24.08.2016 Views

Ο ταξιδευτής (Ηλίας Τούμπας)

http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1154

http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1154

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ΗΛΙΑΣ Τ<strong>Ο</strong>ΥΜΠΑΣ<br />

<strong>Ο</strong> ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ<br />

0


<strong>Ο</strong> Ταξιδευτής<br />

Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την φίλη Παυλίνα, που με<br />

τις εισηγήσεις της, έκανα κάποιες αλλαγές σε αρκετές σκηνές της<br />

ιστορίας, κάνοντας τις πιο ωραίες, καθώς επίσης που με<br />

επηρέασε να μην χρησιμοποιήσω το αρχικό τέλος της ιστορίας,<br />

που είχα κατά νου, και να το αλλάξω σε πιο ευτυχές τέλος.<br />

Επίσης θα ήθελα να αναφέρω και να ευχαριστήσω την<br />

Ηλιάνα, που με βοήθησε στην επιλογή των ονομάτων των<br />

βασικών χαρακτήρων.<br />

<strong>Ηλίας</strong> <strong>Τούμπας</strong> 2016<br />

ISBN 978-9963-2324-0-6<br />

1


- Επιτρέψετε μου να σας πω ότι είστε πάρα πολύ<br />

γοητευτική, είπε ο Άρης στην κοπέλα, όταν μπήκαν σε ένα<br />

γραφείο και ήταν μόνοι.<br />

- Ευχαριστώ πολύ, είπε η κοπέλα με χαμόγελο,<br />

κοιτάζοντας το Άρη στα μάτια με μια ματιά που μαγνήτιζε.<br />

Αυτή η ματιά πραγματικά σκότωσε τον Άρη. Κάτι είχε η<br />

ματιά της που σαγήνευε, και σε μάγευε. Συγκρατήθηκε ο Άρης<br />

και δεν προχώρησε άλλο τα κομπλιμέντα. Όχι είπε μέσα του<br />

είναι πειρασμός, πρέπει να μην ενδώσω. Στη συνέχεια η<br />

κοπέλα, πήρε από το γραφείο της, μια κάρτα και έδωσε στον<br />

Άρη. Ήταν κάρτα που έμοιαζε με πιστωτική, όπως τις γήινες,<br />

αλλά λίγο μικρότερη.<br />

- Είναι δώρο από την υπηρεσία. Την προσφέρουμε<br />

στους ξένους μας για να μπορούν να πληρώνουν. <strong>Ο</strong>ι ξένοι στον<br />

πλανήτη μας απολαμβάνουν τα πάντα δωρεάν. Είναι πολιτική<br />

μας να τους φιλοξενούμε και να τους εξυπηρετούμε. Είπε στον<br />

Άρη, πάντα με το ωραίο της χαμόγελο.<br />

- Σας ευχαριστώ πολύ, είπε ο Άρης. Αν καμιά φορά<br />

έρθετε στον πλανήτη μας θα σας το ανταποδώσουμε. Πέστε μου<br />

σας παρακαλώ, ποιος θα μας συνοδεύει όσο θα είμαστε εδώ;<br />

Ρώτησε στο τέλος ο Άρης.<br />

- Εγώ, απάντησε η κοπέλα. Επιτρέψτε μου να συστηθώ,<br />

επί τη ευκαιρία. Το όνομα μου είναι Ήρα.<br />

465


- Άρης, είμαι πολύ γοητευμένος. Είπε ο Άρης και έμεινε<br />

άναυδος για μια στιγμή, για δύο λόγους. <strong>Ο</strong> ένας ήταν που αυτή<br />

θα τους συνόδευε, και ο άλλος ήταν από το όνομα της.<br />

- Το όνομα σας είναι αρχαίο όνομα από ένα πλανήτη που<br />

ονομάζεται Γη. Σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα, στα αρχαία<br />

