Ο ταξιδευτής (Ηλίας Τούμπας)
http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1154
http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1154
- TAGS
- taksideutis
- preview
- isbn
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ΗΛΙΑΣ Τ<strong>Ο</strong>ΥΜΠΑΣ<br />
<strong>Ο</strong> ΤΑΞΙΔΕΥΤΗΣ<br />
0
<strong>Ο</strong> Ταξιδευτής<br />
Θα ήθελα να ευχαριστήσω πολύ την φίλη Παυλίνα, που με<br />
τις εισηγήσεις της, έκανα κάποιες αλλαγές σε αρκετές σκηνές της<br />
ιστορίας, κάνοντας τις πιο ωραίες, καθώς επίσης που με<br />
επηρέασε να μην χρησιμοποιήσω το αρχικό τέλος της ιστορίας,<br />
που είχα κατά νου, και να το αλλάξω σε πιο ευτυχές τέλος.<br />
Επίσης θα ήθελα να αναφέρω και να ευχαριστήσω την<br />
Ηλιάνα, που με βοήθησε στην επιλογή των ονομάτων των<br />
βασικών χαρακτήρων.<br />
<strong>Ηλίας</strong> <strong>Τούμπας</strong> 2016<br />
ISBN 978-9963-2324-0-6<br />
1
- Επιτρέψετε μου να σας πω ότι είστε πάρα πολύ<br />
γοητευτική, είπε ο Άρης στην κοπέλα, όταν μπήκαν σε ένα<br />
γραφείο και ήταν μόνοι.<br />
- Ευχαριστώ πολύ, είπε η κοπέλα με χαμόγελο,<br />
κοιτάζοντας το Άρη στα μάτια με μια ματιά που μαγνήτιζε.<br />
Αυτή η ματιά πραγματικά σκότωσε τον Άρη. Κάτι είχε η<br />
ματιά της που σαγήνευε, και σε μάγευε. Συγκρατήθηκε ο Άρης<br />
και δεν προχώρησε άλλο τα κομπλιμέντα. Όχι είπε μέσα του<br />
είναι πειρασμός, πρέπει να μην ενδώσω. Στη συνέχεια η<br />
κοπέλα, πήρε από το γραφείο της, μια κάρτα και έδωσε στον<br />
Άρη. Ήταν κάρτα που έμοιαζε με πιστωτική, όπως τις γήινες,<br />
αλλά λίγο μικρότερη.<br />
- Είναι δώρο από την υπηρεσία. Την προσφέρουμε<br />
στους ξένους μας για να μπορούν να πληρώνουν. <strong>Ο</strong>ι ξένοι στον<br />
πλανήτη μας απολαμβάνουν τα πάντα δωρεάν. Είναι πολιτική<br />
μας να τους φιλοξενούμε και να τους εξυπηρετούμε. Είπε στον<br />
Άρη, πάντα με το ωραίο της χαμόγελο.<br />
- Σας ευχαριστώ πολύ, είπε ο Άρης. Αν καμιά φορά<br />
έρθετε στον πλανήτη μας θα σας το ανταποδώσουμε. Πέστε μου<br />
σας παρακαλώ, ποιος θα μας συνοδεύει όσο θα είμαστε εδώ;<br />
Ρώτησε στο τέλος ο Άρης.<br />
- Εγώ, απάντησε η κοπέλα. Επιτρέψτε μου να συστηθώ,<br />
επί τη ευκαιρία. Το όνομα μου είναι Ήρα.<br />
465
- Άρης, είμαι πολύ γοητευμένος. Είπε ο Άρης και έμεινε<br />
άναυδος για μια στιγμή, για δύο λόγους. <strong>Ο</strong> ένας ήταν που αυτή<br />
θα τους συνόδευε, και ο άλλος ήταν από το όνομα της.<br />
- Το όνομα σας είναι αρχαίο όνομα από ένα πλανήτη που<br />
ονομάζεται Γη. Σε μια χώρα που λέγεται Ελλάδα, στα αρχαία<br />
χρόνια η Ήρα ήταν θεά, γυναίκα του Δία του αρχηγού των<br />
δώδεκα θεών. Είναι αρχαίο ελληνικό όνομα. Εκτός που αν είναι<br />
σύμπτωση βέβαια. Είπε ο Άρης εξηγώντας την προέλευση του<br />
