بررسی نقش زن در سینمای ایران طی دو دهه گذشته
با نگاهی به چهار فیلم لیلا، زیر سقف دودی، هیس دخترها فریاد نمی زنند و ملی و راه های نرفته اش وحید امنیت پرست از مجموعه گفت و گوهای گروه تئاتر اگزیت سی اردیبهشت ماه ١٣٩٨ , تهران
با نگاهی به چهار فیلم لیلا، زیر سقف دودی، هیس دخترها فریاد نمی زنند و ملی و راه های نرفته اش
وحید امنیت پرست
از مجموعه گفت و گوهای گروه تئاتر اگزیت
سی اردیبهشت ماه ١٣٩٨ , تهران
- No tags were found...
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
<strong>بررسی</strong> <strong>نقش</strong> <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> <strong>طی</strong> <strong>دو</strong> <strong>دهه</strong> <strong>گذشته</strong><br />
با نگاهی به چهار فیلم لیلا، زیر سقف <strong>دو</strong>دي، هیس دخترها فریاد نمی <strong>زن</strong>ند و ملی و راه هاي نرفته اش<br />
مقدمه :<br />
رسانه ها <strong>در</strong> دنیاي معاصر <strong>نقش</strong> مهمی <strong>در</strong> شکل گیري نظام فرهنگی، اجتماعی و اقتصادي دارند. آن ها به بسیاري<br />
از باورها دامن می <strong>زن</strong>ند و برخی از مسائل را نادیده می گیرند. امروزه رسانه ها یکی از ابزارهاي مهم جامعه پذیري<br />
تلقی می شوند و <strong>در</strong> تولید و بازتولید <strong>نقش</strong> هاي جنسیتی و هویت جنسی سهم بسیار مهمی دارند. بنابراین توجه<br />
1 | Page
به محصولات رسانه اي و تجزیه و تحلیل آنها از مناظر مختلف ضروري به نظر می رسد. <strong>بررسی</strong> کارکرد رسانه اي<br />
سینما <strong>در</strong> کنار بُعد هنري آن اجتناب ناپذیر است.<br />
سینماي <strong>ایران</strong> <strong>در</strong> سال هاي اخیر از لحاظ پرداختن به موضوعات و مسائل <strong>زن</strong>ان و به عبارتی حضور چشمگیر <strong>زن</strong>ان<br />
و با<strong>زن</strong>مایی هویت این جنس <strong>در</strong> قالب روایات داستانی فیلم هاي گوناگون، دستخوش تغییر و تحولات عینی و<br />
ملموسی بوده است. <strong>در</strong> فیلم هاي بسیاري نه تنها <strong>نقش</strong> اصلی به <strong>زن</strong>ان داده شده، بلکه کل موضوع این فیلم ها<br />
حول محور <strong>زن</strong> و مسائل و مشکلات مربوط به آن ها شکل می گیرد که این مسأله باعث تعریفی <strong>دو</strong>باره از<br />
شخصیت و هویت جنسیتی <strong>زن</strong> و با<strong>زن</strong>مایی متفاوت او نسبت به <strong>گذشته</strong> <strong>در</strong> عرصه سینماست.<br />
بیان مسئله :<br />
مطالعه آثار هنري از جمله مهمترین راههاي دستیابی به شناخت دقیق و مهم تحولات جامعه است. سینما و<br />
فیلمهاي <strong>سینمای</strong>ی به عنوان ابزاري براي نشان دادن تصورات و ایده هاي انسانی هستند که گاهی <strong>در</strong> واقعیت<br />
غیرممکن به نظر می رسند. شخصیت هاي فیلم ها با توجه به کلیشه جنسیت، <strong>در</strong> مخاطبان <strong>در</strong> تمام سنین تاثیر<br />
زیادي داشته اند.<br />
سینما <strong>در</strong> نشان دادن واقعیت و فرصت دادن به توده ها براي <strong>در</strong>ك آنچه به آن ها نشان داده شده است هنري برتر<br />
است، آنچنان که سینما را بالاترین حد تکامل واقع گرایی تجسمی تا به امروز می دانند.<br />
به اعتقاد دیویی، هنر بهترین راه فهمیدن فرهنگ است. بنابراین، هنر بخشی از معناي خود را از بستر یا مضمون<br />
اجتماعی آن اتخاذ می کند.<br />
رسانه ها <strong>در</strong> نمایش مردان و <strong>زن</strong>ان، بر ماهیت <strong>نقش</strong> جنسیتی و عدم برابري جنسیتی صحه می گذارند. جنبش<br />
فمینیستی براي حقوق و برابري <strong>زن</strong>ان به طور مداوم مبارزه کرده است تا <strong>زن</strong>ان و مردان <strong>در</strong> جامعه <strong>در</strong> موقعیت برابر<br />
قرار گیرند.<br />
<strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> همواره <strong>در</strong> مرکز <strong>در</strong>گیري هاي اجتماعی قرار داشته و کشمکش ها و دگرگونی هاي زیادي را<br />
<strong>در</strong> <strong>دو</strong>ران قبل و بعد از انقلاب و تا همین اواخر به خود دیده است.<br />
با توجه به مطالب گفته شده هدف پژوهش پاسخ به این سوال است که <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> <strong>طی</strong> <strong>دو</strong> <strong>دهه</strong><br />
<strong>گذشته</strong> چه <strong>نقش</strong>ی داشته است؟<br />
اهمیت و ضرورت تحقیق :<br />
جنسیت از مفاهیمی است که به شیوه هاي مختلفی نمایش داده می شود. سینما را می توان ابزاري قوي براي<br />
نمایش و ساخت و برساخت فرهنگ جنسیتی دانست. سینما به عنوان یک رسانه عمومی می تواند تاثیر مهمی بر<br />
فرهنگ جنسیتی بگذارد به همین دلیل <strong>نقش</strong> تولید محتواي آن بسیار مهم است چون با تولید انبوه و جذاب هم<br />
2 | Page
می تواند کلیشه هاي جنسیتیِ سنتی را به نفع گروهی خاص تولید کند و هم می تواند با انتقاد از تقسیم کار<br />
جنسیتی موجب آگاهی براي توده اجتماع باشد.<br />
سینما <strong>در</strong> <strong>ایران</strong> :<br />
ورود نخستین دستگاه سینماتوگراف به <strong>ایران</strong> <strong>در</strong> سال 1279 هجري خورشیدي توسط مظفرالدین شاه<br />
سرآغازي براي سینماي <strong>ایران</strong> به حساب می آید، هر چند ساخت اولین سالن سینماي عمومی تا سال 1291<br />
اتفاق نیفتاد. تا سال 1308 هیچ فیلم <strong>ایران</strong>ی ساخته نشد و اندك سینماهاي تأسیس شده به نمایش فیلم هاي<br />
غربی که <strong>در</strong> مواردي زیرنویس فارسی داشتند می پرداختند. نخستین فیلم بلند <strong>ایران</strong> به نام آبی و رابی <strong>در</strong> سال<br />
1308 توسط آوانس اوگانیانس، با فیلمبرداري خان بابا معتضدي ساخته شد. اوگانیانس <strong>در</strong> سال 1311 فیلم<br />
حاجی آقا آکتور سینما را ساخت. این زمان اتفاقی روي داد که سرنوشت سینماي <strong>ایران</strong> را رقم زد. یکی از<br />
نکات مهم <strong>در</strong> این فیلم این بود که <strong>در</strong>ونمایه اش به نوعی حمله به قشر سنت گرا بود و از همه مهمتر <strong>نقش</strong> <strong>زن</strong><br />
<strong>در</strong> این فیلم که براي نمایش آن حتی بدیهی ترین چیزها ندیده گرفته شده بودند و صرفاً کارگردان تمایل به<br />
نمایش <strong>زن</strong> داشت و از اینجا <strong>نقش</strong> <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینما اهمیت می یابد. <strong>در</strong> سال 1312 اولین فیلم ناطق <strong>ایران</strong> به نام<br />
دختر لر یا جعفر و گلنار توسط عبدالحسین سپنتا شاعر نقاش و رمان نویس که براي فیلمسازي به هند رفته<br />
بود ساخته می شود. این فیلم با استقبال زیادي روبرو شد. آنچه که <strong>در</strong> مورد مضمون این فیلم اهمیت دارد<br />
این است که براي اولین بار صحنه هایی عاشقانه <strong>در</strong> حدي بالاتر از حد متعارف زمان و نمایش <strong>زن</strong> با آرایش<br />
غلیظ و همراه رقص و موسیقی بزمی ارائه شد.<br />
این فیلم از جهاتی پیشروي سینماي <strong>ایران</strong> است و بعداً به اشکال مختلف موضوعاتش <strong>در</strong> اکثر فیلم هاي<br />
فارسی تکرار شد. رابطه عاشقانه بین <strong>زن</strong> و مرد، <strong>زن</strong>ی که به علت مشکلات <strong>زن</strong>دگی به موقعیت ناسالمی کشیده<br />
