21.09.2023 Views

Persian bible

Persian bible 21,5 cm × 15,5 cm × 4,0 cm 1155 pages, hardcover 980 grams

Persian bible
21,5 cm × 15,5 cm × 4,0 cm
1155 pages, hardcover
980 grams

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

کتاب مقدس<br />

( عهد قدیم و جدید )<br />

ویرایش شده بر اساس ترجمه مارتین لوتر 5151 و کینگ جیمس توسط عسرا رحیم زادیانی،‏ مادر طوبی،‏ بر طبق متن اصلی یونانی<br />

نگارش 0255


Old- and Newtestament<br />

Revised: Revised: Azra Ozra Rahimzadiyani-Heßler<br />

Edition 2010 (2)<br />

First Edition 2010<br />

Compares with The Bibel of Martin Luther & King James<br />

This Book is not to be sold<br />

To Relate:<br />

Christen in Bad Aibling<br />

Postfach 1133<br />

83043 Bad Aibling<br />

Germany<br />

Distribution of the Holy Scriptures International<br />

Azra Rahimzadiyani-Heßler<br />

D-35305 Grünberg, Londorfer Str. 20<br />

Email: momtuby@web.de


منسوب در نام خدا:‏<br />

در کتاب هقذس ‏ًام اضخاظ اساساً‏ تِ‏ جْت رات یک فرد ‏ًَضتِ‏ ضذُ‏ اًذ.‏ در صَرتی کِ‏ ‏"خذا"‏ فقط تِ‏ صَرت سلسلِ‏<br />

هراتة تاالتریي سطحِ‏ راتْای هختلف ‏ًاهیذُ‏ هیطَد،‏ ‏)ضیطاى ‏ًیس ‏"خذای ایي دًیا"‏ ‏ًاهیذُ‏ خَاّذ ضذ.‏ دٍم قرًتیاى<br />

‏"سرٍر"‏ فقط یک لقة عوَهی است،‏ کِ‏ تِ‏ ها یک ‏ًام آضکار ضذُ‏ تَسط خذا درتارُ‏ رات ‏ٍی ٍ تذیٌَسیلِ‏ آدرس صریحی<br />

ترای ایجاد ارتثاط تا خذا را هیذّذ.‏ تِ‏ ایي دلیل ‏ّر آضکار سازی تِ‏ ‏ٍسیلِ‏ خذا چیس تازُای را از خَد ‏ًطاى هیذّذ،‏ کِ‏<br />

‏ّویطِ‏ تا یک ‏ًام تازُ‏ خذا در ارتثاط است،‏ کِ‏ ‏ّوچٌیي هاًٌذ آضکار ضذُّای هختلف در کٌار یکذیگر ساختِ‏ هیطَد ٍ<br />

‏ّرکذام تا یک پیواى هخصَظ تِ‏ یکذیگر هرتَط ضذُاًذ.‏ تذیٌگًَِ‏ خذا خَد را تِ‏ اتراّین تا ‏ًام الطادای<br />

تِ‏ هعٌای ‏"خذای،‏ قادر هطلق"‏ آضکار ساخت ‏)پیذایص اتتذا در اسرائیل خَد را تِ‏ ‏ٍسیلِ‏ هَسی تا ‏ًام ‏"یَُْ"‏<br />

‏(‏Jahwe‏)تِ‏ هعٌی ‏"هي ‏ّستن"‏ آضکار ساخت ‏)خرٍج ؛ 3( کِ‏ تذیٌصَرت ‏ًام خذا تا ‏ًاهْای قذیوی در<br />

ارتثاط است.‏ یک ‏ًام تعذی آضکار ضذُ‏ خذا ‏ّویطِ‏ تا ‏ًام قثلی خَد در ارتثاط هستقین هیثاضذ،‏ تایذ خذا ‏ّویطِ‏ تِ‏ آخریي<br />

‏ًام آضکار ضذُ‏ ‏ٍی خَاًذُ‏ ضَد،‏ کِ‏ صذا کٌٌذ تذًیَسیلِ‏ ارتثاط را تا آخریي پیواى حفط کٌذ،‏ ‏ّوچٌیي ‏ًام قثلی را<br />

فراهَش ‏ًکٌذ.‏ ترای آخریي تار خذا خَد را در عْذ جذیذ تا ‏ًام ‏"عیسی"‏ آضکار ساختِ،‏ آًچِ‏ در ضکل یًَاًی از<br />

است ٍ هعٌی ‏"یَُْ‏ ‏ًجات دٌّذُ‏ است"‏ را هیذّذ.‏ یَُْ‏ ضخصاً‏ در عیسی تِ‏<br />

زتاى اتری تِ‏ ‏ًام ‏"یَْضَا"‏<br />

عٌَاى ‏ًجات آضکار ضذُ،‏ سرٍر عیسی تِ‏ ایي خاطر ‏ًجات را ضرح هیذّذ کِ‏ ‏ًجات هي ‏ّستن،‏ هثالً‏ هیفرهایذ ‏"هي راُ‏ ٍ<br />

حقیقت ٍ زًذگی ‏ّستن"‏ ‏)یَحٌا 6(. ‏ّوِ‏ پیطگَییْا در عْذ عتیق ٍ جذیذ تِ‏ ‏ًام سرٍر عیسی هسیح ‏)یَحٌا ؛<br />

اعوال رسَالى ؛ رٍهیاى ؛ اٍل یَحٌا<br />

ٍ )4 ،4<br />

(Elshaddai)<br />

73 ،7<br />

(Jesus)<br />

،6<br />

.)7 ،77<br />

75-73 ،3<br />

)13 ،3<br />

(Jehoschua)<br />

،74<br />

73 .9 ،71<br />

71 ،4<br />

)Mana(<br />

کتاب هقذس ترای ‏ّوِ‏ قَهْا ‏ًاى زًذُ‏ از آسواى هیثاضذ.‏<br />

عیسی هسیح هیفرهایذ:‏ حقیقتاً،‏ حقیقتاً‏ هي تِ‏ ضوا هیگَین:‏ کسی کِ‏ کالم هرا تطٌَد ٍ تِ‏ فرستٌذُ‏ هي ایواى آٍرد،‏<br />

جاٍداى دارد تِ‏ داٍری ‏ًخَاّذ ‏ًوی آیذ،‏ تلکِ‏ از هرگ تِ‏ حیات هٌتقل ضذُ‏ است.‏ ‏)یَحٌا<br />

حیات<br />

)14 ،5<br />

ٍ<br />

‏ًاضر ترای ضوا آرزٍی سالهتی ٍ ‏ًجات تِ‏ ‏ٍسیلِ‏ عیسی هسیح زًذُ‏ ٍ قیام کردُ‏ از هردگاى را دارد زیرا کِ‏ اًجیل هقذس<br />

هیفرهایذ:‏ در ‏ّیچ کس جس اٍ‏ ‏ًجات ‏ًیست،‏ زیرا زیر آسواى ‏ًاهی جس ‏ًام عیسی تِ‏ آدهیاى دادُ‏ ‏ًطذُ‏ تا تذاى ‏ًجات یاتین.‏<br />

‏)اعوال رسَالى<br />

)71 ،4<br />

در کتاب حاضر تالش شدُ‏ است تا هتي ترجوِ‏ بارّا با هتَى آلواًی ٍ اًگلیسی ٍ در اًتْا با هتي اصلی یًَاًی هقایسِ‏<br />

از بْتریي ٍ سادُ‏ تریي ‏ٍاژُ‏ پارسی استفادُ‏ شَد.‏ در بِ‏ اًجام رسیدى ایي پرٍژُ‏ از ‏ًظر ایواًداراى بسیاری<br />

استفادُ‏ شدُ‏ ‏ّوچٌیي در بسیاری از هَارد کِ‏ بسیار هَثر در استفادُ‏ از ‏ٍاژُ‏ ای جدید بَدُ‏ است از ‏ًظر ‏ّوکار هي<br />

آرش هقدم استفادُ‏ شدُ‏ است تا ‏ّوِ‏ در هقابل کالم خدا جَابگَ‏ باشین.‏<br />

شَد ٍ


فهرست عهد قدیم<br />

کتاب صفحه کتاب صفحه<br />

پیدایش 1 غسل غسلُا 626<br />

خريج 52 اشعیا 625<br />

اليیان 95 ارمیا 677<br />

اعداد 126 مراثی ارمیا 735<br />

تثىیٍ‏ 169 حسقیال 741<br />

یًشع 266 داویال 793<br />

دايران 231 ‏ًَشع 869<br />

ريت 256 یًئیل 817<br />

ايل سمًئیل 266 عامًس 826<br />

ديم سمًئیل 293 عبًدیا 826<br />

ايل پادشاَان 326 یًوس 827<br />

ديم پادشاَان 352 میکاٌ‏ 829<br />

ايل ت ‏ًاریخ 382 واحًم 834<br />

ديم تًاریخ 411 حبقًق 836<br />

عسرا 446 صفىیٍ‏ 839<br />

وحمیا 456 حجی 842<br />

استر 476 زکریا 844<br />

ایًب 478 مالکی 853<br />

مسامیر 567<br />

امثال سلیما ن 587<br />

جامعٍ‏ 612<br />

ایه کتاب غیر قابل فريش میباشد<br />

ي بصًرت رایگان در اختیار عمًم قرار گرفتٍ‏ است


هآب<br />

هآب<br />

هآب<br />

هآن<br />

ها.آن<br />

هآب<br />

هايآب<br />

ها.آن<br />

هآن<br />

هايآب<br />

يرو<br />

ها.آن<br />

پیدایش<br />

پیدایش<br />

1<br />

1. در ابتدا،‏ خدا آسمانها و زمین را آفرید.‏<br />

کولسیان<br />

3 .1 ،1 یوحنا<br />

16 ،1<br />

3 11، ؛ عبرانیان<br />

26 ،102 ؛ 6 ؛ مزامیر ،33<br />

.2<br />

؛<br />

و زمین تهی و بایر بود و در تاریکی عمیق،‏ و روح<br />

خدا سطح ا را فرا گرفت.‏<br />

فرمود:‏ روشنایی بشود.‏ و روشنایی شد.‏ دوم قرنتیان<br />

مزامیر 6 ،33<br />

3. خدا<br />

6 ،4<br />

.4<br />

و خدا روشنایی را دید که نیکوست و خدا روشنایی<br />

را از تاریکی جدا ساخت.‏ اشعیا<br />

و خدا روشنایی را روز نامید و تاریکی را شب نامید.‏<br />

و شام بود و صبح بود،‏ روزي اول.‏<br />

و خدا فرمود:‏ فلکی باشد در میان آبها و آبها را از<br />

ا جدا کند.‏<br />

و خدا فلک را به وجود آورد و آبهاي زیر فلک را از<br />

بالاي فلک جدا کرد.‏ و چنین شد.‏ مذامیر ؛<br />

3 ،104<br />

7 ،45<br />

مزامیر 5 ،136 6 ،33<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

4 ،148<br />

15 ،51 ؛ 12 ،10 ؛ ارمیا<br />

.8<br />

.9<br />

و خدا فلک را آسمان نامید.‏ و شام بود و صبح بود،‏<br />

روزي دوم.‏<br />

و خدا فرمود:‏ زیر آسمان در یکجا جمع شود<br />

و خشکی ظاهر گردد.‏ و چنین شد.‏ ایوب ؛ مزامیر 33،<br />

8 ،38<br />

6 ،136 ؛ 9 .7 ،104 ؛ 7<br />

.10<br />

و خدا خشکی را زمین نامید و اجتماع آبها را<br />

دریا نامید.‏ و خدا دید که نیکوست.‏<br />

و خدا فرمود:‏ زمین نباتات برویاند،‏ علفی که تخم<br />

بیاورد و درخت میوهاي که موافق جنس خود میوه<br />

آورد که تخمش در آن باشد،‏ بر روي زمین.‏ و چنین<br />

شد.‏<br />

و زمین نباتات را رویانید،‏ علفی که موافق جنس<br />

خود تخم آورد و درخت میوهداري که تخمش در آن،‏<br />

موافق جنس خود باشد.‏ و خدا دید که نیکوست.‏<br />

و شام بود و صبح بود،‏ روزي سوم.‏<br />

و خدا فرمود:‏ نیرها در فلک آسمان باشند تا روز را<br />

از شب جدا کنند و براي نشانهها و زمانها و روزها و<br />

سالها باشند.‏ مزامیر<br />

و نیرها در فلک آسمان باشند تا بر زمین روشنایی<br />

دهند.‏ و چنین شد.‏<br />

و خدا دو نور بزرگ ساخت،‏ نور بزرگ را براي<br />

سلطنت روز و نور کوچک را براي سلطنت شب،‏ و<br />

ستارگان را.‏ تثنیه ؛ ایوب<br />

و خدا آنها را در فلک آسمان گذاشت تا بر زمین<br />

روشنایی دهند،‏<br />

و تا سلطنت نمایند بر روز و بر شب،‏ و روشنایی را<br />

از تاریکی جدا کنند.‏ و خدا دید که نیکوست.‏ مزامیر<br />

،104<br />

9 ،9<br />

19 ،4<br />

.17<br />

.18<br />

20<br />

.19<br />

.20<br />

و شام بود و صبح بود،‏ روزي چهارم.‏<br />

و خدا فرمود:‏ ا به انبوه جانداران پر شود و<br />

پرندگان بالاي زمین بر روي فلک آسمان پرواز کنند.‏<br />

19 ،2 باب<br />

21<br />

سپ.‏ خدا نهنگان بزرگ آفرید و همۀ جانداران<br />

خزنده را،‏ و ا از آنها موافق نوع ا پر شد،‏ و همۀ<br />

پرندگان بالدار را به نوع و خدا دید که نیکوست.‏<br />

26 ،104 مزامیر<br />

10 40، ؛ ایوب<br />

.22<br />

و خدا آنها را برکت داده،‏ فرمود:‏ بارور و زیاد شوید<br />

و آبهاي دریا را پر سازید،‏ و پرندگان در زمین زیاد<br />

بشوند.‏ باب ؛<br />

و شام بود و صبح بود،‏ روزي پنجم.‏<br />

و خدا فرمود:‏ زمین،‏ جانداران را موافق نوع آنها<br />

بیرون آورد،‏ چهارپایان و حشرات و حیوانات زمین به<br />

نوع و چنین شد.‏ ایوب<br />

پس خدا حیوانات زمین را به نوع آنها به وجود<br />

آورد و چهارپایان را به نوع ا و همۀ حشرات زمین را<br />

به نوع و خدا دید که نیکوست.‏<br />

و خدا فرمود:‏ آدم را بصورت ما و موافق شبیه<br />

ما بسازیم تا بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و<br />

چهارپایان و بر تمامی زمین و همۀ حشراتی که بر<br />

زمین میخزند،‏ حکومت نماید.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ خدا آدم را شبیه خود آفرید.‏ او را<br />

بصورت خدا آفرید.‏ ایشان را نر و ماده آفرید.‏ باب<br />

6 ،9<br />

1 ،5<br />

7 ،12<br />

7 .1 ،9<br />

4 ،19<br />

17 ،8<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

22 .21 .7 ،2<br />

10<br />

؛ متی ؛ مرقس<br />

؛ کولسیان 3، ؛ اول تیموتائوس<br />

6 ،10<br />

13 ،2<br />

7 11، ؛ اول قرنتیان<br />

24 4، ؛ افسسیان<br />

.28<br />

و خدا ایشان را برکت داد و خدا بدیشان فرمود:‏<br />

بارور و زیاد شوید و زمین را پر سازید و در آن تسلط<br />

نمایید،‏ و بر ماهیان دریا و پرندگان آسمان و همۀ<br />

حیواناتی که بر زمین میخزند،‏ حکومت کنید.‏ باب<br />

و خدا فرمود:‏ همانا همۀ علفهاي تخمداري که بر<br />

تمام زمین است و همۀ درختهایی که در آنها<br />

میوة درخت تخمدار است،‏ به شما دادم تا براي شما<br />

خوراك باشد.‏ باب<br />

و به همۀ حیوانات زمین و به همۀ پرندگان<br />

آسمان و به همۀ حشرات زمین که در آنها حیات<br />

17 ،8<br />

3 ،9<br />

.29<br />

.30<br />

7 ،136<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 1 -


هآن<br />

يرو<br />

نی<br />

است،‏ هر علف سبز را براي خوراك دادم.‏ و چنین 15<br />

شد.‏<br />

و خدا هر چه ساخته بود،‏ دید و همانا<br />

بسیار نیکو بود.‏ و شام بود و صبح بود،‏ روز<br />

ششم خروج<br />

پیدایش<br />

43 ،39<br />

.31<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و آسمانها و زمین و همۀ لشکر آنها تمام شد.‏<br />

و در روز هفتم،‏ خدا از همۀ کار خود که ساخته<br />

بود،‏ فارغ شد.‏ و در روز هفتم از همۀ کار خود که<br />

ساخته بود،‏ آرامی گرفت.‏ خروج ؛ ؛ تثنیه ؛ اشعیا<br />

14 ،5<br />

17 ،31<br />

11 ،20<br />

28 ،40<br />

4 4، ؛ عبرانیان<br />

.3<br />

پس خدا روز هفتم را مبارك خواند و آن را تقدیس<br />

نمود،‏ زیرا که در آن آرام گرفت،‏ از همۀ کار خود که<br />

خدا آفرید و ساخت.‏ اشعیا<br />

این است پیدایش آسمانها و زمین در حین آفرینش<br />

ا در روزي که یهوه،‏ خدا،‏ زمین و آسمانها را به<br />

وجود آورد.‏<br />

و هیچ نهال صحرا هنوز در زمین نبود و هیچ علف<br />

صحرا هنوز نروییده بود،‏ زیرا یهوه خدا،‏ باران بر زمین<br />

نبارانیده بود و آدمی نبود که کار زمین را بکند.‏<br />

و مه از زمین برآمده،‏ تمام زمین را سیراب<br />

میکرد.‏<br />

یهوه خدا،‏ پس آدم را از خاك زمین بسرشت و در<br />

بینی وي روح حیات دمید،‏ و آدم نَفْس زنده شد.‏ باب<br />

،1<br />

13 ،58<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

26<br />

؛ اول قرنتیان<br />

45 ،15<br />

.8<br />

.9<br />

ویهوه خدا،‏ باغی در عدن بطرف مشرق غَرْس نمود<br />

و آن آدم را که سرشته بود،‏ در آنجا گذاشت.‏<br />

ویهوه خدا،‏ هر درخت خوشنما و خوشخوراك را<br />

از زمین رویانید،‏ و درخت حیات را در وسط باغ و<br />

درخت معرفت نیک و بد را.‏ مکاشفه<br />

و نهري از عدن بیرون آمد تا باغ را سیراب کند،‏ و<br />

از آنجا تقسیم گشته،‏ چهار رودخانه شد.‏<br />

نام اول فیشون است که تمام زمین حویله را که<br />

در آنجا طلاست،‏ احاطه میکند.‏<br />

و طلاي آن زمین نیکوست و در آنجا مروارید و<br />

سنگ جزَع است.‏<br />

و نام نهر دوم جیحون که تمام زمین کوش را<br />

احاطه میکند.‏<br />

و نام نهر سومحدظقل که بطرف شرقی آشور جاري<br />

است.‏ و نهر چهارم فرات.‏ دانیال<br />

سپ.‏ یهوه خدا،‏ آدم را گرفت و او را در باغ عدن<br />

گذاشت تا کار آن را بکند و آن را محافظت نماید.‏<br />

و یهوه خدا،‏ آدم را خطاب نموده،‏ فرمود:‏ از همۀ<br />

درختان باغ بیممانعت بخور،‏<br />

اما از درخت معرفت نیک و بد هرگز نخوري،‏<br />

زیرا روزي که از آن خوردي،‏ هرآینه خواهی مرد.‏<br />

باب 11. 3 .1 ،3<br />

.16<br />

.17<br />

اول پادشاهان<br />

37 ،2<br />

12 5، ؛ رومیان<br />

.18<br />

ویهوه خدا،‏ فرمود:‏ خوب نیست که آدم تنها<br />

باشد.‏ پ س برایش کمکی مانند وي بسازم.‏ جامعه<br />

.8 ،4<br />

9<br />

.19<br />

ویهوه خدا،‏ هر حیوان صحرا و هر پرندة آسمان را<br />

از زمین به وجود آورد و نزد آدم آورد تا ببیند که چه<br />

نام خواهد نهاد و آنچه آدم هر جز ء حیات را خواند،‏<br />

همان نام او شد.‏<br />

سپ.‏ آدم همۀ چهارپایان و پرندگان آسمان و همۀ<br />

حیوانات صحرا را نام نهاد.‏ اما براي آدم کمکی مانند<br />

وي یافت نشد.‏ ایوب<br />

و یهوه خدا،‏ خوابی گران بر آدم مستولی گردانید<br />

تا بخفت،‏ و یکی از دندههایش را گرفت و گوشت در<br />

جایش پر کرد.‏<br />

و یهوه خدا،‏ آن دنده را که از آدم گرفته بود،‏ زنی<br />

به وجود آورد و وي را به نزد آدم آورد.‏ اول قرنتیان ؛<br />

8 ،11<br />

11 ،35<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

اول تیموتائوس<br />

13 ،2<br />

.23<br />

و آدم گفت:‏ همانا اینست استخوانی از<br />

استخوانهایم و گوشتی از گوشتم،‏ از ا سبب نسا<br />

نامیده شود زیرا که از انسان گرفته شد.‏ اول قرنتیان ؛<br />

اول تیموتائوس<br />

8 ،11<br />

13 ،2<br />

.24<br />

از این سبب مرد پدر و مادر خود را ترك کرده،‏ با<br />

زن خویش خواهد پیوست و یک تن خواهند بود.‏ متی<br />

،19<br />

5<br />

.25<br />

باب 7 ،3<br />

3<br />

.1<br />

و آدم و زنش هر دو برهنه بودند و شرم نداشتند.‏<br />

و مار از همۀ حیوانات صحرا که یهوه خدا،‏ ساخته<br />

بود،‏ هشیارتر بود.‏ و به زن گفت:‏ آیا خدا واقعاً‏ فرموده<br />

است که از همۀ درختان باغ نخورید؟ باب<br />

زن به مار گفت:‏ از میوة درختان باغ میخوریم،‏ باب<br />

16 ،2<br />

.2<br />

3 ،9<br />

.3<br />

اما از میوة درختی که در وسط باغ است،‏ خدا<br />

فرمود از آن مخورید و آن را لمس مکنید،‏ مبادا<br />

بمیرید.‏<br />

7 ،2<br />

4 ،10<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 2 -


یان<br />

یزن<br />

نی<br />

ی تان<br />

یک<br />

کی<br />

هاآن<br />

پیدایش<br />

.4<br />

قرنتیان<br />

مار به زن گفت:‏ هر آینه نخواهید مرد،‏<br />

44 ،8 یوحنا<br />

3 ،11<br />

.5<br />

.6<br />

؛ دوم<br />

بلکه خدا میداند در روزي که از آن بخورید،‏<br />

چشمان شما باز شود و مانند خدا نیک و بد خواهید<br />

شناخت.‏<br />

و چون زن دید که آن درخت براي خوراك<br />

نیکوست و بنظر خوشنما و درختی دلپذیر و دانشافزا،‏<br />

پس از میوهاش گرفته،‏ بخورد و به شوهر خود نیز داد<br />

و او خورد.‏ یعقوب ؛ اول تیموتائوس<br />

آنگاه چشمان هر دوِ‏ ایشان باز شد و فهمیدند که<br />

عریانند.‏ پ س برگهاي انجیر به هم دوخته،‏ پیشبند<br />

براي خویشتن ساختند.‏ باب<br />

و آواز یهوه خدا،‏ را شنیدند که در هنگام وزیدن<br />

نسیم نهار در باغ سیر میکرد،‏ و آدم و زنش خویشتن<br />

را از حضور یهوه خدا،‏ در میان درختان باغ پنهان<br />

کردند.‏<br />

و یهوه خدا،‏ آدم را صدا زد و فرمود:‏ کجا هستی؟<br />

گفت:‏ چون آوازت را در باغ شنیدم،‏ ترسان<br />

گشتم،‏ زیرا که عریانم.‏ پ س خود را پنهان کردم<br />

فرمود:‏ چ کسی تو را آگاه نمود که عری ؟ آیا از<br />

آن درختی که تو را قدغن کردم که از آن نخوري،‏<br />

خوردي؟ باب<br />

آدم گفت:‏ این که یار من ساختی،‏ وي از میوة<br />

درخت به من داد که خوردم.‏ دوم قرنتیان<br />

سپ.‏ یهوه خدا،‏ به زن فرمود:‏ این چه کار است که<br />

کردي؟ زن گفت:‏ مار مرا فریب داد که خوردم.‏<br />

سپ.‏ یهوه خدا،‏ به مار فرمود:‏ چونکه ا کار<br />

کردي،‏ از همه چهارپایان و از همۀ حیوانات صحرا<br />

نفرینتر هستی!‏ بر شکمت خواهی خزید و تمام ایام<br />

عمرت خاك خواهی خورد.‏<br />

و دشمنی در میان تو و زن،‏ و در میان نسل<br />

تو و نسل وي میگذارم؛ او سر تو را خواهد کوبید<br />

و تو پاشنۀ وي را خواهی زد.‏ اول یوحنا 3،<br />

و به زن فرمود:‏ درد زایمان تو را بسیار افزون<br />

گردانم؛ با درد فرزندان خواهی زایید و اشتیاق تو به<br />

شوهرت خواهد بود و او بر تو حکمرانی خواهد کرد.‏<br />

8<br />

3 ،11<br />

14 ،2<br />

25 ،2<br />

14 ،1<br />

17 .16 ،2<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

اول قرنتیان<br />

؛ اول پطرس 3،<br />

34 ،14<br />

6<br />

22 5، ؛ افسسیان<br />

؛ اول تیموتائوس<br />

12 .11 ،2<br />

2، ؛ تیطوس<br />

5<br />

.17<br />

و به آدم فرمود:‏ چونکه سخن همسرت را شنیدي<br />

و از آن درخت خوردي که امر فرموده،‏ گفتم از آن<br />

نخوري،‏ پس بسبب تو زمین نفرین شد،‏ و تمام<br />

ایام عمرت از آن با رنج خواهی خورد.‏<br />

18. خار و خس نیز برایت خواهد رویانید و سبزههاي<br />

صحرا را خواهی خورد،‏<br />

و به عرق پیش ا نان خواهی خورد تا زمانی که<br />

به خاك برگردي،‏ که از آن گرفته شدي زیرا که تو<br />

خاك هستی و به خاك خواهی برگشت.‏ دوم تسالونیکیان 3،<br />

.19<br />

27 ،18 ؛ پیدایش 10<br />

.20<br />

و آدم زن خود را حوا نام نهاد،‏ زیرا که او مادر<br />

همه زندگان است.‏<br />

و یهوه خدا،‏ رختها براي آدم و زنش از پوست به<br />

وجود آورد و ایشان را پوشانید.‏<br />

و یهوه خدا،‏ فرمود:‏ همانا انسان مثل ی از ما<br />

شده است،‏ که آگاه ن و بد گردیده.‏ اینک مبادا<br />

دست خود را دراز کند و از درخت حیات نیز گرفته<br />

بخورد،‏ و تا به ابد زنده ماند.‏<br />

سپ.‏ یهوه خدا،‏ او را از باغ عدن بیرون کرد تا کار<br />

زمینی را که از آن گرفته شده بود،‏ بکند.‏<br />

سپ.‏ آدم را بیرون کرد و به طرف شرقی باغ عدن،‏<br />

کروبیان را مسکن داد و شمشیر آتشباري را که به هر<br />

سو گردش میکرد تا طریق درخت حیات را محافظت<br />

کند.‏ اعداد<br />

23 ،22<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

24<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و آدم با زن خود حوا همبستر شد و او حامله شده،‏<br />

قائن را زایید و گفت:‏ مردي از یهوه حاصل نمودم.‏<br />

و بار دیگر برادر او هابیل را زایید.‏ و هابیل گلهبان<br />

بود،‏ و قائن کشاورز بود.‏<br />

و بعد از مدتی،‏ زمانی آمد که قائن قربانی از<br />

محصول زمین براي یهوه آورد.‏<br />

و هابیل نیز از نخست زادگان گلۀ خویش و پیه<br />

قربانی آورد.‏ و یهوه هابیل و قربانی او را پذیرفت،‏ ایوب<br />

4 ،11<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

اما قائن و قربانی او را نپذیرفت.‏ پ س خشم قائن به<br />

شدت افروخته شده،‏ سر خود را بزیر افکند.‏<br />

آنگا یهوه به قائن فرمود:‏ چرا خشمناك شدي؟ و<br />

چرا سر خود را بزیر افکندي؟<br />

اگر نیکویی میکردي،‏ آیا مقبول نمیشدي؟ و اگر<br />

نیکویی نکردي،‏ گناه بر در،‏ در کمین است و اشتیاق<br />

تو دارد،‏ اما تو بر وي مسلط شوي.‏ رومیان<br />

و قائن با برادر خود هابیل سخن گفت.‏ و زمانی که<br />

در صحرا بودند،‏ قائن به برادر خود هابیل حمله کرد،‏ او<br />

را کشت.‏ ؛ اول یوحنا 3،<br />

16 .12 ،6<br />

12<br />

متی 35 ،23<br />

.8<br />

- 3 -


لی<br />

هم<br />

هم<br />

لی<br />

له<br />

پیدایش<br />

.9<br />

پس یهوه به قائن فرمود:‏ برادرت هاب کجاست؟<br />

گفت:‏ نمیدانم،‏ مگر پاسبان برادرم هستم؟ مزامیر<br />

فرمود:‏ چه کردهاي؟ خون برادرت از زمین نزد من<br />

فریاد برمیآورد!‏ عبرانیان<br />

و اکنون تو نفرین هستی از زمینی که دهان خود<br />

را باز کرد تا خون برادرت را از دستت فرو برد.‏<br />

هرچه کار بر روي زمین کنی،‏ دیگر زمین<br />

محصول خود را به تو ندهد.‏ و پریشان و آواره در جهان<br />

خواهی بود.‏<br />

قائن به یهوه فرمود:‏ مجازاتم از تحملم زیاده<br />

است.‏<br />

اینک مرا امروز بر روي زمین مطرود<br />

ساختی،‏ و از روي تو پنهان خواهم بود.‏ و<br />

پریشان و آواره در جهان خواهم بود هر که مرا یابد،‏<br />

مرا خواهد کشت.‏<br />

یهوه به وي فرمود:‏ پ س هر که قائن را بکشد،‏<br />

هفت چندان انتقام گرفته شود.‏ ویهوه به قائن<br />

نشانیاي داد که هر که او را یابد،‏ وي را نکشد.‏<br />

پس قائن از حضوریهوه بیرون رفت و در زمین<br />

نود،‏ بطرف شرقی عدن،‏ ساکن شد.‏<br />

و قائن با زنی هم بستر شد.‏ پس حامله شده،‏<br />

خنوخ را زایید.‏ و شهري بنا میکرد،‏ و آن شهر را به<br />

اسم پسر خود،‏ خنوخ نام نهاد.‏<br />

و براي خنوخ عیراد متولد شد،‏ و عیراد،‏ محویائیل<br />

را آورد،‏ و محویائیل،‏ متُوشائیل را آورد،‏ و متوشائیل،‏<br />

لَمک را آورد.‏<br />

و لَمک،‏ دو زن براي خود گرفت،‏ یکی را عاده نام<br />

بود و دیگري را ظل َّه.‏<br />

و عاده،‏ یابال را زایید.‏ وي پدر خیمهنشینان و گله<br />

داران بود.‏<br />

و نام برادرش یوبال بود.‏ وي پدر همۀ نوازندگان<br />

بربط و نی بود.‏<br />

و ظل َّه نیز توبل قائن را زایید،‏ که صانع هر آلت<br />

مس و آهن بود.‏ و خواهر توبل قائن،‏ نعمه بود.‏<br />

و لَمک به زنان خود گفت:‏ اي عاده و ظله،‏ قول<br />

مرا بشنوید!‏ اي زنان لَمک،‏ سخن مرا گوش کنید!‏ زیرا<br />

مردي را کشتم بسبب جراحت خودم،‏ و جوانی را<br />

بسبب زدن من.‏<br />

اگر براي قائن هفت چندان انتقام گرفته شود،‏ هر<br />

آینه براي لَمک،‏ هفتاد و هفت چندان.‏<br />

سپ.‏ آدم بار دیگر با زن خود همبستر شد،‏ و او<br />

پسري زایید و او را شیث نام نهاد،‏ زیرا گفت:‏ خدا<br />

نسلی دیگر به من داد،‏ به عوض هابیل که قائن او را<br />

کشت.‏<br />

و براي شیث نیز پسري متولد شد و او را اَنوش<br />

نامید.‏ در آنوقت به خواندن اسم یهوه شروع کردند.‏ باب<br />

.26<br />

6 ،5<br />

5<br />

.1<br />

این است کتاب پیدایش آدم در روزي که خدا آدم<br />

را آفرید،‏ به شبیه خدا او را ساخت،‏<br />

نر و ماده ایشان را آفرید.‏ و ایشان را برکت داد و<br />

ایشان را آدم نام نهاد،‏ در روز آفرینش ایشان.‏<br />

و آدم صد و سی سال زندگی کرد،‏ پس پسري به<br />

شبیه و بصورت خود آورد،‏ و او را شیث نامید.‏<br />

لوقا 38 ،3<br />

کولسیان 10 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

7 51، ؛ مزامیر<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و عمر آدم بعد از آوردن شیث،‏ هشتصد سال بود،‏ و<br />

پسران و دختران آورد.‏<br />

پس تمام ایام آدم که زندگی کرد،‏ نهصد و سی<br />

سال بود که مرد.‏<br />

و شیث صد و پنج سال زندگی کرد،‏ و اَنوش را<br />

آورد.‏<br />

و شیث بعد از آوردن اَنوش،‏ هشتصد و هفت سال<br />

زندگی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و عمر شیث،‏ نهصد و دوازده سال بود که مرد.‏<br />

و اَنوش نود سال زندگی کرد،‏ و قینان را آورد.‏<br />

و اَنوش بعد از آوردن قینان،‏ هشتصد و پانزده<br />

سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

سپ.‏ عمر اَنوش نهصد و پنج سال بود که مرد.‏<br />

و قینان هفتاد سال زندگی کرد،‏ و مهلَلْئ را<br />

آورد.‏<br />

و قینان بعد از آوردن لَلْئیل،‏ هشتصد و چ<br />

سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و تمامی ایام قینان،‏ نهصد و ده سال بود که مرد.‏<br />

و مهلَلْئیل،‏ شصت و پنج سال زندگی کرد،‏ و یارِد<br />

راآورد.‏<br />

و مهلَلْئیل بعد از آوردن یارِد،‏ هشتصد و سی سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

سپ.‏ عمر لَلْئیل،‏ هشتصد و نود و پنج سال بود<br />

که مرد.‏<br />

و یارِد صد و شصت و دو سال زندگی کرد،‏ و<br />

خنوخ را آورد.‏<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

13 ،9<br />

24 ،12<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

- 4 -


نی<br />

هايال<br />

هآن<br />

هموا<br />

هآن<br />

27<br />

.5<br />

پیدایش<br />

.19<br />

و یارِد بعد از آوردن خَنوخ،‏ هشتصد سال زندگانی<br />

کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و عمر یارِد،‏ نهصد و شصت و دو سال بود که مرد.‏<br />

و خنوخ شصت و پنج سال زندگی کرد،‏ و متوشالَح<br />

را آورد.‏<br />

و خنوخ بعد از آوردن متوشالح،‏ سیصد سال را با<br />

خدا سپري نمود و پسران و دختران آورد.‏ باب<br />

و عمر خنوخ،‏ سیصد و شصت و پنج سال بود.‏<br />

و چون او در خدا زندگی میکرد،‏ خدا او را بر<br />

گرفت،‏ و دیگر دیده نشد.‏ ایوب ؛ اشعیا<br />

و متوشالح صد و هشتاد و هفت سال زندگی کرد،‏<br />

و لَمک را آورد.‏<br />

و متوشالح بعد از آوردن لَمک،‏ هفتصد و هشتاد و<br />

دو سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

سپ.‏ عمر متوشالح،‏ نهصد و شصت و نه سال بود<br />

که مرد.‏<br />

و لَمک صد و هشتاد و دو سال زندگی کرد،‏ و<br />

پسري آورد<br />

و وي را نوح نام نهاده گفت:‏ ا ما را تسلی<br />

خواهد داد از اعمال ما و از زحمت دستهاي ما از<br />

زمینی که یهوه آن را نفرین کرد.‏<br />

و لَمک بعد از آوردن نوح،‏ پانصد و نود و پنج سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

سپ.‏ تمام ایام لَمک،‏ هفتصد و هفتاد و هفت سال<br />

بود که مرد.‏<br />

و نوح پانصد ساله بود،‏ پس نوح سام و حام و یافث<br />

را آورد.‏ باب<br />

1 ،17<br />

2 .1 ،57<br />

5 ،11<br />

10 ،6<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

زمانی که آدمیان شروع کردند به زیاد شدن بر روي<br />

زمین و دختران براي ایشان متولد گردیدند،‏<br />

پسران خدا دختران آدمیان را دیدند که زیبا بودند،‏<br />

و از هر کدام که خواستند،‏ زنان براي خویشتن<br />

میگرفتند.‏<br />

ویهوه فرمود:‏ روح من در انسان دائماً‏ داوري نخواهد<br />

کرد،‏ زیرا که او نیز بشر است.‏ لیکن ایام وي صد و<br />

بیست سال خواهد بود.‏ خروج ؛ اول پطرس 3،<br />

و در آن ایام مردان تنومند در زمین بودند.‏ و بعد از<br />

اینکه پسران خدا ب ا دختران آدمیان همبستر شدند و<br />

براي ایشان فرزندانی زاییدند،‏ ایشان دلاورانی بودند که<br />

در زمان قدیم،‏ مردان نامداري شدند.‏ متی ؛ لوقا<br />

و یهوه دید که شرارت انسان در زمین بسیار است،‏<br />

و هر تصور از خی دلشان وي دائماً‏ به سوي زشتی<br />

و پلیدي میرود.‏ باب<br />

و یهوه پشیمان شد که انسان را بر زمین ساخته<br />

بود،‏ و در دل خود افسرده شد.‏ افسیان<br />

و یهوه فرمود:‏ انسان را که آفریدهام ، از روي زمین<br />

محو سازم،‏ انسان و چهارپایان و حشرات و پرندگان<br />

هوا را،‏ چونکه متأسف شدم از آفرینش ایشان.‏<br />

اما نوح در نظر یهوه مورد لطف قرار گرفت.‏ باب<br />

،18<br />

30 ،4<br />

21 ،8<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

خروج 12 ،33 ؛ 19 ،19 ؛ 3<br />

.9<br />

این است پیدایش نوح.‏ نوح مردي عادل بود،‏ و در<br />

زمان خود کامل.‏ و نوح با خدا قدم میزد.‏ عبرانیان ؛<br />

پیدایش<br />

7 ،11<br />

24 .22 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

و نوح سه پسر آورد:‏ سام و حام و یافث.‏ باب<br />

و زمین نیز بنظر خدا فاسد گردیده و زمین از<br />

ظلم پرشده بود.‏<br />

و خدا زمین را دید که اینک فاسد شده است،‏ زیرا<br />

که تمامی بشر راه خود را بر زمین فاسد کرده بودند.‏<br />

32 ،5<br />

.12<br />

2 ،14 مزامیر<br />

.13<br />

و خدا به نوح فرمود:‏ پایان روز بشر به حضورم<br />

رسیده است،‏ زیرا که زمین بسبب ایشان پر از ظلم<br />

شده است.‏ و اینک من ایشان را با زمین هلاك خ<br />

ساخت.‏<br />

سپ.‏ براي خود کشتیاي از چوب کاج بساز،‏ و<br />

حجرات در کشتی بنا کن و درون و بیرونش را به قیر<br />

بیندا.‏<br />

و آن را بدین ترکیب بساز که طول کشتی سیصد<br />

ذراع باشد،‏ و عرضش پنجاه ذراع و ارتفاع آن سی ذراع.‏<br />

و روشنیاي براي کشتی بساز و آن را به ذراعی از<br />

بالا تمام کن.‏ و درِ‏ کشتی را در جنب آن بگذار،‏ و<br />

طبقات تحتانی و وسطی و فوقانی بساز.‏<br />

زیرا اینک من طوفان آب را بر زمین میآورم تا هر<br />

جسدي را که روح حیات در آن باشد،‏ از زیر آسمان<br />

هلاك گردانم.‏ و هر چه بر زمین است،‏ خواهد مرد.‏<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

10 ،29 مزامیر<br />

.18<br />

لکن عهد خود را با تو استوار میسازم،‏ و به کشتی<br />

در خواهی آمد،‏ تو و پسرانت و همسرت و ازواج<br />

پسرانت با تو.‏<br />

و از همه حیوانات،‏ از هر موجودي،‏ جفتی از هر<br />

یک به کشتی در خواهی آورد،‏ تا با خویشتن زنده نگاه<br />

داري،‏ نر و ماده باشند.‏<br />

از پرندگان به نوع ا،‏ و از چهارپایان به نوع ا،‏<br />

.19<br />

.20<br />

،17<br />

20<br />

38 ،24<br />

9 ،32<br />

.4<br />

- 5 -


له<br />

له<br />

یم<br />

له<br />

له<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

یم<br />

یم<br />

و از همۀ حشرات زمین به نوع آنها،‏ جفت جفت از<br />

همه نزد تو آیند تا زنده نگاه داري.‏<br />

و از هر آذوقهاي که خورده شود،‏ بگیر و نزد<br />

خود ذخیره نما تا براي تو و آنها خوراك باشد.‏<br />

سپ.‏ نوح چنین کرد و به هرچه خدا او را امر<br />

فرمود،‏ عمل نمود.‏ باب ؛ خروج ؛ عبرانیان<br />

پیدایش<br />

7 ،11<br />

16 ،40<br />

5 ،7<br />

.21<br />

22<br />

7<br />

.1<br />

یهوه به نوح فرمود:‏ تو و تمامی اهل خانهات به<br />

کشتی در آیید،‏ زیرا تو را در این عصر به حضور خود<br />

عادل دیدم.‏ دوم پطرس ؛ عبرانیان<br />

و از همۀ چهارپایان پاك،‏ هفت هفت ، نر و ماده با<br />

خود بگیر،‏ و از چهارپایان ناپاك،‏ جفت جفت،‏ نر و<br />

ماده،‏<br />

و از پرندگان آسمان نیز هفت هفت ، نر و ماده را،‏<br />

تا نسلی بر روي تمام زمین نگاه داري.‏<br />

زیرا که من بعد از هفت روز دیگر،‏ چ روز و<br />

چ شب باران بارانم،‏ و هر موجودي را که<br />

ساختهام ، از روي زمین محو میسازم.‏<br />

سپ.‏ نوح موافق آنچه یهوه او را امر فرموده بود،‏<br />

عمل نمود.‏ باب<br />

و نوح ششصد ساله بود،‏ چون طوفان آب بر زمین<br />

آمد.‏<br />

و نوح و پسرانش و زنش و زنان پسرانش با وي از<br />

؛ لوقا ؛<br />

آب طوفان به کشتی در آمدند.‏ متی<br />

27 ،17<br />

38 .37 ،24<br />

7 ،11<br />

5 ،2<br />

22 ،6<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

20 اول پطرس 3،<br />

.8<br />

.9<br />

از چهارپایان پاك و از چهارپایان ناپاك،‏ و از<br />

پرندگان و از همۀ حشرات زمین،‏<br />

جفت جفت،‏ نر و ماده،‏ نزد نوح به کشتی در آمدند،‏<br />

چنانکه خدا نوح را امر کرده بود.‏ باب<br />

و واقع شد بعد از هفت روز که آب طوفان بر<br />

زمین آمد.‏<br />

و در سال ششصد از زندگانی نوح،‏ در روز هفدهم<br />

از ماه دوم،‏ در همان روز همه چشمههاي لجۀ عظیم<br />

شکافته شد،‏ و روزنهاي آسمان گشوده.‏<br />

و باران،‏ چ روز و چ شب بر روي زمین<br />

میبارید.‏<br />

در همان روز نوح و پسرانش،‏ سام و حام و یافث،‏<br />

و همسر نوح و سه همسر پسرانش،‏ با ایشان داخل<br />

کشتی شدند.‏<br />

ایشان و همۀ حیوانات به نوع آنها،‏ و همۀ<br />

چهارپایان به نوع ا،‏ و همۀ حشراتی که بر زمین<br />

میخزند به نوع ا،‏ و همۀ پرندگان بهنوع ا،‏ همۀ<br />

مرغان و همۀ بالداران.‏<br />

15. جفت جفت از هر موجودي که روح حیات دارد،‏<br />

نزد نوح به کشتی در آمدند.‏<br />

و آنهایی که آمدند نر و ماده از هر موجود آمدند،‏<br />

چنانکه خدا وي را امر فرموده بود.‏ ویهوه در را از عقب<br />

او بست.‏ باب<br />

و طوفان چهل روز بر زمین میآمد،‏ و آب ه<br />

افزود و کشتی را برداشت که از زمین بلند شد.‏<br />

و آب غلبه یافته،‏ بر زمین همی افزود،‏ و کشتی بر<br />

سطح آب میرفت.‏<br />

و آب بر زمین زیاد و زیاد غلبه یافت ، تا آنکه همۀ<br />

کوههاي بلند که زیر تمامی آسمانها بود،‏ مستور شد.‏<br />

پانزده ذراع بالاتر،‏ آب غلبه یافت و کوهها<br />

مستورگردید.‏<br />

و هر موجودي که بر زمین حرکت کرد،‏ از<br />

پرندگان و چهارپایان و حیوانات و کل حشرات خزندة<br />

؛ دوم پطرس<br />

بر زمین،‏ و همه آدمیان متی<br />

، مردند.‏ 39 .38 ،24<br />

20 ،6<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

5 ،2 ؛ 6 ،3<br />

.22<br />

هرکه دم روح حیات در بینی او بود،‏ از هر که در<br />

خشکی بود،‏ مرد.‏<br />

و خدا محو کرد هر موجودي را که بر روي زمین<br />

بود،‏ از آدمیان و چهارپایان و حشرات و پرندگان<br />

آسمان،‏ پس از زمین محو شدند.‏ و نوح با آنچه همراه<br />

وي در کشتی بود فقط باقی ماند.‏<br />

و آب بر زمین صد و پنجاه روز غلبه مییافت.‏<br />

ملاکی 17 ،3<br />

.23<br />

.24<br />

8<br />

.1<br />

و خدا نوح و همۀ حیوانات و همۀ چهارپایانی را که<br />

با وي در کشتی بودند،‏ بیاد آورد.‏ و خدا بادي بر زمین<br />

وزانید و آب ساکن گردید.‏ باب<br />

و چشمههاي عمیق و روزنهاي آسمان بسته شد،‏ و<br />

باران از آسمان باز ایستاد.‏<br />

و آب رفتهرفته از روي زمین برگشت.‏ و بعد از<br />

انقضاي صد و پنجاه روز،‏ آب کم شد،‏<br />

و روز هفدهم از ماه هفتم،‏ کشتی بر کوههاي<br />

آرارات قرار گرفت.‏<br />

و تا ماه دهم،‏ آب رفتهرفته کمتر میشد،‏ و در روز<br />

اول از ماه دهم،‏ قلههاي کوهها ظاهر گردید.‏<br />

و واقع شد بعد از چهل روز که نوح دریچۀکشتی را<br />

یوشع 16 ،3<br />

22 ،30<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

19 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 6 -


يرو<br />

يرو<br />

يپا<br />

هآن<br />

که ساخته بود،‏ باز کرد.‏<br />

و زاغ را رها کرد.‏ او بیرون رفته،‏ در تردد میبود تا<br />

آب از زمین خشک شد.‏<br />

پس کبوتر را از نزد خود رها کرد تا ببیند که آیا<br />

آب از روي زمین کم شده است.‏<br />

اما کبوتر چون نشیمنی براي کف خود نیافت،‏<br />

زیرا که آب در تمام زمین بود،‏ نزد وي به کشتی<br />

برگشت.‏ پ س دست خود را دراز کرد و آن را گرفته نزد<br />

خود به کشتی در آورد.‏<br />

و هفت روز دیگر نیز درنگ کرده،‏ باز کبوتر را از<br />

کشتی رها کرد.‏<br />

و در وقت عصر،‏ کبوتر نزد وي برگشت،‏ و اینک<br />

برگ زیتون تازه در منقار وي است.‏ پ س نوح دانست<br />

که آب از روي زمین کم شده است.‏<br />

و هفت روز دیگر نیز توقف نموده،‏ کبوتر را رها<br />

کرد،‏ و او دیگر نزد وي برنگشت.‏<br />

و در سال ششصد و یکم در روز اول از ماه اول،‏<br />

آب از روي زمین خشک شد.‏ پ س نوح پوشش کشتی<br />

را برداشته،‏ نگریست،‏ و اینک زمین خشک بود.‏<br />

و در روز بیست و هفتم از ماه دوم،‏ زمین خشک<br />

شد.‏<br />

آنگاه خدا نوح را مخاطب ساخته،‏ گفت<br />

از کشتی بیرون شو،‏ تو و همسرت و پسرانت و<br />

ازواج پسرانت با تو.‏<br />

و همۀ حیواناتی را که نزد خود داري،‏ هر<br />

موجودي را از پرندگان و چهارپایان و کل حشرات<br />

خزندة بر زمین،‏ با خود بیرون آور،‏ تا بر زمین منتشر<br />

شده،‏ در جهان بارور و زیاد شوند.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ نوح و پسران او و زنش و زنان پسرانش،‏ با<br />

وي بیرون آمدند.‏ لول پطرس 3، ؛ دوم پطرس<br />

و همۀ حیوانات و همۀ حشرات و همۀ پرندگان،‏ و<br />

هر چه بر زمین حرکت میکند،‏ به نوع ا،‏ از کشتی<br />

به در شدند.‏<br />

و نوح قربانگاهی براي یهوه بنا کرد،‏ و از هر<br />

بهیمۀ پاك و از هر پرندة پاك گرفته،‏ قربانیهاي<br />

سوختنی بر قربانگاه گذرانید.‏<br />

و یهوه بوي خوش بویید ویهوه در دل خود فرمود:‏<br />

بعد از این دیگر زمین را بسبب انسان لعنت نکنم،‏ زیرا<br />

که خیال دل انسان از نوجوانی بد است،‏ و بار دیگر<br />

همۀ حیوانات را هلاك نکنم،‏ چنانکه کردم.‏ باب ؛<br />

پیدایش<br />

5 ،6<br />

7 .1 ،9<br />

28 .22 ،1<br />

5 ،2<br />

20<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

متی<br />

19 ،15 ؛ رومیان 23 ،3<br />

9 54، ؛ اشعیا<br />

.22<br />

مادامی که جهان باقی است،‏ زرع و حصاد،‏ و سرما<br />

و گرما،‏ و زمستان و تابستان،‏ و روز و شب موقوف<br />

نخواهد شد.‏ باب<br />

14 ،1<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

و خدا،‏ نوح و پسرانش را برکت داده،بدیشان فرمود:‏<br />

بارور و زیاد شوید و زمین را پر سازید.‏<br />

و خوف شما و هیبت شما بر همۀ حیوانات زمین و<br />

بر همۀ پرندگان آسمان،‏ و بر هر چه بر زمین میخزد،‏<br />

و بر همۀ ماهیان دریا خواهد بود؛ به دست شما تسلیم<br />

شدهاند.‏ باب<br />

وهر جنبندهاي که زندگی دارد،‏ براي شما طعام<br />

باشد.‏ همه را چون علف سبز به شما دادم،‏ رومیان<br />

مگر گوشت را با جانش که خون او باشد،‏ مخورید.‏<br />

2 ،14<br />

28 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

لاویان 17 ،3<br />

16 12، ؛ تثنیه<br />

.5<br />

و هر آینه انتقام خون شما را براي جان شما خواهم<br />

گرفت.‏ از دست هر حیوان آن را خواهم گرفت.‏ و از<br />

دست انسان،‏ انتقام جان انسان را از دست برادرش<br />

خواهم گرفت.‏ خروج<br />

هر که خون انسان ریزد،‏ خون وي به دست انسان<br />

ریخته شود،‏ زیرا خدا انسان را به صورت خود ساخت.‏<br />

29 ،21<br />

.6<br />

52 ،26 ؛ متی 12 ،21 خروج<br />

.7<br />

و شما بارور و زیاد شوید،‏ و در زمین منتشر شده،‏<br />

در آن بیفزایید.‏ باب ؛<br />

و خدا نوح و پسرانش را با وي خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

اینک من عهد خود را با شما و بعد از شما با نسل<br />

شما استوار سازم،‏<br />

و با همۀ جانورانی که با شما باشند،‏ از پرندگان و<br />

چهارپایان وهمۀ حیوانات زمین با شما،‏ با هر چه از<br />

کشتی بیرون آمد،‏ حتی همه حیوانات زمین.‏<br />

عهد خود را با شما استوار میگردانم که بار دیگر<br />

هر موجود از آب طوفان هلاك نشود،‏ و طوفان بعد از<br />

این نباشد تا زمین را خراب کند.‏ باب ؛ اشعیا<br />

و خدا فرمود:‏ اینست نشان عهدي که من<br />

میبندم،‏ در میان خود و شما،‏ و همۀ جانورانی که با<br />

شما باشند،‏ نسلاً‏ بعد نسل تا به ابد:‏<br />

رنگین کمان خود را در ابر میگذارم،‏ و نشان آن<br />

عهدي که در میان من و جهان است،‏ خواهد بود.‏<br />

و هنگامی که ابر را بالاي زمین گسترانم،‏ و قوس<br />

در ابر ظاهر شود،‏<br />

آنگاه عهد خود را که در میان من و شما و همۀ<br />

جانوران موجود میباشد،‏ بیاد خواهم آورد.‏ و آب<br />

9 ،54<br />

21 ،8<br />

17 ،8<br />

28 .22 ،1<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 7 -


هشَ‏<br />

تان<br />

ته ن جی<br />

.4<br />

.5<br />

طوفان دیگر نخواهد بود تا هر موجودي را هلاك کند.‏<br />

اشعیا<br />

پیدایش<br />

9 ،54<br />

.16<br />

و قوس در ابر خواهد بود،‏ و آن را خواهم نگریست<br />

تا بیاد آورم آن عهد جاودانی را که در میان خدا و<br />

همۀ جانوران است،‏ از هر موجودي که بر زمین است.‏<br />

مزامیر<br />

33 ،21<br />

38 ،89<br />

.17<br />

و خدا به نوح فرمود:‏ این است نشان عهدي که<br />

استوار ساختم در میان خود و هر موجودي که بر<br />

زمین است.‏<br />

و پسران نوح که از کشتی بیرون آمدند،‏ سام و<br />

حام و یافث بودند.‏ و حام پدر کنعان است.‏<br />

اینانند سه پسر نوح،‏ و از ایشان تمامی جهان<br />

منشعب شد.‏<br />

و نوح به فلاحت زمین شروع کرد،‏ و تاکستانی<br />

غرس نمود.‏ باب<br />

و شراب نوشیده،‏ مستشد،‏ و در خیمۀ خود عریان<br />

گردید.‏<br />

و حام،‏ پدر کنعان،‏ برهنگی پدر خود را دید و دو<br />

برادر خود را بیرون خبر داد.‏<br />

و سام و یافث،‏ ردا را گرفته،‏ بر کتف خود<br />

انداختند،‏ و پسپس رفته،‏ برهنگی پدر خود را<br />

پوشانیدند.‏ و روي ایشان باز پس بود که برهنگی پدر<br />

خود را ندیدند.‏<br />

و نوح از مستی خود به هوش آمده،‏ دریافت که<br />

پسر کوچکترش با وي چه کرده بود.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ کنعان نفرین باد!‏ برادران خود را بندة<br />

بندگان باشد.‏<br />

و گفت:‏ متبارك باد یهوه خداي سام!‏ و کنعان،‏<br />

بندة او باشد.‏<br />

یافث را وسعت دهد،‏ و در خیمههاي سام<br />

ساکن شود،‏ و کنعان بندة او باشد.‏<br />

و نوح بعد از طوفان،‏ سیصد و پنجاه سال زندگانی<br />

کرد.‏<br />

29 سپ.‏ عمر نوح نهصد و پنجاه سال بود که مرد.‏<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

27. خدا<br />

.28<br />

10<br />

.1<br />

این است پیدایش پسران نوح،‏ سام و حام و یافث.‏ و<br />

از ایشان بعد از طوفان پسران متولد شدند.‏ باب ؛<br />

32 ،5<br />

10 ،6<br />

.2<br />

پسران یافث:‏ جومر و ماجو ج و ماداي و یاوان و<br />

توبال و ماشَک و تیراس.‏ اول تواریخ<br />

و پسران جومر:‏ اَشکناز و رِیفات و توجرْمه.‏<br />

و پسران یاوان:‏ اَلی و تَرشیش و کَتیم و دودانیم.‏<br />

از اینان جزایر امتها منشعب شدند در اراضی خود،‏<br />

هر یکی موافق زبان و قبیلهاش در امتهاي خویش.‏<br />

و پسران حام:‏ کوش و مصرایم و فوط و کنعان.‏<br />

و پسران کوش:‏ سبا و حویله و سبتَه و رعمه و<br />

سبتکا.‏ و پسران رعمه:‏ شبا و ددان.‏<br />

و کوش نمرُود را آورد ‏.او به جبار شدن در جهان<br />

شروع کرد.‏ اول تواریخ<br />

وي در حضوریهوه صیادي جبار بود.‏ از ا<br />

میگویند:‏ مثل نمرود،‏ صیاد جبار در حضور یهوه<br />

و ابتداي مپادشاه وي،‏ بابل بود و اَرك و اَکَد و<br />

کَلْنَه در زمین شنعار.‏ عاموس ؛ دانیال<br />

از آن زمین آشور بیرون رفت،‏ و نینوا و رحوبوت<br />

عیر،‏ و کالَح را بنا نهاد،‏ باب<br />

و ریسن را در میان نینوا و کالَح.‏ و آن شهري<br />

بزرگ بود.‏ یونس<br />

و مصرایم لُودیم و عنامیم و لَهابیم و نَفتوحیم را<br />

آورد.‏ اول تواریخ<br />

و فَتروسیم و کَسلوحیم را که از ایشان فلسطینیان<br />

پدید آمدند و کَفتوریم را.‏<br />

و کنعان،‏ صیدون،‏ نخستزادة خود،‏ وحت را آورد.‏<br />

و یبوسیان و اَموریان و جِرجاشیان را<br />

و حویان و عرْقیان و سینیان را<br />

و اَروادیان و صماریان و حماتیان را.‏ و بعد از آن،‏<br />

قبایل کنعانیان منشعب شدند<br />

و سرحد کنعانیان از صیدون به سمت جرار تا غَزَه<br />

بود،‏ و به سمت سدوم و عموره و اَدمه و صبوئیم تا به<br />

لاشَع.‏<br />

اینانند پسران حام برحسب قبایل و زبانهاي<br />

ایشان،‏ در اراضی و امتهاي خود.‏<br />

و از سام که پدر همه پسرانعابر و برادر یافَث<br />

بزرگ بود،‏ از او نیز فرزندان متولد شد.‏ اول تواریخ<br />

پسران سام:‏ عیلام و آشور و اَرفَکْشاد و لُود و اَرام.‏<br />

و پسران اَرام:‏ عوص و حول و جاتر و ماش.‏<br />

و اَرفکشاد،‏ شالح را آورد،‏ و شالح،‏ عابر را آورد.‏ باب<br />

17 ،1<br />

2 ،1<br />

2 ،6<br />

37 ،36<br />

10 ،1<br />

2 ،1 ؛ 3 ،3<br />

11 ،1<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

12 ،11<br />

.25<br />

و عابر را دو پسر متولد شد.‏ یکی را فالج نام بود،‏<br />

زیرا که در ایام وي زمین منقسم شد.‏ و نام برادرش<br />

یقْطان.‏ باب ؛ باب<br />

و یقْطان،‏ الموداد و شالف و حضَرموت و یارِح را<br />

آورد،‏<br />

16 .8 ،11<br />

16 ،11<br />

.26<br />

5 ،1<br />

.3<br />

- 8 -


يجا<br />

يجا<br />

هان<br />

هان<br />

36<br />

.12<br />

پیدایش<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

و هدورام و اُوزال و دقْلَه را،‏<br />

و عوبال و ابیمائیل و شبا را،‏<br />

و اَوفیر و حوِیلَه و یوباب را.‏ این همه پسران<br />

یقطان بودند.‏<br />

و مسکن ایشان از میشا بود به سمت سفاره،‏ که<br />

کوهی از کوههاي شرقیاست.‏<br />

اینانند پسران سام برحسب قبایل و زبانهاي<br />

ایشان،‏ در اراضی خود برحسب امتهايخویش.‏<br />

اینانند قبایل پسران نوح،‏ برحسب پیدایش ایشان<br />

در امتهاي خود که از ایشان امتهاي جهان،‏ بعد از<br />

طوفان منشعب شدند.‏<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و تمام جهان را یک زبان و یک لغت بود.‏<br />

و واقع شد که چون از مشرق کوچ میکردند،‏ سطح<br />

صافی در زمین شنعار یافتند و در آنجا سکنی گرفتند.‏<br />

و به یکدیگر گفتند:‏ بیایید،‏ خشتها بسازیم و آنها را<br />

خوب بپزیم.‏ و ایشان را آجر به سنگ بود،‏ و قیر<br />

به گچ.‏<br />

و گفتند:‏ بیایید شهري براي خود بنا نهیم،‏ و برجی<br />

را که سرش به آسمان برسد،‏ تا نامی براي خویشتن<br />

پیدا کنیم،‏ مبادا بر روي تمام زمین پراکنده شویم.‏ تثنیه<br />

1 ،9 ؛ 28 ،1<br />

.5<br />

و یهوه نزول نمود تا شهر و برجی را که پسرانآدم<br />

بنا میکردند،‏ ملاحظه نماید.‏ باب<br />

ویهوه فرمود:‏ همانا قوم یکی است و همه ایشان را<br />

یک زبان و این کار را شروع کردهاند،‏ و اکنون هیچ<br />

کاري که قصد آن بکنند،‏ از ایشان امتناع نخواهد کرد.‏<br />

اکنون نازل شویم و زبان ایشان را در آنجا مشوش<br />

سازیم تا سخن یکدیگر را نفهمند.‏<br />

پس یهوه ایشان را از آنجا بر روي تمام زمین<br />

پراکنده ساخت و از بناي شهر باز ماندند<br />

از آن سبب آنجا را بابل نامیدند،‏ زیرا که در<br />

آنجایهوه لغت تمامی اهل جهان را مشوش ساخت.‏ و<br />

یهوه ایشان را از آنجا بر روي تمام زمین پراکنده<br />

نمود.‏<br />

این است پیدایش سام.‏ چون سام صد ساله بود،‏<br />

اَرفَکشاد را دو سال بعد از طوفان آورد.‏ اول تواریخ ؛ لوقا<br />

17 ،1<br />

21 ،18<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

36 ،3<br />

.11<br />

و سام بعد از آوردن ارفکشاد،‏ پانصد سال<br />

زندگانیکرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و ارفکشاد سی و پنج سال زندگی کرد و شالح را<br />

آورد.‏ اول تواریخ ؛ لوقا 3،<br />

و ارفکشاد بعد از آوردن شالح،‏ چهار صد و سه<br />

سال زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و شالح سی سال زندگی کرد،‏ و عابر را آورد.‏<br />

و شالح بعد از آوردن عابر،‏ چهارصد و سه سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و عابر سی و چهار سال زندگی کرد و فالج را آورد.‏<br />

18 ،1<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

19 1، اول تواریخ<br />

.17<br />

و عابر بعد از آوردن فالج،‏ چهار صد و سی سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و فالج سی سال زندگی کرد،‏ و رعو را آورد.‏<br />

و فالج بعد از آوردن رعو،‏ دویست و نه سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و رعو سی و دو سال زندگی کرد،‏ و سروج را آورد.‏<br />

و رعو بعد از آوردن سرُوج،‏ دویست و هفت سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و سروج سی سال زندگی کرد،‏ و ناحور را آورد.‏<br />

و سروج بعد از آوردن ناحور،‏ دویست سال زندگی<br />

کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و ناحور بیست و نه سال زندگی کرد،‏ و تارح را<br />

آورد.‏<br />

و ناحور بعد از آوردن تارح،‏ صد و نوزده سال<br />

زندگانی کرد و پسران و دختران آورد.‏<br />

و تارح هفتاد سال زندگی کرد،‏ و اَبرام و ناحور و<br />

هاران را آورد.‏<br />

و این است پیدایش تارح که تارح،‏ ابرام و ناحور و<br />

هاران را آورد،‏ و هاران،‏ لوط را آورد.‏ اول تواریخ ؛<br />

27 .26 ،1<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

لوقا 34 ،3<br />

.28<br />

و هاران پیش پدر خود،‏ تارح در زادبوم خویش در<br />

اورِ‏ کلدانیان بمرد.‏<br />

و ابرام و ناحور زنان براي خود گرفتند.‏ زن ابرام را<br />

ساراي نام بود.‏ و زن ناحور را پادشاه نام بود،‏ دختر<br />

هاران،‏ پدر پادشاه و پدر یسکَه.‏<br />

اما ساراي نازاد مانده،‏ ولدي نیاورد.‏<br />

سپ.‏ تارح پسر خود ابرام،‏ و نوادة خود لوط،‏ پسر<br />

هاران،‏ و عروس خود ساراي،‏ همسر پسرش ابرام را<br />

برداشته،‏ با ایشان از اور کلدانیان بیرون شدند تا به<br />

ارض کنعان بروند،‏ و به حران رسیده،‏ در آنجا توقف<br />

نمودند.‏ باب ؛ یوشع نحمیا ؛ عبرانیان<br />

و مدت زندگانی تارح،‏ دویست و پنج سال بود،‏ و<br />

تارح در حران مرد.‏<br />

8 ،11<br />

7 ،9<br />

3 ،24<br />

7 ،15<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

- 9 -


تی<br />

ین<br />

یم<br />

لی<br />

نی<br />

نی<br />

له<br />

هزن<br />

13<br />

پیدایش<br />

12<br />

.1<br />

و یهوه به ابرام فرمود:‏ از ولا خود،‏ و از مولد<br />

خویش و از خانۀ پدر خود بسوي زمی که به تو<br />

نشان دهم بیرون شو،‏ اشعیا ؛ اعمال رسولان ؛ عبرانیان<br />

3 ،7<br />

2 ،41<br />

8 ،11<br />

.2<br />

.3<br />

و از تو امتی عظیم پیدا کنم و تو را برکت دهم،‏ و<br />

نام تو را بزرگ سازم،‏ و تو برکت خواهی بود.‏<br />

و برکت دهم به آنانی که تو را مبارك خوانند،‏ و<br />

لعنت کنم به آنکه تو را نفرین خواند.‏ و از تو همه<br />

قبایل جهان برکت خواهند یافت.‏ باب ؛ ؛ ؛<br />

4 ،26<br />

18 ،22<br />

18 ،18<br />

14 ،28<br />

؛ اعمال رسولان 3،<br />

25<br />

16 .8 ؛ غلاطیان ،3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

پس ابرام،‏ چنانکه یهوه بدو فرموده بود،‏ روانه شد.‏<br />

و لوط همراه وي رفت.‏ و ابرام هفتاد و پنج ساله بود،‏<br />

هنگامی که از حرّان بیرون آمد.‏<br />

و ابرام زن خود ساراي،‏ و برادرزادة خود لوط،‏ و<br />

همۀ دارائیهاي اندوختۀ خود را با اشخاصی که در<br />

حران پیدا کرده بودند،‏ برداشته،‏ به عزیمت زمین<br />

کنعان بیرون شدند،‏ و به زمین کنعان داخل شدند.‏<br />

و ابرام در زمین گشت تا مکان شکیم تا<br />

بلوطستان موره.‏ و در آنوقت کنعانیان در آن زمین<br />

بودند.‏ باب<br />

و یهوه بر اَبرام ظاهر شده،‏ فرمود:‏ به نسل تو ا<br />

زمین را میبخشم.‏ و در آنجا قربانگاهی براي یهوه که<br />

بر وي ظاهر شد،‏ بنا نمود.‏ ؛ ؛ ؛<br />

.3 ،26<br />

7 ،24 18 ،15<br />

13 ،4<br />

باب 15 ،13<br />

5 ،7<br />

1 ،18<br />

.7<br />

43 ،21 ؛ یوشع 4<br />

8 9، ؛ نحمیا<br />

.8<br />

.9<br />

اعمال رسولان<br />

؛ رومیان<br />

پس،‏ از آنجا به کوهی که به شرقی بیتئیل است،‏<br />

کوچ کرده،‏ خیمۀ خود را برپا نمود.‏ و بیتئ بطرف<br />

غربی و عاي بطرف شرقی آن بود.‏ و در آنجا قربانگاهی<br />

براي یهوه بنا نمود و نام یهوه را خواند.‏<br />

و ابرام طی مراحل و منازل کرده،‏ به سمت جنوب<br />

کوچ کرد.‏<br />

و قحطی در آن زمین شد،‏ و ابرام به مصر فرود<br />

آمد تا در آنجا بسر برد،‏ زیرا که قحطی در زمین شدت<br />

میکرد.‏ باب<br />

و واقع شد که چون نزدیک به ورود مصر شد،‏ به<br />

زن خود ساراي گفت:‏ اینک میدانم که تو زن<br />

نیکومنظر هستی.‏<br />

همانا چون اهل مصر تو را بینند،‏ گویند:‏ ا<br />

همسر اوست.‏ پ س مرا بکشند و تو را زنده نگاه دارند.‏<br />

سپ.‏ بگو که تو خواهر من هستی تا به خاطر تو با<br />

من مهربانی شود و جانم بسبب تو زنده ماند.‏ باب<br />

7 ،26 ؛<br />

.14<br />

و به محض ورود ابرام به مصر،‏ اهل مصر آن زن را<br />

دیدند که بسیار زیبا است.‏<br />

و امراي فرعون او را دیدند،‏ و او را در حضور<br />

فرعون ستودند.‏ پس وي را به خانۀ فرعون در<br />

آوردند.‏<br />

و بخاطر وي با ابرام احسان نمود،‏ و او صاحب<br />

میشها و گاوان و حماران و غلامان و کنیزان و ماده<br />

الاغان و شتران شد.‏ ؛<br />

و یهوه فرعون و ا خانۀ او را بسبب ساراي،‏<br />

همسر ابرام به بلایاي سخت مبتلا ساخت.‏ مزامیر<br />

و فرعون ابرام را خوانده،‏ گفت:‏ این چیست که<br />

به من کردي؟ چرا مرا خبر ندادي که او همسر<br />

توست؟<br />

چ.‏ را گفتی:‏ او خواهر منست،‏ که او را به زنی<br />

گرفتم؟ و اکنون،‏ اینک همسر تو.‏ او را برداشته،‏ روانه<br />

شو!‏ باب<br />

آنگاه فرعون در خصوص وي،‏ کسان خود را امر<br />

فرمود تا او را با همسرش و تمام دارائ یش روانه<br />

نمودند.‏<br />

14 ،105<br />

43 ،30<br />

باب 2 ،13<br />

14 ،20<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

و ابرام با زن خود،‏ و تمام دارائیهاي خویش،‏ و<br />

لوط،‏ از مصر به جنوب آمدند.‏<br />

و ابرام از گله ها و نقره و طلا،‏ بسیار ثروتمند بود.‏<br />

16 ،12 باب<br />

.3<br />

پس،‏ از جنوب،‏ به سمت خانه ها رفتند،‏ به بیتئیل<br />

آمد،‏ بدانجایی که خیمهاش در ابتدا بود،‏ در میان<br />

بیتئیل و عاي،‏ باب ؛ ؛<br />

به مقام آن قربانگاهی که اول بنا نهاده بود،‏ و در<br />

آنجا ابرام نام یهوه را خواند.‏<br />

و لوط را نیز که همراه ابرام بود،‏ گله و رمه و<br />

خیمهها بود.‏<br />

و زمین گنجایش ایشان را نداشت که در یکجا<br />

ساکن شوند زیرا که اندوختههاي ایشان بسیار بود،‏ و<br />

نتوانستند در یک جا سکونت کنند.‏<br />

و در میان شبانان گله ها ابرام و شبانان گله ها لوط<br />

نزاع افتاد.‏ و در آن هنگام کنعانیان و فَرِزیان آن<br />

زمین بودند.‏<br />

پس ابرام به لوط گفت:‏ ار در میان من و تو،‏ و<br />

در میان شبانان من و شبانان تو نزاعی نباشد،‏ زیرا که<br />

، ساکن<br />

7 ،35<br />

19 ،28<br />

8 ،12<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.12 ،20<br />

57 ،41<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

- 10 -


يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

یان<br />

ینتَ‏<br />

هآن<br />

یان<br />

.4<br />

.5<br />

ما برادریم.‏<br />

مگر تمام زمین پیش تو نیست؟ بهتر نیست<br />

که از من جدا شوي.‏ اگر به جانب چپ<br />

بسوي راست خواهم رفت و اگر بطرف راست<br />

به جانب چپ خواهم رفت.‏<br />

آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت،‏ و تمام وادي<br />

اردن را بدید که همهاش مانند باغ یهوه و زمین مصر،‏<br />

به طرف صوغَر،‏ سیراب بود،‏ قبل از آنکه یهوه سدوم و<br />

عموره را خراب سازد.‏<br />

سپ.‏ لوط تمام وادي اردن را براي خود اختیار<br />

کرد،‏ و لوط بطرف شرقی کوچ کرد،‏ و از یکدیگر جدا<br />

شدند.‏<br />

ابرام در زمین کنعان ماند،‏ و لوط در بلاد وادي<br />

ساکن شد،‏ و خیمه خود را تا سدوم نقل کرد.‏<br />

لکن مردمان سدوم بسیارشریر و به یهوه خطاکار<br />

بودند.‏ حزقیال<br />

و بعد از جدا شدن لوط از وي،‏ یهوه به ابرام<br />

فرمود:‏ اکنون تو چشمان خود را برافراز و از مکانی که<br />

در آن هستی،‏ بسوي شمال و جنوب،‏ و مشرق و مغرب<br />

بنگر<br />

زیرا تمام این زمین را که میبینی به تو و نسل تو<br />

تا به ابد خواهم بخشید.‏ باب<br />

و نسل تو را مانند غبار زمین گردانم.‏ چنانکه اگر<br />

کسی غبار زمین را تواند شمرد،‏ نسل تو نیز شمرده<br />

شود.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

برخیز و در طول و عرض زمین گردش کن زیرا<br />

که آن را به تو خواهم داد.‏<br />

و ابرام خیمۀ خود را نقل کرده،‏ روانه شد و در<br />

بلوطستان ممري که در حبرون است،‏ ساکن گردید،‏ و<br />

در آنجا قربانگاهی براي یهوه بنا نهاد.‏<br />

پیدایش<br />

، من<br />

، من<br />

7 ،12<br />

20 ،4<br />

49 ،16<br />

5 ،15<br />

،<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

و واقع شد در ایام امرافل،‏ پادشاهان شنعار،و<br />

اریوك پادشاهاناَلاّسار،‏ و کَدرلاعمر،‏ پادشاهان عیلام،‏<br />

و تدعال،‏ پادشاهان امتها،‏<br />

که ایشان با بارع،‏ پادشاهان سدوم،‏ و برشاع<br />

پادشاهان عموره،‏ و شناب،‏ پادشاهان ادمه،‏ و شَمئیبر،‏<br />

پادشاهان صبوئیم،‏ و پادشاهان بالع که صوغر باشد،‏<br />

جنگ کردند.‏ باب<br />

اینهمه در وادي سدیم که دریاينمک باشد،‏ با<br />

هم پیوستند.‏<br />

دوازده سال،‏ کدرلاعمر را بندگی کردند،‏ و در سال<br />

سیزدهم،‏ بر وي شوریدند.‏<br />

و در سال چهاردهم،‏ کدرلاعمر با پادشاه که با<br />

وي بودند،‏ آمده،‏ رفائیان را در عشتَروت قَرْنَین،‏ و<br />

زوزیان را در هام،‏ و ایمیان را در شاوه قری<br />

دادند.‏<br />

و حوریان را در کوه ایشان،‏ سعیر،‏ تا ایل فاران که<br />

متصل به صحراست.‏<br />

پس برگشته،‏ به عین مشفاط که قادش باشد،‏<br />

آمدند،‏ و تمام مرز و بوم عمالَقه و اموریان را نیز که در<br />

حصون تامار ساکن بودند،‏ شکست دادند.‏<br />

آنگاه پادشاهان سدوم و پادشاهان عموره و<br />

پادشاهان ادمه و پادشاهان صبوئیم و پادشاهان بالع<br />

که صوغَر باشد،‏ بیرون آمده،‏ با ایشان در وادي سدیم،‏<br />

صفآرایی نمودند،‏<br />

با کدرلاعمر پادشاهان عیلام و تدعال،‏ پادشاهان<br />

امتها و امرافل،‏ پادشاهان شنعار و اریوك پادشاهان<br />

الاسار،‏ چهار پادشاهان با پنج.‏<br />

و وادي سدیم پر از چاههاي قیر بود.‏ پس<br />

پادشاهان سدوم و عموره گریخته،‏ در آنجا افتادند و<br />

باقیان به کوه فرار کردند.‏<br />

و همه دارائیهاي سدوم و عموره را با تمامی<br />

مأکولات ا گرفته،‏ برفتند.‏<br />

و لوط،‏ برادرزادة اَبرام را که در سدوم ساکن بود،‏ با<br />

آنچه داشت برداشته،‏ رفتند.‏<br />

و یکی که نجات یافته بود آمده،‏ ابرام عبرانی را<br />

خبر داد.‏ و او در بلوطستان ممري آموري که برادر<br />

اشکول و عانر بود،‏ ساکن بود.‏ و ایشان با ابرام همعهد<br />

بودند.‏ باب ؛ ؛ عبرانیان<br />

ابرام از اسیري برادر خود آگاهی یافت،‏<br />

سیصد و هجده تن از خانهزادان کارآزمودة خود را<br />

بیرون آورده،‏ در عقب ایشان تا دان بتاخت.‏<br />

15. شبانگاه،‏ او افرادش را به چند گروه تقسیم کرد،‏<br />

ایشان را شکست داده،‏ تا به حوبه که به شمال دمشق<br />

واقع است،‏ تعاقب نمودند.‏<br />

و همۀ دارائیهاي را باز گرفت،‏ و برادر خود،‏ لوط و<br />

دارائیهاي او را نیز با زنان و مردان باز آورد.‏<br />

و بعد از مراجعت وي از شکست دادن کدرلاعمر و<br />

پادشاه که با وي بودند،‏ پادشاهان سدوم تا به وادي<br />

شاوه،‏ که وادي الپادشاهان باشد،‏ به استقبال وي<br />

بیرون آمد.‏<br />

، شکست<br />

13 .9 ،11<br />

27 ،35<br />

8 ،17<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. چون<br />

.16<br />

.17<br />

22 ،19<br />

.3<br />

- 11 -


نی<br />

کی<br />

ین<br />

هآن<br />

نی<br />

تی<br />

بی<br />

هاآن<br />

هاآن<br />

هآن<br />

نی<br />

.9<br />

پیدایش<br />

.18<br />

و پادشاهانیصدق،‏ پادشاهان سالیم،‏ نان و شراب<br />

بیرون آورد.‏ و او کاهن خداي تعالی'‏ بود،‏ مزامیر ؛<br />

عبرانیان<br />

4 ،110<br />

1 ،7<br />

.19<br />

و او را مبارك خوانده،‏ گفت:‏ مبارك باد ابرام از<br />

جانب خداي تعالی'،‏ مالک آسمان و زمین.‏ عبرانیان ؛<br />

مزامیر<br />

6 ،7<br />

9 ،97<br />

.20<br />

ومتبارك باد خداي تعالی'،‏ که دشمنانت را به<br />

دستت تسلیم کرد.‏ و او را از هر چیز،‏ ده داد.‏<br />

عبرانیان<br />

6 .4 .2 ،7<br />

.21<br />

و پادشاهان سدوم به ابرام گفت:‏ مردم را به من<br />

واگذار و دارائیها را براي خود نگاه دار.‏<br />

ابرام به پادشاهان سدوم گفت:‏ دست خود را به<br />

یهوه خداي تعالی'،‏ مالک آسمان و زمین،‏ برافراشتم،‏<br />

.22<br />

40 ،32 تثنیه<br />

.23<br />

که از دارائیهاي تو رشتهاي یا بند نعلی بر<br />

نگیرم،‏ مبادا گویی من ابرام را ثروتمند ساختم.‏<br />

مگر فقط آن چه جوانان خوردند و بهرة عانر و<br />

اشکول و ممري که همراه من رفتند،‏ ایشان بهرة خود<br />

را بردارند.‏<br />

.24<br />

15<br />

.1<br />

بعد از این وقایع،‏ کلام یهوه در رؤیا،‏ به ابرام رسیده،‏<br />

فرمود:‏ اي ابرام مترس،‏ من سپر تو هستم،‏ و اجر بسیار<br />

عظیم تو.‏ اشعیا<br />

ابرام گفت:‏ اي سرور یهوه،‏ مرا چه خواهی داد،‏ و من<br />

بیاولاد میروم،‏ و مختار خانهام العاذار دمشقی<br />

است؟ باب<br />

و ابرام گفت:‏ اینک مرا نسلی ندادي،‏ و خانهزادم<br />

وارث من است.‏<br />

در ساعت،‏ کلام یهوه به وي در رسیده،‏ فرمود:‏ این<br />

وارث تو نخواهد بود،‏ بلکه کسی که از صلب تو درآید،‏<br />

وارث تو خواهد بود.‏<br />

و او را بیرون آورده،‏ فرمود:‏ اکنون بسوي آسمان<br />

بنگر و ستارگان را بشمار،‏ هرگاه ا را توانی شمرد.‏<br />

پس به وي فرمود:‏ نسل تو چنین خواهد بود.‏ ؛<br />

باب 16 ،13<br />

، ا<br />

10 ،41<br />

2 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

2 ،17<br />

13 32، ؛ خروج<br />

؛ تثنیه<br />

، به<br />

2 ،31<br />

3 ،4<br />

22 ،10<br />

.6<br />

.7<br />

ابراهیم به یهوه ایمان آورد،‏ و او،‏ ا را براي وي<br />

عدالت محسوب کرد.‏ رومیان ؛ مزامیر<br />

پس وي را فرمود:‏ من هستم یهوه که تو را از اور<br />

کلدانیان بیرون آوردم،‏ تا این زمین را به ارث<br />

توبخشم.‏<br />

8. گفت:‏ اي سرور یهوه،‏ به چه نشان بدانم که وارث<br />

آن خواهم بود؟<br />

به وي فرمود:‏ گوسالۀ مادة سه ساله و بز مادة سه<br />

ساله و قوچی سه ساله و قمري و کبوتري براي من<br />

بگیر.‏<br />

سپ.‏ این همه را بگرفت،‏ و آنها را از میان ، دو پاره<br />

کرد،‏ و هر پارهاي را مقابل جفتش گذاشت،‏ لکن<br />

مرغان را پاره نکرد.‏<br />

و چون لاشخورها بر لاشهها فرود آمدند،‏ ابرام<br />

را راند.‏<br />

و چون آفتاب غروب میکرد،‏ خوابی گران بر ابرام<br />

مستولی شد،‏ و اینک تاریکی ترسناك سخت،‏ او را فرو<br />

گرفت.‏<br />

سپ.‏ به ابرام فرمود:‏ یقین بدان که نسل تو در<br />

زمینی که از آن ایشان نباشد،‏ غر خواهند بود،‏ و<br />

را بندگی خواهند کرد،‏ و آنها چهارصد سال ایشان<br />

را مظلوم خواهند داشت.‏ خروج ؛ اعمال رسولان<br />

و بر آن امتی که ایشان بندگان ا خواهند بود،‏<br />

من داوري خواهم کرد.‏ و بعد از آن با دارائیهاي بسیار<br />

بیرون خواهند آمد.‏ ؛ ؛<br />

و تو نزد پدران خود به سلامتی خواهی رفت،‏ و در<br />

پیري نیکو مدفون خواهی شد.‏ باب<br />

و در پشت چهارم بدینجا خواهند برگشت،‏ زیرا<br />

گناه اَموریان هنوز تمام نشده است.‏<br />

و واقع شد که چون آفتاب غروب کرده بود و<br />

تاریک شد،‏ تنوري پر دود و چراغی مشتعل از میان آن<br />

پارهها گذر نمود.‏ ارمیا<br />

در آن روز،‏ یهوه با ابرام عهد بست و فرمود:‏ ا<br />

زمین را از نهر مصر تا به نهر عظیم،‏ یعنی نهر فرات،‏ به<br />

نسل تو بخشیدهام باب ؛ باب<br />

یعنی قینیان و قَن ِّزیان و قَدمونیان و حتّیان و<br />

فَرِزیان و رفائیان تثنیه ؛ یوشع<br />

و اَموریان و کنعانیان و جرجاشیان و یبوسیان را.‏<br />

6 ،7<br />

36 .35 ،12<br />

8 ،25<br />

7 ،12<br />

40 ،12<br />

2 ،11<br />

11 ،24<br />

خروج 21 ،3<br />

18 ،34<br />

7 ،17<br />

1 ،7<br />

،<br />

،<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

اعداد 34 ،13<br />

16<br />

.1<br />

.2<br />

و ساراي،‏ همسر ابرام،‏ براي ويفرزندي نیاورد.‏ و او<br />

را کنیزي مصري،‏ هاجر نام بود.‏<br />

پس ساراي به ابرام گفت:‏ اینک یهوه مرا از زاییدن<br />

باز داشت.‏ پ س به کنیز من درآي،‏ شاید از او بنا شوم.‏<br />

و ابرام سخن ساراي را قبول نمود.‏ باب ؛ باب<br />

و چون ده سال از اقامت ابرام در زمین کنعان<br />

9 .3 ،30<br />

18 ،20<br />

.3<br />

- 12 -


ي؟رو<br />

یزن<br />

هرا<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

سپري شد،‏ ساراي همسر ابرام،‏ کنیز خود هاجر مصري<br />

را برداشته،‏ او را به شوهر خود،‏ ابرام،‏ به داد.‏<br />

پس با هاجر همبستر شد و او حامله شد.‏ و چون<br />

دید که حامله است،‏ خانومش بنظر وي حقیر شد.‏<br />

و ساراي به ابرام گفت:‏ ظلم من بر تو باد!‏ من کنیز<br />

خود را به آغوش تو دادم و چون آثار حمل در خود<br />

دید،‏ در نظر او حقیر شدم.‏ یهوه در میان من و تو<br />

داوري کند.‏ باب<br />

ابرام به ساراي گفت:‏ اینک کنیز تو به دست توست،‏<br />

آنچه پسند نظر تو باشد،‏ با وي بکن.‏ پ س چون ساراي<br />

با وي بناي سختی نهاد،‏ او از نزد وي بگریخت.‏<br />

و فرشتۀ یهوه او را نزد چشمۀ آب در بیابان،‏ یعنی<br />

چشمهاي که به شور است،‏ یافت.‏<br />

و گفت:‏ اي هاجر،‏ کنیز ساراي،‏ از کجا آمدي و کجا<br />

می گفت:‏ من از حضور خاتون خود ساراي<br />

گریختهام<br />

فرشتۀ یهوه به وي گفت:‏ نزد خاتون خود برگرد و<br />

زیر دست او مطیع شو.‏<br />

و فرشتۀ یهوه به وي گفت:‏ نسل تو را بسیار افزون<br />

گردانم،‏ به حدي که از زیادي به شماره نیایند.‏ باب<br />

و فرشتۀ یهوه وي را گفت:‏ اینک حامله هستی و<br />

پسري خواهی زایید،‏ و اورا اسماعیل نام خواهی نهاد،‏<br />

زیرایهوهتظلم تو را شنیده است.‏<br />

و او،‏ او مردي وحشی خواهد بود،‏ دست وي به<br />

ضد هر کس و دست هر کس به ضد او،‏ و پیش<br />

همۀ برادران خود ساکن خواهد بود.‏<br />

و او،‏ نام یهوه را که با او سخن میگفت،‏ ‏"تو<br />

خدایی هستی که خود را به تماشا میگذاري"‏ گذاشت،‏<br />

زیرا گفت:‏ آیا اینجا نیز به عقب او که مرا میبیند،‏<br />

نگریستم.‏<br />

از این سبب آن چاه را ‏"جانداري که مرا دید"‏<br />

نامیدند،‏ اینک در میان قادش و بارد است.‏ باب ؛<br />

پیدایش<br />

20 ،17<br />

62 ،24<br />

53 ،31<br />

.<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

11 ،25<br />

.15<br />

و هاجر از ابرام پسري زایید،‏ و ابرام پسر خود را<br />

که هاجر زایید،‏ اسماعیل نام نهاد.‏<br />

و ابرام هشتاد و شش ساله بود چون هاجر<br />

اسماعیل را براي ابرام بزاد.‏<br />

.16<br />

17<br />

.1<br />

و چون ابرام نود و نه ساله بود،‏ یهوه بر ابرام ظاهر<br />

شده،‏ فرمود:‏ من هستم خداي قادر مطلق.‏ پیش<br />

من بخرام و کامل شو.‏ باب<br />

و عهد خویش را در میان خود و تو خواهم بست،‏ و<br />

تو را بسیاربسیار زیاد خواهم گردانید.‏ رومیان<br />

آنگاه ابرام به صورت افتاد و خدا به وي خطاب<br />

کرده،‏ فرمود:‏<br />

اما من اینک عهد من با توست و تو پدر اُمتهاي<br />

بسیار خواهی بود.‏<br />

و نام تو بعد از این ابرام خوانده نشود بلکه نام تو<br />

ابراهیم خواهد بود،‏ زیرا که تو را پدر امتهاي بسیار<br />

گردانیدم.‏ رومیان<br />

و تو را بسیار بارور نمایم و امتها از تو پدید آورم و<br />

پادشاهان از تو به وجود آیند.‏<br />

و عهد خویش را در میان خود و تو،‏ و نسلت بعد از<br />

تو،‏ استوار گردانم که نسلاً‏ بعد نسل عهد جاودانی<br />

باشد،‏ تا تو را و بعد از تو نسل تو را خدا باشم.‏<br />

و زمین غربت تو،‏ یعنی تمام زمین کنعان را،‏ به تو<br />

وبعد از تو به نسل تو به پادشاهانیت ابدي دهم،‏ و<br />

خداي ایشان خواهم بود.‏ باب ؛<br />

پس خدا به ابراهیم فرمود:‏ و اما تو،‏ تو عهد مرا نگاه<br />

دار،‏ تو و بعد از تو نسل تو در نسلهاي ایشان.‏<br />

این است عهد من که باید نگاه دارید،‏ در میان<br />

من و شما و نسل تو،‏ بعد از تو هر مردي از شما ختنه<br />

شود،‏ لاویان ؛ لوقا ؛ یوحنا ؛ اعمال رسولان ؛ رومیان<br />

17 ،4<br />

8 ،7<br />

باب 4 ،23<br />

40 ،24<br />

7 ،24<br />

22 ،7<br />

17 .11 ،4<br />

21 ،2<br />

3 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11 ،4<br />

.11<br />

و پوست زاید آلت تناسلی خود را ختنه سازید،‏ تا<br />

نشان آن عهدي باشد که در میان من و شماست.‏ تثنیه<br />

،10<br />

16<br />

.12<br />

هر پسر هشت روزه از شما ختنه شود.‏ هر مردي<br />

در نسلهاي شما،‏ خواه خانهزاد خواه زرخرید،‏ از<br />

فرزندان هر بیگانه که از نسل تو نباشد،‏ باب<br />

هر خانهزاد تو و هر زر خرید تو البته ختنه شود تا<br />

عهد من در گوشت شما عهد جاودانی باشد.‏<br />

و اما هر مرد ختنه نشده که پوست زائد آلت<br />

تناسلی او ختنه نشود،‏ آن کس از قوم خود بریده شود،‏<br />

زیرا که عهد مرا شکسته است.‏<br />

و خدا به ابراهیم فرمود:‏ اما همسر تو ساراي،‏ نام او<br />

را ساراي مخوان،‏ بلکه نام او ساره باشد.‏<br />

و او را برکت خواهم داد و پسري نیز از وي به تو<br />

خواهم بخشید.‏ او را برکت خواهم داد و امتها از وي به<br />

وجود خواهند آمد،‏ و پادشاهان امتها از وي پدید<br />

خواهند شد.‏<br />

آنگاه ابراهیم به صورت افتاده،‏ بخندید و در<br />

4 ،21<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 13 -


یآب<br />

يرو<br />

یم<br />

دل خود گفت:‏ آیا براي مرد صد ساله پسري متولد<br />

شود و ساره در نود سالگی بزاید؟ باب ؛ لوقا<br />

و ابراهیم به خدا فرمود:‏ کاش که اسماعیل در<br />

حضور تو زندگی کند.‏<br />

19. خدا فرمود:‏ واقعا همسرت سارا براي تو پسري<br />

خواهد زایید،‏ و او را اسحاق نام بگذار،‏ و عهد خود را<br />

با وي استوار خواهم داشت،‏ تا با نسل او بعد از او عهد<br />

ابدي باشد.‏ باب ؛<br />

و اما در خصوصاسماعیل،‏ تو را اجابت فرمودم.‏<br />

اینک او را برکت داده،‏ بارور گردانم،‏ و او را بسیار زیاد<br />

گردانم.‏ دوازده امیر از وي پدید آیند،‏ و امتی عظیم از<br />

وي بوجود آورم.‏ باب<br />

لکن عهد خود را با اسحاق استوار خواهم ساخت،‏<br />

که سارا او را بدین وقت در سال آینده براي تو خواهد<br />

زایید.‏ رومیان<br />

و چون خدا از سخن گفتن با وي فارغ شد،‏ از نزد<br />

ابراهیم صعود فرمود.‏ باب ؛ داوران 13،<br />

و ابراهیم پسر خود،‏ اسماعیل و همۀ خانهزادان و<br />

زرخریدان خود را،‏ یعنی هر ذکوري که در خانۀ<br />

ابراهیم بود،‏ گرفته،‏ پوست زاید آلت تناسلی ایشان را<br />

در همان روز ختنه کرد،‏ چنانکه خدا به وي امر<br />

فرموده بود.‏<br />

و ابراهیم نود و نه ساله بود،‏ وقتی که پوست زاید<br />

آلت تناسلیاش ختنه شد.‏<br />

و پسرش،‏ اسماعیل سیزده ساله بود هنگامی که<br />

پوست زاید آلت تناسلیاش ختنه شد.‏<br />

در همان روز ابراهیم و پسرش،‏ اسماعیل ختنه<br />

گشتند.‏<br />

و همۀ مردان خانهاش ، خواه خانهزاد،‏ خواه<br />

زرخرید از فرزندان بیگانه،‏ با وي ختنه شدند.‏<br />

پیدایش<br />

18 ،1<br />

12 ،18<br />

20<br />

13 ،35<br />

3 ،21<br />

16 ،25<br />

10 ،18<br />

9 ،9<br />

.18<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

18<br />

.1<br />

و یهوه در بلوطستان ممري،‏ بر وي ظاهر شد،‏ و او<br />

در گرماي روز به در خیمه نشسته بود.‏<br />

ناگاه چشمان خود را بلند کرده،‏ دید که اینک سه<br />

مرد در مقابل او ایستادهاند.‏ و چون ایشان را دید،‏ از در<br />

خیمه به استقبال ایشان شتافت،‏ و رو بر زمین نهاد باب<br />

باب 18 ،13<br />

.2<br />

1 ،19<br />

.3<br />

.4<br />

و گفت:‏ اي مولا،‏ اکنون اگر منظور نظر تو شدم،‏ از<br />

نزد بندة خود مگذر.‏<br />

اندك بیاورند تا پاي خود را شسته،‏ در زیر<br />

درخت بیارامید،‏ باب<br />

و لقمۀ نانی بیاورم تا دلهاي خود را تقویت دهید و<br />

پس از آن روانه شوید،‏ زیرا براي همین،‏ شما را بر بندة<br />

خود گذر افتاده است.‏ گفتند:‏ آنچه گفتی بکن.‏<br />

پس ابراهیم به خیمه،‏ نزد سارا شتافت و گفت:‏ سه<br />

اندازه از آرد لطیف،‏ بزودي حاضر کن و آن را خمیر<br />

کرده،‏ نان بپز.‏ اول سموئیل<br />

و ابراهیم به سوي گوساله ه ا شتافت و گوسالۀ<br />

نازك خوب گرفته،‏ به غلام خود داد تا بزودي آن را<br />

بپذد.‏<br />

پس کره و شیر و گوسالهاي را که آماده بود،‏ گرفته،‏<br />

پیش ایشان گذاشت،‏ و خود در مقابل ایشان زیر<br />

درخت ایستاد تا خوردند<br />

به وي گفتند:‏ همسرت سارا کجاست؟ گفت:‏ اینک<br />

در خیمه است.‏<br />

گفت:‏ البته موافق زمان حیات،‏ نزد تو خواهم<br />

برگشت،‏ و همسرت سارا را پسري خواهد شد.‏ و سارا<br />

به در خیمهاي که در عقب او بود،‏ شنید.‏ باب ؛ ؛<br />

1 ،21<br />

19 ،17<br />

2 ،19 ؛ 24 ،43<br />

24 ،28<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

9 ،9 رومیان<br />

.11<br />

و ابراهیم و سارا پیر و سالخورده بودند،‏ و عادت<br />

زنان از سارا بریده شده بود.‏<br />

سپ.‏ سارا در دل خود بخندید و گفت:‏ آیا بعد از<br />

فرسودگیام مرا شادي خواهد بود،‏ و آقایم نیز پیر شده<br />

است؟ باب ؛ اول پطرس 3،<br />

و یهوه به ابراهیم فرمود:‏ سارا براي چه خندید و<br />

گفت:‏ آیا به راستی خواهم زایید و حال آنکه پیر<br />

هستم؟<br />

مگر هیچ امري نزد یهوه مشکل است؟ در وقت<br />

موعود،‏ موافق زمان حیات ، نزد تو خواهم برگشت و<br />

سارا را پسري خواهد شد.‏ متی ؛ لوقا ؛ رومیان<br />

آنگاه سارا انکار کرده،‏ گفت:‏ نخندیدم،‏ چونکه<br />

ترسید،‏ گفت:‏ نه،‏ بلکه خندیدي.‏<br />

سپ.‏ مردان از آنجا برخاسته،‏ متوجه سدوم<br />

شدند،‏ و ابراهیم با ایشان راهی شد و آنها را بدرقه<br />

نمود.‏<br />

و یهوه گفت:‏ آیا آنچه من کنم،‏ از ابراهیم<br />

مخفی دارم؟<br />

و حال آنکه از ابراهیم هر آینه امتی بزرگ و<br />

زورآور پدید خواهد آمد،‏ و همه امتهاي جهان از او<br />

برکت خواهند یافت.‏ باب<br />

زیرا او را میشناسم که فرزندان و اهل خانۀ خود<br />

را بعد از خود امر خواهد فرمود تا طریق یهوه را حفظ<br />

9 ،9<br />

37 ،1<br />

26 ،19<br />

6<br />

3 ،12<br />

17 ،17<br />

، آن<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 14 -


هزن<br />

تاف<br />

نی<br />

هآن<br />

19<br />

.1<br />

نمایند،‏ و عدالت و انصاف را بجا آورند،‏ تا یهوه آنچه به<br />

ابراهیم گفته است،‏ به وي برساند.‏ تثنیه ؛<br />

پسیهوه فرمود:‏ چونکه فریاد سدوم و عموره زیاد<br />

شده است،‏ و خطایاي ایشان بسیار گران،‏ ؛<br />

پیدایش<br />

46 ،32<br />

باب 13 ،13<br />

7 ،6<br />

.20<br />

5 ،18 مکاشفه<br />

.21<br />

اکنون نازل میشوم تا ببینم موافق این فریادي که<br />

به من رسیده،‏ عمل کردهاند.‏ والاّ‏ خواهم دانست.‏ باب<br />

،11<br />

19 ،32 ؛ ارمیا 5<br />

.22<br />

آنگاه آن مردان از آنجا بسوي سدوم متوجه شده،‏<br />

برفتند.‏ و ابراهیم در حضور یهوه هنوز ایستاده بود.‏<br />

و ابراهیم نزدیک آمده،‏ گفت:‏ آیا عادل را با شریر<br />

هلاك خواهی کرد؟<br />

24. شاید در شهر پنجاه عادل باشند،‏ آیا آن را هلاك<br />

خواهی کرد و آن مکان را بخاطر آن پنجاه عادل که<br />

در آن باشند،‏ نجات نخواهی داد؟<br />

دور از تو که مثل این کار بکنی که عادلان را با<br />

شریران هلاك سازي و عادل و شریر مساوي باشند.‏<br />

دور از تو!‏ آیا داور تمام جهان،‏ انصاف نخواهد کرد؟<br />

.23<br />

.25<br />

27 ،5 ؛ یوحنا 9 ،7 مزامیر<br />

4 .3 ،11 ؛ اشعیا<br />

6 ؛ رومیان 3،<br />

.26<br />

یهوه فرمود:‏ اگر پنجاه عادل در شهر سدوم یابم،‏<br />

هر آینه تمام آن مکان را به خاطر ایشان رهایی دهم.‏<br />

3 ،7 عاموس<br />

.27<br />

ابراهیم در جواب گفت:‏ اینک من که خاك و<br />

خاکستر هستم،‏ جرأت کردم که به سرور سخن گویم.‏<br />

19 ،30 عبرانیان<br />

28. شاید از آن پنجاه عادل،‏ پنج کم باشد.‏ آیا تمام<br />

شهر را بسبب پنج،‏ هلاك خواهی کرد؟ فرمود:‏ اگر<br />

چهل و پنج در آنجا یابم،‏ آن را هلاك نکنم.‏ ارمیا<br />

بار دیگر بدو عرض کرده،‏ گفت:‏ هر گاه در آنجا<br />

چهل یافت شوند؟ فرمود:‏ به خاطر چهل آن را نکنم.‏<br />

گفت:‏ ار غضب سرور افروخته نشود تا سخن<br />

گویم.‏ شاید در آنجا سی پیدا شوند؟ فرمود:‏ اگر در<br />

آنجا سی یابم،‏ این کار را نخواهم کرد.‏ داوران<br />

گفت:‏ اینک جرأت کردم که به سرور عرض کنم.‏<br />

اگر بیست در آنجا یافت شوند؟ فرمود:‏ به خاطر بیست<br />

آن را هلاك نکنم.‏<br />

گفت:‏ خشم سرور،‏ افروخته نشود تا این دفعه را<br />

فقط عرض کنم،‏ شاید ده در آنجا ی شوند؟ فرمود:‏<br />

به خاطر ده آن را هلاك نخواهم ساخت.‏<br />

سپ.‏ یهوه چون گفتگو را با ابراهیم به اتمام<br />

رسانید،‏ برفت و ابراهیم به مکان خویش مراجعت کرد.‏<br />

و آن دو فرشته عصر به سدوم رسیدند،‏ و لوط در<br />

دروازة سدوم نشسته بود.‏ وقتی لوط ایشان را بدید،‏ به<br />

طرفشان رفت به روي صورت افتاد،‏ باب<br />

و او گفت:‏ ببین آقایان من!‏ به خانۀ بندة خود<br />

بیایید،‏ و شب را بسر برید،‏ و پایهاي خود را بشویید و<br />

بامدادان برخاسته،‏ راه خود را پیش گیرید.‏ اما گفتند:‏<br />

نه،‏ بلکه شب را در کوچه بسر بریم.‏ ؛ پیدایش<br />

2 ،18<br />

عبرانیان 2 ،13<br />

.2<br />

4 ،18<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

اما چون ایشان را اسرار بسیار نمود،‏ با او آمده،‏ به<br />

خانهاش داخل شدند،‏ و براي ایشان ضیافتی نمود و<br />

شیرینی بدون خمیر ترش پخت،‏ و ا خوردند.‏<br />

اما هنوز دراز نکشیده بودند،‏ که مردان شهر،‏ یعنی<br />

مردم سدوم،‏ از جوان و پیر،‏ تمام قوم از هر طرف،‏ خانۀ<br />

وي را احاطه کردند،‏<br />

و به لوط ندا در داده،‏ گفتند:‏ آن دو مرد که امشب<br />

به نزد تو درآمدند،‏ کجا هستند؟ آنها را نزد ما بیرون<br />

آور تا به ایشان تجاور کنیم.‏<br />

آنگاه لوط نزد ایشان،‏ از در بیرون رفت و در را از<br />

عقب خود ببست<br />

و گفت:‏ اي برادران من،‏ چنین کار زشتی نکنید.‏<br />

اینک من دو دختر دارم که هنوز با مردي همبسر<br />

نشدهاند.‏ ایشان را اکنون نزد شما بیرون آورم و آنچه<br />

در نظر شما پسندیده است،‏ با ایشان بکنید.‏ اما کاري<br />

بدین مردان نداشته باشید،‏ زیرا که براي همین زیر<br />

سایۀ سقف من آمدهاند.‏<br />

گفتند:‏ دور شو.‏ و گفتند:‏ این یکی غریبه آمد و ما<br />

را پیوسته داوري کند؟ اکنون با تو از ایشان بدتر کنیم.‏<br />

پس بر آن مرد،‏ یعنی لوط،‏ بشدت هجوم آورده،‏<br />

نزدیک آمدند تا در را بشکنند.‏ دوم پطرس<br />

آنگاه آن مردان،‏ دست خود را دراز کرده،‏ لوط را<br />

به به خانه کشیدند و در را بستند.‏<br />

اما مردانی که پشت در بودند را از کوچک و<br />

بزرگ،‏ به کوري مبتلا کردند،‏ طوري که از پیدا کردن<br />

در،‏ خسته شدند.‏<br />

و آن مردان به لوط گفتند:‏ آیا کسی دیگر دراینجا<br />

داري؟ دامادان و پسران و دختران خود و هر که را در<br />

شهر داري،‏ از این مکان بیرون ببر،‏<br />

زیرا که ما ا شهر را ویران خواهیم ساخت،‏<br />

چونکه فریاد شدید ایشان به حضور یهوه رسیده و یهوه<br />

ما را فرستاده است تا آن را هلاك کنیم.‏ باب ؛<br />

20 ،18<br />

7 ،2<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

1 ،5<br />

39 ،6<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

- 15 -


نی<br />

نی<br />

.27<br />

حزقیال<br />

پیدایش<br />

50 .49 ،16<br />

5 18، ؛ مکاشفه<br />

14<br />

سپ.‏ لوط بیرون رفته،‏ تا با دامادان خود که<br />

دختران او را گرفته بودند،‏ سخن بگوید،‏ گفت:‏<br />

برخیزید و از این محل بیرون بروید،‏ زیرا یهوه ا<br />

شهر را ویران خواهد کرد.‏ اما بنظر آنان مسخره آمد.‏<br />

10 30، دوم تواریخ<br />

.15<br />

و هنگام سپیده دم،‏ آن فرشتگان،‏ لوط را<br />

شتابانیده،‏ گفتند:‏ برخیز و زن خود و این دو دخترت<br />

را که در اینجا هستند بردار،‏ مبادا تو در گناه شهر<br />

هلاك شوي.‏ دوم پطرس<br />

و چون تأخیر مینمود،‏ آن مردان،‏ دست او و<br />

دست زنش و دست هر دو دخترش را گرفتند،‏ چونکه<br />

یهوه بر وي رحمت نمود و او را بیرون آورده،‏ در خارج<br />

شهر گذاشتند.‏<br />

زمانی که ایشان را بیرون آورده بودند،‏ او به آنه ا<br />

گفت:‏ جان خود را نجات بده و به پشت سر خود نگاه<br />

نکن،‏ و در هر جاي این اطراف نمان،‏ بلکه به کوه<br />

بگریز،‏ مبادا هلاك شوي.‏<br />

لوط بدیشان گفت:‏ آقا اینطور نه!‏<br />

همانا بندهات در نظرت رحمت یافته است و<br />

احسانی عظیم به من کردي که جانم را رستگار<br />

ساختی،‏ و من قدرت آن ندارم که در کوه خود را<br />

نجات دهم،‏ مبادا این بلا مرا در بر گیرد و بمیرم.‏ باب<br />

،6<br />

7 .6 ،2<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

30 ،1 ؛ لوقا 8<br />

.20<br />

ببین،‏ این شهر نزدیک است که میتوانم به آن فرار<br />

کنم،‏ و نیز کوچک تا بدان فرار کنم.‏ آیا آنقدر<br />

کوچک نیست؟ تا جانم زنده بماند.‏<br />

او به ایشان فرمود:‏ اینک در ا امر نیز تو را<br />

می پذیرم،‏ تا شهري را که سفارش آن را نمودي،‏<br />

واژگون نسازم.‏<br />

عجله کن و خود را در آنجا نجات بده،‏ زیرا که تا<br />

تو بدانجا نرسی،‏ هیچ کاري نمی توانم انجام دهم.‏ از<br />

این سبب آن شهر صوغر نامیده شد.‏<br />

و چون آفتاب بر زمین طلوع کرد،‏ لوط به صوغر<br />

رسید بود.‏ باب<br />

آنگاه یهوه بر سدوم و عموره،‏ گوگرد و آتش،‏ از<br />

طرف یهوه از آسمان بارانید.‏ تثنیه ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

6 ،11<br />

است ،<br />

2 ،14<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

19 ،13<br />

6 ،2<br />

40 50، ؛ ارمیا<br />

8 11، ؛ هوشع<br />

؛ عاموس<br />

23 ،29<br />

29 ،17 11 ،4<br />

.25<br />

؛ لوقا<br />

؛ دوم پطرس<br />

و آن شهرها،‏ و همه اطراف،‏ و همه شهروندان<br />

شهرها و نباتات زمین را واژگون ساخت.‏<br />

اما زن او،‏ به پشت خود نگریسته،‏ ستونی از نمک<br />

گردید.‏ لوقا ؛<br />

بامدادان،‏ ابراهیم برخاست و به سوي آن مکانی<br />

که در آن به حضور یهوه ایستاده بود،‏ رفت.‏<br />

و او به سوي سدوم و عموره،‏ و تمام زمین اطراف<br />

نظر انداخت،‏ دید که اینک دود آن زمین،‏ چون دود<br />

کوره ذوب بالا میرود.‏<br />

و هنگامی که خدا شهرهاي و همه اطراف را ویران<br />

کرد،‏ خدا ابراهیم را به یاد آورد،‏ و لوط را از شهرها<br />

بیرون آورد،‏ و آن شهرهایی را که لوط در آنها ساکن<br />

بود،‏ واژگون ساخت.‏<br />

و لوط از صوغر بیرون آمد و با دو دختر خود در<br />

کوه ساکن شد زیرا ترسید که در صوغر بماند.‏ پس با<br />

دو دختر خود در غار ساکن شدند.‏<br />

و دختر بزرگ به کوچک گفت:‏ پدر ما پیر شده و<br />

مردي بر روي زمین نیست که برحسب عادت کل<br />

جهان ، با ما همبستر شود.‏<br />

بیا تا پدر خود را شراب بنوشانیم،‏ و با او همبستر<br />

شویم،‏ تا نسلی از پدر خود نگاه داریم.‏ لاویان<br />

سپ.‏ در همان شب،‏ پدر خود را شراب نوشانیدند،‏<br />

و دختر بزرگ آمده با پدر خویش همبستر شد،‏ و او از<br />

خوابیدن و برخاستن وي آگاه نشد.‏<br />

و روز دیگر،‏ بزرگ به کوچک گفت:‏ اینک دیشب<br />

با پدرم همبستر شدم،‏ امشب نیز او را شراب بنوشانیم،‏<br />

و تو بیا و با وي همبستر شو،‏ تا نسلی از پدر خود نگاه<br />

داریم.‏<br />

آن شب نیز پدر خود را شراب نوشانیدند،‏ و دختر<br />

کوچک همبستر وي شد،‏ و او از خوابیدن و برخاستن<br />

وي آگاه نشد.‏<br />

سپ.‏ هر دو دختر لوط از پدر خود حامله شدند.‏<br />

و آن بزرگ،‏ پسري زاییده،‏ او را موآب نام نهاد،‏ و<br />

او تا امروز پدر موآبیان است.‏<br />

و کوچک نیزپسري زایید،‏ و او را پسر عمی نام<br />

نهاد.‏ وي تا بحال پدر پسران عمون است.‏ تثنیه<br />

7 ،18<br />

19 ،2<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

36<br />

.37<br />

.38<br />

20<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ ابراهیم از آنجا بسوي زمین جنوبی کوچ کرد،‏ و<br />

در میان کادس و سور ساکن شد و در جِرار منزل<br />

گرفت.‏<br />

و ابراهیم درباره زن خود،‏ سارا،‏ گفت که او خواهر<br />

من است.‏ و ابیملک،‏ پادشاه جرار،‏ فرستاده،‏ سارا را<br />

بیاورند.‏ باب ؛ ؛ باب<br />

و خدا در رؤیاي شب،‏ بر ابیملک ظاهر شده،‏ به وي<br />

1 ،26<br />

7 ،26<br />

13 ،12<br />

.3<br />

62 ،9<br />

32 ،17<br />

.26<br />

- 16 -


یدل<br />

يرو<br />

فرمود:‏ اینک تو مردهاي بسبب این زن که گرفتی،‏ زیرا<br />

که همسر مرد دیگري میباشد.‏ باب<br />

و ابیملک،‏ هنوز به او نزدیکی نکرده بود.‏ پ س گفت:‏<br />

اي سرور،‏ آیا امتی عادل را هلاك خواهی کرد؟<br />

مگر او به من نگفت که او خواهر من است،‏ و او نیز<br />

خود گفت که او برادر من است؟ به ساده دلی و پاك<br />

دستی خود این کار را کردم.‏<br />

خدا او را در رؤیا فرمود:‏ من نیز میدانم که این کار<br />

را به ساده خود انجام دادي،‏ و من نیز تو را حفظ<br />

کردم که به من خطا نورزي،‏ و بدین دلیل نگذاشتم که<br />

او را لمس نمایی.‏<br />

پس اکنون همسر این مرد را پس بفرست،‏ زیرا که<br />

او نبی است،‏ و براي تو دعا خواهد کرد تا زنده بمانی،‏<br />

و اگر او را پس نفرستی،‏ بدان که تو و هر که از آن تو<br />

باشد،‏ خواهید مرد.‏ باب ؛ مزامیر<br />

بامدادان،‏ ابیملک برخاسته،‏ همه خادمان خود را<br />

طلبیده،‏ همۀ ماجرا را به گوش ایشان رسانید،‏ و آنه ا<br />

بسیار وحشت زده شدند.‏<br />

پس ابیملک را خوانده،‏ به او گفت:‏ چرا این<br />

کار را با ما کردي؟ و من چه گناهی به تو کرده بودم،‏<br />

که بر من و بر پادشاهی من گناهی عظیم آوردي و<br />

کارهایی که نباید کرد به من کردي؟ باب ؛<br />

و ابیملک به ابراهیم گفت:‏ چه دیدي که این کار<br />

را کردي؟<br />

ابراهیم گفت:‏ زیرا گمان بردم که خداترسی در<br />

این شهر نباشد،‏ و مرا به خاطر همسرم خواهند کُشت.‏<br />

پیدایش<br />

10 ،26<br />

18 ،12<br />

24 ،31<br />

15 ،105<br />

11 ،26<br />

، ابراهیم<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

2 ،36 مزامیر<br />

.12<br />

همچنین در حقیقت او خواهر من است،‏ دختر<br />

پدرم،‏ اما نه دختر مادرم،‏ و همسر من شد.‏<br />

و هنگامی که خدا مرا از خانۀ پدرم آواره کرد،‏ به<br />

او گفتم:‏ احسانی که به من باید کرد،‏ این است که هر<br />

جا برویم،‏ دربارة من بگویی که او برادر من است.‏<br />

پس ابیملک،‏ گوسفندان و گاوان و غلامان و<br />

کنیزان گرفته،‏ به ابراهیم بخشید،‏ و همسرش سارا را<br />

به وي پس داد.‏ باب<br />

و ابیملک گفت:‏ اینک سرزمین من پیش<br />

توست.‏ هر جا را که پسندیدي،‏ ساکن شو.‏<br />

و به سارا گفت:‏ اینک هزار شکل نقره به برادرت<br />

دادم،‏ همانا او براي تو پردة چشم است،‏ نزد همۀ<br />

کسانی که با تو هستند،‏ و نزد همۀ دیگران.‏ پس این<br />

مجازات او بود.‏<br />

و ابراهیم نزد خدا دعا کرد.‏ و خدا ابیملک،‏ و<br />

همسر او و کنیزانش را شفا بخشید،‏ تا صاحب<br />

فرزندانی شوند،‏<br />

زیرا یهوه تمام مادران خانه ابیملک را<br />

بخاطر سارا،‏ همسر ابراهیم بسته بود.‏ اول سموئیل<br />

5 ،1<br />

، رحمهاي<br />

.18<br />

21<br />

.1<br />

و یهوه همانطور که سخن گفته بود سارا را<br />

همراهی میکرد،‏ آنچه را به سارا گفته بود،‏ انجام داد.‏<br />

10 ،18 ؛ 19 ،17 باب<br />

.2<br />

و سارا حامله شده،‏ از ابراهیم در پیرياش<br />

زایید،‏ در آن زمان که خدا به وي گفته بود.‏<br />

، پسري<br />

19 ،25<br />

34 ،1<br />

11 ،11<br />

اول تواریخ ؛ متی<br />

؛ عبرانیان<br />

2 ،1<br />

34 ؛ لوقا 3،<br />

؛ اعمال رسولان<br />

باب ؛<br />

8 7، ؛ غلاطیان<br />

22 ،4<br />

.3<br />

و ابراهیم،‏ پسر خود را،‏ که متولد شده بود اسحاق<br />

نامید،‏ که از سارا زاییده شده بود.‏ باب<br />

و ابراهیم پسر خود اسحاق را در روز هشتم،‏ ختنه<br />

کرد،‏ همانطور که خدا او را امر فرموده بود.‏ باب<br />

و ابراهیم،‏ در هنگام تولد پسرش،‏ اسحاق،‏ صد ساله<br />

بود.‏ باب ؛ لوقا<br />

و سارا گفت:‏ خدا خنده براي من فرستاد،‏ و هر که<br />

بشنود،‏ با من خواهد خندید.‏ باب ؛<br />

و گفت:‏ که بود که به ابراهیم بگوید،‏ سارا فرزندان<br />

را شیر خواهد داد؟ زیرا که پسري براي او در این<br />

سنوسال وي زاییدم.‏<br />

و آن پسر رشد کرد،‏ تا او را از شیر گرفته شد.‏ و در<br />

روزي که اسحاق را از شیر باز داشتند،‏ ابراهیم مهمانی<br />

بزرگ برگذار نمود.‏<br />

آنگاه سارا،‏ پسر هاجر مصري را که از ابراهیم زاییده<br />

بود،‏ دید که مسخره میکند.‏<br />

و به ابراهیم گفت:‏ این کنیز را با پسرش بیرون<br />

کن،‏ زیرا که پسر کنیز با پسر من اسحاق،‏ وارث<br />

نخواهد بود.‏ غلاطیان ؛ داوران<br />

اما این امر،‏ بنظر ابراهیم،‏ دربارة پسرش بسیار<br />

ناخوشایند بود.‏<br />

12. خدا به ابراهیم فرمود:‏ دربارة پسر خود و کنیزت،‏<br />

بنظرت سخت نیاید،‏ بلکه هر آنچه سارا به تو گفته<br />

است،‏ سخن او را بشنو،‏ زیرا که نسل تو از اسحاق<br />

خوانده خواهد شد.‏ رومیان<br />

و از پسر کنیز نیز قومی بوجود آورم،‏ زیرا که او<br />

نسل توست.‏ باب ؛<br />

بامدادان،‏ ابراهیم برخاسته،‏ نان و مشکی از آب<br />

گرفته،‏ به هاجر داد،‏ و آنها را بر دوش وي نهاد،‏ و او را<br />

12 .11 ،17<br />

19 ،17<br />

12 ،18<br />

17 ،17<br />

2 ،11<br />

7 ،9<br />

20 ،17<br />

30 ،4<br />

7 ،1<br />

10 ،16<br />

11 ،18<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.13<br />

.14<br />

19 ،12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 17 -


یآب<br />

يار<br />

با پسر روانه کرد.‏ پس رفت،‏ و در بیابان بئرشبع<br />

سرگردان بود.‏<br />

و چون آب مشک تمام شد،‏ پسر را زیر بوتهاي<br />

گذاشت.‏<br />

و به مسافت تیر کمانی رفته،‏ در مقابل وي<br />

نشست،‏ زیرا گفت:‏ نمیخواهم شاهد مرگ فرزندم شوم.‏<br />

و در مقابل او نشسته،‏ با صداي بلند گریست.‏<br />

و خدا آواز پسر را بشنید و فرشتۀ خدا از آسمان،‏<br />

هاجر را صدا زد،‏ و به او هاجر،‏ تو را چه شده؟<br />

ترسان مباش،‏ زیرا خدا صداي پسر را در آنجایی که او<br />

است،‏ شنیده است.‏<br />

برخیز و پسر را برداشته،‏ او را به دست خود بگیر،‏<br />

زیرا که از او قومی عظیم بوجود خواهم آورد.‏ باب ؛<br />

پیدایش<br />

20 ،17<br />

گفت :<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

16 ،25<br />

.19<br />

و خدا چشمان او را باز کرد،‏ چاه آبی دید.‏ پس<br />

رفته،‏ مشک را از آب پر کرد و پسر را نوشانید.‏<br />

و خدا با آن پسر میبود.‏ و او رشد کرده،‏ ساکن<br />

صحرا شد،‏ و در تیراندازي ماهر گردید.‏<br />

و در صحراي فاران،‏ ساکن شد.‏ و مادرش زنی از<br />

سرزمین مصر برایش گرفت.‏<br />

در آن زمانی که ابیملک و پیکول که سپهسالار او<br />

بود،‏ به ابراهیم گفت،‏ خدا در آنچه میکنی با توست.‏<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

26 ،26 باب<br />

.23<br />

اکنون براي من در اینجا به خدا سوگند بخور که<br />

با من و فرزندان من و نوههاي من خیانت نمیکنی،‏<br />

بلکه برحسب خوبی که با تو کردهام ، با من و با<br />

سرزمینی که در آن غربت پذیرفتی،‏ عمل خواهی<br />

نمود.‏<br />

ابراهیم گفت:‏ من سوگند میخورم.‏<br />

و ابراهیم ابیملک را تنبیه کرد،‏ بسبب چاه که<br />

خادمان ابیملک،‏ از او به زور گرفته بودند.‏ باب<br />

ابیملک گفت:‏ نمیدانم کیست که این کار را کرده<br />

است،‏ و تو نیز مرا خبر ندادي،‏ و من هم تا امروز<br />

نشنیده بودم.‏<br />

و ابراهیم،‏ گوسفندان و گاوان گرفته،‏ به ابیملک<br />

داد،‏ و با یکدیگر عهد بستند.‏<br />

و ابراهیم هفت بره از گله جدا ساخت.‏ و ابیملک<br />

به ابراهیم گفت:‏ این هفت برة ماده که جدا ساختی<br />

چیست؟<br />

گفت:‏ که این هفت برة ماده را از دست من قبول<br />

کن،‏ تا شاهد باشد که این چاه را من حفر نمودم.‏<br />

از این سبب،‏ آن مکان را بئرشبع نامید،‏ زیرا که<br />

در آنجا با یکدیگر قسم خوردند.‏<br />

و چون آن عهد را در بِئَرشبع بسته بودند،‏ ابیملک<br />

با سپهسالار خود پیکول برخاسته،‏ به زمین<br />

فلسطینیان مراجعت کردند.‏ باب<br />

و ابراهیم در بئرشبع،‏ درختانی کاشت،‏ و در آنجا<br />

به نام یهوه،‏ خداي ابدي،‏ دعا نمود.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ ابراهیم در زمین فلسطینیان ایام بسی بسر<br />

برد.‏ عبرانیان<br />

15 ،57<br />

33 ،26<br />

وقایعه ،<br />

9 ،11<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

22<br />

.1<br />

مدتی بعد از این خدا ابراهیم را امتحان<br />

کرده،‏ به او فرمود:‏ اي ابراهیم!‏ جواب داد:‏ بلی.‏ عبرانیان<br />

،11<br />

17<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و او فرمود:‏ اکنون پسر خود را،‏ که یگانۀ توست و او<br />

را دوست میداري،‏ یعنی اسحاق را بردار و به زمین<br />

موریا برو،‏ و او را در آنجا،‏ بر یکی از کوههایی که به تو<br />

نشان میدهم،‏ قربانی سوختنی کن.‏<br />

بامدادان،‏ ابراهیم برخاسته،‏ الاغ خود را پالان کرد،‏<br />

و دو نفر از نوکران خود را با پسر خویش اسحاق،‏<br />

برداشته و هیزم براي قربانی سوختنی شکسته،‏ روانه<br />

شد،‏ و به سوي آن مکانی که خدا او را فرموده بود،‏<br />

رفت.‏<br />

و در روز سوم،‏ ابراهیم چشمان خود را بلند کرده،‏<br />

آن مکان را از دور دید.‏<br />

آنگاه ابراهیم،‏ به خادمان خود گفت:‏ شما در اینجا<br />

نزد الاغ بمانید،‏ تا من با پسر بدانجا رویم،‏ و عبادت<br />

کرده،‏ نزد شما باز آییم.‏<br />

سپ.‏ ابراهیم،‏ هیزم قربانی سوختنی را گرفته،‏ بر<br />

پسر خود اسحاق نهاد،‏ و آتش و چاقو را به دست خود<br />

گرفت؛ و هر دو با هم رفتند.‏<br />

و اسحاق پدر خود،‏ ابراهیم را خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

اي پدر من!‏ گفت:‏ اي پسر من،‏ بلی؟ گفت:‏ این آتش و<br />

هیزم،‏ اما برة قربانی کجاست؟<br />

ابراهیم گفت:‏ اي پسر من،‏ خدا برة قربانی را براي<br />

خود مهیا خواهد ساخت.‏ و هر دو با هم رفتند.‏<br />

چون بدان مکانی که خدا بدو فرموده بود،‏ رسیدند،‏<br />

ابراهیم در آنجا قربانگاهی را بنا نمود،‏ و هیزم را بر هم<br />

نهاد،‏ و پسر خود،‏ اسحاق را بسته،‏ بالاي هیزم،‏ بر<br />

قربانگاه گذاشت.‏<br />

و ابراهیم،‏ دست خود را دراز کرده،‏ چاقو را گرفت<br />

تا پسر خویش را قربانی نماید.‏ یعقوب<br />

21 ،2<br />

.10<br />

18 .15 ،26<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 18 -


تح<br />

تح<br />

یت<br />

تح<br />

تح<br />

تح<br />

پیدایش<br />

.11<br />

آن هنگام،‏ فرشتۀ یهوه از آسمان او را صدا کرد و<br />

گفت:‏ اي ابراهیم!‏ اي ابراهیم!‏ جواب داد:‏ بلی.‏ باب ؛<br />

11 ،31<br />

2 ،46<br />

.12<br />

گفت:‏ دست خود را بر پسر دراز مکن،‏ و بدو هیچ<br />

مکن،‏ زیرا که اکنون دانستم که تو از خدا میترسی،‏<br />

چونکه پسر یگانۀ خود را از من دریغ نداشتی.‏ رومیان<br />

،8<br />

32<br />

.13<br />

آنگاه،‏ ابراهیم،‏ چشمان خود را بلند کرده،‏ دید که<br />

اینک قوچی،‏ در عقب وي،‏ در بیشهاي،‏ به شاخهایش<br />

گرفتار شده.‏ پ س ابراهیم رفت و قوچ را گرفته،‏ آن را<br />

عوض پسر خود،‏ قربانی سوختنی قرار داد.‏<br />

و ابراهیم آن موضع را ‏"یهوه میبیند"‏ نامید،‏<br />

چنانکه تا امروز گفته میشود:‏ در کوه،‏ یهوه،‏ دیده<br />

خواهد شد.‏<br />

بار دیگر فرشتۀ یهوه،‏ ابراهیم را از آسمان صدا زد<br />

و گفت:‏ یهوه میفرماید:‏ به ذات خود قسم<br />

میخورم،‏ چونکه این کار را کردي و پسر یگانۀ خود را<br />

؛ ؛ خروج ؛ مزامیر<br />

دریغ نداشتی،‏ باب<br />

13 ،32<br />

5 ،15<br />

3 ،22 ؛ 16 .15 ،13<br />

13 ،6<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

73 ،1 ؛ لوقا 9 ،105<br />

.17<br />

؛ عبرانیان<br />

و نسل تو را برکت دهم و زیاد سازم،‏ مانند<br />

ستارگان آسمان،‏ و مثل ریگهایی که بر کنارة دریاست.‏<br />

و نسل تو دروازههاي دشمنان خود را تصرف خواهند<br />

کرد.‏ ؛ ؛ خروج ؛ عبرانیان ؛ باب<br />

و از نسل تو،‏ همه قومهاي زمین برکت خواهند<br />

یافت،‏ چونکه قول مرا شنیدي.‏ باب<br />

سپ.‏ ابراهیم نزد نوکران خود برگشت.‏ و ایشان<br />

برخاسته،‏ به بِئَرشَبع با هم آمدند،‏ و ابراهیم در بئرشبع<br />

ساکن شد.‏<br />

بعد از این جریان،‏ به ابراهیم خبر داده،‏ گفتند:‏<br />

اینک میلکا نیز براي برادرت ناحور،‏ پسران زاییده<br />

است.‏ باب<br />

یعنی نخستزادة او،‏ عوص،‏ و برادرش،‏ بوز و<br />

قَموئیل،‏ پدر اَرام،‏ ایوب ؛<br />

و کاسد و حزُو و فلداش و یدلاف و بتُوئیل.‏<br />

و بتوئیل،‏ ربکا را آورده است.‏ این هشت را،‏ میلکا<br />

براي ناحور،‏ برادر ابراهیم زایید.‏ باب<br />

و کنیز او که رؤمه نام داشت،‏ او نیز طابح و جاحم<br />

و تاحش و معکَه را زایید.‏<br />

60 ،24<br />

12 ،11<br />

3 ،12<br />

15 ،24<br />

13 ،32<br />

2 ،32<br />

1 ،1<br />

14 ،28<br />

باب 16 ،13<br />

29 ،11<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

23<br />

.1<br />

.2<br />

و عمر سارا،‏ صد و بیست و هفت سال بود.‏<br />

و سارا در کیرجات-آربا،‏ که در حبرون باشد،‏ در<br />

سرزمین کنعان مرد.‏ و ابراهیم آمد تا براي سارا ماتم و<br />

گریه کند.‏ باب ؛ یوشع<br />

و ابراهیم از نزد مرده خود برخاست و پسران حت<br />

را خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

من نزد شما غریب و ساکن هستم.‏ از خود قبري به<br />

مالکیت من بدهید،‏ تا مرده خود را که پیش روي من<br />

است دفن کنم.‏ اعمال رسولان<br />

پس پسران در جواب ابراهیم گفتند:‏<br />

آقاي ما!‏ سخن ما را بشنو،‏ تو در میان ما امیر خدا<br />

هستی.‏ در بهترین مقبرههاي ما مرده خود را دفن کن.‏<br />

هیچ کدام از ما،‏ قبر خویش را از تو دریغ نخواهد<br />

داشت که مرده خود را دفن کنی.‏<br />

ابراهیم برخاست،‏ و نزد مردمان آن سرزمین،‏ یعنی<br />

پسران تعظیم کرد.‏<br />

و ایشان را خطاب کرده،‏ گفت:‏ اگر شما راضی<br />

هستید که مرده خود را از نزد خود دفن کنم،‏ سخن<br />

مرا بشنوید و به عفرون پسر صوحار،‏ براي من سفارش<br />

کنید،‏<br />

تا غار مکفیله را که از املاك او در کنار زمینش<br />

واقع است،‏ به من دهد،‏ به قیمت تمام،‏ در میان شما<br />

براي قبر،‏ به مالکیت من بسپارید.‏<br />

و عفرون در میان پسران نشسته بود.‏ پس<br />

عفرونِ‏ ح به ابراهیم پاسخ داد،‏ نزدیک گوش<br />

پسران یعنی همه کسانی که به دروازة شهر او<br />

داخل میشدند،‏ در جواب ابراهیم گفت:‏<br />

نه،‏ آقاي من،‏ سخن مرا بشنو،‏ آن زمین و غاري را<br />

که در آن است،‏ در حضور فرزندان قوم خود،‏ به تو<br />

میبخشم.‏ مرده خود را دفن کن.‏ دوم سموئیل<br />

سپ.‏ ابراهیم نزد قوم آن سرزمین تعظیم نمود،‏<br />

و عفرون را در حضور قوم آن سرزمین خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ اگر تو راضی هستی،‏ التماس دارم عرض<br />

مرا اجابت کنی.‏ پول زمین را به تو میدهم،‏ از من<br />

قبول فرماي،‏ تا در آنجا مرده خود را دفن کنم.‏<br />

عفرون در جواب ابراهیم گفت:‏<br />

آقاي من،‏ از من بشنو،‏ قیمت زمین چهارصد شکل<br />

نقره است،‏ این در میان من و تو چیست؟ مرده خود را<br />

دفن کن.‏<br />

سپ.‏ ابراهیم سخن عفرون را اجابت نمود،‏ و آن<br />

مبلغی را که در حضور پسران گفته بود،‏ یعنی<br />

چهارصد شکل نقرة ارزش بازار،‏ به نزد عفرون وزن<br />

کرد.‏<br />

22 ،24<br />

15 ،14<br />

3 ،7<br />

27 ،35<br />

،<br />

،<br />

،<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

- 19 -


تح<br />

یال<br />

یزن<br />

یزن<br />

يرو<br />

هآن<br />

پیدایش<br />

17<br />

سپ.‏ زمین عفرون،‏ که در مکفیله،‏ برابر ممري واقع<br />

است،‏ یعنی زمین و غاري که در آن است،‏ با همۀ<br />

درختانی که در آن زمین،‏ و در تمامی حدود و حو<br />

آن بود،‏ تائید شد،‏ باب<br />

به ملکیت ابراهیم،‏ بحضور پسران یعنی همه<br />

کسانی که به دروازة شهرش داخل میشدند.‏<br />

بعد،‏ ابراهیم همسر خود سارا را در غار صحراي<br />

مکفیله،‏ در مقابل ممري،‏ که حبرون باشد،‏ در زمین<br />

کنعان دفن کرد.‏ باب<br />

و آن صحرا،‏ با غاري که در آن است،‏ از جانب<br />

پسرانحت،‏ به ملکیت ابراهیم به جهت قبر تائید شد.‏<br />

،<br />

30 ،49<br />

10 .9 ،25<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

29 ،49 ؛ 30 ،47 ؛ 10 .9 ،25 باب<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

یهوه،‏ ابراهیم را در همه چیز برکت داد.‏<br />

و ابراهیم به خادم خود که بزرگ خانۀ وي و بر<br />

تمام دارائی او مختار بود،‏ گفت:‏ اکنون دست خود را<br />

زیر ران من بگذار.‏ باب ؛<br />

و به یهوه،‏ خداي آسمان و خداي زمین،‏ تو را قسم<br />

میدهم،‏ که براي پسرم از دختران کنعانیان که در<br />

میان ایشان ساکنم نگیري،‏ باب<br />

بلکه به ولایت من و به زادگاهم بروي،‏ و از آنجا<br />

براي پسرم اسحاق بگیري.‏<br />

خادم به وي گفت:‏ شاید آن زن راضی نباشد که با<br />

من بدین سرزمین بیاید؟ آیا پسرت را بدان سرزمینی<br />

که از آن بیرون آمدي،‏ برگردانم؟<br />

ابراهیم به او گفت:‏ مبادا،‏ پسر مرا بدانجا باز گردانی.‏<br />

یهوه،‏ خداي آسمان که مرا از خانۀ پدرم و از<br />

زادگاه من بیرون آورد و به من فرمود و قسم خورده،‏<br />

گفت:‏ که این سرزمین را به نسل تو خواهم داد.‏ او<br />

فرشتۀ خود را پیش تو خواهد فرستاد،‏ تا زنی<br />

براي پسرم از آنجا بگیري.‏ باب<br />

اما اگر آن زن مایل به آمدن با تو نبود،‏ از این قسم<br />

آزاد خواهی بود،‏ لیکن مبادا پسر مرا بدانجا باز ببري.‏<br />

پس خادم دست خود را زیر ران آقاي خود ابراهیم<br />

نهاد،‏ و در این امر براي او قسم خورد.‏<br />

و خادم ده شتر،‏ از شتران آقاي خود گرفته،‏ برفت.‏<br />

و همۀ دارائیهاي آقایش به دست او بود.‏ پس روانه<br />

شده،‏ به شهر ناحور در میسوپوتامین آمد.‏<br />

و شامگاه،‏ هنگامی که زنان براي کشیدن آب<br />

بیرون میآمدند،‏ شتران خود را در خارج شهر،‏ بر لب<br />

چاه آب خوابانید.‏<br />

و گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي آقایم ابراهیم،‏ امروز مرا<br />

کامیاب بفرما،‏ و با آقایم ابراهیم احسان بنما.‏<br />

اینک من بر این چشمۀ آب ایستادهام ، و دختران<br />

اهل این شهر،‏ به جهت کشیدن آب بیرون میآیند.‏<br />

سپ.‏ چنین بشود که آن دختري که به وي گویم:‏<br />

سبوي خود را فرودآر تا بنوشم،‏ و او گوید:‏ بنوش و<br />

شترانت را نیز سیراب کنم،‏ همان باشد که نصیب بندة<br />

خود اسحاق کرده باشی،‏ تا بدین،‏ بدانم که با آقایم<br />

احسان فرمودهاي.‏<br />

و او هنوز از سخن گفتن فارغ نشده بود که ناگاه،‏<br />

ربکا،‏ دختر بتوئیل،‏ پسر میلکا،‏ زن ناحور،‏ برادر ابراهیم،‏<br />

بیرون آمد و سبویی بر کتف داشت.‏ باب<br />

و آن دختر بسیار زیبا و باکره بود،‏ و مردي با او<br />

همبستر نشده بود.‏ پس به چشمه فرورفت،‏ و سبوي<br />

خود را پر کرده،‏ بالا آمد.‏<br />

آنگاه خادم به استقبال او بشتافت و گفت:‏<br />

جرعهاي آب از سبوي خود به من بنوشان.‏ یوشع<br />

گفت:‏ اي آقاي من بنوش،‏ و سبوي خود را بزودي<br />

بر دست خود فرودآورده،‏ او را نوشانید.‏<br />

و چون از نوشانیدنش فارغ شد،‏ گفت:‏ براي<br />

شترانت نیز بکشم تا از نوشیدن بازایستند.‏<br />

سپ.‏ سبوي خود را بزودي در آبخور خالی کرد و<br />

باز به سوي چاه،‏ براي کشیدن بدوید،‏ و براي همۀ<br />

شترانش کشید.‏<br />

و آن مرد بر وي چشم دوخته بود و سکوت کرده<br />

بود،‏ تا بداند که یهوه،‏ سفر او را برکت نموده است یا<br />

نه.‏<br />

و واقع شد چون شتران از نوشیدن باز ایستادند<br />

که آن مرد حلقۀ طلاي نیم شکل وزن،‏ و دو النگو<br />

براي دستهایش،‏ که ده شکل طلا وزن ا بود،‏ بیرون<br />

آورد،‏<br />

و گفت:‏ به من بگو که دختر کیستی؟ آیا در خانۀ<br />

پدرت جایی براي ما باشد تا شب را بسر بریم؟<br />

وي را گفت:‏ من دختر بتوئیل،‏ پسر میلکا که او را<br />

از ناحور زایید،‏ میباشم.‏<br />

و بدو گفت:‏ نزد ما کاه و علف فراوان است،‏ و جاي<br />

نیز براي استراحت.‏<br />

آنگاه آن مرد خم شد یهوه،‏ را پرستش نمود<br />

و گفت:‏ متبارك باد یهوه،‏ خداي آقایم ابراهیم،‏ که<br />

لطف و وفاي خود را از آقایم دریغ نداشت،‏ و چون من<br />

باب 14 ،43<br />

7 ،4<br />

23 ،22<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

29 ،47<br />

1 ،28<br />

7 ،12<br />

2 ،15<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 20 -


یزن<br />

یزن<br />

له<br />

ببا<br />

هرا<br />

هرا<br />

نیی<br />

نی<br />

در راه بودم،‏ یهوه مرا به خانۀ برادران آقایم نمایی 43.<br />

فرمود.‏<br />

سپ.‏ آن دختر دوان دوان رفته،‏ ا خانۀ مادر<br />

خویش را از این جریان آگاه کرد.‏<br />

و ربکا را برادري لابان نام بود.‏ پ س لابان به نزد آن<br />

مرد،‏ به سر چشمه،‏ دوان دوان بیرون آمد.‏<br />

وقتی که آن حلقه و النگوها را بر دستهاي خواهر<br />

خود دید،‏ و سخنهاي خواهر خود،‏ ربکا را شنید که<br />

میگفت آن مرد چنین به من گفته است،‏ به نزد وي<br />

آمد.‏ و اینک نزد شتران به سر چشمه ایستاده بود.‏<br />

و گفت:‏ اي مبارك یهوه،‏ بیا،‏ چرا بیرون<br />

ایستادهاي؟ من خانه را و منزلی براي شتران مهیا<br />

ساختهام باب<br />

سپ.‏ آن مرد به خانه درآمد،‏ و لابان شتران را باز<br />

کرد،‏ و کاه و علف به شتران داد،‏ و آب به جهت شستن<br />

پایهایش و پایهاي رفقایش آورد.‏<br />

و غذا پیش او نهادند.‏ وي گفت:‏ تا مقصود خود را<br />

بازنگویم،‏ چیزي نخورم.‏ گفت:‏ بگو.‏<br />

گفت:‏ من خادم ابراهیم هستم.‏<br />

و یهوه،‏ آقاي مرا بسیار برکت داده و او بزرگ شده<br />

است،‏ و گلهها و گوسالهها،‏ نقره و طلا،‏ غلامان و<br />

کنیزان،‏ شتران و الاغان به او داده است.‏<br />

و همسر آقایم سارا،‏ بعد از پیر شدن،‏ پسري براي<br />

آقایم زایید،‏ و آنچه دارد،‏ بدو داده است.‏<br />

و آقایم مرا قسم داد و گفت که براي پسرم از<br />

دختران کنعانیان که در سرزمین ایشان ساکنم<br />

نگیري،‏<br />

بلکه به خانۀ پدرم و به قبیلۀ من بروي،‏ و زنی<br />

براي پسرم بگیري.‏<br />

و به آقاي خود گفتم:‏ شاید آن زن همراه من<br />

نیاید؟<br />

او به من گفت:‏ یهوه که از او پیروي میکنم،‏<br />

فرشتۀ خود را با تو خواهد فرستاد،‏ و سفر تو را برکت<br />

خواهد داد،‏ تا زنی براي پسرم از قبیلهام و از خانۀ<br />

پدرم بگیري.‏ باب ؛ تثنیه<br />

آنگاه از قسم من آزاد خواهی گشت،‏ چون به نزد<br />

قبیلهام رفتی،‏ هر گاه به تو ندادند،‏ از سوگند من<br />

آزاد خواهی بود.‏<br />

سپ.‏ امروز به سر چشمه رسیدم و گفتم:‏ اي یهوه،‏<br />

خداي آقایم ابراهیم،‏ سفر مرا رحمت نمودي،‏ که من<br />

سفر کردم،‏<br />

پیدایش<br />

اینک من به سر این چشمۀ آب ایستادهام پس .<br />

چنین بشود که آن دختري که براي کشیدن آب<br />

بیرون آید،‏ و به وي گویم:‏ مرا از سبوي خود جرعهاي<br />

آب بنوشان،‏<br />

و به من گوید:‏ بیاشام،‏ و براي شترانت نیز آب<br />

میکشم،‏ او همان زن باشد که یهوه،‏ نصیب آقازادة من<br />

کرده است.‏<br />

و من هنوز از گفتن این،‏ در دل خود فارغ نشده<br />

بودم که ناگاه ربکا با سبویی بر کتف خود بیرون آمد و<br />

به چشمه پا رفت تا آب بکشد.‏ و به وي گفتم:‏<br />

جرعهاي آب به من بنوشان.‏<br />

سپ.‏ سبوي خود را بزودي از کتف خود فروآورده،‏<br />

گفت:‏ بیاشام،‏ و شترانت را نیز آب میدهم.‏ پس<br />

نوشیدم و شتران را نیز آب داد.‏<br />

و از او پرسیده،‏ گفتم:‏ تو دختر کیستی؟ گفت:‏<br />

دختر بتُوئیل پسر ناحور که میلکا،‏ او را براي او زایید.‏<br />

پس حلقه را در بینی او،‏ و النگوها را بر دستهایش<br />

گذاشتم.‏<br />

آنگاه سجده کرده،‏ یهوه را پرستش نمودم.‏ و یهوه،‏<br />

خداي آقاي خود ابراهیم را،‏ متبارك خواندم،‏ که مرا<br />

به راست هدایت فرمود،‏ تا دختر برادر آقاي خود را<br />

براي پسرش بگیرم.‏<br />

اکنون اگر بخواهید با آقایم احسان و صداقت<br />

کنید،‏ پس مرا خبر دهید.‏ و اگر نه مرا خبر دهید،‏ تا<br />

بطرف راست یا چپ رهسپار شوم.‏<br />

و بتوئیل در جواب گفتند:‏ ا امر از یهوه<br />

صادر شده است،‏ با تو نیک یا بد نمیتوانیم گفت.‏<br />

اینک ربکا حاضر است،‏ او را برداشته،‏ روانه شو تا<br />

زن پسرِ‏ آقایت باشد،‏ چنانکه یهوه گفته است.‏<br />

و واقع شد که چون خادم ابراهیم سخن ایشان را<br />

شنید،‏ یهوه را به زمین سجده کرد.‏<br />

و خادم،‏ آلات نقره و آلات طلا و رختها را بیرون<br />

آورده،‏ پیشکش ربکا کرد،‏ و برادر و مادر او را چیزهاي<br />

با ارزشی داد.‏<br />

و او و رفقایش خوردند و آشامیدند و شب را بسر<br />

بردند.‏ و بامدادان برخاسته،‏ گفت:‏ مرا به سوي آقایم<br />

روانه نمایید.‏<br />

برادر و مادر او گفتند:‏ دختر با ما ده روزي بماند و<br />

بعد از آن روانه شود.‏<br />

بدیشان گفت:‏ مرا معطّل مسازید،‏ یهوه سفر مرا<br />

کامیاب گردانیده است،‏ پس مرا روانه نمایید تا بنزد<br />

.44<br />

.45<br />

46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

50. لابان<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

2 ،21<br />

6 ،8<br />

29 ،26<br />

1 ،17<br />

.<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

42<br />

- 21 -


یرئ<br />

هوا<br />

تیح<br />

یرئ<br />

لی<br />

لی<br />

.7<br />

.8<br />

آقاي خود بروم!‏<br />

گفتند:‏ دختر را صدا کنیم و از زبانش بپرسیم.‏<br />

سپ.‏ ربکا را صدا کردند و به ويگفتند:‏ با این مرد<br />

خواهی رفت؟ گفت:‏ میروم.‏<br />

آنگاه خواهر خود،‏ ربکا،‏ و دایهاش را با خادم<br />

ابراهیم و رفقایش روانه کردند.‏<br />

و ربکا را برکت داده،‏ به وي گفتند:‏ تو خ ر ما<br />

هستی،‏ مادرِ‏ هزار هزاران باش،‏ و نسل تو،‏ دروازة<br />

دشمنان خود را متصرف شوند.‏ باب<br />

سپ.‏ ربکا با کنیزانش برخاسته،‏ بر شتران سوار<br />

شدند،‏ و از عقب آن مرد روانه گردیدند.‏ و خادم،‏ ربکا<br />

را برداشته،‏ رفت.‏<br />

و اسحاق از راه چاه میآمد،‏ زیرا که او<br />

در زمین جنوب ساکن بود.‏ باب<br />

و هنگام شام،‏ اسحاق براي تفکر به صحرا بیرون<br />

رفت،‏ و چون نظر بالا کرد،‏ دید که شتران میآیند.‏<br />

و ربکا چشمان خود را بلند کرده،‏ اسحاق را دید،‏ و<br />

از شتر خود فرود آمد،‏<br />

زیرا که از خادم پرسید:‏ این مرد کیست که در<br />

صحرا به استقبال ما میآید؟ و خادم گفت:‏ آقاي من<br />

است.‏ پ س چادر خود را گرفته،‏ خود را پوشانید.‏<br />

و خادم،‏ همۀ کارهایی را که کرده بود،‏ به اسحاق<br />

باز گفت.‏<br />

و اسحاق،‏ ربکا را به خیمۀ مادر خود،‏ سارا آورد،‏ و<br />

او را به زنی خود گرفته،‏ دل در او بست.‏ و اسحاق بعد<br />

از وفات مادر خود،‏ تسلی پذیرفت.‏<br />

پیدایش<br />

17 ،22<br />

11 ،25<br />

لاخاي -<br />

.57<br />

58<br />

.59<br />

.60<br />

61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

.65<br />

.66<br />

.67<br />

25<br />

.1<br />

.2<br />

و ابراهیم،‏ دیگر بار،‏ زنی گرفت که قطوره نام داشت.‏<br />

و او زمران و یقشان و مدان و مدیان و یشباق و<br />

شوحا را براي او زایید.‏ اول تواریخ<br />

ویقشان،‏ شبا و ددان را آورد.‏ و پسرانددان،‏<br />

اَشوریم و لطوشیم و لاُمیم بودند.‏<br />

و پسران مدیان ، عیفا و عیفَر و حنوك و ابیداع و<br />

الداعهبودند.‏ جملۀ اینها،‏ فرزندان قطوره بودند.‏ اول تواریخ<br />

32 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

33 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

و ابراهیم تمام دارائی خود را به اسحاق بخشید.‏<br />

اما به پسران کنیزانی که ابراهیم داشت،‏ ابراهیم<br />

هدایائی داد،‏ و ایشان را در حین حیات خود،‏ از نزد<br />

پسر خویش اسحاق،‏ به جانب مشرق،‏ به زمین شرقی<br />

فرستاد.‏<br />

این است روزهاي عمر ابراهیم،‏ که زندگانی نمود:‏<br />

صد و هفتاد وپنج سال.‏<br />

و ابراهیم در کمال پیري مرد،‏ پیر و سیر از<br />

زندگی،‏ و به قوم خود ملحق شد.‏ باب<br />

و پسرانش،‏ اسحاق و اسماعیل،‏ او را در غار مکفیله،‏<br />

در صحراي عفرون پسر صوحار ، در مقابل ممري<br />

دفن کردند.‏ ؛<br />

آن صحرایی که ابراهیم از پسرانحت خریده بود.‏<br />

در آنجا ابراهیم و همسرش سارا مدفون شدند.‏<br />

باب 23،<br />

15 ،15<br />

3 ،49<br />

باب 17 ،23<br />

.9<br />

.10<br />

30 ،47 ؛ 17 .16<br />

.11<br />

بعد از وفات ابراهیم،‏ که خدا پسرش اسحاق را<br />

برکت داد،‏ و اسحاق کنار چاه لاخاي-‏ ساکن بود.‏<br />

14 ،16 باب<br />

.12<br />

این است پیدایش اسماعیل پسر ابراهیم که هاجر<br />

مصري،‏ کنیز سارا،‏ براي ابراهیم زایید.‏ باب ؛ اول<br />

تواریخ<br />

13 ،21<br />

29 ،1<br />

.13<br />

و این است نامهاي پسران اسماعیل،‏ موافق<br />

اسمهاي ایشان به حسب پیدایش ایشان.‏ نخستزادة<br />

اسماعیل،‏ نَبایوت،‏ و قیدار و اَدبیل و مبسام.‏<br />

و مشماع و دومه و مسا<br />

و حدار و تیما و یطُور و نافیش و قدمه.‏<br />

اینانند پسران اسماعیل،‏ و این است نامهاي ایشان<br />

در خیمهه ا و شهرهاي ایشان،‏ دوازده امیر،‏ قبا<br />

ایشان.‏ باب<br />

و مدت زندگانی اسماعیل،‏ صد و سی و هفت سال<br />

بود که جان را سپرده،‏ بمرد و به قوم خود ملحق<br />

گشت.‏ باب<br />

و ایشان از حویله تا شور،‏ که مقابل مصر،‏ به سمت<br />

آشور واقع است،‏ ساکن بودند.‏ و در کنار برادران خود<br />

مقیم شد.‏<br />

و این است پیدایش اسحاق پسر ابراهیم.‏ ابراهیم،‏<br />

اسحاق را آورد.‏ باب<br />

و چون اسحاق چهل ساله شد،‏ ربکا دختر بتوئ<br />

ارامی و خواهر لابان ارامی را،‏ از فدان ارام به زنی<br />

گرفت.‏ باب<br />

و اسحاق براي همسر خود،‏ چون که نازا بود،‏ نزد<br />

یهوه دعا کرد.‏ و یهوه او را مستجاب فرمود و همسرش<br />

ربکا حامله شد.‏<br />

و دو طفل در رحم او دعوا میکردند.‏ او گفت:‏ اگر<br />

چنین باشد،‏ من چرا چنین هستم؟ پس رفت تا از<br />

یهوه بپرسد.‏ هوشع<br />

یهوه به وي فرمود:‏ دو قوم در بدن تو هستند،‏ و<br />

2 ،21<br />

4 ،12<br />

20 ،17<br />

29 ،35<br />

67 ،24<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 22 -


توق<br />

نی<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

دو قوم از رحم تو جدا شوند و قومی بر قومی تسلط<br />

خواهد یافت،‏ و بزرگ،‏ کوچک را بندگی خواهد نمود.‏<br />

ملاکی<br />

پیدایش<br />

2 ،1<br />

10 9، ؛ رومیان<br />

.24<br />

و چون وضع حملش رسید،‏ دید دوقولو در<br />

بدن دارد.‏ باب<br />

و نخستین،‏ سرخ رنگ بیرون آمد و تمامی بدنش<br />

مانند پوستین،‏ پشمین بود.‏ و او را عیسو نام نهادند.‏<br />

و بعد از آن،‏ برادرش بیرون آمد و پاشنۀ عیسو را<br />

به دست خود گرفته بود و او را یعقوب نام نهادند.‏ و<br />

درحین ولادت ایشان،‏ اسحاق،‏ شصت ساله بود.‏ هوشع<br />

،12<br />

30 .29 .27 ،38<br />

.25<br />

.26<br />

2 ،1 ؛ متی 4<br />

.27<br />

و آن دو پسر،‏ رشد کردند،‏ و عیسو صیادي ماهر،‏ و<br />

مرد صحرایی بود.‏ و اما یعقوب،‏ مرد ساده دل و<br />

چادرنشین.‏<br />

و اسحاق،‏ عیسو را دوست داشت،‏ زیرا که صید<br />

او را میخورد.‏ اما ربکا،‏ یعقوب را بیشتر دوست<br />

میداشت.‏<br />

روزي یعقوب آش میپخت و عیسو خسته از<br />

صحرا آمد.‏<br />

و عیسو به یعقوب گفت:‏ بگذار از این آش سر خ<br />

بچشم،‏ زیرا که خسته ام.‏ به این دلیل او را ادوم<br />

نامیدند.‏ باب<br />

یعقوب گفت:‏ امروز نخستزادگی خود را به من<br />

بفروش.‏<br />

عیسو گفت:‏ اینک من به حالت مرگ رسیدهام ،<br />

پس مرا از نخستزادگی چه فایده؟<br />

یعقوب گفت:‏ امروز براي من قسم بخور.‏ پ س براي<br />

او قسم خورد،‏ و نخستزادگی خود را به یعقوب<br />

فروخت.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

و یعقوب نان و آش عدس را به عیسو داد،‏ که<br />

خورد و نوشید و برخاسته،‏ برفت.‏ پس عیسو<br />

نخستزادگی خود را خوار نمود.‏<br />

16 ،12<br />

19 .1 ،36<br />

36 ،27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

26<br />

.1<br />

و قحطی شدیدي همانند قحطی زمان ابراهیم فرا<br />

گرفت،‏ و اسحاق نزد ابیملک،‏ پادشاه فلسطینیان به<br />

جرار رفت.‏ باب ؛<br />

ویهوه بر وي ظاهر شده،‏ فرمود:‏ به مصر نرو،‏ بلکه<br />

در سرزمینی که به تو میگویم،‏ ساکن شو.‏<br />

در این زمین توقف نما،‏ و با تو خواهم بود و تو را<br />

برکت خواهم داد،‏ زیرا که به تو و نسل تو تمام ا<br />

سرزمین را میدهم و سوگندي را که با پدرت ابراهیم<br />

خوردم،‏ استوار خواهم داشت.‏ باب<br />

و نسلت را مانند ستارگان آسمان زیاد گردانم،‏ و<br />

تمام این سرزمینها را به نسل تو بخشم،‏ و از نسل تو<br />

همه ملتهاي جهان برکت خواهند یافت.‏ باب<br />

زیرا که ابراهیم صداي مرا شنید،‏ دستورات،‏ قواعد و<br />

قوانین مرا نگاه داشت.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

سپ.‏ اسحاق در جرار اقامت نمود.‏<br />

و مردمان آن مکان دربارة زنش از او جویا شدند.‏<br />

گفت:‏ او خواهر من است،‏ زیرا ترسید که بگوید همسر<br />

من است،‏ مبادا اهل آنجا او را به خاطر ربکا که زیبا<br />

بود،‏ بکشند.‏ باب<br />

و چون در آنجا مدتی توقف نمود،‏ چنان افتاد که<br />

ابیملک،‏ پادشاه فلسطینیان ، از دریچه نظاره کرد و دید<br />

که اینک اسحاق با همسر خود ربکا،‏ شوخی میکند.‏<br />

پس ابیملک،‏ اسحاق را خوانده،‏ گفت:‏ همانا ا<br />

همسر توست!‏ پ س چرا گفتی که خواهر من است؟<br />

اسحاق بدو گفت:‏ زیرا گفتم که مبادا براي وي بمیرم.‏<br />

3 ،12<br />

8 ،11<br />

7 ،12<br />

18 ،12<br />

13 ،12<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

11 ،20 باب<br />

.10<br />

ابیملک گفت:‏ این چه کار است که با ما کردي؟<br />

نزدیک بود که یکی از قوم با همسرت همبستر شود،‏ و<br />

بر ما جرمی آورده باشی.‏ باب<br />

و ابیملک تمامی قوم را قدغن کرده،‏ گفت:‏ کسی<br />

که باعث آزار این مرد و همسرش بشود،‏ خواهد مرد.‏<br />

و اسحاق در آن زمین زراعت کرد،‏ و در آن سال<br />

صد چندان برداشت کرد؛ و یهوه او را برکت داد.‏ لوقا<br />

8 ،8<br />

9 ،20<br />

.11<br />

.12<br />

22 10، ؛ امثال<br />

.13<br />

و آن مرد بزرگ و بزرگتر شده،‏ تا بسیار بزرگ<br />

گردید.‏<br />

و او را گلۀ گوسفندان و گله گاوان و غلامان<br />

فراوانی بود.‏ و فلسطینیان به او حسادت میکردند.‏<br />

و همۀ چاههایی که نوکران پدرش در ایام پدرش<br />

ابراهیم،‏ کنده بودند،‏ فلسطینیان آنها را از خاك پر<br />

کردند.‏ باب<br />

و ابیملک به اسحاق گفت:‏ از نزد ما برو،‏ زیرا که از<br />

ما بسیار بزرگتر شدهاي.‏<br />

سپ.‏ اسحاق از آنجا برفت،‏ و در دره جرار فرود<br />

آمده،‏ در آنجا ساکن شد.‏<br />

و چاههاي آب را که در زمان پدرش ابراهیم کنده<br />

بودند و فلسطینیان ا را بعد از وفات ابراهیم بسته<br />

بودند،‏ اسحاق دوباره ا را کند و نام گذاري کرد به<br />

نامهایی که پدرش ا را نامیده بود.‏<br />

25 ،21<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

2 ،20<br />

10 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

- 23 -


تیح<br />

نی<br />

یم<br />

یب<br />

یزن<br />

2 ،36<br />

.35<br />

27<br />

.1<br />

پیدایش<br />

.19<br />

و نوکران اسحاق در آن دره حفره زدند و چاه آب<br />

زندهاي در آنجا یافتند.‏<br />

و شبانان جرار با شبانان اسحاق دعوا کرده،‏<br />

گفتند:‏ ا آب از آن ماست!‏ پس آن چاه را عسق<br />

نامید،‏ زیرا که با وي دعوا کردند.‏<br />

و چاهی دیگر کندند،‏ همچنان براي آن نیز جنگ<br />

کردند،‏ و آن را سطنه نامید.‏<br />

و از آنجا کوچ کرده،‏ چاهی دیگر کند و براي آن<br />

جنگ نکردند.‏ پ س آن را رحوبوت نامیده،‏ گفت:‏ که<br />

اکنون یهوه ما را وسعت داده است،‏ و در زمین،‏ بارور<br />

خواهیم شد.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ از آنجا به بِئرشَبع آمد.‏ باب<br />

در همان شب،‏ یهوه بر وي ظاهر شده،‏ فرمود:‏ من<br />

خداي پدرت ابراهیم،‏ هستم.‏ ترسان مباش زیرا که من<br />

با تو هستم،‏ و تو را برکت میدهم،‏ و نسل تو را بخاطر<br />

بندة خود ابراهیم،‏ فراوان خواهم ساخت.‏ رومیان<br />

و قربانگاهی در آنجا بنا نهاد و نام یهوه را خواند،‏ و<br />

خیمۀ خود را برپا نمود و نوکران اسحاق چاهی در آنجا<br />

کندند.‏<br />

و ابیملک،‏ به اتفاق یکی از اصحاب خود،‏ احزات<br />

نام،‏ و پیکول،‏ که سپهسالار او بود،‏ از جرار به نزد او<br />

آمدند.‏ باب<br />

و اسحاق بدیشان گفت:‏ چرا نزد من آمدید،‏ با آنکه<br />

از من نفرت دارید،‏ و مرا از نزد خود راندید؟<br />

گفتند:‏ واقعاً‏ فهمیدهایم که یهوه با توست.‏ پس<br />

گفتیم سوگندي در میان ما و تو باشد،‏ و عهدي با تو<br />

ببندیم.‏<br />

تا با ما بدي نکنی چنانکه به تو ضرري نرساندیم،‏<br />

بلکه غیر از نیکی به تو نکردیم،‏ و تو را به سلامتی<br />

روانه نمودیم،‏ و اکنون مبارك یهوه هستی.‏ باب ؛<br />

31 ،8<br />

31 ،24<br />

3-1 ،46<br />

37 .20 ،18<br />

22 ،21<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

15 ،115 مزامیر<br />

.30<br />

آنگاه براي ایشان مهمانی برپا نمود،‏ و خوردند و<br />

آشامیدند.‏ باب<br />

بامدادان برخاسته،‏ با یکدیگر قسم خوردند،‏ و<br />

اسحاق با ایشان بدرود گفت.‏ پ س ، از نزد وي با آرامش<br />

رفتند.‏<br />

و در آن روز نوکران اسحاق آمده،‏ به او از آن<br />

چاهی که کندند خبر داده،‏ گفتند:‏ آب یافتیم!‏<br />

سپ.‏ آن را شَبعه نامید.‏ از این سبب آن شهر،‏ تا<br />

امروز بِئرشَبع نام دارد.‏ باب<br />

و چون عیسو چهل ساله بود،‏ یودیت،‏ دختر بیري<br />

، و بسما،‏ دختر ایلونِ‏ حتی را به گرفت.‏ باب<br />

و ایشان باعث تلخی زندگی اسحاق و ربکا شدند.‏<br />

و چون اسحاق پیر شد و چشمانش از دیدن تار<br />

گشته بود،‏ پسر بزرگ خود عیسو را طلبیده،‏ به وي<br />

گفت:‏ اي پسر من!‏ گفت:‏ بلی.‏ باب<br />

گفت:‏ اینک پیر شدهام و وقت مرگ خود را<br />

نمیدانم.‏<br />

پس اکنون،‏ سلاح خود یعنی تیر و کمان خویش را<br />

گرفته،‏ به صحرا برو،‏ و شکاري براي من بگیر،‏<br />

و خوراکی براي من چنانکه دوست دارم محیا<br />

کن،‏ و نزد من بیاور تا بخورم و جانم قبل از مردنم تو<br />

را برکت دهد.‏<br />

و چون اسحاق به پسر خود عیسو سخن میگفت،‏<br />

ربکا بشنید و عیسو به صحرا رفت تا شکاري صید<br />

کرده،‏ بیاورد.‏<br />

آنگاه ربکا پسر خود یعقوب را خوانده،‏ گفت:‏ اینک<br />

پدر تو را شنیدم که برادرت عیسو را خطاب کرده،‏<br />

میگفت:‏<br />

براي من شکاري آورده،‏ خوراکی خوشمزه محیا کن<br />

تا آن را بخورم،‏ و قبل از مردنم تو را در حضور یهوه<br />

برکت دهم.‏<br />

پس اي پسر من،‏ اکنون سخن مرا بشنو در آن چه<br />

من به تو امر میکنم.‏<br />

بسوي گله بشتاب،‏ و دو بزغالۀ خوب از بزها،‏ نزد<br />

من بیاور،‏ تا از آنها غذایی براي پدرت بطوري که<br />

دوست میدارد،‏ محیا کنم.‏<br />

و آن را نزد پدرت ببر تا بخورد،‏ و تو را قبل از<br />

وفاتش برکت دهد.‏<br />

یعقوب به مادر خود،‏ ربکا،‏ گفت:‏ اینک برادرم<br />

عیسو،‏ مردي پر مو است و من مردي مو هستم؛<br />

10 ،48<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

25 ،25 باب<br />

12. شاید که پدرم مرا لمس نماید،‏ و در نظرش مثل<br />

کسی شوم که مسخره میکند،‏ و لعنت به جاي برکت<br />

براي خود آورم،‏<br />

مادرش به وي گفت:‏ اي پسر من،‏ لعنت تو بر من<br />

باد!‏ فقط سخن مرا بشنو و رفته،‏ آن را براي من بگیر.‏<br />

سپ.‏ رفت و گرفته،‏ نزد مادر خود آورد.‏ و مادرش<br />

خوراکی محیا نمود بطوري که پدرش دوست<br />

میداشت.‏<br />

.13<br />

14<br />

.<br />

31 ،21<br />

20 ،40<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

- 24 -


کی<br />

کی<br />

فی<br />

پیدایش<br />

.15<br />

و ربکا،‏ جامه فاخر پسر بزرگ خود عیسو را که نزد<br />

او در خانه بود گرفته،‏ به پسر کوچکتر خود یعقوب<br />

پوشانید،‏<br />

و پوست بزغالهها را،‏ بر دستها و نرمۀ گردن او<br />

بست.‏<br />

و خورش و نانی که ساخته بود،‏ به دست پسر<br />

خود یعقوب سپرد.‏<br />

سپ.‏ نزد پدر خود آمده،‏ گفت:‏ اي پدر من!‏ گفت:‏<br />

بلی،‏ تو کیستی اي پسر من؟<br />

یعقوب به پدر خود گفت:‏ من نخستزادة تو عیسو<br />

هستم.‏ آنچه به من فرمودي کردم،‏ اکنون برخیز،‏<br />

بنشین و از شکار من بخور،‏ تا جانت مرا برکت دهد.‏<br />

اسحاق به پسر خود گفت:‏ اي پسر من!‏ چگونه<br />

بدین زودي یافتی؟ گفت:‏ یهوه خداي تو به من<br />

رسانید.‏<br />

اسحاق به یعقوب گفت:‏ اي پسر من،‏ نزد بیا<br />

تا تو را لمس کنم،‏ که آیا تو پسر من عیسو هستی یا<br />

نه.‏<br />

سپ.‏ یعقوب نزد پدر خود اسحاق آمد،‏ و او را لمس<br />

کرده،‏ گفت:‏ صدا،‏ صداي یعقوب است،‏ لیکن دستها،‏<br />

دستهاي عیسوست.‏<br />

و او را نشناخت،‏ زیرا که دستهایش مثل دستهاي<br />

برادرش عیسو،‏ مويدار بود.‏ پ س او را برکت داد.‏<br />

و گفت:‏ آیا تو همان پسر من،‏ عیسو هستی؟ گفت:‏<br />

من هستم.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ نزد بیاور تا از شکار پسر خود<br />

بخورم و جانم تو را برکت دهد.‏ پس نزد وي آورد و<br />

بخورد و شراب برایش آورد و نوشید.‏<br />

و پدرش،‏ اسحاق به وي گفت:‏ اي پسر من،‏ نزدیک<br />

بیا و مرا ببوس.‏<br />

سپ.‏ نزدیک آمده،‏ او را بوسید و رایحۀ لباس او را<br />

بوییده،‏ او را برکت داد و گفت:‏ همانا رایحۀ پسر من،‏<br />

مانند رایحۀ صحرایی است که یهوه آن را برکت داده<br />

باشد.‏<br />

سپ.‏ خدا تو را از شبنم آسمان و از محصولات<br />

زمین،‏ و از فراوانی غله و شیره عطا فرماید.‏ عبرانیان<br />

قومها تو را بندگی نمایند و طوا تو را تعظیم<br />

کنند،‏ بر برادران خود سرور شوي،‏ و پسران مادرت تو<br />

را تعظیم نمایند.‏ نفرین باد هر که تو را لعنت کند،‏ و<br />

هر که تو را مبارك خواند،‏ مبارك باد.‏ باب ؛<br />

20 ،11<br />

3 ،12<br />

23 ،25<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

27<br />

28<br />

.29<br />

9 24، ؛ اعداد<br />

30. چون<br />

اسحاق،‏ از برکت دادن به یعقوب فارغ شد،‏<br />

به مجرد بیرون رفتنِ‏ یعقوب از حضور پدر خود<br />

اسحاق،‏ برادرش عیسو از شکار بازگشت.‏<br />

و او نیز خوراکی محیا کرد،‏ و نزد پدر خود آورده،‏<br />

به پدر خود گفت:‏ پدر من برخیزد و از شکار پسر خود<br />

بخورد،‏ تا جانت مرا برکت دهد.‏<br />

پدرش اسحاق به وي گفت:‏ تو کیستی؟ گفت:‏ من<br />

پسر نخستین تو،‏ عیسو هستم.‏<br />

آنگاه لرزهاي شدید بر اسحاق مستولی شده،‏ گفت:‏<br />

پس آن که بود که شکاري صید کرده،‏ برایم آورد،‏ و<br />

قبل از آمدن تو از آن خوردم و او را برکت دادم،‏ و در<br />

حقیقت او مبارك خواهد بود؟<br />

عیسو چون سخنان پدر خود را شنید،‏ نعرهاي<br />

عظیم و بینهایت تلخ برآورده،‏ به پدر خود گفت:‏ اي<br />

پدرم،‏ به من،‏ به من نیز برکت بده!‏ عبرانیان<br />

گفت:‏ برادرت به حیله آمد،‏ و برکت تو را گرفت.‏<br />

گفت:‏ نام او را یعقوب بخوبی نهادند،‏ زیرا که دو<br />

مرتبه مرا از پا درآورد.‏ اول نخستزادگی مرا گرفت،‏ و<br />

اکنون برکت مرا گرفته است.‏ پ س گفت:‏ آیا براي من<br />

نیز برکتی نگاه نداشتی؟ باب ؛ عبرانیان<br />

اسحاق در جواب عیسو گفت:‏ اینک او را بر تو<br />

سرور ساختم،‏ و همۀ برادرانش را غلامان او گردانیدم،‏<br />

و غله و شراب را رزق او دادم.‏ پ س اکنون اي پسر من،‏<br />

براي تو چه کنم؟<br />

عیسو به پدر خود گفت:‏ اي پدر من،‏ آیا همین<br />

یک برکت را داشتی؟ به من،‏ به من نیز اي پدرم برکت<br />

بده!‏ و عیسو با صداي بلند بگریست.‏ عبرانیان<br />

پدرش اسحاق در جواب او گفت:‏ اینک مسکن تو<br />

دور از محصولات زمین،‏ و از شبنم آسمان از بالا<br />

خواهد بود.‏ عبرانیان<br />

و به شمشیرت خواهی زیست،‏ و برادر خود را<br />

بندگی خواهی کرد،‏ چون سر باز زدي،‏ یوغ او را از<br />

گردن خود خواهی انداخت.‏<br />

و عیسو بسبب آن برکتی که پدرش به یعقوب<br />

داده بود،‏ بر او کینه ورزید؛ و عیسو در دل خود گفت:‏<br />

روزهاي عذاداري براي پدرم نزدیک است،‏ آنگاه برادر<br />

خود یعقوب را خواهم کشت.‏ عوبدیا<br />

و ربکا،‏ از سخنان پسر بزرگ خود،‏ عیسو آگاهی<br />

یافت.‏ پس فرستاده،‏ پسر کوچک خود،‏ یعقوب را<br />

خوانده،‏ بدو گفت:‏ اینک برادرت عیسو تحدیدي است<br />

به اینکه تو را بکشد.‏<br />

سپ.‏ اکنون اي پسرم سخن مرا بشنو و برخاسته،‏<br />

17 ،12<br />

16 ،12<br />

17 ،12<br />

33 ،25<br />

10<br />

20 ،11<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43<br />

- 25 -


یک<br />

یم<br />

کی<br />

یزن<br />

یزن<br />

یزن<br />

يرو<br />

هرا<br />

کی<br />

نی<br />

نزد برادرم،‏ لابان،‏ به حرّان فرار کن.‏<br />

و چند روز نزد وي بمان،‏ تا خشم برادرت برگردد.‏<br />

تا غضب برادرت از تو برگردد،‏ و آنچه بدو کردي،‏<br />

فراموش کند.‏ آنگاه فرستم و تو را از آنجا بر<br />

میگردانم.‏ چرا باید از شما هر دو در روز محروم<br />

شوم؟ دوم سموئیل<br />

و ربکا به اسحاق گفت:‏ بسبب دختران حت از<br />

جان خود بیزار شدهام اگر یعقوب زنی از دختران<br />

حت‏،‏ مثل اینانی که دختران این زمینند بگیرد،‏ مرا از<br />

حیات چه فایده خواهد بود.‏<br />

پیدایش<br />

.<br />

7 .6 ،14<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

28<br />

.1<br />

و اسحاق،‏ یعقوب را خوانده،‏ او را برکت داد و او را<br />

امر فرموده،‏ گفت:‏ از دختران کنعان مگیر.‏ باب<br />

،24<br />

3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

برخاسته،‏ به فَدانِ‏ اَرام،‏ به خانۀ پدر مادرت،‏ بتوئیل،‏<br />

برو و از آنجا زنی از دختران لابان،‏ برادر مادرت،‏ براي<br />

خود بگیر.‏<br />

و خداي قادر مطلق تو را برکت دهد،‏ و تو را بارور و<br />

زیاد سازد،‏ تا از تو قومهاي بسیار بوجود آیند.‏<br />

و برکت ابراهیم را به تو دهد،‏ به تو و به نسل تو با<br />

تو،‏ تا وارث زمین غربت خود شوي،‏ که خدا آن را به<br />

ابراهیم بخشید.‏ باب<br />

پس اسحاق،‏ یعقوب را روانه نمود و به فدان ارام،‏<br />

نزد لابان پسر بتوئیل ارامی،‏ برادر ربکا،‏ مادر یعقوب و<br />

عیسو،‏ رفت.‏ هوشع<br />

و اما عیسو چون دید که اسحاق یعقوب را برکت<br />

داده،‏ او را به فدان ارام روانه نمود تا از آنجا زنی براي<br />

خود بگیرد،‏ و در حین برکت دادن به وي امر کرده،‏<br />

گفته بود که از دختران کنعان مگیر،‏<br />

و اینکه یعقوب،‏ پدر و مادر خود را اطاعت نموده،‏<br />

به فدان ارام رفت،‏<br />

و چون عیسو دید که دختران کنعان در نظر<br />

پدرش،‏ اسحاق،‏ بدند،‏<br />

پس عیسو نزد اسماعیل رفت،‏ و محلَت،‏ دختر<br />

اسماعیل پسر ابراهیم را که خواهر نبایوت بود،‏ علاوه<br />

بر زنانی که داشت،‏ به گرفت.‏ باب ؛ ؛<br />

،25<br />

3 ،36<br />

2 ،36<br />

3 ،12<br />

13 ،12<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

13<br />

.10<br />

و اما یعقوب،‏ از بِئرشَبع روانه شده،‏ بسوي حران<br />

رفت.‏<br />

11. و به محلی رسید،‏ در آنجا شب را بسر برد،‏ زیرا که<br />

آفتاب غروب کرده بود و ی از سنگهاي آنجا را<br />

گرفته،‏ زیر سر خود نهاد و در همان جا به خواب رفت.‏<br />

و خوابی دید که ناگاه نردبانی بر زمین برپا شده،‏<br />

که سرش به آسمان میرسد،‏ و اینک فرشتگان خدا بر<br />

آن صعود و نزول میکنند.‏ یوحنا<br />

در آن هنگام،‏ یهوه بر سر آن ایستاده،‏ میفرماید:‏<br />

من هستم یهوه،‏ خداي پدرت ابراهیم،‏ و خداي اسحاق.‏<br />

این سرزمینی را که تو بر آن خفتهاي به تو و به نسل<br />

تو میبخشم.‏ باب<br />

و نسل تو مانند غبار زمین خواهند شد،‏ و به<br />

مغرب و مشرق و شمال و جنوب منتشر خواهی شد،‏ و<br />

از تو و از نسل تو همه قبایل زمین برکت خواهند<br />

یافت.‏ تثنیه ؛ اول پادشاهان ؛ پیدایش<br />

و اینک من با تو هستم،‏ و تو را در هر جایی که<br />

نمایم تا تو را بدین سرزمین برگردانم،‏<br />

زیرا که تا آنچه را به تو گفتهام ، بجا نیاورم،‏ تو را رها<br />

نخواهم کرد.‏<br />

سپ.‏ یعقوب از خواب بیدار شد و گفت:‏ حتماً‏ یهوه<br />

در این مکان است و من ندانستم.‏<br />

سپ.‏ ترسان شده،‏ گفت:‏ این چه مکان ترسناکی<br />

است!‏ این نیست جز خانۀ خدا و ا است دروازة<br />

آسمان.‏<br />

بامدادان یعقوب برخاست و آن سنگی را که زیر<br />

سر خود نهاده بود،‏ گرفت و چون ستونی برپا داشت و<br />

روغن بر سرش ریخت.‏ باب ؛<br />

و آن محل را بیتئیل نامید،‏ نام آن شهر قبلاً‏ لوز<br />

بود.‏ باب<br />

و یعقوب نذر کرده،‏ گفت:‏ اگر خدا با من باشد،‏ و<br />

مرا در این که میروم محافظت کند،‏ و مرا نان دهد<br />

تا بخورم،‏ و رخت تا بپوشم،‏ اعداد ؛ اول تیموتائوس<br />

تا به خانۀ پدر خود با آرامش برگردم،‏ در این<br />

صورت یهوه،‏ خداي من خواهد بود.‏<br />

و این سنگی را که چون ستون برپا کردم،‏ خانه<br />

خدا شود،‏ و آنچه به من بدهی،‏ ده آن را به تو<br />

خواهم داد.‏ اول پادشاهان<br />

8 ،6<br />

3 ،12<br />

14 ،35<br />

51 ،1<br />

2 ،21<br />

20 ،4<br />

13 ،31<br />

17 ،8<br />

4 ،48<br />

اشعیا 2 ،43<br />

20 ،12<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

، محافظت<br />

خروج 5 ،3<br />

15 ،35<br />

16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

29<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ یعقوب روانه شد و به سرزمین فرزندان مشرق<br />

رفت.‏<br />

او نگاه کرد و دید که اینک در صحرا،‏ چاهی است،‏<br />

و بر کنارهاش سه گلۀ گوسفند خوابیده،‏ چونکه از آن<br />

- 26 -


هآن<br />

یزن<br />

ددا<br />

نی<br />

یول<br />

نی<br />

نی<br />

لی<br />

چاه گلهها را آب میدادند،‏ و سنگی بزرگ بر دهنۀ چاه<br />

بود.‏ مرقس<br />

و چون همۀ گلهها جمع شدند،‏ سنگ را از دهنۀ<br />

چاه غلطانیدند را سیراب کردند.‏ پس سنگ را<br />

بجاي خود،‏ بر سر چاه برگرداندند.‏<br />

یعقوب بدیشان گفت:‏ اي برادرانم از کجا هستید؟<br />

گفتند:‏ ما از حرّانیم.‏<br />

بدیشان گفت:‏ لابان پسر ناحور را میشناسید؟<br />

گفتند:‏ میشناسیم.‏<br />

بدیشان گفت:‏ حالش خوب است؟ گفتند:‏ خوب<br />

است،‏ و اینک دخترش،‏ راحیل،‏ با گلۀ او میآید.‏ باب<br />

پیدایش<br />

، گله<br />

4 ،16<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

27 ،43<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

گفت:‏ هنوز روز بلند است و وقت جمع کردن گله<br />

ها نیست،‏ گله را آب دهید و رفته،‏ بچرانید.‏<br />

گفتند:‏ نمیتوانیم،‏ تا همۀ گلهها جمع شوند،‏ و<br />

سنگ را از سر چاه بغلطانند،‏ آنگاه گله را آب میدهیم.‏<br />

وهنوز با ایشان در گفتگو میبود که راحیل،‏ با گلۀ<br />

پدر خود رسید.‏ زیرا که ا را چوپانی میکرد.‏<br />

اما چون یعقوب راحیل،‏ دختر برادر مادر خود،‏<br />

لابان،‏ و گلۀ برادر مادر خویش،‏ لابان را دید،‏ یعقوب<br />

نزدیک شده،‏ سنگ را از سر چاه غلطانید،‏ و گلۀ برادر<br />

مادر خویش،‏ لابان را سیراب کرد.‏ خروج<br />

و یعقوب،‏ راحیل را بوسید،‏ و به صداي بلند<br />

گریست.‏<br />

و یعقوب،‏ راحیل را خبر داد که او برادر پدرش،‏ و<br />

پسر ربکا است.‏ پ س دوان دوان رفته،‏ پدر خود را خبر<br />

17 ،2<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.<br />

13. چون<br />

لابان،‏ خبر خواهرزادة خود،‏ یعقوب را شنید،‏<br />

به استقبال وي شتافت،‏ و او را در بغل گرفته،‏ بوسید و<br />

به خانۀ خود آورد،‏ و او لابان را از همۀ ا امور<br />

آگاهانید.‏ لوقا<br />

20 ،15<br />

14. لابان<br />

به او گفت:‏ به راستی تو استخوان و گوشت<br />

من هستی.‏ و نزد وي مدت یک ماه ماند.‏ داوران<br />

سپ.‏ لابان،‏ به یعقوب گفت:‏ آیا چون برادر من<br />

هستی،‏ باید براي من مفت خدمت کنی؟ به من بگو<br />

که اجرت تو چه خواهد بود؟<br />

و لابان را دو دختر بود،‏ که نام بزرگتر،‏ لیه و اسم<br />

کوچکتر،‏ راحیل بود.‏<br />

لیه ضعیف بود،‏ و اما راحیل،‏ خوش چهره<br />

و زیبا بود.‏<br />

و یعقوب عاشق راحیل بود و گفت:‏ براي دختر<br />

کوچکت راحیل،‏ هفت سال تو را خدمت میکنم.‏<br />

گفت:‏ او را به تو بدهم،‏ بهتر است از آنکه به<br />

دیگري بدهم.‏ نزد من بمان.‏<br />

سپ.‏ یعقوب براي راحیل هفت سال خدمت کرد.‏ و<br />

به دلیل اینکه او را دوست میداشت،‏ در نظرش سالها<br />

چند روز نمود.‏ هوشع ؛ افسسیان<br />

و یعقوب به لابان گفت:‏ همسرم را به من بسپار،‏<br />

که روزهایم سپري شد،‏ تا به وي همبستر شوم.‏<br />

سپ.‏ لابان،‏ همۀ مردمان آنجا را دعوت کرده،‏<br />

مهمانی برپا نمود.‏<br />

هنگام شام،‏ دختر خود،‏ لیه را برداشته،‏ او را نزد<br />

وي آورد،‏ و او با وي همبستر شد.‏<br />

و لابان کنیز خود زلفه را،‏ به دختر خود لیه،‏ به<br />

کنیزي داد.‏<br />

25. صبحگاهان دید،‏ که اینک لیه است!‏ پ س به لابان<br />

گفت:‏ این چه کاري است که با من کردي؟ مگر براي<br />

راحیل نزد تو خدمت نکردم؟ چرا مرا فریب دادي؟ باب<br />

25 ،5<br />

13 ،12<br />

19. لابان<br />

20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

48 ،2 ؛ لوقا 10 ،26 ؛ 9 ،20 ؛ 18 ،12<br />

26. لابان<br />

گفت:‏ در ولایت ما چنین رسم نیست که<br />

کوچکتر را قبل از بزرگتر بدهند.‏<br />

این هفتۀ را با وي بگذران و بعد او را نیز به تو<br />

میدهیم،‏ به عوض هفت سال دیگر که خدمتم کنی.‏<br />

سپ.‏ یعقوب چنین کرد،‏ و هفتۀ او را تمام کرد،‏ و<br />

دختر خود،‏ راحیل را به به او داد.‏<br />

و لابان،‏ کنیز خود،‏ بلهه را به دختر خود،‏ راح<br />

به کنیزي داد.‏<br />

و ب ا راحیل نیز همبستر شد و او را از لیه بیشتر<br />

دوست میداشت،‏ و هفت سال دیگر خدمت وي کرد.‏<br />

و چون یهوه دید که لیه دوستداشتنی نیست،‏ او<br />

را قابل باردار شدن ساخت.‏ راحیل،‏ نازا ماند.‏<br />

و لیه حامله شده،‏ پسري بزاد و او را رؤبین نام<br />

نهاد،‏ زیرا گفت:‏ یهوه مصیبت مرا دیده است.‏ اکنون<br />

شوهرم مرا دوست خواهد داشت.‏ باب ؛ خروج ؛<br />

14 ،6<br />

8 ،46<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

5 ،26 اعداد<br />

.33<br />

و بار دیگر حامله شده،‏ پسري زایید و گفت:‏<br />

چونکه یهوه شنید که من دوستداشتنی نیستم،‏ ا<br />

را نیز به من بخشید.‏ پ س او را شمعون نامید.‏<br />

و باز آبستن شده،‏ پسري زایید و گفت:‏ اکنون این<br />

مرتبه شوهرم با من خواهد پیوست،‏ زیرا که برایش سه<br />

پسر زاییدم.‏ از این سبب او را لاوي نام نهاد.‏<br />

و بار دیگر حامله شده،‏ پسري زایید و گفت:‏ ا<br />

مرتبه یهوه را حمد میگویم.‏ پس او را یهودا نامید.‏<br />

.34<br />

.35<br />

2 ،9<br />

15<br />

.16<br />

17. چشمان<br />

.18<br />

- 27 -


يجا<br />

یزن<br />

تی<br />

آنگاه از زاییدن بازایستاد.‏<br />

متی<br />

پیدایش<br />

2 ،1 ؛ لوقا 33 ،3<br />

30<br />

.1<br />

.2<br />

و اما راحیل،‏ چون دید که براي یعقوب،‏ فرزندي<br />

نزایید،‏ راحیل بر خواهر خود حسادت کرد.‏ و به یعقوب<br />

گفت:‏ فرزندان به من بده در غیر این صورت میمیرم.‏<br />

آنگاه غضب یعقوب بر راحیل افروخته شد و گفت:‏<br />

مگر من به خدا هستم که باردار شدن را از تو باز<br />

داشته است؟ باب ؛ دوم پادشاهان ؛ مزامیر<br />

گفت:‏ اینک با کنیز من،‏ بلهه،‏ همبستر شو،‏ تا بر<br />

زانویم بزاید،‏ تا من به وسیله او فرزندي داشته باشم.‏<br />

3 ،127<br />

7 ،5<br />

36 ،31<br />

.3<br />

2 ،16 باب<br />

.4<br />

.5<br />

پس کنیز خود،‏ بلهه را به یعقوب به زنی داد.‏ و او<br />

با وي همبستر شد.‏<br />

و بلهه آبستن شده،‏ پسري براي یعقوب زایید.‏ باب<br />

25 ،35<br />

.6<br />

.7<br />

و راحیل گفت:‏ خدا مرا داوري کرده است،‏ و صداي<br />

مرا نیز شنیده،‏ و پسري به من عطا فرموده است.‏ پس<br />

او را دان نام نهاد.‏<br />

و بلهه،‏ کنیز راحیل،‏ باز حامله شده،‏ پسر دومین<br />

؛ هوشع<br />

براي یعقوب زایید.‏ باب<br />

و راحیل گفت:‏ به کُشتیهاي خدا با خواهر خود<br />

کشتی گرفتم و غالب آمدم.‏ و او را نفتالی نام نهاد.‏<br />

و اما لیه چون دید که از زاییدن باز مانده بود،‏ کنیز<br />

خود زلفه را برداشته،‏ او را به یعقوب به داد.‏ باب<br />

،29<br />

6 ،1<br />

34 .33 ،29<br />

.8<br />

.9<br />

35<br />

.10<br />

26 ،35<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

و زلفه،‏ کنیز لیه،‏ براي یعقوب پسري زایید.‏<br />

باب<br />

و لیه گفت:‏ به سعادت!‏ پ س او را جاد نامید.‏<br />

و زلفه،‏ کنیز لیه،‏ پسر دومین براي یعقوب زایید.‏<br />

و لیه گفت:‏ به خوشحالی من!‏ زیرا که دختران،‏ مرا<br />

خوشحال خواهند خواند.‏ و او را آذر نام نهاد.‏ لوقا<br />

و در ایام درو گندم،‏ رؤبین رفت و دوداییم در<br />

صحرا یافت و آنها را نزد مادر خود لیه،‏ آورد.‏ پس<br />

راحیل به لیه گفت:‏ از دوداییم پسر خود به من بده.‏<br />

وي را گفت:‏ آیا کم است که شوهر مرا گرفتی و<br />

دوداییم پسر مرا نیز میخواهی بگیري؟ راحیل گفت:‏<br />

امشب به عوض دوداییم پسرت،‏ میگذارم او با تو<br />

همبسر شود.‏<br />

و وقت عصر،‏ چون یعقوب از صحرا میآمد،‏ لیه به<br />

استقبال وي بیرون رفت،‏ گفت:‏ با من همبسر شو،‏ زیرا<br />

که تو را به دوداییمِ‏ پسر خود اجیر کردم.‏ پس آنشب<br />

با وي همبستر شد.‏<br />

و خدا،‏ لیه را مستجاب فرمود که آبستن شده،‏<br />

پسر پنجمین براي یعقوب زایید.‏<br />

و لیه گفت:‏ خدا مزد به من داده است،‏ زیرا کنیز<br />

خود را به شوهر خود دادم.‏ و اورا یساکار نام نهاد.‏<br />

و بار دیگر لیه حامله شده،‏ پسر ششمین براي<br />

یعقوب زایید.‏ باب<br />

و لیه گفت:‏ خدا عطاي نیکو به من داده است.‏<br />

اکنون شوهرم با من زندگی خواهد کرد،‏ زیرا که شش<br />

پسر براي او زاییدم.‏ پ س او را زبولون نامید.‏<br />

و بعد از آن دختري زایید،‏ و او را دینا نام نهاد.‏<br />

سپ.‏ خدا راحیل را بیاد آورد،‏ و دعاي او را اجابت<br />

فرموده،‏ خدا او را قابل باردار شدن ساخت.‏ باب ؛ اول<br />

1 ،8<br />

34 .33 ،29<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

سموئیل<br />

25 ،1<br />

5 ،39<br />

21 ،11<br />

41 ،31<br />

5 ،32<br />

1 ،4<br />

18 ،4<br />

19 ،1<br />

.23<br />

و آبستن شده،‏ پسري بزاد و گفت:‏ خدا ننگ مرا<br />

برداشته است.‏ اشعیا ؛ لوقا<br />

و او را یوسف نامیده،‏ گفت:‏ یهوه پسري دیگر<br />

علاوه بر این به من بده.‏<br />

راحیل،‏ یوسف را زایید،‏ یعقوب به لابان<br />

گفت:‏ مرا مرخص کن تا به مکان و سرزمین خویش<br />

بروم.‏ خروج ؛ اول پادشاهان<br />

زنان و فرزندان مرا که براي ایشان تو را خدمت<br />

کردهام به من واگذار تا بروم ، زیرا خدمتی که به تو<br />

کردم،‏ تو میدانی.‏ باب<br />

وي را گفت:‏ کاش که مورد نظر لطف تو<br />

باشم،‏ زیرا احساس میکنم که بخاطر تو،‏ یهوه مرا<br />

برکت داده است.‏ باب ؛<br />

و گفت:‏ مزد خود را براي من مشخص کن تا آن را<br />

به تو بدهم.‏<br />

با او گفت:‏ خدمتی که به تو کردهام ، خود میدانی،‏<br />

و گلههایت چگونه نزد من بود.‏<br />

زیرا قبل از آمدن من،‏ مال تو کم بود،‏ و به نها<br />

زیاد شد،‏ و بعد از آمدن من،‏ یهوه تو را برکت داده<br />

است.‏ و اکنون من کی باید تدارك خانۀ خود را ببینم؟<br />

گفت:‏ پ س تو را چه بدهم؟ یعقوب گفت:‏ چیزي به<br />

من نده،‏ اگر این کار را براي من بکنی،‏ بار دیگر شبانی<br />

و پاسبانی گلۀ تو را خواهم نمود.‏<br />

امروز در تمامی گلۀ تو گردش میکنم،‏ و هر میش<br />

خالدار و ابلق و هر میش سیاه را از میان گوسفندان،‏ و<br />

ابلقها و خالدارها را از بزها،‏ جدا میسازم،‏ و آن،‏ مزد<br />

من خواهد بود.‏<br />

33. و در آینده عدالت من،‏ بر من شهادت خواهد داد،‏<br />

.24<br />

25. چون<br />

.26<br />

27. لابان<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

48 ،1<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 28 -


يرو<br />

ین<br />

هآن<br />

یم<br />

يرو<br />

بی<br />

.<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

وقتی که بیایی تا مزد مرا پیش خود ببی از<br />

بزها،‏ خالدار و ابلق،‏ و آنچه از گوسفندان،‏ سیاه نباشد،‏<br />

نزد من به دزدي شمرده شود.‏<br />

گفت:‏ اینک همان که تو گفتی بشود.‏<br />

و در همان روز،‏ بزهاي نر خط دار و ابلق،‏ و همۀ<br />

ماده بزهاي خالدار و ابلق،‏ یعنی هر چه سفیدي در آن<br />

بود،‏ و همۀ گوسفندان سیاه را جدا کرده،‏ به دست<br />

پسران خود سپرد.‏<br />

و در میان خود و یعقوب،‏ سه روز راه،‏ مسافت<br />

گذارد.‏ و یعقوب باقی گلۀ لابان را شبانی کرد.‏<br />

و یعقوب شاخههاي تر و تازه از درخت کبوده و<br />

بادام و چنار براي خود گرفت،‏ و خطهاي سفید در آنها<br />

کشید،‏ و سفیدي را که در شاخهها بود،‏ ظاهر کرد.‏<br />

و وقتی که گلهها،‏ براي آب خوردن میآمدند،‏ آن<br />

شاخههایی را که خراشیده بود،‏ در حوضها و آبخورها<br />

پیش گلهها مینهاد،‏ تا چون براي نوشیدن بیایند،‏<br />

باردار شوند.‏<br />

سپ.‏ گلهها پیش شاخهها بارآور میشدند،‏ و بزهاي<br />

خطدار و خالدار و ابلق میزاییدند.‏<br />

و یعقوب،‏ بزها را جدا کرد،‏ و روي گلهها را بسوي<br />

هر خطدار و سیاه در گلۀ لابان گذاشت،‏ و گلههاي<br />

خود را جدا کرد و با گلۀ لابان نگذاشت.‏<br />

و هرگاه حیوانهاي تنومند باردار میشدند،‏ یعقوب<br />

شاخهها را پیش ا در آبخورها مینهاد،‏ تا در میان<br />

چوبها باردار شوند.‏<br />

و هر گاه حیوانات ضعیف بودند،‏ آنها را<br />

نمیگذاشت،‏ پس ضعیفها از آن لابان،‏ و تنومندها از<br />

آن یعقوب شدند.‏<br />

و آن مرد بسیار ترقی نمود،‏ و گلههاي بسیار و<br />

کنیزان و غلامان و شتران و الاغان بهم رسانید.‏ باب<br />

پیدایش<br />

،12<br />

، آنچه<br />

34. لابان<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

16<br />

31<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و سخنان پسران لابان را شنید که گفتند:‏<br />

