ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ

Χρήστος Μάλαμας Το τελευταίο Παιχνίδι
«Ακολουθήστε με!» Πρόσταξα τους άλλους. Πετάξαμε προς τα εκεί.
Στο μεταξύ στο κεντρικό γραφείο διοίκησης στην Γη μας γύρω από
ένα μεγάλο δρύινο τραπέζι εξελισσόταν η πιο ταραχώδης συνεδρίαση
του συμβουλίου των Προνομιούχων που κυβερνούσε την γη.
«ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΟΥΣ ΒΡΕΙΤΕ ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ!» γκάριζε κατακόκκινος ο α-
σπρομάλλης που είχε εμφανιστεί ολογραφικά σ’ όλον τον κόσμο όταν
έγινε η πρώτη διακοπή.
«Είμαστε στα ίχνη τους εξοχότατε». Είπε ένας νεότερος άνδρας που
φορούσε μια περίεργη στολή κάτι μεταξύ στρατιωτικού και τεχνικού.
Στο χέρι του κρατούσε μια ταμπλέτα και πληκτρολογούσε μανιωδώς.
«ΕΥΡΗΚΑ!» Φώναξε ξαφνικά. Κάρεν Γουέντλοου, Λος Άντζελες Χόλυγουντ
Καλιφόρνια, όχι στην Πασαντίνα είναι οδός…
«Τσακιστείτε! Θα πάτε παντού!»
«Μάλιστα!»
Έτσι και έγινε. Τους βρήκαν όλους, παρόλα τα προγράμματα κάλυψης
και ψευδών τοποθεσιών που είχαν να τρέχουν στους υπολογιστές
τους τα παιδιά.
Πρώτη η Κάρεν τους κατάλαβε και έστειλε το μέιλ αστραπή σε ό-
λους ταυτόχρονα.
{Εξαφανιστείτε μας βρήκαν!}
Πανικός! Τους πέτυχαν ενώ περνούσαν μέσα από τις σκουληκότρυπες.
Ευτυχώς πάνω που έβγαιναν στην Γη τους.
Έκλεισαν τους υπολογιστές τους αλλά το κακό είχε γίνει.
ΤΕΛΟΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ
Τ
ην ίδια ώρα η Κάρεν στην Καλιφόρνια και συγκεκριμένα στην
Ανατολική Πασαντίνα και ενώ ήταν στον υπολογιστή της είδε
στις κάμερες που είχε εγκαταστήσει στην είσοδο και την πίσω αυλή ά-
ντρες και γυναίκες των δυνάμεων καταστολής να βγαίνουν φουριόζοι
μέσα από τα ειδικά κατάμαυρα οχήματά τους.
Δεν της έκαναν εντύπωση ούτε οι μαύρες στολές τους ούτε τα όπλα
τους. Πάτησε με το χέρι της ένα κουμπί στον αέρα και ο υπολογιστής