Nr 31 - Tauron

M a g a z y n G r u p y T a u r o n ISSN 1689-5304 

Nr 5 (31) 

Maj 2011 

Pożegnanie 

mistrza 

wywiad 

Mikołaj 

Budzanowski 

Gaz będzie 

przyszłością 

energetyki 

giełda 

Prywatyzacja 

spółki zakończona 

prawdy i mity 

Ile oszczędzamy, 

zmieniając czas?

od redakcji 

Polska Energia 5 (31) 2011 

2 edytorial 

Opcja gazowa 

3 wydarzenia 

Koniec prywatyzacji 

4 Wywiad 

Będzie więcej energii z gazu 

6 Flesz 

Krzysztof Zamasz szefem TOE 

Zewnętrzna polityka energetyczna UE priorytetem polskiej 

prezydencji 

Connie Hedegaard oraz Günther Oettinger 

z wizytą w Polsce 

W Blachowni powstanie blok gazowy? 

KE upomina Polskę, Włochy i Rumunię za ograniczenia 

rynku energii 

8 rynek 

Rynek energii szybko rośnie 

9 Notowania 

Nuklearne tsunami nad Europą 

10 Wydarzenia 

Na święcie Małysza 

12 W Grupie 

30 mln zł dla EC Tychy 

Sukcesy na targach 

Bombowy „żart” 

Awarie sieci będą usuwane sprawniej 

Powstaje Tauron Ciepło 

Nowoczesna rozdzielnia w Łagiszy 

Ekologiczne biura 

Śląskie młodziczki z Pucharem Taurona 

16 marketing 

Nowa oferta – Tauron Wsparcie 

O energii i nie tylko 

18 W uNII 

Priorytety polskiej prezydencji: 

Mapa drogowa 2050 

20 Wydarzenia 

Akcjonariat Obywatelski 

Narty przez cały rok 

22 Na świecie 

Rynek energii: Japonia 

24 rynek 

Tauron scentralizował handel CO 2 

Uczymy się atomu 

26 Prawdy i MITy 

Zmiana czasu niewiele zmienia 

Godzina dla elektroenergetyki 

28 Energia inaczej 

Tajemnica skał 

30 Felieton 

Chwalcie potęgę pieniądza 

Opcja gazowa 

Według ostatnich doniesień z pierwszych stron gazet, 

Polska leży na gigantycznych pokładach gazu łupkowego. 

Na razie to tylko przypuszczenia, ale gdyby się potwierdziły, 

mogłoby to oznaczać dla nas na długie lata 

spokój o wartościowe paliwo energetyczne. Byłoby też 

źródłem niebagatelnych dochodów państwa i wzrostu 

jego prestiżu na arenie międzynarodowej. 

Do tych sygnałów nawiązuje bohater naszego wywiadu, 

minister Mikołaj Budzanowski, podsekretarz stanu 

w Ministerstwie Skarbu Państwa. Mówi on o konieczności 

inwestowania w energetykę i elektroenergetykę gazową 

oraz podkreśla wagę kontraktu Taurona i PGNiG na 

budowę elektrowni gazowej w Stalowej Woli. W przekonaniu 

naszego rozmówcy elektrownie gazowe, terminal 

LNG w Świnoujściu oraz gaz łupkowy stanowią tzw. trójkąt 

inwestycyjny, który jest przyszłością polskiej polityki 

energetycznej. Zdaniem ministra Budzanowskiego jest 

szansa na to, aby Polska przestała odgrywać na energetycznym 

rynku gazu rolę petenta, a stała się poważnym 

graczem. 

Słowo „gaz” było także odmieniane przez wszystkie 

przypadki w związku ze wspólnymi planami Taurona 

i KGHM w sprawie budowy nowego bloku w Elektrowni 

Blachownia. Obie spółki zdecydowały, że dalsze prace 

projektowe prowadzone będą z założeniem, że blok ten 

opalany będzie gazem. 

Kolejne ważne wydarzenie ostatnich tygodni to sprzedaż 

przez Skarb Państwa 23 marca 11,9 proc. akcji Taurona. 

Kwota transakcji wyniosła blisko 1,3 mld zł. Szczegóły 

znajdą Państwo w artykule obok. 

Tauron Polska Energia aktywnie włączył się w przygotowanie 

hucznego benefisu naszego wielkiego sportowca 

Adama Małysza, który odbył się 26 marca. Pożegnanie 

wielokrotnego mistrza świata wypadło imponująco, choć 

kapryśna aura wyraźnie nie chciała, by kończył on karierę. 

Zapraszamy na relację z Zakopanego. 

Skoro jesteśmy przy tematyce sportowej, warto odnotować 

także zakończenie zimowej części akcji Tauron Bachleda 

Ski, której celem jest wyłowienie talentów w narciarstwie 

alpejskim i przygotowanie ich do występu na 

Zimowych Igrzyskach Olimpijskich w Soczi 2014. O projekcie 

tym pisaliśmy na naszych łamach już nieraz i będziemy 

nadal śledzić jego losy. 

 

Zapraszam do lektury! 

Marcin Lauer 

 

Redaktor naczelny 

2 

Wydawca: Tauron Polska Energia SA, Departament Komunikacji Rynkowej i PR • dyrektor: Paweł Gniadek, pawel.gniadek@tauron-pe.pl, tel. 32 774 24 37 • Redakcja: „Polska Energia”, 

ul. Lwowska 23, 40-389 Katowice, fax 32 774 25 24, e-mail: redakcja@tauron-pe.pl • Redaktor naczelny: Marcin Lauer, marcin.lauer@tauron-pe.pl, tel. 32 774 27 06 • Zastępca red. naczelnego: 

Magdalena Rusinek, magdalena.rusinek@tauron-pe.pl, tel. 32 774 27 21 • Zespół redakcyjny: Jacek Sakrejda, jacek.sakrejda@tauron-pe.pl, tel. 32 774 27 23, Marietta Stefaniak, 

marietta.stefaniak@tauron-pe.pl, tel. 32 774 25 33 • Współpraca w Grupie Tauron: Południowy Koncern Węglowy SA: Zofia Mrożek, zmrozek@pkwsa.pl, tel. 32 618 56 07; Południowy Koncern 

Energetyczny SA: Dariusz Wójcik, dariusz.wojcik@pke.pl, tel. 32 774 24 34; Elektrownia Stalowa Wola SA: Jerzy Wieleba, j.wieleba@esw.pl, tel. 15 877 64 18; Enion SA: Ewa Groń, ewa.gron@enion.pl, 

tel. 12 261 10 85; EnergiaPro SA: Anna Wojcieszczyk, anna.wojcieszczyk@wr.energiapro.pl, tel. 71 332 24 14; Elektrociepłownia Tychy SA: Aleksandra Gajecka, aleksandra.gajecka@ec-tychy.pl, 

tel. 32 789 72 36; Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej Katowice SA: Karolina Kmon, kkmon@pec.katowice.pl, tel. 32 258 72 48; Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej w Dąbrowie Górniczej SA: 

Marek Sztuka, msztuka@pecdg.pl, tel. 32 295 64 94; Tauron Sprzedaż sp. z o.o.: Elżbieta Bukowiec, elzbieta.bukowiec@tauron-pe.pl, tel. 12 265 41 55; Tauron Obsługa Klienta sp. z o.o.: 

Marta Głuszek, marta.gluszek@tauron-pe.pl, tel. 71 72 46 280 • Realizacja wydawnicza: Direct Publishing Group, ul. Genewska 37, 03-940 Warszawa, Biuro reklamy: Anna Mocior, 

a.mocior@dp-group.com.pl, tel. 22 617 93 23 wew. 122 • Wydawca nie odpowiada za treść reklam i ogłoszeń. Redakcja nie zwraca materiałów oraz zastrzega sobie prawo ich redagowania i skracania. 

• Zdjęcie na okładce: Archiwum Testa Communications, numer zamknięto 20 kwietnia 2011 r.

WYDARZENIA 

Koniec prywatyzacji 

Ministerstwo SKARBu PańSTWA SPRZEDAło 23 MARca 11,9 PROc. AKcji TauRON POLSKA ENERGIA PO 

6,15 zł ZA AKcję, KOńcząc PROces PRyWATyzacji SPółki. KWOTA TRANSAKcji wyNIOSła BLISKO 1,3 MLD zł 

Transakcja realizowana była w formule 

budowania przyspieszonej księgi popytu 

na 208 478 000 spośród 735 361 897 akcji 

spółki Tauron Polska Energia należących do 

Skarbu Państwa. 

Wzięli w niej udział inwestorzy finansowi 

z szesnastu krajów, z trzech kontynentów. 

MSP podkreśla, że globalna sprzedaż akcji 

Taurona jest świadectwem wiodącej roli 

Giełdy Papierów Wartościowych jako regionalnego 

centrum finansowego Europy Środkowo-Wschodniej. 

Resort skarbu zapewnia, że wszystkie 

cele związane z prywatyzacją spółki zostały 

osiągnięte, a po ostatniej transakcji sprzedaży 

akcji Skarb Państwa nie planuje dalszych 

sprzedaży akcji Taurona. Niespełna dziewięć 

miesięcy po debiucie publicznym (który nastąpił 

30 czerwca 2010 r.) Tauron jest jednym 

z filarów polskiego rynku kapitałowego 

i jedną z najbardziej płynnych spółek indeksu 

WIG20. Skarb Państwa pozostaje właścicielem 

30 proc. akcji spółki. W razie potrzeby 

umożliwi to podniesienie kapitału 

o 20 proc., zapewniając Skarbowi Państwa 

zachowanie pakietu minimum 25 proc. akcji, 

pozwalającego na utrzymanie władztwa 

korporacyjnego. 

– Proces sprzedaży 11,9 proc. akcji Taurona 

to jedna z większych transakcji 

w skali całego regionu. Blisko 1,3 mld zł 

wpływów czyni z niej jedną z największych 

sprzedaży w formule budowania przyspieszonej 

księgi popytu w historii polskich 

rynków kapitałowych, a kwotę tę uzyskano 

w ciągu tylko jednego dnia. Była to również 

jedna ze znaczących operacji finansowych 

w relacji do średniego dziennego obrotu 

akcjami spółki – wolumen transakcji odpowiadał 

dwu miesięcznemu średniemu wolumenowi 

obrotów – poinformowało Ministerstwo 

Skarbu Pańs†wa. 

Innym rekordem osiągniętym przy okazji 

tej prywatyzacji jest wyjątkowo niskie dyskonto 

uzyskane przez Skarb Państwa 

w transakcjach o podobnej formule. W odniesieniu 

do ceny zamknięcia z dnia poprzedzającego 

transakcję wyniosło ono zaledwie 

3,8 proc. i było jednym z najniższych 

osiągniętych przez Skarb Państwa w formule 

budowania przyspieszonej księgi popytu. 

W zakupie 11,9 proc. akcji Taurona uczestniczyli 

inwestorzy finansowi m.in. z Bliskiego 

foto: EAST NEWS 

Wschodu, Wielkiej Brytanii, Europy Środkowo-Wschodniej, 

Portugalii, Hiszpanii, Niemiec, 

Francji, Belgii i Stanów Zjednoczonych, 

a budowa księgi za kończyła się 

znaczną nadsubskrypcją. 

30 proc. popytu zgłosili inwestorzy zagraniczni, 

a 70 proc. krajowi. MSP podkreśla, 

że tak znaczący udział krajowego kapitału 

wskazuje na znaczne możliwości 

polskich rynków kapitałowych. Z kolei międzynarodowe 

zainteresowanie akcjami dużej 

grupy energetycznej jest przykładem 

atrakcyjności polskiej gospodarki, a szczególnie 

sektora energetycznego. 

Jednym z podmiotów uczestniczących 

w procesie sprzedaży przez Ministerstwo 

Skarbu Państwa był KGHM Polska Miedź, 

który nabył 71 mln akcji Taurona. Po zrealizowaniu 

tej transakcji KGHM posiada łącznie 

182 110 566 akcji spółki, stanowiących 10,39 

proc. kapitału. KGHM podkreśla, że nabycie 

akcji Taurona jest związane z realizacją strategii 

KGHM Polska Miedź na lata 2009-2018, 

która przewiduje dywersyfikację źródeł 

przychodu oraz wejście w branżę energetyczną. 

 

Opr. (ER) 

Akcjonariat Tauron Polska Energia według stanu 

na 29 marca 2011 r. 

30,06 

59,55 

inwestorzy 

indywidualni 

i instytucjonalni 

łącznie 1 043 554 931 

akcji, co stanowi 59,55 

proc. w kapitale spółki 

i głosów na Walnym 

Zgromadzeniu spółki 

59,55 

30,06 

10,39 

Skarb Państwa 

526 883 897 akcji, co stanowi 

30,06 proc. w kapitale spółki 



10,39 

KGHM Polska Miedź sa 

182 110 566 akcji, co stanowi 

10,39 proc. w kapitale spółki 



3

wywiad 


Będzie więcej energii 

z gazu 

Rozmowa z MIKOłajem BuDZANOWSKIM, PODSEKRETARZEM STANu w MINISTERSTWIE SKARBu PańSTWA 

4 

rozmawiał: eMIL Różański 

Tauron, oraz kilka innych polskich 

grup, planuje budowę elektrowni i elektrociepłowni 

gazowych. Jak Pan ocenia te projekty? 

Budowa bloku gazowego w Stalowej Woli 

jest nowym rozdziałem i nową jakością w polskim 

sektorze energetycznym oraz dowodem 

na to, że Polska wykorzystuje jedne z najnowocześniejszych 

światowych technologii do pozyskiwania 

energii z gazu ziemnego. Nowoczesność 

technologii polega przede wszystkim na 

znacząco niższej emisyjności dwutlenku węgla 

(aż o 30 proc. niż z węgla kamiennego). 

Elektrow nia w Stalowej Woli emitować będzie 

ok. 2,5-2,8 mln ton CO 2 

rocznie, czyli trzykrotnie 

mniej niż tradycyjne elektrownie. Ma to fundamentalne 

znaczenie dla ochrony środowiska 

naturalnego. Poza tym technologia produkcji 

energii elektrycznej przy użyciu gazu była dotychczas 

uważana za dużo droższą niż w przypadku 

węgla. Wszystko zmieniła nowa unijna 

polityka energetyczno-klimatyczna, która 

wprowadziła limity emisji gazów cieplarnianych 

oraz obowiązek zakupu uprawnień 

do emisji CO 2 

. W latach 2008-2009 nasze 

elektrow nie musiały wydać ponad 300 mln 

euro na ich zakup. Będziemy mogli uniknąć wydatków, 

jeśli w większym niż obecnie stopniu 

oprzemy się na energetyce gazowej. Na tym 

właśnie polega opłacalność powstawania 

elektrowni gazowych, które na dodatek można 

wybudować o wiele szybciej (w 36 miesięcy) 

i taniej od elektrowni węglowych. 

Budowa nowych mocy gazowych będzie 

oznaczała wzrost importu gazu ziemnego. 

Czy nie będzie to zagrożeniem dla bezpieczeństwa 

energetycznego Polski? 

Nie będzie zagrożeniem, a wręcz stanie 

się przyszłością stabilnej polityki energetycznej 

naszego kraju. Elektrow nie będą 

miały strategiczne znaczenie w kontekście 

powstającego terminalu LNG w Świnoujściu, 

który od 2014 r. umożliwi odbiór od 1,5 do 

5 mld m sześc. gazu. Dzięki gazoportowi 

i perspektywie importu dodatkowych ilości 

gazu do Polski nastąpi rozwój energetyki 

opartej właśnie na tym paliwie. 

Co więcej, szacunkowa ilość gazu na potrzeby 

nowych inwestycji w elektroenergetyce 

to około 3 mld m sześc. rocznie 

w 2020 r., co przy założeniu zużycia 500- 

-600 mln m sześc. na blok o mocy 400 MWe 

oznacza, że w Polsce może powstać pięć- 

-sześć bloków gazowych. 

Terminal LNG wraz z elektrowniami gazowymi 

to pakiet nowoczesnych inwestycji 

na światowym poziomie. Realizacja jednego 

elementu ma logiczne uzasadnienie 

w budowie następnego – skoro Polska będzie 

miała dodatkowe źródła gazu, może 

eksportować go na zewnątrz lub wykorzystać 

do własnej produkcji energii. 

Ceny gazu na rynkach światowych podlegają 

okresowym wahaniom. Czy nie przełoży 

się to na wzrost kosztów działalności 

elektrowni gazowych, a w efekcie na wyższe 

ceny energii elektrycznej? 

Ceny gazu ziemnego ustalane są z opóźnieniem 

od sześciu do dziewięciu miesięcy, 

głównie na podstawie średnich cen ropy 

naftowej lub produktów naftowych. Ceny 

ustalane w ten sposób są znacznie bardziej 

odporne na wahania niż te ustalane na bieżąco, 

ułatwia to też planowanie dostaw pod 

kątem opłacalności. Budowa elektrowni gazowych 

jest tańsza i szybsza, co obniża 

koszty inwestycyjne i kapitałowe. Elektrownie 

gazowe osiągają też wyższą sprawność 

niż węglowe (do 58 proc. wobec 44 proc.) 

Cena energii elektrycznej z elektrowni 

gazowych będzie zależała nie tylko od ceny 

paliwa, ale także od ceny jednostek emisji 

CO 2 

, co zwiększa konkurencyjność energetyki 

gazowej. Przy kosztach emisji w wysokości 

20-30 euro za tonę CO 2 

przewaga niższych 

kosztów węgla niweluje się. 

Dodatkowym czynnikiem działającym 

na korzyść energetyki gazowej jest rosnąca 

presja na oderwanie jego ceny od ceny ropy, 

co jest efektem szybkiego wzrostu podaży 

gazu ze względu na zwiększone wydobycie 

gazu z łupków w USA (z 18,6 mld m sześc. 

w 2005 r. do 93 mld w 2010 r.). Wraz ze wzrostem 

wydobycia w USA i spadającym importem 

pojawią się dodatkowe ilości wolnego 

gazu, który będzie szukał odbiorców. 