یعقوب همۀ دارائی پدر ما را گرفته است،‏ و از<br />

دارائیهاي پدر ما تمام این ثروت را بهم رسانیده.‏<br />

و یعقوب لابان را دید که دیگر رفتارش مثل<br />

سابق با او نبود.‏<br />

ویهوهبهیعقوب گفت:‏ به زمین پدرانت و به زادگاه<br />

خویش برگرد و من با تو خواهم بود.‏<br />

پس یعقوب فرستاده،‏ راحیل و لیه را به صحرا نزد<br />

گلۀ خود طلب نمود.‏<br />

و بدیشان گفت:‏ پدر شما را میبینم که مثل<br />

سابق با من نیست،‏ لیکن خداي پدرم با من بوده است.‏<br />

و شما میدانید که با تمام قوت خود پدر شما را<br />

خدمت کردهام<br />

و پدر شما مرا فریب داده،‏ ده مرتبه مزد مرا تبدیل<br />

نمود ولی خدا او را نگذاشت که ضرري به من رساند.‏<br />

هرگاه میگفت مزد تو خالدارها باشد،‏ تمام گلهها<br />

خالدار میآوردند،‏ و هر گاه میگفت مزد تو خطدارها<br />

باشد،‏ همۀ گلهها خطدار میزاییدند.‏ باب<br />

پس خدا دارائیهاي پدر شما را گرفته،‏ به من داده<br />

است.‏<br />

و هنگامی که گلهها باردار میشدند،‏ دیدم اینک<br />

قوچهایی که با میشها جمع میشدند،‏ خطدار و خالدار<br />

و ابلق بودند.‏<br />

و فرشتۀ خدا در خواب به من گفت:‏ اي یعقوب!‏<br />

گفتم:‏ بلی.‏ باب<br />

گفت:‏ اکنون چشمان خود را باز کن و بنگر که<br />

همۀ قوچهایی که با میشها جمع میشوند،‏ خطدار و<br />

خالدار و ابلق هستند زیرا که آنچه لابان به تو کرده<br />

است،‏ دیدهام<br />

من هستم خداي بیتئیل،‏ جایی که قربانگاهی<br />

ساختی و آنرا روغن ریختی و به من سوگند خوردي.‏<br />

اکنون برخاسته،‏ از این سرزمین روانه شده،‏ به<br />

سرزمین زادگاه خویش برگرد.‏ باب ؛<br />

راحیل و لیه در جواب وي گفتند:‏ آیا در خانۀ پدر<br />

ما،‏ براي ما بهره یا میراثی باقیست؟<br />

مگر نزد او چون بیگانگان محسوب نیستیم،‏ زیرا<br />

که ما را فروخته است و پول ما را تماماً‏ خورده.‏<br />

زیرا تمام ثروتی را که خدا از پدر ما گرفته است،‏<br />

از آن ما و فرزندان ماست،‏ پس اکنون آنچه خدا به تو<br />

گفته است،‏ بجا آور.‏<br />

آنگاه یعقوب برخاسته،‏ فرزندان و زنان خود را بر<br />

شتران سوار کرد،‏<br />

و تمام گله ها و دارائیهاي خود را که اندوخته<br />

بود،‏ یعنی گله ها محصولات خود را که در فدان ارام<br />

ساخته بود،‏ برداشت تا نزد پدر خود اسحاق به زمین<br />

کنعان برود.‏<br />

و اما لابان براي پشم بریدن گلۀ خود رفته بود و<br />

راحیل،‏ بتهاي پدر خود را دزدید.‏<br />

و یعقوب لابان ارامی را فر داد،‏ چونکه او را از<br />

29 .32 ،30<br />

9 ،32<br />

18 ،28<br />

11 ،22<br />

.<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

خروج 12 ،3<br />

.4<br />

- 29 -


هرا<br />

نای<br />

تی<br />

بی<br />

بی<br />

کی<br />

یاب<br />

نی<br />

نی<br />

فرار کردن خود آگاه نساخت.‏<br />

سپ.‏ با آنچه داشت،‏ بگریخت و برخاسته،‏ از رود<br />

عبور کرد و متوجه کوه جلعاد شد.‏<br />

در روز سوم،‏ لابان را خبر دادند که یعقوب فرار<br />

کرده است.‏<br />

سپ.‏ برادران خویش را با خود برداشته،‏ هفت روز<br />

در عقب او شتافت،‏ تا در کوه جلعاد بدو پیوست.‏<br />

24. شبانگاه،‏ خدا در خواب بر لابان ارامی ظاهر شده،‏<br />

به وي فرمود:‏ با حذر باش که به یعقوب ن یا بد<br />

نگویی.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

سپ.‏ لابان به یعقوب دررسید و یعقوب خیمۀ خود<br />

را در کوه زده بود،‏ و لابان با برادران خود نیز در کوه<br />

جلعاد فرود آمدند.‏<br />

و لابان به یعقوب گفت:‏ چرا مرا فر دادي و<br />

دخترانم را مثل اسیرانِ‏ جنگی برداشته،‏ رفتی؟<br />

27. چرا مخفی فرار کرده،‏ مرا فر دادي و مرا<br />

آگاهنساختی تا تو را با شادي و سرود و دف و بربط<br />

مشایعت نمایم؟<br />

و مرا نگذاشتی که پسران و دختران خود را<br />

ببوسم؛ به هر صورت احمقانه رفار نمودي.‏<br />

قوت را دارم که به شما اذ رسانم.‏ لیکن<br />

خداي پدر شما دیشب به من خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

مراقب باش که به یعقوب نیک یا بد نگویی.‏<br />

و اکنون چونکه به خانۀ پدر خود رغبت تمام<br />

داشتی و میخواستی بروي؛ چرا خدایان مرا دزدیدي؟<br />

یعقوب در جواب لابان گفت:‏ چون ترسیدم و<br />

گفتم شاید دختران خود را از من به زور بگیري؛<br />

و اما نزد هر که خدایانت را بی ، او زنده نماند.‏<br />

در حضور برادران ما،‏ آنچه از دارائیهاي تو نزد ما<br />

باشد،‏ مشخص کن و براي خود بگیر.‏ زیرا یعقوب<br />

ندانست که راحیل آنها را دزدیده است.‏ باب<br />

سپ.‏ لابان به خیمۀ یعقوب و به خیمۀ لیه و به<br />

خیمۀ دو کنیز رفت و نیافت،‏ و از خیمۀ لیه بیرون<br />

آمده،‏ به خیمۀ راحیل درآمد.‏<br />

اما راحیل بتها را گرفته،‏ زیر پالان شتر نهاد و بر<br />

آن بنشست و لابان تمام خیمه را جستوجو کرده،‏<br />

چیزي نیافت.‏<br />

او به پدر خود گفت:‏ بنظر آقایم بد نیاید که در<br />

حضورت نمیتوانم برخاست،‏ زیرا که عادت زنان بر من<br />

است.‏ پ س جستجو نموده،‏ بتها را نیافت<br />

آنگاه یعقوب خشمگین شده،‏ با لابان دعوا کرد.‏ و<br />

پیدایش<br />

یعقوب در جواب لابان گفت:‏ تقصیر و خطاي من<br />

چیست که مرا اینچنین تعقیب میکنی؟ باب<br />

اکنون که تمامی دارائیهاي مرا تفتیش کردي،‏ از<br />

همۀ اسباب خانۀ خود چه یافتهاي؟ اینجا نزد برادران<br />

من و برادران خود بگذار تا در میان من و تو انصاف<br />

دهند.‏<br />

در این بیست سال که من با تو بودم،‏ میشها و<br />

بزهایت نازا نبودند و قوچهاي گلۀ تو را نخوردم.‏<br />

دریده شدهاي را پیش تو نیاوردم؛ خود تاوان آن را<br />

میدادم و آن را از دست من میخواستی،‏ خواه دزدیده<br />

شدة در روز و خواه دزدیده شدة در شب.‏ خروج<br />

بودم که گرما در روز و سرما در شب،‏ مرا<br />

تلف میکرد،‏ و خواب از چشمانم میگریخت.‏<br />

اینگونه بیست سال در خانهات بودم،‏ چهارده سال<br />

براي دو دخترت خدمت تو کردم،‏ و شش سال براي<br />

گلهات مزد مرا ده مرتبه تغییر دادي.‏<br />

و اگر خداي پدرم،‏ خداي ابراهیم،‏ و هیبت اسحاق<br />

با من نبود،‏ اکنون نیز مرا تهی دست روانه مینمودي.‏<br />

خدا مصیبت مرا و مشقت دستهاي مرا دید و دیشب،‏<br />

تو را توبیخ نمود.‏ باب<br />

در جواب یعقوب گفت:‏ این دختران،‏ دختران<br />

من هستند و این پسران،‏ پسران من و ا گله،‏ گلۀ<br />

من و آنچه میبینی از آن من است.‏ پس امروز،‏ به<br />

دختران خودم و به پسرانی که زاییدهاند چه توانم<br />

کرد؟<br />

اکنون بیا تا من و تو عهد ببندیم که در میان من<br />

و تو شهادتی باشد.‏<br />

سپ.‏ یعقوب سنگی گرفته،‏ آن را ستونی برپا نمود.‏<br />

و یعقوب برادران خود را گفت:‏ سنگها جمع کنید.‏<br />

پس سنگها جمع کرده،‏ تودهاي ساختند و در آنجا بر<br />

توده غذا خوردند.‏<br />

و لابان آن را یجرسهدوتا نامید ولی یعقوب آن را<br />

جلعید خواند.‏<br />

و لابان گفت:‏ امروز این توده در میان من و تو<br />

شهادتی است.‏ از این سبب آن را جلعید نامید.‏ یوشع<br />

،22<br />

2 ،30<br />

12 ،22<br />

13 ،28<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

40. چنین<br />

، و<br />

.41<br />

.42<br />

43. لابان<br />

.44<br />

45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

27 ،24 ؛ 27<br />

.49<br />

و میزپا،‏ زیرا گفت:‏ یهوه در میان من و تو<br />

دیدهبانی کند وقتی که از یکدیگر جدا شویم.‏<br />

اگر دختران مرا آزار دهی،‏ و غیر از دختران من،‏<br />

زنان دیگر بگیري،‏ هیچکس در میان ما نخواهد بود.‏<br />

آگاه باش،‏ خدا در میان من و تو شاهد است.‏<br />

و لابان به یعقوب گفت:‏ اینک ا توده و اینک<br />

.50<br />

.51<br />

9 ،44<br />

7 ،16<br />

14 ،105<br />

21<br />

.22<br />

23<br />

25<br />

.26<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

- 30 -


هرا<br />

يرو<br />

نی<br />

يرو<br />

گی<br />

هآن<br />

يرو<br />

نی<br />

این ستونی که درمیان خود و تو برپا نمودم،‏<br />

این توده شاهد است و این ستون شاهد است که<br />

من از این توده بسوي تو نروم و تو از این توده و از این<br />

ستون به قصد بدي بسوي من نروي.‏<br />

ابراهیم و خداي ناحور و خداي پدر ایشان<br />

در میان ما انصاف دهند.‏ و یعقوب قسم خورد به هیبت<br />

پدر خود اسحاق.‏ باب ؛ داوران<br />

آنگاه یعقوب در آن کوه قربانی کرد و برادران خود<br />

را به نان خوردن دعوت نمود،‏ و غذا خوردند و در کوه،‏<br />

شب را بسر بردند.‏<br />

بامدادان لابان برخاسته،‏ پسران و دختران خود را<br />

بوسید و ایشان را برکت داد و لابان روانه شده،‏ به<br />

مکان خویش مراجعت نمود.‏<br />

پیدایش<br />

27 ،11<br />

5 ،16<br />

.52<br />

53. خداي<br />

.54<br />

.55<br />

32<br />

.1<br />

و یعقوب خود را پیش گرفت و فرشتگان خدا به<br />

وي برخوردند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و چون یعقوب،‏ ایشان را دید،‏ گفت:‏ ا لشکر<br />

خداست!‏ آن جا را محنایم نامید.‏<br />

سپ.‏ یعقوب،‏ قاصدان پیش خود نزد برادر<br />

خویش،‏ عیسو به سرزمین سعیر به بلاد ادوم فرستاد،‏<br />

8 ،34<br />

16 ،48<br />

.2<br />

3<br />

8 .6 ،36 باب<br />

4 24، ؛ یوشع 5 2، ؛ تثنیه<br />

.4<br />

.5<br />

و ایشان را خطاب کرده،‏ گفت:‏ به آقایم،‏ عیسو<br />

چنین گویید که بندة تو یعقوب میگوید من تاکنون<br />

نزد لابان بودم،‏<br />

و براي من گاوان و الاغان و گوسفندان و غلامان و<br />

کنیزان حاصل شده است؛ و فرستادم که آقاي خود را<br />

آگاهی دهم تا مورد لطف تو قرار گیرم.‏ باب<br />

پس قاصدان نزد یعقوب برگشته،‏ گفتند:‏ نزد<br />

برادرت،‏ عیسو رسیدیم و اینک با چهارصد نفر به<br />

استقبال تو میآید.‏<br />

آنگاه یعقوب به شدت ترسان و متحیر شده،‏ کسانی<br />

را که با وي بودند باگوسفندان و گاوان و شتران به دو<br />

دسته تقسیم نمود.‏<br />

و گفت:‏ هرگاه عیسو به دستۀ اول برسد و آنها را<br />

بزند،‏ همانا دستۀ دیگر رهایی یابد.‏<br />

و یعقوب گفت:‏ اي خداي پدرم،‏ ابراهیم و خداي<br />

پدرم،‏ اسحاق،‏ اي یهوه که به من گفتی به زمین و به<br />

زادگاه خویش برگرد و با تو احسان خواهم کرد،‏ باب<br />

،31<br />

27 ،30<br />

باب 1 ،33<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

13 .3 ،31 ؛ 32<br />

.10<br />

کمتر همه لطفها و از همۀ وفایی که با بندة<br />

خود کردهاي هستم زیرا که با چوبدست خود از ا<br />

اردن عبور کردم و اکنون مالک دو گروه شدهام<br />

سموئیل<br />

.<br />

8 ،8 ؛ متی 18 ،7<br />

.11<br />

دوم<br />

اکنون مرا از دست برادرم،‏ از دست عیسو رهایی<br />

ده زیرا که من از او میترسم،‏ مبادا بیاید و مرا بزند،‏<br />

یعنی مادر و فرزندان را.‏<br />

و تو گفتی هرآینه با تو احسان کنم و نسل تو را<br />

مانند ر دریا سازم که از فرآوانی،‏ آن را نتوان<br />

شمرد.‏ باب<br />

سپ.‏ آن شب را در آنجا بسر برد و از آنچه بدستش<br />

آمد،‏ هدیهاي براي برادر خود،‏ عیسو آماده کرد:‏<br />

دویست ماده بز با بیست بز نر و دویست میش با<br />

بیست قوچ،‏<br />

و سی شتر شیرده با بچههاي ا و چهل ماده گاو<br />

با ده گاو نر و بیست ماده الاغ با ده کره.‏<br />

و آنها را دسته دسته،‏ جداجدا به نوکران خود<br />

سپرد و به بندگان خود گفت:‏ جلوتر از من بروید و در<br />

میان دستهها فاصله بگذارید.‏<br />

و نخستین را امر کرده،‏ گفت اگر برادرم عیسو به<br />

تو رسید و از تو پرسیده،‏ بگوید:‏ از آن کیستی و کجا<br />

می و اینها که پیش توست از آن کیست؟<br />

به او بگو:‏ این از آن بندهات یعقوب است،‏ و<br />

پیشکشی است که براي آقایم،‏ عیسو فرستاده شده<br />

است و اینک خودش نیز پشت سر ماست.‏<br />

و همچنین دومین و سومین و همۀ کسانی را که<br />

از پشت سر آن دستهها میرفتند،‏ امر کرده،‏ گفت:‏<br />

چون به عیسو برسید،‏ بدو چنین گویید،‏<br />

و نیز گویید:‏ اینک بندهات یعقوب پشت سر<br />

ماست.‏ زیرا گفت:‏ غضب او را بدین هدیهاي که جلوتر<br />

از من میرود،‏ فرو خواهم نشانید،‏ و بعد چون او<br />

را بینم،‏ شاید مرا قبول نماید.‏<br />

سپ.‏ هدیه،‏ جلوتر از او روانه شد و او آن شب را در<br />

خیمهگاه بسر برد.‏<br />

و شبانگاه،‏ خودش برخاست و دو زوجه و دو کنیز<br />

و یازده پسر خویش را برداشته،‏ ایشان را از معبر یبوق<br />

عبور داد.‏<br />

ایشان را برداشت و از آن نهر عبور داد،‏ و تمام<br />

دارائی خود را نیز عبور داد.‏<br />

و یعقوب تنها ماند و مردي با وي تا سپیدهدم<br />

کُشتی میگرفت.‏ یوشع<br />

و چون او دید که بر وي غلبه نمییابد،‏ استخان<br />

خاصره یعقوب را لمس کرد،‏ و استخان خاصره یعقوب<br />

،<br />

،<br />

14 .13 ،28 ؛ 16 ،13<br />

5 .4 ،12<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 31 -


هآن<br />

يرو<br />

يرو<br />

در کُشتی گرفتن با او در رفت.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ مرا رها کن زیرا که سپیدهدم است.‏<br />

گفت:‏ تا مرا برکت ندهی،‏ تو را رها نکنم.‏ خروج ؛ متی<br />

پیدایش<br />

10 ،32<br />

26<br />

28 .25 .22 ،15<br />

.27<br />

.28<br />

به وي گفت:‏ نام تو چیست؟ گفت:‏ یعقوب.‏<br />

گفت:‏ از این پس نام تو یعقوب خوانده نشود بلکه<br />

اسرائیل،‏ زیرا که با خدا و با انسان کُشتی گرفتی و<br />

پیروز شدي.‏ باب<br />

و یعقوب از او سؤال کرده،‏ گفت:‏ مرا از نام خود<br />

آگاه ساز.‏ گفت:‏ چرا اسم مرا میپرسی؟ و او را در آنجا<br />

برکت داد.‏<br />

و یعقوب آن مکان را فنیئیل نامیده،‏ گفت:‏ زیرا<br />

خدا را روبرو دیدم و جانم رستگار شد.‏ مزامیر<br />

و چون از فنوئیل گذشت،‏ آفتاب بر وي طلوع کرد،‏<br />

و بر ران خود میلنگید.‏ داوران<br />

از این سبب فرزنداناسرائیل تا امروز بند عضله را<br />

که در کف ران است،‏ نمیخورند،‏ زیرا بندعضلۀ کف<br />

ران یعقوب را لمس کرد.‏<br />

4 ،80<br />

8 ،8<br />

10 ،35<br />

داوران 17 ،13<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

1<br />

سپ.‏ یعقوب چشم خود را باز کرده،‏ دید که اینک<br />

عیسو میآید و چهارصد نفر با او.‏ آنگاه فرزندان خود را<br />

به لیه و راحیل و دو کنیز تقسیم کرد.‏ باب<br />

و کنیزان را با فرزندان ایشان جلوتر فرستاد و لیه را<br />

با فرزندانش در پشت ایشان،‏ و راحیل و یوسف را آخر.‏<br />

و خود در پیش ایشان رفته،‏ هفت مرتبه تعظیم<br />

کرد تا به برادر خود رسید.‏ روت<br />

اما عیسو دوان دوان به استقبال او آمد و او را در بر<br />

گرفته،‏ به آغوش خود کشید،‏ و او را بوسید و هر دو<br />

بگریستند.‏ خروج ؛<br />

و چشمان خود را باز کرده،‏ زنان و فرزندان را بدید<br />

و گفت:‏ این همراهان تو کیستند؟<br />

گفت:‏ فرزندانی که خدا به بندهات عنایت فرموده است.‏<br />

آنگاه کنیزان با فرزندان ایشان نزدیک شده،‏ تعظیم<br />

کردند.‏<br />

و لیه با فرزندانش نزدیک شده،‏ تعظیم کردند.‏ پ س<br />

یوسف و راحیل نزدیک شده،‏ تعظیم کردند.‏<br />

و او گفت:‏ از تمامی این گروهی که بدان برخوردم،‏<br />

چه منظوري داري؟ گفت:‏ تا در نظر آقاي خود مورد<br />

لطف قرار گیرم.‏ باب<br />

عیسو گفت:‏ اي برادرم من به اندازه کافی دارم،‏ مال<br />

خود را نگاه دار.‏<br />

یعقوب گفت:‏ خیر،‏ بلکه اگر مورد لطفت قرار<br />

گرفتهام مرا از دستم قبول فرما،‏ زیرا که<br />

تو را دیدم مثل دیدن خدا،‏ باشد که از طرف من<br />

خوشایند تو باشد.‏ دوم سموئیل<br />

سپ.‏ قربانی مرا که به حضورت آورده شد بپذیر،‏<br />

زیرا خدا به من احسان فرموده است و همه چیز دارم.‏<br />

پس او را اسرار نمود تا پذیرفت.‏ اول سموئیل ؛<br />

گفت:‏ کوچ کرده،‏ برویم و من همراه تو میآیم.‏<br />

گفت:‏ آقایم آگاه است که فرزندان ضعیف همراه<br />

دارم و گوسفندان و گاوان شیرده نیز با من است،‏ و اگر<br />

ا را یک روز برانند،‏ تمامی گله میمیرند؛<br />

سپ.‏ آقایم جلوتر از بندة خود برود و من بر حسب<br />

قدم گلهها و اطفال،‏ آهسته سفر میکنم،‏ تا نزد آقاي<br />

خود به سعیر برسم.‏<br />

عیسو گفت:‏ پ س بعضی از این کسانی را که با من<br />

هستند نزد تو میگذارم.‏ گفت:‏ چه لزومی دارد،‏ بگذار<br />

فقط مورد لطف آقاي خود قرار گیرم.‏ باب ؛<br />

در همان روز عیسو راه خود را پیش گرفته،‏ به<br />

سعیر باز گشت.‏<br />

و اما یعقوب به سکّوت سفر کرد و خانهاي براي<br />

خود بنا نمود و براي گلههاي خود سایبانهایی ساخت.‏<br />

به این دلیل آن محل را سکّوت نامیدند.‏ داوران<br />

سپ.‏ چون یعقوب از فدان ارام مراجعت کرد،‏ به<br />

سلامتی به شهر شکیم،‏ در زمین کنعان آمد،‏ و در<br />

مقابل شهر فرود آمد.‏<br />

و آن قطعهزمینی را که خیمۀ خود را در آن زده<br />

بود از پسرانحمور،‏ پدر شکیم،‏ به صد کسیطا خرید.‏<br />

26 ،30<br />

11 ،34<br />

27 ،25<br />

5 ،8<br />

27 ،30<br />

17 ،14<br />

، پیشکش<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

32 ،24 یوشع<br />

.20<br />

و قربانگاهی در آنجا بنا نمود و آن را خدا،‏ خداي<br />

اسرائیل نامید.‏ باب<br />

8 ،12 ؛ 4 ،13<br />

34<br />

1<br />

سپ.‏ دینا،‏ دختر لیه،‏ که او را براي یعقوب زاییده<br />

بود،‏ براي دیدن دختران آن سرزمین بیرون رفت.‏ باب<br />

21 ،30<br />

.2<br />

و چون شکیم پسر حمورح وي که رئ ی س آن<br />

سرزمین بود،‏ او را بدید،‏ او را بگرفت و با او همبسر<br />

شد،‏ وي را بیآبرو ساخت.‏ ایوب<br />

و دلش به دینه،‏ دختر یعقوب،‏ بسته شده،‏ عاشق<br />

آن دختر گشت،‏ و سخنان دلبرانه به آن دختر گفت.‏<br />

1 ،31<br />

.3<br />

21 ،50 باب<br />

6 ،32<br />

10 ،2<br />

7 ،18<br />

16 ،32<br />

27 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 32 -


یزن<br />

هریهم<br />

نی<br />

یزن<br />

نشا<br />

کی<br />

ه مان<br />

نی<br />

پیدایش<br />

.4<br />

و شکیم به پدر خود،‏ حمور خطاب کرده،‏ گفت:‏ این<br />

دختر را براي من به بگیر.‏ داوران<br />

و یعقوب شنید که دخترش دینه را بیآبرو کرده<br />

است.‏ و چون پسرانش با گله ه ا او در صحرا بودند،‏<br />

یعقوب سکوت کرد تا ایشان بیایند.‏<br />

و حمور،‏ پدر شکیم نزد یعقوب آمد تا ب ا او سخن<br />

گوید.‏<br />

و چون پسران یعقوب ا را شنیدند،‏ از صحرا<br />

آمدند و غضبناك شده،‏ خشم ایشان به شدت افروخته<br />

شد،‏ زیرا که با دختر یعقوب همبستر شده،‏ قباحت در<br />

اسرائیل نموده بود و این عمل،‏ نباید میشد.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ حمور ایشان را خطاب کرده،‏ گفت:‏ دل پسرم<br />

شکیم شیفتۀ دختر شماست؛ او را به وي به زنی<br />

بدهید.‏<br />

و با ما دوستی نموده،‏ دختران خود را به ما بدهید<br />

و دختران ما را براي خود بگیرید.‏<br />

با ما زندگی نمایید و این سرزمین در اختیار شما<br />

باشد.‏ در آن بمانید و تجارت کنید و در آن سکونت<br />

کنید.‏ باب<br />

و شکیم به پدر و برادران آن دختر گفت:‏ مرا مورد<br />

لصف خود قرار دهید و آنچه به من بگویید،‏ خواهم<br />

داد.‏ باب<br />

و پیشکش هر قدر از من بخواهید،‏ آنچه<br />

بگویید،‏ خواهم داد،‏ فقط دختر را به زنی به من<br />

بسپارید.‏<br />

اما پسران یعقوب در جواب شکیم و پدرش حمور<br />

با حیله سخن گفتند زیرا خواهر ای را بیآبرو<br />

کرده بود.‏<br />

سپ.‏ بدیشان گفتند:‏ این کار را نمیتوانیم کرد که<br />

خواهر خود را بهشخصی ختنه نشده بدهیم،‏ چونکه<br />

این براي ما ننگ است.‏<br />

اما بدین شرط با خواست شما همراه میشویم که<br />

مانند ما شوید،‏ که هر مردي از شما ختنه گردد.‏<br />

آنگاه دختران خود را به شما دهیم و دختران شما<br />

را براي خود گیریم و با شما زندگی کرده،‏ قوم<br />

شویم.‏<br />

اما اگر سخن ما را اجابت نکنید و ختنه نشوید،‏<br />

دختر خود را برداشته،‏ از اینجا کوچ خواهیم کرد.‏<br />

و سخنان ایشان بنظر حمور و بنظر شکیم<br />

پسرحمور قابل قبول بود.‏<br />

و آن جوان در انجام این کار تأخیر ننمود،‏ زیرا که<br />

شیفتۀ دختر یعقوب بود،‏ و او از همۀ اهل خانۀ پدرش<br />

گرامیتر بود.‏<br />

سپ.‏ حمور و پسرش شکیم به دروازة شهر خود<br />

آمده،‏ مردمان شهر خود را خطاب کرده،‏ گفتند:‏<br />

این مردمان پیش ما صلحخواه هستند،‏ و مایلند<br />

در این سرزمین زندگی،‏ و در آن تجارت کنند.‏ اینک<br />

زمین از هر طرف براي ایشان وسیع است؛ دختران<br />

ایشان را به بگیریم و دختران خود را بدیشان<br />

بدهیم.‏<br />

فقط بدین شرط ایشان با ما موافق خواهند شد<br />

که با ما زندگی کنند و یک قوم شویم که هر مردي از<br />

ما ختنه شود،‏ چنانکه ایشان ختنه هستند.‏<br />

گلهها و دارائیهاي ایشان و هر حیوانی که دارند،‏<br />

از آن ما میشود،‏ پس فقط با خواست ایشان همراه<br />

شویم تا با ما زندگی کنند.‏<br />

سپ.‏ همۀ کسانی که به دروازة شهر او درآمدند،‏ ب ا<br />

سخن حمور و پسرش شکیم موافق بودند،‏ و هر مردي<br />

از آنانی که به دروازة شهر او آمده بودند،‏ ختنه شدند.‏<br />

و در روز سوم چون درد داشتند،‏ دو پسر یعقوب،‏<br />

شمعون و لاوي،‏ برادران دینه،‏ هر یکی شمشیر خود را<br />

گرفته،‏ دلیرانه بر شهر آمدند و همۀ مردان را کشتند.‏<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

6 .5 ،49 باب<br />

.26<br />

و حمور و پسرش شکیم را به دم شمشیر کشتند،‏<br />

و دینه را از خانۀ شکیم برداشته،‏ بیرون آمدند.‏<br />

و پسران یعقوب بر کشتگان آمده،‏ شهر را غارت<br />

کردند،‏ زیرا خواهر ایشان را بیآبرو کرده بودند.‏<br />

و گلهها و رمهها و الاغها و آنچه در شهر و آنچه<br />

در صحرا بود،‏ گرفتند.‏<br />

و تمامی دارائیهاي ایشان و همۀ اطفال و زنان<br />

ایشان را به اسیري بردند و آنچه در خانهها بود تارا ج<br />

کردند.‏<br />

پس یعقوب به شمعون و لاوي گفت:‏ مرا به<br />

اضطراب انداختید،‏ و مرا نزد ساکنین ا سرزمین،‏<br />

یعنی کنعانیان و فرِزیان ناپاك ساختید،‏ و من در<br />

شمارش ناچیزم،‏ همانا خود را برضد من جمع کنند و<br />

مرا بزنند و من با خ ا نابود شوم.‏ خروج<br />

گفتند:‏ آیا او با خواهر ما مثل فاحشه عمل کند؟<br />

21 ،5<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

35<br />

.1<br />

و خدا به یعقوب گفت:‏ برخاسته،‏ به بیتئیل برو و<br />

در آنجا ساکن شو و در آنجا براي آن خدایی که،‏ زمانی<br />

21 ،22<br />

، دینه<br />

2 ،14<br />

6 ،47<br />

27 ،30<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 33 -


هآن<br />

لی تئی<br />

نهی<br />

لی<br />

يلاو<br />

تیح<br />

که از برادرت عیسو فرار کردي بر تو ظاهر شد،‏ 16.<br />

قربانگاهی بساز.‏ باب ؛<br />

پس یعقوب به اهل خانه و همه کسانی که با وي<br />

بودند،‏ گفت:‏ خدایان بیگانهاي را که در میان شماست،‏<br />

دور کنید و خویشتن را طاهر سازید و رختهاي خود را<br />

عوض کنید،‏ خروج<br />

تا برخاسته،‏ به ب برویم و آنجا براي آن<br />

خدایی که در روز تنگی من،‏ مرا اجابت فرمود و در<br />

راهی که رفتم با من میبود،‏ قربانگاهی بسازم.‏<br />

آنگاه همۀ خدایان بیگانه را که در دست ایشان بود،‏<br />

به یعقوب دادند،‏ با گوشوارههایی که درگوشهاي ایشان<br />

بود،‏ و یعقوب ا را زیر بلوطی که در شکیم بود دفن<br />

کرد.‏ یوشع<br />

پس کوچ کردند و ترس خدا بر شهرهاي دور و<br />

اطراف ایشان بود،‏ که پسران یعقوب را تعقیب نکردند.‏<br />

و یعقوب به لوز که در زمین کنعان واقع است،‏ و<br />

همان بیتئیل باشد،‏ او و تمامی قوم که با وي بودند<br />

به آنجا رسیدند.‏<br />

و در آنجا قربانگاهی بنا نمود و آن مکان را ا<br />

بیتئیل نامید.‏ زیرا در آنجا هنگامی که از حضور برادر<br />

خود میگریخت خدا بر وي ظاهر شده بود.‏ باب ؛<br />

پیدایش<br />

-<br />

8 ،12<br />

13 ،31<br />

19 .12 ،28<br />

13 ،34<br />

26 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

3 ،13<br />

.8<br />

و دبوره دایۀ ربکا مرد.‏ و او را زیر درخت بلوط تحت<br />

بیتئیل دفن کردند،‏ و آن را الونباکوت نامید.‏ اول<br />

13 ،31 سموئیل<br />

12 11، ؛ اول تواریخ<br />

.9<br />

و خدا بار دیگر بر یعقوب ظاهر شد،‏ وقتی که از<br />

فدان ارام آمد،‏ و او را برکت داد.‏<br />

و خدا به وي فرمود:‏ نام تو یعقوب است اما بعد از<br />

این نام تو یعقوب خوانده نشود،‏ بلکه نام تو اسرائیل<br />

خواهد بود.‏ پ س او را اسرائیل نام نهاد.‏ اول پادشاهان<br />

و خدا به او فرمود:‏ من خداي قادر مطلق هستم.‏<br />

بارور و زیاد شو.‏ قومی و جماعتی از قومها از تو بوجود<br />

آیند،‏ و از نسل تو پادشاهان پدید شوند.‏ باب<br />

و سرزمینی که به ابراهیم و اسحاق دادم،‏ به تو<br />

دهم؛ و به نسل بعد از تو،‏ این زمین را خواهم داد.‏<br />

سپ.‏ خدا از آنجایی که با وي سخن گفت،‏ از نزد<br />

وي صعود نمود.‏ باب<br />

و یعقوب ستونی برپا داشت،‏ در جایی که با وي<br />

تکلم نمود،‏ ستونی از سنگ،‏ و قربانی ریختنی بر آن<br />

ریخت،‏ و آن را به روغن تد کرد.‏ باب<br />

سپ.‏ یعقوب آن مکان را که خدا با وي درآنجا<br />

سخن گفته بود،‏ بیتئیل نامید.‏ باب<br />

پس،‏ از ب تئی یل کوچ کردند.‏ و چون اندك<br />

مسافتی مانده بود که به افراته برسند،‏ راحیل را وقت<br />

وضع حمل رسید،‏ و زاییدنش دشوار شد.‏<br />

و چون زاییدنش دشوار بود،‏ قابله وي را گفت:‏<br />

مترس زیرا که این نیز برایت پسر است.‏ اول سموئیل<br />

و در حین جان دادن،‏ زیرا که به حالت مرگ بود،‏<br />

پسر را بناونی نام نهاد،‏ ولی پدرش وي را بنیامین<br />

نامید.‏<br />

پس راحیل وفات یافت،‏ و در راه افراته که<br />

بیتلحم باشد،‏ دفن شد.‏ باب<br />

و یعقوب بر قبر وي ستونی نصب کرد که آن تا<br />

امروز ستون قبر راحیل است.‏<br />

سپ.‏ اسرائیل کوچ کرد و خیمۀ خود را بدان طرف<br />

برجِ‏ عیدر زد.‏<br />

و در هنگام زندگی اسرائیل در آن سرزمین،‏ رؤبین<br />

رفته،‏ با کنیز پدر خود،‏ بِلها،‏ همبستر شد.‏ و اسرائیل<br />

این را شنید.‏ و یعقوب دوازده پسر داشت:‏ باب ؛ اول<br />

20 ،4<br />

4 ،49<br />

7 ،48<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

1 ،6 ؛ 1 ،2 تواریخ<br />

.23<br />

پسران لیه:‏ رؤبین نخستزادة یعقوب و شمعون و<br />

و یهودا و یساکار و زبولون.‏ باب<br />

و پسران راحیل:‏ یوسف و بنیامین.‏<br />

و پسران بلها کنیز راحیل:‏ دان و نفتالی.‏ باب<br />

و پسران زلفه،‏ کنیز لیه:‏ جاد و آذر.‏ اینانند پسران<br />

یعقوب،‏ که در فدان ارام براي او متولد شدند.‏<br />

و یعقوب نزد پدر خود،‏ اسحاق،‏ در ممري آمد،‏ به<br />

کریات-اربا که حبرون باشد،‏ جایی که ابراهیم و<br />

اسحاق غربت گزیدند.‏ یوشع ؛ پیدایش ؛<br />

و سن اسحاق صد و هشتاد سال بود.‏<br />

و اسحاق جان سپرد و مرد،‏ و پیر،‏ سالخورده و<br />

سیر به قوم خویش پیوست.‏ و پسرانش عیسو و یعقوب<br />

او را دفن کردند.‏ باب ؛ ؛<br />

5 ،30<br />

30 ،25<br />

8 ،17<br />

8 ،49<br />

13 ،14<br />

12 ،50<br />

8 ،25<br />

15 ،14<br />

17 .8 ،25<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

36<br />

.1<br />

.2<br />

و پیدایش عیسو که ادوم باشد،‏ این است:‏ باب<br />

عیسو زنان خود را از دختران کنعانیان گرفت:‏ یعنی<br />

عاده دختر ایلون ، و اهولیبام ا دختر عنی،‏ دختر<br />

صبعون حوي،‏ باب<br />

و بسما دختر اسماعیل،‏ خواهر نبایوت.‏ باب<br />

و عاده،‏ الیفاز را براي عیسو زایید،‏ و بسمه،‏ رعوئیل<br />

را بزاد،‏<br />

5. و اهولیبام ا یعوش،‏ و یعلام و قورح را زایید.‏ اینانند<br />

9 ،28<br />

34 ،26<br />

.3<br />

.4<br />

31 ،18<br />

28 .22 ،1<br />

18 ،28<br />

19 ،28<br />

22 ،17<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

15<br />

- 34 -


لی<br />

له<br />

یان<br />

هاب<br />

پسران عیسو که براي وي در زمین کنعان متولد 21.<br />

شدند.‏<br />

پس عیسو زنان و پسران و دختران و همه ا<br />

خانه،‏ و گله ها و همۀ حیوانات و تمامی اندوختۀ خود<br />

را که در زمین کنعان اندوخته بود گرفته،‏ از نزد برادر<br />

خود یعقوب به سرزمین دیگر رفت.‏<br />

زیرا که دارائیهاي آنان آنقدر زیاد بود که<br />

نمیتوانستند با هم زندگی کنند و سرزمین غربت<br />

ایشان به خاطر گله هایشان گنجایش آنها را نداشت.‏<br />

پیدایش<br />

.6<br />

.7<br />

14 ،26 ؛ باب 6 ،13<br />

.8<br />

.9<br />

و عیسو در کوه سعیر ساکن شد.‏ و عیسو همان<br />

ادوم است.‏<br />

و این است پیدایش عیسو پدر ادوم در کوه سعیر:‏<br />

35 1، اول تواریخ<br />

.10<br />

اینست نامهاي پسران عیسو:‏ الیفاز پسر عاده،‏ زن<br />

عیسو،‏ و رعوئیل،‏ پسر بسم ا،‏ زن عیسو.‏<br />

و پسرانالیفاز:‏ تیمان و اومار و صفوا و جعتام و<br />

قناز بودند.‏<br />

و تمناع،‏ کنیز الیفاز،‏ پسر عیسو بود.‏ وي عمالیق<br />

را براي الیفاز زایید.‏ اینانند پسران عاده زن عیسو.‏<br />

و اینانند پسران رعوئ نحت و زارع و شم ا و<br />

میسا.‏ اینانند پسران بسما زن عیسو.‏<br />

و اینانند پسران اهولیبامه دختر عنی،‏ دختر<br />

صبعون،‏ زن عیسو که یعوش و یعلام و قورح را براي<br />

عیسو زایید.‏<br />

اینانند امیران پسران عیسو:‏ پسران الیفاز<br />

نخستزادة عیسو،‏ یعنی امیر تیمان و امیر اومار و امیر<br />

صفوا و امیر قناز،‏ ایوب<br />

و امیر قورح و امیر جعتام و امیر عمالیق.‏ اینانند<br />

امراي الیفاز در زمین ادوم.‏ اینانند پسران عاده.‏<br />

و اینان پسران رعوئیل پسر عیسو میباشند:‏ امیر<br />

نحت و امیر زارح و امیر شمه و امیر میسا.‏ اینها امیران<br />

رعوئیل در زمین ادوم بودند.‏ اینانند پسران بسما زن<br />

عیسو.‏<br />

و اینانند پسران اهولیبامه زن عیسو:‏ امیر یعوش و<br />

امیر یعلام و امیر قورح.‏ اینها امیران اهولیبامه دختر<br />

عنی،‏ زن عیسو میباشند.‏<br />

اینانند پسران عیسو که ادوم باشد و اینها امیران<br />

ایشان میباشند.‏<br />

و اینانند پسران سعیر حوري که ساکن آن<br />

سرزمین بودند،‏ یعنی:‏ لوطان و شوبال و صبعون و<br />

عنی،‏ تثنیه<br />

و دیشون و ایصر و دیشان.‏ اینانند امیران حوریان<br />

و پسران سعیر در زمین ادوم.‏<br />

و پسران لوطان:‏ حوري و هیمام بودند و خواهر<br />

لوطان تمناع،‏ بود.‏<br />

و اینانند پسران شوبال:‏ علوان و منحت و عیبال و<br />

شفو و اونام.‏<br />

و اینانند پسران صبعون:‏ ایه و عنی.‏ همین عنی<br />

است که چشمههاي آب گرم را در صحرا پیدا نمود،‏<br />

هنگامی که الاغهاي پدر خود،‏ صبعون را میچرانید.‏<br />

و اینانند فرزندان عنی:‏ دیشون و اهولیبامه دختر<br />

عنی.‏<br />

و اینانند پسران دیشان:‏ حمدان و اشبان و یتران و<br />

کران.‏<br />

و اینانند پسران ایصر:‏ بلهان و زعوان و عقان.‏<br />

اینانندپسران دیشان:‏ عوص و اران.‏<br />

اینها امیران حوریانند:‏ امیر لوطان و امیر شوبال و<br />

امیر صبعون و امیر عنی،‏<br />

امیر دیشون و امیر ایصر و امیر دیشان.‏ اینها<br />

امیران حوریانند به حسب امیران ایشان در زمین<br />

سعیر.‏<br />

و اینانند پادشاه که در زمین ادوم سلطنت<br />

کردند،‏ قبل از آنکه پادشاهی بر قوماسرائیل سلطنت<br />

کند:‏ اول تواریخ<br />

و بالع پسر بعور در ادوم پادشاهی کرد،‏ و نام شهر<br />

او دینه بود.‏<br />

و بالع مرد،‏ و به جایش یوباب پسر زارح از بصره<br />

سلطنت کرد.‏<br />

و یوباب مرد،‏ و به جایش حوشام از سرزمین<br />

تیمانی پادشاهی کرد.‏<br />

و حوشام مرد و به جایش هداد پسر بداد که در<br />

صحراي موآب،‏ مدیان را شکست داد،‏ پادشاهی کرد،‏ و<br />

نام شهر او عویت بود.‏<br />

و هداد مرد و به جایش سملَه از مسریقه پادشاهی<br />

نمود.‏<br />

و سملَه مرد،‏ و شاؤل از رحوبوت نهر به جایش<br />

پادشاهی کرد.‏<br />

و شاؤل مرد و در جایش بعل حانان پسر عکبور<br />

سلطنت کرد.‏ اول تواریخ<br />

و بعل حانان پسر عکبور مرد،‏ و به جایش،‏ هدار<br />

پادشاهی کرد و نام شهرش فاعو بود،‏ و زنش نام<br />

گذاري شده به مهیطبئیل دختر مطرد،‏ دختر می هبذا<br />

49 ،1<br />

43 ،1<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

:<br />

11 ،2<br />

12 ،2<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 35 -


نی<br />

نی<br />

نی<br />

بود.‏<br />

و اینست نامهاي امیران عیسو،‏ حسب قبائل ایشان<br />

و اماکن و نامهاي ایشان:‏ امیر تمناع و امیر علوه و امیر<br />

یتیت،‏ اول تواریخ<br />

و امیر اهولیبامه و امیر ایله و امیر فینون،‏<br />

و امیر قناز و امیرتیمان و امیر مبصار،‏<br />

و امیر مجدیئیل و امیر عیرام.‏ اینان امیران<br />

ادومند،‏ حسب مساکن ایشان درسرزمین پادشاهان<br />

ایشان.‏ همان عیسو پدر ادوم است.‏<br />

پیدایش<br />

51 ،1<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

37<br />

.1<br />

و یعقوب در زمین غربت پدر خود،یعنی زمین<br />

کنعان ساکن شد.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

این است پیدایش یعقوب.‏ چون یوسف هفده ساله<br />

بود،‏ گله را با برادران خود چوپانی میکرد.‏ و آن جوان<br />

با پسران بلهه و پسران زلفا،‏ زنان پدرش،‏ میبود.‏ و<br />

یوسف از شرارت ایشان پدر را خبر میداد.‏<br />

و اسرائیل،‏ یوسف را از سایر پسران خود بیشتر<br />

دوست میداشت،‏ زیرا که او پسر پیري او بود،‏ و برایش<br />

ردایی بلند ساخت.‏<br />

و چون برادرانش دیدند که پدر ایشان،‏ او را بیشتر<br />

از همۀ برادرانش دوست میدارد،‏ از او کینه داشتند و<br />

نمیتوانستند با وي با آرامش سخن گویند.‏ اعمال رسولان<br />

13 ،11<br />

27 ،35<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

9 ،7<br />

.5<br />

و یوسف خوابی دید و آن را براي برادران خود باز<br />

گفت.‏ بعد از آن با او دشمنتر شدند.‏<br />

و بدیشان گفت:‏ این خوابی را که دیدهام<br />

اینک ما در مزرعه بافهها میبستیم،‏ که ناگاه بافۀ<br />

من برپا شده،‏ بایستاد،‏ و بافههاي شما گرد آمده،‏ به<br />

بافۀ من سجده کردند.‏<br />

برادرانش به وي گفتند:‏ آیا در حقیقت بر ما<br />

سلطنت خواهی کرد؟ و بر ما مسلط خواهی شد؟ و<br />

بسبب خوابها و سخنانش با او دشمنتر شدند.‏<br />

از آن پس خوابی دیگر دید،‏ و برادران خود را از آن<br />

خبر داده،‏ گفت:‏ اینک باز خوابی دیدهام ناگاه<br />

آفتاب و ماه و یازده ستاره مرا سجده کردند.‏<br />

و پدر و برادران خود را خبر داد،‏ و پدرش او را<br />

توبیخ کرده،‏ به وي گفت:‏ ا چه خوابی است که<br />

دیدهاي؟ آیا من و مادرت و برادرانت واقعاً‏ خواهیم آمد<br />

و تو را بر زمین سجده خواهیم نمود؟<br />

و برادرانش به او حسادت کردند،‏ و اما پدرش،‏ آن<br />

امر را در خاطر نگاه داشت.‏ لوقا<br />

و برادرانش براي چوپانی گلۀ پدر خود،‏ به شکیم<br />

رفتند.‏<br />

و اسرائیل به یوسف گفت:‏ آیا برادرانت در شکیم<br />

چوپانی نمیکنند؟ بیا تا تو را نزد ایشان بفرستم.‏ وي<br />

را گفت:‏ بلی.‏<br />

او را گفت:‏ اکنون برو و سلامتی برادران و سلامتی<br />

گله را ببین و نزد من خبر بیاور.‏ و او را از دره حبرون<br />

فرستاد،‏ و به شکیم رفت.‏<br />

و شخصی به او برخورد،‏ و اینک او در صحرا آواره<br />

میبود.‏ پ س آن شخص از او پرسیده،‏ گفت:‏ دنبال چه<br />

میگردي؟<br />

گفت:‏ من برادران خود را میجویم،‏ مرا آگاه کن<br />

که کجا چوپانی میکنند.‏<br />

آن مرد گفت:‏ از اینجا روانه شدند،‏ زیرا شنیدم که<br />

میگفتند:‏ به دوتان میرویم.‏ پ س یوسف دنبال برادران<br />

خود رفته،‏ ایشان را در دوتان یافت.‏<br />

و او را از دور دیدند،‏ و قبل از آنکه نزدیک ایشان<br />

بیاید،‏ با هم توطئه چیدند که اورا بکشند.‏<br />

و به یکدیگر گفتند:‏ اینک ا صاحب خوابها<br />

میآید.‏<br />

اکنون بیایید او را بکشیم،‏ و به یکی از این چاهها<br />

بیندازیم،‏ و گوییم جانوري درنده او را خورد.‏ و ببینیم<br />

خوابهایش چه میشود.‏<br />

لیکن رؤبین چون ا را شنید،‏ او را از دست<br />

ایشان رهانیده،‏ گفت:‏ او را نکشیم.‏ باب<br />

سپ.‏ رؤبین بدیشان گفت:‏ خون مریزید،‏ او را در<br />

این چاه که در صحراست،‏ بیندازید،‏ و دست خود را بر<br />

او دراز مکنید.‏ تا او را از دست ایشان رهانیده،‏ به پدر<br />

خود باز گرداند.‏<br />

و به مجرد رسیدن یوسف نزد برادران خود،‏<br />

رختش را یعنی آن رداي بلند را که بر تن داشت،‏ از او<br />

کندند.‏<br />

و او راگرفته،‏ درچاه انداختند،‏ اما چاه،‏ خالی و<br />

بیآب بود.‏ زکریا<br />

سپ.‏ براي غذا خوردن نشستند،‏ و چشمان خود را<br />

باز کرده،‏ دیدند که ناگاه قافلۀ اسماعیلیان از جلعاد<br />

میرسد،‏ و شتران ایشان کتیرا و بلَسان و ادویه بار<br />

دارند،‏ و میروند تا آنها را به مصر ببرند.‏<br />

آنگاه یهودا به برادران خود گفت:‏ برادر خود را<br />

کشتن و خون او را مخفی داشتن چه سود دارد؟<br />

22 ،42<br />

19 ،2<br />

11 ،9<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

، بشنوید:‏<br />

، که<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 36 -


یان<br />

يدا<br />

يرو<br />

یزن<br />

هرا<br />

.6<br />

.7<br />

پیدایش<br />

.27<br />

بیایید او را به این اسماعیلیان بفروشیم،‏ و دست<br />

ما بر وي نباشد،‏ زیرا که او برادر و گوشت ماست.‏ پس<br />

برادرانش با آن موافقت کردند.‏<br />

و چون تجار مدی در گذر بودند،‏ یوسف را از<br />

چاه کشیده،‏ برآوردند؛ و یوسف را به اسماعیلیان به<br />

بیست پارة نقره فروختند.‏ پ س یوسف را به مصر بردند.‏<br />

.28<br />

4 ،45 ؛ 1 ،39 باب<br />

17 105، ؛ مزامیر<br />

؛ اعمال رسولان<br />

9 ،7<br />

.29<br />

و رؤبین چون به سر چاه برگشت،‏ و دید که<br />

یوسف در چاه نیست،‏ جامۀ خود را چاك زد،‏ باب<br />

؛ اول پادشاهان<br />

13 ،44<br />

27 ،21<br />

1 37، ؛ اشعیا<br />

.30<br />

و نزد برادران خود بازآمد و گفت:‏ پسر نیست و<br />

من کجا بروم؟<br />

سپ.‏ رداي یوسف را گرفتند،‏ و بز نري را کشته،‏<br />

ردا را در خونش فرو بردند.‏<br />

و آن رداي بلند را فرستادند و به پدر خود<br />

رسانیده،‏ گفتند:‏ این را یافتهایم،‏ تشخیص بده که<br />

رداي پسرت است یا نه.‏<br />

سپ.‏ آن را شناخته،‏ گفت:‏ ر پسر من است!‏<br />

جانوري درنده او را خورده است،‏ و یقیناً‏ یوسف دریده<br />

شده است.‏ باب<br />

و یعقوب رخت خود را پاره کرده،‏ پلاس دربر کرد،‏<br />

و روزهاي بسیار براي پسر خود ماتم گرفت.‏ اعمال رسولان<br />

13 ،42<br />

31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

14 ،14<br />

.35<br />

و همۀ پسران و همۀ دخترانش به تسلی او<br />

برخاستند.‏ اما تسلی نپذیرفت،‏ و گفت:‏ سوگوار نزد<br />

پسر خود به گور فرود میروم.‏ پس پدرشبراي وي<br />

همی گریست.‏ ارمیا ؛<br />

اما مدیانیان یوسف را در مصر به فوطیفار که<br />

خواجۀ فرعون و سردار افواج خاصه بود،‏ فروختند.‏<br />

15 ،31<br />

.36<br />

38<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

در آن زمان که یهودا از نزد برادران خود رفته،‏ نزد<br />

شخصی عدلاّمی،‏ که حیرا نام داشت،‏ مهمان شد.‏<br />

و در آنجا یهودا،‏ دختر مرد کنعانی را که نام گذارده<br />

شده به شوعه بود،‏ دید و او را گرفته،‏ با او همبستر<br />

شد.‏<br />

پس آبستن شده،‏ پسري زایید و او را عیر نام نهاد.‏<br />

12 ،46 باب<br />

.4<br />

.5<br />

و بار دیگر آبستن شده،‏ پسري زایید و او را اونان<br />

نامید.‏<br />

و باز هم پسري زاییده،‏ او را شیله نام گذارد.‏ و<br />

چون او را زایید،‏ یهودا در کزیب بود.‏ اول تواریخ<br />

و یهودا،‏ زنی به نام تامار،‏ براي نخستزادة خود عیر<br />

گرفت.‏<br />

و نخستزادة یهودا،‏ عیر،‏ در نظر یهوه شریر بود،‏ و<br />

یهوه او را بمیراند.‏ اعداد ؛ اول تواریخ<br />

پس یهودا به اونان گفت:‏ با زن برادرت همبستر<br />

شو،‏ و حق برادر شوهري را بجا آورده،‏ نسلی براي برادر<br />

خود بوجود آور.‏ تثنیه ؛ متی ؛ مرقس<br />

ولی اونان میدانست که آن نسل از آن او نخواهد<br />

بود.‏ هنگامی که با زن برادر خود همبستر شود،‏ بر<br />

زمین انزال کرد،‏ تا نسلی براي برادر خود بجا نگذارد.‏<br />

و این کار او در نظر یهوه ناپسند آمد،‏ پس او را<br />

نیز کشت.‏<br />

و یهودا به عروس خود،‏ تامار گفت:‏ در خانۀ پدرت<br />

بیوه بنشین تا پسرم شیله بزرگ شود.‏ زیرا گفت:‏ مبادا<br />

او نیز مثل برادرانش بمیرد.‏ پ س تامار رفته،‏ در خانۀ<br />

پدر خود ماند.‏<br />

و چون روزها سپري شد،‏ دختر شوعه زن یهودا<br />

مرد.‏ و یهودا بعد از سوگواري او با دوست خود حیرة<br />

عدلاّمی،‏ نزد پشم چینان گلۀ خود،‏ به تمن ا آمد.‏<br />

و به تامار خبر داده،‏ گفتند:‏ اینک پدر شوهرت<br />

براي چیدن پشم گلۀ خویش،‏ به تمن ا میآید.‏<br />

سپ.‏ رخت بیوگی را از خویشتن بیرون کرده،‏ خود<br />

را در چادري پوشید،‏ و به دروازة عینایم که در راه تمن ا<br />

است،‏ نشست.‏ زیرا که دید شیله بزرگ شده است،‏ و او<br />

را به وي به ندادند.‏<br />

یهودا او را بدید،‏ وي را فاحشه پنداشت،‏ زیرا<br />

که خود را پوشیده بود.‏<br />

سپ.‏ در به طرف او رفته،‏ گفت:‏ بیا تا با تو<br />

همبستر شود.‏ چون نمیدانست که عروس اوست.‏ گفت:‏<br />

مرا چه میدهی اگر با من همبستر شوي.‏ لاویان<br />

گفت:‏ بزغالهاي از گله میفرستم.‏ گفت:‏ به من<br />

گروئی بده تا آنرا بفرستی.‏<br />

گفت:‏ تو را چه گرو دهم؟ گفت:‏ مهر و ریسمان<br />

خود را و عصایی که در دست داري.‏ پ س به وي داد،‏ و<br />

با او همبستر شد،‏ و او از وي آبستن شد.‏<br />

و برخاسته،‏ برفت.‏ و چادر را از خود برداشته،‏<br />

رخت بیوگی پوشید.‏<br />

و یهودا بزغاله را به دست دوست عدلامی خود<br />

فرستاد،‏ تا گرو را از دست آن زن بگیرد،‏ اما او را<br />

نیافت.‏<br />

21. و از مردمان آن مکان پرسیده،‏ گفت:‏ آن<br />

15 ،18<br />

19 ،12<br />

3 ،2<br />

24 ،22<br />

19 ،26<br />

5 ،25<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

15. چون<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21 ،4<br />

- 37 -


نی<br />

هم<br />

یان<br />

شهای<br />

فاحشهاي که سر راه عینایم نشسته بود،‏ کجاست؟<br />

گفتند:‏ فاحشهاي در اینجا نبود.‏<br />

پس نزد یهودا برگشته،‏ گفت:‏ او را نیافتم،‏ و<br />

مردمان آن مکان نیز میگویند که فاحشهاي در اینجا<br />

نبود.‏<br />

یهودا گفت:‏ بگذار براي خود نگاه دارد،‏ مبادا رسوا<br />

شویم.‏ اینک بزغاله را فرستادم و تو او را نیافتی.‏<br />

و بعد از سه ماه یهودا را خبر داده،‏ گفتند:‏ عروس<br />

تو تامار،‏ زنا کرده است و اینک از زنا نیز آبستن شده.‏<br />

پس یهودا گفت:‏ وي را بیرون آرید تا سوخته شود!‏<br />

او را بیرون میآوردند نزد پدر شوهرخود<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ از مالک این چیزها آبستن شدهام<br />

گفت:‏ تشخیص کن که این ر و ریسمان و عصا از آن<br />

کیست.‏<br />

و یهودا آنها را شناخت،‏ و گفت:‏ او از من بیگناهتر<br />

است،‏ زیرا که او را به پسر خود شیله ندادم.‏ و بعد با او<br />

دیگر همبستر نشد.‏<br />

و چون وقت وضع حملش رسید،‏ اینک دوقولو در<br />

رحمش بودند.‏ اول تواریخ ؛ متی<br />

و چون میزایید،‏ یکی دست خود را بیرون آورد<br />

که در آن حالت قابله ریسمانی قرمز گرفته،‏ بر دستش<br />

بست و گفت:‏ این اول بیرون آمد.‏<br />

و دست خود را بازکشید.‏ و اینک برادرش بیرون<br />

آمد و قابله گفت:‏ چگونه این شکاف را گذشتی؟ این<br />

شکاف بر تو باد!‏ پ س او را فارص نام نهاد.‏<br />

بعد از آن برادرش که ریسمان قرمز را بر دست<br />

داشت بیرون آمد،‏ و او را زارح نامید.‏<br />

پیدایش<br />

، و<br />

3 ،1<br />

4 ،2<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25. چون<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

39<br />

.1<br />

اما یوسف را به م ص ر بردند،‏ و مردي م ص ري،‏<br />

فوطیفار نام که خواجه و سردار محافظان فرعون بود،‏<br />

وي را از دست اسماعیلی که او را بدانجا برده بودند،‏<br />

خرید.‏ باب<br />

ویهوه با یوسف بود،‏ و او مردي کامیاب شد،‏ و در<br />

خانۀ آقاي مصري خود ماند.‏ دوم تواریخ<br />

و آقایش دید که یهوه با وي میباشد،‏ و هر آنچه او<br />

میکند،‏ یهوه زیر دستش میگذارد.‏<br />

پس یوسف مورد لطف وي قرار گرفت،‏ و او را<br />

خدمت میکرد،‏ و او را به خانۀ خود برگماشت و تمام<br />

دارائی خویش را بدست وي سپرد.‏<br />

بعد از آنکه او را بر خانه و تمام دارائی خود گماشته<br />

بود،‏ یهوه خانۀ آن مصري را بسبب یوسف برکت داد،‏ و<br />

برکت یهوه بر همۀ دارائی در خانه و چه در<br />

صحرا بود.‏ باب<br />

و آنچه داشت به دست یوسف سپرد،‏ و به چیز<br />

دیکري توجه نداشت جز نانی که میخورد.‏ و یوسف<br />

خوش اندام و زیبا بود.‏<br />

و بعد از ا جریان زن آقایش بر یوسف نظر<br />

انداخته،‏ گفت:‏ با من همبستر شو.‏<br />

اما او امتناع نموده،‏ به زن آقاي خود گفت:‏ اینک<br />

آقایم از آنچه نزد من در خانه است،‏ خبر ندارد،‏ و آنچه<br />

دارد،‏ به دست من سپرده است.‏<br />

بزرگتري از من در این خانه نیست و چیزي از من<br />

دریغ نداشته،‏ جز تو،‏ چون همسر او میباشی؛ پس<br />

چگونه مرتکب این شرارت بزرگ بشوم و به خدا خطا<br />

بورزم؟ امثال<br />

و هر روزه اینگونه سخنان را به یوسف میگفت،‏ اما<br />

او به وي گوش نمیداد که با او همبستر شود یا نزد<br />

وي بماند.‏<br />

و روزي واقع شد که به خانه درآمد،‏ تا به شغل<br />

خود بپردازد و از اهل خانه کسی در آنجا نبود.‏<br />

سپ.‏ جامۀ او را گرفته،‏ گفت:‏ با من همبستر شو.‏<br />

اما او جامۀ خود را به دستش رها کرده،‏ گریخت و<br />

بیرون رفت.‏ دوم سموئیل 13،<br />

و چون او دید که رخت خود را به دست وي رها<br />

کرد و از خانه گریخت،‏<br />

مردان خانه را صدا زد،‏ و بدیشان بیان کرده،‏<br />

گفت:‏ بنگرید،‏ او مرد عبرانی را نزد ما آورد،‏ تا ما را<br />

رسوا کند،‏ و نزد من آمد تا با من همبستر شود،‏ و با<br />

صداي بلند فریاد کردم،‏<br />

و چون شنید که با صداي بلند فریاد برآوردم،‏<br />

جامۀ خود را نزد من رها،‏ فرار کرد و بیرون رفت.‏<br />

سپ.‏ جامۀ او را نزد خود نگاه داشت،‏ تا آقایش به<br />

خانه آمد.‏<br />

و به وي بدین مضمون ذکرکرده،‏ گفت:‏ آن غلام<br />

عبرانی که براي ما آوردهاي،‏ نزد من آمد تا مرا رسوا<br />

کند،‏<br />

و چون با صداي بلند فریاد برآوردم،‏ جامۀ خود را<br />

پیش من رها کرده،‏ بیرون گریخت.‏<br />

سپ.‏ چون آقایش سخن زن خود را شنید که به<br />

وي بیان کرده،‏ گفت:‏ غلامت به من چنین کرده است،‏<br />

و بسیار خشمگین شد.‏<br />

، چه<br />

11<br />

27 ،30<br />

13 ،8<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

21 ،31<br />

28 ،37<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 38 -


يرو<br />

نی<br />

پیدایش<br />

.20<br />

و آقاي یوسف،‏ او را گرفته،‏ در زندان خانهاي که<br />

اسیران پادشاه بسته بودند،‏ انداخت و آنجا در زندان<br />

ماند.‏ مزامیر<br />

اما یهوه با یوسف میبود و بر وي احسان<br />

میفرمود،‏ و او را در نظر داروغۀ زندان حرمت داد.‏<br />

18 ،105<br />

.21<br />

اعمال رسولان<br />

9 ،7<br />

9 1، ؛ دانیال<br />

.22<br />

و داروغۀ زندان همۀ زندانیان را که در زندان<br />

بودند،‏ به دست یوسف سپرد و آنچه در آنجا اتفاق<br />

میافتاد باید به وسیله او انجام میشد.‏<br />

و داروغۀ زندان بدانچه بر عهده وي بود،‏ توجهاي<br />

نمیکرد،‏ زیرا یهوه با وي بود و آنچه را که او میکرد،‏<br />

یهوه توفیق میداد.‏<br />

.23<br />

40<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و بعد از این جریان،‏ ساقی و نانواي پادشاه مصر،‏ به<br />

آقاي خویش،‏ پادشاه مصر گناه ورزیدند.‏<br />

و فرعون از دو خواجۀ خود،‏ یعنی سردار ساقیان و<br />

سردار نانوایان خشمگین شد.‏<br />

و ایشان را در زندان رئیس محافظان دربار،‏ یعنی<br />

زندانی که یوسف در آنجا محبوس بود،‏ انداخت.‏ باب<br />

،39<br />

20<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و رئیس محافظان دربار،‏ یوسف را بر ایشان<br />

گماشت،‏ و ایشان را خدمت میکرد،‏ و مدتی در زندان<br />

ماندند.‏<br />

و هر دو در یک شب خوابی دیدند،‏ هر کدام خواب<br />

خود را که هر یک تعبیر جداگانه داشته،‏ یعنی ساقی و<br />

نانوا پادشاه مصر که در زندان محبوس بودند.‏<br />

بامدادان چون یوسف نزد ایشان آمد،‏ دید که اینک<br />

ناراحت هستند.‏<br />

پس،‏ از خواجههاي فرعون که با وي در زندان آقاي<br />

او بودند،‏ پرسیده،‏ گفت:‏ امروز چرا غمگین هستید؟<br />

به وي گفتند:‏ خوابی دیدهایم و کسی نیست که آن<br />

را تعبیر کند.‏ یوسف بدیشان گفت:‏ آیا تعبیرها از آن<br />

خدا نیست؟ آن را براي من تعریف کنید.‏ باب ؛ اشعیا<br />

16 ،41<br />

، خواب<br />

7 ،44<br />

.9<br />

آنگاه رئیس ساقیان خود را به یوسف بیان<br />

کرده،‏ گفت:‏ در خواب من،‏ تاکی پیش من بود.‏<br />

و در تاك سه شاخه بود و آن بشکفت،‏ و گل آورد<br />

و خوشههایش انگور رسیده داد.‏<br />

و جام فرعون در دست من بود.‏ و انگورها را چیده،‏<br />

در جام فرعون فشردم،‏ و جام را به دست فرعون دادم.‏<br />

یوسف به وي گفت:‏ تعبیرش اینست،‏ سه شاخه<br />

سه روز است.‏<br />

بعد از سه روز،‏ فرعون سر تو را برافرازد و به<br />

مقامت بازگمارد،‏ و جام فرعون را به دست وي دهی به<br />

رسم سابق که ساقی او بودي.‏<br />

و هنگامی که براي تو نیکو شود،‏ مرا یاد کن و به<br />

من لطف نموده،‏ احوال مرا به یاد فرعون بیاور،‏ که او<br />

مرا از این خانه بیرون آورد،‏ ؛ نحمیا<br />

زیرا که در حقیقت از سرزمین عبرانیان دزدیده<br />

شدهام ، و اینجا نیز کاري نکردهام که مرا در سیاهچال<br />

افکنند.‏ باب<br />

اما چون رئیس نانوایان دید که تعبیر،‏ نیکو بود،‏ به<br />

یوسف گفت:‏ من نیز خوابی دیدهام ، که سه سبد نان<br />

سفید بر سر من است،‏<br />

و در سبد بالائی هر نوع غذا براي فرعون از پیشۀ<br />

نانوائی میباشد و مرغان،‏ آن را از سبدي که بر سرمن<br />

است،‏ میخورند.‏<br />

یوسف در جواب گفت:‏ تعبیرش ا است،‏ سه<br />

سبد سه روز میباشد.‏<br />

و بعد از سه روز فرعون سر تو را از تو بردارد و تو<br />

را بر دار بیاویزد،‏ و مرغان،‏ گوشتت را از تو بخورند.‏<br />

سپ.‏ در روز سوم که روز تولد فرعون بود،‏ مهمانی<br />

براي همۀ خادمان خود برگذار کرد،‏ و سر رئیس<br />

ساقیان و سر رئیس نانوایان را در میان نوکران خود<br />

بلند کرد.‏ مرقس ؛ دوم پادشاهان<br />

اما رئیس ساقیان را به ساقیگریش باز آورد،‏ و<br />

جام را به دست فرعون داد.‏<br />

و اما رئیس نانوایان را به دار کشید،‏ چنانکه یوسف<br />

براي ایشان تعبیر کرده بود.‏<br />

اما رئیس ساقیان یوسف را به یاد نیاورد،‏ بلکه او<br />

را فراموش کرد.‏<br />

19 ،5 ؛ 31 ،13<br />

لوقا 42 ،23<br />

27 ،25<br />

،<br />

28 ،37<br />

21 ،6<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

41<br />

1. چون<br />

دو سال سپري شد،‏ فرعون خوابی دید که در<br />

کنار نهر ایستاده است.‏ دانیال<br />

که ناگاه از نهر،‏ هفت گاو زیبا و چاق برآمده،‏ در<br />

مرغزار میچریدند.‏<br />

و اینک هفت گاو دیگر،‏ زشت و لاغر،‏ در عقب آنها<br />

از نهر بیرون آمده،‏ نزدیک آن گاوان اول در کنار نهر<br />

ایستادند.‏<br />

و این گاوان زشت و لاغر،‏ آن هفت گاو زیبا و چاق<br />

را بلعیدند.‏ و فرعون بیدار شد.‏<br />

1 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 39 -


هآن<br />

رپ<br />

هآن<br />

هاآن<br />

هآن<br />

یس<br />

یک<br />

کی<br />

کی<br />

ته<br />

رپ<br />

نی<br />

.21<br />

پیدایش<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و باز به خواب رفت و دیگر باره خوابی دید،‏ که<br />

اینک هفت خوشه بار و چاق بر یک ساقه میرویند.‏<br />

و اینک هفت خوشه لاغر،‏ از باد شرقی پژمرده،‏ بعد<br />

از آنها میروید.‏<br />

و خوشههاي لاغر،‏ آن هفت خوشۀ چاق و پربار را<br />

بلعیدند.‏ و فرعون بیدار شده،‏ و پی برد که آن یک رویا<br />

بوده.‏<br />

صبحگاهان دلش مضطرب شده،‏ فرستاد و همۀ<br />

جادوگران و همه حکیمان مصر را خواند،‏ و فرعون<br />

خوابهاي خود را بدیشان باز گفت.‏ اما کسی نبود که<br />

ا را براي فرعون تعبیر کند.‏<br />

آنگاه رئیس ساقیان با فرعون سخن گفته،‏ گفت:‏<br />

امروز گناهان من بخاطرم آمد.‏<br />

فرعون از غلامان خود خشمگین شد،‏ مرا با رئیس<br />

نانوایان در زندان رئیس محافظان دربار،‏ حبس فرمود.‏<br />

و من و او در یک شب،‏ خوابی دیدیم که هر<br />

تعبیر خواب خود را داشت،‏ خواب دیدیم.‏<br />

و جوانی عبرانی در آنجا با ما بود،‏ غلام رئیس<br />

محافظان دربار.‏ و خوابهاي خود را نزد او بیان کردیم و<br />

او خوابهاي ما را براي ما تعبیر کرد،‏ هر را بر<br />

حسب خوابش تعبیر کرد.‏<br />

و دقیقاً‏ بر حسب تعبیري که براي ما کرد،‏ واقع<br />

شد.‏ مرا به منصبم بازآورد،‏ و او را به دار کشید.‏<br />

آنگاه فرعون فرستاده،‏ یوسف را خواند و او را به<br />

زودي از زندان بیرون آوردند و صورت خود را تراشیده،‏<br />

رخت خود را عوض کرد،‏ و به حضور فرعون آمد.‏ مزامیر<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

20 ،105<br />

.15<br />

فرعون به یوسف گفت:‏ خوابی دیدهام و کسی<br />

نیست که آن را تعبیر کند،‏ و دربارة تو شنیدم که<br />

خواب میشنوي تا تعبیرش کنی.‏<br />

یوسف به فرعون پاسخ گفت:‏ از من نیست،‏ خدا<br />

فرعون را به نیکی جواب خواهد داد.‏ باب ؛ دانیال<br />

،2<br />

8 ،40<br />

.16<br />

30<br />

.17<br />

و فرعون به یوسف گفت:‏ در خواب خود دیدم که<br />

اینک به کنار نهر ایستادهام<br />

و ناگاه هفت گاو چاق و زیبا از نهر بیرون آمده،‏ بر<br />

مرغزار میچرند.‏<br />

و اینک هفت گاو دیگر بسیار زشت،‏ لاغر و<br />

ضعیف،‏ که در تمامی سرزمین مصر بدان زشتی ندیده<br />

بودم،‏ پشت سر آنها بیرون آمدند.‏<br />

و گاوان لاغر زشت،‏ هفت گاو چاق اول را<br />

میخورند.‏<br />

و چون به درون شکم ا فرو رفتند معلوم نشد<br />

که بدرون رفته شده اند،‏ چونکه صورت ا مثل<br />

اول زشت ماند.‏ پ س بیدار شدم.‏<br />

و باز خوابی دیدم که اینک هفت خوشۀ بار و<br />

نیکو بر یک ساق میرویدند.‏<br />

و اینک هفت خوشۀ خشک باریک و از باد شرقی<br />

پژمرده،‏ بعد از آنها میروید.‏<br />

و خوشههاي لاغر،‏ آن هفت خوشۀ نیکو را فرو<br />

میبرد.‏ و جادوگران را گفتم،‏ لیکن ک نیست که<br />

براي من شرح دهد.‏<br />

یوسف به فرعون گفت:‏ خواب فرعون ی است.‏<br />

خدا از آنچه خواهد کرد،‏ فرعون را خبر داده است.‏<br />

هفت گاو نیکو هفت سال باشد و هفت خوشۀ نیکو<br />

هفت سال.‏ همانا خواب یکی است.‏<br />

و هفت گاو لاغر زشت،‏ که پشت سر آنها بیرون<br />

آمدند،‏ هفت سال باشد.‏ و هفت خوشۀ خالی از باد<br />

شرقی پژمرده،‏ هفت سال قحطی میباشد.‏<br />

سخنی که به فرعون گفتم،‏ این است:‏ آنچه خدا<br />

میکند به فرعون ظاهر ساخته است.‏<br />

همانا هفت سال فراوانی بسیار،‏ در تمامی سرزمین<br />

مصر میآید.‏<br />

و بعد از آن،‏ هفت سال قحطی پدید آید و تمامی<br />

فراوانی در زمین مصر فراموش شود.‏ و قحطی،‏ زمین را<br />

تباه خواهد ساخت.‏<br />

و فراوانی در زمین معلوم نشود بسبب قحطی که<br />

بعد از آن آید،‏ زیرا که تقریباً‏ سخت خواهد بود.‏<br />

و چون خواب به فرعون دو مرتبه تکرار شد،‏ ا<br />

است که این حادثه از جانب خدا تعیین شده،‏ و خدا<br />

آن را به زودي واقع خواهد ساخت.‏<br />

سپ.‏ اکنون فرعون میباید مردي بصیر و حکیم را<br />

پیدا نموده،‏ او را بر سرزمین مصر بگمارد.‏<br />

فرعون چنین بکند،‏ و ناظران بر زمین برگمارد،‏ و<br />

در هفت سال فراوانی،‏ یکپنجم از زمین مصر بگیرد.‏<br />

و همۀ خوراکیهاي این سالهاي نیکو را که میآید<br />

جمع کنند،‏ و غله را زیر دست فرعون ذخیره نمایند،‏ و<br />

خوراك در شهرها نگاه دارند.‏<br />

تا خوراك براي سرزمین،‏ به ج هفت سال<br />

قحطی که در سرزمین مصر خواهد بود ذخیره شود،‏<br />

مبادا زمین از قحطی تباه شود.‏<br />

سپ.‏ این سخن بنظر فرعون و بنظر همۀ بندگانش<br />

پسندیده بود.‏<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

37<br />

،<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 40 -


گی<br />

نی<br />

تی<br />

یان<br />

يرو<br />

له<br />

پیدایش<br />

.38<br />

و فرعون به بندگان خود گفت:‏ آیا کسی را مثل<br />

این توانیم یافت،‏ مردي که روح خدا در وي است؟ امثال<br />

35 ،14<br />

.39<br />

و فرعون به یوسف گفت:‏ چونکه خدا کل ا<br />

جریان را براي تو آشکار ساخت،‏ کسی مانند تو دانا و<br />

حکیم نیست.‏<br />

تو بر خانۀ من باش،‏ و به فرمان تو،‏ تمام قوم من<br />

گوش فرا دهند،‏ جز اینکه بر تخت سلطنت از تو<br />

؛ اعمال رسولان<br />

بزرگتر باشم.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و فرعون به یوسف گفت:‏ بدان که تو را بر تمامی<br />

سرزمین مصر گماشتم.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و فرعون انگشتر خود را از دست خویش بیرون<br />

کرده،‏ آن را بر دست یوسف گذاشت،‏ و او را ب ا کتان<br />

نازك آراسته کرد،‏ و زنجیري طلائ ی بر گردنش<br />

انداخت.‏<br />

و او را بر عرابه دومین خود سوار کرد،‏ و پیش<br />

رویش صدا کرد،‏ زانو زنید!‏ پ س او را بر تمامی سرزمین<br />

مصر برگماشت.‏ باب<br />

و فرعون بهیوسف گفت:‏ من فرعون هستم،‏ و<br />

بدون تو هیچکس دست یا پاي خود را در کل<br />

سرزمین مصر بلند نکند.‏<br />

و فرعون یوسف را صفنات-پعنیح نامید،‏ و اَسنات،‏<br />

دختر فوطی فارع،‏ کاهن اون را به او به زنی داد،‏ و<br />

یوسف از سرزمین مصر بیرون رفت تا سرزمین مصر را<br />

جستجو کند.‏<br />

و یوسف سی ساله بود وقتی که به حضور فرعون،‏<br />

پادشاه مصر ایستاد،‏ و یوسف از حضور فرعون مرخص<br />

شده،‏ در تمامی سرزمین مصر گشت.‏<br />

و در هفت سال فراوانی،‏ زمین محصول فرآوانی<br />

داد.‏<br />

سپ.‏ تمامی خوراکیهاي آن هفت سال را که در<br />

سرزمین مصر بود،‏ جمع کرد،‏ و خوراك را در شهرها<br />

ذخیره نمود،‏ و خوراك مزرعههاي اطراف هر شهر را<br />

در آن گذاشت.‏<br />

و یوسف غلۀ بیکران و بسیار،‏ مثل ر دریا<br />

ذخیره کرد،‏ تا آنکه از حساب بازماند،‏ زیرا که زیاده از<br />

حد بود.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و قبل از وقوع سالهاي قحطی،‏ دو پسر براي<br />

یوسف زاییده شد،‏ که اَسنات،‏ دختر فوطی فارع،‏ کاهن<br />

اون برایش بزاد.‏ باب<br />

و یوسف نخستزادة خود را منّسی نام نهاد،‏ زیرا<br />

گفت:‏ خدا مرا از تمامی مشقّتم و تمامی خانۀ پدرم<br />

فراموشی داد.‏<br />

و دومین را افرایم نامید،‏ زیرا گفت:‏ خدا مرا در<br />

زمین مذلتم بارآور گردانید.‏<br />

و هفت سال فراوانی که در سرزمین مصر بود،‏<br />

سپري شد.‏<br />

و هفت سال قحطی،‏ فرا رسید،‏ چنانکه یوسف<br />

گفته بود.‏ و قحطی در همۀ زمینها پدیدار شد،‏ لیکن<br />

در تمامی سرزمین مصر نان بود.‏ مزامیر<br />

و چون تمامی سرزمین مصر مبتلاي قحطی شد،‏<br />

قوم براي نان نزد فرعون فریاد برآوردند.‏ و فرعون به<br />

همۀ مصریان گفت:‏ نزد یوسف بروید و آنچه اوبه شما<br />

گوید،‏ بکنید.‏ یوشع<br />

سپ.‏ قحطی،‏ تمامی زمین را فروگرفت،‏ و<br />

یوسف همۀ انبارها را باز کرده،‏ به مصریان میفروخت،‏<br />

و قحطی در سرزمین مصر سخت شد.‏ باب<br />

و همۀ سرزمینها به جهت خرید غله نزد یوسف به<br />

مصر آمدند،‏ زیرا قحطی بر تمامی سرزمینها سخت<br />

شده بود.‏ باب<br />

6 ،42<br />

16 ،105<br />

5 ،2<br />

10 ،12<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

56<br />

.57<br />

42<br />

.1<br />

.2<br />

و اما یعقوب چون دید که غله در مصر است ، به<br />

پسران خود گفت:‏ چرا به یکدیگر مینگرید؟<br />

و گفت:‏ اینک شنیدهام که غله در مصر است،‏ بدانجا<br />

بروید و براي ما از آنجا بخرید،‏ تا زندگی کنیم و<br />

نمیریم.‏ اعمال رسولان<br />

سپ.‏ ده برادر یوسف براي خریدن غله به مصر وارد<br />

شدند.‏<br />

و اما بنیامین،‏ برادر یوسف را یعقوب با برادرانش<br />

نفرستاد،‏ زیرا گفت مبادا زی بدو رسد.‏<br />

پس پسران اسرائیل در میان آنانی که میآمدند،‏ به<br />

جهت خرید آمدند،‏ زیرا که قحطی در زمین کنعان<br />

بود.‏<br />

و یوسف حاکم ولا بود،‏ و خود به همۀ ا<br />

سرزمین غله میفروخت.‏ و برادران یوسف آمده،‏ صورت<br />

به زمین نهاده،‏ او را سجده کردند.‏ باب ؛<br />

56 ،41 ؛ ،43<br />

40 ،41<br />

12 ،7<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

26<br />

.7<br />

چون یوسف برادران خود را دید،‏ ایشان را<br />

بشناخت،‏ و خود را بدیشان بیگانه نموده،‏ آنها را به<br />

درشتی سخن گفت و از ایشان پرسید:‏ از کجا آمدهاید؟<br />

گفتند:‏ از سرزمین کنعان تا خوراك بخریم.‏ ؛<br />

باب 7 ،43<br />

19 ،44<br />

10 ،7<br />

37 ،37<br />

21 ،105 ؛ 7 ،113<br />

6 ،42<br />

18 ،139<br />

9 ،45<br />

5 ،48<br />

8 ،45<br />

12 ،39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

- 41 -


ته<br />

کی<br />

ته<br />

ته<br />

یک<br />

یک<br />

یم یال<br />

24<br />

پیدایش<br />

.8<br />

.9<br />

و یوسف برادران خود را شناخت،‏ لیکن ایشان او را<br />

نشناختند.‏<br />

و یوسف خوابها را که دربارة ایشان دیده بود،‏ بیاد<br />

آورد.‏ پ س بدیشانگفت:‏ شما جاسوسانید،‏ و به ج<br />

بررسی سرزمین ما آمدهاید.‏ باب<br />

بدو گفتند:‏ نه،‏ اي آقا!‏ بلکه غلامانت به ج<br />

خریدن خوراك آمدهاند.‏<br />

ما همه پسران یک شخص هستیم.‏ ما مردمان<br />

صادقیم؛ غلامانت جاسوس نیستند.‏<br />

بدیشان گفت:‏ نه،‏ بلکه به ج دیدن بررسی<br />

سرزمین ما آمدهاید.‏<br />

گفتند:‏ غلامانت دوازده برادرند،‏ پسران مرد<br />

در زمین کنعان.‏ و آن کوچکتر،‏ امروز نزد پدر ماست،‏ و<br />

آن یکی نایاب شده است.‏ باب<br />

یوسف بدیشان گفت:‏ همین است آنچه به شما<br />

گفتم که جاسوسانید!‏<br />

بدینطور آزموده میشوید:‏ به جان فرعون از اینجا<br />

بیرون نخواهید رفت،‏ جز اینکه برادر کوچکتر شما به<br />

اینجا بیاید.‏<br />

یک نفر را از خودتان بفرستید،‏ تا برادر شما را<br />

بیاورد،‏ و شما اسیر بمانید تا سخن شما آزموده شود<br />

که حق با شماست یا نه،‏ در غیر اینطورت به جان<br />

فرعون جاسوسانید!‏<br />

سپ.‏ ایشان را با هم سه روز در زندان انداخت.‏<br />

و روز سوم یوسف بدیشان گفت:‏ اگر میخواهید<br />

زنده بمانید این کار را انجام دهید،‏ زیرا من از خدا<br />

میترسم:‏ باب<br />

19. صادق باشید،‏ یک برادر از شما در زندان شما اسیر<br />

باشد،‏ و شما رفته،‏ غله براي گرسنگی خانههاي خود<br />

ببرید.‏<br />

و برادر کوچک خود را نزد من آرید،‏ تا سخنان<br />

شما تصدیق شود و نمیرید.‏ پ س چنین کردند.‏<br />

و به یکدیگر گفتند:‏ حقیقتاً‏ به برادر خود بدي<br />

کردیم،‏ زیرا تنگی جان او را دیدیم وقتی که به ما<br />

التماس میکرد،‏ و نشنیدیم.‏ از این رو این تنگی بر ما<br />

رسید.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و رؤبین در جواب ایشان گفت:‏ آیا به شما نگفتم<br />

که به پسر بدي نکنید؟ و نشنیدید!‏ پ س اینک خون او<br />

بازخواست میشود.‏ باب<br />

و ایشان ندانستند که یوسف میفهمد،‏ زیرا که<br />

مترجمی در میان ایشان بود.‏<br />

سپ.‏ از ایشان کناره جسته،‏ بگریست و نزد ایشان<br />

برگشته،‏ با ایشان گفتگو کرد،‏ و شمعون را از میان<br />

ایشان گرفته،‏ او را روبروي ایشان دربند نهاد.‏<br />

و یوسف فرمود تا کیسههاي ایشان را از غله پر<br />

سازند،‏ و پول ایشان را در کیسه هر کس نهند،‏ و<br />

آزوغه سفر بدیشان دهند،‏ و به ایشان چنین کردند.‏<br />

سپ.‏ غله را بر الاغان خود بار کرده،‏ از آنجا روانه<br />

شدند.‏<br />

و چون یکی،‏ کیسه خود را در استراحتگاه باز<br />

کرد،‏ تا خوراك به الاغ خود دهد،‏ پول خود را دید که<br />

اینک در بالاي کیسه او بود.‏<br />

و به برادران خود گفت:‏ پول من پیش من است،‏ و<br />

اینک در کیسه من است.‏ آنگاه دل ایشان به وحشت<br />

افتاد،‏ و به یکدیگر لرزان شده،‏ گفتند:‏ این چیست که<br />

خدا به ما کرده است؟ اول سموئیل ؛ نحمیا ؛ ارمیا<br />

سپ.‏ نزد پدر خود،‏ یعقوب،‏ به سرزمین کنعان<br />

آمدند،‏ و از آن چ ه برایشان رخ داده بود،‏ خبر داده،‏<br />

گفتند:‏<br />

آن مرد که حاکم زمین است،‏ با ما به سختی<br />

سخن گفت،‏ و ما را جاسوسان زمین پنداشت.‏<br />

و بدو گفتیم ما صادقیم و جاسوس نیستیم.‏<br />

ما دوازده برادر،‏ پسران پدر خود هستیم،‏ ی<br />

نایاب شده است،‏ و کوچکتر،‏ امروز نزد پدر ما در<br />

سرزمین کنعان میباشد.‏<br />

و آن مرد که حاکم زمین است،‏ به ما گفت:‏ از این<br />

خواهم فهمید که شما راستگو هستید،‏ که ی از<br />

برادران خود را نزد من گذارید،‏ و براي گرسنگی<br />

خانههاي خود گرفته،‏ بروید.‏<br />

و برادر کوچک خود را نزد من آورید،‏ و میفهمم<br />

که شما جاسوس نیستید بلکه صادقید.‏ آنگاه برادر شما<br />

را به شما بر میگردانم،‏ و در زمین داد و ستد نمایید.‏<br />

کیسه هاي خود را خ کردند،‏ اینک<br />

کیسۀ پول هر کس در کیسه اش بود.‏ و چون ایشان و<br />

پدرشان،‏ کیسههاي پول را دیدند،‏ ترسیدند.‏<br />

و پدر ایشان،‏ یعقوب،‏ بدیشان گفت:‏ مرا بیفرزند<br />

ساختید،‏ یوسف نیست و شمعون نیست و بنیامین را<br />

میخواهید ببرید.‏ این همه بر من است؟ ؛ دوم<br />

9 ،4<br />

16 ،6<br />

32 ،17<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

35. چون<br />

.36<br />

سموئیل<br />

باب 14 ،43<br />

7 .6 ،14<br />

.37<br />

رؤبین به پدر خود عرض کرده،‏ گفت:‏ هر دو پسر<br />

مرا بکش،‏ اگر او را نزد تو باز نیاورم.‏ او را به دست من<br />

بسپار،‏ و من او را نزد تو باز خواهم آورد.‏<br />

38. گفت:‏ پسرم با شما نخواهد آمد زیرا که برادرش<br />

9-5 ،37<br />

33 ،37<br />

21 ،50<br />

22 .21 ،37<br />

باب 5 .3 ،43<br />

19 ،50<br />

16 ،44<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 42 -


یان<br />

نی<br />

ددا<br />

مرده است،‏ و او تنها باقی مانده است.‏ و هرگاه در راهی 13.<br />

که میروید زی بدو رسد،‏ همانا مویهاي سفید مرا با<br />

؛ اول پادشاهان<br />

غصه به گور خواهید برد.‏ باب<br />

پیدایش<br />

،2<br />

31-29 .20 ،44<br />

9<br />

43<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و قحطی درسر زمین سخت بود.‏<br />

و چون غلهاي را که از مصر آورده بودند،‏ تماماً‏<br />

خوردند،‏ پدرشان بدیشان گفت:‏ برگردید و اندك<br />

خوراکی براي ما بخرید.‏<br />

یهودا با او سخن گفته،‏ گفت:‏ آن مرد به ما تأکید<br />

کرده،‏ گفته است هرگاه برادر شما با شما نباشد،‏ روي<br />

مرا نخواهید دید.‏ باب<br />

اگر تو برادر ما را با ما بفرستی،‏ میرویم و خوراك<br />

برایت میخریم.‏<br />

اما اگر تو او را نفرستی،‏ نمیرویم،‏ زیرا که آن مرد<br />

ما را گفت،‏ هرگاه برادر شما با شما نباشد،‏ روي مرا<br />

نخواهید دید.‏ باب<br />

اسرائیل گفت:‏ چرا به من بدي کرده اید،‏ به آن مرد<br />

خبر دادید که برادر دیگر دارید؟<br />

گفتند:‏ آن مرد احوال ما و خویشاوندان ما را به<br />

دقت پرسیده،‏ گفت:‏ آیا پدر شما هنوز زنده است،‏ و<br />

برادر دیگر دارید؟ و او را بدین دلیل اطلاع دادیم،‏ و<br />

چه میدانستیم که خواهد گفت:‏ برادر خود را نزد من<br />

آرید.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ یهودا به پدر خود،‏ اسرائیل گفت:‏ جوان را با<br />

من بفرست تا برخاسته،‏ برویم و زندگی کنیم و<br />

نمیریم،‏ ما و تو و اطفال ما نیز.‏<br />

من ضامن او میباشم،‏ او را از دست من بازخواست<br />

کن.‏ اگر او را نزد تو باز نیاوردم و به حضورت حاضر<br />

نساختم،‏ تا به ابد در نظر تو مقصر باشم.‏ باب<br />

زیرا اگر تأخیر نمینمودیم،‏ تا به حال،‏ مرتبۀ دوم<br />

را برگشته بودیم.‏<br />

سپ.‏ پدر ایشان،‏ اسرائیل،‏ بدیشان گفت:‏ اگر چنین<br />

است،‏ پس این کار را بکنید.‏ از ثمرات نیکوي ا<br />

سرزمین در ظروف خود بردارید،‏ و هدیهاي براي آن<br />

مرد ببرید،‏ قدري بلسان و قدري عسل و کتیرا و لادن<br />

و پسته و بادام.‏<br />

و پول دوبرابر بدست خود گیرید،‏ و آن پولی که<br />

در بالاي کیسه هاي شما برگشته شده بود،‏ با دست<br />

خود باز گردانید،‏ شاید اشتباهی شده باشد.‏<br />

و برادر خود را برداشته،‏ روانه شوید،‏ و نزد آن مرد<br />

برگردید.‏<br />

و خداي قادر مطلق شما را در نظر آن مرد کرامت<br />

دهد،‏ تا برادر دیگر شما و بنیامین را همراه شما<br />

بفرستد،‏ و من اگر بیفرزند شدم،‏ بیفرزند شدم.‏ خروج<br />

.14<br />

36 ،12<br />

8 1، ؛ روت<br />

15<br />

سپ.‏ آن مردان،‏ هدایا را برداشته،‏ و پول دوبرابر را<br />

بدست گرفته،‏ با بنیامین روانه شدند.‏ و به مصر وارد<br />

شدند،‏ به حضور یوسف ایستادند.‏<br />

اما یوسف،‏ چون بنیامین را با ایشان دید،‏ به ناظر<br />

خانۀ خود فرمود:‏ این اشخاص را به خانه ببر،‏ و قربانی<br />

کرده،‏ تدارك ببین،‏ زیرا که ایشان وقت ظهر با من غذا<br />

میخورند.‏<br />

و آن مرد چنانکه یوسف فرموده بود،‏ کرد.‏ و آن<br />

مرد ایشان را به خانۀ یوسف آورد.‏ باب<br />

و آن مردان ترسیدند،‏ چونکه به خانۀ یوسف آورده<br />

شدند و گفتند:‏ بسبب آن پولی که دفعه اول در کیسه<br />

هاي ما برگشته شده بود،‏ ما را آوردهاند تا به هجوم<br />

آورده،‏ و به ما حمله کند،‏ و ما را اسیر سازد و الاغان ما<br />

را.‏ ایوب<br />

و به ناظر خانۀ یوسف نزدیک شده،‏ در درگاه خانه<br />

با او سخن گفتند،‏<br />

گفتند:‏ اي آقا!‏ حقیقتاً‏ مرتبۀ اول براي خرید<br />

خوراك آمدیم.‏<br />

به منزل رسیده،‏ کیسه هاي خود را باز<br />

کردیم،‏ و پول هر کس در بالاي کیسه اش بود.‏ نقرة ما<br />

به وزن تمام و آن را به دست خود باز آوردهایم.‏<br />

و پول دیگري براي خرید خوراك به همراه خود<br />

آوردهایم.‏ نمیدانیم کدام کس پول ما را در کیسه هاي<br />

ما گذاشته بود.‏<br />

گفت:‏ سلامت باشید مترسید،‏ خداي شما و خداي<br />

پدر شما،‏ خزانهاي در کیسه هاي شما،‏ به شما داده<br />

است؛ پول شما به من رسید.‏ پ س شمعون را نزد ایشان<br />

بیرون آورد.‏ باب ؛<br />

و آن مرد،‏ ایشان را به خانۀ یوسف برد،‏ آب<br />

بدیشان داد،‏ تا پایهاي خود را شستند،‏ و علوفه به<br />

الاغان ایشان باب ؛ لوقا<br />

و هدایا را حاضر ساختند،‏ تا وقت آمدن یوسف به<br />

ظهر،‏ زیرا شنیده بودند که در آنجا باید غذا بخورند.‏<br />

و چون یوسف به خانه آمد،‏ هدایائی را که به<br />

دست ایشان بود،‏ نزد وي به خانه آوردند،‏ و به حضور<br />

وي رو به زمین نهادند.‏ باب<br />

2 ،44<br />

44 ،7<br />

6 ،42<br />

24 ،42<br />

4 ،18<br />

29 ،31<br />

.<br />

20 ،15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. چون<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

32 ،44<br />

20 ،42<br />

23 ،44<br />

19 ،44<br />

7 ،42<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

- 43 -


یان<br />

چهآن<br />

نی<br />

نی هاآن<br />

یم<br />

کی<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

پیدایش<br />

27<br />

سپ.‏ از سلامتی ایشان پرسید و گفت:‏ آیا پدر پیر<br />

شما که ذکرش را کردید،‏ به سلامت است؟ و هنوز<br />

زنده است؟ باب<br />

گفتند:‏ غلامت،‏ پدر ما،‏ به سلامت است،‏ و تا بحال<br />

زنده.‏ پ س تعظیم و سجده کردند.‏ باب<br />

و چون چشمان خود را باز کرده،‏ برادر خود<br />

بنیامین،‏ پسر مادر خویش را دید،‏ گفت:‏ آیا این است<br />

برادر کوچک شما که نزد من،‏ ذکر او را کردید؟ و<br />

گفت:‏ اي پسرم،‏ خدا بر تو رحم کند.‏<br />

و یوسف چونکه تحت تأثیر برادش قرار گرفت،‏<br />

بشتافت،‏ و جایی براي گریستن جست.‏ پ س به خلوت<br />

رفته،‏ آنجا بگریست.‏<br />

و روي خود را شسته،‏ بیرون آمد.‏ و خودداري<br />

نموده،‏ گفت:‏ غذا بگذارید.‏<br />

و براي وي جدا گذاردند،‏ و براي ایشان جدا،‏ و<br />

براي مصری که با وي خوردند جدا،‏ زیرا که مصریان<br />

با عبرانیان نمیتوانند غذا بخورند زیرا که ا<br />

مصریان ناپاك است.‏ دانیال ؛ خروج<br />

و به حضور وي بنشستند،‏ نخستزاده بر حسب<br />

نخستزادگیاش ، و خردسال بحسب خردسالیاش<br />

ایشان از یکدیگر تعجب نمودند.‏<br />

و سهم از پیش خود براي ایشان گرفت،‏ اما سهم<br />

بنیامین پنج چندان سهم دیگران بود،‏ و با وي<br />

نوشیدند و کیف کردند.‏ یوشع<br />

، نزد<br />

، و<br />

7 ،37<br />

26 ،8<br />

10 ،2<br />

8 ،1<br />

6 ،29<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

44<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ به ناظر خانۀ خود امر کرده،گفت:‏ کیسه هاي<br />

این مردمان را به قدري که میتوانند ببرند،‏ از غله پر<br />

کن،‏ و پول هر کسی را به بالاي کیسه اش بگذار.‏<br />

و جام مرا،‏ یعنی جام نقره را در بالاي کیسه آن<br />

کوچکتر،‏ با قیمت غلهاش بگذار.‏ پ س همان سخنی که<br />

یوسف گفته بود،‏ کرد.‏<br />

و چون صبح روشن شد،‏ آن مردان را با الاغان<br />

ایشان روانه کردند.‏<br />

و ایشان از شهر بیرون رفتند،‏ هنوز مسافتی چند<br />

طی نکرده بودند،که یوسف به ناظر خانۀ خود گفت:‏<br />

بلند شو،‏ در پی این اشخاص بشتاب،‏ و چون به آنان<br />

رسیدي،‏ ایشان را بگو:‏ چرا بدي به جاي نیکویی<br />

کردید؟ مزامیر ؛ ؛ ارمیا<br />

آیا ایننیست آقایم در آن مینوشد،‏ و از آن<br />

میبیند؟ شما بد کردید.‏<br />

سپ.‏ چون به رسید،‏ ا سخنان را بدیشان<br />

گفت.‏<br />

بهوي گفتند:‏ چرا آقایم چنین گوید؟ دور از<br />

غلامانت که مرتکب چنین کاري شوند!‏<br />

همانا پولی را که در بالاي کیسه هاي خود یافته<br />

بودیم،‏ از سرزمین کنعان نزد تو باز آوردیم،‏ پس<br />

چگونه باشد که از خانۀ آقایت طلا یا نقره بدزدیم.‏<br />

نزد هر کدام از غلامانت یافت شود،‏ بمیرد،‏ و ما نیز<br />

غلام آقاي خود باشیم.‏ باب<br />

گفت:‏ هم اکنون همانند سخن شما بشود،‏ آنکه<br />

نزد او یافت شود،‏ غلام من باشد،‏ و شما آزاد باشید.‏<br />

سپ.‏ عجله نموده،‏ هر کس کیسه خود را به زمین<br />

فرود آورد،‏ و هر یکی کیسه خود را باز کرد.‏<br />

و او تجسس کرد،‏ و از بزرگتر شروع نموده،‏ به<br />

کوچکتر ختم کرد.‏ و جام در کیسه بنیامین یافته شد.‏<br />

آنگاه رخت خود را پاره کرده،‏ و هر کس الاغ خود<br />

را بار کرده،‏ به شهر برگشتند.‏ باب<br />

و یهودا با برادرانش به خانۀ یوسف آمدند،‏ و او<br />

هنوز آنجا بود،‏ و جلوي او بر زمین افتادند.‏ باب ؛<br />

9 .7 ،37<br />

34 .29 ،37<br />

32 ،31<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

6 ،42<br />

.15<br />

یوسف بدیشان گفت:‏ چگون توانستید چنین<br />

کاري انجام دهید؟ آیا ندانستید که مردي مانند من،‏<br />

فال میبیند؟<br />

یهودا گفت:‏ به آقایم چه گوییم،‏ و چه عرض کنیم،‏<br />

و چگونه بیگناهی خویش را ثابت نماییم؟ خدا گناه<br />

غلامانت را دریافت نموده است؛ اینک ما نیز و آنکه<br />

جام بدستش یافت شد،‏ غلامان آقاي خود خواهیم بود.‏<br />

.16<br />

21 ،42 باب<br />

14 1، ؛ مراثی ارمیا<br />

.17<br />

گفت:‏ دور از من که چنین کنم!‏ بلکه آنکه جام<br />

بدستش یافت شد،‏ غلام من باشد،‏ و شما به سلامتی<br />

نزد پدر خویش بروید.‏<br />

آنگاه یهودا نزد وي آمده،‏ گفت:‏ اي آقایم<br />

بشنو،‏ غلامت به گوش آقاي خود سخنی بگوید و از<br />

غلامت خشمگین تر نشوي،‏ زیرا که تو مانند فرعون<br />

هستی.‏<br />

آقایم از غلامانت پرسیده،‏ گفت:‏ آیا شما را پدر یا<br />

برادري است؟ باب<br />

و به آقاي خود عرض کردیم:‏ که ما را پدر پیري<br />

است،‏ و پسر کوچک پیري او که برادرش مرده است،‏ و<br />

او تنها از مادر خود مانده است،‏ و پدر او را دوست<br />

میدارد.‏ باب<br />

و به غلامان خود گفتی:‏ وي را نزد من آرید تا او<br />

7 ،42<br />

13 ،42<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

باب 17 ،43<br />

20 ،18<br />

21 ،38<br />

12 ،35<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 44 -


يرو<br />

یان<br />

نی<br />

يرو<br />

له<br />

يرو<br />

کی<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

را مورد لطف قرار دهم.‏<br />

و به آقاي خود گفتیم:‏ آن جوان نمیتواند از پدر<br />

خود جدا شود،‏ چه اگر از پدر خویش جدا شود او<br />

خواهد مرد.‏<br />

و به غلامان خود گفت:‏ اگر برادر کوچکتر شما با<br />

شما نیاید،‏ روي مرا دیگر نخواهید دید.‏ باب ؛<br />

پیدایش<br />

،42<br />

15 ،42<br />

.22<br />

.23<br />

5 .3<br />

24. چون<br />

نزد غلامت،‏ پدر خود،‏ رسیدیم،‏ سخنان آقاي<br />

خود را به او باز گفتیم.‏<br />

و پدر ما گفت:‏ برگشته اندك خوراکی براي ما<br />

بخرید.‏<br />

گفتیم:‏ نمیتوانیم برویم،‏ لیکن اگر برادر کوچکتر<br />

با ما آید،‏ خواهیم رفت،‏ زیرا که آن مرد را<br />

نمیتوانیم ببینیم اگر برادر کوچک با ما نباشد.‏<br />

و غلامت،‏ پدر من،‏ به ما گفت:‏ شما آگاهید که<br />

همسرم براي من دو پسر زایید.‏<br />

و یکی از نزد من بیرون رفت،‏ و من گفتم دریده<br />

شده است،‏ و بعد از آن او را ندیدم.‏ باب<br />

اگر این را نیز از نزد من ببرید،‏ و زی بدو رسد،‏<br />

همانا موي سفید مرا با بدبختی به گور خواهید برد.‏ باب<br />

33 ،37<br />

باب 2 ،43<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

35 ،37 ؛ 38 ،42<br />

.30<br />

و اکنون اگر نزد غلامت،‏ پدر خود بروم،‏ و ا<br />

جوان با ما نباشد،‏ و حال آنکه جان او به جان وي<br />

بسته است،‏<br />

ببیند پسر نیست،‏ اوخواهد مرد و غلامانت<br />

موي سفید غلامت،‏ پدر خود را به بدبختی به گور<br />

خواهند برد.‏ اول پادشاهان<br />

زیرا که غلامت نزد پدر خود ضامن پسر شده،‏<br />

گفتم:‏ هرگاه او را نزد تو باز نیاورم،‏ تا ابد نزد پدر خود<br />

مقصر خواهم شد.‏<br />

سپ.‏ اکنون تمنا اینکه غلامت به جاي پسر در<br />

بندگی آقاي خود بماند،‏ و پسر،‏ همراه برادران خود<br />

برود.‏<br />

زیرا چگونه نزد پدر خود بروم و پسر با من نباشد،‏<br />

مبادا بلایی را که به پدرم واقع شود ببینم.‏<br />

9 ،2<br />

باب 9 ،43<br />

31. چون<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

45<br />

.1<br />

و یوسف پیش جمعی که به حضورش ایستاده<br />

بودند،‏ نتوانست خودداري کند،‏ پس صدا کرد که همه<br />

را از نزد من بیرون کنید!‏ و کسی نزد او نماند وقتی که<br />

یوسف خویشتن را به برادران خود شناسانید.‏ اعمال<br />

رسولان<br />

و به صداي بلند گریست،‏ و مصریان و ا خانۀ<br />

فرعون شنیدند.‏<br />

و یوسف،‏ برادران خود را گفت:‏ من یوسف هستم!‏<br />

آیا پدرم هنوز زنده است؟ و برادرانش جواب وي را<br />

نتوانستند داد،‏ زیرا که با حضور وي مضطرب شدند.‏<br />

و یوسف به برادران خود گفت:‏ نزدیک من بیایید.‏<br />

پس نزدیک آمدند،‏ و گفت:‏ منم یوسف،‏ برادر شما،‏ که<br />

به مصر فروختید!‏ مزامیر<br />

و حال رنجیده مشوید،‏ و خود را سرزنش نکنید که<br />

مرا بدینجا فروختید،‏ زیرا خدا مرا پیش شما<br />

فرستاد براي خواست زندگی ماندن شما.‏ باب<br />

زیرا حال دو سال شده است که قحطی در زمین<br />

هست،‏ و پنج سال دیگر نیز نه کشت خواهد بود نه<br />

درو.‏<br />

و خدا مرا پیش شما فرستاد تا براي شما<br />

باقیماندهاي در زمین نگاه دارد،‏ و شما را به نجاتی<br />

عظیم احیا کند.‏<br />

و اکنون شما مرا اینجا نفرستادید،‏ بلکه خدا،‏ و او<br />

مرا پدر بر فرعون و آقا بر تمامی اهل خانۀ او و حاکم<br />

بر همۀ سرزمین مصر ساخت.‏ باب<br />

بشتابید و نزد پدرم رفته،‏ بدو گویید:‏ پسر تو،‏<br />

یوسف چنین میگوید:‏ که خدا مرا حاکم تمامی مصر<br />

ساخته است،‏ نزد من بیا و تأخیر منما.‏ باب ؛ اعمال<br />

20 ،50<br />

43 ،41<br />

41 ،41<br />

17 ،105<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

14 ،7 رسولان<br />

.10<br />

و در سرزمین جوشن ساکن شو،‏ تا نزد من<br />

باشی،‏ تو و پسرانت و پسران پسرانت،‏ و گلهات و<br />

رمهات با هر چه داري.‏<br />

تا تو را در آنجا نگهداري کنم،‏ زیرا که پنج سال<br />

قحطی باقی است،‏ مبادا تو و اهل خانهات و متعلقانت<br />

بینوا گردید.‏<br />

و اینک چشمان شما و چشمان برادرم بنیامین،‏<br />

میبیند،‏ زبان من است که با شما سخن میگوید.‏<br />

سپ.‏ پدر مرا از همۀ جلال من در مصر و از آن چه<br />

دیدهاید،‏ خبر دهید،‏ و عجله نموده،‏ پدر مرا بدینجا<br />

آورید.‏<br />

سپ.‏ به گردن برادر خود،‏ بنیامین،‏ آویخته،‏ گریه<br />

کرد و بنیامین بر گردن وي گریه کرد.‏ باب ؛<br />

29 ،46<br />

4 ،32<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

14<br />

27 4، ؛ خروج<br />

.15<br />

و همۀ برادران خود را بوسیده،‏ برایشان گریه<br />

کرده،‏ و بعد از آن،‏ برادرانش با وي گفتگو کردند.‏<br />

و این خبر را در خانه فرعون شنیدند،‏ و گفتند<br />

برادران یوسف آمدهاند،‏ و بنظر فرعون و بنظر بندگانش<br />

.16<br />

13 ،7<br />

- 45 -


يدا<br />

ِ<br />

ِ<br />

يلاو<br />

هلَ‏<br />

هآن<br />

لی<br />

.2<br />

خوش آمد.‏<br />

و فرعون به یوسف گفت:‏ برادران خود را بگو:‏<br />

چنین بکنید:‏ چهارپایان خود را بار کنید،‏ و روانه شده،‏<br />

به زمین کنعان بروید.‏<br />

و پدر و اهل خانههاي خود را برداشته،‏ نزد من<br />

آیید،‏ و نیکوترین زمین مصر را به شما میدهم تا از<br />

چاقی زمین بخورید.‏<br />

و تو مأمور هستی این را بکنی:‏ ارابهها از سرزمین<br />

مصر براي اطفال و زنان خود بگیرید،‏ و پدر خود را<br />

برداشته،‏ بیایید.‏<br />

و چشمان شما در پی اسباب خود نباشد،‏ زیرا که<br />

نیکویی تمامی سرزمین مصر از آن شماست.‏<br />

پس پسران اسرائیل چنان کردند،‏ و یوسف به<br />

حسب فرمایش فرعون،‏ ارابهها بدیشان داد،‏ و آذوقه<br />

سفر بدیشان عطا فرمود.‏<br />

و به هر یک از ایشان،‏ یک دست رخت بخشید،‏ اما<br />

به بنیامین سیصد شکل نقره،‏ و پنج دست جامه داد.‏<br />

پیدایش<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

19 .12 ،14 داوران<br />

.23<br />

و براي پدر خود بدین شرح فرستاد:‏ ده الاغ بار<br />

شده به نفایس مصر،‏ و ده ماده الاغ بار شده به غله و<br />

نان و خوراك براي سفر پدر خود.‏<br />

سپ.‏ برادران خود را مرخص فرموده،‏ روانه شدند و<br />

بدیشان گفت:‏ آگاه باشید،‏ در راه دعوا مکنید!‏<br />

و از مصر بیرون رفتند،‏ نزد پدر خود،‏ یعقوب،‏ به<br />

سرزمین کنعان آمدند.‏<br />

و او را خبر داده،‏ گفتند:‏ یوسف اکنون زنده است،‏<br />

و او حاکم تمامی سرزمین مصر است.‏ آنگاه دل وي<br />

ضعف کرد،‏ زیرا که ایشان را باور نکرد.‏ باب ؛ لوقا<br />

باب 8 ،13<br />

،24<br />

41 ،41<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

41<br />

.27<br />

و همۀ سخنانی که یوسف بدیشان گفته بود،‏ به<br />

وي گفتند،‏ و چون ارابههایی را که یوسف براي آوردن<br />

او فرستاده بود،‏ دید،‏ روح پدر ایشان،‏ یعقوب،‏ زنده<br />

گردید.‏<br />

و اسرائیل گفت:‏ کافی است!‏ پسر من،‏ یوسف،‏<br />

هنوز زنده است؛ میروم و قبل از مردنم او را خواهم<br />

دید.‏ باب<br />

30 ،46<br />

.28<br />

46<br />

.1<br />

و اسرائیل با هر چه داشت،‏ کوچکرده،‏ به بئرشبع<br />

آمد،‏ و قربانیها براي خ پدر خود،‏ اسحاق،‏ گذاشت.‏<br />

4 ،24 ؛ یوشع 1 ،1 خروج<br />

23 105، ؛ مزامیر<br />

4 52، ؛ اشعیا<br />

؛ پیدایش<br />

و خدا در رؤیاهاي شب،‏ به اسرائیل خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ اي یعقوب!‏ اي یعقوب!‏ گفت:‏ بلی.‏ باب<br />

فرمود:‏ من هستم خدا،‏ خداي پدرت،‏ از فرود آمدن<br />

به مصر مترس،‏ زیرا در آنجا قومی عظیم از تو به وجود<br />

خواهم آورد.‏ باب ؛<br />

من با تو به مصر خواهم آمد و من نیز تو را از آنجا<br />

حتماً‏ باز میگردانم،‏ و یوسف دست خود را بر چشمان<br />

تو خواهد گذاشت.‏ باب<br />

و یعقوب از بِئرشَبع روانه شد،‏ و پسران اسرائیل پدر<br />

خود،‏ یعقوب،‏ و اطفال و زنان خویش را بر ارابههایی<br />

که فرعون به جهت آوردن او فرستاده بود،‏ برداشتند.‏<br />

و گله ه ا و دارائیهایی را که در زمین کنعان<br />

اندوخته بودند،‏ گرفتند.‏ و یعقوب با تمامی نسل خود<br />

به مصر آمدند.‏ باب<br />

و پسران و پسران پسرانِ‏ خود را با خود،‏ و دختران<br />

و دختران پسرانِ‏ خود را،‏ و تمامی نسل خویش را به<br />

همراه خود به مصر آورد.‏<br />

و این است نامهاي پسران اسرائیل که به مصر<br />

آمدند:‏ یعقوب و پسرانش رؤبین نخستزادة یعقوب.‏<br />

11 ،31<br />

4 ،48<br />

1 ،50<br />

12 .11 ،35<br />

18 ،31<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

1 ،1 خروج<br />

.9<br />

خروج<br />

و پسران رؤبین:‏ حنوك و فَلو و حصرون و کَرْمی.‏<br />

14 ،6<br />

.10<br />

و پسران شمعون:‏ یموئیل و یامین و اوهد و یاکین<br />

و صوحر و شاؤل که پسرزن کنعانی بود.‏ خروج<br />

و پسران و قُهات و مراري.‏ خروج<br />

و پسران یهودا:‏ عیر و اونان و شی و فارِص و<br />

زارح.‏ اما عیر و اونان در زمین کنعان مردند.‏ و پسران<br />

فارص:‏ حصرون و حامول بودند.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

16 ،6<br />

،2<br />

5 ،6<br />

29 .3 ،18<br />

: جِرشون<br />

.11<br />

.12<br />

18 ،4 ؛ روت 3 ،1 ؛ متی 3<br />

5 2، ؛ اول تواریخ<br />

.13<br />

تواریخ<br />

و پسران یساکار:‏ تولاع و فُوه و یوب و شمرون.‏<br />

1 ،8<br />

.14<br />

و پسران زبولون:‏ سارِد و ایلون و یاحلئ<br />

اعداد .<br />

اول<br />

،26<br />

26<br />

.15<br />

اینانند پسران لیه،‏ که ا را با دختر خود دینه،‏<br />

در فدان ارام براي یعقوب زایید.‏ همۀ نفوس پسران و<br />

دخترانش سی و سه نفر بودند.‏<br />

و پسران جاد:‏ صفیون و حجی و شونی و اصبون<br />

وعیري و اَرودي و اَرئیلی.‏ اعداد<br />

و پسران آذر:‏ یمنَه و یشوه و یشوي و بریعه،‏ و<br />

خواهر ایشان سارا،‏ و پسران بریعه حابِر و<br />

پادشاهانیئیل.‏ اول تواریخ<br />

اینانند پسران زِلفه که لابان به دختر خود لیه داد،‏<br />

و این شانزده را براي یعقوب زایید.‏<br />

17-15 ،26<br />

31 .30 ،8<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.23 ،26<br />

24<br />

- 46 -


يرو<br />

هرا<br />

يرو<br />

لی<br />

له<br />

يرو<br />

پیدایش<br />

.19<br />

.20<br />

و پسران راحیل زن یعقوب:‏ یوسف و بنیامین.‏<br />

و براي یوسف در زمین مصر،‏ منَسی و افرایم<br />

زاییده شدند،‏ که اَسنات دختر فوطی فارع،‏ کاهن اون<br />

برایش بزاد.‏ باب<br />

و پسران بنیامین:‏ بالع و باکر و اَشبیل و جیرا و<br />

نَعمان و ایحی و رش و مفیم و حفیم و آرد.‏ اول تواریخ<br />

،8<br />

50 ،41<br />

.21<br />

1 ،9 ؛ 6<br />

.22<br />

اینانند پسران راح که براي یعقوب زاییده<br />

شدند،‏ همه چهارده نفر.‏<br />

و پسر دان:‏ حوشیم.‏<br />

و پسران نفتالی:‏ یحصئیل و جونی و یصر و شلیم.‏<br />

.23<br />

.24<br />

13 8، اول تواریخ<br />

.25<br />

اینانند پسران بِلهه،‏ که لابان به دختر خود راحیل<br />

داد،‏ و ایشان را براي یعقوب زایید.‏ همه هفت نفر<br />

بودند.‏<br />

همۀ اشخاصی با یعقوب به مصر آمدند،‏ که از نسل<br />

وي پدید شدند،‏ سواي زنان پسران یعقوب،‏ جمیعاً‏<br />

شصت و شش نفر بودند.‏<br />

و پسران یوسف که برایش در مصر زاییده شدند،‏<br />

دو نفر بودند.‏ پ س همه اشخاص خاندان یعقوب که به<br />

مصر آمدند هفتاد نفر بودند.‏ خروج<br />

و یهودا را پیش خود نزد یوسف فرستاد تا او<br />

را به جوشن نمایی کند،‏ و به سرزمین جوشن<br />

آمدند.‏<br />

و یوسف ارابۀ خود را حاضر ساخت،‏ تا به استقبال<br />

پدر خود اسرائیل به جوشن برود.‏ و چون او را بدید به<br />

گردنش بیاویخت،‏ و مدتی بر گردنش گریه کرد.‏ خروج<br />

،4<br />

5 ،1<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

27<br />

.30<br />

و اسرائیل به یوسف گفت:‏ اکنون بمیرم،‏ چونکه<br />

تو را دیدم که تا بحال زنده هستی.‏ باب ؛ لوقا<br />

28 ،45<br />

29 ،2<br />

.31<br />

و یوسف برادران خود و اهل خانۀ پدر خویش را<br />

گفت:‏ میروم تا فرعون را خبر دهم و به وي گویم:‏<br />

برادرانم و خانوادة پدرم که در زمین کنعان بودند،‏ نزد<br />

من آمدهاند.‏ باب<br />

و آن مردان،‏ شبانان هستند،‏ زیرا اهل گلهدارياند،‏<br />

و گلهها و رمهها و کل دارائی خود را آوردهاند.‏<br />

و چون فرعون شما را بطلبد و گوید:‏ شغل شما<br />

چیست؟<br />

گویید:‏ غلامانت از طفولیت تا بحال ا گلهدار<br />

هستیم،‏ هم ما و هم اجداد ما،‏ تا در سرزمین جوشن<br />

ساکن شوید،‏ زیرا که هر شبان گوسفند،‏ ناپاك نزد<br />

است.‏ مصریان<br />

باب 32 ،43<br />

47<br />

1<br />

سپ.‏ یوسف آمد و به فرعون خبر داده،‏ گفت:‏ پدرم<br />

و برادرانم با گله و رمۀ خویش و هر چه دارند،‏ از<br />

سرزمین کنعان آمدهاند و در سرزمین جوشن هستند.‏<br />

اعمال رسولان<br />

14 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

و از جمله برادران خود پنج نفر برداشته،‏ ایشان را<br />

به حضور فرعون فرستاد.‏<br />

و فرعون،‏ برادران او را گفت:‏ شغل شما چیست؟ به<br />

فرعون گفتند:‏ غلامانت شبانِ‏ گوسفند هستیم،‏ هم ما<br />

و هم اجداد ما.‏ باب<br />

و به فرعون گفتند:‏ آمدهایم تا در این زمین ساکن<br />

شویم،‏ زیرا که براي گلۀ غلامانت چراگاهی نیست،‏<br />

چونکه قحطی در سرزمین کنعان شدید است.‏ و اکنون<br />

تمنا داریم که بندگانت در سرزمین جوشن سکونت<br />

کنند.‏<br />

و فرعون به یوسف خطاب کرده،‏ گفت:‏ پدرت و<br />

برادرانت نزد تو آمدهاند،‏<br />

سرزمین م ص ر پ ی ش توست.‏ در نیکوترین<br />

سرزمین،‏ پدر و برادران خود را مسکن بده.‏ در<br />

سرزمین جوشن ساکن بشوند.‏ و اگر میدانی که در<br />

میان ایشان کسانِ‏ قابل میباشند،‏ ایشان را سرکاران<br />

گلههاي من گردان.‏ باب<br />

و یوسف،‏ پدر خود،‏ یعقوب را آورده،‏ او را به حضور<br />

فرعون رسانید.‏ و یعقوب،‏ فرعون را برکت داد.‏<br />

و فرعون به یعقوب گفت:‏ روزهاي عمر تو چند سال<br />

است؟<br />

یعقوب به فرعون گفت:‏ روزهاي سالهاي غربت من<br />

صد و سی سال است.‏ روزهاي سالهاي عمر من اندك و<br />

بد بوده است،‏ و به روزهاي سالهاي عمر پدرانم در<br />

روزهاي غربت ایشان نرسیده.‏<br />

و یعقوب،‏ فرعون را برکت داد و از حضور فرعون<br />

مرخص شد.‏<br />

و یوسف،‏ پدر و برادران خود را سکونت داد،‏ و<br />

ملکی در سرزمین مصر در نیکوترین زمین،‏ یعنی در<br />

زمین رعمسیس،‏ چنانکه فرعون فرموده بود،‏ بدیشان<br />

ارزانی داشت.‏<br />

و یوسف پدر و برادران خود،‏ و همۀ اهل خانۀ پدر<br />

خویش را به حسب تعداد زنان ایشان نان داد . باب<br />

و در تمامی زمین نان نبود،‏ زیرا قحطی زیادي<br />

20 ،50<br />

34 .33 ،46<br />

10 ،34<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

1 ،47<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

- 47 -


ته<br />

تی<br />

شدید بود،‏ و زمین مصر و زمین کنعان بسبب قحطی 25.<br />

بینوا گردید.‏<br />

و یوسف،‏ تمام نقرهاي را که در زمین مصر و زمین<br />

کنعان یافته شد،‏ به جاي غلهاي که ایشان خریدند،‏<br />

بگرفت،‏ و یوسف نقره را به خانۀ فرعون آورد.‏<br />

و چون نقره از زمین مصر و زمین کنعان تمام<br />

شد،‏ همۀ مصریان نزد یوسف آمده،‏ گفتند:‏ ما را نان<br />

بده،‏ چرا در حضورت بمیریم؟ زیرا که نقره تمام شد.‏<br />

یوسف گفت:‏ گله هاي خود را بیاورید،‏ و به جاي<br />

گله هاي شما،‏ غله به شما میدهم،‏ اگر نقره تمام شده<br />

است.‏<br />

سپ.‏ گله هاي خود را نزد یوسف آوردند،‏ و یوسف<br />

به جاي اسبان و گلههاي گوسفندان و گوسالههاي<br />

گاوان و الاغان،‏ نان بدیشان داد.‏ و در آن سال به جاي<br />

همۀ گله هاي ایشان،‏ با آنها نان داد.‏<br />

و چون آن سال سپري شد در سال دوم به حضور<br />

وي آمده،‏ به او گفتند:‏ از آقاي خود مخفی نمیداریم<br />

که نقرة ما تمام شده است،‏ و گله ه ا از آن آقاي ما<br />

گردیده،‏ و جز بدنها و زمین ما به حضور آقاي ما<br />

چیزي باقی نیست.‏<br />

19. چرا ما و زمین ما نیز در نظر تو هلاك شویم؟ پس<br />

ما را و زمین ما را به نان بخر،‏ و ما و زمین ما دارائی<br />

فرعون بشویم،‏ و بذر بده تا زندگی کنیم و نمیریم و<br />

زمین بایر نماند.‏<br />

سپ.‏ یوسف تمامی سرزمین مصر را براي فرعون<br />

بخرید،‏ زیرا که م ص ریان هر کس مزرعۀ خود را<br />

فروختند،‏ چونکه قحطی بر ایشان سخت بود و زمین از<br />

آن فرعون شد.‏<br />

و قوم را از این محل تا به آن محل مصر به شهرها<br />

منتقل ساخت.‏<br />

فقط زمین کاهنان را نخرید،‏ زیرا کاهنان را<br />

خوراکی از جانب فرعون معین شده بود،‏ و از خوراکی<br />

که فرعون بدیشان داده بود،‏ میخوردند.‏ از این سبب<br />

زمین خود را نفروختند.‏<br />

و یوسف به قوم گفت:‏ اینک ، امروز شما را و زمین<br />

شما را براي فرعون خریدم،‏ همانا براي شما بذر است<br />

تا زمین را بکارید.‏<br />

و چون حاصل برسد،‏ یکپنجم به فرعون دهید،‏ و<br />

چهار سهم از آن شما باشد،‏ براي زراعت زمین و براي<br />

خوراك شما و اهل خانههاي شما و غذا به ج<br />

اطفال شما.‏<br />

پیدایش<br />

گفتند:‏ تو ما را احیا ساختی،‏ در نظر آقاي خود<br />

مورد لطف قرار گیریم،‏ تا غلام فرعون باشیم.‏<br />

سپ.‏ یوسف این قانون را بر سرزمین مصر تا امروز<br />

قرار داد که یکپنجم از آن فرعون باشد،‏ فقط غیر از<br />

زمین کاهنان،‏ که از آن فرعون نشد.‏<br />

و اسرائیل در سرزمین مصر در سرزمین جوشن<br />

ساکن شده،‏ و بسیار بارور و زیاد گردیدند.‏ باب ؛<br />

3 ،46<br />

26<br />

.27<br />

13 ،32 ؛ 12 .7 ،1 خروج<br />

.28<br />

و یعقوب در سرزمین مصر هفده سال زندگی کرد.‏<br />

و روزهاي عمر یعقوب صد و چهل و هفت سال بود.‏<br />

و چون حین وفات اسرائیل نزدیک شد،‏ پسر خود<br />

یوسف را طلبیده،‏ بدو گفت:‏ اکنون اگر در مورد لطف<br />

تو قرار گرفته ام،‏ دست خود را زیر ران من بگذار،‏ و<br />

احسان و امانت با من بکن،‏ و آگاه باش!‏ مرا در مصر<br />

دفن منما،‏ باب ؛<br />

بلکه با پدران خود بخوابم و مرا از مصر برداشته،‏<br />

در قبر ایشان دفن کن.‏ گفت:‏ آنچه گفتی خواهم کرد.‏<br />

گفت:‏ برایم قسم بخور،‏ پس برایش قسم خورد و<br />

اسرائیل بر سر بستر خود خم شد.‏ عبرانیان<br />

21 ،11<br />

5 ،50<br />

2 ،24<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

48<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و بعد از این جریان به یوسف گفتند:‏ اینک پدر تو<br />

بیمار است.‏ پ س دو پسر خود،‏ منَسی و افرایم را با خود<br />

برداشت.‏<br />

و یعقوب را خبر داده،‏ گفتند:‏ اینک پسرت یوسف،‏<br />

نزد تو میآید.‏ و اسرائیل،‏ نیرو گرفت،‏ بر بستر<br />

بنشست.‏<br />

و یعقوب به یوسف گفت:‏ خداي قادر مطلق در لوز<br />

در زمین کنعان به من ظاهر شده،‏ مرا برکت داد.‏ باب<br />

12 ،28<br />

.4<br />

و به من فرمود:‏ من تو را بارور و زیاد گردانم،‏ و از<br />

تو قومهاي بسیار بوجود آورم،‏ و این زمین را بعد از تو<br />

به نسل تو،‏ به میراث ابدي خواهم داد.‏ باب<br />

و اکنون دو پسرت که در سرزمین مصر برا<br />

زاییده شدند،‏ قبل از آنکه نزد تو به مصر بیایم،‏ ایشان<br />

از آن من هستند،‏ افرایم و منَسی مثل رؤبین و<br />

شمعون از آن من خواهند بود.‏ باب ؛<br />

و اما فرزندان تو که بعد از ایشان بیاوري،‏ از آن تو<br />

باشند و در ارث خود به نامهاي برادران خود نامگذاري<br />

شوند.‏<br />

و هنگامی که من از فدان آمدم،‏ راحیل نزد من در<br />

11 ،35<br />

20 ،46<br />

50 ،41<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

- 48 -


کی<br />

یم<br />

يرو<br />

نی<br />

نشت<br />

یمم<br />

سرزمین کنعان به سر راه مرد،‏ چون اندك مسافتی<br />

باقی بود که به افرات برسم،‏ و او را درآنجا به سر راه<br />

افرات که بیتلحم باشد،‏ دفن کردم.‏ باب<br />

و چون اسرائیل،‏ پسران یوسف را دید،‏ گفت:‏ اینان<br />

کیستند؟<br />

یوسف،‏ به پدر خود گفت:‏ اینان پسران منند که<br />

خدا به من در اینجا داده است.‏ گفت:‏ ایشان را نزد من<br />

بیاور تا ایشان را برکت دهم.‏<br />

و چشمان اسرائیل از پیري تار شده بود که<br />

نمیتوانست ببیند.‏ پس ایشان را نزد وي آورد و<br />

ایشان را بوسیده،‏ در آغوش خود کشید.‏ باب ؛ مرقس<br />

پیدایش<br />

1 ،27<br />

19 ،35<br />

باب 5 ،33<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

16 ،10<br />

.11<br />

و اسرائیل به یوسف گفت:‏ گمان نمیبردم که<br />

تو را ببینم،‏ و همانا خدا،‏ نسل تو را نیز به من نشان<br />

داده است.‏<br />

و یوسف ایشان را از میان دو زانوي خود بیرون<br />

آورده،‏ رو به زمین نهاد.‏<br />

و یوسف هر دو را گرفت،‏ افرایم را به دست راست<br />

خود به مقابل دست چپ اسرائیل،‏ و منسی را به دست<br />

چپ خود به مقابل دست راست اسرائیل،‏ و ایشان را<br />

نزدیک وي آورد.‏<br />

و اسرائیل دست راست خود را دراز کرده،‏ بر سر<br />

افرایم نهاد و او کوچکتر بود و دست چپ خود را بر سر<br />

منَسی،‏ و دستهاي خود را از قصد حرکت داد،‏ زیرا که<br />

منَسی نخستزاده بود.‏<br />

و یوسف را برکت داده،‏ گفت:‏ خدایی که در حضور<br />

وي پدرانم،‏ ابراهیم و اسحاق،‏ مطیع بودند،‏ خدایی که<br />

مرا از روز بودنم تا امروز روزي داده است،‏ عبرانیان ؛<br />

21 ،11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

9 ،32 پیدایش<br />

.16<br />

آن فرشتهاي که مرا از هر بدي خلاصی داده،‏ ا<br />

دو پسر را برکت دهد و نام من و نامهاي پدرانم،‏<br />

ابراهیم و اسحاق،‏ بر ایشان خوانده شود،‏ و در وسط<br />

زمین بسیار زیاد شوند.‏ باب<br />

و چون یوسف دید که پدرش دست راستخود را<br />

بر سر افرایم نهاد،‏ بنظرش ناپسند آمد،‏ و دست پدر<br />

خود را گرفت،‏ تا آن را از سر افرایم به سر منَسی نقل<br />

کند.‏<br />

و یوسف به پدر خود گفت:‏ اي پدر من،‏ نه چنین،‏<br />

زیرا نخستزاده این است،‏ دست راست خود را به سر<br />

او بگذار.‏<br />

اما پدرش ابا نموده،‏ گفت:‏ دانم اي پسرم!‏<br />

میدانم!‏ او نیز قومی خواهد شد و او نیز بزرگ خواهد<br />

گردید،‏ لیکن برادر کوچکترش از وي بزرگتر خواهد<br />

شد و نسل او قومهایی بسیار خواهند گردید.‏<br />

و در آن روز،‏ او ایشان را برکت داده،‏ گفت:‏ هر<br />

کس که میخواهد در اسرائیل کسی را برکت دهد،‏<br />

بگوید:‏ خدا تو را همانند افرایم و منَسی گرداند.‏ و<br />

افرایم را جلوتر از منَسی قرار داد.‏<br />

و اسرائیل به یوسف گفت:‏ همانا من یرم،‏ و<br />

خدا با شما خواهد بود،‏ و شما را به سرزمین پدران<br />

شما باز خواهد گرداند.‏<br />

و من به تو سهمی بیشتر از برادرانت میدهم،‏ که<br />

آن را از دست اموریان به شمشیر و کمان خود گرفتم.‏<br />

تثنیه 17 ،33<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

5 ،4 یوشع<br />

49<br />

.1<br />

و یعقوب،‏ پسران خود را خوانده،‏ گفت:‏ جمع شوید<br />

تا شما را از آنچه در آینده به شما واقع خواهد شد،‏<br />

خبر دهم.‏<br />

اي پسران یعقوب جمع شوید و بشنوید!‏ و به پدر<br />

خود،‏ اسرائیل،‏ گوش گیرید.‏ مزامیر<br />

اي رؤبین!‏ تو نخستزادة منی،‏ توانایی من و اولین<br />

قدرتم هستی،‏ برترین در قربانی و برترین در سلطنت.‏<br />

12 ،34<br />

تثنیه 1 ،33<br />

.2<br />

.3<br />

32 ،21 باب<br />

17 21، ؛ تثنیه<br />

.4<br />

جوشان مثل آب،‏ برتري نخواهی یافت،‏ زیرا که بر<br />

بستر پدر خود خوابیدي.‏ آنگاه آن را بیحرمت<br />

ساختی،‏ باب<br />

و لاوي برادرند.‏ ابزار ظلم،‏ شمشیرهاي<br />

ایشان است.‏<br />

اي نفس من به مشورت ایشان وارد مشو،‏ و اي<br />

جلال من به محفل ایشان متحد مباش زیرا در خشم<br />

خود مردم را کشتند.‏ و در خودرأیی خویش گاوان را<br />

فلج کردند.‏ باب<br />

نفرین باد خشم ایشان،‏ که وحشیانه بود،‏ و خشم<br />

ایشان زیرا که بیرحمانه بود!‏ ایشان را در یعقوب<br />

متفرق سازم و در اسرائیل پراکنده کنم.‏ یوشع<br />

اي یهودا تو را برادرانت خواهند ستود.‏ دستت بر<br />

گردن دشمنانت خواهد بود،‏ و پسران پدرت،‏ تو را<br />

تعظیم خواهند کرد.‏<br />

یهودا شیربچهاي است،‏ اي پسرم از شکار رشد<br />

کردي.‏ مثل شیر خوی را جمع کرده،‏ در کمین<br />

میخوابد و چون شیرمادهاي است.‏ کیست او را<br />

برانگیزاند؟ اول تواریخ ؛ اعداد 23،<br />

1 ،19<br />

24<br />

22 ،35<br />

25 ،34<br />

2 ،6<br />

5. شمعون<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

29 .24 ،32<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 49 -


تی<br />

یت<br />

هان<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

له<br />

له<br />

پیدایش<br />

.10<br />

عصاي سلطنت از یهودا دور نخواهد شد،‏ و<br />

نه استادي از میان پایهاي وي تا قهرمان بیاید.‏ و<br />

آنرا قومها اطاعت خواهند کرد.‏ اول تواریخ<br />

کّرة خود را به تاك و کّرة الاغ خویش را به مو<br />

بسته.‏ جامۀ خود را به شراب،‏ و رخت خویش را<br />

به خون انگور میشوید.‏<br />

به شراب سرخ و دندانش به شیر<br />

سفید است.‏<br />

زبولون،‏ بر کنار دریا ساکن شود،‏ و نزد بندر<br />

کشتیها.‏ و حدود او تا به صیدون خواهد رسید.‏ یوشع<br />

یساکار الاغ قوي است در میان آغلها خوابیده.‏<br />

محل آرمیدن را دید که پسندیده است،‏ و<br />

زمین را دلگشا یافت،‏ پس گردن خویش را براي بار<br />

خم کرد،‏ و بندة خراج گردید.‏<br />

دان،‏ قوم خود را داوري خواهد کرد،‏ مانند یک نفر<br />

از قوم اسرائیل.‏<br />

دان ماري خواهد بود به سر راه،‏ و افعی بر کنار<br />

مسیر که پاشنۀ اسب را بگزد تا سوارش از پشت افتد.‏<br />

اي یهوه منتظر نجات تو میباشم.‏ مزامیر<br />

10 ،19<br />

.123 .81 ،119<br />

4 ،29<br />

داوران 25 ،13<br />

.11<br />

12. چشمانش<br />

.13<br />

.14<br />

15. چون<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

174 .166<br />

19. جاد،‏ گروهی بر وي هجوم خواهند آورد،‏ و او به<br />

عقب ایشان هجوم خواهد آورد.‏ یوشع<br />

آذر،‏ نان او چرب خواهد بود،‏ و لذات پادشاهان<br />

خواهد داد.‏<br />

نفتالی،‏ غزال آزادي است،‏ که سخنان حسنه<br />

خواهد داد.‏ داوران ؛<br />

یوسف،‏ شاخۀ باروري است.‏ شاخۀ بارور بر سر<br />

چشمهاي که شاخههایش از دیوار برآید.‏<br />

تیراندازان او را رنجانیدند،‏ و تیر انداختند و اذ<br />

رسانیدند.‏<br />

لیکن کمان وي در قوت قایم ماند و بازوهاي<br />

دستش به دست قادر یعقوب قوي گردید که از<br />

آنجاست شبان و صخرة اسرائیل.‏<br />

از خداي پدرت که تو را اعانت کند،‏ و از<br />

قادرمطلق که تو را برکت میدهد،‏ به برکات آسمانی از<br />

بالا و برکات زمینی که در اعماق واقع است،‏ و برکات<br />

پستانها و رحم.‏<br />

برکات پدرت بر برکات اجداد من فایق آمد،‏ و بر<br />

حدود کوههاي ابدي و بر سر یوسف خواهد بود،‏ و بر<br />

فرق او که از برادرانش برگزیده شد.‏<br />

بنیامین،‏ گرگی است که میدرد.‏ صبحگاهان شکار<br />

را خواهد خورد،‏ و شامگاهان غارت را تقسیم خواهد<br />

کرد.‏ داوران<br />

همۀ اینان دوازده طایفه اسرائیلند،‏ و ا است<br />

آنچه پدر ایشان،‏ بدیشان گفت و ایشان را برکت داد،‏ و<br />

هر یک را مانند برکت وي برکت داد.‏<br />

سپ.‏ ایشان را وصیت فرموده،‏ گفت:‏ من به قوم<br />

خود ملحق میشوم،‏ مرا با پدرانم در غاري که در<br />

صحراي عفرونِ‏ حتّی است،‏ دفن کنید.‏<br />

در غاري که در صحراي مکفیله است،‏ که در<br />

مقابل ممري در سرزمین کنعان واقع است،‏ که ابراهیم<br />

آن را با آن صحرا از عفرون ح براي پادشاهانیت<br />

مقبره خرید.‏ ؛<br />

آنجا ابراهیم و همسرش،‏ سارا را دفن کردند؛ آنجا<br />

اسحاق و همسر او ربکا را دفن کردند؛ و آنجا لیه را<br />

؛ باب<br />

دفن نمودم.‏ باب ؛<br />

32. خرید آن صحرا و غاري که در آن است از پسران<br />

حت بودند.‏<br />

و چون یعقوب وصیت را با پسران خود به پایان<br />

برد،‏ پایهاي خود را به بستر کشیده،‏ جان بداد و به قوم<br />

خویش ملحق گردید.‏<br />

باب 20 .19 ،23<br />

29 ،35<br />

13 ،50<br />

باب 19 ،23<br />

باب 16 ،23<br />

9 ،25<br />

25 ،20<br />

.28<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

.33<br />

50<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و یوسف بر روي پدر خود افتاده،‏ بر وي گریست و<br />

او را بوسید.‏<br />

ویوسف طبیبانی را که از بندگان او بودند،‏ امر<br />

فرمود تا پدر او را مومیائی کنند.‏ و طبیبان،‏ اسرائیل را<br />

مومیائی کردند.‏<br />

و چهل روز در کار وي سپري شد،‏ زیرا که این قدر<br />

روزها در مومیائی کردن صرف شد،‏ و ا مصر<br />

هفتاد روز براي وي ماتم گرفتند.‏<br />

و چون ایام ماتم وي تمام شد،‏ یوسف ا خانۀ<br />

فرعون را خطاب کرده،‏ گفت:‏ اگر اکنون در نظر شما<br />

التفات یافتهام ، در گوش فرعون عرض کرده،‏ بگویید:‏<br />

پدرم مرا سوگند داده،‏ گفت:‏ اینک من میمیرم؛ در<br />

قبري که براي خویشتن در سرزمین کنعان کندهام<br />

آنجا مرا دفن کن.‏ اکنون بروم و پدر خود را دفن کرده،‏<br />

بازگردم.‏ باب<br />

فرعون گفت:‏ برو و چنانکه پدرت به تو سوگند داده<br />

است،‏ او را دفن کن.‏<br />

پس یوسف روانه شد تا پدر خود را دفن کند،‏ و<br />

همۀ نوکران فرعون که بزرگان خانۀ وي بودند،‏ و همۀ<br />

،<br />

29 ،47<br />

.6<br />

.7<br />

14 .12 ،1<br />

1 ،5<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

- 50 -


يجا<br />

یتّ‏<br />

له<br />

یمم<br />

نی<br />

بزرگان سرزمین مصر با اورفتند.‏<br />

وهمۀ اهل خانۀ یوسف و برادرانش و ا خانۀ<br />

پدرش،‏ جز اینکه اطفال و گلهها و رمههاي خود را در<br />

سرزمین جوشن واگذاشتند.‏<br />

و ارابهها نیز و سواران،‏ همراهش رفتند؛ و انبوهی<br />

بسیار زیاد بودند.‏<br />

پس به خرمنگاه اطاد که آنطرف اُردن است<br />

رسیدند،‏ و در آنجا عذاداري عظیم و بسیار سخت<br />

گرفتند،‏ و براي پدر خود هفت روز نوحهگري نمود.‏<br />

و چون کنعانیان ساکن آن زمین،‏ این ماتم را در<br />

خرمنگاه اَطاد دیدند،‏ گفتند:‏ این براي مصریان ماتم<br />

سختی است.‏ از این رو آن محل را آبِل-مصرایم<br />

نامیدند،‏ که آن طرف اردن واقع است.‏<br />

همچنان پسران او آنطوریکه امر فرموده بود،‏<br />

کردند.‏<br />

و پسرانش،‏ او را به زمین کنعان بردند.‏ و او را در<br />

غار صحراي مکفیله،‏ که ابراهیم با آن صحرا از عفرون<br />

ح براي پادشاهانیت مقبره خریده بود،‏ در مقابل<br />

ممري دفن کردند.‏ ؛ اعمال رسولان<br />

و یوسف بعد از دفن پدر خود،‏ با برادران خویش و<br />

همۀ کسانی که براي دفن پدرش با وي رفته بودند،‏ به<br />

مصر برگشتند.‏<br />

و چون برادران یوسف دیدند که پدر ایشان مرده<br />

است،‏ گفتند:‏ اگر یوسف اکنون از ما کینه دارد،‏<br />

مکافات همۀ بدي را که به وي کردهایم به ما خواهد<br />

رسانید.‏<br />

سپ.‏ نزد یوسف فرستاده،‏ گفتند:‏ پدر تو قبل از<br />

مردنش امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

به یوسف چنین بگویید:‏ التماس دارم که گناه و<br />

خطاي برادران خود را عفو فرمایی،‏ زیرا که به تو بدي<br />

کردهاند،‏ پس اکنون گناه بندگان خداي پدر خود را<br />

عفو فرما.‏ و چون به وي سخن گفتند،‏ یوسف به گریه<br />

افتاد.‏<br />

و برادرانش نیز آمده،‏ به حضور وي افتادند،‏ و<br />

گفتند:‏ اینک غلامان تو هستیم.‏<br />

یوسف ایشان را گفت:‏ مترسید زیرا که آیا من در<br />

خدا هستم؟<br />

20. شما دربارة من بد اندیشیدید،‏ ولی خدا از آن قصد<br />

نیکی کرد،‏ تا کاري کند که قوم بزرگی زنده نگاه دارد،‏<br />

چنانکه امروز شده است.‏ نحمیا<br />

و اکنون ترسان مباشید.‏ من،‏ شما و اطفال شما را<br />

پیدایش<br />

مراقبت میکنم.‏ پس ایشان را تسلی داد و سخنان<br />

دلآویز بدیشان گفت.‏ اشعیا ؛ هوشع<br />

و یوسف در م ص ر ساکن ماند،‏ او و اهل خانۀ<br />

پدرش.‏ و یوسف صد و ده سال زندگانی کرد.‏<br />

و یوسف پسران پشت سوم افرایم را دید.‏ و پسران<br />

ماکیر،‏ پسر منَسی نیز بر زانوهاي یوسف تولد یافتند.‏<br />

14 ،2<br />

2 ،40<br />

.22<br />

.23<br />

39 ،32 اعداد<br />

.24<br />

و یوسف،‏ برادران خود را گفت:‏ من یرم،‏ و<br />

یقیناً‏ خدا شما را حفظ خواهد کرد،‏ و شما را از ا<br />

سرزمین به سرزمینی که براي ابراهیم و اسحاق و<br />

یعقوب قسم خورده است،‏ خواهد برد.‏ عبرانیان ؛<br />

پیدایش<br />

22 ،11<br />

18 ،15<br />

.25<br />

و یوسف به پسران اسرائیل سوگند داده،‏ گفت:‏ هر<br />

آینه خدا از شما تفقد خواهد نمود،‏ و استخوانهاي مرا<br />

از اینجا خواهید برداشت.‏ ؛ یوشع<br />

و یوسف مرد،‏ زمانی که صد و ده ساله بود.‏ و او را<br />

مومیائی کرده،‏ در سرزمین مصر در تابوت گذاشتند.‏<br />

32 ،24<br />

خروج 19 ،13<br />

.26<br />

32 ،24 یوشع<br />

16 ،7<br />

2 ،6<br />

باب 16 ،23<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.21<br />

- 51 -


یک<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

نی<br />

یک<br />

یزن<br />

خروج<br />

خروج<br />

1<br />

.1<br />

و این است نامهاي پسران اسرائیل که به مصر<br />

آمدند،‏ هر کس با اهل خانهاش همراه یعقوب آمدند:‏<br />

1 2، ؛ اول تواریخ 8 46، پیدایش<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

رؤبین و شمعون و لاوي و یهودا،‏<br />

یساکار و زبولون و بنیامین،‏<br />

و دان و نفتالی،‏ و جاد و آذر.‏<br />

و همۀ اشخاص که از نسل یعقوب پدید آمدند<br />

هفتاد نفر بودند.‏ و یوسف در مصر بود.‏ پیدایش<br />

و یوسف و همۀ برادرانش،‏ و تمامی آن طبقه مردند.‏<br />

27 ،46<br />

.6<br />

26 ،50 پیدایش<br />

.7<br />

و پسران اسرائیل بارور و پراکنده شدند،‏ و زیاد و<br />

بینهایت تنومند گردیدند و زمین از ایشان پر گشت.‏<br />

اعمال رسولان<br />

17 ،7<br />

.8<br />

اما پادشاهی دیگر بر مصر برخاست که یوسف را<br />

نمیشناخت،‏ داوران<br />

و به قوم خود گفت:‏ همانا قوم پسران اسرائیل از ما<br />

بیشتر و قویترند.‏<br />

بیایید با ایشان به حکمت رفتار کنیم،‏ مبادا که<br />

زیاد شوند.‏ و چون جنگ پدید آید،‏ ایشان نیز با<br />

دشمنان ما همدست شوند،‏ و با ما جنگ کرده،‏ از<br />

سرزمین بیرون روند.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ ماموران بر ایشان گماشتند،‏ تا ایشان را به<br />

کارهاي دشوار تحت فشار گذارند،‏ و براي فرعون<br />

شهرهاي انبارگاه،‏ یعنی فیتوم و رعمسیس را بنا<br />

کردند.‏<br />

ولی هرچقدر آنها را بیشتر تحت فشار قرار<br />

میدادند،‏ بیشتر میزاییدند و پراکنده گردیدند،‏ و از<br />

پسران اسرائیل بر حذر بودند.‏<br />

و مصریان از پسران اسرائیل با ظلم کار کشیدند.‏<br />

و جانهاي ایشان را به بندگی سخت،‏ به گلکاري<br />

وخشتسازي و هر گونه عمل صحرایی،‏ تلخ ساختند.‏ و<br />

هر خدمتی که بر ایشان نهادندي با ظلم بود.‏<br />

و پادشاه مصر به قابلههاي عبرانی که ی را<br />

شفرَه و دیگري را فُوعه نام بود،‏ امر کرده،‏<br />

گفت:‏ چون قابلهگري براي زنان عبرانی میکنید،‏<br />

به صندلی نگاه کنید.‏ اگر پسر باشد او را بکُشید،‏ و اگر<br />

دختر بود زنده بماند.‏<br />

ولی قابلهها از خدا ترسیدند،‏ و آنچه پادشاه مصر<br />

بدیشان فرموده بود نکردند،‏ بلکه پسران را زنده<br />

گذاردند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه مصر قابلهها را فراخوانده،‏ بدیشان<br />

گفت:‏ چرا این کار را کردید،‏ و پسران را زنده گذاردید؟<br />

قابلهها به فرعون گفتند:‏ از ا سبب که زنان<br />

عبرانی چون زنان مصري نیستند،‏ بلکه زنان سرسختی<br />

هستند،‏ و قبل از رسیدن قابله میزایند.‏<br />

و خدا با قابلهها لطف فرمود،‏ و قوم زیاد شدند،‏ و<br />

بسیار توانا گردیدند.‏<br />

قابلهها از خدا ترسیدند،‏ خانهها براي<br />

ایشان بساخت.‏<br />

و فرعون قوم خود را امر کرده،‏ گفت:‏ هر پسري<br />

که زاییده شود به آب اندازید،‏ و هر دختري را زنده<br />

نگاه دارید.‏ اعمال رسولان<br />

19 ،7<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

21. چونکه<br />

.22<br />

2<br />

.1<br />

و شخصی از خاندان<br />

را به گرفت.‏<br />

20 ،6 باب<br />

رفته،‏ ی<br />

59 26، ؛ اعداد<br />

از دختران<br />

24، ؛ اول تواریخ<br />

13<br />

.2<br />

و آن زن حامله شده،‏ پسري زایید.‏ و چون او زیبا<br />

بود،‏ وي را سه ماه پنهان داشت.‏ اعمال رسولان ؛ عبرانیان<br />

20 ،7<br />

23 ،11<br />

.3<br />

.4<br />

و چون نتوانست او را دیگر پنهان دارد،‏ صندوقی از<br />

نی برایش گرفت،‏ و آن را به قیر و گل اندوده،‏ طفل را<br />

در آن نهاد،‏ و آن را در نیزار به کنار آب گذاشت.‏<br />

و خواهرش از دور ایستاد تا بداند او را چه میشود.‏<br />

20 ،15 باب<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و دختر فرعون براي حمام به آب رفت.‏ و کنیزانش<br />

به کنار آب میگشتند.‏ پ س صندوق را در میان نیزار<br />

دیده،‏ کنیزك خویش را فرستاد تا آن را بگیرد.‏<br />

و چون آن را بگشاد،‏ طفل را دید که پسري گریان<br />

بود.‏ پ س دلش بر وي بسوخت و گفت:‏ این از فرزندان<br />

عبرانیان است.‏<br />

و خواهر وي به دختر فرعون گفت:‏ آیا بروم و زنی<br />

شیرده را از زنان عبرانیان نزدت بخوانم تا طفل را<br />

برایت شیر دهد؟<br />

دختر فرعون به وي گفت:‏ برو.‏ پ س آن دختر رفته،‏<br />

مادر طفل را بخواند.‏<br />

و دختر فرعون گفت:‏ این طفل را ببر و او را براي<br />

25 ،105<br />

10 ،2<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 52 -


یزن<br />

نی<br />

لی<br />

نی<br />

کی<br />

يرو<br />

نی<br />

من شیر بده و مزد تو را خواهم داد.‏ پس آن زن طفل 24.<br />

را برداشته،‏ به او شیر میداد.‏<br />

و چون طفل رشد کرد،‏ وي را نزد دختر فرعون<br />

برد،‏ و او پسر وي شد.‏ و او را موسی نام نهاد زیرا گفت:‏<br />

او را از آب کشیدم.‏ اعمال رسولان<br />

آن روزها که چون موسی بزرگ شد،‏ نزد برادران<br />

خود بیرون آمد،‏ و به کارهاي دشوار ایشان نظر<br />

انداخته،‏ شخصی مصري را دید که شخصی عبرانی را<br />

که از برادران او بود،‏ میزند.‏ اعمال رسولان<br />

سپ.‏ به هر طرف نظر افکنده،‏ چون کسی را ندید،‏<br />

آن مصري را کشت،‏ و او را در ریگ پنهانساخت.‏<br />

و روز دیگر بیرون آمد،‏ که ناگاه دو مرد عبرانی<br />

دعوا میکنند،‏ پس به ظالم گفت:‏ چرا همسایۀ خود را<br />

می اعمال رسولان<br />

گفت:‏ چه کسی تو را بر ما حاکم یا داور ساخته<br />

است؟ مگر تو میخواهی مرا بکشی چنانکه آن مصري<br />

را کشتی؟ پس موسی ترسید و گفت:‏ یقیناً‏ ا امر<br />

رواج یافته است.‏<br />

و چون فرعون ا ماجرا را بشنید،‏ قصد قتل<br />

موسی کرد.‏ و موسی از حضور فرعون فرار کرده،‏ در<br />

زمین مدیان ساکن شد؛ و بر سر چاهی بنشست.‏ اعمال<br />

خروج<br />

23 ،7<br />

21 ،7<br />

26 ،7<br />

.<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

27 ،11 ؛ عبرانیان 29 ،7 رسولان<br />

.16<br />

و کاهن مدیان را هفت دختر بود که آمدند و آب<br />

کشیده،‏ آبخورها را پر کردند،‏ تا گلۀ پدر خویش را<br />

سیراب کنند.‏ باب<br />

و شبانان نزدیک آمدند،‏ تا ایشان را دور کنند.‏<br />

آنگاه موسی برخاسته،‏ ایشان را کمک کرد،‏ و گلۀ<br />

ایشان را سیراب نمود.‏ پیدایش<br />

و چون نزد پدر خود رعوئ آمدند،‏ او گفت:‏<br />

چگونه امروز بدین زودي برگشتید؟<br />

گفتند:‏ شخصی مصري ما را از دست شبانان<br />

رهایی داد،‏ و آب نیز براي ما کشیده،‏ گله را سیراب<br />

نمود.‏<br />

سپ.‏ به دختران خود گفت:‏ او کجاست؟ چرا آن<br />

مرد را ترك کردید؟ وي را بخوانید تا نان خورد.‏<br />

و موسی راضی شد که پیش آن مرد بماند.‏ و او<br />

دختر خود،‏ صفوره را به موسی داد.‏ باب<br />

و آن زن پسري زایید،‏ و او را جِرشون نام نهاد،‏ او<br />

گفت:‏ در سرزمین غربت بیگانه شدم.‏ باب<br />

بعد از روزهاي بسیار که پادشاه مصر مرد،‏ و<br />

پسران اسرائیل به سبب بندگی آه کشیده،‏ فریاد<br />

برآوردند،‏ و نالۀ ایشان به سبب بندگی نزد خدا رسید.‏<br />

و خدا نالۀ ایشان را شنید،‏ و خدا عهد خود را با<br />

ابراهیم و اسحاق و یعقوب بیاد آورد.‏ لاویان<br />

و خدا بر پسران اسرائیل نظر کرد و خدا دریافت.‏<br />

42 ،26<br />

.25<br />

17 ،80 مزامیر<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

و اما موسی گلۀ پدر زن خود،‏ یترون،‏ کاهن مدیان<br />

را شبانی میکرد؛ و گله را بدان طرف صحرا راند و به<br />

حوریب که کوه خدا باشد آمد.‏<br />

و فرشتۀ یهوه در شعلۀ آتش از میان بوتهاي بر وي<br />

ظاهر شد.‏ و چون او نگریست،‏ اینک آن بوته به آتش<br />

مشتعل است اما سوخته نمیشود.‏ ؛<br />

و موسی گفت:‏ اکنون بدان طرف روم،‏ و ا امر<br />

عجیب را ببینم،‏ که بوته چرا سوخته نمیشود.‏<br />

یهوه دید که براي دیدن بدان سو قصد حرکت<br />

دارد،‏ خدا از میان بوته وي را صدا زد و فرمود:‏ اي<br />

موسی!‏ اي موسی!‏ گفت:‏ بله.‏ پیدایش<br />

فرمود:‏ بدین جا نزد میا،‏ پاپوش خود را از<br />

پاهایت بیرون کن،‏ زیرا مکانی که در آن ایستادهاي<br />

زمین مقدس است.‏ پیدایش<br />

و فرمود:‏ من هستم خداي پدرت،‏ خداي ابراهیم،‏ و<br />

خداي اسحاق،‏ و خداي یعقوب.‏ آنگاه موسی خود<br />

را پوشانید،‏ زیرا ترسید که به خدا بنگرد.‏ متی<br />

و یهوه فرمود:‏ مصیبت قوم خود را که در مصرند<br />

دیدم،‏ و فریاد ایشان را از دست ماموران ایشان شنیدم،‏<br />

زیرا غمهاي ایشان را میدانم.‏<br />

و پایین آمدم تا ایشان را از دست مصریان خلاصی<br />

دهم،‏ و ایشان را از آن زمین به زمین نیکو و وسیع<br />

برآورم،‏ به زمینی که به شیر و عسل جاري است،‏ به<br />

مکان کنعانیان و حتّیان و اَموریان و فَرِزِّیان و حویان و<br />

یبوسیان<br />

و اکنون فریاد پسران اسرائیل نزد من رسیده است،‏<br />

و ظلمی را نیز که مصریان بر ایشان میکنند،‏ دیدهام<br />

سپ.‏ اکنون بیا تا تو را نزد فرعون بفرستم،‏ و قوم<br />

من،‏ فرزندان اسرائیل را از مصر بیرون آوري.‏ مزامیر<br />

تثنیه 16 ،33<br />

.<br />

،105<br />

32 ،22<br />

باب 21 ،23<br />

11 ،22<br />

17 ،28<br />

. باب 3 ،33<br />

.3<br />

4. چون<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

26<br />

؛ اعمال رسولان<br />

34 ،7<br />

.11<br />

موسی به خدا گفت:‏ من کیستم که نزد فرعون<br />

بروم،‏ و پسران اسرائیل را از مصر بیرون آورم؟ باب ؛<br />

اول سموئیل<br />

10 ،4<br />

18 ،18<br />

.12<br />

فرمود:‏ البته با تو خواهم بود.‏ و علامتی که من تو<br />

را فرستادهام باشد که چون قوم را از مصر بیرون<br />

، این<br />

2 ،18<br />

4 .3 ،18<br />

10 ،29<br />

18 ،4<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 53 -


ه"‏<br />

یآب<br />

يلاو<br />

یآم<br />

2<br />

.3<br />

آوردي،‏ خدا را بر این کوه عبادت خواهید کرد.‏<br />

پیدایش<br />

خروج<br />

16 ،6 ؛ داوران 3 ،31<br />

.13<br />

موسی به خدا گفت:‏ اینک چون من نزد پسران<br />

اسرائیل برسم،‏ و بدیشان گویم خداي پدران شما مرا<br />

نزد شما فرستاده است،‏ و از من بپرسند که نام او<br />

چیست،‏ بدیشان چه گویم؟<br />

14. خدا به موسی فرمود:‏ هستم آنکه هستم.‏ و<br />

فرمود:‏ به پسران اسرائیل چنین بگو:‏ مرا<br />

نزد شما فرستاد.‏ تثنیه ؛ مکاشفه<br />

سپ.‏ به پسران اسرائیل چنین بگو،‏ یهوه خداي<br />

پدران شما،‏ خداي ابراهیم و خداي اسحاق و خداي<br />

یعقوب،‏ مرا نزد شما فرستاده.‏ این است نام من تا ابد،‏<br />

و این است یادگاري من نسلاً‏ در نسل.‏ باب<br />

برو و بزرگان پسران اسرائیل را جمع کرده،‏<br />

بدیشان بگو:‏ یهوه خداي پدران شما،‏ خداي ابراهیم و<br />

اسحاق و یعقوب،‏ به من ظاهر شده،‏ فرمود:‏ از شما و از<br />

آنچه به شما در مصر کردهاند،‏ آگاهم،‏<br />

و فرمودم شما را از مصیبت مصر بیرون خواهم<br />

آورد،‏ به سرزمین کنعانیان و حتیان و اموریان و<br />

فرزیان و حویان و یبوسیان ، به سرزمینی که به شیر و<br />

عسل جاري است.‏<br />

و سخن تو را خواهند شنید،‏ و تو با بزرگان<br />

اسرائیل،‏ نزد پادشاه مصربروید،‏ و به وي گویید:‏ یهوه<br />

خداي عبرانیان ما را ملاقات کرده است.‏ و اکنون بگذار<br />

جهت سفر سه روزه به صحرا برویم،‏ تا براي یهوه<br />

خداي خود قربانی بگذرانیم.‏ باب<br />

و من میدانم که پادشاه مصر نمیگذارد تا شما<br />

بروید،‏ به جز به واسطه دستی قوي.‏<br />

سپ.‏ دست خود را دراز خواهم کرد،‏ و مصر را ب ا<br />

همۀ معجزات خود که در میانش به ظهور میآورم<br />

خواهم زد،‏ و بعد از آن شما را رها خواهد کرد.‏<br />

و این قوم را در نظر مصریان کرامت خواهم داد،‏ و<br />

چون بروید تهی دست نخواهید رفت.‏ باب ؛<br />

بلکه هر زنی از همسایۀ خود و مهمانِ‏ خانۀ<br />

خویش آلات نقره و آلات طلا و رخت خواهد خواست،‏<br />

و به پسران و دختران خود خواهید پوشانید،‏ و مصریان<br />

را غارت خواهید نمود.‏<br />

ستم"‏ ،<br />

35 ،12<br />

6 .2 ،6<br />

2 ،11<br />

8 .4 ،1<br />

3 .1 ،5<br />

35 ،4<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

4<br />

.1<br />

و موسی در جواب گفت:‏ همانا مرا تصدیق نخواهند<br />

کرد،‏ و سخن مرا نخواهند شنید،‏ بلکه خواهند گفت<br />

یهوه بر تو ظاهر نشده است.‏<br />

سپ.‏ یهوه به وي فرمود:‏ آن چیست در دست تو؟<br />

گفت:‏ عصا.‏<br />

فرمود:‏ آن را بر زمین بینداز.‏ و چون آن را به زمین<br />

انداخت،‏ ماري گردید و موسی از نزدش گریخت.‏ باب<br />

،7<br />

10<br />

4<br />

.5<br />

سپ.‏ یهوه به موسی فرمود:‏ دست خود را دراز کن و<br />

دمش را بگیر.‏ پس دست خود را دراز کرده،‏ آن را<br />

بگرفت،‏ که در دستش عصا شد.‏<br />

تا آنکه باور کنند که یهوه خداي پدران ایشان،‏<br />

خداي ابراهیم،‏ خداي اسحاق،‏ و خداي یعقوب،‏ به تو<br />

ظاهر شد.‏ ؛ اول پادشاهان<br />

و یهوه دیگرباره به او فرمود:‏ دست خود را در<br />

گریبان خود بگذار.‏ چون دست بهگریبان خود برد،‏ و<br />

آن را بیرون آورد،‏ اینک دست او مثل برف جزامی شد.‏<br />

سپ.‏ فرمود:‏ دست خود را باز به گریبان خود بگذار.‏<br />

چون دست به گریبان خود باز برد،‏ و آن را بیرون<br />

آورد،‏ اینک مثل سایر بدنش برگشته بود.‏<br />

و اگر تو را تصدیق نکنند،‏ و صداي نشانه نخستین<br />

را نشنوند،‏ همانا صداي نشانه دوم را باور خواهند کرد.‏<br />

و هرگاه این دو نشانه را باور نکردند و سخن تو را<br />

نشنیدند،‏ آنگاه از آب رود گرفته،‏ به خشکی بریز،‏ و<br />

که از نهر گرفتی بر روي خشکی به خون مبدل<br />

خواهد شد.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی به یهوه گفت:‏ اي سرور،‏ من مردي<br />

صاحب کلام نیستم،‏ نه در سابق و نه از وقتی که به<br />

بندة خود سخن گفتی،‏ بلکه با لکنت و کند زبان.‏ باب<br />

،6<br />

36 ،18<br />

باب 15 .6 ،3<br />

17 ،7<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

6 ،1 ؛ ارمیا 30 .12<br />

.11<br />

یهوه فرمود:‏ کیست که زبان به انسان داد،‏ و گنگ<br />

و کر و بینا و نابینا را که آفرید؟ آیا نه من که یهوه<br />

هستم؟ مزامیر<br />

سپ.‏ اکنون برو و من با زبانت خواهم بود،‏ و هر چه<br />

باید بگویی تو را خواهم آموخت.‏ متی<br />

گفت:‏ تقاظا دارم اي سرور که بفرستی به دست<br />

هر که میفرستی.‏<br />

آنگاه خشم یهوه بر موسی مشتعل شد و فرمود:‏<br />

آیا نمیدانم که برادرت،‏ هارون صاحب کلام<br />

است؟ و اینک او نیز به استقبال تو بیرون ید،‏ و<br />

چون تو را ببیند،‏ در دل خود شاد خواهد گردید.‏<br />

و بدو سخن خواهی گفت و کلام را به زبان وي<br />

منتقل خواهی کرد،‏ و من با زبان تو و با زبان او خواهم<br />

بود،‏ و آنچه باید بکنید شما را خواهم آموخت.‏<br />

19 ،10<br />

9 ،94<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 54 -


يجا<br />

هرا<br />

يجا<br />

يرو<br />

یم<br />

خروج<br />

.16<br />

و او براي تو به قوم سخن خواهد گفت،‏ و او تو را<br />

به زبان خواهد بود،‏ و تو او را به خدا خواهی<br />

بود.‏ باب<br />

و اینعصا را به دست خود بگیر که با آن نشانهها<br />

را ظاهر سازي.‏<br />

سپ.‏ موسی روانه شده،‏ نزد پدر زن خود،‏ یترون،‏<br />

برگشت و به وي گفت:‏ بروم و نزد برادران خود که در<br />

مصرند برگردم،‏ و ببینم که تا کنون زندهاند.‏ یترون به<br />

موسی گفت:‏ به سلامتی برو.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

و یهوه در مدیان به موسی فرمود:‏ روانه شده به<br />

مصر برگرد،‏ زیرا آنانی که در قصد جان تو بودند،‏<br />

مردهاند.‏ متی<br />

سپ.‏ موسی زن خویش و پسران خود را برداشته،‏<br />

ایشان را بر الاغ سوار کرده،‏ به سرزمین مصر بازگشت،‏<br />

و موسی عصاي خدا را به دست خود گرفت.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ چون روانه شده،‏ به مصر<br />

باز گشتی،‏ آگاه باش که همۀ علاماتی را که به دستت<br />

سپردهام به حضور فرعون ظاهر سازي،‏ و من دل او را<br />

سخت خواهم ساخت تا قوم را رها نکند.‏ باب ؛<br />

4 ،14<br />

21 ،11<br />

3 ،7<br />

1 ،18<br />

20 ،2<br />

2 .1 ،7<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

34 ،9 ؛ 32 ،8 ؛ باب<br />

.22<br />

و به فرعون بگو یهوه چنین میفرماید:‏ اسرائیل،‏<br />

پسر من و نخستزادة من است،‏<br />

و به تو میگویم پسرم را رها کن تا مرا عبادت<br />

نماید،‏ و اگر از رها کردنش خوداري کنی،‏ همانا پسر<br />

تو،‏ یعنی نخستزادة تو را میکشم.‏ باب ؛<br />

و واقع شد در بین که یهوه در منزل بدو<br />

برخورده،‏ قصد قتل وي نمود.‏<br />

آنگاه صفوره سنگی تیز گرفته،‏ پوست زائد آلت<br />

تناسلی پسر خود را ختنه کرد و نزد پاي وي انداخته،‏<br />

گفت:‏ تو مرا شوهر خون هستی.‏ یوشع<br />

پس او وي را رها کرد.‏ آنگاه گفت:‏ شوهر خون<br />

هستی،‏ به خاطر ختنه.‏<br />

و یهوه به هارون فرمود:‏ به سوي صحرا به استقبال<br />

موسی برو.‏ پ س روانه شد و او را در کوه خدا ملاقات<br />

کرده،‏ او را بوسید.‏<br />

و موسی از همه کلمات یهوه که او را فرستاده بود،‏<br />

و از همۀ نشانههایی که به وي امر فرموده بود،‏ هارون<br />

را خبر داد.‏<br />

سپ.‏ موسی و هارون رفته،‏ کل بزرگانِ‏ پسران<br />

اسرائیل را جمع کردند.‏<br />

و هارون همۀ سخنانی را که یهوه به موسی<br />

فرموده بود،‏ باز گفت،‏ و نشانهها را در حضور قوم ظاهر<br />

ساخت.‏<br />

و قوم ایمان آوردند.‏ و چون شنیدند که یهوه از<br />

پسران اسرائیل توجه نموده،‏ و به مصیبت ایشان نظر<br />

انداخته است،‏ به صورت افتاده،‏ سجده کردند.‏ لوقا<br />

.31<br />

13 ،8<br />

5<br />

.1<br />

و بعد از آن موسی و هارون آمده،‏ به فرعون گفتند:‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ قوم مرا رها کن<br />

تا براي من در صحرا جشن بگیرند.‏ باب<br />

فرعون گفت:‏ یهوه کیست که قول او را بشنوم و<br />

اسرائیل را رهایی دهم؟ یهوه را نمیشناسم و اسرائیل<br />

را نیز رها نخواهم کرد.‏ باب ؛ دانیال 3،<br />

گفتند:‏ خداي عبرانیان ما را ملاقات کرده است،‏<br />

پس اکنون سفر سه روزه به صحرا برویم،‏ و نزد یهوه،‏<br />

خداي خود،‏ قربانی بگذرانیم،‏ مبادا ما را به وبا یا<br />

شمشیر مبتلا سازد.‏<br />

سپ.‏ پادشاه مصر بدیشان گفت:‏ اي موسی و هارون<br />

چرا قوم را از کارهاي ایشان بازمیدارید؟ به<br />

مسئولیتهاي خود بازگردید!‏<br />

و فرعون اکنون اهل زمین بسیارند،‏ و ایشان<br />

را از کارهاي ایشان بیکار میسازید.‏ باب<br />

و در آن روز،‏ فرعون ماموران و ناظران قوم خود را<br />

قدغن فرموده،‏ گفت:‏<br />

کاه براي خشت سازي مثل سابق بدین قوم مدهید.‏<br />

خود بروند و کاه براي خویشتن جمع کنند،‏<br />

و همان اندازه خشتهایی را که قبلاً‏ ساختند،‏<br />

برایشان بگذارید،‏ و از آن هیچ کم مکنید،‏ زیرا تنبلند،‏<br />

و بدین جهت فریاد میکنند و میگویند:‏ برویم تا براي<br />

خداي خود قربانی گذرانیم.‏<br />

و کار ایشان سختتر شود تا در آن مشغول شوند،‏ و<br />

به سخنان باطل اعتنا نکنند.‏<br />

پس ماموران و ناظران قوم بیرون آمده،‏ قوم را<br />

خطاب کرده،‏ گفتند:‏ فرعون چنین میفرماید که من<br />

کاه به شما نمیدهم.‏<br />

11. خود بروید و کاه براي خود از هرجا که بیابید<br />

بگیرید،‏ و از کار شما هیچ کم نخواهد شد.‏<br />

سپ.‏ قوم در تمامی سرزمین مصر پراکنده شدند تا<br />

خاشاك به عوض کاه جمع کنند.‏<br />

و ماموران،‏ ایشان را شتابانیده،‏ گفتند:‏ کارهاي<br />

خود را تمام کنید،‏ یعنی حساب هر روز را در روزش،‏<br />

16 ،7<br />

15<br />

12 .7 ،1<br />

11 ،18<br />

باب 18 ،3<br />

گفت :<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

12<br />

.13<br />

29 ،12<br />

5 ،11<br />

2 ،5<br />

پیدایش 4 ،33<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

.30<br />

- 55 -


نی<br />

يلاو<br />

.4<br />

مثل وقتی که کاه بود.‏<br />

و مامورانِ‏ پسران اسرائیل را که ماموران فرعون بر<br />

ایشان گماشته بودند،‏ میزدند و میگفتند:‏ چرا کار<br />

معین خشتسازي خود را در ا روزها مثل سابق<br />

تمام نمیکنید؟<br />

آنگاه ناظران پسران اسرائیل آمده،‏ نزد فرعون<br />

فریاد کرده،‏ گفتند:‏ چرا به بندگان خود چنین<br />

میکنی؟<br />

کاه به بندگانت نمیدهند و میگویند:‏ خشت براي<br />

ما بسازید!‏ و اینک بندگانت را میزنند ولی خطا از قوم<br />

تو میباشد.‏ اول پادشاهان<br />

گفت:‏ تنبل هستید.‏ شما تنبلید!‏ بدین جهت شما<br />

میگویید:‏ برویم و براي یهوه قربانی بگذرانیم.‏<br />

اکنون رفته،‏ خدمتبکنید،‏ و کاه به شما داده<br />

نخواهد شد،‏ و حساب خشت را خواهید داد.‏<br />

و ناظران پسران اسرائیل دیدند که در بدي گرفتار<br />

شدهاند،‏ زیرا گفت:‏ از حساب روزانه خشتهاي خود<br />

هیچ کم مکنید.‏<br />

و چون از نزد فرعون بیرون آمدند،‏ به موسی و<br />

هارون برخوردند،‏ که براي ملاقات ایشان ایستاده<br />

بودند.‏<br />

و بدیشان گفتند:‏ یهوه بر شما بنگرد و داوري<br />

فرماید!‏ زیرا که بوي ما را نزد فرعون و غلامانش<br />

متعفن ساختهاید،‏ و شمشیري به دست ایشان دادهاید<br />

تا ما را بکشند.‏ پیدایش ؛ اول<br />

آنگاه موسی نزد یهوه برگشته،‏ گفت:‏ سرورا چرا<br />

بدین قوم بدي کردي؟ و براي چه مرا فرستادي؟<br />

زیرا از وقتی که نزد فرعون آمدم تا به نام تو<br />

سخن گویم،‏ بدین قوم بدي کرده است و قوم خود را<br />

هرگز خلاصی ندادي.‏<br />

خروج<br />

سموئیل 4 ،13<br />

21 ،1<br />

30 ،34<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

6<br />

.1<br />

یهوه به موسی فرمود:‏ هم اکنون خواهی دید آنچه<br />

به فرعون میکنم،‏ زیرا که به دست قوي ایشان را رها<br />

خواهد کرد،‏ و به دست زور ایشان را از زمین خود<br />

خواهد راند.‏ باب ؛<br />

و خدا به موسی خطاب کرده،‏ وي را فرمود:‏ من<br />

یهوه هستم.‏<br />

و به ابراهیم و اسحاق و یعقوب به نام خداي<br />

قادرمطلق ظاهر شدم،‏ لیکن به نام خود،‏ یهوه،‏ نزد<br />

ایشان معروف نگشتم.‏<br />

و عهد خود را نیز با ایشان استوار کردم،‏ که<br />

سرزمین کنعان را بدیشان دهم،‏ یعنی زمین غربت<br />

ایشان را که در آن غریب بودند.‏ پیدایش ؛<br />

و من نیز چون نالۀ پسران اسرائیل را که مصریان<br />

ایشان را اسیر خود ساختهاند،‏ شنیدم،‏ عهد خود را بیاد<br />

آوردم.‏<br />

بنابراین پسران اسرائیل را بگو،‏ من یهوه هستم،‏ و<br />

شما را از زیر مشقتهاي مصریان بیرون خواهم آورد،‏<br />

و شما را از بندگی ایشان رهایی دهم،‏ و شما را به<br />

بازوي بلند و به داوريهاي عظیم نجات دهم.‏ باب<br />

و شما را خواهم گرفت تا براي من قوم شوید،‏ و<br />

شما را خدا خواهم بود،‏ و خواهید دانست که من یهوه<br />

هستم،‏ خداي شما،‏ که شما را از مشقتهاي مصریان<br />

بیرون آوردم.‏<br />

و شما را خواهم رسانید به سرزمینی که دربارة آن<br />

قسم خوردم که آن را به ابراهیم و اسحاق و یعقوب<br />

بخشم.‏ پ س آن را به ارثیت شما خواهم داد.‏ من یهوه<br />

هستم.‏ تثنیه<br />

و موسی پسران اسرائیل را بدین مضمون گفت،‏<br />

لیکن بسبب تنگی روح و سختی کار،‏ او را نشنیدند.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

برو و به فرعون پادشاه مصر بگو گه پسران<br />

اسرائیل را از زمین خود رهایی دهد.‏<br />

و موسی به حضور یهوه عرض کرده،‏ گفت:‏ اینک<br />

پسران اسرائیل مرا نمیشنوند،‏ پس چگونه فرعون مرا<br />

بشنود،‏ و حال آنکه من سخنگوي خوبی نیستم.‏ باب<br />

،4<br />

5 ،7<br />

3 ،26<br />

8 ،17<br />

40 ،32<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

10<br />

.13<br />

و یهوه با موسی و هارون سخن فرمود،‏ ایشان را<br />

به سوي پسران اسرائیل و به سوي فرعون پادشاه مصر<br />

مأمور کرد،‏ تا پسران اسرائیل را از سرزمین مصر بیرون<br />

آورند.‏<br />

و اینانند رؤساي خاندانهاي اجداد ایشان:‏ پسران<br />

رؤبین،‏ نخستزادة اسرائیل،‏ حنُوك و فَلّو و حصرون و<br />

کَرْمی؛ اینانند قبایل رؤبین.‏ پیدایش ؛ اعداد ؛ اول<br />

5 ،26<br />

9 ،46<br />

.14<br />

3 ،6 تواریخ<br />

.15<br />

و پسران شمعون:‏ یموئیل و یامین و اُوهد و یاکین<br />

و صوحر و شاؤل که پسر زن کنعانی بود؛ اینانند قبایل<br />

شمعون.‏ پیدایش ؛ اول تواریخ<br />

و این است نامهاي پسران بر حسب پیدایش<br />

ایشان:‏ جرشون و قهات و مراري.‏ و روزهاي عمر لاوي<br />

صد و سی و هفت سال بود.‏ پیدایش ؛ اعداد 3، ؛ اول<br />

11 ،46<br />

24 ،4<br />

10 ،46<br />

.16<br />

تواریخ<br />

17<br />

1 ،7<br />

33 ،12<br />

1 ،11<br />

.2<br />

.3<br />

- 56 -


یزن<br />

یزن<br />

لی<br />

لی<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

یم<br />

.3<br />

خروج<br />

.17<br />

پسران جرشون:‏ لبِنی و شمعی،‏ بر حسب قبا<br />

ایشان.‏ اول تواریخ<br />

و پسران قُهات:‏ عمرام و یصهار و حبرون و<br />

عزّیئیل.‏ و روزهاي عمر قُهات صد و سی و سه سال<br />

بود.‏ اول تواریخ<br />

و پسران مراري:‏ محلی و موشی؛ اینانند قبا<br />

لاویان بر حسب پیدایش ایشان.‏ اعداد ؛ اول تواریخ<br />

،7<br />

57 ،26<br />

17 ،7<br />

18 ،7<br />

.18<br />

.19<br />

21 ،24 ؛ 19<br />

.20<br />

و عمرام عمۀ خود،‏ یوکابد را به زنی گرفت،‏ و او<br />

براي وي هارون و موسی را زایید،‏ و روزهاي عمر<br />

عمرام صد و سی و هفت سال بود.‏<br />

و پسران یصهار:‏ قورح و نافج و زکري.‏ اعداد<br />

و پسران عزِّیئیل:‏ میشائیل و ایلصافن و ستري.‏<br />

1 ،16<br />

.21<br />

.22<br />

4 ،10 لاویان<br />

.23<br />

و هارون،‏ الیشابع،‏ دختر عمیناداب،‏ خواهر نَحشون<br />

را به گرفت،‏ و برایش ناداب و ابیهو و العازر و<br />

ایتامر را زایید.‏ باب<br />

و پسران قورح:‏ اَسیر و القانه و اَبیاساف؛ اینانند<br />

قبایل قورحیان اول تواریخ<br />

و العازر پسر هارون یکی از دختران فوتیئیل را به<br />

گرفت،‏ و برایش فینحاس را زایید؛ اینانند رؤساي<br />

پدران لاویان قبایل ایشان.‏ اعداد<br />

اینانند هارون و موسی که یهوه به ایشان فرمود:‏<br />

همه فرزندان اسرائیل را از زمین مصر بیرون آورید.‏<br />

اینانند که به فرعون پادشاه مصر سخن گفتند،‏<br />

براي بیرون آوردن پسران اسرائیل از مصر.‏ اینان موسی<br />

و هارونند.‏<br />

و واقع شد در روزي که یهوه در سرزمین مصر<br />

موسی را خطاب کرد،‏<br />

که یهوه به موسی فرموده،‏ گفت:‏ من یهوه هستم؛<br />

هر آنچه من به تو گویم آن را به فرعون پادشاه مصر<br />

بگو.‏ باب<br />

و موسی به حضور یهوه عرض کرد:‏ من سخنگوي<br />

خوبی نیستم،‏ پس چگونه فرعون مرابشنود؟ ارمیا<br />

6 ،1<br />

7 ،25<br />

22 ،7<br />

1 ،28<br />

.<br />

، بحسب<br />

17 .5 ،7<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

7<br />

.1<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ ببین تو را بر فرعون خدا<br />

ساختهام ، و برادرت،‏ هارون،‏ نبی تو خواهد بود.‏ باب<br />

هرآنچه به تو امر نمایم تو آن را بگو،‏ و برادرت<br />

هارون،‏ آن را به فرعون باز گوید،‏ تا پسران اسرائیل را<br />

از زمین خود رهایی دهد.‏ باب<br />

و من دل فرعون را سخت کنم،‏ و نشانهه ا و<br />

علامات خود را در سرزمین مصر بسیار میسازم.‏ باب<br />

،4<br />

4 ،14 ؛ 21<br />

.4<br />

و فرعون به شما گوش نخواهد داد،‏ و دست خود را<br />

بر مصر خواهم انداخت،‏ تا لشگر خود،‏ یعنی قوم<br />

خویش پسران اسرائیل را از سرزمین مصر به داوریهاي<br />

بزرگ بیرون آورم.‏ باب<br />

و مصریان خواهند دانست که من یهوه هستم،‏ چون<br />

دست خود را بر مصر دراز کرده،‏ پسران اسرائیل را از<br />

میان ایشان بیرون آوردم.‏ باب ؛ ؛ ؛ ؛<br />

29 .14 ،9<br />

12 ،8<br />

17 ،7<br />

7 ،6<br />

19 .15 ،8<br />

.5<br />

27 ،109 ؛ مزامیر 2 ،10<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

و موسی و هارون چنانکه یهوه بدیشان امر فرموده<br />

بود کردند،‏ و همانطور عمل نمودند.‏<br />

و موسی هشتاد ساله بود و هارون هشتاد و سه<br />

ساله،‏ وقتی که با فرعون سخن گفتند.‏<br />

سپ.‏ یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

8 ،9 باب<br />

9. چون<br />

فرعون شما را خطاب کرده،‏ گوید معجزهاي<br />

براي خود ظاهر کنید،‏ آنگاه به هارون بگو عصاي خود<br />

را بگیر،‏ و آن را پیش فرعون بینداز،‏ تا مار شود.‏<br />

آنگاه موسی و هارون نزد فرعون رفتند،‏ و آنچه<br />

یهوه فرموده بود کردند.‏ و هارون عصاي خود را پیش<br />

فرعون و پیش غلامانش انداخت،‏ و مار شد.‏<br />

.10<br />

3 ،4 ؛ 16 ،40 باب<br />

.11<br />

و فرعون نیز حکیمان و جادوگران را طلبید و<br />

ساحران مصر هم به افسونهاي خود چنین کردند،‏ اعمال<br />

رسولان 8 ،13<br />

.12<br />

هر یک عصاي خود را انداختند و مار شد،‏ ولی<br />

عصاي هارون عصاهاي ایشان را بلعید.‏<br />

و دل فرعون سخت شد و ایشان را نشنید،‏ چنانکه<br />

یهوه فرموده بود.‏ باب ؛<br />

و یهوه موسی را فرمود:‏ دل فرعون سخت شده،‏ و<br />

از رها کردن قوم خودداري میکند.‏<br />

بامدادان نزد فرعون برو؛ اینک به سوي آب بیرون<br />

میآید؛ و براي ملاقات وي به کنار نهر بایست،‏ و عصا<br />

را که به مار مبدل گشت،‏ بدست خود بگیر.‏<br />

و او را بگو:‏ یهوه خداي عبرانیان مرا نزد تو<br />

فرستاده،‏ فرمود:‏ قوم مرا رها کن تا مرا در صحرا<br />

عبادت نمایند و این را تا بحال نشنیدهاي؛ باب ؛<br />

.1 ،8<br />

1 ،5<br />

34 .7 ،9 ؛ 19 ،3<br />

19 .15 ،8<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

20<br />

17<br />

سپ.‏ یهوه چنین میفرماید،‏ از این خواهی دانست<br />

که من یهوه هستم،‏ همانا من به عصایی که در دست<br />

دارم آبِ‏ نهر را میزنم و به خون مبدل خواهد شد.‏ باب<br />

16 ،4<br />

15 ،4<br />

.2<br />

- 57 -


یان<br />

یان<br />

6<br />

.7<br />

خروج<br />

9 ،4<br />

.18<br />

و ماهی که در نهرند خواهند مرد،‏ و نهر گندیده<br />

شود و مصریان نوشیدن آب نهر را ناپاك خواهند<br />

داشت.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ به هارون بگو عصاي خود<br />

را بگیر و دست خود را بر آبهاي مصر دراز کن،‏ بر<br />

نهرهاي ایشان،‏ و جویهاي ایشان،‏ و دریاچههاي ایشان،‏<br />

و همه حوضهاي آب ایشان،‏ تا خون شود،‏ و در تمامی<br />

سرزمین مصر در ظروف چوبی و ظروف سنگی،‏ خون<br />

خواهد بود.‏ مزامیر ؛ مکاشفه<br />

و موسی و هارون چنانکه یهوه امر فرموده بود،‏<br />

کردند و عصا را بلند کرده،‏ آب نهر را به حضور فرعون<br />

و به حضور غلامانش زد،‏ وتمامی آب نهر به خون<br />

مبدل شد.‏ باب ؛ مزامیر ؛<br />

و ماهی که در نهر بودند،‏ مردند.‏ و نهر بگندید،‏<br />

و مصریان از آب نهر نتوانستند بنوشند،‏ و در تمامی<br />

سرزمین مصر خون بود.‏<br />

و جادوگران مصر به افسونهاي خویش هم چنین<br />

کردند،‏ و دل فرعون سخت شد،‏ و بدیشان گوش نداد،‏<br />

چنانکه یهوه فرموده بود.‏ باب ؛ دوم<br />

و فرعون برگشته،‏ به خانه خود رفت و بر این نیز<br />

دل خود را متوجه نساخت.‏<br />

و همه مصریان گرداگرد نهر براي آب خوردن<br />

حفره میزدند زیرا که از آب نهر نتوانستند نوشید.‏<br />

و بعد از آنکه یهوه نهر را زده بود،‏ هفت روز سپري<br />

شد.‏<br />

تیموتائوس 8 ،3<br />

29 ،105<br />

6 ،11<br />

17 .7 ،8<br />

44 ،77<br />

44 ،78<br />

5 ،17<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

8<br />

.1<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ نزد فرعون برو،‏ و به وي بگو<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ قوم مرا رها کن تا مرا عبادت<br />

نمایند.‏ باب ؛<br />

و اگر تو از رها کردن ایشان خودداري کنی،‏ همانا<br />

من تمامی محدوده تو را به قورباغه مبتلا سازم.‏<br />

و در نهر،‏ قورباغه ها زیاد میشوند،‏ به حدي که<br />

برآمده،‏ به خانهات و خوابگاهت و بسترت و خانههاي<br />

بندگانت و بر قومت و به تنورهایت و تغارهاي خمیرت<br />

درخواهند آمد،‏<br />

و بر تو و قوم تو و همه بندگان تو قورباغه ها<br />

برخواهند آمد.‏ مزامیر<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ به هارون بگو:‏ دست خود را<br />

با عصاي خویش بر نهرها و جویها و دریاچهها دراز<br />

کن،‏ و قورباغهها را بر زمین مصر برآور.‏<br />

سپ.‏ چون هارون دست خود را بر آبهاي مصر دراز<br />

کرد،‏ قورباقه ها برآمده،‏ سرزمین مصر را پوشانیدند.‏<br />

و جادوگران ب ا افسونهاي خود چنین کردند،‏ و<br />

قورباقه ها بر سرزمین مصر برآوردند.‏ باب<br />

آنگاه فرعون موسی و هارون را خوانده،‏ گفت:‏ نزد<br />

یهوه دعا کنید،‏ تا ، قورباقه ها را از من و قوم من دور<br />

کند،‏ و قوم را رها خواهم کرد تا براي یهوه قربانی<br />

گذرانند.‏<br />

موسی به فرعون گفت:‏ وقتی را براي من معین فرما<br />

که براي تو و بندگانت و قومت دعا کنم ، تا قورباقه ها<br />

از تو و خانهات نابود شوند و فقط در نهر بمانند.‏<br />

او گفت:‏ فردا،‏ موسی گفت:‏ همانند سخن تو<br />

خواهد شد تا بدانی که هیچکس ماننده یهوه خداي<br />

نیست،‏ باب<br />

و قورباقه ها از تو و خانهات و بندگانت و قومت<br />

دور خواهند شد و فقط در نهر باقی خواهند ماند.‏<br />

و موسی و هارون از نزد فرعون بیرون آمدند و<br />

موسی درباره،‏ قورباقه هایی که بر فرعون فرستاده بود،‏<br />

نزد یهوه دعا نمود.‏<br />

و یهوه موافق سخن موسی عمل نمود و ، قورباقه<br />

ها از خانهها و از دهات و از صحراها مردند،‏<br />

و آنها را توده توده جمع کردند و زمین متعفن<br />

شد.‏<br />

اما فرعون چون دید که آسایش پدید آمد،‏ دل<br />

خود را سخت کرد و بدیشان گوش نکرد،‏ چنانکه یهوه<br />

فرموده بود.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ به هارون بگو که عصاي<br />

خودرا دراز کن و غبار زمین را بزن تا در تمامی زمین<br />

مصر پشهها بشود.‏<br />

سپ.‏ چنین کردند و هارون دست خود را با عصاي<br />

خویش دراز کرد و غبار زمین را زد و پشهها بر انسان<br />

و چهارپایان پدید آمد زیرا که تمامی غبار زمین در<br />

کلّ‏ سرزمین مصر پشه گردیدند<br />

و جادوگران با افسونهاي خود چنین کردند تا<br />

پشهها بیرون آورند اما نتوانستند و پشهها بر انسان و<br />

چهارپایان پدید شدند.‏<br />

و جادوگران به فرعون گفتند:‏ این انگشت<br />

خداست.‏ اما فرعون دل سخت شد و بدیشان گوش<br />

نداد،‏ چنانکه یهوه فرموده بود.‏ مزامیر ؛ لوقا<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ بامدادان برخاسته<br />

12 .11 ،7<br />

20 ،11<br />

10 ،64<br />

،<br />

14 ،9<br />

باب 19 ،3<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

45 ،78<br />

16 ،7<br />

1 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 58 -


يرو<br />

ین<br />

يرو<br />

یک<br />

يرو<br />

9<br />

.1<br />

پیش فرعون بایست.‏ اینک بسوي آب بیرون<br />

میآید.‏ و او را بگو:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ قوم مرا رها<br />

کن تا مرا عبادت نمایند،‏ باب ؛<br />

زیرا اگر قوم مرا رها نکنی،‏ همانا من بر تو و<br />

بندگانت و قومت و خانههایت انواع مگسها فرستم و<br />

خانههاي مصریان و زمی نیز که برآنند از انواع<br />

مگسها پر خواهد شد.‏<br />

و در آن روز سرزمین جوشن را که قوم من در آن<br />

مقیمند،‏ جدا سازم که در آنجا مگسی نباشد تا بدانی<br />

که من در میان این سرزمین یهوه هستم.‏ باب<br />

و فرقی در میان قوم خود و قوم تو گذارم.‏ فردا<br />

این علامت خواهد شد.‏<br />

و یهوه چنین کرد و انواع مگسهاي بسیار به خانه<br />

فرعون و به خانههاي بندگانش و به تمامی سرزمین<br />

مصر آمدند و زمین از مگسها ویران شد.‏ مزامیر<br />

و فرعون موسی و هارون را خوانده گفت:‏ بروید و<br />

براي خداي خود قربانی در این زمین بگذارید.‏ باب<br />

موسی گفت:‏ چنین نباید کرد،‏ زیرا آنچه ناپاك<br />

مصریان براي یهوه خداي خود قربانی میکنیم.‏<br />

اینک چون ناپاك مصریان را پیش ایشان قربانی<br />

نماییم،‏ آیا ما را سنگسار نمیکنند؟<br />

27. سفر سه روزه به صحرا برویم و براي یهوه خداي<br />

خود قربانی بگذاریم چنانکه به ما فرموده است.‏<br />

خروج<br />

8 ،8<br />

باب 3،<br />

5 ،7<br />

45 ،78<br />

پیدایش 32 ،43<br />

16 ،7<br />

1 ،5<br />

است ،<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

18<br />

.28<br />

فرعون گفت:‏ من شما را رهایی خواهم داد تا براي<br />

یهوه،‏ خداي خود،‏ در صحرا قربانی گذارید لیکن بسیار<br />

دور مروید و براي من دعا کنید.‏ باب ؛ اعمال رسولان<br />

،8<br />

28 ،9<br />

24<br />

.29<br />

موسی گفت:‏ همانا من از حضورت بیرون میروم و<br />

نزد یهوه دعا میکنم و مگسها از فرعون و بندگانش و<br />

قومش فردا دور خواهند شد.‏ اما آگاه باش فرعون بار<br />

دیگر حیله نکند که قوم را رهایی ندهد تا براي یهوه<br />

قربانی گذارند.‏<br />

پس موسی از حضور فرعون بیرون رفت ، نزد یهوه<br />

دعا کرد،‏ باب<br />

و یهوه مانند سخن موسی عمل کرد و مگسها را از<br />

فرعون و بندگانش و قومش دور کرد که ی باقی<br />

نماند.‏ باب ؛<br />

اما در این مرتبه نیز فرعون دل خود را سخت<br />

ساخته،‏ قوم را رهایی نداد.‏ باب<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ نزد فرعون بروو به وي بگو:‏<br />

یهوه خداي عبرانیان چنین میفرماید:‏ قوم مرا رها کن<br />

تا مرا عبادت کنند.‏ باب ؛<br />

زیرا اگر تو از رهایی دادن خود داري کنی و جلوي<br />

ایشان را بگیري،‏<br />

همانا دست یهوه بر گلههاي تو که در صحرایند<br />

خواهد شد،‏ بر اسبان و الاغان و شتران و گاوان و<br />

وبایی بسیار سخت.‏ تثنیه ؛ عاموس<br />

و یهوه در میان چهارپایان اسرائیلیان و چهارپایان<br />

مصریان فرقی خواهد گذاشت که از آنچه مال پسران<br />

اسرائیل است،‏ چیزي نخواهد مرد.‏<br />

و یهوه وقتی معین نموده،‏ فرمود:‏ فردا یهوه این کار<br />

را در این سرزمین خواهد کرد.‏<br />

سپ.‏ در فردا یهوه این کار را کرد و همه چهارپایان<br />

مصریان مردند و از چهارپایان پسران اسرائیل یکی هم<br />

نمرد.‏<br />

و فرعون به آن سو فرستاد و دیدند از چهارپایان<br />

اسرائیلیان یکی هم نمرده بود.‏ اما دل فرعون سخت<br />

شده،‏ قوم را رهایی نداد.‏<br />

و یهوه به موسی و هارون فرمود:‏ از خاکستر کوره،‏<br />

مشتهاي خود را پر کرده،‏ بردارید و موسی آن را به<br />

حضور فرعون بسوي آسمان برافشاند‏،‏ باب ؛<br />

و غبار خواهد شد بر تمامی سرزمین مصر و<br />

سوزشی که کورکه ا بیرون آورد بر انسان و بر<br />

چهارپایان در تمامی سرزمین مصر خواهد شد.‏ تثنیه<br />

10 ،4<br />

43 .1 ،12<br />

،28<br />

8 ،7<br />

15 ،2<br />

16 ،7<br />

1 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

گوسفندان ،<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

27<br />

10<br />

سپ.‏ از خاکستر کوره گرفتند و به حضور فرعون<br />

ایستادند و موسی آن را بسوي آسمان پراکنده کرد،‏ و<br />

سوزشی پدیدار شده،‏ کورکها بیرون آورد،‏ در انسان و<br />

در چهارپایان.‏ مکاشفه<br />

و جادوگران به سبب آن سوزش به حضور موسی<br />

نتوانستند بایستند،‏ زیرا که سوزش بر جادوگران و بر<br />

همۀ مصریان بود.‏ اعمال رسولان 13،<br />

و یهوه دل فرعون را سخت ساخت که به ایشان<br />

گوش ندهد،‏ چنانکه یهوه به موسی فرموده بود.‏ باب<br />

،4<br />

8<br />

2 ،16<br />

.11<br />

.12<br />

21<br />

.13<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ بامدادان برخاسته،‏ پیش<br />

فرعون بایست،‏ و به وي بگو:‏ یهوه خداي عبرانیان<br />

چنین میفرماید:‏ قوم مرا رها کن تا مرا عبادت نمایند.‏<br />

20 ،8 باب<br />

.14<br />

زیرا در این دفعه تمامی بلایاي خود را بر دل تو و<br />

13 ،7<br />

18 ،10<br />

28 ،14<br />

19 ،10<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

- 59 -


يرا<br />

يرو<br />

یک<br />

نی<br />

بندگانت و قومت خواهم فرستاد،‏ تا بدانی که در<br />

تمامی جهان مثل من نیست.‏ باب ؛<br />

زیرا اگر تاکنون دست خود را دراز کرده،‏ و تو را و<br />

قومت را به وبا مبتلا ساخته بودم،‏ تو در سرزمین<br />

هلاك شده بودي.‏<br />

و لکن ب همین تو را برپا داشتهام تا قدرت خود<br />

را به تو نشان دهم،‏ و نام من در تمامی جهان پر شود.‏<br />

خروج<br />

11 ،15<br />

10 ،8<br />

.15<br />

.16<br />

17 ،9 ؛ رومیان 17 ،14 باب<br />

.17<br />

و خویشتن را بر قوم من برتر میسازي و ایشان را<br />

رهایی نمیدهی.‏<br />

همانا فردا این وقت،‏ تگرگی بسیار سخت خواهم<br />

بارانید،‏ که مثل آن در مصر از روز بنیانش تاکنون<br />

اتفاق نیافتاده است.‏<br />

سپ.‏ اکنون بفرست و چهارپایان خود و آنچه را در<br />

صحرا داري جمع کن،‏ زیرا که بر هر انسان و<br />

چهارپایانی که در صحرا یافته شوند،‏ و به خانهها جمع<br />

نشوند،‏ تگرگ فرود خواهد آمد و خواهند مرد.‏<br />

سپ.‏ هرکس از بندگان فرعون که از قول یهوه<br />

ترسید،‏ نوکران و چهارپایان خود را به خانهها گریزانید.‏<br />

اما هر که دل خود را به کلام یهوه متوجه<br />

نساخت،‏ نوکران و چهارپایان خود را در صحرا رها کرد.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ دست خود را به سوي<br />

