Ιππόκαμπος (Μαριάντα Β. Παπαϊωάννου)

More documents

Recommendations

Info

1.1.1992 Αγαπημένο μου ημερολόγιο, Ο Αϊ-<strong>Β</strong>ασίλης μου έφερε εσένα, αντί για την Barbie που του είχα ζητήσει. Δεν σου κρύβω πως είμαι πολύ θυμωμένη, γιατί πάντα μου φέρνει αυτό που θέλει η μαμά και όχι αυτό που ζητάω. Αφού δεν μου έφερε μπανάνες σαν το μπαμπά μου πάλι καλά. Αν και του χρόνου πάρει το δικό τους γράμμα κι όχι το δικό μου θα αρχίσω να πιστεύω πως δεν υπάρχει. Τέλος πάντων. Η μαμά λέει ότι είναι το καλύτερο δώρο γιατί ότι γράφω τώρα που είμαι παιδί θα μου χρησιμεύσει αργότερα όταν θα είμαι μεγάλη. Με αγάπη! Μ 2
18/08/2008 Δευτέρα 19:00 Το αποφάσισα. Πρέπει να παραιτηθώ. Πρέπει να το κάνω σύντομα, αλλιώς πολύ φοβάμαι ότι θα εκτεθώ ανεπανόρθωτα. Δεν με αναγνωρίζω πια. Που πήγε ο σοβαρός επιστήμονας; Είμαι καθηγητής εγώ ή μήπως έγινα ξανά φοιτητής και δεν το κατάλαβα; Νιώθω ξένος με τον ίδιο μου τον εαυτό. Φεύγοντας σήμερα από το Πανεπιστήμιο με έπιασε πάλι αυτό το απροσδιόριστο καρδιοχτύπι. Σαν αυτό που με πιάνει όταν κοιτάω την Μ να κοιμάται γυμνή δίπλα μου. Θες να το πεις ανασφάλεια, θες ενθουσιασμό, δεν ξέρω. Αυτό που ξέρω είναι πως βυθίζομαι κι εγώ σ ένα βυθό χωρίς όριο. Όπως κι αυτή στο όνειρο της. Μου το έστειλε χθες μέσα στη νύχτα. Κι ενώ είχα ορκιστεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ασχοληθώ ξανά με τα όνειρα της, τελικά δεν κρατήθηκα. Έτρεξα πρωί πρωί στο εργαστήριο και το διάβασα του Πήτερ. Ήθελα να δω τι ερμηνεία θα έδινε αυτή την φορά. «Είδα ότι βρισκόμουν στην μέση ενός απέραντου βυθού. Δεν πνιγόμουν, ούτε ένιωθα ότι μου λείπει ο αέρας. Δεν ξέρω αν ήμουν δύτης ή ψάρι όμως κοίταξα προς τα κάτω και ο βυθός ήταν απύθμενος, έμοιαζε με άβυσσο. Κοίταξα προς τα πάνω και είδα ένα κομμένο συρματόπλεγμα, που κάπως οριοθετούσε τον χώρο. Πάνω από το συρματόπλεγμα το νερό ήταν πιο φωτεινό, σαν να ήταν μέρα, όμως η επιφάνεια ήταν τόσο μακριά που το φως του ήλιου με δυσκολία την διαπερνούσε. Έκανα μια προσπάθεια να κολυμπήσω προς το φως χωρίς επιτυχία. Δεν μπορούσα να μετακινηθώ ούτε προς τα πάνω ούτε προς τα κάτω. Δύο δύτες εμφανίστηκαν από το πουθενά και μου μίλησαν. Δεν ξέρω πως ήταν δυνατόν να μιλάνε μέσα στο νερό, πάντως αυτοί με χαιρέτησαν με το όνομα μου. Που ξέρετε πως με λένε; Ξέρουμε για σένα περισσότερα από όσα γνωρίζεις εσύ για τον εαυτό σου. Για παράδειγμα; Για παράδειγμα, όταν ήσουν μικρή οι γονείς σου σε έδωσαν για υιοθεσία για κάποια χρόνια. Μετά σε πήραν πίσω. Αποκλείεται να συνέβη κάτι τέτοιο. Θα το θυμόμουν… Πάνε χρόνια. Το έχεις σβήσει απ’ τη μνήμη σου. Το έχεις απωθήσει. Δεν θυμάσαι πως σε άφηναν πάρα πολλή ώρα μόνη σου και πως δεν σε πρόσεχαν ιδιαίτερα. Μια μέρα χάθηκες στο δρόμο κι ένας αστυνομικός σε βρήκε, σε πήρε από το χέρι, σε πήγε σε μία γυναίκα και της είπε να σε προστατέψει. Έτσι για κάποια χρόνια, σε είχε εκείνη. Άλλωστε, μου είπε, τους βόλευε να σε αναθρέψει κάποιος άλλος. 3
Page 4 and 5: Αν και οι γονείς μο
Page 6 and 7: «Αντιθέτως. Εγώ πισ
Page 8 and 9: γειτονιά ούρλιαξε.

Ιππόκαμπος (Μαριάντα Β. Παπαϊωάννου)

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?