You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
Κ. <strong>Θεοτόκη</strong>, <strong>Η</strong> <strong>τιμή</strong> <strong>και</strong> <strong>το</strong> <strong>χρήμα</strong><br />
<strong>το</strong> <strong>χρήμα</strong>» ως πεζογράφημα δεν έχει <strong>το</strong> βάρος, τη σκυθρωπότητα ή<br />
την αλυγισία των επόμενων έργων <strong>το</strong>υ συγγραφέως· μια απλότητα<br />
στην αφήγηση, μια γραφικότητα <strong>και</strong> μια δροσιά εδώ κι εκεί έρχονται<br />
ν΄ απαλύνουν <strong>το</strong> γενικό καταθλιπτικό τόνο <strong>το</strong>υ βιβλίου». 39<br />
Περισσότερα σ<strong>το</strong>ιχεία για τη γραφή <strong>το</strong>υ <strong>Θεοτόκη</strong> εν<strong>το</strong>πίζονται <strong>και</strong><br />
σε άλλες τεχνικές που ο ίδιος χρησιμοποιεί σ<strong>το</strong> έργο. Σε ορισμένα<br />
σημεία έχουμε προσήμανση. Όταν ο Αντρέας λέει: «Θα την έπαιρνα,<br />
μα <strong>το</strong>ν Άγιο, μα τι να σου κάμω. Είναι <strong>και</strong> τα όβολα.» 40 προϊδεάζει<br />
<strong>το</strong>ν αναγνώστη για την τελική έκβαση. Φαίνεται επίσης <strong>και</strong> ο<br />
προβληματισμός <strong>και</strong> <strong>το</strong> δίλημμα που αντιμετωπίζει. Ο ίδιος προϊδεασμός<br />
υπάρχει <strong>και</strong> όταν διατυπώνεται η ερώτηση <strong>το</strong>υ Αντρέα<br />
«Γιατί δε χαίρεσαι;» 41 , προε<strong>το</strong>ιμάζοντας έτσι <strong>το</strong>ν αναγνώστη για<br />
την τελική αρνητική στάση της Ρήνης.<br />
Υπάρχει ακόμη τραγική ειρωνεία, όταν η Ρήνη διαβεβαιώνει ότι<br />
«ο Αντρέας δεν καταδέχεται την ατιμία», 42 καθώς ήδη ο αναγνώστης<br />
υποπτεύεται ότι ο Αντρέας έχει σ<strong>το</strong> νου <strong>το</strong>υ την ατιμία.<br />
Τέλος, πρέπει να σημειώσουμε την απουσία κάθε περίπλοκης τεχνικής,<br />
την ομαλή εξέλιξη <strong>το</strong>υ αφηγηματικού χρόνου χωρίς περίτεχνες<br />
αναδρομές <strong>και</strong> επανασυνδέσεις. Τα απλά <strong>και</strong> εκφραστικά<br />
αυτά μέσα ανταποκρίνονται <strong>και</strong> στην απλότητα της ισ<strong>το</strong>ρίας <strong>και</strong><br />
σ<strong>το</strong>ν ιδεολογικό προβληματισμό <strong>το</strong>υ συγγραφέα, αλλά συνάμα<br />
αποκαλύπ<strong>το</strong>υν <strong>και</strong> μια ισχυρή καλλιτεχνική βούληση.<br />
Ε) Γλώσσα<br />
Ο <strong>Θεοτόκη</strong>ς γράφει σε μια άμεση, φυσική <strong>και</strong> ζωντανή καθημερινή<br />
γλώσσα, εμπλουτισμένη με τύπους <strong>και</strong> λέξεις <strong>το</strong>υ κερκυραϊκού ιδιώμα<strong>το</strong>ς.<br />
Το έν<strong>το</strong>να χρωματισμένο ιδιωματικό λεκτικό στα διαλογικά<br />
μέρη οδηγεί στην αληθοφάνεια της περιγραφής <strong>και</strong> μεταφέρει <strong>το</strong>ν<br />
αναγνώστη στην εποχή, στην οποία διαδραματίζονται τα γεγονότα.<br />
<strong>Η</strong> δημοτική <strong>το</strong>υ απλού λαού που χρησιμοποιείται χαρίζει σ<strong>το</strong> έργο<br />
39<br />
Απ. Σαχίνης, Το νεοελληνικό μυθιστόρημα, Αθήνα, 1975<br />
40<br />
Κ. <strong>Θεοτόκη</strong>ς, <strong>Η</strong> <strong>τιμή</strong> <strong>και</strong> <strong>το</strong> <strong>χρήμα</strong>, Αθήνα: Νεφέλη, 1993, σ..30<br />
41<br />
ο.π. , σ. 102<br />
42<br />
ο.π. , σ. 39<br />
48 ΒΙΒΛΙΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟΥ
Change language