می شود و همچنین ایجاد تصوراتی <strong>در</strong> مورد <strong>زن</strong>ان که گویی به هیچ کاري نمی آیند جز تن فروشی و رقاصی. به<br />
طور کلی تصویري که سینماي این سالها تا اواخر <strong>دهه</strong> 40 از <strong>زن</strong> ارائه می کند موجودي آسیب دیده، روسپی،<br />
کاباره گَرد، خیابانی، جیب بر، قاچاقچی و روستایی فریب خورده است. از اواخر این <strong>دهه</strong> موج نو <strong>در</strong> سینماي<br />
<strong>ایران</strong> با فیلم قیصر (1348) آغاز می شود و این <strong>دو</strong>ره رونق فیلم هایی است که اصطلاحاً جاهلی نامیده<br />
می شوند. <strong>نقش</strong> این سینما <strong>در</strong> حذف <strong>زن</strong>ان مهم است. این فیلم ها شخصیت کنش مند را از <strong>زن</strong> گرفته و از آن<br />
3 | Page
<strong>در</strong> حد بهانه و دستاویز نزاع هاي فیلم با ضدقهرمان استفاده می کند. این فیلم ها چهره اي مظلوم و عاجز از <strong>زن</strong><br />
<strong>ایران</strong>ی عرضه می کنند، <strong>زن</strong>انی که خانه نشین هستند و چشم هایشان خیره به <strong>در</strong> خانه است.<br />
سینماي بعد از انقلاب به سه <strong>دو</strong>ره اساسی قابل تقسیم است: <strong>دو</strong>ره جنگ، <strong>دو</strong>ره بازسازي و <strong>دو</strong>ره اصلاحات.<br />
<strong>دو</strong>ره ي جنگ (1359- 1367): شرایط نامساعد<br />
به علت شرایط هیجانی پس از انقلاب و آشفتگی اوضاع فرهنگی کشور، مقررات شفافی بر تولیدات <strong>سینمای</strong>ی<br />
اعمال نمی شد. سالهاي 1357 تا 1362 را <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> <strong>دو</strong>ره برزخ می نامند که شاهد تولید اندکی فیلم با<br />
کیفیت هنري هستیم اما جملگی فیلم ها به دلیل نداشتن حجاب هنرپیشه هاي <strong>زن</strong>، اجازه اکران نیافتند این<br />
<strong>دو</strong>ره را همچنین <strong>دو</strong>ره غیبت <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> نام نهاده اند زیرا به لحاظ انگاره هاي منفی ناشی از حضور<br />
<strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي کاباره اي و فیلمسازي قبل از انقلاب که <strong>زن</strong>ان اغلب به عنوان عنصري جنسی <strong>در</strong> <strong>نقش</strong> هاي<br />
رقاصه، خواننده، <strong>دو</strong>ره گَرد و فاحشه <strong>در</strong> فیلم ها ظاهر می شدند، مسئولان سینماي پس از انقلاب اقدام به حذف<br />
عنصر <strong>زن</strong> <strong>در</strong> فیلم ها کردند و <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> حاشیه قرار گرفتند. آشفتگی بازار نمایش فیلم، مشخص نبودن معیارهاي<br />
حاکم بر اکران فیلم، و پدیده "سینماسوزان" <strong>در</strong> این زمان اتفاق افتاد. <strong>در</strong> سال 1362 بنیاد <strong>سینمای</strong>ی فارابی و<br />
حوزه هنري سازمان تبلیغات اسلامی شکل گرفت. هدف بنیاد فارابی، ارائه تعریف اسلامی از سینما و توصیف<br />
الگوي جدید تولید فرهنگی بود. یکی دیگر از رویدادهایی که <strong>در</strong> این <strong>دهه</strong> حضور <strong>زن</strong>ان را <strong>در</strong> عرصه سینما<br />
مح<strong>دو</strong>د کرد، وضع قوانین جدید بود. <strong>در</strong> آذرماه 1362 وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی با مصوبه هیات <strong>دو</strong>لت<br />
کمیسیون فیلمنامه را تشکیل داد که زیر نظر اداره نظارت و ارزشیابی این وزارت فعالیت می کرد و<br />
مح<strong>دو</strong>دیت هاي زیادي بر فیلم سازان اعمال کرد. بنابراین شوراي کمیسیون فیلمنامه یکی دیگر از<br />
مح<strong>دو</strong>دیت هایی بود که مانع از حضور فعال <strong>زن</strong> <strong>در</strong> عرصه فیلم می شد. شوراي کمیسیون فیلمنامه <strong>در</strong> قالب<br />
دفترچه هایی که به تهیه کنندگان می داد نحوة پدیدار شدن کاراکترهاي <strong>زن</strong> <strong>در</strong> فیلم ها را تعریف و مشخص<br />
می کرد. <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره <strong>زن</strong>ان به ن<strong>در</strong>ت <strong>در</strong> <strong>نقش</strong> هاي اصلی <strong>در</strong> فیلم ها تصویر می شوند و <strong>در</strong> صورت ظهور، بیشتر<br />
تصویري از <strong>زن</strong> سنتی عرضه می شد که <strong>در</strong> محی<strong>طی</strong> روستایی <strong>زن</strong>دگی می کند که فاقد شغل و تحصیلات است.<br />
<strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره اصلاً مشاهده نمی شود که <strong>زن</strong>ی م<strong>در</strong>ن، تحصیل کرده، شاغل تصویر شود و <strong>در</strong> مجموع ارزش هاي<br />
ما<strong>در</strong>ي، همسر خوب بودن و فداکاري <strong>در</strong> حق همسر به او نسبت داده می شود.<br />
4 | Page
سال 1360 <strong>در</strong> فیلم ها تنها یک <strong>نقش</strong> معلم و <strong>در</strong> سال 1361 یک <strong>زن</strong> پزشک دیده می شود. از 1361 تا 1364<br />
هیچ <strong>زن</strong> شاغلی <strong>در</strong> میان 175 فیلم به نمایش <strong>در</strong>آمده دیده نمی شود. این <strong>دو</strong>ره به دلیل اینکه جنگ ذاتاً<br />
مفهومی مردانه دارد <strong>زن</strong>ان جایگاهی <strong>در</strong> فیلم هاي جنگی ندارند. <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره از یک سو شاهد حذف اغلب<br />
کارگردانان و هنرپیشه هاي <strong>زن</strong> قبل از انقلاب هستیم که همین امر باعث کاهش آمار تولید فیلم شد، از سوي<br />
دیگر اعمال سانسور <strong>در</strong> تشکیلات صنایع فیلم که اجازه بروز به مضامینی خارج از ایدئولوژي انقلابی آن <strong>دو</strong>ران<br />
را نمی داد و جو سیاسی <strong>در</strong> این سالها به خاطر حافظه تاریخی تیره و منفی از فیلم فارسی قبل از انقلاب به<br />
دنبال الگویی به نام سینماي اسلامی با معیارهاي اسلامی بود.<br />
مهمترین رویدادي که <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره اتفاق افتاد، شکل گیري جشنواره هاي فیلم از جمله جشنواره فیلم فجر<br />
(1361)، جشنواره فیلم کودك و نوجوان (1364)، جشنواره ي بین المللی فیلم هاي آموزشی و تربیتی رشد<br />
(1364) و جشنواره ي هنري-ادبی روستا (1365) بود. مهمترین این جشنواره ها، جشنواره سالانه فیلم فجر بود<br />
که شامل گردهمایی هاي بزرگ تماشاگران، نویسندگان، منتقدان، سیاستگذاران، مسئولان، فیلمسازان و دیگر<br />
شاغلان <strong>در</strong> انواع حوزه فیلمسازي بود. این نوع گردهمایی ها از لحاظ فراهم آوردن امکان گفتگو، برخورد آرا و<br />
نظرات و فراهم آوردن بازار فیلم تأثیر مهمی <strong>در</strong> رشد و اعتلاي سینماي کشور داشت. یکی دیگر از شرایط<br />
این <strong>دو</strong>ره، ورود کارگردانان و بازیگران به عرصه سینما بود. علاوه بر این، شکوفایی صنعت فیلم بعد از انقلاب،<br />
راه اندازي استودیوهایی مثل فارابی، ارشاد، سازمان تبلیغات اسلامی و صدا و سیما که داراي تجهیزات<br />
لابراتوارهاي پیشرفته بود، اتفاق افتاد. بنیاد فارابی با برگزاري جشنواره فیلم فجر و حمایت هاي مالی از<br />
تهیه کنندگان، زمینه رشد فیلم را فراهم کرد. اما به رغم این تحولات مشاهده می شود که فیلم هاي با موضوع<br />