Jaki jest optymalny udział mocy gazowych 

w polskim rynku energii? 

Udział energetyki gazowej jest różny 

w poszczególnych krajach UE w zależności 

od uwarunkowań ekonomicznych, wyższy 

w krajach o dużych zasobach gazu (Wielka 

Brytania ok. 42 proc., Holandia ok. 57 

proc.), generalnie niższy u jego importerów 

– z wyjątkiem państw, które importują niemal 

wszystkie surowce energetyczne – jak 

Włochy (55 proc.) i Hiszpania (31 proc.). 

Udział gazu w energetyce niemieckiej 

– mimo dużego rocznego zużycia – wynosi 

11,5 proc. W Polsce wyniósł 1,9 proc. 

w 2010 r. Obecnie dążymy do zwiększenia 

udziału mocy gazowych na polskim rynku 

energii. Powinniśmy postawić sobie konkretny 

cel do osiągnięcia w granicach 10 proc. 

Od dawna modnym tematem jest gaz 

łupkowy. Czy jego eksploatacja na dużą 

skalę jest w Polsce możliwa i opłacalna? Czy 

może on stanowić paliwo dla elektrowni gazowych? 

W moim przekonaniu elektrownie gazowe, 

terminal LNG oraz gaz łupkowy stanowią 

tzw. trójkąt inwestycyjny, który jest 

przyszłością polskiej polityki energetycznej. 

Szansą na to, aby Polska na rynku gazu 

przestała odgrywać rolę petenta, lecz stała 

się poważnym graczem. 

Jeżeli chodzi o gaz łupkowy, jego poszukiwania 

odbywają się na podstawie 85 koncesji 

poszukiwawczych. Prowadzą je 24 

podmioty krajowe i zagraniczne. Powodzeniem 

zakończyły się pierwsze poszukiwania 

na koncesji Wejherowo, objętej przez PGNiG, 

oraz na koncesji Sławno, objętej przez BNK 

Petroleum. Orientacyjne i szacunkowe zasoby 

gazu łupkowego w Polsce mogą wynieść 

1,6-3 bln m sześc. Według najnowszych 

badań amerykańskiej Agencji Infor - 

macji Energetycznej Polska może mieć 

nawet 5,3 bln m sześc. gazu. To ogromny 

potencjał do wykorzystania – również do 

produkcji energii. Dziś najważniejsze jest 

dokończenie odwiertów, które potwierdzą, 

gdzie dokładnie znajdują się złoża gazu 

i czy opłacalne jest ich wydobycie. Obszar 

poszukiwań obejmuje około 70 tys. km kw.

w pasie od Pomorza Gdańskiego przez Mazowsze 

po Lubelszczyznę. Dysponujemy jedynie 

szacunkowymi analizami co do wielkości 

złóż. Dopiero po tym etapie będziemy 

mieli niezbędną wiedzę na temat ilości gazu 

łupkowego w Polsce, a przede wszystkim 

ekonomicznej opłacalności jego wydobycia. 

Wstępne wyniki badań na Pomorzu są 

obiecujące. Należy więc dokonać kolejnych 

odwiertów i tzw. zabiegów szczelinowania 

do głębokości 3 tys. metrów. 

Jakie docelowo będą możliwości importu 

gazu z innych kierunków niż Rosja i terminal 

LNG? 

Polska, poprzez kolejne projekty energetyczne, 

przyczynia się do budowy wspólnego, 

zintegrowanego rynku gazowego w Europie. 

Pełna integracja na tym polu, czyli 

swobodny przepływ gazu między państwami, 

wymaga stworzenia systemu gazociągów 

i ich transgranicznych połączeń (tzw. 

interkonektorów). W tym roku oprócz połączenia 

w Lasowie na granicy z Niemcami 

zostanie oddany do użytku gazociąg Pol - 

ska-Czechy, który będzie drugim interkonektorem 

z siecią przesyłową UE. Trwają 

przygotowania do realizacji projektu 

podmors kiego połączenia systemów Polski 

i Danii, a także analizy budowy gazociągu 

Polska-Słowacja w ramach planowanego 

energetycznego korytarza Północ-Południe. 

Połączy on świnoujski terminal LNG z gazoportem 

w Chorwacji (tzw. terminalem Adria) 

przez Polskę, Czechy, Słowację i Węgry. 

Cały szeroko zakrojony projekt ma na celu 

zapewnienie bezpieczeństwa dostaw gazu 

w północnej i południowej części Europy 

poprzez stworzenie gazowego korytarza 

składającego się zarówno z istniejących, jak 

i dopiero powstających krajowych gazociągów. 

Wszystkie wspomniane inwestycje 

zróżnicują kierunki dostaw gazu do Polski, 

dzięki czemu możliwy będzie również rozwój 

rynku elektrowni gazowych w Polsce. 

foto: FORum 

5

Flesz 


Krzysztof Zamasz szefem Toe 

Wiceprezes, dyrektor ds. handlowych Tauron Polska 

Energia, został nowym prezesem Rady Zarządzającej Towarzystwa 

Obrotu Energią (TOE). 

Wiceprezesami Rady Zarządzającej TOE zostali Robert Bański 

z Polskiej Grupy Energetycznej, Maksymilian Górniak z Enei oraz 

Marcin Ludwicki ze spółki Energa Obrót. 

TOE zrzesza spółki prowadzące hurtowy i detaliczny handel 

energią. Do celów towarzystwa należy rozwój konkurencyjnego 

rynku energii w Polsce, w tym rynków: energii elektrycznej, ciepła, 

paliw ( ze szczególnym uwzględnieniem paliw do wytwarzania 

energii elektrycznej i ciepła) oraz instrumentów pochodnych. 

Celem TOE jest także reprezentowanie społecznie lub gospodarczo 

użytecznych interesów sektora obrotu energią i paliwami wobec 

organów administracji rządowej i innych stowarzyszeń. (ER) 

foto: ARc 

6 

Zewnętrzna polityka 

energetyczna UE 

priorytetem polskiej 

prezydencji 

Jednym z głównych priorytetów 

polskiego przewodnictwa będzie wzmocnienie 

zewnętrznej polityki energetycznej 

Unii Europejskiej. 

– Bez silnej i spójnej polityki w tej dziedzinie 

UE nie będzie w stanie utrzymać swojej 

pozycji na światowym rynku. W rozmowach 

z partnerami Unia jako całość może 

uzyskać znacznie więcej niż poszczególne 

kraje członkowskie – powiedział Waldemar 

Pawlak, wicepremier i minister gospodarki. 

Na początku marca Polska przekazała 

w ramach konsultacji społecznych do Komisji 

Europejskiej swoje propozycje nowych 

rozwiązań w tym obszarze. Zamknięciem 

pierwszego etapu prac będzie 

debata na temat wymiaru zewnętrznej polityki 

energetycznej UE, którą Polska chce 

przeprowadzić podczas posiedzenia nieformalnej 

Rady TTE (Transport, Telekomunikacja, 

Energia) we wrześniu 2011 r. we 

Wrocławiu. 

– Po jej zakończeniu przekażemy projekt 

konkluzji do dyskusji w grupach roboczych 

– zapowiada Waldemar Pawlak. Jak 

podkreślił wiceszef rządu, Polskę interesują 

także dalsze prace nad rozporządzeniem 

o integralności i transparentności 

rynku energii. – Dostęp do informacji jest 

podstawowym warunkiem efektywnego 

funkcjonowania rynku – podkreśla minister 

gospodarki. 

(EM) 

Connie Hedegaard oraz 

GüNTHer OeTTINger 

z wizytą w Polsce 

W Polsce przebywali Connie 

Hedegaard, komisarz Unii Europejskiej 

ds. zmian klimatu, oraz Günther Oettinger, 

komisarz ue ds. energii, którzy z przedstawicielami 

polskiego rządu i parlamentu 

dyskutowali o europejskiej polityce 

energetycznej. 

Komisarz Hedegaard przedstawiła informacje 

na temat planu działania prowadzącego 

do przejścia na gospodarkę niskoemisyjną 

w perspektywie roku 2050. Plan ten zakłada 

osiągnięcie 80 proc. redukcji emisji gazów 

cieplarnianych w okresie 1990-2050. 

FOTO: ARc 

– Komunikat Komisji Europejskiej wyznacza 

kierunek i wskazuje wizję przyszłego 

rozwoju gospodarki UE. Uważam, że powinien 

być poddany gruntownej debacie, 

wymaga też transparentnej oceny skutków 

dla poszczególnych krajów członkowskich, 

która da podstawy do podejmowania optymalnych 

decyzji politycznych – powiedział 

minister środowiska Andrzej Kraszewski. 

Odpowiadając na pytania dotyczące 

zbyt wysokich kosztów realizacji „Mapy 

drogowej 2050”, komisarz Hedegaard powiedziała: 

– Proszę nie wierzyć, że jeśli nic się nie 

robi, to za takie postępowanie się nie płaci. 

Jest odwrotnie. Kiedy moje dzieci będą 

w moim wieku, to na Ziemi będzie żyło 

9 mld ludzi. Gdybyśmy postępowali tak, jak 

to czynimy teraz, przyjdzie nam zapłacić 

bardzo wysoki rachunek za zaniechanie. To 

nie jest gra o sumie zerowej. 

Z kolei komisarz Oettinger podkreślał 

konieczność dalszej integracji rynków energetycznych 

krajów członkowskich. Jego 

zdaniem połączenie rynków energii jest niezbędne, 

chociaż proces ten napotyka różne 

przeszkody. Podkreślał, że niezwykle istotnym 

dla Unii zadaniem jest rozbudowa 

transgranicznej infrastruktury energetycznej 

i pogłębianie współpracy regionalnej. 

Komisarz Oettinger rozmawiał w Polsce 

także o rozwoju energetyki jądrowej. 

– W UE mamy 13 państw, które nie zbudowały 

energetyki jądrowej, oraz 14, które posiadają 

tego typu elektrownie. Ok. 30 proc. 

energii w uE produkowanej jest w elektrowniach 

jądrowych – przypomniał Günther 

Oettinger. Poinformował, że obecnie jest 

wdrażana dyrektywa dotycząca bezpieczeństwa 

atomowego. 

(EM)

w Blachowni powstanie blok gazowy? 

foto: ARc 

Przykładowy 

schemat elektrowni 

gazowej. Może 

podobny obiekt 

powstanie 

w Blachowni? 

Tauron i KGHM zdecydowały 13 kwietnia, że dalsze prace 

projektowe dotyczące budowy bloku o mocy 800-910 MW w Elektrowni 

Blachownia w Kędzierzynie-Koźlu będą prowadzone 

z założeniem wyboru paliwa gazowego. 

W drugiej połowie 2010 r. zespoły robocze powołane do prac przy 

projekcie, złożone z przedstawicieli partnerów, rozpoczęły wraz z doradcami 

analizy dotyczące optymalnego wariantu technicznego i biznesowego 

budowy bloku energetycznego w Elektrowni Blachownia. 

Studia wykonalności prowadzone dla wariantu węglowego i gazowego 

– przy uwzględnieniu aktualnych uwarunkowań prawnych i gospodarczych 

– wskazały na „opcję gazową”. 

– Analizy pokazały, że gaz, ze względu m.in. na krótszy w porównaniu 

z blokami węglowymi czas budowy, niższy koszt inwestycji 

i politykę klimatyczną Unii Europejskiej, jest korzystniejszym paliwem 

dla nowej jednostki wytwórczej w Blachowni, pod warunkiem, 

że PGNiG zapewni nam atrakcyjne warunki dostaw i sprzedaży gazu. 

W naszej strategii stawiamy na dywersyfikację paliw – oprócz realizowanych 

i planowanych jednostek węglowych, będziemy budować 

bloki wykorzystujące gaz (elektrownie Stalowa Wola oraz Blachownia) 

– informuje Dariusz Lubera, prezes zarządu Taurona. 

Współpraca Taurona i KGHM Polska Miedź rozpoczęła się w kwietniu 

2009 r. podpisaniem listu intencyjnego w sprawie budowy źródła 

wytwarzania energii elektrycznej na terenie Elektrowni Blachownia 

należącej do Południowego Koncernu Energetycznego, spółki z Grupy 

Tauron. Rok później, w marcu 2010 r., partnerzy ustalili zasady 

współpracy przy inwestycji. Na początku tego roku wykonano analizy 

spodziewanych korzyści wynikających z rozważanej zmiany paliwa. 

W kwietniu zdecydowano, że dalsze prace projektowe będą prowadzone 

przy założeniu „opcji gazowej”. 

Przedsięwzięcie zostanie sfinansowane ze środków własnych partnerów 

oraz kredytu zaciągniętego przez spółkę celową. ( er) 

KE upomina Polskę, Włochy i Rumunię za ograniczenia rynku energii 

Komisja Europejska zwróciła się oficjalnie do Włoch, 

Polski i Rumunii o dostosowanie krajowych przepisów 

dotyczących regulowanych cen za energię dla odbiorców 

końcowych do przepisów Unii Europejskiej. 

Unijne prawo dotyczące wewnętrznego rynku energii przewiduje, 

że ceny są przede wszystkim determinowane przez podaż i popyt. 

Ceny dla klientów końcowych, ustalane w drodze interwencji 

państwa, stwarzają przeszkody dla nowych podmiotów na rynku, 

tym samym pozbawiając klientów i przedsiębiorstwa energetyczne 

prawa do wyboru najlepszej usługi dostępnej na rynku. Komisja 

podjęła decyzję o skierowaniu uzasadnionych opinii do trzech 

państw członkowskich. Jeśli nie wywiążą się one ze swoich obowiązków 

prawnych w terminie dwóch miesięcy, Komisja może 

skierować sprawy do Trybunału Sprawiedliwości. 

KE przypomina, że zgodnie z przepisami dotyczącymi wewnętrznego 

rynku energii wszystkie przedsiębiorstwa muszą 

mieć możliwość swobodnego świadczenia usług na terenie całej 

UE oraz ustalania własnych cen odzwierciedlających rzeczywistą 

sytuację na rynkach. Ceny regulowane zakłócają funkcjonowanie 

rynku, gdyż nie odpowiadają jego rzeczywistym potrzebom i nie 

dopuszczają wolnej konkurencji i integracji rynkowej. Powodują 

one zatem utrzymywanie sytuacji monopolu, prowadzącej do 

niedoinwestowania lub do niepotrzebnie wysokich cen. 

Przepisy te przewidują jednak również, że ceny regulowane 

mogą być ustanowione w wyjątkowych przypadkach, np. w celu 

FOTO: ARc 

ochrony słabych ekonomicznie odbiorców. W takich sytuacjach 

środki muszą być ukierunkowane na najbardziej potrzebujących 

i ograniczone w czasie, a także gwarantować przedsiębiorstwom 

energetycznym w UE równy dostęp do odbiorców krajowych. 

Komisja uważa, że obowiązujące w trzech wymienionych krajach 

przepisy dotyczące cen regulowanych dla klientów końcowych 

nie spełniają tych warunków i naruszają konsumenckie 

prawo wyboru. 

(EM) 

W brukselskiej siedzibie KE zapadają ważne decyzje gospodarcze 

7

ynek 


Rynek energii 

szybko rośnie 

Z danych uRZędu Regulacji ENERGETyki (URE) wyNIKA, że NA KONIEc STycZNIA 2011 r. PONAD 

OSIEM tysięcy KLIENTów Z GRup TARyFOWych A, B i C (TZW. ODBIORców KOMERcyjnych) ZMIENIło 

SPRZEDAWcę ENERGII 

8 

Tylko w 2010 r. na taki krok zdecydowało 

się aż 6743 klientów. Stanowi to wzrost 

o ponad 438,7 proc. w stosunku do roku 

2009. W 2010 r. na zmianę sprzedawcy zdecydowało 

się także kilkuset klientów indywidualnych 

– w sumie ich liczba zwiększyła 

się w stosunku do roku 2009 o 23,6 proc. 

Oznacza to, że do tej pory z usług tzw. sprzedawcy 

z urzędu zrezygnowało 1313 klientów 

tzw. grupy taryfowej G, która obejmuje gospodarstwa 

domowe. 

– Klienci komercyjni pokazują, że rynek 

energii uruchomił się i co miesiąc o kilkuset 

rośnie liczba tych, którzy zmienili sprzedawcę. 

Tę tendencję zauważyli już sprzedawcy 

energii, którzy poszerzają swoje 

oferty. Często dziś nie sprzedają oni już tylko 

energii elektrycznej, ale oferują liczne 

interesujące usługi dodatkowe – komentuje 

Marek Kulesa, dyrektor biura Towarzystwa 

Obrotu Energią. 

Dyrektor Kulesa zauważa również, że 

sprzedawcy próbują dostosować się do potrzeb 

nie tylko wielkiego i dużego przemysłu, 

ale także do klientów mniejszych, w tym 

szczególnie małych i średnich przedsiębiorstw. 

W tzw. grupach taryfowych C (odbiorcy 

komercyjni) coraz bardziej widoczna jest 

aktywność zarówno nowych, jak i dotychczasowych 

sprzedawców. 

– Oprócz tego jest liczna grupa klientów, 

którzy nie zmieniają sprzedawcy, lecz negocjują 

warunki kontraktu z dotychczasowym, 

który proponuje nowe rozwiązania, ceny 

i usługi dodane – dodaje dyr. Marek Kulesa. 

Tauron: stabilizacja marż, 

wzrost sprzedaży 

Aktywną rolę na rynku energii odgrywa również 

Grupa Tauron. W roku 2010 spółka zanotowała 

wzrost sprzedaży detalicznej 

energii elektrycznej aż o 12,8 proc. – z 30,4 

TWh w 2009 r. do 34,3 TWh w 2010 r. 

Zwiększony wolumen sprzedaży to także 

efekt wzrostu popytu wśród istniejących 

klientów oraz pozyskania nowych. 

