jeńcy polscy w niewoli sowieckiej 1919 - W Sercu Polska

po których był wywołany podlek. Sieradzki, którego kozacy okrążyli i rozebrali,widząc na koszuli prawej ręki Sieradzkiego czerwony krzyż zapytali go czy on jestsanitariuszem, nie bacząc na to kozacy rozebrali go do naga i zarąbali w ten samsposób jak i poprzednich, któremu wyrywali wprawione zęby. Po podchor. Sieradzkimbył wywołany drugi podchorąży (Hadrjan Paweł?) z nazwiska nam nie wiadomy owzroście wyżej średnim, szczupłym, lat około 20, którego po rozebraniu zarąbali. Pozarąbaniu ostatniego wyżej wskazanego podchorążego, tłuszcza bolszewicka zaczęłasię domagać, ażeby nas wszystkich wymordować, na co komisarz kierujący egzekucjąsię nie zgodził i powiedział że trzeba choć tych kilkunastu wziąć do niewoli, wobecczego takowi się po długich targach zgodzili, przy jednoczesnym rozebraniu naswszystkich z ubrania pozostawiająca tylko w koszulach i kalesonach, po czemodprowadzili nas do wioski przypuszczalnie około 3—4 kilometrów, w której naszatrzymali na nocleg w stodole. 5 lipca rano po obliczeniu popędzili nas w stronęRównego. Po drodze spotykające nas transporty bolszewickie idące w stronę frontuodbierali (zamieniając) nam bieliznę wymieniając na swoją brudną i podartą. WRównem trzymali nas na końcu miasta przy ul. Szosowej w stajni dwa dni. 7 lipca podołączeniu do nas świeżej partii jeńców z różnych pułków, a w przeważającej liczbie ztaboru 3 dywizji w liczbie około 600 osób popędzili nas w stronę Korca. Bo wyjściu zRównego dolaliśmy do wsi Biała Krynica gdzie zostaliśmy zatrzymani przezprzejeżdżający tabor I konnej armii Budionnego i przez kozaków omawianej armii jakrównież i ludność tejże wsi byliśmy bici i napastowani w najohydniejszy sposób,poczym niektórzy włościanie poznawali naszych żołnierzy, którzy stali w danej wsiprzed odstąpieniem. Po trzech dniach doszliśmy do Korca, przy czym przez cały czasod czasu dostania się do niewoli nie dostaliśmy żadnego posiłku i tylko po drodze,gdzie napotykaliśmy polskie wsie lub kolosie niemieckie i czeskie, po kryjomu przedkozakami dostawaliśmy od tej ludności i to tylko ten, który zdążył jakie takiepożywienie w postaci: chleba, kartofli i jabłek. Gdy któryś z eskortujących naskozaków zauważył kobietę rozdającą nam posiłek to bezzwłocznie znęcał się nad niąbijąc nahajkami i przepędzając w stronę. Po przybyciu do Korca w dniu 11 lipcaeskorta prowadząca nas do cukrowni Potockiego była tam zatrzymana przezmiejscowego Żydka, który wskazał na jednego z naszej partii jeńca, że jest oficerem