ονόματος.<br />
- Το ξέρω, είπε με γλυκύ χαμόγελο πάντα η Ήρα. Από<br />
εκεί προέρχεται το όνομα μου, και δεν είναι σύμπτωση.<br />
<strong>Ο</strong> Άρης πάλι έμεινε ξερός. Πως μπορεί εδώ, δεκάδες έτη<br />
φωτός μακριά από την Γη να ξέρουν τα ελληνικά ονόματα και<br />
την ρώτησε.<br />
- Πως εσείς ξέρετε τη Γη και τα ελληνικά ονόματα των<br />
αρχαίων μας θεών;<br />
- Να σας πω. Πριν πολλά χρόνια, από τον πλανήτη μας<br />
είχαν επισκεφθεί την Γη. Είναι γραμμένα στην ιστορία του<br />
πλανήτη μας. Όταν οι γονείς μου την διάβασαν<br />
εντυπωσιάστηκαν με την ιστορία αυτή και με είπαν Ήρα, από<br />
την θεά Ήρα.<br />
- Να σας πω την αλήθεια εγώ από εκεί προέρχομαι, και<br />
πριν τελειώσει ο Άρης, η Ήρα τον διέκοψε.<br />
466
- Γι’ αυτό και το όνομα σας από τον θεό του πολέμου,<br />
τον Άρη. Χαίρομαι πάρα πολύ που γνωρίζω κάποιον που<br />
έρχεται από την Γη, που τόσα πολλά διάβασα γι’ αυτόν τον<br />
πλανήτη. Είπε η Ήρα που δεν έκρυβε τώρα και αυτή τον<br />
ενθουσιασμό της που γνώρισε κάποιον από την Γη.<br />
- <strong>Ο</strong>μολογώ ότι με εκπλήσσετε. Θα ήθελα πάρα πολύ να<br />
διαβάσω την ιστορία του πλανήτη σας που σχετίζεται με την<br />
επίσκεψη στην Γη. Θα μου ήταν πολύ ενδιαφέρον. Είπε ο Άρης<br />
συνεχίζοντας να εντυπωσιάζεται από την Ήρα.<br />
- Είναι πολύ εύκολο να σας το μεταφέρω με μεγάλη μου<br />
χαρά, στο αρχείο σας στο σκάφος, φτάνει να μου δώσετε<br />
πρόσβαση. Είπε η Ήρα.<br />
- Θα σας δώσω πρόσβαση όποτε σας βολεύει. Θα ήταν<br />
μεγάλη μου χαρά. Σας ευχαριστώ. Είπε ο Άρης, χωρίς να μπορεί<br />
να σηκώσει τα μάτια του από την Ήρα.<br />
Εν τω μεταξύ ενώ συνομιλούσαν, περπατώντας είχαν<br />
φτάσει στο ξενοδοχείο όπου τους περίμεναν οι άλλοι. Έδωσε<br />
την κάρτα ο Άρης στην ρεσεψιόν και πήραν όλοι δωμάτια. <strong>Ο</strong><br />
Άρης σύστησε την συνοδό τους, και τους είπε ότι θα πηγαίνουν<br />
όλοι μαζί πάντα με την συνοδεία της Ήρας. Περίπου σαν<br />
ξεναγός τους είπε. Αν και δεν ήταν ξεκάθαρος ούτε για τον Άρη<br />
ο ρόλος της συνοδείας από την Ήρα. Αποσύρθηκαν στα<br />
δωμάτια τους να ξεκουραστούν και το βράδυ κανόνισαν να πάνε<br />
για φαγητό κάπου που θα τους συνόδευε η Ήρα. Το βράδυ<br />
467
μαζεύτηκαν όλοι στην ρεσεψιόν και με τη συνοδεία της Ήρας<br />
έφυγαν για ένα εστιατόριο που τους πρότεινε. Περπάτησαν<br />
αρκετή ώρα στην πόλη μέσα σε ωραίους δρόμους με κήπους και<br />
αλέες σε κάθε πλευρά. Σιντριβάνια στις πλατείες εκτόξευαν το<br />
νερό με διάφορους σχηματισμούς, και με το κατάλληλο φωτισμό<br />
έβλεπες ένα φαντασμαγορικό σκηνικό που ομόρφαινε<br />
περισσότερο την πόλη. Έφτασαν στο εστιατόριο, που τους πήρε<br />
η Ήρα και κάθισαν σε τέσσερα χωριστά τραπέζια, επειδή ήταν<br />
