Intensywna Terapia. Zagadnienia prawne dotyczÄce ...

Waldemar Machała 

Intensywna terapia. 

Zagadnienia prawne związane z funkcjonowaniem oddziału anestezjologii i 

intensywnej terapii. 

Wykład nr 1 

Intensywna Terapia 

II Zakład Anestezjologii i Intensywnej Terapii 

Uniwersytetu Medycznego w Łodzi 

Uniwersytecki Szpital Kliniczny 

Im. Wojskowej Akademii Medycznej

Intensywna terapia… zagadnienia ogólne zespół 

Kierownik Zakładu: 

Adiunkt ds. dydaktycznych: 

Asystenci: 

dr hab. Waldemar Machała 

dr med. Małgorzata Wacowska-Szewczyk 

tel. (42) 63 93 501 (sekretariat) 

(42) 63 93 505 (asystenci) 

mail: malgorzata.wacowska-szewczyk@umed.lodz.pl 

lek. Piotr Skóra 

lek. Przemysław Dobielski 

lek. Katarzyna Śmiechowicz 

lek. Damian Obrzut

Intensywna terapia… zagadnienia ogólne wymagania 

Obecność na ćwiczeniach i wykładach: 

Nieobecności – wyłącznie usprawiedliwione: 

Ubiór: 

Obowiązkowa. 

Adiunkt ds. dydaktycznych. 

Fartuch (czysty). 

Obuwie na zmianę. 

Stetoskop. 

Przybory do pisania. 

Notatnik. 

Zaliczenie: 

Kolokwium.

Intensywna terapia… zagadnienia ogólne bibliografia 

Wykłady: www.machala.info (zakładka: Wykłady dla studentów). 

Notatki z ćwiczeń. 

Podręczniki: 

Wołowicka L, Dyk D: Anestezjologia i Intensywna Opieka. Klinika i Pielęgniarstwo. 

PZWL 2007. 

Mayzner-Zawadzka E (red.): Anestezjologia kliniczna z elementami intensywnej 

terapii i leczenia bólu. PZWL 2009. 

Kamiński B, Kübler A: Anestezjologia i Intensywna Terapia. PZWL 2002. 

Barash G, Cullen BF, Stoelting RK: Podręcznik anestezjologii klinicznej. PZWL 1995. 

Boulton TB: Anestezjologia dla studentów medycyny. PZWL 1992. 

Rawicz M: Anestetyczne środki wziewne. PZWL 2007. 

Hurford WE (red.), Kübler A: Intensywna terapia. Medycyna Praktyczna 2003. 

Takkunen O, Ala-Kokko T i wsp.: Intensywna Terapia – vademecum. Termedia 2008.

Intensywna terapia… zagadnienia prawne 

Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn. 27 lutego 1998 r. 

zmieniające rozporządzenie w sprawie wymagań, jakim powinny odpowiadać pod 

względem fachowym i sanitarnym pomieszczenia i urządzenia zakładu opieki 

zdrowotnej. 


zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów oraz procedur medycznych przy 

udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezjologii i intensywnej terapii w 

zakładach opieki zdrowotnej. 

Komunikat Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn. 17 kwietnia 1997 r. o 

wytycznych Krajowego Konsultanta Medycznego w dziedzinie anestezjologii i 

intensywnej terapii (D. Urzędowy MZiOS z dn. 18-04-1997 r.; Nr 7, poz. 17.

Intensywna terapia… zagadnienia prawne ad. 1 

Oddział Intensywnej Terapii: 

Usytuowanie oddziału powinno zapewnić łatwą komunikację z zespołem 

operacyjnym, oddziałem pomocy doraźnej, izbą przyjęć oraz wszystkimi 

oddziałami łóżkowymi. 

Wejście na oddział powinno prowadzić przez śluzę podawczą do transportu 

chorych, będącą równocześnie śluzą umywalkowo-fartuchową dla pracowników. 

