Kurier Czaplinecki - Nr 155, lipiec 2019

More documents

Recommendations

Info

4 Kurier Czaplinecki - Lipiec 2019 JAK POWSTAWAŁY OŚRODKI WYPOCZYNKOWE NAD J. DRAWSKO Jak krótka jest pamięć? Najkrótsza wtedy, kiedy ma się władzę. Eugeniusz Szulborski o wojnie nie było nad jeziorem Drawsko żadnych ośrodków turystyczno-wypoczynkowych. W Czaplinku istniał hangar na kajaki i łodzie (obecnie hotelik w Ośrodku Sportów Wodnych im. Antoniego Tołłoczki), budynek plażowy z restauracją – słynną, nie istniejąca już, „Podkową” („Strandbad”) oraz pomosty i hangar na łodzie na „Pięciu Pomostach”(tu przed wojną szkolili się młodzi naziści z „Ordensburg Krossinsee”). I jeszcze w okolicy obecnego amfiteatru była, nieistniejąca dzisiaj, restauracja („Kaffee und Restaurant Schützenhaus”), a obok niej strzelnica sportowa i korty tenisowe. W starym budynku LO mieścił się ośrodek szkoleniowy „Hitlerjugend”. W Starym Drawsku był obok ruin zamku hotelik z restauracją (nie istnieje), a w Piasecznie, gdzie jest obecnie Ośrodek „Wajk” stał na górze murowany budynek. Nie znaczy to, że Niemcy nie doceniali uroków j. Drawsko. Jak pokazują stare pocztówki i zdjęcia, na brzegu jeziora było bardzo wiele pomostów i rozbieralni, a korzystanie z przyjemności kąpieli i pływania było powszechne. Podobno w czaplineckim magistracie zarejestrowanych było ponad 3 tys. łodzi, kajaków i jachtów. W każdej nadjeziornej wsi były pomosty ze skoczniami i rozbieralnie. Na j. Czaplino istniał tor regatowy dla łodzi i kajaków, a na brzegu jeziora u wylotu ul. Kościuszki były tarasy z ławkami dla widowni. Rozgrywano też regaty na j. Drawsko i zachował się srebrny puchar z 1929 r. W folderze z 1938 r. miasto nazwane jest „Die Stadt der vielen Seen Und des Wassersports” co znaczy: „Miasto wielu jezior i sportów wodnych" i jest w nim mapka, jak dojechać koleją z Berlina do Czaplinka. Powstające po wojnie państwowe zakłady przemysłowe zobowiązane były do organizacji wypoczynku dla załóg i ich rodzin, a szczególnie dzieci. Pierwszy powstał w Czaplinku ośrodek wypoczynkowy Zakładów Włókienniczych im. Więckowskiego z Łodzi. Początkowo zajmował on budynek obecnego LO i tereny obok amfiteatru, w tym „Podkowę”. Tę przejęły potem zakłady Silników Elektrycznych „Tamel” z Tarnowa, a w końcu Zarząd Wojewódzki PTTK w Koszalinie. Przez wiele lat "Podkowa" była dzierżawiona ajentom i organizowano w niej Ogólnopolską Szkółkę Żeglarską. Niestety, obiektu nie remontowano i w końcu nadzór budowlany wydał decyzję wyburzenia tego pięknego obiektu. Następnym był Ośrodek Wypoczynkowy „Gromada”, który powstał naprzeciwko stacji benzynowej przy ul. Drahimskiej. Potem teren ten przejęła Gminna Spółdzielnia „Samopomoc Chłopska" i wybudowała tam zajazd „Czapla" (dzisiaj nie istnieje). W latach czterdziestych Polski Związek Kajakowy przejął budynek w Piasecznie nad zatoką Rękawicką, postawił na zboczu zatoki domki kempingowe i urządził tam ośrodek treningowo-przygotowawczy dla polskiej kadry olimpijskiej kajakarzy i wioślarzy. Potem obiekt przejęły władze powiatu szczecineckiego, tworząc tam Powiatowy Ośrodek Sportów i Turystyki Wodnej (POSTiW), bardzo znany i popularny w całej Polsce. Po likwidacji powiatów ośrodek przejęło Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Turystyczne „Jantaria” z Koszalina, które upadło w 1991 r. Ośrodek długo stał pusty, degradując się, aż wreszcie w 2006 r. kupił go obecny właściciel, który nadał mu nazwę "Wajk" i bardzo o niego dba. W latach sześćdziesiątych Hufiec Harcerski z Koszalina zorganizował w Urazie stanicę wodną dla szkolenia i wypoczynku harcerzy. Przez