ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Μια ιστορία που διαδραματίζεται τόσο στον πραγματικό όσο και στον εικονικό κόσμο γεμάτη ανατροπές, περιπέτεια και τον αγώνα του ανθρώπινου γένους για πραγματική ελευθερία.
Μια ιστορία που διαδραματίζεται τόσο στον πραγματικό όσο και στον εικονικό κόσμο γεμάτη ανατροπές, περιπέτεια και τον αγώνα του ανθρώπινου γένους για πραγματική ελευθερία.
- TAGS
- tricomex
- easywriter
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Χρήστος Μάλαμας Το τελευταίο Παιχνίδι<br />
κεφάλαιο πρώτο<br />
Ε<br />
γώ ο Ζαν Μπερνάρ ήξερα πως δεν είχα πολλά περιθώρια. Ο χρόνος<br />
μου ήταν λίγος. Το ψηφιακό ρολόι στο επάνω δεξί τεταρτημόριο<br />
της οθόνης προβάλλονταν στα μάτια μου μέσα από τα ειδικά γυαλιά<br />
που φορούσα και έκανε την αντίστροφη μέτρηση των τελευταίων τριάντα<br />
δευτερολέπτων χτυπώντας τα δευτερόλεπτα όπως εκείνα τα τεράστια<br />
ρολόγια- έπιπλο του παλιού καιρού. Νταν, Νταν, Νταν....<br />
Δεν το άφησα να επηρεάσει την κρίση μου και με μια γρήγορη κίνηση<br />
στράφηκα αστραπιαία στα αριστερά μου, είδα τον μάγο που ετοιμαζόταν<br />
να μου ρίξει μια γαλάζια σφαίρα που φωσφόριζε, κυλίστηκα<br />
στο έδαφος και από κάτω χαμηλά όπως ήμουν του έριξα με το ακτινοπίστολο<br />
την θανατηφόρα ακτίνα ανάμεσα στα μάτια.<br />
Ταυτόχρονα το αριστερό μου χέρι βγήκε από την τσέπη και εκσφενδόνισε<br />
μια κόκκινη μικρή ενεργειακή σφαίρα στο άβαταρ του αντιπάλου<br />
μου που είχε την μορφή ενός μινώταυρου.<br />
Εκείνος προσπάθησε να την πιάσει στον αέρα μα εκείνη προφανώς<br />
εφοδιασμένη με κάποιο αισθητήρα απέφυγε το τερατώδες χέρι του κάνοντας<br />
μια αστραπιαία αλλαγή τροχιάς και πήγε κι' έσκασε πάνω στο<br />
ταυρίσιο μουσούδι του.<br />
Μια εκκωφαντική έκρηξη αντήχησε, τον κάλυψε ολόκληρο με μια<br />
κατακόκκινη λάμψη και τον έκανε να εκραγεί σε εκατοντάδες μικρά<br />
σάρκινα κομμάτια.<br />
Είχα γίνει πολύ καλός! Δεν το έλεγα μόνο εγώ αλλά και η εξάμηνη<br />
επιθεώρηση των παιχνιδιών δράσης της εταιρίας που προτιμούσα.<br />
Η Tricomex με ανακήρυξε τον καλύτερο παίχτη ανάμεσα σε 7.000<br />
παίχτες για αυτό το εξάμηνο.<br />
Έβγαλα τα ειδικά γυαλιά αφήνοντας τις σαμπάνιες που άνοιγαν, τα<br />
πυροτεχνήματα και την νικητήρια μουσική να κάνουν ένα πάρτι από<br />
μόνα τους. Όχι ότι δεν με κούραζαν τα παιχνίδια αλλά να, ήταν η μόνη<br />
μου αναψυχή την ώρα της ημέρας που αφού είχα σχολάσει από την<br />
δουλειά μου είχα πλυθεί και είχα φάει στα πεταχτά ένα έτοιμο γεύμα,<br />
εξαργύρωνα ένα μέρος των μονάδων μου παίζοντας. Και η ικανοποίηση
Change language