Stanowisko nadzoru pielęgniarskiego powinno zapewniać bezpośredni kontakt 

wizualny z wszystkimi łóżkami a zwłaszcza możliwość obserwacji twarzy 

chorego. 

Na oddziale powinna być urządzona separatka, dostępna również bez 

konieczności wchodzenia na teren oddziału. 

Liczba łóżek na oddziale powinna stanowić 2-5% ogólnej liczby łóżek w szpitalu.


Oddział Intensywnej Terapii – wejście na oddział (śluza podawcza/ śluza umywalkowofartuchowa).


Oddział Intensywnej Terapii – wejście na oddział (śluza podawcza/ śluza umywalkowofartuchowa).


Oddział Intensywnej Terapii – stanowisko nadzoru pielęgniarskiego.


Oddział Intensywnej Terapii – separatka.



Powierzchnia pokoi łóżkowych powinna wynosić: 

Pokoju 1-łóżkowego minimum 20 m 2 . 

Sali wielołóżkowej minimum 18 m 2 na 1 łóżko.


Oddział Intensywnej Terapii - powierzchnia pokoi łóżkowych.



Oddział powinien być wyposażony w następującą aparaturę i sprzęt medyczny: 

Aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi met. inwazyjną: 1/ 2 stanowiska it. 

Elektryczne urządzenie do ssania: 1/ 3 stanowiska it, ale nie mniej, niż 2 w OIT. 

Stymulator zewnętrzny serca: 1/ 4 stanowiska it. 

Urządzenie do pomiaru rzutu serca: 1/ 4 stanowiska it. 

Aparat do hemodializy lub hemofiltracji maszynowej: 1/ OIT liczący co najmniej 

stanowisk it, jeżeli w szpitalu nie na stacji dializ. 

Bronchofiberoskop: 1/ OIT. 

Aparat do monitorowania ICP: 1/ OIT liczący co najmniej 6 stanowisk it. 

Przyłóżkowy aparat rtg: 1/ OIT. 

Defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji: 2/ OIT.


Oddział Intensywnej Terapii – urządzenie ssące.


Oddział Intensywnej Terapii – stymulator elektryczny serca.


Oddział Intensywnej Terapii – bronchofiberoskop.


Oddział Intensywnej Terapii – pomiar ICP.


Oddział Intensywnej Terapii – rzut serca cewnik Swana-Ganza .


Oddział Intensywnej Terapii – defibrylator/ kardiowerter/ elektryczny zewnętrzny 

stymulator serca.


Oddział Intensywnej Terapii – ciągła hemofiltracja żylno-żylna.



Stanowisko intensywnej terapii powinno być wyposażone w: 

Łóżko do intensywnej terapii. 

Respirator z możliwością regulacji stężenia tlenu w zakresie 21 – 100%. 

Źródło tlenu, powietrza i próżni. 

Zestaw do intubacji i wentylacji (worek samorozprężalny). 

Sprzęt do szybkich oraz regulowanych przetoczeń płynów, w tym 3 pompy 

strzykawkowe i w pompy infuzyjne. 

Kardiomonitor. 

Pulsoksymetr. 

Kapnograf. 

Aparat do automatycznego pomiaru ciśnienia krwi met. nieinwazyjną. 

Urządzenie do monitorowania temperatury ciała. 

Zestaw do pomiaru OCŻ. 

Fonendoskop.



Stanowisko intensywnej terapii.



Stanowisko intensywnej terapii.



Stanowisko intensywnej terapii – źródło gazów i próżni.



Stanowisko intensywnej terapii – respirator.



Stanowisko intensywnej terapii – zestaw do tlenoterapii biernej.



Stanowisko intensywnej terapii – worek oddechowy.



Stanowisko intensywnej terapii – zestaw do intubacji.



Stanowisko intensywnej terapii – zestaw do intubacji.



Stanowisko intensywnej terapii – monitorowanie.



Stanowisko intensywnej terapii - leki.



Stanowisko intensywnej terapii - leki.


Oddział Intensywnej Terapii – stanowisko znieczulenia: 

Stanowisko znieczulania [1] powinno być wyposażone w: 

Aparat do znieczulenia ogólnego. 

