Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
νοτια<br />
Ν<br />
Π<br />
προαστια<br />
2<br />
δεκαετία του ’70, σχεδόν σε όλη τη διάρκειά<br />
της, υπήρξε χαρακτηριστικότατη<br />
για τον ελληνικό κινηματογράφο.<br />
Αν και η εποχή βασικά ταυτίζεται με τη<br />
σταδιακή πτώση και απαξίωση της κινηματογραφικής<br />
εξόδου ως διασκέδασης για τους<br />
πολλούς (κάτι που συνέβη και λόγω της ανάπτυξης<br />
της τηλεόρασης), στην πράξη δεν σταμάτησαν να<br />
γυρίζονται ταινίες, απλώς συχνά είχαν ένα διαφορετικό<br />
προσανατολισμό.<br />
Υπήρχαν τάσεις που έδειχναν τη διάθεση των<br />
παραγωγών και των κινηματογραφιστών να δημιουργήσουν<br />
ταινίες «ευρωπαϊκού τύπου» και κάπως<br />
λάιτ –κατ’ αναλογία με τις γαλλικές και τις ιταλικές<br />
που τότε βρίσκονταν στα πάνω τους– και για λόγους<br />
εμπορικούς. Δηλαδή για να «σπρώξουν» πολλά απ’<br />
αυτά τα φιλμ και στις αίθουσες του εξωτερικού,<br />
βασικά, στον μεσογειακό Νότο – το κατάφερναν.<br />
Σήμερα, αυτές τις ταινίες ορισμένοι τις αποκαλούν<br />
«ταινίες είδους», εννοώντας (και) τα ερωτικά, αστυνομικά<br />
και κοινωνικά φιλμ, τις περιπέτειες βασικά<br />
που περιστρέφονταν γύρω από τις πάσης φύσεως<br />
δράσεις της αστικής κοινωνίας και του τζετ-σετ<br />
(εφοπλιστές, μεγιστάνες κ.λπ.).<br />
Για όλα αυτά τα φιλμ οι χώροι των νοτίων προαστίων<br />
αποτέλεσαν βασικές τοπογραφικές αναφορές<br />
– με πρώτο όλων το παλιό Αεροδρόμιο του Ελληνικού,<br />
βεβαίως τα διακεκριμένα ξενοδοχεία (π.χ.<br />
Αστέρας Βουλιαγμένης), οπωσδήποτε τις βίλες<br />
των συγκεκριμένων περιοχών, ενώ δεν πρέπει να<br />
λησμονήσουμε και τις διαδρομές (κυνηγητά ή ό,τι<br />
άλλο) με αυτοκίνητα στην παραλιακή, από το Φάληρο<br />
(λεωφόρος Ποσειδώνος) μέχρι και τη Βάρκιζα<br />
και πέρα απ’ αυτή (λεωφόρος Αθηνών - Σουνίου).<br />
Η νέα κουλτούρα του αεροπλάνου ήταν από τις<br />
πλέον βασικές τη δεκαετία του ’70 και γι’ αυτόν ακριβώς<br />
τον λόγο το Αεροδρόμιο του Ελληνικού αποτέλεσε<br />
έναν ισχυρό πόλο έλξης για τα γυρίσματα<br />
των ταινιών. Και δεν ήταν μόνο οι επιβάτες, συχνά<br />
καλοζωισμένοι αστοί, αλλά και τα επαγγέλματα<br />
που σχετίζονταν με το αεροπλάνο, όπως οι πιλότοι<br />
(για τους άντρες) και οι αεροσυνοδοί (για τις γυναίκες).<br />
Μέρος αυτού του high-class περιβάλλοντος<br />
ήταν ακόμα και οι εκτός νόμου, δηλαδή άτομα<br />
που κινούνταν στα υψηλά στρώματα της κοινωνίας<br />
(ακόμη και αλλοδαποί με ναζιστικό παρελθόν!)<br />
και είχαν εξελιχθεί σε μεγάλα «αφεντικά» διεθνών<br />
σπειρών. Γενικά, το «διεθνές» έπαιζε πολύ. Ό,τι και<br />
