#RIP Chester - Wspomnienia fanów

More documents

Recommendations

Info

Weronika Dudka Miłość do Linkin Park nadeszła wtedy, gdy miałam 12 lat... młodo, prawda? Wtedy przez przypadek usłyszałam utwór „What I’ve Done” Tak mi się spodobała, że słuchałam ją w kółko. Odważyłam się wysłuchać innych piosenek, te były jeszcze piękniejsze. Co z tego, że 3 lata minęło... jak dla mnie to były dobre czasy. Choć nie byłam na ich koncertach, byłam dumna, że ich słucham, bo... to było piękne. Tekst, wokal Chestera i Mike, muzyka. Co z tego, że jedynym posiadanym albumem u mnie jest „Living Things”, gdy wszystkie ich piosenki były piękne. Przez ten czas miałam 5 snów z nimi. Były zabawne. Jednak w dzień, w którym nadeszła chwila słabości Chestera, miałam sen, w który chłopcy mnie przytulili... w ten właśnie dzień. Przez cały ten dzień chodziłam jak na szpilkach (serio), bo przeczuwałam, że coś się dzisiaj stanie... ale nie wiedziałam, że to będzie to. Moje marzenie prysło niczym bańka, bo chciałam pojechać na ich koncert. Gdy się o tym dowiedziałam, rozryczałam się jak bachor i poczułam pustkę... właśnie odeszła cząstka mnie. Nie wiem, czy gdy usłyszę głos Chestera, to się nie rozpłaczę. To dzięki Linkin Park zrozumiałam kilka rzeczy. Chester to legenda, nigdy o nim nie zapomnę. Paulina Łukaszewicz Moja przygoda z Linkin Park zaczęła się, gdy miałam 12 lat. Trafiłam do szpitala i tam na świetlicowym telewizorze zobaczyłam „Somewhere I Belong”. Mój świat uległ kompletnej zmianie, cały dzień siedziałam w świetlicy, rozdając dzieciom cukierki od babci, żeby tylko pozwoliły oglądać Vive i czekać na Linkin Park. Chester był moim Bogiem, uwielbiałam go... Gdy zobaczyłam informację o pierwszym koncercie, o 8 rano pisałam do całej rodziny, że jadę. Nie miałam 18 lat, więc nie obyło się bez problemów, ale byłam na wszystkich koncertach w Polsce. Bardzo chciałam jechać na zagraniczny koncert, niestety... Dla mnie koncert w Krakowie był magiczny, dawno nie widziałam Chestera w tak dobrej formie... No i prezent, który dostałam - pocałunek gdy do nas zszedł, to coś, co będę pamiętać całe życie... A teraz jeszcze długo będę płakać. Mateusz Klimaszewski To głupie, ale można poczuć w sercu ten ścisk. Piąta lub czwarta klasa w podstawówce i słyszę u kolegi In The End. Ile osób zawdzięcza sobie wiele temu kawałkowi. Zawsze gdzieś tam obok mnie był Linkin Park. Wtedy w Warszawie to był mój pierwszy ogromny koncert, który doskonale pamiętam do teraz. Współczuję rodzinie i przyjaciołom, bo to oni mają najwięcej wspomnień związanych z Chesterem. Strasznie współczuję wszystkim fanom, bo tworzyliśmy najlepsze koncerty. Pamięć pozostanie, a w sercu dalej będzie czuć drżenie od tego głosu. Tylko aby minął szybko ten ścisk. Słońce wstaje już jakoś inaczej niż zawsze. Natalia Wasiczko To wszystko jest takie niesprawiedliwe... I tak przerażająco boli. Miałam z 7 lat, jak pierwszy raz mój starszy brat puścił mi ich utwór... Tak każdego dnia razem słuchaliśmy ich muzyki... Aż przerodziło się w to wielką miłość... Tak wielką, że świadomość, że Chestera już nie ma, nie daje mi spokoju... Nie mogłam zasnąć... A gdy rano wstałam, pierwsze co poleciały łzy... Teraz to już nic nie ma sensu... To właśnie z Chesterem i całym LP wkraczałam w taki gust muzyki... I tak już zostało... Moja przygoda z nimi trwała 10 lat... Kawał najcudowniejszego czasu... Na zawsze zostanie w mojej głowie i na zawsze w sercu... Tak bardzo boli... Kochamy Cię Chester! Spoczywaj w spokoju [*] „Depression doesn’t care about age, race, gender or status. It doesn’t discriminate. Let those you care for know that you’re there for them.” Justyna Żurek Moja przygoda zaczęła się, jak miałam 8 lat i to wtedy usłyszałam „Numb”. Bardzo mi się spodobała i zaczęłam słuchać innych piosenek, ale jakoś później mi to umknęło i powróciła z powrotem do nich w 2012 roku. Od tamtego czasu słucham ich cały czas. Bardzo mi pomogły ich piosenki w ciężkich dla mnie chwilach, tym bardziej że kilka miesięcy temu straciłam moją kochaną babcię i się wtedy załamałam. Chciałam zrezygnować z czerwcowego koncertu, ale postanowiłam, że wtedy oddam chociaż częściowo jej hołd i zrobiłam to podczas „One More Light”. To był magiczny, pierwszy i najlepszy koncert w moim życiu. W końcu po tylu latach mogłam zobaczyć LP i spełnić swoje marzenie. Nigdy nie zapomnę tego, jak Chester podszedł do mnie i sam od siebie uścisnął moja dłoń z uśmiechem na twarzy. Ten uśmiech to najpiękniejszy lek. Nie zapomnę go do końca życia... A teraz pozostał ból, smutek, rozpacz, pustka, serce rozbite na tysiąc małych kawałeczków. Właśnie w tym momencie OSTATNIE ŚWIATŁO ZGASŁO. Dziękuje za wszystko Mistrzu! 18