χρόνια η Ήρα ήταν θεά, γυναίκα του Δία του αρχηγού των<br />

δώδεκα θεών. Είναι αρχαίο ελληνικό όνομα. Εκτός που αν είναι<br />

σύμπτωση βέβαια. Είπε ο Άρης εξηγώντας την προέλευση του<br />

ονόματος.<br />

- Το ξέρω, είπε με γλυκύ χαμόγελο πάντα η Ήρα. Από<br />

εκεί προέρχεται το όνομα μου, και δεν είναι σύμπτωση.<br />

<strong>Ο</strong> Άρης πάλι έμεινε ξερός. Πως μπορεί εδώ, δεκάδες έτη<br />

φωτός μακριά από την Γη να ξέρουν τα ελληνικά ονόματα και<br />

την ρώτησε.<br />

- Πως εσείς ξέρετε τη Γη και τα ελληνικά ονόματα των<br />

αρχαίων μας θεών;<br />

- Να σας πω. Πριν πολλά χρόνια, από τον πλανήτη μας<br />

είχαν επισκεφθεί την Γη. Είναι γραμμένα στην ιστορία του<br />

πλανήτη μας. Όταν οι γονείς μου την διάβασαν<br />

εντυπωσιάστηκαν με την ιστορία αυτή και με είπαν Ήρα, από<br />

την θεά Ήρα.<br />

- Να σας πω την αλήθεια εγώ από εκεί προέρχομαι, και<br />

πριν τελειώσει ο Άρης, η Ήρα τον διέκοψε.<br />

466


- Γι’ αυτό και το όνομα σας από τον θεό του πολέμου,<br />

τον Άρη. Χαίρομαι πάρα πολύ που γνωρίζω κάποιον που<br />

έρχεται από την Γη, που τόσα πολλά διάβασα γι’ αυτόν τον<br />

πλανήτη. Είπε η Ήρα που δεν έκρυβε τώρα και αυτή τον<br />

ενθουσιασμό της που γνώρισε κάποιον από την Γη.<br />

- <strong>Ο</strong>μολογώ ότι με εκπλήσσετε. Θα ήθελα πάρα πολύ να<br />

διαβάσω την ιστορία του πλανήτη σας που σχετίζεται με την<br />

επίσκεψη στην Γη. Θα μου ήταν πολύ ενδιαφέρον. Είπε ο Άρης<br />

συνεχίζοντας να εντυπωσιάζεται από την Ήρα.<br />

- Είναι πολύ εύκολο να σας το μεταφέρω με μεγάλη μου<br />

χαρά, στο αρχείο σας στο σκάφος, φτάνει να μου δώσετε<br />

πρόσβαση. Είπε η Ήρα.<br />

- Θα σας δώσω πρόσβαση όποτε σας βολεύει. Θα ήταν<br />

μεγάλη μου χαρά. Σας ευχαριστώ. Είπε ο Άρης, χωρίς να μπορεί<br />

να σηκώσει τα μάτια του από την Ήρα.<br />

Εν τω μεταξύ ενώ συνομιλούσαν, περπατώντας είχαν<br />

φτάσει στο ξενοδοχείο όπου τους περίμεναν οι άλλοι. Έδωσε<br />

την κάρτα ο Άρης στην ρεσεψιόν και πήραν όλοι δωμάτια. <strong>Ο</strong><br />

Άρης σύστησε την συνοδό τους, και τους είπε ότι θα πηγαίνουν<br />

όλοι μαζί πάντα με την συνοδεία της Ήρας. Περίπου σαν<br />

ξεναγός τους είπε. Αν και δεν ήταν ξεκάθαρος ούτε για τον Άρη<br />

ο ρόλος της συνοδείας από την Ήρα. Αποσύρθηκαν στα<br />

δωμάτια τους να ξεκουραστούν και το βράδυ κανόνισαν να πάνε<br />