να έπραττες, μια σύνδεση με το εξωτερικό (άρα και<br />
με τα αεροδρόμια, αεροπλάνα κ.λπ.) σε ανέβαζε ως<br />
παραγωγό (δες τις ταινίες του Κλέαρχου Κονιτσιώτη<br />
για παράδειγμα), καθώς σε καθιστούσε αμέσως<br />
ανταγωνίσιμο και εφάμιλλο των ξένων.<br />
Να μερικές χαρακτηριστικές ταινίες της εποχής<br />
που είναι γυρισμένες και στα νότια προάστια και<br />
ανταποκρίνονται σ’ αυτήν τη νέα κινηματογραφική<br />
ταυτότητα.<br />
Στην Αναζήτησι… (1972) του Ερρίκου Ανδρέου<br />
ο πρωταγωνιστής (Άγγελος Αντωνόπουλος)<br />
είναι ένας εφοπλιστής<br />
πλέι-μπόι που<br />
μένει σε καμπάνα<br />
ξενοδοχείου (γυρίσματα<br />
στον Αστέρα<br />
ή και στο Λαγονήσι)<br />
και κάνει παρέα βασικά<br />
με κολ-γκερλ.<br />
Όταν τη θέση ενός<br />
κολ-γκερλ θα πάρει<br />
ένα πλούσιο κορίτσι<br />
τα πράγματα θα αλλάξουν<br />
άρδην, καθώς<br />
μια δολοφονία θα διαταράξει<br />
την ερωτική<br />
σχέση που αρχίζει να<br />
αναπτύσσεται. Η χλιδή,<br />
το γενικότερο lazyness<br />
των πλουσίων, η απαστράπτουσα<br />
Έλενα<br />
Χρυσού (Έλενα Ναθαναήλ),<br />
όπως και<br />
η θεσπέσια μουσική<br />
του Γιάννη Σπανού<br />
εκτοξεύουν τη<br />
Αναζήτησι… στην<br />
κορυφή.<br />
Στην ταινία Αεροσυνοδός (1971) του<br />
Σούλη Γεωργιάδη πρωταγωνίστρια είναι μια αεροσυνοδός<br />
της Ολυμπιακής (Χαριτίνη Καρόλου), η<br />
οποία γνωρίζει στη Ρώμη και ερωτεύεται έναν Έλληνα<br />
εφοπλιστή (Φαίδων Γεωργίτσης). Μόνο που<br />
κανείς από τους δύο ερωτευμένους δεν αποκαλύπτει<br />
από την αρχή την πραγματική του ταυτότητα,<br />
στοιχείο που ωστόσο δεν θα αποτελέσει εμπόδιο<br />
στην ευτυχία τους. Κι εδώ πολλά τα γυρίσματα στα<br />
νότια προάστια. Μέχρι και γκολφ παίζει ο Γεωργίτσης<br />
σε στέκι της παραλίας. Εξαιρετική και η μουσική,<br />
γραμμένη σ’ αυτό το euro-lounge στυλ από<br />
τον μετρ Γιώργο Θεοδοσιάδη.<br />
Στο Εκείνο το Καλοκαίρι… (1971) σε παραγωγή<br />
Κλέαρχου Κονιτσιώτη, σκηνοθεσία Βασίλη Γεωργιάδη<br />
και με αθάνατη μουσική συνοδεία από τον<br />
Γιάννη Σπανό τα γυρίσματα, τόσο στο αεροδρόμιο<br />
όσο και γενικότερα στα νότια προάστια, είναι συνεχή.<br />
Το high class κάδρο είναι μόνιμο τόσο σε σχέση<br />
με τους χώρους όσο και με τα πρόσωπα – παρ’ ότι<br />
το κλίμα διαθέτει εξωπραγματικό coolness (φροντίζουν<br />
γι’ αυτό και οι πρωταγωνιστές Έλενα Ναθαναήλ<br />
- Λάκης Κομνηνός), το δράμα φαίνεται πως<br />
άγγιξε το κοινό (η ταινία ονομάστηκε και ελληνικό<br />
Love Story).<br />
Στο Ψυχή και Σάρκα (Εσύ κι Εγώ) (1974),<br />
πάλι σε παραγωγή<br />
Κονιτσιώτη, σκηνοθεσία<br />
Ερρίκου Ανδρέου<br />