Kamil Indyka Żegnaj przyjacielu... Byłeś ze mną przez większość mojego życia, a przynajmniej od czasów, które pamiętam. Twoja muzyka towarzyszyła mi praktycznie każdego dnia, twoje słowa bardzo pomagały mi we wszystkich trudnych chwilach mojego życia. Twój głos, donośny i zadziorny dodawał mi sił, kiedy myślałem, że już wszystkie straciłem. Przy twojej piosence tańczyłem pierwszy taniec ze swoją żoną na swoim weselu. Kiedy spotkaliśmy się ostatnio 15 czerwca w Krakowie, pomimo że widziałem cię po raz 4 w życiu czułem, że coś jest nie tak, że jesteś jakiś inny pomimo wiecznie przyklejonego uśmiechu smutny... Jakbyś przyjechał się pożegnać, ale nie chciałeś tego powiedzieć wprost, żeby nikogo nie martwić... po koncercie wspomniałem o tym żonie, ale ona nic nie zauważyła... jakiekolwiek były powody twojej decyzji nie byłem przygotowany na pustkę, jaka pozostanie w moim życiu po tobie. Kiedy krytykowali ostatnią płytę, ja zastanawiałem się nad powodem, dla którego zrobiliście to w taki sposób... Byłeś wielkim artystą i teraz już nic nie będzie takie jak dawniej, ale zawsze zostaniesz w sercach i w pamięci. Zaszczytem dla mnie było być twoim fanem. Pytasz: „Who cares if one more light goes out ? In the sky of the milion stars...” Odpowiem twoimi słowami: „Well I do”. Spoczywaj w spokoju... Do zobaczenia po drugiej stronie... Ania Magda W sumie to głupie. Nigdy nie rozumiałam ludzi, którzy tak przeżywali śmierć jakiegoś aktora. Wczoraj ich zrozumiałam. Od wczoraj przechodzę załamanie, nie wiem co się dzieje i ze mną i z moim chłopakiem. Ten zespół był i jest dla mnie bardzo ważny. Od niego zaczęłam swoją historię z rockiem... Poznałam wielu wspaniałych ludzi. Ich muzyka łączy. Poznałam swojego przyjaciela dzięki temu, że podszedł, bo zauważył ich logo na moim bucie. Razem z Chesterem odeszła część mnie. Andreev Kacper Pierwszy raz usłyszałem Chestera w Numb/Encore ... Pamiętam, jaki to był wielki hit i wszyscy moi przyjaciele jarali się Jay’em oraz dobrym bitem, a ja zawsze czekałem na zwrotkę i refren Numb. Potem zacząłem słuchać Linkin Park z przyjacielem, którego straciłem jak wielu innych jego następców, jednak LP pozostało mi do teraz (już prawie 10 lat). Był okres, kiedy znałem na pamięć setlisty z każdego touru LP, uwielbiałem też oglądać nagrania ze starych koncertów z okresu 2000 - 2006, zanim pojawiły się dobrej jakości video na yt. Zawsze czekałem na ulubione piosenki oraz momenty w tych piosenkach... wszystko przez niesamowity głos Chestera. Kiedy zapoznałem się z jego życiorysem sprzed LP, byłem w szoku, że udało mu się dojść tak wysoko. To dzięki niemu zacząłem wgl myśleć o śpiewaniu. Gdyby nie Chester Bennington nie byłbym tym, kim jestem teraz. Nie tylko nakierował mnie zawodowo, pokazał też wartości, o które zacząłem walczyć. Wczoraj, kiedy napisała do mnie połowa moich znajomych i każdy pytał się, czy to prawda, że Chester nie żyje, odpowiadałem, że to fejk, bo byłem pewien, że tak jest. Wciąż do mnie to nie dociera... nie mogę się z tym pogodzić i liczę na to, że to jest tylko głupi żart. Chester jest jednym z największych wokalistów wszech czasów, jego śmierć jest potężnym ciosem nie tylko dla jego rodziny, przyjaciół czy fanów LP, nie tylko dla mnie, ale dla całego świata. Ten człowiek poza ogromnym talentem miał również ogromne serce... naprawiał świat nie tylko wyciągając ludzi za pomocą swoich piosenek, działał również charytatywnie, pomagał odbudować miejsca zniszczone przez huragany. Powinniśmy brać przykład z Chestera, naprawiając świat tak jak on, będziemy czcić jego pamięć! Mimo że nikt i nic go nie zastąpi, zawsze można spróbować pomóc dokończyć jego dzieło... teraz reszta została już tylko na naszych barkach! 19
Page 1 and 2: #RIPCHESTER CHESTER BENNINGTON 20.0
Page 3 and 4: Nika Jankowska Czasami krzyczysz ta
Page 5 and 6: Szymon Gamrat Cześć. Też chciał
Page 7 and 8: Kacper Goleń Dziś przeżyłem za
Page 9 and 10: Katarzyna Matejko Wielcy artyści n
Page 11 and 12: Mariusz Podgórski Wczoraj świat m
Page 13 and 14: Hubert Jasiński „In The End”..
Page 15 and 16: Magdalena Paluszkiewicz Byłam zwi
Page 17: Monika Zawadzka Otóż zaczęło si
Page 21 and 22: Kasia Kowalczyk Nie wiem, od czego
Page 23 and 24: Robert Marcinkiewicz Zanim zacznies
Page 25 and 26: Kinga Kucharska Głos Chestera wiel
Page 27 and 28: GDAŃSK WARSZAWA KATOWICE KIELCE SZ
Page 29 and 30: 29

#RIP Chester - Wspomnienia fanów

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?