KUSVA

ŞİMDİ TEDAVİYİ KONUŞMA ZAMANI
Manevi olanı kötüye kullanmak
15 Temmuz gecesi şahit olduğumuz
alçak darbe girişimi sonrasında, teröristbaşı
Fethullah Gülen ve oluşturduğu batınî
terör örgütüne yönelik eleştirileri okurken,
aklıma ister istemez İslami camianın
tamamında görülen bu tür meşrulaştırmalar
geldi.
“Fethullah Gülen, Peygamberimizle görüştüğünü
söylüyor”, “Fethullah Gülen’in
bağlıları, kendisine sorgusuz-sualsiz itaat
ediyor, o ne derse doğru kabul ediyor”,
“Kendilerinin en iyi müslümanlar olduklarını
düşünüyorlar, diğerlerinin imanlarını
ve yaptıkları şeyleri makbul görmüyorlar”,
“Gülen, ayet ve hadisleri, kendisini öne
çıkaracak şekilde yorumluyor”, “Fethullah
Gülen, manevi âlemde Türkiye’nin kendi
cemaatine emanet edildiğini iddia ediyor”
ve benzeri cümleler, Türkiye’deki birçok
tarikat ve cemaat için de aynı şekilde kurulabilir
maalesef.
Dolayısıyla, teröristbaşı Fethullah Gülen’in
kullandığı ve kendisini meşrulaştırdığı
din dilini eleştirirken, genel bir sistem
eleştirisi yapmamak, sadece hedef saptırmak
ve zihinsel tatminle yetinmek olur.
Teröristbaşı Gülen, sahip olduğu ilmi de
kullanarak, insanlardaki ‘manevi lidere
teslim olma’ güdüsüne oynadı. Onun araç
haline getirdiği rüyalar, batıni işaretler,
manevi yönlendirmeler, ayet ve hadislerden
yapılan zorlama çıkarımlar insanların
zaten yöntem olarak aşina olduğu şeylerdi.
O bunun üzerine kişisel hırslarını ve
uluslararası bağlantıları ekledi. Teröristbaşı
Gülen’in yönettiği terör örgütünün sıradan
halka bakan meşrulaştırıcı manevi
iskeleti, herhangi bir dini cemaat ya da
tarikattan farklı değildi.
Bugün, kendi manevi ya da siyasi liderine
“gassâl elindeki meyyit gibi” bağlanan
birinin teröristbaşı Gülen’in kurduğu bağlılık
zincirini eleştirmesi gülünçtür. Kendi
mensup olduğu yapıyı “en doğru yolda”
görenlerin, Gülencilerin aynı düşüncesini
yerden yere vurması komiktir. Kendi
şeyhinin, efendisinin Peygamberimizle
her meseleyi istişare ederek adım attığına
inanan bir insanın, “Fethullah Gülen, Peygamberimizle
görüşüyormuş, vay arkadaş!”
cümlesini kurabilmesi de ironiktir.
Kusurları konuşmak arınmaya hizmet
eder
Teröristbaşı Gülen ve tesis ettiği terör
şebekesinin ayrıntılı şekilde gündeme
gelmeye başlamasıyla, şöyle bir feryat da
yüksek sesle dile getiriliyor şimdilerde:
“FETÖ üzerinden bütün cemaatleri ve
tarikatları kurban etmeyelim. Teröristbaşı
Gülen’i kullanarak, diğerlerini eleştirmeyelim.”
Doğrudur, teröristbaşı Gülen üzerinden,
bütün bir İslami yapıyı ve Müslümanların
ortaya koyduğu manevi birikimi silip yok
etmeye azmedenler çıkıyor ancak bunlar
var diye, teröristbaşı Gülen’in İslam algımızdaki
hangi arızaları istismar ederek
güçlendiğini konuşmazsak, ileride başımıza
bela olacak başka ‘manevî’ yapılanmaların
ortaya çıkmasını da engelleyemeyiz.
Her şeyden önce, şunun altını çizmemiz
gerekiyor: İslâm bir cemaat dinidir. Bencillik
ve vurdumduymazlık anlamındaki
bireysellik, İslâm’ın asla tasvip etmeyeceği
bir durumdur. Müslümanlar cemaatleşeceklerdir,
dertlerini ve sorunlarını ‘ortak
akıl’la çözeceklerdir. Fıtrat ve yaklaşım
farklarına göre ayrı ayrı gruplar oluşsa
da, kritik zamanlarda bütün o gruplar bir
araya gelerek ‘tek bir vücudun azaları’ gibi
işlev göreceklerdir. ‘İslam kardeşliği’, bütün
dünyevi ve siyasi aidiyetlerin önünde gelecektir.
Allah’ın ve Rasulü’nün bize öğrettiği
ve bizden istediği mantık budur.
Bu nedenle, teröristbaşı Gülen’in istismar
ettiği kusurları ve zaafları konuşmak,
‘Bütün cemaat ve tarikatlara savaş açmak’
anlamına gelmez. Aksine, onların da
arınıp kendilerini temizlemelerine hizmet
eder.
21
aralık ‘16