SPRAWOZDANIE Z DZIAÅALNOÅCI 2005 rok - Instytut Psychiatrii i ...

Podstawowe informacje o dzia³alnoœci Instytutu i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

1 

INSTYTUT PSYCHIATRII I NEUROLOGII 

SPRAWOZDANIE Z DZIAŁALNOŚCI 

2005 rok

2 Sprawozdanie z dzia³alnoœci 2005 r. 

OPRACOWANIE 

Renata Ga³¹zka, Maria Godlewska, El¿bieta Iwaszko, 

Monika Ko³akowska, Barbara Krzymowska-Kordjak, 

Ewa Skarzyñska-Szczepaniak, Ilona Zawadzka 

DZIA£ PLANOWANIA I DOKUMENTACJI NAUKOWEJ 

WARSZAWA 2006


3 

SPIS TREŒCI 

Podstawowe informacje o dzia³alnoœci Instytutu i najwa¿niejszych wydarzeniach 

w 2005 roku .................................................................... 5 

Struktura organizacyjna i sk³ad osobowy Instytutu Psychiatrii i Neurologii ............... 13 

Dyrekcja ........................................................................ 13 

Komórki dzia³alnoœci naukowej i us³ugowo-badawczej ............................... 13 

Struktura kadry naukowej ........................................................ 16 

Nominacje i awanse .............................................................. 16 

Organy opiniodawczo-doradcze Instytutu ............................................. 19 

Dzia³alnoœæ Rady Naukowej ........................................................ 21 

Wspó³praca ze Œwiatow¹ Organizacj¹ Zdrowia (WHO) ................................. 24 

Dzia³alnoœæ naukowo-badawcza .................................................... 33 

I Klinika Psyc hiatryczna ........................................................ 35 

II Klinika Psychiatryczna ........................................................ 37 

III Klinika Psychiatryczna ........................................................ 40 

IV Klinika Psychiatryczna ........................................................ 45 

Klinika Nerwic .................................................................. 48 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y ............................................. 50 

Klinika Psychiatrii S¹dowej ....................................................... 51 

Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej .............................................. 53 

Centrum Zdrowia Psychicznego ................................................... 55 

Zak³ad Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego ............................... 58 

Zak³ad Badañ nad Alkoholizmem i Toksykomaniami ................................ 65 

Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia .............................................. 69 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ .......................................... 73 

Samodzielna Pracownia Farmakoterapii ............................................ 74 

I Klinika Neurologiczna ......................................................... 75 

II Klinika Neurologiczna ......................................................... 80 

Zak³ad Neuroradiologii ........................................................... 97 

Zak³ad Genetyki ................................................................. 99 

Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej ................................................. 106 

Zak³ad Neuropatologii ............................................................ 111 

Zak³ad Neurochemii ............................................................. 114 

Zak³ad Farmakologii i Fizjologii Uk³adu Nerwowego ................................ 116 

Tablica punktacji naukowej klinik i zak³adów ....................................... 122 

Organizacja sympozjów i konferencji .............................................. 123 

Dzia³alnoœæ z wyboru we w³adzach zagranicznych Towarzystw Naukowych 

oraz cz³onkostwo honorowe .................................................... 125 

Dzia³alnoœæ z wyboru we w³adzach krajowych Towarzystw Naukowych 

oraz cz³onkostwo honorowe .................................................... 127 

Dzia³alnoœæ we w³adzach organizacji krajowych zwi¹zanych z problemami nauki ....... 131 

Dzia³alnoœæ pracowników IPiN we w³adzach innych organizacji krajowych ............ 132 

Udzia³ w Komitetach PAN ........................................................ 133 

Cz³onkowie Polskiej Akademii Umiejêtnoœci ....................................... 135 

Udzia³ w Radach Naukowych i Radach Wydzia³ów .................................. 135


Udzia³ pracowników Instytutu w zespo³ach redakcyjnych czasopism krajowych ........ 137 

Udzia³ pracowników Instytutu w zespo³ach redakcyjnych czasopism zagranicznych ..... 141 

Udzia³ Instytutu w nadzorze specjalistycznym ....................................... 142 

w dziedzinie psychiatrii ........................................................ 142 

w dziedzinie neurologii ........................................................ 151 

Informacja naukowa w Instytucie i poza Instytutem .................................. 152 

Dzia³alnoœæ w zakresie oœwiaty zdrowotnej ......................................... 153 

Dzia³alnoœæ szkoleniowa .......................................................... 156 

Wspó³praca z komisjami i zespo³ami powo³anymi przez ministra zdrowia 

oraz innymi urzêdami centralnymi ............................................... 163 

Wspó³praca z zagranicznymi placówkami badawczymi ............................... 166 

Wspó³praca z firmami farmaceutycznymi ........................................... 168 

Dzia³alnoœæ us³ugowa .............................................................. 169 

Prace opublikowane ................................................................ 196 

w formie pe³nej pracy: ........................................................... 196 

– w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej ............................ 196 

– w innych czasopismach zagranicznych recenzowanych ............................ 200 

– w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na listach 

og³oszonych przez MNiI ....................................................... 200 

– w innych czasopismach polskich recenzowanych .................................. 212 

– w recenzowanych wydawnictwach zbiorowych ................................... 213 

streszczenia: .................................................................... 213 

– w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej ............................ 213 

– w innych czasopismach zagranicznych recenzowanych ............................ 220 

– w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na listach og³oszonych 

przez MNiI ................................................................... 221 

– w innych czasopismach polskich recenzowanych .................................. 228 

– w ksi¹¿kach streszczeñ ......................................................... 229 

monografie, podrêczniki o charakterze naukowym: .................................. 236 

– autorstwo monografii lub podrêcznika w jêzyku angielskim ........................ 236 

– autorstwo rozdzia³u w monografii lub podrêczniku w jêzyku angielskim ............. 236 

– autorstwo monografii lub podrêcznika w jêzyku polskim lub innym ................. 236 

– autorstwo rozdzia³u w monografii lub podrêczniku w jêzyku polskim lub innym ...... 237 

– redakcja naukowa monografii lub podrêcznika .................................... 240 

monografie i opracowania ksi¹¿kowe o charakterze popularyzatorskim ................ 241 

– autorstwo ca³oœci .............................................................. 241 

– redakcja ca³oœci ............................................................... 241 

– autorstwo rozdzia³u ............................................................ 241 

prace popularno-naukowe ......................................................... 241 

t³umaczenia ................................................................... 242 

konsultacja ................................................................... 242


5 

PODSTAWOWE INFORMACJE O DZIA£ALNOŒCI INSTYTUTU 

I NAJWA¯NIEJSZYCH WYDARZENIACH W 2005 ROKU 

W 2005 roku w Instytucie realizowano: 

● 68 tematów badawczych w ramach dzia³alnoœci statutowej; 

● 22 tematy we wspó³pracy miêdzynarodowej, w tym 6 w ramach programów 

ramowych Unii Europejskiej; 

● 24 projekty badawcze finansowane przez MNiI/MEiN oraz uczestniczono 

w 4 grantach przyznanych innym jednostkom naukowo-badawczym; 

● 1 program finansowany ze œrodków Ministerstwa Zdrowia; 

● 37 innych programów badawczych, w tym 28 badañ leków. 

W Instytucie realizowane by³y nastêpuj¹ce granty przyznane przez MNiI/MEiN: 

● Proces zapalny a stopieñ zaawansowania zmian mia¿d¿ycowych ocenianych 

ultrasonograficznie w têtnicach szyjnych u chorych po przebytym udarze 

mózgu lub zawale serca 

Grant nr 6 P05D 007 21, kierownik badañ: dr Iwona Kurkowska-Jastrzêbska 

● Spektroskopia rezonansu magnetycznego w chorobie Wilsona 

Grant nr 3 P05B 119 23, kierownik badañ: lek. Beata Sarnacka 

● Ocena wp³ywu do¿ylnie podawanego metyloprednizolonu na parametry 

uk³adu immunologicznego u chorych na stwardnienie rozsiane w trakcie 

rzutu choroby 

Grant promotorski nr 3 P05B 024 24, kierownik badañ: prof. Anna Cz³onkowska 

● Ocena funkcji dróg piramidowych i somatosensorycznych u pacjentów 

z ataksj¹ rdzeniowo-mó¿d¿kow¹ typu 1 (SCA 1) i typu 2 (SCA 2) 

Grant nr 3 P05B O19 24, kierownik badañ: dr Maria Rakowicz 

● Neurorozwojowa koncepcja uzale¿nieñ w modelu zwierzêcym: uszkodzenie 

uk³adu 5-HT u szczurów we wczesnym okresie ¿ycia 

Grant nr 3 P05A 068 25, kierownik badañ: dr hab. Roman Stefañski 

● Zachowania samobójcze wœród pacjentów lecznictwa odwykowego 

Grant nr 3 P05D 024 24, kierownik badañ: dr W³odzimierz Brodniak 

● Kliniczna przydatnoœæ programu wolumetrii cyfrowej w ocenie struktur p³ata 

skroniowego chorych na padaczkê 

Grant nr 4 T11E 019 25, kierownik badañ: doc. Romana Bogus³awska 

● Badania nad identyfikacj¹ mikroaberracji chromosomowych z zastosowaniem 

technik cytogenetyki molekularnej 

Grant promotorski nr 3 P05E 124 25, kierownik badañ: prof. Jacek Zaremba


● Obiektywna i subiektywna ocena zaburzeñ emocjonalnych oraz ich zwi¹zku 

z zaburzeniami funkcji poznawczych w schizofrenii 

Grant nr 3 P05B 006 25, kierownik badañ: prof. Marek Jarema 

● Ocena neuroprotekcyjnej roli autoreaktywnych limfocytów T w modelach 

eksperymentalnej neurodegeneracji 

Grant nr 2 P05A 120 26, kierownik badañ: prof. Anna Cz³onkowska 

● System wspomaganej komputerowo terapii afazji 

Grant celowy nr 6 P05 2002/c. 5927, kierownik badañ: dr Joanna Seniów 

● Genetyczne i biochemiczne mechanizmy zró¿nicowanego przebiegu mukopolisacharydoz 

– implikacje dla mo¿liwoœci rokowania przebiegu choroby 

i prób leczenia 

Grant nr 2 P05A 103 26, kierownik badañ: dr Barbara Czartoryska 

● Monitorowanie trendów u¿ywania substancji psychoaktywnych oraz wskaŸników 

innych wybranych aspektów zdrowia psychicznego u m³odzie¿y szkolnej 

Grant nr 2 P05D 081 28, kierownik badañ: dr Krzysztof Ostaszewski 

● Skutki traumy u ocalonych z Holocaustu 

Grant nr 2 P05B 180 28, kierownik badañ: dr Katarzyna Prot-Klinger 

● Zdrowie m³odzie¿y w kontekœcie doœwiadczania przez ni¹ stresu w rodzinie 

i szkole oraz jej zasobów i radzenia sobie ze stresem 

Grant nr 2 P05D 035 28, kierownik badañ: dr Katarzyna Kosiñska-Dec 

● Trzecie miêdzynarodowe badanie udarowe: czêœæ polska (IST-3: Thrombolysis) 

Grant nr 2 P05B 109 28, kierownik badañ: dr Maria Barañska-Gieruszczak 

● Funkcjonowanie, oko³odobowy rytm i poziom aktywnoœci oraz sennoœæ 

w trakcie dnia u chorych na schizofreniê w pierwszym roku leczenia 

Grant nr 2 P05B 124 29, kierownik badañ: dr Adam Lichniak 

● Zaburzenia oddychania podczas snu u pacjentów z udarem niedokrwiennym 

mózgu 

Grant nr 2 P05B 195 29, kierownik badañ: prof. Danuta Ryglewicz 

● Wp³yw leczenia œwiat³em na napêd psychoruchowy i zmys³ smaku w grupie 

osób z chorob¹ afektywn¹ sezonow¹, chorob¹ afektywn¹ niesezonow¹ i u osób 

zdrowych 

Grant nr 2 P05D 123 29, kierownik badañ: dr £ukasz Œwiêcicki 

● Palenie tytoniu i g³ód nikotyny po pierwszym w ¿yciu udarze niedokrwiennym 

mózgu – korelacje anatomiczno-kliniczne 

Grant nr 2 P05D 058 29, kierownik badañ: dr Halina Sienkiewicz-Jarosz 

● Funkcjonalne obrazowanie mózgu w procesie rehabilitacji chorych z poudarowym 

zespo³e zaniedbywania jednostronnego 

Grant nr 2P05D 030 29, kierownik badañ: dr Joanna Seniów 

● Ocena poczucia napiêtnowania u osób lecz¹cych siê z powodu schizofrenii 

i niektórych innych schorzeñ (promotorski) 

Grant nr 2 P05D 102 29, kierownik badañ: prof. Jacek Wciórka 

● Wartoœæ prognostyczna wybranych parametrów reakcji immunologicznej 

w ocenie ryzyka restenozy u chorych po przeprowadzonym zabiegu endar-


7 

terektomii lub angioplastyki przezskórnej po³¹czonej z implantacj¹ stentu 

wewn¹trznaczyniowego 

Grant nr 2P05D 082 29, kierownik badañ: dr Gra¿yna Gromadzka 

● Badania nad dystrofi¹ miotoniczn¹ typu 1 i 2 uwarunkowan¹ mutacjami 

dynamicznymi w genach DMPK i ZNF9 – charakterystyka genetyczna i fenotypowa 

oraz ró¿nicowanie na podstawie analizy molekularnej 

Grant nr 2 P05E 019 29, kierownik badañ: prof. Jacek Zaremba 

Pracownicy uczestniczyli w realizacji grantów MNiI/MEiN przyznanych innym 

jednostkom naukowo-badawczym: 

● Podstawy neurobiologiczne, mechanizmy i metody profilaktyki oraz leczenia 

uzale¿nieñ 

Grant nr PBZ-KBN-033/P05/2000, kierownik projektu: prof. Ryszard Przew³ocki, 

g³ówny wykonawca: prof. Wojciech Kostowski 

● Minimalna encefalopatia wrotna u chorych z marskoœci¹ w¹troby – optymalizacja 

metod diagnostycznych i ocena czêstoœci wystêpowania 

Grant nr 3 P05B 039 25, kierownik badañ: prof. Andrzej Habior, g³ówny 

wykonawca: doc. Maria Niewiadomska 

● Plastycznoœæ mózgu po uszkodzeniu: doœwiadczalna i kliniczna próba strategii 

wspomagaj¹cych odzyskanie funkcji po udarze 

Grant nr PBZ-MIN-001/P05/14, kierownik badañ: prof. Ma³gorzata Kossut, 

g³ówny wykonawca: prof. Anna Cz³onkowska 

● Identyfikacja mutacji punktowych w genie dystrofiny (DMD) u osób dotkniêtych 

dystrofi¹ miêœniow¹ Duchenne’a/Beckera i analiza genotyp/ fenotyp 

Grant nr PBZ-KBN-122/P05/01-2, koordynator projektu zamawianego: prof. 

Tadeusz Mazurczak, kierownik zadania badawczego: prof. Jacek Zaremba 

PROGRAMY MIÊDZYNARODOWE REALIZOWANE W 2005 R.: 

5. i 6. Program Ramowy Komisji Europejskiej: 

5FP/RTD LifeSciHealth; QLG4-CT-2002-00911; County of Aarhus, Dania (koordynator 

w IPiN: doc. J. Meder, mgr K. Charzyñska-Sieros³awska); ISADORA 

– Integrated Services Aimed at Dual Diagnosis and Optimal Recovery from 

Addiction; czas realizacji (od–do): 01/11/2002; 31/10/2005. 

5FP/RTD LifeSciHealth; QLG3-CT-2002-81606; koordynator: Faculty of Medicine 

University of Gottingen, Niemcy (koordynator w IPiN: prof. Jerzy 

Kulczycki); CJD Markers – Early Clinical Diagnosis of Human Spongiform 

Encephalopathies by Analysis of Biological Fluids; czas realizacji (od–do): 

01/10/2002; 30/09/2005. 

5FP/RTD LifeSciHealth; QLG4-CT-2002-01191; koordynator: King’s College 

Londyn, Wielka Brytania (koordynator w IPiN: prof. Danuta Ryglewicz, prof. 

A. Cz³onkowska); EROS – The Use of Stroke Registers to Assess the Quality 

of Stroke Management across Europe; czas realizacji (od–do): 01/10/2002; 

30/09/2006.


6FP/RTD LifeSciHealth; LSHM-CT-2004-503304 (PL 503 304); koordynator: 

Eberhard Karls – University Tubingen, Niemcy (koordynator w IPiN: prof. 

J. Zaremba, dr. A. Su³ek); EUROSCA – European integrated project on spinocerebellar 

ataxias: pathogenesis, genetics, animal models and therapy; czas 

realizacji (od–do): 01/01/2004; 01/01/2009. 

6FP/RTD LifeSciHealth; LSHM-CT-2004-503430; koordynator: The University 

of Sheffield, Sheffield, Wielka Brytania (koordynator w IPiN: prof. A. Cz³onkowska); 

EURO-WILSON – Wilson’s Disease: creating an European Clinical 

Database and Designing Randomised Controlled Clinical Trials; czas realizacji 

(od–do): 01/06/2004; 01/06/2008. 

6FP/RTD LifeSciHealth; 513435 (CIT 3); koordynator: Middlesex University 

Higher Education Corporation, Londyn, Wielka Brytania (koordynator w Polsce 

prof. Cz. Czaba³a, kierownik w IPiN: dr Marta Anczewska) EMILIA – Empowerment 

of Mental Illness Service Users: Life Long Learning, Integration and 

Action; czas realizacji (od–do): 01/09/2005 – 01/03/2010. 

Inne projekty Komisji Europejskiej: 

Projekt wspó³finansowany przez Komisjê Europejsk¹ i Duñskie Ministerstwo 

Zdrowia; Katholieke Nijmegen (prof. Hosann) – projekt wielonarodowy (koordynator 

w IPiN: prof. Cz. Czaba³a); IMPHA – Integrating Mental Health 

Promotion Interventions into Countries’ Policies, Practice and Healthcare 

Systems (Integracja dzia³añ dotycz¹cych promocji zdrowia psychicznego w polityce, 

praktyce gospodarczej pañstw oraz systemach opieki zdrowotnej); czas 

realizacji (od–do): 01.04.2003; 01.04.2005. 

JAI/DAP/2004-1/059/YC Projekt realizowany w ramach programu Komisji 

Europejskiej DAPHNE-Programme II 2004–2008, koordynator: Catholic University 

of Applied Sciences, Kolonia, Niemcy (koordynator w IPiN: doc. 

Maria Za³uska); tytu³ projektu: Violence, accidents, and injuries experienced 

by children living in families with alcohol problems (ALC-VIOL); czas trwania 

(od–do): 03/2005–03/2007. 

PHARE 2003 Numer projektu: 2003/005–710.03.06, nr umowy bliŸniaczej; 2003/ 

IB/JH/04; koordynator: Krajowe Biuro ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii: 

koordynator Projektu (SPO): Piotr Jab³oñski – Krajowe Biuro ds. Przeciwdzia- 

³ania Narkomanii, kierownik Projektu (PL): Bogus³awa Bukowska – Krajowe 

Biuro ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii (koordynator w IPiN: mgr Janusz 

Sieros³awski); Tytu³ projektu: Fight against drugs – continuation (Zwalczanie 

narkotyków – kontynuacja); Czas realizacji (od–do): 02.10.2004; 30.11.2006. 

Subkontrakt z Institute of Public Health of Slovenia, dotyczy kontraktu g³ównego 

2003119 zawartego miêdzy Komisj¹ Europejsk¹ (Dyrektoriat Generalny 

SANCO) a STAKES – National Research and Developement Centre for 

elfare and Health w Finlandii (koordynator w IPiN: dr Ewa Stêpieñ); tytu³ 

projektu: Mental Health Information and Determinants for European Level 

MINDFUL; czas trwania: (od– do): 15/03/2004–15/03/2006.


9 

ELISAD projekt finansowany przez Komisjê Europejsk¹, nr umowy 2004325, tytu³ 

projektu: ELISAD – Internet gateway: a quantative resource for European web 

sites on Drugs, Alcohol, Tobacco and other Addictions (Gra¿yna Herczyñska, 

Justyna ¯ulewska-Sak), czas trwania projektu: (od–do): 01/06/2005–01/06/2007 

2003301 projekt finansowany przez Komisjê Europejsk¹, koordynator: Federal 

Institute for Occupational Safety and Health (FIOSH), Dortmund, Niemcy; 

koordynator w IPiN: dr B. Mroziak; nazwa projektu: EMIP – European Mental 

Health Implementation; czas trwania: do 03/2006. 

MHEEN II – projekt finansowany przez Komisjê Europejsk¹, nr kontraktu: 

2004120, tytu³ projektu Mental Health Economic European Network Phase 2: 

Expansion and Further Development; koordynator projektu: London School 

of Economics& Political Science; (koordynator w IPiN: dr Katarzyna Prot- 

Klinger); czas trwania: (od–do): 01/07/2005–30/06/2007 

Granty amerykañskie realizowane w 2005 r.: 

Grant amerykañski Fogarty; grant nr TW05818; Subcontract #F006537; koordynator: 

Uniwersytet Michigan, Fogarty International Center Grant (Koordynator 

w IPiN: prof. Cz. Czaba³a); temat: International Substance Abuse Research 

Programme – Szkolenie w zakresie metodologii badañ problemów zwi¹zanych 

z nadu¿ywaniem substancji psychoaktywnych; czas realizacji (od–do): 26.09.2001; 

30.04.2002, przed³u¿ony do: 30.04.2003, przed³u¿ony do: 30.04.2004, przed³u¿ony 

do: 30/04/2006 

Grant ze Stanley Medical Research Institute, nr # 04R-674; koordynator w Europie: 

Department of Psychiatry and Neuropsychology Division of Cellular Neuroscience, 

Maastricht University, Holandia (Koordynator w IPiN: doc. dr hab Teresa 

Wierzba-Bobrowicz); tytu³ projektu: The Gangolic Eminence: A major player 

in the pathogenesis of schizophrenia. 

Inne projekty miêdzynarodowe realizowane w 2005 r.: 

WHO; HQ/02/087703; koordynator: World Health Organization (koordynator w IPiN: 

dr n. med. B. Habrat); tytu³ projektu: WHO Multi-site Collaborative Study on 

Substitution Treatment of Opioid Dependence and HIV/AIDS; czas realizacji 

(od–do): 20/12/2002; 15/11/2005 

WHO; HQ/05/116803; koordynator: World Health Organization (koordynator w IPiN: 

dr n. hum. Jacek Moskalewicz); tytu³ projektu: Independent process evaluation 

component of the WHO Multi-site Collaborative Study on Drug Dependence 

Treatment and HIV/AIDS; czas realizacji (od–do): 13.05.2005–31.12.2005. 

Grant PZB-MIN-001/P05/14 we wspó³pracy polsko-niemieckiej; tytu³ projektu: 

Wp³yw lewodopy na terapiê afazji u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu. 

G³ówni wykonawcy: prof. dr hab. A. Cz³onkowska, dr n. hum. J. Seniów, 

mgr M. Litwin; czas trwania: 2003–2006.


Kliniczne badania miêdzynarodowe: 

Miêdzynarodowy Program Badawczy ENOS (Efficacy of Nitric Oxide in Stroke 

– Skutecznoœæ Tlenku Azotu w Udarze Mózgu); koordynator: University of Nottingham, 

Wielka Brytania; koordynator w IPiN: prof. dr hab. A. Cz³onkowska. 

Miêdzynarodowy Program Badawczy IST-3 (International Stroke Trial – 3: 

International Extension – Tromboliza w Ostrym Udarze Niedokrwiennym); 

koordynator: University of Edinbourgh, Wielka Brytania; koordynator w IPiN: 

prof. dr hab. A. Cz³onkowska. 

Miêdzynarodowy Program Badawczy SITS (Safe Implementation of Thrombolysis 

in Stroke – Bezpieczne Stosowanie Trombolizy w Ostrym Udarze Niedokrwiennym); 

koordynator: Karolinska Institutet, Sztokholm, Szwecja; koordynator 

w IPiN: prof. dr hab. A. Cz³onkowska. 

Miêdzynarodowe wielooœrodkowe badanie kliniczne ACES (Asymptomatic Carotid 

Emboli Study); koordynator: St Georges Hospital, Londyn, Wielka Brytania; 

koordynator w IPiN: prof. dr hab. A. Cz³onkowska 

Badanie ICSS(International Carotid Study); koordynator: Institute of Neurology, 

Szpital Queen’s Square, Londyn,Wielka Brytania; koordynator w IPiN: prof. 

dr hab. A. Cz³onkowska 

Ze œrodków finansowych Ministerstwa Zdrowia: 

1. prowadzono jeden program: 

Narodowy program profilaktyki i leczenia chorób uk³adu sercowo-naczyniowego 

na lata 2003–2005, POLKARD 2003–2005 

PODSUMOWANIE UCZESTNICTWA PRACOWNIKÓW 

W DZIA£ALNOŒCI NAUKOWEJ, DYDAKTYCZNEJ I ORGANIZACYJNEJ 

Pracownicy Instytutu aktywnie uczestniczyli w ¿yciu naukowym w kraju i na œwiecie: 

– opublikowali 584 prace naukowe; 

– prace publikowane w czasopismach indeksowanych by³y cytowane w bazie 

Science Citation Index 456 razy; 

– uczestniczyli w 249 konferencjach naukowych, na których przedstawili 

554 prezentacje (referaty, doniesienia, postery); 

– 22 pracowników zasiada we w³adzach 34 miêdzynarodowych towarzystw 

naukowych, a 53 – we w³adzach 27 towarzystw krajowych; 

– 19 pracowników uczestniczy w pracach komitetów i komisji PAN i PAU, 

a 10 – w pracach rad naukowych innych placówek badawczych; 

– 2 pracowników jest cz³onkami-korespondentami PAN, 3 pracownicy s¹ 

cz³onkami PAU (1 – cz³onkiem rzeczywistym i 2 korespondentami), 

– 11 pracowników jest cz³onkami zespo³ów redakcyjnych 16 czasopism zagranicznych, 

a 44 – zespo³ów redakcyjnych 64 czasopism krajowych.


11 

Instytut by³ organizatorem 13 i wspó³organizatorem 17 konferencji naukowych. 

Pracownicy Instytutu uczestniczyli w pracach nadzoru specjalistycznego: dwie 

osoby s¹ konsultantami krajowymi, cztery – konsultantami wojewódzkimi, kilku 

– ekspertami powo³anymi przez ró¿ne instytucje centralne dla rozwi¹zywania problemów 

zwi¹zanych z lecznictwem psychiatrycznym i neurologicznym. Przeprowadzono 

kilka wizytacji placówek zdrowotnych. 

● W Instytucie zorganizowano 53 kursy doskonal¹ce, w których uczestniczy³o 

1.885 s³uchaczy. Przeszkolono 849 osób na miejscach roboczych. 

● Wspó³pracowano z 55 placówkami zagranicznymi w zakresie prowadzenia 

wspólnych badañ i wymiany doœwiadczeñ. 

● Instytut wydaje dwa czasopisma o zasiêgu ogólnokrajowym: 

– „Postêpy Psychiatrii i Neurologii”, 

– „Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii”; 

jest wspó³wydawc¹: 

– „Psychoterapii”, 

– „Alkoholizmu i Narkomanii”. 

● Ka¿dego roku publikowany jest Rocznik Statystyczny Zak³ady psychiatrycznej 

i neurologicznej opieki zdrowotnej. 

● Instytut uzyska³ certyfikat ISO 9001/2000. 

● Instytut kontynuowa³ wspó³pracê ze Œwiatow¹ Organizacj¹ Zdrowia. 

● Instytut jest Mazowieckim Oœrodkiem Regionalnym Sieci Szpitali Promuj¹cych 

Zdrowie. 

Odznaczenia, nagrody, wyró¿nienia 

I Klinika Psychiatryczna zajê³a I miejsce w rankingu szpitali psychiatrycznych 

tygodnika „Wprost” w kategorii szpitali zajmuj¹cych siê „schizofreni¹ przewlek³¹”. 

III Klinika Psychiatryczna zajê³a I miejsce w rankingu szpitali psychiatrycznych 

tygodnika „Wprost” w roku 2005 wœród placówek oferuj¹cych leczenie pierwszego 

epizodu schizofrenii. 

III Klinika Psychiatryczna zajê³a II miejsce w rankingu szpitali psychiatrycznych 

tygodnika „Wprost” w roku 2005 wœród szpitali psychiatrycznych. 

Oddzia³ Rehabilitacji Neurologicznej II Kliniki Neurologicznej otrzyma³ siódme 

miejsce w kraju w rankingu oddzia³ów rehabilitacyjnych przeprowadzonym przez 

gazetê „Newsweek” – polskie wydanie. 

Wyró¿nienie dla mgr Marka Zwoliñskiego za przygotowanie publikacji pt.: Wewnêtrzne 

zasoby rodziny a poczucie koherencji dorastaj¹cego dziecka: ujêcie systemowe 

zrealizowane za pomoc¹ modelowania równañ strukturalnych” (w: Zasoby 

osobiste i spo³eczne sprzyjaj¹ce zdrowiu jednostki pod red. Zygfryda Juczyñskiego 

i Niny Ogiñskiej-Bulik) – przyznane przez Radê Naukow¹ Instytutu Psychiatrii 

i Neurologii za prace w dziedzinie badañ psychologicznych i spo³ecznych im. prof. 

Stefana Ledera.


Lek. med. Piotr Maciejak – nagroda za najlepsz¹ prezentacjê posterow¹ pt.: The 

influence of kindling and hippocampal group ImGluRsS on fear conditioning 

przedstawion¹ na 7. Kongresie PTBUN (Kraków 09.2005 r.) – przyznana przez 

Polskie Towarzystwo Badañ Uk³adu Nerwowego. 

Nagroda indywidualna I stopnia dla Agnieszki Korkosz za: dzia³alnoœæ naukow¹, 

a w szczególnoœci za wspó³autorstwo siedmiu oryginalnych publikacji naukowych 

o tematyce uzale¿nieñ lekowych oraz zaburzeñ wêchu i smaku w schorzeniach 

neuropsychiatrycznych. Przyznana przez Rektora Akademii Medycznej w Warszawie, 

21 listopada 2005. 

Miêdzynarodowa nagroda na 8 th European Sympodium EUROCAT Prevention of 

Congenital Anomalies Poznañ, 9–10 czerwiec 2005, przyznana autorom: A.Ilnicka, 

B. Paw³owska, J. Bogdanowicz, A. Tomankiewicz-Zawadzka, B. Sobiczewska, 

J. Czy¿ewska, W. Szirkowiec, E. Zdziennicka, J. Kubalska, S. Janabi, J. Zaremba 

za plakat Fetal abnormalities detected by USG examination. 

Wyró¿nienie za poster: Korkosz A., Œciñska A., Kostowski W., Bieñkowski P.: 

Wp³yw etanolu na awersyjne dzia³anie nikotyny w procedurze warunkowego unikania 

smaku u szczura. VII Warszawskie Dni Farmakoterapii Kardiologicznej 

2005, 23–24 czerwca 2005. 

Dzia³alnoœæ lecznicza 

W oddzia³ach klinicznych Instytutu leczy³o siê 8.917 osób. W poradniach przyklinicznych 

pacjentom udzielono 26.964 porad i konsultacji.


13 

STRUKTURA ORGANIZACYJNA I SK£AD OSOBOWY 

INSTYTUTU PSYCHIATRII I NEUROLOGII 

DYREKCJA 

Dyrektor 

prof. dr hab. Danuta Ryglewicz 

Zastêpca Dyrektora ds. Badañ Naukowych 

prof. dr hab. Adam P³aŸnik 

Zastêpca Dyrektora ds. Lecznictwa 

doc. dr hab. Joanna Meder 

G³ówny Ksiêgowy 

mgr Miros³aw Miszczak 

Zastêpca Dyrektora ds. Administracyjno-Technicznych 

mgr in¿. Barbara Wiatrowska 

1. I Klinika Psychiatryczna 

Kierownik: prof. dr hab. Jacek Wciórka 

2. II Klinika Psychiatryczna 

Kierownik: prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski 

3. III Klinika Psychiatryczna 

Kierownik: prof. dr hab. Marek Jarema 

4. IV Klinika Psychiatryczna 

Kierownik: doc. dr hab. Maria Za³uska 

5. Klinika Nerwic 

Kierownik: doc. dr hab. Maria Siwiak-Kobayashi 

6. Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 

Kierownik: prof. dr hab. Irena Namys³owska 

7. Klinika Psychiatrii S¹dowej 

Kierownik: doc. dr hab. Janusz Heitzman 

8. Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej 

Kierownik: doc. dr hab. Joanna Meder


9. Zak³ad Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego 

Kierownik: prof. dr hab. Czes³aw Czaba³a 

10. Zak³ad Badañ nad Alkoholizmem i Toksykomaniami 

Kierownik: dr Jacek Moskalewicz 

11. Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia 

p. o. Kierownika: dr Bo¿ena Pietrzykowska 

12. Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 

Kierownik: dr Bogus³aw Habrat 

13. Samodzielna Pracownia Farmakoterapii 

Kierownik: prof. dr hab. Ma³gorzata Rzewuska 

14. Centrum Zdrowia Psychicznego 

Kierownik: dr Katarzyna Prot-Klinger 

15. I Klinika Neurologiczna 

Kierownik: prof. dr hab. Danuta Ryglewicz 

16. II Klinika Neurologiczna 

Kierownik: prof. dr hab. Anna Cz³onkowska 

17. Zak³ad Neuroradiologii 

Kierownik: doc. dr hab. Romana Bogus³awska 

18. Zak³ad Genetyki 

Kierownik: prof. dr hab. Jacek Zaremba 

19. Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej 

Kierownik: doc. dr hab. Maria Niewiadomska-Wolska 

20. Zak³ad Neuropatologii 

Kierownik: doc. dr hab. Teresa Wierzba-Bobrowicz 

21. Zak³ad Neurochemii 

Kierownik: prof. dr hab. Adam P³aŸnik 

22. Zak³ad Farmakologii i Fizjologii Uk³adu Nerwowego 

Kierownik: prof. dr hab. Wojciech Kostowski 

23. WHO Collaborating Centre 

Kierownik: prof. dr hab. Danuta Ryglewicz 

24. Laboratorium Diagnostyki Klinicznej 

Kierownik: mgr Ma³gorzata Œwiderska 

25. Dzia³ Informacji i Dokumentacji Naukowej 

Kierownik: dr Ilona Zawadzka 

26. Biblioteka Naukowa 

Kierownik: mgr Zofia Sybilska

Podstawowe Struktura organizacyjna informacje o i sk³ad dzia³alnoœci osobowy Instytutu IPiN i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

15 

KADRA 

W Instytucie Psychiatrii i Neurologii w 2005 r. by³o zatrudnionych 1.042 osoby. 

Pracownicy zatrudnieni w pe³nym wymiarze godzin 

928 osób 

w tym: 

pracownicy zatrudnieni na siatce instytutowej 147 

w tym: 

– pracownicy naukowi 109 

– pracownicy badawczo-techniczni 5 

– pracownicy in¿ynieryjno-techniczni 33 

pracownicy s³u¿by zdrowia 781 

w tym: 

– lekarze 65 

– psycholodzy 48 

– inni pracownicy z wy¿szym wykszta³ceniem 41 

– pielêgniarki 234 

– sanitariusze 164 

– technicy medyczni 41 

– pozostali pracownicy 188 

Pracownicy zatrudnieni w niepe³nym wymiarze godzin 

114 osób 

w tym: 

pracownicy zatrudnieni na siatce instytutowej 32 

– pracownicy naukowi 28 

– pracownicy badawczo-techniczni 1 

– pracownicy in¿ynieryjno-techniczni 3 

pracownicy zatrudnieni na siatce s³u¿by zdrowia 82 osoby 

w tym: 

– lekarze 23 

– psycholodzy 12 

– inni pracownicy z wy¿szym wykszta³ceniem 10 

– technicy medyczni 16 

– terapeuci zajêciowi 7 

– pielêgniarki 3 

– sekretarki 3 

– pozostali pracownicy 8


STRUKTURA KADRY NAUKOWEJ 

1. Profesorowie i docenci 

zatrudnieni w pe³nym wymiarze godzin 19 

w tym: profesorowie 11 

docenci 8 

zatrudnieni w niepe³nym wymiarze godzin 10 

w tym: profesorowie 7 

docenci 3 

2. Adiunkci i asystenci 

zatrudnieni w pe³nym wymiarze godzin 90 

w tym: adiunkci 56 

asystenci 34 

zatrudnieni w niepe³nym wymiarze godzin 18 

w tym: adiunkci 15 

asystenci 3 

Jednoczeœnie IPiN zatrudnia 54 rezydentów, których wynagrodzenie finansowane 

jest ze œrodków Ministerstwa Zdrowia. 

NOMINACJE I AWANSE 

Po zaopiniowaniu przez Radê Naukow¹ powo³ano: 

na stanowisko adiunkta: 

dr med. Izabela NiedŸwiedzka-Siuda – I Kl. Psychiatryczna 

dr n. hum. Anna Pilszyk – Kl. Psychiatrii S¹dowej 

dr med. S³awomir Murawiec – III Kl. Psychiatryczna 

dr med. Witold Simon – Klinika Nerwic 

dr med. Krzysztof Tyczyñski – I Kl. Psychiatryczna 

na stanowisko asystenta naukowego: 

mgr Liliana Engel – Centrum Zdrowia Psychicznego 

lek. Ma³gorzata Opio – Klinika Psychiatrii S¹dowej 

mgr Edyta Wyszogrodzka – Zak³ad Farmakologii i Fizjologii Uk³adu Nerwowego 

stopieñ doktora nauk uzyskali: 

dr med. Lidia Darda-Ledzion – Oddzia³ Rehabilitacji Neurologicznej 

dr med. S³awomir Murawiec – III Kl. Psychiatryczna 

dr med. Beata Hintze – I Kl. Psychiatryczna 

dr med. Zofia Bronowska – Kl. Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 

dr med. Krzysztof Tyczyñski – I Kl. Psychiatryczna 

dr med. Pawe³ Sala – Kl. Nerwic 

dr med. A³³a Graban – I Kl. Neurologiczna

Podstawowe Nominacje i awanse informacje o dzia³alnoœci Instytutu i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

17 

na stanowisko docenta mianowano: 

dr hab. n. med. Janusz Heitzman – Klinika Psychiatrii S¹dowej 

tytu³ profesora uzyska³a: 

prof. dr hab. n. med. Danuta Ryglewicz – I Kl. Neurologiczna 

specjalizacjê II° z zakresu neurologii uzyskali: 

dr med. Tomasz Litwin – II Kl. Neurologiczna 

specjalizacjê II° z zakresu psychologii klinicznej uzyskali: 

mgr Anna Osuchowska – Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej 

mgr Beata Kasperek-Zimowska – Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej 

specjalizacjê II° z zakresu psychiatrii uzyskali: 

dr med. Witold Simon – Klinika Nerwic 

dr med. Anna Bogucka-Bonikowska – I Kl. Psychiatryczna 

lek. Justyna Holka-Pokorska – Centrum Zdrowia Psychicznego 

lek. Ma³gorzata Opio – Klinika Psychiatrii S¹dowej 

lek. Piotr Œwitaj – I Kl. Psychiatryczna 

tytu³ magistra uzyskali: 

mgr Patrycja Puzewicz – II Kl. Neurologiczna 

mgr El¿bieta Gorczyca – Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 

mgr Alicja Pacholska – II Kl. Neurologiczna 

mgr Agnieszka Paprot – II Kl. Neurologiczna 

mgr Marzena Sowiñska – Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia 

mgr Anna Biernacka – I Kl. Psychiatryczna 

licencjat uzyskali: 

Agnieszka Skowerska – III Kl. Psychiatryczna 

Marzena Tomkowicz – III Kl. Psychiatryczna 

Anna P³oszajska – Kl. Nerwic 

Henryka B¹k – Izba Przyjêæ 

Edyta Groblicka – III Kl. Psychiatryczna 

specjalizacjê I° z zakresu rehabilitacji ruchowej uzyska³a: 

mgr Aleksandra Woliñska-Szul – II Kl. Neurologiczna 

tytu³ specjalisty w dziedzinie pielêgniarstwa psychiatrycznego uzyska³y: 

Ma³gorzata Bajewska – Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 

Gra¿yna Kowalczyk – II Kl. Psychiatryczna 

Beata Kaliñska – Gryszkiewicz – Kl. Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 

Ma³gorzata Dzwonkowska – Kl. Nerwic 

Ma³gorzata Zacheja – III Kl. Psychiatryczna


Tabela 1. 

Tytu³y naukowe, stopnie, specjalizacje uzyskane przez pracowników 

poszczególnych klinik i zak³adów 

Klinika/Zak³ad 

Tytu³ 

prof. 

Stopieñ 

dr hab. 

Stopieñ 

dr 

Specj. 

II st. 

Specj. 

I st. 

Tytu³ 

mgr 

Licencjat 

I Klinika Psychiatryczna – – 2 2 – 1 – 

II Klinika Psychiatryczna – – – – – – – 

III Klinika Psychiatryczna – – 1 – – – 3 

IV Klinika Psychiatryczna – – – – – – – 

Klinika Nerwic – – 1 1 – – 1 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y – – 1 – – – – 

Klinika Psychiatrii S¹dowej – – – 1 – – – 

Zak³ad Psychologii 

i Promocji Zdrowia Psychicznego 

– – – – – – – 

Zak³ad Badañ nad Alkoholizmem 

i Toksykomaniami 

– – – – – – – 

Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej – – – 2 – – – 

Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia – – – – – 1 – 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ – – – – – 1 – 

Samodzielna Pracownia Farmakoterapii – – – – – – – 

Centrum Zdrowia Psychicznego – – – 1 – – – 

I Klinika Neurologiczna 1 – 1 – – – – 

II Klinika Neurologiczna – – 1 1 1 3 – 

Zak³ad Neuroradiologii – – – – – – – 

Zak³ad Genetyki – – – – – – – 

Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej – – – – – – – 

Zak³ad Neuropatologii – – – – – – – 

Zak³ad Neurochemii – – – – – – – 

Zak³ad Farmakologii i Fizjologii 

Uk³adu Nerwowego 

– – – – – – – 

Laboratorium Diagnostyki Klinicznej – – – – – – –

Podstawowe Organy opiniodawczo-doradcze informacje o dzia³alnoœci IPiN Instytutu i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

19 

ORGANY OPINIODAWCZO-DORACZE 

INSTYTUTU PSYCHIATRII I NEUROLOGII 

RADA NAUKOWA – KADENCJA 2003–2007 

PRZEWODNICZ¥CY 

Wice-PRZEWODNICZ¥CY 

Wice-PRZEWODNICZ¥CY 

SEKRETARZ 

prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski 

prof. dr hab. Irena Namys³owska 

prof. dr hab. Jacek Zaremba 

dr n. hum. Jacek Moskalewicz 

1. prof. dr hab. Adam Bilikiewicz 

2. doc. dr hab. Romana Bogus³awska-Walecka 

3. prof. dr hab. Jacek Bomba 

4. lek. med. Celina Brykczyñska 

5. prof. dr hab. Czes³aw Czaba³a 

6. prof. dr hab. Zbigniew Czernicki 

7. prof. dr hab. Anna Cz³onkowska 

8. prof. dr hab. Andrzej Cz³onkowski 

9. prof. dr hab. Anna Fidziañska-Dolot 

10. prof. dr hab. Urszula Fiszer 

11. prof. dr hab. Adam Fr¹czek 

12. mgr Gra¿yna Herczyñska 

13. prof. dr hab. Marek Jarema 

14. dr n. med. Iwona Kurkowska-Jastrzêbska 

15. prof. dr hab. Danuta K¹dzielawa 

16. doc. dr hab. Maria Siwiak-Kobayashi 

17. prof. dr hab. Wojciech Kostowski 

18. mgr Renata Krawczyk (odesz³a z IPiN) 

19. dr n. med. W³odzimierz Kuran 

20. prof. dr hab. Jerzy Landowski 

21. mgr Wanda Langiewicz 

22. prof. dr hab. Janusz Limon 

23. doc. dr hab. Joanna Mikulska-Meder 

24. dr n. hum. Jacek Moskalewicz 

25. doc. dr hab. Jerzy Mroziak 

26. prof. dr hab. Irena Namys³owska 

27. doc. dr hab. Maria Niewiadomska 

28. prof. dr hab. Przemys³aw Nowacki 

29. prof. dr hab. Antonina Ostrowska 

30. prof. dr hab. Adam P³aŸnik 

31. prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski 

32. prof. dr hab. Janina Rafa³owska 

33. prof. dr hab. Danuta Ryglewicz 

34. prof. dr hab. Ma³gorzata Rzewuska 

35. prof. dr hab. Waldemar Szelenberger


36. dr n. med. W³odzimierz Szyszkowski 

37. prof. dr hab. Jacek Wciórka 

38. doc. dr hab. Maria Za³uska 

39. prof. dr hab. Jacek Zaremba 

40. prof. dr hab. Miros³aw Z¹bek 

Przy Radzie Naukowej funkcjonuj¹ nastêpuj¹ce komisje: 

I. KOMISJA NAUKI I WSPÓ£PRACY Z ZAGRANIC¥: 

koordynator: prof. dr hab. Czes³aw Czaba³a 

cz³onkowie Komisji: 

1. prof. dr hab. Marek Jarema 


3. dr n. med. Cezary ¯echowski 

4. prof. dr hab. Anna Cz³onkowska 

5. dr n. hum. Joanna Seniów 

6. dr n. med. Halina Sienkiewicz-Jarosz 

7. dr n. med. Iwona Kurkowska-Jastrzêbska 

8. prof. dr hab. Hanna Wehr 

9. prof. dr hab. Wojciech Kostowski 

10. doc. dr hab. Maria Niewiadomska 

11. doc. dr hab. Teresa Wierzba-Bobrowicz 

12. dr n. hum. Gra¿yna Œwi¹tkiewicz 

13. lek. Celina Brykczyñska 

14. doc. dr hab. Przemys³aw Bieñkowski 

15. dr hab. Tadeusz Parnowski 

II. KOMISJA DO SPRAW PRACOWNICZYCH ORAZ KWALIFIKACJI 

I OCENY PRACOWNIKÓW NAUKOWYCH I BADAWCZO-TECHNICZNYCH 

koordynator: prof. dr hab. Marek Jarema 

cz³onkowie: 

1. dr n. med. W³odzimierz Kuran 

2. prof. dr hab. Irena Namys³owska 


III. KOMISJA DO SPRAW APARATURY NAUKOWEJ I DIAGNOSTYCZNEJ 

koordynator: dr n. med. Iwona Kurkowska-Jastrzêbska 

cz³onkowie: 

1. doc. dr hab. Romana Bogus³awska-Walecka 

2. dr n. med. Krystyna Niedzielska 

3. mgr Ma³gorzata Œwiderska 

4. dr n. med. Anna Rozenfeld 

5. mgr in¿. Czes³aw G³azowski

Podstawowe Dzia³alnoœæ Rady informacje Naukowej o dzia³alnoœci IPiN w 2005 Instytutu r. i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

21 

IV. KOMISJA EKONOMICZNO-BUD¯ETOWA 

koordynator: dr n. med. W³odzimierz Szyszkowski 

cz³onkowie: 

1. dr n. przyr. Barbara Czartoryska 

2. mgr Gra¿yna Herczyñska 

3. mgr Anna Indulska 


5. Ma³gorzata Urbaniak 


V. KOMISJA DO SPRAW ZMIAN W REGULAMINIE RADY NAUKOWEJ 

koordynator: doc. dr hab. Maria Za³uska 

cz³onkowie: 


2. lek. Celina Brykczyñska 

3. dr n. med. Bo¿ena Pietrzykowska 


DZIA£ALNOŒÆ RADY NAUKOWEJ 

INSTYTUTU PSYCHIATRII I NEUROLOGII W 2005 ROKU 

W 2005 roku Rada Naukowa odby³a 7 posiedzeñ plenarnych oraz 7 posiedzeñ 

Prezydium. W okresie tym Rada podjê³a kilkadziesi¹t wa¿nych decyzji w ramach 

zadañ przewidzianych w Regulaminie Rady Naukowej IPiN. 

Opiniowanie kierunkowych planów tematycznych i finansowych Instytutu 

oraz rocznych sprawozdañ dyrektora z wykonania zadañ: 

1. Rada przyjê³a sprawozdanie merytoryczne z dzia³alnoœci IPiN za rok 2004 

oraz sprawozdanie finansowe za 2004 rok. (05.05.2005 r.) 

2. Rada zatwierdzi³a plan rzeczowo-finansowy na 2005 rok (05.05.2005 r.) oraz 

plan naukowy na rok 2006. (02.06.2005 r.) 

Ustalanie perspektywicznych kierunków dzia³alnoœci naukowej, rozwojowej i 

wdro¿eniowej Instytutu: 

3. Rada Naukowa popar³a zamiary Dyrekcji IPiN dotycz¹ce podjêcia prac nad 

projektem uruchomienia dzia³alnoœci gospodarczej przez Instytut. (05.05.2005 r.) 

4. Rada Naukowa popar³a projekt budowy pomieszczeñ dla Kliniki Psychiatrii 

S¹dowej. (06.10.2005 r.) 

5. Rada Naukowa popar³a inicjatywê stworzenia Centrum Edukacji przy Instytucie 

Psychiatrii i Neurologii. (03.11.2005 r.) 

6. Rada Naukowa zatwierdzi³a projekt dotycz¹cy rozwoju IPiN w zakresie inwestycji 

i rozwoju bazy materialnej Instytutu z poprawk¹ dotycz¹c¹ budowy 

zaplecza do badania leków psychotropowych i neurotropowych w I i II fazie. 

(01.12.2005 r.)


Przeprowadzanie postêpowania o nadanie tytu³u naukowego na zasadach 

okreœlonych w odrêbnych przepisach: 

7. Zakoñczono 1 postêpowanie o nadanie tytu³u naukowego profesora doc. 

dr hab. Danucie Ryglewicz. (06.01.2005 r.). 

8. Rada Naukowa popar³a wnioski o mianowanie prof. dr hab. Danuty Ryglewicz 

na stanowisko profesora (02.06.2005 r.) oraz dr hab. Janusza Heitzmana na 

stanowisko docenta w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. (06.01.2005 r.). 

Opiniowanie kandydatów na funkcje dyrektora, zastêpców dyrektora oraz 

kierowników komórek organizacyjnych Instytutu: 

9. Rada Naukowa zatwierdzi³a kandydaturê doc. dr hab. Janusza Heitzmana na 

stanowisko kierownika Kliniki Psychiatrii S¹dowej IPiN. (06.01.2005 r.). 

Przeprowadzanie przewodów doktorskich i habilitacyjnych: 

10. Zakoñczony zosta³ 1 przewód habilitacyjny dra n. med. Tadeusza Parnowskiego. 

(03.11.2005 r.) 

11. Zakoñczono 8 przewodów doktorskich, w wyniku których stopieñ doktora 

nauk medycznych w 2005 roku otrzymali: 

● dr A³³a Graban za pracê pt.: Hiperhomocysteinemia u pacjentów z zespo³ami 

otêpiennymi, promotor: doc. dr hab. Danuta Ryglewicz; 

● dr Lidia Darda-Ledzion za pracê pt.: Ocena zaburzeñ czynnoœci dolnych 

dróg moczowych u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, 

promotor: prof. dr hab. Anna Cz³onkowska; 

● dr S³awomir Murawiec za pracê pt.: Wczesna subiektywna odpowiedŸ na 

neuroleptyki a poprawa kliniczna, jakoœæ ¿ycia i funkcjonowanie spo³eczne 

chorych na schizofreniê, promotor: prof. dr hab. Marek Jarema; 

● dr Beata Hintze za pracê pt.: Zaburzenia pamiêci operacyjnej u pacjentów 

chorych na schizofreniê i ich krewnych pierwszego stopnia, 

promotor: doc. dr hab. Alina Borkowska; 

● dr Zofia Bronowska za pracê pt.: Analiza obrazu klinicznego pierwszego 

epizodu zaburzeñ psychotycznych u osób w okresie dorastania, 

promotor: prof. dr hab. Irena Namys³owska; 

● dr Krzysztof Tyczyñski za pracê pt.: Psychopatologia ja – badania zaburzeñ 

poczucia siebie w ujêciu Christiana Scharfettera u chorych na schizofreniê, 

depresjê i u osób zdrowych, promotor: prof. dr hab. Jacek Wciórka; 

● dr Bogus³aw Kostkiewicz za pracê pt.: Embolizacja sprê¿ynami odczepialnymi 

têtniaków tylnego kr¹¿enia mózgowego. Metoda, skutecznoœæ, ryzyko, 

promotor: doc. dr hab. Anatol Dow¿enko; 

● dr Pawe³ Sala za pracê pt.: Zmiana obrazu siebie jako jeden z efektów leczenia 

chorych z rozpoznaniem anoreksji i bulimii psychicznej w procesie 

intensywnej krótkoterminowej psychoterapii o orientacji poznawczo-behawioralno-spo³ecznej 

w Klinice Nerwic IPiN, 

promotor: doc. dr hab. Maria Siwiak-Kobayashi. 

12. Otwarto 10 przewodów doktorskich: 

● lek. Agnieszki Paw³owskiej-Detko, 

promotor: doc. dr hab. Romana Bogus³awska;

Podstawowe Dzia³alnoœæ Rady informacje Naukowej o dzia³alnoœci IPiN w 2005 Instytutu r. i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

23 

● lek. Marouna Josepha Chahwana, 

promotor: doc. dr hab. Waldemar Koszewski; 

● mgr Katarzyny Polanowskiej, promotor: prof. dr hab. Anna Cz³onkowska; 

● mgr Marka Gajowego, promotor: doc. dr hab. Maria Siwiak-Kobayashi; 

● mgr Beaty Hintze, promotor: doc. dr hab. Alina Borkowska; 

● lek. Anity Gruszczyñskiej-M³odo¿eniec, 

promotor: prof. dr hab. Marek Jarema; 

● lek. Wojciecha Wichy, promotor: prof. dr hab. Anna Cz³onkowska; 

● mgr Marcina Leœniaka, promotor: prof. dr hab. Anna Cz³onkowska; 

● mgr Ma³gorzaty Lehner, promotor: prof. dr hab. Adam P³aŸnik; 

● mgr Anny Skórzewskiej, promotor: prof. dr hab. Adam P³aŸnik. 

Opiniowanie kwalifikacji osób na stanowiska pracowników naukowych i badawczo-technicznych 

oraz dokonywanie okresowej oceny dorobku tych pracowników: 

13. Na podstawie opinii Komisji Do Spraw Pracowniczych oraz Kwalifikacji 

i Oceny Pracowników Naukowych i Badawczo-Technicznych, Rada zatwierdzi³a 

wnioski o: 

– zatrudnienie na stanowisku adiunkta 5 osób, 

– zatrudnienie na stanowisku asystenta 5 osób, 

– przed³u¿enie zatrudnienia na etatach naukowych 22 osoby. 

Opiniowanie wniosków o przyznanie stypendiów naukowych: 

14. Rada Naukowa pozytywnie zaopiniowa³a 10 wniosków o przyznanie stypendiów 

doktorskich. 

Kryteria wyró¿nieñ Rady Naukowej: 

15. Zgodnie z nowym Regulaminem przyznawania wyró¿nieñ Rady Naukowej, 

Rada Naukowa zatwierdzi³a 5 dziedzin, w których mog¹ byæ one przyznawane 

(06.01.2005 r.). S¹ to dziedziny: 

a. epidemiologii, psychopatologii, leczenia i rehabilitacji zaburzeñ psychicznych 

– im. prof. Jana Jaroszyñskiego, 

b. psychiatrii œrodowiskowej – im. prof. Andrzeja Piotrowskiego, 

c. neurologii – im. prof. Anatola Dow¿enki, 

d. badañ psychologicznych i spo³ecznych – im. prof. Stefana Ledera, 

e. badañ podstawowych – im. prof. Ignacego Walda. 

Inne: 

16. Rada Naukowa podjê³a dyskusjê na temat kryteriów wyró¿niania obronionych 

prac doktorskich. Od 5 lat nie przyznano ani jednego wyró¿nienia. W wyniku 

dyskusji i g³osowania Rada Naukowa utrzyma³a w mocy dotychczas obowi¹zuj¹cy 

regulamin. 

17. Rada Naukowa podjê³a dyskusjê nad kwesti¹ procedur obrony prac doktorskich. 

Czy obrona powinna odbywaæ siê tak jak dotychczas, w obecnoœci ca³ej Rady, 

czy te¿ przed powo³an¹ przez Radê Komisj¹. W rezultacie postanowiono 

utrzymaæ dotychczasow¹ procedurê do koñca kadencji obecnej Rady Naukowej 

(03.11.2005 i 01.12.2005 r.).


WSPÓ£PRACA ZE ŒWIATOW¥ ORGANIZACJ¥ ZDROWIA 

Bezpoœrednia wspó³praca miêdzy Œwiatow¹ Organizacj¹ Zdrowia (WHO) i IPiN 

w roku 2005 dotyczy³a realizacji dwóch priorytetów w ramach Dwuletniej Umowy 

o Wspó³pracy, badañ naukowych, konsultacji i wymiany informacji. 

I. DWULETNIA UMOWA O WSPÓ£PRACY 

W ramach podpisanej miêdzy Regionalnym Biurem WHO dla Europy oraz 

Rz¹dem Polskim umowy dwuletniej na lata 2004–2005, dotycz¹cej strategicznych 

potrzeb Polski w dziedzinie ochrony zdrowia, IPiN realizowa³ dwa zadania priorytetowe: 

nr 2 – „zdrowie psychiczne” (Mental Health) oraz nr 5 – „starzenie 

i zdrowie” (Ageing and Health). 

Priorytet nr 2 „Zdrowie psychiczne” 

W roku 2005 kontynuowano zaplanowane w roku poprzednim zadania. 

a. Opracowanie raportu o aktualnej sytuacji rozpowszechnienia zaburzeñ psychicznych 

i efektywnoœci opieki psychiatrycznej. 

Dr B. Pietrzykowska i mgr L. Boguszewska opracowa³y ostateczn¹ wersjê 

raportu, przedstawiaj¹cego aktualne problemy psychiatrycznej opieki zdrowotnej 

w Polsce pt. Current problems of mental health care in Poland. Raport 

zosta³ pozytywnie oceniony przez koordynatora priorytetu ze strony WHO 

dr Matta Muijena. 

W raporcie przedstawione zosta³y rozpowszechnienie i zapadalnoœæ zaburzeñ 

psychicznych w latach 1997 i 2003 w lecznictwie ambulatoryjnym, 

pe³nodobowym, w formach opieki poœredniej, a tak¿e problemy kadrowe, dostêpnoœæ 

leków psychotropowych oraz wdra¿anie Ustawy o ochronie zdrowia 

psychicznego. Najnowsza wersja Programu ochrony zdrowia psychicznego 

wraz z propozycjami nowelizacji Ustawy o ochronie zdrowia psychicznego 

zosta³y opisane w osobnym rozdziale. Omówiono braki strukturalne i funkcjonalne 

psychiatrycznej i odwykowej opieki zdrowotnej oraz propozycje dostosowania 

jej do wymogów wspó³czesnej psychiatrii. Psychiatryczna i odwykowa 

opieka zdrowotna wymagaj¹ dalszej modernizacji – tworzenia œrodowiskowego 

modelu opieki psychiatrycznej. Nale¿y intensywniej rozwijaæ formy poœrednie 

lecznictwa psychiatrycznego, zwiêkszyæ kadrê specjalistów psychiatrów, pielêgniarek, 

psychologów, pracowników socjalnych, terapeutów zajêciowych. 

Konieczne jest tak¿e przeprowadzenie prac legislacyjnych w celu nowelizacji 

ustawy o ochronie zdrowia psychicznego poprzez wprowadzenie w niej zapisu 

o Narodowym Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego.

Podstawowe Wspó³praca ze informacje Œwiatow¹ o Organizacj¹ dzia³alnoœci Zdrowia Instytutu i najwa¿niejszych wydarzeniach w 2005 r. 

25 

b. Organizacja konferencji dotycz¹cej implementacji Narodowego Programu 

Ochrony Zdrowia Psychicznego, z udzia³em przedstawicieli WHO i ONZ. 

Narodowy Program Ochrony Zdrowia Psychicznego nie zosta³ jak dot¹d 

przyjêty przez w³adze pañstwowe. 

W celu omówienia sytuacji w psychiatrycznej opiece zdrowotnej, 13 paŸdziernika 

2005 r. w Nadarzynie, IPiN zorganizowa³ konferencjê, w której 

uczestniczyli dr Eva Jane-Llopis z Regionalnego Biura WHO dla Europy oraz 

przedstawiciele Ministerstwa Zdrowia, PARPA, Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania 

Narkomanii, konsultanci krajowi w dziedzinie psychiatrii i psychiatrii 

dzieci i m³odzie¿y, konsultanci wojewódzcy w dziedzinie psychiatrii, dyrektorzy 

szpitali oraz osoby decyduj¹ce o strukturze opieki psychiatrycznej w terenie. 

Referaty wyg³osili profesorowie S. Pu¿yñski, S. D¹browski, Cz. Czaba³a, 

doc. J. Heitzman, mgr W. Langiewicz. Konferencjê zamkn¹³ wyk³ad przedstawiciela 

WHO, który omówi³ Deklaracjê oraz Plan dzia³añ na rzecz ochrony 

zdrowia psychicznego dla Europy. Oba dokumenty zosta³y przyjête przez 

ministrów zdrowia pañstw cz³onkowskich WHO, w tym tak¿e Polski, na konferencji 

ministerialnej w Helsinkach w styczniu 2005 r. Prezentacja zosta³a 

przyjêta z du¿ym zainteresowaniem przez uczestników spotkania. Podkreœlano 

zgodnoœæ treœci obu dokumentów z polskim Programem Ochrony Zdrowia 

Psychicznego. 

c. Organizacja Centrum Zdrowia Psychicznego w IPiN, opracowanie wytycznych 

dla jego dzia³ania, szkolenie profesjonalistów w zakresie organizacji analogicznych 

Centrów w innych oœrodkach w kraju. 

W 2004 r., w ramach realizacji Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego 

w jego punkcie dotycz¹cym modelu opieki œrodowiskowej, w IPiN powo³ano 

Centrum Zdrowia Psychicznego. Prowadzi ono pe³n¹ opiekê œrodowiskow¹ 

(leczenie ambulatoryjne wraz z opiek¹ czynn¹ i leczeniem domowym, interwencje 

kryzysowe) obejmuj¹c¹ populacjê po³udniowych dzielnic Warszawy 

oraz ograniczon¹ opiekê ambulatoryjn¹ (konsultacje, leczenie d³ugoterminowe) 

dla osób z zaburzeniami psychicznymi z innych dzielnic Warszawy i Polski. 

Ponadto jego zadaniem jest prowadzenie pracy naukowo-badawczej oraz szkolenie 

w zakresie psychiatrii œrodowiskowej. 

W celu przekazania doœwiadczeñ pracy Centrum Zdrowia Psychicznego 

i zachêcania do organizacji podobnych oœrodków w kraju, IPiN zorganizowa³ 

w dniach 12–13 paŸdziernika 2005 r. w Nadarzynie konferencjê pt.: Budowanie 

modelu opieki psychiatrycznej w spo³ecznoœci lokalnej. W spotkaniu wziê³y 

udzia³ osoby, które organizuj¹ i prowadz¹ opiekê œrodowiskow¹ w terenie, 

a tak¿e uczestnicy konferencji na temat problemów psychiatrycznej 

opieki zdrowotnej (punkt b.), razem ponad 100 osób. Wyk³adowcami byli prof. 

S. Pu¿yñski, prof. J. Wciórka, doc. M. Za³uska, dr A. Cechnicki, dr K. Prot- 

-Klinger, dr Z. Orzechowska.


Uczestników spotkania zapoznano z zasadami opieki œrodowiskowej przedstawionymi 

w Programie Ochrony Zdrowia Psychicznego oraz w Ma³opolskim 

Programie Zdrowia Psychicznego, z problemami rejonizacji opieki œrodowiskowej, 

struktur¹ opieki œrodowiskowej w ró¿nych regionach Polski, z propozycjami 

opieki psychiatrycznej w spo³ecznoœciach lokalnych. 

W trakcie warsztatów podejmowano kwestie organizowania zespo³ów leczenia 

œrodowiskowego, nawi¹zywania wspó³pracy z opiek¹ spo³eczn¹, stosowania 

wybranych technik terapeutycznych w pracy œrodowiskowej. 

Priorytet nr 5 „Starzenie i zdrowie” 

Umowa dwustronna na realizacjê priorytetu 5 zosta³a podpisana przez 

dr Agis D. Tsouros, dyrektora Centre for Urban Health, WHO, natomiast bezpoœrednim 

doradc¹ ze strony WHO zosta³a dr Lis Wagner, z Division of 

Country Support Nursing and Midwifery Programme. Oczekiwanym rezultatem 

podejmowanych dzia³añ mia³o byæ opracowanie propozycji dla Ministerstwa 

Zdrowia w zakresie rozwi¹zania konkretnych potrzeb zdrowotnych osób 

starszych. 

Starzenie siê populacji jest globalnym zjawiskiem, który wymaga miêdzynarodowych, 

narodowych, regionalnych i lokalnych dzia³añ. Kraje europejskie, 

w tym Polska, s¹ populacjami starzej¹cymi siê. W Polsce odsetek osób powy¿ej 

65 roku ¿ycia stanowi blisko 13% ogó³u populacji i wed³ug prognoz demograficznych 

bêdzie w ci¹gu nastêpnych lat wzrasta³. Realizowane zadania priorytetu 

stworzy³y szansê zwrócenia uwagi na znaczenie stanu zdrowia i potrzeb 

zdrowotnych ludzi starszych. Powinny przyczyniæ siê do zintensyfikowania 

dzia³añ, maj¹cych na celu promocjê zdrowego starzenia siê i poprawê jakoœci 

us³ug medycznych zwi¹zanych z opiek¹ nad osobami starszymi. 

Zrealizowano trzy planowane zadania: 

a. organizacja spotkania grupy ekspertów. 

13 czerwca 2005 r. w IPiN odby³o siê spotkanie grupy ekspertów. Uczestniczy³o 

w nim 17 osób, najlepsi znawcy przedmiotu w Polsce: uczeni, lekarze 

geriatrzy, neurolodzy, psychiatrzy, pielêgniarki, przedstawiciele Ministerstwa 

Zdrowia. WHO reprezentowa³a dr Wagner. 

Podczas spotkania wyg³oszono referaty na temat najbardziej pal¹cych problemów 

starzenia siê populacji Polski: prognozy demograficzne dla Polski do 

2030 roku, rozpowszechnienie czynników ryzyka chorób sercowo-naczyniowych, 

determinanty mia¿d¿ycy, problemy osób chorych na otêpienie, zaburzenia 

psychiczne w wieku podesz³ym, stan opieki medycznej nad osobami 

starszymi, w tym organizacjê opieki d³ugoterminowej. W trakcie dyskusji zidentyfikowano 

najistotniejsze czynniki mog¹ce negatywnie wp³ywaæ na jakoœæ 

¿ycia osób w wieku starszym. Przedstawione zosta³y równie¿ propozycje pro-


27 

cedur i dzia³añ maj¹cych na celu poprawê sytuacji osób w wieku podesz³ym 

w systemie opieki zdrowotnej w Polsce. 

b. Opracowanie raportu przedstawiaj¹cego specyficzne potrzeby zdrowotne osób 

starszych. 

Raport Problemy zdrowia publicznego w kontekœcie starzenia siê populacji 

Polski opracowano na podstawie referatów i materia³ów przygotowanych przez 

grupê ekspertów. Tekst raportu konsultowano z szerokim gronem specjalistów, 

z przedstawicielem WHO oraz z przedstawicielami organizacji „Forum 50+ Seniorzy 

XXI wieku”, zrzeszaj¹cej kilkanaœcie organizacji pozarz¹dowych dzia- 

³aj¹cych na rzecz osób starszych. Ostateczna wersja raportu wraz z rekomendacjami 

zosta³a przekazana do Ministerstwa Zdrowia w styczniu 2006 r. 

Medyczne problemy starzenia siê populacji Polski to wysoki stopieñ rozpowszechnienia 

czynników ryzyka chorób uk³adu sercowo-naczyniowego i chorób 

uk³adu kostno stawowego (osteoporoza), nieprzystosowanie opieki zdrowotnej 

oraz opieki socjalnej do potrzeb osób starszych, jak np.: z³y system finansowania 

procedur zwi¹zanych z leczeniem osób starszych, brak dostatecznej liczby 

oddzia³ów geriatrycznych i lekarzy geriatrów, niedostateczny system szkolenia 

z zakresu geriatrii, brak standardów kwalifikacji personelu pielêgniarskiego i osób 

wykonuj¹cych zawód opiekunki. Do spo³ecznych problemów zalicza siê izolacjê 

i gorsze traktowanie osób starszych, ich, zazwyczaj, z³¹ sytuacjê materialn¹, 

niski poziom œwiadomoœci spo³ecznej o koniecznoœci dodatkowego zabezpieczenia 

materialnego na okres staroœci, brak wspó³pracy w³adz centralnych, samorz¹dów 

lokalnych z organizacjami pozarz¹dowymi. 

Problemy starszej czêœci populacji wymagaj¹ zatem kompleksowego podejœcia. 

Wa¿nym krokiem w tym kierunku powinno byæ opracowanie Narodowego 

Programu Promocji Zdrowego Starzenia. 

c. Organizacja konferencji omawiaj¹cej kierunki dzia³ania dotycz¹ce potrzeb zdrowotnych 

starzej¹cej siê populacji Polski, w celu opracowania ostatecznej wersji 

raportu oraz rekomendacji dla Ministerstwa Zdrowia. 

24 listopada 2005 r. w Ministerstwie Zdrowia IPiN, przy wspó³pracy pracowników 

Ministerstwa, zorganizowa³ pod patronatem prof. Zbigniewa Religi, 

Ministra Zdrowia, konferencjê pt.: Zdrowe starzenie. Uczestniczy³o w niej 

36 osób zajmuj¹cych siê ró¿nymi aspektami starzenia siê. Reprezentowali oni 

Ministerstwo Zdrowia, Akademie Medyczne, CMKP, PZH, Instytut Kardiologii, 

szpitale, PAN, Instytut ¯ywnoœci i ¯ywienia, SGH, PARPA, Krajowe Centrum 

ds. AIDS, organizacje pozarz¹dowe. W konferencji wzi¹³ udzia³ przedstawiciel 

WHO, dr Wagner. 

Na spotkaniu przedstawiono g³ówne problemy starzenia siê spo³eczeñstwa 

polskiego, a w czasie dyskusji omówiono priorytetowe kierunki dzia³añ oraz 

rekomendacje dla Ministerstwa Zdrowia.


II. PROJEKTY BADAWCZE 

1. Leczenie uzale¿nienia od narkotyków a infekcja HIV/AIDS (WHO Collaborative 

Research Project on Drug Dependence Treatment and HIV/AIDS) 

Kontynuacja projektu badawczego zainicjowanego przez Centralê Genewsk¹ 

WHO, maj¹cego na celu ocenê i promocjê leczenia substytucyjnego uzale¿nienia 

od opioidów. Badanie prowadzili dr B. Habrat, kierownik Zespo³u 

Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ oraz dr J. Moskalewicz, kierownik Zak³adu 

Badañ nad Alkoholizmem i Toksykomaniami IPiN. Szczegó³owe omówienie 

wyników: sprawozdania z badañ naukowych obu Zak³adów. 

III. KONFERENCJE I SPOTKANIA ROBOCZE 

1. Konferencja ministerialna na temat zdrowia psychicznego: Podj¹æ wyzwania, 

szukaæ rozwi¹zañ (WHO European Ministerial Conference on Mental 

Health: Facing the Challenges, Building Solutions), Helsinki, 12 –15 stycznia 

2005 r. 

Szczegó³owo przygotowywana konferencja zgromadzi³a ministrów lub 

ich przedstawicieli z krajów Europy, nale¿¹cych do WHO, oraz ekspertów 

ds. ochrony zdrowia psychicznego: profesjonalistów, uczonych, przedstawicieli 

organizacji pozarz¹dowych, tak¿e organizacji pacjentów i ich opiekunów. 

Polskê reprezentowali dr Pawe³ Szwertnia, Podsekretarz Stanu z Ministerstwa 

Zdrowia oraz profesorowie Irena Namys³owska i Czes³aw Czaba³a z IPiN. Konferencja 

zosta³a zorganizowana przez Regionalne Biuro WHO dla Europy i rz¹d 

Finlandii, przy wspó³pracy Komisji Europejskiej i Rady Europy. 

W czasie konferencji Ministrowie Zdrowia pañstw cz³onkowskich WHO 

w Europie podpisali Deklaracjê o ochronie zdrowia psychicznego dla Europy. 

Podj¹æ wyzwania, szukaæ rozwi¹zañ oraz Plan dzia³añ na rzecz ochrony zdrowia 

psychicznego dla Europy. Uchwalenie obu dokumentów uznano za historyczny 

moment w niezbyt d³ugiej historii polityki dotycz¹cej zdrowia psychicznego 

w Europie. W czasie konferencji przedstawiciele rz¹dów deklarowali, ¿e 

podzielaj¹ zasady, które sk³adaj¹ siê na szeroko rozumian¹ politykê zdrowia 

psychicznego i, niezale¿nie od czekaj¹cych ich trudnoœci, przyjmuj¹ zaproponowane 

rozwi¹zania. Wprowadzenie w ¿ycie Deklaracji i Planu Dzia³añ bêdzie 

mo¿liwe tylko wówczas, gdy podstawowe ich przes³anie, „nie ma zdrowia bez 

zdrowia psychicznego”, znajdzie zrozumienie i uzyska wsparcie zarówno wœród 

polityków, jak i ca³ego spo³eczeñstwa. 

Reperkusje Konferencji Ministerialnej 

✓ Deklaracja okreœli³a zadania Dyrektora Regionalnego WHO dla Europy. 

Dotycz¹ one piêciu obszarów: popierania wspó³pracy wszystkich zainteresowanych 

instytucji i organizacji; upowszechniania informacji zdrowotnej; 

formu³owania polityki badañ naukowych; rozwoju polityki i œwiadczeñ,


29 

w tym opracowania polityki w zakresie ochrony zdrowia psychicznego; podejmowania 

dzia³añ na rzecz ochrony praw i interesów osób korzystaj¹cych 

ze œwiadczeñ ochrony zdrowia psychicznego. 

W marcu 2005 r. IPiN zosta³ zaproszony do wspó³pracy w realizacji powy¿szych 

zadañ i zaproponowa³ wspó³pracê w zakresie rozwoju polityki 

i œwiadczeñ. 

✓ W celu wdra¿ania zaleceñ Deklaracji i Planu Dzia³añ Komisja Europejska 

powo³a³a grupê doradcz¹ European Mental Health Implementation (EMIP). 

Opracuje ona program promocji zdrowia psychicznego i zapobiegania zaburzeniom 

psychicznym, obowi¹zuj¹cy w krajach Europy. W sk³ad tej grupy 

konsultacyjnej wchodzi IPiN 

✓ Ze wzglêdu na wagê uchwalonych w Helsinkach dokumentów, IPiN podj¹³ 

siê ich przet³umaczenia i opublikowania. W nak³adzie 1000 egzemplarzy 

ukaza³a siê w ksi¹¿ka: Podj¹æ wyzwania. Szukaæ rozwi¹zañ. Deklaracja 

o ochronie zdrowia psychicznego dla Europy. Plan dzia³añ na rzecz ochrony 

zdrowia psychicznego dla Europy, t³um. G. Herczyñska, Instytut Psychiatrii 

i Neurologii, Warszawa 2005. 

Ok. 600 egz. ksi¹¿eczki zosta³o przekazanych politykom zainteresowanym 

problemami zdrowia psychicznego, profesjonalistom, przes³ano je tak¿e 

do specjalistycznych bibliotek. Wersja elektroniczna dokumentów zosta³a 

umieszczona na stronie internetowej IPiN. 

✓ Szczegó³owe omówienie obrad konferencji oraz Deklaracji i Planu dzia³añ 

znajduje siê w artykule: G. Herczyñska, Cz. Czaba³a, I. Namys³owska (2005) 

Podj¹æ wyzwania, szukaæ rozwi¹zañ – zdrowie psychiczne w centrum uwagi 

rz¹dów pañstw europejskich. „Postêpy Psychiatrii i Neurologii”, t. 14, nr 3, 

s. 259–266. Czasopismo publikowane przez IPiN w nak³adzie 1000 egz. 

dociera do szerokiego grona profesjonalistów zajmuj¹cych siê teoretycznie 

i praktycznie problemami zdrowia psychicznego. 

2. Spotkanie robocze projektu: Koszty problemów alkoholowych w Szwecji 

(Planning meeting Cost of Alcohol Problems in Sweden), Sztokholm, 19 stycznia 


Celem prowadzonego pod auspicjami Regionalnego Biura WHO dla Europy 

projektu dotycz¹cego kosztów konsumpcji alkoholu w Szwecji jest wypracowanie 

metodologii oceny kosztów zdrowotnych i spo³ecznych konsumpcji 

alkoholu. Metodologia ta mo¿e byæ wykorzystana równie¿ w Polsce. W spotkaniu 

jako doradca projektu uczestniczy³ dr J. Moskalewicz. 

3. Dziesi¹te spotkanie krajowych partnerów na temat polityki alkoholowej 

w Europejskim Regionie WHO (10 th Meeting of National Counterparts 

for Alcohol Policy in the WHO European Region), Sztokholm, 13–15 kwietnia 


Spotkanie zosta³o zorganizowane przez Regionalne Biuro WHO dla Europy, 

przy wspó³udziale Ministerstwa Zdrowia i Spraw Socjalnych Szwecji. Jego


celem by³a ocena Europejskiego Planu Dzia³añ wobec Alkoholu za lata 2000–2005 

(European Alcohol Action Plan) oraz wypracowanie rekomendacji dla kierunków 

dzia³ania na nastêpne lata. Przedyskutowano tekst rezolucji, któr¹ planowano 

uchwaliæ w czasie 55. sesji Komitetu Regionalnego WHO we wrzeœniu 2005 r. 

Dr J. Moskalewicz uczestniczy³ w spotkaniu jako doradca. Przedstawi³ referat na 

temat zmian w sytuacji alkoholowej w krajach Europy Œrodkowo-Wschodniej 

(Alcohol Policy – lessons to be learnt from Eastern European perspective). 

4. Spotkanie konsultacyjne na temat alkoholu i zdrowia publicznego (WHO 

Consultative Meeting on Alcohol and Public Health), Genewa, 7–9 czerwca 


Spotkanie zorganizowa³a Centrala genewska WHO w zwi¹zku z przyjêciem 

przez Œwiatowe Zgromadzenie Zdrowia rezolucji na temat alkoholu. Celem 

spotkania by³a dyskusja nad wdra¿aniem Rezolucji w poszczególnych regionach 

WHO i w krajach cz³onkowskich. Dr J. Moskalewicz wyg³osi³ referat o problemach 

alkoholowych w krajach rozwijaj¹cych siê. 

IV. KONSULTACJE I WYMIANA INFORMACJI 

1. Œwiatowy Dzieñ Zdrowia Psychicznego, 10 paŸdziernika 2005 r. 

Œwiatowe Dni Zdrowia Psychicznego s¹ organizowane pod auspicjami 

WHO. Corocznie koordynacj¹ obchodów zajmuje siê Zak³ad Psychologii i Promocji 

Zdrowia Psychicznego. 

Tegorocznym tematem by³o zdrowie fizyczne i psychiczne od dzieciñstwa 

do staroœci (Mental and Physical Health Across the Life Span). W IPiN zorganizowano 

konferencjê naukow¹, na zakoñczenie której odby³a siê konferencja 

prasowa. Uczestniczy³o w niej 15 dziennikarzy reprezentuj¹cych prasê, stacje 

radiowe i telewizyjne. W przedstawionych przez pracowników IPiN referatach 

podjêto problematykê zdrowia psychicznego dzieci i m³odzie¿y, zdrowia psychicznego 

Polaków oraz kwestie zaburzeñ psychicznych w staroœci. 

Po raz pierwszy obchody Œwiatowego Dnia Zdrowia Psychicznego zosta³y poprzedzone 

obchodami Dnia Solidarnoœci z osobami choruj¹cymi na schizofreniê. 

Obchody zorganizowano tak¿e w wielu miastach Polski. Prowadzono wyk³ady, 

zebrania naukowe, spotkania panelowe dla lekarzy ró¿nych specjalnoœci, 

organizowano specjalne imprezy artystyczne. Nowoœci¹ by³y zajêcia z m³odzie¿¹ 

w bursach i internatach, msze œw. w intencji pacjentów i ich rodzin. 

Zak³ad Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego przygotowa³ sprawozdanie 

z obchodów Dnia Zdrowia Psychicznego na terenie ca³ego kraju. 

2. Wspó³praca z Regionalnym Biurem WHO dla Europy w sprawie wdra¿ania 

„Deklaracji Helsinborgskiej” dotycz¹cej zapobiegania udarom mózgu. 

Prof. A. Cz³onkowska pe³ni funkcjê przewodnicz¹cej grupy prewencji drugorzêdowej 

Komitetu WHO, zajmuj¹cej siê wdra¿aniem powy¿szej deklaracji. 

Uaktualniona wersja wytycznych dotycz¹cych prewencji udarów zosta³a przes³ana 

do WHO.


31 

3. II Klinika Neurologiczna uczestniczy³a w programie monitorowania udarów 

mózgu, zainicjowanym przez Centralê genewsk¹ WHO. Tzw. system STEPwise 

zosta³ opracowany w celu usprawnienia, zbierania i opracowywania danych 

dotycz¹cych udarów we wszystkich krajach cz³onkowskich WHO. 

4. Ocena strategii zmierzaj¹cych do ograniczenia szkód zwi¹zanych z konsumpcj¹ 

alkoholu w pañstwach cz³onkowskich WHO Regionu Zachodniego Pacyfiku. 

O ekspertyzê Centrala Genewska zwróci³a siê do 8 konsultantów z ca³ego œwiata. 

Jednym z konsultantów by³ dr J. Moskalewicz. 

5. Przet³umaczono na jêzyk polski publikacjê pt. Quality improvement for mental 

health, WHO 2003, jednego z dziesiêciu tomów pakietu Mental Health Policy 

and Service Guidance Package. 

Ksi¹¿ka zawiera praktyczne informacje pomocne w podejmowaniu dzia³añ 

na rzecz poprawy œwiadczeñ ochrony zdrowia psychicznego. Skierowana jest 

do osób odpowiedzialnych za kszta³towanie polityki zdrowotnej na poziomie 

krajowym i lokalnym. Planowany termin opublikowania dokumentu – 2006 r. 

6. Sekcja Wydawnictw sprzeda³a 326 egzemplarzy wydawnictw WHO, opublikowanych 

w poprzednich latach przez IPiN: 

Leksykon terminów – psychiatria i zdrowie psychiczne; 

Leksykon terminów – alkohol i narkotyki; 

Leksykon terminów – miêdzykulturowe pojêcia zdrowia psychicznego; 

Oczami dziecka. Zbiór rysunków i opowiadañ z konkursu Œwiatowej Organizacji 

Zdrowia „Global School” na temat zdrowia psychicznego.

32 Sprawozdanie z dzia³alnoœci 2005 r.

Dzia³alnoœæ naukowo-badawcza 

33 

DZIAŁALNOŚĆ 

NAUKOWO-BADAWCZA



35 

I KLINIKA PSYCHIATRYCZNA 

Kierownik: prof. dr hab. Jacek Wiórka 

W Klinice zatrudnionych jest 7 pracowników naukowo-badawczych. 

Realizowano 5 tematów w ramach dzia³alnoœci statutowej, 1 grant 6. Programu Ramowego UE, 

1 grant promotorski MNiI/MEiN 

● Doœwiadczenie napiêtnowania i dyskryminacji z powodu korzystania 

z pomocy psychiatrycznej 

(temat nr 1, etap I – z 2-letnich badañ, kierownik: lek. med. P. Œwitaj) 

Komisja etyczna wyrazi³a zgodê na realizacjê badania. Po uzyskaniu zgody 

autora, dokonano t³umaczenia i adaptacji kwestionariusza CESQ (t³umaczenia na 

jêzyk polski z jêzyka angielskiego przez 2 psychiatrów, t³umaczenia zwrotne, analiza 

ró¿nic, przygotowanie wersji ostatecznej). Zbadano za pomoc¹ kwestionariusza 

oko³o 200 pacjentów z ró¿nymi rozpoznaniami, lecz¹cych siê w ró¿nych placówkach 

psychiatrycznych: w oddziale ca³odobowym, w oddziale dziennym, w poradni 

zdrowia psychicznego oraz przebywaj¹cych na turnusach rehabilitacyjnych. 

● Ocena przydatnoœci klinicznej skali samooceny funkcji poznawczych 

w schizofrenii (skala GEOPTE). 

(temat nr 2, praca roczna, kierownik: dr A. Bembenek) 

Trzydziestu chorych na schizofreniê rozpoznan¹ wg kryteriów ICD-10 zbadano 

za pomoc¹ skali GEOPTE, przygotowanej przez grupê autorów hiszpañskich i 

zaadaptowanej do warunków polskich narzêdzia samooceny funkcjonowania spo- 

³eczno-poznawczego. Oceniano wartoœæ psychometryczn¹ skali: rzetelnoœæ (spójnoœæ 

wewnêtrzn¹) oraz trafnoœæ diagnostyczn¹ (porównywalnoœæ) w odniesieniu do 

narzêdzi oceny stanu psychicznego (CGI, PANSS), funkcjonowania spo³ecznego 

(GAF, SOFAS) oraz dwóch obiektywnych testów poznawczych (WCST, N-wspak). 

Obserwowano praktycznoœæ skali w tym zastosowaniu. Wyniki wskazuj¹ na zadowalaj¹c¹ 

rzetelnoœæ i praktycznoœæ narzêdzia. Sprawa jego trafnoœci pozostaje niepewna 

i otwarta do dalszych badañ. 

● Zaburzenia poczucia siebie i brak wgl¹du w chorobê u pacjentów 

z rozpoznaniem schizofrenii oraz ich zwi¹zek z funkcjonowaniem poznawczym 

(temat nr 3, praca roczna, kierownik: dr K. Tyczyñski) 

Zaplanowane badania uzyska³y aprobatê Komisji Bioetycznej. Opracowano t³umaczenie 

polskiej wersji kwestionariuszy do badania „teorii umys³u”, przygotowano 

formularze i bazê danych do rejestracji wyników. Przeprowadzono pilota¿owe 

badanie kilku osób, które wykaza³o ¿e po³¹czenie zastosowanych ró¿nych metod 

badawczych, jak i ró¿norodnoœæ gromadzonych informacji nie stanowi dla pacjentów 

trudnoœci. Instrukcje kwestionariuszy okaza³y siê, w opinii badanych, proste 

i zrozumia³e, a ich zastosowanie – praktyczne i efektywne. Rozpoczêto zasadnicze 

badanie osób chorych na schizofreniê. Liczebnoœæ przebadanej dot¹d grupy chorych 

(15 osób) nie pozwala jeszcze na podjêcie analizy i formu³owanie wniosków. Z tematyk¹ 

badania wi¹¿e siê obroniona w listopadzie 2005 r. rozprawa doktorska [1]


oraz referat poœwiêcony postjungowskiej koncepcji kszta³towania siê „ja” [2]. 

W przygotowaniu jest te¿ kilka publikacji z zakresu tematyki prowadzonych badañ. 

● Badanie w³aœciwoœci psychometrycznych dwóch narzêdzi do pomiaru 

nasilenia zespo³u maniakalnego: skali manii Becha-Rafaelsena (BRMAS) 

i skali manii Younga (YMRS) 

(temat nr 4, praca roczna, kierownik: dr E. Schaeffer) 

W celu zbadania w³aœciwoœci psychometrycznych oraz porównania dwóch skal 

oceny manii opracowanych przez Becha i Rafaelsena (BRMAS) oraz Younga 

(YMRS) zbadano tymi narzêdziami 20 chorych hospitalizowanych z powodu 

manii w przebiegu zaburzeñ afektywnych, schizofrenicznych lub organicznych, 

jak równie¿ skalami: ca³oœciowej oceny ogólnej (CGI), oceny manii (CGI-M) 

i oceny objawów niepo¿¹danych (CGI-SE) oraz dwoma narzêdziami do oceny 

zespo³ów psychotycznych PANSS i KOSS-S. Pacjentów badano trzykrotnie w odstêpie 

kolejnych tygodni. W pierwszym badaniu stan chorego ocenia³o jednoczeœnie 

i niezale¿nie 3 diagnostów, a nastêpnie – po tygodniu i po dwóch tygodniach 

– jeden z nich. Analizowano rzetelnoœæ jako zbie¿noœæ (inter-rater) oraz powtarzalnoœæ 

(test-retest) ocen oraz jako wewnêtrzn¹ spójnoœæ skali. W ocenie trafnoœci 

analizowano kliniczn¹ wartoœæ opisowej charakterystyki skal (trafnoœæ zewnêtrzna) 

oraz trafnoœæ diagnostyczn¹ – zastosowano w tym celu analizê alternatywnych 

narzêdzi oceny manii. Obserwacje poczynione w trakcie badania pos³u¿y³y do 

oceny praktycznoœci narzêdzi. Obie porównywane skale manii wykazuj¹ zadowalaj¹ce 

wskaŸniki rzetelnoœci i trafnoœci. S¹ te¿ narzêdziami praktycznymi. Ograniczona 

liczebnoœæ próby nie pozwoli³a na g³êbsz¹ analizê, zw³aszcza problemu 

trafnoœci. Badania te wymagaj¹ kontynuacji. 

● Ocena klinicznego zastosowania skali PSP (Przegl¹d Stanu Psychicznego) 

i jej w³aœciwoœci psychometrycznych 

(temat nr 5, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: lek. med. P. WoŸniak) 

Przeprowadzono: przegl¹d piœmiennictwa poœwiêcony skali AMDP, szkolenie 

zespo³u Kliniki w zakresie stosowania PSP, przygotowanie narzêdzi. Przeprowadzono 

dwukrotn¹ ocenê 105 chorych oraz jednokrotn¹ – 53 chorych. Stopieñ 

realizacji badania jest jeszcze niewystarczaj¹cy do analizy materia³u i wysnuwania 

wniosków. Badanie bêdzie kontynuowane w roku 2006. 

Grant MNiI/MEiN 

● Ocena poczucia napiêtnowania u osób lecz¹cych siê z powodu schizofrenii 

i niektórych innych schorzeñ (grant promotorski MNiI/MEiN 2 P05D 102 29, 

kierownik: prof. J. Wciórka, g³ówny wykonawca: lek. med. P. Œwitaj) 

G³ównym celem projektu jest ocena czêstoœci i rodzaju relacjonowanych doœwiadczeñ 

z dyskryminacj¹ i napiêtnowaniem w grupie osób lecz¹cych siê z powodu 

schizofrenii oraz zbadanie zale¿noœci miêdzy poczuciem napiêtnowania a wybranymi 

cechami demograficznymi i klinicznymi pacjentów, w tym – z profilem


37 

objawów psychopatologicznych, samoocen¹ stanu psychicznego, subiektywn¹ jakoœci¹ 

¿ycia i funkcjonowaniem. Grupy referencyjne stanowiæ bêd¹ osoby lecz¹ce 

siê z powodu zaburzeñ depresyjnych nawracaj¹cych, uzale¿nienia od alkoholu, uzale¿nienia 

od narkotyków, chorób nowotworowych oraz zaburzeñ kardiologicznych. 