<strong>زن</strong> <strong>در</strong> جشنواره نیز مورد بی مهري قرار می گیرند. غیبت و نادیده گرفتن <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>دهه</strong> 60 چنان راه افراط<br />
پیمود که داوران چهارمین و پنجمین جشنواره فیلم فجر با ابراز طرح غیر اصولی <strong>زن</strong> <strong>در</strong> فیلم ها از اعطاي جایزه<br />
به بهترین بازیگران <strong>زن</strong> <strong>در</strong> جشنواره این سال ها خودداري کردند؛ <strong>در</strong>حالی که سوسن تسلیمی همان سال <strong>در</strong> فیلم<br />
«مادیان (علی ژکان 1364)» یکی از بهترین بازیگران <strong>زن</strong> تاریخ سینماي <strong>ایران</strong> بود.<br />
با پایان جنگ، سینماي <strong>ایران</strong> به پیروي از شرایط اجتماعی وارد مرحله اي جدیدي شد که با ظهور کارگردانان<br />
<strong>زن</strong>ی همراه بود که به طرح مسائل اجتماعی <strong>زن</strong>ان پرداختند.<br />
5 | Page
<strong>دو</strong>ره بازسازي (1375-1368): آغاز حرکت به سمت سینماي <strong>زن</strong><br />
<strong>در</strong> <strong>دو</strong>ره جنگ، موضوع غالب سینماي بعد از انقلاب <strong>ایران</strong> مضامین جنگی <strong>در</strong> ابعاد مختلف بود و بدیهی است با<br />
توجه به ماهیت جنگ، که پدیده اي مردانه است، <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> بیشتر فیلم هاي این <strong>دو</strong>ره غایب اند.<br />
<strong>در</strong> میانه <strong>دو</strong>ره اول شکل گیري جشنواره فیلم فجر جرقه به وجودآمدن یکی از عوامل چهارگانه ساختاري زده شد<br />
و <strong>در</strong> <strong>دو</strong>ره بازسازي، علاوه بر حمایت هاي جشنواره از کارگردانان و تهیه کنندگان، عوامل دیگري نیز باعث رشد<br />
صنعت فیلم شد. «<strong>دو</strong>لت به فیلم هایی که توسط بخش <strong>دو</strong>لتی تهیه نشده اند یا بخش <strong>دو</strong>لتی <strong>در</strong> آن ها مشارکت<br />
نداشته، عمدتاً وام بانکی کم بهره می دهد. همچنین بعد از انقلاب استودیوهاي <strong>دو</strong>لتی (فارابی، ارشاد، سازمان<br />
تبلیغات و صدا و سیما) با دارا بودن تجهیزات و استودیوها و لابراتوارها به تولید فیلم پرداختند و این موسسات<br />
امکانات ارزي و سوبسیدهایی را به تهیه کنندگان اختصاص می دادند. همچنین بخش زیادي از سالن هاي نمایش<br />
که <strong>در</strong> اختیار نهادهایی چون حوزه هنري سازمان تبلیغات بود مشمول حمایت مالی می شدند.»<br />
با این اقدامات یکی از مهم ترین شرایط ساختاري، یعنی شکوفایی صنعت فیلم بعد از انقلاب کامل شد.<br />
یکی دیگر از شرایط ساختاري اي که بعد از جنگ ایجاد شد، ورود کارگردانان و بازیگران <strong>زن</strong> به عرصه سینما بود.<br />
«رخشان بنی اعتماد، پوران <strong>در</strong>خشنده، تهمینه میلانی، مرضیه برومند، و فریال بهزاد، از جمله مهم ترین<br />
کارگردانان <strong>زن</strong> هستند که <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره فیلم هایی <strong>در</strong>باره <strong>زن</strong>ان ساختند.»<br />
تئاتر، یکی از منابع مهم تامین کننده بازیگران <strong>زن</strong> سینما <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره بود. <strong>در</strong> سال هاي پس از انقلاب به دلیل کم<br />
بودن دستمزد بازیگران تئاتر <strong>در</strong> مقایسه با سینما، بیشتر بازیگران توانمند جذب سینما شدند. «بازیگرانی چون<br />
فاطمه معتمدآریا، گوهر خیراندیش، فریماه فرجامی و دیگران از شاخص ترین مواردي هستند که <strong>نقش</strong> هاي فعال<br />
<strong>زن</strong> را <strong>در</strong> سینماي این <strong>دو</strong>ره برعهده گرفتند.»<br />
علاوه بر تئاتر منابع مهم دیگري نیز چون دانشکده هاي <strong>سینمای</strong>ی و مراکز آموزش سینما، براي تربیت تکنسین<br />
فیلم، کارگردان، و بازیگر به کمک سینما آمدند. مراکز آموزش سینما <strong>در</strong> <strong>ایران</strong> خصوصاً <strong>در</strong> سال هاي بعد از انقلاب<br />
تنوع زیادي یافت. گروه «سینما-تئاتر» وابسته به دانشکده هنر دانشگاه تهران، با دارا بودن رشته هاي بازیگري و<br />
کارگردانی نیروهایی را براي ورود به سینما تربیت کرد. همچنین دانشکده صدا و سیما نیز <strong>در</strong> رشته هاي تولید <strong>در</strong><br />
تلویزیون، کارگردانی، ت<strong>دو</strong>ین، و فیلم نامه نویسی به آموزش نیروهایی براي کار <strong>در</strong> سینما پرداخت. مرکز اسلامی<br />
آموزش فیلم سازي <strong>در</strong> رشته هاي کارگردانی، تهیه کنندگی، و بازیگري فعالیت می کرد و انجمن سینماي جوان نیز<br />
با شعبه هایی پراکنده <strong>در</strong> سطح کشور علاوه بر کارکرد آموزشی به جذب افراد می پرداخت. علاوه بر این موارد، <strong>در</strong><br />
<strong>دهه</strong> هفتاد به دلیل توجه زیاد افراد به سینما، مخصوصاً بازیگري، <strong>دو</strong>لت زمینه را براي فعالیت هاي آموزشی<br />
انتفاعی مناسب دید و آموزشگاه هاي <strong>سینمای</strong>ی زیادي با مجوز وزارت ارشاد <strong>در</strong> سطح تهران و شهرستان ها افتتاح<br />
شد.<br />
با ورود این نیروهاي تربیت شده به حوزه هاي <strong>سینمای</strong>ی شرط <strong>دو</strong>م ساختاري، یعنی کا<strong>در</strong> تعلیم دیده اي از<br />
تکنسین هاي فیلم، کارگردانان، و دیگر عوامل نیزحاصل شد. علاوه بر نیروهاي تربیت شده کارگردانانی مانند<br />
6 | Page
.1<br />
.2<br />
محسن مخملباف، رسول ص<strong>در</strong>عاملی و رسول ملاقلی پور نیز به صورت تجربی وارد سینما شدند که <strong>در</strong> <strong>دو</strong>ره <strong>دو</strong>م<br />
فیلم هایی راجع به <strong>زن</strong>ان و به ویژه مسائل مربوط به عشق ساختند.<br />
داریوش مهرجویی نیز نویسنده اي بود که فیلم هاي وي با عنوان هاي <strong>زن</strong>انه «بانو (1371)»، «سارا (1372)»،<br />
«پري(1374)»، و... به موضوعات مربوط به <strong>زن</strong>ان می پرداخت.<br />
رخشان بنی اعتماد با ساخت فیلم هاي «نرگس (1370)» و «روسري آبی (1373)» و بعدها با ساخت «بانوي<br />
اردیبهشت (1376)» و «زیر پوست شهر (1379)» <strong>در</strong> <strong>دو</strong>ر اصلاحات یکی از فیلم سازان <strong>زن</strong>ی است که <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره<br />
وارد عرصه فیلم سازي شد.<br />
تهمینه میلانی که می توان او را فمینیست ترین فیلم ساز <strong>زن</strong> سینماي <strong>ایران</strong> نامید، نیز <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره وارد عرصه<br />
سینما شد. <strong>در</strong> آثار او بیش از دیگر فیلم سازان <strong>زن</strong>، مردان مورد بی اعتنایی قرار گرفته اند. <strong>در</strong> اولین ساخته او<br />
«بچه هاي طلاق (1368)»، مرد خانواده پ<strong>در</strong>ي عصبی و تندخو است که مدام بچه ها را کتک می <strong>زن</strong>د. <strong>در</strong> «دیگه<br />
چه خبر؟ (1370)»، که یک کمدي خانوادگی است، قهرمان فیلم دختري روشنفکر و دانشجوي ادبیات است که<br />
<strong>در</strong> دنیاي خیالی خود <strong>زن</strong>دگی می کند، اما نمی توان او را نماینده دخترانی دانست که علیه سنت عمل می کنند؛<br />
چرا که <strong>در</strong> پایان فیلم، داستان همیشگی عشق میان دختر فقیر و مرد ثروتمند تکرار می شود. میلانی <strong>در</strong> <strong>دو</strong>ره<br />
