ŚciÄ gnij nr 7 z 07/2006 - PortalMorski.pl

WYDARZENIA
opinie
pomys³ straci na atrakcyjnoœci, gdy statki
bia³ej floty bêd¹ mog³y ju¿ przybijaæ do
rozbudowanego mola na Zaspie, ale na
to poczekamy jeszcze minimum dwa sezony.
Koszt ca³ego projektu, czyli ok. 1,6
mln z³, zostanie pokryty z funduszy samorz¹dów
Gdañska i Sopotu oraz przy
pomocy w³adz Helu.
Gdynia – druga,
ale przygotowana
Gdynia bardzo dobrze przygotowa³a siê
do wprowadzenia tramwajów wodnych.
Do obs³ugi skierowano pojemne katamarany
nale¿¹ce do ¯eglugi Gdañskiej S.A.
Na sta³e p³ywaj¹ dwa, a trzeci czeka w pogotowiu,
gdyby trafi³a siê jakaœ niespodziewana
awaria. 1 lipca sezon w Gdyni rozpoczê³y
katamarany Rubin i Agat, natomiast
trzeci – Opal (najprawdopodobniej
zast¹pi on Agata w regularnych rejsach)
by³ przygotowywany do sezonu w Gdañskiej
Stoczni Remontowa S.A. Du¿ym plusem
tych jednostek jest ich pojemnoϾ -
zabieraj¹ one na pok³ad a¿ 450 pasa¿erów
i 50 rowerów - oraz dzielnoœæ morska, gdy¿
mog¹ p³ywaæ przy zdecydowanie gorszej
pogodzie ni¿ jednostki gdañskie. Przedsiêwziêcie
zaplanowano i zrealizowano bardzo
sprawnie, a na oddalone od dworca
PKP nabrze¿e Pomorskie, sk¹d odp³ywaj¹
tramwaje, pasa¿erów co pó³ godziny dowozi
bezp³atny autobus linii nr „050”. Bilety
mo¿na kupowaæ na dowolny rejs
z wyprzedzeniem. Tak sprzedawanych
jest 80 proc. biletów, a pozosta³e 20 proc.
mo¿na kupiæ tylko w dniu rejsu. Ju¿ drugiego
sprzedano ³¹cznie a¿ cztery tys. biletów!
Pierwszy tydzieñ dzia³alnoœci tramwajów
wodnych, jak poinformowa³ nas
Marcin Gromadzki, rzecznik ZKM Gdynia,
to œrednio 80 proc. sprzedanych
miejsc w ka¿dym rejsie.
Gdyñski projekt kosztowa³ 3 mln z³.
Dofinansowany bêdzie z funduszy Gdyni,
Jastarni, Helu i z dotacji od Marsza³ka
Województwa Pomorskiego.
Swój tramwaj wodny ma tak¿e Puck.
Stateczek Iwa nale¿¹cy do Miejskiego
Oœrodka Sportu i Rekreacji kilka dni temu
rozpocz¹³ regularne rejsy do Cha³up.
Tekst i zdjêcia: Jakub Bogucki
Szczegó³owe informacje
o rozk³adach rejsów mo¿na znaleŸæ na:
http://www.ztm.gda.pl/ferry.html
http://www.zkmgdynia.pl/
Solidarnoœæ wed³ug
„Polityki”
Przy wyj¹tkowo piêknej pogodzie
i ciszy w mediach ogólnopolskich
odby³ siê w Gdañsku, w pierwszych
dniach lipca, Festiwal Gwiazd. Czas na
pe³ne podsumowanie jego efektów
przyjdzie, ju¿ teraz proponuje chwilê
refleksji nad cyklem dyskusji panelowych,
jakie w ramach Festiwalu przeprowadzili
dziennikarze tygodnika „Polityka”.
Wspólnym tematem dyskusji by³a
próba znalezienia odpowiedzi na nastêpuj¹ce
pytanie - „Co siê sta³o z nasz¹
Solidarnoœci¹”. Trudne pytanie, szczególnie
w Gdañsku. Niestety, przyjêta
forma dyskusji panelowej oraz zastanawiaj¹ca
godzina tych spotkañ (12.
w po³udnie), przes¹dzi³y o raczej festiwalowym,
ni¿ merytorycznym ich
wyniku. Za sukces uznaæ nale¿y sam
fakt, ¿e przy wspania³ym, wrêcz w³oskim
s³oñcu, foyer Filharmonii Ba³tyckiej
zgromadzi³o blisko sto osób. To
pierwszy, prosty i mierzalny wynik.
