Praca dyplomowa - AGH

5.4 Porównanie wybranych modeli korekcji zdjęć
Jednym z etapów pracy było porównanie zastosowanych metod korekcji zdjęć
oraz wybór najlepszej. Wykorzystano model ścisły, model nieparametryczny oraz
prosty model wielomianowy. Korekcję zdjęć w oparciu o wymienione modele
zrealizowano w programie PCI Geomatica. KaŜde zdjęcie poddano ortorektyfikacji
stosując te same ustawienia i model wysokościowy (LPIS). PoniŜej przedstawiono
otrzymane wyniki – Tab.5.14.
Tab.5.14 Zestawienie błędów na punktach kontrolnych dla skorygowanych obrazów, w zaleŜności od
wykorzystanej metody.
Nr
zdjęcia
52
53
54
55
średnia
Metoda
RMS [m]
Odchyłki max [m]
korekcji X Y X Y
ścisła 8.64 5.32 12.5 -10.0
RPC 6.20 4.32 -15.6 -7.7
wielomianowa 9.12 12.96 14.6 31.8
ścisła 8.56 7.60 -11.5 -10.0
RPC 8.20 3.98 -12.1 -5.2
wielomianowa 4.47 14.84 -11.1 -38.7
ścisła 9.66 8.49 14.5 10.9
RPC 7.63 4.34 -15.0 7.1
wielomianowa 14.37 7.37 -24.8 -12.7
ścisła 6.43 3.97 10.5 -7.4
RPC 7.04 8.37 -17.2 16.6
wielomianowa 13.31 4.99 -30.8 12.0
ścisła 8.32 6.34 12.2 9.6
RPC 7.27 5.25 15.0 9.2
wielomianowa 10.32 10.04 20.3 23.8
Metoda wielomianowa okazała się najbardziej zawodna, błędy sięgają nawet
15 m. Jest metodą najszybszą, wymaga małej liczby punktów dostosowania, nadaje się
natomiast jedynie do korekcji terenów płaskich oraz w wyjątkowych sytuacjach, kiedy
nie moŜna zastosować innej metody. Ze względu na duŜe róŜnice na stykach
przetworzonych zdjęć (Rys.5.3), metoda ta nie ma zastosowania nawet do produkcji
map o niŜszej dokładności, jaką jest fotomapa turystyczna.
Metoda RPC jest niestabilna oraz czuła na rozmieszczenie fotopunktów, było to
wyraźnie widoczne podczas pomiaru. MoŜna tak dobrać połoŜenie punktów
dostosowania, aby wyniki były bardzo dobre, co jednak wcale nie musi być związane z
jakością końcowego produktu. Pomimo iŜ, metoda RPC dała w rezultacie najniŜsze
50