πολλοί για να χωρέσουν σε ένα. Το εστιατόριο είχε μουσική και<br />
ωραία ατμόσφαιρα. Με τον χαμηλό του φωτισμό, έμοιαζε με<br />
ρομαντικό μέρος για ζευγάρια. Το εντυπωσιακό ήταν ότι<br />
ανάμεσα στον πολύ κόσμο που είχε οι περισσότερες ήταν<br />
γυναίκες και όλες ήταν πολύ όμορφες. Κάθονταν παρέες μόνες,<br />
σε διπλανά τραπέζια. Το πρόσεξαν όλοι αυτό, και το σχολίασαν<br />
ακόμη και οι γυναίκες του πληρώματος. Τα φαγητά ήταν εξαίσια<br />
και όλοι έτρωγαν σχεδόν με λαιμαργία και απολάμβαναν ότι τους<br />
έφερναν. Το κρασί τους ήταν σαν νέκταρ. Όσο έπιναν,<br />
περισσότερο ζητούσαν. Πολλοί άρχισαν να μπαίνουν στο κέφι<br />
και άρχισαν να χορεύουν. Μπήκαν στον χορό και κορίτσια από<br />
τον πλανήτη Σεντίν και το γλέντι άναψε. <strong>Ο</strong>ι χοροί τους και η<br />
μουσική έμοιαζαν πολύ με λάτιν. Αυτό το πρόσεξε ο Άρης γιατί<br />
του άρεσε πάρα πολύ τα λάτιν στην Γη. Χρόνια είχαν να<br />
γλεντήσουν και να πιούν τόσο, από τον καιρό που ταξίδευαν με<br />
το Ντεάν και πήγαινα σε αποστολές. <strong>Ο</strong> Ταλ ο γιατρός και ο<br />
468
Γκένιν σε κάποια στιγμή βρέθηκαν να κάθονται με δύο ντόπιες<br />
κοπέλες στο τραπέζι τους, αγκαλιά. <strong>Ο</strong> Άρης είχε μπει σε κέφι<br />
αλλά προσπαθούσε να συγκρατηθεί. Από την μια όμως η Ήρα<br />
που καθόταν δίπλα του, και από την άλλη το γλυκό κρασί και η<br />
μουσική, τον έβαζαν σε πειρασμό. Σε μια στιγμή σηκώθηκε και<br />
βγήκε έξω να του δώσει λίγο ο αέρας και να συνέλθει και από<br />
τον πειρασμό. Δεν ήθελε να κάνει κάτι που θα το μετάνιωνε.<br />
Άναψε ένα πούρο που πάντα είχε μαζί του και κάθισε σε ένα<br />
παγκάκι. Σκεφτόταν για το γλέντι μέσα και ήταν ευχαριστημένος<br />
που περνούσαν οι δικοί του υπέροχα. <strong>Ο</strong> ίδιος προσπαθούσε να<br />
μην παρασυρθεί από την γοητεία της Ήρας που τόσο πολύ τον<br />
γοήτευσε. Δεν ήταν ότι είχε καιρό να συναντήσει γυναίκα, αλλά<br />
αυτή η γυναίκα είχε κάτι το αλλιώτικο, κάτι που σε τράβαγε σαν<br />
μαγνήτης από σιδερένιο άστρο. Ενώ καθόταν εκεί και<br />
απολάμβανε τον πούρο του, άκουσε βήματα πίσω του. Γύρισε<br />
αργά να δει ποιος ήταν. Ήταν η Ήρα.<br />
- Βλέπω σας αρέσει η μοναξιά Άρη. Είπε η Ήρα, μόλις<br />
πλησίασε, με χαμόγελο που πρόδιδε ότι ενδιαφέρεται να ανοίξει<br />
συζήτηση.<br />
- Κάποτε μου αρέσει να μένω μόνος, ακόμη και όταν<br />
περνάω ωραία. Μου αρέσει να αποσύρομαι, και να<br />
απολαμβάνω τις στιγμές που πέρασα ωραία, μόνος μου με την<br />
σκέψη μου. Είπε ο Άρης ανταποδίδοντας και το χαμόγελο.<br />
469
- Αυτό δείχνει άνθρωπο που στοχάζεται πολύ, αν μου<br />
επιτρέπετε να το θέσω έτσι, δεν είναι; Είπε η Ήρα. Σας πειράζει<br />
να καθίσω λίγο μαζί σας; Ρώτησε μετά.<br />