– Konkurencja na rynku energii we 

Foto: corbis 

wszystkich obszarach, poza klientami indywidualnymi, 

jest już faktem. Klienci korzystający 

z energii najwyższych napięć od 

dawna organizują przetargi na zakup energii, 

w których startują niemal wszyscy liczący 

się sprzedawcy. Rozpoczęła się także 

walka o klientów korzystających 

z energii średnich napięć. Po otwarciu rynku 

gospodarstw domowych powstanie 

w pełni konkurencyjny rynek energii, na 

którym będzie ok. 15 mln klientów – przekonuje 

Dariusz Lubera, prezes zarządu 

Tauron Polska Energia. 

Podkreśla on, że celem nadrzędnym dla 

Grupy Tauron nie jest wzrost liczby klientów, 

lecz wolumenu sprzedanej energii. 

Zaostrzająca się konkurencja na rynku 

energii prowadzi do zmniejszania się marż 

na jej sprzedaży. Prezes Lubera spodziewa 

się, że w dłuższej perspektywie nastąpi 

jednak stabilizacja marż. Jak informuje, 

w największych wygranych przetargach 

Tauron osiąga marże „zero plus”, nie zamierza 

jednak schodzić z cenami poniżej 

kosztów zakupu i dostawy energii. 

 

Jacek Michalski

Komentarz 

Cena 

10 

190 

11 

180 12 

80 000 

13 

60 000 

170 

14 

160 15 

 

16 

150 

20 000 

17 

140 18 

0 

19 

1.03 4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

20 

40 000 

notowania 

Nuklearne tsunami nad Europą 

Rafał 

Barchanowski 

Biuro Analiz Rynku 

Tauron Polska Energia 

Spokojny początek marca nie zapowiadał późniejszych 

wydarzeń na rynkach. W Polsce miesiąc ten 

był o 0,54 st. C cieplejszy od marca 2010, a średnia temperatura 

wyniosła 3,84 st. C. Zapotrzebowanie KSE 

wzrosło „tylko” o 2,5 proc. w stosunku do ubiegłego 

roku. Po chwilowym wzroście notowań spot na TGE, 

związanych z ostatnim atakiem zimy, ceny spadły w okolice 

193 zł/MWh, aż do feralnego 11 marca, kiedy to trzęsienie 

ziemi i fala tsunami, jakie nawiedziły Japonię, silnie 

wpłynęły na zachowania teoretycznie niemających 

z Japonią nic wspólnego rynków energii państw europejskich, 

w tym Polski. Ceny w związku z gwałtownie drożejącymi 

surowcami i emisjami CO 2 

wróciły do poziomów 

ponad 200 zł/MWh, zamykając miesiąc średnio na poziomie 

200,20 zł/MWh. Ceny rynku bilansującego 

w marcu ukształtowały się na poziomie 201,01 zł/MWh 

i to głównie na skutek problemów systemowych w ostatnich 

dniach miesiąca, które wywindowały pojedyncze 

godziny aż do 1032,80 zł/MWh. Ceny spot w Polsce i tak 

okazały się jednymi z niższych w Europie. Średnia w naszym 

kraju (49,85 €/MWh) odbiegała znacznie od Niemiec 

(54,47 €/MWh), gdzie decyzja o zamknięciu ponad 

7000 MW mocy w elektrowniach atomowych spowodowała 

wzrost cen i zwiększenie importu energii do południowych 

rejonów kraju głównie z Francji i czech (średnia 

marca: 53,14 €/MWh). 

Antyatomowe szaleństwo, jakie obiegło Europę, najmocniej 

odbiło się na Niemczech, gdzie, oprócz zamknięcia 

siedmiu elektrowni, rząd odłożył w czasie 

podpisanie praktycznie podjętej już decyzji o wydłużeniu 

o 15 lat okresu pracy działających elektrowni jądrowych. 

Skutki dla rynków były natychmiastowe. Ceny 

kontraktów terminowych Base Y-11 na EEX z 53,11 

€/MWh, notowanych przed tsunami, w ciągu dwóch dni 

wzrosły o ponad 5 €/MWh, a zakończyły marzec jeszcze 

wyżej, bo na poziomie 59,38 €/MWh (+12 proc. MdM). 

Podobna sytuacja miała miejsce w Polsce, gdzie Base 

Y-11 podrożał z 200 do 205 zł/MWh, choć do końca miesiąca 

wrócił w okolicę 202 zł/MWh. Szybko drożały też 

kontrakty na dostawy w bieżącym roku, windując ceny 

Base Q3 i Q4 prawie do 200 zł/MWh. 

Drożejąca energia i większe zapotrzebowanie europejskich 

producentów na jej tradycyjne nośniki spowodowały 

falę wzrostów cen węgla ARA API2, w krótkim 

czasie ze 122 $/t do ponad 130 $/t. Silnie związane ze 

spalaniem węgla uprawnienia do emisji CO 2 

na rynku 

spot zdrożały skokowo z okolic 14,8 €/t do ok. 16,5 €/t. 

Kontrakty EUA DEC-11 na koniec miesiąca kosztowały 

17,3 €/t (+11,5 proc. MdM). 

Na rynkach ropy i gazu nie zanotowano drastycznych 

zmian, ale z uwagi na niestabilną sytuację w krajach 

arabskich ceny utrzymywały się na wysokich poziomach: 

114-116 $/bbl dla ropy Brent i 100-104 $/bbl dla 

WTI, rosnąc dodatkowo pod koniec miesiąca do odpowiednio 

117 i 106 $/bbl. Ceny gazu zakończyły miesiąc 

na poziomie 61,65 £/therm. 

Cena [zł/MWh] 

Liczba odbiorców 

Cena [zł/MWh] 

70 122 

120 

65 

60 

55 

70 

70 

50 

Średnie ceny i wolumeny energii elektrycznej 

NordPool 

EPEX spot 

na TGE i rynku bilansującym 

OTE 

TGE 

w marcu 2011 r. 

1 2 3 4 5 6 7 

1 

2 

200 000 

TGE CRO TGE CRO 

3 

180 000 

4 

5 

160 000 

6 

7 

140 000 

8 

120 000 

9 

10 

100 000 

11 

12 

80 000 

13 

60 000 

14 

1.03 4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

15 

40 000 

16 1 2 3 4 5 6 207 

000 

171 

200 

182 

000 

0 

TGE CRO TGE CRO 

19 

1.03 

3 

4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

180 000 

204 

5 

160 000 

6 

140 000 

7trendy cenowe 

8na rynku węgla i emisji co 2 

120 000 

9w marcu 2011 r. 

10 

100 000 

11 

USD/t 

80 000 

EUR/t 

12 

16.6 

13 

60 000 

14 

15 

40 000 

16 

17 

20 000 16.1 

18 

0 

19 

1.03 4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

20 

65 

250 

240 

60 

230 

220 

55 

210 

200 

50 

190 

180 

170 45 

160 

150 

250 

140 

240 

230 

220 

210 

200 

130 190 

180 

128 170 

160 

126 150 

140 

124 

NordPool 

OTE 

EPEX spot 

TGE 

Coal CIF ARA Front month [USD/t] 

BNX CO2 spot [EUR/t] 

118 

14.6 

31.03 

1.03 4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 

9 000 

65 

Odbiorcy w grupie taryfowej G 

8 280 

45 

Odbiorcy grup taryfowych A, B, C 

8 0001.03 4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

7 405 

7 000 60 

6 000 

5 000 55 

4 000 

50 

3 000 

Średnie ceny energii 

w kontraktach Spot na rynkach europejskich 

w marcu 2011 r. 

NordPool 

OTE 

EPEX spot 

TGE 

2 000 

1 537 

45 

1 276 1 313 

1 062 1 163 

1 0001.03 4.03 7.03 10.03 13.03 16.03 19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

130 

USD/t 

0 EUR/t 

XII 2009 VI 2010 XII 2010 I 2011 2009 2010 2010 I 2011 

XII VI XII 

Okres 

128 

4 110 

15.6 

15.1 

16.6 

9

wydarzenia 


Na święcie Małysza 

Wielki SPORTOWIEc POżEGNAł się Z KIBIcAMI w ZAKOPANEM. Swój OSTATNI W KARIERZE SKOK ODDAł 

26 MARca WIEcZOREM. PONAD DWADZIEŚcia tysięcy KIBIców ZAŚPIEWAło DLA NIEGO „Sto LAT”. 

jEDNym Z NAjBARDZIEj WIDOcznych PARTNERów IMPREZy był TauRON POLSKA ENERGIA 

Dwadzieścia tysięcy wiernych fanów oklaskiwało w Zakopanem ostatni występ swojego idola 

10 

Organizatorzy pożegnalnej imprezy 

wymyślili na benefis naszego mistrza niecodzienny 

konkurs. Zaproszeni przez Adama 

Małysza zawodnicy, m.in. Gregor Schlierenzauer, 

Bjorn Einar Romoren, Matti Hautamaeki, 

Kamil Stoch, Martin Schmitt i Thomas 

Morgenstern, mieli skakać do... celu! 

Pogoda nie chciała pożegnania 

Na skocznię zwieziono 2000 m sześc. śniegu. 

I wtedy zazdrosne niebiosa dołożyły kilka 

tysięcy metrów własnego białego puchu. 

Najwyraźniej pani Aura nie chciała tego pożegnania. 

Nawet prezydent RP Bronisław 

Komorowski, który wraz z małżonką osobiście 

kibicował skoczkom, powiedział na pożegnanie: 

– Niebiosa nie chcą, żeby pan 

Adam Małysz zakończył karierę sportowca. 

My też tego nie chcemy. 

Gdy śnieżyca pokrzyżowała plany organizatorom, 

stało się jasne, że konkurs skoków 

do celu nie może się odbyć. Dyrektor 

zawodów Jan Kowal, w porozumieniu z zawodnikami 

i trenerami, podjął decyzję, by 

zamiast do celu skoczkowie oddali po jednym 

„normalnym” skoku. Konkurs przełożono 

o prawie dwie godziny. 

Godzina 19.12 

Nie zawiodło 20 tys. kibiców zgromadzonych 

przy Wielkiej Krokwi. Byli naprawdę 

wspaniali – roztańczeni, rozśpiewani, 

z przyklejonymi wąsami – ponad dwie godziny 

dzielnie czekali na swego idola. I doczekali 

się... Z naszym mistrzem zdecydowało 

się skakać w tych arcytrudnych 

warunkach dziesięciu jego najwierniejszych 

przyjaciół. Zaczął Adam Cieślar, potem skakał 

Marcin Bachleda, za nim Vitalij Shumberets, 

Stefan Hula, Piotr Żyła, Denis Korniłow, 

Ilja Rosljakow, Jakub Janda, Kamil Stoch 

oraz Simon Ammann. Adam Małysz skoczył 

jako ostatni. Była godzina 19.12. 

– Musiałem skoczyć, nie zważając na 

warunki i ryzyko. Musiałem to zrobić. Moim 

kibicom to się po prostu należało – powiedział. 

Wylądował w granicach 120 metrów. 

Czekający na zeskoku koledzy utworzyli 

szpaler z nart, pod którym przejechał główny 

bohater imprezy. 

Pana Adama pożegnali też jego dawni 

rywale – Andreas Goldberger i Sven Hannawald 

– i trenerzy: Jan Szturc, Pavel Mikeska, 

Piotr Fijas, Heinz Kutin, Apoloniusz Tajner, 

Łukasz Kruczek. Zabrakło tylko chorego 

Hannu Lepistoe. Mistrzowi towarzyszyła 

cała rodzina, z żoną Izą i córką Karoliną. 

Kibiców do zabawy zagrzewali: Wilki, Zakopower, 

Papa D., Brathanki, Blue Café, Bracia 

i Pectus. Imprezę prowadzili Paulina 

Chylewska i Rafał Gucia oraz DJ-e Michał 

Mikee Sieczko i Dariusz DJ Ucho Ślęzak. 

Wielka kariera „w pigułce” 

Adam Małysz, jeden z najwybitniejszych 

skoczków narciarskich w historii tej dyscypliny, 

zakończył karierę w wieku 33 lat. 

Zdobył cztery medale olim pijskie i cztery 

tytuły mistrza świata. Czterokrotnie sięgał

Tauron był bezsprzecznie jednym z najbardziej widocznych partnerów hucznego pożegnania Adama Małysza 

też po Puchar Świata. Wystartował w 349 

konkursach pucharowych. 92 razy kończył 

konkursy na podium, 39 razy – na najwyższym 

stopniu. W ostatnim sezonie wygrał 

konkurs pucharowy w Zakopanem, wywalczył 

brązowy medal w mistrzostwach świata 

w Oslo i był trzeci w klasyfikacji generalnej 

PŚ. 

Nasze partnerstwo 

Logo Taurona widniało na numerach startowych 

zawodników. Poza tym zewsząd widoczne 

były nasze banery okalające bandę 

zeskoku, plansze z logo firmy ustawione za 

belką startową, flagi i balony, które oglądało 

kilka milionów osób (dane obok). W okolicach 

Wielkiej Krokwi nie było właściwie 

miejsca, z którego nie byłoby widać naszych 

barw. W internecie logo pojawiło się na stronie 

imprezy www.skokidocelu.pl. (AO) 

Foto: ARC TESTA cOMMunicATIONS 

26 marca o godz. 16.00 prawie 6,6 

mln telewidzów włączyło TVP 1, by 

pożegnać Adama Małysza. 

O godz. 17.11, podczas drugiej części 

transmisji, przed telewizorami zasiadło 

jeszcze więcej widzów – ponad 

siedem milionów osób! 

Z dużym zainteresowaniem widzów 

spotkał się również program Jedynki 

„Kawa czy herbata? Moja sobota” 

z udziałem Adama Małysza i jego rodziny. 

TVP w specjalny sposób podziękowała 

mistrzowi przekazując 

panu Adamowi telewizor oraz zarejestrowaną 

na DVD dokumentację jego 

wspaniałej sportowej kariery. 

Aż trudno uwierzyć, że po raz ostatni widzieliśmy pana Adama siedzącego na belce startowej 

Na hasło rzucone przez organizatorów benefisu, by „zapuścić” wąsy a ` la Małysz, odpowiedziały nawet dziewczęta 

11

W Grupie 


ec tychy 

30 mln zł dla EC Tychy 

Elektrociepłownia Tychy podpisała 

29 marca umowę z Wojewódzkim 

Funduszem Ochrony Środowiska 

i Gospodarki Wodnej w Katowicach na 

Wiceprezes Taurona Joanna Schmid przedstawiła 

strategiczne plany spółki dotyczące biomasy 

i pogratulowała EC Tychy inwestycji 

foto: Tadeusz SKWARczyńSKI 

foto: TADEusz SKWARczyńSKI 

Podpisanie umowy z WFOŚiGW na udzielenie 

pożyczki w wysokości 30 mln zł 

udzielenie pożyczki w wysokości 30 mln zł. 

Środki te zostaną wykorzystane na realizację 

projektu budowy instalacji zasilanej 

biomasą oraz modernizację kotła fluidalnego. 

Inwestycja kosztować będzie 

około 120 mln zł. Podpisano również 

umowę z wykonawcą modernizacji kotła 

fluidalnego. 

Przebudowa kotła fluidalnego opalanego 

węglem kamiennym na opalany biomasą 

jest pierwszym etapem programu 

odbudowy mocy wytwórczych w spółce. 

Do wykonania przebudowy kotła została 

wybrana w przetargu publicznym firma 

Metso Power Oy. 

– Odbudowa mocy wytwórczych 

w Elektrociepłowni Tychy wynika z konieczności 

dostosowania tego źródła do 

nowych zaostrzonych norm emisyjnych, 

które będą obowiązywały od 2016 r., co 

w konsekwencji spowoduje, że praca 

obecnych jednostek wytwórczych nie będzie 

możliwa. Zakłada się, że po roku 

2015 będzie mógł pracować wyłącznie 

istniejący kocioł fluidalny i to po przeprowadzeniu 

modernizacji, tzn. przebudowie 

na potrzeby spalania biomasy, przy 

zachowaniu obecnej wydajności, tj. 

40 MWe oraz 70 MWt – mówi Joanna 

Schmid, wiceprezes zarządu Tauron Polska 

Energia ds. strategii i rozwoju. 

Realizację zadania zaplanowano do 

końca 2012 r. Kolejnym etapem programu 

będzie budowa bloku BC-50 i olejowych 

kotłów szczytowych wraz z niezbędną 

infrastrukturą. Oddanie inwestycji 

przewidziano do końca 2015 r. 

Aby pozyskać finansowanie na przebudowę 

kotła – przewidzianą w pierwszym 

etapie inwestycji – spółka podjęła 

działania związane z pozyskaniem środków 

z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony 

Środowiska i Gospodarki Wodnej 

w Katowicach. 

– 25 stycznia 2010 r. EC Tychy złożyła 

wniosek o dofinansowanie projektu inwestycyjnego 

ze środków WFOŚiGW w Katowicach. 

28 lutego 2011 r. Rada Nadzorcza 

Funduszu wyraziła zgodę na dofinansowanie 

zadania, polegające na udzieleniu 

pożyczki w wysokości 30 mln zł – informuje 

Albert Kępka, prezes zarządu Elektrociepłowni 

Tychy. 

(RuM) 

EnergiaPro 

Sukcesy na targach 

12 

EnergiaPro uczestniczyła ostatnio 

w targach we Wrocławiu (18-20 marca) 

i Opolu (1-3 kwietnia). Jedno ze stoisk 

spółki otrzymało nagrodę. 

Utrudnieniem w przeprowadzeniu jubileuszowych 

25. Międzynarodowych Targów 

Budownictwa TARBUD był fakt, że wrocławska 

Hala Stulecia, stałe miejsce ekspozycji, 

przechodzi generalny remont. 

Oferta targowa zgromadzona została 

w roz mieszczonych wokół niej pawilo - 

nach i namiotach. Mimo to zaprezentowało 

się ponad 200 wystawców, a ekspozycję 

odwiedziło około 20 tys. gości. Dużym 

zainteresowaniem na stoisku EnergiiPro, 

reprezentowanej przez oddział we Wrocławiu, 

cieszyła się kamera termowizyjna, 

a także oferta usług oświetlenia drogowego, 

serwis narzędzi elektrohydraulicznych 

i zestawów do bezpiecznego cięcia kabli 

pod napięciem do 30 kV. Wiele pytań dotyczyło 

warunków przyłączenia do sieci 

dystrybucyjnej EnergiiPro. 

