ASTRA-PARK nowatorski system grzewczo-chłodniczy

Wielka płyta na sto latPo raz kolejny wraca sprawa tzw.wielkiejpłyty, z której budowano w PRL setki tysięcymieszkań rocznie.– Pierwszy atak przypuścili na tę technologięw latach 90. różni utytułowani profesorowie,strasząc że bloki należy zburzyć,bo inaczej się zawalą. Sugerowali wykonanieekspertyz i opinii technicznych dla tychbloków, co miało audytorom zapewnić sporegratyfikacje.Nie było powodów do obaw?– Ściana w tej technologii składała sięz trzech warstw - konstrukcyjnej, izolacyjneji elewacyjnej. Zarzucali w prasie, że warstwyelewacyjne będą spadać, bo są źle zespolone.Był taki jeden przypadek w Rzeszowie. Nicwięcej. Wadą płyt była cienka warstwa izolacji.W płycie miała ona 6 cm, w węzłachi wieńcach 2 cm, a stropodach wentylowanynie był izolowany w ogóle. Ściany przemarzały.Stolarka drewniana była złej jakości,straty ciepła były maksymalne.Później poprawiano tę płytę– W latach 80. po zmianie normy współczynnikaprzenikania ciepła, wszystkiezakłady produkcyjne przystąpiły do modernizacjitechnologii. Izolacja w ścianachzewnętrznych wynosiła 8 cm, w węzłachi wieńcach nawet 10 cm. Dziś w ścianachstosuje się izolację 12-15 cm, są przypadkiże wynosi ona 20 cm. Dach lub strop jest izolowanywarstwą od 20-25 cm. Najnowszeokna montuje się z szyb termoizolacyjnych.Wróćmy do płyty, Pojawiły się nowe atakina te bloki, tym razem za sprawą posłów.– Nie mają prawa się zawalić i niczymte bloki nie grożą. W latach 90. w Gdańskuod wybuchu gazu, wyleciał parter i piętro,uszkodzone zostały piwnice - a pozostałekondygnacje wieżowca stanęły na ziemi.Dzięki prefabrykacji żelbetowej i systemowiwielkiej płyty. W Łodzi (początekRozmowa ze Stanisławem Kulą, dyrektorem zakładu w kieleckim Fabecielat 2000) na skutek podobnego wybuchuuszkodzenia nastąpiły częściowo na parterzei pierwszym piętrze. Pozostała częśćwieżowca została. W Moskwie uszkodzonezostały ściany osłonowe, konstrukcja budynkunie ucierpiała.Trzeba coś poprawiać?– To co trzeba było, to się robi bez nawoływaniaprofesorów. Budynki budowanew latach 70. są ocieplane od lat, w ramachfunduszy termomodernizacyjnych wspólnotylub zarządcy komunalni korzystają z pomocyfinansowej. Natomiast przypadki spadaniawarstw elewacyjnych wynikają z tego,że z braku stali nierdzewnej, wieszaki łączącewarstwę konstrukcyjną z elewacyjną, wykonywanoz normalnej stali, o średnicy 2-2,5razy większej niż byłyby z „nierdzewki” dlazwiększenia bezpieczeństwa. Wieszaki temalowano farbą antykorozyjną, oprócz tegobyły otulane betonem poprzez warstwę izolacyjną.Jeśli gdzieś niezbyt dokładnie wykonanote czynności, mogło dojść do opadnięciawarstwy zewnętrznej.Czyli można spokojnie mieszkać?– Bloki i wieżowce z wielkiej płyt mogąstać nadal kilkadziesiąt lat, chyba że budżetpaństwa pozwoli na ich wyburzenieprzy dostępności mieszkań zaspokajającejzapotrzebowanie rodzin. Można tak jakw Niemczech wyburzać wspomniane domy,stawiać nowe, z nowoczesnych materiałów,o wyższym standardzie, wypieszczone przezbudowlanych.Po zauroczeniu tradycyjnymi metodami,wraca system jak w starej płycie.– Wzorem tendencji zachodnich ścianyosłonowe traktowano jako element konstrukcyjnybudynku, a izolacja o grubościminimum 12 - przyklejana lub inaczej mocowanana budowie, do tego dochodzi elewacja.Jednak w ostatnich latach wraca siędo stawiania budynków z elementów prefabrykowanych,z prozaicznych powodów– brakuje dobrych rzemieślników budowlanych,po likwidacji szkól zawodowych,a przy tym robocizna jest coraz droższa.Tymczasem prefabrykacja pozwała szybciejmontować budynki bez koniecznościangażowania sporego zatrudnienia. W tejtechnologii można budować przez cały rok.Przestaniemy narzekać na płytę?– Po transformacji ustrojowej, okrzykniętowielką płytę kiepską metodą, któraprzyszła ze wschodu. Tymczasem stosowanatechnologia trafiła do nas z Francjii Dani. W fabryce w Dyminach była duńskalinia produkcyjna. System prefabrykacjii wielkiej płyty był jedynym, który pozwalałodrodzić budownictwo mieszkaniowepo wojennych zniszczeniach. W latach 80.rocznie budowało się od 180 do 300 tysięcymieszkań, co prawda o mniejszej powierzchni,ale można było zaspokoić oczekiwaniawiększej liczby rodzin.Stanisław Kula, wieloletni dyrektor FabrykiDomów w Dyminach, doświadczony budowlaniec,obecnie dyrektor zakładu w PrzedsiębiorstwieElementów Budowlanych Fabet SA.Z ubitej ziemiW Pasłęku zbudowano dom z ubitej ziemi.Budynek zaprojektowali architekci z wydziałuarchitektury Politechniki Warszawskiej.Do ścian konstrukcyjnych i zewnętrznychzastosowali technologię ziemi ubijanej w szalunkach.Ich uzupełnieniem wewnątrz jestwarstwa wzniesiona z bloczków słomianoglinianych,a ściany działowe wykonane sąz bloczków ziemnych prasowanych. Budynekjest energooszczędny i umożliwia pasywneodzyskiwanie ciepła.KPRD ma co robić– Trwa przebudowa mostu na ulicySamsonowicza w Ostrowcu. Podpory zostają,stara konstrukcja zostanie rozebrana,nową powinniśmy wykonać na wiosnę. Drogędojazdową zrobiliśmy w minionym roku.Ekipy KPRD kontynuować będą roboty nadrodze z Łopuszna przez Włoszczowę dogranicy województwa śląskiego. W Kielcachw tym roku skończymy dwie poważne inwestycje- część drogową węzła Żelaza (lideremkonsorcjum jest Mota Engil Europe) orazwęzeł Żytnia, gdzie od ubiegłego roku jesteśmygeneralnym wykonawcą.Wygraliśmy przetarg i w marcu rozpoczniemyroboty przy modernizacji starówkikieleckiej – ulice Leonarda, Wesoła, CzerwonegoKrzyża i Mickiewicza. Czekamy naostateczne potwierdzenie, że wspólnie z Fartem(liderem konsorcjum) zajmiemy się modernizacjąi przebudową ulicy Ściegiennegoodcinka do granic miasta – powiedział LeszekBiały, prezes Kieleckiego PrzedsiębiorstwaRobót Drogowych.1/2013 Biuletyn Świętokrzyski13