- Όχι, όχι καθόλου. Ίσα, ίσα χαρά μου, καθίστε. Είπε ο<br />
Άρης και έκανε λίγο στην άκρη για να καθίσει και η Ήρα.<br />
- Ευχαριστώ. Είπε η Ήρα και κάθισε δίπλα του.<br />
<strong>Ο</strong> Άρης άρχισε να νοιώθει λίγο περίεργα τώρα που<br />
κάθονταν μόνοι. Ήταν σχεδόν κολλημένη πάνω του και<br />
μπορούσε ακόμα να νοιώθει και την ανάσα της. Το άρωμα που<br />
φορούσε η Ήρα ήταν μεθυστικό. Η καρδιά του Άρη κτυπούσε<br />
σαν νεαρού πρωτάρη που είχε το πρώτο ραντεβού. <strong>Ο</strong><br />
πειρασμός τώρα ήταν μεγάλος, και προσπαθούσε να αντισταθεί<br />
όσο μπορούσε.<br />
- Έλεγα πριν αν σας αρέσει η μοναξιά και ο στοχασμός.<br />
Επανέλαβε η Ήρα, για να συνεχίσει την συζήτηση.<br />
- Είναι αλήθεια μου αρέσει να στοχάζομαι. Αφήνομαι στις<br />
σκέψεις μου πολλές φορές σαν είμαι μόνος, και μου αρέσει. Είπε<br />
ο Άρης κοιτάζοντας την στο πρόσωπο.<br />
-Φαντάζομαι να γράφετε αυτούς τους στοχασμούς σας, η<br />
απλά τους αφήνετε να φεύγουν;<br />
- Σωστά μαντέψατε, κάποτε προσπαθώ να γράφω κάποια<br />
πράγματα. Είπε ο Άρης με σκυμμένο το κεφάλι.<br />
470
- Αυτό είναι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον μάλιστα, το να<br />
γράφει κανείς τους στοχασμούς του. Γράφεται ποίηση η πεζό<br />
λόγο; Ρώτησε η Ήρα.<br />
- Γράφω κάποια πράγματα. Ποιήματα, αν μπορώ να τα<br />
χαρακτηρίσω. Δεν Ξέρω αν καταλαβαίνετε από ποίηση. Είπε ο<br />
Άρης τραβώντας μια ρουφηξιά από τον πούρο του.<br />
<strong>Ο</strong> Άρης εντυπωσιάστηκε που τον ρώτησε η Ήρα αν<br />
γράφει ποίηση η πεζό λόγο. Πρέπει να είναι διαβασμένη<br />
σκέφτηκε. Του φάνηκε λίγο περίεργο μάλιστα που ήξερε από<br />
ποίηση. Δεν φανταζόταν ποτέ σε τέτοιους μακρινούς πλανήτες<br />
οι άνθρωποι να ασχολούνται με ποίηση και λογοτεχνία. Απλά<br />
δεν του πέρασε από τον νου και τώρα που το συνάντησε<br />
ξαφνιάστηκε.<br />
- Φαντάζομαι τότε, να μην διέκοψα τον στοχασμό σας.<br />
Είπε η Ήρα, με κάπως χαμηλό τόνο σαν να ήθελε να<br />
απολογηθεί που διέκοψε τον Άρη.<br />
- Καθόλου, απεναντίας είναι χαρά μου που είστε εδώ.<br />
Είπε πάλι ο Άρης.<br />
- Και εγώ χαίρομαι που έχουμε την ευκαιρία να μιλήσουμε<br />
πάλι μόνοι. Όσο αφορά την ποίηση, έχω κάποια εμπειρία. Μέσα<br />
από την ιστορία του πλανήτη σας Γη που έχω διαβάσει, έχω<br />
συναντήσει και την ποίηση. Μου αρέσει μπορώ να πω. Εκφράζει<br />
τα συναισθήματα που βγαίνουν από βαθιά μέσα μας. Είπε η<br />
Ήρα χωρίς ούτε στιγμή να φεύγει το βλέμμα της από τον Άρη.<br />
471
- Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Άλλωστε γι’ αυτό γράφω<br />
για να εκφράσω μέσα από την ομορφιά της γλώσσας το τι έχω<br />
μέσα μου. Με διαφορετική χρήση της γλώσσας, με πιο όμορφο<br />
τρόπο, μπορεί πολλές φορές να εκφραστεί κανείς, και να βγει<br />