Kolejną imprezą wystawienniczą były 

38. Opolskie Targi Budownictwa „Mój 

Dom”. Hala Widowiskowo-Sportowa 

„Okrąglak” w Opolu gościła około 150 wystawców 

i licznie przybyłych zwiedzających. 

Stoisko opolskiego oddziału EnergiiPro 

(na zdj.) zyskało uznanie w oczach 

foto: ANNA WojcIESZczyk 

jury targów. Firma otrzymała nagrodę 

Marszałka Województwa Opolskiego 

m.in. za wysoką jakość usług. (AW)

PKE Pke 

Bombowy „żart” 

Dwa lata temu w Elektrowni 

Jaworzno III przeprowadzano ćwiczenia 

antyterrorystyczne. W ich scenariuszu na 

terenie zakładu znalazł się i terrorysta, 

i bomby. Nikt wtedy nie przypuszczał, że 

nabyte umiejętności mogą kiedykolwiek 

się przydać. Życie jednak potrafi nas 

zaskakiwać na wiele sposobów. 

Anonimowy telefon o pięciu ładunkach 

wybuchowych podłożonych w jaworznickiej 

elektrowni odebrali 29 marca 

o godzinie 7.13 funkcjonariusze Komendy 

Miejskiej Policji w jaworznie. Po natychmiastowym 

powiadomieniu dyrekcji 

elektrowni podjęto decyzję o ewakuacji 

pracowników. Ewakuowano załogi Elektrowni 

III i II. 

Akcja przebiegła bardzo sprawnie. 

Łącznie w obydwu zakładach ewakuacja 

objęła prawie 1500 osób. Dyrekcja elektrowni 

zdecydowała o utrzymaniu ciągłości 

procesu produkcyjnego. Na stanowiskach 

pozostali tylko nieliczni 

pracownicy, mający bezpośredni wpływ 

na pracę urządzeń elektrowni. W zabezpieczeniu 

terenu wzięło udział ok. 50 

Ewakuowano prawie półtora tysiąca pracowników elektrowni 

policjantów. Do elektrowni przyjechała 

też grupa rozpoznania minersko-pirotechnicznego 

z Katowic. Funkcjonariu 

sze zaczęli sprawdzać kilku dziesięcio 

hektarowy teren obu zakładów, 

jednocześnie szukając źródła informacji 

o ładunkach. Działania policji przyniosły 

błyskawiczny skutek i już po dwóch 

godzinach okazało się, że autorem bombowego 

alarmu był 18-letni uczeń technikum. 

Pomimo wcześniejszego zatrzymania 

sprawcy, zgodnie z procedurą dokończono 

akcję przeszukiwania terenu 

elektrow ni. Pracownicy wrócili do swoich 

obowiązków ok. godziny 10. (DW) 

foto: WojcIEch PiecHOcKI 

Enion 

Awarie sieci będą usuwane sprawniej 

FOTO: jAN KALISZuk 

Demontaż słupa systemu ERS 

Enion jest pierwszą firmą 

w Polsce, która zdecydowała się na 

stosowanie nowoczesnego systemu 

awaryjnego zasilania ers. Wdrażanie 

rozpoczęto od przeszkolenia tych, 

którzy będą system eksploatować. 

Istotą ERS (Emergency Restoration System) 

są modułowe konstrukcje wsporcze 

wykonane z lekkiego i wytrzymałego 

stopu aluminium. Dodatkowy osprzęt pozwala 

złożyć z nich słup bez użycia 

dźwigu, także w trudno dostępnych miejscach. 

Konstrukcja nie wymaga fundamentów, 

a jej montaż zajmuje zaledwie 

kilka godzin. 

Enion zdecydował się, jako pierwszy 

w Polsce, zakupić cztery zestawy systemu 

ERS. Po dwa trafiły do Będzina i Krakowa. 

W okresie zimy pierwsza czterdziestoosobowa 

grupa pracowników tych 

właśnie oddziałów przeszła specjalistyczne 

szkolenie. 

Do siedziby Rejonu Wysokich Napięć 

przy ul. Prądnickiej w Krakowie przyjechali 

pracownicy dozoru, projektanci 

i elektromonterzy. Pierwszego dnia poznawali 

teorię z zakresu projektowania, 

posadawiania oraz montażu słupa ERS. 

Przez dwa kolejne dni montowali i demontowali 

słup ręcznie, a czwartego dnia 

powtarzali te czynności, wykorzystując 

dźwig. – Dzięki temu szkoleniu poznaliśmy 

wszystkie zalety systemu, jak m.in. 

szybkość i łatwość montażu oraz wszechstronność 

zastosowania. Konstrukcje te 

z powodzeniem zastępują słupy przelotowe 

oraz oporowe w każdym układzie zawieszenia 

przewodów – informuje Rafał 

Pluta, kierownik Działu Wykonawstwa 

w RWN Będzin. (ajk) 

13

W Grupie 


PEC 

Foto: Karolina KMON 

Uroczyste podpisanie planu połączenia spółek 

Powstaje Tauron Ciepło 

Zgodnie z przyjętym i realizowanym harmonogramem, 

15 marca zarządy przedsiębiorstw energetyki cieplnej 

Grupy Tauron – pec Katowice i pec w Dąbrowie Górniczej 

– przyjęły plan połączenia spółek. 

Podpisanie i przyjęcie uzgodnionego wspólnie dokumentu 

to ważny etap prowadzący do konsolidacji spółek ciepłowniczych 

w Grupie Tauron. 

Podjęcie uchwał przez Walne Zgromadzenia, dotyczące 

połączenia PEC Katowice z PEC w Dąbrowie Górniczej, planowane 

jest na koniec maja br., natomiast rejestrację nowego 

podmiotu zaplanowano na 1 września. Połączenie spółek 

jest pierwszym etapem utworzenia w ramach struktury 

Grupy obszaru Tauron Ciepło, zdolnego do wykorzystania 

uzupełniających się rynków i produktów. 

– W perspektywie długookresowej planowane jest wykorzystanie 

synergii prowadzącej do wzrostu udziału w dotychczasowych 

rynkach oraz pozyskiwanie nowych klientów, 

wykorzystanie połączonych zasobów do rozbudowy 

ofert świadczonych usług i produktów, optymalizacja organizacji 

i redukcja kosztów funkcjonowania, a także utworzenie 

potencjału do dalszej rozbudowy obszaru ciepła 

w strukturach grupy kapitałowej – mówi Henryk Borczyk, 

kierownik projektu, prezes zarządu PEC Katowice. 

 

(kk) 

Enion 

Nowoczesna rozdzielnia w Łagiszy 

14 

Modernizacja rozdzielni 110 kV 

w stacji 400/220/110 kV Łagisza – tak 

brzmi nazwa największego przedsięwzięcia 

modernizacyjnego w sieci 

dystrybucyjnej 110 kV realizowanego 

przez Enion. 

Na początku roku podpisana została, 

poprzedzona długim okresem przygotowań 

i analiz, umowa z konsorcjum, które 

wygrało przetarg na modernizację stacji. 

Wykonawcą będą firmy Schneider Electric 

Energy Poland oraz ZWSE Rzeszów. 

Umowa przewiduje zmodernizowanie 

rozdzielni w trybie „pod klucz”. Oznacza 

to, że jej zakres obejmie całość prac, począwszy 

od projektu budowlanego i wykonawczego 

wraz z pozwoleniem na 

budowę, aż do dostawy, montażu i uruchomienia 

trójsystemowej wnętrzowej 

rozdzielni typu GIS o mocy 110 kV, w której 

zastosowane zostaną najnowocześniejsze 

dostępne obecnie w energetyce 

rozwiązania techniczne i technologiczne. 

Kompleksowa modernizacja polega 

na całkowitej wymianie aparatury pierwotnej 

i wtórnej oraz objęciu rozdzielni 

110 kV w stacji Łagisza układem zdalnego 

systemu nadzoru i sterowania. Rozwiązanie 

takie znacznie uprości obsługę 

stacji, jednocześnie ograniczając koszty 

jej utrzymania. Zapewni także radykalną 

poprawę stanu technicznego rozdzielni, 

a w szczególności parametrów zwarciowych 

aparatury. Zwiększy to znacznie 

pewność zasilania sieci dystrybucyjnej 

110 kV nie tylko w obrębie działania Enionu, 

ale również całego krajowego systemu 

elektroenergetycznego. 

Zakończenie budowy przewidziane 

jest na koniec roku 2013. Obecnie trwają 

prace projektowe, które zakończą się na 

początku 2012 r. 

(EG)

EnergiaPro 

Ekologiczne biura 

Gaszenie świateł i dokręcanie 

kranów to dobre nawyki pracowników 

EnergiiPro, gdzie od września 2010 r. 

działa program Eco-Office. Za jego 

wprowadzenie cztery oddziały spółki 

i centrala otrzymały tytuły „Zielonych 

Biur” . 

Certyfikaty przyznała Fundacja Partnerstwo 

dla Środowiska w ramach projektu 

„Aktywna edukacja ekologiczna na Zielonych 

Szlakach Greenways”. Eco-Office 

uświadamia pracownikom, że o środowisko 

można dbać nie tylko w domu, ale 

również w pracy. Najważniejsze jest zaangażowanie 

i dobra wola, by dzięki przestrzeganiu 

prostych zasad zmniejszyć 

zużycie energii, wody i papieru, również 

z korzyścią dla firmowego budżetu. 

W każdym biurze ustawiono pojemnik, 

do którego odkładane są kartki do ponownego 

drukowania. Pracownicy posiadający 

sprzęt komputerowy otrzymali specjalne 

naklejki, które – umieszczone na ramie 

monitora czy na drukarce – przypominają 

o ekologicznych zachowaniach. Naklejki 

Kolorowe naklejki przypominające pracownikom o potrzebie oszczędzania energii, papieru i wody 

„oszczędzaj energię” – przy kontaktach 

i „szanuj wodę” – przy punktach poboru 

wody, to kolejne elementy programu. 

Już można zauważyć spadek zużycia 

energii. W styczniu, w samej siedzibie legnickiego 

oddziału – o około 10 proc. 

w stosunku do grudnia 2010 r. 

– Zbieramy także makulaturę, tonery, 

plastikowe butelki i zużyte baterie, które 

trafiają do wyspecjalizowanych firm. Żarówki 

są sukcesywnie wymieniane na 

energooszczędne, sprzęt biurowy też ma 

najwyższą klasę efektywności energetycznej 

– mówi Jerzy Urbaniak, inspektor 

w Dziale Ochrony Środowiska i BHP. 

 

(KB) 

FOTO: ARc 

Tauron sPrzedaż 

Śląskie młodziczki z Pucharem Taurona 

Już po raz drugi młode siatkarki walczyły w Mistrzostwach 

Śląska Młodziczek o Puchar Tauron Polska Energia. Po kilkuletniej 

nieobecności w finałach rozgrywek zwyciężył zespół młodziczek 

z MKS-u Dąbrowa Górnicza. 

Aż 48 drużyn z województwa śląskiego brało udział w tegorocznych 

mistrzostwach. Poziom rozgrywek był wysoki, 

a rywalizacja zacięta i pełna emocji. Świadczyć może o tym 

fakt, że w finałowym turnieju, który odbył się 26 marca, różnica 

punktowa między trzema najlepszymi drużynami była 

tak niewielka, że walka o złoto toczyła się do ostatniego 

seta. Ostatecznie triumfował kierowany przez trenera Ireneusza 

Borzęckiego zespół MKS Dąbrowa Górnicza. Tuż za 

nim na podium znalazły się zawodniczki z MOSM Tychy, 

trzecie miejsce przypadło Silesii Volley Mysłowice. 

Młodziczki z najlepszych na Śląsku zespołów odebrały 

medale i puchary w trakcie uroczystej ceremonii. Miała ona 

miejsce 2 kwietnia w pełnej kibiców hali CSiR w Dąbrowie 

Górniczej, tuż po meczu PlusLigi Kobiet Tauron MKS Dąbrowa 

Górnicza – AZS Białystok. To właśnie z rąk starszych 

koleżanek z Dąbrowy Górniczej młode siatkarki otrzymały 

nagrody przygotowane przez spółkę Tauron Sprzedaż, która 

FOTO: arc TauRON SPRZEDAż 

Zwycięska drużyna MKS Dąbrowa Górnicza w towarzystwie Ireneusza 

Perkowskiego – prezesa zarządu Tauron Sprzedaż 

jest partnerem tytularnym rozgrywek. Na finałowym turnieju 

i podczas ceremonii uhonorowania medalistek obecny 

był Ireneusz Perkowski, prezes zarządu Tauron Sprzedaż. 

– Obserwując atmosferę turnieju, liczbę zespołów, a także 

determinację i grę zawodniczek, można być spokojnym 

o przyszłość polskiej siatkówki – powiedział po meczu finałowym 

Ireneusz Perkowski. 

(AG) 

15

marketing 


Nowa oferta – Tauron Wsparcie 

Pod tym hasłem kryje się oferta 

dedykowana grupom społecznym, 

instytucjom i organizacjom zajmującym 

szczególne miejsce w strukturze społecznej. 

Tauron Polska Energia wspiera je, 

tworząc ofertę „szytą na miarę” potrzeb 

i specyfiki. 

Jako pierwsze z propozycji mogą skorzystać 

diecezje z całego kraju. Tauron oferuje 

parafiom optymalną cenę sprzedaży energii 

zarówno na terenie dystrybucyjnym 

Grupy (południe Polski), jak i w całym kraju, 

a także gwarancję niezmienności ceny 

do końca 2012 r., łatwy i szybki proces 

zmiany sprzedawcy energii, zintegrowany 

dla wszystkich podmiotów i koordynowany 

przez specjalistów Grupy Tauron. 

Do dyspozycji zainteresowanych pozostaje 

dedykowany zespół doradców Taurona, 

który dba o opracowanie dla klientów 

indywidualnych cenników i najpotrzebniejszych 

rozwiązań w zakresie sprzedaży 

energii elektrycznej. 

(MS) 

Foto: ARc 

O energii i nie tylko 

Konferencje BRANżOWE i NAuKOWE TO OKAZja DO SPOTKAń z KLIENTAMI BIZNESOWymi TauRON 

POLSKA ENERGIA ORAZ dyskusji o ZNAcZENIu WSPółPRAcy ZE SPRZEDAWcą ENERGII ELEKTRycZNEj 

16 

Foto: ARc 

W marcu odbyła się Konferencja Naukowo-Techniczna 

„Odbiorcy na rynku energii”, 

której Tauron był partnerem. Do Sosnowca 

przyjechali przedstawiciele branży energetycznej 

i największych klientów na rynku. 

O przyszłości energetyki 

Przez dwa dni żywo dyskutowano o nowej 

strukturze polskiej energetyki skierowanej 

nie na wytwórcę, lecz na odbiorcę, o efektywności 

energetycznej wymagającej innowacyjnych 

technologii, o Smart Gridzie i Smart Meteringu 

jako realiach dzisiejszego rynku, a nie 

Na uczestników konferencji branżowych czekało w kuluarach wiele atrakcji 

technologiach przyszłościowych, a także 

o sprawach związanych z efektywnością energetyczną. 

– W energetyce korporacyjnej nastąpił całkowity 

odwrót od inwestycji. Sprawą zasadniczą 

jest, aby użytkownicy energii podjęli 

uczciwą dyskusję na temat sytuacji, w jakiej 

się znaleźli. Dzisiaj nie można stracić nawet 

pięciu minut. Trzeba zacząć budować źródła 

autogeneracyjne. Pytanie tylko, czy odbiorcy 

energii elektrycznej będą w stanie inwestować 

we własne źródła – mówił prof. Jan Popczyk, 

moderator dyskusji. 

– Mamy poczucie, że polski przemysł nie 

może stać obok przemian, jakie dzieją się na 

świecie, także w energetyce. Koszt energii 

elektrycznej zużywanej przez KGHM to miliard 

złotych rocznie. Pomimo zastosowania programów 

oszczędnościowych kwota ta lawinowo 

rośnie. Odczuwają to wszyscy klienci, 

a szczególnie wielcy – mówił podczas konferencji 

Adam Witek, dyrektor Departamentu 

Zarządzania i Rozwoju Energetyki KGHM. 

O budowie wartości 

przedsiębiorstw 

Kolejne ważne wydarzenie to zorganizowana 

19 kwietnia w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie 

Górniczej konferencja naukowa „Zarządzanie 

wartością przedsiębiorstw – strategie 

– ryzyko – finanse”. Pierwsze z cyklu 

spotkań promujących nowoczesne podejście 

do kreacji wartości przedsiębiorstw w gospodarce 

przyciągnęło przedstawicieli zarówno 

świata nauki, jak i biznesu. 

Wśród prelegentów znaleźli się m.in. 

dr inż. Piotr Saługa, przedstawiciele wiodących 

firm doradczych i spółki Tauron Polska 

Energia. Na przykładzie Taurona omawiano 

m.in. wpływ modelu biznesowego na kreację 

wartości przedsiębiorstw. 

W konferencji uczestniczyli kluczowi 

klienci naszej spółki. Ma ona zapoczątko - 

wać cykliczne spotkania, stanowiące okazję 

do podsumowania dorobku praktycznego 

i naukowego. 

(MS)

W Unii 


Priorytety polskiej prezydencji 

Mapa drogowa 2050 

Komisja EuROPEjSKA OPuBLIKOWAła 8 MARca 2011 r. KOMuNIKAT ZAWIERAjący PLAN DZIAłań 

PROWADZących uNIę DO PRZEjścia NA NISKOEMISyjną GOSPODARKę w PERSPEKTyWIE ROKu 2050 

18 

Stanisław Tokarski 

prezes zarządu 

Południowego Koncernu 

Energetycznego 

Wraz z nim ukazał się także dokument roboczy 

służb Komisji ze streszczeniem oceny 

skutków proponowanych działań. Nie kontestując 

wytyczanych przez instytucje unijne 

kierunków transformacji gospodarki, trzeba 

zabiegać, aby jej koszty i korzyści z niej wynikające 

były rozkładane równo na poszczególne 

kraje członkowskie. Oba wspomniane 

dokumenty wraz z dodatkowymi informacjami 

można znaleźć pod internetowym adresem 

http://ec.europa.eu/clima/documentation/roadmap. 