για φαγητό κάπου που θα τους συνόδευε η Ήρα. Το βράδυ<br />

467


μαζεύτηκαν όλοι στην ρεσεψιόν και με τη συνοδεία της Ήρας<br />

έφυγαν για ένα εστιατόριο που τους πρότεινε. Περπάτησαν<br />

αρκετή ώρα στην πόλη μέσα σε ωραίους δρόμους με κήπους και<br />

αλέες σε κάθε πλευρά. Σιντριβάνια στις πλατείες εκτόξευαν το<br />

νερό με διάφορους σχηματισμούς, και με το κατάλληλο φωτισμό<br />

έβλεπες ένα φαντασμαγορικό σκηνικό που ομόρφαινε<br />

περισσότερο την πόλη. Έφτασαν στο εστιατόριο, που τους πήρε<br />

η Ήρα και κάθισαν σε τέσσερα χωριστά τραπέζια, επειδή ήταν<br />

πολλοί για να χωρέσουν σε ένα. Το εστιατόριο είχε μουσική και<br />

ωραία ατμόσφαιρα. Με τον χαμηλό του φωτισμό, έμοιαζε με<br />

ρομαντικό μέρος για ζευγάρια. Το εντυπωσιακό ήταν ότι<br />

ανάμεσα στον πολύ κόσμο που είχε οι περισσότερες ήταν<br />

γυναίκες και όλες ήταν πολύ όμορφες. Κάθονταν παρέες μόνες,<br />

σε διπλανά τραπέζια. Το πρόσεξαν όλοι αυτό, και το σχολίασαν<br />

ακόμη και οι γυναίκες του πληρώματος. Τα φαγητά ήταν εξαίσια<br />

και όλοι έτρωγαν σχεδόν με λαιμαργία και απολάμβαναν ότι τους<br />

έφερναν. Το κρασί τους ήταν σαν νέκταρ. Όσο έπιναν,<br />

περισσότερο ζητούσαν. Πολλοί άρχισαν να μπαίνουν στο κέφι<br />

και άρχισαν να χορεύουν. Μπήκαν στον χορό και κορίτσια από<br />

τον πλανήτη Σεντίν και το γλέντι άναψε. <strong>Ο</strong>ι χοροί τους και η<br />

μουσική έμοιαζαν πολύ με λάτιν. Αυτό το πρόσεξε ο Άρης γιατί<br />

του άρεσε πάρα πολύ τα λάτιν στην Γη. Χρόνια είχαν να<br />

γλεντήσουν και να πιούν τόσο, από τον καιρό που ταξίδευαν με<br />

το Ντεάν και πήγαινα σε αποστολές. <strong>Ο</strong> Ταλ ο γιατρός και ο<br />

468


Γκένιν σε κάποια στιγμή βρέθηκαν να κάθονται με δύο ντόπιες<br />

κοπέλες στο τραπέζι τους, αγκαλιά. <strong>Ο</strong> Άρης είχε μπει σε κέφι<br />

αλλά προσπαθούσε να συγκρατηθεί. Από την μια όμως η Ήρα<br />

που καθόταν δίπλα του, και από την άλλη το γλυκό κρασί και η<br />

μουσική, τον έβαζαν σε πειρασμό. Σε μια στιγμή σηκώθηκε και<br />

βγήκε έξω να του δώσει λίγο ο αέρας και να συνέλθει και από<br />

τον πειρασμό. Δεν ήθελε να κάνει κάτι που θα το μετάνιωνε.<br />

Άναψε ένα πούρο που πάντα είχε μαζί του και κάθισε σε ένα<br />

παγκάκι. Σκεφτόταν για το γλέντι μέσα και ήταν ευχαριστημένος<br />

που περνούσαν οι δικοί του υπέροχα. <strong>Ο</strong> ίδιος προσπαθούσε να<br />