Badania realizowane w ramach Ramowego Programu Unii Europejskiej 

● EMILIA – Empowerment of Mental Illness Service Users: Life Long Learning, 

Integration and Action. Projekt konsorcjum ENTER Mental Health 

koordynowany przez Middlesex University, Londyn, UK 

(projekt badawczy 6 PR UE, koordynator w Polsce: prof. dr hab. Cz. Czaba³a, 

kierownik grantu: dr M. Anczewska, g³ówny wykonawca: lek med. P. Œwitaj) 

EMILIA jest projektem nawi¹zuj¹cym do 3 kierunków polityki spo³ecznej UE 

(Life Long Learning, Social Inclusion and Employment), poœwiêconym efektywnoœci 

podejœcia nastawionego na ustawiczne uczenie siê przez u¿ytkowników 

w korzystaniu ze œwiadczeñ z zakresu zdrowia psychicznego. Program poszukuje 

sposobu umacniania u¿ytkowników, a tak¿e zachêty oœrodków zdrowia psychicznego 

do zwiêkszenia uczestnictwa u¿ytkowników w szkoleniu i dzia³aniu na rzecz 

tworzenia i uruchamiania nowych oraz innowacyjnych œwiadczeñ, a dziêki temu 

– do otwierania nowych sposobów zatrudnienia dla u¿ytkowników, zgodnie ze 

strategi¹ Unii Europejskiej w tym zakresie. W realizacji 4,5-letniego programu, 

zapocz¹tkowanego jesieni¹ 2005, uczestniczy 17 oœrodków z ró¿nych krajów UE. 

Upowszechnienie wyników badañ 

W 2005 roku opublikowano 3 prace w czasopismach z listy filadelfijskiej, 

7 – w czasopismach z listy Index Copernicus; 2 streszczenia w czasopiœmie zagranicznym 

recenzowanym. Pracownicy kliniki uczestniczyli w 3 konferencjach miêdzynarodowych, 

przedstawiaj¹c 2 referaty i 1 doniesienie oraz w 11 konferencjach 

krajowych, przedstawiaj¹c 7 referatów, 1 warsztat, 4 doniesienia. 

II KLINIKA PSYCHIATRYCZNA 

Kierownik: prof. dr hab. med. Stanis³aw Pu¿yñski 


Realizowano 3 tematy w ramach dzia³alnoœci statutowej, 1 grant MNiI/MEiN 

● Objêtoœæ hipokampa w chorobie afektywnej jednobiegunowej i depresji 

o póŸnym pocz¹tku 

(temat nr 6, etap II – ostatni, kierownik: dr hab. T. Parnowski) 

Z zaplanowanej grupy badawczej zbadano 11 osób z zaburzeniami afektywnymi 

oraz 5 osób z grupy kontrolnej. Wobec niemo¿noœci przeprowadzenia dok³adnej 

oceny neuroradiologicznej oraz nieobecnoœci cz³onków zespo³u badawczego


badania przed³u¿ono na rok 2006. W roku 2006 zbadanych zostanie 15 chorych 

z chorob¹ afektywn¹ jednobiegunow¹ i 15 osób z depresj¹ o póŸnym pocz¹tku. 

● Polimorfizm promotora genu receptora 5-HT2A (-1438 G/A) w chorobie 

afektywnej sezonowej oraz bez cech sezonowoœci 

(temat nr 7, etap II – ostatni, kierownik: dr £. Œwiêcicki) 

Nie zakoñczono zbierania materia³u. Ze wzglêdu na trudnoœci w zebraniu materia³u 

termin zakoñczenia pracy zosta³ przed³u¿ony o 3 miesi¹ce. Do chwili obecnej 

poddano analizie DNA 21 osób z chorob¹ afektywn¹ sezonow¹ i 25 osób z chorob¹ 

afektywn¹ bez cech sezonowoœci. 

● Zespo³y mieszane w przebiegu zaburzeñ afektywnych dwubiegunowych 

– czynniki prognostyczne i patogenetyczne, obraz kliniczny 

(temat nr 8, etap II z 3-letnich badañ, kierownik: dr I. Koszewska) 

Zbadano 117 osób z rozpoznaniem choroby afektywnej, oceniaj¹c natê¿enie 

depresji i manii. Podczas hospitalizacji stwierdzono wyst¹pienie 16 stanów mieszanych 

u 26 chorych. U wiêkszoœci chorych uzyskano dane mierz¹ce cechy osobowoœci 

i temperamentu. 

Opracowano wskaŸnik do opisu ca³oœciowego profilu cech temperamentalnych 

oraz za³o¿ono bazê danych. Zebrano dane poœwiêcone opisowi stanów mieszanych 

w polskich podrêcznikach XIX i XX wieku. Praca przygotowywana jest do druku. 

Zebrano dane na temat rozpoznawania stanów mieszanych w Polsce w zak³adach 

stacjonarnych w latach 2000–2005 z uwzglêdnieniem p³ci, wieku osób chorych 

oraz miejsca leczenia. 


● Wp³yw leczenia œwiat³em na napêd psychoruchowy i zmys³ smaku w grupie 

osób z chorob¹ afektywn¹ sezonow¹, chorob¹ afektywn¹ niesezonow¹ 

i u osób zdrowych 

(grant MNiI/MEiN 0864/P05/2005/29, kierownik: dr £. Œwiêcicki) 

Planowane jest opracowanie metodologii badania, zakup sprzêtu niezbêdnego 

do badania oraz zakwalifikowanie i przebadanie pierwszych pacjentów z ChAS 

oraz osób z chorob¹ afektywn¹ o przebiegu niesezonowym. Przeprowadzono lub 

rozpoczêto cykl badañ u 24 osób – 1 zdrowa, z grupy kontrolnej, 8 – z depresj¹ 

zimow¹,15 – z depresj¹ niesezonow¹. 

Dodatkowe prace: 

● Depresje w wieku podesz³ym: naczyniowe czynniki ryzyka i zaburzenia 

procesów poznawczych (praca wykonana poza planem, rozprawa habilitacyjna, 

autor: dr n. med. T. Parnowski). 

Badanie przeprowadzono u 50 chorych z depresj¹ o pocz¹tku po 50 r¿., 

u których wystêpowa³y naczyniowe czynniki ryzyka, naczyniopochodne zmiany


39 

w o.u.n. i zaburzenia procesów poznawczych. U chorych stosowano przez 8 tygodni 

aktywne leczenie lekami przeciwdepresyjnymi, a nastêpnie przez 12 miesiêcy 

– dawkami podtrzymuj¹cymi tych leków. Dynamikê zmian w nasileniu 

depresji i procesów poznawczych oceniano skalami psychopatologicznymi i testami 

neuropsychologicznymi. U chorych przeprowadzono tak¿e badanie neuroobrazowe. 

Badania przeprowadzono dwukrotnie, ocenê katamnestyczn¹ dokonano po 

12 miesi¹cach. 

Stwierdzono odmiennoœæ przebiegu depresji i zaburzonych procesów poznawczych. 

Wspó³wystêpowanie depresji z zaburzeniami funkcji poznawczych wymaga 

zastosowania podwójnych kryteriów rozpoznawczych (z uwzglêdnieniem 

badania neuropsychologicznego i neuroobrazowego). Badanie wykaza³o obecnoœæ 

zwi¹zku pomiêdzy liczb¹ czynników naczyniowych, nasileniem zaburzeñ funkcji 

poznawczych oraz g³êbokoœci¹ depresji, jej przebiegiem i odpowiedzi¹ na leczenie 

przeciwdepresyjne. Najsilniejszy wp³yw na nasilenie depresji i mniejsz¹ 

poprawê po 12 miesi¹cach stwierdzono u chorych z zaburzeniami rytmu serca 

i nadciœnieniem têtniczym. U tych chorych w badaniu neuroobrazowym stwierdzono 

wiêksze nasilenie zmian w istocie bia³ej i poszerzenie przestrzeni nad p³atami 

czo³owymi. 

Zmniejszenie nasilenia depresji nie by³o zwi¹zane z popraw¹ procesów poznawczych. 

● Choroba afektywna sezonowa (praca wykonana poza planem naukowym 

– monografia z uwzglêdnieniem wyników badañ w³asnych, rozprawa habilitacyjna, 

autor: dr n. med. £. Œwiêcicki). 

Opracowano obszern¹ monografiê poœwiêcon¹ chorobie afektywnej sezonowej, 

g³ównie przebiegaj¹cej pod postaci¹ depresji zimowej. W monografii poruszono 

zagadnienia zwi¹zane z etiologi¹, patogenez¹, epidemiologi¹, leczeniem 

œwiat³em i farmakoterapi¹. W pracy podsumowano wspó³czesny stan wiedzy 

z uwzglêdnieniem wyników badañ w³asnych prowadzonych przez autora od ponad 

10 lat w Instytucie Psychiatrii i Neurologii. Wyniki tych badañ, obejmuj¹cych 

ró¿ne zakresy, wskazuj¹ m.in. na odrêbnoœæ symptomatologiczn¹ i patogenetyczn¹ 

depresji zimowej od depresji o przebiegu niesezonowym. Zebrano tak¿e nowe 

dowody wskazuj¹ce na znaczenie mechanizmów serotoninergicznych w patogenezie 

choroby i mechanizmie dzia³ania fototerapii Wyniki badania katamnestycznego 

wskazuj¹ na wzglêdnie stabilne utrzymywanie siê sezonowoœci zaburzeñ 

w okresie do 5 lat. Przedstawiono perspektywiczne kierunki badañ poœwiêconych 

depresji zimowej – czêœæ z nich jest ju¿ prowadzona w Instytucie Psychiatrii 

i Neurologii, miêdzy innymi w ramach grantu Ministerstwa Nauki i Informatyzacji. 


W 2005 roku opublikowano 16 prac w polskich czasopismach recenzowanych, 

umieszczonych na Index Copernicus oraz 10 – w innych czasopismach polskich 

recenzowanych; 2 – w recenzowanych wydawnictwach zbiorowych; 2 streszczenia


w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 1 – w polskich czasopismach 

recenzowanych, umieszczonych w Index Copernicus, 2 – w Ksi¹¿kach 

Streszczeñ; 1 rozdzia³ w monografii w jêzyku angielskim; 3 monografie w jêzyku 

polskim lub innym; 1 redakcjê naukow¹ 

Prace pracowników kliniki cytowano 4 razy. 

Pracownicy Kliniki uczestniczyli w 8 zagranicznych wyjazdach naukowych, 

4 miêdzynarodowych konferencjach naukowych za granic¹ i w kraju, na których 

przedstawili 3 postery; w 20 ogólnopolskich konferencjach naukowych odbywaj¹cych 

siê w kraju, na których wyg³osili 48 referatów, w tym 27 na zaproszenie, 

przedstawili 2 postery. 

III KLINIKA PSYCHIATRYCZNA 

Kierownik: prof. dr hab. Marek Jarema 


Realizowano 4 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 2 granty 

MNiI/MEN, 1 wspó³udzia³ w realizacji grantu MNiI/MEiN (I Klinika Neurologiczna), 3 badania 

leków. 

● Choroby somatyczne u pacjentów leczonych z powodu schizofrenii. 

Próba oceny czêstoœci i uwarunkowañ ich wystêpowania oraz wp³ywu 

na jakoœæ ¿ycia 

(temat nr 10, etap III z 4-letnich badañ, kierownik: dr T. Szafrañski) 

Zbadano 70 pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii. Byli to w wiêkszoœci pacjenci 

z wieloletnim przebiegiem choroby (œrednio ponad 8 lat), mê¿czyŸni stanowili 

58% badanej grupy. Prawie 2/3 pacjentów pali³o papierosy, w tym 55% ponad 

20 papierosów dziennie. Zgodnie z oczekiwaniami, pomimo stosunkowo 

m³odego wieku badanych (œrednia wieku 39 lat) stwierdzono wspó³wystêpowanie 

ró¿nych zaburzeñ somatycznych. Najczêœciej by³y to: nadciœnienie têtnicze, zaburzenia 

gospodarki lipidowej i wêglowodanowej, choroba wrzodowa ¿o³¹dka i choroby 

tarczycy. Pacjenci z chorobami somatycznymi gorzej oceniali swoj¹ jakoœæ 

¿ycia, ale ró¿nica nie by³a istotna statystycznie. Zaobserwowano ni¿sze wyniki 

w podskali kwestionariusza SF-36, oceniaj¹cej ból u chorych z wy¿szym nasileniem 

objawów pozytywnych schizofrenii. 

● Rozpowszechnienie i obraz kliniczny natrêctw u pacjentów z rozpoznaniem 

schizofrenii na terenie województwa mazowieckiego 

(temat nr 11, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: lek. med. T. Tafliñski) 

Zbadano 376 pacjentów. Œrednia wieku ca³ej grupy wynios³a 36, 45 lat. Istotne 

ró¿nice stwierdzono w rozk³adzie wartoœci w obrêbie zmiennej „stan cywilny”. 

W porównaniu do podgrupy kobiet w podgrupie mê¿czyzn znacz¹co wiêksza 

liczba badanych pozostawa³a w stanie wolnym (28,19% vs 12,77%) oraz w zwi¹zku


41 

ma³¿eñskim (18,35% vs 12,23%), podczas gdy w grupie kobiet znacz¹co wiêcej 

by³o osób owdowia³ych (11,44% vs 2,66%) [p


nasileniem objawów schizofrenii mierzonych skal¹ PANSS a subiektywn¹ ocen¹ 

lêku i depresji przez pacjentów (skala SET); r = 0,46 (p


43 

Granty MNiI/MEiN 

● Obiektywna i subiektywna ocena zaburzeñ emocjonalnych oraz ich 

zwi¹zku z zaburzeniami funkcji poznawczych 

(grant MNiI/MEiN 3P05B 006 25, kierownik: prof. M. Jarema) 

Zbadano 30 pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii wg ICD-10. Nasilenie objawów 

psychopatologicznych ocenianych w skali PANSS wynios³o 74,3 (SD 8,7), 

w tym nasilenie objawów pozytywnych 7,8 (2,7), a objawów negatywnych – 23,7 

(2,3). Stwierdzono nieznaczne nasilenie objawów depresyjnych ocenianych skal¹ 

CDS – 2,7 (3,8). Stwierdzono istotne korelacje miêdzy nasileniem objawów schizofrenii 

mierzonych skal¹ PANSS a subiektywn¹ ocen¹ lêku i depresji przez pacjentów 

(skala SET). Stwierdzono istotne korelacje miêdzy nasileniem objawów 

negatywnych schizofrenii a subiektywn¹ ocen¹ lêku i depresji przez pacjentów 

(skala SET). Stwierdzono korelacje miêdzy nasileniem objawów schizofrenii 

a wynikami badañ funkcji poznawczych. Nasilenie objawów schizofrenii mierzonych 

skal¹ PANSS korelowa³o ujemnie z wynikami oceny fluencji s³ownej oraz 

testem ³¹czenia punktów. Nasilenie objawów pozytywnych schizofrenii korelowa³o 

negatywnie z odsetkami b³êdów nieperseweracyjnych w teœcie Wisconsin. 

Nasilenie objawów negatywnych korelowa³o ujemnie z iloœci¹ perseweracji 

w czêœci semantycznej testu fluencji s³ownej. D³ugoœæ trwania choroby korelowa³a 

z wynikami czêœci B1 testu Stroopa; r = 0,43, (p


badanie drugie – w okresie 7 dni nastêpuj¹cych bezpoœrednio po wypisaniu ze 

szpitala, trzecie badanie zostanie wykonane po miesi¹cu od badania drugiego. Dodatkowo 

w szóstym i dwunastym miesi¹cu po zakoñczeniu hospitalizacji zostanie 

przeprowadzona wizyta kontrolna lub wywiad telefoniczny w celu oceny poziomu 

funkcjonowania pacjenta oraz przebiegu leczenia i rehabilitacji. Poziom funkcjonowania 

i aktywnoœci pacjentów, obecnoœæ zaburzeñ rytmu oko³odobowego snu 

i czuwania oraz stopieñ nasilenia sennoœci w trakcie dnia bêd¹ analizowane przy 

u¿yciu testów analizy kowariancji (ANCOVA) i analizy regresji wielokrotnej, 

bior¹c pod uwagê obecnoœæ i nasilenie objawów wytwórczych i negatywnych, 

obecnoœæ objawów depresji, obecnoœæ akatyzji, rodzaj stosowanego leczenia farmakologicznego 

oraz przebieg leczenia i rehabilitacji. Rozpoczêto rekrutacjê pacjentów 

do badañ. 


mózgu 

(grant MNiI/MEiN 2 P05B 195 29, kierownik: prof. D. Ryglewicz, wykonawca 

dr A. Wichniak) 

Przewidywana jest ocena stanu psychicznego, ocena stopnia sennoœci oraz badania 

przesiewowe w kierunku zaburzeñ oddychania podczas snu. 

W paŸdzierniku 2005 rozpoczêto przygotowania narzêdzi badawczych oraz 

przygotowania do rekrutacji pacjentów. 

Badania leków 

– ZODIAC (badanie obserwacyjne wp³ywu na uk³ad kr¹¿enia ziprasidonu 

w porównaniu z olanzapin¹ u chorych na schizofreniê). Badanie ma na celu 

ocenê bezpieczeñstwa kardiologicznego, skutecznoœci i ogólnej tolerancji 

leczenia schizofrenii ziprasidonem lub olanzapin¹. Kontynuowane jest w³¹czanie 

chorych do badañ. 

– EUFEST (europejskie badanie pierwszego epizodu schizofrenii). Badanie 

ma na celu ocenê skutecznoœci i tolerancji leczenia pierwszego epizodu schizofrenii 

lekami przeciwpsychotycznymi II generacji (olanzapina, kwetiapina, 

amisulpiryd, ziprasidon), w porównaniu z haloperidolem. Zakoñczono rekrutacjê 

chorych do badania. Kontynuowane jest leczenie chorych. Przewidziane 

jest przed³u¿enie okresu obserwacji do 5 lat. 

– PSY-3002 (wielooœrodkowe, miêdzynarodowe, podwójnie œlepe badanie 

skutecznoœci i tolerancji risperidonu CONSTA w porównaniu z paliperidonem, 

podawanych w iniekcjach co 2 tygodnie u chorych na schizofreniê). 

Badanie ma na celu ocenê skutecznoœci i tolerancji paliperidonu w porównaniu 

z risperidonem o przed³u¿onym dzia³aniu (CONSTA), podawanych 

w iniekcjach co 2 tygodnie chorym na schizofreniê. Kontynuowane jest 

rekrutowanie chorych do badania.


45 


W 2005 roku opublikowano 1 pracê w innych czasopismach zagranicznych 

recenzowanych; 15 prac w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych 

na liœcie Index Copernicus, 8 – w innych polskich czasopismach recenzowanych; 

10 streszczeñ w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 6 – w polskich 

czasopismach recenzowanych, umieszczonych na liœcie Index Copernicus; 

1 redakcjê naukow¹ monografii zagranicznej, 1 redakcjê naukow¹ monografii 

o zasiêgu krajowym, 3 rozdzia³y w monografii o zasiêgu krajowym. 

Cytowano 10 razy prace pracowników kliniki. 

Pracownicy kliniki uczestniczyli w 2 miêdzynarodowych konferencjach naukowych 

za granic¹, na których wyg³osili 2 referaty, przedstawili 8 posterów; 25 ogólnopolskich 

konferencjach naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 

22 referaty, przedstawili 6 posterów, przeprowadzili 15 warsztatów naukowych. 

IV KLINIKA PSYCHIATRYCZNA 

Kierownik: doc. dr hab. Maria Za³uska 


Realizowano 1 temat w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 1 grant w programie 

Unii Europejskiej (DAPHNE),1 grant Fogarty International Center. 

● Ocena przydatnoœci dla rehabilitacji psychiatrycznej projektu edukacyjnego 

ICAR, na podstawie badania jakoœci ¿ycia, trwa³oœci remisji 

i podejmowania pracy u jego uczestników 

(temat nr 14, etap III – ostatni, kierownik: doc. M. Za³uska) 

Celem by³a ocena przydatnoœci szkolenia ICAR w rehabilitacji psychiatrycznej 

na podstawie badania funkcjonowania spo³ecznego, jakoœci ¿ycia, trwa³oœci 

remisji i podejmowania pracy przez uczestników. 

Zbadano 22 osoby uczestnicz¹ce w szkoleniu ICAR i 22-osobow¹ grupê kontroln¹. 

Oceny dokonywano przed rozpoczêciem szkolenia, po jego zakoñczeniu 

(5 miesiêcy) oraz po up³ywie kolejnych 3 i 6 miesiêcy. Pos³ugiwano siê kwestionariuszem 

danych demograficznych, sytuacji socjalnej i przebiegu choroby, 

skal¹ funkcjonowania spo³ecznego SFS Birchwooda, satysfakcji z ¿ycia i zdrowia 

skali WHO QOL-BREV, frankfurck¹ skal¹ samooceny stanu psychicznego FBS, 

a tak¿e kwestionariuszem dotycz¹cym dostêpu do komputera i Internetu oraz potrzebnych 

umiejêtnoœci. 

Zarówno osoby badane (22), jak i osoby z grupy kontrolnej (22) by³y wielokrotnie 

hospitalizowane, mia³y orzeczenie niepe³nosprawnoœci, przewa¿nie rozpoznanie 

z grupy schizofrenii. Wiek: w graniach 20–58 lat. Wiêkszoœæ korzysta³a z placówek 

wsparcia. Wszyscy przyjmowali neuroleptyki. Mê¿czyzn by³o wiêcej ni¿ kobiet. 

Wyniki: przed szkoleniem uczestnicy mieli czêœciej dostêp do komputera i Internetu 

oraz wiêcej umiejêtnoœci ni¿ grupa kontrolna. W okresie szkolenia umiejêtnoœci


podstawowe uczestników nie zmienia³y siê, a umiejêtnoœci zaawansowane wzros³y 

znacznie. W grupie kontrolnej nie odnotowano zmian. U uczestników szkolenia, 

w odró¿nieniu od grupy kontrolnej, wzros³a znacznie motywacja do u¿ywania 

komputera i Internetu. Wiêkszoœæ uczestników ocenia³a nabyte umiejêtnoœci jako 

bardzo dla nich za wa¿ne na przysz³oœæ. 

Badanie skal¹ funkcjonowania spo³ecznego (SFS Birchwooda) nie wykaza³o 

istotnych ró¿nic w poziomie funkcjonowania spo³ecznego uczestników kursu 

przed i po szkoleniu oraz po 6 miesi¹cach od zakoñczenia kursu, ani te¿ ró¿nic 

w porównaniu z grup¹ kontroln¹ 

Zwiêkszenie satysfakcji ¿yciowej (QOL-BREV) u kursantów po kursie by³o 

niespecyficzne, gdy¿ podobne jak w grupie kontrolnej. 

Zarówno w grupie badanej, jak i w grupie kontrolnej œrednie nasilenie objawów 

w skali FBS nie ró¿ni³o siê istotnie w kolejnych ocenach. Jednak wyodrêbniono 

podgrupy, w których w okresie szkolenia (grupa badana) lub analogicznym 

(kontrolna) dosz³o do istotnego wzrostu nasilenia objawów w pomiarze skal¹ FBS. 

W obserwowanym okresie liczba hospitalizacji ca³odobowych by³a wiêksza 

(3) w grupie kontrolnej ni¿ w grupie 22 uczestników szkolenia ICAR (1). 

W grupie uczestników szkolenia 2 osoby podjê³y pracê, a jedna szkolenie zawodowe, 

w grupie kontrolnej 1 osoba podjê³a pracê w tym samym okresie. 

Wnioski: 

1. Kurs przyniós³ pozytywne efekty edukacyjne i motywacyjne. 

2. Wp³yw kursu na satysfakcjê ze zdrowia i ¿ycia by³ znacz¹cy, lecz niespecyficzny, 

podobny do wp³ywu innych oddzia³ywañ œrodowiskowych w grupie 

kontrolnej. 

3. Uczestnictwo w kursach programu ICAR nie wp³ynê³o negatywnie na funkcjonowanie 

spo³eczne mierzone skal¹ SFS Birchwooda, a ryzyko nasilenia 

objawów, mierzone skal¹ FBS i liczb¹ rehospitalizacji nie by³o wy¿sze ni¿ 

w grupie kontrolnej. 

4. Rozpowszechnienie kursów komputerowych typu ICAR jest wskazane z uwagi 

na mo¿liwoœæ aktywizacji chorych i zwiêkszenie ich szans na rynku pracy. 

5. Wskazane jest indywidualne okreœlanie celów szkolenia w zale¿noœci od 

deficytów funkcjonalnych, sytuacji ¿yciowej i potrzeb danego klienta. 

Program realizowany w ramach Komisji Europejskiej 

● DAPHNE-Programe II 2004–2008 of the European Commission, Directorate 

General of Justice, Freedom and Security: JAI/DAP/2004-1/059/YC: 

Violence, accidents and injuries experienced by children living in families 

with alcohol problems (ALC-VIOL). Przemoc, wypadki i urazy doœwiadczane 

przez dzieci ¿yj¹ce w rodzinach alkoholowych 

(grant Komisji Europejskiej, kierownik badañ: doc. M. Za³uska) 

Celem jest ocena rozmiarów i charakteru przemocy doœwiadczanej przez dzieci 

w rodzinach alkoholowych w krajach Europejskich, ocena ryzyka doœwiadczania 

przez dzieci przemocy w zwi¹zku z alkoholem w poszczególnych krajach


47 

i budowanie sieci ekspertów pracuj¹cych nad profilaktyk¹ wobec dzieci z grup 

ryzyka przemocy. 

Projekt jest realizowany w Polsce, Holandii, Anglii, Irlandii, Niemczech, Austrii, 

w latach 2005–2007. Koordynatorem jest Catholic University of Applied Sciences 

w Kolonii w Niemczech.W Polsce przewiduje siê zbadanie 20–40 dzieci z rodzin 

alkoholowych w wieku od 12 do 18 lat. Bêd¹ to dzieci osób, które lecz¹ siê w poradniach 

odwykowych. W roku 2005 przygotowano wspólne narzêdzie badawcze. 

Inne programy 

● Substance abuse among polish older patients of the general hospital. U¿ywanie 

substancji psychoaktywnych przez pacjentów szpitala ogólnego 

po 60. roku ¿ycia 

(grant Fogarty International Center, kierownik: dr P. Bronowski) 

Cele programu: 

1. Ocena rozpowszechnienia u¿ywania substancji psychoaktywnych wœród pacjentów 

szpitala ogólnego w wieku powy¿ej 60. roku ¿ycia. 

2. Ocena skutecznoœci krótkiej interwencji dla osób z problemem alkoholowym. 

Pacjenci oddzia³ów wewnêtrznych szpitala ogólnego (chirurgia urazowa, kardiologia, 

interna) zostan¹ w³¹czeni do badañ przesiewowych w zakresie u¿ywania 

substancji psychoaktywnych. Pacjenci z problemem alkoholowym zostan¹ objêci 

programem krótkiej interwencji maj¹cej na celu zmniejszenie iloœci wypijanego 

alkoholu lub osi¹gniêcie abstynencji lub te¿ w³¹czeni do grupy kontrolnej. Po miesi¹cu 

od opuszczenia szpitala pacjenci ci zostan¹ objêci badaniami katamnestycznymi. 

Uczestnicy programu: 600 pacjentów oddzia³ów wewnêtrznych Szpitala 

Bielañskiego, Bródnowskiego oraz Wolskiego (mê¿czyŸni w wieku 60 +). Dzia- 

³ania realizowane w roku 2005: gromadzenie literatury do publikacji Problemy 

alkoholowe u osób w starszym wieku oraz Programy krótkiej interwencji dla osób 

z problemem alkoholowym; uzyskanie akceptacji Komisji Bioetycznej; przeprowadzenie 

620 badañ screeningowych pacjentów szpitali ogólnych w Warszawie 

(60 pacjentów zaliczonych do grupy ryzyka); przeprowadzenie 30 interwencji; 

przeprowadzenie 60 katamnez. 


W 2005 roku opublikowano 1 pracê w innych czasopismach zagranicznych 

recenzowanych, 6 prac w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych 

w Index Copernicus. 

Cytowano 1 raz pracê pracowników Kliniki. 

Pracownicy Kliniki uczestniczyli w 1 zagranicznym wyjeŸdzie szkoleniowym, 

1 zagranicznym wyjeŸdzie naukowym; w 1 miêdzynarodowej konferencji naukowej 

za granic¹, na których wyg³osili 4 referaty; uczestniczyli w 4 innych konferencjach 

naukowych, odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 3 referaty, 

przedstawili 4 doniesienia.


KLINIKA NERWIC 

Kierownik: doc. dr hab. med. Maria Siwiak-Kobayashi 


Realizowano 3 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹. 

● Badania nad znaczeniem elementów dynamiki grupy i spo³ecznoœci 

terapeutycznej dla efektów krótkoterminowej intensywnej terapii instytucjonalnej 

opartej na uczeniu spo³ecznym w Klinice Nerwic IPiN 

(temat nr 16, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: doc. dr hab. med. M. Siwiak- 

-Kobayashi) 

Opracowano polsk¹ wersjê Kwestionariusza Doœwiadczeñ Grupowych (GEB 

1994-R) stworzonego w Niemczech przez Eckerta i Straussa w latach 1976–94. 

Dokonano t³umaczenia narzêdzia przez dwóch niezale¿nych t³umaczy, nastêpnie 

skontrolowano je za pomoc¹ retranslacji. Tak przygotowanym, 32-itemowym 

kwestionariuszem zbadano 98 pacjentów w 9-ciu kolejnych grupach zamkniêtych, 

podaj¹c kwestionariusz po ka¿dym z 29 spotkañ objêtych badaniem. Uzyskano 

2436 wype³nionych kwestionariuszy, które stanowi³y materia³ do analizy czynnikowej. 

Po dokonaniu analizy czynnikowej metod¹ varimax, przy uwzglêdnieniu wysokich 

wskaŸników na³adowania czynnikiem ( >0.80) wyodrêbniono 6 czynników: 

I Satysfakcja z pracy wgl¹dowej w grupie (11 itemów); 

II Negatywny nastrój w grupie (8 itemów); 

III Zahamowanie, wyobcowanie (4 itemy); 

IV Dobre samopoczucie (2 itemy); 

V Poczucie przynale¿noœci (3 itemy); 

VI Poczucie niezaspokojenia (4 itemy). 

Silny czynnik pierwszy wskazuje na œcis³y zwi¹zek doœwiadczenia uczenia siê 

z poczuciem spójnoœci w grupie i z zadowoleniem z uzyskiwanego wgl¹du – w naszym 

materiale. Byæ mo¿e jest to specyfika zarówno naszych pacjentów, jak i sposobu 

prowadzenia psychoterapii. 

W dalszych etapach planuje siê badanie tym narzêdziem oraz miarami oceny 

objawowej i elementów cech osobowoœci w grupach heterogennych pacjentów 

z zaburzeniami nerwicowymi i zwi¹zanymi ze stresem oraz w homogennych grupach 

pacjentów z zaburzeniami od¿ywiania, leczonych jako jedna z trzech równoleg³ych 

grup w oddziale ca³odobowym Kliniki Nerwic. 

● Technika wyobra¿enia „postaci” przy muzyce jako wskaŸnik diagnostyczny 

identyfikacji „ja” w zakresie p³ci i wieku 

(temat nr 17, etap II z 3-letnich badañ, kierownik: dr E. Galiñska) 

Zbadano ok. 200 pacjentów Kliniki Nerwic oraz ok.120 osób zdrowych, zestawem 

narzêdzi opisanych w raporcie z 2004 r., w zwi¹zku z rozszerzeniem koncepcji 

programu badawczego o aspekt poznawczy, szczególnie zaœ o to, jak zastosowana 

muzyka wp³ywa na struktury psychiczne. Dlatego podgrupê osób, u których organizacja 

psychiczna „ja” nie wy³ania siê pod wp³ywem muzyki, poddano badaniu


49 

EEG (13 osób) w celu wykluczenia ewentualnego pod³o¿a organicznego. Wyniki 

s¹ obecnie przygotowywane do wprowadzania do komputera. 

Zastosowane Testy Zdolnoœci Muzycznych A. Bentleya i E Gordona wskazuj¹ 

m.in. na rezerwy intelektualne i emocjonalne pacjenta, a tak¿e na jego stan biologiczny 

(s³uch fizjologiczny, koncentracjê, pamiêæ, wyodrêbnianie, stopieñ zró¿- 

nicowania). Najni¿sze wyniki uzyskuj¹ w badaniu osoby najbardziej zaburzone, 

które czêsto nie utrzymuj¹ siê w leczeniu psychoterapi¹, odznaczaj¹ siê miernym 

ilorazem inteligencji lub podejrzewane jest u nich pod³o¿e organiczne zaburzeñ 

albo choroba somatyczna. Test Rytmu E. Gordona daje ciekawe informacje wskazuj¹ce 

na nadmierne ró¿nicowanie bodŸców (czêsto u pacjentów z zaburzeniami 

obsesyjno-kompulsywnymi) lub zbyt ma³e ró¿nicowanie. Na podstawie dotychczasowych 

wyników wydaje siê, ¿e prawid³owy proces ró¿nicowania wi¹¿e siê 

z lepsz¹ „wydajnoœci¹” intelektualn¹ pacjenta. 

● Badania katamnestyczne funkcjonowania seksualnego kobiet z zaburzeniami 

od¿ywiania 

(temat nr 18, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: dr A. Sarol-Kulka) 

Opracowano kwestionariusz katamnestyczny dotycz¹cy funkcjonowania seksualnego 

i przebadano nim 69 pacjentek leczonych w trzech oœrodkach z powodu 

zaburzeñ od¿ywiania w 2000 roku. Zaznaczy³y siê ró¿nice miêdzy pacjentkami 

z anoreksj¹ i tymi z bulimi¹ psychiczn¹ w zakresie czêstoœci podejmowania wspó³- 

¿ycia heteroseksualnego i poziomu satysfakcji na niekorzyœæ pacjentek z anoreksj¹. 

Np. ¿adna spoœród pacjentek z anoreksj¹ nie wysz³a za m¹¿ w okresie katamnestycznym, 

podczas gdy 44% pacjentek z bulimi¹ zawar³o zwi¹zek ma³¿eñski. 

Podobnie, 26% pacjentek anorektycznych, a 60% leczonych z powodu bulimii 

odczuwa³o czêœciej potrzebê kontaktów seksualnych w stosunku do okresu poprzedzaj¹cego 

leczenie. 

Obie podgrupy wykaza³y zmniejszenie siê czêstotliwoœci stosunków niepe³nych 

oraz zachowañ autoerotycznych w porównaniu z okresem sprzed leczenia. 

S¹ to wyniki wstêpne. W II etapie przewiduje siê zwiêkszenie liczby badanych 

o grupy leczone w 2001 roku, a nastêpnie zastosowanie bardziej odpowiednich 

metod statystycznych dla opracowania uzyskanego materia³u. 



umieszczonych na listach Index Copernicus, 1 pracê w innych czasopismach polskich 

recenzowanych; 3 streszczenia 3 w Ksi¹¿kach Streszczeñ; 4 rozdzia³y w monografii 

w jêzyku polskim; 1 rozdzia³ monografii o charakterze popularyzatorskim; 

1 pracê popularno-naukow¹. 

Pracownicy kliniki uczestniczyli w 6 miêdzynarodowych konferencjach naukowych 

za granic¹, na których wyg³osili 6 referatów, w tym 1 na zaproszenie; 

w 9 ogólnopolskich konferencjach naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na 

których wyg³osili 10 referatów.


KLINIKA PSYCHIATRII DZIECI I M£ODZIE¯Y 

Kierownik: prof. dr hab. med. Irena Namys³owska 


Realizowano 2 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 2 badania 

leków. 

● Czynniki wp³ywaj¹ce na wczesne rokowanie w psychozach schizofrenicznych 

okresu dorastania 

(temat nr 19, etap III – ostatni, kierownik: prof. I. Namys³owska) 

W trakcie analiz statystycznych wyodrêbniono zmienne wp³ywaj¹ce na przebieg 

leczenia farmakologicznego w grupie badanej i zakresy ich wp³ywu: 

1. Rozpoznanie wstêpne jako czynnik wp³ywaj¹cy na iloœæ kuracji lekiem przeciwpsychotycznym. 

2. Iloœæ hospitalizacji jako czynnik prognostyczny dla iloœci kuracji lekiem 

przeciwpsychotycznym i czynnik wp³ywaj¹cy na podanie leku przeciwdepresyjnego 

w trakcie badania. 

3. Przystosowanie przedchorobowe jako czynnik prognostyczny dla iloœci kuracji 

lekiem przeciwpsychotycznym. 

4. D³ugoœæ okresu nie leczonej psychozy jako czynnik prognostyczny dla iloœci 

kuracji lekiem przeciwpsychotycznym. 

5. Psychopatologia rozwojowa powy¿ej 7. roku ¿ycia jako czynnik wp³ywaj¹cy 

na podanie leku przeciwdepresyjnego w trakcie badania. 

6. Stan kliniczny w momencie w³¹czenia do badania (nasilenie niespecyficznych 

objawów psychotycznych, objawów depresyjnych oraz ogólny stan 

kliniczny w ocenie lekarza i badanego) jako czynnik wp³ywaj¹cy na podanie 

leku przeciwdepresyjnego w trakcie badania. 

7. Ca³kowita wartoœæ obci¹¿eñ genetycznych jako czynnik wp³ywaj¹cy na zalecenie 

leku przeciwdepresyjnego do leczenia poszpitalnego. 

8. Stan kliniczny w momencie w³¹czenia do badania (nasilenie objawów negatywnych, 

niespecyficznych, depresyjnych oraz ogólny stan kliniczny w ocenie 

lekarza) jako czynnik wp³ywaj¹cy na zalecenie leku przeciwdepresyjnego 

do leczenia poszpitalnego. 

9. Stan kliniczny w momencie w³¹czenia do badania (nasilenie objawów depresyjnych 

i ogólny stan kliniczny w ocenie lekarza) jako czynnik wp³ywaj¹cy 

na w³¹czenie leczenia dodatkowym lekiem (przeciewpadaczkowym, 

stabilizatorem nastroju). 

● Obraz kliniczny, przebieg, leczenie i wczesne rokowanie w ró¿nych podgrupach 

jad³owstrêtu psychicznego 

(temat nr 20, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: dr C. ¯echowski) 

1. Nawi¹zano kontakt z autorami kwestionariusza SWAP-200-A, D.Westenem 

i J. Shelderem. 

2. Otrzymano zgodê na adaptacjê kwestionariusza SWAP-200-A. Otrzymano 

pomocniczy wywiad strukturalny oraz opis procedury badawczej.


51 

3. Przet³umaczono kwestionariusz SWAP-200-A na jêzyk polski. Obecnie trwa 

praca nad powtórnym t³umaczeniem na jêzyk angielski (backtranslation). 

Badania leków 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y uczestniczy w miêdzynarodowym badaniu 

RIS-USA 231 i RIS-USA 234 – Ocena skutecznoœci i bezpieczeñstwa stosowania 

Risperidonu u dzieci i m³odzie¿y. 

RIS-USA 231: Ocena skutecznoœci i bezpieczeñstwa stosowania Risperidonu 

u dzieci i m³odzie¿y – badanie szpitalne; RIS-USA 234: Ocena skutecznoœci i bezpieczeñstwa 

stosowania Risperidonu u dzieci i m³odzie¿y – badanie ambulatoryjne. 

W roku 2005 w badaniu RIS-USA 231 uczestniczy³o i ukoñczy³o je 2 pacjentów; 

w badaniu RIS-USA 234 – 4 pacjentów. Jeden z nich zosta³ z badania wycofany 

w trakcie czwartej wizyty ze wzglêdu na nasilone objawy uboczne, pozosta³ych 

trzech ukoñczy³o ca³e badanie z dobrym efektem klinicznym i bez powa¿nych 

objawów ubocznych. 


W 2005 roku opublikowano 4 prace w polskich czasopismach recenzowanych, 

umieszczonych w Index Copernicus; 5 rozdzia³ów w podrêczniku w jêzyku polskim, 

1 redakcja naukowa monografii. 

Pracownicy Kliniki/Zak³adu uczestniczyli w 5 miêdzynarodowych konferencjach 

naukowych za granic¹, na których wyg³osili 2 referaty; w 19 ogólnopolskich konferencjach 

naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 11 referatów, 

w tym 3 na zaproszenie, przedstawili 1 poster i 1 doniesienie, przewodniczyli 1 sesji. 

KLINIKA PSYCHIATRII S¥DOWEJ 

Kierownik: doc. dr hab. Janusz Heitzman 

W Klinice zatrudnionych jest 7 pracowników naukowo-badawczych, 1 pracownik zatrudniony 

na siatce leczniczej. 

Realizowano 1 temat w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹. 

● Opiniowanie s¹dowo-psychiatryczne po badaniach ambulatoryjnych i obserwacjach 

s¹dowo-psychiatrycznych sprawców czynów zabronionych 

bêd¹cych w czasie ich pope³niania pod wp³ywem dzia³ania substancji 

odurzaj¹cych lub uzale¿nionych od tych substancji, w latach 1992–2002, 

przez bieg³ych psychiatrów z Instytutu Psychiatrii i Neurologii w Warszawie 

i z kilku wybranych szpitali psychiatrycznych. 

(temat nr 21, etap II – ostatni, kierownik: dr Z. Kulka) 

Praca mia³a na celu analizê opinii s¹dowo-psychiatrycznych wydanych w latach 

1992–2002 po badaniach ambulatoryjnych i po obserwacjach s¹dowo-


-psychiatrycznych sprawców nadu¿ywaj¹cych lub uzale¿nionych od substancji 

odurzaj¹cych albo pozostaj¹cych pod ich dzia³aniem, pod k¹tem oceny ich poczytalnoœci, 

jak równie¿ porównanie praktyki orzeczniczej bieg³ych z IPiN oraz z 

innych oœrodków psychiatrycznych. 

U¿ywaj¹c specjalnie opracowanego kwestionariusza, przebadano 100 opinii, 

50 z IPiN w 2004 r. i 50 w 2005 roku, z szeœciu losowo wybranych oœrodków 

psychiatrycznych: Boles³awiec, Cibórz, Choroszcz, Miêdzyrzecz, Toruñ, Œwiecie, 

w tym 57 po obserwacjach i 43 po badaniach ambulatoryjnych. Tylko 3 opinie 

dotyczy³y kobiet. Wiek badanych waha³ siê od 17 do 46 lat, œrednia 26 lat. 

U 64 sprawców rozpoznano uzale¿nienie, u 36 nadu¿ywanie substancji odurzaj¹cych, 

a wiêkszoœæ – 70 osób przyjmowa³a wiêcej ni¿ jedn¹ substancjê. W czasie 

czynu 66 sprawców dzia³a³o w stanie odurzenia, jednak biegli u 56 orzekli pe³n¹ 

poczytalnoœæ, gdy¿ wp³yw narkotyku na ich stan psychiczny nie by³ znaczny. 

U 6 orzeczono niepoczytalnoœæ z powodu zaburzeñ psychotycznych, jednak biegli 

wnioskowali o zastosowanie art. 31 § 3 KK, gdy¿ sprawcy jako wieloletni u¿ytkownicy 

narkotyków ich wyst¹pienie mogli przewidzieæ. U 6 sprawców biegli 

orzekli znacznie ograniczon¹ poczytalnoœæ, u 4 – z powodu organicznych zaburzeñ 

osobowoœci, a u 2 – z powodu bardzo silnych objawów opiatowego zespo³u 

abstynencyjnego, które nie ogranicza³y zdolnoœci rozumienia znaczenia czynu, jednak 

znacznie ogranicza³y zdolnoœæ kierowania swoim postêpowaniem. Praktyka 

orzecznicza bieg³ych z regionalnych oœrodków psychiatrycznych nie ró¿ni³a siê 

od praktyki bieg³ych z IPiN. 

Najczêœciej u¿ywanymi œrodkami odurzaj¹cymi by³y substancje pobudzaj¹ce 

i kokaina (65 osób), rzadziej opiaty (31) i kanabinole (27) oraz leki uspokajaj¹ce 

i halucynogeny (18); najrzadziej lotne rozpuszczalniki organiczne (12 osób). Najczêœciej 

pope³nianymi przestêpstwami by³y przestêpstwa przeciwko: mieniu – 81, 

zdrowiu i ¿yciu – 24 (w tym 9 zabójstw, przeciwko rodzinie – 16, przeciwko ustawie 

o zwalczaniu narkomanii – 13). 

Obie badane grupy w 2004 i 2005 roku nie ró¿ni³y siê istotnie pod wzglêdem 

p³ci, wieku, rozpoznania, rodzaju i liczby dokonanych przestêpstw, rodzaju i liczby 

przyjmowanych substancji odurzaj¹cych. Biegli psychiatrzy zarówno z IPiN 

jak i regionalnych oœrodków psychiatrycznych stosowali te same kryteria w ocenie 

poczytalnoœci wobec sprawców uzale¿nionych od substancji odurzaj¹cych lub 

bêd¹cych pod ich dzia³aniem w czasie pope³niania czynów karalnych oraz ich 

zdolnoœci do czynnoœci procesowych, uznaj¹c, ¿e uzale¿nienie od œrodków odurzaj¹cych, 

podobnie jak od alkoholu, nie znosi poczytalnoœci sprawcy. Natomiast 

orzekanie ograniczenia poczytalnoœci stosowali, gdy by³y obiektywne dowody na 

organiczne zmiany w oœrodkowym uk³adzie nerwowym oraz wyj¹tkowo w silnych 

zespo³ach abstynencyjnych, gdy wprawdzie sprawca mia³ zdolnoœæ rozumienia 

znaczenia czynu, jednak zdolnoœæ kierowania swoim postêpowaniem by³a 

znacznie ograniczona. Chocia¿ s¹dy rzadko formu³owa³y pytania do bieg³ych 

odnoœnie leczenia sprawcy podczas odbywania kary pozbawienia wolnoœci oraz 

prawdopodobieñstwa pope³nienia w przysz³oœci podobnego czynu zwi¹zanego 

z uzale¿nieniem od œrodków odurzaj¹cych, w opiniach bieg³ych z IPiN z regu³y,


53 

szczególnie po obserwacjach, we wnioskach znajdowa³y siê takie stwierdzenia, 

natomiast biegli z regionalnych oœrodków psychiatrycznych rzadko wypowiadali 

siê na te tematy. Wydaje siê, ¿e przy opiniowaniu sprawców uzale¿nionych od 

substancji odurzaj¹cych powinno to byæ standardem. 



umieszczonych na liœcie Index Copernicus; 5 streszczeñ w Ksi¹¿kach Streszczeñ; 

1 rozdzia³ w monografii w jêzyku polskim. 


2 miêdzynarodowych konferencjach naukowych zagranic¹ i w kraju, na których 

wyg³osili 3 referaty, w tym 3 na zaproszenie, przedstawili 1 poster, przewodniczyli 

2 sesjom; w 8 ogólnopolskich konferencjach naukowych odbywaj¹cych siê 

w kraju, na których wyg³osili 10 referatów, w tym 10 na zaproszenie, przewodniczyli 

2 sesjom. 

KLINIKA REHABILITACJI PSYCHIATRYCZNEJ 

Kierownik: doc. dr hab. Joanna Mikulska-Meder 


Realizowano 1 temat w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 1 kontrakt 

zawarty w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej. 

● Postawy wobec relacji z innymi ludŸmi a postawy wobec warunków ¿ycia 

osób przewlekle chorych na schizofreniê 

(temat nr 26, etap II – ostatni, kierownik mgr K. Spiridonow) 

Celem niniejszej pracy by³a odpowiedŸ na nastêpuj¹ce pytania: 

a. Czy istnieje istotna ró¿nica miêdzy poziomem zadowolenia osób chorych na 

schizofreniê z ich relacji z innymi ludŸmi a poziomem zadowolenia z warunków 

¿ycia? 

b. Która z wy¿ej wymienionych zmiennych ma istotniejsze znaczenie dla subiektywnej 

oceny przez pacjentów ich ¿ycia? 

c. Czy nasilenie objawów choroby ma istotny wp³yw na zadowolenie pacjentów 

z relacji z innymi ludŸmi i z warunków ¿ycia? 

Badaniami objêto 134 osoby – pacjentów Oddzia³u Rehabilitacji Psychiatrycznej 

i Warsztatów Terapii Zajêciowej. Liczebnoœæ mê¿czyzn i kobiet w badanej 

populacji by³a podobna (odpowiednio 64 i 70). Prawie po³owa pacjentów mia³a 

wykszta³cenie œrednie maturalne (48,5%). Œrednia wieku chorych wynosi³a prawie 

38 lat. Osoby te chorowa³y œrednio 15 lat i by³y hospitalizowane œrednio 9 razy. 

Pacjenci do badañ byli kwalifikowani przez lekarzy prowadz¹cych, którzy 

wype³niali dla ka¿dego skalê PANSS. Wype³niany by³ równie¿ kwestionariusz 

demograficzny. Zadaniem pacjentów by³o udzielenie jednorazowej odpowiedzi na


pytania Skali Jakoœci ¯ycia, a w szczególnoœci: na 6 pytañ dotycz¹cych zadowolenia 

z relacji z innymi ludŸmi, na 6 pytañ dotycz¹cych zadowolenia z warunków 

¿ycia oraz na pytanie o zadowolenie z ¿ycia w ogóle. Dodatkowo, w porównaniu 

z za³o¿eniami projektu, wziêto pod uwagê równie¿ 4 pytania dotycz¹ce spostrzegania 

siebie i swojego zdrowia. Pytania by³y zaczerpniête z kwestionariusza 

Jakoœæ ¿ycia – badanie nad dostêpnoœci¹ dóbr i us³ug, udostêpnionego naszej klinice 

przez jedn¹ z autorek – C. Mercier. 

Wnioski: 

1. Zadowolenie osób badanych z warunków, w jakich ¿yj¹ jest istotnie (na poziomie 

p


55 

Najbardziej liczna by³a grupa pacjentów ciepi¹cych na zaburzenia nastroju 

i jednoczeœnie nadu¿ywaj¹cych b¹dŸ uzale¿nionych od alkoholu. Najmniejsz¹ 

liczebnoœæ odnotowano w grupie chorych na zaburzenia nastroju i nadu¿ywaj¹cych 

lub uzale¿nionych od substancji psychoaktywnej innej ni¿ alkohol. 

Zmiennymi, które najbardziej ró¿nicowa³y badane podgrupy, by³y wiek, p³eæ 

oraz oœrodek, w którym pacjent by³ rekrutowany. 

Przeprowadzono wszystkie wywiady grupowe (z pacjentami, z personelem 

oraz opiekunami osób z podwójn¹ diagnoz¹) oraz studia przypadków obejmuj¹ce 

pog³êbione wywiady z pacjentami z podwójnym rozpoznaniem. Materia³ badawczy 

zosta³y wys³any do oœrodka w Tampere, w Finlandii, odpowiedzialnego za 

analizê danych jakoœciowych. 

Wszystkie informacje, jakie zebrano na temat oœrodków na Mokotowie, œwiadcz¹cych 

jak¹kolwiek pomoc medyczn¹ b¹dŸ socjaln¹ (mapa us³ug) zosta³y zgromadzone 

w bazie danych i bêd¹ dostêpne w Internecie po zakoñczeniu projektu. 



umieszczonych w Index Copernicus; 4 streszczenia w polskich czasopismach recenzowanych 

w Index Copernicus, 4 – w Ksi¹¿kach Streszczeñ; 1 rozdzia³ w monografii 

w jêzyku polskim, 2 rozdzia³y w pracach popularno-naukowych. 

Cytowano 8 razy prace pracowników kliniki. 

Pracownicy Kliniki uczestniczyli w 1 zagranicznym wyjeŸdzie szkoleniowym 

(roczny kontrakt w szpitalu psychiatrycznym w Zwickau, w Niemczech); w 1 zagranicznym 

wyjeŸdzie naukowym; w 5 miêdzynarodowych konferencjach naukowych, 

na których wyg³osili 2 referaty; w 31 ogólnopolskich konferencjach naukowych, 

na których wyg³osili 25 referatów, przedstawili 6 posterów, prowadzili 

1 warsztat, przewodniczyli 5 sesjom; uczestniczyli w 2 dyskusjach okr¹g³ego sto³u/ 

dyskusjach panelowych; uczestniczyli w organizacji 2 wystaw prac uczestników 

WTZ; uczestniczyli w 1 obradach Zarz¹du Stowarzyszeñ i Organizacji, na 

których wyg³osili 1 referat. 

CENTRUM ZDROWIA PSYCHICZNEGO 

Kierownik: dr med. Katarzyna Prot-Klinger 

W Centrum zatrudnione s¹ 2 osoby na etacie naukowo-badawczym. 

Realizowano 2 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹ oraz 1 grant 

MNiI/MEiN. 

● Skutecznoœæ leczenia w opiece œrodowiskowej 

(temat nr 35, etap II z 3-letnich badañ, kierownik: dr K. Prot-Klinger) 

Celem pracy by³a ocena skutecznoœci dzia³añ nowopowsta³ego oœrodka. Hipotez¹ 

badawcz¹ jest, ¿e forma opieki œrodowiskowej ogranicza hospitalizacje,


redukuje koszty leczenia, nie wp³ywa zasadniczo na objawy choroby, ale pozwala 

pacjentowi lepiej funkcjonowaæ w œrodowisku, poprawiaj¹c jego jakoœæ ¿ycia. 

Grup¹ badan¹ s¹ pacjenci przyjmowani pod opiekê oœrodka. Planowane by³o 

do³¹czenie kolejnych 50 pacjentów do badania. Pacjenci przyjmowani pod opiekê 

oœrodka byli badani nastêpuj¹cymi narzêdziami: 

stan psychiczny – skala zespo³u pozytywnego i negatywnego PANSS; 

funkcjonowanie spo³eczne – skala Birchwooda dla pacjenta i rodziny; 

jakoœæ ¿ycia – skala jakoœci ¿ycia QS (wg Psychosocial Research Unit, Douglas 

Hospital Research Centre, Verdun, Quebec, Canada); 

obci¹¿enie rodziny – kwestionariusz obci¹¿enia rodziny (KOR), kwestionariusz 

zachowañ uci¹¿liwych (KZU). 

W chwili obecnej przeprowadzono badania pierwszorazowe na grupie 50 pacjentów 

oraz badania powtórne na grupie 22 pacjentów. Ze wzglêdu na mniejsz¹ 

ni¿ oczekiwana liczebnoœæ grupy opracowanie badañ przesuniêto na rok 2006. 

Mniejsza liczebnoœæ grupy zwi¹zana jest z mniejsz¹ od oczekiwanej iloœci¹ przyjêæ 

pacjentów z rozpoznaniem przewlek³ych zaburzeñ psychotycznych, z pozostawaniem 

czêœci pacjentów pod opiek¹ oœrodka krócej ni¿ jeden rok oraz z odmow¹ 

czêœci pacjentów uczestniczenia w badaniu. 

● Skutecznoœæ ró¿nych form psychoterapii (grupowej i indywidualnej) 

w Przychodni Przyklinicznej IPiN 

(temat nr 68, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: mgr L. Engel) 

Celem pracy by³a ocena nowo wprowadzonych form leczenia ambulatoryjnego 

pacjentów. Przygotowano zestaw narzêdzi i zbadano u 100 pacjentów: dane 

z anamnezy, nasilenie objawów, cechy osobowoœci, poziom nadziei podstawowej, 

poziom funkcjonowania spo³ecznego, deficyty neuropoznawcze. Zastosowano nastêpuj¹ce 

narzêdzia: Kwestionariusz ANAMNEZA (3 czêœci: dane demograficzne, 

wydarzenia ¿yciowe, historia choroby psychicznej); Kwestionariusz objawowy 

„0” Katedry Psychoterapii Collegium Medicum Uniwersytetu Jagielloñskiego 

w Krakowie; Kwestionariusz osobowoœciowy R. B. Cattel; Tesat Przymiotnikowy 

ACL – Adjective Check List H.B Gough, A. B. Heilbrum; Kwestionariusz Osobowoœci 

Nerwicowej KON 2004 Katedra Psychoterapii Collegium Medicum Uniwersytetu 

Jagielloñskiego w Krakowie; Kwestionariusz Kompetencji Spo³ecznych 

KKS-A(D) Anny Matczak, Pracownia Testów Psychologicznych PTP, Kwestionariusz 

BHI – 12, Jerzy Trzebiñski, Mariusz Ziêba, Pracownia TP PTP; Bateria 

Testów Komputerowych Visconsin (badanie funkcji poznawczych: uwaga, pamiêæ 

operacyjna, zdolnoœæ uczenia siê itp., parametry zwi¹zane z neuroplastycznoœci¹ 

mózgu). Oceniane i interpretowane bêd¹ wyniki w wymienionych zakresach po 

zakoñczeniu leczenia i stan po roku. Ju¿ I etap badañ wskaza³ istotne korelacje 

w zakresie badanych zmiennych i zaowocowa³ hipotezami badawczymi. Okaza³o 

siê m.in., ¿e poziom nadziei podstawowej koreluje ze zmiennymi wp³ywaj¹cymi 

na wyniki terapii i mo¿e byæ uznawany jako predyktor skutecznoœci psychoterapii, 

szczególnie grupowej. Tak¿e poziom funkcji poznawczych bêd¹cych wyznacznikami 

neoroplastycznoœci mózgu mo¿e mieæ wp³yw na skutecznoœæ psycho-


57 

terapii, a mo¿e tak¿e ulegaæ zmianom pod jej wp³ywem, co bêdzie poddawane 

dalszej weryfikacji w badaniu. 


● Skutki traumy u ocalonych z Holocaustu 

(grant MNiI/MEiN 2 P05B 180 28, kierownik: dr K. Prot-Klinger) 

Projekt ma na celu weryfikacjê hipotezy o nieadekwatnoœci koncepcji PTSD 

w wyjaœnianiu psychopatologicznych nastêpstw traumy Holocaustu. Koncepcja 

PTSD jest obecnie u¿ywana powszechnie w interpretacji nastêpstw tej traumy. 

Z moich w³asnych doœwiadczeñ, a tak¿e z wczeœniejszych badañ nad nastêpstwami 

pobytu w obozach koncentracyjnych (badania krakowskie prowadzone pod 

kierunkiem prof. A. Kêpiñskiego) wynika, ¿e nie jest to rozwi¹zanie wyczerpuj¹ce 

zagadnienie. 

Celem badania jest stwierdzenie, w jakim stopniu osoby nara¿one na ró¿ne 

rodzaje traumy w obszarze traumy Holocaustu wykazuj¹ po latach objawy Zespo³u 

Stresu Pourazowego, jaka jest dynamika objawów i sposoby radzenia sobie z nimi, 

a tak¿e jakie inne objawy psychopatologiczne i zaburzenia funkcjonowania wystêpuj¹ 

w tej grupie. Byæ mo¿e pozwoli to na wyodrêbnienie rodzaju oraz poziomu 

nasilenia traumy, które nieuchronnie prowadz¹ to powstania Zespo³u Stresu Pourazowego 

w badanej grupie. 

Do tej pory zosta³y przeprowadzone badania na grupie 55 osób – rumuñskich 

¯ydów, z których czêœæ dozna³a traumy bezpoœredniego zagro¿enia ¿ycia, czêœæ ¿y³a 

w atmosferze zagro¿enia, ale nie dozna³a traumy bezpoœredniej getta, deportacji, 

obozu. Obie grupy bada³am kwestionariuszem w³asnym oraz kwestionariuszami 

PTSD Harvard i Watsona. Wyniki wstêpne zosta³y opracowane i zaprezentowane 

podczas konferencji WPA w Kairze. Wskazuj¹ na znacz¹c¹ ró¿nicê w wystêpowaniu 

i objawach Zespo³u Stresu Pourazowego w tych grupach. Osoby, które nie dozna³y 

traumy bezpoœredniej prezentuj¹ czêœæ objawów Zespo³u Stresu Pourazowego 

stale b¹dŸ okresowo. W grupie osób, u których trauma w rozumieniu klasyfikacji 

DSM-IV nie mia³a miejsca, ale którzy doznali traumy zagro¿enia, upokorzenia, 

utraty bliskich, czêœciej wystêpuj¹ objawy depresyjne oraz maj¹ oni sk³onnoœæ do 

reagowania Zespo³em Stresu Pourazowego na trudne sytuacje ¿yciowe. Rozpoczêto 

tak¿e wywiady wœród ocalonych w Polsce. Przeprowadzono 10 wywiadów. 

Kontrakty zawarte w ramach Komisji Europejskiej 

● MHEEN II-Mental Health Economic European Network Phase 2: Expansion 

and Further Development (projekt finansowany przez Komisjê Europejsk¹, 

nr kontraktu: 2004120; koordynator projektu: London School of 

Economics & Political Science; koordynator w IPiN: dr K. Prot-Klinger) 

Badanie dotyczy gromadzenia danych dotycz¹cych opieki psychiatrycznej oraz 

procesu deinstytucjonalizacji w wybranych krajach europejskich. Koordynatorem 

grantu jest prof. Knapp z Mental School of Economics w Londynie. W czasie


dyskusji i spotkañ koordynatorów krajowych tworzone s¹ kwestionariusze zbieraj¹ce 

dane dotycz¹ce zarówno stanu aktualnego, jak kierunku zmian w systemie 

psychiatrycznym. W 2005 roku odby³o siê spotkanie koordynatorów w Londynie, 

utworzony zosta³ kwestionariusz badaj¹cy formy opieki psychiatrycznej w krajach 

uczestnicz¹cych w badaniu oraz zanalizowane zosta³y dane stanowi¹ce 

wynik badania. 


W 2005 roku opublikowano 4 prace w polskich czasopismach recenzowanych, 

umieszczonych w Index Copernicus; 3 streszczenia w czasopismach recenzowanych; 

1 rozdzia³ w monografii w jêzyku angielskim. 

Pracownicy Centrum uczestniczyli w 4 konferencjach miêdzynarodowych, 

na których wyg³osili 1 doniesienie i przedstawili 1 poster; w 19 konferencjach 

ogólnopolskich, na których wyg³osili 2 referaty oraz 1 poster. 

ZAK£AD PSYCHOLOGII I PROMOCJI ZDROWIA PSYCHICZNEGO 

Kierownik: prof. dr hab. J. Czes³aw Czaba³a 

W Zak³adzie zatrudnionych jest: 9 pracowników naukowo-badawczych (w tym 1 osoba na 

1/3 etatu), 1 pracownik badawczo-techniczny, 2 pracowników in¿ynieryjno-technicznych, 1 osoba 

z wy¿szym wykszta³ceniem na studiach doktoranckich. 

Realizowano 4 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 2 granty 

MNiI/MEiN, 1grant finansowany przez Komisjê Europejsk¹ (IMPHA), 1 grant Komisji Europejskiej 

koordynowany przez niemiecki Federal Institute for Occupational Safety and Health 

(FIOSH), 1 grant finansowany przez Fogarty International Center wspólnie z Uniwersytetem 

w Michigan, USA; 1 grant Pañstwowej Agencji Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych; 

2 granty Krajowego Biura ds Przeciwdzia³ania Narkomanii. Rozpoczê³a siê realizacja 5-letniego 

grantu w ramach Programu Ramowego Komisji Europejskiej „EMILIA”, 1 subkontrakt 

z Institute of Public Health of Slovenia pt.: Mental Health Information and Determinants for 

European Level – „MINDFUL”. 

● Zasoby i radzenie sobie ze stresem w rodzinie oraz szkole a zdrowie psychiczne 

m³odzie¿y 

(temat nr 22, etap pracy III – ostatni, kierownik: dr K. Kosiñska-Dec) 

Cele ostatniego etapu dotyczy³y okreœlenia zwi¹zków miêdzy: zasobami a doœwiadczaniem 

przez m³odzie¿ stresu w rodzinie i szkole oraz przebiegiem i zdrowotnymi 

skutkami radzenia sobie z nim. Wykazano, ¿e zasoby s¹ wa¿nym korelatem 

doœwiadczania stresu (im wy¿sze, tym rzadziej dorastaj¹cy doœwiadczaj¹ 

stresu, mniej intensywnie go prze¿ywaj¹ i lepiej sobie z nim radz¹). Zarówno same 

zasoby, jak i skuteczne radzenie sobie z doœwiadczanym stresem wi¹¿e siê ze zdrowiem 

m³odzie¿y. Im wy¿sze zasoby i im skuteczniejsze radzenie sobie ze stresem, 

tym lepsze zdrowie dorastaj¹cych. Poczucie koherencji okaza³o siê zasobem nie 

tylko istotnym w doœwiadczeniach zwi¹zanych ze stresem i chroni¹cym zdrowie,


59 

ale tak¿e zasobem „uniwersalnym”, odgrywaj¹cym wa¿n¹ rolê w radzeniu sobie 

ze stresem rodzinnym i szkolnym, a tak¿e – wykorzystywanym przez obie p³cie. 

Próbowano tak¿e zweryfikowaæ model teoretyczny wynikaj¹cy z koncepcji salutogenezy 

Antonowsky’ego i z koncepcji Lazarusa i Folkman, który pozwoli³by na 

pokazanie nie tylko zwi¹zków miêdzy badanymi zmiennymi, ale tak¿e pomóg³by 

w okreœleniu kierunków tych zale¿noœci. Uda³o siê to uzyskaæ jedynie w przypadku 

ograniczenia liczby zmiennych, zaœ gdy uwzglêdniano wszystkie – model nie by³ 

dostatecznie dobrze dopasowany. Pomocne mog¹ okazaæ siê analizy dokonywane 

metod¹ analizy œcie¿ek, do czego pos³u¿¹ badania katamnestyczne wykonane 

w okresie sprawozdawczym, lecz dot¹d nie analizowane. 

● Poczucie koherencji i styl radzenia sobie ze stresem a jakoœæ ¿ycia pacjentów 

z przewlek³¹ chorob¹ somatyczn¹ (obwodowego uk³adu nerwowego). 

Badanie katamnestyczne 

(temat nr 23, etap III z 4-letnich badañ, kierownik: dr B. Mroziak) 

Kwestionariusze badania katamnestycznego wys³ano do 74 osób z RZS. Wbrew 

hipotezie, poczucie koherencji (SOC) w badanej grupie pacjentów nie mia³o zwi¹zku 

ze zdrowiem fizycznym, jak wskazuj¹ wyniki analizy korelacyjnej. Modelowanie 

równañ strukturalnych potwierdzi³o brak wp³ywu SOC na zdrowie fizyczne; 

mo¿liwe do zaakceptowania modele wykaza³y, ¿e to raczej zdrowie fizyczne wp³ywa 

na zasoby psychiczne – ocenê pierwotn¹ stresu zwi¹zanego z chorob¹ i na styl 

radzenia sobie ze stresem, a poœrednio tak¿e na SOC. Natomiast w dwóch alternatywnych 

modelach SOC okaza³o siê jedynym zasobem bezpoœrednio wzmacniaj¹cym 

zdrowie psychiczne jako element jakoœci ¿ycia. Inne zasoby (ocena pierwotna 

stresu i styl zmagania siê ze stresem) wp³ywa³y na zdrowie psychiczne tylko 

poœrednio, przez SOC. 

● Wybrane aspekty stylu ¿ycia a wskaŸniki zdrowia psychicznego m³odzie¿y 

szkolnej 

(temat nr 24, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: dr K. Ostaszewski) 

Podstawowy materia³ badawczy zebrano za pomoc¹ anonimowej ankiety z losowej 

próby uczniów klas trzecich z warszawskich gimnazjów. Ok. po³owa odpowiedzia³a 

na pytania dotycz¹ce leków (n=722), a druga czêœæ na temat czasu wolnego 

(n = 749). Analizy jakoœciowe dotycz¹ce leków oparto na informacjach z wywiadów 

diagnostycznych z 96 nastolatkami w wieku 13–19 lat, którzy siêgali po leki 

i narkotyki oraz z wywiadów indywidualnych z 20 wybranymi 15-latkami. Wyniki 

wskazuj¹, ¿e 15-letni uczniowie najczêœciej siêgaj¹ po leki przeciwbólowe (40–50% 

bra³o leki przeciwbólowe, choæ w ostatnich 30 dniach). Branie leków z innych powodów 

(na sen, zdenerwowanie) dotyczy ok. 10% uczniów. Dziewczêta znacznie 

czêœciej korzystaj¹ z leków. Z u¿ywaniem leków wi¹¿e siê palenie tytoniu, picie 

wódki i wystêpowanie czêstych problemów psychicznych. Analizy jakoœciowe 

wskazuj¹, ¿e nadu¿ywanie leków ³¹czy siê z wieloma negatywnymi konsekwencjami 

spo³ecznymi i zdrowotnymi. 15-letnia m³odzie¿ ma ok. 5 godz. czasu wolnego 

dziennie. Wykorzystuje go g³ównie na rozrywkê, wypoczynek i kontakty spo³eczne.


Udzia³ w zorganizowanych zajêciach w czasie wolnym, ale innych ni¿ sportowe, 

³¹czy siê z mniejszym nasileniem zachowañ problemowych. 

● Strategie radzenia sobie ze stresem, poczucie alienacji i poczucie sensu 

¿ycia u osób zara¿onych wirusem HIV 

(temat nr 69, praca roczna, kierownik: prof. A. Jakubik) 

Przeprowadzono badania w dwóch grupach: grupê eksperymentaln¹ stanowi³y 

32 osoby (22 mê¿czyzn i 10 kobiet) zaka¿one wirusem HIV o œredniej wieku 

35,5 lat. Grupa kontrolna sk³ada³a siê z 32 osób z populacji ludzi zdrowych, dobranych 

parami wg kryteriów p³ci, wieku i wykszta³cenia. Do pomiaru zmiennych 

zastosowano nastêpuj¹ce narzêdzia badawcze: kwestionariusz WCQ S. Folkman 

i R.S. Lazarusa, Skala Poczucia Alienacji K. Kmiecik-Baran i Skala PLT 

J.C. Crumbaugha i L.T. Maholicka. Uzyskane wyniki wskazuj¹, ¿e w porównaniu 

do ludzi zdrowych, osoby zara¿one HIV cechuje wysoki ogólny poziom alienacji 

oraz wysoki poziom poczucia bezsensu i bezradnoœci, poczucia samowyobcowania 

i izolacji, a tak¿e niski stopieñ poczucia sensu ¿ycia. Osoby zaka¿one wirusem 

HIV dobrze radz¹ sobie ze stresem. 


● Zdrowie m³odzie¿y w kontekœcie doœwiadczania przez ni¹ stresu w rodzinie 

i szkole oraz jej zasobów i radzenia sobie ze stresem 

(grant MNiI/MEiN 2 P05D 035 28, kierownik: dr K. Kosiñska-Dec) 

Przygotowano zestaw kwestionariuszy do badañ ok. 1000 uczniów z warszawskich 

szkó³ ponadgimnazjalnych (po jednej klasie I, II i III z ka¿dej szko³y). Metod¹ 

losowania warstwowego wy³oniono 17 takich szkó³ i wys³ano do ich dyrekcji 

pisma z proœb¹ o zgodê na przeprowadzenie badañ. Po wakacjach pozyskano 

ankieterów wywodz¹cych siê z warszawskich oœrodków metodycznych i przeszkolono 

ich w aspekcie prowadzonych badañ. Zbadano uczniów w 11 szko³ach. Ich 

dane s¹ na bie¿¹co wprowadzane do specjalnego arkusza kalkulacyjnego. 

● Monitorowanie trendów u¿ywania substancji psychoaktywnych oraz 

wskaŸników innych wybranych aspektów zdrowia psychicznego u m³odzie¿y 

szkolnej 

(grant MNiI/MEiN 2 P05D 081 28, kierownik: dr K. Ostaszewski) 

Celem badañ by³a obserwacja trendów w zakresie u¿ywania substancji psychoaktywnych 

przez 15-letni¹ m³odzie¿ oraz ocena zwi¹zków wybranych aspektów 

m³odzie¿owej kultury masowej oraz zachowañ problemowych z u¿ywaniem 

substancji psychoaktywnych. Badania w 2004 roku zosta³y wykonane w ramach 

szóstej edycji badañ mokotowskich (n=1471). Podobnie jak w latach 1984, 1988, 

1992, 1996 i 2000 – populacjê stanowili 15-letni uczniowie ucz¹cy siê w warszawskich 

szko³ach Mokotowa, Ursynowa oraz Wilanowa. Narzêdziem badawczym by³ 

krótki anonimowy kwestionariusz. Wyniki ostatniej edycji wskazuj¹, ¿e: 

– po raz pierwszy od rozpoczêcia badañ w 1984 roku zmniejszy³y siê wskaŸniki 

picia alkoholu (w tym znacz¹co picia piwa);


61 

– wyraŸnie zmniejszy³y siê wskaŸniki palenia papierosów; 

– zahamowaniu uleg³ trend wzrostowy w u¿ywaniu narkotyków; 

– dziewczêta „wyprzedzi³y” ch³opców w piciu alkoholu i paleniu tytoniu oraz 

„dogoni³y” ch³opców we wskaŸnikach upijania siê i u¿ywania narkotyków; 

– udzia³ w przemocy i w bójkach oraz zachowania sprzeczne z prawem ³¹cz¹ 

siê z u¿ywaniem substancji psychoaktywnych; 

– piercing, tatua¿, komórka, Internet wi¹¿e siê z czêstszym u¿ywaniem substancji 

psychoaktywnych. 

Badania realizowane w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej 

● Empowerment of Mental Illness Service Users: Life Long Learning, Integration 

and Action – EMILIA (Umocnienie pacjentów psychiatrycznej 

opieki zdrowotnej na drodze kszta³cenia ustawicznego, integracji 

i wspó³dzia³ania) 

(grant w ramach 6 PR UE, nr kontraktu 513435 (CIT3), koordynator badañ 

w Polsce: prof. Cz. Czaba³a, kierownik: dr M. Anczewska) 

W projekcie bierze udzia³ 17 oœrodków z 12 krajów: Boœni i Hercegowiny, 

Danii, Finlandii, Francji, Grecji, Hiszpanii, Litwy, Norwegii, Polski, S³owenii, Szwecji, 

Wielkiej Brytanii. Celem projektu jest: 

– rozbudowanie europejskiej sieci informacji i wymiany naukowej; 

– umocnienie pacjentów psychiatrycznej opieki zdrowotnej na drodze kszta³cenia 

ustawicznego, z uwzglêdnieniem nowych ról dla nauczaj¹cych i ucz¹cych 

siê; 

– opracowanie nowych mo¿liwoœci zatrudnienia lub znacz¹cych zadañ dla pacjentów 

psychiatrycznej opieki zdrowotnej, które pozwol¹ im na ponowne 

w³¹czenie siê w nurt ¿ycia spo³ecznego; 

– oszacowanie zagadnienia równoœci p³ci w psychiatrycznej opiece zdrowotnej; 

– oszacowanie ró¿nic narodowych w psychiatrycznej opiece zdrowotnej. 

Za³o¿enia projektu uwzglêdniaj¹ wdro¿enie modelu „instytucji ucz¹cej siê” 

(Learning Organization) do bior¹cych udzia³ w projekcie oœrodków psychiatrycznej 

opieki zdrowotnej, wybranych jako „doœwiadczalne” (Demonstration Site). 

Badania miêdzynarodowe 

● Implementing Mental Health Promotion Action – IMPHA 

(temat nr 502-103-22, kierownik: prof. Cz. Czaba³a) 

– Opracowano i wydano Mental Health Promotion and Mental Disorders Prevention. 

A Policy for Europe – pod koniec roku ukaza³o siê tak¿e polskie 

wydanie tego dokumentu; 

– opracowano i wydano podrêcznik dla lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej 

w zakresie interwencji zapobiegania zaburzeniom psychicznym; 

– opracowano i uruchomiono internetow¹ bazê danych z programami promocji 

zdrowia psychicznego;


– opracowano i wydano opis polityki pañstwa i dzia³añ w zakresie promocji 

zdrowia psychicznego w 28 krajach europejskich, w tym w Polsce. 

● European Mental Health Implementation (EMIP) – grant Unii Europejskiej 

(koordynowany przez Federal Institute for Occupational Safety and 

Health (FIOSH), Friedrich-Henkel-Weg 1–25, 44149 Dortmunt, Niemcy 

(temat nr 502-103-33, kierownik: dr B. Mroziak) 

W ramach projektu EMIP zorganizowano w dniach 14–15 paŸdziernika I Ogólnopolsk¹ 

Konferencjê Promocja Zdrowia Psychicznego, w której uczestniczy³o ok. 

100 osób zajmuj¹cych siê promocj¹ zdrowia (lekarze, psychologowie, socjolodzy 

medycyny, przedstawiciele w³adz samorz¹dowych). Na konferencji przedstawiono 

aktualne zalecania WHO i Unii Europejskiej w sprawie promocji zdrowia psychicznego 

i dzia³añ, jakie nale¿y w tym zakresie podejmowaæ. Przedstawiono tak¿e programy 

promocji zdrowia psychicznego realizowane obecnie w Polsce w ró¿nych 

dziedzinach (szko³y, miejsca pracy, rodzina) oraz dyskutowano nad mo¿liwoœciami 

wdro¿enia zaleceñ unijnych. W listopadzie opracowano i przes³ano do koordynatora 

projektu EMIP w Dortmundzie raport nt. konferencji i mo¿liwoœci wdra¿ania 

promocji zdrowia psychicznego w Polsce. Raport zosta³ przes³any jako wzór do 

pozosta³ych uczestników projektu EMIP w kilkunastu krajach Unii. 

● International Substance Abuse Research Program – Szkolenie w zakresie 

metodologii badañ problemów zwi¹zanych z nadu¿ywaniem substancji 

psychoaktywnych – Substance Abuse Research Training Program. Grant 

Fogarty International Center nr FOO6537 

(grant nr 502-103-23, kierownik: prof. Cz. Czaba³a) 

– Zorganizowano kolejny warsztat metodologiczny w Rzucewie, w którym 

uczestniczy³o 26 polskich uczestników, 1 z Ukrainy, 1 z Bu³garii i 3 Amerykanów; 

– przeprowadzono konkurs na roczne stypendium w Michigan University – uzyska³y 

go dwie osoby: z Instytutu Psychiatrii i Neurologii oraz z Kliniki Psychiatrii 

AM w Warszawie. 

● Mental Health Information and Determinants for European Level 

– MINDFUL, subkontrakt z Institute of Public Health of Slovenia (kontrakt 

g³ówny: 2003119, pomiêdzy DG SANCO of the Commission of the European 

Communities and STAKES, National Research and Development Centre for 

Welfare and Health in Finland 

(temat nr 502-103-21, kierownik: dr E. Stêpieñ) 

W programie, którego celem jest wypracowanie porównywalnych wskaŸników 

dotycz¹cych monitoringu zdrowia psychicznego uczestnicz¹ przedstawiciele 

8 pañstw – nowych cz³onków Unii Europejskiej (obok S³owenii i Polski, Wêgry, 

Litwa, Chorwacja, Czechy, Cypr, S³owacja i Estonia). W ramach realizacji programu 

powsta³o: 

– opracowanie pt. „Mental Health Monitoring System in Poland (E. Stêpieñ),


63 

– pierwsza wersja kwestionariusza do monitoringu pn. Survey on Mental 

Health Monitoring System – (MINDFUL subproject members); 

– zebranie danych polskich do kwestionariusza (E. Stêpieñ). 

Inne badania 

● Badanie odroczonych efektów szkolnych programów profilaktyki alkoholowej 

(grant Pañstwowej Agencji Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych, 

nr 502-102-45, kierownik: mgr K. Bobrowski) 

G³ównym celem prowadzonych badañ by³a ocena trwa³oœci w czasie efektów 

dwuletniego programu oddzia³ywañ profilaktycznych, prowadzonego w klasach 

czwartych i pi¹tych szkó³ podstawowych – „Programu Domowych Detektywów” 

oraz jego kontynuacji pt. „Fantastyczne Mo¿liwoœci”. Badania ankietowe uczniów 

prowadzono w schemacie quasi-eksperymentalnym. Pretest mia³ miejsce przed 

rozpoczêciem oddzia³ywañ profilaktycznych, wiosn¹ 2003 roku, a ostatni etap badañ 

po up³ywie 12 miesiêcy od zakoñczenia programu, w czerwcu 2005 r. Badania 

objê³y w tym okresie 10 klas eksperymentalnych (n = 202) i 8 klas porównawczych 

(n = 170). Wyniki analizy wariancji z powtarzanymi pomiarami (MANOVA) 

wskazuj¹ na trwa³e w czasie, odroczone efekty oddzia³ywañ profilaktycznych. Po 

12 miesi¹cach od zakoñczenia programu utrzyma³y siê, wykazane w poprzednim 

etapie badañ efekty w zakresie: wzrostu wiedzy na temat konsekwencji picia alkoholu, 

ograniczenia pro-alkoholowych postaw oraz zwiêkszenia odpornoœci na wp³ywy 

rówieœnicze. Ponadto utrzyma³a siê tendencja wœród uczestników programu do 

ograniczenia wczesnych doœwiadczeñ w upijaniu siê. W zwi¹zku z tym rekomendujemy 

szerokie upowszechnianie dwuletniego programu w szko³ach podstawowych. 

● Psychospo³eczne czynniki ryzyka i czynniki ochronne u¿ywania narkotyków 

w okresie dorastania: konceptualizacja i opracowanie za³o¿eñ 

programu badañ pod³u¿nych (grant Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania 

Narkomanii temat nr 502-2-77, kierownik: dr E. Stêpieñ) 

Celem programu w perspektywie co najmniej cztero-szeœcioletniej jest identyfikacja 

i opis konstelacji czynników z g³ównych obszarów psychospo³ecznego 

funkcjonowania dorastaj¹cych, które: 

a) zwiêkszaj¹ prawdopodobieñstwo inicjacji narkotykowej b¹dŸ przeciwdzia- 

³aj¹ inicjacji; 

b) zwiêkszaj¹ prawdopodobieñstwo okazjonalnego u¿ywania narkotyków b¹dŸ 

ograniczaj¹ okazjonalne „branie”; 

c) zwiêkszaj¹ prawdopodobieñstwo regularnego/problemowego u¿ywania narkotyków 

b¹dŸ przeciwdzia³aj¹ ich regularnemu/problemowemu u¿ywaniu. 

Dokonany przegl¹d literatury pozwoli³ wyodrêbniæ grupy czynników bezpoœrednio 

(np. percepcja postaw rodziców, rówieœników wobec u¿ywania, wiedza 

i przekonania dotycz¹ce narkotyków itp.) i poœrednio (np. w³aœciwoœci indywidualne, 

sytuacja szkolna, podejmowanie innych zachowañ problemowych, ocena 

relacji z otoczeniem itp.) zwi¹zanych z narkotykami. Pierwszy etap przygotowañ


do rozpoczêcia badañ zosta³ zakoñczony raportem obejmuj¹cym najwa¿niejsze 

ustalenia teoretyczne, za³o¿enia koncepcyjno-metodologiczne dla badañ pod³u¿- 

nych, sformu³owanie problemów i szczegó³owych pytañ badawczych oraz przegl¹d 

dotychczas stosowanych narzêdzi badawczych ze wskazaniem tych narzêdzi 

(skal), które zostan¹ u¿yte w badaniach. 

● Pilota¿owe wdro¿enie i ewaluacja funkcjonowania testów przesiewowych 

w procesie interwencji wobec nastolatków u¿ywaj¹cych przetworów 

konopi i innych narkotyków 

(grant Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii, 

temat nr 502-102-54, kierownik: dr K. Okulicz-Kozaryn) 

Celem programu by³o pilota¿owe wdro¿enie testów PUN i PUM, sprawdzenie 

ich funkcjonowania oraz przydatnoœci w procesie interwencji wobec nastolatków 

u¿ywaj¹cych przetworów konopi indyjskich i/lub innych narkotyków. Pytania 

badawcze dotyczy³y tego, czy przeprowadzenie testu u³atwia dalsze dzia³ania interwencyjne 

wobec nastolatka siêgaj¹cego po narkotyki oraz czy mo¿e mieæ negatywny 

wp³yw na jego dalsze losy. W ramach projektu: 

– opracowano model interwencji wobec nastolatków siêgaj¹cych po narkotyki, 

uwzglêdniaj¹cy zastosowanie w diagnozie testów; 

– opracowano program szkoleñ przygotowuj¹cych do prowadzenia interwencji 

przedstawicieli ró¿nych grup zawodowych (lekarzy pierwszego kontaktu, 

pielêgniarek szkolnych, pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych 

i poradni zdrowia psychicznego, przedstawicieli szkó³, pracowników 

placówek profilaktyki i terapii uzale¿nieñ); 

– przeprowadzono szkolenia przedstawicieli 6 grup zawodowych w dwóch 

oœrodkach w kraju. 


W 2005 roku opublikowano 18 prac w polskich czasopismach recenzowanych 

umieszczonych na listach Index Copernicus, 2 prace w innych czasopismach 

polskich recenzowanych, 5 – w recenzowanych wydawnictwach zbiorowych, 

1 w Internecie; 25 streszczeñ w Ksi¹¿kach Streszczeñ; 1 rozdzia³ w monografii 

lub podrêczniku w jêzyku angielskim, 3 prace popularno-naukowe; przet³umaczono 

2 prace na jêzyk angielski, 1 pracê z jêzyka angielskiego na polski; 1 konsultacja 

przy t³umaczeniu z jêzyka angielskiego na polski. 

Cytowano 6 razy prace pracowników zak³adu. 

Pracownicy Zak³adu uczestniczyli w 6 zagranicznych wyjazdach szkoleniowych, 

1 zagranicznym wyjeŸdzie naukowym; w 11 miêdzynarodowych konferencjach naukowych 

za granic¹ i w kraju, na których wyg³osili 17 referatów, w tym 1 na zaproszenie, 

przedstawili: 5 posterów, 2 plakaty, przewodniczyli 5 sesjom; uczestniczyli 


których wyg³osili 42 referaty, w tym 1 na zaproszenie, wyg³osili 2 wyk³ady, prowadzili 

1 warsztat, przedstawili 4 postery, 1 plakat, przewodniczyli 14 sesjom.


65 

ZAK£AD BADAÑ NAD ALKOHOLIZMEM I TOKSYKOMANAMI 

Kierownik: dr n. hum. Jacek Moskalewicz 

W Zak³adzie zatrudnionych jest 4 pracowników naukowo-badawczych, 2 in¿ynieryjno-technicznych. 

Realizowano 1 temat w ramach œrodków przeznaczonych na dzia³alnoœæ statutow¹, 1 program 

Unii Europejskiej, 1 grant National Institute on Alcohol Abuse and Alcoholism, 1 grant Œwiatowej 

Organizacji Zdrowia, 2 granty Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii, 3 granty 

w³adz lokalnych. 

● Uwarunkowania konsumpcji alkoholu i innych substancji psychoaktywnych 

(temat nr 25, etap IV – ostatni, kierownik: dr J. Moskalewicz) 

W ramach hipotez dotycz¹cych uwarunkowañ poda¿y na substancje psychoaktywne 

przeprowadzono analizê wp³ywu dostêpnoœci fizycznej (liczba punktów 

sprzeda¿y) i ekonomicznej (liczba butelek wódki za przeciêtne miesiêczne wynagrodzenie 

netto) na hospitalizacje psychiatryczne z powodu zaburzeñ alkoholowych oraz 

na umieralnoœæ mê¿czyzn w wieku produkcyjnym z powodu marskoœci w¹troby. 

Badaniem objêto lata 1965–2003. Stwierdzono, ¿e zmiany w dostêpnoœci ekonomicznej 

wódki wyjaœniaj¹ oko³o 25% zmiennoœci wskaŸnika pierwszorazowych psychiatrycznych 

hospitalizacji z powodu zaburzeñ alkoholowych oraz 23–26% zmiennoœci 

wspó³czynnika zgonów z powodu marskoœci w¹troby. Przek³adaj¹c uzyskane 

w badaniu wspó³czynniki regresji na liczby bezwzglêdne mo¿na powiedzieæ, ¿e 

zwiêkszenie dostêpnoœci ekonomicznej o 60 butelek wódki za przeciêtne miesiêczne 

wynagrodzenie, jak to mia³o miejsce w okresie transformacji ustrojowych, oznacza 

rocznie blisko 8 tysiêcy nowych hospitalizacji w lecznictwie odwykowym oraz 

900 dodatkowych zgonów na marskoœæ w¹troby mê¿czyzn w wieku produkcyjnym. 

Problem nadu¿ywania legalnych, psychoaktywnych farmaceutyków przedstawiono 

na tle spo³eczno-ekonomicznej transformacji w Polsce. Wbrew prawom 

poda¿y i popytu ich konsumpcja w Polsce roœnie, mimo coraz wy¿szych cen. 

Stwierdzono, ¿e na rosn¹c¹ konsumpcjê leków wp³yw mia³y zarówno czynniki 

zwi¹zane z poda¿¹ (agresywna reklama i marketing), jak i z popytem. 

Badania Komisji Europejskiej 

● Europejskie zasoby internetowe na temat narkomanii, alkoholu i innych 

uzale¿nieñ (grant Komisji Europejskiej, temat nr: 502-12-83, kierownik: 

mgr G. Herczyñska) 

Dwuletni projekt finansowany przez Komisjê Europejsk¹ w ramach DG Health 

and risk assessment (SANCO). Jego koordynatorem jest krajowe centrum informacji 

i dokumentacji TOXIBASE w Lyonie we Francji. W projekcie uczestniczy 

19 znacz¹cych oœrodków zajmuj¹cych siê problematyk¹ uzale¿nieñ, gromadzeniem 

i przekazywaniem informacji na temat alkoholu i narkomanii z kilkunastu 

krajów Europy. 

Zasoby internetowe s¹ niew¹tpliwie znacz¹cym Ÿród³em informacji, jednym 

z wa¿niejszych dróg przekazywania informacji pomiêdzy profesjonalistami a ogó³em


spo³eczeñstwa. Zbyt du¿a liczba stron internetowych o ró¿nej wartoœci, szczególnie 

na polu uzale¿nieñ, powoduje trudnoœci w uzyskaniu wiarygodnych danych. 

Europejskie Towarzystwo ELISAD podjê³o siê opracowania metodologicznych 

zasad dla ewaluacji stron internetowych na temat alkoholu, narkomanii i innych 

uzale¿nieñ. W latach 2000–2004 opracowano narzêdzia dla bazy danych, zidentyfikowano 

1200 stron internetowych, a 550 w pe³ni skatalogowano, obejmuj¹c 

swoim zasiêgiem 33 kraje europejskie. Utworzono profesjonaln¹ internetow¹ bazê 

danych europejskich stron internetowych na temat alkoholu i narkotyków. 

Celem drugiej fazy projektu jest kontynuowanie katalogowania stron internetowych, 

uaktualnienie ju¿ istniej¹cych, podniesienie poziomu bazy pod wzglêdem 

metodologicznym i technicznym z myœl¹ o stworzeniu wysokiej jakoœci bazy danych, 

opartej na strategii badawczej z wystandaryzowanymi metodami i narzêdziami 

oraz na znajomoœci potrzeb jej u¿ytkowników. 

Przeprowadzono wstêpn¹ ewaluacjê polskich stron internetowych na temat alkoholu, 

narkomanii i innych uzale¿nieñ. Z ponad 150 stron wyselekcjonowano 52, 

które powinny znaleŸæ siê w bazie ELISAD Gateway. Wiêkszoœæ z nich oferuje 

pomoc i leczenie, ma charakter edukacyjny. Zaledwie kilka dostarcza informacji 

na temat badañ i polityki wobec uzale¿nieñ. Przekazano równie¿ uwagi zwi¹zane 

z klasyfikacj¹ s³ów kluczowych bazy danych, tzw. taksonomi¹. 