Znacznie bardziej skomplikowanym
okaza³ siê problem zawarty w pytaniu
zawieszonym na ekranie, za sto³em
zaproszonych do dyskusji panelistów
– „Co sta³o siê z nasz¹ Solidarnoœci¹”.
Pierwszy problem, jaki uderza czytaj¹cego,
to s³owo „nasz¹”. Je¿eli autorzy
programu proponuj¹ zaproszonym
dyskutantom rozmowê na tak postawione
pytanie, to mogli oni zrozumieæ,
¿e temat dotyczy tego, co sta³o siê
z ich Solidarnoœci¹, jak mia³o to miejsce
w dyskusji przedstawicieli œrodowiska
dziennikarskiego. Dyskusja, a nawet
spór, jaki toczyli „historyczni”
dziennikarze w osobach redaktorów:
W. Gie³¿yñskiego, J. Jankowskiej, J. Surdykowskiego
z udzia³em moderatora
Jacka ¯akowskiego, odbiega³a od oczekiwañ
publicznoœci, która zasiad³a we
foyer filharmonii. Jej nie interesowa³y
problemy œrodowiska dziennikarzy
w strajku, w pierwszym „romantycznym
” okresie tworzenia Solidarnoœci,
czy w trudnych dniach stanu wojennego,
publicznoœæ chcia³a odpowiedzi
na to, co sta³o siê z ich solidarnoœci¹,
rozumian¹ jako wiêŸ miêdzyludzka,
która ³¹czy³a strajkuj¹cych stoczniowców
i ludzi stoj¹cych po drugiej stronie
bramy, ludzi podaj¹cych ¿ywnoœæ
i papierosy strajkuj¹cym.
I w tym rzeczywisty problem, tu
nie chodzi o Solidarnoœæ pisan¹ charakterystyczn¹
czcionk¹, nie o Zwi¹zek
Zawodowy ani nawet o Ruch Spo³eczny,
chodzi o rzecz znacznie wa¿niejsz¹
o zrozumienie tego, co sta³o siê w wyniku
rewolucji solidarnoœciowej w Polsce,
która, jak ka¿da rewolucja, po¿ar-
³a w³asne dzieci.
Myœl¹c jeszcze o pytaniu „Co sta³o
siê z nasz¹ Solidarnoœci¹” pragnê zauwa¿yæ,
¿e jeœli ktoœ u¿y³ s³owa
„nasz¹” to trochê tak, jakby zaw³aszcza³
coœ, co by³o udzia³em 10 milionów
cz³onków. Je¿eli mo¿e byæ nasza
Solidarnoœæ, to mo¿e byæ i wasza – to
jest fa³sz, to siê Ÿle s³yszy.
I na koniec jeszcze jedno. S³owo
„Solidarnoœæ” pisane historyczn¹ ju¿
czcionk¹ nie pozostawia ¿adnego z³udzenia
– autorom programu chodzi³o
o Solidarnoœæ – zwi¹zek zawodowy,
ten zwi¹zek zawodowy, który sta³ siê
zaprzeczeniem tamtego zrywu spo-
³ecznego robotników stoczni i zak³adów
pracy Gdañska, Gdyni, Elbl¹ga,
Szczecina i ca³ej Polski. Publicznoœæ
dyskusji panelowych Festiwalu Gwiazd
w Gdañsku w jednoznaczny sposób
da³a wyraz temu, ¿e interesuje j¹ to,
co sta³o siê z solidarnoœci¹ rozumian¹
jako relacja miêdzyludzka a nie to, co
dotyczy instytucji czy centrali zwi¹zkowej.
I taki jest wstêpny wynik panelu
na temat „Co sta³o siê z nasz¹
Solidarnoœci¹”, panelu odbywanego
w trakcie Festiwalu Gwiazd w Gdañsku
w lipcu 2006 roku.
Zbigniew Szczypiñski
Nasze MORZE l nr 7 l lipiec 2006
15