Prewencja i Rehabilitacja 4/2012

ustawy deregulacyjnej, w części dotyczącej wymagańzawodu pracownika ochrony mienia i osóbz ratyfikowaną przez parlament konwencją prawosób niepełnosprawnych. Zgodnie z projektemustawy pracownikiem ochrony nie będzie mogłabyć osoba z orzeczeniem o niepełnosprawności.Zmiana tego wymagania, według organizacji, macharakter dyskryminujący, ponieważ uniemożliwiapodjęcie zatrudnienia w charakterze kwalifikowanegopracownika ochrony.Na marginesie niejako wspomnieć można o sporzeprawnym, jaki powstał po wydaniu postanowieniaTrybunału Konstytucyjnego z 7 sierpnia 2009 r.w związku z brakiem w Kodeksie postępowaniacywilnego przepisu umożliwiającego wznowieniepostępowania sądowego na skutek stwierdzeniaprzez Europejski Trybunał Praw Człowieka naruszeniaprzez sąd Konwencji o ochronie praw człowiekai podstawowych wolności.Po siódme – nadal niedostateczna jest wiedzaspołeczna o rzeczywistej sytuacji osób niepełnosprawnych.Nieobecny jest problem systemu wspieraniabudowy mieszkań dla tych osób, a PFRON niema na ten cel środków. Cenne jednak w tej dziedziniesą jednostkowe inicjatywy, np. w StargardzieSzczecińskim, gdzie rodzina pokryła 1/3 całkowitychkosztów mieszkania. Rzadko mówi się o problemachrodzin, których członkami są osoby niepełnosprawne– o tym, że połowa osób niepełnosprawnych żyjew gospodarstwach jedno- lub dwuosobowych, żew najlepszym przypadku mają one jedną osobę dowsparcia oraz że rodzinę stanowią tylko osoby niepełnosprawne.W świadomości społecznej, także za sprawąśrodków masowego przekazu, nie jest propagowanawiedza o aktywnej działalności organizacji społecznych,fundacji i zaangażowanych w tę pracęosób prywatnych. Niewiele wiadomo choćby o poglądachStowarzyszenia na Rzecz Chorych DługotrwaleUnieruchomionych w sprawie przygotowaniapolskiego systemu ochrony zdrowia do ich pielęgnowania,zważywszy oczywistą prawdę o powikłaniachtowarzyszących niepełnosprawności, tymbardziej, że system opieki długoterminowej nie jestukierunkowany na tę grupę osób, że bardzo częstojakikolwiek oddział jest zamieniany na zakład opiekidługoterminowej, który nie ma wiedzy o tym, jakpielęgnować osobę unieruchomioną, niewidomąlub niemówiącą, że model opieki długoterminowejwymaga konceptualizacji i koordynacji trzech ministerstw:zdrowia, pracy i edukacji oraz że, przedewszystkim, nie ma w naszym kraju wystarczającejliczby kadr pielęgnacyjnych, a w tym przypadku jestto szczególnie ważne. Są wprawdzie w Polsce profesjonalneofiarne opiekunki społeczne, ale nie mająone opisanego etosu tego zawodu, czyli zadań, obowiązkówi kompetencji. Dzieje się tak może dlatego,że model to standardy, procedury, metody, koszty,zakres świadczeń ze środków publicznych, PFRONi system pomocy społecznej oraz związana z nimiinfrastruktura formalna i wymogi biurokratyczne.PodsumowanieReasumując, wielkim i stale aktualnym zadaniemjest prawdziwa, we wszystkich dziedzinachżycia, społeczna i psychologiczna pozytywna reorientacjawszystkich ludzi wobec osób niepełnosprawnychw Polsce. O ile bowiem można, choćz ostrożnością, mówić o pozytywnych zmianachw zapewnianiu im równości praw, o tyle w rzeczywistościutrzymuje się wiele barier stale towarzyszącychich codziennemu życiu.Zauważa i trafnie ujmuje to zjawisko Irena Wóycicka– podsekretarz stanu ds. społecznych w KancelariiPrezydenta RP, stwierdzając: „(…) Polskieustawodawstwo w zasadzie daje podstawy do równościpraw osób niepełnosprawnych z innymi obywatelami,jednak rzeczywistość skrzypi i w praktycenie jest z tym najlepiej; choć mają one zapewnionąrówność na poziomie prawa, to w praktyce nadalnapotykają na wiele barier, które utrudniają lub uniemożliwiająim korzystanie z nich” 31 .O tym, jak wiele jest do zrobienia w tym wrażliwymobszarze życia społecznego, świadczą następująceaktualne przykłady dyskryminacji w naszym kraju.Fakt 1. Władze administracyjno-samorządoweKrakowa oznajmiają, że nauczanie integracyjne(szkoły i klasy, w których razem uczą się dzieci niepełnosprawnei w pełni sprawne) nie spełnia zadańoraz poważnie rozważają rezygnację z tej koncepcji,czyli powrót do szkół specjalnych.Fakt 2. Komornik, policja i straż pożarna wyważajądrzwi mieszkania w kamienicy w centrum Warszawyi przeprowadzają – pomimo dramatycznych protestówi zabarykadowania się wielu ludzi – eksmisję, czyli egzekucjęusunięcia z lokalu niepełnosprawnej kobietyi jej syna. A także, seria odmów przyznania dodatkówmieszkaniowych osobom niepełnosprawnym i brzmienieostatecznej interpretacji NSA jednego z przepisówustawy z 2001 r. o dodatkach mieszkaniowych: zwiększeniepowierzchni normatywnej lokalu z tytułu niepełnosprawnościprzewidziane w ustawie nie przysługujeosobom mieszkającym samotnie.I fakt 3. Znany polityk, tzw. gwiazda niektórychmediów, obraża publicznie niepełnosprawnychsportowców uczestniczących w olimpiadzie w Londynie,a po jej zakończeniu tylko jedna gazeta centralnainformuje na pierwszej stronie o sukcesachpolskich sportowców.31onet.wiadomości z 6 września 2012 r., I. Wóycicka, Konwencjaw sprawie osób niepełnosprawnych to punkt zwrotnyi wyzwanie.Edward Przychodaj26PREWENCJA I REHABILITACJA 4/2012