اصلاحات فیلم هاي دیگري مثل «<strong>دو</strong> <strong>زن</strong> (1377)» ، «نیمه پنهان (1379)»، «شب هاي تهران (1379 نویسنده<br />
فیلم نامه)» و «واکنش پنجم (1381)» را ساخت که تصویري روشن از <strong>زن</strong>ان تحصیل کرده و شاغل داراي<br />
مهارت هاي اجتماعی یک <strong>زن</strong> م<strong>در</strong>ن را ارائه می دهد.<br />
<strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره، تشدید ممیزي و افزایش فشار، منجر به استعفاي وزیر ارشاد می شود. «<strong>در</strong> 1371 از 62 فیلم <strong>ایران</strong>ی<br />
تولید شده، 56 فیلم پروانه نمایش اخذ می کنند. <strong>در</strong> 1372 از 398 فیلم نامه تنها 35 فیلم نامه تصویب شده اند.<br />
61 فیلم نامه قابل اصلاح و 302 فیلم نامه غیرقابل اصلاح تشخیص داده شدند؛ به طوریکه حتی ارائه عکس تست<br />
بازیگران یا گرفتن مجوز براي تیزرهاي تلویزیونی الزامی می شود.»<br />
با یک جمع بندي نهایی <strong>در</strong>مورد ویژگی هاي این <strong>دو</strong>ره و زمینه هاي شکل گیري شرایط ساختاري براي موج<br />
سینماي <strong>زن</strong> می توان به موارد زیر اشاره کرد:<br />
ورود کارگردانان و بازیگران <strong>زن</strong> به حوزه سینما، که اولین شرط ساختاري براي شکل گیري سینماي <strong>زن</strong><br />
است، <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره اتفاق افتاد و براي اولین بار کارگردانان <strong>زن</strong> مثل رخشان بنی اعتماد و تهمینه میلانی<br />
وارد سینما شدند و بازیگران <strong>زن</strong> مثل فریماه فرجامی و دیگران نیز از حوزه تئاتر به سینما راه یافتند. با<br />
ورود فیلم سازان و بازیگران <strong>زن</strong> به سینما، از یک طرف موضوعات مختلف از دید <strong>زن</strong>انه با<strong>زن</strong>مایی شدند، و<br />
از طرف دیگر مسائل خاص <strong>زن</strong>ان که تا پیش از آن کمتر <strong>در</strong> سینما جنبه مرکزي پیدا می کرد، به شکل<br />
وسیع تري مطرح شد و ایدئولوژي جدیدي بر پایه زاویه دید <strong>زن</strong>ان شکل گرفت که همین امر باعث شد<br />
سینماي <strong>زن</strong> به شکل گیري خود نزدیک تر شود.<br />
شکوفایی صنعت فیلم بعد از انقلاب با راه اندازي استودیوهاي <strong>دو</strong>لتی مثل فارابی، ارشاد، سازمان تبلیغات<br />
اسلامی، و صدا و سیما که داراي تجهیزات و لابراتوارهاي پیشرفته بود اتفاق افتاد. بنیاد <strong>سینمای</strong>ی فارابی<br />
7 | Page
.3<br />
.4<br />
با برگزاري جشنواره فیلم فجر و حمایت هاي مالی از تهیه کنندگان، زمینه رشد تولید فیلم را فراهم کرد<br />
و مراکز دانشگاهی و آموزشگاههاي <strong>سینمای</strong>ی نیز تربیت کا<strong>در</strong> سینماگران را براي ورود به سینما بر عهده<br />
گرفته اند.<br />
تغییر مدیریت ها <strong>در</strong> فاصله 1368 تا 1371 بیانگر یک فضاي باز سیاسی <strong>در</strong> تشکیلات صنایع فیلم بود<br />
که اجازه طرح مضامین سینماي <strong>زن</strong> را می داد. با این تغییرات شاهد ظهور موجی از فیلم هاي واقع گرایانه<br />
و ساخت فیلم هایی چون «نرگس (رخشان بنی اعتماد 1370)» و » نوبت عاشقی (محسن مخملباف<br />
1369)» <strong>در</strong> حوزه مسائل <strong>زن</strong>ان هستیم.<br />
<strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره هنوز جو سیاسی اي که با ایدئولوژي مطرح شده <strong>در</strong> این فیلم ها هماهنگی داشته باشد و یا<br />
دست کم به آن اجازه بروز بدهد، شکل نگرفته است. توقیف برخی از فیلم هاي تولید شده و تشدید<br />
ممیزي اعمال شده بر فیلم نامه، ص<strong>دو</strong>ر ساخت، نمایش <strong>در</strong> جشنواره، ص<strong>دو</strong>ر پروانه نمایش، نمایش <strong>در</strong><br />
شهرستان ها و نمایش خارج از کشور فیلم ها <strong>در</strong> اوایل <strong>دهه</strong> 1370 از مواردي بود که اجازه شکل گیري<br />
موجی از سینماي متفاوت را نمی داد.<br />
<strong>دو</strong>ره اصلاحات: شکل گیري سینماي <strong>زن</strong><br />
جنبش اصلاحات <strong>در</strong> <strong>دو</strong>م خردادماه 1376 پی آمدهاي چشمگیري را <strong>در</strong> سطح جامعه برجاي گذاشت. «تعداد<br />
سازمان هاي غیر <strong>دو</strong>لتی <strong>زن</strong>ان (NGO) تا پایان سال 1379، به 248 سازمان رسیده است که این آمار نسبت به<br />
1376 به میزان 7/2 برابر رشد داشته است.»<br />
<strong>در</strong> زمینه آموزش عالی و افزایش دانشجویان دختر دانشگاه ها هم شاهد رشد چشمگیري هستیم. بنا به اطلاعات<br />
مرکز آمار وزارت علوم، تحقیقات و فن آوري میزان ورودي دختران به آموزش عالی از 1/36 <strong>در</strong>صد <strong>در</strong> 1376 به<br />
62 <strong>در</strong>صد <strong>در</strong> 1379 افزایش یافته است.<br />
نشریات نیز <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره رشد چشمگیري دارند. «مجوز انتشار 24 نشریه با موضوعات <strong>زن</strong>ان و از جمله اولین<br />
رو<strong>زن</strong>امه به نام <strong>زن</strong> از 1376 تا 1379 صورت گرفته است. <strong>در</strong> 1375 تنها 27 مدیر مسئول <strong>زن</strong> <strong>در</strong> نشریات وجود<br />
داشت که این رقم <strong>در</strong> 1379 به 61 نفر افزایش یافته است.»<br />
افتتاح رشته هاي دانشگاهی <strong>در</strong> زمینه مطالعات <strong>زن</strong>ان، شکل گیري سازمان هاي پژوهشی <strong>زن</strong>ان، بروز تغییرات <strong>در</strong><br />
حوزه سینما و قوانین <strong>سینمای</strong>ی نیز از دیگر تحولات صورت گرفته <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره است.<br />
«رفع سانسور و ممیزي <strong>در</strong> حوزه هنر» یکی از ویژگی هاي جنبش اصلاحات بود که سینما نیز به عنوان یک نهاد<br />
اجتماعی از آن تأثیر پذیرفت. با حذف کمیسیون فیلمنامه، شورایی دیگر پدید آمد که بیشتر <strong>نقش</strong> حمایتی<br />
داشت. «اقدام دیگر معاونت <strong>سینمای</strong>ی وزارت ارشاد، حذف مراحل غیر ضروري دیگر از جمله ارائه عکس گریم<br />
آزمایشی، ارائه فهرست کامل عوامل تولید طبق دفترچه و مواردي از این قبیل بود» که با این اقدامات سومین<br />
8 | Page
عامل ساختاري؛ یعنی تشکیلات صنعت فیلم موافق یا دست کم تحمل کننده ي ایدئولوژي موج فیلم آینده فراهم<br />
شد.<br />
شرط چهارم ساختاري، وجود جو و معیارهاي سیاسی موافق یا تحمل کننده ایدئولوژي و سبک موج فیلم است که<br />
<strong>در</strong> آن <strong>دو</strong>ره به دنبال فضاي باز سیاسی <strong>دو</strong>م خرداد و برداشتن مقررات سانسور فراهم شد. <strong>در</strong> واقع جنبش<br />
اصلاحات با ترویج جامعه مدنی، آزادي اندیشه، تساهل، گسترش مشارکت سیاسی، رفع انسداد فرهنگی،<br />
کثرت گرایی و توجه به آزادي هاي مدنی-سیاسی، به ویژه آزادي مطبوعات، رسانه ها و هنر، چهارمین شرط<br />
ساختاري را نیز فراهم نمود و باعث شکل گیري سینماي کثرت گرا <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره شد. یکی از مصادیق این<br />
کثرت گرایی نیز اجازه پرداختن به مسائل <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> سینما، با تأکید بر احقاق حقوق از دست رفته آن ها و نیز<br />
موضوعاتی بود که تا پیش از آن به عنوان تابو از طرح آن ها پرهیز می شد.<br />
<strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره علاوه بر کارگردانان <strong>زن</strong>، بسیاري از کارگردانان مرد نیز، که قبلاً فیلم هایی با مضامین جنگی<br />
