6DyiXO6Df

้
้
​6 พุ ท ธ ว จ น
หากแต่มีได้ หลากหลายได้ ภายใต้พุทธบัญญัติซึ ่งมีลักษณะเชื ่อมโยงสอดคล้องเป็นหนึ ่ง
ผลอานิสงส์มุ ่งหมายในที ่สุด ก็สามารถเข้าถึงได้ ด้วยวิธีอันหลากหลายภายใต้ความเป็นหนึ ่งนี
ในวาระนี ้ จะขอยกหมวดของ จิตตานุปัสสนา คือการตามเห็นในกรณีของจิต ขึ ้นเป็นตัวอย่าง
ปัจจุบัน มีผู ้ที ่ดูจิต หรือดูอาการของจิต โดยใช้คำาอธิบายสภาวะของจิตซึ ่งบัญญัติขึ ้นใหม่เอง
แล้วหลงเข้าใจไปว่า การฝึกตามดูตามรู ้สภาวะนั ้นๆ ไปเรื ่อยๆ คือการเจริญสติ คือการดูจิต
หากพิจารณาโดยแยบคายแล้ว คำาเรียกอาการของจิต ที ่คิดขึ ้นใหม่เองทั ้งหลายเหล่านั ้น
เป็นเพียงการตั ้งชื ่อเรียกอารมณ์อันมีประมาณต่างๆ และการตามเห็นสภาวะนั ้นๆ ไปเรื ่อยๆ
ก็คือการฝึกผูกจิตติดกับอารมณ์ด้วยอำานาจแห่งความเพลิน (ฝึกจิตให้มีสัญโญคะ)
จะด้วยเหตุอย่างไรก็ตามแต่ ระบบคำาเรียกที ่ต่างกันตรงนี ้ อาจดูเหมือนเป็นเรื ่องเล็กน้อย
แต่หากเทียบในระดับความละเอียดของจิตแล้ว องศาที ่เบี ่ยงเพียงเล็กน้อย ณ จุดตรงนี
สามารถนำาไปสู ่ผลลัพธ์ที ่สุดในการปฏิบัติ คืออานิสงส์มุ ่งหมาย ที ่แตกต่างกันโดยสิ ้นเชิง
นัยยะหนึ ่ง ที ่พระพุทธองค์ทรงบัญญัติให้เราตามเห็นจิต (จิตฺตานุปสฺสนา) แท้จริงแล้วก็เพื ่อ
ให้เห็นเหตุเกิดและเสื ่อมไป โดยอาศัยการตามเห็น “อาการของจิต” เพียงแค่ ๘ คู ่อาการเท่านั ้น