wiele lat koszalińscy harcerze zdobywali tu stopnie żeglarskie. Kolejny ośrodek wypoczynkowy wybudowały nad jeziorem Żerdno Zakłady Konstrukcji Stalowych „Mostostal” z Poznania. Po transformacji ośrodek kupiła spółka "MK Caffe” i po przebudowie funkcjonował on przez szereg lat jako ośrodek wczasowy ”Nad Srebrnym”. a obecnie nosi nazwę „Camp Drawa”. W latach siedemdziesiątych XX w. wybudowano kolejne środki wypoczynkowe nad j. Drawsko: - Ośrodek "Zodiak" Fabryki Samochodów Małolitrażowych "FIAT" w Tychach (obecnie "Kusy Dwór"; - Ośrodek wypoczynkowy Głuszyckiej Przędzalni Czesankowej (obecnie włączony do "Kusego Dworu"); - Ośrodek wypoczynkowy Zakładów Naprawczych Taboru Kolejowego z Ostrowa Wlkp. (obecnie Ośrodek Omega); - Ośrodek Wypoczynkowy Kopalni Węgla Kamiennego "Gottwald" w Katowicach (która w 1990 r. zmieniła nazwę na "Kleofas") w Starym Drawsku. Po Ośrodki: Drawtur, Omega i Kusy Dwór zamknięciu kopalni ośrodek kupił inwestor ze Śląska i nazwał go "Aquarius". Przed kilkoma laty ośrodek został zamknięty, a jego obiekty wyprzedano. O narodzinach ośrodka DRAWTUR piszę obszerniej ponieważ osobiście w nich uczestniczyłem. W 1967 r. decyzją Ministra Przemysłu Maszynowego Janusza Hrynkiewicza (Honorowy Obywatel Czaplinka) Zakłady Przemysłu Elektronicznego KAZEL w Koszalinie utworzyły w Czaplinku Oddział Zamiejscowy, a we wrześniu tego roku zostałem jego kierownikiem. Byłem wodniakiem, więc nic dziwnego, że rychło „zwąchałem się” z miejscowymi żeglarzami. Szczególnie znaczący okazał się Sylwester 1967/68, kiedy to, po zawarciu sojuszu z Józkiem Serwachem, bratnią żeglarską duszą, popłynęliśmy w rejs… . W następnym roku powołaliśmy zakładowy Klub Żeglarski, który przyjął nazwę „Kaper", i który szybko się rozrósł, i liczył 65 członków, wśród których było: 4 instruktorów żeglarstwa, 15 sterników jachtowych, 15 żeglarzy jachtowych, 3 sterników motorowych II kl. i 10 sterników motorowych III kl. Klub posiadał 8 OMEG, łódź RAMBLER, motorówki i łodzie wiosłowe. Klub uczestniczył w wielu regatach, m.in. na j. Trzesiecko w Szczecinku, na Zalewie Zegrzyńskim, na j. Lubie, a także był współorganizatorem regat na j. Drawsko. Często, we współpracy z Radą Zakładową, organizowane były rejsy i biwaki dla załogi. Wspaniałym komandorem był śp. Józef Serwach. Przekonałem swego szefa Pawła Sowińskiego dyrektora „Kazelu”, aby podjąć budowę na "Pięciu Pomostach" ośrodka wypoczynkowego. Pierwszą koncepcję architektoniczną tego ośrodka opracował mgr inż. Czesław Naja, ówczesny Architekt Powiatowy w Szczecinku. Żeglarze, jak to ludzie czynu, nie czekając na jakieś tam dokumentacje i urzędowe pozwolenia, rozpoczęli konkretne działania. Otóż w tym czasie władze miejskie postanowiły zastąpić zrujnowane przez lód pomosty przy "Podkowie", pływającymi. Pozwoliły więc nam rozebrać stare pomosty i wziąć odzyskany materiał. Za 5 l wódki radzieccy saperzy, którzy akurat skończyli bicie pali pod pomosty w Piasecznie, ochoczo powyciągali pale zrujnowanego pomostu. Całą sobotę żeglarze zbijali tratwy i "na burłaka" przeciągali je na Pięć Pomostów. Niestety rano w poniedziałek okazało się, że miejscowy lud, niepomny świątecznego dnia, sprzątnął wszystko, co do ostatniej deszczułki i musieliśmy zrezygnować z ambitnych planów. W końcu 1969 r. czaplinecki oddział przejęły Zakłady Wytwórcze Sprzętu Teletechnicznego TELFA w Bydgoszczy, lecz nie zaprzestano projektowania ośrodka, a także budowy "na dziko". Pierwszym obiektem był domek typu "Corso", który został na plaży miejskiej po wystawie sprzętu turystycznego w 1971 r. Został on rozebrany i przeniesiony