آسمان دراز کن،‏ تا در تمامی سرزمین مصر تگرگ<br />

بیاید،‏ بر انسان و بر چهارپایان و بر همۀ نباتات صحرا،‏<br />

در کل سرزمین مصر.‏<br />

سپ.‏ موسی عصاي خود را به سوي آسمان دراز<br />

کرد،‏ و یهوه رعد و تگرگ داد،‏ و آتش بر زمین فرود<br />

آمد،‏ و یهوه تگرگ بر سرزمین مصر بارانید.‏ مزامیر<br />

32 ،105<br />

.18<br />

19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

21 16، ؛ مکاشفه<br />

.24<br />

و تگرگ آمد و آتشی که در میان تگرگ آمیخته<br />

بود،‏ و به شدت سخت بود،‏ که مثل آن در تمامی<br />

سرزمین مصر از زمانی که ملتی شده بودند،‏ نبود.‏<br />

و در تمامی سرزمین مصر،‏ تگرگ آنچه را که در<br />

صحرا بود،‏ از انسان و چهارپایان زد.‏ و تگرگ همۀ<br />

نباتات صحرا را زد،‏ و همۀ درختان صحرا را شکست.‏<br />

فقط در سرزمین جوشن،‏ جایی که پسران اسرائیل<br />

بودند،‏ تگرگ نبود.‏<br />

آنگاه فرعون فرستاده،‏ موسی و هارون را خواند،‏ و<br />

بدیشان گفت:‏ این دفعه گناه کردهام ؛ یهوه عادل است<br />

و من و قوم من گناهکاریم.‏ باب ؛ مزامیر ؛ دانیال<br />

،9<br />

6 ،51<br />

16 ،10<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

9-7<br />

.28<br />

نزد یهوه دعا کنید،‏ زیرا کافی است تا رعدهاي<br />

خدا و تگرگ دیگر نشود،‏ و شما را رها خواهم کرد،‏ و<br />

دیگر درنگ نخواهید نمود.‏ باب<br />

موسی به وي گفت:‏ چون از شهر بیرون روم،‏<br />

دستهاي خود را نزد یهوه خواهم افراشت،‏ تا رعدها<br />

موقوف شود،‏ و تگرگ دیگر نیاید،‏ تا بدانی جهان از آن<br />

یهوه اول پادشاهان ؛ مزامیر 143، ؛<br />

و اما میدانم تو و بندگانت تابحال از یهوه خدا<br />

نمی ترسید.‏<br />

و کتان و جو زده شد،‏ زیرا که جو خوشه آورده<br />

بود،‏ و کتان تخم داشت.‏<br />

و اما گندم و گندم سیاه زده نشد زیرا که دیررس<br />

بود.‏<br />

و موسی از حضور فرعون از شهر بیرون شده،‏<br />

دستهاي خود را نزد یهوه برافراشت،‏ و رعدها و تگرگ<br />

موقوف شد،‏ و باران بر زمین نبارید.‏ یعقوب<br />

و چون فرعون دید که باران و تگرگ و رعدها<br />

موقوف شد،‏ باز گناه ورزیده،‏ دل خود را سخت ساخت،‏<br />

هم او و هم بندگانش.‏<br />

سپ.‏ دل فرعون سخت شده،‏ پسران اسرائیل را<br />

رهایی نداد،‏ چنانکه یهوه به واسطه موسی فرموده بود.‏<br />

16 ،5<br />

1 ،24<br />

6<br />

17 ،10<br />

22 ،8<br />

است .<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

35<br />

6 6، اول سموئیل<br />

10<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ نزد فرعون برو زیرا که من<br />

دل فرعون و دل بندگانش را سخت کردهام ، تا ا<br />

نشانههاي خود را در میان ایشان ظاهر سازم.‏<br />

و تا آنچه در مصر کردم و نشانههاي خود را که در<br />

میان ایشان ظاهر ساختم،‏ بگوش پسرت و پسرِ‏ پسرت<br />

بازگویی تا بدانید که من یهوه هستم.‏<br />

سپ.‏ موسی و هارون نزد فرعون آمده،‏ به وي گفتند:‏<br />

یهوه خداي عبرانیان چنین میفرماید:‏ تا به از<br />

تواضع کردن به حضور من خود داري خواهی نمود؟<br />

قوم مرا رها کن تا مرا عبادت کنند.‏<br />

زیرا اگر تو از رها کردن قوم من خود داري<br />

من فردا ملخها در محدوده تو فرود آورم.‏<br />

که زمین را پر خواهند ساخت،‏ به حدي که<br />

زمین را نتوان دید،‏ و باقیمانده آنچه که براي شما از<br />

تگرگ باقی مانده،‏ خواهند خورد،‏ و هر درختی را که<br />

براي شما در صحرا روییده است،‏ خواهند خورد.‏<br />

و خانۀ تو و خانههاي بندگانت و خانههاي همۀ<br />

مصریان را پر خواهند ساخت،‏ به مرتبهاي که پدرانت و<br />

کنی ،<br />

.5<br />

.6<br />

- 60 -


يرو<br />

يرو<br />

پدرانِ‏ پدرانت از روزي که بر زمین بودهاند تا به امروز<br />

ندیدهاند.‏ پس روگردانیده،‏ از حضور فرعون بیرون<br />

رفت.‏<br />

آنگاه بندگان فرعون به وي گفتند:‏ تا به کی براي ما<br />

این مرد دامی باشد؟ این مردمان را رها کن تا یهوه،‏<br />

خداي خود را عبادت نمایند.‏ مگر تابحال ندانستهاي<br />

که مصر ویران شده است؟<br />

پس موسی و هارون را نزد فرعون برگردانیدند،‏ و او<br />

به ایشان گفت:‏ بروید و یهوه،‏ خداي خود را عبادت<br />

کنید.‏ ولی چه کسانی هستند که باید بروند؟<br />

موسی گفت:‏ با جوانان و پیران خود خواهیم رفت،‏<br />

با پسران و دختران،‏ و گوسفندان و گاوان خود خواهیم<br />

رفت،‏ زیرا که ما را جشنی براي یهوه است.‏<br />

بدیشان گفت:‏ خدا یهوه با شما چنین باشد،‏ اگر<br />

شما را با کودکان شما رهایی دهم.‏ آگاه باشید،‏ زیرا که<br />

شرارت پیش شماست!‏<br />

نه چنین!‏ بلکه شما که بالغ هستید رفته،‏ یهوه را<br />

عبادت کنید،‏ زیرا که این است آنچه خواسته بودید.‏<br />

پس ایشان را از حضور فرعون بیرون راندند.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ دست خود را براي ملخها<br />

بر زمین مصر دراز کن،‏ تا بر زمین مصر برآیند،‏ و همۀ<br />

نباتات زمین را که از تگرگ مانده است،‏ بخورند.‏ باب<br />

خروج<br />

،9<br />

باب 18 ،3<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

32<br />

13<br />

سپ.‏ موسی عصاي خود را بر سرزمین مصر دراز<br />

کرد،‏ و یهوه تمامی آن روز،‏ و تمامی آن شب را بادي<br />

شرقی بر زمین مصر وزانید،‏ و چون صبح شد،‏ باد<br />

شرقی ملخها را آورد.‏ مزامیر<br />

و ملخها بر تمامی سرزمین مصر برآمدند،‏ و در<br />

همۀ محدود مصر نشستند،‏ بسیار سخت که قبل از آن<br />

چنین ملخها نبود،‏ و بعد از آن نخواهد بود.‏<br />

و روي تمامی زمین را پوشانیدند،‏ که زمین تاریک<br />

شد و همۀ نباتات زمین و همۀ میوة درختان را که از<br />

تگرگ باقی مانده بود،‏ خوردند،‏ به حدي که هیچ<br />

سبزي بر درخت و نبات صحرا در تمامی سرزمین مصر<br />

نماند.‏<br />

آنگاه فرعون،‏ موسی و هارون را به زودي خوانده،‏<br />

گفت:‏ به یهوه خداي شما و به شما گناه کردهام باب<br />

،8<br />

.<br />

34 ،105<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

27 ،9 ؛ 25 .8<br />

.17<br />

و اکنون این مرتبه فقط گناه مرا عفو فرمایید،‏ و از<br />

یهوه خداي خود تقاضا نمایید تا این مرگ را فقط از<br />

من برطرف نماید.‏ اول سموئیل<br />

سپ.‏ از حضور فرعون بیرون شده،‏ از یهوه تقاضا<br />

نمود.‏ اعداد<br />

و یهوه باد غربیاي بسیار سخت برگردانید،‏ که<br />

ملخها را برداشته،‏ آنها را به دریاي سرخ ریخت،‏ و در<br />

تمامی محدوده مصر ملخی نماند.‏ باب<br />

اما یهوه دل فرعون را سخت گردانید،‏ که پسران<br />

اسرائیل را رهایی نداد.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ دست خود را به سوي<br />

آسمان برافراز،‏ تا تاریکیاي بر سرزمین مصر پدید آید،‏<br />

تاریکیاي که بتوان احساس کرد.‏ اشعیا ؛ متی<br />

پس موسی دست خود را به سوي آسمان<br />

برافراشت،‏ و تاریکی غلیظ تا سه روز در تمامی<br />

سرزمین مصر پدید آمد.‏<br />

و یکدیگر را نمیدیدند.‏ و تا سه روز کسی از جاي<br />

خود برنخاست،‏ لیکن براي همه پسران اسرائیل در<br />

مسکنهاي ایشان روشنایی بود.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

و فرعون موسی را خوانده،‏ گفت:‏ بروید یهوه را<br />

عبادت کنید،‏ فقط گلهها و رمههاي شما بماند،‏<br />

کودکان شما نیز با شما بروند.‏ باب ؛<br />

موسی گفت:‏ قربانی ذبحی و قربانیهاي سوختنی<br />

نیز میباید به دست ما بدهی،‏ تا نزد یهوه،‏ خداي خود<br />

بگذرانیم.‏<br />

چه.‏ ارپایان ما نیز با ما خواهد آمد،‏ یک سمی باقی<br />

نخواهد ماند زیرا که از اینها براي عبادت یهوه،‏ خداي<br />

خود میباید گرفت،‏ و تا بدانجا نرسیم،‏ نخواهیم<br />

دانست به چه چیز یهوه را عبادت کنیم.‏<br />

و یهوه فرعون را سخت گردانید که از رهایی<br />

دادن ایشان خودداري نماید.‏<br />

سپ.‏ فرعون وي را گفت:‏ از حضور من برو!‏ و آگاه<br />

باش که مرا دیگر نبینی،‏ زیرا در روزي که مرا<br />

ببینی خواهی مرد.‏<br />

موسی گفت:‏ نیکو گفتی،‏ روي تو را دیگر نخواهم<br />

دید.‏<br />

45 ،27<br />

2 ،60<br />

31 ،8<br />

3 ،50<br />

31 ،12<br />

4 ،112<br />

8 ،8<br />

، دل<br />

2 ،11<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ یک بلاي دیگر بر فرعون و<br />

بر مصر میآورم،‏ و بعد از آن شما را از اینجا رهایی<br />

خواهد داد،‏ و چون شما را رها کند،‏ حتماً‏ شما را کاملاً‏<br />

از اینجا خواهد راند.‏<br />

اکنون به گوش قوم بگو که هر مرد از همسایۀ خود،‏<br />

و هر زن از همسایهاش آلات نقره و آلات طلا بخواهند.‏<br />

باب 21 ،3<br />

19 ،12<br />

18<br />

- 61 -


له<br />

یک<br />

نی<br />

کی<br />

.6<br />

خروج<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و یهوه قوم را در نظر مصریان محترم ساخت.‏ و<br />

شخص موسی نیز در سرزمین مصر،‏ در نظر بندگان<br />

فرعون و در نظر قوم،‏ بسیار بزرگ بود.‏<br />

و موسی گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ درنیمه شب<br />

در میان سرزمین مصر خواهم رفت.‏<br />

و هر نخستزادهاي که در سرزمین مصر باشد،‏ از<br />

نخستزادة فرعون که بر تختش نشسته است،‏ تا<br />

نخستزادة کنیزي که در پشت آسیاب باشد،‏ و همۀ<br />

نخستزادگان چهارپایان خواهند مرد.‏ باب ؛<br />

و نعرة عظیمی در تمامی سرزمین مصر خواهد بود<br />

که مثل آن نشده،‏ و مانند آن دیگر نخواهد شد.‏<br />

اما بر همه پسران اسرائیل سگی زبان خود را تیز<br />

نکند،‏ نه بر انسان و نه بر چهارپایان،‏ تا بدانید که یهوه<br />

در میان مصریان و اسرائیلیان فرقی گذارده است.‏<br />

و این همۀ بندگان تو به نزد من فرود آمده،‏ و مرا<br />

تعظیم کرده،‏ خواهند گفت:‏ تو و تمامی قوم که تابع تو<br />

باشند،‏ بیرون روید!‏ و بعد از آن بیرون خواهم رفت.‏<br />

پس از حضور فرعون در شدت خشم بیرون آمد.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ فرعون به شما گوش<br />

نخواهد گرفت،‏ تا نشانههاي من در سرزمین مصر زیاد<br />

شود.‏<br />

و موسی و هارون همۀ این نشانهه ا را به حضور<br />

فرعون ظاهر ساختند.‏ اما یهوه دل فرعون را سخت<br />

گردانید،‏ و پسران اسرائیل را از زمین خود رهایی نداد.‏<br />

29 ،12<br />

23 ،4<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

20 ،10 باب<br />

12<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و یهوه موسی و هارون را در سرزمین مصر مخاطب<br />

ساخته،‏ فرمود:‏<br />

این ماه براي شما سر ماهها باشد،‏ ا اول از<br />

ماههاي سال براي شماست.‏<br />

تمامی جماعت اسرائیل را خطاب کرده،‏ گویید که<br />

در دهم این ماه هر ی از ایشان برهاي بر حسب<br />

خانههاي پدران خود بگیرند،‏ یعنی براي هر خانه<br />

بره.‏<br />

و اگر ا خانه براي بره کم باشند،‏ آنگاه او و<br />

همسایهاش که مجاور خانۀ او باشد آن را به حسب<br />

شمارة اشخاص بگیرند،‏ یعنی هر کس موافق خوراکش<br />

بره را حساب کند.‏<br />

برة شما بیعیب،‏ نر یکساله باشد،‏ از گوسفندان یا از<br />

بزها آن را بگیرید.‏<br />

و آن را تا چهاردهم این ماه نگاه دارید،‏ و تمامی<br />

انجمن جماعت پسران اسرائیل آن را در عصر قربانی<br />

کنند.‏ اعداد<br />

و از خون آن بگیرند،‏ و آن را بر هر دو چهارچوب،‏ و<br />

سردر خانه که در آن،‏ آن را میخورند،‏ بپاشند.‏<br />

و گوشتش را در آن شب بخورند.‏ به آتش بریان<br />

کرده،‏ با نان بدونخمیرمایهترش و سبزیهاي تلخ آن را<br />

بخورند.‏<br />

و از آن هیچ خام نخورید،‏ و نه پخته با آب،‏ بلکه به<br />

آتش بریان شده،‏ کلهاش و پاچههایش و اندرونش را<br />

و چیزي از آن تا صبح نگاه مدارید.‏ و آنچه تا صبح<br />

مانده باشد،‏ به آتش بسوزانید.‏ اعداد<br />

و آن را بدین طور بخورید:‏ کمر شما بسته،‏ و<br />

پاپوش بر پایهاي شما،‏ و عصا در دست شما،‏ و آن را به<br />

تعجیل بخورید،‏ چونکه پِسح یهوه است.‏<br />

و در آن شب از سرزمین مصر عبور خواهم کرد،‏ و<br />

همۀ نخستزادگان سرزمین مصر را از انسان و<br />

چهارپایان خواهم زد،‏ و بر تمامی خدایان مصر داوري<br />

خواهم کرد.‏ من یهوه هستم.‏ مزامیر ؛ عبرانیان<br />

و آن خون،‏ علامتی براي شما خواهد بود،‏ بر<br />

خانههایی که در آنها میباشید.‏ و چون خون را ببینم،‏<br />

از شما خواهم گذشت و هنگامی که سرزمین مصر را<br />

میزنم،‏ آن بلا براي هلاك شما بر شما نخواهد آمد.‏<br />

و آن روز،‏ شما را براي یادگاري خواهد بود،‏ و در<br />

آن،‏ جشنی براي یهوه نگاه دارید،‏ و آن را به قانون<br />

ابدي،‏ نسلاً‏ در نسل جشن بگیرید.‏<br />

هفت روز نان بدونخمیرمایهترش خورید،‏ در روز<br />

اول خمیرمایه ترش را از خانههاي خود بیرون کنید،‏<br />

زیرا هر که از روز نخستین تا روز هفتمین چیزي<br />

خمیر شده بخورد،‏ آن شخص از اسرائیل ریشه کن<br />

گردد.‏ ؛ ؛ اعداد<br />

و در روز اول،‏ جلسه مقدس،‏ و در روز هفتم،‏<br />

جلسه مقدس براي شما خواهد بود.‏ در آنها هیچ کار<br />

کرده نشود جز آنچه هر کس باید بخورد؛ آن فقط در<br />

میان شما کرده شود.‏<br />

پس عید نان بدونخمیرمایهترش را نگاه دارید،‏<br />

زیرا که در همان روز لشکرهاي شما را از سرزمین<br />

مصر بیرون آوردم.‏ بنابراین،‏ این روز را در نسلهاي خود<br />

به فریضۀ ابدي نگاه دارید.‏<br />

در ماه اول در روز چهاردهم ماه،‏ در شام،‏ نان<br />

بدونخمیرمایهترش بخورید،‏ تا شام بیست و یکم ماه.‏<br />

28 ،1<br />

12 ،9<br />

10 ،136<br />

17 ،28<br />

18 ،34<br />

5 ،9<br />

باب 15 ،23<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

لاویان 5 ،23<br />

- 62 -


بی<br />

نی<br />

يرو<br />

خروج<br />

.19<br />

هفت روز خمیرمایه ترش در خانههاي شما یافت<br />

نشود،‏ زیرا هر که چیزي خمیر شده بخورد،‏ آن شخص<br />

از جماعت اسرائیل ریشهکن گردد،‏ خواه غر باشد<br />

خواه بومی آن زمین.‏<br />

هیچ چیز خمیرترش دار مخورید،‏ در همۀ<br />

خانههاي خود نان بدونخمیرمایهترش بخورید.‏<br />

پس موسی همه بزرگان اسرائیل را خوانده،‏<br />

بدیشان گفت:‏ بروید و برهاي براي خود موافق<br />

خاندانهاي خویش بگیرید،‏ و پِسح را قربانی نمایید.‏<br />

و دستهاي از زوفا گرفته،‏ در خونی که در طشت<br />

است فروبرید،‏ و بر سر در و دو چهارچوب آن،‏ از خونی<br />

که در طشت است بزنید،‏ و کسی از شما از در خانۀ<br />

خود تا صبح بیرون نرود.‏ لاویان ؛ عبرانیان<br />

زیرا یهوه عبور خواهد کرد تا مصریان را بزند و<br />

چون خون را بر سردر و دو چهارچوب بیند،‏ همانا یهوه<br />

از در گذرد و نگذارد که هلاك کننده به خانههاي شما<br />

درآید تا شما را بزند.‏<br />

و این امر را براي خود و پسران خود به فریضۀ<br />

ابدي نگاه دارید.‏<br />

و هنگامی که داخل زمینی شدید که یهوه حسب<br />

قول خود،‏ آن را به شما خواهد داد.‏ آنگاه این عمل را<br />

رعایت کنید.‏<br />

و چون پسران شما به شما گویند که ا عمل<br />

شما چیست،‏<br />

گویید این قربانی پِسح یهوه است،‏ که از خانههاي<br />

پسران اسرائیل در مصر عبور کرد،‏ وقتی که مصریان را<br />

زد و خانههاي ما را ن ج ات داد.‏ پس قوم به<br />

درافتاده،‏ سجده کردند.‏<br />

پس پسران اسرائیل رفته،‏ آن کار را کردند،‏<br />

چنانکه یهوه به موسی و هارون امر فرموده بود،‏<br />

همچنان کردند.‏ اعداد<br />

در نیمه شب،‏ یهوه همۀ نخستزادگان سرزمین<br />

مصر را،‏ از نخستزادة فرعون که بر تخت نشسته بود<br />

تا نخستزادة اسیري که در زندان بود،‏ و همۀ<br />

نخستزادههاي چهارپایان را زد.‏ باب ؛ مزامیر ؛<br />

51 ،78<br />

28 ،11<br />

23 ،4<br />

51 .4 ،14<br />

باب 14 .8 ،13<br />

54 ،1<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

10 ،136 ؛ 36 ،105<br />

.30<br />

و در آن بش فرعون و همۀ بندگانش و همۀ<br />

مصریان برخاستند و نعرة عظیمی در مصر برپا شد،‏<br />

زیرا خانهاي نبود که در آن مردهاي نباشد.‏<br />

و موسی و هارون را در شب طلبیده،‏ گفت:‏<br />

برخیزید!‏ و از میان قوم من بیرون شوید،‏ هم شما و<br />

همۀ پسران اسرائیل!‏ و رفته،‏ یهوه را عبادت نمایید،‏<br />

چنانکه گفتید.‏ باب<br />

گلهها و رمههاي خود را نیز چنانکه گفتید،‏<br />

برداشته،‏ بروید و مرا نیز برکت دهید.‏<br />

و مصریان نیز قوم خود را شتاباندند تا ایشان را<br />

بزودي از سرزمین روانه کنند،‏ زیرا گفتند ما همه<br />

مردهایم.‏ باب ؛ اول سموئیل<br />

و قوم،‏ خمیر خود را پیشاز آنکه خمیرترش شود<br />

برداشتند،‏ و تَغارهاي خویش را در رختها بر دوش خود<br />

بستند.‏<br />

و پسران اسرائیل به قول موسی عمل کرده،‏ از<br />

مصریان آلات نقره و آلات طلا و رختها خواستند.‏ باب<br />

،11<br />

6 ،6<br />

16 ،10<br />

1 ،6<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

2<br />

.36<br />

و یهوه قوم را در نظر مصریان کرامت داد،‏ که<br />

هرآنچه خواستند بدیشان دادند.‏ پ س مصریان را غارت<br />

کردند.‏<br />

و پسران اسرائیل از رعمسیس به سکوت کوچ<br />

کردند،‏ حدود ششصدهزار مرد پیاده،‏ به جز کودکان.‏<br />

و بسیاري دیگر انسانهاي نااهل،‏ گلهها،‏ رمهها،‏<br />

چهارپایان بسیار سنگین نیز همراه ایشان رفتند.‏<br />

و از خمیر،‏ که از مصر بیرون آورده بودند،‏ شیرینی<br />

بدونخمیرمایهترش پختند،‏ زیرا خمیر ترش نشده بود،‏<br />

چونکه از مصر رانده شده بودند،‏ و نتوانستند صبر<br />

کنند،‏ و آذوغه سفر نیز براي خود مهیا نکرده بودند.‏<br />

و توقف پسران اسرائیل که در مصر کرده بودند،‏<br />

چهارصد و سی سال بود.‏ پیدایش<br />

و بعد از پایان چهار صد و سی سال در همان روز<br />

به وقوع پیوست که همۀ لشکرهاي خدا از سرزمین<br />

مصر بیرون رفتند.‏ مزامیر<br />

این است شبی که براي یهوه باید نگاه داشت،‏<br />

چون ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورد.‏ این همان<br />

شب یهوه است که بر همۀ پسران اسرائیل نسلاً‏ در<br />

نسل واجب است که آن را نگاه دارند.‏<br />

و یهوه به موسی و هارون فرمود:‏ این است قواعد<br />

پِسح که هیچ بیگانه از آن نخورد.‏ باب<br />

و اما هر غلام که زرخرید است،‏ ختنه شده و<br />

سپس آن را بخورد.‏<br />

روزمزد و مفتخور آن را نخورند.‏<br />

در یک خانه خورده شود،‏ و چیزي از گوشتش از<br />

خانه بیرون مبر،‏ و استخوانی از آن نشکنید.‏ اعداد ؛<br />

12 ،9<br />

8 ،9<br />

13 ،15<br />

1 ،114<br />

باب 21 ،3<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

36 ،19 یوحنا<br />

.47<br />

.48<br />

تمامی جماعت اسرائیل آن را نگاه بدارند.‏<br />

و اگر غریبی نزد تو زندگی میکند،‏ و بخواهد پِسح<br />

.31<br />

- 63 -


کی<br />

تی نح<br />

له<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

ین<br />

ته<br />

هرا<br />

هرا<br />

يرو<br />

.10<br />

.11<br />

را براي یهوه جشن بگیرد،‏ تمامی مردانشان ختنه<br />

شوند،‏ و بعد از آن نزد آمده،‏ آن را نگاه دارد،‏ و<br />

مانند بومی زمین خواهد بود؛ و اما هر ختنه نشده از<br />

آن نخورد.‏<br />

یک قانون خواهد بود براي ا وطن و بج<br />

غریبی که در میان شما زندگی کند.‏ لاویان<br />

سپ.‏ تمامی پسران اسرائیل ا کار را کردند؛<br />

چنانکه یهوه به موسی و هارون امر فرموده بود،‏ عمل<br />

نمودند.‏<br />

و واقع شد که یهوه در همان روز پسران اسرائیل<br />

را با لشکرهاي ایشان از سرزمین مصر بیرون آورد.‏<br />

خروج<br />

22 ،24<br />

.49<br />

50<br />

.51<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هر نخستزادهاي را که رحم مادر را بگشاید،‏ در<br />

میان پسران اسرائیل،‏ خواه از انسان خواه از چهارپایان،‏<br />

تقدیس نما؛ او از آن من است.‏ باب ؛ ؛ لاویان<br />

19 ،34 29 ،22<br />

23 ،2<br />

26 ،27 ؛ اعداد 13 ،3<br />

30 ،44 ؛ حزقیال 17 ،8 ؛<br />

.3<br />

؛ لوقا<br />

و موسی به قوم گفت:‏ این روز را که از مصر از خانۀ<br />

غلامی بیرون آمدید،‏ یاد دارید،‏ زیرا یهوه شما را به<br />

قوت دست از آنجا بیرون آورد،‏ پس خمیرترش،‏ خورده<br />

نشود.‏<br />

امروز،‏ در ماه اَبیب بیرون روید.‏ ؛<br />

و هنگامی که یهوه تو را به سرزمین کنعانیان و<br />

ا و اموریان و حویان و یبوسیان داخل کند،‏ که با<br />

پدران تو قسم خورد که آن را به تو بدهد،‏ زمی که<br />

در آن شیر و عسل جاري است،‏ آنگاه ا عمل را در<br />

این ماه بجا بیاور.‏ پیدایش<br />

هفت روز نان بدونخمیرمایهترش بخور،‏ و در روز<br />

هفتمین جشن یهوه است.‏<br />

هفت روز نان بدونخمیرمایهترش خورده شود،‏ و<br />

هیچ چیز خمیرترش شده نزد تو دیده نشود،‏ و خمیر<br />

مایهاي نزد تو در تمامی محدودهات پیدا نشود.‏ باب<br />

،12<br />

18 ،34<br />

باب 15 ،23<br />

باب 15 ،23<br />

8 ،17<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8 5، ؛ اول قرنتیان 15<br />

.8<br />

.9<br />

و در آن روز پسر خود را خبر داده،‏ بگو:‏ ا است<br />

به دلیل آنچه یهوه به من کرد،‏ وقتی که از مصر بیرون<br />

آمدم.‏<br />

و این براي تو علامتی بر دستت خواهد بود و<br />

یادبودي در میان دو چشمت،‏ تا شریعت یهوه در<br />

دهانت باشد.‏ زیرا یهوه تو را به دست قوي از مصر<br />

بیرون آورد.‏ تثنیه ؛<br />

و این قاعده را در موقعش،‏ سال به سال نگاه دار<br />

و هنگامی که یهوه تو را به سرزمین کنعانیان<br />

آورد،‏ چنانکه براي تو و پدرانت قسم خورد،‏ و آن را به<br />

تو بخشد،‏<br />

آنگاه هر چه رحم را گشاید،‏ آن را براي یهوه جدا<br />

بساز،‏ و هر نخستزادهاي از بچههاي چهارپایان که از<br />

آن توست،‏ نرها از آن یهوه باشد.‏ باب ؛<br />

و هر نخستزادة الاغ را به برهاي فدیه بده،‏ و اگر<br />

فدیه ندهی گردنش را بشکن،‏ و هر نخستزادة انسان<br />

را از پسرانت فدیه بده.‏ باب ؛ اعداد<br />

و در زمان آینده چون پسرت از تو سؤال کرده،‏<br />

گوید که این چیست،‏ به او بگو،‏ یهوه ما را به قوت<br />

دست از مصر،‏ از خانۀ غلامی بیرون آورد.‏ باب ؛<br />

26 ،12<br />

19 ،34<br />

30 ،22<br />

16 ،18<br />

20 ،34<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

6 ،4 یوشع<br />

.15<br />

و چون فرعون از رها کردن ما دل خود را سخت<br />

ساخت،‏ یهوه همه نخستزادگان مصر را از نخستزادة<br />

انسان تا نخستزادة چهارپایان کُشت.‏ بنابراین من<br />

همۀ نرها را که رحم را گشایند،‏ براي یهوه قربانی<br />

میکنم،‏ لیکن هر نخستزادهاي از پسران خود را فدیه<br />

میدهم.‏ باب ؛<br />

و این علامتی بر دستت و یادبودي در میان<br />

چشمان تو خواهد بود،‏ زیرا یهوه ما را بقوت دست از<br />

مصر بیرون آورد.‏<br />

فرعون قوم را رها کرده بود،‏ خدا ایشان را از<br />

سرزمین فلسطینیان رهبري نکرد،‏ هرچند آن<br />

نزدیکتر بود.‏ زیرا خدا گفت:‏ مبادا که چون قوم جنگ<br />

بینند،‏ پشیمان شوند و به مصر برگردند.‏<br />

اما خدا قوم را از راه صحراي دریاي سر خ عبور<br />

داد.‏ پ س پسران اسرائیل مسلح شده،‏ از سرزمین مصر<br />

برآمدند.‏<br />

و موسی استخوانهاي یوسف را با خود برداشت،‏<br />

زیرا که او پسران اسرائیل را قسم سخت داده،‏ گفته<br />

بود:‏ خدا شما را خواهد پذیرفت و استخوانهاي مرا از<br />

اینجا با خود خواهید برد.‏ پیدایش ؛ یوشع<br />

و از سک ُّوت کوچ کرده،‏ در ایتام به کنار صحرا اردو<br />

زدند.‏<br />

و یهوه در روز،‏ پیش قوم در ستون ابر<br />

میرفت تا راه را به ایشان نشان دهد،‏ و شبانگاه در<br />

ستون آتش،‏ تا ایشان را روشنایی بخشد،‏ و روز و شب<br />

روند.‏ اعداد ؛ نحمیا ؛ مزامیر ؛ ؛ ؛<br />

39 ،105<br />

32 ،24<br />

14 ،78<br />

8 ،68<br />

25 ،50<br />

12 ،9<br />

29 ،12<br />

23 ،4<br />

14 ،14<br />

.16<br />

17. چون<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

1 10، اول قرنتیان<br />

.22<br />

و ستون ابر را در روز و ستون آتش را در شب،‏ از<br />

18 ،11<br />

8 ،6<br />

- 64 -


يرو<br />

نی<br />

یم<br />

یم<br />

کی<br />

ها.آن<br />

پیش<br />

قوم برنداشت.‏<br />

خروج<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

به پسران اسرائیل بگو که برگردند،‏ برابر فَمالحیروت<br />

در میان مجدل و دریا اردو زنند.‏ و در مقابل بعل<br />

صفُون،‏ در برابر آن به کنار دریا اردو زنید.‏<br />

و فرعون دربارة پسران اسرائیل خواهد گفت:‏ در<br />

سرزمین گرفتار شدهاند،‏ و صحرا آنها را محصور کرده<br />

است.‏<br />

و دل فرعون را سخت گردانم تا ایشان را تعقیب<br />

کند،‏ و در فرعون و تمامی لشکرش شکوه خود را جلوه<br />

دهم،‏ تا مصریان بدانند که من یهوه هستم.‏ پ س چنین<br />

کردند.‏<br />

و به پادشاه مصر گفته شد که قوم فرار کردند،‏ و<br />

دل فرعون و بندگانش بر قوم متغیر شد،‏ پس گفتند:‏<br />

این چیست که کردیم که پسران اسرائیل را از بندگی<br />

خود رهایی دادیم؟<br />

سپ.‏ ارابۀ خود را بیاراست،‏ و قوم خود را با خود<br />

برداشت،‏<br />

و ششصد ارابۀ برگزیده برداشت،‏ و همۀ ارابههاي<br />

مصر را و سرداران را بر همۀ لشکر<br />

و یهوه دل فرعون،‏ پادشاه مصر را سخت ساخت تا<br />

پسران اسرائیل را تعقیب کرد.‏ و پسران اسرائیل به<br />

وسیله دستی بلند بیرون رفتند.‏ تثنیه<br />

و مصریان با تمامی اسبان و ارابههاي فرعون و<br />

سوارانش و لشکرش در عقب ایشان تاخته،‏ بدیشان<br />

رسیدند،‏ وقتی که به کنار دریا نزد فمالحیروت،‏ برابر<br />

بعل صفون فرود آمده بودند.‏ باب ؛ یوشع<br />

و چون فرعون نزد کی شد،‏ پسران اسرائیل<br />

چشمان خود را بالا کرده،‏ دیدند که اینک مصریان از<br />

پشت سر ایشان میآیند.‏ پ س پسران اسرائیل سخت<br />

بترسیدند،‏ و نزد یهوه فریاد برآوردند،‏<br />

و به موسی گفتند:‏ آیا در مصر قبرها نبود که ما را<br />

برداشتهاي تا در صحرا بمیریم؟ ا چیست به ما<br />

کردي که ما را از مصر بیرون آوردي؟ باب ؛<br />

آیا این آن سخن نیست که به تو در مصر گفتیم<br />

که ما را بگذار تا مصریان را خدمت کنیم؟ زیرا که ما<br />

را خدمت مصریان بهتر است از مردن در صحرا!‏<br />

موسی به قوم گفت:‏ مترسید!‏ بایستید و نجات<br />

یهوه را ببینید،‏ که امروز آن را براي شما خواهد کرد،‏<br />

زیرا مصریان را که امروز دیدید تا به ابد دیگر نخواهید<br />

دید.‏ دوم تواریخ ؛ مزامیر<br />

یهوه براي شما جنگ خواهد کرد و شما خاموش<br />

باشید تثنیه<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ چرا نزد من فریاد<br />

میکنی؟ پسران اسرائیل را بگو که کوچ کنند<br />

و اما تو عصاي خود را برافراز و دست خود را بر<br />

دریا دراز کرده،‏ آن را به دو نیم کن،‏ تا پسران اسرائیل<br />

از میان دریا بر خشکی رهسپار شوند.‏<br />

و اما من اینک مصریان را سخت میسازم،‏ تا<br />

تعقیبشان کنند،‏ و از فرعون و تمامی لشکر او و ارابهها<br />

و سوارانش شکوه خواهم یافت.‏ حزقیال<br />

و مصریان خواهند دانست که من یهوه هستم،‏<br />

وقتی که از فرعون و ارابههایش و سوارانش شکوه یافته<br />

22 ،28<br />

53 ،78<br />

، دل<br />

15 ،20<br />

30 ،1<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

باشم .<br />

.19<br />

5 ،7 باب<br />

و فرشتۀ خدا که پیش اردوي اسرائیل رفت،‏<br />

حرکت کرده،‏ به پشت ایشان رسید،‏ و ستون ابر از<br />

پیش ایشان تغییر مکان داده،‏ در پشت ایشان ایستاد.‏<br />

39 ،105 ؛ 14 ،78 مزامیر<br />

.20<br />

و میان اردوي مصریان و اردوي اسرائیل آمده،‏ از<br />

براي آنها ابر و تاریکی بود،‏ و اینها را در شب<br />

روشنایی میداد که تمامی شب نزد یکدیگر<br />

نیامدند.‏<br />

سپ.‏ موسی دست خود را بر دریا دراز کرد و یهوه<br />

دریا را به باد شرقی شدید،‏ تمامی آن شب برگردانیده،‏<br />

دریا را خشک ساخت و آب دو نیم شد.‏ مزامیر ؛<br />

،114<br />

6 ،66<br />

21<br />

13 ،136 ؛ مزامیر 3<br />

.22<br />

و پسران اسرائیل در میان دریا بر خشکی<br />

میرفتند و آبها براي ایشان بر راست و چپ،‏ دیوار بود.‏<br />

23 ،4 یوشع<br />

29 ،11<br />

3 ،114 ؛ 9 ،106 ؛ 13 ،78 ؛ مزامیر<br />

1 10، ؛ اول قرنتیان<br />

.23<br />

؛ عبرانبان<br />

و مصریان با تمامی اسبان و ارابهها و سواران<br />

فرعون از عقب ایشان تاخته،‏ به میان دریا آمدند.‏ باب<br />

19 ،15<br />

.24<br />

و در بامداد یهوه بر اردوي مصریان از ستون آتش<br />

و ابر نظر انداخت،‏ و اردوي مصریان را آشفته کرد.‏ مزامیر<br />

17 ،77<br />

.25<br />

و چرخهاي ارابههاي ایشان را بیرون کرد،‏ تا آنها را<br />

به سنگینی برانند و مصریان گفتند:‏ از حضور پسران<br />

اسرائیل بگریزیم!‏ زیرا یهوه براي ایشان با مصریان<br />

جنگ میکند.‏ ؛ تثنیه<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ دست خود را بر دریا دراز<br />

کن،‏ تا آبها بر مصریان برگردد،‏ و بر ارابهها و سواران<br />

30 ،1<br />

باب 22 ،23<br />

.26<br />

اعداد 7 ،33<br />

3 ،17<br />

6 ،24<br />

3 ،16<br />

21 ،6<br />

9 ،15<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 65 -


نی<br />

تی<br />

.9<br />

ایشان.‏<br />

سپ.‏ موسی دست خود را بر دریا دراز کرد،‏ و به<br />

وقت طلوع صبح،‏ دریا به جریان خود برگشت،‏ و<br />

مصریان به مقابلش گریختند،‏ و یهوه مصریان را در<br />

میان دریا به زیر انداخت.‏<br />

و آبها برگشته،‏ ارابهها و سواران و تمام لشکر<br />

فرعون را که از پشت سر ایشان به دریا آمده بودند،‏<br />

پوشانید،‏ که یکی از ایشان هم باقی نماند.‏ باب ؛ اعداد<br />

خروج<br />

10 ،15<br />

27<br />

.28<br />

35 ،21<br />

.29<br />

اما پسران اسرائیل به میان دریا در خشکی رفتند،‏<br />

و آبها براي ایشان دیواري بود به طرف راست و به<br />

طرف چپ.‏<br />

و در آن روز یهوه اسرائیل را از دست مصریان<br />

خلاصی داد و اسرائیل مصریان را به کنار دریا مرده<br />

دیدند.‏<br />

و اسرائیل آن کار عظیمی را که یهوه به مصریان<br />

کرده بود دیدند،‏ و قوم از یهوه ترسیدند،‏ و به یهوه و<br />

به بندة او موسی ایمان آوردند.‏<br />

.30<br />

.31<br />

15<br />

.1<br />

آنگاه موسی و پسران اسرائیل ا سرود را براي<br />

یهوه سراییده،‏ گفتند که:‏ یهوه را سرود میخوانم زیرا<br />

که کار فوقالعادهاي کرده است.‏ اسب و سوارش را به<br />

دریا انداخت.‏ داوران ؛ مزامیر<br />

یهوه قوت و سرود من است.‏ و او تندرستی من<br />

است.‏ این خداي من است،‏ پس او را تمجید میکنم.‏<br />

خداي پدر من است،‏ پس او را متعال میخوانم.‏ مزامیر<br />

1 ،106<br />

3 ،5<br />

.2<br />

5 ،19 ؛ مزامیر 2 ،12 ؛ اشعیا 14 ،118<br />

.3<br />

.4<br />

یهوه مرد جنگی است.‏ نام او یهوه است.‏ هوشع<br />

ارابهها و لشکر فرعون را به دریا انداخت.‏<br />

مبارزان برگزیدة او در دریاي سرخ غرق شدند.‏<br />

اعماق ایشان را پوشانید.‏ مثل سنگ به ژرفیها فرو<br />

رفتند.‏<br />

دست راست تو اي یهوه معجزه هاي بزرگی<br />

میکند.‏ دست راست تو اي یهوه را خُرد کرده<br />

است،‏<br />

و به عظمت شکوه خود دشمنان را منهدم<br />

ساختهاي.‏<br />

خشم خود را فرستاده،‏ ایشان را چون خاشاك<br />

سوزانیدهاي،‏ اشعیا<br />

و از دمیدن تو آبها باز شدند.‏ و موجها مثل توده<br />

ایستاده و اعماق در میان دریا منجمد گردید.‏<br />

دشمن گفت تعاقب میکنم و ایشان را فرو<br />

میگیرم،‏<br />

و غارت را تقسیم کرده،‏ جانم از ایشان سیر خواهد<br />

شد.‏<br />

شمشیر خود را کشیده،‏ دست من ایشان را هلاك<br />

خواهد ساخت،‏<br />

و چون به نفس خود دمیدي،‏ دریا ایشان را<br />

پوشانید.‏ مثل سرب در آبهاي وحشی غرق شدند.‏ مزامیر<br />

.10<br />

11 ،106<br />

.11<br />

کیست مانند تو اي یهوه در میان خدایان ؟ کیست<br />

مانند تو باشکوه در قدوسیت؟ تو مهیب هستی در<br />

سرود خود و سازنده عجایب!‏ باب ؛ مزامیر<br />

دست راست خود را دراز کردي،‏ زمین<br />

ایشان را بلعید.‏<br />

این قومِ‏ خویش را که فدیه دادي،‏ به رحمان<br />

خود،‏ رهبري نمودي.‏ ایشان را به قوت خویش به سوي<br />

مسکن مقدس خود هدایت کردي.‏ مزامیر<br />

قومها چون شنیدند،‏ مضطرب گردیدند.‏ لرزه بر<br />

ساکنین فلسطین مستولی گردید.‏ یوشع<br />

آنگاه امیران ادوم در حیرت افتادند.‏ و قویتران<br />

موآب را لرزه فرو گرفت،‏ و همه ساکنان کنعان مأیوس<br />

گردیدند.‏ تثنیه<br />

ترس و هراس،‏ ایشان را فروگرفت.‏ از بزرگی بازوي<br />

تو مثل سنگ ساکت شدند،‏ تا قوم تو اي یهوه عبور<br />

کنند،‏ تا این قومی که تو خریدهاي،‏ عبور کنند.‏<br />

ایشان را داخل ساخته،‏ در کوه میراث خود<br />

خواهی کاشت،‏ به مکانی که تو اي یهوه مسکن خود<br />

ساختهاي،‏ یعنی آن مقام مقدسی که دستهاي تو<br />

اي سرور مستحکم کرده است.‏<br />

یهوه سلطنت خواهد کرد تا ابد.‏ ؛<br />

زیرا که اسبهاي فرعون با ارابهها و سوارانش به<br />

دریا آمدند،‏ و یهوه آب دریا را بر ایشان برگردانید.‏ اما<br />

پسران اسرائیل از میان دریا به خشکی رفتند.‏ باب<br />

،14<br />

1 ،97<br />

18 ،72<br />

21 ،77<br />

11-9 ،2<br />

مزامیر 1 ،93<br />

11 ،18<br />

25 ،2<br />

12. چون<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

23<br />

.20<br />

و مریمِ‏ نبی،‏ خواهر هارون،‏ دف را به دست خود<br />

گرفته،‏ و همۀ زنان در پشت سر وي دفها گرفته،‏ رقص<br />

کنان بیرون آمدند.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ مریم در جواب ایشان گفت:‏ یهوه را بسرایید،‏<br />

زیرا که کار با شکوهی انجام داده است؛ اسب و سوارش<br />

را به دریا انداخت.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی اسرائیل را از دریاي سرخ کوچانید،‏ و<br />

26 ،68<br />

4 ،2<br />

21<br />

22<br />

6 ،12<br />

،<br />

، دشمن<br />

14 ،47<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

- 66 -


نی<br />

تی<br />

نی<br />

يرو<br />

کی<br />

.7<br />

.8<br />

به صحراي شور آمدند،‏ و سه روز در صحرا میرفتند و<br />

آب نیافتند.‏<br />

پس به مارا رسیدند،‏ و از آب مارا نتوانستند<br />

بنوشند زیرا که تلخ بود.‏ از ا سبب،‏ آن را مار ا<br />

نامیدند.‏ روت ؛ دوم پادشاهان<br />

و قوم بر موسی شکایت کرده،‏ گفتند:‏ چه<br />

بنوشیم؟<br />

نزد یهوه فریاد برآورد،‏ یهوه درختی بدو<br />

نشان داد،‏ پس آن را به آب انداخت و آب شیرین<br />

گردید.‏ و در آنجا قواعدي و شریعتی براي ایشان قرار<br />

داد،‏ و در آنجا ایشان را امتحان کرد.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

خروج<br />

3 ،147<br />

19 ،2<br />

اعداد 8 ،33<br />

20 ،1<br />

.23<br />

.24<br />

25. چون<br />

5 ،53<br />

.26<br />

و گفت:‏ اگر قول یهوه،‏ خداي خود را بشنوي،‏ و<br />

آنچه را در نظر او راست است بجا آوري،‏ و احکام او را<br />

بشنوي،‏ و تمامی قواعد او را نگاه داري،‏ همانا هیچ یک<br />

از همۀ مرضهایی را که بر مصریان آوردهام بر تو نیاورم،‏<br />

زیرا که من یهوه،‏ شفا دهندة تو هستم.‏<br />

سپ.‏ به ایلیم آمدند،‏ و در آنجا دوازده چشمۀ آب و<br />

هفتاد درخت خرما بود،‏ و در آنجا نزد آب خیمه زدند.‏<br />

27<br />

اعداد 9 ،33<br />

16<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ تمامی جماعت پسران اسرائیل از ایلیم کوچ<br />

کرده،‏ به صحراي سین که در میان ایلیم و سینا است<br />

در روز پانزدهم از ماه دوم،‏ بعد از بیرون آمدن ایشان<br />

از سرزمین مصر،‏ رسیدند.‏<br />

و تمامی جماعت پسران اسرائیل در آن صحرا بر<br />

موسی و هارون شکایت کردند.‏ باب<br />

و پسران اسرائیل بدیشان گفتند:‏ کاش که در زمین<br />

مصر به دست یهوه مرده بودیم،‏ وقتی که نزد<br />

دیگهايگوشت مینشستیم و نان را سیر میخوردیم،‏<br />

زیرا که ما را بدین صحرا بیرون آوردید،‏ تا تمامی ا<br />

جماعت را به گرسنگی بکشید.‏ باب<br />

آنگاه یهوه به موسی فرمود:‏ همانا من نان از آسمان<br />

براي شما میبارانم،‏ و قوم رفته،‏ کفا هر روز را در<br />

روزش گیرند،‏ تا ایشان را امتحان کنم که بر شریعت<br />

من رفتار میکنند یا نه.‏ مزامیر<br />

و در روز ششم،‏ که چون آنچه را که آورده باشند<br />

درست نمایند،‏ همانا دوچندان آن خواهد بود که هر<br />

روز برمیچیدند.‏<br />

و موسی و هارون به همۀ پسران اسرائیل گفتند:‏<br />

شامگاهان خواهید دانست که یهوه شما را از سرزمین<br />

مصر بیرون آورده است.‏<br />

و بامدادان شکوه یهوه را خواهید دید،‏ زیرا که او<br />

شکایتی را که بر یهوه کردهاید شنیده است،‏ و ما<br />

چیستیم که به ما شکایت میکنید؟<br />

و موسی گفت:‏ این خواهد بود چون یهوه<br />

شما را گوشت دهد تا بخورید،‏ و بامداد نان،‏ تا سیر<br />

شوید،‏ زیرا یهوه شکایتهاي شما را که بر وي کردهاید<br />

شنیده است،‏ و ما چیستیم؟ به ما نه،‏ بلکه به یهوه<br />

شکایت نمودهاید.‏<br />

و موسی به هارون گفت:‏ به تمامی جماعت پسران<br />

اسرائیل بگو به حضور یهوه نزد بیایید،‏ زیرا که<br />

شکایتهاي شما را شنیده است.‏<br />

و چون هارون با تمامی جماعت پسران اسرائیل<br />

سخن گفت،‏ به سوي صحرا نگریستند و اینک شکوه<br />

یهوه در ابر ظاهر شد.‏ اعداد ؛<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

شکایتهاي پسران اسرائیل را شنیدهام ایشان<br />

را خطاب کرده،‏ بگو:‏ در عصر گوشت خواهید خورد،‏ و<br />

بامداد از نان سیر خواهید شد تا بدانید که من یهوه<br />

خداي شما هستم.‏<br />

و در عصر،‏ بلدرچینان آمده،‏ لشکرگاه را<br />

پوشانیدند،‏ و بامدادان شبنم گرداگرد اردو نشست.‏ اعداد<br />

، شامگاه<br />

، پس<br />

10 ،17<br />

5 ،12<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

40 ،105 ؛ مزامیر 31 ،11<br />

.14<br />

و چون شبنمی که نشسته بود برخاست،‏ اینک بر<br />

صحرا چیزي دقیق،‏ مدور و خُرد،‏ مثل ژاله بر<br />

زمین بود.‏ نحمیا ؛ مزامیر ؛ یوحنا<br />

و چون پسران اسرائیل این را دیدند به یکدیگر<br />

گفتند که این منّ‏ است،‏ زیرا که ندانستند چه بود.‏<br />

موسی به ایشان گفت:‏ این آن نان است که یهوه به<br />

شما میدهد تا بخورید.‏ اعداد ؛ یوحنا ؛ اول قرنتیان<br />

این است امري که یهوه فرموده است،‏ که هر کس<br />

به قدر خوراك خود از این بگیرد،‏ یعنی یک عومر براي<br />

هر نفر بر حسب تعداد اشخاص،‏ هر شخص براي<br />

کسانی که در خیمۀ او باشند بگیرد.‏<br />

سپ.‏ پسران اسرائیل چنین کردند،‏ بعضی زیاد و<br />

بعضی کم جمع کردند.‏<br />

اما چون به عومر انداز گرفتند،‏ آنکه زیاد جم ع<br />

کرده بود،‏ زیاده نداشت،‏ و آنکه کم جمع کرده بود،‏ کم<br />

نداشت،‏ بلکه هر کس به قدر خوراکش جمع کرده بود.‏<br />

3 ،10<br />

31 ،6<br />

31 ،6<br />

24 ،78<br />

7 ،11<br />

15 ،9<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

15 8، دوم قرنتیان<br />

.19<br />

و موسی بدیشان گفت:‏ آگاه باشید!‏ کسی چیزي از<br />

2 ،17<br />

11 ،14<br />

24 ،78<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 67 -


تسب<br />

يرو<br />

يرو<br />

34. چنانکه<br />

این تا صبح باقی نگذارد.‏ متی ؛ لوقا<br />

ولی به موسی گوش ندادند،‏ بلکه بعضی چیزي از<br />

آن تا صبح نگاه داشتند.‏ و کرم گذاشته،‏ متعفن گردید،‏<br />

و موسی بدیشان خشمناك شد.‏<br />

و هر صبح،‏ هر کس به قدر خوراك خود<br />

برمیچید،‏ و چون آفتاب گرم میشد،‏ میگداخت.‏<br />

و واقع شد در روز ششم که نان مضاعف،‏ یعنی<br />

براي هر نفري دو عومر جمع کردند.‏ پ س همۀ رؤساي<br />

جماعت آمده،‏ موسی را خبر دادند.‏<br />

او بدیشان گفت:‏ این است آنچه یهوه فرمود،‏ که<br />

فردا آرامی است،‏ و سبت مقدسِ‏ یهوه.‏ پس آنچه بر<br />

آتش باید پخت بپزید،‏ و آنچه در آب باید جوشانید<br />

بجوشانید،‏ و آنچه باقی باشد،‏ براي خود ذخیره کرده،‏<br />

براي صبح نگاه دارید.‏<br />

سپ.‏ آن را تا صبح ذخیره کردند،‏ چنانکه موسی<br />

گفته بود،‏ و نه متعفن گردید و نه کرم در آن پیدا شد.‏<br />

و موسی گفت:‏ امروز این را بخورید زیرا که امروز<br />

سبت یهوه است،‏ و در این روز آن را در صحرا نخواهید<br />

یافت.‏<br />

روز آن را جمع کردند،‏ و روز هفتمین،‏ سبت<br />

است.‏ در آن نخواهد بود.‏<br />

و در روز هفتم،‏ بعضی از قوم براي جمع کردن<br />

بیرون رفتند،‏ اما نیافتند.‏ باب<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ تا به کی از نگاه داشتن<br />

وصایا و شریعت من خود داري مینمایید؟<br />

ببینید چونکه یهوه را به شما بخشیده است،‏<br />

از این سبب در روز ششم،‏ نانِ‏ دو روز را به شما<br />

میدهد،‏ پس هر کس در جاي خود بنشیند و در روز<br />

هفتم هیچ کس از مکانش بیرون نرود.‏ پیدایش ؛ متی<br />

خروج<br />

2 ،2<br />

3 ،11<br />

34 ،6<br />

8 ،20<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

26. شش<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

20 ،24<br />

30<br />

.31<br />

سپ.‏ قوم در روز هفتمین آرام گرفتند.‏<br />

و خاندان اسرائیل آن را منّ‏ نامیدند،‏ و آن مثل<br />

تخم گشنیز سفید بود،‏ و طعمش مثل شیرینی عسلی.‏<br />

7 ،11 اعداد<br />

.32<br />

و موسی گفت:‏ این امري است که یهوه فرموده<br />

است که عومري از آن پر کنی،‏ تا در نسلهاي شما نگاه<br />

داشته شود،‏ تا آن نان را ببینند که در صحرا،‏ وقتی که<br />

شما را از زمین مصر بیرون آوردم،‏ آن را به شما<br />

خورانیدم.‏<br />

پس موسی به هارون گفت:‏ ظرفی بگیر،‏ و عومري<br />

پر از منّ‏ در آن بگذار و آن را به حضور یهوه ببر،‏ تا در<br />

نسلهاي شما نگاه داشته شود.‏ عبرانیان<br />

یهوه به موسی امر فرموده بود،‏ همچنان<br />

هارون آن را پیش صندوق شهادت گذاشت تا نگاه داشته<br />

شود.‏<br />

و پسران اسرائیل مدت چهل سال منّ‏ را<br />

میخوردند،‏ تا به سرزمین آباد رسیدند،‏ یعنی تا به<br />

سرحد سرزمین کنعان داخل شدند،‏ خوراك ایشان منّ‏<br />

بود.‏ یوشع<br />

و اما عومر،‏ ده یک ایفا است.‏<br />

12 ،5<br />

.35<br />

.36<br />

17<br />

.1<br />

و تمامی جماعت پسران اسرائیل به حکم یهوه از<br />

صحراي سین کوچ کردند،‏ و در رفیدیم اردو زدند،‏ و<br />

آب نوشیدن براي قوم نبود.‏<br />

و قوم به موسی شکایت کرده،‏ گفتند:‏ ما را آب<br />

بدهید تا بنوشیم.‏ موسی بدیشان گفت:‏ چرا با من دعوا<br />

میکنید،‏ و چرا یهوه را امتحان مینمایید؟ مزامیر ؛<br />

9 ،95<br />

اعداد 14 ،33<br />

.2<br />

26 ،6 تثنیه<br />

.3<br />

.4<br />

و در آنجا قوم تشنۀ آب بودند،‏ و قوم بر موسی<br />

شکایت کرده،‏ گفتند:‏ چرا ما را از مصر بیرون آوردي،‏<br />

تا ما و فرزندان و چهارپایان ما را به تشنگی بکشی؟<br />

آنگاه موسی نزد یهوه فریاد برآورد،‏ گفت:‏ با این قوم<br />

چه کنم؟ نزدیک است مرا سنگسار کنند.‏ اعداد<br />

یهوه به موسی فرمود:‏ پیش قوم برو،‏ و بعضی<br />

از بزرگان اسرائیل را با خود بردار،‏ و عصاي خود را که<br />

بدان نهر را زدي ، به دست خود گرفته،‏ برو.‏ باب ؛<br />

20 ،7<br />

10 ،14<br />

.5<br />

16 ،14<br />

.6<br />

همانا من در آنجا پیش تو بر آن صخرهاي که<br />

در حوریب است،‏ میایستم،‏ و صخره را خواهی زد تا<br />

آب از آن بیرون آید،‏ و قوم بنوشند.‏ پس موسی به<br />

حضور بزرگان اسرائیل چنین کرد.‏ اعداد ؛ تثنیه ؛<br />

مزامیر<br />

15 ،8<br />

11 ،20<br />

4 ،10<br />

21 ،48 ؛ اشعیا 8 ،114 ؛ 41 ،105 ؛ 15 ،78<br />

.7<br />

؛ اول قرنتیان<br />

و آن موضع را مسه و مریبه نامید،‏ به سبب شکایت<br />

پسران اسرائیل،‏ و چون آنها یهوه امتحان کردند،‏ زیرا<br />

گفته بودند:‏ آیا یهوه در میان ما هست یا نه؟ مزامیر<br />

سپ.‏ عمالیق آمده،‏ در رفیدیم با اسرائیل جنگ<br />

کردند.‏ اعداد<br />

و موسی به یوشع گفت:‏ مردان براي ما برگزین و<br />

بیرون رفته،‏ با عمالیق جنگ نما،‏ و بامدادان من عصاي<br />

خدا را به دست گرفته،‏ بر قلۀ کوه خواهم ایستاد.‏<br />

سپ.‏ یوشع همانکار را که موسی به او امر فرموده<br />

بود انجام داد،‏ تا با عمالیق جنگ کند.‏ و موسی و<br />

هارون و حور بر قلۀ کوه آمدند.‏ باب<br />

5 ،98<br />

14 ،24<br />

20 ،24<br />

8<br />

.9<br />

10<br />

4 ،9<br />

.33<br />

- 68 -


یک<br />

هرا<br />

یآیم<br />

یم<br />

نی<br />

.9<br />

خروج<br />

.11<br />

و چون موسی دست خود را برمیافراشت،‏ اسرائیل<br />

غلبه مییافتند و چون دست خود را فرو میگذاشت،‏<br />

عمالیق چیره میشدند.‏<br />

و دستهاي موسی سنگین شد.‏ پ س ایشان سنگی<br />

گرفته،‏ زیرش نهادند که بر آن بنشیند.‏ و هارون و<br />

حور،‏ یکی از این طرف و دیگري از آن طرف،‏ دستهاي<br />

او را بالا نگاه میداشتند،‏ و دستهایش تا غروب آفتاب<br />

برقرار ماند.‏<br />

و یوشع،‏ عمالیق و قوم او را به دم شمشیر شکست<br />

داد.‏<br />

سپ.‏ یهوه به موسی فرمود:‏ این را براي یادگاري در<br />

کتاب بنویس،‏ و به گوش یوشع برسان که یاد عمالیق<br />

را از زیر آسمان محو خواهم ساخت.‏ اعداد ؛ تثنیه<br />

،25<br />

20 ،24<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

؛ اول سموئیل 19<br />

2 ،15<br />

.15<br />

و موسی قربانگاهی بنا کرد و آن را یهوه نسی<br />

نامید.‏<br />

و گفت:‏ زیرا که دست بر تخت یهوه است،‏ که یهوه<br />

را جنگ با عمالیق نسلاً‏ در نسل خواهد بود.‏<br />

.16<br />

18<br />

.1<br />

و چون یتْرون،‏ کاهن مدیان ، پدر زن موسی،‏ آنچه را<br />

که خدا با موسی و قوم خود،‏ اسرائیل کرده بود شنید<br />

که یهوه چگونه اسرائیل را از مصر بیرون آورده بود،‏ باب<br />

16 ،2<br />

.2<br />

آنگاه یترون پدرزن موسی،‏ صفّوره،‏ زن موسی را<br />

برداشت،‏ بعد از آنکه او را پس فرستاده بود.‏ باب<br />

و دو پسر او را که ی را جرشون نام بود،‏ زیرا<br />

گفت:‏ در زمین بیگانه غریب هستم،‏ باب<br />

و دیگري را الیعازر نام بود،‏ زیرا گفت:‏ که خداي<br />

پدرم مددکار من بوده،‏ مرا از شمشیر فرعون رهانید.‏<br />

سپ.‏ یترون،‏ پدر زن موسی،‏ با پسران و همسرش<br />

نزد موسی به صحرا آمدند،‏ در جایی که او نزد کوه خدا<br />

خیمه زده بود.‏<br />

و به موسی خبر داد که من یترون،‏ پدر زن تو با زن<br />

تو و دو پسرش نزد تو آمدهایم.‏<br />

سپ.‏ موسی به استقبال پدر زن خود بیرون آمد و او<br />

را تعظیم کرده،‏ بوسید و سلامتی یکدیگر را پرسیده،‏<br />

به خیمه داخل شدند.‏<br />

و موسی پدر زن خود را از آنچه یهوه به فرعون و<br />

مصریان به خاطر اسرائیل کرده بود آگاه کرد،‏ و از<br />

تمامی سختیهایی که در راه بدیشان واقع شده،‏ یهوه<br />

ایشان را از آن رهانیده بود.‏<br />

و یترون شاد گردید،‏ به سبب تمامی احسانی که<br />

یهوه به اسرائیل کرده،‏ و ایشان را از دست مصریان<br />

رهانیده بود.‏<br />

و یترون گفت:‏ متبارك است یهوه که شما را از<br />

دست مصریان و از دست فرعون خلاصی داده است،‏ و<br />

قوم خود را از دست مصریان رهانیده.‏<br />

اکنون دانستم که یهوه از همه خدایان بزرگتر<br />

است،‏ خصوصاً‏ در همان امري که بر ایشان تکبر<br />

میکردند.‏ باب ؛<br />

و یترون،‏ پدر زن موسی،‏ قربانی سوختنی و<br />

قربانیهایی براي خدا گرفت،‏ و هارون و همۀ بزرگان<br />

اسرائیل آمدند تا با پدر زن موسی در حضور خدا نان<br />

بخورند.‏<br />

بامدادان موسی براي داوري قوم بنشست،‏ و قوم<br />

به حضور موسی از صبح تا شام ایستاده بودند.‏<br />

و چون پدر زن موسی آنچه را که او به قوم<br />

میکرد دید،‏ گفت:‏ این چه کار است که تو با قوم<br />

مینمایی؟ چرا تو تنها مینشینی و تمامی قوم نزد تو<br />

از صبح تا شام میایستند؟<br />

موسی به پدر زن خود پاسخ قوم نزد من<br />

میآیند تا از خدا نمایی گیرند.‏<br />

هرگاه ایشان را دعوایی شود،‏ نزد من ند،‏ و<br />

میان هر کس و همسایهاش داوري میکنم،‏ و قواعد و<br />

شرایع خدا را بدیشان تعلیم میدهم.‏<br />

پدر زن موسی به وي گفت:‏ کاري که تو میکنی،‏<br />

خوب نیست.‏<br />

تو و این قوم نیز که با تو هستند،‏ خسته خواهید<br />

شد،‏ زیرا که این امر براي تو سنگین است.‏ تنها ا را<br />

نمیتوانی کرد.‏ تثنیه<br />

اکنون سخن مرا بشنو.‏ تو را پند میدهم و خدا با<br />

تو باد؛ و تو براي قوم به حضور خدا باش،‏ و امور ایشان<br />

را نزد خدا عرضه دار.‏<br />

و قواعد و شرایع را بدیشان تعلیم ده،‏ و آنگونه که<br />

بدان میباید رفتار نمود،‏ و عملی را که باید کرد،‏<br />

بدیشان اعلام نما.‏<br />

و از میان تمامی قوم،‏ مردان قابل را که خداترس<br />

و مردان امین،‏ که از رشوهخواري نفرت کنند،‏ جستجو<br />

کرده،‏ بر ایشان بگمار،‏ تا رؤساي هزاره و رؤساي صده و<br />

رؤساي پنجاه و رؤساي ده باشند.‏ اعداد ؛ تثنیه<br />

تا بر قوم پیوسته داوري نمایند،‏ و هر امر بزرگ را<br />

13 ،1<br />

16 ،11<br />

که :<br />

2 ،5<br />

9 ،1<br />

11 ،15<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

. 18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

20 ،4<br />

22 ،2<br />

پیدایش 4 ،33<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

- 69 -


نی<br />

يار<br />

نیی<br />

یآیم<br />

نزد تو بیاورند،‏ و هر امرکوچک را خود داوري کنند.‏<br />

بدین طور بار خود را سبک خواهی کرد،‏ و ایشان با تو<br />

متحمل آن خواهند شد.‏<br />

اگر این کار را بکنی و خدا تو را چنین امر فرماید،‏<br />

آنگاه توان استقامت خواهی داشت،‏ و همه این قوم نیز<br />

به مکان خود به سلامتی خواهند رسید.‏<br />

سپ.‏ موسی سخن پدر زن خود را اجابت کرده،‏<br />

آنچه او گفته بود به عمل آورد.‏<br />

و موسی مردان قابل از تمامی اسرائیل انتخاب<br />

کرده،‏ ایشان را رؤساي قوم ساخت،‏ رؤساي هزاره و<br />

رؤساي صده و رؤساي پنجاه و رؤساي ده.‏ اعداد<br />

و در داوري قوم پیوسته مشغول میبودند.‏ هر امر<br />

مشکل را نزد موسی میآوردند،‏ و هر دعواي کوچک را<br />

خود داوري میکردند.‏<br />

و موسی پدر زن خود را مرخص کرد و او به<br />

ولایت خود رفت.‏<br />

خروج<br />

16 ،11<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

19<br />

.1<br />

و در ماه سوم از بیرون آمدن پسران اسرائیل از<br />

سرزمین مصر،‏ در همان روز به صحراي سینا آمدند.‏<br />

اعداد 15 ،33<br />

.2<br />

.3<br />

و از رفیدیم کوچ کرده،‏ به صحراي سینا رسیدند،‏ و<br />

در بیابان اردو زدند،‏ و اسرائیل در آنجا در مقابل کوه<br />

فرود آمدند.‏<br />

و موسی نزد خدا بالا رفت،‏ و یهوه از میان کوه او را<br />

صدا کرد و فرمود:‏ به خاندان یعقوب چنین بگو،‏ و<br />

پسران اسرائیل را آگاه کن:‏ اعمال رسولان<br />

4. شما آنچه را که من به مصریان کردم،‏ دیدهاید،‏ و<br />

چگونه شما را بر بالهاي عقاب برداشته،‏ نزد خود<br />

آوردهام تثنیه ؛ اعداد ؛ تثنیه<br />

و اکنون اگر صداي مرا واقعاً‏ بشنوید،‏ و عهد مرا نگاه<br />

دارید،‏ همانا دارائی خاص من از همه قومها خواهید<br />

بود.‏ زیرا که تمامی جهان ، از آن من است.‏ خروج ؛<br />

29 ،9<br />

38 ،7<br />

11 ،32<br />

12 ،1<br />

2 ،29<br />

.<br />

.5<br />

12 ،50 ؛ 1 ،24 مزامیر<br />

؛ اول قرنتیان<br />

6 ،7<br />

9 ،2<br />

26 ،10<br />

.6<br />

7<br />

و شما براي من پادشاهاي کاهنان و قوم مقدس<br />

خواهید بود.‏ این است آن سخنانی که به پسران<br />

اسرائیل میباید گفت.‏ اول پطرس ؛ تثنیه<br />

سپ.‏ موسی آمده،‏ بزرگان قوم را خواند،‏ و همۀ ا<br />

سخنان را که یهوه او را فرموده بود،‏ به ایشان منتقل<br />

کرد.‏<br />

8. و تمامی قوم به یک زبان در جواب گفتند:‏ آنچه<br />

یهوه امر فرموده است،‏ خواهیم کرد.‏ و موسی سخنان<br />

قوم را باز به یهوه عرض کرد.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ اینک من در ابري بزرگ<br />

نزد تو میآیم،‏ تا هنگامی که به تو سخن گویم قوم<br />

بشنوند،‏ و به تو نیز همیشه ایمان داشته باشند.‏ پس<br />

موسی سخنان قوم را به یهوه باز گفت.‏<br />

یهوه به موسی فرمود:‏ نزد قوم برو و ایشان را امروز<br />

و فردا تقدیس نما،‏ و ایشان رخت خود را بشویند.‏ یوشع<br />

27 ،5<br />

7 .3 ،24<br />

.9<br />

.10<br />

5 ،3<br />

.11<br />

و در روز سوم آماده باشید،‏ زیرا که در روز سوم<br />

یهوه در نظر تمامی قوم بر کوه سینا نازل شود.‏<br />

و مرزي براي قوم از هر طرف قرار ده،‏ و بگو:‏ آگاه<br />

باشید از اینکه به فراز کوه برآیید،‏ یا دامنۀ آن را لمس<br />

نمایید،‏ زیرا هر که کوه را لمس کند،‏ کشته شود.‏ باب<br />

.12<br />

18 ،12 ؛ عبرانیان 3 ،34<br />

.13<br />

دستی بر آن گذارده نشود بلکه یا سنگسار شود یا<br />

به تیر کشته شود،‏ خواه چهارپایان باشد خواه انسان،‏<br />

زنده نماند.‏ اما چون شیپور نواخته شود،‏ ایشان به کوه<br />

برآیند.‏ عرانیان<br />

سپ.‏ موسی از کوه نزد قوم پایین آمده،‏ قوم را<br />

تقدیس نمود و رخت خود را شستند.‏<br />

و به قوم گفت:‏ در روز سوم حاضر باشید،‏ و به<br />

زنان نزدیک نشوید.‏ اول سموئیل<br />

در روز سوم به وقت طلوع صبح،‏ که رعدها و برقها<br />

و ابر غلیظ بر کوه پدید آمد،‏ و آواز شیپور بسیار قوي،‏<br />

بطوري که تمامی قوم که در لشکرگاه بودند،‏ بلرزیدند.‏<br />

4 ،21<br />

20 .18 ،12<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

15 ،4 ؛ رومیان 8 ،68 مزامیر<br />

.17<br />

و موسی قوم را براي ملاقات خدا از لشکرگاه<br />

بیرون آورد،‏ و در پایان کوه ایستادند.‏ تثنیه<br />

و تمامی کوه سینا را دود فرو گرفت،‏ زیرا یهوه در<br />

آتش بر آن پایین آمد،‏ و دودش مثل دود کورهاي بالا<br />

میشد،‏ و تمامی کوه سخت متزلزل گردید.‏ داوران ؛<br />

4 ،5<br />

11 ،4<br />

.18<br />

9 ،68 مزامیر<br />

.19<br />

و چون آواز شیپور زیاده و زیاده سخت نواخته<br />

میشد،‏ موسی سخن گفت،‏ و خدا او را به زبان جواب<br />

داد.‏<br />

و یهوه بر کوه سینا بر قله کوه نازل شد،‏ و یهوه<br />

موسی را به قلۀ کوه خواند،‏ و موسی بالا رفت.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ پا برو و قوم را قدغن<br />

نما،‏ مبادا نزد یهوه براي نظر کردن،‏ از حد تجاوز<br />

نمایند،‏ که بسی از ایشان هلاك خواهند شد.‏<br />

و کاهنان نیز که نزد یهوه ند،‏ خویشتن را<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

- 70 -


ننا<br />

نیی<br />

هآن<br />

ببا<br />

يرو<br />

نی<br />

تقدیس نمایند،‏ مبادا یهوه بر ایشان هجوم آورد.‏<br />

موسی به یهوه گفت:‏ قوم نمیتوانند به فراز کوه<br />

سینا آیند،‏ زیرا که تو ما را قدغن کرده،‏ فرمودهاي کوه<br />

را مرزي قرار ده و آن را تقدیس نما.‏<br />

یهوه به او فرمود:‏ پا برو و تو و به همراه هارون<br />

بالا بیایید،‏ اما کاه و قوم از حد تجاوز ننمایند،‏ تا<br />

نزد یهوه بالا بیایند،‏ مبادا بر ایشان هجوم آورد.‏<br />

سپ.‏ موسی نزد قوم پایین رفت،‏ به ا گفت.‏<br />

خروج<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

20<br />

.1<br />

13 ،9<br />

.2<br />

و خدا تکلم فرمود و همۀ این کلمات را فرمود:‏<br />

نحمیا<br />

من هستم یهوه،‏ خداي تو،‏ که تو را از سرزمین<br />

مصر و از خانۀ غلامی بیرون آوردم.‏ تثنیه ؛ مزامیر<br />

،81<br />

6 ،5<br />

هوشع 14 ،13 ؛ 11<br />

.3<br />

4. صورتی<br />

تو را خدایان دیگر غیر از من نباشد.‏ یوشع<br />

تراشیده و هیچ تمثالی از آنچه بالا در<br />

آسمان است،‏ و از آنچه پایین در زمین است،‏ و از<br />

آنچه در آب زیر زمین است،‏ براي خود مساز.‏<br />

لاویان<br />

14 ،24<br />

7 ،97 ؛ 10 ،81 ؛ مزامیر 15 ،24 ؛ 8 ،5 ؛ باب 15 ،4 ؛ تثنیه 1 ،26<br />

.5<br />

نزد آنها سجده مکن،‏ و آنها را عبادت منما،‏<br />

زیرا من که یهوه،‏ خداي تو میباشم،‏ خداي غیور<br />

هستم،‏ که انتقام گناه پدران را از پسران تا پشت<br />

سوم و چهارم از آنانی که مرا دشمن دارند<br />

میگیرم.‏ باب<br />

و تا هزار پشت بر آنانی که مرا دوست دارند و<br />

احکام مرا نگاه دارند،‏ رحمت میکنم.‏ لوقا<br />

نام یهوه،‏ خداي خود را به باطل مبر،‏ زیرا یهوه<br />

کسی را که اسم او را به باطل برَد،‏ بیگناه نخواهد<br />

شمرد.‏ لاویان ؛ تثنیه ؛ متی ؛ لاویان<br />

روز سبت را یاد کن تا آن را تقدیس نمایی.‏ باب<br />

50 ،1<br />

16 ،24<br />

33 ،5<br />

14 .11 ،5<br />

7 ،34<br />

12 ،19<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

12 ،20 ؛ حزقیال 12 ،5 ؛ تثنیه 2 ،35 ؛ 14 ،31 ؛ 12 ،23<br />

9. شش<br />

روز مشغول باش و همۀ کارهاي خود را<br />

بجا آور.‏<br />

اما روز هفتمین،‏ سبت یهوه،‏ خداي توست.‏ در<br />

آن هیچ کار مکن،‏ تو و پسرت و دخترت و غلامت<br />

و کنیزت و چهارپایانت و مهمان تو که درون<br />

دروازههاي تو باشد.‏<br />

زیرا که در شش روز،‏ یهوه آسمان و زمین و<br />

دریا و آنچه را که در آنهاست بساخت،‏ و در روز<br />

هفتم آرام فرمود.‏ از این سبب یهوه روز هفتم را<br />

مبارك خوانده،‏ آن را تقدیس نمود.‏<br />

پدر و مادر خود را احترام نما،‏ تا روزهايتو در<br />

زمینی که یهوه خدایت به تو میبخشد،‏ دراز<br />

شود.‏ لاویان ؛ تثنیه ؛ متی ؛ افسسیان ؛ امثال 3،<br />

قتل مکن.‏ باب<br />

زنا مکن.‏ لاویان<br />

مکن.‏ لاویان<br />

بر همسایۀ خود شهادت دروغ مده.‏ باب ؛<br />

2<br />

1 ،21<br />

2 ،6<br />

4 ،15<br />

11 ،19<br />

16 ،5<br />

12 ،21<br />

20 ،18<br />

3 ،19<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15. دزدي<br />

.16<br />

19-16 ،6 ؛ امثال 16 ،19 تثنیه<br />

.17<br />

به خانۀ همسایۀ خود طمع مورز،‏ و به زن<br />

همسایهات و غلامش و کنیزش و گاوش و الاغش<br />

و به هیچ چیزي که از آن همسایۀ تو باشد،‏ طمع<br />

مکن.‏ تثنیه ؛ رومیان<br />

و همه قوم رعدها و زبانههاي آتش و صداي شیپور<br />

و کوه را که پر از دود بود دیدند،‏ و چون قوم ا را<br />

بدیدند لرزیدند،‏ و از دور بایستادند.‏<br />

و به موسی گفتند:‏ تو ب ا ما سخن بگو و خواهیم<br />

شنید،‏ اما خدا به ما نگوید،‏ مبادا بمیریم.‏ تثنیه<br />

موسی به قوم گفت:‏ مترسید زیرا خدا براي<br />

امتحان شما آمده است،‏ تا ترس او پیش شما<br />

باشد و گناه نکنید.‏<br />

سپ.‏ قوم از دور ایستادند و موسی به تاریکی غلیظ<br />

که خدا در آن بود،‏ نزدیک آمد.‏ ؛ عبرانیان<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ به پسران اسرائیل چنین<br />

بگو:‏ شما دیدید که از آسمان به شما سخن گفتم:‏<br />

درکنار من خدایان نقره نسازید و خدایان طلا<br />

نسازید.‏<br />

قربانگاهی از خاك براي من بساز،‏ و قربانیهاي<br />

سوختنی خود و قربانیهاي شُکر سلامتی خود را از<br />

گله و رمۀ خویش بر آن بگذار،‏ در هر جایی که<br />

یادگاري براي نام خود سازم،‏ نزد تو خواهم آمد،‏ و تو<br />

را برکت خواهم داد.‏ باب ؛ ؛ تثنیه<br />

و اگر قربانگاهی از سنگ براي من سازي،‏ آن را از<br />

سنگهاي تراشیده بنا مکن،‏ زیرا اگر ابزار خود را بر آن<br />

بلند کردي،‏ آن را نجس خواهی ساخت.‏ تثنیه ؛ یوشع<br />

25 ،5<br />

18 ،12<br />

5 ،27<br />

5 ،12<br />

17 ،19<br />

42 ،29<br />

8 .1 ،27<br />

7 ،7<br />

12 ،5<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

31 ،8<br />

.26<br />

و بر قربانگاه من از پلهها بالا مرو،‏ مبادا آلت<br />

تناسلی تو بر آن مکشوف شود.‏<br />

.10<br />

.11<br />

- 71 -


یزن<br />

يرا<br />

خروج<br />

21<br />

.1<br />

.2<br />

و این است احکامی که پیش ایشانمیگذاري:‏<br />

اگر غلام عبري بخري،‏ شش سال خدمت کند،‏ و در<br />

هفتمین،‏ بیقیمت،‏ آزاد بیرون رود.‏ لاویان ؛ تثنیه<br />

،15<br />

39 ،25<br />

14 ،34 ؛ ارمیا 12<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

اگر تنها آمده،‏ تنها بیرون رود و اگر صاحب زن<br />

بوده،‏ زنش همراه او بیرون رود.‏<br />

اگر آقایش بدو دهد و پسران یا دختران برایش<br />

بزاید،‏ آنگاه زن و اولادش از آن آقایش باشند،‏ و آن<br />

مرد تنها بیرون رود.‏<br />

ولی هرگاه آن غلام بگوید که آقایم و زن و فرزندان<br />

خود را دوست میدارم و نمیخواهم که آزاد بیرون<br />

روم،‏ تثنیه<br />

آنگاه آقایش او را به حضور قاضی بیاورد،‏ و او را<br />

نزدیک در یا چهارچوب در برساند،‏ و آقایش گوش او را<br />

با درفشی سوراخ کند،‏ و او وي را همیشه بندگی<br />

نماید.‏ باب ؛ تثنیه<br />

اما اگر شخصی،‏ دختر خود را به کنیزي بفروشد،‏<br />

مثل غلامان بیرون نرود.‏<br />

هر گاه به نظر آقایش که او را ب خود نامزد کرده<br />

است ناپسند آید،‏ بگذارد که او را فدیه دهند،‏ اما هیچ<br />

حق ندارد که او را به قوم بیگانه بفروشد،‏ زیرا که<br />

بدوخیانت کرده است.‏<br />

و هرگاه او را به پسر خود نامزد کند،‏ موافق رسم<br />

دختران با او عمل نماید.‏<br />

اگر زنی دیگر براي خود گیرد،‏ آنگاه خوراك و<br />

لباس و مباشرت او را کم نکند.‏<br />

و اگر این سه چیز را براي او نکند،‏ آنگاه بیقیمت<br />

و رایگان بیرون رود.‏<br />

هر که انسانی را بزند و او بمیرد،‏ کشته شود.‏ پیدایش<br />

17 ،15<br />

16 ،15<br />

8 ،22<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

؛ اعداد 17 24، ؛ لاویان 6 9،<br />

،1<br />

7 ،24<br />

16 ،35<br />

31 .29 ،2<br />

6 ،35<br />

.13<br />

اما اگر قصد او نداشت،‏ بلکه خدا وي را بدستش<br />

رسانید،‏ آنگاه مکانی براي تو معین کنم تا بدانجا فرار<br />

کند.‏ اعداد<br />

لیکن اگر شخصی عمداً‏ بر همسایۀ خود آید،‏ تا او<br />

را با حیله بکُشد،‏ آنگاه او را از قربانگاه من کشیده،‏ به<br />

قتل برسان.‏ اول پادشاهان<br />

و هر که پدر یا مادر خود را زند،‏ کشته شود.‏<br />

و هر که آدمی را بدزدد و او را بفروشد یا در<br />

دستش یافت شود،‏ کشته شود.‏ تثنیه ؛ اول تیموتائوس<br />

10<br />

17. و هر که پدر یا مادر خود را لعنت کند،‏ کشته<br />

شود.‏ لاویان ؛ تثنیه ؛ امثال ؛ متی ؛ مرقس<br />

و اگر دو مرد دعوا کنند،‏ و یکی دیگري را ب ا سنگ<br />

یا ب ا مشت زند،‏ و او نمیرد لیکن بستري شود،‏<br />

اگر برخیزد و با عصا بیرون رود،‏ آنگاه زنندة او<br />

بیگناه شمرده شود،‏ اما عوض بیکارياش را ادا نماید،‏<br />

و خرج معالجۀ او را بدهد.‏<br />

و اگر کسی غلام یا کنیز خود را با عصا بزند،‏ و او<br />

زیر دست او بمیرد،‏ انتقام او گرفته شود.‏<br />

لیکن اگر کی دو روز زنده بماند،‏ ازاو انتقام<br />

کشیده نشود،‏ زیرا که زرخرید اوست.‏<br />

و اگر مردم جنگ کنند،‏ و زنی حامله را بزنند،‏ و<br />

فرزند او سقط گردد،‏ و ضرري دیگر نشود،‏ حتماً‏<br />

جریمه بدهد موافق آنچه شوهر زن بدو گذارد،‏ و به<br />

حضور داوران ادا نماید.‏<br />

و اگر اذیتی دیگر حاصل شود،‏ آنگاه جان به عوض<br />

جان بده،‏ لاویان ؛ تثنیه ؛ متی<br />

و چشم به عوض چشم،‏ و دندان به عوض دندان،‏<br />

و دست به عوض دست،‏ و پا به عوض پا،‏<br />

و داغ به عوض داغ،‏ و زخم به عوض زخم،‏ و<br />

آسیب به عوض آسیب.‏<br />

و اگر کسی چشم غلام یا چشم کنیز خود را بزند<br />

که ضایع شود،‏ او را به عوض چشمش آزاد کند.‏<br />

و اگر دندان غلام یا دندان کنیز خود را بیندازد،‏ او<br />

را به عوض دندانش آزاد کند.‏<br />

و هرگاه گاوي به شاخ خود مردي یا زنی را بزند<br />

که او بمیرد،‏ گاو را حتماً‏ سنگسار کنند،‏ و گوشتش را<br />

نخورند و صاحب گاو بیگناه باشد.‏<br />

ولی اگر گاو قبل از آن شاخزن میبود،‏ و صاحبش<br />

آگاه بود،‏ و آن را نگاه نداشت،‏ و او مردي یا زنی را<br />

کشت،‏ گاو را سنگسار کنند،‏ و صاحبش را نیز به قتل<br />

رسانند.‏ پیدایش<br />

و اگر دیه بر او گذاشته شود،‏ آنگاه براي فدیۀ جان<br />

خود هرآنچه براي او تعیئن شود،‏ ادا نماید.‏<br />

پسر خواه دختر را شاخ زده باشد،‏ به حسب<br />

این حکم با او عمل کنند.‏<br />

اگر گاو،‏ غلامی یا کنیزي را بزند،‏ سی شکل نقره<br />

به صاحب او داده شود،‏ و گاو سنگسار شود.‏<br />

و اگر کسی چاهی گشاید یا کسی چاهی حفر کند<br />

و آن را نپوشاند،‏ و گاوي یا الاغی در آن افتد،‏<br />

چاه عوض او را بدهد،‏ و قیمتش را به<br />

صاحبش ادا نماید،‏ و مرده از آن او باشد.‏<br />

10 ،7<br />

4 ،15<br />

38 ،5<br />

20 ،20<br />

21 ،19<br />

16 ،27<br />

19 ،24<br />

5 ،9<br />

9 ،20<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31. خواه<br />

.32<br />

.33<br />

34. صاحب<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 72 -


.12<br />

خروج<br />

.35<br />

و اگر گاو شخصی،‏ گاو همسایۀ او را بزند،‏ و آن<br />

بمیرد پس گاو زنده را بفروشند،‏ و قیمت آن را تقسیم<br />

کنند،‏ و مرده را نیز تقسیم نمایند.‏<br />

اما اگر معلوم بوده باشد که آن گاو قبل از آن<br />

شاخزن میبود،‏ و صاحبش آن را نگاه نداشت،‏ حتماً‏<br />

گاو به عوض گاو بدهد و مرده از آن او باشد.‏<br />

.36<br />

22<br />

.1<br />

اگر کسی گاوي یا گوسفندي بدزدد،‏ و آن را بکشد<br />

یا بفروشد،‏ به عوض گاو پنج گاو،‏ و به عوض گوسفند<br />

چهار گوسفند بدهد.‏ دوم سموئیل ؛ امثال<br />

اگر دزدي در رخنه کردن گرفته شود،‏ و او را بزنند<br />

بطوري که بمیرد،‏ بازخواست خون براي او نباشد.‏<br />

اما اگر آفتاب بر او طلوع کرد،‏ بازخواست خون براي<br />

او هست.‏ حتماً‏ مکافات باید داد،‏ و اگر چیزي ندارد،‏ به<br />

عوض دزدي که کرد،‏ فروخته شود.‏<br />

اگر چیزي دزدیده شده،‏ از گاو یا الاغ یا گوسفند<br />

زنده در دست او یافت شود،‏ دو برابر آن را برگرداند.‏<br />

اگر کسی مرتعی یا تاکستانی را بچراند،‏ یعنی<br />

چهارپایان خود را براند تا مرتع دیگري را بچراند،‏ از<br />

نیکوترین مرتع و از بهترین تاکستان خود عوض بدهد.‏<br />

اگر آتشی بیرون رود،‏ و خارها را فراگیرد و بافههاي<br />

غله یا خوشههاي درو نشده یا مزرعهاي سوخته گردد،‏<br />

هر که آتش را افروخته است،‏ حتماً‏ عوض بدهد.‏<br />

اگر کسی پول یا اسباب نزد همسایۀ خود امانت<br />

گذارد،‏ و از خانۀ آن شخص دزدیده شود،‏ هر گاه دزد<br />

پیدا شود،‏ دو چندان برگرداند.‏<br />

و اگر دزد گرفته نشود،‏ آنگاه صاحب خانه را به<br />

حضور حاکامان بیاورند،‏ تا حکم شود که آیا دست خود<br />

را بر دارائیهاي همسایۀ خویش دراز کردهاست یا نه.‏<br />

31 ،6<br />

6 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

6 ،21 باب<br />

.9<br />

در هر خیانتی از گاو و الاغ و گوسفند و رخت و هر<br />

چیزِ‏ گم شده،‏ که کسی بر آن ادعا کند،‏ امر هر دو به<br />

حضور قاضی برده شود،‏ و بر گناه هر کدام که قاضی<br />

حکم کند،‏ دو چندان به همسایۀ خود برگرداند.‏<br />

اگر کسی الاغی یا گاوي یا گوسفندي یا جانوري<br />

دیگر به همسایۀ خود امانت دهد،‏ و آن بمیرد یا پایش<br />

شکسته شود یا دزدیده شود،‏ و شاهدي نباشد،‏<br />

قسم یهوه در میان هر دو نهاده شود،‏ که دست<br />

خود را به مال همسایۀ خویش دراز نکرده است.‏ پس<br />

مالکش قبول بکند و او عوض ندهد.‏<br />

ولی اگر از او دزدیده شد،‏ به صاحبش عوض باید<br />

داد.‏ پیدایش<br />

و اگر دریده شد،‏ آن را براي شهادت بیاورد،‏ و<br />

براي دریده شده،‏ عوض ندهد.‏<br />

و اگر کسی حیوانی از همسایۀ خود قرض گرفت،‏<br />

و پاي آن شکست یا مرد،‏ و صاحبش همراهش نبود،‏<br />

حتماً‏ عوض باید داد.‏<br />

اما اگر صاحبش همراهش بود،‏ عوض نباید داد،‏ و<br />

اگر کرایه شد،‏ براي کرایه آمده بود.‏<br />

اگر کسی دختري را که نامزد نبود فریب داده،‏ با<br />

او هم بستر شد،‏ البته میباید مهریه را بدهد و او را زن<br />

خویش سازد.‏ تثنیه<br />

و هرگاه پدرش راضی باشد که او را بدو دهد،‏<br />

موافق مهر دوشیزگان پولی بدو باید داد.‏<br />

زن جادوگر را زنده مگذار.‏ لاویان ؛ ؛ اول<br />

31 ،19<br />

27 ،20<br />

28 ،22<br />

39 ،31<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

9 ،28 سموئیل<br />

.19<br />

23 ،18<br />

.20<br />

هر که<br />

با حیوانی همخوابی کند،‏ کشته شود.‏<br />

لاویان<br />

کسانی که براي خدایان غیر از یهوه و بس ، قربانی<br />

گذراند،‏ حتماً‏ هلاك گردد.‏ تثنیه<br />

غریب را اذیت مرسانید و بر او ظلم مکنید،‏ زیرا<br />

که در سرزمین مصر غریب بودید.‏ ؛ لاویان<br />

33 ،19<br />

باب 9 ،23<br />

10 ،7<br />

17 ،1<br />

5-2 ،17<br />

.21<br />

9 ،146 ؛ مزامیر 19 ،27 ؛ 17 ،24 ؛ 18 ،10 ؛ تثنیه<br />

.22<br />

.23<br />

؛ زکریا<br />

بر بیوه زن یا یتیم ظلم مکنید.‏ اشعیا<br />

و هر گاه بر او ظلم کردي،‏ و او نزد من فریاد<br />

برآورد،‏ حتماً‏ فریاد او را مستجاب خواهم فرمود.‏<br />

و خشم من مشتعل شود،‏ و شما را به شمشیر<br />

خواهم کشت،‏ و زنان شما بیوه شوند و پسران شما<br />

یتیم.‏<br />

اگر پولی به فقیري از قوم من که همسایۀ تو باشد<br />

قرض دادي،‏ مثل رباخوار با او رفتار مکن و هیچ سود<br />

؛ نحمیا ؛ مزامیر<br />

بر او مگذار.‏ لاویان ؛<br />

7 ،5<br />

36 ،25 تثنیه 10 ،24 19 ،23<br />

.24<br />

.25<br />

5 ،15<br />

.26<br />

اگر رخت همسایۀ خود را به گرو گرفتی،‏ آن را<br />

قبل از غروب آفتاب بدو رد کن،‏ تثنیه<br />

زیرا که آن فقط پوشش او و لباس براي بدن<br />

اوست؛ پس در چه چیز بخوابد؟ و اگر نزد من فریاد<br />

برآورد،‏ اجابت خواهم فرمود،‏ زیرا که من کریم هستم.‏<br />

به قاضی ناسزا مگو و رئیس قوم خود را لعنت<br />

مکن.‏ جامعه ؛ اعمال رسولان 23،<br />

درآوردن نوبر غله و شیره انگور خود تأخیر منما.‏ و<br />

نخستزادة پسران خود را به من بده.‏<br />

12 ،24<br />

باب 2 ،13<br />

5<br />

20 ،10<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.10<br />

.11<br />

- 73 -


يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

بی<br />

يرو<br />

هآن<br />

،<br />

.15<br />

خروج<br />

.30<br />

با گاوان و گوسفندان خود چنین بکن.‏ هفت روز<br />

نزد مادر خود بماند و در روز هشتمین آن را به من<br />

بده.‏ ؛ لاویان ؛ حزقیال<br />

و براي من مردان مقدس باشید،‏ و گوشتی را که<br />

در صحرا دریده شود مخورید؛ آن را نزد سگان<br />

بیندازید.‏ لاویان ؛ حزقیال<br />

30 ،44<br />

31 ،44<br />

27 ،22<br />

8 ،22<br />

باب 19 ،23<br />

.31<br />

23<br />

1. خبر باطل را انتشار مده،‏ و با شریران همداست<br />

نشو،‏ که شهادت دروغ دهی.‏ تثنیه<br />

پی از شریران نکن؛ و در محکمه،‏ طرفداري<br />

عدهاي را در جهت انحراف حرف حق نکن.‏<br />

و در داوري فقیر نیز طرفداري او منما.‏<br />

اگر گاو یا الاغ دشمنِ‏ خود را یافتی که گم شده<br />

باشد،‏ پس آن را نزد او باز بیاور.‏ تثنیه ؛ لوقا<br />

اگر الاغ دشمن خود را زیر بارش خوابیده یافتی،‏ و<br />

از رهایی دادن آن امتناء نکن،‏ پس آن را باید رهایی<br />

دهی.‏ تثنیه<br />

فقیر خود را در دعوي او منحرف مساز.‏ لاویان<br />

،19<br />

27 ،6<br />

1 ،22<br />

16 ،19<br />

4 ،22<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. حق<br />

13<br />

.7<br />

.8<br />

از اعمال غلط دوري نما و بیگناه و صالح را به قتل<br />

مرسان زیرا که ظالم را عادل نخواهم شمرد.‏<br />

و رشوهخواري نکن زیرا که رشوهخواري بینایان را<br />

کور میکند و سخن راستگویان را کج میسازد.‏ تثنیه<br />

،16<br />

19<br />

.9<br />

،22<br />

و بر شخص غریب ظلم منما زیرا که از دل غریبان<br />

خبر دارید،‏ چونکه در سرزمین مصر غریب بودید.‏ باب<br />

21<br />

.10<br />

و شش سال مزرعۀ خود را بکار و محصولش را<br />

جمع کن،‏ لاویان<br />

ولی در هفتمین آن را بگذار و ترك کن تا فقیران<br />

قوم تو از آن بخورند و آنچه از ایشان باقی ماند،‏<br />

حیوانات صحرا بخورند.‏ همینطور نیز با تاکستان و<br />

درختان زیتون خود عمل نما.‏ لاویان<br />

روز به شغل خود بپرداز و در روز هفتمین<br />

استراحت کن تا گاوت و الاغت استراحت کنند و پسر<br />

کنیزت و مهمانت استراحت کنند.‏ باب<br />

و آنچه را به شما گفتهام دارید و نام خدایان<br />

غیر را ذکر مکنید،‏ از زبانت شنیده نشود.‏ ؛<br />

یوشع 7 ،23<br />

16 .13 ،31<br />

4 ،25<br />

، نگاه<br />

3 ،25<br />

.11<br />

12. شش<br />

.13<br />

17 ،2 هوشع<br />

.14<br />

در هر سال سه مرتبه جشن براي من بگیر.‏<br />

تثنیه<br />

عید نان بدونخمیرمایهترش را نگاه دار،‏ و چنانکه<br />

تو را امر فرمودهام هفت روز نان بدونخمیرمایهترش<br />

بخور در زمان معین در ماه اَب ، زیرا که در آن از<br />

مصر بیرون آمدي.‏ و هیچ کس به حضور من،‏ تهی<br />

دست حاضر نشود.‏ باب ؛ ؛ لاویان 23،<br />

و عید درو نوبر غلات خود را که در مزرعه<br />

کاشتهاي،‏ و عید جمع را در آخر سال وقتی که حاصل<br />

خود را از صحرا جمع کردهاي.‏<br />

در هر سال سه مرتبه همۀ مردانت به حضور سرور<br />

یهوه حاضر شوند.‏ باب ؛ تثنیه<br />

قربانی مرا با نان خمیرمایه ترشدار مگذران<br />

و پیه عید من تا صبح باقی نماند.‏ باب<br />

نوبر نخستین زمین خود را به خانۀ یهوه خداي<br />

خود بیاور؛ و بزغاله را در شیر مادرش مپز.‏ باب ؛<br />

5<br />

26 ،34<br />

18 ،34<br />

لاویان 34 ،23<br />

25 ،34<br />

16 ،16<br />

15 ،12 ؛ 6 ،13<br />

23 ،34<br />

.16<br />

.17<br />

18. خون<br />

.19<br />

21 ،14 تثنیه<br />

.20<br />

اینک من فرشتهاي پیش تو میفرستم تا تو<br />

را در راه محافظت نموده،‏ بدان مکانی که مهیا کردهام<br />

برساند.‏ باب<br />

از او با حذر باش و صداي او را بشنو و از او آزده<br />

مکن زیرا گناهان شما را نخواهد آمرزید،‏ چونکه نام<br />

من در اوست.‏ اشعیا ؛<br />

و اگر قول او را شنیدي و به آنچه گفتهام عمل<br />

نمودي،‏ دشمن دشمنانت و مخالف مخالفانت خواهم<br />

بود،‏ تثنیه ؛<br />

زیرا فرشتۀ من پیش تو میرود و تو را به<br />

اَموریان و حتیان و فرزیان و کنعانیان و حویان و<br />

یبوسیان خواهد رسانید و ایشان را هلاك خواهم<br />

ساخت.‏ باب<br />

24. خدایان ایشان را سجده منما و آنها را عبادت مکن<br />

و موافق کارهاي ایشان مکن،‏ بلکه ا را منهدم ساز و<br />

بتهاي ایشان را بشکن.‏ باب ؛ لاویان<br />

و یهوه،‏ خداي خود را عبادت نمایید تا نان و آب<br />

تو را برکت دهد و بیماري را از میان تو دور خواهم<br />

کرد،‏ اول پادشاهان ؛ متی<br />

و در زمینت سقط کننده و نازا نخواهد بود و<br />

شمارة روزهایت را تمام خواهم کرد.‏ تثنیه<br />

و ترس خود را پیش تو خواهم فرستاد و هر<br />

قومی را که بدیشان برسی مأیوس خواهم ساخت و<br />

همه دشمنانت را پیش تو روگردان خواهم ساخت.‏ تثنیه<br />

14 ،7<br />

خروج 6 .2 ،3<br />

3 ،18<br />

13 ،7 ؛ 10 ،63<br />

5 ،20<br />

33 ،6<br />

34 ،32<br />

اشعیا 8 ،63<br />

13 .9 ،3<br />

34 ،32<br />

12 ،7<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

9 ،2 ؛ یوشع 25 ،11<br />

.28<br />

و زنبورها پیش تو خواهم فرستاد تا حویان و<br />

کنعانیان و حتیان را از حضورت برانند.‏ تثنیه<br />

؛ یوشع‎24‎‏،‏ 20 7،<br />

،16<br />

16<br />

- 74 -


ِ<br />

يرو<br />

کی<br />

يرو<br />

نی<br />

خروج<br />

12<br />

.29<br />

ایشان را در یک سال از حضور تو نخواهم راند،‏<br />

مبادا زمین ویران گردد و حیوانات صحرا بر تو زیاده<br />

شوند.‏<br />

ایشان را از پیش تو به تدریج خواهم راند تا<br />

زیاد شوي و سرزمین را تصرف کنی.‏<br />

و مرز تو را از دریاي سرخ تا دریاي فلسطین،‏ و از<br />

صحرا تا نهر فرات قرار دهم زیرا ساکنان آن سرزمین<br />

را بدست شما خواهم سپرد و ایشان را از پیش<br />

خود خواهی راند.‏ اعداد ؛ مزامیر ؛<br />

با ایشان و با خدایان ایشان عهد مبند.‏ باب ؛<br />

اعداد 51 ،33<br />

12 ،34<br />

12 ،80<br />

2 ،34<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

15 ،9 ؛ یوشع 2 ،7 تثنیه<br />

.33<br />

در زمین تو ساکن نشوند،‏ مبادا تو را بر من عاصی<br />

گردانند و خدایان ایشان را عبادت کنی و دامی براي<br />

تو باشد.‏ داوران<br />

3 ،2<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

و به موسی گفت:‏ نزد یهوه بالا بیا،‏ تو و هارون و<br />

ناداب و اَبِیهو و هفتاد نفر از بزرگان اسرائیل و از دور<br />

سجده کنید.‏<br />

و موسی تنها نزدیک یهوه بیاید و ایشان نزد<br />

نیایند و قوم همراه او بالا نیایند.‏<br />

سپ.‏ موسی آمده،‏ همۀ سخنان یهوه و همۀ ا<br />

احکام را به قوم باز گفت و تمامی قوم به یک زبان در<br />

جواب گفتند:‏ همۀ سخنانی که یهوه فرموده است،‏ بجا<br />

خواهیم آورد.‏ باب<br />

و موسی تمامی سخنان یهوه را نوشت و بامدادان<br />

برخاسته،‏ قربانگاهی در پاي کوه و دوازده ستون،‏<br />

موافق دوازده قوم اسرائیل بنا نهاد.‏<br />

و بعضی از جوانان پسران اسرائیل را فرستاد و<br />

قربانیهاي سوختنی گذاردند و قربانیهاي صلح از<br />

گاوان براي یهوه قربانی کردند.‏<br />

و موسی نصف خون را گرفته،‏ در لگنها ریخت و<br />

نصف خون را بر قربانگاه پاشید،‏ عبرانیان<br />

و کتاب عهد را گرفته،‏ به گوش قوم خواند.‏ پس<br />

گفتند:‏ هر آنچه یهوه فرموده است،‏ خواهیم کرد و<br />

گوش خواهیم گرفت.‏<br />

و موسی خون را گرفت و بر قوم پاشیده،‏ گفت:‏<br />

اینک خون آن عهدي که یهوه بر همه این سخنان با<br />

شما بسته است.‏ عبرانبان<br />

و موسی با هارون و ناداب و ابیهو و هفتاد نفر از<br />

بزرگان اسرائیل بالا رفت.‏<br />

و خداي اسرائیل را دیدند،‏ و زیر پایهایش مثل<br />

صنعتی از یاقوت کبود شفاف و مانند ذات آسمان در<br />

صفا.‏ اشعیا ؛ اول تیموتائوس ؛ حزقیال<br />

و بر امیرانِ‏ پسران اسرائیل دست خود را نگذارد،‏<br />

پس خدا را دیدند و خوردند و آشامیدند.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ نزد من به کوه بالا بیا،‏ و<br />

آنجا باش تا لوحهاي سنگی و تورات و احکامی را که<br />

نوشتهام تا ایشان را تعلیم نمایی،‏ به تو دهم.‏ دوم قرنتیان<br />

26 ،1<br />

16 ،6<br />

1 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

3 ،3<br />

.13<br />

پس موسی با خادم خود یوشع برخاست،‏ و موسی<br />

به کوه خدا بالا آمد.‏<br />

و به بزرگان گفت:‏ براي ما در اینجا توقف کنید،‏<br />

تا نزد شما برگردیم؛ همانا هارون و حور با شما<br />

میباشند.‏ پ س هر که امري دارد،‏ نزد ایشان برود.‏<br />

و چون موسی به فراز کوه آمد،‏ ابر کوه را فرو<br />

گرفت.‏<br />

و شکوه یهوه بر کوه سینا قرار گرفت،‏ و شش روز<br />

ابر آن را پوشانید،‏ و روز هفتمین،‏ موسی را از میان ابر<br />

ندا درداد.‏<br />

و منظر شکوه یهوه آتش سوزنده در نظر<br />

پسران اسرائیل بر قله کوه بود.‏ تثنیه ؛<br />

و موسی به میان ابر داخل شده،‏ به فراز کوه<br />

برآمد.‏ و موسی چهل روز و چهل شب در کوه ماند.‏ باب<br />

3 ،9<br />

24 ،4<br />

، مثل<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

2 ،4 ؛ متی 18 .9 ،9 ؛ تثنیه 28 ،34<br />

25<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

به پسران اسرائیل بگو که براي من قربانیهاي طلب<br />

بیاورند؛ از هر که به میلِ‏ دل بیاورد،‏ قربانیهاي طلب<br />

مرا بگیرید.‏ باب<br />

و این است قربانیهاي طلب که از ایشان میگیرید:‏<br />

طلا و نقره و برنج،‏<br />

و لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك و پشم بز،‏<br />

و پوست قوچ سرخ شده و پوست خز و چوب اقاقیا،‏<br />

و روغن براي چراغها،‏ و ادویه براي روغن مسح،‏ و<br />

براي بخور معطر،‏<br />

و سنگهاي عقیق و سنگهاي مرصعی براي ایفود و<br />

سینه بند.‏ باب<br />

و عبادگاه مقدسی براي من بسازند تا در میان<br />

ایشان ساکن شوم.‏ عبرانیان<br />

2 .1 ،9<br />

5 ،35<br />

4 ،28<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

19 ،9<br />

20 ،9<br />

8 ،19<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 75 -


هاآن<br />

نه<br />

نی<br />

يرا<br />

هآن<br />

هآن<br />

ههایشال<br />

هاآن<br />

کی<br />

هآن<br />

هآن<br />

يرو<br />

هآن<br />

خروج<br />

.9<br />

موافق هر آنچه به تو نشان دهم از نمونۀ مسکن و<br />

نمونۀ همه اسبابش،‏ همچنین بسازید.‏<br />

و صندوقی از چوب اقاقیا بسازند که طولش دو<br />

اندازة آرنج و نیم،‏ و عرضش یک اندازة آرنج و نیم و<br />

بلندیش یک اندازة آرنج و نیم باشد.‏ باب ؛<br />

و آن را به طلاي خالص بپوشان.‏ آن را از درون و<br />

بیرون بپوشان،‏ و بر رویش به هر طرف تاجی زر<br />

بساز.‏<br />

و برایش چهار حلقۀ زرین بریز،‏ و آنها را بر چهار<br />

گوشهاش بگذار،‏ دو حلقه بر یک طرفش و دو حلقه بر<br />

طرف دیگر.‏<br />

و دو چوب بلند از چوب اقاقیا بساز،‏ و آنها را به<br />

طلا بپوشان.‏<br />

و آن چوبهاي بلند را در حلقههایی که بر طرفین<br />

صندوق باشد بگذران،‏ تا صندوق را ب ا حمل کنند.‏<br />

و چوبهاي بلند در حلقههاي صندوق بماند و آنها<br />

بیرون آورده نشوند.‏<br />

و آن شهادتی را که به تو میدهم،‏ در صندوق<br />

بگذار.‏<br />

و تخت رحمت را از طلاي خالص بساز.‏ طولش دو<br />

اندازة آرنج و نیم،‏ و عرضش یک اندازة آرنج و نیم.‏ باب<br />

1 ،37<br />

12 ،35<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

6 ،37 ؛ 12 ،35<br />

.18<br />

و دو کروبی از طلا بساز،‏ آنها را از کاردست،‏ از هر<br />

دو طرف تخت رحمت بساز.‏ باب<br />

و یک کروبی در این سر و کروبی دیگر در آن سر<br />

بساز.‏ کروبیان را از تخت رحمت بر هر دو طرفش بساز.‏<br />

و کروبیان بالهاي خود را بر زِبر آن پ کنند،‏ و<br />

تخت رحمت را به بالهاي خود بپوشانند.‏ و رویهاي<br />

ایشان به سوي یکدیگر باشد،‏ و رویهاي کروبیان به<br />

طرف تخت رحمت باشد.‏ باب<br />

و تخت رحمت را بر روي صندوق بگذار و شهادتی<br />

را که به تو میدهم در صندوق قرارده.‏ باب ؛ اول<br />

29 ،34<br />

7 ،37<br />

9 ،37<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

4 ،9 ؛ عبرانیان 9 ،8 پادشاهان<br />

.22<br />

و در آنجا با تو ملاقات خواهم کرد و از بالاي تخت<br />

رحمت از میان دو کروبی که بر صندوق شهادت<br />

میباشند،‏ با تو سخن خواهم گفت،‏ دربارة همۀ اموري<br />

که بجهت پسران اسرائیل تو را امر خواهم فرمود.‏ باب<br />

89 ،7 ؛ اعداد 36 .6 ،30<br />

.23<br />

و میزي از چوب اقاقیا بساز که طولش دو اندازة<br />

آرنج،‏ و عرضش یک اندازة آرنج،‏ و بلندیش یک اندازة<br />

آرنج و نیم باشد.‏ باب ؛<br />

و آن را به طلاي خالص بپوشان،‏ و تاجی از طلا<br />

به هر طرفش بساز.‏ باب<br />

و حاشیهاي به قدر چهار انگشت به اطرافش بساز،‏<br />

و براي حاشیهاش تاجی زرین از هر طرف بساز.‏<br />

و چهار حلقۀ زرین برایش بساز،‏ و حلقهها را بر<br />

چهار گوشۀ چهار پایههایش بگذار.‏<br />

و حلقهها در برابر حاشیه باشد،‏ تا چوبهاي بلند را<br />

بتوان قرار داد ب حمل کردن میز.‏<br />

و چوبهاي بلند را از چوب اقاقیا بساز،‏ و ا را به<br />

طلا بپوشان تا میز را بوسیله ا حمل کنند.‏<br />

و ظرفها و کاسهها و جامها و پی را که به<br />

قربانیهاي ریختنی میریزند بساز،‏ آنها را از طلاي<br />

خالص بساز.‏ باب<br />

و نانِ‏ تظعینی را بر میز،‏ همیشه به حضور من<br />

11 ،37<br />

16 ،37<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

بگذار .<br />

.31<br />

6 21، اول سموئیل<br />

و چراغدانی از طلاي خالص بساز،‏ و از کاردست<br />

چراغدان ساخته شود؛ پایهاش و پیالههایش و<br />

سیبهایش و گلهایش از همان باشد.‏ باب ؛<br />

و شش شاخه از طرفینش بیرون آید،‏ یعنی سه<br />

شاخۀ چراغدان از یک طرف و سه شاخۀ چراغدان از<br />

طرف دیگر.‏<br />

سه.‏ پیالۀ بادامی با سیبی و گلی در شاخه و<br />

سه پیالۀ بادامی با سیبی و گلی در شاخۀ دیگر و هم<br />

چنین در شش شاخهاي که از چراغدان بیرون میآید.‏<br />

و در چراغدان چهار پیالۀ بادامی با سیبها و گلهاي<br />

ا باشد.‏<br />

و سیبی زیر دو شاخۀ آن و سیبی زیر دو شاخۀ<br />

آن و سیبی زیر دو شاخۀ آن بر شش شاخهاي که از<br />

چراغدان بیرون میآید.‏<br />

و سیبها و شاخههایش از همان باشد،‏ یعنی از یک<br />

کاردست طلاي خالص.‏ باب<br />

و هفت چراغ براي آن بساز،‏ و چراغهایش را بر<br />

بالاي آن بگذار تا پیش آن را روشنایی دهند.‏<br />

و خاموشکنها و چراغگیره ا از طلاي خالص<br />

باشد.‏ باب<br />

با همۀ اسبابش از یک وزنۀ طلاي خالص<br />

ساخته شود.‏ باب<br />

و آگاه باش که ا را موافق نمونۀ ا که در کوه<br />

به تو نشان داده شد بسازي.‏ باب ؛ اعمال رسولان<br />

17 ،37<br />

14 ،35<br />

30 ،26<br />

22 ،37<br />

24 ،37<br />

23 ،37<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

39. خودش<br />

.40<br />

؛ عبرانیان<br />

44 ،7<br />

5 ،8<br />

26<br />

10 ،37<br />

13 ،35<br />

.24<br />

- 76 -


ي خیمهرو<br />

هآن<br />

هآن<br />

کی<br />

هآن<br />

نی<br />

.18<br />

خروج<br />

.1<br />

و مسکن را از ده فرش کتان نازك تابیده،‏ و لاجورد<br />

و ارغوان و قرمز بساز.‏ کروبیان را با نساجی ماهر<br />

درست کن.‏ باب<br />

یک فرش بیست و هشت اندازة آرنج،‏ و عرض<br />

یک فرش چهار اندازة آرنج،‏ و همۀ پردهها را یک اندازه<br />

باشد.‏ باب<br />

پنج فرش با یکدیگر پیوسته باشد،‏ و پنج فرش با<br />

یکدیگر پیوسته.‏<br />

و پاپیونهاي لاجورد بر کنار هر فرشی بر<br />

حاشیهاش بساز،‏ و بر کنار فرشِ‏ بیرونی در حاشیۀ دوم<br />

چنین بساز.‏ باب<br />

پنجاه پاپیون در یک فرش بساز،‏ و پنجاه پاپیون در<br />

کنار فرشی که در حاشیۀ دوم است بساز،‏ طوري که<br />

پاپیونها مقابل یکدیگر باشد.‏<br />

و پنجاه دگمۀ زرین بساز و فرشها را به دگمهها با<br />

یکدیگر پیوسته ساز،‏ تا مسکن یک باشد.‏ باب<br />

و خیمۀ بالاي مسکن را از فرشهاي پشم بز بساز،‏ و<br />

براي آن یازده فرش درست کن.‏ باب<br />

یک فرش سی اندازة آرنج،‏ و عرض یک فرش<br />

چهار اندازة آرنج،‏ و اندازة هر یازده فرش یک باشد.‏<br />

و پنج فرش را جدا و شش فرش را جدا،‏ پیوسته<br />

ساز،‏ و فرش ششم را پیش دولا کن.‏<br />

و پنجاه پاپیون بر کنار فرشی که در حاشیه بیرون<br />

است بساز،‏ و پنجاه پاپیون بر کنار پردهاي که در<br />

حاشیه دوم است.‏ باب<br />

و پن ج اه دگمۀ برنجین بساز،‏ و دگمهها را از<br />

پاپیونها بگذران،‏ و خیمه را با هم پیوسته ساز تا<br />

باشد.‏ باب<br />

و زیادتی فرشهاي خیمه که باقی باشد،‏ یعنی<br />

نصف فرش که زیاده است،‏ از پشت خیمه آویزان شود.‏<br />

و اندازه آرنجی از این طرف و اندازه آرنجی از آن<br />

طرف که در طول فرشهاي خیمه زیاده باشد،‏ بر<br />

طرفین مسکن از هر دو طرف آویزان شود تا آن را<br />

بپوشد.‏<br />

و پوششی براي خیمه از پوست قوچ سرخ شده<br />

بساز،‏ و پوششی از پوست خز بر روي آن.‏ باب<br />

و تختههاي قایم از چوب اقاقیا براي مسکن بساز.‏<br />

13 ،36<br />

19 ،36<br />

14 ،36<br />

12 ،36<br />

8 ،36<br />

11 ،36<br />

9 ،36<br />

18 ،36<br />

2. طول<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8. طول<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

20 ،36 باب<br />

16. طول<br />

هر تخته ده اندازة آرنج،‏ و عرض هر تخته<br />

یک اندازة آرنج و نیم.‏<br />

و در هر تخته دو زبانه قرینۀ یکدیگر باشد،‏ و همۀ<br />

تختههاي مسکن را چنین بساز.‏<br />

و تختهها براي مسکن بساز،‏ یعنی بیست تخته از<br />

طرف جنوب به سمت مرکز.‏<br />

و چهل پایۀ نقره در زیر آن بیست تخته بساز،‏<br />

یعنی دو پایه زیر یک تخته براي دو زبانهاش ، و دو پایه<br />

زیر یک تخته براي دو زبانهاش<br />

و براي طرف دیگر مسکن،‏ از طرف شمال بیست<br />

تخته باشد.‏<br />

و چهل پایۀ نقرة ا،‏ یعنی دو پایه زیر یک تخته<br />

و دو پایه زیر تختۀ دیگر.‏ باب<br />

و براي پشت مسکن از جانب غربی شش تخته<br />

بساز.‏ باب<br />

و براي گوشههاي مسکن در پشتش دو تخته<br />

بساز.‏<br />

و از زیر وصل کرده شود،‏ و تا بالا نیز در یک حلقه<br />

با هم پیوسته شود،‏ و براي هر دو چنین بشود،‏ در هر<br />

دو گوشه باشد.‏ باب<br />

و هشت تخته باشد و پایههاي ا از نقره شانزده<br />

پایه باشد،‏ یعنی دو پایه زیر یک تخته و دو پایه زیر<br />

تختۀ دیگر.‏ باب<br />

و پشتبندها از چوب اقاقیا بساز،‏ پنج از براي<br />

تختههاي یک طرف مسکن،‏ باب<br />

و پنج پشتبند براي تختههاي طرف دیگر مسکن،‏<br />

و پنج پشتبند براي تختههاي طرف مسکن در پشتش<br />

به سمت مغرب.‏ باب<br />

و پشت بند وسطی که میان تختههاست،‏ از ا<br />

سر تا آن سر بگذرد.‏ باب<br />

و تختهها را به طلا بپوشان و حلقههاي آنها را از<br />

طلا بساز تا خانههاي پشتبندها باشد و پشتبندها را<br />

به طلا بپوشان.‏<br />

سپ.‏ مسکن را برپا کن موافق نمونهاي که در کوه<br />

به تو نشان داده شد.‏ باب ؛ اعمال رسولان<br />

و پردهاي از لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك<br />

تابیده شده بساز،‏ از نساجی ماهر با کروبیان ساخته<br />

شود.‏<br />

و آن را بر چهار ستون چوب اقاقیا پوشیده شدة به<br />

طلا بگذار،‏ و قلابهاي ا از طلا باشد و بر چهار پایۀ<br />

نقره قایم شود.‏ باب<br />

و پرده را زیر دکمهها آویزان کن،‏ و صندوق<br />

شهادت را در آنجا به داخل پرده بگذار،‏ و پرده،‏ مقدس<br />

را براي شما از مقدسترین جدا خواهد کرد.‏ عبرانیان<br />

و تخت رحمت را بر صندوق شهادت در<br />

3 ،9<br />

44 ،7<br />

.<br />

26 ،36<br />

31 ،36<br />

33 ،36<br />

40 .9 ،25<br />

29 ،36<br />

32 ،36<br />

36 ،36<br />

30 ،36<br />

27 ،36<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.17<br />

- 77 -


هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

مقدسترین بگذار.‏ خروج ؛ عبرانیان<br />

و میز را بیرون پرده و چراغدان را برابر میز به<br />

طرف جنوبی مسکن بگذار،‏ و میز را به طرف شمالی<br />

آن برپا کن.‏ باب<br />

و پردهاي براي دروازة مسکن از لاجورد و ارغوان و<br />

قرمز و کتان نازك تابیده شده از گلدوزي بساز.‏ باب<br />

خروج<br />

،36<br />

5 ،9<br />

21 ،25<br />

22 ،40<br />

.35<br />

.36<br />

37<br />

.37<br />

و براي پرده پنج ستون از چوب اقاقیا بساز،‏ و آنها<br />

را به طلا بپوشان،‏ و قلابهاي ا از طلا باشد،‏ و براي<br />

ا پنج پایۀ برنجین بریز.‏<br />

27<br />

.1<br />

و قربانگاه را از چوب اقاقیا بساز،‏ طولش پنج اندازة<br />

آرنج و عرضش پنج اندازة آرنج.‏ و قربانگاه مربع باشد.‏ و<br />

بلندياش سه اندازة آرنج.‏ باب ؛<br />

و شاخههایش را بر چهار گوشهاش بساز و<br />

شاخههایش از همان باشد و آن را به برنج بپوشان.‏ باب<br />

1 ،38<br />

16 ،35<br />

.2<br />

2 ،38<br />

.3<br />

و ظرفهایش را براي تمیز کردن خاکسترش بساز.‏ و<br />

خاك اندازهایش و جامهایش و چنگالهایش و<br />

زغالبردارش و همۀ اسبابش را از برنج بساز.‏ اول سموئیل<br />

13 ،2<br />

.4<br />

و برایش آتشدانی مشبک برنجین بساز و بر آن<br />

شبکه چهار حلقۀ برنجین بر چهار گوشهاش بساز.‏ باب<br />

4 ،38<br />

.5<br />

.7<br />

.8<br />

و آن را در زیر،‏ کنار قربانگاه بگذار تا شبکه به نصف<br />

قربانگاه برسد.‏<br />

6. چوبهاي بلند براي قربانگاه بساز.‏ چوبهاي بلند از<br />

چوب اقاقیا باشد و آنها را ب ا برنج بپوشان.‏<br />

و چوبهاي بلند را در حلقهها بگذرانند،‏ و<br />

چوبهاي بلند بر هر دو طرف قربانگاه باشد تا آن را<br />

حمل کنند.‏<br />

و آن را توخالی از تختهها بساز،‏ همچنانکه در کوه<br />

به تو نشان داده شد،‏ به این طور ساخته شود.‏ باب<br />

و صحن مسکن را بساز به طرف جنوب به سمت<br />

مرکز.‏ پردههاي صحن از کتان نازك تابیده شده باشد،‏<br />

و طولش صد اندازة آرنج به یک طرف.‏ باب<br />

و ستونهایش بیست و پایههاي ا بیست،‏ از برنج<br />

باشد و قلابهاي ستونها و پشتبندهاي آنها از نقره<br />

باشد.‏<br />

و همچنین به طرف شمال،‏ در طولش پردهها<br />

باشد که طول ا صد اندازة آرنج باشد و بیست ستون<br />

ا از برنج باشد و قلابهاي ستونها و<br />

آن و بیست پایۀ ا از نقره باشد.‏<br />

پشت بندهاي و براي عرض صحن به سمت مغرب،‏ پردههاي<br />

ا ده و پایههاي<br />

پنجاه اندازه آرنج باشد.‏ و ستونهاي ا ده.‏<br />

و عرض صحن به جانب مشرق از سمت طلوع<br />

پنجاه اندازة آرنج باشد.‏<br />

و پردههاي یک طرف دروازه،‏ پانزده اندازة آرنج و<br />

ا سه.‏<br />

ا سه و پایههاي ستونهاي و پردههاي طرف دیگر پانزده اندازه آرنج و<br />

ا سه.‏ باب<br />

ا سه و پایههاي ستونهاي و براي دروازة صحن،‏ پردة بیست اندازه آرنجی از<br />

لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك تابیده شده از<br />

کاردست باشد.‏ و ستونهایش چهار و پایههایش چهار.‏<br />

15 ،38<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17 ،35 باب<br />

.17<br />

همۀ ستونهاي گرداگرد صحن با پشتبندهاي نقره<br />

پیوسته شود،‏ و قلابهاي ا از نقره و پایههاي آنها از<br />

برنج باشد.‏<br />

18. طول صحن صد اندازة آرنج،‏ و عرضش در هر جا<br />

پنجاه اندازة آرنج،‏ و بلندياش پنج اندازة آرنج از کتان<br />

نازك تابیده شده،‏ و پایههایش از برنج باشد.‏<br />

و همۀ اسباب مسکن براي هر خدمتی،‏ و همۀ<br />

میخهایش،‏ و همۀ میخهاي صحن از برنج باشد.‏<br />

و تو پسران اسرائیل را امر فرما که روغن زیتون<br />

خالص و کوبیده شده براي روشنایی نزد تو بیاورند تا<br />

چراغها دائماً‏ روشن شود.‏<br />

در خیمۀ اجتماع،‏ بیرون پردهاي که در برابر<br />

شهادت است،‏ هارون و پسرانش از شام تا صبح،‏ به<br />

حضور یهوه آن را درست کنند.‏ و ا براي پسران<br />

اسرائیل نسلاً‏ در نسل قاعدة ابدي باشد.‏ اول تواریخ ؛<br />

40 ،17<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

21 ،30 خروج<br />

28<br />

.1<br />

و تو برادر خود،‏ هارون و پسرانشرا با وي از میان<br />

پسران اسرائیل نزد خود بیاور تا براي من کاهنی بکند،‏<br />

یعنی هارون و ناداب و ابیهو و العازار و ایتامار،‏ پسران<br />

هارون.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

و رختهاي مقدس براي برادرت،‏ هارون،‏ بجهت عزت<br />

و زینت بساز.‏ باب<br />

و تو به همه دانادلانی که ایشان را به روح حکمت<br />

پر ساختهام ، بگو که رختهاي هارون را بسازند براي<br />

3 ،7<br />

19 ،35<br />

23 ،6<br />

.2<br />

.3<br />

7 ،38<br />

9 ،38<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 78 -


هآن<br />

هنرا<br />

نی<br />

قی<br />

نیی<br />

هم<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

تقدیس کردن او تا براي من کاهنی کند.‏ باب 21.<br />

و رختهایی که میسازند این است:‏ سینهبند و ایفود<br />

و ردا و پی نقشدار و پیشانیبند و کمربند.‏ ا<br />

رختهاي مقدس را براي برادرت هارون و پسرانش<br />

بسازند تا بجهت من کاهنی کنند.‏ باب<br />

و ایشان طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان<br />

نازك را بگیرند.‏<br />

و ایفود را از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و کتانِ‏<br />

نازك تابیده شده،‏ از نساجی ماهر بسازند.‏ باب<br />

و دو کتفش را بر دو کنارهاش بپیوندند تا پیوسته<br />

شود.‏ باب<br />

و کمربند ایفود که برآن است،‏ از همان صنعت و از<br />

همان پارچه باشد،‏ یعنی از طلا و لاجورد و ارغوان و<br />

قرمز و کتان نازك تابیده شده.‏ باب<br />

و دو سنگ جزع بگیر و نامهاي پسران اسرائیل را بر<br />

ا نقش کن.‏ باب<br />

نام ایشان را بر یک سنگ و شش نام باقی<br />

ایشان را بر سنگ دیگر موافق تولد ایشان.‏<br />

از صنعت نقاشِ‏ سنگ مثل کندن مهر نامهاي<br />

پسران اسرائیل را بر هر دو سنگ نقش نما و آنها را در<br />

طوقهاي طلا نصب کن.‏<br />

و آن دو سنگ را بر کتفهاي ایفود بگذار تا<br />

سنگهاي یادگاري براي پسران اسرائیل باشد،‏ و هارون<br />

نامهاي ایشان را بر دو کتف خود،‏ بحضور یهوه براي<br />

یادگاري بردارد.‏<br />

و دو طوق از طلا بساز.‏<br />

و دو زنجیر از طلاي خالص بساز مثل طناب بهم<br />

پیچیده شده،‏ و آن دو زنجیر بهم پیچیده شده را در<br />

طوقها بگذار.‏<br />

و سینهبند عدالت را از نساجی ماهر،‏ موافق کار<br />

ایفود بساز و آن را از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و<br />

کتان نازك تابیده شده بساز.‏ باب<br />

و مربع و دولا باشد،‏ طولش یک وجب و عرضش<br />

یک وجب.‏<br />

و آن را به چهار ردیف از سنگها پرکن که ردیف<br />

اول عقیق سرخ و یاقوت زرد و زمرد باشد،‏ باب<br />

و ردیف دوم یاقوت سرخ و یاقوت کبود و عق<br />

سفید،‏<br />

و ردیف سوم سنگ سلیمانی و یشم و جمشت،‏<br />

و ردیف چهارم فیروزه و اونیکس و یشم.‏ و آنها در<br />

ردیفهاي خود با طلا نشانده شود.‏ باب<br />

خروج<br />

و سنگها موافق نامهاي پسران اسرائیل مطابق<br />

اسامی ایشان،‏ دوازده باشد،‏ مثل ر کندن،‏ و هر یک<br />

براي دوازده قوم موافق اسمش باشد.‏<br />

و بر سینهبند،‏ زنجیرهاي بهم پیچیده شده،‏ مثل<br />

طناب از طلاي خالص بساز.‏ باب<br />

و بر سینهبند،‏ دو حلقه از طلا بساز و آن دو حلقه<br />

را بر دو طرف سینهبند بگذار.‏<br />

و آن دو زنجیر طلا را بر آن دو حلقهاي که برسر<br />

سینهبند است بگذار.‏<br />

و دو سر دیگر آن دو زنجیر را در آن دو طوق ببند<br />

و بر دو کتف ایفود بطرف پیش بگذار.‏<br />

و دو حلقۀ زرین بساز و آنها را بر دو سر سینهبند،‏<br />

به کنار آن که بطرف درونی ایفود است،‏ بگذار.‏ باب<br />

،39<br />

15 ،39<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

19<br />

.27<br />

و دو حلقۀ دیگر زرین بساز و آنها را بر دو کتف<br />

ایفود از پا به طرف جلو،‏ در برابر حاشیه آن،‏ بر<br />

روي بندکمر ایفود بگذار.‏<br />

و سینهبند را به حلقههایش بر حلقههاي ایفود ب ا<br />

نوار لاجورد ببندند تا بالاي بندکمر ایفود باشد و تا<br />

سینهبند از ایفود جدا نشود.‏<br />

و هارون نامهاي پسران اسرائیل را بر سینهبند<br />

عدالت بر دل خود،‏ وقتی که به محلمقدس داخل<br />

شود،‏ به حضور یهوه به خاطر یادگاري دائماً‏ بردارد.‏<br />

و اوریم و تُمیم را در سینهبند عدالت بگذار تا بر<br />

دل هارون باشد،‏ وقتی که به حضور یهوه بیاید،‏ و<br />

عدالت پسران اسرائیل را بر دل خود بحضور یهوه دائماً‏<br />

متحمل شود.‏ لاویان ؛ اعداد ؛ تثنیه 33،<br />

و رداي ایفود را تماماً‏ از لاجورد بساز.‏ باب<br />

و شکافی براي سر،‏ در وسطش باشد.‏ و حاشیۀ<br />

گرداگرد شکافش از کار نساج مثل گریبان زره،‏ تا پاره<br />

نشود.‏<br />

و در دامنش،‏ انارها بساز از لاجورد و ارغوان و<br />

قرمز،‏ گرداگرد دامنش،‏ و زنگولههاي زر در میان<br />

ا به هر طرف.‏<br />

زنگولۀ زرین و اناري و زنگولۀ زرین و اناري<br />

گرداگرد دامن ردا.‏<br />

و در بر هارون باشد،‏ هنگامی که خدمت میکند،‏<br />

تا صداي ا شنیده شود،‏ هنگامی که در محلمقدس<br />

بحضور یهوه داخل میشود و هنگامی که بیرون میآید<br />

تا نمیرد.‏<br />

و تاجی از طلاي خالص بساز و بر آن مثل مهر<br />

‏"قدوسیت براي یهوه"‏ نقش کن.‏ باب<br />

22 ،39<br />

8<br />

30 ،39<br />

21 ،27<br />

8 ،8<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

2 ،31<br />

2 ،39<br />

10 ،39<br />

1 ،39<br />

13 ،39<br />

5 ،39<br />

8 ،39<br />

6 ،39<br />

4 ،39<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10. شش<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 79 -


هنرا<br />

هنرا<br />

یم<br />

هنرا<br />

ته<br />

نه<br />

هآن<br />

هنرا<br />

.7<br />

خروج<br />

.37<br />

و آن را به نوار لاجوردي ببند تا بر پیشانیبند<br />

باشد،‏ بر پیشانی پیشانیبند خواهد بود.‏ باب<br />

و بر پیشانی هارون باشد تا هارون گناهان مقدسی<br />

که پسران اسرائیل در تقدس نمایند،‏ در همۀ<br />

قربانیهاي مقدس ایشان متحمل شود.‏ و آن دائماً‏ بر<br />

پیشانی او باشد تا بحضور یهوه مقبول شوند.‏ یوحنا ؛<br />

29 ،1<br />

6 ،29<br />

.38<br />

19 5، دوم قرنتیان<br />

.39<br />

و پی کتان نازك را بباف و پیشانیبندي از<br />

کتان نازك بساز و کمربندي از کاردست بساز.‏ باب<br />

،39<br />

.<br />

27<br />

.40<br />

و براي پسران هارون پی ها بساز و بج<br />

ایشان کمربندها بساز و براي ایشان پیشانیبندها بساز<br />

به خاطر عزت و زینت<br />

و برادر خود هارون و پسرانش را همراه او به آنها<br />

آراسته کن،‏ و ایشان را مسح کن و ایشان را تخصیص<br />

و تقدیس نما تا براي من کاهنی کنند.‏ لاویان ؛ باب<br />

12 ،8<br />

.41<br />

9 ،29<br />

.42<br />

و زیر جامههاي کتان براي پوشیدن آلت تناسلی<br />

ایشان بساز که از کمر تا ران برسد،‏<br />

و بر هارون و پسرانش باشد،‏ هنگامیکه به خیمۀ<br />

اجتماع داخل شوند یا نزد قربانگاه آیند تا در<br />

محلمقدس خدمت نمایند،‏ مبادا متحمل گناه شوند و<br />

بمیرند.‏ این براي وي و بعد از او براي نسلش قاعدة<br />

ابدي است.‏ باب ؛<br />

28 ،29<br />

21 ،27<br />

.43<br />

29<br />

.1<br />

و این است کاري که بدیشان میکنی،‏ براي تقدیس<br />

نمودن ایشان تا بجهت من کاهنی کنند:‏ یک گوساله و<br />

دو قوچ بیعیب بگیر،‏ لاویان<br />

و نان بدونخمیرمایهترش و شیرینی<br />

بدونخمیرمایهترش آغشته به روغن و نان پ<br />

بدونخمیرمایهترش مسح شده به روغن.‏ آنها را از آرد<br />

نرم گندم بساز.‏<br />

و آنها را در یک سبد بگذار و آنها را در سبد با<br />

گوساله و دو قوچ بگذار.‏<br />

و هارون و پسرانش را نزد دروازة خیمۀ اجتماع<br />

آورده،‏ ایشان را به آب شستشو ده،‏ باب<br />

و آن رختها را گرفته،‏ هارون را به پی و رداي<br />

ایفود و ایفود و سینهبند آراسته کن و بندکمر ایفود را<br />

بر وي ببند.‏<br />

و پیشانیبند را بر سرش بنه و افسر قدوسیت را بر<br />

پیشانیبند بگذار،‏ باب<br />

و روغن مسح را گرفته،‏ برسرش بریز و او را مسح<br />

کن.‏ باب<br />

و پسرانش را نزدیک آورده،‏ ایشان را به پی ها<br />

بپوشان.‏<br />

و بر ایشان،‏ یعنی هارون و پسرانش کمربندها ببند<br />

و پیشانیبندها را بر ایشان بگذار و کاهنی براي ایشان<br />

قاعدة ابدي خواهد بود.‏ پس هارون و پسرانش را<br />

تخصیص نما.‏ باب<br />

و گوساله را پیش خیمۀ اجتماع برسان،‏ و هارون و<br />

پسرانش دستهاي خود را بر سر گوساله بگذارند.‏ لاویان<br />

41 ،28<br />

25 ،30<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

14 ،8<br />

.11<br />

و گوساله را به حضور یهوه نزد در خیمۀ اجتماع<br />

قربانی کن.‏ لاویان<br />

و از خون گوساله گرفته،‏ بر شاخهاي قربانگاه با<br />

انگشت خود بگذار،‏ و باقی خون را بر پایه قربانگاه بریز.‏<br />

و همۀ پیه را که جهازهاضمه را میپوشاند،‏ و<br />

سفیدي که بر جگر است،‏ و دو قلوه را با چربی که بر<br />

است،‏ گرفته،‏ بر قربانگاه بسوزان.‏<br />

اما گوشت گوساله را و پوست و کثافتش را بیرون<br />

از اردو به آتش بسوزان،‏ زیرا قربانی گناه است.‏ لاویان<br />

11 ،4<br />

3 ،1<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

16 ،8 ؛<br />

11 ؛ عبرانیان 13،<br />

.15<br />

و یک قوچ بگیر و هارون و پسرانش،‏ دستهاي خود<br />

را بر سر قوچ بگذارند.‏ لاویان<br />

و قوچ را قربانی کرده،‏ خونش را بگیر و گرداگرد<br />

قربانگاه بپاش.‏ لاویان<br />

و قوچ را به قطعههایش ببر،‏ و جهازهاضمه و<br />

پاچههایش را بشوي،‏ و آنها را بر قطعهها و سرش<br />

بگذار.‏ لاویان<br />

و تمام قوچ را بر قربانگاه بسوزان،‏ زیرا براي یهوه<br />

قربانی سوختنی است،‏ و عطر خوشبو،‏ و قربانی آتشین<br />

براي یهوه است.‏ لاویان ؛ پیدایش<br />

سپ.‏ قوچ دوم را بگیر و هارون و پسرانش دستهاي<br />

خود را بر سر قوچ بگذارند.‏<br />

و قوچ را قربانی کرده،‏ ازخونش بگیر و به نرمۀ<br />

گوش راست هارون،‏ و به نرمۀ گوش پسرانش،‏ و به<br />

شست دست راست ایشان،‏ و به شست پاي راست<br />

ایشان،‏ بگذار،‏ و باقی خون را گرداگرد قربانگاه بپاش.‏<br />

و از خونی که بر قربانگاه است،‏ و از روغن مسح<br />

گرفته،‏ آن را بر هارون و رخت وي و بر پسرانش و<br />

رخت پسرانش با وي بپاش،‏ تا او و رختش و پسرانش<br />

و رخت پسرانش با وي تقدیس شوند.‏<br />

سپ.‏ پیه قوچ را،‏ و دنبه و چربیی که جهازهاضمه<br />

21 ،8<br />

18 ،8<br />

5 ،1<br />

21 ،8<br />

20 ،8<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

12 ،40<br />

2 ،8<br />

31 ،39<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 80 -


نی<br />

یدن<br />

کی<br />

یدن<br />

یدن<br />

یم<br />

یم<br />

را میپوشاند،‏ و سفیدي جگر،‏ و دو قلوه و چربیی که<br />

بر آنهاست،‏ و ساق راست را بگیر،‏ زیرا که قوچ،‏ قربانی<br />

تخصیص است.‏ ؛ ؛<br />

و یک گردة نان و یک قرص نان روغنی،‏ و یک نان<br />

پهن از سبد نان بدونخمیرمایهترش را که به حضور<br />

یهوه است،‏<br />

و این همه را به دست هارون و به دست پسرانش<br />

بگذار،‏ و آنها را براي قربانی جنبانی به حضور یهوه<br />

بجنبان.‏ لاویان<br />

و آنها را از دست ایشان گرفته،‏ براي قربانی<br />

سوختنی بر قربانگاه بسوزان،‏ تا براي یهوه عطر خوشبو<br />

باشد،‏ زیرا که این قربانی آتشین یهوه است.‏<br />

و سینۀ قوچِ‏ قربانی تخصیص را که براي هارون<br />

است گرفته،‏ آن را براي قربانی جنبانی به حضور<br />

یهوه بجنبان.‏ و آن سهم تو میباشد.‏ لاویان<br />

و سینۀ جنبانی و ساق قربانی طلب را که از<br />

قوچ قربانی تخصیصِ‏ هارون و پسرانش جنبانیده،‏ و<br />

برداشته شد،‏ تقدیس نماي.‏ اعداد<br />

و آن از آنِ‏ هارون و پسرانش از جانب پسران<br />

اسرائیل به قاعدة ابدي خواهد بود،‏ زیرا که قربانیطلب<br />

است و قربانیطلب از جانب پسران اسرائیل از<br />

قربانیهاي شُکر ایشان براي یهوه خواهد بود.‏ باب<br />

و رخت مقدس هارون بعد از او،‏ از آن پسرانش<br />

خواهد بود،‏ تا در آنها مسح و تخصیص شوند.‏<br />

هفت روز،‏ آن کاهن که جانشین او میباشد از<br />

پسرانش و به خیمۀ اجتماع داخل شده،‏ خدمت<br />

محلمقدس را میکند،‏ آنها را بپوشد.‏<br />

و قوچ قربانی تخصیص را گرفته،‏ گوشتش را در<br />

محل مقدس آبپز کن.‏<br />

و هارون و پسرانش گوشت قوچ را با نانی که در<br />

سبد است،‏ به در خیمۀ اجتماع بخورند.‏ لاویان<br />

و آنانی که براي تخصیص و تقدیس خود بدین<br />

چیزها کفاره کرده شدند،‏ آنها را بخورند،‏ لیکن شخص<br />

بیگانه نخورد زیرا که مقدس است.‏ متی<br />

و اگر چیزي از گوشت قربانی تخصیص و از نان،‏ تا<br />

صبح باقی ماند،‏ آن باقی را به آتش بسوزان،‏ و آن را<br />

نخورند،‏ زیرا که مقدس است.‏<br />

همچنان به هارون و پسرانش عمل نما،‏ موافق<br />

آنچه به تو امر فرمودهام هفت روز ایشان را تخصیص<br />

نما.‏<br />

36. و گوسالۀ قربانی گناه را هر روز به خاطر کفاره<br />

خروج<br />

قربانی کن.‏<br />

و قربانگاه را طاهر ساز به کفارهاي که بر آن<br />

میکنی،‏ و آن را مسح کن تا مقدس شود.‏<br />

هفت روز براي قربانگاه کفاره کن،‏ و آن را مقدس<br />

ساز،‏ و قربانگاه،‏ مقدسترین خواهد بود.‏ هر که قربانگاه<br />

را لمس کند،‏ مقدس باشد.‏ اعداد<br />

و ا است قربانیهایی که بر قربانگاه باید<br />

گذرانید:‏ دو برة یکساله.‏ هر روز پیوسته<br />

یک بره را در صبح قربانی کن،‏ و برة دیگر را در<br />

عصر قربانی نما.‏<br />

و ده یک از آرد نرم سرشته شده با یک ربع هین<br />

روغن کوبیده،‏ و براي قربانی ریختنی،‏ ربع هین<br />

شراب براي هر بره خواهد بود.‏<br />

و برة دیگر را در عصر قربانی کن و براي آن موافق<br />

قربانی صبح و موافق قربانی ریختنی آن بگذران،‏ تا<br />

عطر خوشبو و قربانی آتشین براي یهوه باشد.‏<br />

این قربانی سوختنی دائمی،‏ در نسلهاي شما نزد<br />

دروازة خیمۀ اجتماع خواهد بود،‏ به حضور یهوه،‏<br />

درجایی که با شما ملاقات میکنم تا آنجا به تو سخن<br />

گویم.‏ باب<br />

و در آنجا با پسران اسرائیل ملاقات میکنم،‏ تا از<br />

شکوه من مقدس شود.‏<br />

و خیمۀ اجتماع و قربانگاه را مقدس کنم،‏ و<br />

هارون و پسرانش را تقدیس کنم تا براي من<br />

کاهنی کنند اعداد<br />

و در میان پسران اسرائیل ساکن شده،‏ خداي<br />

ایشان میباشم.‏<br />

و خواهند دانست که من یهوه،‏ خداي ایشان<br />

هستم،‏ که ایشان را از سرزمین مصر بیرون آوردهام<br />

در میان ایشان ساکن شوم.‏ من یهوه خداي ایشان<br />

هستم.‏<br />

، تا<br />

3 ،28<br />

3 ،5<br />

24 ،20<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

30<br />

.1<br />

و قربانگاهی براي سوزانیدن بخور بساز.‏ آن را از<br />

چوب اقاقیا بساز.‏ باب<br />

طولش اندازه آرنجی باشد،‏ و عرضش اندازه آرنجی،‏<br />

یعنی مربع باشد،‏ و بلندياش دو اندازة آرنج،‏ و<br />

شاخهایش از خودش باشد.‏<br />

و آن را به طلاي خالص بپوشان.‏ سطحش و<br />

جانبهایش به هر طرف و شاخهایش را و تاجی از طلا<br />

گرداگردش بساز.‏ باب<br />

25 ،37<br />

26 ،37<br />

.2<br />

.3<br />

43 ،28<br />

9 ،24<br />

29 ،8<br />

4 ،12<br />

16 ،8<br />

20 ،6<br />

4 ،7<br />

لاویان 3 ،3<br />

،<br />

27 ،8<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

- 81 -


طرا<br />

کی<br />

نی یم<br />

هآن<br />

نهی<br />

نی<br />

خروج<br />

.4<br />

و دو حلقۀ زرین برایش در زیر تاجش بساز،‏ بر دو<br />

گوشهاش هر دو طرفش،‏ آنها را بساز.‏ و آنها خانهها<br />

باشد براي چوبهاي بلند ، تا آن را با آنها حمل کنند.‏<br />

باب<br />

، بر<br />

27 ،37<br />

.5<br />

و چوبهاي بلند را از چوب اقاقیا بساز و آنها را به<br />

طلا بپوشان.‏ باب<br />

و آن را پیش پردهاي که روبروي صندوق شهادت<br />

است،‏ در مقابل صندلی رحمت که بر روي شهادت<br />

است،‏ در جایی که با تو ملاقات میکنم،‏ بگذار.‏ باب<br />

،25<br />

28 ،37<br />

.6<br />

22<br />

.7<br />

و هر بامداد هارون بخور معطر بر روي آن بسوزاند،‏<br />

وقتی که چراغها را میآراید،‏ آن را بسوزاند.‏ مکاشفه<br />

و در عصر چون هارون چراغها را روشن میکند،‏ آن<br />

را بسوزاند تا بخور دائمی به حضور یهوه در نسلهاي<br />

شما باشد.‏<br />

هیچ بخور غریب و قربانی سوختنی و قربانیاي بر<br />

آنمگذرانید،‏ و قربانی ریختنی بر آن مریزید.‏ لاویان<br />

و هارون سالی یک مرتبه بر شاخهایش کفاره کند،‏<br />

به خون قربانی گناه که براي کفاره است،‏ سالی<br />

مرتبه بر آن کفاره کند در نسلهاي شما،‏ زیرا که آن<br />

براي یهوه مقدسترین است.‏ عبرانیان ؛<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

وقتی که شمارة پسران اسرائیل را برحسب شمرده<br />

شدگان ایشان میگیري،‏ آنگاه هرکس فدیۀ جان خود<br />

را به یهوه دهد،‏ هنگامی که ایشان را میشماري،‏ مبادا<br />

در حین شمردن ایشان،‏ وبایی در ایشان حادث شود.‏<br />

8 ،5<br />

1 ،10<br />

14 ،10<br />

25 .7 ،9<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

2 ،26 ؛ 2 ،1 اعداد<br />

.13<br />

هر که به سوي شمردهشدگان گذرد،‏ ا را<br />

بدهد،‏ یعنی نیم شکل موافق شکل محلمقدس،‏ که<br />

یک شکل بیست قی است،‏ و این نیم شکل قربانی<br />

یهوه است.‏ لاویان ؛ اعداد<br />

هرکس از بیست ساله و بالاتر که بسوي شمرده<br />

شدگان بگذرد،‏ قربانی یهوه را بدهد.‏<br />

ثروتمند از نیم شکل زیاده ندهد،‏ و فقیر کمتر<br />

ندهد،‏ هنگامی که قربانی براي مصالحه جانهاي خود<br />

به یهوه میدهند.‏<br />

و پول مصالحه را از پسران اسرائیل گرفته،‏ آن را<br />

براي خدمت خیمۀ اجتماع بده،‏ تا براي پسران اسرائیل<br />

یادگاري به حضور یهوه باشد،‏ و بجهت جانهاي ایشان<br />

صلح کند.‏<br />

و یهوه به موسی خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

حوضی نیز براي شستن از برنج بساز،‏ و پایهاش از<br />

برنج و آن را در میان خیمۀ اجتماع و قربانگاه بگذار،‏ و<br />

آب در آن بریز.‏ باب ؛ ؛<br />

و هارون و پسرانش دست و پاي خود را در آن<br />

بشویند.‏<br />

هنگامی که به خیمۀ اجتماع داخل شوند،‏ به آب<br />

بشویند،‏ مبادا بمیرند.‏ و وقتی که براي خدمت کردن و<br />

سوزانیدن قربانیهاي آتشین بجهت یهوه به قربانگاه<br />

نزدیک آیند،‏<br />

آنگاه دست و پاي خود را بشویند،‏ مبادا بمیرند.‏ و<br />

این براي ایشان،‏ یعنی براي او و نسلش،‏ نسلاً‏ در نسل<br />

قاعدة ابدي باشد.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

و تو عطریات خاص بگیر،‏ از مرّ‏ چکیده پانصد<br />

شکل،‏ و از دارچینی معطر،‏ نصف آن،‏ دویست و پنجاه<br />

شکل،‏ و از کالاموس،‏ دویست و پنجاه شکل.‏<br />

و از کاسیا پانصد شکل موافق شکل محلمقدس،‏<br />

و از روغن زیتون یک<br />

و از آنها روغن مسح مقدس را بساز،‏ عطري که از<br />

صنعت عطار ساخته شود،‏ تا روغن مسح مقدس باشد.‏<br />

30 ،40<br />

8 ،38<br />

16 ،35<br />

43 ،28<br />

.<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

29 ،37 ؛ 7 ،29 باب<br />

.26<br />

و خیمۀ اجتماع و صندوق شهادت را بدان مسح<br />

کن.‏<br />

و میز را با تمامی اسبابش،‏ و چراغدان را با<br />

اسبابش،‏ و قربانگاه بخور را،‏<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی را با همۀ اسبابش،‏ و<br />

حوض را با پایهاش.‏<br />

و آنها را تقدیس نما،‏ تا مقدسترین باشد.‏ هر که<br />

ا را لمس نماید مقدس باشد.‏<br />

و هارون و پسرانش را مسح نموده،‏ ایشان را<br />

تقدیس نما،‏ تا براي من کاهنی کنند.‏ باب<br />

و پسران اسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ ا است<br />

روغن مسح مقدس براي من در نسلهاي شما لاویان ؛<br />

10 ،8<br />

7 ،29<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

10 ،21<br />

.32<br />

و بر بدن انسان ریخته نشود،‏ و مثل آن همانند<br />

ترکیبش مسازید،‏ زیرا که مقدس است و نزد شما<br />

مقدس خواهد بود.‏<br />

هر که مثل آن ترکیب نماید،‏ و هر که چیزي از<br />

آن بر شخصی بیگانه بمالد،‏ از قوم خود بریده شود.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ عطریات بگیر،‏ یعنی<br />

استاکت و اونیشا و گالبانوم و از این عطریات با بخور<br />

صاف سهمها مساوي باشد.‏<br />

و از اینها بخور بساز،‏ عطري از صنعت عطار<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

16 ،18<br />

25 ،27<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 82 -


يرا<br />

نی<br />

یم<br />

يرو<br />

15. شش<br />

نَمکین و خالص و مقدس.‏ باب<br />

و قدري از آن را نرم بکوب،‏ و آن را پیش شهادت<br />

در خیمۀ اجتماع،‏ جایی که با تو ملاقات میکنم بگذار،‏<br />

و نزد شما مقدسترین باشد.‏ اعداد<br />

و موافق ترکیب این بخور که سازي،‏ دیگري<br />

براي خود مسازید؛ نزد تو براي یهوه مقدس باشد.‏<br />

هر که مثل آن را ب بوییدن بسازد،‏ از قوم خود<br />

بریده شود.‏<br />

خروج<br />

15 ،35<br />

89 ،8<br />

.<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

31<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

آگاه باش بصلْئیل پسراوري پسرحور را از نسل<br />

یهودا به نام خواندهام باب<br />

و او را به روح خدا پر ساختهام ، و به حکمت و فهم<br />

و معرفت و هر هنري،‏ اول پادشاهان<br />

براي اختراع مخْتَرَعات،‏ تا در طلا و نقره و برنج کار<br />

کند.‏ باب<br />

و براي تراشیدن سنگ و شکلدادن آن و درودگري<br />

چوب،‏ تا در هر صنعتی اشتغال نماید.‏ باب<br />

و اینک من،‏ اُهولیاب پسر اخیسامک را از نسل دان،‏<br />

همراه او ساختهام ، و در دل همۀ دانادلان حکمت<br />

بخشیدهام ، تا آنچه را به تو امر فرمودهام بسازند.‏<br />

خی.‏ مۀ اجتماع وصندوق شهادت و صندلی رحمت<br />

که بر آن است،‏ و تمامی اسباب خیمه،‏ باب<br />

و میز و اسبابش و چراغدان طاهر و همۀ اسبابش و<br />

قربانگاه بخور،‏<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی و همۀ اسبابش،‏ و حوض<br />

و پایهاش،‏<br />

و لباس خدمت و لباس مقدس براي هارون کاهن،‏<br />

و لباس پسرانش بجهت کاهنی،‏ باب<br />

و روغن مسح و بخور معطر بجهت محل مقدس،‏<br />

موافق آنچه به تو امر فرمودهام<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

و تو پسران اسرائیل را خطاب کن،‏ بگو:‏ حتماً‏<br />

سبتهاي مرا نگاه دارید.‏ زیرا که ا در میان من و<br />

شما در نسلهاي شما نشانهاي خواهد بود تا بدانید که<br />

من یهوه هستم که شما را تقدیس میکنم.‏ باب<br />

سپ.‏ سبت را نگاه دارید،‏ زیرا که براي شما مقدس<br />

است،‏ هر که آن را بیحرمت کند،‏ کشته شود،‏ و هر<br />

که در آن کار کند،‏ آن شخص از میان قوم خود بریده<br />

شود.‏ باب<br />

روز کار کرده شود،‏ و در روز هفتم سبت<br />

آرام و مقدس یهوه است.‏ هر که در روز سبت کار کند،‏<br />

کشته شود.‏<br />

سپ.‏ پسران اسرائیل سبت را نگاه بدارند،‏ نسلاً‏ در<br />

نسل سبت را به عهد ابدي نگاه دارند.‏<br />

این در میان من و پسران اسرائیل نشانهاي ابدي<br />

است،‏ زیرا که در شش روز،‏ یهوه آسمان و زمین را<br />

ساخت و در روز هفتمین آرام فرموده،‏ استراحت یافت.‏<br />

16<br />

.17<br />

2 ،2 پیدایش<br />

.18<br />

و چون گفتگو را با موسی در کوه سینا بپایان برد،‏<br />

دو لوح شهادت،‏ یعنی دو لوح سنگ مرقوم به انگشت<br />

خدا را به وي داد.‏ باب<br />

16 ،32<br />

32<br />

.1<br />

و چون قوم دیدند که موسی در پایین آمدن از کوه<br />

تأخیر نمود،‏ قوم نزد هارون جمع شده،‏ وي را گفتند:‏<br />

برخیز و براي ما خدایان بساز که پیش ما حرکت<br />

کنند،‏ زیرا این مرد،‏ موسی،‏ که ما را از سرزمین مصر<br />

بیرون آورد،‏ نمیدانیم او را چه شده است.‏ اعمال رسولان<br />

40 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

هارون بدیشان گفت:‏ گوشوارههاي طلا را که در<br />

گوش زنان و پسران و دختران شماست،‏ بیرون کرده،‏<br />

نزد من بیاورید.‏<br />

پس تمامی قوم گوشوارههاي زرین را که در<br />

گوشهاي ایشان بود بیرون کرده،‏ نزد هارون آوردند.‏<br />

و آنها را از دست ایشان گرفته،‏ آن را با قلم نقش<br />

کرد،‏ و از آن گوسالۀ ریخته شده ساخت،‏ و ایشان<br />

گفتند:‏ اي اسرائیل این خدایان تو میباشند،‏ که تو را<br />

از سرزمین مصر بیرون آوردند.‏ مزامیر<br />

و چون هارون این را بدید،‏ قربانگاهی پیش آن بنا<br />

کرد و هارون صدا درداده،‏ گفت:‏ فردا جشن یهوه<br />

میباشد.‏ هوشع<br />

و بامدادان برخاسته،‏ قربانیهاي سوختنی گذاردند،‏<br />

و قربانیهاي صلح آوردند،‏ و قوم براي خوردن و<br />

نوشیدن نشستند،‏ و بجهت عیشونوش برپا شدند.‏ اول<br />

19 ،106<br />

5 ،7<br />

.5<br />

.6<br />

7 ،10 قرنتیان<br />

.7<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ روانه شده،‏ به پایین برو،‏<br />

زیرا که این قوم تو که از سرزمین مصر بیرون آوردهاي،‏<br />

فاسد شدهاند.‏ تثنیه<br />

و به زودي از آن روشی که بدیشان امر فرمودهام<br />

انحراف ورزیده،‏ گوسالۀ ریخته شده براي خویشتن<br />

ساختهاند،‏ و نزد آن سجده کرده،‏ و قربانی گذاشته،‏<br />

،<br />

12 ،9<br />

.8<br />

8 ،20<br />

33 ،35<br />

11 ،35<br />

،<br />

19 ،35<br />

14 ،7<br />

، بسازند.‏<br />

30 ،35<br />

31 ،35<br />

2 ،35<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

- 83 -


یم<br />

يرو<br />

يلاو<br />

نی<br />

يلاو<br />

يرو<br />

نی<br />

میگویند که اي اسرائیل این خدایان تو میباشند که<br />

تو را از سرزمین مصر بیرون آوردهاند.‏ اول پادشاهان<br />

و یهوه به موسیفرمود:‏ این قوم را دیدهام و این قوم<br />

گردنکش میباشند.‏ ؛ تثنیه<br />

و اکنون مرا بگذار تا خشم من بر ایشان مشتعل<br />

شده،‏ ایشان را هلاك کنم و تو را قوم عظیم خواهم<br />

ساخت.‏ پیدایش ؛ اعداد<br />

سپ.‏ موسی نزد یهوه،‏ خداي خود التماس کرده،‏<br />

گفت:‏ اي یهوه چرا خشم تو بر قوم خود که با قوت<br />

عظیم و دست زورآور از سرزمین مصر بیرون آوردهاي،‏<br />

مشتعل شده است؟ اعداد ؛ مزامیر<br />

12. چرا مصریان این سخن گویند که ایشان را براي<br />

بدي بیرون آورد،‏ تا ایشان را در کوهها بکشد،‏ و از روي<br />

زمین تلف کند؟ پس از شدت خشم خود برگرد،‏ و از<br />

این قصد بدي قوم خویش بازگرد.‏ اعداد<br />

بندگان خود ابراهیم و اسحاق و اسرائیل را بیاد<br />

آور که براي ایشان به ذات خود قسم خورده،‏ بدیشان<br />

گفتی که نسل شما را مثل ستارگان آسمان زیاد<br />

گردانم،‏ و تمامی این سرزمین را که دربارة آن سخن<br />

گفتهام به نسل شما بخشم،‏ تا آن را متصرف شوند تا<br />

ابد.‏ تثنیه ؛ پیدایش<br />

سپ.‏ یهوه از آن بدي که فرموده بود که به قوم<br />

خود برساند،‏ بازگشت.‏<br />

آنگاه موسی برگشته،‏ از کوه به پایین آمد،‏ و دو<br />

لوح شهادت به دست وي بود،‏ و لوحها به هر دو طرف<br />

نوشته بود،‏ بدین طرف و بدان طرف نوشته شده بود.‏<br />

خروج<br />

28 ،12<br />

19 .16 ،14<br />

13 ،9<br />

23 ،106<br />

باب 3 ،33<br />

12 ،14<br />

13 ،14<br />

16 ،22<br />

26 ،32<br />

27 ،9<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

15 ،9 تثنیه<br />

.16<br />

و لوحها صنعت خدا بود،‏ و نوشته،‏ نوشتۀ خدا بود،‏<br />

نقشهشده بر لوحها.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و چون یوشع صداي قوم را که خروشیدند<br />

شنید،‏ به موسی گفت:‏ در اردو صداي جنگ است.‏<br />

گفت:‏ صداي خروش پیروزي نیست،‏ و صداي<br />

خروش شکست نیست،‏ بلکه صدا مطربان را من<br />

میشنوم.‏<br />

و چون نزدیک به اردو رسید،‏ و گوساله و<br />

رقصکنندگان را دید،‏ خشم موسی مشتعل شد،‏ و<br />

لوحها را از دست خود افکنده،‏ آنها را زیر کوه شکست.‏<br />

10 ،9<br />

18 ،31<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

15 ،16 اعداد<br />

.20<br />

و گوسالهاي را که ساخته بودند گرفته،‏ به آتش<br />

سوزانید،‏ و آن را خرد کرده،‏ نرم ساخت،‏ و بر روي آب<br />

پاشیده،‏ پسران اسرائیل را نوشانید.‏ تثنیه<br />

و موسی به هارون گفت:‏ این قوم به تو چه کرده<br />

بودند که گناه عظیمی بر ایشان آوردي؟<br />

هارون گفت:‏ خشم آقایم افروخته نشود،‏ تو ا<br />

قوم را میشناسی که مایل به بدي میباشند.‏<br />

و به من گفتند،‏ براي ما خدایان بساز که پیش<br />

ما ، زیرا که این مرد،‏ موسی حرکت کنند،‏ که ما<br />

را از سرزمین مصر بیرون آورده است،‏ نمیدانیم او را<br />

چه شده.‏<br />

بدیشان گفتم هر که را طلا باشد آن را بیرون<br />

کند،‏ پس به من دادند،‏ و آن را در آتش انداختم و این<br />

گوساله بیرون آمد.‏<br />

و چون موسی قوم را دید که بیافسار شدهاند،‏ زیرا<br />

که هارون ایشان را براي رسوایی ایشان در میان<br />

دشمنان ایشان بیافسار ساخته بود،‏<br />

آنگاه موسی به دروازة اردو ایستاده،‏ گفت:‏ هر که<br />

به طرف یهوه باشد،‏ نزد من آید.‏ پ س همه پسرانِ‏<br />

نزد وي جمع شدند.‏<br />

او بدیشان گفت:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ چنین<br />

میفرماید:‏ هر کس شمشیر خود را بر ران خویش<br />

بگذارد،‏ و از دروازه تا دروازة اردو آمد و رفت کند،‏ و هر<br />

کس برادر خود و دوست خویش و همسایۀ خود را<br />

بکشد.‏ اول سموئیل<br />

و پسران موافق سخن موسی کردند.‏ و در آن<br />

روز قریب سه هزار نفر از قوم افتادند.‏<br />

و موسی گفت:‏ امروز خویشتن را براي یهوه<br />

تخصیص نمایید حتی هر کس به پسر خود و به برادر<br />

خویش؛ تا امروز شما را برکت دهد.‏<br />

و بامدادان واقع شد که موسی به قوم گفت:‏ شما<br />

گناهی عظیم کردهاید.‏ اکنون نزد یهوه بالا میروم،‏<br />

شاید گناه شما را مصالحه کنم.‏<br />

سپ.‏ موسی به حضور یهوه برگشت و گفت:‏ آه،‏ این<br />

قوم گناهی عظیم کرده،‏ و خدایان طلا براي خویشتن<br />

ساختهاند.‏<br />

اکنون گناه ایشان را میآمرزي و اگر نه مرا از<br />

دفترت که نوشتهاي،‏ محو ساز.‏ مزامیر ؛ رومیان ؛<br />

3 ،9<br />

تثنیه 9 ،33<br />

29 ،69<br />

13 ،25<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

3 ،4 فیلیپیان<br />

.33<br />

یهوه به موسی فرمود:‏ هر که گناه کرده است،‏ او را<br />

از دفتر خود محو سازم.‏<br />

و اکنون برو و ا قوم را بدانجایی که به تو<br />

فرمودهام کن.‏ اینک فرشتۀ من پیش<br />

تو حرکت خواهد کرد،‏ ولی در روز داوري من،‏ گناه<br />

ایشان را از ایشان بازخواست خواهم کرد.‏ ؛<br />

، 14<br />

باب 21 ،13<br />

، راهنمایی<br />

.34<br />

19 ؛ 23 .20 ،23<br />

9 ؛ اشعیا 63،<br />

21 ،9<br />

.21<br />

- 84 -


يرو<br />

یم<br />

هرا<br />

یم<br />

یک<br />

یم<br />

یم<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

نی<br />

یم<br />

يرو<br />

خروج<br />

.35<br />

و یهوه قوم را مبتلا ساخت زیرا گوسالهاي را که<br />

هارون ساخته بود،‏ ساخته بودند.‏<br />

33<br />

.1<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ روانه شده،‏ از اینجا کو چ<br />

کن،‏ تو و این قوم که از سرزمین مصر بیرون آوردي،‏<br />

بدان سرزمینی که براي ابراهیم،‏ اسحاق و یعقوب قسم<br />

خورده،‏ گفتهام آن را به نسل تو عطا خواهم کرد.‏ پیدایش<br />

24 ،50 ؛ 1 ،12<br />

.2<br />

و فرشتهاي پیش تو میفرستم،‏ و کنعانیان و<br />

اَموریان و حتیان و فرزیان و حویان و یبوسیان را<br />

بیرون خواهم کرد.‏ باب<br />

به سرزمینی که به شیر و عسل جاري است؛ زیرا<br />

که در میان شما نمیآیم،‏ چونکه قوم گردنکشی<br />

هستی،‏ مبادا تو را در بین هلاك سازم.‏ باب<br />

و چون قوم این سخنان بد را شنیدند،‏ ماتم گرفتند،‏<br />

و هیچکس زیور خود را برخود ننهاد.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ پسران اسرائیل را بگو:‏ شما<br />

قوم گردنکشی هستید؛ اگر لحظهاي در میان تو آیم،‏<br />

همانا تو را هلاك سازم.‏ پس اکنون زیور خود را از<br />

خود بیرون کن تا بدانم با تو چه کنم.‏ تثنیه ؛ یونس 3،<br />

9 ،32<br />

9 ،34<br />

34 ،32<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

پس پسران اسرائیل زیورهاي خود را از کوه حوریب<br />

از خود بیرون کردند.‏<br />

و موسی خیمۀ خود را برداشته،‏ آن را بیرون<br />

لشکرگاه،‏ دور از اردو زد،‏ و آن را خیمۀ اجتماع نامید.‏<br />

و واقع شد که هر که طالب یهوه بود،‏ به خیمۀ<br />

اجتماع که خارج لشکرگاه بود،‏ بیرون میرفت.‏<br />

و هنگامی که موسی به سوي خیمه بیرون میرفت،‏<br />

تمامی قوم برخاسته،‏ هر ی به در خیمۀ خود<br />

میایستاد،‏ و در پشت سر موسی مینگریست تا داخل<br />

خیمه میشد.‏<br />

و چون موسی به خیمه داخل شد،‏ ستون ابر<br />

نازل شده،‏ به در خیمه میایستاد،‏ و یهوه با موسی<br />

سخن میگفت.‏<br />

و چون تمامی قوم،‏ ستون ابر را بر در خیمه<br />

ایستاده میدیدند،‏ همۀ قوم برخاسته،‏ هر کس به در<br />

خیمۀ خود سجده میکرد.‏<br />

و یهوه با موسی روبرو سخن گفت،‏ مثل<br />

شخصی که با دوست خود سخن گوید.‏ پس به اردو<br />

برمیگشت.‏ اما خادم او یوشع پسر نونِ‏ جوان،‏ از میان<br />

خیمه بیرون نمیآمد.‏ اعداد<br />

و موسی به یهوه گفت:‏ اینک تو به من میفرمایی:‏<br />

این قوم را ببر.‏ و تو مرا خبر میدهی که همراه من که<br />

شناسم،‏ و<br />

را میفرستی.‏ و تو گفتهاي،‏ تو را به نام ؛ لوقا<br />

در حضور من فیض یافتهاي.‏ پیدایش اکنون اگر واقعاً‏ مورد لطف تو قرار گرفتهام روش<br />

خود را به من بیاموز تا تو را بشناسم،‏ و در حضور تو<br />

طایفه،‏ قوم تو<br />

فیض یابم،‏ و ملاحظه بفرما که ا ؛<br />

میباشند.‏ باب من خواهد آمد و تو را آرامش خواهم<br />

فرمود:‏ داد.‏<br />

تو نیاید،‏ ما را از<br />

به وي عرض کرد:‏ هر گاه اینجا مبر.‏ اعداد<br />

زیرا به چه چیز معلوم میشود که من و قوم تو<br />

مورد لطف تو قرار گرفته ایم؟ آیا نه از آمدن تو با ما؟<br />

پس من و قوم تو از همه قومهایی که بر روي زمینند،‏<br />

ممتاز خواهیم شد.‏ تثنیه<br />

یهوه به موسی فرمود:‏ این کار را نیز که گفتهاي<br />

خواهم کرد،‏ زیرا که در نظر من فیض یافتهاي و تو را<br />

؛ دوم تیموتائوس<br />

بنام میشناسم.‏ عرض کرد:‏ استدعا میکنم آنکه شکوه خود را به<br />

من نشان دهی.‏ یوحنا<br />

تو<br />

فرمود:‏ من تمامی احسان خود را پیش کنم،‏ و<br />

تو صدا میگذرانم و نام یهوه را پیش رحمت میکنم بر هر که رئوف هستم و رحمت خواهم<br />

کرد بر هر که رحیم هستم.‏ رومیان<br />

مرا نمیتوانی دید،‏ زیرا انسان<br />

و فرمود:‏ ؛ داوران 13،<br />

نمیتواند مرا ببیند و زنده بماند.‏ باب و یهوه فرمود:‏ اینک مقامی نزد من است.‏ پ س بر<br />

صخره بایست.‏<br />

و اتقاق خواهد افتاد که چون شکوه من میگذرد،‏<br />

تو را در شکاف صخره میگذارم،‏ و تو را به دست خود<br />

؛ مزامیر<br />

خواهم پوشانید تا عبور کنم.‏ باب سپ.‏ دست خود را خواهم برداشت تا پشت سر مرا<br />

ببینی،‏ اما روي من دیده نمیشود.‏ اول تیموتائوس<br />

22<br />

،<br />

30 ،1<br />

5 ،139<br />

16 ،6<br />

19 ،2<br />

21 ،19<br />

8 ،6<br />

15 ،19<br />

5 ،34<br />

8 ،12<br />

مزامیر 7 ،103<br />

6 ،4<br />

9 ،34<br />

25 ،6<br />

ایوب 10 ،23<br />

14 ،1<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

34<br />

.1<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ دو لوحسنگی مثل اولین<br />

براي خود بتراش،‏ و سخنانی را که بر لوحهاي اول بود<br />

و شکستی،‏ بر این لوحها خواهم نوشت.‏ تثنیه<br />

و بامدادان حاضر شو و صبحگاهان به کوه سینا بالا<br />

1 ،10<br />

.2<br />

.10<br />

.11<br />

- 85 -


يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

ف‎19‎<br />

یم<br />

ننا<br />

يرو<br />

يرو<br />

بیا،‏ و در آنجا نزد من بر قله کوه بایست.‏<br />

و هیچکس با تو بالا نیاید،‏ و هیچکس نیز در تمامی<br />

کوه دیده نشود،‏ و گله و رمه نیز به طرف این کوه چرا<br />

نکند.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی دو لوح سنگی مثل اولین تراشید و<br />

بامدادان برخاسته،‏ به کوه سینا بالا آمد،‏ چنانکه یهوه<br />

او را امر فرموده بود،‏ و دو لوح سنگی را به دست خود<br />

برداشت.‏<br />

و یهوه در ابر نازل شده،‏ در آنجا با وي بایستاد،‏ و به<br />

نام یهوه ندا درداد.‏<br />

و یهوه پیش وي عبور کرده،‏ ندا درداد که<br />

یهوه،‏ یهوه،‏ خداي رحیم و رئوف و دیرخشم و<br />

زیاده احسان و وفا؛ باب ؛ اعداد ؛ نحمیا ؛ مزامیر<br />

خروج<br />

17 ،9<br />

18 ،14<br />

6 ،20<br />

2 ،4<br />

12 ،19<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

15 .5 ،86 ؛ 8 ،103<br />

13 2، ؛ یوئیل<br />

.7<br />

؛ یونس<br />

نگاه دارندة رحمت براي هزاران،‏ و آمرزندة<br />

خطا و تقصیر و گناه؛ لکن گناه را هرگز بیسزا<br />

نخواهد گذاشت،‏ بلکه خطایاي پدران را بر پسران و<br />

پسران پسران ایشان تا پشت سوم و چهارم خواهد<br />

گرفت.‏ باب ؛ تثنیه ؛ ؛ ارمیا ؛ میکاه ؛ ایوب<br />

،9<br />

18 ،7<br />

18 ،32<br />

9 ،7<br />

10 ،5<br />

20 ،18<br />

5 ،20<br />

5 ،20<br />

2<br />

.8<br />

؛ خروج<br />

؛ حزقیال<br />

و موسی به زودي رو به زمین نهاده،‏ سجده کرد.‏<br />

9 ،24 سموئیل<br />

.9<br />

اول<br />

و گفت:‏ اي سرور اگر واقعاً‏ منظور نظر تو شدهام ،<br />

استدعا دارم که یهوه در میان ما بیاید،‏ زیرا که این قوم<br />

گردنکش میباشند،‏ پس خطا و گناه ما را بیامرز و ما<br />

را میراث خود بساز.‏ پیدایش ؛ ؛ تثنیه<br />

فرمود:‏ اینک عهدي میبندم و در نظر تمامی قوم<br />

تو کارهاي عجیب میکنم،‏ که درتمامی جهان و در<br />

همه قومها کرده نشده باشد،‏ و تمامی این قومی که تو<br />

در میان ایشان هستی،‏ کار یهوه را خواهند دید،‏ زیرا<br />

که این کاري که با تو خواهم کرد،‏ کاري هولناك<br />

است.‏<br />

آنچه را من امروز به تو امر میفرمایم،‏ نگاه دار.‏<br />

اینک من از پیش تو اموریان و کنعانیان و حتیان<br />

و فرزیان و حویان و یبوسیان را خواهم راند.‏<br />

آگاه باش که با ساکنان آن سرزمین که تو بدان جا<br />

می ، عهد نبندي،‏ مبادا در میان شما دامی باشد.‏<br />

13 ،9<br />

19 ،19<br />

3 ،18<br />

مزامیر 7 ،103<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

باب 32 ،23<br />

.13<br />

بلکه قربانگاههاي ایشان را منهدم سازید،‏ و بتهاي<br />

ایشان را بشکنید و اشیریم ایشان را قطع نمایید.‏ باب<br />

2 ،35 ؛ پیدایش 24 ،23<br />

.14<br />

هرگز خداي غیر را عبادت منما،‏ زیرا یهوه که نام<br />

او غیور است،‏ خداي غیور است.‏<br />

باب<br />

5 ،20 ؛ 24 ،23<br />

4، ؛ تثنیه<br />

24<br />

.15<br />

هرگز با ساکنان آن زمین عهد مبند،‏ در غیر این<br />

صورت از به دنبال خدایان ایشان زنا میکنند،‏ و نزد<br />

خدایان ایشان قربانی گذرانند،‏ و تو را دعوت<br />

مینمایند و از قربانیهاي ایشان میخوري.‏ اعداد<br />

و از دختران ایشان براي پسران خود میگیري،‏ و<br />

چون دختران ایشان به دنبال خدایان خود زنا کنند،‏<br />

آنگاه پسران شما را در پی خدایان خود مرتکب زنا<br />

خواهند نمود.‏ اعداد ؛ داوران 3، ؛ اول پادشاهان<br />

17. خدایان ریخته شده براي خویشتن مساز.‏ باب<br />

23 ،20<br />

1 ،25<br />

2 ،11<br />

6<br />

1 ،25<br />

.16<br />

4 ؛ لاویان<br />

.18<br />

عید بدونخمیرمایهترش را نگاه دار،‏ و هفت<br />

روز نان بدونخمیرمایهترش چنانکه تو را امر فرمودم،‏<br />

در وقت معین در ماه اَبیب بخور،‏ زیراکه در ماه ابیب از<br />

؛ باب 13، ؛ تثنیه<br />

مصر بیرون آمدي.‏ باب<br />

4<br />

15 ،12 ؛ 6 ،13 ؛ 15 ،23<br />

1 ،16<br />

.19<br />

هر که رحم را گشاید،‏ از آن من است و هر<br />

نخستزادة نر از چهارپایان تو،‏ چه از گاو چه از<br />

گوسفند؛<br />

و براي نخستزادة الاغ،‏ برهاي فدیه بده،‏ و اگر<br />

فدیه ندهی،‏ گردنش را بشکن.‏ و هرنخستزادهاي از<br />

پسرانت را فدیه بده.‏ و هیچکس به حضور من تهی<br />

دست حاضر نشود.‏ ؛ تثنیه<br />

روز مشغول باش،‏ و روز هفتمین،‏ سبت را<br />

نگاه دار.‏ در وقت شخمزدن و در درو،‏ سبت را نگاه دار.‏<br />

16 ،16<br />

باب 2 ،13<br />

باب 12 ،13<br />

.20<br />

21. شش<br />

8 ،20 باب<br />

.22<br />

و عید هفتهها را نگاهدار،‏ یعنی جشن نوبر درو<br />

گندم و جشن جمع در تحویل سال.‏ تثنیه<br />

سه مرتبه همۀ پسرانت به حضور یهوه،‏<br />

خداي اسرائیل،‏ حاضر شوند.‏ ؛ تثنیه ؛ مزامیر<br />

،8<br />

16 ،16<br />

10 ،16<br />

باب 17 ،23<br />

23. سالی<br />

2<br />

.24<br />

زیرا که قومها را از پیش تو خواهم راند،‏ و<br />

محدوده تو را وسیع خواهم گردانید.‏ و هنگامی که در<br />

هر سال سه مرتبه میآیی تا به حضور یهوه،‏ خداي<br />

خود حاضر شوي،‏ هیچکس زمین تو را طمع نخواهد<br />

کرد.‏<br />

قربانی مرا با خمیرمایه ترش مگذران،‏ و<br />

قربانی عید پِسح تا صبح نماند.‏ باب<br />

نخستین نوبر زمین خود را به خانۀ یهوه،‏ خداي<br />

خود،‏ بیاور.‏ و بزغاله را در شیر مادرش مپز.‏ تثنیه ؛<br />

2 ،26<br />

10 ،12<br />

25. خون<br />

.26<br />

21 ،14<br />

.27<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ این سخنان را تو بنویس،‏<br />

- 86 -


يرو<br />

هآن<br />

يرو<br />

هم<br />

هآن<br />

زیرا که به حسب این سخنان،‏ عهد با تو و با اسرائیل<br />

بستهام<br />

و چهل روز و چهل شب آنجا نزد یهوه بوده،‏ نان<br />

نخورد و آب ننوشید و او سخنان عهد،‏ یعنی ده کلام<br />

را بر لوحها نوشت.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و چون موسی از کوه سینا پایین میآمد،‏ و دو لوح<br />

سنگی در دست موسی بود،‏ هنگامی که از کوه پایین<br />

میآمد،‏ موسی ندانست که به سبب گفتگوي با او<br />

پوست چهرة وي میدرخشید.‏<br />

اما هارون و همه پسران اسرائیل موسی را دیدند<br />

که اینک پوست چهرة او میدرخشد.‏ پ س ترسیدند که<br />

نزدیک او بیایند.‏<br />

و موسی ایشان را خواند،‏ و هارون و همۀ سرداران<br />

جماعت نزد او برگشتند،‏ و موسی بدیشان سخن گفت.‏<br />

و بعد از آن همۀ پسران اسرائیل نزدیک آمدند،‏ و<br />

آنچه یهوه در کوه سینا بدو فرموده بود،‏ بدیشان امر<br />

فرمود.‏ باب<br />

و چون موسی از سخن گفتن با ایشان فارغ شد،‏<br />

نقابی بر روي خود کشید.‏ دوم<br />

و چون موسی به حضور یهوه داخل میشد که با<br />

وي گفتگو کند،‏ نقاب را برمیداشت تا بیرون آمدن او.‏<br />

پس بیرون آمده،‏ آنچه به وي امر شده بود،‏ به پسران<br />

اسرائیل میگفت.‏<br />

و پسران اسرائیل موسی را میدیدند که<br />

پوست چهرة او میدرخشد.‏ پس موسی نقاب را به<br />

خود باز میکشید،‏ تا وقتی که براي گفتگوي او<br />

میرفت.‏<br />

خروج<br />

13 ،4<br />

قرنتیان 13 .7 ،3<br />

18 ،24<br />

1 ،35<br />

.<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

35<br />

.1<br />

و موسی تمام جماعت پسران اسرائیل را جمع<br />

کرده،‏ بدیشان گفت:‏ این است سخنانی که یهوه امر<br />

فرموده است که ا را انجام دهی:‏ باب<br />

روز کار کرده شود،‏ و در روز هفتمین،‏ سبت<br />

آرامی مقدس یهوه براي شماست؛ هر که در آن کاري<br />

کند،‏ کشته شود.‏ باب ؛ اعداد<br />

در روز سبت آتش در همۀ مسکنهاي خود<br />

میفروزید.‏<br />

‎4‎‏.و موسی تمامی جماعت پسران اسرائیل را خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ این است امري که یهوه فرموده،‏ و گفته<br />

است:‏<br />

5. از خودتان قربانی براي یهوه بگیرید.‏ هر که از دل<br />

راغب است،‏ قربانی یهوه را از طلا و نقره و برنج بیاورد،‏<br />

؛ اول تواریخ 2 25، باب<br />

5 ،30<br />

7 9، ؛ دوم قرنتیان<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و از لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك و پشم بز،‏<br />

و پوست قوچ سرخشده و پوست خز و چوب اقاقیا،‏<br />

و روغن براي روشنایی،‏ و عطریات براي روغن مسح<br />

و براي بخور معطر،‏<br />

و سنگهاي اونیکس و سنگهاي ر کاري شده براي<br />

ایفود و سینهبند.‏<br />

و همۀ دانادلان از شما بیایند و آنچه را یهوه امر<br />

فرموده است،‏ بسازند.‏<br />

مسکن و خیمهاش و پوشش آن و دکمههایش و<br />

تختههایش و پشتبندهایش و ستونهایش و<br />

پایههایش،‏ باب ؛<br />

و صندوق و چوبهاي بلندش و صندلی رحمت و<br />

پرده میانی،‏ باب<br />

و میز و چوبهاي بلندش و کل اسبابش و نانِ‏<br />

تضعینی،‏ باب<br />

و چراغدان براي روشنایی و اسبابش و چراغهایش<br />

و روغن براي روشنایی،‏ باب<br />

و قربانگاه بخور و چوبهاي بلندش و روغن مسح<br />

و بخور معطر،‏ و پردة دروازه براي درگاه مسکن،‏ باب<br />

،30<br />

17 ،37<br />

33 ،39<br />

8 ،25<br />

1 ،37<br />

30 .25<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

1<br />

.16<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی و شبکۀ برنجین آن،‏ و<br />

چوبهاي بلندش و کل اسبابش و حوض و پایهاش،‏<br />

1 ،27 باب<br />

.17<br />

و پردههاي صحن و ستونهایش و پایههاي آنها و<br />

پردة دروازة صحن،‏ باب<br />

و میخهاي مسکن و میخهاي صحن و طنابهاي<br />

ا،‏<br />

و رختهاي بافته شده براي خدمت محلمقدس،‏<br />

یعنی رخت مقدس هارون کاهن،‏ و رختهاي پسرانش<br />

را تا کاهنی نمایند.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ تمامی جماعت پسران اسرائیل از حضور<br />

موسی بیرون شدند.‏<br />

و هر که دلش او را ترغیب کرد،‏ و هر که روحش<br />

او را با اراده گردانید،‏ آمدند و قربانی یهوه را براي کار<br />

خیمۀ اجتماع،‏ و براي تمام خدمتش و براي رختهاي<br />

مقدس آوردند.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

مردان و زنان آمدند،‏ هر که از دل راغب بود،‏<br />

وحلقههاي بینی و گوشوارهها و انگشتریها و<br />

گردنبندها و هر نوع آلات طلا آوردند،‏ و هر که قربانی<br />

طلا براي یهوه گذرانیده بود.‏<br />

5 ،30<br />

10 ،31<br />

18 ،37<br />

2 ،28<br />

3 ،36<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

32 ،34<br />

35-32 ،15<br />

8 ،20<br />

2. شش<br />

.3<br />

- 87 -


هاُ‏<br />

لی<br />

یان<br />

هآن<br />

کی<br />

هآن<br />

ت خیه<br />

خروج<br />

.23<br />

و هر کسی که لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان<br />

نازك و پشم بز و پوست قوچ سرخشده و پوست خز<br />

نزد او یافت شد،‏ آنها را آورد.‏<br />

هر که خواست قربانیطلب مانند نقره و برنج<br />

بیاورد،‏ قربانی یهوه را آورد،‏ و هر که چوب اقاقیا براي<br />

هر کار خدمت نزد او یافت شد،‏ آن را آورد.‏<br />

و همۀ زنان دانادل به دستهاي خود میبافتند،‏ و<br />

بافته شده را از لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك،‏<br />

آوردند.‏<br />

و همۀ زنانی که دل ایشان به حکمت ما بود،‏<br />

پشم بز را میبافتند.‏<br />

و امیران،‏ سنگهاي اونیکس و سنگهاي قابگرفته<br />

براي ایفود و سینهبند آوردند.‏ اول تواریخ<br />

و عطریات و روغن براي روشنایی و براي روغن<br />

مسح و براي بخور معطر.‏ باب<br />

و همۀ مردان و زنان پسران اسرائیل که دل<br />

ایشان،‏ ایشان را راغب ساخت که چیزي براي هر کاري<br />

که یهوه امر فرموده بود که به وسیلۀ موسی ساخته<br />

شود،‏ براي یهوه به ارادة دل آوردند.‏<br />

و موسی پسران اسرائیل را گفت:‏ آگاه باشید که<br />

یهوه بصلئیل پسر اوري پسر حور را از نسل یهودا به<br />

نام دعوت کرده است،‏ باب<br />

و او را به روح خدا از حکمت و شعور و علم و هر<br />

هنري پر ساخته،‏<br />

و براي اختراع مخترعات و براي کار کردن در طلا<br />

و نقره و برنج،‏ باب<br />

و براي تراشیدن و مهر ساختن سنگها،‏ و براي<br />

درودگري چوب تا هر صنعت هنري را بکند.‏ باب<br />

و در دل او تعلیم دادن را قرار داد،‏ و همچنین<br />

ولیاب پسر اخیسامک را از نسل دان،‏ باب<br />

و ایشان را به حکمت دلی پر ساخت،‏ براي هر<br />

عمل نقاش و نساج ماهر و طراز در لاجورد و ارغوان و<br />

قرمز وکتان نازك،‏ و در هر کار نساج تا صان ع هر<br />

صنعتی و مخترع مخترعات بشوند.‏<br />

5 ،31<br />

2 ،36<br />

8 ،30<br />

6 ،25<br />

2 ،31<br />

4 ،31<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

36<br />

.1<br />

و بصلئیل و اهولیاب و همۀ دانادلانی که یهوه<br />

حکمت و فطانت بدیشان داده است،‏ تا براي انجام هر<br />

صنعت خدمت محلمقدس،‏ ماهر باشند،‏ موافق آنچه<br />

یهوه امر فرموده است،‏ کار بکنند.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ موسی،‏ بصلئیل و اهولیاب و همۀ دانادلانی را<br />

که خدا در دل ایشان حکمت داده بود،‏ و آنانی را که<br />

دل ایشان،‏ ایشان را راغب ساخته بود که براي انجام<br />

کار نزدیک بیایند،‏ دعوت کرد.‏ باب ؛<br />

و همۀ قربانیهایی را که پسران اسرائیل براي بجا<br />

آوردن کار خدمت محلمقدس آورده بودند،‏ از حضور<br />

موسی برداشتند،‏ و هر بامداد قربانیهاي بخشودنی<br />

دیگر نزد وي میآوردند.‏<br />

و همۀ دانای که هر گونه کار محلمقدس را<br />

میساختند،‏ هر یک از کار خود که در آن مشغول<br />

میبود،‏ آمدند.‏<br />

و موسی را عرض کرده،‏ گفتند:‏ قوم زیاده از آنچه<br />

لازم است براي عمل آن کاري که یهوه فرمودهاست که<br />

ساخته شود،‏ میآورند.‏<br />

و موسی فرمود تا در اردو صدا زد،‏ گویند که مردان<br />

و زنان هیچ کاري دیگر براي قربانیهاي محلمقدس<br />

نکنند.‏ پ س قوم از آوردن باز داشته شدند.‏<br />

و اسباب براي انجام تمام کار،‏ کافی،‏ بلکه زیاده بود.‏<br />

سپ.‏ همۀ دانادلانی که در کار اشتغال داشتند،‏ ده<br />

پردة مسکن را ساختند،‏ از کتان نازك تابیده شده و<br />

لاجورد و ارغوان و قرمز،‏ و ا را با کروبیان از نساجی<br />

ماهر ترتیب دادند.‏ باب<br />

طول هر پرده بیست و هشت اندازة آرنج،‏ و عرض<br />

هر پرده چهار اندازة آرنج.‏ همۀ پردهها را اندازه<br />

بود.‏ باب<br />

وپنج پرده را با یکدیگر بپیوست،‏ و پنج پرده را با<br />

یکدیگر بپیوست،‏<br />

و بر لب یک پرده در کنار حاشیهاش پاپیونهاي<br />

لاجورد ساخت،‏ و همچنین در لب پردة بیرونی در<br />

حاشیه دوم ساخت.‏ باب<br />

و در یک پرده،‏ پنجاه پاپیون ساخت،‏ و در کنار<br />

پردهاي که در حاشیه دومین بود،‏ پن ج اه پاپیون<br />

ساخت.‏ و پاپیون ها مقابل یکدیگر بود.‏ باب<br />

و پن ج اه دکمۀ زرین ساخت،‏ و پردهها را به<br />

دکمهها با یکدیگر بپیوست،‏ تا مسکن یک باشد.‏ باب<br />

،26<br />

23 ،38<br />

10 ،26<br />

6 ،31<br />

1 ،26<br />

4 ،26<br />

2 ،26<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

6<br />

.14<br />

و پردهها از پشم بز ساخت بج مهاي که<br />

بالاي مسکن بود؛ ا را پانزده پرده ساخت.‏ باب<br />

طول هر پرده سی اندازة آرنج،‏ و عرض هر پرده<br />

چهار اندازة آرنج؛ و یازده پرده را یک اندازه بود.‏<br />

و پنج پرده را جدا پیوست،‏ و شش پرده را جدا.‏<br />

و پنجاه پاپیون بر کنار پردهاي که در حاشیه<br />

بیرونی بود ساخت،‏ و پنجاه پاپیون در کنار پرده در<br />

7 ،26<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

34 .30 ،35<br />

2 ،31<br />

2<br />

- 88 -


هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هاآن<br />

هآن<br />

کی<br />

کی<br />

نی<br />

حاشیه دوم.‏<br />

و پن جاه دکمۀ برنجین براي پیوستن خیمه<br />

بساخت تا یک باشد.‏ باب<br />

و پوششی از پوست قوچ سرخشده براي خیمه<br />

ساخت،‏ و پوششی بر روي آن از پوست خز.‏ باب<br />

و تختههاي قایم از چوب اقاقیا براي مسکن<br />

ساخت.‏ باب<br />

هر تخته ده اندازة آرنج،‏ و عرض هر تخته<br />

یک اندازة آرنج و نیم.‏<br />

هر تخته را دو زبانه بود مقارن یکدیگر،‏ و بدین<br />

ترکیب همۀ تختههاي مسکن را ساخت.‏<br />

و تختههاي مسکن را ساخت،‏ بیست تخته به<br />

جانب جنوب به طرف مرکز،‏<br />

و چهل پایۀ نقره زیر بیست تخته ساخت،‏ یعنی<br />

دو پایه زیر تختهاي براي دو زبانهاش ، و دو پایه زیر<br />

تختۀ دیگر براي دو زبانهاش<br />

و براي جانب دیگر مسکن به طرف شمال،‏ بیست<br />

تخته ساخت.‏<br />

و چهل پایۀ نقرة ا را یعنی دو پایه زیر<br />

تختهاي و دو پایه زیرتختۀ دیگر.‏ باب<br />

و براي پشت مسکن به طرف مغرب،‏ شش تخته<br />

ساخت.‏ باب<br />

و دو تخته براي گوشههاي مسکن در هر دو<br />

جانبش ساخت.‏<br />

و از زیر با یکدیگر پیوسته شد،‏ و تا سر آن با هم<br />

در یک حلقه تمام شد.‏ و همچنین براي هر دو در هر<br />

دو گوشه کرد.‏ باب<br />

سپ.‏ هشت تخته بود،‏ و پایههاي آنها از نقره<br />

شانزده پایه،‏ یعنی دو پایه زیر هر تخته.‏ باب<br />

و پشتبندها از چوب اقاقیا ساخت،‏ یعنی پنج<br />

براي تختههاي یک جانب مسکن،‏ باب<br />

و پنج پشتبند براي تختههاي جانب دیگر<br />

مسکن،‏ و پنج پشتبند براي تختههاي پشت جانب<br />

غربی مسکن.‏ باب<br />

و پشتبند وسطی را ساخت تا در میان تختهها از<br />

سر تا سر بگذرد.‏ باب<br />

تختهها را به طلا پوشانید،‏ و حلقههاي آنها را از<br />

طلا ساخت تا براي پشتبندها،‏ خانهها باشد،‏ و<br />

پشتبندها را به طلا پوشانید.‏<br />

و پرده را از لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك<br />

تابیده شده ساخت،‏ و آن را با کروبیان از نساجی ماهر<br />

خروج<br />

ترتیب داد.‏ دوم<br />

و چهار ستون از چوب اقاقیا برایش ساخت،‏ و آنها<br />

را به طلا پوشانید و قلابهاي ا از طلا بود،‏ و براي<br />

ا چهار پایۀ نقره ریخت.‏ باب<br />

و پردهاي براي دروازة خیمه از لاجورد و ارغوان و<br />

قرمز و کتان نازك تابیده شده از صنعت طراز بساخت.‏<br />

32 ،26<br />

تواریخ 14 ،3<br />

.36<br />

.37<br />

36 ،26 باب<br />

.38<br />

و پنج ستون آن و قلابهاي ا را ساخت و سرها<br />

و چوبهاي بلند ا را به طلا پوشانید و پنج پایۀ<br />

از برنج بود.‏<br />

37<br />

.1<br />

و بصلئیل،‏ صندوق را از چوب اقاقیا ساخت،‏ طولش<br />

دو اندازة آرنج و نیم،‏ و عرضش یک اندازة آرنج و نیم،‏<br />

و بلندیش یک اندازة آرنج ونیم.‏ باب<br />

و آن را به طلاي خالص از درون و بیرون پوشانید.‏ و<br />

براي آن تاجی از طلا بر اطرافش ساخت.‏<br />

و چهار حلقۀ زرین براي چهار گوشهاش بریخت،‏<br />

یعنی دو حلقه بر طرفش و دو حلقه بر طرف<br />

دیگر.‏<br />

و دو چوب بلند از چوب اقاقیا ساخته،‏ آنها را به طلا<br />

پوشانید.‏<br />

و چوبهاي بلند را در حلقهها بر دو جانب صندوق<br />

گذرانید،‏ براي حمل کردن صندوق.‏<br />

و صندلی رحمت را از طلاي خالص ساخت.‏ طولش<br />

دو اندازة آرنج و نیم،‏ و عرضش یک اندازة آرنج و نیم.‏<br />

10 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

17 ،25 باب<br />

.7<br />

و دو کروبی از طلا ساخت.‏ و آنها را بر هر دو طرف<br />

صندلی رحمت از کاردست ساخت.‏ اول پادشاهان<br />

یک کروبی بر این طرف و کروبی دیگر بر آن طرف،‏<br />

و از صندلی رحمت،‏ کروبیان را بر هر دو طرفش<br />

ساخت.‏<br />

و کروبیان بالهاي خود را بر روي آن پهن میکردند،‏<br />

و به بالهاي خویش صندلی رحمت را میپوشانیدند،‏ و<br />

رویهاي ایشان به سوي یکدیگر میبود،‏ یعنی رویهاي<br />

کروبیان به جانب صندلی رحمت میبود.‏ عبرانیان<br />

و میز را از چوب اقاقیا ساخت.‏ طولش دو اندازة<br />

آرنج،‏ و عرضش یک اندازة آرنج،‏ و بلندیش یک اندازة<br />

آرنج و نیم باب<br />

و آن را به طلاي خالص پوشانید،‏ و تاجی زر<br />

گرداگردش ساخت.‏ باب<br />

23 ،6<br />

5 ،9<br />

24 ،25<br />

36 ،39<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

14 ،26<br />

25 ،26<br />

21 ،26<br />

26 ،26<br />

11 ،26<br />

.<br />

24 ،26<br />

28 ،26<br />

27 ،26<br />

15 ،26<br />

22 ،26<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. طول<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

- 89 -


ههال<br />

ههایشال<br />

هآن<br />

هآن<br />

کی<br />

ببا<br />

ها.آن<br />

نیی<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

خروج<br />

.12<br />

و حاشیهاي به مقدار چهار انگشت گرداگردش<br />

ساخت،‏ و تاجی زرین گرداگرد حاشیه ساخت.‏<br />

و چهار حلقۀ زرین برایش ریخت،‏ و حلقهها را بر<br />

چهار گوشهاي که بر چهار گوشهاش بود گذاشت.‏<br />

و حلقهها مقابل حاشیه بود،‏ تا خانههاي چوبهاي<br />

بلند باشد،‏ براي حمل کردن میز.‏<br />

و دو چوب بلند را از چوب اقاقیا ساخته،‏ آنها را به<br />

طلا پوشانید،‏ براي حمل کردن میز.‏<br />

و ظروفی را که بر میز میبود از ظرفها و کاسهها و<br />

پی ا و جامهایش که بدانها قربانیهاي ریختنی<br />

میریختند،‏ از طلاي خالص ساخت . باب<br />

و چراغدان را از طلاي خالص ساخت.‏ از کار<br />

دست،‏ چراغدان را ساخت،‏ و پایهاش و شاخههایش و<br />

پی و سیبهایش و گلهایش از همین بود.‏<br />

29 ،25<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

31 ،25<br />

.18<br />

و از دو طرفش شش شاخه بیرون آمد،‏ یعنی سه<br />

شاخۀ چراغدان از یک طرف،‏ و سه شاخۀ چراغدان از<br />

طرف دیگر.‏<br />

و سه پیالۀ بادامی با سیبی و گلی در یک شاخه،‏ و<br />

سه پیالۀ بادامی و سیبی و گلی بر شاخۀ دیگر،‏ و<br />

همچنین براي شش شاخهاي که از چراغدان بیرون<br />

میآمد.‏<br />

و بر چراغدان چهار پیالۀ بادامی با سیبها و گلهاي<br />

آن.‏<br />

و سیبی زیر دو شاخۀ آن،‏ و سیبی زیر دو شاخۀ<br />

آن،‏ و سیبی زیر دو شاخۀ آن،‏ براي شش شاخهاي که<br />

از آن بیرون میآمد.‏<br />

سیبهاي ا و شاخههاي ا از همین بود،‏ یعنی<br />

همه از یک کار دست طلاي خالص.‏<br />

و هفت چراغش و خاموشکنهایش و<br />

چراغگیرهایش را از طلاي خالص ساخت.‏ باب<br />

از یک وزنه طلاي خالص آن را با همۀ اسبابش<br />

ساخت.‏<br />

و قربانگاه بخور را از چوب اقاقیا ساخت،‏ طولش<br />

یک اندازة آرنج،‏ و عرضش اندازة آرنج مربع،‏ و<br />

بلندیش دو اندازة آرنج،‏ و شاخهایش از همان بود.‏ باب<br />

27 ،25<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

1 ،30<br />

.26<br />

و آن را به طلاي خالص پوشانید،‏ یعنی سطحش و<br />

طرفهاي گرداگردش،‏ و شاخهایش،‏ و تاجی گرداگردش<br />

از طلاي خالص ساخت.‏ باب<br />

و دو حلقۀ زرین برایش زیر تاج بر دو گوشهاش بر<br />

دوطرفش ساخت،‏ تا خانههاي چوبهاي بلند باشد<br />

براي حمل کردنش به<br />

و چوبهاي بلند را از چوب اقاقیا ساخته،‏ آنها را<br />

به طلا پوشانید.‏<br />

و روغن مسح مقدس و بخور معطر طاهر را از<br />

صنعت عطار ساخت.‏ باب<br />

35 .25 ،30<br />

.28<br />

.29<br />

38<br />

.1<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی را از چوب اقاقیا ساخت.‏<br />

