Dapat Sila'y Pinagmamalasakitan din Natin

Noo’y naikwento ko na sa inyo ang istorya ng isang duktor at
kanyang pasyente na palagi nalang mataas ang dugo at asukal.
Ang bilin ng duktor sa kanyang pasyente, dapat iwasan nito ang
madalas na pagkain ng patatas at mga matatamis na pagkain,
kaya lamang, agad itong kinontra ng kanyang pasyente, aniya,
“Dok, mahirap iwasan ang ganoong pagkain, yun pa naman ang
pinaka-paborito kong kainin.” Ang ibang duktor, kapag ganun
ang sinabi ng kanyang pasyente, nagbabago ang pasya, “Ganun
ba, o sige, pero kaunti lang, ha.” Kapag ganun ang duktor mo,
tiyak hindi ka gagaling. Dapat kung ano ang tama, ito ang
inihahabilin mo. At tayo naman, dapat sundin naman natin kung
ano ang ipinapayo ng duktor natin.
May mga deboto na talaga namang, hindi nakakasunod sa mga
aral at tagubilin, dapat sila’y pinagsasabihan natin, subalit dapat
ito ay sa paraang malumanay at may pagmamalasakit, at para sa
kanilang kabutihan, “Naku Prabhu, masama yan. Huwag mong
gawin yan.” Di-maikakailang may ilang deboto ang talaga
namang nagkakasala, subalit tignan mo, hindi ba’t sila’y
pinagpapasensyahan parin ni Gurudev, hindi kinukunsinti at
matiyagang pinapangaralan. Dapat ganun din tayo. Walangsawang
patuloy na nangangaral parin sa kanila. Ang totoo, dapat
pa nga, sila’y ipinagdadasal din natin, “Gurudev, bigyan po
ninyo ako ng lakas ng loob, na sana, humaba pa ang aking
pasensya, tulungan po ninyo ako. Hindi ko po alam kung ano
ang dapat kong gawin. Bahala na po kayo sa kanila. Sila po ay
inyong kaawaan.” Bakit, bukod dito, may magagawa ka pa ba?
Totoo naman talaga na wala tayong magagawa, ni hindi din natin
sila maaaring sipain palabas ng ating misyon, kundi, dapat pa
Nirmal Bhakti – Dapat Sila’y Pagmamalasakit Din Natin Pinagsasabihan at Pina-aalalahanan 3