Prewencja i Rehabilitacja 4/2012

nowiły osoby pobierające świadczenie rehabilitacyjne(16% – 2006 r., 35% – 2010 r.). Tylko niewielkiprocent stanowili pacjenci pobierający zasiłek chorobowy(4% – 2006 r., 5% – 2010 r.).Podobnie w przypadku osób z zaburzeniami nastroju(ICD-10: F30-F39) stosunkowo dużą częśćstanowili pacjenci pobierający rentę okresową(60% – 2006 r., 41% – 2010 r.). Co najmniej jednątrzecią stanowili pacjenci pobierający świadczenierehabilitacyjne (31% – 2006 r., 47% – 2010 r.). Osobypobierające zasiłek chorobowy stanowiły jedynie9% – 2006 r. i 10% – 2010 r.Pacjenci rehabilitowani skierowani z rozpoznaniemzaburzeń nerwicowych związanych ze stresemi pod postacią somatyczną (ICD-10: F40-F48)w mniejszej części pobierali rentę okresową (40% –2006 r., 21% – 2010 r.). Duża część pobierała świadczenierehabilitacyjne (38% – 2006 r., 57% – 2010 r.).Znacznie większa w porównaniu z poprzednimi byłateż grupa osób pobierająca zasiłek chorobowy(21% – 2006 r., 19% – 2010 r.).We wszystkich grupach schorzeń pojawiła się teżmała grupa pacjentów odbywająca rehabilitację bezpobierania świadczeń (0-2%).Obserwowane różnice pomiędzy danymi za rok2006 i 2010 wskazują, że w 2010 roku pacjenci bylikierowani na rehabilitację we wcześniejszym okresiechoroby.r Program rehabilitacjiKadra specjalistyczna ośrodka w pierwszychdniach turnusu, który trwa 24 dni, ustala diagnozęmedyczną i psychologiczną, a następnie realizujeprogram terapeutyczno-rehabilitacyjny pod postaciąkompleksowej psychoterapii.Celem programu jest:q uzyskanie poprawy objawowej,q zmiany stosunku do choroby (wyjście z rolichorego),q zwiększenie aktywności i poczucia sprawczości,q wypracowanie sposobów radzenia sobie w sytuacjachstresowych,q nabycie umiejętności rozwiązywania problemów,q poszerzenie umiejętności adaptacyjnych w życiuspołecznym i zawodowym.Na program rehabilitacji składają się oddziaływaniaterapeutyczne w formie:q rozmów indywidualnych obejmujących m.in.badanie ogólnolekarskie i psychiatryczne, wywiadpsychologiczny, krótkie rozmowy „kryzysowe”, rozmowękońcową,q psychoterapii grupowej, stanowiącej głównąmetodę programu,q treningów behawioralnych nacelowanych naobjawy,q treningów relaksacyjnych,q treningów rozwijania umiejętności psychologicznych:— trening rozwijania umiejętności emocjonalnych,— stres i radzenie sobie z nim,— trening efektywnej komunikacji interpersonalnej,— trening skutecznej organizacji i gospodarowaniaczasem,q muzykoterapii,q terapii ruchem (choreoterapia, gimnastykaogólnousprawniająca),q terapii zajęciowej.Integralną częścią programu rehabilitacji, opróczkinezyterapii i fizykoterapii, są oddziaływania psychologiczneoraz edukacja zdrowotna, które mają propagowaćzdrowy styl życia. Należy podkreślić, że są oneprowadzone we wszystkich profilach schorzeń.Oddziaływania psychologiczne obejmują zarównoczynności o charakterze diagnostycznym, jaki psychoterapię indywidualną, psychoterapię grupową,terapeutyczną serię treningów relaksacyjnychoraz psychoedukację.Program psychoedukacji ukierunkowany jest na:— poznanie psychospołecznych i medycznychprzyczyn stresu oraz uzyskanie podstawowej wiedzyo sposobach radzenia sobie ze stresem,— przeciwdziałanie powstawaniu zaburzeń emocjonalnychi stanów depresyjnych,— wypracowanie skutecznych mechanizmówpsychospołecznych nastawionych na modyfikacjęstylu życia,— zwiększenie motywacji do pracy.Badania i obserwacje pacjenta przeprowadzanew trakcie trwania rehabilitacji pozwalają na weryfikacjęrozpoznania i ocenę możliwości odzyskaniazdolności do pracy (wykres 2).20%16% 12%10%10%4% 3%0%0%F06-F07 F30-F39 F40-F48 inneWykres 2Rozpoznania ustalane w ośrodkach rehabilitacyjnychwg ICD-1070%60%50%40%63%56%63%30%23% 21% 24%2006 r. 2010 r. 2011 r.Z każdym rokiem wzrasta odsetek osób, któreodbyły rehabilitację i rokują odzyskanie zdolnoścido pracy (wykresy 3 i 4).8PREWENCJA I REHABILITACJA 4/2012