طولش پنج اندازة آرنج،‏ و عرضش پنج اندازة آرنج<br />

مربع،‏ و بلندیش سه اندازة آرنج.‏ باب ؛<br />

و شاخهایش را بر چهار گوشهاش ساخت.‏<br />

شاخهایش از همان بود و آن را از برنج پوشانید.‏ باب<br />

،27<br />

1 ،27<br />

24 ،20<br />

.2<br />

2<br />

.3<br />

و همۀ اسباب قربانگاه را ساخت،‏ یعنی:‏ دیگها و<br />

خاكاندازها و کاسهها و چنگالها و زغالبردارها و همۀ<br />

ظروفش را از برنج ساخت.‏ باب<br />

و براي قربانگاه،‏ آتشدانی مشبک از برنج ساخت،‏<br />

که زیر حاشیهاش بطرف پا تا نصفش برسد.‏ باب<br />

،27<br />

3 ،27<br />

.4<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و چهار حلقه براي چهار سر آتشدان برنجین<br />

ریخت،‏ تا خانههاي چوبهاي بلند باشد.‏<br />

و چوبهاي بلند را از چوب اقاقیا ساخته،‏ آنها را به<br />

برنج بپوشانید.‏<br />

و چوبهاي بلند را در حلقهها بر دو طرف قربانگاه<br />

گذرانید،‏ براي برداشتنش به ا،‏ و قربانگاه را از چوبها<br />

جفت ساخت.‏ باب<br />

و حوض را از برنج ساخت،‏ و پایهاش را از برنج از<br />

آینههاي زنانی که نزد دروازة خیمۀ اجتماع براي<br />

خدمت جمع میشدند.‏ باب<br />

و صحن را ساخت که براي طرف جنوبی به سمت<br />

مرکز،‏ پردههاي صحن از کتان نازك تابیده شده صد<br />

اندازة آرنجی بود.‏ باب<br />

ا بیست بود،‏ و پایههاي آنها بیست<br />

بود،‏ از برنج و قلابهاي ا و پشتبندهاي ا از نقره.‏<br />

و براي طرفشمالی صد اندازة آرنجی بود،‏ و<br />

ستونهاي آنها بیست از برنج،‏ و قلابهاي ستونها و<br />

پشتبندهاي ا از نقره بود.‏<br />

و براي طرف غربی،‏ پردههاي پنجاه اندازة آرنجی<br />

بود،‏ و ستونهاي ا ده و پایههاي آنها ده،‏ و قلابها و<br />

پشت بندهاي ستونها از نقره بود.‏<br />

و براي طرف شرقی به سمت طلوع،‏ پنجاه اندازة<br />

30 ،40<br />

9 ،27<br />

8 ،27<br />

.8<br />

.9<br />

10. ستونهاي<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

3 ،30<br />

.27<br />

- 90 -


هاُ‏<br />

هآن<br />

هآن<br />

هاآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

آرنجی بود.‏<br />

و پردههاي یک طرف دروازه پانزده اندازة آرنجی<br />

بود،‏ ستونهاي ا سه و پایههاي ا سه.‏<br />

و براي طرف دیگر دروازة صحن از این طرف و از<br />

آن طرف پردهها پانزده اندازة آرنجی بود،‏ ستونهاي<br />

سه و پایههاي ا سه.‏ باب<br />

همۀ پردههاي صحن به هر طرف از کتان نازك<br />

تابیده شده بود.‏<br />

و پایههاي ستونها از برنج بود،‏ و قلابها و<br />

پشتبندهاي ستونها از نقره،‏ و پوشش سرهاي آنها از<br />

نقره،‏ و همه ستونهاي صحن به پشتبندهاي نقره<br />

پیوسته شده بود.‏<br />

و پردة دروازة صحن از صنعت طراز از لاجورد و<br />

ارغوان و قرمز و کتان نازك تابیده شده بود.‏ طولش<br />

بیست اندازة آرنج،‏ و بلندیش به عرض پنج اندازة آرنج<br />

موافق پردههاي صحن.‏ باب<br />

و ستونهاي ا چهار،‏ و پایههاي برنجین آنها<br />

چهار،‏ و قلابهاي ا از نقره،‏ و پوشش سرهاي آنها و<br />

پشتبندهاي ا از نقره بود.‏<br />

و همۀ میخهاي مسکن و صحن،‏ به هر طرف از<br />

برنج بود.‏<br />

این است حساب مسکن،‏ یعنی مسکن شهادت،‏<br />

چنانکه حسب فرمان موسی به خدمت لاویان،‏ به<br />

توسط ایتامار پسر هارون کاهن حساب آن گرفته شد.‏<br />

و بصلئیل پسر اوري پسر حور از نسل یهودا،‏ آنچه<br />

را که یهوه به موسی امر فرموده بود بساخت.‏ باب ؛<br />

خروج<br />

1 ،36<br />

15 ،27<br />

16 ،27<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

20 2، اول تواریخ<br />

.23<br />

و با وي ولیاب پسر اخیسامک از نسل دان بود،‏<br />

نقاش و مخترع و طراز در لاجورد و ارغوان و قرمز و<br />

کتان نازك.‏ باب<br />

و تمام طلایی که در کار صرف شد،‏ یعنی در همه<br />

کار محلمقدس،‏ از طلاي قربانی بیست و نه وزنه و<br />

هفتصد و سی شکل موافق شکل محلمقدس بود.‏<br />

و نقرة شمرده شدگان جماعت صد وزنه و هزار و<br />

هفتصد و هفتاد و پنج شکل بود،‏ موافق شکل<br />

محلمقدس.‏<br />

یک بِکا یعنی نیم شکل موافق شکل محلمقدس،‏<br />

براي هر نفري از آنانی که به سوي شمرده شدگان<br />

گذشتند،‏ از بیست ساله و بالاتر،‏ که ششصد و سه هزار<br />

و پانصد و پنجاه نفر بودند.‏ باب<br />

و اما آن صد وزنۀ نقره براي ریختن پایههاي<br />

محلمقدس و پایههاي پرده بود.‏ صد پایه از صد وزنه<br />

یعنی یک وزنه براي یک پایه.‏<br />

و از آن هزار و هفتصد و هفتاد و پنج شکل قلابها<br />

براي ستونها ساخت،‏ و سرهاي آنها را پوشانید،‏ و<br />

پشتبندها براي ا ساخت.‏<br />

و برنج قربانی هفتاد وزنه و دو هزار و چهارصد<br />

شکل بود.‏<br />

و از آن پایههاي دروازة خیمۀ اجتماع،‏ و قربانگاه<br />

برنجین،‏ و شبکۀ برنجین آن و همۀ اسباب قربانگاه را<br />

ساخت.‏<br />

و پایههاي صحن را به هر طرف،‏ و پایههاي دروازة<br />

صحن و همۀ میخهاي مسکن و همۀ میخهاي گرداگرد<br />

صحن را.‏<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

39<br />

.1<br />

و از لاجورد و ارغوان و قرمز رختهاي بافته شده<br />

ساختند،‏ براي خدمت کردن در محلمقدس،‏ و<br />

رختهاي مقدس براي هارون ساختند،‏ چنانکه یهوه به<br />

موسی امر نموده بود.‏ باب ؛ ؛<br />

و ایفود را از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان<br />

نازك تابیده شده،‏ ساخت.‏ باب<br />

و ورقههاي نازك از طلا ساختند و تارها کشیدند تا<br />

ا را در میان لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك<br />

با نساجی ماهر ببافند.‏<br />

و کتفهاي پیوسته شده برایش ساختند،‏ که بر دو<br />

کنار پیوسته شد.‏ باب<br />

و بندکمر بسته شدهاي که بر آن بود از همان پارچه<br />

و از همان صنعت بود،‏ از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز<br />

و کتان نازك تابیده شده،‏ چنانکه یهوه به موسی امر<br />

فرموده بود.‏ تثنیه<br />

و سنگهاي اونیکس قابدار در دو طوق طلا،‏ و نقش<br />

شده به مهر کاري،‏ موافق نامهاي پسران اسرائیل<br />

درست کردند.‏ باب<br />

ا را بر کتفهاي ایفود نصب کرد،‏ تا سنگهاي<br />

یادگاري براي پسران اسرائیل باشد،‏ چنانکه یهوه به<br />

موسی امر فرموده بود.‏ باب<br />

و سینهبند را موافق کار ایفود از نساجی ماهر<br />

ساخت،‏ از طلا و لاجورد و ارغوان و قرمز و کتان نازك<br />

تابیده شده.‏ باب<br />

و آن مربع بود و سینهبند را دولا ساختند طولش<br />

یک وجب و عرضش یک وجب دولا.‏<br />

و در آن چهار ردیف سنگ نصب کردند،‏ ردیفاي<br />

19 ،35<br />

10 ،31<br />

6 ،28<br />

4 ،28<br />

12 ،28<br />

7 ،28<br />

9 ،29<br />

8 ،28<br />

15 ،28<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

13 ،30<br />

6 ،31<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

- 91 -


نیی<br />

هم<br />

نی<br />

هنهرا<br />

هرم<br />

از عقیق سرخ و یاقوت زرد و زمرد.‏ این بود ردیف اول.‏ 27.<br />

باب<br />

خروج<br />

19 ،21 ؛ مکاشفه 17 ،28<br />

.11<br />

و ردیف دوم از یاقوت سرخ و یاقوت کبود و عقیق<br />

سفید.‏<br />

و ردیف سوم از سنگ سلیمانی و یشم و جمست.‏<br />

و ردیف چهارم از فیروزه و اونیکس و یشم در<br />

ردیفهاي خود که با دیوارهاي طلا احاطه شده بود.‏<br />

.12<br />

.13<br />

20 ،28 باب<br />

.14<br />

و سنگها موافق نامهاي پسران اسرائیل دوازده بود،‏<br />

مطابق اسامی ایشان،‏ مثل ر کنده،‏ هر یکی به اسم<br />

خود براي دوازده نسل.‏<br />

و بر سینهبند زنجیرهاي تابیده شده،‏ مثل کار<br />

طنابها از طلاي خالص ساختند.‏ باب<br />

و دو طوق زرین و دو حلقۀ زر ساختند و دو<br />

حلقه را بر دو سر سینهبند گذاشتند.‏<br />

و آن دو زنجیر تابیده شدة زرین را در دو حلقهاي<br />

که بر سرهاي سینهبند بود،‏ گذاشتند.‏<br />

و دو سر دیگر آن دو زنجیر را بر دو طوق<br />

گذاشتند،‏ و آنها را بر دو کتف ایفود در پیشهم نصب<br />

کردند.‏<br />

و دو حلقۀ زرین ساختند،‏ آنها را بر دو سر<br />

سینهبند گذاشتند،‏ بر کناري که بر طرف درونی ایفود<br />

بود.‏ باب<br />

و دو حلقۀ زرین دیگر ساختند،‏ و آنها را بر دو<br />

کتف ایفود،‏ به طرف پا ، از جانب پیش،‏ مقابل<br />

پیوستگیش بالاي بندکمر ایفود گذاشتند.‏<br />

و سینهبند را به حلقههایش با حلقههاي ایفود به<br />

نوار لاجوردي بستند،‏ تا بالاي بندکمر ایفود باشد.‏ و<br />

سینهبند از ایفود جدا نشود،‏ چنانکه یهوه به موسی امر<br />

فرموده بود.‏<br />

و رداي ایفود را از نساجی،‏ تماماً‏ لاجوردي ساخت.‏<br />

22 ،28<br />

26 ،28<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

31 ،28 باب<br />

.23<br />

و دهنهاي در وسط ردا بود،‏ مثل دهنۀ زره با<br />

حاشیهاي گرداگرد دهنه تا پاره نشود.‏<br />

و بر دامن ردا،‏ انارها از لاجورد و ارغوان و قرمز و<br />

کتان تابیده شده ساختند.‏<br />

و زنگولهها از طلاي خالص ساختند.‏ و زنگولهها را<br />

در میان انارها بر دامن ردا گذاشتند،‏ گرداگردش در<br />

میان انارها.‏<br />

و زنگولهاي و اناري،‏ و زنگولهاي و اناري گرداگرد<br />

دامن ردا براي خدمت کردن،‏ چنانکه یهوه به موسی<br />

امر فرموده بود.‏ باب<br />

و پی ا را براي هارون و پسرانش از کتان نازك<br />

از نساجی ساختند.‏ باب<br />

و پیشانیبند را از کتان نازك و دستارهاي زیبا را<br />

از کتان نازك،‏ و زیرجامههاي کتانی را از کتان نازك<br />

تابیده شده.‏<br />

و کمربند را از کتان نازك تابیده شده،‏ و لاجورد و<br />

ارغوان و قرمز از صنعت طراز،‏ چنانکه یهوه به موسی<br />

امر فرموده بود.‏<br />

و ورقۀ افسر مقدس را از طلاي خالص ساختند،‏ و<br />

بر آن مثل حک کردند:‏ ‏"قدوسیت براي یهوه".‏<br />

39 ،28<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

9 ،8 لاویان<br />

.31<br />

و بر آن نواري لاجوردي بستند تا آن را بالاي<br />

پیشانیبند ببندند،‏ چنانکه یهوه به موسی امر فرموده<br />

بود.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ همۀ کار مسکن خیمۀ اجتماع تمام شد،‏ و<br />

پسران اسرائیل ساختند.‏ موافق آنچه یهوه به موسی<br />

امر فرموده بود،‏ عمل نمودند.‏<br />

و مسکن خیمه را نزد موسی آوردند،‏ با همۀ<br />

اسبابش و دکمهها و تختهها و پشتبندها و ستونها و<br />

پایههایش.‏ باب<br />

و پوشش از پوست قوچ سرخشده و پوشش از<br />

پوست خز و پرده میانی.‏<br />

و صندوق شهادت و چوبهاي بلندش و صندلی<br />

رحمت.‏<br />

و میز و همۀ اسبابش و نانِ‏ تضعینی.‏ باب<br />

و چراغدان طاهر و چراغهایش،‏ چراغهاي آراسته<br />

شده و همۀ اسبابش،‏ و روغن براي روشنایی.‏<br />

و قربانگاه زرین و روغن مسح و بخور معطر و پرده<br />

براي دروازة خیمه.‏<br />

و قربانگاه برنجین و شبکۀ برنجین آن،‏ و<br />

چوبهاي بلندش و همۀ اسبابش و حوض و پایهاش.‏<br />

و پردههاي صحن و ستونها و پایههایش و پردة<br />

دروازة صحن،‏ و طنابهایش و میخهایش و همۀ اسباب<br />

خدمت مسکن براي خیمۀ اجتماع.‏<br />

و رختهاي بافته شده براي خدمت محلمقدس،‏ و<br />

رخت مقدس براي هارون کاهن،‏ و رختها براي<br />

پسرانش تا کاهنی نمایند.‏ باب ‎31‎ف<br />

موافق آنچه یهوه به موسی امر فرموده بود،‏ پسران<br />

اسرائیل همچنین تمام کار را ساختند.‏<br />

و موسی تمام کارها را ملاحظه کرد،‏ و اینک<br />

موافق آنچه یهوه امر فرموده بود ساخته بودند،‏<br />

همچنین کرده بودند.‏ و موسی ایشان را برکت داد.‏<br />

13 ،35<br />

10<br />

6 ،29<br />

11 ،35<br />

37 ،28<br />

32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

34 ،28<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

- 92 -


هنرا<br />

پیدایش<br />

خروج<br />

31 ،1<br />

40<br />

.1<br />

.2<br />

تواریخ<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

در روز اول ماه مسکن خیمۀ اجتماع را برپا نما.‏<br />

3 ،1<br />

.3<br />

دوم<br />

و صندوق شهادت را در آن بگذار.‏ و پرده را پیش<br />

صندوق پهن کن.‏ باب<br />

و میز را درآورده،‏ چیزهایی را که میباید،‏ بر آن قرار<br />

ده.‏ و چراغدان را درآور و چراغهایش را آراسته کن.‏<br />

و قربانگاه زرین را براي بخور پیش صندوق شهادت<br />

بگذار،‏ و پردة دروازه را بر مسکن بیاویز.‏ باب ؛<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی را پیش دروازة مسکن<br />

خیمۀ اجتماع بگذار.‏ لاویان<br />

و حوض را در میان خیمۀ اجتماع و قربانگاه بگذار،‏<br />

و آب در آن بریز.‏<br />

و صحن را گرداگرد برپا کن.‏ و پردة دروازة صحن را<br />

بیاویز.‏<br />

و روغن مسح را گرفته،‏ مسکن را با آنچه در آن<br />

است مسح کن،‏ و آن را با همۀ اسبابش تقدیس نما تا<br />

مقدس شود.‏ باب<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی را با همۀ اسبابش مسح<br />

کرده،‏ قربانگاه را تقدیس نما.‏ و قربانگاه،‏ مقدسترین<br />

خواهد بود.‏<br />

و حوض را با پایهاش مسح نموده،‏ تقدیس کن.‏<br />

و هارون و پسرانش را نزد دروازة خیمۀ اجتماع<br />

آورده،‏ ایشان را به آب غسل ده.‏ باب<br />

و هارون را به رخت مقدس بپوشان،‏ و او را مسح<br />

کرده،‏ تقدیس نما،‏ تا براي من کاهنی کند.‏<br />

و پسرانش را نزدیک آورده،‏ ایشان را به پی ها<br />

بپوشان.‏ باب ؛<br />

و ایشان را مسح کن،‏ چنانکه پدر ایشان را مسح<br />

کردي تا براي من کاهنی نماید.‏ و مسح ایشان هر آینه<br />

براي کاهنی ابدي در نسلهاي ایشان خواهد بود.‏<br />

سپ.‏ موسی موافق آنچه یهوه او را امر فرموده بود<br />

کرد،‏ و همچنین به عمل آورد.‏ باب ؛<br />

و اول ماه از سال دوم که مسکن برپا شد،‏ اعداد<br />

و موسی مسکن را برپا نمود،‏ وپایههایش را بنهاد و<br />

تختههایش را قایم کرد،‏ و پشت بندهایش را گذاشت،‏<br />

و ستونهایش را برپا نمود،‏<br />

و خیمه را بالاي مسکن کشید،‏ و پوشش خیمه را<br />

بر روي آن گسترانید،‏ چنانکه یهوه به موسی امر نموده<br />

بود.‏<br />

و شهادت را گرفته،‏ آن را در صندوق نهاد،‏ و<br />

چوبهاي بلند را بر صندوق گذارد،‏ و صندلی رحمت<br />

را بالاي صندوق گذاشت.‏ عبرانیان<br />

و صندوق را به مسکن درآورد،‏ و پرده میانی را<br />

آویخته،‏ آن را پیش صندوق شهادت کشید.‏ چنانکه<br />

یهوه به موسی امر فرموده بود.‏<br />

و میز را در خیمۀ اجتماع به طرف شمالی مسکن،‏<br />

بیرون پرده نهاد.‏ باب<br />

و نان را به حضور یهوه بر آن قرار داد،‏ چنانکه<br />

یهوه به موسی امر فرموده بود.‏ باب<br />

و چراغدان را در خیمۀ اجتماع،‏ مقابل میز به<br />

طرف جنوبی مسکن نهاد.‏ باب<br />

و چراغها را به حضور یهوه گذاشت،‏ چنانکه یهوه<br />

به موسی امر فرموده بود.‏ باب ؛ اعداد<br />

و قربانگاه زرین را در خیمۀ اجتماع،‏ پیش پرده<br />

نهاد.‏<br />

و بخور معطر بر آن سوزانید،‏ چنانکه یهوه به<br />

موسی امر فرموده بود.‏ باب<br />

و پردة دروازة مسکن را آویخت.‏<br />

و قربانگاه قربانی سوختنی را پیش دروازة مسکن<br />

خیمۀ اجتماع وضع کرد،‏ و قربانی سوختنی و قربانی را<br />

بر آن گذاشت،‏ چنانکه یهوه به موسی امر فرموده<br />

بود.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

و حوض را در میان خیمۀ اجتماع و قربانگاه<br />

وضع کرده،‏ آب براي شستن در آن بریخت.‏ باب<br />

و موسی و هارون و پسرانش دست و پاي خود را<br />

در آن شستند.‏<br />

وقتی که به خیمۀ اجتماع داخل شدند و نزد<br />

قربانگاه آمدند شست و شو کردند،‏ چنانکه یهوه به<br />

موسی امر فرموده بود.‏ باب<br />

و صحن را گرداگرد مسکن و قربانگاه برپا نمود،‏ و<br />

پردة دروازة صحن را آویخت.‏ پس موسی کار را به<br />

انجام رسانید.‏<br />

آنگاه ابر،‏ خیمۀ اجتماع را پوشانید و شکوه یهوه<br />

مسکن را پر ساخت.‏ اعداد ؛ اول پادشاهان ؛ حزقیال 43،<br />

18 ،30<br />

2 ،8<br />

11 ،8<br />

30 ،25<br />

4 ،9<br />

31 ،25<br />

37 ،25<br />

35 .7 ،30<br />

19 ،30<br />

35 ،26<br />

22 ،18<br />

15 ،9<br />

1 ،27<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

5<br />

.35<br />

و موسی نتوانست به خیمۀ اجتماع داخل شود،‏<br />

زیراکه ابر بر آن ساکن بود،‏ و شکوه یهوه مسکن را پر<br />

ساخته بود.‏<br />

36. و چون ابر از بالاي مسکن برمیخاست،‏ پسران<br />

36 ،26<br />

1 ،7<br />

1 ،30<br />

42 ،39<br />

4 ،29<br />

10 ،7<br />

18 ،4<br />

33 ،26<br />

26 ،30<br />

27 ،39<br />

39 ،28<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 93 -


اسرائیل در همۀ مراحل خود کوچ میکردند.‏<br />

اعداد<br />

خروج<br />

باب 21 ،13<br />

17 ،9<br />

.37<br />

؛<br />

و هرگاه ابر برنمیخاست،‏ تا روز برخاستن آن،‏<br />

کوچ نمیکردند.‏<br />

زیرا که در روز،‏ ابر یهوه بر مسکن و در شب،‏ آتش<br />

بر آن میبود،‏ در نظر تمامی خاندان اسرائیل،‏ در همۀ<br />

منازل ایشان.‏ اعداد ؛ تثنیه<br />

13 ،1<br />

16 ،9<br />

.38<br />

- 94 -


یس<br />

يرو<br />

یال<br />

هاآن<br />

يرو<br />

ته<br />

يجا<br />

ته<br />

شرم<br />

کی<br />

یان<br />

لاویان<br />

لاویان<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و یهوه مو را خواند،‏ و او را از خیمۀ اجتماع<br />

خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

هرگاه کسی از شما قربانی نزد یهوه بگذراند،‏ پس<br />

قربانی خود را از گلهها یعنی از گاو یا از گوسفند<br />

بگذرانید.‏<br />

اگر قربانی او قربانی سوختنی از گاو باشد،‏ آن را نر<br />

بیعیب بگذارند،‏ و آن را نزد در خیمۀ اجتماع بیاورد تا<br />

به حضور یهوه خوشایند شود.‏ باب ؛ ؛ ؛ خروج<br />

،29<br />

8<br />

3 ،17<br />

9 ،6<br />

13 ،12 ؛ تثنیه 10<br />

.4<br />

و دست خود را بر سر قربانی سوختنی بگذارد،‏ و<br />

برایش خوشایند خواهد شد تا به جهت او کفاره کند.‏<br />

12 ،9 عبرانیان<br />

5<br />

سپ.‏ گاو را به حضور یهوه قربانی نماید،‏ و پسران<br />

هارون کاهنان خون را نزدیک بیاورند،‏ و خون را بر<br />

اطراف قربانگاه که نزد در خیمۀ اجتماع است بپاشند.‏<br />

باب 2 ،3<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و پوست قربانی سوختنی را بکَنَد و آن را قطعهقطعه<br />

کند.‏<br />

و پسران هارونِ‏ کاهن آتش بر قربانگاه بگذارند،‏ و<br />

هیزم بر آتش بچینند.‏<br />

و پسران هارونِ‏ کاهنان قطعهها و سر و پیه را بر<br />

هیزمی که بر آتش قربانگاه است بچینند.‏<br />

و جهاز هاضمه و پاچههایش را به آب بشویند،‏ و<br />

کاهن همه را بر قربانگاه بسوزاند،‏ براي قربانی<br />

سوختنی و قربانی آتشین و عطر خوشبو بجهت یهوه.‏<br />

2 ،2 باب<br />

.10<br />

و اگر قربانی او از گله باشد خواه از گوسفند خواه<br />

از بز بجهت قربانی سوختنی،‏ آن را نر بیعیب<br />

بگذراند.‏<br />

و آن را به طرف شم قربانگاه به حضور یهوه<br />

قربانی نماید،‏ و پسران هارون کاهنان خونش را به<br />

اطراف قربانگاه بپاشند.‏<br />

و آن را با سرش و پیهاش قطعهقطعه کند،‏ و<br />

کاهن را بر هیزمی که بر آتش قربانگاه است<br />

بچیند.‏<br />

و جهاز هاضمه و پاچههایش را به آب بشوید،‏ و<br />

کاهن همه را نزدیک بیاورد و بر قربانگاه بسوزاند،‏ که<br />

آن قربانی سوختنی و قربانی آتشین و عطر خوشبو<br />

بجهت یهوه است.‏<br />

و اگر قربانی او بج یهوه قربانی سوختنی از<br />

مرغان باشد،‏ پس قربانی خود را از قناريها یا از<br />

جوجههاي کبوتر بگذراند.‏ باب ؛<br />

و کاهن آن را نزد قربانگاه بیاورد و سرش را بپیچد<br />

و بر قربانگاه بسوزاند،‏ و خونش بر پهلوي قربانگاه<br />

افشرده شود.‏<br />

و چینهدانش را با فضلات آن بیرون کرده،‏ آن را بر<br />

جانب شرقی قربانگاه در خاکستر بیندازد.‏ باب<br />

و آن را از وسط بالهایش پاره کند و اما از هم جدا<br />

نکند،‏ و کاهن آن را بر قربانگاه بر هیزمی که بر آتش<br />

است بسوزاند،‏ که آن قربانی سوختنی و قربانی آتشین<br />

و عطر خوشبو بجهت یهوه است.‏ باب ؛ ؛<br />

8 ،5<br />

16 .5 ،3<br />

16 .9 .2 ،2<br />

6 ،12<br />

7 ،5<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

25 .18 ،29 خروج<br />

2<br />

.1<br />

و هرگاه کسی قربانی آردي بج یهوه بگذراند،‏<br />

پس قربانی او از آرد نرم باشد،‏ و روغن بر آن بریزد و<br />

کندر بر آن بنهد.‏ باب<br />

و آن را نزد پسران هارون کاهنان بیاورد،‏ و<br />

مشت از آن بگیرد یعنی از آرد ن و روغنش با<br />

تمامی کندرش و کاهن آن را براي یادگاري بسوزاند،‏ تا<br />

قربانی آتشین و عطر خوشبو بجهتیهوه باشد.‏ باب<br />

.9 ،1<br />

14 ،6<br />

.2<br />

17 .13<br />

.3<br />

و بقیۀ قربانی آردي از آن هارون و پسرانش باشد.‏<br />

این از قربانیهاي آتشین یهوه مقدسترین است.‏ باب<br />

،6<br />

16<br />

.4<br />

و هرگاه قربانی قربانی آردي پخته شدهاي در تنور<br />

بگذر نان بدونخمیرمایهترش از آرد نرم<br />

مالیده شده به روغن،‏ یا شیرینیهاي<br />

بدونخمیرمایهترش مالیده شده به روغن باشد.‏<br />

و اگر قربانی تو قربانی آردي بر ساج باشد،‏ پس از<br />

آرد نرم بدونخمیرمایهترش مالیده شده به روغن<br />

باشد.‏<br />

و آن را پارهپاره کرده،‏ روغن بر آن بریز.‏ این قربانی<br />

آردي است.‏<br />

و اگر قربانی تو قربانی آردي تابه باشد از آرد نرم با<br />

روغن ساخته شود.‏<br />

و قربانی آردي را که از این چیزها ساخته شود نزد<br />

یهوه بیاور،‏ و آن را پیش کاهن بگذار،‏ و او آن را نزد<br />

، پس<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 95 -


هاآن<br />

ته<br />

ته<br />

نی<br />

رددا<br />

یان<br />

هآن<br />

نی<br />

ردا<br />

هآن<br />

یپوم<br />

هآن<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

قربانگاه خواهد آورد.‏<br />

و کاهن ازقربانی آردي یادگاري آن را بر و بر<br />

قربانگاه بسوزاند.‏ این قربانی آتشین و عطر خوشبو<br />

بجهت یهوه است.‏ باب<br />

و بقیۀ قربانی آردي از آن هارون و پسرانش باشد.‏<br />

این از قربانی هاي آتشین یهوه مقدسترین است.‏ باب<br />

لاویان<br />

17 .13 .9 ،1 ؛ 16 .5 ،3 ؛ 18 ،23<br />

.9<br />

.10<br />

16 ،6<br />

.11<br />

و هیچ قربانی آردي که بجهت یهوه میگذرانید با<br />

خمیرمایه ساخته نشود،‏ زیرا که هیچ خمیرمایه ترش و<br />

عسل را براي قربانی آتشین بجهت یهوه نباید سوزانید.‏<br />

17 ،6 باب<br />

.12<br />

را براي قربانی نوبرها بج یهوه بگذرانید،‏<br />

لیکن براي عطر خوشبو به قربانگاه برنیارند<br />

و هر قربانی آردي خود را به نمک نمکین کن،‏ و<br />

نمک عهد خداي خود را از قربانی آردي خود بازم<br />

با هر قربانی خود نمک بگذران مرقس ؛ کولسیان<br />

و اگر قربانی آردي نوبرها بج یهوه بگذر<br />

پس خوشههاي برشته شدة به آتش،‏ یعنی غله حاصل<br />

نیکو بجهت قربانی آردي نوبرهاي خود بگذران تثنیه<br />

،<br />

،<br />

،26<br />

6 ،4<br />

.<br />

.<br />

49 ،9<br />

.<br />

.13<br />

.14<br />

2<br />

.15<br />

و روغن بر آن بریز و کندر بر آن بنه.‏ ا قربانی<br />

آردي است.‏ باب<br />

و کاهن یادگاري آن را یعنی قدري از غله آن و از<br />

روغنش با تمامی کندرش بسوزاند.‏ این قربانی آتشین<br />

بجهت یهوه است.‏<br />

11 ،5<br />

.16<br />

3<br />

.1<br />

و اگر قربانی او قربانی صلح باشد،‏ اگر از رمه بگذراند<br />

خواه نر و خواه ماده باشد،‏ آن را بیعیب به حضور یهوه<br />

بگذراند.‏ باب<br />

و دست خود را بر سر قربانی خویش بنهد،‏ و آن را<br />

نزد در خیمۀ اجتماع قربانی نماید،‏ و پسران هارون<br />

کاهنان خون را به اطراف قربانگاه بپاشند.‏ باب ؛ خروج<br />

5 ،1<br />

11 ،7<br />

.2<br />

16 ،29<br />

.3<br />

و از قربانی صلح قربانی آتشین بجهت یهوه بگذراند،‏<br />

یعنی پیهی که جهاز هاضمه را میپوشاند و همۀ پیه را<br />

که بر جهاز هاضمه ست.‏ خروج<br />

و دو قلوه و پیه که بر است که بر دو پهلو است،‏<br />

و سفیدي را که بر جگر است،‏ با قلوهها جدا کند.‏<br />

و پسران هارون آن را بر قربانگاه با قربانی سوختنی<br />

بر هیزمی که بر آتش است بسوزانند.‏ ا قربانی<br />

آتشین و عطر خوشبو بجهت یهوه است.‏<br />

و اگر قربانی او براي قربانی صلح بجهت یهوه از گله<br />

باشد،‏ آن را نر یا مادة بیعیب بگذراند.‏<br />

اگر برهاي براي قربانی خود بگذراند،‏ آن را به حضور<br />

یهوه نزدیک بیاورد.‏<br />

و دست خود را بر سر قربانی خود بنهد،‏ و آن را نزد<br />

در خیمۀ اجتماع قربانی نماید،‏ و پسران هارون خونش<br />

را به اطراف قربانگاه بپاشند.‏<br />

و از قربانی صلح قربانی آتشین بجهت یهوه بگذراند،‏<br />

یعنی پیهاش و تمامی دنبه را و آن را از نزد ستون<br />

فقرات جدا کند،‏ و پیهی که جهاز هاضمه را میپوشاند<br />

و همۀ پیه را که بر جهاز هاضمه است.‏<br />

و دو قلوه و پیهی که بر است که بر دو پهلو<br />

است و سفیدي را که بر جگر است با قلوهها جدا کند.‏<br />

و کاهن آن را بر قربانگاه بسوزاند.‏ این طعام قربانی<br />

آتشین بجهت یهوه است.‏<br />

و اگر قربانی او بز باشد پس آن را به حضور یهوه<br />

نزدیک بیاورد.‏<br />

و دست خود را بر سرش بنهد و آن را پیش خیمۀ<br />

اجتماع قربانی نماید.‏ و پسران هارون خونش را به<br />

اطراف قربانگاه بپاشند.‏<br />

و قربانی خود،‏ یعنی قربانی آتشین را،‏ بجهت یهوه<br />

از آن بگذراند،‏ پیهی که جهاز هاضمه را شاند و<br />

تمامی پیهی که بر جهاز هاضمه است.‏<br />

و دو قلوه و پیهی که بر است که بر دو پهلو<br />

است و سفیدي را که بر جگر است با قلوهها جدا کند.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

9 ،4 باب<br />

.16<br />

و کاهن آن را بر قربانگاه بسوزاند.‏ این طعام قربانی<br />

آتشین براي عطر خوشبوست.‏ تمامی پیه از آن یهوه<br />

است.‏ باب ؛<br />

این قانون ابدي در همۀ نسلهاي بعد شما در<br />

همه مسکنهاي شما خواهد بود که هیچ خون و پیه را<br />

نخورید.‏ باب ؛ ؛ ؛ پیدایش ؛ خروج ؛<br />

16 ،12<br />

4 ،9<br />

10 ،17<br />

9 ،2<br />

7 ،1<br />

26 ،7 23 ،7<br />

25 ،21 29 .20 ،15<br />

.17<br />

اعمال رسولان<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

؛<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ اگر کسی<br />

ندانسته گناه کند،‏ در هر کدام از ممنوعات یهوه که<br />

نباید کرد،‏ و به خلاف هریک از آنها عمل کند،‏ باب<br />

اگر کاهن که مسح شده است گناهی ورزد و قوم را<br />

مجرم سازد،‏ پس براي گناهی که کرده است،‏<br />

15 ،5<br />

.3<br />

22 .13 ،29<br />

.4<br />

.5<br />

- 96 -


رد.دا<br />

یه<br />

هآن<br />

یم<br />

هاآن<br />

يجا<br />

نی<br />

ته بی<br />

گوسالهاي بیعیب از رمه براي قربانی گناه نزد یهوه 17.<br />

بگذراند.‏ دوم قرنتیان<br />

و گوساله را به در خیمۀ اجتماع به حضور یهوه<br />

بیاورد،‏ و دست خود را بر سر گوساله بنهد و گوساله را<br />

به حضور یهوه قربانی نماید.‏<br />

و کاهن مسح شده از خون گوساله گرفته،‏ آن را به<br />

خیمۀ اجتماع درآورد.‏<br />

و کاهن انگشت خود را در خون فرو برد،‏ و به حضور<br />

یهوه پیش پرده محل مقدس قدري از خون را هفت<br />

مرتبه بپاشد.‏ باب<br />

و کاهن قدري از خون را بر شاخههاي قربانگاه بخور<br />

معطر که در خیمۀ اجتماع است،‏ به حضور یهوه<br />

بپاشد،‏ وهمۀ خون گوساله را بر پایه قربانگاه قربانی<br />

سوختنی که به در خیمۀ اجتماع است بریزد.‏ خروج<br />

لاویان<br />

6 ،30<br />

21 ،5<br />

11 ،8<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

29 .6 ،40 ؛<br />

.8<br />

.9<br />

و تمامی پیه گوسالۀ قربانی گناه،‏ یعنی پی که<br />

جهاز هاضمه را میپوشاند و همۀ پیه را که بر جهاز<br />

هاضمه است از آن بر<br />

و دو قلوه و پیهی که بر است که بر دو پهلو است<br />

و سفیدي را که بر جگر است با قلوهها جدا کند.‏<br />

باب 3،<br />

10<br />

10. چنانکه<br />

کاهن<br />

5 ،3<br />

.11<br />

از گاو قربانی صلح برداشته شود و<br />

را بر قربانگاه قربانی سوختنی بسوزاند.‏ باب<br />

و پوست گوساله و تمامی گوشتش با سرش و<br />

پاچههایش و جهاز هاضمه و سرگینش باب<br />

یعنی تمامی گوساله را بیرون لشکرگاه در مکان<br />

پاك جایی که خاکستر را میریزند ببرد،‏ و آن را بر<br />

هیزم به آتش بسوزاند.‏ در جایی که خاکستر را<br />

میریزند سوخته شود.‏<br />

و هرگاه تمامی بزرگان اسرائیل ندانسته گناه کنند<br />

و آن امر از چشمان جماعت مخفی باشد،‏ و کاري را<br />

که نباید کرد از همه ممنوعات یهوه کرده،‏ مجرم شده<br />

باشند،‏ اعداد<br />

چون.‏ گناهی که کردند معلوم شود،‏ آنگاه بزرگان<br />

گوسالهاي از رمه براي قربانی گناه بگذرانند و آن را<br />

پیش خیمۀ اجتماع بیاورند.‏<br />

و ریشسفیدانِ‏ بزرگان دستهاي خود را بر سر<br />

گوساله به حضور یهوه بنهند،‏ و گوساله به حضور یهوه<br />

قربانی شود.‏<br />

و کاهن مسح شده،‏ قدري از خون گوساله را به<br />

خیمۀ اجتماع درآورد.‏ باب<br />

و کاهن انگشت خود را در خون فروبرد و آن را به<br />

حضور یهوه پیش پرده هفت مرتبه بپاشد.‏ باب<br />

و قدري از خون را بر شاخهاي قربانگاه که به<br />

حضور یهوه در خیمۀ اجتماع است بگذارد،‏ و همۀ<br />

خون را بر پایه قربانگاه قربانی سوختنی که نزد در<br />

خیمۀ اجتماع است بریزد.‏<br />

و همۀ پیۀ آن را از آن برداشته،‏ بر قربانگاه<br />

بسوزاند.‏<br />

و با گوساله عمل نماید چنانکه با گوسالۀ قربانی<br />

گناه عمل کرد،‏ همچنان با ا بکند و کاهن براي<br />

ایشان کفاره کند،‏ و آمرزیده خواهند شد.‏ باب<br />

و گوساله را بیرون لشکرگاه برده،‏ آن را بسوزاند<br />

چنانکه گوسالۀ اول را سوزانید.‏ این قربانی گناه<br />

جماعت است.‏ باب<br />

و هرگاه امیر گناه کند،‏ و کاري را که نباید کرد از<br />

همه ممنوعات یهوه خداي خود ندانسته بکند و مجرم<br />

شود<br />

چون.‏ گناهی که کرده است بر او معلوم شود،‏ آنگاه<br />

بز نر بیعیب براي قربانی خود بیاورد.‏<br />

و دست خود را بر سر بز بنهد و آن را در جایی که<br />

قربانی سوختنی را قربانی کنند به حضور یهوه قربانی<br />

نماید.‏ این قربانی گناه است.‏<br />

و کاهن قدري از خون قربانی گناه را به انگشت<br />

خود گرفته،‏ بر شاخهاي قربانگاه قربانی سوختنی<br />

بگذارد،‏ و خونش را بر پایه قربانگاه سوختنی بریزد.‏<br />

و همۀ پیه آن را مثل پیه قربانی صلح بر قربانگاه<br />

بسوزاند،‏ و کاهن براي او گناهش را کفاره خواهد کرد<br />

و آمرزیده خواهد شد.‏ باب<br />

و هرگاه کسی از اهل زمین ندانسته گناه ورزد و<br />

کاري را که نباید کرد از همۀ ممنوعات یهوه بکند و<br />

مجرم شود،‏ باب<br />

چون.‏ گناهی که کرده است بر او معلوم شود،‏ آنگاه<br />

براي قربانی خود بز مادة بیع بج گناهی که<br />

کرده است بیاورد.‏<br />

و دست خود را بر سر قربانی گناه بنهد و قربانی<br />

گناه را در قربانی سوختنی قربانی نماید.‏<br />

و کاهن قدري از خونش را به انگشت خود گرفته،‏<br />

آن را بر شاخهاي قربانگاه قربانی سوختنی بگذارد،‏ و<br />

همۀ خونش را بر پایه قربانگاه بریزد.‏<br />

و همۀ پیه آن را جدا کند چنانکه پیه از قربانی<br />

صلح جدا میشود،‏ و کاهن آن را بر قربانگاه بسوزاند<br />

7 ،14<br />

16 .13 ،5<br />

15 .13 ،5<br />

30 ،6<br />

15 ،5<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

17 ،8<br />

،<br />

عبرانیان 11 ،13<br />

30 ،6<br />

24 ،15<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

- 97 -


هاآن<br />

کلهايش<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

.8<br />

براي عطرخوشبو بجهت یهوه و کاهن براي او کفاره<br />

خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.‏ ؛<br />

و اگر براي قربانی خود برهاي بجهت قربانی گناه<br />

بیاورد آن را مادة بیعیب بیاورد.‏<br />

و دست خود را بر سر قربانی گناه بنهد و آن را<br />

براي قربانی گناه در جایی که قربانی سوختنی قربانی<br />

میشود قربانی نماید.‏<br />

و کاهن قدري از خون قربانی گناه را به انگشت<br />

خود گرفته،‏ بر شاخهاي قربانگاه قربانی سوختنی<br />

بگذارد و همۀ خونش را بر پایه قربانگاه بریزد.‏<br />

و همۀ پیه آن را جدا کند،‏ چنانکه پیه برة قربانی<br />

صلح جدا میشود،‏ و کاهن آن را بر قربانگاه بر<br />

قربانیهاي آتشین یهوه بسوزاند،‏ و کاهن براي او<br />

بجهت گناهی که کرده است کفاره خواهد کرد و<br />

آمرزیده خواهد شد.‏<br />

لاویان<br />

17 .13 .9 ،1<br />

باب 14 ،3<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

5<br />

.1<br />

و اگر کسی گناه ورزد و صداي لعنت را بشنود و او<br />

شاهد باشد خواه دیده و خواه دانسته،‏ اگر اطلاع ندهد<br />

گناه او را متحمل خواهد بود.‏ امثال<br />

یا کسی که هر چیز نجس را لمس کند،‏ خواه لاشِ‏<br />

حیوانِ‏ نجس،‏ خواه لاشِ‏ گله نجس،‏ خواه لاشِ‏<br />

حشرات نجس،‏ و از او مخفی باشد،‏ پس نجس و مجرم<br />

میباشد.‏ دوم قرنتیان ؛ لاویان<br />

یا اگر نجاست آدمی را لمس کند،‏ از هر نجاست او<br />

که به آن نجس میشود،‏ و از وي مخفی باشد،‏ چون<br />

معلوم شد آنگاه مجرم خواهد بود.‏<br />

و اگر کسی غفلتاً‏ به لبهاي خود قسم خورد براي<br />

کردن کار بد یا کار نیک،‏ یعنی در هر چیزي که آدمی<br />

غفلتاً‏ قسم خورد،‏ و از او مخفی باشد،‏ چون بر او معلوم<br />

شود آنگاه در هر کدام که باشد مجرم خواهد بود.‏ اول<br />

24 ،29<br />

39 .36 .24 ،11<br />

17 ،6<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

22 ،25 سموئیل<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و چون در هر کدام از اینها مجرم شد،‏ آنگاه به آن<br />

چیزي که در آن گناه کرده است اعتراف بنماید<br />

و قربانی جرم خود را براي گناهی که کرده است<br />

نزد یهوه بیاورد،‏ یعنی مادهاي از گله برهاي یا بزي<br />

بجهت قربانی گناه،‏ و کاهن براي وي گناهش را کفاره<br />

خواهد کرد.‏<br />

و اگر دست او به خرید بره نرسد،‏ پس قربانی جرم<br />

خود را براي گناهی که کرده است دو قناري یا دو<br />

جوجۀ کبوتر نزد یهوه بیاورد،‏ یکی براي قربانی گناه و<br />

دیگري براي قربانی سوختنی.‏<br />

و را نزد کاهن بیاورد،‏ و او آن را که براي قربانی<br />

گناه است،‏ اول بگذراند و سرش را از گردنش جدا بکند<br />

و آن را دو پاره نکند،‏ باب<br />

و قدري از خون قربانی گناه را بر دیوار قربانگاه<br />

بپاشد،‏ و باقی خون بر پایه قربانگاه پاشیده شود.‏ ا<br />

قربانی گناه است.‏<br />

و دیگري را براي قربانی سوختنی موافق قانون<br />

بگذراند،‏ و کاهن براي وي گناهش را که کرده است<br />

کفاره خواهد کرد و آمرزیده خواهد شد.‏ باب<br />

و اگر دستش به دو قناري یا دو جوجۀ کبوتر<br />

نرسد،‏ آنگاه قربانی خود را براي گناهی که کرده است،‏<br />

ده یک ایفۀ آرد نرم بجهت قربانی گناه بیاورد،‏ و روغن<br />

برآن ننهد و کندر برآن نگذارد زیرا قربانی گناه است.‏<br />

14 ،1<br />

15 ،1<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

1 ،2 باب<br />

.12<br />

و آن را نزد کاهن بیاورد و کاهن یک مشت از آن<br />

را براي یادگاري گرفته،‏ بر قربانی هاي آتشین یهوه بر<br />

قربانگاه بسوزاند.‏ این قربانی گناه است.‏ باب<br />

و کاهن براي وي گناهش را که در هرکدام از اینها<br />

کرده است کفاره خواهد کرد،‏ و آمرزیده خواهد شد،‏ و<br />

مثل قربانی آردي از آن کاهن خواهد بود.‏ باب<br />

.31 .26 ،4<br />

17 ،1<br />

.13<br />

3 ،2 ؛ 35<br />

.14<br />

.15<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

اگر کسی خیانت ورزد،‏ و دربارة چیزهايمقدس<br />

یهوه ندانسته گناه کند،‏ آنگاه قربانی جرم خود را<br />

قوچی بیعیب از گله نزد یهوه موافقِ‏ برآورد و به<br />

نقره مطابق شکل محل مقدس بیاورد،‏ و ا<br />

قربانی جرم است.‏ باب<br />

و به عوض اشتباهی که در چیز مقدس رسانیده<br />

است،‏ عوض بدهد و پنج یک بر آن اضافه کرده،‏ آن<br />

را به کاهن بدهد و کاهن براي وي به قوچ قربانی<br />

جرم کفاره خواهد کرد،‏ و آمرزیده خواهد شد.‏ باب ؛<br />

4 ،6<br />

13 .2 ،4<br />

.16<br />

7 ،6 ؛ لاویان 14 ،22 خروج<br />

.17<br />

و اگر کسی گناه کند و کاري از همه ممنوعات<br />

یهوه که نباید کرد بکند،‏ و آن را نداند،‏ پس مجرم<br />

است و متحمل گناه خود خواهد بود.‏<br />

و قوچی بیعیب از گله موافقِ‏ برآورد و نزد کاهن<br />

بیاورد،‏ و کاهن براي وي اشتباهی که کرده است کفاره<br />

خواهد کرد،‏ و آمرزیده خواهد شد.‏ باب<br />

ا قربانی جرم است البته نزد یهوه مجرم<br />

میباشد.‏<br />

35 .31 .26 ،4<br />

.18<br />

.19<br />

- 98 -


و.‏<br />

و.‏<br />

و.‏<br />

و.‏<br />

تمام.‏<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

هآن<br />

هآن<br />

ی.‏<br />

شم<br />

يرو<br />

و.‏<br />

تمام.‏<br />

یم<br />

نی<br />

لاویان<br />

:<br />

،<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

ویهوه به موسی خطاب کرد و فرمود،‏<br />

بگو به هارون و پسرانش ‏،و بگو،‏<br />

این قانون قربانی سوختگی هست.‏ ‏،که قربانی<br />

سوختگی باید روي جاي سوختگی خودش باشد.‏<br />

قربانگاه تمام شب تا صبح ‏;وای ن آت ش قربانگ اه بای د<br />

در آنجا در حال سوختن باشد.‏ اعداد<br />

کاهن لباس کتان خود را بپوشد و شلوار کتانی را<br />

روي بدنش;‏ و او باید خاك روغنی را بگیرد همان که<br />

آتش آن قربانی سو ختنی را قربانگاه سوزاند وآن<br />

را کنار قربانگاه بریزد.‏<br />

او لباسهاي خود را درآورد و لباس دیگري بپوشد و<br />

آن خاك روغنی را بیرون از اردوگاه به یک جاي تمیز<br />

ببرد.‏<br />

و آن آتش قربانگاه باید در جاي خود در حال<br />

سو ختن باشد،و او نباید خاموش بشود و کاهن باید<br />

هیزم روي آن روشن کند.و صبح به صبح آتش قربانی<br />

روي آن درست کند و آن تکه چربی قربانی آرا را<br />

روي آن بسوزاند.‏ باب<br />

و یک آتش مداوم قربانگاه در حال سوختن<br />

باشد و آن نباید خاموش شود.‏ باب<br />

و این قانون قربانی خوراکی هست؛ یکی از پسران<br />

هارون آن را جلوي یهوه،جلوي قربانگاه بیاورد.‏ باب<br />

.20 ،4<br />

6 ،5<br />

18 ،5<br />

16 ،5<br />

حزقیال 15 ،33<br />

3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

35 .31 .26<br />

8<br />

.9<br />

او باید دست هاي خود را با آن پر کند،آرد مرغوب<br />

قربانی خوراکی و روغن آن و تمام کندر را که همه<br />

روي قربانی خوراکی هست قربانگاه بسوزانند این<br />

است یک عطر خوشبو براي یادآوري یهوه.‏<br />

و بقیه آن راهارون و پسرانش بخورند;و آن باید<br />

بدون خمیرمایه ترش در یک جاي مقدس خورده شود<br />

در حیاط عبادتگاه جمع بشوند و بخورند.‏ باب<br />

نباید با خمیر ترش پخته شود این سهم است<br />

که به ایشان دادم از قربانی آتش خود،‏ خیلی مقدس<br />

است مانندقربانی گناه و جبران<br />

پسر هاي هارون باید از آن بخورند;‏ این یک<br />

حکم ابدي هست براي نسل شما که از آتش قربانی<br />

یهوه.به هر چه ا دست بزنند مقدس خواهد شد.‏ باب<br />

3 ،1<br />

.<br />

10<br />

11<br />

12 ،4<br />

12<br />

.13<br />

هوه خطاب به موسی فرمود:‏<br />

این قربانی هارون و پسرانش هست که در آن روز<br />

به آن عمل کنند در آن روز که با روغن تطهین شد:‏<br />

یک افا آرد مرغوب از براي تایید قربانی خوراکی،‏ نصف<br />

آن را در صبح ونصف آن را در شب.‏<br />

آن باید در تابه با روغن تهیه شود،‏ هم زده شده<br />

در روغن با خود بیاورید؛ تکه قربانی خوراکی را قربانی<br />

کن تا عطري خوشبو براي یهوه باشد.‏ اعداد<br />

آن کاهن مسح شده که از پسرانش به جاي او<br />

خواهد بود او قربانی کند.‏ این است قانون ابدي:‏ باب<br />

17 ،1<br />

4 ،15<br />

.14<br />

15<br />

9 ،2 ؛<br />

.16<br />

که تمامش نزد یهوه سوخته شود.وهر قربانی<br />

خوراکی کاهن ها قربانی کل باشد;‏ آن نباید خورده<br />

شود.‏ باب<br />

ویهوه به موسی خطاب کرد و فرمود:‏ باب<br />

بگو به هارون و پسرانش این است قانون قربانی<br />

گناه.آنجا که قربانی آتشی،‏ قربانی شد در حضور یهوه:‏<br />

که آن بسیار مقدس است.‏ باب ؛ خروج<br />

نآ.‏ کاهنی که قربانی گناه را قربانی کرد آن را<br />

بخورد:‏<br />

در یک جاي مقدس آن را بخورد.اما در حیاط خیمه<br />

گردهم آئی.‏<br />

هر که گوشتش را لمس کند مقدس شود،واگر<br />

خونش بر جامه اي پاشید،که هر جا پاشید،باید بشورید<br />

در مکان مقدس.‏<br />

و ظرف سفالی که در آن پخته شود،شکسته شود<br />

واگر در ظرف مسی پخته شود باید تراشیده و با آب<br />

شسته شود.‏<br />

کاهنان مرد آن را بخورند:آن بسیار مقدس<br />

است.‏<br />

اما تمام قربانی گناه،‏ که از آن خون به آن خیمه<br />

گردهم آئی آورده شد تا در جاي مقدس توبه کرده<br />

شده باشد،نباید خورده شود؛ باید با آتش سوخته شود.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون و پسرانش را خطاب کرده،‏ بگو:‏ ا است<br />

قانون قربانی گناه،‏ در جایی که قربانی سوختنی قربانی<br />

میشود،‏ قربانی گناه نیز به حضور یهوه قربانی شود.‏<br />

این مقدسترین است.‏ باب ؛ ؛<br />

و کاهنی که آن را براي گناه گذراند آن را<br />

بخورد،‏ در مکان مقدس،‏ در صحن خیمه اجتماع<br />

خورده شود.‏ هوشع<br />

هر که گوشتش را لمس کند مقدس شود،‏ و اگر<br />

خونش بر جامهاي پاشیده شود آنچه را کهبر آن<br />

پاشیده شده است در مکان مقدس بشوي.‏<br />

و ظرف سفالین که در آن پخته شود شکسته شود<br />

11 ،2<br />

21 ،27<br />

3 ،1<br />

9 ،10<br />

2 ،4<br />

:<br />

2 ،17<br />

8 ،4<br />

10 .3 ،2<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

- 99 -


رد.دا<br />

هآن<br />

هاآن<br />

نی<br />

ته<br />

کی<br />

یب<br />

نی<br />

يدا<br />

يور<br />

ردا<br />

كپا<br />

یم<br />

سم<br />

و اگر در ظ ر ف مسین پخته شود زدوده،‏ و به آب<br />

شسته شود.‏<br />

و هر مردي از کاهنان آن را بخورد،‏ این<br />

مقدسترین است.‏ باب ؛<br />

و هیچ قربانی گناه که از خون آن به خیمه<br />

اجتماع درآورده شود تا در محل مقدس کفاره نماید<br />

خورده نشود،‏ به آتش سوخته شود.‏ باب<br />

لاویان<br />

27 ،16<br />

10 .3 ،2<br />

6 ،7<br />

.29<br />

.30<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

و این است قانون قربانی جرم؛ ا مقدسترین<br />

است.‏<br />

در جایی که قربانی سوختنی را قربانی کنند،‏ قربانی<br />

جرم را نیز قربانی بکنند،‏ و خونش را به اطراف قربانگاه<br />

بپاشند.‏ باب ؛<br />

و از آن همه پیهاش را بگذراند،‏ دنبه و پیه که جهاز<br />

هاضمه را میپوشاند<br />

و دو کلیه و پیهی که بر است که بر دو پهلو<br />

است،‏ و سفیدي را که بر جگر است،‏ با کلیه ها جدا<br />

کند.‏ ؛<br />

و کاهن را براي قربانی آتشین بج یهوه<br />

بسوزاند.‏ این قربانی جرم است.‏<br />

و هر مردي از کاهنان آن را بخورد،‏ در مکان مقدس<br />

خورده شود.‏ این مقدسترین است.‏ باب<br />

قربانی جرم مانند قربانی گناه است.‏ آنها را<br />

قانون است ‏.کاهنی که به آن کفاره کند از آن او<br />

خواهد بود.‏ باب<br />

و کاهنی که قربانی سوختنی کسی را گذراند،‏ آن<br />

کاهن پوست قربانی سوختنی را که گذرانید براي<br />

خود نگاه<br />

و هر قربانی آردي که در تنور پخته شود و هر<br />

چه بر تابه یا ساج ساخته شود از آن کاهن که<br />

آن را گذرانید خواهد بود.‏<br />

و هر قربانی آردي،‏ خواه به روغن مالیده شده،‏<br />

خواه خشک،‏ از آن همۀ پسران هارون تفاوت<br />

یکدیگر خواهد بود.‏<br />

و ا است قانون قربانی سلامتی که کسی<br />

نزد یهوه بگذراند.‏<br />

اگر آن را براي تشکر بگذراند پس با قربانی<br />

سپاس،‏ نان بدونخمیرمایهترش مالیده شده به روغن،‏<br />

و نان نازك بدونخمیرمایهترش مالیده شده به روغن،‏<br />

و از آرد نرم آمیخته شده،‏ قرصهاي مالیده شدة به<br />

روغن را بگذراند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

با قرصهاي نان خمیر مایه قربانی خود را همراه<br />

قربانی سپاس سلامتی خود بگذراند.‏<br />

و از آن از هر قربانی یکی را براي قربانی طلب نزد<br />

یهوه بگذراند،‏ و از آنِ‏ آن کاهن که خون قربانی<br />

سلامتی را میپاشد خواهد بود.‏<br />

و گوشت قربانی سپاس سلامتی او در روز قربانی<br />

وي خورده شود،‏ چیزي از آن را تا صبح نگذارد.‏ باب<br />

،19<br />

17 ،116<br />

29 ،22<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

6<br />

.16<br />

و اگر قربانی سپاس او نذري یا دلخواه باشد،‏ در<br />

روزي که قربانی خود را میگذراند خورده شود،‏ و باقی<br />

آن در فر آن روز خورده شود.‏ اعداد<br />

و باقی گوشت قربانی در روز سوم به آتش سوخته<br />

شود.‏<br />

و اگر چیزي از گوشت قربانی صلح او در روز سوم<br />

خورده شود خوشایند نخواهد شد و براي کسی که آن<br />

را گذرانید محسوب نخواهد شد،‏ نجس خواهد بود.‏ و<br />

کسی که آن را بخورد گناه خود را متحمل خواهد شد.‏<br />

و گوشتی که به هر چیز نجس برخورد،‏ خورده<br />

نشود،‏ به آتش سوخته شود،‏ و هر که باشد از آن<br />

گوشت بخورد.‏<br />

لیکن کسی که از گوشت قربانی صلح که براي<br />

یهوه است بخورد و نجاست او بر او باشد،‏ آن کس از<br />

قوم خود ریشه کن خواهد شد.‏<br />

و کسی که هر چیز نجس را خواه نجاست آد<br />

خواه گلۀ نجس،‏ خواه هر چیز ناپاك نجس را ل<br />

کند،‏ و از گوشت قربانی صلح که براي یهوه است<br />

بخورد،‏ آن کس از قوم خود اخراجخواهد شد.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ هیچ پیه گاو<br />

و گوسفند و بز را مخورید.‏ ؛<br />

اما پیه مرده و پیه حیوان دریده شده براي هر کار<br />

استعمال میشود،‏ لیکن هرگز خورده نشود.‏ باب<br />

زیرا هر که پیه جان که از آن قربانی آتشین<br />

براي یهوه میگذرانند بخورد،‏ آن کس که خورد،‏ از<br />

قوم خود ریشه کن شود.‏<br />

و هیچ خون را خواه از مرغ خواه از گلهها در همۀ<br />

مسکنهاي خود مخورید.‏<br />

هر کسی که از هر نوع خون بخورد،‏ آن کس از<br />

قوم خود ریشه کن خواهد شد.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ هر که قربانی<br />

،<br />

8 ،22<br />

3 ،15<br />

10 ،9<br />

باب 17 ،3<br />

باب 17 ،3<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

29 .18 ،6<br />

25 ،6<br />

9 ،4<br />

5 .3 ،1<br />

باب 15 .10 .4 ،3<br />

13 ،14<br />

باب 1 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 100 -


یدن<br />

یدن<br />

نی<br />

نی<br />

هاآن<br />

کی<br />

یس<br />

کی<br />

يرو<br />

یس<br />

هاآن<br />

ته<br />

هاآن<br />

هن شپِ‏<br />

صلح خود را براي یهوه بگذراند،‏ قربانی خود را از<br />

قربانی صلح خود نزد یهوه بیاورد.‏<br />

به دستهاي خود قربانیهاي آتشین یهوه را بیاورد،‏<br />

پیه را با سینه بیاورد تا سینه بجهت قربانی جنبانی<br />

به حضور یهوه جنبانیده شود.‏ خروج<br />

و کاهن پیه را بر قربانگاه بسوزاند،‏ و سینه از آن<br />

هارون و پسرانش خواهد بود.‏<br />

و ران راست را براي قربانی طلب از قربانیهاي<br />

صلح خود به کاهن بدهید.‏ باب<br />

آن کس از پسران هارون که خون قربانی صلح<br />

وپیه را گذرانید،‏ ران راست سهم وي خواهد بود.‏<br />

زیرا سینۀ جنبانی و ران افراشتنی را از<br />

فرزنداناسرائیل ازقربانیهاي صلح ایشان گرفتم،‏ و<br />

را به هارون کاهن و پسرانش به قاعده ابدي از جانب<br />

فرزنداناسرائیل دادم.‏<br />

این است سهم مسح هارون و سهم مسح پسرانش<br />

از قربانی آتشین یهوه روزي که ایشان را نزد<br />

آورد تا براي یهوه کاهنی کنند.‏<br />

که یهوه امر فرمود که به ایشان داده شود،‏ در<br />

روزي که ایشان را از میان فرزنداناسرائیل مسح کرد،‏<br />

این قاعده ابدي در نسلهاي ایشان است.‏<br />

این است قانون قربانی سوختنی و قربانی آردي و<br />

قربانی گناه و قربانی جرم و قربانی تقدیس و قربانی<br />

صلح،‏ باب ؛ ؛ ؛<br />

که یهوه به موسی در کوه سینا امر فرموده بود،‏ در<br />

روزي که فرزنداناسرائیل را مأمور فرمود تا قربانیهاي<br />

خود را نزد یهوه بگذرانند در صحراي سینا.‏<br />

لاویان<br />

24 ،29<br />

21 ،9<br />

، در<br />

33 ،8<br />

1 ،2<br />

9 ،6<br />

3 ،1<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون و پسرانش را با او و رختها و روغن مسح و<br />

گوسالۀ قربانی گناه و دو قوچ وسبد نان<br />

بدونخمیرمایهترش را بگیر.‏<br />

و تمامی بزرگان را به در خیمه اجتماع جمع کن.‏<br />

سپ.‏ موسی چنانکه یهوه به وي امر فرموده بود به<br />

عمل آورد،‏ و جماعت به در خیمه اجتماع جمع شدند.‏<br />

و موسی به بزرگان گفت:‏ ا است آنچه یهوه<br />

فرموده است که کرده شود.‏<br />

پس مو هارون و پسرانش را نزد آورد،‏ و<br />

ایشان را به آب غسل داد.‏<br />

و پیراهن را بر او پوشانید و کمربند را بر او بست،‏ و<br />

او را به ردا ملبس ساخت،‏ و ایفود را بر او گذاشت و<br />

بند کمر ایفود را بر او بسته،‏ آن را ب استوار ساخت<br />

29 .5 ،29 ؛ 41 ،28 خروج<br />

.8<br />

و سینهبند را بر او گذاشت و اوریم و تُمیم را در<br />

سینهبند گذارد.‏ خروج<br />

و پیشانیبند را بر سرش نهاد،‏ و بر پیشانیبند در<br />

پیش آن ورقه زر یعنی افسر مقدس را نهاد،‏<br />

چنانکه یهوه موسی را امر فرموده بود.‏ خروج<br />

و موسی روغن مسح را گرفته،‏ مسکن و آنچه را<br />

که در آن بود مسح کرده،‏ آنها را تقدیس نمود.‏ خروج<br />

،30<br />

36 ،28<br />

30 ،28<br />

،<br />

.9<br />

.10<br />

25<br />

.11<br />

و قدري از آن را بر قربانگاه هفت مرتبه پاشید،‏ و<br />

قربانگاه و همه اسبابش و حوض و پایهاش را مسح<br />

کرد،‏ تا آنها را تقدیس نماید.‏ باب<br />

و قدري از روغن مسح را بر سر هارون ریخته،‏ او<br />

را مسح کرد تا او را تقدیس نماید.‏ خروج<br />

و موسی پسران هارون را نزدیک آورده،‏ بر ایشان<br />

پیراهنها را پوشانید و کمربندها را بر ایشان بست و<br />

کلاهها را بر ایشان نهاد،‏ چنانکه یهوه مو را امر<br />

فرموده بود.‏<br />

پس گوساله قربانی گناه را آورد،‏ و هارون و<br />

پسرانش دستهاي خود را بر سر گوسالۀ قربانی گناه<br />

نهادند.‏ خروج<br />

و آن را قربانی کرد،‏ و موسی خون را گرفته،‏ بر<br />

شاخهاي قربانگاه به هر طرف به انگشت خود مالید،‏ و<br />

قربانگاه را پاك ساخت،‏ و خون را بر پایه قربانگاه<br />

ریخته،‏ آن را تقدیس نمود تا برایش کفاره نماید.‏<br />

و همه پیه را که بر جهاز هاضمه بود و سفیدي<br />

جگر و دو قلوه و پیه را گرفت و موسی را بر<br />

قربانگاه سوزانید باب<br />

و گوساله و پوستش و گوشتش و ا را بیرون<br />

از لشکرگاه به آتش سوزانید،‏ چنانکه یهوه موسی را امر<br />

فرموده بود.‏ باب<br />

سپ.‏ قوچ قربانی سوختنی را نزدیک آورد،‏ و هارون<br />

و پسرانش دستهاي خود را بر سر قوچ نهادند.‏<br />

و آن را قربانی کرد،‏ و موسی خون را به اطراف<br />

قربانگاه پاشید.‏<br />

و قوچ را قطعه قطعه کرد،‏ و موسی سر و قطعهها<br />

وچربی را سوزانید.‏ باب<br />

و جهاز هاضمه و پاچهها را به آب شست و موسی<br />

تمامی قوچ را بر قربانگاه سوزانید.‏ خروج<br />

این قربانی سوختنی بج عطر خوشبو و قربانی<br />

7 ،29<br />

18 ،29<br />

7 ،14<br />

،<br />

13 ،9<br />

10 ،9<br />

11 ،4<br />

10 ،29<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 101 -


يپا<br />

يپا<br />

یس<br />

هاآن<br />

کی<br />

هاآن<br />

یدن<br />

یدن<br />

نی<br />

ردا<br />

کی<br />

آتشین براي یهوه بود،‏ چنانکه یهوه مو را امر 33.<br />

فرموده بود.‏<br />

سپ.‏ قوچ دیگر یعنی قوچ رسمی را نزدیک آورد،‏ و<br />

هارون و پسرانش دستهاي خود را بر سر قوچ نهادند.‏<br />

لاویان<br />

22<br />

19 ،29 خروج<br />

.23<br />

و آن را قربانی کرد،‏ و موسی قدري از خونش را<br />

گرفته،‏ بر نرمه گوش راست هارون و بر شست دست<br />

راست او،‏ و بر شست راست او مالید.‏ باب<br />

.17 .14 ،14<br />

.<br />

28 .25<br />

.24<br />

و پسران هارون را نزدیک آورد،‏ و موسی قدري از<br />

خون را بر نرمه گوش راست ایشان،‏ و بر شست دست<br />

راست ایشان،‏ و بر شست راست ایشان مالید،‏ و<br />

موسی خون را به اطراف قربانگاه پاشید.‏<br />

و پیه و دنبه و همه پیه را که بر جهاز هاضمه<br />

است،‏ و سفیدي جگر و دو قلوه و پیه و ران راست<br />

را گرفت<br />

و از سبد نان بدونخمیرمایهترش که به حضور<br />

یهوه بود،‏ یک شیرینی بدونخمیرمایهترش و<br />

قرص نان روغنی و یک نان نازك گرفت و آنها را بر<br />

پیه و بر ران راست نهاد.‏<br />

و همه را بر دست هارون و بر دستهاي پسرانش<br />

نهاد.‏ و را براي قربانی جنبانی به حضور یهوه<br />

بجنبانید خروج<br />

و موسی آنها را از دستهاي ایشان گرفته،‏ بر<br />

قربانگاه بالاي قربانی سوختنی سوزانید.‏ ا قربانی<br />

رسمی براي عطر خوشبو و قربانی آتشین بجهت یهوه<br />

بود.‏ باب ؛<br />

و موسی سینه را گرفته،‏ آن را به حضور یهوه براي<br />

قربانی جنبانی جنبانید،‏ و از قوچ رسمی،‏ این سهم<br />

موسی بود چنانکه یهوه موسی را امر فرموده بود.‏ خروج<br />

،6<br />

،<br />

32 ،29<br />

24 ،29<br />

12 ،5<br />

37 ،7<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

26 ،29<br />

.30<br />

و موسی قدري از روغن مسح و از خونی که بر<br />

قربانگاه بود گرفته،‏ آن را بر هارون و رختهایش و بر<br />

پسرانش و رختهاي پسرانش با وي پاشید،‏ وهارون و<br />

رختهایش و پسرانش و رختهاي پسرانش را با وي<br />

تقدیس نمود.‏<br />

و موسی هارون و پسرانش را گفت:‏ گوشت را نزد<br />

در خیمۀ اجتماع بپزید و آن را با نانی که در سبد<br />

رسمی است در آنجا بخورید،‏ چنانکه امر فرموده،‏ گفتم<br />

که هارون و پسرانش آن را بخورند.‏ خروج ؛ لاویان<br />

16<br />

32. و باقی گوشت و نان را به آتش بسوزانید.‏<br />

و از در خیمه اجتماع هفت روز بیرون مروید تا<br />

روزي که ایام رسمی شما تمام شود،‏ زیرا که در هفت<br />

روز شما را رسمی خواهد کرد.‏ باب<br />

چنانکه امروز کرده شده است،‏ همچنان یهوه امر<br />

فرمود که بشود تا براي شما کفاره گردد.‏<br />

سپ.‏ هفت روز نزد در خیمه اجتماع روز و شب<br />

بمانید،‏ و امر یهوه را نگاه ید مبادا بمیرید،‏ زیرا<br />

همچنین مأمور شدهام.‏<br />

و هارون و پسرانش همۀ کارهایی را که یهوه به<br />

دست موسی امر فرموده بود بجا آوردند.‏ خروج<br />

28 ،12<br />

37 ،7<br />

.34<br />

35<br />

.36<br />

9<br />

.1<br />

و واقع شد که در روز هشتم،‏ موسی هارون و<br />

پسرانش و بزرگان اسرائیل را خواند.‏ خروج<br />

و هارون را گفت:‏ گوسالهاي نر براي قربانی گناه،‏ و<br />

قوچی بجهت قربانی سوختنی،‏ هر دو را بیعیب بگیر،‏<br />

و به حضور یهوه بگذران<br />

و فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ بزغالۀ نر<br />

براي قربانی گناه،‏ و گوساله و برهاي هر دو یک ساله و<br />

بیعیب براي قربانی سوختنی بگیرید.‏<br />

و گاوي و قوچی براي قربانی صلح،‏ تا به حضور یهوه<br />

قربانی شود،‏ و قربانی آردي مالیده شدة به روغن را،‏<br />

زیرا که امروز یهوه بر شما ظاهرخواهد شد.‏<br />

سپ.‏ آنچه را که موسی امر فرموده بود پیش خیمه<br />

اجتماع آوردند.‏ و تمامی جماعت نزد شده،‏ به<br />

حضور یهوه ایستادند.‏<br />

و موسی گفت:‏ این است کاري که یهوه امر فرموده<br />

است که بکنید،‏ و جلال یهوه بر شما ظاهر خواهد شد.‏<br />

و موسی هارون را گفت:‏ نزدیک قربانگاه بیا و قربانی<br />

گناه خود و قربانی سوختنی خود را بگذران و براي<br />

خود و براي قوم کفاره کن،‏ و قربانی قوم را بگذران و<br />

بجهت ایشان کفاره کن،‏ چنانکه یهوه امر فرموده<br />

است .<br />

،<br />

1 ،29<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

27 ،7 عبرانیان<br />

.8<br />

.9<br />

و هارون به قربانگاه نزدیک آمده،‏ گوسالۀ قربانی<br />

گناه را که براي خودش بود قربانی کرد.‏<br />

و پسران هارون خون را نزد او آوردند و انگشت خود<br />

را به خون فرو برده،‏ آن را بر شاخهاي قربانگاه مالید و<br />

خون را بر پایه قربانگاه ریخت<br />

و پیه و کلیه ها و بافته هاي جگر از قربانی گناه را<br />

بر قربانگاه سوزانید،‏ چنانکه یهوه موسی را امر فرموده<br />

8 4، بود.‏ باب<br />

.10<br />

.31<br />

- 102 -


یدن<br />

يرو<br />

هآن<br />

نی<br />

شمو<br />

کی نم<br />

م خواهات<br />

یدن<br />

لاویان<br />

.11<br />

و گوشت و پوست را بیرون لشکرگاه به آتش<br />

سوزانید.‏ باب ؛<br />

و قربانی سوختنی را قربانی کرد،‏ و پسران هارون<br />

خون را به او سپردند،‏ و آن را به اطراف قربانگاه پاشید.‏<br />

و قربانی را به قطعههایش و سرش به او سپردند،‏ و<br />

آن را بر قربانگاه سوزانید.‏<br />

و جهاز هاضمه و پاچهها را شست و آنها را بر<br />

قربانی سوختنی بر قربانگاه سوزانید.‏ باب<br />

و قربانی قوم را نزدیک آورد،‏ و بز قربانی گناه را<br />

که براي قوم بود گرفته،‏ آن را قربانی کرد و آن را مثل<br />

اولین براي گناه گذرانید.‏<br />

و قربانی سوختنی را نزدیک آورده،‏ آن را به حسب<br />

قانون گذرانید<br />

و قربانی آردي را نزدیک آورده،‏ مشتی از آن<br />

برداشت،‏ و آن راعلاوه بر قربانی سوختنی صبح بر<br />

قربانگاه سوزانید.‏ باب<br />

و گاو و قوچ قربانی صلح را که براي قوم بود<br />

قربانی کرد،‏ و پسران هارون خون را به او سپردند و آن<br />

را به اطراف قربانگاه پاشید.‏<br />

و پیه گاو و دنبه قوچ و آنچه جهاز هاضمه را<br />

میپوشاند و قلوهها و سفیدي جگر را.‏ باب ؛ خروج<br />

،29<br />

16 ،8<br />

21 ،8<br />

10 ،14<br />

27 ،16<br />

11 ،4<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

22 .13<br />

.20<br />

و پیه را بر تکه هاي سینهها نهادند،‏ و پیه را بر<br />

قربانگاه سوزانید.‏<br />

و هارون تیکه سینهها و ران راست را براي قربانی<br />

جنبانی به حضور یهوه جنبانید،‏ چنانکه موسی امر<br />

فرموده بود.‏ باب<br />

پس هارون دستهاي خود را به سوي قوم<br />

برافراشته،‏ ایشان را برکت داد،‏ و از گذرانیدن قربانی<br />

گناه و قربانی سوختنی و قربانیهاي صلح بزیر آمد.‏<br />

32 ،7<br />

.21<br />

.22<br />

24 .22 ،6 اعداد<br />

.23<br />

و موسی و هارون به خیمه اجتماع داخل شدند،‏ و<br />

بیرون آمده،‏ قوم را برکت دادند و جلال یهوه بر همه<br />

قوم ظاهر شد.‏ اعداد<br />

و آتش از حضور یهوه بیرون آمده،‏ قربانی<br />

سوختنی و پیه را بر قربانگاه بلعید،‏ و چون تمامی قوم<br />

این را دیدند،‏ صداي بلند کرده،‏ به در افتادند.‏ دوم<br />

5 ،12<br />

.24<br />

1 ،7 تواریخ<br />

10<br />

1. و ناداب و ابیهو پسران هارون،‏ هر یکیمجمرة خود<br />

را گرفته،‏ آتش بر ا نهادند.‏ و بخور بر آن گذارده،‏<br />

آتش غریبی که ایشان را نفرموده بود،‏ به حضور یهوه<br />

نزدیک آوردند.‏ باب<br />

و آتش از حضور یهوه به در شده،‏ ایشان را بلعید،‏ و<br />

به حضور یهوه مردند.‏ باب ؛ ؛ ؛ اول تواریخ<br />

61 ،26<br />

1 ،16 اعداد 4 ،3<br />

12 ،16<br />

.2<br />

2 ،25<br />

3<br />

.4<br />

سپ.‏ موسی به هارون گفت:‏ ا است آنچه یهوه<br />

فرموده،‏ و گفته است که از آنانی که به نزد<br />

آیند تقدیس کرده خواهم شد،‏ و در نظر تمامی قوم<br />

جلال خواهم یافت.‏ پ س هارون خا شد.‏<br />

و موسی میشائیل و الصافان،‏ پسران عزّیئیل عموي<br />

هارون را خوانده،‏ به ایشان گفت:‏ نزدیک آمده،‏ برادران<br />

خود را از پیش محل مقدس بیرون لشکرگاه ببرید.‏<br />

22 ،6 خروج<br />

5<br />

سپ.‏ نزدیک آمده،‏ ایشان را در پیراهنهاي ایشان<br />

بیرون لشکرگاه بردند،‏ چنانکه موسی گفته بود اعمال<br />

10 .6 ،5 رسولان<br />

.6<br />

.7<br />

و موسی هارون و پسرانش العازار و ایتامار را گفت:‏<br />

مویهاي سر خود را باز مکنید و گریبان خود را چاك<br />

مزنید مبادا بمیرید و خشم بر تمامی قوم بشود.‏ اما<br />

برادران شما یعنی تمام خاندان اسرائیل بجهت آتشی<br />

که یهوه افروخته است م ند کرد.‏<br />

و از در خیمه اجتماع بیرون مروید مبادا بمیرید،‏<br />

زیرا روغن مسح یهوه بر شماست.‏ پ س به حسب آنچه<br />

موسی گفت،‏ کردند.‏<br />

و یهوه هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

تو و پسرانت با تو چون به خیمه اجتماع داخل<br />

شوید،‏ شراب و مست کننده منوشید مبادا بمیرید.‏ این<br />

است قاعده ابدي در نسلهاي بعد شما.‏ حزقیال ؛ اول<br />

21 ،44<br />

.8<br />

.9<br />

تیموتائوس 3 ،3<br />

29 16، ؛ لاویان 7 1، ؛ تیطوس<br />

.10<br />

و تا در میان مقدس و غیرمقدس و نجس و پاك<br />

فرق دهید،‏ حزقیال<br />

و تا به فرزنداناسرائیل همۀ قواعدي را که یهوه به<br />

دست موسی براي ایشان گفته است،‏ تعلیم دهید.‏<br />

و موسی به هارون و پسرانش العازار و ایتامار که<br />

باقی بودند گفت:‏ قربانی آردي که از قربانیهاي آتشین<br />

یهوه مانده است بگیرید،‏ و آن را بیخمیرمایه نزد<br />

قربانگاه بخورید زیرا مقدسترین است.‏<br />

و آن را در مکان مقدس بخورید زیرا که از<br />

قربانیهاي آتشین یهوه این سهم تو و سهم پسران<br />

توست چنانکه مأمورشدهام.‏ باب ؛ ؛<br />

و سینۀ جنبانی و ران افراشتنی را تو و پسرانت<br />

21 ،9<br />

26 .16 ،6<br />

10 .3 ،2<br />

23 ،44<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 103 -


يرو<br />

يجا<br />

یدن<br />

یدن<br />

یان<br />

رددا<br />

هاآن<br />

هاآن<br />

یای<br />

یم<br />

یل<br />

ردا<br />

یان<br />

هاآن<br />

هآب<br />

سجن<br />

رح<br />

رید.دا<br />

ر ددا<br />

هاآن<br />

هاآن<br />

ردا<br />

سم<br />

رددا<br />

و دخترانت با تو در پاك بخورید،‏ زیرا اینها از 7.<br />

قربانیهاي صلح فرزنداناسرائیل براي سهم تو و سهم<br />

پسرانت داده شده است.‏ باب ؛ اعداد<br />

ران افراشتنی و سینۀ جنبانی را با قربانیهاي<br />

آتشین پیه بیاورند،‏ تا قربانی جنبانی به حضور یهوه<br />

جنبانیده شود،‏ و از آن تو و از آن پسرانت خواهد بود،‏<br />

به قاعده ابدي چنانکه یهوه امر فرموده است.‏<br />

و موسی بز قربانی گناه را طلبید و اینک سوخته<br />

شده بود،‏ پس بر العازار و ایتامار پسران هارون که باقی<br />

بودند خشم نموده،‏ گفت:‏<br />

چر.‏ ا قرب گناه را در مکان مقدس نخوردید؟ زیرا<br />

که آن مقدسترین است،‏ و به شما داده شده بود تا<br />

گناه جماعت را برداشته،‏ براي ایشان به حضور یهوه<br />

کفاره کنید.‏ هوشع<br />

اینک خون آن به اندرون محل مقدس آورده نشد،‏<br />

بلکه میبایست آن را در محل مقدس خورده باشید،‏<br />

چنانکه امر کرده بودم.‏<br />

هارون به موسی گفت:‏ اینک امروز قربانی گناه<br />

خود و قربانی سوختنی خود را به حضور یهوه<br />

گذرانیدند،‏ و چنین چیزها بر من واقع شده است،‏ پس<br />

اگر امروز قربانی گناه را میخوردم آیا منظور نظر یهوه<br />

میشد؟<br />

چون.‏ موسی این را شنید،‏ در نظرش پسند آمد.‏<br />

لاویان<br />

11 ،18<br />

21 ،9<br />

8 ،4<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

30 ،22 یوشع<br />

11<br />

.1<br />

و یهوه موسی و هارون را خطابکرده،‏ به ایشان<br />

فرمود:‏ خروج<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگویید:‏ اینها<br />

حیواناتی هستند که میباید بخورید،‏ از همه گلهه<br />

که بر زمیناند.‏ تثنیه ؛ اعمال رسولان ؛ عبرانیان<br />

،9<br />

14 ،10<br />

4 ،14<br />

8 ،7<br />

.2<br />

10<br />

.3<br />

.4<br />

هر شکافته سم که شکاف تمام و نشخوار<br />

کنندهاي از گلهها،‏ آن را بخورید.‏<br />

اما از نشخوارکنندگان و شکافتگان سم اینها<br />

رامخورید،‏ یعنی شتر،‏ زیرا نشخوار کند لیکن<br />

شکافته سم نیست،‏ آن براي شما نجس است.‏ تثنیه<br />

و گورکن سخره،‏ زیرا نشخوار میکند اما شکافته<br />

سم نیست،‏ این براي شما نجس است.‏<br />

و خرگوش،‏ زیرا نشخوار میکند و شکافته سم<br />

نیست،‏ این براي شما نجس است.‏<br />

و خوك،‏ زیرا شکافته سم است و شکاف تمام<br />

لیکن نشخوار نمیکند،‏ این براي شما نجس است.‏<br />

8 ،14<br />

.8<br />

.9<br />

تثنیه<br />

از گوشت مخورید و لاشه را لمس مکنید،‏<br />

اینها براي شما نجساند.‏<br />

از همۀ آنچه در آب است اینها را بخورید،‏ هر چه پر<br />

و فلس د در آب خواه در دریا خواه در نهرها،‏ آنها را<br />

بخورید.‏ تثنیه<br />

و هر چه پر و فلس ندارد در دریا یا در نهرها،‏ از<br />

همۀ حشرات آب و همۀ جانور که در آب میباشند،‏<br />

اینها نزد شما ناپاك باشند.‏<br />

البته نزد شما ناپاکند،‏ از گوشت آنها مخورید و<br />

لاشهاي را ناپاك<br />

هر چه در ا پر و فلس ندارد نزد شما ناپاك<br />

خواهد بود<br />

و از مرغان اینها را ناپاك دارید،‏ خورده نشوند،‏<br />

زیرا ناپاکند،‏ عقاب و استخوانشکن و عقاب دریایی.‏ تثنیه<br />

.<br />

9 ،14<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

12 ،14<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

و کرکس و لاشخوار به اجناس آن.‏<br />

و کلاغ از آن.‏<br />

و شترمرغ و جغد و مرغ دریایی و باز به اجناس<br />

آن.‏<br />

و بوم و غواص و بوتیمار.‏<br />

و قاز و مرغ سقا و رخم.‏<br />

و لقلق و کُلنگ به اجناس آن و هدهد و شبپره.‏<br />

و همۀ حشرات بالدار که بر چهارپا میروند براي<br />

شما ناپاکند.‏<br />

لیکن اینها را بخورید از همۀ حشرات بالدار که بر<br />

چهار پا میروند،‏ هر کدام که بر پایهاي خود ساقها<br />

براي جستن بر زمین ن<br />

از آن اقلام اینها را بخورید.‏ ملخ از جنس آن و<br />

دبا از جنس آن و جوان از جنس آن و حدب به<br />

اجناس آن.‏<br />

و سایر حشرات بالدار که چهار پا دارندبراي شما<br />

ناپاکند.‏<br />

از آنها نجس میشوید،‏ هرکه لاشه آنها را ل<br />

کند تا شام نجس باشد.‏ باب ؛<br />

و هر که چیزي از لاشه را بر د،‏ رخت خود<br />

را بشوید و تا شام نجس باشد.‏<br />

و هر گلهاي که شکافته سم باشد لیکن شکاف<br />

تمام ندارد و نشخوار نکند اینها براي شما نجسند،‏ و<br />

هر که را لمس کند نجس است.‏<br />

46 ،14<br />

2 ،5<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

7 ،14<br />

.5<br />

.6<br />

- 104 -


یان<br />

هاآن<br />

ك خواهپا<br />

شمو<br />

هاآن<br />

یات<br />

هدل<br />

هاآن<br />

شمو<br />

یک<br />

ردا<br />

هآن<br />

هاآن<br />

كپا<br />

هآن<br />

هآن<br />

سم<br />

ردا<br />

یدن<br />

یات<br />

ردا<br />

هآن<br />

یات<br />

یان<br />

هآب<br />

یان<br />

یات<br />

یم یات<br />

ك خوپا<br />

ك خواهپا<br />

كپا<br />

ه خودان<br />

كپا<br />

لاویان<br />

.27<br />

و هر چه بر کف پا رود از همۀ جانور که بر<br />

چهار پا میروند،‏ اینها براي شما نجساند،‏ هر که لاشه<br />

را لمس کند تا شام نجس باشد.‏<br />

و هر که لاشه را بر د،‏ رخت خود را بشوید<br />

و تا شام نجس باشد.‏ اینها براي شما نجساند.‏<br />

و از حشر که بر زمین میخزند اینها براي شما<br />

نجساند:‏ کور و و سوسمار به اجناس آن،‏<br />

و و ورل و چلپاسه و کرباسه و بوقلمون.‏<br />

از همه حشرات اینها براي شما نجساند:‏ هر که<br />

لاشه را لمس کند تا شام نجس باشد،‏<br />

و بر هر چیزي که ی از اینها بعد از مرگش<br />

بیفتد نجس باشد،‏ خواه هر ظرف چوبی،‏ خواه رخت،‏<br />

خواه چرم،‏ خواه گونی ؛ هر ظرفی که در آن کار کرده<br />

شود در آب گذاشته شود و تا شام نجس باشد،‏ پس<br />

د بود.‏<br />

و هر ظرف سفالین که یکی از اینها در آن بیفتد<br />

آنچه در آن است نجس باشد و آن را بشکنید.‏<br />

هر خوراك در آن که خورده شود،‏ اگر آب بر آن<br />

ریخته شد نجس باشد،‏ و هر مشروبی که آشامیده شود<br />

که در چنین ظرف است نجس باشد.‏<br />

و بر هر چیزي که پارهاي از لاشه ا بیفتد نجس<br />

باشد،‏ خواه تنور،‏ خواه اجاق،‏ شکسته شود؛ اینها<br />

نجساند و نزد شما نجسخواهند بود.‏<br />

و چشمه و حوض که انبار آب باشد پاك است<br />

لیکن هر که لاشه را لمس کند نجس خواهد بود.‏<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

11 ،19 اعداد<br />

.37<br />

و اگر پارهاي از لاشه ا بر تخم کاشتنی که باید<br />

کاشته شود بیفتد است.‏<br />

لیکن اگر آب بر تخم ریخته شود و پارهاي از لاشه<br />

ا بر آن بیفتد،‏ این براي شما نجس باشد.‏<br />

و اگر یکی از گلهاي که براي شما خور است<br />

بمیرد،‏ هر که لاشه آن را ل کند تا شام نجس<br />

باشد.‏<br />

و هر که لاشه آن را بخورد رخت خود را بشوید و<br />

تا شام نجس باشد.‏ و هر که لاشه آن را بر د،‏ رخت<br />

خود را بشوید و تا شام نجس باشد.‏ باب<br />

و هر حشر که بر زمین میخزد ناپاك است؛<br />

خورده نشود.‏<br />

و هر چه بر شکم راه رود و هر چه بر چهارپا راه<br />

رود و هر چه پایهاي زیاده د،‏ یعنی همۀ حشر<br />

که بر زمین میخزند،‏ آنها را مخورید زیرا که ناپاکند.‏<br />

خوی.‏ شتن را به هر حشر که خزد ناپاك<br />

مسازید،‏ و خود را به ا نجس مسازید،‏ مبادا از آنها<br />

ناپاك شوید.‏<br />

زیرا من یهوه خداي شما هستم،‏ پس خود را<br />

تقدیس نمایید و مقدس باشید،‏ زیرا من قدوس هستم<br />

پس خویشتن را به همۀ حشر که بر زمین میخزند<br />

نجس مسازید.‏ باب ؛ ؛ اول پطرس<br />

زیرا من یهوه هستم که شما را از سرزمین مصر<br />

بیرون آوردم تا خداي شما باشم،‏ پس مقدس باشید<br />

زیرا من قدوس هستم.‏ خروج<br />

این است قانون گلهها و مرغان و هر حیو که<br />

در ا حرکت میکند و هر حیو که بر زمین<br />

میخزد.‏<br />

تا در میان نجس و و در میان حیواناتی که<br />

خورده شوند و حیواناتی که خورده نشوند فرق بشود.‏<br />

16 ،1<br />

20 ،20<br />

7 ،20<br />

2 ،19<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

12<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ چون زنی<br />

آبستن شده،‏ پسر بزاید،‏ آنگاه هفت روز نجس باشد،‏<br />

موافق روزهاي عادت ماه نجس باشد.‏ لوقا<br />

و در روز هشتم پوست زاید آلت تناسلی او ختنه<br />

شود.‏ پیدایش ؛ لوقا ؛<br />

و سی و سه روز در خون خود بماند،‏ و هیچ<br />

چیز مقدس را لمس ننماید،‏ و به مکان مقدس داخل<br />

نشود،‏ تا ایام پاکیاش تمام شود.‏<br />

و اگر دختري بزاید،‏ دو هفته به هنگام عادت<br />

ماهیانه خود نجس باشد،‏ و شصت و شش روز در خون<br />

د بماند.‏<br />

و چون ایام پاکیاش براي پسر یا دختر تمام شود،‏<br />

برهاي یک ساله براي قربانی سوختنی و جوجۀ کبوتر<br />

یا قناري براي قربانی گناه به در خیمه اجتماع نزد<br />

کاهن بیاورد.‏ باب<br />

و او آن را به حضور یهوه خواهد گذرانید،‏ و برایش<br />

کفاره خواهد کرد،‏ تا از چشمه خون خود پاك شود.‏<br />

این است قانون آن که بزاید،‏ خواه پسر خواه دختر.‏<br />

و اگر دست او به خرید بره نرسد،‏ آنگاه دو قناري یا<br />

دو جوجۀ کبوتر بگیرد،‏ یکی براي قربانی سوختنی و<br />

دیگري براي قربانی گناه.‏ و کاهن براي وي کفاره<br />

خواهد کرد،‏ و د شد.‏ لوقا ؛ لاویان ؛<br />

،15<br />

22 ،2<br />

22 ،14<br />

24 ،2<br />

21 ،2<br />

59 ،1<br />

7 ،5<br />

11 ،17<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

14<br />

19 ،17<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43<br />

- 105 -


رد.دا<br />

كپا<br />

رد.دا<br />

نی<br />

یک<br />

يجا<br />

يجا<br />

كپا<br />

يجا<br />

كپا<br />

رد.دا<br />

رددا<br />

لاویان<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

اگر شخصی را در پوست بدنش دمل یا جوش یا<br />

لکهاي براق بشود،‏ و آن در پوست بدنش مانند مریضی<br />

جزام باشد،‏ پس او را نزد هارون کاهن یا نزد ی از<br />

پسرانش کهکاهنان باشند بیاورند.‏ تثنیه ؛ متی ؛<br />

،11<br />

2 ،8<br />

8 ،24<br />

5<br />

.3<br />

و کاهن آن جاي مریضی را که در پوست بدنش<br />

باشد ملاحظه نماید.‏ اگر مو در جاي مریضی سفید<br />

گردیده است،‏ و نمایشِ‏ جاي مریضی از پوست بدنش<br />

گودتر باشد،‏ مریضی جزام است،‏ پس کاهن او را ببیند<br />

و حکم به نجاست او بدهد.‏ باب<br />

و اگر آن لکۀ براق در پوست بدنش سفید باشد،‏ و از<br />

پوست گودتر ننماید،‏ و موي آن سفید نگردیده،‏ آنگاه<br />

کاهن آن مریض را هفت روز نگاه<br />

و روز هفتم کاهن او را ملاحظه نماید،‏ و اگر آن<br />

جاي مریضی در نظرش ایستاده باشد،‏ و جاي مریضی<br />

در پوست زیاد نشده،‏ پس کاهن او را هفت روز دیگر<br />

نگاه<br />

و در روز هفتم کاهن او را باز ملاحظه کند،‏ و اگر<br />

جاي مریضی کم رنگ شده،‏ و در پوست زیاد نگشته<br />

است،‏ کاهن حکم به پاکیاش بدهد.‏ آن جوش است.‏<br />

رخت خود را بشوید و باشد.‏ عبرانیان<br />

و اگر جوش در پوست زیاد شود بعد از آن که خود<br />

را به کاهن براي پاکی نمود،‏ پس بار دیگر خود را به<br />

کاهن بنماید.‏<br />

و کاهن ملاحظه نماید،‏ و هرگاه جوش در پوست<br />

زیاد شده باشد،‏ حکم به نجاست او بدهد.‏ ا جزام<br />

است.‏ دوم تیموتائوس<br />

و چون مریضی جزام در کسی باشد او را نزد کاهن<br />

بیاورند.‏<br />

و کاهن ملاحظه نماید اگر دمل سفید در پوست<br />

باشد،‏ و موي را سفید کرده،‏ و گوشت خام زنده در<br />

دمل باشد،‏<br />

این در پوست بدنش جزام مزمن است.‏ کاهن به<br />

نجاستش حکم دهد و او را نگاه ندارد زیرا که نجس<br />

است.‏<br />

و اگر جزام در پوست بسیار زیاد شده باشد و<br />

برص،‏ تمامی پوست آن مریض را از سر تا پا هر جایی<br />

که کاهن بنگرد،‏ پوشانیده باشد،‏<br />

سپ.‏ کاهن ملاحظه نماید اگر جزام تمام بدن را<br />

فروگرفته است،‏ به پاکی آن مریض حکم دهد.‏ چونکه<br />

همۀ بدنش سفید شده است،‏ است<br />

لیکن هر وقتی که گوشت زنده در او ظاهر شود،‏<br />

نجس خواهد بود.‏<br />

و کاهن گوشت زنده را ببیند و حکم به نجاست او<br />

بدهد.‏ این گوشت زنده نجس است زیرا که جزام است.‏<br />

و اگر گوشت زنده به سفیدي برگردد نزد کاهن<br />

بیاید.‏<br />

و کاهن او را ملاحظه کند و اگر آن جاي مریضی<br />

به سفیدي مبدل شده است،‏ پس کاهن به پاکیزگی<br />

آن مریض حکم دهد زیرا است.‏<br />

و گوشتی که در پوست آن دمل باشد و شفا یابد،‏<br />

و در دمل،‏ تاول سفید یا لکۀ براق سفید<br />

مایل به سرخی پدید آید،‏ آن را به کاهن بنماید.‏<br />

و کاهن آن را ملاحظه نماید و اگر از پوست<br />

گودتر بنماید و موي آن سفید شده،‏ پس کاهن به<br />

نجاست او حکم دهد.‏ این مریضی جزام است که از<br />

دمل درآمده است.‏<br />

و اگر کاهن آن را ببیند و اینک موي سفید در آن<br />

نباشد و گودتر از پوست هم نباشد و کم رنگ باشد،‏<br />

پس کاهن او را هفت روز نگاه<br />

و اگر در پوست زیاد شده،‏ کاهن به نجاست او<br />

حکم دهد.‏ این جاي مریضی میباشد.‏<br />

و اگر آن لکۀ براق در خود مانده،‏ زیاد نشده<br />

باشد،‏ این جاي دمل است.‏ پس کاهن به پاکی وي<br />

حکم دهد.‏<br />

یا گوشتی که در پوست آن داغ آتش باشد و از<br />

گوشت زندة آن داغ،‏ لکۀ براق سفید مایل به سرخی یا<br />

سفید پدید آید،‏<br />

سپ.‏ کاهن آن را ملاحظه نماید.‏ اگر مو در لکۀ<br />

براق سفید گردیده،‏ و گودتر از پوست بنماید این جزام<br />

است که از داغ درآمده است.‏ پ س کاهن به نجاست او<br />

حکم دهد زیرا مریضی جزام است.‏<br />

و اگر کاهن آن را ملاحظه نماید و اینک در لکۀ<br />

براق موي سفید نباشد و گودتر از پوست نباشد<br />

وکمرنگ باشد،‏ کاهن او را هفت روز نگه<br />

و در روز هفتم کاهن او را ملاحظه نماید.‏ اگر در<br />

پوست زیاد شده،‏ کاهن به نجاست وي حکم دهد.‏ این<br />

مریضی جزام است.‏<br />

و اگر لکۀ براق در خود مانده،‏ در پوست زیاد<br />

نشده باشد و کمرنگ باشد،‏ این دمل داغ است.‏ پس<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

22 ،10<br />

37 ،14<br />

17 ،2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

- 106 -


كپا<br />

كپا<br />

كپا<br />

كپا<br />

رد.دا<br />

نی<br />

لم<br />

رد.دا<br />

كپا<br />

ردا<br />

رددا<br />

یم<br />

نی<br />

ردا<br />

ردا<br />

رد.دا<br />

رد.دا<br />

رددا<br />

نی<br />

کاهن به پاکی وي حکم دهد.‏ این جاي داغ است.‏<br />

و چون مرد یا زن،‏ بلایی در سر یا در زنخ داشته<br />

باشد،‏<br />

کاهن آن جاي مریضی را ملاحظه نماید.‏ اگر<br />

گودتر از پوست بنماید و موي زرد باریک در آن باشد،‏<br />

پس کاهن به نجاست او حکم دهد.‏ ا سودا یعنی<br />

جزام سر یا ریش است.‏<br />

و چون کاهن مریضی سودا را ببیند،‏ اگر گودتر از<br />

پوست ننماید و موي سیاه در آن نباشد،‏ پس کاهن آن<br />

مریض سودا را هفت روز نگاه<br />

و در روز هفتم کاهن آن جاي مریضی را ملاحظه<br />

نماید.‏ اگر سودا زیاد نشده،‏ و موي زرد در آن نباشد و<br />

سودا گودتر از پوست ننماید،‏<br />

آنگاه موي خود را بتراشد لیکن سودا را نتراشد و<br />

کاهن آن مریض سودا را باز هفت روز نگاه<br />

و در روز هفتم کاهن سودا را ملاحظه نماید.‏ اگر<br />

سودا در پوست زیاد نشده،‏ و از پوست گودتر ننماید،‏<br />

پس کاهن حکم به پاکی وي دهد و او رخت خود را<br />

بشوید و باشد.‏<br />

لیکن اگر بعد از حکم به پاکیاش سودا در پوست<br />

زیاد شود،‏<br />

سپ.‏ کاهن او را ملاحظه نماید.‏ اگر سودا در پوست<br />

زیاد شده باشد،‏ کاهن موي زرد را نجوید،‏ او نجس<br />

است.‏<br />

اما اگر در نظرش سودا ایستاده باشد،‏ و موي سیاه<br />

از آن در آمده،‏ پس سودا شفا یافته است.‏ او است<br />

و کاهن حکم به پاکی وي بدهد.‏<br />

و چون مرد یا زن در پوست بدن خود لکههاي<br />

براق یعنی لکههاي براق سفید داشتهباشد،‏<br />

کاهن ملاحظه نماید.‏ اگر لکهها در پوست بدن<br />

ایشان کم رنگ و سفید باشد،‏ این کهیر است که از<br />

پوست درآمده.‏ او است.‏<br />

و کسی که موي سر او ریخته باشد،‏ او کچل است،‏<br />

و میباشد.‏<br />

و کسی که موي سر او از طرف پیشانی ریخته<br />

باشد،‏ او طاس است،‏ و میباشد.‏<br />

و اگر در پشت سر یا پیشانی سر جاي مریضی<br />

سفید مایل به سرخی باشد،‏ آن جزام مزمن است که از<br />

پشت سر او یا پیشانی سر او در آمده است.‏<br />

سپ.‏ کاهن او را ملاحظه کند.‏ اگر د آن جاي<br />

مریضی در پشت سر او یا پیشانی سر او سفید مایل به<br />

لاویان<br />

سرخی،‏ مانند جزام در پوست بدن باشد،‏<br />

او جزامی است،‏ و نجس باشد.‏ کاهن حتماً‏<br />

حکم به نجاست وي بدهد.‏ جاي مریضی وي در سرش<br />

است.‏<br />

و اما جزامی که این جاي مریضی را دارد،‏ گریبان<br />

او پاره شده،‏ و موي سر او تراشیده شود،‏ و ریش او<br />

پوشیده شود،‏ و ندا کند نجس نجس.‏<br />

و همۀ روزهایی که جاي مریضی د،‏ حتماً‏ نجس<br />

خواهد بود،‏ و تنها بماند و مسکن او بیرون لشکرگاه<br />

باشد.‏<br />

و رختی که مریضی جزام داشته باشد،‏ خواه رخت<br />

پشمین خواه رخت پنبهاي،‏<br />

خواه.‏ در تار و خواه در پود،‏ چه از پشم و چه از<br />

پنبه و چه از چرم،‏ یا از هر چیزي که از چرم ساخته<br />

شود،‏<br />

اگر آن جاي مریضی مایل به سبزي یا به سرخی<br />

باشد،‏ در رخت یا در چرم،‏ خواه در تار خواه در پود یا<br />

در هر ظرف چرمی،‏ این مریضی جزام است.‏ به کاهن<br />

نشان داده شود.‏<br />

و کاهن آن جاي مریضی را ملاحظه نماید و آن<br />

چیزي را که جاي مریضی هفت روز نگاه<br />

و آن چیزي را که جاي مریضی د،‏ در روز هفتم<br />

ملاحظه کند.‏ اگر آن جاي مریضی در رخت زیاد شده<br />

باشد،‏ خواه در تار خواه در پود،‏ یا در چرم در هر کاري<br />

که چرم براي آن استعمال میشود،‏ این جزام مسري<br />

است و آن چیز نجس میباشد.‏<br />

سپ.‏ آن رخت را بسوزاند،‏ چه تار و چه پود،‏ خواه<br />

در پشم خواه در پنبه،‏ یا در هر ظرف چرمی که جاي<br />

مریضی در آن باشد،‏ زیرا جزام مسري است.‏ به آتش<br />

سوخته شود<br />

اما چون کاهن آن را ملاحظه کند،‏ اگر جاي<br />

مریضی در رخت،‏ خواه در تار خواه در پود،‏ یا در هر<br />

ظرف چرمی زیاد نشده باشد،‏<br />

سپ.‏ کاهن امر فرماید تا آنچه را که جاي مریضی<br />

د بشویند،‏ و آن را هفت روز دیگر نگاه<br />

و بعد از شستن آن چیز که جاي مریضی<br />

کاهن ملاحظه نماید.‏ اگر رنگ آن جاي مریضی تبدیل<br />

نشده،‏ هر چند جاي مریضی هم زیاد نشده باشد،‏ ا<br />

نجس است.‏ آن را به آتش بسوزان.‏ ا خوره است،‏<br />

خواه فرسودگی آن در درون باشد یا در بیرون.‏<br />

و چون کاهن ملاحظه نماید،‏ اگر جاي مریضی بعد<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

52<br />

.53<br />

54<br />

.55<br />

.56<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43<br />

- 107 -


ك خواهپا<br />

ي خورو<br />

ك شودپا<br />

كپا<br />

ردا<br />

کی<br />

ك خواهپا<br />

كپا<br />

كپا<br />

كپا<br />

كپا<br />

هاآن<br />

یدن<br />

كپا<br />

ك شوپا<br />

يپا<br />

نی<br />

از شستن آن کم رنگ شده باشد،‏ پس آن را از رخت یا 11.<br />

از چرم خواه از تار خواه از پود،‏ پاره کند.‏<br />

و اگر باز در آن رخت خواه در تار خواه در پود،‏ یا<br />

در هر ظرف چرمی ظاهر شود،‏ این برآمدن جزام است.‏<br />

آنچه را که جاي مریضی د به آتش بسوزان.‏<br />

و آن رخت خواه تار و خواه پود،‏ یا هر ظرف<br />

چرمی را که شستهاي و جاي مریضی از آن رفع شده<br />

باشد،‏ دوباره شسته شود و د بود.‏<br />

این است قانون مریضی جزام در رخت پشمین یا<br />

پنبهاي خواه در تار خواه در پود،‏ یا در هر ظرف چرمی<br />

براي حکم به پاکی یا نجاست آن.‏<br />

لاویان<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

این است قانون جزام:‏ در روز پاکیاش نزد کاهن<br />

آورده شود.‏ متی ؛ مرقس ؛ لوقا ؛<br />

و کاهن بیرون لشکرگاه برود و کاهن ملاحظه کند.‏<br />

اگر مریضی جزام از جزامی رفع شده باشد،‏<br />

کاهن حکم بدهد که براي آن کسی که باید پاکیزه<br />

شود،‏ دو گنجشک زندة و چوب سرو و نخ قرمز و<br />

زوفا بگیرند مزامیر<br />

و کاهن امر کند که گنجشک را در ظرف<br />

سفالین بر بالاي آب روان بکشند.‏<br />

و اما گنجشک زنده را با چوب سرو و نخ قرمز و<br />

زوفا بگیرد و آنها را با گنجشک زنده به خون<br />

گنجشکی که بر آب روان کشته شده،‏ فرو برد.‏<br />

و بر کسی که از جزام باید پاکی شود هفت مرتبه<br />

بپاشد،‏ و حکم به پاکیاش بدهد.‏ و گنجشک زنده را<br />

به سوي صحرا رها کند.‏<br />

و آن کس که باید رخت خود را بشوید،‏ و<br />

تمامی موي خود را بتراشد،‏ و به آب غسل کند،‏ و<br />

خواهد شد.‏ و بعد از آن به لشکرگاه داخل شود،‏ لیکن<br />

تا هفت روز بیرون خیمۀ خود بماند.‏ اعداد ؛<br />

و در روز هفتم تمامی موي خود را بتراشد از سر و<br />

ریش و آب د،‏ یعنی تمامی موي خود را بتراشد و<br />

رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد.‏<br />

پس د بود.‏<br />

و در روز هشتم دو برة نر بیعیب،‏ و یک برة مادة<br />

یک سالۀ بیعیب،‏ و سه درصد آرد نرم مالیده شدة به<br />

روغن،‏ براي قربانی آردي،‏ و یک لُج روغن بگیرد.‏ اعداد<br />

و آن کاهن که او را میکند،‏ آن کس را که<br />

باید شود،‏ با این چیزها به حضور یهوه نزد در<br />

خیمه اجتماع حاضر کند.‏<br />

و کاهن یکی از برههاي نر را گرفته،‏ آن را با آن لج<br />

روغن براي قربانی جرم بگذراند.‏ و را براي قربانی<br />

جنبانی به حضور یهوه بجنباند.‏<br />

و بره را در جایی که قربانی گناه و قربانیسوختنی<br />

را قربانی میکنند،‏ در مکان مقدس قربانی کند،‏ زیرا<br />

قربانی جرم مثل قربانی گناه از آن کاهن است.‏ ا<br />

مقدسترین است.‏ باب<br />

و کاهن از خون قربانی جرم بگیرد،‏ و کاهن آن را<br />

بر نرمۀ گوش راست کسی که باید پاك شود،‏ و بر<br />

شست دست راست و بر شست راست وي بمالد.‏<br />

7 ،7<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

23 ،8 باب<br />

.15<br />

و کاهن قدري از لُج روغن گرفته،‏ آن را در کف<br />

دست چپ خود بریزد.‏<br />

و کاهن انگشت راست خود را به روغنی که در<br />

کف چپ خود دارد فرو برد،‏ و هفت مرتبه روغن را به<br />

حضور یهوه بپاشد.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

و کاهن از باقی روغن که در کف وي است بر نرمۀ<br />

گوش راست و بر شست دست راست و بر شست پاي<br />

راست آن کس که باید د،‏ بالاي خون قربانی<br />

جرم بمالد.‏ باب<br />

و بقیۀ روغن را که در کف کاهن است بر سر آن<br />

کس که باید شود بمالد و کاهن براي وي به<br />

حضور یهوه کفاره خواهد نمود.‏<br />

و کاهن قربانی گناه را بگذراند،‏ و براي آن کس که<br />

باید شود نجاست او را کفاره نماید.‏ و بعد از آن<br />

قربانی سوختنی را قربانی کند.‏<br />

و کاهن قربانی سوختنی و قربانی آردي را بر<br />

قربانگاه بگذراند،‏ و براي وي کفاره خواهد کرد،‏ و پاك<br />

خواهد بود.‏<br />

و اگر او فقیر باشد و دستش به اینها نرسد،‏ پس<br />

یک برة نر براي قربانی جرم تا جنبانیده شود و براي<br />

وي کفاره کند،‏ بگیرد و یک درصد از آرد نرم مالیده<br />

شدة به روغن براي قربانی آردي و یک لُج روغن،‏<br />

و دو قناري یا دو جوجۀ کبوتر،‏ آنچه دستش به<br />

آن برسد،‏ و یکی قربانی گناه و دیگري قربانی سوختنی<br />

بشود.‏ باب ؛<br />

و در روز هشتم آنها را نزد کاهن به درخیمه<br />

اجتماع براي پاکی خود به حضور یهوه بیاورد.‏<br />

و کاهن برة قربانی جرم و لُج روغن را بگیرد و<br />

22 ،10<br />

17 .6 ،4<br />

23 ،8<br />

14 ،15<br />

8 ،12<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

3 ،5<br />

14 ،17<br />

7 ،8<br />

14 ،5<br />

44 ،1<br />

،<br />

9 ،59<br />

4 ،8<br />

.<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

4 ،15<br />

- 108 -


هاآن<br />

كپا<br />

كپا<br />

يپا<br />

نم<br />

یدن<br />

ردا<br />

كپا<br />

يپا<br />

یم<br />

ردا<br />

هآن<br />

یک<br />

يجا<br />

ك خواهپا<br />

يجا<br />

کاهن را براي قربانی جنبانی به حضور یهوه 39.<br />

بجنباند<br />

و قربانی جرم را قربانی نماید و کاهن از خون<br />

قربانی جرم گرفته،‏ بر نرمۀ گوش راست و شست دست<br />

راست و شست راست کسی که پاك شود<br />

بمالد.‏ باب<br />

و کاهن قدري از روغن را به کف دست چپ خود<br />

بریزد.‏<br />

و کاهن از روغنی که در دست چپ خود دارد،‏ به<br />

انگشت راست خود هفت مرتبه به حضور یهوه بپاشد.‏<br />

و کاهن از روغنی که در دست د بر نرمۀ گوش<br />

راست و بر شست دست راست و بر شست راست<br />

کسی که میشود،‏ بر جاي خون قربانی جرم<br />

بمالد.‏<br />

و بقیه روغنی که در دست کاهن است آن را بر<br />

سر کسی که میشود بمالد تا براي وي به حضور<br />

یهوه کفاره کند.‏<br />

و یکی از دو قناري یا از دو جوجۀ کبوتر را از آنچه<br />

دستش به آن رسیده باشد بگذراند.‏<br />

یعنی هر آنچه دست وي به آن برسد،‏ ی را<br />

براي قربانی گناه و دیگري را براي قربانی سوختنی با<br />

قربانی آردي.‏ و کاهن براي کسی که میشود به<br />

حضور یهوه کفاره خواهد کرد.‏<br />

این است قانون کسی که مریضی جزام د،‏ و<br />

دست وي به پاکی خود نمیرسد.‏<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

چون.‏ به زمین کنعان که آن را به شما به<br />

ملکیت میدهم داخل شوید،‏ و مریضی جزام را در<br />

خانهاي از زمین ملک شما عارض گردانم،‏<br />

آنگاه صاحب خانه آمده،‏ کاهن را اطلاع داده،‏<br />

بگوید که مرا به نظر میآید که مثل جاي مریضی در<br />

خانه است.‏ ؛ تثنیه<br />

و کاهن امر فرماید تا قبل از داخل شدن کاهن<br />

براي دیدن بلا،‏ خانه را خالی کنند،‏ مبادا آنچه در خانه<br />

است نجس شود،‏ و بعد از آن کاهن براي دیدن خانه<br />

داخل شود،‏<br />

و جاي مریضی را ملاحظه نماید.‏ اگر جاي مریضی<br />

در دیوارهاي خانه از خطهاي مایل به سبزي یا سرخی<br />

باشد،‏ و از سطح دیوار گودتر بنماید،‏<br />

سپ.‏ کاهن از خانه نزد در بیرون رود و خانه را<br />

هفت روز ببندد.‏<br />

لاویان<br />

و در روز هفتم کاهن باز بیاید و ملاحظه نماید اگر<br />

جاي مریضی در دیوارهاي خانه زیاد شده باشد،‏<br />

آنگاه کاهن امر فرماید تا سنگهایی را که جاي<br />

مریضی در است کنده،‏ آنها را به ناپاك بیرون<br />

شهر بیندازند.‏<br />

و اندرون خانه را از هر طرف بتراشند و خاکی را<br />

که تراشیده باشند به ناپاك بیرون شهر بریزند.‏<br />

و سنگهاي دیگر گرفته،‏ به جاي آن سنگها<br />

بگذارند و خاك دیگر گرفته،‏ خانه را اندود کنند.‏<br />

و اگر جاي مریضی برگردد و بعد از کندن سنگها<br />

و تراشیدن و اندود کردن خانه باز در خانه بروز کند،‏<br />

پس کاهن بیاید و ملاح ظ ه نماید.‏ اگر جاي<br />

مریضی در خانه زیاد شده باشد این جزام مسري در<br />

خانه است و آن نجس است.‏<br />

سپ.‏ خانه را خراب کند با سنگهایش و چوبش و<br />

تمامی خاك خانه و به جاي ناپاك بیرون شهر<br />

بیندازند.‏<br />

و هر که داخل خانه شود در تمام روزهایی که<br />

بسته باشد تا شام نجس خواهد بود.‏ باب<br />

و هر که در خانه بخوابد رخت خود را بشوید و هر<br />

که در خانه چیزي خورد،‏ رخت خود را بشوید.‏<br />

و چون کاهن بیاید و ملاحظه نماید اگر بعد از<br />

تمیز کردن خانه جاي مریضی در خانه زیاد نشده<br />

باشد،‏ پس کاهن حکم به پاکی خانه بدهد،‏ زیرا جاي<br />

مریضی رفع شده است.‏<br />

و براي پاکی خانه دو گنجشک و چوب سرو و نخ<br />

قرمز و زوفا بگیرد.‏<br />

و یک گنجشک را در ظرف سفالین بر آب روان<br />

قربانی نماید،‏<br />

و چوب سرو و زوفا و نخ قرمز و گنجشک زنده را<br />

گرفته،‏ آنها را به خون گنجشک قربانی شده و آب<br />

روان فرو برد،‏ و هفت مرتبه بر خانه بپاشد.‏ اعداد<br />

و خانه را به خون گنجشک و به آب روان و به<br />

گنجشک زنده و به چوب سرو و زوفا و نخ قرمز پاك<br />

نماید.‏ مزامیر<br />

و گنجشک زنده را بیرون شهر به سوي صحرا رها<br />

کند،‏ و خانه را کفاره نماید و د بود.‏<br />

این است قانون،‏ براي هر مریضی جزام و براي<br />

سودا،‏<br />

و براي جزام رخت و خانه،‏<br />

و براي دمل و جوش و لکۀ براق .<br />

6 ،19<br />

15 ،17<br />

9 ،51<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

باب 3 ،13<br />

8 ،24<br />

23 ،8<br />

باب 2 ،13<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

38<br />

- 109 -


ه ياب<br />

سم<br />

نی<br />

كپا<br />

سم<br />

سم<br />

سم<br />

ردا<br />

هاآن<br />

یزن<br />

ردا یزن<br />

ردا<br />

ردا<br />

سم<br />

ك خواهپا<br />

سم<br />

لاویان<br />

.57<br />

و براي تعلیم دادن که چه وقت نجس میباشد و<br />

چه وقت طاهر.‏ این قانون جزام است.‏<br />

15<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی و هارون را خطابکرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگویید:‏<br />

مردي که جریان از بدن خود دارد او به سبب جریانش<br />

نجس است.‏ اعداد<br />

و این است نجاستش،‏ به سبب ترشح،‏ خواه ترشح از<br />

گوشتش روان باشد خواه ترشح از گوشتش بسته باشد.‏<br />

این نجاست اوست.‏<br />

هر بستري که صاحب ترشح بر آن بخوابد نجس<br />

است،‏ و هر چه بر آن بنشیند نجس است.‏<br />

و هر که بستر او را ل نماید،‏ رخت خود را<br />

بشوید،‏ و به آب غسل کند،‏ و تا شام نجس باشد.‏<br />

و هر که بنشیند بر هر چه صاحب ترشح بر آن<br />

نشسته بود،‏ رخت خود را بشوید و به آب غسل کند،‏<br />

وتا شام نجس باشد.‏ باب<br />

و هر که بدن صاحب ترشح را ل نماید،‏ رخت<br />

خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.‏<br />

و اگر صاحب ترشح،‏ بر شخص آب دهن اندازد،‏<br />

آن کس رخت خود را بشوید،‏ و به آب غسل کند،‏ و تا<br />

شام نجس باشد.‏<br />

و هر ار ا که صاحب ترشح بر آن سوار شود،‏<br />

نجس باشد.‏<br />

و هر که چیزي را که زیر او بوده باشد لمس نماید<br />

تا شام نجس باشد،‏ و هر که ا چیزها را بر د،‏<br />

رخت خود را بشوید،‏ و به آب غسل کند و تا شام<br />

نجس باشد.‏<br />

و هر کسی را که صاحب ترشح ل نماید،‏ و<br />

دست خود را به آب نشسته باشد،‏ رخت خود را<br />

بشوید،‏ وبه آب غسل کند و تا شام نجس باشد.‏<br />

و ظرف سفالین که صاحب ترشح آن را ل<br />

نماید،‏ شکسته شود،‏ و هر ظرف چوبین به آب شسته<br />

شود.‏ باب<br />

و چون صاحب ترشح از جریان خود پاك شده<br />

باشد،‏ آنگاه هفت روز براي پاکی خود بشمارد،‏ و رخت<br />

خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد و پاك<br />

باشد.‏<br />

و در روز هشتم دو قناري یا دو جوجه کبوتر<br />

بگیرد،‏ و به حضور یهوه به در خیمه اجتماع آمده،‏ آنها<br />

را به کاهن بدهد.‏<br />

و کاهن را بگذراند،‏ یکی براي قربانی گناه و<br />

دیگري براي قربانی سوختنی.‏ و کاهن به خاطر وي به<br />

حضور یهوه ترشحاش را کفاره خواهد کرد.‏<br />

و چون منی از کسی درآید تمامی بدن خود را به<br />

آب غسل دهد،‏ وتا شام نجس باشد.‏ باب<br />

و هر رخت و هر چرمی که منی بر آن باشد به آب<br />

شسته شود،‏ و تا شام نجس باشد.‏<br />

و هر که مرد با او بخوابد و انزال کند،‏ به آب<br />

غسل کنند و تا شام نجس باشند.‏<br />

و اگر ترشح د،‏ و ترشحاي که در بدنش<br />

است خون باشد،‏ هفت روز در عادت ماهیانه خود<br />

بماند.‏ و هر که او را لمس نماید،‏ تا شام نجس باشد.‏<br />

4 ،22<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

19 ،18 باب<br />

.20<br />

و بر هر چیزي که در عادت ماهیانه خود بخوابد<br />

نجس باشد،‏ و بر هر چیزي که بنشیند نجس باشد.‏<br />

و هر که بستر او را ل کند،‏ رخت خود را<br />

بشوید،‏ و به آب غسل کند و تا شام نجس باشد.‏<br />

و هر که چیزي را که او بر آن نشسته بود ل<br />

نماید رخت خود را بشوید،‏ و به آب غسل کند،‏ و تا<br />

شام نجس باشد.‏<br />

و اگر آن بر بستر باشد یا بر هر چیزي که او بر آن<br />

نشسته بود،‏ چون آن چیز را لمس کند تا شام نجس<br />

باشد.‏<br />

و اگر مردي با او هم بستر شود و عادت ماهیانه او<br />

بر وي باشد تا هفت روز نجس خواهد بود.‏ و هر<br />

بستري که بر آن بخوابد نجس خواهد بود.‏<br />

و زنی که روزهاي بسیار،‏ غیر از زمان عادت<br />

ماهیانه خود جریان خون د،‏ یا زیاده از زمان عادت<br />

ماهیانه خود جریان د،‏ تمامی روزهاي جریان<br />

نجاستش مثل روزهاي حیضش خواهد بود.‏ او نجس<br />

است.‏<br />

و هر بستري که در روزهاي جریان خود بر آن<br />

بخوابد،‏ مثل بستر حیضش براي وي خواهد بود.‏ و هر<br />

چیزي که بر آن بنشیند مثل نجاست حیضش نجس<br />

خواهد بود.‏<br />

و هر که این چیزها را لمس نماید نجس میباشد.‏<br />

پس رخت خود را بشوید و به آب غسل کند و تا شام<br />

نجس باشد.‏<br />

و اگر از جریان خود پاك شده باشد،‏ هفت روز<br />

براي خود بشمارد،‏ و بعد از آن د بود.‏<br />

و در روز هشتم دو قناري یا دو جوجۀ کبوتر<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

15 ،17<br />

2 ،5<br />

28 ،6<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 110 -


هاآن<br />

راب<br />

هاآن<br />

ردا<br />

کی<br />

ردا<br />

يرو<br />

يرو<br />

له<br />

يرو<br />

هاآن<br />

.10<br />

بگیرد،‏ و<br />

باب<br />

را نزد کاهن به در خیمه اجتماع بیاورد.‏<br />

لاویان<br />

22 ،14 ؛ 18 ،12<br />

.30<br />

و کاهن یکی را براي قربانی گناه و دیگري را براي<br />

قربانی سوختنی بگذراند.‏ و کاهن براي وي نجاست<br />

جریانش را به حضور یهوه کفاره کند.‏<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل را از نجاست ایشان جدا<br />

خواهید کرد،‏ مبادا مسکن مرا که در میان ایشان است<br />

نجس سازند و در نجاست خود بمیرند<br />

این است قانون کسی که جریان د،‏ و کسی که<br />

منی از وي درآید و از آن نجس شده باشد.‏<br />

و شخصی که عادت ماهینه شده در عادت<br />

ماهیانهاش و هر که ترشح د خواه مرد خواه زن،‏ و<br />

مردي که با زن نجس همبستر شود.‏<br />

.<br />

31<br />

.32<br />

.33<br />

16<br />

.1<br />

و یهوه موسی را بعد از مردن دو پسر هارون،‏ وقتی<br />

که نزد یهوه آمدند و مردند خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

اعداد 3،<br />

4<br />

2<br />

سپ.‏ یهوه به موسی فرمود:‏ برادر خود هارون را بگو<br />

که به محل مقدس درون پرده پیش تخت رحمت که<br />

بر صندوق است همه وقت داخل نشود،‏ مبادا بمیرد،‏<br />

زیرا که در بر تخت رحمت ظاهر خواهم شد.‏ خروج<br />

7 ،9 ؛ عبرانیان 10 ،30<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و با این چیزها هارون داخل محل مقدس بشود،‏ با<br />

گوسالهاي براي قربانی گناه،‏ و قوچی براي قربانی<br />

سوختنی.‏<br />

و پیراهن کتان مقدس را بپوشد،‏ و زیر جامۀ کتان<br />

بر بدنش باشد،‏ و به کمربند کتان بسته شود،‏ و به<br />

پیشانیبند کتان بر پیشانیاش باشد.‏ اینها رخت<br />

مقدس است.‏ پ س بدن خود را به آب غسل داده،‏ آنها<br />

را بپوشد.‏<br />

و از جماعت فرزنداناسرائیل دو بز نر براي قربانی<br />

گناه،‏ و یک قوچ براي قربانی سوختنی بگیرد.‏<br />

و هارون گوسالۀ قربانی گناه را که براي خود اوست<br />

بگذراند،‏ و براي خود و اهل خانۀ خود کفاره نماید.‏<br />

27 ،7 عبرانیان<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و دو بز را بگیرد و را به حضور یهوه به در خیمه<br />

اجتماع حاضر سازد.‏<br />

و هارون بر آن دو بز قرعه اندازد،‏ قرعه براي<br />

خدا یهوه و یک قرعه براي عزازیل.‏<br />

و هارون بزي را که قرعه براي یهوه بر آن برآمد<br />

نزدیک بیاورد،‏ و بجهت قربانی گناه بگذراند.‏<br />

و بزي که قرعه براي عزازیل بر آن برآمد به حضور<br />

یهوه زنده حاضر شود،‏ و بر آن کفاره نماید و آن را<br />

براي عزازیل به صحرا بفرستد.‏<br />

و هارون گاو قربانی گناه را که براي خود اوست<br />

نزدیک بیاورد،‏ و براي خود و ا خانه خود کفاره<br />

نماید،‏ و گاو قربانی گناه را که براي خود اوست قربانی<br />

کند.‏<br />

و آتشدانی پر از زغال آتش از قربانگاه که به<br />

حضور یهوه است و دو مشت پر از بخور معطر کوبیده<br />

شده برداشته،‏ به اندرون پرده بیاورد.‏ باب ؛ اعداد<br />

و بخور را بر آتش به حضور یهوه بنهد تا ابر بخور<br />

تخت رحمت را که بر صندوق شهادت است بپوشاند،‏<br />

مبادا بمیرد.‏<br />

و از خون گاو گرفته،‏ بر تخت رحمت به انگشت<br />

خود به طرف مشرق بپاشد،‏ و قدري از خون را پیش<br />

تخت رحمت هفت مرتبه بپاشد.‏ عبرانیان<br />

سپ.‏ بز قربانی گناه را که براي قوم است قربانی<br />

نماید،‏ و خونش را به اندرون پرده بیاورد،‏ وبا خونش<br />

چنانکه با خون گاو عمل کرده بود عمل کند،‏ و آن را<br />

بر تخت رحمت و پیش تخت رحمت بپاشد.‏<br />

و براي محل مقدس کفاره نماید به سبب نجاسات<br />

فرزنداناسرائیل،‏ و به سبب تقصیرهاي ایشان با تمامی<br />

گناهان ایشان،‏ و براي خیمه اجتماع که با ایشان در<br />

میان نجاسات ایشان ساکن است،‏ همچنین بکند.‏ باب<br />

16 ،4<br />

13 ،9<br />

1 ،10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

11 ،17<br />

.17<br />

و هیچکس در خیمه اجتماع نباشد،‏ و از وقتی که<br />

براي کردن کفاره داخل محل مقدس بشود تا وقتی که<br />

بیرون آید،پس براي خود و براي اهل خانۀ خود و براي<br />

تمامی جماعت اسرائیل کفاره خواهد کرد.‏ عبرانیان<br />

پس نزد قربانگاه که به حضور یهوه است بیرون<br />

آید،‏ و براي آن کفاره نماید،‏ و از خون گاو و از خون بز<br />

گرفته،‏ آن را بر شاخههاي قربانگاه به هر طرف بپاشد.‏<br />

و قدري از خون را به انگشت خود هفت مرتبه بر<br />

آن بپاشد و آن را پاك کند،‏ و آن را از نجاسات<br />

فرزنداناسرائیل تقدیس نماید.‏ اعداد<br />

و چون از کفاره نمودن براي محل مقدس و براي<br />

خیمه اجتماع و براي قربانگاه فارغ شود،‏ آنگاه بز زنده<br />

را نزدیک بیاورد.‏<br />

و هارون دو دست خود را بر سر بز زنده بنهد،‏ و<br />

همۀ خطایاي فرزنداناسرائیل و همۀ تقصیرهاي ایشان<br />

را با همۀ گناهان ایشان اعتراف نماید،‏ و را بر سر<br />

بز بگذارد و آن را به دست شخص حاضر به صحرا<br />

7 ،9<br />

4 ،19<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

- 111 -


يجا<br />

يجا<br />

هاآن<br />

هاآن<br />

هاآن<br />

یم<br />

كپا<br />

يرو<br />

هاآن هاآن<br />

هآن<br />

شوم<br />

نم<br />

نک<br />

نی<br />

یم<br />

17<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

بفرستد.‏<br />

و بز همۀ گناهان ایشان را به زمین ویران بر خود<br />

خواهد برد.‏ پ س بز را به صحرا رها کند.‏ اعداد<br />

و هارون به خیمه اجتماع داخل شود،‏ و رخت<br />

کتان را که در وقت داخل شدن به محل مقدس<br />

پوشیده بود بیرون کرده،‏ آنها را در آنجا بگذارد.‏<br />

و بدن خود را در مقدس به آب غسل دهد،‏ و<br />

رخت خود را پوشیده،‏ بیرون آید،‏ و قربانی سوختنی<br />

خود و قربانی سوختنی قوم را بگذراند،‏ و براي خود و<br />

براي قوم کفاره نماید.‏<br />

و پیه قربانی گناه را بر قربانگاه بسوزاند.‏<br />

و آنکه بز را براي عزازیل رها کرد رخت خود را<br />

بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد،‏ و بعد از آن به<br />

لشکرگاه داخل شود.‏<br />

و گاو قربانی گناه و بز قربانی گناه را که خون<br />

به محل مقدس براي کردن کفاره آورده شد،‏ بیرون<br />

لشکرگاه برده شود،‏ و پوست و گوشت و ادرار را به<br />

آتش بسوزانند.‏ باب ؛ حزقیال 43، ؛ عبرانیان 13، ؛ لاویان<br />

لاویان<br />

23 .1 ،18<br />

11<br />

21<br />

30 ،6<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

12 ،4<br />

.28<br />

و آنکه را سوزانید رخت خود را بشوید و بدن<br />

خود را به آب غسل دهد،‏ و بعد از آن به لشکرگاه<br />

داخل شود.‏<br />

و این براي شما قاعده دائ باشد،‏ که در روز<br />

دهم از ماه هفتم جانهاي خود را خودداري نمایید،‏ و<br />

هیچ کار مکنید،‏ خواه بومی خواه غریبی که در میان<br />

شما زندگی میکند.‏ باب ؛<br />

زیرا که در آن روز کفاره براي پاکی شما کرده<br />

خواهد شد،‏ و از همه گناهان خود به حضور یهوه<br />

خواهید شد.‏ ؛ اعداد ؛ عبرانیان ؛<br />

این سبت آرامی براي شماست،‏ پس جانهاي خود<br />

را خودداري نمایید.‏ این است قاعده دائمی.‏ ؛<br />

3 ،10<br />

باب 32 ،23<br />

9 ،10 ؛ 32 .27 ،23<br />

11 ،9<br />

7 ،29<br />

18 ،6<br />

باب 27 ،23<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

3 ،58 اشعیا<br />

.32<br />

و کاهنی که مسح شده،‏ و رسمی شده باشد،‏ تا در<br />

پدر خود کاهنی نماید کفاره را بنماید.‏ و رختهاي<br />

کتان یعنی رختهاي مقدس را بپوشد<br />

و براي محل مقدس کفاره نماید،‏ و براي خیمۀ<br />

اجتماع و قربانگاه کفاره نماید،‏ و براي کاهنان و تمامی<br />

جماعت قوم کفاره نماید.‏<br />

و این براي شما قاعده دائمی خواهد بود تا براي<br />

فرزنداناسرائیل از تمامی گناهان ایشان یک مرتبه هر<br />

سال کفاره شود.‏ پ س چنانکه یهوه موسی را امر فرمود،‏<br />

همچنان بعمل آورد.‏ عبرانیان<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون و پسرانش و همه فرزنداناسرائیل را خطاب<br />

کرده،‏ به ایشان بگو:‏ این است کاري که یهوه میفرماید<br />

و میگوید:‏<br />

هر شخصی از خاندان اسرائیل که گاو یا گوسفند یا<br />

بزدر لشکرگاه قربانی نماید،‏ یا آنکه بیرون لشکرگاه<br />

قربانی نماید،‏<br />

و آن را به در خیمه اجتماع نیاورد،‏ تا قربانی<br />

براي یهوه پیش مسکن یهوه بگذراند،‏ بر آن شخص<br />

خون محسوب خواهد شد.‏ او خون ریخته است و آن<br />

شخص از قوم خود ریشه کن خواهد شد.‏ اشعیا<br />

تا آنکه فرزنداناسرائیل قربانیهاي خود را که در<br />

صحرا قربانی میکنند بیاورند،‏ یعنی براي یهوه به در<br />

خیمۀ اجتماع نزد کاهن را بیاورند،‏ و را بجهت<br />

قربانیهاي صلح براي یهوه قربانی نمایند.‏<br />

و کاهن خون را بر قربانگاه یهوه نزد در خیمه<br />

اجتماع بپاشد،‏ و پیه را بسوزاند تا عطر خوشبو براي<br />

یهوه شود.‏<br />

و بعد از این،‏ قربانیهاي خود را براي دیوهایی که<br />

در عقب ا زنا میکنند دیگر قربانی ننمایند.‏ ا<br />

براي ایشان در نسلهاي بعدي ایشان قاعده دائ<br />

خواهد بود.‏ تثنیه ؛ لاویان ؛<br />

و ایشان را بگو:‏ هر کس از خاندان اسرائیل و از<br />

غریبانی که در میان شما زندگی میکنند که قربانی<br />

سوختنی یا قربانی بگذراند،‏<br />

و آن را به در خیمه اجتماع نیاورد،‏ تا آن را براي<br />

یهوه بگذراند.‏ آن شخص از قوم خود ریشه کن خواهد<br />

شد.‏ خروج ؛ تثنیه<br />

و هر کس از خاندان اسرائیل یا از غریبانی که در<br />

میان شما زندگی میکنند که هر قسم خون را بخورد،‏<br />

من خود را بر آن شخصی که خون خورده باشد<br />

برمیگردانم،‏ و او را از میان ق ریشه خواهم<br />

ساخت.‏<br />

زیرا که جان جسد در خون است،‏ و آن را بر<br />

قربانگاه به شما دادهام تا براي جانهاي شما کفاره کند،‏<br />

زیرا خون است که براي جان کفاره میکند.‏ کولسیان ؛<br />

20 ،1<br />

3 ،66<br />

9 ،10<br />

18 ،6<br />

17 ،32<br />

14 ،12<br />

11 ،29<br />

باب 17 ،3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

22 ،9 عبرانیان<br />

.12<br />

بنابراین فرزنداناسرائیلرا گفتهام:‏ هیچکس از<br />

شما خون نخورد و غریبی که در میان شما زندگی<br />

7 ،9<br />

.33<br />

.34<br />

- 112 -


هاآن<br />

هاآن<br />

هآن<br />

ریدا<br />

ك خواهپا<br />

ردا<br />

نم<br />

یک<br />

یزن نم<br />

یزن<br />

تور<br />

شهر<br />

سرو<br />

نم<br />

ترم<br />

ردا<br />

يرو<br />

یک<br />

نی<br />

نم<br />

نی<br />

میکنند خون نخورد.‏<br />

و هر شخص از فرزنداناسرائیل یا از غریبانی که<br />

در میان شما زندگی میکنند،‏ که هر جانور یا مرغی را<br />

که خورده میشود صید کند،‏ پس خون آن را بریزد و<br />

به خاك بپوشاند.‏<br />

زیرا جان هر جسد خون آن و جان آن یکی است،‏<br />

پس فرزنداناسرائیل را گفتهام خون هیچ جسد را<br />

مخورید،‏ زیرا جان هر جسد خون آن است،‏ هر که آن<br />

را بخورد ریشه کن خواهد شد.‏ پیدایش ؛ ؛<br />

لاویان<br />

،7<br />

4 ،9 لاویان 17 ،3<br />

.13<br />

.14<br />

26<br />

.15<br />

و هر کسی از بومیان یا از غریبانی که مرده یا<br />

دریده شدهاي بخورد،‏ رخت خود را بشوید،‏ و به آب<br />

غسل کند و تا شام نجس باشد.‏ پ س د شد.‏<br />

5 ،15 ؛ 46 ،14 ؛ 24 ،11 ؛ 40 ،11 باب<br />

.16<br />

و اگر آن را نشوید و بدن خود را غسل ندهد،‏<br />

متحمل گناه خود خواهد بود.‏<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

یهوه خداي شما هستم.‏ باب<br />

مثل اعمال سرزمین مصر که در آن ساکن میبودید<br />

عمل منمایید،‏ و مثل اعمال زمین کنعان که من شما<br />

را به آنجا داخل خواهم کرد عمل منمایید،‏ و برحسب<br />

قاعده ایشان رفتار مکنید.‏ ارمیا<br />

احکام مرا بجا آورید و قاعده مرا نگاه ید تا در<br />

رفتار نمایید،‏ من یهوه خداي شما هستم.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ قاعده و احکام مرا نگاه د،‏ که هر آدمی که<br />

را بجاآورد در ا زیست خواهد کرد،‏ یهوه<br />

هستم.‏ رومیان ؛ غلاطیان 3،<br />

هیچ کس به احدي از هم خون خویش نزدی<br />

ننماید تا کشف آلت تناسلی او بکند.‏ من یهوه هستم.‏<br />

آلت تناسلی پدر خود یعنی آلت تناسلی مادر خود<br />

را کشف منما؛ او مادر توست.‏ کشف آلت تناسلی او<br />

مکن.‏ پیدایش<br />

آلت تناسلی زن پدر خود را کشف مکن.‏ آن آلت<br />

تناسلی پدر تو است.‏ پیدایش ؛ لاویان ؛ تثنیه<br />

آلت تناسلی خواهر خود،‏ خواه دختر پدرت،‏ خواه<br />

دختر مادرت چه متولد شده در خانه،‏ چه متولد شده<br />

بیرون،‏ آلت تناسلی ایشان را کشف منما.‏ باب<br />

آلت تناسلی دختر پسرت و دختر دخترت،‏ آلت<br />

تناسلی ایشان را کشف مکن،‏ زیرا که اینها آلت تناسلی<br />

تو است.‏<br />

آلت تناسلی دختر زن پدرت که از پدر تو زاییده<br />

شده باشد،‏ او خواهر تو است کشف آلت تناسلی او را<br />

مکن.‏<br />

آلت تناسلی خواهر پدر خود را کشف مکن،‏ او از<br />

هم خون پدر تو است.‏<br />

آلت تناسلی خواهر مادر خود را کشف مکن،‏ او از<br />

هم خون مادر تو است.‏<br />

آلت تناسلی برادر پدر خود را کشف مکن،‏ و به<br />

زن او نزدیکی منما.‏ او به منزلۀ عمۀ تو است.‏ باب<br />

آلت تناسلی ع خود را کشف مکن،‏ او زن<br />

پسر تو است.‏ آلت تناسلی او را کشف مکن.‏ پیدایش<br />

آلت تناسلی زن برادر خود را کشف مکن.‏ آن آلت<br />

تناسلی برادر تو است.‏ مرقس<br />

آلت تناسلی زنی را با دخترش کشف مکن.‏ و<br />

دختر پسر او یا دختر دختر او را مگیر،‏ تا آلت تناسلی<br />

او را کشف کنی.‏ اینان از هم خون او میباشند و ا<br />

رسوائی است.‏ باب<br />

و را با خوا مگیر،‏ تا هووي او بشود،‏ و تا<br />

آلت تناسلی او را با وي مادامی که او زنده است،‏ کشف<br />

نمایی<br />

و به در نجاست عادت ماهیانهاش نزدی<br />

منما،‏ تاع او را کشف کنی باب<br />

و با زن همسایۀ خود همبستر مشو،‏ تا خود را با<br />

وي نجس سازي.‏ باب ؛ دوم سموئیل<br />

و کسی از نسل خود را براي مولک از آتش<br />

مگذران و نامیهوه خداي خود را بیح مساز.‏<br />

یهوه هستم.‏ باب ؛ ؛ دوم پادشاهان ؛ مزامیر<br />

20 ،20<br />

16 ،38<br />

6 ،21 ؛ 10 ،23<br />

18 ،20<br />

4 ،11<br />

18 ،6<br />

10 ،20<br />

14 ،20<br />

10 ،18 2 ،20<br />

35 ،32<br />

.<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

31 ،7 ؛ ارمیا 37 ،106<br />

.22<br />

؛<br />

و با مرد مثل زن همبستر مشو،‏ زیرا که ا<br />

رسوائی است.‏ باب ؛ رومیان<br />

و با هیچ حیوانی همبستر مشو،‏ تا خود را به آن<br />

نجس سازي،‏ و زنی پیش گلهاي نایستد تا با آن<br />

همبستر شود،‏ زیرا که این رسوائی است.‏ باب ؛ خروج<br />

15 ،20<br />

27 ،1<br />

13 ،20<br />

.23<br />

21 ،27 ؛ تثنیه 19 ،22<br />

.24<br />

به هیچ کدام از اینها خویشتن را نجس مسازید،‏<br />

زیرا به همۀ اینها ملتهایی که پیش شما<br />

بیرون میکنم،‏ نجس شدهاند.‏ دوم پادشاهان<br />

و زمین نجس شده است،‏ و انتقام گناهش را از آن<br />

خواهم کشید،‏ و زمین ساکنان خود را قی خواهد نمود.‏<br />

سپ.‏ شما قاعده و احکام مرا نگاه ید،‏ و هیچ<br />

15 .8 ،17<br />

.25<br />

26<br />

8 ،4<br />

30 ،22<br />

17 ،20<br />

11 ،20<br />

44 ،11<br />

2 ،10<br />

12<br />

22 ،35<br />

5 ،10<br />

21 ،9<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 113 -


ریدا<br />

هآن<br />

ریدا<br />

ترم<br />

ترو<br />

یم<br />

نم<br />

يدا<br />

نک<br />

يور<br />

يور<br />

ترم<br />

ر؛دا<br />

رید.دا<br />

ردا<br />

يرو<br />

نم<br />

نک<br />

کدام از این رسوائی را به عمل نیاورید،‏ نه بومی و نه<br />

غریبی که در میان شما زندگی کند.‏<br />

زیرا مردمان آن زمین که قبل از شما بودند،‏ همه<br />

این رسوائی را کردند،‏ و زمین نجس شده است.‏<br />

مبادا سرزمین شما را نیز قی کند،‏ اگر آن را نجس<br />

سازید،‏ چنانکه ملتهایی را که قبل از شما بودند،‏ قی<br />

کرده است.‏ باب<br />

زیرا هر کسی که یکی از این رسوائی را بکند،‏ همۀ<br />

کسانی که کرده باشند،‏ از میان قوم خود ریشه<br />

خواهند شد.‏<br />

پس وصیت مرا نگاه د،‏ و از این رسوم زشت<br />

که قبل از شما به عمل آورده شده است عمل<br />

منمایید،‏ و خود را به ا نجس مسازید.‏ یهوه<br />

خداي شما هستم.‏ باب ؛ ؛ ؛<br />

لاویان<br />

24 .7 ،20<br />

44 ،11<br />

8 ،20<br />

37 ،19<br />

22 ،20<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

19<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

تمامی جماعت فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به<br />

ایشان بگو:‏ مقدس باشید،‏ زیرا که من یهوه خداي شما<br />

قدوس هستم.‏ باب<br />

هر یکی از شما مادر و پدر خود را احترام نماید و<br />

سبتهاي مرا نگاه د،‏ من یهوه خداي شما هستم.‏<br />

44 ،11<br />

.3<br />

12 ،20 خروج<br />

.4<br />

به سوي بتها میل مکنید،‏ و خدایان ریخته شده<br />

براي خود مسازید.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏ اعداد<br />

7 ،5 ؛ تثنیه 52 ،33<br />

.5<br />

و چون قربانی صلح نزد یهوه بگذرانید،‏ آن را<br />

بگذرانید تا خوشایند شوید،‏ باب<br />

در روزي که آن را قربانی نمایید.‏ و در فر آن<br />

روز خورده شود،‏ و اگر چیزي از آن تا روز سوم بماند<br />

به آتش سوخته شود.‏ باب<br />

و اگر در روز سوم خورده شود،‏ ناپاك باشد،‏<br />

خوشایند نخواهد شد.‏<br />

و هر که آن را بخورد،‏ متحمل گناه خود خواهد بود،‏<br />

زیرا چیز مقدس یهوه را بیح کرده است،‏ آن کس<br />

از قوم خود ریشه کن خواهد شد.‏<br />

و چون حاصل زمین خود را درو کنید،‏ گوشههاي<br />

مزرعه خود را تمام نکنید،‏ و محصول خود را<br />

خوشهچینی مکنید.‏ ؛ تثنیه ؛<br />

و تاکستان خود را دانهچینی منما،‏ و خوشههاي<br />

ریخته شدة تاکستان خود را بر مچین،‏ آنها را براي<br />

فقیر و غریب بگذار،‏ من یهوه خداي شما هستم.‏<br />

دزدي مکنید،‏ و مکر منمایید،‏ و با یکدیگر دروغ<br />

مگویید.‏ خروج ؛ اول تسالونیکیان<br />

و به نام من قسم دروغ مخورید،‏ که نام خداي<br />

خود را بیح نموده باشی،‏ من یهوه هستم.‏ خروج<br />

،20<br />

6 ،4<br />

15 ،20<br />

.11<br />

.12<br />

11 ،5 ؛ تثنیه 7<br />

.13<br />

مال همسایه خود را غصب منما،‏ و ستم م<br />

مزد روز مزد نزد تو تا صبح نماند.‏ ؛<br />

ارمیا<br />

،<br />

14 ،24 تثنیه خروج 7 ،23<br />

4 ،5 ؛ یعقوب 13 ،22<br />

.14<br />

و<br />

؛<br />

کر را لعنت مکن،‏ و پیش کور سنگ لغزش<br />

مگذار،‏ و از خداي خود بترس،‏ من یهوه هستم.‏ تثنیه<br />

،27<br />

17 ،25 ؛ 32 ،19 ؛ لاویان 18<br />

.15<br />

در دا بیانصافی مکن،‏ و فقیر را طرفداري<br />

منما و بزرگ را محترم م و دربارة همسایۀ خود به<br />

انصاف دا بکن؛ تثنیه ؛ یعقوب<br />

در میان قوم خود براي سخنچینی گردش مکن،‏<br />

و بر خون همسایه خود مایست.‏ من یهوه هستم.‏ ایوب<br />

1 ،2<br />

،<br />

19 ،16<br />

.16<br />

4 ،27<br />

؛ دوم سموئیل<br />

9 ،20<br />

.17<br />

برادر خود را در دل خود نفرت منما،‏ حتماً‏<br />

همسایۀ خود را تنبیه کن،‏ و به سبب او متحمل گناه<br />

مباش.‏ متی ؛ لوقا<br />

از فرزندان قوم خود انتقام مگیر،‏ و کینه مورز،‏ و<br />

همسایۀ خود را مثل خویشتن محبت نما.‏ یهوه<br />

هستم.‏ مرقس<br />

قاعده مرا نگاه گلۀ خود را با غیر جنس آن<br />

به همبستري وام و مزرعه خود را به دو نوع تخم<br />

مکار؛ و رخت را از دو نوع پارچه بافته شده مپوش.‏ تثنیه<br />

3 ،17<br />

31 ،12<br />

15 ،18<br />

.18<br />

.19<br />

11 .9 ،22<br />

.20<br />

و مردي که با زنی همبستر شود و آن زن کنیز و<br />

نامزد کسی باشد،‏ اما فدیه نداده شده،‏ و نه آزادي به او<br />

بخشیده،‏ ایشان را تنبیه باید کرد،‏ لیکن کشته نشوند<br />

زیرا که او آزاد نبود.‏<br />

و مرد براي قربانی جرم خود قوچ قربانی جرم را<br />

نزد یهوه به در خیمه اجتماع بیاورد.‏<br />

و کاهن براي وي به قوچ قربانی جرم نزد یهوه<br />

گناهش را که کرده است کفاره خواهد کرد،‏ و او از<br />

گناهی که کرده است آمرزیده خواهد شد.‏ باب<br />

.31 .26 ،4<br />

.21<br />

.22<br />

16 .13 ،5 ؛ 35<br />

.23<br />

و چون به آن زمین داخل شدید و هر نوع درخت<br />

را براي خوراك کاشتهاید،‏ پس میوة آن را مثل ختنه<br />

نشدهاي آن بشمارید،‏ سه سال براي شما ختنه<br />

نشدهاي باشد؛ خورده نشود.‏<br />

24. و در سال چهارم همۀ میوة آن براي تمجید یهوه<br />

15 .2 ،2<br />

15 .11 ،7<br />

19 ،24<br />

16 ،7<br />

باب 22 ،23<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 114 -


ردا<br />

رید.دا<br />

ردا<br />

هان<br />

ردا<br />

نم<br />

يرو<br />

ریددا<br />

يرو<br />

ترم<br />

شوم<br />

يرو<br />

يرو<br />

یزن<br />

يرو<br />

س خورو<br />

شوم<br />

نی<br />

نم<br />

مقدس خواهد بود.‏<br />

و در سال پنجم میوة آن را بخورید تا محصول<br />

خود را براي شما زیاده کند.‏ یهوه خداي شما<br />

هستم.‏<br />

هیچ چیز را با خون مخورید و فال نگیرید و<br />

جادوگري مکنید.‏<br />

گوش ههاي سر خو د را م تراشید،‏ و گوشههاي ریش<br />

خود را مچینید.‏ باب<br />

بدن خود را بجهت مرده مجروح مسازید،‏ و هیچ<br />

نشان بر خود داغ مکنید.‏ من یهوه هستم.‏ باب ؛ تثنیه<br />

لاویان<br />

5 ،21<br />

باب 17 ،3<br />

5 ،21<br />

،<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

1 ،14<br />

.29<br />

دختر خود را بیآبرو مساز،‏ و او را به فاحشگی<br />

وام مبادا زمین مرتکب زنا شود و زمین پر از<br />

رسوائی گردد.‏<br />

مرا نگاه ید،‏ و مکان مقدس مرا<br />

محترم من یهوه هستم.‏<br />

به احضار کنندگان ارواح توجه مکنید،‏ و از<br />

جادوگران پرسش منمایید،‏ تا خود را به ایشان نجس<br />

سازید.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏ باب ؛ اول<br />

27 .6 ،20<br />

باب 2 ،23<br />

30. سبتهاي<br />

.31<br />

7 ،28 سموئیل<br />

،<br />

.32<br />

در پیش ریش سفید برخیز،‏ و مرد پیر را<br />

محترم و از خداي خود بترس.‏ من یهوه هستم.‏<br />

و چون غریبی با تو در زمین شما زندگی میکند،‏<br />

او را میازارید.‏ خروج<br />

غریبی که در میان شما زندگی میکند،‏ مثل بومی<br />

از شما باشد.‏ و او را مثلخود محبت نما،‏ زیرا که شما<br />

در سرزمین مصر غریب بودید.‏ من یهوه خداي شما<br />

هستم.‏<br />

در عدل هیچ بیانصافی مکنید،‏ یعنی در اندازه یا<br />

در وزن یا در پیم تثنیه ؛ امثال ؛<br />

ترازوهاي راست و سنگهاي راست و ایفۀ راست و<br />

هین راست بدارید.‏ من یهوه خداي شما هستم که شما<br />

را از سرزمین مصر بیرون آوردم.‏ تثنیه ؛ امثال<br />

سپ.‏ همه قاعده مرا و احکام مرا نگاه و آنها<br />

را بجا آورید.‏ من یهوه هستم.‏ باب ؛<br />

11 ،16<br />

10 ،20<br />

22 .8 ،20<br />

1 ،11<br />

13 ،25<br />

30 ،18<br />

15 ،25<br />

21 ،22<br />

.<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

37<br />

20<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را بگو:‏ هر کسی از فرزنداناسرائیل<br />

یا از غریبانی که در اسرائیل زندگی میکنند،‏ که از<br />

نسل خود به مولَک بدهد،‏ حتماً‏ کشته شود؛ قوم زمین<br />

او را با سنگ سنگسار کنند.‏ باب<br />

و من خود را به ضد آن شخص خواهم<br />

گردانید،‏ و او را از میان ق ریشه کن خواهم<br />

ساخت،‏ زیرا که از نسل خود به مولک داده است،‏ تا<br />

مکان مقدس مرا نجس سازد،‏ و نام قدوس مرا<br />

بیح کند.‏ باب ؛ حزقیال<br />

و اگر قوم زمین چشمان خود را از آن شخص<br />

بپوشانند،‏ وقتی که از نسل خود به مولک داده باشد،‏ و<br />

او را نکشند،‏ امثال<br />

آنگاه من خود را به ضد آن شخص و خاندانش<br />

خواهم گردانید،‏ و او را و همۀ کسانی را که در عقب او<br />

زناکار شده،‏ در پی مولک زنا کردهاند،‏ از میان قوم<br />

ایشان ریشه کن خواهم ساخت.‏<br />

و کسی که به سوي احضار کنندگان ارواح و<br />

جادوگران توجه نماید،‏ تا در عقب ایشان زنا کند،‏<br />

خود را به ضد آن شخص خواهم گردانید،‏ و او را<br />

از میان ق ریشه کن خواهم ساخت.‏ باب ؛<br />

،26<br />

31 ،19<br />

21 ،18<br />

8 ،14<br />

10 ،17<br />

30 ،20<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

20 ،28 ؛ تثنیه 17<br />

7<br />

سپ.‏ خود را تقدیس نمایید و مقدس باشید،‏ زیرا<br />

من یهوه خداي شما هستم.‏ باب<br />

و قاعده مرا نگاه داشته،‏ آنها را بجا آورید.‏ من یهوه<br />

هستم که شما را تقدیس مینمایم.‏ باب ؛<br />

و هر کسی که پدر یا مادر خود را لعنت کند،‏ حتماً‏<br />

کشته شود،‏ چونکه پدر و مادر خود را لعنت کرده<br />

است،‏ خونش بر خود او خواهد بود.‏ خروج<br />

و کسی که با زن دیگري زنا کند یعنی هر که با<br />

زن همسایه خود زنا نماید،‏ زانی و زانیه حتم اً‏ کشته<br />

شوند باب ؛ خروج ؛ تثنیه ؛ متی ؛ یوحنا<br />

و کسی که با زن پدر خود بخوابد،‏ و آلت تناسلی<br />

پدر خود را کشف نماید،‏ هر دو حتم اً‏ کشته شوند<br />

خون ایشان بر خود ایشان است.‏ باب ؛ پیدایش ؛<br />

.<br />

37 ،19<br />

5 ،8<br />

22 ،35<br />

30 ،18<br />

17 ،21<br />

27 ،5<br />

8 ،18<br />

44 ،11<br />

22 ،22<br />

14 ،20<br />

20 ،18<br />

.<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

20 ،27 تثنیه<br />

؛ دوم سموئیل<br />

22 ،16<br />

.<br />

.12<br />

و اگر کسی با ع د بخوابد،‏ هر دو ایشان<br />

البته کشته شوند فاحشگی کردهاند.‏ خون ایشان بر<br />

خود ایشان است.‏ پیدایش ؛ تثنیه<br />

و اگر مردي با مردي مثل با زن بخوابد هر دو<br />

رسوائی کردهاند.‏ هر دو ایشان حتم اً‏ کشته شوند<br />

ایشان بر خود ایشان است.‏ باب ؛ رومیان<br />

و اگر کسی و مادرش را بگیرد،‏ ا قباحت<br />

است.‏ او و ایشان به آتش سوخته شوند،‏ تا در میان<br />

شما قباحتی نباشد.‏ باب<br />

و مردي که با حیوانی همبستر شود،‏ حتم اً‏ کشته<br />

. خون<br />

27 ،1<br />

23 ،27<br />

22 ،18<br />

18 ،38<br />

17 ،18<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 115 -


یزن<br />

هآن<br />

هاآن<br />

كپا<br />

نی<br />

نم<br />

لم<br />

نک<br />

نی<br />

یزن<br />

یم<br />

هاآن<br />

ترم<br />

یب<br />

شود و آن حیوان را نیز بکشید.‏ باب<br />

و که به حیوانی نزدیک شود تا با آن همبستر<br />

شود،‏ آن زن و حیوان را بکش.‏ حتم اً‏ کشته شوند خون<br />

ا بر خود آنهاست.‏<br />

و کسی کهخواهر خود را خواه دختر پدرش خواه<br />

دختر مادرش باشد بگیرد،‏ و آلت تناسلی او را ببیند و<br />

او آلت تناسلی وي را ببیند،‏ ا رسوایی است.‏ در<br />

پیش چشمان پسران قوم خود ریشه کن شوند،‏ چون<br />

که آلت تناسلی خواهر خود را کشف کرده است.‏<br />

متحمل گناه خود خواهد بود.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و کسی که با زنی در زمان عادت ماهیانه بخوابد و<br />

آلت تناسلی او را کشف نماید،‏ او چشمۀ او را کشف<br />

کرده است و او چشمۀ خون خود را کشف نموده است،‏<br />

هر دوي ایشان از میان قوم خود ریشه خواهند<br />

شد.‏ باب ؛ حزقیال<br />

و آلت تناسلی خواهر مادرت یا خواهر پدرت را<br />

کشف مکن؛ آن کس خویش خود را عریان ساخته<br />

است.‏ ایشان متحمل گناه خود خواهند بود باب<br />

و کسی که با زن عموي خود بخوابد،‏ آلت تناسلی<br />

عموي خود را کشف کرده است.‏ متح گناه خود<br />

خواهند بود.‏ بیکس خواهند بود.‏ باب<br />

و کسی که زن برادر خود را بگیرد،‏ ا نجاست<br />

است.‏ آلت تناسلی برادر خود را کشف کرده است.‏<br />

بیکس خواهند بود.‏ مرقس<br />

سپ.‏ همه قاعده مرا و همه احکام مرا نگاه داشته،‏<br />

را بجا آورید،‏ تا زمینی که شما را به آنجا<br />

میآورم تا در آن ساکن شوید،‏ شما را قی نکند.‏ باب<br />

لاویان<br />

،19<br />

22 ،27<br />

12 ،18<br />

23 ،18<br />

11 .9 ،18<br />

14 ،18<br />

18 ،6<br />

6 ،18<br />

19 ،18<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

37<br />

.23<br />

و به رسوم قومهایی که من آنها را از پیش شما<br />

بیرون میکنم رفتار ننمایید،‏ زیرا که همه این کارها را<br />

کردند پس ایشان را ناپاك داشتم.‏<br />

و به شما گفتم شما وارث این زمین خواهید بود<br />

ومن آن را به شما خواهم داد و وارث آن بشوید،‏<br />

زمینی که به شیر و عسل جاري است.‏ من یهوه خداي<br />

شما هستم که شما را از امتها امتیاز کردهام.‏<br />

سپ.‏ در میان گلهها پاك و نجس،‏ و در میان<br />

مرغان نجس و فرق گذارید وجانهاي خود را به<br />

گله یا مرغ یا به هیچ چیزي که بر زمین خزد<br />

ناپاك مسازید،‏ که را براي شما جدا کردهام تا<br />

نجس باشند.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و براي من مقدس باشید زیرا که من یهوه قدوس<br />

هستم،‏ و شما را از امتها برگذیدهام تا از آن من باشید.‏<br />

اول پادشاهان<br />

53 ،8<br />

.27<br />

مرد و که احضار کننده روح یا جادوگر باشد،‏<br />

حتماً‏ کشته شوند؛ ایشان را به سنگ سنگسار کنید.‏<br />

خون ایشان بر خود ایشان است.‏ خروج<br />

18 ،22<br />

21<br />

.1<br />

.3<br />

4<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ به کاهنانیعنی پسران<br />

هارون خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏ کسی از شما براي<br />

مردگان،‏ خود را نجس نسازد،‏<br />

2. جز براي خویشان نزدیک خود،‏ یعنی براي مادرش<br />

و پدرش و پسرش و دخترش و برادرش.‏<br />

و براي خواهر باکرة خود که نزدیک او باشد و شوهر<br />

ندارد؛ براي او خود را نجس تواند کرد.‏<br />

ک.‏ چون ه در قوم خود امیر است،‏ خود را نجس نسازد،‏<br />

تا خویشتن را بیآبرو نماید.‏ حزقیال<br />

سر.‏ خود را بیمو نسازند،‏ و گوشههاي ریش خود را<br />

نتراشند،‏ و بدن خود را خال کوبی ننمایند.‏ باب ؛<br />

27 ،19<br />

25 ،44<br />

5<br />

20 ،44 ؛ حزقیال 1 ،14 تثنیه<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

براي خداي خود مقدس باشند،‏ و نام خداي خود را<br />

بیح ننمایند.‏ زیرا که قربانیهاي آتشین یهوه و<br />

طعام خداي خود را ایشان میگذرانند.‏ پس مقدس<br />

باشند.‏<br />

زن فاحشه یا بیآبرو را ازدواج ننمایند،‏ و زن<br />

طلاقگرفته از شوهرش را نگیرند،‏ زیرا او براي خداي<br />

خود مقدس است.‏<br />

سپ.‏ او را تقدیس نما،‏ زیرا که او طعام خداي خود<br />

را میگذراند.‏ پ س براي تو مقدس باشد،‏ زیرا من یهوه<br />

که شما را تقدیسمیکنم،‏ قدوس هستم.‏ باب ؛<br />

.9 ،22<br />

2 ،19<br />

16<br />

.9<br />

و دختر هر کاهنی که خود را به فاحشگی آبرو<br />

ساخته باشد،‏ پدر خود را بیآبرو کرده است.‏ به آتش<br />

سوخته شود.‏<br />

و آن که از میان برادرانش امیر کاهنان باشد،‏ که<br />

بر سر او روغن مسح ریخته شده،‏ و رسمی گردیده<br />

باشد تا لباس را بپوشد،‏ موي سر خود را نگشاید و<br />

گریبان خود را پاره نکند،‏ خروج<br />

و نزد هیچ شخص مرده نرود،‏ و براي پدر خود و<br />

مادر خود خویشتن را نجس نسازد.‏ اعداد ؛<br />

و از مکان مقدس بیرون نرود،‏ و مکان مقدس<br />

خداي خود را بیآبرو نسازد،‏ زیرا که تاج روغن مسح<br />

خداي او بر وي میباشد.‏ من یهوه هستم.‏ خروج<br />

6 ،9<br />

36 ،28<br />

7 ،6<br />

41 ،28<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

،<br />

4 ،14<br />

3 ،11<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

- 116 -


ترم<br />

رددا<br />

ردا<br />

نک<br />

ربج<br />

یزن<br />

کی<br />

یم<br />

نم<br />

نم<br />

كپا<br />

رد.دا<br />

برو<br />

ترم<br />

ردا<br />

نم<br />

ك خواهپا<br />

یک<br />

بی<br />

لاویان<br />

.13<br />

.14<br />

و او با زن باکرهاي ازدواج کند.‏ حزقیال<br />

و بیوه و طلاقگرفته و بیآبرو و فاحشه،‏ اینها را<br />

نگیرد.‏ فقط باکرهاي از قوم خود را به بگیرد.‏<br />

و نسل خود را در میان قوم خود بیآبرو نسازد.‏<br />

من یهوه هستم که او را مقدس میسازم.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون را خطاب کرده،‏ بگو:‏ هر کس از فرزندان تو<br />

در خاندان ایشان که معلول باشد نزدیک نیاید،‏ تا نان<br />

خداي خود را بگذراند.‏ اول تیموتائوس 3، ؛ تیطوس<br />

سپ.‏ هر کس که معلول است نزدیک نیاید،‏ نه مرد<br />

کور و نه لنگ و نه بینی کج و نه اعضاء غیر عادي،‏ باب<br />

22 ،44<br />

6 ،1<br />

2<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

21 ،22<br />

.19<br />

.20<br />

و نه کسی که شکسته پا یا شکسته دست باشد،‏<br />

و نه گوژپشت و نه کوتاه قد و نه کسی که در<br />

چشم خود لکه د،‏ و نه صاحب و نه کسی که<br />

گري و نه شکسته بیضه.‏<br />

هر کس از فرزندان هارون کاهن که معلول باشد<br />

نزدیک نیاید،‏ تا قربانیهاي آتشین یهوه را بگذراند،‏<br />

چونکه معیوب است،‏ براي گذرانیدن نان خداي خود<br />

نزدیک نیاید.‏<br />

نان خداي خود را خواه از آنچه مقدسترین است<br />

و خواه از آنچه مقدس است،‏ بخورد.‏<br />

لیکن به پرده داخل نشود و به قربانگاه نزد<br />

نیاید،‏ چونکه معیوب است،‏ تا مکان مقدس مرا<br />

بیح نسازد ‏.من یهوه هستم که ایشان را تقدیس<br />

میکنم.‏ باب<br />

پس موسی ه ارون و پسرانش و تم امی<br />

فرزنداناسرائیل را چنین گفت.‏<br />

32 .16 .9 ،22<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون و پسرانش را بگو که از موقوفات<br />

کنند بر حذر<br />

فرزنداناسرائیل که براي من وقف یهوه<br />

باشند،‏ و نام قدوس مرا بیحرمت نسازند.‏ ؛<br />

هستم.‏ باب به ایشان بگو:‏ هر کس از همۀ نسل شما در نسلهاي<br />

شما که به موقوفاتی که فرزنداناسرائیل براي یهوه<br />

وقف نمایند نزدیک بیاید،‏ و نجاست او بر وي باشد،‏ آن<br />

یهوه<br />

خواهد شد.‏ کس از حضور من ریشه هستم.‏<br />

هر کس از نسل هارون که جزامی یا صاحب ترشح<br />

باشد تا نشود،‏ از چیزهاي مقدس نخورد،‏ و کسی<br />

که هر چیزي را که از مرده نجس شود لمس نماید،‏ و<br />

کسی که منی از وي درآید،‏ باب<br />

و کسی که هر حشرات را که از آن نجس میشوند<br />

لمس نماید،‏ یا آدمی را که از او نجس میشوند از هر<br />

نجاستی که<br />

سپ.‏ کسی که یکی از اینها را لمس نماید تا شام<br />

نجس باشد،‏ و تا بدن خود را به آب غسل ندهد از<br />

چیزهاي مقدس نخورد.‏ باب<br />

و چون آفتاب غ کند،‏ آنگاه د بود،‏ و<br />

بعد از آن از چیزهاي مقدس بخورد چونکه خوراك وي<br />

است.‏<br />

مرده یا دریده شده را نخورد تا از آن نجس شود.‏<br />

من یهوه هستم خروج ؛ حزقیال<br />

سپ.‏ دستورات مرا نگاه ند مبادا به سبب آن<br />

متحمل گناه شوند و اگر آن را بیحرمت نمایند<br />

بمیرند من یهوه هستم که ایشان را تقدیس مینمایم.‏<br />

16 ،15<br />

31 ،44<br />

24 ،11<br />

31 ،22<br />

.<br />

.<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

8 ،21 باب<br />

.10<br />

هیچ غریبی چیز مقدس نخورد،‏ و مهمان کاهن و<br />

روزمزد او چیز مقدس نخورد.‏<br />

اما اگر کاهن کسی را با پول بخرد،‏ زرخرید او<br />

میباشد.‏ او آن را بخورد و خانهزاد او نیز.‏ هر دو<br />

خوراك او را بخورند.‏<br />

و دختر کاهن اگر زنِ‏ مرد غریب باشد،‏ از<br />

قربانیهاي مقدس نخورد.‏<br />

و دختر کاهن که بیوه یا طلاقگرفته بشود و<br />

فرزندانی نداشته،‏ به خانه پدر خود مثل طفولیتش<br />

برگردد،‏ خوراك پدر خود را بخورد،‏ لیکن هیچ غر<br />

از آن نخورد.‏<br />

و اگر کسی ندانسته چیز مقدس را بخورد،‏ پنج<br />

یک بر آن اضافه کرده،‏ آن چیز مقدس را به کاهن<br />

بدهد.‏ اعداد<br />

و چیزهاي مقدس فرزنداناسرائیل را که براي<br />

یهوه میگذرانند،‏ بیح نسازند.‏<br />

و به خوردن چیزهاي مقدس ایشان،‏ ایشان را<br />

متحمل جرم گناه نسازند،‏ زیرا یهوه هستم که<br />

ایشان را تقدیس مینمایم.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون و پسرانش و همه فرزنداناسرائیل را خطاب<br />

کرده،‏ به ایشان بگو:‏ هر کس از خاندان اسرائیل و از<br />

بیگانههایی که در اسرائیل باشند که قربانی خود را<br />

بگذراند،‏ خواه یکی از نذرهاي ایشان،‏ خواه ی از<br />

23 .8 ،21<br />

7 ،5<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

2 ،19<br />

5 ،18<br />

.3<br />

.4<br />

- 117 -


ربج<br />

ودا<br />

يفا<br />

رددا بی<br />

ودا<br />

ودا<br />

ردا<br />

کی<br />

ردا<br />

هاآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

کی<br />

يدا<br />

يدا<br />

23<br />

.1<br />

.2<br />

طلبهاي ایشان،‏ که آن را براي قربانی سوختنی<br />

نزد یهوه میگذرانند،‏ مزامیر<br />

تا شما خوشایند شوید.‏ آن را نر بیعیب از گاو یا<br />

از گوسفند یا از بز بگذرانید.‏<br />

هر چه را که ع مگذرانید،‏ براي شما<br />

خوشایند نخواهد شد.‏ تثنیه ؛ باب ؛ ملاکی<br />

و اگر کسی قربانی صلح براي یهوه بگذراند،‏ خواه<br />

براي و نذر،‏ خواه براي طلب،‏ چه از رمه چه از<br />

گله،‏ آن بیعیب باشد تا خوشایندبشود،‏ البته هیچ<br />

عیب در آن نباشد.‏ رومیان ؛ کولسیان<br />

کور یا شکسته یا مجروح یا آبله یا صاحب<br />

یا لکههاي سفید،‏ اینها را براي یهوه مگذرانید،‏ و<br />

از اینها قربانی آتشین براي یهوه بر قربانگاه مگذارید.‏<br />

اما گاو و گوسفند که زاید یا ناقص اعضا باشد،‏ آن<br />

را براي طلبان بگذران لیکن براي نذر قبول نخواهد<br />

شد.‏<br />

و آنچه را که بیضۀ آن کوفته یا فشرده یا شکسته<br />

ی ا<br />

بریده باشد،‏ براي یهوه نزد میاورید،‏ و در زمین<br />

خود قربانی مگذرانید.‏<br />

و از دست غریب نیز طعام خداي خود را از هیچ<br />

یک از اینها مگذرانید،‏ زیرا فساد آنها در است<br />

چونکه عیب ند،‏ براي شما خوشایند نخواهند شد<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

گاو یا گوسفند یا بز زاییده شود،‏<br />

هفت روز نزد مادر خود بماند و در روز هشتم و بعد<br />

براي قربانی قربانی آتشین نزد یهوه خوشایند خواهد<br />

شد.‏ خروج<br />

اما گاو یا گوسفند آن را با بچهاش در روز<br />

قربانی منمایید.‏ تثنیه<br />

و چون قربانی تشکر براي یهوه قربانی نمایید،‏ آن<br />

را قربانی کنید تا خوشایند شوید.‏<br />

در همان روز خورده شود و چیزي از آن را تا<br />

صبح نگاه ندارید.‏ من یهوه هستم.‏ باب<br />

سپ.‏ دستورات مرا نگاه داشته،‏ آنها را بجا آورید.‏<br />

من یهوه هستم.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و نام قدوس مرا بیحرمت مسازید و در میان<br />

فرزنداناسرائیل تقدیس خواهم شد.‏ من یهوه هستم<br />

که شما را تقدیس مینمایم.‏ باب<br />

و شما را از سرزمین مصر بیرون آوردم تا خداي<br />

شما باشم.‏ من یهوه هستم.‏ لاویان<br />

لاویان<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

مقررات یهوه که آنها را جشنهاي مقدس خواهید<br />

خواند،‏ اینها مقررات من میباشند.‏ باب<br />

روز کار کرده شود و در روز هفتم سبت آرامی<br />

و جشن مقدس باشد.‏ هیچ کار مکنید.‏ آن در همۀ<br />

مسکنهاي شما سبت براي یهوه است.‏ خروج<br />

اینها مقررات یهوه و جشنهاي مقدس میباشد،‏ که<br />

را در وقتهاي ا اعلان باید کرد.‏<br />

در ماه اول،‏ در روز چهاردهم ماه بین دو بعدازظهر،‏<br />

پِسح یهوه است.‏ خروج ؛ اعداد ؛<br />

و در روز پانزدهم این ماه جشن نان<br />

بدونخمیرمایهترش براي یهوه است،‏ هفت روز نان<br />

بدونخمیرمایهترش بخورید.‏ خروج ؛ اعداد<br />

در روز اول جشن مقدس براي شما باشد،‏ هیچ کار<br />

از شغل مکنید.‏<br />

هفت روز قربانی آتشین براي یهوه بگذرانید،‏ و در<br />

روز هفتم،‏ جشن مقدس باشد؛ هیچ کار از شغل<br />

مکنید.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

چون به زمینی که من به شما میدهم داخل شوید،‏ و<br />

محصول آن را درو کنید،‏ آنگاه بافۀ نوبر خود رانزد<br />

کاهن بیاورید.‏<br />

و دسته گندم را به حضور یهوه بجنباند تا شما<br />

خوشایند شوید،‏ در فر بعد از سبت کاهن آن را<br />

بجنباند.‏<br />

و در روزي که شما دسته گندم را میجنبانید،‏ برة<br />

یک سالۀ بیعیب براي قربانی سوختنی به حضور یهوه<br />

بگذرانید.‏<br />

و قربانی آردي آن دو دهم آرد نرم مالیده شده به<br />

روغن خواهد بود،‏ تا قربانی آتشین و عطر خوشبو براي<br />

یهوه باشد،‏ و قربانی ریختنی آن چهار یک هین شراب<br />

خواهد بود.‏<br />

و نان و خوشههاي برشته شده و خوشههاي تازه<br />

مخورید،‏ تا همان روزي که قربانی خداي خود را<br />

بگذرانید.‏ این براي نسلهاي بعدي شما در همۀ<br />

مسکنهاي شما قاعدهاي ابدي خواهد بود.‏ باب<br />

و از فر آن سبت،‏ از روزي که دسته گندم<br />

8 ،20<br />

17 ،28<br />

18 ،6<br />

3 ،19<br />

16 ،28<br />

5 .2 ،9<br />

18 ،12<br />

18 ،12<br />

3. شش<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

8 ،1<br />

15 ،7<br />

1 ،17<br />

22 ،1<br />

23 .8 ،21<br />

45 ،11<br />

12 ،10<br />

14 ،50<br />

21 ،15<br />

1 ،12<br />

،<br />

7 ،22<br />

30 ،18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. چون<br />

30 ،22<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

.33<br />

- 118 -


يدا<br />

یدن<br />

کی بی یعب<br />

هآن<br />

هاآن<br />

نی<br />

ودب<br />

بی<br />

یدن<br />

ریدا<br />

ریدا<br />

رید.دا<br />

ودا<br />

خههايشا<br />

رید.دا<br />

لی<br />

ودب<br />

جنبانیدنی را آورده باشید،‏ براي خود بشمارید تا هفت<br />

هفته تمام بشود.‏ تثنیه<br />

تا فر بعد از سبت هفتم،‏ پنجاه روز بشمارید،‏ و<br />

قربانی آردي تازه براي یهوه بگذرانید.‏<br />

از مسکنهاي خود دو نان جنبانی از دو دهم<br />

بیاورید از آرد نرم باشد،‏ و با خمیر مایه ترش پخته<br />

شود تا نوبر براي یهوه باشد<br />

و همراه نان،‏ هفت برة یک سالۀ و<br />

گوساله و دو قوچ،‏ و آنها با قربانی آردي و قربانی<br />

ریختنی ا قربانی سوختنی براي یهوه خواه د،‏ و<br />

قربانی آتشین و عطر خوشبو براي یهوه.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه،‏ و دو برة نر یک ساله<br />

براي قربانی صلح بگذرانید.‏<br />

و کاهن را با نان نوبر بجهت قربانی جنبانی<br />

به حضور یهوه با آن دو بره بجنباند،‏ تا براي یهوه<br />

بجهت کاهن مقدس باشد.‏<br />

و در همان روز اعلام کنید که براي شما جشن<br />

مقدس باشد؛ و هیچ کار از شغل مکنید.‏ در همۀ<br />

مسکنهاي شما بر نسلهاي بعد شما قاعده ابدي باشد.‏<br />

و چون محصول زمین خود را درو کنید،‏<br />

گوشههاي مزرعۀ خود را تماماً‏ درو مکن،‏ و محصول<br />

خود را خوشهچینی منما،‏ آنها را براي فقیر و غر<br />

بگذار.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ در ماه هفتم<br />

در روز اول ماه،‏ آرامی سبت براي شما خواهد بود،‏<br />

یعنی یادگاري نواختن شیپورها و جشن مقدس.‏ اعداد<br />

لاویان<br />

9 ،19<br />

9 ،16<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

1 ،29<br />

.25<br />

هیچ کار از شغل مکنید و قربانی آتشین براي<br />

یهوه بگذرانید.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

در دهم این ماه هفتم،‏ روز کفاره است.‏ ا براي<br />

شما جشن مقدس باشد.‏ جانهاي خود را خودداري<br />

کنید،‏ و قربانی آتشین براي یهوه بگذرانید.‏ باب<br />

و در همان روز هیچ کار مکنید،‏ زیراکه روز آشتی<br />

است تا براي شما به حضور یهوه خداي شما آشتی<br />

بشود.‏<br />

و هر کسی که در همان روز خود را خودداري<br />

نکند،‏ از قوم خود ریشه کن خواهد شد.‏<br />

و هر کسی که در همان روز هرگونه کاري بکند،‏<br />

آن شخص را از میان قوم او ریشه کن خواهم ساخت.‏<br />

هیچ کار مکنید.‏ براي نسلهاي بعد شما در همۀ<br />

مسکنهاي شما قاعدهاي ابدي است.‏<br />

این براي شما سبت آرامی خواه د،‏ پس جانهاي<br />

خود را خودداري نمایید،‏ در شام روز نهم،‏ از شام تا<br />

شام،‏ سبت خود را نگاه باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ در روز<br />

پانزدهم این ماه هفتم،‏ جشن خیمهها،‏ هفت روز براي<br />

یهوه خواهد بود.‏ ؛ اعداد ؛ تثنیه<br />

در روز اول،‏ جشن مقدس باشد؛ هیچ کار از شغل<br />

مکنید.‏<br />

هفت روز قربانی آتشین براي یهوه بگذرانید،‏ و در<br />

روز هشتم جشن مقدس براي شما باشد،‏ و قربانی<br />

آتشین براي یهوه بگذرانید.‏ این تکم جشن است؛<br />

هیچ کار از شغل مکنید.‏ یوحنا<br />

این مقررات یهوه است که در آنها جشنهاي<br />

مقدس را اعلان بکنید تا قربانی آتشین براي یهوه<br />

بگذرانید،‏ یعنی قربانی سوختنی و قربانی آردي و<br />

قربانی و قربانیهاي ریختنی.‏ مال هر روز را در روزش،‏<br />

غیر از سبتهاي یهوه و غیر از عطایاي خود و غیر<br />

از همه نذرهاي خود و غیر از همۀ طلبهاي خود<br />

که براي یهوه میدهید.‏<br />

در روز پانزدهم ماه هفتم چون شما محصول<br />

زمین را جمع کرده باشید،‏ جشن یهوه را هفت روز<br />

نگاه د،‏ در روز اول،‏ آرامی سبت خواهد بود،‏ و در<br />

روز هشتم آرامی سبت.‏<br />

و در روز اول میوة درختان نیکو براي خود بگیرید،‏<br />

و خرما و شاخههاي درختان پربرگ،‏ و<br />

بیدهاي نهر،‏ و به حضور یهوه خداي خود هفت روز<br />

شادي نمایید.‏ نحمیا ؛ اشعیا<br />

و آن را هر سال هفت روز براي یهوه جشن نگاه<br />

د،‏ براي نسلهاي بعد شما قاعدهاي ابدي است که<br />

در ماه هفتم آن را جشن نگاه باب<br />

هفت روز در خیمهها ساکن باشید؛ همۀ بومیان<br />

در اسرائیل در خیمهها ساکن شوند<br />

تا خاندان شما بدانند که من فرزنداناسرائیل را<br />

وقتی که ایشان را از سرزمین مصر بیرون آوردم در<br />

خیمهها ساکن گردانیدم.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏<br />

13 ،16<br />

18 ،6<br />

31 ،16<br />

12 ،29<br />

.<br />

37 ،7<br />

3 ،9<br />

خروج 16 ،23<br />

16-14 ،8<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

44 ،11 باب<br />

سپ.‏ 44<br />

داد.‏<br />

موسی فرزنداناسرائیل را از مقررات یهوه خبر<br />

29 ،16<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

- 119 -


هاآن<br />

ريدب<br />

نه<br />

ته<br />

بی<br />

بی<br />

یم<br />

یان<br />

لاویان<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

که فرزنداناسرائیل را امر بفرما تا روغن زیتون صاف<br />

کوبیده شده براي روشنایی بگیرند،‏ تا چراغ را دائماً‏<br />

روشن کنند.‏ خروج<br />

هارون آن را بیرون پرده شهادت در خیمۀ اجتماع<br />

از شام تا صبح به حضور یهوه پیوسته بیاراید.‏ در<br />

نسلهاي بعد شما قاعده ابدي است.‏ باب ؛<br />

غ.‏ چرا ها را بر چراغدان طاهر،‏ به حضور یهوه پیوسته<br />

بیاراید.‏<br />

و آرد نرم بگیر و از آن دوازده شیرینی بپز؛ براي هر<br />

شیرینی دو دهم باشد.‏<br />

و را به دو صف،‏ در هر صف شش،‏ بر میز پاك<br />

به حضور یهوه بگذار.‏<br />

و بر هر صف بخور صاف بنه،‏ تا بج یادگاري<br />

براي نان و قربانی آتشین باشد براي یهوه<br />

در هر رو ز سبت آن را همیشه به حضور یهوه<br />

بیاراید ‏.از جانب فرزنداناسرائیل عهد ابدي خواهد بود.‏<br />

و از آنِ‏ هارون و پسرانش خواهد بود تا آن را در<br />

مکان مقدس بخورند،‏ زیرا این از قربانیهاي آتشین<br />

یهوه به قاعده ابدي براي وي مقدسترینخواهد بود.‏<br />

و پسر زن اسرائیلی که پدرش مرد مصري بود در<br />

میان فرزنداناسرائیل بیرون آمد،‏ و پسر زن اسرائیلی با<br />

مرد اسرائیلی در لشکرگاه جنگ کردند.‏<br />

و پسر زن اسرائیلی نام یهوه را کفر گفت و لعنت<br />

کرد.‏ پ س او را نزد موسی آوردند و نام مادر او شلومیت<br />

دختر از قوم دان بود.‏ تثنیه<br />

و او را در زندان انداختند تا از د یهوه اطلاع<br />

یابند.‏ اعداد<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

آن کس را که لعنت کرده است،‏ بیرون لشکرگاه<br />

ببر،‏ و همۀ آنانی که شنیدند دستهاي خود را بر سر<br />

وي بنهند،‏ و تمامی جماعت او را سنگسار کنند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ هر کسی<br />

که خداي خود را لعنت کند متحمل گناه خود خواهد<br />

بود.‏<br />

و هر که اسم یهوه را کفر گوید هرآینه کشته<br />

شود،‏ تمامی جماعت او را البته سنگسار کنند،‏ خواه<br />

غریب خواه بومی.‏ چونکه نام یهوه را کفر گفته است<br />

کشته شود.‏ خروج ؛ متی<br />

و کسی که آدمی را بزند که بمیرد،‏ حتماً‏ کشته<br />

شود.‏ اعداد<br />

و کسی که حیوانی را بزند که بمیرد عوض آن را<br />

بدهد،‏ جان به عوض جان.‏<br />

و کسی که همسایۀ خود را مجروح کرده باشد،‏<br />

همانگونه که او کرده باشد،‏ ب ا او کرده خواهد شد.‏ خروج<br />

16 ،35<br />

.18<br />

.19<br />

23 ،21<br />

.20<br />

شکستگی عوض شکستگی،‏ چشم عوض چشم،‏<br />

دندان عوض دندان،‏ چنانکه به آن شخص ع<br />

رسانیده،‏ همچنان به او رسانیده شود.‏<br />

وکسی که حیوانی را کشت،‏ عوض آن را بدهد،‏ اما<br />

کسی که انسان را کشت،‏ کشته شود.‏<br />

شما.‏ را یک حکم خواهد بود،‏ خواه غر خواه<br />

بومی،‏ زیرا که من یهوه خداي شما هستم.‏ خروج ؛<br />

46 ،12<br />

.21<br />

22<br />

44 ،11 لاویان<br />

.23<br />

و موسی فرزنداناسرائیل را خبر داد،‏ و آن را که<br />

لعنت کرده بود،‏ بیرون لشکرگاه بردند،‏ و او را به سنگ<br />

سنگسار کردند.‏ پ س فرزنداناسرائیل چنان که یهوه به<br />

موسی امر فرموده بود به عمل آوردند.‏ اعداد<br />

36 ،15<br />

25<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را در کوه سینا خطابکرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏ چون<br />

شما به زمینی که من به شما میدهم،‏ داخل شوید،‏<br />

آنگاه زمین،‏ سبت یهوه را نگاه بدارد.‏<br />

3. شش سال مزرعۀ خود را بکار،‏ و شش سال<br />

تاکستان خود را کوتاه بکن،‏ و محصولش را جمع کن.‏<br />

خروج 10 ،23<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و در سال هفتم سبت آرامی براي زمین باشد،‏ یعنی<br />

سبت براي یهوه.‏ مزرعۀ خود را مکار و تاکستان خود را<br />

کوتاه منما.‏<br />

آنچه از مزرعۀ تو خودرو باشد،‏ درو مکن،‏ و<br />

انگورهاي مو کوتاه ناکردة خود را مچین،‏ سال آرا<br />

براي زمین باشد.‏<br />

و سبت زمین،‏ خوراك بجهت شما خواهد بود،‏ براي<br />

تو و غلامت و کنیزت و روز مزدت و غریبی که نزد تو<br />

زندگی میکند.‏<br />

و براي گلهها و براي جانور که در زمین تو<br />

باشند،‏ همۀ محصولش خوراك خواهد بود.‏<br />

و براي خود هفت سبت سالها بشمار،‏ یعنیهفت در<br />

هفت سال و مدت هفت سبت سالها براي تو چهل و نه<br />

سال خواهد بود.‏<br />

9 ،10<br />

18 ،6<br />

58 ،28<br />

65 ،26<br />

20 ،27<br />

7 ،20<br />

34 ،15<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 120 -


هاآن<br />

شرو<br />

يرو<br />

لی<br />

تی<br />

يور<br />

نم<br />

ترو<br />

ردا<br />

شرو<br />

ردا<br />

ردا<br />

ردا<br />

کی<br />

هاآن<br />

لی<br />

ردا<br />

.24<br />

لاویان<br />

.9<br />

و در روز دهم از ماه هفتم در روز آشتی،‏ شیپ<br />

بلندآواز را بگردان؛ در تمامی زمین خود شیپور را<br />

بگردان.‏<br />

پنجاهم را مقدس بشمارید و در زمین براي<br />

همه ساکنانش آزادي را اعلان کنید.‏ این براي شما سال<br />

یوبیل خواهد بود،‏ و هر کس از شما به ملک خود<br />

برگردد،‏ و هر کس از شما به قبیلۀ خود برگردد.‏ تثنیه<br />

،15<br />

،<br />

باب 27 ،23<br />

10. سال<br />

3 .1<br />

.11<br />

این سال پنجاهم براي شما یوب خواهد بود.‏<br />

زراعت مکنید و حاصل خود آن را مچینید،‏ و<br />

انگورهاي مو کوتاه ناکردة آن را مچینید.‏<br />

چونکه یوبیل است،‏ براي شما مقدس خواهد بود؛<br />

محصول آن را در مزرعه بخورید.‏<br />

در این سال یوبیل هر کس از شما به ملک خود<br />

برگردد.‏<br />

و اگر چیزي به همسایۀ خود بفروشی یا چیزي از<br />

دست همسایهات بخري یکدیگر را مدیون مسازید.‏ اول<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

