Nr 10-11.pdf - Gmina Michałowice

kwiecień • maj • czerwiec – lipiec • sierpień • wrzesieńMapa nieba z Gwiazdozbiorem KasjopeiAbdaniec, Abdanek, Abdank, Awdancz, Awdaniec, Białkotka,Biłkotka, Czelejów, Habdaniec, Habdank, Haudaniec, Hawdaniec,Hebdank, Łąkotka, Łękawa, Łękawica, Skuba, Szczedrzyk– oto różne nazwy herbu znanego z pieczęci datowanychna rok 1212 (kasztelan kruszwicki Lupus), 1228 (wojewodasandomierski – komes Pakosław), 1243 (kasztelan krakow-ski – Michał), 1343 (Dobiesław – sędzia ziemi kaliskiej); pierwszawzmianka w źródłach pisanych z 1402 r.W roku 1413 przeniesiony na Litwę, herb ten przyjęty zostałprzez Jana Gasztołda. Z czasem posługiwało się nim blisko 200 rodzinszlacheckich.Herb Awdaniec, przez wiele lat stanowił podstawowy elementgodła prywatnego miasta Andrychowa (1767), należącego dorodziny Ankwiczów, pieczętujących się tym herbem (obecnegodło miasta nie ma z Łękawicą nic wspólnego). Hrabia JózefAnkwicz – marszałek Rady Nieustającej, czołowy „targowiczanin”,stracony podczas insurekcji kościuszkowskiej w 1794 r.,wcześniej – przez rok (1793) – był posiadaczem Michałowic,nabytych od posła ziemi krakowskiej – Karola Głębockiego h.Doliwa, który dobra te otrzymał od rządu rosyjskiego – jako jegosprzymierzeniec – po uprzednim odebraniu ich H. Kołłątajowiw 1792 r., pod pozorem niepłacenia przez niego czynszu. Michałowicewróciły do Kołłątaja dopiero w roku 1810, na dwa lataprzed jego śmiercią (więcej na ten temat – „NaddłubniańskiePejzaże” Nr 2/2004).Elżbieta Kwaśniewska(na podst. opracowania Dariusza von Gutter – Sprzyńskiego)Funkcją historii, między innymi, jest nieustanne wyzwalanie owego ładunku informacji, zawartego w otaczającym nas świecie,przez co poszerza się jego granice jak gdyby o czwarty wymiar.Ale to nie wszystko – świadomość własnych korzeni daje człowiekowi oparcie w teraźniejszości i wiarę w sensowność jego poczynańdla przyszłości. Albowiem nie można budować rzeczy trwałych, jak tylko przez afirmację i wiarę w trwanie.Jadwiga Żylińska 1964Zarówno podania, baśnie, jak i legendy tworzą w sumie ciąg chronologiczny i są niejako ludową wersją naszych dziejów, równoległąw stosunku do historii oficjalnej, pisanej. (...) W systemie więzi człowieka z otoczeniem – odgrywały rolę niepoślednią: ożywiałyi zaludniały tworami fantazji najbliższy krajobraz rodzinny i zabytki kultury, utrzymywały łączność z przeszłością, wybiegały marzeniamiw przyszłość i uczyły piękna ziemi rodzimej, rodzimych obyczajów. I może w tym leżał największy ich urok.Chciałbym, by podjęły one na nowo choć cząstkę dawnej swej funkcji społecznej i stały się ponownie owym serdecznym alfabetem,rozsypanym po całej ziemi rodzinnej, pozwalającym lepiej odczytać i ocenić tę harmonijną jedność społeczno-kulturową i przyrodniczą,którą przywykliśmy określać mianem Ojczyzny.Stanisław ŚwirkoZ przedmowy do Orle Gniazdo – podania, legendy i baśnie wielkopolskie, Wyd. Poznańskie 1971„Spotkanie u Źródeł”„SPOTKANIE u ŻRÓDEŁ” planowane jako plenerowa impreza historyczna– powiązana z elementami artterapii – zainicjowane i zorganizowanezostało przez mieszkańców i pracowników sieborowickiego DomuDziecka, przy współudziale Stowarzyszenia Przyjaciół Ziemi Michałowickiej„Nad Dłubnią” i Parafii św. JakubaApostoła w Więcławicach. Zgromadziłoono wielu wykonawców i współtwórcówtego barwnego widowiska.Uczestniczyli w nim licznie zaproszeniuczniowie z terenu całej Gminy, pensjonariuszez zaprzyjaźnionych DomówPomocy Społecznej (pow. krakowski),a także artyści z Krakowa – w osobachdam i rycerzy z Zakonu Sokoła, muzykanci i tancerze z „Beani Cracoviensis”– zespołu muzyki dawnej, działającego przy krakowskim Gimnazjumnr 1 oraz gimnastyczny zespół „Kropeczki” z Falniowa.Pomysł przygotowania kostiumowego widowiska, łączącego elementychrześcijańskich dziejów Polski (1040 rocznica Chrztu) ze140-leciem powstania gminy Michałowice (zgodnie z informacją widniejącąna stronach internetowych Gminy) – narodził się w czerwcu5ubiegłego roku w Sieborowicach, owocując zaproszeniem do udziałuw „SPOTKANIU” wymienionych już grup. Zważywszy na pradawną historiędziejów Michałowickiej Ziemi, połączenie tych dwóch jubileuszydawało możliwość przypomnienia ciekawych słowiańskich i średniowiecznychwątków, opowiadającycho związkach naszych okolic z ważnymiwydarzeniami w kraju i wplecionymiw nie znanymi nazwiskamiżyjących ówcześnie Polaków.Czerwcowe deszczowe prognozy,pod znakiem zapytania stawiającodbycie imprezy na terenie sieborowickiegoparku, spowodowały przeniesieniejej na stadion „Jakuba” do Więcławic, by w razie deszczu mócskorzystać z gościnnego dachu pobliskiej szkoły.Przygotowania do wspomnianego spektaklu trwały cały rok: pisanoscenariusze przedstawień teatralnych, szyto historyczne szaty, wykonywanozbroje rycerskie, kolczugi i szyszaki, trudzono się nad mieczami,toporami i tarczami dawnych wojów, wymyślano barwne ubiory dlawędrownych kuglarzy.cd.