می ساختند، تحت تأثیر شرایط مساعد به وجود آمده، موضوعات <strong>زن</strong>ان را <strong>در</strong>ون مایه ي فیلم هاي خود قرار دادند.<br />
«بانوي اردیبهشت (1376)» ساخته رخشان بنی اعتماد از نخستین فیلم هاي با مضمون و شخصیت اصلی <strong>زن</strong><br />
است که <strong>در</strong> این <strong>دو</strong>ره ساخته شد. جسارت این فیلم <strong>در</strong> طرح برخی تابوهاي اجتماعی نظیر ابراز عشق از سوي<br />
<strong>زن</strong>ان، به ویژه بیوه <strong>زن</strong>ان جوان، قابل توجه است. <strong>زن</strong> <strong>در</strong> این فیلم، تحصیل کرده، نویسنده، و داراي اعتقادات م<strong>در</strong>ن<br />
است.<br />
<strong>در</strong> «قرمز (1377)»، ساخته فری<strong>دو</strong>ن جیرانی و پرفروش ترین فیلم سال 1378، که یک فیلم نوآر و شروع نوعی<br />
فمینیسم رادیکال است، قهرمان <strong>زن</strong>، شوهر خود را که بیمار روان پریش است به قتل می رساند. یکی دیگر از<br />
تابوهاي اجتماعی که <strong>در</strong> اثر بعدي جیرانی به نام «آب و آتش (1379)»، به تصویر کشیده شد، مسئله <strong>زن</strong>ان<br />
خیابانی است که تا آن زمان سینماي <strong>ایران</strong> جسارت پرداختن به آن را نداشت. این بار هم <strong>زن</strong>، روشن فکر و شاعر<br />
است که <strong>در</strong> پایان فیلم قربانی خشونت مرد می شود.<br />
تهمینه میلانی <strong>در</strong> فیلم «<strong>دو</strong> <strong>زن</strong> (1377)»، که <strong>دو</strong>مین فیلم پرفروش سال بود، به <strong>زن</strong>دگی <strong>زن</strong>ان و دختران <strong>در</strong> عصر<br />
حاضر می پردازد. <strong>در</strong> این فیلم قهرمان <strong>زن</strong> <strong>در</strong> میان گفت وگوها، به صراحت اعتراض شدید خود را به فرهنگ<br />
مردسالاري که ریشه <strong>در</strong> سنت هاي خانوادگی و اجتماعی دارد بیان می کند.<br />
<strong>نقش</strong> <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> :<br />
<strong>در</strong>باره ي ماهیت <strong>زن</strong> <strong>در</strong> سینماي <strong>ایران</strong> می توان گفت، که از آغاز تهیه فیلم فارسی <strong>در</strong> کشور ما <strong>طی</strong> سالیان <strong>دو</strong>ر و<br />
<strong>در</strong>از، آنچه به نام فیلم عرضه شد، به <strong>زن</strong> <strong>ایران</strong>ی توهین کرد و بانگ اعتراضی نیز برنخاست. موجود عجیبی که به<br />
نام <strong>زن</strong> <strong>ایران</strong>ی <strong>در</strong> فیلم ها به نمایش <strong>در</strong>آمد، هیچ وجه اشتراکی با <strong>زن</strong>ان ما نداشت و اگر کسی می خواست فقط با<br />
دیدن فیلم <strong>ایران</strong>ی <strong>زن</strong> <strong>ایران</strong>ی را بشناسد، گمان می برد که اینجا سرزمین <strong>زن</strong>ان رقاصه و خوانندگان <strong>دو</strong>ره گَرد است.<br />
9 | Page
سینماي <strong>ایران</strong> <strong>در</strong> سال هاي اخیر از لحاظ پرداختن به موضوعات و مسائل <strong>زن</strong>ان و به عبارتی حضور چشمگیر <strong>زن</strong>ان<br />
و با<strong>زن</strong>مایی هویت این جنس <strong>در</strong> قالب روایات داستانی فیلم هاي گوناگون، دستخوش تغییر و تحولات عینی و<br />
ملموسی بوده است. <strong>در</strong> فیلم هاي بسیاري نه تنها <strong>نقش</strong> اصلی به <strong>زن</strong>ان داده شده، بلکه کل موضوع این فیلم ها حول<br />
محور <strong>زن</strong> و مسائل و مشکلات مربوط به آن ها شکل میگیرد که این مسأله باعث تعریفی <strong>دو</strong>باره از شخصیت و<br />
هویت جنسیتی <strong>زن</strong> و با<strong>زن</strong>مایی متفاوت او نسبت به <strong>گذشته</strong> <strong>در</strong> عرصه سینماست.<br />
چارچوب نظري پژوهش :<br />
<strong>بررسی</strong> جامعه شناختی جنسیت <strong>در</strong> سینما می تواند شاخصی از روند تغییر و تحولات اجتماعی باشد.<br />
شاهد این مدعا این فرض بنیادین جامعه شناسی سینما است که مضامین فیلم هاي هر <strong>دو</strong>ره، بازتاب شرایط<br />
اجتماعی حاکم <strong>در</strong> آن <strong>دو</strong>ره است.<br />
تفاوت هاي زیست شناختی و فیزیولوژیکی <strong>زن</strong>ان و مردان و نیز تفاوت موقعیت هاي اجتماعی آنان، منجر به تفکیک<br />
<strong>دو</strong> مفهوم کلیدي و بحث انگیز جنس و جنسیت <strong>در</strong> ادبیات نظري فمینیستی شده است.<br />
این مفاهیم کمک کرده است تا نظریه پردازان، بخش بزرگی از ستم جنسی و سرکوب <strong>زن</strong>ان را تبیین کنند.<br />
نظریه هاي قابل طرح و استفاده :<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
نظریه تفاوت<br />
نظریه نابرابري جنسیتی (فمینیسم)<br />
نظریه ستمگري<br />
نظریه تزریقی<br />
نظریه برجسته سازي<br />
نظریه نیازجویی<br />
نظریه هماهنگی و ناهماهنگی شناختی<br />
رویکرد فمینیستی :<br />
بر اساس فرضیات پذیرفته شده نظریه فمینیستی، هر یک از فیلم سازان فمینیسم، محوریت فیلم خود را به <strong>زن</strong><br />
اختصاص داده و بر اساس برداشت ها و تبیین هاي خود فیلمهاي فمینیستی ساخته اند که به برخی از این<br />
برداشت ها و تبیین ها اشاره می شود.<br />
10 | Page
هدف فمینیست ها، برابري و تساوي حقوق با مردان و برنامه ریزي براي تشکیل کمپین هاي ضدتبعیض براي<br />
بهبود وضعیت سیاسی، اقتصادي و اجتماعی <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> جامعه است. آنچه که امروزه تحت عنوان فمینیسم از آن<br />
یاد می شود، مفهومی واحد نیست؛ بلکه مشتمل بر آراء و عقاید متنوعی است که از اواخر قرن نوزدهم تاکنون به<br />
موقعیت فرودست <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> حوزه هاي خصوصی و عمومی <strong>زن</strong>دگی اجتماعی، تبعیض، ظلم و ستمی که به دلیل<br />
جنسیت <strong>زن</strong>ان بر آن ها تحمیل می گردد اشاره می نماید و تصاویر مردسالارانه کلیشه اي از جنسیت را به چالش<br />
می طلبد و با تأکید بر غیرطبیعی دانستن تبعیض هاي موجود علیه <strong>زن</strong>ان، آنان را به سوي کسب برابري یا موقعیت<br />
برتر <strong>زن</strong>ان فرا می خواند.<br />
سه نظریه فمینیستی ریتزر:<br />
ریتزر انواع نظریات فمینیستی <strong>در</strong> <strong>دو</strong>ران معاصر را <strong>در</strong> سه نظریه خلاصه می کند<br />
تفاوت هاي جنسی<br />
نابرابري جنسی<br />
ستمگري جنسی<br />
•<br />
•<br />
•<br />
نظریه فمینیستی سینما :<br />
نظریه پردازان فمینیست سینما معتقدند: جنسیت ماهیتی حقیقی ندارد و سینما به عنوان یکی از فناوري هاي<br />
گوناگون اجتماعی، آن را تولید میکند و <strong>نقش</strong>هاي اجتماعی و جنسی را تعریف میکند.<br />
<strong>دو</strong> موضوع حضور <strong>زن</strong>ان و به تماشاگذاردن آن ها محور نقد فمینیستی فیلم است.<br />
اهمیت دادن به فاعلیت <strong>زن</strong>، کانون اولیه نظریه فیلم فمینیستی به شمار می رود، این نظریه بیانگر آن است که<br />
<strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> موضعی انفعالی و زیردست قرار می گیرند و بازتاب ایدئولوژي پ<strong>در</strong>سالارانه اند.<br />
مکاتب فمینیسم :<br />
11 | Page<br />
فمینیسم لیبرال<br />
فمینیسم سوسالیست<br />
