گفت‌وگو با اگزیت - حسام سلامت

More documents

Recommendations

Info

دنبال کرده ام ‏‐که بگذار یک بار دیگر تذکر بدهم که دامنه ی ‏مجممجحدودی را شامل می شود‐‏ فکر می کنم این یکی از ضعف های میدان تئاتر ایران باشد.‏ برای ‏همھهممبنیبنن به نظرم ‏بجببجخش وسیعی از نبریبرروها،‏ بازیگرها و سوژه های میدان تئاتر در ایران ببریبررون تارتحیتحخ به سر می برند.‏ یعبىنبىی در جهان تئاتریِ‏ بسیار مبرنبرزویانه ای گبریبرر کرده اند و خیلی وقت ها من آن امر تارتحیتحخ مند را در جهابىنبىی که در آن پرسه می کنند ‏بمنبممی بینم.‏ یعبىنبىی به شکل پرابلماتیک که با تارتحیتحخ و وضعیت ما و نبریبرروها،‏ با نظام سلطه و قدرت که به معنای وسیع کلمه در پیوند باشند،‏ یعبىنبىی دغدغه هابىیبىی درون این وضعیت میدان تئاتر ابجیبججاد شده که سعی در این دارد که با این دغدغه ها بازی کند.‏ من خیلی این دغدغه ی درگبریبرر شدن ما از ‏مجممججرا و میابجنبججیگری تئاتر با مومنت های تاربجیبجخی را دارم.‏ این مستلزم این نیست که مومنت های تاربجیبجخی را احیا کنیم و نعل به نعل در تئاتر اجرایش کنیم.‏ مثلا یک تئاتر درباره ی مشروطه،‏ لزوماً‏ آغامجممجحمدخان و یبرپبررم خان ارمبىنبىی و رضاشاه را در خود ندارد.‏ یعبىنبىی منظورم فکت تاربجیبجخی نیست،‏ منظورم امر تاربجیبجخی است.‏ یعبىنبىی بتوانید بدون این که هیچ شخصیت تاربجیبجخی انضمامی واقعی داشته باشید،‏ پرابلم های آن وضعیت را در جهابىنبىی که می سازید احضار کنید.‏ مثلا نبرببررد ببنیبنن قدرت ها یا هر چبریبرز دیگری.‏ با هر روایبىتبىی و با هر زبابىنبىی.‏ موضوع مورد علاقه ی من این روزها انقلاب است.‏ هر چقدر فکر می کنم اجرابىیبىی در چند سال اخبریبرر به ذهنم ‏بمنبممی رسد که پرابلماتیک انقلاب در آن پیش کشیده شده باشد.‏ چه انقلاب به معنای یونیورسال کلمه چه انقلاب به معنای انضمامی آن.‏ هر چه باشد ما در صد سال اخبریبرر چندین انقلاب را ‏بجتبججربه کرده ابمیبمم و با تراژدی های انقلاب،‏ تنش های آن،‏ امیدها و رویاها و شکست ها و فروپاشی های آن مواجه شده ابمیبمم.‏ من ‏همھهممیشه از خودم می پرسم که بازتاب های ‏بجتبججربه ی انقلاب را کجاها باید دنبال کنیم؟ بازتاب هم شاید کلمه ی خو ‏بىببىی نباشد،‏ کمی مکانیکی است.‏ شاید ‏بهببههبرتبرر باشد بگوییم ردپاها.‏ ردپاهای ‏بجتبججربه ی انقلاب کجاست.‏ تئاتر ما تا چه پایه می تواند این ردپاها را نشان دهد و مربىئبىی کند؟ عزیزی:‏ در آن برهه اجرایش اتفافىقفىی نبود.‏ سلامت:‏ بله.‏ به ‏بجنبجحوی.‏ خلاصه اینکه این موضع من است.‏ ا گر می توانستم متبىنبىی بیافرینم که گویای دغدغه هابىیبىی باشد که من در حال حاضر به آبهنبهها فکر می کنم،‏ موضوعش ‏همھهممبنیبنن انقلاب می بود.‏ یکی از تراژیک ترین انقلاب هابىیبىی که رخ داد،‏ انقلاب ۵٧ بود.‏ بدل شد به چبریبرزی غبریبرر از آن چبریبرزی که رویایش را دیده بود.‏ انقلاب ما به تراژدی عجیب و غریبىببىی بدل شد،‏ پُر از آبِ‏ چشم.‏ به نظرم می رسد به میابجنبججی انقلاب ‏بهببههمن به بسیاری از پرابلم های تارتحیتحخ معاصرمان می توانیم فکر کنیم و به قول تو در صحنه احضارشان کنیم.‏ به هر حال سالهللهھاست که ماجرای انقلاب ذهن مرا درگبریبرر کرده است.‏ سوالىللىی که بافىقفىی می ماند نسبت تئاتر با معاصربودن است.‏ کدام تئاتر معاصر است؟ ما چه معیاری برای معاصر بودن یک تئاتر انتخاب می کنیم؟ آیا می توانیم بعد از یک اجرا بگوییم این تئاتر معاصر بود؟ یا آن تئاتر نبود؟ آیا اصلا سنجه یا سوال خو ‏بىببىی برای ورود به ‏بجببجحث هست یا نه؟ این به نظرم خودش نکته ای است.‏