Aparat do znieczulenia ogólnego z respiratorem anestetycznym. 

Worek samorozprężalny i rurki ustno-gardłowe. 

Źródło tlenu, podtlenku azotu, powietrza i próżni. 

Urządzenie do ssania. 

Zestaw do intubacji z rurkami intubacyjnymi i dwoma laryngoskopami. 

Defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji – 1/ zespół połączonych ze 

sobą stanowisk znieczulenia lub wyodrębnioną salę operacyjną. 

Wyciąg gazów anestetycznych. 

Zasilanie elektryczne z systemem awaryjnym. 

Znormalizowany wózek anestezjologiczny. 

Źródło światła.



Stanowisko znieczulenia [2] powinno być wyposażone w: 

Sprzęt do dożylnego podawania leków. 

Fonendoskop, lub stetoskop przedsercowy (dla dzieci). 

Aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi. 

Termometr. 

Pulsoksymetr. 

Monitor stężenia tlenu w układzie anestetycznym z alarmem wartości 

granicznych. 

Kardiomonitor. 

Monitor zwiotczenia mięśniowego – 1/ 2 stanowiska znieczulenia. 

Monitor gazów anestetycznych – 1/ 4 stanowiska znieczulenia. 

Aparat do automatycznego pomiaru ciśnienia tętniczego krwi met. nieinwazyjną. 

Sprzęt do inwazyjnego pomiaru ciśnienia tętniczego krwi – 1/ 4 stanowiska 

znieczulenia.



Aparatura anestezjologiczna stanowiska znieczulenia ogólnego z zastosowaniem 

sztucznej wentylacji płuc powinna być wyposażona ponadto w: 

Alarm nadmiernego ciśnienia w układzie oddechowym. 

Alarm rozłączenia w układzie oddechowym. 

Urządzenie ciągłego pomiaru częstości oddychania. 

Urządzenie do ciągłego pomiaru objętości oddechowej.


Oddział Intensywnej Terapii – stanowisko znieczulenia.


Oddział Intensywnej Terapii – stanowisko znieczulenia.


Oddział Intensywnej Terapii – sala pooperacyjna (wybudzeń) powinna być wyposażona 

w: 

Wózek reanimacyjny i zestaw do konikotomii. 

Defibrylator z możliwością wykonania kardiowersji. 

Respirator z możliwością regulacji stężenia tlenu w zakresie 21 – 100% - co 

najmniej 1/ salę pooperacyjną (wybudzeń). 

Elektryczne urządzenie do odsysania – 1/ 3 stanowiska nadzoru 

pooperacyjnego.


Oddział Intensywnej Terapii – stanowisko nadzoru pooperacyjnego powinno 

być wyposażone w: 

Źródło tlenu, powietrza i próżni. 

Aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi. 

Monitor EKG. 

Pulsoksymetr. 

Termometr.



zmieniające rozporządzenie w sprawie standardów oraz procedur 

medycznych przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu anestezjologii 

i intensywnej terapii w zakładach opieki zdrowotnej.


§ 1 

Rozporządzenie określa standardy postępowania oraz procedury medyczne w dziedzinie 

anestezjologii i intensywnej terapii w zakresie następujących świadczeń zdrowotnych, 

udzielanych w zakładzie opieki zdrowotnej przez lekarza posiadającego specjalizację I, lub 

II stopnia w dziedzinie AiIT, zwanego dalej „lekarzem anestezjologiem”, a także lekarza 

będącego w trakcie specjalizacji w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii: 

Anestezji, tj. wykonywania znieczulenia ogólnego lub przewodowego do zabiegów 

operacyjnych oraz dla celów diagnostycznych lub leczniczych. 

Intensywnej terapii, tj. postępowania mającego na celu podtrzymywanie funkcji 

życiowych oraz leczenie chorych w stanach zagrożenia życia, spowodowanych 

potencjalnie odwracalną niewydolnością jednego lub kilku podstawowych układów 

organizmu (oddychania, krążenia, OUN, itp.). 