Inne projekty miêdzynarodowe 

● Obci¹¿enie ostrych dy¿urów szpitalnych interwencjami alkoholowymi 

(grant National Institute of Alcohol Abuse and Alcoholism, USA, temat 

nr 502 02 17, kierownik: dr J. Moskalewicz) 

Badanie pilota¿owe (feasibility study) z 2004 roku na ostrych dy¿urach w szpitalu 

im. œw. Barbary w Sosnowcu wykaza³o, ¿e 95% pacjentów z problemem alkoholowym 

wyrazi³o zgodê i dostarczy³o danych umo¿liwiaj¹cych przeprowadzenie 

ponownego wywiadu na temat ich spo¿ycia alkoholu. Po up³ywie pó³ roku uda³o 

siê dotrzeæ do 73% osób, które takiej zgody udzieli³y. Wyniki pilota¿u przeprowadzonego 

wskazywa³y na du¿e prawdopodobieñstwo powodzenia programu krótkich 

interwencji alkoholowych. W roku 2005 we wspó³pracy z Alcohol Research Group 

Uniwersytetu w Berkeley opracowano wniosek grantu badawczego, obejmuj¹cego 

program krótkich interwencji wœród pacjentów ostrych dy¿urów, który z³o¿ono 

w NIAAA, USA, sk¹d finansowano dotychczasowe badania. 

● Badanie porównawcze terapii substytucyjnej. Ewaluacja procesu 

(grant World Health Organization, Genewa, temat nr 502 02 76, kierownik: 

dr J. Moskalewicz) 

Dokonano ewaluacji zewnêtrznej dwóch polskich programów substytucyjnych. 

Przeprowadzono oko³o 40 wywiadów indywidualnych z pacjentami oraz kilkanaœcie 

wywiadów z personelem. Ponadto zrealizowano siedem zogniskowanych wywiadów 

grupowych z pacjentami, personelem oraz przedstawicielami instytucji 

i organizacji wspó³pracuj¹cych z programami leczenia substytucyjnego.


67 

Stwierdzono, ¿e, nie tylko obiektywnie, ale tak¿e w percepcji pacjentów, programy 

substytucyjne przynosz¹ wyraŸn¹ poprawê stanu zdrowia i funkcjonowania 

spo³ecznego. Nie przygotowuj¹ jednak w pe³ni do podjêcia nowych ról i wyzwañ. 

Stosunki miêdzy personelem a pacjentami s¹ hierarchiczne, oparte na systemie 

nagród i kar, który nie zawsze jest zrozumia³y i akceptowany przez pacjentów. 

Nie ma formalnych procedur wspó³pracy z innymi instytucjami. 

Inne projekty 

● Optymalny model zaspokajania potrzeb leczniczych ludzi uzale¿nionych 

od nielegalnych substancji psychoaktywnych w Polsce 

(grant Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii, temat 502 02 74, 

kierownik: dr J. Moskalewicz) 

W ramach podjêtych prac dokonano przegl¹du literatury, przeprowadzono analizê 

dostêpnych statystyk dotycz¹cych bazy, personelu oraz pacjentów, skierowano 

ankietê pocztow¹ do wszystkich placówek lecznictwa uzale¿nieñ lekowych (65% 

zwrotów), przeprowadzono badania jakoœciowe w 15 placówkach. Mimo dynamicznego 

rozwoju iloœciowego, istniej¹ce placówki nie tworz¹ spójnego systemu 

opieki. W wielu jego ogniwach dostêpnoœæ nie odpowiada narastaj¹cym potrzebom. 

D³ugi czas oczekiwania mo¿e zniechêcaæ do podejmowania leczenia. 

Dotychczasowe trendy w rozwoju bazy leczniczo-rehabilitacyjnej nie rokuj¹ 

szybkiej poprawy sytuacji. Przybywa miejsc dla d³ugo- i œrednio-terminowej rehabilitacji 

w oœrodkach stacjonarnych; znacznie wolniejszy jest przyrost miejsc na 

oddzia³ach detoksykacyjnych, z ogromnymi oporami powstaj¹ nowe programy 

leczenia substytucyjnego. W Polsce leczeniem substytucyjnym obejmuje siê 2% 

potencjalnych klientów, podczas gdy w wiêkszoœci krajów starej UE odsetek ten 

waha siê miêdzy 30% a 50%. Nie ma w praktyce detoksykacji w warunkach ambulatoryjnych, 

która dominuje w wielu krajach zachodnich. 

● Ogólnopolskie badania szkolne na temat u¿ywania substancji psychoaktywnych 

oraz badanie na temat iniekcyjnego u¿ywania narkotyków 

i innych zachowañ ryzykownych – badania jakoœciowe w 2 miastach 

(grant Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii, temat nr 502 02 53, 

kierownik: mgr J. Sieros³awski) 

Zrealizowano audytoryjne badanie ankietowe na ogólnopolskiej próbie reprezentatywnej 

uczniów III klas gimnazjów (wiek 15–16 lat) i II klas szkó³ ponadgimnazjalnych 

(wiek 17–18 lat). Badania przeprowadzono zgodnie z metodologi¹ 

europejskiego projektu ESPAD. Ponadto, badaniu poddano nauczycieli. Badanie 

mia³o na celu pomiar natê¿enia zjawiska u¿ywania przez m³odzie¿ napojów alkoholowych 

i innych substancji uzale¿niaj¹cych. 

Badanie wœród uczniów z 2005 r. stanowi³o kontynuacjê przedsiêwziêæ badawczych 

zrealizowanych w latach 1995, 1999 i 2003. 

Wyniki badañ wskazuj¹ na wzrost rozpowszechnienia picia alkoholu wœród 

m³odzie¿y szkolnej w latach 1995–2005. Badani w wysokim odsetku przyznaj¹ 

siê do przekraczania progu nietrzeŸwoœci.


Rozpowszechnienie u¿ywania narkotyków wykazuje tak¿e trend wzrostowy. 

Nauczyciele dostrzegaj¹ problem u¿ywania substancji psychoaktywnych przez 

m³odzie¿, jednak nie s¹ w stanie skutecznie siê mu przeciwstawiæ. 

Badania wœród iniekcyjnych u¿ytkowników narkotyków ujawni³o potrzebê 

intensyfikacji dzia³añ z zakresu redukcji szkód oraz szerszego uwzglêdnienia kwestii 

zapobiegania przedawkowaniu narkotyków. 

● Diagnoza problemów alkoholu i narkotyków w Otwocku 

(grant finansowany przez samorz¹d lokalny, temat nr 502 02 54, kierownik: 

mgr J. Sieros³awski) 

W ramach diagnozy problemów alkoholowych oraz problemu narkomanii w 

Otwocku, w okresie od stycznia do marca 2005 r. zrealizowano nastêpuj¹ce przedsiêwziêcia 

badawcze: 

1. Badania ankietowe wœród mieszkañców; 

2. wywiady z uczniami szkó³ gimnazjalnych; 

3. wywiady z przedstawicielami instytucji reaguj¹cych na problemy alkoholu 

i narkotyków; 

4. zebranie i analiza danych statystycznych tych instytucji. 

Badania dostarczaj¹ danych sk³adaj¹cych siê na obraz problemów alkoholu i narkotyków 

w Otwocku oraz trendów w ich rozwoju. Wyniki sugeruj¹, ¿e w Otwocku 

pije siê wiêcej ni¿ œrednio w kraju. Ni¿szy jest odsetek abstynentów, podobny jak 

œrednio w kraju odsetek nadmiernie pij¹cych. W stosunku do 1998 r. œrednie spo- 

¿ycie alkoholu wzros³o, spad³ te¿ odsetek abstynentów. Picie alkoholu przez nieletnich 

spotyka siê z ostrzejszym ni¿ w 1998 r. potêpieniem, wiêcej te¿ osób jest 

sk³onnych do interwencji. Dzia³ania w³adz lokalnych w zakresie ograniczania konsumpcji 

alkoholu nie maj¹ dostatecznej widocznoœci spo³ecznej, chocia¿ jest ona 

wy¿sza ni¿ w 1998 r. 

W Otwocku notuje siê znaczne rozpowszechnienie u¿ywania narkotyków, jest 

ono wy¿sze ni¿ w Warszawie w 2002 r. Najbardziej rozpowszechnionymi narkotykami 

s¹ marihuana i haszysz. Zdaniem badanych dostêpnoœæ narkotyków jest 

bardzo du¿a. 

● Badania szkolne na temat u¿ywania substancji psychoaktywnych w województwie 

opolskim (grant finansowany przez samorz¹d lokalny, temat 

nr 502 02 91, kierownik mgr J. Sieros³awski) 

Zrealizowano audytoryjne badanie ankietowe na losowej próbie reprezentatywnej 


(wiek 17–18 lat) województwa opolskiego. Badania przeprowadzono 

zgodnie z metodologi¹ europejskiego projektu ESPAD. Badanie mia³o na celu 

pomiar natê¿enia zjawiska u¿ywania przez m³odzie¿ napojów alkoholowych i innych 

substancji uzale¿niaj¹cych. Badanie z 2005 r. stanowi³o powtórzenie badania 

zrealizowanego 1999 r. w tym województwie. 

Wyniki badañ wskazuj¹ na wzrost rozpowszechnienia picia napojów alkoholowych 

wœród m³odzie¿y szkolnej w latach 1999–2005. Badani w wysokim odsetku 

przyznaj¹ siê do przekraczania progu nietrzeŸwoœci.


69 

Rozpowszechnienie u¿ywania narkotyków wykazuje tak¿e trend wzrostowy, 

chocia¿ w przypadku m³odzie¿y gimnazjalnej mo¿emy mówiæ o stabilizacji. 

● Badania szkolne na temat u¿ywania substancji psychoaktywnych w województwie 

œwiêtokrzyskim (grant finansowany przez samorz¹d lokalny, 

temat nr 502-02-92, kierownik: mgr J. Sieros³awski) 

Zrealizowano audytoryjne badanie ankietowe na losowej próbie reprezentatywnej 


(wiek 17–18 lat) województwa œwiêtokrzyskiego. Badania przeprowadzono 

wed³ug metodologii projektu ESPAD. Badanie mia³o na celu pomiar natê¿enia 

zjawiska u¿ywania przez m³odzie¿ napojów alkoholowych i innych substancji uzale¿niaj¹cych. 

Wyniki badania wykaza³y znaczny poziom zagro¿enia m³odzie¿y województwa 

œwiêtokrzyskiego substancjami psychoaktywnymi, zarówno legalnymi, jak i nielegalnymi. 

WskaŸniki u¿ywania substancji lokuj¹ jednak to województwo poni¿ej 

œredniej ogólnopolskiej. 


W 2005 roku opublikowano 3 prace w czasopismach umieszczonych na liœcie 

filadelfijskiej, 14 prac w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na 

listach Index Copernicus; 1 streszczenie w czasopismach umieszczonych na liœcie 

filadelfijskiej; 1 rozdzia³ w monografii w jêzyku angielskim, 1 monografiê w jêzyku 

polskim, 2 rozdzia³y w monografii w jêzyku polskim; 7 prac popularno-naukowych. 


Pracownicy Zak³adu uczestniczyli w 14 miêdzynarodowych konferencjach, na 

których wyg³osili 24 referaty; w 3 ogólnopolskich konferencjach naukowych, na 

których wyg³osili 3 referaty. 

ZAK£AD ORGANIZACJI OCHRONY ZDROWIA 

Kierownik: dr med. Bo¿ena Pietrzykowska 

W Zak³adzie zatrudnionych jest 4 pracowników naukowo-badawczych, 3 pracowników badawczo-technicznych 

i 4 in¿ynieryjno-technicznych. 

Realizowano 4 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 1 grant MNiI/ 

MEiN. 

● Analiza informacji dotycz¹cych zasobów lecznictwa psychiatrycznego 

i neurologicznego oraz rozpowszechnienia zaburzeñ psychicznych w Polsce 

(Zak³ady psychiatrycznej oraz neurologicznej opieki zdrowotnej. Rocznik 

Statystyczny 2004) 

(temat nr 27, praca roczna, kierownik: dr B. Pietrzykowska) 

Obecnie w kraju opiekê ca³odobow¹ (w tym odwykow¹) zapewniaj¹ 54 szpitale 

psychiatryczne (w tym 3 regionalne oœrodki psychiatrii s¹dowej) i 145 oddzia³ów


psychiatrycznych w 97 szpitalach ogólnych. Dysponowa³y one ponad 31 tys. ³ó¿ek 

psychiatrycznych, co daje wskaŸnik 8,1 na 10 tys. ludnoœci. W opiece ca³odobowej 

leczono ponad 199 tys. osób, w tym 45% to pacjenci pierwszorazowi. 

W 2004 roku czynnych by³o 1081 poradni zdrowia psychicznego. Z tej liczby 

621 to niepubliczne zak³ady opieki zdrowotnej i indywidualne oraz grupowe specjalistyczne 

psychiatryczne praktyki lekarskie, 451 z nich ma kontrakt z NFZ. 

Z opieki ambulatoryjnej skorzysta³o w ci¹gu roku 1275 tys. osób, blisko 28% po raz 

pierwszy. Poradni terapii uzale¿nienia od alkoholu i wspó³uzale¿nienia by³o 406 

i zarejestrowano w nich 201 tys. Pacjentów. Podejmuj¹cy leczenie po raz pierwszy 

stanowili 41% ogó³u leczonych, a w 73 poradniach dla uzale¿nionych od substancji 

psychoaktywnych zarejestrowano blisko 40 tys. osób. Z form poœrednich lecznictwa 

psychiatrycznego najbardziej rozwiniêt¹ form¹ s¹ oddzia³y dzienne – funkcjonowa³o 

ich 181; oddzia³ów leczenia œrodowiskowego by³o 27, hosteli by³o 11. Lecznictwo 

neurologiczne w 2004 r. dysponowa³o ponad 9900 ³ó¿kami w 287 oddzia³ach, 

w których leczy³o siê prawie 285 tys. osób. Na 10 tys. ludnoœci przypadaj¹ w kraju 

2,6 ³ó¿ka neurologiczne. Œredni czas pobytu wynosi³ 10 dni. Poradni neurologicznych 

funkcjonowa³o 2186 i udzielono w nich ponad 5,1 mln porad. 

● Ocena opinii s¹dowo-psychiatrycznych wydawanych w sprawach o przyjêcie 

bez zgody do szpitala psychiatrycznego 

(temat nr 28, etap IV – ostatni, kierownik: prof. S. D¹browski) 

Zrealizowano 3 prace, w których pog³êbionej ocenie poddano dokumentacjê 

orzecznicz¹ dotycz¹c¹ osób przyjêtych w trybie nag³ym: 

1) z uwzglêdnieniem ich zdolnoœci do wyra¿ania zgody lub stosunku do przyjêcia; 

2) z psychozami afektywnymi; 

3) z psychozami urojeniowymi. Wyniki: ad 1) W trybie nag³ym bez zgody przyjêto 

436 pacjentów, spoœród których 36 (8,2%) wyrazi³o zgodê na pobyt (grupa 1), 

111 (25,5%) by³o niezdolnych do wyra¿enia zgody (grupa 2), 289 (66,3%) nie 

zgodzi³o siê na przyjêcie i pozostanie w szpitalu (grupa 3). W grupie 3, z przewag¹ 

psychoz schizofrenicznych, czêœciej ni¿ w grupie 2 stwierdzano: nale¿ycie 

uzasadnione przyjêcie jako zagra¿aj¹ce; uczestniczenie w rozprawie s¹dowej; 

dobrze opisywan¹ i uzasadnion¹ przes³ankê medyczn¹; wystêpowanie 

bezpoœredniego zagro¿enia innym i sobie. 

Ad 2) W porównaniu z innymi rozpoznaniami, w opiniach dot. psychoz afektywnych 

istotnie czêœciej stwierdzano: nale¿ycie uzasadnione przyjêcie 

oraz przes³anki medyczne; bezpoœrednie zagro¿enie ¿ycia. 

Ad 3) Z porównania opinii dot. 118 osób z rozpoznaniem schizofrenii paranoidalnej 

(grupa A) i 60 – z zespo³ami paranoidalnymi (grupa B) wynika, ¿e 

w grupie A najczêstsz¹ przes³ank¹ przyjêcia by³a agresja wobec innych 

ludzi – 29,7%, podczas gdy w grupie B dominowa³y groŸby – 33,3%. 

Z porównania ca³ej, 178-osobowej grupy psychoz urojeniowych (grupa 

A+B=C) z 222 osobami z pozosta³ymi rozpoznaniami (grupa D), 

wynika, ¿e w grupie C czêœciej odnotowano: wystêpowanie odmowy na 

pobyt w szpitalu; uczestnictwo w rozprawach s¹dowych; lepsze uzasadnianie 

przes³anek medycznych.


71 

● Wybrane psychospo³eczne i medyczne czynniki ryzyka zachowañ samobójczych 

wœród pacjentów lecznictwa odwykowego i ocena ich rozpowszechnienia 

(temat 29, etap III-ostatni, kierownik: dr W. A. Brodniak) 

Badania mia³y charakter rozszerzonego pilota¿u badawczego i sk³ada³y siê 

z dwóch czêœci. W pierwszej czêœci 574 mê¿czyzn w wieku od 17 do 70 lat 

(M = 42,16; s = 11,23 – wiêkszoœæ analiz statystycznych wykonano za pomoc¹ programu 

“Statistica 7”), stanowi¹cych próbê pacjentów oœrodków leczenia uzale¿- 

nieñ od alkoholu w £odzi (n = 190), Pabianicach (n = 188) i Be³chatowie (n = 196), 

przebadano indywidualnie Podskal¹ Suicydaln¹ (poz. 10 ze Skali Depresji Montgomery-Äsberg) 

zawieraj¹c¹ skalê myœli samobójczych oraz pytania o podejmowane 

próby samobójcze. Dane na temat rozpowszechnienia zamachów samobójczych 

uzyskano od 561 pacjentów, tj. 97,74% próby. Wœród nich 85 (15,29% 

udzielaj¹cych odpowiedzi) co najmniej raz dokona³o zamachu na swe ¿ycie, 

a 26 (4,68%) – co najmniej dwa razy. 

W drugiej czêœci do badañ nad czynnikami ryzyka dobrano z tych samych 

trzech oœrodków lecznictwa odwykowego w regionie ³ódzkim trzy grupy po 30 osób 

ka¿da. Pierwsza grupa obejmuje pacjentów po próbach samobójczych i dwie grupy 

kontrolne – jedna to pacjenci bez prób samobójczych, a drug¹ grupê stanowi¹ 

osoby bez uzale¿nienia i bez zachowañ samobójczych. Grupy te przebadano 

zestawem czterech narzêdzi badawczych (kwestionariusz z danymi socjodemograficznymi 

i medycznymi, SOC-29 Antonovsky’ego, CISS Endlera i Parkera 

i inwentarz depresji Becka). 

Z postawionych 9 hipotez badawczych zweryfikowano za pomoc¹ kilku testów 

statystycznych i analizy regresji logistycznej pozytywnie 6 hipotez, które wskazuj¹ 

na czynniki ryzyka zachowañ samobójczych. 

Pacjenci oœrodków lecznictwa odwykowego po próbach samobójczych w porównaniu 

do pacjentów bez prób samobójczych: 

1. maj¹ istotnie statystycznie m³odszy wiek rozpoczêcia regularnego picia alkoholu; 

2. czêœciej s¹ hospitalizowani z powodu problemów alkoholowych; 

3. maj¹ mniejsze umiejêtnoœci radzenia sobie ze stresami, wynikaj¹ce z nastawienia 

na emocje i mniejsze kontakty spo³eczne; 

4. mniejsze funkcjonalne wsparcie spo³eczne; 

5. s³absze poczucie koherencji; 

6. cechuj¹ siê wiêkszym natê¿eniem objawów depresyjnych. 

● Dynamika oraz korelaty zró¿nicowania terytorialnego hospitalizacji 

schizofrenii (temat 30, praca roczna, kierownik: mgr L. Boguszewska) 

Miêdzy rokiem 1999 a 2003 znaczniejszy udzia³ w dynamice rozpowszechnienia 

hospitalizacji schizofrenii mieli pacjenci pierwszorazowi – rozpowszechnienie 

wzros³o zaledwie o 3%, natomiast zapadalnoœæ o 14%. W obu latach wskaŸniki 

by³y wy¿sze u mê¿czyzn ni¿ kobiet, wy¿sze w populacji miejskiej ni¿ wiejskiej. 

Rozpowszechnienie jest znacznie zró¿nicowane terytorialnie, najwy¿sze wskaŸniki 

s¹ dwukrotnie wy¿sze od najni¿szych (czêstoœæ hospitalizacji) i kilkanaœcie razy


wy¿sze w przypadku przewlek³ej hospitalizacji. W ci¹gu piêciu lat relatywnie wysoki 

by³ rozmiar hospitalizacji w województwach: lubuskim, opolskim, pomorskim 

i zachodniopomorskim, a wzglêdnie niski w kujawsko-pomorskim, ³ódzkim, 

mazowieckim, ma³opolskim i podkarpackim. Rozpowszechnienie hospitalizacji 

jest tym wiêksze, im gorsza jest sytuacja ekonomiczna mieszkañców, wy¿sza dostêpnoœæ 

³ó¿ek psychiatrycznych oraz miejsc w domach pomocy spo³ecznej, a tak¿e 

im ni¿sza dostêpnoœæ PZP oraz œrodowiskowych domów samopomocy. 


● Zachowania samobójcze wœród pacjentów lecznictwa odwykowego – wybrane 

psychospo³eczne i medyczne czynniki ryzyka oraz ocena ich rozpowszechnienia 

(grant MNiI/MEiN 3PO5D 024 24, kierownik: dr W. A. Brodniak) 

Przeprowadzono badania w 12 wybranych (4 typy) oœrodkach lecznictwa odwykowego 

w czterech województwach: dolnoœl¹skim, lubelskim, ³ódzkim i œwiêtokrzyskim. 

Dane na temat rozpowszechnienia prób samobójczych uzyskano od 

2204, tj. 98,75% prób i 16,81% ogó³u pacjentów oœrodków leczenia uzale¿nieñ od 

alkoholu. Wœród nich 306 (13,94%) co najmniej raz dokona³o zamachu na swe 

¿ycie, w tym 131 (5,9%)– co najmniej dwa razy. Weryfikacjê hipotez przeprowadzono 

w grupie 240 pacjentów i 120 osób grupy kontrolnej. Stwierdzono, ¿e relatywnie 

najsilniejszymi psychospo³ecznymi czynnikami ryzyka zachowañ samobójczych 

s¹: niski poziom poczucia koherencji, wiêksza czêstotliwoœæ negatywnych 

zdarzeñ ¿yciowych, samobójcza œmieræ bliskiej osoby, koncentracja na negatywnych 

emocjach, odwracanie uwagi od stresu, s³abe funkcjonalne wsparcie spo³eczne 

oraz s³aba dyspozycja do poszukiwania kontaktów spo³ecznych. Podstawowymi 

medycznymi czynnikami ryzyka, które czêsto s¹ bezpoœrednim zagro¿eniem suicydalnym 

s¹ zaburzenia afektywne w formie diagnozowania wysokiego poziomu 

nastroju depresyjnego oraz takie zmienne jak: sta¿ problemowego picia alkoholu, 

m³odszy wiek rozpoczêcia regularnego picia, czêstoœæ hospitalizacji odwykowych 

i czêstsze wystêpowanie psychoz alkoholowych. Badania zrealizowane w reprezentacyjnej 

próbie statystycznie uprawniaj¹ do generalizacji ich wyników na ca³¹ 

populacjê pacjentów lecznictwa odwykowego w Polsce. 


W 2005 roku opublikowano 9 prac w polskich czasopismach recenzowanych 

umieszczonych na listach Index Copernicus; 1 streszczenie w czasopismach zagranicznych 

recenzowanych, 1 – w ksi¹¿kach streszczeñ; 1 monografiê w jêzyku 

polskim lub innym, 2 rozdzia³y w monografii w jêzyku polskim, 2 redakcje naukowe 

monografii. 

Pracownicy Zak³adu uczestniczyli w 4 miêdzynarodowych konferencjach naukowych 

za granic¹ i w kraju, na których wyg³osili 4 referaty; w 5 ogólnopolskich konferencjach 

naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 7 referatów.


73 

ZESPÓ£ PROFILAKTYKI I LECZENIA UZALE¯NIEÑ 

Kierownik: dr med. Bogus³aw Habrat 

W Zespole zatrudnionych jest 3 pracowników naukowo-badawczych. 

Realizowano 3 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹ i 1 grant WHO. 

● U¿ywanie leków, donorów tlenku azotu (NO) u pacjentów hospitalizowanych 

z powodu alkoholowych zespo³ów abstynencyjnych 

(temat nr 31, praca roczna, kierownik: dr B. Habrat) 

Praca mia³a na celu weryfikacjê obserwacji klinicznych, ¿e w grupie mê¿czyzn 

po 40. roku ¿ycia, hospitalizowanych z powodu nasilonych zespo³ów abstynencyjnych 

u¿ywanie leków – donorów tlenku azotu jest rzadkie. Zbadano 119 osób 

i stwierdzono tylko jeden przypadek przyjmowania leków denorów NO. Tak rzadkie 

u¿ywanie tej grupy leków wydaje siê wynikaæ raczej z ma³ego rozpowszechnienia 

stanów wymagaj¹cych tego typu leczenia ni¿ z zaniedbañ diagnostycznoleczniczych, 

gdy¿ w badaniu przesiewowym jedynie 3 pacjentów mia³o objawy, 

które mog³yby sugerowaæ wystêpowanie choroby wieñcowej. 

● Ocena picia alkoholu przez pacjentów uzale¿nionych od opiatów w ci¹gu 

5 lat uczestnictwa w programie metadonowym 

(temat nr 32, praca roczna, kierownik: dr H. Baran-Furga) 

Praca mia³a na celu weryfikacjê hipotezy wynikaj¹cej z obserwacji, ¿e u pacjentów, 

u których w pierwszym roku leczenia substytucyjnego zwiêkszy³o siê spo¿ycie 

alkoholu i pogorszy³ wzorzec picia, po kilku latach zmniejsza siê spo¿ycie. Badaniami 

objêto 37 z 70 pacjentów, którzy uprzednio byli badani po roku leczenia. Dokonano 

oceny spo¿ycia alkoholu i wzoru jego konsumpcji w 3. i 5. roku leczenia. 

Badania nie potwierdzi³y zak³adanej hipotezy, natomiast wy³oni³ siê spójny obraz 

dynamiki picia alkoholu. W pierwszym roku dochodzi do znacznego zwiêkszenia 

spo¿ycia alkoholu oraz pogorszenia wzorca picia (zmiany wysoce znamienne statystycznie), 

natomiast w 3. i 5. roku nastêpuje stabilizacja parametrów. 

● Dawkowanie metadonu u pacjentów leczonych w programie substytucyjnym 

przez wiele lat 

(temat nr 33, kierownik: dr K. Steinbarth-Chmielewska) 

U podstaw pracy le¿a³y obserwacje kliniczne, ¿e u znacznej czêœci pacjentów 

leczonych substytucyjnie przez wiele lat dochodzi do zmniejszenia dawki metadonu. 

Zjawisko to nie by³o dotychczas opisane. Badaniami objêto 76 osób (69,7% M, 

30,3% K) uczestnicz¹cych w programie min. 3 lata. Zjawisko zmiany dawki 

w stosunku do pierwszej stabilnej by³o powszechne i dotyczy³o 94,7% pacjentów: 

23,7% zwiêkszy³o dawkê, a 71% zmniejszy³o. Œrednie dawki metadonu zmniejszy³y 

siê: w ca³ej grupie z 78,15 mg do 52,8 mg, a w grupie, w której dosz³o do 

zmniejszenia z 84,4 mg do 41,1 mg. W ¾ przypadków zmiana dawki wychodzi³a 

od pacjenta, a w ¼ – wspólnie od pacjenta i lekarza. Wœród przyczyn zmniejszenia 

dawki dominowa³y przyczyny niebiologiczne. Wyodrêbniono trzy typy osób 

wymagaj¹cych zmniejszania dawek metadonu: 1) typ, w którym korekty dawki


by³y nieznaczne i wynika³y z indywidualnego dostosowania do potrzeb; 2) typ, 

w którym dawki stopniowo zmniejszano poni¿ej poziomu uwa¿anego za minimalny 

do opanowania g³odu narkotyku i objawów abstynencyjnych; 3) typ niezró¿nicowany. 

Wyniki badañ zaprzeczaj¹ obiegowym opiniom o leczeniu substytucyjnym 

jako jedynie zatrzymaniu procesu uzale¿nienia. 

Grant WHO 

● WHO Multi-site Collaborative Study on Drug Dependence Treatment 

and HIV/AIDS (g³ówny badacz na Polsce: dr. B. Habrat) 

Dokoñczono zbieranie danych oraz umieszczanie ich w bazie danych w odniesieniu 

do 61 pacjentów. Dane przes³ano do Centrum w Adelajdzie (Australia), 

gdzie bêd¹ przetwarzane. 



filadelfijskiej, 6 w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych w Index 

Copernicus; 1 streszczenie w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 

2 w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych w Index Copernicus, 

1 w ksi¹¿kach streszczeñ; 3 rozdzia³y monografii w jêzyku polski; 1 monografiê 

o charakterze popularyzatorskim. Pracownicy zespo³u uczestniczyli w 7 miêdzynarodowych 

konferencjach naukowych, na których wyg³osili 1 referat; w 30 ogólnopolskich 

konferencjach naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 

20 referatów, przewodniczyli 2 sesjom. 

SAMODZIELNA PRACOWNIA FARMAKOTERAPII 

Kierownik: prof. dr hab. Ma³gorzata Rzewuska 

W pracowni zatrudnionych jest 2 pracowników naukowo-badawczych. 

Realizowano 1 temat w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 4 badania lekowe. 

● Katamnezy u chorych z 25 letnim przebiegiem schizofrenii. Korelacje 

pomiêdzy przebiegiem choroby a zaburzeniami funkcji poznawczych 

(temat nr 34, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: prof. M. Rzewuska) 

Opracowano dokumentacjê pacjentów, którzy stanowi¹ potencjaln¹ grupê badanych. 

Okreœlono stopieñ ciê¿koœci przebiegu schizofrenii, rozpoczêto badania 

psychiatryczne i psychologiczne (zgodnie z planem). Na obecnym etapie pracy 

nie mo¿na jeszcze podsumowywaæ wyników. 

Badania leków: 

1) RISPERIDON badanie R092670-PSY-3002 

Randomizowane, podwójne œlepe, prowadzone w grupach leczonych równolegle, 

porównawcze badanie zmiennych dawek Palmitynianu Paliperidonu


75 

(25, 50, 75 lub 100 mg eq.) podawanych w odstêpach 4-tygodniowych i zmiennych 

dawek RISPERDAL CONSTA (25; 37,5 lub 50 mg), podawanych w odstêpach 

2-tygodniowych u pacjentów chorych na schizofreniê. Do badania w³¹czono 

3 pacjentów. 

2) SERTINDOL (Lundbeck Poland). 

Porównanie sertindolu z risperidonem – badanie 99824. Badanie wielooœrodkowe 

zaplanowane u 10 000 chorych z 1000 oœrodków w Europie. Celem badania 

jest ocena d³ugoœci stosowania leków, liczby hospitalizacji (zw³aszcza 

zwi¹zanych z incydentami sercowymi) oraz liczby zgonów u pacjentów przyjmuj¹cych 

sertindol lub risperidon. Badanie kontynuowane u 3 pacjentów. 

3) ZIPRAZIDON A1281071 (Pfizer Polska) 

12-tygodniowe, otwarte, nieporównawcze badanie, oceniaj¹ce tolerancjê, bezpieczeñstwo 

i skutecznoœæ ziprazidonu podawanego doustnie pacjentom ze 

schizofreni¹ lub chorob¹ schizoafektywn¹, u których dotychczasowe leczenie 

lekiem neuroleptycznym by³o Ÿle tolerowane lub nieskuteczne. Badanie kontynuowane 

u 9 pacjentów. 

4) NEW DELHI (Sanofi-Synthelabo) 

Dwunastotygodniowe, otwarte, randomizowane badanie kliniczne porównuj¹ce 

preparat walproinianu sodu o przed³u¿onym dzia³aniu (Chronosphere®) 

z litem u pacjentów z chorob¹ dwubiegunow¹ I, z epizodem maniakalnym – nie 

uda³o siê zrekrutowaæ pacjentów do badania. 


W 2005 roku opublikowano 5 prac w innych czasopismach recenzowanych 

umieszczonych na liœcie w Index Copernicus; 2 komentarze; 2 rozdzia³y w monografii 

w jêzyku polskim. 

Pracownicy uczestniczyli w 4 miêdzynarodowych konferencjach naukowych 

zagranic¹; w 14 ogólnopolskich konferencjach naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, 

na których wyg³osili 22 referaty, przewodniczyli 5 sesjom. 

I KLINIKA NEUROLOGICZNA 

Kierownik: prof. dr hab. med. Danuta Ryglewicz 


Realizowano 4 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 

2 granty MNiI/MEN, 3 kontrakty zawarte w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej, 

Narodowy Program Profilaktyki i Leczenia Chorób Uk³adu Sercowo-Naczyniowego na lata 

2003–2005 POLKARD 2003–2005, 1 badanie leku. 

● Stany przed³u¿onych zaburzeñ œwiadomoœci o niejasnej etiologii u osób 

powy¿ej 60. roku ¿ycia, korelacje kliniczno-elektrofizjologiczne 

(temat nr 36, etap III-ostatni, kierownik: prof. D. Ryglewicz) 

Celem badania by³a ocena przyczyn wystêpowania przed³u¿onych zaburzeñ 

œwiadomoœci u osób po 60. roku ¿ycia oraz ustalenie optymalnego schematu


postêpowania diagnostycznego i terapeutycznego. W ostatnim roku badania przeanalizowano 

dane pochodz¹ce od pacjentów powy¿ej 60. roku ¿ycia hospitalizowanych 

w czasie trwania badania w I Klinice Neurologicznej Instytutu Psychiatrii 

i Neurologii z powodu wyst¹pienia i utrzymywania siê powy¿ej 12 godzin zaburzeñ 

œwiadomoœci. Ogó³em do badania w³¹czono 130 pacjentów w œrednim wieku 

75,7 ± 8,8 lat, 82 kobiety (63,1%) i 48 mê¿czyzn. W 27 przypadkach obserwowane 

zaburzenia œwiadomoœci wystêpowa³y u osób z rozpoznan¹ padaczk¹ o etiologii 

innej ni¿ naczyniopochodna i by³y poprzedzone napadem drgawkowym. 

W 28 przypadkach zaburzenia œwiadomoœci by³y zwi¹zane z wyst¹pieniem udaru 

krwotocznego, w tym w 90% z przebiciem do uk³adu komorowego. Najliczniejsz¹ 

grupê w tym badaniu stanowili pacjenci z naczyniopochodnym uszkodzeniem 

mózgu, wœród których u 67 rozpoznano wczeœniej padaczkê poudarow¹, a u kolejnych 

15 – pierwsze napady padaczkowe. Innymi przyczynami wystêpowania 

zaburzeñ œwiadomoœci by³y infekcje, guzy, œwie¿y udar niedokrwienny. Tylko 

w 6 przypadkach zaburzenia œwiadomoœci okaza³y siê prawdopodobnie byæ wynikiem 

zaburzeñ kr¹¿enia mózgowego w rejonie krêgowo-podstawnym. Z badania 

wynika, ¿e w przypadku przed³u¿aj¹cych siê zaburzeñ œwiadomoœci u pacjentów 

po 60-ym roku ¿ycia nale¿y zawsze uwzglêdniaæ w rozpoznaniu ró¿nicowym mo¿- 

liwoœæ wystêpowania padaczki, szczególnie padaczki poudarowej. 

● Ocena jakoœci ¿ycia i oczekiwañ terapeutycznych chorych na padaczkê 

(temat 37, etap II z 3-letnich badañ, kierownik: dr W. Kuran) 

W drugim roku badania kontynuowano zbieranie materia³u. Przebadano ³¹cznie 

63 chorych (32 kobiety i 31 mê¿czyzn) w wieku 21–65 lat. U ka¿dego chorego 

wype³niano ankietê pacjenta, skalê MMSE, ponadto ka¿dy chory wype³nia³ skalê 

jakoœci ¿ycia w padaczce (QOLIE-31) oraz oceniano stopieñ nasilenia objawów 

depresyjnych (skala Becka). 

● Badania epidemiologiczne, kliniczne i neuropatologiczne nad chorob¹ 

Creutzfeldta-Jakoba (CJD) w Polsce 

(temat nr 38, etap X, kierownik: prof. J. Kulczycki) 

W okresie sprawozdawczym nadal zbierano informacje o nowych zachorowaniach 

na CJD na terenie ca³ego kraju. Czêœæ przypadków podejrzanych o tê chorobê 

hospitalizowano w I Klinice Neurologicznej, w odniesieniu do pozosta³ych chorych, 

których z ró¿nych powodów nie przekazano do Instytutu, prowadzono 

dzia³alnoœæ konsultacyjn¹. We wszystkich zg³oszonych przypadkach pomagano 

w badaniu p³ynu mózgowo-rdzeniowego na obecnoœæ bia³ka 14-3-3 (w ramach 

wspó³pracy z Uniwersytetem w Getyndze). Konsultowano równie¿ badania neurowizualne 

tych chorych. W przypadkach, w których dosz³o do zgonu – równie¿ 

poza Instytutem – przeprowadzaliœmy neuropatologiczne badanie poœmiertne. 

W sumie hospitalizowano w Klinice 5 osób z podejrzeniem CJD i uczestniczono, 

w ró¿nym zakresie, w diagnozowaniu 11 osób. Z ostatniej grupy, w dziewiêciu 

przypadkach potwierdzono podejrzenie kliniczne, w dwóch – wykryto inn¹ chorobê 

uk³adu nerwowego.


77 

W roku 2005 przygotowano projekt próby klinicznej leczenia chorych z CJD 

Quinakryn¹. Projekt zosta³ przedstawiony Komisji Bioetycznej przy IPiN i uzyska³ 

jej akceptacjê. Do chwili obecnej podawano lek trzem chorym. Projekt badania 

jest zbli¿ony do pracy prowadzonej obecnie w dwu oœrodkach: w Londynie 

i w San Francisco. 

● Korelacje wyników badania wêchu, badañ neuroobrazuj¹cych i testów 

neuropsychologicznych u pacjentów z ³agodnymi zaburzeniami poznawczymi 

(temat nr 39, etap II z 4-letnich badañ, kierownik: dr W. Lipczyñska-£ojkowska) 

Kontynuowano kwalifikacjê osób do grupy pacjentów z podejrzeniem MCI 

oraz osób do grupy kontrolnej. Po zakwalifikowaniu osób do 2 badanych grup, 

w sumie u 92 osób ( w tym u 56 pacjentów z MCI i u 36 osób z grupy kontrolnej) 

wykonano badanie neurologiczne, badania neuropsychologiczne, badania wêchu 

i smaku, badanie MR mózgu i badanie dopplerowskie tt domózgowych metod¹ 

USG-Duplex. Nastêpnie opracowano wyniki badañ w obu badanych grupach 

i porównano je ze sob¹ stosuj¹c powszechnie przyjête metody statystyczne. Nie 

uzyskano istotnych statystycznie ró¿nic dla obu grup w zakresie czynników ryzyka 

dla MCI, zmian w USG-Duplex, pomiarów struktur przyœrodkowych p³ata skroniowego 

w badaniu MR, badania smaku. Pacjenci z MCI czêœciej skar¿yli siê na 

zaburzenia wêchu (p



mózgu 

(grant MNiI/MEiN 2PO5B 195 29, kierownik: prof. D. Ryglewicz) 

Celem badania jest okreœlenie czêstoœci wystêpowania zaburzeñ oddychania 

podczas snu u pacjentów z przebytym niedokrwiennym udarem mózgu oraz 

u pacjentów z przebytym incydentem zaburzenia kr¹¿enia mózgowego (TIA). 

U badanych pacjentów bêdzie okreœlona iloœæ bezdechów œródsennych typu obturacyjnego 

oraz centralnego, zostanie okreœlona iloœæ incydentów zaburzeñ przep³ywu 

powietrza przez górne drogi oddechowe – chrapania, jak równie¿ zostanie 

okreœlona iloœæ znacz¹cych spadków saturacji krwi w trakcie snu. Powy¿sze dane 

bêd¹ kwantyfikowane w postaci wskaŸników: AHI (apnea hypopnea index), CAI 

(central apnea index), OAI (obstructive apnea index), SNI (snoring index) oraz 

DSI (desaturation index). Porównanie parametrów zaburzeñ oddychania w czasie 

snu u pacjentów z przebytym udarem niedokrwiennym lub TIA w porównaniu 

z grup¹ kontroln¹ pozwoli na: 

Wyznaczenie czêstoœci wystêpowania zaburzeñ oddychania w czasie snu u pacjentów 

z przebytym udarem niedokrwiennym mózgu lub TIA w porównaniu 

z grup¹ kontroln¹. 

Zbadanie, czy iloœæ i rodzaj bezdechów œródsennych mo¿e byæ traktowana jako 

czynnik prognostyczny przebiegu klinicznego udaru mózgu. 

Wyodrêbnienie grupy chorych z zaburzeniami oddychania w czasie snu i przekazanie 

ich do specjalistycznych poradni leczenia zaburzeñ oddychania w trakcie snu. 

Kontrakty zawarte w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej 

● The use of stroke registers to assess the quality of stroke management 

across Europe. (EROS) (European Registries Of Stroke) Zastosowanie 

Rejestru Chorych z Udarem dla Oceny Jakoœci Œwiadczeñ Medycznych 

w Wybranych Krajach Europy (Kontrakt N o QLG4-CT-2002-01191, 

kierownik: prof. D. Ryglewicz, prof. A. Cz³onkowska) 

G³ównym celem badania EROS jest okreœlenie optymalnego modelu postêpowania 

w udarach mózgu w oparciu o nowe narzêdzia badawcze, które pozwol¹ 

okreœliæ jakoœæ stosowanych metod postêpowania w ró¿nych krajach Europy, 

w odniesieniu do stanu klinicznego chorych w momencie zachorowania, przy wypisie 

oraz po 3 i 12 miesi¹cach od pocz¹tku choroby. W 2005 roku kontynuowano 

rejestracjê pacjentów z pierwszym w ¿yciu udarem mózgu oraz przeprowadzano 

badania kontrolne po 3 miesi¹cach i po roku od zachorowania. W 2005 r. 

w I Klinice Neurologicznej zarejestrowano 91 przypadków udaru mózgu u pacjentów 

z dzielnicy Ursynów: 47 mê¿czyzn (œredni wiek 60,5 lat) i 44 kobiety 

(œredni wiek 76,4 lat). W 85% przypadków stwierdzono udar niedokrwienny, 

w pozosta³ych – krwotoczny (4% SAH, 6% PICH). Etiologia udarów niedokrwiennych 

w 53% przypadków by³a z³o¿ona (zmiany w du¿ych i ma³ych naczyniach, 

migotanie przedsionków, zaburzenia gospodarki lipidowej, cukrzyca), w 21,5% 

przypadków udaru podejrzewan¹ przyczyn¹ jego wyst¹pienia by³a choroba ma-


79 

³ych naczyñ, w 12,4% przypadków przyczyn¹ wyst¹pienia udaru by³a mia¿d¿yca 

du¿ych naczyñ, a w 7,1% najbardziej prawdopodobna by³a etiologia zatorowa. 

Najczêœciej wystêpuj¹cym czynnikiem ryzyka udaru by³o nadciœnienie têtnicze 

oraz zaburzenia rytmu serca i zaburzenia gospodarki lipidowej. Podobnie jak 

w poprzednim roku, u wielu pacjentów rozpoznano po raz pierwszy zaburzenia 

gospodarki lipidowej, a w 2 przypadkach nieleczon¹ wczeœniej cukrzycê. 

W ci¹gu trzech miesiêcy od wyst¹pienia objawów udaru zmar³o 18 pacjentów. 

W 80% bezpoœrednia przyczyn¹ zgonu by³a niewydolnoœæ kr¹¿eniowo-oddechowa. 

● Early clinical diagnosis of human spongiform encephalopathies by analysis 

of biological fluids 

(grant UE nr QLG3-CT-2002-81606, kierownik: prof. J. Kulczycki) 

By³ to trzeci, ostatni rok grantu. Udzia³ naszego oœrodka, koordynuj¹cego dzia- 

³alnoœæ polskich oddzia³ów neurologicznych w poszukiwaniu przy¿yciowych markerów 

choroby Creutzfeldta-Jakoba polega³ na diagnozowaniu klinicznym zebranych 

przypadków. W czêœci materia³ zosta³ zweryfikowany neuropatologicznie. 

W ka¿dym podejrzanym o CJD przypadku p³yn mózgowo-rdzeniowy by³ przekazywany 

do Kliniki Neurologicznej Uniwersytetu w Getyndze, gdzie okreœlano 

obecnoœæ w nim bia³ka 14-3-3. Rutynowe badania p³ynów przeprowadzano 

zawsze dwukrotnie: w oœrodkach polskich (g³ównie w IPiN) oraz w pracowni Kliniki 

w Getyndze. 

W sumie przeprowadzono w ten sposób badania u 23 osób. W czêœci przypadków 

koñcowe rozpoznanie kliniczne zosta³o ju¿ ustalone, u niektórych osób weryfikacja 

nie zosta³a jeszcze ukoñczona. 

● Narodowy Program Profilaktyki i Leczenia Chorób Uk³adu Sercowo- 

-Naczyniowego na lata 2003–2005 POLKARD 2003–2005 

1. Przygotowano i opracowano w porozumieniu z Rad¹ Programu za³o¿enia do 

bud¿etu Programu POLKARD w zakresie neurologii na rok 2005. 

2. Okreœlono w oparciu o opiniê konsultanta wojewódzkiego: 

– liczbê oraz lokalizacjê oddzia³ów, w których funkcjonuj¹ pododdzia³y udarowe 

klasy A; 

– liczbê oraz lokalizacjê oddzia³ów, w których powinny powstaæ pododdzia³y 

udarowe klasy A. Zgodnie z za³o¿eniem oddzia³ powinien obejmowaæ opiek¹ 

populacjê 250–300 tys. na obszarze o promieniu do 80 km; 

– liczbê oraz lokalizacjê oddzia³ów, które mog³yby byæ przekszta³cone w oddzia³y 

ukierunkowane m.in. na wczesn¹ rehabilitacjê. 

Badanie leku 

1) Keppra. Ocena skutecznoœci i bezpieczeñstwa stosowania levetiracetamu w porównaniu 

do walproinianu sodu i karbamazepiny w monoterapii, u pacjentów 

ze œwie¿o rozpoznan¹ padaczk¹. Otwarte, wielooœrodkowe badanie randomizowane, 

prowadzone w dwóch grupach równoleg³ych, w oparciu o populacjê


z danego regionu, maj¹ce na celu potwierdzenie skutecznoœci terapeutycznej 

badanego leku. 

Celem tego badania jest roczne porównanie skutecznoœci opanowywania napadów 

i bezpieczeñstwa stosowania leków przeciwpadaczkowych dostêpnych ju¿ od 

d³u¿szego czasu – karbamazepiny lub kwasu walprinowego – z nowszym lekiem. 

Ten nowy lek to levetiracetam, który zosta³ opracowany przez belgijsk¹ firmê UCB 

S.A. Pharma Sektor. Ka¿dy uczestnik badania otrzyma czynny lek. Nie przewiduje 

siê stosowania placebo. Levetiracetam, pod nazw¹ handlow¹ Keppra, jest dostêpny 

na rynku w wielu krajach, np.: w USA od 1999 roku, w krajach Unii Europejskiej 

od 2000 r., a w Polsce i w Australii od roku 2001. W wielu krajach jest on tak¿e 

zarejestrowany jako lek wspomagaj¹cy standardow¹ terapiê przeciwdrgawkow¹. 

Dotychczas lek ten zosta³ zastosowany u ponad 400 000 pacjentów. 

Upowszechnienie badañ naukowych 


filadelfijskiej, 12 prac w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych 

na listach Index Copernicus, 3 – w innych czasopismach polskich recenzowanych; 

6 streszczeñ w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 1 w innych 

czasopismach zagranicznych recenzowanych; 23 w polskich czasopismach recenzowanych 

umieszczonych na listach Index Copernicus, 2 w innych czasopismach 

polskich recenzowanych; 4 rozdzia³y w monografii w jêzyku polskim, 1 redakcja 

naukowa monografii; 2 rozdzia³y w monografii o charakterze popularyzatorskim. 

Cytowano 40 razy prace pracowników Kliniki. 

Pracownicy Kliniki uczestniczyli w 6 miêdzynarodowych konferencjach naukowych 

za granic¹ i w kraju, na których wyg³osili 1 referat, przedstawili 6 posterów; 


których wyg³osili 8 referatów, przedstawili 10 posterów, przewodniczyli 1 sesji. 

II KLINIKA NEUROLOGICZNA 

Kierownik: prof. dr hab. med. Anna Cz³onkowska 

W Klinice jest zatrudnionych 14 pracowników naukowo-badawczych (11 na pe³ny etat, 2 na 

½ etatu, 1 na ¾ etatu). 

Realizowano 4 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 2 kontrakty 

zawarte w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej, 9 grantów MNiI/MEiN, 19 badañ 

leków, 7 innych tematów. 

● Rola czynników zapalnych w patogenezie chorób uk³adu nerwowego 

(temat 40, etap III – ostatni kierownik: prof. A. Cz³onkowska) 

A. Polimorfizm genów dla cytokin pro-zapalnych: TNF-ALPHA, IL-6 oraz dla 

metaloproteaz: MMP-1, MMP-2, MMP-3 I MMP-9 a przebieg kliniczny udaru 

niedokrwiennego mózgu.


81 

Genotyp A-308G genu dla TNF zbadano u 382 chorych. Stwierdzono, ¿e 

nosicielstwo alleli-308A/G genu dla TNF nie by³o zwi¹zane z obci¹¿eniem 

czynnikami ryzyka udaru ani z wystêpowaniem ró¿nych typów udaru wyró¿- 

nionych w oparciu o klasyfikacjê TOAST (Trial of Org 10172 in Acute Stroke 

Treatment) i OCSP Oxfordshire Community Stroke Project). Nosicielstwo allelu 

TNF-308G by³o jednak zwi¹zane z istotnie wy¿sz¹ œmiertelnoœci¹ chorych 

w okresie pierwszego tygodnia i miesi¹ca od wyst¹pienia udaru. Allel-308G 

by³ istotnym czynnikiem prognostycznym w ocenie ryzyka zgonu w czasie 

7 dni (OR = 3,77; 95%CI: 1,53–9,27; p = 0,00) oraz 30 dni (OR = 2.47; 95%CI: 

1,24–4,92; p = 0,01), po uwzglêdnieniu w analizie innych czynników ryzyka, 

takich jak wiek, niewydolnoœæ kr¹¿enia, cukrzyca, nasilenie deficytu neurologicznego 

ocenianego przy przyjêciu do szpitala. Genotyp IL-6 G-174C zbadano 

u 331 chorych (173 kobiety, 158 mê¿czyzn). W analizie regresji, nosicielstwo 

allelu-174G, by³o zwi¹zane z ok. 5-krotnym wzrostem ryzyka zgonu 

w okresie pierwszych 3 miesiêcy od wyst¹pienia udaru i ok. 3-krotnym wzrostem 

ryzyka zgonu w ci¹gu pierwszego roku po udarze (OR = 4,60, 95%CI: 

1,02–20,66; p = 0,04; OR = 3,37, 95%CI: 1,09–10,42; p = 0,03, odpowiednio). 

Uzyskane wyniki pozwalaj¹ wnioskowaæ, ¿e nosicielstwo alleli, zwi¹zanych 

z wiêksz¹ ekspresj¹ genów koduj¹cych cytokiny prozapalne, jest zwi¹zane 

z wy¿sz¹ wczesn¹ i roczn¹ œmiertelnoœci¹ poudarow¹. Obserwacje nasze stanowi¹ 

poœrednie potwierdzenie istotnej roli cytokin prozapalnych w przebiegu 

udaru niedokrwiennego mózgu. 

B. Wp³yw wysokich dawek metyloprednizolonu na poziom MMP-9 i TIMP-1 we 

krwi obwodowej u chorych na stwardnienie rozsiane 

Celem badania by³o okreœlenie wp³ywu glikokortykosteroidów na stê¿enie 

metaloproteazy-9 (MMP-9) i jej naturalnego inhibitora TIMP-1 u chorych na 

SM leczonych w trakcie rzutu choroby. Niezale¿nie od stosowanej dawki Solu- 

Medrolu, stwierdzono poprawê w zakresie stopnia niesprawnoœci po 7 dniach 

i 3 miesi¹cach od rozpoczêcia terapii (p


towarzyszy degeneracji komórek dopaminergicznych uszkodzonych MPTP. 

Produkcja prostaglandyn jest wy¿sza w pierwszej dobie po uszkodzeniu i potem 

spada, co nie koreluje ze wzmo¿on¹ ekspresj¹ COX-2. D³ugotrwa³e hamowanie 

(14 dni po uszkodzeniu) aktywnoœci COX-2 za pomoc¹ rofekoksybu 

powoduje wiêksze uszkodzenie komórek dopaminergicznych w modelu MPTP 

choroby Parkinsona. Sugeruje to, ¿e COX-2 w fazie zaawansowanej degeneracji 

mo¿e pe³niæ funkcje ochronne w stosunku do komórek dopaminergicznych. 

● Charakterystyka kliniczno-laboratoryjna udarów mózgu. Postêpowanie 

w ostrym okresie udaru 

(temat 41, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: dr D. Milewska) 

Do analizy w³¹czono 1321 chorych z udarem niedokrwiennym mózgu hospitalizowanych 

w II Klinice Neurologicznej IPiN. U 426 (28,2%) stwierdzono migotanie 

przedsionków. Chorzy z migotaniem przedsionków byli znamiennie statystycznie 

starsi (77,3 vs 69,1 lat), czêœciej mieli niewydolnoœæ kr¹¿enia (41,9 vs. 

19,3%). Rzadziej byli to mê¿czyŸni (34,2 vs 52,9%). Czêœciej chorowali na 

chorobê niedokrwienn¹ serca (44,3 vs 33,3%). W grupie chorych z migotaniem 

przedsionków rzadziej stwierdzano wczeœniej przebyte przemijaj¹ce zaburzenia 

kr¹¿enia mózgowego (14,0 vs 20,8%). Obserwowano u nich równie¿ znamiennie 

ni¿szy poziom cholesterolu (197,4 vs 212,8 mg%). Wykonano równie¿ regresjê 

logistyczn¹ dla zmiennych kategorycznych i regresjê liniow¹ dla zmiennych 

ci¹g³ych dla wp³ywu migotania przedsionków na œmiertelnoœæ oraz sprawnoœæ 

po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu. Jest ono niezale¿nym czynnikiem 

ryzyka gorszej sprawnoœci, oraz wiêkszego deficytu neurologicznego przy wypisie 

ze szpitala, po 3 miesi¹cach i po roku od wyst¹pienia udaru, a tak¿e wiêkszej 

œmiertelnoœci po 3 miesi¹cach i po roku. 

Dokonano analizy wp³ywu patologicznych zmian w anatomicznej budowie serca 

u chorych z udarem niedokrwiennym mózgu, w oparciu o badanie echokardiografii 

przezklatkowej, na przebieg choroby. Badanie wykonano u 907 chorych, 

w tym u 242 (26,7%) ze stwierdzon¹ arytmi¹. Najczêœciej stwierdzanymi zmianami 

u tych pacjentów by³y: powiêkszenie lewego przedsionka (67,2%) i lewej komory 

serca (41,3%) oraz niedomykalnoœæ mitralna (46,8%) i akineza miêœnia serca 

(31,1%). Wykonano równie¿ regresjê logistyczn¹ dla zmiennych kategorycznych 

i regresjê liniow¹ dla zmiennych ci¹g³ych dla wp³ywu zmian patologicznych 

na przebieg udaru niedokrwiennego u chorych z migotaniem przedsionków. Po 

uwzglêdnieniu w analizie jedynie zmiennych w badaniu echokardiograficznym 

stwierdzono, ¿e na gorsz¹ sprawnoœæ ma wp³yw powiêkszenie lewego przedsionka i 

zwapnienie pierœcienia mitralnego. Wiêksze ryzyko niekorzystnego rokowania 

(zgon lub niesprawnoœæ przy wypisie) wystêpuje u chorych ze stenoz¹ aortaln¹ 

i powiêkszeniem lewego przedsionka. Zwapnienie pierœcienia mitralnego i powiêkszenie 

lewego przedsionka s¹ niezale¿nymi czynnikami ryzyka zgonu po 

3 miesi¹cach, przy czym to pierwsze jest równie¿ niezale¿nym czynnikiem ryzyka 

niekorzystnego rokowania po 3 miesi¹cach. Wp³yw nadciœnienia têtniczego na 

przebieg i rokowanie w udarach mózgu.


83 

● Rehabilitacja pacjentów po przebytym udarze mózgowym 

(temat 42, etap III z 3-letnich badañ, kierownik: dr J. Seniów) 

A. Ocena wp³ywu lewodopy na podniesienie efektywnoœci logopedycznej terapii 

afazji ruchowej Broca u pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu 

Celem projektu jest weryfikacja hipotezy o korzystnym oddzia³ywaniu 

L-dopy na powrót funkcji jêzykowych u chorych z afazj¹ Broca po udarze 

niedokrwiennym lewej pó³kuli mózgu. Badanie przeprowadzono jako podwójnie 

œlep¹ próbê, lewodopa vs placebo. W badaniu wziê³o udzia³ 40 pacjentów po 

pierwszym udarze niedokrwiennym mózgu. Osoby te by³y pacjentami Oddzia³u 

Rehabilitacji Neurologicznej II Kliniki Neurologicznej Instytutu Psychiatrii 

i Neurologii w Warszawie. Czas w³¹czenia do badania by³ œciœle ograniczony 

– od 2 tygodni do 2 miesiêcy od wyst¹pienia udaru. Wszystkie osoby wyrazi³y 

pisemn¹ zgodê na udzia³ w nim (zgoda ta zosta³a potwierdzona przez cz³onków 

rodziny – opiekunów, ze wzglêdu na trudnoœci jêzykowe chorych). Zaplanowano 

w³¹czenie do badania osób w wieku od 18. do 75. roku ¿ycia. Najm³odsza 

osoba uczestnicz¹ca w badaniu mia³a 26 lat, najstarsza 73 (œrednia wieku 56,2). 

Przed w³¹czeniem do badania oraz po 3 tygodniach terapii oceniono rodzaj 

i g³êbokoœæ zaburzeñ jêzykowych, wykonuj¹c Bostoñski Test Diagnostyczny 

Afazji. Terapia funkcji jêzykowych odbywa³a siê 5 razy w tygodniu, zajêcia 

trwa³y 45 minut (po 30 minutach od podania leku w dawce 100 mg na dobê 

lub placebo). Wszyscy pacjenci uczestnicz¹cy w badaniu osi¹gnêli poprawê. 

Po statystycznym opracowaniu danych wykazano, ¿e grupa otrzymuj¹ca lek 

uzyska³a znacz¹ce statystycznie wskaŸniki poprawy takich funkcji jêzykowych 

jak: nazywanie, fluencja s³owna; obserwuje siê równie¿ tendencjê w zakresie 

poprawy powtarzania s³ów i zdañ. 

B. Rehabilitacja neuropsychologiczna pacjentów z poudarowym zespo³em jednostronnego 

zaniedbywania. 

Celem badania by³a ocena wp³ywu wzmacniania aktywacji struktur ciemieniowych 

prawej pó³kuli mózgu na ³agodzenie lewostronnego zaniedbywania 

wzrokowo-przestrzennego u chorych po udarze mózgu. 

W eksperymencie wziê³o udzia³ 40 chorych (15 kobiet i 25 mê¿czyzn) 

w wieku od 26 do 74 lat (œrednia wieku chorych – 59,88, w tym œrednia dla 

grupy eksperymentalnej – 61,55 i dla grupy kontrolnej – 58,2) z udarem prawej 

pó³kuli mózgu (obraz tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego 

wykaza³ udar niedokrwienny u 37 chorych i udar krwotoczny – u 3 chorych), 

który doprowadzi³ do zespo³u zaniedbywania lewostronnego (przesiewowa 

ocena zespo³u w oparciu o wyniki Testu Balonów, Testu Dzielenia Linii, próbek 

klinicznych i obserwacji zachowania w oddziale). Czas od zachorowania do 

w³¹czenia chorych do badañ wynosi³ od 2 tygodni do 3 miesiêcy. Program 

miesiêcznej rehabilitacji neuropsychologicznej obejmowa³ 20 sesji treningowych 

po 45 minut dziennie (æwiczenia przegl¹dania pola widzenia, porównywania 

obrazków i figur, czytania, pisania, kopiowania, po³¹czone z podnoszeniem


samoœwiadomoœci chorych odnoœnie nabytych zaburzeñ i ich wp³ywu na codzienne 

funkcjonowanie). Udzia³ chorych w programie rehabilitacji neuropsychologicznej 

korzystnie wp³yn¹³ na funkcjonowanie chorych z zespo³em 

zaniedbywania. Istotn¹ poprawê przyniós³ ju¿ sam udzia³ w treningu wzrokowo-przestrzennym, 

jednak istotnie najwiêksz¹ poprawê odnotowano u chorych 

korzystaj¹cych z treningu wzrokowo-przestrzennego po³¹czonego z jednoczesn¹ 

elektrostymulacj¹ lewej koñczyny górnej. 

C. Terapia Ruchowa Wymuszona Koniecznoœci¹ – ocena efektywnoœci metody 

fizjoterapii u chorych po udarze mózgu. 

Celem badania by³a ocena zastosowania klinicznego TRWK w procesie odtwarzania 

funkcji motorycznych. Do badania w³¹czono 47 kolejno hospitalizowanych 

pacjentów spe³niaj¹cych kryteria wejœciowe, którzy zostali w³¹czeni 

do grupy badanej i kontrolnej. 

Wszyscy chorzy zmniejszyli istotnie ogólny deficyt motoryczny i deficyt 

ruchowy koñczyny górnej. Wszyscy pacjenci istotnie poprawili funkcje koñczyny 

górnej oraz reakcje równowa¿ne. Chorzy z unieruchomion¹ zdrow¹ 

koñczyn¹ górn¹ poprawili siê istotnie lepiej pod wzglêdem wybranych parametrów 

ruchu w porównaniu do grupy kontrolnej. 

Praktyczny charakter æwiczeñ, d³ugi czas ich trwania (6 godzin dziennie) 

oraz ograniczenie aktywnoœci segmentów nie zajêtej strony cia³a sprzyjaj¹ 

poprawie funkcji motorycznych po udarze mózgu. Powy¿szy program kinezyterapii 

powinien byæ wykorzystany w praktyce klinicznej. 

● Analiza wybranych objawów stwardnienia rozsianego, czêstoœæ wystêpowania, 

charakterystyka kliniczna oraz ocena wp³ywu na jakoœæ ¿ycia 

(temat 43, etap III – ostatni, kierownik : dr J. Zaborski) 

Analizie poddano rozszerzon¹ grupê pacjentów – 289 osób. Analizy zaburzeñ 

seksualnych dokonywano w oparciu o przygotowany kwestionariusz, w którym 

zwrócono szczególn¹ uwagê na ich nasilenie i rodzaj, przebieg choroby, jakoœæ 

¿ycia chorych (HADS,SF-36, HAQUAMS, MFIS, BDI). Oceniano te¿ inne czynniki, 

mog¹ce niezale¿nie wp³ywaæ na czêstoœæ wystêpowania zaburzeñ seksualnych. 

Do badania w³¹czono 298 kolejnych pacjentów z pewnym stwardnieniem rozsianym 

(zgodnie z kryteriami Mc Donalda). U 70,1% stwierdzono przebieg zwalniaj¹cy, 

u 18,4% przebieg wtórnie postêpuj¹cy, a u pozosta³ych 11, 5% postaæ 

pierwotnie postêpuj¹c¹ stwardnienia rozsianego. Dokonano analizy uzyskanych 

danych. W grupie chorych na stwardnienie rozsiane stwierdzono, ¿e czêstoœæ 

zaburzeñ funkcji seksualnych jest istotnie czêstsza u mê¿czyzn (65,2% badanych; 

p


85 

dzono równie¿, ze zaburzenia te s¹ bardziej nasilone u pacjentów przyjmuj¹cych 

wiêksze dawki leków. Nie stwierdzono natomiast, by takie czynniki jak: d³ugoœæ 

trwania choroby, wiek zachorowania i postaæ choroby by³y niezale¿nymi czynnikami 

wp³ywaj¹cymi na czêstoœæ i nasilenie objawów dysfunkcji seksualnych. 

Stwierdzono, ¿e zaburzenia seksualne s¹ istotnym czynnikiem obni¿aj¹cym jakoœæ 

¿ycia pacjentów z s.r. (r = 0,61 p


w³¹czono 111-osobow¹ grupê kontroln¹ (bez zaburzeñ kr¹¿enia mózgowego i zawa³u 

serca w wywiadzie), 96-osobow¹ grupê pacjentów po przebytym udarze 

mózgu oraz 41-osobow¹ grupê osób po zawale serca. 

U chorych po udarze i zawale serca stwierdzono wy¿sze wartoœci OB, CRP 

i leukocytozy oraz markerów pobudzenia komórek œródb³onka (ICAM-1, E-selektyna), 

jak równie¿ podwy¿szony poziom kompleksów immunologicznych (KI) 

w surowicy krwi. W kompleksach immunologicznych u chorych po incydentach 

naczyniowych stwierdzano czêstsze wystêpowanie antygenów wirusa opryszczki 

typu 1 i bakterii Helicobacter pylorii, których ekspresja by³a zwiêkszona u chorych 

z obecnoœci¹ blaszek miêkkich. W tej grupie chorych stwierdzono równie¿ 

znacz¹co wy¿sze poziomy antygenu Chlamydia pneumoniae w stosunku do osób 

bez blaszek miêkkich. Mo¿e to œwiadczyæ o udziale KI zawieraj¹cych te antygeny 

w tworzeniu blaszki mia¿d¿ycowej lub o czynnej odpowiedzi immunologicznej 

w trakcie formowania siê blaszki miêkkiej (uwalniane antygeny ze œcian naczyñ 

do krwi stymuluj¹ odpowiedŸ immunologiczn¹). Nie obserwowano natomiast 

istotnie wiêkszych, w stosunku do kontroli, poziomów antygenu Chlamydia 

pneumoniae w grupach chorych po incydentach naczyniowych, jak to jest obserwowano 

w fazie ostrej udaru czy zawa³u serca. 

● Ocena neuroprotekcyjnej roli autoreaktywnych limfocytów T w modelach 

eksperymentalnej neurodegeneracji 

(grant MNiI/MEiN 2 PO5A 120 26, kierownik: prof. A. Cz³onkowska) 

Badania prowadzone w ramach obecnego projektu dotycz¹ potencjalnie neuroprotekcyjnej 

roli limfocytów T w procesach neurodegeneracji. W roku 2005 

przeprowadzono we wspó³pracy z Pracowni¹ Mechanizmów Neurodegeneracji 

i Neuroprotekcji Instytutu Nenckiego PAN, doœwiadczenia udowadniaj¹ce, ¿e 

encefalitogenne limfocyty T anty-MBP zmniejszaj¹ uszkodzenie komórek hipokampa 

wywo³ane TMT. Mechanizm protekcyjnego dzia³ania limfocytów T mo¿e 

zale¿eæ od wydzielanych przez nie czyników troficznych np. NGF, BDNF. 

● Spektroskopia rezonansu magnetycznego w chorobie Wilsona 

(grant MNiI/MEiN 3P05B/119/23, kierownik: dr B. Tarnacka) 

Spektroskopia rezonansu magnetycznego (MRS) pozwala na przy¿yciowe wykrycie 

zmian patologicznych w mózgu. Celem badania by³a ocena zastosowania 

MRS dla okreœlenia stopnia uszkodzenia mózgu oraz ustalenia patofizjologii tych 

zmian. Badania wykonywano metod¹ jednowymiarowej spektroskopii pojedynczego 

woksela na aparacie ACS-NT (Philips). Zbadano 73 pacjentów z chorob¹ 

Wilsona (chW), w tym: 29 pacjentów z neurologiczn¹, 25 – w¹trobow¹ i 19 z asymptomatyczn¹ 

postaci¹ choroby. 23 osoby zbadano powtórnie po roku obserwacji. 

40 osób mia³o niedawno rozpoznan¹ chW, reszta by³a leczona przez okres co najmniej 

roku. Najbardziej znacz¹ce ró¿nice (w odniesieniu do grupy kontrolnej) znaleziono 

w okolicy ga³ki bladej. U wszystkich pacjentów z chW, w obszarze ga³ki 

bladej stwierdzono statystycznie podwy¿szony poziom glutaminianów (Glx/Cr), 

lipidów (Lip/Cr) oraz obni¿ony mioinozytolu (mI/Cr) i N-acetyloasparginianu


87 

(NAA/Cr). W obrêbie wzgórz zaobserwowaliœmy jedynie wzrost Lip/Cr oraz choliny 

(Cho/Cr) oraz spadek mI/Cr. U pacjentów z objawami neurologicznymi stwierdzono 

statystycznie ni¿szy poziom NAA/Cr oraz wy¿szy Glx/Cr i Lip/Cr. U pacjentów 

jedynie z objawami w¹trobowymi, stwierdziliœmy znacz¹co obni¿ony poziom 

wspó³czynnika mI/Cr oraz podwy¿szony poziom Glx/Cr. U pacjentów bezobjawowych 

zaobserwowaliœmy jedynie podwy¿szony poziom Lip/Cr. 

Stwierdziliœmy œcis³¹ korelacjê pomiêdzy ciê¿koœci¹ stanu neurologicznego, 

badanego skal¹ obejmuj¹c¹ objawy (dyzartria, dystonia, ataksja, akinezja, dr¿enie) 

a wielkoœci¹ wskaŸników podstawowych badanych metabolitów. U 7 pacjentów, 

u których zaobserwowaliœmy poprawê stanu neurologicznego po roku obserwacji, 

stwierdziliœmy, porównuj¹c wyniki MRS po leczeniu, statystycznie znamienny 

wzrost wspó³czynnika NAA/Cr (p


● Trzecie miêdzynarodowe badanie udarowe: czêœæ polska (IST-3; tromboliza) 

(grant MNiI/MEiN 2 P05B 109 28, kierownik: dr M. Barañska-Gieruszczak) 

Badanie kliniczne Third International Stroke Trial (IST-3: Thrombolysis) jest 

wielooœrodkowym kontrolowanym badaniem, prowadzonym z randomizacj¹ w kilku 

krajach, równie¿ w Polsce, rekombinowanego tkankowego aktywatora plazminogenu 

(rt-PA, alteplaza) do 6 godzin od wyst¹pienia udaru niedokrwiennego 

mózgu. Czêœæ polska, prowadzona w 2 oœrodkach (II Klinika Neurologiczna Instytutu 

Psychiatrii i Neurologii i Klinika Neurologiczna z Poradni¹ Wojskowego 

Instytutu Medycznego), jest finansowana z ww. grantu. 

● Funkcjonalne obrazowanie mózgu w procesie rehabilitacji chorych z poudarowym 

zespo³em zaniedbywania jednostronnego 

(grant MNiI/MEiN 2P05D 030 29, kierownik: dr J. Seniów) 

Celem niniejszego projektu jest zobrazowanie przy pomocy funkcjonalnego 

rezonansu magnetycznego (fMRI) zmian w obrazie aktywacji funkcjonalnej mózgu 

podczas rozwi¹zywania serii testów neuropsychologicznych, sprawdzaj¹cych funkcjê 

uwagi przez pacjentów z poudarowym zespo³em zaniedbywania jednostronnego, 

bêd¹cych na ró¿nych etapach rehabilitacji. W ten sposób sprawdziæ zamierzamy 

hipotezê odnoœnie patomechanizmu zespo³u zaniedbywania (obni¿ona aktywacja 

struktur mózgowych tworz¹cych tzw. uk³ad funkcjonalny uwagi) oraz zbadaæ, 

w których strukturach mózgu dochodzi do zmiany intensywnoœci aktywacji w wyniku 

neurorehabilitacji prowadzonej wg dwóch ró¿nych programów. 

Badaniom pod³u¿nym (wykonywanym dwa razy u tej samej osoby) bêd¹ poddani 

pacjenci z wyselekcjonowanej grupy, uczestnicz¹cy w programie rehabilitacji 

neuropsychologicznej, maj¹cej wyeliminowaæ lub z³agodziæ objawy zespo³u 

pomijania jednostronnego. Obserwuj¹c proces restytucji funkcji podejmujemy 

próbê zrozumienia neuronalnego pod³o¿a skutecznych strategii rehabilitacyjnych. 

Planujemy zobrazowaæ proces odbudowy funkcji uwagi, czynnoœci poznawczej, 

bardzo istotnej w codziennym funkcjonowaniu intelektualnym oraz w procesie 

rehabilitacji (zarówno ruchowej, jak i neuropsychologicznej). „Przemodelowanie” 

funkcjonalne uszkodzonego mózgu, które po udarze nastêpuje spontanicznie i dodatkowo 

mo¿e byæ modyfikowane przez rehabilitacjê, przebiega ró¿nymi drogami, 

co zale¿y od wielu czynników, ale przede wszystkim od lokalizacji i rozleg³oœci 

uszkodzenia. Identyfikacja tych dróg jest bardzo wa¿na zarówno dla wiedzy o systemowych 

mechanizmach neuroplastycznoœci, jak i dla planowania strategii rehabilitacji 

chorych z uszkodzeniem mózgu. 

● System wspieranej komputerowo terapii afazji 

(wspó³praca w ramach grantu celowego finansowanego przez MNiI/MEiN 

6P05 2002/5927, g³ówny wykonawca: dr J. Seniów) 

Celem jest stworzenie scenariuszy programów komputerowych do terapii ró¿- 

nych dysfunkcji jêzykowych. Bazuj¹c na kilkuletnim doœwiadczeniu klinicznym


89 

w pracy z chorymi z afazj¹ oraz w oparciu o literaturê afazjologiczn¹, opracowaliœmy 

w naszym zespole scenariusze programów komputerowych do wspomagania 

terapii zaburzeñ jêzykowych. Stworzyliœmy osiem programów – w przygotowaniu 

s¹ kolejne – obejmuj¹cych ró¿ne aspekty jêzyka. 

● Plastycznoœæ mózgu po uszkodzeniu: doœwiadczalna i kliniczna próba 

strategii wspomagaj¹cych odzyskanie funkcji po udarze 

(grant MNiI/MEiN PZB-MIN-001/P05/14, koordynator: prof. dr hab. M. Kossut, 

g³ówni wykonawcy: prof. A Cz³onkowska, dr J. Seniów, mgr M. Litwin) 

Projekt dotyczy oceny skutecznoœci terapii jêzykowej wspieranej farmakologicznie 

(lewodopa) u pacjentów z afazj¹ ruchow¹, we wczesnym okresie po 

udarze mózgu. Badanie przeprowadzono jako podwójnie œlep¹ próbê, lewodopa 

vs placebo. W badaniu wziê³o udzia³ dotychczas 40 pacjentów po pierwszym udarze 

niedokrwiennym mózgu – od 2 tygodni do 2 miesiêcy od wyst¹pienia udaru 

(œrednia wieku 56,2 [26–73]). Osoby te by³y pacjentami Oddzia³u Rehabilitacji 

Neurologicznej II Kliniki Neurologicznej Instytutu Psychiatrii i Neurologii 

w Warszawie. Przed w³¹czeniem do badania, oceniono rodzaj i g³êbokoœæ zaburzeñ 

jêzykowych, wykonuj¹c Bostoñski Test Diagnostyczny Afazji. Terapia funkcji 

jêzykowych odbywa³a siê 5 razy w tygodniu, zajêcia trwa³y 45 minut (po 

30 minutach od podania leku w dawce 100 mg na dobê lub placebo). Po 3 tygodniach 

terapii oszacowano poprawê funkcji jêzykowych, ponownie wykonuj¹c 

badanie Bostoñskim Testem Diagnostycznym Afazji i porównuj¹c wyniki ka¿- 

dego z pacjentów. 

Wszyscy pacjenci uczestnicz¹cy w badaniu osi¹gnêli poprawê. Po statystycznym 

opracowaniu danych wykazano, ¿e grupa otrzymuj¹ca lek uzyska³a znacz¹ce 

lepsze wskaŸniki poprawy takich funkcji jêzykowych jak: nazywanie, fluencja s³owna. 

Obserwuje siê równie¿ tendencjê w zakresie poprawy powtarzania s³ów i zdañ. 

Inne programy 

● Badanie moduluj¹cego wp³ywu reakcji autoimmunologicznej na przebieg 

procesu neurodegeneracyjnego w modelu mysim C57BL/6 

(grant Fundacji Na Rzecz Wspierania Rozwoju Polskiej Farmacji i Medycyny 

Nr 007/2002, kierownik: prof. A. Cz³onkowska) 

Wykazano, ¿e aktywacja uk³adu immunologicznego w przebiegu uszkodzenia 

toksycznego komórek dopaminergicznych uk³adu nigrostriatalnego wywo³anego 

MPTP ma korzystny wp³yw na stopieñ prze¿ycia komórek. Zbadano równie¿ 

reakcjê zapaln¹ towarzysz¹c¹ degeneracji. Stwierdzono, ¿e immunizacja zwierz¹t 

powoduje zwiêkszone wytwarzanie czynników troficznych w uszkodzonych strukturach 

mózgu, co mo¿e byæ odpowiedzialne za zaobserwowany efekt protekcyjny. 

Pobudzenie komórek gleju (mikrogleju i astrocytów) oraz poziom cytokin prozapalnych 

w grupach zwierz¹t uszkodzonych toksyn¹ nie ró¿ni siê w zale¿noœci 

od indukowania u nich lub nie, reakcji autoimmunologicznej.


● Narodowy Program Chorób Uk³adu Sercowo-Naczyniowego POLKARD 

(MZ) (koordynator czêœci neurologicznej: Instytut Psychiatrii i Neurologii, 

prof. A. Cz³onkowska, prof. D. Ryglewicz) 

Opracowano zasady konkursów i kwantyfikowalne zasady oceny ofert w konkursach 

dotycz¹cych: 

wdra¿ania leczenia trombolitycznego w ostrym udarze niedokrwiennym mózgu; 

implantacji stentów do têtnic szyjnych; 

zakupu niezbêdnej aparatury i wyposa¿enia do pododdzia³ów udarowych; 

wyposa¿enia oœrodków prowadz¹cych rehabilitacjê wczesn¹ po udarze mózgu. 

Kontynuowano w I i II kwartale 2005 roku, a zakoñczono w III kwartale 2005 r. 

komputerowy (rejestracja on-line w Internecie) Ogólnopolski Rejestr Chorych 

z Udarem Mózgu – dane o wszystkich chorych z udarem mózgu zbierane by³y 

w oœrodkach na terenie ca³ej Polski, które otrzyma³y dofinansowanie w ramach 

programu POLKARD oraz w oœrodkach, które same zg³osi³y chêæ udzia³u w Rejestrze. 

Kontynuowano w I i II kwartale 2005 roku, a zakoñczono w III kwartale 

2005 r. komputerowe (rejestracja on-line w Internecie) zbieranie danych do 

analizy kosztów leczenia chorych z udarem, z uwzglêdnieniem leczenia trombolitycznego 

w 6 oœrodkach na terenie Polski. Opracowano aktualn¹ mapê potrzeb 

rehabilitacji. 

Zaktualizowano i rozes³ano kwestionariusz pytañ dotycz¹cy struktury, wyposa¿enia 

i funkcjonowania oddzia³ów neurologicznych w celu oceny rozwoju 

w latach 2003–2005 i stworzenia aktualnej mapy sieci pododdzia³ów udarowych. 

Opracowano otrzymane wyniki i przygotowano aktualn¹ klasyfikacjê pododdzia³ów 

udarowych (stworzenie aktualnej mapy sieci pododdzia³ów udarowych). 

Uruchomiono komputerowe przesy³anie dokumentacji dotycz¹cej procedury stentowania 

têtnic szyjnych (rejestracja on-line w internecie – http://angio.ankieta.info) 

oraz kontynuowano gromadzenie danych w bazie danych s³u¿¹cych monitorowaniu 

skutecznoœci stosowania implantacji stentów do têtnic szyjnych u chorych 

z zaburzeniami kr¹¿enia mózgowego. Opracowano projekt za³o¿eñ Programu 

POLKARD na lata 2006–2008 w dziedzinie neurologii. 

● Miêdzynarodowy Program Badawczy ENOS (Efficacy of Nitric Oxide 

in Stroke – Skutecznoœæ tlenku azotu w udarze mózgu) 

(koordynator w Polsce: prof. A. Cz³onkowska, koordynator w Klinice: 

prof. A. Cz³onkowska, badacze: A. Kobayashi, T. Mendel, K. Grabska) 

Oœrodek koordynuj¹cy badanie – Division of Stroke Medicine, University of 

Nottingham, Hucknall Road, Nottingham, NG5 1PB, Wielka Brytania. Badanie 

niesponsorowane. 

Badanie prospektywne, miêdzynarodowe, wielooœrodkowe, z randomizacj¹, 

próba kontrolowana, otwarta. Ma na celu ocenê skutecznoœci trójazotanu glicerolu 

oraz terapii nadciœnienia têtniczego w ostrej fazie udaru mózgu (aktywne leczenie 

– 7 dni). Pacjenci s¹ w³¹czani w czasie do 48 godz. od zachorowania do grup 

otrzymuj¹cych lub nie trójazotan glicerolu w dawce 5 mg na dobê w postaci przezskórnej 

oraz do grup otrzymuj¹cych lub nie leki przeciwnadciœnieniowe w ostrej


91 

fazie udaru mózgu. W II Klinice Neurologicznej w roku 2005 w³¹czono do badania 

11 pacjentów w ostrej fazie udaru mózgu. 

● Miêdzynarodowy Program Badawczy IST-3 (International Stroke Trial-3: 

International Extension – Tromboliza w Ostrym Udarze Niedokrwiennym) 

(koordynator w Polsce: prof. A. Cz³onkowska, koordynator w Klinice: 

prof. A. Cz³onkowska, badacze: A. Kobayashi, G. Chabik, M. G³uszkiewicz, 

A. Kobayashi, T. Litwin) 

Oœrodek koordynuj¹cy badanie: Department of Clinical Neurosciences, University 

of Edinburgh, Bramwell Dott Building, Western General Hospital, Edinburgh, 

EH4 2XU, Wielka Brytania. Badanie niesponsorowane. 

Badanie prospektywne, miêdzynarodowe, wielooœrodkowe, z randomizacj¹, 

próba kontrolowana, otwarta. Ma na celu ocenê skutecznoœci rekombinowanego 

tkankowego aktywatora plazminogenu (rt-PA, alteplase) w dawce 0,9 mg/kg m.c., 

w postaci do¿ylnej u chorych w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu do 

6 godzin po wyst¹pieniu objawów. W II Klinice Neurologicznej w roku 2005 w³¹czono 

do badania 42 pacjentów w ostrej fazie udaru mózgu. 

● Miêdzynarodowy Program Badawczy SITS (Safe Implementation of 

Thrombolysis in Stroke – Bezpieczne Stosowanie Trombolizy w Ostrym 

Udarze Niedokrwiennym) 

(koordynator w Polsce: prof. A. Cz³onkowska, koordynator w Klinice: prof. 

A. Cz³onkowska, badacze: A. Kobayashi, G. Chabik, M. G³uszkiewicz, T. Litwin, 

M. Skowroñska, W. Czepiel) 

Oœrodek koordynuj¹cy badanie: Karolinska Institutet, Sztokholm, Szwecja. 

Badanie niesponsorowane. 

Badanie monitoruj¹ce, prospektywne, miêdzynarodowe, wielooœrodkowe, wszyscy 

pacjenci s¹ leczeni aktywnie rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu 

(rt-PA, alteplase) w dawce 0,9 mg/kg m.c. w postaci do¿ylnej. Ma na 

celu monitorowanie oraz ocenê bezpieczeñstwa i skutecznoœci rekombinowanego 

tkankowego aktywatora plazminogenu (rt-PA, alteplase) w dawce 0,9 mg/kg m.c. 

w postaci do¿ylnej u chorych w ostrej fazie udaru niedokrwiennego mózgu, stosowanego 

w zarejestrowanych wskazaniach. W II Klinice Neurologicznej w roku 

2005 w³¹czono do badania 25 pacjentów w ostrej fazie udaru mózgu. 

● Miêdzynarodowe wielooœrodkowe badanie kliniczne ACES (Asymptomatic 

Carotid Emboli Study) 

(koordynator krajowy: prof. A. Cz³onkowska; koordynator badania: prof. 

Hugh Marcus, St Georges Hospital, London, Wielka Brytania) 

Badanie dotyczy mikrozatorowoœci u pacjentów z bezobjawowym zwê¿eniem 

têtnic szyjnych powy¿ej 70%. Badanie rozpoczêto w grudniu 2005 roku. W bie¿¹cym 

roku: 

– przygotowano polsk¹ wersjê dokumentów dla Komisji Bioetycznej IPIN; 

– przygotowano polsk¹ wersjê zgody pacjenta;


– uzyskano zgodê Komisji Bioetycznej na prowadzenie badania w II Klinice 

Neurologii; 

– uzyskano zgodê na randomizacjê z oœrodka koordynuj¹cego – Department of 

Clinical Neuroscience St George’s Hospital Medical School, London, England. 

Otrzymano numer identyfikacyjny oœrodka – 29. 

– Badanie – ICSS (International Carotid Stenting Study) 

(koordynator krajowy: prof. A.) 

Miêdzynarodowe niesponsorowane kontrolowane, badanie kliniczne z randomizacj¹, 

porównuj¹ce leczenie zwê¿enia tt.szyjnych metod¹: endarterektomia vs. stentowaniem 

tych tetnic. Koordynowane jest przez Institute of Neurology w Londynie 

(Szpital Queen’s Square). Koordynatorem badania jest – prof. Martin M. Brown. 

W tym temacie wspó³pracujemy z III Katedr¹ i Klinik¹ Chirurgii AM w Warszawie 

(prof. Jerzy Polañski). Badanie rozpoczêto w tym roku i do tej pory zosta³o 

zrandmizowanych 7 chorych. 

Badania leków: 

1) SPARCL – Atorwastatyna w profilaktyce mózgowych zdarzeñ naczyniowych 

u chorych po przebytym przemijaj¹cym niedokrwieniu mózgu (TIA) lub udarze 

– badanie podwójnie œlepe, randomizowane z kontrol¹ placebo. 

Sponsor badania: Pfeizer 981-124/342 Dot. KTEBN 9/2003 

(Koordynator: prof. Cz³onkowska A., badacze: M. Barañska-Gieruszczak, 

D. Milewska, J. Mizgalska). 

Lek stosowany jest w profilaktyce mózgowych epizodów naczyniowych 

u chorych po przebytym przemijaj¹cym niedokrwieniu mózgu lub udarze. Badanie 

rozpoczêto w 1999 – w³¹czono 55 pacjentów, ukoñczy³o 49 pacjentów. 

Wizyty pacjentów zakoñczono 30.06.2005. 

2) Badanie SAINT-I (Stroke Acute Ischemic-NXY Treatment) 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska, badacze: T. Litwin, A. Kobayashi) 

Wielooœrodkowe badanie kliniczne fazy II/III, randomizowane, podwójnie zaœlepione, 

z u¿yciem grup równoleg³ych, kontrolowane placebo, maj¹ce na celu 

ocenê skutecznoœci i bezpieczeñstwa NXY-059 podawanego do¿ylnie pacjentom 

z ostrym udarem niedokrwiennym.Sponsor badania: ASTRA ZENECA. 

Jest to badanie oceniaj¹ce skutecznoœæ i bezpieczeñstwo preparatu NXY-059 

(Cerovive) w leczeniu ostrego udaru niedokrwiennego mózgu (do 6. godz. od 

zachorowania). Cerovive to lek z grupy nitronów o dzia³aniu neuroprotekcyjnym 

(wymiatacz wolnych rodników). Badanie jest prowadzone w II Klinice 

Neurologii od 11.2003 i zakoñczone w lutym 2005 roku. W³¹czono do badania 

31 pacjentów. Wyniki zosta³y przedstawione na European Stroke Conferrence 

w maju 2005. 

3) PREVAIL. Porównanie skutecznoœci i bezpieczeñstwa stosowania Enoxaparyny 

w stosunku do frakcjonowanej heparyny w zapobieganiu zakrzepowo-


93 

zatorowym powik³aniom naczyniowym u pacjentów z ostrym niedokrwiennym 

udarem mózgu (PREVAIL, protokó³ XRP456H/4001) Dot. KTEBN 15/2003 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska; wykonawcy: M. Barañska, G. Chabik, 

J. Mizgalska) 

Badanie rozpoczêto 29 stycznia 2004 r. W 2005 roku do badania klinicznego 

PREVAIL w³¹czono ³¹cznie 10 pacjentów, z czego 9 zakoñczy³o okres obserwacji 

w badaniu. Czworo pacjentów zmar³o bezpoœrednio w wyniku udaru lub 

zwi¹zanych z udarem powik³añ – zgony nie mia³y zwi¹zku z badanymi lekami. 

4) Badanie kliniczne AbESTT II (Abciximab in Emergent Stroke Treatment Trial) 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska; badacze: A. Kobayashi, K. Szewczyk- 

Królikowski, M. G³uszkiewicz, M. Skowroñska, T. Litwin, W. Czepiel, G. Chabik, 

T. Mendel, I. Sarzyñska-D³ugosz, Z. £ysiak) 

Sponsor badania: CENTOCOR, ELI LILLY, JOHNSON & JOHNSON. Badanie 

ma na celu ocenê skutecznoœci i bezpieczeñstwa preparatu Abciximab 

podawanego do¿ylnie pacjentom z ostrym udarem niedokrwiennym mózgu 

(leczonym do 6 godzin od wyst¹pienia objawów lub do 3 godzin od przebudzenia, 

jeœli udar wyst¹pi³ podczas snu). Jest to wielooœrodkowe, miêdzynarodowe 

badanie kliniczne fazy III, randomizowane, z podwójnie œlep¹ prób¹, 

kontrolowane placebo, maj¹ce na celu ocenê skutecznoœci i bezpieczeñstwa 

abciximabu podawanego do¿ylnie w ostrej fazie udaru. Badanie jest prowadzone 

w Klinice od maja 2004. W 2005 roku do badania w³¹czono 14 pacjentów. 

6) Pregabalina w terapii dodanej: otwarte, wielooœrodkowe, d³ugoterminowe 

badanie oceniaj¹ce bezpieczeñstwo i skutecznoœæ stosowania pregabaliny 

u pacjentów z czêœciowymi napadami padaczkowymi KTEBN 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska; wykonawcy: M. Barañska, K. Niedzielska, 

J. Mizgalska). 

Do badania w³¹czono 6 pacjentów w maju 2004 r.; badanie ukoñczy³o 4 pacjentów 

we wrzeœniu 2005 (1 pacjent wycofa³ zgodê, u 1 przerwano badanie 

z powodu dzia³añ niepo¿¹danych). 