فمینیسم مارکسیست<br />
•<br />
•<br />
•
فمینیسم رادیکال<br />
فمینیسم پست م<strong>در</strong>ن<br />
•<br />
•<br />
روش تحقیق :<br />
<strong>در</strong> این پژوهش مدل استقرایی براي تحلیل محتواي فیلم ها مورد استفاده قرار گرفته است.<br />
به کمک تحلیل محتوا ابتدا 4 <strong>نقش</strong> اصلی <strong>زن</strong> و با تکیه بر فن دلفی استخراج شد سپس این مولفهها <strong>در</strong> فیلمها<br />
مورد مطالعه قرار خواهد گرفت.<br />
مطابق روش تحلیل محتوا، با توجه به <strong>در</strong>ك و <strong>در</strong>یافت مضامین فیلم ها، تحلیل اولیه آغاز شده و تا زمانی که<br />
پیشزمینه هایی براي ظهور رمزها از متن ظهور یابد، ادامه یافته است. سپس بر اساس شباهت ها و تفاوت هاي<br />
موجود، مقوله بندي صورت گرفته است. <strong>در</strong> پایان، مقوله بندي هاي حاصل از گروه بندي رمزها به صورت خوشه هاي<br />
معنادار دسته بندي شده اند.<br />
متغیرهاي تحقیق :<br />
اولین کار هر تحقیق تجربی تعیین آن چیزي است که قرار است مشاهده و ضبط شود<br />
<strong>در</strong> تحلیل آثار <strong>سینمای</strong>ی نخستین تقسیم بندي می تواند گزینش فیلم ها به صورت واحدهاي مستقل باشد. این<br />
واحدها به واحدهاي کوچکتري تقسیم می شوند که عبارتند از:<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
•<br />
کلمه ها و نمادها<br />
مضمون ها<br />
شخصیت ها (بازیگران)<br />
صحنه<br />
نما<br />
زمان یا طول مدت برنامه<br />
<strong>در</strong> این پژوهش براي <strong>بررسی</strong> هر فیلم، واحد تحلیل را فیلمهایی که حول محور <strong>زن</strong>ان ساخته شده است تشکیل<br />
خواهند داد.<br />
روش جمع آوري اطلاعات :<br />
روش جمع آوري اطلاعات <strong>در</strong> این پژوهش روش «مشاهده ب<strong>دو</strong>ن ساخت» بوده است.<br />
12 | Page
از آن جا که شیوه مورد نظر براي تحلیل محتواي فیلم ها شیوه استقرایی است، محقق ب<strong>دو</strong>ن داشتن شاخص یا<br />
تعیین مقوله به مشاهده می پردازد و مقوله ها را از مشاهده مستقیم فیلم ها به دست می آورد. بنابراین به وسیله ي<br />
واحدهاي تحلیل، کار جمع آوري داده ها آغاز می گردد. <strong>در</strong> مرحله بعد داده ها کدگذاري می گردند. کدهایی که به<br />
داده ها داده می شود از خود فیلم ها گرفته می شوند. <strong>در</strong> سطح انتزاعی تر از مرحله کدگذاري کدهاي هر دسته<br />
گروه بندي می شوند. مفاهیم را هم می توان از <strong>در</strong>ون کدها استخراج کرد و هم براي ساختنشان از مفاهیم نظري<br />
بهره گرفت.<br />
با توجه به مفاهیم به دست آمده تعدادي مقوله استخراج می شود که این مقوله ها مبناي تحلیل و نتیجه گیري<br />
قرار خواهند گرفت. <strong>در</strong> پایان محقق با <strong>در</strong> دست داشتن تعدادي مقوله که داراي سازوکارهاي نظري هستند، به<br />
تحلیل و نتیجه گیري می پردازد.<br />
ج<strong>دو</strong>ل طبقهبندي فیلم ها<br />
شماره<br />
سال<br />
فیلم<br />
شخصیت<br />
کارگردان<br />
هیس! دخترها فریاد نمی <strong>زن</strong>ند<br />
شیرین<br />
پوران <strong>در</strong>خشنده<br />
1392<br />
1<br />
ملی و راه هاي نرفته اش<br />
ملیحه<br />
تهمینه میلانی<br />
1395<br />
2<br />
زیر سقف <strong>دو</strong>دي<br />
شیرین<br />
پوران <strong>در</strong>خشنده<br />
1395<br />
3<br />
لیلا<br />
لیلا<br />
داریوش مهرجویی<br />
1375<br />
4<br />
1. شیرین هشت ساله، مورد آزار جنسی مردي از نزدیکان قرار می گیرد. آنچه این زخم را عمیق تر می کند و واقعه<br />
را به فاجعه ختم می سازد، این است که دخترك هیچ کس را نمی یابد تا <strong>در</strong>دش را با او <strong>در</strong> میان بگذارد و حرفش<br />
را باور کنند.<br />
شیرین <strong>در</strong> بزرگسالی بعد از <strong>دو</strong> نامزدي ناموفق حالا واقعاً عاشق شده اما وقتی می خواست با او از<strong>دو</strong>اج کند مردي<br />
را می بیند که می خواهد به دختر کوچکی تجاوز کند که شیرین دختر کوچک را فراري می دهد و ان مرد را به<br />
قتل می رساند و <strong>در</strong> آخر به دلیل پیدا نکردن ولی دم اعدام می شود.<br />
2. ملیحه، دختري جوان و پر شور است که <strong>در</strong> خانواده اي متعصب و افرا<strong>طی</strong> بزرگ شده، عاشق جوانی به نام<br />
سیامک می شود و بر خلاف نظر خانواده که معتقدند این جوان متناسب با دخترشان و خانواده شان نیست با او<br />
از<strong>دو</strong>اج می کند و بعد از از<strong>دو</strong>اج کم کم متوجه می شود که سیامک دچار نوعی حس شک و تردید است و مدام<br />
ملیحه را کتک می <strong>زن</strong>د.<br />
3. شیرین که <strong>در</strong> <strong>زن</strong>دگی خانوادگی با فر<strong>زن</strong>د و همسرش به ت<strong>در</strong>یج دچار مشکل می شود، به دنبال پیدا کردن راهی<br />
براي ایجاد ارتباط با آنهاست، که موفق نمی شود و به بحران می رسد. تلاش مجدد او براي برون رفت او از این<br />
بحران او را با چالش جدیدي رو به رو می کند.<br />
4. لیلا و رضا <strong>در</strong> یک مراسم شله زرد پزان همدیگر را می بینند و چندي بعد با هم از<strong>دو</strong>اج می کنند. آن <strong>دو</strong>، بعد از<br />
مدتی <strong>زن</strong>دگی متوجه می شوند که لیلا نمی تواند فر<strong>زن</strong>دي به دنیا بیاورد. آن ها <strong>در</strong>مان هاي متعدد و آزمایش هاي<br />
گوناگونی را دنبال می کنند اما همه ب<strong>دو</strong>ن نتیجه می ماند. <strong>در</strong> این میان هر چند براي رضا بچه دار نشدن لیلا<br />
اهمیتی ندارد، اما ما<strong>در</strong>ش با وجود این احساس رضایت و خوشبختی رضا از <strong>زن</strong>دگی ب<strong>دو</strong>ن فر<strong>زن</strong>د، لیلا را تحت<br />
فشارهاي شدید قرار می دهد و از او می خواهد که اجازه دهد براي رضا همسري بگیرند تا فر<strong>زن</strong>دي براي او بیاورد<br />
و سپس همسر <strong>دو</strong>م رضا از <strong>زن</strong>دگی آن ها خارج شود. فشارهاي ما<strong>در</strong> رضا بالاخره کارگر می افتد و لیلا، رضا را<br />
راضی می کند. ب<strong>دو</strong>ن اطلاع خانواده لیلا از<strong>دو</strong>اج مجدد رضا با گیتی انجام می شود. اما شب عروسی، لیلا به خانه<br />
13 | Page
ما<strong>در</strong>ش پناه می برد و حاضر نمی شود به <strong>زن</strong>دگی رضا برگردد. رضا این عمل را خلاف قول هاي قبلی لیلا می داند و<br />
مدتی بعد همسر <strong>دو</strong>مش را طلاق داده و فر<strong>زن</strong>د دختري را که از او دارد به ما<strong>در</strong>ش می سپارد و خود تنها <strong>زن</strong>دگی<br />
می کند. گیتی مجدداً از<strong>دو</strong>اج می کند و رضا هم با خواهش هاي مکرر از لیلا و خانواده ي او، روزي <strong>در</strong> همان مراسم<br />
شله زرد پزان با دخترش باران به دیدار لیلا می رود.<br />
ج<strong>دو</strong>ل مقوله بندي سطح ساختاري<br />
گزاره ها<br />
مفاهیم اولیه<br />
مقوله<br />
مقوله ي هستهاي<br />
<strong>نقش</strong> خانوادگی (ما<strong>در</strong>ي/ همسري)<br />
<strong>نقش</strong> غیرخانوادگی (معشوقه)<br />
<strong>نقش</strong> جنسیتی<br />
<strong>نقش</strong> شغلی عرفاً <strong>زن</strong>انه<br />
(کارمند، خانهدار)<br />
<strong>نقش</strong> شغلی عرفاً غیر<strong>زن</strong>انه<br />
(فروشنده / دانشجو)<br />
