DYREKTYWA RADY 96/48/WE z dnia 23 lipca 1996 r. w ... - EUR-Lex

13/t. 17 PL
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej
159
2. Działalność jednostki notyfikowanej, odpowiedzialnej za
weryfikację WE podsystemu rozpoczyna się na etapie projektowania
i obejmuje wszystkie fazy produkcyjne, aż do etapu
zatwierdzenia typu, zanim nastąpi uruchomienie podsystemu.
3. Jednostka notyfikowana jest odpowiedzialna za zebranie
dokumentacji technicznej, która ma być dołączona do deklaracji
weryfikacji WE. Dokumentacja techniczna musi zawierać
wszystkie niezbędne dokumenty związane z charakterystykami
podsystemu oraz, odpowiednio, wszystkie dokumenty potwierdzające
zgodność interoperacyjnych części składowych. Musi
zawierać także wszystkie elementy odnoszące się do warunków
i wykorzystywania oraz do instrukcji obsługi, stałego lub
okresowego monitorowania, wzajemnego dopasowania i utrzymania.
Artykuł 19
1. W przypadku gdy Państwo Członkowskie stwierdza, że
podsystem strukturalny, objęty deklaracją weryfikacji WE wraz
zdołączoną dokumentacją techniczną, nie jest w pełni zgodny
z niniejszą dyrektywą, w szczególności nie spełnia zasadniczych
wymagań, może wystąpić o przeprowadzenie dodatkowej
kontroli.
2. Państwa Członkowskie stosują kryteria przewidziane w
załączniku VII do oceny organów, które mają być powiadamiane.
Organy spełniające kryteria oceny przewidziane odpowiednimi
normami europejskimi są uważane za spełniające je.
3. Państwo Członkowskie wycofuje zatwierdzenie organu,
który już nie spełnia kryteriów wymienionych w załączniku
VII. Informuje o tym niezwłocznie Komisję i pozostałe Państwa
Członkowskie.
4. W przypadku gdy Państwo Członkowskie lub Komisja
uznają, że jednostka notyfikowana innego Państwa Członkowskiego
nie spełnia już odpowiednich kryteriów, sprawa ta jest
przedstawiana Komitetowi, o którym mowa w art. 21, który
przedstawia swoją opinię wciągu 3 miesięcy; w świetle opinii
Komitetu Komisja informuje zainteresowane Państwo Członkowskie
o wszystkich niezbędnych zmianach, jeśli jednostka
notyfikowana ma utrzymać nadany jej status.
5. W uzasadnionych przypadkach koordynacja jednostek
notyfikowanych jest wprowadzana zgodnie z art. 21 ust. 4.
ROZDZIAŁ VI
Komitet
2. Państwo Członkowskie, dokonując takiego wystąpienia,
niezwłocznie informuje Komisję o wnioskach dotyczących
wszelkich dodatkowych kontroli oraz podaje przyczyny, które
je uzasadniają. Komisja natychmiast rozpoczyna procedurę
przewidzianą w art. 21 ust. 2.
ROZDZIAŁ V
Jednostki notyfikowane
Artykuł 20
1. Państwa Członkowskie powiadamiają Komisję i pozostałe
Państwa Członkowskie o organach odpowiedzialnych za przeprowadzenie
procedury oceny zgodności lub przydatności do
użytku, o której mowa w art. 13, i procedury kontrolnej, o
której mowa w art. 18, wskazując zakres odpowiedzialności
każdego organu.
Komisja przydziela im numery identyfikacyjne. Publikuje w
Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich wykaz organów, ich
numery identyfikacyjne i powierzone im zadania oraz zapewnia
stałe uaktualnianie tego wykazu.
Artykuł 21
1. Komisja jest wspomagana przez Komitet składający się z
przedstawicieli Państw Członkowskich, któremu przewodniczy
przedstawiciel Komisji.
2. Przedstawiciel Komisji przedkłada Komitetowi projekt
środków, jakie należy przedsięwziąć. Komitet przedstawia swoją
opinię na temat projektu w terminie, który przewodniczący
ustala zależnie od stopnia pilności sprawy. Opinia jest podejmowana
większością ustanowioną w artykule 148 ustęp 2
Traktatu dla decyzji, które Rada przyjmuje na wniosek Komisji.
Głosy przedstawicieli Państw Członkowskich w Komitecie są
ważone w sposób określony w tym artykule. Przewodniczący
nie bierze udziału wgłosowaniu.
Komisja przyjmuje do realizacji planowane środki, jeżeli są one
zgodne z opinią Komitetu.
Jeżeli planowane środki nie są zgodne z opinią Komitetu lub
jeżeli nie zostanie przedstawiona żadna opinia, Komisja bez
opóźnień przedkłada Radzie wniosek w sprawie planowanych
środków. Rada stanowi większością kwalifikowaną.
Jeżeli po upływie trzech miesięcy od daty przedstawienia
Radzie nie podejmuje ona działań, proponowane środki są
przyjmowane przez Komisję, wyjąwszy przypadki, gdy Rada
opowiedziała się przeciwko tym środkom zwykłą większością
głosów.