Reanimacji, tj. działania mającego na celu przerwanie, lub odwrócenie procesu 

umierania. 

Leczenia bólu, niezależnie od jego przyczyny.


§ 2 

W szpitalach, w których udzielane są świadczenia zdrowotne w zakresie anestezjologii i 

intensywnej terapii powinny być utworzone oddziały anestezjologii i intensywnej terapii, a 

w razie gdy taki oddział nie zostanie utworzony, zadania tego oddziału są wykonywane w 

ramach oddziału anestezjologii.


§ 3 

W szpitalu powinien być ustalony przez kierownika zakładu, w porozumieniu z ordynatorem 

oddziału anestezjologii i intensywnej terapii (ordynatorem oddziału anestezjologii) sposób 

komunikacji alarmowej.


§ 4 

1. W szpitalu o którym mowa w § 2, reanimacja powinna być prowadzona przy udziale 

lekarza anestezjologa. 

2. Jeżeli reanimację podejmuje inny lekarz, wówczas lekarz anestezjolog przejmuje jej 

prowadzenie i podejmuje decyzję o jej zakończeniu.


§ 5 

Świadczenia zdrowotne w zakresie leczenia bólu prowadzone są w ramach poradni, 

specjalistycznego oddziału, lub w formie konsultacji anestezjologicznej.


§ 6 

Świadczenia zdrowotne z zakresu anestezji, polegające na wykonywaniu znieczulenia 

ogólnego oraz przeczulenia przewodowego: zewnątrzoponowego i 

podpajęczynówkowego, mogą być udzielane wyłącznie przez lekarza anestezjologa.


§ 7 

Ustala się w § 8 – 17 standardy postępowania i procedury medyczne bezpiecznego 

znieczulenia przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych w zakresie anestezji.


§ 8 

Ordynator oddziału anestezjologii i intensywnej terapii lub oddziału anestezjologii w 

porozumieniu z ordynatorami innych oddziałów szpitala, ustala wykaz badań 

przedoperacyjnych i badań laboratoryjnych niezbędnych do wykonania znieczulenia w celu 

przeprowadzenia zabiegu planowego.


§ 9 

Lekarz anestezjolog współuczestniczy przy ustalaniu planu zabiegów wykonywanych w 

szpitalu. Plan ten powinien uwzględniać zasadę nadrzędności mniejszego ryzyka 

zagrożenia dla zdrowia i życia pacjenta, a w szczególności powinien być dostosowany do 

liczby lekarzy udzielających świadczeń z zakresu anestezji oraz wyposażenia szpitala w 

aparaturę i sprzęt medyczny właściwy dla udzielania tych świadczeń.


§ 10 

Lekarz anestezjolog zapoznaje się z dokumentacją medyczną pacjenta, skompletowaną wraz z 

niezbędnymi wynikami badań laboratoryjnych przez lekarza prowadzącego oraz 

przeprowadza, co najmniej 24 godz. przed planowanym zabiegiem operacyjnym, badanie 

w celu zakwalifikowania pacjenta do znieczulenia, zgodnie ze stanem zdrowia pacjenta i 

wskazaniami medycznymi. Lekarz anestezjolog może zlecić dodatkowe badania i 

konsultacje niezbędne do zakwalifikowania pacjenta do znieczulenia.


§ 11 

Lekarz anestezjolog może obsługiwać jedno stanowisko znieczulenia. Podczas znieczulenia 

lekarzowi towarzyszy przeszkolona pielęgniarka. Dotyczy to również znieczuleń 

wykonywanych poza salą operacyjną.


§ 12 

Przed przystąpieniem do znieczulenia lekarz anestezjolog jest obowiązany do: 

1. Sprawdzenia wyposażenia stanowiska znieczulenia. 

2. Skontrolowania sprawności działania sprzętu i aparatury do znieczulenia i 

monitorowania. 