Próba wytyczenia kolejnych 

celów redukcyjnych 

Pomimo braku zgody partnerów spoza Unii 

Europejskiej na przeprowadzanie głębszych 

4 redukcji 5 emisji 6dwutlenku węgla, 7 Komisja Europejska 

podjęła kolejną próbę przeprowadzenia 

takich działań. Jest nią opublikowana 

200 000 

180 000 

8 marca „Mapa drogowa 2050” zawierająca 

plan przejścia na niskoemisyjną 160 000 gospodarkę 

w perspektywie roku 2050. Komisja, kierując 

140 000 

się chęcią powstrzymania na świecie wzrostu 

temperatury poniżej 

120 

2 st. 

000 

C, chce w tym czasie 

ograniczyć wewnętrzne 100 000 emisje Unii Europejskiej 

o 80 proc. w stosunku do poziomu z roku 

80 000 

1990, uzasadniając to sugestiami z opracowania 

IPCC (Międzyrządowego 60 000 Zespołu ds. 

Zmian Klimatu). Proponowane redukcje zostały 

przedstawione obok na wykresie 1. Widać 

40 000 

20 000 

wyraźnie, że już w roku 2020 redukcja emisji 

powinna być w unii 0 większa niż 20 proc. 

uzgodnione w pakiecie klimatycznym. Warto 

przypomnieć, że próba wyznaczenia na ten 

rok redukcji sięgających 30 proc., zaproponowanych 

w ubiegłym roku przez komisarz ds. 

zmian klimatu, Connie Hedegaard, nie zyskała 

powszechnej akceptacji. Większe redukcje 

emisji CO 2 

w Unii, stosownie do ustaleń z pakietu 

klimatycznego, mogłyby być ustalane 

tylko wówczas, jeśli porównywalne działania 

podjęłyby inne znaczące światowe gospodarki. 

Jak na razie na nic takiego się nie zanosi 

CRO 

19.03 22.03 25.03 28.03 31.03 

Jerzy Janikowski 

szef Biura Współpracy 

Międzynarodowej Taurona 

i żaden z dużych emitentów CO 2 

– takich jak 

Chiny, USA, Rosja czy Indie – nie zobowiązał 

się do przyjęcia wiążących, potwierdzonych 

międzynarodowymi umowami kon kretnych 

celów redukcyjnych. 

Widać zatem, że pani komisarz, zamiast 

skupić się na działaniach na zewnątrz Unii, 

wraca ze starymi pomysłami pomimo braku 

legitymizacji do ich przyjęcia. Jest to tym bardziej 

zastanawiające, że sama Unia Europejska 

odpowiada za około 10 proc. światowej 

emisji i nawet jej całkowite wyeliminowanie 

na unijnym terytorium nie ma praktycznego 

wpływu na globalną sytuację klimatyczną. 

100% 

80% 

60% 

40% 

20% 

0% 

ne pomiędzy różne sektory gospodarki. Wartości 

te zostały przedstawione w tabeli 1. 

W 2020 r. łączne unijne redukcje miałyby wynieść 

25 proc. poziomu z roku 1990, a w 2040 

ma to być już 60 proc. Wysiłek redukcyjny ma 

się stopniowo zwiększać, tzn. do 2020 r. wynosić 

około 1 proc. rocznie, w latach 2020- 

-2030 około 1,5 proc. rocznie, a od 2030 r. 

sięgać już 2 proc. każdego roku. 

W obszarze transportu Komisja wskazuje 

na zwiększenie wysiłków na rzecz przyspieszenia 

rozwoju i rozpowszechnienia pojazdów 

z napędem elektrycznym, jak również stosowanie 

alternatywnych paliw i rodzajów napędu. 

Szczególną uwagę należy zwrócić na 

plany w obszarze sektora energetycznego, 

w którym w perspektywie 40 lat zakłada się 

niemal całkowite wyeliminowanie emisji dwutlenku 

węgla. W swoim dokumencie Komisja 

pisze, że doprowadzając do niemal 100-proc. 

Wykres 1. Przebieg ograniczania wewnętrznych emisji 

gazów cieplarnianych ue do 80 proc. (100 proc. = 1990 r.) 

Energetyka 

Mieszkalnictwo i usługi 

Przemysł 

Transport 

Rolnictwo poza CO2 

Inne sektory poza CO2 

Bieżąca polityka 

1990 2000 2010 2020 2030 2040 2050 

Źródło: Komunikat Komisji Europejskiej z 8 marca 2011 r. 

Wykres 1: Przebieg ograniczania wewnętrznych eniski gazów 

cieplarnianych UE do 80% (100% = 1990 r.) 

100% 

80% 

60% 

40% 

20% 

Planowane obniżenie emisji 

w poszczególnych sektorach 

W przedstawionym dokumencie Komisja Europejska 

zaplanowała nie tylko wielkość docelowej 

redukcji emisji gazów cieplarnianych 

w 2050 r., ale także cele pośrednie rozdzieloudziału 

niskoemisyjnych technologii „bez 

przesądzania o preferencjach państw członkowskich 

w zakresie koszyka energetycznego, 

odzwierciedlającego specyficzne uwarunkowania 

krajowe, unijny system energii 

elektrycznej mógłby stać się bardziej zróżni- 

0%

cowany i bezpieczny”. Biorąc pod uwagę stan 

rozwoju technologii CCS i niewielkie szanse 

na uzyskanie przez nią konkurencyjności 

w nieodległej perspektywie czasowej, jak 

również konieczność przeanalizowania sposobów 

zapewnienia bezpieczeństwa w technologiach 

jądrowych uwzględniających ostatnie 

wydarzenia w japonii, zapewnienia Komisji 

wydają się wątpliwe. Ze względu na podejmowane 

już dzisiaj decyzje inwestycyjne przedstawione 

propozycje są bowiem bezpośrednią 

ingerencją w wybór przyszłego energy-mix 

w państwach członkowskich. 

o 30 proc. niższe niż w roku 2005. Import ropy 

i gazu zmniejszyłby się o połowę, ograniczając 

jednocześnie negatywny wpływ ewentualnych 

skoków cen tych surowców. 

Reasumując, proponowana „Mapa drogowa 

2050” oprócz ograniczenia emisji gazów 

cieplarnianych zapewni inwestycje przekształcające 

unijną gospodarkę w niskoemisyjną, 

ograniczy koszty paliwa i zależność 

Unii od ich importu, spowoduje – według szacunków 

– wzrost ogólnego poziomu zatrudnienia 

nawet o 1,5 mln miejsc pracy do 2020 r. 

oraz przyczyni się do ograniczenia śmiertel- 

Tabela 1. Redukcje w poszczególnych sektorach 

redukcje emisji gazów 

2005 2030 2050 

cieplarnianych w porównaniu 

do poziomu z 1990 r. 

Łącznie –7% –40 do –44% –79 do –82% 

Poszczególne sektory 

Energetyka (CO 2 

) –7% –54 do –68% –93 do –99% 

Przemysł (CO 2 

) –20% –34 do –40% –83 do –87% 

Transport – łącznie z lotnictwem, 

+30% +20 do –9% –54 do –67% 

a z wyłączeniem transportu morskiego (CO 2 

) 

Mieszkalnictwo i usługi (CO 2 

) –12% –37 do –53% –88 do –91% 

Rolnictwo (poza CO 2 

) –20% –36 do –37% –42 do –49% 

Inne emisje (poza CO 2 

) –30% –72 do –73% –70 do –78% 

Źródło: Komunikat Komisji Europejskiej z 8 marca 2011 r. 

Ocena skutków proponowanych 

działań 

Działania podejmowane w związku z przejściem 

na gospodarkę niskoemisyjną wiążą 

się z ogromnymi inwestycjami kapitałowymi. 

Komisja Europejska szacuje, że przez najbliższe 

40 lat publiczne i prywatne inwestycje 

będą średnio większe o 270 mld euro rocznie. 

Przekłada się to na coroczne dodatkowe inwestycje 

rzędu 1,5 proc. PKB, powyżej 19 proc. 

PKB, przeznaczanych na ogólne inwestycje 

(dane z 2009 r.). Komisja analizowała różne 

scenariusze działań, jednak dla uzyskania 

znacznego obniżenia emisji wymagana jest 

wysoka cena uprawnień do emisji, której poziom 

wzrośnie według Komisji do 50-60 €/t 

CO 2 

w 2030, a potem do 100-370 €/t CO 2 

w roku 2050. Komisja zauważa, że dla obniżenia 

emisyjności przy wyższych cenach paliw 

kopalnych konieczne są niższe koszty emisji 

dwutlenku węgla. Filozofia KE opiera się zatem 

na założeniu, że wysokie ceny uprawnień 

wymuszą planowe działania, a środki zebrane 

z ich sprzedaży zasilą lokalną gospodarkę zamiast 

„wyciekać” w formie opłat za importowane 

paliwo do krajów trzecich. Według Komisji 

Europejskiej dzięki 40-letniemu 

okresowi poprawiania efektywności energetycznej 

i przechodzeniu na niskoemisyjne 

źródła energii produkowanej lokalnie, uda się 

zmniejszyć średnie koszty paliwa w Unii o 175- 

-320 mld euro rocznie. W 2050 r. całkowite zużycie 

energii pierwotnej w uE mogłoby być 

ności i poprawy zdrowia publicznego przy 

mniejszych kosztach opieki zdrowotnej. 

Polska prezydencja 

– co możemy zrobić? 

„Mapa drogowa 2050” nie jest jak na razie dokumentem, 

który w wiążący sposób nakładałby 

na Unię cele redukcyjne. Nie można jednak 

wykluczyć, że stanie się ona pierwszym krokiem 

do takich właśnie działań. Według planów 

KE zasadniczo mają się rozwijać technologie 

niskoemisyjne, w tym także CCS, 

uważana za technologię dojrzałą. W tym miejscu 

pojawia się sprzeczność, ponieważ na 

obecnym etapie rozwoju zastosowanie tej 

właśnie technologii obniża sprawność wytwarzania 

o około jedną czwartą (co jest działaniem 

odwrotnym do planowanego poprawiania 

efektywności energetycznej oraz 

zmniejszania zużycia paliw). 

Przy tak sformułowanych założeniach 

„Mapy drogowej 2050” inwestorzy planujący 

nowe inwestycje będą zatem zmuszeni do rezygnacji 

z technologii węglowych. Warto przypomnieć, 

że w myśl zapisów traktatu lizbońskiego 

środki wpływające znacząco na wybór 

państwa członkowskiego między różnymi 

źródłami energii i na ogólną strukturę zaopatrzenia 

w energię – a do tego prowadzi w konsekwencji 

„Mapa drogowa 2050” – mają być 

uzgadniane na zasadzie jednomyślności. 

Mamy zatem pełne, zagwarantowane traktatowo, 

prawo do niewyrażania zgody na tak 

sformułowane propozycje. W przypadku Polski 

wykorzystanie węgla nie oznacza zwiększenia 

zależności od importu, a wręcz przeciwnie. 

Skutki przyjęcia „Mapy drogowej 

2050” mogą natomiast przełożyć się dla naszego 

kraju na kolejny wzrost poziomu cen 

energii oraz utratę konkurencyjności przez 

polską gospodarkę, jak również spychanie 

w obszar ubóstwa energetycznego coraz 

większej liczby polskich gospodarstw domowych. 

Aby tak się nie stało, warto pamiętać 

o potrzebie twardych negocjacji i wykorzystać 

zbliżający się okres polskiej prezydencji w uE 

do zaproponowania mechanizmów sprawiedliwego 

obciążania wszystkich członków Unii 

kosztami realizacji polityki energetyczno-klimatycznej, 

a także sprawiedliwego dzielenia 

między nich uzyskanych dzięki tej polityce 

korzyści, o których już wcześniej wspominaliśmy. 

Przypomnijmy je raz jeszcze: 

• Wspieranie tzw. europejskiego energy- 

-mix polegającego na rozwijaniu w poszczególnych 

krajach członkowskich takich technologii, 

które są tam najlepiej opanowane 

i stwarzają szansę na wypracowanie nowych, 

jeszcze lepszych rozwiązań, dzięki czemu 

koszty redukcji emisji CO 2 

w Unii Europejskiej 

byłyby zoptymalizowane. 

• Zapewnienie bezpieczeństwa zasilania, 

rozumianego jako zabezpieczenie nieprzerwanych 

dostaw energii dla odbiorców końcowych 

z większym wykorzystaniem wew - 

nętrznych zasobów energetycznych Unii, przy 

równoczesnym zagwarantowaniu gorącej rezerwy 

odpowiedniej ilości mocy dostępnych 

w systemie energetycznym przy zwiększonym 

wykorzystaniu źródeł odnawialnych. 

• Zachowanie przez gospodarki poszczególnych 

krajów Unii ich konkurencyjności. 

• Wypracowanie mechanizmu rozkładającego 

koszty realizacji celów polityki energetyczno-klimatycznej 

w równym stopniu na 

wszystkich obywateli Unii w przeliczeniu 

na procent PKB przypadający na głowę mieszkańca 

danego kraju. 

• Zapewnienie, by nowe miejsca pracy 

związane z wprowadzaną polityką energetyczno-klimatyczną, 

przeliczane np. na tysiąc 

mieszkańców, powstawały równomiernie we 

wszystkich państwach członkowskich. Ważny 

jest tutaj także wymiar jakościowy tych nowych 

miejsc pracy (przede wszystkim, ilu inżynierów 

i naukowców). W końcowej analizie 

niezbędne byłoby także uwzględnienie likwidacji 

niektórych z dotychczasowych miejsc 

pracy dla przedstawienia wiarygodnego bilansu 

wszystkich kosztów i korzyści. 

19

Wydarzenia 


Akcjonariat Obywatelski 

FOTO: arc 

Uczestnicy konferencji, od lewej: prezes Izby Domów Maklerskich Jacek Jaszczołt, prezes Taurona Dariusz Lubera, prezes Stowarzyszenia Inwestorów Indywidualnych 

Jarosław Dominiak i minister Skarbu Państwa Aleksander Grad 

Minister SKARBu PańSTWA ALEKSANDER GRAD ZAPREZENTOWAł 14 KWIETNIA PODcZAS KONFERENcji 

na GPW PLAN ROZWOju IDEI AkcjONARIATu ObyWATELSKIEGO ZAPOcząTKOWANy uBIEGłOROcznymi 

DEBIuTAMI GIEłDOWymi SPółek PZU, TauRON POLSKA ENERGIA i GPW 

20 

Ministerstwo stawia nie tylko na zachęcenie 

do inwestowania w spółki Skarbu 

Państwa, ale także na program edukacyjny 

realizowany we współpracy ze wszystkimi 

uczestnikami rynku kapitałowego. 

– Kolejny etap naszego programu chcemy 

rozwijać w oparciu o zapewnianie edukacji 

dostosowanej do poziomu wiedzy inwestorów. 

Chcemy, aby Polacy inwestowali 

świadomie, aktywnie i długofalowo – popowiedział 

minister Grad. 

Podczas konferencji Dariusz Lubera, prezes 

zarządu Taurona, zaprezentował program 

lojalnościowy spółki „Gwarancja niższej 

ceny”, w ramach której już od 1 lipca 

2011 r. akcjonariusze spółki mogą płacić do 

15 proc. mniej za prąd. 

– Program „Gwarancja niższej ceny” został 

stworzony z myślą o akcjonariuszach 

indywidualnych. Naszą ambicją jest, aby inwestorzy, 

którzy zapisali się na akcje przed 

debiutem spółki na giełdzie, pozostali 

z nami, odnosząc korzyści nie tylko ze wzrostu 

wartości firmy, dywidendy, ale i dzięki 

atrakcyjnym warunkom kupna energii elektrycznej 

– powiedział prezes Lubera. 

Ważnym przedsięwzięciem zrealizowanym 

w ramach programu akcjonariatu jest 

uruchomienie nowego serwisu edukacyjnego 

www.akcjonariatobywatelski.pl, skierowanego 

do potencjalnych i obecnych inwestorów. 

Jest on bazą wiedzy o działaniach 

edukacyjnych związanych z tematyką inwestowania 

na giełdzie. 

Swój udział w Akcjonariacie Obywatelskim 

zadeklarowały m.in. Giełda Papierów 

Wartościowych w Warszawie, Stowarzyszenie 

Inwestorów Indywidualnych, Krajowy 

Depozyt Papierów Wartościowych, Izba Domów 

Maklerskich oraz spółki Tauron i PZU. 

– Nasi inwestorzy indywidualni to zjawisko 

unikalne na skalę europejską. Bierze się 

ono stąd, że giełda jest przedmiotem nadzwyczajnego 

społecznego zainteresowania 

i zaufania Polaków, co pokazała historyczna 

liczba inwestorów, którzy kupili akcje samej 

giełdy w ofercie publicznej GPW. Wspieramy 

działania edukacyjne prowadzone w ramach 

Akcjonariatu Obywatelskiego – powiedział 

Ludwik Sobolewski, prezes zarządu Giełdy 

Papierów Wartościowych w Warszawie. 

Warto podkreślić, że po raz pierwszy program 

przygotowany został przy bezpośrednim 

udziale samych inwestorów. Dzięki temu 

możliwe było zrozumienie ich oczekiwań 

wobec giełdy i spółek. 

– Cieszy nas fakt, że ministerstwo zaprosiło 

do współpracy przy rozwoju Akcjonariatu 

Obywatelskiego inwestorów indywidualnych. 