μην παρασυρθεί από την γοητεία της Ήρας που τόσο πολύ τον<br />

γοήτευσε. Δεν ήταν ότι είχε καιρό να συναντήσει γυναίκα, αλλά<br />

αυτή η γυναίκα είχε κάτι το αλλιώτικο, κάτι που σε τράβαγε σαν<br />

μαγνήτης από σιδερένιο άστρο. Ενώ καθόταν εκεί και<br />

απολάμβανε τον πούρο του, άκουσε βήματα πίσω του. Γύρισε<br />

αργά να δει ποιος ήταν. Ήταν η Ήρα.<br />

- Βλέπω σας αρέσει η μοναξιά Άρη. Είπε η Ήρα, μόλις<br />

πλησίασε, με χαμόγελο που πρόδιδε ότι ενδιαφέρεται να ανοίξει<br />

συζήτηση.<br />

- Κάποτε μου αρέσει να μένω μόνος, ακόμη και όταν<br />

περνάω ωραία. Μου αρέσει να αποσύρομαι, και να<br />

απολαμβάνω τις στιγμές που πέρασα ωραία, μόνος μου με την<br />

σκέψη μου. Είπε ο Άρης ανταποδίδοντας και το χαμόγελο.<br />

469


- Αυτό δείχνει άνθρωπο που στοχάζεται πολύ, αν μου<br />

επιτρέπετε να το θέσω έτσι, δεν είναι; Είπε η Ήρα. Σας πειράζει<br />

να καθίσω λίγο μαζί σας; Ρώτησε μετά.<br />

- Όχι, όχι καθόλου. Ίσα, ίσα χαρά μου, καθίστε. Είπε ο<br />

Άρης και έκανε λίγο στην άκρη για να καθίσει και η Ήρα.<br />

- Ευχαριστώ. Είπε η Ήρα και κάθισε δίπλα του.<br />

<strong>Ο</strong> Άρης άρχισε να νοιώθει λίγο περίεργα τώρα που<br />

κάθονταν μόνοι. Ήταν σχεδόν κολλημένη πάνω του και<br />

μπορούσε ακόμα να νοιώθει και την ανάσα της. Το άρωμα που<br />

φορούσε η Ήρα ήταν μεθυστικό. Η καρδιά του Άρη κτυπούσε<br />

σαν νεαρού πρωτάρη που είχε το πρώτο ραντεβού. <strong>Ο</strong><br />

πειρασμός τώρα ήταν μεγάλος, και προσπαθούσε να αντισταθεί<br />

όσο μπορούσε.<br />

- Έλεγα πριν αν σας αρέσει η μοναξιά και ο στοχασμός.<br />

Επανέλαβε η Ήρα, για να συνεχίσει την συζήτηση.<br />

- Είναι αλήθεια μου αρέσει να στοχάζομαι. Αφήνομαι στις<br />

σκέψεις μου πολλές φορές σαν είμαι μόνος, και μου αρέσει. Είπε<br />

ο Άρης κοιτάζοντας την στο πρόσωπο.<br />

-Φαντάζομαι να γράφετε αυτούς τους στοχασμούς σας, η<br />

απλά τους αφήνετε να φεύγουν;<br />

- Σωστά μαντέψατε, κάποτε προσπαθώ να γράφω κάποια<br />

πράγματα. Είπε ο Άρης με σκυμμένο το κεφάλι.<br />

470


- Αυτό είναι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον μάλιστα, το να<br />

γράφει κανείς τους στοχασμούς του. Γράφεται ποίηση η πεζό<br />

λόγο; Ρώτησε η Ήρα.<br />

- Γράφω κάποια πράγματα. Ποιήματα, αν μπορώ να τα<br />

χαρακτηρίσω. Δεν Ξέρω αν καταλαβαίνετε από ποίηση. Είπε ο<br />

Άρης τραβώντας μια ρουφηξιά από τον πούρο του.<br />

<strong>Ο</strong> Άρης εντυπωσιάστηκε που τον ρώτησε η Ήρα αν<br />

γράφει ποίηση η πεζό λόγο. Πρέπει να είναι διαβασμένη<br />

σκέφτηκε. Του φάνηκε λίγο περίεργο μάλιστα που ήξερε από<br />

ποίηση. Δεν φανταζόταν ποτέ σε τέτοιους μακρινούς πλανήτες<br />

οι άνθρωποι να ασχολούνται με ποίηση και λογοτεχνία. Απλά<br />

δεν του πέρασε από τον νου και τώρα που το συνάντησε<br />

ξαφνιάστηκε.<br />

- Φαντάζομαι τότε, να μην διέκοψα τον στοχασμό σας.<br />

Είπε η Ήρα, με κάπως χαμηλό τόνο σαν να ήθελε να<br />

απολογηθεί που διέκοψε τον Άρη.<br />

- Καθόλου, απεναντίας είναι χαρά μου που είστε εδώ.<br />

Είπε πάλι ο Άρης.<br />

- Και εγώ χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε<br />

πάλι μόνοι. Όσο αφορά την ποίηση, έχω κάποια εμπειρία. Μέσα<br />

από την ιστορία του πλανήτη σας Γη που έχω διαβάσει, έχω<br />

συναντήσει και την ποίηση. Μου αρέσει μπορώ να πω. Εκφράζει<br />

τα συναισθήματα που βγαίνουν από βαθιά μέσα μας. Είπε η<br />

Ήρα χωρίς ούτε στιγμή να φεύγει το βλέμμα της από τον Άρη.<br />

471


- Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Άλλωστε γι’ αυτό γράφω<br />