3. Skontrolowania właściwego oznakowania płynów infuzyjnych, strzykawek ze 

środkami anestetycznymi, testu zgodności preparatów krwi. 

4. Dokonania identyfikacji pacjenta poddanego zabiegowi.


§ 13 

1. Lekarz anestezjolog powinien znajdować się w bezpośredniej bliskości pacjenta przez 

cały czas trwania znieczulenia. 

2. Jeżeli odpowiedzialność za znieczulenie przechodzi na innego lekarza anestezjologa, 

musi on zapoznać się ze wszystkimi informacjami odnośnie znieczulanego, przebiegu 

znieczulenia oraz aparatury. Monitorowanie parametry funkcji życiowych pacjenta 

odnotowywane są w protokole znieczulenia w momencie przekazania. 

3. Lekarz anestezjolog dokonujący znieczulenia może opuścić znieczulanego pacjenta w 

celu przeprowadzenia reanimacji innego pacjenta, jeśli uzna, że opuszczenie 

znieczulanego pacjenta nie stanowi bezpośredniego zagrożenia dla jego życia.


§ 14 

Lekarz będący w trakcie specjalizacji może wykonywać znieczulenie, jeżeli jego praca jest 

bezpośrednio nadzorowana przez lekarza specjalistę w dziedzinie anestezjologii i 

intensywnej terapii.


§ 15 

Lekarz dokonujący znieczulenia sporządza protokół znieczulenia uwzględniający między 

innymi jego przebieg, dawkowanie środków anestetycznych o terapeutycznych, aktualne 

wartości parametrów podstawowych funkcji życiowych oraz ewentualne powikłania.


§ 16 

Transport pacjenta bezpośrednio zakończonym znieczuleniu lub sedacji powinien odbywać 

się pod nadzorem lekarza anestezjologa w razie potrzeby z użyciem przenośnego źródła 

tlenu, pulsoksymetrem, innym niezbędnym sprzętem.


§ 17 

W bezpośrednim okresie pooperacyjnym wskazane jest umieszczenie pacjenta w sali 

pooperacyjnej (wybudzeń) zlokalizowanej w bliskim sąsiedztwie sali operacyjnej lub bloku 

operacyjnego. Bezpośredni nadzór nad pacjentem w sali pooperacyjnej (wybudzeń) 

prowadzą odpowiednio przeszkolone pielęgniarki, którym należy zapewnić środki 

techniczne, umożliwiające stały kontakt z lekarzem anestezjologiem.


§ 18 

Przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych z zakresu intensywnej terapii w oddziałach 

anestezjologii i intensywnej terapii, ustala się następujące standardy postępowania i 

procedury medyczne: 

1. Prowadzi się ciągłe monitorowanie podstawowych funkcji życiowych i stosuje się 

wszelkie dostępne metody i techniki terapeutyczne, ze szczególnym uwzględnieniem 

inwazyjnych i wspomagających czynności podstawowych układów organizmu. 

2. Udzielanie świadczeń zdrowotnych wymaga stałej obecności lekarza anestezjologa w 

oddziale. 

3. Intensywną terapię prowadzi lekarz specjalista w dziedzinie anestezjologii i 

intensywnej terapii, a świadczenia zdrowotne z zakresu intensywnej terapii może 

udzielać lekarz posiadający specjalizację I stopnia, lub lekarz w trakcie specjalizacji, 

jeżeli jego praca jest nadzorowana przez lekarza specjalistę. 

4. Należy zapewnić możliwość izolacji pacjentów oraz dostępność aparatury i sprzętu 

monitorującego i terapeutycznego niezbędnego do wykonywania specjalistycznych 

interwencji w stanach zagrożenia życia.


§ 19 

1. Leczenie chorych w ramach intensywnej terapii ma charakter interdyscyplinarny. 

2. W razie, gdy stan zagrożenia pacjenta nie wymaga dalszego postępowania w 

zakresie intensywnej terapii, leczenie przejmują inne oddziały szpitala lub szpital 

właściwy.