na „Pięć Pomostów”. Jerzy Góralczyk, który był wtedy "ojcem miasta" zlecił przygodnym turystom rozbiórkę "dzikiego" obiektu. Następnego dnia uparci pracownicy Wydziału ponownie domek postawili. Ta podjazdowa batalia trwał kilka dni i ostatecznie domek pozostał i stoi do dzisiaj. Tego roku postawiono jeszcze 4 domki tego typu. W 1972 r. rozpoczęto budowę innych obiektów: domek administracji, kuchnię turystyczną i zaplecze sanitarno-turystyczne oraz ogrodzenie terenu. W tym czasie powstało Zjednoczenie Przemysłu Teleelektronicznego TELKOM , a jego dyrektor Ryszard Grochocki, był zakochany w Czaplinku. Usamodzielnił zakład w Czaplinku i nadał rozmach budowie ośrodka na „Pięciu Pomostach”. Zakład przyjął nazwę Zakłady Podzespołów i Urządzeń Teletechnicznych TELKOM-TELCZA, a ja zostałem kierownikiem działu inwestycji. Zleciłem Biuru Projektów Przemysłu Elektronicznego i Teletechnicznego UNIPRO w Warszawie opracowanie dokumentacji technicznej I etapu budowy ośrodka, który miał kosztować 22 mln zł.
Kurier Czaplinecki - Lipiec 2019 5 Makieta projektowanego ośrodka wypoczynkowego „Telkom” - (obecny „Drawatur”) Zorganizowałem też czterdziestoosobowy Wydział Budowlany, którym kierował Czesław Daszewski, doświadczony, świetny technik budowlany. Bardzo dbał o dyscyplinę i tępił pijaństwo pleniące się wśród budowlańców. W ośrodku, który teraz nazywa się DRAWTUR, pracuje do dzisiaj jeden z jego budowniczych, bosman Waldemar Trześniewski. Brakowało nam maszyn budowlanych, więc dyrektor Grochocki "załatwił" samojezdną koparko-spycharkę. Jej operatorem, został Władysław Sokolnicki. Ta koparko-spycharka w jego rękach pracowała potem jeszcze przez wiele lat na wszystkich czaplineckich budowach. 1973 r. - Młodzieżowa spartakiada Zjednoczenia Telkom Aby spopularyzować ośrodek wśród pracowników TELKOMU w trakcie budowy, czerwcu 1973 r., odbyła się I Spartakiada Młodzieżowa Pracowników Zjednoczenia TELKOM pod patronatem Ministra Łączności. Uczestniczyło w niej 9 ekip zakładowych. Czaplinek stał się w branży sławny i przestano odtąd uważać, że budowa ośrodka w Czaplinku to kaprys dyrektora Ryszarda Grochockiego. W końcu 1973 r. moje obowiązki przejął inż. Andrzeja Szwaja i od tej chwili to on kierował budową ośrodka i zakładu. W 1975 r. zakończono I etap budowy ośrodka. Zbudowano: hangar na sprzęt (w części hangaru umieszczono tymczasowo stołówkę), kuchnię dla turystów, węzeł sanitarny dla turystów, 5 domków TRAMP, 7 domków CORSO, segmenty domków murowanych, domek biura, pomosty, ujęcie wody ze stacją uzdatniania, oświetlenie terenu, sieć wodociągową i kanalizacyjną (kilka cystern kolejowych jako szamba), częściowo sieć ciepłowniczą i ogrodzenie terenu. W 1976 r. rozpoczęto prace projektowe i przygotowawcze do budowy II etapu. Kosztem 26 mln zł miano wybudować: piętrowy budynek hotelowy z zapleczem gastronomicznym i rozrywkowym oraz zapleczem plażowym, 1973 r. - W ośrodku "Telkom". Od lewej: min. J. Hrynkiewicz, w środku dyr. „Telczy” R. Żukowski, z prawej A. Szwaja. 1974 r. W ośrodku "Telkom". Od lewej: dyrektor zjednoczenia "Telkom" R. Grochocki, kierownik ośrodka L. Żukowska, dyr. „Telczy” R. Żukowski. kotłownię (ośrodek miał być całoroczny), oraz rozbudować pola kempingowe i zwiększyć liczbę domków murowanych. Ośrodek miał mieć 240 miejsc, w tym 180 czynnych przez cały sezon. Postępujący kryzys ekonomiczny państwa uniemożliwił realizację tych planów. Pierwszym kierownikiem Ośrodka została żona dyrektora TELCZY pani Leonarda Żukowska. Ośrodek był dużym balastem dla zakładu. Finansowanie jego działalności z funduszu zakładowego i