Pokaż treść!

W roku 2012, w 55. roku istnienia wydziałów medycznych na akademickiej drodze łódzkiejmedycyny, powstała największa w kraju medyczna uczelnia - Uniwersytet Medyczny w Łodzi.Utworzenie uczelni nowoczesnej, o dużym potencjale naukowym, oferującą wielokierunkowemożliwości dydaktyczne, o znaczących i wszechstronnych osiągnięciach klinicznych, to równieżdalsza szansa na rozwój i utrwalenie znaczenia i dotychczasowego uznania wśród ośrodkówmiędzynarodowych.Nie zostało zaprzepaszczone również - nadal ważne – kształcenie w zakresie medycynywojskowej.Realne stało się ukończenie i oddanie dla potrzeb służby zdrowia Łodzi i regionu oraz uczelniCentrum Kliniczno-Dydaktycznego. Jednocześnie to również większe możliwości pełnego zagospodarowaniaznakomicie przygotowanego terenu (> 55 ha) po oddanym do użytku w 2006roku Instytucie Stomatologii i pozostałych obiektach Uczelni. Tak oto Łódź akademicka rośniew siłę!Pierwszym Rektorem Uniwersytetu Medycznego w Łodzi został, mianowany z dniem 1 października2002 roku przez Ministra Zdrowia Mariana Łapińskiego, prof. Andrzej Lewiński,endokrynolog. W roku 2003 został wybrany rektorem na kadencję 2003-2006 i w 2006 roku –ponownie na kadencję 2006-2008.Prof. zw. dr hab. med. Andrzej Lewiński (ur. 1953) - specjalista w dziedzinie chorób wewnętrznych i endokrynologii,kierownik Zakładu Tyreologii AM w Łodzi (1994-2003), kurator STN AM, dyrektor DepartamentuNauki i Kształcenia Ministerstwa Zdrowia i Opieki Społecznej (1997-2000), kierownik Kliniki EndokrynologicznejInstytutu Centrum Zdrowia Matki Polki, Kliniki Endokrynologii i Terapii Izotopowej UM (2003-), wielokrotnykonsultanat krajowy, regionalny i wojewódzki w dziedzinie endokrynologii. Po połączeniu AM i WAM zostałmianowany rektorem Uniwersytetu Medycznego w Łodzi na kadencję 2002-2003, następnie dwukrotnie wybranyna rektora na kadencje: 2003-2006 i 2006-2008. Był współkoordynatorem narodowego programu eliminującegoniedobory jodu w Polsce (od 1997) oraz programu zapobiegania i leczenia otyłości (od 2001). Jest członkiem wielutowarzystw naukowych w kraju i za granicą, m. in. European Pineal Society - Zarząd Główny, International Societyof Neuroendocrinology, European Thyroid Association. Był redaktorem naczelnym Endokrynologii Polskiej (1999-2002). Jego zainteresowania naukowe dotyczą zagadnień procesów wzrostowych tarczycy, znaczenia profilaktykijodowej (zwłaszcza po awarii elektrowni w Czernobylu), badań nad patogenezą raka tarczycy z uwzględnieniembadań genetycznych.Kronikarz 2011/2012 R. 10 nr 16181