1 / 2012 - Twój Wieczór

psycholog radzi
Jak wychowałam swoje dzieci
Mam 70 lat i zdaję sobie sprawę, że moje życie dobiega końca.
Trudno mi się pogodzić z tym faktem, tym bardziej, że dopiero teraz
na wiele spraw spojrzałam inaczej, ujrzałam je w prawdziwym świetle.
To moje inne spojrzenie dotyczy także własnych dzieci, z których
przez wiele lat byłam bardzo dumna.
Zanim dobiegłam swego wieku, byłam bardzo szczęśliwa. Miałam
wspaniałego męża, dobrego, kochającego, dbającego o mnie i o
dom. Byliśmy bardzo tradycyjną rodziną. Mąż pracował, ja zajmowałam
się dziećmi, które wychowywały się szczęśliwie i szybko – o,
jak szybko – rosły. Nawet nie spostrzegłam, gdy syn, a dwa lata
później córka, skończyli studia i pozakładali własne rodziny.
Mąż dobrze zarabiał, mieliśmy trochę odłożonych oszczędności,
więc uważaliśmy, że naszym obowiązkiem jest niesienie pomocy
dzieciom, nawet wtedy, gdy one już dorosły. I pomagaliśmy. Robiliśmy
to z własnej i nieprzymuszonej woli, i byliśmy szczęśliwi, że im
się wiedzie coraz lepiej.
Jednak półtora roku temu mąż nagle zmarł i całe moje dotychczasowe
życie uległo zmianie. Długo nie mogłam pogodzić się z jego
śmiercią, poczułam się taka samotna, nieszczęśliwa. Nie znalazłam
zrozumienia u dzieci, które zajęte swoimi rodzinami i pracą uważały,
że powinnam się wziąć w garść i znaleźć sobie sensowne zajęcie.
Na domiar złego rok temu miałam wylew krwi do mózgu, w
wyniku którego jestem częściowo sparaliżowana. Nie mogę sama
opuścić mieszkania, nie mogę robić zakupów, potrzebuję kogoś, kto
mi pomoże w wielu codziennych czynnościach. Moje dzieci nie mogą
mi zbyt wiele pomóc, rozumiem to doskonale i nie skarżę się z tego
powodu.
Mam jednak inny problem. Od kiedy poprosiłam sąsiadkę o pomoc,
za którą obiecałam jej wypłacać pensję (stać mnie na to, gdyż
mam po mężu dość wysoką emeryturę), moje dzieci mają do mnie
pretensje. Uważają, że są to pieniądze wywalone w błoto, że gdybym
włożyła trochę więcej wysiłku, to jakoś sama dawałabym sobie radę.
Niestety, one ciągle uważają, że ja ciągle powinnam im pomagać, że
mnie już nic od życia się nie należy.
Niekiedy budzę się w nocy i zastanawiam, jak ja wychowałam
swoje dzieci, że one teraz nie mają dla mnie ani odrobiny serca, tylko
myślą o sobie, swojej wygodzie i swoim dobrobycie. Może i dobrze, że
mój mąż nie doczekał się tych strasznych chwil.
22
Wanda
Jestem przekonany, że niepotrzebnie zadręcza się Pani myślami
o złym wychowaniu dzieci. Z pewnością zrobiła Pani wszystko, żeby
wyrosły na porządnych ludzi. Niestety, obecne czasy sprzyjają temu,
iż nawet dobre i dobrze wychowane dzieci, zapatrzone w lansowany
model nowoczesnego człowieka sukcesu, zapominają o tym, co
w życiu najważniejsze. Zapatrzeni w sukces, marzą o zrobieniu
kariery, zarobieniu wielkich pieniędzy, nie dostrzegają prozy dnia
codziennego, wydaje im się, że wszystko powinno być podporządkowane
nadrzędnemu celowi, jakim jest sukces i idący z nim dobrobyt.