§ 20 

Dla prawidłowego udzielania świadczenia z zakresu intensywnej terapii konieczne jest 

zapewnienie możliwości przeprowadzania całodobowych niezbędnych badań 

radiologicznych i laboratoryjnych, a w szczególności gazometrycznych, biochemicznych o 

raz hematologicznych, w tym krzepnięcia krwi i próby krzyżowej.


§ 21 

Ustala się rodzaje czynności medycznych wykonywanych w oddziałach intensywnej terapii: 

1. Podstawowe – wymienione w części A załącznika do rozporządzenia. 

2. Inne, których wykonywanie jest uwarunkowane wyposażeniem oddziału w 

odpowiednią aparaturę i sprzęt medyczny wymienione w części B załącznika do 

rozporządzenia.


Rodzaje czynności medycznych wykonywanych w oddziałach intensywnej terapii 

Część A I 

1. Ciągłe przyłóżkowe monitorowanie EKG. 

2. Stały pomiar ciśnienia tętniczego krwi met. nieinwazyjną. 

3. Pomiar ośrodkowego ciśnienia żylnego. 

4. Intubacja i wentylacja workiem samorozprężalnym. 

5. Przedłużona sztuczna wentylacja płuc z użyciem respiratora. 

6. Regulacja stężenia tlenu w respiratorze w zakresie 21 – 100%. 

7. Terapia płynami infuzyjnymi przy pomocy pomp infuzyjnych, worków ciśnieniowych, 

filtrów, strzykawek automatycznych. 

8. Toaleta dróg oddechowych przy pomocy urządzeń ssących.



Część A II 

8. Toaleta dróg oddechowych przy pomocy urządzeń ssących. 

9. Hemofiltracja. 

10. Przyłóżkowa diagnostyka rtg i usg. 

11. Monitorowanie temperatury ciała. 

12. Stymulacja zewnętrzna pracy serca. 

13. Pulsoksymetria. 

14. Kapnografia.



Część B I 

1. Ciągły pomiar ciśnienie tętniczego krwi met. Inwazyjną. 

2. Wziernikowanie dróg oddechowych przy pomocy bronchofiberoskopu. 

3. Przyłóżkowa diagnostyka rtg z torem wizyjnym. 

4. Monitorowanie ciśnienia wewnątrzczaszkowego. 

5. Kontrapulsacja wewnątrzaortalna. 

6. Leczenie w komorze hiperbarycznej. 

7. Monitorowanie ciśnienia w tętnicy płucnej. 

8. Hemodializa.


Komunikat Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dn. 17 kwietnia 1997 r. 

Wytyczne Krajowego Konsultanta Medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii 

w sprawie zakresu działania jednostek anestezjologii i intensywnej terapii oraz innych 

jednostek udzielających świadczeń zdrowotnych w stanie bezpośredniego zagrożenia życia 

chorych w zakładach opieki zdrowotnej


§ 2 

2. Ordynatorem oddziału powinien być lekarz specjalista z zakresu 

anestezjologii i intensywnej terapii. 

3. Minimalne normy zatrudnienia w oddziałach anestezjologii i 

intensywnej terapii określa załącznik nr 1 do wytycznych.


§ 4 

Podstawowa działalność oddziałów anestezjologii i intensywnej terapii 

prowadzona jest w ramach wyodrębnionych stanowisk: 

1. Znieczulenia w obrębie sali operacyjnej lub poza salą operacyjną. 

2. Leczenia chorych w oddziale intensywnej terapii. 

3. Ogólnozakładowych zespołów reanimacyjnych i zespołów dyżurnych. 

4. Konsultacyjnych. 

5. W poradni lub oddziale leczenia bólu.


§ 9 

Harmonogram zabiegów wykonywanych w trybie operacji planowych powinien być 

ustalany w porozumieniu z anestezjologiem. Harmonogram powinien uwzględniać 

zasadę nadrzędności bezpieczeństwa chorych. 

Lekarz wykonujący znieczulenie przeprowadza wcześniej wizytę przedoperacyjną i 

badania umożliwiające premedykację oraz zaplanowanie znieczulenia zgodnie ze 

stanem i potrzebami chorego. 

