12.07.2015 Views

Κείμενα Κυπριακής Λογοτεχνίας, Τόμος Β - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ...

Κείμενα Κυπριακής Λογοτεχνίας, Τόμος Β - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ...

Κείμενα Κυπριακής Λογοτεχνίας, Τόμος Β - Παιδαγωγικό Ινστιτούτο ...

SHOW MORE
SHOW LESS
  • No tags were found...

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

TA ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ (1960 - 1974) ΚΑΙ Η ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣπου επιστρατεύτηκα δεν μ’ άφησε να ξεκολλήσω απ’ τα φουστάνιατης. Άλλο που δεν ήθελα εννοείται...»Τις ιστορίες του τις διηγόταν με τα ίδια λόγια πάντα, πάνταμε τις ίδιες στερεότυπες χειρονομίες. Τελειώνοντας γελούσε κιέχωνε τον λαιμό του παγουριού στο στόμα. Είχε δε μια γλώσσα!...Αμ’ αρχινούσε τελειωμό δεν είχε. Ακούγαμε, χαζογελούσαμε,καλαμπουρίζαμε. Μόνο καμιά φορά, καθώς μας έλεγε ταοικογενειακά του, σοβαρεύαμε: «Ώστε κι ελόγου τους, στον τόποτους, τις ίδιες σκοτούρες;! Δες μωρέ!»Ο Γκρηγκόρυ, εκτός από τη φλυαρία, είχε κι άλλα προσόντα.Ήταν θαυμάσιος μάγερας. Μια φορά μας έφτιαξε κάτι μηλόπιτες,γλείφαμε τα δάχτυλα. Τα κατάφερνε και στο βελόνι. Όλα μας τακουμπιά αυτός μας τα ’ραβε. Μπάλωνε τα ρούχα, μάνταρε* τιςκάλτσες, μας σιδέρωνε, μας έπλενε...Το κάνει, διάολε, η ψυχή σου να σκοτώσεις τέτοιο φίλο;Μπορεί να λεγόταν Γκρηγκόρυ, μπορεί οι δικοί του να κρεμάσαντον δικό μας, μπορεί ν’ αφήσαμε γυναίκα και κουτσούβελα για νατους πολεμήσουμε, μα πώς να το κάνουμε; Ήτανε φίλος μας, μαςαγαπούσε! Τις προάλλες δεν είχε σκοτώσει με το χέρι ένα σκορπιόπου ανέβηκε στο σβέρκο μου; Μπορούσε κάλλιστα να τον αφήσεινα με ’ξαποστείλει.«Ευχαριστώ, Γρηγόρη!»«Τον Θεό που μ’ έπλασε...»Ψες η διαταγή μάς ήρθε κεραμίδα. Να εκτελεστεί, λέει, οΓκρηγκόρυ και να κρεμαστεί, εν στολή, σε τηλεγραφόξυλο γιαπαραδειγματισμό.Κατεβήκαμε όλοι στο κρησφύγετο. Εκείνον τόνε στείλαμεαπάνω να μας πλύνει κάτι εσώρουχα.«Δεν είναι δίκιο...»«Τι ’ναι δίκιο;»«Το καθήκον!»«Σκατά!»«Σαν τολμάς μην το κάνεις. Θα σε δικάσουν ερήμην και μετά...,ωρεβουάρ!»Αυτό να μου πείτε! Δίκιο είναι να σώζεις το πετσί σου. Αυτόμάλιστα, πιάνει! Ή το μάτι σου ή το μάτι του. Το δικό του βέβαιακι ας είναι ο Γκρηγκόρυ που τρώγατε απ’ το ίδιο πιάτο και σουξεβρομίζει τώρα τα λερωμένα σου.Τι να γίνει; Αυτά έχουν οι «αγώνες». Είδαμε και χειρότερα.Ορίσαμε την ώρα. Για τώρα.Δεν του ’παμε τίποτα σα γύρισε απ’ τη μπουγάδα. Κοιμήθηκεήσυχα. Ροχάλισε για τελευταία φορά. Το πρωί, άκουσε τα νέα στοΚΕΙΜΕΝΑ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ359

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!