CU2017_katalog

wywiady
interviews
RUTH
CHILDS
RAMONA
NAGAB-
CZYŃSKA
Czas…
jest przede mną i za mną, wewnątrz i na zewnątrz mnie… noszę go
na moim lewym nadgarstku.
Time is…
in front of me and behind me, inside me and outside of me… Time is
on my left wrist.
Pierwsze wydarzenie w życiu, jakie pamiętam, to…
nie wiem, widziałam zbyt wiele fotografii i słyszałam zbyt wiele
historii, by stwierdzić, co naprawdę pamiętam!
First memory in my life…
I don’t know I have seen too many photos and heard too many tales,
I don’t know what I really remember!
W moim artystycznym manifeście czas…
i sposób, w jaki się go wykorzystuje, może sprawić, że coś bardzo
nieciekawego staje się ciekawe i odwrotnie. Czasami potrzebujemy
czasu, by coś odczuć lub spojrzeć na coś we właściwy sposób. Choć
oczywiście poczucie, jaka jest „odpowiednia” ilość czasu potrzebna
do przedstawienia konkretnego działania, obrazu czy intencji w ramach
określonego artystycznego przedsięwzięcia jest subiektywne
i zależy od naszych indywidualnych odczuć. Czas jest podstępny.
W sztuce uprawianej na żywo, podczas występów, czas płynie inaczej
dla osób na scenie oraz na widowni – choć z matematycznego
punktu widzenia jest go dokładnie tyle samo. To interesująca kwestia,
którą warto mieć na uwadze podczas pracy nad spektaklem.
Za 25 lat…
będę miała 58 lat, tyle wiem na pewno!
Najwięcej czasu obecnie zajmuje mi…
to zależy, każdego dnia robię coś innego, więc jedyną rzeczą, która
wydaje się stała, jest sen.
Gdybym dostała w prezencie czas…
wykorzystałabym go na czytanie, bieganie, kochanie się, picie kawy
lub spanie – w zależności od tego, czego potrzebowałabym akurat
najbardziej!
In my artistic manifesto time…
and how one uses it can make something very uninteresting become
interesting and vice versa. Sometimes one just needs time to look at
or feel something properly. But of course the notion of what is the
“right” amount of time for each action, image or intention within
a certain artistic proposition or even career is of course subjective,
and thus influenced by how one is feeling. Time is tricky. In live art the
time going by during a performance feels different for the performer
and the spectator – but it is exactly the same mathematically speaking.
So it is interesting to take these to experiences into account when
creating a performance.
In 25 years…
I will be 58, that’s all I know!
The greatest amout of time I spend these days on…
It really depends – my daily activities change a lot so the only thing
that seems to be constant is sleep.
If I got some spare time…
I read, run, make love, drink coffee, or sleep depending on what
I need most!
Czas to…
kreatywna entropia.
Pierwsze wydarzenie w życiu, jakie pamiętam, to…
ukradłam wielkiego czekoladowego królika ze sklepu w Kanadzie
i go prawie całego zjadłam, a był mniej więcej mojej wielkości. Zrobiłam
to, siedząc w wózku. Miałam około trzech lat. Nie rozumialam, czemu
moja mama się tak zmartwiła, bo przecież on chciał, żebym go wzięła
i zjadła.
W moim artystycznym manifeście czas to…
negocjowanie z entropią.
Za 25 lat…
będziemy żyli na post-Ziemi.
Najwięcej czasu obecnie zajmuje mi…
organizacja przyszłości.
Gdybym dostała w prezencie czas…
wyjechałabym w bardzo długą podróż.
Time is…
creative entropy.
First memory in my life is…
when I stole a huge chocolate bunny from a store in Canada and I ate
almost the whole of it by myself, even though it was more or less my
size. I did it while sitting in a stroller. I was about three years old at
that time. I could not understand why my mum got so worried about
it since it wanted me to take it and eat it?
Time in my artistic manifesto is…
negotiation with entropy.
In 25 years time…
we will be living on the post-Earth.
I spend the greatest amount of time on…
organizing the future.
If I got some spare time…
I would go on a very long journey.
18
19