6 ،4 تسالونیکیان<br />

.15<br />

برحسب شمارة سالهاي بعد از سال یوبیل،‏ از<br />

همسایۀ خود بخر و برحسب سالهاي محصولش به تو<br />

بفروشد.‏<br />

برحسب زیادي سالها خرید آن را زیاده کن،‏ و<br />

برحسب کمی سالها قیمتش را کم نما،‏ زیرا که شمارة<br />

حاصلها را به تو خواهد فروخت.‏<br />

و یکدیگر را مدیون مسازید،‏ و از خداي خود<br />

بترس.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏ باب<br />

سپ.‏ قاعده مرا بجا آورید و احکام مرا نگاه داشته،‏<br />

را به عمل آورید،‏ تا در زمین به امن ساکن<br />

شوید.‏ باب ؛ ؛ اول پادشاهان<br />

و زمین بار خود را خواهد داد و به سیري خواهید<br />

خورد،‏ و به امنیت در آن ساکن خواهید بود.‏ مزامیر<br />

،37<br />

32 .14 ،19<br />

25 ،4<br />

37 ،19<br />

30 ،18<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

37<br />

.20<br />

و اگر گویید در سال هفتم چه بخوریم،‏ زیرا اینک<br />

نمیکاریم و حاصل خود را جمع نمیکنیم،‏<br />

سپ.‏ در سال ششم برکت خود را بر شما خواهم<br />

فرمود،‏ و محصولِ‏ سه سال خواهد داد.‏ تثنیه<br />

و در سال هشتم بکارید و از محصولِ‏ کاهنان تا<br />

سال نهم بخورید تا حاصل آن برسد؛ کاهنان را<br />

بخورید.‏<br />

و زمین به ف ابدي نرود زیرا زمین از آن<br />

است،‏ و شما نزد من غریب و مهمان هستید.‏ مزامیر<br />

و در تمامی زمین ملک خود براي زمین باز خرید<br />

کنید.‏<br />

اگر برادر تو فقیر شده،‏ بعضی از ملک خود را<br />

بفروشد،‏ آنگاه نزدیکترین او که خویش نزدیک او باشد<br />

بیاید،‏ و آنچه را که برادرت میفروشد،‏ باز خرید نماید.‏<br />

3 ،4<br />

.25<br />

.26<br />

و اگر کسی نزدیکترین ندارد و برخور شده،‏ پول<br />

بازخرید آن را پیدا نماید.‏<br />

آنگاه سالهاي ف آن را بشمارد و آنچه را که<br />

زیاده است به آنکس که فروخته بود،‏ رد نماید،‏ و او به<br />

ملک خود برگردد.‏<br />

و اگر نتواند براي خود پس بگیرد،‏ آنگاه آنچه<br />

فروخته است به دست خری آن تا سال یوبیل بماند،‏<br />

و در یوبیل رها خواهد شد،‏ و او به ملک خود خواهد<br />

برگشت.‏<br />

و اگر کسی خانۀ سکونتی در شهر حصار<br />

بفروشد،‏ تا یک سال تمام بعد از فروختن آن حق<br />

بازخرید آن را خواهد داشت،‏ مدت بازخرید آن<br />

سال خواهد بود.‏<br />

و اگر در مدت کی سال تمام آن را بازخرید<br />

ننماید،‏ پس آن خانهاي که در شهر حصار است،‏<br />

براي خری آن نسلاً‏ بعد نسل برقرار باشد،‏ در سال<br />

یوبیل رها نشود.‏<br />

لیکن خانههاي دهات که حصار گرد خود ندارد،‏<br />

با مزرعههاي آن زمین شمرده شود.‏ براي آنها حق<br />

بازخرید هست و در یوبیل رها خواهد شد.‏<br />

ملک<br />

و اما شهرهاي لاویان<br />

ایشان،‏ حق بازخرید همیشه براي لاویان است.‏<br />

و اگر کسی از لاویان بخرد،‏ پس آنچه فروخته<br />

شده است از خانه یا از شهر ملک او در یوب رها<br />

خواهد شد،‏ زیرا خانههاي شهرهاي لاویان در میان<br />

فرزنداناسرائیل،‏ ملک ایشان است.‏<br />

و مزرعههاي اطراف شهرهاي ایشان فروخته نشود،‏<br />

زیرا که این براي ایشان ملک ابدي است.‏<br />

و اگر برادرت فقیر شده،‏ نزد تو تهی دست باشد،‏<br />

او را مثل غریب و مهمان دستگیري نما تا با تو زندگی<br />

نماید.‏ تثنیه<br />

از او ربا و سود مگیر و از خداي خود بترس،‏ تا<br />

برادرت با تو زندگی نماید.‏ خروج ؛ نحمیا<br />

پول خود را به او به ربا مده و خوراك خود را به او<br />

به سود مده<br />

من یهوه خداي شما هستم که شما را از سرزمین<br />

، خانههايشهرهاي<br />

7 ،5<br />

25 ،22<br />

7 ،15<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

،39<br />

8 ،28<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

13<br />

- 121 -


ردا<br />

یان<br />

یان<br />

یان<br />

ش خورو<br />

ردا<br />

شرو<br />

ي شمرو<br />

ي شمرو<br />

ریدا<br />

يرو<br />

یان<br />

هايان<br />

رزا<br />

هکُ‏<br />

ب خواهی<br />

تی<br />

لی<br />

مصر بیرون آوردم تا سرزمین کنعان را به شما دهم و<br />

خداي شما باشم.‏ باب<br />

و اگر برادرت نزد تو فقیر شده،‏ خود را به تو<br />

بفروشد،‏ بر او مثل غلام خدمت مگذار.‏ خروج ؛ تثنیه<br />

لاویان<br />

،15<br />

2 ،21<br />

45 ،11<br />

.39<br />

14 ،34 ؛ ارمیا 12<br />

.<br />

.40<br />

مثل روز مزد و مهمان نزد تو باشد و تا سال یوبیل<br />

نزد تو خدمت نماید<br />

آنگاه از نزد تو بیرون رود،‏ خود او و پسرانش<br />

همراه وي،‏ و به خاندان خود برگردد و به ملک پدران<br />

خود باز گردد.‏<br />

زیرا که ایشان بندگان منند که ایشان را از<br />

سرزمین م ص ر بیرون آوردم؛ مثل غلامان فروخته<br />

نشوند ارمیا ؛<br />

بر او به سختی حکمر منما و از خداي خود<br />

بترس.‏ افسسیان<br />

و اما غلامانت و کنیزانت که براي تو خواهندبود،‏ از<br />

امتهایی که به اطراف تو میباشند از ایشان غلامان و<br />

کنیزان بخرید.‏<br />

و هم از پسران مهمانانی که نزد شما زندگی<br />

میکنند،‏ و از قبیلههاي ایشان که نزد شما باشند،‏ که<br />

ایشان را در زمین شما متولد نمودهاند،‏ بخرید و اموال<br />

شما خواهند بود.‏<br />

و ایشان را بعد از خود براي پسران خود واگذارید،‏<br />

تا ملک موروثی باشند و ایشان را تا به ابد اموال خود<br />

سازید.‏ و اما برادران شما از فرزنداناسرائیل هیچکس<br />

بر برادر خود به سختی حکمر نکند.‏<br />

و اگر غریب یا مهم نزد شما برخور گردد،‏ و<br />

برادرت نزد او فقیر شده،‏ به آن غریب یا مهمان تو یا<br />

به نسل خاندان آن غریب،‏ خود را بفروشد،‏<br />

بعد از فروخته شدنش براي وي حق بازخرید<br />

میباشد.‏ یکی از برادرانش او را بازخرید نماید.‏<br />

یا عمویش یا پسر عمویش او را بازخرید نماید،‏ یا<br />

یکی از خویشان او از خاندانش او را بازخرید نماید،‏ یا<br />

خود او اگر برخور گردد،‏ خویشتن را بازخرید نماید.‏<br />

و با آن کسی که او را خرید از سالی که خود را<br />

فروخت تا سال یوبیل حساب کند،‏ و پول ف او<br />

برحسب شمارة سالها باشد،‏ موافق روزهاي روز مزد نزد<br />

او باشد.‏<br />

اگر سالهاي بسیار باقی باشد،‏ برحسب آنها پول<br />

بازخرید خود را از پول ف د،‏ پس بدهد.‏<br />

و اگر تا سال یوبیل،‏ سالهاي کم باقی باشد با وي<br />

حساب بکند،‏ و برحسب سالهایش پول بازخرید خود را<br />

رد نماید.‏<br />

مثل روز مزدي که سال به سال اجیر باشد نزد او<br />

بماند،‏ و در نظر تو به سختی بر وي حکمر نکند.‏<br />

و اگر به اینها بازخرید نشود پس در سال یوب<br />

رهاشود،‏ هم خود او و پسرانش همراه وي.‏<br />

زیرا براي من فرزنداناسرائیل غلاماند،‏ ایشان غلام<br />

من میباشند که ایشان را از سرزمین مصر بیرون<br />

آوردم.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏ باب<br />

11،44<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

26<br />

.1<br />

براي خود بتها مسازید،‏ و تمثال تراشیده و ستونی<br />

به جهت خود برپا منمایید،‏ و سنگی تصویر تراشیده<br />

در زمین خود مگذارید تا به آن سجده کنید،‏ زیرا که<br />

من یهوه خداي شما هستم.‏<br />

مرا نگاه د،‏ و مکان مقدس مرا احترام<br />

نمایید.‏ من یهوه هستم.‏<br />

اگر از قاعده من پی نمایید و اوامر مرا نگاه<br />

داشته،‏ آنها را بجا آورید،‏ تثنیه<br />

آنگاه بار شما را در زمان آنها خواهم داد،‏ و<br />

زمین محصول خود را خواهد آورد،‏ و درختان صحرا<br />

میوة خود را خواهد داد.‏ تثنیه<br />

و کوفتن خرمن شما تا چیدن انگور خواهد رسید،‏ و<br />

چیدن انگور تا کاشتن تخم خواهد رسید،‏ و نان خود را<br />

به سیري خورده،‏ در زمین خود به امن سکونت<br />

خواهید کرد.‏ تثنیه<br />

و به زمین،‏ سلامتی خواهم داد و خواهید خوابید و<br />

ترسانندهاي نخواهد بود؛ و حیوانات موذي را از زمین<br />

نابود خواهم ساخت،‏ و شمشیر از زمین شما گذر<br />

نخواهد کرد.‏ ایوب<br />

و دشمنان خود را تعق ید کرد،‏ و ایشان<br />

پیش ا از شمشیر خواهند افتاد.‏ تثنیه<br />

و پنج نفر از شما صد را تعقیب خواهند کرد،‏ و صد<br />

از شما دهه را خواهند راند،‏ و دشمنان شما پیش<br />

ا از شمشیر خواهند افتاد.‏ تثنیه<br />

و بر شما لطف خواهم کرد،‏ و شما را بارور گردانیده،‏<br />

شما را زیاد خواهم ساخت،‏ و عهد خود را با شما<br />

استوار خواهم نمود.‏<br />

و غذاي نۀ کهنه شده را خواهید خورد،‏ و کهنه<br />

را براي نو بیرون خواهید آورد.‏<br />

و مسکن خود را در میان شما برپا خواهم کرد و<br />

جانم شما را ناپاك نخواهد داشت.‏ حزقیال<br />

7 ،28<br />

30 ،32<br />

26 ،37<br />

1 ،28<br />

14 ،11<br />

10 ،12<br />

19 ،11<br />

2. سبتهاي<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

9 ،34<br />

9 ،6<br />

14 ،2<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

- 122 -


يرو<br />

ردا<br />

يرو<br />

ردا<br />

لس<br />

نم<br />

توم<br />

يرو<br />

یم<br />

هايدل<br />

نم<br />

لاویان<br />

.12<br />

و در میان شما سیر میکنم و خداي شما خواهم<br />

بود و شما قوم من خواهید بود.‏ دوم قرنتیان ؛ ارمیا<br />

من یهوه خداي شما هستم که شما را از سرزمین<br />

مصر بیرون آوردم تا ایشان را غلام نباشید،‏ و بندهاي<br />

یوغ شما را شکستم،‏ و شما را راست روان ساختم.‏ باب<br />

7 ،24<br />

16 ،6<br />

.13<br />

44 ،11<br />

.14<br />

تثنیه<br />

و اگر مرا نشنوید و همه این اوامر را بجا نیاورید،‏<br />

15 ،28<br />

.15<br />

و اگر قاعده مرا رد نمایید و دل شما احکام مرا<br />

ناپاك د،‏ تا تمامی اوامر مرا بجا نیاورده،‏ عهد مرا<br />

بشکنید.‏<br />

من این را به شما خواهمکرد که ترس و و تب<br />

را که چشمان را فنا سازد،‏ و جان را تلف کند،‏ بر شما<br />

مسلط خواهم ساخت،‏ و تخم خود را بیفایده خواهید<br />

کاشت و دشمنان شما آن را خواهند خورد<br />

و خود را به ضد شما خواهم داشت،‏ و پیش<br />

دشمنان خود فراري خواهید شد،‏ و آنانی که از<br />

شما نفرت ند،‏ بر شما حکمرانی خواهند کرد،‏ و<br />

بدون تعقیب کنندهاي فرار خواهید نمود.‏ باب ؛ تثنیه<br />

10 ،17<br />

.16<br />

.17<br />

25 ،28<br />

.18<br />

و اگر با وجود این همه،‏ مرا نشنوید،‏ آنگاه شما را<br />

براي گناهان شما هفت مرتبه زیاده تنبیه خواهم کرد.‏<br />

و غرور قوت شما را خواهم شکست،‏ و آسمان شما<br />

را مثل آهن و زمین شما را مثل مس خواهم ساخت.‏<br />

.19<br />

17 ،11 تثنیه<br />

.20<br />

و قوت شما به بطالت صرف خواهد شد،‏ زیرا زمین<br />

شما حاصل خود را نخواهد داد،‏ و درختان زمین میوة<br />

خود را نخواهد آورد.‏ دوم پادشاهان<br />

و اگر به خلاف من رفتار نموده،‏ از شنیدن<br />

دوري نمایید،‏ آنگاه برحسب گناهانتان هفت چندان<br />

بلایاي زیاده بر شما عارض گردانم.‏<br />

و حیوانات صحرا را بر شما فرستم تا شما را<br />

بیفرزند سازند،‏ و گلهها شما را هلاك کنند،‏ و شما را<br />

در شماره کم سازند،‏ و شاهراههاي شما ویران خواهد<br />

شد.‏<br />

و اگر با این همه از من متنبه نشده،‏ به خلاف من<br />

رفتار کنید،‏<br />

آنگاه من نیز به خلاف شما رفتار خواهم کرد،‏ و<br />

شما را براي گناهانتان هفت چندان سزا خواهم داد.‏<br />

24 ،2<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

دوم سموئیل<br />

27 ،22<br />

.25<br />

و بر شما شمشیري خواهم آورد که انتقام عهد مرا<br />

بگیرد.‏ و چون به شهرهاي خود جمع شوید،‏ وبا در<br />

میان شما خواهم فرستاد،‏ و به دست دشمن تسلیم<br />

خواهید شد.‏ اشعیا ؛ حزقیال<br />

و چون موجودي نان شما را بشکنم،‏ ده زن نان<br />

شما را در یک تنور خواهند پخت،‏ و نان شما را به شما<br />

به وزن پس خواهند داد،‏ و چون بخورید سیر نخواهید<br />

شد.‏<br />

و اگر با وجود این،‏ مرا نشنوید و به خلاف<br />

رفتار نمایید،‏<br />

آنگاه به خشم به خلاف شما رفتار خواهم کرد،‏ و<br />

من نیز براي گناهانتان،‏ شما را هفت چندان تنبیه<br />

خواهم کرد.‏<br />

و گوشت پسران خود را خواهید خورد،‏ و گوشت<br />

دختران خود را خواهید خورد.‏ دوم پادشاهان<br />

و بلندیهاي شما را خراب خواهم ساخت،‏ و ستون<br />

خورشید شما را قطع خواهم کرد،‏ و لاشههاي شما را<br />

بر لاشههاي بتهاي شما خواهم افکند،‏ و جان من شما<br />

را منفور خواهد داشت.‏ دوم تواریخ<br />

و شهرهاي شما را خراب خواهم ساخت،‏ و<br />

مکانهاي مقدس شما را ویران خواهم کرد،‏ و بوي<br />

عطرهاي خوشبوي شما را نخواهم بویید.‏<br />

و من زمین را ویران خواهم ساخت،‏ به حدي که<br />

دشمنان شما که در آن ساکن باشند،‏ متحیر خواهند<br />

شد.‏ ارمیا<br />

و شما را در میان امتها پراکنده خواهم ساخت،‏ و<br />

شمشیررا در عقب شما خواهم کشید،‏ و زمین شما<br />

ویران و شهرهاي شما خراب خواهد شد.‏ تثنیه<br />

آنگاه زمین در تمامی روزهاي ویرانیاش زمانی<br />

که شما در زمین دشمنان خود باشید،‏ از سبتهاي<br />

خود لذت خواهد برد.‏ پ س زمین آرامی خواهد یافت و<br />

از سبتهاي خود لذت خواهد برد.‏ باب<br />

تمامی روزهاي ویرانیاش آرا خواهد یافت،‏<br />

یعنی آن آرامی که در سبتهاي شما زمانی که در آن<br />

ساکن میبودید،‏ نیافته بود.‏<br />

و اما در بقیۀ شما در زمین دشمنان شما<br />

ضعف خواهم فرستاد،‏ و آواز برگ رانده شده،‏ ایشان را<br />

خواهد گریزانید،‏ و بدون تعقیب کنندهاي مثل کسی<br />

که از شمشیر فرار کند،‏ خواهند گریخت و خواهند<br />

افتاد.‏ تثنیه ؛<br />

و به یکدیگر مثل از دم شمشیر خواهند<br />

ریخت،‏ با آنکه کسی تعقیب نکند،‏ و شما را یاراي<br />

مقا با دشمنان خود نخواهد بود.‏<br />

و در میان امتها هلاك خواهید شد و زمینِ‏<br />

64 ،28<br />

،<br />

28 ،6<br />

2 ،25<br />

7 .4 ،34<br />

19 ،14<br />

20 ،1<br />

30 ،32<br />

11 ،9<br />

66 ،28<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

- 123 -


کل خواهش<br />

کل خواهش<br />

کلش<br />

کلش<br />

کلش<br />

يور<br />

کل،ش<br />

کلش<br />

یم<br />

کی<br />

کلش<br />

لی<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

دشمنان شما،‏ شما را خواهد خورد.‏<br />

و بقیۀ شما در زمین دشمنان خود در گناهان<br />

خود فانی خواهند شد،‏ و در گناهان پدران خود نیز<br />

فانی خواهند شد.‏<br />

سپ.‏ به گناهان خود و به گناهان پدران خود در<br />

خیانتی که به من ورزیده،‏ و بی وفایی که به خلاف من<br />

نمودهاند،‏ اعتراف خواهند کرد.‏ تثنیه ؛<br />

از این سبب من نیز به خلاف ایشان رفتار نمودم،‏<br />

و ایشان را به زمین دشمنان ایشان آوردم.‏ پ س اگر دل<br />

ختنه نشدهاي ایشان فروتن شود و سزاي گناهان خود<br />

را بپذیرند،‏ ارمیا<br />

آنگاه عهد خود را با یعقوب بیاد خواهم آورد،‏ و<br />

عهد خود را با اسحاق نیز و عهد خود را با ابراهیم نیز<br />

بیاد خواهم آورد،‏ و آنزمین را بیاد خواهم آورد.‏ خروج<br />

لاویان<br />

،2<br />

2 ،30<br />

30 ،4<br />

26 ،9<br />

.39<br />

40<br />

.41<br />

.42<br />

؛ دوم 24<br />

پادشاهان 23 ،13<br />

.43<br />

و زمین از ایشان ترك خواهد شد و چون از ایشان<br />

ویران باشد از سبتهاي خود لذت خواهد برد،‏ و ایشان<br />

سزاي گناه خود را خواهند پذیرفت سبب اینکه<br />

احکام مرا رد کردند،‏ و دل ایشان قاعده مرا ناپاك<br />

داشت.‏<br />

و با وجود این همه نیز چون در زمین دشمنان<br />

خود باشند،‏ من ایشان را رد نخواهم کرد،‏ و ایشان را<br />

ناپاك نخواهم داشت تا ایشان را هلاك کنم،‏ و عهد<br />

خود را با ایشان بشکنم،‏ زیرا که من یهوه خداي ایشان<br />

هستم.‏<br />

بلکه براي ایشان عهد اجداد ایشان را بیاد<br />

خواهمآورد که ایشان را در نظر امتها از سرزمین مصر<br />

بیرون آوردم،‏ تا خداي ایشان باشم.‏ من یهوه هستم.‏<br />

، به<br />

.44<br />

.45<br />

51 .33 ،12 ؛ خروج 18 ،15 پیدایش<br />

.46<br />

این است قاعده و احکام و شرایعی که یهوه در<br />

میان خود و فرزنداناسرائیل در کوه سینا به دست<br />

موسی قرار داد.‏<br />

27<br />

.1<br />

2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏ چون<br />

کسی نذر مخصوصی نماید،‏ جانها برحسب تخمین تو،‏<br />

از آن یهوه باشند،‏ اعداد<br />

و اگر تخمین تو براي مرد،‏ از بیست ساله تا شصت<br />

ساله باشد،‏ تخمین تو پنجاه شکل نقره برحسب شکل<br />

محل مقدس خواهد بود.‏<br />

و اگر اُناث باشد تخمین تو سی د بود.‏<br />

و اگر از پنج ساله تا بیست ساله باشد،‏ تخمین تو<br />

براي مرد،‏ بیست و بجهت زن ده د بود.‏<br />

و اگر از یک ماهه تا پنج ساله باشد،‏ تخمین تو<br />

بجهت مرد پنج نقره،‏ و بجهت زن،‏ تخمین تو سه<br />

نقره خواهد بود.‏<br />

و اگر از شصت ساله و بالاتر باشد،‏ اگر مرد باشد،‏<br />

آنگاه تخمین تو پانزده و براي زن ده خواهد<br />

بود.‏<br />

و اگر از تخمین تو فقیرتر باشد،‏ پس او را به حضور<br />

کاهن حاضر کنند،‏ و کاهن برایش تخمین کند و کاهن<br />

به مقدار اندازه آن که نذر کرده،‏ براي وي برآورد<br />

نماید.‏<br />

و اگر حیوانی باشد از آنهایی که براي یهوه قربانی<br />

میگذرانند،‏ هر آنچه را که کسی از آنها به یهوه بدهد،‏<br />

مقدس خواهد بود.‏<br />

آن را مبادله ننماید و خوب را به بد یا بد را به<br />

خوب عوض نکند.‏ و اگر حیوانی را به حیوانی مبادله<br />

کند،‏ هم آن و آنچه به عوض آن داده شود،‏ هر دو<br />

مقدس خواهد بود.‏<br />

و اگر هر نوع حیوانی نجس باشد که از آن قربانی<br />

براي یهوه ن گذرانند،‏ آن حیوان را پیش کاهن<br />

حاضر کند.‏<br />

و کاهن آن را چه خوب و چه بد،‏ خرید کند و<br />

برحسب تخمین تو اي کاهن،‏ چنین باشد.‏<br />

و اگر آن را فدیه دهد،‏ پنج بر تخمین تو<br />

زیاده دهد.‏<br />

و اگر کسی خانۀ خود را وقف نماید تا براي یهوه<br />

مقدس شود،‏ کاهن آن را چه خوب و چه بد تخمین<br />

کند،‏ و بط که کاهن آن را تخمین زده باشد،‏<br />

همچنان بماند.‏<br />

و اگر وقف کننده بخواهد خانۀ خود را فدیه دهد،‏<br />

پس پنج یک بر پول تخمینی تو زیاده کند و از آن او<br />

خواهد بود.‏<br />

و اگر کسی قطعهاي از زمین ملک خود را براي<br />

یهوه وقف نماید،‏ آنگاه تخمین تو موافق زراعت آن<br />

باشد،‏ زراعت یک حومر جو به پنجاه نقره باشد.‏<br />

و اگر زمین خود را از سال یوب وقف نماید،‏<br />

موافق تخمین تو برقرار باشد.‏<br />

و اگر زمین خود را بعد از یوبیل وقف نماید،‏ آنگاه<br />

کاهن پول آن را موافق سالهایی که تا سال یوبیل باقی<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

8 ،15<br />

.3<br />

- 124 -


ردا<br />

لی<br />

فی<br />

ک تال<br />

کلش<br />

کلش<br />

لی<br />

یس<br />

میباشد براي وي بشمارد،‏ و از تخمین تو تخف<br />

شود.‏<br />

و اگر آنکه زمین را وقف کرد بخواهد آن را فدیه<br />

دهد،‏ پس پنج یک از پول تخمینی تو را بر آن بیفزاید<br />

و براي وي برقرار شود.‏<br />

و اگر نخواهد زمین را فدیه دهد،‏ یا اگر زمین را<br />

به دیگري فروخته باشد،‏ بعد از آن فدیه داده نخواهد<br />

شد.‏<br />

و آن زمین چون در سال یوب رها شود مثل<br />

زمین وقف براي یهوه مقدس خواهد بود؛ م ی آن<br />

براي کاهن است.‏<br />

و اگر زمینی را که خریده باشد که از زمین ملک<br />

او نبود،‏ براي یهوه وقف نماید،‏<br />

آنگاه کاهن مبلغ برآورد تو را تا سال یوب براي<br />

وي بشمارد،‏ و در آن روز تخمین تو را مثل وقف یهوه<br />

به وي بدهد.‏<br />

و آن زمین در سال یوبیل به کسی که از او خریده<br />

شده بود خواهد برگشت،‏ یعنی به کسی که آن زمین<br />

ملک موروثی وي بود.‏ باب<br />

و هر تخمین تو موافق محل مقدس باشد که<br />

بیست جیره یک است.‏<br />

لیکن نخستزادهاي از گلهها که براي یهوه<br />

نخستزاده شده باشد،‏ هیچکس آن را وقف ننماید،‏<br />

خواه گاو خواه گوسفند،‏ از آن یهوه است.‏<br />

و اگر از حیوانات نجس باشد،‏ آنگاه آن را برحسب<br />

برآورد تو فدیه دهد،‏ و پنج یک بر آن بیفزاید،‏ و اگر<br />

فدیه داده نشود پس موافق تخمین تو فروخته شود.‏<br />

اما هر چیزي که کسی براي یهوه وقف نماید،‏ از<br />

کل ائی خود،‏ چه از انسان چه از گلهها چه از زمین<br />

ملک خود،‏ نه فروخته شود و نه فدیه داده شود،‏ زیرا<br />

هر چه وقف باشد براي یهوه مقدسترین است.‏<br />

هر وقفی که از انسان وقف شده باشد،‏ فدیه داده<br />

نشود.‏ حتماً‏ کشته شود.‏ اول سموئیل ؛ داوران<br />

لاویان<br />

.30 ،11<br />

خروج 2 ،13<br />

9 .3 ،15<br />

10 ،25<br />

اعداد 47 ،3<br />

،<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

39<br />

.30<br />

و تمامی ده یک زمین چه از تخم زمین چه از<br />

میوة درخت از آن یهوه است،‏ و براي یهوه مقدس<br />

میباشد.‏ اعداد<br />

و اگر کسی از ده یک خود چیزي فدیه دهد پنج<br />

یک آن را بر آن بیفزاید.‏<br />

و تمامی ده یک گاو و گوسفند یعنی هر چه زیر<br />

عصا بگذرد،‏ دهم آن براي یهوه مقدس خواهد بود.‏<br />

در خوبی و بدي آن جستجو ننماید و آن را مبادله<br />

نکند،‏ و اگر آن را مبادله کند هم آن و هم بدل آن<br />

مقدس خواهد بود و فدیه داده نشود.‏<br />

این است دستوراتی که یهوه به مو براي<br />

فرزنداناسرائیل در کوه سینا امر فرمود.‏ باب<br />

46 ،26<br />

.34<br />

21 ،18<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

- 125 -


کی<br />

یح<br />

لی<br />

نی<br />

هال<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

نی<br />

لی<br />

لی<br />

له<br />

لی<br />

.20<br />

اعداد<br />

اعداد<br />

1<br />

.1<br />

و در روز اول ماه دوم از سال دوم از بیرون آمدن<br />

ایشان از سرزمین مصر،‏ یهوه در بیابان سینا در خیمۀ<br />

اجتماع موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏ خروج<br />

تمامی جماعت فرزنداناسرائیل را برحسب<br />

قبایل و خاندان پدران ایشان،‏ به شمارة اسمهاي همۀ<br />

مردان موافق سرهاي ایشان بگیرید.‏ باب ؛ خروج<br />

از بیست ساله و زیاده،‏ هر که از اسرائیل به جنگ<br />

بیرون میرود،‏ تو و هارون ایشان را برحسب لشکر<br />

ایشان بشمارید.‏ باب<br />

و همراه شما یک نفر از هر قوم باشد که هر<br />

امیر خاندان پدرانش باشد.‏<br />

و اسمهاي کسانی که با شما باید بایستند،‏ ا<br />

است:‏ از رؤبین،‏ الیصوربن شَدیئور.‏<br />

و از شمعون،‏ شلومیئیل پسر صوریشَداي.‏<br />

و از یهودا،‏ نَحشون پسر عمیناداب.‏ باب ؛ خروج<br />

12 ،30<br />

،6<br />

1 ،19<br />

3 ،2<br />

2 ،26<br />

3 ،4<br />

2. حساب<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

23<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

و از یساکار،‏ نَتَنائیل پسر صوغَر.‏<br />

و از زبولون،‏ اَلیاب پسر لون.‏<br />

و از پسران یوسف:‏ از اَفرایم،‏ اَلیشَمع پسر عمیهود.‏<br />

و از منَسی،‏ جملیئیل پسر فَدهصور.‏ باب ؛ اول قرنتیان<br />

18 ،2<br />

26 ،8<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

از بنیامین،‏ اَبیدان پسر جِدعونی.‏ باب ؛<br />

و از دان،‏ اَخیعزَر پسر عمیشَداي.‏ باب<br />

و از آذر،‏ فَجعیئیل پسر عکْران.‏<br />

و از جاد،‏ اَلیاساف پسر دعوئیل.‏<br />

و از نَفتالی،‏ اَخیرَع پسر عینان.‏ باب ؛<br />

اینانند دعوت شدگان جماعت و امیران قبایل<br />

پدران ایشان،‏ و سران هزارههاي اسرائیل.‏<br />

و موسی و هارون این کسان را که به نام،‏ معین<br />

شدند،‏ گرفتند.‏<br />

و در روز اول ماه دوم،‏ تمامی جماعت را جمع<br />

کرده،‏ شجره نامههاي ایشان را برحسب قبا و<br />

خاندان پدران ایشان،‏ به شمارة اسمها از بیست ساله و<br />

بالاتر موافق سرهاي ایشان خواندند.‏<br />

یهوه موسی را امر فرموده بود،‏ ایشان را در<br />

بیابان سینا بشمرد.‏<br />

و اما پسرانرؤبین نخستزادة اسرائیل،‏ برحسب<br />

قبایل و خاندان پدران ایشان،‏ موافق نامها و سرهاي<br />

ایشان این بود:‏ هر مرد از بیست ساله و بالاتر،‏ همه<br />

کسانی که براي جنگ بیرون میرفتند.‏<br />

ایشان از قوم رؤبین،‏ چهل و شش<br />

هزار و پانصد نفر بودند.‏<br />

و پسرانشمعون برحسب قبایل و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ کسانی که از ایشان شمرده شدند،‏ موافق<br />

شمارة اسمها و سرهاي ایشان ا بود:‏ هر مرد از<br />

بیست س و بالاتر،‏ هر که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم شمعون،‏ پنجاه و نه<br />

هزار و سیصد نفر بودند.‏ باب‎26‎‏،‏<br />

و انساب پسرانجاد برحسب قبا و خاندان<br />

پدران ایشان،‏ موافق شمارة اسمها،‏ از بیست ساله و<br />

بالاتر،‏ هر که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم جاد،‏ چهل و پنج هزار<br />

و ششصد و پنجاه نفر بودند.‏<br />

و پسرانیهودا برحسب قبا و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم یهودا،هفتاد و چهار<br />

هزار و شش صد نفر بودند.‏<br />

و پسرانیساکار برحسب قبا و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم یساکار،‏ پنجاه و چهار<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

و انساب پسرانزبولون برحسب قبا و خاندان<br />

پدران ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست ساله و<br />

بالاتر،‏ هر که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم زبولون پنجاه و هفت<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

و پسرانیوسف از پسراناَفرایم برحسب قبا و<br />

خاندان پدران ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست<br />

ساله و بالاتر،‏ هر که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم اَفرایم،‏ چ هزار و<br />

پانصد نفر بودند.‏<br />

و پسران منَسی برحسب قبا و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها،‏ از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم منسی،‏ سی و دو هزار<br />

14<br />

21. شمردهشدگان<br />

.22<br />

23. شمردهشدگان<br />

.24<br />

25. شمردهشدگان<br />

.26<br />

27. شمردهشدگان<br />

.28<br />

29. شمردهشدگان<br />

.30<br />

31. شمردهشدگان<br />

.32<br />

33. شمردهشدگان<br />

.34<br />

35. شمردهشدگان<br />

65 .60 ،7<br />

27 ،10<br />

22 ،2<br />

25 ،2<br />

29 ،2<br />

.17<br />

.18<br />

19. چنانکه<br />

- 126 -


يلاو<br />

لی<br />

کی<br />

هاآن<br />

نیی<br />

یح<br />

.52<br />

و دویست نفر بودند.‏<br />

و پسرانبنیامین برحسب قبایل و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها،‏ از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم بنیامین،‏ سی و پنج<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

و پسراندان برحسب قبایل و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ میرفت.‏<br />

شمردهشدگان ایشان از قوم دان،‏ شصت و دوهزار<br />

و هفتصد نفر بودند.‏<br />

و پسرانآذر برحسب قبایل و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

شمردهشدگان ایشان از قوم آذر،‏ چهل و یک هزار<br />

و پانصد نفر بودند.‏<br />

و پسراننَفْتالی برحسب قبا و خاندان پدران<br />

ایشان،‏ موافق شمارة اسمها از بیست ساله و بالاتر،‏ هر<br />

که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

ایشان از قوم نَفْتالی،‏ پنجاه و سه<br />

هزار و پانصد نفر بودند.‏<br />

اینانند شمرده شدگانی که موسی و هارون با<br />

دوازده نفر از بزرگان اسرائیل،‏ که نفر براي هر<br />

خاندان پدران ایشان بود،‏ شمردند.‏<br />

و تمامی شمردهشدگان فرزنداناسرائیل برحسب<br />

خاندان پدران ایشان،‏ از بیست ساله و بالاتر،‏ هر کس<br />

از اسرائیل که براي جنگ بیرون میرفت.‏<br />

همۀ شمردهشدگان،‏ ششصد و سه هزار و پانصد و<br />

پنجاه نفر بودند.‏ باب ؛ خروج<br />

اما لاویان برحسب قوم پدران ایشان در میان<br />

شمرده نشدند.‏<br />

زیرا یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

اما قوم را مشمار و حساب ایشان را در میان<br />

فرزنداناسرائیل مگیر.‏ باب<br />

لیکن لاویان را بر مسکن شهادت و تمامی<br />

اسبابش و بر هرچه علاقه به آن دارد بگمار،‏ و ایشان<br />

مسکن و تمامی اسبابش را بردارند،‏ و ایشان آن را<br />

خدمت نمایند و به اطراف مسکن خیمه زنند.‏<br />

و چون مسکن روانه شود لاویان آن را پا<br />

بیاورند،‏ و چون مسکن افراشته شود لاویان آن را برپا<br />

نمایند،‏ و غریبی که نزدیک آن آید،‏ کشته شود.‏<br />

اعداد<br />

و فرزنداناسرائیل هر کس در محلۀ خود و هر<br />

کس نزد دسته خویش برحسب لشکر خود،‏ خیمه<br />

زنند.‏ باب<br />

و لاویان به اطراف مسکن شهادت خیمه زنند،‏<br />

مبادا خشم بر جماعت فرزنداناسرائیل بشود،‏ و لاویان<br />

خدمت مسکن شهادت را نگاه دارند.‏<br />

پس فرزنداناسرائیل چنین کردند،‏ و برحسب<br />

آنچه یهوه موسی را امر فرموده بود،‏ به عمل آوردند.‏<br />

2 ،2<br />

.53<br />

.54<br />

28 ،12 ؛ خروج 34 ،2 باب<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هر کس از فرزنداناسرائیل نزد دسته و نشان<br />

خاندان پدران خویش خیمه زند،‏ در برابر و اطراف<br />

خیمۀ اجتماع خیمه زنند.‏ باب ؛<br />

و به جانب مشرق به سوي طلوع آفتاب اهل دسته<br />

محلّۀ یهودا برحسب لشکر خود خیمه زنند،‏ و امیر<br />

پسرانیهودا نَحشُون پسر عمیناداب باشد.‏ باب<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند هفتاد و چهار<br />

هزار و ششصد نفر بودند.‏<br />

و قوم یساکار در پهلوي او خیمه زنند،‏ و امیر<br />

پسرانیساکار نَتنائیل پسر صوغر باشد.‏<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند پنجاه و چهار<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

و قوم زبولون و امیر پسرانزبولون اَلیآب پسر لون<br />

باشد.‏<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ پنجاه و هفت<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

همه شمردهشدگان محلۀ یهودا برحسب لشکر<br />

ایشان صد و هشتاد و شش هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

و ایشان اول کوچ کنند.‏<br />

و بر جانب جنوب،‏ دسته محلۀ رؤبین برحسب<br />

لشکر ایشان باشد،‏ و امیر پسرانرؤبین اَلیصور پسر<br />

شَدیئُور باشد.‏ باب ؛ ؛<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند چهل و شش<br />

هزار و پانصد نفربودند.‏<br />

و در پهلوي او قوم شَمعون خیمه زنند و امیر<br />

پسرانشَمعون شلومیئیل پسر صوریشَداي باشد.‏<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ پنجاه و نه<br />

هزار و سیصد نفر بودند.‏<br />

و قوم جاد و امیر پسرانجاد اَلیاساف پسر رعوئیل<br />

7 ،1<br />

34 ،2<br />

52 ،1<br />

18 ،10<br />

30 ،7<br />

5 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

باب 3،<br />

37 ،12<br />

33 ،2 ؛ 15 ،3<br />

32 ،2<br />

.36<br />

37. شمردهشدگان<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43. شمردهشدگان<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

38 .10<br />

- 127 -


یع<br />

يلاو<br />

نی<br />

نیی<br />

46<br />

باشد.‏<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ چهل و پنج<br />

هزار و ششصد و پنجاه نفر بودند.‏<br />

همه شمردهشدگان محلۀ رؤبین برحسب لشکر<br />

ایشان صد و پنجاه و یک هزار و چهارصد و پنجاه نفر<br />

بودند و ایشان دوم کوچ کنند.‏<br />

و بعد از آن خیمۀ اجتماع با محلۀ لاویان در میان<br />

محلهها کوچ کند،‏ چنانکه خیمه میزنند،‏ همچنان هر<br />

کس در جاي خود نزد دستههاي خویش کوچ کنند.‏<br />

و به طرف مغرب،‏ دسته محلۀ اَفرایم برحسب<br />

لشکر ایشان و امیر پسراناَفرایم،‏ الیشَمع پسر عمیهود<br />

باشد.‏ باب<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ چهل هزار و<br />

پانصد نفر بودند.‏<br />

و در پهلوي او قوم منَسی،‏ و امیر پسرانمنَسی<br />

جملیئیل پسر فَدهصور باشد.‏<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ سی و دو<br />

هزار و دویست نفر بودند.‏<br />

و قوم بنیامین و امیر پسرانبنیامین،‏ اَبیدان پسر<br />

جِدعونی باشد.‏ باب ؛<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ سی و پنج<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

همه شمردهشدگان محلۀ اَفرایم برحسب لشکر<br />

ایشان،‏ صد و هشت هزار و یکصد نفر بودند،‏ و ایشان<br />

سوم کوچ کنند.‏<br />

و به طرف شمال،‏ دسته محلۀ دان،‏ برحسب لشکر<br />

ایشان،‏ و امیر پسراندان اَخیعزَر پسر عمیشَداي باشد.‏<br />

اعداد<br />

65 .60 ،7<br />

11 ،1<br />

10 ،1<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

25 ،10 ؛ 66 ،7 ؛ 12 ،1 باب<br />

.26<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ شصت و دو<br />

هزاروهفتصد نفر بودند.‏<br />

و در پهلوي ایشان قوم آذر خیمه زنند،‏ و امیر<br />

پسرانآذر فَجعیئیل پسر عکْران باشد<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ چهل و یک<br />

هزار و پانصد نفر بودند.‏<br />

و قوم نَفْتالی و امیر پسراننَفْتالی اَخیرَع پسر<br />

نان باشد.‏<br />

و لشکر او که از ایشان شمرده شدند،‏ پنجاه و سه<br />

هزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

همه شمردهشدگان محلۀ دان،‏ صد و پنجاه و<br />

هفت هزار و ششصد نفر بودند.‏ ایشان نزد دستههاي<br />

خود در عقب کوچ کنند.‏<br />

اینانند شمردهشدگان پسران اسرائیل برحسب<br />

خاندان پدران ایشان،‏ همه شمردهشدگان محلهها<br />

موافق لشکر ایشان ششصد و سه هزار و پانصد و<br />

پنجاه نفر بودند.‏ باب‎1‎‏،‏<br />

اما لاویان چنانکه یهوه به موسی امر فرموده بود،‏<br />

در میان پسران اسرائیل شمرده نشدند.‏ باب<br />

و پسران اسرائیل موافق هرچه یهوه به موسی امر<br />

فرموده بود،‏ عمل نمودند،‏ به اینطور نزد دستههاي<br />

خود خیمه میزدند و به اینطور هر کس برحسب<br />

قبایل خود با خاندان پدران خود کوچ میکردند.‏ باب<br />

،1<br />

48 ،1<br />

.33<br />

.34<br />

52 ،1 ؛ اعداد 23 ،24 ؛ لاویان 28 ،12 ؛ خروج 54<br />

3<br />

.1<br />

این است نژاد هارون و موسی در روزي که یهوه در<br />

کوه سینا با موسی سخن گفت.‏ خروج<br />

و نامهاي پسران هارون ا نخستزادهاش<br />

ناداب و اَبیهو و اَلْعازار و ایتامار.‏<br />

این است نامهاي پسران هارون کاهن که مسح شده<br />

بودند که ایشان را براي کاهنی برگذید.‏<br />

اما ناداب و اَبیهو در حضور یهوه مردند،‏ هنگامی که<br />

ایشان در بیابان سینا آتش ناشناخته به حضور یهوه<br />

گذرانیدند،‏ و ایشان راپسري نبود و اَلعازار و ایتامار به<br />

حضور پدر خود هارون،‏ کاهنی مینمودند.‏ باب ؛<br />

61 ،26<br />

23 ،6<br />

است :<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

؛ اول قرنتیان 1 16، ؛ 1 10، لاویان<br />

2 ،25<br />

.5<br />

.6<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

قوم را نزدیک آورده،‏ ایشان را پیش هارون<br />

کاهن حاضر کن تا او را خدمت نمایند.‏ باب<br />

و ایشان خدمت او و خدمت تمامی جماعت را پیش<br />

خیمۀ اجتماع نگاه داشته،‏ خدمت مسکن را بجا آورند.‏<br />

و همه اسباب خیمۀ اجتماع و خدمت پسران<br />

اسرائیل را نگاه داشته،‏ خدمت مسکن را بجا آورند.‏<br />

و لاویان را به هارون و پسرانش بده،‏ زیراکه ایشان<br />

از جانب پسران اسرائیل کلاً‏ به وي داده شدهاند.‏<br />

و هارون و پسرانش را تع نما تا کاهنی خود را<br />

بجا بیاورند،‏ و غریبی که نزدیک آید،‏ کشته شود.‏ باب<br />

،1<br />

9 ،16<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

7 ،18 ؛ 40 ،16 ؛ 51<br />

.11<br />

.12<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

که اینک من لاویان را از میان فرزنداناسرائیل،‏ به<br />

عوض هر نخستزادهاي از فرزنداناسرائیل که رحم را<br />

بگشاید گرفتهام لاویان از آن من میباشند.‏ باب<br />

،8<br />

، پس<br />

خروج 2 ،13 ؛ 16<br />

.13<br />

زیرا همه نخستزادگان از آنِ‏ منند،‏ و در روزي که<br />

همۀ نخستزادگان سرزمین مصر را کشتم،‏ همه<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

- 128 -


يرو<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

کی<br />

ه تقَ‏<br />

هص<br />

ها.آن<br />

هقَ‏<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

هقَ‏ لی<br />

هآن<br />

ها.آن<br />

ي خیرو<br />

یب<br />

کی<br />

نخستزادگان اسرائیل را خواه از انسان و خواه از 30.<br />

حیوانات براي خود تقدیس نمودم،‏ پس از آن من<br />

میباشند.‏ من یهوه هستم.‏<br />

و یهوه موسی را در بیابان سینا خطاب کرده،‏<br />

فرمود:‏<br />

پسران را برحسب خاندان پدران و قبا<br />

ایشان بشمار،‏ هر مرد ایشان را از ماهه و زیاده<br />

بشمار.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی برحسب قول یهوه چنانکه مأمور شد،‏<br />

ایشان را شمرد.‏<br />

و پسران موافق نامهاي ایشان اینانند<br />

جرشون و قَهات و مراري.‏ خروج<br />

و نامهاي پسرانجرْشون برحسب قبایل ایشان این<br />

است:‏ لبنی و شمعی.‏ خروج ‎6‎؛<br />

و پسران ا برحسب قبا ایشان:‏ عمرام و<br />

ی ار و حبرون و عزّیئیل.‏ باب<br />

و پسران مراري برحسب قبا ایشان:‏ محلی و<br />

موشی بودند.‏ اینانند قبایل لاویان برحسب خاندان<br />

پدران ایشان.‏ اول قرنتیان<br />

و از جرشون،‏ قبیلۀ لبنی و قبیلۀ شمعی.‏ اینانند<br />

قبایل جرشونیان<br />

و شمردهشدگان ایشان به شمارة همۀ مردان از<br />

یک ماهه و بالاتر،‏ شمردهشدگان ایشان هفت هزار و<br />

پانصد نفر بودند.‏<br />

و قبایل جرشونیان در پشت مسکن،‏ به طرف<br />

مغرب خیمه زنند.‏<br />

و سرور بزرگان پدران جرشونیان ، اَلیاساف پسر<br />

لایل باشد.‏<br />

و تهیه پسرانجرشون در خیمۀ اجتماع،‏ مسکن و<br />

خیمه و پوشش آن و پردة دروازة خیمۀ اجتماع باشد.‏<br />

و تجیرهاي صحن و پردة دروازة صحن که پیش<br />

مسکن و به اطراف قربانگاه است و طنابهایش با<br />

هر خدمت<br />

و از قَهات عمرامیان و قبیلۀ یصهاریان و<br />

قبیلۀ حبرونیان و قبیلۀ عزّیئیلیان،‏ اینانند قبایل<br />

اتیان<br />

به شمارة همۀ مردان از یک ماهه و بالاتر،‏ هشت<br />

هزار و ششصد نفر بودند که تهیه محل مقدس را نگاه<br />

میداشتند.‏<br />

و قبایل پسرانقَهات به طرف جنوب مسکن،‏<br />

خیمه بزنند.‏<br />

اعداد<br />

و سرور خاندان پدران قبا اتیان،‏ اَلیاصافان<br />

پسر عزّیئیل باشد.‏ خروج<br />

و تهیه ایشان صندوق و میز و شمعدان و<br />

قربانگاهها و اسباب محل مقدس که با آنها خدمت<br />

میکنند،‏ و پرده و هر خدمت آن باشد.‏ باب<br />

و امیر امیران لاویان پسر هارونِ‏ کاهن<br />

باشد،‏ و نظارت نگهبانانِ‏ خدمت محل مقدس،‏ او را<br />

خواهد بود.‏<br />

و از مراري،‏ قبیلۀ محلیان و قبیلۀ موشیان ؛ اینانند<br />

قبایل مراري.‏<br />

و شمردهشدگان ایشان و شمارة همۀ مردان از<br />

یک ماهه و بالاتر،‏ شش هزار و دویست نفر بودند.‏<br />

و سرور خاندان پدران قبایل مراري،‏ صوریئیل پسر<br />

ابیحایل باشد و ایشان به طرف شمالی مسکن،‏ خیمه<br />

بزنند.‏<br />

و تهیه معین پسرانمراري،‏ تختهاي مسکن و<br />

پشتبندهایش و ستونهایش و پایههایش و تمامی<br />

اسبابش با تمامی خدمتش باشد.‏<br />

و ستونهاي اطراف صحن و پایههاي ا و میخها<br />

و طنابهاي<br />

و پیش مسکن به طرف مشرق و پیش مۀ<br />

اجتماع به طرف طلوع خورشید،‏ موسی و هارون و<br />

پسرانش خیمه بزنند و نگاهبانی محل مقدس را و<br />

نگاهبانی فرزنداناسرائیل را بدارند.‏ و هر غری که<br />

نزدیک آید،‏ کشتهشود.‏ باب<br />

و همه شمردهشدگان لاویان که موسی و هارون<br />

ایشان را برحسب قبایل ایشان و فرمان یهوه شمردند،‏<br />

همۀ مردان از یک ماهه و بالاتر،‏ بیست و دو هزار نفر<br />

بودند.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ همه نخستزادگان مرد<br />

پسران اسرائیل را از یک ماهه و بالاتر بشمار،‏ و حساب<br />

نامهاي ایشان را بگیر.‏<br />

و لاویان را به عوض همۀ نخستزادگان پسران<br />

اسرائیل براي من که یهوه هستم بگیر،‏ و حیوانات<br />

لاویان را به عوض همۀ نخستزادگان حیوانات پسران<br />

اسرائیل.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی چنانکه یهوه او را امر فرموده بود،‏ همۀ<br />

نخستزادگان پسران اسرائیل را شمرد.‏<br />

و همه نخستزادگان مرد،‏ برحسب شمارة<br />

اسمهاي شمردهشدگان ایشان از ماهه و بالاتر،‏<br />

بیست و دو هزار و دویست و هفتاد و سه نفر بودند.‏<br />

9 ،7<br />

22 ،6<br />

، اَلعازار<br />

51 ،1<br />

14 ،8<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

42<br />

.43<br />

:<br />

خروج 2 ،13<br />

16 ،6<br />

59 ،26<br />

17<br />

19 ،7<br />

.<br />

، قبیلۀ<br />

49 ،1<br />

.<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 129 -


يرا<br />

هآن<br />

ه تقَ‏<br />

ه تقَ‏<br />

نیی<br />

ههايال<br />

يلاو<br />

نه<br />

یم<br />

ن چیزی<br />

هقَ‏<br />

کی<br />

.9<br />

اعداد<br />

.44<br />

45. لاویان<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

را به عوض همه نخستزادگان<br />

فرزنداناسرائیل،‏ و حیوانات لاویان را به عوض حیوانات<br />

ایشان بگیر،‏ و لاویان از آن من خواهند بود.‏ من یهوه<br />

هستم.‏<br />

و اما دربارة فدیۀ دویست و هفتاد و سه نفر از<br />

نخستزادگان فرزنداناسرائیل که بر لاویان زیادهاند،‏<br />

پنج شکل ب هر سري بگیر،‏ آن را موافق شکل<br />

محل مقدس که بیست جیره یک شکل باشد،‏ بگیر.‏ خروج<br />

.46<br />

.47<br />

13 ،30<br />

.48<br />

و پول فدیۀ آنانی که از ایشان زیادهاند به هارون و<br />

پسرانش بده.‏<br />

سپ.‏ موسی پول فدیه را از آنانی که زیاده بودند،‏<br />

بر کسانی که لاویان فدیۀ ا شده بودند،‏ گرفت.‏<br />

و از نخستزادگان فرزنداناسرائیل پول را که هزار<br />

و سیصد و شصت و پنج شکل موافق شکل محل مقدس<br />

باشد،‏ گرفت.‏<br />

و موسی پول فدیه را برحسب قول یهوه چنانکه<br />

یهوه موسی را امر فرموده بود،‏ به هارون و پسرانش<br />

داد.‏<br />

49<br />

.50<br />

.51<br />

4<br />

.1<br />

2. حساب<br />

.3<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

پسران ا را از میان پسران برحسب<br />

قبایل و خاندان پدران ایشان بگیر.‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله،‏ هر که داخل<br />

خدمت شود تا در خیمۀ اجتماع کار کند.‏ باب<br />

.22 .15 ،8<br />

24<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

در خیمۀ اجتماع،‏ کار محل<br />

ا و خدمت پسران مقدسترین باشد.‏<br />

و هنگامی که اردو کوچ میکند هارون و پسرانش<br />

بیاورند،‏ و صندوق<br />

داخل شده،‏ پوشش پرده را پا شهادت را به آن بپوشانند.‏<br />

و بر آن پوششِ‏ پوست خزِ‏ آبی بگذارند و جامهاي<br />

نموده،‏<br />

که تمام آن لاجوردي باشد بالاي آن پ چوبدستهایش را بگذرانند.‏ اول پادشاهان ‎8‎ف<br />

و بر میز نانِ‏ نمایشی،‏ جامۀ لاجوردي بگسترانند و<br />

ریختنی<br />

بر آن،‏ بشقابها و قاشقها و کاسهها و پی را بگذارنند و نان دائمی بر آن باشد.‏<br />

و جامۀ قرمز بر آنها گسترانیده،‏ آن را به پوشش<br />

پوست خز بپوشانند و چوبدستهایش را بگذرانند.‏<br />

و جامۀ لاجوردي گرفته،‏ شمعدان روشنایی و<br />

چراغهایش و چراغگیرها و خاموشکنهایش و تمامی<br />

ظروف روغنش را که به آنها خدمتش کنند<br />

بپوشانند،‏ خروج<br />

و آن را و همۀ اسبابش را در پوشش پوست خز<br />

گذارده،‏ بر چوبدستی بگذارند.‏<br />

و بر قربانگاه زرین،‏ جامۀ لاجوردي گسترانیده،‏ آن<br />

را به پوشش پوست خز بپوشانند،‏ و چوبدستهایش را<br />

بگذرانند.‏<br />

و تمامی اسباب خدمت را که به آنها در محل<br />

مقدس خدمت میکنند گرفته،‏ آنها را در دستمال<br />

لاجوردي بگذارند،‏ و آنها را به پوشش پوست خز<br />

پوشانیده،‏ بر چوبدست بنهند.‏<br />

و قربانگاه را از خاکستر خالی کرده،‏ جامۀ ارغوانی<br />

بر آن بگسترانند.‏<br />

و همه اسبابش را که به آنه ا خدمت آن را<br />

میکنند یعنی ذغالدانها و چنگالها و خاكاندازها و<br />

کاسهها،‏ همۀ اسباب قربانگاه را بر روي آن بنهند،‏ و بر<br />

آن پوشش،‏ پوست خز گسترانیده،‏ چوب دستهایش را<br />

بگذرانند.‏<br />

و چون هارون و پسرانش در هنگام کوچ کردن<br />

اردو،‏ از پوشانیدن محل مقدس و تمامی اسباب محل<br />

مقدس تمام کردند،‏ بعد از آن پسران قَهات براي<br />

برداشتن آن بیایند،‏ اما محل مقدس را لمس ننمایند<br />

مبادا بمیرند،‏ ا ها از خیمۀ اجتماع حمل<br />

پسرانقهات میباشد.‏ باب ؛ اول قرنتیان<br />

و تهیه اَلعازار پسر هارون کاهن،‏ روغن براي<br />

روشنایی و بخور خوشبو و قربانی آردي دائمی و روغن<br />

مسح و نظارت تمامی مسکن میباشد،‏ با هرآنچه در<br />

آن است،‏ خواه از محل مقدس و خواه از اسبابش.‏ خروج<br />

15 ،16<br />

9 ،7<br />

31 ،25<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

34 ،30<br />

.17<br />

.18<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

قوم قبایل اتیان را از میان لاویان ریشهکن<br />

مسازید.‏<br />

بلکه با ایشان چنین رفتار نمایید تا چون به محل<br />

مقدسترین نزدیک آیند،‏ زنده بمانند و نمیرند.‏ هارون<br />

و پسرانش داخل آن بشوند،‏ و هر از ایشان را به<br />

خدمت و حمل خود بگمارند.‏<br />

و اما ایشان براي دیدن محل مقدس لحظهاي هم<br />

داخل نشوند،‏ مبادا بمیرند.‏ اول سموئیل<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

حساب پسرانجرشون را نیز برحسب خاندان<br />

19 ،6<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

8<br />

.7<br />

.8<br />

- 130 -


هاآن<br />

هآن<br />

هآن هآن<br />

هآن<br />

هقَ‏ لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

پدران و قبایل ایشان بگیر.‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله ایشان را بشمار،‏<br />

هر که داخل شود تا در خیمۀ اجتماع به شغل بپردازد<br />

و خدمت بنماید.‏<br />

این است خدمت قبایل پسرانجرشون در<br />

خدمتگذاري و حمل،‏<br />

که پردههاي مسکن و خیمۀ اجتماع را با پوشش<br />

آن و پوشش پوست خز که بر بالاي آن است،‏ و پردة<br />

دروازة خیمۀ اجتماع را بردارند.‏<br />

و تجیرهاي صحن و پردة مدخل دروازة صحن،‏ که<br />

پیش مسکن و به اطراف قربانگاه است،‏ و طنابهاي<br />

و همۀ اسباب خدمت ا و هرچه به آنها باید کرده<br />

شود،‏ ایشان بکنند.‏<br />

و تمامی خدمت پسرانجرشون در هر حمل و<br />

خدمت ایشان،‏ به فرمان هارون و پسران او بشود،‏ و<br />

همه حملهاي ایشان را بر ایشان تهیه گذارید.‏<br />

این است خدمت قبایل پسرانجرشون در خیمۀ<br />

اجتماع.‏ و نظارت ایشان به دست ایتامار پسر هارون<br />

کاهن باشد.‏ باب<br />

و پسرانمراري را برحسب قبایل و خاندان پدران<br />

ایشان بشمار.‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله هرکه به خدمت<br />

داخل شود،‏ تا کار خیمۀ اجتماع را بنماید.‏ ایشان را<br />

بشمار.‏<br />

این است تهیه حمل ایشان،‏ در تمامی خدمت<br />

ایشان در خیمۀ اجتماع،‏ تخته اي مسکن و<br />

پشتبندهایش و ستونهایش و پایههایش<br />

و ستونهاي اطراف صحن و پایهه اي آنها و<br />

میخهاي ا و طنابهاي ا با همۀ اسباب آنها،‏ و<br />

تمامی خدمت ا،‏ پس اسباب تهیه حمل ایشان را به<br />

نامها حساب کنید.‏<br />

این است خدمت قبایل پسرانمراري در تمامی<br />

خدمت ایشان در خیمۀ اجتماع،‏ زیردست ایتامار پسر<br />

هارونِ‏ کاهن.‏<br />

و موسی و هارون و امیران جماعت،‏ پسرانقهات را<br />

برحسب قبایل و خاندان پدران ایشان شمردند.‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله هرکه به خدمت<br />

داخل میشد تا در خیمۀ اجتماع مشغول شود.‏<br />

و شمردهشدگان ایشان برحسب قبایل ایشان،‏ دو<br />

هزار و هفتصد و پنجاه نفر بودند.‏<br />

اینانند شمردهشدگان قبا اتیان،‏ هرکه در<br />

اعداد<br />

خیمۀ اجتماع کار میکرد که موسی و هارون ایشان را<br />

برحسب آنچه یهوه به واسطۀ موسی فرموده بود،‏<br />

شمردند.‏<br />

و شمردهشدگان پسرانجرشون برحسب قبا و<br />

خاندان پدران ایشان،‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله،‏ هرکه به<br />

خدمت داخل میشد تا در خیمۀ اجتماع کار کند.‏<br />

و شمردهشدگان ایشان برحسب قبا و خاندان<br />

پدران ایشان،‏ دو هزار و ششصد و سی نفر بودند.‏<br />

اینانند شمردهشدگان قبایل پسرانجرشون،‏ هرکه<br />

در خیمۀ اجتماع کار میکرد که موسی و هارون ایشان<br />

را برحسب فرمان یهوه شمردند.‏<br />

و شمردهشدگان قبا پسرانمراري برحسب<br />

قبایل و خاندان پدران ایشان،‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله،‏ هرکه به<br />

خدمت داخل میشد تا در خیمۀ اجتماع کار کند.‏<br />

و شمردهشدگان ایشان برحسب قبایل ایشان سه<br />

هزار و دویست نفر بودند.‏<br />

اینانند شمردهشدگان قبا پسرانمراري که<br />

موسی و هارون ایشان را برحسب آنچه یهوه به واسطۀ<br />

موسی فرموده بود،‏ شمردند.‏<br />

همه شمردهشدگان لاویان که موسی و هارون و<br />

سروران اسرائیل ایشان را برحسب قبا و خاندان<br />

پدران ایشان شمردند،‏<br />

از سی ساله و بالاتر تا پنجاه ساله هرکه داخل<br />

میشد تا کار خدمت و کار حملها را در خیمۀ اجتماع<br />

بکند.‏<br />

ایشان هشت هزار و پانصد و هشتاد<br />

نفر بودند،‏<br />

برحسب فرمان یهوه به توسط موسی،‏ هرکس<br />

موافق خدمتش و حملش شمرده شد.‏<br />

و چنانکه یهوه موسی را امر فرموده بود،‏ او ایشان را<br />

شمرد.‏<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

48. شمردهشدگان<br />

.49<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را امر فرما که جزامی را و هرکه<br />

ترشح دارد و هرکه از مرده نجس شود،‏ از اردو اخرا ج<br />

کنند.‏ ؛ دوم پادشاهان ؛ لاویان<br />

مرد و خواه زن،‏ ایشان را اخراج نمایید؛ بیرون<br />

از اردو ایشان را اخراجنمایید،‏ تا اردوي خود را جایی<br />

2 ،15<br />

3 ،7<br />

لاویان 46 ،13<br />

3. خواه<br />

8 ،7<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

- 131 -


که من در میان ایشان ساکن هستم،‏ نجس نسازند.‏ 18.<br />

باب<br />

اعداد<br />

34 ،35 ؛ 14 ،12<br />

.4<br />

و فرزنداناسرائیل چنین کردند،‏ و آن کسان را<br />

بیرون از اردو اخراج کردند.‏ چنانکه یهوه به موسی<br />

فرموده بود،‏ فرزنداناسرائیل به آن طور عمل نمودند.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را بگو:‏ هرگاه مردي یا زنی به<br />

هرکدام از همه گناهان انسان مرتکب شده،‏ به یهوه<br />

خیانت ورزد،‏ و آن شخص مجرم شود،‏ لاویان<br />

آنگاه گناهی را که کرده است اعتراف بنماید،‏ و اصل<br />

جرم خود را قبول کند،‏ و یک پنجم آن را برآن اضافه<br />

کند،‏ به کسی که بر او جرم نموده است،‏ بدهد.‏ ایوب<br />

،31<br />

2 ،6<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

؛ دوم سموئیل 33<br />

6 ،12<br />

.8<br />

و اگر آن کس را هم خونی نباشد که خسارت جرم<br />

به او داده شود،‏ آنگاه خسارت جرمی که براي یهوه<br />

داده میشود،‏ از آن کاهن خواهد بود،‏ علاوه بر قو چ<br />

کفاره که به آن دربارة وي کفاره میشود.‏ لاویان<br />

و هر قربانی طلب از همۀ چیزهاي مقدس<br />

فرزنداناسرائیل که نزد کاهن میآورند،‏ از آن او باشد.‏<br />

6 ،6<br />

.9<br />

8 ،18 باب<br />

.10<br />

و چیزهاي مقدس هر کس از آن او خواهد بود،‏ و<br />

هرچه که کسی به کاهن بدهد،‏ از آن او باشد.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

هرگاه زن کسی از او برگشته،‏ به وي خیانت ورزد،‏<br />

و مردي دیگر با او همبستر شود،‏ و این از چشمان<br />

شوهرش پوشیده و پنهان باشد،‏ آن زن نجس میباشد.‏<br />

و اگر بر او شاهدي نباشد و در هنگام عمل گرفتار<br />

نشود،‏<br />

و روح غیرت بر او بیاید و به زن خود حسادت<br />

کند،‏ و آن زن نجس شده باشد،‏ یا روح غیرت بر او<br />

بیاید و به زن خود حسادت کند،‏ و آن زن نجس نشده<br />

باشد،‏<br />

سپ.‏ آن مرد زن خود را نزد کاهن بیاورد،‏ و براي<br />

او براي قربانی،‏ یک دهم افا آرد جو بیاورد،‏ و روغن بر<br />

آن نریزد،‏ و کندر بر آن ننهد،‏ زیرا که قربانی غیرت<br />

است و قربانی یادگار،‏ که گناه را بیاد میآورد.‏ متی<br />

و کاهن او را نزدیک آورده،‏ به حضور یهوه برپا<br />

دارد.‏<br />

و کاهن آب مقدس در ظرف سفالین بگیرد،‏ و<br />

کاهن قدري از غباري که بر زمین مسکن باشد گرفته،‏<br />

بر آب بپاشد.‏ باب<br />

و کاهن زن را به حضور یهوه برپا داشته،‏ موي سر<br />

او را باز کند و قربانی یادگار را که قربانی غیرت باشد<br />

بر دست آن زن بگذارد،‏ و آب تلخ لعنت بر دست<br />

کاهن باشد.‏<br />

و کاهن به زن قسم داده،‏ به وي بگوید:‏ اگر کسی<br />

با تو همبستر نشده،‏ و اگر بسوي نجاست به کسی غیر<br />

از شوهر خود برنگشتهاي،‏ پس از این آب تلخ لعنت در<br />

امان هستی.‏<br />

و لیکن اگر به غیر از شوهر خود برگشته،‏ نجس<br />

شدهاي،‏ و کسی غیر از شوهرت با تو همبستر<br />

شدهاست،‏<br />

آنگاه کاهن زن را قسم لعنت بدهد و کاهن به زن<br />

بگوید:‏ یهوه تو را در میان قومت مورد لعنت و قسم<br />

بسازد به اینکه یهوه ران تو را ساقط و شکم تو را<br />

متورم گرداند.‏ ارمیا ؛<br />

و این آب لعنت در جهاز هاضمهي تو داخل شده،‏<br />

شکم تو را متورم و ران تو را معیوب بسازد.‏ و آن زن<br />

بگوید:‏ آمین آمین.‏ تثنیه<br />

و کاهن این لعنتها را در طوماري بنویسد،‏ و آنها را<br />

در آب تلخ محو کند.‏<br />

و آن آب لعنتتلخ را به زن بنوشاند،‏ و آن آب<br />

لعنت در او داخل شده،‏ تلخ خواهد شد.‏<br />

و کاهن قربانی غیرت را از دست زن گرفته،‏ آن<br />

قربانی را به حضور یهوه بجنباند،‏ و آن را نزد قربانگاه<br />

بیاورد.‏<br />

و کاهن مشتی از قربانی براي یادگاري آن گرفته،‏<br />

آن را بر قربانگاه بسوزاند و بعد از آن،‏ آن آب را به زن<br />

بنوشاند.‏<br />

و چون آب را به او نوشانید،‏ اگر نجس شده و به<br />

شوهر خود خیانت ورزیده باشد،‏ آن آب لعنت داخل او<br />

شده،‏ تلخ خواهد شد،‏ و شکم او متورم و ران او معیوب<br />

خواهد گردید،‏ و آن زن در میان قوم خود مورد لعنت<br />

خواهد بود.‏<br />

و اگر آن زن نجس نشده،‏ پاکیزه باشد،‏ آنگاه در<br />

امان باشد،‏ فرزندانی خواهد زایید.‏<br />

این است قانون غیرت،‏ هنگامی که زن از شوهر<br />

خود برگشته،‏ نجس شده باشد.‏<br />

یا هنگامی که روح غیرت بر مرد بیاید،‏ و بر زنش<br />

غیور شود،‏ آنگاه زن را به حضور یهوه برپا بدارد،‏ و<br />

کاهن تمامی این قانون را دربارة او اجرا دارد.‏<br />

سپ.‏ آن مرد از گناه در امان باشد،‏ و زن گناه خود<br />

12 ،44<br />

15 ،27<br />

18 ،42<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

19 ،1<br />

9 ،19<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

- 132 -


کی<br />

هآن<br />

ها.آن<br />

کی<br />

هآن<br />

یدن<br />

یدن<br />

کی<br />

؛‎7‎<br />

را متحمل خواهد بود.‏<br />

اعداد<br />

6<br />

.2<br />

.3<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏ چون<br />

مرد یا زن نذر خاص،‏ یعنی نذر نذیره بکند،‏ و خود را<br />

براي یهوه تخصیص نماید،‏<br />

آنگاه از شراب و مستیآور بپرهیزد و سرکۀ شراب و<br />

سرکۀ مستیآور را ننوشد،‏ و هیچ شیره انگور ننوشد،‏ و<br />

انگور تازه یا خشک نخورد.‏ لاویان<br />

و تمام ایام تخصیصش از هر چیزي که از تاك<br />

انگورساخته شود،‏ از هسته تا پوست نخورد.‏<br />

و تمام ایام نذر تخصیص او،‏ تیغ سلمانی بر سر او<br />

نیاید،‏ و تا پایان روزهایی که خود را براي یهوه<br />

تخصیص نموده است،‏ مقدس شده،‏ گیسهاي موي سر<br />

خود را بلند دارد.‏<br />

و تمام روزهایی که خود را براي یهوه تخصیص<br />

نموده است،‏ نزدیک بدن مرده نیاید.‏<br />

براي پدر و مادر و برادر و خواهر خود،‏ هنگامی که<br />

بمیرند خویشتن را نجس نسازد،‏ زیرا که تخصیص<br />

خدایش بر سر وي میباشد.‏ باب ؛ لاویان<br />

تمامی روزهاي تخصیصش براي یهوه مقدس خواهد<br />

بود.‏<br />

و اگر کسی اتفاقی ناگهان نزد او بمیرد،‏ پس سر<br />

خود را در روز پاکیزگی خویش بتراشد،‏ یعنی در روز<br />

هفتم آن را بتراشد.‏ اعمال رسولان<br />

و در روز هشتم دو قناري یا دو جوجۀ کبوتر نزد<br />

کاهن به در خیمۀ اجتماع بیاورد.‏ لاویان<br />

و کاهن یکی را براي قربانی گناه و دیگري را براي<br />

قربانی سوختنی گذرانیده،‏ براي وي کفاره نماید،‏ از<br />

آنچه به خاطر مرده،‏ گناه کرده است؛ و سر او را در آن<br />

روز تقدیس نماید.‏<br />

و روزهاي تخصیص خود را براي یهوه از نو<br />

تخصیص نماید،‏ و برة نر یک ساله براي قربانی جرم<br />

بیاورد.‏ لیکن روزهاي اول حساب نخواهد شد،‏ چونکه<br />

تخصیصش نجس شده است.‏<br />

این است قانون نذیره،‏ چون روزهاي تخصیص او<br />

تمام شود،‏ آنگاه او را نزد دروازه خیمۀ اجتماع بیاورند.‏<br />

و قربانی خود را براي یهوه بگذراند،‏ یعنی یک برة<br />

نر یک سالۀ بیعیب به خاطر قربانی سوختنی،‏ و<br />

برة ماده یک سالۀ بیعیب،‏ به خاطر قربانی گناه،‏ و یک<br />

قوچ بیعیب براي قربانی صلح.‏<br />

و سبد نان بدونخمیرمایهترش یعنی<br />

شیرینیهاي آرد نرم سرشتهشدة با روغن،‏ و قرصهاي<br />

بدونخمیرمایهترش مسح شده با روغن،‏ و قربانی آردي<br />

ا و قربانی نوشیدنی<br />

و کاهن آنها را به ح ض ور یهوه نزد کی آورده،‏<br />

قربانی گناه و قربانی سوختنی او را بگذراند.‏<br />

و قوچ را با سبد نان بدونخمیرمایهترش براي<br />

قربانی صلح براي یهوه بگذراند،‏ و کاهن قربانی آردي و<br />

قربانی نوشیدنی او را بگذراند.‏<br />

و آن نذیره سر تخصیص خود را نزد در خیمۀ<br />

اجتماع بتراشد،‏ و موي سر تخصیص خود را گرفته،‏ آن<br />

را بر آتشی که زیر قربانی صلح است بگذراند.‏<br />

و کاهن سرْدست بریان شدة قوچ را با کی<br />

شیرینی بدونخمیرمایهترش از سبد و قرص<br />

بدونخمیرمایهترش گرفته،‏ آن را بر دست نذیره،‏ بعد<br />

از تراشیدن سر تخصیصش بگذارد.‏<br />

و کاهن ا را براي قربانی جنبانی به حضور<br />

یهوه بجنباند،‏ این با سینۀ جنبانی و ران افراشتنی<br />

براي کاهن،‏ مقدس است.‏ و بعد از آن نذیره شراب<br />

بنوشد.‏ خروج<br />

این است قانون نذیرهاي که نذر بکند و قانون<br />

قربانی که براي تخصیص خود براي یهوه باید بگذراند،‏<br />

علاوه بر آنچه دستش به آن میرسد موافق نذري که<br />

کرده باشد،‏ همچنین برحسب قانون تخصیص خود،‏<br />

باید بکند.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون و پسرانش را خطاب کرده،‏ بگو:‏ به اینطور<br />

فرزنداناسرائیل را برکت دهید و به ایشانبگویید:‏ لاویان<br />

27 ،29<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

22 ،9<br />

.24<br />

مزامیر<br />

،4<br />

یهوه تو را برکت دهد و تو را محافظت نماید.‏<br />

3 ،134<br />

.25<br />

یهوه روي خود را بر تو تابان سازد و بر تو<br />

رحمت کند.‏ مزامیر<br />

یهوه روي خود را بر تو برافرازد و تو را<br />

سلامتی بخشد.‏ تثنیه ؛ مزامیر<br />

و نام مرا بر فرزنداناسرائیل بگذارند،‏ و من ایشان<br />

را برکت خواهم داد.‏<br />

29 ،104<br />

2 ،67<br />

20 ،32<br />

.26<br />

.27<br />

7<br />

1. و در روزي که موسی از برپا داشتن مسکن فارغ<br />

11 ،21<br />

7 ،5<br />

9 ،10<br />

6 ،9<br />

18 ،18<br />

داوران 5 ،13<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 133 -


يرو<br />

کی<br />

هآن<br />

ه تقَ‏<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

نی<br />

لی<br />

شده و آن را مسح نموده و تقدیس کرده و تمامی<br />

اسبابش را و قربانگاه را با تمامی اسبابش مسح کرده و<br />

تقدیس نموده بود،‏ خروج<br />

اسرائیل و امیران خاندان پدران ایشان<br />

قربانی گذرانیدند.‏ و اینها امیران قومها بودند که بر<br />

شمردهشدگان گماشته شدند.‏<br />

سپ.‏ ایشان براي قربانی خود،‏ به حضور یهوه شش<br />

ارابۀ سرپوشیده و دوازده گاو آوردند،‏ یعنی ارابه<br />

براي دو امیر،‏ و براي هر نفري یک گاو،‏ و آنها را پیش<br />

مسکن آوردند.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

اینها را از ایشان بگیر تا براي بجا آوردن خدمت<br />

خیمۀ اجتماع به کار آید،‏ و به لاویان به هر کس به<br />

اندازة خدمتش تسلیم نما.‏<br />

سپ.‏ موسی ارابهها و گاوها را گرفته،‏ آنها را به<br />

لاویان تسلیم نمود.‏<br />

دو ارابه و چهار گاو به پسرانجرشون،‏ به اندازة<br />

خدمت ایشان تسلیم نمود.‏<br />

و چهار ارابه و هشت گاو به پسرانمراري،‏ به اندازة<br />

خدمت ایشان،‏ به دست ایتامار پسر هارون کاهن<br />

تسلیم نمود.‏ خروج<br />

اما به پسران ا هیچ نداد،‏ زیرا خدمت محل<br />

مقدس متعلق به ایشان بود و آن را بر دوش خود<br />

برمیداشتند.‏<br />

و امیران براي تبرك قربانگاه،‏ در روز مسح کردن<br />

آن،‏ قربانی گذرانیدند.‏ و امیران قربانی خود را پیش<br />

قربانگاه آوردند.‏ دوم قرنتیان<br />

و یهوه به موسی فرمود که هر امیر در روز نوبۀ<br />

خود قربانی خویش را براي تبرك قربانگاه بگذراند.‏<br />

و در روز اول،‏ نَحشون پسر عمیناداب از قوم یهودا<br />

قربانی خود را گذرانید.‏ باب<br />

و قربانی او یک طَبقِ‏ نقره بود که وزنش صد و<br />

سی شکل بود،‏ و یک لگن نقره،‏ هفتاد شکل به شکل محل<br />

مقدس که هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط شده با<br />

روغن بود براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده شکل پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله،‏ این بود قربانی نَحشون پسر<br />

اعداد<br />

عمیناداب.‏<br />

و در روز دوم،‏ نتنائیل پسر صوغر،‏ امیر یساکار<br />

قربانی گذرانید.‏<br />

و قربانیاي که او گذرانید یک طبق نقره بود که<br />

وزنش صد و سی شکل بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد شکل،‏<br />

موافق شکل محل مقدس،‏ هر دوي آنها پر از آرد نرم<br />

مخلوط با روغن براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده شکل پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله،‏<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله،‏ این بود قربانی نَتَنائ پسر<br />

صوغر.‏<br />

و در روز سوم،‏ اَلیآب پسر حیلون امیر<br />

پسرانزبولون،‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی شکل<br />

بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد شکل،‏ موافق شکل محل<br />

مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرممخلوط با روغن<br />

براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده شکل پر از بخور،‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و برة نر یک ساله براي<br />

قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ ا بود قربانی اَلیآب پسر<br />

حیلون.‏<br />

و در روز چهارم،‏ اَلیصور پسر شَدیئور امیر<br />

پسرانرؤبین.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی شکل<br />

بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد شکل،‏ موافق شکل محل<br />

مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با روغن<br />

براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده شکل پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ ا بود قربانی اَلیصور پسر<br />

شَدیئور.‏<br />

36. و در روز پنجم،‏ شَلومیئیل پسر صوریشداي امیر<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

7 ،1<br />

9 ،40<br />

9 ،7<br />

21 ،38<br />

باب 31 ،3<br />

2. سروران<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 134 -


هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

لی<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

لی<br />

پسرانشمعون.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی شکل<br />

بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد شکل،‏ موافق شکل محل<br />

مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با روغن<br />

براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده شکل پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ این بود قربانی شَلومیئیل پسر<br />

صوریشَداي.‏<br />

و در روز ششم،‏ اَلیاساف پسر دعوئیل امیر پسران<br />

جاد.‏ باب<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی شکل<br />

بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد شکل،‏ موافق شکل محل<br />

مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با روغن<br />

براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده شکل پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ این بود قربانی اَلیاساف پسر<br />

دعوئیل.‏<br />

و در روز هفتم،‏ اَلیشَمع پسر عمیهود امیر<br />

پسرانافرایم.‏ باب<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی شکل<br />

بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد شکل،‏ موافق شکل محل<br />

مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با روغن<br />

براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده مثقال پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ این بود قربانی اَلیشَمع پسر<br />

عمیهود.‏<br />

و در روز هشتم،‏ جملیئ پسر فَدهصور سرور<br />

پسرانمنَسی.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی<br />

اعداد<br />

مثقال بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد مثقال،‏ موافق مثقال<br />

محل مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با<br />

روغن براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده مثقال پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله ‏.این بود قربانی جملیئ پسر<br />

فَدهصور.‏<br />

و در روز نهم،‏ اَبیدان پسر جِدعونی سرور<br />

پسرانبنیامین.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنشصد و سی<br />

مثقال بود و یک لگن نقره هفتاد مثقال موافق مثقال<br />

محل مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با<br />

روغن،‏ براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده مثقال پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر به جهت قربانی گناه<br />

و به جهت قربانی صلح دو گاو و پنج قوچ و پنج بز<br />

نر و پنج برة نر یک ساله.‏ این بود قربانی اَبیدان پسر<br />

جِدعونی.‏ باب ؛<br />

و در روز دهم،‏ اَخیعزَربن عمیشداي سرور<br />

پسراندان.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی<br />

مثقال بود،‏ و یک لگن نقره،‏ هفتاد مثقال موافق مثقال<br />

محل مقدس،‏ هر دوي ا پر از آرد نرم مخلوط با<br />

روغن براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا،‏ ده مثقال پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ این بود قربانی اَخیعزَر پسر<br />

عمیشداي.‏<br />

و در روز یازدهم،‏ فَجعیئیل پسر عکران سرور<br />

پسرانآذر.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی<br />

مثقال بود،‏ و یک لگن نقره،‏ هفتاد مثقال موافق مثقال<br />

محل مقدس؛ هردوي آنها پر از آرد نرم مخلوط با<br />

20 ،10<br />

22 ،2<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

.65<br />

.66<br />

.67<br />

.68<br />

.69<br />

.70<br />

.71<br />

.72<br />

.73<br />

22 ،10<br />

14 ،2<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

- 135 -


هآن<br />

لی<br />

کی<br />

نی<br />

کی<br />

8<br />

.2<br />

روغن براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا ده مثقال پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله ‏.این بود قربانی فَجعیئ پسر<br />

عکران.‏<br />

و در روز دوازدهم،‏ اَخیرَع پسر عینان،‏ سرور<br />

پسراننفتالی.‏<br />

قربانی او یک طبق نقره که وزنش صد و سی<br />

مثقال بود،‏ و یک لگن نقره هفتاد مثقال موافق مثقال<br />

محل مقدس،‏ هردوي آنها پر از آرد نرم مخلوط با<br />

روغن براي قربانی آردي.‏<br />

و یک قاشق طلا،‏ ده مثقال پر از بخور.‏<br />

و یک گاو جوان و یک قوچ و یک برة نر یک ساله<br />

براي قربانی سوختنی.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه.‏<br />

و براي قربانی صلح،‏ دو گاو و پنج قوچ و پنج بز نر<br />

و پنج برة نر یک ساله.‏ این بود قربانی اَخیرَع پسر<br />

عینان.‏<br />

این بود تبرك قربانگاه در روزي که مسح شدهبود،‏<br />

از جانب سروران اسرائیل دوازده طبق نقره و دوازده<br />

لگن نقره و دوازده قاشق طلا.‏<br />

هر طبق نقره صد و سی مثقال و هر لگن هفتاد،‏<br />

که تمامی نقرة ظروف،‏ دوهزار و چهارصد مثقال موافق<br />

مثقال محل مقدس بود.‏<br />

و دوازده قاشق طلا پر از بخور هر کدام ده مثقال<br />

موافق مثقال محل مقدس،‏ که تمامی طلاي قاشقها<br />

صد و بیست مثقال بود.‏<br />

تمامی گاوان براي قربانی سوختنی،‏ دوازده گاو و<br />

دوازده قوچ و دوازده برة نر یک ساله.‏ با قربانی آردي<br />

ا و دوازده بزِ‏ نر براي قربانی گناه.‏<br />

و تمامی گاوان براي قربانی صلح،‏ بیست و چهار<br />

گاو و شصت قوچ و شصت بز نر و شصت بره نر<br />

ساله.‏ این بود تبرك قربانگاه بعد از آنکه مسح شده<br />

بود.‏<br />

و چون موسی به خیمۀ اجتماع داخل شد تا با وي<br />

سخن گوید،‏ آنگاه قول را میشنید که از بالاي تخت<br />

رحمت که بر صندوق شهادت بود،‏ از میان دو کروبی<br />

به وي سخن میگفت،‏ پس با او صحبت کرده.‏ خروج<br />

اعداد<br />

،25<br />

.74<br />

.75<br />

.76<br />

.77<br />

.78<br />

.79<br />

.80<br />

.81<br />

.82<br />

.83<br />

.84<br />

.85<br />

.86<br />

.87<br />

.88<br />

.89<br />

22 .21<br />

؛ اول سموئیل 3،<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏ هارون را<br />

خطاب کرده،‏ به وي بگو:‏ هنگامی که چراغها را<br />

برافرازي،‏ هفت چراغ پیش شمعدان روشنایی بدهد.‏<br />

23 ،37 خروج<br />

3<br />

سپ.‏ هارون چنین کرد،‏ و چراغها را برافراشت تا<br />

پیش شمعدان روشنایی بدهد،‏ چنانکه یهوه موسی را<br />

امر فرموده بود.‏ خروج<br />

و صنعت شمعدان ا بود:‏ از چرخکاري طلا از<br />

ساق تا گُلهایش چرخکاري بود،‏ موافق نمونهاي که<br />

یهوه به موسی نشان داده بود،‏ به همین طور شمعدان<br />

را ساخت.‏ اول پادشاهان ؛ خروج<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

لاویان را از میان فرزنداناسرائیل گرفته،‏ ایشان را<br />

پاکیزه نما.‏<br />

و براي پاکیزه ایشان،‏ به ایشان چنین عمل نما:‏ آن<br />

کفاره گناه را بر ایشان بپاش و بر تمام بدن خود از تیغ<br />

سلمانی بگذرانند،‏ و رخت خود را شسته،‏ خود را<br />

پاکیزه نمایند.‏ لاویان<br />

و گاوي جوان و قربانی آردي آن،‏ یعنی آرد نرم<br />

مخلوط با روغن بگیرند،‏ و گاو جوان دیگر براي قربانی<br />

گناه بگیر.‏<br />

و لاویان را پیش خیمۀ اجتماع نزد بیاور،‏ و<br />

تمامی جماعت فرزنداناسرائیل را جمع کن.‏<br />

و لاویان را به حضور یهوه نزدیک بیاور،‏ و<br />

فرزنداناسرائیل دستهاي خود را بر لاویان بگذارند.‏<br />

و هارون لاویان را از جانب فرزنداناسرائیل به<br />

حضور یهوه قربانی بگذراند،‏ تا خدمت یهوه را بجا<br />

بیاورند.‏<br />

و لاویان دستهاي خود را بر سر گاوان بنهند،‏ و تو<br />

یکی را براي قربانی گناه و دیگري را براي قربانی<br />

سوختنی براي یهوه بگذران،‏ تا براي لاویان کفاره شود.‏<br />

و لاویان را پیش هارون و پسرانش برپا بدار،‏ و<br />

ایشان را براي یهوه قربانی بگذران.‏<br />

و لاویان را از میان فرزنداناسرائیل جدا نما و<br />

لاویان از آن من خواهند بود.‏<br />

و بعد از آن لاویان داخل شوند تا خدمت خیمۀ<br />

اجتماع را بجا آورند،‏ و تو ایشان را پاکیزه کرده،‏ ایشان<br />

را قربانی بگذران.‏<br />

زیراکه ایشان از میان فرزنداناسرائیل به من کلاً‏<br />

31 ،25<br />

باب 45 ،3<br />

21 ،27<br />

49 ،7<br />

8 ،14<br />

ملاکی 3 ،3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

10 .8 .6 .4<br />

- 136 -


نی<br />

لاویان 5 ،23<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

داده شدهاند،‏ و با جاي هر گشایندة رحم،‏ یعنی به<br />

عوض همۀ نخستزادگان فرزنداناسرائیل،‏ ایشان را<br />

براي خود گرفتهام<br />

زیرا که همه نخستزادگان فرزنداناسرائیل خواه<br />

از انسان و خواه از حیوانات،‏ از آن مناند.‏ در روزي که<br />

همه نخستزادگان را در سرزمین مصر زدم،‏ ایشان را<br />

براي خود تقدیس نمودم<br />

پس لاویان را به جاي همۀ نخستزادگان<br />

فرزنداناسرائیل گرفتم.‏<br />

و لاویان را از میان فرزنداناسرائیل به هارون و<br />

پسرانش پیشکش دادم تا خدمت فرزنداناسرائیل را در<br />

خیمۀ اجتماع بجا آورند،‏ و براي فرزنداناسرائیل کفاره<br />

نمایند،‏ و چون فرزنداناسرائیل به محل مقدس نزدیک<br />

آیند،‏ و با به فرزنداناسرائیل عارض نشود.‏<br />

پس موسی و هارون و تمامی جماعت<br />

فرزنداناسرائیل به لاویان چنین کردند،‏ برحسب<br />

هرآنچه یهوه موسی را دربارة لاویان امر فرمود،‏<br />

همچنان فرزنداناسرائیل به ایشان عمل نمودند.‏<br />

و لاویان براي گناه خود کفاره کرده،‏ رخت خود را<br />

شستند،‏ و هارون ایشان را به حضور یهوه قربانی<br />

گذرانید،‏ و هارون براي ایشان کفاره نموده،‏ ایشان را<br />

پاکیزه کرد.‏<br />

و بعداز آن لاویان داخل شدند تا در خیمۀ اجتماع<br />

به حضور هارون و پسرانش به خدمت خود بپردازند،‏ و<br />

چنانکه یهوه موسی را دربارة لاویان امرفرمود،‏ همچنان<br />

به ایشان عمل نمودند.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

این است قانون لاویان که از بیست و پنج ساله و<br />

بالاتر داخل شوند تا در کار خیمۀ اجتماع مشغول<br />

خدمت بشوند.‏ باب<br />

و از پنجاه ساله از کار خدمت بازایستند،‏ و بعد از<br />

آن خدمت نکنند.‏<br />

لیکن با برادران خود در خیمۀ اجتماع به نگاهبانی<br />

نمودن مشغول شوند،‏ و خدمتی دیگر نکنند.‏ بدین<br />

طور با لاویان دربارة تهیه ایشان عمل نما.‏<br />

اعداد<br />

باب 9 ،3<br />

خروج 2 ،13<br />

باب 12 ،3<br />

3 ،1<br />

باب 12 ،3<br />

3 ،1<br />

.<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

و در ماه اول سال دوم بعد از بیرون آمدن ایشان از<br />

سرزمین مصر،‏ یهوه موسی را در صحراي سینا خطاب<br />

کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل جشن پسح را در وقتش بجا آورند.‏<br />

در روز چهاردهم ا ماه آن را در وقت عصر در<br />

وقتش بجا آورید،‏ برحسب همۀ قواعدش و همۀ<br />

احکامش آن را به جا آورید.‏<br />

سپ.‏ موسی به فرزنداناسرائیل گفت که پسح را بجا<br />

آورند.‏<br />

و پسح را در روز چهاردهم ماه اول،‏ در وقت عصر<br />

در صحراي سینا بجا آوردند؛ برحسب هرچه یهوه به<br />

موسی امر فرموده بود فرزنداناسرائیل چنان عمل<br />

نمودند.‏ خروج ؛<br />

اما بعضی اشخاص بودند که از مرده آدمی نجس<br />

شده،‏ پسح را در آن روز نتوانستند بجا آورند،‏ پس در<br />

آن روز نزد موسی و هارون آمدند،‏<br />

و آناشخاص وي را گفتند که ما از مرده آدمی<br />

نجس هستیم؛ پس چرا از گذرانیدن قربانی یهوه در<br />

وقتش در میان فرزنداناسرائیل ممنوع شویم؟<br />

موسی ایشان را گفت:‏ بایستید تا آنچه یهوه در حق<br />

شما امر فرماید،‏ بشنوم.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ اگر کسی از<br />

شما یا از پیشینیان شما از مرده نجس شود،‏ یا در سفَرِ‏<br />

دور باشد،‏ در هر صورت پسح را براي یهوه بجا آورد.‏<br />

در روز چهاردهم ماه دوم،‏ آن را در وقت عصر بجا<br />

آورند،‏ و آن را با نان بدونخمیرمایهترش و سبزي تلخ<br />

بخورند.‏<br />

چیزي.‏ از آن تا صبح نگذارند و از آن استخوانی<br />

نشکنند؛ برحسب همه قواعد پسح آن را به جا آورد.‏<br />

6 ،12 لاویان 5 ،23<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

36 ،19 ؛ یوحنا 46 ،12 خروج<br />

.13<br />

اما کسی که پاکیزه باشد و در سفر نباشد و از بجا<br />

آوردن پسح بازایستد،‏ آن کس از قوم خود ریشه کن<br />

شود،‏ چونکه قربانی یهوه را در وقتش نگذرانیده است،‏<br />

آن شخص گناه خود را متحمل خواهد شد.‏<br />

و اگر غریبی در میان شما سکونت گزیند و<br />

بخواهد که پسح را براي یهوه بجا آورد،‏ برحسب قاعده<br />

و حکم پسح عمل نماید،‏ براي شما یک قاعده میباشد<br />

خواه براي غریب و خواه براي بومی.‏<br />

و در روزي که مسکن برپا شد،‏ ابر مسکن خیمۀ<br />

شهادت را پوشانید،‏ و از شب تا صبح مثل منظر آتش<br />

بر مسکن میبود.‏ خروج<br />

همیشه چنین بود که ابر آن را میپوشانید و منظر<br />

آتش در شب.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

و هرگاه ابر از خیمه برمیخاست،‏ بعد از آن<br />

39 ،105<br />

34 ،40<br />

38 ،40<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 137 -


یم<br />

یم<br />

یم<br />

هقَ‏<br />

هآن<br />

نیی<br />

لی<br />

فرزنداناسرائیل کوچ میکردند و در هر جایی که ابر<br />

ساکن میشد،‏ آنجا فرزنداناسرائیل اردو میزدند.‏ خروج<br />

اعداد<br />

؛ لاویان<br />

36 ،40<br />

.18<br />

به فرمان یهوه فرزنداناسرائیل کوچ میکردند و به<br />

فرمان یهوه اردو میزدند،‏ همۀ روزهایی که ابر بر<br />

مسکن ساکن میبود،‏ در اردو میماندند.‏ اول قرنتیان<br />

و چون ابر،‏ روزهاي بسیار برمسکن توقف مینمود،‏<br />

فرزنداناسرائیل تهیه یهوه را نگاه داشتند و کو چ<br />

نمیکردند.‏<br />

و بعضی اوقات ابر ایام کوتاهی بر مسکن میماند،‏<br />

آنگاه به فرمان یهوه در اردو میماندند و به فرمان یهوه<br />

کوچ میکردند.‏<br />

و بعضی اوقات،‏ ابر از شام تا صبح ماند و در<br />

وقت صبح ابر برمیخاست،‏ آنگاه کوچ میکردند،‏ یا اگر<br />

روز و شب میماند چون ابر برمیخاست،‏ کوچ<br />

میکردند.‏<br />

دو روز و خواه یک ماه و خواه یک سال،‏ هر<br />

قدر ابر بر مسکن توقف نموده،‏ بر آن ساکن بود،‏<br />

فرزنداناسرائیل در اردو میماندند،‏ و کوچ نمیکردند و<br />

چون برمیخاست،‏ کوچ میکردند.‏ خروج<br />

به فرمان یهوه اردو میزدند،‏ و به فرمان یهوه کوچ<br />

میکردند،‏ و تهیه یهوه را برحسب آنچه یهوه به واسطۀ<br />

موسی فرموده بود،‏ نگاه میداشتند.‏<br />

1 ،10<br />

36 ،40<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22. خواه<br />

.23<br />

10<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

براي خود دو شیپور نقره بساز،‏ آنها را از چرخکاري<br />

درست کن،‏ و آنها را براي خواندن جماعت و کو چ<br />

کردن اردو بکار ببر.‏<br />

و چون ا را بنوازند تمامی جماعت نزد تو به در<br />

خیمۀ اجتماع جمع شوند.‏<br />

و چون یکی را بنوازند،‏ بزرگان و امیران هزارههاي<br />

اسرائیل نزد تو جمع شوند.‏<br />

و چون آهنگ بلند بنوازید محلههایی که به طرف<br />

مشرق جا دارند،‏ کوچ بکنند.‏<br />

و چون مرتبۀ دوم آهنگک بلند بنوازید،‏ محلههایی<br />

که به طرف جنوب جا دارند کوچ کنند؛ براي کوچ<br />

دادن ایشان آهنگ بلند بنوازند.‏<br />

و براي جمع کردن جماعت بنوازید،‏ لیکن آهنگ<br />

بلند منوازید.‏<br />

و پسرانهارون کاهن،‏ شیپورها را بنوازند.‏ این براي<br />

شما در نسلهاي شما قاعده ابدي باشد.‏<br />

21 ،27 خروج<br />

41 .31 .21 .14 ،23<br />

.9<br />

و چون در زمین خود براي جنگ با دشمنی که بر<br />

شما تعدي مینماید میروید،‏ شیپورها را با آهنگ بلند<br />

بنوازید،‏ پس به حضور یهوه خداي خود بیاد آورده<br />

خواهید شد،‏ و از دشمنان خود نجات خواهید یافت.‏<br />

6 ،31 باب<br />

؛ اول قرنتیان<br />

8 ،14<br />

.10<br />

و در روز شادي خود و در جشنها و در اول<br />

ماههاي خود شیپورها را بر قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانیهاي صلح خود بنوازید،‏ تا براي شما به حضور<br />

خداي شما یادگاري باشد.‏ من یهوه خداي شما هستم.‏<br />

دوم پادشاهان<br />

6 ،7 ؛ دوم تواریخ 14 ،11<br />

.11<br />

و واقع شد در روز بیستم ماه دوم سال دوم که ابر<br />

از بالاي خیمۀ شهادت برداشته شد،‏<br />

و فرزنداناسرائیل یکی بعد از دیگري از صحراي<br />

سینا کوچ کردند،‏ و ابر در صحراي فاران ساکن شد،‏<br />

و ایشان اول به فرمان یهوه به واسطۀ موسی کوچ<br />

کردند.‏<br />

و دسته محلۀ پسرانیهودا،‏ اول با لشکر ایشان<br />

روانه شد،‏ و بر لشکر او نَحشون پسر عمیناداب بود.‏ باب<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

7 ،1<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

و بر لشکر قوم پسران یساکار،‏ نَتَنائیل پسر صوغر.‏<br />

و بر لشکر قوم پسرانزبولون،‏ اَلیآب پسر حیلون.‏<br />

سپ.‏ مسکن را پا آوردند و پسرانجرشون و<br />

پسرانمراري که حاملان مسکن بودند،‏ کوچ کردند.‏<br />

و دسته محلۀ رؤبین با لشکر ایشان روانه شد،‏ و بر<br />

لشکر او اَلیصور پسر شَدیئور بود.‏<br />

و بر لشکر قوم پسرانشمعون،‏ شَلومیئیل پسر<br />

صورِیشَداي.‏<br />

و بر لشکر قوم پسرانجاد،‏ اَلیاساف پسر دعوئیل.‏<br />

سپ.‏ اتیان که حاملان محل مقدس بودند،‏ کوچ<br />

کردند و پیش از رسیدن ایشان،‏ آنها مسکن را برپا<br />

داشتند.‏ باب<br />

سپ.‏ دسته محلۀ پسرانافرایم با لشکر ایشان روانه<br />

شد،‏ و بر لشکر او اَلیشَمع پسر عمیهود بود.‏ باب<br />

و بر لشکر قوم پسرانمنَسی،‏ جملیئ پسر<br />

فَدهصور.‏<br />

و بر لشکر قوم پسرانبنیامین،‏ اَبیدان پسر<br />

جِدعونی.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ دسته محلۀ پسراندان که سرپرست همۀ<br />

محلهها بود با لشکر ایشان روانه شد،‏ و بر لشکر او<br />

اَخیعزَر پسر عمیشَداي بود.‏<br />

18 ،2<br />

65 .60 ،7<br />

15 ،4<br />

11 ،1<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

- 138 -


يرو<br />

یان<br />

یم<br />

یم<br />

هرَ‏<br />

نی<br />

یم<br />

هآن<br />

.6<br />

.7<br />

اعداد<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

و بر لشکر قوم پسرانآذر،‏ فَجعیئیل پسر عکران.‏<br />

و بر لشکر قوم پسراننفتالی،‏ اَخیرَع پسر عینان.‏<br />

این بود ترتیب فرزنداناسرائیل با لشکر ایشان.‏<br />

پس کوچ کردند.‏<br />

و موسی به حوباب پسر رعوئیل مدی که<br />

برادرزن موسی بود،‏ گفت:‏ ما به مکانی که یهوه دربارة<br />

آن فرموده است که آن را به شما خواهم بخشید کوچ<br />

میکنیم،‏ همراه ما بیا و بتو محبت خواهیم نمود،‏<br />

چونکه یهوه دربارة اسرائیل نیکو فرموده است.‏ داوران<br />

،1<br />

،<br />

.29<br />

16<br />

.30<br />

او وي را گفت:‏ نمیآیم،‏ بلکه به زمین و به خاندان<br />

خود خواهم رفت.‏<br />

گفت:‏ ما را ترك مکن زیرا چونکه تو قصد ما را در<br />

صحرا میدانی،‏ براي ما مثل چشم خواهی بود.‏<br />

و اگر همراه ما بیایی هر محبتی که یهوه بر ما<br />

بنماید،‏ همان را بر تو خواهیم نمود.‏<br />

و از کوه یهوه سفر سه روزه کوچ کردند،‏ و صندوق<br />

عهد یهوه سفر سه روزه پیش ایشان رفت تا<br />

آرامگاهی براي ایشان بطلبد.‏ تثنیه<br />

وابر یهوه در روز بالاي سر ایشان بود،‏ وقتی که از<br />

لشکرگاه روانه میشدند.‏<br />

و چون صندوق روانه میشد،‏ موسی میگفت:‏ اي<br />

یهوه برخیز و دشمنانت پراکنده شوند و کسانی که از<br />

تو متنفرند از حضور تو بگریزند.‏ دوم تواریخ ؛ مزامیر<br />

،68<br />

41 ،6<br />

8 ،31<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

8 ،132 ؛ 2<br />

.36<br />

و چون فرود میآمد،‏ میگفت:‏ اي یهوه نزد هزاران<br />

هزارِ‏ اسرائیل رجوع نما.‏<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

و قوم شکایت کنان در گوش یهوه بد گفتند،‏ و یهوه<br />

این را شنیده،‏ خشمش افروخته شد،‏ و آتش یهوه در<br />

میان ایشان مشتعل شده،‏ در اطراف اردو بسوخت.‏<br />

و قوم نزد موسی فریاد برآورده،‏ موسی نزد یهوه دعا<br />

نمود و آتش خاموش شد.‏ عاموس<br />

سپ.‏ آن مکان را تَبعی نام نهادند،‏ زیرا که آتش<br />

یهوه در میان ایشان مشتعل شد.‏<br />

و گروه مختلف که در میان ایشان بودند،‏ شهوت<br />

پرست شدند،‏ و فرزنداناسرائیل باز گریان شده،‏ گفتند:‏<br />

کیست که ما را گوشت بخوراند!‏ خروج ؛ مزامیر ؛<br />

18 ،75<br />

3 ،16<br />

5 ،7<br />

3<br />

.4<br />

14 ،106<br />

.5<br />

ماهیاي را که در مصر مفت میخوردیم و خیار و<br />

خربوزه و تره و پیاز و سیر را بیاد میآوریم.‏<br />

و هماکنون جان ما خشک شده،‏ و چیزي نیست و<br />

غیر از این منّ،‏ در نظر ما هیچ نمیآید!‏<br />

و منّ‏ مثل تخم گشنیز بود و شکل آن مثل شکل<br />

بِدلیوم.‏ خروج<br />

و قوم گردش کرده،‏ آن را جمع مینمودند،‏ و آن را<br />

در آسیا خرد میکردند یا در هاون کوبیدند،‏ و در<br />

دیگها پخته،‏ قلوهها از آن میساختند.‏ و طعم آن مثل<br />

طعم قرصهاي روغنی بود.‏<br />

و چون شبنم در وقت شب بر اردو میبارید،‏ منّ‏ نیز<br />

بر آن میریخت.‏ یوحنا<br />

و موسی قوم را شنید که با اهل خانۀ خود هر یک<br />

به در خیمۀ خویش گریستند،‏ و خشم یهوه به<br />

شدت افروختهشد،‏ و در نظر موسی نیز قبیح آمد.‏ خروج<br />

31 ،6<br />

14 ،16<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

10 ،32<br />

.11<br />

و موسی به یهوه گفت:‏ چرا به بندة خود بدي<br />

نمودي؟ و چرا مورد لطف تو قرار نگرفتم که بار همه<br />

این قوم را بر من نهادي؟<br />

آیا من به تمامی ا قوم حامله شده،‏ یا من<br />

ایشان را زاییدهام که به من گویی ایشان را در<br />

آغوش خود بردار،‏ به زمینی که براي پدران ایشان<br />

قسم خوردي مثل دایه که طفل ش یرخواره را<br />

برمیدارد؟ خروج<br />

گوشت از کجا پیدا کنم تا به همۀ این قوم بدهم؟<br />

زیرا نزد من گریان شده،‏ میگویند ما را گوشت بده تا<br />

بخوریم.‏<br />

من به تنهایی نمیتوانم تحمل تمامی این قوم را<br />

بنمایم زیرا بر من زیاد سنگین است.‏<br />

و اگر با من چنین رفتار نمایی،‏ پس هرگاه مورد<br />

لطف تو قرار گرفتم،‏ مرا کشته،‏ نابود ساز تا بدبختی<br />

خود را نبینم.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏ هفتاد نفر<br />

از بزرگان فرزنداناسرائیل که ایشان را میدانی که<br />

بزرگان قوم و امیران ا میباشند نزد من جمع کن،‏ و<br />

ایشان را به خیمۀ اجتماع بیاور تا در آنجا با تو<br />

بایستند.‏ خروج<br />

و من ظهور میکنم،‏ در آنجا با تو سخن خواهم<br />

گفت،‏ و از روحی که بر توست گرفته،‏ بر ایشان خواهم<br />

نهاد تا با تو متحمل بار این قوم باشند و تو به تنهایی<br />

متحمل آن نباشی.‏ خروج<br />

و قوم را بگو که براي فردا خود را تقدیس نمایید<br />

تا گوشت بخورید،‏ چونکه در گوش یهوه گریان شده،‏<br />

4 ،19<br />

25 ،18<br />

31 ،1<br />

21 ،18<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

- 139 -


یک<br />

کی<br />

نی<br />

گفتید،‏ کیست که ما را گوشت بخوراند!‏ زیرا که در<br />

مصر ما را خوش میگذشت!‏ پ س یهوه شما را گوشت<br />

خواهد داد تابخورید.‏ خروج<br />

نه یک روز و نه دو روز خواهید خورد،‏ و نه پنج<br />

روز و نه ده روز و نه بیست روز،‏<br />

بلکه یک ماه تمام تا از بینی شما بیرون آید و نزد<br />

شما ناپاك شود،‏ چونکه یهوه را که در میان شماست<br />

رد نمودید،‏ و به حضور وي گریان شده،‏ گفتید،‏ چرا از<br />

مصر بیرون آمدیم.‏ باب<br />

موسی گفت:‏ قومی که من در میان ایشانم،‏<br />

ششصد هزار پیادهاند و تو گفتی ایشان را گوشت<br />

خواهم داد تا یک ماه تمام بخورند.‏<br />

آیا گلهها و رمهها براي ایشان کشته شود تا براي<br />

ایشان کفایت کند؟ یا همۀ ماهیان دریا براي ایشان<br />

جمع شوند تا براي ایشان کفایت کند؟ یوحنا<br />

یهوه موسی را فرمود:‏ آیا دست یهوه کوتاه شده<br />

است؟ هماکنون خواهی دید که کلام من بر تو واقع<br />

میشود یا نه.‏ اشعیا ؛<br />

سپ.‏ موسی بیرون آمده،‏ سخنان یهوه را به قوم<br />

گفت،‏ و هفتاد نفر از بزرگان قوم را جمع کرده،‏ ایشان<br />

را به اطراف خیمه برپا داشت.‏<br />

و یهوه در ابر ظهور کرد،‏ با وي سخن گفت،‏ و از<br />

روحی که بر وي بود،‏ گرفته،‏ بر آن هفتاد نفر بزرگان<br />

نهاد و چون روح بر ایشان قرار گرفت،‏ پیامبري کردند،‏<br />

و دیگر ادامه ندادند.‏<br />

اما دو نفر در لشکرگاه باقی ماندند که نام ی<br />

اَلْداد بود و نام دیگري میداد،‏ و روح بر ایشان نازل شد<br />

و نامهاي ایشان در ثبت بود،‏ لیکن نزد خیمه نیامده،‏<br />

در لشکرگاه پیامبري کردند.‏<br />

آنگاه جوانی دوید و به موسی خبر داده،‏ گفت:‏<br />

الداد و میداد در لشکرگاه پیامبري میکنند.‏<br />

و یوشع پسر نون خادم موسی که از برگزیدگان او<br />

بود،‏ در جواب گفت:‏ اي آقایم موسی ایشان را منع نما!‏<br />

اعداد<br />

7 ،6<br />

10 ،19<br />

5 ،21<br />

1 ،59<br />

2 ،50<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

باب 17 .9 ،13<br />

.29<br />

موسی وي را گفت:‏ آیا تو براي من حسدمیبري؟<br />

کاشکه تمامی قوم یهوه نبی میبودند و یهوه روح خود<br />

را بر ایشان وارد مینمود!‏<br />

سپ.‏ موسی با بزرگان اسرائیل به لشکرگاه آمدند.‏<br />

و بادي از جانب یهوه وزیده،‏ بلدرچین را از دریا<br />

برآورد و آنها را به اطراف لشکرگاه حدوداً‏ روز راه<br />

به این طرف و کی روز راه به آن طرف پراکنده<br />

ساخت،‏ و قریب به دو اندازه آرنج از روي زمین بالا<br />

بودند.‏ خروج ؛ مزامیر ؛<br />

و قوم برخاسته تمام آن روز و تمام آن شب و<br />

تمام روز دیگر بلدرچین را جمع کردند و آنکه کمتر<br />

یافته بود،‏ ده حومر جمع کرده بود،‏ و آنها را به اطراف<br />

اردو براي خود پهن کردند.‏<br />

و گوشت هنوز در میان دندان ایشان میبود پیش<br />

از آنکه جویده شود،‏ که خشم یهوه بر ایشان افروخته<br />

شده،‏ یهوه قوم را به بلاي بسیار سخت مبتلا ساخت.‏<br />

40 ،105<br />

28-26 ،78<br />

13 ،16<br />

.32<br />

.33<br />

30 ،78 مزامیر<br />

.34<br />

و آن مکان را قبروت هتّاوه نامیدند،‏ زیرا قومی را<br />

که شهوتپرست شدند،‏ در آنجا دفن کردند.‏<br />

و قوم از قبروت هتّاوه به حضیروت کوچ کرده،‏ در<br />

حضیروت توقف نمودند.‏<br />

باب 16 ،33<br />

باب 17 ،33<br />

.35<br />

12<br />

.1<br />

و مریم و هارون دربارة زن حبشی که موسی گرفته<br />

بود،‏ بر او شکایت آوردند،‏ زیرا زن حبشی گرفته بود.‏<br />

21 ،2 خروج<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و گفتند:‏ آیا یهوه با موسی به تنهایی سخن گفته<br />

است،‏ مگر ب ا ما نیز سخن نفرموده؟ و یهوه ا را<br />

شنید.‏<br />

و موسی مرد بسیار بردبار بود،‏ بیشتر از همه<br />

مردمانی که بر روي زمیناند.‏<br />

در ساعت یهوه به موسی و هارون و مریم فرمود:‏<br />

شما هر سه نزد خیمۀ اجتماع بیرون آیید.‏ و هر سه<br />

بیرون آمدند.‏<br />

و یهوه در ستون ابر ظهور کرد،‏ به در خیمه ایستاد،‏<br />

و هارون و مریم را خوانده،‏ ایشان هر دو بیرون آمدند.‏<br />

10 ،14 باب<br />

.6<br />

.7<br />

و او فرمود:‏ هماکنون سخنان مرا بشنوید:‏ اگر در<br />

میان شما پیامبرانی باشند،‏ من که یهوه هستم،‏ خود را<br />

در رؤیا بر او ظاهر میکنم و در خواب به او سخن<br />

میگویم.‏<br />

اما بندة من موسی چنین نیست.‏ او در تمامی خانۀ<br />

من امین است.‏<br />

با وي روبرو و آشکارا و نه در رمزها سخن میگویم،‏<br />

و تصویر یهوه را شخصاً‏ میبیند.‏ پ س چرا نترسیدید که<br />

بر بندة من موسی شکایت آوردید؟ ؛ تثنیه<br />

و خشم یهوه بر ایشان افروخته شده،‏ برفت.‏ باب<br />

10 ،34<br />

،11<br />

خروج 11 ،33<br />

عبرانیان 2 ،3<br />

.8<br />

.9<br />

33<br />

.10<br />

و چون ابر از روي خیمه برخاست،‏ اینک مریم<br />

مثل برف جزامی بود،‏ و هارون بر مریم نگاه کرد و<br />

30<br />

.31<br />

- 140 -


يوا<br />

يرو<br />

نی<br />

يشا<br />

کی<br />

کی<br />

اینک جزامی بود.‏ تثنیه<br />

و هارون به موسی گفت:‏ اي آقایم،‏ بار ا<br />

گناه را بر ما مگذار زیرا که حماقت کرده،‏ گناه<br />

ورزیدهایم.‏<br />

و او مثل مردهاي نباشد که چون از رحم مادرش<br />

بیرون آید،‏ نصف بدنش پوسیده باشد.‏<br />

سپ.‏ موسی نزد یهوه التماس کرده،‏ گفت:‏ اي خدا<br />

او را شفا بده!‏ خروج<br />

یهوه به موسی فرمود:‏ اگر پدرش به وي<br />

ف قط آب دهان میانداخت،‏ آیا هفت روز خجل<br />

نمیشد؟ پس هفت روز بیرون لشکرگاه محبوس بشود،‏<br />

و بعد از آن داخل شود.‏ لاویان<br />

سپ.‏ مریم هفت روز بیرون لشکرگاه محبوس ماند،‏<br />

و تا داخل شدن مریم،‏ قوم کوچ نکردند.‏<br />

و بعد از آن،‏ قوم از حضیروت کوچ کرده،‏ در<br />

صحراي فاران اردو زدند.‏<br />

اعداد<br />

8 ،14<br />

9 ،24<br />

26 ،15<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

کسان بفرست تا زمین کنعان را که به<br />

فرزنداناسرائیل دادم،‏ جاسوسی کنند؛ یک نفر را از هر<br />

قوم پدران ایشان که هرکدام در میان ایشان امیر<br />

باشد،‏ بفرستید.‏<br />

سپ.‏ موسی به فرمان یهوه را از صحراي<br />

فاران فرستاد،‏ و همۀ ایشان امیران فرزنداناسرائیل<br />

بودند.‏ تثنیه<br />

و نامهاي ایشان اینهاست:‏ از قوم رؤبین،‏ شَموع پسر<br />

زکّور.‏<br />

از قوم شمعون،‏ شافاط پسر حوري.‏<br />

از قوم یهودا،‏ کالیب پسر یفُن َّه.‏<br />

از قوم یساکار،‏ یجآل پسر یوسف.‏ یوشع<br />

از قوم افرایم،‏ هوشَع پسر نون.‏<br />

از قوم بنیامین،‏ فَلطی پسر رافو.‏ اول تواریخ<br />

از قوم زبولون،‏ جدیئیل پسر سودي.‏<br />

از قوم یوسف از قوم منَسی،‏ جدي پسر سوسی.‏<br />

از قوم دان،‏ عمیئیل پسر جملّی.‏<br />

از قوم آذر،‏ ستور پسر میکائیل.‏<br />

از قوم نفتالی،‏ نَحبی پسر وفْسی.‏<br />

از قوم جاد،‏ جاؤئیل پسر ماکی.‏<br />

این است نامهاي کسانی که موسی براي جاسوسی<br />

زمین فرستاد،‏ و موسی هوشع پسر نون را یهوشوع نام<br />

نهاد.‏<br />

و موسی ایشان را براي جاسوسی زمین کنعان<br />

فرستاده،‏ به ایشان گفت:‏ از اینجا به جنوب رفته،‏ به<br />

کوهستان برآیید.‏ باب<br />

و زمین را ببینید که چگونه است و مردم را که در<br />

آن ساکنند که قوياند یا ضعیف،‏ کمند یا زیادند.‏ باب<br />

28 ،11<br />

.17<br />

.18<br />

40 ،14<br />

.19<br />

و زمینی که در آن ساکنند چگونه است،‏ ن یا<br />

بد؟ و در چه بخش شهرها ساکنند،‏ در چادرها یا در<br />

قلعهها؟<br />

و چگونهاست زمین،‏ چرب یا لاغر؟ درخت دارد یا<br />

نه؟ پس قوي دل شده،‏ از میوة زمین بیاورید.‏ و آن<br />

وقت زمان نوبر انگور بود.‏<br />

سپ.‏ رفته،‏ زمین را از بیابان سین تا رحوب که به<br />

طرف حمات میرود،‏ جاسوسی کردند.‏<br />

و به جنوب رفته،‏ به حبرون رسیدند،‏ و اَخیمان و<br />

شی و تلماي پسرانعناق در آنجا بودند،‏ اما حبرون<br />

هفت سال قبل از صوعنِ‏ مصر بنا شده بود.‏<br />

و به دره اَشْکول آمدند،‏ و شاخهاي با خوشۀ<br />

انگور بریده،‏ آن را بر چوبدستی،‏ میان دو نفر با قدري<br />

از انار و انجیر برداشته،‏ آوردند.‏ تثنیه<br />

و آن مکان به سبب خوشۀ انگور که<br />

فرزنداناسرائیل از آنجا بریده بودند،‏ به دره اَشکول<br />

نامیده شد.‏ تثنیه<br />

و بعد از چهل روز،‏ از جاسوسی زمین برگشتند.‏<br />

و روانه شده،‏ نزد موسی و هارون و تمامی جماعت<br />

فرزنداناسرائیل به قادش در بیابان فاران رسیدند،‏ و<br />

براي ایشان و براي تمامی جماعت خبر آوردند،‏ و میوة<br />

زمین را به ایشان نشان دادند.‏<br />

و براي او حکایت کرده،‏ گفتند:‏ به زمینی که ما را<br />

فرستادي رفتیم،‏ و به درستی که به شیر و عسل<br />

جاري است،‏ و میوهاش این است.‏<br />

لیکن مردمانی که در زمین ساکنند زورآورند،‏ و<br />

شهرهایش حصاردار و بسیار عظیم،‏ و پسرانعناق را<br />

نیز در آنجا دیدیم.‏<br />

و عمالقه در زمین جنوب ساکنند،‏ و حتّیان و<br />

یبوسیان و اموریان در کوهستان سکونت دارند.‏ و<br />

کنعانیان نزد دریا و بر کنارة اردن ساکنند.‏<br />

و کالیب قوم را پیش موسی خاموش ساخته،‏<br />

گفت:‏ با عجله برویم و آن را در تصرف آریم،‏ زیرا که<br />

میتوانیم بر آن غالب شویم.‏<br />

اما آن کسانی که با وي رفته بودند،‏ گفتند:‏<br />

28 ،1<br />

خروج 17 .8 ،3<br />

24 ،1<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

باب 17 ،33<br />

27 ،8<br />

7 ،14<br />

، ایشان<br />

22 ،1<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 141 -


نی<br />

یک<br />

ین<br />

ین<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

يرو<br />

نی<br />

یم<br />

نی<br />

ین<br />

ین<br />

نمیتوانیم با این قوم مقابله نماییم زیرا که ایشان از ما<br />

قويترند.‏ باب<br />

و دربارة زمینی که آن را جاسوسی کرده بودند،‏<br />

خبر بد نزد فرزنداناسرائیل آورده،‏ گفتند:‏ زمی که<br />

براي جاسوسی آن از آن گذشتیم زمی است که<br />

ساکنان خود را میبلعد،‏ و تمامی قومی که در آن<br />

دیدیم،‏ مردان بلند قد بودند.‏<br />

و در آنجا تنومندان پسرانعناق را دیدیم که<br />

فرزندانی تنومنداند،‏ و ما در نظر خود مثل ملخ بودیم و<br />

همچنین در نظر ایشان مینمودیم.‏ تثنیه<br />

اعداد<br />

2 ،9<br />

6 ،14<br />

.32<br />

.33<br />

14<br />

.1<br />

و تمامی جماعت آواز خود را بلند کرده،‏ فریاد<br />

نمودند.‏ و قوم در آن شب میگریستند.‏ باب ؛ تثنیه<br />

،1<br />

5 ،21<br />

25 ،106 ؛ مزامیر 27<br />

.2<br />

و همه فرزنداناسرائیل بر موسی و هارون جر و<br />

بحث کردند،‏ و تمامی جماعت به ایشان گفتند:‏ کاش<br />

که در سرزمین مصر میمردیم یا در این صحرا وفات<br />

مییافتیم!‏ باب<br />

و چرا یهوه ما را به ا زمین آورد تا به دم<br />

شمشیر بیفتیم،‏ و زنان و اطفال ما به اسیري برده<br />

شوند؟ آیا برگشتن به مصر براي ما بهتر نیست؟ خروج<br />

،16<br />

42 .3 ،16<br />

.3<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

و به یکدیگر گفتند:‏ سرداري براي خود انتخاب<br />

کرده،‏ به مصر برگردیم.‏<br />

سپ.‏ موسی و هارون به حضور تمامی گروه جماعت<br />

فرزنداناسرائیل به رو افتادند.‏ باب<br />

و یوشع پسر نون و کالیب پسر یفُن َّه که از<br />

جاسوسان زمین بودند،‏ رخت خود را دریدند.‏<br />

باب 31 ،13<br />

4 ،16<br />

.6<br />

6 7، ؛ یوشع<br />

.7<br />

.8<br />

و تمامی جماعت فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏<br />

گفتند:‏ زمینی که براي جاسوسی آن از آن عبور<br />

نمودیم،‏ زمین بسیار بسیار خوبی است.‏<br />

اگر یهوه از ما راضی است ما را به این زمین آورده،‏<br />

آن را به ما خواهد بخشید،‏ زمینی که به شیر و عسل<br />

جاري است.‏ ؛ خروج 3،<br />

مراقب باشید از یهوه نافرمانی نکنید،‏ و از اهل زمین<br />

ترسان مباشید،‏ زیراکه ایشان خوراك ما هستند،‏ سایۀ<br />

ایشان از ایشان گذشته است،‏ و یهوه با ماست،‏ از<br />

ایشان مترسید.‏ تثنیه<br />

لیکن تمامی جماعت گفتند که باید ایشان را<br />

سنگسار کنند.آنگاه جلال یهوه در خیمۀ اجتماع بر<br />

تمامی فرزنداناسرائیل ظاهر شد.‏<br />

،12 ؛ اعداد 10 ،16 ؛ 4 ،17 خروج<br />

19 ،16 ؛ 5<br />

.11<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ تا به ا قوم مرا<br />

توجه ننماید؟ و تا به کی با وجود همۀ نشانههایی که<br />

در میان ایشان نمودم،‏ به من ایمان نیاورند؟<br />

ایشان را به وبا مبتلا ساخته،‏ هلاك کنم و از<br />

تو قومی بزرگ و عظیمتر از ایشان خواهم ساخت.‏ خروج<br />

.12<br />

10 ،32<br />

.13<br />

موسی به یهوه گفت:‏ آنگاه مصریان خواهند شنید،‏<br />

زیراکه این قوم را به قدرت خود از میان ایشان بیرون<br />

آوردي.‏ خروج ؛ یوشع<br />

و به ساکنان این زمین خبر خواهند داد و ایشان<br />

شنیدهاند که تو اي یهوه،‏ در میان ا قوم هستی،‏<br />

زیراکه تو اي یهوه،‏ چشم به چشم دیده میشوي،‏ و ابر<br />

تو بر ایشان ایستاده است،‏ و تو پیش ایشان روز<br />

در ستون ابر و شب در ستون آتش سیر میکنی.‏ خروج<br />

9 ،7<br />

11 ،32<br />

.14<br />

21 ،13<br />

15<br />

سپ.‏ اگر ا قوم را مثل یک فردي بکُشی،‏<br />

طوایفی که آوازة تو را شنیدهاند،‏ خواهند گفت:‏ داوران<br />

،6<br />

16<br />

16. چون<br />

که یهوه نتوانست این قوم را به زمی که<br />

براي ایشان قسم خورده بود درآورد،‏ از ا سبب<br />

ایشان را در صحرا کشت.‏ تثنیه ؛ حزقیال<br />

سپ.‏ هماکنون قدرت یهوه عظیم بشود،‏ چنانکه<br />

گفته بودي<br />

که یهوه دیرخشم و بسیار رحیم و آمرزندة گناه و<br />

سرکشی است،‏ لیکن مجرم را هرگز بیسزا نخواهد<br />

گذاشت بلکه عاقبت گناه پدران را بر پسران تا پشت<br />

سوم و چهارم میرساند.‏ خروج<br />

سپ.‏ گناه این قوم را برحسب عظمت رحمت خود<br />

بیامرز،چنانکه این قوم را از مصر تا اینجا آمرزیدهاي.‏<br />

14 ،20<br />

28 ،9<br />

6 ،34<br />

17<br />

.18<br />

19<br />

12 ،32 خروج<br />

.20<br />

.21<br />

یهوه فرمود:‏ برحسب کلام تو آمرزیدم.‏<br />

لیکن به حیات خودم قسم که تمامی زمین از<br />

جلال یهوه پر خواهد شد.‏ اشعیا<br />

همه مردانی که جلال و نشانهها مرا که در<br />

مصر و بیابان نمودم دیدند،‏ مرا ده مرتبه امتحان کرده،‏<br />

صداي مرا نشنیدند.‏ باب<br />

به درستی که ایشان زمی را که براي پدران<br />

ایشان قسم خوردم،‏ نخواهند دید،‏ و هرکه مرا اهانت<br />

کرده باشد،‏ آن را نخواهد دید.‏ باب ؛ تثنیه ؛<br />

35 ،1<br />

65 ،26<br />

3 ،6<br />

13 ،20<br />

22. چونکه<br />

.23<br />

11 ،95 مزامیر<br />

؛ اول قرنتیان<br />

5 ،10<br />

.24<br />

لیکن بندة من کالیب چونکه روح دیگر داشت و<br />

17 .8<br />

3 ،20<br />

باب 28 ،13<br />

.9<br />

.10<br />

- 142 -


ین<br />

هآن<br />

نی<br />

نی<br />

يرو<br />

نهی<br />

بی<br />

نهی<br />

يرو<br />

مرا تماماً‏ اطاعت نمود،‏ او را به زمی که رفته بود<br />

داخل خواهم ساخت،‏ و نسل او وارث آن خواهند شد.‏<br />

یوشع<br />

اعداد<br />

9 .6 ،14<br />

.25<br />

و چونکه عمالیقیان و کنعانیان در دره ساکنند،‏<br />

فردا رو گردانیده،‏ از راه دریاي سرخ به صحرا کوچ<br />

کنید.‏<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

تا به کی این جماعت شریر را که سر من بحث<br />

میکنند متحمل بشوم؟ جر و بحث فرزنداناسرائیل را<br />

که سر من بحث میکنند،‏ شنیدم.‏ مزامیر<br />

به ایشان بگو یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قسم<br />

که چنانکه شما در گوش من گفتید،‏ همچنان با شما<br />

عمل خواهم نمود.‏<br />

29. جنازههاي شما در این صحرا خواهد افتاد،‏ و همه<br />

شمردهشدگان شما برحسب تمامی عدد شما،‏ از بیست<br />

ساله و بالاتر که سر من جر و بحث کردهاید.‏ مزامیر<br />

26 ،106<br />

25 ،106<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

عبرانیان 17 3، ؛<br />

30. شما به زمینی که دربارة آن دست خود را بلند<br />

کردم که شما را در آن ساکن گردانم،‏ هرگز داخل<br />

نخواهید شد،‏ مگر کالیب پسر یفُن َّه و یوشع پسر نون.‏<br />

12 ،32 ؛ 65 ،26 باب<br />

.31<br />

اما فرزندان شما که دربارة ا گفتید که به یغما<br />

برده خواهند شد،‏ ایشان را داخل خواهم کرد و ایشان<br />

زمینی را کهشما رد کردید،‏ خواهند دانست.‏ تثنیه<br />

لیکن لاشههاي شما در این صحرا خواهد افتاد.‏<br />

و پسران شما در این صحرا چهل سال آواره بوده،‏<br />

بار زناکاري شما را متحمل خواهند شد،‏ تا جنازههاي<br />

شما در صحرا تلف شود.‏ مزامیر ؛ حزقیال ؛ عبرانیان 3،<br />

39 ،1<br />

6 ،4<br />

10 ،95<br />

.32<br />

.33<br />

17<br />

.34<br />

برحسب شمارة روزهایی که زمین را جاسوسی<br />

میکردید،‏ یعنی چهل روز.‏ یک سال به عوض هر روز،‏<br />

بار گناهان خود را چهل سال متحمل خواهید شد،‏ و<br />

مخالفت مرا خواهید دانست.‏ ارمیا ؛ تثنیه ؛ مزامیر<br />

8 .6 ،31<br />

19 ،2<br />

11 ،74<br />

.35<br />

من که یهوه هستم،‏ فرمودم که حتماً‏ ا را به<br />

تمامی این جماعت شریر که به ضد من جمع شدهاند<br />

خواهم کرد،‏ و در ا صحرا تلف شده،‏ در اینجا<br />

خواهند مرد.‏ حزقیال<br />

و اما آن کسانی که موسی براي جاسوسی زمین<br />

فرستاده بود،‏ و ایشان چون برگشتند خبر بد دربارة<br />

زمین آورده،‏ تمام جماعت را از او شاکی ساختند،‏ باب<br />

17 ،5<br />

.36<br />

65 ،26<br />

10 10، ؛ اول قرنتیان<br />

17 ؛ عبرانیان 3،<br />

.37<br />

آن کسانی که این خبر بد را دربارة زمین آورده<br />

بودند،‏ به حضور یهوه از وبا مردند.‏<br />

اما یوشع پسر نون و کال پسر یفُن َّه از جملۀ<br />

آنانی که براي جاسوسی زمین رفته بودند،‏ زنده<br />

ماندند.‏<br />

و چون موسی این سخنان را به همه<br />

فرزنداناسرائیل گفت،‏ قوم بسیار گریستند.‏ تثنیه<br />

و بامدادان به زودي برخاسته،‏ به سر کوه برآمده،‏<br />

گفتند:‏ اینک حاضریم و به مکانی که یهوه وعده داده<br />

است میرویم،‏ زیرا گناه کردهایم.‏ ؛ اول سموئیل<br />

41 ،1<br />

باب 33 ،13<br />

باب 18 ،13<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

24 ،15<br />

.41<br />

موسی گفت:‏ چرا از فرمان یهوه تجاوز مینمایید؟<br />

لیکن این کار موفق نخواهد شد!‏ دوم تواریخ 13، ؛ اشعیا<br />

،24<br />

12<br />

19<br />

.42<br />

مروید زیرا یهوه در میان شما نیست،‏ مبادا<br />

دشمنانتان شما را بزنند.‏ تثنیه<br />

زیرا عمالیقیان و کنعانیان آنجا پیش شما<br />

هستند،‏ پس به شمشیر خواهید افتاد؛ و چونکه از<br />

پی یهوه روگردانیدهاید،‏ در این صورت یهوه با شما<br />

نخواهد بود.‏<br />

لیکن ایشان از راه تکبر به سر کوه رفتند،‏ اما<br />

صندوق عهد یهوه و موسی از میان لشکرگاه بیرون<br />

نرفتند.‏ تثنیه<br />

آنگاه عمالیقیان و کنعانیان که در آن کوهستان<br />

ساکن بودند فرودآمده،‏ ایشان را زدند و تا حرما فراري<br />

دادند.‏ باب<br />

42 ،1<br />

43 ،1<br />

3 ،21<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

15<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏ چون<br />

به زمین سکونت خود که من آن را به شما میدهم<br />

داخل شوید،‏ باب<br />

و میخواهید قربانی آتشین براي یهوه بگذرانید،‏ چه<br />

قربانی سوختنی و چه قربانی وفاي نذر،‏ یا براي<br />

داوطلب یا در جشنهاي خود،‏ براي گذرانیدن قربانی<br />

خوشبو براي یهوه از رمه و خواه از گله،‏ لاویان<br />

،7<br />

10 ،35<br />

، خواه<br />

.3<br />

16<br />

.4<br />

آنگاه کسی که قربانی خود را میگذراند،‏ براي<br />

قربانی آردي یک دهم ایفۀ آرد نرم مخلوط شده با یک<br />

چهارم روغن براي یهوه بگذراند.‏ لاویان<br />

و براي قربانی نوشیدنی یک چهارم شراب با<br />

قربانی سوختنی یا براي قربانی براي هر بره حاضرکن.‏<br />

14 ،6<br />

.5<br />

- 143 -


يدا<br />

نهی<br />

هآن<br />

نهی<br />

نهی<br />

یب<br />

یب<br />

کی<br />

بی<br />

.23<br />

اعداد<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

یا براي قوچ براي قربانی آردي دو دهم ایفۀ آرد نرم<br />

مخلوط شده با یک سوم هینِ‏ روغن حاضرکن.‏<br />

و براي قربانی نوشیدنی یک سوم شراب براي<br />

خوشبویی براي یهوه حاضرکن.‏<br />

و چون گاوي براي قربانی سوختنی یا قربانیاي<br />

براي اَ‏ نذر یا براي قربانی صلح براي یهوه حاضر<br />

میکنی،‏<br />

آنگاه براي قربانی آردي،‏ سه دهم آرد نرم مخلوط<br />

شده با نصف روغن با گاو بگذراند.‏<br />

و براي قربانی نوشیدنی نصف شراب بگذران<br />

تا قربانی آتشین خوشبو براي یهوه بشود.‏<br />

همچنین براي هر گاو و براي هر قوچ و براي هر<br />

برة نر و هر بزغاله کرده شود.‏<br />

برحسب شمارهاي که حاضر کنید بدین صورت<br />

براي هریک،‏ موافق شمارة ا عمل نمایید.‏<br />

هر بومی چون قربانی آتشین خوشبو براي یهوه<br />

میگذراند،‏ این دستورات را به اینطور بجا بیاورد.‏ باب<br />

،18<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

17<br />

.14<br />

و اگر غریبی که در میان شما سکونت گزیند،‏<br />

هرکه از خاندان شما در میان شما باشد،‏ میخواهد<br />

قربانی آتشین خوشبو براي یهوه بگذراند،‏ به نوعی که<br />

شما عمل مینمایید،‏ او نیز عمل نماید.‏<br />

براي شما که اهل جماعت هستید و براي غری<br />

که نزد شما سکونت گزیند قاعده باشد،‏ قاعده<br />

ابدي در نسلهاي شما؛ مثَل شما به حضور یهوه مثَل<br />

غریب است.‏ خروج<br />

یک قانون و یک حکم براي شما و براي غریبی که<br />

در میان شما سکونت گزیند،‏ خواهد بود.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

چون به زمینی که من شما را به آن میبرم داخل<br />

شوید،‏<br />

و از محصول زمین بخورید،‏ آنگاه قربانی طلب<br />

براي یهوه بگذرانید.‏<br />

از خمیر اول خود شیرینی براي قربانی طلب<br />

بگذرانید؛ مثل قربانی طلب خرمن،‏ همچنان آن را<br />

بگذرانید.‏ تثنیه<br />

از خمیر اول خود،‏ قربانی طلب در قرنهاي خود<br />

براي یهوه بگذرانید.‏<br />

و هرگاه اشتباهاً‏ خطا کرده،‏ همه این دستورات را<br />

که یهوه به موسی فرموده است،‏ بجا نیاورده باشید،‏<br />

خروج 19 .16 ،23<br />

49 ،12<br />

10 ،16<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

لاویان<br />

یعنی هرچه یهوه به واسطۀ موسی شما را امر<br />

فرمود،‏ از روزي که یهوه امر فرمود و از آن به بعد در<br />

خواندان شما.‏<br />

سپ.‏ اگر این کار اشتباهاً‏ و بدون اطلاع جماعت<br />

کرده شد،‏ آنگاه تمامی جماعت یک گاو جوان براي<br />

قربانی سوختنی و خوشبویی براي یهوه با قربانی آردي<br />

و قربانی نوشیدنی آن،‏ موافق رسم بگذرانند،‏ و یک بز<br />

نر براي قربانی گناه.‏ لاویان<br />

و کاهن براي تمامی جماعت فرزنداناسرائیل<br />

کفاره نماید،‏ و ایشان آمرزیده خواهندشد،‏ زیراکه آن<br />

کار اشتباهاً‏ شده است؛ و ایشان قربانی خود را براي<br />

قربانی آتشین یهوه و قربانی گناه خود را براي عمل<br />

خویش،‏ به حضور یهوه گذرانیدهاند.‏<br />

و تمامی جماعت فرزنداناسرائیل و غریبی که در<br />

میان ایشان ساکن باشد،‏ آمرزیده خواهند شد،‏ زیراکه<br />

به تمامی جماعت اشتباهاً‏ شده بود.‏<br />

و اگر یک نفر اشتباهاً‏ خطا کرده باشد،‏ آنگاه بز<br />

مادة یک ساله براي قربانی گناه بگذراند.‏<br />

و کاهن براي آن کسی که عمل کرده است چونکه<br />

خطاي او از نادانستگی بود،‏ به حضور یهوه کفاره کند<br />

تا براي وي کفاره بشود و آمرزیده خواهد شد.‏<br />

براي کسی که اشتباهاً‏ خطا کند،‏ خواه فردي<br />

بومی از فرزنداناسرائیل و خواه غری که در میان<br />

ایشان ساکن باشد،‏ یک قانون خواهد بود.‏<br />

و اما کسی که با دست بلند عملی نماید،‏ چه بومی<br />

و چه غر ، او به یهوه کفر کرده باشد.‏ پس آن<br />

شخص از میان قوم خود ریشه کن خواهد شد.‏ عبرانیان<br />

،10<br />

13 ،4<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

26<br />

31. چونکه<br />

کلام یهوه را خوار شمرده،‏ حکم او را<br />

شکسته است،‏ آن کس حتماً‏ ریشه کن شود و گناهش<br />

بر وي خواهد بود.‏<br />

و چون فرزنداناسرائیل در صحرا بودند،‏ کسی را<br />

یافتند که در روز سبت هیزم جمع میکرد.‏ خروج ؛<br />

27 ،16<br />

.32<br />

8 ،20<br />

.33<br />

و کسانی که او را یافتند که هیزم جمع میکرد،‏ او<br />

را نزد موسی و هارون و تمامی جماعت آوردند.‏<br />

و او را در حبس نگاه داشتند،‏ زیراکه اعلام نشده<br />

بود که با وي چه باید کرد.‏ لاویان<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ این شخص البته کشته<br />

شود،‏ تمامی جماعت او را بیرون از لشکرگاه با سنگها<br />

سنگسار کنند.‏<br />

سپ.‏ تمامی جماعت او را بیرون از لشکرگاه آورده،‏<br />

12 ،24<br />

.34<br />

.35<br />

36<br />

13 .2 ،4<br />

- 144 -


هدل<br />

هآن<br />

ه تقَ‏<br />

هآن<br />

يرو<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

نی<br />

کی<br />

هآن<br />

يرو<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

او را سنگسار کردند و مرد،‏ چنانکه یهوه به موسی امر<br />

کرده بود.‏ لاویان ؛ یوشع<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو که<br />

براي خود بر گوشههاي رخت خویش در خاندان خود<br />

منگوله بسازند و رشتۀ لاجوردي بر هر گوشۀ صیصیت<br />

بگذارند.‏ تثنیه ؛ ؛ متی 23،<br />

و براي شما منگوله خواهد بود تا برآن بنگرید و<br />

تمام دستورات یهوه را بیاد آورده،‏ بجا آورید،‏ و در پی<br />

ا و چشمان خود که شما در پی ا زنا میکنید،‏<br />

منحرف نشوید.‏<br />

تا تمامی دستورات مرا بیاد آورده،‏ بجا آورید،‏ و<br />

براي خداي خود مقدس باشید.‏<br />

من یهوه خداي شما هستم که شما را از سرزمین<br />

مصر بیرون آوردم تا خداي شما باشم.‏ من یهوه خداي<br />

شما هستم.‏ خروج ؛ پیدایش<br />

اعداد<br />

25 ،7<br />

5<br />

7 ،17<br />

23 ،24<br />

12 ،22<br />

2 ،20<br />

8 ،6<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

16<br />

.1<br />

و قورح پسر یصهار پسر ا پسر و داتان و<br />

اَبیرام پسران اَلیآب و اُون پسر فالت پسران رؤبین<br />

کسان گرفته،‏ باب ؛ یهودا<br />

با بعضی از فرزنداناسرائیل،‏ یعنی دویست و پنجاه<br />

نفر از امیران جماعت که برگزیدگان شورا و مردان<br />

معروف بودند،‏ به حضور موسی برخاستند.‏ باب ؛ خروج<br />

1 ،12<br />

11<br />

9 ،26<br />

.2<br />

21 ،18<br />

.3<br />

و به مقابل موسی و هارون جمع شده،‏ به ایشان<br />

گفتند:‏ شما از حد خود تجاوز مینمایید،‏ زیرا تمامی<br />

جماعت هریک از ایشان مقدساند،‏ و یهوه در میان<br />

ایشان است.‏ پ س چرا خویشتن را بر جماعت یهوه<br />

برمیافرازید؟ باب<br />

و چون موسی این را شنید،‏ به خود درافتاد.‏<br />

2 ،20<br />

.4<br />

5 ،14 باب<br />

.5<br />

و قورح و تمامی جمعیت او را خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

بامدادان یهوه نشان خواهد داد که چه کس از آن وي<br />

و چه کس مقدس است،‏ و او را نزد خود خواهد آورد؛<br />

و هرکه را براي خود برگزیده است،‏ او را نزد خود<br />

خواهد آورد.‏ باب<br />

این را بکنید که تابههاي بخور براي خود بگیرید،‏<br />

اي قورح و تمامی جمعیت تو.‏<br />

و آتش در آنها گذارده،‏ فردا به حضور یهوه بخور در<br />

ا بریزید،‏ و آن کس که یهوه برگزیده است،‏ مقدس<br />

خواهد شد.‏ اي پسران شما از حد خود تجاوز<br />

مینمایید!‏ حزقیال<br />

و موسی به قورح گفت:‏ اي پسران بشنوید!‏<br />

آیا نزد شما کم است که خداي اسرائیل شما را از<br />

جماعت اسرائیل ممتاز کرده است،‏ تا شما را نزد خود<br />

بیاورد تا در مسکن یهوه خدمت نمایید،‏ و به حضور<br />

جماعت براي خدمت ایشان بایستید؟<br />

و تو را و همه برادرانت پسران را با تو نزدیک<br />

آورد،‏ و آیا کاهنان را نیز میطلبید؟<br />

از این جهت تو و تمامی جمعیت تو به ضد یهوه<br />

جمع شدهاید.‏ و اما هارون چیست که سر او بحث<br />

میکنید؟ خروج<br />

و موسی فرستاد تا داتان و ابیرام پسران الیاب را<br />

بخواند،‏ و ایشان گفتند:‏ نمیآییم!‏ باب<br />

آیا کم است که ما را از زمینی که به شیر و عسل<br />

جاري است،‏ بیرون آوردي تا ما را در صحرا نیز هلاك<br />

سازي که میخواهی خود را بر ما حکمران سازي؟<br />

و ما را هم به زمینی که به شیر و عسل جاري<br />

است درنیاوردي و مالکیتی از مزرعهها و تاکستانها به<br />

ما ندادي.‏ آیا چشمان ا مردمان را میکنی؟<br />

نخواهیمآمد!‏<br />

و موسی بسیار خشمناك شده،‏ به یهوه گفت:‏<br />

قربانی ایشان را به حساب میاور،‏ خر از ایشان<br />

نگرفتم،‏ و به یکی از ایشان زیان نرساندم.‏ خروج ؛<br />

19 ،32<br />

باب 6 ،3<br />

9 ،26<br />

6 ،44<br />

7 ،16<br />

خروج 17 .8 ،3 ؛ 5 ،13 ؛ 3 ،33<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

اول سموئیل<br />

3 ،12<br />

.16<br />

و موسی به قورح گفت:‏ تو با تمامی جمعیت خود<br />

فردا به حضور یهوه حاضر شوید،‏ تو و ایشان و هارون.‏<br />

و هر کس تابه بخور خود را گرفته،‏ بخور بر آنها<br />

بگذارد؛ و شما هر کس تابه بخور خود،‏ یعنی دویست و<br />

پنجاه تابه بخور به حضور یهوه بیاورید،‏ تو نیز و هارون<br />

هر یک تابه بخور خود را بیاورید.‏<br />

سپ.‏ هر کس تابه بخور خود را گرفته،‏ و آتش در<br />

ا نهاده،‏ و بخور بر آنها گذارده،‏ نزد دروازة خیمۀ<br />

اجتماع،‏ با موسی و هارون ایستادند.‏<br />

و قورح تمامی جماعت را به مقابل ایشان نزد در<br />

خیمۀ اجتماع جمع کرد،‏ و جلال یهوه بر تمامی<br />

جماعت ظاهرشد.‏ باب<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

21. خود را از این جماعت دور کنید تا ایشان را در<br />

لحظهاي هلاك کنم.‏<br />

سپ.‏ ایشان به در افتاده،‏ گفتند:‏ اي خدا که<br />

خداي روحهاي تمام بشر هستی،‏ آیا یک نفر گناه ورزد<br />

5 ،12<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

22<br />

5 ،17<br />

.6<br />

.7<br />

- 145 -


هآن<br />

هآن<br />

يرو<br />

نه<br />

.38<br />

و بر تمام جماعت غضبناك شوي؟ دوم سموئیل<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

جماعت را خطاب کرده،‏ بگو از اطراف مسکن<br />

قورح و داتان و ابیرام دور شوید.‏<br />

سپ.‏ موسی برخاسته،‏ نزد داتان و ابیرام رفت و<br />

بزرگان اسرائیل در عقب وي رفتند.‏<br />

و جماعت را خطاب کرده،‏ گفت:‏ از نزد خیمههاي<br />

این مردمان شریر دور شوید،‏ و چیزي را که از آن<br />

ایشان است لمس منمایید،‏ مبادا در همۀ گناهان<br />

ایشان هلاك شوید.‏ اشعیا ؛ دوم قرنتیان<br />

سپ.‏ از اطراف مسکن قورح و داتان و ابیرام دور<br />

شدند،‏ و داتان و ابیرام بیرون آمده،‏ با زنان و پسران و<br />

اطفال خود به در خیمههاي خود ایستادند.‏<br />

و موسی گفت:‏ از این خواهید دانست که یهوه مرا<br />

فرستاده است تا همۀ این کارها را بکنم و به ارادة من<br />

نبوده است.‏ ؛<br />

اگر این کسان همانند مرگ سایر انسانها بمیرند و<br />

اگر همانند وقایع همه انسانها بر ایشان واقع شود،‏ یهوه<br />

مرا نفرستاده است.‏ باب<br />

و اما اگر یهوه چیز تازهاي بنماید و زمین دهان<br />

خود را گشاده،‏ ایشان را با همه دارئی ایشان ببلعد که<br />

به گور زنده فرود روند،‏ آنگاه بدانید که این مردمان به<br />

یهوه توجه نمیکنند.‏<br />

و چون از گفتن همۀ این سخنان فارغ شد،‏ زمینی<br />

که زیر ایشان بود،‏ شکافته شد.‏ باب ؛ تثنیه ؛ مزامیر<br />

اعداد<br />

17 ،24<br />

6 ،11<br />

17 ،6<br />

10 ،26<br />

20 ،48<br />

36 ،5<br />

3 ،27<br />

یوحنا 2 ،3<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

17 ،106<br />

.32<br />

و زمین دهان خود را گشوده،‏ ایشان را و خانههاي<br />

ایشان و همۀ کسان را که تعلق به قورح داشتند،‏ با<br />

تمامی اموال ایشان بلعید.‏<br />

و ایشان با هرچه به ایشان تعلق داشت،‏ زنده به<br />

گور فرورفتند،‏ و زمین بر ایشان به هم آمد که از میان<br />

جماعت هلاك شدند.‏ مزامیر<br />

و همه اسرائیلیان که به اطراف ایشان بودند،از<br />

نعرة ایشان گریختند،‏ زیرا گفتند مبادا زمین ما را نیز<br />

ببلعد.‏<br />

و آتش از حضور یهوه بدر آمده،‏ دویست و پنجاه<br />

نفر را که بخور میگذرانیدند،‏ سوزانید.‏ لاویان ؛ مزامیر<br />

1 ،10<br />

16 ،55 ؛ 10 ،63<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

18 ،106<br />

.36<br />

.37<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

به العازار پسر هارون کاهن بگو که تابه بخورها را<br />

از میان آتش بردار،‏ و آتش را به آن طرف بپاش زیراکه<br />

ا مقدس است،‏<br />

یعنی تابه بخورهاي این گناهکاران را به ضد جان<br />

ایشان؛ و از آنها تختهاي پ براي پوشش قربانگاه<br />

بسازند،‏ زیرا چونکه ا را به حضور یهوه گذرانیدهاند،‏<br />

مقدس شده است،‏ تا براي فرزنداناسرائیل نشانهاي<br />

باشد.‏<br />

سپ.‏ العازار کاهن تابه بخورهاي برنجین را که<br />

سوخته شدگان گذرانیده بودند گرفته،‏ از آنها پوشش<br />

قربانگاه ساختند.‏<br />

تا براي فرزنداناسرائیل یادگار باشد تا هیچ غریبی<br />

که از فرزندانهارون نباشد براي سوزانیدن بخور به<br />

حضور یهوه نزدیک نیاید،‏ مبادا مثل قورح و جمعیتش<br />

بشود،‏ چنانکه یهوه توسط موسی او را امر فرموده بود.‏<br />

39<br />

.40<br />

51 ،1 ؛ 10 ،3 باب<br />

.41<br />

و در فرداي آن روز تمامی جماعت<br />

فرزنداناسرائیل سر موسی و هارون بحث کرده،‏ گفتند<br />

که شما قوم یهوه را کشتید.‏ باب ؛<br />

و چون جماعت بر موسی و هارون جمع شدند،‏ به<br />

سوي خیمۀ اجتماع نگریستند،‏ و اینک ابر آن را<br />

پوشانید و جلال یهوه ظاهر شد.‏ باب ؛ خروج<br />

و موسی و هارون پیش خیمۀ اجتماع آمدند.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

از میان این جماعت دور شوید تا ایشان را ناگهان<br />

هلاك سازم.‏ و ایشان به خود درافتادند.‏<br />

و موسی به هارون گفت:‏ تابه بخور خود را گرفته،‏<br />

آتش از روي قربانگاه در آن بگذار،‏ و بخور بر آن بریز،‏ و<br />

به زودي به سوي جماعت رفته،‏ برايایشان کفاره کن،‏<br />

زیرا خشم از حضور یهوه برآمده،‏ و وبا شروع شده<br />

است.‏ لاویان ؛<br />

سپ.‏ هارون به نحوي که موسی گفته بود آن را<br />

گرفته،‏ در میان جماعت دوید و اینک وبا در میان قوم<br />

شروع شده بود.‏ پ س بخور را بریخت و براي قوم کفاره<br />

نمود.‏ مزامیر<br />

و او در میان مردگان و زندگان ایستاد و وبا<br />

بازداشته شد.‏<br />

و عدد کسانی که از وبا مردند چهارده هزار و<br />

هفتصد بود،‏ غیر از آنانی که در حادثۀ قورح هلاك<br />

شدند.‏<br />

پس هارون نزد موسی به در خیمۀ اجتماع<br />

برگشت و وبا رفع شد.‏<br />

10 ،16<br />

2 ،20<br />

5 ،12<br />

2 ،14<br />

16 .6 ،5<br />

4 ،1<br />

23 ،106<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

17<br />

- 146 -


يرو<br />

يلاو<br />

یم<br />

کی<br />

هآن<br />

کی<br />

يلاو<br />

هآن<br />

یدن<br />

هآن<br />

يلاو<br />

نی<br />

.2<br />

اعداد<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

به فرزنداناسرائیل سخن بگو و از ایشان عصاها<br />

بگیر،‏ یک عصا از هر خاندان پدران،‏ از همه امیران<br />

ایشان دوازده عصا برحسب خاندان پدران ایشان،‏ و نام<br />

هرکس را بر عصاي او بنویس.‏<br />

و اسم هارون را بر عصاي بنویس،‏ زیراکه براي<br />

هر بزرگ خاندان پدران ایشان یک عصا خواهد بود.‏<br />

و آنها را در خیمۀ اجتماع پیش شهادت،‏ جایی که<br />

من با شما ملاقات میکنم بگذار.‏ خروج<br />

و شخصی را که من انتخاب کنم،‏ عصاي او<br />

شکوفه خواهد آورد.‏ پ س شکایت فرزنداناسرائیل را که<br />

بر شما میکنند از خود ساکت خواهم نمود.‏ باب<br />

و موسی این را به فرزنداناسرائیل گفت همه<br />

امیران ایشان او را عصاها دادند،‏ عصا براي هر<br />

امیر،‏ یعنی دوازده عصا برحسب خاندان پدران ایشان،‏<br />

و عصاي هارون در میان عصاهاي ا بود.‏<br />

و موسی عصاها را به حضور یهوه در خیمۀ شهادت<br />

گذارد.‏<br />

و در فرداي آن روز چون موسی به خیمۀ شهادت<br />

داخل شد،‏ اینک عصاي هارون که براي خاندان<br />

بود شکفته بود،‏ و شکوفه آورده و گل داده،‏ و بادام<br />

رسانیده بود.‏ عبرانیان<br />

و موسی همۀ عصاها را از حضور یهوه نزد همه<br />

فرزنداناسرائیل بیرون آورده،‏ هر یک نگاه کرده،‏ عصاي<br />

خود را گرفتند.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ عصاي هارون را پیش<br />

شهادت باز بگذار تا براي هشداري براي سرکشان<br />

نگاه داشته شود،‏ و شکایت ایشان را از من رفع نمایی<br />

تا نمیرند.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی چنان کرد،‏ و به نحوي که یهوه او را<br />

امر فرموده بود،‏ عمل نمود.‏ باب ؛ خروج<br />

و فرزنداناسرائیل به موسی عرض کرده،‏ گفتند:‏<br />

اینک فانی و هلاك میشویم.‏ همه ما هلاك شدهایم!‏<br />

هرکه نزدیک میآید که به مسکن یهوه نزد<br />

میآید میمیرد.‏ آیا تماماً‏ فانی شویم؟ اشعیا ؛ مراثی<br />

7 .5 ،16<br />

، پس<br />

16 ،40<br />

12 ،64<br />

22 ،25<br />

31 ،31<br />

4 ،9<br />

10 ،20<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

22 ،5 ارمیا<br />

18<br />

.1<br />

و یهوه به هارون فرمود:‏ تو و پسرانت و خاندان<br />

اجدادت با تو،‏ گناه محل مقدس را متحمل شوید،‏ و تو<br />

و پسرانت با تو،‏ گناه کاهنی خود را متحمل شوید.‏<br />

و هم برادران خود یعنی قوم راکه قوم پدران<br />

توباشند باخود نزدیک بیاور تا با تو یکی شده،‏ تو را<br />

خدمت نمایند،‏ و اما تو با پسرانت پیش خیمۀ شهادت<br />

باشید.‏ باب<br />

و ایشان وظیفه تو را و وظیفه تمامی مسکن را نگاه<br />

دارند؛ لیکن به اسباب محل مقدس و به قربانگاه<br />

نزدیک نیایند مبادا بمیرند،‏ ایشان و شما نیز.‏<br />

و ایشان با تو یکی شده،‏ وظیفه خیمۀ اجتماع را با<br />

تمامیخدمت خیمه بجا آورند و غریبی به شما نزدیک<br />

نیاید.‏<br />

و وظیفه محل مقدس و وظیفه قربانگاه را نگاه<br />

دارید تا خشم بر فرزنداناسرائیل دیگر نازل نشود.‏ باب<br />

6 ،6<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

46 ،16<br />

.6<br />

و اما من اینک برادران شما لاویان را از میان<br />

فرزنداناسرائیل گرفتم،‏ و براي شما پیشکش میباشند<br />

که به یهوه داده شدهاند،‏ تا خدمت خیمۀ اجتماع را<br />

بجا آورند.‏<br />

و اما تو با پسرانت،‏ کاهنی خود را براي هر کار<br />

قربانگاه و براي آنچه اندرون پرده است نگاه دارید،‏ و<br />

خدمت بکنید.‏ کاهنی را به شما دادم تا خدمت از راه<br />

بخشش باشد،‏ و غریبی که نزدیک آید،‏ کشته شود.‏ باب<br />

باب 45 .12 ،3<br />

.7<br />

51 ،1<br />

.8<br />

.9<br />

و یهوه به هارون فرمود:‏ اینک من وظیفه هدایاي<br />

افراشتنی خود را با همۀ چیزهاي مقدس<br />

فرزنداناسرائیل به تو بخشیدم.‏ ا را به تو و پسرانت<br />

به خاطر مسح شدن به قاعده ابدي دادم.‏<br />

از مقدسترین که از آتش نگاه داشته شود،‏ ا از<br />

آن تو خواهد بود،‏ هر قربانی ایشان یعنی هر قربانی<br />

آردي و هر قربانی گناه و هر قربانی جرم ایشان که نزد<br />

من بگذرانند،‏ اینها براي تو و پسرانت مقدسترین<br />

باشد.‏<br />

مثل مقدسترین آنها را بخور.‏ هر مرد از آن<br />

بخورد،‏ براي تو مقدس باشد.‏ لاویان ؛<br />

و این هم از آن تو باشد،‏ قربانی طلب از عطایاي<br />

ایشان با هر قربانی جنبانی فرزنداناسرائیل را به تو<br />

و به پسرانت و دخترانت به قاعده ابدي دادم،‏ هرکه در<br />

خانۀ تو پاکیزه باشد،‏ از آن بخورد.‏ لاویان ؛<br />

تمامی بهترین روغن و تمامی بهترین حاصل مو و<br />

غله یعنی نوبرهاي ا را که به یهوه میدهند،‏ به تو<br />

بخشیدم.‏<br />

نوبرهاي هرچه در زمین ایشان است که نزد یهوه<br />

میآورند از آن تو باشد،‏ هرکه در خانۀ تو پاکیزه باشد،‏<br />

11 ،22<br />

6 ،7<br />

14 ،10<br />

16 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 147 -


کی<br />

یول<br />

هآن<br />

هآن<br />

يلاو<br />

یدن<br />

نی<br />

هآن<br />

هاآن<br />

یم<br />

يرو<br />

از آن بخورد.‏<br />

وهرچه در اسرائیل وقف بشود،‏ از آن تو باشد.‏<br />

اعداد<br />

.14<br />

28 ،27<br />

.15<br />

لاویان<br />

و هرچه رحم را گشاید از هر موجودي که براي<br />

یهوه میگذرانند چه از انسان و چه از حیوانات از آن<br />

تو باشد؛ اما نخستزادة انسان را البته فدیه دهی،‏ و<br />

نخستزادة حیوانات ناپاك را فدیهاي بده.‏ تثنیه<br />

و اما دربارة فدیۀ آنها،‏ آنها را از ماهه به<br />

حساب خود به پنج شکل نقره،‏ موافق شکل محل<br />

مقدس که بیست جیره باشد فدیه بده.‏ ؛<br />

نخستزادة گاو یا نخستزادة گوسفند یا<br />

نخستزادة بز را فدیه ندهی؛ آنها مقدسند؛ خون آنها<br />

را بر قربانگاه بپاش و پیه ا را براي قربانی آتشین و<br />

عطر خوشبو براي یهوه بسوزان.‏ لاویان<br />

و گوشت ا مثل سینۀ جنبانی ، از آن تو باشد<br />

و ران راست،‏ از آن تو باشد.‏<br />

همه قربانیهاي طلب را از چیزهاي مقدس که<br />

فرزنداناسرائیل براي یهوه میگذرانند به تو و پسرانت<br />

و دخترانت با تو به قاعده ابدي دادم.‏ ا به حضور<br />

یهوه براي تو و نسل تو با تو عهد نمک تا به ابد خواهد<br />

بود.‏ لاویان<br />

و یهوه به هارون فرمود:‏ تو در زمین ایشان هیچ<br />

ملک نخواهی یافت،‏ و در میان ایشان براي تو سهمی<br />

نخواهد بود،‏ سهم تو و ملک تو در میان<br />

فرزنداناسرائیل من هستم.‏ تثنیه ؛ ؛ یوشع 13،<br />

13 ،30<br />

33 .14<br />

19 ،15<br />

خروج 12 ،13<br />

9 ،1<br />

12 ،12<br />

9 ،10<br />

16-14 ،6<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

7 ،18 ؛<br />

.21<br />

و به پسران اینک تمامی دهم اسرائیل را<br />

براي ملکیت دادم،‏ به عوض خدمتی که کنند،‏<br />

یعنی خدمت خیمۀ اجتماع.‏ لاویان<br />

و بعد از این فرزنداناسرائیل به خیمۀ اجتماع<br />

نزدیک نیایند،‏ مبادا گناه را متحمل شده،‏ بمیرند.‏<br />

اما لاویان خدمت خیمۀ اجتماع را بکنند و<br />

متحمل گناه ایشان بشوند،‏ این در خاندان شما<br />

قاعدهاي ابدي خواهد بود،‏ و ایشان در میان<br />

فرزنداناسرائیل ملک نخواهندیافت.‏<br />

زیراکه یک دهم فرزنداناسرائیل را که آن را نزد<br />

یهوه براي قربانی طلب بگذرانند به لاویان براي ملک<br />

بخشیدم.‏ بنابراین به ایشان گفتم که در میان<br />

فرزنداناسرائیل ملک نخواهند یافت.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

که لاویان را نیز خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏ چون<br />

یک دهمی را که از فرزنداناسرائیل به شما براي<br />

ملکیت دادم از ایشان بگیرید،‏ آنگاه قربانی طلب یهوه<br />

را از آن،‏ یعنی یک دهمی از دهم بگذرانید.‏ نحمیا<br />

و قربانی طلب شما براي شما،‏ مثل دسته خرمنگاه<br />

و پري چرخشت حساب میشود.‏<br />

بدینطور شما نیز از همۀ یک دهمهایی که از<br />

فرزنداناسرائیل میگیرید،‏ قربانی طلب براي یهوه<br />

بگذرانید،‏ و از آنها قربانی طلب یهوه را به هارون کاهن<br />

بدهید.‏<br />

از همه هدایاي خود،‏ هر قربانی طلب براي یهوه<br />

بگذارید،‏ از بهترین قسمتهاي آن که مقدس خواهد<br />

شد.‏<br />

و ایشان را بگو هنگامی که بهترین آنها را از آنها<br />

گذرانیده باشید،‏ آنگاه براي لاویان مثل محصول خرمن<br />

و حاصل چرخشت حساب خواهد شد.‏<br />

و شما و خاندان شما آن را در هرجا بخورید<br />

زیراکه این مزد شما است،‏ به عوض خدمتی که در<br />

خیمۀ اجتماع میکنید.‏ متی<br />

و چون بهترین ا را از آنها گذرانیده باشید،‏ پس<br />

به سبب متحمل گناه نخواهید بود،‏ و چیزهاي<br />

مقدس فرزنداناسرائیل را ناپاك نکنید،‏ مبادا بمیرند.‏<br />

37 ،10<br />

10 ،10<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

19<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی و هارون را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

این است قاعده شریعتی که یهوه آن را امر فرموده،‏<br />

گفت:‏ به فرزنداناسرائیل بگو که گاو سرخ پاك که در<br />

آن عیب نباشد و یوغ بر گردنش نیامده باشد،‏ نزد تو<br />

بیاورند.‏ عبرانیان<br />

و آن را به العازار کاهن بدهید،‏ و آن را بیرون از<br />

لشکرگاه برده،‏ پیش وي کشته شود.‏<br />

و العازار کاهن به انگشت خود از خون آن بگیرد،‏ و<br />

به سوي پیشگاه خیمۀ اجتماع آن خون را هفت مرتبه<br />

بپاشد.‏ لاویان ؛ ؛ عبرانیان<br />

و گاو در نظر او سوخته شود،‏ پوست و گوشت و<br />

خون با ادرار آن سوخته شود.‏ خروج<br />

و کاهن چوب سرو با زوفا و قرمز گرفته،‏ آنها را در<br />

میان آتشِ‏ گاو بیندازد.‏ لاویان ؛ مزامیر<br />

سپ.‏ کاهن رخت خود را بشوید و بدن خود را به آب<br />

غسل دهد،‏ و بعد از آن در لشکرگاه داخل شود و<br />

کاهن تا شام نجس باشد.‏<br />

و کسی که آن را سوزانید،‏ رخت خود را به آب<br />

بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد،‏ و تا شام نجس<br />

9 ،51<br />

14 ،29<br />

13 ،9<br />

6 ،14<br />

11 ،8<br />

13 ،9<br />

17 .6 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

30 ،27<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

- 148 -


يجا<br />

يرو<br />

يجا<br />

باشد.‏<br />

و شخص پاکیزه،‏ خاکستر گاو را جمع کرده،‏ بیرون<br />

از لشکرگاه در جاي پاك بگذارد.‏ و آن براي جماعت<br />

فرزنداناسرائیل براي آب تنزیه نگاه داشته شود.‏ آن<br />

قربانی گناه است.‏ اول پطرس<br />

و کسی که خاکستر گاو را جمع کند،‏ رخت خود<br />

را بشوید و تا شام نجس باشد.‏ این براي<br />

فرزنداناسرائیل و غریبی که در میان ایشان ساکن<br />

باشد،‏ قاعدهاي ابدي خواهد بود.‏ خروج ؛<br />

هرکه مرده هر آدمی را لمس نماید،‏ هفت روز<br />

نجس باشد.‏ حجی<br />

و آن شخص در روز سوم خویشتن را به آن پاك<br />

کند،‏ و در روز هفتم پاکیزه باشد،‏ و اگر خویشتن را در<br />

روز سوم پاك نکرده باشد،‏ در روز هفتم پاکیزه نخواهد<br />

بود.‏<br />

و هرکه مرده هر آدمی را که مرده باشد لمس<br />

نموده،‏ وخود را به آن پاك نکرده باشد،‏ او مسکن یهوه<br />

را نجس کرده است.‏ و آن شخص از اسرائیل ریشه کن<br />

شود،‏ چونکه آب پاك کننده بر او پاشیده نشده است،‏<br />

نجس خواهد بود،‏ و نجاستش بر وي باقی است.‏<br />

این است قانون براي کسی که در خیمهاي بمیرد،‏<br />

هرکه داخل آن خیمه شود و هرکه در آن خیمه باشد<br />

هفت روز نجس خواهد بود.‏<br />

و هر ظرف گشاده که سرپوش برآن بسته نباشد،‏<br />

نجس خواهد بود.‏<br />

و هرکه در بیابان کشته شده با شمشیر یا مرده یا<br />

استخوان آدمی یا قبري را لمس نماید،‏ هفت روز<br />

نجس باشد.‏<br />

و براي شخص نجس از خاکستر آتش آن قربانی<br />

گناه بگیرند و آب روان برآن در ظرفی بریزند.‏<br />

و شخص پاکیزه زوفا گرفته،‏ درآن آب فرو برد و بر<br />

خیمه بر همۀ اسباب و کسانی که در آن بودند و بر<br />

شخصی که استخوان یا مقتول یا مرده یا قبر را لمس<br />

کرده باشد،‏ بپاشد.‏ مزامیر<br />

و آن شخصِ‏ پاکیزه،‏ آب را بر آن شخص نجس در<br />

روز سوم و در روز هفتم بپاشد،‏ و در روز هفتم<br />

خویشتن را پاکیزه کرده،‏ رخت خود را بشوید و به آب<br />

غسل کند و در شام پاکیزه خواهد بود.‏<br />

و اما کسی که نجس شده،‏ خویشتن را پاکیزه<br />

نکند.‏ آن شخص از میان جماعت ریشه کن شود،‏<br />

چونکه محل مقدس یهوه را نجس نموده،‏ و آب نظافت<br />

اعداد<br />

بر او پاشیده نشده است.‏ او نجس است.‏<br />

و براي ایشان قاعده ابدي خواهد بود.‏ و کسی که<br />

آب نظافت را بپاشد،‏ رخت خود را بشوید و کسی که<br />

آب نظافت را لمس کند،‏ تا شام نجس باشد.‏ لاویان<br />

و هر چیزي را که شخص نجس لمس نماید نجس<br />

خواهد بود،‏ و هر کسی که آن را لمس نماید تا شام<br />

نجس خواهد بود.‏<br />

24 ،11<br />

.21<br />

.22<br />

20<br />

.1<br />

و تمامی جماعت فرزنداناسرائیل در ماه اول به<br />

بیابان صین رسیدند،‏ و قوم در قادش اقامت کردند،‏ و<br />

مریم در آنجا وفات یافته،‏ دفن شد.‏<br />

و براي جماعت آب نبود.‏ پ س بر موسی و هارون<br />

جمع شدند.‏ خروج ؛ اعداد<br />

و قوم با موسی دعوا کرده،‏ گفتند:‏ کاش که<br />

میمردیم وقتی که برادران ما در حضور یهوه مردند!‏<br />

و چرا جماعت یهوه را به این بیابان آوردید تا ما و<br />

حیوانات ما،‏ در اینجا بمیریم؟<br />

و ما را از مصر چرا برآوردید تا ما را به این بد<br />

بیاورید که زراعت و انجیر و مو و انار نیست؟ و<br />

آب هم نیست که بنوشیم!‏ خروج<br />

و موسی و هارون از حضور جماعت نزد در خیمۀ<br />

اجتماع آمدند،‏ و به خود درافتادند،‏ و جلال یهوه<br />

بر ایشان ظاهر شد.‏ باب ؛ خروج<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

عصا را بگیر و تو و برادرت هارون جماعت را جمع<br />

کرده،‏ در نظر ایشان به این صخره بگویید که آب خود<br />

را بدهد.‏ پس آب را براي ایشان از صخره بیرون آورده،‏<br />

جماعت و حیوانات ایشان را خواهی نوشانید.‏ باب<br />

سپ.‏ موسی عصا را از حضور یهوه او را<br />

فرموده بود،‏ گرفت.‏<br />

و موسی و هارون،‏ جماعت را پیش صخره جمع<br />

کردند،‏ و به ایشان گفت:‏ اي شریران بشنوید،‏ آیا از این<br />

صخره آب براي شما بیرون آوریم؟ باب<br />

و موسی دست خود را بلند کرده،‏ صخره را دو<br />

مرتبه با عصاي خود زد و آب بسیار بیرون آمد که<br />

جماعت و حیوانات ایشان نوشیدند.‏ خروج<br />

و یهوه به موسی و هارون فرمود:‏ چونکه مرا<br />

تصدیق ننمودید تا مرا در نظر فرزنداناسرائیل تقدیس<br />

نمایید،‏ به این دلیل شما این جماعت را به زمینی که<br />

بهایشان دادهام نخواهید ساخت.‏ باب ؛ تثنیه<br />

،1<br />

16 ،21<br />

باب 36 ،33<br />

، چنانکه<br />

14 ،27<br />

10 ،17<br />

6 ،17<br />

3 ،17<br />

10 ،16<br />

5 ،21<br />

5 ،12<br />

1 ،17<br />

، داخل<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

21 ،30<br />

21 ،27<br />

2 ،1<br />

9 ،51<br />

14 ،2<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 149 -


ههرا<br />

هرا<br />

هرا<br />

نی<br />

اعداد<br />

4 ،34 ؛ 2 ،31 ؛ 21 ،4 ؛ 37<br />

.13<br />

این است آب مریبه جایی که فرزنداناسرائیل به<br />

یهوه گله کردند،‏ و او خود را در میان ایشان تقدیس<br />

نمود.‏ خروج ؛ تثنیه ؛ مزامیر ؛<br />

و موسی،‏ قاصدانی از قادش نزد پادشاه اَدوم<br />

فرستاد که برادر تو اسرائیل چنین میگوید:‏ که تمامی<br />

مشقتی را که بر ما واقع شده است،‏ تو میدانی.‏ داوران<br />

،11<br />

32 ،106<br />

8 ،81<br />

51 ،32<br />

7 .2 ،17<br />

.14<br />

تثنیه 7 ،23 ؛ 17<br />

.15<br />

که پدران ما به مصر فرود آمدند و مدت طولانی<br />

در مصر ساکن میبودیم،‏ و مصریان با ما و با پدران ما،‏<br />

بد رفتاري نمودند.‏<br />

و چون نزد یهوه فریاد برآوردیم،‏ او صداي ما را<br />

شنیده،‏ فرشتهاي فرستاد و ما را از مصر بیرون آورد.‏ و<br />

اینک ما در قادش هستیم،‏ شهري که در انتهاي مرز<br />

توست.‏ خروج<br />

تمنا اینکه از زمین تو بگذریم،‏ از مزرعه و<br />

تاکستان نخواهیم گذشت،‏ و آب از چاهها نخواهیم<br />

نوشید،‏ بلکه از شاه ا خواهیم رفت،‏ و تا از حدود تو<br />

نگذشته باشیم،‏ به طرف راست یا چپ انحراف نخواهیم<br />

کرد.‏ باب<br />

ادوم وي را گفت:‏ از من نخواهی گذشت در غیر<br />

این صورت به مقابلۀ تو با شمشیر بیرون خواهمآمد.‏<br />

فرزنداناسرائیل در جواب وي گفتند:‏ از راههاي<br />

عمومی خواهیم رفت و هرگاه من و گلههایم از آب تو<br />

بنوشیم،‏ قیمت آن را خواهم داد،‏ ما چیزي نمیخواهیم<br />

فقط پیاده عبور خواهیم کرد.‏<br />

گفت:‏ نخواهی گذشت.‏ و ادوم با خلق بسیار و<br />

دست قوي به مقابلۀ ایشان بیرون آمد.‏ باب<br />

بدینطور ادوم راضی نشد که اسرائیل را به مرز<br />

خود راه دهد.‏ پس اسرائیل از طرف او رو گردانید.‏<br />

23 ،21<br />

19 ،14<br />

22 ،21<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

18 ،11 داوران<br />

22<br />

سپ.‏ تمامی جماعت فرزنداناسرائیل از قادش کوچ<br />

کرده،‏ به کوه هور رسیدند.‏<br />

و یهوه موسی و هارون را در کوه هور نزد مرز<br />

زمین ادوم خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

هارون به قوم خود خواهد پیوست،‏ زیرا چونکه<br />

شما نزد آب مریبه از فرمان من نافرمانی ورزیدید،‏ از<br />

این جهت او به زمینی که به فرزنداناسرائیل دادم،‏<br />

داخل نخواهد شد.‏ ؛ تثنیه<br />

سپ.‏ هارون و پسرش العازار را برداشته،‏ ایشان را<br />

به فراز کوه هور بیاور.‏ ؛ تثنیه<br />

و لباس هارون را بیرون کرده،‏ بر پسرش العازار<br />

بپوشان،‏ و هارون در آنجا وفات یافته،‏ به قوم خود<br />

خواهد پیوست.‏<br />

سپ.‏ موسی به طوري که یهوه او را امر فرموده<br />

بود،‏ عمل نموده،‏ ایشان درنظر تمامی جماعت به فراز<br />

کوه هور برآمدند.‏<br />

و موسی لباس هارون را بیرون کرده،‏ به پسرش<br />

العازار پوشانید.‏ و هارون در آنجا بر قلۀ کوه وفات<br />

یافت،‏ و موسی و العازار از کوه فرود آمدند.‏ تثنیه ؛<br />

،32<br />

6 ،10<br />

27<br />

.28<br />

50<br />

.29<br />

و چون تمامی جماعت دیدند که هارون مرد،‏ همه<br />

خاندان اسرائیل براي هارون سی روز سوگواري کردند.‏<br />

21<br />

.1<br />

و چون کنعانی که پادشاه عراد و در جنوب ساکن<br />

بود،‏ شنید که اسرائیل از راه اَتاریم میآید،‏ با اسرائیل<br />

جنگ کرد و بعضی از ایشان را به اسیري برد.‏<br />

باب 33،<br />

40<br />

.2<br />

و اسرائیل براي یهوه نذر کرده،‏ گفت:‏ اگر این قوم را<br />

به دست من تسلیم نمایی،‏ شهرهاي ایشان را کلاً‏<br />

هلاك خواهم ساخت.‏ مزامیر<br />

پس یهوه دعاي اسرائیل رامستجاب فرموده،‏<br />

کنعانیان را تسلیم کرد،‏ و ایشان و شهرهاي ایشان را<br />

کلاً‏ هلاك ساختند.‏ و آن مکان حرمه نامیده شد.‏ داوران<br />

13 ،56<br />

.3<br />

17 ،1<br />

.4<br />

و از کوه هور به دریاي سرخ کوچ کردند تا زمین<br />

ادوم را دور زنند.‏ و دل قوم در بی تاب شد.‏ تثنیه<br />

؛ اعداد<br />

1 ،2<br />

1 ،11<br />

.5<br />

و قوم بر خدا و موسی شکایت آورده،‏ گفتند:‏ که ما<br />

را از مصر چرا برآوردید تا در بیابان بمیریم؟ زیرا که<br />

نان نیست و آب هم نیست!‏ و دل ما از ا خوراك<br />

انزجارآور کراهت دارد!‏ باب ؛<br />

سپ.‏ یهوه آتشی در میان قوم فرستاده،‏<br />

قوم را گزیدند،‏ و گروهی زیاد از اسرائیل مردند.‏ اول<br />

2 ،14<br />

20 ،11<br />

، مارهاي<br />

6<br />

9 ،10 قرنتیان<br />

.7<br />

و قوم نزد موسی آمده،‏ گفتند:‏ گناه کردهایم زیرا که<br />

بر یهوه و بر تو شکایت آوردهایم،‏ پس نزد یهوه دعا کن<br />

تا مارها را از ما دور کند.‏ و موسی براي قوم دعا نمود.‏<br />

40 ،14 باب<br />

؛ اول سموئیل<br />

6 ،7<br />

.8<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ مار آتشینی بساز و آن را بر<br />

نیزهاي بردار،‏ و هر گزیده شدهاي که بر آن نظر کند،‏<br />

خواهد زیست.‏<br />

سپ.‏ موسی مار برنجینی ساخته،‏ بر سر نیزهاي بلند<br />

یوحنا 14 ،3<br />

9<br />

50 ،32<br />

باب 37 ،33<br />

14 ،31<br />

باب 38 ،33<br />

باب 38 ،33<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

- 150 -


بهی<br />

نی<br />

یم<br />

نبا<br />

هرا<br />

يوا<br />

کرد،‏ و چنین شد که اگر مار کسی را گزیده بود،‏ به 25.<br />

مجرد نگاه کردن بر آن مار برنجین،‏ زنده شد.‏<br />

و فرزنداناسرائیل کوچ کرده،‏ در اوبوت اردو زدند.‏<br />

اعداد<br />

.10<br />

باب 43 ،33<br />

.11<br />

و از اوبوت کوچ کرده،‏ در عیی عباریم،‏ در بیابانی<br />

که در مقابل موآب به طرف طلوع آفتاب است،‏ اردو<br />

زدند.‏<br />

و از آنجا کوچ کرده،‏ به وادي زارد اردو زدند.‏ تثنیه<br />

،2<br />

باب 44 ،33<br />

.12<br />

13<br />

.13<br />

و از آنجا کوچ کرده،به آن طرف اَرنون که در<br />

بیابان خارج از حدود اموریان میباشد اردو زدند،‏ زیرا<br />

که اَرنون مرز موآب در میان موآب و اموریان است.‏<br />

18 .13 ،11 داوران<br />

.14<br />

از این ج ته ، در کتاب جنگهاي یهوه گفته<br />

میشود:‏ وا در سوفه و درههاي ارنون،‏<br />

و رودخانه درههایی که بسوي مسکن عار میرود،‏ و<br />

بر مرز موآب تکیه میزند.‏<br />

و از آنجا به بئر کوچ کردند.‏ این آن چاهی است<br />

که یهوه دربارهاش به موسی فرمود:‏ قوم را جمع کن تا<br />

به ایشان آب دهم.‏ باب<br />

آنگاه اسرائیل ا سرود را سراییدند:‏ اي چاه<br />

بجوش آي!‏ شما برایش سرود بخوانید؛<br />

که امره کندند،‏ و نجی قوم آن را کندند.‏<br />

به دستور حاکم،‏ به عصاهاي خود آن را کندند.‏ و<br />

ایشان از بیابان تا متّانه کوچ کردند.‏<br />

و از متّانه به نَحلیئیل و از نَحلیئیل به باموت.‏<br />

و از باموت به درهاي که در صحراي موآب نزد قلۀ<br />

فسجه که به سوي بیابان هدایت میشد.‏<br />

و اسرائیل،‏ قاصدان نزد سیحون پادشاه اموریان<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ تثنیه ؛ داوران ؛ مزامیر<br />

مرا اجازت بده تا از زمین تو بگذرم.‏ به سوي<br />

مزرعه یا تاکستان انحراف نخواهیم ورزید،‏ و از آب چاه<br />

نخواهیم نوشید،‏ و به شاه خواهیم رفت تا از مرز تو<br />

بگذریم.‏ باب<br />

اما سیحون،‏ اسرائیل را از مرز خود راه نداد.‏ و<br />

سیحون تمامی قوم خود را جمع نموده،‏ به جنگ<br />

اسرائیل به بیابان بیرون آمد.‏ وچون به یاهص رسید،‏<br />

با اسرائیل جنگ کرد.‏ تثنیه<br />

و اسرائیل او را به دم شمشیر زده،‏ زمینش را از<br />

اَرنون تا یبوق و تا مرز پسرانعمون به تصرف آورد،‏<br />

زیرا که مرز پسرانعمون مستحکم بود.‏ تثنیه ؛ مزامیر<br />

33 ،2<br />

تثنیه 21 ،33<br />

11 ،135<br />

19 ،11<br />

32 .30 ،2<br />

8 ،20<br />

26 ،2<br />

17 ،20<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18. چاهی<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

؛ عاموس 11 135،<br />

و اسرائیل تمامی آن شهرها را گرفت و اسرائیل در<br />

تمامی شهرهاي اموریان در حشبون و در تمامی<br />

دهاتش ساکن شد.‏<br />

زیرا که حشبون،‏ شهر سیحون،‏ پادشاه اموریان<br />

بود،‏ و او با پادشاه سابق موآب جنگ کرده،‏ تمامی<br />

زمینش را تا ارنون از دستش گرفته بود.‏ اشعیا<br />

بنابراین شاعران میگویند:‏ به حشبون بیایید تا<br />

شهر سیحون بنا کرده،‏ و استوار شود.‏<br />

زیرا آتشی از حشبون برآمد و شعلهاي از شهر<br />

سیحون.‏ و عارِ‏ موآب را سوزانید و صاحبان بلندیهاي<br />

ارنون را.‏<br />

بر تو اي موآب!‏ اي قوم کموش،‏ هلاك شدید!‏<br />

پسران خود را مثل فراریان تسلیم نمود،‏ و دختران<br />

خود را به سیحون پادشاه اموریان به اسیري داد.‏ داوران<br />

4 ،15<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

24 ،11<br />

؛ اول پادشاهان<br />

33 .7 ،11<br />

.30<br />

به ایشان تیر انداختیم.‏ حشبون تا به دیبون هلاك<br />

شد.‏ و آن را تا نوفَح که نزد میدباست ویران ساختیم.‏<br />

2 ،15 اشعیا<br />

.31<br />

.32<br />

و اسرائیل در زمین اموریان اقامت کردند.‏ یوشع<br />

و موسی براي جاسوسی یعزیر فرستاد و دهات آن<br />

را گرفته،‏ اموریان را که در آنجا بودند،‏ بیرون کردند.‏<br />

باب<br />

8 ،24<br />

3 ،32<br />

33<br />

سپ.‏ برگشته،‏ از راه باشان برآمدند.‏ و عوج پادشان<br />

باشان با تمامی قوم خود به مقابله ایشان از براي جنگ<br />

به اَدرعی بیرون آمد.‏ ؛<br />

و یهوه بهموسی فرمود:‏ از او مترس زیرا که او را<br />

با تمامی قومش و زمینش به دست تو تسلیم نمودهام<br />

و به نحوي که با سیحون پادشاه اموریان که در<br />

حشبون ساکن بود،‏ عمل نمودي،‏ با او نیز عمل خواهی<br />

نمود.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ او را با پسرانش و تمامی قومش زدند،‏ به<br />

حدي که کسی از برایش باقی نماند و زمینش را به<br />

تصرف آوردند.‏ یوشع ؛ ؛<br />

،<br />

7 ،29<br />

32-30 .28 ،10<br />

تثنیه 1 ،3<br />

22 ،8<br />

10 ،2<br />

19 ،136<br />

.34<br />

35<br />

22<br />

.1<br />

و فرزنداناسرائیل کوچ کرده،‏ در دشت موآب به<br />

آنطرف اردن،‏ در مقابل اریحا اردو زدند.‏<br />

و چون بالاق پسر صفّور هر چه اسرائیل به اموریان<br />

کرده بودند دید،‏<br />

موآب از قوم بسیار ترسید،‏ زیرا که بسیار بودند.‏ و<br />

موآب از فرزنداناسرائیل وحشت داشت.‏<br />

باب 48 ،33<br />

.2<br />

.3<br />

9 ،2<br />

- 151 -


يرو<br />

يرو<br />

نی<br />

هرا<br />

یم<br />

اعداد<br />

.4<br />

5<br />

و موآب به بزرگان مدیان گفتند:‏ هماکنون این گروه<br />

هر چه به اطراف ما هست خواهند بلعید،‏ به نوعی که<br />

گاو سبزة صحرا را میبلعید.‏ و در آن زمان بالاق پسر<br />

صفّور،‏ پادشاه موآب بود.‏<br />

سپ.‏ قاصدان به فَتور که برکنار رودخانه است،‏ نزد<br />

بلعامپسر بعور،‏ به زمین پسران قوم او فرستاد تا او را<br />

طلبیده،‏ بگویند:‏ اینک قومی از مصر بیرون آمدهاند و<br />

زمین را میپوشانند،‏ و در مقابل من مقیم<br />

میباشند.‏ یوشع ؛ ؛ مکاشفه<br />

سپ.‏ هماکنون بیا و این قوم را براي من لعنت کن،‏<br />

زیرا که از من قويترند،‏ شاید توانایی یابم تا بر ایشان<br />

غالب آییم،‏ و ایشان را از زمین خود بیرون کنم،‏ زیرا<br />

میدانم هر که را تو برکت دهی مبارك است و هر که<br />

را لعنت نمایی،‏ لعنتشده است.‏<br />

سپ.‏ بزرگان موآب و بزرگان مدیان فالگیري را<br />

به دست گرفته،‏ روانه شدند،‏ و نزد بلعام رسیده،‏<br />

سخنان بالاق را به وي گفتند.‏ دوم پطرس<br />

او به ایشان گفت:‏ این شب را در اینجا بمانید،‏ تا<br />

چنانکه یهوه به من میفرماید،‏ به شما باز گویم.‏ و<br />

امیران موآب نزد بلعام ماندند.‏<br />

و خدا نزد بلعام آمده،‏ فرمود:‏ این کسانی که نزد تو<br />

هستند،‏ کیستند؟ اشعیا<br />

بلعام به خدا گفت:‏ بالاق پسر صفّور پادشاه موآب<br />

نزد من فرستاده است،‏<br />

که اینک این قومی که از مصر بیرون آمدهاند،‏<br />

زمین را پوشانیدهاند.‏ هماکنون آمده،‏ ایشان را<br />

براي من لعنت کن شاید که توانایی یابم تا با ایشان<br />

جنگ نموده،‏ ایشان را دور سازم.‏<br />

12. خدا به بلعام فرمود:‏ با ایشان مرو و قوم را لعنت<br />

مکن زیرا مبارك هستند.‏<br />

سپ.‏ بلعام بامدادان برخاسته،‏ به امیران بالاق<br />

گفت:‏ به زمین خود بروید،‏ زیرا یهوه به من اجازه<br />

نمیدهد که با شما بیایم.‏<br />

و امیران موآب برخاسته،‏ نزد بالاق برگشته،‏ گفتند<br />

که بلعام از آمدن با ما انکار نمود.‏<br />

و بالاق بار دیگر امیران زیاده و بزرگتر از آنان<br />

فرستاد.‏<br />

و ایشان نزد بلعام آمده،‏ وي را گفتند:‏ بالاق پسر<br />

صفّور چنین میگوید:‏ تمنا اینکه از آمدن نزد من انکار<br />

نکنی.‏<br />

17. زیرا که حتماً‏ تو را بسیار احترام خواهم نمود،‏ و<br />

هر آنچه به من بگویی بجا خواهم آورد،‏ پس بیا و ا<br />

قوم را براي من لعنت کن.‏<br />

بلعام در جواب نوکران بالاق گفت:‏ اگر بالاق خانه<br />

خود را پر از نقره و طلا به من بخشد،‏ نمیتوانم از<br />

فرمان یهوه خداي خود تجاوز نموده،‏ کم یا زیاد به<br />

عمل آورم.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ هماکنون شما نیز امشب در اینجا بمانید تا<br />

بدانم که یهوه به من دیگر چه خواهد فرمود.‏<br />

و خدا در شب نزد بلعام آمده،‏ وي را فرمود:‏ اگر<br />

این مردمان براي طلبیدن تو بیایند برخاسته،‏<br />

همراهایشان برو،‏ اما کلامی را که من به تو گویم به<br />

همان عمل نما.‏<br />

سپ.‏ بلعام بامدادان برخاسته،‏ الاغ خود را بیاراست<br />

و همراه امیران موآب روانه شد.‏<br />

و خشم خدا به سبب رفتن او افروخته شده،‏<br />

فرشتۀ یهوه در راه به مقاومت وي ایستاد،‏ و او بر الاغ<br />

خود سوار بود،‏ و دو نوکرش همراهش بودند.‏<br />

و الاغ،‏ فرشته یهوه را با شمشیر برهنه به دستش،‏<br />

بر سر راه ایستاده دید.‏ پ س الاغ از راه به یک سو شده،‏<br />

به مزرعهاي رفت و بلعام الاغ را زد تا او را به<br />

برگرداند.‏<br />

سپ.‏ فرشته یهوه در جاي گود در میان تاکستان<br />

بایستاد،‏ و به هر دو طرفش دیوار بود.‏<br />

و الاغ فرشتۀ یهوه را دیده،‏ خود را به دیوار<br />

چسبانید،‏ و پاي بلعام را به دیوار فشرد.‏ پس او را بار<br />

دیگر زد.‏<br />

و فرشتۀ یهوه پیش رفته،‏ در مکانی تنگ بایستاد،‏<br />

که جایی براي برگشتن به طرف راست یا چپ نبود.‏<br />

و چون الاغ،‏ فرشته یهوه را دید،‏ در زیر بلعام<br />

خوابید.‏ و خشم بلعام افروخته شده،‏ الاغ را به عصاي<br />

خود زد.‏ باب<br />

آنگاه یهوه دهان الاغ را باز کرد که بلعام را گفت:‏<br />

به تو چه کردهام که مرا این سه مرتبه زدي.‏ دوم پطرس<br />

،2<br />

8 ،13<br />

13 ،24<br />

پیدایش 24 ،3<br />

10 ،24<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

11 ؛ یهودا 16<br />

.29<br />

بلعام به الاغ گفت:‏ به این جهت که تو مرا مسخره<br />

نمودي!‏ کاش که شمشیر در دست من بود که<br />

هماکنون تو را میکشتم.‏<br />

الاغ به بلعام گفت:‏ آیا من الاغ تو نیستم که از<br />

وقتی که مال تو شدهام تا امروز بر من سوار شدهاي؟<br />

آیا هرگز عادت میداشتم که به اینطور با تو رفتار<br />

نمایم؟ او گفت:‏ نه<br />

و یهوه چشمان بلعام را باز کرد تا فرشته یهوه را<br />

.30<br />

.31<br />

، مزد<br />

15 ،2<br />

14 ،2<br />

اعداد 7 ،23<br />

3 ،39<br />

9 ،24<br />

ببین !<br />

6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 152 -


يرو<br />

تی<br />

نی<br />

يجا<br />

.4<br />

.5<br />

.7<br />

دید که با شمشیر برهنه در دستش،‏ به سر راه ایستاده<br />

است.‏ پ س خم شده،‏ به درافتاد.‏ یوشع<br />

و فرشته یهوه وي را گفت:‏ الاغخود را ا سه<br />

مرتبه چرا زدي؟ اینک من به مقاومت تو بیرون آمدم،‏<br />

زیرا که این سفر از نظر من به سوي نابودي میرود.‏<br />

و الاغ مرا دیده،‏ این سه مرتبه از من کناره جست.‏<br />

و اگر از من کناره نمیجست،‏ یقیناً‏ هماکنون تو را<br />

میکشتم و او را زنده نگاه میداشتم.‏<br />

بلعام به فرشته یهوه گفت:‏ گناه کردم زیرا ندانستم<br />

که تو به مقابل من در راه ایستادهاي.‏ پس هماکنون<br />

اگر در نظر تو ناپسند است برمیگردم.‏<br />

فرشته یهوه به بلعام گفت:‏ همراه این اشخاص برو<br />

لیکن سخنی را که من به تو گویم،‏ همان را فقط بگو.‏<br />

پس بلعام همراه امیران بالاق رفت.‏<br />

و چون بالاق شنید که بلعام آمده است،‏ به<br />

استقبال وي تا شهر موآب که مرز اَرنون و بر خارج مرز<br />

وي بود،‏ بیرون آمد.‏<br />

و بالاق به بلعام گفت:‏ آیا براي طلبیدن تو نزد تو<br />

نفرستادم؟ پس چرا نزد من نیامدي،‏ آیا واقعاً‏ قادر<br />

نیستم که تو را به عزت رسانم؟<br />

بلعام به بالاق گفت:‏ اینک نزد تو آمدهام آیا<br />

هماکنون هیچ قدرتی دارم که چیزي بگویم؟ آنچه خدا<br />

به دهانم میگذارد،‏ همان را خواهم گفت.‏<br />

سپ.‏ بلعام همراه بالاق رفته،‏ به قر حصوت<br />

رسیدند.‏<br />

و بالاق گاوان و گوسفندان قربانی کرده،‏ نزد بلعام<br />

و امیرانی که با وي بودند،‏ فرستاد.‏<br />

و بامدادان بالاق بلعام را برداشته،‏ او را به<br />

بلندیهاي بعل آورد،‏ تا از آنجا انتهاي قوم خود را<br />

ملاحظه کند.‏ باب<br />

اعداد<br />

.<br />

13 ،5<br />

باب 12 ،23<br />

3 ،25<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

39<br />

.40<br />

.41<br />

23<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و بلعام به بالاق گفت:‏ در اینجا براي منهفت<br />

قربانگاه بساز،‏ و هفت گاو و هفت قوچ در اینجا برایم<br />

حاضر کن.‏<br />

و بالاق به نحوي که بلعام گفته بود به عمل آورد،‏ و<br />

بالاق و بلعام،‏ گاوي و قوچی بر هر قربانگاه گذرانیدند.‏<br />

و بلعام به بالاق گفت:‏ نزد قربانی سوختنی خود<br />

بایست،‏ تامن بروم؛ شاید یهوه براي ملاقات من بیاید،‏<br />

و هر چه او به من نشان دهد آن را به تو باز خواهم<br />

گفت.‏ پ س به بلندي رفت.‏<br />

و خدا بلعام را ملاقات کرد؛ و او وي را فرمود:‏ هفت<br />

قربانگاه برپا داشتم و گاوي و قوچی بر هر قربانگاه<br />

قربانی کردم.‏<br />

یهوه سخنی به دهان بلعام گذاشته،‏ فرمود:‏ نزد<br />

بالاق برگشته چنین بگو.‏<br />

سپ‎6‎ نزد او برگشت،‏ و اینک او با همه امیران موآب<br />

نزد قربانی سوختنی خود ایستاده بود.‏<br />

و مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏ بالاق پادشاه موآب مرا<br />

از ارام از کوههاي مشرق آورد،‏ که بیا یعقوب را براي<br />

من لعنت کن،‏ و بیا اسرائیل را نفرین نما.‏<br />

لعنت کنم آن را که خدا لعنت نکرده است؟<br />

و چگونه نفرین نمایم آن را که یهوه نفرین ننموده<br />

است؟<br />

زیرا از سر صخرهها او را میبینم.‏ و از کوهها او را<br />

مشاهده مینمایم.‏ اینک قومی است که به تنهایی<br />

ساکن میشود،‏ و در میان امتها حساب نخواهد شد.‏<br />

کیست که غبار یعقوب را تواند شمرد یا یک<br />

چهارم اسرائیل را حساب نماید؟ کاش که من به وفات<br />

عادلان بمیرم و عاقبت من مثل عاقبت ایشان باشد.‏<br />

8. چگونه<br />

.9<br />

.10<br />

37 ،37 ؛ مزامیر 10 ،1 تثنیه<br />

11<br />

سپ.‏ بالاق به بلعام گفت:‏ به من چه کردي؟ تو را<br />

آوردم تا دشمنانم را لعنت کنی،‏ و هان برکت تمام<br />

دادي!‏ یوشع<br />

او در جواب گفت:‏ آیا نمیباید باحذر باشم تا آنچه<br />

را که یهوه به دهانم گذارد بگویم؟ باب<br />

بالاق وي را گفت:‏ بیا هماکنون همراه من به<br />

دیگر که از آنجا ایشان را توانی دید.‏ فقط انتهاي ایشان<br />

را خواهی دید،‏ و همه ایشان را نخواهی دید؛ و از آنجا<br />

ایشان را براي من لعنت کن.‏<br />

سپ.‏ او را به مکانی باز،‏ نزد قلۀ فسجه برد و هفت<br />

قربانگاه بنا نموده،‏ گاوي و قوچی بر هر قربانگاه قربانی<br />

کرد.‏<br />

و او به بالاق گفت:‏ نزد قربانی سوختنی خود،‏<br />

اینجا بایست تا من در آنجا یهوه را ملاقات نمایم.‏<br />

و یهوه بلعام را ملاقات نموده،‏ و سخنی در زبانش<br />

گذاشته،‏ فرمود:‏ نزد بالاق برگشته،‏ چنین بگو.‏<br />

سپ.‏ نزد وي آمد،‏ و اینک نزد قربانی سوختنی<br />

خود با امیران موآب ایستاده بود.‏ و بالاق از او پرسید<br />

که یهوه چه گفت؟<br />

آنگاه مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏ اي بالاق برخیز و<br />

بشنو،‏ و اي پسر صفّور مرا گوش بگیر.‏<br />

19. خدا انسان نیست که دروغ بگوید.‏ و از انسان<br />

38 ،22<br />

10 ،24<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

- 153 -


يجا<br />

هايآب<br />

يجا<br />

نی<br />

نیست که به اراده خود تغییر بدهد.‏ آیا او سخنی گفته<br />

باشد و نکند؟ یا چیزي فرموده باشد و استوار ننماید؟<br />

هوشع<br />

اعداد<br />

؛ اول سموئیل 9 11،<br />

؛ تیطوس 29 15،<br />

2 ،1 ؛ رومیان 3 ،3<br />

.20<br />

اینک مأمور شدهام که برکت بدهم.‏ و او برکت<br />

داده است و آن را رد نمیتوانم نمود.‏<br />

او گناهی در یعقوب ندیده،‏ و خطایی در اسرائیل<br />

مشاهده ننموده است.‏ یهوه خداي او با وي است.‏ و<br />

صداي شادي پادشاه در میان ایشان است.‏<br />

22. خدا ایشان را از مصر بیرون آورد.‏ او را شاخها مثل<br />

گاو وحشی است.‏ باب ؛<br />

به درستی که بر یعقوب افسون نیست و بر<br />

اسرائیل فالگیري نه.‏ دربارة یعقوب و دربارة اسرائیل در<br />

وقتش گفته خواهد شد،‏ که خدا چه کرده است.‏<br />

اینک قوم مثل شیر ماده خواهند برخاست.‏ و مثل<br />

شیر نر خویشتن را خواهند برانگیخت،‏ و تا شکار را<br />

نخورد،‏ و خون کشتگان را ننوشد،‏ نخواهد خوابید.‏ باب<br />

8 ،24 تثنیه 17 ،33<br />

.21<br />

.23<br />

.24<br />

9 ،49 ؛ پیدایش 9 ،24<br />

.25<br />

بالاق به بلعام گفت ‏:نه ایشان را لعنت کن و نه<br />

برکت ده.‏<br />

بلعام در جواب بالاق گفت:‏ آیا تو را نگفتم که هر<br />

آنچه یهوه به من میفرماید،‏ آن راباید بکنم؟ باب<br />

بالاق به بلعام گفت:‏ بیا تا تو را به دیگر ببرم،‏<br />

شاید در نظر خدا پسند آید که ایشان را براي من از<br />

آنجا لعنت نمایی.‏<br />

سپ.‏ بالاق بلعام را بر قلۀ فغور که مشرف بر بیابان<br />

است،‏ برد.‏ باب<br />

بلعام به بالاق گفت:‏ در اینجا براي من هفت<br />

قربانگاه بساز و هفت گاو و هفت قوچ از برایم در اینجا<br />

حاضر کن.‏<br />

و بالاق به طوري که بلعام گفته بود،‏ عمل نموده،‏<br />

گاوي و قوچی بر هر قربانگاه قربانی کرد.‏<br />

38 ،22<br />

3 ،25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

و چون بلعام دید که اسرائیل را برکت دادن به<br />

نظر یهوه پسند میآید،‏ مثل دفعههاي پیش براي<br />

طلبیدن جادوگري نرفت،‏ بلکه به سوي صحرا توجه<br />

نمود.‏<br />

و بلعام چشمان خود را بلند کرده،‏ اسرائیل را دید<br />

که موافق قومها خود ساکن میبودند.‏ و روح خدا بر او<br />

نازل شد.‏<br />

سپ.‏ مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏ سخن گفت بلعام<br />

پسر بعور . سخن گفت آن مردي که چشمانش باز شد.‏<br />

18 .7 ،27 باب<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

4. سخن گفت آن کسی که سخنان خدا را شنید و<br />

رؤیاي قادر مطلق را مشاهده نمود.‏ آنکه بیفتاد و<br />

چشمان او گشاده گردید.‏<br />

چه.‏ زیباست خیمههاي تو اي یعقوب!‏ و مسکنهاي<br />

تو اي اسرائیل!‏<br />

م ثل درهاي کشیده شده،‏ مثل باغها بر کنار<br />

رودخانه،‏ مثل درختان عود که یهوه کاشته باشد،‏ و<br />

مثل سروهاي آزاد نزد جویهاي آب.‏<br />

آب از سطلهایش ریخته خواهد شد.‏ و بذر او در<br />

بسیار خواهد بود.‏ و پادشاه او از اَجاج بلندتر،‏ و<br />

مملکت او برافراشته خواهد شد.‏<br />

8. خدا او را از مصر بیرون آورد.‏ او را شاخها مثل گاو<br />

وحشی است.‏ امتهاي دشمنان خود را خواهد بلعید<br />

واستخوانهاي ایشان را خواهد شکست و ایشان را به<br />

تیرهاي خود خواهد دوخت.‏<br />

مثل شیر نر خود را جمع کرده،‏ خوابید.‏ و مثل شیر<br />

ماده کیست که او را برانگیزاند؟ مبارك باد هر که تو را<br />

برکت دهد.‏ و ملعون باد هر که تو را لعنت نماید!‏ باب<br />

باب 22 ،23<br />

.9<br />

3 ،12 ؛ 9 ،49 ؛ پیدایش 24 ،23<br />

10<br />

سپ.‏ خشم بالاق بر بلعام افروخته شده،‏ هر دو<br />

دست خود را بر هم زد و بالاق به بلعام گفت:‏ تو را<br />

خواندم تا دشمنانم را لعنت کنی و اینک ا سه<br />

مرتبه ایشان را برکت تمام دادي.‏ باب<br />

سپ.‏ هماکنون به خود فرار کن!‏ گفتم که تو<br />

را احترام تمام نمایم.‏ همانا یهوه تو را از احترام باز<br />

داشته است.‏<br />

بلعام به بالاق گفت:‏ آیا به رسولانی که نزد من<br />

فرستاده بودي نیز نگفتم<br />

که اگر بالاق خانۀ خود را پر از نقره و طلا به من<br />

بدهد،‏ نمیتوانم از فرمان یهوه تجاوز نموده،‏ از دل<br />

خود نیک یا بد بکنم بلکه آنچه یهوه به من میفرماید،‏<br />

آن را خواهم گفت؟ باب<br />

و هماکنون اینک ببین نزد قوم خود میروم.‏ بیا تا<br />

تو را اعلام نمایم که این قوم با قوم تو در ایام آخر چه<br />

خواهند کرد.‏ باب<br />

15. سخن گفت پس مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏ بلعام<br />

پسر بعور.‏ سخن گفت آن مردي که چشمانش باز شد.‏<br />

27 ،22<br />

18 ،22<br />

3 .2 ،25<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

باب 18 .7 ،23<br />

16. سخن گفت آن کسی که سخنان خدا را شنید و<br />

معرفت بالاترین،‏ را دانست و رؤیاي قادر مطلق را<br />

- 154 -


هان<br />

يوا<br />

يجا<br />

يدو<br />

یايان<br />

یان<br />

یان<br />

نی<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

مشاهده نمود.‏ آنکه بیفتاد و چشمان او گشوده گردید.‏<br />

او را خواهم دید اما نه هماکنون.‏ او را مشاهده<br />

خواهم نمود اما نزدیک نه.‏ ستارهاي از یعقوب طلوع<br />

خواهد کرد و عصایی از اسرائیل خواهد برخاست و<br />

اطراف موآب را خواهد شکست.‏ و همه پسران فتنه را<br />

هلاك خواهد ساخت.‏ متی ؛ لوقا<br />

و ادوم اموال او خواهد شد و دشمنانش اهل<br />

سعیر،‏ دارائی او خواهند گردید.‏ و اسرائیل به شجاعت<br />

عمل خواهد نمود.‏ دوم سموئیل<br />

و کسی که از یعقوب ظاهر میشود،‏ سلطنت<br />

خواهد نمود.‏ و بقیه اهل شهر را هلاك خواهد ساخت.‏<br />

اعداد<br />

78 ،1<br />

14 ،8<br />

2 ،2<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

1 ،5 میکاه<br />

.20<br />

و به عمالقه نظر انداخته،‏ مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏<br />

