Fachowy Dekarz & Cieśla 5/2015

More documents

Recommendations

Info

pokrycia dachowe Rozwiązanie bitumicznej zagadki Istnieje wiele rodzajów pap. Dzielone są one m.in. na podkładowe i wierzchniego krycia, termozgrzewalne i do mocowania mechanicznego czy też samoprzylepne, modyfikowane i oksydowane... Jedne są uznawane za „nie do użytku”, inne zaś za najlepsze – bo SBS, bo gruba wkładka, bo Złote Medale na Targach, bo hamuje promieniowanie radioaktywne… Ja chciałbym rzucić zupełnie inne spojrzenie na papy. Osobiście uważam, że nie ma złych pap – są tylko te, które źle zastosowano i niestety nie wytrzymały one przez to swojego żywota. Skoro tak się stało, to od razu podniesiono larum, że są złe. Nawet marketowa papa oksydowana na tekturze spełni swoją funkcję, o ile użyje się jej właściwie i w świadomości będzie się miało, że wytrzyma ona w najlepszym przypadku kilka lat. 1. Ważne i ważniejsze Przygotowując się do tego tematu przejrzałem kilka materiałów prasowych, dotarłem do mądrych książkowych źródeł, poszperałem u producentów i jedno zdanie utkwiło mi w głowie: „Najważniejszym składnikiem pap jest masa bitumiczna (…). Niestety z tym się nie zgodzę. Mieszanka bitumiczna jest równie ważna, co osnowa. Pochodzenie bitumu i rodzaj późniejszych do niego dodatków ma wpływ na jakość produktu ostatecznego, ponieważ tworzy on ochronę dla osnowy, wpływa na rodzaj środowiska w jakim tą papę można zastosować, czy też pozwala nam pracować w gorszych warunkach pogodowych. Osnowa narzuca nam miejsce zastosowania konkretnego materiału, czy papa nada się jako podkład pod dachówkę czy też, jako warstwa separująca w płycie parkingowej. Zacznijmy zatem od rzeczy, dla co poniektórych ważniejszej. 2. Bitum Nie wiem, czy koledzy wiedzą, ale istnieją dwie metody pozyskiwania bitumu. Otóż istnieje bitum przemysłowy, powstały w procesie utlenienia pozostałości po destylacji ropy naftowej. Drugim zaś źródłem bitumu, który stanowi dodatek do tego otrzymanego przemysłowo, jest bitum pochodzenia naturalnego, występujący w pobliżu złóż ropy naftowej lub też w postaci skał bitumicznych. Należy go oczywiście odpowiednio oczyścić z odpadów mineralnych i wody, jednak jako samodzielny materiał nie nadaje się do użytkowania z powodu swojej kruchości. Idealna mieszanka bitumiczna na masy hydroizolacyjne to w przybliżeniu 1 część bitumu naturalnego i 9 części bitumu przemysłowego. Skoro już mamy doskonałą mieszankę bitumiczną, to musimy zauważyć, że jest ona raczej słabym rozpuszczalnikiem dla jakichkolwiek substancji. Grudkowata masa w oleistej cieczy, która – jakby tego było mało, że występuje jej niewiele – to jeszcze dodatkowo w swoim składzie posiada związki uniemożliwiające stworzenie jednolitej struktury z praktycznie żadnym polimerem. Dlaczego wspominam o polimerach? Otóż wszelkiego rodzaju modyfikatory dodawane do bitumów celem ulepszenia ich właściwości są właśnie polimerami – związkami wielkocząsteczkowymi. Dla ciekawości napiszę, że pierwsze próby modyfikacji masy bitumicznej (smoły) przeprowadzono blisko 200 lat temu, a modyfikatorem był dobrze wszystkim znany kauczuk. Muszę przyznać, że był to strzał w dziesiątkę. Wszystkim znany dziś SBS jest pochodną kauczukową, zatem nasi pradziadkowie mieli dobrego nosa w tej kwestii. Oksyd Na początku było oksydowanie. Były to pierwsze próby poprawienia jakości bitumów. Proces ten polega na poddawaniu bitumu nadmuchowi pary wodnej lub powietrza pod wysokim ciśnieniem. Dzięki temu uzyskujemy produkt o podwyższonych właściwościach elastyczności termicznej. Temperatura graniczna pomiędzy stanem wysokoelastycznym a temperaturą płynięcia zostaje przesunięta do ok. 70°C. Natomiast temperatura kruszenia się bitumu (przejście w tzw. stan szklisty) pozostaje w zakresie 0 – 5°C. 36