κάτι το ωραίο. Έχουμε πολύ όμορφη γλώσσα στη ιδιαίτερη μου<br />
πατρίδα, και μου αρέσει να την χρησιμοποιώ με ιδιαίτερο τρόπο<br />
όταν θέλω να εκφραστώ για κάτι. Επίσης με τον τρόπο που<br />
χρησιμοποιεί κανένας την γλώσσα δείχνει το επίπεδο του, και<br />
επίσης δείχνει και τις ευαισθησίες του. Δεν συμφωνείτε; Στον<br />
άνθρωπο πιστεύω ότι το ύψιστο αγαθό, είναι η ευγένεια της<br />
ψυχής. Αυτό καθορίζεται από την ευαισθησία του, απέναντι σε<br />
όλα, στη ζωή. Είπε ο Άρης και γύρισε και την κοίταξε και αυτός<br />
στα μάτια, αυτή τη φορά.<br />
Αυτά τα μάτια κάτι είχαν και τον τράβαγαν από την ώρα<br />
που την αντίκρυσε μπροστά του. Κάποιες φορές φοβόταν και να<br />
τα κοιτάξει. Νόμιζε θα έμενε κολλημένος να την κοιτά στα μάτια,<br />
και προσπαθούσε να το αποφύγει.<br />
- Θέλω να συμφωνήσω σε όλα όσα είπατε και να<br />
προσθέσω ότι η ευγένεια και η ευαισθησία, ξεκινά από την<br />
παιδεία και την αγωγή σε νεαρή ηλικία. Αυτό προσπαθούμε στον<br />
πλανήτη μας να διδάξουμε πρώτα. Τα πρώτα πέντε χρόνια<br />
διδάσκουμε την αγωγή και συμπεριφορά και μετά μπαίνουμε<br />
στην ακαδημαϊκή μόρφωση. Παράλληλα καθ’ όλη την διάρκεια<br />
της μόρφωσης συνεχίζεται η αγωγή. Είπε η Ήρα.<br />
472
- Αυτό που κάνετε είναι πολύ σωστό. Στον πλανήτη Γη,<br />
κάνουν ακριβώς το αντίθετο. Προσπαθούν να τους διδάξουν τα<br />
πάντα πρώτα και αφήνουν πολύ πίσω την αγωγή, και την<br />
σωστή συμπεριφορά. Κάποιοι νέοι, μπορεί να έχουν καλή<br />
διαπαιδαγώγηση από τους γονείς τους αλλά οι περισσότεροι δεν<br />
έχουν καθόλου αγωγή, με αποτέλεσμα να καταστρέφονται και να<br />
συμπεριφέρονται πολλές φορές και με αναίδεια στους<br />
μεγαλύτερους, και χωρίς σεβασμό.<br />
- Αυτό δείχνει ότι η ίδια η κοινωνία δεν τα καταφέρνει να<br />
βγάζει σωστούς ανθρώπους, και είναι κρίμα. Αν η κοινωνία δεν<br />
διδάσκει την καλή αγωγή, πως μπορεί να πάει μπροστά, χωρίς<br />
τους σωστούς ανθρώπους. Είπε η Ήρα.<br />
- Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Είπε ο Άρης.<br />
- Θέλετε να περπατήσουμε λίγο στους κήπους; Ρώτησε<br />
σε κάποια στιγμή η Ήρα.<br />
- Γιατί όχι μου αρέσει αυτό το μέρος με τα λουλούδια.<br />
Πρέπει να σας αρέσουν πολύ τα λουλούδια και οι κήποι εδώ<br />
στον Σεντίν. Είπε ο Άρης και σηκώθηκε.<br />
- Είναι μέρος και αυτά στην ζωή μας και στην εκπαίδευση<br />
μας. Στην ψυχολογία μας μπορώ να πω. Ζώντας ανάμεσα στα<br />
λουλούδια και τους κήπους δημιουργείς μια διαφορετική<br />
ψυχολογία και σε κάνει να νιώθεις χαλαρά και να σκέφτεσαι πιο<br />
σωστά. Έτσι πιστεύω. Απάντησε η Ήρα.<br />
473
- Έχετε δίκιο. Ακούγεται σωστό, και το πιστεύω και εγώ<br />
αυτό. Συμφώνησε ο Άρης. Το περιβάλλον που ζει κανείς παίζει<br />