7) Wielooœrodkowe, randomizowane, kontrolowane placebo, prowadzone z zastosowaniem 

podwójnie œlepej próby i grup równoleg³ych, badanie kliniczne 

skutecznoœci i bezpieczeñstwa stosowania preparatu SPM 927 (w dawkach 

200 i 400 mg na dobê) w terapii dodanej u pacjentów z napadami czêœciowymi, 

z lub bez „wtórnego uogólnienia”. Dot. KTEBN 20/2004 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska, wykonawcy: M. Barañska, K. Niedzielska, 

J. Mizgalska) 

Do badania SP 755, od wrzeœnia 2004 roku do marca 2005 r., w³¹czono 8 pacjentów. 

Badanie ukoñczy³o 6 pacjentów. 1 pacjent przerwa³ badanie z powodu 

objawów ubocznych, 1 osoba wycofa³a zgodê. 

8) Miêdzynarodowe, otwarte, prowadzone jako kontynuacja badanie kliniczne 

skutecznoœci i bezpieczeñstwa d³ugoterminowego stosowania SPM 927, podawanego 

doustnie pacjentom z napadami czêœciowymi 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska)


Do badania SP 774 na prze³omie maja i czerwca 2005 r, w³¹czono 6 pacjentów 

uczestnicz¹cych uprzednio w badaniu SP 755. 

9) Badanie wielooœrodkowe, podwójnie œlepe, randomizowane, kontrolowane 

placebo, z grupami równoleg³ymi, oceniaj¹ce skutecznoœæ i bezpieczeñstwo 

BIA 2-093 u pacjentów z padaczk¹ lekooporn¹, z napadami czêœciowymi 

i wtórnie uogólnionymi (protokó³ SCO/BIA 2093-301). Dot KTEBN 13/2004 

(koordynator: prof. A. Cz³onkowska, wykonawcy: M. Barañska, K. Niedzielska, 

J. Mizgalska) 

Od listopada 2004 roku do koñca 2005 roku w³¹czono 8 pacjentów, 2 osoby 

wycofa³y zgodê. W badaniu nadal pozosta³o 6 pacjentów. Do próby otwartej 

przesz³o 5 pacjentów, 1 wycofa³ zgodê. 

11) Pregabalina w napadach czêœciowych padaczki: miêdzynarodowe, wielooœrodkowe 

badanie przed³u¿one, 18. miesiêczna kontynuacja prowadzona 

metod¹ otwartej próby, terapia dodana (przed³u¿enie badania PREPS). Do 

badania przed³u¿onego w³¹czono dotychczas 6 pacjentów. 

12) Podwójnie œlepe, kontrolowane placebo badanie oceniaj¹ce skutecznoœæ, bezpieczeñstwo 

i tolerancjê ró¿nych dawek RWJ-333369 jako terapii dodanej 

u pacjentów z opornymi na leczenie napadami czêœciowymi. EPY. Od kwietnia 

do wrzeœnia 2005 w³¹czono 10 pacjentów, kontynuuje 8 pacjentów, 2 pacjentów 

wycofa³o siê z badania. 

13) Badanie II fazy randomizowane, otwarte, porównuj¹ce 3 sposoby leczenia: 

ma³ymi lub du¿ymi dawkami CAMPATHU(MABCAMPATH) i du¿ymi dawkami 

Rebifu, chorych na wczesne, aktywne stwardnienie rozsiane przebiegaj¹ce 

pod postaci¹ nawrotów i remisji CAMMS-223 

(g³ówny badacz : prof. A. Cz³onkowska, badacze: L. Darda-Ledzion) 

Zrandomizowana zosta³a jedna chora, która kontynuuje uczestniczenie w badaniu 

zgodnie z protoko³em. 

14) Przed³u¿enie obserwacji w przebiegu wielooœrodkowego, randomizowanego 

badania, z zastosowaniem podwójnie œlepej próby, z grup¹ kontroln¹ placebo 

oraz z grup¹ równoleg³¹, oceniaj¹ce bezpieczeñstwo, tolerancjê i wp³yw 

FTY720 na zmiany w badaniu rezonansu magnetycznego u pacjentów z nawracaj¹cym 

stwardnieniem rozsianym CFTY720D2201 E1 

(g³ówny badacz : prof. A. Cz³onkowska , badacze: L. Darda-Ledzion, T. Litwin, 

J. Kruszewska-Ozimowska) 

Badanie to jest kontynuacj¹ obserwacji w przebiegu wielooœrodkowego badania 

klinicznego CFTY720D2201 u 13 pacjentów, którzy zakoñczyli 6. miesiêczny 

okres leczenia w badaniu g³ównym. Wszyscy pacjenci otrzymali lek 

FTY720. W grupie tej nie wyst¹pi³y dotychczas ciê¿kie dzia³ania niepo¿¹dane, 

które mog³yby mieæ zwi¹zek z przyjmowaniem badanego leku. 

15) Miêdzynarodowe, wielooœrodkowe, randomizowane badanie fazy III b z udzia- 

³em pacjentów z postaci¹ nawracaj¹co-ustêpuj¹c¹ stwardnienia rozsianego, podczas 

którego w okresie leczenia trwaj¹cego 104 tygodnie zostanie porównane:


95 

a. Bezpieczeñstwo, tolerancja i skutecznoœæ leczenia za pomoc¹ Betaseronu/ 

Betaferonu w dawce 250 µg (8MIU) oraz Betaseronu/Betaferonu w dawce 

500 µg (16MIU), podawanych co drugi dzieñ, podskórnie (porównanie prowadzone 

metod¹ podwójnie œlepej próby) oraz 

b. bezpieczeñstwo, tolerancja i skutecznoœæ leczenia za pomoc¹ Betaseronu/ 

Betaferonu, podawanych podskórnie co drugi dzieñ oraz preparatu Copaxone 

w dawce 20 mg, podskórnie, raz dziennie (porównanie prowadzone metod¹ 

próby zaœlepionej dla lekarza oceniaj¹cego). Badanie BEYOND 306440. 

(g³ówny badacz: prof. A. Cz³onkowska; badacze: L. Darda-Ledzion, D. Mirowska, 

J. Kruszewska-Ozimowska, J. Zaborski) 

Pierwsi pacjenci zostali w³¹czeni do badania w lipcu 2004 r. Zrandomizowano 

30 pacjentów. W grupie tej nie wyst¹pi³y dotychczas ciê¿kie dzia³ania niepo- 

¿¹dane, które mog³yby mieæ zwi¹zek z przyjmowaniem badanych leków. 

16) Badanie randomizowane, z podwójnie œlep¹ prób¹, kontrol¹ placebo, w grupach 

równoleg³ych, ró¿nych dawek, oceniaj¹ce skutecznoœæ na podstawie 

obrazu rezonansu magnetycznego (MRI) i bezpieczeñstwo stosowania leku 

SB-683699 u osób z nawracaj¹cym stwardnieniem rozsianym. 

(g³ówny badacz: prof. A. Cz³onkowska, badacze: L. Darda-Ledzion, K. Kurowska) 

Badanie II fazy 

Badanie zosta³o wstrzymane decyzj¹ sponsora z powodu wyst¹pienia powa¿- 

nych dzia³añ niepo¿¹danych w badaniu innego preparatu o zbli¿onym mechanizmie 

dzia³ania. 

17) Wielooœrodkowe, otwarte badanie kliniczne fazy IV, z jedn¹ grup¹ leczonych 

pacjentów, maj¹ce na celu okreœlenie immunogennoœci i bezpieczeñstwa 

stosowania podawanego podskórnie klonu 484-39 r-h INF beta-1a (Rebif ® ) 

w leczeniu pacjentów z nawrotowo-remisyjn¹ postaci¹ stwardnienia rozsianego 

(protokó³ Serono numer 24810) 

(g³ówny badacz: prof. A. Cz³onkowska; badacze: K. Kurowska, W. Wicha) 

Badanie zaplanowano na 48 tygodni, rozpoczê³o siê jesieni¹ 2004 r. W Klinice 

w³¹czono 10 pacjentów, tj. maksymaln¹ liczbê przewidzian¹ do prowadzenia 

w jednym oœrodku. Celem badania by³o okreœlenie aktualnego problemu immunogennoœci 

podczas stosowania jednego z podstawowych leków z grupy 

tzw. modyfikuj¹cych przebieg choroby. Obecnie badanie jest w okresie podsumowywania, 

podawanie leku ukoñczono, nie by³o powa¿nych dzia³añ niepo¿¹danych. 

Wszyscy pacjenci ukoñczyli badanie. 

18) Otwarte, wielooœrodkowe, rozszerzone badanie w celu oceny bezpieczeñstwa 

i tolerancji natalizumabu u osób ze stwardnieniem rozsianym, którzy ukoñczyli 

badanie C-1801, C-1802 lub C-1803 C-1808 

(g³ówny badacz: prof. A. Cz³onkowska; koordynator: W. Wicha; badacze: 

J. Zaborski, L. Darda-Ledzion, J. Kruszewska) 

Badanie rozpoczêto jesieni¹ 2004 r. jako kontynuacjê badania klinicznego 

C-1801. Do badania w³¹czono 19 pacjentów, tj. wszystkich, którzy ukoñczyli


poprzedni¹ fazê badania, prowadzon¹ metod¹ podwójnie œlepej próby. Na pocz¹tku 

2005 r. w badaniu wyst¹pi³y 3 powa¿ne zdarzenia niepo¿¹dane, które 

doprowadzi³y do zawieszenia badania i wdro¿enia procedur zwi¹zanych 

z bezpieczeñstwem pacjentów, wg zmienionego protoko³u. ¯adne z tych zdarzeñ 

nie mia³o miejsca w tutejszym oœrodku. Obecnie ta faza badania jest 

w okresie podsumowania. Na podstawie wyników obserwacji lek ponownie 

zosta³ dopuszczony do stosowania przez FDA, jest w trakcie rejestracji przez 

pozosta³e agencje (np. EMEA). Planowane jest ponowne rozpoczêcie otwartego 

badania leku w naszym oœrodku. 

19) Wielooœrodkowe badanie kliniczne metod¹ podwójnie œlepej próby, kontrolowan¹ 

placebo, z losowym doborem pacjentów w grupach równoleg³ych, 

oceniaj¹ce bezpieczeñstwo i skutecznoœæ natalizumabu u pacjentów z nawracaj¹c¹ 

postaci¹ stwardnienia rozsianeo C-1801 

(g³ówny badacz: prof. A. Cz³onkowska; koordynator: W. Wicha; badacze: 

J. Zaborski, L. Darda-Ledzion, J. Kruszewska) 

Badanie ukoñczono, procedura zamkniêcia oœrodka mia³a miejsce w lutym 

2005 roku. W badaniu prowadzonym przez 128 tygodni uczestniczy³o 

20 pacjentów, tj. maksymalna liczba przewidziana protoko³em. Jedna pacjentka 

zosta³a wycofana przedwczeœnie – otrzyma³a wszystkie przewidziane 

dawki leku, natomiast nie zg³osi³a siê na ostatni¹ wizytê kontroln¹. Nie 

by³o powa¿nych dzia³añ niepo¿¹danych, zwi¹zanych z badanym lekiem. 

Ze wzglêdu na korzystne rezultaty badañ, lek zosta³ ju¿ zg³oszony przez 

producenta (sponsora badania) do rejestracji w trybie przyœpieszonym, m.in. 

do FDA i EMEA. 


W 2005 roku opublikowano 10 prac w czasopismach zagranicznych, umieszczonych 

na liœcie filadelfijskiej, 15 – w polskich czasopismach recenzowanych, 

umieszczonych w Index Copernicus, 13 – w innych czasopismach polskich recenzowanych, 

1 praca – w innych czasopismach polskich; 31 streszczeñ w czasopismach 

umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 13 – w Abstract Book, 32 w polskich 

czasopismach recenzowanych umieszczonych w Index Copernicus, 5 w innych 

czasopismach polskich recenzowanych; 6 monografii w jêzyku polskim. 

Cytowano 158 razy prace pracowników Kliniki. 


w 15 miêdzynarodowych konferencjach naukowych, na których wyg³osili 10 referatów, 

w tym 4 na zaproszenie, przedstawili: 38 posterów i doniesieñ, przewodniczyli 

7 sesjom; uczestniczyli w 14 ogólnopolskich konferencjach naukowych, 

na których wyg³osili 29 referatów, w tym 6 na zaproszenie, przedstawili 25 plakatów 

i doniesieñ; w 25 innych krajowych konferencjach naukowych, na których 

wyg³osili 43 referaty.


97 

ZAK£AD NEURORADIOLOGII 

Kierownik: doc. dr hab. Romana Bogus³awska 

W Zak³adzie zatrudnionych jest 3 pracowników naukowo-badawczych. 

Realizowano 2 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹ i 1 grant 

MNiI/MEN. Zak³ad uczestniczy³ w realizacji 2 tematów badawczych w ramach œrodków przyznanych 

na dzia³alnoœæ statutow¹, wspó³pracuj¹c z: I Klinik¹ Neurologiczn¹, Zak³adem Neurofizjologii 

Klinicznej,uczestniczy³ równie¿ w wykonaniu grantu MNiI/MEiN, wspó³pracuj¹c 

z Zak³adem Neurofizjologii Klinicznej. 

● Przydatnoœæ badania dyfuzyjnego DWI metod¹ rezonansu magnetycznego 

MR wraz z wyliczeniem mapy wspó³czynników dyfuzji ADC w wykrywaniu 

œwie¿ych ognisk demielinizacyjnych oraz zmian wspó³czynnika 

dyfuzji istoty bia³ej mózgowia u chorych ze stwardnieniem rozsianym 

(temat nr 59, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: dr R. Poniatowska) 

Podnoszony jest temat wartoœci prognostycznej wspó³czynnika dyfuzji ADC 

w niezmienionej ogniskowo istocie bia³ej u chorych podejrzanych w kierunku SM. 

Mapa wspó³czynników dyfuzji ADC jest metod¹ pozwalaj¹c¹ na oszacowanie 

stopnia uszkodzenia istoty bia³ej. Przeprowadzono badania MR u 25 chorych, 

z zastosowaniem sekwencji FLAIR, DWI i ADC. Grupê stanowili chorzy z pierwszym 

rzutem stwardnienia rozsianego. Przy przyjêciu stwierdzono: niedow³ady 

koñczyn górnych i/lub dolnych, objawy mó¿d¿kowe, zaburzenia widzenia, zaburzenia 

mowy, niedow³ad nerwu VII i zawroty g³owy. 

U wiêkszoœci chorych stwierdzono pojedyncze ogniska hiperintensywne w czasie 

T2, zlokalizowane w istocie bia³ej oko³okomorowej po³o¿one nadnamiotowo, 

odpowiadaj¹ce ogniskom demielinizacyjnym. U pozosta³ych chorych nie uwidoczniono 

¿adnych zmian ogniskowych. 

Po przeprowadzeniu badañ, u wszystkich chorych i w grupie kontrolnej zostan¹ 

wyliczone wspó³czynniki dyfuzji ADC niezmienionej istoty bia³ej. 

● Ocena zaburzeñ przep³ywu w têtnicach szyjnych zewn¹trzczaszkowych 

metod¹ kontrastowej angiografii rezonansu magnetycznego 

(temat nr 60, etap II – ostatni, kierownik: dr J. Ryterski) 

Badanie ma na celu ocenê przydatnoœci diagnostycznej nieinwazyjnej metody 

badania têtnic szyjnych zewn¹trzczaszkowych za pomoc¹ angiografii rezonansu 

magnetycznego po do¿ylnym podaniu œrodka kontrastowego. 

W ramach programu wykonano 5 badañ z zastosowaniem techniki fast gradient 

echo w technice 3D po do¿ylnym podaniu paramagnetycznego œrodka kontrastowego 

z grupy chelatowych pochodnych gadolinium. Badania by³y przeprowadzane 

u pacjentów z podejrzeniem zwê¿enia œwiat³a têtnic przedmózgowych. 

Wykonywano je w p³aszczyŸnie czo³owej, obejmuj¹c polem widzenia miejsce 

odejœcia têtnic szyjnych i krêgowych od ³uku aorty, siêgaj¹c ku górze do koñcowych 

odcinków wewn¹trzczaszkowych tych têtnic. 

Wprowadzono do badañ klinicznych now¹ grupê paramagnetyków o wysokiej 

relaksacji, w porównaniu do œrodków dotychczas stosowanych. Jednym


z mo¿liwych zastosowañ tej grupy œrodków s¹ badania naczyniowe w rezonansie 

magnetycznym – angio MR. Zmodyfikowano program badania, planuj¹c do¿ylne 

podanie œrodka kontrastowego – gadobutrolu. Wymagan¹ akceptacjê komisji bioetycznej 

uzyskano pod koniec 2005 r. Zaplanowano przed³u¿enie i zakoñczenie 

programu w 2006 r., z wykonaniem 40 badañ. 

Zak³ad wspó³uczestniczy³ w realizacji tematów: 

● Korelacje wyników badania wêchu, badañ neuroobrazuj¹cych i testów 

neuropsychologicznych u pacjentów z ³agodnymi zaburzeniami poznawczymi 

(temat nr 39, etap II z 4-letnich badañ, kierownik: dr W. Lipczyñska- 

-£ojkowska) 

Wykonano badania MR w grupie 51 chorych z ³agodnymi zaburzeniami poznawczymi 

oraz w 12-osobowej grupie kontrolnej. Wykonano pomiary objêtoœci struktur 

przyœrodkowych p³ata skroniowego: cia³a migda³owatego, hipokampa i zakrêtu 

parahipokampalnego. Wyniki poddano analizie statystycznej przy pomocy testu 

One Way ANOVA. Zaobserwowano ró¿nicê, choæ nie istotn¹ statystycznie, w pomiarach 

hipokampów, wykonanych przy pomocy „metody automatycznej”. Œredni 

index mózgowo-p³ynowy odpowiadaj¹cy stopniowi zaniku hipokampa – dla 

hipokampa po stronie prawej wynosi 135,05 mm 2 w grupie MCI i 118,75 mm 2 

w grupie kontrolnej (p = 0,11), zaœ dla hipokampa po stronie lewej 133,4 mm 2 

w grupie MCI i 120,1 mm 2 w grupie kontrolnej (p = 0,14). W wynikach pomiarów 

wykonanych „metod¹ rêczn¹” nie zaobserwowano istotnych statystycznie ró¿nic, 

porównuj¹c w obu badanych grupach (w grupie pacjentów z MCI i w grupie kontrolnej): 

œrednie objêtoœci hipokampów, zarówno po stronie prawej, jak i po lewej, 

a tak¿e objêtoœci cia³ migda³owatych i zakrêtów parahipokampalnych. 

● Rokowanie w m³odzieñczej padaczce mioklonicznej – czynniki wp³ywaj¹ce 

na remisjê napadów 

(temat nr 53, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: dr K. Niedzielska) 

Przeprowadzono badania MR w sekwencji SE i FSE, w czasie T1 i T2-zale¿- 

nym, uzyskuj¹c obrazy w przekrojach strza³kowych, czo³owych i poprzecznych. 

U kierowanych pacjentów z rozpoznaniem padaczki mioklonicznej oceniano 

struktury mózgowia pod k¹tem ich zaniku i obecnoœæ zmian ogniskowych. 

● Kliniczna przydatnoœæ programu wolumetrii cyfrowej w ocenie struktur 

p³ata skroniowego chorych na padaczkê 

(grantu MNiI/MEiN 511-083-12; kierownik: doc. R. Bogus³awska; wykonawcy: 

dr R. Poniatowska, mgr R. Krawczyk) 

Konieczny do realizacji tego celu program komputerowy, obliczaj¹cy automatycznie 

indeks p³ynowo-mózgowy w wybranym obszarze opracowa³a mgr. in¿. 

Renata Krawczyk. Za³o¿ono, ¿e przygotowany program komputerowy znajdzie 

zastosowanie w ocenie stopnia zaniku hipokampa oraz w iloœciowym okreœleniu 

innych struktur wewn¹trzczaszkowych, np. objêtoœci komór, innych zbiorników


99 

p³ynowych oraz mó¿d¿ku. Wykonano badania 50 chorych na padaczkê lekooporn¹, 

24 pacjentów z SCA oraz (odpowiednio do liczebnoœci grup badanych) grupy kontrolnej. 

Trwa opracowywanie wyników badañ i przygotowanie prac do publikacji. 

● Ocena funkcji dróg piramidowych i somatosensorycznych u pacjentów 

z SCA 1 i SCA2 

(grant MNiI/MEiN 3 PO5B-019-24, kierownik: dr M. Rakowicz) 

W trakcie trwania projektu wykonano badania MR 45 pacjentów z SCA typu 1 

i 31pacjenów z SCA typu 2. 

W 2005 roku przeprowadzono 7 badañ u pacjentów z SCA1 i 7 z SCA2. Wykonano 

pomiary powierzchni nastêpuj¹cych struktur: pó³kul mó¿d¿ku, robaka 

mó¿d¿ku, rdzenia przed³u¿onego, czêœci brzusznej i czêœci grzbietowej mostu oraz 

tylnej jamy czaszki. Wyniki w postaci wspó³czynników poddane s¹ obecnie statystyce 

medycznej. 

Upowszechnienie badañ naukowych 

W 2005 roku opublikowano 1 pracê w czasopiœmie umieszczonym na liœcie 

filadelfijskiej, 6 prac w polskich czasopismach recenzowanych, umieszczonych 

na listach Index Copernicus. 

Pracownicy Zak³adu uczestniczyli w 3 ogólnopolskich zjazdach naukowych, 

na których wyg³osili 6 referatów. 

ZAK£AD GENETYKI 

Kierownik: prof. dr hab. med. Jacek Zaremba 

W Zak³adzie zatrudnionych jest pracowników 17 naukowo-badawczych (w tym 10 na pe³nym 

etacie), 1 badawczo-techniczny. 

Realizowano 9 tematów w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 4 granty 

MNiI/MEN (w tym 1 promotorski), 1 kontrakt zawarty w ramach 6 Programu Ramowego Unii 

Europejskiej 

● Polimorfizm reduktazy metylenotetrahydrofolianowej (MTHFR) w otêpieniu 

pochodzenia naczyniowego i w chorobie Alzheimera 

(temat nr 44, etap II-ostatni, kierownik: dr M. Bednarska-Makaruk) 

U 148 pacjentów z otêpieniem i 76 osób z grupy kontrolnej zbadano zale¿noœæ 

poziomu homocysteiny (Hcy) i kwasu foliowego od posiadanego genotypu C677T 

genu MTHFR. U badanych przez nas pacjentów z otêpieniem nie stwierdzono 

istotnych ró¿nic w czêstoœci wystêpowania genotypów i alleli genu MTHFR 

w porównaniu z grup¹ kontroln¹. Zaobserwowano istotnie wy¿sze stê¿enie Hcy 

u osób z otêpieniem w porównaniu z grup¹ kontroln¹. Wykazano, ¿e u pacjentów 

z otêpieniem wiek wp³ywa³ istotnie na zale¿noœæ poziomu Hcy od genotypu 

MTHFR. W m³odszej grupie wiekowej (


Genotyp MTHFR nie wp³ywa³ w sposób istotny na stê¿enia Hcy w starszej grupie 

pacjentów z otêpieniem oraz w grupie kontrolnej. Wykazano natomiast niezale¿ny 

od wieku zwi¹zek genotypu TT z niedoborem kwasu foliowego u pacjentów 

z otêpieniem. W analizie wieloczynnikowej stwierdzono, ¿e w najwiêkszym stopniu 

na stê¿enie Hcy wp³ywaj¹ stê¿enie kwasu foliowego i witaminy B 12 

, wiek 

i p³eæ oraz stê¿enie kreatyniny. Dodatkowy wp³yw genotypu MTHFR stwierdzono 

tylko w m³odszej grupie wiekowej pacjentów z otêpieniem. 

Wnioski: obecnoœæ genotypu T/T zwiêksza ryzyko wyst¹pienia niedoboru kwasu 

foliowego u osób z otêpieniem. Genotyp T/T enzymu MTHFR ma istotny wp³yw 

na wystêpowanie hiperhomocysteinemii tylko w m³odszej grupie wiekowej osób 

z otêpieniem. Wystêpowanie hiperhomocysteinemii u osób z otêpieniem jest w wiêkszym 

stopniu uwarunkowane czynnikami œrodowiskowymi ni¿ genetycznymi. 

● Aktywnoœæ chitotriozydazy w surowicy jako wskaŸnik postêpów leczenia 

substytucyjnego. Skutki przerwania leczenia lub obni¿enia dawki leku 

(temat nr 45, praca roczna, kierownik: dr B. Czartoryska) 

W Polsce w latach 1980–2005 chorobê Gauchera rozpoznano u 72 pacjentów. 

Poddawanych terapii substytutywnej (agluceraz¹ i/lub ceredaz¹) jest obecnie 

57 pacjentów, z tego 38 ponad 5 lat. Ze wzglêdów ekonomicznych stosuje siê 

minimalne dawki. Niekiedy nastêpowa³a kilkumiesiêczna przerwa w podawaniu 

leku lub zmniejszenie dawki poni¿ej zalecanej przez producenta. 

Chitotriozydaza jest syntetyzowana przez pobudzone makrofagi i jej aktywnoœæ 

w surowicy jest miar¹ prolifercji tych komórek – w chorobach spichrzeniowych 

jej aktywnoœæ wzrasta 10-ciokrotnie do 200 krotnie. 

Stwierdzono, ¿e: 

1) Po rozpoczêciu leczenia nastêpuje spadek aktywnoœci chitotriozydazy w surowicy, 

a nastêpnie aktywnoœæ utrzymuje siê na ni¿szym od wyjœciowego, 

ale zawsze wy¿szym od wartoœci prawid³owych, poziomie. 

2) Przerwanie leczenia lub nawet zmniejszenie dawki leku wywo³uje podwy¿- 

szenie aktywnoœci chitotriozydazy, co oznacza proliferacje pobudzonych 

makrofagów. Po powrocie do w³aœciwej dawki leku aktywnoœæ ta znów obni¿a 

siê. 

3) Dynamika zmian zale¿y od typu choroby oraz od tego, czy pacjent mia³ 

usuniêt¹ œledzionê. 

Wnioski: aktywnoœæ chitotriozydazy w surowicy jest dobrym markerem do 

monitorowania systematycznoœci podawania leku. Stosowane w Polsce dawki nie 

pozwalaj¹ na ca³kowite zlikwidowanie proliferacji pobudzonych makrofagów. 

● Wykrywanie mutacji warunkuj¹cych leukodystrofiê metachromatyczn¹ 

przy u¿yciu metody sekwencjonowania DNA 

(temat nr 46, etap II z 3-letnich badañ, kierownik: dr A. £ugowska) 

Adaptowano, zmodyfikowano i wdro¿ono metody amplifikacji eksony 5, 6 

i 8 genu ARSA za pomoc¹ reakcji PCR. Optymalizowano metody sekwencjonowania 

cyklicznego tych eksonów. W eksonie 5 genu ARSA wykryto jedn¹ opisan¹


101 

mutacjê – p.R288C u pacjenta z typem m³odzieñczym oraz jedn¹ now¹ mutacjê 

– p.G29 u pacjenta z typem póŸnoniemowlêcym. W eksonie 6 genu ARSA wykryto 

jedn¹ opisan¹ mutacjê – p.D335V u pacjenta z typem doros³ych. W eksonie 

8 genu ARSA wykryto dwie nowe mutacje – g.2590_2591insC (u pacjenta z typem 

m³odzieñczym) oraz p.C493F (u pacjenta z typem doros³ym). Ponadto w eksonie 

8 wykryto opisany polimorfizm p.R496H u jednego pacjenta z typem póŸnoniemowlêcym. 

Wszystkie wykryte mutacje wyst¹pi³y w postaci heterozygotycznej. 

Nowo zidentyfikowane mutacje wymagaj¹ dalszych badañ w celu stwierdzenia, 

czy nie maj¹ polimorfizmów. 

Opracowano metody PCR-RFLP, pozwalaj¹ce na wykrywanie dwóch nowych 

mutacji, zidentyfikowanych w I etapie badañ (p.R114X, p.G122C ). Wyniki skryningu 

przeprowadzonego na 50 próbkach DNA od osób kontrolnych na obecnoœæ 

mutacji p.R114X oraz p.G122C pozwalaj¹ stwierdziæ, ¿e mutacje te nie s¹ polimorfizmami 

genu ARSA. 

● Poszukiwanie mutacji w genach JPH3, TBP i DRPLA u pacjentów z wykluczon¹ 

molekularnie chorob¹ Huntingtona (HD) 

(temat nr 47, etap II – ostatni, kierownik: dr A. Su³ek) 

W obrazie klinicznym chorób spowodowanych mutacjami dynamicznymi genów 

JPH3, TBP i DRPLA mieszcz¹ siê liczne objawy charakterystyczne dla kilku 

jednostek chorobowych, w tym równie¿ choroby Huntingtona. Celem projektu by³o 

rozszerzenie diagnostyki molekularnej u osób z chorobami neurodegeneracyjnymi. 

Analiza polimorfizmu powtórzeñ CAG w genie w grupie kontrolnej w genach 

JPH3, TBP i DRPLA wykaza³a, ¿e zakres prawid³owy (CAG)n w JPH3 wynosi 

7–19 powtórzeñ, a najczêœciej wystêpuj¹cymi s¹ allele z 14 i 16 powtórzeniami. Dla 

genu DRPLA prawid³owy zakres to 9–27, a najczêœciej wystêpuj¹cy allel zawiera 

16 trójek nukleotydowych. Dla TBP zakres wynosi 29–45, natomiast allele z 38 i 39 

(CAG)n s¹ najbardziej typowe. Dane zakresy nie odbiegaj¹ od danych z literatury. 

Utworzono bazê danych dla 310 pacjentów, u których wykluczono molekularnie 

mutacjê w genie IT15 odpowiedzialn¹ za wyst¹pienie HD. Baza obejmuje aktualnie 

226 osób (redukcja po analizie danych klinicznych) – wyodrêbniono 45 przypadków 

rodzinnych, w pozosta³ych choroba wystêpuje sporadycznie lub brak danych 

o rodzinie. 

Wykonano analizê molekularn¹ genów: DRPLA, TBP (SCA17) i JPH3 u 226 pacjentów 

z wy¿ej wymienionej grupy. W przypadku DRPLA i JPH3 u badanych osób 

wykazano obecnoœæ wy³¹cznie prawid³owych alleli. Badania wykaza³y 3 przypadki 

mutacji dynamicznej w genie TBP (2 rodziny), która jest bezpoœrednim czynnikiem 

etiologicznym ataksji rdzeniowo-mó¿dzkowej typu 17 (SCA17). 

● Analiza rodowodów i badania molekularne w dystrofii miêœniowej 

Duchenne’a/Beckera pod k¹tem wystêpowania nowych mutacji genu 

dystrofiny – badania przypadków izolowanych 

(temat nr 48, etap II – ostatni, kierownik: dr J. Zimowski) 

Wyodrêbniono grupê 140 rodzin z izolowanym przypadkiem dystrofii miêœniowej 

Duchenne’a/Beckera, w której choroba by³a wywo³ana delecj¹. Przeprowadzone


badanie nosicielstwa mutacji da³o informatywny wynik dla 101 kobiet – matek 

i sióstr chorych ch³opców. W grupie tej wykluczenie nosicielstwa mia³o miejsce 

u 77 kobiet, w tym u 57 matek, co by³o molekularnym potwierdzeniem przypadków 

nowych mutacji genu dystrofiny, a wykrycie nosicielstwa u 24 kobiet udowodni³o 

rodzinny charakter wystêpowania u nich choroby. U 41 kobiet stwierdzono 

homozygotycznoœæ, która z wysokim prawdopodobieñstwem jest pozorna. 

W celu ustalenia prawdopodobieñstwa hemizygotycznoœci zastosowano analizê 

czêstoœci wystêpowania homozygot dla poszczególnych miejsc polimorficznych 

w obrêbie genu dystrofiny. 

● Poszukiwanie mutacji punktowych w genie dystrofiny w dystrofii miêœniowej 

Duchenne’a/Beckera 

(temat nr 49, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: dr J. Zimowski) 

Wyodrêbniono grupê 40 osób chorych z pewnym przypadkiem dystrofii miêœniowej 

Duchenne’a/Beckera, u których wykluczono delecjê w standardowym 

badaniu 32 eksonów. W nastêpnym etapie poszukiwano delecji w dodatkowo analizowanych 

17 eksonach. Za pomoc¹ techniki SSCP sprawdzono ruchliwoœæ elektroforetyczn¹ 

8 eksonów, wyznaczaj¹c 4 osoby do dalszych badañ technik¹ sekwencjonowania. 

Dalsze badania wykonywane bêd¹ w ramach uzyskanego grantu 

zamawianego KBN na podstawie umowy nr PBZ-KBN-122/P05/01-2. 

● Aktywnoœæ paraoksonazy osocza w chorobie Alzheimera i w otêpieniu 

pochodzenia naczyniowego 

(temat nr 50, etap I z 2-letnich badañ; kierownik prof. H. Wehr) 

Paraoksonaza jest enzymem, którego dzia³anie przyczynia siê do ochrony LDL 

przed utlenieniem i w zwi¹zku z tym do przeciwdzia³ania mia¿d¿ycy. Zagadnienie 

jego roli w etiologii otêpieñ nie zosta³o ostatecznie rozstrzygniête. Zebrano materia³ 

od 85 osób, u których bêdzie oznaczona aktywnoœæ paraoksonazy. Inne czynniki 

sprzyjaj¹ce otêpieniu, jak obecnoœæ formy E4 apolipoproteiny E oraz lipidy 

osocza, zosta³y ju¿ okreœlone. Aktywnoœæ paraoksonazy nie zosta³a jeszcze oznaczona 

z powodu trudnoœci z ustawieniem metody w zwi¹zku z d³ugotrwa³ym 

remontem w Zak³adzie Genetyki. Zidentyfikowano natomiast polimorfizm w promotorze 

genu (C-108T), który wp³ywa na ekspresjê genu i na aktywnoœæ enzymu 

u wiêkszej grupy osób z otêpieniem. Wyniki wskazuj¹ wstêpnie na istniej¹c¹ tendencjê 

do rzadszego wystêpowania allelu warunkuj¹cego wy¿sz¹ aktywnoœæ paraoksonazy 

w grupie osób z otêpieniem pochodzenia naczyniowego. 

● Badania nad identyfikacj¹ aberracji subtelomerowych z zastosowaniem 


(temat nr 51, etap III – ostatni; kierownik: dr A. Ilnicka) 

Kontynuacja badañ z zastosowaniem technik cytogenetyki klasycznej i fluorescencyjnej 

hybrydyzacji in situ z sondami subtelomerowymi w grupie pacjentów 

z upoœledzeniem umys³owym. Weryfikacja klasycznych badañ cytogenetycznych 

pre- i postnatalnych, w przypadkach, gdy wywiad rodzinny sugerowa³ ryzyko


103 

wystêpowania aberracji subtelomerowej. Badania cytomolekularne z sondami subtelomerowymi 

wykonano u kolejnych 24 pacjentów z upoœledzeniem umys³owym, 

u których rutynowymi metodami pr¹¿kowymi wykluczono obecnoœæ aberracji 

chromosomowej. W jednym przypadku wykazano obecnoœæ subtelomerowej translokacji 

zrównowa¿onej, a w kolejnym delecjê obszaru subtelomerowego. Badanie 

z zastosowaniem techniki FISH i sond subtelomerowych u¿yto w celu weryfikacji 

3 badañ prenatalnych oraz w 5 badaniach postnatalnych. W ka¿dym z powy¿- 

szych przypadków istnia³a koniecznoœæ u¿ycia tej techniki ze wzglêdu na bardzo 

ma³e obszary telomerowe chromosomów objête rearan¿acj¹. 

● Wykrywanie mutacji receptora LDL w diagnostyce hipercholesterolemii 

rodzinnej 

(temat nr 52, etap I z 3-letnich badañ; kierownik: dr M. Bednarska-Makaruk) 

Oko³o 5% przypadków hipercholesterolemii stanowi jej najciê¿sza postaæ – hipercholesterolemia 

rodzinna (FH), uwarunkowana mutacjami w genie receptora 

LDL (LDLR) oraz mutacjami w genie apolipoproteiny B (APOB). Celem pracy jest 

poszukiwanie mutacji w genie LDLR w grupie niespokrewnionych pacjentów z hipercholesterolemi¹ 

wystêpuj¹c¹ rodzinnie, u których uprzednio wykluczono mutacje 

w genie APOB. Pierwszym etapem pracy jest niespecyficzne wykrywanie obecnoœci 

mutacji w promotorze i 18 eksonach genu LDLR z zastosowaniem metody 

SSCP (analiza konformacji pojedynczych nici DNA). Wyodrêbniono grupê 90 pacjentów 

z hipercholesterolemi¹ wystêpuj¹c¹ rodzinnie (60 osób z klinicznym rozpoznaniem 

FH oraz 30 osób z prawdopodobnym rozpoznaniem FH). Zaadaptowano 

metody amplifikacji promotora i 18 eksonów genu LDLR. Opracowano metodê 

SSCP do niespecyficznego wykrywania mutacji w 3 eksonach genu LDLR. Wykonano 

analizê SSCP u 90 pacjentów z hipercholesterolemi¹. U 10 osób wykryto odmienny 

wzór pr¹¿ków konformacyjnych w eksonie 4, u 2 osób w eksonie 5 i u 1 

osoby w eksonie 13. Dziewiêæ osób pochodzi³o z grupy z klinicznym rozpoznaniem 

FH, a jedna z prawdopodobnym rozpoznaniem FH. Osoby te wyznaczone s¹ do 

dalszej identyfikacji mutacji technik¹ sekwencjonowania DNA. 


● Genetyczne i biochemiczne mechanizmy zró¿nicowania przebiegu mukopolisacharydoz 

– implikacje dla mo¿liwoœci rokowania przebiegu choroby 

i prób leczenia 

(grant MNiI/MEiN 2 P05A 103 26; kierownik: dr B. Czartoryska we wspó³pracy 

z Uniwersytetem Gdañskim i Instytutem – Centrum Zdrowia Dziecka) 

Mukopolisacharydozy to grupa chorób metabolicznych, w których efektem niedoboru 

enzymu lizosomalnego jest gromadzenie nieroz³o¿onego materia³u w lizosomach 

i ca³a kaskada skutków patologicznych. 

W okresie sprawozdawczym u 11 dzieci chorych na chorobê Hurler/Sheie 

(MPS I) oraz u 42 chorych na chorobê Huntera (MPS II) zosta³a okreœlona 

mutacja w genach koduj¹cych odpowiednio alfa-L-iduronidazê oraz sulfatazê


siarczanu iduronianiu (IS). Najczêstsz¹ mutacj¹ powoduj¹c¹ MPS I by³a mutacja 

punktowa Q70X (41% alleli), zaœ 30 ró¿nych mutacji powodowa³o MPS II. 

W obu genach, obok znanych wczeœniej mutacji patogennych wykryto tak¿e mutacje 

dotychczas nie opisane. 

Wykryty zosta³ przypadek dziewczynki dotkniêtej MPS II, chorob¹ sprzê¿on¹ 

z chromosomem X. Aktywnoœæ IS w surowicy wynosi³a 0,1 pmol/ml/godz (wartoœci 

kontrolne >300). Badanie DNA wykaza³o, ¿e pacjentka, tak samo jak jej 

klinicznie zdrowa matka, jest nosicielk¹ mutacji Tyr523Cys, ale w jej w komórkach 

chromosom X zawieraj¹cy dzik¹ formê genu (IS) ulega specyficznej inaktywacji. 

Wykazano, ¿e, widoczne w mikroskopie elektronowym, zmiany budowy w³osa 

pacjentów chorych na MPS I/V ulegaj¹ normalizacji w trakcie substytutywnego 

leczenia preparatem alfa-iduronidazy. Zjawisko to mo¿e s³u¿yæ jako test do monitorowania 

skutków leczenia mukopolisacharydoz. 

● Badania nad identyfikacj¹ mikroaberracji chromosomowych z zastosowaniem 


(grant promotorski MNiI/MEiN 3 PO5E 124 25; kierownik: prof. J. Zaremba; 

wykonawca: mgr J. Bogdanowicz) 

Badania cytogenetyczne z zastosowaniem metod pr¹¿kowych (GTG, NOR, 

CBG) oraz techniki FISH wykonano u 58 pacjentów. 

Wskazaniem do badania by³o: 

– stwierdzenie upoœledzenia umys³owego o nieznanej etiologii i cech dysmorfii 

przy prawid³owym wyniku badania cytogenetycznego wykonanego metodami 

rutynowymi – przebadano 18 pacjentów. Nie znaleziono aberracji. 

– Du¿e prawdopodobieñstwo wyst¹pienia aberracji z powodu licznych poronieñ 

– przebadano 7 ma³¿eñstw. Wykryto 2 translokacje zrównowa¿one obejmuj¹ce 

chromosomy 4; 7 i 9; 18. 

– Ustalenie pochodzenia chromosomów markerowych, stwierdzonych cytogenetycznymi 

metodami rutynowymi – ustalono, ¿e w 3 przypadkach markery 

pochodzi³y z chromosomów: 11, 19 i 15. 

– Podejrzenie wystêpowania mikrodelecji chromosomowych – na 13 badanych 

pacjentów w 3 przypadkach mikroaberracje zosta³y potwierdzone. 

– Ustalenie pochodzenia dodatkowego materia³u genetycznego w addycjach 

chromosomowych – wyjaœniono pochodzenie addycji w 5 przypadkach. 

– Ustalenie w 5 przypadkach, czy translokacje wykryte metod¹ rutynow¹ by³y 

zrównowa¿one, czy te¿ niezrównowa¿one. 

● Badania nad dystrofi¹ miotoniczn¹ typu 1 i 2, uwarunkowan¹ mutacjami 

dynamicznymi w genach DMPK i ZNF9 – charakterystyka genetyczna 

i fenotypowa oraz ró¿nicowanie na podstawie analizy molekularnej 

(grant MNiI/MEiN 2 P05E 019 29, kierownik: prof. J. Zaremba; wykonawcy: 

Su³ek A., Krysa W., Zdzienicka E., Rakowicz M., Szirkowiec W., Rajkiewicz M., 

Kwieciñski H., Kamiñska A.) 

Projekt wykonywany jest we wspó³pracy z Klinik¹ Neurologii AM w Warszawie 

i innymi oœrodkami neurologicznymi w kraju. Badania molekularne wy-


105 

konuje siê na materiale zgromadzonym w IPiN i wy¿ej wymienionych placówkach. 

Dotychczas przeprowadzone testy genetyczne wykaza³y 30 przypadków 

dystrofii miotonicznej typu 1 (DM1) i 10 przypadków DM2. Planuje siê równie¿ 

dokonanie oceny klinicznej pacjentów z potwierdzon¹ molekularnie dystrofi¹ 

miotoniczn¹ typu 1 i 2, oceny zjawiska antycypacji i przebiegu choroby w rodzinnych 

przypadkach. 

Realizacja projektu pozwoli na zapewnienie diagnostyki molekularnej DM1 

i DM2 w skali ca³ego kraju. Analiza otrzymanych wyników bêdzie mia³a znaczenie 

poznawcze, szczególnie w zakresie ustalenia zale¿noœci genotyp-fenotyp oraz 

danych epidemiologicznych, które zamierzamy uzyskaæ. Rodziny, w których zostanie 

ustalony defekt genetyczny, objête zostan¹ poradnictwem genetycznym. 

Projekt bêdzie mia³ du¿e znaczenie w profilaktyce DM. 

● Identyfikacja mutacji punktowych w genie dystrofiny (DMD) u osób 

dotkniêtych dystrofi¹ miêœniow¹ Duchenne’a/Beckera i analiza genotyp/ 

fenotyp 

(grant MNiI/MEiN PBZ-KBN-122/P05/01-2 w ramach projektu badawczego 

zamawianego, nr PBZ-KBN-122/P05/2004 pt.: Etiopatogeneza 

chorób dziedzicznych cz³owieka. Badania patologii molekularnej chorób 

dziedzicznych z wykorzystaniem metod genomiki i proteomiki, kierownik: 

prof. J. Zaremba; wykonawcy: Zimowski J., Hausmanowa-Petrusewicz I., 

Niebrój-Dobosz I., Holding M., Fidziañska E., Fidziañska A., Zdzienicka E., 

Kubalska J.) 

Wyodrêbniono grupê 100 pacjentów dotkniêtych DMD/BMD, u których rozpoznanie 

kliniczne nie budzi w¹tpliwoœci – jest potwierdzone badaniem immunochistochemicznym 

dystrofiny lub dziedziczenie choroby wystêpuje w sposób 

recesywny, sprzê¿ony z p³ci¹. U pacjentów tych przy pomocy standardowego badania 

32 eksonów wykluczono wystêpowanie delecji w obrêbie genu dystrofiny. 

Badania w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej 

● EUROSCA – European Integrated Project on Spinocerebellar Ataxias: 

pathogenesis, genetics, animal models and therapy. 6 th Framework Programme 

for Research, Technological Developement and Demonstration 

(kierownik: prof. J. Zaremba; wykonawcy: Su³ek A., Krysa W., Zdzienicka E., 

Rakowicz M., Ryglewicz D., Jakubowska T., Szirkowiec W., W³odarkiewiz B., 

Kowalczyk M.) 

W ramach programu EUROSCA prowadzone by³y badania kliniczne, elektrofizjologiczne 

i neuroobrazuj¹ce u pacjentów dotkniêtych SCA1 i SCA2 – czêœciowo 

pod k¹tem testowania przyjêtych w programie schematów badañ. Kontynuowano 

badania molekularne, dziêki którym zidentyfikowano dotychczas ³¹cznie 

98 rodzin dotkniêtych SCA1 i 20 rodzin dotkniêtych SCA2. Zorganizowano 

w Instytucie Psychiatrii i Neurologii miêdzynarodow¹ konferencjê uczestników 

programu EUROSCA oraz konferencjê szkoleniow¹ dla polskich neurologów.



W 2005 roku opublikowano 12 prac w czasopismach umieszczonych na liœcie 

filadelfijskiej; 20 – w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych 

na listach w Index Copernicus, 1 pracê w innych czasopismach polskich recenzowanych; 

10 streszczeñ w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 

18 – w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na listach Index 

Copernicus, 6 – w Ksi¹¿kach Streszczeñ; 2 rozdzia³y monografii w jêzyku polskim, 

2 redakcje naukowe monografii. 

Cytowano 77 razy prace pracowników Zak³adu. 

Pracownicy Zak³adu uczestniczyli w 15 miêdzynarodowych konferencjach 

naukowych za granic¹ i w kraju, na których przedstawili 14 posterów i 6 doniesieñ; 

w 11 ogólnopolskich konferencjach naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, 

na których wyg³osili: 8 referatów, w tym 8 na zaproszenie, przedstawili 4 postery 

i 7 doniesieñ, przewodniczyli 1 sesji. 

ZAK£AD NEUROFIZJOLOGII KLINICZNEJ 

Kierownik: doc. dr hab. Maria Niewiadomska 

W Zak³adzie zatrudnionych jest pracowników: 6 naukowo-badawczych (w tym 4 na pe³nym 

etacie, 1 na ¾ i 1 na ½ etatu), 1 badawczo-techniczny, 1 inýynieryjno-techniczny. 

Realizowano 4 tematy w ramach dzia³alnoœci statutowej, 1 grant MNiI/MEiN, 4 g³ówne wykonawstwa 

w grantach MNiI/MEiN (wykonawstwo badañ elektrofizjologicznych, grant MNiI/ 

MEiN prowadzony przez CMKP; wykonawstwo badañ polifizjograficznych, grant prowadzony 

przez I Klinikê Neurologiczn¹, IPiN; wykonawstwo badañ elektroencefalograficznych, grant 

prowadzony przez III Klinikê Psychiatryczn¹ IPiN; wykonawstwo badañ elektrofizjologicznych, 

grant prowadzony przez Zak³ad Genetyki; 1 wykonawstwo badañ elektrofizjologicznych 

w kontrakcie zawartym w ramach 6 PR UE EUROSCA z Zak³adem Genetyki IPiN; wspó³uczestniczono 

w 7 badaniach leków prowadzonych przez II Klinikê Neurologiczn¹ IPiN. 

● Rokowanie w m³odzieñczej padaczce mioklonicznej – czynniki wp³ywaj¹ce 

na remisje napadów 

(temat nr 53, etap I z 2-letnich badañ, kierownik: dr K. Niedzielska) 

Przebadano 19 pacjentów z rozpoznaniem m³odzieñczej padaczki mioklonicznej 

(JME), w tym 12 mê¿czyzn i 7 kobiet. Œredni wiek badanych pacjentów wynosi³ 

44,3 lata, œredni wiek pierwszego napadu – 14 lat, œredni czas trwania choroby 

– 25,5 lat. U 8 pacjentów (42%) nadal utrzymuj¹ siê rzadkie napady, w tym 

u 6 – miokloniczne, a u dwóch sporadyczne GM. U 5 z tych pacjentów utrzymuj¹ 

siê wy³adowania uogólnione zespo³ów iglica/wieloiglica-fala w zapisie EEG, 

w tym u dwóch z wyraŸn¹ lateralizacj¹; u 3 stwierdzano w zapisach zmiany zlokalizowane. 

U ¿adnego z pacjentów nie zarejestrowano napadów klinicznych w badaniu 

wykonanym po nieprzespanej nocy. Wszyscy pacjenci nadal otrzymuj¹ leki 

przeciwpadaczkowe. Wœród pacjentów z utrzymuj¹cymi siê napadami, u 5 stosowana 

jest politerapia (walproiniany z lamotrygin¹ i/lub etosuksymidem). Wœród


107 

11 pacjentów, u których napady nie wystêpuj¹, u 9 stosowane s¹ wy³¹cznie walproiniany. 

Wszyscy pacjenci mieli wykonane badanie neuroobrazuj¹ce, w tym 

13 MRI. U 7 pacjentów stwierdzono zmiany: u 4 – zanik kory mózgowej, g³ównie 

w obrêbie p³atów czo³owych, u pozosta³ych 3 – uszkodzenia ogniskowe w p³acie 

czo³owym. Opracowano bateriê testów psychologicznych dla oceny dysfunkcji 

p³atów czo³owych. W trakcie opracowywania pozostaje metoda analizy automatycznej, 

maj¹ca na celu lokalizacjê iglic na pocz¹tku wy³adowania uogólnionego. 

● Oddzia³ywanie sk³adu powietrza wdechowego na czynnoœæ bioelektryczn¹ 

mózgu i odpowiedŸ oddechow¹ cz³owieka 

(temat nr 54, etap II – ostatni, kierownik: dr W. Jernajczyk) 

Trzynastu zdrowym m³odym (24–35 lat) osobom i 9 osobom starszym powy- 

¿ej 65. roku ¿ycia wykonano zapisy EEG w warunkach izokapnicznej hipoksji 

progresywnej i hipoksji sta³ej. Nastêpnie za pomoc¹ kwestionariusza samooceny 

STAI, arkusz X-1 i X-2 oceniono ich poziom lêku i poczucie dusznoœci. Wzrokowo 

oceniono EEG przed poddaniem badanych procedurze oddychania w warunkach 

hipoksji. Ponadto wykonano analizê sygna³u EEG za pomoc¹ falkowego 

widma mocy i synchronizacji tego sygna³u. Ocena wzrokowa EEG, analiza falkowa 

i synchronizacji wykaza³y, ¿e hipoksja, której skutkiem granicznym jest obni¿enie 

poziomu saturacji do 80% nie powoduje istotnych zmian czynnoœci bioelektrycznej 

mózgu. Natomiast u dwóch osób, które przerwa³y procedurê badawcz¹, gdy¿ 

odczuwa³y lêk i dusznoœæ, w zakresie analizy falkowego widma mocy wykazano 

znaczny wzrost widma fal beta. U tych samych dwóch osób stwierdzono wyraŸn¹ 

synchronizacjê rytmów beta w przedniej czêœci mózgu. Wykonane badania wskazuj¹, 

¿e procedura oddychania w warunkach hipoksji progresywnej i sta³ej nie 

wp³ywa znamiennie na czynnoœæ EEG. Natomiast prawdopodobnie z powodu stanu 

emocjonalnego (lêk) zmienia siê widmo mocy i synchronizacja czynnoœci bioelektrycznej 

mózgu w zakresie rytmu beta. 

● Wp³yw leczenia neuroleptykami na obraz EEG pacjentów z zaburzeniami 

psychotycznymi, powi¹zanie z przebiegiem klinicznym i nasileniem 

dzia³añ niepo¿¹danych 

(temat nr 55, etap I z 3-letnich badañ kierownik: dr W. Jernajczyk) 

Wykonano zapisy EEG 54 pacjentom z rozpoznaniem schizofrenii, nieleczonym 

farmakologicznie oraz w trakcie terapii olanzapin¹. Ponadto wykonano badanie 

EEG 22 pacjentom z tym samym rozpoznaniem w trakcie leczenia olanzapin¹ 

i lekami z grupy pochodnych benzodiazepiny oraz 16 pacjentom, którzy byli 

leczeni olanzapin¹ i innym neuroleptykiem. EEG oceniano wzrokowo. Najwy¿- 

szy odsetek nieprawid³owoœci EEG stwierdzono u pacjentów leczonych dwoma 

neuroleptykami (81,3%), nastêpnie leczonych olanzapin¹ (70,4), olanzapin¹ i pochodn¹ 

benzodiazepiny (31,8%). Najmniej nieprawid³owych EEG wystêpowa³o 

w grupie pacjentów nieleczonych (25,9%). Najczêœciej wystêpuj¹c¹ nieprawid³owoœci¹ 

by³o wystêpowanie fal theta i delta. Nie stwierdzono zale¿noœci miêdzy 

odpowiedzi¹ na terapiê a zmianami EEG.


● Ocena stanu czynnoœciowego kory ruchowej i dróg korowo-rdzeniowych 

u pacjentów z chorob¹ Parkinsona 

(temat nr 56, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: dr M. Derejko) 

Badaniem objêto 12 osób z chorob¹ Parkinsona (ChP) i 10 osób zdrowych 

(grupa kontrolna). Œredni wiek chorych z ChP wynosi³ 58,5 ± 13,8 lat, œredni czas 

trwania choroby – 4,3 ± 3,3 lat, œredni stopieñ zaawansowania choroby wg skali 

Hoehn-Yahra wynosi³ 1,8 ± 0,7. Cztery osoby nie by³y dotychczas leczone dopaminergicznie. 

Szeœæ osób przyjmowa³o preparaty L-dopy w œredniej dawce dobowej 

– 640 ± 433,6 mg. Wœród ocenianych w badaniu przezczaszkowej stymulacji 

magnetycznej (TMS) parametrów, znamienne statystycznie ró¿nice pomiêdzy 

grup¹ pacjentów z ChP a grup¹ kontroln¹ stwierdzono jedynie w odniesieniu do 

progu pobudliwoœci korowej (ChP vs grupa kontrolna: 41,6 ± 7,5 vs 50 ± 16,4; 

p


109 

SCA2. Centralny okres ciszy w obu grupach SCA jest wyd³u¿ony u po³owy 

chorych, co wskazuje na zaburzone hamowanie korowe i rdzeniowe. 

Wyniki przedstawiono w formie posterów lub prezentacji ustnych m.in.podczas: 

VII International Congress of the Polish Neuroscience Society w Krakowie 

7–10.09.2005: Motor cortex excitability threshold and silent period evoked by 

transcranial magnetic stimulation in spinocerebellar ataxia; World Congress 

of Neurology, Sydney, Australia 5–11.11.2005: Clinical features and alterations 

of motor and somatosensory pathways in patients with spinocerebellar ataxias 

type 1 and type 2 –prezentacja ustna. Wyniki badañ zawarte w bazach przekazano 

do statystyka, celem wykonania analiz, które bêd¹ podstaw¹ do przygotowania 

kolejnych publikacji. 


● Minimalna encefalopatia wrotna u chorych z marskoœci¹ w¹troby – optymalizacja 

metod diagnostycznych i ocena czêstoœci wystêpowania 

(grant MNiI/MEiN 3 PO5B 03925, kierownik: prof. A. Habior, Centrum 

Medyczne Kszta³cenia Podyplomowego, g³ówni wykonawcy badañ elektrofizjologicznych: 

dr K. Niedzielska, doc. M. Niewiadomska) 

a) Badania EEG 

Wykonano 39 badañ EEG u chorych z wczesn¹ postaci¹ pierwotnej ¿ó³ciowej 

marskoœci w¹troby. Stwierdzono znacznie czêœciej zmiany zlokalizowane pod postaci¹ 

fal wolnych i/lub ostrych – w 17 badaniach (43%) ni¿ zwolnienie czynnoœci 

podstawowej EEG – w 6 badaniach (15%), która bywa zwykle najczêstszym objawem 

encefalopatii w¹trobowej. W sumie w okresie realizacji grantu wykonano 

113 badañ EEG u 61 chorych, uzyskuj¹c zmiany ogniskowe w 53% oraz zwolnienie 

czynnoœci podstawowej w 16% badañ. Wykonano analizê spektraln¹ 97 badañ 

EEG u 56 pacjentów, porównuj¹c badanie EEG wyjœciowe z badaniem kontrolnym 

po roku i u niektórych pacjentów po 2 latach. Wyniki w formie cyfrowej 

przekazano do dalszej analizy statystycznej kierownikowi grantu. 

b) Badania potencja³u P300 

Przebadano 51 chorych w wieku 31–74 lat z wczesn¹ postaci¹ pierwotnej ¿ó³ciowej 

marskoœci w¹troby, z czego 37 osób w 2005 r. U 37 chorych (72%) parametry 

potencja³u P300 by³y prawid³owe. U 9 pacjentów (17%) amplituda potencja³u 

by³a nieznacznie obni¿ona, a u 1osoby (2%) znacznie. Trzech pacjentów 

(6%) mia³o zarówno wyd³u¿enie latencji, jak i amplitudy. Tylko w 2 przypadkach 

(4%) nie uzyskano potencja³u. 

Po roku wykonano powtórne badanie u 26 pacjentów (51%), z czego – u 21 osób 

z prawid³owymi wyjœciowo parametrami P300 i u 5 osób z nieprawid³owymi. 

W pierwszej grupie 21osób stwierdzono patologiczne parametry u 4 (19%) z nich. 

W drugiej grupie 5 osób, pog³êbienie zmian obserwowano u 3 osób, u 2 pozosta- 

³ych nieprawid³owoœci P300 utrzyma³y siê na tym samym poziomie. 

Ponadto prowadzono badania w grupie kontrolnej (osoby zdrowe). Przebadano 

dot¹d 12 osób w wieku 24–67 lat (4 osoby w 2005 r.)



mózgu 

(grant MNiI/MEiN 2 P05B195 29; kierownik: prof. D. Ryglewicz, I Klinika 

Neurologiczna, g³ówni wykonawcy: dr W. Jernajczyk, lek. med. A. Wierzbicka) 

Oceniono 9 nocnyh zapisów polifizjograficznych rejestruj¹cych parametry 

czynnoœci oddechowej i akcji serca u pacjentów z udarem niedokrwiennym mózgu. 

● Funkcjonowanie, oko³odobowy rytm i poziom aktywnoœci oraz sennoœæ 

w trakcie dnia u chorych na schizofreniê w pierwszym roku leczenia. 

(grant MNiI/MEiN 2 P05B 124 29, kierownik dr A. Wichniak, g³ówni wykonawcy: 

dr W. Jenajczyk) 

Przeprowadzono walidyzacjê skal sennoœci i wykonano 15 badañ EEG. 

● Badania nad dystrofi¹ miotoniczn¹ typu 1 i 2, uwarunkowan¹ mutacjami 

dynamicznymi w genach DMPK i ZNF9 – charakterystyka genetyczna 

i fenotypowa oraz ró¿nicowanie na podstawie analizy molekularnej 

(grant MNiI/MEiN 2 P05E 019 29, kierownik: prof. J. Zaremba, g³ówny wykonawca 

badañ elektrofizjologicznych: dr M. Rakowicz) 

Wykonano badanie elektromiograficzne i kliniczne jednej rodziny, któr¹ skierowano 

na badanie molekularne i potwierdzono dystrofiê miêœniow¹ typu I. 

● 6 Ramowy Program Unii Europejskiej, wspó³wykonawstwo w Programie 

Unii Europejskiej, nt.: European integrated project on spinocerebellar 

ataxias (EUROSCA): pathogenesis, genetics, animal models and therapy 

(koordynator: prof. J. Zaremba, Zak³ad Genetyki, grant EUROSCA nr 503- 

-052-07;g³ówny wykonawca badañ klinicznych i elektrofizjologicznych: 

dr M. Rakowicz; podwykonawca mgr E. Waliniowska – wzrokowe i s³uchowe 

potencja³y wywo³ane) 

Przebadano ponownie 10 chorych z ró¿nymi typami, genetycznie potwierdzonej, 

ataksji dla oceny nowej zmodyfikowanej skali SARA, z jednoczesn¹ ocen¹ kliniczn¹ 

wed³ug skali INAS. Wykonano dokumentacje badañ na wideo. W ramach 

programu EUROSCA przebadano klinicznie i elektrofizjologicznie 23 pacjentów 

z SCA1 i 11 z SCA2. Ankiety badañ przekazano do odpowiednich koordynatorów. 

Badania leków (wspólnie z II Klinik¹ Neurologiczn¹ IPN) 

(kierownik: prof. A. Cz³onkowska, wspó³udzia³: dr K. Niedzielska) 

1) Pregabalina w terapii dodanej, stosowana dwa razy dziennie: wielooœrodkowe, 

randomizowane badanie, prowadzone przy u¿yciu podwójnie œlepej próby 

w grupach porównawczych, kontrolowanych placebo i lamotrygin¹, u pacjentów 

z czêœciowymi napadami padaczkowymi. 

2) Pregabalina w terapii dodanej: otwarte, wielooœrodkowe, d³ugoterminowe badanie 

oceniaj¹ce bezpieczeñstwo i skutecznoœæ stosowania pregabaliny u pacjentów 

z czêœciowymi napadami padaczkowymi. 

3) Wielooœrodkowe, randomizowane, kontrolowane placebo, prowadzone z zastosowaniem 

podwójnie œlepej próby i grup równoleg³ych badanie kliniczne skutecznoœci 

i bezpieczeñstwa stosowania preparatu SPM 927 (w dawkach 200


111 

i 400 mg na dobê) w terapii dodanej u pacjentów z napadami czêœciowymi 

z lub bez wtórnego uogólnienia. 

4) Badanie wielooœrodkowe, podwójnie œlepe, randomizowane, kontrolowane placebo 

z grupami równoleg³ymi, oceniaj¹ce skutecznoœæ i bezpieczeñstwo BIA 

2-093 u pacjentów z padaczk¹ lekooporn¹, z napadami czêœciowymi i wtórnie 

uogólnionymi. 

5) Pregabalina w napadach czêœciowych padaczki. Badanie miêdzynarodowe, wielooœrodkowe, 

metod¹ otwartej próby, terapia dodana (badanie PREPS). 

Szczegó³y badañ w sprawozdaniu II Kliniki Neurologicznej. 

6) Pregabalina w napadach czêœciowych padaczki: miêdzynarodowe, wielooœrodkowe 

badanie przed³u¿one, 18-miesiêczna kontynuacja prowadzona metod¹ 

otwartej próby, terapia dodana (przed³u¿enie badania PREPS). 

7) Podwójnie œlepe, kontrolowane placebo badanie oceniaj¹ce skutecznoœæ, bezpieczeñstwo 

i tolerancjê ró¿nych dawek RWJ-333369 jako terapii dodanej 

u pacjentów z opornymi na leczenie napadami czêœciowymi. 

Szczegó³y ww. badañ w sprawozdaniu II Kliniki Neurologicznej. 



filadelfijskiej; 15 – w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na 

liœcie Index Copernicus; 2 – w innych czasopismach polskich recenzowanych; 

8 streszczeñ w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 1 streszczenie 

w innych czasopismach zagranicznych recenzowanych, 12 – w polskich czasopismach 

recenzowanych umieszczonych w Index Copernicus. 


Pracownicy Zak³adu uczestniczyli w 11 miêdzynarodowych konferencjach 

naukowych zagranic¹ i w kraju, na których wyg³osili 3 referaty, przedstawili: 

8 posterów i 1 doniesienie; w 11 ogólnopolskich konferencjach naukowych odbywaj¹cych 

siê w kraju, na których wyg³osili 9 referatów, przedstawili 8 posterów 

i 7 doniesieñ, przewodniczyli 2 sesjom. 

ZAK£AD NEUROPATOLOGII 

Kierownik: doc. dr hab. Teresa Wierzba-Bobrowicz 

W zak³adzie zatrudnionych jest 4 pracowników naukowo-badawczych oraz 2 w niepe³nym 

wymiarze godzin. 

Realizowano 2 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹ oraz 1 grant 

z The Stanley Medical Research Center (nr #04R-674). 

● Wystêpowanie mózgowej angiopatii amyloidowej w wybranych procesach 

zwyrodnieniowych oœrodkowego uk³adu nerwowego 

(temat nr 57, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: dr E. Bertrand) 

Na 7 mózgach pochodz¹cych od pacjentów starszych wiekiem, u których 

klinicznie nie obserwowano otêpienia oraz objawów charakterystycznych dla


schorzeñ neurodegeneracyjnych, po wstêpnym zweryfikowaniu materia³u poœmiertnym 

badaniem neuropatologicznym (12 przypadków) pod wzglêdem wystêpowania 

schorzeñ neurodegeneracyjnych, dokonano oceny wystêpowania mózgowej 

angiopatii amyloidowej (CAA) oraz zmian typu AD (Alzheimer«s disease) w okolicach 

mózgu odpowiedzialnych za procesy poznawcze przy u¿yciu metod histologicznych, 

immunohistochemicznych (IHC) oraz w mikroskopie elektronowym. 

Przy u¿yciu metod IHC dokonano oceny gêstoœci naczyñ korowych oraz wymiarów 

têtniczek korowych (œrednica i gruboœæ œciany naczynia). W 5 przypadkach 

zaobserwowano zmiany typu AD, jednak o ograniczonej dystrybucji zmian i niewielkich 

iloœciach, nie pozwalaj¹cych na ostateczne rozpoznanie AD wg kryteriów 

CERAD oraz Braak i Braak. Prawie wy³¹cznie stwierdzano tzw. blaszki dyfuzyjne, 

uwa¿ane przez wiêkszoœæ badaczy jako pocz¹tkowe stadium rozwoju blaszek amyloidowych. 

CAA zaobserwowano tylko w jednym przypadku, w którym nie spostrzegano 

wystêpowania blaszek amyloidowych w badanych okolicach. Depozyty 

amyloidu â (Aâ) stwierdzano tylko w naczyniach oponowych, w których nasilenie 

angiopatii amyloidowej by³o niewielkie i odpowiada³o I stadium rozwoju CAA. 

Ocena œredniej gêstoœci poszczególnych typów naczyñ korowych wskazywa³a na 

istotnie statystycznie wiêksz¹ liczebnoœæ naczyñ w³osowatych w porównaniu do 

liczebnoœci naczyñ têtniczych czy ¿ylnych w ka¿dej z badanych okolic korowych. 

Ocena iloœciowa zewnêtrznej i wewnêtrznej œrednicy têtniczek korowych wykaza³a, 

¿e ma³e naczynia têtnicze (zakres œrednicy zewnêtrznej 27–36 :m i gruboœci 

œciany od 5,5 do 7,8 :m) wystêpowa³y we wszystkich trzech badanych okolicach 

korowych oraz ¿e têtniczki w korze œródwêchowej mia³y najgrubsz¹ œcianê. Wyselekcjonowana 

kohorta bêdzie stanowiæ grupê kontroln¹ do zaplanowanych dalszych 

badañ nad patogenez¹ otêpienia w chorobie Parkinsona. 

● Ocena morfologiczna naczyñ krwionoœnych OUN w przebiegu chorób 

neurodegeneracyjnych i wirusowych 

(temat nr 58, etap I z 3-letnich badañ, kierownik: dr E. Lewandowska) 

Oceniano naczynia krwionoœne w mózgach zmar³ych na chorobê Creutzfeldta- 

Jakoba (CJD) w okolicach wykazuj¹cych typowe zmiany neuropatologiczne 

(obecnoœæ depozytów PrP i zmian g¹bczastych) oraz w rejonach tych samych 

mózgów nie wykazuj¹cych wy¿ej wymienionych zmian. Analizowano materia³ 

pobrany z kory i istoty bia³ej mó¿d¿ku oraz p³atów czo³owych, skroniowych 

i potylicznych mózgu. 

Immunohistochemicznie nie wykazano obecnoœci PrP w œcianie naczyñ krwionoœnych. 

W przypadkach CJD z angiopati¹ amyloidow¹, wykazano immunohistochemiczne 

wieloetapowe zwyrodnienie amyloidowe (AB) œcian naczyñ z ubytkiem 

komórek miêœni g³adkich i równoleg³ym pojawianiem siê ujemnej reakcji na 

aktynê miêœni g³adkich. 

W mikroskopie elektronowym, najbardziej prominentne zmiany obserwowano 

w perycytach. W ich cytoplazmie wystêpowa³y czêsto ró¿norodne inkluzje, w tym 

cia³a gêste i lizosomy , wype³niaj¹ce niekiedy ca³¹ komórkê oraz napêcznia³e mitochondria 

z degeneruj¹cymi grzebieniami, co mo¿e wskazywaæ na aktywnoœæ


113 

fagocytyczn¹ tych komórek. Obserwowano równie¿ perycyty z cechami degeneracji. 

Œródb³onki naczyñ w³osowatych oraz têtniczek charakteryzowa³y siê w¹sk¹, 

d³ug¹ cytoplazm¹ i znacznie wyd³u¿onymi j¹drami komórkowymi ze zwiêkszon¹ 

iloœci¹ heterochromatyny. 

Znamienn¹ cech¹ œródb³onków by³y uszkodzone mitochondria: zwykle napêcznia³e, 

ze zredukowan¹ iloœci¹ grzebieni. Po³¹czenia miêdzy tymi komórkami wydawa³y 

siê mniej liczne, ale na ogó³ prawid³owe. W cytoplazmie œródb³onków oraz 

perycytów obserwowano wakuole o ró¿nej wielkoœci. Niekiedy naczynia w³osowate, 

a przede wszystkim ich œródb³onki, wykazywa³y zmiany odpowiadaj¹ce apoptozie. 

Komórki miêœni g³adkich ma³ych têtniczek czêsto wykazywa³y redukcjê miofilamentów 

oraz napêcznienie mitochondriów i redukcjê ich grzebieni. Niekiedy 

nasilenie tych zmian wskazywa³o na degeneracjê komórek miêœni g³adkich. W wielu 

naczyniach b³ona podstawna by³a wyraŸnie pogrubia³a z widocznymi w³ókienkowymi 

depozytami, odpowiadaj¹cymi wielkoœci¹ i struktur¹ w³óknom kolagenowym. 

B³ona podstawna czêsto tworzy³a ró¿ne uwypuklenia skierowane na zewn¹trz. 

We wszystkich typach komórek œciany naczyñ krwionoœnych mitochondria 

wykazywa³y uszkodzenia. Przeprowadzone badania wykaza³y, ¿e morfologia i ultrastruktura 

naczyñ krwionoœnych w obszarach mózgu z wyk³adnikami neuropatologicznymi 

CJD i regionach bez tych zmian jest podobna. 

● The ganglionic eminence: a major player in the pathogenesis of schizophrenia 

(Wynios³oœæ zwojowa jako g³ówny winowajca w patogenezie 

schizofrenii) (grant The Stanley Medical Research Center, nr: # 04R-674, 

kierownik: doc. T. Wierzba-Bobrowicz) 

Rozwój naczyñ we wczesnym okresie p³odowym (6–28 GW) w mózgach p³odów 

ludzkich (Vascular development during early period of gestation (6-28 GW) 

in the human fetal brain). 

Badano w mózgach p³odów, miêdzy 6 a 28 GW, rozwój œródb³onków i sieci 

naczyniowej w p³acie czo³owym, skroniowym oraz wynios³oœci zwojowej, nastêpuj¹cymi 

metodami: histologicznymi, histochemicznymi, immunohistochemicznymi 

(HáE, RCA-I, CD31, CD34) oraz ultrastrukturalnie. Obserwacje przeprowadzono 

na materiale pochodz¹cym od 25 p³odów po indukowanej aborcji ( IA) oraz 

17 p³odów po spontanicznej aborcji (SA). 

Miêdzy 6 a 10 GW obserwowano w mózgach p³odów komórki podobne do 

angioblastów, niekiedy ultrastrukturalnie wykazuj¹ce cechy œródb³onków, natomiast 

w ca³ym okresie obserwacji widziano wrastanie naczyñ z opon mózgowych. 

W badanych strukturach wystêpowa³y jednoczasowo zarówno naczynia z w pe³ni 

ukszta³towan¹ œcian¹ naczyniow¹, jak i sk³adaj¹ce siê jedynie z m³odych komórek 

œródb³onka. Zanotowano tak¿e ró¿ny stopieñ rozga³êzienia sieci naczyñ p³odowych, 

najwiêkszy w wynios³oœci zwojowej, a najmniejszy w p³acie czo³owym. 

Œródb³onki w naczyniach p³odowych pochodz¹cych od p³odów S.A., wykazywa³y 

du¿ego stopnia nieprawid³owoœci, które mog³y byæ bezpoœredni¹ przyczyn¹ poronienia. 

Mniej nasilone uszkodzenia naczyñ w mózgach p³odów ludzkich, umo¿- 

liwiaj¹ce prze¿ycie p³odów, a obserwowane w wielu jednostkach chorobowych,


tak¿e u osób doros³ych, mog³yby byæ przyczyn¹ neurorozwojowych nieprawid³owoœci 

z neurodegeneracyjnymi konsekwencjami, przyczyniaj¹c siê tym samym, 

do powstania wielu chorób neuropsychicznych, w tym tak¿e schizofrenii. 



filadelfijskiej; 8 streszczeñ w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej, 

1 pracê w innych czasopismach polskich recenzowanych; 6 rozdzia³ów monografii 

w jêzyku polskim, zredagowano 1 monografiê naukow¹. 


Pracownicy zak³adu uczestniczyli w 1 miêdzynarodowej konferencji naukowej 

za granic¹, na której wyg³osili 1 referat; w 5 ogólnopolskich konferencjach 

naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 8 referatów, przedstawili 

3 postery; przewodniczyli sesjom. 

ZAK£AD NEUROCHEMII 

Kierownik: prof. dr hab. Adam P³aŸnik 

W Zak³adzie zatrudnionych jest 7 pracowników naukowo-badawczych i 2 in¿ynieryjno-technicznych. 

Realizowano 3 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹. 

● Ocena wp³ywu przeciwlêkowego selektywnych inhibitorów wychwytu 

zwrotnego serotoniny (SSRI) w zwierzêcych modelach lêkowych 

(temat nr 61, etap II z 3-letnich badañ; kierownik: prof. A. P³aŸnik) 

Celem badañ by³o stworzenie przedklinicznego modelu zaburzeñ emocjonalnych 

– dysforii, wystêpuj¹cych na pocz¹tku terapii lekami przeciwdepresyjnymi, 

w tym z grupy SSRI. Modelowanie tego zjawiska stworzy³oby podstawy do badania 

jego mechanizmu, co jest wa¿ne z punktu widzenia skutecznoœci i bezpieczeñstwa 

farmakoterapii depresji (ryzyko prób samobójczych). Sytuacja jest tym bardziej 

skomplikowana, ¿e do tej pory nie skonstruowano takiego modelu, a efekty 

dzia³ania SSRI w testach na dzia³anie dysforyczne (na pocz¹tku terapii) i przeciwlêkowe 

s¹ bardzo s³abo wyra¿one i niejednoznaczne, nawet po wielotygodniowym 

stosowaniu leków przeciwdepresyjnych. W naszym badaniu u¿yliœmy ma- 

³ych dawek znanego œrodka pro-lêkowego i drgawkotwórczego, pentylenetetrazolu 

(PTZ-antagonista kompleksu receptora GABA-A), dla obni¿enia progu wra¿liwoœci 

zwierz¹t (szczurów) na efekty prolêkowe leków. PTZ podany w dawce 10 mg/kg 

nie wywo³ywa³ ¿adnych zmian w zachowaniu eksploracyjnym zwierz¹t, analizowanych 

w teœcie otwartego pola (model neofobii), podobnie jak podana jednorazowo 

fluoksetyna w dawce 10,0 mg/kg. Natomiast oba leki podane równoczasowo, 

jednorazowo, wywo³a³y bardzo silne zahamowanie aktywnoœci eksploracyjnej 

zwierz¹t, bez wp³ywu na ich ogóln¹ aktywnoœæ motoryczn¹, to znaczy selektyw-


115 

nie nasila³y ich zachowanie lêkowe (awersja nowego nieznanego miejsca). Ponadto, 

stwierdziliœmy przy pomocy analizy biochemicznej, ¿e nie zachodzi interakcja 

farmakokinetyczna miêdzy badanymi lekami, to znaczy podanie ³¹czne PTZ 

i fluoksetyny w badanych dawkach, nie zmienia³o koncentracji PTZ we krwi badanych 

zwierz¹t. Otrzymane wyniki pozwalaj¹ na konkluzjê, ¿e ma³a dawka PTZ 

prawdopodobnie „sensytyzuje” oœrodkowe mechanizmy kontroluj¹ce procesy 

emocjonalne, w ten sposób umo¿liwiaj¹c ujawnienie prolêkowego dzia³ania 

jednorazowej dawki leku przeciwdepresyjnego. Opisany model mo¿e s³u¿yæ do 

dalszej analizy pod³o¿a neurobiologicznego dysforii wystêpuj¹cej na pocz¹tku 

leczenia lekami przeciwdepresyjnymi i w ten sposób na poszukiwanie skutecznych 

metod zapobiegaj¹cych tej groŸnej komplikacji farmakoterapii depresji. 

● Wp³yw glikokortykosteroidów na czynnoœæ systemów neuroprzekaŸnikowych 

mózgu, w modelach reakcji lêkowych i stresowych 

(temat nr 62, etap I z 3-letnich badañ; kierownik: dr A. Bidziñski) 

Analizowano wp³yw ostrych i przewlek³ych podañ kortykosteronu w dwóch 

modelach lêku: neofobii w teœcie otwartego pola i reakcji zastygania w teœcie lêku 

uwarunkowanego. Efekty behawioralne korelowano ze zmianami stê¿enia kortykosteronu 

we krwi i ekspresj¹ bia³ka c-Fos w strukturach mózgu. Stwierdzono, ¿e 

ostre podanie kortykosteronu podnosi jego poziom w osoczu, nasila zachowania 

eksploracyjne zwierz¹t i os³abia reakcjê zastygania. Natomiast podawanie przewlek³e 

obni¿a³o poziom kortykosteronu w osoczu, hamowa³o zachowania eksploracyjne, 

nasila³o reakcjê zastygania i wywo³ywa³o z³o¿ony wzorzec zmian w ekspresji 

c-Fos stymulowanej przez kontekst awersyjny. Kontekst awersyjny 

stymulowa³ ekspresjê c-Fos w olbrzymiokomórkowym j¹drze podwzgórza 

(mPVN), zakrêcie zêbatym (DG), obszarze 1 kory obrêczy (Cg1) i korze ruchowej 

pierwotnej (M1). Przewlek³e podawanie kortykosteronu szczurom t³umi³o ten 

efekt w mPVN i DG, nasila³o go w M1 oraz stymulowa³o c-Fos w warstwach 

CA1, CA2 hipokampa i w j¹drze centralnym cia³a migda³owatego (ceA), w sposób 

niezale¿ny od warunkowania awersyjnego. Otrzymane wyniki sugeruj¹, ¿e 

przewlek³e podawanie kortykosteronu nasila aktywnoœæ kory motorycznej pierwotnej 

i CeA, co wzmacnia pamiêæ zdarzeñ awersyjnych, jednoczeœnie stymuluj¹c 

mechanizm ujemnego sprzê¿enia zwrotnego w PVN, skutkuj¹cego obni¿eniem 

poziomu kortykosteronu we krwi. 

● Badanie potencjalnych czynników mog¹cych wywo³ywaæ sensytyzacjê na 

morfinê (tematu nr 63, etap I z 3-letnich badañ; kierownik: dr E. Taracha) 

W badaniu uzale¿nienia przy u¿yciu modeli zwierzêcych wykorzystuje siê zjawisko 

sensytyzacji (wzrost efektu po podaniach wielokrotnych w porównaniu do 

podania jednorazowego). Efekt sensytyzacji zale¿y od wielu czynników (dawki, 

czêstoœci podawania, wp³ywu wzbogaconego œrodowiska itp.). Celem badania 

by³o ustalenie optymalnych warunków sensytyzacji. Grupy badane przez 14 dni 

dostawa³y morfinê: (a) 5 mg/kg/dzieñ, (b) 10 mg/kg/dzieñ, (c) 10 mg/kg/2 dni 

oraz metadon, (d) 1 mg/kg/dzieñ, (e) 3 mg/kg/2 dni; zwierzêtom z grupy kontrolnej


podawano sól. Po 14-dniowym okresie abstynencji, 28 dnia podano przypominaj¹c¹ 

dawkê morfiny wynosz¹c¹ 5 mg/kg. Aktywnoœæ lokomotoryczn¹ mierzono 

1., 7., 14. i 28. dnia eksperymentu. 

Wyniki i wnioski: 1. metadon i morfina wywo³uj¹ zmiany aktywnoœci lokomotorycznej. 

Efekt ten jest zale¿ny od dawki, sposobu podawania, liczby podañ. Charakterystyka 

tego efektu jest ró¿na dla morfiny i metadonu. Najwiêkszy wzrost aktywnoœci 

lokomotorycznej uzyskano dla grup zwierz¹t, którym wielokrotnie podawano 

morfinê w dawkach 5 i 10 mg/kg/dzieñ. Wyniki otrzymane w tych grupach s¹ 

zgodne z wynikami otrzymywanymi przez innych badaczy, ale analiza wszystkich 

danych wskazuje, ¿e byæ mo¿e g³ównym powodem zwiêkszenia aktywnoœci lokomotorycznej 

obserwowanej 7., 14. i 28. dnia u tych zwierz¹t jest raczej wytworzenie 

siê tolerancji na sedatywne dzia³anie morfiny ni¿ sensytyzacja. 



filadejfijskiej, 4 – w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na 

liœcie Index Copernicus; 4 streszczenia w czasopismach umieszczonych na liœcie 

filadelfijskiej, 1 monografiê w jêzyku polskim; 2 prace popularno-naukowe. 


Pracownicy zak³adu uczestniczyli w 1 w miêdzynarodowej konferencji naukowej 

zagranic¹, na której przedstawili 2 referaty; w 3 ogólnopolskich konferencjach 

naukowych odbywaj¹cych siê w kraju, na których wyg³osili 3 referaty, 

przedstawili 2 doniesienia. 

ZAK£AD FARMAKOLOGII I FIZJOLOGII 

UK£ADU NERWOWEGO 

Kierownik: prof. dr hab. Wojciech Kostowski 

W Zak³adzie zatrudnionych jest 6 pracowników naukowo-badawczych i 5 in¿ynieryjno-technicznych. 

Realizowano 4 tematy w ramach œrodków przyznanych na dzia³alnoœæ statutow¹, 1 grant MNiI/ 

MEiN i 3 granty MNiI/MEiN we wspó³pracy z innymi jednostkami. 

● Dalszy rozwój hodowli szczurów linii (WHP) preferuj¹cej i (WLP) nie 

preferuj¹cej alkoholu: reakcja instrumentalna szczurów WHP i WLP 

jako wyraz wzmocnienia pozytywnego etanolu 

(temat nr 64, etap II – ostatni, kierownik: dr W. Dyr) 

Kontynuuj¹c selekcjê i hodowlê obu linii szczurów – preferuj¹cych alkohol 

(WHP) oraz niepreferuj¹cych (WLP), uzyskano pokolenia 34 i 35. W celu okreœlenia 

podatnoœci na rozwój uzale¿nienia prowadzono badania nad instrumentalnym 

samopodawaniem alkoholu przez zwierzêta z obu linii. Nabywanie reakcji 

instrumentalnej (naciskanie na dŸwigniê) wzmacnianej pojedynczymi porcjami


117 

alkoholu jest miernikiem wzmacniaj¹cego (nagradzaj¹cego) dzia³ania alkoholu 

i motywacji zwierz¹t do jego pozyskania. Wykazano, ¿e szczury linii WHP zdolne 

s¹ do wykonania wiêkszego nak³adu pracy (wiêksza liczba naciœniêæ na dŸwigniê 

w systemie wzmocnienia czêœciowego) ni¿ szczury linii WLP. Dowodzi to, ¿e 

szczury linii WHP spe³niaj¹ jeden z wa¿nych kryteriów zwierzêcego modelu uzale¿nienia 

od alkoholu, jakim jest zaburzenie motywacji, zwi¹zane z utrat¹ kontroli 

nad zachowaniami apetytywnymi. 

● Neurorozwojowa koncepcja uzale¿nienia od kokainy: uszkodzenie uk³adu 

5-HT u szczurów we wczesnym okresie ¿ycia 

(temat nr 65, etap II – ostatni, kierownik: doc. R. Stefañski) 

Badano wp³yw uszkodzenia uk³adu serotoninergicznego (5-HT) w okresie neurorozwojowym 

(3. dzieñ po urodzeniu) na behawioralne efekty kokainy w okresie 

dojrza³ym, tzn. w 3 miesi¹cu ¿ycia. Badanie nabywania instrumentalnego samopodawania 

tej substancji psychostymuluj¹cej wykaza³o, ¿e kokaina zatraci³a w du- 

¿ej mierze w³aœciwoœci wzmacniaj¹co-nagradzaj¹ce, co przejawi³o siê niemo¿noœci¹ 

wytworzenia u nich reakcji instrumentalnego samopodawania (operant IV self 

administration). Z kolei w teœcie warunkowej preferencji miejsca, u zwierz¹t 

z uszkodzonym uk³adem 5-HT nie wykazano nagradzaj¹cego dzia³ania kokainy 

w dawkach 10 i 20 mg/kg. Wykazano natomiast awersyjny charakter kokainy 

w dawce 20 mg/kg u zwierz¹t kontrolnych z lezj¹ rzekom¹ (sham). Ze wzglêdu na 

niejednoznaczny charakter otrzymanych wyników, planowane jest powtórzenie 

eksperymentu z u¿yciem dodatkowej dawki kokainy 5 mg/kg. 

● Stê¿enie endogennego kwasu glutaminowego i asparaginowego w œlinie 

jako czynnik warunkuj¹cy percepcjê smaku glutaminianu sodu (smak 

umami) u cz³owieka 

(temat nr 66, etap II – ostatni, kierownik: doc. P. Bieñkowski) 

Sk³ad wydzieliny gruczo³ów œlinowych (œliny) jest istotnym czynnikiem warunkuj¹cym 

reaktywnoœæ smakow¹ u zwierz¹t laboratoryjnych i ludzi. Czynnoœæ 

gruczo³ów œlinowych, regulowana m.in. przez oœrodki autonomiczne O.U.N., 

mo¿e wp³ywaæ na intensywnoœæ odczuwanego smaku i przyjemnoœæ wynikaj¹c¹ 

ze spo¿ywania pokarmu. 

Smak umami jest smakiem niektórych aminokwasów i polipeptydów. Smak 

ten uwa¿any jest za pi¹t¹ podstawow¹ kategoriê smakow¹, która warunkuje preferencjê 

wywarów miêsnych, serów i niektórych warzyw [prototypowa substancja 

– glutaminian sodu (MSG)]. Projekt mia³ na celu weryfikacjê hipotezy, ¿e stê¿enie 

endogennych, „w³asnych”, aminokwasów umami, glutaminianu i asparaginianu 

w œlinie warunkuje reaktywnoœæ na smak aminokwasów umami podawanych 

z zewn¹trz. 

W badaniu oceniano reaktywnoœæ (intensywnoœæ i przyjemnoœæ na skalach 

VAS) na smak MSG (0,03–10,0%) u zdrowych ochotników obu p³ci. Od uczestników 

pobierano próbkê œliny stymulowanej ¿uciem wk³adu saliwetki (Salivette, 

Sarstedt). Na podstawie badania neurologicznego i laryngologicznego wykluczono


6 osób spoœród 43 osób zakwalifikowanych wstêpnie do badania. Ostateczn¹ grupê 

stanowi³o 31 mê¿czyzn i 6 kobiet. Grupê tê podzielono na 2 podgrupy: High 

Glutamate in Saliva (HG; n = 19) i Low Glutamate in Saliva (LG; n = 18) w oparciu 

o medianê stê¿enia glutaminianu w œlinie. Grupy HG i LG nie ró¿ni³y siê pod 

wzglêdem progu smakowego ocenianego w badaniu elektrogustometrycznym. 

Reaktywnoœæ na ni¿sze stê¿enia MSG (0,03–1,0%) by³a podobna w obu grupach. 

Intensywnoœæ próbki wody destylowanej (0%) by³a istotnie wiêksza w grupie LG 

(p


119 


● Neurorozwojowa koncepcja uzale¿nieñ w modelu zwierzêcym: uszkodzenie 

uk³adu 5-HT u szczurów we wczesnym okresie ¿ycia 

(grant MNiI/MEiN 3 PO5A 068 24, kierownik: doc. R. Stefañski) 

Weryfikuj¹c neurorozwojow¹ koncepcjê uzale¿nienia od alkoholu i psychostymulantów, 

w kolejnym etapie badañ badano wp³yw neonatalnych lezji uk³adu 

5-HT na pozytywnie wzmacniaj¹ce dzia³anie etanolu i kokainy. Wykazano, i¿ 

uszkodzenie uk³adu serotoninergicznego w 3. dniu ¿ycia nie predysponowa³o do 

zwiêkszonego spo¿ycia alkoholu przez badane zwierzêta. Mia³o natomiast silny 

wp³yw hamuj¹cy na instrumentalne samopodawanie kokainy. Dodatkowo prowadzono 

prace nad modelem sensytyzacji efektu pobudzenia lokomotorycznego wywo³anego 

kokain¹. W grupie zwierz¹t kontrolnych podawanie kokainy w dawce 

20 mg/kg raz dziennie przez 7 dni prowadzi³o do rozwoju sensytyzacji, obserwowanej 

po 7 dniach od zakoñczenia procedury. Efektu tego nie obserwowano 

u zwierz¹t z uszkodzonym uk³adem 5-HT. Dalsze badania, polegaj¹ce na podawaniu 

przypominaj¹cej dawki kokainy (20 mg/kg) w 21. i 28. dniu po zakoñczeniu 

sensytyzacji pokaza³y, ¿e efekt w grupie kontrolnej stopniowo zanika, a sensytyzacja 

wœród zwierz¹t lezjonowanych nie rozwija siê. W kolejnych eksperymentach 

stwierdzono rozwój sensytyzacji w wyniku podawania kokainy w dawce 

20 mg/kg tylko raz w tygodniu, przez kolejne 3 tygodnie. Efekt ten by³ obserwowany 

tylko w grupie zwierz¹t kontrolnych 

W celu oceny bramkowania senso-motorycznego u szczurów z neonataln¹ 

lezj¹ uk³adu serotoninergicznego zastosowano procedurê bramkowania przedsygna³owego 

(Prepulse Inhibition (PPI)). U szczurów z neonataln¹ lezj¹ uk- 

³adu 5-HT reakcja motoryczna (wzdrygniêcia) na prosty, g³oœniejszy sygna³ 

akustyczny (120 dB) by³a silniejsza ni¿ u zwierz¹t z lezj¹ rzekom¹. Nie uzyskano 

ró¿nic miêdzy grupami w nasileniu reakcji motorycznej po ekspozycji 

na bodziec z³o¿ony „przedsygna³owy” (88 dB przez 20 ms, 100 ms przerwy, 

120 dB przez 40 ms). Hamowanie przedsygna³owe w grupie zwierz¹t lezjonowanych 

wynios³o 61.77%, zaœ w grupie z lezj¹ rzekom¹ 48.23% (ró¿nice nie 

znamienne statyst.) 

