نقد نباید دستورالعمل اخلاقی داشته باشد

‏مجممجخاطب را به یک مبریبرزان متحبریبرر بافىقفىی بگذارد که منتقد چه می خواسته بگوید.‏ چنبنیبنن
مشکلابىتبىی اینجا وجود ندارد.‏
به ‏همھهممان ترتیب:«نظرات بر روی اجراهای گذشته یا اشارات به ویژگی های جسمی
بازیگران فقط و فقط در صوربىتبىی موجه است که منتقد بتواند ارتباطی مستقیم با ‏بمنبممایش
مورد نظر برقرار کند».‏ در اینجا ‏«ارتباط مستقیم»‏ است که عباربىتبىی چندبهپبههلو است.‏ برای
منتقد دشوار نیست که استدلال کند ا گر فکری در حبنیبنن ‏بمتبمماشا و نوشبنتبنن درباره ی یک
‏بمنبممایش به ذهنش خطور کند،‏ پس مرتبط است،‏ دست کم در حدی که این فکر به
عنوان ‏بجببجخشی از ‏بجتبججربه اش از اثر شکل گرفته است.‏ از سوی دیگر،‏ به ‏همھهممان اندازه برای
هبرنبررمندان آسان است که به این قاعده استناد کنند و استدلال ‏بمنبممایند که این نکته در
واقع نامربوط است.‏ چنان که پیش تر اشاره کردم،‏ مسئله ی اینکه درباره ی ویژگی های
بدبىنبىی بازیگر چه باید یا نباید گفت،‏ دشوار است.‏ اما آیا اطمینان ‏بجببجخش تر نیست که بدانیم
منتقد می تواند هر آبجنبجچه را که ‏بجببجخواهد بگوید؟ هر چه نباشد،‏ شهرت و اعتبار منتقدان
تقریباً‏ به طور کامل به نوشتار،‏ قضاوت و شخصیت شان است.‏ آبهنبهها به معنای واقعی کلمه
به ‏همھهممان اندازه ای در معرض ‏بمنبممایش هستند که پسر جادوگر عریان در وست لند.‏
خوانندگان به ‏همھهممان اندازه منتقدان را قضاوت می کنند که منتقدان ‏بمنبممایش ها را.‏
برخی دیگر از الزامات صرفاً‏ عجیب هستند:«منتقد باید توجه و ملاحظه ی کامل نسبت به
‏بمتبممام عناصر یک ‏بمنبممایش داشته باشد.‏ کار بازیگران مکمل،‏ طراحان،‏ نوازندگان،‏ و
تکنیسبنیبنن ها به ‏همھهممان اندازه ی بازیگران اصلی،‏ کارگردان و نویسنده اهمھهممیت دارد.»‏ بله،‏ کار
عوامل فبىنبىی و طراحان اغلب مغفول می ماند،‏ با این حال ‏جمججممله ی فوق متضمن این نیست که
با ‏«در نظر گرفبنتبنن کامل»‏ ‏بمتبممام عناصر،‏ لازم است که درباره ی ‏بمتبممامی آبهنبهها نوشته شود.‏ چرا که
در یک نقد ٢۵٠ کلمه ای،‏ حبىتبىی نام بردن از نیمی از گروه اجرابىیبىی حد نصاب را کامل
می کند.‏ گاهی نیاز است که انتخاب شود و این انتخاب معمولاً‏ متمرکز بر وجوه شاخص
‏بمنبممایش است.‏ بله،‏ نورپردازی،‏ صدا و ‏بجببجخش های کوچک تر هم حیابىتبىی هستند،‏ اما اغلب دلیل
مردم برای ‏بمتبمماشای یک ‏بمنبممایش نیستند.‏
جابىیبىی که من پیش بیبىنبىی می کنم تلاش های ابجنبججمن جهابىنبىی منتقدان تئاتر برای ابجیبججاد یک ‏مجممججموعه
قواعد اخلافىقفىی واقعاً‏ به مشکل برخورد کند مسئله ی تفاوت های فرهنگی حل ناشدبىنبىی جهابىنبىی
است.‏ به عنوان مثال،‏ کانادابىیبىی ها استدلال می کنند:«انتظار می رود که منتقدان تا جابىیبىی که