pokrycia dachowe SBS Styrem-Butadien-Styren, czyli syntetyczny kauczuk, to najczęściej dodawany modyfikator do masy bitumicznej. Elastomer ten ma niewątpliwą zaletę powracania do pierwotnego kształtu, gdy tylko ulegnie odkształceniu. Uzyskana mieszanka bitum – SBS posiada wszelkie zalety zarówno jednego jak i drugiego składnika. Jednak wszystko zależy od sposobu połączenia naszej mieszanki, a są ich dwa. Pierwszy to mieszanie – nic innego jak dodanie do bitumu kauczuku i ich wymieszanie, bez sprawdzenia uzyskania jednolitości masy. Otrzymany w ten sposób bitum podnosi swoje właściwości co do plastyczności z granicy temperatur samego bitumu 0 - 37°C do temperatur w zakresie ok. –5 - 80°C. Drugim sposobem wytworzenia najlepszego materiału bitumicznego jest proces homogenizacji tych dwóch substancji, czyli uzyskaniu jednorodnej mieszaniny ze składników, które w warunkach normalnych nie mieszają się ze sobą. I tu otrzymujemy te najlepsze parametry produktu. Temperatury graniczne zmieniają nam się w zakresie od -30°C do przynajmniej 100°C. By uzyskać wyższą górną granicę temperaturową (o ok. 15°C) stanu wysokoelastycznego papy należy podczas procesu homogenizacji dodać odpowiednich stabilizatorów kauczuku, gdyż w temperaturze powyżej 100°C wiązania chemiczne w SBS ulegają rozpadowi. Stopień modyfikacji w najprostszy sposób rozpoznamy po temperaturze, w jakiej papa pozostaje giętka. I tak: -5°C – giętkie są papy, gdzie bitum poddano mieszaniu z modyfikatorem, -15°C – papy z bitumem modyfikowanym polimerem: dodatek SBS ok. 4 – 6%, powyżej -25°C – papy z zawartością modyfikatora w bitumie ok. 10 – 12%. APP i APAO Ataktyczny PoliPropylen i Amorficzne Poli – Alfa – Olefiny to modyfikatory do zadań specjalnych. Pierwszy z nich – APP – wytwarzany jest z produktów ubocznych procesu produkcji opakowań i jako jedyny potrafi wniknąć pomiędzy poszczególne cząsteczki bitumu zmniejszając oddziaływania pomiędzy nimi, dzięki czemu uzyskana masa jest wybitnie plastyczna. Wszystkie swoje pozytywne właściwości polimer ten uzyskuje w wysokich temperaturach i przekłada on tą właściwość na powstałą mieszankę. Zatem papy zawierające termoplast APP będą miały podwyższoną górna granicę temperaturową swoich właściwości do ok. 120°C. Polimery APAO to ciała amorficzne. Można by rzec, są jak kobieta – robi jedno, myśli drugie. Otóż ciała amorficzne posiadają strukturę cieczy, natomiast zachowują się jak ciało stałe tzn. nie mogą płynąć. Dzięki swojej dwoistości natury uzyskana finalnie mieszanina z bitumem posiada wysoką odporność na kruszenie w niskich temperaturach (- 25°C) oraz zachowuje stabilność w wysokich temperaturach (nawet do 140°C). 