Przed wizytą przedoperacyjną lekarz anestezjolog zapoznaje się z dokumentacją 

medyczną chorego, skompletowaną wraz z niezbędnymi wynikami badań 

laboratoryjnych przez lekarza prowadzącego


§ 14 

2. Anestezjologowi nie wolno opuścić znieczulanego dla udzielenia pomocy 

innemu choremu, choćby był to stan zagrożenia życia, dopóki inny lekarz 

nie rozpocznie ciągłej obserwacji znieczulanego i nie przejmie za to 

odpowiedzialności.


§ 17 

1. Bezpośredni nadzór nad chorymi w Sali budzeń prowadzą odpowiednio 

przeszkolone pielęgniarki, które powinny mieć możliwość szybkiego wezwania 

lekarza anestezjologa. 

2. Oddział poznieczuleniowy lub sala budzeń powinny być zorganizowane w 

następujący sposób: 

a. Liczba stanowisk nadzoru i leczenia powinna odpowiadać liczbie stołów 

operacyjnych w proporcji 1:1. 

b. 1 pielęgniarka na nie więcej niż 3 stanowiska chorych. 

c. Oddział (sala) powinien posiadać wózek reanimacyjny z wyposażeniem 

uwzględniającym defibrylator i zestaw do konikotomii. 

d. Oddział powinien posiadać system komunikacji alarmowej.


§ 17 

e. Każde stanowisko powinno być wyposażone w: 

– Źródło tlenu. 

– Urządzenia do odsysania. 

– Aparat do pomiaru ciśnienia tętniczego krwi. 

– Monitor EKG. 

– Pulsoksymetr. 

– Termometr.


§ 18 

1. Świadczenia zdrowotne udzielane w stanach zagrożenia życia polegają na: 

intensywnej terapii, intensywnej opiece medycznej i wzmożonym nadzorze. 

2. Świadczenia o których mowa w ust. 1, udzielane są w ramach oddziałów 

anestezjologii i intensywnej terapii oraz innych oddziałów szpitala. 

3. Dla udzielania świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, w szpitalach 

należy wydzielić od 1-3% ogólnej liczby łóżek. Liczba łóżek (stanowisk leczenia 

chorych) w oddziale, nie powinna być mniejsza niż 4 i nie wyższa niż 16.


§ 20 

1. Za prawidłowe funkcjonowanie i organizację systemu intensywnej terapii 

odpowiedzialny jest ordynator oddziału anestezjologii i intensywnej terapii. 

2. Działaniami w zakresie intensywnej opieki medycznej i wzmożonego nadzoru 

kieruje ordynator oddziału, w którym przebywa chory.


§ 21 

1. Intensywna terapia jest prowadzona w oddziale anestezjologii i intensywnej terapii 

i polega na: 

a. Ciągłym monitorowaniu podstawowych funkcji życiowych organizmu: 

inwazyjnie i nieinwazyjnie. 

b. Trwałym zapewnieniu drożności dróg oddechowych i przedłużonym leczeniu 

za pomocą mechanicznej sztucznej wentylacji płuc. 

c. Prowadzeniu zaawansowanych czynności resuscytacyjnych. 

d. Prowadzeniu sztucznego żywienia chorych.


§ 21 

2. Warunkiem niezbędnym dla prawidłowego udzielania świadczeń w ramach 

intensywnej terapii jest możliwość izolacji chorych oraz dostępność aparatury i 

sprzętu monitorującego i terapeutycznego niezbędnego do wykonywania 

specjalistycznych interwencji w stanach zagrożenia życia, w tym urządzeń do 

precyzyjnego i kontrolowanego dawkowania preparatów leczniczych. 

3. Leczenie chorych w OAiIT ma charakter interdyscyplinarny i opiera się na zasadzie 

współdziałania z różnymi specjalistami medycznymi i z innymi jednostkami 

organizacyjnymi opieki zdrowotnej. W razie ustąpienia stanu zagrożenia życia, 

dalsze leczenie chorego przejmują inne oddziały zakładu do czego są zobowiązane.