عمالیق اولِ‏ امتها بود،‏ اما آخر او منتهی به هلاکت<br />

است.‏ خروج<br />

و بر قینیان نظر انداخته،‏ مثَل خود را آورد و<br />

گفت:‏ مسکن تو مستحکم و آشی تو بر صخره نهاده<br />

شده است.‏ اول سموئیل ؛ عوبدیا 3<br />

لیکن قاین تباه خواهد شد،‏ تا وقتی که آشور تو را<br />

به اسیري ببرد.‏<br />

سپ.‏ مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏ خدا این<br />

را میکند،‏ کیست که زنده بماند؟<br />

و کشتیها از جانب کتّیم آمده،‏ آشور را خوار<br />

خواهند ساخت،‏ و عابر را خوار خواهند گردانید،‏ و او<br />

نیز به هلاکت خواهد رسید.‏<br />

و بلعام برخاسته،‏ روانه شده،‏ به خود رفت و<br />

بالاق نیز راه خود را پیش گرفت.‏ باب ؛ دوم سموئیل<br />

! چون<br />

16 .8 ،31<br />

6 ،15<br />

14 ،17<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

23 ،17<br />

25<br />

.1<br />

و اسرائیل در شطّیم اقامت نمودند،‏ و قوم با دختران<br />

موآب زنا کردن گرفتند.‏<br />

زیرا که ایشان قوم را به قربانیهاي خدایان خود<br />

دعوت نمودند.‏ پ س قوم میخوردند و به خدایان ایشان<br />

سجده مینمودند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و اسرائیل به بعل فغور ملحق شدند،‏ و خشم یهوه بر<br />

اسرائیل افروخته شد.‏ ؛ تثنیه ؛ یوشع ؛<br />

17 ،22<br />

3 ،4<br />

29 ،106<br />

باب 49 ،33<br />

16 ،31<br />

باب 28 ،23<br />

.2<br />

.3<br />

10 ،9 هوشع<br />

.4<br />

و یهوه به موسی فرمود که:‏ تمامی سران قوم را<br />

گرفته،‏ ایشان را براي یهوه پیش آفتاب به دار بکش،‏ تا<br />

شدت خشم یهوه از اسرائیل برگردد.‏ دوم سموئیل<br />

و موسی به داوران اسرائیل گفت که هر یکی از شما<br />

کسان خود را که به بعل فغور ملحق شدند،‏ بکشید.‏<br />

و اینک مردي از فرزنداناسرائیل آمده،‏ زنمدی<br />

را در نظر موسی و در نظر تمامی جماعت<br />

فرزنداناسرائیل نزد برادران خود آورد،‏ و ایشان به<br />

دروازة خیمه اجتماع گریه میکردند.‏<br />

و چون فینحاس پسر العازار پسر هارون کاهن،‏ ا<br />

را دید،‏ از میان جماعت برخاسته،‏ نیزهاي به دست<br />

خود گرفت،‏ باب<br />

و از عقب آن مرد اسرائیلی به خیمه داخل شده،‏ هر<br />

ایشان را یعنی آن مرد اسرائیلی و زن را به<br />

شکمش فرو برد،‏ و وبا از فرزنداناسرائیل رفع شد.‏<br />

و آنانی که از وبا مردند،‏ بیست و چهار هزار نفر<br />

بودند.‏ اول قرنتیان<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فینحاس پسر العازار پسر هارون کاهن،‏ خشم مرا<br />

از فرزنداناسرائیل برگردانید،‏ چونکه باغیرت من در<br />

میان ایشان غیور شد،‏ تا فرزنداناسرائیل را در غیرت<br />

خود هلاك نسازم.‏ دوم قرنتیان<br />

بدین دلیل بگو اینک عهد صلح خود را به او<br />

میبخشم.‏ اول تواریخ<br />

و براي او و براي نسلش بعد از او این عهد کاهنی<br />

جاودانی خواهد بود،‏ زیرا که براي خداي خود غیور<br />

شد،‏ و براي فرزنداناسرائیل کفاره نمود.‏<br />

و اسم آن مرد اسرائیلی مقتول که با زن مدی<br />

کشته گردید،‏ زِمري پسر سالو امیر خاندان پدران قوم<br />

شمعون بود.‏<br />

و اسم زن مدی که کشته شد،‏ کُزبی دختر صور<br />

بود و او امیر قوم خاندان پدران در مدیان بود.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

مدیانیان را خوار ساخته،‏ مغلوب سازید.‏ باب<br />

زیرا که ایشان شما را به نیرنگ خود خوار<br />

ساختند،‏ چونکه شما را در واقعه فغور و در امر خواهر<br />

خود کُزبی،‏ دختر امیر مدیان در روز وبا در واقعه<br />

فغور کشته شد،‏ فریب دادند.‏ مکاشفه<br />

8 ،31<br />

2 ،31<br />

6 ،18<br />

، که<br />

2 ،11<br />

20 ،10<br />

6 ،31<br />

8 ،10<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

26<br />

.1<br />

.2<br />

و بعد از وبا،‏ یهوه موسی و العازار پسر هارون کاهن<br />

را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

شمارة تمامی جماعت فرزنداناسرائیل را برحسب<br />

خاندان پدران ایشان،‏ از بیست ساله و بالاتر،‏ یعنی<br />

9 .6 ،21<br />

- 155 -


هلَ‏ یش<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

همه کسانی را که از اسرائیل به جنگ بیرون میروند،‏ 21.<br />

بگیرید.‏ باب<br />

پس موسی و العازارِ‏ کاهن ایشان را در دشت<br />

موآب،‏ نزد اردن در مقابل اریحا خطاب کرده،‏ گفتند:‏<br />

قوم را از بیست ساله و بالاتر بشمارید،‏ چنانکه یهوه<br />

موسی و فرزنداناسرائیل را که از سرزمین مصر بیرون<br />

آمدند،‏ امر فرموده بود.‏<br />

رؤبین نخستزاده اسرائیل:‏ پسرانرؤبین:‏ از حنوك،‏<br />

قبیله حنوکیان و از فَلّو،‏ قبیله فَلّوئیان اول تواریخ<br />

و از حصرون،‏ قبیله حصرونیان و از کَرَمی،‏ قبیله<br />

کَرَمیان<br />

اینانند قبا رؤبینیان و شمردهشدگان ایشان،‏<br />

چهل و سه هزار و هفتصد و سی نفر بودند.‏<br />

و پسرانفَلّو ‏:اَلیآب<br />

و پسراناَلیآب نموئیل و داتان و ابیرام.‏ اینانند داتان<br />

و ابیرام که خواندهشدگان جماعت بوده،‏ با موسی و<br />

هارون در جمعیت قورح دعوا کردند،‏ چون با یهوه دعوا<br />

نمودند،‏ باب<br />

و زمین دهان خود را گشوده،‏ ایشان را با قورح فرو<br />

برد،‏ هنگامی که آن گروه مردند و آتش،‏ آن دویست و<br />

پنجاه نفر را سوزانیده،‏ عبرت گشتند.‏ تثنیه ؛ مزامیر<br />

اعداد<br />

،106<br />

3 ،6<br />

6 ،11<br />

.<br />

.<br />

.<br />

:<br />

.<br />

2 ،1<br />

1 ،16<br />

.<br />

.<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

17<br />

.11<br />

.12<br />

لکن پسران قورح نمردند.‏<br />

و پسران شمعون برحسب قبایل ایشان:‏ از نَموئیل،‏<br />

قبیله نموئیلیان و از یامین،‏ قبیلۀ یامینیان و از یاکین،‏<br />

قبیلۀ یاکینیان پیدایش<br />

و از زارح قبیلۀ زارحیان و از شاؤل قبیلۀ شاؤلیان<br />

اینانند قبایل شمعونیان بیست و دو هزار و<br />

دویست نفر.‏ باب<br />

و پسرانجاد برحسب قبایل ایشان:‏ از صفون قبیلۀ<br />

صفونیان و از حجی قبیلۀ حجیان و از شونی قبیلۀ<br />

شونیان<br />

و از اُزنی قبیله ازنیان و از عیري،‏ قبیله عیریان.‏<br />

.<br />

:<br />

10 ،46<br />

23 ،1<br />

.<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

پیدایش<br />

.<br />

16 ،46<br />

.17<br />

.18<br />

و از اَرود قبیله اَرودیان و از اَرئیلی قبیله اَرئیلیان<br />

اینانند قبایل پسرانجاد برحسب شمارة ایشان،‏<br />

چهل هزار و پانصد نفر.‏<br />

و پسرانیهودا عیر و اونان.‏ و عیر و اونان در زمین<br />

کنعان مردند.‏ پیدایش<br />

و پسرانیهودا برحسب قبا ایشان اینانند:‏ از<br />

قبیلۀ شیلَئیان و از فارص قبیلۀ فارصیان و از<br />

زارح قبیلۀ زارحیان<br />

و پسرانفارص اینانند ‏:از حصرون قبیله<br />

حصرونیان و از حامول قبیلۀ حامولیان روت<br />

اینانند قبایل یهودا برحسب شمردهشدگان ایشان،‏<br />

هفتاد و شش هزار و پانصد نفر.‏<br />

و پسرانیساکار برحسب قبا ایشان:‏ از تولَع<br />

قبیلۀ تولعیان و از فُوه قبیله فُوئیان<br />

و از یاشوب قبیلۀ یاشوبیان و از شمرون قبیلۀ<br />

شمرونیان<br />

اینانند قبا یساکار برحسب شمردهشدگان<br />

ایشان،‏ شصت و چهار هزار و سیصد نفر.‏<br />

و پسرانزبولون برحسب قبا ایشان:‏ از سارد<br />

قبیلۀ ساردیان و از ایلون قبیلۀ ایلونیان و از یحلیئ<br />

قبیلۀ یحلیئیلیان پیدایش<br />

اینانند قبایل زبولونیان برحسب شمردهشدگان<br />

ایشان،‏ شصت هزار و پانصد نفر.‏<br />

و پسرانیوسف برحسب قبا ایشان:‏ منَسی و<br />

افرایم.‏<br />

و پسرانمنَسی:‏ از ماکیر قبیلۀ ماکیریان و ماکیر<br />

جلعاد را آورد و از جلعاد قبیلۀ جلعادیان یوشع<br />

اینانند پسرانجلعاد:‏ از ایعزَر قبیلۀ ایعزریان،‏ از<br />

حالَق قبیلۀ حالقیان یوشع<br />

از اَسرِیئیل قبیلۀ اَسرِیئیلیان ، از شکیم قبیلۀ<br />

شکیمیان<br />

از شَمیداع قبیلۀ شمیداعیان و از حافَر قبیلۀ<br />

حافریان باب ؛<br />

و صلُفحاد پسرانحافر را پسري نبود لیکن<br />

دختران داشت و نامهاي دختران صلحفادمحلَه و نوعه<br />

و حجلَه و میلکا و ترصه.‏ باب<br />

اینانند قبایل منَسی و شمردهشدگان ایشان،‏ پنجاه<br />

و دوهزار و هفتصد نفر بودند.‏<br />

و اینانند پسران افرایم برحسب قبا ایشان:‏ از<br />

شوتالح قبیله شوتالحیان و از باکَر قبیلۀ باکریان و از<br />

تاحن قبیلۀ تاحنیان<br />

و پسرانشوتالح اینانند:‏ از عیران قبیلۀ عیرانیان<br />

اینانند قبایل پسرانافرایم برحسب شمردهشدگان<br />

ایشان،‏ سی و دو هزار و پانصد نفر.‏ و پسرانیوسف<br />

برحسب قبایل ایشان اینانند.‏<br />

و پسرانبنیامین برحسب قبا ایشان:‏ از بالع<br />

قبیلۀ بالعیان از اَشبیل قبیلۀ اَشبیلیان و از اَحیرام<br />

قبیلۀ اَحیرامیان اول تواریخ<br />

از شَفوفام قبیلۀ شفوفامیان از حوفام قبیلۀ<br />

.<br />

18 ،4<br />

1 ،17<br />

.<br />

.<br />

.<br />

1 ،27<br />

14 ،46<br />

2 ،17<br />

6 ،8<br />

.<br />

2 ،36<br />

.<br />

.<br />

1 ،27<br />

.<br />

.<br />

.<br />

.<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

10 .7 ،38<br />

.<br />

.19<br />

.20<br />

- 156 -


لی<br />

لی<br />

هع<br />

هع<br />

يلاو<br />

لی<br />

لی<br />

يلاو<br />

کی<br />

بی<br />

.<br />

.58<br />

حوفامیان<br />

و پسرانبالع:‏ اَرد و نعمان.‏ از اَرد قبیله اَردیان و از<br />

نعمان قبیلۀ نعمانیان<br />

اینانند پسرانبنیامین برحسب قبا ایشان و<br />

شمردهشدگان ایشان،‏ چهل و پنجهزار و ششصد نفر<br />

بودند.‏<br />

اینانند پسراندان برحسب قبایل ایشان از شوحام<br />

قبیلۀ شوحامیان اینانند قبا دان برحسب قبا<br />

ایشان.‏<br />

همه قبایل شوحامیان برحسب شمردهشدگان<br />

ایشان،‏ شصت و چهارهزار و چهارصد نفر بودند.‏<br />

اینانند پسرانآذر برحسب قبایل ایشان:‏ از یمنه<br />

قبیلۀ یمنَئیان یشْوِي قبیلۀ یشویان ، از برِی قبیلۀ<br />

برِیعئیان<br />

از پسرانبری ، از حابر قبیله حابریان ، از ملکیئیل<br />

قبیلۀ ملکیئیلیان اول تواریخ<br />

و نام دختر آذر،‏ ساره بود.‏<br />

اینانند قبایل پسرانآذر برحسب شمردهشدگان<br />

ایشان،‏ پنجاه و سههزار و چهارصد نفر.‏<br />

اینانند پسراننفتالی برحسب قبا ایشان:‏ از<br />

یاحصئیل،‏ قبیله یاحصئیلیان ، از جونی قبیلۀ جونیان.‏<br />

اعداد<br />

:<br />

30 ،8<br />

.<br />

.<br />

، از<br />

.<br />

.<br />

،<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

اول تواریخ<br />

.<br />

13 ،8<br />

.49<br />

.50<br />

از یصر قبیلۀ یصریان از شلّیم قبیلۀ شلیمیان<br />

اینانند قبایل نفتالی برحسب قبایل ایشان و<br />

شمردهشدگان ایشان،‏ چهل و پنجهزار و چهارصد نفر<br />

بودند.‏<br />

اینانند شمردهشدگان فرزنداناسرائیل:‏ ششصد و<br />

یکهزار و هفتصد و سی نفر.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

براي اینان برحسب شمارة نامها،‏ زمین براي<br />

ملکیت تقسیم بشود.‏<br />

براي زیاد،‏ ارث او را زیاده کن و براي کم،‏ ارث او<br />

را کم نما،‏ به هر کس برحسب شمردهشدگان او ارثش<br />

داده شود.‏<br />

لیکن زمین به قرعه تقسیم شود،‏ و برحسب<br />

نامهاي قومها پدران خود در آن تصرف نمایند.‏<br />

باب 33،<br />

46 ،1<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

54<br />

.56<br />

موافق قرعه،‏ ملک ایشان در میان زیاد و کم<br />

تقسیم شود.‏ یوشع<br />

و اینانند شمردهشدگان برحسب قبایل<br />

ایشان:‏ از جرشون قبیلۀ جرشونیان ، از قهات قبیلۀ<br />

قهاتیان ، از مراري قبیلۀ مراریان خروج<br />

اینانند قبایل لاویان:‏ قبیلۀ لبنیان و قبیلۀ<br />

حبرونیان و قبیلۀ محلیان و قبیلۀ موشیان و قبیلۀ<br />

قورحیان اما قَهات را آورد.‏<br />

و نام زن عمرام،‏ یوکابد بود،‏ دختر لاوي که براي<br />

در مصر زاییده شد و او براي عمرام،‏ هارون و<br />

موسی و خواهر ایشان مریم را زایید.‏ خروج ؛<br />

و براي هارون ناداب و ابیهو و العازار و ایتامار<br />

زاییده شدند.‏<br />

و ناداب و ابیهو چون آتش غریبی به حضور یهوه<br />

گذرانیده بودند،‏ مردند.‏ لاویان<br />

و شمردهشدگان ایشان یعنی همۀ مردان از<br />

ماهه و بالاتر،‏ بیست و سه هزار نفر بودند زیرا کهایشان<br />

در میان فرزنداناسرائیل شمرده نشدند،‏ چونکه ارثی<br />

در میان فرزنداناسرائیل به ایشان داده نشد.‏<br />

اینانند آنانی که موسی و العازارِ‏ کاهن شمردند،‏<br />

وقتی که فرزنداناسرائیل را در عرَبات موآب نزد اردن<br />

در مقابل اریحا شمردند.‏<br />

و در میان ایشان کسی نبود از آنانی که موسی و<br />

هارون کاهن،‏ شمرده بودند وقتی که فرزنداناسرائیل<br />

را در بیابان سینا شمردند.‏<br />

زیرا یهوه دربارة ایشان فرموده بود که حتماً‏ در<br />

بیابان خواهند مرد،‏ پس از آنها یک مرد غیر از کال<br />

پسر یفُنّه و یوشع پسر نون باقی نماند.‏ باب<br />

20 ،6<br />

23 ،14<br />

1، 2<br />

1 ،10<br />

، عمرام<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

.65<br />

27<br />

.1<br />

و دختران صلُفْحاد پسر حافر پسر جلعاد پسر ماکیر<br />

پسر منَسی،‏ که از قبایل منَسی پسر یوسف بود نزدیک<br />

آمدند،‏ و اینهاست نامهاي دخترانش:‏ محله و نوعه و<br />

حجله و میلکا و ترصه.‏ باب ؛ ؛ یوشع<br />

و به حضور موسی و العازار کاهن،‏ و به حضور<br />

امیران و تمامی جماعت نزد در خیمه اجتماع ایستاده،‏<br />

گفتند:‏<br />

پدر ما در بیابان مرد و او از آن گروه نبود که در<br />

جمعیت قورح به ضد یهوه همداستان شدند،‏ بلکه در<br />

گناه خود مرد و پسري نداشت.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ چرا نام پدر ما از این جهت که پسري ندارد از<br />

میان قبیلهاش محو شود؟ در این صورت ما را در میان<br />

برادران پدر ما ارثی بده.‏<br />

سپ.‏ موسی دعوي ایشان را به حضور یهوه آورد.‏<br />

3 ،17<br />

29 ،16<br />

2 ،36<br />

2 ،16<br />

33 ،26<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

5<br />

12 ،24 لاویان<br />

.6<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

16 ،6<br />

.<br />

2 ،14<br />

.57<br />

- 157 -


يرو<br />

یب<br />

يرو<br />

نهی<br />

بی یعب<br />

کی<br />

اعداد<br />

.7<br />

دختران صلُفْحاد راست میگویند.‏ حتماً‏ در میان<br />

برادران پدر ایشان ملک موروثی به ایشان بده،‏ و ارث<br />

پدر ایشان را به ایشان منتقل کن.‏ باب<br />

و فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ اگر کسی<br />

بمیرد و پسري نداشته باشد،‏ ملک او را به دخترش<br />

منتقل نمایید.‏<br />

و اگر او را دختري نباشد،‏ ملک او را به برادرانش<br />

بدهید.‏<br />

و اگر او را برادري نباشد،‏ ملک او را به برادران<br />

پدرش بدهید.‏<br />

و اگر پدر او را برادري نباشد،‏ ملک او را به هر<br />

کس از قبیلهاش که خویش نزدیکتر او باشد بدهید،‏ تا<br />

مالک آن بشود.‏ پ س این براي فرزنداناسرائیل قاعده<br />

شرعی باشد،‏ چنانکه یهوه به موسی امر فرموده بود.‏<br />

2 ،36<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

10 ،19 ؛ 8 ،10 باب<br />

.12<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ به این کوه عباریم بالا بیا<br />

و زمینی را که به فرزنداناسرائیل دادهام تثنیه<br />

، ببین.‏ ،32<br />

48<br />

.13<br />

و چون آن را دیدي تو نیز به قوم خود ملحق<br />

خواهی شد،‏ چنانکه برادرت هارون ملحق شد.‏ باب<br />

زیرا که در بیابان صین وقتی که جماعت دعوا<br />

نمودند،‏ شما از قول من نافرمانی ورزیدید،‏ و مرا نزد<br />

آب در نظر ایشان تقدیس ننمودید.‏ این است آب مریبۀ<br />

قادش،‏ در بیابان صین.‏ باب<br />

و موسی به یهوه عرض کرده،‏ گفت:‏<br />

ملتمس اینکه یهوه خداي ارواح تمامی بشر،‏ کسی<br />

را بر این جماعت بگمارد باب<br />

که پیش ایشان بیرون رود،‏ و پیش<br />

ایشان داخل شود،‏ و ایشان را بیرون برَد و ایشان را<br />

درآورد،‏ تا جماعت یهوه مثل گوسفندان شبان<br />

نباشند.‏ اول سموئیل<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ یوشع پسر نون را که<br />

مردي صاحب روح است گرفته،‏ دست خود را بر او<br />

بگذار.‏ ؛<br />

و او را به حضور العازار کاهن و به حضور تمامی<br />

جماعت برپا داشته،‏ در نظر ایشان به وي دستور بده.‏<br />

28 ،20<br />

12 ،20<br />

22 ،16<br />

20 ،8<br />

9 ،34<br />

تثنیه 21 ،3<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

اعمال رسولان<br />

6 ،6<br />

.20<br />

و از عزت خود بر او بگذار تا تمامی جماعت<br />

فرزنداناسرائیل او را اطاعت نمایند.‏ دوم پادشاهان<br />

و او به حضور العازار کاهن بایستد تا از براي او به<br />

حکم اوریم به حضور یهوه سؤال نماید،‏ و به فرمان وي،‏<br />

او و تمامی فرزنداناسرائیل با وي و تمامی جماعت<br />

بیرون روند،‏ و به فرمان وي داخل شوند.‏<br />

سپ.‏ موسی به نوعی که یهوه او را امر فرموده بود<br />

عمل نموده،‏ یوشع را گرفت و او را به حضور العازار<br />

کاهن و به حضور تمامی جماعت برپا داشت.‏<br />

و دستهاي خود را بر او گذاشته،‏ او را به طوري که<br />

یهوه به واسطه موسی فرموده بود،‏ دستور داد.‏ باب<br />

تثنیه 21 ،3<br />

10 ،8<br />

22<br />

.23<br />

28<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را امر فرموده،‏ به ایشان بگو:‏ مراقب<br />

باشید تا قربانی طعام مرا از قربانیهاي آتشین عطر<br />

خوشبوي من در وقتش نزد من بگذرانید.‏ خروج ؛<br />

20 ،27<br />

6 ،21 ؛ لاویان 5 ،3<br />

.3<br />

و ایشان را بگو قربانی آتشین را که نزد یهوه<br />

بگذرانید،‏ این است:‏ دو برة نر یک سالۀ هر<br />

روز براي قربانی سوختنی دائمی.‏ لاویان<br />

یک بره را در صبح قربانی کن و برة دیگر را در عصر<br />

قربانی کن.‏<br />

و یک دهم ایفۀ آرد نرم مخلوط شده با یک چهارم<br />

روغن زلال براي قربانی آردي.‏ لاویان<br />

این است قربانی سوختنی دائمی که در کوه سینا<br />

براي عطر خوشبو و قربانیآتشین یهوه معین شد.‏<br />

و قربانی نوشیدنی آن یک چهارم هین براي هر<br />

برهاي باشد،‏ این قربانی نوشیدنی مستیآور را براي<br />

یهوه در محل مقدس بریز.‏<br />

و برة دیگر را در عصر قربانی کن،‏ مثل قربانی آردي<br />

صبح و مثل قربانی نوشیدنی آن بگذران تا قربانی<br />

آتشین و عطر خوشبو براي یهوه باشد.‏<br />

و در روز سبت دو برة یک سالۀ بیعیب،‏ و دو دهم<br />

ایفۀ آرد نرم سرشته شده با روغن،‏ براي قربانی آردي<br />

با قربانی نوشیدنی آن.‏<br />

این است قربانی سوختنی هر روز سبت غیر از<br />

قربانی سوختنی دائمی با قربانی نوشیدنی آن.‏<br />

و در اول ماههاي خود قربانی سوختنی براي یهوه<br />

بگذرانید،‏ دو گاو جوان و یک قوچ و هفت برة نر<br />

ساله بیعیب.‏<br />

و سه دهم ایفۀ آرد نرم سرشته شده با روغن براي<br />

قربانی آردي براي هر گاو،‏ و دو دهم آرد نرم سرشته<br />

شده با روغن،‏ براي قربانی آردي براي هر قوچ.‏<br />

و یک دهم آرد نرم سرشته شده با روغن،‏ براي<br />

قربانی آردي براي هر بره،‏ تا قربانی سوختنی،‏ عطر<br />

،<br />

38 ،29<br />

1 ،2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

15 .10 ،2<br />

.21<br />

- 158 -


نی<br />

نهی<br />

هآن<br />

کی<br />

نهی<br />

کی<br />

هآن<br />

هآن<br />

نهی<br />

هآن<br />

هاآن<br />

ببا<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

ها.آن<br />

هآن<br />

22<br />

.31<br />

خوشبو و قربانی آتشین براي یهوه باشد.‏<br />

و قربانیهاي نوشیدنی ا نصف شراب براي<br />

هر گاو،‏ و ثلث براي هر قوچ،‏ و چهارم براي<br />

هر بره باشد.‏ ا است قربانی سوختنی هر ماه از<br />

ماههاي سال.‏ باب<br />

و بز نر براي قربانی گناه غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی،‏ با قربانی نوشیدنی آن براي یهوه<br />

قربانی بشود.‏ باب<br />

و در روز چهاردهم ماه اول،‏ پسح یهوه است.‏ لاویان<br />

اعداد<br />

6 ،29<br />

31 .28 .25 .16 .11 .5 ،29<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

5 ،23<br />

.17<br />

و در روز پانزدهم این ماه،‏ جشن است که هفت<br />

روز نان بدونخمیرمایهترش خورده شود.‏<br />

در روز اول،‏ جشن م ق دس است که هیچ کار<br />

خدمت در آن نکنید.‏<br />

و براي قربانی آتشین و قربانی سوختنی براي یهوه<br />

، دو گاو جوان و یک قوچ و هفت برة نر ساله<br />

قربانی کنید،‏ اینها براي شما بیعیب باشد.‏<br />

و براي قربانی آردي ا سه دهم آرد نرم سرشته<br />

شدة با روغن براي هر گاو،‏ و دو دهم براي هر قوچ<br />

بگذرانید.‏<br />

و یک دهم براي هر بره،‏ از آن هفت بره بگذران.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه تا براي شما کفاره<br />

شود.‏<br />

اینها را غیر از قربانی سوختنی صبح که قربانی<br />

سوختنی دائمی است،‏ بگذرانید.‏<br />

به اینطور هر روز از آن هفت روز،‏ طعامِ‏ قربانی<br />

آتشین،‏ عطر خوشبو براي یهوه بگذرانید،‏ و این غیر از<br />

قربانی سوختنی دائمی گذرانیده شود،‏ با قربانی<br />

نوشیدنی آن.‏<br />

و در روز هفتم،‏ براي شما جشن مقدس باشد.‏<br />

هیچ کار خدمت در آن نکنید.‏<br />

و در روز نوبرها چون قربانی آردي تازه در جشن<br />

هفتههاي خود براي یهوه بگذرانید،‏ جشن مقدس براي<br />

شما باشد و هیچ کار خدمت در آن مکنید.‏<br />

لاویان 6 ،23<br />

لاویان .7 ،23<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

20 .8<br />

.27<br />

و براي قربانی سوختنی براي عطر خوشبوي یهوه<br />

دو گاو جوان و یک قوچ و هفت برة نر یک ساله قربانی<br />

کنید.‏ باب<br />

و قربانی آردي ا سه دهم آرد نرم سرشته شده<br />

با روغن براي هر گاو،‏ و دو دهم براي هر قوچ.‏<br />

و یک دهم براي هر بره،‏ از آن هفت بره.‏<br />

و یک بز نر تابراي شما کفاره شود.‏ باب<br />

اینها را با قربانی آردي ا و قربانیهاي نوشیدنی<br />

غیر از قربانی سوختنی دائمی بگذرانید و براي<br />

شما بیعیب باشد.‏<br />

29<br />

.1<br />

و در روز اول ماه هفتم،‏ جشن مقدس براي شما<br />

باشد؛ در آن هیچ کار خدمت مکنید و براي شما روز<br />

نواختن شیپور باشد.‏ ؛ دوم پادشاهان<br />

و قربانی سوختنی براي عطر خوشبوي یهوه<br />

بگذرانید،‏ یک گاو جوان و یک قوچ،‏ و هفت برة نر یک<br />

سالۀ بیعیب.‏<br />

و قربانی آردي ا،‏ سه دهم آرد نرم سرشته شده با<br />

روغن براي هر گاو،‏ و دو دهم براي هر قوچ.‏<br />

و یک دهم براي هر بره،‏ از آن هفت بره.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه تا براي شما کفاره<br />

شود.‏<br />

غیر از قربانی سوختنی اول ماه و قربانی آردياش<br />

قربانی سوختنی دائمی با قربانی آردياش<br />

قربانیهاي نوشیدنی ا برحسب قانون آنها تا عطر<br />

خوشبو و قربانی آتشین یهوه باب<br />

و در روز دهم این ماه هفتم،‏ جشن مقدس براي<br />

شما باشد.‏ جانهاي خود را خودداري کنید و هیچ کار<br />

مکنید.‏ لاویان<br />

و قربانی سوختنی عطر خوشبو براي یهوه بگذرانید،‏<br />

یک گاو جوان و یک قوچ و هفت برة نر یک ساله که<br />

براي شما بیعیب باشند.‏<br />

و قربانی آردي ا سه دهم آرد نرم سرشته شده با<br />

روغن براي هر گاو،‏ و دو دهم براي هر قوچ.‏<br />

و یک دهم براي هر بره،‏ از آن هفتبره.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه غیر از قربانی گناه<br />

کفارهاي و قربانی سوختنی دائمی با قربانی آردياش و<br />

قربانیهاي نوشیدنی باب ؛ لاویان<br />

و در روز پانزدهم ماه هفتم،‏ جشن مقدس براي<br />

شما باشد،‏ هیچ کار خدمت مکنید و هفت روز براي<br />

یهوه جشن نگاه دارید.‏ ؛ یوحنا<br />

و قربانی سوختنی قربانی آتشین عطر خوشبو<br />

براي یهوه بگذرانید.‏ سیزده گاو جوان و دو قوچ و<br />

چهارده برة نر یک ساله که براي شما بیعیب باشند.‏<br />

و براي قربانی آردي ا سه دهم آرد نرم سرشته<br />

شده با روغن براي هر گاو از آن سیزده گاو،‏ و دو دهم<br />

، و<br />

، با<br />

14 ،11<br />

14 ،28<br />

9 ،16<br />

2 ،7<br />

باشد .<br />

لاویان 24 ،23<br />

15 ،28<br />

لاویان 34 ،23<br />

22 .15 ،28<br />

29 ،16<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.19 .16 .5 ،29<br />

8 .2 ،29<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 159 -


کی<br />

ها.آن<br />

هآن<br />

کی<br />

کی<br />

.31<br />

براي هر قوچ از آن دو قوچ.‏<br />

و یک دهم براي هر بره از آن چهارده بره.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه،‏ غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی،‏ با قربانی آردي و قربانی نوشیدنی آن.‏<br />

و در روز دوم،‏ دوازده گاو جوان و دو قوچ و<br />

چهارده برة نر یک سالۀ بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاوها و قوچها و برهها به شمارة آنها برحسب<br />

قانون.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه،‏ غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی با قربانی آردياش قربانیهاي<br />

نوشیدنی<br />

و در روز سوم،‏ یازده گاو جوان و دو قوچ و چهارده<br />

برة نر یک ساله بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاوها و قوچها و برهها به شماره آنها برحسب<br />

قانون.‏<br />

و بز نر براي قربانی گناه غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی با قربانی آردياش و قربانیریختنی<br />

آن.‏<br />

و در روز چهارم ده گاو جوان و دو قوچ و چهارده<br />

برة نر یک ساله بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاوها و قوچها و برهها به شماره آنها برحسب<br />

قانون.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه،‏ غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی،‏ و قربانی آردياش و قربانی نوشیدنی<br />

آن.‏<br />

و در روز پنجم،‏ نه گاو جوان و دو قوچ و چهارده<br />

برة نر یک ساله بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاوها و قوچها و برهها به شمارة آنها برحسب<br />

قانون.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه،‏ غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی و قربانی آردياش و قربانی نوشیدنی<br />

آن.‏<br />

و در روز ششم،‏ هشت گاو جوان و دو قوچ و<br />

چهارده برة نر یک سالۀ بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاوها و قوچها و برهها به شماره آنها برحسب<br />

قانون.‏<br />

اعداد<br />

و بز نر براي قربانی گناه غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی و قربانی آردياش و قربانیه اي<br />

نوشیدنی آن.‏<br />

و در روز هفتم،‏ هفت گاو جوان و دو قوچ و<br />

چهارده برة نر یک ساله بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاوها و قوچها و برهها به شمارة آنها برحسب<br />

قانون.‏<br />

و یک بز نر براي قربانی گناه،‏ غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی و قربانی آردياش و قربانی نوشیدنی<br />

آن.‏<br />

و در روز هشتم،‏ براي شما جشن مقدسباشد؛<br />

هیچ کار خدمت مکنید.‏<br />

و قربانی سوختنی قربانی آتشین عطر خوشبو<br />

براي یهوه بگذرانید،‏ یک گاو جوان و یک قوچ و هفت<br />

برة نر یک سالۀ بیعیب.‏<br />

و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی آنها<br />

براي گاو و قوچ و برهها به شماره ا برحسب قانون.‏<br />

و بز نر براي قربانی گناه غیر از قربانی<br />

سوختنی دائمی،‏ با قربانی آردياش و قربانی نوشیدنی<br />

آن.‏<br />

اینها را شما در وقتهاي خود براي یهوه بگذرانید،‏<br />

غیر از نذرها و داوطلبهاي خود براي قربانیهاي<br />

سوختنی و قربانیهاي آردي و قربانیهاي نوشیدنی و<br />

قربانیهاي صلح خود.‏<br />

سپ.‏ برحسب هر آنچه یهوه به موسی امر فرموده<br />

بود،‏ موسی فرزنداناسرائیل را اعلام نمود.‏<br />

لاویان 36 ،23<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

40<br />

30<br />

.1<br />

و موسی سران قومه ا فرزنداناسرائیل را خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ این است کاري که یهوه امر فرموده است:‏<br />

مردي براي یهوه نذر کند یا قَسم خورد تا<br />

جان خود را به وظایفی متعهد نماید،‏ پس کلام خود را<br />

باطل نسازد،‏ بلکه برحسب هر آنچه از دهانش برآمد،‏<br />

عمل نماید.‏<br />

و اما چون زن براي یهوه نذر کرده،‏ خود را در خانۀ<br />

پدرش در جوانیاش به وظیفهاي متعهد نماید،‏ لاویان<br />

،27<br />

2. چون<br />

.3<br />

2<br />

3 5، ؛ جامعه 21 ؛ تثنیه 23،<br />

.4<br />

و پدرش نذر او و وظیفهاي که خود را بر آن متعهد<br />

نموده،‏ شنیده باشد،‏ و پدرش دربارة او ساکت باشد،‏<br />

آنگاه تمامی نذرهایش استوار،‏ و هر وظیفهاي که خود<br />

، و<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 160 -


هاآن<br />

هآن<br />

نی<br />

کی<br />

ياو<br />

31<br />

.1<br />

.2<br />

را به آن متعد نموده باشد،‏ پا بر جا خواهد بود.‏<br />

اما اگر پدرش در روزي که شنید او را منع کرد،‏<br />

آنگاه هیچ کدام از نذرهایش و از وظایفش که خود را<br />

به آن متعد نموده باشد،‏ استوار نخواهد بود و از ا<br />

جهت که پدرش او را منع نموده است،‏ یهوه او را<br />

خواهد آمرزید.‏<br />

و اگر به شوهري داده شود،‏ و نذرهاي او یا سخنی<br />

که از لبهایش جسته،‏ و جان خود را به آن متعهد<br />

نموده،‏ بر او باشد،‏<br />

و شوهرش شنید و در روز شنیدنش به وي هیچ<br />

نگفت،‏ آنگاه نذرهایش استوار خواهد ماند.‏ و وظایفی<br />

که خویشتن را به متعهد نموده است،‏ پا بر جا<br />

خواهند ماند.‏<br />

لیکن اگر شوهرش در روزي که آن را شنید،‏ او را<br />

منع نماید،‏ و نذري را که بر او است یا سخنی را که از<br />

لبهایش جسته،‏ و خویشتن را به آن متعهد نموده<br />

باشد،‏ باطل سازد،‏ پس یهوه او را خواهد آمرزید.‏<br />

اما نذر زن بیوه یا طلاقگرفته،‏ در هر چه خود را به<br />

آن متعهد نموده باشد،‏ بر وي استوار خواهد ماند.‏<br />

و اما اگر زنی در خانۀ شوهرش نذر کند،‏ یا<br />

خویشتن را با قسم به وظیفهاي متهد نماید،‏<br />

و شوهرش بشنود و او را هیچ نگوید و منع ننماید،‏<br />

پس تمامی نذرهایش استوار،‏ و هر وظیفهاي که<br />

خویشتن را به آن متعهد نموده باشد،‏ قایم خواهد بود.‏<br />

و اما اگر شوهرش در روزي که بشنود،‏ آنها را<br />

باطل سازد،‏ پس هر چه از لبهایش درآمده باشد دربارة<br />

نذرهایش یا وظایف خود،‏ استوار نخواهد ماند.‏ و چونکه<br />

شوهرش آن را باطل نموده است،‏ یهوه او را خواهد<br />

آمرزید.‏<br />

هر نذري و هر قسم تعهدي را براي خودداري<br />

کردن جان خود،‏ شوهرش آن را استوار نماید،‏ و<br />

شوهرش آن را باطل سازد.‏<br />

اما اگر شوهرش روز به روز به او هیچ نگوید،‏ پس<br />

همۀ نذرهایش و همۀ وظایفش را که بر وي باشد<br />

استوار نموده باشد،‏ چونکه در روزي که شنید به وي<br />

هیچ نگفت،‏ پس ا را استوار نموده است.‏<br />

و اگر بعد از شنیدن،‏ آنها را باطل نمود،‏ پس او<br />

گناه وي را متحمل خواهد بود.‏<br />

این است قواعدي که یهوه به موسی امر فرمود،‏ در<br />

میان مرد و زنش و در میان پدر و دخترش،‏ در زمان<br />

جوانی او در خانه پدر وي.‏<br />

اعداد<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

انتقام فرزنداناسرائیل را از مدیانیان بگیر،‏ و بعد از<br />

آن به قوم خود ملحق خواهی شد.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ موسی قوم را خطاب کرد،‏ گفت:‏ از میان خود<br />

مردان براي جنگ مهیا سازید تا به مقابلۀ مدیان<br />

برآیند،‏ و انتقام یهوه را از مدیان بکشند.‏<br />

هزار نفر از هر قوم از همه قومه ا اسرائیل براي<br />

جنگ بفرستید.‏<br />

سپ.‏ از هزارههاي اسرائیل،‏ از هر قوم هزار،‏<br />

یعنی دوازده هزار نفر مهیا شدة براي جنگ انتخاب<br />

شدند.‏<br />

و موسی ایشان را هزار نفر از هر قوم به جنگ<br />

فرستاد،‏ ایشان را با فینحاس پسر العازار کاهن و<br />

اسباب محل م قدس و شیپورها براي نواختن در<br />

دستش به جنگ فرستاد.‏ باب ؛<br />

و با مدیان به طوري که یهوه موسی را امر فرموده<br />

بود،‏ جنگ کرده،‏ همۀ مردان را کشتند.‏ تثنیه<br />

و در میان کشتگان پادشاهان مدیان یعنی و<br />

راقَم و صور و حور و رابع،‏ پنج پادشاه مدیان را کشتند،‏<br />

و بلعام پسر بعور را به شمشیر کشتند.‏ ؛ اعداد<br />

13 ،27<br />

13 ،20<br />

17 ،25<br />

یوشع 21 ،13<br />

9 ،10<br />

7 ،25<br />

14 ،20<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

5 ،22<br />

.9<br />

و فرزنداناسرائیل زنان مدیان و اطفال ایشان را به<br />

اسیري بردند،‏ و همه حیوانات و همه گلههاي ایشان و<br />

همۀ املاك ایشان را غارت کردند.‏<br />

و تمامی شهرها و مساکن و قلعههاي ایشان را به<br />

آتش سوزانیدند.‏<br />

و تمامی غنیمتو همه غارت را از انسان و<br />

حیوانات گرفتند.‏ تثنیه<br />

و اسیران و غارت و غنیمت را نزد موسی و العازار<br />

کاهن و جماعت فرزنداناسرائیل در لشکرگاه در دشت<br />

موآب،‏ که نزد اردن در مقابل اریحاست،‏ آوردند.‏<br />

و موسی و العازار کاهن و تمامی امیران جماعت<br />

بیرون از لشکرگاه به استقبال ایشان آمدند.‏<br />

و موسی بر امیران لشکر یعنی سرداران هزارهها و<br />

سرداران صدها که از خدمت جنگ باز آمده بودند،‏<br />

خشمگین شد.‏<br />

و موسی به ایشان گفت:‏ آیا همۀ زنان را زنده نگاه<br />

داشتید؟<br />

16. اینک اینانند که برحسب مشورت بلعام،‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 161 -


یزن<br />

یان<br />

کی<br />

یان هآن<br />

فرزنداناسرائیل را واداشتند تا در امر فغور به یهوه 32.<br />

خیانت ورزیدند و در جماعت یهوه وبا عارض شد.‏ باب<br />

اعداد<br />

1 ،25 ؛ 14 ،24<br />

17<br />

سپ.‏ هماکنون هر مردي از اطفال را بکشید،‏ و هر<br />

را که مرد را شناخته،‏ با او همبستر شده باشد،‏<br />

بکشید.‏ داوران<br />

و از زنان هر دختري را که مرد را نشناخته،‏ و با او<br />

همبستر نشده براي خود زنده نگاه دارید.‏<br />

و شما هفت روز بیرون از لشکرگاه خیمه زنید،‏ و<br />

هر که شخصی را کشته و هر که کشتهاي را لمس<br />

نموده باشد از شما و اسیران شما در روز سوم و در روز<br />

هفتم،‏ خود را پاکیزه نماید.‏ لاویان ؛ اعداد<br />

و هر جامه و هرظرف چرمی و هر چه از پشم بز<br />

ساخته شده باشد و هر ظرف چوبین را پاکیزه نمایید.‏<br />

و العازار کاهن به مردان جنگی که به جنگ رفته<br />

بودند،‏ گفت:‏ این است قانون شریعتی که یهوه به<br />

موسی امر فرموده است:‏<br />

22. طلا و نقره و برنج و آهن و روي و سرب،‏<br />

یعنی هر چه متحمل آتش بشود،‏ آن را از آتش<br />

بگذرانید و پاك خواهد شد،‏ و با آب پاکی نیز آن را<br />

پاك سازند و هر چه متحمل آتش نشود،‏ آن را از آب<br />

بگذرانید.‏<br />

و در روز هفتم رخت خود را بشویید تا پاك<br />

شوید،‏ و بعد از آن به لشکرگاه داخل شوید.‏<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

تو و العازار کاهن و سران خاندان پدران جماعت،‏<br />

حساب غنایمی که گرفته شده است،‏ چه از انسان و<br />

چه از حیوانات بگیرید.‏<br />

و غنیمت را در میان مردان جنگی که به جنگ<br />

بیرون رفتهاند،‏ و تمامی جماعت نصف نما.‏ یوشع<br />

و از مردان جنگی که به جنگ بیرون رفتهاند<br />

سهمی براي یهوه بگیر،‏ یعنی یک نفر از پانصد چه از<br />

انسان و چه از گاو و چه از الاغ و چه از گوسفند.‏<br />

از سهم ایشان بگیر و به العازار کاهن بده تا قربانی<br />

طلب براي یهوه باشد.‏<br />

و از قسمت فرزنداناسرائیل یکی که از هر پنجاه<br />

نفر گرفته شده باشد چه از انسان و چه از گاو و چه از<br />

الاغ و چه از گوسفند و چه از همه حیوانات بگیر،‏ و<br />

ا را به لاوی که وظایف مسکن یهوه را نگاه<br />

میدارند،‏ بده.‏<br />

سپ.‏ موسی و العازار کاهن برحسب آنچه یهوه به<br />

موسی امر فرموده بود،‏ عمل کردند.‏ پیدایش<br />

و غنیمت غیر از آن غنیمتی که مردان جنگی<br />

گرفته بودند،‏ از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج هزار<br />

رأس بود.‏<br />

و از گاو هفتاد و دو هزار رأس.‏<br />

و از الاغ شصت و یک هزار رأس.‏<br />

و از انسان از زنانی که مرد را نشناخته بودند،‏ سی<br />

و دو هزار نفر بودند.‏<br />

و نصفهاي که قسمت کسانی بود که به جنگ رفته<br />

بودند،‏ سیصد و سی و هفت هزار وپانصد گوسفند بود.‏<br />

و سهم یهوه از گوسفند ششصد و هفتاد و پنج<br />

رأس بود.‏<br />

و گاوان سی و شش هزار بود و از آنها سهم یهوه<br />

هفتاد و دو رأس بود.‏<br />

و الاغها سی هزار و پانصد و از آنها سهم یهوه<br />

شصت و یک رأس بود.‏<br />

و مردمان شانزده هزار و از ایشان سهم یهوه سی و<br />

دو نفر بودند.‏<br />

و موسی سهم را که قربانی طلب یهوه بود به<br />

العازار کاهن داد،‏ چنانکه یهوه به موسی امر فرموده<br />

بود.‏<br />

و از قسمت فرزنداناسرائیل که موسی آن را از<br />

مردان جنگی جدا کرده بود،‏<br />

و سهم جماعت از گوسفندان،‏ سیصد و سی و<br />

هفت هزار و پانصد راس بود.‏<br />

و از گاوان سی و شش هزار راس.‏<br />

و از الاغها،‏ سی هزار و پانصد راس.‏<br />

و از انسان،‏ شانزده هزار نفر.‏<br />

و موسی از سهم فرزنداناسرائیل یکی را که از هر<br />

پنجاه گرفته شده بود،‏ چه از انسان و چه از حیوانات<br />

گرفت،‏ و آنها را به لاوی که وظایف مسکن یهوه را<br />

نگاه میداشتند،‏ داد،‏ چنانکه یهوه به موسی امر فرموده<br />

بود.‏<br />

و سرانی که بر هزارههاي لشکر بودند،‏ سران<br />

هزارهها با سرداران صدها نزد موسی آمدند.‏<br />

و به موسی گفتند:‏ بندگانت حساب مردان جنگی<br />

را که زیردست ما میباشند گرفتیم،‏ و از ما نفر<br />

مفقود نشده است.‏<br />

سپ.‏ ما از آنچه هر کس یافته است،‏ قربانیاي براي<br />

یهوه آوردهایم،‏ از زیورهاي طلا و پابندها و دستبندها<br />

و انگشترها و گوشوارهها و گردنبندها تا براي جانهاي<br />

ما به حضور یهوه کفاره شود.‏<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

50<br />

8 ،22<br />

11 ،19<br />

22 ،6<br />

13 ،15<br />

11 ،21<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

- 162 -


يرو<br />

ینهاب<br />

ین<br />

تی<br />

نی<br />

يرو<br />

یک<br />

يرو<br />

يجا<br />

يرو<br />

نی<br />

نی<br />

يرو<br />

یب<br />

يرو<br />

اعداد<br />

.51<br />

و موسی و العازار کاهن،‏ طلا و همۀ زیورهاي<br />

کارشده را از ایشان گرفتند.‏<br />

و تمامی طلاي قربانیِ‏ طلبی که از سران هزارهها<br />

و سران صدها براي یهوه گذرانیدند،‏ شانزده هزار و<br />

هفتصد و پنجاه شکل بود.‏<br />

زیرا که هر یکی از مردان جنگی غنیمتی براي<br />

خود برده بودند.‏<br />

و موسی و العازار کاهن،‏ طلا را از سران هزارهها و<br />

صدها گرفته،‏ به خیمه اجتماع آوردند تا براي<br />

فرزنداناسرائیل،‏ به حضور یهوه یادگار باشد.‏<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

32<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و پسران رؤبین و پسران جاد را گلههاي<br />

بسیار و فرآوان بود.‏ پ س چون زمین یعزیر و زمین<br />

جلعاد را دیدند که اینک این مکان،‏ مکان گلهها است،‏<br />

پسران جاد و پسران رؤبین نزد موسی و العازار<br />

کاهن و امیران جماعت آمده،‏ گفتند:‏<br />

عطاروت و دیبون و یعزیر و نمرَه و حشبون و اَلعالَه<br />

و شَبام و نبو و بعون،‏ ؛ اشعیا<br />

زمینی که یهوه پیش جماعت اسرائیل مفتوح<br />

ساخته است،‏ زمین گلهه ا است،‏ و بندگانت صاحب<br />

گلهها میباشیم.‏<br />

سپ.‏ گفتند:‏ اگر مورد لطف تو قرار گرفته ام،‏ ا<br />

زمین به بندگانت به مالکیت داده شود،‏ و ما را از اردن<br />

عبور مده.‏<br />

موسی به پسرانجاد و پسرانرؤبین گفت:‏ آیا<br />

برادران شما به جنگ روند و شما اینجا بنشینید؟<br />

7. چرا دل فرزنداناسرائیل را افسرده میکنید تا به<br />

زمینی که یهوه به ایشان داده است،‏ عبور نکنند؟ تثنیه<br />

،1<br />

8 ،16<br />

یوشع 25 ،13<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

28<br />

.8<br />

به همینطور پدران شما عمل نمودند،‏ وقتی که<br />

ایشان را از قادشبرنیع براي دیدن زمینفرستادم.‏ باب<br />

23 ،9 ؛ تثنیه 4 ،13<br />

.9<br />

به دره اشکول رفته،‏ زمین را دیدند و دل<br />

فرزنداناسرائیل را افسرده ساختند تا به زمی که<br />

یهوه به ایشان داده بود،‏ داخل نشوند.‏<br />

سپ.‏ خشم یهوه در آن روز افروخته شد به حدي<br />

که قسم خورده،‏ فرمود:‏<br />

البته هیچکدام از مردانی که از مصر بیرون آمدند<br />

از بیست ساله و بالاتر آن زمین را که براي ابراهیم و<br />

اسحاق و یعقوب قسم خوردم،‏ نخواهند دید،‏ چونکه<br />

ایشان مرا پی<br />

؛ خروج 33،<br />

کامل ننمودند،‏<br />

24 ،50 ؛ پیدایش 65 ،26 باب<br />

35 .8 ،1 ؛ تثنیه 1<br />

.12<br />

غیر از کالیب پس یفُن َّۀ قنزّي و یوشَع پسر نُون،‏<br />

چونکه ایشان یهوه را پی کامل نمودند.‏ باب<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر اسرائیل افروخته شده،‏ ایشان را<br />

چهل سال در بیابان آواره گردانید،‏ تا تمامی آن<br />

گروهی که این شرارت را در نظر یهوه ورزیده بودند،‏<br />

هلاك شدند.‏<br />

و اینک شما به پدران خود انبوهی از مردان<br />

خطاکار برپا شدهاید تا شدت خشم یهوه را بر اسرائیل<br />

باز زیاده کنید؟<br />

زیرا اگر از پی او روبگردانید بار دیگر ایشان را<br />

در بیابان ترك خواهد کرد و شما تمامی ا قوم را<br />

هلاك خواهید ساخت.‏<br />

سپ.‏ ایشان نزد وي آمده،‏ گفتند:‏ آغلها را اینجا<br />

براي گلههاي خود و شهرها براي اطفال خویش<br />

خواهیم ساخت.‏<br />

و خود مسلح شده،‏ حاضر میشویم و پیش<br />

فرزنداناسرائیل خواهیم رفت تا آنها را به مکان ایشان<br />

برسانیم.‏ و اطفال ما از ترس ساکنان زمین در شهرهاي<br />

حصاردار خواهند ماند.‏<br />

و تا هر ی از فرزنداناسرائیل ملک خود را<br />

نگرفته باشد،‏ به خانههاي خود مراجعت نخواهیم کرد.‏<br />

زیرا که ما با ایشان در آن طرف اردن و اطراف آن<br />

ملک نخواهیم گرفت،‏ چونکه ارث ما به این طرف اردن<br />

به طرف مشرق به ما رسیده است.‏<br />

و موسی به ایشان گفت:‏ اگر ا کار را بکنید و<br />

خویشتن را به حضور یهوه براي جنگ مهیا سازید،‏ یوشع<br />

30 ،14<br />

تثنیه 12 ،3<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

13 ،1<br />

.21<br />

و هر مرد جنگی از شما به حضور یهوه از اردن<br />

عبور کند تا او دشمنان خود را از پیش خود<br />

اخراج نماید،‏<br />

و زمین به حضور یهوه مغلوب شود،‏ پس بعد از آن<br />

برگردیده،‏ به حضور یهوه و به حضور اسرائیل گناه<br />

خواهید شد،‏ و این زمین از جانب یهوه ملک شما<br />

خواهد بود.‏<br />

و اگر چنین نکنید،‏ اینک به یهوه گناه ورزیدهاید،‏<br />

و بدانید که گناه شما،‏ شما را درخواهد گرفت.‏<br />

سپ.‏ شهرها براي اطفال و آغلها براي گلههاي خود<br />

بنا کنید،‏ و به آنچه از دهان شما درآمد،‏ عمل نمایید.‏<br />

سپ.‏ پسران جاد و پسران رؤبین موسی را خطاب<br />

کرده،‏ گفتند:‏ بندگانت به طوري که آقاي ما فرموده<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

25<br />

باب 24 ،13 ؛ 28 ،13<br />

10<br />

.11<br />

- 163 -


تی<br />

يرو<br />

يرو<br />

هآن<br />

یح<br />

است،‏ خواهیم کرد.‏<br />

اطفال و زنان و گلهها و همۀ حیوانات ما اینجا در<br />

شهرهاي جلعاد خواهند ماند.‏<br />

و همه بندگانت مهیاي جنگ شده،‏ چنانکه آقاي<br />

ما گفته است به حضور یهوه براي جنگ عبور خواهیم<br />

نمود.‏<br />

سپ.‏ موسی العازار کاهن،‏ و یوشع پسر نون،‏ و<br />

امیران خاندان پدران قومها فرزنداناسرائیل را دربارة<br />

ایشان فرمان داد.‏<br />

و موسی به ایشان گفت:‏ اگر همه پسرانجاد و<br />

پسرانرؤبین مهیاي جنگ شده،‏ همراه شما به<br />

حضور یهوه از اردن عبور کنند،‏ و زمین پیش<br />

شما مغلوب شود،‏ آنگاه زمین جلعاد را براي ملکیت به<br />

ایشان بدهید.‏ یوشع<br />

و اگر ایشان مهیا نشوند و همراه شما عبور<br />

ننمایند،‏ پس در میان شما در زمین کنعان ملک<br />

بگیرند.‏<br />

پسرانجاد و پسرانرؤبین در جواب وي گفتند:‏<br />

چنانکه یهوه به بندگانت گفته است،‏ همچنین خواهیم<br />

کرد.‏<br />

ما مهیاي جنگ شده،‏ پیش یهوه به زمین<br />

کنعان عبور خواهیم کرد،‏ و ملک ارث ما به این طرف<br />

اردن داده شود.‏<br />

سپ.‏ موسی به ایشان یعنی به پسرانجاد و<br />

پسرانرؤبین و نصف قوم منسی پسر یوسف،‏ مملکت<br />

سیحون،‏ ملک اموریان و مملکت عوج ملک باشان را<br />

داد،‏ یعنی زمین را با شهرهایش و مرز شهرهایش،‏<br />

زمین را از هر طرف.‏ ؛ ؛ یوشع 13،<br />

و پسرانجاد،‏ دیبون و عطاروت و عروعیر<br />

و عطْروت،‏ شوفان و یعزیر و یجبهه<br />

و بیت-نمرَه و ب هاران را بنا کردند یعنی<br />

شهرهاي حصاردار را با آغلهاي گلهها.‏<br />

و پسرانرؤبین،‏ حشبون و اَلیعالَه و قرْیتایم<br />

و نَبو و بعلمعون که نام این دو را تغییر دادند و<br />

سبمه را بنا کردند و شهرهایی را که بنا کردند به نامها<br />

مسمی'‏ ساختند.‏<br />

و پسرانماکیر پسرمنسی به جلعاد رفته،‏ آن را<br />

گرفتند و اموریان را که در آن بودند،‏ اخراج نمودند.‏<br />

اعداد<br />

7<br />

8 ،29<br />

12 ،4<br />

تثنیه 12 ،3<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

23 ،50 پیدایش<br />

.40<br />

و موسی جلعاد را به ماکیر پسرمنسی داد و او در<br />

آن ساکن شد.‏ مزامیر<br />

و یائیر پسرمنسی رفته،‏ روستاهایش را گرفت،‏ و<br />

ا را حووت یائیر نامید.‏<br />

و نُوبح رفته،‏ قنات و دهاتش را گرفته،‏ آنها را به<br />

اسم خود نوبح نامید.‏<br />

تثنیه 14 ،3<br />

11<br />

.42<br />

33<br />

.1<br />

.2<br />

این است مسافرت فرزنداناسرائیل که از سرزمین<br />

مصر با لشکر خود زیردست موسی و هارون کوچ<br />

کردند.‏<br />

و موسی به فرمان یهوه سفرهاي ایشان را برحسب<br />

مسافرت ایشان نوشت.‏ و این است مسافرت و مهاجرت<br />

ایشان:‏ مزامیر ؛ اشعیا 63، ؛ ارمیا<br />

سپ.‏ در ماه اول از رعمسیس،‏ در روز پانزدهم از ماه<br />

اول کوچ کردند،‏ و در فرداي بعد از پِسح<br />

فرزنداناسرائیل در نظر تمامی مصریان با دست بلند<br />

بیرون رفتند.‏ خروج ؛ اعمال رسولان 13،<br />

و مصریان همۀ نخستزادگان خود را که یهوه از<br />

ایشان کشته بود دفن میکردند،‏ و یهوه بر خدایان<br />

ایشان حکم انتقام داده بود.‏ خروج ؛ اشعیا<br />

و فرزنداناسرائیل از رعمسیس کوچ کرده،‏ در<br />

سکّوت اردو زندند.‏ خروج<br />

و از سکوت کوچ کرده،‏ در ایتام که به کنار بیابان<br />

است،‏ اردو زدند.‏<br />

و از ایتام کوچ کرده،‏ به سوي فَمالحیروت که در<br />

مقابل بعل صفون است،‏ برگشتند،‏ و پیش مجدل اردو<br />

زندند.‏<br />

و از مقابل روت کوچ کرده،‏ از میان دریا به بیابان<br />

عبور کردند و در بیابان ایتام سفر سه روزه کرده،‏ در<br />

ماره اردو زدند.‏ خروج ؛<br />

و از ماره کوچ کرده،‏ به ایلیم رسیدند و در ایلیم<br />

دوازده چشمه آب و هفتاد درخت خرما بود،‏ و در آنجا<br />

اردو زدند.‏ خروج<br />

و از ایلیم کوچ کرده،‏ نزد دریاي سرخ اردو زدند.‏<br />

1 ،19<br />

17<br />

6 ،2<br />

12 ،12<br />

37 ،12<br />

23 ،19<br />

37 ،12<br />

خروج 20 ،13<br />

22 ،14<br />

21 ،77<br />

27 ،15<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

1 ،16 خروج<br />

.11<br />

و از دریاي سرخ کوچ کرده،‏ در بیابان سین اردو<br />

زدند.‏<br />

و از بیابان سین کوچ کرده،‏ در دفقَه اردو زدند.‏<br />

و از دفقه کوچ کرده،‏ در اَلوش اردو زدند.‏<br />

و از الوش کوچ کرده،‏ در رفیدیم اردو زدند و در<br />

آنجا آب نبود که قوم بنوشند.‏ خروج<br />

و از رفیدیم کوچ کرده،‏ در بیابان سینا اردو زدند.‏<br />

1 ،17<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

1 ،19 خروج<br />

9 ،60<br />

.41<br />

- 164 -


يرو<br />

يرو<br />

یم<br />

اعداد<br />

.16<br />

و از بیابان سینا کوچ کرده،‏ در قبروت هتّاوه اردو<br />

زدند.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و از قبروت هتاوه کوچ کرده،‏ در حصیروت اردو<br />

زدند.‏ باب<br />

و از حصیروت کوچ کرده،‏ در رِتمه اردو زدند.‏ باب<br />

22 ،9<br />

34 ،11<br />

35 ،11<br />

.17<br />

.18<br />

1 ،13<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

و از رتمه کوچ کرده،‏ و در رِمون فارص اردو زدند.‏<br />

و از رمون فارص کوچ کرده،‏ در لبنه اردو زدند.‏<br />

و از لبنه کوچ کرده،‏ در رِسه اردو زدند.‏<br />

و از رسه کوچ کرده،‏ در قُهیلاتَه اردو زدند.‏<br />

و از قهیلاته کوچ کرده،‏ در کوه شافَراردو زدند.‏<br />

و از کوه شافر کوچ کرده،‏ در حراده اردو زدند.‏<br />

و از حراده کوچ کرده،‏ در مقْهیلوت اردو زدند.‏<br />

و از مقهیلوت کوچ کرده،‏ در تاحت اردو زدند.‏<br />

و از تاحت کوچ کرده،‏ در تارح اردو زدند.‏<br />

و از تارح کوچ کرده،‏ در متْقَه اردو زدند.‏<br />

و از متقه کوچ کرده،‏ در حشمونَه اردو زدند.‏<br />

و از حشمونه کوچ کرده،‏ در مسیروت اردو زدند.‏<br />

و از مسیروت کوچ کرده،‏ در پسرانیعقان اردو<br />

زدند.‏ تثنیه<br />

و از پسرانیعقان کوچ کرده،‏ در حورالجِدجاد اردو<br />

زدند.‏<br />

و از حورالجدجاد کوچ کرده،‏ در یطْبات اردو زدند.‏<br />

و از یطبات کوچ کرده،‏ در عبرونَه اردو زدند.‏<br />

و از عبرونه کوچ کرده،‏ در عصیونجابر اردو زدند.‏<br />

و از عصیونجابر کوچ کرده،‏ در بیابان صین که<br />

قادش باشد،‏ اردو زدند.‏ باب<br />

و از قادش کوچ کرده،‏ در کوه هور در سرحد<br />

زمین ادوم اردو زدند.‏ باب ‎20‎ف<br />

و هارون کاهن برحسب فرمان یهوه به کوه هور<br />

برآمده،‏ در سال چهلم خروج فرزنداناسرائیل از<br />

سرزمین مصر،‏ در روز اول ماه پنجم وفات یافت.‏ باب<br />

،20<br />

22<br />

1 ،20<br />

6 ،10<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

50 ،32 ؛ تثنیه 25<br />

.39<br />

و هارون صد و بیست و سه ساله بود که در کوه<br />

هور مرد.‏<br />

و پادشاه عراد کنعانی که در جنوب زمین کنعان<br />

ساکن بود از آمدن فرزنداناسرائیل اطلاع یافت.‏ باب<br />

.40<br />

1 ،21<br />

41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

سپ.‏ از کوه هور کوچ کرده،‏ در صلمونَه اردو زدند.‏<br />

و از صلمونه کوچ کرده در فونون اردو زدند.‏<br />

و از فونون کوچ کرده،‏ در اوبوت اردو زدند.‏ باب<br />

و از اوبوت کوچ کرده،‏ در عییعباریم در حدود<br />

موآب اردو زدند.‏ باب<br />

و ازعییم کوچ کرده،‏ در دیبونجاد اردو زدند.‏<br />

و از دیبونجاد کوچ کرده،‏ در علْموندبلاتایم اردو<br />

زدند.‏<br />

و از علموندبلاتایم کوچ کرده،‏ در کوههاي عباریم<br />

در مقابل نبو اردو زدند.‏<br />

و از کوههاي عباریم کوچ کرده،‏ در عرَبات موآب<br />

نزد اردن در مقابل اریحا اردو زدند.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ نزد اردن از بیت-یشیموت تا آبل شطیم در<br />

عرَبات موآب اُردو زدند.‏ باب<br />

و یهوه موسی را در عربات موآب نزد اردن،‏ در<br />

مقابل اریحا خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

چون شما از اردن به زمین کنعان عبور کنید،‏<br />

خروج 23،<br />

49 ،32<br />

1 ،25<br />

11 ،21<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

49<br />

.50<br />

.51<br />

2 ،7 ؛ تثنیه 31<br />

.52<br />

همه ساکنان زمین را از پیش خود اخرا ج<br />

نمایید،‏ و تمامی صورتهاي ایشان را خراب کنید،‏ و<br />

تمامی بتهاي ریخته شدة ایشان را بشکنید،‏ و همۀ<br />

مکانهاي بلند ایشان را منهدم سازید.‏<br />

و زمین را به تصرف آورده،‏ در آن ساکن شوید،‏<br />

زیرا که آن زمین را به شما دادم تا مالک آن باشید.‏<br />

و زمین را به حسب قبایل خود به قرعه تقسیم<br />

کنید،‏ براي زیاد،‏ ارث او را زیاد بدهید،‏ و براي کم،‏ ارث<br />

او را کم بدهید؛ جایی که قرعه براي هر کس برآید از<br />

آن او باشد؛ برحسب قومها پدران شما آن را تقسیم<br />

نمایید.‏ باب ؛ یوشع<br />

و اگر ساکنان زمین را از پیش خود اخرا ج<br />

ننمایید،‏ کسانی را که از ایشان باقی گذارید در<br />

چشمان شما خار خواهند بود،‏ و در پهلوهاي شما تیغ<br />

و شما را در زمینی که در آن ساکن شوید،‏ خواهند<br />

رنجانید.‏ داوران<br />

و به همان طوري که قصد نمودم که با ایشان<br />

رفتار نمایم،‏ با شما رفتار خواهم نمود.‏<br />

2 ،14<br />

55 ،26<br />

3 ،2<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

34<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را امر فرموده،‏ به ایشان بگو:‏ چون<br />

شما به زمین کنعان داخل شوید،‏ این است زمینی که<br />

به شما به مالکیت خواهد رسید،‏ یعنی زمین کنعان با<br />

مرزش.‏<br />

آنگاه مرز جنوبی شما از بیابان سین بر جانب ادوم<br />

خروج 31 ،23<br />

.3<br />

10 ،21<br />

- 165 -


نی<br />

ی؛جل<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

له<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

خواهد بود،‏ و مرز جنوبی شما از آخر دریاي نمک به<br />

طرف مشرق خواهد بود.‏ یوشع ؛ پیدایش<br />

و مرز شما از جانب جنوب گردنه عقْرَبیم دور<br />

خواهد زد و به سوي سین خواهد گذشت،‏ و انتهاي آن<br />

به طرف جنوب قادشبرنیع خواهد بود،‏ و نزد حصراَدار<br />

بیرون رفته،‏ تا عصمون خواهد گذشت.‏<br />

و این مرز از عصمون تا رود مصر دور زده،‏ انتهایش<br />

نزد دریا خواهد بود.‏<br />

و اما مرز غربی.‏ دریاي بزرگ مرز شما خواهد بود.‏<br />

این است مرز غربی شما.‏<br />

و مرز شمالی شما این باشد:‏ از دریاي بزرگ براي<br />

خود کوه هور را نشان گیرید.‏<br />

و از کوه هور تا داخل حمات را نشان گیرید.‏ و<br />

انتهاي این مرز نزد صدد باشد.‏<br />

و این مرز نزد زفرون بیرون رود و انتهایش نزد<br />

حصر عینان باشد،‏ این مرز شمالی شما خواهد بود.‏<br />

و براي مرز مشرقی خود از حصر عینان تا شفام را<br />

نشان گیرید.‏<br />

و این مرز از شفام تا ربله به طرف شرقی عین<br />

برود،‏ پس این مرز کشیده شده به جانب دریاي کنر َّت<br />

به طرف مشرق برسد.‏<br />

و این مرز تا به اردن برسد و انتهایش نزد دریاي<br />

نمک باشد.‏ این زمین برحسب مرزش به هر طرف<br />

زمین شما خواهد بود.‏<br />

و موسی فرزنداناسرائیل را امر کرده،‏ گفت:‏ ا<br />

است زمینی که شما آن را به قرعه تقسیم خواهید<br />

کرد که یهوه امر فرموده است تا به نه قوم و نصف داده<br />

شود.‏<br />

زیرا که قوم پسرانرؤبین برحسب خاندان پدران<br />

خود و قوم پسرانجاد برحسب خاندان پدران خود،‏ و<br />

نصف قوم منسی،‏ ارث خود را گرفتهاند.‏ باب<br />

این دو قوم و نصف به آن طرف اردن در مقابل<br />

اریحا به جانب مشرق به سوي طلوع آفتاب ارث خود<br />

را گرفتهاند.‏ باب<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

این است نامهاي کسانی که زمین را براي شما<br />

تقسیم خواهند نمود.‏ العازار کاهن و یوشع پسر نون.‏<br />

اعداد<br />

33 ،32<br />

3 ،14<br />

باب 22 ،13<br />

1 ،15<br />

تثنیه 17 ،3<br />

32 ،32<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

38 ،1 ؛ تثنیه 1 ،21 ؛ 1 ،14 یوشع<br />

.18<br />

و یک امیر را از هر قوم براي تقسیم نمودن زمین<br />

بگیرید.‏<br />

و این است نامهاي ایشان:‏ از قوم یهودا کالیب پسر<br />

یفنه؛<br />

و از قوم پسران شمعون شموئیل پسر عمیهود؛<br />

و از قوم بنیامینالیداد پسر کسلون؛<br />

و از قوم پسراندان امیر بقی پسر ی<br />

و از پسران یوسف از قوم پسران منسی امیر<br />

حنیئیل پسر ایفود؛<br />

و از قوم پسرانافرایم امیر قموئیل پسر شفطان؛<br />

و از قوم پسران زبولون امیر الیصافان پسر فَرْناك؛<br />

و از قوم پسران یساکار امیر فلطیئیل پسر عزّان؛<br />

و از قوم پسران آذر امیر اخیهود پسر شلومی؛<br />

و از قوم پسران نفتالی امیر فدهئیل پسر عمیهود.‏<br />

اینانند که یهوه مأمور فرمود که ملک را در زمین<br />

کنعان براي فرزنداناسرائیل تقسیم نمایند.‏<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

35<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه موسی را در دشت موآب نزد اردن در مقابل<br />

اریحا خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را امر فرما که از ارث ملک خود<br />

شهرها براي سکونت به لاویان بدهند،‏ و نواحی شهرها<br />

را از اطراف ا به لاویان بدهید.‏ یوشع<br />

و شهرها براي سکونت ایشان باشد،‏ و نواحی آنها<br />

براي حیوانات و اموال و سایر حیوانات ایشان باشد.‏<br />

و نواحی شهرها که به لاویان بدهید از دیوار شهر<br />

بیرون از هر طرف هزار اندازه آرنج باشد.‏<br />

و از بیرون شهر به طرف مشرق دو هزار اندازه آرنج،‏<br />

و به طرف جنوب دو هزار اندازه آرنج،‏ و به طرف مغرب<br />

دو هزار اندازه آرنج،‏ و به طرف شمال دو هزار اندازه<br />

آرنج بپیمایید.‏ و شهر در وسط باشد و ا نواحی<br />

شهرها براي ایشان خواهد بود.‏<br />

و از شهرها که به لاویان بدهید شش شهر پناهگاه<br />

خواهد بود،‏ و آنها را براي قاتل بدهید تا به آنجا فرار<br />

کند و غیر از ا چهل و دو شهر بدهید.‏ خروج ؛ تثنیه<br />

13 ،21<br />

2 ،21<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

2 ،20 ؛ یوشع 9 .2 ،19 ؛ 41 ،4<br />

7<br />

سپ.‏ همه شهرها که به لاویان خواهید داد،‏ چ و<br />

هشت شهر با نواحی ا خواهد بود.‏ یوشع<br />

و اما شهرهایی که از ملک فرزنداناسرائیل میدهید<br />

از زیاد،‏ زیاد و از کم،‏ کم بگیرید.‏ هر کس به اندازة ارث<br />

خود که یافته باشد از شهرهاي خود به لاویان بدهد.‏<br />

41 ،21<br />

.8<br />

56 .54 ،26 باب<br />

.9<br />

.10<br />

و یهوه موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان بگو:‏<br />

چون شما از اردن به زمین کنعان عبور کنید،‏<br />

.19<br />

- 166 -


نیی<br />

یم<br />

یک<br />

لی<br />

.26<br />

اعداد<br />

.11<br />

آنگاه شهرها براي خود تع کنید تا شهرهاي<br />

پناهگاه براي شما باشد،‏ تا هر قاتلی که شخصی را<br />

اشتباهاً‏ کشته باشد،‏ به آنجا فرار کند.‏<br />

و این شهرها براي شما جاي فراري از دست<br />

اولیاي مقتول خواهد بود،‏ تا قاتل پیش از آنکه به<br />

حضور جماعت براي داوري بایستد،‏ نمیرد.‏ امثال ؛<br />

10 ،18<br />

.12<br />

9 ،5 رومیان<br />

.13<br />

و از شهرهایی که میدهید،‏ شش شهر پناهگاه<br />

براي شما باشد.‏<br />

شه.‏ سه ر از آنطرف اردن بدهید،‏ و سه شهر در<br />

زمین کنعان بدهید تا شهرهاي پناهگاه باشد.‏<br />

براي فرزنداناسرائیل و غریب و کسی که در میان<br />

شما زندگی گزیند،‏ این شش شهر براي پناهگاه باشد<br />

تا هر که شخصی را اشتباهاً‏ کشته باشد به آنجا فرار<br />

کند.‏ تثنیه<br />

و اگر او را ب ا وسیلهاي آهنین زد که مرد،‏ او قاتل<br />

است و قاتل البته کشته شود.‏ تثنیه<br />

و اگر او را با دست خود به سنگی که از آن کسی<br />

کشته شود،‏ بزند تا بمیرد،‏ او قاتل است و قاتل البته<br />

کشته شود.‏<br />

و اگر او را به چوب دستی که به آن کسی کشته<br />

شود،‏ بزند تا بمیرد،‏ او قاتل است و قاتل البته کشته<br />

شود.‏<br />

انتقام گیرنده خون،‏ خود،‏ قاتل را بکشد.‏ هرگاه به<br />

او برخورد،‏ او را بکشد.‏<br />

و اگر از روي کینه او را با تیغ زد یا قصداً‏ چیزي<br />

بر او انداخت که مرد،‏ تثنیه<br />

یا از روي دشمنی او را با دست خود زد که مرد،‏<br />

آن زننده چون که قاتل است البته کشته شود؛ انتقام<br />

گیرنده خون هرگاه به قاتل برخورد،‏ او را بکشد.‏<br />

لیکن اگر او را بدون دشمنی اشتباهاً‏ تیغ زند یا<br />

چیزي بدون قصد بر او اندازد،‏ تثنیه<br />

و اگر سنگی را که کسی به آن کشته شود نادیده<br />

بر او بیندازد که بمیرد و با وي دشمنی نداشته،‏ و<br />

بداندیش او نبوده باشد،‏<br />

سپ.‏ جماعت در میان قاتل و انتقام گیرنده خون<br />

برحسب این احکام داوري نمایند.‏<br />

و جماعت،‏ قاتل را از دست انتقام گیرنده خون<br />

رهایی دهند،‏ و جماعت،‏ وي را به شهر پناهگاه او که<br />

به آن فرار کرده بود برگردانند،‏ و او در آنجا تا مرگ<br />

امیر کاهن که به روغن مقدس مسح شده است،‏ ساکن<br />

باشد.‏ زکریا ؛ عبرانیان ؛ لاویان<br />

و اگر قاتل وقتی از مرز شهر پناهگاه خود که به<br />

آن فرار کرده بود بیرون آید،‏<br />

و انتقام گیرنده خون،‏ او را خارج ار مرز شهر<br />

پناهگاهش بیابد،‏ پس انتقام گیرنده خون قاتل را<br />

بکشد؛ انتقام خون براي او نشود.‏<br />

زیرا که میبایست تا وفات امیر کاهن در شهر<br />

پناهگاه خود مانده باشد،‏ و بعد از مرگ امیر کاهن،‏<br />

قاتل به زمین ملک خود برگردد.‏<br />

و این احکام براي شما در خاندانهاي شما در همه<br />

مسکنهاي شما قاعده عدالتی خواهد بود.‏ خروج ؛<br />

،30<br />

21 ،27<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

21<br />

.30<br />

هر که شخصی را بکشد پس قاتل به گواهی<br />

شاهدان کشته شود،‏ و یک شاهد براي کشته شدن<br />

کسی شهادت ندهد.‏ یوحنا<br />

و هیچ فدیه به عوض جان قاتلی که واجب قتل<br />

است،‏ مگیرید بلکه او حتماً‏ کشته شود.‏<br />

و از کسی که به شهر پناهگاه خود فرار کرده باشد<br />

فدیه مگیرید،‏ که پیش از وفات کاهن برگردد و به<br />

زمین خود ساکن شود.‏<br />

و زمینی را که در آن ساکنید نجس مسازید،‏ زیرا<br />

که خون،‏ زمین را نجس کند،‏ و زمین را براي<br />

خونی که در آن ریخته شود،‏ کفاره نمیتوان کرد مگر<br />

به خون کسی که آن را ریخته باشد.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ زمینی را که شما در آن ساکنید و من در<br />

میان آن ساکن هستم نجس مسازید،‏ زیرا من که یهوه<br />

هستم در میان فرزنداناسرائیل ساکن میباشم.‏ خروج<br />

،29<br />

6 ،9<br />

17 ،8<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

34<br />

45<br />

36<br />

.1<br />

.2<br />

و امیران خاندان پدران قبیلۀ پسرانجلعاد پسر<br />

ماکیر پسر منسی که از قبا پسر یوسف بودند<br />

نزدیک آمده به حضور موسی و به حضور بزرگان و<br />

امیران خاندان پدران فرزنداناسرائیل عرض کرده،‏<br />

گفتند:‏ یهوه ‏،آقاي ما را امر فرمود که زمین را به<br />

قرعه تقسیم کرده،‏ به فرزنداناسرائیل بدهد،‏ و آقاي ما<br />

از جانب یهوه مأمور شده است که نصیب برادر ما<br />

صلفُحاد را به دخترانش بدهد.‏ باب ؛‎27‎‏،‏ ؛ یوشع<br />

،17<br />

6<br />

55 ،26<br />

3<br />

.3<br />

پس اگر ایشان به ی از پسران سایر قومه ا<br />

فرزنداناسرائیل ازدواج نمایند،‏ ارث ما از میراث پدران<br />

ما قطع شده،‏ به میراث قومی که ایشان به آن داخل<br />

شوند،‏ اضافه خواهد شد،‏ و از بهرة میراث ما قطع<br />

11 ،19<br />

5 ،19<br />

10 ،21<br />

11 ،19<br />

15 ،9<br />

41 ،4<br />

11 ،9<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

- 167 -


یزن<br />

یزن<br />

یزن<br />

خواهد شد.‏<br />

و چون یوبیل فرزنداناسرائیل بشود ملک ایشان به<br />

ملک قومی که به آن داخل شوند اضافه خواهد شد،‏ و<br />

ملک ایشان از ملک پدران ما قطع خواهد شد.‏ لاویان<br />

اعداد<br />

،25<br />

.4<br />

13 .10<br />

5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

سپ.‏ موسی فرزنداناسرائیل را برحسب قول یهوه<br />

امر فرموده،‏ گفت:‏ قوم پسران یوسف راست گفتند.‏<br />

این است آنچه یهوه دربارة دختران صلُفْحاد امر<br />

فرموده،‏ گفته است:‏ به هر که در نظر ایشان پسند آید،‏<br />

به داده شوند،‏ لیکن در قبیلۀ قوم پدران خود فقط<br />

به زنی داده شود.‏<br />

سپ.‏ میراث فرزنداناسرائیل از قوم به قوم منتقل<br />

نشود،‏ بلکه هر یکی از فرزنداناسرائیل به میراث قوم<br />

پدران خود اضافه شوند.‏<br />

و هر دختري که وارث ملکی از قومه ا<br />

فرزنداناسرائیل بشود،‏ به کسی از قبیلۀ قوم پدر خود<br />

به داده شود،‏ تا هر یکی از فرزنداناسرائیل وارث<br />

ملک پدران خود گردند.‏<br />

و ملک از یک قوم به قوم دیگر منتقل نشود،‏ بلکه<br />

هرکس از قومها فرزنداناسرائیل به میراث خود اضافه<br />

شوند.‏<br />

سپ.‏ چنانکه یهوه موسی را امر فرمود،‏ دختران<br />

صلفحاد چنان کردند.‏<br />

و دختران صلفحاد،‏ محله و ترصه و حجله و میلکا<br />

و نوعه بهپسران عموهاي خود به داده شدند.‏ باب<br />

10<br />

.11<br />

33 ،26<br />

.12<br />

در قبایل پسران منسی پسر یوسف ازدواج کردند<br />

و ملک ایشان در قوم قبیلۀ پدر ایشان باقی ماند.‏<br />

این است دستورات و احکامی که یهوه به واسطۀ<br />

موسی در دشت موآب نزد اردن در مقابل اریحا به<br />

فرزنداناسرائیل امر فرمود.‏<br />

باب 50 ،33<br />

.13<br />

- 168 -


هرا<br />

هبذَ‏<br />

يرو<br />

بی<br />

يرو<br />

هرا<br />

یان<br />

هآن<br />

هرا<br />

ین<br />

نی<br />

يرو<br />

13<br />

تثنیه<br />

تثنیه<br />

1<br />

.1<br />

این است سخنانی که موسی به آنطرف اُردن،‏ در<br />

بیابان عرَب ا مقابل سوف،‏ در میان فاران و توفَل و لابان<br />

و حضیروت و دي با تمامی اسرائیل گفت.‏<br />

؛ اول پادشاهان<br />

خروج 1 ،3<br />

8 ،19<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

از حوریب به کوه سعیر تا قادش برنیع،‏ سفر<br />

یازده روزه است.‏<br />

سپ.‏ در روز اول ماه یازدهم سال چهلم،‏ موسی<br />

فرزنداناسرائیل را برحسب هرآنچه یهوه او را براي<br />

ایشان امر فرموده بود سخن گفت،‏<br />

بعد از آنکه سیحون پادشاه اموریان را که در<br />

حشْبون ساکن بود و عوج پادشاه باشان را که در<br />

عشتاروت در اَدرعی ساکن بود،‏ کشته بود.‏ اعداد<br />

.24 ،21<br />

35 .33<br />

.5<br />

.6<br />

به آن طرف اُردن در زمین موآب،‏ موسی به بیان<br />

کردنِ‏ این شریعت شروع کرده،‏ گفت:‏<br />

یهوه خداي ما،‏ ما را در حور خطاب کرده،‏<br />

فرمود:‏ توقف شما در این کوه بس شده است.‏ خروج ؛<br />

اعداد<br />

1 ،19<br />

، و<br />

11 ،10<br />

.7<br />

پس توجه نموده،‏ کوچ کنید و به کوهستان<br />

اموریان همه اطراف آن از عرب ا و کوهستان و دره و<br />

جنوب و کناره دریا،‏ یعنی زمین کنعانیان و لُبنان تا<br />

نهر بزرگ که نهر فرات باشد،‏ داخل شوید.‏ پیدایش<br />

اینک زمین را پیش شما گذاشتم.‏ پ س داخل<br />

شده،‏ زمینی را که یهوه براي پدران شما،‏ ابراهیم و<br />

اسحاق و یعقوب،‏ قسم خورد که به ایشان و بعد از آنها<br />

به نسل ایشان بدهد،‏ بهتصرف آورید.‏ پیدایش<br />

و در آن وقت به شما بیان شده،‏ گفتم:‏ من به<br />

تنهایی نمیتوانم متحمل شما باشم.‏ خروج<br />

یهوه خداي شما،‏ شما را افزوده است و اینک شما<br />

امروز مثل ستارگان آسمان فرآوان هستید.‏ باب ؛<br />

18 ،15<br />

22 ،10<br />

7 ،12<br />

18 ،18<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

5 ،15 پیدایش<br />

.11<br />

یهوه خداي پدران شما،‏ شما را هزار چندان که<br />

هستید بیفزاید و شما را برحسب آنچه به شما فرموده<br />

است،‏ برکت دهد.‏<br />

لیکن من چگونه به تنهایی متحمل محنت و بار و<br />

شکایت شما بشوم.‏<br />

سپ.‏ مردان حکیم و عاقل و معروف از قبیله خود<br />

بیاورید،‏ تا ایشان را بر شما رهبر سازم.‏<br />

و شما در جواب من گفتید:‏ سخنی که گفتی نیکو<br />

است که بکنیم.‏<br />

سپ.‏ رهبران قبیله شما را که مردان حکیم و<br />

معروف بودند گرفته،‏ ایشان را بر شما رهبر ساختم،‏ تا<br />

امیران هزارهها و امیران صدها و امیران پنجاهها و<br />

امیران دهها و ناظران قبیله شما باشند.‏<br />

و در آنوقت داوران شما را امر کرده،‏ گفتم:‏ دعواي<br />

برادران خود را بشنوید،‏ و در میان هرکس و برادرش و<br />

غریبی که نزد وي باشد به انصاف داوري نمایید.‏ باب<br />

،16<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

18<br />

.17<br />

و در داوري طرفداري مکنید،‏ کوچک را مثل<br />

بزرگ بشنوید و از روي انسان مترسید،‏ زیرا که<br />

داوري از آن خداست،‏ و هر دعوایی که براي شما<br />

مشکل است،‏ نزد من بیاورید تا آن را بشنوم.‏ باب ؛<br />

دوم تواریخ<br />

19 ،16<br />

6 ،19<br />

.18<br />

و آن وقت همه چیزهایی را که باید بکنید،‏ براي<br />

شماامر فرمودم.‏<br />

سپ.‏ از حوریب کوچ کرده،‏ از تمامی ا بیابان<br />

بزرگ و ترسناك که شما دیدید به کوهستان<br />

اموریان رفتیم،‏ چنانکه یهوه خداي ما به ما امر فرمود<br />

و به قادش برنیع رسیدیم.‏ اعداد<br />

و به شما گفتم:‏ به کوهستان اموری که یهوه<br />

خداي ما به ما میدهد،‏ رسیدهاید.‏<br />

اینک یهوه خداي تو،‏ این زمین را پیش تو<br />

گذاشته است،‏ پس برآي و چنانکه یهوه خداي پدرانت<br />

به تو فرموده است،‏ آن را به تصرف آور و ترسان و<br />

هراسان مباش.‏<br />

آنگاه همه شما نزد من آمده،‏ گفتید:‏ مردانِ‏ چند،‏<br />

پیش خود بفرستیم تا زمین را براي ما جاسوسی<br />

نمایند،‏ و ما را از راهی که باید برویم و از شهرهایی که<br />

به ا میرویم،‏ خبر بیاورند.‏ باب ؛<br />

و این سخن مرا پسند آمد،‏ پس دوازده نفر از<br />

شما،‏ یعنی یکی را از هر قوم گرفتم،‏<br />

و ایشان متوجه شده،‏ به کوه برآمدند و به نهر<br />

اَشْکُول رسیده،‏ آن را جاسوسی نمودند.‏<br />

و از میوه زمین به دست خود گرفته،‏ آن را نزد ما<br />

آوردند،‏ و ما را آگاه سازید،‏ گفتند:‏ زمی که یهوه<br />

خداي ما،‏ به ما میدهد،‏ نیکوست.‏<br />

لیکن شما نخواستید که بروید،‏ بلکه از فرمان یهوه<br />

شرارت ورزیدید.‏ اعداد<br />

اعداد 3 ،13<br />

اعداد 24 ،13<br />

14 .1 ،20<br />

23 ،9<br />

1 ،14<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.12<br />

- 169 -


هرا<br />

يرو<br />

نی<br />

يرو<br />

هآن<br />

يرو<br />

نی<br />

یان<br />

.41<br />

تثنیه<br />

.27<br />

و در خیمههاي خود جر و بحث کرده،‏ گفتید:‏<br />

چونکه یهوه از ما نفرت داشت،‏ ما را از سرزمین مصر<br />

بیرون آورد،‏ تا ما را به دست اموریان تسلیم کرده،‏<br />

هلاك سازد.‏ مزامیر<br />

و حال کجا برویم چونکه برادران ما دل ما را<br />

مایوس کردند،‏ گفتند که ا قوم از ما بزرگتر و<br />

بلندترند و شهرهاي ایشان بزرگ و تا آسمان حصاردار<br />

است،‏ و نیز پسرانعناق را در آنجا دیدهایم.‏ یوشع ؛<br />

8 ،14<br />

25 ،106<br />

.28<br />

1 ،9 ؛ تثنیه 4 ،11 پیدایش<br />

29<br />

سپ.‏ من به شما گفتم:‏ مترسید و از ایشان هراسان<br />

مباشید.‏<br />

یهوه خداي شما که پیش شما میرود براي<br />

شما جنگ خواهد کرد،‏ برحسب هرآنچه به نظر شما<br />

در مصر براي شما کرده است.‏ خروج ؛ یوشع<br />

و نیز در بیابان که در آنجا دیدید چگونه یهوه<br />

خداي تو مثل کسی که پسر خود را میبرد تو را در<br />

تمامی که میرفتید برمیداشت تا به اینجا رسیدید.‏<br />

لیکن با وجود این،‏ همۀ شما به یهوه خداي خود<br />

ایمان نیاوردید.‏<br />

که پیش شما در راه میرفت تا جایی براي<br />

نزول شما جستجو کند،‏ و در هنگام شب در آتش تا<br />

راهی را که به آن بروید به شما بنماید و در هنگام روز<br />

در ابر.‏<br />

و یهوه صداي سخنان شما را شنیده،‏ خشمگین<br />

شد،‏ و قسم خورده،‏ فرمود:‏<br />

هیچکدام از این مردمان و از ا خاندان شریر،‏<br />

آن زمین نیکو را که قسم خوردم که به پدران شما<br />

بدهم،‏ هرگز نخواهند دید.‏ اعداد<br />

غیر از کالیب پسر یفُن َّه که آن را خواهد دید و<br />

زمینی را که در آن رفته بود،‏ به وي و به پسرانش<br />

خواهم داد،‏ چونکه یهوه را پی کامل نمود.‏ اعداد<br />

و یهوه بخاطر شما برمن نیز خشم نموده،‏ فرمود<br />

که تو هم داخل آنجا نخواهی شد.‏ اعداد<br />

یوشع پسر نون که بحضور تو میایستد داخل آنجا<br />

خواهد شد.‏ پ س او را قويگردان زیرا اوست که آن را<br />

براي فرزنداناسرائیل تقسیم خواهد نمود.‏ اعداد<br />

و فرزندان شما که درباره ا گفتید که به اسیري<br />

خواهند رفت،‏ و پسران شما که امروز نیک و بد را تمیز<br />

نمیدهند،‏ داخل آنجا خواهند شد،‏ و آن را به ایشان<br />

خواهم داد تا مالک آن بشوند.‏ اعداد<br />

و اما شما روگردانیده،‏ از راه دریاي سرخ به بیابان<br />

کوچ کنید.‏<br />

و شما در جواب من گفتید که به یهوه گناه<br />

ورزیدهایم؛ پس رفته،‏ جنگ خواهیم کرد،‏ موافق<br />

هرآنچه یهوه خداي ما به ما امر فرموده است.‏ و همه<br />

شما اسلحه جنگ خود را بسته،‏ عزیمت کردید که به<br />

بالاي کوه بروید.‏ اعداد<br />

آنگاه یهوه به من فرمود:‏ به ایشان بگو که نروند و<br />

جنگ نکنید زیرا که من در میان شما نیستم،‏ مبادا از<br />

حضور دشمنان خود شکست خورید.‏<br />

سپ.‏ به شما گفتم،‏ لیکن نشنیدید،‏ بلکه از فرمان<br />

یهوه شرارت ورزیدید،‏ و مغرور شده،‏ به بالاي کوه<br />

رفتند.‏<br />

و اموری که در آن کوه ساکن بودند به مقابله<br />

شما بیرون آمده،‏ شما را تعقیب نمودند،‏ بطوري که<br />

زنبورها میکنند و شما را از سعیر تا حرْما شکست<br />

دادند.‏ اعداد<br />

سپ.‏ برگشته،‏ به حضور یهوه گریه نمودید،‏ اما<br />

یهوه صداي شما را نشنید و به شما گوش نداد.‏<br />

و در قادش برحسب روزهاي توقف خود،‏ روزهاي<br />

بسیار ماندید.‏<br />

40 ،14<br />

45 ،14<br />

.42<br />

43<br />

.44<br />

45<br />

.46<br />

2<br />

1<br />

سپ.‏ برگشته،‏ چنانکه یهوه به من فرموده بود،‏ از راه<br />

دریاي سرخ در بیابان کوچ کردیم و روزهاي بسیار کوه<br />

سعیر را دور زدیم.‏ اعداد ؛ تثنیه<br />

سپ.‏ یهوه مرا خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

دور زدن شما به این کوه بس است؛ بسوي شمال<br />

برگردید.‏<br />

و قوم را امر فرموده،‏ بگو که شما از مرز برادران<br />

خود پسرانعیسو که در سعیر ساکنند باید بگذرید،‏ و<br />

ایشان از شما خواهند ترسید،‏ پس بسیار احتیاط کنید.‏<br />

40 ،1<br />

4 ،21<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

اعداد<br />

.<br />

14 ،20<br />

.5<br />

و با ایشان دعوا مکنید،‏ زیرا که از زمین ایشان بقدر<br />

کف پایی هم به شما نخواهم داد،‏ چونکه کوه سعیر را<br />

به عیسو به مالکیت دادهام پیدایش<br />

را از ایشان به نقره خریده،‏ بخورید و آب را<br />

نیز از ایشان به نقره خریده،‏ بنوشید.‏<br />

زیرا که یهوه خداي تو،‏ تو را در همه کارهاي دستت<br />

برکت داده است،‏ او راه رفتنت را در این بیابان بزرگ<br />

میداند،‏ هماکنون چهل سال است که یهوه خدایت با<br />

تو بوده است و به هیچ چیز محتاج نشدهاي.‏<br />

سپ.‏ از برادران خود پسرانعیسو که در سعیر<br />

43 .8 ،36<br />

6. خوراك<br />

.7<br />

8<br />

14 ،10<br />

30 ،14<br />

17 ،34<br />

25 .14 ،14<br />

12 ،20<br />

31 ،14<br />

23 ،14<br />

خروج 21 ،13<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

- 170 -


يرو<br />

هرا<br />

یم<br />

يرو<br />

يجا<br />

نم<br />

هرا<br />

یک<br />

ساکنند،‏ از راه بیابان از ایلَت و عصیون جابر عبور<br />

نمودیم.‏<br />

سپ.‏ برگشته،‏ از راه بیابان موآب گذشتیم،‏ و یهوه<br />

مرا فرمود:‏ موآب را اذیت مرسان و با ایشان دعوا و<br />

جنگ منما،‏ زیرا که از زمین ایشان هیچ سهمی به<br />

شما نخواهم داد،‏ چونکه عار را به پسرانلوط براي<br />

مالکیت دادهام پیدایش<br />

ایمیان که قوم عظیم و فرآوان و بلند قد مثل<br />

عناقیان بودند،‏ پیش در آنجا سکونت داشتند.‏ باب ؛<br />

تثنیه<br />

28 ،1<br />

37 ،19<br />

.<br />

9<br />

.10<br />

اعداد 23 ،13<br />

.11<br />

ایشان نیز مثل عناقیان از رفائیان محسوب بودند،‏<br />

لیکن موآبیان ایشان را ایمیان میخوانند.‏<br />

و حوریان در سعیر قبلتر ساکن بودند،‏ و<br />

پسرانعیسو ایشان را اخراج نموده،‏ ایشان را از پیش<br />

خود هلاك ساختند،‏ و در جاي ایشان ساکن<br />

شدند،‏ چنانکه اسرائیل به زمین میراث خود که یهوه<br />

به ایشانداده بود،‏ کردند.‏ پیدایش ؛<br />

هماکنون برخیزید و از نهر زارد عبور نمایید.‏ پس<br />

از وادي زارد عبور نمودیم.‏ اعداد<br />

و زمانی که از قادش برنیع میرفتیم تا از نهر<br />

زارد عبور نمودیم سی و هشت سال بود،‏ تا تمامی آن<br />

خاندان مردان جنگی از میان اردو تمام شدند،‏ چنانکه<br />

یهوه براي ایشان قسم خورده بود.‏ اعداد ؛<br />

،26<br />

20 ،36<br />

33 .29 .23 ،14<br />

6 ،14<br />

12 ،21<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

65<br />

.15<br />

و دست یهوه نیز بر ایشان میبود تا ایشان را از<br />

میان اردو کلاً‏ هلاك کند.‏ خروج ؛ اول سموئیل<br />

سپ.‏ چون همه مردان جنگی از میان قوم کلاً‏<br />

مردند،‏<br />

آنگاه یهوه مرا خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

تو امروز از عار که سرحد موآب باشد،‏ باید بگذري.‏<br />

و چون به مقابل پسرانعمون برسی ایشان را<br />

مرنجان و با ایشان دعوا مکن،‏ زیرا که از زمین<br />

پسرانعمون سهمی به تو نخواهم داد چونکه آن را به<br />

پسرانلوط به مالکیت دادهام پیدایش<br />

آن نیز زمین رفائیان شمرده شود و رفائیان<br />

پیشتر ساکن آنجا بودند،‏ لیکن عمونیان ایشان را<br />

زمزُمیان میخوانند.‏<br />

ایشان قومی ع ظ ی م و فرآوان و بلند قد مثل<br />

عناقیان بودند،‏ و یهوه آنها را از پیش ایشان<br />

هلاك کرد،‏ پس ایشان را اخراج نموده،‏ در جاي ایشان<br />

ساکن شدند.‏ ؛<br />

براي پسرانعیسو که در سعیر ساکنند<br />

عمل نموده،‏ حوریان را از حضور ایشان هلاك ساخته،‏<br />

آنها را اخراج نمودند،‏ و تا امروز در جاي ایشان<br />

ساکنند.‏<br />

و عویان را که در دهات تا به غَزّا ساکن بودند<br />

کَفْتُوریان که از کَفْتُور بیرون آمدند هلاك ساخته،‏ در<br />

ایشان ساکن شدند.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ برخیزید و کوچ کرده،‏ از نهر اَرنون عبور<br />

کنید،‏ اینک سیحونِ‏ اَموري پادشاه حشبون و زمین او<br />

را به دست تو دادم،‏ به تصرف آن شروع کن و با<br />

ایشانجنگ نما.‏ یوشع<br />

امروز شروع کرده،‏ و ترس وحشت تو را بر قومهاي<br />

زیر تمام آسمان مستولی میگردانم؛ و ایشان صداي تو<br />

را شنیده،‏ خواهند لرزید،‏ و از ترس تو مضطرب<br />

خواهند شد.‏<br />

سپ.‏ قاصدان با سخنان صلحآمیز از بیابان قَدیموت<br />

نزد سیحون پادشاه حشبون فرستاده،‏ گفتم:‏ اعداد ؛<br />

21 ،21<br />

31 .24 ،17<br />

1 ،12<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

26<br />

19 ،11 داوران<br />

.27<br />

اجازت بده که از زمین تو بگذرم،‏ به شاه<br />

خواهم رفت و به طرف راست یا چپ میل نخواهم کرد.‏<br />

22 ،21 اعداد<br />

28. خوراك<br />

را به پول به بفروش تا بخورم،‏ و آب را<br />

به پول به من بده تا بنوشم،‏ فقط اجازه بده تا بر<br />

پایهاي خود بگذرم.‏<br />

پسرانعیسو که در سعیر ساکنند و<br />

موآبیان که در عار ساکنند به من رفتار نمودند،‏ تا از<br />

اُردن به زمینی که یهوه خداي ما به ما میدهد،‏ عبور<br />

نمایم.‏ اعداد<br />

اما سیحون پادشاه حشبون نخواست که ما را از<br />

مرز کشور خود راه بدهد،‏ زیرا که یهوه خداي تو روح<br />

او را به خشونت و دل او را به سختی واگذاشت،‏ تا او را<br />

چنانکه امروز شده است،‏ به دست تو تسلیم نماید.‏ باب<br />

19 ،20<br />

29. چنانکه<br />

.30<br />

23 ،21 ؛ اعداد 7 ،29<br />

.31<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ اینک به تسلیم نمودن سیحون<br />

و زمین او به دست تو شروع کردم،‏ پس بنا به تصرف<br />

آن بنما تا زمین او را مالک شوي.‏ اعداد ؛ مزامیر<br />

آنگاه سیحون با تمامی قوم خود به مقابله ما براي<br />

جنگ کردن در یاهص بیرون آمدند.‏<br />

و یهوه خداي ما او را به دست ما تسلیم نموده،‏ او<br />

را با پسرانش و همه قومش زدیم.‏<br />

و تمامی شهرهاي او را در آنوقت گرفته،‏ مردان و<br />

زنان و فرزندان هر شهر را هلاك کردیم که ی را<br />

باقینگذاشتیم.‏<br />

19 ،136<br />

21 ،21<br />

باب 6 ،3<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

15 ،12<br />

38 ،19<br />

3 ،9<br />

.<br />

2 ،9<br />

باب 11 ،3<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22. چنانکه<br />

- 171 -


هرا<br />

یاق<br />

یب<br />

یم<br />

يرو<br />

یک<br />

هآن<br />

نی<br />

.11<br />

تثنیه<br />

.35<br />

لیکن حیوانات را با غنیمت شهرهایی که گرفته<br />

بودیم،‏ براي خود به غارت بردیم.‏<br />

از عروعیر که برکناره نهر اَرنون است،‏ و شهري که<br />

در آب است،‏ تا جِلْعاد شهري نبود که بر ما غالب باشد،‏<br />

یهوه خداي ما همه را به ما تسلیم نمود.‏<br />

لیکن به زمین پسرانعمون و به تمامی کناره نهر<br />

یبوق و شهرهاي کوهستان،‏ و به هر جایی که یهوه<br />

خداي ما قدغن فرموده بود،‏ نزدیک نشدیم.‏<br />

باب 7 ،3<br />

.36<br />

.37<br />

3<br />

1<br />

سپ.‏ برگشته،‏ به باشان رفتیم،‏ و عوج پادشاه<br />

باشان با تمامی قوم خود براي جنگ با ما بیرون آمده،‏<br />

در اَدرعی جنگ کرد.‏ اعداد ؛ تثنیه<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ از او مترس زیرا که او و تمامی<br />

قومش و زمینش را به دست تو تسلیم نمودهام<br />

بطوري که با سیحون پادشاه اموریان که در حشبون<br />

ساکن بود،‏ عمل نمودي،‏ با وي نیز عمل نمایی.‏ اعداد<br />

، تا<br />

،21<br />

7 ،29<br />

33 ،21<br />

.2<br />

34<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

سپ.‏ یهوه،‏ خداي ما،‏ عوج پادشاه باشان را نیز و<br />

تمامی قومش را به دست ما تسلیم نموده،‏ او را به<br />

حدي شکست دادیم که هیچکس از براي وي ب<br />

نماند.‏<br />

و در آنوقت همه شهرهایش را گرفتیم،‏ و شهري<br />

نماند که از ایشان نگرفتیم،‏ یعنی شصت شهر و تمامی<br />

مرزبوم اَرجوب که مملکت عوج در باشان بود.‏<br />

همه اینها شهرهاي حصاردار با دیوارهاي بلند و<br />

دروازهها و پشتبندها بود،‏ غیر از شهرهاي حصارِ‏<br />

بسیار فرآوان.‏<br />

و آنها را کلاً‏ هلاك کردیم،‏ چنانکه با سیحون،‏<br />

پادشاه حشبون کرده بودیم؛ هر شهر را با مردان و<br />

زنان و فرزندان هلاك ساختیم.‏ باب<br />

و تمامی حیوانات و غنیمت شهرها را براي خود به<br />

غارت بردیم.‏ باب<br />

و در آن وقت زمین را از دست دو پادشاه اَموریان<br />

که به آن طرف اُردن بودند،‏ از نهر اَرنُون تا کوه<br />

حرمون،‏ گرفتیم.‏<br />

و این حرمون را صیدونیان سرْیون خوانند و<br />

اموریان آن را سنیرْ‏ میخوانند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

تمام شهرهاي هامون و تمامی جلعاد و تمامی<br />

باشان تا سلخَه و اَدرعی که شهرهاي مملکت عوج در<br />

باشان بود.‏<br />

زیرا که عوج پادشاه باشان از بقیه تنومندان تنها<br />

باقی مانده بود.‏ اینک تخت خواب او تخت آهنین است<br />

آیا آن در ربت پسرانعمون نیست ؟ و طولش نه اندازه<br />

آرنج و عرضش چهار اندازه آرنج برحسب اندازه آرنج<br />

آدمی میباشد.‏<br />

و این زمین را در آن وقت به تصرف آوردیم،‏ و آن<br />

را از عروعیر که برکنار نهر ارنون است و نصف<br />

کوهستان جلعاد و شهرهایش را به رؤبینیان و جادیان<br />

دادم.‏ اعداد<br />

و بقیه جلعاد و تمامی باشان را که مملکت عوج<br />

باشد،‏ به نصف قوم منسی دادم،‏ یعنی تمامی مرزبوم<br />

ارجوب را با تمامی باشان که زمین تنومندان نامیده<br />

میشود.‏<br />

یائیر پسر منسی تمامی مرزبوم ارجوب را تا حد<br />

جشوریان و معکیان گرفت،‏ و آنها را تا امروز به اسم<br />

خود باشان،‏ حووت یائیر نامید.‏ اعداد<br />

و جلعاد را به ماکیر دادم.‏<br />

و به رؤبینیان و جادیان ، از جلعاد تا نهر ارنون،‏ هم<br />

وسط نهر و هم کنارهاش تا نهر یبوق را که مرز<br />

پسرانعمون باشد،‏ دادم.‏<br />

و بیابان را نیز و اُردن و کنارهاش را از کن ِّرِت تا<br />

دریاي بیابان که دریاي نمک باشد،‏ زیر دامنههاي<br />

فسجه به طرف مشرق دادم.‏ اعداد ؛ یوشع<br />

و در آن وقت به شما امر فرموده،‏ گفتم:‏ یهوه<br />

خداي شما این زمین را به شما داده است تا آن را به<br />

تصرف آورید؛ پس همه مردان جنگیشما مهیا شده،‏<br />

پیش برادران خود،‏ فرزنداناسرائیل،‏ عبور کنید.‏<br />

3 ،12<br />

41 ،32<br />

11 ،34<br />

33 ،32<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

12 ،4 ؛ یوشع 17 ،32 اعداد<br />

.19<br />

لیکن زنان و فرزندان و گلهها شما،‏ چونکه<br />

میدانم گلهها بسیار دارید،‏ در شهرهاي شما که به<br />

شما دادم،‏ بمانند،‏<br />

تا یهوه به برادران شما مثل شما آرامی دهد،‏ و<br />

ایشان نیز زمینی را که یهوه خداي شما به آنطرف<br />

اُردن به ایشان میدهد،‏ به تصرف آورند؛ آنگاه هری<br />

از شما به ملک خود که به شما دادم،‏ برگردید.‏<br />

و در آن وقت یوشع را امر فرموده،‏ گفتم:‏ هرآنچه<br />

یهوه،‏ خداي شما،‏ به ا دو پادشاه کرده است،‏<br />

چشمان تو دید.‏ پ س یهوه با تمامی ممالکی که بسوي<br />

ا عبور میکنی،‏ چنین خواهد کرد.‏ اعداد<br />

از ایشان مترسید زیرا که یهوه خداي شماست که<br />

براي شما جنگ میکند.‏ باب ؛ خروج<br />

و در آنوقت نزد یهوه التماس کرده،‏ گفتم:‏<br />

22 .18 ،27<br />

25 .14 ،14<br />

30 ،1<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

6 ،29<br />

34 ،2<br />

48 ،4<br />

14 ،20<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 172 -


يرو<br />

ین<br />

هآن<br />

نی<br />

نی<br />

کی<br />

هآن<br />

ین<br />

.7<br />

تثنیه<br />

.24<br />

اي یهوه،‏ یهوه تو به نشان دادن عظمت و دست<br />

قوي خود به بندهات شروع کردهاي،‏ زیرا کدام خداست<br />

در آسمان یا در زمین که مثل اعمال و جبروت تو<br />

میتواند عمل نماید.‏ مزامیر ؛<br />

اینکه عبور نمایم و زمین نیکو را که به<br />

آنطرف اُردن است و این کوه نیکو و لُبنان را ببینم.‏<br />

لیکن یهوه بخاطر شما با من خشمگین شده،‏ مرا<br />

اجابت ننمود و یهوه مرا فرمود:‏ تو را کافی است.‏ بار<br />

دیگر درباره این امر با من سخن مگو.‏ اعداد<br />

از قله فسجه بالا برو و چشمان خود را به طرف<br />

م غ رب و شمال و جنوب و مشرق بلند کرده،‏ به<br />

چشمان خود ببین،‏ زیرا که از این اُردن<br />

نخواهیگذشت.‏<br />

اما یوشع را امر فرموده،‏ او را دلیر و قوي گردان،‏<br />

زیرا که او پیش این قوم عبور نموده،‏ زمینی را که تو<br />

خواهی دید،‏ براي ایشان تقسیم خواهد نمود.‏ باب ؛<br />

7 ،31<br />

14 .12 ،27<br />

7 ،89<br />

8 ،86<br />

25. خواهش<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

باب<br />

سپ.‏<br />

3 ،31<br />

29<br />

3 ،25<br />

4<br />

1<br />

در دره،‏ در برابر بیت-فَغُور توقف نمودیم.‏<br />

اعداد<br />

سپ.‏ هماکنون اي اسرائیل،‏ قواعد و احکامی را که<br />

من به شما تعلیم میدهم تا آنها را بجا آورید بشنوید،‏<br />

تا زنده بمانید و داخل شده،‏ زمینی را که یهوه،‏ خداي<br />

پدران شما،‏ به شما میدهد به تصرّف آورید.‏ خروج<br />

بر کلامی که من به شما امر میفرمایم چیزي<br />

میفزایید و چیزي از آن کم منمایید،‏ تا دستورات<br />

یهوه خداي خود را که به شما امر میفرمایم،‏ نگاه<br />

دارید.‏ باب ؛ امثال<br />

شما آنچه را یهوه در بعلفغور کرد دید،‏<br />

زیرا هرکه پی بعلفغور کرد،‏ یهوه خداي تو،‏ او را از<br />

میان تو هلاك ساخت.‏ اعداد ؛ یوشع<br />

اما همه شما که به یهوه خداي خود وابسته شدید،‏<br />

امروز زنده ماندید.‏<br />

اینک چنانکه یهوه،‏ خدایم،‏ مرا امر فرموده است،‏<br />

قواعد و احکام به شما تعلیم نمودم،‏ تا در زمی که<br />

شما داخل آن شده،‏ به تصرف میآورید،‏ چنان عمل<br />

نمایید.‏<br />

سپ.‏ ا را نگاه داشته،‏ بجا آورید زیرا که ا<br />

حکمت و هوشیاري شماست،‏ در نظر قومهایی که<br />

چون این قواعد را بشنوند،‏ خواهند گفت:‏ هرآینه ا<br />

طایفهاي بزرگ‏،‏ قوم حکیم،‏ و هوشیاري پیشهاند.‏<br />

زیرا کدام قوم بزرگ است که خدا نزد ایشان<br />

باشد چنانکه یهوه،‏ خداي ما است،‏ در هروقت که نزد<br />

او دعا میکنیم؟ خروج ؛ مزامیر<br />

و کدام طایفۀ بزرگ است که قواعد و احکام<br />

عادلهاي مثل تمام این شریعتی که من امروز پیش<br />

شما میگذارم،‏ دارند؟ مزامیر<br />

لیکن بر حذر باش و بسیار مراقب خود باش،‏ مبادا<br />

این چیزهایی را که چشمانت دیده است فراموش کنی<br />

و مبادا اینها در تمامی روزهاي عمرت از دل تو محو<br />

شود،‏ بلکه ا را به پسرانت و پسران پسرانت تعلیم<br />

ده.‏ مزامیر<br />

در روزي که در حضور یهوه خداي خود در<br />

حوریب ایستاده بودي و یهوه به من فرمود:‏ قوم را نزد<br />

من جمع کن تا کلمات خود را به ایشان بشنوانم،‏ تا<br />

بیاموزند که در تمامی روزهایی که برروي زمین زنده<br />

باشند از من بترسند،‏ و پسران خود را تعلیم دهند.‏ خروج<br />

19 ،147<br />

99 .98 ،119<br />

23 ،7<br />

12 ،77 ؛ 2 ،103<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

19 ،11 ؛ 7 ،6 ؛ تثنیه 17 ،19<br />

.11<br />

و شما نزدیک آمده،‏ زیر کوه ایستادید؛ و کوه تا به<br />

وسط آسمان به آتش و تاریکی و ابرها و ظلمت غلیظ<br />

میسوخت.‏ خروج ؛<br />

و یهوه با شما از میان آتش سخن گفت،‏ و شما<br />

صداي کلمات را شنیدید،‏ لیکن صورتی ندیدید،‏ بلکه<br />

فقط صدا را شنیدید.‏<br />

و عهد خود را که شما را به نگاه داشتن آن مأمور<br />

فرمود،‏ براي شما بیان کرد،‏ یعنی ده کلمه را و آنها را<br />

بر دو لوح سنگ نوشت.‏ خروج ؛ ؛ تثنیه<br />

و یهوه مرا در آنوقت امر فرمود که قواعد و احکام<br />

را به شما تعلیم دهم،‏ تا آنها را در زمی که براي<br />

تصرّفش به آن عبور میکنید،‏ بجا آورید.‏<br />

پس بسیار مراقب خویش باشید،‏ زیرا در روزي که<br />

یهوه با شما در حوریب از میان آتش سخن میفرمود،‏<br />

هیچ صورتی ندیدید.‏<br />

مبادا فاسد شوید و براي خود صورت تراشیده،‏ یا<br />

تمثال هر شکلی از شبیه مرد یا زن بسازید،‏ خروج<br />

یا شبیه هر حیوانی که بر روي زمین است،‏ یا<br />

شبیه هر مرغ بالدار که در آسمان میپرد،‏ رومیان<br />

یا شبیه هر خزندهاي بر زمین یا شبیه هر ماهیاي<br />

که در آبهاي زیر زمین است.‏<br />

و مبادا چشمان خود را بسوي آسمان بلند کنی،‏ و<br />

آفتاب و ماه و ستارگان و همه لشکر آسمان را دیده،‏<br />

فریفته شوي و سجده کرده،‏ آنها را که یهوه خدایت<br />

4 ،20<br />

23 ،1<br />

10 ،9<br />

28 ،34<br />

18 ،31<br />

21 ،20<br />

یوشع 11 ،23<br />

18 ،19<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

7 ،19<br />

17 ،22<br />

3 ،25<br />

6 ،30<br />

32 ،12<br />

.2<br />

3. چشمان<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

- 173 -


نه<br />

نیی<br />

ین<br />

يرو<br />

کی<br />

نی<br />

براي تمامی قومهایی که زیر تمام آسمانند،‏ تقسیم 31.<br />

کرده است،‏ عبادت نمایی.‏ باب<br />

لیکن یهوه شما را گرفته،‏ از کوره ذوب آ از<br />

مصر بیرون آورد تا براي او قوم میراث باشید،‏ چنانکه<br />

امروز هستید.‏ اول پادشاهان ؛ تثنیه<br />

و یهوه بخاطر شما بر من خشمگین شده،‏ قسم<br />

خورد که از اُردنّ‏ عبور نکنم و به آن زمین نیکو که<br />

یهوه خدایت به تو براي مالکیت میدهد،‏ داخل نشوم.‏<br />

تثنیه<br />

6 ،7<br />

3 ،17<br />

51 ،8<br />

.20<br />

.21<br />

12 ،20 اعداد<br />

.22<br />

بلکه من در این زمین خواهم مرد و از اُردن عبور<br />

نخواهم کرد؛ لیکن شما عبور خواهید کرد،‏ و آن زمین<br />

نیکو را به تصرّف خواهید آورد.‏ باب<br />

سپ.‏ احتیاط نمایید،‏ مبادا عهد یهوه،‏ خداي خود<br />

را که با شما بسته است فراموش نمایید،‏ و صورت<br />

تراشیده یا شبیه هر چیزي که یهوه خدایت به تو منع<br />

کرده است،‏ براي خود بسازي.‏<br />

زیرا که یهوه خدایت آتش سوزنده و خداي<br />

غیور است.‏ باب ؛ خروج ؛ عبرانیان<br />

پسران و پسرانِ‏ پسران را تولید نموده،‏ و در<br />

زمین مدتی ساکن باشید،‏ اگر فاسد شده،‏ صورت<br />

تراشیده،‏ و شبیه هرچیزي را بسازید و آنچه در نظر<br />

یهوه خداي شما بد استبجا آورده،‏ او را خشمگین<br />

سازید،‏ خروج<br />

آسمان و زمین را امروز بر شما شاهد میآورم که<br />

از آن زمینی که براي تصرّف آن از اُردنّ‏ بسوي آن<br />

عبور میکنید،‏ البته هلاك خواهید شد و روزهاي خود<br />

را در آن طولانی نخواهید ساخت،‏ بلکه کلاً‏ هلاك<br />

خواهید شد.‏ باب ؛ ؛ باب<br />

و یهوه شما را در میان قومها پراکنده خواهد نمود،‏<br />

و شما در میان طوایفی که یهوه شما را به آنجا میبرد،‏<br />

به تعداد کم باقی خواهید ماند.‏<br />

و در آنجا خدایان ساخته شده دست انسان از<br />

چوب و سنگ را عبادت خواهید کرد،‏ که نمیبینند و<br />

نمیشنوند و نمیخورند و نمیبویند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

36 ،28<br />

5 .4 ،34<br />

29 ،12<br />

18 ،30<br />

5 ،20<br />

28 ،31<br />

3 ،9<br />

19 ،30<br />

4 ،20<br />

23<br />

.24<br />

25. چون<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

5 ،96<br />

.29<br />

لیکن اگر از آنجا یهوه خداي خود را بطلبی،‏ او را<br />

خواهی یافت،‏ بشرطی که او را به تمامی دل و به<br />

تمامی جان خود جستجو نمایی.‏ اول تواریخ ؛ دوم تواریخ<br />

9 ،29<br />

2 ،15<br />

30. چون<br />

در تنگی گرفتار شوي،‏ و همه این وقایع برتو<br />

عارض شود،‏ در روزهاي آخر بسوي یهوه خداي خود<br />

برگشته،‏ صداي او را خواهی شنید.‏ لاویان<br />

زیرا که یهوه خداي تو خداي رحیم است؛ تو را<br />

ترك نخواهد کرد و تو را هلاك نخواهد نمود،‏ و عهد<br />

پدرانت را که براي ایشان قسم خورده بود،‏ فراموش<br />

نخواهد کرد.‏ یوشع ؛ عبرانیان 13،<br />

زیرا که از روزهاي پیشین که قبل از تو بوده<br />

است،‏ از روزي که خدا آدم را برزمین آفرید،‏ و از<br />

کناره آسمان تا به کناره دیگر بپرس که آیا مثل ا<br />

امر عظیم واقع شده یا مثل این شنیده شده است؟<br />

آیا قومی هرگز صداي خدا را که از میان آتش<br />

سخن میگوید،‏ شنیده اند و زنده بمانند،‏ چنانکه تو<br />

شنیدي؟ خروج ؛<br />

و آیا خدا عزیمت کرد که برود و قومی براي خود<br />

از میان قوم دیگر بگیرد با تجربهها و نشانهها و<br />

معجزات و جنگ و دستقوي و بازوي دراز شده و<br />

ترسهاي عظیم،‏ موافق هرآنچه یهوه خداي شما براي<br />

شما در مصر در نظر شما بعمل آورد؟ باب ؛ ؛<br />

،11<br />

3 ،29<br />

19 ،7<br />

5<br />

5 ،1<br />

1 ،20<br />

9 ،19<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

7<br />

.35<br />

این برتو ظاهر شد تا بدانی که یهوه خداست و<br />

غیر از او دیگري نیست.‏ باب<br />

از آسمان صداي خود را به تو شنوانید تا تو را<br />

آموزش دهد،‏ و برزمین آتش عظیم خود را به تو نشان<br />

داد و کلام او را از میان آتش شنیدي.‏ خروج<br />

و از این جهت که پدران تو را دوست داشته،‏ نسل<br />

ایشان را بعد از ایشان برگزیده بود،‏ تو را با حضور خود<br />

با قوت عظیم از مصر بیرون آورد.‏<br />

تا امتهاي بزرگتر و عظیمتر از تو را پیش تو<br />

بیرون نماید و تو را به اینجا آورد،‏ زمین ایشان را براي<br />

مالکیت به تو دهد،‏ چنانکه امروز شده است.‏<br />

در این صورت امروز بدان و در دل خود نگاه دار<br />

که یهوه خداست،‏ بالا در آسمان و پا برروي زمین<br />

و دیگري نیست.‏ یوشع<br />

و قواعد و دستورات او را که من امروز به تو امر<br />

میفرمایم نگاهدار،‏ تا تو را و بعد از تو فرزندان تو را<br />

نیکو باشد و تا روزهاي خود را بر زمی که یهوه<br />

خدایت به تو میدهد تا به ابد طولانی نمایی.‏ باب<br />

.16 ،5<br />

18 ،19<br />

خروج 16 .14 .9 ،13<br />

39 ،32<br />

11 ،2<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

33<br />

.41<br />

آنگاه موسی سه شهر به آن طرف اُردنّ‏ بسوي<br />

مشرق آفتاب جدا کرد.‏ اعداد<br />

تا قاتلی که همسایه خود را نادانسته کشته باشد و<br />

پیشتر با وي دشمنی نداشته به آنها فرار کند،‏ و به<br />

یکی از این شهرها فرار کرده،‏ زنده ماند.‏<br />

یعنی باصر در بیابان،‏ در زمین همواري به ج ته<br />

6 ،35<br />

.42<br />

.43<br />

41 ،26<br />

- 174 -


ته<br />

یان<br />

هآن<br />

هآن<br />

نیی<br />

يرو<br />

رؤبینیان،‏ و راموت در جلعاد به ج جادیان،‏ و<br />

جولان در باشان به جهت منَسیان<br />

و این است شریعتی که موسی پیش<br />

فرزنداناسرائیل نهاد.‏<br />

این است شهادات و قواعد و احکامی که موسی به<br />

فرزنداناسرائیل گفت،‏ وقتی که ایشان از مصر بیرون<br />

آمدند،‏<br />

به آنطرف اُردنّ‏ در دره مقابل بیت-فغور در زمین<br />

سیحون،‏ پادشاه اموریان که در حشبون ساکن بود،‏ و<br />

موسی و فرزنداناسرائیل چون از مصر بیرون آمده<br />

بودند او را شکست دادند،‏ باب<br />

و زمین او را و زمین عوج پادشاه باشان را،‏ دو<br />

پادشاه اموری که به آنطرف اُردنّ‏ بسوي مشرق<br />

آفتاب بودند،‏ به تصرف آوردند،‏ اعداد<br />

از عروعیر که بر کناره نهر اَرنون است تا کوه<br />

سیئون که حرمون باشد،‏<br />

و تمامی دشت به آنطرف اُردنّ‏ بسوي مشرق تا<br />

دریاي دشت زیر دامنههاي فسجه.‏<br />

تثنیه<br />

33 ،21<br />

.<br />

4 ،1<br />

باب 8 ،3<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

تثنیه<br />

و موسی تمامی فرزنداناسرائیل را خوانده،‏ به ایشان<br />

گفت:‏ اي اسرائیل قواعد و احکامی را که من امروز به<br />

گوش شما میگویم بشنوید،‏ تا آنها را یاد گرفته،‏<br />

متوجه باشید که ا را بجا آورید.‏<br />

یهوه خداي ما با ما در حوریب عهد بست.‏ خروج ؛<br />

5 ،19<br />

1 ،29<br />

.3<br />

.4<br />

یهوه این عهد را با پدران ما نبست،‏ بلکه با ما که<br />

جمیعاً‏ امروز در اینجا زنده هستیم.‏<br />

یهوه در کوه از میان آتش با شما روبرو سخن گفت.‏<br />

19 ،19 خروج<br />

.5<br />

من در آن وقت میان یهوه و شما ایستاده بودم،‏ تا<br />

کلام یهوه را براي شما بیان کنم،‏ زیرا که شما به سبب<br />

آتش میترسیدید و به فراز کوه برنیامدید و فرمود:‏ خروج<br />

16 ،19<br />

.6<br />

من هستم یهوه،‏ خداي تو،‏ که تو را از سرزمین مصر<br />

از خانه بندگی بیرون آوردم.‏ خروج ؛ مزامیر ؛ هوشع<br />

11 ،81<br />

2 ،20<br />

4 ،13<br />

.7<br />

.8<br />

تو را به حضور من خدایان دیگر نباشند.‏ خروج<br />

به جهت خود صورت تراشیده یا هیچ تمثالی از<br />

آنچه بالا در آسمان،‏ یا از آنچه پا در زمین،‏ یا از<br />

آنچه در آبهاي زیر زمین است مساز.‏ باب ؛<br />

ا را سجده و عبادت منما.‏ زیرا من که یهوه<br />

خداي تو هستم،‏ خداي غیورم،‏ و گناه پدران را بر<br />

پسران تا پشت سوم و چهارم از آنانی که مرا دشمن<br />

دارند،‏ میرسانم.‏ متی ؛ خروج<br />

و رحمت میکنم تا هزار پشت برآنانی که مرا<br />

دوست دارند و احکام مرا نگاه دارند.‏ باب<br />

نام یهوه خداي خود را به باطل مبر،‏ زیرا یهوه<br />

کسی را که نام او را به باطل برَد،‏ بیگناه نخواهد<br />

شمرد.‏ خروج ؛ لاویان ؛ متی<br />

روز سبت را نگاه دار و آن را مقدس شمار،‏ چنانکه<br />

یهوه خدایت به تو امر فرموده است.‏ خروج<br />

روز مشغول باش و هرکار خود را بکن.‏<br />

اما روز هفتمین سبت یهوه خداي توست.‏ در آن<br />

هیچکاري مکن،‏ تو و پسرت و دخترت و غلامت و<br />

کنیزت و گاوت و الاغت و همه حیواناتت و مهمانت که<br />

در اندرون دروازههاي تو باشد،‏ تا غلامت و کنیزت مثل<br />

تو آرام گیرند.‏<br />

و بیاد آور که در سرزمین مصر غلام بودي،‏ و یهوه<br />

خدایت تو را به دست قوي و بازوي دراز از آنجا بیرون<br />

آورد.‏ بنابراین یهوه،‏ خدایت،‏ تو را امر فرموده است که<br />

روز سبت را نگاه داري.‏ باب<br />

پدر و مادر خود را حرمت دار،‏ چنانکه یهوه<br />

خدایت تو را امر فرموده است،‏ تا روزهایتدراز شود و<br />

تو را در زمینی که یهوه خدایت به تو میبخشد،‏<br />

نیکویی باشد.‏ خروج<br />

قتل مکن.‏ متی<br />

و زنا مکن.‏ باب<br />

و دزدي مکن.‏ افسسیان<br />

و بر همسایه خود شهادت دروغ مده.‏<br />

و بر زن همسایهات طمع مورز،‏ و به خانه<br />

همسایهات و به مزرعه او و به غلامش و کنیزش و<br />

گاوش و الاغش و به هرچه از آنِ‏ همسایه تو باشد،‏<br />

طمع مکن.‏ خروج<br />

این سخنان را یهوه به تمامی جماعت شما در کوه<br />

از میان آتش و ابر و ظلمت غلیظ به صداي بلند<br />

فرمود،‏ و بر آنها چیزي نیفزود و آنها را بر دو لو ح<br />

سنگ نوشته،‏ به من داد.‏ اول پادشاهان ؛ خروج<br />

و چون شما آن صداي را از میان تاریکی شنیدید،‏<br />

و کوه به آتش میسوخت،‏ شما با همه سران قبیله و<br />

بزرگان خود نزد من آمده،‏<br />

گفتید:‏ اینک یهوه،‏ خداي ما،‏ جلال و عظمت خود<br />

را بر ما ظاهر کرده است،‏ و صداي او را از میان آتش<br />

9 ،7<br />

8 ،20<br />

رومیان 9 ،13<br />

18 ،31<br />

12 ،8<br />

7 ،34<br />

33 ،5<br />

15 ،15<br />

10 ،4<br />

12 ،19<br />

12 ،20<br />

21 ،5<br />

22 ،22<br />

28 ،4<br />

17 ،20<br />

7 ،20<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. شش<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

3 ،20<br />

15 ،27<br />

28 .16 ،11<br />

.9<br />

- 175 -


نی<br />

ین<br />

هآن<br />

نی<br />

يرو<br />

يرو<br />

هرا<br />

ین<br />

تی<br />

شنیدیم؛ پس امروز دیدیم که خدا با انسان سخن<br />

میگوید و زنده است.‏ خروج ؛<br />

و اما هماکنون چرا بمیریم زیرا که ا آتشِ‏<br />

عظیم ما را خواهد سوخت؛ اگر صداي یهوه خداي<br />

خود را دیگر بشنویم،‏ خواهیم مرد.‏ خروج<br />

زیرا از تمامی بشر کیست که مثل ما صداي خداي<br />

زنده را که از میان آتش سخن گوید،‏ بشنود و زنده<br />

ماند؟ اشعیا<br />

تو نزدیک برو و هرآنچه یهوه خداي ما میفرماید،‏<br />

بشنو و هرآنچه یهوه خداي ما به تو فرماید براي ما<br />

بیان کن،‏ پس خواهیم شنید و به عمل خواهیم آورد.‏<br />

تثنیه<br />

19 ،20<br />

22 ،20<br />

9 ،19<br />

6 ،40<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

7 .3 ،24 ؛ 8 ،19 خروج<br />

.28<br />

و یهوه صداي سخنان شما را که به منگفتید<br />

شنید،‏ و یهوه مرا فرمود:‏ صداي سخنان این قوم را که<br />

به تو گفتند،‏ شنیدم؛ هرچه گفتند نیکو گفتند.‏ باب<br />

،18<br />

17<br />

.29<br />

کاش که دلی را مثل ا داشتند تا از من<br />

میترسیدند،‏ و تمامی دستورات مرا در هر وقت بجا<br />

میآوردند،‏ تا ایشان را و فرزندان ایشان را تا به ابد<br />

نیکو باشد.‏ مزامیر<br />

برو و ایشان را بگو به خیمههاي خود برگردید.‏<br />

و اما تو در اینجا پیش من بایست،‏ تا همه<br />

دستورات و قواعد و احکامی را که میباید به ایشان<br />

تعلیم دهی به تو بگویم،‏ و آنها را در زمینی که من به<br />

ایشان میدهم تا در آن تصرّف نمایند،‏ بجا آورند.‏<br />

سپ.‏ توجه نمایید تا آنچه یهوه،‏ خداي شما،‏ به<br />

شما امر فرموده است،‏ به عمل آورید،‏ و به راست و<br />

چپ انحراف منمایید.‏ باب ؛ یوشع ؛ امثال<br />

در تمامی آن روشی که یهوه،‏ خداي شما،‏ به شما<br />

امر فرموده است،‏ عمل نمایید،‏ تا براي شما نیکو باشد<br />

و روزهاي خود را در زمی که به تصرف خواهید<br />

آورد،‏ طولانی نمایید.‏ پیدایش ؛ باب<br />

27 ،4<br />

7 ،1<br />

2 ،6<br />

14 ،28<br />

19 ،18<br />

14 ،81<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

.33<br />

6<br />

.1<br />

و این است دستورات و قواعد و احکامی که یهوه،‏<br />

خداي شما،‏ امر فرمود که به شما تعلیم داده شود،‏ تا<br />

ا را در زمینی که شما بسوي آن براي تصرفش عبور<br />

میکنید،‏ بجا آورید.‏ یعقوب<br />

و تا از یهوه خداي خود ترسان شده،‏ همه قواعد و<br />

دستورات او را که من به شما امر میفرمایم نگاه داري،‏<br />

تو و پسرت و پسر پسرت،‏ در تمامی ایام عمرت و تا<br />

عمر تو دراز شود.‏ باب ؛ ؛<br />

سپ.‏ اي اسرائیل بشنو،‏ وبه عمل نمودنِ‏ آن متوجه<br />

باش،‏ تا براي تو نیکو باشد،‏ و بسیار افزوده شوي در<br />

زمینی که به شیر و عسل جاري است،‏ چنانکه یهوه<br />

خداي پدرانت تو را وعده داده است.‏<br />

اي اسرائیل بشنو،‏ یهوه،‏ خداي ما،‏ یهوه واحد<br />

است.‏ مرقس ؛ تثنیه<br />

سپ.‏ یهوه خداي خود را به تمامی جان و تمامی<br />

قوت خود محبت نما.‏ مرقس<br />

و این سخنانی که من امروز تو را امر میفرمایم،‏ بر<br />

دل تو باشد.‏<br />

و آنها را به پسرانت به دقت تعلیم نما،‏ و حین<br />

نشستنت در خانه،‏ و رفتنت به ، و وقت خوابیدن و<br />

برخاستنت از آنها گفتگو نما.‏ پیدایش<br />

و آنها را بردست خود براي علامت ببند،‏ و در میان<br />

چشمانت پیشانیبند باشد.‏ باب<br />

و آنها را بر چهارچوب در خانهات و بر دروازهها<br />

بنویس.‏ باب<br />

و چون یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به زمی که براي<br />

پدرانت ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خُورد که به تو<br />

بدهد،‏ بیاورد،‏ به شهرهاي بزرگ و خوشنمایی که تو<br />

بنا نکردهاي،‏<br />

و به خانههاي پر از هر چیز نیکو که پر نکردهاي،‏<br />

و حوضهاي کنده شدهاي که نکندهاي،‏ و تاکستانها و<br />

باغهاي زیتونی که نکاشته اي،‏ و از آنها خورده،‏ سیر<br />

شدي،‏ باب<br />

آنگاه با حذر باش مبادا یهوه را که تو را از زمین<br />

مصر،‏ از خانه بندگی بیرون آورد،‏ فراموش کنی.‏ باب<br />

9 ،4<br />

1 ،8<br />

19 ،18<br />

32 ،5<br />

30 ،12<br />

18 ،11<br />

40 ،4<br />

35 ،4<br />

29 ،12<br />

20 ،11<br />

10 ،8<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

6 ،5 ؛ 14 ،8 ؛<br />

.13<br />

از یهوه خداي خود بترس و او را عبادت نما و به<br />

نام او قسم بخور.‏ باب ؛ اول سموئیل ؛ متی ؛ لوقا<br />

10 ،4<br />

‎7‎ف 20 ،10 3<br />

8 ،4<br />

14. خدایان دیگر را از خدایان قبایلی که به اطراف تو<br />

میباشند،‏ پی منمایید.‏ خروج<br />

زیرا یهوه خداي تو در میان تو خداي غیور است،‏<br />

مبادا خشم یهوه،‏ خدایت،‏ برتو افروخته شود،‏ و تو را از<br />

زمین هلاك سازد.‏ خروج ؛<br />

یهوه خداي خود را میازمایید،‏ چنانکه او را در<br />

مسا آزمودید.‏ متی ؛ لوقا ؛ خروج ؛ اعداد ؛<br />

5 ،21<br />

3 ،20 ؛ 24 .13 ،23<br />

7 .2 ،17<br />

14 ،34<br />

5 ،20<br />

12 ،4<br />

7 ،4<br />

.15<br />

.16<br />

تثنیه 8 ،33<br />

.17<br />

توجه نمایید تا دستورات یهوه خداي خود را و<br />

شهادات و قواعد او را که به شما امر فرموده است،‏ نگاه<br />

22 ،1<br />

.2<br />

- 176 -


يرو<br />

ین<br />

نشا<br />

شی<br />

.5<br />

دارید.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه راست و نیکوست،‏ به عمل آور<br />

تا براي تو نیکو شود،‏ و داخل شده آن زمین نیکو را که<br />

یهوه براي پدرانت قسم خورد به تصرف آوري.‏<br />

و تا همه دشمنانت را از حضورت اخراج نماید،‏<br />

چنانکه یهوه فرموده است.‏<br />

پسر تو در ایام آینده از تو سؤال نموده،‏<br />

گوید که مقصود از این شهادات و قواعد و احکامی که<br />

یهوه خداي ما به شما امر فرموده است،‏ چیست؟<br />

سپ.‏ به پسر خود بگو:‏ ما در مصر غلام فرعون<br />

بودیم،‏ و یهوه ما را از مصر با دست قوي بیرون آورد.‏<br />

تثنیه<br />

خروج 27 ،23<br />

.18<br />

.19<br />

20. چون<br />

21<br />

37 ،12 ؛ خروج 2 ،44 مزامیر<br />

.22<br />

و یهوه نشانهها و معجزات عظیم و هلاك کننده<br />

بر مصر و فرعون و تمامی اهل خانه او در نظر ما ظاهر<br />

ساخت.‏<br />

و ما را از آنجا بیرون آورد تا ما را به زمی که<br />

براي پدران ما قسم خورد که به ما بدهد،‏ درآورد.‏ باب<br />

،1<br />

.23<br />

8<br />

.24<br />

و یهوه ما را مأمور داشت که تمام این قواعد را بجا<br />

آورده،‏ از یهوه خداي خود بترسیم،‏ تا براي ما همیشه<br />

نیکو باشد و ما را زنده نگاه دارد،‏ چنانکه تا امروز شده<br />

است.‏<br />

و براي ما عدالت خواهد بود که متوجه شویم که<br />

همه این دستورات را به حضور یهوه خداي خود بجا<br />

آوریم،‏ چنانکه ما را امر فرموده است.‏ متی ؛ رومیان<br />

،10<br />

17 ،19<br />

،<br />

.25<br />

5<br />

7<br />

1. چون<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به زمینی که براي<br />

تصرفش به آنجا می درآورد،‏ و امتهاي بسیار را<br />

که حتیان و جِرْجاشیان و اموریان و کنعانیان و فرِزیان<br />

و حویان و یبوسیان هفت امت بزرگتر و عظیمتر از تو<br />

باشند،‏ از پیش تو اخراج نماید.‏ باب<br />

و چون یهوه خدایت،‏ ایشان را به دست تو تسلیم<br />

نماید،‏ و تو ایشان را مغلوب سازي،‏ آنگاه ایشان را کلاً‏<br />

هلاك کن،‏ و با ایشان عهد مبند و بر ایشان ترحم<br />

منما.‏<br />

و با ای وصلت منما؛ دختر خود را به پسر ایشان<br />

مده،‏ و دختر ایشان را براي پسر خود مگیر.‏ خروج ؛<br />

16 ،34<br />

3 ،31<br />

خروج 32 ،23<br />

.2<br />

.3<br />

داوران 6 ،3<br />

.4<br />

زیرا که فرزندان تو را از پیروي من برخواهند<br />

گردانید،‏ تا خدایان غیر را عبادت نمایند،‏ و خشم یهوه<br />

برشما افروخته شده،‏ شما را بزودي هلاك خواهد<br />

ساخت.‏<br />

بلکه با ایشان چنین عمل نمایید؛ قربانگاههاي<br />

ایشان را ویران سازید،‏ و تمثالهاي ایشان را بشکنید و<br />

اشیریم ایشان را قطع نمایید،‏ و بتهاي تراشیده ایشان<br />

را به آتش بسوزانید.‏ باب<br />

زیرا که تو براي یهوه،‏ خدایت،‏ قوم مقدس هستی.‏<br />

یهوه خدایت تو را برگزیده است تا از همه قومهایی که<br />

بر روي زمیناند،‏ قوم مخصوص براي خود او باشی.‏<br />

2 ،12<br />

.6<br />

9 2، ؛ اول پطرس 2 14، ؛ تثنیه 6 19، خروج<br />

.7<br />

..8<br />

.9<br />

یهوه دل خود را با شما نبست و شما را برنگزید از<br />

این سبب که از سایر قومها فراوآنتر بودید،‏ زیرا که<br />

شما از همه قومها کمتر بودید.‏<br />

لیکن از این جهت که یهوه شما را دوست<br />

میداشت،‏ و میخواست قسم خود را که براي پدران<br />

شما خورده بود،‏ بجا آورد.‏ پ س یهوهشما را با دست<br />

قوي بیرون آورد،‏ و از خانه بندگی از دست فرعون،‏<br />

پادشاه مصر،‏ فدیه داد.‏<br />

پس بدان که یهوه،‏ خداي تو،‏ اوست خدا،‏ خداي<br />

امین که عهد و رحمت خود را با آنانی که او را دوست<br />

میدارند و دستورات او را بجا میآورند تا هزار پشت<br />

نگاه میدارد.‏ باب ؛ اول قرنتیان<br />

و آنانی را که از او متنفرند،‏ بر روي ایشان مکافات<br />

رسانیده،‏ ایشان را هلاك میسازد.‏ و به هر که از متنفر<br />

است،‏ تأخیر ننموده،‏ او را بر رو مکافات خواهد<br />

رسانید.‏ باب<br />

پس دستورات و قواعد و احکامی را که من امروز<br />

به جهت عمل نمودن به تو امر میفرمایم،‏ نگاه دار.‏ باب<br />

13 ،10<br />

4 ،32<br />

24 ،4<br />

.10<br />

.11<br />

17 ،6 ؛ 32 ،5<br />

12<br />

سپ.‏ اگر این احکام را بشنوید و آنها را نگاه داشته،‏<br />

بجا آورید،‏ آنگاه یهوه خدایت عهد و رحمت را که براي<br />

پدرانت قسم خورده است،‏ با تو نگاه خواهد داشت.‏ خروج<br />

22 ،23<br />

.13<br />

و تو را دوست داشته،‏ برکت خواهد داد،‏ و خواهد<br />

افزود،‏ و میوه بدن تو و میوه زمین تو را و محصول و<br />

شیره و روغن تو را و نتایج گله تو را و بچههاي گله تو<br />

را،‏ در زمینی که براي پدرانت قسم خورد که به تو<br />

بدهد،‏ برکت خواهد داد.‏<br />

از همه قومها مباركتر خواهی شد،‏ و در میان<br />

شما و حیوانات شما،‏ نر یا ماده،‏ نازاد نخواهد بود.‏ خروج<br />

.14<br />

26 ،23<br />

.15<br />

و یهوه هر بیماري را از تو دور خواهد کرد،‏ و<br />

- 177 -


بهی<br />

یم<br />

هآن<br />

یم<br />

ته<br />

هرا<br />

یس<br />

یم<br />

يپا<br />

ین<br />

نی<br />

هیچکدام از مرضهاي بد مصر را که دانی،‏ برتو<br />

عارض نخواهد گردانید،‏ بلکه برتمامی دشمنانت ا را<br />

خواهد آورد.‏ خروج<br />

و تمامی قومها را که یهوه بدست تو تسلیم<br />

میکند هلاك ساخته،‏ چشم تو برآنها ترحم ننماید،‏ و<br />

خدایان ایشان را عبادت منما،‏ مبادا براي تو دام باشد.‏<br />

تثنیه<br />

26 ،15 ؛ 25 ،23<br />

.16<br />

16 ،11 باب<br />

24 ؛ خروج 23،<br />

.17<br />

و اگر در دلت گویی که این قومها از من زیادهاند،‏<br />

چگونه توانم ایشان را اخراج نمایم؟<br />

از ایشان مترس بلکه آنچه را یهوه خدایت با<br />

فرعون و همه مصریان کرد،‏ نیکو بیاد آور.‏<br />

یعنی تجربههاي عظی را که چشمانت دیده<br />

است،‏ و نشانهها و معجزات و دست قوي و بازوي دراز<br />

را که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به آنها بیرون آورد.‏ پس<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ با همه قومهایی که از آنها میتر<br />

چنین خواهد کرد.‏ باب<br />

و یهوه خدایت نیز زنبورها در میان ایشان خواهد<br />

فرستاد،‏ تا باقیماندگان و پنهانشدگان ایشان از<br />

حضور تو هلاك شوند.‏<br />

از ایشان مترس زیرا یهوه خدایت که در میان<br />

توست،‏ خداي عظیم و م است.‏<br />

و یهوه،‏ خدایت،‏ این قومها را از حضور تو به تدریج<br />

اخراج خواهد نمود،‏ ایشان را بزودي نمیتوانی هلاك<br />

نمایی مبادا حیوانات صحرا برتو زیاد شوند.‏<br />

لیکن یهوه خدایت،‏ ایشان را به دست تو تسلیم<br />

خواهد کرد،‏ و ایشان را به اضطراب عظی پریشان<br />

خواهد نمود تا هلاك شوند.‏<br />

و پادشاهان ایشان را بدست تو تسلیم خواهد<br />

نمود،‏ تا نام ایشان را از زیر آسمان محو سازي،‏ و کسی<br />

یاراي مقاومت با تو نخواهد داشت تا ایشان را هلاك<br />

سازي.‏ یوشع ؛ ؛<br />

و تمثالهاي خدایان ایشان را به آتش بسوزانید،‏ به<br />

نقره و طلایی که بر آنهاست،‏ طمع مورز،‏ و براي خود<br />

مگیر،‏ مبادا از آنها به دام گرفتار شوي،‏ چونکه نزد<br />

یهوه،‏ خداي تو،‏ ناپسند است.‏ باب<br />

و چیز ناپسند را به خانه خود میاور،‏ مبادا مثل آن<br />

حرام شوي،‏ از آن نهایت نفرت و کرا دار چونکه<br />

حرام است.‏ یوشع<br />

،<br />

خروج 30 ،23<br />

3 ،12<br />

3 ،29<br />

خروج 28 ،23<br />

7 ،12<br />

12 ،11<br />

11 ،7<br />

23 ،10<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

8<br />

1. تمامی دستوراتی را که من امروز به شما امر<br />

میفرمایم،‏ حفظ داشته،‏ بجا آورید،‏ تا زنده مانده،‏ زیاد<br />

شوید،‏ و به زمینی که یهوه براي پدران شما قسم<br />

خورده بود،‏ داخل شده،‏ در آن تصرف نمایید.‏ باب<br />

و بیاد آور تمامی را که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را ا<br />

چهل سال در بیابان رهبري نمود تا تو را خوار ساخته،‏<br />

بیازماید،‏ و آنچه را که در دل تو است بداند،‏ که آیا<br />

دستورات او را نگاه خواهی داشت یا نه.‏ باب ؛ ؛<br />

9 .8 ،11<br />

5 ،29<br />

7 ،2<br />

.2<br />

22 ،2 ؛ داوران 3 ،13<br />

.3<br />

متی<br />

و او تو را خوار و گرسنه ساخت و منّ‏ را به تو<br />

خورانید که نه تو آن را میدانستی و نه پدرانت<br />

میدانستند،‏ تا تو را بیاموزاند که انسان نه به نان تنها<br />

زیست میکند بلکه به هر کلمهاي که از دهان یهوه<br />

صادر شود،‏ انسان زنده میشود.‏ خروج ؛ اعداد ؛<br />

7 ،11<br />

35 .14 ،16<br />

4 ،4 ؛ لوقا 4 ،4<br />

.4<br />

در این چهل سال لباس تو در برت مندرس نشد،‏ و<br />

تو ورم نکرد.‏ باب<br />

سپ.‏ در دل خود فکر کن که بطوري که پدر،‏ پسر<br />

خود را تنبیه مینماید،‏ یهوه خدایت تو را تنبیه کرده<br />

است.‏ باب ؛ اشعیا ؛<br />

و دستورات یهوه خداي خود را نگاه داشته،‏ در<br />

روشهاي او عمل نما و از او بترس.‏<br />

زیرا که یهوه خدایت تو را به زمین نیکو بیاورد؛<br />

زمین پر از نهرهاي آب و از چشمهها و دریاچهها که از<br />

درهها و کوهها جاري میشود.‏<br />

زمینی که پر از گندم و جو و مو و انجیر و انار<br />

باشد،‏ زمینی که پر از درخت زیتونِ‏ پر روغن و عسل<br />

است.‏<br />

زمینی که در آن نان را به تنگی نخواهی خورد،‏ و<br />

در آن محتاج به هیچ چیز نخواهی شد؛ زمی که<br />

سنگهایش آهن است،‏ و از کوههایش مس خواهی کند.‏<br />

و خورده،‏ سیر خواهی شد،‏ و یهوه خداي خود را<br />

به جهت زمین نیکو که به تو داده است،‏ متبارك<br />

خواهی خواند.‏ باب ؛ یوئیل<br />

سپ.‏ باحذر باش،‏ مبادا یهوه خداي خود را فراموش<br />

کنی و دستورات و احکام و قواعد او را که من امروز به<br />

تو امر میفرمایم،‏ نگاه نداري.‏ باب<br />

مبادا خورده،‏ سیر شوي،‏ و خانههاي نیکو بنا<br />

کرده،‏ در آن ساکن شوي،‏<br />

و گله و گله تو زیاد شود،‏ و نقره و طلا براي تو<br />

افزون شود،‏ و دارائی تو افزوده گردد،‏<br />

و دل تو مغرور شده،‏ یهوه خداي خود را که تو را<br />

از سرزمین مصر از خانه بندگی بیرون آورد،‏ فراموش<br />

9 ،4<br />

26 ،2<br />

4 ،46<br />

5 ،29<br />

11 ،40<br />

11 ،6<br />

31 ،1<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 178 -


يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

ی بب<br />

يرو<br />

نی<br />

یم<br />

یم<br />

.5<br />

کنی،‏ باب<br />

که تو را در بیابان بزرگ و خوفناك که در آن<br />

مارهاي آتشین و عقربها و زمین تشنه آ بود،‏<br />

رهبري نمود،‏ که براي تو آب از سنگ خارا بیرون<br />

آورد،‏ اعداد ؛ خروج<br />

که تو را در بیابان منّ‏ را خورانید که پدرانت آن را<br />

ندانسته بودند،‏ تا تو را خوار سازد و تو را بیازماید و بر<br />

تو در آخرت احسان نماید.‏<br />

مبادا در دل خود بگویی که قوت من و توانایی<br />

دست من،‏ این توانگري را از برایم پیدا کرده است.‏<br />

بلکه یهوه خداي خود را بیاد آور،‏ زیرا اوست که به<br />

تو قوت میدهد تا توانگري پیدا نمایی،‏ تا عهد خود را<br />

که براي پدرانت قسم خورده بود،‏ استوار بدارد،‏ چنانکه<br />

امروز شده است.‏ باب<br />

و اگر یهوه خداي خود را فراموش کنی و پی<br />

خدایان دیگر نموده،‏ آنها را عبادت و سجده نمایی،‏<br />

امروز برشما شهادت میدهم که حتماً‏ هلاك خواهید<br />

شد.‏ باب<br />

مثل قومهایی که یهوه پیش تو هلاك<br />

میسازد،‏ شما همچنین هلاك خواهید شد از ا<br />

جهت که قول یهوه خداي خود را نشنیدید.‏<br />

تثنیه<br />

6 ،17<br />

31 ،4<br />

12 ،6<br />

6 ،21<br />

28 ،11<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

9<br />

.1<br />

اي اسرائیل بشنو.‏ تو امروز از اُردنّ‏ عبور میکنی،‏ تا<br />

داخل شده،‏ قومهایی را که از تو عظیمتر و قويتراند،‏ و<br />

شهرهاي بزرگ را که تا به آسمان حصاردار است،‏ به<br />

تصرف آوري،‏ باب ؛ باب<br />

یعنی قوم عظیم و بلند قد پسرانعناق را که<br />

میشناسی و شنیدهاي که گفتهاند کیست که یاراي<br />

مقاومت با پسرانعناق داشته باشد.‏<br />

سپ.‏ امروز بدان که یهوه،‏ خدایت،‏ اوست که پیش<br />

تو مثل آتش سوزنده عبور میکند،‏ و او ایشان را<br />

هلاك خواهد کرد،‏ و پیش تو خوار خواهد<br />

ساخت.‏ پ س ایشان را اخراج نموده،‏ بزودي هلاك<br />

خواهی نمود،‏ چنانکه یهوه به تو فرموده است.‏ باب<br />

سپ.‏ چون یهوه،‏ خدایت،‏ ایشان را از حضور تو<br />

اخراج نماید،‏ در دل خود فکر مکن و مگو که به سبب<br />

عدالت من،‏ یهوه مرا به این زمین درآورد تا آن را به<br />

تصرّف آورم،‏ بلکه به سبب شرارت این امتها،‏ یهوه<br />

ایشان را از حضور تو اخراج مینماید.‏ باب ؛ پیدایش<br />

نه به سبب عدالت خود و نه به سبب راستی دل<br />

خویش داخل زمین ایشان براي تصرّفش شوي،‏<br />

بلکه به سبب شرارت این امتها،‏ یهوه،‏ خدایت،‏ ایشان<br />

را از حضور تو اخراج نماید،‏ و تا آنکه کلامی را<br />

که یهوه براي پدرانت،‏ ابراهیم و اسحاق و یعقوب،‏ قسم<br />

خورده بود،‏ استوار نماید.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ بدان که یهوه،‏ خدایت،‏ این زمین نیکو را به<br />

سبب عدالت تو به تو نمیدهد تا در آن تصرف نمایی،‏<br />

زیرا که قومی گردنکش هستی.‏ خروج<br />

سپ.‏ بیادآور و فراموش مکن که چگونه خشم یهوه<br />

خداي خود را در بیابان بر انگیختی و از روزي که از<br />

سرزمین مصر بیرون آمدي تا به اینجا رسیدي،‏ به یهوه<br />

شرارت کردید.‏ خروج<br />

و در حوریب خشم یهوه را بر انگیختید،‏ و یهوه بر<br />

شما خشمگین شد تا شما را هلاك نماید.‏ خروج<br />

هنگامی که من به کوه برآمدم تا لوحهاي سنگ<br />

یعنی لوحهاي عهدي را که یهوه با شما بست،‏ بگیرم،‏<br />

آنگاه چهل روز و چهل شب در کوه ماندم؛ نه نان<br />

خوردم و نه آب نوشیدم.‏ خروج ؛<br />

و یهوه دو لوح سنگ نوشته شده به انگشت خدا را<br />

به من داد و بر آنها موافق تمامی سخنانی که یهوه در<br />

کوه از میان آتش در روز اجتماع به شما فرموده بود،‏<br />

نوشته شد.‏ باب<br />

و واقع شد بعد از پایان چهل روز و چهل شب که<br />

یهوه این دو لوح سنگ یعنی لوحهاي عهد را به من<br />

داد،‏<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ برخاسته،‏ از اینجا به زودي فرود<br />

شو زیرا قوم تو که از مصر بیرون آوردي فاسد شدهاند،‏<br />

و از راهی که ایشان را امر فرمودم به زودي انحراف<br />

ورزیده،‏ بتی ریخته شده براي خود ساختند.‏ خروج<br />

و یهوه مرا خطاب کرده،‏ فرمود:‏ این قوم را دیدم و<br />

اینک قوم گردنکش هستند.‏ خروج<br />

مرا واگذار تا ایشان را هلاك سازم و نام ایشان را<br />

از زیر آسمان محو کنم و از تو قومی قويتر و فرآوانتر<br />

از ایشان بوجود آورم.‏<br />

سپ.‏ برگشته،‏ از کوه فرود آمدم و کوه به آتش<br />

میسوخت و دو لوح عهد در دو دست من بود.‏ خروج<br />

1 ،32<br />

7 ،32<br />

،32<br />

9 ،32<br />

28 ،34<br />

9 ،32<br />

7 ،12<br />

18 ،24<br />

11 ،14<br />

13 ،4<br />

6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

15<br />

.16<br />

و نگاه کرده،‏ دیدم که به یهوه خداي خود گناه<br />

ورزیده،‏ گوسالهاي ریخته شده براي خود ساخته و از<br />

راهی که یهوه به شما امر فرموده بود،‏ به زودي<br />

برگشته بودید.‏<br />

24 ،4<br />

،15<br />

یوشع 12 ،13<br />

17 ،7<br />

28 ،1<br />

1 ،5<br />

.2<br />

3<br />

4<br />

16<br />

- 179 -


يرو<br />

ین<br />

یدل<br />

نی<br />

ین<br />

ته<br />

يرو<br />

له<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

هآن<br />

ین<br />

له<br />

نی<br />

تثنیه<br />

17<br />

سپ.‏ دو لوح را گرفتم و آنها را از دو دست خود<br />

انداخته،‏ در نظرشما شکستم.‏ خروج<br />

و مثل دفعه اول،‏ چهل روز و چهل شب به حضور<br />

یهوه به درافتادم؛ نه نان خوردم و نه آب نوشیدم،‏<br />

به سبب همه گناهان شما که کرده و کار ناشایسته که<br />

در نظر یهوه عمل نموده،‏ خشم او را به هیجان آوردید.‏<br />

19 ،32<br />

.18<br />

10 ،10 باب<br />

.19<br />

زیرا که از خشم و شدت خشمی که یهوه بر شما<br />

نموده بود تا شما را هلاك سازد،‏ میترسیدم،‏ و یهوه<br />

آن مرتبه نیز مرا اجابت نمود.‏<br />

و یهوه بر هارون بسیار خشمگین شده بود تا او را<br />

هلاك سازد،‏ و براي هارون نیز در آن وقت دعا کردم.‏<br />

.20<br />

21 ،32 خروج<br />

.21<br />

و اما گناه شما یعنی گوسالهاي را که ساخته<br />

بودید،‏ گرفتم و آن را به آتش سوزانیدم و آن را خرد<br />

کرده،‏ نیکو ساییدم تا مثل غبار نرم شد،‏ و غبارش را<br />

به نهري که از کوه جاري بود،‏ پاشیدم.‏<br />

و در تَبعیره و مسا و کبرُوت هتّاوه خشم یهوه را<br />

به هیجان آوردید.‏ خروج ؛ اعداد<br />

و وقتی که یهوه شما را از قادش برنیع فرستاده،‏<br />

فرمود بروید و در زمی که به شما دادهام تصرف<br />

نمایید،‏ از قول یهوه خداي خود شرارت کردید و به او<br />

ایمان نیاورده،‏ صداي او را نشنیدید.‏ ؛<br />

از روزي که شما را شناختهام به یهوه شرارت<br />

ورزیدهاید.‏<br />

سپ.‏ به حضور یهوه به درافتادم در آن چ<br />

روز و چهل شب که افتاده بودم،‏ از این جهت که یهوه<br />

فرموده بود که شما را هلاك سازد.‏ خروج<br />

و نزد یهوه خواهش نموده،‏ گفتم:‏ اي سرور یهوه،‏<br />

قوم خود و میراث خود را که به عظمت خود فدیه<br />

دادي و به دست قوي از مصر بیرون آوردي،‏ هلاك<br />

مساز.‏<br />

بندگان خودابراهیم و اسحاق و یعقوب را بیاد آور،‏<br />

و بر سخت این قوم و شرارت و گناه ایشان نظر<br />

منما.‏ خروج<br />

مبادا اهل زمی که ما را از آن بیرون آوردي،‏<br />

بگویند چونکه یهوه نتوانست ایشان را به زمینی که به<br />

ایشان وعده داده بود درآورد،‏ و چونکه ایشان را دشمن<br />

میداشت،‏ از ا ج ایشان را بیرون آورد تا در<br />

بیابان هلاك سازد.‏ اعداد<br />

لیکن ایشان قوم تو و میراث تو هستند که به قوت<br />

عظیم خود و به بازوي افراشته خویش بیرون آوردي.‏<br />

5 ،19 خروج<br />

10<br />

.1<br />

و در آن وقت یهوه به من فرمود:‏ دو لوح سنگ<br />

موافق اولین براي خود بتراش،‏ و نزد من به کوه بالا<br />

آور،‏ و صندوقی از چوب براي خود بساز.‏ خروج ؛<br />

و بر این لوحها کلماتی را که بر لوحهاي اولین که<br />

شکستی بود،‏ خواهم نوشت،‏ و آنها را در صندوق بگذار.‏<br />

10 ،25<br />

1 ،34<br />

.2<br />

19 ،32 ؛ خروج 10 ،9 باب<br />

3<br />

سپ.‏ صندوقی از چوب اقاقیا ساختم،‏ و دو لوح<br />

سنگ موافق اولین تراشیدم،‏ و آن دو لوح را در دست<br />

داشته،‏ از کوه بالا رفتم.‏ خروج<br />

و بر آن دو لوح موافق کتابت اولین،‏ آن ده کلمه را<br />

که یهوه در کوه از میان آتش،‏ در روز اجتماع به شما<br />

فرموده بود نوشت،‏ و یهوه ا را به من داد.‏ باب<br />

سپ.‏ برگشته،‏ از کوه پایین آمدم،‏ و لوحها را در<br />

صندوقی که ساخته بودم گذاشتم،‏ و در آنجا هست،‏<br />

چنانکه یهوه مرا امر فرموده بود.‏<br />

و فرزنداناسرائیل از بیروت پسرانیعقان به موسیره<br />

کوچ کردند،‏ و در آنجا هارون مرد و در آنجا دفن شد.‏<br />

و پسرش العازار در جایش به کاهنی پرداخت.‏<br />

10 ،9<br />

اعداد 33،<br />

4 ،34<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

28 ،20 ؛ اعداد 32<br />

.7<br />

و از آنجا به جدجوده کوچکردند،‏ و از جدجوده به<br />

یطبات که زمین نهرهاي آب است.‏<br />

در آنوقت یهوه قوم را جدا کرد،‏ تا صندوق<br />

عهد یهوه را بردارند،‏ و به حضور یهوه ایستاده،‏ او را<br />

خدمت نمایند،‏ و به نام او برکت دهند،‏ چنانکه تا امروز<br />

است.‏ باب ؛ باب<br />

بنابراین را در میان برادرانش سهم و میراثی<br />

نیست؛ یهوه میراث وي است،‏ چنانکه یهوه خدایت به<br />

وي فرموده بود.‏ اعداد<br />

و من در کوه مثل روزهاي اولین،‏ چ روز و<br />

چهل شب توقف نمودم،‏ و در آن دفعه نیز یهوه مرا<br />

اجابت نمود،‏ و یهوه نخواست تو را هلاك سازد.‏ باب<br />

.9 ،9<br />

اعداد 33 ،33<br />

7 .5 ،18<br />

20 ،18<br />

9 ،31<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

؛ اول پادشاهان 18<br />

8 ،19<br />

.11<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ برخیز و پیش روي ا قوم<br />

روانه شو تا به زمی که براي پدران ایشان قسم<br />

خوردم که به ایشان بدهم داخل شده،‏ آن را به تصرّف<br />

آورند.‏<br />

سپ.‏ هماکنون اي اسرائیل،‏ یهوه خدایت از تو چه<br />

میخواهد،‏ جز اینکه از یهوه خدایت بترسی و در همه<br />

روشه شای عمل نمایی،‏ و او را دوست بداري و یهوه<br />

12<br />

1 ،14<br />

اعداد 32 .3 ،13<br />

11 ،32<br />

4 ،11<br />

7 ،17<br />

16 ،14<br />

13 ،32<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 180 -


هايدل<br />

یدم<br />

يپا نی<br />

خداي خود را به تمامی دل و به تمامی جان خود<br />

عبادت نمایی.‏ میکاه ؛ تثنیه ؛ متی<br />

و دستورات یهوه و قواعد او را که من امروز تو را<br />

براي خیریتت امر میفرمایم،‏ نگاه داري.‏<br />

اینک آسمان و آسمانآسانها از آن یهوه خداي<br />

توست،‏ و زمین و هرآنچه در آن است.‏ اول پادشاهان<br />

لیکن یهوه به پدران تو رغبت داشته،‏ ایشان را<br />

محبت مینمود،‏ و بعد از ایشان نسل ایشان،‏ یعنی شما<br />

را از همه قومها برگزید،‏ چنانکه امروز شده است.‏ باب<br />

تثنیه<br />

،7<br />

27 ،8<br />

37 ،22<br />

5 ،6<br />

8 ،6<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

38 ،4 ؛ باب 29 ،9 ؛ 6<br />

.16<br />

پس پوشش خود را ختنه نمایید،‏ و دیگر<br />

گردنکشیمنمایید.‏ باب ؛ نحمیا<br />

زیرا که یهوه خداي شما خداي خدایان و سرورِ‏<br />

سروران،‏ و خداي عظیم و جبار و مهیب است،‏ که<br />

طرفداري ندارد و رشوه نمیگیرد.‏ مزامیر ؛ اعمال رسولان<br />

8 ،89<br />

16 ،9<br />

6 ،30<br />

.17<br />

34 ،10<br />

.18<br />

یتیمان و بیوهزنان را دادرسی میکند،‏ و غریبان را<br />

دوست داشته،‏ خوراك و پوشاك به ایشان هد.‏<br />

21 ،22 ؛ خروج 9 ،146 مزامیر<br />

19<br />

سپ.‏ غریبان را دوست دارید،‏ زیرا که در سرزمین<br />

مصر غریب بودید.‏ خروج<br />

از یهوه خداي خود بترس،‏ و او را عبادت نما و به<br />

او وابسته شو و به نام او قسم بخور.‏ باب ؛ مزامیر 63،<br />

او فخر توست و او خداي توست که براي تو ا<br />

اعمال عظیم و مهیبی که چشمانت دیده بجا آورده<br />

است.‏<br />

پدران تو با هفتاد نفر به مصر رفتند و هماکنون<br />

یهوه خدایت،‏ تو را مثل ستارگان آسمان فرآوان<br />

ساخته است.‏ پیدایش ؛ پیدایش<br />

12<br />

13 ،6<br />

5 ،15<br />

21 ،22<br />

27 ،46<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

11<br />

1<br />

سپ.‏ یهوه خداي خود را دوست بدار،‏ و راه و قواعد و<br />

احکام و دستورات او را در همه وقت نگاهدار.‏ باب<br />

و امروز بدانید،‏ زیرا که به پسران شما سخن<br />

نمیگویم که ندانستهاند،‏ و تنبیه یهوه خداي شما را<br />

ندیدهاند،‏ و نه عظمت و دست قوي و بازوي افراشته او<br />

را،‏<br />

و نشانهها و اعمال او را که در میان مصر،‏ به فرعون،‏<br />

پادشاه مصر،‏ و به تمامی زمین او بظهور آورد،‏<br />

و آنچه را که به لشکر مصریان اسبها و به<br />

ارابههاي ایشان کرد،‏ که چگونه آب دریاي سر خ را<br />

برایشان جاري ساخت،‏ وقتی که شما را تعقیب<br />

مینمودند،‏ و چگونه یهوه را تا به امروز هلاك<br />

ساخت،‏ خروج<br />

و آنچه را که براي شما در بیابان کرد تاشما به اینجا<br />

رسیدید،‏<br />

و آنچه را که به داتان و ابیرام پسران الیآب پسر<br />

رؤبین کرد،‏ که چگونه زمین دهان خود را گشوده،‏<br />

ایشان را و خاندان و خیمههاي ایشان را،‏ و هر جاندار<br />

را که همراه ایشان بود در میان تمامی اسرائیل بلعید.‏<br />

، ایشان<br />

27 .25 ،14<br />

.5<br />

.6<br />

31 ،16 اعداد<br />

.7<br />

لیکن چشمان شما تمامی اعمال عظیمه یهوه را که<br />

کرده بود،‏ دیدند.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ همه دستوراتی را که من امروز براي شما امر<br />

میفرمایم نگاه دارید،‏ تا قوي شوید و داخل شده،‏<br />

زمینی را که براي گرفتن آن عبور میکنید،‏ به تصرف<br />

آورید.‏ باب<br />

و تا در آن زمینی که یهوه براي پدران شما قَسم<br />

خورد که آن را به ایشان و نسل ایشان بدهد،‏ عمر دراز<br />

داشته باشید،‏ زمینی که به شیر و عسل جاري است.‏<br />

2 ،29<br />

19 ،7<br />

11 ،7<br />

8<br />

.9<br />

7 ،8 ؛ 40 ،4 باب<br />

17 ؛ خروج 3،<br />

.10<br />

زیرا زمینی که تو براي گرفتن آن داخل میشوي،‏<br />

مثل سرزمین مصر که از آن بیرون آمدي نیست،‏ که<br />

در آن تخم خود را میکاشتی و آن را مثل باغ کلم به<br />

خود سیراب میکردي.‏<br />

لیکن زمینی که شما براي گرفتنش به آن عبور<br />

میکنید،‏ زمین کوهها و درههاست که از بارش آسمان<br />

آب مینوشد،‏<br />

زمینی است که یهوه خدایت برآن توجه دارد و<br />

چشمان یهوه خدایت از اول سال تا آخر سال پیوسته<br />

بر آن است.‏ مزامیر<br />

و چنین خواهد شد که اگر دستوراتی را که من<br />

امروز براي شما امر میفرمایم،‏ بشنوید،‏ و یهوه خداي<br />

خود را دوست بدارید،‏ و او را به تمامی دل و به تمامی<br />

جان خود عبادت نمایید،‏ باب ؛ لاویان<br />

آنگاه باران زمین شما یعنی باران اولین و آخرین<br />

را در به وقتش خواهم بخشید،‏ تا غلّ‏ ه و شیره و<br />

روغنخود را جمع نمایی.‏<br />

و در صحراي تو براي حیواناتت علف خواهم داد<br />

تا بخوري و سیر شوي.‏<br />

مواظب باشید مبادا دل شما فریفته شود و<br />

برگشته،‏ خدایان دیگر را عبادت و سجده نمایید.‏ باب<br />

،4<br />

3 ،26<br />

2 .1 ،28<br />

10 ،65<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

16<br />

6 ،8<br />

، به<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

- 181 -


يرو<br />

يپا<br />

هرا<br />

ته<br />

ین<br />

يرو یم<br />

یا<br />

هرا<br />

یان<br />

تثنیه<br />

.17<br />

و خشم یهوه برشما افروخته شود،‏ تا آسمان را<br />

ببندد،‏ و باران نبارد،‏ و زمین محصول خود را ندهد و<br />

شما از زمین نیکویی که یهوه به شما میدهد،‏ بزودي<br />

هلاك شوید.‏ لاویان ؛ تثنیه ؛<br />

سپ.‏ این سخنان مرا در دل و جان خود جا دهید،‏<br />

و آنها را بر دستهاي خود براي علامت ببندید،‏ و در<br />

میان چشمان شما پیشانیبند باشد.‏ ؛<br />

و آنها را به پسران خود تعلیم دهید،‏ و حین<br />

نشستنت در خانه خود،‏ و رفتنت به ، و وقت<br />

خوابیدن و برخاستنت از آنها گفتگو نمایید.‏<br />

و آنها را بر چهارچوبهاي در خانه خود و بر<br />

دروازههاي خود بنویسید،‏<br />

تا روزهاي شما و روزهاي پسران شما بر زمی<br />

که یهوه براي پدران شما قَسم خورد که به ایشان<br />

بدهد،‏ فرآوان شود،‏ مثل روزهاي آسمانها بر بالاي<br />

زمین.‏<br />

زیرا اگر تمامی این دستورات را که من به ج<br />

عمل نمودن به شما امر میفرمایم،‏ نیکو نگاه دارید،‏ تا<br />

یهوه خداي خود را دوست دارید،‏ و در تمامی روشهاي<br />

او رفتار نموده،‏ به او وابسته شوید،‏<br />

آنگاه یهوه همه این امتها را از حضور شما اخراج<br />

خواهد نمود،‏ و شما امتهاي بزرگتر و قویتر از خود را<br />

تسخیر خواهید نمود.‏ باب<br />

هرجایی که کف شما برآن گذارده شود،‏ از آن<br />

شما خواهد بود،‏ از بیابان و لبنان و از نهر،‏ یعنی نهر<br />

فرات تا دریاي غربی،‏ حدود شما خواهد بود.‏ یوشع ؛<br />

3 ،1<br />

3 ،7<br />

26 4<br />

امثال 3 ،3<br />

23 ،28<br />

1 ،7<br />

19 ،26<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

9 ،14<br />

.25<br />

و هیچکس یاراي مقاومت با شمانخواهد داشت،‏<br />

زیرا یهوه خداي شما ترس و وحشت شما را بر تمامی<br />

زمین که به آن قدم میزنید چیره خواهد ساخت،‏<br />

چنانکه به شما فرموده است.‏<br />

اینک من امروز برکت و لعنت پ یش شما<br />

میگذارم.‏ باب<br />

اما برکت،‏ اگر دستورات یهوه خداي خود را که<br />

من امروز به شما امر میفرمایم،‏ اطاعت نمایید.‏ باب<br />

،28<br />

15 .1 ،30<br />

.26<br />

.27<br />

15 .2<br />

.28<br />

و اما لعنت،‏ اگر دستورات یهوه خداي خود را<br />

اطاعت ننموده،‏ از راه و روشی که من امروز به شما امر<br />

میفرمایم برگردید،‏ و خدایان غیر را که نشناختهاید،‏<br />

پی نمایید.‏<br />

و واقع خواهد شد که چون یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به<br />

زمینی که به جهت گرفتنش به آن داخل<br />

سازد،‏ آنگاه برکت را بر کوه جرِزیم و لعنت را بر کوه<br />

بال خواهی گذاشت.‏ باب ؛ یوشع<br />

آیا آنها به آنطرف اُردنّ‏ نیستند پشت غروب<br />

آفتاب،‏ در زمین کنعانی که در دشت ساکنند مقابل<br />

جِلْجال نزد بلوطهاي موره.‏ پیدایش<br />

زیرا که شما از اُردنّ‏ عبور میکنید تا داخل شده،‏<br />

زمینی را که یهوه خدایت به تو میبخشد به تصرف<br />

آورید،‏ و آن را خواهید گرفت و در آن ساکن خواهید<br />

شد.‏<br />

سپ.‏ متوجه باشید تا همه این قواعد و احکامی را<br />

که من امروز پیش شما میگذارم،‏ به عمل آورید.‏<br />

33 ،8<br />

6 ،12<br />

12 ،27<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

12<br />

.1<br />

.2<br />

اینهاست قواعد و احکامی که شما در تمامی<br />

روزهایی که بر زمین زنده خواهید ماند،‏ میباید متوجه<br />

شده،‏ به عمل آرید،‏ در زمینی که یهوه خداي پدرانت<br />

به تو داده است،‏ تا در آن تصرف نمایی.‏<br />

همه بت خانههاي امتهایی را که در آنها<br />

خدایانخود را عبادت میکنند و شما آنها را اخراج<br />

مینمایید خراب نمایید،‏ خواه بر کوههاي بلند خواه بر<br />

تپهها و خواه زیر هر درخت سبز.‏ باب<br />

قربانگاههاي ایشان را بشکنید و ستونهاي ایشان را<br />

خرد کنید،‏ و اشیرههاي ایشان را به آتش بسوزانید،‏ و<br />

بتهاي تراشیده شده خدایان ایشان را بیندازید،‏ و<br />

نامهاي ایشان را از آنجا محو سازید.‏ یوشع ؛ تثنیه<br />

،7<br />

14 ،24<br />

5 ،7<br />

.3<br />

25<br />

.4<br />

.5<br />

با یهوه خداي خود چنین عمل منمایید.‏<br />

بلکه به مکانی که یهوه خداي شما از همه قبیله<br />

شما برگزیند تا نام خود را در آنجا بگذارد،‏ یعنی<br />

مسکن او را بطلبید و به آنجا بروید.‏ خروج ؛<br />

و به آنجا قربانیهاي سوختنی و قربانیه ا و<br />

دهمهاي خود،‏ و قربانیهاي طلب دستهاي خویش،‏ و<br />

نذرها و داوطلب خود و نخستزادههاي گله و گله<br />

خویش را ببرید.‏<br />

و در آنجا بحضور یهوه خداي خود بخورید،‏ و شما و<br />

اهل خانه شما در هر شغل دست خود که یهوه خداي<br />

شما،‏ شما را در آن برکت دهد،‏ شادي نمایید.‏<br />

موافق هرآنچه ما امروز در اینجا میکنیم،‏ یعنی<br />

آنچه در نظر هرکس پسند آید،‏ نکنید.‏<br />

زیرا که هنوز به آرامگاه و سهمی که یهوه خداي<br />

شما،‏ به شما میدهد داخل نشدهاید.‏<br />

42 ،29<br />

24 ،20<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.29<br />

- 182 -


تی<br />

یان<br />

یول<br />

هآن<br />

یان<br />

لی<br />

يرو هآن<br />

ته<br />

يرو<br />

.21<br />

تثنیه<br />

.10<br />

اما چون از اُردنّ‏ عبور کرده،‏ در زمینی که یهوه،‏<br />

خداي شما،‏ براي شما تقسیم میکند،‏ ساکن شوید،‏ و<br />

او شما را از همه دشمنان شما از هرطرف آرامی دهد<br />

تا در امنیت سکونت نمایید،‏ اول پادشاهان<br />

آنگاه به مکانی که یهوه خداي شما برگزیند تا نام<br />

خود را در آن ساکن سازد،‏ به آنجا هرچه را که من به<br />

شما امر فرمایم بیاورید،‏ از قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانیها و دهمهاي خود،‏ و قربانیهاي طلب دستهاي<br />

خویش،‏ و همه نذرهاي بهترین خود که براي یهوه نذر<br />

نمایید.‏ باب<br />

و به حضور یهوه خداي خود شادي نمایید،‏ شما<br />

با پسران و دختران و غلامان و کنیزان خود،‏ و لاوی<br />

که درون دروازههاي شما باشند،‏ چونکه ایشان را با<br />

شما ارثی و سهمی نیست.‏ اعداد ؛ نحمیا<br />

مواظب باش که در هر جایی که میبینی<br />

قربانیهاي سوختنی خود را نگذرانی،‏<br />

بلکه در مکانی که یهوه در یکی از قبیله تو<br />

برگزیند در آنجا قربانیهاي سوختنی خود را بگذرانی،‏<br />

و در آنجا هرچه من به تو امر فرمایم،‏ به عمل آوري.‏<br />

لیکن گوشت را برحسب تمامی آرزوي دلت،‏<br />

موافق برکتی که یهوه خدایت به تو دهد،‏ در همه<br />

دروازهها قربانی کرده،‏ بخور؛ اشخاص نجس و<br />

پاکیزه از آن بخورند چنانکه از غزال و آهو میخورند.‏<br />

25 ،4<br />

37 ،10<br />

24 ،18<br />

22 ،14<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

5 ،14 باب<br />

.16<br />

لاویان 17 ،3<br />

.17<br />

خون را نخور؛ آن را مثل آب بر زمین بریز.‏<br />

دهم محصول و شیره و روغن و نخستزاده گله و<br />

گله خود را در دروازههاي خود مخور،‏ و نه هیچ یک از<br />

نذرهاي خود را که نذر میکنی و از داوطلب خود و<br />

قربانیهاي طلب دست خود را.‏<br />

بلکه ا را به حضور یهوه خدایت در مکانی که<br />

یهوه خدایت برگزیند،‏ بخور،‏ تو و پسرت و دخترت و<br />

غلامت و کنیزت و لاوی که درون دروازههاي تو<br />

باشند،‏ و به هرچه دست خود را برآن بگذاري به حضور<br />

یهوه خدایت شادي نما.‏ باب<br />

مواظب باش که لاویان را در تمامی روزهایی که<br />

در زمین خود باشی،‏ ترك ننمایی.‏ باب<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ مرزهاي تو را بطوري که تو را<br />

وعده داده است،‏ وسیع گرداند،‏ و بگویی که گوشت<br />

خواهم خورد،‏ زیرا که دل تو به گوشتخوردن ما<br />

است،‏ پس موافق همه آرزوي دلت گوشت را بخور.‏ باب<br />

27 ،14<br />

23 ،14<br />

.18<br />

.19<br />

20. چون<br />

؛ پیدایش 8 19،<br />

و اگر مکانی که یهوه،‏ خدایت،‏ برگزیند تا اسم<br />

خود را در آن بگذارد از تو دور باشد،‏ آنگاه از گله و گله<br />

خود که یهوه به تو دهد قربانی کن،‏ چنانکه به تو امر<br />

فرمودهام و از هرچه دلت بخواهد در دروازههایت بخور.‏<br />

چنانکه غزال و آهو خورده شود،‏ آنها را چنین<br />

بخور؛ شخص نجس و شخص پاکیزه از آن برابر<br />

بخورند.‏ باب<br />

لیکن هوشیار باش که خون را نخوري زیرا خون<br />

جان است و جان را با گوشت نخوري.‏ لاویان<br />

آن را مخور،‏ بلکه مثل آب برزمینش بریز.‏<br />

آن را مخور تا براي تو و بعد از تو براي پسرانت<br />

نیکو باشد هنگامی که آنچه در نظر یهوه راست است،‏<br />

بجا آوري.‏<br />

لیکن وسایل مقدس خود را که داري و نذرهاي<br />

خود را برداشته،‏ به مکانی که یهوه برگزیند،‏ برو.‏<br />

و گوشت و خون قربانیهاي سوختنی خود را بر<br />

قربانگاه یهوه خدایت بگذران و خون قربانیه ا تو بر<br />

قربانگاه یهوه خدایت ریخته شود و گوشت را بخور.‏<br />

متوجه باش که همه این سخنانی را که من به تو<br />

امر میفرمایم بشنوي تا براي تو و بعد از تو براي<br />

پسرانت هنگامی که آنچه در نظر یهوه،‏ خدایت،‏ نیکو و<br />

راست است بجا آوري تا به ابد نیکو باشد.‏<br />

وقتی که یهوه،‏ خدایت،‏ امتهایی را که به ج<br />

گرفتن ا به آنجا می ، از حضور تو ریشه کن<br />

سازد،‏ و ایشان را اخراج نموده،‏ در زمین ایشان ساکن<br />

شوي.‏<br />

آنگاه مراقب باش،‏ مبادا بعد از آنکه از حضور تو<br />

هلاك شده باشند به دام گرفتهشده،‏ ایشان را پی<br />

نمایی و درباره خدایان ایشان دریافت کرده،‏ بگویی که<br />

این امتها خدایان خود را چگونه عبادت کردند تا من<br />

نیز چنین کنم.‏ باب ؛ یوشع 23، ؛ مزامیر<br />

با یهوه،‏ خداي خود،‏ چنین عمل منما،‏ زیرا هرچه<br />

را که نزد یهوه ناپسند است و از آن نفرت دارد،‏ ایشان<br />

براي خدایان خود میکردند،‏ حتی اینکه پسران و<br />

دختران خود را نیز براي خدایان خود به آتش<br />

میسوزانیدند.‏<br />

هر آنچه من به شما امر میفرمایم متوجه شوید،‏<br />

تا آن را به عمل آورید،‏ چیزي برآن میفزایید و چیزي<br />

از آن کم نکنید.‏ باب ؛ امثال<br />

27 ،7<br />

34 ،106<br />

7<br />

6 ،30<br />

9 ،18<br />

2 ،4<br />

22 ،15<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

13<br />

14 ،28<br />

- 183 -


يرو<br />

یاب<br />

يرو<br />

.13<br />

تثنیه<br />

.1<br />

.2<br />

اگر در میان تو پیامبرانی،‏ یا بیننده خواب از میان<br />

شما برخیزد،‏ و نشانه یا معجزهاي براي شما ظاهر<br />

سازد،‏<br />

و آن نشانه یا معجزه واقع شود که از آن تو را خبر<br />

داده،‏ گفت خدایان غیر را که نمیشناسی پی<br />

نماییم،‏ و آنها را عبادت کنیم،‏ ارمیا<br />

آن پیامبر یا بیننده خواب را مشنو،‏ زیرا که<br />

یهوه،‏ خداي شما،‏ شما را امتحان میکند،‏ تا بداند که<br />

آیا یهوه،‏ خداي خود را به تمامی دل و به تمامی جان<br />

خود محبت مینمایید؟ باب<br />

یهوه خداي خود را پی نمایید و از او بترسید،‏ و<br />

دستورات او را نگاه دارید،‏ و صداي او را بشنوید و او را<br />

عبادت نموده،‏ به او ملحق شوید.‏ باب<br />

و آن پیامبر یا بینندة خواب کشته شود،‏ زیرا که<br />

سخنان فتنهانگیز بر یهوه خداي شما که شما را از<br />

سرزمین مصر بیرون آورد،‏ و تو را از خانه بندگی فدیه<br />

داد،‏ گفته است تا تو را از روشی که یهوه خدایت به تو<br />

امر فرمود تا با آن عمل نمایی،‏ منحرف سازد.‏ پس<br />

اینگونه بدي را از میان خود دور خواهی کرد.‏ باب ؛<br />

20 ،18<br />

6 ،8<br />

9 ،7<br />

2 ،8<br />

3. سخنان<br />

.4<br />

.5<br />

اول قرنتیان<br />

13 .9 ،5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و اگر برادرت که پسر مادرت باشد یا پسر یا دختر<br />

تو یا زن همآغوش تو یا رفیقت که مثل جان تو باشد،‏<br />

تو را بطور مخفیانه گمراه کند،‏ و گوید که برویم و<br />

خدایان غیر را که تو و پدران تو نشناختید عبادت<br />

نماییم،‏<br />

از خدایان امتهایی که به اطراف شما میباشند،‏<br />

خواه به تو نزدیک و خواه از تو دور باشند،‏ از انتهاي<br />

زمین تا انتهاي دیگر آن،‏<br />

او را قبول مکن و او را گوش مده،‏ و چشم تو بر وي<br />

رحم نکند و بر او شفقت منما و او را پنهان مکن.‏ باب<br />

21 .13 ،19<br />

9. حتماً‏<br />

او را به قتل رسان،‏ دست تو اول به قتل او<br />

دراز شود و بعد دست تمامی قوم.‏ باب ؛<br />

و او را به سنگ سنگسار نما تا بمیرد،‏ چونکه<br />

میخواست تو را از یهوه،‏ خدایت،‏ که تو را از سرزمین<br />

مصر از خانه بندگی بیرون آورد،‏ منحرف سازد.‏ باب<br />

،17<br />

20 ،18<br />

7 .5 ،17<br />

.10<br />

7 .5-2<br />

.11<br />

و همه اسرائیلیان چون بشنوند،‏ خواهند ترسید و<br />

بار دیگر چنین امر زشت را در میان شما مرتکب<br />

نخواهند شد.‏ باب<br />

اگر درباره یکی از شهرهایی که یهوه خدایت به تو<br />

به جهت سکونت میدهد خبر ی<br />

که بعضی پسران بلّیعال از میان تو بیرون رفته،‏<br />

ساکنان شهر خود را منحرف ساخته،‏ گفتهاند برویم و<br />

خدایان غیر را که نشناختهاید،‏ عبادت نماییم،‏ ارمیا<br />

آنگاه دقیق تحقیق نموده،‏ پژوهش و سئوال نما.‏<br />

اینگونه حقیقت را خواهی یافت که یقین باشد،‏ که<br />

انزجار در میان شما رخ داده است.‏<br />

در اینصورت ساکنان آن شهر را به دم شمشیر<br />

بکُش و آن را با هرچه در آن است و حیواناتش را به<br />

دم شمشیر هلاك نما.‏<br />

و همه غنیمت آن را درمیان کوچهاش جمع کن و<br />

شهر را با تمامی غنیمتش براي یهوه خدایت به آتش<br />

کلاً‏ بسوزان،‏ و آن تا به ابد آواره خواهد بود و بار دیگر<br />

بنا نخواهد شد.‏<br />

و از چیزهاي حرام شده چیزي به دستت نچسبد<br />

تا یهوه از شدت خشم خود برگشته،‏ بر تو رحمت و<br />

دلسوزي بنماید،‏ و تو را بیفزاید بطوري که براي<br />

پدرانت قَسم خورده بود،‏ باب<br />

هنگامی که قول یهوه خداي خود را شنیده،‏ و<br />

همه دستوراتش را که من امروز به تو امر میفرمایم<br />

نگاه داشته،‏ آنچه در نظر یهوه خدایت راست است،‏<br />

بعمل آورده باشی.‏<br />

9 ،7<br />

25 ،7<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

14<br />

1. شما پسران یهوه خداي خود هستید،‏ به خاطر<br />

مردگان،‏ خویشتن را مجروح منمایید،‏ و مابین چشمان<br />

خود را متراشید.‏ لاویان<br />

زیرا تو براي یهوه،‏ خدایت،‏ قوم مقدس هستی،‏ و<br />

یهوه تو را براي خود برگزیده است تا از همه امتهایی<br />

که برروي زمیناند به جهت او قوم خاص باشی.‏ باب<br />

،7<br />

27 ،19<br />

.2<br />

20 4، ؛ تثنیه 9 2، ؛ اول پطرس 6<br />

.3<br />

.4<br />

هیچ چیز ناپسند مخور.‏<br />

این است حیواناتی که بخورید:‏ گاو و گوسفند و بز،‏<br />

داوران 4 ،13<br />

.5<br />

و آهو و غزال و گوزن آبی و بزکوهی و بز و گاوِ‏<br />

دشتی و گوسفند وحشتی.‏ باب<br />

و هر حیوان شکافته سم که سم را به دو طرف<br />

شکافته دارد و نشخوار کند،‏ آن را از حیوانات بخورید.‏<br />

لیکن از نشخوارکنندگان و شکافتگانسم اینها را<br />

مخورید:‏ یعنی شتر و خرگوش و گورکن صحرائی،‏ زیرا<br />

که نشخوار میکنند اما شکافتهسم نیستند.‏ اینها براي<br />

شما نجساند.‏ لاویان<br />

22 ،15<br />

4 ،11<br />

.6<br />

.7<br />

،<br />

13 ،17<br />

.12<br />

- 184 -


هآن<br />

هآن<br />

نهی<br />

یم<br />

هد<br />

یزن<br />

تی یک<br />

تی<br />

ین<br />

تی<br />

تثنیه<br />

.8<br />

.9<br />

و خوك زیرا شکافته سم است،‏ لیکن نشخوار<br />

نمیکند،‏ این براي شما نجساست.‏ از گوشت آنها<br />

مخورید و لاش ا را لمس مکنید.‏<br />

از همه آنچه در آب است اینها را بخورید:‏ هرچه پر<br />

و فلس دارد،‏ ا را بخورید.‏ لاویان<br />

و هرچه پر و فلس ندارد مخورید،‏ براي شما نجس<br />

است.‏<br />

از همه مرغان پاك بخورید.‏<br />

و این است آنهایی که نخورید:‏ عقاب و<br />

استخوانشکن و عقابدریایی،‏ لاویان<br />

و لاشخوار و شا و کرکس هم نوع آن؛<br />

و هر کلاغ هم نوع آن؛<br />

و شترمرغ و جغد و مرغ دریایی و باز،‏ به اجناس<br />

آن؛<br />

و جقد و مرغ ارغوانی و قاز؛<br />

و غمخوارك و لکلک و قو؛<br />

و مرغ ماهی خوار و کُلنک،‏ هم نوع آن؛ و ه د و<br />

خفاش.‏<br />

و همه حشرات بالدار براي شما نجساند؛ خورده<br />

نشوند.‏<br />

اما از همه مرغان پاك بخورید.‏<br />

هیچ مرده مخورید؛ به غریبی که درون دروازههاي<br />

تو باشد بده تا بخورد،‏ یا به بیگانه بفروش،‏ زیرا که تو<br />

براي یهوه،‏ خدایت،‏ قوم مقدس هستی.‏ و بزغاله را در<br />

شیر مادرش مپز.‏ خروج ؛ خروج 23،<br />

دهم تمامی محصولات مزرعه خود را که سال به<br />

سال از زمین میروید،‏ حتماً‏ بده.‏ لاویان<br />

و به حضور یهوه خدایت در مکانی که برگزیند تا<br />

نام خود را در آنجا ساکن سازد،‏ دهم محصول و شیره<br />

و روغن خود را و نخستزادگان گله و گله خویش را<br />

بخور،‏ تا بیاموزي که از یهوه خدایت همه اوقات<br />

بترسی.‏ باب<br />

و اگر راه از برایت دور باشد که آن را نمیتوانی<br />

برد،‏ و آن مکانی که یهوه،‏ خدایت،‏ خواهد برگزید تا نام<br />

خود را در آنبگذارد،‏ وقتی که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را<br />

برکت دهد،‏ از تو دور باشد،‏<br />

سپ.‏ آن را به نقره بفروش و نقره را بدست خود<br />

گرفته،‏ به مکانی که یهوه خدایت برگزیند،‏ برو.‏<br />

و نقره را براي هرچه دلت خواهد از گاو و<br />

گوسفند و شراب و مستیآور و هرچه دلت از تو بطلبد،‏<br />

بده،‏ و در آنجا بحضور یهوه،‏ خدایت،‏ بخور و خودت با<br />

خاندانت شادي نما.‏ لاویان<br />

و لاوياي را که اندرون دروازهها باشد،‏ ترك<br />

منما چونکه او را با تو ارث و سهمی نیست.‏ اعداد<br />

.20 ،18<br />

9 ،10<br />

.27<br />

24<br />

.28<br />

و در آخر هر سه سال تمام دهم محصول خود را<br />

در همان سال بیرون آورده،‏ در اندرون دروازهها<br />

ذخیره نما.‏ باب<br />

و لاوي چونکه با تو ارث و سهمی ندارد و غریب و<br />

یتیم و بیوه که درون دروازههایت باشند،‏ بیایند و<br />

بخورند و سیر شوند،‏ تا یهوه،‏ خدایت،‏ تو را در همه<br />

اعمال دستت که میکنی،‏ برکت دهد.‏ باب ؛ امثال<br />

،11<br />

1 ،28<br />

12 ،26<br />

.29<br />

24<br />

15<br />

.1<br />

و در آخر هر هفت سال،‏ باید سال معافیت نگاه<br />

داري.‏ لاویان<br />

و قانون معافیت این باشد:‏ هر طلبکاري قرضی را<br />

که به همسایه خود داده باشد معاف سازد،‏ و از<br />

همسایه و برادر خود مطالبه نکند،‏ چونکه معافیت یهوه<br />

اعلان شده است.‏ لوقا<br />

از غریب میتوانی طلب نمایی،‏ اما هرآنچه از مال تو<br />

نزد برادرت باشد،‏ دست تو آن را معاف سازد،‏<br />

تا نزد تو هیچ فقیر نباشد،‏ زیرا که یهوه تو را در<br />

زمینی که یهوه،‏ خدایت،‏ براي ارث به اموال تو می<br />

بخشد،‏ حتماً‏ برکت خواهد داد،‏<br />

اگر صداي یهوه،‏ خدایت،‏ را به دقت بشنوي تا<br />

متوجه شده،همه این دستورات را که من امروز به تو<br />

امر میفرمایم بجا آوري.‏ باب<br />

زیرا که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را چنانکه فرموده است<br />

برکت خواهد داد،‏ و به امتهاي بسیار قرض خواهی<br />

داد،‏ لیکن تو مدیون نخواهی شد،‏ و بر امتهاي بسیار<br />

تسلط خواهی نمود،‏ و ایشان بر تو مسلط نخواهند شد.‏<br />

1 ،28<br />

19 ،4<br />

10 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

44 .12 ،18 ؛ باب 29 ،14 باب<br />

.7<br />

اگر نزد تو در ی از دروازهها ، در زمی که<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ به تو میبخشد،‏ یکی از برادرانت فقیر<br />

باشد،‏ دل خود را سخت مساز،‏ و دستت را بر برادر<br />

فقیر خود مبند.‏ لاویان ؛ اول تیموتائوس ؛ اول یوحنا<br />

18 ،6<br />

35 ،25<br />

17 ،3<br />

.8<br />

بلکه حتماً‏ دست خود را بر او گشاده دار،‏ و به قدر<br />

کفایت،‏ موافق احتیاج او به او قرض بده.‏ لوقا<br />

و مراقب باش مبادا در دل تو فکر زشت باشد،‏ و<br />

بگویی سال هفتم یعنی سال معافیت نزدیک است،‏ و<br />

34 ،6<br />

.9<br />

13 ،11<br />

30 ،27<br />

19<br />

9 ،11<br />

31 ،22<br />

16 .11 ،16<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

- 185 -


له<br />

يلاو<br />

چشم تو بر برادر فقیر خود بد شده،‏ چیزي به او ندهی<br />

و او از تو نزد یهوه فریاد برآورده،‏ برایت گناه باشد.‏<br />

به او بدهی و دلت از دادنش آزرده نشود،‏<br />

زیرا که به عوض این کار یهوه،‏ خدایت،‏ تو را در تمامی<br />

کارهایت و هرچه دست خود را بر آن دراز میکنی،‏<br />

برکت خواهد داد.‏<br />

فقیر از زمینت نیست نخواهد شد،‏ بنابراین<br />

من تو را امر فرموده،‏ میگویم حتماً‏ دست خود را براي<br />

برادر مسکین و فقیر خود که در زمین تو باشند،‏<br />

گشاده دار.‏ متی ؛ یوحنا ؛ اشعیا ؛ یعقوب<br />

اگر مرد یا زن عبرانی از برادرانت به تو فروخته<br />

شود،‏ و او تو را شش سال خدمت نماید،‏ پس در سال<br />

هفتم او را از نزد خود آزاد کرده،‏ رهاکن.‏ خروج<br />

و چون او را از نزد خود آزاد کرده،‏ رها میکنی،‏ او<br />

را تُهیدست روانه مساز.‏<br />

او را از گله و خرمن و چرخُشت خود بده؛ به<br />

اندازهاي که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را برکت داده باشد به او<br />

بده.‏<br />

و بیادآور که تو در سرزمین مصر غلام بودي و<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ تو را فدیه داد،‏ بنابراین من امروز این را<br />