Z pewnością Pani dzieci w dążeniu do swoich celów, w swojej
zachłanności przekroczyły już granicę przyzwoitości, może poszły
dalej niż ich rówieśnicy, ale z pewnością nie może Pani o to oskarżać
siebie. Zapewniam, iż w swoim gabinecie często słucham podobnych,
a może jeszcze bardziej drastycznych historii. Zdarzają
się przypadki oddawania „niepotrzebnych” rodziców do domów pogodnej
starości, a nawet wyrzucania ich na bruk. Piszę o tym, żeby
uzmysłowić, iż nie Pani jedna czuje się opuszczona przez własne
dzieci.
Myślę, że powinna Pani w bardziej kategoryczny sposób położyć
kres ich wypowiedziom na temat wydawania własnych pieniędzy.
Oni nie mają prawa ingerować w Pani życie, tym bardziej, że nie
sprawują nad Panią żadnej opieki. Gdyby jednak obecna sytuacja
przedłużała się, proszę zagrozić im, że po Pani śmierci niczego nie
otrzymają. Tego typu groźba z pewnością ostudzi ich temperamenty.
Uczulam Panią jeszcze na jedno. Proszę dzieciom niczego za życia
nie dawać, nie dzielić się majątkiem. Oni muszą żyć w niepewności.
Ta niepewność jest dla Pani największą gwarancją spokoju.
Drodzy Czytelnicy, piszcie na adres:
Redakcja Twój Wieczór
ul. Długi Targ 39/40, 80-830 Gdańsk
skrytka pocztowa 601
z dopiskiem „Psycholog radzi”
dr Michał Antoniszyn
L-karnityna nie tylko dla sportowców
L-karnityna to substancja, która zwiększa możliwości wysiłkowe
i wspomaga regenerację organizmu oraz odnowę biologiczną.
Pełni ona ważną rolę w metabolizmie tłuszczu i energii,
przenosi długołańcuchowe kwasy tłuszczowe do mitochondriów,
gdzie są one metabolizowane z wytworzeniem energii. Ponadto
uśmierza ból mięśni po wysiłku, zwiększa aktywność fizyczną i
pełni ważną rolę w zapewnieniu wytrzymałości i przyśpieszeniu
regeneracji mięśni. Wczesne wystąpienie zmęczenia po aktyw-
Zasmakuj w żurawinie
Nie wszyscy wiedzą, jak ważne w naszej diecie jest spożywanie
żurawiny. Jej jagody odznaczają się wysokim działaniem wzmacniającym
i orzeźwiającym oraz wzmagają funkcję żołądka i jelit.
Sok zapobiega tworzeniu się niektórych kamieni w nerkach i zalecany
jest przy jaskrze. Stosowany też profilaktycznie przeciwko zapaleniom
dróg moczowych jak i w trakcie terapii lekowej, także antybiotykowej.
Żurawina zawiera duże ilości flawonoidów. Związki
te występujące w owocach podobne są strukturą do tych w czerwonym
winie. Naukowcy uważają, że to właśnie one są odpowiedzialne
za zmniejszenie zapadalności na chorobę wieńcową przez
działanie przeciwzakrzepowe oraz korzystny wpływ na rozsze-
Kilogramy skracają życie!
Statystyki pokazują, że każdy kilogram
nadwagi skraca życie o 2 miesiące.
Tak więc im więcej kilogramów nosimy
tym krócej będziemy żyć. Otyłość to już
nie tylko sprawa wyglądu, ale poważne
zagrożenie dla zdrowia i życia. Jest
podłożem prawie wszystkich obecnie
znanych chorób degeneracyjnych. Osoby
z otyłością mają 2 razy większe ryzyko
udaru mózgu, 3 razy większe ryzyko
rozwoju choroby serca, 4 razy większe
ryzyko rozwoju nadciśnienia, 5 razy większe predyspozycje do
rozwoju cukrzycy i 6 razy większe prawdopodobieństwo powstania
kamicy pęcherzyka żółciowego. Osoby z otyłością czy nadwagą
częściej zapadają na nowotwory jelita grubego, prostaty,
piersi, szyjki macicy i jajników. Częściej również cierpią z powodu
schorzeń stawów i kręgosłupa, problemy skórne o charakterze
odparzeń czy zakażeń grzybiczych, zwłaszcza w tych miejscach,
gdzie fałdy skórne ocierają się o siebie. Osoby otyłe mają podwyższony
poziom cholesterolu LDL i trójglicerydów we krwi oraz
Maca – tajemniczy skarb Inków
Maca jest rośliną bulwiastą pochodzącą
z Andów Peruwiańskich. Jest daleko
spokrewniona z dobrze nam znanym selerem.