Program zaspokaja podstawowe 

potrzeby inwestorów, takie jak dostęp do 

rzetelnej bazy wiedzy o inwestowaniu oraz 

przełamanie bariery informacyjnej pomiędzy 

akcjonariuszem a spółką – skomentował 

program Jarosław Dominiak, prezes Stowarzyszenia 

Inwestorów Indywidualnych. 

Oprócz nowego serwisu, na 2011 r. zaplanowano 

również wiele działań edukacyjnych 

dla uczniów i studentów z całej Polski. Inspiracją 

do proponowanych działań były prowadzone 

z sukcesem w ubiegłych latach projekty 

edukacyjne, w których udział wzięło ponad 

300 tys. osób i ponad 1500 instytucji. W tym 

roku odbędą się między innymi Akademickie 

Mistrzostwa Polski Inwestorów, konkurs Największy 

Wygrany Pry watyzacji oraz wiele 

debat, wykładów i paneli dyskusyjnych z cyklu 

„Giełda dla niezaawansowanych”, „Własność 

– Jasność” czy „Akcjonariat Obywatelski 

w Polsce”. 

Na uwagę zasługuje ogólnopolski projekt 

edukacyjny typu „road show”, dzięki 

któremu każdy inwestor będzie mógł blisko 

swojego miejsca zamieszkania zdobyć wiedzę 

na temat giełdy i związanych z nią możliwości. 

 

(RuM)

Narty przez cały rok 

Pomimo KAPRysów, jAKIE SERWOWAła w tym ROKu aura, udało się SFINALIZOWAć ZIMOWą część 

PROjEKTu TauRON BacHLEDA Ski, KTóREGO cELEM jEST ODNOWA POLSKIEGO NARcIARSTWA ALPEjSKIEGO 

Projekt składa się z kilku elementów 

i był realizowany z Polskim Związkiem Narciarskim. 

Start w Korbielowie 

Zmagania zainaugurowane zostały w Korbielowie, 

gdzie rozegrano pierwszą edycję 

eliminacji Mistrzostw Polski Amatorów PZN. 

Narciarze rywalizowali w różnych kategoriach 

wiekowych, a ośmiu czołowych zawodników 

z każdej z nich wystartowało w finale. 

Kolejne zawody odbyły się m.in. 

w czarnej Górze, Szczyrku i Przemyślu. 

W Szczawnicy zawodnicy zmierzyli się 

z trudną trasą dla profesjonalnych narciarzy. 

Dwie edycje eliminacji przełożono z powodu 

złej pogody. 

Finał 

Amatorzy walczyli o tytuły mistrzowskie 

podczas finału w Kluszkowcach. Po raz trzeci 

z rzędu swoją klasę potwierdził Adam 

Wójtowicz z Gliwic, który wygrał wszystkie 

eliminacje oraz ustanawiał rekordy tras. Supermistrzynią 

Taurona (wyłonioną według 

specjalnego systemu) została Agnieszka Leonowicz, 

a Supermistrzem Jan Listwan. 

– W Mistrzostwach Polski Amatorów PZN 

wzięło udział niemal tysiąc zawodników. 

Cieszę się, że tak licznie biorą udział w tym 

cyklu, to oni bowiem zarażają pasją do nart 

młodych, spośród których możemy wybrać 

najzdolniejszych przyszłych mistrzów – mówił 

po finale Andrzej Bachleda-Curuś. 

Tauron Energy Ski Cup 

Projekt Tauron Bachleda Ski służy odkryciu 

uzdolnionej narciarsko młodzieży i zapewnieniu 

jej odpowiednich warunków treningowych. 

Po to zorganizowano cykl imprez 

Tauron Energy Ski Cup. Alpejczycy z roczników 

1996-1997 oraz 1998-1999 rywalizują 

w slalomie równoleg łym, widowiskowej 

i ciekawej odmianie tradycyjnych zawodów. 

– Obserwowałem treningi francuskich 

zawodników będących w podobnym 

wieku i wiem, że nie musimy mieć kompleksów. 

Przed nami wiele pracy, ale jeżeli 

zapewnimy naszym narciarzom odpowiednie 

warunki, w przyszłości będziemy cieszyć 

się z ich sukce sów – twierdzi Andrzej 

Bachleda-Curuś. 

FOTO: ARc 

Foto: ARc 

Na mecie zawodów humory dopisywały wszystkim uczestnikom zmagań, niezależnie od zajętej lokaty 

Andrzej Bachleda-Curuś osobiście wręczał nagrody 

Tauron OlimpijskI 

Warunki te zapewnić ma program Tauron 

OlimpijSki – trzeci element projektu Tauron 

Bachleda Ski. 

Wyselekcjonowana grupa młodych zawodników 

weźmie udział w specjalnych treningach 

„na sucho”, których program opracowano 

we współpracy z Akademią 

Wychowania Fizycznego w Krakowie. Dzięki 

wsparciu Taurona przez 40 dni trenować 

będą oni na alpejskich lodowcach, w takich 

samych warunkach jak młodzież z krajów 

alpejskich, skąd najczęściej rekrutują się 

mistrzowie olimpijscy i zdobywcy Kryształowej 

Kuli Pucharu Świata. Skład grupy pojawi 

FOTO: ARc 

Zawodnik na starcie Tauron Energy Ski Cup 

się na stronie www.tauronbachledaski.pl 

oraz na profilu akcji znajdującym się na portalu 

Facebook. 

– Marzy mi się występ polskiego alpejczyka 

podczas igrzysk w Soczi. Myślę, że to jest 

możliwe – mówi Andrzej Bachleda-Curuś. 

Trzymajmy zatem kciuki za przyszłych 

mistrzów! 

(DI) 

21

na świecie 


Rynek energii: 

Japonia 

Jedna z najwięKSZych GOSPODAREK ŚWIATA KORZySTA z POTężNIE ROZWINIętej BRANży 

ENERGETycZNEj. ZAPOTRZEBOWANIE NA suROWce POKRywa PRAWIE w całości IMPORT, a źródła 

wyTWARZANIA ENERGII ELEKTRycZNEj są ZDyWERSyFIKOWANE 

22 

Wojciech KwINTa 

publicysta „Businessman.pl” 

Tylko Stany Zjednoczone i Chiny wytwarzają 

i konsumują więcej energii elektrycznej 

niż Japonia. Biorąc pod uwagę, że 

położone na wyspach państwo zajmuje powierzchnię 

o jedną szóstą większą od Polski 

(powyżej 364 tys. km kw.), którą zamieszkuje 

ponad 126 mln ludzi, wynik jest imponujący. 

Moc zainstalowana w japońskich elektrowniach 

przekracza 280 GW (licząc tylko 

źródła o mocy powyżej 1 MW) – na milion 

mieszkańców przypada ponad 2,2 GW, 

a w naszym kraju ok. 920 MW. Wytwarzanie 

brutto od lat utrzymuje się na poziomie 

1100-1200 TWh. W przeliczeniu na osobę Japończycy 

zużywają ponad trzy razy więcej 

energii elektrycznej niż Polacy. 

Atom i żywioły 

Kraj Kwitnącej Wiśni, praktycznie pozbawiony 

surowców naturalnych, stał się największym 

na świecie importerem węgla i skroplonego 

gazu ziemnego. Z powodu niedoboru 

paliw kopalnych istotną rolę w systemie 

elektroenergetycznym odgrywają elektrownie 

jądrowe. Po raz pierwszy w historii japońskiej 

energetyki rekordowe trzęsienie 

ziemi i niespotykana fala tsunami z marca 

tego roku pochłonęły tysiące ofiar i spowodowały 

bardzo poważną awarię elektrowni 

atomowej Fukushima I. W wyniku trzęsienia 

ziemi wyłączyło się automatycznie 11 reaktorów, 

w tym sześć w feralnej elektrowni. 

W wyniku tsunami utracono możliwość chłodzenia 

tych jednostek. Ostatecznie udało się 

opanować sytuację, nie doszło do pożarów 

samych reaktorów, a największym problemem 

było prawdopodobne uszkodzenie 

osłony jednego z nich, powodujące wyciek 

radioaktywnej wody do oceanu. Analizy 

działań ratowniczych na pewno zostaną 

przeprowadzone, ale prawdopodobieństwo, 

że Japonia zrezygnuje z elektrowni atomowych, 

jest praktycznie zerowe. W kraju działają 

54 reaktory, awaria dotyczyła sześciu 

jednostek, przy czym bloki 5 i 6 ucierpiały 

najmniej. Współcześnie budowane siłownie 

atomowe mają bardziej zaawansowane zabezpieczenia, 

m.in. przed utratą możliwości 

chłodzenia. Sytuacja energetyczna Japonii 

powoduje, że energetyka nuklearna jest 

w tym kraju praktycznie niezbędna. 

Dwie częstotliwości 

Uciążliwym problemem, który po trzęsieniu 

ziemi doprowadził do racjonowania energii 

elektrycznej w części Japonii, jest system 

przesyłowy. Północno-wschodnia część kraju, 

od Tokio po wyspę Hokkaido, korzysta 

z systemu o częstotliwości 50 Hz. Na zachód 

od Tokio częstotliwość sieci wynosi 60 Hz. 

Wynika to z zaszłości historycznych sprzed 

stu lat. W początkowej fazie rozwoju, pod koniec 

XIX w., w japonii działały firmy Tokyo 

Electric Light i Osaka Electric Lamp. Pierwsza 

zakupiła wyposażenie od niemieckiej firmy 

AEG, druga – od amerykańskiej spółki General 

Electric. W ten sposób rozwinęły się dwa 

standardy. Początkowo nie miało to znaczenia 

– prąd służył głównie oświetleniu. Po latach 

pojawiły się problemy. Oba systemy są 

dziś połączone dzięki trzem konwerterom 

częstotliwości, jednak zdolności przesyłowe 

to jedynie 1 GW. Dla bezpieczeństwa dostaw 

w sytuacjach skrajnych to za mało. Drugi 

problem wynika ze specyficznego rozwoju 

przesyłu i dystrybucji. W kraju działa 10 zintegrowanych 

pionowo spółek (dziewięć na 

głównych wyspach i jedna na Okinawie). 

Każda dostarcza elektryczność na swoim terenie, 

mają też obowiązek współpracować 

w zakresie przesyłu. W praktyce część połączeń 

między obszarami dystrybucyjnymi ma 

zbyt małe zdolności przesyłowe, choć w ciągu 

lat mocno je rozbudowano, m.in. wykorzystując 

połączenia stałoprądowe. Dziś sieci 

dystrybucyjne obejmują 930 tys. km linii naziemnych 

oraz ok. 40 tys. km kablowych 

(dane dla naziemnych nie uwzględniają dublowania 

części linii wysokiego napięcia 

z liniami niskich napięć – łącznie to prawie 

4 mln km przewodów!). Na system przesyłowy 

składa się prawie 90 tys. km linii, w tym 

ponad 17 tys. km na napięciach 220-500 kV. 

Rozwój elektroenergetyki 

Światło elektryczne zabłysło w Japonii po raz 

pierwszy 25 marca 1878 r. w Instytucie Technologii 

w Toranomon w Tokio. 

W 1886 r. rozpoczęło działalność pierwsze 

przedsiębiorstwo energetyczne – Tokyo 

Electric Lighting. Pod koniec XIX wieku 

w elektroenergetyce działały 33 firmy. Lata 

20. ubiegłego wieku to rozwój pierwszych 

sieci przesyłowych. Modernizacja kraju doprowadziła 

do szybkiego rozwoju przemysłu 

i energetyki. Po I wojnie światowej 700 

przedsiębiorstw energetycznych połączono 

w pięć grup. Podczas II wojny światowej cała 

energetyka była kontrolowana przez państwo 

– spółka Nihon Hatsusoden zajmowała 

się wytwarzaniem i przesyłem, utworzono 

dziewięć spółek dystrybucyjnych. Elektroenergetyka 

została zniszczona w wyniku 

bombardowań. Odbudowę przyspieszył wybuch 

wojny w Korei w 1950 r. W efekcie powstało 

dziewięć prywatnych firm energetycznych 

(Hokkaido, Tohoku, Tokyo, Chubu, 

Hokuriku, Kansai, Chugoku, Shikoku i Kyushu), 

do których w 1972 r., po odzyskaniu 

przez Japonię Okinawy, dołączyła dziesiąta 

(Okinawa). Taka struktura istnieje do dzisiaj, 

działają też niezależni wytwórcy energii 

elektrycznej i elektrownie przemysłowe. 

W marcu 2000 r. przeprowadzono częściową 

liberalizację, pozwalając na wybór 

sprzedawcy odbiorcom przyłączonym do 

sieci najwyższych napięć. Plany uwalniania 

rynku opracował The Electricity Industry 

Committee, ciało doradcze Ministerstwa Gospodarki, 

Handlu i Przemysłu. Pozostawiono 

zintegrowane pionowo spółki (wytwarzanie, 

przesył i dystrybucja) i stopniowo dopuszczano 

do handlu energią kolejnych odbiorców 

przemysłowych. W 2005 r. dopuszczono 

uczestników, których zapotrzebowanie na 

moc wynosi przynajmniej 50 kW. Dziesięć

Moc zainstalowana według źródeł energii 

na 31 marca 2010 r. (MW) 

Elektrownie 

cieplne 

Moc zainstalowana (GW) 

258,837 

274,183 

Elektrownie 

atomowe 

Elektrownie 

wodne 

Elektrownie 

geotermalne 

274,988 

2001 2006 2007 2008 2009 2010 

275,588 

Ogniwa 

paliwowe 

Fotowoltaika 

277,511 

Farmy 

wiatrowe 

Razem 

181 736 48 847 47 966 535 1 16 1997 281 099 

Wytwarzanie według źródeł energii 

na 31 marca 2010 r. (TWh) 

Elektrownie cieplne 

Elektrownie atomowe 

Elektrownie wodne 

Elektrownie geotermalne 

2,9 

83,9 

742,5 

279,8 

Ogniwa paliwowe 0 

Fotowoltaika 0 

Farmy wiatrowe 3,6 

Razem 1112,6 

Wytwarzanie energii elektrycznej (TWh) 

2001 2006 2007 2008 2009 2010 

1091,5 1157,9 1161,1 1195,0 1146,3 1112,6 

Linie przesyłowe 

kV Nadziemne (km) Podziemne (km) 

500 7 217 89 

275 7 485 566 

220 2 741 56 

187 2 730 15 

110-154 15 738 964 

66-77 38 086 6918 

ynek 


Tauron scentralizował 

handel CO2 

Zgodnie z PRZyjętym MODELEM BIZNESOWym TauRON INTEGRuje DZIAłALNOŚć NA KAżdym POZIOMIE 

ZARZąDZANIA. jEDNym z NOWych scENTRALIZOWANych OBSZARów jEST PROces ZARZąDZANIA 

uPRAWNIENIAMI DO EMISji DWuTLENKu węGLA 

24 

Od stycznia Tauron świadczy usługi zarządzania 

portfelem uprawnień spółek Grupy, 

funkcjonujących jako Grupa Instalacji, w skład 

której wchodzą: Południowy Koncern Energetyczny, 

Elektrociepłownia EC Nowa, Elektrownia 

Stalowa Wola, Elektrociepłownia Tychy 

oraz Przedsiębiorstwo Energetyki Cieplnej 

w Dąbrowie Górniczej. 

Podział zadań i kompetencji w ramach 

Grupy Kapitałowej Tauron jest przejrzysty 

– działalność związana z obrotem uprawnieniami 

na rzecz Grupy (głównie zakupem, 

sprzedażą i umarzaniem) leży w kompetencjach 

Pionu Handlu Taurona, kierowanego 

przez wiceprezesa Krzysztofa Zamasza. Do 

obowiązków spółek z Grupy Instalacji należy 

ustalenie wielkości emisji z instalacji i podawanie 

jej do wiadomości właściwych organów 

oraz poddawanie weryfikacji rocznego 

raportu emisyjnego przez uprawnionego niezależnego 

weryfikatora. 

Projekt strategiczny pod nazwą „Integracja 

zarządzania handlem uprawnieniami do 

emisji i świadectwami pochodzenia” ruszył 

pod koniec stycznia 2009 r. W ramach prowadzonych 

w projekcie prac realizowano kolejne 

etapy, wśród których do najważniejszych zaliczyć 

można: 

• podpisanie przez spółki Grupy i Tauron 

umowy o powołanie Grupy Instalacji, wyznaczenie 

zarządcy oraz wspólne rozliczanie 

uprawnień do emisji CO 2 

, 

• złożenie wniosku do ministra środowiska 

o utworzenie Grupy Instalacji we wspólnotowym 

systemie handlu uprawnieniami do 

emisji gazów cieplarnianych, 

• uzyskanie decyzji wojewody śląskiego 

w sprawie utworzenia Grupy Instalacji, 

• podpisanie przez spółki Grupy i Tauron 

umowy o współpracy w zakresie wspólnego 

rozliczania uprawnień do emisji CO 2 

oraz ich 

obrotu w ramach Grupy Instalacji. 

– Realizacja projektu była sporym wyzwaniem, 

w szczególności w kontekście ograniczeń 

nakładanych na instalacje w kolejnym 

okresie rozliczeniowym 2013-2020. Dlatego 

też przy projektowaniu modelu współpracy 

uwzględniono dwutorowe podejście: krótkookresowe, 

w którym Tauron jako zarządca 

realizować będzie obrót mający na celu zabezpieczenie 

uprawnień na działalność podstawową 

spółek tworzących Grupę Instalacji, 

oraz długookresowe, które związane jest ze 

strategicznym gospodarowaniem uprawnieniami 

po 2012 r. – mówi Krzysztof Zamasz, 

wiceprezes zarządu ds. handlowych Taurona. 

Przejmując od spółek Grupy kompetencje 

w zakresie zarządzania uprawnieniami do 

emisji, Tauron podjął się realizacji takich zadań, 

jak rozliczanie uprawnień spółek, racjonalne 

gospodarowanie przyznanymi uprawnieniami, 

zabezpieczanie potrzeb emisyj - 

nych, wsparcie w negocjowaniu przyszłych 

limitów uprawnień, udział w rynkach wtórnych, 

udział w aukcjach oraz wprowadzanie 

spółek w nowe warunki ETS po 2012 roku. 