عزیزی:‏ واقعا ‏ممممممنوبمنبمم.‏ سوال های من ‏بمتبممام شده اند.‏ ا گر فکر می کنید چبریبرزی را از قلم انداخته ام یا ‏سمشسمما صحببىتبىی اضافه بر این گفتگو دارید بفرمائید،‏ سلامت:‏ نه.‏ حرف که زیاد است و حرف هم حرف می آورد.‏ بله.‏ فکر می کنم ا گر ‏همھهممینجا ‏بجببجحث را متوقف کنیم…‏ البته نکته ی پایابىنبىی این که فکر می کنم ا گر این گفت و گو ابهببههامی ابجیبججاد کرده باشد،‏ کار خودش را ابجنبججام داده.‏ چون واقعا ما الان در مرحله ای هستیم که،‏ ‏همھهممانطور که در ابتدا گفتم،‏ باید پرسش های درست و دقیق طرح کنیم.‏ و این پرسش ها باید بتوانند وقت ما را بگبریبررند.‏ خود این پرسش ها هستند که ذهن ما را برهم می زنند.‏ چه چبریبرز بیشبرتبرر از یک پرسش ‏بجببجحران ابجیبججاد می کند؟ پر از خلاء،‏ شکاف،‏ سوراخ،‏ حفره،‏ ندانسبنتبنن و چبریبرزهابىیبىی از این دست.‏ تا چبریبرزهابىیبىی که می دانیم به چشم مان بدبهیبههی و مصرح جلوه نکند و ما را وادار کنند که با جهان،‏ با وجود ‏بمتبممام ابهببههام هایش،‏ مواجه شو ‏بمیبمم و می دابمنبمم که به هیچکدام از سوال هایت پاسخ روشبىنبىی نداده ام اما ا گر ‏همھهممبنیبنن پرسش افکبىنبىی را ابجنبججام داده باشد،‏ من فکر می کنم وقت مان را تلف نکرده ابمیبمم.‏ عزیزی:‏ نه.‏ مسلما برای من که اینطور نبود.‏ برای من ‏بجببجحث جالبىببىی بود و اتفاقا برای من پرسش های زیادی ابجیبججاد کرد.‏ سلامت:‏ چه خوب.‏ پس باید یک وقبىتبىی بگذار ‏بمیبمم و درباره ی این پرسش ها پرسش های دیگری طرح کنیم.‏ عزیزی:‏ خیلی ‏ممممممنوبمنبمم.‏ باعث افتخارم بود که با ‏سمشسمما گفتگو کردم و امیدوارم که ارتباط نزدیک تری ببنیبنن ‏سمشسمما و تئاتر اتفاق بیفتد و ما ‏سمشسمما را بیشبرتبرر در ‏مجممججالس تئاتری ببینیم،‏ به عنوان سخبرنبرران و به عنوان ‏مجممجخاطب تا بتوانیم بیشبرتبرر با ‏سمشسمما در ارتباط باشیم.‏ سلامت:‏ ‏ممممممنوبمنبمم،‏ من هم امیدوارم.‏ البته نه به عنوان سخبرنبرران.‏ تئاتر شخصاً‏ برابمیبمم جدی تر از قبل شده است و با علاقه ی بیشبرتبرری آن را دنبال می کنم.‏ برای من پیگبریبرری بینارشته ای مباحث بسیار مهم است.‏ در ‏بجببجحث ما بینارشته ای شدن یعبىنبىی گفتگوی انتقادی جامعه شناسی با تئاتر.‏ مایه ی امیدواری است که جامعه شناسی سرش را کمی بالا بگبریبررد و از مرزهایش خودش ببریبررون بزند و با رشته ها و جهان های ببریبررون خودش آشنا شود،‏ ارتباط بگبریبررد و با آبهنبهها به زبان خودش حرف بزند.‏ فکر می کنم ا گر ‏بجتبجحرکی در زمانه ی نیم مُرده ی فعلی ابجیبججاد شود از خلال مواجهه ی جهان های متفاوت خواهد بود.‏ ‏ممممممنوبمنبمم از اینکه این پیشنهاد را دادی.‏ عزیزی:‏ من هم از ‏سمشسمما ‏ممممممنوبمنبمم.‏ تبریبررماه ١٣٩٧
Page 1 and 2: گفتگو با ا گزیت حسا
Page 3 and 4: می زنیم؟ از نسبت تي
Page 5 and 6: را مرور کنیم:‏ تئا
Page 7 and 8: بعد از این چرخش به س
Page 9 and 10: استامبول و حوادبىث
Page 11: پیشبرببررد چنبنیبن

گفت‌وگو با اگزیت - حسام سلامت

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?