μεγάλο ρόλο στην ψυχολογία και στην διαμόρφωση των<br />
ανθρώπων.<br />
Περπάτησαν μέσα στους κήπους και συνέχισαν την<br />
κουβέντα τους για ακόμη μισή ώρα. Μίλησαν για τον πολιτισμό<br />
και την κουλτούρα των πλανητών τους. <strong>Ο</strong> Άρης δεν τα<br />
παρουσίασε όλα μαύρα για τον πολιτισμό στη Γη. Της μίλησε για<br />
τους ανθρώπους που ασχολούνται με τον πολιτισμό και το έργο<br />
τους. Είπε ότι υπάρχει η μερίδα του κόσμου που αγαπά τον<br />
πολιτισμό και ενδιαφέρεται και για την εξέλιξη του, και για το<br />
καλό όλων.<br />
- Είναι αργά είπε ο Άρης, σε κάποια στιγμή. Καλύτερα να<br />
γυρίσουμε πίσω στους άλλους.<br />
- Σωστά με την κουβέντα ξεχαστήκαμε. Είπε η Ήρα και<br />
ξαφνικά έπιασε από το χέρι τον Άρη.<br />
<strong>Ο</strong> Άρης αν και ξαφνιάστηκε, δεν αντέδρασε, και<br />
συνέχισαν να περπατούν να γυρίσουν πίσω στο εστιατόριο<br />
κρατώντας το χέρι ο ένας του άλλου. Σε μια στιγμή η Ήρα<br />
σταμάτησε και γύρισε προς τον Άρη. Πλησίασε το πρόσωπο<br />
της, προς το δικό του Άρη, και δεν υπήρχε αμφιβολία ότι έψαχνε<br />
τα χείλη του. <strong>Ο</strong> Άρης μην μπορώντας πια να αντισταθεί έσμιξε<br />
τα χείλη του με τα δικά της, σε ένα παρατεταμένο φιλί όλο<br />
πάθος. Αυτόματα μέσα του ένιωσε την ανάγκη μιας γυναίκας<br />
474
που τόσα χρόνια στερήθηκε και κάτι τον έσπρωχνε σε αυτή την<br />
ευκαιρία που του δόθηκε. Μια άλλη φωνή μέσα του, άλλα του<br />
έλεγε. Βρέθηκε σε μια στιγμή σε δίλημμα, κρατώντας ακόμη<br />
στην αγκαλιά του την Ήρα. <strong>Ο</strong> Άρης σε κάποια στιγμή<br />
τραβήχτηκε σιγά πίσω σαν να ήθελε να δείξει, ως εδώ ήταν. Η<br />
Ήρα αμέσως κατάλαβε τη στάση του Άρη απέναντι σε αυτό που<br />
έγινε, και άφησε το χέρι του Άρη.<br />
- Με συγχωρείτε. Παρασύρθηκα από την συζήτηση μας<br />
και τον χαρακτήρα σας. Μου αρέσετε. Είπε η Ήρα κοκκινίζοντας<br />
λίγο και με ένα κρυφό χαμόγελο σαν να ένοιωθε ένοχη για κάτι.<br />
- Εμένα με συγχωρείτε ίσως εγώ να σας άφησα να<br />
παρασυρθείτε. Είπε ο Άρης. Αλλά στο κάτω κάτω δεν έγινε και<br />
τίποτα. Είναι μέσα στην φύση των ανθρώπων. Και ομολογώ ότι<br />
και έμενα μου αρέσετε.<br />
- Όπως καταλαβαίνω ίσως κάποια να σας περιμένει στον<br />
Τουράν, και πρέπει να την αγαπάτε και εσείς πολύ. Είπε η Ήρα<br />
κάπως ανακουφισμένη που ο Άρης πήρε και αυτός μέρος της<br />
ευθύνης για το τι συνέβη.<br />
- Ναι, όντως με περιμένει. Όταν έστειλα σήμα από τον<br />
πλανήτη Βέρα, η απάντηση της ήταν θα με περιμένει όσα χρόνια<br />
και αν περάσουν. Αυτό αποδεικνύει ότι με αγαπά ακόμα και δεν<br />
με ξέγραψε στα τόσα χρόνια που λείπω μακριά της. Γι’ αυτήν<br />
επιστρέφω. Είπε ο Άρης με ένα νοσταλγικό ύφος.<br />
475
η συνέχεια στο...<br />
http://www.easywriter.gr/ebooks/item/1154