– Jednym z istotniejszych powodów centralizacji 

handlu emisjami jest możliwość uzyskania 

efektu synergii, który umożliwi Grupie 

uzyskanie przewagi konkurencyjnej na rynku 

poprzez zwiększenie efektywności i wydajności 

podmiotów oraz optymalizację kosztów 

i wykorzystania istniejących zasobów, również 

w zakresie zarządzania uprawnieniami 

do emisji – dodaje wiceprezes Zamasz. 

Integracja podnosi skuteczność poprzez 

zwiększenie skali działania oraz potencjału 

całej organizacji. Chodzi bowiem o to, aby siła 

i efekty działania Grupy były większe od sumy 

działań poszczególnych jej spółek. 

joanna Czubala 

Integracja handlu emisjami 

pozwala na: 

• realizację spójnej i przejrzystej polityki zarządzania 

uprawnieniami do emisji w Grupie 

• zaspokajanie potrzeb emisyjnych Grupy i zmian 

tych potrzeb 

• dostęp do rynków uprawnień poprzez udział 

w giełdach i platformach obrotu 

• bieżącą analizę rynków 

• efektywne zarządzanie uprawnieniami w ramach 

tworzonych portfeli uprawnień oraz zarządzanie 

ryzykiem 

• wydajność wykorzystywanych środków 

• racjonalizację struktury organizacyjnej 

• możliwość wyboru kanałów dostaw 

• możliwość dysponowania zasobami finansowymi 

Grupy 

Foto: corbis

Foto: ARc 

Na inauguracji roku akademickiego 2011/2012 wiceprezes Taurona Joannie 

Schmid towarzyszył kierownik studiów, prof. Stefan Taczanowski 

Uczymy się atomu 

W roku akademickim 2009/2010 Akademia Górniczo-Hutnicza 

w Krakowie zorganizowała dla Taurona pierwszą edycję studiów 

podyplomowych z zakresu energetyki atomowej. W marcu ruszyła 

ich druga edycja. 

W roku akademickim 2011/2012, którego inauguracja nastąpiła 

4 marca, bierze udział 26 osób, w tym dziesięciu pracowników z centrali 

Taurona i 16 osób ze spółek Grupy (dziewięć osób z PKE, trzy 

z Energii Pro, dwie z PEC w Dąbrowie Górniczej, jedna z EC Tychy i jedna 

z Elektrowni Stalowa Wola). Zajęcia w Centrum Szkolenia Kadr PKE 

w jaworznie, które pod kierunkiem prof. dr. hab. inż. Stefana Taczanowskiego 

prowa dzą głównie naukowcy z Wydziału Energetyki i Paliw 

AGH, będą trwały do stycznia 2012 r. 

Inicjując w ten sposób poszerzanie wiedzy własnej kadry, Tauron 

realizuje strategię korporacyjną w części dotyczącej tego typu energetyki. 

W pierwszej edycji studiów, których pełna nazwa brzmi „Energetyka 

jądrowa we współczesnej elektroenergetyce”, wzięło udział 

37 pracowników Taurona, głównie inżynierów, ale również ekonomistów 

i prawników. W trakcie studiów specjaliści ze spółek Grupy brali 

także udział w wymianie doświadczeń z europejskimi i światowymi 

koncernami, które posiadają lub budują elektrownie atomowe. 

– Współpraca z AGH przy projektowaniu tego kierunku i przy realizacji 

projektu układała się bardzo dobrze – powiedział 5 listopada 

2010, podczas rozdania dyplomów pierwszej grupie studentów, Dariusz 

Lubera, prezes zarządu Tauron Polska Energia. 

(AO) 

 

Sosnowi c 

11– 12 maja 2011 

Silesia Power Meeting targi Energetyki 

oraz konferencja 

Inwestycje w polskiej energetyce zawodowej 

EnERGEtyka na taRGach W ExPo SilESia 

Expo Silesia oraz Grupa taURon Sa zapraszają do udziału w iii edycji targów Silesia Power Meeting, 

którym towarzyszy konferencja branży sektora energetycznego. 

WyDaRZEnia toWaRZySZĄcE 

12 maja – konferencja branżowa Inwestycje w Polski sektor energetyczny oraz uroczystość wręczenia statuetki 

Lidera Czystych Technologii w Energetyce. 

PatRonaty i WSPÓŁPRaca 

targi zostały objęte patronatem Przewodniczącego Parlamentu Europejskiego Profesora Jerzego Buzka 

oraz Ministra Gospodarki Waldemara Pawlaka. 

Partner merytoryczny konferencji – Grupa taURon Sa, instytut chemicznej Przeróbki Węgla 

tEMatyka 

Problemy sektora energetycznego, m. in.: produkcja energii, wykorzystywanie nowych technologii, prezentacja najnowszych 

urządzeń, aparatura i osprzęt wykorzystywany w energetyce zawodowej i przemysłowej. 

patronat honorowy 

Jerzy Buzek 

Przewodniczący 

Parlamentu Europejskiego 

Waldemar Pawlak 

Wiceprezes Rady Ministrów 

Minister Gospodarki 

partner medialny 

partner merytoryczny konferencji 

patronat medialny 

www.powermeeting.pl 

Centrum Targowo-Wystawiennicze, Expo Silesia Sp. z o. o., ul. Braci Mieroszewskich 124, 41- 219 Sosnowiec 

Kontakt: Dariusz Drąg – Dyrektor Pionu Rozwoju, kom. 510 030 870, e-mail: dariusz.drag@exposilesia.pl

Prawdy i mity 


Zmiana czasu niewiele zmienia 

Ludzkość POSZukuje SPOSOBów NA OSZczęDZANIE ENERGII, ODKąd 

ZROZuMIANO, czym jEST ENERGIA. jEDNym z POMysłów było WPROWADZENIE 

cZASu LETNIEGO. Ale DZIŚ TRuDNO WSKAZAć KORZyści z PRZESuWANIA 

WSKAZóWEK ZEGARów o GODZINę 

Wojciech Kwinta 

publicysta 

„BusinessMAn.pl” 

Wiktor Suworow (właśc. Władimir 

Rezun) – pisarz, a w przeszłości oficer 

GRU, w książce „Wybór” operację zmiany 

czasu na letni lub zimowy uznał za 

socjotechnikę. Miała służyć tresurze 

społeczeństw, kształcić nawyk bezrefleksyjnego 

wykonywania rozkazów. Mocne, 

acz zdecydowanie przesadzone. 

Sam pomysł wydłużenia dziennej 

aktywności wyszedł w XVIII w. od 

Benjamina Franklina. Podczas pobytu we 

Francji uwieczniony na studolarowym 

banknocie prezydent opublikował 

anonimowo list do paryżan, w którym 

nakłaniał do wczesnego wstawania, tak 

by spędzać czas w świetle dnia i wcześnie 

się kłaść. Miało to zmniejszyć zużycie… 

świec. Sam Franklin uważał taki tryb życia 

za najlepszy, ale list był tylko satyrą. 

„Środkami przymusu” miały być np. 

racjonowanie świec oraz budzenie obywateli 

biciem dzwonów i salwami armatnimi. 

Pomysł przesuwania wskazówek 

zegarów pojawił się pod koniec XIX w. 

w Nowej Zelandii, a – podobny – 10 lat 

później w Wielkiej Brytanii i niewiele 

brakowało, by został nakazany prawnie. 

Ideę wprowadzili w życie Niemcy podczas 

I wojny światowej w 1916 r. Zmiana czasu 

miała zmniejszyć zużycie węgla. Wkrótce 

w ich ślady poszły Wielka Brytania, Rosja 

i część innych państw europejskich. 

W 1918 r. ustalono strefy czasowe w USA 

i wprowadzono w trakcie wojny obowiązek 

stosowania czasu letniego (od 1966 r. 

wprowadzono możliwość korzystania 

z czasu letniego). 

W Polsce czas letni pojawił się 

w okresie międzywojennym – w 1919 r. 

Stosowano go też z przerwami 

po II wojnie światowej (lata 1946-1949 

i 1957-1964), a od 1977 r. nieprzerwanie. 

26 

1919 czas letni pojawił się w Polsce 

potem stosowano go z przerwami w latach 

1946-1949 i 1957-1964, a na stałe od 1977 r. 

Foto: istocKPHOTO 

Chodzi o zrównoważenie 

nadmiaru mocy, który pojawi w systemie 

w momencie jednoczesnego 

nagłego wyłączenia dużej liczby 

odbiorników elektrycznych, i zabezpieczenie 

odpowiednich rezerw mocy 

wytwórczej dla pokrycia wzrostu 

zapotrzebowania po akcji. 

Gdyby, hipotetycznie, w każdym 

z 12 mln polskich gospodarstw 

wyłączono jednocześnie żarówki 

o mocy 100 W, spadek zapotrzebowania 

w całym systemie wyniósłby ok. 1200 

MW – dwa razy więcej niż ilość obecnie 

kupowanej usługi regulacji wtórnej, 

której zadaniem jest kompensowanie 

krótkotrwałego (minutowego) niezbilansowania 

popytu z podażą. Dotrzymanie 

parametrów jakościowych energii 

elektrycznej wymusiłoby dodatkowe 

zakupy tej usługi (na pracujących 

jednostkach zabraknie jej do spełnienia 

wymagania) i w związku z tym wykorzystanie 

mocy interwencyjnej elektrowni 

szczytowo-pompowych po wcześniejszym 

spracowaniu dostępnego 

potencjału (spuszczeniu już napompowanej 

wody), by umożliwić pompowanie. 

Te działania nie są bezkosztowe. 

Gwałtowny spadek zapotrzebowania 

jest nieco łatwiejszy do opanowania 

– przy spełnieniu odpowiednich 

wymogów istnieje możliwość odstawiania 

jednostek wytwórczych. Dużo 

istotniejsze staje się pokrycie gwałtow-

Na ogół zegary przesuwa się 

o godzinę, choć w przeszłości w niektórych 

krajach zdarzały się przesunięcia 

o dwie godziny, a nawet o 20 minut. 

Współcześnie na australijskiej wyspie 

Lord Howe zegary przesuwa się o pół 

godziny. 

Wątpliwe efekty 

Co właściwie daje wprowadzenie czasu 

letniego? W przeszłości uważano, że 

oszczędność energii, a co za tym idzie 

– surowców, szczególnie do produkcji 

energii elektrycznej. 

Jednak wraz z upływem lat zmieniały 

się sposoby wykorzystania elektryczności. 

W czasie letnim zmrok zapada 

o godzinę później i wszelkie domniemane 

oszczędności wynikają z tego faktu. A to 

oznacza, że mniej prądu idzie przede 

wszystkim na oświetlenie w domach. Dla 

przemysłu czas letni jest obojętny, biura 

w dodatkowej godzinie są już nieczynne. 

Korzyści udowodnić trudno, przy czym 

trzeba uwzględnić fakt, że zużycie energii 

elektrycznej zależy od geografii, 

gospodarki i pogody. W latach 70. w USA 

zakładano, że czas letni w marcu 

i kwietniu może zmniejszyć konsumpcję 

elektryczności o 1 proc., jednak nie 

zdołano tego efektu potwierdzić. Latem 

(naszą zimą) 2006-2007 r. w zachodniej 

Australii zużycie elektryczności rosło 

w dni gorące, spadało w chłodniejsze 

i ostatecznie czas letni przyniósł wzrost 

konsumpcji o 0,6 proc. W stanie Indiana 

w USA okazało się, że zmiana czasu 

powoduje wzrost zapotrzebowania 

ze względu na poranne ogrzewanie 

i popołudniowe chłodzenie. 

Według amerykańskiego Departamentu 

Energii zmiany czasu przynoszą 

niewielkie oszczędności, przede 

wszystkim na oświetleniu. 

A w Polsce? Według informacji spółki 

PSE Operator zmiana czasu nie powoduje 

znaczącej zmiany zapotrzebowania na 

energię elektryczną. Po wprowadzeniu 

czasu zimowego wydłuża się szczyt 

wieczorny i w niewielkim stopniu rośnie 

zużycie elektryczności. Z oszacowań 

Polskiego Towarzystwa Przesyłu 

i Rozdziału Energii Elektrycznej z 2010 r. 

wynika, że gospodarstwa domowe 

zużywają rocznie ok. 3,2 TWh. Większość 

w okresie jesienno-zimowym. To niewiele 

w porównaniu z całkowitą konsumpcją 

elektryczności, więc i oszczędności mogą 

być niewielkie, jeśli w ogóle występują. 

Prawdopodobnie pozostawienie czasu 

letniego i zaniechanie zmian niczego by 

nie zmieniło. Właśnie tak zrobiła Rosja, 

w której wskazówki po raz ostatni 

przestawiono 27 marca. 

Godzina dla elektroenergetyki 

Akcja „Godzina DLA ZIEMI”, czyli GASZENIE ŚWIATEł PROPAGOWANE PRZEZ WWF 

jAKO wyRAZ POPARcia DLA PRZEcIWDZIAłANIA ZMIANOM KLIMATycznym, 

NIE MA ISTOTNEGO WPływu NA PRZEBIEG KRAjOWEGO ZAPOTRZEBOWANIA mocy. 

jEDNAK PRZED TAKą AKcją PSE OPERATOR musi się ODPOWIEDNIO PRZyGOTOWAć 

Przygotował 

zespół 

pse Operator 

nego wzrostu zapotrzebowania, gdy 

trzeba uruchomić wcześniej odstawione 

jednostki. Uruchomienie trwa kilka 

godzin, co w rozważanej sytuacji nie 

zapewnia bezpiecznej pracy systemu. 

Dodatkowo takie procesy generują 

koszty i pogarszają stan techniczny 

odstawianych/uruchamianych jednostek. 

W przypadku Godziny dla Ziemi 

problem ten nie jest zbyt drastyczny: 

wzrost zapotrzebowania po zakończeniu 

akcji zbiega się w czasie z naturalnym 

spadkiem zapotrzebowania na moc 

w systemie, co w dużym stopniu 

zrekompensuje występujące odchylenia. 

Masowe akcje są ryzykowne 

Ryzyko dla KSE (Krajowy System 

Elektroenergetyczny) wiąże się 

z poziomem dostępnych rezerw 

operacyjnych i usługi regulacji wtórnej 

oraz szybkości zmian (spadku, a potem 

wzrostu) zapotrzebowania. W sytuacji 

bezzwłocznej reakcji bardzo dużej liczby 

uczestników akcji na wyznaczoną 

godzinę jej rozpoczęcia (zakończenia) 

mogłoby zabraknąć wystarczających 

środków do zbilansowania systemu, 

czego skutkiem mogłoby być pogorszenie 

parametrów jakościowych energii 

elektrycznej (odchylenia częstotliwości). 

W przypadku potrzeby wyłączenia 

jednostki wytwórczej z powodów 

bilansowych dyspozytor Krajowej 

Dyspozycji Mocy wydaje stosowne 

polecenie wybranemu uczestnikowi 

rynku, wskazując konkretny jego blok. 

Proces odstawienia rozpoczyna się 

praktycznie bezzwłocznie i trwa 

kilkanaście do kilkudziesięciu minut. 

W tym czasie zużywa się nieco więcej 

paliwa na wyprodukowaną jednostkę 

energii elektrycznej ze względu na 

spadającą sprawność wytwarzania przy 

mocach niższych od znamionowej. Po 

odstawieniu konieczna jest praca wielu 

urządzeń zasilanych energią elektryczną, 

której początkowe zużycie jest 

znacząco większe niż potrzebne dla 

podtrzymania pracy układów w kilka 

(kilkanaście) godzin po odstawieniu. 

Ponowne uruchomienie jest 

zdecydowanie bardziej skomplikowane. 

Zostaje zużyta „bezproduktywnie” 

pewna ilość paliwa ze względu na 

konieczność podania na turbinę pary 

o określonych parametrach. W tym 

czasie nie mogą działać urządzenia 

odpopielające i odsiarczające spaliny 

– do atmosfery trafi kilkadziesiąt ton 

zanieczyszczeń. Koszty uruchomienia 

jednostek (dla stanów gorących) wahają 

się od kilkunastu do prawie 180 tys. 

złotych. 

PSE Operator wspiera inicjatywy na 

rzecz racjonalnego korzystania z energii 

elektrycznej. Jednak trzeba pamiętać, 

że istnieje wiele innych form działań 

podnoszących efektywność wykorzystania 

energii. Rozwiązania energooszczędne, 

jak oświetlenie, sprzęt 

gospodarstwa domowego czy termomodernizacja 

budynków, są powszechne 

i warto o nich pamiętać nie tylko 

podczas jednorazowych akcji. Gaszenie 

światła przez jedną godzinę w roku ma 

znaczenie jedynie symboliczne. 

Do realnych oszczędności może 

prowadzić ograniczanie poboru energii 

w szczytowych momentach zapotrzebowania, 

szczególnie pomiędzy godz. 18 

a 21. Ograniczyłoby to ilość drogiej 

energii kupowanej w tym czasie dla 

zrównoważenia popytu z podażą 

i zwiększyło bezpieczeństwo dostaw. 

27

Energia inaczej 


foto: FORum 

1964 

Alaska – drugi co do siły 

wstrząs w historii nowożytej 

spustoszył południową część 

stanu, ale przysłużył się do 

poznania nowego zjawiska 

foto: FORum 

2008 

Chiny – 12 maja silny wstrząs 

w prowincji Syczuan pozbawił 

życia kilkadziesiąt tysięcy ludzi, 

a setki tysięcy straciło dach nad 

głową. Sonda Demeter 

przewidziała ten kataklizm 

Tajemnica skał 

Na KILKA DNI PRZED TRZęSIENIEM SKAły wysyłają IMPulsy ELEKTROMAGNETycZNE, KTóre sięgają 

górnych WARSTW ATMOSFERy. ZAGADKOWE zjAWISKO ENERGETycZNE WIELOKROTNIE REjESTROWAł 

FRANcuSKI SATELITA DEMETER 

28 

Andrzej Hołdys 

publicysta „Wiedzy i Życia” 

Po kataklizmach takich jak ten, który 

11 marca tego roku uderzył w japonię, zawsze 

pada pytanie: czy można go było 

przewidzieć? Zawsze też sejsmolodzy odpowiadają, 

że nie da się dokładnie ustalić 

czasu, miejsca i siły trzęsienia ziemi. Nie 

można też przewidzieć, czy akurat to przesunięcie 

się skał w głębi skorupy ziemskiej 

poruszy tak mocno dnem morskim, że uruchomiona 

zostanie fala tsunami. 