για να εκφράσω μέσα από την ομορφιά της γλώσσας το τι έχω<br />

μέσα μου. Με διαφορετική χρήση της γλώσσας, με πιο όμορφο<br />

τρόπο, μπορεί πολλές φορές να εκφραστεί κανείς, και να βγει<br />

κάτι το ωραίο. Έχουμε πολύ όμορφη γλώσσα στη ιδιαίτερη μου<br />

πατρίδα, και μου αρέσει να την χρησιμοποιώ με ιδιαίτερο τρόπο<br />

όταν θέλω να εκφραστώ για κάτι. Επίσης με τον τρόπο που<br />

χρησιμοποιεί κανένας την γλώσσα δείχνει το επίπεδο του, και<br />

επίσης δείχνει και τις ευαισθησίες του. Δεν συμφωνείτε; Στον<br />

άνθρωπο πιστεύω ότι το ύψιστο αγαθό, είναι η ευγένεια της<br />

ψυχής. Αυτό καθορίζεται από την ευαισθησία του, απέναντι σε<br />

όλα, στη ζωή. Είπε ο Άρης και γύρισε και την κοίταξε και αυτός<br />

στα μάτια, αυτή τη φορά.<br />

Αυτά τα μάτια κάτι είχαν και τον τράβαγαν από την ώρα<br />

που την αντίκρυσε μπροστά του. Κάποιες φορές φοβόταν και να<br />

τα κοιτάξει. Νόμιζε θα έμενε κολλημένος να την κοιτά στα μάτια,<br />

και προσπαθούσε να το αποφύγει.<br />

- Θέλω να συμφωνήσω σε όλα όσα είπατε και να<br />

προσθέσω ότι η ευγένεια και η ευαισθησία, ξεκινά από την<br />

παιδεία και την αγωγή σε νεαρή ηλικία. Αυτό προσπαθούμε στον<br />

πλανήτη μας να διδάξουμε πρώτα. Τα πρώτα πέντε χρόνια<br />

διδάσκουμε την αγωγή και συμπεριφορά και μετά μπαίνουμε<br />

στην ακαδημαϊκή μόρφωση. Παράλληλα καθ’ όλη την διάρκεια<br />

της μόρφωσης συνεχίζεται η αγωγή. Είπε η Ήρα.<br />

472


- Αυτό που κάνετε είναι πολύ σωστό. Στον πλανήτη Γη,<br />

κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Προσπαθούν να τους διδάξουν τα<br />

πάντα πρώτα και αφήνουν πολύ πίσω την αγωγή, και την<br />

σωστή συμπεριφορά. Κάποιοι νέοι, μπορεί να έχουν καλή<br />

διαπαιδαγώγηση από τους γονείς τους αλλά οι περισσότεροι δεν<br />

έχουν καθόλου αγωγή, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται και να<br />

συμπεριφέρονται πολλές φορές και με αναίδεια στους<br />

μεγαλύτερους, και χωρίς σεβασμό.<br />

- Αυτό δείχνει ότι η ίδια η κοινωνία δεν τα καταφέρνει να<br />

βγάζει σωστούς ανθρώπους, και είναι κρίμα. Αν η κοινωνία δεν<br />

διδάσκει την καλή αγωγή, πως μπορεί να πάει μπροστά, χωρίς<br />

τους σωστούς ανθρώπους. Είπε η Ήρα.<br />

- Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Είπε ο Άρης.<br />

- Θέλετε να περπατήσουμε λίγο στους κήπους; Ρώτησε<br />

σε κάποια στιγμή η Ήρα.<br />

- Γιατί όχι μου αρέσει αυτό το μέρος με τα λουλούδια.<br />

Πρέπει να σας αρέσουν πολύ τα λουλούδια και οι κήποι εδώ<br />

στον Σεντίν. Είπε ο Άρης και σηκώθηκε.<br />

- Είναι μέρος και αυτά στην ζωή μας και στην εκπαίδευση<br />

μας. Στην ψυχολογία μας μπορώ να πω. Ζώντας ανάμεσα στα<br />

λουλούδια και τους κήπους δημιουργείς μια διαφορετική<br />

ψυχολογία και σε κάνει να νιώθεις χαλαρά και να σκέφτεσαι πιο<br />

σωστά. Έτσι πιστεύω. Απάντησε η Ήρα.<br />

473


- Έχετε δίκιο. Ακούγεται σωστό, και το πιστεύω και εγώ<br />

αυτό. Συμφώνησε ο Άρης. Το περιβάλλον που ζει κανείς παίζει<br />

μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία και στην διαμόρφωση των<br />