Wyniki naszych badañ dowodz¹ istotnego znaczenia, jakie ma zaburzenie funkcji 

uk³adu serotoninergicznego w okresie neurorozwojowym w podatnoœci na 

uzale¿nienie od kokainy w wieku dojrza³ym. Zmniejszenie podatnoœci na wzmacniaj¹co-nagradzaj¹ce 

dzia³ania tego narkotyku mo¿e byæ zwi¹zane m.in. z os³abieniem 

rozwoju sensytyzacji. Prowadzone s¹ badania maj¹ce na celu bli¿sze 

poznanie tego zagadnienia. £¹cznie z badaniami nad uzale¿niaj¹cymi dzia³aniami 

alkoholu i atrakcyjnymi smakowo sacharozy, badania nasze dowodz¹ istotnego 

znaczenia funkcji uk³adu 5-HT w okresie neurorozwojowym na podatnoœæ na ró¿- 

nego typu uzale¿nienia w okresie doros³ym. Prowadzone badania biochemiczne 

pozwol¹ zweryfikowaæ selektywnoœæ wykonywanych lezji i sformu³owaæ ostateczne 

wnioski.



● Podstawy neurobiologiczne, mechanizmy i metody profilaktyki oraz leczenia 

uzale¿nieñ (grant zamawiany MNiI/MEiN PBZ-KBN/033/P05/2000 

– we wspó³pracy z Miêdzynarodowym Instytutem Biologii Molekularnej 

i Komórkowej; kierownik: prof. W. Kostowski; g³ówny koordynator: prof. 

R. Przew³ocki, Instytut Farmakologii PAN, Kraków) 

W ramach wspó³pracy z Instytutem Farmakologii PAN w Krakowie (Zak³ad 

Neurofarmakologii Molekularnej), wykazano, ¿e d³ugotrwa³e, motywowane samopodawanie 

morfiny wp³ywa na ekspresje niektórych genów w j¹drze migda³owatym 

szczurów. Znamienne zmiany zaobserwowano w odniesieniu do 29 transkryptów, 

w tym kinazy bia³kowej (PKC) i bia³ka szoku cieplnego 70 (hsp 70). 

Z kolei, w ramach wspó³pracy z Zak³adem Fizjologii AM w Warszawie wykazano, 

¿e bierne podawanie kokainy, w przeciwieñstwie do czynnego, instrumentalnego 

jej samopodawania wp³ywa bardzo silnie stymuluj¹co na aktywnoœæ kana³u 

potasowego zale¿nego od potencja³u (K + voltage-gated channel). Wynika 

z tego, ¿e procesy motywacyjne i kognitywne zwi¹zane z instrumentalnym samopodawaniem 

niweluj¹ silny farmakologiczny wp³yw narkotyku na kana³ jonowy. 

W kolejnym eksperymencie, w 24 godziny po zaprzestaniu sprzê¿onego samopodawania 

do¿ylnego kokainy, u zwierz¹t samopodaj¹cych narkotyk obserwowano 

wzrost poziomu mRNA dla receptorów dopaminergicznych D2 w polu brzusznym 

nakrywki, zaœ u szczurów biernie otrzymuj¹cych kokainê zmniejszenie 

gêstoœci receptorów D2 w j¹drze pó³le¿¹cym przegrody i pr¹¿kowiu. 

● Wp³yw leczenia œwiat³em na napêd psychoruchowy i zmys³ smaku 

w grupie osób z chorob¹ afektywn¹ sezonow¹ lub chorob¹ afektywn¹ 

niesezonow¹ (wspó³praca z II Klinik¹ Psychiatryczn¹ w ramach grantu 

MNiI/MEiN 2 PO5D 23 29; kierownik: dr £. Œwiêcicki, g³ówny wykonawca: 

doc. P. Bieñkowski) 

Celem projektu jest ustalenie zwi¹zku miêdzy reaktywnoœci¹ zmys³ów chemicznych 

i skutecznoœci¹ fototerapii w depresji sezonowej. Uczestnicy badania poddawani 

s¹ badaniom olfaktometrycznym i gustometrycznym dwukrotnie, przed i po 

fototerapii. Do tej pory wykonano 50 badañ u 25 osób z depresj¹ lub bez depresji. 

● Palenie tytoniu i g³ód nikotyny po pierwszym w ¿yciu udarze niedokrwiennym 

mózgu – korelacje anatomiczno-kliniczne (wspó³praca z I Klinik¹ 

Neurologiczn¹, w ramach grantu MNiI/MEiN 2 PO5D 058 29, kierownik: 

dr H. Sienkiewicz-Jarosz, g³ówny wykonawca: doc. P. Bieñkowski) 

Celem projektu jest ocena zale¿noœci miêdzy lokalizacj¹ ogniska udarowego 

a zmianami wzorca palenia tytoniu i picia alkoholu po pierwszym w ¿yciu udarze 

niedokrwiennym. Badanie ma charakter prospektywny. Ocena parametrów 

palenia tytoniu i picia alkoholu nastêpuje w czasie pobytu w I Klinice Neurologii, 

a nastêpnie po 3 miesi¹cach od wyst¹pienia udaru. Badania rozpoczêto 

w grudniu 2005 r.


121 



filadelfijskiej, 3 – w polskich czasopismach recenzowanych, umieszczonych na 

liœcie Index Copernicus, 1 pracê w innych czasopismach polskich recenzowanych; 

4 rozdzia³y w monografii w jêzyku polskim; 14 streszczeñ w czasopismach umieszczonych 

na liœcie filadelfijskiej, 1 w polskich czasopismach recenzowanych, umieszczonych 

na liœcie Index Copernicus. 


Pracownicy zak³adu uczestniczyli w 2 w miêdzynarodowych konferencjach 

naukowych zagranic¹, na których wyg³osili 2 referaty w tym 2 na zaproszenie, 

przedstawili 7 posterów; w 8 ogólnopolskich konferencjach naukowych, na których 

wyg³osili 10 referatów, przedstawili 1 poster i 3 doniesienia.


PUNKTACJA NAUKOWA KLINIK I ZAK£ADÓW ZA 2005 r. 

Nazwa kliniki/zak³adu 

Liczba punktów: 

ca³kowita / 

za publikacje 

Pracownicy nauk.- 

badaw. i badaw.- 

techniczni na 

pe³nym etacie 

Œrednia 

na 

pracownika 

I Klinika Psychiatryczna 494 / 306 7 70,57 

II Klinika Psychiatryczna 509 / 430 5 101,80 

III Klinika Psychiatryczna 546,5 / 412 6 91,08 

IV Klinika Psychiatryczna 119 / 72 4 29,75 

Klinika Nerwic 242,5 / 144,5 6 40,42 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 225 / 150 4 56,25 

Klinika Psychiatrii S¹dowej 134 / 97 4 33,50 

Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej 145 / 42 4 36,25 

Centrum Zdrowia Psychicznego 127 / 76 2 63,50 

Zak³ad Psychologii i Promocji 

Zdrowia Psychicznego 

571 / 185 9 63,44 

Zak³ad Badañ nad Alkoholizmem 


707 / 464 4 176,75 

Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia 302 / 278 3 100,67 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 344 / 294 3 114,67 

Samodzielna Pracownia Farmakoterapii 110 / 93 2 55,00 

I Klinika Neurologiczna 768 / 355 5 153,60 

II Klinika Neurologiczna 1650 / 1066 11 150,00 

Zak³ad Neuroradiologii 152 / 117.5 3 50,67 

Zak³ad Genetyki 1330 / 1093,5 11 120,91 

Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej 443,5 / 324,5 5 88,70 

Zak³ad Neuropatologii 472,5 / 403,5 4 118,13 

Zak³ad Neurochemii 505 / 399,5 6 84,17 

Zak³ad Farmakologii 

i Fizjologii Uk³adu Nerwowego 

874 / 543 6 145,67 

RAZEM 10771 / 7346 114 94,48


123 

ORGANIZACJA SYMPOZJÓW I KONFERENCJI 

Instytut by³ w 2005 roku organizatorem 13 konferencji naukowych i sympozjów: 

1. Konferencja Leki o przed³u¿onym dzia³aniu oraz problem lekoopornoœci w schizofrenii, 

Warszawa, 13–14.01.2005. 

2. Warszawskie Sympozjum Psychiatryczne: Samobójstwa, Warszawa, 25–25.02. 

2005. 

3. Konferencja naukowa Wszystko o agresji – patomechanizmy i leczenie, Warszawa, 

08–09.04.2005. 

4. Konferencja szkoleniowo-naukowa Przeciwdzia³anie zachowaniom agresywnym 

– farmakoterapia, psychoterapia i rehabilitacja zaburzeñ psychotycznych, 


5. Ogólnopolskie posiedzenie naukowo-szkoleniowe Podstawy neurofizjologiczne 

i u¿ytecznoœæ kliniczna oceny czynnoœci bioelektrycznej mózgu, Warszawa, 

12.05.2005. 

6. 10 th EASAR Conference: Towards Efficient Prevention and Treatment in Enlarged 

Europe, Warszawa, 12–15.05.2005. 

7. Ogólnopolskie spotkanie Stowarzyszenia Rodzin z Ataksj¹ Rdzeniowo-Mó¿d¿- 

kow¹, „Ataksja”, Warszawa, 18.06.2005. 

8. IV Warsztaty Metodologiczne Workshop on substance abuse research, Rzucewo 

k. Pucka, 25–28.09.2005. 

9. Konferencja – narada konsultantów wojewódzkich w dziedzinie psychiatrii 

Aktualne problemy psychiatrycznej opieki zdrowotnej w Polsce, Nadarzyn, 


10. I Ogólnopolska Konferencja Promocja Zdrowia Psychicznego w Polsce, Warszawa, 

14–15.10.2005. 

11. Konferencja szkoleniowo-naukowa Agresja w rodzinie – farmakoterapia, 

psychoterapia i rehabilitacja zaburzeñ psychotycznych, Warszawa, 27–28.10. 

2005. 

12. IX Sympozjum Psychiatria w medycynie – lêk w praktyce lekarskiej, Warszawa, 


13. II Sympozjum Superwizorów Psychoterapii Rola superwizji w szkoleniu i doskonaleniu 

zawodowym psychoterapeutów, Warszawa, 02.12.2005. 

Instytut by³ w 2005 roku wspó³organizatorem 17 konferencji naukowych i sympozjów: 

1. X Konferencja Farmakoterapia, psychoterapia i rehabilitacja zaburzeñ afektywnych 

– postêpy diagnostyki i terapii nawracaj¹cych zaburzeñ nastroju, 

Zakopane, 21–23.01.2005.


2. Miêdzynarodowe sympozjum naukowo-szkoleniowe EUROSCA Aspekty kliniczne 

i genetyczne ró¿nych typów ataksji rdzeniowo-mó¿d¿kowych, Warszawa, 


3. Konferencja naukowa Nowe perspektywy leczenia udaru mózgu, Warszawa 


4. Szko³a Wiosenna 2005 Genetyczne podstawy chorób neurodegeneracyjnych, 

Warszawa, 11.03.2005. 

5. Posiedzenie naukowe z okazji 50-lecia pracy prof. J. Dymeckiego, Warszawa, 


6. XIII Konferencja Stowarzyszenia Neuropatologów Polskich, Warszawa, 

12–14. 05.2005. 

7. Konferencja Trudne kwestie we wspó³czesnej psychiatrii, Warszawa, 03.06.2005. 

8. Konferencja Postêpy w badaniach nad pod³o¿em molekularnym upoœledzenia 

umys³owego, Warszawa, 14.06.2005. 

9. VII Warszawskie Dni Farmakoterapii Kardiologicznej Wp³yw etanolu na awersyjne 

dzia³anie nikotyny w procedurze warunkowego unikania smaku u szczura, 


10. III Miêdzynarodowa Konferencja Opieki D³ugoterminowej Pacjent z zaburzeniami 

psychicznymi – problem medyczno-opiekuñczy w opiece d³ugoterminowej, 

Toruñ, 20–22.09.2005. 

11. Konferencja Kazuistyka w Psychiatrii IV, Szczyrk, 06–08.10.2005. 

12. Konferencja Budowanie modelu opieki psychiatrycznej w spo³ecznoœci lokalnej, 

Nadarzyn, 12–13.10.2005. 

13. Konferencja Deutsch-polnische Wissenschaftliche Fachtagung – Diagnostische 

und therapeutische Probleme bei schweren psychologischen oder körperlich 

begründbaren psychiatrischen Störungen, Monchengladbach, Niemcy, 

21.10. 2005. 

14. II Krajowa Konferencja Szkoleniowa pod patronatem polskiej edycji “Neurology”, 

Kraków, 21–22.10.2005. 

15. Konferencja naukowa Stentowanie czy endarterektomia têtnic szyjnych w profilaktyce 

udaru mózgu?, Warszawa, 26.10.2005. 

16. XXIV Ogólnopolska Konferencja naukowo-szkoleniowa Kontrowersje w EEG, 

Warszawa, 18.11.2005. 

17. Ogólnopolska Konferencja Nauk S¹dowych Bieg³y w S¹dzie, Kraków, 

09–10.12.2005.


125 

DZIA£ALNOŒÆ Z WYBORU WE W£ADZACH 

ZAGRANICZNYCH TOWARZYSTW NAUKOWYCH 

ORAZ CZ£ONKOSTWO HONOROWE 

Imiê i nazwisko Nazwa towarzystwa Funkcja 

Data 

wyboru 

prof. J.Cz. Czaba³a Scientific Committee cz³onek 2004 

of the European Monitoring 

Centre for Drug and Drug Addiction 

(EMCDDA) 

Working Party on Mental Health cz³onek 2003 

prof. A. Cz³onkowska International Stroke Society cz³onek 2000 

Komitetu Wykonawczego 

European Stroke cz³onek 1992 

Conference Scientific Committee Rady Programowej 

Deutsche Neurologische Gesselschaft cz³onek korespondent 1995 

European Stroke Society cz³onek 2000 

Komitetu Wykonawczego 

Central and East European przewodnicz¹ca 2004 

Stroke Society 

dr E. Galiñska European Music Therapy Committee cz³onek 

reprezentant Polski 1994 

lek. S. Janabi The Iraqi Medical Association cz³onek 2003 

Komisji Rewizyjnej 

Arab Medical Union in Europe cz³onek 2003 

prof. M. Jarema Société Medico-Psychologique cz³onek 2000 

doc. M. Siwiak- International Federation cz³onek Zarz¹du 1994 

-Kobayashi 

of Psychotherapy 

prof. W. Kostowski European Society konsultant, koordynator 1992 

for Bioresearch on Alcoholism i przedstawiciel 

(ESBRA) krajów Europy 

Œrodkowo-Wschodniej 

prof. J. Kulczycki European Federation cz³onek 1996 

of Neurological Societies panelu neuroinfekcji 

American Academy of Neurology cz³onek 1999 

Komisji Epidemiologii 

doc. J. Meder Polsko-Niemieckie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du 1999 


World Association sekretarz na Polskê 1998 

for Psychosocial Rehabilitation



Data 

wyboru 

doc. J. Meder Polsko-Izraelskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du 2000 


UCLA Center for Research Psychiatric Rehabilitation 1999 

and Treatment 

Consultant 

and Rehabilitation of Psychosis 

dr J. Moskalewicz The Consortium of European cz³onek Komitetu 2001– 

Alcohol Research Centres Koordynacyjnego 2005 

Kettil Bruun Society for Social wiceprzewodnicz¹cy 2003– 

and Epidemiological Research 2005 

on Alcohol 

dr B. Mroziak European Health Psychology przedstawiciel 2002 

Society (EHPS) polskiej Sekcji EHPS 

dr K. Prot-Klinger World Psychiatric Association (WPA) Chair Section on Mental 2002 

Health Economics WPA 

World Federation on Mental Health Board of Directors 2005 

prof. S. Pu¿yñski Society of Biological Psychiatry cz³onek honorowy 1968 

(Argentina) 

prof. D. Ryglewicz European Federation cz³onek panelu 1998 

of Neurological Societies neuroepidemiologii 

doc. M. Siwiak- International Federation cz³onek Zarz¹du 1994 

-Kobayashi of Psychotherapy 

dr K. Steinbarth- EuroPAD cz³onek Zarz¹du 2002 

-Chmielewska 

dr E. Stêpieñ World Federation and Society cz³onek Zarz¹du 1995 

for Adolescentology wiceprezydent 1998 

WFSA-Europa 

prezydent 2002 

prof. B. Szukalski Research Board of Advisors, cz³onek 2003 

American Biography Institute 

dr G. Œwi¹tkiewicz European Collaboration Centres przedstawiciel IPiN 2002– 

in Addiction Studies (ECCAS) 2005 

lek. T. Tafliñski International Early Psychosis cz³onek 1999 

Association 

doc. T. Wierzba- European Confederation delegat 2004 

-Bobrowicz of Neuropathological Societes 

prof. J. Zaremba Fellow of the International cz³onek honorowy 2001 

Association 

for the Scientific Study 

of the Intellectual Disability


127 

DZIA£ALNOŒÆ Z WYBORU 

WE W£ADZACH KRAJOWYCH TOWARZYSTW NAUKOWYCH 

ORAZ CZ£ONKOSTWO HONOROWE 


Data 

wyboru 

dr Z. Aleszko Polskie Towarzystwo Psychiatryczne skarbnik 2004 

Sekcja Naukowa Psychoterapii 

Warszawa 

dr M. Bednarska- Polskie Towarzystwo Badañ cz³onek 2001– 

-Makaruk nad Mia¿d¿yc¹ S¹du Kole¿eñskiego 2005 

dr E. Bertrand Stowarzyszenie skarbnik 2005 

Neuropatologów Polskich 

dr W. Brodniak Polskie Towarzystwo sekretarz 2002 

Suicydologiczne 

lek. C. Brykczyñska Polskie Towarzystwo sekretarz Komisji 1996 

Psychiatryczne 

Psychiatria w Medycynie; 

cz³onek Zarz¹du; 2001 

skarbnik Zarz¹du; 2004 

skarbnik Zarz¹du Sekcji 2004 

Naukowej Psychoterapii 

Polskie Towarzystwo 

cz³onek Zarz¹du 

Terapii Poznawczo-Behawioralnej 

mgr L. Bury Polskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du 2001 

Interwencji Kryzysowej 

prof. J.Cz. Czaba³a Polskie Towarzystwo Psychiatryczne cz³onek Zarz¹du 2004 

Sekcji Naukowej Psychoterapii 

prof. A. Cz³onkowska Polskie Towarzystwo Neurologiczne cz³onek 2005 

Zarz¹du G³ównego 

Polskie Towarzystwo wiceprzewodnicz¹ca 1990 

Stwardnienia Rozsianego Lekarskiej Rady Doradczej 

Polskie Towarzystwo Badañ wiceprzewodnicz¹ca 2002 

nad Mia¿d¿yc¹ 


Badañ Uk³adu Nerwowego –2005 

Polskie Towarzystwo Neurologiczne przewodnicz¹ca Sekcji 2002 

Sekcja Chorób Naczyniowych 


Rehabilitacji Neurologicznej 

Zarz¹du 

mgr L. Engel Polskie Towarzystwo przewodnicz¹ca filii 


warszawskiej Sekcji 

Naukowej Psychoterapii 2004



Data 

wyboru 

dr E. Galiñska Polskie Towarzystwo Przewodnicz¹ca Grupy 1985 


Roboczej „Muzykoterapia” 

Sekcji Naukowej 

Psychoterapii 

dr B. Habrat Polskie Towarzystwo przewodnicz¹cy Komisji 2004 


ds. Uzale¿nieñ 

doc. J. Heitzman Polskie Towarzystwo cz³onek Prezydium ZG; 2004 


rzecznik prasowy; 

cz³onek Zarz¹du 2004 

Naukowej Sekcji 

Psychiatrii S¹dowej 

prof. A. Jakubik Polskie Towarzystwo wiceprzewodnicz¹cy 2005 

Psychologiczne Sekcji Psychologii Sportu 

prof. M. Jarema Polskie Towarzystwo przewodnicz¹cy Sekcji 2004 


Psychiatrii Biologicznej 

dr I. Jelonkiewicz Polskie Towarzystwo sekretarz Zarz¹du Sekcji 2000 

Psychologiczne 

Psychologii Zdrowia 

i Choroby Somatycznej 

dr W. Jernajczyk Polskie Towarzystwo cz³onek Rady Naukowej 2001 

Badañ nad Snem przewodnicz¹cy 2004 


mgr A. K³odecki Polskie Towarzystwo wiceprezes 2003– 

Pomocy Telefonicznej Zarz¹du G³ównego 2005 

prof. W. Kostowski Polskie Towarzystwo cz³onek Komitetu 1965 

Farmakologiczne 

mgr S. Kotapka-Minc Polskie Towarzystwo cz³onek Komisji ZG PTP 2004 


ds. zabiegów neurochirurgicznych 

ze wskazañ 

psychiatrycznych 

dr M. Krawczyk Polskie Towarzystwo Fizjoterapii prezes 2000 

Polskie Towarzystwo Oddzia³u Warszawskiego 

Rehabilitacji Neurologicznej skarbnik Zarz¹du 2003 

dr A. Ksiê¿opolska Polskie Towarzystwo Terapii przewodnicz¹ca 2003 

Poznawczo-Behawioralnej Komisji Rewizyjnej 

dr J. Kubalska Polskie Towarzystwo Badañ cz³onek 2001 

nad Mia¿d¿yc¹ 


Oddzia³ Warszawski przewodnicz¹ca 2001– 

grupy pediatrycznej 2007 

skarbnik 

prof. J. Kulczycki Polskie Towarzystwo cz³onek 2002 

Neurologiczne 


Polskie Towarzystwo cz³onek honorowy 2003 

Neurochirurgów


129 


Data 

wyboru 

dr Z. Kulka Polskie Towarzystwo cz³onek 2001 



Oddzia³u Warszawskiego 

dr W. Kuran Polskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du 2003 

Neurologiczne 

Sekcji Schorzeñ 

Pozapiramidowych 

doc. J. Meder Polskie Towarzystwo skarbnik 2004 


Grupa miêdzynarodowych ekspert 2002 

ekspertów powo³ana w ramach 

wspó³pracy z World 

Psychiatric Association 

dr T. Mendel Polskie Stowarzyszenie cz³onek Rady Naukowej 1998 

Udaru Mózgu 

dr D. Milewska Polskie Towarzystwo Rehabilitacji cz³onek Zarz¹du 2003 

Neurologicznej 

dr B. Mroziak Polskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du Sekcji 2002 

Psychologiczne 

Psychologii Zdrowia 

dr S. Murawiec Polskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du Oddzia³u 1998 


Warszawskiego 

prof. I. Namys³owska Polskie Towarzystwo wiceprzewodnicz¹ca 2001 


Sekcji Naukowej 

Terapii Rodzin 

dr K. Niedzielska Polskie Towarzystwo przewodnicz¹ca 2001 

Neurofizjologii Klinicznej Komisji Rewizyjnej 

sekretarz Oddzia³u 2001 

Warszawskiego 

Polskie Towarzystwo Neurologiczne przewodnicz¹ca Zarz¹du 1999 

Sekcji ds. Padaczki 

Polskie Towarzystwo Epileptologii cz³onek Zarz¹du 1998 

doc. Polskie Towarzystwo prezes Oddzia³u 1997 

M. Niewiadomska Neurofizjologii Klinicznej Warszawskiego 

dr T. Parnowski Polskie Towarzystwo przewodnicz¹cy Oddzia³u 2001 


Warszawskiego 

sekretarz Prezydium ZG 2004 

przewodnicz¹cy 2004 

Komisji ZG ds. zabiegów 

neurochirurgicznych 

dr B. Pietrzykowska Polskie Towarzystwo sekretarz Oddzia³u 2004 


Warszawskiego 

prof. A. P³aŸnik Polskie Towarzystwo Badañ cz³onek 1996, 

nad Uk³adem Nerwowym Komisji Rewizyjnej 2003



Data 

wyboru 

dr K. Prot-Klinger Polskie Towarzystwo sekretarz Sekcji 2004 


Psychiatrii Œrodowiskowej 

i Rehabilitacji 

prof. S. Pu¿yñski Polskie Towarzystwo cz³onek Prezydium 2004 



Polskie Towarzystwo cz³onek Prezydium 2002 

Suicydologiczne 


dr M. Rakowicz Polskie Towarzystwo przewodnicz¹ca 2002 

Neurologiczne 



Polskie Towarzystwo Epileptologii przewodnicz¹ca 2002 


prof. D. Ryglewicz Polskie Towarzystwo Neurologiczne wiceprezes 2002 

Polskie Towarzystwo cz³onek 2003 

Rehabilitacji Neurologicznej Zarz¹du G³ównego 

Polskie Towarzystwo 

cz³onek 

Udarów Mózgu Zarz¹du G³ównego 2004 

dr P. Sala Polskie Towarzystwo sekretarz Sekcji 2004 



dr J. Seniów Polskie Towarzystwo cz³onek Rady Zarz¹du 2000 

Neuropsychologiczne 

doc. M. Siwiak- Polskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du Sekcji 2004 

-Kobayashi Psychiatryczne Naukowej Psychoterapii 

przewodnicz¹ca Komisji 2004 

ZG ds. Psychiatrii 

w Medycynie 

dr K. Skulimowska Polskie Towarzystwo zastêpca 2004 


przewodnicz¹cego Sekcji 


dr T. Szafrañski Polskie Towarzystwo skarbnik Zarz¹du 1998 



dr W. Szyszkowski Stowarzyszenie Psychologów cz³onek 2001 

Chrzeœcijañskich 


dr K. Tyczyñski Polskie Towarzystwo wiceprezes 2005 

Psychologii Analitycznej 

prof. J. Wciórka Polskie Towarzystwo prezes 2004– 

Psychiatryczne 2007 

dr A. Wichniak Polskie Towarzystwo cz³onek 2004 

Badañ nad Snem 


Polskie Towarzystwo przewodnicz¹cy 2005 

Terapii 


Poznawczo-Behawioralnej


131 


Data 

wyboru 

doc. T. Wierzba- Stowarzyszenie wiceprzewodnicz¹ca 2005 

-Bobrowicz Neuropatologów Polskich 

lek. J. Wysieñska Polskie Towarzystwo Terapii cz³onek 2003 

Poznawczej i Behawioralnej Komisji Rewizyjnej 

dr J. Zaborski Polskie Towarzystwo cz³onek Lekarskiej 1998 

Stwardnienia Rozsianego 

Rady Doradczej 

Polskie Towarzystwo sekretarz Zarz¹du 2003 

Rehabilitacji Neurologicznej 

doc. M. Za³uska Polskie Towarzystwo cz³onek Zarz¹du Sekcji 2005 

Psychiatryczne Psychiatrii w Medycynie 

DZIA£ALNOŒÆ WE W£ADZACH ORGANIZACJI KRAJOWYCH 

ZWI¥ZANYCH Z PROBLEMAMI NAUKI 

Imiê i nazwisko Nazwa organizacji Funkcja 

Data 

wyboru 

prof. J.Cz. Czaba³a Rada Programowa wiceprzewodnicz¹cy 1999 

do Badañ nad Problemami 

Zwi¹zanymi z Alkoholem 

Prof. J. Dymecki Fundacja im. ks. J. Pasierba skarbnik 2001 

prof. W. Kostowski Towarzystwo Naukowe Warszawskie cz³onek zwyczajny 1985 

Towarzystwo Popierania cz³onek 1996 

i Krzewienia Nauki 

Komitet Terapeutyczny IPiN cz³onek 1999 

IPiN Naczelny Farmakolog 2003 

Instytutu 

dr B. Pietrzykowska Naczelna Rada Lekarska cz³onek Prezydium 2002 

Komisji Naukowej 

Kszta³cenia Medycznego 

prof. S. Pu¿yñski Towarzystwo Popierania cz³onek zwyczajny 1992 

i Krzewienia Nauk 

Towarzystwo cz³onek zwyczajny 1999 

Naukowe Warszawskie 

prof. B. Szukalski Komisja ds. Medycznych Badañ przewodnicz¹cy 2001 

Laboratoryjnych Polskiego Komitetu 

Normalizacyjnego 

Prof. J. Zaremba Polski Zespó³ cz³onek 2001– 

do Badañ Naukowych nad 2005 

Niepe³nosprawnoœci¹ Intelektualn¹


DZIA£ALNOŒÆ PRACOWNIKÓW IPiN WE W£ADZACH 

INNYCH ORGANIZACJI KRAJOWYCH 


Data 

wyboru 

prof. J.Cz. Czaba³a Rada ds. Promocji przewodnicz¹cy Rady 1998 


Rada ds. Certyfikacji przewodnicz¹cy Rady 2002 

Programów Szkoleniowych 

Zespó³ Ekspertów cz³onek 2004 

przy Krajowym Biurze 

ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii 

A. Dreslerska Rada cz³onek 2002 

ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii 

dr B. Habrat Ministerialna Rada ds. Standardów cz³onek 2004 

Leczenia w Uzale¿nieniach 

PARPA cz³onek Rady Naukowej 2004 

mgr A. K³odecki Rada ds. Potwierdzania cz³onek 2002 

Kwalifikacji Zawodowych 

Osób prowadz¹cych Terapiê 

Uzale¿nienia i Wspó³uzale¿nienia 

mgr B. Krzysztoszek Koalicja ds. Zdrowia Psychicznego prezes Zarz¹du G³ównego 2004 

dr B. Mroziak Rada ds. cz³onek Rady 1998, 

Promocji Zdrowia Psychicznego 2001 

prof. I. Namys³owska Krajowe Towarzystwo Autyzmu cz³onek Rady 1997 

Rada Programowa cz³onek Rady 2000 

Ministerstwa Zdrowia 

i Ministerstwa Edukacji i Nauki 

Krajowy Zespó³ Wspieraj¹cy 

Edukacjê Zdrowotn¹ w szkole 

oraz rozwój sieci szkó³ 

promuj¹cych zdrowie 

Fundacja SYNAPSIS cz³onek Rady 2003 

Fundacja cz³onek Rady 2003 

„Szpital Przyjazny Dzieciom” 

dr K. Ostaszewski Rada ds. Promocji cz³onek Rady 1998, 

Zdrowia Psychicznego 2001 

dr B. Pietrzykowska Naczelna Rada Lekarska cz³onek Rady 2001 

prof. A. P³aŸnik Komisja Farmakopei cz³onek Podkomisji 2004 

Farmakoterapeutycznej 

dr K. Prot-Klinger Koalicja ds. Zdrowia wiceprezes Zarz¹du 2004 

Psychicznego 

dr M. Rakowicz Okrêgowa Izba Lekarska przewodnicz¹ca Ko³a 2001 

Przedstawicieli IPiN


133 


Data 

wyboru 

dr K. Steinbarth- Rada ds. Certyfikacji cz³onek 2002 

-Chmielewska Programów Szkoleniowych 

prof. B. Szukalski Polska Liga TrzeŸwoœci cz³onek Rady G³ównej 1990 

dr G. Œwi¹tkiewicz Rada ds. Potwierdzania cz³onek Rady 2001 


Osób Prowadz¹cych Terapiê 

Uzale¿nieñ i Wspó³uzale¿nieñ 

dr B. Woronowicz Rada ds. Potwierdzania cz³onek Rady 2001 


Osób Prowadz¹cych Terapiê 

Uzale¿nieñ i Wspó³uzale¿nieñ 

Zespó³ Ekspertów PARPA cz³onek 2000 

prof. J. Zaremba Polskie Towarzystwo Chorób cz³onek Rady Naukowej 2001– 

Nerwowo-Miêœniowych 2006 

UDZIA£ W KOMITETACH POLSKIEJ AKADEMII NAUK 

Imiê i nazwisko Nazwa komitetu Funkcja 

Data 

wyboru 

doc. R. Bogus³awska- Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 1999 

-Walecka Neuroobrazowania 

prof. J.Cz. Czaba³a Komitet Nauk Psychologicznych Cz³onek 2003 

prof. A. Cz³onkowska Komitet Badañ Neurologicznych Z-ca Przewodnicz¹cego 2003 

Komitet Rehabilitacji cz³onek 2003 

Komitet Neurobiologii cz³onek 2003 

Komitet Terapii cz³onek 2003 

prof. J. Dymecki Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 2003 

Neuropatologii 

i Neuroonkologii 

cz³onek Komisji Historii 

Nauk Neurologicznych 1999 

dr W. Jernajczyk Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 1998 

Neurofizjologii Klinicznej 

prof. W. Kostowski Polska Akademia Nauk cz³onek korespondent 2004 

Wydzia³ VI Nauk Medycznych wiceprzewodnicz¹cy 2003– 

Wydzia³u 2006 

Kapitu³a Medalu cz³onek 2003– 

im. Jêdrzeja Œniadeckiego 2006 

Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek 2003– 

2006



Data 

wyboru 

prof. W. Kostowski Komitet Nauk Fizjologicznych cz³onek 2003– 

2006 

Komitet Neurobiologii przy cz³onek 2003– 

Wydziale II Nauk Biologicznych 2006 

Komitet cz³onek 2003– 

„Polska w Zjednoczonej Europie” 2006 

prof. J. Kulczycki Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 2003 


cz³onek Komisji 2003 

Neuroradiologii 

przewodnicz¹cy Komisji 2003 

Neuroobrazowania 

dr A. £ugowska Komitet Nauk Neurologicznych sekretarz Komisji 2004– 

Neurogenetyki 2006 

prof. I. Namys³owska Komitet Rozwoju Cz³owieka cz³onek 2003 

dr K. Niedzielska Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 2003 

Neurofizjologii Klinicznej 

doc. Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji Patologii 1999 

M. Niewiadomska Nerwowo-Miêœniowej 

cz³onek Komisji 

Neurofizjologii Klinicznej 2001 

dr T. Parnowski Komitet Patofizjologii Klinicznej cz³onek Komisji 1996 

Geriatrii i Gerontologii 

prof. A. P³aŸnik Komitet Narodowy ds. Wspó³pracy cz³onek Komitetu 2003– 

z Miêdzynarodow¹ Uni¹ 2006 

Farmakologii (IUPHAR) 

Komitet Neurobiologii cz³onek Komitetu 2003– 

2006 

dr R. Poniatowska Komitet Nauk Neurologicznych sekretarz Komisji 2004 


prof. S. Pu¿yñski Komitet Terapii Doœwiadczalnej cz³onek Komitetu 1996 

prof. D. Ryglewicz Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 2003 


cz³onek Komisji 

Chorób Naczyniowych 2003 

dr £. Œwiêcicki Komitet Patofizjologii Klinicznej cz³onek Komisji 2003 

Chronobiologii 

doc. T. Wierzba- Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komisji 2003 

-Bobrowicz 


i Neuroonkologii



135 

Data 

wyboru 

prof. J. Zaremba Polska Akademia Nauk cz³onek korespondent 2004 

Komitet Nauk Neurologicznych cz³onek Komitetu 2003– 

2006 

przewodnicz¹cy 2003– 

Komisji Neurogenetyki 2006 

cz³onek Komisji Patologii 2003 

Nerwowo-Miêœniowej 

Komitet Genetyki Cz³owieka wiceprzewodnicz¹cy 2003 

i Patologii Molekularnej 

cz³onek Komisji 2003 

Genetyki Cz³owieka 

CZ£ONKOWIE POLSKIEJ AKADEMII UMIEJÊTNOŒCI 


Data 

wyboru 

prof. A. Cz³onkowska Polska Akademia Umiejêtnoœci cz³onek korespondent 1999 

prof. W. Kostowski Polska Akademia Umiejêtnoœci cz³onek czynny 1993 

prof. S. Pu¿yñski Polska Akademia Umiejêtnoœci cz³onek korespondent 2001 

UDZIA£ W RADACH NAUKOWYCH 

I RADACH WYDZIA£ÓW 

Imiê i nazwisko Nazwa Rady Funkcja 

Data 

wyboru 

prof. J.Cz. Czaba³a Senat Akademii cz³onek Senatu 2005 

Pedagogiki Specjalnej 

prof. A. Cz³onkowska EU Centre of Excellence cz³onek Rady 2003 

BRAINS Project 

Nencki Institute 

of Experimental Biology 

dr E. Galiñska Studium Podyplomowe kierownictwo naukowe 2004 

Muzykoterapii w Akademii 

Medycznej w Gdañsku


Imiê i nazwisko Nazwa Rady Funkcja 

prof. A. Jakubik 

Uniwersytet Kardyna³a 

Stefana Wyszyñskiego 

Data 

wyboru 

Wydzia³ Filozofii Chrzeœcijañskiej koordynator specjalnoœci 1993 

z zakresu 

Psychologii Klinicznej 

i Osobowoœci 

prof. W. Kostowski II Wydzia³ Lekarski Akademii cz³onek Rady Wydzia³u 2003– 

Medycznej w Warszawie 2006 

Instytut Farmakologii PAN Kraków cz³onek Rady Naukowej 2003– 

2006 

Centrum Medycyny Doœwiadczalnej cz³onek Rady Naukowej 2003– 

i Klinicznej PAN Warszawa 2006 

prof. A. P³aŸnik I Wydzia³ Lekarski AM cz³onek Rady Wydzia³u 1996 

w Warszawie 

Instytut Farmakologii PAN cz³onek Rady Naukowej 2003– 

w Krakowie 2006 

Centrum Biologii Medycznej PAN cz³onek Rady Naukowej 2004– 

w £odzi 2007 

prof. S. Pu¿yñski Instytut Farmakologii PAN, cz³onek Rady Naukowej 1996 

Kraków 

doc M. Siwiak- Senat Wy¿szej Szko³y cz³onek Rady Wydzia³u 2003 

-Kobayashi 

Spo³eczno-Ekonomicznej 

prof. B. Szukalski II Wydzia³ Lekarski AM cz³onek Rady Naukowej 1976 

w Warszawie 

prof. J. Wciórka Rada Naukowa cz³onek Rady 2003– 

przy Ministrze Zdrowia 2005 

doc. M. Za³uska Uniwersytet Kardyna³a cz³onek Rady Naukowej 2004– 

Stefana Wyszyñskiego Instytutu Studiów 2008 

nad Rodzin¹ 

prof. J. Zaremba Instytut Genetyki Cz³owieka PAN cz³onek Rady 2003– 

2006 

Instytut Centrum Medycyny cz³onek Rady Naukowej 2003– 

Doœwiadczalnej i Klinicznej PAN 2006


137 

UDZIA£ PRACOWNIKÓW INSTYTUTU 

W ZESPO£ACH REDAKCYJNYCH CZASOPISM KRAJOWYCH 

Imiê i nazwisko Nazwa czasopisma Funkcja 

doc. R. Bogus³awska- „Polish Journal of Radiology” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

-Walecka 

mgr A. Borucka „Remedium” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

dr W. Brodniak „Suicydologia” sekretarz redakcji 

prof. J.Cz. Czaba³a „Postêpy Psychiatrii i Neurologii” cz³onek Zespo³u Redakcyjnego 

„Alkoholizm i Narkomania” 

przewodnicz¹cy 

Rady Programowej 

„Psychoterapia” 

cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

„Lêk i Depresja” 

cz³onek Rady Programowej 

„Neurologica et Neurogeriatria” cz³onek Rady Naukowej 

„Neurologica 

cz³onek Rady Naukowej 

– Magazyn Neurologów” 

„Suicydologia” 


„Zdrowie Publiczne” 

ekspert 

prof. A. Cz³onkowska „Neurologia i Neurochirurgia Polska” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

„Postêpy Psychiatrii i Neurologii” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

„Farmakoterapia w Psychiatrii 

cz³onek Kolegium 

i Neurologii” 

Redakcyjnego 

„Postêpy Farmakoterapii” cz³onek Rady Programowej 

„Medycyna Praktyczna” 


„Neurology” – wydanie polskie 

redaktor 

„Neurologia Praktyczna” cz³onek Rady Programowej 

„Neurologica” 


„Farmakoterapia 


Nadciœnienia Têtniczego 

Chorób Wspó³istniej¹cych” 

prof. S. D¹browski „Wiadomoœci Psychiatryczne” cz³onek Zespo³u Redakcyjnego 

„Postêpy Psychiatrii i Neurologii” cz³onek Rady Programowej 

prof. J. Dymecki „Folia Neuropathologica” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

dr E. Galiñska „Muzykoterapia – Biuletyn” przewodnicz¹ca 

Kolegium Redakcyjnego 

dr B. Habrat „Alkoholizm i Narkomania” cz³onek Rady Programowej 


doc. J. Heitzman „Alkoholizm i Narkomania” cz³onek Rady Programowej 

mgr G. Herczyñska „Alkoholizm i Narkomania” sekretarz redakcji 

„Postêpy Psychiatrii i Neurologii” cz³onek Zespo³u Redakcyjnego



prof. A. Jakubik Zeszyty Naukowe WSSM cz³onek Rady Redakcyjnej 

„Albo-albo 

cz³onek Rady Konsultacyjnej 

– Problemy Psychologii i Kultury” 

„Wiadomoœci Psychiatryczne” cz³onek Komitetu Naukowego 

„Studia Psychologica” 

cz³onek Rady Redakcyjnej 

prof. M. Jarema „Psychiatria Polska” cz³onek Rady Programowej 

„Badania nad Schizofreni¹” cz³onek Rady Programowej 

„Archives of Psychiatry cz³onek Rady Programowej 

and Psychotherapy” 

„Rocznik Psychogeriatryczny” cz³onek Rady Programowej 

„Psychiatria 


w Praktyce Ogólnolekarskiej” 

„Current Opinion in Psychiatry” redaktor edycji polskiej 

„Wiadomoœci Psychiatryczne” 

edytor 




w Psychiatrii i Neurologii” 

dr W. Jernajczyk „Farmakoterapia cz³onek Zespo³u Redakcyjnego 

w Psychiatrii i Neurologi” 

prof. W. Kostowski „Pharmacological Report” cz³onek Rady Programowej 

„Magazyn Medyczny” cz³onek Rady Programowej 

„Terapia i Leki” 



cz³onek Zespo³u Redakcyjnego 


„Acta Neurobiologiae 


Experimentalis” 



„Merkuriusz Lekarski” cz³onek Rady Programowej 

„Alkoholizm i Narkomania” cz³onek Rady Programowej 

„Sen” 

cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

“Academia” The Magazine cz³onek Rady Programowej 

of the Polish Academy of Sciences 

lek. W. Kuczyñski „Farmakoterapia sekretarz redakcji 


prof. J. Kulczycki „Neurologia i Neurochirurgia Polska” cz³onek redakcji 

„Postêpy Psychiatrii i Neurologii” zastêpca redaktora naczelnego 

„Neurologica” – wyd. polskie przewodnicz¹cy Rady Naukowej 

„Polski Przegl¹d Neurologiczny” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

dr Z. Kulka „Alkoholizm i Narkomania” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

dr J. Moskalewicz „Serwis Informacyjny Narkomania” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

„Alkoholizm i Narkomania” 

redaktor naczelny


139 


dr B. Mroziak „Postêpy Psychiatrii i Neurologii” t³umacz streszczeñ 

na jêz. angielski 

dr S. Murawiec „Dialogi” – Zeszyty Instytutu cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

Psychoanalizy i Psychoterapii 

„Nowinki Psychiatryczne” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

prof. I. Namys³owska „Psychiatria Polska” cz³onek Rady Programowej 



„Psychoterapia” 


„Archives of Psychiatry cz³onek Rady Programowej 


„Psychiatria i Psychologia Kliniczna” cz³onek Komitetu Naukowego 

„Zeszyty Psychologii” 





dr K. Ostaszewski „Remedium” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

zastêpca redaktora naczelnego 

„Terapia” 

cz³onek zespo³u ekspertów 

ds. Profilaktyki Problemowej 

i Socjoterapii 

dr T. Parnowski „Postêpy Psychiatrii i Neurologii” cz³onek Rady Programowej 

„Current Medical Literature redaktor dzia³u Psychogeriatria 

– Geriatria” 

„Psychogeriatria Polska” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

dr B. Pietrzykowska „Gazeta Lekarska” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

prof. A. P³aŸnik „Farmakoterapia cz³onek Rady Redakcyjnej 


„Pharmacological Report” cz³onek Rady Redakcyjnej 

prof. S. Pu¿yñski „Psychiatria Polska” cz³onek Rady Programowej 

„Postêpy Psychiatrii i Neurologii” przewodnicz¹cy 



cz³onek Zespo³u Redakcyjnego 


„Medycyna po Dyplomie” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 


przewodnicz¹cy 


„Nowa Medycyna” 


„Badania nad Schizofreni¹” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

„Rocznik Psychogeriatryczny” cz³onek Rady Programowej 

„Wiadomoœci Psychiatryczne” cz³onek Komitetu Naukowego 

„Przewodnik Lekarza” 


„Terapia i Leki” 

cz³onek Rady Naukowej



prof. S. Pu¿yñski „Suicydologia” przewodnicz¹cy 





prof. D. Ryglewicz „Udary” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

„Neurologica” 

redaktor naczelny 

„Polski Przegl¹d Neurologiczny” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

prof. M. Rzewuska „Farmakoterapia redaktor naczelny 


„Psychiatria Polska” 


„Psychiatria i Psychologia cz³onek Rady Programowej 

Kliniczna Dzieci i M³odzie¿y” 

„Medycyna Praktyczna” 


mgr J. Sieros³awski „Alkoholizm i Narkomania” cz³onek Rady Programowej 

„Serwis Informacyjny. Narkomania” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

doc. M. Siwiak- „Psychoterapia” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

-Kobayashi „Lêk i Depresja” cz³onek Rady Programowej 

dr E. S³upczyñska- „Postêpy Psychiatrii i Neurologii” cz³onek Rady Programowej 

-Kossobudzka 

dr T. Szafrañski „Wiadomoœci Psychiatryczne” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

prof. B. Szukalski „Problemy Alkoholizmu” cz³onek Rady Redakcyjnej 

dr £. Œwiêcicki „Lêk i Depresja” cz³onek Zespo³u Redakcyjnego 

„Geriatria Polska” 


lek. T. Tafliñski „Wiadomoœci Psychiatryczne” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

prof. J. Wciórka „Postêpy Psychiatrii i Neurologii” redaktor naczelny 

„Psychiatria Polska” 


„Badania nad Schizofreni¹” cz³onek Rady Programowej 

„Archives of Psychiatry 

cz³onek redakcji 




„Psychiatria po Dyplomie” 

redaktor naczelny 

„Psychiatria w Medycynie Ogólnej” cz³onek Rady Programowej 

„Biblioteka Psychiatry” 

redaktor 

„Monografie Psychiatryczne” 

redaktor 

„Suicydologia” 


dr A. Wichniak „Wiadomoœci Psychiatryczne” sekretarz redakcji 

doc. T. Wierzba- „Folia Neuropathologica” cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

-Bobrowicz 

dr B. Woronowicz „Œwiat Problemów” cz³onek Rady Programowej


141 


dr E. Woydy³³o „Arka” redaktor naczelny 

„Œwiat Problemów” 


doc. M. Za³uska „Alkoholizm i Narkomania” Cz³onek rady Programowej 

prof. J. Zaremba “Polish Journal cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

of Gynaecological Investigations” 

dr C. ¯echowski „Dialogi” kwartalnik Instytutu cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

Psychoanalizy i Psychoterapii 

UDZIA£ PRACOWNIKÓW INSTYTUTU 

W ZESPO£ACH REDAKCYJNYCH CZASOPISM ZAGRANICZNYCH 


prof. J.Cz. Czaba³a International Journal cz³onek Rady Programowej 

of Group Psychotherapy 

dr E. Galiñska La Revue Internationale cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

des Therapises Psychocorporells 

et Psychosomatiques “Somato” 

prof. W. Kostowski “Alcohol and Alcoholism”, U.K. cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

“Alcohol”, Elsevier, USA cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

dr J. Moskalewicz “European Addiction Research” cz³onek Kolegium Redakcyjnego 

“Addiction” 

cz³onek Komitetu Doradczego 

“Journal of Substance Use” cz³onek Miêdzynarodowej 


prof. I. Namys³owska “Medicine, Mind and Adolescence” cz³onek Rady Programowej 

dr K. Prot-Klinger “The Journal of Mental Health Policy cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

and Economics” 

prof. S. Pu¿yñski “New Trends in Experimental cz³onek 

and Clinical Psychiatry” International Editorial Board 

“International Journal 

cz³onek 

of Biological Psychiatry” International Editorial Board 

doc. M. Siwiak- “Psychosomatics and sexology” cz³onek Rady Naukowej 

-Kobayashi 

(czasopismo internetowe) 

dr E. Stêpieñ “Medicine, Mind and Adolescence cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

– International Journal 

of Adolescentology” 

“ADORE”: Adolescence Early cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

Scientific and Clinical Reports 

dr G. Œwi¹tkiewicz “Drugs, Education, Prevention cz³onek Komitetu Redakcyjnego 

and Policy” 

prof. J. Zaremba “The Journal of Intellectual cz³onek redakcji 

Disability Research”


UDZIA£ INSTYTUTU 

W NADZORZE SPECJALISTYCZNYM 

Instytut Psychiatrii i Neurologii realizowa³ zadania nadzoru, wyznaczone przez 

zespo³y konsultanta krajowego w dziedzinie psychiatrii, psychiatrii dzieci i m³odzie¿y, 

psychologii, genetyki i neurologii. 

● Prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski pe³ni³ funkcjê konsultanta krajowego w dziedzinie 

psychiatrii. 

● Prof. dr hab. Irena Namys³owska pe³ni³a funkcjê konsultanta krajowego w dziedzinie 

psychiatrii dzieci i m³odzie¿y. 

● Prof. dr hab. Jacek Wciórka pe³ni³ funkcjê konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie 

psychiatrii w województwie mazowieckim. 

● Prof. dr hab. Jacek Zaremba pe³ni³ funkcjê konsultanta wojewódzkiego w dziedzinie 

genetyki klinicznej w województwie mazowieckim oraz specjalisty 

w krajowym zespole. 

● Prof. dr hab. Danuta Ryglewicz pe³ni³a funkcjê konsultanta wojewódzkiego 

w dziedzinie neurologii w województwie mazowieckim. 

● Doc. dr hab. Maria Siwiak-Kobayashi pe³ni³a funkcjê cz³onka zespo³u doradczego 

przy Dyrektorze IPiN do prowadzenia nadzoru nad studiami specjalizacyjnymi. 

● Doc. dr hab. Maria Siwiak-Kobayashi pe³ni³a funkcjê cz³onka Komisji Zarz¹du 

PTP ds. Zabiegów Psychochirurgicznych. 

● Mgr A. Wroñska pe³ni³a funkcjê wojewódzkiego konsultanta w zakresie psychologii 

klinicznej. 

NADZÓR W DZIEDZINIE PSYCHIATRII 

Pracownicy Instytutu wspó³pracowali z konsultantem krajowym w dziedzinie 

Psychiatrii oraz konsultantem krajowym w dziedzinie Psychiatrii Dzieci 

i M³odzie¿y. 

Prowadzono prace nad opracowywaniem Narodowego Planu Przeciwdzia³ania 

Narkomanii na lata 2006–2010. Wspó³pracowano z Rad¹ do Spraw Przeciwdzia- 

³ania Narkomanii przy Prezesie Rady Ministrów. 

Prowadzono prace nad projektem rozporz¹dzenia, dotycz¹ce zmiany rozporz¹dzenia 

w sprawie leczenia metadonowego. 

Prowadzono prace w ramach Panelu Ekspertów w ramach Mechanizmu Finansowego 

EOG oraz Norweskiego Mechanizmu Finansoweego


143 

WA¯NIEJSZE PRACE WYKONANE PRZEZ INSTYTUT 

W RAMACH NADZORU SPECJALISTYCZNEGO 

DLA RZ¥DU RP – G£ÓWNIE MINISTRA ZDROWIA, 

MINISTRA EDUKACJI NARODOWEJ I SPORTU, MINISTRA SPRAWIEDLIWOŒCI, MINISTRA 

GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPO£ECZNEJ, MSWiA, GUS, CSIOZ 

I INNYCH INSTYTUCJI CENTRALNYCH 

Opinie, ekspertyzy, projekty rozporz¹dzeñ, sprawozdania: 

– Przygotowano sesje kwalifikacyjne do specjalizacji z psychiatrii. 

– Przygotowano 5 opinii dla krajowego konsultanta ds. psychiatrii w sprawie 

leczenia farmakologicznego pacjentów: 

● opinia w sprawie przydatnoœci kwetiapiny w leczeniu chorych na schizofreniê; 

● opinie w sprawie programów leczenia farmakologicznego chorych na schizofreniê, 

u których refundowane leki przeciwpsychotyczne I i II generacji s¹ 

nieskuteczne lub przeciwwskazane ze wzglêdu na powik³ania i uniemo¿liwiaj¹ce 

leczenie objawy uboczne (dot. kwetiapiny, risperidonu, zyprazydonu); 

● opinia w sprawie dekstrometofranu; 

● opinia w sprawie diagnozowania opornej na leki schizofrenii; 

● opinia w sprawie wprowadzenia do lecznictwa risperidonu depot. 

– Konsultacje na proœbê pacjentów, NFZ, rzecznika praw pacjentów MZ, Departamentu 

Polityki Zdrowotnej ora Departamentu Nauki MZ. 

– Nadanie przez ministra zdrowia statusu specjalizacji podstawowej psychiatrii 

dzieci i m³odzie¿y. 

– Konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii dzieci i m³odzie¿y pe³ni³ funkcjê 

przewodnicz¹cej Zespo³u do spraw Autyzmu oraz cz³onka Komisji Psychiatrycznej 

do spraw kierowania, przenoszenia, zwalniania i pobytu nieletnich w publicznych 

zak³adach opieki zdrowotnej. 

– Konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii dzieci i m³odzie¿y bra³ udzia³ 

w negocjacjach z NFZ w sprawie kontraktowania œwiadczeñ w opiece psychiatrycznej 

i uzale¿nieñ. 

– Konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii dzieci i m³odzie¿y wyst¹pi³ do MZ 

o refundacjê przynajmniej jednego z leków z grupy nowoczesnych œrodków 

w leczeniu ADHD. 

– Wydano szereg opinii dotycz¹cych tworzenia nowych oœrodków opieki psychiatrycznej 

nad dzieæmi i m³odzie¿¹. 

– Opiniowano wnioski o import docelowy, g³ównie preparatów leczniczych 

w leczeniu zespo³u ADHD. 

– Opracowanie projektu celu operacyjnego Narodowego Programu Zdrowia: 

Promocja zdrowia psychicznego i zapobieganie zaburzeniom psychicznym, na 

zlecenie PZH/MZ. 

– Przygotowano i przeprowadzono kwalifikacje do rozpoczêcia szkolenia specjalizacyjnego 

w zakresie psychologii klinicznej, przeprowadzenie egzaminu dla 

kandydatów.


– Przygotowanie wniosku akredytacyjnego wprowadzaj¹cego IPiN na listê MZ 

jednostek szkol¹cych w dziedzinie Psychologia Kliniczna. 

– Przygotowanie projektu rozporz¹dzenia w sprawie Program kszta³cenia podyplomowego 

w zakresie kwalifikowanej psychoterapii i za³o¿enia organizacyjno-programowe 

dla Ministerstwa Zdrowia. 

– Recenzje 13 programów profilaktycznych przygotowanych w ramach projektu 

Wspomaganie szkó³ i placówek przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne 

w wychowaniu i profilaktyce – dla Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu 

oraz Kuratorium Oœwiaty w Olsztynie. 

– Udzia³ w pracach nad projektami Narodowego Programu Zdrowia, Narodowego 

Programu Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych. 

– Udzia³ w pracach nad projektem stanowiska Œwiatowej Organizacji Zdrowia 

wobec polityki alkoholowej w Regionie Europejskim. 

– Koordynowanie prac projektem Krajowego Programu Przeciwdzia³ania Narkomanii. 

– Wydano opiniê w sprawie Zielonej Ksiêgi dotycz¹cej Ochrony Zdrowia Psychicznego 

w Europie wydanej przez Komisjê Europejsk¹ dla MZ. 

– Wydano opiniê dla MZ na temat projektu Krajowego Programu Zapobiegania 

HIV/AIDS. 

– Wydano opiniê na temat projektu ustawy o przeciwdzia³aniu narkomanii. 

– Wydano opiniê na temat projektu i realizacji Krajowego Programu Przeciwdzia³ania 

Narkomanii. 

– Uwagi do projektu ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego 

– dla MZ 

– Sprawozdanie merytoryczne z wykonania zadañ dotycz¹cych monitorowania 

dzia³añ psychiatrycznej opieki zdrowotnej w 2004 r. – dla MZ 

– Opracowanie Current problems of mental health care in Poland – dla WHO. 

– Opracowanie planu rzeczowo-finansowego na rok 2005 programu Monitorowanie 

dzia³añ psychiatrycznej opieki zdrowotnej – dla MZ. 

– Opinia w sprawie wymagañ kwalifikacyjnych koniecznych do prowadzenia psychoterapii 

osób z zaburzeniami psychicznymi w ramach œwiadczeñ kontraktowanych 

przez NFZ – dla NFZ. 

– Informacja w sprawie osób, które mog¹ prowadziæ psychoterapiê osób uzale¿- 

nionych – dla NFZ. 

– Uwagi do projektu rozporz¹dzenia MZ w sprawie wymagañ, jakim powinny 

odpowiadaæ pod wzglêdem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urz¹dzenia 

zak³adu opieki zdrowotnej – dla MZ. 

– OdpowiedŸ w sprawie finansowania stacjonarnych œwiadczeñ psychiatrycznych 

przekraczaj¹cych czas leczenia okreœlonych w Szczegó³owych materia³ach informacyjnych… 

– dla NFZ. 

– Uwagi do projektu zarz¹dzenia w sprawie sposobu postêpowania w przypadku 

opracowania nowego programu zdrowotnego w ramach œwiadczeñ opieki zdrowotnej 

w zakresie programów terapeutycznych – dla NFZ. 

– Wyjaœnienie w sprawie kodu „kontraktowego” turnusu rehabilitacyjnego – dla NFZ


145 

– Wyjaœnienie w sprawie oceny zasadnoœci stosowania przymusu bezpoœredniego 

przez specjalistê w dziedzinie psychiatrii, upowa¿nionego przez wojewodê, który 

sprawuje jednoczeœnie opiekê psychiatryczn¹ nad mieszkañcami dps – dla MZ. 

– Wyjaœnienie w sprawie kontraktowania hospitalizacji w zak³adach opiekuñczo- 

-leczniczych – dla NFZ. 

– Uwagi do projektu rozporz¹dzenia Ministra Polityki Spo³ecznej w sprawie specjalistycznych 

us³ug opiekuñczych – dla MZ. 

– Propozycja uzupe³niaj¹ca do Szczegó³owych materia³ów informacyjnych 

o przedmiocie postêpowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie œwiadczeñ 

opieki zdrowotnej w rodzaju: leczenie psychiatryczne i uzale¿nieñ – dla NFZ. 

– Uwagi do projektu rozporz¹dzenia MZ w sprawie kryteriów medycznych, jakimi 

powinni kierowaæ siê œwiadczeniodawcy, umieszczaj¹c œwiadczeniobiorców na 

listach oczekuj¹cych na udzielenie œwiadczenia opieki zdrowotnej – dla MZ. 

– Wyst¹pienie w sprawie uwzglêdnienia uwag konsultanta krajowego w materia- 

³ach dotycz¹cych zawierania umów o udzielanie œwiadczeñ opieki zdrowotnej 

w zakresie leczenia psychiatrycznego i uzale¿nieñ na 2006 rok – dla NFZ. 

– Opinia w sprawie stosowania znieczulenia ogólnego osobom upoœledzonym 

umys³owo i psychicznie chorym przy wykonywaniu œwiadczeñ stomatologicznych 

– dla MZ. 

– Uwagi do nowelizacji rozporz¹dzenia w sprawie szczegó³owego sposobu dzia³ania 

w sprawach przyjêcia do domu pomocy spo³ecznej oraz wypisania z domu 

pomocy spo³ecznej osoby chorej psychicznie i upoœledzonej umys³owo – dla MZ. 

– Opinia dotycz¹ca projektu rozporz¹dzenia MZ w sprawie wykazu stanów chorobowych 

i zaburzeñ funkcjonowania psychologicznego wykluczaj¹cych mo¿- 

liwoœæ wydania pozwolenia na broñ i rejestracji broni – dla MZ. 

– Opinia w sprawie utworzenia szpitala uniwersyteckiego zdrowia psychicznego 

w Bydgoszczy – dla MZ. 

– OdpowiedŸ w sprawie standardów œwiadczeñ us³ug medycznych w psychiatrii 

og³oszonych przez MZ w 1999 r. – dla MZ. 

– Informacja dotycz¹ca gromadzonych w IPiN danych na temat dostêpnoœci œwiadczeñ 

psychiatrycznej i neurologicznej opieki zdrowotnej – dla MZ. 

– Uwagi do projektu rozporz¹dzenia MZ w sprawie trybu doprowadzania, przyjmowania 

i zwalniania osób w stanie nietrzeŸwoœci oraz organizacji izb wytrzeŸwieñ 

i placówek utworzonych lub wskazanych przez jednostkê samorz¹du 

terytorialnego – dla MZ. 

– Opracowanie projektu zwiêkszenia liczby ³ó¿ek przeznaczonych do realizacji 

œrodka zabezpieczaj¹cego o podstawowym zabezpieczeniu w zak³adach – na 

podstawie analizy sytuacji w poszczególnych zak³adach psychiatrycznych i nades³anych 

przez czêœæ szpitali ofert – dla MZ. 

– Stanowisko w sprawie tzw. lekoopornej schizofrenii – dla Prezesa Naczelnej 

Rady Lekarskiej. 

– Opracowanie za³o¿eñ do projektu rozporz¹dzenia o szczegó³owym trybie i sposobie 

dzia³ania Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego oraz projektu 

terytorialnego obszaru dzia³ania rzeczników – dla MZ.


– Propozycja zmian w punktacji III poziomu œwiadczeñ w odniesieniu do wybranych 

komórek zak³adu psychiatrycznej opieki stacjonarnej i dziennej – dla NFZ. 

– Uwagi do projektu rozporz¹dzenia MZ w sprawie docelowej sieci zak³adów 

psychiatrycznej opieki zdrowotnej – dla MZ. 

– Informacje na temat obecnej i docelowej sieci zak³adów psychiatrycznej opieki 

zdrowotnej – dla MZ. 

– Uwagi do projektu zarz¹dzenia MZ w sprawie Biura Praw Pacjenta – dla MZ. 

– Wyst¹pienie w sprawie dokonania zmian w Szczegó³owych materia³ach informacyjnych 

o przedmiocie postêpowania w sprawie zawarcia umów o udzielanie 

œwiadczeñ opieki zdrowotnej… – do NFZ. 

– Informacje o szpitalach i oddzia³ach psychiatrycznych w Polsce: psychiatryczne 

³ó¿ka rzeczywiste wg województw i zak³adów, adresy szpitali i oddzia³ów 

psychiatrycznych wg województw – dla Biura Praw Pacjentów przy MZ. 

– Opinia w sprawie realizacji œwiadczeñ opieki zdrowotnej w zakresie leczenia 

psychiatrycznego i uzale¿nienia od œrodków psychoaktywnych w OSLO „Nowy 

Dworek” – dla MZ. 

– Opinia w sprawie materia³ów stanowi¹cych za³¹cznik do zarz¹dzenia prezesa 

NFZ w sprawie prawid³owego funkcjonowania opieki psychiatrycznej nad osobami 

z zaburzeniami psychicznymi – dla MZ. 

– Stanowisko w sprawie wprowadzenia elektronicznej formy przesy³ania sprawozdañ 

statystycznych do IPiN – dla MZ. 

– Uwagi do projektu rozporz¹dzenia MZ w sprawie szczegó³owego trybu i sposobu 

dzia³ania rzecznika praw pacjenta szpitala psychiatrycznego – dla MZ. 

Opracowania statystyczne 

– Roczne sprawozdanie o leczonych w poradniach zdrowia psychicznego w 2004 r. 

na podstawie form. Mz-15; Roczne sprawozdanie o leczonych w poradniach 

odwykowych dla uzale¿nionych od alkoholu w 2004 r. na podstawie form. 

Mz-16; Roczne sprawozdanie o leczonych w poradniach profilaktyki, leczenia 

i rehabilitacji osób uzale¿nionych od substancji psychoaktywnych w 2004 r. na 

podstawie form. Mz-16; Roczne sprawozdanie z zak³adów ca³odobowej opieki 

psychiatrycznej w 2004 r. na podstawie form. Mz-30 – dla GUS i CSIOZ. 

– Dane statystyczne dotycz¹ce ruchu chorych i zmar³ych w 2003 r. – dla GUS. 

– Ankieta w sprawie ustalenia obecnego stanu zaawansowania informatyzacji 

w poszczególnych zak³adach lecznictwa psychiatrycznego – dla wszystkich 

zak³adów lecznictwa psychiatrycznego i wojewódzkich centrów statystycznych. 

– Zestawienie kosztów badania do programu badañ statystycznych statystyki 

publicznej na rok 2006 – dla CSIOZ. 

– Stanowisko w sprawie wprowadzenia elektronicznej formy przesy³ania jednostkowych 

i zbiorczych sprawozdañ statystycznych z terenu województwa do instytucji 

na poziomie krajowym – dla MZ. 

– Informacja statystyczna dotycz¹ca osób hospitalizowanych w oddzia³ach detoksykacyjnych 

w 2004 r. – dla Krajowego Biura do Spraw Przeciwdzia³ania 

Narkomanii.


147 

– Opracowanie 11 tablic statystycznych, zawieraj¹cych informacje o leczonych 

w poradniach zdrowia psychicznego i odwykowych, liczbie ³ó¿ek i wybranych 

wskaŸnikach dzia³alnoœci zak³adów psychiatrycznej opieki szpitalnej w 2004 r. 

do zamieszczenia w Biuletynie Ministerstwa Zdrowia – dla CSIOZ. 

– Uwagi do projektu i zmodyfikowanie formularzy sprawozdawczych Mz-15, 

Mz-16, Mz-19 i Mz-30 – dla MZ. 

– Informacja o kosztach badañ statystycznych wykonywanych w IPiN w 2004 r. 

– dla MZ. 

– Dane statystyczne dotycz¹ce psychiatrycznej opieki ca³odobowej w 2003 r. (dla 

Eurostatu) – dla GUS. 

– Wyst¹pienie w sprawie wprowadzenia zmiany w form. MZ-15, który obowi¹zywaæ 

bêdzie w sprawozdaniach za 2006 r. – do MZ 

– Opracowanie projektu zmodyfikowanych formularzy Mz-30, Mz-15, Mz-16, 

Mz-17, Mz-19 – dla CSIOZ. 

– Dane statystyczne dotycz¹ce zaburzeñ spowodowanych u¿ywaniem alkoholu 

w latach 2001–2004 – dla MF. 

Interwencje 

– OdpowiedŸ w sprawie realizacji postanowienia s¹dowego o przyjêciu osoby do 

domu pomocy spo³ecznej i zastosowaniu przymusu bezpoœredniego, w zwi¹zku 

z pytaniami dyr. MOPS w Gdañsku – dla MZ. 

– Interwencja w sprawie kontraktowania œwiadczeñ zdrowotnych z zakresu psychiatrii 

w 2006 r. – w NFZ. 

– Interwencja w sprawie zasad rozliczania kontraktu z PZP we Wroc³awiu – w NFZ. 

– Wyst¹pienie w sprawie przekazania wszystkim oddzia³om NFZ w³aœciwej interpretacji 

Warunków wymaganych od œwiadczeniodawców – do NFZ. 

– Opinia w sprawie leczenia p. B.L. w Oœrodku Pomocy dla M³odzie¿y Uzale¿- 

nionej „Radoœæ” w Warszawie – dla NFZ. 

– Informacja w sprawie interpretacji przepisu art. 18 ustawy o ochronie zdrowia 

psychicznego w zwi¹zku z pismem Szpitala Specjalistycznego w Lublinie 

– dla MZ. 

Inne 

– Informacja w sprawie psychiatrycznej opieki zdrowotnej – dla redakcji „Gazety 

Wyborczej”; 

– Opracowanie opinii psychiatrycznych – dla Prokuratury Okrêgowej w Opolu; 

– Zebranie informacji o œrodowiskowych domach samopomocy z Wojewódzkich 

Wydzia³ów Spraw Spo³ecznych; 

– Sprostowanie do raportu Na wariata, opracowanego na podstawie wywiadu 

przeprowadzonego przez B. Miko³ajewsk¹ dla redakcji „Polityki”; 

– Opinia w sprawie zatrzymania pacjenta przez policjê na podstawie postanowienia 

prokuratora lub s¹du (pismo dyrekcji SPZOZ „Nowy Dworek”) – dla MZ.


– Informacja nt. oœrodków terapii uzale¿nieñ – dla redakcji „Rzeczpospolitej”. 

– Dane statystyczne dotycz¹ce leczonych w wieku do 18 lat w poradniach i oddzia³ach 

psychiatrycznych – dla redakcji „Rzeczpospolitej”. 

DLA WOJEWODÓW, W£ADZ SAMORZ¥DOWYCH, KAS CHORYCH, 

KONSULTANTÓW WOJEWÓDZKICH W DZIEDZINIE PSYCHIATRII, DYREKTORÓW SZPITALI 

I INNYCH JEDNOSTEK OCHRONY ZDROWIA 

Opinie, stanowiska 

– Wyjaœnienie w sprawie warunków umowy na œwiadczenia psychiatryczne i dotycz¹ce 

uzale¿nieñ na rok 2005 z SPZOZ w Bielsku-Bia³ej – dla Œl¹skiego 

Oddzia³u Wojewódzkiego NFZ. 

– Wyjaœnienia w sprawie stosowania przymusu bezpoœredniego w domach pomocy 

spo³ecznej – dla Mazowieckiego Urzêdu Wojewódzkiego. 

– Informacja o g³ównych za³o¿eniach œrodowiskowego modelu psychiatrycznej 

opieki zdrowotnej – dla Œl¹skiego Oddzia³u NFZ w Katowicach. 

– Opracowanie opinii psychiatrycznej – dla S¹du Rejonowego w Warszawie. 

– Opinia dotycz¹ca obowi¹zku podawania spisu wyborców w szpitalu psychiatrycznym 

– dla dyrekcji Szpitala w GnieŸnie. 

– Opinia w sprawie planów inwestycyjnych dotycz¹cych funkcjonowania Kliniki 

Psychiatrii w Lublinie – dla dyrekcji Szpitala Klinicznego w Lublinie. 

– Informacja nt. obsady stanowisk kierowniczych – dla konsultanta wojewódzkiego 

w woj. kujawsko-pomorskim. 

– Informacja w sprawie wymagañ kwalifikacyjnych uprawniaj¹cych do prowadzenia 

psychoterapii kontraktowanej przez NFZ i wymagañ czasowych udzielanych 

œwiadczeñ – dla Prezesa Wielkopolskiego Zwi¹zku Pracodawców 

Ochrony Zdrowia Porozumienie Zielonogórskie w Poznaniu. 

– Wyjaœnienie w sprawie kontraktowania œwiadczeñ – dla Przychodni Specjalistycznej 

we Wroc³awiu. 

– Stanowisko dotycz¹ce wskaŸników zawartych w piœmie MZ do marsza³ka województwa 

w sprawie rozwoju sieci zak³adów psychiatrycznej opieki zdrowotnej 

– dla Kliniki Psychiatrycznej w Warszawie. 

– Opinia w sprawie utworzenia szpitala uniwersyteckiego zdrowia psychicznego 

w Bydgoszczy – dla konsultanta wojewódzkiego w woj. kujawsko-pomorskim. 

– OdpowiedŸ w sprawie stosowania opieki czynnej w psychiatrycznym lecznictwie 

ambulatoryjnym oraz wyjaœnienie nt. pracowników socjalnych – dla NFZ. 

– Przekazanie obowi¹zuj¹cych standardów w oddziale psychiatrii s¹dowej – dla 

dyrekcji Szpitala w Lubi¹¿u. 

– Opinia w sprawie inwestycji w Szpitalu w Ostro³êce – dla Mazowieckiego Centrum 

Zdrowia Publicznego. 

– Opinia w sprawie regulaminu dotycz¹cego postêpowania z depozytami pacjentów 

– dla dyrekcji Szpitala Psychiatrycznego w Rybniku. 

– Opinia w sprawie nadzoru specjalistycznego, jakiemu powinny podlegaæ oddzia³y 

psychogeriatryczne – dla Œl¹skiego Centrum Zdrowia Publicznego.


149 

– Wyjaœnienia w sprawie wymagañ dotycz¹cych poradni zdrowia psychicznego 

i umiejêtnoœci psychoterapeutów – dla Wielkopolskiego Zwi¹zku Ochrony 

Zdrowia Porozumienie Zielonogórskie w Poznaniu. 

Opracowania statystyczne 

– Dane statystyczne dotycz¹ce chorych leczonych w 2003 i 2004 r. w opiece ambulatoryjnej 

i szpitalnej – dla kierownictwa Kliniki Psychiatrycznej w Bydgoszczy. 

– Przekazanie baz danych osób hospitalizowanych w latach 2002 i 2003 w zak³adach 

psychiatrycznej opieki szpitalnej – dla Wojewódzkiego Centrum Analiz 

i Nadzoru w Ochronie Zdrowia w Rzeszowie. 

– Dane statystyczne dotycz¹ce leczonych w lecznictwie ca³odobowym w latach 

1997–2003 i ambulatoryjnym w latach 1990–2003 – dla Instytutu Statystyki 

i Demografii SGH w Warszawie. 

Interwencje 

– Interweniowano u Marsza³ka Województwa Œwiêtokrzyskiego w sprawie przeniesienia 

Oddzia³u Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y poza teren miasta do by³ych 

koszarów wojskowych, na terenie poligonu. 

– OdpowiedŸ na skargê w sprawie warunków pracy i p³acy w zak³adzie psychiatrycznym 

– dla p. E.N. z Radzynia Podlaskiego. 

– Interwencja w sprawie niedopuszczenia do likwidacji Œrodowiskowego Domu 

Samopomocy dla osób psychicznie chorych w £odzi – w Urzêdzie Miasta 

£odzi. 

– Wyst¹pienie w sprawie organizacji pracy salowych w szpitalu w Gorzowie 

Wlkp. – do konsultanta wojewódzkiego w woj. lubuskim. 

– Wyst¹pienie w sprawie zbadania sprawy likwidacji Oddzia³u Psychiatrycznego 

w Elbl¹gu – do konsultanta wojewódzkiego w woj. warmiñsko-mazurskim. 

– Opinia w sprawie dostêpu poradni III poziomu do œwiadczeñ oddzia³u dziennego, 

ZLŒ i oddzia³u ca³odobowego – dla dyrekcji ZOZ w Sieradzu 

– Wyst¹pienia o przeprowadzenie postêpowania wyjaœniaj¹cego w zwi¹zku ze 

skarg¹ – ucieczka pacjenta – do konsultanta wojewódzkiego w woj. lubelskim. 

Inne 

– Informacja w sprawie standardów oddzia³u psychiatrycznego dla chorych somatycznie 

– dla Stowarzyszenia Pacjentów i ich Przyjació³ „Zaufanie” w Krakowie. 

– Wyjaœnienia w sprawie œwiadczeñ zdrowotnych udzielanych osobom z zaburzeniami 

psychicznymi w jednostkach pomocy spo³ecznej – dla p. M.C. z Dêbicy. 

– Poparcie dla planowanych zmian organizacyjnych w szpitalu w Branicach – dla 

Stowarzyszenia „Caritas Christi” w Branicach. 

– Zestawienia dotycz¹ce przyjêæ bez zgody do szpitali i oddzia³ów psychiatrycznych 

w latach 2002–2004 – dla dyrekcji Szpitala w Krakowie.


– Opracowanie i przekazanie wytycznych w sprawie opracowania raportu z pe³nienia 

nadzoru za 2005 r. – dla konsultantów wojewódzkich. 

– Przekazanie projektu struktury opinii s¹dowo-psychiatrycznej w sprawach karnych 

i cywilnych – dla konsultantów wojewódzkich. 

– Wytyczne w sprawie przygotowywania sprawozdañ za 2005 r. – dla wojewódzkich 

centrów zdrowia publicznego. 

Wizytacje 

DLA DYREKCJI I INNYCH JEDNOSTEK ORGANIZACYJNYCH IPIN 

– Wizytacje oddzia³ów psychiatrycznych szpitali w Tworkach, Radomiu; poradni 

Fundacji Katedry Psychiatrii AM w Warszawie. 

– Konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii dzieci i m³odzie¿y wizytowa³ Oddzia³ 

Psychiatrii S¹dowej dla Dzieci i M³odzie¿y w Garwolinie. 

– Konsultant krajowy w dziedzinie psychiatrii dzieci i m³odzie¿y regularnie konsultuje 

Oddzia³ Psychiatrii dla M³odzie¿y w Zagórzu. 

Sprawy wymagaj¹ce realizacji lub pilnego rozwi¹zania w ramach 

nadzoru specjalistycznego w dziedzinie psychiatrii 

1. Nowelizacja ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. 

2. Monitorowanie realizacji ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. 

3. Nowelizacja i monitorowanie wprowadzania Programu Ochrony Zdrowia 

Psychicznego. 

4. Opracowanie nowych zasad finansowania œwiadczeñ psychiatrycznych (wg 

procedur). 

5. Uaktualnienie i monitorowanie stosowania standardów œwiadczeñ. 

6. Opracowanie zasad dofinansowywania zak³adów opiekuñczo-leczniczych. 

7. Analiza struktury zatrudnienia psychiatrów w poszczególnych województwach. 

8. Problem zbyt ma³ej liczby psychiatrów dzieci i m³odzie¿y. Sytuacja wymaga 

pilnych rozwi¹zañ, gro¿¹c za³amaniem siê systemu opieki psychiatrycznej 

nad populacj¹ wieku rozwojowego. 

9. Problem zbyt d³ugiego oczekiwania na porady ambulatoryjne w zakresie 

psychiatrii dzieci i m³odzie¿y. 

10. Praca nad ustanowieniem Narodowego Programu Zdrowia Psychicznego 

i jego wersji wojewódzkiej oraz nad racjonalizacj¹ zasad kontraktowania 

œwiadczeñ przez NFZ i dostosowaniem ich do potrzeb zdrowotnych i realiów 

funkcjonowania placówek opieki zdrowotnej. 

Inne prace w zakresie nadzoru w psychiatrii 

– Opinia na temat programu pt. Sztuka radzenia sobie z wiekiem dojrzewania, 

przygotowana na proœbê Lions Clubs oraz Quest International.


151 

– Udzielano odpowiedzi na skargi pacjentów dotycz¹ce leczenia i przestrzegania 

przepisów ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. 

– Nadawano numery statystyczne i przekazywano program komputerowy oraz 

instrukcjê wype³niania kart statystycznych nowopowsta³ym zak³adom psychiatrycznym. 

– Przekazywano nowopowsta³ym zak³adom psychiatrycznym wykazy placówek 

lecznictwa psychiatrycznego. 

NADZÓR W DZIEDZINIE NEUROLOGII 

1. Opracowano sieæ oddzia³ów neurologicznych, które mog¹ stosowaæ procedury 

leczenia trombolitycznego w udarach niedokrwiennych. 

2. Dokonano wizytacji 3 Oddzia³ów Neurologicznych (Warszawa, Wo³omin, 

Ostro³êka). 

3. Przeprowadzono w obrêbie oddzia³ów neurologicznych na terenie województwa 

mazowieckiego ocenê stosowanych metod postêpowania w udarach mózgu oraz 

okreœlono, w których pododdzia³y udarowe spe³niaj¹ przyjête standardy. 

4. Przeprowadzono rozmowy kwalifikacyjne z lekarzami chc¹cymi specjalizowaæ 

siê w neurologii. 

5. Wydano 12 opinii dla chorych skierowanych z Narodowego Funduszu Zdrowia, 

6. Okreœlono liczbê lekarzy neurologów pracuj¹cych na terenie województwa, 

7. Wydano opinie s¹dowo-lekarskie. 

Sprawy wymagaj¹ce pilnego rozwi¹zania w dziedzinie neurologii: 

1. rozwój pododdzia³ów udarowych; 

2. rozwój oddzia³ów wczesnej rehabilitacji neurologicznej.


INFORMACJA NAUKOWA W INSTYTUCIE I POZA INSTYTUTEM 

Dzia³alnoœæ w zakresie informacji naukowej prowadzona jest przez poszczególne 

kliniki i zak³ady Instytutu w ramach systematycznie organizowanych seminariów, 

zebrañ referatowych, zebrañ klinicznych, kursów doskonal¹cych oraz 

publikacji. Raz w miesi¹cu odbywaj¹ siê ogólnoinstytutowe zebrania naukowe, na 

których w 2005 roku wyg³oszono nastêpuj¹ce wyk³ady: 

Data Temat wyk³adu Wyk³adowca /cy 

styczeñ ISADORA – Zintegrowane us³ugi na rzecz mgr Katarzyna Charzyñska 

19.01.2005 r. podwójnej diagnozy i pe³nego wyzdrowienia Klinika Rehabilitacji 

z uzale¿nienia – prezentacja projektu 

Psychiatrycznej 

luty Spichrzeniowe choroby lizosomalne – historia, dr Barbara Czartoryska 

16.02.2005 r. klasyfikacja, wystêpownie w Polsce, podstawy Zak³ad Genetyki 

rozpoznawania laboratoryjnego 

marzec Pacjent z problemem alkoholowym w szpitalu doc. Maria Za³uska z zespo³em 

16.03.2005 r. ogólnym. IV Kliniki Psychiatrycznej 

kwiecieñ Zaburzenia procesów poznawczych w depresji dr Tadeusz Parnowski 

18.04.2005 r. o póŸnym pocz¹tku II Klinika Psychiatryczna 

maj Zaburzenia wêchu i smaku w chorobach doc. Przemys³aw Bieñkowski 

18.05.2005 r. oœrodkowego uk³adu nerwowego Zak³ad Farmakologii i Fizjologii 

Uk³adu Nerwowego 

czerwiec Ewaluacja polityki wobec narkotyków mgr Janusz Sieros³awski 

15.06.2005 r. i narkomanii w Polsce Zak³ad Badañ nad Alkoholizmem 


wrzesieñ 1) Zaburzenia schematu cia³a w konsekwencji dr Joanna Seniów 

21.09.2005 r. ogniskowego uszkodzenia mózgu mgr Marcin Leœniak 

2) Zaburzenia wy¿szej organizacji percepcji mgr Katarzyna Polanowska 

wzrokowej w konsekwencji uszkodzenia II Klinika Neurologiczna 

mózgu 

3) Zespó³ zaniedbywania stronnego – problem 

rehabilitacji chorych po uszkodzeniu prawej 

pó³kuli mózgu 

paŸdziernik Leczenie substytucyjne w Polsce i na œwiecie dr Bogus³aw Habrat 

19.10.2005 r. Zespó³ Profilaktyki i Leczenia 

Uzale¿nieñ 

listopad Neurofizjologia zaburzonych procesów dr Anna Basiñska-Starzycka 

16.11.2005 r. poznawczych – badania tzw. potencja³ów I Klinika Psychiatryczna 

zwi¹zanych z bodŸcami (ERP) w psychiatrii 

grudzieñ Ocena orzecznictwa psychiatrycznego prof. Stanis³aw D¹browski, 

21.12.2005 r. w sprawie przyjêcia bez zgody w trybie dr W³odzimierz Brodniak, 

wnioskowym 

mgr Wanda Langiewicz, 

dr Stefan Werbel; 

Zak³ad Organizacji Ochrony 

Zdrowia


153 

Instytut wydaje nastêpuj¹ce czasopisma lub wydawnictwa periodyczne: 

1. Kwartalnik „Postêpy Psychiatrii i Neurologii”; 

2. Kwartalnik „Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii”; 

3. Kwartalnik „Alkoholizm i Narkomania” wspólnie z Polskim Towarzystwem 

Psychiatrycznym; wydawnictwo dofinansowywane przez Biuro ds. Narkomanii 

i Pañstwow¹ Agencjê Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych; 

4. Rocznik Statystyczny Zak³ady psychiatrycznej oraz neurologicznej opieki 

zdrowotnej”, przygotowano rocznik 2005. 

Ponadto wydano: 

1. Bogdan Szukalski: Narkotyki. Kompendium wiedzy o œrodkach uzale¿niaj¹cych; 

2. Tadeusz Parnowski: Depresje w wieku podesz³ym. Naczyniowe czynniki ryzyka 

i zaburzenia procesów poznawczych; 

3. Aaron Antonovsky: Rozwik³anie tajemnicy zdrowia; 

4. Stanis³aw Pu¿yñski: Leki przeciwdepresyjne; 

5. Katalog wydawniczy Instytutu Psychiatrii i Neurologii 

Dodruk: 

1. Program Domowych Detektywów 

2. Program Fantastyczne mo¿liwoœci 

DZIA£ALNOŒÆ W ZAKRESIE OŒWIATY ZDROWOTNEJ 

Pracownicy IPiN uczestniczyli w 77 audycjach radiowych i 58 telewizyjnych, 

prezentuj¹c problematykê dotycz¹c¹ zaburzeñ psychicznych i neurologicznych. 

Pracownicy IPiN opublikowali 11 artyku³ów popularyzuj¹cych wiedzê medyczn¹ 

w dziedzinie psychiatrii i neurologii, m.in.: 

– konsultacje artyku³ów na temat ¿ycia seksualnego w dodatku „Zdrowie” do 

„Gazety Wyborczej” 

– 1 artyku³ w czasopiœmie popularno-naukowym: „Rozmowa z profesorem 

Czes³awem Czaba³¹, przewodnicz¹cym Zespo³u do Opracowania Standardów 

w Leczeniu Uzale¿nieñ powo³anego przez Ministra Zdrowia” w „Terapia. 

Uzale¿nienia i Wspó³uzale¿nienia”, numer 4 (43) sierpieñ 2005, dwumiesiêcznik, 

str. 2. 

– 1 artyku³ w „Gazecie Polskiej” z dnia 3.05.2005 dr Katarzyny Kosiñskiej- 

Dec pt. „Oswoiæ stres” 

– 1 artyku³ w „Gazecie Wyborczej” z dnia 8.03.2005 r. – rozmowa z dr K. Kosiñsk¹-Dec 

nt. „Stres naturalny – czy jeszcze mo¿na coœ zrobiæ?” 

Opublikowano 35 wywiadów dla prasy, czasopism popularno-naukowych i popularyzatorskich 

na temat zagadnieñ psychiatrycznych m.in.: 

– wywiad w czasie Festiwalu Nauki UW, na temat muzykoterapii i psychodramy, 

zamieszczony w internecie;


– wywiad (prowadzony przez muzykologa mgr Ewê Cichoñ) dla tygodnika 

„Zwierciad³o” nt. muzykoterapii; 

Pracownicy Instytutu uczestniczyli w 6 konferencjach prasowych. 

Wyg³oszono13 wyk³adów szkol¹cych dla lekarzy i pacjentów oraz uczestników 

Uniwersytetu III Wieku. 

Inna dzia³alnoœæ: 

● udzia³ w publicznych dzia³aniach zwi¹zanych z programem WPA „Schizofrenia 

– Otwórzcie Drzwi”; 

● Organizowano IV Dzieñ Solidarnoœci z Osobami Chorymi na Schizofreniê, 

Schizofrenia – Otwórzcie Drzwi, Warszawa, 18.09.2005 r.; 

● Nadzór merytoryczny nad dzia³alnoœci¹ Stowarzyszenia „Niepe³nosprawni 

dla Œrodowiska” EKON w ramach porozumienia o partnerstwie z dn. 

12.01.2004 r.; 

● Ogólnopolski Program Zmiany Postaw Wobec Psychiatrii. OdnaleŸæ siebie 

● program „Zdrowie psychiczne – wspólna sprawa”; 

● wspó³praca z punktami konsultacyjnymi firmy Adamed (program: „OdnaleŸæ 

siebie”); 

● wspó³praca z infolini¹ firmy Krka (program „¯yæ zdrowym ¿yciem”); 

● w ramach œwiadczeñ na rzecz œrodowiska lokalnego uczestniczono w akcjach 

edukacyjno-profilaktycznych na terenie Warszawy; 

● uczestnictwo w Festiwalu Nauki w IP-CZD; 

● wspó³praca z komisjami i zespo³ami edukacyjnymi i profilaktycznymi, m.in.: 

– Ostaszewski K. – cz³onek Zespo³u Ekspertów ds. Profilaktyki Problemowej 

i Socjoterapii, 

– Ostaszewski K. – cz³onek Komisji Psychiatrycznej ds. kierowania, przenoszenia, 

zwalniania i pobytu nieletnich w publicznych zak³adach opieki 

zdrowotnej, powo³anej przez prof. Danutê Ryglewicz z dniem 1 wrzeœnia 

2005 r. w IPiN, 

– Mazowieck¹ Regionaln¹ Sieci¹ Szpitali Promuj¹cych Zdrowie (MRS SzPZ) 

w Warszawie, 

– Mazowieckim Centrum Promocji Zdrowia w Ciechanowie, 

– Fundacj¹ „Promocja Zdrowia” Centrum Onkologii – Instytut Onkologii, 

– Mazowieckim Centrum Zdrowia Publicznego w Warszawie, 

– Komisj¹ ds. promocji zdrowia WOIPiP. 

Zrealizowano nastêpuj¹ce programy oœwiatowe: 

1. Kosiñska-Dec K.: 14.01.2005 – 6-godzinne szkolenie nt. „Stres, radzenie 

sobie z nim i jego skutki dla zdrowia m³odzie¿y” organizowane przez wojewódzki 

oœrodek metodyczny, dla pedagogów szkolnych szkó³. 

2. Borucka A. – Szkolenie dla pedagogów, Popowo k/Serocka, 8-11.06.2005 r., 

na zaproszenie Centrum Metodologiczno-Pedagogicznego.


155 

3. Kosiñska-Dec K. – 2 wyk³ady nt. „Stres pod kontrol¹” dla pedagogów 

szkolnych szkó³ ponadgimnazjalnych, na zaproszenie Pañstwowego Powiatowego 

Inspektora Sanitarnego m.st. Warszawy. 

4. Kosiñska-Dec K. – 15.11.2005 wyk³ad „Doœwiadczanie stresu wœród m³odzie¿y 

i jego skutki dla zdrowia” dla pedagogów szkolnych szkó³ ponadgimnazjalnych 

z województwa mazowieckiego. 

5. Kosiñska-Dec K. – 5.12.2005 wyk³ad „Doœwiadczanie stresu wœród m³odzie¿y 

i jego skutki dla zdrowia” dla pedagogów szkolnych szkó³ ponadgimnazjalnych 

z województwa warmiñsko-mazurskiego. 

6. Szkolenia prowadzone w ramach ogólnopolskiej akcji edukacyjno-profilaktycznej 

„Stres pod kontrol¹”. 

7. Ostaszewski K. – Prowadzenie wyk³adów i konsultacji dla dyrektorów 

szkó³ i PP-P woj. warmiñsko-mazurskiego na temat wspomagania szkó³ 

i placówek przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne w wychowaniu 

i profilaktyce – 24–25.05.2005 r. Szczytno, Olsztyn, Stare Jab³onki. Na 

zaproszenie MENiS i Kuratorium Oœwiaty w Olsztynie. 

