Zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej - Wydział Chemii UJ
Zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej - Wydział Chemii UJ
Zastosowanie teorii grup w chemii kwantowej - Wydział Chemii UJ
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
⎛ x'<br />
⎞ ⎛1<br />
0 0⎞<br />
⎛ x ⎞<br />
⎜ ⎟ ⎜ ⎟ ⎜ ⎟<br />
E : ⎜ y'<br />
⎟ = ⎜0<br />
1 0⎟<br />
⎜ y⎟<br />
(4)<br />
⎜ ⎟ ⎜ ⎟ ⎜ ⎟<br />
⎝ z'<br />
⎠ ⎝0<br />
0 1⎠<br />
⎝ z ⎠<br />
⎛ x'<br />
⎞ ⎛ −1/<br />
2 3 / 2 0⎞<br />
⎟<br />
⎛ x ⎞<br />
⎜ ⎟ ⎜<br />
⎜ ⎟<br />
C3 : ⎜ y'<br />
⎟ = ⎜−<br />
3 / 2 −1/<br />
2 0⎟<br />
⎜ y⎟<br />
(5)<br />
⎜ ⎟<br />
⎜<br />
⎟ ⎜ ⎟<br />
⎝ z'<br />
⎠ ⎝<br />
0 0 1<br />
⎠ ⎝ z ⎠<br />
⎛ x'<br />
⎞ ⎛ −1/<br />
2 − 3 / 2 0⎞<br />
⎟<br />
⎛ x ⎞<br />
⎜ ⎟ ⎜<br />
⎜ ⎟<br />
2<br />
C3 : ⎜ y'<br />
⎟ = ⎜ 3 / 2 −1/<br />
2 0⎟<br />
⎜ y⎟<br />
(6)<br />
⎜ ⎟<br />
⎜<br />
⎟ ⎜ ⎟<br />
⎝ z'<br />
⎠ ⎝<br />
0 0 1<br />
⎠ ⎝ z ⎠<br />
⎛ x'<br />
⎞ ⎛1<br />
0 0⎞<br />
⎛ x ⎞<br />
⎜ ⎟ ⎜ ⎟ ⎜ ⎟<br />
σ 1 : ⎜ y'<br />
⎟ = ⎜0<br />
−1<br />
0⎟<br />
⎜ y⎟<br />
(7)<br />
⎜ ⎟ ⎜ ⎟ ⎜ ⎟<br />
⎝ z'<br />
⎠ ⎝0<br />
0 1⎠<br />
⎝ z ⎠<br />
⎛ x'<br />
⎞ ⎛ −1/<br />
2 − 3 / 2 0⎞<br />
⎟<br />
⎛ x ⎞<br />
⎜ ⎟ ⎜<br />
⎜ ⎟<br />
σ 2 : ⎜ y'<br />
⎟ = ⎜−<br />
3 / 2 1/ 2 0⎟<br />
⎜ y⎟<br />
(8)<br />
⎜ ⎟<br />
⎜<br />
⎟ ⎜ ⎟<br />
⎝ z'<br />
⎠ ⎝<br />
0 0 1<br />
⎠ ⎝ z ⎠<br />
⎛ x'<br />
⎞ ⎛ −1/<br />
2 3 / 2 0⎞<br />
⎟<br />
⎛ x<br />
⎜<br />
⎟ ⎟ ⎞<br />
⎜ ⎟<br />
⎜<br />
σ 3 : ⎜ y'<br />
⎟ = ⎜ 3 / 2 1/ 2 0⎟<br />
⎜ y<br />
(9)<br />
⎜ ⎟<br />
⎜<br />
⎟ ⎜ ⎟<br />
⎝ z'<br />
⎠ ⎝<br />
0 0 1<br />
⎠ ⎝ z ⎠<br />
W wyprowadzeniu powyższych równań założono, że płaszczyznaσ 1<br />
zawiera oś OX. Macierze<br />
występujące w rów. 4-9 są reprezentacją operatorów symetrii. Mają one strukturę blokową.<br />
Można w nich wyróżnić dwa diagonalne bloki: 2×2 i 1×1. Mówimy, że ta reprezentacja<br />
macierzowa jest redukowalna (przywiedlna) i daje się rozłożyć na sumę prostą dwóch<br />
nieredukowalnych (nieprzywiedlnych) reprezentacji. Liczba nieredukowalnych reprezentacji<br />
jest równa liczbie klas. Do kompletu brakuje jeszcze jednej reprezentacji nieredukowalnej. W<br />
rów.4-9 rozpatrzyliśmy jak transformuje się wektor osiowy (wektor przesunięcia). Brakującą<br />
reprezentację można znaleźć analizując wektor biegunowy (wektor rotacji). Ciekawą<br />
własnością nieredukowalnych reprezentacji jest ortonormalność wektorów zbudowanych w<br />
oparciu o te macierze. Zestawmy elementy a 11 z macierzy z rów. 4-9 w wektor: (1,-1/2,-<br />
1/2,1,-1/2,-1/2). Zróbmy to samo z elementem a 12 : (0,3 1/2 /2, -3 1/2 /2,0, -3 1/2 /2, 3 1/2 /2). Widać, że<br />
otrzymane wektory są ortogonalne względem siebie. Ta obserwacja jest ogólna i stanowi treść<br />
wielkiego twierdzenia o ortogonalności:<br />
∑Γ<br />
R<br />
( ν ) *<br />
[ Γ ( R)<br />
] = δ µν δ ikδ<br />
jl<br />
( µ )<br />
g<br />
ij R)<br />
kl<br />
lµ<br />
( .<br />
(10)