Διαπροσωπικών Σχέσεων
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
ότι αναμένεται από εμάς είναι να μην το δείχνουμε. Μοιάζει σαν να έχουμε απορρίψει την<br />
αλήθεια, ότι ο θάνατος είναι μέρος της ζωής μας και ότι υπάρχει ο συγκεκριμένος χρόνος<br />
που θα πεθάνουμε. Προσπαθούμε να υποκριθούμε, ότι θάνατος είναι κάτι το οποίο δεν θα<br />
συμβεί. Η άρνηση αυτής της αλήθειας κοστίζει πολύ στον πενθούντα, ο οποίος θα έρθει<br />
αντιμέτωπος με την πραγματικότητα και το πιο πιθανό είναι ότι μετά την πρώτη αρχική<br />
παρουσία των ανθρώπων στη κηδεία, αυτήν την πραγματικότητα θα κληθεί να την<br />
αντιμετωπίσει μόνος του. Είναι πιθανό, μετά από λίγο καιρό, να αρχίσει να λαμβάνει<br />
έμμεσα ή άμεσα μηνύματα από το περιβάλλον του ότι «πρέπει να το ξεπεράσει», «να<br />
πετάξει τα ρούχα του πεθαμένου», «να μην πηγαίνει κάθε τόσο στο νεκροταφείο». Ενώ από<br />
την μια πλευρά είναι απόλυτα φυσικό και οφείλουμε να αφήνουμε ελεύθερα τα<br />
συναισθήματά μας, θα υφιστάμεθα πίεση από τις αντοχές άλλων ανθρώπων «να<br />
προχωρήσουμε». Μάλλον λίγοι γνωρίζουν ότι: «Ο θάνατος ενός γονιού προκαλεί ένταση<br />
στους περισσότερους γάμους. Η μείωση της ποιότητας του γάμου συμβαίνει συνήθως<br />
επειδή ο σύντροφος αποτυγχάνει να προσφέρει συναισθηματική στήριξη, ο σύντροφος δεν<br />
μπορεί να καταλάβει τη σημασία και το νόημα της απώλειας, ή απογοητεύεται από την<br />
αδυναμία του άλλου να συνέλθει γρήγορα.» (Umberson, 2005: 187).<br />
Υπάρχουν πολλά στερεότυπα, για το πώς «πρέπει να είναι κανείς όταν πενθεί» ή «πόσο<br />
πρέπει να κρατά το πένθος». Κατά τη διαδικασία, όπου το άτομο πενθεί για μία απώλεια,<br />
τα συναισθήματά του είναι συγκεχυμένα και είναι συνηθισμένο γεγονός να μην μπορεί να<br />
δεχτεί ότι υπάρχουν ή δεν τα αναγνωρίζει σωστά. Τα συναισθήματα που συνήθως<br />
βιώνονται είναι:<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
Η σύγχυση και η άρνηση. Μέσα σε οποιαδήποτε απώλεια υπάρχει το σοκ και η<br />
άρνηση. Δεν θέλουμε να δεχτούμε την αλήθεια.<br />
Ο Πόνος της απώλειας. Η οποιαδήποτε απώλεια μας δημιουργεί βαθύ πόνο.<br />
Ο Φόβος ότι δεν θα μπορέσουμε να συνεχίσουμε τη ζωή μας χωρίς αυτόν που<br />
«χάσαμε».<br />
Ο Θυμός, η αδικία και πικρία, γιατί η ζωή ή ο Θεός μας «πήρε» αυτόν που χάσαμε.<br />
Η Ενοχή ότι δε δώσαμε ή δε δείξαμε αρκετή αγάπη/προσοχή/σημασία.<br />
Η Κατάθλιψη και η Απογοήτευση, γιατί πιστεύουμε ότι η ζωή δεν έχει κανένα<br />
νόημα χωρίς αυτόν/αυτήν.<br />
Η Θλίψη – Απογοήτευση – Πικρία, γιατί δεν έχουμε τη συναισθηματική υποστήριξη<br />
που περιμέναμε από φίλους και συγγενείς.<br />
Η Μοναξιά, γιατί είμαστε μόνοι. Είναι δύσκολο να συνδεθούμε με άλλους<br />
ανθρώπους και να μοιραστούμε πώς νιώθουμε.<br />
42
Change language