به تو امر میفرمایم،‏ باب<br />

و اگر به تو گوید از نزد تو نمیروم چونکه تو را و<br />

خاندان تو را دوست دارد و او را نزد تو خوش گذشته<br />

باشد،‏<br />

آنگاه درفشی گرفته،‏ گوشش را با آن کنار در<br />

سوراخ کن تا تو را غلام ابدي باشد،‏ و با کنیز خود نیز<br />

چنین عمل نما.‏ خروج<br />

و چون او را از نزد خود آزاد کرده،‏ رها میکنی،‏<br />

بنظرت بد نیاید،‏ زیرا که دو برابر اُجرت مزدبگیر،‏ تو را<br />

شش سال خدمت کرده است.‏ و یهوه خدایت در هرچه<br />

میکنی تو را برکت خواهد داد.‏<br />

همه نخستزادگان نر را که از گوسالهها و<br />

گوسفندهاي تو زاییده شوند براي یهوه،‏ خداي خود،‏<br />

تقدیس نما،‏ و با نخستزاده گاو خود کار مکن و<br />

نخستزاده گوسفند خود را پشم مبر.‏<br />

آنها را به حضور یهوه خداي خود در مکانی<br />

که یهوه برگزیند،‏ تو و ا خانهات سال به سال<br />

بخورید.‏<br />

لیکن اگر عیبی داشته باشد،‏ مثلاً‏ لنگ یا کور یا<br />

هر عیب دیگر،‏ آن را براي یهوه خدایت قربانی مکن.‏<br />

تثنیه<br />

15 ،2<br />

2 ،21<br />

خروج 2 ،13<br />

7 ،58<br />

8 ،12<br />

12 ،16<br />

6 ،21<br />

11 ،26<br />

10. حتماً‏<br />

11. چونکه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

20 ،22 لاویان<br />

.22<br />

آن را در اندرون دروازههایت بخور،‏ شخص نجس<br />

و شخص پاکیزه،‏ آن را همانند مثل غزال و آهو<br />

بخورند.‏ باب<br />

اما خونش را مخور.‏ آن را مثل آب برزمین بریز.‏<br />

15 ،12<br />

.23<br />

10 ،17 ؛ لاویان 23 ،12 باب<br />

16<br />

.1<br />

ماه اب بی را نگاهدار و پِسح را به ج ته یهوه،‏<br />

خدایت،‏ بجا آور،‏ زیرا که در ماه ابیب یهوه،‏ خدایت،‏ تو<br />

را از مصر در شب بیرون آورد.‏<br />

سپ.‏ پِسح را از گله و گله براي یهوه،‏ خدایت،‏ قربانی<br />

کن،‏ در مکانی که یهوه برگزیند،‏ تا نام خود را در آن<br />

ساکن سازد.‏<br />

با آن،‏ خمیرمایه ترش مخور،‏ هفت روز نان<br />

بدونخمیرمایهترش یعنی نان مشقّت را با آن بخور،‏<br />

زیرا که با عجله از سرزمین مصر بیرون آمدي،‏ تا روز<br />

خروج خود را از سرزمین مصر در تمامی روزهاي<br />

عمرت بیاد آوري.‏<br />

پس هفت روز هیچ خمیرمایه ترش در تمامی<br />

محدودهات دیده نشود؛ و از گوشتی که در شام روز<br />

اول،‏ قربانی میکنی چیزي تا صبح باقی نماند.‏<br />

پِسح را در هر یکی از دروازههایت که یهوه خدایت<br />

به تو میدهد،‏ قربانی نتوانی کرد،‏ دوم تواریخ<br />

بلکه در مکانی که یهوه،‏ خدایت،‏ برگزیند تا نام خود<br />

را در آن ساکن سازد،‏ در آنجا پِسح را در شام،‏ وقت<br />

غروب آفتاب،‏ هنگام بیرون آمدنت از مصر قربانی کن.‏<br />

1 ،35<br />

لاویان 5 ،23<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

لاویان 5 ،23 ؛ 6 ،12 خروج<br />

.7<br />

.8<br />

و آن را در مکانی که یهوه،‏ خدایت،‏ برگزیند بپز و<br />

بخور و بامدادان برخاسته،‏ به خیمههایت برو.‏<br />

شش روز نان بدونخمیرمایهترش بخور،‏ و در روز<br />

هفتم،‏ جشن مقدس براي یهوه خدایت باشد؛ در آن<br />

هیچ کار مکن.‏ خروج<br />

هفت هفته براي خود بشمار.‏ از ابتداي نهادن داس<br />

در زرع خود،‏ شمردن هفت هفته را شروعکن.‏<br />

لاویان 23،<br />

15 ،12 ؛ 8 ،13<br />

.9<br />

15<br />

.10<br />

و جشن هفتهها را با هدیۀ داوطلب دست خود<br />

نگاهدار و آن را به اندازه برکتی که یهوه خدایت به تو<br />

دهد،‏ بده.‏ باب ؛ لاویان 23،<br />

و به حضور یهوه،‏ خدایت،‏ شادي نما تو و پسرت و<br />

دخترت و غلامت و کنیزت و که درون<br />

دروازههایت باشد و غریب و یتیم و بیوهزنی که در<br />

میان تو باشند،‏ در مکانی که یهوه خدایت برگزیند تا<br />

نام خود را در آن ساکن گرداند.‏ خروج<br />

24 ،20<br />

10<br />

2 ،26<br />

.11<br />

- 186 -


يرو<br />

تی یک<br />

نیی<br />

یم<br />

نی<br />

،<br />

.3<br />

تثنیه<br />

.12<br />

و بیاد آور که در مصر غلام بودي،‏ پس متوجه<br />

شده،‏ این قواعد را بجا آور.‏ باب<br />

جشن خیمهها را بعد از جمع کردن حاصل از<br />

خرمن،‏ و چرخشت خود هفت روز نگاهدار.‏ ؛<br />

خروج 16 ،23<br />

18 ،24<br />

.13<br />

لاویان 34 ،23<br />

.14<br />

و در جشن خود شادي نما،‏ تو و پسرت و دخترت<br />

و غلامت و کنیزت و لاوي و غریب و یتیم و بیوهزنی<br />

که درون دروازههایت باشند.‏ باب<br />

هفت روز در مکانی که یهوه برگزیند،‏ براي یهوه<br />

خدایت جشن نگاه دار،‏ زیرا که یهوه خدایت تو را در<br />

همۀ محصولت و در تمامی اعمال دستت برکت خواهد<br />

داد،‏ و بسیار شادمان خواهی بود.‏ باب ؛ باب ؛<br />

29 ،14<br />

18 ،12<br />

11 ،26<br />

.15<br />

10 ،15<br />

16<br />

سه.‏ مرتبه در سال همه مردانت به حضور یهوه<br />

خدایت در مکانی که او برگزیند حاضر شوند،‏ یعنی در<br />

جشن نانبدونخمیرمایهترش و جشن هفتهها و جشن<br />

خیمهها؛ و به حضور یهوه تهیدست حاضر نشوند.‏ خروج<br />

17 ،23 ؛ 15 ،23<br />

20 34، ؛ باب<br />

.17<br />

هر کس به اندازه قوه خود به اندازه برکتی که<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ به تو عطا فرماید،‏ بدهد.‏<br />

داوران و سروران در همه دروازههایی که یهوه،‏<br />

خدایت،‏ به تو میدهد برحسب قبیله خودبرایت تع<br />

نما،‏ تا قوم را به حکم عدل،‏ داوري نمایند.‏ دوم تواریخ<br />

داوري را منحرف مساز و طرفداري منما و رشوه<br />

مگیر،‏ زیرا که رشوه چشمان حکما را کور میسازد و<br />

؛ لاویان<br />

سخنان عادلان را کج مینماید.‏<br />

5 ،19<br />

خروج 6 ،23 ؛ 8 ،23<br />

.18<br />

.19<br />

27 ،15 ؛ امثال 17 ،1 ؛ تثنیه 15 ،19<br />

.20<br />

انصاف کامل را پی نما تا زنده مانی و زمینی را<br />

که یهوه خدایت به تو میدهد،‏ مالک شوي.‏ مزامیر<br />

اشیرهاي از هیچ نوع درخت نزد قربانگاه یهوه،‏<br />

خدایت،‏ که براي خود خواهی ساخت نکار.‏<br />

و ستونی براي خود نصب مکن زیرا یهوه خدایت<br />

آن را ناپسند میدارد.‏ لاویان<br />

15 ،34<br />

1 ،26<br />

.21<br />

.22<br />

17<br />

.1<br />

گاو یا گوسفندي که در آن عیب یا هیچچیز بد<br />

باشد،‏ براي یهوه خداي خود قربانی منما،‏ چونکه آن،‏<br />

نزد یهوه خدایت ناپسند است.‏ لاویان<br />

اگر در میان تو،‏ در ی از دروازهها که یهوه<br />

خدایت به تو میدهد،‏ مرد یا زنی پیدا شود که در نظر<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ کار ناشایسته نموده،‏ از عهد او تجاوز<br />

کند،‏ خروج<br />

و رفته خدایان غیر را عبادت کرده،‏ سجده نماید،‏<br />

خواه آفتاب یا ماه یا هر یک از لشکر آسمان که من امر<br />

نفرمودهام باب ؛ ارمیا<br />

و از آن اطلاع یافته،‏ بشنوي،‏ پس نیکو جستجو کن؛<br />

و اینک اگر راست و یقین باشد که ا انزجار در<br />

اسرائیل واقع شده است.‏<br />

آنگاه آن مرد یا زن را که این کار بد را در<br />

دروازههایت کرده است،‏ بیرون آور،‏ و آن مرد یا زن را<br />

با سنگها سنگسار کن تا بمیرند.‏<br />

از گواهی دو یا سه شاهد،‏ آن شخصیکه مستوجب<br />

مرگ است کشته شود؛ از گواهی یک نفر کشته نشود.‏<br />

باب 9 ،13<br />

2 ،8<br />

19 ،4<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

17 ،8 یوحنا<br />

.7<br />

اولاً‏ دست شاهدان به جهت کشتنش بر او افراشته<br />

شود،‏ و بعد از آن،‏ دست تمامی قوم؛ پس بدي را از<br />

میان خود دور کردهاي.‏ ؛<br />

اگر در میان تو امري که حکم بر آن مشکل شود به<br />

ظهور آید،‏ در میان خون و خون،‏ و در میان دعوي و<br />

دعوي،‏ و در میان ضرب و ضرب،‏ از دعواهایی که در<br />

دروازههایت واقع شود،‏ آنگاه برخاسته،‏ به مکانی که<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ برگزیند،‏ برو.‏<br />

و نزد لاویان کاهن و نزد داوري که در آن روزها<br />

باشد رفته،‏ با خبر نما و ایشان تو را از راي با خبر<br />

خواهند ساخت.‏ دوم تواریخ<br />

و برحسب قانون شرعی که ایشان از مکانی که<br />

یهوه برگزیند،‏ براي تو بیان کنند،‏ عمل نما.‏ و<br />

هوشیار باش تا موافق هر آنچه به تو تعلیم دهند،‏ عمل<br />

نمایی.‏<br />

برابر شریعتی که به تو تعلیم دهند،‏ و مطابق<br />

حکمی که به تو گویند،‏ عمل نما،‏ و از قانون شرعی که<br />

براي تو بیان میکنند به طرف راست یا چپ تجاوز<br />

مکن.‏ باب<br />

و شخصی که از روي تکبر رفتار نماید،‏ و کاهنی را<br />

که به حضور یهوه،‏ خدایت،‏ به جهت خدمت در آنجا<br />

میایستد یا داور را گوش نگیرد،‏ آن شخص کشته<br />

شود.‏ پ س بدي را از میان اسرائیل دور کردهاي.‏ باب<br />

و تمامی قوم چون این را بشنوند،‏ خواهند ترسید<br />

و بار دیگر از روي تکبر رفتار نخواهند نمود.‏ باب<br />

به زمینی که یهوه،‏ خدایت،‏ به تو میدهد،‏<br />

داخل شوي و آن را تصرف نموده،‏ ساکن شوي و<br />

بگویی مثل همه امتهایی که به اطراف منند پادشاهی<br />

بر خود انتخاب نمایم،‏ اول سموئیل ؛<br />

البته پادشاهی را که یهوه خدایت برگزیند براي<br />

8 ،10<br />

20 ،19<br />

هوشع 10 ،13<br />

19 ،19<br />

5 ،8<br />

باب 9 ،13<br />

11 .8 ،19<br />

14 ،28<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. چون<br />

.15<br />

20 ،22<br />

20 ،22<br />

.2<br />

- 187 -


هرا<br />

يار<br />

یک<br />

يلاو<br />

نی<br />

تی<br />

نی<br />

نی<br />

یان<br />

یگیم<br />

7<br />

7<br />

8<br />

خود انتخاب نما.‏ یکی از برادرانت را بر خود پادشاه<br />

بساز،‏ و مرد بیگانهاي را که از برادرانت نباشد،‏<br />

نمیتوانی بر خود مسلط سازي.‏<br />

لکن او براي خود اسبهاي بسیار نگیرد،‏ و قوم را<br />

به مصر پس نفرستد،‏ تا اسبهاي بسیار براي خود<br />

بگیرد،‏ چونکه یهوه به شما فرموده است بار دیگر به آن<br />

برنگردید.‏ اول پادشاهان<br />

و براي خود زنان بسیار نگیرد،‏ مبادا دلش منحرف<br />

شود،‏ و نقره و طلا براي خود بسیار زیاده نیندوزد.‏ اول<br />

تثنیه<br />

28 .25 ،10<br />

.16<br />

.17<br />

1 ،11 پادشاهان<br />

.18<br />

و چون بر تخت مملکت خود بنشیند،‏ نسخۀ ا<br />

شریعت را از آنچه از آن،‏ نزد لاویان کاهن است براي<br />

خود در طوم بنویسد.‏<br />

و آن نزد او باشد و همۀ روزهاي عمرش آن را<br />

بخواند،‏ تا بیاموزد که از یهوه خداي خود بترسد،‏ و<br />

همۀ کلمات این شریعت و این قواعد را نگاه داشته،‏ به<br />

عمل آورد.‏ مزامیر<br />

مبادا دل او بر برادرانش افراشته شود،‏ و از ا<br />

دستورات به طرف چپ یا راست منحرف شود،‏ تا آنکه<br />

او و پسرانش در مملکت او در میان اسرائیل روزهاي<br />

طولانی داشته باشند.‏ باب ؛ یوشع ؛ مزامیر<br />

102 .51 ،119<br />

7 ،1<br />

32 ،5<br />

97 .24 .16 ،119<br />

.19<br />

.20<br />

18<br />

1. لاویان کاهن و تمامی قوم را ارث و سهمی با<br />

اسرائیل نباشد.‏ قربانیهاي آتشین یهوه و ارث او را<br />

بخورند.‏ باب<br />

پس ایشان در میان برادران خود ارث نخواهند<br />

داشت.‏ یهوه ارث ایشان است،‏ چنانکه به ایشان فرموده<br />

است.‏<br />

و حق کاهنان از قوم،‏ یعنی از آنانی که قربانی،‏ خواه<br />

از گاو و خواه از گوسفند میگذرانند،‏ ا است که<br />

دوش و دو بنا گوش و شکنبه را به کاهن بدهند.‏<br />

و نوبر غله و شیره و روغن خود و اولْ‏ چین پشم<br />

گوسفند خود را به او بده،‏<br />

زیرا که یهوه،‏ خدایت،‏ او را از همۀ قومت برگزیده<br />

است،‏ تا او و پسرانش همیشه بایستند و به نام یهوه<br />

خدمت نمایند.‏<br />

و اگر کسی از لاویان از ی از دروازهها از هر<br />

جایی در اسرائیل که در آنجا ساکن باشد آمده،‏ به<br />

تمامی آرزوي دل خود به مکانی که یهوه برگزیند،‏<br />

برسد،‏<br />

سپ.‏ به نام یهوه خداي خود،‏ مثل سایر برادرانش از<br />

لاوی که در آنجا به حضور یهوه میایستند،‏ خدمت<br />

نماید.‏<br />

سهمهاي.‏ برابر بخورند،‏ به غیر از آنچه از ارثیت خود<br />

فروختند.‏<br />

به زمینی که یهوه،‏ خدایت،‏ به تو میدهد<br />

داخل شوي،‏ یاد مگیر که موافق انزجار آن امتها عمل<br />

نمایی.‏ باب ؛ یوشع 23، ؛ مزامیر<br />

و در میان تو کسی یافت نشود که پسر یا دختر<br />

خود را از آتش بگذرانند،‏ و نه فالگیر و نه غیبگو و نه<br />

افسونگر و نه جادوگر،‏ لاویان ؛ لاویان ؛ اول سموئیل<br />

27 ،20<br />

34 ،106<br />

21 ،18<br />

30 ،12<br />

9. چون<br />

.10<br />

26 ،19 ؛ لاویان 7 ،28<br />

.11<br />

و نه ساحر و نه فال گیر و نه رمال و نه کسی که<br />

با مردگان مشورت میکند.‏ اول سموئیل<br />

زیرا هرکه این کارها را کند،‏ نزد یهوه ناپسند است<br />

و به سبب این انزجار،‏ یهوه،‏ خدایت،‏ آنها را از حضور<br />

تو اخراج میکند.‏<br />

نزد یهوه،‏ خدایت،‏ کامل باش.‏ پیدایش ؛ مزامیر<br />

زیرا این امتهایی که تو آنها را بیرون میکنی به<br />

غیبگویان و فالگیران گوش رند،‏ و اما یهوه،‏<br />

خدایت،‏ تو را نمیگذارد که چنین بکنی.‏<br />

یهوه،‏ خدایت،‏ پیامبرانی را از میان تو از<br />

برادرانت،‏ مثل من براي تو انتخاب خواهد<br />

گردانید،‏ او را بشنوید.‏ یوحنا ؛ اعمال ؛<br />

2 ،15<br />

،7<br />

9 ،6<br />

رسولان 22 ،3<br />

11 ،28<br />

14 ،6<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

12 ،2 ؛ مزامیر 37<br />

.16<br />

موافق هر آنچه در حوریب در روز اجتماع از یهوه<br />

خداي خود درخواست نموده،‏ گفتی:‏ صداي یهوه<br />

خداي خود را دیگر نشنوم،‏ و این آتش عظیم را دیگر<br />

نبینم،‏ مبادا بمیرم.‏ خروج ؛ عبرانیان<br />

و یهوه به من فرمود:‏ آنچه گفتند نیکو گفتند.‏ باب<br />

19 ،12<br />

19 ،20<br />

.17<br />

28 ،5<br />

18<br />

پیامبرانی را براي ایشان از میان برادران<br />

ایشان مثل تو انتخاب خواهم کرد،‏ و کلام خود را<br />

به دهانش خواهم گذاشت و هر آنچه به او امر<br />

فرمایم به ایشان خواهد گفت.‏ یوحنا ؛ عبرانیان 3، ؛<br />

2<br />

45 ،1<br />

40 .26 ،8 ؛ 16 ،7 ؛ یوحنا 24 ،12<br />

.19<br />

و هر کسی که سخنان مرا که او به اسم من<br />

گوید نشنود،‏ من از او درخواست خواهم کرد.‏ متی<br />

5 ،17<br />

.20<br />

و اما پیامبري که جسارت نموده،‏ به اسم من<br />

سخن گوید که به گفتنش امر نفرمودم،‏ یا به اسم<br />

خدایان غیر سخن گوید،‏ آن پیامبر حتماً‏ کشته شود.‏<br />

9 ،10<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 188 -


هرا<br />

نی<br />

یم<br />

یان<br />

هرا<br />

يرو<br />

.10<br />

ارمیا<br />

تثنیه<br />

15 ،14<br />

5 ؛ تثنیه 13،<br />

.21<br />

و اگر در دل خود گویی:‏ سخنی را که یهوه<br />

نفرموده است،‏ چگونه تشخیص نماییم.‏<br />

هنگامی که پیامبر به اسم یهوه سخن گوید،‏ اگر<br />

آن چیز واقع نشود و به انجام نرسد،‏ این امري است که<br />

یهوه نفرموده است،‏ بلکه آن پیامبر آن را از روي تکبر<br />

گفته است.‏ پ س از او نترس.‏<br />

.22<br />

19<br />

.1<br />

2<br />

وقتی که یهوه خدایت ا امتها را کهیهوه،‏<br />

خدایت،‏ زمین ایشان را به تو میدهد ریشه کن سازد،‏<br />

و تو وارث ایشان شده،‏ در شهرها و خانههاي ایشان<br />

ساکن شوي،‏<br />

سپ.‏ سه شهر را براي خود در میان زمینی که یهوه،‏<br />

خدایت،‏ به جهت مالکیت به تو میدهد،‏ جدا کن.‏<br />

را براي خود درست کن،‏ و محدوده زمین<br />

خود را که یهوه خدایت براي تو تقسیم کند،‏ سه<br />

قسمت کن،‏ تا هر قاتلی در آنجا فرار کند.‏<br />

و این است حکم قاتلی که به آنجا فرار کرده،‏ زنده<br />

ماند:‏ هر که همسایۀ خود را نادانسته بکشد،‏ و قبل از<br />

آن از او دشمنی نداشت.‏ باب<br />

مثل کسی که با همسایۀ خود براي بریدن درخت<br />

در جنگل برود،‏ و دستش براي قطع نمودن درخت تبر<br />

را بلند کند،‏ و آهن از دسته بیرون رفته،‏ به<br />

همسایهاش بخورد تا بمیرد،‏ پس به یکی از آن شهرها<br />

فرار کرده،‏ زنده ماند.‏<br />

مبادا انتقام گیرنده خون وقتی که دلش داغ دار<br />

است قاتل را تعقیب کند،‏ و به سبب مسافت به وي<br />

رسیده،‏ او را بکشد،‏ و او باعث مرگ نباشد،‏ چونکه از او<br />

قبلاً‏ دشمنی نداشت.‏ اعداد<br />

از این جهت من تو را امر فرموده،‏ گفتم براي خود<br />

سه شهر جدا کن.‏ اعداد<br />

و اگر یهوه،‏ خدایت،‏ محدوده تو را به طوري که به<br />

پدرانت قسم خورده است وسیع گرداند،‏ و تمامی زمین<br />

را به تو عطا فرماید،‏ که به دادن آن به پدرانت وعده<br />

داده است،‏ باب ؛ پیدایش<br />

و اگر تمامی این دستورات را که من امروز به تو<br />

میفرمایم نگاه داشته،‏ بجاآوري که یهوه خداي خود را<br />

دوست داشته،‏ به روشهاي او دائماً‏ عمل نمایی،‏ آنگاه<br />

سه شهر دیگر بر این سه براي خود اضافه کن.‏ باب<br />

5 ،15<br />

42 ،4<br />

12 ،35<br />

14 ،28<br />

6 ،35<br />

20 ،12<br />

3. شاه<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

؛<br />

تا خون بیگناه در زمینی که یهوه خدایت براي<br />

مالکیت به تو میدهد،‏ ریخته نشود،‏ و خون بر گردن<br />

تو نباشد.‏<br />

لیکن اگر کسی همسایۀ خود را دشمنی داشته،‏<br />

در کمین او باشد و بر او برخاسته،‏ او را ضرب مهلک<br />

بزند که بمیرد،‏ و به یکی از این شهرها فرار کند،‏ اعداد<br />

.11<br />

6 ،9 ؛ پیدایش 20 ،35<br />

.12<br />

آنگاه بزرگان شهرش فرستاده،‏ او را از آنجا بگیرند،‏<br />

و او را به دست انتقام گیرنده خون تسلیم کنند،‏ تا<br />

کشته شود.‏<br />

تو بر او ترحم نکند،‏ تا خون بیگناهی را از<br />

اسرائیل دور کنی،‏ و براي تو نیکو باشد.‏<br />

مرز همسایۀ خود را که نسلهاي قبلی گذاشتهاند،‏<br />

در پادشاه تو که به دست تو خواهد آمد،‏ در زمینی که<br />

یهوه خدایت براي تصرفش به تو میدهد،‏ جابجا نکن.‏<br />

13. چشم<br />

.14<br />

17 ،27 باب<br />

.15<br />

یک شاهد بر کسی برنخیزد،‏ به هر تقصیر و هر<br />

گناه از همه گناه که کرده باشد،‏ به گواهی دو<br />

شاهد یا به گواهی سه شاهد هر امري ثابت شود.‏ اعداد<br />

17 ،8 ؛ یوحنا 30 ،35<br />

.16<br />

اگر شاهد دوروغینی بر کسی برخاسته،‏ بر خلافش<br />

شهادت دهد،‏<br />

آنگاه هر دو شخصی که دعوا در میان ایشان است،‏<br />

به حضور یهوه و به حضور کاهنان و داورانی که در آن<br />

زمان باشند،‏ حاضر شوند.‏ باب<br />

و داوران،‏ نیکو تحقیق نمایند،‏ و اینک اگر شاهد،‏<br />

شاهد دوروغین است و بر برادر خود شهادت دروغ<br />

داده باشد،‏<br />

سپ.‏ به طوري که او خواست با برادر خود عمل<br />

نماید،‏ بااو همان طور رفتار نمایند،‏ تا بدي را از میان<br />

خود دور نمایی.‏<br />

و چون بقیۀ مردمان بشنوند،‏ خواهند ترسید،‏ و<br />

بعد از آن مثل این کار زشت در میان شما نخواهند<br />

کرد.‏ ؛<br />

و چشم تو ترحم نکند،‏ جان به عوض جان،‏ و<br />

چشم به عوض چشم،‏ و دندان به عوض دندان،‏ و دست<br />

به عوض دست و پا به عوض پا.‏ باب ؛ خروج<br />

23 ،21<br />

12 ،25<br />

9 ،17<br />

خروج 1 ،23<br />

13 ،17<br />

باب 11 ،13<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

20<br />

1. چون<br />

براي جنگ با دشمن خود بیرون ، و اسبها<br />

و ارابهها و قومی را زیاده از خود بینی،‏ از ایشان مترس<br />

زیرا یهوه خدایت که تو را از سرزمین مصر برآورده<br />

41 ،4<br />

- 189 -


یم<br />

يرا<br />

هآن<br />

کی يلاو<br />

یب<br />

نی<br />

است،‏ با توست.‏<br />

و چون به جنگ نزدیک شوید،‏ آنگاه کاهن پیش<br />

آمده،‏ قوم را مخاطب سازد<br />

و ایشان را گوید:‏ اي اسرائیل بشنوید!‏ شما امروز<br />

براي جنگ با دشمنان خود پیش روید؛ دل شما<br />

ضعیف نشود،‏ و از ایشان ترسان و لرزان و هراسان<br />

مباشید.‏<br />

زیرا یهوه،‏ خداي شما،‏ با شما میرود،‏ تا براي شما با<br />

دشمنان شما جنگ کرده شما را نجات دهد.‏<br />

و بزرگان،‏ قوم را خطاب کرده،‏ گویند:‏ کیست که<br />

خانه نو بنا کرده،‏ آن را تخصیص نکرده است؛ او روانه<br />

شده،‏ به خانه خود برگردد،‏ مبادا در جن گ بمیرد و<br />

دیگري آن را تخصیص نماید.‏ مزامیر ؛ نحمیا<br />

و کیست که تاکستانی کاشته،‏ و از آن لذت نبرد؛ او<br />

روانه شده،‏ به خانۀ خود برگردد،‏ مبادا در جنگ بمیرد،‏<br />

و دیگري از آن لذت ببرد.‏ باب<br />

و کیست که دختري نامزد کرده،‏ به زنی نگرفته<br />

است،‏ او روانهشده،‏ به خانۀ خود برگردد،‏ مبادا در<br />

جنگ بمیرد و دیگري او را به زنی بگیرد.‏ باب<br />

و سروران نیز قوم را خطاب کرده،‏ گویند:‏ کیست<br />

که ترسان و ضعیفدل است؛ او روانه شده،‏ به خانهاش<br />

برگردد،‏ مبادا دل برادرانش مثل دل او مایوس شود.‏<br />

تثنیه<br />

27 ،12<br />

5 ،24<br />

1 ،30<br />

30 ،28<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

3 ،7 داوران<br />

.9<br />

و چون سروران از سخن گفتن به قوم فارغ شوند،‏ بر<br />

سر قوم،‏ سرداران لشکر تعیئن نماید.‏<br />

به شهري نزدیک آیی تا با آن جنگ نمایی،‏<br />

آن را براي صلح ندا بکن.‏ اعداد<br />

و اگر تو را جواب صلح بدهد،‏ و دروازهها را ب<br />

تو بگشاید،‏ آنگاه تمامی قومی که در آن یافت شوند،‏ به<br />

تو بهره دهند و تو را خدمت نمایند.‏<br />

و اگر با تو صلح نکرده،‏ با تو جنگ نمایند،‏ پس آن<br />

را محاصره کن.‏<br />

و چون یهوه،‏ خدایت،‏ آن را به دست تو بسپارد،‏<br />

همه مردانش را به دم شمشیر بکش.‏ اعداد<br />

لیکن زنان و فرزندان و حیوانات و آنچه در شهر<br />

باشد،‏ یعنی تمامی غنیمتش را براي خود به تاراج ببر،‏<br />

و غنایم دشمنان خود را که یهوه خدایت به تو دهد،‏<br />

بخور.‏ اعداد<br />

به همۀ شهرهایی که از تو بسیار دورند که از<br />

شهرهاي این امتها نباشند،‏ چنین رفتار نما.‏<br />

اما از شهرهاي این امتهایی که یهوه،‏ خدایت،‏ تو<br />

را به مالکیت میدهد،‏ هیچ موجودي را زنده مگذار.‏<br />

40 ،10 یوشع<br />

.17<br />

بلکه ایشان را،‏ یعنی حتیان و اموریان و کنعانیان<br />

و فَرِزیان و حویان و یبوسیان را،‏ چنانکه یهوه،‏ خدایت،‏<br />

تو را امر فرموده است،‏ کلاً‏ هلاك ساز.‏ باب<br />

تا شما را تعلیم ندهند که موافق همۀ انزجاري که<br />

ایشان با خدایان خود عمل مینمودند،‏ عمل نمایید.‏ و<br />

به یهوه،‏ خداي خود،‏ گناه کنید.‏<br />

براي گرفتن شهري با آن جنگ کنی،‏ و آن<br />

را روزهاي بسیار محاصره نمایی،‏ تبر بردرختهایش<br />

مزن و آنها را تلف مساز.‏ چونکه از آنها میخوري پس<br />

ا را قطع منما،‏ زیرا آیا درخت صحرا انسان است تا<br />

آن را محاصره نمایی؟<br />

و اما درختی که میدانی درختی نیست که از آن<br />

خورده شود آن را تلف ساخته،‏ قطع نما و سنگري بر<br />

شهري که با تو جنگ میکند،‏ بنا کن تا ویران شود.‏<br />

1 ،7<br />

.18<br />

19. چون<br />

.20<br />

21<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

اگر در زمینی که یهوه،‏ خدایت،‏ برايتصرّفش به تو<br />

میدهد،‏ مقتولی در صحرا افتاده،‏ پیدا شود و معلوم<br />

نباشد که قاتل او کیست،‏<br />

آنگاه بزرگان و داوران تو بیرون آمده،‏ مسافت<br />

شهرهایی را که در اطراف مقتول است،‏ بپیمایند.‏<br />

و اما شهري که نزدیکتر به مقتول است،‏ بزرگان<br />

آن شهر گوسالۀ گله را که با آن شیار نزده،‏ و یوغ به<br />

آن نبستهاند،‏ بگیرند.‏<br />

و بزرگان آن شهر آن گوساله را در نهري که آب در<br />

آن همیشه جاري باشد و در آن شیار نزده،‏ و شخم<br />

نکرده باشند،‏ فرود آورند،‏ و آنجا در نهري،‏ گردن<br />

گوساله را بشکنند.‏<br />

و پسران کاهن نزد بیایند،‏ چونکه یهوه<br />

خدایت ایشان را برگزیده است تا او را خدمت نمایند،‏<br />

و به نام یهوه برکت دهند،‏ و برحسب قول ایشان هر<br />

دعوا و هر آزاري حل شود.‏ باب<br />

و همه بزرگان آن شهري که نزدیکتر به مقتول<br />

است،‏ دستهاي خود را بر گوسالهاي که گردنش در نهر<br />

شکسته شده است،‏ بشویند.‏ متی<br />

و جواب داده،‏ بگویند:‏ دستهاي ما ا خون را<br />

نریخته،‏ و چشمان ما ندیده است.‏<br />

اي یهوه قوم خود اسرائیل را که فدیه دادهاي<br />

بیامرز،‏ و مگذار که خون گناه در میان قوم تو<br />

اسرائیل بماند.‏ پ سخون براي ایشان عفو خواهد شد.‏<br />

8 ،17<br />

24 ،27<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

7 ،31<br />

21 ،21<br />

27 ،31<br />

10. چون<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 190 -


له<br />

يرو<br />

ین<br />

یزن<br />

ین<br />

یک<br />

نی<br />

.23<br />

تثنیه<br />

9<br />

سپ.‏ خون بیگناه را از میان خود رفع کردهاي<br />

هنگامی که آنچه در نظر یهوه راست است به عمل<br />

آوردهاي.‏<br />

بیرون تا با دشمنان خود جنگ کنی،‏ و<br />

یهوه خدایت ایشان را به دستت تسلیم نماید و ایشان<br />

را اسیر کنی،‏<br />

و در میان اسیران زن خوب صورتی دیده،‏ عاشق<br />

او بشوي و بخواهی او را به خود بگیري،‏<br />

سپ.‏ او را به خانۀ خود ببر و او سر خود را بتراشد<br />

و ناخن خود را بگیرد.‏<br />

و رخت اسیري خود را بیرون کرده،‏ در خانۀ تو<br />

بماند،‏ و براي پدر و مادر خود یک ماه ماتم گیرد،‏ و<br />

بعد از آن با او همبستر شده،‏ شوهر او بشو و او زن تو<br />

خواهد بود.‏<br />

و اگر از وي راضی نباشی،‏ او را به خواهش دلش<br />

رها کن،‏ لیکن او را به نقره هرگز مفروش و به او<br />

سختی مکن چونکه او را خوار کردهاي.‏<br />

و اگر مردي را دو زن باشد،‏ یکی محبوبه و ی<br />

ناپسند،‏ و محبوبه و ناپسند هر دو برایش پسران<br />

بزایند،‏ و پسر ناپسند نخستزاده باشد،‏ پیدایش<br />

سپ.‏ در روزي که اموال خود را به پسران خویش<br />

تقسیم نماید،‏ نمیتواند پسر محبوبه را بر پسر ناپسند<br />

که نخستزاده است،‏ حق نخستزادگی دهد.‏<br />

بلکه ارثی دوبرابر از همه اموال خود را به پسر<br />

ناپسند داده،‏ او را به عنوان نخستزادة خویش به<br />

رسمیت شناسد،‏ زیرا که او ابتداي قوت اوست و حق<br />

نخستزادگی از آن او میباشد.‏ پیدایش<br />

اگر کسی را پسري سرکش و فتنهانگیز باشد،‏ که<br />

سخن پدر و سخن مادر خود را گوش ندهد،‏ و هر چند<br />

او را تربیت نمایند ایشان را نشنود،‏<br />

پدر و مادرش او را گرفته،‏ نزد بزرگان شهرش به<br />

دروازة محلهاش بیاورند.‏<br />

و به بزرگان شهرش گویند:‏ این پسر ما سرکش و<br />

فتنهانگیز است،‏ سخن ما را نمیشنود و پرخور و<br />

میگسار است.‏ متی<br />

سپ.‏ همه ا شهرش او را به سنگ سنگسار<br />

کنند تا بمیرد،‏ پس بدي را از میان خود دور کردهاي و<br />

تمامی اسرائیل چون بشنوند،‏ خواهند ترسید.‏ ؛<br />

30 ،29<br />

باب 10 ،13<br />

3 ،49<br />

17 ،18<br />

10. چون<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

19 ،19<br />

.22<br />

و اگر کسی گناهی را که مستلزم موت است،‏ کرده<br />

باشد و کشته شود،‏ و او را به دار کشیده باشی،‏ باب<br />

بدنش در شب بر دار نماند.‏ او را حتماً‏ در همان<br />

روز دفن کن،‏ زیرا آنکه بر دار آویخته شود لعنت شده<br />

خدا است تا زمی را که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به<br />

مالکیت میدهد،‏ نجس نسازي.‏ یوشع<br />

27 ،10 ؛ غلاطیان 13 ،3<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

اگر گاو یا گوسفند برادر خود را گم شده بینی،‏ از او<br />

رومگردان.‏ آن را حتماً‏ نزد برادر خود برگردان.‏<br />

و اگر برادرت نزدیک تو نباشد یا او را نشناسی،‏ آن<br />

را به خانۀ خود بیاور و نزد تو بماند،‏ تا برادرت آن را<br />

طلب نماید،‏ آنگاه آن را به او بده.‏<br />

و به الاغ او چنین کن و بهلباسش چنین عمل نما و<br />

به هر چیز گمشدة برادرت که از او گم شود و یافته<br />

باشی چنین عمل نما،‏ نمیتوانی از او روگردانی.‏<br />

اگر الاغ یا گاو برادرت را در راه افتاده بی ، از آن<br />

رومگردان،‏ حتماً‏ آن را با او برخیزان.‏<br />

لباس مرد بر زن نباشد،‏ و مرد لباس زن را نپوشد،‏<br />

زیرا هر که این را کند ناپسند یهوه خداي توست.‏<br />

اگر اتفاقاً‏ آشیانۀ مرغی در راه به نظر تو آید،‏ خواه<br />

بر درخت یا بر زمین،‏ و در آن بچهها یا تخمها باشد،‏ و<br />

مادر بر بچهها یا تخمها نشسته،‏ مادر را با بچهها مگیر.‏<br />

مادر را حتماً‏ رها کن و بچهها را براي خود بگیر،‏ تا<br />

براي تو نیکو شود و عمر دراز کنی.‏ لاویان<br />

خانۀ نو بنا کنی،‏ بر پشتبام خود دیواري<br />

بساز،‏ مبادا کسی از آن بیفتد و خون بر خانۀ خود<br />

بیاوري.‏ باب<br />

در تاکستان خود دو نوع تخم مکار،‏ مبادا تمامی<br />

آن،‏ یعنی هم تخمی که کاشتهاي و هم محصول<br />

تاکستان،‏ وقف شود.‏ لاویان ؛ خروج<br />

نگذار گاو و الاغ با هم جفت گیري نمایند.‏<br />

پارچۀ مخلوط از پشم و کتان با هم مپوش.‏<br />

بر چهار گوشۀ رخت خود که خود را به آن<br />

میپوشانی،‏ رشتهها بساز.‏ اعداد ؛ متی 23،<br />

اگر کسی براي خود زنی گیرد و چون با او<br />

همبستر شود،‏ او را ناپسند دارد،‏<br />

و به او حرفهاي بد نسبت داده،‏ از او اسم بد<br />

شهرت دهد و گوید ا زن را گرفتم و چون به او<br />

نزدیکی نمودم،‏ او را باکره نیافتم،‏<br />

آنگاه پدر و مادر آن دختر علامت بکارت دختر را<br />

برداشته،‏ نزد بزرگان شهر نزد دروازه بیاورند.‏<br />

و پدر دختر به بزرگان بگوید:‏ دختر خود را به این<br />

خروج 5 ،23<br />

28 ،22<br />

5<br />

29 ،22<br />

38 ،15<br />

19 ،19<br />

5 ،20<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8. چون<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

،22<br />

26<br />

- 191 -


یزن<br />

هرا<br />

يرو<br />

نی<br />

تی<br />

ته<br />

يرو<br />

.30<br />

مرد به دادهام به او میل ندارد،‏<br />

و اینک به او حرفهاي بد نسبت داده،‏ میگوید<br />

دختر تو را باکره نیافتم،‏ و علامت بکارت دختر من این<br />

است.‏ پ س ملافه را پیش بزرگان شهر بگسترانند.‏<br />

سپ.‏ بزرگان آن شهر آن مرد را گرفته،‏ تنبیه<br />

کنند.‏<br />

و او را صد شکل نقره جریمه نموده،‏ به پدر دختر<br />

بدهند چونکه بر باکره اسرائیل بدنامی آورده است.‏ و او<br />

زن وي خواهد بود و در تمامی عمرش نمیتواند او را<br />

رها کند.‏<br />

لیکن اگر این سخن راست باشد،‏ و علامت بکارت<br />

آن دختر پیدا نشود،‏<br />

آنگاه دختر را نزد در خانۀ پدرش بیرون آورند،‏ و<br />

اهل شهرش او را با سنگ سنگسار نمایند تا بمیرد،‏<br />

چونکه در خانۀ پدر خود زنا کرده،‏ در اسرائیل فسادي<br />

نموده است.‏ پ س بدي را از میان خود دور کردهاي.‏<br />

تثنیه<br />

، و<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

15 ،7 ؛ یوشع 7 ،34 پیدایش<br />

.22<br />

اگر مردي یافت شود که با زن شوهرداري<br />

همبستر شده باشد،‏ پس هر دو یعنی مردي که با زن<br />

خوابیده است و زن،‏ کشته شوند.‏ پس بدي را از<br />

اسرائیل دور کردهاي.‏ لاویان ؛ تثنیه<br />

اگر دختر باکرهاي به مردي نامزد شود و دیگري او<br />

را در شهر یافته،‏ با او همبستر شود،‏<br />

پس هر دو ایشان را نزد دروازه شهر بیرون آورده،‏<br />

ایشان را با سنگها سنگسار کنند تا بمیرند؛ اما دختر را<br />

چونکه در شهر بود و فریاد نکرد،‏ و مرد را چونکه زن<br />

همسایۀ خود را خوار ساخت،‏ پس بدي را از میان خود<br />

دور کردهاي.‏<br />

اما اگر آن مرد دختري نامزد را در صحرا یابد و<br />

آن مرد به او زور آورده،‏ با او بخوابد،‏ پس آن مرد که<br />

با او خوابید،‏ تنها کشته شود.‏<br />

و اما با دختر هیچ مکن زیرا بر دختر،‏ گناه<br />

مستلزم موت نیست،‏ بلکه این مثل آن است که کسی<br />

بر همسایۀ خود برخاسته،‏ او را بکشد،‏<br />

او را در صحرا یافت و دختر نامزد فریاد<br />

برآورد و برایش رهانندهاي نبود.‏<br />

و اگر مردي دختر باکرهاي را که نامزد نباشد بیابد<br />

و او را گرفته،‏ با او همبستر شود و گرفتار شوند،‏<br />

آنکه آن مرد که با او خوابیده است پنجاه شکل نقره<br />

به پدر دختر بدهد و آن دختر زن او باشد،‏ چونکه او را<br />

خوار ساخته است و در تمامی عمرش نمیتواند او را<br />

رها کند.‏ خروج<br />

هیچ کس زن پدر خود را نگیرد و دامن پدر خود<br />

را آشکار نسازد.‏ لاویان<br />

8 ،18<br />

23<br />

1. شخصی<br />

که کوبیده بیضه و آلت بریده باشد،‏ داخل<br />

جماعت یهوه نشود.‏<br />

داخل جماعت یهوه نشود،‏ حتی تا<br />

پشت دهم هیچکس از او داخل جماعت یهوه نشود.‏<br />

عمونی و موآبی داخل جماعت یهوه نشوند.‏ حتی تا<br />

پشت دهم،‏ هیچکس از ایشان هرگز داخل جماعت<br />

یهوه نشود.‏<br />

زیرا وقتی که شما از مصر بیرون آمدید،‏ شما را در<br />

به نان و آب استقبال نکردند،‏ و از ا ج که<br />

بلْعام پسر بعور را از فتورِ‏ ارام نهرین اجیر کردند تا تو<br />

را لعنت کند.‏ اعداد<br />

لیکن یهوه خدایت نخواست بلعام را بشنود،‏ پس<br />

یهوه خدایت لعنت را به جهت تو،‏ به برکت تبدیل<br />

نمود،‏ چونکه یهوه خدایت تو را دوست میداشت.‏<br />

ابداً‏ در تمامی عمرت جویاي خیر و سعادت<br />

ایشان مباش.‏<br />

ادومی را دشمن مدار چونکه برادر توست،‏ و مصري<br />

را دشمن مدار چونکه در زمین وي غریب بودي.‏ پیدایش<br />

5 ،22<br />

نحمیا 1 ،13<br />

2. حرامزادهاي<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

25 ،25<br />

.8<br />

فرزندانی که از ایشان زاییده شوند،‏ در پشت سوم<br />

داخل جماعت یهوه شوند.‏<br />

در اردو به جنگ دشمنانت بیرون<br />

خویشتن را از هر چیز بد نگاه دار.‏<br />

اگر در میان شما کسی باشد که از انزال در خواب<br />

شب نجس شود،‏ از اردو بیرون رود و داخل اردو نشود.‏<br />

،<br />

9. چون<br />

.10<br />

16 ،15 لاویان<br />

11. چون<br />

شب نزدیک شود،‏ با آب غسل کند،‏ و چون<br />

آفتاب غروب کند،‏ داخل اردو شود.‏<br />

12. و تو را مکانی بیرون از اردو باشد تا به آنجا بیرون<br />

.<br />

.13<br />

و در میان اسباب تو بیلی باشد،‏ و چون بیرون<br />

مینشینی با آن بکَن و برگشته،‏ مدفوع خود را با آن<br />

بپوشان.‏<br />

زیرا که یهوه خدایت در میان اردوي تو سیر<br />

میکند تا تو را رهایی داده،‏ دشمنانت را به تو تسلیم<br />

نماید؛ پس اردوي تو مقدس باشد،‏ مبادا چیز پلید را<br />

در میان تو دیده،‏ از تو روگرداند.‏ لاویان<br />

12 ،26<br />

.14<br />

21 ،21<br />

10 ،20<br />

16 ،22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. چونکه<br />

.28<br />

.29<br />

- 192 -


يا<br />

یم<br />

یم<br />

یزن<br />

نی<br />

ین<br />

یک<br />

تثنیه<br />

.15<br />

غلامی را که از آقاي خود نزد تو بگریزد،‏ به آقایش<br />

مسپار.‏<br />

با تو در میان تو در مکانی کهبرگزیند در یکی<br />

از شهره تو که به نظرش پسند آید،‏ ساکن<br />

شود،‏ و بر او جفا منما.‏ خروج<br />

از دختران اسرائیل فاحشهاي نباشد و از پسران<br />

اسرائیل لواطی نباشد.‏<br />

اجرت فاحشه و قیمت سگ را براي هیچ نذري به<br />

خانۀ یهوه خدایت میاور،‏ زیرا که این هر دو نزد یهوه<br />

خدایت ناپسند است.‏<br />

برادر خود را به سود قرض مده نه به سود نقره و<br />

نه به سود آذوقه و نه به سود هر چیزي که به سود<br />

داده میشود.‏ خروج<br />

غریب را میتوانی به سود قرض بدهی،‏ اما برادر<br />

خود را به سود قرض مده تا یهوه خدایت در زمینی که<br />

براي تصرفش داخل آن شوي،‏ تو را به هر چه<br />

دستت را بر آن دراز میکنی،‏ برکت دهد.‏<br />

نذري براي یهوه خدایت کنی در وفاي<br />

آن تأخیر منما،‏ زیرا که یهوه خدایت البته آن را از تو<br />

طلب خواهد نمود،‏ و براي تو گناه خواهد بود.‏ داوران<br />

،11<br />

21 ،22<br />

25 ،22<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. چون<br />

14 ،50 ؛ مزامیر 35<br />

.22<br />

اما اگر از نذر کردن دوري نمایی،‏ تو را گناه<br />

نخواهد بود.‏<br />

آنچه را که از دهانت بیرون آید،‏ هوشیار باش که<br />

بجا آوري،‏ موافق آنچه براي یهوه خدایت از ارادة خود<br />

نذر کردهاي و به زبان خود گفتهاي.‏<br />

به تاکستان همسایۀ خود میروي،‏ از انگور،‏<br />

هر چه میخواهی به سیري بخور،‏ اما در ظرف خود<br />

هیچ مگذار.‏<br />

به کشتزار همسایۀ خود داخل شوي،‏<br />

خوشهها را به دست خود بچین،‏ اما داس بر کشت<br />

همسایۀ خود مگذار.‏ مرقس<br />

23 ،2<br />

.23<br />

24. چون<br />

25. چون<br />

24<br />

1. چون<br />

کسی گرفته،‏ و با وي ازدواج کند،‏ اگر در<br />

نظر او پسند نیاید از ا که چیزي ناشایسته در او<br />

بیابد،‏ آنگاه طلاقنامهاي نوشته،‏ بدستش دهد،‏ و او را<br />

از خانهاش رها کند.‏ متی<br />

و از خانه او روانه شده،‏ برود و زن دیگري شود.‏<br />

و اگر شوهر دیگر نیز او را ناپسند دارد و<br />

طلاقنامهاي نوشته،‏ به دستش بدهد و او را از خانهاش<br />

رها کند،‏ یا اگر شوهري دیگر که او را به زنی گرفت،‏<br />

بمیرد،‏<br />

4. شوهر اول که او را رها کرده بود،‏ نمیتواند دوباره او<br />

را به زنی خود درآورد.‏ بعد از آن که ناپاك شده است،‏<br />

زیرا که این به نظر یهوه ناپسند است.‏ پ س بر زمی<br />

که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به مالکیت میدهد،‏ گناه میاور.‏<br />

ارمیا 1 ،3<br />

5. چون<br />

کسی زن تازهاي بگیرد،‏ به جنگ برده نشود،‏ و<br />

هیچ کار به او تکلیف نشود،‏ تا یک سال در خانۀ خود<br />

آزاد بماند،‏ و زنی را که گرفته است،‏ خشنود سازد.‏ باب<br />

7 ،20<br />

.6<br />

.7<br />

هیچکس آسیا یا سنگ بالایی آن را به گرو نگیرد،‏<br />

زیرا که جان را به گرو گرفته است.‏<br />

اگر کسی یافت شود که ی از برادران خود از<br />

فرزنداناسرائیل را دزدیده،‏ بر او ظلم کند یا بفروشد،‏<br />

آن دزد کشته شود،‏ پس بدي را از میان خود دور<br />

کردهاي.‏ خروج ؛ اول تیموتائوس<br />

دربارة بلاي جزام هوشیار باش که به هر آنچه<br />

لاویان کاهن شما را تعلیم دهند،‏ به دقت توجه نموده،‏<br />

عمل نمایید و موافق آنچه به ایشان امر فرمودم،‏<br />

هوشیار باشید که عمل نمایید.‏ ؛<br />

بیاد آور که یهوه خدایت در راه با مریم چه کرد،‏<br />

وقتی که شما از مصر بیرون آمدید.‏ اعداد<br />

به همسایۀ خود چیزي قرض دهی،‏ براي<br />

گرفتن گرو به خانهاش داخل مشو.‏ ؛ نحمیا<br />

بلکه بیرون بایست تا شخصی که به او قرض<br />

میدهی گرو را نزد تو بیرون آورد.‏<br />

و اگر مرد فقیر باشد در گرو او مخواب.‏<br />

به وقت غروب آفتاب،‏ گرو را به او پس بده،‏<br />

تا در رخت خود بخوابد و تو را برکت دهد و به حضور<br />

یهوه خدایت،‏ عدالت شمرده خواهد شد.‏ خروج<br />

بر روزمزد که فقیر و مسکین باشد،‏ خواه از<br />

برادرانت و خواه از غریبانی که در زمینت در اندرون<br />

دروازههاي تو باشند ظلم منما.‏ لاویان ؛ لوقا<br />

در همان روز مزدش را بده،‏ و آفتاب بر آن غروب<br />

نکند،‏ چونکه او فقیر است و دل خود را به آن بسته<br />

است،‏ مبادا بر تو نزد یهوه فریاد برآورد و براي تو گناه<br />

باشد.‏<br />

پدران به عوض پسران کشته نشوند،‏ و نه پسران<br />

به عوض پدران کشته شوند.‏ هر کس براي گناه خود<br />

کشته شود.‏ دوم پادشاهان ؛ دوم تواریخ ؛ ارمیا ؛<br />

7 ،5<br />

30 ،31<br />

26 ،22<br />

7 ،10<br />

2 ،14<br />

10 ،12<br />

10 ،1<br />

لاویان 8 ،13<br />

باب 19 ،23<br />

13 ،19<br />

4 ،25<br />

6 ،14<br />

16 ،21<br />

.8<br />

.9<br />

10. چون<br />

.11<br />

.12<br />

13. حتماً‏<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

19 ،18 حزقیال<br />

31 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

- 193 -


هان<br />

هان<br />

نی<br />

یک<br />

یزن<br />

نی<br />

ف‎10‎<br />

ین<br />

یب<br />

یدم<br />

ین<br />

ین<br />

تثنیه<br />

.17<br />

داوري غریب و یتیم را منحرف مساز،‏ و جامۀ بیوه<br />

را به گرو مگیر.‏ خروج<br />

و بیاد آور که در مصر غلام بودي و یهوه،‏ خدایت،‏<br />

تو را از آنجا فدیه داد.‏ بنابراین من تو را امر میفرمایم<br />

که این کار را انجام دهی.‏ باب ؛ ؛<br />

محصول خود را در مزرعۀ خویش درو کنی،‏<br />

و در مزرعه،‏ بافهاي فراموش کنی،‏ براي برداشتن آن<br />

برمگرد؛ براي غریب و یتیم و بیوهزن باشد تا یهوه<br />

خدایت تو را در همۀ کارهاي دستت برکت دهد.‏ لاویان<br />

12 ،16<br />

15 ،15<br />

15 ،5<br />

21 ،22<br />

.18<br />

19. چون<br />

9 ،19 ؛ 22 ،23<br />

20. چون<br />

زیتون خود را بتکانی،‏ بار دیگر شاخهها را<br />

متکان؛ براي غریب و یتیم و بیوهباشد.‏<br />

انگور تاکستان خود را بچینی بار دیگر آن را<br />

مچین غریب و یتیم و بیوه باشد.‏<br />

و بیاد آور که در سرزمین مصر غلام بودي.‏<br />

بنابراین تو را امر میفرمایم که ا کار را معمول<br />

داري.‏<br />

21. چون<br />

، براي<br />

.22<br />

25<br />

.1<br />

اگر در میان مردم دعوایی باشد و به محاکمه آیند و<br />

در میان ایشان داوري نمایند،‏ آنگاه عادل را عادل<br />

شمارند،‏ و شریر را لعنت کنند.‏ امثال<br />

و اگر شریر مستوجب تازی باشد،‏ آنگاه داور او را<br />

بخواباند و حکم دهد تا او را موافق شرارتش به حضور<br />

خود به شماره بزنند.‏<br />

چهل تازی او را بزند و زیاد نکند،‏ مبادا اگر از ا<br />

زیاده کرده،‏ تازیانۀ بسیار زند،‏ برادرت در نظر تو خوار<br />

شود.‏ دوم قرنتیان<br />

دهن گاو را هنگامی که خرمن را خرد میکند،‏<br />

مبند.‏ اول قرنتیان ؛ اول تیموتائوس ؛ یعقوب<br />

اگر برادران با هم ساکن باشند و ی از آنها<br />

بیفرزند بمیرد،‏ پس زنِ‏ آن مرده،‏ خارج به شخص<br />

بیگانه داده نشود،‏ بلکه برادر شوهرش به او درآمده،‏ او<br />

را براي خود به بگیرد،‏ و حق برادر شوهري را با او<br />

بجا آورد.‏ روت ؛ متی ؛ مرقس<br />

و نخستزادهاي که بزاید به اسم برادر فوت شده او<br />

وارث گردد،‏ تا اسمش از اسرائیل محو نشود.‏<br />

و اگر آن مرد به گرفتن زن برادرش راضی نشود،‏<br />

آنگاه زن برادرش به دروازه نزد بزرگان برود و گوید:‏<br />

برادر شوهر من از برپا داشتن اسم برادر خود در<br />

اسرائیل انکار میکند،‏ و از بجا آوردن حق برادر<br />

شوهري با من خودداري مینماید.‏ روت<br />

سپ.‏ بزرگان شهرش او را طلبیده،‏ با وي گفتگو<br />

کنند،‏ واگر اصرار کرده،‏ بگوید نمیخواهم او را بگیرم،‏<br />

آنگاه زن برادرش نزد وي آمده،‏ به حضور بزرگان<br />

کفش او را از پایش بکند،‏ و به رویش آب دهن اندازد،‏<br />

و در جواب گوید:‏ با کسی که خانۀ برادر خود را بنا<br />

نکند،‏ چنین کرده شود.‏<br />

و نام او در اسرائیل،‏ خانۀ کفش کنده خوانده<br />

شود.‏<br />

و اگر دو شخص با یکدیگر دعوا نمایند،‏ و زن یکی<br />

پیش آید تا شوهر خود را از دست زنندهاش رها کند و<br />

دست خود را دراز کرده،‏ آلت تناسلی او را بگیرد،‏<br />

سپ.‏ دست او را قطع کن و چشم تو بر او ترحم<br />

نکند.‏ ؛<br />

در کیسۀ تو وزنههاي مختلف،‏ بزرگ و کوچک<br />

نباشد.‏ لاویان ؛ حزقیال<br />

در خانۀ تو افاي مختلف‏،‏ بزرگ و کوچک،‏ نباشد.‏<br />

تو را وزن صحیح و راست باشد و تو را افا صحیح<br />

و راست باشد،‏ تا عمرت در زمی که یهوه،‏ خدایت،‏<br />

به تو میدهد دراز شود.‏ لاویان<br />

زیرا هر که این کار کند یعنی هر که انصافی<br />

نماید،‏ نزد یهوه خدایت ناپسند است.‏ میکاه<br />

بیاد آور آنچه عمالیق وقت بیرون آمدنت از مصر<br />

در راه به تو نمودند.‏ خروج<br />

که چگونه تو را در راه،‏ جنگ کرده،‏ همۀ<br />

واماندگان را در عقب تو،‏ از تو جدا نمودند،‏ در حالی<br />

که تو ضعیف و وامانده بودي و از خدا نترسیدند.‏ یوشع<br />

11 ،6<br />

4 ،4<br />

35 ،19<br />

10 ،45<br />

8 ،17<br />

13 ،19<br />

36 ،19<br />

باب 8 ،13<br />

19<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

پس چون یهوه خدایت تو را در زمینی که یهوه،‏<br />

خدایت،‏ تو را براي تصرفش سهمی هد،‏ از همه<br />

دشمنانت آرامی بخشد،‏ آنگاه یاد عمالیق را از زیر<br />

آسمان محو ساز و فراموش مکن.‏ اول سموئیل<br />

2 ،15<br />

26<br />

.1<br />

.2<br />

و چون به زمی که یهوه خدایت تو را نصیب<br />

میدهد داخل شدي،‏ و در آن تصرف نموده،‏ ساکن<br />

گردیدي،‏<br />

آنگاه نوبر تمامی حاصل زمین را که از زمی که<br />

یهوه خدایت به تو میدهد،‏ جمع کرده باشی بگیر،‏ و<br />

آن را در سبد گذاشته،‏ به مکانی که یهوه خدایت<br />

برگزیند تا نام خود را در آن ساکن گرداند،‏ برو.‏<br />

خروج 23،<br />

4 ،5<br />

15 ،17<br />

19 ،12<br />

18 ،5<br />

24 ،22<br />

24 ،11<br />

9 ،9<br />

5 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 194 -


یب<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

نی<br />

هآن<br />

نی<br />

تثنیه<br />

؛ لاویان 26 34، ؛ 19<br />

14 ،2 ؛ 10 ،23<br />

10 16، ؛ تثنیه<br />

.<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

و نزد کاهنی که در آن روزها باشد رفته،‏ وي را بگو:‏<br />

امروز براي یهوه خدایت اقرار میکنم که به زمینی که<br />

یهوه براي پدران ما قسم خورد که به ما بدهد،‏ داخل<br />

شدهام<br />

و کاهن سبد را از دستت گرفته،‏ پیش قربانگاه یهوه<br />

خدایت بگذارد.‏<br />

سپ.‏ تو به حضور یهوه خداي خود اقرار کرده،‏ بگو:‏<br />

پدر من اَرامی آواره بود،‏ و با عددي کم به مصر فرود<br />

شده،‏ در آنجا غربت پذیرفت،‏ و در آنجا امتی بزرگ و<br />

عظیم و فرآوان شد.‏ پیدایش ؛<br />

و مصریان با ما بدرفتاري نموده،‏ ما را خوار ساختند،‏<br />

و بندگی سخت بر ما نهادند.‏ خروج<br />

و چون نزد یهوه،‏ خداي پدران خود،‏ فریاد برآوردیم،‏<br />

یهوه صداي ما را شنید و مشقت و محنت و تنگی ما را<br />

دید.‏ خروج<br />

و یهوه ما را از مصر به دست قوي و بازوي افراشته و<br />

ترس عظیم،‏ و با نشانهها و معجزات بیرون آورد.‏ خروج<br />

،12<br />

5 ،46<br />

13 ،1<br />

24 .5 ،31<br />

23 ،2<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

51 ؛ 3 ،13<br />

.9<br />

و ما را به این مکان درآورده،‏ این زمین را زمینی که<br />

به شیر و عسل جاري است به ما بخشید.‏<br />

و هماکنون اینک نوبر حاصل زمینی را که تو اي<br />

یهوه به من دادي،‏ آوردهام پ آن را به حضور یهوه<br />

خداي خود بگذار،‏ و به حضور یهوه،‏ خدایت،‏ عبادت<br />

نما.‏<br />

و تو با لاوي و غری که در میان تو باشد از<br />

تمامی نیکویی که یهوه،‏ خدایت،‏ به تو و بهخاندانت<br />

بخشیده است،‏ شادي خواهی نمود.‏ باب<br />

و در سال سوم که سال دهم است،‏ چون از گرفتن<br />

تمامی دهم محصول خود فارغ شدي،‏ آن را به و<br />

غریب و یتیم و بیوهزن بده،‏ تا در اندرون دروازههاي تو<br />

بخورند و سیر شوند.‏ باب<br />

و به حضور یهوه خدایت بگو:‏ وسایل مقدس را از<br />

خانۀ خود بیرون کردم،‏ و آنها را نیز به و غریب و<br />

یتیم و بیوهزن،‏ موافق تمامی دستوراتی که به من امر<br />

فرمودي،‏ دادم،‏ و از دستورات تو تجاوز ننموده،‏<br />

فراموش نکردم.‏ باب<br />

در ماتم خود از آنها نخوردم و در نجاستی از آنها<br />

صرف ننمودم،‏ و براي مردگان از آنها ندادم،‏ بلکه به<br />

قول یهوه،‏ خدایم،‏ گوش داده،‏ موافق هر آنچه به من<br />

امر فرمودي،‏ رفتار نمودم.‏<br />

از مسکن مقدس خود از آسمان بنگر،‏ و قوم خود<br />

اسرائیل و زمینی را که به ما دادي چنانکه براي پدران<br />

ما قسم خوردي،‏ زمینی که به شیر و عسل جاري<br />

است،‏ برکت بده،.‏<br />

امروز یهوه،‏ خدایت،‏ تو را امر میفرماید که ا<br />

قواعد و احکام را بجا آوري،‏ پس ا را به تمامی دل و<br />

تمامی جان خود نگاه داشته،‏ بجا آور.‏ باب<br />

امروز به یهوه اقرار نمودي که خداي توست،‏ و<br />

اینکه به راه و روشهاي او عمل خواهی نمود،‏ و قواعد و<br />

دستورات و احکام او را نگاه داشته،‏ صداي او را خواهی<br />

شنید.‏ باب<br />

و یهوه امروز به تو اقرار کرده است که تو قوم<br />

خاص او هستی،‏ چنانکه به تو وعده داده است،‏ و تا<br />

تمامی دستورات او را نگاه داري.‏ باب ؛ اول پطرس<br />

و تا تو را در ستایش و نام و شهرت از همه<br />

امتهایی که ساخته است،‏ بلند گرداند،‏ و تا براي یهوه،‏<br />

خدایت،‏ قوم مقدس باشی،‏ چنانکه وعده داده است.‏<br />

9 ،2<br />

5 ،6<br />

6 ،7<br />

اشعیا 15 ،63<br />

31 ،5<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

و موسی و بزرگان اسرائیل،‏ قوم را امر فرموده،‏<br />

گفتند:‏ تمامی دستوراتی را که من امروز به شما امر<br />

میفرمایم،‏ نگاه دارید.‏<br />

و در روزي که از اردن به زمینی که یهوه،‏ خدایت،‏<br />

به تو میدهد عبور کنید،‏ براي خود سنگهاي بزرگ<br />

برپا کرده،‏ آنها را با گچ بمال.‏<br />

و بر آنها تمامی کلمات ا شریعت را بنویس،‏<br />

هنگامی که عبور نمایی تا به زمینی که یهوه،‏ خدایت،‏<br />

به تو میدهد،‏ داخل شوي،‏ زمینی که به شیر و عسل<br />

جاري است،‏ چنانکه یهوه خداي پدرانت به تو وعده<br />

داده است.‏ ارمیا ؛<br />

و چون از اردن عبور نمودي این سنگها را که امروز<br />

به شما امر میفرمایم در کوه عیبال برپا کرده،‏ آنها را<br />

با گچ بمال.‏<br />

و در آنجا قربانگاهی براي یهوه خدایت بنا کن،‏ و<br />

قربانگاه از سنگها باشد و ابزار آهنین بر آنها بکار مبر.‏<br />

قربانگاه یهوه خداي خود را از سنگهاي ناتراشیده<br />

بنا کن،‏ و قربانیهاي سوختنی براي یهوه خدایت،‏ بر<br />

آن بگذران.‏<br />

و قربانیهاي صلح قربانی کرده،‏ در آنجا بخور و به<br />

حضور یهوه خدایت شادي نما.‏ یوئیل<br />

و تمامی کلمات این شریعت را بر آن به خط روشن<br />

بنویس.‏<br />

یوشع 17 ،3<br />

16 ،1<br />

22 ،32<br />

5 ،11<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

خروج 8 ،3<br />

14 .11 ،16<br />

. س<br />

28 ،14<br />

27 ،14<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 195 -


يلاو<br />

یان<br />

هوا<br />

کی<br />

نی<br />

هرا<br />

هرا<br />

10<br />

.26<br />

تثنیه<br />

9<br />

سپ.‏ موسی و لاویان کاهن تمامی اسرائیل راخطاب<br />

کرده،‏ گفتند:‏ باب<br />

اي اسرائیل خاموش باش و بشنو.‏ امروز قوم یهوه<br />

خدایت شدي.‏<br />

پس صداي یهوه خدایت را بشنو و دستورات و<br />

قواعد او را که من امروز به تو امر میفرمایم،‏ بجا آر.‏ و<br />

در آن روز موسی قوم را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

از اردن عبور کردید،‏ اینان یعنی شمعون و<br />

و یهودا و یساکار و یوسف و بنیامین بر کوه<br />

جرِزیم بایستند تا قوم را برکت دهند.‏ باب<br />

و اینان یعنی رؤبین و جاد و آذر و زبولون و دان و<br />

نفتالی بر کوه عیبال بایستند تا نفرین کنند.‏<br />

و لاویان همه مردان اسرائیل را به صداي بلند<br />

خطاب کرده،‏ گویند:‏<br />

لعنت شده باد کسی که صورت تراشیده یا ریخته<br />

شده از صنعت دست کارگر که نزد یهوه ناپسند است،‏<br />

بسازد،‏ و مخفی نگاه دارد.‏ و تمامی قوم در جواب<br />

بگویند:‏ آمین!‏ باب<br />

لعنت شده باد کسی که با پدر و مادر خود به<br />

خف َّت رفتار نماید.‏ و تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ خروج<br />

،21<br />

29 ،11<br />

18 ،26<br />

28 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

12. چون<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.17<br />

لعنت شده باد کسی که مرز همسایۀ خود را تغییر<br />

دهد.‏ و تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ باب<br />

لعنت شده باد کسی که نابینا را از راه منحرف<br />

سازد.‏ و تمامی قوم بگویند آمین!‏ لاویان<br />

لعنت شده باد کسی که حق غریب و یتیم و بیوه<br />

را منحرف سازد.‏ و تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ خروج<br />

لعنت شده باد کسی که با زن پدر خود همبستر<br />

شود،‏ چونکه دامن پدر خود را کشف نمودهاست.‏ و<br />

تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ باب ؛ اول قرنتیان<br />

لعنت شده باد کسی که با هر نوع حیواناتی<br />

بخوابد.‏ و تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ لاویان<br />

لعنت شده باد کسی که با خواهر خویش چه<br />

دختر پدر و چه دختر مادر خویش بخوابد.‏ و تمامی<br />

قوم بگویند:‏ آمین!‏ دوم سموئیل 13،<br />

لعنت شده باد کسی که با مادر زن خود بخوابد.‏ و<br />

تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏<br />

لعنت شده باد کسی که همسایۀ خود را در<br />

پنه بزند.‏ و تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ اعداد<br />

لعنت شده باد کسی که رشوه گیرد تا خون<br />

بیگناهی ریخته شود.‏ و تمامی قوم بگویند:‏ آمین!‏ خروج<br />

لعنت شده باد کسی که کلمات ا شریعت را<br />

اثبات ننماید تا آنها را بجا نیاورد.‏ وتمامی قوم بگویند:‏<br />

آمین!‏ ارمیا ؛ غلاطیان 3،<br />

3 ،11<br />

28<br />

.1<br />

تثنیه<br />

و اگر صداي یهوه خداي خود را به دقت بشنوي تا<br />

هوشیار شده،‏ تمامی دستورات او را که من امروز به تو<br />

امر میفرمایم بجا آوري،‏ آنگاه یهوه خدایت تو را بر<br />

همه امتهاي جهان بلند خواهد گردانید.‏ لاویان ؛<br />

3 ،26<br />

19 ،26<br />

.2<br />

و تمامی این برکتها به تو خواهد رسید و تو را<br />

خ د دریافت،‏ اگر صداي یهوه خداي خود را بشنوي.‏<br />

باب<br />

29 ،14 ؛ 20 ،23<br />

.3<br />

9 ،30<br />

.4<br />

.6<br />

در شهر،‏ مبارك و در صحرا،‏ مبارك خواهی بود.‏<br />

باب<br />

میوة بدن تو و میوة زمین تو و میوة حیواناتت و<br />

بچههاي گاو و برههاي گلۀ تو مبارك خواهند بود.‏<br />

5. سبد و ظرفخمیر تو مبارك خواهد بود.‏<br />

وقت درآمدنت مبارك،‏ و وقت بیرون رفتنت<br />

مبارك خواهی بود.‏ مزامیر<br />

و یهوه دشمنانت را که با تو مقاومت نمایند،‏ از<br />

حضور تو منهزم خواهد ساخت؛ از بر تو<br />

خواهند آمد،‏ و از هفت پیش تو خواهند گریخت.‏<br />

8 ،121<br />

.7<br />

7 ،26 لاویان<br />

.8<br />

یهوه در انبارهاي تو و به هر چه دست خود را به آن<br />

دراز میکنی بر تو برکت خواهد فرمود،‏ و تو را در<br />

زمینی که یهوه خدایت به تو میدهد،‏ مبارك خواهد<br />

ساخت.‏ لاویان<br />

و اگر دستورات یهوه خداي خود را نگاهداري،‏ و در<br />

روشهاي او عمل نمایی،‏ یهوه تو را براي خود قوم<br />

مقدس خواهد گردانید،‏ چنانکه براي تو قَسم خورده<br />

است.‏ خروج<br />

و همه امتهاي زمین خواهند دید که نام<br />

یهوه بر تو خوانده شده است،‏ و از تو خواهند<br />

ترسید.‏<br />

و یهوه تو را در میوة بدنت و ثمرة حیواناتت و<br />

محصول زمینت ، در زمینی که یهوه براي پدرانت<br />

قسم خورد که به تو بدهد،‏ به نیکویی خواهد افزود.‏<br />

و یهوه خزینۀ نیکوي خود،‏ یعنی آسمان را براي<br />

تو خواهد گشود،‏ تا بارانِ‏ زمین تو را در وقتش<br />

بباراند،‏ و تو را در همه اعمال دستت مبارك سازد؛ و<br />

به امتهاي بسیار قرض خواهی داد،‏ و تو قر ض<br />

21 ،25<br />

5 ،19<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

21 ،22<br />

1 ،5<br />

20 ،35<br />

14 ،19<br />

23 ،18<br />

14 ،19<br />

30 ،22<br />

14 .11<br />

:<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

8 ،23<br />

- 196 -


يرو<br />

مد<br />

هآن<br />

هرا<br />

هرا<br />

يرو<br />

هرا<br />

یزن<br />

يرو<br />

یبیم<br />

هآن<br />

.27<br />

نخواهی گرفت.‏ لاویان ؛ زکریا<br />

و یهوه تو را سر خواهد ساخت نه ، و بلند<br />

خواهی بود اما نه پست،‏ اگر دستورات یهوه خداي خود<br />

را که من امروز به تو امر میفرمایم بشنوي،‏ و آنها را<br />

نگاه داشته،‏ بجا آوري.‏<br />

و از همۀ سخنانی که من امروز به تو امر میکنم<br />

به طرف راست یا چپ میل نکنی،‏ تا خدایان غیر را<br />

پی نموده،‏ آنها را عبادت کنی.‏ یوشع<br />

و اما اگر صداي یهوه خداي خود را نشنوي تا<br />

هوشیار شده،‏ همۀ دستورات و قواعد او را که من امروز<br />

به تو امر میفرمایم بجا آوري،‏ آنگاه همه این لعنتها به<br />

تو خواهد رسید،‏ و تو را خواهد دریافت.‏ باب ؛ لاویان<br />

تثنیه<br />

7 ،1 ؛ 6 ،23<br />

17 ،30<br />

12 ،8<br />

4 ،26<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

14 ،26<br />

2 2، ؛ ملاکی 11 9، ؛ دانیال 17 2، ؛ مراثی ارمیا<br />

.16<br />

در شهر لعنت شده،‏ و در صحرا لعنت شده خواهی<br />

بود.‏<br />

17. سبد و ظرف خمیر تو لعنت شده خواهد بود.‏<br />

میوة بدن تو و میوة زمین تو و بچههاي گاو و<br />

برههاي گلۀ تو لعنت شده خواهد بود.‏<br />

وقت درآمدنت لعنت شده،‏ و وقت بیرون رفتنت<br />

لعنت شده خواهی بود.‏<br />

و دست خود را براي هر عملی که دراز میکنی،‏<br />

یهوه بر تو لعنت و اضطراب و سرزنش خواهد فرستاد<br />

تا به زودي هلاك و نابود شوي،‏ به سبب بدي<br />

کارهایت که به ا مرا ترك کردهاي.‏ داوران<br />

یهوه وبا را بر تو وابسته خواهد ساخت،‏ تا تو را از<br />

زمینی که براي تصرفش به آن داخل میشوي،‏ هلاك<br />

سازد.‏ لاویان ؛ حزقیال<br />

و یهوه تو را با سل و تب داغ و سوختگی و افونت<br />

، خشکی و سوختی و پوسیدگی محصولات خواهد زد،‏<br />

و تو را تعقیب خواهند نمود تا هلاك شوي.‏ اول پادشاهان<br />

15 ،2<br />

21 ،14<br />

16 ،26<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

7 ،17<br />

.23<br />

و آسمان تو که بالاي سر تو است مس خواهد<br />

شد،‏ و زمینی که زیر تو است آهن.‏ باب<br />

و یهوه باران زمینت را گرد و غبار خواهد ساخت،‏<br />

که از آسمان بر تو نازل شود تا هلاك شوي.‏<br />

و یهوه تو را پیش دشمنانت شکست خورده<br />

خواهد ساخت.‏ از یک بر ایشان بیرون خواهی رفت،‏<br />

و از هفت از حضور ایشان خواهی گریخت،‏ و در<br />

تمامی ممالک جهان پراکنده خواهی شد.‏ لاویان<br />

و بدن شما براي همۀ پرندگان هوا و حیوانات<br />

زمین خوراك خواهد بود،‏ و هیچکس آنها را دور<br />

نخواهد کرد.‏<br />

یهوه تو را به دمل مصر و تاول و جرَب و سودا که<br />

تو از آن شفا نتوانی یافت،‏ مبتلا خواهد ساخت.‏ خروج<br />

یهوه تو را به دیوانگی و نابینایی و پریشانی دل<br />

مبتلا خواهد ساخت.‏ رومیان<br />

و در وقت ظهر مثل کوري که در تاریکی لمس<br />

نماید کورانه خواهی رفت،‏ و در راههاي خود<br />

کامیاب نخواهی شد،‏ بلکه در تمامی روزهایت مظلوم و<br />

غارتشده خواهی بود،‏ و نجاتدهندهاي نخواهد بود.‏<br />

9 ،9<br />

28 ،1<br />

.28<br />

.29<br />

9 1، دوم پطرس<br />

.30<br />

را نامزد خواهی کرد و دیگري با او خواهد<br />

خوابید.‏ خانهاي بنا خواهی کرد و در آن ساکن نخواهی<br />

شد.‏ تاکستانی غرس خواهی نمود و میوهاش را<br />

نخواهی خورد.‏ اشعیا ؛ تثنیه<br />

گاوت در نظرت کشته شود و از آن نخواهی خورد.‏<br />

الاغت پیش تو به غارت برده شود و باز به دست<br />

تو نخواهد آمد.‏ گوسفند تو به دشمنت داده میشود و<br />

براي تو رهانندهاي نخواهد بود.‏<br />

پسران و دخترانت به امت دیگر داده میشوند،‏ و<br />

چشمانت نگریسته از آرزوي ایشان تمامی روز کاهیده<br />

خواهد شد،‏ و در دست تو هیچ قدرتی نخواهد بود.‏<br />

میوة زمینت و مشقت تو را امتی که نشناختهاي،‏<br />

خواهند خورد،‏ و همیشه فقط مظلوم و کوفتهشده<br />

خواهی بود.‏ داوران<br />

به حدي که از چیزهایی که چشمت ند،‏<br />

دیوانه خواهی شد.‏<br />

یهوه زانوها و ساقها و از کف پا تا فرق سر تو را به<br />

دمل بد که از آن شفا نتوانی یافت،‏ مبتلا خواهد<br />

ساخت.‏ اشعیا<br />

یهوه تو را و پادشاهی را که بر خود بر میگزینی،‏<br />

بسوي امتی که تو و پدرانت نشناختهاید،‏ خواهد برد،‏ و<br />

در آنجا خدایان غیر را از چوب و سنگ عبادت خواهی<br />

کرد.‏ باب<br />

و در میان تمامی امتهایی که یهوه شما را به<br />

آنجا خواهد برد،‏ ضربالمثل و تمسخر و وحشت<br />

خواهی شد.‏ اول پادشاهان ؛ دوم تواریخ<br />

تخم بسیار به مزرعه خواهی برد،‏ و اندکی جمع<br />

خواهی کرد چونکه ملخ آن را خواهد خورد.‏ ارمیا ؛<br />

13 ،12<br />

20 ،7<br />

6 ،20<br />

22 ،65<br />

7 ،9<br />

3 ،6<br />

6 ،1<br />

28 ،4<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

17 ،2 ؛ حجی 15 ،6 میکاه<br />

.39<br />

تاکستانها کاشته،‏ خدمت ا را خواهی کرد،‏ اما<br />

شراب را نخواهی نوشید و انگور را نخواهی چید،‏ زیرا<br />

کرم آن را خواهد خورد.‏<br />

40. تو را در تمامی محدودهات درختان زیتون خواهد<br />

17 ،26<br />

17 ،11<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

- 197 -


نرا<br />

تی<br />

نهی<br />

نی<br />

يپا<br />

بهی<br />

یم<br />

هآن<br />

یان<br />

تی<br />

،<br />

بود،‏ لکن خویشتن را به روغن تد نخواهی کرد،‏ 54.<br />

زیرا زیتون تو نارس ریخته خواهد شد.‏ یوئیل<br />

پسران و دختران خواهی آورد،‏ لیکن از آنِ‏ تو<br />

نخواهند بود،‏ چونکه به اسیري خواهند رفت.‏<br />

تمامی درختانت و محصول زمینت را ملخ به<br />

تصرف خواهد آورد.‏<br />

غریبی که در میان تو است بر تو بالا و برافراشته<br />

خواهد شد،‏ و تو به نهایت پست و نزول خواهی گردید.‏<br />

او به تو قرض خواهد داد و تو به او قرض نخواهی<br />

داد؛ او سر خواهد بود و تو دم خواهی بود.‏<br />

و همه این لعنتها به تو خواهد رسید،‏ و تو را<br />

تعقیب نموده،‏ خواهد دریافت تا هلاك شوي،‏ از ا<br />

جهت که صداي یهوه خدایت را گوش ندادي تا<br />

دستورات و قواعدي را که به تو امر فرموده بود،‏ نگاه<br />

داري.‏ ارمیا<br />

و تو را و نسل تو را تا به ابد نشانه و شگفت خواهد<br />

بود.‏<br />

از این جهت که یهوه خداي خود را به شادمانی و<br />

خوشی دل براي فراوانی همه چیز عبادت ننمودي.‏<br />

سپ.‏ دشمنانت را که یهوه بر تو خواهد فرستاد در<br />

گرسنگی و تشنگی و برهنگی و احتیاج همه چیز<br />

خدمت خواهی نمود،‏ و یوغ آهنین بر گردنت خواهد<br />

گذاشت تا تو را هلاك سازد.‏<br />

و یهوه از دور،‏ یعنی از انتهاي زمین،‏ امتی را که<br />

مثل عقاب میپرد بر تو خواهد آورد،‏ امتی که زبانش را<br />

نخواهی فهمید.‏ ارمیا ؛ ؛ اشعیا 33،<br />

امتی ترسناك که طرف پی را نگاه ندارد و بر<br />

جوانان رحم نکند.‏ دانیال ، مراثی ارمیا<br />

و نتایج حیوانات و محصول زمینت را بخورد تا<br />

هلاك شوي.‏ و براي تو نیز غله و شیره و روغن و<br />

بچههاي گاو و برههاي گوسفند را باقی نگذارد تا تو را<br />

هلاك سازد.‏<br />

و تو را در تمامی دروازهها محاصره کند تا<br />

دیوارههاي بلند و محکم که بر آنها توکل داري،‏ در<br />

تمامی زمینت ویران شود؛ و تو را در تمامی<br />

دروازههایت،‏ در تمامی زمینی که یهوه خدایت به تو<br />

میدهد،‏ محاصره خواهد نمود.‏<br />

و میوة بدن خود،‏ یعنی گوشت پسران و دخترانت<br />

را که یهوه خدایت به تو میدهد در محاصره و تنگی<br />

که دشمنانت تو را به آن خسته خواهند ساخت،‏<br />

خواهی خورد.‏ پادشاهان ؛ مراثی ارمیا ؛<br />

تثنیه<br />

مردي که در میان شما نرمخو و بسیار نازپرورده<br />

است،‏ چشمش بر برادر خود و زن همآغوش خویش و<br />

بقیۀ فرزندانش که باقی میمانند بد خواهد بود.‏<br />

به حدي که به هیچکس از ایشان از گوشت<br />

پسران خود که خورد نخواهد داد زیرا که در<br />

محاصره و تنگی که دشمنانت تو را در تمامی<br />

دروازههایت به آن خسته سازند،‏ چیزي براي او باقی<br />

نخواهد ماند.‏<br />

و زنی که در میان شما نازكخو و نازپرورده است<br />

که به سبب نازپروردگی و نازکی خود جرأت نمیکرد<br />

که کف خود را به زمین بگذارد،‏ چشم او بر شوهر<br />

همآغوش خود و پسر و دخترخویش بد خواهد بود.‏<br />

و بر جفتی که از وسط پایهاي او درآید و بر<br />

فرزندانی که بزاید زیرا که ا را به سبب احتیاج همه<br />

چیز در محاصره و تنگی که دشمنانت در دروازهها<br />

به آن تو را خسته سازند،‏ به پنه خواهد خورد.‏<br />

اگر به عمل نمودن تمامی کلمات این شریعت که<br />

در این کتاب نوشته شده است،‏ هوشیار نشوي و از این<br />

نام مجید و م یعنی یهوه،‏ خدایت،‏ نترسی،‏<br />

آنگاه یهوه بلایاي تو و بلایاي فرزندان تو را عجیب<br />

خواهد ساخت،‏ یعنی بلایاي عظیم و مزمن و مرضهاي<br />

سخت و مزمن.‏<br />

و تمامی بیماریهاي مصر را که از آنها میترسیدي<br />

بر تو باز خواهد آورد و به تو خواهد چسبید.‏<br />

و نیز همۀ مرضها و همۀ بلایایی که در طومار این<br />

شریعت نوشته شده نیست،‏ آنها را یهوه بر تو مستولی<br />

خواهد گردانید تا هلاك شوي.‏<br />

و گروه کم خواهید ماند،‏ برعکس آن که مثل<br />

ستارگان آسمان فرآوان بودید،‏ زیرا که صداي یهوه<br />

خداي خود را نشنیدید.‏ باب ؛ حزقیال ؛ باب<br />

و واقع میشود چنانکه یهوه بر شما شادي نمود تا<br />

به شما احسان کرده،‏ شما را بیفزاید همچنین یهوه بر<br />

شما شادي خواهد نمود تا شما را هلاك و نابود<br />

گرداند،‏ و ریشه شما از زمینی که براي تصرفش در آن<br />

داخل میشوید کنده خواهد شد.‏ امثال<br />

و یهوه تو را در میان همه امتها از انتهاي زمین<br />

تا انتهاي دیگرش پراکنده سازد و در آنجا خدایان غیر<br />

را از چوب و سنگ که تو و پدرانت نشناختهاید،‏ عبادت<br />

خواهی کرد.‏<br />

و در میان این امتها استراحت نخواهی یافت و<br />

براي کف پایت آرامی نخواهد بود،‏ و در آنجا یهوه تو را<br />

دل لرزان و ضعیفی چشم و پژمردگی جان خواهد داد.‏<br />

22 ،10<br />

23 ،20<br />

26 ،1<br />

27 ،4<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

.65<br />

10 ،1<br />

19<br />

12 ،5<br />

10 ،4<br />

20 ،2<br />

22 ،6<br />

23 ،8<br />

15 ،5<br />

28 ،6<br />

19 ،2<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

- 198 -


یم<br />

یدل<br />

تی<br />

یم<br />

تثنیه<br />

.66<br />

و جان تو پیش رویت معلق خواهد بود،‏ و شب و<br />

روز ترسناك شده،‏ به جان خود اطمینان نخواهی<br />

داشت.‏ لاویان<br />

بامدادان خواهی گفت:‏ کاش که شام بود،‏ و<br />

شامگاهان خواهی گفت:‏ کاشکه صبح میبود،‏ به سبب<br />

ترس دلت که به آن خواهی ترسید،‏ و به سبب رؤ<br />

چشمت که خواهی دید.‏<br />

و یهوه تو را در کشتیها از راهی که به تو گفتم آن<br />

را دیگر نخواهی دید به مصر باز خواهد آورد،‏ و خود را<br />

در آنجا به دشمنان خویش براي غلامی و کنیزي<br />

خواهید فروخت و مشتري نخواهد بود.‏ باب<br />

16 ،17<br />

36 ،26<br />

.67<br />

.68<br />

29<br />

.1<br />

این است کلمات عهدي که یهوه در زمین موآب به<br />

موسی امر فرمود که با فرزنداناسرائیل ببندد،‏ غیر از<br />

آن عهد که با ایشان در حوریب بسته بود.‏ اول پادشاهان<br />

،8<br />

6 ،2 ؛ حجی 21<br />

.2<br />

و موسی تمامی اسرائیل را خطاب کرده،‏ به ایشان<br />

گفت:‏ هر آنچه یهوه در سرزمین مصر با فرعون و همه<br />

بندگانش و تمامی زمینش عمل نمود،‏ شما دیدهاید.‏<br />

15 ،7 ؛ میکاه 4 ،19 خروج<br />

.3<br />

تجربههاي عظیم که چشمان تو دید و نشانهها و آن<br />

معجزات عظیم.‏ باب<br />

اما یهوه را که بدانید و چشمانی را که ببینید و<br />

گوشهایی را که بشنوید تا امروز به شما نداده است.‏<br />

34 ،4<br />

.4<br />

9 ،6 اشعیا<br />

.5<br />

و شما را چهل سال در بیابان رهبري نمودم که<br />

لباس شما مندرس نگردید،‏ و کفشها در پاي شما پاره<br />

نشد.‏ نحمیا<br />

نان نخورده و شراب و مستیآور ننوشیدهاید،‏ تا<br />

بدانید که من یهوه خداي شما هستم.‏<br />

و چون به اینجا رسیدید،‏ سیحون،‏ پادشاه حشبون،‏<br />

و عوج،‏ پادشاه باشان،‏ به مقابلۀ شما براي جنگ بیرون<br />

آمدند و آنها را شکست دادیم.‏ اعداد ؛ اعداد<br />

و زمین ایشان را گرفته،‏ به رؤبینیان و جادیان و<br />

نصف قوم منسی به مالکیت دادیم.‏ اعداد<br />

پس کلمات این عهد را نگاه داشته،‏ بجا آورید تادر<br />

هر چه کنید کامیاب شوید.‏<br />

امروز همه شما به حضور یهوه،‏ خداي خود<br />

حاضرید،‏ یعنی سرانِ‏ شما و قبیله شما و بزرگان شما و<br />

امیران شما و همه مردان اسرائیل،‏<br />

و فرزندان و زنان شما و غریبی که در میان اردوي<br />

شماست از هیزمشکنان تا آبکشان شما،‏ یوشع<br />

تا در عهد یهوه خدایت و سوگند او که یهوه<br />

خدایت امروز با تو استوار میسازد،‏ داخل شوي.‏<br />

تا تو را امروز براي خود قومی برقرار دارد،‏ و او<br />

خداي تو باشد چنانکه به تو گفته است،‏ و چنانکه براي<br />

پدرانت،‏ ابراهیم و اسحاق و یعقوب،‏ قسم خورده است.‏<br />

27 ،9<br />

.12<br />

.13<br />

7 ،17 ؛ پیدایش 9 ،28 باب<br />

.14<br />

و من این عهد و این قسم را با شما تنها استوار<br />

نمینمایم،‏ باب<br />

بلکه با آنانی که امروز با ما به حضور یهوه خداي<br />

ما در اینجا حاضرند،‏ و هم با آنانی که امروز در اینجا با<br />

ما حاضر نیستند.‏<br />

زیرا شما میدانید که چگونه در سرزمین مصر<br />

سکونت داشتیم،‏ و چگونه از میان امتهایی که عبور<br />

نمودید،‏ گذشتیم.‏<br />

و رجاسات و بتهاي ایشان را از چوب و سنگ و<br />

نقره و طلا که در میان ایشان بود،‏ دیدید.‏<br />

تا در میان شما مرد یا زن یا قبیله یا خاندانی<br />

نباشد که دلش امروز از یهوه خداي ما برگشته،‏ برود و<br />

خدایان این طوایف را عبادت نماید،‏ مبادا در میان شما<br />

ریشهاي باشد که سم و تلخ بار آورد.‏ اعمال رسولان<br />

و مبادا چون سخنان این لعنت را بشنود در دلش<br />

خویشتن را برکت داده،‏ گوید:‏ هر چند در سختی دل<br />

خود عمل مینمایم تا سیراب و تشنه را با هم هلاك<br />

سازم،‏ مرا سلامتی خواهد بود.‏ مزامیر ؛ ارمیا<br />

یهوه او را نخواهد آمرزید،‏ بلکه در آنوقت خشم و<br />

غیرت یهوه بر آن شخص دودافشان خواهد شد،‏ و<br />

تمامی لعنتی که در این کتاب نوشته شده است،‏ بر آن<br />

کس نازل خواهد شد،‏ و یهوه نام او را از زیر آسمان<br />

محو خواهد ساخت.‏ باب<br />

و یهوه او را از همه قبیله اسرائیل براي بدبختی<br />

جدا خواهد ساخت،‏ موافق همه لعنتهاي عهدي که در<br />

این طومار شریعت نوشته شده است.‏<br />

و طبقۀ آینده یعنی فرزندان شما که بعد از شما<br />

خواهند برخاست،‏ و غریبانی که از زمین دور میآیند،‏<br />

خواهند گفت،‏ هنگامی که بلایاي این زمین و<br />

بیماریهایی را که یهوه به آن میرساند ببینند،‏<br />

و تمامی زمین آن را که گوگرد و نمک و آتش<br />

شده،‏ نه کاشته میشود و نه حاصل روید و هیچ<br />

علف در آن نمو نمیکند و مثل انقلاب سدوم و عموره<br />

و اَدمه و صبوئیم که یهوه در خشم و سوداي خود آنها<br />

را واژگون ساخت،‏ گشته است؛ پیدایش ؛ هوشع<br />

23 ،8<br />

17 ،44<br />

8 ،11<br />

3 ،10<br />

24 ،19<br />

15 ،28<br />

3 ،5<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

33 ،21<br />

33 ،32<br />

21 ،21<br />

21 ،9<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 199 -


يرو<br />

یان<br />

نی<br />

ته<br />

نی<br />

يرو<br />

تثنیه<br />

24<br />

سپ.‏ همه امتها خواهند گفت:‏ چرا یهوه با ا<br />

زمین چنین کرده است و شدت ا خشم عظیم از<br />

چه سبب است؟ اول پادشاهان ؛ دوم تواریخ ؛ اشعیا<br />

آنگاه خواهند گفت:‏ از این ج که عهد یهوه<br />

خداي پدران خود را که به وقت بیرون آوردن ایشان از<br />

سرزمین مصر با ایشان بسته بود،‏ ترك کردند،‏ ارمیا<br />

و رفته،‏ خدایان غیر را عبادت نموده،‏ به آنها<br />

سجده کردند،‏ خدای را که نشناخته بودند و سهم<br />

ایشان نساخته بود.‏<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر این زمین افروخته شده،‏ تمامی<br />

لعنت را که در این کتاب نوشته شده است،‏ بر آن<br />

آورد.‏ دانیال<br />

و یهوه ریشۀ ایشان را به خشم و سودا و<br />

ناخشنودي عظیم،‏ از زمین ایشان کند و به زمین دیگر<br />

انداخت،‏ چنانکه امروز شده است.‏ باب ؛<br />

چیزهاي.‏ مخفی از آن یهوهخداي ماست و اما<br />

چیزهاي مکشوف تا به ابد از آن ما و فرزندان ما است،‏<br />

تا همه کلمات این شریعت را به عمل آوریم.‏ مزامیر<br />

8 ،22<br />

8 ،22<br />

،147<br />

15 ،10<br />

21 ،7<br />

38 ،4<br />

8 ،9<br />

14 ،9<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

29<br />

20 .19<br />

30<br />

.1<br />

و چون همه این چیزها،‏ یعنی برکت و لعنتی که<br />

پیش تو گذاشتم بر تو عارض شود،‏ و آنها را در<br />

میان همه امتهایی که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به آنجا<br />

خواهد راند،‏ بیاد آوري،‏ باب<br />

و تو با فرزندانت با تمامی دل و تمامی جان خود به<br />

سوي یهوه خدایت بازگشت نموده،‏ صداي او را موافق<br />

هر آنچه که من امروز به تو امر میفرمایم،‏ اطاعت<br />

نمایی،‏ باب ؛ لاویان<br />

آنگاه یهوه خدایت اسیري تو را برگردانیده،‏ بر تو<br />

ترحم خواهد کرد،‏ و رجوع کرده،‏ تو را از میان همه<br />

امتهایی که یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به آنجا پراکنده کرده<br />

است،‏ جمع خواهد نمود.‏ ارمیا ؛ عاموس ؛ ارمیا 23،<br />

14 ،9<br />

15 .2 ،28<br />

14 ،29<br />

40 ،26<br />

30 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

37<br />

.4<br />

اگر آوارگی تو تا کران آسمان بشود،‏ یهوه،‏ خدایت،‏<br />

تو را از آنجا جمع خواهد کرد و تو را از آنجا خواهد<br />

آورد.‏ نحمیا<br />

و یهوه،‏ خدایت،‏ تو را به زمینی که پدرانت مالک آن<br />

بودند خواهد آورد،‏ و مالک آن خواهی شد،‏ و بر تو<br />

احسان نموده،‏ تو را بیشتر از پدرانت خواهد افزود.‏<br />

و یهوه خدایت دل تو و دل نسل تو را ختنه خواهد<br />

ساخت تا یهوه خدایت را به تمامی دل و تمامی جان<br />

خود دوست داشته،‏ زنده بمانی.‏ باب ؛ ارمیا ؛ حزقیال<br />

4 ،4<br />

16 ،10<br />

11 ،2<br />

؛ رومیان 19 11،<br />

29 ،2 ؛ فیلیپیان 3 ،3<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

؛ کولسیان<br />

و یهوه خدایت همه این لعنتها را بر دشمنان و بر<br />

کسانی که از تو متنفرند و تو را آزردند،‏ نازل خواهد<br />

گردانید.‏<br />

و تو بازگشت نموده،‏ صداي یهوه را اطاعت خواهی<br />

کرد،‏ و همه دستورات اورا که من امروز به تو امر<br />

میفرمایم،‏ بجا خواهی آورد.‏<br />

و یهوه،‏ خدایت،‏ تو را در تمامی اعمال دستت و در<br />

میوة بدنت و نتایج حیواناتت و محصول زمینت به<br />

نیکویی خواهد افزود،‏ زیرا یهوه بار دیگر بر تو براي<br />

نیکویی شادي خواهد کرد،‏ چنانکه بر پدران تو شادي<br />

نمود،‏ باب<br />

اگر صداي یهوه خداي خود را اطاعت نموده،‏<br />

دستورات و قواعد او را که در طومار این شریعت نوشته<br />

شده است،‏ نگاه داري،‏ و به سوي یهوه،‏ خداي خود،‏ با<br />

تمامی دل و تمامی جان بازگشت نمایی.‏ اشعیا<br />

زیرا این حکمی که من امروز به تو امر میفرمایم،‏<br />

براي تو مشکل نیست و از تو دور نیست.‏<br />

نه در آسمان است تا بگویی کیست که به آسمان<br />

براي ما صعود کرده،‏ آن را نزد ما بیاورد و آن را به ما<br />

بشنواند تا به عمل آوریم؛ رومیان<br />

و نه آن طرف دریا که بگویی کیست که براي ما<br />

به آنطرف دریا عبور کرده،‏ آن را نزد ما بیاورد و به ما<br />

بشنواند تا به عمل آوریم.‏<br />

بلکه این کلام،‏ بسیار نزدیک توست و در دهان و<br />

دل توست تا آن را بجا آوري.‏<br />

ببین امروز حیات و نیکویی و مرگ و بدي را<br />

پیش تو گذاشتم.‏ باب ؛<br />

من امروز تو را امر میفرمایم که یهوه<br />

خداي خود را دوست بداري و در روشهاي او رفتار<br />

نمایی،‏ و دستورات و قواعد و احکام او را نگاه داري تا<br />

زنده مانده،‏ افزوده شوي،‏ و تا یهوه،‏ خدایت،‏ تو را در<br />

زمینی که براي تصرفش به آن داخل میشوي،‏ برکت<br />

دهد.‏<br />

لیکن اگر دل تو برگردد و اطاعت ننمایی و فریب<br />

خورده،‏ خدایان دیگر را سجده و عبادتنمایی،‏ باب<br />

،28<br />

19 ،45<br />

6 ،10<br />

15 .2 ،28<br />

26 ،11<br />

11 .3 ،28<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16. چونکه<br />

.17<br />

15<br />

18<br />

سپ.‏ امروز به شما اطلاع میدهم که حتماً‏ هلاك<br />

خواهید شد،‏ و در زمینی که از اردن عبور میکنید تا<br />

در آن داخل شده،‏ تصرف نمایید،‏ عمر طولانی<br />

9 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

- 200 -


هآن<br />

ین<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

ن جی<br />

يرو<br />

ته<br />

يلاو<br />

نی<br />

.9<br />

نخواهید داشت.‏ باب<br />

امروز آسمان و زمین را بر شما شاهد میآورم که<br />

حیات و مرگ و برکت و لعنت را پیش تو<br />

گذاشتم؛ پس حیات را برگزین تا تو با نسلت زنده<br />

بمانی.‏ باب ؛<br />

و تا یهوه خداي خود را دوست بداري و صداي او<br />

را بشنوي و به او وابسته شوي،‏ زیرا که او حیات تو و<br />

درازي عمر توست تا در زمینی که یهوه براي پدرانت،‏<br />

ابراهیم و اسحاق و یعقوب،‏ قسم خورد که آن را به<br />

ایشان بدهد،‏ ساکن شوي.‏ باب ؛<br />

تثنیه<br />

33 ،5<br />

40 ،4<br />

26 ،4<br />

1 ،32<br />

26 ،4<br />

.19<br />

.20<br />

31<br />

.1<br />

.2<br />

و موسی رفته،‏ این سخنان را به تمامی اسرائیل<br />

بیان کرد،‏<br />

و به ایشان گفت:‏ من امروز صد و بیست ساله<br />

هستم و دیگر طاقت خروج و دخول ندارم،‏ و یهوه به<br />

من فرموده است که از این اردن عبور نخواهی کرد.‏ باب<br />

12 ،20 ؛ اعداد 7 ،34<br />

.3<br />

یهوه خداي تو،‏ خود به حضور تو عبور خواهد کرد،‏<br />

و او این امتها را از حضور تو هلاك خواهد ساخت،‏ تا<br />

ا را به تصرف آوري،‏ و یوشع نیز پیش تو عبور<br />

خواهد نمود چنانکه یهوه فرموده است.‏ ؛ اعداد<br />

باب 28 ،3<br />

18 ،27<br />

.4<br />

و یهوه چنانکه به سیحون و عوج،‏ دو پادشاه<br />

اموریان هلاك ساخت و به زمین ایشان عمل<br />

نمود،‏ به اینها نیز رفتار خواهد کرد.‏ اعداد<br />

.33 .25 .21 ،21<br />

، که<br />

35<br />

5<br />

سپ.‏ چون یهوه ایشان را به دست شما تسلیم کند،‏<br />

شما با ایشان موافق تمامی حکمی که به شما امر<br />

فرمودم،‏ رفتار نمایید.‏ باب<br />

قوي و دلیر باشید و از ایشان ترسان و هراسان<br />

مباشید،‏ زیرا یهوه،خدایت،‏ خود با تو میرود و تو را وا<br />

نخواهد گذاشت و ترك نخواهد نمود.‏ ؛ اعداد<br />

،14<br />

اشعیا 2 ،43<br />

2 ،7<br />

.6<br />

34<br />

5 ؛ عبرانیان 13،<br />

.7<br />

و موسی یوشع را خوانده،‏ در نظر تمامی اسرائیل<br />

به او گفت:‏ قوي و دلیر باش زیرا که تو با این قوم به<br />

زمی که یهوه براي پدران ایشان قسم خورد که به<br />

ایشان بدهد داخل خواهی شد،‏ و تو آن را براي ایشان<br />

تقسیم خواهی نمود.‏ ؛ ؛ یوشع ؛ ؛ عبرانیان<br />

1 ،8<br />

6 ،1<br />

18 ،7<br />

باب 28 ،3<br />

5 ،13<br />

.8<br />

و یهوه خود پیش تو میرود.‏ او با تو خواهد<br />

بود و تو را تنها نخواهد گذاشت و ترك نخواهد نمود.‏<br />

پس ترسان و هراسان مباش.‏<br />

و موسی این تورات را نوشته،‏ آن را به پسران<br />

کاهن که صندوق عهد یهوه را برمیداشتند و به همه<br />

بزرگان اسرائیل سپرد.‏ اعداد<br />

و موسی ایشان را امر فرموده،‏ گفت:‏ که در آخر<br />

هر هفت سال،‏ در وقت معینِ‏ سالِ‏ معافیت در جشن<br />

خیمهها،‏ باب<br />

همه اسرائیل بیایند تا به حضور یهوه خداي<br />

تو در مکانی که او برگزیند حاضر شوند،‏ آنگاه ا<br />

تورات را پیش همه اسرائیل در گوش ایشان بخوان.‏<br />

قوم را از مردان و زنان و فرزندان و غریبانی که در<br />

دروازههاي تو باشند جمع کن تا بشنوند،‏ و تعلیم<br />

یافته،‏ از یهوه خداي شما بترسند و به عمل نمودن<br />

همه سخنان این تورات هوشیار باشند.‏<br />

و تا پسران ایشان که ندانستهاند،‏ بشنوند،‏ و تعلیم<br />

یابند،‏ تا مادامی که شما بر زمینی که براي تصرفش از<br />

اردن عبور میکنید زنده باشید،‏ از یهوه خداي شما<br />

بترسند.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ اینک ایام مردن تو نزدیک<br />

است؛ یوشع را طلب نما و در خیمۀ اجتماع حاضر<br />

شوید تا او را دستوراتی دهم.‏ پ س موسی و یوشع رفته،‏<br />

در خیمۀ اجتماع حاضر شدند.‏ اشعیا ؛ دوم پطرس<br />

و یهوه در ستون ابر در خیمه ظاهر شد و ستون<br />

ابر،‏ بر در خیمه ایستاد.‏<br />

و یهوه به موسی فرمود:‏ اینک با پدران خود<br />

میخوابی؛ و این قوم برخاسته،‏ در پی خدایان بیگانۀ<br />

زمینی که ایشان به آنجا در میان آنها میروند،‏ زنا<br />

خواهند کرد و مرا ترك کرده،‏ عهدي را که با ایشان<br />

بستم،‏ خواهند شکست.‏<br />

و در آن روز،‏ خشم من بر ایشان مشتعل شده،‏<br />

ایشان را ترك خواهم نمود،‏ و روي خود را از ایشان<br />

پنهان کرده،‏ تلف خواهند شد،‏ و بدیها و تنگیهاي<br />

بسیار به ایشان خواهد رسید،‏ به حدي که در آن روز<br />

خواهند گفت:‏ آیا این بدیها به ما نرسید از ا<br />

که خداي ما در میان ما نیست؟ هوشع<br />

و به سبب تمامی بدي که کردهاند که به سوي<br />

خدایان غیر برگشتهاند،‏ من در آن روز البته خود<br />

را پنهان خواهم کرد.‏ باب<br />

سپ.‏ هماکنون این سرود را براي خود بنویسید و<br />

تو آن را به فرزنداناسرائیل تعلیم داده،‏ آن را در دهان<br />

ایشان بگذار تا این سرود براي من بر فرزنداناسرائیل<br />

شاهد باشد.‏<br />

14 ،1<br />

1 ،38<br />

12 ،9<br />

15 ،4<br />

خروج 9 ،33<br />

20 ،32<br />

1 ،15<br />

.10<br />

11. چون<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

- 201 -


نی<br />

ین<br />

يرو<br />

ین<br />

ین<br />

یان<br />

نی<br />

هآن<br />

ببا<br />

32<br />

.1<br />

تثنیه<br />

.20<br />

زیرا چون ایشان را به زمی که براي پدران<br />

ایشان قسم خورده بودم که به شیر و عسل جاري<br />

است،‏ درآورده باشم،‏ و چون ایشان خورده،‏ و سیر<br />

شده،‏ و پروار گشته باشند،‏ آنگاه ایشان به سوي<br />

خدایان غیر برگشته،‏ آنها را عبادت خواهند نمود،‏ و مرا<br />

اهانت کرده،‏ عهد مرا خواهند شکست.‏<br />

و چونبدیها و تنگیهاي بسیار بر ایشان عارض<br />

شده باشد،‏ آنگاه ا سرود مثل شاهد پیش<br />

ایشان شهادت خواهد داد،‏ زیرا که از دهان نسل ایشان<br />

فراموش نخواهد شد،‏ زیرا خیالات ایشان را نیز که<br />

امروز دارند میدانم،‏ قبل از آن که ایشان را به زمی<br />

که دربارة آن قسم خوردم،‏ درآورم.‏ مزامیر<br />

پس موسی این سرود را در همان روز نوشته،‏ به<br />

فرزنداناسرائیل تعلیم داد.‏<br />

و یوشع پسر نون را وصیت نموده،‏ گفت:‏ قوي و<br />

دلیر باش زیرا که تو فرزنداناسرائیل را به زمی که<br />

براي ایشان قسم خوردم داخل خواهی ساخت،‏ و من با<br />

تو خواهم بود.‏ یوشع<br />

و واقع شد که چون موسی نوشتن کلمات ا<br />

تورات را در کتاب،‏ تماماً‏ به انجام رسانید،‏<br />

موسی به لاوی که صندوق عهد یهوه را<br />

برمیداشتند وصیت کرده،‏ گفت:‏<br />

این کتاب تورات را بگیرید و آن را در پهلوي<br />

صندوق عهد یهوه،‏ خداي خود،‏ بگذارید تا در آنجا<br />

براي شما شاهد باشد.‏<br />

زیرا که من تمرد و گردنکشی شما را میدانم.‏<br />

اینک امروز که من هنوز با شما زنده هستم بر یهوه<br />

فتنه انگیختهاید،‏ پس چند مرتبه زیاده بعد از وفات<br />

من.‏<br />

همه بزرگان قبیله و سروران خود را نزد من جمع<br />

کنید تا این سخنان را در گوش ایشان بگویم،‏ و آسمان<br />

و زمین را بر ایشان شاهد بگیرم.‏ باب<br />

زیرا میدانم که بعد از وفات من،‏ خویشتن را کلاً‏<br />

فاسد گردانیده،‏ از راهی که به شما امر فرمودم خواهید<br />

برگشت،‏ و در روزهاي آخر بدي بر شما عارض خواهد<br />

شد،‏ زیرا که آنچه در نظر یهوه بد است خواهید کرد،‏ و<br />

از اعمال دست خود،‏ خشم یهوه را بههیجان خواهید<br />

آورد.‏<br />

سپ.‏ موسی کلمات این سرود را در گوش تمامی<br />

جماعت اسرائیل تماماً‏ گفت:‏<br />

اي آسمان گوش بگیر تا بگویم.‏ و زمین سخنان<br />

دهانم را بشنود.‏ ؛ اشعیا<br />

تعلیم من مثل باران خواهد بارید،‏ و کلام من مثل<br />

شبنم خواهد ریخت.‏ مثل قطرههاي باران بر سبزة تازه،‏<br />

و مثل بارشها بر نباتات.‏ ایوب<br />

زیرا که نام یهوه را ندا خواهم کرد.‏ خداي ما را به<br />

عظمت وصف نمایید.‏ مکاشفه<br />

او صخره است و اعمال او کامل.‏ زیرا همۀ راه و<br />

روشهاي او انصاف است.‏ خداي امین و از ظلم بدور.‏<br />

عادل و راست است او.‏ باب ؛ مزامیر ؛ ؛ اول<br />

16 ،92<br />

8 ،25<br />

2 ،1<br />

22 ،29<br />

7 ،14<br />

9 ،7<br />

28 ،31<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

13 ،10 قرنتیان<br />

.5<br />

ایشان خود را فاسد نموده،‏ فرزندان او نیستند بلکه<br />

عیب ایشانند.‏ طبقۀ کج و سرکشند.‏ اشعیا<br />

آیا یهوه را چنین سپاسگزاري میکنید،‏ اي قوم<br />

احمق و نفهم؟ آیا او پدر و مالک تو نیست؟ او تو را<br />

آفرید و استوار نمود.‏<br />

زمان قدیم را بیاد آور؛ در سالهاي نسل به نسل<br />

تأمل نما.‏ از پدر خود بپرس تا تو را آگاه سازد،‏ و از<br />

بزرگان خویش تا تو را اطلاع دهند.‏ مزامیر<br />

بالاترین،‏ به امتها سهم ایشان را داد و<br />

پسرانآدم را پراکنده ساخت،‏ آنگاه مرزهاي امتها را<br />

قرار داد،‏ برحسب شمارة فرزنداناسرائیل.‏ اعمال رسولان<br />

،17<br />

4-2 ،1<br />

12 ،77<br />

اشعیا 16 ،63<br />

.6<br />

.7<br />

8. چون<br />

26<br />

.9<br />

زیرا که سهم یهوه قوم وي است،‏ و یعقوب قرعۀ<br />

میراث اوست.‏<br />

او را در زمین ویران یافت،‏ و در بیابان خراب و<br />

هولناك.‏ او را احاطه کرده،‏ منظور داشت و او رامثل<br />

مردمک چشم خود محافظت نمود.‏ ایوب<br />

مثل عقابی که آشیانۀ خود را حرکت دهد و<br />

بچههاي خود را فرو گیرد و بالهاي خود را پهن کرده،‏<br />

ا را بردارد و آنها را بر پرهاي خود ببرد.‏ مزامیر<br />

همچنین یهوه تنها او را رهبري نمود و هیچ<br />

خداي بیگانه با وي نبود.‏<br />

او را بر بلندیهاي زمین سوار کرد تا از محصولات<br />

زمین بخورد و عسل را از صخره به او داد تا مکید و<br />

روغن را از سنگ خارا.‏ اعداد<br />

کرة گاوان و شیر گوسفندان را با پیه برهها و<br />

قوچها را از پسران باشان و بزها و پیه قلوههاي گندم<br />

را؛ و شراب از شیره انگور نوشیدي.‏<br />

لیکن یش ُّورون پروار شده،‏ لگد زد.‏ تو پروار و<br />

8 ،36<br />

20 ،7<br />

8 ،20<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

2 ،139<br />

یوشع 6 ،3<br />

1 ،32<br />

6 ،1<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

- 202 -


یان<br />

هآن<br />

نیی<br />

يرو<br />

نی<br />

یم<br />

ف‎16‎<br />

یم<br />

تنومند و چاقشدهاي.‏ پ س خدایی را که او را آفریده<br />

بود،‏ ترك کرد.‏ و صخرة نجات خود را حقیر شمرد.‏ باب<br />

تثنیه<br />

20 ،31<br />

.16<br />

او را به خدایان غریب به غیرت آوردند و خشم او<br />

را به انزجار جنبش دادند.‏<br />

براي دیوهایی که خدایان نبودند،‏ قربانی<br />

گذرانیدند،‏ براي خدای که نشناخته بودند،‏ براي<br />

خدایان جدید که تازه به وجود آمده،‏ و پدران ایشان از<br />

ا نترسیده بودند.‏ مزامیر<br />

و به صخرهاي که تو را تولید نمود،‏ اعتنا ننمودي،‏<br />

و خداي آفرینندة خود را فراموش کردي.‏<br />

یهوه این را دید ایشان را ناپسند داشت.‏<br />

چونکه پسران و دخترانش خشم او را به هیجان<br />

آوردند.‏<br />

سپ.‏ فرمود خود را از ایشان خواهم پوشید تا<br />

ببینم که عاقبت ایشان چه خواهد بود.‏ زیرا خاندانی<br />

بسیار گردنکشند و فرزندانی که امانتی در ایشان<br />

نیست.‏ باب ؛ مزامیر<br />

ایشان مرا به آنچه خدا نیست به حسادت آوردند و<br />

به بیخدایی خود مرا خشمناك گردانیدند.‏ و من<br />

ایشان را به آنچه قوم نیست به غیرت خواهم آورد و به<br />

امت باطل،‏ ایشان را خشمناك خواهم ساخت.‏ ارمیا ؛<br />

11 ،2<br />

37 ،106<br />

10 .8 ،78<br />

18 ،31<br />

.17<br />

.18<br />

19. چون<br />

20<br />

.21<br />

19 ،10 رومیان<br />

.22<br />

زیرا آتشی در خشم من افروخته شده و تا جهنم<br />

پا ترین شعلهور شده است و زمین را با حاصلش<br />

میسوزاند و اساس کوهها را آتش خواهد زد.‏ ارمیا<br />

بر ایشان بلایا را جمع خواهم کرد و تیرهاي خود<br />

را تماماً‏ بر ایشان صرف خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

از گرسنگی کاهیده،‏ و از آتش تب،‏ و از وباي تلخ<br />

تلف میشوند و دندانهاي حیوانات وحشی را به ایشان<br />

خواهم فرستاد،‏ با زهر خزندگان زمین.‏<br />

25. شمشیر از بیرون و دهشت از اندرون،‏ ایشان را<br />

بیفرزند خواهد ساخت ‏.هم جوان و هم دوشیزه را.‏<br />

شیرخواره را با ریشسفید هلاك خواهد کرد.‏<br />

میگفتم ایشان را پراکنده کنم و ذکر ایشان را از<br />

میان مردم،‏ باطل سازم.‏ ایوب<br />

اگر از کینۀ دشمن نمیترسیدم که مبادا مخالفان<br />

ایشان برعکس آن فکر کنند،‏ و بگویند دست ما بلند<br />

شده،‏ و یهوه همۀ این را نکرده است.‏<br />

زیرا که ایشان قومِ‏ گم کرده تدبیر هستند،‏ و در<br />

ایشان فهمی نیست.‏<br />

کاش که حکیم بوده،‏ ا را میفهمیدید و در<br />

عاقبت خود تأمل مینمودند.‏ مزامیر<br />

یک نفر هزار را تعقیب کرد و دو نفر<br />

دههزار را شکست میدادند.‏ اگر صخرة ایشان،‏ ایشان را<br />

نفروخته.‏ و یهوه را تسلیم ننموده بود.‏ لاویان<br />

،26<br />

43 ،107<br />

، ایشان<br />

30. چگونه<br />

36 .8<br />

.31<br />

زیرا که صخرة ایشان مثل صخرة ما نیست.‏ اگرچه<br />

هم دشمنان ما خود،‏ داور باشند.‏<br />

زیرا که درخت موِ‏ ایشان از موهاي سدوم است،‏ و از<br />

تاکستانهاي عموره.‏ انگورهاي ایشان انگورهاي سمی<br />

است،‏ و خوشههاي ایشان تلخ است.‏ حزقیال ؛ تثنیه<br />

49<br />

.32<br />

18 ،29<br />

33. شراب<br />

.34<br />

ایشان زهر اژدرهاست و سم قاتل افعی.‏<br />

آیا این نزد من پنهان نیست و در خزانههاي من<br />

مهر کرده نشده ؟<br />

انتقام و جزا از آن من است،‏ هنگامی که پایهاي<br />

ایشان بلغزد،‏ زیرا که روز هلاکت ایشان نزدیک است و<br />

نابودي ایشان میشتابد.‏ مزامیر<br />

زیرا یهوه،‏ قوم خود را داوري خواهد نمود و بر<br />

بندگان خویش شفقت خواهد کرد.‏ چون میبیند که<br />

قوت ایشان نابود شده،‏ و هیچکس چه غلام و چه آزاد<br />

باقی نیست.‏ خروج ؛ اول پادشاهان<br />

و خواهد گفت:‏ خدایان ایشان کجایند،‏ و صخرهاي<br />

که بر آن اعتماد میداشتند؟ اول پادشاهان<br />

که پیه قربانیهاي ایشان را میخوردند و شراب<br />

قربانیهاي نوشیدنی ایشان را مینوشیدند؟ آنها<br />

برخاسته،‏ شما را کمک کنند و براي شما پناهگاه<br />

باشند!‏ داوران<br />

هماکنون ببینید که من خود،‏ او هستم.‏ و با من<br />

خداي دیگري نیست.‏ من میمیرانم و زنده کنم.‏<br />

مجروح میکنم و شفا میدهم.‏ و از دست من<br />

رهانندهاي نیست.‏ باب ؛ اشعیا ؛ اول سموئیل ؛<br />

6 ،2<br />

27 ،18<br />

10 ،14<br />

1 ،94<br />

5 ،45<br />

13 ،6<br />

35 ،4<br />

6 ،20<br />

14 ،10<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

1 ،6 ؛ هوشع 18 ،5 ایوب<br />

.40<br />

؛ اول تیموتائوس<br />

زیرا که دست خود را به آسمان برمیافرازم،‏ و<br />

میگویم که من تا ابد زنده هستم.‏ دانیال ؛ مزامیر<br />

اگر شمشیرِ‏ براق خود را تیز کنم و تنبیه را به<br />

دست خود گیرم.‏ آنگاه از دشمنان خود انتقام خواهم<br />

کشید.‏ و به کسانی که از من متنفرند مکافات خواهم<br />

رسانید.‏<br />

تیرهاي خود را از خون مست خواهم ساخت.‏ و<br />

شمشیر من گوشت را خواهد بلعید.‏ از خون کشتگان و<br />

اسیران،‏ با سر امیران دشمن.‏<br />

اي امتها با قوم او صداي شادمانی دهید.‏ زیرا<br />

47 ،18<br />

7 ،12<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

14 ،15<br />

5 ،91<br />

17 ،18<br />

.23<br />

.24<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 203 -


يرو<br />

يرآ<br />

نی<br />

یم<br />

یدم<br />

یم<br />

يلاو<br />

انتقام خون بندگان خود را گرفته است و از دشمنان<br />

خود انتقام کشیده و براي زمین خود و قوم خویش<br />

کفاره نموده است.‏ رومیان ؛ مزامیر<br />

و موسی آمده،‏ تمامی سخنان ا سرود را به<br />

گوش قوم رسانید،‏ او و یوشع پسرنون.‏<br />

و چون موسی از گفتن همۀ این سخنان به تمامی<br />

اسرائیل فارغ شد،‏<br />

به ایشان گفت:‏ دل خود را به همۀ سخنانی که<br />

من امروز به شما شهادت میدهم،‏ مشغول سازید،‏ تا<br />

فرزندان خود را فرمان دهید که متوجه شده،‏ تمامی<br />

کلمات این تورات را به عمل آورند.‏ باب ؛ ؛ یوشع<br />

تثنیه<br />

19 ،11<br />

7 ،6<br />

13 ،9<br />

10 ،15<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

6 ،4<br />

.47<br />

زیرا که این براي شما امر باطل نیست،‏ بلکه<br />

حیات شماست،‏ و به واسطۀ این امر،‏ عمر خود را در<br />

زمینی که شما براي تصرفش از اردن به آنجا عبور<br />

میکنید،‏ طولانی خواهید ساخت.‏ یوحنا ؛ خروج<br />

و یهوه در همان روز،‏ موسی را خطاب کرده،‏<br />

فرمود:‏<br />

به این کوه عباریم یعنی کوه نبو که در زمین<br />

موآب در مقابل اریحاست ب ، و زمین کنعان را که<br />

من آن را به فرزنداناسرائیل به مالکیت هم،‏<br />

ملاحظه کن.‏ اعداد<br />

و تو در کوهی که از آن بالا میروي وفات کرده،‏ به<br />

قوم خود ملحق شو،‏ چنانکه برادرت هارون در کوه هور<br />

مرد و به قوم خود ملحق شد.‏ اعداد<br />

زیرا که شما در میان فرزنداناسرائیل نزد آب<br />

مریبا قادش در بیابان سین به من بیوفایی نمودید،‏<br />

چون که مرا در میان فرزنداناسرائیل تقدیس نکردید.‏<br />

12 ،20<br />

63 ،6<br />

28 .25، 20<br />

12 ،27 ؛ 48 ،33<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

13 ،20 اعداد<br />

52<br />

سپ.‏ زمین را پیش خود خواهی دید،‏ لیکن<br />

به آنجا به زمینی که به فرزنداناسرائیل میدهم،‏ داخل<br />

نخواهی شد.‏ باب<br />

4 ،34<br />

33<br />

.1<br />

و این است برکتی که موسی،‏ مرد خدا،‏ قبل از<br />

وفاتش به فرزنداناسرائیل برکت داده،‏ پیدایش<br />

گفت:‏ یهوه از سینا آمد،‏ و از سعیر بر ایشان طلوع<br />

نمود و از کوه فاران درخشان گردید و با کرورهاي<br />

مقدسین آمد،‏ و از دست راست او براي ایشان شریعت<br />

آتشین پدید آمد.‏ یهودا<br />

به درستی که قوم خود را دوست دارد و همه<br />

مقدسانش در دست تو هستند و نزد پایهاي تو نشسته،‏<br />

هر یکی از کلام تو بهرهمند میشوند.‏ امثال<br />

موسی براي ما شریعتی امر فرمود که میراث<br />

جماعت یعقوب است.‏<br />

و او در یشّورون پادشاه بود،‏ هنگامی که رؤساي قوم<br />

قبیله اسرائیل با هم جمع شدند.‏<br />

رؤبین زنده بماند و نمیرد و مردان او در شماره کم<br />

نباشند.‏<br />

و این است دربارة یهودا که گفت:‏ اي یهوه صداي<br />

یهودا را بشنو،‏ و او را به قوم خودش برسان.‏ به<br />

دستهاي خود براي خویشتن جنگ کند و تو از<br />

دشمنانش معاون میباشی.‏ عبرانیان<br />

و دربارة گفت:‏ تمیم و اوریم تو نزد مرد<br />

مقدس توست که او را در مسا امتحاننمودي.‏ و با او<br />

نزد آب مریبا شکایت کردي.‏ عزرا ؛ خروج ؛ مزامیر<br />

7 ،17<br />

31 ،8<br />

14 ،7<br />

63 ،2<br />

مزامیر 7 ،103<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

18 ،78<br />

.9<br />

که دربارة پدر و مادر خود گفت که ایشان را<br />

ندیدهام و برادران خود را نشناخت.‏ و پسران خود را<br />

ندانست.‏ زیرا که کلام تو را نگاه میداشتند و عهد تو را<br />

توجه مینمودند.‏ متی<br />

احکام تو را به یعقوب تعلیم خواهند داد و شریعت<br />

تو را به اسرائیل.‏ بخور به حضور تو خواهند آورد و<br />

قربانیهاي سوختنی بر قربانگاه تو.‏<br />

اي یهوه اموال او را برکت بده،‏ و اعمال دستهاي او<br />

را قبول فرما.‏ کمرهاي مقاومتکنندگانش را بشکن.‏<br />

کمرهاي دشمنان او را که دیگر برنخیزند.‏<br />

و دربارة بنیامین گفت:‏ محبوب یهوه نزد وي در<br />

امنیت ساکن میشود.‏ تمامی روز او را پناه میدهد و در<br />

میان کتفهایش ساکن میشود.‏<br />

و دربارة یوسف گفت:‏ زمینش از یهوه مبارك باد،‏<br />

از چیزهاي نفیس آسمان و از شبنم،‏ و از درهها که در<br />

زیرش وجود دارد؛ پیدایش<br />

از چیزهاي نفیس محصولات آفتاب و از چیزهاي<br />

نفیس نباتات ماه؛<br />

از فخرهاي کوههاي قدیم،‏ و از چیزهاي نفیس<br />

تپه ها و کویر،‏ جاودانی.‏<br />

از چیزهاي نفیس زمین و آنچه در آن است،‏ و از<br />

رضامندي او که در بوته ساکن بود.‏ برکت بر سر یوسف<br />

برسد و بر فرق سر آنکه از برادران خود ممتاز گردید.‏<br />

25 ،49<br />

37 ،19<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

خروج 2 ،3<br />

17. شکوه<br />

او مثل نخستزادة گاوش باشد و شاخهایش<br />

مثل شاخهاي گاو وحشی.‏ با آنها امتها را جمیعاً‏ تا به<br />

1 ،49<br />

14<br />

.2<br />

.3<br />

- 204 -


ین<br />

تی<br />

ین نی<br />

یس<br />

انتهاي زمین خواهد زد.‏ و اینانند دههزارهاي افرایم و<br />

هزارهاي منَسی.‏<br />

و دربارة زبولون گفت:‏ اي زبولون در بیرون رفتنت<br />

شاد باش،‏ و تو اي یساکار در خیمههاي خویش.‏<br />

قومها را به کوه دعوت خواهند نمود.‏ در آنجا<br />

قربانیهاي عدالت را خواهند گذرانید.زیرا که فراوانی<br />

دریا را خواهند مکید و خزانههاي مخفی ریگ را.‏ مزامیر<br />

تثنیه<br />

اعداد 22 ،23<br />

.18<br />

.19<br />

21 ،51 ؛ 6 ،4<br />

.20<br />

و دربارة جاد گفت:‏ متبارك باد آنکه جاد را<br />

وسیع گرداند.‏ مثل شیرماده ساکن باشد،‏ و بازو و فرق<br />

را نیز میدرد،‏<br />

و سهم بهترین را براي خود نگاه دارد،‏ زیرا که در<br />

آنجا نصیب حاکم محفوظ است و با سران قوم میآید<br />

و عدالت یهوه و احکامش را با اسرائیل بجا میآورد.‏<br />

و دربارة دان گفت:‏ دان بچۀ شیر است که از<br />

باشان میجهد.‏<br />

و دربارة نفتالی گفت:‏ اي نفتالی از رضامندي یهوه<br />

سیر شو.‏ و از برکت او مملو گردیده،‏ مغرب و جنوب را<br />

به تصرف آور.‏<br />

و دربارة آذر گفت:‏ آذر از فرزندان مبارك شود،‏ و<br />

نزد برادران خود مقبول شده،‏ پاي خود را به روغن فرو<br />

برد.‏<br />

نعلین تو از آهن و برنج است،‏ و مثل روزها<br />

همچنان قوت تو خواهد بود.‏<br />

اي یشورون مثل خدا کسی نیست،‏ که براي مدد<br />

تو بر آسمانها سوار شود و در کبریاي خود بر ابره ا.‏<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

15 اشعیا‎57‎‏،‏<br />

27. خداي<br />

ازلی مسکن توست و در زیر تو بازوهاي<br />

جاودانی است؛ و دشمن را از حضور تو اخراج کرده،‏<br />

میفرماید هلاك کن.‏<br />

پس اسرائیل در امن تی ساکن خواهد شد،‏ و<br />

چشمۀ یعقوب به تنهایی ، در زمی که پر از غله و<br />

شیره باشد و آسمان آن شبنم میریزد.‏<br />

حال تو اي اسرائیل کیست مانند تو،‏<br />

اي قومی که از یهوه نجات یافتهاید!‏ که او سپر نصرت<br />

تو و شمشیر شکوه توست؛ و دشمنانت مطیع<br />

توخواهند شد.‏ و تو بلندیهاي ایشان را پایمال خواهی<br />

نمود.‏ مزامیر<br />

که در مقابل اریحاست برآمد،‏ و یهوه تمامی زمین را،‏<br />

از جلعاد تا دان،‏ به او نشان داد.‏<br />

و تمامی نفتالی و زمین افرایم و منسی و تمامی<br />

زمین یهودا را تا دریاي مغربی.‏<br />

و جنوب را و میدان درة اریحا را که شهر نخلستان<br />

است تا صوغر.‏ داوران<br />

و یهوه وي را فرمود:‏ ا است زمی که براي<br />

ابراهیم و اسحاق و یعقوب قسم خورده،‏ فرمودم که این<br />

را به نسل تو خواهم داد،‏ به تو اجازه دادم که به چشم<br />

خود آن را ببینی لیکن به آنجا عبور نخواهی کرد.‏<br />

باب 27 ،3<br />

‎16‎؛ ،1 13 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

12 ،29 ؛ اعداد 7 ،12 پیدایش<br />

5<br />

سپ.‏ موسی بندة یهوه در آنجا به زمین موآب<br />

برحسب قول یهوه مرد.‏ باب<br />

و او را در زمین موآب در مقابل بیت-فعور،‏ در دره<br />

دفن کرد،‏ و هیچ کس قبر او را تا امروز ندانسته است.‏<br />

50 ،32<br />

.6<br />

9 یهودا<br />

.7<br />

و موسی چون وفات یافت،‏ صد و بیست سال<br />

داشت،‏ و نه چشمش تار،‏ و نه قوتش کم شده بود.‏ یوشع<br />

11 ،14<br />

.8<br />

و فرزنداناسرائیل براي موسی در دشت موآب<br />

روز ماتم گرفتند.‏ پ س روزهاي ماتم و نوحهگري براي<br />

موسی سپري گشت.‏ اعداد<br />

و یوشع پسرنون از روح حکمت مملو بود،‏ چونکه<br />

موسی دستهاي خود را بر او نهاده بود.‏ و<br />

فرزنداناسرائیل او را اطاعت نمودند،‏ و برحسب آنچه<br />

یهوه به موسی امر فرموده بود،‏ عمل کردند.‏ اعداد<br />

و پیامبري مثل موسی تا بحال در اسرائیل<br />

برنخاسته است که یهوه او را روبرو شناخته باشد،‏ خروج<br />

18 ،27<br />

29 ،20<br />

.9<br />

.10<br />

11 ،33<br />

.11<br />

در همه نشانهها و معجزاتی که یهوه او را فرستاد<br />

تا آنها را در سرزمین مصر به فرعون وهمه بندگانش و<br />

تمامی زمینش بنماید،‏<br />

و در تمامی دست قوي،‏ و همه آن هیبت عظیم<br />

که موسی در نظر همۀ اسرائیل نمود.‏<br />

.12<br />

ارمیا 6 ،23<br />

!<br />

3 ،66<br />

.28<br />

29. خوشابه<br />

34<br />

1. و موسی از دشت موآب،‏ به کوه نبو،‏ بر قلۀ فسجه<br />

- 205 -


يپا<br />

نی<br />

يرو<br />

یان هرا<br />

یبل<br />

يرو<br />

یوشع<br />

یوشع<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

و واقع شد بعد از وفات موسی،‏ بندة یهوه،‏ که یهوه<br />

یوشع پسر نون،‏ خادم موسی را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

موسی بندة من وفات یافته است.‏ پس هماکنون<br />

برخیز و از این اُردن عبور کن،‏ تو و تمامی این قوم،‏ به<br />

زمینی که من به ایشان،‏ یعنی به فرزنداناسرائیل<br />

میدهم.‏ تثنیه<br />

هر جایی که کف شما گذارده شود به شما<br />

دادهام به موسی فرمودم.‏ تثنیه ؛ مزامیر<br />

از صحرا و این لبنان تا نهر بزرگ یعنی نهر فرات،‏<br />

تمامی زمین حتّیان و تا دریاي بزرگ به طرف مغرب<br />

آفتاب،‏ مرز شما خواهد بود.‏ تثنیه<br />

هیچکس را در تمامی روزاي عمرت یاراي مقاومت<br />

با تو نخواهد بود.‏ چنانکه با موسی بودم با تو خواهم<br />

بود؛ تو را دست نخواهم کشید و تو را ترك نخواهم<br />

نمود.‏ ؛ تثنیه ؛ عبرانیان 13،<br />

قوي و دلیر باش،‏ زیرا که تو ا قوم را متصرف<br />

زمینی که براي پدران ایشان قسم خوردم که به ایشان<br />

بدهم،‏ خواهی ساخت.‏ تثنیه<br />

فقط قوي و بسیار دلیر باش تا برحسب تمامی<br />

شریعتی که بندة من،‏ موسی تو را امر کرده است<br />

متوجه شده،‏ عمل نمایی.‏ هرگز از آن به طرف راست<br />

یا چپ تجاوز منما تا هر جایی که ، کامیاب شوي.‏<br />

44 ،105<br />

24 ،11<br />

24 ،11<br />

5<br />

7 ،31<br />

8 ،31<br />

5 ،34<br />

، چنانکه<br />

باب 7 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

اول پادشاهان<br />

3 ،2<br />

.8<br />

این کتاب تورات از دهان تو دور نشود،‏ بلکه روز و<br />

شب در آن تفکر کن تا برحسب هر آنچه در آن نوشته<br />

شده است متوجه شده،‏ عمل نمایی زیرا همچنین<br />

خود را پیروز خواهی ساخت،‏ و همچنین کامیاب<br />

خواهی شد.‏ مزامیر ؛ دوم تواریخ<br />

آیا تو را امر نکردم؟ پس قوي و دلیر باش؛ مترس و<br />

هراسان مباش زیرا در هر جا که بروي یهوه خداي تو،‏<br />

با توست.‏ باب<br />

سپ.‏ یوشع سران قوم را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

در میان لشکرگاه بگذرید و قوم را امر فرموده،‏<br />

بگویید:‏ براي خود خوراك تهیه کنید،‏ زیرا که بعد از<br />

سه روز،‏ شما از این اُردن عبور کرده،‏ داخل خواهید<br />

شد تا تصرف کنید در زمینی که یهوه خداي شما،‏ به<br />

شما براي مالکیت میدهد.‏<br />

و یوشع رؤبینیان و جادیان و نصف قوم منَسی را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

بیاد آورید آن سخن را که موسی،‏ بندة یهوه<br />

شما امر فرموده،‏ گفت:‏ یهوه،‏ خداي شما به شما<br />

آرامش میدهد و این زمین را به شما میبخشد.‏ اعداد<br />

، به<br />

.12<br />

.13<br />

20 ،32<br />

.14<br />

زنان و اطفال و گلهها شما در زمینی که موسی در<br />

آن طرف اُردن به شما داد خواهند ماند،‏ و اما شما<br />

مسلح شده،‏ یعنی همه مردان جنگی پیش<br />

برادران خود عبور کنید،‏ و ایشان را کمک نمایید.‏<br />

19 ،49 پیدایش<br />

.15<br />

تا یهوه برادران شما را مثل شما آرامش داده<br />

باشد،‏ و ایشان نیز در زمینی که یهوه،‏ خداي شما به<br />

ایشان میدهد تصرف کرده باشند؛ آنگاه به زمین<br />

مالکیت خود خواهید برگشت و آنرا تصرف خواهید<br />

کرد،‏ در آن که موسی،‏ بندة یهوه بهآن طرف اُردن به<br />

سوي مشرق آفتاب به شما داد.‏<br />

ایشان در جواب یوشع گفتند:‏ هر آنچه به ما<br />

فرمودي خواهیم کرد،‏ و هر جا ما را بفرستی،‏ خواهیم<br />

رفت.‏ خروج<br />

موسی را در هر چیز اطاعت نمودیم،‏ تو را<br />

نیز اطاعت خواهیم نمود،‏<br />

فقط یهوه،‏ خداي تو،‏ با تو باشد چنانکه با موسی بود.‏<br />

هر کسی که از حکم تو رو گرداند و کلام تو را در<br />

هر چیزي که او را امر فرمایی اطاعت نکند،‏ کشته<br />

خواهد شد؛ فقط قوي و دلیر باش.‏<br />

8 ،19<br />

.16<br />

17. چنانکه<br />

.18<br />

2<br />

.1<br />

و یوشع پسرنون دو مرد جاسوس از شطّیم به<br />

پنه فرستاده،‏ گفت:‏ روانه شده،‏ زمین و یریشو را<br />

ببینید.‏ پ س رفته،‏ به خانۀ زن فاحشهاي که راحاب نام<br />

داشت داخل شده،‏ در آنجا خوابیدند.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

،11<br />

2 ،7<br />

31<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و پادشاه یریشو را خبر دادند که اینک مردمان از<br />

فرزنداناسرائیل امشب داخل این جا شدند تا زمین را<br />

جاسوسی کنند.‏<br />

و پادشاه یریشو نزد راحاب فرستاده،‏ گفت:‏ مردانی<br />

را که نزد تو آمده،‏ به خانۀ تو داخل شدهاند،‏ بیرون<br />

بیاور زیرا براي جاسوسی تمامی زمین آمدهاند.‏<br />

و زن آن دو مرد را گرفته،‏ ایشان را پنهان کرد و<br />

گفت:‏ آن مردان نزد من آمدند،‏ اما ندانستم از کجا<br />

21 ،31<br />

2 ،1<br />

1 ،8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

- 206 -


يرو<br />

هرا<br />

یس<br />

هايدل<br />

نیی<br />

نیی<br />

هرا<br />

هرا<br />

یام<br />

هرا نی<br />

نی<br />

نی<br />

نیی<br />

بودند.‏ دوم سموئیل<br />

و نزد کی به وقت بستن دروازه،‏ آن مردان در<br />

تاریکی بیرون رفتند و نمیدانم که ایشان کجا رفتند.‏<br />

به زودي ایشان را تعقیب نمایید که به ایشان خواهید<br />

رسید.‏ خروج<br />

لیکن او ایشان را به پشتبام برده،‏ در شاخههاي<br />

کتان که براي خود بر پشتبام چیده بود،‏ پنهان کرده<br />

بود.‏<br />

سپ.‏ آن کسان،‏ ایشان را به اُردن تا اطراف آن<br />

تعقیب نمودند،‏ و چون تعقیب کنندگان ایشان بیرون<br />

رفتند،‏ دروازه را بستند.‏<br />

و قبل از آنکه بخوابند،‏ او نزد ایشان به پشتبام<br />

برآمد.‏<br />

و به آن مردان گفت:‏ میدانم که یهوه این زمین را<br />

به شما داده،‏ و ترس شما بر ما مستولی شده است،‏ و<br />

تمام ساکنان زمین به سبب شما مأیوس شدهاند.‏ خروج<br />

یوشع<br />

19 ،17<br />

9 ،15<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

27 ،23<br />

.10<br />

زیرا شنیدهایم که یهوه چگونه آب دریاي سرخ را<br />

پیش شما خشکانید،‏ وقتی که از مصر بیرون<br />

آمدید،‏ و آنچه به دو پادشاه اَموریان که به آن طرف<br />

اُردن بودند کردید،‏ یعنی حون و عوج که ایشان را<br />

تبعید کردید.‏ خروج ؛ اعداد<br />

و چون شنیدیم ما گداخته شد،‏ و به سبب<br />

شما دیگر در کسی جان نماند،‏ زیرا که یهوه خداي<br />

شما،‏ بالا در آسمان و پا بر زمین خداست.‏ باب ؛<br />

1 ،5<br />

34 .24 ،21<br />

21 ،14<br />

.11<br />

39 ،4 ؛ تثنیه 4 ،15 خروج<br />

12<br />

سپ.‏ هماکنون براي من به یهوه قسم بخورید که<br />

چنانکه به شما رحم کردم،‏ شما نیز به خاندان پدرم<br />

رحم خواهید نمود،‏ و نشانۀ اطمینان به من بدهید باب<br />

25 .23 ،6<br />

.13<br />

که پدرم و مادرم و برادرانم و خواهرانم و هر چه<br />

دارند زنده خواهید گذارد،‏ و جانهاي ما را از مرگ<br />

رستگار خواهید ساخت.‏<br />

آن مردان به وي گفتند:‏ جانهاي ما به عوض شما<br />

بمیرند که چون یهوه این زمین را به ما بدهد،‏ اگر این<br />

کار ما را بروز ندهید،‏ حتماً‏ به شما رحم و وفا خواهیم<br />

کرد.‏<br />

سپ.‏ ایشان را با طناب از دریچه پا کرد،‏ زیرا<br />

خانۀ او بر حصار شهر بود و او بر حصار ساکن بود.‏ دوم<br />

.14<br />

15<br />

33 ،11 قرنتیان<br />

.16<br />

و ایشان را گفت:‏ به کوه بروید مبادا<br />

تعقیبکنندگان به شما برسند و در آنجا سه روز خود<br />

را پنهان کنید،‏ تا تعقیبکنندگان برگردند.‏ بعد از آن<br />

به خود بروید.‏<br />

آن مردان به وي گفتند:‏ ما از این قسم تو که به<br />

ما دادي رها خواهیم شد.‏<br />

اینک چون ما به زمین داخل شویم،‏ ا طناب<br />

ریسمان قرمز را به دریچهاي که ما را به آن پا<br />

کردي ببند،‏ و پدرت و مادرت و برادرانت و تمامی<br />

خاندان پدرت را نزد خود به خانه جمع کن.‏<br />

و چنین خواهد شد که هر کسی که از در خانۀ تو<br />

به کوچه بیرون رود،‏ خونش بر سرش خواهد بود و ما<br />

آزاد خواهیم بود؛ و هر که نزد تو در خانه باشد،‏ اگر<br />

کسی بر او دست بگذارد،‏ خونش بر سر ما خواهد بود.‏<br />

و اگر این کار ما را بروز دهی،‏ از قسم تو که به ما<br />

دادهاي دور خواهیم بود.‏<br />

او گفت:‏ موافق کلام شما باشد.‏ پ س ایشان را روانه<br />

کرده،‏ رفتند،‏ و طناب قرمز را به دریچه بست.‏<br />

سپ.‏ ایشان روانه شده،‏ به کوه آمدند و در آنجا سه<br />

روز ماندند تا تعقیب کنندگان برگشتند،‏ و تعقیب<br />

کنندگان تمامی را جستجو کردند ولی ایشان را<br />

نیافتند.‏<br />

سپ.‏ آن دو مرد برگشته،‏ از کوه به زیر آمدند و از<br />

نهر عبور نموده،‏ نزد یوشع پسرنون رسیدند،‏ و هر آنچه<br />

به ایشان واقع شده بود،‏ براي وي بیان کردند.‏<br />

و به یوشع گفتند:‏ یهوه تمامی زمین را به دست<br />

ما داده است و همه ساکنان زمین به سبب ما مأیوس<br />

شدهاند.‏<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

23<br />

.24<br />

3<br />

.1<br />

بامدادان یوشع بزودي برخاسته،‏ او و تمامی<br />

فرزنداناسرائیل از شطّیم روانه شده،‏ به اُردن آمدند،‏ و<br />

قبل از عبور کردن در آنجا منزل گرفتند.‏ باب ؛ اعداد<br />

12 ،6<br />

1 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و بعد از سه روز امیران ایشان از میان لشکرگاه<br />

گذشتند.‏<br />

و قوم را امر کرده،‏ گفتند:‏ چون صندوق عهد یهوه،‏<br />

خداي خود را ببینید که لاویان کاهن آن را میبرند،‏<br />

آنگاه شما از جاي خود روانه شده،‏ در عقب آن بروید.‏<br />

و در میان شما و آن،‏ به مقدار دوهزار اندازهآرنج<br />

یید تا راهی که باید<br />

مسافت باشد،‏ و نزدیک آن عبور<br />

قبل از ا رفت بدانید،‏ زیرا که از ا نکردهاید.‏<br />

- 207 -


هايآب<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

هايآب<br />

ها یآب<br />

ها یآب<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

کی<br />

نی<br />

یوشع<br />

.5<br />

و یوشع به قوم گفت:‏ خود را تقدیس نمایید زیرا<br />

فردا یهوه در میان شما کارهاي عجیب خواهد کرد.‏ باب<br />

13 ،7<br />

.6<br />

و یوشع کاهنان را خطاب کرده،‏ گفت:‏ صندوق عهد<br />

را برداشته،‏ پیش قوم بروید.‏ پ س صندوق عهد را<br />

برداشته،‏ پیش قوم روانه شدند.‏ باب<br />

و یهوه یوشع را فرمود:‏ امروز به بزرگ ساختن تو در<br />

نظر تمام اسرائیل شروع میکنم تا بدانند که چنانکه با<br />

موسی بودم با تو نیز خواهم بود.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ تو کاهنان را که صندوق عهد را برمیدارند امر<br />

فرموده،‏ بگو:‏ چون شما به کنار آب اُردن برسید در<br />

اُردن بایستید.‏<br />

و یوشع فرزنداناسرائیل را گفت:‏ اینجا نزدیک آمده،‏<br />

سخنان یهوه خداي خود را بشنوید.‏ خروج<br />

و یوشع گفت:‏ به این خواهید دانست که خداي<br />

زنده در میان شماست،‏ و او کنعانیان و حتّیان و<br />

حویان و فَرِزیان و جرْجاشیان و اَموریان و یبوسیان را<br />

از پیش شما حتماً‏ بیرون خواهد کرد.‏<br />

اینک صندوق عهد یهوه تمامی زمین،‏ پیش<br />

شما به اُردن عبور میکند.‏<br />

سپ.‏ هماکنون دوازده نفر از قومهاي اسرائیل،‏<br />

یعنی از هر قوم یک نفر را انتخاب کنید.‏ باب<br />

و واقع خواهد شد چون کف پایهاي کاهنانی که<br />

صندوق یهوه،‏ یهوه تمامی زمین را برمیدارند در<br />

اُردن قرار گیرد که اُردن،‏ یعنی ی که<br />

از بالا میآید شکافته شده مثل توده بر روي هم<br />

خواهد ایستاد.‏<br />

و چون قوم از خیمههاي خود روانه شدندتا از<br />

اُردن عبور کنند و کاهنان صندوق عهد را پیش<br />

قوم میبردند.‏ اعمال رسولان<br />

و حمل کنندگان صندوق به اُردن رسیدند،‏ و<br />

پایهاي کاهنانی که صندوق را برداشته بودند،‏ به کنار<br />

آب فرو رفت و اُردن،‏ تمام وقت درو،‏ بر همۀ کنارههایش سیلاب میشود.‏<br />

آنهنگام،‏ ی که از بالا میآمدند،‏ ایستادند و<br />

به مسافتی بسیار دور تا شهر آدم که به طرف صرْتان<br />

است،‏ بلند شد،‏ و آبی که به سوي دریاي در دشت،‏<br />

یعنی دریاي نمک میرفت تماماً‏ قطع شد،‏ و قوم در<br />

مقابل یریشو عبور کردند.‏ خروج ؛ مزامیر ؛ پیدایش<br />

،8<br />

6 ،6<br />

17 .5 ،1<br />

26 ،32<br />

2 ،4<br />

3 ،114<br />

14 ،4<br />

21 ،14<br />

45 ،7<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

3<br />

.17<br />

و کاهنانی که صندوق عهد یهوه را برمیداشتند،‏<br />

در میان اُردن بر خشکی قایم ایستادند،‏ و همه اسرائیل<br />

به خشکی عبور کردند تا تمامی قوم از اُردن،‏ همگی<br />

گذشتند.‏<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

و آنهنگام،‏ چون تمامی قوم از اُردن همگی<br />

گذشتند،‏ یهوه یوشع را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

دوازده نفر از قوم،‏ یعنی از هر قوم نفر را<br />

بگیرید.‏<br />

و ایشان را امر کرده،‏ بگویید:‏ از اینجا از میان اُردن<br />

از جایی که پایهاي کاهنان قایم ایستاده بود،‏ دوازده<br />

سنگ بردارید،‏ و آنها را با خود برده،‏ در منزلی که<br />

امشب در آن فرود میآیید بنهید.‏<br />

سپ.‏ یوشع آن دوازده مرد را که از فرزنداناسرائیل<br />

انتخاب کرده بود،‏ یعنی از هر قوم یک نفر طلبید.‏<br />

و یوشع به ایشان گفت:‏ پیش صندوق یهوه،‏ خداي<br />

خود به میان اُردن بروید،‏ و هر کسی از شما یک سنگ<br />

موافق شمارة قومهاي فرزنداناسرائیل بر دوش خود<br />

بردارد.‏<br />

تا این در میان شما علامتی باشد.‏ هنگامی که<br />

پسران شما در زمان آینده پرسیده،‏ گویند که مقصود<br />

شما از این سنگها چیست،‏<br />

آنگاه به ایشان بگویید که آبهاي اُردن از حضور<br />

صندوق عهد یهوه شکافته شد،‏ یعنی هنگامی که آن از<br />

اُردنمیگذشت،‏ آبهاي اُردن شکافته شد،‏ پس ا<br />

سنگها به جهت فرزنداناسرائیل براي یادگاري ابدي<br />

خواهد بود.‏<br />

و فرزنداناسرائیل موافق آنچه یوشع امر فرموده بود<br />

کردند،‏ و دوازده سنگ از میان اُردن به طوري که یهوه<br />

به یوشع فرموده بود،‏ موافق شمارة قومهاي<br />

فرزنداناسرائیل برداشتند،‏ و آنها را با خود به جایی که<br />

در آن منزل گرفتند برده،‏ آنها را در آنجا نهادند.‏<br />

و یوشع در وسط اُردن،‏ در جایی که پایهاي کاهنانی<br />

که صندوق عهد را برداشته بودند،‏ ایستاده بود،‏ دوازده<br />

سنگ نصب کرد و در آنجا تا امروز هست.‏<br />

و کاهنانی که صندوق را برمیداشتند،‏ در وسط<br />

اُردن ایستادند تا هر آنچه یهوه یوشع را امر فرموده بود<br />

که به قوم بگوید تمام شد،‏ به حسب آنچه موسی به<br />

یوشع امر کرده بود.‏ و قوم با عجله عبور کردند.‏<br />

و بعد از آنکه تمامی قوم کلاً‏ گذشتند،‏ آنهنگام،‏<br />

صندوق یهوه و کاهنان به حضور قوم عبور کردند.‏<br />

و پسرانرؤبین و پسرانجاد و نصف قوم منَسی<br />

مسلح شده،‏ پیش فرزنداناسرائیل عبور کردند،‏<br />

خروج 14 .8 ،13<br />

باب 13 ،3<br />

باب 12 ،3<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 208 -


یان<br />

یان<br />

يرو<br />

نی<br />

هرا<br />

هآن<br />

هکُ‏<br />

8<br />

چنانکه موسی به ایشان گفته بود.‏ خروج<br />

قریب به چهلهزار نفر لشکرِ‏ مسلح به حضور یهوه<br />

به صحراي یریشو براي جنگ عبور کردند.‏<br />

و در آن روز یهوه یوشع را در نظر تمامی<br />

اسرائیل بزرگ ساخت،‏ و از او در تمام ایام عمرش<br />

میترسیدند،‏ چنانکه از موسی ترسیده بودند.‏ ؛<br />

یوشع<br />

باب 7 ،3<br />

29 .21 ،32<br />

،<br />

.13<br />

.14<br />

9 7، دوم سموئیل<br />

.15<br />

.16<br />

و یهوه یوشع را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

کاهنانی را که صندوق شهادت را برمیدارند،‏ بگو<br />

که از اُردن عبور کنند.‏<br />

سپ.‏ یوشع کاهنان را امر کرده،‏ گفت:‏ از اُردن<br />

عبور کنید.‏<br />

و چونکاهنانی که صندوق عهد یهوه را<br />

برمیداشتند،‏ از میان اُردن برآمدند و کف پایهاي<br />

کاهنان بر خشکی گذارده شد،‏ آنگاه آب اُردن بجاي<br />

خود برگشت و مثل پیش بر تمامی کنارههایش جاري<br />

شد.‏<br />

و در روز دهم از ماه اول،‏ قوم از اُردن عبور کرده و<br />

در جِلْجال در سمت شرقی یریشو اردو زدند.‏ باب<br />

و یوشع آن دوازده سنگ را که از اُردن گرفته<br />

بودند،‏ در جِلْجال نصب کرد.‏<br />

و فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ گفت:‏ چون<br />

پسران شما در زمان آینده از پدران خود پرسیده،‏<br />

گویند که این سنگها چیست،‏<br />

آنگاه پسران خود را تعلیم داده،‏ گویید که اسرائیل<br />

از این اُردن به خشکی عبور کردند.‏<br />

زیرا یهوه،‏ خداي شما،‏ آب اُردن را جلوي شما<br />

خشکانید تا شما عبور کردید،‏ چنانکه یهوه خداي شما<br />

به دریاي سرخ کرد که آن را جلوي ما خشکانید تا ما<br />

عبور کردیم.‏ خروج<br />

تا تمامی قومهاي زمین دست یهوه را بدانند که<br />

آن زورآور است،‏ و از یهوه،‏ خداي شما،‏ همۀ اوقات<br />

بترسند.‏ اشعیا<br />

9 ،5<br />

باب 17 ،3<br />

21 ،14<br />

1 ،59<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

5<br />

.1<br />

و آنهنگام،‏ چون تمامی پادشاهان اَموری که به<br />

آن طرف اُردن به سمت مغرب بودند،‏ و تمامی<br />

پادشاهان کنعانی که به کناره دریا بودند،‏ شنیدند<br />

که یهوه آب اُردن را پیش فرزنداناسرائیل<br />

خشکانیده بود تا ما عبور کردیم،‏ دلهاي ایشان مأیوس<br />

شد و از ترس فرزنداناسرائیل،‏ دیگر جان در ایشان<br />

نماند.‏ ؛<br />

در آن وقت،‏ یهوه به یوشع فرمود:‏ کاردها از سنگ<br />

چخماق براي خود بساز،‏ و فرزنداناسرائیل را بار دیگر<br />

ختنه کن.‏ خروج<br />

و یوشع کاردها از سنگ چخماق ساخته،‏<br />

فرزنداناسرائیل را بر تپه آرالوت ختنه کرد.‏<br />

و سبب ختنه کردن یوشع این بود که تمام مردان<br />

قوم،‏ یعنی تمام مردان جنگی که از مصر بیرون آمدند،‏<br />

به سر راه در صحرا مردند.‏<br />

تمامی قوم که بیرون آمدند ختنه بودند،‏ ولی تمامی<br />

قوم که در صحرا بعد از بیرون آمدن ایشان از مصر به<br />

سر راه متولد شدند،‏ ختنه نگشتند.‏<br />

زیرا فرزنداناسرائیل چهل سال در بیابان<br />

میرفتند،‏ تا تمامی آن طایفه،‏ یعنی آن مردان جنگی<br />

که از مصر بیرون آمده بودند،‏ تمام شدند.‏ به این دلیل<br />

که صداي یهوه را نشنیدند و یهوه به ایشان قسم<br />

خورده،‏ فرمود:‏ شما را نمیگذارم که آن زمین را<br />

ببینید که یهوه براي پدران ایشان قسم خورده بود که<br />

آن را به ما بدهد،‏ زمینی که به شیر و عسل جاري<br />

است.‏ اعداد ؛ خروج 3،<br />

و اما پسران ایشان که در جاي ا برخیزانیده بود،‏<br />

یوشع ایشان را ختنه کرد،‏ زیرا ختنهنشده بودند<br />

چونکه ایشان را در راه ختنه نکرده بودند.‏<br />

و آنهنگام،‏ چون از ختنه کردن تمام قوم فارغ<br />

شدند،‏ در جایهاي خود در لشکرگاه ماندند تا شفا<br />

یافتند.‏<br />

و یهوه به یوشع فرمود:‏ امروز ننگ مصر را از روي<br />

شما غلطانیدم.‏ از ا سبب نام آن مکان تا امروز<br />

جِلْجال خوانده میشود.‏<br />

و فرزنداناسرائیل در جِلْجال اردو زدند و جشن<br />

پِسح را در شب روز چهاردهم ماه،‏ در صحراي یریشو<br />

نگاه داشتند.‏ خروج ؛ لاویان 23،<br />

و در فرداي بعد از پِسح در همان روز،‏ از حاصل<br />

نۀ زمین،‏ نان بدون خمیرترش و خوشههاي برشته<br />

شده خوردند.‏ اول قرنتیان<br />

و در فردايآن روزي که از حاصل زمین خوردند،‏<br />

منّ‏ موقوف شد و فرزنداناسرائیل دیگر منّ‏ نداشتند،‏ و<br />

در آن سال از محصول زمین کنعان میخوردند.‏<br />

و واقع شد چون یوشع نزد یریشو بود که چشمان<br />

خود را بالا انداخته،‏ دید که اینک مردي با شمشیر<br />

برهنه در دست خود پیش وي ایستاده بود.‏ و یوشع<br />

نزد وي آمده،‏ او را گفت:‏ آیا تو از ما هستی یا از<br />

5<br />

8 ،5<br />

24 ،2<br />

25 ،4<br />

6 ،12<br />

باب 16 ،3<br />

23 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 209 -


يرو<br />

يرو<br />

کی<br />

لی<br />

يرو<br />

یم<br />

لی<br />

دشمنان ما؟ اعداد<br />

گفت:‏ نه،‏ بلکه من سردار لشکر یهوه هستم که<br />

هماکنون آمدم.‏ پ س یوشع به زمین افتاده،‏ سجده<br />

کرد و به وي گفت:‏ آقایم به بندة خود چه میگوید؟<br />

سردار لشکر یهوه به یوشع گفت که نعلین خود را<br />

از پایت بیرون کن زیرا جایی که تو ایستادهاي مقدس<br />

است.‏ و یوشع چنین کرد.‏<br />

یوشع<br />

خروج 5 ،3<br />

31 .23 ،22<br />

.14<br />

.15<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

و یریشو به سبب فرزنداناسرائیل سخت بستهشد،‏<br />

به طوري که کسی به آن رفت و آمد نمیکرد.‏<br />

و یهوه به یوشع فرمود:‏ ببین یریشو و ملکَش و<br />

مردان جنگی را به دست تو تسلیم کردم.‏ باب<br />

سپ.‏ شما یعنی همۀ مردان جنگی،‏ شهر را طواف<br />

کنید،‏ و یک مرتبه دور شهر بگردید،‏ و شش روز چنین<br />

کن.‏<br />

و هفت کاهن پیش صندوق،‏ هفت شیپورٍ‏ یوب<br />

بردارند،‏ و در روز هفتم شهر را هفت مرتبه طواف<br />

کنید،‏ و کاهنان شیپورها را بنوازند.‏<br />

و چون بوق یوبیل کشیده شود و شما صداي شیپور<br />

را بشنوید،‏ تمامی قوم به صداي بلند صدا کنند،‏ و<br />

حصار شهر به زمین خواهد افتاد،‏ و هر کس از قوم<br />

پیش خود برآید.‏<br />

سپ.‏ یوشع پسرنون کاهنان را خوانده،‏ به ایشان<br />

گفت:‏ صندوق عهد را بردارید و هفت کاهن هفت<br />

شیپوري یوبیل را پیش صندوق یهوه بردارند.‏ تثنیه<br />

و به قوم گفتند:پیش بروید و شهر را طواف کنید،‏ و<br />

مردان مسلح پیش صندوق یهوه بروند.‏<br />

و چون یوشع این را به قوم گفت،‏ هفت کاهن هفت<br />

شیپوري یوبیل را برداشته،‏ پ یش یهوه رفتند و<br />

شیپورها را نواختند و صندوق عهد یهوه از عقب ایشان<br />

روانه شد.‏ ایوب<br />

و مردان مسلح پیش کاهنانی که شیپورها را<br />

مینواختند رفتند،‏ و ساقه لشکر از عقب صندوق روانه<br />

شدند؛ و چون میرفتند،‏ کاهنان شیپورها را<br />

مینواختند.‏<br />

و یوشع قوم را امر فرموده،‏ گفت:‏ صدا نزنید و<br />

صداي شما شنیده نشود،‏ بلکه سخنی از دهان شما<br />

بیرون نیاید تا روزي که به شما بگویم که صدا کنید.‏<br />

آن وقت صدا زنید.‏<br />

سپ.‏ صندوق یهوه را به شهر طواف داد و<br />

مرتبه دور شهر گردش کرد.‏ و ایشان به لشکرگاه<br />

برگشتند و شب را در لشکرگاه به سر بردند.‏<br />

بامدادان یوشع به زودي برخاست و کاهنان<br />

صندوق یهوه را برداشتند.‏ ؛<br />

و هفت کاهن هفت شیپوري یوب را برداشته،‏<br />

پیش صندوق یهوه میرفتند،‏ و شیپورها را مینواختند،‏<br />

و مردان مسلح پیش ایشان میرفتند،‏ و ساقه لشکر از<br />

عقب صندوق یهوه رفتند،‏ و چون رفتند کاهنان<br />

شیپورها را مینواختند.‏<br />

سپ.‏ روز دوم،‏ شهر را یک مرتبه طواف کرده،‏ به<br />

لشکرگاه برگشتند،‏ و شش روز چنین کردند.‏<br />

و در روز هفتم،‏ وقت طلوع خورشید،‏ به زودي<br />

برخاسته،‏ شهر را به همین طور هفت مرتبه طواف<br />

کردند،‏ جز اینکه در آن روز شهر را هفت مرتبه طواف<br />

کردند.‏ باب<br />

و چنین شد در مرتبۀ هفتم،‏ چون کاهنان<br />

شیپورها را نواختند که یوشع به قوم گفت:‏ صدا زنید<br />

زیرا یهوه شهر را به شما داده است.‏<br />

و خود شهر و هر چه در آن است براي یهوه حرام<br />

خواهد شد،‏ و راحاب فاحشه فقط،‏ با هر چه با وي در<br />

خانه باشد زنده خواهند ماند،‏ زیرا رسولانی را که<br />

فرستادیم پنهان کرد.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

و اما شما خویشتن را از چیز حرام نگاه دارید،‏<br />

مبادا بعد از آنکه آن را حرام کرده باشید،‏ از آن چیز<br />

حرام بگیرید و لشکرگاه اسرائیل را حرام کرده،‏ آن را<br />

بدبخت سازید.‏ لاویان<br />

و تمامی نقره و طلا و ظروف مسین و آهنین،‏<br />

وقف یهوه میباشد و به خزانۀ یهوه گذارده شود.‏ میکاه<br />

،4<br />

31 ،11<br />

16 ،7<br />

باب 1 ،3<br />

14 ،2<br />

28 ،27<br />

16 ،7<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

13<br />

.20<br />

آنگاه قوم صدا زدند و شیپورها را نواختند.‏ و چون<br />

قوم صداي شیپور را شنیدند و قوم با صداي بلند صدا<br />

زدند،‏ حصار شهر به زمین افتاد.‏ و قوم یعنی هر کس<br />

پیش خود به شهر وارد شد و شهر را گرفتند.‏<br />

30 ،11 عبرانیان<br />

.21<br />

و هر آنچه در شهر بود از مرد و زن و جوان و پیر<br />

و حتی گاو و گوسفند و الاغ را به دم شمشیر هلاك<br />

کردند.‏ اول سموئیل<br />

و یوشع به آن دو مرد که به جاسوسی زمین رفته<br />

بودند،‏ گفت:‏ به خانۀ زن فاحشه بروید،‏ و زن را با هر<br />

چه دارد از آنجا بیرون آرید چنانکه براي وي قسم<br />

خوردید.‏ باب<br />

سپ.‏ آن دو جوان جاسوس داخل شده،‏ راحاب و<br />

3 ،15<br />

12 ،2<br />

.22<br />

23<br />

8 ،10<br />

1 ،8<br />

25 ،39<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

- 210 -


يعا<br />

يعا<br />

يرو<br />

نی<br />

کی<br />

کی<br />

کی<br />

يرو<br />

نی<br />

پدرش و مادرش و برادرانش را با هر چه داشت بیرون<br />

آوردند،‏ تمام خویشانش را آورده،‏ ایشان را بیرون<br />

لشکرگاه اسرائیل جا دادند.‏<br />

و شهر را با آنچه در آن بود،‏ به آتش سوزانیدند.‏<br />

لیکن نقره و طلا و ظروف مسین و آهنین را به خزانۀ<br />

خانه یهوه گذاردند.‏<br />

و یوشع،‏ راحاب فاحشه و خاندان پدرش را با هر<br />

چه از آن او بود زنده نگاه داشت،‏ و او تا امروز در میان<br />

اسرائیل ساکن است،‏ زیرا رسولان را که یوشع براي<br />

جاسوسی یریشو فرستاده بود پنهان کرد.‏ باب ؛<br />

یوشع<br />

12 ،2<br />

.24<br />

.25<br />

25 ،1 داوران<br />

.26<br />

و در آنوقت یوشع ایشان را قسم داده،‏ گفت:‏<br />

ملعون باد به حضور یهوه کسی که برخاسته،‏ این شهر<br />

یریشو را بنا کند؛ به نخستزادة خود بنیادش خواهد<br />

نهاد،‏ و به پسر کوچک خود دروازههایش را برپا خواهد<br />

نمود.‏ اول پادشاهان<br />

و یهوه با یوشع میبود و اسم او درتمامی آن زمین<br />

شهرت یافت.‏<br />

34 ،16<br />

.27<br />

7<br />

.1<br />

و فرزنداناسرائیل در آنچه حرام شده بود خیانت<br />

ورزیدند،‏ زیرا عخان پسر کَرْمی پسر زبدي پسر زارح از<br />

قوم یهودا،‏ از آنچه حرام شده بود گرفت،‏ و خشم یهوه<br />

بر فرزنداناسرائیل افروخته شد.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

؛ لاویان<br />

7 ،2<br />

20 ،22<br />

28 ،27<br />

.2<br />

و یوشع از یریشو تا عاي که نزد بیت-آون به طرف<br />

شرقی بیتئیل واقع است،‏ مردان فرستاد و ایشان را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ بروید و زمین را جاسوسی کنید.‏<br />

پس آن مردان رفته،‏ عاي را جاسوسی کردند.‏ باب ؛<br />

12 ،18<br />

1 ،2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

و نزد یوشع برگشته،‏ او را گفتند:‏ تمامی قوم برده<br />

نشوند؛ به قدر دو یا سه هزار نفر میتوانند بروند،‏ و عاي<br />

را بزنند و تمامی قوم را به آنجا زحمت ندهی زیرا که<br />

ایشان کماند.‏<br />

سپ.‏ قریب به سه هزار نفر از قوم به آنجا رفتند و از<br />

حضور مردان فرار کردند.‏<br />

و مردان از آنها به قدر سی و شش نفر کشتند<br />

و از پیش دروازه تا شباریم ایشان را تعقیب نموده،‏<br />

ایشان را در سراشیبی زدند.‏ و دل قوم مأیوس شده،‏<br />

مثل آب گردید.‏<br />

و یوشع و بزرگان اسرائیل جامۀ خود را چاك زده،‏<br />

پیش صندوق یهوه تا شام رو به زمین افتادند،‏ و خاك<br />

به سرهاي خود پاشیدند.‏ پیدایش ؛ اعداد<br />

ویوشع گفت:‏ آه اي یهوه یهوه براي چه این قوم را<br />

از اُردن عبور دادي تا ما را به دست اَموریان تسلیم<br />

کرده،‏ ما را هلاك کنی.‏ کاش راضی شده بودیم که به<br />

آن طرف اُردن بمانیم.‏<br />

آه اي یهوه چه بگویم بعد از آنکه اسرائیل از حضور<br />

دشمنان خود پشت کرده است.‏<br />

زیرا چون کنعانیان و تمامی ساکنان زمین ا را<br />

بشنوند،‏ دور ما را خواهند گرفت و نام ما را از ا<br />

زمین ریشهکن خواهند کرد.‏ و تو به اسم بزرگ خود<br />

چه خواهی کرد؟ خروج<br />

یهوه به یوشع فرمود:‏ برخیز!‏ چرا تو به این طور به<br />

خود افتادهاي؟<br />

اسرائیل گناه کرده،‏ و از عهدي نیز که به ایشان<br />

امر فرمودم تجاوز نمودهاند و از چیز حرام هم گرفته،‏<br />

دزدیدهاند،‏ و انکار کرده،‏ آن را در اسباب خود<br />

گذاشتهاند.‏<br />

از این سبب فرزنداناسرائیل نمیتوانند به حضور<br />

دشمنان خود بایستند و از حضور دشمنان خود پشت<br />

دادهاند،‏ زیرا که نفرین شدهاند.‏ و اگر چیز حرام را از<br />

میان خود تباه نسازید،‏ من دیگر با شما نخواهم بود.‏<br />

برخیز قوم را تقدیس نما و بگو براي فردا خویشتن<br />

را تقدیس نمایید،‏ زیرا یهوه خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ اي اسرائیل چیزي حرام در میان توست و<br />

تا این چیز حرام را از میان خود دور نکنی،‏ پیش<br />

دشمنان خود نمیتوانی ایستاد.‏<br />

سپ.‏ بامدادان،‏ شما موافق قومها خود نزد<br />

بیایید،‏ و چنین شود که قومی را که یهوه انتخاب کند<br />

به قبیلههاي خود نزدیک آیند؛ و قبیلهاي را که یهوه<br />

انتخاب کند،‏ به خاندانهاي خود نزد بیایند؛ و<br />

خاندانی را که یهوه انتخاب کند به مردان خود نزدیک<br />

آیند.‏<br />

و هر که آن چیز حرام نزد او یافت شود،‏ با هر چه<br />

دارد به آتش سوخته شود،‏ زیرا که از عهد یهوه تجاوز<br />

نموده،‏ ننگی در میان اسرائیل به عمل آورده است.‏ تثنیه<br />

6 ،14<br />

34 ،34<br />

باب 5 ،3<br />

12 ،32<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

17 ،13<br />

23 19، ؛ داوران<br />

16<br />

سپ.‏ یوشع بامدادان بزودي برخاسته،‏ اسرائیل را<br />

به قومها ایشان نزدیک آورد و قوم یهودا گرفته شد.‏ باب<br />

12 ،8 ؛ 12 ،6 ؛ 1 ،3<br />

.17<br />

و قبیلۀ یهودا را نزد آورد و قبیلۀ زارحیان<br />

گرفته شد.‏ پ س قبیلۀ زارحیان را به مردان ایشان<br />

نزدیک آورد و زبدي گرفته شد.‏ اعداد<br />

20 ،26<br />

- 211 -


يعا<br />

کی<br />

يعا<br />

يعا<br />

يعا<br />

یس<br />

یب<br />

هرا<br />

يجا<br />

يرو<br />

21<br />

یوشع<br />

.18<br />

و خاندان او را به مردان ایشان نزد آورد و<br />

عخان پسر کَرْمی پسر زبدي پسر زارح از قوم یهودا<br />

گرفته شد.‏<br />

و یوشع به عخان گفت:‏ اي پسر من،‏ هماکنون<br />

یهوه خداي اسرائیل را جلال بده و نزد او اعتراف نما و<br />

مرا خبر بده که چه کردي و از ما مخفی مدار.‏ یوحنا<br />

24 ،9<br />

.19<br />

؛ اول سموئیل<br />

43 ،14<br />

.20<br />

عخان در جواب یوشع گفت:‏ در واقع به یهوه<br />

خداي اسرائیل گناه کرده،‏ و چنین و چنان به عمل<br />

آوردهام<br />

در میان غنیمت ردایی فاخر شنعاري و<br />

دویست شکل نقره و یک شمش طلا که وزنش پنجاه<br />

شکل بود دیدم،‏ آنها را طمع ورزیده،‏ گرفتم،‏ و اینک<br />

در میان خیمۀ من در زمین است و نقره زیر آن<br />

میباشد.‏<br />

آنگاه یوشع رسولان فرستاد و به خیمه دویدند،‏ و<br />

آن در خیمه او پنهان بود و نقره زیر آن<br />

و آنها را از میان خیمه گرفته،‏ نزد یوشع و همه<br />

فرزنداناسرائیل آوردند و آنها را به حضور یهوه نهادند.‏<br />

و یوشع و تمامی فرزنداناسرائیل با وي،‏ عخان<br />

پسر زارح و نقره و ردا و شمش طلا و پسرانش و<br />

دخترانش و گاوانش و الاقانش و گوسفندانش و<br />

خیمهاش و تمامی دارائیش را گرفته،‏ آنها را به دره<br />

عخور بردند.‏<br />

و یوشع گفت:‏ براي چه ما را بدبخت ساختی؟<br />

یهوه امروز تو را بدبخت خواهد ساخت.‏ پس تمامی<br />

اسرائیل او را سنگسار کردند و آنها را به آتش<br />

سوزانیدند و ایشان را به سنگها سنگسار کردند.‏<br />

و تودة بزرگ از سنگها بر او برپا داشتند که تا به<br />

امروز هست.‏ و یهوه از شدت خشم خود برگشت؛<br />

بنابراین اسم آن مکان تا امروز دره عخور نامیده شده<br />

است.‏<br />

.<br />

21. چون<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

8<br />

.1<br />

و یهوه به یوشع فرمود:‏ مترس و هراسان مباش.‏<br />

تمامی مردان جنگی را با خود بردار و برخاسته،‏ به<br />

عاي برو.‏ اینک پادشاه عاي و قوم او و شهرش و<br />

زمینش را به دست تو دادم.‏ تثنیه<br />

و به و ملکش به طوري که به یریشو و ملکش<br />

عمل نمودي بکن،‏ لیکن غنیمتش را با حیواناتش براي<br />

خود به تاراج گیرید و در پشت شهر کمین ساز.‏ باب<br />

25 9، ؛ داوران<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

سپ.‏ یوشع و همه مردان جنگی برخاستند تا به<br />

عاي بروند.‏ و یوشع هزار نفر از مردان دلاور<br />

انتخاب کرده،‏ ایشان را در شب فرستاد.‏<br />

و ایشان را امر فرموده،‏ گفت:‏ اینک شما براي شهر<br />

در کمین باشید،‏ یعنی از پشت شهر و از شهر بسیار<br />

دور مروید،‏ و همۀ شما آماده باشید.‏<br />

و من و تمام قومی که با منند،‏ نزدیک شهر خواهیم<br />

آمد،‏ و چون مثل دفعۀ اول در مقابله ما بیرون آیند،‏ از<br />

پیش ایشان فرار خواهیم کرد.‏<br />

و ما را تعقیب خواهند کرد تا ایشان را از شهر دور<br />

سازیم،‏ زیرا خواهند گفت که مثل دفعۀ اول از حضور<br />

ما فرار میکنند؛ پس از پیش ایشان خواهیم گریخت.‏<br />

5 ،7 باب<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

آنگاه از کمینگاه برخاسته،‏ شهر را به تصرف آورید،‏<br />

زیرا یهوه،‏ خداي شما آن را به دست شما خواهد داد.‏<br />

و چون شهر را گرفته باشید،‏ پس شهر را به آتش<br />

بسوزانید و موافق سخن یهوه به عمل آورید.‏ اینک شما<br />

را امر نمودم.‏<br />

سپ.‏ یوشع ایشان را فرستاد و به کمینگاه رفته،‏ در<br />

میان بیتئیل و عاي به طرف غر عاي ماندند و<br />

یوشعآن شب را در میان قوم بسر برد.‏<br />

و یوشع بامدادان بزودي برخاسته،‏ قوم را<br />

صفآرایی نمود،‏ و او با بزرگان اسرائیل پیش قوم<br />

بسوي روانه شدند.‏ باب ؛<br />

و تمامی مردان جنگی که با وي بودند روانه شده،‏<br />

نزدیک آمدند و در مقابل شهر رسیده،‏ به طرف شمال<br />

فرود آمدند.‏ و در میان او و عاي درهاي بود.‏<br />

و قریب به پنج هزار نفر گرفته،‏ ایشان را در میان<br />

بیتئیل و عاي به طرف غربی شهر در کمین نهاد.‏<br />

سپ.‏ قوم،‏ یعنی تمامی لشکر که به طرف شمالی<br />

شهر بودند و آنانی را که به طرف غربی شهر در کمین<br />

بودند قرار دادند؛ و یوشع آن شب از میان دره عبور<br />

کرد.‏<br />

و چون پادشاه این را دید او و تمامی قومش<br />

عجله نموده،‏ به زودي برخاستند،‏ و مردان شهر به<br />

مقابلۀ فرزنداناسرائیل براي جنگ به معین پیش<br />

عربه بیرون رفتند؛ و او ندانست که در پشت شهر براي<br />

وي در کمین هستند.‏<br />

و یوشع و همۀ اسرائیل خود را در حضور ایشان<br />

شکست خورده نشان داده،‏ به بیابان فرار کردند.‏<br />

و تمامی قومی را که در شهر بودند ندا در دادند<br />

16 ،7<br />

15 .12 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

،6<br />

7 ،31<br />

.2<br />

- 212 -


يعا<br />

يعا<br />

يعا<br />

يعا<br />

نی<br />

يعا<br />

کی<br />

هآن<br />

يعا<br />

يعا<br />

يعا<br />

نیی<br />

يعا<br />

نشا<br />

هنهکُ‏<br />

تا ایشان را تعقیب کنند.‏ پ س یوشع را تعقیب نموده،‏<br />

از شهر دور شدند.‏<br />

و هیچکس در عاي و بیتئیل باقی نماند که از<br />

عقب فرزنداناسرائیل بیرون نرفت،‏ و دروازههاي شهر<br />

را باز گذاشته،‏ اسرائیل را تعقیب نمودند.‏<br />

و یهوه به یوشع فرمود:‏ نیزهاي که در دست<br />

توست،‏ بسوي دراز کن،‏ زیرا آن را به دست تو<br />

دادم؛ و یوشع،‏ نیزهاي را که به دست خود داشت به<br />

سوي شهر دراز کرد.‏<br />

و آنانی که در کمین بودند،‏ بزودي از جاي خود<br />

برخاستند و چون او دست خود را دراز کرد،‏ دویدند و<br />

داخل شهر شده،‏ آن را گرفتند و عجله نموده،‏ شهر را<br />

به آتش سوزانیدند.‏<br />

و مردان بر عقب نگریسته،‏ دیدند که اینک<br />

دود شهر بسوي آسمان بالا میرود.‏ پ س براي ایشان<br />

طاقت نماند که به ا طرف و آن طرف بگریزند.‏ و<br />

قومی که به سوي صحرا میگریختند بر تعقیب<br />

کنندگان خود برگشتند.‏<br />

و چون یوشع و تمامی اسرائیل دیدند که آنانی که<br />

در کمین بودند،‏ شهر را گرفتهاند و دود شهر بالا<br />

میرود،‏ ایشان برگشته،‏ مردان را شکست دادند.‏<br />

و دیگران به مقابلۀ ایشان از شهر بیرون آمدند،‏ و<br />

ایشان در میان اسرائیل بودند.‏ آنان از طرف و<br />

اینان از طرف دیگر و ایشان را میکشتند به حدي که<br />

کسی از آنها باقی نماند و نجات نیافت.‏ تثنیه ؛ خروج<br />

یوشع<br />

،14<br />

2 ،7<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

28<br />

.23<br />

و پادشاه عاي را زنده گرفته،‏ او را نزد یوشع<br />

آوردند.‏<br />

و آنهنگام،‏ چون اسرائیل از کشتن همۀ ساکنان<br />

در صحرا و در بیابانی که ایشان را در آن تعقیب<br />

مینمودند فارغ شدند،‏ و همۀ ا از دم شمشیر افتاده،‏<br />

هلاك گشتند،‏ تمامی اسرائیل به برگشته،‏ آن را<br />

از دم شمشیر کشتند.‏<br />

و همۀ آنانی که در آن روز از مرد و زن افتادند،‏<br />

دوازده هزار نفر بودند یعنی تمامی مردمان<br />

زیرا یوشع دست خود را که با نیزه دراز کرده بود،‏<br />

پس نکشید تا تمامی ساکنان را هلاك کرد.‏ خروج<br />

.<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

11 ،17<br />

.27<br />

لیکن حیوانات و غنیمت آن شهر را اسرائیل براي<br />

خود به تاراج بردند موافق کلام یهوه که به یوشع امر<br />

فرموده بود.‏<br />

سپ.‏ یوشع را سوزانید و آن را تودة ابدي و<br />

خرابه ساخت که تا امروز باقی است.‏<br />

و پادشاه را تا وقت شام به دار کشید،‏ و در<br />

وقت غروب آفتاب،‏ یوشع فرمود تا جنازه او را از دار<br />

پا آورده،‏ او را نزد دهنۀدروازة شهر انداختند و تودة<br />

بزرگ از سنگها بر آن برپا کردند که تا امروز باقی<br />

است.‏ باب<br />

آنگاه یوشع قربانگاهی براي یهوه،‏ خداي اسرائیل<br />

در کوه عیبال بنا کرد.‏ تثنیه<br />

موسی،‏ بندة یهوه فرزنداناسرائیل را امر<br />

فرموده بود،‏ به طوري که در کتاب تورات موسی نوشته<br />

شده است،‏ یعنی قربانگاهی از سنگهاي ناتراشیده که<br />

کسی بر آنها آلات آهنین بلند نکرده بود و بر آن<br />

قربانیهاي صلح براي یهوه گذرانیدند و قربانیهاي<br />

صلح قربانی کردند.‏ خروج<br />

و در آنجا بر آن سنگها نسخۀ تورات موسی را که<br />

نوشته بود به حضور فرزنداناسرائیل مرقوم ساخت.‏<br />

و تمامی اسرائیل و بزرگان و امیران و داوران<br />

ایشان به هر دو طرف صندوق پیش لاویان کاهن که<br />

صندوق عهد یهوه را برمیداشتند ایستادند،‏ هم غریبان<br />

و هم بومیان؛ نصف ای به طرف کوه جرِزیم و نصف<br />

ایشان به طرف کوه عیبال چنانکه موسی بندة یهوه امر<br />

فرموده بود،‏ تا قوم اسرائیل را اول برکت دهند.‏ تثنیه<br />

29 ،11<br />

4 ،27<br />

،<br />

25 ،20<br />

27 ،10<br />

.29<br />

.30<br />

31. چنانکه<br />

.32<br />

.33<br />

؛<br />

،<br />

12 ،27<br />

.34<br />

و بعد از آن تمامی سخنان شریعت هم برکتها و<br />

هم لعنتها را به طوري که در کتاب تورات مرقوم<br />

است،‏ خواند.‏ تثنیه<br />

از هر چه موسی امر فرموده بود،‏ حرفی نبود که<br />

یوشع به حضور تمام جماعت اسرائیل با زنان و اطفال<br />

و غریبانی که در میان ایشان میرفتند،‏ نخواند.‏<br />

12 ،27<br />

.35<br />

9<br />

.1<br />

و آنهنگام،‏ تمامی پادشاهان حتّیان و اَموریان و<br />

کنعانیان و فَرِزیان و حویان یبوسیان به آن طرف<br />

اُردن در کوه و هامون و در تمامی کنارة دریاي بزرگ<br />

تا مقابل لبنان بودند،‏ چون این را شنیدند،‏<br />

با هم جمع شدند،‏ تا با یوشع و اسرائیل به اتفاق<br />

یکدیگر جنگ کنند.‏ مزامیر<br />

و اما ساکنان جبعون چون آنچه را که یوشع به<br />

یریشو و عاي کرده بود شنیدند،‏ باب ؛<br />

ایشان نیز به حیله رفتار نمودند و روانه شده،‏<br />

خویشتن را مثل قاصدان ظاهر کرده،‏ جوالهاي بر<br />

28 .26 ،8<br />

، که<br />

21 .20 ،6<br />

5 ،48<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

28<br />

- 213 -


یس<br />

هرا<br />

هرا<br />

هرا<br />

کی<br />

يعا<br />

يرو<br />

الاغهاي خود و مشکهاي شراب که کهنه،‏ پاره،‏ وصله 18.<br />

دار،‏ و دوخته شده بود،‏ گرفتند.‏<br />

و بر پایهاي خود کفشهاي مندرس و پینهزده و بر<br />

بدن خود رخت کهنه و تمامی نان خوراك ایشان<br />

خشک و کپک زده بود.‏<br />

و نزد یوشع به اردو در جِلْجال آمده،‏ به او و به<br />

مردان اسرائیل گفتند که از زمین دور آمدهایم پس<br />

هماکنون با ما عهد ببندید.‏<br />

و مردان اسرائیل به حویان گفتند:‏ شاید در میان ما<br />

ساکن باشید.‏ پ س چگونه با شما عهد ببندیم؟<br />

یوشع<br />

خروج 23،<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

2 ،7 ؛ تثنیه 32<br />

.8<br />

.9<br />

ایشان به یوشع گفتند:‏ ما بندگان تو هستیم.‏ یوشع<br />

به ایشان گفت که شما کی هستید و از کجا میآیید؟<br />

به وي گفتند:‏ بندگانت به سبب اسم یهوه خداي تو<br />

از زمین بسیار دور آمدهایم زیرا که آوازة او و هر چه را<br />

که در مصر کرد،‏ شنیدیم.‏<br />

و نیز آنچه را به دو پادشاه اَموریان که به آن طرف<br />

اُردن بودند یعنی به حون،‏ پادشاه حشْبون،‏ و عوج،‏<br />

پادشاه باشان،‏ که در عشْتاروت بود،‏ کرد.‏ اعداد<br />

.24 .21 ،21<br />

.10<br />

33<br />

11<br />

سپ.‏ بزرگان ما و تمامی ساکنان زمین ما به ما<br />

گفتند که خوراکی به جهت به دست خود بگیرید و<br />

به استقبال ایشان رفته،‏ ایشان را بگویید که ما بندگان<br />

شما هستیم.‏ پ س هماکنون با ما عهد ببندید.‏<br />

این نان ما در روزي که روانه شدیم تا نزد شما<br />

بیاییم ازخانههاي خود آن را براي خوراکی گرم<br />

گرفتیم،‏ و هماکنون اینک خشک و کپکزده شده<br />

است.‏<br />

و این مشکهاي شراب که پر کردیم تازه بود<br />

واینک پاره شده،‏ و این رخت و کفشهاي ما از زیادي<br />

طول کهنه شده است.‏<br />

آنگاه آن مردمان از خوراکی ایشان گرفتند و از<br />

دهان یهوه مشورت نکردند.‏<br />

و یوشع با ایشان صلح کرده،‏ عهد بست که ایشان<br />

را زنده نگهدارد و امیران جماعت با ایشان قسم<br />

خوردند.‏ دوم سموئیل<br />

اما بعد از پایان سه روز که با ایشان عهد بسته<br />

بودند،‏ شنیدند که آنها نزد ایشانند و در میان<br />

ایشان ساکنند.‏<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل کوچ کرده،‏ در روز سوم به<br />

شهرهاي ایشان رسیدند و شهرهاي ایشان،‏ جبعون و<br />

کفیره و بئیروت و قریۀ یعاریم بود.‏<br />

و فرزنداناسرائیل ایشان را نکشتند زیرا امیران<br />

جماعت براي ایشان به یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ قسم<br />

خورده بودند،‏ و تمامی جماعت بر امیران شکایت<br />

کردند.‏<br />

و همه امیران به تمامی جماعت گفتند که براي<br />

ایشان به یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ قسم خوردیم پس<br />

هماکنون نمیتوانیم به ایشان ضرر برسانیم.‏<br />

این را به ایشان خواهیم کرد و ایشان را زنده نگاه<br />

خواهیم داشت مبادا به سبب قسمی که براي ایشان<br />

خوردیم،‏ خشم بر ما بشود.‏ دوم سموئیل<br />

و امیران به ایشان گفتند:‏ بگذارید که زنده بمانند.‏<br />

پس براي تمامی جماعت هیزمشکنان و آب کشان<br />

شدند،‏ چنانکه امیران به ایشان گفته بودند.‏<br />

و یوشع ایشان را خواند و بدیشان خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ چرا ما را فریب دادید و گفتید که ما از شما<br />

بسیار دور هستیم و حال آنکه در میان ماساکنید.‏<br />

سپ.‏ حال شما لعنت شدهاید و از شما غلامان و<br />

هیزمشکنان و آب کشان همیشه براي خانۀ خداي ما<br />

خواهند بود.‏<br />

ایشان در جواب یوشع گفتند:‏ زیرا که بندگان تو<br />

را یقیناً‏ خبر دادند که یهوه،‏ خداي تو،‏ بندة خود<br />

موسی را امر کرده بود که تمامی این زمین را به شما<br />

بدهد،‏ و همۀ ساکنان زمین را از پیش شما هلاك<br />

کند،‏ و براي جانهاي خود به سبب شما بسیار<br />

ترسیدیم،‏ پس این کار را کردیم.‏ باب<br />

و هماکنون،‏ اینک ما در دست تو هستیم؛ به هر<br />

طوري که در نظر تو نیکو و صلاح است که به ما رفتار<br />

نمایی،‏ عمل نما.‏<br />

پس او با ایشان به همین طور عمل نموده،‏ ایشان<br />

را از دست فرزنداناسرائیل رهایی داد که ایشان را<br />

نکشتند.‏<br />

و یوشع در آن روز ایشان را مأمور کرد تا<br />

هیزمشکنان و آب کشان براي جماعت و براي<br />

قربانگاه یهوه باشند،‏ در مقامی که او اختیار کند و تا به<br />

امروز چنین هستند.‏ تثنیه<br />

1 ،21<br />

2 ،10<br />

11 ،29<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

10<br />

.1<br />

و چون اَدونی صدق،‏ پادشاه اورشلیم شنید که<br />

یوشع را گرفته و آن را تباه کرده،‏ و به طوري که<br />

به یریشو و پادشاهش عمل نموده بود به عاي و<br />

پادشاهش نیز عمل نموده است،‏ و ساکنان جبعون با<br />

2 ،21<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

- 214 -


دان<br />

یان<br />

یم<br />

هقَ‏<br />

یاَ‏<br />

هرا<br />

هد<br />

هد<br />

هد<br />

هد<br />

کی<br />

اسرائیل صلح<br />

کرده،‏ در میان<br />

ایشان میباشند،‏<br />

باب<br />

یوشع<br />

.26 ،8<br />

28<br />

.2<br />

ایشان بسیار ترسیدند زیرا جبعون،‏ شهر بزرگ،‏ مثل<br />

یکی از شهرهاي پادشاهنشین بود،‏ و مردانش شجاع<br />

بودند.‏ خروج<br />

سپ.‏ اَدونی صدق،‏ پادشاه اورشلیم نزد هوهام،‏<br />

پادشاه حبرُون،‏ و فرْآم،‏ پادشاه یرْموت،‏ و یافیع،‏ پادشاه<br />

لاخیش،‏ و دبیرْ،‏ پادشاه عجلُون،‏ فرستاده،‏ گفت:‏<br />

نزد من آمده،‏ مرا کمک کنید،‏ تا جبعون را بزنیم<br />

زیرا که با یوشع و فرزنداناسرائیل صلح کرده<br />

پس پنج پادشاه اَموریان یعنی پادشاه اورشلیم و<br />

پادشاه حبرُون و پادشاه یرْموت و پادشاه لاخیش و<br />

پادشاه عجلُون جمع شدند،‏ و با تمام لشکر خود<br />

برفتند،‏ و در مقابل جبعون اردو زده،‏ با آن جنگ<br />

کردند.‏ باب ؛ پیدایش<br />

سپ.‏ مردان جبعون نزد یوشع به اردو در جِلْجال<br />

فرستاده،‏ گفتند:‏ دست خود را از بندگانت بازمدار.‏<br />

بزودي نزد ما بیا و ما را نجات بده،‏ و مدد کن زیرا<br />

تمامی پادشاهان اَموری که در کوهستان ساکنند،‏ بر<br />

ما جمع شدهاند.‏<br />

سپ.‏ یوشع با همه مردان جنگی و همۀ مردان<br />

شجاع از جِلْجال آمد.‏<br />

و یهوه به یوشع فرمود:‏ از آنها مترس زیرا ایشان را<br />

به دست تو دادم و کسی از ایشان پیش تو نخواهد<br />

ایستاد.‏ باب<br />

سپ.‏ یوشع تمامی شب از جِلْجال کوچ کرده،‏ ناگهان<br />

به ایشان حمله کرد.‏ باب<br />

و یهوه ایشان را از اسرائیل ترسانید،‏ و ایشان را در<br />

جبعون به کشتار عظی کشت.‏ و ایشان را به<br />

گردنۀ بیت-حورون گریزانید،‏ و تا عزِیقَه و مق ِّی<br />

ایشان را کشت.‏<br />

و چون از پیش اسرائیل فرار می کردند و ایشان<br />

در سرازیري بیت-حورون میبودند،‏ آنگاه یهوه تا عزِی<br />

بر ایشان از آسمان سنگهاي بزرگ بارانید و مردند.‏ و<br />

آنانی که از سنگهاي تگرگ مردند،‏ بیشتر بودند از<br />

کسانی که فرزنداناسرائیل به شمشیر کشتند.‏ خروج<br />

،9<br />

.<br />

7 ،11<br />

9 ،14<br />

15 ،15<br />

5 ،11<br />

6 ،11<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

22<br />

.12<br />

آنگاه یوشع در روزي که یهوه اَموریان را پیش<br />

فرزنداناسرائیل تسلیم کرد،‏ به یهوه در حضور<br />

فرزنداناسرائیل صحبت نموده،‏ گفت:‏ اي آفتاب بر<br />

جبعون بایست و تو اي ماه بر دره لُون.‏<br />

پس آفتاب ایستاد و ماه توقف نمود تا قوم از<br />

؛<br />

دشمنان خود انتقام گرفتند.‏ مگر این در کتاب یاشر<br />

نوشته شده نیست که آفتاب در میان آسمانایستاد و<br />

تقریباً‏ به تمامی روز به فرو رفتن عجله نکرد؟ اشعیا<br />

21 ،28<br />

8 ،38<br />

.14<br />

و قبل از آن و بعد از آن روزي مثل آن واقع نشده<br />

بود که یهوه صداي انسان را بشنود زیرا یهوه براي<br />

اسرائیل جنگ میکرد.‏ خروج<br />

سپ.‏ یوشع با تمامی اسرائیل به اردو به جِلْجال<br />

برگشتند.‏<br />

اما آن پنج پادشاه فرار کرده،‏ خود را در مغارة<br />

مق ِّی پنهان ساختند.‏<br />

و به یوشع خبر داده،‏ گفتند:‏ که آن پنج پادشاه<br />

پیدا شدهاند و در غار مق ِّی پنهانند.‏<br />

یوشع گفت:‏ سنگهایی بزرگ به دهنۀ غار بغلطانید<br />

و بر آن مردمان بگمارید تا ایشان را نگاهبانی کنند.‏<br />

و اما شما توقف منمایید بلکه دشمنان خود را<br />

تعقیب کنید و پشتیهاي ایشان را بکشید و مگذارید<br />

که به شهرهاي خود داخل شوند،‏ زیرا یهوه خداي شما<br />

ایشان را به دست شما تسلیم نموده است.‏ تثنیه<br />

و چون یوشع و فرزنداناسرائیل از کشتن ایشان<br />

به کشتار بسیار عظیمی تا نابود شدن ایشان فارغ<br />

شدند،‏ و بقیهاي که از ایشان نجات یافتند،‏ به شهرهاي<br />

حصاردار درآمدند.‏<br />

آنگاه تمامی قوم نزد یوشع به اردو در مق ِّی به<br />

صلح برگشتند،‏ و کسی زبان خود را بر هیچیک از<br />

فرزنداناسرائیل تیز نساخت.‏<br />

سپ.‏ یوشع گفت:‏ دهنۀ غار را بگشایید و آن پنج<br />

پادشاه را از غار،‏ نزد من بیرون آورید.‏<br />

پس چنین کردند،‏ و آن پنج پادشاه،‏ یعنی پادشاه<br />

اورشلیم و پادشاه حبرُون و پادشاه یرْموت و پادشاه<br />

لاخیش و پادشاه عجلون را از غار نزد وي<br />

بیرونآوردند.‏ باب<br />

و چون پادشاهان را نزد یوشع بیرون آوردند،‏<br />

یوشع تمامی مردان اسرائیل را خواند و به سرداران<br />

مردان جنگی که همراه وي میرفتند،‏ گفت:‏ نزد<br />

بیایید و پایهاي خود را بر گردن این پادشاهان<br />

بگذارید.‏ پ س نزدیک آمده،‏ پایهاي خود را بر گردن<br />

ایشان گذاردند.‏<br />

و یوشع به ایشان گفت:‏ مترسید و هراسان<br />

مباشید.‏ قوي و دلیر باشید زیرا یهوه با همۀ دشمنان<br />

شما که با ایشان جنگ میکنید،‏ چنین خواهد کرد.‏<br />

و بعد از آن یوشع ایشان را زد و کشت و بر پنج<br />

18 ،25<br />

25 ،14<br />

7 ،12<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.13<br />

- 215 -


نیی<br />

هد<br />

هد<br />

هد<br />

هايآب<br />

يار<br />

دار کشید که تا شام بر دارها آویخته بودند.‏<br />

و در وقت غروب آفتاب،‏ یوشع فرمود تا ایشان را<br />

از دارها پا آوردند،‏ و ایشان را به غاري که در آن<br />

پنهان بودند انداختند،‏ و به دهنۀ غار سنگهاي بزرگ<br />

که تا امروز باقی است،‏ گذاشتند.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و در آن روز یوشع مق ِّی را گرفت،‏ و آن و<br />

