Security Manager - ΤΕΥΧΟΣ 54

φθεί. Με δεδομένο ότι το προσωπικό ασφαλείας που θα οπλοφορεί είναι η εξαίρεση, το
βάρος της επιβίωσης μεταφέρετε στα αμυντικά μέσα και στην κάλυψη μας.
Γίνετε εύκολα αντιληπτό ότι το επίπεδο ασφαλείας που μας προσφέρει το αλεξίσφαιρο
γιλέκο είναι πλέον καθοριστικής σημασίας για την επιβίωση μας, ενώ αν λάβουμε υπόψη
μας ότι αυτόματα τυφέκια τύπου ΑΚ έχουν χρησιμοποιηθεί ακόμα και σε ληστείες
περιπτέρων, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο να έχουμε προσαρμόσει ανάλογα, σε
υψηλά επίπεδα, την αμυντική δυνατότητα του αλεξίσφαιρου εξοπλισμού μας.
Άλλου τύπου προστατευτικός εξοπλισμός, όπως τα σπρέι απώθησης, συσκευές η-
λεκτρικής εκκένωσης (Taser) κ.λπ. για τα οποία θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι
αφενός μεν δεν επιτρέπονται, αφετέρου δε εγκυμονούν κινδύνους για εμάς κατά την
αντιμετώπιση ένοπλου δράστη, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να μας πυροβολήσει από
απόσταση. Ακόμα, όταν έχουμε στη διάθεση μας το σύστημα άμεσης δημιουργίας καπνού
στο χώρο μας, θα πρέπει αν το ενεργοποιήσουμε να αλλάξουμε αμέσως θέση από
το σημείο που μας είχε δει ο δράστης, γιατί μπορεί πάνω στον πανικό του να αρχίσει να
πυροβολεί προς το σημείο που βρισκόμασταν.
Η πρώτη επιτυχία σε μια ένοπλη απειλή είναι να μην εξελιχθεί αυτή σε επίθεση, π.χ. σε
ένοπλη ληστεία, ενώ αν έχουμε τελικά επίθεση, θα είναι σωτήρια πραγματικά η αποφυγή
της πρώτης βολής, η οποία θα μπορούσε να τραυματίσει σοβαρά τον αμυνόμενο ή
να αποβεί μοιραία για τη ζωή του άμεσα. Ο επιτιθέμενος έχει πάντοτε το πλεονέκτημα
του αιφνιδιασμού, ενώ ο δεχόμενος την επίθεση συνήθως αιφνιδιάζεται, ακόμη και αν
βρίσκεται σε κάποιο υψηλό επίπεδο ετοιμότητας.
Ο χρόνος αντίδρασής μας είναι το πιο σημαντικό μέγεθος για την επιβίωση μας αυτή
τη στιγμή! Ο αιφνιδιασμός της ένοπλης επίθεσης, η αναγνώριση του σημείου από το
οποίο δεχόμαστε την επίθεση και η προσπάθειά να τραβήξουμε το όπλο που τυχόν
φέρουμε και να σημαδέψουμε, καθώς και η προσπάθειά να καλυφθούμε, απαιτούν
μερικά δευτερόλεπτα, χρόνος αρκετά μεγάλος, ώστε δίνεται στον επιτιθέμενο η άνεση
να πυροβολήσει πολλές φορές κατά του στόχου του, ο οποίος, πιθανότατα βρίσκεται
ακόμη σε σύγχυση. Είναι λοιπόν βέβαιο ότι ο αμυνόμενος θα αντιδράσει σχεδόν ασυναίσθητα
λειτουργώντας με το αίσθημα της αυτοσυντήρησης και θα εφαρμόσει μηχανικά
το σχέδιο κάλυψης-διαφυγής που έχει αποτυπώσει στο μυαλό του κατά το σχεδιασμό
& τις ασκήσεις που έχει κάνει («κόκκινο» επίπεδο συναγερμού κατά τον χρωματικό
κώδικα Cooper).
Δε θέλουμε βέβαια να σκεφτούμε την περίπτωση που δεν υπάρχει καν ένα υποτυπώδες
σχέδιο κάλυψης - διαφυγής. Πρέπει λοιπόν, ο δεχόμενος την επίθεση σε αυτό το
ελάχιστο χρονικό διάστημα δευτερολέπτων, να έχει αντιληφθεί το σημείο από το οποίο
εξαπολύεται η επίθεση και ήδη να προσπαθεί να αποφύγει τα πυρά επιχειρώντας να
βγει έξω από την τροχιά τους. Έτσι λοιπόν όσο περισσότερο έχει εξοικειωθεί με το χώρο
και τις κινήσεις που πρέπει να κάνει, τόσο περισσότερες πιθανότητες επιβίωσης έχει.
Ακόμα και στην περίπτωση που δεν υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο ασφαλείας για
τη διάσωση-διαφυγή μας, θα πρέπει να το δημιουργήσουμε εμείς, να το έχουμε στο
μυαλό μας και να ασκούμαστε πάνω σ’ αυτό σε κάθε ευκαιρία, ώστε να υπάρχει έστω
μια υποτυπώδης προσωπική προετοιμασία μας. Το πρώτο πράγμα που έχουμε να κάνουμε
στο σημείο που φρουρούμε, αφού ελέγξουμε το χώρο, θα πρέπει να εντοπίσουμε
τα πιθανά σημεία κάλυψης μας σε περίπτωση επίθεσης. Ποια θα μπορούσαν να είναι
αυτά και τι είδους κάλυψη μας προσφέρουν? Μια κολόνα ή ένας τοίχος, ακόμα και το
γκισέ πίσω από το οποίο πιθανόν καθόμαστε, αν σκύψουμε χωρίς να φαινόμαστε και
μετακινηθούμε σε ασφαλέστερο σημείο, είναι μόνο μερικά από τα μέσα κάλυψης που
μπορούμε χρησιμοποιήσουμε σε μια πιθανή επίθεση σε βάρος μας.
Η πρώτη αντίδραση μας ενστικτωδώς, σε πυροβολισμούς, είναι να πέσουμε κάτω