8. Pisarska A. – Szkolenie dla pedagogów, Popowo k/Serocka, 8–11.06.2005 r. 

na zaproszenie Centrum Metodologiczno-Pedagogicznego. 

9. Borucka A., Pisarska A. – Szkolenie pedagogów w ramach Programu 

Domowych Detektywów, Œwinoujœcie, 8–10.12.2005., na zaproszenie Wydzia³u 

Zdrowia Miasta Œwinoujœcie. 

10. Stêpieñ E. – Wyk³ad „Poczucie w³asnej skutecznoœci a inne przejawy psychospo³ecznego 

funkcjonowania dorastaj¹cych” na zaproszenie Akademii 

Pedagogiki Specjalnej dla uczestników naukowego seminarium 27.11.2005, 

20 osób. 

11. Maciej Krawczyk – Znaczenie rehabilitacji w utrzymaniu sprawnoœci 

ruchowej u pacjentów z ataksj¹. Drugie spotkanie Stowarzyszenia Rodzin 

z Ataksj¹ Rdzeniowo-Mó¿d¿kow¹, „Ataksja”. 18.06.2005 Warszawa, 

12. Wojciech Wicha – przygotowanie i prowadzenie seminarium „Omdlenia” 

w ramach Interdyscyplinarnych Seminariów Medycyny Stanów Nag³ych 

prowadzonych przez Katedrê i Klinikê Kardiologii II Wydzia³u Lekarskiego 

Akademii Medycznej w Warszawie. 

Prowadzono telefon zaufania dla osób z problemami alkoholowymi.


DZIA£ALNOŒÆ SZKOLENIOWA 

NAUCZANIE PRZEDDYPLOMOWE 

ORAZ NAUCZANIE UCZNIÓW ŒREDNICH SZKÓ£ MEDYCZNYCH I INNYCH 

Pracownicy klinik i zak³adów prowadzili zajêcia ze studentami i uczniami (wyk³ady, 

seminaria, æwiczenia, konsultacje, egzaminy, praktyki) w nastêpuj¹cych 

uczelniach i szko³ach: 

Akademia Medyczna w Warszawie, 

I i II Wydzia³ Lekarski, 

Zak³ad Farmacji Stosowanej 

Uniwersytet Warszawski: 

Instytut Muzykologii 

Wydzia³ Pedagogiczny 

Wydzia³ Stosowanych Nauk Spo³ecznych 

i Resocjalizacji – Instytut Profilaktyki 

Spo³ecznej i Resocjalizacji 

Uniwersytet 

Kardyna³a Stefana Wyszyñskiego 

Akademia po Dyplomie 

Katolicki Uniwersytet Lubelski 

Akademia Muzyczna we Wroc³awiu 

Akademia Œwiêtokrzyska w Kielcach 

Zak³ad Muzykoterapii, 

Uniwersytet Szczeciñski w Szczecinie 

Wy¿sze Seminarium Duchowne 

w Warszawie 

Akademia Pedagogiki Specjalnej 

im. M. Grzegorzewskiej w Warszawie 

Stowarzyszenie Szkó³ Chrzeœcijañskich 

Wy¿sza Szko³a Ekonomiczno-Spo³eczna 

Uniwersytet TV EDUSAT, 

Wydzia³ Pedagogiczny 

Wy¿sza Szko³a Finansów i Zarz¹dzania 

w Warszawie 

Zak³ad Farmakologii i Fizjologii Uk³adu 

Nerwowego 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 

Zak³ad Neurochemii 

Klinika Nerwic 

Zak³ad Psychologii i Promocji Zdrowia 

Psychicznego 


I Klinika Psychiatryczna 

III Klinika Psychiatryczna 


Psychicznego 

II Klinika Psychiatryczna 






Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia 


Psychicznego 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 




Psychicznego


157 

Szko³a Wy¿sza Psychologii Spo³ecznej, Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia 

Akademicki Oœrodek Psychoterapeutyczny Zak³ad Neuropatologii 


Uniwersytet Marii Curie-Sk³odowskiej Klinika Nerwic 

w Lublinie 

Podyplomowe Studium Psychologii Klinika Nerwic 

Muzyki przy Akademii Muzycznej 

im. Fryderyka Chopina w Warszawie 

Akademia Kszta³cenia Ustawicznego, III Klinika Psychiatryczna 

Lancet 

Instytut Studiów nad Rodzin¹ UKSW IV Klinika Psychiatryczna 

Akademia po Dyplomie II Klinika Psychiatryczna 

Studium Pielêgniarskie I Klinika Psychiatryczna 

II Klinika Psychiatryczna 

III Klinika Psychiatryczna 

SZKOLENIE PODYPLOMOWE 

Przygotowano i przeprowadzono po dwie ogólnopolskie sesje egzaminacyjne 

egzaminów pañstwowych oraz na II stopieñ specjalizacji w zakresie neurologii, 

psychiatrii, psychiatrii dzieci i m³odzie¿y, psychologii klinicznej. 

Pañstwowe stopnie specjalizacyjne uzyska³o: 

– z zakresu neurologii – 149 osób, 

– z zakresu psychiatrii – 183 osoby, 

– z zakresu psychiatrii dzieci i m³odzie¿y – 1osoba, 

– z zakresu psychologii klinicznej – 12 osób, 

– z zakresu pielêgniarstwa – 5 osób. 

Prowadzono nadal na zlecenie Ministerstwa Zdrowia 2-letnie szkolenie specjalizacyjne 

w dziedzinie pielêgniarstwa psychiatrycznego. Obecnie w toku s¹ 2 edycje. 

Szkolenia przeprowadzono dla ogó³em 54 osób w czasie ogó³em 1190 godzin. 

Zorganizowano kursy doskonal¹ce dla lekarzy specjalizuj¹cych siê w psychiatrii. 

Zorganizowano kursy doskonal¹ce dla lekarzy specjalizuj¹cych siê w neurologii. 

Zorganizowano kursy dla osób specjalizuj¹cych siê w psychologii klinicznej. 

Przygotowano programy kursów dla specjalizuj¹cych siê w psychiatrii, psychiatrii 

dzieci i m³odzie¿y, psychologii klinicznej i neurologii na rok 2006. 

Wspó³pracowano nad nowelizacj¹ programu specjalizacji z psychiatrii. 

Na zlecenie Centrum Medycznego Kszta³cenia Podyplomowego w Instytucie 

Psychiatrii i Neurologii przeprowadzono nastêpuj¹ce kursy w 2005 roku:


Nazwa kursu 

Organizator 

Czas 

trwania 

Liczba 

uczestników 

PSYCHIATRIA 

1. Podstawy psychiatrii I Klinika Psychiatryczna 5 dni 133 

– diagnostyka psychiatryczna, cz. I 

2. Podstawy psychiatrii I Klinika Psychiatryczna 5 dni 123 

– terapia zaburzeñ psychicznych, cz. II 

3. Diagnostyka II Klinika Psychiatryczna 3 dni 29 

i terapia zaburzeñ afektywnych 

4. Postêpy psychofarmakoterapii Samodzielna Pracownia 2 dni 28 

Farmakoterapii 

5. Psychiatria konsultacyjna IV Klinika Psychiatryczna 3 dni 17 

6. Psychiatria œrodowiskowa IV Klinika Psychiatryczna 3 dni 10 

7. Grupa Balinta IV Klinika Psychiatryczna 7 dni 116 

8. Grupa Balinta IV Klinika Psychiatryczna 7 dni 75 

9. Psychiatria s¹dowa i orzecznictwo Klinika Psychiatrii S¹dowej 5 dni 125 

s¹dowo-psychiatryczne; 

czêœæ wyk³adowa 

10. Psychiatria s¹dowa i orzecznictwo Klinika Psychiatrii S¹dowej 1 dzieñ 65 

sadowo-psychiatryczne; czêœæ warsztatowa: 

opiniowanie s¹dowo-psychiatryczne 

w psychozach schizofrenicznych 

i w uzale¿nieniach od substancji psychoaktywnych 

11. Psychiatria s¹dowa i orzecznictwo Klinika Psychiatrii S¹dowej 1 dzieñ 68 

sadowo-psychiatryczne; czêœæ warsztatowa: 

opiniowanie s¹dowo-psychiatryczne 

w chorobach afektywnych 

£¥CZNIE 789 

NEUROLOGIA 

1. Podstawy neuropatologii Zak³ad Neuropatologii 5 dni 25 

2. Podstawy neuropatologii Zak³ad Neuropatologii 5 dni 102 

3. Badania neuroobrazuj¹ce Zak³ad Neuroradiologii 4 dni 55 

4. Elektroencefalografia Zak³ad Neurofizjologii 3 dni 32 

Klinicznej 

5. Elektroencefalografia Zak³ad Neurofizjologii 3 dni 28 

Klinicznej 

6. Ultrasonografia Dopplera II Kl. Neurologiczna 3 dni 37 

7. Elektromiografia Zak³ad Neurofizjologii 5 dni 80 

Klinicznej 

8. Rehabilitacja chorych z nabytym II Klinika Neurologiczna 2 dni 8 

uszkodzeniem mózgu


159 

Nazwa kursu 

Organizator 

Czas 

trwania 

Liczba 

uczestników 

9. Choroby demielizacyjne – patogeneza, II Klinika Neurologiczna 3 dni 12 

diagnostyka, leczenie 

10. Choroby naczyniowe uk³adu nerwowego II Klinika Neurologiczna 3 dni 25 

11. Postêpy w neurogenetyce Zak³ad Neurogenetyki 5 dni 14 

£¥CZNIE: 418 

ODP£ATNE KURSY DOSKONAL¥CE 

1. Grupa Balinta ZPiPZP 3 dni 15 

2. Grupa Balinta ZPiPZP 3 dni 14 

3. Zgrupowanie dydaktyczno-treningowe ZPiPZP 7 dni 24 

4. Teoria i praktyka psychoterapii cz. I Klinika Nerwic 3 dni 25 

5. Teoria i praktyka psychoterapii cz. II Klinika Nerwic 3 dni 25 

6. Psychoterapia indywidualna, cz. I Klinika Nerwic 3 dni 25 

7. Psychoterapia indywidualna, cz. II Klinika Nerwic 3 dni 25 

8. Psychoterapia grupowa, cz. I Klinika Nerwic 3 dni 16 

9. Psychoterapia grupowa, cz. II Klinika Nerwic 3 dni 16 

10. Psychoterapia grupowa, cz. IV Klinika Nerwic 3 dni 16 

£¥CZNIE: 203 

Ponadto w Instytucie zorganizowano nastêpuj¹ce kursy: 

Nazwa kursu 

Organizator/prowadz¹cy zajêcia 

Czas 

trwania 

Liczba 

uczestników 

1. Organizacja lecznictwa, IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

a aktualne warunki rynkowe A. Tatrzañska 

2. Pacjent z problemem alkoholowym IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

w szpitalu 

M. Za³uska 

3. Wspó³uzale¿nienie IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

– charakterystyka zjawiska A. Kossowska-Lubowicka 

4. Psychoonkologia – zarys IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

najwa¿niejszych zagadnieñ J. Gajewska 

5. Zaburzenia depresyjne IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

na pod³o¿u organicznym 

J. Brykalski 

6. Psychoonkologia cz. II IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

J. Gajewska 

7. Mechanizmy obronne w zdrowiu IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

i chorobie 

J. Paszko 

8. Terapia Gestalt podstawy teoretyczne IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

i praktyka stosowania 

J. Kosmala 

9. Leki z grupy SSRI – profil dzia³ania IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

i bezpieczeñstwo stosowania A. Kalinowska


Nazwa kursu 

Organizator/prowadz¹cy zajêcia 

Czas 

trwania 

Liczba 

uczestników 

10. Hiponatremia u pacjenta w oddziale IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

psychiatrii 

B. Janota 

11. Psychiatryczna manifestacja guza IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

w okolicy czo³owej 

I. Sadowska 

12. Zaburzenia depresyjne i somatyza- IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

cyjne – analiza przypadku 

A. Tatrzañska 

13. Przyjêcie do szpitala w œwietle IV Klinika Psychiatryczna 1 dzieñ 14 

nowelizacji Ustawy OZP 

A. Grzebisz 

14. Podstawy systemowej terapii rodzin Klinika Dzieci i M³odzie¿y 160 15 

– prof. I. Namys³owska godzin 

15. Superwizja terapii rodzin Klinika Dzieci i M³odzie¿y 60 8 

– prof. I. Namys³owska godzin 

16. Spotkanie szkoleniowe dla Sêdziów Klinika Psychiatrii S¹dowej 4 60 

S¹dów Rodzinnych i Nieletnich – mgr Marek Pacholski, godziny 

mgr A. Walczyna 

17. Szkolenie specjalizacyjne Centrum Zdrowia Psychicznego 6 godz. 25 

pielêgniarek 

dr n med. K. Prot-Klinger 

18. Szkolenie lekarzy rodzinnych Centrum Zdrowia Psychicznego 2 godz. 25 

dr n med. K. Prot-Klinger 

19. Kurs specjalizacyjny w dziedzinie Naczelna Pielêgniarka 1.190 

pielêgniarstwa psychiatrycznego – mgr L. Ligiêza godz. 54 

(w toku) 

20. Interpretacja badañ laboratoryjnych Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

w zawale miêœnia sercowego. Klinicznej 

Struktura i fizjologia uk³adu M. Œwiderska 

immunologicznego 

21. Bia³ka wskaŸnikowe ostrych stanów Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

klinicznych. Czynniki przedanali- Klinicznej 

tyczne wp³ywaj¹ce na wynik M. Ga³ecka-Wolska 

badania laboratoryjnego 

22. Krêtowica kleszczowa – Borelioza Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

Klinicznej; M. Ma³yszko 

23. Skazy osoczowe – wybrane Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

jednostki chorobowe 

Klinicznej; E. Michaj³owicz 

24. Znaczenie diagnostyczne badania Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

bia³ka S100B 

Klinicznej; B. Lipska 

25. £añcuchowa reakcja polimerazy Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

– zastosowanie w diagnostyce Klinicznej; E. Stefanowicz 

26. Diagnostyka laboratoryjna ki³y Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

Klinicznej 

D. £aszkiewicz 

27. Homocysteina Laboratorium Diagnostyki 1 dzieñ 10 

– znaczenie diagnostyczne Klinicznej; J. Kotarska 

£¥CZNIE 449


161 

W 2005 r. Instytut zorganizowa³ ³¹cznie 53 kursy doskonal¹ce dla lekarzy, 

ordynatorów oddzia³ów neurologicznych, psychologów, pielêgniarek, w których 

uczestniczy³o 1.885 osób. 

Przeszkolono na stanowiskach roboczych w klinikach i zak³adach Instytutu 

³¹cznie 849 osób (sta¿e krótkoterminowe i d³ugoterminowe, wyk³ady i warsztaty, 

szkolenia wstêpne i stanowiskowe). 

Szkolenie w Instytucie Psychiatrii i Neurologii wed³ug stanowisk: 

Lp. 

Stanowisko Klinika/Zak³ad 

pielêgniarki psychiatryczne 

i neurologiczne 

studenci 

lekarze / sta¿yœci 

lekarze w trakcie specjalizacji 

z psychiatrii / neurologii 

psycholodzy 

lekarze rezydenci 

inni 

Szkolenia stanowiskowe 

ogó³em 

1. I Klinika Psychiatryczna 10 5 15 27 10 – – 67 

2. II Klinika Psychiatryczna 34 14 48 

3. III Klinika Psychiatryczna 15 8 23 

4. IV Klinika Psychiatryczna 40 8 13 7 68 

5. Klinika Nerwic 15 88 22 125 

6. Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 5 29 4 38 

7. Klinika Psychiatrii S¹dowej 26 26 

8. Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej 41 41 

9. Samodzielna Pracownia Farmakoterapii 5 5 

10. Zak³ad Psychologii i Promocji 

Zdrowia Psychicznego 1 1 

11. Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia – 

12. Zespó³ Profilaktyki 

i Leczenia Uzale¿nieñ 6 41 11 2 24 84 

13. Centrum Zdrowia Psychicznego 9 9 18 

14. I Klinika Neurologiczna 19 19 

15. II Klinika Neurologiczna – 

16. Zak³ad Neuroradiologii – 

17. Zak³ad Neurochemii – 

18. Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej 13 10 23 

19. Zak³ad Neuropatologii 5 5 

20. Zak³ad Genetyki 5 3 1 9 

21. Zespó³ Zaka¿eñ Szpitalnych 234 234 

22. Zespó³ ds. Promocji Zdrowia 15 15 

RAZEM 273 16 150 224 38 21 127 849


Udzia³ klinik i zak³adów w szkoleniu podyplomowym: 

Lp. 

Klinika/Zak³ad 

Organizacja 

kursów (liczba) 

Liczba osób 

przeszkolonych 

1. I Klinika Psychiatryczna 2 256 

2. II Klinika Psychiatryczna 1 29 

3. III Klinika Psychiatryczna – – 

4. IV Klinika Psychiatryczna 17 300 

5. Klinika Nerwic 7 148 

6. Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 2 23 

7. Klinika Psychiatrii S¹dowej 4 318 

8. Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej – – 

9. Centrum Zdrowia Psychicznego 2 50 

10. Zak³ad Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego 3 43 

11. Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ – – 

12. Samodzielna Pracownia Farmakoterapii 1 28 

13. I Klinika Neurologiczna – – 

14. II Klinika Neurologiczna 4 82 

15. Zak³ad Neuroradiologii 1 55 

16. Zak³ad Genetyki 1 14 

17. Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej 2 108 

18. Zak³ad Neuropatologii 2 127 

19. Naczelna Pielêgniarka 1 54 

20. Laboratorium Diagnostyki Klinicznej 1 20 

RAZEM 1655 

STUDIA DOKTORANCKIE W IPiN w 2005 r. 

Sk³ad Komisji do spraw studiów doktoranckich: 

– przewodnicz¹ca Komisji i przedstawiciel Rady Naukowej: prof. Anna Cz³onkowska; 

– przedstawiciele Rady Naukowej: prof. Czes³aw Czaba³a, prof. Wojciech 

Kostowski; prof. Antonina Ostrowska, prof. Jacek Wciórka; 

– przedstawiciel dyrektora IPiN: prof. Adam P³aŸnik; 

– kierownik studiów: doc. Przemys³aw Bieñkowski. 

W 2005 r. przyjêto do studium, po przeprowadzeniu postêpowania rekrutacyjnego, 

dwie osoby: jedn¹ osobê na miejsce zwolnione po rezygnacji jednej z uczestniczek 

oraz jedn¹ osobê w ramach przeniesienia etatu z Zak³adu Farmakologii. 

Studia doktoranckie kontynuowa³o 5 osób przyjêtych w latach 2003 i 2004. 

Komisja postanowi³a uzupe³niæ od 2005 r. program studiów o 20 godz. wyk³adów 

wybieranych przez uczestników spoœród oferty szkoleniowej Instytutu oraz 

innych jednostek naukowych.


163 

Od I semestru 2005 r. wprowadzono kartê zaliczeñ, w której uczestnicy dokumentuj¹ 

swój udzia³ w wyk³adach. Uczestnicy otrzymali, poza kart¹ zaliczeñ, tak¿e 

legitymacje uczestnika studium. 

Wszystkie osoby sk³adaj¹ wymagane regulaminem sprawozdania z pracy naukowej 

i uczestnicz¹ w wyk³adach przewidzianych programem studiów. 

Przewidziano spotkanie wszystkich uczestników z udzia³em promotorów. Spotkanie 

bêdzie poœwiêcone postêpom w pracy naukowej oraz przygotowaniom do 

otwarcia przewodów doktorskich przez osoby, które rozpoczê³y studia w styczniu 

2004 r. 

WSPÓ£PRACA Z KOMISJAMI, RADAMI I ZESPO£AMI 

POWO£ANYMI PRZEZ MINISTRA ZDROWIA 

ORAZ INNE URZÊDY CENTRALNE 

Pracownicy Instytutu uczestniczyli w pracach: 

● Rady Naukowej przy ministrze zdrowia – prof. dr hab. Jacek Wciórka; 

● Zespo³u Ekspertów przy ministrze zdrowia do akredytacji placówek do szkolenia 

specjalistycznego – prof. dr hab. Jacek Wciórka; 

● Zespo³u Ekspertów przy ministrze zdrowia do programu specjalizacji w psychiatrii 

– prof. dr hab. Jacek Wciórka; 

● Zespo³u Ekspertów przy ministrze zdrowia do oceny równowa¿noœci sta¿y 

specjalizacyjnych – prof. dr hab. Jacek Wciórka; 

● Krajowej Rady Egzaminów Lekarskich przy ministrze zdrowia – prof. 

dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski; 

● Rady ds. Promocji Zdrowia Psychicznego przy ministrze zdrowia – prof. 

dr hab. J. Czes³aw Czaba³a, prof. dr hab. Stanis³aw D¹browski, dr Wojciech 

K³osiñski, dr Barbara Mroziak, prof. dr hab. Irena Namys³owska, dr Krzysztof 

Ostaszewski, prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski; 

● Odwo³awczej Komisji Bioetycznej przy ministrze zdrowia – prof. dr hab. 

Stanis³aw Pu¿yñski; 

● Wy¿szej Komisji Dyscyplinarnej Ministerstwa Nauki i Informatyzacji – prof. 

dr hab. Irena Namys³owska; 

● Krajowej Komisji Psychiatrycznej do Spraw Œrodków Zabezpieczaj¹cych przy 

ministrze zdrowia – doc. dr hab. Joanna Meder, dr Przemys³aw Cynkier, 

dr Wojciech K³osiñski, doc. dr hab. Janusz Heitzman; 

● Pilota¿owego Projektu Foresight w polu badawczym „Zdrowie i ¯ycie” 

– prof. dr hab. J. Czes³aw Czaba³a; 

● Zespo³u Ekspertów ds. Opracowania Standardów w Leczeniu Uzale¿nieñ 

– prof. dr hab. J. Czes³aw Czaba³a; 

● Komisji Psychiatrycznej do Spraw Kierowania, Przenoszenia, Zwalniania 

i Pobytu Nieletnich w Publicznych Zak³adach Opieki Zdrowotnej – doc. 

dr hab. Janusz Heitzman, doc. dr hab. Joanna Meder, prof. dr hab. Irena 

Namys³owska, dr Krzysztof Ostaszewski, mgr Marek Pacholski;


● Zespo³u do spraw Strategii Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych 

– dr Jacek Moskalewicz; 

● Rady do Spraw Przeciwdzia³ania Narkomanii przy prezesie Rady Ministrów 

– mgr Janusz Sieros³awski; 

● Miejskiej Rady do Spraw Przeciwdzia³ania Narkomanii i HIV/AIDS 

– mgr Janusz Sieros³awski; 

● Zespo³u NFZ ds. Kontraktowania Œwiadczeñ Zdrowotnych – mgr Wanda 

Langiewicz; 

● Pañstwowej Agencji Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych w zakresie 

oceny kierunków dzia³añ, upowszechniania i ewaluacji szkolnych programów 

profilaktycznych – mgr Krzysztof Bobrowski, dr Krzysztof Ostaszewski; 

● Zespo³u Ekspertów ds. opracowania standardów postêpowania leczniczego, 

rehabilitacyjnego i programów ograniczania szkód zdrowotnych oraz systemu 

akredytacji ZOZ powo³anego przez Ministerstwo Zdrowia w zwi¹zku 

z potrzeb¹ realizacji zadañ przewidzianych w Krajowym Programie Przeciwdzia³ania 

Narkomanii – prof. dr hab. Czes³aw Czaba³a, dr Bogus³aw Habrat, 

dr Karina Steinbarth-Chmielewska; 

● Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii powo³anego przez Ministerstwo 

Zdrowia w zakresie planowania, realizacji i ewaluacji krajowego 

programu przeciwdzia³ania narkomanii – dr Ewa Stêpieñ, mgr Katarzyna 

Okulicz-Kozaryn, mgr Agnieszka Pisarska; 


– dr Karina Steinbarth-Chmielewska; 

● Rady ds. Certyfikacji Programów Szkoleniowych powo³anej przez ministra 

zdrowia przy Krajowym Biurze ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii – prof. 

dr hab. Czes³aw Czaba³a: przewodnicz¹cy Rady, dr Karina Steinbarth- 

-Chmielewska; 

● Zespo³u NFZ, ds. Kontraktowania Œwiadczeñ Zdrowotnych przy ministrze 

zdrowia – mgr Wanda Langiewicz; 

● Zespo³u ds. Opracowania Projektu Narodowego Programu Przeciwdzia³ania 

Narkomanii na lata 2006–2010 przy Ministrze Zdrowia – dr Bogus³aw 

Habrat, dr Karina Steinbarth-Chmielewska; 

● Komisji Specjalnoœci Niezabiegowych przy ministrze zdrowia – prof. dr hab. 

Jerzy Kulczycki; 

● Rady Epidemiologicznej powo³anej przez ministra zdrowia – prof. dr hab. 

Jerzy Kulczycki 

● Rady Konsultantów Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób 

Uk³adu Sercowo-Naczyniowego POLKARD przy ministrze zdrowia – prof. 

dr hab. Danuta Ryglewicz; 

● Narodowego Programu Profilaktyki i Leczenia Chorób Uk³adu Sercowo- 

-Naczyniowego POLKARD przy ministrze zdrowia – prof. dr hab. Anna. 

Cz³onkowska, dr D. Milewska, dr J. Seniów; 

● Komisji powo³anej przez ministra zdrowia w celu ustalenia stopnia zagro¿enia 

rozprzestrzeniania siê choroby Creutzfeldta-Jakoba – prof. dr hab. Jerzy 

Dymecki;


165 

● Zespo³u ds. Opracowania Programu Badañ Prenatalnych w Polsce, powo³anego 

przez ministra zdrowia – prof. dr hab. Jacek Zaremba. 

Pracownicy Instytutu uczestniczyli w pracach Ministerstwa Nauki i Informatyzacji 

oraz innych urzêdów centralnych: 

● Ministerstwa Nauki i Informatyzacji w zakresie recenzowania projektów 

badawczych – prof. dr hab. Jacek Wciórka, prof. dr hab. Czes³aw Czaba³a, 

prof. dr hab. Jerzy Dymecki, prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski, prof. dr hab. 

Adam P³aŸnik, prof. dr hab. Wojciech Kostowski; 

● panelu ekspertów w ramach Mechanizmu Finansowego EOG – dr n. med. 

Bogus³aw Habrat; 

● panelu ekspertów Pilota¿owego Projektu Foresight w dziedzinie „Zdrowie 

i ¯ycie” powo³anego przez Ministra Nauki i Informatyzacji Micha³a Kleibera 

– prof. dr hab. Adam P³aŸnik; 

● Sekcji Biologii Medycznej MNiI/MEiN Po5A – prof. dr hab. Jacek Zaremba; 

● Centralnej Komisji ds. Stopni i Tytu³ów Naukowych podleg³ej i nadzorowanej 

przez prezesa Rady Ministrów – prof. dr hab. Stanis³aw Pu¿yñski; 


– mgr Janusz Sieros³awski, piel. dypl. Anna Dreslerska, dr Karina Steinbarth- 

-Chmielewska, prof. dr hab. Danuta Ryglewicz; 

● Komisji Kszta³cenia Naczelnej Rady Lekarskiej przy Naczelnej Izbie Lekarskiej 

– dr Bo¿ena Pietrzykowska; 

● Komisji Legislacyjnej Okrêgowej Rady Lekarskiej przy Naczelnej Izbie 

Lekarskiej – dr Bo¿ena Pietrzykowska; 

● Pañstwowej Agencji Rozwi¹zywania Problemów Alkoholowych – dr Krzysztof 

Ostaszewski; 

● Krajowego Biura ds. Przeciwdzia³ania Narkomanii – dr Katarzyna Okulicz- 

-Kozaryn, mgr Agnieszka Pisarska, mgr Anna Borucka.


WSPÓ£PRACA Z ZAGRANICZNYMI PLACÓWKAMI BADAWCZYMI 

Austria: 

1. Vienna International Center, Office for Drug Control and Crime Prevention 

– United Nations International Drug Control Programme (UNDCP) 

Dania: 

1. The County of Aarhus 

Finlandia: 

1. Alcohol and Drug Research Group, STAKES, Helsinki; 

2. Klinika Psychiatryczna, Kajaani; 

3. Tampere School of Public Health, University of Tampere 

Francja: 

1. Co-operation Group to Combat Drug Abuse and Illicit Trafficking in Drugs 

(Pompidou Group), Council of Europe, Strasbourg; 

2. Europejska Federacja Psychoterapii Psychoanalitycznej, Pary¿; 

3. Observatoire Français des Drogues et des Toxicomanies (French National 

Focal Point), Pary¿; 

4. Establishment Public de Sante Maison Blanche, Pary¿ 

Holandia: 

1. Departament Psychiatrii, Uniwersytet w Utrechcie; 

2. European Addiction Research Institute, Rotterdam; 

3. European Clinical Development, Amsterdam; 

4. Jellinek Institute, Amsterdam; 

5. University Maastricht, Department of Psychiatry and Neuropsychology, 

Maastricht; 

6. University of Nijmegen – Projekty IMPHA 

Kirgistan 

1. Narodowe Centrum Zdrowia Psychicznego, Biszkek 

Niemcy: 

1. Abteilung Gastroenterologie, Universitaetsklinik Charite, Berlin; 

2. Centrum Rehabilitacji w Hamburgu; 

3. Departament Psychiatrii, Instytut Maxa Planck’a, Martinsried, Monachium; 

4. DRK Krankenhaus, Hamburg-Rissen (prof. M. Sadre Chirazi Stark); 

5. EUROSCA – konsorcjum europejskie – European Integrated in Spinocerebellar 

Ataxias, Tybinga; 

6. Klinik für Neurologie der Universitat Gottingen, Getynga; 

7. Max Planck Institute Dep. of Neuromorphology; 

8. Max Planck Institute for Neurobiology, Martinsried; 

9. Max Planck Institute for Psychiatry, Monachium; 

10. Monchengladbach – Polsko-Niemieckie Towarzystwo Zdrowia Psychicznego; 

11. University of Rostock, Dep. of Neurology, Rostock; 

12. University of Marburg, Dep.of Neurology, Marburg;


167 

13. Institute for Therapy Research (Institut für Therapie Forschung), Monachium; 

14. Catholic University of Applied Sciences (Centre of Excellence on Applied 

Addiction Research, Kolonia 

Portugalia: 

1. European Monitoring Centre on Drugs and Drug Addiction, Lizbona 

Rosja: 

1. Pañstwowe Naukowe Centrum Narkologii, Moskwa; 

2. United Nations Office on Drugs and Crime, Moskwa 

Szwajcaria 

1. Œwiatowa Organizacja Zdrowia, Genewa 

Szwecja: 

1. The Swedish Council for Information on Alcohol and Other Drugs 

(Szwedzka Rada ds. Informacji o Alkoholu i Narkotykach), Sztokholm; 

2. NDPHS Expert Group on “Non-communicable diseases and promotion 

of healthy and socially rewarding lifestyles”, Sztokholm 

Ukraina: 

1. Klinika Psychiatryczna we Lwowie; 

2. Ukraiñski Instytut Spo³ecznej i S¹dowej Psychiatrii, Kijów 

USA: 

1. Alcohol Research Group, School of Public Health, Berkeley; 

2. Clinical Research Center for Schizophrenia and Psychiatric Rehabilitation 

w Los Angeles; 

3. Departament Psychiatrii, Uniwersytet Vanderbilt, Nashville; 

4. Department of Neurology, University of Illinois, Chicago; 

5. Institute for Basic Research in Developmental Disabilities, Nowy Jork; 

6. National Institutes of Health – Narodowy Instytut Uzale¿nieñ (NIDA), Div. 

of Intramural Research – Baltimore; 

7. The University of Minnesota, Division of Epidemiology, School of Public 

Health, Minneapolis; 

8. University of Michigan, Addiction Research Center, Dept. of Psychiatry; 

9. University of Michigan, Ann Arbor 

Wielka Brytania: 

1. Cognition and Brain Sciences, Cambridge University, Cambridge; 

2. ENTER Mental Health (European Network for Training, Evaluation and 

Research in Mental Health) – Middlesex University, Londyn; 

3. Division of Clinical Neurosciences, University of Edynburg; 

4. Worldwide Clinical Trials, Londyn; 

5. The International Longevity Centre – charity, Londyn; 

6. Middlesex University, Londyn; 

7. University of Dundee, Dundee, Szkocja; 

8. University of Cambridge, Cambridge


WSPÓ£PRACA Z FIRMAMI FARMACEUTYCZNYMI 

1. Adamed – Polska 

2. Asta – Irlandia 

3. Egis-Godeon Richter – Wêgry 

4. Elli Lilly – USA 

5. Genzyme – USA, przedstawicielstwo – Warszawa 

6. Guilford Pharmaceuticals, Inc. Baltimore – USA 

7. Glaxo – Anglia 

8. Janssen-Cilag – USA 

9. Johnson & Johnson Pharmaceutical Research & Development, 

L.L.C. Titusville – USA 

10. Krka – Chorwacja 

11. Lundbeck – Polska 

12. Lek – S³owenia 

13. Medagro – Polska 

14. MERZ, Zak³ad Farmakologii, Frankfurt am Main – Niemcy 

15. NeuroSearch – Dania 

16. Novartis – Szwajcaria 

17. Pfizer – USA 

18. Pfizer – Polska 

19. Polpharma – Polska 

20. Servier – Francja 

21. Schering Plough – USA 

22. Wyeth – USA

Dzia³alnoœæ us³ugowa 

169 

DZIAŁALNOŚĆ 

USŁUGOWA



171 

❒ I Klinika Psychiatryczna 

Klinika dysponuje 95 ³ó¿kami, 18 miejscami w oddziale dziennym. 

Oddzia³y Diagnostyczno-Terapeutyczne: dwa oddzia³y po 35 ³ó¿ek – przyjêto 

i leczono 809 chorych, w wiêkszoœci w stanie ostrej dekompensacji psychotycznej, 

w tym tak¿e licznych chorych z dalszych stron na proœbê innych placówek 

psychiatrycznych. 

Oddzia³ Zapobiegania Nawrotom: oddzia³ liczy 25 ³ó¿ek, przeznaczony jest do 

wczesnej rehabilitacji zaburzeñ psychotycznych, sprawiaj¹cych trudnoœci diagnostyczne 

(zapobieganie powstawaniu i utrwalaniu siê zaburzeñ funkcjonowania oraz 

zapobieganie nawrotom) za pomoc¹ kompleksowego leczenia z naciskiem na 

psychoedukacjê i terapiê poznawczo-behawioraln¹ – przyjêto i leczono w ramach 

programu wczesnej rehabilitacji i zapobiegania nawrotom 209 chorych. 

Oœrodek Leczenia w Œrodowisku: liczy 18 miejsc (w tym 4 miejsca hostelowe), 

przeznaczony do póŸnej rehabilitacji zaburzeñ psychotycznych w warunkach œrodowiskowych 

(przeciwdzia³anie zaburzeniom funkcjonowania, wzmacnianie kompetencji 

indywidualnej i spo³ecznej) za pomoc¹ kompleksowego programu leczenia 

z udzia³em terapii spo³ecznej oraz behawioralno-poznawczej – przyjêto 161 chorych, 

w tym 99 osób do oddzia³u dziennego i 62 chorych na 2 turnusy rehabilitacyjne 

w Strzy¿ynie, a ponadto udzielono szeregu innych œwiadczeñ, w tym: 

– konsultacji medyczno-psychologicznych 142 

– konsultacji psychologicznych 36 

– sesji psychoterapii indywidualnej 59 

– sesji terapii rodzinnej 13 rodzin 

– sesji psychoedukacyjnych dla rodzin 50 (23 uczestników). 

❒ II Klinika Psychiatryczna 

W 2005 roku w klinice by³o 65 ³ó¿ek, w tym w Oddziale Chorób Afektywnych 

– 35 ³ó¿ek, Oddziale Geriatrycznym – 30 ³ó¿ek z pododdzia³em zaburzeñ pamiêci 

typu alzheimerowskiego, w Oddziale Dziennym dla chorych z zaburzeniami afektywnymi 

– 18 miejsc. 

W 2005 roku leczono w klinice 569 pacjentów w oddzia³ach stacjonarnych 

oraz 86 chorych w oddziale dziennym. Pracownicy kliniki sprawuj¹ systematyczn¹ 

opiekê w ramach Przychodni Przyklinicznej nad grup¹ pacjentów, g³ównie z zaburzeniami 

afektywnymi oraz zespo³ami zaburzeñ pamiêci. Ponadto, w 2005 roku 

udzielono w klinice ok. 20 konsultacji pacjentom z zaburzeniami psychicznymi, 

g³ównie afektywnymi, kierowanych z ró¿nych regionów kraju.


❒ III Klinika Psychiatryczna 

Klinika pe³ni rolê specjalistycznej placówki w zakresie szpitalnego lecznictwa 

psychiatrycznego. 

Do kliniki g³ównie przyjmowani s¹ pacjenci z terenu Warszawy i województwa 

mazowieckiego, ale tak¿e z pozosta³ych województw. Klinika pe³ni rolê wysoce 

wyspecjalizowanego oœrodka diagnostycznego i terapeutycznego, reprezentuj¹cego 

wysoki poziom w rozpoznawaniu i leczeniu zaburzeñ psychicznych, 

przede wszystkim psychotycznych. Sprawia to, ¿e w klinice co roku leczy siê du¿a 

liczba chorych z terenu ca³ego kraju. 

W strukturze organizacyjnej kliniki znajduj¹ siê dwa oddzia³y ogólnopsychiatryczne 

(F5 i F6) wyspecjalizowane przede wszystkim w diagnozowaniu i terapii 

zaburzeñ psychicznych. W sk³ad kliniki wchodzi te¿ oddzia³ leczenia wczesnych 

psychoz (F9), który ma unikalny charakter ca³odobowego oddzia³u terapeutycznego 

– w ofercie terapeutycznej znajduje siê zarówno nowoczesna farmakoterapia, 

jak i oddzia³ywania psychoterapeutyczne oraz program edukacji pacjentów 

i ich rodzin. Ofertê terapeutyczn¹ kliniki uzupe³nia oddzia³ dzienny, który oferuje 

chorym farmakoterapiê po³¹czon¹ z oddzia³ywaniami psychoterapeutycznymi oraz 

elementami edukacji i rehabilitacji. Taki schemat organizacyjny kliniki w po³¹czeniu 

ze œcis³¹ wspó³prac¹ z innymi placówkami leczniczymi Instytutu sprawia, ¿e 

mo¿liwe jest zachowanie ci¹g³oœci opieki nad pacjentami. 

Klinika dysponuje 95 ³ó¿kami oraz 18 miejscami w oddziale dziennym. 

W 2005 roku w klinice leczono 1.183 pacjentów, z tego w poszczególnych oddzia- 

³ach dziennych ca³odobowych leczono: w F5 – 412 pacjentów, w F6 – 419 pacjentów 

i w F9 – 242 pacjentów. W oddziale dziennym leczono 110 pacjentów. Przeprowadzono 

7 obserwacji s¹dowo-psychiatrycznych. Udzielono 75 konsultacji 

pacjentom spoza kliniki. 

❒ IV Klinika Psychiatryczna 

W 2005 roku klinika hospitalizowa³a w psychiatrycznym oddziale ca³odobowym 

posiadaj¹cym 27 ³ó¿ek 396 chorych. W ramach kontraktu z NFZ wykonano 

11.999 osobodni hospitalizacji ca³odobowych, z których 10.614 mieœci³o siê 

w okreœlonym przez NFZ limicie wykonania, w tym 957 osobodni (7,8%) hospitalizacji 

trwaj¹cych d³u¿ej ni¿ za³o¿ony limit czasu. 

W oddziale dziennym rehabilitacji psychiatrycznej licz¹cym 25 miejsc leczono 

90 chorych. W ramach kontraktu z NFZ wykonano 5.385 osobodni hospitalizacji 

dziennych, w tym 1.740 o przed³u¿onym czasie trwania hospitalizacji ponad za³o- 

¿ony limit (4 miesi¹ce). 

Zorganizowano dwa 14-dniowe turnusy rehabilitacyjne dla 49 chorych (w ramach 

673 osobodni zakontraktowanych na ten cel w NFZ).W Poradni Zdrowia 

Psychicznego wykonano 2.760 œwiadczeñ u 610 pacjentów na sumê punktów 

12.926. Psychiatryczna Izba Przyjêæ udzieli³a 568 porad. W innych oddzia³ach


173 

Szpitala Bielañskiego udzielono 1.652 konsultacje psychiatryczne, w tym 489 

w SOR, 695 w oddzia³ach oraz 568 w psychiatrycznej izbie przyjêæ. 

Na zlecenie Wydzia³u Spraw Spo³ecznych Urzêdu Miasta Warszawy zrealizowano 

dla 311 osób program konsultacji diagnostycznych i interwencji terapeutycznych 

(dla pacjentów szpitala pij¹cych ryzykownie, uzale¿nionych od alkoholu 

oraz dla osób wspó³uzale¿nionych – rodzin). 

❒ Klinika Nerwic 

Klinika dysponuje 32 ³ó¿kami i 14 miejscami w oddziale dziennym. 

W oddziale ca³odobowym leczono 170 pacjentów, w oddziale dziennym 72 osoby. 

W Klubie By³ego Pacjenta wziê³o udzia³ 130 pacjentów. 

W ambulatorium udzielono konsultacji i porad dla 521 pacjentów. 

❒ Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 

Klinika dysponuje 28 ³ó¿kami. W 2005 r. w klinice leczono ogó³em 251 pacjentów. 

Poradnia przy Klinice M³odzie¿owej wykona³a nastêpuj¹ce us³ugi: 

– przyjêto 76 pacjentów; 

– udzielono 447 porad; 

– przeprowadzono 144 sesji rodzinnych; 

– w sesjach uczestniczy³y 492 osoby. 

Poradnia dla Dzieci Autystycznych – udzielono pacjentom i ich rodzinom 

281 porad i konsultacji. 

❒ Klinika Psychiatrii S¹dowej 

Klinika prowadzi dzia³alnoœæ us³ugow¹ w zakresie opiniowania s¹dowo-psychiatrycznego 

dla wymiaru sprawiedliwoœci (obserwacje s¹dowo-psychiatryczne, opinie 

ambulatoryjne). 

❒ Klinika Rehabilitacji Psychiatrycznej 

Oddzia³ Dzienny realizuje nowoczesny program rehabilitacji dla osób z rozpoznaniem 

zaburzeñ psychotycznych z krêgu schizofrenii. W Oddziale Dziennym 

Rehabilitacji, posiadaj¹cym 30 miejsc, leczono 156 pacjentów. Przeprowadzono 

24 spotkania w ramach grupy wsparcia dla rodzin pacjentów, 20 spotkañ w ramach 

terapii indywidualnej rodzin pacjentów oraz 23 spotkania w ramach psychoedukacji 

rodzin. W oddziale funkcjonuje Poradnia Przykliniczna, w ramach której 

przeprowadzono 1.303 konsultacje. Warsztat Terapii Zajêciowej realizuje zadania 

w zakresie rehabilitacji spo³ecznej i zawodowej, zmierzaj¹cej do ogólnego rozwoju


i poprawy sprawnoœci ka¿dego uczestnika, niezbêdnych do mo¿liwie niezale¿nego, 

samodzielnego i aktywnego ¿ycia w œrodowisku. W zajêciach rehabilitacyjnych 

Warsztatu Terapii Zajêciowej uczestniczy³o 38 osób, które z powodu zaburzeñ 

psychicznych uzyska³y wskazanie do uczestnictwa w warsztatach i orzeczenie 

o stopniu niepe³nosprawnoœci. W ramach Kliniki prowadzono zajêcia z grup¹ pacjentów 

z podwójn¹ diagnoz¹. 

Zajêcia odbywa³y siê w oœrodku Goplañska. Tematyka dotyczy³a problemów 

z piciem alkoholu. W zajêciach uczestniczy³o 25 pacjentów. Przeprowadzono 

140 spotkañ. W ramach Centrum Animacji Kultury dla pacjentów prowadzone s¹ 

grupy zajêciowe: terapia i teatr, terapia tañcem i ruchem, psychorysunek i drama. 

❒ Centrum Zdrowia Psychicznego 

Centrum Zdrowia Psychicznego powsta³o w czerwcu 2004 roku. Centrum sk³ada 

siê z Zespo³u Ambulatoryjnego w Poradni Przyszpitalnej oraz z dwóch Zespo- 

³ów Leczenia Domowego. Celem dzia³ania Centrum jest: 

– poprawa jakoœci us³ug medycznych poprzez zwiêkszenie dostêpnoœci i ci¹g- 

³oœci leczenia pozaszpitalnego; 

– skrócenie pobytu pacjentów w szpitalu poprzez lepsze wykorzystanie istniej¹cych 

i stworzenie nowych poœrednich form leczenia pozaszpitalnego; 

– przeciwdzia³anie stygmatyzacji i wykluczeniu pacjentów ze œrodowiska. 

Centrum udziela œwiadczeñ zdrowotnych w postaci: 

– wizyt ambulatoryjnych, diagnostycznych i konsultacyjnych; 

– wszechstronnej opieki œrodowiskowej nad pacjentami z rozpoznaniem psychozy 

z terenu Ursynowa, Wilanowa i Mokotowa, stanowi¹cej alternatywê 

wobec hospitalizacji ca³odobowej; 

– terapii grupowej dla pacjentów oraz rodzin pacjentów z rozpoznaniem psychozy; 

– psychoterapii indywidualnej dla pacjentów z zaburzeniami lêkowymi, adaptacyjnymi, 

zaburzeniami osobowoœci; 

– specjalistycznej diagnostyki i opieki nad pacjentami w Poradni Zaburzeñ 

Pamiêci. 

W Zespole Leczenia Domowego nr 1, obejmuj¹cego rejon Mokotowa 

(ok. 160.000 mieszkañców): 

– ogó³em leczono: 174 osoby; 

– udzielono porad: 7.093; 

– zorganizowano 52 spotkania klubowe dla 1.451 osób w klubie „Kontakt”; 

– zorganizowano 4 obozy rehabilitacyjne w Strzy¿ynie i w Ustroniu dla 87 osób; 

– wykonano badania: 254; 

– wykonano 963 iniekcji; 

– udzielono 35 sta³ych porad; 

– wydano 8 opinii s¹dowo-psychiatrycznych na podstawie badañ ambulatoryjnych.


175 

W Zespole Leczenia Domowego nr 2 obejmuj¹cego rejon Ursynowa i Wilanowa: 

– ogó³em leczono 236 pacjentów, w tym 114 pacjentów pod sta³¹, intensywn¹ 

opiek¹; 

– udzielono 2.964 porad, w tym: 872 domowych, 712 lekarskich, 677 psychologicznych, 

523 pielêgniarskich, udzielono 180 jednorazowych konsultacji 

lekarskich; 

– wykonano 277 iniekcji i 87 pobrañ krwi; 

Odby³ siê 1 obóz rehabilitacyjny w Strzy¿ynie dla 21 pacjentów. Raz w tygodniu 

prowadzona jest grupa psychoterapeutyczna rodzin pacjentów. 

W Poradni Przyszpitalnej: 

– udzielono ogó³em 20.811 porad, w tym 1.161 jednorazowych konsultacji; 

– leczono 3.864 osoby, w tym 1.287 pacjentów leczonych po raz pierwszy; 

– udzielono 2.502 porad psychologicznych; 

– wykonano 3.260 pobrañ krwi, 504 iniekcji, 102 audiogramy; 

– sporz¹dzono 16 opinii s¹dowo-psychiatrycznych i 4 opinie ABW. 

❒ Zak³ad Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego 

Pracownicy zak³adu przyjêli 256 pacjentów w Poradni Zaburzeñ Nerwicowych 

i Poradni Rodzinnej Przychodni Przyklinicznej IPiN, prowadz¹c terapiê rodzinn¹ 

i ma³¿eñsk¹ oraz udzielaj¹c konsultacji ambulatoryjnych. 

Pracownicy Zak³adu prowadzili prace zwi¹zane z wdra¿aniem programu profilaktyki 

alkoholowej pt. „Program Domowych Detektywów” (PDD). Organizowano 

szkolenia dla realizatorów PDD – ³¹cznie w 2005 roku dzia³ania organizacyjne 

i szkoleniowe objê³y 75 nauczycieli oraz 6.000 uczniów. Prowadzono prace 

zwi¹zane z wdro¿eniem i ewaluacj¹ programu profilaktycznego „Fantastyczne 

Mo¿liwoœci”, w którym przeszkolono 67 osób – realizatorów tego programu. Przygotowano 

poprawion¹ wersjê pakietu materia³ów do realizacji programu w klasach. 

Zosta³y one wydrukowane przez profesjonalne wydawnictwo w nak³adzie 

370 kompletów dla klas i s¹ sprzedawane przez Sekcjê Wydawnictw IPiN w ramach 

upowszechniania programu w kraju. 

Opracowano „Kwestionariusz badania satysfakcji pacjenta z otrzymanej us³ugi 

medycznej”. 

Prowadzono szkolenie dla 14 instruktorów programu „Szkolna interwencja profilaktyczna”. 

❒ Zak³ad Badañ nad Alkoholizmem i Toksykomaniami 

Zak³ad nie œwiadczy ¿adnych us³ug medycznych, poniewa¿ obejmuje on jedynie 

dzia³alnoœæ naukowo-badawcz¹ i edukacyjn¹.


❒ Zak³ad Organizacji Ochrony Zdrowia 

Prowadzono nadzór specjalistyczny, w ramach którego utrzymywano sta³e kontakty 

ze specjalistycznym nadzorem wojewódzkim i dyrektorami szpitali psychiatrycznych. 

Udzielano informacji i wyjaœnieñ w sprawach zwi¹zanych z prowadzeniem 

i obiegiem psychiatrycznej dokumentacji medycznej i statystycznej. 

Opracowywano i przekazywano opinie i dane statystyczne na potrzeby: 

– Ministerstwa Zdrowia i innych instytucji centralnych – ok. 40 ekspertyz 

i opinii; 

– w³adz wojewódzkich, dyrektorów szpitali i innych jednostek – ok. 20 opinii; 

– psychiatrycznych zak³adów opieki zdrowotnej: dane statystyczne dotycz¹ce 

zak³adów psychiatrycznej opieki zdrowotnej; 

– dyrekcji i jednostek organizacyjnych IPiN. 

Interweniowano w sprawach organizacji i lokalizacji placówek psychiatrycznych. 

Gromadzono materia³y archiwalne, artyku³y, wspomnienia, opracowania dotycz¹ce 

psychiatrów i udzielono konsultacji dotycz¹cych historii psychiatrii w Polsce. 

Recenzowano prace zg³oszone do druku w „Postêpach Psychiatrii i Neurologii”. 

Nadawano numery statystyczne nowopowsta³ym zak³adom lecznictwa psychiatrycznego 

oraz przekazano wszystkim zak³adom psychiatrycznej opieki zdrowotnej 

instrukcjê wype³niania psychiatrycznych kart statystycznych oraz programy 

komputerowe do ich wprowadzania. 

❒ Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 

W Oddziale Leczenia Alkoholowych Zespo³ów Abstynencyjnych OLAZA, 

który liczy16 ³ó¿ek, hospitalizowano 473 pacjentów, konsultowano 35 osób. 

W Oœrodku Terapii Uzale¿nieñ OTU: 

– oddzia³ ca³odobowy, licz¹cy15 ³ó¿ek, przyj¹³ 184 osoby, zaœ leczono 

191 osób; 

– oddzia³ dzienny przyj¹³ 144 osoby, ogó³em leczono 149 osób; 

– w ambulatorium udzielono 519 porad lekarskich; 

– w spotkaniach grupy wstêpnej uczestniczy³y 994 osoby. 

W Oddziale Detoksykacyjnym „Detox”, który liczy 6 ³ó¿ek oraz w punkcie metadonowym: 

– przyjêto 257 osób; 

– leczono 263 osoby; 

– punkt konsultacyjny udzieli³ 400 porad; 

– Program Metadonowy obj¹³ ogó³em 85 pacjentów, w tym 7 nowoprzyjêtych. 

W Oœrodku Terapeutycznym „Goplañska” ogó³em leczono: 

– w terapii indywidualnej 1.321 osób, w tym 940 uzale¿nionych od alkoholu 

– przyjêtych po raz pierwszy 673 oraz 382 wspó³uzale¿nionych, w tym przyjêtych 

po raz pierwszy – 145; 

– udzielono 3.486 porad terapeutycznych, 800 diagnostycznych oraz 2388 sesji 

psychoterapii indywidualnej;


177 

– w terapii grupowej przeprowadzono 850 sesji grupowych dla 3.949 osób 

uzale¿nionych i wspó³uzale¿nionych; 

– odbyto 1620 rozmów telefonicznych z osobami z problemami alkoholowymi 

w ramach dzia³alnoœci Telefonu Zaufania; 

– odby³ siê 1 turnus terapeutyczny – sp³yw kajakowy dla 13 osób. 

❒ Samodzielna Pracownia Farmakoterapii 

W oddziale klinicznym Samodzielnej Pracowni Farmakoterapii, dysponuj¹cym 

19 ³ó¿kami hospitalizowano 134 pacjentów, w tym 116 osób przyjêtych oraz 12 osób 

przyjêtych bez zgody. 

Udzielono 103 porady i konsultacje o zasiêgu ogólnopolskim. 

Wydano 32 opinii s¹dowo-psychiatrycznych. 

❒ I Klinika Neurologiczna 

Klinika dysponuje 43 ³ó¿kami, w tym 3 w sali intensywnego nadzoru OIOM, 

6 ³ó¿kami w pododdziale udarowym i 10 ³ó¿kami w pododdziale poudarowym. 

W 2005 roku hospitalizowano 1317 chorych, w tym 113 pacjentów w sali intensywnej 

opieki medycznej, g³ównie z województwa mazowieckiego, ale tak¿e chorych 

kierowanych przez lekarzy z ca³ego kraju w przypadku szczególnie trudnej 

diagnostyki. Hospitalizowani s¹ pacjenci z chorobami objêtymi programami 

naukowymi Kliniki takimi jak: Creutzfeldta-Jakoba, Parkinsona, otêpieniem, padaczk¹ 

(diagnostyka pierwszych napadów), chorobami naczyniowymi mózgu, 

m.in. z podostrym stwardniaj¹cym zapaleniem mózgu (SSPE), chorobami zwyrodnieniowymi, 

w tym chorobami genetycznie uwarunkowanymi. 

W Poradni Przyklinicznej przyjêto 2.369 pacjentów. 

❒ II Klinika Neurologiczna 

Klinika dysponuje 83 ³ó¿kami, w tym 40 w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej. 

W 2005 roku w Klinice ³¹cznie hospitalizowano 2054 chorych, z czego w Oddziale 

Ogólnym i Leczenia Udarów – 1.558, a w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej 

498 pacjentów. Udzielono 175 konsultacji pacjentom z klinik psychiatrycznych 

i oko³o 1.500 innych konsultacji w trybie ambulatoryjnym. 

W Przyklinicznej Poradni Neurologicznej udzielono 2927 porad. W Poradni 

Rehabilitacji Neurologicznej udzielono konsultacji oko³o 524 pacjentom. W Oddziale 

Dziennym Rehabilitacji Neurologicznej prowadzono rehabilitacjê ruchow¹, 

neuropsychologiczn¹ i fizykoterapiê przez 5868 osobodni, udzielono 524 konsultacje, 

w pracowni fizykoterapii wykonano 5732 zabiegów. 

W Pracowni Ultrasonografii wykonano badania têtnic szyjnych i obwodowych 

metod¹ Dopplera dla 2.480 pacjentów, w tym dla 887 chorych badania têtnic


szyjnych metod¹ Duplex, ponadto 515 badañ echokardiografii serca przezklatkowych 

oraz 12 przezprze³ykowych. W pracowni 24 h monitorowania EKG metod¹ 

Holtera wykonano badania dla 537 chorych, a u 174 chorych dokonano 24 h 

pomiarów ciœnienia têtniczego krwi.W Pracowni Immunologicznej wykonano 

441 oznaczeñ bia³ka oligoklonalnego, 175 oznaczeñ przeciwcia³ antyneuronalnych 

metod¹ fluorescencyjn¹ oraz 58 metod¹ Western Blot. 

❒ Zak³ad Neuroradiologii 

W 2005 roku wykonano: 

– badania rtg przegl¹dowe i specjalistyczne: 4.367 

– ultrasonografie: 698 

– rezonans magnetyczny: 4.515 

– tomografia komputerowa: 6.354 

❒ Zak³ad Genetyki 

W roku 2005 w Poradni Genetycznej udzielono ³¹cznie 1.598 porad, w tym: 

– badania prenatalne: 875 

– porady: 552 

– konsultacje bez badañ: 171 

Poszczególne pracownie wykona³y nastêpuj¹c¹ liczbê szczegó³owych badañ: 

Pracownia Analizy DNA: 

– izolowanie DNA: 737 

– molekularna weryfikacja rozpoznania SMA: 81 

– molekularna weryfikacja rozpoznania DMD/BMD: 75 

– badanie nosicielstwa w rodzinach dotkniêtych DMD/BMD: 48 

– badania prenatalne – ustalanie p³ci p³odu: 1 

– badania prenatalne w SMA: 14 

– badania prenatalne w DMD/BMD: 10 

– badanie molekularne w kierunku Choroby Huntingtona (HD): 273 

– badanie molekularne prenatalne w kier. HD: 1 

– badania molekularne w kierunku ataksji mó¿d¿kowo-rdzeniowych: 654 

– badania molekularne w kierunku SBMA 

(rdzeniowo opuszkowy zanik miêœni): 14 

– badania molekularne (poœrednie) w kierunku dystrofii 

miotonicznej (DM): 87 

Pracownia Cytogenetyczna 

– badania cytogenetyczne w amniocytach p³ynu owodniowego 

(diagn. prenat.): 747 

– badania cytogenetyczne w limfocytach krwi pêpowinowej 

(diagn. prenat.): 128


179 

– badania cytogenetyczne w limfocytach krwi obwodowej: 487 

– badania cytogenetyczne w fibroblastach skóry: 29 

– hodowla fibroblastów skóry do badañ biochemicznych: 30 

– oznaczanie cia³ek Barra: 24 

Pracownia Metaboliczna 

– poziom ceruloplazminy: 388 

– próby czynnoœciowe z 64Cu: 30 

– poziom alfa fetoproteiny w p³ynie owodniowym 


– izoenzymy cholinesterazy w p³ynie owodniowym 


– oznaczanie mukopolisacharydów w moczu: 475 oznaczeñ 

– chromatografia oligosacharydów w moczu: 200 oznaczeñ 

– oznaczanie aktywnoœci enzymów lizosomalnych 

w p³ynach ustrojowych i komórkach 

(leukocyty, hodowane fibroblasty, surowica, osocze): 1.740 oznaczeñ 

– oznaczanie spichrzania wolnego cholesterolu: 19 oznaczeñ 

– iloœciowe oznaczanie poziomu kwasu sjalowego: 15 oznaczeñ 

– oznaczanie wydalania sulfatydów w moczu: 5 oznaczeñ 

– diagnostyka molekularna FDB: 16 oznaczeñ 

– identyfikacja genotypu apolipoproteiny E: 2 oznaczenia 

– przygotowanie próbek do oznaczania miedzi 

z surowic i moczu: 

1.045 sztuk. 

❒ Zak³ad Neurofizjologii Klinicznej 

Badania diagnostyczne 

RODZAJE BADAÑ 

LICZBA BADAÑ 

PRACOWNIE EEG 2838 

– badania EEG rutynowe 2610 

– badania EEG snu 18 

– badania EEG po nocy bezsennej 162 

– badania EEG przy³ó¿kowe 3 

– Video EEG 29 

– Video 24 godzinne kasetowe 16 

PRACOWNIA EMG 5185 

– badania EMG iloœciowe 1 miêœnia 475 

– badania przewodnictwa we w³óknach ruchowych 1762 

– badania przewodnictwa we w³óknach czuciowych 1502 

– inne procedury EMG 883 

– badania somatosensorycznych potencja³ów wywo³anych 210 

– badania dermatomalnych potencja³ów wywo³anych 29


– badania ruchowych potencja³ów wywo³anych 98 

– badania progu ruchowej pobudliwoœci korowej 106 

PRACOWNIA POTENCJA£ÓW WYWO£ANYCH: 297 

– badania s³uchowych potencja³ów wywo³anych z pnia mózgu 187 

– badania wzrokowych potencja³ów wywo³anych 210 

OGÓ£EM BADAÑ 8320 

Us³ugi techniczno-in¿ynieryjne 

Zakres pracy obejmowa³: 

– utrzymanie aparatury w gotowoœci do badañ 

obs³uga informatyczna zak³adu 

– naprawy aparatury 40 

– przygotowanie elektrod do badañ 

(czyszczenie chlorkowanie, testowanie) 660 

– naprawy elektrod i przewodów elektrodowych 330 

– adaptacje osprzêtu aparaturowego do potrzeb badañ 10 

– lokalizacja i usuwanie artefaktów wystêpuj¹cych podczas badañ 10 

– obliczenia statystyczne badañ EMG w ramach tematów naukowych 1 

– wykonywanie slajdów i rysunków do prezentacji i publikacji 400 

– adaptacje u¿ywanych programów komputerowych 1 

– adaptacje i modernizacje systemów komputerowych 1 

❒ Zak³ad Neuropatologii 

Pracownia Neuropatologii Klinicznej wykona³a: 

– 59 sekcji mózgu po utrwaleniu w formalinie oraz badañ makroskopowych 

i mikroskopowych, w tym 5 z podejrzeniem CJD; 

– 6 sekcji w ramach neuropatologicznych konsultacji diagnostycznych dla 

innych szpitali i klinik; 

– 6 analiz materia³u z biopsji nerwów, miêœni i skóry; 

– skrojono 491 bloczków i wykonano 3328 skrawków oraz wykonano 1.651 barwieñ 

histologicznych; 

– zorganizowano 1 demonstracjê makroskopow¹ i 2 demonstracje mikroskopowe. 

Pracownia Neuropatologii Doœwiadczalnej wykona³a ogó³em 475 reakcji immuno- 

-histo-chemicznych dla 43 przypadków klinicznych ( w tym 11 z CJD ), dla 3 przypadków 

z neuropatologii rozwojowej, 2 biopsji mózgu oraz 1 biopsji skóry i mózgu. 

Pracownia Neuropatologii Rozwojowej wykona³a: 

– 37 sekcji p³odów i 12 sekcji mózgu dziecka; 

– opracowano 126 bloczków tkankowych; 

– zabarwiono 124 preparaty metodami histopatologicznymi; 

– skrojono 512 preparatów. 

W Pracowni Mikroskopii Elektronowej dla celów diagnostycznych: 

– ogó³em zatopiono 181 bloczków w ¿ywicach epoksydowych;


181 

– wykonano 250 preparatów pó³cienkich i 215 ultracienkich 

– wykonano 350 elektronogramów; 

– wykonano 6 biopsji skóry i miêœni dla Klinik Neurologicznych IPIN (zatopiono 

124 bloczków eponowych, skrojono 170 preparatów pó³cienkich 

i 260 ultracienkich); 

– zrobiono 650 elektronogramów. 

£¹cznie liczba bloczków – 516; 

● preparatów pó³cienkich – 950; 

● preparatów ultracienkich – 1030; 

● oraz 1950 elektronogramów. 

Pracownia Morfometrii wykona³a dokumentacjê fotograficzn¹ 17 zdjêæ dla 

II Kliniki Neurologii IPIN oraz 20 zdjêæ dla Zak³adu Genetyki IPIN. 

❒ Zak³ad Neurochemii 

W 2005 r. wykonano 5.684 oznaczeñ substancji psychoaktywnych dla potrzeb 

Instytutu oraz osób prywatnych spoza Instytutu, w tym: 

– opiaty 2.563 

– amfetaminy 2.483 

– barbiturany 35 

– benzodwuazepiny 85 

– kanabinole 440 

– kokaina 78 

Wykonano 2640 oznaczeñ, w których uczestniczyli pracownicy Zak³adu. 

❒ Zak³ad Farmakologii i Fizjologii Uk³adu Nerwowego 

Zak³ad nie œwiadczy ¿adnych us³ug medycznych, poniewa¿ jego dzia³alnoœæ 

obejmuje pracê naukowo-badawcz¹. 

❒ Laboratorium Diagnostyki Klinicznej 

Ogó³em wykonano: 

– badañ diagnostycznych 213.736 

w tym: 

– dla pacjentów IPiN 191.648 

– badania p³atne 22.088 

Ze wzglêdu na wprowadzenie systemu komputerowego zmieniono sposób wyliczania 

badañ. 

– obecne badanie bia³ek p³ynu mózgowo-rdzeniowego do sierpnia 2005 stanowi³o 

5 badañ;


– obecny profil glikemii to 7 dawnych badañ; 

– obecna krzywa cukrowa to 4 dawne badania; 

– obecnie 1 badanie cukru na czczo i po jedzeniu to dawne 2 badania 

– obecne elektrolity to dawne 3 badania 

– obecny koagulogram to dawne 3 badania 

W zwi¹zku z powy¿szym statystyka za 2005 rok nie odzwierciedla faktycznego 

obci¹¿enia prac¹. 

❒ Dzia³ Planowania i Dokumentacji Naukowej 

W 2005 roku w Dziale zatrudnionych by³o 10 osób, w tym: 

– Sekcja Planowania i Koordynacji Badañ Naukowych: 7osób 

– Sekcja Wydawnictw: 3 osoby 

W dziale prowadzone s¹ prace: 

– planowanie, realizacja i sprawozdawczoœæ z prowadzonych badañ naukowych 

w IPiN; 

– opracowanie planu naukowego IPiN dzia³alnoœci statutowej i pozastatutowej; 

– organizacja i obs³uga zebrañ naukowych oraz udzia³ w kolegiach IPiN; 

– wspó³praca z naukowymi oœrodkami zagranicznymi w zakresie organizacji 

wyjazdów naukowych, szkoleniowych, na zjazdy, sympozja i konferencje; 

– przeprowadzanie postêpowania zwi¹zanego z uzyskiwaniem stopni i tytu³ów 

naukowych; 

– obs³uga sekretariatu Rady Naukowej; 

– obs³uga sekretariatu studium doktoranckiego; 

– obs³uga i rejestracja sta¿ystów w Instytucie; 

– organizacja szkolenia podyplomowego; 

– przygotowanie i przeprowadzanie sesji egzaminów pañstwowych oraz na 

II stopieñ specjalizacji w zakresie neurologii, psychiatrii doros³ych, psychiatrii 

dzieci i m³odzie¿y, psychologii klinicznej – 2 sesje; 

– konsultacje i doradztwo zwi¹zane z realizacj¹ miêdzynarodowych projektów 

badawczych, g³ównie w Programach Ramowych Unii Europejskiej; 

– dostarczanie i udostêpnianie pracownikom IPiN bie¿¹cych informacji na 

temat wydarzeñ naukowych z zakresu medycyny, psychiatrii, neurologii, 

psychologii i obszarów pokrewnych; 

– informacja o pracach naukowych wykonanych w IPiN; 

– dokumentowanie dorobku naukowego pracowników IPiN do MEiN i innych 

celów, 

– rejestracja grantów dla MEiN, umów miêdzynarodowych i innych prac naukowo-badawczych 

prowadzonych poza dzia³alnoœci¹ statutow¹, 

– opracowywanie i przekazywanie ankiet i badañ statystyczno-sprawozdawczych 

na potrzeby jednostek zewnêtrznych, jak MEiN, OPI, BIP, SYNABA 

oraz badañ miêdzynarodowych, 

– redakcja merytoryczna strony internetowej IPiN,


183 

– przygotowywanie i upowszechnianie w Internecie cotygodniowych informacji 

o bie¿¹cej dzia³alnoœci Instytutu; 

– opracowanie wydawnicze publikacji ksi¹¿kowych w³asnych i zleconych; 

– rozpowszechnianie i promocja wydawnictw Instytutu; 

– prowadzenie sprzeda¿y wydawnictw Instytutu. 

❒ Sekcja Wydawnictw 

Wydano 5 nowych pozycji: 

– Bogdan Szukalski: Narkotyki. Kompendium wiedzy o œrodkach uzale¿niaj¹cych 

1.200 egz.; 

– Tadeusz Parnowski: Depresje w wieku podesz³ym. Naczyniowe czynniki 

ryzyka i zaburzenia procesów poznawczych – 350 egz; 

– Aaron Antonovsky: Rozwik³anie tajemnicy zdrowia. Jak radziæ sobie ze stresem 

i nie zachorowaæ – 1.200 egz.; 

– Stanis³aw Pu¿yñski: Leki przeciwdepresyjne – 1.500 egz.; 

– Katalog wydawniczy Instytutu Psychiatrii i Neurologii – 2.000 egz. 

Dodruk 2 pozycji: 

– Program Domowych Detektywów – 200 kompletów; 

– Program Fantastyczne Mo¿liwoœci – 350 kompletów. 

Wydano kwartalniki: 

– „Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii” – 4 zeszyty, 3 reprinty; 

– „Postêpy Psychiatrii i Neurologii” – 4 zeszyty, 1 suplement, 1 reprint; 

Sprzedano ksi¹¿ki i kwartalniki na kwotê 283.551 z³otych. 

❒ Pracownia Poligraficzna 

Rodzaj prac 

Liczba zleceñ 

[szt., egz.] 

Powielono prac 

Na sumê 

[z³] 

Arkuszy 

formatu A3 

Druki wielonak³adowe (na risografie) 374 – 321.868 

Druki ma³onak³adowe (na kserografie) 1.615 – 446.695 

w tym odp³atne na kserografie – 3.718,77 – 

Oprawy blokowe 1.225 – – 

Oprawy zeszytowe 4.492 – – 

Bindowanie 263 – – 

Zszycie broszur bez opraw 9.010 – – 

RAZEM 16.979 – 768.563 

ROCZNE ZU¯YCIE MATERIA£ÓW 

Papier formatu A3 

Papier formatu A4 

Karton 

644 ryzy 

625 ryzy 

6.230 arkuszy


❒ Biblioteka Naukowa 

Biblioteka Naukowa wspó³uczestniczy w dzia³alnoœci naukowo-badawczej 

Instytutu poprzez w³aœciwy dobór, pozyskiwanie i gromadzenie literatury naukowej, 

odpowiednie jej opracowanie i udostêpnianie. 

Stan zbiorów na dzieñ 31 grudnia 2004 r.wynosi³: 

Rodzaj zbiorów 

na dzieñ 31 grudnia 2004 

Stan zbiorów Biblioteki 

Naukowej i biblioteczek 

zak³adowych 

Do Biblioteki Naukowej 

z zakupu i darów wp³ynê³o 

wydawnictw zwartych 27.382 vol. 297 vol. 

w tym: ksi¹¿ek 

260 (z zakupu – 213 vol.) 

broszur 

35 (z zakupu – 8 vol.) 

rejestr przechodni 

2 (z zakupu – 1 vol.) 

Czasopism 

510 tytu³ów (w tym 189 tytu³ów 

299 – zagranicznych) 

w tym: prenumerata 146 (w tym polskich – 67) 

Dary 36 

Przydzia³ 7 

komputerowy inwentarz czasopism 

211 vol. 

zbiorów specjalnych 257 jedn. 8 jedn. 

w tym: prac doktorskich 181 pozycji 8 prac doktorskich 

cd-rom 31 szt. – 

kaset video 35 szt. – 

taœm magnetofonowych 10 szt. – 

Ogó³em zakupiono 222 vol. wydawnictw zwartych: 

– wydawnictwa polskie: 187 vol.; 

– wydawnictwa zagraniczne: 35 vol. 

W roku 2004 z ksi¹g inwentarzowych biblioteki wykreœlono, jako nie zwrócone 

lub zniszczone 11 vol. ksi¹¿ek. 

W roku sprawozdawczym czytelniê odwiedzi³o 2.056 czytelników. W czytelni 

udostêpniono: 

– wydawnictw zwartych – 1.474 vol.; 

– czasopism – 5.958 jedn.; 

– zbiorów specjalnych – 80 jedn. 

Liczba zarejestrowanych w Bibliotece czytelników indywidualnych wynosi³a 457 

(451 prac. IPiN, 6 spoza Instytutu) oraz 51 z innych bibliotek. 

Czytelnikom indywidualnym wypo¿yczono: 

– wydawnictw zwartych – 1.766 vol. 

– czasopism – 2.267 vol. 

Dla pracowników naukowych IPiN sprowadzono 204 kopie artyku³ów z bibliotek 

krajowych oraz 12 kopii z zagranicznych.


185 

Bibliotekom i instytutom naukowym wypo¿yczono lub udostêpniono odbitki kserograficzne 

wydawnictw zwartych – 9 vol. 

– z czasopism wykonano – 1.174 kopii artyku³ów 

– wys³ano 78 zeskanowanych kopii artyku³ów. 

W bibliotece by³y dostêpne dwie bazy biomedyczne z dostêpem on-line do pe³nych 

tekstów: 

– EIFL Project EBSCO 

– Science Direct (Elsevier). 

Bazy off-line: 

– jednostanowiskowa baza Current Contents on Diskette with Abstracts Ser. 

Life Science; 

– baza danych ProQuest Medical Library + Medline with Full Text (zakupiona 

w listopadzie 2004). 

Z baz w bibliotece skorzysta³o 158 osób. 

Ogó³em w Instytucie pobrano pe³nych tekstów: 

z bazy Science Direct (Elsevier) – 7.706, z EBSCO – 2.917, ProQuest – 330. 

Inne prace, jakie wykonano w bibliotece: 

– opracowywano kwartalnie „Informator o Nabytkach Biblioteki Naukowej 

IPiN”; 

– przekazano do Centralnego Katalogu Biblioteki Narodowej dane o nowych 

wydawnictwach zagranicznych w zbiorach Biblioteki Naukowej IPiN; 

– przekazano do Ministerstwa Nauki i Informatyzacji dane o prenumeracie 

czasopism zagranicznych; 

– przekazano do centralnego katalogu GBL dane o czasopismach zagranicznych; 

– prowadzono praktyki zawodowe; 

– prowadzono szkolenie biblioteczne dla Studium Doktoranckiego IPiN. 

❒ Apteka 

W aptece jest zatrudnionych 7 osób, w tym 2 farmaceutów i 2 techników farmacji. 

Z apteki wydano leki na ogóln¹ sumê 2.942.400 z³, co obejmuje zarówno leki 

planowane z bud¿etu, jak równie¿ preparaty pochodz¹ce z darów. 

W 2004 r. otrzymano dary w formie leków na sumê 786.076 z³. z firm: 

Orfe, Biovena, Krka, Wyeth, Adamed, Janssen-Cilag, Polfa, Egis, Pharma, Sanofi, 

Solvay, Lundbeck, Johnson&Johnson, które to dary wydano dla pacjentów leczonych 

na oddzia³ach Instytutu. 

Apteka prowadzi nastêpuj¹ce formy dzia³alnoœci: 

1. us³ugow¹ – wykonywanie leków dla potrzeb wszystkich komórek organizacyjnych 

Instytutu, 

2. wspó³praca z klinikami – badanie nowych leków; prowadzono wspó³pracê 

z nastêpuj¹cymi klinikami: 

– III Klinika Psychiatryczna – badanie Risperidon Depot, 

– Oddzia³ Farmakoterapii – badanie Risperidon Depot oraz badanie Walproinianu 

Sodu Chronosphere.


❒ Komitet Terapeutyczny 

Komitet Terapeutyczny w sposób ci¹g³y nadzoruje gospodarkê lekow¹ w oddzia³ach 

Instytutu, co miesi¹c analizowana i sprawdzana jest zasadnoœæ stosowania 

leków z III grupy, gospodarka darami leków i lekami generycznymi. Komitet 

Terapeutyczny kontroluje sprawozdania dotycz¹ce niepo¿¹danych dzia³añ leków, 

w tym poprawki i aktualizacjê zapisów oraz cen leków, a tak¿e inne dzia³ania 

zwi¹zane z lekami. 

Komitet Terapeutyczny opracowuje zmiany i uzupe³nienia receptariusza szpitalnego 

IPiN. Nowa wersja receptariusza zostanie wydana w I kwartale 2006 roku. 

W ramach dzia³alnoœci Komitetu Terapeutycznego organizowane by³y comiesiêczne 

szkolenia dla pracowników, sta¿ystów i rezydentów IPiN z zakresu medycyny 

ogólnej. 

Komitet Terapeutyczny nadzoruje równie¿ wyk³ady edukacyjne dla pacjentów 

IPiN i ich rodzin. 

W 2005 roku odby³o siê 11 takich wyk³adów. 

Komitet Terapeutyczny koordynuje i nadzoruje dzia³alnoœæ Zespo³u ds. Kontroli 

Zaka¿eñ Szpitalnych. 

❒ Zespó³ ds. Kontroli Zaka¿eñ Szpitalnych 

W roku 2005 Zespó³ ds. Kontroli Zaka¿eñ Szpitalnych wykona³ nastêpuj¹ce 

prace wynikaj¹ce z przydzielonych mu zadañ statutowych: 

1. Sta³y nadzór epidemiologiczny w oddzia³ach Instytutu. 

2. Kontrola zaka¿eñ szpitalnych: 

– bierna: na podstawie kart epidemiologicznych; 

– czynna: prowadzenie rejestracji zaka¿eñ szpitalnych we wspó³pracy z pielêgniarkami 

³¹cznikowymi. 

3. Szkolenia w zakresie tematów zwi¹zanych z zaka¿eniami szpitalnymi: 

– szkolenia pielêgniarek ³¹cznikowych jeden raz w miesi¹cu; 

– szkolenia stanowiskowe oraz nadzór szkoleñ stanowiskowych; 

– szkolenia zwi¹zane z wprowadzaniem zweryfikowanych oraz nowych 

standardów przeprowadzanych przez cz³onków Zespo³u. 

4. W zwi¹zku z wdra¿aniem systemu ISO zebrano wszystkie istniej¹ce procedury 

i standardy oraz opracowano nowe i stworzono: 

– „Ksiêgê postêpowania przy zagro¿eniu ¿ycia”; 

– „Ksiêgê procedur pielêgniarskich”. 

5. Prowadzono i dokumentowano Profilaktykê Odle¿yn, zgodnie z zaleceniem 

krajowego konsultanta w dziedzinie pielêgniarstwa – ocena ka¿dego pacjenta 

le¿¹cego wg skali Nortona (zagro¿enie odle¿ynami) i dokumentowane 

leczenie odle¿yn w oddzia³ach. 

6. Prowadzono konsultacje mikrobiologiczne i terapeutyczne pacjentów z infekcjami.


187 

7. Bie¿¹cy nadzór nad szczepieniami profilaktycznymi pracowników. 

8. Bie¿¹cy nadzór i konsultacje pracowników, którzy ulegli wypadkowi w czasie 

pracy, mog¹cemu skutkowaæ przeniesieniem zaka¿enia z pacjenta na 

pracownika. 

9. Kontrola procesów sterylizacji w Instytucie, w tym nadzór nad Centraln¹ 

Sterylizacj¹ i prawid³owym przygotowaniem sprzêtu medycznego oraz jego 

walidacj¹ w gabinetach: stomatologicznym, ginekologicznym, okulistycznym 

oraz oddzia³ach. 

10. Sta³y nadzór nad prawid³owym u¿ywaniem œrodków dezynfekcyjnych. 

11. Udzia³ w pracach Komitetu Terapeutycznego przy przygotowaniu Receptariusza 

Szpitalnego, zgodnie z zaleceniami grupy ekspertów przy konsultancie 

krajowym w zakresie mikrobiologii oraz aktualn¹ sytuacj¹ epidemiologiczn¹ 

w Instytucie. 

12. Weryfikacja projektu listy antybiotyków i chemioterapeutyków do stosowania 

w IPiN w 2005. 

13. Monitorowanie stanu badañ mikrobiologicznych w Instytucie w 2005 r. 

14. Szkolenia pracowników IPIN przygotowuj¹ce system rejestracji i zg³aszania 

drobnoustrojów alarmowych zgodnie z wytycznymi G³ównego Inspektora 

Sanitarnego. 

15. Zespó³ ds. Promocji Zdrowia wspieraj¹cy dzia³ania w zakresie promocji 

zdrowia i profilaktyki zdrowotnej dla pacjentów i ich rodzin, który miêdzy 

innymi wdro¿y³ program edukacyjny dla pacjentów z zakresu walki z uzale¿nieniem 

od tytoniu „Rzuæ palenie razem z nami”. 

Zorganizowano 9 spotkañ z rodzinami pacjentów le¿¹cych, zagro¿onych 

odle¿ynami w ramach programu „Opieka domowa nad pacjentem le¿¹cym”. 

16. Udzia³ w sympozjach i konferencjach. 

17. Zorganizowano 5 spotkañ szkoleniowych pielêgniarek ³¹cznikowych. 

18. W ramach edukacji zdrowotnej przygotowano pakiety instrukta¿owe prowadzenia 

dokumentacji medycznej. 

19. Zespó³ ds. Jakoœci Œwiadczonych Us³ug aktywnie uczestniczy³ w dostosowaniu 

dzia³alnoœci Instytutu do wymogów standardów jakoœci ISO. 

Realizowano zadania zgodnie z planem procesu – badanie zadowolenia pacjentów 

w trakcie pobytu w IPiN. 

Dokonano analizy odebranych 1190 ankiet i opracowano statystycznie wyniki 

za okres od 01.12.04 r. do 31.12.05 r. 

Przygotowano narzêdzie (ankietê A) do badania satysfakcji pacjenta ze œwiadczonych 

us³ug medycznych w Oddzia³ach Dziennego Pobytu, Poradni i Oœrodku 

Œrodowiskowym – wyniki omówiono z Dyrekcj¹ IPiN. Monitorowano przestrzeganie 

praw pacjentów, analizowano skargi i wnioski kierowane przez pacjentów. 

Sprawozdanie z badañ Klienta/pacjenta za pomoc¹ kwestionariusza w roku 2005 

W okresie od 1.XII.04 do 30.XI.05 r. przeprowadzono za pomoc¹ kwestionariuszy 

badanie satysfakcji pacjenta w oddzia³ach stacjonarnych, poradni psychiatrycznej 

i opieki œrodowiskowej.


Celem badañ by³o poznanie opinii pacjentów na temat jakoœci œwiadczonych 

us³ug medycznych. Otrzymano 1190 ankiet. 

Opinie pozytywne 

Badania satysfakcji wykaza³y, ¿e pacjenci maj¹cy problemy ze zdrowiem psychicznym 

s¹ zadowoleni z opieki zdrowotnej. Zarówno ocena warunków przyjêcia 

do szpitala i na oddzia³, pobytu w nim, a jeszcze bardziej stosunek personelu 

do pacjenta i kontakty z nim s¹ oceniane pozytywnie przez 95–100% badanych. 

Opinie negatywne 

Znacz¹co mniej pozytywnych ocen by³o tam, gdzie dotyczy³y one konkretnych 

problemów; 

– struktury oddzia³u; jakoœci wyposa¿enia: za ma³a iloœæ toalet, zagêszczenie 

pacjentów w oddziale i na salach (dostawki – ³ó¿ka polówki); 

– specyfika oddzia³u; uci¹¿liwoœci zwi¹zane z bardziej chorymi pacjentami 

(ha³as w nocy, agresja), pacjenci niepal¹cy s¹ nara¿eni na dym tytoniowy; 

– ¿ywienie (za ma³e porcie ¿ywnoœciowe i ma³o urozmaicone posi³ki; 

– personel; zbyt ma³e zainteresowanie lekarzy prowadz¹cych pacjentem, sporadyczne 

skargi na obs³ugê personelu pomocniczego (sanitariuszy), brak 

wsparcia ze strony okreœlonych osób, iloœci uzyskiwanych informacji. 

Oœrodek Mazowieckiej Regionalnej Sieci Szpitali Promuj¹cych Zdrowie 

Sieæ Szpitali Promuj¹cych Zdrowie tworz¹ szpitale, w których promocja zdrowia 

jest œciœle zwi¹zana ze wszystkimi dzia³aniami realizowanymi przez te szpitale 

dla poprawy i ochrony zdrowia osób objêtych ich opiek¹ zdrowotn¹. G³ównym 

zadaniem Szpitali Cz³onkowskich jest leczenie i to na mo¿liwie najwy¿szym 

i przyjaznym dla ich podopiecznych poziomie. Cele i zadania programów promocji 

zdrowia dotycz¹ i obejmuj¹ pacjentów i ich rodziny, personel szpitala oraz 

spo³ecznoœæ lokaln¹. Szpital promuj¹cy zdrowie realizuje swoje cele i zadania 

przede wszystkim poprzez dzia³ania profilaktyczne i edukacyjne. Szpital promuj¹cy 

zdrowie powinien staæ siê rzecznikiem promocji zdrowia na swoim terenie 

i dlatego jest zobowi¹zany wspó³pracowaæ z lokaln¹ administracj¹ samorz¹dow¹ 

i rz¹dow¹, organizacjami rz¹dowymi i samorz¹dowymi, instytucjami i innymi 

zak³adami opieki zdrowotnej (publicznymi i prywatnymi) oraz bezpoœrednio ze 

spo³ecznoœci¹ lokaln¹ w opracowywaniu i realizacji lokalnej polityki zdrowotnej. 

Mazowiecka Regionalna Sieæ Szpitali Promuj¹cych Zdrowie (MRS SzPZ) 

z Oœrodkiem Koordynacyjnym w Instytucie Psychiatrii i Neurologii jest stowarzyszeniem 

szpitali, które podejmuj¹ w zasiêgu swojego oddzia³ywania inicjatywê 

wdra¿ania celów i zadañ programu Œwiatowej Organizacji Zdrowia „Szpital 

Promuj¹cy Zdrowie” zgodnie z Deklaracj¹ Budapeszteñsk¹, Rekomendacjami 

Wiedeñskimi, Kart¹ Lublijañsk¹, a przede wszystkim z kart¹ Ottawsk¹ dotycz¹c¹ 

promocji zdrowia. Dzia³alnoœæ Sieci opiera siê na zaanga¿owaniu i aktywnoœci 

cz³onków Sieci. 

Przynale¿noœæ do Sieci jest dobrowolna i nie wymaga op³at cz³onkowskich. 

W chwili obecnej do MRS SzPZ nale¿y 26 szpitali z terenu województwa mazowieckiego.


189 

Cele priorytetowe Sieci to: 

– Konsolidacja prowadzonych przez szpitale, poradnie prac w dziedzinie promocji 

zdrowia i edukacji zdrowotnej na rzecz œrodowiska szpitalnego (pacjentów 

i ich rodzin, pracowników) oraz spo³ecznoœci lokalnych. 

– Propagowanie – zdrowego stylu ¿ycia. 

Zadania Sieci: 

1. Tworzenie, wdra¿anie programów regionalnych w zakresie promocji zdrowia, 

prewencji, profilaktyki w oparciu o potrzeby pacjentów, ich rodzin, 

pracowników szpitala oraz œrodowiska lokalnego, 

2. Wsparcie merytoryczne dla dzia³añ Regionalnych Oœrodków Promocji 

Zdrowia, 

3. Wspó³praca z innymi organizacjami w zakresie promocji zdrowia i edukacji 

zdrowotnej. 

4. Rozwiniêcie dzia³alnoœci naukowo-wydawniczej, naukowo-szkoleniowej 

(opracowywanie i wydawanie materia³ów edukacyjnych, organizowanie 

konferencji szkoleniowych). 

MRS SzPZ w roku 2005 dzia³alnoœci zrealizowa³a: 

I. Umacnia³a zachowania prozdrowotne wœród spo³ecznoœci lokalnej oraz pracowników 

szpitali poprzez koordynowanie, realizacjê programów profilaktycznych 

i edukacji zdrowotnej w szpitalach nale¿¹cych do Sieci, 

II. Promowa³a spo³eczno-ekonomiczny model zdrowia poprzez szeroko rozumian¹ 

edukacjê zdrowotn¹. 

III. W strategii dzia³añ: 

– u³atwi³a oraz zachêca³a szpitale cz³onkowskie do wspó³pracy, wymiany doœwiadczeñ 

oraz zainteresowañ, 

– rozszerzy³a komunikacjê pomiêdzy szpitalami, 

– stworzy³a zespo³y problemowe (grupy zadaniowe) o charakterze interdyscyplinarnym, 

– przeprowadzi³a dzia³alnoœæ edukacyjno-informacyjn¹ poprzez organizacjê, 

prowadzenie szkoleñ, warsztatów zespo³owych w celu wzbogacenia wiedzy 

oraz umiejêtnoœci praktycznych wœród przedstawicieli szpitali cz³onkowskich, 

– propagowa³a zdrowy styl ¿ycia, 

– nawi¹za³a czynn¹ wspó³pracê z liderami Zespo³ów ds. promocji zdrowia 

nale¿¹cych do Sieci. 

IV. W dzia³alnoœci naukowo-szkoleniowej, w Instytucie Psychiatrii i Neurologii 

w Warszawie, Wojewódzkim Szpitalu w Ciechanowie, Szpitalu Wolskim 

w Warszawie przeprowadzono szkolenia, warsztaty dla przedstawicieli szpitali 

cz³onkowskich na temat: 

– projektów budowy programów edukacyjnych, 

– metodologii i wdra¿ania programów promocji zdrowia, 

– tworzenia programów promocji zdrowia. 

Ponadto Mazowieckie Centrum Zdrowia Publicznego przeprowadzi³o szkolenie: 

Teoria i praktyka w zakresie edukacji i promocji zdrowia – marzec 2005.


– aktywny udzia³ przedstawicieli szpitali cz³onkowskich w 15 konferencjach 

krajowych. 

V. W ramach œwiadczeñ na rzecz œrodowiska lokalnego uczestniczono w 10 akcjach 

edukacyjno-profilaktycznych na terenie Warszawy. 

VI. Nawi¹zanie i kontynuowanie wspó³pracy z: 

– Zak³adem Psychologii i Promocji Zdrowia Psychicznego w IPiN, 

– Mazowieckim Centrum Promocji Zdrowia w Ciechanowie, 

– Fundacj¹ „Promocja Zdrowia” Centrum Onkologii – Instytut, 

– Mazowieckim Centrum Zdrowia Publicznego w Warszawie, 

– Komisj¹ ds. promocji zdrowia WOIPiP.

Tabl. 1. Personel zatrudniony w klinikach i oddzia³ach. Stan w dniu 31.12. 2005 r. 

Miejsce zatrudnienia 

w tym: 

w tym: 

Pielêgniarki 

Zatrudnieni Lekarze a 

ogó³em rezydenci 

zdrowia denci 

razem s³u¿ba rezy- 

nauk. 

b 

-bad. 