και με έξτρα<br />
κοσμοπολίτικη μουσική<br />
από τον Γιώργο<br />
Χατζηνάσιο οι βασικοί<br />
πρωταγωνιστές<br />
( Κώστας<br />
Πρέκας, Κορίνα<br />
Τσοπέη,<br />
Ντέμπoρα<br />
Ριντ) επίσης δεν<br />
είναι άνθρωποι<br />
της διπλανής πόρτας<br />
(ο Πρέκας είναι<br />
πιλότος, η Reede είναι<br />
η ερωμένη με το<br />
κότερο).<br />
Μια ταινία που δεν<br />
είναι ιδιαίτερα γνωστή,<br />
αλλά έχει νότιο προάστιο<br />
στον τίτλο της, είναι το Έγκλημα στο Καβούρι<br />
(1974) του Κώστα Καραγιάννη, που παίχτηκε και<br />
στο εξωτερικό με ξένους τίτλους. Πρωταγωνιστεί<br />
σε κόντρα ρόλο ο Βαγγέλης Σειληνός ως Μάικ,<br />
υποδυόμενος έναν ιδιοκτήτη γραφείου τελετών,<br />
μανιακό δολοφόνο και βιαστή, κοινώς δράκο, κι<br />
ακόμα η εφοπλιστίνα Έλεν (Ντόροθι Μουρ), η<br />
οποία παντρεύτηκε τον καπετάνιο της εταιρείας<br />
της (Λάκης Κομνηνός), που θέλει, όμως, να τη<br />
βγάλει από τη μέση με τη βοήθεια του Μάικ, ώστε<br />
να ζήσει με την ερωμένη του (και την περιουσία που<br />
θα κληρονομήσει από τη γυναίκα του). Η ταινία «εκμεταλλεύεται»<br />
στον τίτλο της ένα αληθινό έγκλημα<br />
στο Καβούρι που συντάραξε και απασχόλησε το πανελλήνιο<br />
πολλά χρόνια, τη δολοφονία της Βρετανής<br />
δημοσιογράφου Αν Τσάπμαν στις 15 Οκτωβρίου<br />
1971 (μια υπόθεση που παραμένει ανεξιχνίαστη).<br />
Νότιο προάστιο στον τίτλο του έχει και το<br />
Έγκλημα στη Γλυφάδα (1976) του Παναγιώτη<br />
Κωνσταντίνου (με Ανέστη Βλάχο, Τίνα Σπάθη,<br />
Κλέωνα Ζαμίδη κ.ά.), που έγινε πιο γνωστό με τον<br />
hardcore τίτλο Έξι διεστραμμένες ζητούν δολοφόνο.<br />
Μπορεί οι «διεστραμμένες» να μην ήταν έξι αλλά<br />
τρεις, όμως αυτή η ταινία είναι ό,τι πιο κοντινό (ελληνικό)<br />
στο ιταλικό giallo και με μουσική συνοδεία<br />
από Bimbo Jet και Diabolic Man μέχρι Pink Floyd<br />
(«Set the controls for the heart of the sun!»).<br />
Και στην Τελευταία Πτήση (1978) του Δημήτρη<br />
Δαδήρα έχουμε πιλότο (Νίκος Γαλανός) και<br />
αεροσυνοδό (Ελένη Ερήμου) για πρωταγωνιστές,<br />
μαζί με την ωραία συνοδευτική μουσική του Κώστα<br />
Καπνίση.<br />
Ταινία με γυρίσματα στα νότια<br />
προάστια (λήψεις στην παραλιακή<br />
μπροστά από το Πολεμικό Κοιμητήριο<br />
στο Παλαιό Φάληρο κ.α.) είναι<br />
και το Μήλο του Σατανά (1979) σε<br />
σκηνοθεσία Όμηρου Ευστρατιάδη,<br />
με τον αστυνόμο Κώστα Πρέκα να<br />
τα καταφέρνει καλά…<br />
ΕΠΕΙΔΉ<br />
μερικές από τις<br />
πιο εμβληματικές<br />
ελληνικές ταινίες<br />
ΓΥΡΊΣΤΗΚΑΝ<br />
ΕΔΏ!<br />
ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΩΝΤΑ ΤΡΟΥΣΣΑ<br />
14 lifo – 20.6.19
Change language