§ 22 

Intensywna opieka medyczna (kardiologiczna, neonatologiczna, neurologiczna, 

poznieczuleniowa itd.) prowadzona jest w razie potrzeby zwiększonego nadzoru i 

opieki oraz stosowania niektórych metod intensywnej terapii.


§ 23 

Wzmożony nadzór (internistyczny, chirurgiczny, pediatryczny itd.) prowadzony jest, 

gdy istnieje potrzeba stałego kontrolowania wybranych funkcji życiowych chorego, 

co wymaga zwiększonej liczby personelu i specjalistycznego sprzętu.


§ 24 

2. Powierzchnia zaplecza (magazynowego, gospodarczego i socjalnego) pomieszczeń 

intensywnej terapii powinna być równa powierzchni łóżkowej (16-24 m 2 

powierzchni pokoju na jedno stanowisko leczenia chorych). 

3. System zasilania w energię elektryczną pomieszczeń intensywnej terapii musi 

zapewniać nieprzerwalność zasilania.


§ 24 

2. Zaplecze OIT (magazynowe, gospodarcze i socjalne)


§ 24 



§ 24 



§ 24 



§ 24 



§ 24 

2. System zasilania w energię elektryczną pomieszczeń intensywnej terapii


Załączniki do wytycznych Krajowego Konsultanta Medycznego w dziedzinie Anestezjologii i 

Intensywnej Terapii 

Załącznik nr 1 

wskaźnik zatrudnienia personelu w OAiIT 

Stanowisko 

Liczba 

zatrudnionych 

Ordynator. 1 

Lekarz asystent – na 50 łóżek w zakładzie (pion anestezjologii). 

Na 2 stanowiska leczenia (pion intensywnej terapii). 

Pielęgniarka oddziałowa. 2 

Pielęgniarka odcinkowa – na 1 stanowisko znieczulenia. 

Na 1 stanowisko leczenia w intensywnej terapii/ zmianę. 

Sekretarka medyczna. 2 

Pracownik obsługi technicznej. 1 

Referent medyczny. 1 

Salowa odcinkowa – na 1 stanowisko leczenia w intensywnej terapii/ 

zmianę. 

Salowa kuchenkowa. 2 

1 

1 

2 

1 

1


Załączniki do wytycznych Krajowego Konsultanta Medycznego w dziedzinie Anestezjologii i 

Intensywnej Terapii 

Załącznik nr 2 

Zasady udzielania świadczeń zdrowotnych w stanach zagrożenia życia. 

Grupa 

Lekarz 

oddziałowy 

Liczbowy stosunek 

pielęgniarka/ chory 

Na 1 zmianę 

Monitorowanie 

Wentylacja 

mechaniczna 

Szkolenia 

specjalistyczne 

1a 

24 godz. w 

oddziale. 

1:1 Wszystkie metody 

nieinwazyjne i 

inwazyjne. 

Możliwość 

pełnego doboru 

wentylacji. 

Obowiązkowe. 

1b 

24 godz. w 

oddziale 

1:1 Wymagane 

metody inwazyjne 

oraz 

nieinwazyjne. 

Możliwość 

przewlekłej 

wentylacji. 

Może być 

obowiązkowe. 

2 24 godz. w 

oddziale. 

1:2, 1:3 Ograniczone 

metody 

inwazyjne. 

Możliwość 

krótkotrwałej 

wentylacji. 

Może być 

obowiązkowe. 

3 Na 

wezwanie. 

1:4 Bez metod 

inwazyjnych. 

Możliwość 

szybkiego 

wdrożenia 

sztucznego 

oddychania. 

Nieobowiązkowe.

Intensywna terapia… 

http://www.machala.info

Intensywna Terapia. Zagadnienia prawne dotyczÄ ce ...

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?

Intensywna Terapia. Zagadnienia prawne dotyczÄce ...