Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Κ. <strong>Θεοτόκη</strong>, <strong>Η</strong> <strong>τιμή</strong> <strong>και</strong> <strong>το</strong> <strong>χρήμα</strong><br />
<strong>και</strong> <strong>το</strong> πιοτό. Παραμένει σε όλο <strong>το</strong> έργο αδύναμος να αντιμετωπίσει<br />
τη γυναίκα <strong>το</strong>υ ή να έχει λόγο σ<strong>το</strong> σπίτι <strong>και</strong> την οικογένειά <strong>το</strong>υ.<br />
Πέρα όμως από αυτά ο αγαθός <strong>και</strong> άβουλος Τρίνκουλος αγαπά<br />
πραγματικά την κόρη <strong>το</strong>υ, κατανοεί <strong>το</strong> δράμα της, της συμπαραστέκεται<br />
με ειλικρίνεια <strong>και</strong> παρακινεί τη γυναίκα <strong>το</strong>υ να της εξασφαλίσει<br />
την ευτυχία. Ο πόνος <strong>το</strong>υ όταν κλαίει είναι ειλικρινής<br />
<strong>και</strong> τα δάκρυά <strong>το</strong>υ πραγματικά. Όταν αναθεματίζει τα τάλαρα,<br />
εκφράζει πραγματική περιφρόνηση, αφού ο ίδιος συνειδη<strong>το</strong>ποιεί<br />
ότι αποτελούν την αιτία της δυστυχίας των δύο ερωτευμένων νέων.<br />
«Σ’ εδυστύχεψε!» είπε πάλι πικρά ο πατέρας, που τώρα ήταν ξενέρω<strong>το</strong>ς.<br />
«Γιατί να μην τα δώσει από την αρχή όπως τση <strong>το</strong> ’πα;<br />
Ανάθεμά τα τα τάλαρα!» 23<br />
Βλέπουμε <strong>το</strong> μέθυσο πατέρα σ<strong>το</strong> έργο να εκφράζει τη σοφία των<br />
απλών ανθρώπων <strong>το</strong>υ περιθωρίου, που αντιλαμβάνονται την ειρωνεία<br />
της ζωής, την κακία των ανθρώπων, την αδικία της εποχής <strong>και</strong><br />
της κοινωνίας <strong>και</strong> επιλέγουν να ακολουθούν ένα μοναχικό δρόμο<br />
πέρα από τα καθιερωμένα όρια. Ο Τρίνκουλος παρουσιάζεται να<br />
έχει μια στάση παθητική <strong>και</strong> συμβιβαστική, μια στάση αποδοχής<br />
της υφιστάμενης κοινωνικής πραγματικότητας. Ίσως όμως πέρα<br />
απ’ αυτά τα χαρακτηριστικά να εκπροσωπεί <strong>το</strong> ασυμβίβασ<strong>το</strong> πνεύμα<br />
των ανθρώπων που ζουν <strong>το</strong> σήμερα <strong>και</strong> με απαξιωτική αντίληψη<br />
δεν υποτάσσονται σε καμιά κοινωνική επιταγή.<br />
V. Ένα άλλο πρόσωπο <strong>το</strong>υ έργου είναι ο θείος <strong>το</strong>υ Αντρέα, ο Σπύρος,<br />
που δουλεύει μαζί <strong>το</strong>υ σ<strong>το</strong> καΐκι <strong>και</strong> <strong>το</strong>ν συμβουλεύει ως μεγαλύτερος.<br />
Δεν παύει να <strong>το</strong>ν προτρέπει σε ένα κερδοσκοπικό γάμο,<br />
προξενεύοντάς <strong>το</strong>υ μια πλούσια νύφη. Όταν ο Αντρέας συζεί με<br />
τη Ρήνη, πηγαίνει ο ίδιος στην κυρα Επιστήμη για <strong>το</strong> «παζάρεμα»<br />
της προίκας. Εκπροσωπεί, όπως <strong>και</strong> η Τρινκούλαινα, <strong>το</strong> πνεύμα της<br />
χρηματικής συναλλαγής, τη δυναστεία <strong>το</strong>υ συμφέρον<strong>το</strong>ς πάνω στα<br />
άλλα συναισθήματα. Οι δυο <strong>το</strong>υς κανονίζουν τη ζωή των δικών<br />
<strong>το</strong>υς με μέτρο <strong>το</strong> <strong>χρήμα</strong> <strong>και</strong> <strong>το</strong> συμφέρον, με αποτέλεσμα να καταστρέψουν<br />
την ένωση των δύο νέων. Κοντά σ<strong>το</strong>ν Αντρέα είναι «ένας<br />
23<br />
ο.π., σ. 103<br />
ΒΙΒΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ 37