β'Μετά τήν κατάκτησίν τής Ν//σου άφεις 6 Ριχάρδος ^ιοικητάς απέπλευσε»ΙΙτολεμαί^α πρός συνάντησιν τών πολιορκούιτων αυτήν σταυροφόρων. Εκίϊ,τέλος, επώλησε τήν ΐίήσον άντι εκατόν χιλιάδων δουκάτων {επτά περίπουεκατομ. φράγγων) εΙς τούς Ίππότας τοϋ Τάγματος τών Σαϊτών (ΤθΠίρΙΐθΓβ),οΊτινες ίίραν τοΰ Τάγματος αύτών κατέστησαν τήν Κνπρον εστερημένοι τέωςτοιαύτης μετά τήν άλωσιν τής Ιερουσαλήμ ύπό τοϋ Σαλαοίνου.Οί Να'ΐ'Γαί τοσαϋτα έπραξαν έν Κύπρφ κακά καϊ ανήκουστουςίΐςβιαιονριγίαςκατά τό βραχύ τής όλεθρίας αύτών εξουσίας διάστημα {μόλις διετίαν), ώστεή υπομονή τών κατοίκων έΕηντλήθη' τέλος συνώμωσαν, 'ίνα σφάΣ,ωσι τους απηνείςαύι'ών τυράννους κατά τήν ήμέραν τοϋ ΪΙάσχα (15 Λττρίλ. 1,19-).Άλλ ούτοι μαθόντες τά τής συνωμοσίας ώχυρώθησαν έντος τής Αευκωσίας.Ού^έν ^ττον οι κάτοικοι έρρωμένως προσέβαλοναύτους έν τω φρουριω τούτω.'Έ,μάχοντο εκατέρωθεν λυσσωοώς' οι πολιορκονμενοιέξώρμησαν ξιφήρεις και πολλούς τών πολιορκητώντούς Ίππότας πολιόρκησα ντι ςάνε'ιλον' ην Β' ή σφαγήτοσαύτη, ώστε άπό τοϋ φρουρίου {βε€αίως τοϋ πρός τόν ποταμόν μέρουςαύτοϋ) μέχρι τοϋ ποταμού Πεδα/ου ερρευσε τόαίμα,Έν Γ^ μανίι^ δ' αύτών οι πολιορκου μενοι ούΰ' έφείσθησαν τών εΙς τονναόντής Παναγίας (τόν εν τ^ φρουριω τότε) καταφυγόντων, τό πλείστον παιοίωΐ',γυναικώνκαϊ γερόντων.'Εν τούτοις νοήσαντες οι Να'ϊΥαί οη οί περαιτέρω διαμονή αύτώνένΚύπρωκατέστη αδύνατος άνεχώρησαν, και τών πολιορκητών σννεπινευσάντων, ειςΪΙτολεμαιΒα, δπου εύρίσκετο καϊ ό Ριχάρδος, ψ καϊ άπέΰωκαν αυβις τήνλα€όντες παρ* αντοϋ τό επιστραφεί τίμημα.ίίήσονΔ(ά βραχέων καϊ επιτροχάδην έμνημονεύσαμεν μίαν τής Κυπριακής ^Ιστορίαςσελίδα, τήν πραγματευομένηντά κατά τούς Ναίτας.Αναντιρρήτως ή σελϊς αυτη έστϊ μία τών δυστυχέστερων αλλά και τώνωραιότερων καϊ Βι^ακτικωτέρων.Τϊ ώραιότερον καϊ Βώακτικώτερον ^ τό θεα/χαλαού θραύοντος τής δουλείας τάς πέΐας καϊ ώς είς άνθρωπος έξεγειρομένουπατασσοντος τους απηνείς αύτοϋ τυράννους ;ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗκαι
Τό ύφηλόν αύτο θέμα λεληθότως καϊ οΊονϊ άκοντας συνανίφπασε καϊ ήμας(§) είς Γας αιθέριας εκείνας τής ποιήσεως χώρας είς άς μετά δέους ήτενίσαμενούδεμίαν ουδαμώς τό παράπαν, άξιοϋντες ποιητικήν Βάφνην. 'Εν ώρι/ίσχολής καϊ ζητούντες άναψυχήν, ώσπερ είς οασιν, άπό τοϋ πολυάσχολου Ιατρικούημών βίου καϊ τών ενϊ εκάστψ παρυμαρτουσών κοινωνικών απογοητεύσεωνήθελήσαμεν, ούχϊ ν άναβώμεν τόν 'Ελίκώνα, πολλοΰ γε καϊ δεΤ, άλλα καθεζόμενοιπαρά τους πρόποΐας αύτού ν άναπνεύσωμεν τήν ζωοποιόν καϊ αίθεριώ^ηέκείνην αυραν τήν έκ τών αθανάτων αύτοϋ κορυφών έπιπνέουσαν."Εγραψα τά μέν τρία πρώτα ^σματα έν μηνϊ Αύγούστω, Σεπτεμ^ρίφ καϊ^οεμ€ρίψ, 1892 καί τά δυο τελευΓαΤα εν μηνϊ Μαρτίψ καϊ Άπριλίφ 1893.πέτρον τής Κύπρου δούλης είναι ό δακτυλικός έξάμετρος έν συνουασμω μετάτής ομοιοκαταληξίας, ^Έπραξα τοϋτο ούχϊ μανίας τινός ένεκα πρός καινοτομίαν'άποΖοθήτω μοι μάλλον ή κατηγορία τής Ιδιοτροπίας, "Εστω* αποδέχομαιταύτην, άν ώς έγώ φρονώ, έπέτυχον 'εστω καϊ γλίσχραν τινά, κρείττονα πάντωςρυθμικήν τοϋ λόγουπαράστασιν.Έπε'γραψα τό έργον μου Κύπρος Δούλ»; επόμενος τω άθανάτψ ποιητι^, φίλψ,καϊ διδασκάλφ μου, τής Χίου Αούλης. *ΙΙ κλήσις "Ναϊτιάς ήτι άλλο τούτοιςέμφερές πολύ τό τετριμμένονενέχει καϊ τό άσκοπον.' Αρξαμένου τοϋ Φεβρουαρίου 1894 σφραγίσας τό έμόν 'έργον "έστειλα τι^Πρυτάνεις τοϋ έν 'Αθήναις 'ΈΙΘνικοϋ ΐΐανεπιστημίου 'ίνα καθυποβάλ^ τόΊς Κριτα'ιςτοϋ ΪΙοιητικοϋ διαγωνισμού τοϋ 'έτους. 'Αλλ ατυχώς αΐ ληφθε'ισαι έκ τήςΠρυτανείας πληροφορίαι, μετά πάροδον ενός σχεδόν 'έτους, κατέστησαν μίηγνωστόν δτι άγων ποιητικός ο'ϋτε έτελέσθη, ο'ΰτε ήν πιθανόν δτι έμελλε νάτελεσθή έν προσεχε'ι τουλάχιστον μέλλοντι. Καϊ δ»;, έκόντι άέκοντί γε θυμω,ήναγκάσθην πλέον νά προ€ώ εις τήν δημοσίευσιν αύτοΰ διά τής εκτυπώσεωςύπο€άλλωνούτω αύτο εις τήν πολλω ύπερτέραν κρίσιν τοϋ δημοσίου.(§) ΣΗΜ.—Τό θέμα τοϋτο κα'ι 'ετερον τής Κύπρου τίκνον, 6 φίλτατος ήμϊν ΓεώργιοςΝ. Σι€ιτανίδης διά τοϋ γνω^οϋ τοΐς πασι γλαφυρού ι^ ποιητικού αΰτοϋ καλάμου λίανίπιτυχως ίπεξεργάσθη είς δράμα " Ή Κύπρος ι^ οΐ Ναϊται," δπερ πολλάκις ίπϊ σκηνήςδιίαχθ^ν ϊπίσπασεν αύτφ,
- Page 1 and 2: ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚ
- Page 3 and 4: ΛΊΙΚΤΠΡΟΣ ΔΟΤΛΗ.ΜΙ
- Page 5: ΚΥΠΡΟΣΔΟΥΛΗ«τ ν ' -
- Page 9 and 10: ΚΤΠΡΟΣ ΔΟΤΛΗ.ΠΟΙΗΜ
- Page 11: ίΦΙΓΕΝΕΤΑιΦιλ5^ ^υν
- Page 14 and 15: Λίγε συ πως έκ τοΰ χ
- Page 16 and 17: Τότε τό Τάγμ' αγαθο
- Page 18 and 19: ΟίΆ·ου μεγάλου βλα
- Page 20 and 21: "Ήρξατο «ί;θις λαλώ
- Page 23 and 24: { Ούτοι Γϊ7. αρπάζου
- Page 25 and 26: 13Ούτω9 απηντησ εύθυ
- Page 27 and 28: Πρώτον αύτύς15προση
- Page 29 and 30: •' Φεύ.' σιΒηροπτερ
- Page 31 and 32: 19Αντη εβρηνει εις μ
- Page 33 and 34: 21Φώς αμνΒρον εκΧαμ
- Page 35 and 36: 23'* Η Μοναρχία μας η
- Page 37 and 38: Εις νύκταΆγριουχει
- Page 39 and 40: 27Τήν φλόγα μου μέλλ
- Page 41 and 42: {«29Οίος φρικτός σπα
- Page 43 and 44: ΑΣΜΑΚείται προς αρ
- Page 45 and 46: 33Ήτο θρασύς τις κ^'
- Page 47 and 48: ίίίίίίίί-'35Ομως φρι
- Page 49 and 50: 37Αθυμο9 νύν διετέλε
- Page 51 and 52: 39" Κ^ όμως πολλάκις,
- Page 53 and 54: 41"Δέον, Γο^ρέδε, πρό
- Page 55 and 56: 43Ητο θυγάτηρ Γουϊδ
- Page 57 and 58:
45Ειν ο 'Ιοκωβοί βέβ
- Page 59 and 60:
47Κλαίουσα έπεσε νΰ
- Page 61 and 62:
49Ητο προς νοτον τής
- Page 63 and 64:
51Α,ιφνης θεράπων πρ
- Page 65 and 66:
53Ειπε' κ^' ευθύς άπε
- Page 67 and 68:
55'*' ·· Εφυγον γράμμ
- Page 69 and 70:
57ί. ^Αγωμεν, ειπ ο '\ά
- Page 71 and 72:
^1.^59ητρεχ ως δαίμων
- Page 73 and 74:
61•'ν Εβαινον ποτε έ
- Page 75 and 76:
63" Απελθε τωοα κΐ εί
- Page 77 and 78:
65'Αΐΐββ(ΙΚ>86(ΙΙί(** ά
- Page 79 and 80:
67ιχον πριν όσον ηον
- Page 81 and 82:
69Πόσοι δεν έπεσον τ
- Page 83 and 84:
71Μάτην ηλπίσο/ΐεν,
- Page 85 and 86:
73Ησαν αγρίων Βέ πρά
- Page 87 and 88:
75Εσταξαν πλήθον Ελ
- Page 89 and 90:
77" Αθυμοι είναι πολ
- Page 91 and 92:
Εινοι καιρός, αδελφ
- Page 93 and 94:
81'· Ναί, προσφιλές μ
- Page 95 and 96:
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚ
- Page 97 and 98:
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ•τ < 1 ,ίσ
- Page 99 and 100:
Μαρτίου 1,314, έΐ'ώπιο
- Page 101 and 102:
5ΣΗΜ. 9. στίχ.θέσις ω
- Page 103 and 104:
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