Psycholodzy 

Œrednia dzienna 

liczba 

leczonych na: 

1 

lekarza* 

1 pielêgniarkê* 

OGÓ£EM c 595 49 145 56 49 40 203 43 4,0 2,8 

I Klinika Psychiatryczna 106 14 27 6 14 7 34 8 4,3 3,4 

F-1 33 4 8 1 4 3 11 2 4,6 3,3 

F-2 38 9 14 2 9 3 12 1 2,5 3,0 

F-10 25 1 4 3 1 – 9 2 6,1 2,7 

Oddzia³ Dzienny Psychiatryczny 10 – 1 – – 1 2 3 18,4 9,2 

II Klinika Psychiatryczna 81 14 24 6 14 4 28 4 3,3 2,8 

F-4 42 9 14 3 9 2 14 1 2,0 2,0 

F-7 31 5 9 2 5 2 12 1 3,8 2,8 

Oddzia³ Dzienny Psychiatryczny 8 – 1 1 – – 2 2 17,1 8,6 

III Klinika Psychiatryczna 102 12 28 10 12 6 33 5 4,0 3,4 

F-5 35 5 9 2 5 2 12 1 3,9 2,9 

F-6 35 5 12 5 5 2 11 1 2,9 3,1 

F-9 24 2 5 2 2 1 8 2 4,7 3,0 

Oddzia³ Dzienny Psychiatryczny 8 – 2 1 – 1 2 1 9,6 9,6 

Zespó³ Leczenia Domowego 14 – 4 3 – 1 3 4 – – 

I 7 – 2 2 – – 1 2 – – 

II 7 – 2 1 – 1 2 2 – – 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 61 – 7 4 – 3 21 8 5,4 1,8 

Oddzia³ Leczenia Alkoholowych Zespo³ów 

Abstynencyjnych (OLAZA F3B) 

17 – 3 2 – 1 7 1 3,8 1,6 

Oddzia³ Detoksykacyjny dla Osób Uzale¿nionych 

od Substancji Psychoaktywnych (DETOX) 

15 – 2 – – 2 7 – 3,3 0,9 


191

Miejsce zatrudnienia 

w tym: 

w tym: 

Pielêgniarki 

Zatrudnieni Lekarze a 

ogó³em rezydenci 

zdrowia denci 

razem s³u¿ba rezy- 

nauk. 

b 

-bad. 

Oœrodek Terapii i Uzale¿nieñ (OTU) 19 – 2 2 – – 6 2 5,8 1,9 

OTU – ca³odobowy 19 – 2 2 – – 6 2 5,8 1,9 

OTU – dzienny – – – – – – – – – – 

Oœrodek Terapeutyczny „Goplañska” 10 – – – – – 1 5 – – 

Klinika Nerwic 29 – 9 4 – 5 5 6 4,5 8,1 

Oddzia³ Ca³odobowy 23 – 7 3 – 4 3 4 4,1 9,5 

Oddzia³ Dzienny 6 – 2 1 – 1 2 2 6,3 6,3 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 27 – 5 2 – 3 10 3 4,8 2,4 

Oddzia³ Farmakoterapii 15 – 2 2 – – 7 1 8,8 2,5 

I Klinika Neurologiczna 49 5 13 3 5 5 22 1 2,5 1,5 

II Klinika Neurologiczna 51 3 16 8 3 5 19 – 2,2 1,8 

Oddzia³ Ca³odobowy Rehabilitacji Neurologicznej 39 1 7 5 1 1 19 – 5,5 2,0 

Oddzia³ Dzienny Kliniki Rehabilitacji 

Psychiatrycznej 

11 – 3 3 – – 2 3 9,8 14,7 

Oddzia³ Strzy¿yna 10 – – – – – – – – – 

IV Klinika Psychiatryczna (Szpital Bielañski) 41 7 15 4 7 4 14 4 2,2 2,4 

Oddzia³ Dzienny Psychiatr. Szp. Bielañskiego 11 – 2 2 – – 2 2 10,7 10,7 

Klinika Psychiatrii S¹dowej 6 – 3 – – 3 – 2 – – 

a Lekarze zatrudnieni w pe³nym wymiarze godzin (bez sta¿ystów). 

b Pielêgniarki o pe³nych kwalifikacjach oraz asystentki pielêgniarskie zatrudnione w pe³nym wymiarze godzin. 

c Bez zatrudnionych w IV Klinice Psychiatrycznej i Klinice Psychiatrii S¹dowej. 

* Œrednie dzienne liczono bez Zespo³u Leczenia Domowego i Oœrodka Terapeutycznego „Goplañska”. 

ród³o: Informacja z Dzia³u Spraw Pracowniczych IPiN. 

Psycholodzy 

c.d. tabl. 1 

Œrednia dzienna 

liczba 

leczonych na: 

1 

lekarza* 

1 pielêgniarkê* 



193 

Tabl. 2. £ó¿ka i miejsca w klinikach i oddzia³ach. Stan w dniu 31.12.2005 r. 

Klinika, oddzia³ 

£ó¿ka 

etatowe rzeczywiste 

Œredni stan 

dzienny 

chorych 

Wykorzystanie 

³ó¿ek/miejsc 

w % 

ODDZIA£Y CA£ODOBOWE a, c 419 497 455,6 91,7 

I Klinika Psychiatryczna 78 95 96,5 101,6 

F-1 25 35 36,6 104,6 

F-2 28 35 35,4 101,1 

F-10 25 25 24,5 98,0 

II Klinika Psychiatryczna 55 65 61,7 94,9 

F-4 25 30 27,9 93,0 

F-7 30 35 33,8 96,6 

III Klinika Psychiatryczna 75 95 93,3 98,2 

F-5 25 35 35,3 100,9 

F-6 25 35 34,4 98,3 

F-9 25 25 23,7 94,8 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 34 37 29,6 80,0 

OLAZA F3B 15 16 11,5 71,9 

DETOX 6 6 6,6 110,0 

OTU 13 15 11,6 77,3 

Klinika Nerwic 28 32 28,4 88,8 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 22 28 23,9 85,4 

Oddzia³ Farmakoterapii 10 19 17,5 92,1 

I Klinika Neurologiczna 39 43 31,9 74,2 

II Klinika Neurologiczna 38 43 34,6 80,5 

Oddzia³ Rehabilitacji Neurologicznej 40 40 38,2 95,5 

Oddzia³ Strzy¿yna 30 30 16,5 55,0 

ODDZIA£Y DZIENNE b 110 104,3 94,8 

Psychiatryczny I Kl. Psych. 18 18,4 102,2 

Psychiatryczny II Kl. Psych. 18 17,1 95,0 

Psychiatryczny III Kl. Psych. 18 19,1 106,1 

OTU 12 7,9 65,8 

Kliniki Rehabilitacji Psychiatrycznej 30 29,3 97,7 

Oddzia³ Nerwic 14 12,5 89,3 

IV Klinika Psychiatryczna 

(Szpital Bielañski) 

27 27 32,9 121,9 

Oddzia³ Dzienny Psychiatryczny 

Szp. Bielañskiego 

22 22 21,3 9 6,8 

a 

b 

c 

£ó¿ka 

Miejsca 

Bez IV Kliniki Psychiatrycznej i Oddzia³u w Strzy¿ynie

Tabl. 3. Ruch chorych (³¹cznie z ruchem miêdzyoddzia³owym) wed³ug klinik i oddzia³ów w 2005 r. 

OGÓ£EM 


Stan 

w dniu 

1.01. 

ogó³em 

Przyjêci na oddzia³ 

z 

zewn¹trz 

z innego 

oddz. 

Wypisani i przeniesieni 

2004 422 7836 7609 227 7607 7380 227 182 8258 469 195 524 

2005 469 8448 8292 156 8263 8107 156 157 8917 497 199 001 

ODDZIA£Y CA£ODOBOWE b 374 7241 7085 156 7065 6909 156 157 7615 393 166 297 

I Klinika Psychiatryczna 85 943 880 63 932 869 63 2 1028 94 35 230 

F-1 26 347 336 11 341 328 13 1 373 31 13 376 

F-2 33 388 378 10 381 367 14 1 421 39 12 921 

F-10 26 208 166 42 210 174 36 0 234 24 8 933 

II Klinika Psychiatryczna 59 510 506 4 510 508 2 5 569 54 22 524 

F-4 24 236 235 1 233 233 0 4 260 23 10 177 

F-7 35 274 271 3 277 275 2 1 309 31 12 347 

III Klinika Psychiatryczna 86 1014 940 74 1003 930 73 2 1100 95 34 056 

F-5 35 378 373 5 376 342 34 1 413 36 12 877 

F-6 27 418 406 12 409 386 23 1 445 35 12 540 

F-9 24 218 161 57 218 202 16 0 242 24 8 639 

Zespó³ Profilaktyki i Leczenia Uzale¿nieñ 25 944 944 0 942 941 1 1 969 26 10 814 

OLAZA F3B 11 510 510 0 509 508 1 1 521 11 4 181 

DETOX 7 250 250 0 252 252 0 0 257 5 2 396 

OTU 7 184 184 0 181 181 0 0 191 10 4 237 

Klinika Nerwic 0 184 171 13 184 171 13 0 184 0 10 362 

Klinika Psychiatrii Dzieci i M³odzie¿y 22 229 229 0 226 226 0 0 251 25 8 718 

Oddzia³ Farmakoterapii 18 116 114 2 117 113 4 0 134 17 6 382 

I Klinika Neurologiczna 17 1317 1317 0 1254 1254 0 57 1334 23 11 637 

II Klinika Neurologiczna 26 1528 1528 0 1430 1430 0 89 1554 35 12 615 

ogó³em 

Zmarli Leczeni 

Stan 

w dniu 

31.12. 

wypisani 

przeniesieni 

Osobodni 

leczenia 



Stan 

w dniu 

1.01. 

ogó³em 

Przyjêci na oddzia³ 

z 

zewn¹trz 

z innego 

oddz. 

Wypisani i przeniesieni 

c.d. tabl. 3 

Oddzia³ Rehabilitacji Neurologicznej 36 456 456 0 467 467 0 1 492 24 13 959 

Oddzia³ Strzy¿yna 0 583 583 0 583 583 0 0 583 0 6 034 

ODDZIA£Y DZIENNE 95 624 624 0 615 615 0 0 719 104 26 670 

Psychiatryczny I Kl. Psych. 19 97 97 0 97 97 0 0 116 19 4 629 

Psychiatryczny II Kl. Psych. 16 70 70 0 73 73 0 0 86 13 4 286 

Psychiatryczny III Kl. Psych. 17 110 110 0 105 105 0 0 127 22 4 805 

OTU 25 131 131 0 128 128 0 0 156 28 7 345 

Kl. Rehabilitacji Psychiatr. 13 72 72 0 72 72 0 0 85 13 3 142 

Oddzia³ Nerwic 5 144 144 0 140 140 0 0 149 9 2 463 

IV Klinika Psychiatryczna 

(Szpital Bielañski) 

26 370 362 8 367 367 0 2 396 27 11 999 

Oddz. Dzienny Psychiatryczny 

Szpitala Bielañskiego 

26 64 64 0 67 67 0 0 90 23 5 385 

ogó³em 

Zmarli Leczeni 

Stan 

w dniu 

31.12. 

wypisani 

przeniesieni 

Osobodni 

leczenia 


a Bez IV Kliniki Psychiatrycznej 

b Bez IV Kliniki Psychiatrycznej i Oddzia³u w Strzy¿ynie 

Oddzia³y dzienne by³y czynne w 2005 r. 251 dni, z wyj¹tkiem Oddz. Dz. I Kl. Psych. – 252 dni, 

Oddz. Dz. OTU – 311 dni, Oddz. Dz. Szp. Bielañskiego – 253 dni 

ród³o: Dzienniki ruchu chorych oddzia³u – form.Mz/Szp-3. 

195


Lista prac opublikowanych w roku 2005 

197 

LISTA PRAC OPUBLIKOWANYCH W ROKU 2005 

A) W FORMIE PE£NEJ PRACY: 

a) w formie pe³nej pracy w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej 

1. AIT-DAOUD N., WIESBECK GA., BIEÑKOWSKI P., LI MD., PFUTZER RH., 

SINGER MV., LESCH OM., JOHNSON BA. (2005) Comorbid alcohol and 

nicotine dependence: from the biomolecular basis to clinical consequences, 

Alcoholism – Clinical and Experimental Research; 29: 1541–1549. 

2. BARAN-FURGA H., CHMIELEWSKA K., BOGUCKA-BONIKOWSKA A., 

HABRAT B., KOSTOWSKI W., BIEÑKOWSKI P. (2005) Self-reported effects of 

methadone on cigarette smoking in methadone-maintained subjects, Substance 

Use & Misuse; 40: 1103–1111. 

3. BEDNARSKA-MAKARUK M., RODO M., MARKUSZEWSKI C., ROZENFELD A., 

ŒWIDERSKA M., HABRAT B., WEHR H. (2005) Polymorphism of apolipoprotein 

E and angiotensin-converting enzyme genes and carotid atherosclerosis in 

heavy drinkers, Alcohol and Alcoholism; 40: 274–282. 

4. BEMBENEK A., KOCIUBA L. (2005) Seasonality of birth in schizophrenia 

patients in Poland, Schizophrenia Research; 75, (2–3): 447–8. 

5. CHERPITEL C.J., YE Y., BOND J., BORGES G., CREMONTE M.., MARAIS S., 

POZNYAK V., SOVINOVA H., MOSKALEWICZ J., ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) 

Cross-National Performance of the RAPS4/QF for Tolerance and Heavy Drinking: 

Data from 13 countries, Journal of Studies on Alcohol; 66, 3: 428–432. 

6. CHERPITEL C.J., YE Y., MOSKALEWICZ J., ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) 

Screening for Alcohol Problems in Two Emergency Services Samples in 

Poland: Comparison of the RAPS4, CAGE and AUDIT, Drug and Alcohol 

Dependence; 80: 201–207. 

7. CZ£ONKOWSKA A., CIESIELSKA A., GROMADZKA G., KURKOWSKA- 

-JASTRZÊBSKA I. (2005) Estrogen and cytokines production – the possible 

cause of gender differences in neurological diseases, Current Pharmaceutical 

Design; 11: 1017–1030. 

8. CZ£ONKOWSKA A., TARNACKA B., LITWIN T., GAJDA J., RODO M. (2005) 

Wilson’s disease – cause of mortality in 164 patients during 1992–2003 observation 

period, Journal of Neurology; 252, (6): 698–703. 

9. FISZER-SZAFARZ B., CZARTORYSKA B., TYLKI-SZYMAÑSKA A. (2005) 

Serum hyaluronidase aberrations in metabolic and morphogenetic disorders, 

Glycoconjugate Journal; 22: 395–400. 

10. GROMADZKA G., BARAÑSKA-GIERUSZCZAK A., CIESIELSKA A., SARZYÑ- 

SKA-D£UGOSZ I., CZ£ONKOWSKA A. (2005) APOE genotype and serum


cholesterol in predicting risk for early death from ischemic stroke in men and 

women, Cerebrovascular Diseases; 20: 291–298. 

11. GROMADZKA G., SCHMIDT H., GENSCHEL J., BOCHOW B., RODO M., TAR- 

NACKA B., LITWIN T., CHABIK G., CZ£ONKOWSKA A. (2005) P.H1069Q 

mutation in ATP7B and biochemical parameters of copper metabolism and 

clinical manifestation of Wilson’s disease, Movement Disorders; 20, 10: 1–4. 

12. GROMADZKA G., SCHMIDT H.H., GENSCHEL J., BOCHOW B., RODO M., 

TARNACKA B., LITWIN T., CHABIK G., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Frameshift 

and nonsense mutations in the gene for ATPase7B are associated with severe 

impairment of copper metabolism and with an early clinical manifestation of 

Wilson’s disease, Clinical Genetics; 68: 524–532. 

13. JERNAJCZYK W., SOBAÑSKA A., CZERWOSZ L., SZATKOWSKA E. (2005) 

The influence of age and tender on the latency of eye movement in the healthy 

humans, Journal of Physiology and Pharmacology; 56, suppl. 4: 93–97. 

14. KLOSKA A., BOHDANOWICZ J., KONOPA G., TYLKI-SZYMAÑSKA A., 

JAKÓBKIEWICZ-BANECKA J., CZARTORYSKA B., LIBEREK A., WÊGRZYN A., 

WÊGRZYN G. (2005) Changes in hair morphology of mucopolysaccharidosis I 

patients treated with recombinant human a-l-iduronidase (laronidase, Aldurazyme), 

American Journal of Medical Genetics; 139A, 9999; 1–5. 

15. KORKOSZ A., TARACHA E., P£A NIK A., WRÓBEL E., KOSTOWSKI W., 

BIEÑKOWSKI P. (2005) Extended blockade of the discriminative stimulus 

effects of nicotine with low doses of ethanol, European Journal of Pharmacology; 

512: 165–172. 

16. KOROŒ E., BIEÑKOWSKI P., KOSTOWSKI W. (2005) Effects of 5,7-dihydroxytryptamine 

lesion of the dorsal raphe nucleus on ethanol discrimination in 

the rat, Alcohol; 36: 107–115. 

17. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., BA£KOWIEC-ISKRA E., JONIEC I., LIT- 

WIN T., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Immunization with 

myelin oligodendrocyte glycoprotein and complete freund adjuvant partially 

protects dopaminergic neurons from 1-methyl-4-phenyl-1236-tetrahydropyridine-induced 

damage in mouse model of Parkinson’s disease, Neuroscience; 

131: 247–254. 

18. LEWANDOWSKA E., WIERZBA-BOBROWICZ T., WAGNER T., BOGUS£AW- 

SKA R., RUDNICKA A., LESZCZYÑSKA A., PASENNIK E., LECHOWICZ W., 

STÊPIEÑ T., KURAN W. (2005) Sneddon’s syndrome as a disorder of small 

arteries with endothelial cell proliferation: ultrastructural and neuroimaging 

study, Folia Neuropathologica; 43, 4: 345–354. 

19. £¥TKA M., KOZIK A., JERNAJCZYK J., WEST B.J., JERNAJCZYK W. (2005) 

Wavelet mapping of sleep spindles in young patients with epilepsy, Journal of 

Physiology and Pharmacology; 56, suppl 4: 15–20. 

20. £UGOWSKA A., AMARAL O., BERGER J., BERNA L., BOSSHARD NU., CHA- 

BAS A., FENSOM A., GIESELMANN V., GOROVENKO NG., LISSENS W., 

MANSSON JE., MARCAO A., MICHELAKAKIS H., BERNHEIMER H., OL’KHO- 

VYCH NV., REGIS S., SINKE R., TYLKI-SZYMAÑSKA A., CZARTORYSKA B.


199 

(2005) Mutations c. 459 + 1G>A and p. P426L in the ARSA gene: Prevalence 

in metachromatic leukodystrophy patients from European countries, Molecular 

Genetics and Metabolism; 86: 353–359. 

21. £UGOWSKA A., BERGER J., TYLKI-SZYMAÑSKA A., LÕSCHL B., MOLZER B., 

ZOBEL M., CZARTORYSKA B. (2005) Molecular and phenotypic characteristics 

of metachromatic leukodystrophy patients from Poland, Clinical Genetics; 68: 

48–54. 

22. MARSON A., JAKOBY A., JOHNSON A., KIM L., CHADWICK D., MEDICAL 

RESEARCH COUNCIL MESS STUDY GROUP (CZ£ONKOWSKA A., MEN- 

DEL T., MILEWSKA D.) (2005) Immediate versus deferred antiepileptic drug 

treatment for early epilepsy and single seizures: a randomized controlled trial, 

Lancet; 365: 2007–2013. 

23. METZGER S., BAUER P., TOMIUK J., LACCONE F., DIDONATO S., GELLERA C., 

SOLIVERI P., LANGE HW., WEIRICH-SCHWAIGER H., WENNING GK., 

MELEGH B., HAVASI V., BALIKO L.,WIECZOREK S., ARNING L., ZAREMBA J., 

SULEK A., HOFFMAN-ZACHARSKA D., BASAK AN., EROSY N., ZIDOVSKA J., 

KEBRDLOVA V., PANDOLFO M., RIBAI P., KADASI L., KVASNICOVA M., 

WEBER BH., KREUZ F., DOSE M., STUHRMANN M., RIESS O. (2005) The 

S18Y polymorphism in the UCHL1 gene is a genetic modifier in Huntington’s 

disease, Neurogenetics; Dec 21: 1–4. 

24. NIEWADA M., KOBAYASHI A., SANDERCOCK P.A.G., KAMIÑSKI B., CZ£ON- 

KOWSKA A., on behalf of the International Stroke Trial Collaborative Group 

(2005) Influence of gender on baseline features and clinical outcomes among 

17, 370 patients with confirmed ischaemic stroke in the international stroke 

trial, Neuroepidemiology; 24: 123–128. 

25. ORLEWSKA E., MIERZEJEWSKI P., ZABORSKI J., KRUSZEWSKA J., WICHA W., 

FRYZE W., DROZDOWSKI W., SKIBICKA I., MIROWSKA-GUZEL D., CZ£ON- 

KOWSKI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) A prospective study of the financial 

costs of multiple sclerosis at different stages of the disease, European Journal 

of Neurology; 12: 31–39. 

26. PALASIK W., FISZER U., LECHOWICZ W., CZARTORYSKA B., KRZESIEWICZ M., 

£UGOWSKA A. (2005) Assessment of Relations between Clinical Outcome of 

Ischemic Stroke and Activity of Inflammatory Processes in the Acute Phase Based 

on Examination of Selected Parametres, European Neurology; 53: 188–193. 

27. PIETRASZEK M., SUKHANOV I., MACIEJAK P., SZYNDLER J., GRAVIUS A., 

WIS£OWSKA A., P£A NIK A., BESPALOV A.Y., DANYSZ W. (2005) Anxiolytic-like 

effects of mGlu5 receptor antagonists in rats, European Journal of 

Pharmacology; 514: 25–34. 

28. RYAN P., HILL R., ANCZEWSKA M., HARDY P., KUREK A., NIELSON K., TUR- 

NER C., THE OSCAR GROUP (2005) Team-based occupational stress reduction: 

a European overview from the perspective of the OSCAR project, International 

Review of Psychiatry; 17, (5): 401–408. 

29. SANAK M., ZELEK-MOLIK A., NALEPA I., WÊGRZYN J., WCIÓRKA J. 

(2005) The dopamine D4 receptor VNTR in Polish schizophrenia patients, 

Schizophrenia Research; 73 (1): 129–31.


30. SCHMIDT-SIDOR B., SZYMAÑSKA K., LEWANDOWSKA E., MIERZEWSKA H., 

WIERZBA-BOBROWICZ T., PASENNIK E., STÊPIEÑ T. (2005) Infantile mitochondrial 

leucodystrophy – a case report, Folia Neuropathologica; 43, 3: 

186–190. 

31. SIENKIEWICZ-JAROSZ H., SCIÑSKA A., KURAN W., RYGLEWICZ D., 

ROGOWSKI A., WRÓBEL E., KORKOSZ A., KUKWA A., KOSTOWSKI W., 

BIEÑKOWSKI P. (2005) Taste responses in patients with Parkinson’s disease, 

Journal of Neurology Neurosurgery and Psychiatry; 76 (1): 40–46. 

32. S£AWEK J., DEREJKO M., LASS P. (2005) Factors affecting the quality of life 

of patients with idiopathic Parkinson’s disease – a cross-sectional study in an 

outpatient clinic attendees, Parkinsonism & Related Disorders; 11: 465–468. 

33. SZYNDLER J., WIERZBA-BOBROWICZ T., SKÓRZEWSKA A., MACIEJAK P., 

WALKOWIAK J., LECHOWICZ W., TURZYÑSKA D., BIDZIÑSKI A., P£A NIK A. 

(2005) Behavioral, biochemical and histological studies in a model of pilocarpine 

– induced spontaneous recurrent seizures, Pharmacology Biochemistry 

and Behavior; 81: 15–23. 

34. TARACHA E., HABRAT B., CHMIELEWSKA K., BARAN-FURGA H. (2005) 

Excretion profile of opiates in dependent patients in relation to route of administration 

and type of drug measured in urine with immunoassay, Journal of 

Analytical Toxicology; 29: 15–22. 

35. WALTER U., KRÓLIKOWSKI K., TARNACKA B., BENECKE R., CZ£ONKOW- 

SKA A., DRESSLER D. (2005) Sonographic detection of basal ganglia lesions in 

asymptomatic and symptomatic Wilson’s disease, Neurology; 64: 1726–1732. 

36. WIERZBA-BOBROWICZ T., LEWANDOWSKA E., LECHOWICZ W., STÊPIEÑ T., 

PASENNIK E. (2005) Quantitative analysis of activated microglia, ramified and 

damage of processes on the frontal and temporal lobes of chronic schizophrenics, 

Folia Neuropathologica; 43, 2: 81–89. 

37. WIS£OWSKA-STANEK A., ZIENOWICZ M., LEHNER M., TARACHA E., 

BIDZIÑSKI A., MACIEJAK P., SKÓRZEWSKA A., SZYNDLER J., P£A NIK A. 

(2005) Buspirone attenuates conditional fear-induced c-Fos expression in the 

rat hippocampus. Neuroscience Letters; 389: 115–120. 

38. WOJTYNIAK B., MOSKALEWICZ J., STOKWISZEWSKI J., RABCZENKO D. 

(2005) Gender-specific Mortality Associated with Alcohol Consumption in 

Poland in Transition. Addiction; 100: 1779–1789. 

39. WRÓBEL E., SKROK-WOLSKA D., ZIÓ£KOWSKI M., KORKOSZ A., HABRAT B., 

WORONOWICZ B., KUKWA A., KOSTOWSKI W., BIEÑKOWSKI P., SCIÑSKA A. 

(2005) Taste responses to monosodium glutamate after alcohol exposure, 

Alcohol and Alcoholism; 40, 2: 106–111. 

40. ZALEWSKA-KASZUBSKA J., ÆWIEK W., DYR W., CZARNECKA E. (2005) 

Changes in the beta-endorphin plasma level after repeated treatment with 

acamprosate in rats selectively bred for high and low alcohol preference, Neuroscience 

Letters; 388: 45–48. 

41. ZAREMBA J., MIERZEWSKA H., £YSIAK Z., KRAMER P., OZELIUS L.J., 

BRASHEAR A. (2004) Rapid-Onset Dystonia-Parkinsonism: A Fourth Family


201 

Consistent With Linkage to Chromosome 19q13, Movement Disorders; 19, 

(12), 1506–1510 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

42. ZIENOWICZ M., WIS£OWSKA A., LEHNER M., TARACHA E., SKÓRZEWSKA A., 

MACIEJAK P., P£A NIK A. (2005) The effect of fluoxetine in a model of 

chemically induced seizures – behavioral and immunocytochemical study. 

Neuroscience Letters; 373: 226–231. 

b) w formie pe³nej pracy w innych czasopismach zagranicznych recenzowanych 

1. SÊK H., MROZIAK B. (2005) Annual Report for Poland 2004–2005. Website 

of the European Health Psychology Society, National Delegates’ Reports, 

www.ehps.net 

2. SZAFRAÑSKI T., JAREMA M. (2005) How to recognize depression better in 

general clinical practice, WPA Bull. Depr.; 10: 7–10. 

3. WÊGRZYN G., KURLENDA J., LIBEREK A., TYLKI-SZYMAÑSKA A., CZARTO- 

RYSKA B., PIOTROWSKA E., JAKÓBKIEWICZ-BANECKA J., WÊGRZYN A. 

(2005) Atypical microbial infections of digestive tract may contribute to diarrhea 

in mucopolysaccharidosis patients: a MPS I case study, BMC Pediatrics; 5, 9. 

4. ZA£USKA M., SUCHECKA D., TRACZEWSKA Z., PASZKO J. (2005) Implementation 

of social services for the chronically mentally ill in a Polish mental 

health district: consequences for service use and costs, The Journal of Mental 

Health Policy and Economics; 8, (1): 37–44. 

c) w formie pe³nej pracy w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych na listach 

og³oszonych przez MNiI 

1. ALEKSANDROWICZ J.W., KLASA K., ROMEJKO-BOROWIEC A., SIMON W., 

SIWIAK-KOBAYASHI M., SOBAÑSKI J.A. (2005) Internetowy kurs podstaw 

psychoterapii (Septimus) w ocenie studentów i prowadz¹cych, Psychoterapia; 

2 (133): 85–94. 

2. ANAND J.S., CHODOROWSKI Z., HABRAT B. (2005) Recreational amitriptyline 

abuse, Przegl¹d Lekarski; 62: 397–398. 

3. ANCZEWSKA M, ŒWITAJ P, ROSZCZYÑSKA J. (2005) Wypalenie zawodowe, 

Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (2): 67–77. 

4. ANTCZAK J., JERNAJCZYK W., WICHNIAK A., POKORSKI M. (2005) Obturacyjny 

bezdech senny u osób w podesz³ym wieku, Gerontologia Polska; 13: 

14–18. 

5. BA£KOWIEC-ISKRA E., KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I. (2005) Wzajemne 

oddzia³ywanie uk³adów odpornoœciowego i dopaminergicznego, Farmakoterapia 

w Psychiatrii i Neurologii; 1: 51–60. 

6. BA£KOWIEC-ISKRA E., KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., CZ£ONKOWSKA A., 

CZ£ONKOWSKI A. (2005) Wp³yw reakcji autoimmunologicznej na procesy 

regeneracji w oœrodkowym uk³adzie nerwowym, Farmakoterapia w Psychiatrii 

i Neurologii; 21: 61–70.


7. BEMBENEK A. (2005) Czy ekspozycja p³odu na infekcje grypy mo¿e zwiêkszaæ 

ryzyko zachorowania na schizofreniê w ¿yciu doros³ym? Psychiatria Polska; 

39 (2), 271–83. 

8. BEMBENEK A. (2005) Sezonowoœæ urodzeñ pacjentów ze schizofreni¹. Przegl¹d 

badañ, Psychiatria Polska; 39 (2): 259–270. 

9. B£ACHUT D., BYKAS-STRÊKOWSKA M., TARACHA E., SZUKALSKI B. 

(2004) Application of gas-chromatography/mass spectrometry (GC/MS) to the 

analysis of benzodiazepines, Problems of Forensic Science; 59: 5–37 (praca 

ukaza³a siê w 2005 r.) 

10. BOBROWSKI J.K., CZABA£A J.C., BRYKCZYÑSKA C. (2005) Zachowania 

ryzykowne jako wymiar oceny stanu zdrowia psychicznego m³odzie¿y, Postêpy 

Psychiatrii i Neurologii; 14 (4): 285–292. 

11. BOBROWSKI K. (2005) U¿ywanie substancji psychoaktywnych i inne zachowania 

problemowe m³odzie¿y gimnazjalnej. Zmiany pomiêdzy 14. a 16. rokiem 

¿ycia, Alkoholizm i Narkomania; 18, 1/2: 27–38. 

12. BOBROWSKI K., KOCOÑ K., PISARSKA A. (2005) Efekty dwuletniego programu 

profilaktyki alkoholowej, Alkoholizm i Narkomania; 18, 3: 25–41. 

13. BOGUS£AWSKA R., KULCZYCKI J. (2005) Neuroobrazowanie a obraz kliniczny 

w stwardnieniu rozsianym, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, 

(3): 541–547. 

14. BOGUSZEWSKA L., S£UPCZYÑSKA-KOSSOBUDZKA E., SZIRKOWIEC W. 

(2005) Dynamika hospitalizacji osób z zaburzeniami od¿ywiania w latach 

1997–2002, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14, (3): 183–188. 

15. BOGUSZEWSKA L., SZIRKOWIEC W., S£UPCZYÑSKA-KOSSOBUDZKA E. 

(2005) Dynamika hospitalizacji osób z zaburzeniami afektywnymi w latach 

1997–2001, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (2): 99–106. 

16. BORZYM A. (2005) Memantyna – nowa strategia terapeutyczna w otêpieniach, 

Gabinet Prywatny; 3, 136: 26–30. 

17. BRONOWSKI P, ZA£USKA M. (2005) Wsparcie spo³eczne pacjentów przewlekle 

chorych psychicznie, Psychiatria Polska; 39 (2), 345–56. 

18. CZABA£A C.J., BRYKCZYÑSKA C., BOBROWSKI K., OSTASZEWSKI K. (2005) 

Problemy zdrowia psychicznego w populacji gimnazjalistów warszawskich, 

Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (1): 1–9. 

19. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Osi¹gniêcia w zakresie udaru mózgu, Medycyna 

po Dyplomie; suppl. 17: 5–11. 

20. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Postêpy w neurologii w 2004 r., Medycyna Praktyczna; 

3, 237–250. 

21. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Rola statyn w profilaktyce udaru mózgu, Farmakoterapia 


22. CZ£ONKOWSKA A., KOBAYASHI A., DOW¯ENKO A. (2005) Neurologia 

Interwencyjna, Kardiologia po Dyplomie; 3: 40–46. 

23. CZ£ONKOWSKA A., MIROWSKA-GUZEL D. (2005) Koszty stwardnienia rozsianego, 

Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 3: 235. 

24. CZ£ONKOWSKA A., NIEWADA M. (2005) Ostra faza udaru, Medycyna po 

Dyplomie; suppl. 21: 48–52.


203 

25. CZ£ONKOWSKA A., NIEWADA M. (2005) Profilaktyka udaru – nie tylko leki 

przeciwp³ytkowe, Terapia; 7–8: 73–78. 

26. DARDA-LEDZION L., ZABORSKI J., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Zaburzenia 

czynnoœci dolnych dróg moczowych u chorych ze stwardnieniem rozsianym, 

Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 3: 259–266. 

27. D¥BROWSKA K., ¯ULEWSKA J. (2005) Przegl¹d literatury dotycz¹cej relacji 

pomiêdzy dostêpnoœci¹ alkoholu a problemami zdrowotnymi i spo³ecznymi 

(w druku), Alkoholizm i Narkomania; 18 (4): 25–39. 

28. D¥BROWSKI S. (2005) Rozwój koncepcji regionalnych oœrodków psychiatrii 

s¹dowej (ROPS), Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (3): 239–242. 

29. D¥BROWSKI S., BRODNIAK W.A., WELBEL S. (2005) Ocena przestrzegania 

przepisów o zgodzie na leczenie w szpitalu psychiatrycznym, Psychiatria Polska; 

39 (1): 139–150. 

30. D¥BROWSKI S., BRODNIAK W.A., WELBEL S. (2005) Przestrzeganie zaleceñ 

lekarza przez pacjentów przyjêtych za zgod¹ do szpitala psychiatrycznego, 

Psychiatria Polska, 39; (1): 125–137. 

31. DEREJKO M., NIEWIADOMSKA M., RAKOWICZ M. (2005) Przezczaszkowa 

stymulacja magnetyczna w diagnostyce i terapii choroby Parkinsona, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39: 389–396. 

32. D£UGOÑ U. (2005) Depresja u osób w podesz³ym wieku, Essentia Medica; 

9: 52–56. 

33. DYR. W. (2005) Teratogenne dzia³anie alkoholu. Alkoholizm i Narkomania; 

18, 1–2: 19–25. 

34. DYR. W. (2005) Wp³yw stresu na picie alkoholu. Alkoholizm i Narkomania; 

18, 1–2: 11–18. 

35. ENGEL L. (2005) Psychoterapia pacjenta z tendencjami homoseksualnymi 

leczonego z powodu zaburzeñ lêkowych. Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14, 

suppl. 1/20: 127–131. 

36. FORNAL S. (2005) Stymulacja magnetyczna jako metoda leczenia depresji, 

Terapia; 13, 11 (172): 56–59. 

37. GALIÑSKA, E.. ARANOWSKA E. (2005) Metodologiczne podstawy analizy 

stylu komunikacji muzycznej, Przegl¹d Psychologiczny; 4 (47): 327–344. 

38. HAJDUKIEWICZ D. (2005) Struktura opinii s¹dowo-psychiatrycznych w sprawach 

karnych i cywilnych, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (3): 243–250. 

39. HAJDUKIEWICZ D. (2005) Unormowania prawne usprawiedliwiania niestawiennictwa 

na wezwanie organu procesowego, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 

14 (3): 251–255. 

40. HAJDUKIEWICZ D. (2004) Opinia bieg³ego – jej formy cechy i rodzaje, 

Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 13 (4): 369–376 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

41. HAJDUKIEWICZ D. (2004) Rola, prawa i obowi¹zki bieg³ego psychiatry 

w postêpowaniu karnym cywilnym, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 13 (4): 

377–384 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

42. HAMELA-OLKOWSKA A., DANGEL J., CZAJKOWSKI K., ROSZKOWSKI T., 

GARWOLIÑSKI J., PAW£OWSKA B., ZAREMBA J., KORNACKA M.K.,


DANGEL T. (2005) Diagnostyka ultrasonograficzna oraz metody postêpowania 

w przypadkach rozpoznania zespo³u Edwardsa u p³odu – analiza retrospektywna, 

Standardy Medyczne; 7, 24: 126–130. 

43. HAUSMANOWA-PETRUSEWICZ I., SULEK A. (2005) Dystrofia miotoniczna, 

Aktualnoœci Neurologiczne; 2 (5): 109–111. 

44. HERCZYÑSKA G. (2005) Biogramy psychiatrów polskich: Bronis³aw Taczanowski 

(1840–1912); Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (3): I–III. 

45. HERCZYÑSKA G. (2005) Biogramy psychiatrów polskich: W³adys³aw Sterling 

(1877–1943); Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (1): II–VI. 

46. HERCZYÑSKA G., CZABA£A CZ., NAMYS£OWSKA I. (2005) Podj¹æ wyzwania, 

szukaæ rozwi¹zañ – zdrowie psychiczne w centrum uwagi rz¹dów pañstw 

europejskich, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (3): 259–266. 

47. HERCZYÑSKI R., HERCZYÑSKA G. (2005) Psychiatria i neurologia w Polsce 

u progu okresu stalinowskiego, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (4): I–VI. 

48. HOLKA-POKORSKA J. (2005) Dehydroepiandosteron w leczeniu depresji, 

Wiadomoœci Psychiatryczne; 8 (3): 149–155. 

49. JAREMA M. (2005) Kompleksowe postêpowanie terapeutyczne w pierwszym 

epizodzie schizofrenii, Wiadomoœci Psychiatryczne; 8: 91–96. 

50. JAREMA M. (2005) Leki przeciwpsychotyczne II generacji w terapii schizofrenii, 

Terapia; 11: 39–45. 

51. JAREMA M. (2005) Mieszane zaburzenia depresyjno-lêkowe. Rozpoznawanie 

i leczenie, Wiadomoœci Psychiatryczne; 8: 141–148. 

52. JÊDRZEJOWSKA M., WISZNIEWSKI W., ZIMOWSKI J., KOSTERA-PRUSZ- 

CZYK A., RYNIEWICZ B., BAL J., ZAREMBA J., MAZURCZAK T., HAUSMA- 

NOWA-PETRUSEWICZ I. (2005) Application of a rapid non-invasive technique 

in the molecular diagnosis of spinal muscular atrophy (SMA), Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39 (2): 89–94. 

53. JERNAJCZYK W., NAMYS£OWSKA I., ¯ECHOWSKI C., WIERZBICKA A., JA- 

KUBCZYK A., WICHNIAK A., CZASAK K., MUSIÑSKA I. (2005) Zmiany EEG 

u pacjentek z zaburzeniami od¿ywiania siê, Farmakoterapia w Psychiatrii 

i Neurologii; 4: 381–388. 

54. JÊDRZEJOWSKA M., ZIMOWSKI J.G., WISZNIEWSKI W., BAL J., MAZUR- 

CZAK T., HAUSMANOWA-PETRUSEWICZ I., ZAREMBA J. (2004) Diagnostyka 

prenatalna w rdzeniowym zaniku miêœni. Wskazania, ograniczenia, interpretacja 

wyników, Medycyna Wieku Rozwojowego; VIII (3Pt2 ): 651–661 (praca 


55. KASPEREK B. (2004) Doœwiadczenie opieki nad doros³ym dzieckiem przewlekle 

chorym na schizofreniê, Badania nad Schizofreni¹; 5: 220–223 (praca 


56. KASPEREK-ZIMOWSKA B. (2004) Sytuacja psychologiczna matki opiekuj¹cej 

siê doros³ym dzieckiem przewlekle chorym na schizofreniê, Badania nad 

Schizofreni¹; 5: 224–228. (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

57. KOBAYASHI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Leczenie trombolityczne w udarze 

niedokrwiennym mózgu, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 21, 5–18.


205 

58. KOCOÑ K., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Po czym poznaæ czy nastolatek 

bierze marihuanê okazjonalnie, czy problemowo? Remedium; Numer Specjalny, 

listopad 2005: 24–25. 

59. KOSTOWSKI W. (2005) Uzale¿nienia: Podstawowe pojêcia i teorie, Psychiatria; 

2: 61–76. 

60. KOSTOWSKI W. (2005) Neurofizjologiczne mechanizmy uzale¿nieñ: znaczenie 

zachowañ impulsywnych, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 2: 

93–102. 

61. KOSZEWSKA I., BZINKOWSKA D. (2005) Depresja w chorobach neurologicznych 

– problem diagnostyczny i terapeutyczny, Przewodnik Lekarza; 9, 81: 

20–29. 

62. KOSZEWSKI W., CHAHWAN M.J. (2005) Dyskopatia piersiowa. Choroba nieznana? 

Neurologica; 2 (14): 57. 

63. KRAWCZYK M. (2005) Metoda CIT w rehabilitacji chorych po udarze mózgu, 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 3: 750–753. 

64. KRAWCZYK M., PLA¯UK I. (2005) Wybrane problemy w fizjoterapii chorych 

w przebiegu stwardnienia rozsianego, Farmakoterapia w Psychiatrii 

i Neurologii; 3: 253. 

65. KRAWCZYK R., RYTERSKI J., PONIATOWSKA R., BOGUS£AWSKA R., SOB- 

CZYK W. (2005) Dyfuzyjne badania metod¹ rezonansu magnetycznego – podstawy 

fizyczne i zastosowania kliniczne, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14, 

1: 47–56. 

66. KRAWCZYK R., RYTERSKI J., PONIATOWSKA R., BOGUS£AWSKA R., SOB- 

CZYK W. (2005) Dyfuzyjne badanie metod¹ rezonansu magnetycznego – podstawy 

fizyczne i zastosowanie kliniczne, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14, 

(1): 47–56. 

67. KULCZYCKI J., ZDZIENICKA E. (2005) Mózg w badaniach obrazuj¹cych w chorobie 

Huntingtona, Aktualnoœci Neurologiczne; 2 (5): 103–108. 

68. KULKA Z., BOGDANOWICZ E., TARCZYÑSKA K., RUZIKOWSKA A. (2005) 

Opiniowanie s¹dowo-psychiatryczne sprawców uzale¿nionych od substancji 

odurzaj¹cych lub dzia³aj¹cych pod ich wp³ywem (1) opinie bieg³ych z Instytutu 

Psychiatrii i Neurologii, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (3): 189–193. 

69. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., PILIP S., NIEDZIELSKA K., BARAÑSKA- 

GIERUSZCZAK M. (2005) Padaczka lekooporna a czynniki genetyczne, Farmakoterapia 


70. LEDER S., SIWIAK KOBAYASHI M. (2005) Psychoterapia poznawcza a psychoterapia 

integracyjna, Psychoterapia; 1 (132): 5–25. 

71. LITWIN T., CZEPIEL W. (2005) Zawroty g³owy: diagnostyka, ró¿nicowani oraz 

leczenie, Standardy Medyczne; 2 (5): 1831–1834. 

72. LUKS M., PIRÓG-BALCERZAK A. (2005) Objawy pozapiramidowe zwi¹zane 

z nag³ym odstawieniem risperidonu, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 

4: 403–408. 

73. £UGOWSKA A., SZYMAÑSKA K., KMIEÆ T., TARCZYÑSKA I., CZARTORY- 

SKA B., TYLKI-SZYMAÑSKA A., JURKIEWICZ E. (2005) Homozygote for


mutation c. 1204 + 1G>A of the ARSA gene presents with a late-infantile 

form of metachromatic leukodystrophy and a rare MRI white matter lesion 

type; Journal of Applied Genetics; 46, 337–339. 

74. MENDEL T. (2005) Migrenowe bóle g³owy – diagnostyka i leczenie, Standardy 

Medyczne; 2 (5): 1835–1839. 

75. MENDEL T. (2005) Z³oœliwy zespó³ têtnicy œrodkowej mózgu. Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39, 5: 366–371. 

76. MENDEL T. (2005) Choroba Alzheimera – diagnostyka i leczenie; Standardy 

Medyczne; 2 (5): 1840–1843. 

77. MENDEL T. (2005) Udar mózgu – diagnostyka i leczenie. Standardy Medyczne; 

2 (5): 1826–1830. 

78. MIROWSKA-GUZEL D., G£USZKIEWICZ M., CZ£ONKOWSKI A., CZ£ON- 

KOWSKA A. (2005) Metody niekonwencjonalne stosowane u chorych ze stwardnieniem 

rozsianym, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 1: 43–50. 

79. MOSKALEWICZ J., SIEROS£AWSKI J. (2005) Dostêpnoœæ ekonomiczna napojów 

spirytusowych a szkody zdrowotne, Alkoholizm i Narkomania; 18 (4): 

41–50. 

80. MOSKALEWICZ J., SIEROS£AWSKI J., D¥BROWSKA K. (2005) Dostêpnoœæ 

fizyczna alkoholu a szkody zdrowotne, Alkoholizm i Narkomania; 18 

(4): 51–64. 

81. MURAWIEC S. (2005) Deficyty kognitywne w schizofrenii – znaczenie dla 

wspó³pracy w leczeniu farmakologicznym, Wiadomoœci Psychiatryczne; 8: 5–10. 

82. MURAWIEC S. (2005) Kliniczna ilustracja leczenia psychozy w kontekœcie jej 

koncepcji jako stanu zaburzonego uwydatniania znaczeñ; Psychiatria Polska; 

39: 315–325. 

83. MURAWIEC S. (2005) Leczenie depresji w nowym ujêciu, Gabinet Prywatny; 

3: 13–24. 

84. MURAWIEC S. (2005) Sprawozdanie z konferencji Siódme Krakowskie Sympozjum 

Psychoanalityczne: „Integracja pomiêdzy psychoanaliz¹ i neurobiologi¹ 

– czy to mo¿liwe?” Wiadomoœci Psychiatryczne; 8: 191–193. 

85. MURAWIEC S. (2005) Stosowanie leków przeciwdepresyjnych u chorych 

kardiologicznych, Gabinet Prywatny; 6: 21–29. 

86. MURAWIEC S. (2005) The 6th International Neuro-Psychoanalysis Congress: 

Dreams and Psychosis, Psychiatria Polska; 39: 1243–1245. 

87. MURAWIEC S. (2005) Zale¿noœci pomiêdzy wczesn¹ subiektywn¹ odpowiedzi¹ 

pozytywn¹ i negatywn¹ na leki przeciwpsychotyczne a czynnikami demograficznymi 

i nasileniem objawów psychopatologicznych wœród chorych na 

schizofreniê, Psychiatria Polska; 39: 1185–1198. 

88. MURAWIEC S., KAMIÑSKA A. (2005) Leki stosowane w leczeniu schizofrenii 

i innych psychoz, Gabinet Prywatny; 2:11–21. 

89. MURAWIEC S., WICHNIAK A. (2005) Leki stosowane w zaburzeniach snu 

dzia³aj¹ce na receptor GABA, Gabinet Prywatny; 19: 11–16. 

90. NAMYS£OWSKA I. (2005) Rola rodziny w procesie leczenia, Lekarz Rodzinny; 

9 (97): 882–889.


207 

91. NAMYS£OWSKA I. (2005) Trudnoœci diagnostyczne i terapeutyczne depresji 

dzieci i m³odzie¿y, Terapia; 11 (172): 22–26. 

92. NIEDZIELSKA K. (2005) GEOS (Gabitril Epilepsy Observational Study) 

– polskie wyniki miêdzynarodowego badania tiagabiny u chorych na padaczkê 

z napadami czêœciowymi, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39: 459–465. 

93. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., £ÊCKA J., JAKUBCZYK T. (2005) EEG 

w padaczce (CD-ROM), Neurologica; 1: 11. 

94. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., WO£KOW L., JAKUBCZYK T. (2005) 

EEG w otêpieniach i zaburzeniach œwiadomoœci (CD-ROM), Neurologica; 

3: 13. 

95. NIEWIADOMSKA M., RAKOWICZ M. (2005) Zastosowanie stymulacji magnetycznej 

w klinice neurologicznej (wskazania, technika, znaczenie diagnostyczne), 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 3: S 614–S 616. 

96. NIEWIADOMSKA M., RAKOWICZ M., ZDZIENICKA E., WOCHNIK-DYJAS D., 

MILEWSKA D., PILKOWSKA E., SULEK A., HOFFMAN-ZACHARSKA D., 

ZAREMBA J., GLAZOWSKI C., WIECLAWSKA M., INGLOT E. (2005) Obraz 

elektrofizjologiczny w przypadkach SCA1 – badanie w³asne, Aktualnoœci 

Neurologiczne; 2 (5): 112–116. 

97. OKULICZ-KOZARYN K. (2005) U¿ywanie narkotyków przez m³odzie¿ – pojêcia 

definicyjne, Remedium; 6 (148): 18–19. 

98. OPIO M. (2005) Umieralnoœæ i choroby somatyczne w schizofrenii, Wiadomoœci 

Psychiatryczne; 8: 83–89. 

99. OSTASZEWSKI K. (2005) Druga strona ryzyka, Remedium; 2 (144): 1–3. 

100. OSTASZEWSKI K. (2005) Interaktywna profilaktyka, Remedium; 11–12 

(153–154): 36–37. 

101. OSTASZEWSKI K. (2005) Kontynuacja czy zmiana? Remedium; 6 (148): 4–5. 

102. OSTASZEWSKI K. (2005) Nowe definicje poziomów profilaktyki, Remedium; 

7–8 (149–150): 40–41. 

103. OSTASZEWSKI K., WÊGRZECKA-GILUÑ J. (2005) Departament Wychowania 

i Profilaktyki Spo³ecznej MENiS, Remedium; 10 (152): 1–3. 

104. OSTASZEWSKI K., BORUCKA A. (2005) Obszary diagnozy w szkole, Remedium; 

9 (151): 1–3. 

105. PARNOWSKI T., BORZYM A. (2005) Leki przeciwpsychotyczne II generacji 

w zaburzeniach psychicznych w wieku podesz³ym, Terapia; 11(172): 46–54. 

106. PASZKO J. (2005) Dzieci z rodzin dotkniêtych chorob¹ psychiczn¹ – analiza 

sytuacji trzech rodzin, http://www.ncbi.nlm.nih.gov/entrez/query.fcgi?cmd= 

Retrieve&db=pubmed&dopt=Abstract&list_uids=15881628&query_hl=12, 

Psychiatria Polska; 39 (2): 337–44. 

107. PIRÓG-BALCERZAK A., LUKS M. (2005) Zespó³ psychoza-hiponatremia-polisypsja 

pod wp³ywem karbamazepiny i okskarbazepiny – opis przypadku, 


108. PISARSKA A. (2005) „Fantastyczne Mo¿liwoœci”, Remedium; 11–12 (153–154): 

38–39. 

109. PISARSKA A., OSTASZEWSKI K., BORUCKA A., BOBROWSKI K., OKULICZ- 

KOZARYN K. (2005) Adaptacja amerykañskiego programu profilaktyki


alkoholowej Fantastyczne Mo¿liwoœci – znaczenie ewaluacji procesu i badañ 

jakoœciowych, Alkoholizm i Narkomania; 18, 3: 43–62. 

110. P£A NIK A. (2005) Nowe mechanizmy dzia³ania leków przeciwdepresyjnych, 

Wiadomoœci Psychiatryczne; 8, 4: 235–239. 

111. POLANOWSKA K., SENIÓW J. (2005) Obraz kliniczny i diagnostyka zespo³u 

zaniedbywania jednostronnego, Rehabilitacja Medyczna; 9: 9–18. 

112. PONIATOWSKA R. (2005) Diagnostyka œwie¿ych udarów mózgu, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39, 4 (3): 549–550. 

113. PONIATOWSKA R., KULCZYCKI J., SOBCZYK W., KRAWCZYK R., BOGU- 

S£AWSKA R. (2005) Korelacja miedzy niesprawnoœci¹ ruchow¹ i obrazami 

MR u chorych ze stwardnieniem rozsianym, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 

14, (1): 19–24. 

114. POPIEL A., PRAG£OWSKA E. (2005) Depresja jako stan i cecha – polska 

adaptacja Inwentarza Depresji (ISCD-STIDep) C.D. Spielberga, Wiadomoœci 

Psychiatryczne; 8, 3: 157–162. 

115. POPIEL A., PRAG£OWSKA E. (2005) Postawy psychoterapii poznawczo- 

-behawioralnej w zaburzeniach dwubiegunowych, Wiadomoœci Psychiatryczne; 

8, 1: 63–68. 

116. PROT K., PA£YSKA M., ANCZEWSKA M., INDULSKA A., RADUJ J. (2005). 

Badanie satysfakcji pacjenta w warunkach opieki œrodowiskowej, Postêpy 

Psychiatrii i Neurologii; 14 (4): 299–304. 

117. PU¯YÑSKI S. (2005) Aktualne problemy psychiatrycznej opieki zdrowotnej 

w Polsce (2004 r.), Psychiatria Polska; 4: 617–627. 

118. PU¯YÑSKI S. (2005) Depresja lekooporna, Terapia; 11: 27–33. 

119. PU¯YÑSKI S. (2005) Postêpy w psychiatrii w 2004 roku, Medycyna Praktyczna; 

1–2: 251–259. 

120. PU¯YÑSKI S. (2005) Problemy metodologii badañ klinicznych leków przeciwdepresyjnych, 

Psychiatria Polska; 3: 435–437. 

121. PU¯YÑSKI S. (2005) Zasady leczenia nawracaj¹cych zaburzeñ afektywnych 

(2004), Terapia; 11: 4–21. 

122. PU¯YÑSKI S. (2005) Zasady stosowania leków przeciwdepresyjnych w terapii 

depresji, Lekarz Rodzinny; 10: 462–469. 

123. PU¯YÑSKI S., I. KOSZEWSKA, E. HABRAT-PRAG£OWSKA, S. FORNAL, 

D. BZINKOWSKA, D. GR¥DZKA, A. KALINOWSKI, J. MORAWIEC-PILI- 

PIUK, B. REMBERK, £. ŒWIÊCICKI, J. TORBIÑSKI (2005) Ocena szybkoœci 

dzia³ania leków przeciwdepresyjnych z wykorzystaniem pomiaru procesów poznawczych 

jako wskaŸnika skutecznoœci farmakoterapii, Postêpy Psychiatrii 

i Neurologii; 14 (2): 107–113. 

124. PU¯YÑSKI S., LANGIEWICZ W. (2005) Aktualne problemy psychiatrycznej 

opieki zdrowotnej w Polsce (2004 r.), Psychiatria Polska; 39 (4): 617–627. 

125. PYTLEWSKI A. (2005) Wady rozwojowe OUN, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, (3): 552–556. 

126. RADUJ J., INDULSKA A., ANCZEWSKA A., LECHOWICZ W., PA£YSKA M., 

PROT K. (2005) Jakoœæ us³ug medycznych w opiniach pacjentów wybranych 

oddzia³ów psychiatrycznych. Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (4): 293–298.


209 

127. RAKOWICZ M., NIEWIADOMSKA M. (2005) Rola potencja³ów somatosensorycznych 

w diagnostyce neurologicznej, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 

39, 4, suppl. 3: S 611–S 613. 

128. RAKOWICZ M., ZDZIENICKA E., PONIATOWSKA R., WALINIOWSKA E., 

SULEK A., JAKUBOWSKA T., NIEDZIELSKA K., ROLA R., WIERZBICKA A., 

HOFFMAN-ZACHARSKA D., GLAZOWSKI C., JAKUBCZYK T., NIEWIA- 

DOMSKA M., ZAREMBA J. (2005) Ataksja rdzeniowo-mó¿d¿kowa typu 1 i 2 

– porównanie oceny klinicznej, elektrofizjologicznej i rezonansu magnetycznego, 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4: 263–275. 

129. RICHTER P.S., PONIATOWSKA R. (2005) Udar mózgu – wybrane obrazy 

tomografii komputerowej, Essentia Medica; 5 (CD). 

130. RUDNICKA A., SOBCZYK W., KULCZYKI J., JAKUBOWSKA T., BOGU- 

S£AWSKA R., PONIATOWSKA R., LECHOWICZ W., NIEDZIELSKA K. (2005) 

Zmiany w EEG i MRI a przebieg kliniczny podostrego stwardniaj¹cego zapalenia 

mózgu (SSPE), Postêpy Psychiatrii i neurologii; 14 (1): 25–31. 

131. RUSYAN E., S£OWIÑSKA S., DUBIELECKA M., JAKUBCZYK A. (2005) Stan 

zdrowia jamy ustnej pacjentów z anoreksj¹ i bulimi¹, Magazyn Stomatologiczny; 

11 (166): 32–43. 

132. RYTERSKI J., SKROBOWSKA E. (2005) Rezonans magnetyczny i spektroskopia 

MR w ocenie zmian pooperacyjnych i po radioterapii u pacjentów 

z guzami mózgu, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, (3): 549–554. 

133. RZEWUSKA M. (2005) Farmakoterapia bezsennoœci, Magazyn Lekarza Rodzinnego; 

2, 1 (13): 7–19. 

134. RZEWUSKA M. (2005) Impulsywnoœæ a samobójstwa, Farmakoterapia w Psychiatrii 


135. RZEWUSKA M. (2005) Psychofarmakoterapia kobiet z zaburzeniami afektywnymi 

w okresie ci¹¿y, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 4: 301–314. 

136. SALA P., GAJOWY M., MARCHEWKA D., SIMON W., WÓJTOWICZ S. (2005) 

Czynniki motywacyjne w psychoterapii zaburzeñ od¿ywiania siê, Psychiatria 

Polska; 4 (39): 731–740. 

137. SAROL-KULKA A. (2005) Alternatywne do farmakoterapii postêpowanie 

w zaburzeniach lêkowych, Lêk i Depresja; 10: 39–45. 

138. SAROL-KULKA A. (2005) Obraz w³asnego cia³a a seksualnoœæ kobiet z zaburzeniami 

od¿ywiania siê, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (2): 115–122. 

139. SENIÓW J. (2005) Funkcjonowanie poznawcze chorych ze stwardnieniem 

rozsianym, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 3: 283. 

140. SIEROS£AWSKI J. (2005) Dostêpnoœæ przetworów z konopi a ich u¿ywanie, 

Alkoholizm i Narkomania; 18 (4): 65–72. 

141. SIEROS£AWSKI J. (2005) Problem narkotyków i narkomanii w Polsce 

i w Niemczech, Remedium; Numer specjalny, listopad 2005: 4–7. 

142. S£UPCZYÑSKA-KOSSOBUDZKA E., BOGUSZEWSKA L., SZIRKOWIEC W. 

(2004) Terytorialne zró¿nicowanie hospitalizacji osób z zaburzeniami afektywnymi 

w latach 1999–2001, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 13, (4): 303–316 

(praca ukaza³a siê w 2005 r.)


143. SOBCZYK W., PI£KOWSKA E., SU£EK A., NIEWIADOMSKA M., RAKO- 

WICZ M., PONIATOWSKA R., RYTERSKI J., PA£KA £., GOSZCZAÑSKA- 

-CIUCHTA A. (2005) Przewlek³e zespo³y mó¿d¿kowe, Postêpy Psychiatrii 

i Neurologii; 14, 1: 11–18. 

144. SOBCZYK W., ROLA R., PI£KOWSKA E., SU£EK A., NIEWIADOMSKA M., 

RAKOWICZ M., PONIATOWSKA R., RYTERSKI J., JAKUBOWSKA T. (2005) 

Mo¿liwoœci diagnostyki ró¿nicowej w przewlek³ych zespo³ach mó¿d¿kowych, 


145. SPIRIDONOW K., KASPEREK B., CH¥DZYÑSKA M. (2004) Jakoœæ ¿ycia 

a funkcjonowanie pacjentów chorych na schizofreniê w ocenie pacjentów, 

ich rodzin i terapeutów, Badania nad Schizofreni¹; 5: 470 (praca ukaza³a siê 

w 2005 r.) 

146. SPIRIDONOW K., KASPEREK B., CH¥DZYÑSKA M. (2004) Jakoœæ ¿ycia 

osób przewlekle chorych na schizofreniê w ocenie pacjentów i ich rodzin. 

Badania nad Schizofreni¹, 5: 469 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

147. SPIRIDONOW K, KASPEREK B, CH¥DZYÑSKA M. (2004) Nabywanie wiadomoœci 

na temat rozwi¹zywania problemów zwi¹zanych z chorob¹ – porównanie 

metody treningu behawioralnego i psychoedukacji w grupie osób chorych 

na schizofreniê, Badania nad Schizofreni¹; 5: 468 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

148. SPIRIDONOW K, KASPEREK B, MEDER J. (2004) Ocena efektów zastosowania 

treningu „Powrót do spo³eczeñstwa” w rehabilitacji osób chorych na schizofreniê, 

Badania nad Schizofreni¹; 5: 409–414 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

149. STEFANIAK-MAJEWSKA A., SKULIMOWSKA K., RÊKAWEK J. (2005). Dysocjacyjne 

zas³abniêcia z drgawkami u osoby z niedomykalnoœci¹ aortaln¹, 

Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14, suppl. 1 (20): 122–126. 

150. STEINBARTH-CHMIELEWSKA K., HABRAT B. (2005) Bupropion w zaprzestaniu 

palenia tytoniu przez uczestnika programu metadonowego, uzale¿nionego 

od opiatów, amfetaminy, tytoniu, Przegl¹d Lekarski; 62: 1126. 

151. SULEK A. KRYSA W. (2005) Mo¿liwoœci diagnostyki molekularnej w wybranych 

poliglutaminopatiach neurodegeneracyjnych, Aktualn. Neurol.; 2 (5): 

98–102. 

152. SU£EK A., HOFFMAN-ZACHARSKA D., KRYSA W., SZIRKOWIEC W., 

FIDZIAÑSKA E., ZAREMBA J. (2005) CAG repeat polymorphism in the androgen 

receptor (AR) gene of SBMA patients and control group, Journal of 

Applied Genetetics; 46 (2): 237–239. 

153. SZUKALSKI B. (2005) Pochodne piperazyny, pirolidyny, benzimidazolu i tryptaminy 

– nowe narkotyki zmodyfikowane, Problemy Kryminalistyki; 24: 9–15. 

154. SZUKALSKI B. (2005) Kwas g-hydroksymas³owy (GHB) i jego analogi 

strukturalne, Problemy Kryminalistyki; 247: 10–18. 

155. ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) Problem nadu¿ywania legalnych, psychoaktywnych 

farmaceutyków na tle spo³eczno-ekonomicznej transformacji w Polsce, 

Alkoholizm i Narkomania; 18 (4): 73–92. 

156. ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) Program EDDRA, Remedium; 5 (146):18–19. 

157. ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) Recenzja – Niezamierzone konsekwencje: polityka 

narkotykowa a prawa cz³owieka, Alkoholizm i Narkomania; 18 (3): 113–114.


211 

158. ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) SOR – szybka ocena i reakcja; Remedium 5 (147): 

16–17. 

159. ŒWIÊCICKI £. (2005) Ryzyko œmierci z powodu powik³añ kardiologicznych 

po próbach samobójczych z u¿yciem leków przeciwdepresyjnych (w druku), 

Wiadomoœci Psychiatryczne; 8, 4: 217–221. 

160. ŒWIÊCICKI £. (2005) Pozycja farmakoterapii depresji zimowej, Terapia; 11, 

172: 34–36. 

161. ŒWIÊCICKI £. (2005) Retrospektywna ocena przebiegu choroby afektywnej 

sezonowej – 5-letnia katamneza, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14, 3: 

175–181. 

162. ŒWIÊCICKI £. (2005) Zaburzenia snu – rzut oka na metody leczenia, Medycyna 

po Dyplomie; 14, 10: 176–182 

163. ŒWIÊCICKI £., BIDZIÑSKI A., TONDERSKA A. (2005) Ocena p³ytkowego 

transportu serotoniny w grupie osób z chorob¹ afektywn¹ sezonow¹ badanych 

w okresie choroby, po leczeniu oraz w remisji (latem), Psychiatria Polska; 

39, 3: 459–468. 

164. ŒWITAJ P. (2005) Piêtno choroby psychicznej, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 

14 (2): 137–144. 

165. TOMCZYKIEWICZ K., WRODYCKA B., SU£EK A. (2005) Choroba Kennedyego 

– opis przypadku, Polski Merkuriusz Lekarski; XVIII, 105: 307. 

166. TURZYÑSKA D., SKÓRZEWSKA D., SOBOLEWSKA A., P£A NIK A. (2005) 

Sposoby oddzia³ywania neuroprotekcyjnego w chorobie Parkinsona na przyk³adzie 

rasagiliny, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (2): 145–154. 

167. WASZKIEWICZ E., HINZE B. (2005) Agresywne czyny – ró¿nice motywacyjne; 

analiza porównawcza trzech przypadków, Wiadomoœci Psychiatryczne; 

8: 31–34. 

168. WCIÓRKA B, WCIÓRKA J. (2005) Sonda¿ opinii publicznej – czy Polacy 

niepokoj¹ siê o swoje zdrowie psychiczne? Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 

14 (4): 305–317. 

169. WEHR H., BEDNARSKA-MAKARUK M. (2005) Czy statyny znajd¹ zastosowanie 

w leczeniu otêpienia? Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39: 318–323. 

170. WEHR H., PARNOWSKI T., BEDNARSKA-MAKARUK M., KOTAPKA-MINC S., 

RODO M., SU£EK A. (2005) Frequency of apolipoprotein E and interleukin 1$ 

genotypes in vascular depression and the possible influence of gene polymorphism 

on the effectiveness of therapy, Psychogeriatria Polska; 2 (1): 13–20. 

171. WEHR H.W., £OJKOWSKA W., BEDNARSKA-MAKARUK M., BOCHYÑSKA 

A., GRABAN A., HOFMANN-ZACHARSKA D., RODO M., RYGLEWICZ D. 

(2005) Wp³yw polimorfizmu apolipoproteiny E, bia³ka zbli¿onego do receptora 

LDL (LRP) i interleukiny 1 beta oraz poziomu lipidów osocza na leczenie 

otêpienia, Postêpy Psychiatrii i Neurologii; 14 (4): 325–329. 

172. WÊGLEWSKI A., RYGLEWICZ D., MULAR A, JURYÑCZYK J. (2005) Zmiany 

stê¿enia bia³ka S100B w surowicy krwi w udarze niedokrwiennym i krwotocznym 

mózgu w zale¿noœci od wielkoœci ogniska udarowego, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39: 310–317.


173. WICHA W., ZABORSKI J. (2005) Zastosowanie cytostatyków w stwardnieniu 

rozsianym – powrót do przesz³oœci? Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 

1: 33–41. 

174. WICHNIAK A, WIERZBICKA A, SOBAÑSKA A, JERNAJCZYK W. (2005) Niefarmakologiczne 

metody leczenia bezsennoœci, Wiadomoœci Psychiatryczne; 

1: 57–62. 

175. WIERZBICKA A, ROLA R, WICHNIAK A, JERNAJCZYK W, RYGLEWICZ D. 

(2005) Zaburzenia oddychania podczas snu u osób starszych – czynnik ryzyka 

i czynnik prognostyczny udaru mózgu, Gerontologia Polska; 13: 19–24. 

176. ZABORSKI J., DARDA-LEDZION L. (2005) Zaburzenia czynnoœci p³ciowych 

u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, Farmakoterapia w Psychiatrii 

i Neurologii; 3: 273. 

177. ZABORSKI J., KRAWCZYK M. (2005) Spastycznoœæ poudarowa: mechanizmy 

powstawania i zasady postêpowania, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 

39, 4, Suppl. 3: 491–494. 

178. ZABORSKI J., WICHA W. (2005) Znaczenie farmakologii w rehabilitacji neurologicznej, 


179. ZA£USKA M., PASZKO J., SUCHECKA D., TRACZEWSKA Z. (2005) The influence 

of the new social help facilities on the reduction of hospitalisations 

of chronically mentally ill patients, Archives of Psychiatry and Psychotherapy; 

7, 3: 25–35. 

180. ZA£USKA M. (2005) Diagnoza i terapia hiponatremii u pacjenta z zaburzeniami 

psychicznymi, Farmakoterapia w Psychiatrii i Neurologii; 2: 

155–166. 

181. ZA£USKA M., BRYKALSKI J., RADZIWOÑ-ZALESKA M., ZANIEWSKA- 

-CH£OPIK U., MATSUMOTO H., SKALSKI M., WILKOWSKA J., JANUSZKO P. 

(2005) Depresja u osoby z wodog³owiem w przebiegu zespo³u Dandy- 

-Walkera. Analiza przypadku, Lêk i Depresja; 10, 4: 280–294. 

182. ZAREMBA J. (2005) Dystonia Parkinsonizm o nag³ym pocz¹tku, Przegl¹d 

Lekarski; 62,11: 1296–1297. 

183. ZIELIÑSKI A, SIEROS£AWSKI J. (2005) Wahania popytu na napoje alkoholowe 

wœród dorastaj¹cej m³odzie¿y w ró¿nych okresach minionego wieku, 

Alkoholizm i Narkomania, 18 (4): 93–118. 

184. ¯ULEWSKA J. (2005) Potencja³ samouzdrawiaj¹cy osób doœwiadczaj¹cych 

problemów z alkoholem. Przegl¹d badañ nad zjawiskiem samowyleczeñ 

(1990–2004), Alkoholizm i Narkomania; 18 (4): 9–24. 

185. ¯ULEWSKA-SAK J. (2005) Funkcjonowanie izb wytrzeŸwieñ Polsce, Alkoholizm 

i Narkomania; 18 (3): 89–103. 

186. ¯ULEWSKA-SAK J. (2005) Sprawozdanie z konferencji. 31 Doroczna konferencja 

Towarzystwa im. Kettila Bruuna, Riverside, USA, 30 maja – 3 czerwca 

2005, Alkoholizm i Narkomania; 18 (3): 109–111. 

187. ¯ULEWSKA-SAK J., D¥BROWSKA K. (2005) Percepcja spo³eczna czynników 

udaremniaj¹cych samodzielne przezwyciê¿enie uzale¿nienia – jakoœciowa 

analiza porównawcza, Alkoholizm i Narkomania; 18 (3): 63–77.


213 

c) w formie pe³nej pracy w innych czasopismach polskich recenzowanych 

1. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Dodanie kwasu acetylosalicylowego do klopidogrelu 

po przemijaj¹cym napadzie niedokrwienia mózgu i udarze niedokrwiennym. 

Korzyœci nie równowa¿¹ ryzyka. Neurology, wydanie polskie; 4, 9–10. 

2. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Udar mózgu – perspektywy leczenia w Polsce 

w œwietle osi¹gniêæ œwiatowych. Polski Przegl¹d Neurologiczny, 1, 1–7. 

3. G£OWACKA J., M. KRAWCZYK (2005) Zaburzenia napiêcia miêœniowego 

i ich wp³yw na stan funkcjonalny w grupie pacjentów we wczesnym okresie 

po udarze mózgu. Fizjoterapia Polska; 5 (1), 48–56. 

4. GROMADZKA G, CZ£ONKOWSKA A. (2005) Paraneoplastyczne zespo³y 

neurologiczne. Neurologia 2005, Materia³y konferencji szkoleniowej, Kraków 

21–22 paŸdziernika 2005, Neurologia, 55–62. 

5. JELONKIEWICZ I. (2005) Podzia³ w³adzy w rodzinach z m³odym doros³ym 

i w rodzinach z adolescentem, Kwartalnik Pedagogiczny; 1(195), 127–161. 

6. KURAN W. (2005) Postêpy w leczeniu farmakologicznym chorób neurodegeneracyjnych. 

Lek w Polsce; 15, 8, 70–78. 

7. KUŒ R., BLINOWSKA K.J., KAMIÑSKI M., BASIÑSKA-STARZYCKA A. (2005) 

Propagation of EEG activity during continuous attention test. Bulletin of the 

Polish Academy of Sciences – Technical Sciences; 53, 217–222. 

8. MEDER J., HABRAT B. (2004) Postêpy farmakologicznego leczenia schizofrenii 

wspó³wystêpuj¹cej z nadu¿ywaniem/uzale¿nieniem od substancji psychoaktywnych. 

Ordynator Leków; 4, 11–12 (37–38), 14–19 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

9. MEDER J., HABRAT B. (2004) Postêpy farmakologicznego leczenia schizofrenii 

wspó³wystêpuj¹cej z nadu¿ywaniem/uzale¿nieniem od substancji psychoaktywnych. 

Ordynator Leków; 4, 14–19 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

10. MENDEL T. (2004) Profilaktyka i leczenie udarów mózgu. Biuletyn Mokotowskiego 

Uniwersytetu Trzeciego Wieku 2004, 14, 21–25 (praca ukaza³a siê 

w 2005 r.) 

11. MURAWIEC S. (2005) Escitalopram – lek przeciwdepresyjny bêd¹cy allosterycznym 

inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny. Lek w Polsce; 9, 21–29. 

12. PARNOWSKI T. (2005) Depresje i psychozy w wieku podesz³ym. Geriatria 

Polska; 1 (3), 54–62. 

13. PARNOWSKI T. (2005) Zaburzenia funkcji poznawczych w procesie starzenia 

siê – przyczyny i zapobieganie. Medycyna Estetyczna i Przeciwstarzeniowa; 

4, (12), 160–168. 

14. PARNOWSKI T. (2005) Otêpienie w chorobie Alzheimera-problemy diagnostyczne 

i terapeutyczne. Geriatria Polska; 1 (2), 54–64. 

15. PU¯YÑSKI S. (2005) Uwarunkowania kliniczne, biologiczne i psychospo³eczne 

chorób afektywnych w kontekœcie samobójstw, Suicydologia; 1, 1, 33–39. 

16. PU¯YÑSKI S. (2005) Women in Black, Academia; 2 (6), 20–22. 

17. RADUJ J., PA£YSKA M. (2005) Sytuacja szkolna uczniów gimnazjów warszawskich 

a ich samopoczucie fizyczne i psychiczne. Opieka – Wychowanie 

– Terapia; 1–2 (61–62), 5–9.


18. RYGLEWICZ D. (2005) Depresja poudarowa. Polski Przegl¹d Neurologiczny; 

1, 1, 44–48. 

19. RYGLEWICZ D. (2005) Padaczka wieku starszego. Polski Przegl¹d Neurologiczny; 

1, 2, 49. 

20. SALA P, MURAWIEC S. (2005) Farmakoterapia zaburzeñ lêkowych, Lek w Polsce; 

15,10’05, 70–76. 

21. SALA P., MURAWIEC S. (2005) Farmakoterapia zaburzeñ lêkowych. Lek w Polsce; 

10, 70–76. 

22. ŒWIÊCICKI £. (2005) Leczenie depresji u osób w podesz³ym wieku: trudna 

koniecznoœæ? Geriatria Polska; 1, 51–55. 

d) w formie pe³nej pracy w recenzowanych wydawnictwach zbiorowych 

1. BORUCKA A., OKULICZ-KOZARYN K., PISARSKA A. (2005) Interwencja profilaktyczna 

wobec uczniów siêgaj¹cych po substancje psychoaktywne. Etapy 

opracowywania programu, w: Diagnostyka – profilaktyka – socjoterapia 

w teorii i praktyce pedagogicznej, Deptu³a M. (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu 

Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz: 238–252. 

2. BORUCKA A., PISARSKA A., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Szkolna interwencja 

profilaktyczna, w: Profilaktyka w szkole, Szymañska J., Kamiñska- 

Buœko B. (red.), Centrum Metodyczne Pomocy Psychologiczno-Pedagogicznej,Warszawa: 

52–67. 

3. CIERPIA£KOWSKA L., CZABA£A J.C. (2005) Psychoterapia indywidualna 

i grupowa, w: Psychologia kliniczna, H. Sêk (red.), PWN, Warszawa: 269–298. 

4. OSTASZEWSKI K. (2005) Podstawy teoretyczne profilaktyki zachowañ problemowych 

m³odzie¿y, w: Diagnostyka – profilaktyka – socjoterapia w teorii 

i praktyce pedagogicznej. Deptu³a M. (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza 

Wielkiego, Bydgoszcz: 109–135. 

5. PISARSKA A., BOBROWSKI K., BORUCKA A., OKULICZ-KOZARYN K., 

OSTASZEWSKI K. (2005) Program Domowych Detektywów i program Fantastyczne 

Mo¿liwoœci – dwuletni program profilaktyki alkoholowej dla szkó³ 

podstawowych, w: Diagnostyka – profilaktyka – socjoterapia w teorii i praktyce 

pedagogicznej, Deptu³a M. (red.), Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza 

Wielkiego, Bydgoszcz: 194–203. 

B) STRESZCZENIA: 

a) streszczenia w czasopismach umieszczonych na liœcie filadelfijskiej 

1. BECK J., KOSTOWSKI W. (2005) The study of the instrumental response reinforced 

by sexual or exploratory behaviour in male rats, Acta Neurobiologiae 

Experimentalis; 65, 3: 357. 

2. BEDNARSKA-MAKARUK M., GRABAN A., £OJKOWSKA W., BOCHYÑSKA A., 

WEHR H., RYGLEWICZ D. (2005) The C677T methylenetetrahydrofolate 

reductase (MTHFR) gene polymorphism in patients with dementia, European 

Journal of Neurology; 12, suppl. 2: 60.


215 

3. BERTRAND E., WIERZBA-BOBROWICZ T., MICHALAK E., RYCERSKI J., 

SZPAK GM., LITWIN T. (2005) Diagnostic possibilities in angiotrophic lymphoma. 

A case report, Folia Neuropathologica; 43/3: 197. 

4. BIEÑKOWSKI P. (2005) Behavioral pharmacology of ethanol/nicotine combinations 

– synergism or antagonism? Alcohol and Alcoholism; 4, suppl. 1: 15. 

5. BIEÑKOWSKI P. (2005) Taste preferences and alcohol dependence: state or 

trait markers?, Alcohol and Alcoholism; 4, suppl. 1: 17. 

6. BRONOWSKA Z., SZAFRAÑSKI T. (2005) Gender differences in negative 

symptoms among patients with first episode psychosis and patients with chronic 

schizophrenia, European Psychiatry; 20, supp 1: S83 

7. CHWOJNICKI K., ZDROJEWSKI T., WYRZYKOWSKI B., CZ£ONKOWSKA A., 

RYGLEWICZ D., NYKA W. (2005) Control of arterial hypertension, hypercholesterolemia 

and smoking in the population of adults in Poland with a history 

of stroke. The polish 400 cities project results, Journal of Neurology; 252, 

suppl. 2: 119. 

8. CIESIELSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Role of cytokines in pathogenesis 

of Parkinson’s disease-gender difference, Pharmacological Reports; 57: 415. 

9. CIESIELSKA A, JONIEC I., PRZYBY£KOWSKI A., KURKOWSKA-JASTRZÊB- 

SKA I., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Age and gender influence 

on astrocyte activation in model of Parkinson’s disease (PD), Acta Neurobiologiae 

Experimentalis; 65, 343. 

10. CZ£ONKOWSKA A. (2005) The role of inflammation in an experimental model 

of Parkinson’s disease, Basic & Clinical Pharmacology & Toxicology; 97, 

suppl 1: 8. 

11. CZ£ONKOWSKA A., GROMADZKA G., GENSCHEL J., BOCHOW B., SCHMIDT 

H.H.J. (2005) The phenotypic effect of mutations in ATP7B gene depends on 

their type and localization in gene regions encoding for different structures 

of ATP7B protein, Neurology; 64, suppl.1: A64. 

12. CZ£ONKOWSKA A., GROMADZKA G., SCHMIDT H., GENSCHEL J., BO- 

CHOW B., TARNACKA B. (2005) The phenotype of Wilson’s disease patients 

homozygous for p.H1069Q mutation compound heterozygotes and in patients 

non-p.H1069Q, Parkinsonism & Related Disorders; 11, suppl. 2: 147. 

13. CZ£ONKOWSKA A., GROMADZKA G., TARNACKA B., RODO M., CHABIK G., 

GENSCHEL J., BOCHOW B., SCHMIDT H. (2005) Frameshift and nonsense 

mutations in the gene for ATPase7B are associated with severe impairment of 

copper metabolism and with an early clinical manifestation of Wilson’s disease, 

Journal of The Neurological Sciences; 238, suppl. 1: 45. 

14. CZ£ONKOWSKA A., KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., CIESIELSKA A., JO- 

NIEC I., BA£KOWIEC-ISKRA E. (2005) MOG 35–55 vaccination diminishes 

damage of dopaminergic cells injured with MPTP, Journal of The Neurological 

Sciences; 238, suppl. 1: 356. 

15. CZ£ONKOWSKA A., MOELLER C., TARNACKA B., WOIMANT F., LITWIN T., 

CHABIK G., TANNER S., SCHMIDT H. (2005) Unified Wilson’s disease rating 

scale (UWDRS) – a proposal, European Journal of Neurology; 12, suppl. 2: 97–98.


16. CZ£ONKOWSKA A., TARNACKA B., MOELLER C., WOIMANT F., SCHMIDT 

H., LITWIN T., CHABIK G., TANNER S. (2005) Unified Wilson’s disease rating 

scale (UWDRS) – a proposal, Journal of Neurology; 252, suppl. 2: 121. 

17. DARDA-LEDZION L, ZABORSKI J., CZ£ONKOWSKA A. (2005) The role of 

non-invasive assessment methods of bladder dysfunction in MS patients, Multiple 

Sclerosis; 11, suppl. 1: 39 

18. DEREJKO M., S£AWEK J., LASS P., WIECZOREK D., DUBANIEWICZ M. 

(2005) Neurophysiologic correlates of MRI white matter hyper intensities in 

patients with idiopathic Parkinson’s disease, Parkinsonism & Related Disorders; 

11, suppl. 2: 223. 

19. DYR.W., ROK-BUJKO P., KOSTOWSKI W. (2005) Operant ethanol-reinforced 

behavior in WHP and WLP lines of rats, Pharmacological Reports; 57, 2: 274. 

20. DYR.W., ROK-BUJKO P., KOSTOWSKI W. (2005) Operant self-administration 

of ethanol in Warsaw alcohol-preferring rats, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 

65, 3: 322. 

21. FISZER U., CZARTORYSKA B., PALASIK W., £UGOWSKA A. (2005) Assessment 

of chitotriosidase activity in serum and cerebrospinal fluid in patients 

with neurological diseases, European Journal of Neurology; 12, suppl. 2: 287. 

22. GIERYK A., KORKOSZ.A., RZYMSKA I., ZIO£KOWSKA B.,BIEÑKOWSKI P., 

KOSTOWSKI W., PRZEW£OCKI R. (2005) Ethanol-and saccharin-induced 

changes In proenkephin and prodynorphin expression In the Mouse brain, Acta 

Neurobiologiae Experimentalis; 65, 3: 324 

23. GRUSZCZYÑSKA-M£ODO¯ENIEC A., JAREK A., JÊDRASIK M., KATARASIÑ- 

SKA-PIE¯GALSKA K., SZANIAWSKA-BARTNICKA A., SZAFRAÑSKI T. (2005) 

Suicidal thinking in schizophrenic inpatients and it’s relationship to psychopathology, 

European Psychiatry; 20, supp 1: S202. 

24. HAMELA-OLKOWSKA J., ROSZKOWSKI T., GARWOLIÑSKI J., PAW£OW- 

SKA B., ZAREMBA J. (2005) Prenatal ultrasound findings in trisomy 18: report 

of 38 cases, Ultrasound in Obstetrics & Gynecology; 26: 381. 

25. ILNICKA A., PAW£OWSKA B., BOGDANOWICZ J., TOMANKIEWICZ-ZA- 

WADZKA A., CZY¯EWSKA J., SZIRKOWIEC W., ZDZIENICKA E., KUBALSKA J., 

JANABI S., ROSZKOWSKI T., GARWOLIÑSKI J., SZYMKIEWICZ-DANGIEL J., 

ZAREMBA J. (2005) Fetal abnormalities in USG as an indication to prenatal diagnosis 

(PD), European Journal of Human Genetics; 13, suppl. 1, (185): PO489. 

26. JAREK A., GRUSZCZYÑSKA-M£ODO¯ENIEC A., JÊDRASIK M., KATARA- 

SIÑSKA-PIERZGALSKA K., SZANIAWSKA-BARTNICKA A., SZAFRAÑSKI T. 

(2005) Is patients’ self-report of the anxiety symptoms in schizophrenia reliable? 

European Psychiatry; 20, suppl. 1: S82. 

27. JONIEC I., CIESIELSKA A., PRZYBY£KOWSKI A., KURKOWSKA-JASTRZÊB- 

SKA I., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Sex-dependent differences 

in the iNOS protein expression in a murine model of Parkinson’s disease, 

Acta Neurobiologiae Experimentalis; 65: 345. 

28. KATARASIÑSKA-PIERZGALSKA K, JAREK A., GRUSZCZYÑSKA-M£ODO¯E- 

NIEC A., JÊDRASIK M., SZANIAWSKA-BARTNICKA A., SZAFRAÑSKI T. (2005)


217 

Dysfunctional working models of self and others and psychopathological 

symptoms of schizophrenia, European Psychiatry; 20, suppl. 1: S82. 

29. KLOSKA A., JAKOBKIEWICZ-BANECKA J., TYLKI-SZYMAÑSKA A., CZAR- 

TORYSKA B., WÊGRZYN G. (2005) Hunter disease in a girl due to nonrandom 

inactivation of the X-chromosome (2005), FEBS Journal; 272, suppl. 1: 125. 

30. K£OSZEWSKA I., KOTAPKA-MINC S., GABRYELEWICZ T., M¥CZKA M., 

SOBÓW T., MOTYL R., KOMORNICZAK P., SZCZUDLIK A., BARCIKOWSKA M. 

(2005) Efficacy of rivastigmine in Alzheimer’s disease as evaluated by Caregivers 

ABC Scale during the EX-ON Study, 12 th Congress of the International 

Psychogeriatric Association: Aging with dignity, International Psychogeriatrics; 

17, suppl. 2: 275. 

31. KOBAYASHI A, SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., SKOWROÑSKA M., NIEWADA M., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) Atrial fibrillation is an independent predictor of 

poor prognosis and complications after Ischemic Stroke, Journal of The Neurological 

Sciences; 238, suppl.1: 410. 

32. KOBAYASHI A, SKOWROÑSKA M., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., SANDER- 

COCK P., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Trombolysis for Acute Schemic Stroke 

in Warsaw, Poland, Journal of The Neurological Sciences; 238, suppl. 1: 410. 

33. KOBAYASHI A., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., MAZURKIEWICZ M., CZ£ON- 

KOWSKA A. (2005) 15-months of experience with recombinant tissue opasminogen 

activator (RP-PA) in Warsaw a study of patient eligibility, Cerebrovascular 

Diseases; 19, suppl. 2: 76. 

34. KO£OMAÑSKA P., WYSZOGRODZKA E., WIERZBA-BOBROWICZ T., KO- 

STOWSKI W., STEFAÑSKI R. (2005) The hippocampus and cocaine reward: 

effects of central hippocampal lesions, Pharmacological Reports; 57: 267–302. 



effects of ventral hippocampal lesions, Pharmacological Reports; 57, 2: 282. 


STOWSKI W., STEFAÑSKI R. (2005) Hyperactivity of rats with the central 

hipocampal lesion is reversed by chronic cocaine self-administration, Acta 

Neurobiologiae Experimentalis; 65, 3: 322. 

37. KORKOSZ A., KOSTOWSKI W., ŒCIÑSKA A., BIEÑKOWSKI P. (2005) Ethanol 

does not modulate the aversive stimulus properties of nicotine, Alcohol and 

Alcoholism; 4, suppl. 1: 154. 

38. KOSTOWSKI W. (2005) Do novel studies on stress and depression influence 

our opinions about mechanism of action of antidepressants? Pharmacological 

Reports; 57, 2: 261. 

39. KOTAPKA-MINC S., M¥CZKA M. (2005) The caregivers ABC Scale – a new 

tool for the assessment of patients with dementia. 12 th Congress of the International 

Psychogeriatric Association: “Aging with dignity”, International Psychogeriatrics; 

17, suppl. 2: 210. 

40. KRZ¥ŒCIK P., KO£OMAÑSKA P., ZAJDA M., PAPASZ A. (2005) Antinociceptive 

effects of morphine in neonatal 5,7-dihydrotryptamine lesioned rats: the 

role of nitric oxide, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 65, 3: 357.


41. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., BA£KOWIEC-ISKRA E., JONIEC I., CIESIEL- 

SKA A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Protective effect of MOG immunization on 

MPTP caused degeneration of dopaminergic neurons, Parkinsonism & Related 

Disorders; 11, suppl. 2: 192. 

42. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., CIESIELSKA A., JONIEC I., PRZYBY£KOW- 

SKI A., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) The impact of age and 

gender on the strial cytokines gene expression in murine model of Parkinson’s 

disease, Parkinsonism & Related Disorders; 11, suppl. 2: 232 

43. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Anti-inflammatory 

therapy in neurodegeneration, Pharmacological Reports; 57: 442. 

44. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., JONIEC I., CIESIELSKA A., CZ£ONKOW- 

SKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) The influence of gender on the inducible 

nitric oxide synthase protein expression in the striatum of C57BI/6 mice following 

toxic degeneration caused by 1-methyl-4phenyl-1,2,3,6-tetrahydropyridine 

(MPTP), Parkinsonism & Related Disorders; 11, suppl. 2: 231. 

45. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA, JONIEC I., BA£KOWIEC-ISKRA E., CZ£ON- 

KOWSKI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Simvastatin did not protect dopaminergic 

neurons from damage caused by MPTP, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 

65: 346. 

46. KUROWSKA K., MIROWSKA-GUZEL D., SKIERSKI J., KORONKIEWICZ M., 

CZ£ONKOWSKI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Peripheral blood immunological 

changes in multiple sclerosis patients with relapses duringmethyloprednisolone 

therapy, European Journal of Neurology; 12, suppl.2: 137. 

47. LEHNER M., SKÓRZEWSKA A., TARACHA E., MACIEJAK P., WIS£OWSKA- 

STANEK A., ZIENOWICZ M., TURZYÑSKA D., SOBOLEWSKA A., P£A NIK A. 

(2005) Individual fear reaction to aversive context, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 

65, 3: 354. 

48. LEWANDOWSKA E., WIERZBA-BOBROWICZ T, MAZURKIEWICZ M., 

BARAÑSKA-GIERUSZCAK M., BERTRAND E., SZPAK G., LESZCZYÑSKA A., 

PASENNIK E., STÊPIEÑ E. (2005) Diagnosing CADASIL – the ultrastructural 

examination of skin and muscle blood vessels, Folia Neuropathologica; 43/3: 

212–213. 

49. LEWANDOWSKA E., WIERZBA-BOBROWICZ T., WAGNER T., BOGUS£AW- 

SKA R., RUDNICKA A., PASENNIK E., LECHOWICZ W., KURAN W. (2005) 

Immunohistochemical, ultrastructural and neuroimaging methods in diagnostics 

Sneddon’s syndrome, Folia Neuropathologica; 43, 3: 213. 

50. £¥TKA M., JERNAJCZYK J., KOZIK A., JERNAJCZYK W., WEST B.J. (2005) 

Wavelet mapping of sleep spindles, Acta Neurobiologie Experimentalis; 65: 326. 

51. £OJKOWSKA W., BOCHYÑSKA A., JAROSZ H., SAWICKA B., KURAN W. 

i wsp. (2005) Olfactory and taste responses in patients with mild cognitive 

impairment, European Journal of Neurology; 12, suppl. 2: 193 

52. MACIEJAK P., LEHNER M., SZYNDLER J., TARACHA E., SKÓRZEWSKA A., 

BIDZIÑSKI A., P£A NIK A. (2005) The influence of kindling and hippocampal 

group I mGluR’s on fear conditioning, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 

205, 65: 314.


219 

53. MAZURKIEWICZ M., NIEWADA M., KOBAYASHI A., CZ£ONKOWSKA A. 

(2005) Regional differences in stroke care delivery in Poland depend on size 

of the city, Cerebrovascular Diseases; 19, suppl. 2: 137. 

54. MIERZEWSKA H., van der KNAAP MS., SCHREPES GC., JURKIEWICZ E., 

SCHMIDT-SIDOR B., SZYMAÑSKA K., KMIEÆ T., PRONICKA E. (2005) Leukoencephalopathy 

with vanishing white matter in three sisters, Folia Neuropathologica; 

43, 3: 216. 

