Faydalı Hatırlatmalar Silsilesi

Şehid Şeyh Hâris bin Ğâzi En-Nazâri
Ancak bu hadiste hased ve buğz zikredilmiştir. “Bu, kazıyıcıdır.
Bilesiniz ki, kazıyıcı derken saçı kazır demiyorum. O, dini kazıyıcıdır.
Nefsimi kudret elinde tutan Zat-ı Zülcelâl’e yemin ederim, sizler
iman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe
de iman etmiş olmazsınız. Birbirinizi sevmeye yardımcı olacak şeyi
haber vereyim mi: Aranızda selamı yaygınlaştırın.” Eğer seninle bir
şahıs arasında sertlik olduğunu hissedersen, selam bunun için etkili
bir ilaçtır. İlk olarak bunu yapmayı istemeyebilirsin. Yani bunu yapmakta
sana bir zorluk olabilir. Ancak şeytanın burnunu yere sürtmek
ve nefise karşı cihad etmek gerekir.
Selamlaşmak ve tokalaşmak bir çok şeyi yıkar. Bu denenmiş ve
tecrübe edilmiştir. Nebi (sallallahu aleyhi ve sellem)’in dediği gibi bu sevgiyi
yayar. Anlaşma ve güzelliğin başı ne ile başlar! Tabi ki, selam ile başlar.
“Onların en hayırlıları selam ile başlayandır.”
Şeyh Abdullah el-Adem der ki: “Bütün mücahidlerin yumuşak
ve rahat olması, kardeşleri karşısında uyumlu, onlara şefkati ve nasihati
gösteren, onlara karşı rahmetli olması gerekir.”
Ahmed’in “Müsned”inde Irbad bin Sariye’den geldiğine göre
Allah Rasûlü şöyle demiştir: “Mü’min uysal deve gibidir. Ne zaman
çökmesi istenilirse çöker.” Bu hadis babının sonunda der ki: “Uysal
deve gibi; Yani, uyumludur. Haşeratın burnunu rahatsız ettiği ancak
buna rağmen kendisine binen kişiye itaat edendir.” Burnundan mühürlüdür.
Sahibi onu sürer.
Yine Ahmed’in “Müsned’inde Sehl bin Sad es-Saidi (radiyallahu anhu)’dan
geldiği üzere Allah Rasûlü (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur:
“Mü’min ülfet sahibidir. Ülfet göstermeyen ve ülfet almayanda
da hayır yoktur.” Geçimi kolay olan, iyi ve insanlara yakın olandır.
Seyyid Kutup “Zilal” kitabında şöyle der: -Bu da harika bir sözdür.-
“İnsanlar, rahmetli bir kucağa, yüce bir gözetlemeye, affedici
bir güler yüze, kendilerini kapsayacak sevgiye; kendi eksikleri, zayıflıkları
ve cahilliklerinden dolayı eksilmeyecek yumuşaklığa ihtiyaç
duyarlar. İnsanlar, kendilerine veren, kendilerinden bir şey beklemeyen,
onların sıkıntılarını üstlenen, kendi sıkıntılarını onlara yüklemeyen,
kendi yanında sürekli önem, gözetim, yumuşaklık, affedi-
48