W Peru od stuleci wykorzystywana
jest jako środek wzmacniający i rewitalizujący.
Jedną z jej głównych właściwości jest
wysoka zawartość substancji tj.: wapń,
magnez, fosfor, zelazo, jod. Zawiera 11,8%
białka. Wzmacnia organizm, zalecana jest
w stanach przewlekłego zmęczenia. Wspomaga
rekonwalescencję w chorobach przewlekłych,
stosowana jest w osteoporozie,
anemii, przy niedoczynności tarczycy, w
problemach z nieregularnym miesiączkowaniem.
Używana jest także jako afrodyzjak
oraz czynnik zwiększający płodność.
kochane zdrowie
ności ruchowej może zachodzić zarówno u wyczynowców, osób
ćwiczących rekreacyjnie, jak i każdego z nas. Powodują to dwa
czynniki – akumulacja kwasu mlekowego w mięśniach i zużycie
glikogenu mięśniowego. Suplementacja L-karnityną zmniejsza
gromadzenie się kwasu mlekowego i oszczędza glikogen, co
opóźnia wystąpienie zmęczenia. Preparaty L-karnitynowe polecane
są więc nie tylko osobom zawodowo uprawiającym sport,
ale każdemu.
rzenie naczyń krwionośnych.
Związki te mają własności antyoksydacyjne
dzięki czemu
zapobiegają utlenianiu cholesterolu,
co znacznie zmniejsza
ryzyko miażdżycy i zarastania
naczyń krwionośnych.
Ze składników mineralnych,
w porównaniu z innymi żurawina zawiera stosunkowo dużo
jodu. Do jej głównych składników należą kwasy: cytrynowy, jabłkowy,
chinowy, elegowy; cukry: fruktoza i glukoza; witaminy: C,
A i kompleks wit. z grupy B; flawonoidy: kwercytyna, kemferol,
antocyjany, flawonole, taniny i glikozydy flawonoidowe.
obniżony poziom cholesterolu HDL, co może prowadzić do miażdżyc
tętnic.
Rozróżniamy dwa typy otyłości – udowo-pośladkową,
kiedy sylwetka ciała porównywalna
jest do gruszki oraz brzuszną,
która symbolizowana jest przez jabłko.
Otłość gruszki jest typowa dla kobiet, choć
zdarza się też u mężczyzn. Jabłko natomiast
to domena mężczyzn. Warto podkreślić, że
otyłość udowo-pośladkowa jest trudniejsza
do leczenia, dlatego nierozsądnie postępują
kobiety, pozwalające sobie na zbyt duży
przyrost masy ciała w ciąży. Przyczyny 10%
to następstwo innych schorzeń. Najczęściej winna jest nieprawidłowa
gospodarka hormonalna. Nadmierna tusza może być też
skutkiem przyjmowanych leków hormonalnych, sterydów czy
insuliny, leków przeciwalergicznych czy przeciwdepersyjnych.
90% otyłości to tryb życia i spożywanie pustych kalorii. Kiedy
liczba kalorii jest większa ponad to co możemy spalić w procesie
podstawowej przemiany materii oraz pracy fizycznej dochodzi do
przyrostu masy ciała. Uważaj, zatem na zjadane kalorie! Już 100
kcal więcej dziennie powoduje wzrost wagi w ciągu roku o 4 kg.
23