BAKMAK

BAKMAK – Dergilerden Yazılar – İlhan Berk
61
Meşâm-ı rûha emel lezzetinde neşrediyor
Ten-i rakîki bahârın esir-i nükhetini;
Şitabı titreterek sîne-i tarâvetini
Pırıl pırıl uçuyor, muttasıl uçup gidiyor.
Uçup uçup gidiyor; sonra pür-gurur ü garâm
Zemine resm ile bir nazlı hatt-ı istifhâm:
“Güzel değil mi şu hâlim, bakın” diyor... Parlak,
Güzel, evet bu revişler, güzel bu câzibeler,
Güzel; fakat bu tehâlük nedir, değilse eğer
Hayatı birkaç adım fazla koşturup yormak?
(Tevfik Fikret)
Tevfik Fikret’in bu şiirinin yapısı bizi ne eski şiirimize ne de Batı şiirine
götürür. Dili bir yana bırakırsak, Cumhuriyet şiiri de aynı yapı
çıkmazlığının örneğini verir. Günümüzün şiir ise bu çıkmazı daha da ileri
götürür, Fikret’i de bastırarak hiçbir toprağa bağlanmaz bir şiire yönelir:
Sonnet
Sarı, o Çokgüzel, giriyor kentime
Koyuyor sesini balıkçıl ve yalnız
Nehirlerleyin o, yavaşça etime.
Kırmızı, karışıyor ağızlarımız.
Göğü, bir ormanı gidiyoruz. Uzun
duyuyorum bunlar kirpiklerin Buğday.
Sonsuz Temmuz yüzün, o intiharım.
Bunlar oraların. Ey Aşkyüzlüm benim
Bir aşkı gitmek var, şimdi sen osun, Ey.