55. MIROWSKA D., KUROWSKA K., SKIERSKI J., KORONKIEWICZ M., CZ£ON- 

KOWSKI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Decreased percentage of monocytes 

producing IL-IN peripheral blood of multiple sclerosis patients during relapses 

treated with high-dose metyhyloprednisolone, Journal of Neurology; 252, 

suppl. 2: 111. 

56. NIEDZIELSKA k., WIERZBICKA A., BARAÑSKA-GIERUSZCZAK M, £OJ- 

KOWSKA W, KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I, BOCHYÑSKA A., PONIATOW- 

SKA R., G£AZOWSKI C, JAKUBCZYK T, WO£KOW L. (2005) Status epilepticus 

in adults and elderly: etiology, clinical manifestation and prognosis, Epilepsia; 

46, suppl.6: 134. 

57. NIEWADA M., MAZURKIEWICZ M., KAMIÑSKI B., KOBAYASHI A., CZ£ON- 

KOWSKA A. (2005) Which of the basic lab tests are of predictive value for 

poor outcome in ischemic stroke? Cerebrovascular Diseases; 19, suppl. 2: 109. 

58. NIEWADA M., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., KAMIEÑSKI B., KOBAYASHI A., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) Pulse pressures an independent predictor of poor 

outcome in ischemic stroke, Cerebrovascular Diseases; 19, suppl. 2: 107. 

59. RAKOWICZ M., ROLA R., DEREJKO M., ZDZIENICKA E., PONIATOWSKA R., 

SULEK A., SZIRKOWIEC W., INGLOT E., NIEWIADOMSKA M. (2005) Motor 

cortex excitability threshold and silent period evoked by transcranial magnetic 

stimulation in spinocerebellar ataxia, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 

65, 3: 332. 

60. RAKOWICZ M., ROLA R., ZDZIENICKA E., SU£EK A., PONIATOWSKA R., 

NIEWIADOMSKA M., SZIRKOWIEC W., INGLOT E., ZALEWSKA U., ZAREM- 

BA J. (2005) Clinical features and alterations of the motor somatosensory 

pathways function in patients with spinocerebellar ataxias type 1 and type 2, 

Journal of The Neurological Sciences; 238, suppl. 1: 60. 

61. RUDNICKA H., GROMADZKA G., JACZEWSKA S., NIWINSKA A., PLACZKE J., 

PIENKOWSKI T. (2005) Antineuronal antibodies as the clinical markers of paraneoplastic 

syndromes associated with breast cancer, Journal of The Neurological 

Sciences; 238, suppl. 1: 268. 

62. SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., CZ£ONKOWSKA A., KRAWCZYK M. (2005) Accessibility 

of complex post-stroke rehabilitation in neurological department in 

Poland, European Journal of Neurology; 12, suppl. 2: 152. 

63. SCHMIDT-SIDOR B., SZAMAÑSKA K., LEWANDOWSKA E., MIERZEW- 

SKA H., WIERZBA-BOBROWICZ T., PASENNIK E., STÊPIEÑ T. (2005) Infantile 

mitochondrial leukodystrophy – a case raport, Folia Neuropathoogica; 

43, 3: 219.


64. SCHMITZ-HÜBSCH T., TEZENAS de MONTCEL S., BALIKO L., BOESCH S., 

DÜRR A., GIUNTI P., KANG J., MARIOTTI C., PANDOLFO M., RAKOWICZ M., 

SCHÖLS L., SZYMANSKI S., VAN DE WARRENBURG B.P.C., KLOCKGETHER T. 

(2005) Development and validation of a new ataxia rating scale: Scale for the 

Assessment and Rating of Ataxia (SARA), Aktuelle Neurologie; 32: S 231–S 232. 

65. SIENKIEWICZ-JAROSZ H., £OJKOWSKA W., BOCHYÑSKA A., SAWICKA B., 

RYGLEWICZ D. (2005) 5-word test In diagnosis of dementia, European Journal 

of Neurology; 12, suppl. 2: 89. 

66. SKOWROÑSKA M., CZ£ONKOWSKA A., KOBAYASHI A., NIEWADA M. (2005) 

Regional gaps in stroke care delivery in Poland, Journal of Neurology; 252, 

suppl. 2: 118. 

67. S£AWEK J., DEREJKO M., LASS P., WIECZOREK D., DUBANIEWICZ M. (2005) 

Cognitive impairment in Parkinson’s disease correlates with hippocampal atrophy 

on MRI and temporal-parietal hypoperfusion on rCBF SPECT, Movement 

Disorders; 20, suppl. 10: S 95. 

68. STRADOMSKA T.J., TYLKI-SZYMANSKA A., FICHNA P., ZDZIENICKA E., 

KAMER B., KRUCZEK P., JAMROZ E., PRONICKA E. (2005) Serum VLCFA 

levels in the diagnosis of peroxisomal disorders. Ten years experience in 

Poland, Journal of Inherited Metabolic Disease; 28, suppl. 1: 276-P. 

69. SU£EK A., KRYSA W., HOFFMAN-ZACHARSKA D., ZDZIENICKA D., ZA- 

REMBA J. (2005) New mutations and a grey zone of CAG repeats in Huntington 

disease, European Journal of Human Genetics; 13 suppl 1: P0887. 

70. SZAFRAÑSKI T., BRONOWSKA Z. (2005) Depressive symptoms among patients 

with first episode psychosis and patients with chronic schizophrenia, European 

Psychiatry; 20, supp 1: S84. 

71. SZANIAWSKA-BARTNICKA A., GRUSZCZYÑSKA-M£ODO¯ENIEC A., JAREK 

A., JÊDRASIK M., KATARASIÑSKA-PIERZGALSKA K, SZAFRAÑSKI T. (2005) 

Is it possible to assess depression and anxiety seprately in schizophrenia? 

European Psychiatry; 20, suppl. 1: S83. 

72. SZPAK G.M., LEWANDOWSKA E., BERTRAND E., WIERZBA-BOBROWICZ T., 

SOBCZYK W., KULCZYCKI J., £OJKOWSKA W., MENDEL T., PASENNIK E., 

STÊPIEÑ T., LECHOWICZ W. (2005) Microglial immune response in cerebral 

amyloid angiopathy in transmissible cerebral amyloidoses, Folia Neuropathologica; 

43, 3: 220–221. 

73. TARACHA E., LEHNER M., WIS£OWSKA-STANEK A., ZIENOWICZ M., MA- 

CIEJAK P., BIDZIÑSKI A., SKÓRZEWSKA A., TURZY ÑSKA D., P£A NIK A. 

(2005) Comparison of methadone and morphine effects on C-FOS expression 

in rat brain, Pharmacological Reports; 57: 297. 

74. TARNACKA B., GROMADZKA G., SCHMIDT H., GENSCHEL J., LITWIN T., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) The phenotype of Wilson’s disease in patients 

homozygous for p. H1069Q mutation, compound heterozygotes and in patients 

non-pH1069Q, Journal of Neurology; 252, suppl. 2: 100. 

75. TARNACKA B., SZESZKOWSKI W., GO£ÊBIOWSKI M., CZ£ONKOWSKA A. 

(2005) MR proton spectroscopy of the brain in Wilson’s disease, Parkinsonism 

& Related Disorders; 11, suppl. 2: 148.


221 

76. WEHR H., BEDNARSKA-MAKARUK M., LIPCZYÑSKA-£OJKOWSKA W., 

GRABAN A., HOFFMAN-ZACHARSKA D., KUCZYÑSKA-ZARDZEWIA£Y A., 

MRUGA£A J., RODO M., BOCHYÑSKA A., SU£EK A, RYGLEWICZ D. (2005) 

Differences in apolipoprotein E and interleukin 1b gene polymorphisms 

between dementia with neurodegenerative traits and vascular dementia, Pharmacological 

Reports; 57: 443. 

77. WICHA W., ZABORSKI J., KUROWSKA K., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Efficacy 

of two doses of methyloprednisolone treatment of multiple sclerosis 

relapse-a comparative, double-blinded study, Multiple Sclerosis; 11, suppl. 1: 1. 

78. WICHNIAK A., SZAFRAÑSKI T., WIERZBICKA A., MUSIÑSKA I., CZASAK K., 

JERNAJCZYK W. (2005) EEG response to brand-name and generic clozapine. 

Report of four cases, Pharmacopsychiatry; 38: 285. 

79. WIS£OWSKA-STANEK A., ZIENOWICZ M., LEHNER M., TARACHA E., BI- 

DZIÑSKI A., MACIEJAK P., SKÓRZEWSKA A., SZYNDLER J., P£A NIK A. 

(2005) Buspirone attenuates the effects of conditional fear on c-FOS protein 

expression in the hippocampus, Pharmacological Reports; 57: 298. 

80. WISZNIEWSKA M., KOBAYASHI A., MILEWSKA D., SZYCH Z., CZ£ONKOW- 

SKA A. (2005) Differences in distribution of risk factors in men and women 

with stroke in different age groups, Journal of The Neurological Sciences; 238, 

suppl. 1: 453. 

81. WO NIAK A. (2005) Medication Adherence Rating Scale (MARS) – new compliance 

scale for schizophrenic patients, European Psychiatry; 20. suppl. 1: 87. 

82. WO NIAK A., SZAFRAÑSKI T. (2005) Polish version of MARS – new compliance 

scale for schizophrenic patients, European Neuropsychopharmacology; 

15, suppl. 3: S458 

83. WYSZOGRODZKA E., KO£OMAÑSKA P., ROK P., KRZ¥ŒCIK P., STEFAÑSKI R., 

KOSTOWSKI W. (2005) Operant cocaine self-administration in rats is abolished 

by the neonatal 5,7-dihydroxytryptamine treatment, Acta Neurobiologiae 

Experimentalis; 65, 3: 324. 

84. WYSZOGRODZKA E., KO£OMAÑSKA P., WIERZBA-BOBROWICZ T., KO- 


effects of dorsal hippocampal lesions, Pharmacological Reports; 57, 2: 300–301. 

85. ZIÓ£KOWSKA B., STEFAÑSKI R., MIERZEJEWSKI P., KOSTOWSKI W., PRZE- 

W£OCKI R. (2005) The effects of contingent cocaine administration on the 

expression of proenkephalin, prodynorphin and dopamine D2 receptor in the 

rat brain, Acta Neurobiologiae Experimentalis; 65: 3. 

b) streszczenia w innych czasopismach zagranicznych recenzowanych 

1. BEMBENEK A., NIED WIEDZKA I., TYCZYÑSKI K. (2005) Retroviruses in 

pathogenesis of schizophrenia, Psychiatriki; 16 suppl. 1: 245. 

2. BEMBENEK A., NIED WIEDZKA I., TYCZYÑSKI K. (2005) Seasonal petterns 

of admission in first episode of schizophrenia in Poland, Psychiatriki; 16 

suppl. 1: 268.


3. MOSKALEWICZ J., LANGIEWICZ W. (2005) Public Heath Aspects of Substance 

Abuse Treatment in Poland, The Journal of Mental Health Policy and 

Economics; 8, suppl. 1: S33. 

4. WICHNIAK A., CHOJNACKA-WÓJTOWICZ J., WIERZBICKA A., SZATKOW- 

SKA E., JERNAJCZYK W. (2005) May EEG be helpful in veryfying drug induced 

excessive sleepness? World Psychiatry; 4, suppl. 1: 175. 

c) streszczenia w polskich czasopismach recenzowanych umieszczonych 

na listach og³oszonych przez MNiI 

1. BAÑKA S., KULCZYCKI J., POZNAÑSKI P., SELWA S., JANISZEWSKA A., 

HOMBERGER E., OSTAÑSKI P., HANUS-ATRAS K., PAPUÆ E., LEWCZUK K. 

(2005) Choroba Creutzfeldta-Jakoba o nietypowym przebiegu. Opis przypadku, 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; supl. 2: 185. 

2. B£A¯EJEWSKA-HY¯OREK B., GROMADZKA G., KURKOWSKA-JASTRZÊB- 

SKA I., £YSIAK Z., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Neuropatia czuciowa o ciê¿- 

kim przebiegu u chorego z chorob¹ nowotworow¹ œródpiersia – opis przypadku, 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 362. 

3. B£A¯EJEWSKA-HY¯OREK B., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., ROZENFELD A., 

GROMADZKA G., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Wystêpowanie owrzodzia³ych 

blaszek mia¿d¿ycowych w têtnicach szyjnych wewnêtrznych a polimorfizm 

apolipoproteiny E, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2: 237–238. 

4. BOCHYÑSKA A., LIPCZYÑSKA-£OJKOWSKA W., MALICKA J., DEREJKO M., 

PONIATOWSKA R., RYGLEWICZ D. (2005) Diagnostyka kliniczna i neuroobrazowa 

w b¹blowicy i w¹grzycy mózgu – opis 3 przypadków, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 408. 

5. BOGUS£AWSKA R., KULCZYCKI J. (2005) Neuroobrazowanie a obraz kliniczny 

w stwardnieniu rozsianym, Neurologia i Neurochirurgia Polska; suppl. 3: 

541–543. 

6. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Jak wprowadzono zasady Deklaracji Helsingborgskiej 

w Polsce, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2: 86–87. 

7. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Leczenie przeciwzakrzepowe i trombolityczne niedokrwiennego 

udaru mózgu – komentarz, Medycyna Praktyczna; 1–2: 95–96. 

8. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Optymalizacja leczenia stwardnienia rozsianego: 

aktualne stanowisko ekspertów miêdzynarodowej grupy roboczej ds. optymalizacji 

leczenia SR – komentarz, Neurologica; 14, 38–39. 

9. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Statyny w profilaktyce i leczeniu udaru mózgu, 

Problemy Terapii Monitorowanej; 16: 8. 

10. CZ£ONKOWSKA A. (2005) The role of inflammation in neurodegeneration, 

Central European Journal of Immunology; 30, suppl. 1: 18. 

11. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Toksyna botulinowa w praktyce klinicznej – komentarz, 

Neurologica; 1: 51–52. 

12. CZ£ONKOWSKA A., TARNACKA B., LITWIN T., GAJDA J., RODO M. (2005) 

Choroba Wilsona – przyczyny zgonów u 164 chorych w okresie obserwacji 

w latach 1992–2003, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2: 330–331.


223 

13. CZ£ONKOWSKA A., TARNACKA B., MOELLER C., WOIMANT F., TANNER S. 

(2005) Unified Wilson’s disease rating scale – propozycja, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, suppl. 2: 330. 

14. DANGEL J., HAMELA-OLKOWSKA A., CZAJKOWSKI K., ROSZKOWSKI T., 

GARWOLIÑSKI J., PAW£OWSKA B., ZAREMBA J., KORNACKA K., DANGEL T. 

(2005) Diagnostyka ultrasonograficzna w przypadkach rozpoznania zespo³u 

Edwardsa u p³odu – analiza retrospektywna, Standardy Medyczne; 7: 126–130. 

15. DOW¯ENKO A., RICHTER P.S. (2005) Wewn¹trznaczyniowe leczenie przetoki 

têtniczo-¿ylnej opony twardej w obrêbie zatoki jamistej. Opis przypadku, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39 (4), suppl. 2: 403. 

16. DOW¯ENKO A., RICHTER P.S. (2005) Przetoka szyjno-jamista z objawami 

obuocznymi. Leczenie balonami odczepianymi. Opis przypadku, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39 (4) suppl. 2: 402. 

17. DOW¯ENKO A., RICHTER P.S. (2005) Zastosowanie wewn¹trznaczyniowej 

embolizacji klejem w naczyniach mózgowych. Opis 84 przypadków, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39 (4), suppl 2: 389. 

18. GRABAN A., BEDNARSKA-MAKARUK M., £OJKOWSKA W., BOCHYÑSKA 

A., RYGLEWICZ D., WEHR H., BUKSOWICZ-IWIÑSKA B. (2005) Polimorfizm 

C677T genu MTHFR u chorych z otêpieniem, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 9, 4, suppl. 2: 162. 

19. GROCHOWSKI M. (2005) Gdy klozapina nie wystarcza, Postêpy Psychiatrii 


20. GROMADZKA G., TARNACKA B., RODO M., CHABIK G., SCHMIDT H.H.J., 

GENSCHEL J., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Mutacje zmiany ramki odczytu 

i mutacje nonsensowne w genie dla ATP-azy 7B s¹ zwi¹zane z ciê¿kim fenotypem 

klinicznym Choroby Wilsona, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 

4, suppl. 2: 329. 

21. HABRAT B. (2005) Farmakoterapia osób ze schizofreni¹ wspó³wystêpuj¹c¹ z u¿ywaniem 

substancji psychoaktywnych, Alkoholizm i Narkomania; 18: 110: 111. 

22. HABRAT B. (2005) Komentarz do pracy Alvaro Camacho „Czy niektóre postacie 

nadu¿ywania substancji psychoaktywnych s¹ zwi¹zane ze spektrum zaburzeñ 

dwubiegunowych? Hipotezy i ich nastêpstwa terapeutyczne”, Psychiatria 

po Dyplomie; 2: 28–29. 

23. HOFFMAN-ZACHARSKA D., MAZURCZAK T., SULEK A. (2005) Diagnostyka 

molekularna ataksji Friedreicha – algorytm postêpowania diagnostycznego, 

Neurol. Dziec, suppl. 1: U-54. 

24. ILNICKA A., PAW£OWSKA B., BOGDANOWICZ J., TOMANKIEWICZ-ZA- 

WADZKA A., SOBISZEWSKA B., CZY¯EWSKA J., SZIRKOWIEC W., ZDZIE- 

NICKA E., KUBALSKA J., JANABI S., ROSZKOWSKI T., GARWOLIÑSKI J., 

SZYMKIEWICZ-DANGIEL J., ZAREMBA J. (2005) Fetal abnormalities detected 

by USG examination. Archives of Perinatal Medicine, quartely suppl., 62–63. 

25. JAREMA M. (2005) Nowoczesna farmakoterapia psychoz. Streszczenia Miêdzynarodowej 

Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Genetyka psychiatryczna, 

uzale¿nienia, podwójna diagnoza, psychofarmakoterapia”, Szczecin, 10–11.06. 

2005, Alkoholizm i Narkomania; 18, 1/2, 15, suppl. 3: 112.


26. JÊDRZEJCZAK T., LIPCZYÑSKA-£OJKOWSKA W., RYGLEWICZ D., KUL- 

CZYCKI J., KURAN W. i wsp. (2005) SPECT z u¿yciem DatSCAN – nowa 

metoda badania chorób uk³adu pozapiramidowego. Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, suppl. 2: 312. 

27. KAZIBUTOWSKA Z., MOTTA E., GOLBA A., BAL A., WARAKOMSKI P., 

ZAREMBA J. JAKUBIK M., SULEK A. (2005) Zastosowanie N-acetylocysteiny 

jako substancji zwiêkszaj¹cej stê¿enie glutationu w chorobie Unverrichta- 

Lundborga, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 3: 147. 

28. KOBAYASHI A, SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., NIEWADA M., SKOWROÑSKA M., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) Dostêpnoœæ pododdzia³ów udarowych w kontekœcie 

wprowadzania leczenia trombolitycznego, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, suppl. 2: 384. 

29. KOBAYASHI A., CZ£ONKOWSKA A., KANE I., SANDERCOCK P., LEWIS S., 

LINDLEY R. (2005) Trzecie Miêdzynarodowe Badanie Udarowe (ist-3). Charakterystyka 

pacjentów w³¹czonych w Polsce, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska, 39, 4, suppl. 2, 382–383. 

30. KOBAYASHI A., CZ£ONKOWSKA A., SKOWROÑSKA M. (2005) Organizacja 

pracy w oddziale udarowym na przyk³adzie II Kliniki Neurologi IPiN, Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2, 385–386. 

31. KOBAYASHI A., KANE I., CZ£ONKOWSKA A., SENDERCOCK P., LINDLEY R. 

(2005) Trzecie Miêdzynarodowe Badanie Udarowe (IST-3), Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, suppl. 2: 178–179. 

32. KOBAYASHI A., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., SKOWROÑSKA M., NIEWADA M., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) Migotanie przedsionków jest niezale¿nym czynnikiem 

ryzyka niekorzystnego rokowania i wyst¹pienia powik³añ po udarze niedokrwiennym. 


33. KORKOSZ A., ŒCIÑSKA A., KOSTOWSKI W., BIEÑKOWSKI P. (2005) Wp³yw 

etanolu na awersyjne dzia³anie nikotyny w procedurze warunkowego unikania 

smaku u szczura. Polski Przegl¹d Kardiologiczny, Polish Journal of Cardiology; 

7, suppl. 1:73. 

34. KOSZEWSKA I. (2005) Komentarz do art.: „Hormonalne i niefarmakologiczne 

metody leczenia zespo³u napiêcia przedmiesi¹czkowego i przedmiesi¹czkowego 

zaburzenia dysforycznego”, Psychiatria po Dyplomie; 2, 5: 38. 

35. KRYSA W. SU£EK A., ZDZIENICKA E., RAKOWICZ M., ZAREMBA J. (2005) 

Rozmieszczenie geograficzne pacjentów z ataksjami rdzeniowo-mó¿d¿kowymi 

typu 1 i typu 2 (SCA1 i SCA2) w Polsce, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 

39, 4, suppl. 3 432–433. 

36. KUBALSKA J. (2005) Komentarz do artyku³u: BELAY B., BELAMARICH P., 

RACINE A. (2004) Czynniki ryzyka mia¿d¿ycy wystêpuj¹ce u dzieci, Pediatria 

po Dyplomie; 8, (6): 30–32 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

37. KULCZYCKI J. (2005) Badania cytologiczne p³ynu mózgowo-rdzeniowego 

w chorobach zakaŸnych uk³adu nerwowego, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 

suppl. 3: 673–674. 

38. KULCZYCKI J. (2005) Choroba Creutzfeldta-Jakoba – najczêstsza choroba 

prionów cz³owieka, Neurologia i Neurochirurgia Polska; suppl. 2: 96–97.


225 

39. KURAN W. (2005) Ból w chorobie Parkinsona. Komentarz, Medycyna po dyplomie; 

14, 8: 81–82. 

40. KURAN W. (2005) Otêpienie w chorobie Parkinsona. Komentarz, Medycyna 

po dyplomie; 14, 5: 112–114. 

41. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., BA£KOWIEC-ISKRA E., CIESIELSKA A., JO- 

NIEC I., CZ£ONKOWSKI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Reakcja autoimmunologiczna 

mo¿e mieæ dzia³anie ochronne dla neuronów dopaminergicznych 

uszkodzonych MPTP, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2: 313–314. 

42. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA, ROZENFELD A., B£A¯EJEWSKA-HY¯OREK B., 

GROMADZKA G., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., FILIPIAK K., KILISZEK M., 

G£ÓWCZYÑSKA R., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Markery reakcji zapalnej 

i nasilenie zmian mia¿d¿ycowych u chorych po przebytym mózgu lub zawale 

serca, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2, 242–243. 

43. KUROWSKA K., MIROWSKA-GUZEL D., SKIERSKI J., KORONKIEWICZ M., 

CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Wp³yw do¿ylnie podawanego 

metyloprednizolonu na parametry uk³adu immunologicznego u chorych na 

stwardnienie rozsiane w trakcie rzutu choroby, Neurologia i Neurochirurgia 


44. LEWANDOWSKA E., WIERZBA-BOBROWICZ T., WAGNER T. RUDNICKA A., 

PASENNIK E., KURAN W. (2005) Changes In blood vessels of skin and muscle 

biopsies in case of sneddon’s syndrome, Polish Journal of Pathology; 56, 1: 16. 

45. LIPCZYÑSKA-£OJKOWSKA W., BOCHYÑSKA A., SAWICKA B., SIENKIE- 

WICZ-JAROSZ H., KURAN W. i wsp. (2005) Czynniki ryzyka w ³agodnych 

zaburzeniach poznawczych, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, 

suppl. 2: 445. 

46. £YSIAK Z., GROMADZKA G., B£A¯EJEWSKA-HY¯OREK B., CZ£ONKOW- 

SKA A. (2005) Paranowotworowe zespo³y neurologiczne: analiza 38 chorych, 

Neurologia i Neurochirurgia Polski; 39, suppl. 2: 209–210. 

47. MAZURCZAK T. HOFFMAN-ZACHARSKA D., SULEK A. (2005) Wykorzystanie 

metod analizy DNA w ataksji Friedreicha, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, suppl. 3: 766. 

48. MEDER J. (2005) Komentarz do artyku³u L.M. Westreicha „Alkohol a zaburzenie 

psychiczne”, Psychiatria po Dyplomie; 2 (4): 15–16. 

49. MEDER J. (2005) Schizofrenia powik³ana uzale¿nieniem od œrodków psychoaktywnych 

– gdzie i jak leczyæ? Alkoholizm i Narkomania; 18, 1/2, supl. 19. 

50. MENDEL T., PAPROT E., CZERNUSZENKO A., MILEWSKA D., LITWIN M. 

(2005) Encefalopatia anoksemiczna w nastêpstwie zatrzymania kr¹¿enia – charakterystyka 

4 przypadków, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 

373–374. 

51. MENDEL T., SZPAK G., BERTRAND E., WIERZBA-BOBROWICZ T. (2005) 

Mózgowa angiopatia amyloidowa jako przyczyna krwotoków mózgowych, 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: S223. 

52. DEREJKO M., S£AWEK J., WIECZOREK D., DUBANIEWICZ M., LASS P. 

(2005) Wp³yw naczyniowych czynników ryzyka i neuroradiologicznych


zmian naczyniopochodnych na nasilenie zaburzeñ ruchowych choroby Parkinsona. 

Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2, S 321. 

53. MILEWSKA D., RYGLEWICZ D., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Parametry 

medyczne wp³ywaj¹ce na przyjêcia do szpitala chorych we wczesnej fazie 

udaru mózgu w Polsce w 2000 r., Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, 

suppl. 2: 220. 

54. NADAJ A., LUSAKOWSKA A., SU£EK A., FIDZIAÑSKA A. KWIECIÑSKI H., 

KAMIÑSKA A. (2005) Dystrofia miotoniczna – czy obecnoœæ skupisk j¹der 

(nuclear clumps) jest charakterystyczna dla DM2? Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, suppl. 2, 429. 

55. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., BARAÑSKA-GIERUSZCZAK M., £OJ- 

KOWSKA W., KURKOWSKA I., BOCHYÑSKA A., RYGLEWICZ D., PONIA- 

TOWSKA R., G£AZOWSKI CZ., JAKUBCZYK T., WO£KOW L. (2005) Pierwsze 

w ¿yciu napady padaczkowe u osób powy¿ej 60 roku ¿ycia. Wyniki badañ 

5-letnich, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 141. 

56. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., BARAÑSKA-GIERUSZCZAK M., £OJ- 

KOWSKA W., KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., BOCHYÑSKA A., PONIATOW- 

SKA R., G£AZOWSKI C., JAKUBCZYK T., £ÊCKA J. (2005) Status epilepticus 

in hospital data registry, Epileptologia; 13, suppl. 1: 113. 

57. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., BARAÑSKA M., WOJKOWSKA W., KUR- 

KOWSKA I., RYGLEWICZ D., PONIATOWSKA R., G£AZOWSKI CZ., JAKUB- 

CZYK T. (2005) Padaczka, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, (2): 141. 

58. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., BARAÑSKA-GIERUSZCZAK M, KU- 

CZYÑSKA A., £OJKOWSKA W., KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., BOCHYÑ- 

SKA A. (2005) Zastosowanie topiramatu w stanach padaczkowych opornych 

na leczenie, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 307. 

59. NIEDZIELSKA K., WIERZBICKA A., BARAÑSKA-GIERUSZCZAK M., £OJKOW- 

SKA W., KURKOWSKA I., BOCHYNSKA A., PONIATOWSKA R., G£AZOWSKI C., 

JAKUBCZYK T., £ÊCKA J. (2005) Stan padaczkowy u osób doros³ych hospitalizowanych 

w Oddziale Neurologicznym, Epileptologia; 13, suppl. 1: 35. 

60. NIEWADA M., SKOWROÑSKA M., RYGLEWICZ D., CZ£ONKOWSKA A. 

(2005) Leczenie ostrej fazy udaru mózgu w Polsce – Rejestr Narodowego Programu 

Profilaktyki i Leczenia Udaru Mózgu w Polsce (RNPPLUM), Neurologia 

i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 126–127. 

61. NIEWADA M., SKOWROÑSKA M., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., CZ£ONKOW- 

SKA A. (2005) Koszty leczenia ostrej fazy udaru mózgu – Rejestr Narodowego 

Programu Profilaktyki i Leczenia Udaru Mózgu w Polsce. Neurologia 


62. OSUCHOWSKA A, CHARZYÑSKA K, SAWICKA M. (2005) Próba oceny 

potrzeb osób z podwójn¹ diagnoz¹ i ich psychologicznych uwarunkowañ, 

Alkoholizm i Narkomania; 18, 1/2, suppl.: 21. 

63. PARNOWSKI T. (2005) Komentarz do artyku³u: „Aktualne informacje na temat 

otêpienia z cia³ami Lewy’ego” Davida J. Burna, Medycyna po Dyplomie; 

14, 11: 61.


227 

64. PARNOWSKI T. (2005) Niepo¿¹dane dzia³ania psychotropowe leków stosowanych 

u pacjentów w podesz³ym wieku – komentarz, Psychiatria po Dyplomie; 

2 (2): 39. 

65. PARNOWSKI T. (2005) Choroba Alzheimera – hipotezy i analogie, Psychogeriatria 

Polska; 2, 4: 411–412. 

66. PARNOWSKI T. (2005) Majaczenie – zapobieganie i metody leczenia – komentarz, 

Medycyna po Dyplomie; 3 (2): 60–61. 

67. PARNOWSKI T. (2005) Rozpoznawanie i leczenie depresji wieku podesz³ego 

– komentarz, Psychiatria po Dyplomie; 2 (2): 29. 

68. PARNOWSKI T. (2005) Zaburzenia zachowania w otêpieniu – komentarz, 

Medycyna po Dyplomie; 14, 10: 154. 

69. POP£OÑSKA B., ¯EKANOWSKI C., GOLAN M., FILIPEK S., £OJKOWSKA W., 

ROSSA. G. £UCZYWEK E., STYCZYÑSKA M., KULCZYCKI J., BARCIKOW- 

SKA M. (2005) Otêpienie czo³owo-skroniowe czy nietypowa postaæ choroby 

Alzheimera. Dwie nowe mutacje genu preseniliny 1, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska, suppl. 2: 160. 

70. PRAG£OWSKA E. (2005) Komentarz do art. Mulder R: „Depresja a zaburzenia 

osobowoœci”, Medycyna po Dyplomie; 14, 4: 79. 

71. PU¯YÑSKI S. (2005) komentarz do art. H.S. Akiskal: „Spektrum zaburzeñ 

afektywnych dwubiegunowych w praktyce ogólnomedycznej i psychiatrycznej”, 

Psychiatria po Dyplomie; 2, 3: 9–15. 

72. PU¯YÑSKI S. (2005) komentarz do art. P.L. Delgado: „Wyczerpywanie zasobów 

neuroprzekaŸnika jako model badawczy: przegl¹d i historia badañ”, 

Psychiatria po Dyplomie; 2, 1: 52–56. 

73. PU¯YÑSKI S. (2005) Komentarz do art.: J.M. Kuzma, D.W. Black: „Integracja 

farmakoterapii i psychoterapii w leczeniu zaburzeñ lêkowych”, Medycyna po 

Dyplomie; 14, 6: 106–107. 

74. RAKOWICZ M., WIERZBICKA A., WICHNIAK A., SULEK A., ROLA R., ZDZIE- 

NICKA E., JERNAJCZYK W., NIEWIADOMSKA M. (2005) Zaburzenia snu 

i zespó³ niespokojnych nóg u pacjentów z ataksj¹ rdzeniowo-mó¿d¿kow¹, 


75. RICHTER P.S., DOW¯ENKO A. (2005) Paliatywne leczenie guza mózgu metod¹ 

embolizacji wewn¹trznaczyniowej. Opis przypadku, Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, (4), suppl. 2: 436. 

76. ROLA R., DEREJKO M., GRABAN A., NIEWIADOMSKA M., RAKOWICZ M., 

RYGLEWICZ D. (2005) Neuromiotonia – opis przypadków, Neurologia i Neurochirurgia 


77. ROLA R., WIERZBICKA A., WICHNIAK A., JERNAJCZYK W., RICHTER P., 

RYGLEWICZ D. (2005) Zaburzenia oddychania podczas snu u pacjentów 

z udarem niedokrwiennym mózgu i zaburzeniami kr¹¿enia mózgowego – doniesienie 

wstêpne, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2: 373. 

78. SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Czêstoœæ wystêpowania 

zespo³u matabolicznego w nieselekcjonowanej populacji pacjentów z udarem 

mózgu, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 222.


79. SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., KOBAYASHI A., NIEWADA M., SKOWROÑSKA M., 

RYGLEWICZ D., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Klasy pododdzia³ów udarowych 

w Polsce, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 383–384. 

80. SIENKIEWICZ-JAROSZ H., BOCHYÑSKA A., £OJKOWSKA W., NIEDZIEL- 

SKA K., WIERZBICKA A., KURAN W., RYGLEWICZ D. (2005) Etiologia nag- 

³ych zaburzeñ œwiadomoœci u pacjentów hospitalizowanych na oddziale neurologicznym. 


81. SKOWROÑSKA M., KOBAYASHI A., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Czas od przyjêcia 

do leczenia w polskich oœrodkach bior¹cych udzia³ w badaniu Safe Implementation 

of Trombolysis in Stroke (SITS), Neurologia i Neurochirurgia Polska; 

39, 4, suppl. 2: 384–385. 

82. SOBCZYK W. (2005) Komentarz do artyku³u: “Clinical Presentations and Phenomenology 

of Myoclonus” E. Faughta (2005), Neurologica; 1, 13: 39–40. 

83. SOBCZYK W., PI£KOWSKA E., ROLA R., SU£EK A., PONIATOWSKA R., 

NIWIADOMSKA T., RAKOWICZ M., JAKUBOWSKA T. (2005) Mo¿liwoœci diagnostyki 

ró¿nicowej w przewlek³ych zaburzeniach mó¿d¿kowych, Neurologia 

i Neurochirurgia Pol.; 39, 4, (2): 430. 

84. SPIRIDONOW K. (2005) Deficyty poznawcze i spo³eczne chorych z podwójn¹ 

diagnoz¹ – problemy i próby rozwi¹zañ, Alkoholizm i Narkomania; 18, 1/2, 

suppl.: 28. 

85. STEINBARTH-CHMIELEWSKA K., BARAN-FURGA H. (2005) Komentarz do 

pracy Tomothy E. Wilensa „Zespó³ nadpobudliwoœci psychoruchowej z deficytem 

uwagi a zaburzenia zwi¹zane ze stosowaniem substancji psychoaktywnych: 

wzajemny zwi¹zek, grupy du¿ego ryzyka i problemy terapeutyczne”, 

Psychiatria po Dyplomie; 2: 59–60. 

86. SU£EK A. (2005) Analiza DNA w chorobach neurodegeneracyjnych spowodowanych 

mutacjami dynamicznymi, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 

4, suppl. 3: 761. 

87. SU£EK A., ZAREMBA J. (2005) Mutacje dynamiczne w chorobach neurodegeneracyjnych, 


88. SZAFRAÑSKI T. (2005) Komentarz do artyku³u YS. Bannon „Poszerzanie wiedzy 

dziêki badaniom klinicznym – na przyk³adzie zaburzeñ od¿ywiania siê”, 

Psychiatria po Dyplomie; 2: 52. 

89. SZYNDLER J., KURAN W., JÊDRZEJCZAK T., PYTLEWSKI A. (2005) Zanik 

wielouk³adowy typ parkinsonowski – opis przypadku z typowym obrazem 

MRI i SPECT, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 445. 

90. ŒWIÊCICKI £. (2005) Komentarz do art. Mulder R: „Depresja a zaburzenia 

osobowoœci”, Medycyna po Dyplomie; 14, 4: 78. 

91. TARNACKA B., SZESZKOWSKI W., GO£ÊBIOWSKI M., CZ£ONKOWSKA A. 

(2005) Spektroskopia rezonansu magnetycznego w chorobie Wilsona, Neurologia 


92. TOMIK B., PARTYKA D., OSTROWSKA M., SULEK A., KUREK-GRYZ E.A., 

BANACH M., SZCZUDLIK A. (2005) Analiza fenotypowo-genotypowa dziewiêciu 

mê¿czyzn z chorob¹ Kennedyego (KD), Neurologia i Neurochirurgia 

Polska; 39, 4, suppl. 3: 199.


229 

93. WIERZBICKA A., WICHNIAK A., WALINOWSKA E., SZTAKOWSKA E., CZA- 

SAK K., JAKUBCZYK AT., RYGLEWICZ D., JERNAJCZYK W. (2005) Nasilenie 

sennoœci, jakoœæ ¿ycia i odpowiedŸ na leczenie w narkolepsji i innych 

hipersomniach, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, suppl. 2: S143. 

94. WISZNIEWSKA M., KOBAYASHI A., MILEWSKA D., CZ£ONKOWSKA A., 

SZYCH Z. (2005) Czy przebieg udaru niedokrwiennego mózgowego oraz 

jego nastêpstwa s¹ ró¿ne u kobiet i mê¿czyzn w zale¿noœci od wieku? Neurologia 


95. WORONOWICZ B.T. (2005) Alkohol w wieku podesz³ym, Alkoholizm i Narkomania; 

18: 133–134. 

96. ZA£USKA M. (2005) Komentarz do artyku³u: „Objawy psychotyczne w chorobach 

somatycznych”, Medycyna po Dyplomie; 14, 10: 140–141. 

97. ZAREMBA J. (2005) Genetyka w codziennej praktyce klinicznej, Neurologia 

Praktyczna; suppl. 1/3: 48–51. 

98. ZAREMBA J. (2005) Identyfikacja i diagnostyka molekularna chorób uk³adu 

nerwowego, Neurologia i Neurochirurgia Polska; 39, 4, suppl. 2: 82. 

99. ZIMOWSKI J, KASPEREK-ZIMOWSKA B, PAW£OWSKA B. (2005) Genetyczne 

pod³o¿e schizofrenii – wyzwanie dla genetyki molekularnej, Alkoholizm 

i Narkomania; 18, 1/2, suppl.: 35. 

100. ¯ACH M., CZ£ONKOWSKA A., KOBAYASHI A., NYKA W., GO£ÊBIEWSKI P., 

OPALA G., ROMANOWICZ S., KWIECIÑSKI H. i zespó³ badawczy TUN 

(2005) Zastosowanie do¿ylnej trombolizy w leczeniu ostrego udaru niedokrwiennego 

w Polsce: prospektywna analiza pierwszych 163 pacjentów, Neurologia 


c) streszczenia w innych czasopismach polskich recenzowanych 

1. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Komentarz: Standardy szkolenia i kompetencji 

oraz ich uwierzytelniania dotycz¹ce diagnostycznej angiografii naczyñ szyjnych 

i mózgowych, stentowania naczyñ szyjnych oraz interwencji mózgowonaczyniowych, 

Neurology wyd. polskie; 2: 10–11. 

2. CZ£ONKOWSKA A. (2005) Zapobieganie wystêpowaniu udaru mózgu 

w trakcie leczenia antagonist¹ receptora angiotensyny II typu 1-kandesartanem 

chorych na izolowane nadciœnienie skurczowe w wieku podesz³ym 

– komentarz, Farmakoterapia Nadciœnienia Têtniczego i Chorób Wspó³istniej¹cych; 

2: 64–66. 

3. KULCZYCKI J. (2005) Podostre stwardniaj¹ce zapalenie mózgu w diagnostyce 

ró¿nicowej zapalenia mózgu, Neurology, wyd. polskie; 1, 10: 55–56. 

4. KURAN W. (2005) Skuteczne leczenie idiopatycznego zespo³u niespokojnych 

nóg kabergolin¹. Komentarz, Neurology, wyd. polskie; 2, 11: 13. 

5. NIEDZIELSKA K. (2004) Komentarz do artyku³u: Gallmetzer P., Leutmezer F., 

Serles W., i wsp. „Pora¿enie ponapadowe w padaczkach ogniskowych – czêstoœæ 

wystêpowania, czas trwania i przyczyny. Badanie z zastosowaniem wideo-EEG”, 

Neurology, wyd. polskie; 6 (9): 10–11 (praca ukaza³a siê w 2005 r.)


6. NIEDZIELSKA K. (2005) Komentarz do artyku³u: Rowan A.J., Ramsay R.E., 

Collins J.F. i wsp. „Padaczka rozpoznawana u osób w podesz³ym wieku. 

Badanie z randomizacj¹ porównuj¹ce gabapentynê, lamotryginê i karbamazepinê”, 

Neurology wyd. polskie; 4: 10–11. 

d) streszczenia w ksi¹¿kach streszczeñ 

1. BOBROWSKI K. (2005) Poczucie koherencji a zachowania ryzykowne gimnazjalistów, 

w : ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, 

realizowaæ wspólne cele. Ksiêga Streszczeñ XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego 

Towarzystwa Psychologicznego, 22–25.09.2005, Oficyna Wydawnicza 

Impuls, Kraków: 156. 

2. BORUCKA A., PISARSKA A., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Dylematy pomocy 

psychologicznej w szkole na podstawie szkolnej interwencji profilaktycznej 

wobec uczniów z grupy podwy¿szonego ryzyka, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ 

innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, realizowaæ wspólne cele. Ksiêga 

Streszczeñ XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 

22–25.09.2005, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków:159. 

3. BRODNIAK W.A. (2005) Kontrowersje wokó³ socjologicznych koncepcji 

samobójstw. IX Miêdzynarodowa Konferencja Naukowa „Zdrowy styl ¿ycia 

psychicznego i moralnego profilaktyk¹ zjawisk demoralizacji”, 8–9.12.2005, 

Wroc³aw-Karpacz. Streszczenie referatów pod red. Z. Ukleji, Polskie Towarzystwo 

Higieny Psychicznej: 40–41. 

4. CIESIELSKA A., JONIEC I., PRZYBY£KOWSKI A., KURKOWSKA-JASTRZÊB- 

SKA I., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) GFAP gene and protein 

expression in murine model of Parkinson’s disease – the impact of age and 

gender. FENS/Blackwell Summer School – Neuro-glia Interaction in Aging 

and Disease, 5–10 lipca 2005, Ofir, Portugalia, Abstract Book: 61. 

5. CIESIELSKA A., JONIEC I., PRZYBY£KOWSKI A., KURKOWSKA-JASTRZÊB- 

SKA I., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) The impact of age and 

gender on the striatal astrocytes activation in murine model of Parkinson’s 

disease. The Second Annual Meeting of The Global College of Neuroprotection 

and Neuroregeneration. 7–9 marca 2005, Innsbruck, Austria, Abstract Book: 43. 

6. CZARTORYSKA B., BIK-MULTANOWSKI M., POPOWSKA E., ZDZIENICKA E., 

KUBALSKA J., £UGOWSKA A., ILNICKA A. (2005) A five-years old girl presenting 

with Hunter disease (MPS II): a case report. 15 th ESGLD Workshop, 

15–18 wrzeœnia 2005, Oslo, Norwegia, Abstracts P 20: 100. 

7. CZ£ONKOWSKA A., GROMADZKA G. (2005) Choroba Wilsona. Szko³a 

Wiosenna PTBUN „Genetyczne podstawy chorób neurodegeneracyjnych”. 

11 marca 2005, Warszawa, Materia³y szkoleniowe: 31–39. 

8. CZ£ONKOWSKA A., MIROWSKA-GUZEL D. (2005) Koszty stwardnienia rozsianego. 

II Sympozjum Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji Neurologicznej 

„Kompleksowa Rehabilitacja w Stwardnieniu rozsianym”, 18–20.03.05, Zakopane, 

Ksi¹¿ka zjadowa: 31–37.


231 

9. DARDA-LEDZION L., ZABORSKI J., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Zaburzenia 

czynnoœci dolnych dróg moczowych u chorych ze stwardnieniem rozsianym. 

II Sympozjum Polskiego Towarzystwa Rehabilitacji Neurologicznej „Kompleksowa 

Rehabilitacja w Stwardnieniu rozsianym’, 18–20.03.05, Zakopane, 

Ksi¹¿ka zjadowa: 57–64. 

10. ENGEL L., FIRA E. (2005) Odkrywanie innoœci – osobowoœciowe wyznaczniki 

mo¿liwoœci rozwojowych jednostki w procesie d³ugoterminowej terapii 

grupowej, Ksiêga streszczeñ, XXXII Zjazd Naukowy PTP „¯yæ wspólnie”, 

22–25.09.2005, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków: 211. 

11. ENGEL L., KUHN-DYMECKA A. (2005) Ocena obrazu klinicznego, cech osobowoœci 

oraz dysfunkcji poznawczych pacjentów z zaburzeniami nerwicowymi 

i zwi¹zanymi ze stresem, podejmuj¹cych psychoterapiê ambulatoryjnie Ksiêga 

streszczeñ, XXXII Zjazd Naukowy PTP „¯yæ wspólnie”, 22–25.09.2005, Oficyna 

Wydawnicza Impuls, Kraków: 211. 

12. GABRYELEWICZ T., KOTAPKA-MINC S., M¥CZKA M., SOBÓW T., MOTYL R., 

KOMORNICZAK P., K£OSZEWSKA I., SZCZUDLIK A., BARCIKOWSKA M. 

(2005) Caregiving In dementia: results from the Polish EX-ON Study. 7 International 

Conference AD/PD, Alzheimer’s and Parkinson’s Diseases: Insights, 

Progress and Perspectives, 9–13 marca 2005, Sorrento, W³ochy, Book of 

Abstracts: 71. 

13. GALIÑSKA E. (2005) The enchanted garden – reaching one’s own self (Der 

verzauberte Garten das Erreichen des eigenen Ichs), w: Gardens of Roles, 

Abstracts of the 8 th International Conference of the PIfe, Polski Instytut Psychodramy, 

2–4.09.2005, Kraków: 35–36. 

14. GIGUERE M, ZAWILSKA M. (2005) Vaterschaft nach der Trennung-Versuch 

einer Analyse. Abstracts Forum zur Psychosozialen Pravention, Therapie, 

Rehabilitation. Brennpunkte in der Psychiatrie, 28–30 kwietnia 2005, 

Hamburg, Niemcy, Abstracts: 26. 

15. GROMADZKA G. (2005) Procesy immunologiczne w patogenezie paraneoplastycznych 

zespo³ów neurologicznych. Materia³y Zjazdowe V Konferencji 

Naukowo-Szkoleniowej, „Postêpy Neuroimmunologii Klinicznej”, 17–18 

czerwca 2005, Poznañ-Bêdlewo: 51. 

16. HABRAT B. (2005) Leczenie substytucyjne: podstawy teoretyczne, skutecznoœæ 

i trendy œwiatowe, w: 150-lecie Wojewódzkiego Szpitala Dla Nerwowo 

i Psychicznie chorych w Œwieciu. Konferencja: „Psychiatria Wczoraj i Dziœ”, 

13–14.05.2005, Œwiecie: CD ROM. 

17. HEITZMAN J. (2005) Opiniowanie s¹dowo-psychiatryczne sprawców przestêpstw 

agresywnych. Konferencja naukowa: „Wszystko o agresji – patomechanizmy 

i leczenie”, 8–9 kwietnia 2005, Warszawa, Ksiêga streszczeñ: 57–60. 

18. HEITZMAN J. (2005) Zespó³ odstawienia po lekach przeciwdepresyjnych. Euroregionalna 

Konferencja naukowo-szkoleniowa „XI Bieszczadzkie Dni Psychiatryczne”, 

30 wrzeœnia – 2 paŸdziernika 2005, Solina, Ksiêga streszczeñ: 27. 

19. HEITZMAN J., RUTKOWSKI K. (2005) Crime perpetration trauma. 14 th Word 

Congress of the Word Association for Dynamic Psychiatry – Trauma,


Attachment, Personality. Different Approaches, Different Paradigms. 16–19 marca 

2005, Kraków, Abstracts, symp: 21, 18. 

20. HEITZMAN J., RUTKOWSKI K. (2005) Panic attacks at night. 14th Word Congress 

of the Word Association for Dynamic Psychiatry – Trauma, Attachment, 

Personality. Different Approaches, Different Paradigms. 16–19 marca 2005, 

Kraków, Abstracts, symp: 8, 19. 

21. HEITZMAN J., RUTKOWSKI K. (2005) Tortures for political reasons – their 

impact on the personality development. 14 th Word Congress of the Word Association 

for Dynamic Psychiatry – Trauma, Attachment, Personality. Different 

Approaches, Different Paradigms. 16–19 marca 2005, Kraków, Abstracts, 

symp: 5, 33. 

22. JELONKIEWICZ I., KOSIÑSKA-DEC K. (2005) Poczucie koherencji zasobem 

„uniwersalnym”: wyniki badañ nad stresem rodzinnym i szkolnym oraz zdrowiem 

m³odzie¿y warszawskiej, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ 

zniewoleniu, realizowaæ wspólne cele. Ksiêga Streszczeñ XXXII Zjazdu 

Naukowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 22–25.09.2005, Oficyna 

Wydawnicza Impuls, Kraków: 283. 

23. JELONKIEWICZ I., KOSIÑSKA-DEC K. (2005) Support structure as perceived 

by adolescents. 15 th European Symposium of Somatotherapy and Psychosomatic 

Education, 21–23.10.2005, Kraków, Abstracts: 41. 

24. JELONKIEWICZ I., KOSIÑSKA-DEC K. (2005) Za³o¿enia programu profilaktycznego 

AS (antystresowego) dla m³odzie¿y. Ksi¹¿ka Streszczeñ miêdzynarodowej 

konferencji naukowej Sekcji Psychologii Zdrowia PTP i Instytutu 

Psychologii UAM „Miêdzy zdrowiem a chorob¹. Konteksty spo³eczne i psychologiczne”. 

13–15.05.2005, Zakopane: 42. 

25. JONIEC J., CIESIELSKA A., PRZYBY£KOWSKI A., KURKOWSKA-JASTRZÊB- 

SKA I., CZ£ONKOWSKA A., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Age-dependent in the 

nauronal nitric oxide synthase (nNOS) expression in the striatum of C57B1/6 

mice following toxic degeneration caused by 1-methyl-4phenyl-1,2,3,6-tetrahydropyridine 

(MPTP). The Second Annual Meeting of the Global College of 

Neuroprotection and Neuroregeneration, 7–9 marca 2005, Innsbruck, Austria, 

Abstract Book: 51. 

26. KLOSKA A., BOHDANOWICZ J., KONOPA G., TYLKI-SZYMAÑSKA A., 

JAKOBKIEWICZ-BANECKA J., CZARTORYSKA B., LIBEREK A., WÊGRZYN A., 

WÊGRZYN G. (2005) Changes in hair morphology of mucopolysaccharidosis 

in patients treated with recombinant human alpha-L-iduronidase (laronidase, 

Aldurozyme). P 69. 15 th ESGLD Workshop, 15–18 wrzeœnia 2005, Oslo, Norwegia, 

Abstracts P 68: 157. 

27. KLOSKA A., JAKOBKIEWICZ-BANECKA J., CZARTORYSKA B., POPOWSKA E., 

TYLKI-SZYMAÑSKA A., WÊGRZYN G. (2005) Female mucopolysaccharidosis 

type II (Hunter disease) caused by nonrandom inactivation of the X-chromosome. 

15 th ESGLD Workshop, 15–18 wrzeœnia 2005, Oslo, Norwegia, Abstracts 

O 12: 33. 

28. KOBAYASHI A., NIEWADA M., KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., CZ£ONKOW- 

SKA A. (2005) Atrial fibrillation is an independent poor outcome predictor


233 

after stroke – observations from a single centre are confirmed by the results of 

a national registry in Poland. 37 International Danube Symposium for Neurological 

Sciences and Continuing Education, 5–8 paŸdziernika 2005, Ljubljana, 

S³owenia, Book of Abstracts: 136–137. 

29. KOBAYASHI A., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., CZ£ONKOWSKA A. for the POL- 

KARD collaborators (2005) Why do patients undergo carotid artery stenting in 

Poland? 37 International Danube Symposium for Neurological Sciences and 

Continuing Education, 5–8 paŸdziernika 2005, Ljubljana, S³owenia, Book of 

Abstracts: 126–127. 

30. KOCOÑ K., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Kryteria stawiania diagnozy problemowego 

u¿ywania lub uzale¿nienia od przetworów konopii, w: ¯yæ wspólnie: 

odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, realizowaæ wspólne cele. 

Ksiêga Streszczeñ XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 


31. KOCOÑ K., OSTASZEWSKI K. (2005) Wybrane zachowania zdrowotne a zdrowie 

psychiczne nastolatków. Miêdzynarodowa Konferencja Naukowa „Miêdzy 

zdrowiem a chorob¹. Konteksty spo³eczne i psychologiczne”, 13–15.05.2005, 

Zakopane, Ksi¹¿ka streszczeñ: 35. 

32. KOSIÑSKA-DEC K., JELONKIEWICZ I. (2005) Coping styles and health in adolescents. 

15th European Symposium of Somatotherapy and Psychosomatic 

Education, 21–23.10.2005, Kraków, Abstracts: 41. 

33. KOSIÑSKA-DEC K., JELONKIEWICZ I. (2005) Przes³anki empiryczne i teoretyczne 

programu profilaktycznego podnosz¹cego skutecznoœæ radzenia sobie 

ze stresem przez m³odzie¿. Ksi¹¿ka Streszczeñ miêdzynarodowej konferencji 

naukowej Sekcji Psychologii Zdrowia PTP i Instytutu Psychologii UAM „Miêdzy 

zdrowiem a chorob¹. Konteksty spo³eczne i psychologiczne”, 13–15.05. 

2005, Zakopane, Ksi¹¿ka streszczeñ: 43. 

34. KUBALSKA J., WIERZBICKA A., CHMARA M., SZAP£YKO J., SOCHA P., 

LIMON J., PRONICKA E. (2005) Hipercholesterolemia rodzinna. Parametry gospodarki 

lipidowej u dzieci z potwierdzon¹ i niepotwierdzon¹ mutacj¹ w genach 

receptora LDL i apolipoproteiny B. Pamiêtnik Zjazdowy XXVIII Ogólnopolski 

Zjazd Pediatrów, 16–18 czerwca 2005, Rzeszów: 95. 

35. KURKOWSKA-JASTRZÊBSKA I., CZ£ONKOWSKA A. (2005) Rola procesu 

zapalnego w neurodegeneracji i neuroregeneracji. Materia³y Zjazdowe V Konferencji 

Naukowo-Szkoleniowej, „Postêpy Neuroimmunologii Klinicznej”, 

17–18 czerwca 2005, Poznañ-Bêdlewo: 53. 

36. £UGOWSKA A., DUDZIÑSKA M., ŒWIÊTOCHOWSKA H., P£OSKI R., KARA- 

KULSKA B., CZARTORYSKA B. (2005) Identification of two novel mutations 

in the ARSA gene, p.R114X and p.G122C, in late infantile metachromatic 

leukodystrophy patients from Poland. 15 th ESGLD Workshop, 15–18 wrzesnia 

2005, Oslo, Norwegia, Abstracts P25: 106. 

37. MEDER J, ADAMSKA-WÊGRZYN E. (2005) Partnerstwo w leczeniu schizofrenii. 

Konferencja III Kliniki Psychiatrii Instytut Psychiatrii i Neurologii 

w Warszawie, 13–14.01.2005, Warszawa, Ksi¹¿ka streszczeñ: 10–11.


38. MEDER J. (2005) Zaburzenia depresyjne i uzale¿nienie od œrodków psychoaktywnych. 

„Therapeutic Communities against dual diagnosis”, 9–10 wrzeœnia 

2005, Gliwice, Biuletyn Federacji Spo³ecznoœci Terapeutycznych Europy Centralnej 

i Wschodniej: 10. 

39. MROZIAK B. (2005) Poczucie koherencji – uwarunkowania, korelaty, zwi¹zki 

ze zdrowiem, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, 



Impuls, Kraków, 86–87. 

40. MROZIAK B., ZWOLIÑSKI M., GASZEWSKA E. (2005) Poczucie koherencji 

i inne zasoby psychiczne a jakoœæ ¿ycia pacjentów z reumatoidalnym zapaleniem 

stawów (RZS), w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, 

realizowaæ wspólne cele. Ksiêga Streszczeñ XXXII Zjazd Naukowy 

Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 22–25.09.2005, Oficyna Wydawnicza 


41. MROZIAK B., ZWOLIÑSKI M., GASZEWSKA E. (2005) Sense of coherence 

(SOC) and other psychological resources vs. quality of life in patients with 

rheumatoid arthritis. 19th Annual Conference of the European Health Psychology 

Society “Enhancing Individual Family & Community Health”, 31 sierpnia 

– 3 wrzeœnia 2005, Galway, Irlandia, Abstracts Book, Volume 20, suppl. 1: 

183–184. 

42. MROZIAK B., ZWOLIÑSKI M., GASZEWSKA E., CZABA£A J.C. (2005) Poczucie 

koherencji, ocena pierwotna i styl radzenia sobie ze stresem a jakoœæ ¿ycia 

pacjentów z przewlek³¹ chorob¹ somatyczn¹ (RZS). Wyniki pierwszego etapu 

badañ. Ksi¹¿ka Streszczeñ miêdzynarodowej konferencji naukowej Sekcji Psychologii 

Zdrowia PTP i Instytutu Psychologii UAM „Miêdzy zdrowiem a chorob¹. 

Konteksty spo³eczne i psychologiczne”. 13–15 maja 2005, Zakopane: 25. 

43. MURAWIEC S. (2005) “Awakening” connected with treatment with second 

generation antipsychotics. Remark on relation with drug of patient with schizophrenia. 

Streszczenia 14 th World Association of Dynamic Psychiatry, 16–19.03. 

2005, Kraków: 13. 


SKA A. (2005) Acute stroke hospital treatment cost in Poland – the polish 

national stroke prevention and treatment registry. 37 International Danube 

Symposium for Neurological Sciences and Continuing Education, 5–8 paŸdziernika 

2005, Ljubljana, S³owenia, Book of Abstracts, 2005: 139. 


SKA A. (2005) Serum albumin, fibrinogen levels and esr are of predictive value 

for poor outcome in acute ischemic stroke? 37 International Danube Symposium 

for Neurological Sciences and Continuing Education, 5–8 paŸdziernika 

2005, Ljubljana, Slovenia, Book of Abstracts, 2005: 224. 

46. NIEWADA M., SKOWROÑSKA M., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., KOBAYASHI A., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) Pulse pressure is associated with poor outcome in 

acute ischemic stroke patients. 37 International Danube Symposium for Neuro-


235 

logical Sciences and Continuing Education, 5–8 October 2005, Ljubljana, 

S³owenia, Book of Abstracts: 138. 

47. NIEWADA M., SKOWROÑSKA M., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I., KOBAYASHI A., 

CZ£ONKOWSKA A. (2005) Independent stroke outcomes predictors in Polish 

registry of the national program for prevention and treatment of stroke. 37 International 

Danube Symposium for Neurological Sciences and Continuing Education, 

5–8 paŸdziernika 2005, Ljubljana, Slovenia, Book of Abstracts, 222–223. 

48. OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Ocena mo¿liwoœci rozwijania kompetencji 

spo³ecznych dzieci w m³odszym wieku szkolnym. Miêdzynarodowa Konferencja 

Naukowa „Miêdzy zdrowiem a chorob¹. Konteksty spo³eczne i psychologiczne”, 

13–15.05.2005, Zakopane, Ksi¹¿ka streszczeñ: 45. 

49. OKULICZ-KOZARYN K., SIEROS£AWSKI J., KOCOÑ K. (2005) Testy przesiewowe 

umo¿liwiaj¹ce rozpoznawanie problemowego u¿ywania przetworów 

konopi i innych narkotyków przez nastolatków, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ 

innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, realizowaæ wspólne cele. Ksiêga Streszczeñ 

XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 


50. OSTASZEWSKI K., CZABA£A CZ., BOBROWSKI K., BORUCKA A., KOCOÑ K., 

OKULICZ-KOZARYN K., PISARSKA A. (2005) Zmiany w pozytywnych i negatywnych 

wskaŸnikach zdrowia psychicznego m³odzie¿y w okresie nauki w 

gimnazjum, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, 




51. PISARSKA A., BOBROWSKI K., BORUCKA A., OKULICZ-KOZARYN K., 

OSTASZEWSKI K. (2005) „Fantastyczne Mo¿liwoœci” – program profilaktyczny 

dla dzieci ze starszych klas szkó³ podstawowych, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ 

innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, realizowaæ wspólne cele. Ksiêga 

Streszczeñ XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa Psychologicznego, 


52. PISARSKA A., JAKUBOWSKA L. (2005) Students’ perception of the schoolbased 

intervention targeting youth at risk. 31 st Annual Alcohol Epidemiology 

Symposium of the Kettil Bruun Society, 27 maja – 3 czerwca 2005, Riverside, 

Kalifornia, USA, Abstract Book: CD-ROM. 

53. POPIEL A., PRAG£OWSKA E. (2005) Personality disorders – sing of our times? 

XXXV Annual Congress of the EABCT, 21 wrzeœnia 2005, Saloniki, Grecja, 

Book of abstracts: 25–26. 

54. PROT-KLINGER K. (2005) PTSD after 60 years – symptoms and healing process. 

XIII World Congress of Psychiatry, 10–15 wrzeœnia 2005, Cairo, Egypt, 

Abstract Book (ed. A. Okasha, J. Mezzich, C. Haasen): 652–653. 

55. SARIUSZ-SK¥PSKA M., ANCZEWSKA M., CZABA£A J.C. (2005) Aggression 

in Mentally Ill Patients and its Influence on the Mental Health Care Providers 

– Review of the Literature. Appendix: 3 rd Annual Report. Reporting Period 

01/12/03–30/11/04 & Final Report. The Oscar Project. Occupational Stress


with Mental Health Clients in Acute Response. QLG4-CT-2001-01476. 

OSCAR: 125–136. 

56. SIEROS£AWSKI J., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Dylematy profilaktyki 

u¿ywania substancji psychoaktywnych adresowanej do m³odzie¿y, w: ¯yæ 

wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, realizowaæ wspólne 

cele. Ksiêga Streszczeñ XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego Towarzystwa 

Psychologicznego, 22–25.09.2005, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków: 474. 

57. SIWIAK-KOBAYASHI M., BRYKCZYÑSKA C., ROSIÑSKA D. (2005) Methods 

of assessment of psychiatric disorders in primary care. First Symposium of 

the Central Eastern European Behavioral Medicine Network, Development 

of Behavioral Medicine in Central Eastern Europe, 14–16 paŸdziernika 2005, 

Targu-Mures, Rumunia, Book of abstracts: 27. 

58. SIWIAK-KOBAYASHI M., BRYKCZYÑSKA C., ROSIÑSKA D. (2005) Methods 

of Assesment of Psychiatric Disorders in Primary Care. International Scientific 

Conference “Psychiatric Aspects in General Health Care Practice”, 26–25.05. 

2005, St. Petersburg, Rosja, Ksi¹¿ka Streszczeñ: 81. 

59. WANIEK J., SAWICKA M. (2005) Próba oceny rozpowszechnienia u¿ywania 

œrodków psychoaktywnych wœród pacjentów z rozpoznaniem schizofrenii. 

„Therapeutic Communities against dual diagnosis”, 9–10 wrzeœnia 2005, 

Gliwice, Biuletyn Federacji Spo³ecznoœci Terapeutycznych Europy Centralnej 

i Wschodniej: 11. 

60. WÊGRZYN G., PIOTROWSKA E., TYLKI-SZYMAÑSKA A., JAKUBKIEWICZ- 

BANECKA J.,. CZARTORYSKA B., WÊGRZYN A. (2005) Developing gene 

expression-targeted isoflavone therapy (GET IT) for mucopolysaccharidoses. 

15 th ESGLD Workshop, 15–18 wrzeœnia 2005, Oslo, Norwegia, Abstracts 

O 36: 66. 

61. ZWOLIÑSKI M. (2005) Effectiveness of coping with family and school stress 

in 16–17 year old adolescents, w: 15 th European Symposium of Somatotherapy 

and Psychosomatic Education, 21–23.10.2005, Kraków, Programme: 42. 

62. ZWOLIÑSKI M. (2005) Wp³yw mocnych stron rodziny oraz odrzucania przez 

rodziców i kolegów na poczucie koherencji w okresie dorastania – weryfikacja 

modelu, w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, 




63. ZWOLIÑSKI M., BOBROWSKI K., JELONKIEWICZ I., KOSIÑSKA-DEC K. 

(2005) Nowe badania nad w³aœciwoœciami psychometrycznymi skali do pomiaru 

poczucia koherencji u m³odzie¿y, w: Miêdzynarodowa Konferencja 

Naukowa „Miêdzy zdrowiem a chorob¹. Konteksty spo³eczne i psychologiczne”, 

Zakopane, 13–15.05.2005, Ksi¹¿ka streszczeñ: 32. 

64. ZWOLIÑSKI M., JELONKIEWICZ I., KOSIÑSKA-DEC K., KWIATKOWSKA A. 

(2005) Samopoczucie psychofizyczne w okresie dorastania: pomiar za pomoc¹ 

fragmentów Berneñskiego Kwestionariusza Samopoczucia (BSW/Y) A. Groba, 

w: ¯yæ wspólnie: odkrywaæ innego, przeciwdzia³aæ zniewoleniu, realizowaæ 

wspólne cele. Ksiêga Streszczeñ XXXII Zjazdu Naukowego Polskiego


237 

Towarzystwa Psychologicznego, 22–25.09.2005, Oficyna Wydawnicza Impuls, 

Kraków: 575. 

C) MONOGRAFIE, PODRÊCZNIKI O CHARAKTERZE NAUKOWYM: 

a) autorstwo monografii lub podrêcznika w jêzyku angielskim 

1. JAREMA M., HOTUJAC L., ORAL E.T., RYBAKOWSKI J., SARTORIUS N., 

SVESTKA J. (2005) Current best treatment of bipolar disorders with second 

generation antipsychotics., Neuroendocrinology Letters, 26, Suppl. 1. 

b) autorstwo rozdzia³u w monografii lub podrêczniku w jêzyku angielskim 

1. CZABA£A CZ., OSTASZEWSKI K., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Mental 

health promotion and mental disorder prevention across European Member 

States: a collection of country stories. Poland, DG Health & Consumer Protection: 

125–129. 

2. KORF D.J., GAMELLA J.F., MOSKALEWICZ J., O’GORMAN A., OLSSON B., 

UHL A., WOUTERS M. (2005) Social Drug Research in Europe: Current Themes 

and Futures Developments, w: Research on Drugs Policy from a European 

Perspective, Kraus L., Korf D.J., (red.), Past Science Publisher, Lengerich: 

17–34. 

3. RITCHIE K., NORTON J., KURZ A., HARTMANN J., PARNOWSKI T., TUDOSE C., 

ERIKSSON S. (2005) Psychogeriatric services: current trends in Europe, 

w: Psychogeriatric Service Delivery-an international perspective, Draper B., 

Melding P., Brodaty H (red.), Oxford University Press, Wielka Brytania, 167–181. 

4. ZUVEKAS S., PROT-KLINGER K. (2005) Recent advances in mental health 

economics research, w: Advances in Psychiatry, vol. II, Christodoulou G.N. 

(red.), World Psychiatric Association / WHO: 205:213. 

c) autorstwo monografii lub podrêcznika w jêzyku polskim lub innym 

1. PARNOWSKI T. (2005) Depresje w wieku podesz³ym: naczyniowe czynniki 

ryzyka i zaburzenia procesów poznawczych, Wyd. IPiN, Warszawa. 

2. PIETRZYKOWSKA B., BOGUSZEWSKA L., KAROLAK H., SZIRKOWIEC W., 

SKIBA K. (red.) (2004) Zak³ady psychiatrycznej oraz neurologicznej opieki 

zdrowotnej. Rocznik Statystyczny 2004, Wyd. IPiN, ZOOZ, Warszawa (praca 


3. PU¯YÑSKI S. (2005) Depresje i zaburzenia afektywne, wyd. IV poprawione 

i poszerzone. Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa. 

4. PU¯YÑSKI S. (2005) Leki przeciwdepresyjne, Wyd. IPiN, Warszawa. 

5. SZUKALSKI B. (2005) Narkotyki. Kompendium wiedzy o œrodkach psychoaktywnych, 

Wyd. IPiN, Warszawa, stron 223. 

6. ZIELIÑSKI A. (2005) Ewolucja wzorów u¿ywania alkoholu przez m³odzie¿ 

w Polsce w XX wieku, Wydawnictwo Edukacyjne PARPA, Warszawa.


d) autorstwo rozdzia³u w monografii lub podrêczniku w jêzyku polskim lub innym 

1. BARAN-FURGA H., STEINBARTH-CHMIELEWSKA K. (2005) U¿ywanie substancji 

psychoaktywnych przez dzieci i m³odzie¿, w: Zaburzenia emocjonalne 

i behawioralne u dzieci, Wolañczyk T., Komender J. (red.), Wydawnictwo 

Lekarskie PZWL, Warszawa, 284–314. 

2. BERTRAND E., DYMECKI J., RAFA£OWSKA J. (2005) Choroby zwyrodnieniowe, 

w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Urban & Partner, 

Wroc³aw, 275–323. 

3. BRODNIAK W.A. (2005) Kontrowersje wokó³ socjologicznych koncepcji samobójstw, 

w: (red.) Suicydologia, tom I, Brodniak W. (red.) Wyd. PTS, Warszawa, 

14–20. 

4. BRODNIAK W.A. (2005) Ocena rozpowszechnienia zaburzeñ psychicznych 

w perspektywie przemian spo³eczno-ekonomicznych w Polsce w latach 

1990–2002, w: Zdrowie i choroba. Perspektywa socjologiczna, Pi¹tkowski W., 

Brodniak W. (red.), Wyd. WSSG, Tyczyn, 185–201. 

5. CH¥DZYÑSKA M. (2005) Zjawisko modalnoœci w tekœcie a w³aœciwoœci motywacji 

narratora, w: Polifonia osobowoœci. Aktualne problemy psychologii 

narracji, Chmielnicka-Kuter E., Puchalska-Wasal M., Oleœ P. (red.), Wydawnictwo 

KUL, Lublin, 227–242. 

6. CZ£ONKOWSKA A., NIEWADA M. (2005) Wytyczne i zasady postêpowania 

w prewencji pierwotnej i wtórnej oraz leczeniu ostrej fazy udaru mózgu, 

w: Postêpowanie z chorym o du¿ym ryzyku sercowo-naczyniowym, Januszewicz 

A., Naruszewicz M., Ru¿y³³o W. (red.), Medycyna Praktyczna, Kraków, 

139–160. 

7. CZ£ONKOWSKA A., GROMADZKA G., CZ£ONKOWSKI A. (2005) Cytokiny 

w niedokrwieniu mózgu, w: Mózg a niedokrwienie, Strosznajder J.B., Czernicki 

Z. (red.), Platan, Kraków, 91–111. 

8. CZ£ONKOWSKA A., NIEWADA M. (2005) Inhibitory konwertazy angiotensyny, 

a udar mózgu, w: Inhibitory konwertazy angiotensyny w leczeniu chorób uk³adu 

sercowo-naczyniowego, Januszewicz A., Naruszewicz M., Ru¿y³³o W. (red.), 

Medycyna Praktyczna, Kraków, 173–188. 

9. CZ£ONKOWSKA A., NIEWADA M. (2005) Moklobemid w chorobach neurologicznych, 

w: Moklobemid – atypowy inhibitor monoaminooksydazy (RIMA), 

Rybakowski J., Rzewuska M., Cz³onkowski A. (red.), a-medica press, Bielsko- 

Bia³a, 145–150. 

10. CZ£ONKOWSKA A., SARZYÑSKA-D£UGOSZ I. (2005) Epidemiologia udaru 

mózgu, w: Mózg a niedokrwienie, Strosznajder J.B., Czernicki Z. (red.), Platan, 

Kraków, 164–191. 

11. GALIÑSKA E. (2005) Muzykoterapia, w: Psychoterapia. Teoria, tom I, Grzesiuk 

L. (red.), Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA, Warszawa, 531–541. 

12. GALIÑSKA E. (2005) Psychodrama, w: Psychoterapia. Teoria. Tom I, Grzesiuk 

L. (red.), Wydawnictwo Psychologii i Kultury ENETEIA, Warszawa, 

517–530.


239 

13. GELLER S., KRÓL M. (2005) Kontakt interpersonalny w wywiadzie diagnostycznym, 

w: Wywiad psychologiczny, Tom I, Stêplewska-¯akowicz K., 

Krejtz K. (red.), Pracownia Testów Psychologicznych PTP, Warszawa, 7–43. 

14. GOLCZYÑSKA M. (2005) Zagro¿enia wynikaj¹ce z ignorowania praw psychologii 

b¹dŸ rozwoju duchowego, w: Psycholodzy chrzeœcijañscy wobec problemów 

cz³owieka, Hinc M., Jaworski R. (red.), P³ocki Instytut Wydawniczy, 

P³ock, 37–54. 

15. HAUSMANOWA-PETRUSEWICZ I., SU£EK A. (2005) Dystrofia miotoniczna, 

w: Choroby nerwowo-miêœniowe, wyd. I, rozdz.10., Hausmanowa-Petrusewicz 

I. (red.), Czelej, Lublin, 135–140. 

16. JAREMA M. (2005) Leki przeciwdepresyjne w schizofrenii – uwagi na temat 

stosowania moklobemidu, w: Moklobemid – atypowy inhibitor monoaminooksydazy 

(RIMA), Rybakowski J., Rzewuska M., Cz³onkowski A. (red.), "-medica 

press, Bielsko-Bia³a, 107–117. 

17. KOSTOWSKI W. (2005) Inhibitory monoaminooksydazy – trzy generacje leków, 

w: Moklobemid – atypowy inhibitor monoaminooksydazy (RIMA), Rybakowski J., 

Rzewuska M., Cz³onkowski A. (red.), "-medica press, Bielsko-Bia³a, 20–33. 

18. KOSTOWSKI W. (2005) Teorie i hipotezy uzale¿nieñ. Uzale¿nienia lekowe, 

opiaty i œrodki psychostymuluj¹ce, w: Ksi¹¿ka – XXII Zimowa Szko³a Instytutu 

Farmakologii PAN, Przew³ocka B. (red.), Mogilany 2005: 31–48. 

19. KOSTOWSKI W. (2005) Behawioralne, neurochemiczne i molekularne badania 

nad zjawiskiem uzale¿nienia od morfiny, kokainy oraz alkoholu, w: Ksi¹¿ka 

– XXII Zimowa Szko³a Instytutu Farmakologii PAN, Przew³ocka B. (red.), 

Mogilany 2005: 115–120. 

20. KOSZEWSKA I. (2005) Interakcje moklobemidu z innymi lekami, w: Moklobemid 

– atypowy inhibitor monoaminooksydazy (RIMA). Rybakowski J., 

Rzewuska M., Cz³onkowski A. (red.), "-medica press, Bielsko-Bia³a, 168–189. 

21. KRUSZEWSKA E., LEWANDOWSKA E., WIERZBA-BOBROWICZ T. (2005) 

Histologia tkanki nerwowej, w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczycki J. 

(red.), Urban & Partner, Wroc³aw, 35–58. 

22. KULCZYCKI J. (2005) Podostre stwardniaj¹ce zapalenie mózgu, w: Neuropatologia, 

Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Urban & Partner, Wroc³aw, 247–251. 

23. KULCZYCKI J. (2005) Cytologia p³ynu mózgowo-rdzeniowego, w: Neuropatologia, 

Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Urban & Partner, Wroc³aw, 425–429. 

24. KULCZYCKI J. (2005) Podostre encefalopatie g¹bczaste (SSE) – choroby prionowe, 

w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Urban & Partner, 

Wroc³aw, 253–261. 

25. KULKA Z, SAROL-KULKA A. (2005) Zwi¹zek pomiêdzy tendencjami do u¿ywania 

substancji psychoaktywnych i alkoholu a seksualnoœci¹ kobiet z zaburzeniami 

od¿ywiania, w: Leczenie anoreksji i bulimii psychicznej: podejœcia, 

metody, techniki, tom II, Józefik B., Pilecki M. (red.), Biblioteka Psychiatrii 

Polskiej, Kraków, 123–130. 

26. MOSKALEWICZ J., ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005): Nadu¿ywanie substancji psychoaktywnych 

na tle innych problemów spo³ecznych w Polsce, w: Pi¹tkowski W.,


Brodniak W.A. (red.) Zdrowie i choroba. Perspektywa socjologiczna, Wy¿sza 

Szko³a Spo³eczno-Gospodarcza, Tyczyn, 203–218. 

27. MURAWIEC S., SZNEJDER M. (2004) Problem psychologii popularnej a œwiadomoœæ 

fa³szywa, w: Gabinet luster. Psychoanalityczne krytyki poznania, 

B³ocian I., Saciuk R. (red.) Wyd. Adam Marsza³ek, Toruñ, 240–252 (praca 


28. NAMYS£OWSKA I. (2004) Etiopatogeneza zaburzenia obsesyjno-kompulsyjnego. 

Czêœæ I. Czynniki psychospo³eczne, w: Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, 

Rabe-Jab³oñska J., Kiejna A., Namys³owska I. (red.), Solvay Pharmaceuticals 

GmbH, Warszawa, 37–46 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

29. NAMYS£OWSKA I. (2004) Opisy przypadków. W: Zaburzenia obsesyjnokompulsyjne. 

Rabe-Jab³oñska J., Kiejna A., Namys³owska I. (red.), Solvay 

Pharmaceuticals GmbH, Warszawa, 31–36 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

30. NAMYS£OWSKA I. (2004) Zaburzenia jedzenia jako spektrum zaburzenia 

obsesyjno-kompulsyjnego, w: Zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, Rabe- 

-Jab³oñska J., Kiejna A., Namys³owska I. (red.), Solvay Pharmaceuticals 

GmbH, Warszawa, 173–179 (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

31. NAMYS£OWSKA I. (2005) Kobieta w cyklu ¿ycia rodziny, w: Terapia rodzin 

a perspektywa feministyczna, Józefik B., De Barbaro B. (red.), Wydawnictwo 

Uniwersytetu Jagielloñskiego, Kraków, 99–111. 

32. PU¯YÑSKI S. (2005) Nieselektywne inhibitory monoaminooksydazy (I-MAO 

pierwszej generacji) w terapii depresji i innych zaburzeñ psychicznych, w: Moklobemid 

– atypowy inhibitor monoaminooksydazy (RIMA), Rybakowski J., 

Rzewuska M., Cz³onkowski A. (red.), a-medica press, Bielsko-Bia³a, 34–40. 

33. RYBAKOWSKI J., JAREMA M. (2005) D³ugoterminowa ocena skutecznoœci 

i tolerancji risperidonu we wczesnej schizofrenii – miêdzynarodowe wielooœrodkowe 

badanie kliniczne, w: Risperidon, 13 lat w psychiatrii, Rybakowski 

J., Borkowska A., Jarema M. (red.), Kraków, 39–50. 

34. RYGLEWICZ D., MILEWSKA D. (2005) Epidemiologia chorób uk³adu nerwowego, 

w: Neurologia kliniczna dla lekarzy i studentów medycyny, Mazur R. 

(red.), Via Medica, Gdañsk, 29–45. 

35. RYGLEWICZ D., MILEWSKA D. (2005) Epidemiologia chorób uk³adu nerwowego, 

w: Neurologia Kliniczna, Mazur R. (red.), Via Medica, Gdañsk, 29–43. 

36. RZEWUSKA M. (2005) Dzia³ania niepo¿¹dane moklobemidu, w: Moklobemid 

– atypowy inhibitor monoaminooksydazy (RIMA), Rybakowski J., Rzewuska M., 

Cz³onkowski A. (red.), "-medica press, Bielsko-Bia³a, 159–167. 

37. RZEWUSKA M. (2005) Moklobemid w leczeniu depresji, w: Moklobemid 

– atypowy inhibitor monoaminooksydazy (RIMA), Rybakowski J., Rzewuska M., 

Cz³onkowski A. (red.), a-medica press, Bielsko-Bia³a, 66–86. 

38. SAROL-KULKA A. (2005) Zwi¹zek pomiêdzy tendencjami do u¿ywania substancji 

psychoaktywnych i alkoholu a seksualnoœci¹ kobiet z zaburzeniami 

od¿ywiania, w: Leczenie anoreksji i bulimii psychicznej: podejœcia, metody, 

technik, tom II, Józefik B., Pilecki M., (red.), Biblioteka Psychiatrii Polskiej, 

Kraków, 123–130.


241 

39. SCHMIDT-SIDOR B., SZYMAÑSKA K., BERTRAND E. (2005) Choroby metaboliczne 

uk³adu nerwowego, w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczycki J. 

(red.), Urban & Partner, Wroc³aw, 105–126. 

40. SIEROS£AWSKI J. (2005) Badania szkolne na temat u¿ywania substancji 

psychoaktywnych przez m³odzie¿ (ESPAD). Polska m³odzie¿ na tle Europy, 

w: Ewolucja wzorów u¿ywania alkoholu przez m³odzie¿ w Polsce w XX wieku, 

Zieliñski A. (red.), Wydawnictwo Edukacyjne PARPA, Warszawa, 7588. 

41. SIMON W. (2005) Elektrowstrz¹sy, w: Encyklopedia bioetyki, Muszala A. 

(red.), Wydawnictwo Polwen, Radom, 132–136. 

42. STEFAÑSKI R. (2005) Behawioralne metody badania uzale¿nieñ od opiatów 

i œrodków psychostymuluj¹cych, w: Ksi¹¿ka – XXII Zimowa Szko³a Instytutu 

Farmakologii PAN, Przew³ocka B. (red.), Mogilany 2005, 49–66. 

43. STEINBARTH-CHMIELEWSKA K., BARAN-FURGA H. (2005) Klinika i farmakoterapia 

uzale¿nieñ od opiatów i œrodków psychostymuluj¹cych, w: Uzale¿- 

nienia lekowe, opiaty, œrodki psychostymuluj¹ce, Przew³ocka B. (red.), Instytut 

Farmakologii PAN, Kraków, 19–28. 

44. SZPAK M.G. (2005) Choroby naczyniowe i naczyniopochodne oœrodkowego 

uk³adu nerwowego, w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Urban 

& Partner, Wroc³aw, 135–183. 

45. WIERZBA-BOBROWICZ T. (2005) Encefalopatie endogenne i egzogenne, 

w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczycki J. (red.), Urban & Partner, Wroc³aw, 

261– 274. 

46. WIERZBA-BOBROWICZ T., LEWANDOWSKA E. (2005) Histopatologia tkanki 

nerwowej, w: Neuropatologia, Dymecki J., Kulczyvki J. (red.), Urban & Partner, 

Wroc³aw, 59–79. 

47. ZAREMBA J. (2005) Genetyka chorób nerwowo-miêœniowych, w: Choroby 

nerwowo-miêœniowe, rozdz. 2. wyd. I, Hausmanowa-Petrusewicz I. (red.), 

Czelej, Lublin, 11–29. 

48. ¯ECHOWSKI C., SIEWIERSKA A., JAKUBCZYK A., NAMYS£OWSKA I., BRO- 

NOWSKA Z., BA¯YÑSKA K. (2005) Leczenie pacjentek chorych na bulimiê 

w oddziale m³odzie¿owym, w: Leczenie anoreksji i bulimii psychicznej: podejœcia, 

metody, techniki, Józefik B., Pilecki M. (red.), Biblioteka Psychiatrii 

Polskiej, Kraków, 61–77. 

e) redakcja naukowa monografii lub podrêcznika 

1. BRODNIAK W.A. (2005) (red.) Rocznik Polskiego Towarzystwa Suicydologicznego, 

Suicydologia, tom I. Wyd. PTS, Warszawa. 

2. DYMECKI J., KULCZYCKI J. (2005) (red.) Neuropatologia. Urban & Partner, 

Wroc³aw, 1–439. 

3. PI¥TKOWSKI W., BRODNIAK W.A. (2005) (red.) Zdrowie i choroba. Perspektywa 

socjologiczna, Wyd. WSSG, Tyczyn. 


SKIBA K. (2004) (red.) Zak³ady psychiatrycznej oraz neurologicznej opieki


zdrowotnej. Rocznik Statystyczny 2003, Wyd. IPiN, Warszawa (praca ukaza³a 

siê w 2005 r.) 


SKIBA K. (2005) (red.) Zak³ady psychiatrycznej oraz neurologicznej opieki 

zdrowotnej. Rocznik Statystyczny 2004, Wyd. IPiN, Warszawa. 

6. PRAG£OWSKA E. (2005) (red.) Millon T. Zaburzenia osobowoœci we wspó³czesnym 

œwiecie, Instytut Psychologii Zdrowia, Warszawa. 

7. RABE-JAB£OÑSKA J., KIEJNA A., NAMYS£OWSKA I. (2004) (red.) Zaburzenia 

obsesyjno-kompulsyjne, Solvay Pharmaceuticals GmbH, Warszawa (praca 


8. RYBAKOWSKI J., BORKOWSKA A., JAREMA M. (2005) (red.) Risperidon, 

13 lat w psychiatrii, Kraków. 

9. WCIÓRKA J. (2005) (red. nauk., t³um.) RACHMAN S. (2005) Zespo³y lêkowe, 

GWP, Gdañsk. 

10. WCIÓRKA J. (2005) (red. nauk., t³um.) TELSON M., DEGENHARDT L., HALL W. 

(2005) Uzale¿nienia, GWP, Gdañsk. 

D) MONOGRAFIE I OPRACOWANIA KSI¥¯KOWE 

O CHARAKTERZE POPULARYZATORSKIM: 

a) autorstwo ca³oœci monografii i opracowania o charakterze popularyzatorskim 

1. CHMIELEWSKA K., BARAN-FURGA H. (2004) Zaburzenia psychiczne i zaburzenia 

zachowania spowodowane przyjmowaniem substancji psychoaktywnych, 

Centrum Psychologicznej Pomocy Rodzinie, Wydawnictwo Waza, Warszawa 

(praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

b) redakcja ca³oœci monografii i opracowania o charakterze popularyzatorskim nie opublikowano 

c) autorstwo rozdzia³u w monografii i opracowaniu o charakterze popularyzatorskim 

1. KULCZYCKI J. (2005) Profesor Wiktor Stein (biografia), Polski S³ownik Biograficzny, 

Stefan z Jardanowic, Steinhagen Henryk (red.), 177/2005, Polska 

Akademia Umiejêtnoœci, IH PAN, Warszawa–Kraków, 295–297. 

E) PRACE POPULARNO-NAUKOWE: 

1. CHARZYÑSKA K. (2004) Jak leczyæ podwójne diagnozy? Serwis Informacyjny 

Narkomania, 4 (27), 43–47. (praca ukaza³a siê w 2005 r.) 

2. CZABA£A CZ. (2005) Jaka psychoterapia dla kogo? Terapia. Uzale¿nienia 

i Wspó³uzale¿nienia, 4 (43): 2. 

3. JANKE-KLIMASZEWSKA B. (2005) Wywiad nt. fobii. Tygodnik „Polityka”, 

17 wrzeœnia. 

4. KOSIÑSKA-DEC K. (2005) Stres ujarzmiony. „Charaktery”, 12 (107): 53. 

5. KULCZYCKI J. (2005) Rozpoznanie przypadków choroby Creutzfeldta-Jakoba. 

„Puls Medycyny”, 6 (103), 16–22 marca 2005: 2


243 

6. MURAWIEC S. (2005) Pigu³ki z krainy czarów, „Charaktery”; 8: 51–53. 

7. MURAWIEC S. (2005) Sen bliski psychozy, „Charaktery”; 11: 40–41. 

8. PISARSKA A., BORUCKA A., OSTASZEWSKI K. (2005) Zapobieganie problemom 

zwi¹zanym z siêganiem przez m³odzie¿ po substancje psychoaktywne, 

Roczniki Warszawskiej Szko³y Zdrowia, RV-2005, Warszawa: 45–52. 

9. SIEROS£AWSKI J. (2005) Badania szkolne na temat u¿ywania substancji psychoaktywnych 

przez m³odzie¿ (ESPAD). Polska m³odzie¿ na tle Europy 

w 2003 r., Serwis Informacyjny Narkomania; 2 (29): 24–38. 

10. SIEROS£AWSKI J. (2005) Badania szkolne na temat u¿ywania substancji psychoaktywnych 

przez m³odzie¿ (ESPAD). Polska m³odzie¿ w latach 1995, 

1999, 2003 na tle Europy, Serwis Informacyjny Narkomania, 3 (30), 31–38. 

11. SIEROS£AWSKI J. (2005) ESPAD, „Œwiat Problemów”; 4 (147): 10–13. 

12. SIEROS£AWSKI J. (2005) Narkomania w Polsce w 2003 roku. Dane lecznictwa 

stacjonarnego, Serwis Informacyjny Narkomania; 1 (28), 3–21. 

13. SIEROS£AWSKI J. (2005) U¿ywanie substancji psychoaktywnych przez m³odzie¿ 

województwa lubelskiego 1999–2003. Problemy Spo³eczne, Biuletyn 

Wojewódzki; 2: 5–22. 

14. SIEROS£AWSKI J. (2005) Wakacje a substancje psychoaktywne, Psychologia 

w szkole, 3/7, 79–82. 

15. SIEROS£AWSKI J., OKULICZ-KOZARYN K. (2005) Wstêpna ocena Krajowego 

Programu Przeciwdzia³ania Narkomanii na lata 2002–2005, Serwis Informacyjny 

Narkomania; 1 (28): 31–36. 

16. ŒWI¥TKIEWICZ G. (2005) Program EDDRA – Ewidencjonowanie i ocena 

polskich programów ograniczaj¹cych popyt na narkotyki, Biuletyn Informacyjny 

Problemy Narkomanii; 3: 43–50. 

F) T£UMACZENIA: 

1. MROZIAK B. (2005) Citkowska-Kisielewska A., Aleksandrowicz J., Obsessive-compulsive 

disorder – psychopathology and therapy, Archives of Psychiatry 

and Psychotherapy; 7, 1, March 2005: 29–42. 

2. MROZIAK B. (2005) Anderson P., Jane-Llopis E.M., Promocja zdrowia 

psychicznego i zapobieganie zaburzeniom psychicznym. Polityka dla Europy. 

Implementing Mental Health Promotion Action, Radboud University Nijmegen, 

Nijmegen, Holandia. 

3. MROZIAK B. (2005) Abstrakty: nr 1/05 (9 stron), suplement 4/04 (15 stron), 

nr 4/05 (12 stron), „Postêpy Psychiatrii i Neurologii”. 

G) KONSULTACJA: 

1. CZABA£A CZ. (2005) Podj¹æ wyzwania. Szukaæ rozwi¹zañ, Deklaracja o Ochronie 

Zdrowia Psychicznego dla Europy. Plan Dzia³añ na rzecz Ochrony Zdrowia 

Psychicznego dla Europy. Dokument przyjêty w czasie Europejskiej Konferencji 

Ministerialnej Œwiatowej Organizacji Zdrowia, Helsinki, Finlandia, 

12–15.01.2005. Biuro Regionalne dla Europy Œwiatowej Organizacji Zdrowia.

SPRAWOZDANIE Z DZIAÅALNOÅCI 2005 rok - Instytut Psychiatrii i ...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?

SPRAWOZDANIE Z DZIAÅALNOÅCI 2005 rok - Instytut Psychiatrii i ...