Jest jednak grupa badaczy – niezbyt 

liczna, ale grono to powoli rośnie – twierdzących, 

że na kilka dni przed silnymi trzęsieniami 

ożywa ziemska atmosfera. Być 

może więc oznak zbliżania się żywiołu nie 

należy wypatrywać pod stopami, ale ponad 

głową. Jak każda koncepcja, również 

i ta ma swoich protoplastów. Po koniec XIX 

wieku w japonii prowadził badania sławny 

brytyjski geolog John Milne, który zapisał 

się w pamięci jako twórca sejsmografu 

oraz inicjator pierwszej globalnej sieci obserwatoriów 

sejsmicznych. On pierwszy 

zwrócił uwagę na rozmaite zjawiska elektryczne 

zachodzące w atmosferze przed 

silnymi wstrząsami. 

8,2 st. Richtera 

miało trzęsienie ziemi 

w chińskim mieście 

Tangshan, które 

w 1976 roku zabiło 

240 tysięcy ludzi 

Drgawki nad Alaską 

Podobne efekty obserwowano później 

w innych miejscach globu. Były to obserwacje 

naziemne, dotyczące najniższych 

warstw atmosfery. Natomiast w marcu 

1964 r. potężny wstrząs zakołysał południową 

Alaską. Miał magnitudę 9,2 i był 

drugim pod względem wielkości zarejestrowanym 

na globie przez sejsmografy. 

W pobliżu epicentrum trzęsienia znajdował 

się satelita badający jonosferę, który po 

raz pierwszy zarejestrował w niej zaburzenia 

gęstości elektronów. 

To sugerowało, że również jonosfera 

– warstwa rozciągająca się od 70 km do 

około 1000 km – może być czuła na impulsy 

wysyłane przez ziemskie skały. Naukowcy 

zainteresowali się bliżej zjawiskiem dopiero 

w latach 90., gdy podobnych obserwacji zebranych 

przez satelity przy okazji innych 

badań, przybywało. Wtedy zaczęto się zastanawiać, 

w jaki sposób skorupa ziemska 

mogłaby silnie pobudzać atmosferę, a nawet 

bliską przestrzeń kosmiczną? 

Zaproponowano kilka teorii. Jedna z nich 

mówi, że w pobliżu ogniska przyszłego trzęsienia 

ziemi, wskutek silnych naprężeń i odkształceń 

skał, powstają pola elektromagnetyczne. 

Odpowiada za to doskonale nam 

znany efekt piezoelektryczności. To koncepcja 

amerykańskiego badacza Friedmanna 

Freunda z NASA. Prowadził on eksperymenty 

w laboratorium, podczas których ściskano 

kawałki skał. Przy dużych ciśnieniach pojawiała 

się emisja fal elektromagnetycznych. 

Inna hipoteza zakłada, że w ogniskach 

trzęsień rodzą się fale akustyczne o bardzo 

małych częstotliwościach, które mogą 

pokonać skały, rozejść się w atmosferze 

i dotrzeć aż do jonosfery, zaburzając w niej 

pole elektromagnetyczne. Według trzeciej 

teorii, rozwijanej głównie przez Rosjan, 

czynnikiem sprawczym jest promieniotwórczy 

radon, który wydobywa się w dużych 

ilościach ze szczelin i mikropęknięć 

powstających przed głównym trzęsieniem. 

Jonizuje on i podgrzewa dolną część atmosfery, 

co prowadzi do zaburzeń w coraz 

wyższych warstwach. 

Wszystkie te koncepcje są odrzucane 

przez sceptyków, zdaniem których takiego 

zjawiska po prostu nie ma. Uważają oni, że 

zbieżność pomiędzy zaburzeniami w jonosferze 

a późniejszymi trzęsieniami jest 

przypadkowa W każdym razie jedno z drugim 

statystycznie się nie koreluje. 

Sonda prawdę powie 

Grupa niedowiarków zmalała po wysła - 

niu przez Francuzów satelity Demeter. 

Poleciał on na orbitę w 2004 r., a jego misja 

zakończyła się parę miesięcy temu, w grudniu 

2010 r. Była to pierwsza, i jedyna jak 

dotąd, sonda badawcza, której celem było 

obserwowanie zaburzeń w jonosferze poprzedzających 

trzęsienia ziemi i erupcje 

wulkaniczne. To, co wykazała, jest dziś 

przedmiotem gorących sporów pomiędzy 

naukowcami. Regularnie pojawiają się bada 

nia przeprowadzane na podstawie przesłanych 

przez nią danych. Dotyczą one 

wielu tragicznych trzęsień z ostatnich lat. 

Prawie trzy lata temu, 12 maja 2008 r. 

w chińskiej prowincji Syczuan nastąpił 

wstrząs o magnitudzie 7,8. Zginęło kilka-

foto: EAST NEWS 

2010 

Haiti – tuż przed katak lizmem 

urządzenia badawcze 

odnotowały nad wyspą 

turbulencję jonosferyczną, 

która mogła być zapowiedzią 

trzęsienia ziemi 

foto: East NEWS 

2011 

Japonia – marcowe trzęsienie 

ziemi i wywołane nim tsunami 

spowodowały katastrofę 

ekologiczną związaną 

z awariami elektrowni 

atomowych 

W przypadku 30 z nich Demeter zarejestrowała 

rozmaite zaburzenia. Zwykle 

skały odzywały się z wyprzedzeniem ty - 

go dnia, a maksimum natężenia zjawisk 

jo no sferycznych notowano dwa-trzy dni 

przed wybuchem. 

dziesiąt tysięcy ludzi. Na sześć dni przed 

trzęsieniem sonda Demeter zarejestrowała 

nad Syczuanem zaburzenia w jonosferze. 

Słońce w tym czasie było spokojne, zatem 

to nie ono było przyczyną zjawiska. Tymczasem 

cząstki mocno drgały, a zakłócenia 

elektryczne obejmowały cały mierzony 

przez sondę zakres częstotliwości. 

Takie zdarzenia badacze nazywają turbulencją 

jonosferyczną. Wystąpiła ona 

również przed zeszłorocznym tragicznym 

trzęsieniem na Haiti, a także dwa lata temu 

w pobliżu L’Aquili we Włoszech. Wstrząs, 

po którym znaczna część miasta legła 

w gruzach, nastąpił tam 6 kwietnia 2009 r. 

Cztery dni wcześniej sonda przeleciała 

w odległości 100 km od epicentrum, odnotowując 

w jonosferze potężną turbulencję. 

I w tym przypadku przyczyną nie była aktywność 

Słońca. Jonosfera zadrżała również 

przed jednym z najpotężniejszych ka- 

taklizmów ostatnich stu lat, który 27 lutego 

2010 r. nawiedził środkowe Chile. Był tak 

silny, że wywołał wtórne wstrząsy na drugim 

końcu globu. Ostatnio analizowali go 

chińscy badacze z kilku instytutów geofizycznych 

w Pekinie. Doszli do wniosku, że 

na dziesięć dni przed tym wstrząsem Demeter 

została zbombardowana strumieniem 

na ładowanych cząstek. Pochodziły 

one z rozciągającej się wyżej magnetosfery. 

Według autorów badań skały potrząsnęły 

tak silnie jonosferą, że ta przeniosła 

część zaburzeń jeszcze wyżej – do magnetosfery. 

Rykoszetem dostało się sondzie. 

Nawet wulkany mogą potrząsać górnymi 

warstwami atmosfery – sugerują dane 

z Demeter. Grupa francuskich badaczy zajęła 

się niektórymi pomiarami, jakie sonda 

wykonała przed erupcjami wulkanicznymi. 

Wybrali 74 największe z okresu pomiędzy 

sierpniem 2004 r. a grudniem 2007 r. 

FOTO: NASA 

U nas spokojnie 

Zapewne wkrótce dowiemy się, czy marcowe 

trzęsienie w japonii także zostało poprzedzone 

przez tego rodzaju zdarzenia? 

Co prawda Demeter już od pięciu miesięcy 

nie ma na orbicie, ale od kilku lat zjawiska 

w jonosferze próbuje się badać, analizując 

sygnały GPS. Jonosfera modyfikuje ich wędrówkę. 

Innym źródłem informacji mogą 

być naziemne stacje nadające na bardzo 

długich falach sygnały nawigacyjne dla 

okrętów podwodnych. Sygnały te są odbierane 

także przez satelity oraz modyfikowane 

przez jonosferę. W ich analizie specjalizują 

się rosyjscy i japońscy badacze. 

Czy zatem za sprawą satelitów naukowcy 

zaczną pewnego dnia sporządzać prognozy 

sejsmiczne? Na pewno nie w ciągu 

najbliższych 10-20 lat. Nie wierzą w to nawet 

ci, którzy nie mają wątpliwości, że trzęsienia 

ziemi są poprzedzane zaburzeniami 

w jonosferze. Najpierw trzeba bowiem zrozumieć 

zjawisko. Bez tego takie prognozy 

byłyby niewiele warte. 

Nam na szczęście nie grożą ogromne 

trzęsienia, ponieważ w Polsce nie ścierają 

się wielkie płyty tektoniczne. Najbliższa 

taka „strefa frontowa” przebiega przez 

kraje śródziemnomorskie. Do nas docierają 

jedynie dalekie echa tej podziemnej bitwy. 

Odgłosy są zwykle tak słabe, że ludzie 

ich nie zauważają. Czasami jednak grunt 

w wyniku naturalnego wstrząsu (są też te 

związane z pracami górniczymi) zadrży na 

tyle intensywnie, że zakołyszą się żyrandole 

w domach. A z danych historycznych 

wynika, że raz na kilkaset lat drgawki, które 

zsyła natura – głównie na południu Polski 

– mogą nawet uszkadzać domy. Poza 

tym zazwyczaj jest bezpiecznie. 

29

Felieton 


Chwalcie potęgę pieniądza 

żyjemy W ŚWIEcie wypełNIONym czymś, co STANISław Lem NAZWAł SMOGIEM INFORMAcyjnym. 

ZALEWA NAS MASA INFORMAcji, wciąż POWTARZANych I ZNIEKSZTAłcanych jak PODcZAS ZABAWy 

w głuchy TELEFON. 

30 

Wojciech KwINTa 

publicysta „Businessman.pl” 

Producenci i odbiorcy informacji zamieniają 

się rolami, a co sprytniejsi potrafią 

wpływać na innych dzięki odpowiednio 

skonstruowanym przekazom. Informacja 

to wiedza, władza lub zmyła. Coraz trudniej 

odróżnić ziarno od plew. Za to można 

zarobić. 

Przykład? Mniej więcej dekadę temu 

brytyjski lekarz przeprowadził badania 

i na ich podstawie opublikował artykuł 

z wnioskiem, że szczepionki przeciw odrze, 

śwince i różyczce mogą wywołać autyzm 

u dzieci. Jeden artykuł, wsparcie finansowe 

i zainteresowanie mediów wywołało 

lawinę. Protesty rodziców, masowe odmowy 

szczepienia i powrót zapomnianych 

chorób, co w paru przypadkach skończyło 

się tragicznie. Po latach okazało się, że wyniki 

były z premedytacją sfałszowane (autor, 

Andrew Wakefield, nie zgodził się na 

ich powtórzenie i do dziś idzie w zaparte), 

a w tle majaczyły sny o potędze i kasie. Siła 

odpowiednio spreparowanej informacji 

jest taka, że do dziś są ludzie kontestujący 

potrzebę szczepień. Co gorsza, ów artykuł 

opublikowało prestiżowe pismo „The Lancet”, 

choć badania przeprowadzono jedynie 

na 12 dzieciach. To nie tylko nie jest 

próba, to nawet nie jest próbka. 

Przypadków informacyjnego mętliku 

jest mnóstwo, na większą i mniejszą skalę. 

Ostatnio ukazały się doniesienia, że hiszpańska 

firma Bio Fuel Systems opracowała 

wydajną i ekonomiczną metodę produkcji 

paliw płynnych z cO 2 

, światła 

i fitoplanktonu. Przedstawiciele zarzekają 

się, że za 10 lat czeka nas rewolucja klimatyczno-energetyczna. 

Pierwszym przejawem 

ma być pilotażowa instalacja z cO 2 

pochodzącym z cementowni. Informacja 

świetna, ale wrodzony sceptycyzm nie dawał 

mi spać. Sprawdziłem. Właściwie owa 

firma mniej więcej to samo zapowiadała 

już pięć lat temu. Dodatkowo do owej produkcji 

potrzebne jest – według informacji 

firmowej – pole elektromagnetyczne. A na 

to już trzeba energii. Niestety, nie wiadomo 

ile. Energii potrzeba też do wychwytu CO 2 

z cementowni. Poza zapewnieniami o opłacalności 

produkcji nie dostajemy nic... Inna 

świeża informacja to „sztuczny liść” 

– urządzenie, które wyłącznie dzięki światłu 

słonecznemu przeprowadza z dużą wydajnością 

elektrolizę wody. Poważne 

osiągnięcie, jeśli okaże się opłacalne. I już 

zrobiono z tego sztuczną fotosyntezę dającą 

energię. Do fotosyntezy daleka droga, 

a „liść” produkuje wodór. Bez ogniwa paliwowego 

nie będzie z tego energii elektrycznej. 

Ostatnio prawie nie ma dnia, by 

gdzieś nie pojawiły się doniesienia o rewolucyjnych 

wynalazkach i odkryciach, które 

jednocześnie rozwiążą problemy energetyczne 

i klimatyczne. Wszystko zniekształcone 

przez media, ale to nic: marketing 

naukowy (a czasem paranaukowy) ma się 

świetnie. W końcu to wyścig o kasę. 

Przekazywanie informacji – choćby i lichej 

jakości, byle często i dużo – bardzo 

się opłaca. Przekonali się o tym szlachetni 

działacze niemieckich organizacji ekologicznych, 

w imię idei walczący o środowisko. 

WWF Deutschland, BUND (Przyjaciele 

Ziemi) i NABU (Związek na rzecz Ochrony 

Przyrody i Bioróżnorodności) głośno i z poświęceniem 

protestowały przeciw budowie 

bałtyckiego gazociągu Nord Stream, uważając 

przedsięwzięcie za poważne zagrożenie 

dla środowiska. Walka była zaciekła, 

niemiecki WWF i BUND wniosły sprawę do 

sądu, uznając, że zezwolenie na układanie 

rurociągu na niemieckich wodach terytorialnych 

należy podważyć. Te heroiczne 

wysiłki przyniosły w końcu owoce: dziś już 

Bałtyk jest spokojny, zagrożenie minęło, 

gaz ziemny może płynąć bez szkody dla 

morskiego ekosystemu, za to dla dobra 

społeczeństwa. Jakim cudem udało się tak 

szybko zlikwidować niebezpieczeństwa? 

Nord Stream, spółka Gazpromu, wyłożyła 

pięć mln euro na kapitał i dołożyła drugie 

tyle na badania (zapewne osiągalnego poziomu 

dobrobytu). Powstała Fundacja 

Ochrony Przyrody Niemieckiego Bałtyku 

i w ten magiczny sposób morze, przynajmniej 

to niemieckie, zostało uratowane. 

Przy okazji powstało kilka ciepłych posad 

dla działaczy i paru polityków. Kasa czyni 

cuda! Chwalcie potęgę pieniądza! 

RYS: Andrzej GuTKOWSKI

Najlepsza polska koszykówka 

www.tauron-pe.pl

Napęd na cztery koła? 

Ford Transit AWD. 

Nie do każdego zadania dotrzesz zwykłą drogą. Ford Transit z unikalnym elektronicznie 

sterowanym systemem napędu na wszystkie koła AWD to zdecydowanie lepsze 

właściwości trakcyjne podczas jazdy w terenie i po bezdrożach. Dzięki niemu, śliskie 

nawierzchnie lub grząski teren nie będą już stanowiły przeszkody w dotarciu 

do infrastruktury energetycznej. Dostępny jako furgon lub podwozie z kabiną 

ze specjalistycznymi zabudowami według szczególnych wymagań użytkowników. 

Szczegóły w Centrach Pojazdów Dostawczych u Autoryzowanych Dealerów Ford. 

Białystok Biacomex (85) 664 44 98 | Bielsko-Biała Auto-Boss (33) 829 52 17 | Chorzów Auto-Boss 698 649 873 

| Częstochowa Frank - Cars 698 634 414 | Elbląg Gołębiewski 696 485 124 | Gdynia Euro-Car (58) 667 32 

25 | Gliwice City Car (32) 330 17 37 | Katowice Multexim (32) 200 99 00 | Koszalin Bemo Motors (94) 316 

84 24 | Kraków Euro Car (12) 252 00 00 | Kraków Partner (12) 662 00 00 | Lubin Re-Wo (76) 727 76 61 | Nowy 

Sącz Wikar (18) 414 04 11 | Opole Chwaliński (77) 400 90 09 | Poznań Bemo Motors (61) 890 09 42 | Poznań 

Bemo Motors (61) 874 77 73 | Rybnik Ren-Car (32) 793 77 93 | Rzeszów Res Motors (17) 850 30 16 | Szczecin 

Bemo Motors (91) 420 04 33 | Szczecin Bemo Motors (91) 444 40 00 | Warszawa Auto Plaza (22) 447 72 03 

| Warszawa Bemo Motors (22) 574 22 22 | Warszawa Omc Motors (22) 510 00 25 | Wrocław Germaz (71) 349 02 22 

ford.pl

Nr 31 - Tauron

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?