<strong>نقش</strong> شغلی<br />
<strong>نقش</strong><br />
(آشپزي کردن/ سرویس دادن/ مرتب کردن/ شست و شو/ خرید<br />
منزل/ تمیز کردن)<br />
(مراقبت از همسر/ مراقبت از فر<strong>زن</strong>د/ مراقبت از دیگران)<br />
خانه داري<br />
مراقبت<br />
فعالی<br />
ت<br />
(فضاي خانه/ آشپزخانه)<br />
فضاهاي شهري و عمومی<br />
عرصه ي خصوصی<br />
عرصه ي عمومی<br />
فضا<br />
ي<br />
کنش<br />
سطح ساختاري<br />
سرمایه ي اقتصادي<br />
منزلت شغلی (پایین/ متوسط/ بالا)<br />
مالکیت (وسایل خانه/ خانه/ ماشین)<br />
سرما<br />
تجسم یافته (آشنایی و انجام فعالیت فرهنگی) یه<br />
سرمایه ي فرهنگی<br />
عینیت یافته (استفاده از کالاي فرهنگی)<br />
نهادي (تحصیلات)<br />
فیزیکی (کشیدن مو/ پیچاندن دست/ هل دادن/ پرت کردن شیء/<br />
سیلی زدن/کتک زدن/ اقدام به قتل/ قتل)<br />
روانی (فریاد کشیدن/ تحقیر کردن/ ناسزا گفتن/ تهدید کردن/<br />
بیاعتنایی کردن)<br />
اجتماعی (ممانعت از روابط اجتماعی <strong>زن</strong> (<br />
فیزیکی (هل دادن/ پرت کردن شیء/ کتک زدن)<br />
روانی (فریاد کشیدن/ تحقیر کردن/ ناسزا گفتن/ تهدید کردن)<br />
اعمال خشونت علیه<br />
<strong>زن</strong><br />
اعمال خشونت<br />
توسط <strong>زن</strong><br />
خشو<br />
نت<br />
(ق<strong>در</strong><br />
ت)<br />
14 | Page
ج<strong>دو</strong>ل <strong>نقش</strong> جنسیتی <strong>زن</strong>ان <strong>نقش</strong> اول فیلم ها<br />
شخصیت<br />
شیرین<br />
ملیحه<br />
<strong>نقش</strong> خانوادگی<br />
همسري<br />
همسري<br />
<strong>نقش</strong> غیرخانوادگی<br />
مورد تجاوز قرار گرفته<br />
شیرین<br />
ما<strong>در</strong>ي<br />
همسري<br />
لیلا<br />
همسري<br />
همسر اول<br />
<strong>در</strong> فیلمهاي منتخب، <strong>نقش</strong> هاي جنسیتی <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> <strong>در</strong>ون چارچوب خانواده و به ویژه <strong>نقش</strong> همسري از با<strong>زن</strong>مایی و<br />
اهمیت بیشتري برخوردار بوده است. <strong>نقش</strong> ما<strong>در</strong>ي شکل عمیق تري از پیوند هویت <strong>زن</strong> به خانواده را نشان می دهد.<br />
این نوع با<strong>زن</strong>مایی با انتظارات غالب جامعه از <strong>نقش</strong> <strong>زن</strong> داراي هماهنگی است و نشان گر انتظار عمومی از <strong>زن</strong>ان براي<br />
حضور <strong>در</strong> <strong>نقش</strong> هاي جنسیتی <strong>در</strong>ون خانواده میباشد و به این ترتیب، هویت آن ها <strong>در</strong> این چارچوب تعریف و<br />
تکمیل شده است اما <strong>در</strong> برخی فیلمها نیز به خارج از چارچوب خانواده منتقل شده و پس از آن <strong>دو</strong>باره به قالب<br />
قبلی خود را بازگشته است.<br />
ج<strong>دو</strong>ل <strong>نقش</strong> شغلی <strong>زن</strong>ان <strong>نقش</strong> اول فیلم ها<br />
شخصیت<br />
شیرین(هیس)<br />
ملیحه<br />
شیرین(زیر سقف <strong>دو</strong>دي)<br />
لیلا<br />
مشاغل عرفاً <strong>زن</strong>انه<br />
نامزدي<br />
کارآموز خیا<strong>طی</strong><br />
خانهدار، ما<strong>در</strong>ي<br />
خانهدار، همسر اول<br />
مشاغل عرفاً غیر <strong>زن</strong>انه<br />
لیسانس<br />
ج<strong>دو</strong>ل فعالیت مراقبت <strong>زن</strong>ان <strong>نقش</strong> اول فیلم ها<br />
شخصیت<br />
مراقبت از فر<strong>زن</strong>د<br />
مراقبت از همسر<br />
مراقبت از<br />
دیگران<br />
شیرین(هیس)<br />
ملیحه<br />
شیرین(زیر سقف <strong>دو</strong>دي)<br />
لیلا<br />
<strong>در</strong> فیلم لیلا، شخصیت لیلا به نحوي ما<strong>در</strong>انه از همسرش مراقبت و حمایت می کند. این نوع مراقبت به طور آشکار<br />
از زبان خود لیلا و زمانی بیان می شود که به رضا می گوید: "من هستم، مراقبتم" یا هنگامی که <strong>در</strong> روایتش اظهار<br />
می دارد " احساس می کردم بچمه و دارم می فرستمش م<strong>در</strong>سه".<br />
15 | Page
شیرین <strong>در</strong> فیلم زیر سقف <strong>دو</strong>دي ملتمسانه براي بازگرداندن بهرام به <strong>زن</strong>دگی میگوید " بهرام تموم کن این<br />
لجبازیتو" یا هنگامی که به همسر خود میگوید " میخوام ازت جدا شم" .<br />
ج<strong>دو</strong>ل مقوله بندي سطح فردي<br />
گزاره ها<br />
مفاهیم<br />
مقوله<br />
مقوله<br />
هسته<br />
پیراهن، دامن، روسري<br />
استفاده از چا<strong>در</strong> مشکی، مقنعه، مانتوي گشاد و کاملاً پوشیده، پوشیدگی مو<br />
و گردن<br />
پوشش سنتی مذهبی<br />
پوشش ایدئولوژیک دینی<br />
نوع<br />
پوش<br />
ش<br />
سط<br />
ح<br />
فرد<br />
ي<br />
استفاده از لباس هاي گشاد، مدل دار و رنگی، بستن متفاوت شال یا روسري،<br />
استفاده از زیورآلات، آرایش به خصوص مو، مشخص بودن قسمتی از گردن<br />
و مو<br />
پوشش زیبایی شناختی<br />
استفاده ازمانتوي کوتاه، شلوار، شال، کلاه و روسري، استفاده از طرح هاي<br />
ساده، مشخص بودن قسمتی از مو، آرایش ساده ي مو<br />
پوشش راحت و غیردست و پاگیر<br />
اعتقاد به اقبال و شانس، طالع و نفوس بد، خوش یمن بودن<br />
باورهاي سنتی<br />
نوع<br />
باور<br />
خواندن قرآن و نماز، اشاره به آموزه هاي دینی، حضور <strong>در</strong> اماکن مذهبی<br />
باورهاي دینی<br />
فال بینی، مدیتیشن، باشگاه ورزشی<br />
باورهاي پست م<strong>در</strong>ن<br />
کاربرد واژگان هم<strong>در</strong>دي: «ساکت، هیس، بدبخت، بیچاره، حیوونی و ...»<br />
کاربرد واژگان تحسین آمیز: «دختر خوب، قشنگ، خوشگل، معرکه، ماه، ناز،<br />
نا<strong>زن</strong>ازي و ...»<br />
کاربرد واژگان<br />
ادبیا<br />
ت<br />
گفتار<br />
ي<br />
کاربرد اصطلاحات خاص: خدا مرگم بده، برو بابا تو هم، زبونتو گاز بگیر،<br />
دلم مثه سیر و سرکه می جوشه و ...»<br />
موضوعات محاوره اي: شخصی و خانوادگی، احساسی<br />
موضوعات فلسفی: پرسشگري راجع به ماهیت خود و <strong>زن</strong>دگی، ارتباطات<br />
<strong>زن</strong>اشویی<br />
موضوعات انتقادي: نقد پدیده هاي اجتماعی، اخلاقی، حقوقی و جنسیتی،<br />
تجاوز به کودك<br />
مضامین گفتاري<br />
موضوعات آموزشی: بیان و تبادل اطلاعات روانشناسی، طلاق عاطفی<br />
16 | Page
ج<strong>دو</strong>ل نوع باور <strong>زن</strong>ان <strong>نقش</strong> اول فیلم ها<br />
گزاره ها<br />
شخصیت<br />
باور سنتی باور دینی<br />
شیرین(هیس)<br />
باور پست م<strong>در</strong>ن<br />
ملیحه<br />
شیرین(زیر سقف <strong>دو</strong>دي)<br />
لیلا<br />
<strong>در</strong> فیلم «لیلا» شخصیت لیلا نیز داراي باورهاي دینی بوده است و هنگامی که نماز می خواند و دعا می کند یا<br />
تسبیحی را به عنوان هدیه به رضا می دهد، نشان داده شده است. علاوه بر این، این باورهاي دینی را می توان<br />
نزدیک به نوعی عرفان نیز دانست. تسبیحی که لیلا به رضا هدیه می دهد شاه مقصود است، تسبیحی سبز رنگ<br />
که با داشتن آرزوهاي نیک براي فرد دارنده ي آن همراه است. این یک زیباشناختی تل<strong>طی</strong>ف شده است که <strong>در</strong> باور<br />
دینی ادغام یافته است.<br />
<strong>در</strong> فیلم «زیر سقف <strong>دو</strong>دي» <strong>در</strong> تمام فصل هاي گفت و گوي بهرام با شیرین، بهرام به شکل احمقانه اي لجوج،<br />