3. Osnowa Osnowa, czyli ni mniej ni więcej rdzeń papy. Jest to kręgosłup papy odpowiedzialny za właściwości mechaniczne produktu. To osnowa odpowiada za siły rozciągające wzdłużne i poprzeczne, czyli za tzw. trzymanie się na gwoździu. Zacznijmy zatem od początku. Tektura Jeszcze w latach 90. była najczęściej występującą wkładką w papach. Posiada gramaturę od 330 do 500 g/m 2 . Czym się charakteryzuje? Koledzy – a czym może charakteryzować się papier? Jak określa norma: brakiem dziur, pęknięć i naderwań. Papa na takiej osnowie posiada średnie wydłużenie w obu kierunkach na poziomie maksymalnym 1,8%, zaś średnia siła zrywająca to ok. 280 N/5 cm. W nowszych publikacjach na próżno szukać informacji na temat pap z osnową tekturową – autorzy chyba wyszli z założenia, że zostały całkowicie wyparte z rynku. Błąd. Papy te dostępne są w każdym dobrym markecie budowlanym za jedyne 3 zł/m 2 . Welon szklany Taśma ta utworzona jest z włókien szklanych ułożonych w sposób niesymetryczny, a następnie sklejanych lepiszczem żywicznym. Można by rzec, że jest to najcenniejsza osnowa, ponieważ do jej produkcji niekiedy wykorzystuje się również nici jedwabne. Welon należy do materiałów nieorganicznych odpornych całkowicie na procesy gnilne. Główną jego zaletą, a jednocześnie wadą, jest stworzenie struktury idealnie gładkiej bez możliwości destabilizacji, czyli wkładka ta charakteryzuje się praktycznie brakiem parametru wydłużenia (ok 2%) Na rynku spotkamy najczęściej papę o symbolu V60 (60 g/m 2 ). Tkanina szklana Z racji swojej „tkanej” struktury nie posiada dobrych właściwości „wydłużeniowych”, bo jest to zaledwie ok 5 – 9%, zaś siły zrywające dla papy na tej osnowie są najwyższe ze wszystkich i mogą sięgać 2000 N/5 cm. Posiada bardzo dobrą wytrzymałość obciążeniową i stabilność wymiarową, a także znacząco podnosi odporność papy, jako bariery, na ogień. Papę z wkładką z włókniny szklanej rozpoznamy po symbolu G. Włóknina poliestrowa To najbardziej elastyczna z dotychczas omawianych osnów i bardzo wytrzymała mechanicznie. Jej rozciągliwość względna może dochodzić nawet do 60%. Również wytrzymałość na rozrywanie jest bardzo wysoka i podobnie jak w przypadku tkaniny szklanej ok. 2 – 3 krotnie wyższa niż w przypadku welonu szklanego czy tektury. Symbol wkładki to PV. Spotkać możemy również kombinację włókniny poliestrowej i nici szklano-poliestrowych, czy też siatki szklanej. 37
Page 1: Bezpłatny Dwumiesięcznik dwumiesi
Page 4: z boku Drodzy Dekarze i Cieśle! Po
Page 8 and 9: pokrycia dachowe Dachówki wentylac
Page 10 and 11: pokrycia dachowe Pokrycie dachowe d
Page 12: pokrycia dachowe Rozwiń swoje umie
Page 15 and 16: pokrycia dachowe pokrycia przed sil
Page 18 and 19: akcesoria dachowe Dach odporny na w
Page 20 and 21: akcesoria dachowe Zabezpieczenia pr
Page 22 and 23: szkolenia Szkolenia cykliczne i egz
Page 24: ynny Stalowy system rynnowy StalGam
Page 27 and 28: pokrycia dachowe Parametry technicz
Page 29 and 30: akcesoria dachowe płaskich. Wystar
Page 31 and 32: Zmienne lato? Sroga zima? Miej wszy
Page 33 and 34: okna do płaskiego dachu VELUX CFP,
Page 35: okna dachowe pierwsze wprowadziło
Page 39 and 40: TechnoNICOL - zabezpieczamy Twój d
Page 41 and 42: MASZYNY DEKARSKIE 10% rabatu dla cz
Page 44 and 45: narzędzia Zszywacze do prac budowl
Page 46: narzędzia Ręczna piła ciesielska
Page 49 and 50: narzędzia larek tarczowych. Równo
Page 51 and 52: moja firma Odpowiednia konstrukcja
Page 53 and 54: moja firma Montaż prefabrykowanej
Page 55 and 56: narzędzia nikiem poziomu. Warto zw
Page 57 and 58: izolacje („U“) 11-centymetrowej
Page 59 and 60: technika Krokwiak, wkręt czy złą
Page 61 and 62: technika podstawowych kątowniki z
Page 63 and 64: moja firma Grupa Polskie Składy Bu
Page 65 and 66: izolacje nakrokwiowe łatwy monta

Fachowy Dekarz & Cieśla 5/2015

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?