ανθρώπων.<br />

Περπάτησαν μέσα στους κήπους και συνέχισαν την<br />

κουβέντα τους για ακόμη μισή ώρα. Μίλησαν για τον πολιτισμό<br />

και την κουλτούρα των πλανητών τους. <strong>Ο</strong> Άρης δεν τα<br />

παρουσίασε όλα μαύρα για τον πολιτισμό στη Γη. Της μίλησε για<br />

τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον πολιτισμό και το έργο<br />

τους. Είπε ότι υπάρχει η μερίδα του κόσμου που αγαπά τον<br />

πολιτισμό και ενδιαφέρεται και για την εξέλιξη του, και για το<br />

καλό όλων.<br />

- Είναι αργά είπε ο Άρης, σε κάποια στιγμή. Καλύτερα να<br />

γυρίσουμε πίσω στους άλλους.<br />

- Σωστά με την κουβέντα ξεχαστήκαμε. Είπε η Ήρα και<br />

ξαφνικά έπιασε από το χέρι τον Άρη.<br />

<strong>Ο</strong> Άρης αν και ξαφνιάστηκε, δεν αντέδρασε, και<br />

συνέχισαν να περπατούν να γυρίσουν πίσω στο εστιατόριο<br />

κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου. Σε μια στιγμή η Ήρα<br />

σταμάτησε και γύρισε προς τον Άρη. Πλησίασε το πρόσωπο<br />

της, προς το δικό του Άρη, και δεν υπήρχε αμφιβολία ότι έψαχνε<br />

τα χείλη του. <strong>Ο</strong> Άρης μην μπορώντας πια να αντισταθεί έσμιξε<br />

τα χείλη του με τα δικά της, σε ένα παρατεταμένο φιλί όλο<br />

πάθος. Αυτόματα μέσα του ένιωσε την ανάγκη μιας γυναίκας<br />

474


που τόσα χρόνια στερήθηκε και κάτι τον έσπρωχνε σε αυτή την<br />

ευκαιρία που του δόθηκε. Μια άλλη φωνή μέσα του, άλλα του<br />

έλεγε. Βρέθηκε σε μια στιγμή σε δίλημμα, κρατώντας ακόμη<br />

στην αγκαλιά του την Ήρα. <strong>Ο</strong> Άρης σε κάποια στιγμή<br />

τραβήχτηκε σιγά πίσω σαν να ήθελε να δείξει, ως εδώ ήταν. Η<br />

Ήρα αμέσως κατάλαβε τη στάση του Άρη απέναντι σε αυτό που<br />

έγινε, και άφησε το χέρι του Άρη.<br />

- Με συγχωρείτε. Παρασύρθηκα από την συζήτηση μας<br />

και τον χαρακτήρα σας. Μου αρέσετε. Είπε η Ήρα κοκκινίζοντας<br />

λίγο και με ένα κρυφό χαμόγελο σαν να ένοιωθε ένοχη για κάτι.<br />

- Εμένα με συγχωρείτε ίσως εγώ να σας άφησα να<br />

παρασυρθείτε. Είπε ο Άρης. Αλλά στο κάτω κάτω δεν έγινε και<br />

τίποτα. Είναι μέσα στην φύση των ανθρώπων. Και ομολογώ ότι<br />

και έμενα μου αρέσετε.<br />

- Όπως καταλαβαίνω ίσως κάποια να σας περιμένει στον<br />

Τουράν, και πρέπει να την αγαπάτε και εσείς πολύ. Είπε η Ήρα<br />

κάπως ανακουφισμένη που ο Άρης πήρε και αυτός μέρος της<br />

ευθύνης για το τι συνέβη.<br />

- Ναι, όντως με περιμένει. Όταν έστειλα σήμα από τον<br />

πλανήτη Βέρα, η απάντηση της ήταν θα με περιμένει όσα χρόνια<br />

και αν περάσουν. Αυτό αποδεικνύει ότι με αγαπά ακόμα και δεν<br />

με ξέγραψε στα τόσα χρόνια που λείπω μακριά της. Γι’ αυτήν<br />

επιστρέφω. Είπε ο Άρης με ένα νοσταλγικό ύφος.<br />

475


η συνέχεια στο...<br />

http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1154

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!