یک دنده و انعطاف ناپذیر باقی می ماند. او تمام رو<strong>زن</strong>ه هاي نفوذي خود را <strong>در</strong> برابر هرگونه گفت و گوي سا<strong>زن</strong>ده اي با<br />
شیرین بسته است. مشخص است که او آگاهانه انتخاب کرده است که با رعنا باشد و <strong>زن</strong>دگی مشترکش با شیرین<br />
پایان یافته است. تنها مرور نوار ویدیوي شب عروسی است که او را منعطف می کند و <strong>در</strong> سکانس پایانی به نوعی<br />
از شیرین می خواهد که به <strong>زن</strong>دگی اش برگردد و اما این بار باورهاي سنتی شیرین <strong>در</strong> هم شکسته است و ادامه<br />
<strong>زن</strong>دگی را نمیپذیرد.<br />
<strong>در</strong> فیلم «ملی و راه هاي نرفته اش» <strong>نقش</strong> اول فیلم یعنی ملیحه چاره اي جز سوختن و ساختن ندارد، دست روي<br />
نقطه حساسی می گذارد و صداي گروه کثیري از بی صدایان جامعه می شود که بر اساس باورهاي سنتی، باید <strong>در</strong><br />
خانه ي همسر با لباس سفید آمده و با لباس سفید بروند.<br />
<strong>در</strong> فیلم «هیس دخترها فریاد نمی <strong>زن</strong>ند» <strong>نقش</strong> باورهاي سنتی و دینی بسیار پررنگتر میباشد، شیرین قا<strong>در</strong> نیست<br />
به خاطر تجاوز حتی با ما<strong>در</strong> خود صحبت کند و آن مسئله را با وي <strong>در</strong> میان بگذارد و زمانی که ما<strong>در</strong> به این<br />
موضوع پی می برد، او را از صحبت کردن <strong>در</strong> این زمینه نهی میکند و هیچگاه با هیچکس <strong>در</strong> این مورد نمیتواند<br />
صحبت کند.<br />
<strong>در</strong> تعیین فیلم فمنیستی 3 شاخص مورد مورد <strong>بررسی</strong> قرار میگیرد :<br />
•<br />
•<br />
•<br />
نخست آن که موضوع عمده ي فیلم موقعیت و تجربه هاي <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> جامعه است.<br />
<strong>دو</strong>م آن که <strong>زن</strong>ان را به عنوان موضوع کانونی <strong>در</strong> تحقیق <strong>در</strong> نظر می گیرد.<br />
سوم آن که فیلم دیدگاه انتقادي و فعالانه اي به سود <strong>زن</strong>ان دارد و <strong>در</strong> پی آن است که جهان<br />
بهتري را براي <strong>زن</strong>ان بسازد.<br />
17 | Page
نتیجه گیري :<br />
<strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> فیلمهاي تحلیل شده <strong>در</strong> قالبهایی کلیشه اي نمایش داده شدهاند. <strong>در</strong> واقع، این با<strong>زن</strong>ماییها اسطورهسازي<br />
از <strong>زن</strong>ان را بار دیگر مشروعیت میبخشند. تصویر <strong>زن</strong>ان یا به شکلی سنتی نشان داده میشود یا به سمت سنتی<br />
شدن حرکت میکند. <strong>در</strong> فیلم هیس دخترها فریاد نمی<strong>زن</strong>ند، دختر <strong>در</strong> آخرین صحنه فیلم با شکستن کلیشهها<br />
فریاد می<strong>زن</strong>د، <strong>در</strong> زیر سقف <strong>دو</strong>دي با رها کردن <strong>زن</strong>دگی <strong>گذشته</strong> رویگردان از همسر به سمت جاده میرود و لیلا به<br />
شرایط سنتی اعتراض میکند.<br />
<strong>در</strong> پایان جهت تعیین فیلم فمینیستی، فیلم لیلا و زیر سقف <strong>دو</strong>دي با سه شاخصی که ریتزر <strong>در</strong> تعیین تحقیق<br />
فمینیستی ارائه می دهد مطابقت دارد. بر اساس این شاخص ها، <strong>زن</strong>ان <strong>در</strong> این فیلمها محوریت موضوع قرار داشته و<br />
قهرمان داستان محسوب می شده اند. فیلمها <strong>در</strong> برگیرندهي تجارب <strong>زن</strong>ان بوده و محیط را از نگاه آنها به مخاطب<br />
ارائه داده و دیدگاه انتقادي فعالانهاي به سود آن ها داشته است. به عبارت دیگر به انتقاد از وضعیت <strong>زن</strong>ان پرداخته<br />
و هر <strong>دو</strong> تلاش کردهاند تا آن را مورد پرسش و تردید قرار دهند.<br />
پیشنهاد هاي پژوهش :<br />
پیشنهاد می شود که هنرمندان توجه ویژه اي را به <strong>زن</strong>ان و مسائل آن ها مبذول دارند؛ بر ارائه ي ابعاد مثبت از<br />
حضور <strong>زن</strong> <strong>در</strong> رسانه و سینما تأکید کنند؛ موقعیت هاي برابرتري را <strong>در</strong> مقابل شان قرار دهند؛ جهان را از منظر<br />
آن ها به مخاطبان بنمایانند و الگویی بهتر و دست یافتنی تر از یک <strong>زن</strong> را نمایش دهند؛ الگویی که تنها<br />
بیان کننده ي صرف آن چه یک <strong>زن</strong> نباید باشد نیست، بلکه <strong>در</strong> بر گیرنده ي آن چیزي ست که یک <strong>زن</strong> می تواند<br />
باشد.<br />
سینما بدلیل جذابیت بالا، طرفداران زیادي <strong>در</strong> بین همه ي اقشار مردم دارد. لذا داشتن سینماي سطح بالا و<br />
استاندارد به ارتقا سطح کیفی <strong>در</strong> عرصه فرهنگی اجتماعی کمک شایانی می کند و از حساسیت هاي زیادي<br />
برخوردار است. بنابراین توصیه می شود سا<strong>زن</strong>دگان فیلم ها و فیلم نامه نویسان محترم <strong>در</strong> بیان ایده هایشان مطالعه و<br />
<strong>در</strong>ك اجتماعی بیشتري داشته باشند.<br />
سینماي <strong>ایران</strong> بیشتر متعلق به سینماي بدنه است و رضایت <strong>طی</strong>ف وسیعی از مخاطب را بر نمی انگیزد و دل زدگی<br />
<strong>در</strong> بین مخاطبان حرفه اي تر ایجاد کرده است. ضعف تالیف <strong>در</strong>خیلی از متون <strong>سینمای</strong>ی دیده می شود و سینمايِ<br />
موجود با<strong>زن</strong>مایی واقعیت اجتماعی مردم <strong>در</strong> <strong>دهه</strong> 90 نیست.<br />
سیاست گذاران فرهنگی از طریق ترویج سینما، فیلم هاي داستانی و سریالی و رسانه ي ملی به اصلاحات فرهنگی<br />
جامعه اقدام نمایند و <strong>طی</strong> آموزش هاي نرم و سرگرم کننده، آموزش هاي شهروندي و مدنی و حقوقی لازم را به هر<br />
<strong>دو</strong> جنس ارائه نمایند.<br />
وحید امنیت پرست<br />
از مجموعه گفت و گوهاي گروه تئاتر اگزیت<br />
30 اردیبهشت ماه , 1398 تهران<br />
18 | Page
منابع :<br />
استم.رابرت.(1390). مقدمه اي بر نظریه فیلم، ترجمه گروه مترجمان، انتشارات سوره مهر، تهران 1-<br />
2- بهارلو.عباس.(1379). تاریخ تحلیلی صد سالگی سینماي <strong>ایران</strong>، انتشارات پژوهش هاي فرهنگی، تهران<br />
<strong>زن</strong> و سینما.(1379). مجموعه مقالات همایش <strong>زن</strong> و سینما، انتشارات سفیر صبح، تهران 3-<br />
ص<strong>در</strong>.حمی<strong>در</strong>ضا.(1381). <strong>در</strong>آمدي بر تاریخ سیاسی سینماي <strong>ایران</strong> 1280 تا 1380، تهران، نشر نی 4-<br />
فریدمن.جین.(1392). فمنیسم، ترجمه فیروز مهاجر، انتشارات آشیان، تهران 5-<br />
6-مشیرزاده.حمیرا.(1383). از جنبش تا نظریه اجتماعی : تاریخ <strong>دو</strong> قرن فمینیسم، تهران، نشر شیرازه<br />
ریتزر.جورج.(1379). نظریه هاي جامعه شناسی، ترجمه محسن ثلاثی، نشر علمی، تهران 7-<br />
8 - Bahar.M.(2012). Religious identity and mass media, The situation of<br />
women in Iranian cinema following the Islamic revolution .<br />
9- Gilpatric.K.(2010). Violent female action characters in contemporary<br />
American cinema, Sex Roles, 746-734 ,(12-11)62 .<br />
10 - Radner. H.&Stringer.R(Eds).(2012) Feminism at the movies,<br />
understanding gendernin the contemporary popular cinema, Routledge .<br />
19 | Page