Κεντρική Πλατεῖα Λευκάδας - Μιά ἱστορική ἀνασκόπιση

22
Ποιός θά μποροῦσε π.χ. νά φανταστεῖ, ὅτι τό σημαντικότερο μουσεῖο τοῦ κόσμου, αὐτό τῆς Ἀκροπόλεως
θά μελετοῦνταν μέ προδιαγραφές σούπερ μάρκετ, μέ κυλιόμενες σκάλες στό κέντρο ἀκριβῶς τοῦ
χώρου; Καί μέ προδιαγραφές σούπερ μάρκετ ὀργανώθηκε ἡ ἔκθεση τῶν πολυτιμοτέρων εὑρημάτων τοῦ
κόσμου; Ὕστερα ἀπό αὐτά δέν προκαλεῖ ἔκπληξη ἡ καταστροφή τῶν παραδοσιακῶν μας συνόλων, λόγω
μή ἐπαφῆς πλέον μέ τό βαθύτερο νόημα καί τήν οὐσία τῆς ἀρχιτεκτονικῆς ἀλλά καί τοῦ βαθύτερου
κοινωνικοῦ συμβολισμοῦ της.
Κλείνοντας τή μικρή αὐτή ἀναφορά γιά τήν κεντρική πλατεῖα θά ἤθελα νά πῶ ὅτι δέν χάθηκαν ὅλα.
Παρά τήν ἀλλαγή τῆς πολεοδομικῆς κλίμακας, λόγω τήν νέων κτιρίων πού ὑψώθηκαν, καί παρά τήν
ἀπαξίωσή της πολλά χρόνια τώρα, ἡ πλατεῖα, θά μποροῦσε νά παίξει οὐσιώδη ρόλο στήν πνευματική
καί καλλιτεχνική ὑπόσταση καί γενικῶς στήν ἐπανασύνδεσή της μέ τήν ζωή τῆς πόλεως. Θά μποροῦσε
μέ κατάλληλους χειρισμούς νά μετατραπεῖ σέ ἕνα στολίδι γιά τήν πόλη. Οἱ τρόποι ὑπάρχουν.
Χρειάζονται βέβαια πολλά πράγματα γι’ αὐτό. Κυρίως μιά ἄλλη νοοτροπία καί ἕνα ἄλλο πολιτιστικό
ἐπίπεδο. Ἀρκεῖ ἡ Λευκάδα νά ἀντλήσει σωστά παρακαταθῆκες ἀπό τό ἱστορικό της παρελθόν.
Πρέπει νά θέλει κανείς καί τότε θά μπορέσει.
Εἴθε.