dopłat korzystających zeń zakładów było zawikłane, a stałe angażowanie się dyrekcji TELCZY i jej służb w przygotowanie do sezonu absorbujące. Zapadła więc decyzja o przekazaniu go dla Państwowych Zakładów Teletransmisyjnych TELKOM -PZT w Warszawie. Jego kierownikiem został delegowany z tych zakładów Karol Soszalski. W tamtych czasach w ośrodku wypoczywali pracownicy przedsiębiorstw zjednoczenia TELKOM (w szczytowym okresie było to 10 przedsiębiorstw, w których pracowało około 20 tys. ludzi). W 1991 r. kierownikiem został Robert Rycerski z TELKOM_PZT. W 1993 r. Zakłady Telkom-PZT kupił francuski koncern ALCATEL i w otwartym przetargu sprzedał ośrodek, a kupił go Robert Rycerski, obecny właściciel. Dzisiaj czasy PRL-u odmalowuje się jedynie w czarnych barwach, a jest to fałsz. W swoich artykułach o Telczy i ośrodkach wypoczynkowych ukazuję jak wiele dokonano w ówczesnych czasach w Czaplinku dzięki aktywności i ciężkiej pracy jego mieszkańców. Krzywicki Wiesław ***** Tak jak napisano powyżej od 1993 r. pod nazwą DRAWTUR prowadzimy wspólnie z żoną, a potem przy pomocy dzieci nasz obiekt, starając się aby dzieło naszych poprzedników, pasjonatów rozwoju turystyki w Czaplinku, było godnie kontynuowane. Sukces naszego przedsięwzięcia (bo uważamy, że to jest sukces) jest wynikiem i konsekwencją bardzo ciężkiej pracy naszej i ludzi, z którymi los pozwolił nam pracować. To wyjątkowy zespół, dla którego nie ma rzeczy niemożliwych. Poziom usług w czasach obecnych nie da się w żaden sposób odnieść do wymagań gości sprzed lat. Bogactwo oferty, czystość, dbałość o stałe podnoszenie wyśrubowanych standardów poziomu usług oraz rosnące z roku na rok wymagania gości, nie pozwalają nam na chwilowy nawet oddech i spoczęcie na laurach. "Stale do przodu" - to nasza dewiza. Będąc zapalonymi turystami wzorujemy się na najlepszych w Europie. Podróżujemy, podglądamy, uczymy się i wcielamy w życie standardy państw – turystycznych gigantów – Włochów, Hiszpanów, Francuzów czy Niemców. Można w chwili obecnej stwierdzić, że poziom usług ich i nasz w wielu dziedzinach się wyrównał. A relacja cena – poziom usług jest, według nas wiele korzystniejsza u nas. Trzeba wielu wyrzeczeń, aby w warunkach tak krótkiego sezonu wygenerować środki na stały rozwój. Obciążenia dla budżetu (gminy, starostwa i budżetu państwa) grubo przekraczają 25 tys. zł rocznie, stałe koszty, czyli energia, płace to kolejne 250 tys. zł. To co zostaje na inwestycje to kropla w morzu potrzeb. Receptą na rozwój jest dokładne planowanie wydatków. Dzięki jednak wielu życzliwym nam ludziom oraz, co koniecznie trzeba podkreślić, postrzeganiu przez naszych gości Polski jako kraju bezpiecznego i stosunkowo taniego, przyszłość rysuje się raczej w jasnych barwach. Na koniec, po trzydziestu latach naszej pracy w Czaplinku, pragniemy podziękować za współpracę wszystkim byłym i obecnemu burmistrzowi oraz podległym im urzędnikom magistratu, dyrektorom i pracownikom Zakładu Gospodarki Komunalnej, Bankowi Spółdzielczemu w Czaplinku, współpracującym z nami przedsiębiorstwom prywatnym, a w szczególności Państwu Spera z firmy SPEWKO, naszym pracownikom byłym i obecnym oraz wszystkim, których w życiu codziennym i naszej działalności spotykamy na swojej drodze. Robert Rycerski
Page 1 and 2: Festyn i rajd w Kluczewie; Fotorela
Page 3: Kurier Czaplinecki - Lipiec 2019 3
Page 7 and 8: Kurier Czaplinecki - Lipiec 2019 7
Page 9 and 10: Kurier Czaplinecki - Lipiec 2019 9
Page 11: Kurier Czaplinecki - Lipiec 2019 1

Kurier Czaplinecki - Nr 155, lipiec 2019

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?