پادشاهش را به دم شمشیر زده،‏ ایشان و همۀ نفوسی<br />

را که در آن بودند،‏ هلاك کرد،‏ و کسی را باقی<br />

نگذاشت؛ و به طوري که با پادشاه یریشو رفتار نموده<br />

بود،‏ با پادشاه مق ِّی نیز رفتار کرد.‏ باب<br />

و یوشع با تمامی اسرائیل از مق ِّی به لبنَه گذشت<br />

و با لبنَه جنگ کرد.‏<br />

و یهوه آن را نیز با پادشاهش به دست اسرائیل<br />

تسلیم نمود،‏ پس آن و همۀ کسانی را که در آن بودند<br />

به دم شمشیر کشت و کسی را باقی نگذاشت،‏ و به<br />

طوري که با پادشاه یریشو رفتار نموده بود با پادشاه<br />

آن نیز رفتار کرد.‏ باب<br />

و یوشع با تمامی اسرائیل از لبنَه به لاخیش<br />

گذشت و به مقابلش اردو زده،‏ با آن جنگ کرد.‏<br />

و یهوه لاخیش را به دست اسرائیل تسلیم نمود<br />

که آن را در روز دوم تسخیر نمود.‏ و آن و همۀ کسانی<br />

را که در آن بودند به دم شمشیر کشت چنانکه به لبنَه<br />

کرده بود.‏<br />

آنگاه هورام پادشاه جازر براي کمک لاخیش آمد،‏<br />

و یوشع او و قومش را شکست داد،‏ به حدي که کسی<br />

را براي او باقی نگذاشت.‏ باب ؛<br />

و یوشع با تمامی اسرائیل از لاخیش به عجلون<br />

گذشتند و به مقابلش اردو زده،‏ با آن جنگ کردند.‏<br />

و در همان روز آن را گرفته،‏ به دم شمشیر زدند و<br />

همۀ کسانی را که در آن بودند در آن روز هلاك کرد<br />

چنانکه به لاخیش کرده بود.‏<br />

و یوشع با تمامی اسرائیل از عجلون به حبرُون<br />

وارد شد،‏ با آن جنگ کردند.‏<br />

و آن را گرفته،‏ آن را با ملکش و همۀ شهرهایش و<br />

همۀ کسانی که در آن بودند به دم شمشیر زدند،‏ و<br />

موافق هر آنچه که به عجلون کرده بود کسی را باقی<br />

نگذاشت،‏ بلکه آن را با همۀ کسانی که در آن بودند،‏<br />

هلاك ساخت.‏<br />

و یوشع با تمامی اسرائیل به دبیرْ‏ برگشت و با آن<br />

جنگ کرد.‏<br />

و آن را با پادشاهش و همۀ شهرهایش گرفت و<br />

یوشع<br />

ایشان را به دم شمشیر زدند،‏ و همۀ کسانی را که در<br />

آن بودند،‏ هلاك ساختند و او کسی را باقی نگذاشت؛ و<br />

به طوري که به حبرون رفتار نموده بود به دبیرْ‏ و<br />

پادشاهش نیز رفتار کرد،‏ چنانکه به لبنَه و پادشاهش<br />

نیز رفتار نموده بود.‏<br />

سپ.‏ یوشع تمامی آن زمین یعنی کوهستان و<br />

جنوب و هامون و درهها و همه پادشاهان آنها را زده،‏<br />

کسی را باقی نگذاشت و هر موجودي را هلاك کرده،‏<br />

چنانکه یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ امر فرموده بود.‏ باب<br />

14 .11 ،11<br />

40<br />

16 20، ؛ تثنیه<br />

.41<br />

و یوشع ایشان را از قادش برْنیع تا غَزّه و تمامی<br />

زمین جوشَن را تا جبعون زد.‏ باب<br />

و یوشع همه این پادشاهان و زمین ایشان را در<br />

یک وقت گرفت،‏ زیرا که یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ براي<br />

اسرائیل جنگ میکرد.‏ تثنیه<br />

و یوشع با تمامی اسرائیل به اردو در جِلْجال<br />

مراجعت کردند.‏<br />

16 ،11<br />

30 ،1<br />

.42<br />

.43<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و آنهنگام،‏ چون یابین پادشاه حاصور این را شنید،‏<br />

نزد یوباب پادشاه مادون و نزد پادشاه شمرُون و نزد<br />

پادشاه اَخْشاف فرستاد،.‏<br />

و نزد پادشاهی که به طرف شمال در کوهستان،‏ و<br />

در دشت،‏ جنوب کن َّرُوت،‏ و در هامون و در نافوت دور‏،‏<br />

به طرف مغرب بودند،‏<br />

و نزد کنعانیان به طرف مشرق و مغرب و اَموریان و<br />

حتّیان و فَرِزیان و یبوسیان در کوهستان،‏ و حویان زیر<br />

حرْمون در زمین مصفَه.‏<br />

و آنها با تمامی لشکرهاي خود که قوم بسی<br />

بودند و عدد ایشان مثل ریگ کنارة دریا بود با اسبان<br />

و ارابههاي بسیار بیرون آمدند.‏ مکاشفه<br />

و تمامی این پادشاهان جمع شده،‏ آمدند و نزد<br />

میرُوم در یک جا اردو زدند تا با اسرائیل جنگ<br />

کنند.‏ باب<br />

و یهوه به یوشع فرمود:‏ از ایشان مترس زیرا که فردا<br />

چنین وقتی همه ایشان را کشته شده،‏ به حضور<br />

اسرائیل تسلیم خواهم کرد،‏ و اسبان ایشان را پی<br />

خواهی کرد،‏ و ارابههاي ایشان را به آتش خواهی<br />

سوزانید.‏ باب ؛ مزامیر<br />

سپ.‏ یوشع با تمامی مردان جنگی به مقابله ایشان<br />

نزد آبهاي میرُوم ناگهان آمده،‏ بر ایشان حمله کردند.‏<br />

8 ،20<br />

10 ،46<br />

8 ،10<br />

5 ،10<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

23 ،21<br />

29 ،8<br />

21 ،6<br />

8 ،11<br />

12 ،8<br />

22 ،8<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

- 216 -


هآن<br />

هآن<br />

یان<br />

نی<br />

یس<br />

هرا<br />

یوشع<br />

.8<br />

و یهوه ایشان را به دست اسرائیل تسلیم نمود،‏ که<br />

ایشان را زدند و تا صیدون بزرگ و مسرَفوت مایم و تا<br />

دره مصفَه به طرف شرقی تعقیب کرده،‏ کشتند،‏ به<br />

حدي که کسی را از ایشان باقی نگذاشتند.‏<br />

و یوشع به طوري که یهوه به ويفرموده بود،‏ با<br />

ایشان رفتار نموده،‏ اسبان ایشان را فلج کرد و ارابههاي<br />

ایشان را به آتش سوزانید.‏ دوم سموئیل<br />

و یوشع در آن وقت برگشت،‏ و حاصور را گرفته،‏<br />

پادشاهش را با شمشیر کشت،‏ زیرا حاصور قبل از آن<br />

سر همه آن ممالک بود.‏<br />

و همۀ کسانی را که در آن بودند به دم شمشیر<br />

کشته،‏ ایشان را کلاً‏ هلاك کرد،‏ و هیچ موجودي باقی<br />

نماند،‏ و حاصور را به آتش سوزانید.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و یوشع تمامی شهرهاي آن پادشاهان و همه<br />

پادشاهان آنها را گرفت و ایشان را به دم شمشیر<br />

کشته،‏ کاملاً‏ هلاك کرد به طوري که موسی بندة یهوه<br />

امر فرموده بود.‏<br />

لکن همۀ شهرهایی که بر تپههاي خود استوار<br />

بودند،‏ اسرائیل آنها را نسوزانید،‏ غیر از حاصور که<br />

یوشع آن را فقط سوزانید.‏<br />

و فرزنداناسرائیل تمامی غنیمت آن شهرها و<br />

حیوانات ا را براي خود به غارت بردند،‏ اما همۀ<br />

مردم را به دم شمشیر کشتند،‏ به حدي که ایشان را<br />

هلاك کرده،‏ هیچ موجود را باقی نگذاشتند.‏<br />

چنانکه یهوه بندة خود موسی را امر فرموده بود،‏<br />

همچنین موسی به یوشع امر فرمود و به همینطور<br />

یوشع عمل نمود،‏ و چیزي از همه احکامی که یهوه به<br />

موسی فرموده بود،‏ باقی نگذاشت.‏<br />

سپ.‏ یوشع تمامی آن زمین کوهستان و تمامی<br />

جنوب و تمامی زمین جوشَن و هامون و عربه و<br />

کوهستان اسرائیل و هامون آن را گرفت.‏ باب<br />

از کوه حالَق که به سوي سعیر بالا میرود تا بعل<br />

جاد که در دره لبنان زیر کوه حرْمان است،‏ و همه<br />

پادشاهان ا را گرفته،‏ ایشان را زد و کشت.‏<br />

و یوشع روزهاي بسیار با ا پادشاهان جنگ<br />

کرد.‏<br />

و شهري نبود که با فرزنداناسرائیل صلح کرده<br />

باشد،‏ جز حوی که در جبعون ساکن بودند و همۀ<br />

دیگران را در جنگ گرفتند.‏ باب<br />

زیرا از جانب یهوه بود که دل ایشان را سخت کند<br />

تا به مقابلۀ اسرائیل درآیند و او ایشان را کلاً‏ هلاك<br />

سازد،‏ و بر ایشان رحمت نشود بلکه ایشان را نابود<br />

سازد چنانکه یهوه به موسی امر فرموده بود.‏ تثنیه<br />

و در آن زمان یوشع آمده،‏ عناقیان را از کوهستان<br />

از جبرون و دبیرْ‏ و عناب و همۀ کوههاي یهودا و همۀ<br />

کوههاي اسرائیل ریشهکن ساخت،‏ و یوشع ایشان را با<br />

شهرهاي ایشان کلاً‏ هلاك کرد.‏ ؛ تثنیه<br />

کسی از عناقیان در زمین فرزنداناسرائیل باقی<br />

نماند،‏ لیکن در غزا و جت و اَشْدود بعضی باقی ماندند.‏<br />

2 ،7<br />

28 ،1<br />

اعداد 23 ،13<br />

.21<br />

.22<br />

اول سموئیل<br />

4 ،17<br />

23<br />

سپ.‏ یوشع تمامی زمین را برحسب آنچه یهوه به<br />

موسی فرموده بود،‏ گرفت،‏ و یوشع آن را به<br />

فرزنداناسرائیل برحسب فرقهها و قومها ایشان به<br />

مالکیت بخشید و زمین از جنگ آرام گرفت.‏ باب<br />

15 ،14<br />

12<br />

.1<br />

و اینانند پادشاهان آن زمین که فرزنداناسرائیل<br />

کشتند،‏ و زمین ایشان را به آن طرف اُردن به سوي<br />

طلوع آفتاب از دره اَرنُون تا کوه حرْمون،‏ و تمامی<br />

دشت شرقی را تصرف کردند.‏ اعداد<br />

حون پادشاه اَموریان که در حشْبون ساکن بود،‏ و<br />

از عرُوعیر که به کناره دره اَرنُون است،‏ و از وسط دره و<br />

نصف جِلْعاد تا دره یبوق که مرز پسرانعمون است،‏<br />

حکمرانی میکرد.‏ اعداد ؛ پیدایش<br />

و از عربه تا دریاي کن َّرُوت به طرف مشرق و تا<br />

دریاي در دشت،‏ یعنی دریاي سرخ به طرف مشرق به<br />

بیت ‏-ی شیموت و به طرف جنوب زیر دامن فسجه.‏<br />

13 ،21<br />

22 ،32<br />

24 ،21<br />

.2<br />

.3<br />

11 ،34 اعداد<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و مرز عوج،‏ پادشاه باشان،‏ که از بقیۀ رفائیان بود و<br />

در عشْتاروت و اَدرعی سکونت داشت.‏<br />

و در کوه حرْمون و سلْخَه و تمامی باشان تا مرز<br />

جشُوریان و معکیان و بر نصف جِلْعاد تا مرز سیحون،‏<br />

پادشاه حشْبون حکمرانی میکرد.‏<br />

اینها را موسی بندة یهوه و فرزنداناسرائیل زدند،‏ و<br />

موسی بندة یهوه آن را به رؤبینیان و جادیان و نصف<br />

قوم منَسی به مالکیت داد.‏ اعداد<br />

و اینانند پادشاهان آن زمین که یوشع و<br />

فرزنداناسرائیل ایشان را در آن طرف اُردن به سمت<br />

مغرب کشت،‏ از بعل جاد در دره لبنان،‏ تا کوه حالَق<br />

که به سعیر بالا میرود،‏ و یوشع آن را به قومها<br />

اسرائیل برحسب فرقههاي ایشان به مالکیت داد.‏<br />

در کوهستان و هامون و عربه و دشتها و صحرا و در<br />

33 ،32<br />

.7<br />

.8<br />

باب 6 ،13<br />

16 ،20<br />

41 ،10<br />

40 ،10<br />

4 ،8<br />

خروج 32 ،23<br />

15 ،9<br />

اعداد 51 ،33<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 217 -


هد یق ِّ<br />

یک<br />

يعا<br />

یک<br />

ببا<br />

یم<br />

یس<br />

یس<br />

یم<br />

ید<br />

هص<br />

يلاو<br />

.<br />

.<br />

.5<br />

.6<br />

جنوب از حتّیان و اَموریان و کنعانیان و فَرِزیان و<br />

حویان و یبوسیان باب ؛ یهودا<br />

یکی پادشاه یریشو و یکی پادشاه که در پهلوي<br />

بیتئیل است.‏ باب ؛<br />

و یکی پادشاه اورشلیم و یکی پادشاه حبرُون.‏ باب<br />

یوشع<br />

18 ،5<br />

3 ،11<br />

29 ،8<br />

.<br />

2 ،6<br />

.9<br />

.10<br />

3 ،10 ؛ 1 ،10<br />

.11<br />

و یکی پادشاه یرْموت و یکی پادشاه لاخیش.‏<br />

10، باب<br />

3<br />

.12<br />

و یکی پادشاه عجلون و یکی پادشاه جازر.‏<br />

.3 ،10<br />

33 ،10 ؛ 26<br />

.13<br />

داوران<br />

و یکی پادشاه دبیرْ‏ و یکی پادشاه جادر.‏<br />

39 ،10 باب<br />

11 ،1<br />

.14<br />

اعداد<br />

و یکی پادشاه حرْما و یکی پادشاه عراد.‏<br />

17 ،1 داوران<br />

1 ،21<br />

.15<br />

.16<br />

و یکی پادشاه لبنَه و یکی پادشاه عدلاّم.‏ باب<br />

و یکی پادشاه م و یکی پادشاه بیتئیل.‏<br />

؛<br />

؛<br />

29 ،10<br />

،10<br />

28<br />

.17<br />

.18<br />

و یکی پادشاه تَفّوح و یکی پادشاه حافَر.‏<br />

و یکی پادشاه عفیق و یکی پادشاه لَشّارون.‏<br />

باب<br />

15، باب<br />

53<br />

؛ اول سموئیل<br />

1 ،4<br />

.19<br />

؛<br />

و یکی پادشاه مادون و یکی پادشاه حاصور.‏<br />

1 ،11 باب<br />

10 ،11<br />

.20<br />

و یکی پادشاه شمرُون مرؤن و یکی پادشاه<br />

اَکْشاف.‏ باب<br />

و یکی پادشاه تَعناك و یکی پادشاه مجِدو.‏<br />

و یکی پادشاه قادش و ی پادشاه یقْنُعامدر<br />

کَرْمل.‏<br />

و یکی پادشاه دور در نافَت دور و ی پادشاه<br />

امتها در جِلْجال.‏ باب<br />

سپ.‏ یکی پادشاه ترْصه و همه پادشاهان و<br />

یک نفر بودند.‏ تثنیه<br />

2 ،11<br />

24 ،7<br />

1 ،11<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

و یوشع پیر و سالخورده شد،‏ و یهوه به وي فرمود:‏<br />

تو پیر و سالخورده شدهاي و هنوز زمین بسیار براي<br />

تصرف باقی میماند.‏<br />

و این است زمینی که باقی میماند،‏ تمامی محدوده<br />

فلسطینیان و همه جشُوریان<br />

از شیحور که در مقابل مصر است تا مرز عقْرُون به<br />

سمت شمال که از کنعانیان شمرده میشود،‏ یعنی پنج<br />

امیر فلسطینیان از غَزّیان و اَشْدودیان و اَشْقَلُونیان و<br />

جتْیان و عقْرُونیان و عویان<br />

و از جنوب تمامی زمین کنعانیان و غاري که از<br />

صیدونیان است تا اَفیقْ‏ و تا مرز اَموریان<br />

و زمین جِبلیان و تمامی لُبنان به سمت مطلع<br />

آفتاب از بعلْ‏ جاد که زیر کوه حرْمون است تا مدخل<br />

حمات.‏<br />

تمامی ساکنان کوهستان از لبنان تا مصرَفُوت مایم<br />

که همه صیدونیان باشند،‏ من ایشان را از پیش<br />

فرزنداناسرائیل بیرون خواهم کرد.‏ لیکن تو آنها را به<br />

فرزنداناسرائیل به مالکیت به قرعه تقسیم نما چنانکه<br />

تو را امر فرمودهام باب<br />

سپ.‏ هماکنون این زمین را به نه قوم و نصف قوم<br />

منَسی براي مالکیت تقسیم نما.‏<br />

با او رؤبینیان و جادیان ملک خود را گرفتند که<br />

موسی در آن طرف اُردن به سمت مشرق به ایشان<br />

داد،‏ چنانکه موسی بندة یهوه به ایشانبخشیده بود.‏ باب<br />

8 ،11<br />

7<br />

.8<br />

7 ،18<br />

.9<br />

از عرُوعیر که بر کنارة دره اَرنُون است،‏ و شهري که<br />

در وسط دره است،‏ و تمامی بیابان دبا تا دیبون.‏ تثنیه<br />

تثنیه 11 ،3<br />

3 ،14<br />

.<br />

36 ،2<br />

.10<br />

و همه شهرهاي حون پادشاه اَموریان که در<br />

حشْبون تا مرز پسرانعمون حکمرانی میکرد.‏<br />

و جِلْعاد و مرز جشُوریان و معکیان و تمامی کوه<br />

حرْمون و تمامی باشان تا سلْخَه.‏<br />

و تمامی ممالک عوج در باشان که در اَشْتاروت و<br />

اَدرعی حکمرانی میکرد،‏ و او از بقیۀ رفائیان بود.‏ پ س<br />

موسی ایشان را شکست داد و بیرون کرد.‏<br />

اما فرزنداناسرائیل جشُوریان و معکیان را بیرون<br />

نکردند؛ پس جشُور و معکی تا امروز در میان اسرائیل<br />

ساکنند.‏<br />

لیکن به قوم هیچ مالکیت نداد،‏ زیرا<br />

قربانیهاي آتشین یهوه خداي اسرائیل مالکیت وي<br />

است چنانکه به او فرموده بود.‏ باب<br />

و موسی به قوم پسرانرؤبین برحسب قبیلههاي<br />

ایشان داد<br />

و مرز ایشان از عرُوعیر بود که به کنار دره اَرنُون<br />

است و شهري که در وسط دره آب است و تمامی<br />

بیابان که پهلوي دبا است؛<br />

و تمامی شهرهایش که در بیابان است و<br />

بون و باموت‏-بعل و بیت‏-بعل ‏-معون؛<br />

و یه و قَدیموت و میفاعت؛<br />

و قریتایم و سبمه و سارت شَحرْ‏ که در کوه دره<br />

بود؛<br />

20. و بیت-فَغُور و دامن فسجه و بیت-یشیموت؛<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17. حشْبون<br />

.18<br />

.19<br />

.<br />

.<br />

.3<br />

.4<br />

- 218 -


يلاو<br />

ياَوِ‏<br />

یس<br />

یم<br />

یس<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

نی<br />

يپا<br />

يرو<br />

يرو<br />

هآن<br />

هرا<br />

نی<br />

یوشع<br />

.21<br />

و تمامی شهرهاي بیابان و تمامی ممالک حون،‏<br />

پادشاه اَموریان در حشْبون حکمرانی کرد،‏ و<br />

موسی او را با امیران مدیان یعنی و راقَم و صور و<br />

حور و رابع،‏ پادشاهان حون،‏ که در آن زمین ساکن<br />

بودند،‏ شکست داد.‏ اعداد<br />

و بلْعام پسر بعور فالگیر را فرزنداناسرائیل در<br />

میان کشتگان به شمشیر کشتند.‏ اعداد<br />

و مرز پسرانرؤبین اُردن و کنارهاش بود.‏ ا<br />

مالکیت پسرانرؤبین برحسب قبیلههاي ایشان بود<br />

یعنی شهرها و دهات اعداد<br />

و موسی به قوم جاد یعنی به پسرانجاد برحسب<br />

قبیلههاي ایشان داد.‏<br />

و مرز ایشان یعزیر بود و تمامی شهرهاي جِلْعاد و<br />

نصف زمین پسرانعمون تا عرُوعیر که در مقابل ربه<br />

است.‏ دوم سموئیل<br />

و از حشْبون تا رامت مصفَه و بطونیم و از محنایم<br />

تا مرز دبیرْ.‏<br />

و در دره ب تی ‏-هارام و بیت-نمرَه و سکّوت و<br />

صافُون و بقیه مملکت سیحون،‏ پادشاه حشْبون،‏ و<br />

اُردن و کنارة آن تا انتهاي دریاي کن َّرِت در آن طرف<br />

اُردن به سمت مشرق.‏<br />

این است مالکیت پسرانجاد برحسب قبیلههاي<br />

ایشان یعنی شهرها و دهات<br />

و موسی به نصف قوم منَسی داد و براي نصف قوم<br />

پسرانمنَسی برحسب قبیلههاي ایشان برقرار شد.‏<br />

و مرز ایشان از محنایم تمامی باشان یعنی تمامی<br />

ممالک عوج،‏ پادشاه باشان و تمامی قریههاي یائیر که<br />

در باشان است،‏ شصت شهر بود.‏ داوران<br />

و نصف جِلْعاد و عشْتاروت و اَدرعی شهرهاي<br />

مملکت عوج در باشان براي پسران ماکیر پسر منَسی<br />

یعنی براي نصف پسران ماکیر برحسب قبیلههاي<br />

ایشان بود.‏<br />

اینهاست آنچه موسی در عرَبات موآب در آن<br />

طرف اُردن در مقابل یریشو به سمت مشرق براي<br />

مالکیت تقسیم کرد.‏<br />

لیکن به قوم هیچ ارثی نداد زیرا که<br />

یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ ارث ایشان است چنانکه به<br />

ایشان فرموده بود.‏ باب ؛ اعداد ؛ تثنیه ؛<br />

12 ،12<br />

5 ،22<br />

9 ،10<br />

3 ،10<br />

12 ،34<br />

20 ،18<br />

8 ،31<br />

، موسی<br />

7 ،18<br />

، که<br />

1 ،11<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

14<br />

1. و اینهاست<br />

ملکهایی<br />

که فرزنداناسرائیل در زمین<br />

کنعان گرفتند،‏ که العازار کاهن و یوشع پسرنون و<br />

امیرانی پدران قومها فرزنداناسرائیل براي ایشان<br />

تقسیم کردند.‏ باب ؛ اعداد<br />

برحسب قرعه،‏ مالکیت ایشان شد،‏ براي نه قوم و<br />

نصف قوم،‏ چنانکه یهوه به دست موسی امر فرموده<br />

بود.‏ اعداد<br />

زیرا که موسی مالکیت دو قوم و نصف قوم را به آن<br />

طرف اُردن داده بود،‏ امابه لاویان هیچ مالکیت در میان<br />

ایشان نداد.‏<br />

زیرا پسران یوسف دو قوم بودند،‏ یعنی منَسی و<br />

افرایم،‏ و به لاویان هیچ سهم در زمین ندادند،‏ غیر از<br />

شهرها به جهت سکونت و اطراف ا به جهت گلهها و<br />

اموال ایشان.‏<br />

یهوه موسی را امر فرموده بود،‏ همچنان<br />

فرزنداناسرائیل عمل نموده،‏ زمین را تسلیم کردند.‏<br />

17 ،34<br />

1 ،21<br />

55 ،26 ؛ 54 ،33<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5. چنانکه<br />

اعداد<br />

16 .13 ،34<br />

.6<br />

آنگاه فرزندانیهودا در جِلْجال نزد یوشع آمدند،‏ و<br />

کالیب پسر یفُن َّهقَنزّي وي را گفت:‏ سخنی را که یهوه<br />

به موسی،‏ مرد خدا،‏ دربارة من و تو و قادش برْنیع<br />

گفت میدانی.‏ اعداد ؛ تثنیه<br />

من چهل ساله بودم وقتی که موسی،‏ بندة یهوه<br />

مرا از قادش برْنیع براي جاسوسی زمین فرستاد،‏ و<br />

براي او خبر باز آوردم چنانکه در دل من بود.‏<br />

لیکن برادرانم که همراه من رفته بودند،‏ دل قوم را<br />

مأیوس کرده.‏ و اما من یهوه خداي خود را به تمامی<br />

دل پی کردم.‏ ؛<br />

و در آن روز موسی قسم خورد و گفت:‏ البته زمینی<br />

که تو بر آن گذارده شد،‏ براي تو و فرزندانت<br />

مالکیت ابدي خواهد بود،‏ زیرا که یهوه خداي مرا به<br />

تمامی دل پی نمودي.‏ تثنیه<br />

و هماکنون اینک یهوه چنانکه فرموده بود،‏ ا<br />

چهل و پنج سال مرا زنده نگاه داشته است،‏ از وقتی<br />

که یهوه این سخن را به موسی فرمود،‏ هنگامی که<br />

اسرائیل در بیابان میرفتند.‏ و هماکنون،‏ اینک من<br />

امروز هشتاد و پنج ساله هستم.‏<br />

و حال امروز قوت من باقی است مثل روزي که<br />

موسی مرا فرستاد،‏ چنانکه قوت من در آن وقت بود،‏<br />

همچنان قوت من هماکنون است،‏ خواه براي جنگ<br />

کردن و خواه براي رفتن و آمدن.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ هماکنون این کوه را به من بده که در آن روز<br />

یهوه دربارهاش فرمود،‏ زیرا تو در آن روز شنیدي که<br />

عناقیان در آنجا بودند،‏ و شهرهایش بزرگ و حصاردار<br />

،<br />

اعداد 7 ،13<br />

7 ،34<br />

36 ،1<br />

7 ،32<br />

24 ،11<br />

24 ،14<br />

اعداد 32 ،13<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

- 219 -


ینع هايآب<br />

يرو<br />

نی<br />

هايآب<br />

نی<br />

بی<br />

لی<br />

یشَ‏ یش<br />

یزن<br />

یزن<br />

هنَ‏<br />

نیی<br />

بی<br />

نیی<br />

لی<br />

است.‏ شاید یهوه با من خواهد بود تا ایشان را بیرون<br />

کنم،‏ چنانکه یهوه فرموده است.‏<br />

سپ.‏ یوشع او را برکت داد و حبرُون را به کال<br />

پسر یفُن َّه به مالکیت بخشید.‏ باب<br />

بنابراین حبرُون تا امروز مالکیت کالیب پسر یفُن َّۀ<br />

قَنزّي شد،‏ زیرا که یهوه خداي اسرائیل را به تمامی<br />

دل پی نموده بود.‏ باب<br />

و قبل از آن نام حبرُون،‏ روستاي اَربع بود که او در<br />

میان عناقیان مرد بزرگترین بود.‏ پ س زمین از جنگ<br />

آرام گرفت.‏ باب ؛<br />

یوشع<br />

13 ،15<br />

11 ،21<br />

23 ،11<br />

13 ،15<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

15<br />

.1<br />

و قرعه به جهت قوم فرزندانیهودا،‏ بهحسب قبا<br />

ایشان،‏ به طرف جنوب به مرز اَدوم،‏ یعنی صحراي<br />

صین،‏ به طرف جنوب،‏ به انتهاي جنوبیترین رسید.‏<br />

3 ،34 اعداد<br />

.2<br />

و مرز جنوبی ایشان از آخر دریاي نمک،‏ از خلیجی<br />

که متوجه به سمت جنوب است،‏ بود.‏ باب<br />

و به طرف جنوب،‏ فراز عکْرَبیم بیرون آمده،‏ به صین<br />

گذشت،‏ و به جنوب قادش برْنیع برآمده،‏ به حصرون<br />

گذشت،‏ و به اَدار برآمده،‏ به سوي قَرْقَع برگشت.‏<br />

و از عصمون گذشته،‏ به دره مصر بیرون آمد،‏ و<br />

انتهاي این مرز تا به دریا بود.‏ ا مرز جنوبی شما<br />

خواهد بود.‏<br />

و مرز شرقی،‏ دریاي نمک تا آخر اُردن بود،‏ و مرز<br />

طرف شمال،‏ از خلیج دریا تا آخر اُردن بود.‏<br />

و این مرز تا بیت-حجلَه برآمده،‏ به طرف شمالی<br />

بیت-عرَبه گذشت،‏ و این مرز نزد سن گ بهنْ‏ پسر<br />

رؤبین برآمد.‏ باب<br />

و این مرز از دره عخور نزد دبیرْ‏ برآمد،‏ و به طرف<br />

شمال به سوي جِلْجال که مقابل فراز اَدمیم است،‏ که<br />

در جنوب دره است،‏ متوجه میشود،‏ و ا مرز نزد<br />

شمس گذشت،‏ و انتهایش نزد عین روجِل<br />

بود.‏ باب<br />

و این مرز از دره پسر هن ُّوم به جانب یبوسی،‏ به<br />

طرف جنوب که همان اورشلیم باشد،‏ وارد شده.‏ پس<br />

این مرز به سوي قلۀ کوهی که به طرف مغرب مقابل<br />

دره هن ُّوم،‏ و به طرف شمال به آخر دره رفائیم است،‏<br />

گذشت.‏ دوم تواریخ<br />

و این مرز از قلۀ کوه به چشمه نَفْتُوح کشیده<br />

شد،‏ و نزد شهرهاي کوه عفْرون بیرون آمد،‏ و تا بعلَه<br />

که قریه یعاریم باشد،‏ کشیده شد.‏<br />

و این مرز از بعلَه به طرف مغرب به کوه سعیر<br />

برگشت،‏ و به طرف شمال از جانب کوه یعاریم که<br />

کسالون باشد گذشت،‏ و نزد بیت-شمس بزیر آمده،‏ از<br />

تمنَه گذشت.‏<br />

و این مرز به سوي شمال از جانب عقْرون بیرون<br />

آمد،‏ و تا شکْرون کشیده شد،‏ و از کوه بعلَه گذشته،‏<br />

نزد یبنَئیل بیرون آمد،‏ و انتهاي این مرز دریا بود.‏<br />

و مرز غربیدریاي بزرگ و کناره آن بود،‏ این است<br />

حدود پسرانیهودا از هر طرف به حسب قبایل ایشان.‏<br />

و به کالیب پسریفُن َّه به حسب آنچه یهوه به یوشع<br />

فرموده بود،‏ در میان پسرانیهودا سهمی داد،‏ یعنی<br />

روستاي اَربع پدر عناق که حبرُون باشد.‏ باب<br />

و کالیب سه پسر عناق یعنی و اَخیمان و<br />

تَلمی فرزندان عناق را از آنجا بیرون کرد.‏ داوران<br />

و از آنجا به ساکنان دبیرْ‏ برآمد.‏ و اسم دبیرْ‏ قبل از<br />

آن قریه سفْر بود.‏<br />

و کالیب گفت:‏ هر که قریه سفْر را بزند و آن را<br />

بگیرد،‏ دختر خود عکْسه را به به او خواهم داد.‏<br />

و عتنئیل پسر قناز برادر کال آن را گرفت،‏ و<br />

دختر خود عکْسه را به او به داد.‏ داوران<br />

و چون او نزد وي آمد،‏ او را تحریک کرد که از پدر<br />

خود زمینی طلب نماید.‏ و دختر از الاغ خود پا<br />

آمد،‏ و کالیب وي را گفت:‏ چه میخواهی؟<br />

گفت:‏ مرا برکت ده.‏ چونکه زمین جنوبی را به من<br />

دادهاي،‏ چشمههاي آب نیز به من بده.‏ پس<br />

چشمههاي بالا و چشمههاي پا را به او بخشید.‏<br />

20 .10 ،1<br />

12 ،21<br />

13 ،1 ؛ 9 ،3<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

15 ،1 داوران<br />

.20<br />

این است ملک قوم پسرانیهودا به حسب قبا<br />

ایشان.‏<br />

و شهرهاي انتهایی قوم پسرانیهودا به سمت<br />

جنوب بر مرز اَدوم قَبصئیل و عیدر و یاجور بود،‏<br />

و قی و دیمونَه و عدعده،‏<br />

و قادش و حاصور و یتْنان،‏<br />

و زیف و طالَم و بعلوت،‏<br />

و حاصور-‏ حدت َّه و قریوت-‏ حصرُون که حاصور<br />

باشد.‏<br />

اَمام و شَماع و مولاده،‏<br />

و حصرْ-جده و حشْمون و بیت-فالَط،‏<br />

و حصر-‏ شوعال و بیرشَبع و بِزْیوت‏-یه،‏<br />

و بعالَه و عییم و عاصم،‏<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

19 ،18<br />

17 ،18<br />

3 ،28<br />

16 ،18<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 220 -


هآن<br />

ها.آن<br />

هقَ‏<br />

هرَ‏<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

هايآب<br />

هد<br />

ها.آن<br />

هلَ‏<br />

هشَ‏<br />

ها.آن<br />

یتّ‏<br />

ها.آن<br />

هقَ‏<br />

ها.آن<br />

هآن<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

نیی نیی<br />

نیی<br />

تی<br />

.60<br />

یوشع<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

و الْ-‏ تُولَد و کسیل و حرْمه،‏<br />

و صقلج و مدمن َّه و سنْسن َّه،‏<br />

و لَباوت و سلْخیم و عین و رِمون،‏ همه این شهرها<br />

با دهات ا بیست و نه می باشد.‏<br />

و در هامون اَشْتاول و صرْعه و اَشْنَه،‏ ؛<br />

داوران 25 ،13<br />

.33<br />

31 ،16<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

و زانوح و عین جِن ِّیم و تَپوح و عینام،‏<br />

و یرْموت و عدلام و سوکوه و عزِی<br />

و شَعرایم و عدیتایم و اَلْجدی و جدیرُتایم،‏<br />

چهارده شهر با دهات<br />

و حداشاه و مجدل جاد.‏<br />

و دلْعان و المصفَه و یقْتَئیل.‏<br />

و لاخیش و بصقَه و عجلون.‏<br />

و کَبون و لَحمان و کتلیش<br />

و جدیروت و بیت-داجون و نَعمه و مق ِّی<br />

شهر با دهات<br />

و لبنَه و عاتَر و عاشان.‏<br />

و یفْتاح و اَشْنَه و نَصیب.‏<br />

و قَعی و اَکْزیب و مری نه شهر با دهات آنها.‏<br />

. شانزده<br />

،<br />

.<br />

37. صنان<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

29 ،19 باب<br />

.45<br />

.46<br />

و عقْرُون و قصبهها و دهات آن.‏ اول سموئیل<br />

از عقْرُون تا دریا،‏ همه که به اطراف اَشْدود بود با<br />

دهات<br />

و اَشْدود و آبادیهاي اطراف و دهات آن.‏ و غَزا و<br />

قصبهها و دهات آن تا دره مصر،‏ و تا دریاي بزرگ و<br />

کنار آن.‏ اعداد<br />

و در کوهستان شامیر و ی ر و سوکوه.‏<br />

و دن َّه و قریه سن َّه که دبیرْ‏ باشد.‏<br />

و عناب و اَشْتَموه و عانیم.‏<br />

و جوشَن و حولون و جیلوه،‏ یازده شهر با دهات<br />

10 ،5<br />

6 ،34<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

و اَراب و دومه و اَشعان.‏<br />

و یانوم و بیت-تف َّوح و افَی<br />

و حمطَه و کریات-اَربع که حبرُون باشد،‏ و صیعور،‏<br />

نه شهر با دهات<br />

و معون و کَرْمل و زیف و یوطَه.‏<br />

و یزْرعیل و یقْدعام و زانوح.‏<br />

و القاین و جِبعه و تمنَه،‏ ده شهر با دهات<br />

و حلْحول و بیت-صور و جدور.‏<br />

و معارات و بیت-عنُوت و الْتَقُون،‏ شش شهر با<br />

دهات<br />

و کریات-بعل که کریات-یعاریم باشد و اَلْرَبه،‏ دو<br />

شهر با دهات باب ؛<br />

و در بیابان بیت-عرَبه و مدین و سکاکَه.‏<br />

و نبشان و شهر نمک و عین-‏ جدي،‏ شش شهر با<br />

دهات<br />

و اما یبوسیان که ساکن اورشلیم بودند،‏<br />

پسرانیهودا نتوانستند شان را بیرون کنند.‏ پس<br />

یبوسیان با پسرانیهودا تا امروز در اورشلیم ساکنند.‏<br />

14 ،18<br />

17 ،9<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

6 5، دوم سموئیل<br />

16<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و قرعه براي پسرانیوسف به سمت مشرق،‏ از اُردن<br />

یریشو به طرف یریشو تا صحرایی که از یریشو<br />

به سوي کوه بیتئیل بر میآید،‏ بیرون آمد.‏<br />

و از بیتئیل تا لوز برآمده،‏ به مرز اَرکیان تا عطاروت<br />

گذشت.‏<br />

و به سمت مغرب به مرز یفلیطیان تا کنار بیت-‏<br />

حورون پا و تا جازرِ‏ پا آمد،‏ و انتهایش تا دریا<br />

بود.‏<br />

سپ.‏ پسران یوسف،‏ منَسی و افرایم،‏ ملک خود را<br />

گرفتند.‏<br />

و مرز پسرانافرایم به حسب قبایل ایشان چنین بود<br />

که مرز شرقی ملک ایشان عطاروت اَدار تا بیت-حورونِ‏<br />

بالا بود.‏<br />

و مرز غربی ایشان به طرف شمال نزد مکْم<br />

برآمد و مرز ایشان به سمت مشرق بهتأنه شیلوه<br />

برگشته،‏ به طرف مشرقِ‏ یانُوحه از آن گذشت.‏<br />

و از یانوحه به عطاروت و نَعرَه پا آمده،‏ به یریشو<br />

رسید و به اُردن منتهی شد.‏<br />

و مرز غربی آن از تَفّوح تا وادي قانَه رفت و آخر آن<br />

به دریا بود.‏ این است ملک قوم پسرانافرایم به حسب<br />

قبایل ایشان.‏<br />

علاوه بر شهرهایی که از میان ملک پسر منَسی<br />

براي پسرانافرایم جدا شده بود،‏ همه شهرها با دهات<br />

ا بود.‏ باب<br />

و کنعانیان را که در جازر ساکن بودند،‏ بیرون<br />

نکردند.‏ پ س کنعانیان تا امروز در میان افرایم ساکنند،‏<br />

و براي بهره،‏ بندگان شدند.‏<br />

9 ،17<br />

.10<br />

17<br />

1. و سهم قوم منَسی این شد،‏ زیرا کهاو نخستزادة<br />

.<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

- 221 -


ببا<br />

لی<br />

يرو<br />

تی<br />

لی<br />

تی<br />

یک<br />

یوسف بود.‏ و اما ماکیر نخستزادة منَسی که پدر<br />

جِلْعاد باشد،‏ چونکه مرد جنگی بود،‏ جِلْعاد و باشان به<br />

او رسید.‏ اعداد<br />

و براي پسران دیگر منَسی به حسب قبا ایشان<br />

سهمی شد،‏ یعنی براي پسران اَبیعزَر،‏ و براي پسران<br />

هال کَ‏ ، و براي پسران اَسرِئیل،‏ و براي پسران شَکیم،‏ و<br />

براي پسران حافَرْ،‏ و براي پسران شَمیداع.‏ اینان<br />

فرزندان مرد منَسی پسر یوسف برحسب قبایل ایشان<br />

میباشند.‏ اعداد<br />

و اما صلُفْحاد پسر حافَر پسر جِلْعاد پسر ماکیر پسر<br />

منَسی را پسران نبود،‏ بلکه دختران.‏ و اینهاست نامهاي<br />

دخترانش:‏ محلَه و نُوعه و حجلَه و میلکا و ترْصه.‏ اعداد<br />

یوشع<br />

29 ،26<br />

30 ،26<br />

.2<br />

.3<br />

2 ،36 ؛ 1 ،27 ؛ 33 ،26<br />

4<br />

سپ.‏ ایشان نزد العازار کاهن و نزد یوشع پسرنون و<br />

نزد امیران آمده،‏ گفتند که یهوه موسی را امر فرمود<br />

که ملکی در میان برادران ما به ما بدهد.‏ پ س برحسب<br />

فرمان یهوه در میان برادران پدرشان به ایشان<br />

داد.‏ اعداد<br />

و به منَسی غیر از زمین جِلعاد و باشان که به آن<br />

طرف اُردن واقع است،‏ ده قسمت رسید.‏<br />

زیرا که دختران منَسی،‏ یک سهم در میان پسرانش<br />

یافتند،‏ و پسران دیگر منَسی،‏ جِلْعاد را یافتند.‏<br />

و مرز منَسی از آذر تا مکْمتَه که مقابل شَکیم است،‏<br />

بود،‏ و مرزش به طرف راست تا ساکنان عین-‏ تَپوح<br />

رسید.‏<br />

و زمین تَپوح از آن منَسی بود،‏ اما تَپوح که به مرز<br />

منَسی واقع است،‏ از آن پسرانافرایم بود.‏<br />

و مرزش به دره قانه یعنی به طرف جنوب دره<br />

برآمد،‏ و این شهرها از میان شهرهاي منَسی،‏ ملک<br />

افرایم بود؛ و مرز منَسی به طرف شمال دره و انتهایش<br />

به دریا بود.‏<br />

جنوب آن از آنِ‏ افرایم،‏ و شمال آن از آن منَسی و<br />

دریا مرز او بود،‏ و ایشان به سوي شمال تا آذر و به<br />

سوي مشرق تا یساکار رسیدند.‏<br />

و منَسی در یساکار و در آذر بیت-شان و<br />

قصبههایش،‏ و یبلَعام و قبههایش،‏ و ساکنان دور و<br />

قصبههایش،‏ و ساکنان عین دور و قصبههایش،‏ و<br />

ساکنان تَعناك و قصبههایش،‏ و ساکنان مجِدو و<br />

قصبههایش،‏ یعنی سه طرف کوهستانی داشت.‏ داوران<br />

،1<br />

، ملکی<br />

9 ،16<br />

7 ،27<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

27<br />

؛ اول سموئیل<br />

7 ،28<br />

.12<br />

لیکن پسرانمنَسی ساکنان آن شهرها را<br />

نتوانستند بیرون کنند،‏ و کنعانیان مایل بودند که در<br />

آن زمین ساکن باشند.‏ باب<br />

و آنهنگام،‏ چون فرزنداناسرائیل قوت یافتند،‏ از<br />

کنعانیان بهره گرفتند،‏ لیکن ایشان را کلاً‏ بیرون<br />

نکردند.‏ داوران<br />

و پسرانیوسف یوشع را خطاب کرده،‏ گفتند:‏ چرا<br />

یک قرعه و یک قسمت فقط به من براي مالکیت<br />

دادي؟ و حال آنکه من قوم بزرگ هستم،‏ چونکه یهوه<br />

تا هماکنون مرا برکت داده است.‏<br />

یوشع به ایشان گفت:‏ اگر تو قوم بزرگ هستی به<br />

جنگل برو و در آنجا در زمین فَرِزیان و رفائیان براي<br />

خود مکانی صاف کن،‏ چونکه کوهستان افرایم براي تو<br />

تنگ است.‏<br />

پسرانیوسف گفتند:‏ کوهستان براي ما کفا<br />

نمیکند،‏ و همه کنعانیان که در زمین دره ساکنند،‏<br />

ارابههاي آهنین دارند،‏ چه آنانی که در ب ‏-شان و<br />

قصبههایش،‏ و چه آنانی که در دره یزْرع هستند.‏<br />

63 ،15<br />

28 ،1<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

19 ،1 داوران<br />

17<br />

سپ.‏ یوشع به خاندان یوسف یعنی به افرایم و<br />

منَسی خطاب کرده،‏ گفت:‏ تو قوم بزرگ هستی و قوت<br />

بسیار داري،‏ براي تو یک قرعه نخواهد بود.‏<br />

بلکه کوهستان نیز از آن تو خواهد بود،‏ و اگر چه<br />

آن جنگل است آن را خواهی برید،‏ و تمامی<br />

محدودهاش مال تو خواهد بود زیرا که کنعانیان را<br />

بیرون خواهی کرد،‏ اگر چه ارابههاي آهنین داشته،‏ و<br />

زورآور باشند.‏<br />

.18<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

و تمامی جماعت فرزنداناسرائیل در شیلوه جمع<br />

شده،‏ خیمۀ اجتماع را در آنجا برپا داشتند،‏ و زمین<br />

پیش ایشان مغلوب بود.‏<br />

و از فرزنداناسرائیل هفت قوم باقی ماندند،‏ که هنوز<br />

ملک خود را تقسیم نکرده بودند.‏<br />

و یوشع به فرزنداناسرائیل گفت:‏ شما تا به<br />

کاهلی میورزید و داخل نمیشوید تا در آن زمینی که<br />

یهوه خداي پدران شما،‏ به شما داده است،‏ تصرف<br />

نمایید؟<br />

سه.‏ نفر براي خود از هر قوم انتخاب کنید،‏ تا ایشان<br />

را روانه نمایم،‏ و برخاسته،‏ از میان زمین گردش کرده،‏<br />

آن را برحسب ملکهاي خود ثبت کنند،‏ و نزد من<br />

خواهند برگشت.‏<br />

و آن را به هفت قسمت تقسیم کنند؛ و یهودا به<br />

- 222 -


نیی<br />

تی<br />

لی<br />

تی<br />

ینع<br />

ها.آن<br />

هرَ‏<br />

هلَ‏<br />

ها.آن<br />

یات<br />

سمت جنوب به مرز خود خواهد ماند،‏ و خاندان یوسف<br />

به سمت شمال به مرز خود خواهد ماند.‏<br />

و شما زمین را به هفت قسمت ثبت کرده،‏ آن را<br />

نزد من اینجا بیاورید،‏ و من براي شما در اینجا در<br />

حضور یهوه،‏ خداي ما،‏ قرعه خواهم انداخت.‏<br />

زیرا که لاویان در میان شما هیچ سهمی ندارند،‏<br />

چونکه کاهنی یهوه ارث ایشان است.‏ و جاد و رؤبین و<br />

نصف قوم منَسی ملک خود را که موسی،‏ بندة یهوه<br />

به ایشان داده بود در آن طرف اُردن به سمت شرقی<br />

گرفتهاند.‏ اعداد ؛<br />

سپ.‏ آن مردان برخاسته،‏ رفتند و یوشع آنانی را که<br />

براي ثبت کردن زمین میرفتند امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

بروید و در زمین گردش کرده،‏ آن را ثبت نمایید و نزد<br />

من برگردید،‏ تا در اینجا در حضور یهوه در شیلوه براي<br />

شما قرعه اندازم.‏ باب<br />

سپ.‏ آن مردان رفته،‏ از میان زمین گذشتند و آن را<br />

به هفت قسمت بر حسب شهرهایش در طوماري ثبت<br />

نموده،‏ نزد یوشع به اردو در شیلوه برگشتند.‏<br />

و یوشع به حضور یهوه در شیلوه براي ایشان قرعه<br />

انداخت،‏ و در آنجا یوشع زمین را براي فرزنداناسرائیل<br />

برحسب فرقههاي ایشان تقسیم نمود.‏<br />

و قرعه قوم پسرانبنیامین برحسب قبا ایشان<br />

برآمد،‏ و محدوده قسمت ایشان در میان پسرانیهودا و<br />

پسرانیوسف افتاد.‏<br />

و مرز ایشان به سمت شمال از اُردن بود،‏ و مرز<br />

ایشان به طرف یریشو به سوي شمال برآمد،‏ و از میان<br />

کوهستان به سوي مغرب بالا رفت،‏ و انتهایش به<br />

صحراي بیت-آون بود.‏ باب<br />

و مرز ایشان از آنجا تا لوز گذشت،‏ یعنی به جانب<br />

لوز جنوبی که بیتئیل باشد،‏ و مرز ایشان به سوي<br />

عطاروت ادار بر جانب کوهی که به جنوب ب<br />

حورون پا است،‏ رفت.‏ پیدایش ؛<br />

و حدش کشیده شد و به جانب مغرب به سوي<br />

جنوب از کوهی که در مقابل ب ‏-حورون جنوبی<br />

است گذشت،‏ و انتهایش نزد کریات-بعل بود که آن را<br />

کریات-یعاریم میگویند و یکی از شهرهاي<br />

پسرانیهوداست.‏ این جانب غربی است.‏ باب<br />

و جانب جنوبی از انتهاي کریات ‏-یعاریم بود،‏ و این<br />

مرز به طرف مغرب میرفت و به سوي چشمۀ آبهاي<br />

نَفْتُوح برآمد.‏<br />

و این مرز به انتهاي کوهی که در مقابل درة<br />

پسرهن ُّوم است که در جنوب دره رفائیم باشد،‏ برآمد،‏ و<br />

یوشع<br />

به سوي درة هن ُّوم به جانب جنوبی یبوسیان رفته،‏ تا<br />

روجل رسید.‏ باب ؛<br />

و از طرف شمال کشیده شده،‏ به سوي عین-‏<br />

شمس رفت،‏ و به جلیلوت که در مقابل سر بالاي<br />

اَدمیم است برآمد،‏ و به سنگ بوهن پسر رؤبین به زیر<br />

آمد.‏<br />

و به جانب شمالی در مقابل عربه گذشته،‏ به عرَبه<br />

به زیر آمد.‏<br />

و این مرز به جانب بیت-حجلَه به سوي شمال<br />

گذشت،‏ و آخر این مرز به خلیج شمالی دریاي نم ک<br />

نزد انتهاي جنوبی اُردن بود.‏ این مرز جنوبی است.‏<br />

و به طرف مشرق،‏ مرز آن اُردن بود و ملک<br />

پسرانبنیامین به حسب مرزش به هر طرف و برحسب<br />

قبایل ایشان این بود.‏<br />

و این است شهرهاي قوم پسرانبنیامین برحسب<br />

قبایل ایشان:‏ یریشو و بیت-حجلَه و عیمق قصیص.‏<br />

و بیت-عربه و صمارایم و بیتئیل.‏<br />

و عویم و فاره و عفْرَت.‏<br />

و کَفَر عمونی و عفْنی و جابع،‏ دوازده شهر با<br />

دهات<br />

و جبعون و رامه و بئیروت.‏<br />

و مصفَه و کَفی و موصه.‏<br />

و راقَم و یرْفَئیل و تَرالَه.‏<br />

و صی و آلَف و یبوسی که اورشلیم باشد و جِبعه<br />

و قرْ‏ تی ، چهارده شهر با دهات آنها.‏ این ملک<br />

پسرانبنیامین به حسب قبایل ایشان بود.‏<br />

7 ،15<br />

8 ،15<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

19<br />

.1<br />

.2<br />

و قرعه دومین براي شَمعون برآمد،‏ یعنی براي قوم<br />

پسرانشمعون برحسب قبایل ایشان،‏ و ملک ایشان در<br />

میان ملک پسرانیهودا بود.‏<br />

و اینها سهم ایشان شد یعنی بئیر شَبع و شَبع و<br />

مولادا.‏ اول تواریخ<br />

و حصر شوعال و بالَح و عاصم.‏<br />

و اَلْتولَد و بتُول و حرْمه.‏<br />

5. صقْلَغْ‏ و بیت-مرْکَبوت و حصرْ‏ سوسه.‏<br />

و بیت-لَباعوت و شاروحن.‏ سیزده شهر با دهات<br />

28 ،5<br />

.3<br />

.4<br />

.6<br />

.7<br />

و عین و رِمون و عاتَر و عاشان،‏ چهار شهر با دهات<br />

ها.آن<br />

8. و تمامی ده که در اطراف این شهرها تا بعلَت<br />

،<br />

-<br />

60 .9 ،15<br />

19 ،28<br />

8 ،12<br />

2 ،7<br />

33 ،32<br />

1 ،2<br />

20 ،18<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 223 -


هع<br />

هطَ‏<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

هم<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

هوب یلئ<br />

تی<br />

لی<br />

لی<br />

لی<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

ها.آن<br />

لی<br />

تی<br />

نی<br />

نی<br />

لی<br />

یوشع<br />

30 ،1<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

8 ،4 پادشاهان<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

بئیر رامۀ جنوبی بود.‏ ملک قوم پسرانشمعون بر<br />

حسب قبایل ایشان این بود.‏<br />

و ملک پسرانشمعون از میان قسمت پسرانیهودا<br />

بود،‏ زیرا قسمت پسرانیهودا براي ایشان زیاد بود،‏ پس<br />

پسرانشمعون ملک خود را از میان ملک ایشان<br />

گرفتند.‏<br />

و قرعه سوم براي پسرانزبولُون برحسب قبا<br />

ایشان برآمد،‏ و مرز ملک ایشان تا سارید رسید.‏<br />

و مرز ایشان به طرف مغرب تا مرْعلَه رفت و تا<br />

دباشَه رسید و تا دره که در مقابل یقْنَعام است،‏ رسید.‏<br />

و از سارِید به سمت مشرق به سوي مطلع آفتاب<br />

تا مرز کسلُوت تابور پیچید،‏ و نزد دابرَه بیرون آمده،‏ به<br />

یافیع رسید.‏<br />

و از آنجا به طرف مشرق تا جت حافَر و تا عت<br />

قاصین گذشته،‏ نزد رِمون بیرون آمد و تا نَی کشیده<br />

شد.‏<br />

و این مرز به طرف شمال تا حنّاتُون آن را احاطه<br />

کرد،‏ و آخرش نزد دره یفْتَحئیل بود.‏<br />

و ق َّ و نَهلال و شمرُون و یدیالَه و ب ‏-لَحم،‏<br />

دوازده شهر با دهات داوران<br />

این ملک پسرانزبولُون برحسب قبایل ایشان بود،‏<br />

یعنی این شهرها با دهات<br />

و قرعه چهارم براي یساکار برآمد یعنی براي<br />

پسرانیساکار برحسب قبایل ایشان.‏<br />

و مرز ایشان تا یزْرعیل و کسلُوت و شُونَم بود.‏ دوم<br />

و حفارایم و شَیئُون و اَناحره.‏<br />

و ربیت و قشْیون و آبص.‏<br />

و رمه و عین-جنّیم و عین-حده و بیت-فَصیص.‏<br />

و این مرز به تابور و شَحصی و بیت-شَمس<br />

رسید،‏ و آخر مرز ایشان نزد اُردن بود.‏ یعنی شانزده<br />

شهر با دهات<br />

این ملک قوم پسرانیساکار برحسب قبایل ایشان<br />

بود،‏ یعنی شهرها با دهات<br />

و قرعه پنجم براي قوم پسرانآذر برحسب قبا<br />

ایشان بیرون آمد.‏<br />

و مرز ایشان حلْقَه و حلی و باطَن و اَکْشاف.‏<br />

و ال َّملَک و عمعاد و مشْآل و به طرف مغرب به<br />

کَرْمل و شیحور لبنَه رسید.‏<br />

و به سوي مشرق آفتاب به بیت-داجون پیچیده،‏<br />

تا زبولُون رسید،‏ و به طرف شمال تا دره یفْتَحئ و<br />

بیت-عامق و نَعی طرف چپ نزد کابول بیرون<br />

آمد.‏<br />

و به حبرُون و رحوب و حمون و قانَه تا صیدونِ‏<br />

بزرگ.‏<br />

واین مرز به سوي رامه به شهر حصاردار صور<br />

پیچید و این مرز به سوي حوصه برگشت،‏ و انتهایش<br />

نزد دریا در دیار اکْزیب بود.‏ باب ؛ داوران<br />

و عمه و عفیق و رحوب،‏ و بیست و دو شهر با<br />

دهات<br />

ملک قوم پسرانآذر برحسب قبا ایشان ا<br />

بود،یعنی این شهرها با دهات<br />

و قرعه ششم براي پسراننَفْتالی بیرون آمد،‏ یعنی<br />

براي پسراننَفْتالی برحسب قبایل ایشان.‏<br />

و مرز ایشان از حالَف از بلوطی که در صعنَیم<br />

است و اَدامی و ناقَب و یبنَئیل تا لَق ُّوم بود و آخرش<br />

نزد اُردن بود؛<br />

و مرزش به سمت مغرب به سوي ازنوت تا بور<br />

پیچید،‏ و از آنجا تا حقوق بیرون آمد،‏ و به سمت<br />

جنوب به زبولُون رسید و به سمت مغرب به آذر رسید،‏<br />

و به سمت مشرق به یهودا نزد اُردن.‏<br />

و شهرهاي حصاردار صدیم و صیر و حمۀ و رق َّۀ و<br />

کنّارة.‏<br />

و ادامه و رامه و حاصور.‏<br />

و قادش و اذْرعی و عین حاصور.‏<br />

و یرْون و مجدلْئیل و حورِیم و بیت-عناه و ب<br />

شَمس،‏ نوزده شهر با دهات<br />

ملک قوم پسراننَفْتالی برحسب قبایل ایشان ا<br />

بود،‏ یعنی شهرها با دهات<br />

و قرعه هفتم براي قوم پسراندان برحسب قبا<br />

ایشان بیرون آمد.‏<br />

و مرز کلم ایشان صرْعه و اَشْتَئول و عیر شَمس<br />

بود.‏<br />

و شَعلَبین و اَیلُون و یتْلَه.‏<br />

و اَیلُون و تمنَه و عقْرُون.‏<br />

و اَلْتَقیه و جِبتُون و بعلَه.‏<br />

و یهود و پسرانبرق و جت رِمون.‏<br />

و میاه یرْقُون و رق ُّون با مرزي که در مقابل یافا<br />

است.‏ یونس<br />

و مرز پسراندان از طرف ایشان بیرون رفت،‏ زیر<br />

که پسراندان برآمده،‏ با لَشَم جنگ کردند و آن را<br />

گرفته،‏ به دم شمشیر زدند.‏ و متصرف شده،‏ در آن<br />

سکونت گرفتند.‏ پ س لَشَم را دان نامیدند،‏ موافق اسم<br />

-<br />

31 ،1<br />

44 ،15<br />

3 ،1<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

- 224 -


ها.آن<br />

هآن<br />

هآن<br />

ته<br />

يرا<br />

يلاو<br />

هآن<br />

هآن<br />

هقَ‏ لی<br />

لی<br />

لی<br />

ته<br />

لی<br />

لی<br />

نی<br />

نی<br />

دان که پدر ایشان بود.‏ داوران<br />

این است ملک قوم پسراندان برحسب<br />

قبایلایشان،‏ یعنی این شهرها با دهات<br />

و چون از تقسیم کردن زمین برحسب محدودهاش<br />

فارغ شدند،‏ فرزنداناسرائیل ملکی را در میان خود به<br />

یوشع پسرنون دادند.‏<br />

برحسب فرمان یهوه شهري که او خواست،‏ یعنی<br />

تمنَه سارح را در کوهستان افرایم به او دادند،‏ پس<br />

شهر را بنا کرده،‏ در آن ساکن شد.‏ باب<br />

این است ملکهایی که العازار کاهن با یوشع<br />

پسرنون و امیرانی پدران قومها فرزنداناسرائیل در<br />

شیلوه به حضور یهوه نزد در خیمۀ اجتماع به قرعه<br />

تقسیم کردند.‏ پ س از تقسیم نمودن زمین فارغ شدند.‏<br />

یوشع<br />

30 ،24<br />

29 .27 ،18<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

باب<br />

،21<br />

32 ،21<br />

6 ،35<br />

15 ،9<br />

25 .12 ،35<br />

4 ،17<br />

20<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و یهوه یوشع را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

فرزنداناسرائیل را خطاب کرده،‏ بگو:‏ شهرهاي<br />

پناهگاهی را که دربارة ا به واسطه موسی به شما<br />

سخن گفتم،‏ براي خود معین سازید اعداد<br />

تا قاتلی که کسی را اشتباهاً‏ و ندانسته کشته باشد<br />

به ا فرار کند،‏ و آنها براي شما از انتقام گیرنده خون<br />

مقتول پناهگاه باشد.‏<br />

و او به یکی از این شهرها فرار کرده،‏ و به داخل<br />

دروازة شهر ایستاده،‏ به گوش بزرگان شهر ماجراي<br />

خود را بیان کند،‏ و ایشان او را نزد خود به شهر<br />

درآورده،‏ مکانی به او بدهند تا با ایشان ساکن شود.‏<br />

و اگر انتقام گیرنده خون مقتول او را تعقیب کند،‏<br />

قاتل را به دست او نسپارند،‏ زیرا که همسایۀ خود را از<br />

نادانستگی کشته،‏ و او را پیش از آن دشمنی نداشته<br />

بود.‏<br />

و در آن شهر تا وقتی که به ج محاکمه به<br />

حضور جماعت حاضر شود تا وفات رئیس کاهن که در<br />

آن ایام میباشد توقف نماید،‏ و بعد از آن قاتل برگشته،‏<br />

به شهر و به خانه خود یعنی به شهري که از آن فرار<br />

؛ عبرانیان<br />

کرده بود،‏ داخل شود.‏ اعداد<br />

پس قادش را در جلیل در کوهستان نَفْتالی و<br />

شکیم را در کوهستان افرایم و قریه اربع را که حبرُون<br />

باشد در کوهستان یهودا،‏ تقدیس نمودند.‏ باب ؛<br />

11<br />

8. و از آن طرف اُردن به سمت مشرق یریشو باصر را<br />

در صحرا در بیابان از قوم رؤبین و راموت را در جِلْعاد<br />

از قوم جاد و جولان را در باشان از قوم منَسی تعیین<br />

نمودند.‏ تثنیه ؛ اول سموئیل<br />

اینهاست شهرهایی که براي تمامی فرزنداناسرائیل<br />

و ب غریبی که در میان ایشان سکونت گزیند معین<br />

شده بود،‏ تا هر که کسی را اشتباهاً‏ کشته باشد به آنجا<br />

فرار کند،‏ و به دست انتقام گیرنده خون مقتول کشته<br />

نشود تا وقتی که به حضور جماعت حاضر شود.‏<br />

17 ،7<br />

43 ،4<br />

.9<br />

21<br />

.1<br />

آنگاه امیرانی پدران لاویان نزد اَلعازر کاهن و نزد<br />

یوشع پسرنون و نزد امیرانی پدران قومها<br />

فرزنداناسرائیل آمدند.‏ باب<br />

و با ایشان در شیلوه در زمین کنعان صحبت کردند،‏<br />

گفتند که یهوه به واسطۀ موسی امر فرموده است که<br />

شهرها براي سکونت و اطراف ا به ج حیوانات<br />

ما،‏ به ما داده شود.‏ اعداد<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل برحسب فرمان یهوه ا<br />

شهرها را با اطراف ا از ملک خود به لاویان دادند.‏<br />

و قرعه براي قبا اتیان بیرون آمد،‏ و براي<br />

پسران هارون کاهن که از جملۀ لاویان بودند سیزده<br />

شهر از قوم یهودا،‏ و از قوم شَمعون و از قوم بنیامین به<br />

قرعه رسید.‏<br />

و براي بقیۀ پسران قهات،‏ ده شهر از قبا قوم<br />

افرایم و از قوم دان و از نصف قوم منَسی به قرعه<br />

رسید.‏<br />

و براي پسران جرْشون سیزده شهر از قبا قوم<br />

یساکار و از قوم آذر و از قوم نَفْتالی و از نصف قوم<br />

منَسی در باشان به قرعه رسید.‏<br />

و براي پسران مراري برحسب قبا ایشان دوازده<br />

شهر از قوم رؤبین و از قوم جاد و از قوم زبولُون رسید.‏<br />

و فرزنداناسرائیل،‏ این شهرها و اطراف آنها را به<br />

لاویان به قرعه دادند،‏ چنانکه یهوه به واسطۀ موسی<br />

امر فرموده بود.‏<br />

و از قوم پسرانیهودا و از قوم پسرانشمعون ا<br />

شهرها را که به نامها ذکر میشود،‏ دادند.‏<br />

و اینها به پسران هارون که از قبا قهاتیان از<br />

پسران بودند رسید،‏ زیرا که قرعۀ اول از ایشان<br />

بود اول تواریخ<br />

سپ.‏ قریه اَربع پدر عناق که حبرُون باشد در<br />

کوهستان یهودا با اطراف که در اطراف آن بود،‏ به<br />

4 ،17<br />

2 ،35<br />

54 ،7<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

- 225 -


یتّ‏<br />

هآن<br />

ه تقَ‏<br />

هآن<br />

لی<br />

تی<br />

نی<br />

بی<br />

لی<br />

ها.آن<br />

هص<br />

هآن<br />

لی<br />

لی<br />

ایشان دادند.‏ باب ؛ ؛ ؛ اول تواریخ<br />

لیکن مزرعههاي شهر و دهات آن را به کال<br />

پسریفُن َّه براي مالکیت دادند.‏ باب ؛<br />

و به پسران هارون کاهن،‏ حبرُون را که شهر<br />

پناهگاه قاتلان است با اطراف آن،‏ و لبنَه را با اطراف<br />

آن دادند.‏<br />

و ی ر را با نواحی آن و اشتموع را با نواحی آن.‏<br />

و حولون را با نواحی آن و دبیرْ‏ را با نواحی آن.‏<br />

و عین را با نواحی آن و یط َّه را با نواحی آن و<br />

بیت-شمس را با نواحی آن،‏ یعنی از ا دو قوم نه<br />

شهر را.‏ اول سموئیل ؛ دوم پادشاهان<br />

و از قوم بنیامین جِبعون را با نواحی آن و جِبع را<br />

با نواحی آن.‏<br />

و عناتوت را با نواحی آن و علْمون را با نواحی آن،‏<br />

یعنی چهار شهر دادند.‏ ارمیا<br />

تمامیشهرهاي پسران هارون کاهن سیزده شهر<br />

با نواحی ا بود.‏<br />

و اما قبایل پسرانقَهات لاویان،‏ یعنی بقیه<br />

پسران ا شهرهاي قرعۀ ایشان از قوم افرایم بود.‏ اول<br />

یوشع<br />

55 ،7<br />

13 ،15<br />

14 ،14<br />

11 ،14<br />

13 ،15<br />

1 ،1<br />

14 ،14<br />

7 ،20<br />

15 .12 ،6<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

61 ،7 تواریخ<br />

21<br />

سپ.‏ شکیم را در کوهستان افرایم که شهر پناهگاه<br />

قاتلان است با نواحی آن و جازر را با نواحی آن به<br />

ایشان دادند.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

و قبصایم را با نواحی آن و ب ‏-حورون را با<br />

نواحی آن،‏ یعنی چهار شهر.‏<br />

و از قوم دان الْتَقی را با نواحی آن و جِبتون را با<br />

نواحی آن.‏<br />

و اَیلُون را با نواحی آن و جِت‏ْ‏ رِمون را با نواحی<br />

آن،‏ یعنی چهار شهر.‏ داوران<br />

و از نصف قوم منَسی تَعنَک را با نواحی آن و جت‏ْ‏<br />

رِمون را با نواحی آن،‏ یعنی دو شهر دادند.‏<br />

تمامی شهرهاي قبایل بقیۀ پسرانقهات با نواحی<br />

ا ده بود.‏<br />

و به پسرانجرْشون که از قبا لاویان بودند از<br />

نصف قوم منَسی جولان را در باشان که شهر پناهگاه<br />

قاتلان است با نواحی آن و بعشْتَرَه را با نواحی آن،‏<br />

یعنی دو شهر دادند.‏ اول تواریخ ؛ یوشع<br />

و از قوم یساکار قشْیون را با نواحی آن و دابره را با<br />

نواحی آن.‏<br />

و یرْموت را با نواحی آن و عین-‏ جنّیم را با نواحی<br />

آن،‏ یعنی چهار شهر.‏<br />

و از قوم آذر،‏ مشْآل را با نواحی آن و عبدون را با<br />

نواحی آن.‏ اول تواریخ<br />

و حلْقات را با نواحی آن و رحوب را با نواحی آن،‏<br />

یعنی چهار شهر.‏<br />

و از قوم نَفْتالی قادش را در جلیل که شهر پناهگاه<br />

قاتلان است با نواحی آن و حموت دور را با نواحی آن<br />

و قَرْتان را،‏ یعنی سه شهر دادند.‏ باب<br />

و تمامی شهرهاي جرْشونیان بر حسب قبا<br />

ایشان سیزده شهر بود با نواحی<br />

و به قبایل پسرانمراري که از لاویان باقی مانده<br />

بودند،‏ از قوم زبولُون یقْنَعام را با نواحی آن و قَرته را با<br />

نواحی آن.‏ اول تواریخ<br />

و دمنه را با نواحی آن ونَحلال را با نواحی،‏ یعنی<br />

چهار شهر.‏<br />

و از قوم رؤبین،‏ باصر را با نواحی آن و یه را با<br />

نواحی آن.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و قَدیموت را با نواحی آن و میفَعۀ را با نواحی آن،‏<br />

یعنی چهار شهر.‏<br />

و از قوم جاد راموت را در جِلْعاد که شهر پناهگاه<br />

قاتلان است با نواحی آن و محنایم را با نواحی آن.‏ باب<br />

7 ،20<br />

43 ،4<br />

74 ،7<br />

63 ،7<br />

8 ،20<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

8 ،20<br />

.39<br />

و حشْبون را با نواحی آن و یعزیر را با نواحی آن؛<br />

همۀ این شهرها چهار میباشد.‏<br />

همۀ اینها شهرهاي پسرانمراري برحسب قبا<br />

ایشان بود،‏ یعنی بقیۀ قبا لاویان و قرعۀ ایشان<br />

دوازده شهر بود.‏<br />

و همه شهرهاي لاویان در میان ملک<br />

فرزنداناسرائیل چهل و هشت شهر با نواحی ا بود.‏<br />

.40<br />

.41<br />

7 ،35 اعداد<br />

.42<br />

این شهرها هر یکی با نواحی آن به هر طرفش<br />

بود،‏ و براي همۀ این شهرها چنین بود.‏<br />

سپ.‏ یهوه تمامی زمین را که براي پدران ایشان<br />

قسم خورده بود که به ایشان بدهد به اسرائیل داد،‏ و<br />

آن را به تصرف آورده،‏ در آن ساکن شدند.‏ پیدایش<br />

و یهوه ایشان را از هر طرف آرامی داد چنانکه به<br />

پدران ایشان قسم خورده بود،‏ و هیچکس از دشمنان<br />

ایشان نتوانست با ایشان مقاومت نماید،‏ زیرا که یهوه<br />

همه دشمنان ایشان را به دست ایشان سپرده بود.‏ تثنیه<br />

7 ،12<br />

43<br />

.44<br />

25 ،11<br />

.45<br />

و از همه سخنان نیکویی که یهوه به خاندان<br />

اسرائیل گفته بود،‏ سخنی به زمین نیفتاد بلکه همه<br />

واقع شد.‏<br />

باب 14 ،23<br />

8 ،20<br />

67 ،7<br />

35 ،1<br />

62 ،7<br />

7 ،20<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 226 -


نی<br />

نه<br />

تان<br />

یک<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

یوشع<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

آنگاه یوشع رؤبینیان و جادیان و نصف قوم منَسی را<br />

خوانده،‏<br />

به ایشان گفت:‏ شما هر چه موسی بندة یهوه به<br />

شما امر فرموده بود،‏ نگاه داشتید،‏ و کلام مرا از هر چه<br />

بهشما امر فرمودهام نمودید.‏ اعداد ؛ تثنیه 3،<br />

و برادران خود را در این ایام طولانی تا امروز ترك<br />

نکرده،‏ فرمانی را که یهوه،‏ خداي شما،‏ امر فرموده بود،‏<br />

نگاه داشتهاید.‏<br />

و هماکنون یهوه خداي شما به برادران شما آرامی<br />

داده است،‏ چنانکه به ایشان گفته بود.‏ پس حال به<br />

خیمههاي خود و به زمین مالکیت خود که موسی<br />

بندة یهوه از آن طرف اُردن به شما داده است بازگشته،‏<br />

بروید.‏ اعداد<br />

اما بدقت متوجه شده،‏ امر و شریعتی را که موسی<br />

بندة یهوه به شما امر فرموده است به جا آورید،‏ تا<br />

یهوه،‏ خداي خود،‏ را محبت نموده،‏ به تمامی روشهاي<br />

او عمل نمایید،‏ و دستورات او را نگاه داشته،‏ به او<br />

بچسبید و او را به تمامی دل و تمامی جان خود<br />

عبادت نمایید.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ یوشع ایشان را برکت داده،‏ روانه نمود و به<br />

خیمههاي خود رفتند.‏<br />

و به نصف قوم منَسی،‏ موسی ملک در باشان داده<br />

بود،‏ و به نصف دیگر،‏ یوشع در ا طرف اُردن به<br />

سمت مغرب در میان برادران ایشان ملک داد.‏ و<br />

هنگامی که یوشع ایشان را به خیمههاي ایشان روانه<br />

میکرد،‏ ایشان را برکت داد.‏ اعداد<br />

و ایشان را خطاب کرده،‏ گفت:‏ با ثروت بسیار و با<br />

گلههاي بیشمار،‏ با نقره و طلا و مس و آ و لباس<br />

فراوان به خیمههاي خود برگردید،‏ و غنیمت دشمنان<br />

خود را با برادران خویش تقسیم نمایید.‏ اعداد<br />

سپ.‏ پسرانرؤبین و پسرانجاد و نصف قوم منَسی از<br />

نزد فرزنداناسرائیل از شیلوه که در زمین کنعان است<br />

برگشته،‏ روانه شدند تا به زمین جِلْعاد،‏ و به زمین<br />

ملک خود که آن را به واسطۀ موسی برحسب فرمان<br />

یهوه به تصرف آورده بودند،‏ بروند.‏<br />

و چون به اطراف اُردن که در زمین کنعان است<br />

رسیدند،‏ پسرانرؤبین و پسرانجاد و نصف قوم منَسی<br />

در آنجا به کنار اُردن قربانگاهی بنا نمودند،‏ یعنی<br />

قربانگاه بسیار چشمگیري.‏ باب<br />

و فرزنداناسرائیل خبر این را شنیدند که اینک<br />

پسرانرؤبین و پسرانجاد و نصف قوم منَسی،‏ به مقابل<br />

زمین کنعان،‏ در اطراف اُردن،‏ بر کناري که از آن<br />

فرزنداناسرائیل است،‏ قربانگاهی بنا کردهاند.‏<br />

سپ.‏ چون فرزنداناسرائیل این را شنیدند،‏ تمامی<br />

جماعت فرزنداناسرائیل در شیلوه جمع شدند تا براي<br />

مقاتلۀ ایشان برآیند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل فینحاس پسر العازار کاهن را<br />

نزد پسرانرؤبین و پسران جاد و نصف قوم منَسی به<br />

زمین جِلْعاد فرستادند.‏ اعداد<br />

و با او ده رئیس،‏ یعنی یک رئیس از هر خاندان<br />

پدران از همه قومها اسرائیل را که هر ی از ایشان<br />

رئیس خاندان پدران ایشان از قبایل فرزنداناسرائیل<br />

بودند.‏<br />

سپ.‏ ایشان نزد پسرانرؤبین و پسرانجاد و نصف<br />

قوم منَسی به زمین جِلْعاد آمدند و ایشان را مخاطب<br />

ساخته،‏ گفتند:‏<br />

تمامی جماعت یهوه چنین گویند:‏ ا چه<br />

فتنه است که بر خداي اسرائیل انگیختهاید که امروز از<br />

متابعت یهوه برگشتهاید و براي خود قربانگاهی ساخته،‏<br />

امروز به یهوه سرکش شدهاید؟<br />

آیا گناه فغور براي ما کم است که تا امروز خود را<br />

از آن پاك نساختهایم،‏ اگر چه وبا در جماعت یهوه<br />

عارض شد.‏ اعداد<br />

18. شما امروز از اطاعت یهوه برگشتهاید.‏ و اتفاق<br />

خواهد افتاد چون شما امروز به یهوه سرکش شدهاید<br />

که او فردا بر تمامیجماعت اسرائیل خشم خواهد<br />

نمود.‏<br />

و لیکن اگر زمین مالکیت شما نجس است،‏ پس<br />

به زمین مالکیت یهوه که مسکن یهوه در آن ساکن<br />

است عبور نمایید،‏ و در میان ما ملک بگیرید و به یهوه<br />

نافرمان نشوید،‏ و به ما نیز سرکش نشوید،‏ در این که<br />

قربانگاهی براي خود غیر از قربانگاه یهوه خداي ما بنا<br />

کنید.‏<br />

آیا عخان پسر زارح دربارة چیز حرام خیانت<br />

نورزید؟ پس بر تمامی جماعت اسرائیل خشم آمد،‏ و<br />

آن شخص در گناه خود تنها هلاك نشد.‏ باب ؛<br />

.5 ،7<br />

1 ،7<br />

7 ،25<br />

3 ،25<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.19<br />

.20<br />

11<br />

.21<br />

آنگه پسرانرؤبین و پسرانجاد و نصف قوم منَسی<br />

در جواب امیران قبایل اسرائیل گفتند:‏<br />

یهوه خداي خدایان یهوه خداي خدایان او<br />

میداند و اسرائیل خواهند دانست اگر ا کار از راه<br />

نافرمانی یا از راه خی بر یهوه بوده باشد،‏ امروز ما را<br />

!<br />

!<br />

.22<br />

18<br />

26 ،31<br />

20 ،32<br />

33 ،32<br />

17 ،18<br />

، اطاعت<br />

6 ،8 ؛ 4 ،13<br />

33 ،32<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

- 227 -


يرو<br />

نی<br />

يار<br />

فی<br />

يرو<br />

نی<br />

خلاصی مده،‏ اشعیا<br />

که براي خود قربانگاهی ساختهایم تا از متابعت<br />

یهوه برگشته،‏ قربانی سوختنی و قربانی آردي بر آن<br />

بگذرانیم،‏ و قربانیهاي صلح بر آن بنماییم؛ خود یهوه<br />

بازخواست بنماید.‏<br />

بلکه این کار را از راه احتیاط و هوشی کردهایم،‏<br />

زیرا گفتیم شاید در وقت آینده پسران شما به پسران<br />

ما بگویند شما را با یهوه خداي اسرائیل چه علاقه<br />

است؟<br />

یهوه اُردن را در میان ما و شما اي<br />

پسرانرؤبین و پسرانجاد مرز گذارده است.‏ پ س شما<br />

را در یهوه بهرهاي نیست و پسران شما پسران ما را از<br />

ترس یهوه باز خواهند داشت.‏<br />

سپ.‏ گفتیم براي ساختن قربانگاهی به جهت خود<br />

تدارك ببینیم،‏ نه براي قربانی سوختنی و نه براي<br />

قربانی،‏<br />

بلکه تا در میان ما و شما و در میان نسلهاي مابعد<br />

از ما شاهد باشد تا عبادت یهوه را به حضور او با<br />

قربانیهاي سوختنی و قربانیهاي صلح خود به جا<br />

آوریم،‏ تا در زمان آینده پسران شما به پسران ما<br />

نگویند که شما را در یهوه هیچ بهرهاي نیست.‏ باب<br />

یوشع<br />

،24<br />

21 ،10<br />

.23<br />

.24<br />

25. چونکه<br />

26<br />

.27<br />

27<br />

28<br />

سپ.‏ گفتیم اگر در زمان آینده به ما و به نسلهاي<br />

ما چنین بگویند،‏ آنگاه ما خواهیم گفت،‏ نمونه قربانگاه<br />

یهوه را ببینید که پدران ما ساختند نه براي قربانی<br />

سوختنی و نه براي قربانی،‏ بلکه تا در میان ما و شما<br />

شاهد باشد.‏<br />

دور باشد از ما که به یهوه سرکش شده،‏ امروز از<br />

اطاعت یهوه برگردیم،‏ و قربانگاهی براي قربانی<br />

سوختنی و قربانی آردي و قربانی غیر از قربانگاه یهوه،‏<br />

خداي ما که پیش مسکن اوست،‏ بسازیم.‏<br />

و چون فینحاس کاهن و سروران جماعت و<br />

امیرانی قبایل اسرائیل که با وي بودند،‏ سخنی را که<br />

پسرانرؤبین و پسرانجاد و پسرانمنَسی گفته بودند،‏<br />

شنیدند،‏ در نظر ایشان پسند آمد.‏<br />

و فینحاس پسر العازار کاهن به پسرانرؤبین و<br />

پسرانجاد و پسرانمنَسی گفت:‏ امروز دانستیم که<br />

یهوه در میان ماست،‏ چونکه ا خیانت را بر یهوه<br />

نورزیدهاید؛ پس هماکنون فرزنداناسرائیل را از دست<br />

یهوه خلاصی دادید.‏<br />

سپ.‏ فینحاس پسر العازار کاهن و سروران از نزد<br />

پسرانرؤبین و پسرانجاد از زمین جِلْعاد به زمین<br />

کنعان،‏ نزد فرزنداناسرائیل برگشته،‏ ا خبر را به<br />

ایشان رسانیدند.‏<br />

و این کار به نظر فرزنداناسرائیل پسند آمد و<br />

فرزنداناسرائیل خدا را متبارك خواندند،‏ و دیگر دربارة<br />

رفتن براي جنگ با ایشان تا زمینی را که پسرانرؤبین<br />

و پسرانجاد در آن ساکن بودند خراب نمایند،‏ سخن<br />

نگفتند.‏<br />

و پسرانرؤبین و پسرانجاد آن قربانگاه را اینطور<br />

نامیدند:‏ که آن درمیان ما شاهد است ، که یهوه<br />

خداست.‏<br />

.33<br />

.34<br />

23<br />

.1<br />

و رخ داد بعد از روزهاي بسیار چون یهوه اسرائیل را<br />

از همه دشمنان ایشان از هر طرف آرامی داده بود،‏ و<br />

یوشع پیر و سالخورده شده بود.‏ باب<br />

که یوشع همه اسرائیل را با بزرگان و امیران و<br />

داوران و ناظران ایشان طلبیده،‏ به ایشان گفت:‏ من پیر<br />

و سالخورده شدهام باب<br />

و شما هرآنچه یهوه،‏ خداي شما به همۀ این طوایف<br />

به خاطر شما کرده است،‏ دیدهاید،‏ زیرا یهوه،‏ خداي<br />

شما اوست که براي شما جنگ کرده است.‏ تثنیه<br />

30 ،1 ؛ ،3<br />

44 ،21<br />

1 ،24<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

22<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

اینک این طوایف را که باقی ماندهاند از اُردن و همه<br />

طوایف را که مغلوب ساختهام تا دریاي بزرگ،‏ به<br />

سمت مغرب آفتاب براي شما به قرعه تقسیم کردهام<br />

تا میراث قومها شما باشند.‏<br />

و یهوه،‏ خداي شما اوست که ایشان را از حضور<br />

شما رانده،‏ ایشان را از پیش شما بیرون میکند،‏<br />

و شما زمین ایشان را در تصرف خواهید آورد،‏ چنانکه<br />

یهوه خداي شما به شما فرموده است.‏<br />

سپ.‏ بسیار قوي باشید و متوجه شده،‏ هر چه در<br />

سفر تورات موسی نوشته شده است،‏ نگاه دارید و به<br />

طرف چپ یا راست از آن تجاوز منمایید.‏ باب ؛ تثنیه<br />

7 ،1<br />

14 ،28<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

2 ،22<br />

.7<br />

تا به این طوایفی که در میان شما باقی ماندهاند<br />

داخل نشوید،‏ و نامهاي خدایان ایشان را ذکر ننمایید،‏<br />

و قسم نخورید و آنها را عبادت منمایید و سجده<br />

نکنید.‏ ؛ صفنیا<br />

بلکه به یهوه،‏ خداي خود بچسبید چنانکه تا امروز<br />

کردهاید.‏<br />

زیرا یهوه طوا بزرگ و زورآور را از پیش يرو<br />

5 ،1<br />

خروج 24 .13 ،23<br />

.8<br />

.9<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

- 228 -


له<br />

نی<br />

فی<br />

یان<br />

یان<br />

شما بیرون کرده است،‏ و اما با شما کسی را تا امروز<br />

یاراي مقاومت نبوده است.‏ لاویان ؛ تثنیه<br />

یک نفر از شما هزار را تعقیب خواهد نمود زیرا که<br />

یهوه،‏ خداي شما،‏ اوست که براي شما جنگ میکند،‏<br />

چنانکه به شما فرموده است.‏ لاویان<br />

سپ.‏ بسیار متوجه شده،‏ یهوه خداي خود را<br />

محبت نمایید.‏ تثنیه<br />

و اما اگر برگشته،‏ با بقیۀ این طوایفی که در میان<br />

شما ماندهاند بچسبید و با ایشان ازدواج نمایید،‏ و<br />

تحت ایشان درآیید و ایشان تحت شما درآیند،‏<br />

یقیناً‏ بدانید که یهوه خداي شما این طوا را از<br />

حضور شما دیگر بیرون نخواهد کرد،‏ بلکه براي شما<br />

دام و تله و براي پهلوهاي شما تازیانه و در چشمان<br />

شما خار خواهند بود،‏ تا وقتی که از این زمین نیکو<br />

که یهوه خداي شما،‏ به شما داده است،‏ هلاك شوید.‏<br />

یوشع<br />

7 ،28<br />

7 ،26<br />

8 ،26<br />

15 ،4<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

اعداد 55 ،33<br />

3 2، ؛ داوران<br />

.14<br />

و اینک من امروز به روش ا تمامی زمین<br />

میروم.‏ و به تمامی دل و به تمامی جان خود میدانید<br />

که یک چیز از تمام چیزهاي نیکو که یهوه،‏ خداي<br />

شما دربارة شما فرموده است به زمین نیفتاده،‏ بلکه<br />

همهاش واقع شده است،‏ و یک حرف از آن به زمین<br />

نیفتاده.‏ اول پادشاهان ؛ یوشع<br />

و چنین اتفاق افتاد که چنانکه همه چیزهاي نیکو<br />

که یهوه،‏ خداي شما به شما فرموده بود براي شما<br />

اتفاق افتاده است،‏ همچنان یهوه همه چیزهاي بد را<br />

بر شما عارض خواهد گردانید،‏ تا شما را از ا زمین<br />

نیکو که یهوه،‏ خداي شما به شما داده است،‏ هلاك<br />

سازد.‏<br />

اگر از عهد یهوه،‏ خداي خود،‏ که به شما امر<br />

فرموده است،‏ تجاوز نمایید،‏ و رفته،‏ خدایان دیگر را<br />

عبادت نمایید،‏ و آنها را سجده کنید،‏ آنگاه خشم یهوه<br />

بر شما افروخته خواهد شد،‏ و از این زمین نیکو که به<br />

شما داده است به زودي هلاك خواهید شد.‏ باب<br />

20 ،24<br />

45 ،21<br />

2 ،2<br />

.15<br />

.16<br />

24<br />

.1<br />

و یوشع تمامی قومها اسرائیل را در شکیم جمع<br />

کرد،‏ و بزرگان اسرائیل و امیران و داوران و ناظران<br />

ایشان را طلبیده،‏ به حضور خدا حاضر شدند.‏ اول سموئیل<br />

17 ،10<br />

.2<br />

و یوشع به تمامی قوم گفت که یهوه خداي اسرائیل<br />

چنین میفرماید که پدران شما،‏ یعنی طارح پدر<br />

ابراهیم و پدر ناحور،‏ در زمان قدیم به آن طرف نهر<br />

ساکن<br />

26 ،11<br />

.3<br />

بودند،‏ و خدایان<br />

غیر را عبادت مینمودند.‏<br />

پیدایش<br />

و پدر شما ابراهیم را از آن طرف نهر گرفته،‏ در<br />

تمامی زمین کنعان گردانیدم،‏ و نسل او را زیاد کردم و<br />

اسحاق را به او دادم.‏ پیدایش ؛ ؛ نحمیا ؛ اشعیا<br />

؛ عبرانیان<br />

2 ،51<br />

7 ،9<br />

7 ،15<br />

31 ،11<br />

8 ،11<br />

.4<br />

و یعقوب و عیسو را به اسحاق دادم،‏ و کوه سعیر را<br />

به عیسو دادم تا مالکیت او بشود،‏ و یعقوب و پسرانش<br />

به مصر فرود شدند.‏ پیدایش ؛<br />

و موسی و هارون را فرستاده،‏ مصر را به آنچه در<br />

وسط آن کردم،‏ مبتلا ساختم؛ پس شما را از آن بیرون<br />

آوردم.‏<br />

و چون پدران شما را از مصر بیرون آوردم و به دریا<br />

رسیدید،‏ مصریان با ارابهها و سواران،‏ پدران شما را تا<br />

دریاي سرخ تعقیب نمودند.‏ خروج<br />

و چون نزد یهوه فریاد کردند،‏ او در میان شما و<br />

مصریان تاریکی گذارد،‏ و دریا را بر ایشان آورده،‏ ایشان<br />

را پوشانید،‏ و چشمان شما آنچه را در مصر کردم دید.‏<br />

پس روزهاي بسیار در بیابان ساکن میبودید.‏ خروج<br />

سپ.‏ شما را در زمین اَموری که به آن طرف اُردن<br />

ساکن بودند آوردم،‏ و با شما جنگ کردند،‏ و ایشان را<br />

به دست شما تسلیم نمودم،‏ و زمین ایشان را در<br />

تصرف آوردید،‏ و ایشان را از حضور شما هلاك ساختم.‏<br />

10 ،14<br />

1 ،46<br />

9 ،14<br />

3 ،32<br />

خروج 10 ،3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

22 ،48 پیدایش<br />

31 .25 ،21 ؛ اعداد<br />

.9<br />

و بالاق پسر صفور پادشاه موآب برخاسته،‏ با<br />

اسرائیل جنگ کرد و فرستاده،‏ بلعام پسر بعور را طلبید<br />

تا شما را لعنت کند.‏ اعداد ؛ مکاشفه<br />

و نخواستم که بلعام را بشنوم؛ با وجود این شما را<br />

برکت میداد و شما را از دست او رهانیدم.‏<br />

و از اُردن عبور کرده،‏ به یریشو رسیدید،‏ و مردان<br />

یریشو یعنی اموریان و فَرِزیان و کنعانیان و حتّیان و<br />

جرْجاشیان و حویان و یبوسیان با شما جنگ کردند،‏ و<br />

ایشان را به دست شما تسلیم نمودم.‏ ؛<br />

و زنبور را پیش شما فرستاده،‏ ایشان،‏ یعنی دو<br />

پادشاه اَموریان را از حضور شما براندم،‏ نه به شمشیر و<br />

نه به کمان شما.‏<br />

و زمینی که در آن زحمت نکشیدید،‏ و شهرهایی<br />

را که بنا ننمودید،‏ به شما دادم که در آنها ساکن<br />

میباشید و از تاکستانها و باغهاي زیتون که نکاشتید،‏<br />

میخورید.‏<br />

سپ.‏ هماکنون از یهوه بترسید،‏ و او را به خلوص و<br />

راستی عبادت نمایید،‏ و خدای را که پدران شما به<br />

اعداد 20 .11 ،23<br />

1 ،6<br />

14 ،2<br />

باب 14 ،3<br />

5 ،22<br />

خروج 28 ،23<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

- 229 -


یان<br />

یان<br />

يرو<br />

هرا<br />

یان<br />

ین<br />

آن طرف نهر و در مصر عبادت نمودند از خود دور<br />

کرده،‏ یهوه را عبادت نمایید.‏ جامعه ؛ خروج<br />

و اگر در نظر شما پسند نیاید که یهوه را عبادت<br />

نمایید،‏ پس امروز براي خود اختیار کنید که را عبادت<br />

خواهید نمود،‏ خواه خدای را که پدران شما که به<br />

آن طرف نهر بودند عبادت نمودند،‏ خواه خدایان<br />

اَموری را که شما در زمین ایشان ساکنید،‏ و اما من<br />

و خاندان من،‏ یهوه را عبادت خواهیم نمود.‏ متی ؛<br />

یوشع<br />

24 ،6<br />

2 ،20<br />

13 ،12<br />

.15<br />

19 ،18 پیدایش<br />

.16<br />

آنگاه قوم در جواب گفتند:‏ دور از ما که یهوه را<br />

ترك کرده،‏ خدایان غیر را عبادت نماییم.‏<br />

زیرا که یهوه،‏ خداي ما،‏ اوست که ما و پدران ما را<br />

از زمین مصر از خانۀ بندگی بیرون آورد،‏ و این<br />

نشانههاي بزرگ را در نظر ما نمود،‏ و ما را در تمام<br />

که رفتیم و در تمامی طوایفی که از میان ایشان<br />

گذشتیم،‏ نگاه داشت.‏ خروج<br />

و یهوه تمامی طوایف،‏ یعنی اَموری را که در این<br />

زمین ساکن بودند از پیش ما بیرون کرد،‏ پس ما<br />

نیز یهوه را عبادت خواهیم نمود،‏ زیرا که او خداي<br />

ماست.‏<br />

سپ.‏ یوشع به قوم گفت:‏ نمیتوانید یهوه را عبادت<br />

کنید زیرا که او خداي مقدس است و او خداي غیور<br />

است که سرکشی و گناهان شما را نخواهد آمرزید.‏<br />

اگر یهوه را ترك کرده،‏ خدایان غیر را عبادت<br />

نمایید،‏ آنگاه او خواهد برگشت و به شما ضرر رسانیده،‏<br />

بعد از آنکه به شما احسان نموده است،‏ شما را هلاك<br />

خواهد کرد.‏<br />

قوم به یوشع گفتند:‏ نه بلکه یهوه را عبادت<br />

خواهیم نمود.‏<br />

یوشع به قوم گفت:‏ شما برخود شاهد هستید که<br />

یهوه را براي خود اختیار نمودهاید تا او را عبادت کنید.‏<br />

گفتند:‏ شاهد هستیم.‏<br />

گفت:‏ پ س هماکنون خدایان غیر را که در میان<br />

شما هستند دور کنید،‏ و دلهاي خود را به یهوه،‏ خداي<br />

اسرائیل،‏ مایل سازید.‏ پیدایش ؛ امثال 23،<br />

قوم به یوشع گفتند:‏ یهوه خداي خود را عبادت<br />

خواهیم نمود و صداي او را اطاعت خواهیم کرد.‏<br />

سپ.‏ در آن روز یوشع با قوم عهد بست و براي<br />

ایشان فریضه و شریعتی در شکیم قرار داد.‏ دوم پادشاهان<br />

26<br />

51 .33 ،12 ؛ 3 ،13<br />

2 ،35<br />

باب 15 ،23<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

3 ،3<br />

.26<br />

و یوشع این سخنان را در کتاب تورات خدا نوشت<br />

و سنگی بزرگ گرفته،‏ آن را در آنجا زیر درخت بلوطی<br />

که نزد محلمقدس یهوه بود برپا داشت.‏<br />

داوران<br />

4 ،35 پیدایش<br />

6 ،9<br />

.27<br />

؛<br />

و یوشع به تمامی قوم گفت:‏ اینک اینسنگ براي<br />

ما شاهد است،‏ زیرا که تمامی سخنان یهوه را که به ما<br />

فرمود،‏ شنیده است؛ پس براي شما شاهد خواهد بود،‏<br />

مبادا خداي خود را انکار نمایید.‏ باب ؛ پیدایش<br />

سپ.‏ یوشع،‏ قوم یعنی هر کس را به ملک خود<br />

روانه نمود.‏ داوران<br />

و بعد از این امور آنهنگام،‏ یوشع پسرنون،‏ بندة<br />

یهوه ، چون صد و ده ساله بود،‏ مرد.‏ پیدایش<br />

و او را در محدوده ملک خودش در تمنَه سارح که<br />

در کوهستان افرایم به طرف شمال کوه جاعش است،‏<br />

دفن کردند.‏ باب<br />

و اسرائیل در همۀ ایام یوشع و همۀ روزهاي<br />

بزرگانی که بعد از یوشع زنده ماندند و تمام عملی که<br />

یهوه براي اسرائیل کرده بود دانستند،‏ یهوه را عبادت<br />

نمودند.‏ داوران<br />

و استخوانهاي یوسف را که فرزنداناسرائیل از<br />

مصر آورده بودند در شکیم،‏ در قسمت زمی که<br />

یعقوب از پسرانحمور،‏ پدر شکیم به صد قسیطه<br />

خریده بود،‏ دفن کردند،‏ و آن ملک پسرانیوسف شد.‏<br />

48 ،31<br />

26 ،5<br />

27 ،22<br />

6 ،2<br />

50 ،19<br />

7 ،2<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

پیدایش<br />

25 ،50 ؛ 19 ،33<br />

.33<br />

و العازار پسرهارون مرد،‏ و او را در تل پسرش<br />

فینحاس که در کوهستان افرایم به او داده شد،‏ دفن<br />

کردند.‏<br />

- 230 -


يشا<br />

يرا<br />

یان<br />

یان<br />

یزن<br />

بی<br />

ین یق<br />

یان<br />

له<br />

له<br />

يا<br />

نیی<br />

یم<br />

له<br />

17 ،15<br />

.14<br />

داوران<br />

داوران<br />

1<br />

.1<br />

و بعد از وفات یوشع،‏ آن هنگام که فرزنداناسرائیل<br />

از یهوه سؤال کرده،‏ گفتند:‏ کیست که ب ما بر<br />

کنعانیان از همه بیرون رود و با ایشان جنگ<br />

نماید؟ باب<br />

یهوه فرمود:‏ یهودا برود،‏ اینک زمین را به دست او<br />

تسلیم کردهام<br />

و یهودا به برادر خود شَمعون گفت:‏ به قرعۀ من<br />

همراه من بیا،‏ و با کنعانیان جنگ کنیم،‏ و من نیز<br />

همراه تو به قرعۀ تو خواهم آمد.‏ پ س شَمعون همراه او<br />

رفت.‏<br />

و یهودا برفت،‏ و یهوه کنعانیان و فَرِزیان را به دست<br />

ایشان تسلیم نمود،‏ و دههزار نفر از ایشان را در بازق<br />

کشتند.‏<br />

و اَدونی بازق را در بازق یافته،‏ با او جنگ کردند،‏ و<br />

کنعانیان و فَرِزیان را شکست دادند.‏<br />

و اَدونی بازق فرار کرد و او را تعقیب نموده،‏<br />

گرفتندش،‏ و شستهاي دست و پایش را بریدند.‏<br />

و اَدونی بازق گفت:‏ هفتاد پادشاه با شستهاي دست<br />

و پا بریده زیر سفرة من خوردهها جمع میکردند.‏<br />

موافق آنچه من کردم خدا به من مکافات رسانیده<br />

است.‏ پ س او را به اورشلیم آوردند و در آنجا مرد.‏ باب<br />

، اول<br />

18 ،20<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

24 ،21 ؛ خروج 56 ،9<br />

.8<br />

.9<br />

و پسرانیهودا با اورشلیم جنگ کرده،‏ آن را گرفتند،‏<br />

و آن را به دم شمشیر زده،‏ شهر را به آتش سوزانیدند.‏<br />

و بعد از آن پسرانیهودا پایین آمدند تا با کنعانی<br />

که در کوهستان و جنوب و بیابان ساکن بودند،‏ جنگ<br />

کنند.‏ یوشع<br />

و یهودا بر کنعانی که در حبرون ساکن بودند<br />

رسید،‏ و اسم حبرون قبل از آنکیریات-اَربع بود.‏ و<br />

شی و اَخیمان و تَلْماي را کشتند.‏ یوشع<br />

و از آنجا بر ساکنان دبیر رسید و اسم دبیر قبل از<br />

آن،‏ کیریات-سفیر بود.‏ یوشع<br />

و کالیب گفت:‏ آنکهکیریات-سفیر را زده،‏ فتح<br />

نماید،‏ دختر خود عکْسه را به او به خواهم داد.‏<br />

و عتْنیئیل پسر قناز برادر کوچک کال آن را<br />

گرفت؛ پس دختر خود عکْسه را به او به زنی داد.‏ یوشع<br />

و چون دختر نزد وي آمد،‏ او را تحریک کرد که از<br />

پدرش زمینی طلب کند.‏ و آن دختر از الاغ خود پیاده<br />

شده،‏ کالیب وي را گفت:‏ چه میخواهی؟ یوشع<br />

به وي گفت:‏ مرا برکت ده زیرا که مرا در زمین<br />

جنوب ساکن گردانیدي،‏ پس مرا چشمهه آب بده.‏<br />

و کالیب چشمههاي بالا و چشمههاي پا را به او<br />

داد.‏<br />

و پسران پدر زن موسی از شهر نخلستان<br />

همراه پسرانیهودا به صحراي یهودا که به جنوب عراد<br />

است رسیده،‏ رفتند و با قوم ساکن شدند.‏ باب ؛ اعداد<br />

18 ،15<br />

11 ،4<br />

.15<br />

.16<br />

29 ،10<br />

.17<br />

و یهودا همراه برادر خود شَمعون رفت،‏ و<br />

کنعانی را که در صفَت ساکن بودند،‏ شکست دادند،‏<br />

و آن را خراب کرده،‏ اسم شهر را حرما نامیدند.‏ اعداد<br />

،14<br />

45<br />

.18<br />

و یهودا غَز َّه و نواحیاش و اَشْقَلون و نواحیاش و<br />

عقْرُون و نواحیاش را گرفت.‏<br />

و یهوه با یهودا میبود،‏ و او ا کوهستان را<br />

بیرون کرد،‏ لیکن ساکنان دره را نتوانست بیرون کند،‏<br />

زیرا که ارابههاي آهنین داشتند.‏<br />

و حبرون را برحسب قول موسی به کالیب دادند،‏<br />

و او سه پسر عناق را از آنجا بیرون کرد.‏ یوشع ؛<br />

،15<br />

13 ،14<br />

.19<br />

.20<br />

13<br />

.21<br />

و پسرانبنیامین یبوسیان را که در اورشلیمساکن<br />

بودند بیرون نکردند،‏ و یبوسیان با پسرانبنیامین تا<br />

امروز در اورشلیم ساکنند.‏ یوشع ؛<br />

و خاندان یوسف نیز به بیتئیل رسیدند،‏ و یهوه<br />

با ایشان بود.‏<br />

و خاندان یوسف بیتئیل را جاسوسی کردند،‏ و نام<br />

آن شهر قبل از آن لُوز بود.‏ پیدایش<br />

و کشیکچیان مردي را که از شهر بیرون آمد<br />

دیده،‏ به وي گفتند:‏ ورودي شهر را به ما نشان بده که<br />

با تو احسان خواهیم نمود.‏<br />

سپ.‏ ورودي شهر را به ایشان نشان داده،‏ پس شهر<br />

را به دم شمشیر زدند،‏ و آن مرد را با تمامی خاندانش<br />

رها کردند.‏ یوشع<br />

و آن مرد به زمین حتّیان رفته،‏ شهري بنا نمود و<br />

آن را لوز نامید که تا امروز اسمش همان است.‏<br />

و منَسی ا بیت-شان و دهات آن را و ا<br />

تَعنَک و دهات آن و ساکنان دور و دهات آن و ساکنان<br />

یبلَعام و دهات آن و ساکنان مجِدو و دهات آن را<br />

28 ،18<br />

63 ،15<br />

19 ،28<br />

25 ،6<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

14 ،15<br />

13 ،12<br />

21 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 231 -


یان<br />

نی<br />

هنَ‏<br />

یان<br />

یان<br />

يرو<br />

تی<br />

.5<br />

.6<br />

بیرون نکرد،‏ و کنعانیان عزیمت داشتند که در آن<br />

زمین ساکن باشند.‏ یوشع<br />

و چون اسرائیل قوي شدند،‏ بر کنعانیان بهره<br />

نهادند،‏ لیکن ایشان را تماماً‏ بیرون نکردند.‏ یوشع<br />

و افرایم کنعانی را که در جازر ساکن بودند،‏<br />

بیرون نکرد،‏ پس کنعانیان در میان ایشان در جازر<br />

ساکن ماندند.‏ یوشع<br />

و زبولون ساکنان فطرون و ساکنان لول را بیرون<br />

نکرد،‏ پس کنعانیان در میان ایشان ساکن ماندند،‏ و<br />

بهره بر آنها گذارده شد.‏ یوشع<br />

و آذر ساکنان عکّو و ساکنان صیدون و اَحلَب و<br />

اَکْزِیب و حلْبه و عفیق و رحوب را بیرون نکرد.‏ میکاه<br />

سپ.‏ آذریان در میان کنعانی که ساکن آن زمین<br />

بودند سکونت گرفتند،‏ زیرا که ایشان رابیرون نکردند.‏<br />

و نفتالی ساکنان بیت-شمس و ساکنان بیت-‏<br />

عنات را بیرون نکرد،‏ پس در میان کنعانی که ساکن<br />

آن زمین بودند،‏ سکونت گرفت.‏ لیکن ساکنان بیت-‏<br />

شمس و بیت-عنات به ایشان بهره میدادند.‏<br />

و اَموریان پسراندان را به کوهستان مسدود<br />

ساختند زیرا که نگذاشتند که به بیابان فرود آیند.‏<br />

پس اموریان عزیمت داشتند که در اَیلُون و<br />

شَعلُبیم در کوه حارس ساکن باشند،‏ و لیکن چون<br />

دست خاندان یوسف قوت گرفت،‏ بهره برایشان گذارده<br />

شد.‏ یوشع<br />

و مرز اموریان از سر بالاي عقْرَبیم و از سالَع تا<br />

بالاتر بود.‏<br />

داوران<br />

14 ،1<br />

13 ،17<br />

15 ،19<br />

11 ،17<br />

10 ،16<br />

42 ،19<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

2<br />

.1<br />

و فرشتۀ یهوه از جِلْجال به بوکیم آمده،‏ گفت:‏ شما<br />

را از مصر برآوردم و به زمینی که به پدران شما قسم<br />

خوردم داخل کردم،‏ و گفتم عهد خود را با شما تا به<br />

ابد نخواهم شکست.‏ خروج<br />

پس شما با ساکنان ا زمین عهد مبندید و<br />

قربانگاههاي ایشان را بشکنید.‏ لیکن شما سخن مرا<br />

نشنیدید.‏ این چه کار است که کردهاید؟ ؛<br />

خروج 32 ،23<br />

51 ،12<br />

.2<br />

اعداد 52 ،33<br />

5 7، ؛ تثنیه<br />

.3<br />

در این صورت من نیز گفتم ایشان را از حضور شما<br />

بیرون نخواهم کرد،‏ و ایشان در کمرهاي شما خارها<br />

خواهند بود،‏ و خدایان ایشان براي شما دام خواهند<br />

بود.‏<br />

و چون فرشتۀ یهوه این سخنان را به تمامی<br />

فرزنداناسرائیل گفت،‏ قوم صداي خود را بلند کرده،‏<br />

گریستند.‏<br />

و آن مکان را بوکیم نام نهادند،‏ و در آنجا براي یهوه<br />

قربانی گذرانیدند.‏<br />

و چون یوشع قوم را روانه نموده بود،‏<br />

فرزنداناسرائیل هر یکی به ملک خود رفتند تا زمین را<br />

به تصرف آورند.‏ یوشع<br />

و در تمام ایام یوشع و تمامی ایام بزرگانی که بعد از<br />

یوشع زنده ماندند،‏ و همۀ کارهاي بزرگ یهوه را که<br />

براي اسرائیل کرده بود،‏ دیدند،‏ قوم یهوه را عبادت<br />

نمودند.‏ یوشع<br />

و یوشع پسر نون،‏ بندة یهوه ، چون صد و ده ساله<br />

بود،‏ مرد.‏<br />

و او را در محدوده ملکش در تمنَه حارس در<br />

کوهستان افرایم به طرف شمال کوه جاعش دفن<br />

کردند.‏ یوشع<br />

و تمامی آن طبقه نیز به پدران خود پیوستند،‏ و<br />

بعد از ایشان طبقۀ دیگر برخاستند که یهوه و اعمالی<br />

را که براي اسرائیل کرده بود،‏ ندانستند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل در نظر یهوه شرارت ورزیدند،‏ و<br />

بعلها را عبادت نمودند.‏<br />

و یهوه خداي پدران خود را که ایشان را از<br />

سرزمین مصر بیرون آورده بود،‏ ترك کردند،‏ و خدایان<br />

غیر را از خدایان طوایفی که در اطراف ایشان بودند<br />

پی نموده،‏ آنها را سجده کردند.‏ و خشم یهوه را<br />

برانگیختند.‏<br />

و یهوه را ترك کرده،‏ بعل و عشتاروت را عبادت<br />

نمودند.‏ باب ؛ باب 3،<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر اسرائیل افروخته شده،‏ ایشان را<br />

به دست تاراجکنندگان سپرد تا ایشان را غارت نمایند،‏<br />

و ایشان را به دست دشمنانی که به اطراف ایشان<br />

بودند،‏ فروخت،‏ به حدي که دیگر نتوانستند با دشمنان<br />

خود مقاومت نمایند.‏<br />

و به هرجا که بیرون میرفتند،‏ دست یهوه براي<br />

بدي بر ایشان میبود،‏ چنانکه یهوه فرموده،‏ وچنانکه<br />

یهوه براي ایشان قسم خورده بود و به نها تنگی<br />

گرفتار شدند.‏ لاویان ؛ تثنیه<br />

و یهوه داوران برانگیزانید که ایشان را از دست<br />

تاراجکنندگان نجات دادند.‏<br />

و باز داوران خود را اطاعت ننمودند،‏ زیرا که در<br />

عقب خدایان غیر زناکار شده،‏ آنها را سجده کردند،‏ و<br />

20 ،28<br />

باب 15 .10 .9 ،3<br />

28 ،24<br />

7<br />

17 ،26<br />

31 ،24<br />

30 .29 ،24<br />

13 .6 ،10<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

یوشع 13 ،23<br />

.4<br />

- 232 -


يرو<br />

یم<br />

هآن<br />

یم<br />

یم<br />

هآن<br />

هآن<br />

يرا<br />

يرا<br />

لی<br />

از راهی که پدران ایشان سلوك مینمودند،‏ و 6.<br />

دستورات یهوه را اطاعت میکردند،‏ به زودي برگشتند،‏<br />

و مثل ایشان عمل ننمودند.‏<br />

و چون یهوه براي ایشان داوران برمیانگیخت،‏<br />

یهوه با داور میبود،‏ و ایشان را در تمام ایام آن داور از<br />

دست دشمنان ایشان نجات میداد،‏ زیرا که یهوه به<br />

خاطر نالهاي که ایشان از دست ظالمان و<br />

ستمکنندگان خود برمیآوردند،‏ پشیمان میشد.‏ نحمیا<br />

داوران<br />

،9<br />

.18<br />

16 ،10 ؛ داوران 27<br />

.19<br />

و اتفاق میافتاد چون داور وفات یافت که ایشان<br />

برمیگشتند و از پدران خود بیشتر فتنهانگیز شده،‏<br />

خدایان غیر را پی کردند،‏ و آنها را عبادت<br />

نموده،‏ سجده کردند،‏ و از اعمال بد و راههاي<br />

سرکشی خود چیزي باقی نمیگذاشتند.‏<br />

در این صورت خشم یهوه بر اسرائیل افروخته شد<br />

و فرمود:‏ چونکه این قوم از عهدي که با پدران ایشان<br />

امر فرمودم،‏ تجاوز نموده،‏ صداي مرا نشنیدند،‏<br />

من نیز هیچ یک از امتها را که یوشع وقت وفاتش<br />

واگذاشت،‏ از حضور ایشان دیگر بیرون نخواهم نمود.‏<br />

تا اسرائیل را به ا بیازمایم که آیا راه و روش<br />

یهوه را نگهداشته،‏ چنانکه پدران ایشان نگهداشتند،‏ در<br />

آن عمل خواهند نمود یا نه.‏ ؛ تثنیه<br />

سپ.‏ یهوه آن طوایف را واگذاشته،‏ به سرعت بیرون<br />

نکرد و آنها را به دست یوشع تسلیم ننمود.‏<br />

2 ،8<br />

باب 4 .1 ،3<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

3<br />

1<br />

سپ.‏ اینانند طوایفی که یهوه واگذاشت تا به واسطۀ<br />

ا اسرائیل را بیازماید،‏ یعنی همه آنانی که همۀ<br />

جنگهاي کنعان را ندانسته بودند،‏ تثنیه<br />

تا طبقات فرزنداناسرائیل دانشمند شوند و جنگ را<br />

به ایشان تعلیم دهد،‏ یعنی آنانی که آن را پیشتر به<br />

هیچ وجه نمیدانستند.‏<br />

پنج امیر فلسطینیان و همه کنعانیان و صیدونیان و<br />

حویان که در کوهستان لبنان از کوه بعل-‏ حرْمون تا<br />

داخل حمات ساکن بودند.‏ باب ؛ تثنیه 3، ؛ یوشع<br />

و اینها براي آزمایش فرزنداناسرائیل بودند،‏ تا<br />

معلوم شود که آیا احکام یهوه را که به واسطۀ موسی<br />

به پدران ایشان امر فرموده بود،‏ اطاعت خواهند کرد یا<br />

نه.‏ باب ؛ تثنیه<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل در میان کنعانیان و حتیان و<br />

اموریان و فَرِزیان و حویان و یبوسیان ساکن میبودند.‏<br />

دختران ایشان را براي خود به زنی گرفتند،‏ و<br />

دختران خود را به پسران ایشان میدادند،‏ و خدایان<br />

ا را عبادت مینمودند.‏ خروج ؛ تثنیه<br />

و فرزنداناسرائیل آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏<br />

کردند،‏ و یهوه خداي خود را فراموش نموده،‏ بعلها و<br />

بتها را عبادت کردند.‏ باب ؛ ؛<br />

و خشم یهوه بر اسرائیل افروخته شده،‏ ایشان را به<br />

دست کوشان رِشْعتایم،‏ پادشاه ارام نهرین،‏ فروخت،‏ و<br />

فرزنداناسرائیل کوشان رِشْعتایم را هشت سال بندگی<br />

کردند.‏ باب ؛ ؛<br />

و چون فرزنداناسرائیل نزد یهوه فریاد کردند،‏ یهوه<br />

ب فرزنداناسرائیل نجاتدهندهاي یعنی عتْنَئ<br />

پسر قناز برادر کوچک کالیب را برپا داشت،‏ و او ایشان<br />

را نجات داد.‏ باب ؛ یوشع<br />

و روح یهوه بر او نازل شد،‏ پس فرزنداناسرائیل را<br />

داوري کرد،‏ و براي جنگ بیرون رفت،‏ و یهوه کوشان<br />

رِشْعتایم،‏ پادشاه ارام را به دست او تسلیمکرد،‏ و<br />

دستش بر کوشان رِشْعتایم مستولی گشت.‏ باب<br />

و زمین چهل سال آرامی یافت.‏ پ س عتنئیل پسر<br />

قناز مرد.‏<br />

و فرزنداناسرائیل بار دیگر در نظر یهوه بدي<br />

کردند،‏ و یهوه عجلون،‏ پادشاه موآب را بر اسرائیل قوي<br />

ساخت،‏ زیرا که در نظر یهوه شرارت ورزیده بودند.‏<br />

و او پسرانعمون و عمالیق را نزد خود جمع کرده،‏<br />

آمد،‏ و فرزنداناسرائیل را شکست داد،‏ و ایشان شهر<br />

نخلستان را گرفتند.‏ باب<br />

و فرزنداناسرائیل عجلون،‏ پادشاه موآب را هجده<br />

سال بندگی کردند.‏<br />

و چون فرزنداناسرائیل نزد یهوه فریاد برآوردند،‏<br />

یهوه براي ایشان نجاتدهندهاي یعنی ایهود پسر<br />

جی بنیامینی را که مرد چپدستی بود،‏ برپا داشت،‏<br />

و فرزنداناسرائیل به دست او براي عجلون،‏ پادشاه<br />

موآب،‏ ارمغانی فرستادند.‏ باب<br />

و ایهود خنجر دودمی که طولش یک اندازه آرنج<br />

بود،‏ براي خود ساخت و آن را در زیرِ‏ جامه بر ران<br />

راست خود بست.‏<br />

و ارم غ ان را نزد عجلون،‏ پادشاه موآب عر ض ه<br />

داشت.‏ و عجلون مرد بسیار چاقی بود.‏<br />

و چون از عرضهداشتن ارمغان فارغ شد،‏ آنانی را<br />

که ارمغان را آورده بودند،‏ روانه نمود.‏<br />

و خودش از معدنهاي سنگ که نزد جلجال بود،‏<br />

34 ،6<br />

3 ،7<br />

6 ،10<br />

16 ،34<br />

33 ،8<br />

16 ،20<br />

11 ،2<br />

2 ،4<br />

17 ،15<br />

16 ،1<br />

39 ،6<br />

6 ،6<br />

20 .14 ،2<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

3 ،11<br />

8<br />

22 ،7<br />

5 ،16<br />

2 ،8<br />

22 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

- 233 -


يرو<br />

يرو<br />

یس<br />

يرو<br />

نی<br />

لی<br />

یس<br />

یزن<br />

یس<br />

یس<br />

هنُ‏<br />

یس<br />

يرو<br />

برگشته،‏ گفت:‏ اي پادشاه سخنی مخفی براي تو دارم.‏<br />

گفت:‏ ساکت باش.‏ و همه حاضران از پیش او بیرون<br />

رفتند.‏<br />

و ایهود نزد وي داخل شد و او بتنهایی در بالاخانۀ<br />

تابستانی خود مینشست.‏ ایهود گفت:‏ کلامی از خدا<br />

براي تو دارم.‏ پ س از کرسی خود برخاست.‏<br />

و ایهود دست چپ خود را درازکرده،‏ خنجر را از<br />

ران راست خویش کشید و آن را در شکمش فرو برد.‏<br />

و دستۀ آن با تیغهاش نیز فرو رفت و پیه،‏ تیغه را<br />

پوشانید زیرا که خنجر را از شکمش بیرون نکشید و<br />

به مدفوع رسید.‏<br />

و ایهود به سرسرا بیرون رفته،‏ درهاي بالاخانه را<br />

بر وي بسته،‏ قفل کرد.‏<br />

و چون او رفته بود،‏ نوکرانش آمده،‏ دیدند که<br />

اینک درهاي بالاخانه قفل است.‏ گفتند،‏ یقیناً‏ پایهاي<br />

خود را در اطاق تابستانی میپوشاند.‏<br />

و انتظار کشیدند تا خجل شدند،‏ و چون او درهاي<br />

بالاخانه را نگشود پس کلید را گرفته،‏ آن را باز کردند،‏<br />

و اینک آقاي ایشان بر زمین مرده افتاده بود.‏<br />

و چون ایشان معطل میشدند،‏ ایهود به در رفت و<br />

از معدنهاي سنگ گذشته،‏ به سعیرَت به سلامت<br />

رسید.‏<br />

و چون داخل آنجا شد،‏ شیپور را در کوهستان<br />

افرایم نواخت و فرزنداناسرائیل همراهش از کوه به زیر<br />

آمدند،‏ و او پیش ایشان بود.‏<br />

و به ایشان گفت:‏ از عقب من بیایید زیرا یهوه<br />

موآبیان ، دشمنان شما را به دست شما تسلیم کرده<br />

است.‏ پ س پشت سر او رفتند،‏ معبرهاي اُردنّ‏ را پیش<br />

موآبیان گرفتند،‏ و نگذاشتند که هیچکس عبور<br />

کند.‏<br />

و در آن وقت به قدر دههزار نفر از موآبیان را،‏<br />

یعنی هر زورآور و مرد جنگی را کشتند و کسی رهایی<br />

نیافت.‏ باب<br />

و در آن روز موآبیان زیر دست اسرائیل سرکوب<br />

شدند،‏ و زمین هشتاد سال آرامی یافت.‏<br />

و بعد از او شَمجر پسر عنات بود که ششصد نفر از<br />

فلسطینیان را با چوب گاورانی کشت،‏ و او نیز اسرائیل<br />

را نجات داد.‏ باب<br />

داوران<br />

،<br />

اعداد 18 ،23<br />

6 ،5<br />

16 ،4<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

4<br />

1. و فرزنداناسرائیل بعد از وفات ایهود،‏ بار دیگر در<br />

نظر یهوه شرارت ورزیدند.‏ ؛<br />

و یهوه ایشان را به دست یابین،‏ پادشاه کنعان،‏ که<br />

در حاصور سلطنت میکرد،‏ فروخت؛ و سردار لشکرش<br />

سرا بود که در حروشَت امتها سکونت داشت.‏ باب<br />

،10<br />

1 ،6<br />

باب 12 ،3<br />

.2<br />

؛ اول سموئیل 7<br />

9 ،12<br />

.3<br />

و فرزنداناسرائیل نزد یهوه فریاد کردند،‏ زیرا که او<br />

را نُهصد ارابۀ آهنین بود و بر فرزنداناسرائیل بیست<br />

سال بسیار ظلم میکرد.‏ ؛<br />

و در آن زمان دبورة نبیه،‏ زن لَفیدوت،‏ اسرائیل را<br />

داوري مینمود.‏<br />

و او زیر نخل دبوره که در میان رامه و بیتئ در<br />

کوهستان افرایم بود،‏ مینشست،‏ و فرزنداناسرائیل به<br />

جهت داوري نزد وي میآمدند.‏<br />

سپ.‏ او فرستاده،‏ باراق پسر اَبینوعم را از قادش<br />

نفتالی طلبید و به وي گفت:‏ آیا یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏<br />

امر نفرموده است که برو و به کوه تابور رهنمایی کن،‏ و<br />

ده هزار نفر از پسراننفتالی و پسرانزبولون را همراه<br />

خود بگیر؟ باب ؛ یوشع<br />

و سیسرا،‏ سردار لشکر یابین را با ارابهها و لشکرش<br />

به نهر قیشون نزد تو کشیده،‏ او را به دست تو تسلیم<br />

خواهم کرد.‏<br />

باراق وي را گفت:‏ اگر همراه من بیایی میروم و اگر<br />

همراه من نیایی نمیروم.‏<br />

گفت:‏ البته همراه تو میآیم،‏ لیکن ا سفر که<br />

می براي تو افتخاري نخواهد بود،‏ زیرا یهوه سرا<br />

را به دست خواهد فروخت.‏ پ س دبوره برخاسته،‏<br />

همراه باراق به قادش رفت.‏<br />

و باراق،‏ زبولون و نفتالی را به قادش جمع کرد و<br />

دههزار نفر همراه او رفتند،‏ و دبوره همراهش برآمد.‏<br />

و حابر قینی خود را از قینیان یعنی از<br />

پسرانحوباب برادر زن موسی جدا کرده،‏ خیمۀ خویش<br />

را نزد درخت بلوط در صعنایم که نزدقادش است،‏ برپا<br />

داشت.‏ باب ؛ اعداد<br />

و به سرا خبر دادند که باراق پسر اَبینوعم به<br />

کوه تابور برآمده است.‏<br />

سپ.‏ سرا همۀ ارابههایش،‏ یعنی صد ارابۀ<br />

آهنین و همه مردانی را که همراه وي بودند،‏ از<br />

حروشَت امتها تا نهر قیشون جمع کرد.‏<br />

و دبوره به باراق گفت:‏ برخیز،‏ این است روزي که<br />

یهوه سرا را به دست تو تسلیم خواهد نمود؛ آیا<br />

یهوه پیش تو بیرون نرفته است؟ پس باراق از کوه<br />

تابور به زیر آمد و دههزار نفر از عقب وي.‏<br />

6 ،6<br />

باب 15 .9 ،3<br />

37 ،19<br />

29 ،10<br />

1 ،5<br />

16 ،1<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

- 234 -


یس<br />

یس<br />

یس<br />

یس<br />

لی<br />

له<br />

هآب<br />

لی<br />

.4<br />

داوران<br />

.15<br />

و یهوه سرا و تمامی ارابهها و تمامی لشکرش را<br />

به دم شمشیر پیش باراق ترسانید،‏ و سیسرا از ارابۀ<br />

خود به زیر آمده،‏ پیاده فرار کرد.‏<br />

و باراق ارابهها و لشکر را تا حروشَت امتها تعقیب<br />

نمود،‏ و همه لشکر سیسرا به دم شمشیر افتادند،‏ به<br />

حدي که کسی باقی نماند.‏ باب ‎3‎ف ؛ یوشع<br />

و سیسرا به چادر یاعیل،‏ زن حابر قینی،‏ پیاده فرار<br />

کرد،‏ زیرا که در میان یابین،‏ پادشاه حاصور،‏ و خاندان<br />

حابرقینی صلح بود.‏<br />

و یاعیل به استقبال سرا بیرون آمده،‏ وي را<br />

گفت:‏ برگرد اي آقاي من؛ به سوي من برگرد،‏ و<br />

مترس.‏ پ س به سوي وي به چادر برگشت و او را به<br />

لحافی پوشانید.‏<br />

و او وي را گفت:‏ جرعهاي آب به من بنوشان،‏ زیرا<br />

که تشنه هستم.‏ پ س مشک شیر را باز کرده،‏ به وي<br />

نوشانید و او را پوشانید.‏ باب<br />

او وي را گفت:‏ به در چادر بایست و اگر کسی<br />

بیاید و از تو سؤال کرده،‏ بگوید که آیا کسی در<br />

اینجاست،‏ بگو نه.‏<br />

و یاعیل زن حابر میخ چادر را برداشت،‏ و چکشی<br />

به دست گرفته،‏ نزد وي به آهستگی آمده،‏ میخ را به<br />

شقیقهاشکوبید،‏ چنانکه به زمین فرو رفت،‏ زیرا که او<br />

از خستگی در خواب سنگین بود و بمرد.‏ دوم سموئیل‎4‎‏،‏<br />

و اینک باراق سرا را تعقیب نمود و یاع به<br />

استقبالش بیرون آمده،‏ وي را گفت:‏ بیا تا کسی را که<br />

میجویی تو را نشان بدهم ‏.پس نزد وي داخل شد و<br />

اینک سرا مرده افتاده،‏ و میخ در شقیقهاش بود.‏<br />

سپ.‏ در آن روز خدا یابین،‏ پادشاه کنعان را پیش<br />

فرزنداناسرائیل خوار ساخت.‏<br />

و دست فرزنداناسرائیل بر یابین پادشاه کنعان<br />

زیاده و زیاده قوت مییافت تا یابین،‏ پادشاه کنعان را<br />

هلاك ساختند.‏<br />

7<br />

22 ،8<br />

مزامیر 10 ،83<br />

29<br />

25 ،5<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

5<br />

.1<br />

و در آن روز دبوره و باراق پسر اَبینوعم سرود<br />

خوانده،‏ گفتند:‏ باب<br />

پیشروان در اسرائیل پیشروي کردند،‏ چونکه<br />

قوم نفوس خود را به ارادت تسلیم نمودند،‏ یهوه را<br />

متبارك بخوانید.‏<br />

اي پادشاهان بشنوید!‏ اي زورآوران گوش دهید!‏ من<br />

خود براي یهوه خواهم سرایید.‏ براي یهوه خداي<br />

اسرائیل سرود خواهم خواند.‏<br />

اي یهوه وقتی که از سعیر بیرون آمدي،‏ وقتی که از<br />

صحراي اَدوم خرامیدي،‏ زمین متزلزل شد و آسمان<br />

نیز قطرهها ریخت،‏ و ابرها هم ا بارانید.‏ مزامیر ؛<br />

9 ،68<br />

4 ،97<br />

.5<br />

.6<br />

کوهها از حضور یهوه لرزان شد و این سینا از حضور<br />

یهوه،‏ خداي اسرائیل.‏<br />

در ایام شَمجر پسر عنات،‏ در ایام یاع شاهراهها<br />

ترك شده بود،‏ و مسافران از راههاي ناهموار میرفتند.‏<br />

باب 31 ،3<br />

7. حاکمان<br />

در اسرائیل نایاب و نابود شدند،‏ تا من،‏<br />

دبوره،‏ برخاستم،‏ در اسرائیل،‏ مادر برخاستم.‏<br />

8. خدایان جدید را اختیار کردند.‏ پس جنگ در<br />

دروازهها رسید.‏ در میان چ هزار نفر در اسرائیل،‏<br />

سپري و نیزهاي پیدا نشد.‏ اول<br />

قلب من به حاکمان اسرائیل مایل است،‏ که خود را<br />

در میان قوم به ارادت تسلیم نمودند.‏ یهوه را متبارك<br />

بخوانید.‏<br />

اي شما که بر الاغهاي سفید سوارید و بر فرشهاي<br />

گران مینشینید،‏ و به روشها عمل میکنید،‏ بخوانید.‏<br />

سموئیل 22 .19 ،13<br />

.9<br />

.10<br />

14 ،12 ؛ 4 ،10 باب<br />

.11<br />

دور از صداي تیراندازان،‏ نزد حوضهاي آب در آنجا<br />

اعمال عادلۀ یهوه را بیان میکنند،‏ یعنی احکام عادلۀ<br />

او را در حکومت اسرائیل.‏ آنگاه قوم یهوه به دروازهها<br />

فرود میآیند.‏<br />

بیدار شو،‏ بیدار شو،‏ دبوره!‏ بیدار شو،‏ بیدار شو و<br />

سرود بخوان.‏ برخیز اي باراق و اي پسر اَبینوعم،‏<br />

اسیران خود را به اسیري ببر.‏ مزامیر<br />

آنگاه بازماندگان بر بزرگان قوم تسلط یافتند<br />

و یهوه مرا بر قدرتمندان مسلط ساخت.‏<br />

از افرایم آمدند،‏ آنانی که مقر ایشان در عمالیق<br />

است.‏ در عقب تو بنیامین با قومهاي تو،‏ و از ماکیر<br />

داوران آمدند.‏ و از زبولون آنانی که عصاي لشکر را به<br />

دست میگیرند.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

و امیران یساکار همراه دبوره بودند؛ چنانکه باراق<br />

بود همچنان یساکار نیز بود.‏ در عقب او به دره هجوم<br />

آوردند.‏ فکرهاي دل نزد شعوب رؤبین عظیم بود.‏<br />

16. چرا در میان آغلها نشستی؟ آیا تا نی گلهها را<br />

بشنوي؟ راهنماییهاي دل،‏ نزد شعوب رؤبین عظیم<br />

بود.‏<br />

17. جِلْعاد به آن طرف اُردنّ‏ ساکن ماند.‏ و دان چرا<br />

نزد کشتیها درنگ نمود؟ آذر به کنارة دریا نشست،‏ و<br />

19 ،68<br />

25 ،5<br />

4 ،4<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

6 ،4<br />

2. چونکه<br />

.3<br />

- 235 -


یس<br />

یس<br />

کی<br />

یس<br />

له<br />

یان<br />

یم<br />

نزد خلیجهاي خود ساکن ماند.‏ یوشع<br />

و زبولون قومی بودند که جان خود را به خطر<br />

مرگ تسلیم نمودند،‏ و نفتالی نیز در بلندیهاي میدان.‏<br />

داوران<br />

29 .24 ،19<br />

.18<br />

17 ،9 باب<br />

.19<br />

پادشاهان آمده،‏ جنگ کردند.‏ آنگاه پادشاهان<br />

کنعان جنگ نمودند.‏ در تَعنَک نزد آبهاي مجِدو.‏ و<br />

هیچ منفعت نقره نبردند.‏<br />

از آسمان جنگ کردند.‏ ستارگان از منازل خود با<br />

سرا جنگ کردند.‏ خروج ؛ یوشع<br />

نهر قیشون ایشان را در ربود.‏ آن نهر قدیم یعنی<br />

نهر قیشون.‏ اي جان من قوت را پایمال نمودي.‏<br />

آنگاه اسبان،‏ زمین را پازدن گرفتند،‏ به سبب<br />

تاختن یعنی تاختن زورآوران ایشان.‏<br />

فرشتۀ یهوه میگوید میروز را لعنت کنید،‏<br />

ساکنانش را به سختی لعنت کنید،‏ زیرا که به امداد<br />

یهوه نیامدند تا یهوه را در میان قدرتمندان کمک<br />

نمایند.‏<br />

یاعیل،‏ زن حابرقینی،‏ از سایر زنان مبارك باد!‏ از<br />

زنان چادرنشین مبارك باد!‏ لوقا<br />

او آب خواست و شیر به وي داد،‏ و سرشیر را در<br />

ظرف ملوکانه پیش آورد.‏ باب<br />

دست خود را به میخ دراز کرد،‏ و دست راست<br />

خود را با چکش کارگر؛ و ب ا چکش سرا را زده،‏<br />

سرش را میخ کوب کرد،‏ و شقیقۀ او را شکافت و فرو<br />

دوخت.‏ باب<br />

نزد پایهایش خم شده،‏ افتاد و دراز شد.‏ نزد<br />

پایهایش خم شده،‏ افتاد.‏ جایی که خم شد در آنجا<br />

کشته افتاد.‏<br />

از دریچه نگریست و نعره زد،‏ مادر سیسرا از شبکه<br />

فریاد زد:‏ چرا ارابهاش در آمدن تأخیر میکند؟ و چرا<br />

چرخهاي ارابههایش توقف مینماید؟<br />

دانشمندش در جواب وي گفتند.‏ لیکن<br />

او سخنان خود را به خود تکرار کرد.‏<br />

آیا غنیمت را نیافته،‏ و تقسیم نمیکنند؟<br />

دختر،‏ دو دختر براي هر مرد.‏ و براي سرا غنیمت<br />

رختهاي رنگارنگ،‏ غنیمت رختهاي رنگارنگ<br />

قلابدوزي،‏ رخت رنگارنگ قلابدوزي دورو.‏ بر گردنهاي<br />

اسیران.‏<br />

همچنین اي یهوه همه دشمنانت هلاك<br />

شوند.‏ و اما دوستداران او مثل آفتاب باشند،‏<br />

وقتی که در قوتش طلوع میکند.‏ و زمین چ<br />

سال آرامی یافت.‏<br />

باب 11 ،3<br />

6<br />

.1<br />

و فرزنداناسرائیل در نظر یهوه شرارت ورزیدند.‏ پ س<br />

یهوه ایشان را به دست مدیان هفت سال تسلیم نمود.‏<br />

باب 12 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

و دست مدیان بر اسرائیل برتري یافت،‏ و به سبب<br />

مدیان فرزنداناسرائیل شکافها و غارها و ملاذها را که<br />

در کوهها میباشند،‏ براي خود ساختند.‏<br />

و چون اسرائیل زراعت میکردند،‏ مدیان و عمالیق و<br />

پسرانمشرق آمده،‏ بر ایشان هجوم میآوردند.‏ تثنیه<br />

،28<br />

8 ،62 ؛ اشعیا 33<br />

.4<br />

.5<br />

و بر ایشان اردو زده،‏ محصول زمین را تا به غَز َّه<br />

خراب کردند،‏ و در اسرائیل آذوقه و گوسفند و گاو و<br />

الاغ باقی نگذاشتند.‏<br />

زیرا که ایشان با گلهها و خیمههاي خود برآمده،‏<br />

مثل ملخ بیشمار بودند،‏ و ایشان و شتران ایشان را<br />

حسابی نبود و به جهت خراب ساختن زمین داخل<br />

شدند.‏ باب<br />

و چون اسرائیل به سبب مدیان بسیار ضعیف شدند،‏<br />

فرزنداناسرائیل نزد یهوه فریاد برآوردند.‏ ؛<br />

،4<br />

باب 15 .9 ،3<br />

12 ،7<br />

.6<br />

3<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و آن هنگام چون فرزنداناسرائیل از دست مدیان<br />

نزد یهوه فریاد برآوردند،‏<br />

که یهوه پیامبري براي فرزنداناسرائیل فرستاد،‏ و او<br />

به ایشان گفت:‏ یهوه خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

من شما را از مصر خارج کردم و شما را از خانۀ بندگی<br />

بیرون آوردم،‏<br />

و شما را از دست مصریان و از دست همه<br />

ستمکاران شما رهایی دادم،‏ و اینان را از حضور شما<br />

بیرون کرده،‏ زمین ایشان را به شما دادم.‏<br />

و به شما فرمودم،‏ من،‏ یهوه،‏ خداي شما هستم،‏ از<br />

خدایان اموری که در زمین ایشان ساکنید،‏ مترسید.‏<br />

لیکن صداي مرا نشنیدید.‏ دوم پادشاهان<br />

و فرشته یهوه آمده،‏ زیر درخت بلوطی که در عفْرَه<br />

است که مال یوآش اَبیعزَري بود،‏ نشست؛ و پسرش<br />

جِدعون گندم رادر چرخشت کوبید تا آن را از<br />

مدیان پنهان کند.‏<br />

فرشتۀ یهوه بر او ظاهر شده،‏ وي را گفت:‏ اي<br />

مرد زورآور،‏ یهوه با تو است.‏ روت<br />

وي را گفت:‏ آه اي یهوه من،‏ اگر یهوه با<br />

ماست،‏ پس چرا این همه بر ما آن هنگامه است،‏ و<br />

37 ،17<br />

4 ،2<br />

.10<br />

.11<br />

12 سپ.‏<br />

13. جِدعون<br />

42 .14 ،10<br />

42 ،1<br />

19 ،4<br />

25 ،14<br />

21 ،4<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29. خاتونهاي<br />

.30<br />

.31<br />

- 236 -


یزن<br />

نی<br />

لی<br />

کجاست همه اعمال عجیب او که پدران ما براي ما<br />

ذکر کرده،‏ و گفتهاند که آیا یهوه ما را از مصر بیرون<br />

نیاورد؟ لیکن هماکنون یهوه ما را ترك کرده،‏ و به<br />

دست مدیان تسلیم نموده است.‏<br />

آنگاه یهوه بر وي نظر کرده،‏ فرمود:‏ به ا قوت<br />

خود برو و اسرائیل را از دست مدیان رهایی ده!‏ آیا من<br />

تو را نفرستادم؟ اول سموئیل ؛ عبرانیان<br />

او در جواب وي گفت:‏ آه اي یهوه<br />

اسرائیل را رهایی دهم؟ اینک خاندان من در منسی<br />

ضعیفتر از همه است و من در خانه پدرم کوچکترین<br />

هستم.‏ اول پادشاهان<br />

یهوه وي را فرمود:‏ یقیناً‏ من با تو خواهم بود و<br />

مدیان را مثل یک نفر شکست خواهی داد.‏ ؛<br />

داوران<br />

، چگونه<br />

خروج 12 ،3<br />

32 ،11<br />

11 ،12<br />

14 ،20<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

اعداد<br />

.<br />

15 ،14<br />

.17<br />

او وي را گفت:‏ اگر هماکنون در نظر تو فیض<br />

یافتم،‏ پس نشانهاي به من بنما که تو هستی آنکه با<br />

من حرف می<br />

سپ.‏ خواهش دارم که از اینجا نروي تا نزد تو<br />

برگردم،‏ و قربانی خود را آورده حضور تو بگذرانم.‏<br />

گفت:‏ من میمانم تا برگردي.‏<br />

سپ.‏ جِدعون رفت و بزغالهاي را شیرینیهاي بدون<br />

خمیرترش از یک ایفۀ آرد نرم حاضر ساخت،‏ و گوشت<br />

را در سبدي و آب گوشت را در کاسهاي گذاشته،‏ آن<br />

را نزد وي،‏ زیر درخت بلوط آورد و پیش وي نهاد.‏<br />

و فرشته خدا او را گفت:‏ گوشت و شیرینیهاي<br />

بدون خمیر ترش را بردار و بر روي این صخره بگذار،‏ و<br />

آب گوشت را بریز.‏ پ س چنان کرد.‏<br />

آنگاه فرشتۀ یهوه نوك عصا را که در دستش بود،‏<br />

دراز کرده،‏ گوشت و شیرینیهاي بدون خمیر ترش را<br />

لمس نمود که آتش از صخره برآمده،‏ گوشت و<br />

نانهاي بدونخمیرمایهترش را بلعید،‏ و فرشتۀ یهوه از<br />

نظرش غایب شد.‏ لاویان<br />

سپ.‏ جِدعون دانست که او فرشتۀ یهوه است.‏ و<br />

جِدعون گفت:‏ آه اي سرور یهوه،‏ چونکه فرشتۀ یهوه را<br />

روبرو دیدم.‏<br />

یهوه وي را فرمود:‏ صلح برتو باد!‏ مترس،‏ نخواهی<br />

مرد.‏ دانیال ؛ لوقا ؛ یوحنا<br />

سپ.‏ جِدعون در آنجا براي یهوه قربانگاهی بنا کرد<br />

و آن را یهوه شالوم نامید که تا امروز در عفْرَه<br />

اَبیعزَرِیان باقی است.‏<br />

و در آن شب،‏ یهوه او را فرمود:‏ گاو پدر خود،‏<br />

یعنی گاو دومین را که هفت ساله است بگیر،‏ و<br />

قربانگاه بعل را که از آن پدرت است ویران کن،‏ و<br />

تمثال اشیره را که نزد آن است،‏ قطع نما.‏ دوم پادشاهان<br />

،11<br />

18 ؛ 15 .12 ،23<br />

.26<br />

و براي یهوه،‏ خداي خود،‏ بر سر این قلعه<br />

قربانگاهی موافق رسم بنا کن،‏ و گاو دومین را گرفته،‏<br />

با چوب اشیره که قطع کردي براي قربانی سوختنی<br />

بگذران.‏<br />

سپ.‏ جِدعون ده نفر از نوکران خود را برداشت و<br />

به نوعی که یهوه وي را فرموده بود،عمل نمود؛ اما<br />

چونکه از خاندان پدر خود و مردان شهر میترسید،‏<br />

این کار را در روز نتوانست کرد،‏ پس آن را در شب<br />

کرد.‏<br />

و چون مردمان شهر در صبح برخاستند،‏ اینک<br />

قربانگاه بعل ویران شده،‏ و بت اشیره که نزد آن بود،‏<br />

بریده،‏ و گاو دومین بر قربانگاهی که ساخته شده بود،‏<br />

قربانی گشته.‏<br />

پس به یکدیگر گفتند:‏ کیست که این کار را کرده<br />

است؟ و چون دریافت و تحقیق کردند،‏ گفتند:‏ جِدعون<br />

پسر یوآش این کار را کرده است.‏ باب<br />

سپ.‏ مردان شهر به یوآش گفتند:‏ پسر خود را<br />

بیرون بیاور تا بمیرد زیرا که قربانگاه بعل را ویران<br />

ساخته،‏ و اشیره را که نزد آن بود،‏ بریده است.‏<br />

اما یوآش به همۀ کسانی که بر ضد او برخاسته<br />

بودند،‏ گفت:‏ آیا شما براي بعل جانبداري میکنید؟ و<br />

آیا شما او را میرهانید؟ هر که از او جانبداري نماید،‏<br />

همین صبح کشته شود؛ و اگر او خداست ، از خود دفاع<br />

کند چونکه کسی قربانگاه او را ویران ساخته است.‏ اول<br />

6 ،15<br />

27<br />

.28<br />

29<br />

30<br />

.31<br />

21 ،18 پادشاهان<br />

.32<br />

پس در آن روز او را یرُبعل نامید و گفت:‏ بگذارید<br />

تا بعل از او جانبداري نماید زیرا که قربانگاه او را ویران<br />

ساخته است.‏<br />

آنگاه همه اهل مدیان و عمالیق و پسران مشرق<br />

با هم جمع شدند و عبور کرده،‏ در دره یزرع اردو<br />

زدند.‏<br />

و روح یهوه به جِدعون وارد شد.‏ پس شیپور را<br />

نواخت و اهل اَبیعزَر در عقب وي جمع شدند.‏ باب ؛<br />

29 ،11<br />

.33<br />

.34<br />

18 اول تواریخ 13،<br />

.35<br />

و رسولان در تمامی منَسی فرستاد که ایشان نیز<br />

در عقب وي جمع شدند و در آذر و زبولون و نفتالی<br />

رسولان فرستاد و به استقبال ایشان برآمدند.‏<br />

و جِدعون به خدا گفت:‏ اگر اسرائیل را برحسب<br />

سخن خود به دست من نجات خواهی داد،‏<br />

.36<br />

، به<br />

باب 15 ،13<br />

26 .21 .19 ،20<br />

24 ،9<br />

36 ،24<br />

19 ،10<br />

18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

- 237 -


نی<br />

نی<br />

يجا<br />

یدم<br />

نی<br />

داوران<br />

.37<br />

اینک من در خرمنگاه،‏ پوست پشمینیمیگذارم و<br />

اگر شبنم فقط بر پوست باشد و بر تمامی زمین<br />

خشکی بود،‏ خواهم دانست که اسرائیل را برحسب قول<br />

خود به دست من نجات خواهی داد.‏<br />

و همچنین شد و بامدادان به زودي برخاسته،‏<br />

پوست را فشرد و کاسهاي پر از آب شبنم از پوست<br />

بیفشرد.‏<br />

و جِدعون به خدا گفت:‏ خشم تو بر من افروخته<br />

نشود و همین یک مرتبه خواهم گفت،‏ یک دفعۀ دیگر<br />

فقط با پوست تجربه نمایم؛ ا مرتبه پوست به<br />

تنهایی خشک باشد و بر تمامی زمین شبنم.‏ پیدایش<br />

،18<br />

.38<br />

.39<br />

30<br />

.40<br />

و خدا در آن شب چنان کرد که بر پوست فقط،‏<br />

خشکی بود و بر تمامی زمین شبنم.‏<br />

7<br />

.1<br />

و یرُبعل که جِدعون باشد با تمامی قوم که با وي<br />

بودند،‏ صبح زود برخاسته،‏ نزد چشمۀ حرود اردو زدند،‏<br />

و اردوي مدیان به شمال ایشان نزد کوه موره در دره<br />

بود.‏ باب<br />

و یهوه به جِدعون فرمود:‏ قومی که با تو هستند،‏<br />

زیاده از آنند که مدیان را به دست ایشان تسلیم نمایم،‏<br />

مبادا اسرائیل بر من فخر نموده،‏ بگویند که دست ما،‏<br />

ما را نجات داد.‏<br />

سپ.‏ هماکنون به گوش قوم صدا کرده،‏ بگو:‏ هر کس<br />

که ترسان و هراسان باشد از کوه جِلْعاد برگشته،‏ روانه<br />

شود.‏ و بیست و دو هزار نفر از قوم برگشتند و ده هزار<br />

باقی ماندند.‏ تثنیه<br />

و یهوه به جِدعون فرمود:‏ باز هم قوم زیادهاند؛<br />

ایشان را نزد آب بیاور تا ایشان را آنجا براي تو<br />

بیازمایم،‏ و هر که را به تو گویم ا با تو برود،‏ او<br />

همراه تو خواهد رفت،‏ و هر که را به توگویم این با تو<br />

نرود،‏ او نخواهد رفت.‏<br />

و چون قوم را نزد آب آورده بود،‏ یهوه به جِدعون<br />

فرمود:‏ هر که آب را به زبان خود بنوشد،‏ چنانکه سگ<br />

مینوشد،‏ او را تنها بگذار،‏ و همچنین هر که بر زانوي<br />

خود خم شده،‏ بنوشد.‏<br />

و عدد آنانی که دست به دهان آورده،‏ نوشیدند،‏<br />

سیصد نفر بود؛ و همه بقیۀ قوم بر زانوي خود خم<br />

شده،‏ آب نوشیدند.‏<br />

و یهوه به جِدعون فرمود:‏ به این سیصد نفر که به<br />

کف نوشیدند،‏ شما را نجات هم،‏ و مدیان را به<br />

دست تو تسلیم خواهم نمود.‏ پ س سایر قوم هر کس به<br />

خود بروند.‏ اول سموئیل ؛ دوم تواریخ<br />

سپ.‏ آن گروه خوراك و شیپورهاي خود را به دست<br />

گرفتند و هر کس را از سایر مردان اسرائیل به خیمۀ<br />

خود فرستاد؛ ولی آن سیصد نفر را نگاه داشت.‏ و<br />

اردوي مدیان در دره پایینْ‏ دست او بود.‏<br />

و در همان شب یهوه وي را فرمود:‏ برخیز و به اردو<br />

فرود بیا زیرا که آن را به دست تو تسلیم نمودهام<br />

لیکن اگر از رفتن میترسی،‏ با خادم خود فُوره به<br />

اردو برو.‏<br />

و چون آنچه ایشان بگویند بشنوي،‏ بعد از آن<br />

دست تو قوي خواهد شد،‏ و به اردو فرود خواهی آمد.‏<br />

پس او و خادمش،‏ فُوره به کنارة سلاحدارانی که در<br />

اردو بودند،‏ فرود آمدند.‏<br />

و اهل مدیان و عمالیق و همه پسرانمشرق مثل<br />

ملخ،‏ بیشمار در دره ریخته بودند؛ و شتران ایشان را<br />

مثل ریگ که بر کنارة دریا بیحساب است،‏ شمارهاي<br />

نبود.‏ باب<br />

پس چون جِدعون رسید،‏ دید که مردي به<br />

رفیقش خوابی بیان کرده،‏ میگفت که اینک خوابی<br />

دیدم،‏ و هان گردهاي نانِ‏ جو بوداده در میاناردوي<br />

مدیان غلطانیده شده،‏ به خیمهاي برخورد و آن را<br />

چنان زد که افتاد و آن را واژگون ساخت،‏ چنانکه<br />

خیمه بر زمین پهن شد.‏ پیدایش<br />

رفیقش در جواب وي گفت که ا نیست جز<br />

شمشیر جِدعون پسر یوآش،‏ مرد اسرائیلی،‏ زیرا خدا<br />

مدیان و تمام اردو را به دست او تسلیم کرده است.‏<br />

و چون جِدعون نقل خواب و تعبیرش را شنید،‏<br />

سجده نمود،‏ و به لشکرگاه اسرائیل برگشته،‏ گفت:‏<br />

برخیزید زیرا که یهوه اردوي مدیان را به دست شما<br />

تسلیم کرده است.‏ اشعیا<br />

و آن سیصد نفر را به سه گروه تقسیم ساخت،‏ و<br />

به دست هر یکی از ایشان شیپورها و سبوهاي خالی<br />

داد و مشعلها در سبوها گذاشت.‏<br />

و به ایشان گفت:‏ بر من نگاه کرده،‏ چنان بکنید.‏<br />

پس چون به کنار اردو برسم،‏ هر چه من میکنم،‏ شما<br />

هم چنان بکنید.‏ باب<br />

و چون من و آنانی که با من هستند شیپورها را<br />

بنوازیم،‏ شما نیز از همۀ اطراف اردو شیپورها را بنوازید<br />

و بگویید شمشیر یهوه و جِدعون.‏<br />

.<br />

11 ،14<br />

16 .9 ،40<br />

6 ،14<br />

4 ،9<br />

48 ،9<br />

5 ،6<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

8 ،20<br />

32 ،6<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 238 -


هآب<br />

يجا<br />

هرا<br />

لی<br />

هاآن<br />

نی<br />

له<br />

.5<br />

داوران<br />

19<br />

سپ.‏ جِدعون و صد نفر که با وي بودند،‏ در ابتداي<br />

پاس دوم شب به کنار اردو رسیدند و در همان حین<br />

کشیکچیاي تازه گذارده بودند،‏ پس شیپورها را<br />

نواختند و سبوها را که در دست ایشان بود،‏ شکستند.‏<br />

و هر سه گروه شیپورها را نواختند و سبوها را<br />

شکستند و مشعلها را به دست چپ و شیپورها را به<br />

دست راست خود گرفته،‏ نواختند،‏ و صدا زدند:‏ شمشیر<br />

یهوه و جِدعون.‏<br />

و هر کس به خود به اطراف اردو ایستادند و<br />

تمامی لشکر فرار کردند و ایشان نعره زده،‏ آنها را<br />

ترسانیدند.‏<br />

و چون آن سیصد نفر شیپورها رانواختند،‏ یهوه<br />

شمشیر هر کس را بر رفیقش و بر تمامی لشکر<br />

گردانید،‏ و لشکر ایشان تا بیت-شط َّه به سوي صرِیرت<br />

و تا سر مرز آبل محولَه که نزد طَبات است،‏ فرار<br />

کردند.‏ اول سموئیل ؛ مزامیر 83،<br />

و مردان اسرائیل از نفتالی و آذر و تمامی منسی<br />

جمع شده،‏ مدیان را تعقیب نمودند.‏<br />

و جِدعون به تمامی کوهستان افرایم،‏ رسولان<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ به جهت مقابلۀ با مدیان به زیر آیید و<br />

ا را تا بیت-باره و اُردنّ‏ پیش ایشان بگیرید.‏ پس<br />

تمامی مردان افرایم جمع شده،‏ آبها را تا بیت-باره و<br />

اُردنّ‏ گرفتند.‏<br />

و غُراب و ذئب،‏ دو امیر مدیان را گرفته،‏ غُراب را<br />

بر صخرة غراب و ذئب را در چرخشت ذئب کشتند،‏ و<br />

مدیان را تعقیب نمودند،‏ و سرهاي غُراب و ذئب را به<br />

آن طرف اُردنّ،‏ نزد جِدعون آوردند.‏ ؛ اشعیا<br />

،10<br />

مزامیر 12 ،83<br />

10<br />

20 ،14<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

8<br />

.1<br />

و مردان افرایم او را گفتند:‏ این چه کار است که به<br />

ما کردهاي که چون براي جنگ مدیان میرفتی ما را<br />

نخواندي؟ و به سختی با وي منازعت کردند.‏ باب<br />

او به ایشان گفت:‏ هماکنون من نسبت به کار شما<br />

چه کردم؟ مگر خوشهچینی افرایم از میوهچینی اَبیعزَر<br />

بهتر نیست؟ باب<br />

به دست شما خدا دو امیر مدیان یعنی غُراب و<br />

ذئب را تسلیم نمود و من مثل شما قادر بر چه کار<br />

بودم؟ پس چون این سخن را گفت،‏ خشم ایشان بر<br />

وي فرو نشست.‏<br />

و جِدعون با آن سیصد نفر که همراه او بودند به<br />

اُردنّ‏ رسیده،‏ عبور کردند،‏ و اگر چه خسته بودند،‏<br />

لیکن تعقیب میکردند.‏<br />

و به اهل سک ُّوتگفت:‏ تمنا ا که چند نان به<br />

رفقایم بدهید زیرا خستهاند،‏ و من زبح و صلْمون َّع،‏<br />

ملوك مدیان را تعقیب میکنم.‏<br />

امیران سک ُّوت به وي گفتند:‏ مگر دستهاي زبح و<br />

صلْمون َّع هماکنون در دست تو میباشد تا به لشکر تو<br />

نان بدهیم؟ اول سموئیل<br />

گفت:‏ پ س چون یهوه زبح و صلْمون َّع را به<br />

دست من تسلیم کرده باشد،‏ آنگاه گوشت شما را با<br />

خرمن کوب و گیاه کَنگر خواهم درید.‏<br />

و از آنجا به فَنُوعیل برآمده،‏ به ایشان همچنین<br />

گفت،‏ و اهل فَنُوع مثل جواب ا سکّوت او را<br />

جواب دادند.‏ اول پادشاهان<br />

و به اهل فَنُوعیل نیز گفت:‏ وقتی که به سلامت<br />

برگردم،‏ این برج را ویران خواهم ساخت.‏<br />

و زبح و صلْمون َّع در قَرْقُور با لشکر خود به قدر<br />

پانزده هزار نفر بودند.‏ تمامی بقیه لشکر پسرانمشرق<br />

این بود،‏ زیرا صد و بیست هزار مرد جنگی افتاده<br />

بودند.‏ دوم سموئیل<br />

و جِدعون به چادرنشینان به طرف شرقی نُوبح<br />

و یجبهاه برآمده،‏ لشکر ایشان را شکست داد،‏ زیرا که<br />

لشکر مطمئن بودند.‏<br />

و زبح و صلْمون َّع فرار کردند و ایشان را تعقیب<br />

نموده،‏ آن دو ملک مدیان یعنی زبح و صلْمون َّع را<br />

گرفت و تمامی لشکر ایشان را وحشت زده ساخت.‏<br />

و جِدعون پسر یوآش از بالاي حارس از جنگ<br />

برگشت.‏<br />

و جوانی از اهل سکوت را گرفته،‏ از او تفتیش کرد<br />

و او براي وي نامهاي سرداران سکوت و بزرگان آن را<br />

که هفتاد و هفت نفر بودند،‏ نوشت.‏<br />

سپ.‏ نزد اهل سکوت آمده،‏ گفت:‏ اینک زبح و<br />

صلْمون َّع که دربارة ایشان مرا طعنه زده،‏ گفتید مگر<br />

دست زبح و صلْمون َّع هماکنون در دست تو است تا به<br />

مردان خستۀ تو نان بدهیم.‏<br />

سپ.‏ بزرگان شهر و خرمن کوب و گیاه کَنگر را<br />

گرفته،‏ اهل سک ُّوت را به تنبیه نمود.‏<br />

و برج فَنُوعیل را ویران ساخته،‏ مردان شهر را<br />

کشت.‏<br />

و به زبح و صلْمون َّع گفت ‏:چگونه مردمانی بودند<br />

که در تابور کشتید.‏ گفتند:‏ ایشان مثل تو بودند؛ هر<br />

پیدایش 17 ،33<br />

11 ،25<br />

25 ،12<br />

9 ،24<br />

.6<br />

7. جِدعون<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

1 ،12<br />

،<br />

34 ،6<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

- 239 -


سپ<br />

نه<br />

يرو<br />

يرو<br />

نی<br />

يرو<br />

کی<br />

له<br />

یکی شبیه شاهزادگان.‏<br />

گفت:‏ ایشان برادرانم و پسران مادر من بودند؛ به<br />

یهوه زنده قسم اگر ایشان را زنده نگاه میداشتید،‏ شما<br />

را نمیکشتم.‏<br />

و به نخستزادة خود،‏ یتَر،‏ گفت:‏ برخیز و ایشان را<br />

بکش.‏ لیکن آن جوان شمشیر خود را از ترس نکشید<br />

چونکه هنوز جوان بود.‏<br />

سپ.‏ زبح و صلْمون َّع گفتند:‏ تو برخیز و ما را بکش<br />

زیرا شجاعت مرد مثل خود اوست.‏ جِدعون<br />

برخاسته،‏ زبح و صلْمون َّع را بکشت و هلالهایی که بر<br />

گردن شتران ایشان بود،‏ گرفت.‏<br />

سپ.‏ مردان اسرائیل به جِدعون گفتند:‏ بر ما<br />

سلطنت نما،‏ هم پسر تو و پسر پسر تو نیز چونکه ما را<br />

از دست مدیان رهانیدي.‏<br />

در جواب ایشان گفت:‏ من بر شما<br />

سلطنت نخواهم کرد،‏ و پسر من بر شما سلطنت<br />

نخواهد کرد،‏ یهوه بر شما سلطنت خواهد نمود.‏<br />

و جِدعون به ایشان گفت:‏ چیک یز از شما<br />

خواهش دارم که هر یکی از شما گوشوارههاي غنیمت<br />

خود را به من بدهد.‏ زیرا که گوشوارههاي طلا داشتند،‏<br />

چونکه اسمعیلیان بودند.‏<br />

در جواب گفتند:‏ البته میدهیم.‏ پ س ردایی پ<br />

کرده،‏ هر یکی گوشوارههاي غنیمت خود را در آن<br />

انداختند.‏<br />

و وزن گوشوارههاي طلایی که طلبیده بود،‏ هزار و<br />

هفتصد شکل طلا بود،‏ غیر از آن هلالها و حلقهها و<br />

جامههاي ارغوانی که بر پادشاهان مدیان بود،‏ و غیر از<br />

گردنبندهایی که بر گردن شتران ایشان بود.‏<br />

و جِدعون از آنها ایفودي ساخت و آن را در شهر<br />

خود عفْرَه برپا داشت،‏ و تمامی اسرائیل به آنجا در<br />

عقب آن زنا کردند،‏ و آن براي جِدعون و خاندان او دام<br />

شد.‏ باب<br />

پس مدیان در حضور فرزنداناسرائیل مغلوب<br />

شدند و دیگر سر خود را بلند نکردند،‏ و زمین در ایام<br />

جِدعون چهل سال آرامی یافت.‏ ؛<br />

و یرُبعل پسر یوآش رفته،‏ در خانۀ خود ساکن شد.‏<br />

و جِدعون را هفتاد پسر بود که از کمرش بیرون<br />

آمده بودند،‏ زیرا زنان بسیار داشت.‏ دوم پادشاهان<br />

و کنیز او که در شکیم بود او نیز براي وي پسري<br />

آورد،‏ و او را اَبیملک نام نهاد.‏ باب<br />

و جِدعون پسر یوآش پیر و سالخورده شده،‏ مرد،‏ و<br />

در قبر پدرش یوآش در عفْرَه اَبیعزَري دفن شد.‏<br />

داوران<br />

6، باب<br />

11<br />

.33<br />

و آن هنگام بعد از وفات جِدعون که<br />

فرزنداناسرائیل برگشته،‏ در پی بعلها زنا کردند،‏ و<br />

بعل-‏ برِیت را خداي خود ساختند.‏ باب ؛<br />

و فرزنداناسرائیل یهوه،‏ خداي خود را که ایشان را<br />

از دست همه دشمنان ایشان از هر طرف رهایی داده<br />

بود،‏ به یاد نیاوردند.‏<br />

و با خاندان یرُبعل جِدعون موافق همۀ احسانی که<br />

با فرزنداناسرائیل نموده بود،‏ نیکویی نکردند.‏ باب<br />

.5 ،9<br />

4 ،9<br />

11 ،2<br />

.34<br />

.35<br />

19<br />

9<br />

.1<br />

و اَبیملک پسر یرُبعل نزد برادران مادر خود بهشَکیم<br />

رفته،‏ ایشان و تمامی قبیلۀ خاندان پدر مادرش را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ باب<br />

هماکنون در گوشهاي همه اهل شکیم بگویید:‏ براي<br />

شما کدام بهتر است؟ که هفتاد نفر یعنی همۀ پسران<br />

یرُبعل بر شما حکمرانی کنند؟ یا اینکه یکشخص بر<br />

شما حاکم باشد؟ و بیاد آورید که من استخوان و<br />

گوشت شما هستم.‏<br />

و برادران مادرش دربارة او در گوشهاي همه ا<br />

شکیم همۀ ا سخنان را گفتند،‏ و دل ایشان به<br />

پی اَبیملک مایل شد،‏ زیرا گفتند او برادر ماست.‏<br />

و هفتاد شکل نقره از خانۀ بعل-‏ برِیت به او دادند،‏ و<br />

اَبیملک مردان بیخود و باطل را به آن اجیر کرد که او<br />

را پی نمودند.‏<br />

سپ.‏ به خانۀ پدرش به عفْرَه رفته،‏ برادران خود<br />

پسران یرُبعل را که هفتاد نفر بودند بر سنگ<br />

بکشت؛ اما یوتام پسر کوچک یرُبعل زنده ماند،‏ چونکه<br />

خود را پنهان کرده بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و تمامی اهل شکیم و تمامی خاندان ملّو جمع<br />

شده،‏ رفتند،‏ و اَبیملک را نزد بلوط ستون که در شکیم<br />

است،‏ پادشاه ساختند.‏ پیدایش<br />

و چون یوتام را از این خبر دادند،‏ او رفته،‏ به سر<br />

کوه جرِزیم ایستاد و صداي خود را بلند کرده،‏ صدا در<br />

داد و به ایشان گفت:‏ اي مردان شکیم مرا بشنوید تا<br />

خدا شما را بشنود.‏<br />

وقتی درختان رفتند تا بر خود پادشاهی نصب<br />

کنند؛ و به درخت زیتون گفتند بر ما سلطنت نما.‏<br />

درخت زیتون به ایشان گفت:‏ آیا روغن خود را که<br />

14 .7 ،10<br />

4 ،35<br />

31 ،8<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

1 ،10<br />

31 ،5<br />

مزامیر 12 ،83<br />

باب 11 ،3<br />

1 ،9<br />

5 ،17 ؛ خروج 33 ،23<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

22<br />

23. جِدعون<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

- 240 -


یم<br />

یم<br />

هآن<br />

به سبب آن خدا و انسان مرا محترم دارند ترك<br />

کنم و رفته،‏ بر درختان حکمرانی نمایم؟<br />

و درختان به انجیر گفتند که تو بیا و بر ما<br />

سلطنت نما.‏<br />

انجیر به ایشان گفت:‏ آیا شیرینی و میوة نیکوي<br />

خود را ترك بکنم و رفته،‏ بر درختان حکمرانی نمایم؟<br />

و درختان به مو گفتند که بیا و بر ما سلطنت نما.‏<br />

مو به ایشان گفت:‏ آیا شیرة خود را که خدا و<br />

انسان را خوش میسازد،‏ ترك بکنم و رفته،‏ بر درختان<br />

حکمرانی نمایم؟<br />

و همه درختان به خار گفتند که تو بیا و بر ما<br />

سلطنت نما.‏ دوم پادشاهان<br />

15. خار به درختان گفت:‏ اگر به حقیقت شما مرا بر<br />

خودپادشاه نصب میکنید،‏ پس بیایید و در سایۀ من<br />

پناه گیرید،‏ و اگر نه آتش از خار بیرون بیاید و<br />

سروهاي آزاد لبنان را بسوزاند.‏ حزقیال<br />

و هماکنون اگر براستی و صداقت عمل نمودید در<br />

اینکه اَبیملک را پادشاه ساختید،‏ و اگر به یرُبعل و<br />

خاندانش نیکویی کردید و برحسب عمل دستهایش<br />

رفتار نمودید.‏<br />

زیرا که پدر من به جهت شما جنگ کرده،‏ جان<br />

خود را به خطر انداخت و شما را از دست مدیان<br />

رهانید.‏ باب<br />

و شما امروز بر خاندان پدرم برخاسته،‏ پسرانش،‏<br />

یعنی هفتاد نفر را بر یک سنگ کشتید،‏ و پسر کنیز او<br />

اَبیملک را چون برادر شما بود،‏ بر اهل شکیم پادشاه<br />

ساختید.‏<br />

سپ.‏ اگر امروز به راستی و صداقت با یرُبعل و<br />

خاندانش عمل نمودید،‏ از اَبیملک شاد باشید و او از<br />

شما شاد باشد.‏<br />

و اگرنه آتش از اَبیملک بیرون بیاید،‏ و اهل شکیم<br />

و خاندان ملّو را بسوزاند،‏ و آتش از اهل شکیم و<br />

خاندان ملو بیرون بیاید و اَبیملک را بسوزاند.‏ اشعیا<br />

پس یوتام فرار کرده،‏ گریخت و به بئیر آمده،‏ در<br />

آنجا از ترس برادرش،‏ اَبیملک،‏ ساکن شد.‏<br />

و اَبیملک بر اسرائیل سه سال حکمرانی کرد.‏<br />

و خدا روحی خبیث در میان اَبیملک و اهل شکیم<br />

فرستاد،‏ و اهل شکیم با اَبیملک خیانت ورزیدند،‏<br />

تا انتقام ظلمی که بر هفتاد پسر یرُبعل شده بود،‏<br />

بشود،‏ و خون ا از برادر ایشان اَبیملک که ایشان را<br />

کشته بود،‏ و از اهل شکیم که دستهایشان را براي<br />

کشتن<br />

؛ 35 ،23<br />

برادران<br />

25 ،27<br />

25<br />

خود قوي ساخته بودند،‏ رفته شود.‏<br />

داوران<br />

متی<br />

سپ.‏ اهل شکیم بر قلههاي کوهها براي او کمین<br />

گذاشتند،‏ و هر کس را که از طرف ایشان در راه<br />

میگذشت،‏ تاراج میکردند.‏ پ س اَبیملک را خبر دادند.‏<br />

2 ،8 یوشع<br />

.26<br />

و جعل پسر عابد با برادرانش آمده،‏ به شکیم<br />

رسیدند و اهل شکیم بر او اعتماد نمودند.‏<br />

و به مزرعهها بیرون رفته،‏ موها را چیدند و انگور<br />

را فشرده،‏ بزم نمودند،‏ و به خانه خداي خود داخل<br />

شده،‏ خوردند و نوشیدند و اَبیملک را لعنت نمودند.‏<br />

و جعل پسر عابد گفت:‏ اَبیملک کیست و شکیم<br />

کیست که او را بندگی نماییم؟ آیا او پسر یرُبعل و<br />

زبول،‏ وکیل او نیست؟ مردان حامور پدر شکیم را<br />

بندگی نمایید.‏ ما چرا باید او را بندگی کنیم؟ پیدایش<br />

،34<br />

.27<br />

.28<br />

2<br />

.29<br />

کاش که این قوم زیر دست من بودند تا<br />

اَبیملک را رفع میکردم.‏ و به اَبیملک گفت:‏ لشکر خود<br />

را زیاد کن و بیرون بیا.‏<br />

و چون زبول،‏ رئیس شهر،‏ سخن جعل پسر عابد را<br />

شنید،‏ خشم او افروخته شد.‏<br />

سپ.‏ به حیله قاصدان نزد اَبیملک فرستاده،‏ گفت:‏<br />

اینک جعل پسر عابد با برادرانش به شکیم آمدهاند و<br />

ایشان شهر را به ضد تو تحریک میکنند.‏<br />

سپ.‏ هماکنون در شب برخیز،‏ تو و قومی که همراه<br />

توست،‏ و در صحرا کمین کن.‏ یوشع<br />

و بامدادان در وقت طلوع آفتاب برخاسته،‏ به شهر<br />

هجوم آور،‏ و اینک چون او و کسانی که همراهش<br />

هستند بر تو بیرون آیند،‏ آنچه در قوت توست،‏ با او<br />

خواهی کرد.‏<br />

سپ.‏ اَبیملک و همۀ کسانی که با وي بودند،‏ در<br />

شب برخاسته،‏ چهار دسته شده،‏ در مقابل شکیم در<br />

کمین نشستند.‏<br />

و جعل پسر عابد بیرون آمده،‏ به دهنۀ دروازة شهر<br />

ایستاد،‏ و اَبیملک و کسانی که با وي بودند از کمینگاه<br />

برخاستند.‏<br />

و چون جعل آن گروه را دید به زبول گفت:‏ اینک<br />

گروهی از سر کوهها به زیر میآیند.‏ زبول وي را گفت:‏<br />

سایۀ کوهها را مثل مردم میبینی.‏<br />

بار دیگر جعل صحبت کرد،‏ گفت:‏ اینک گروهی از<br />

بلندي زمین به زیر میآیند و جمعی دیگر از راه بلوط<br />

معونیم میآیند.‏<br />

2 ،8<br />

.30<br />

31<br />

32<br />

.33<br />

34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

18 ،9<br />

14 ،19<br />

9 ،14<br />

3 ،12<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

- 241 -


گجن<br />

يار<br />

له يرو<br />

نی<br />

یزن<br />

داوران<br />

.38<br />

زبول وي را گفت:‏ هماکنون زبان تو کجاست که<br />

گفتی اَبیملک کیست که او را بندگی نماییم؟ آیا ا<br />

آن قوم نیست که حقیر شمردي؟ پس حال بیرون<br />

رفته،‏ با ایشان جنگ کن.‏ اول سموئیل<br />

و جعل پیش ا شکیم بیرون شده،‏ با<br />

اَبیملک کرد.‏<br />

و اَبیملک او را بیمناك ساخت که از حضور وي<br />

فرار کرد و بسی تا دهنۀ دروازه مجروح افتادند.‏<br />

و اَبیملک در اَرومه ساکن شد،‏ و زبول،‏ جعل و<br />

برادرانش را بیرون کرد تا در شکیم ساکن نباشند.‏<br />

و در فرداي آن روز آن هنگام که مردم به صحرا<br />

بیرون رفتند،‏ و اَبیملک را خبر دادند.‏<br />

پس مردان خود را گرفته،‏ ایشان را به سه فرقه<br />

تقسیم نمود،‏ و در صحرا در کمین نشست؛ و نگاه کرد<br />

و اینک مردم از شهر بیرون میآیند،‏ پس بر ایشان<br />

برخاسته،‏ ایشان را شکست داد.‏ باب<br />

و اَبیملک با فرقهاي که با وي بودند حمله برده،‏<br />

در دهنۀ دروازة شهر ایستادند؛ و آن دو فرقه بر کسانی<br />

که در صحرا بودند هجوم آوردند،‏ و ایشان را شکست<br />

دادند.‏<br />

و اَبیملک در تمامی آن روز با شهر جنگ کرده،‏<br />

شهر را گرفت و مردم را که در آن بودند،‏ کشت،‏ و<br />

شهر را ویران ساخته،‏ نمک در آن کاشت.‏<br />

و چون همۀ مردان برجِ‏ شکیم این را شنیدند،‏ به<br />

قلعۀ بیتئیل برِیت داخل شدند.‏<br />

و به اَبیملک خبر دادند که همۀ مردان برج شکیم<br />

جمع شدهاند.‏<br />

آنگاه اَبیملک با همۀ کسانی که با وي بودند به<br />

کوه صلمون برآمدند،‏ و اَبیملک تبري به دست گرفته،‏<br />

شاخهاي از درخت بریده،‏ آن را گرفت و بر دوش خود<br />

نهاده،‏ به کسانی که با وي بودند،‏ گفت:‏ آنچه مرا<br />

دیدید که کردم عجله نموده،‏ مثل من بکنید.‏ باب<br />

و تمامی قوم،‏ هر کس شاخۀ خود را بریده،‏ در<br />

عقب اَبیملک افتادند و آنها را به اطراف قلعه نهاده،‏<br />

قلعه را بر سر ایشان به آتش سوزانیدند،‏ به طوري که<br />

همۀ مردمان برج شکیم که حدوداً‏ هزار مرد و زن<br />

بودند،‏ بمردند.‏<br />

و اَبیملک به تاباص رفت و بر تاباص اردو زده،‏ آن<br />

را گرفت.‏<br />

و در میان شهر برج محکمی بود و همۀ مردان و<br />

زنان و تمامی اهل شهر در آنجا فرار کردند،‏ و درها را<br />

بر خود بسته،‏ به پشتبام برج برآمدند.‏<br />

و اَبیملک نزد برج آمده،‏ با آن جنگ کرد،‏ و به<br />

دروازة برج نزدیک شد تا آن را به آتش بسوزاند.‏<br />

آنگاه سنگ بالائین آسیایی گرفته،‏ بر سر<br />

اَبیملک انداخت و کاسۀ سرش را شکست.‏ دوم سموئیل<br />

،11<br />

.52<br />

.53<br />

21<br />

54<br />

سپ.‏ جوانی را که سلاحدارش بود به زودي صدا<br />

زده،‏ وي را گفت:‏ شمشیر خود را کشیده،‏ مرا بکش،‏<br />

مبادا دربارة من بگویند زنی او را کشت.‏ پس غلامش<br />

شمشیر را به او فرو برد که مرد.‏ اول سموئیل<br />

و چون مردان اسرائیل دیدند که اَبیملک مرده<br />

است،‏ هر کس به مکان خود رفت.‏<br />

سپ.‏ خدا شر اَبیملک را که به پدر خود به کشتن<br />

هفتاد برادر خویش رسانیده بود،‏ مکافات کرد.‏ باب ؛<br />

7 ،1<br />

4 ،31<br />

.55<br />

56<br />

29 ،50 ارمیا<br />

.57<br />

و خدا تمامی شر مردم شکیم را بر سر ایشان<br />

برگردانید،‏ و لعنت یوتام پسر یرُبعل بر ایشان رسید.‏<br />

10<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و بعد از اَبیملک،‏ تُولَع پسر فُواه پسر دودا،‏ مردي از<br />

قوم یساکار،‏ برخاست تا اسرائیل را رهایی دهد،‏ و او در<br />

شامیر درکوهستان افرایم ساکن بود.‏<br />

و او بر اسرائیل بیست و سه سال داوري نمود،‏ پس<br />

وفات یافته،‏ در شامیر مدفون شد.‏<br />

و بعد از او یائیر جِلْعادي برخاسته،‏ بر اسرائیل<br />

بیست و دو سال داوري نمود.‏ اعداد<br />

و او را سی پسر بود که بر سی کرة الاغ سوار<br />

میشدند؛ و ایشان را سی شهر بود که تا امروز به<br />

حووت یائیر نامیده است،‏ و در زمین جِلْعاد میباشد.‏<br />

41 ،32<br />

.4<br />

14 ،12 باب<br />

.5<br />

.6<br />

و یائیر وفات یافته،‏ در قامون دفن شد.‏<br />

و فرزنداناسرائیل باز در نظر یهوه شرارت ورزیده،‏<br />

بعلیم و عشْتاروت و خدایان ارام و خدایان صیدون و<br />

خدایان موآب و خدایان پسران عمون و خدایان<br />

فلسطینیان را عبادت نمودند،‏ و یهوه را ترك کرده،‏ او<br />

را عبادت نکردند.‏ ؛ ؛<br />

و خشم یهوه بر اسرائیل افروخته شده،‏ ایشان را به<br />

دست فلسطینیان و به دست پسران عمون فروخت.‏ باب<br />

13 ،2<br />

1 ،4<br />

باب 12 ،3<br />

.7<br />

14 ،2 ؛ 8 ،3<br />

.8<br />

و ایشان در آن سال بر فرزنداناسرائیل ستم و ظلم<br />

نمودند،‏ و بر همه فرزنداناسرائیل که به آن طرف اُردنّ‏<br />

در زمین اموریان که در جِلْعاد باشد،‏ بودند،‏ هجده سال<br />

17 ،7<br />

12 ،11<br />

29 ،20<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

- 242 -


یان<br />

یم<br />

هان<br />

2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

ظلم کردند.‏<br />

و پسرانعمون از اُردنّ‏ عبور کردند،‏ تا با یهودا و<br />

بنیامین و خاندان افرایم نیز جنگ کنند.‏ و اسرائیل در<br />

نهایت تنگی بودند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل نزد یهوه فریاد برآورده،‏ گفتند:‏<br />

به تو گناه کردهایم،‏ چونکه خداي خود را تر ك کرده،‏<br />

بعلیم را عبادت نمودیم.‏<br />

یهوه به فرزنداناسرائیل فرمود:‏ آیا شما را از<br />

مصریان و اموریان و پسرانعمون و فلسطینیان رهایی<br />

ندادم؟<br />

و چون صیدونیان و عمالیقیان و معونیان بر شما<br />

ظلم کردند،‏ نزد من فریاد برآوردید و شما رااز دست<br />

ایشان رهایی دادم.‏<br />

لیکن شما مرا ترك کرده،‏ خدایان غیر را عبادت<br />

نمودید،‏ پس دیگر شما را رهایی نخواهم داد.‏ باب ؛<br />

داوران<br />

13 ،2<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

15 ،32 تثنیه<br />

.14<br />

تثنیه<br />

بروید و نزد خدای که اختیار کردهاید،‏ فریاد<br />

برآورید،‏ و آنها شما را در وقت تنگی شما رهایی دهند.‏<br />

؛ ارمیا 37 32،<br />

2<br />

28 ،2<br />

.15<br />

فرزنداناسرائیل به یهوه گفتند:‏ گناه کردهایم؛ پس<br />

برحسب آنچه درنظر تو پسند آید به ما عمل نما؛ فقط<br />

امروز ما را رهایی ده.‏<br />

سپ.‏ ایشان خدایان غیر را از میان خود دور کرده،‏<br />

یهوه را عبادت نمودند،‏ و دل او به سبب تنگی اسرائیل<br />

محزون شد.‏ پیدایش ‎35‎ف ؛ داوران<br />

سپ.‏ پسرانعمون جمع شده،‏ در جِلْعاد اردو زدند،‏<br />

و فرزنداناسرائیل جمع شده،‏ در مصفَه اردو زدند.‏<br />

و قوم یعنی سروران جِلْعاد به یکدیگر گفتند:‏<br />

کیست آن که جنگ را با پسرانعمون شروع کند؟<br />

پس وي سردار همه ساکنان جِلْعاد خواهد بود.‏ باب<br />

.6 ،11<br />

18 ،2<br />

16<br />

17<br />

.18<br />

8<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

و یفْتاح جِلْعادي مردي زورآور،‏ شجاع،‏ و پسر<br />

فاحشهاي بود؛ و جِلْعاد یفْتاح را تولید نمود.‏<br />

و زن جِلْعاد پسران براي وي زایید،‏ و چون پسران<br />

زنش بزرگ شدند،‏ یفْتاح را بیرون کرده،‏ به وي گفتند:‏<br />

تو در خ پدر ما میراث نخواهی یافت،‏ زیرا که تو<br />

پسر زن دیگر هستی.‏ پیدایش<br />

پس یفْتاح از حضور برادران خود فرار کرده،‏ در<br />

زمین طوب ساکن شد؛ و مردان باطل نزد یفْتاح جمع<br />

شده،‏ همراه وي بیرون میرفتند.‏ باب ؛ اول سموئیل<br />

و آن هنگام بعد از مرور ایام که پسرانعمون با<br />

اسرائیل جنگ کردند.‏<br />

و چون پسرانعمون با اسرائیل جنگ کردند،‏<br />

بزرگان جِلْعاد رفتند تا یفْتاح را از زمین طوب بیاورند.‏<br />

و به یفْتاح گفتند:‏ بیا سردار ما باش تا با<br />

پسرانعمون جنگ نماییم.‏<br />

یفْتاح به بزرگانِ‏ جِلْعاد گفت:‏ آیا شما از من نفرت<br />

نداشتید؟ و مرا از خانۀ پدرم بیرون نکردید؟ و<br />

هماکنون چونکه در تنگی هستید چرا نزد من<br />

آمدهاید؟ پیدایش<br />

بزرگان جِلْعاد به یفْتاح گفتند:‏ از این سبب<br />

هماکنون نزد تو برگشتهایم تا همراه ما آمده،‏ با<br />

پسرانعمون جنگ نمایی،‏ و بر ما و بر تمامی ساکنان<br />

جِلْعاد سردار باشی.‏ باب<br />

یفْتاح به بزرگان جِلْعاد گفت:‏ اگر مرا براي جنگ<br />

کردن با پسرانعمون باز آورید و یهوه ایشان را به<br />

دست من بسپارد،‏ آیا من سردار شما خواهم بود؟<br />

و بزرگان جِلْعاد به یفْتاح گفتند:‏ یهوه در میان ما<br />

شاهد باشد که حتماً‏ برحسب سخن تو عمل خواهیم<br />

نمود.‏<br />

سپ.‏ یفْتاح با بزرگان جِلْعاد رفت و قوم او را بر<br />

خود رئیس و سردار ساختند،‏ و یفْتاح تمام سخنان<br />

خود را به حضور یهوه در مصفَه گفت.‏ باب<br />

و یفْتاح قاصدان نزد پادشاه پسرانعمون فرستاده،‏<br />

گفت:‏ تو را با من چه کار است که نزد من آمدهاي تا با<br />

زمین من جنگ نمایی؟ دوم سموئیل ؛<br />

پادشاه پسرانعمون به قاصدان یفْتاح گفت:‏ از این<br />

سبب که اسرائیل چون از مصر بیرون آمدند،‏ زمین مرا<br />

از اَرنُون تا یبوق و اُردنّ‏ گرفتند.‏ پس هماکنون آن<br />

زمینها را ب ا صلح به من رد نما.‏ اعداد<br />

و یفْتاح بار دیگر قاصدان نزد پادشاه پسرانعمون<br />

فرستاد،‏<br />

و او را گفت که یفْتاح چنین گوید:‏ اسرائیل<br />

زمین موآب و زمین پسرانعمون را نگرفت.‏<br />

زیرا که چون اسرائیل از مصر بیرون آمدند،‏ در<br />

بیابان تا دریاي سرخ سفر کرده،‏ به قادشرسیدند.‏<br />

و اسرائیل رسولان نزد پادشاه ادوم فرستاده،‏<br />

گفتند:‏ تمنا اینکه از زمین تو بگذریم.‏ اما پادشاه ادوم<br />

قبول نکرد،‏ و نزد ملک موآب نیز فرستادند و او راضی<br />

نشد.‏ پ س اسرائیل در قادش ماندند.‏ اعداد<br />

سپ.‏ در بیابان سیر کرده،‏ زمین ادوم و زمین<br />

7 ،12<br />

22 ،19<br />

10 ،16<br />

24 .13 ،21<br />

14 ،20<br />

18 ،10<br />

27 ،26<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

،22<br />

4 ،9<br />

10 ،21<br />

.3<br />

- 243 -


یان<br />

یک<br />

هآن<br />

موآب را دور زدند و به جانب شرقی زمین موآب آمده،‏ 31.<br />

به آن طرف اَرنُون اردو زدند،‏ و به مرز موآب داخل<br />

نشدند،‏ زیرا که اَرنُون مرز موآب بود.‏<br />

و اسرائیل رسولان نزد سیحون،‏ پادشاه اموریان،‏<br />

پادشاه حشبون،‏ فرستادند،‏ و اسرائیل به وي گفتند:‏<br />

تمنا اینکه از زمین تو به مکان خود عبور نماییم.‏ اعداد<br />

داوران<br />

.19<br />

26 ،2 ؛ تثنیه 21 ،21<br />

.20<br />

اما سیحون بر اسرائیل اعتماد ننمود تا از مرز او<br />

بگذرند،‏ بلکه سیحون تمامی قوم خود را جمع کرده،‏<br />

در یاهص اردو زدند و با اسرائیل جنگ نمودند.‏<br />

و یهوه خداي اسرائیل،‏ سیحون و تمامی قومش را<br />

به دست اسرائیل تسلیم نمود که ایشان را شکست<br />

دادند.‏ پ س اسرائیل تمامی زمین اموری که ساکن<br />

آن ولایت بودند،‏ در تصرف آوردند.‏<br />

و تمامی محدوده اموریان را از اَرنُون تا بیوق و از<br />

بیابان تا اُردنّ‏ به تصرف آوردند.‏<br />

پس حال یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ اموریان را از<br />

حضور قوم خود اسرائیل اخراج نموده است؛ و آیا تو<br />

ا را به تصرف خواهی آورد؟<br />

آیا آنچه خداي تو،‏ کموش به تصرف تو بیاورد،‏<br />

مالک آن نخواهی شد؟ و همچنین هرکه را یهوه،‏<br />

خداي ما از حضور ما اخرا ج نماید،‏ آنها را مالک<br />

خواهیم بود.‏ اعداد ؛ اول پادشاهان ؛ دوم پادشاهان<br />

33 .7 ،11<br />

29 ،21<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

13 ،23<br />

.25<br />

و حال آیا تو از بالاق پسر صفور،‏ پادشاه موآب<br />

بهتر هستی؟ و آیا او با اسرائیل هرگز مقابله کرد یا با<br />

ایشان جنگ نمود؟ اعداد<br />

هنگامی که اسرائیل در حشبون ودهاتش و<br />

عروعیر و دهاتش و در همۀ شهرهایی که بر کنارة<br />

اَرنُون است،‏ سیصد سال ساکن بودند،‏ پس در آن مدت<br />

چرا آنها را باز نگرفتید؟<br />

من به تو گناه نکردم بلکه تو به من بدي کردي<br />

که با من جنگ مینمایی.‏ پس یهوه که داور مطلق<br />

است،‏ امروز در میان فرزنداناسرائیل و پسرانعمون<br />

داوري نماید.‏ پیدایش ؛ اول سموئیل<br />

اما ملک پسرانعمون سخن یفْتاح را که به او<br />

فرستاده بود،‏ گوش نگرفت.‏<br />

و روح یهوه بر یفْتاح آمد و او از جِلْعاد و منسی<br />

گذشت و از مصفَه جِلْعاد عبور کرد و از مصفَه جِلْعاد به<br />

سوي پسرانعمون گذشت.‏ باب<br />

و یفْتاح براي یهوه نذر کرده،‏ گفت:‏ اگر<br />

پسرانعمون را به دست من تسلیم نمایی،‏<br />

آنگاه وقتی که با صلح از پسرانعمون برگردم،‏ هر<br />

چه به استقبال من از در خانهام بیرون آید،‏ از آن یهوه<br />

خواهد بود،‏ و آن را براي قربانی سوختنی خواهم<br />

گذرانید.‏<br />

سپ.‏ یفْتاح به سوي پسرانعمون گذشت تا با<br />

ایشان جنگ نماید،‏ و یهوه ایشان را به دست او تسلیم<br />

کرد.‏<br />

و ایشان را از عروعیر تا من‏ّیت که بیست شهر بود<br />

و تا آبیل-‏ کرامیم با صدمۀ بسیار عظیم شکست داد،‏ و<br />

پسرانعمون از حضور فرزنداناسرائیل مغلوب شدند.‏<br />

32<br />

.33<br />

اول<br />

سموئیل 5 ،23<br />

.34<br />

و یفْتاح به مصفَه به خانۀ خود آمد و اینک<br />

دخترش به استقبال وي با دف و رقص بیرون آمد و او<br />

دختر یگانۀ او بود و غیر از او پسري یا دختري نداشت.‏<br />

و چون او را دید،‏ لباس خود را دریده،‏ گفت:‏ آه اي<br />

دختر من،‏ مرا بسیار مأیوس کردي و تو ی از<br />

آزارندگان من شدي،‏ زیرا دهان خود را به یهوه باز<br />

نمودهام و نمیتوانم برگردم.‏<br />

و او وي را گفت:‏ اي پدر من،‏ دهان خود را نزد<br />

یهوه باز کردي.‏ پ س با من چنانکه از دهانت بیرون آمد<br />

عمل نما،‏ چونکه یهوه انتقامتو را از دشمنانت<br />

پسرانعمون کشیده است.‏<br />

و به پدر خود گفت:‏ این کار براي من اتفاق افتاد.‏<br />

دو ماه مرا مهلت بده تا رفته بر کوهها گردش نمایم و<br />

براي باکره بودن خود با رفقایم ماتم گیرم.‏<br />

او گفت:‏ برو،‏ و او را دو ماه روانه نمود.‏ پس او با<br />

رفقاي خود رفته،‏ براي باکره بودنش بر کوهها ماتم<br />

گرفت.‏<br />

و آن هنگام که بعد از انقضاي دو ماه نزد پدر خود<br />

برگشت و او موافق نذري که کرده بود به او عمل نمود.‏<br />

و آن دختر با هیچ مردي گناه نکرد.‏ پس این در<br />

اسرائیل رسم بود،‏<br />

که دختران اسرائیل سال به سال میرفتند تا براي<br />

دختر یفْتاح جِلْعادي چهار روز در هر سال ماتم گیرند.‏<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

12<br />

.1<br />

و مردان افرایم جمع شده،‏ به طرفشمال گذشتند،‏<br />

و به یفْتاح گفتند ‏:چرا براي جنگ کردن با<br />

پسرانعمون رفتی و ما را نطلبیدي تا همراه تو بیاییم؟<br />

پس خانۀ تو را بر سر تو خواهیم سوزانید.‏ باب<br />

و یفْتاح به ایشان گفت:‏ مرا و قوم مرا با<br />

1 ،8<br />

.2<br />

16 ،24<br />

34 ،6<br />

2 ،22<br />

53 ،31<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 244 -


یم<br />

یللّ‏<br />

یلل ِّ<br />

يرو<br />

بهی<br />

له<br />

پسرانعمون جنگ سخت بود،‏ و چون شما را 1.<br />

خواندم مرا از دست ایشان رهایی ندادید.‏<br />

سپ.‏ چون دیدم که شما مرا رهایی نمیدهید،‏ جان<br />

خود را به دست خود گرفته،‏ به سوي پسرانعمون<br />

رفتم و یهوه ایشان را به دست من تسلیم نمود.‏ پس<br />

چرا امروز نزد من برآمدید تا با من جنگ نمایید؟ باب<br />

داوران<br />

3<br />

17 ،9 ؛ 18 ،5<br />

4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

سپ.‏ یفْتاح تمامی مردان جِلْعاد را جمع کرده،‏ با<br />

افرایم جنگ نمود و مردان جِلْعاد افرایم را شکست<br />

دادند،‏ چونکه گفته بودند:‏ اي اهل جِلْعاد،‏ شما فراریان<br />

افرایم در میان افرایم و در میان منسی هستید.‏<br />

و اهل جِلْعاد معبرهاي اُردن را پیش افرایم<br />

گرفتند و آن هنگام که چون یکی از گریزندگان افرایم<br />

میگفت:‏ بگذارید عبور نمایم.‏ اهل جِلْعاد میگفتند:‏<br />

آیا تو افرایمی هستی؟ و اگر میگفت نه،‏<br />

سپ.‏ او را میگفتند:‏ بگو شبولت،‏ و او میگفت:‏<br />

سبولت،‏ چونکه نمیتوانست به درستی تلفظ نماید.‏<br />

پس او را گرفته،‏ نزد معبرهاي اُردنّ‏ میکشتند.‏ و در<br />

آن وقت چهل و دو هزار نفر از افرایم کشته شدند.‏<br />

و یفْتاح بر اسرائیل شش سال داوري نمود.‏ پس<br />

یفْتاح جِلْعادي وفات یافته،‏ در یکی از شهرهاي جِلْعاد<br />

دفن شد.‏ اول سموئیل<br />

و بعد از او ابصانِ‏ بیت-لحمی بر اسرائیل داوري<br />

نمود.‏<br />

و او را سی پسر بود و سی دختر که بیرون فرستاده<br />

بود و از بیرون سی دختر براي پسران خود آورد؛ و<br />

هفت سال بر اسرائیل داوري نمود.‏<br />

و ابصان مرد و در بیت-لحم دفن شد.‏<br />

و بعد از او اَیلُون زبولونی بر اسرائیل داوري نمود و<br />

داوري او بر اسرائیل ده سال بود.‏<br />

و اَیلُون زبولونی مرد و در اَیلُون در زمین زبولون<br />

دفن شد.‏<br />

و بعد از او عبدون پسر ه فرْعتُونی بر اسرائیل<br />

داوري نمود.‏<br />

و او را چهل پسر و سی نواده بود،‏ که بر هفتاد<br />

کره الاغ سوار میشدند و هشت سال بر اسرائیل داوري<br />

نمود.‏ باب<br />

و عبدون پسر ه فرْعتُونی مرد و در فرْعتُون در<br />

زمین افرایم در کوهستان عمالیقیان دفن شد.‏<br />

و فرزنداناسرائیل بار دیگر در نظر یهوه شرارت<br />

ورزیدند،‏ و یهوه ایشان را به دست فلسطینیان چ<br />

سال تسلیم کرد.‏<br />

و شخصی از صرعه از قبیلۀ دان،‏ مانوح نامبود،‏ و<br />

زنش نازاد بوده،‏ نمیزایید.‏<br />

و فرشتۀ یهوه به آن زن ظاهر شده،‏ او را گفت:‏<br />

اینک تو حال نازاد هستی و نزاییدهاي.‏ لیکن حامله<br />

شده،‏ پسري خواهی زایید.‏ لوقا<br />

و هماکنون آگاه باش و هیچ شراب و مستیآوري<br />

منوش و هیچ چیز نجس مخور.‏ اعداد ؛ لاویان<br />

زیرا یقیناً‏ حامله شده،‏ پسري خواهی زایید،‏ و تی غ<br />

سلمانی بر سرش نخواهد آمد،‏ زیرا آن فرزند از رحم<br />

مادر خود براي خدا نذیره خواهد بود؛ و او به رهانیدن<br />

اسرائیل از دست فلسطینیان شروع خواهد کرد.‏ پیدایش<br />

43 ،11<br />

3 ،6<br />

31 ،1<br />

باب 12 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

5 ،6 ؛ اعداد 11 ،16<br />

11 1، ؛ اول سموئیل<br />

6<br />

سپ.‏ آن زن آمده،‏ شوهر خود را خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

مرد خدایی نزد من آمد،‏ و چهره او مثل چهره فرشتۀ<br />

خدا بسیار م بود.‏ و نپرسیدم که از کجاست و از<br />

اسم خود مرا خبر نداد.‏ لوقا<br />

و به من گفت اینک حامله شده،‏ پسري خواهی<br />

زایید،‏ و هماکنون هیچ شراب و مستیآوري منوش،‏ و<br />

هیچ چیز نجس مخور زیرا که آن فرزند از رحم مادر<br />

تا روز وفاتش براي خدا نذیره خواهد بود.‏<br />

و مانوح از یهوه استدعا نموده،‏ گفت:‏ آه اي یهوه،‏<br />

بگذار اینکه آن مرد خدا که فرستادي،‏ بار دیگر نزد ما<br />

بیاید و ما را تعلیم دهد که با فرزندي که متولد خواهد<br />

شد،‏ چگونه رفتار نماییم.‏<br />

و خدا صداي مانوح را شنید و فرشتۀ خدا بار دیگر<br />

نزد آن زن آمد و او در صحرا نشسته بود،‏ اما شوهرش<br />

مانوح نزد وي نبود.‏<br />

و آن زن به زودي دویده،‏ شوهر خود را خبر داده،‏<br />

به وي گفت:‏ اینک آن مرد که در آن روز نزد من آمد،‏<br />

بار دیگر ظاهر شده است.‏<br />

و مانوح برخاسته،‏ در عقب زن خود روانه شد،‏ و<br />

نزد آن شخص آمده،‏ وي را گفت:‏ آیا توآن مرد هستی<br />

که با این زن سخن گفتی؟ او گفت:‏ من هستم.‏<br />

مانوح گفت:‏ کلام تو واقع بشود.‏ اما حکم آن فرزند<br />

و رفتار با وي چه خواهد بود؟<br />

و فرشتۀ یهوه به مانوح گفت:‏ از هر آنچه به زن<br />

گفتم اجتناب نماید.‏<br />

از هر حاصل مو هرگز نخورد و هیچ شراب و<br />

مستیآوري ننوشد،‏ و هیچ چیز نجس نخورد و هر<br />

12 ،1<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

11 ،12<br />

4 ،10<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

13<br />

- 245 -


هايال<br />

یزن<br />

یزن<br />

آنچه به او امر فرمودم،‏ نگاه دارد.‏ اعداد ؛ لوقا<br />

و مانوح به فرشتۀ یهوه گفت:‏ تو را معطل کنیم و<br />

برایت گوسالهاي تهیه بینیم.‏ باب<br />

فرشتۀ یهوه به مانوح گفت:‏ اگر چه مرا معطل<br />

میکنی،‏ از نان تو نخواهم خورد،‏ و اگر قربانی سوختنی<br />

بگذرانی آن را براي یهوه بگذران.‏ زیرا مانوح<br />

نمیدانست که فرشتۀ یهوه است.‏<br />

و مانوح به فرشتۀ یهوه گفت:‏ نام تو چیست تا<br />

چون کلام تو واقع شود،‏ تو را تمجید نماییم.‏ پیدایش<br />

داوران<br />

،32<br />

15 ،1<br />

3 ،6<br />

18 ،6<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

29<br />

.18<br />

فرشتۀ یهوه وي را گفت:‏ چرا دربارة اسم من سؤال<br />

میکنی؟ چونکه آن عجیب است.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ مانوح گوساله و قربانی آردي را گرفته،‏ بر آن<br />

سنگ براي یهوه گذرانید،‏ و فرشته کاري عجیب کرد و<br />

مانوح و زنش میدیدند.‏<br />

زیرا آن هنگام که چون شعلۀ آتش از قربانگاه به<br />

سوي آسمان بالا میرفت،‏ فرشتۀ یهوه در شعلۀ<br />

قربانگاه صعود نمود،‏ و مانوح و زنش چون دیدند،‏ رو به<br />

زمین افتادند.‏<br />

و فرشتۀ یهوه بر مانوح و زنش دیگر ظاهر نشد.‏<br />

پس مانوح دانست که فرشتۀ یهوه بود.‏<br />

و مانوح به زنش گفت:‏ البته خواهیم مرد،‏ زیرا خدا<br />

را دیدیم.‏ باب ؛ خروج<br />

اما زنش گفت:‏ اگر یهوه میخواست ما را بکشد،‏<br />

قربانی سوختنی و قربانی آردي را از دست ما قبول<br />

نمیکرد،‏ و همۀ این چیزها را به ما نشان نمیداد،‏ و در<br />

این وقت مثل این امور را به گوش ما نمیرسانید.‏<br />

و آن زن پسري زاییده،‏ او را شَمشُون نام نهاد.‏ و<br />

پسر نمو کرد و یهوه او را برکت داد.‏<br />

و روح یهوه در لشکرگاه دان در میان صرْعه و<br />

اَشْتَأول به برانگیختن او شروع نمود.‏ لوقا<br />

1 ،4<br />

6 ،9<br />

21 ،19<br />

23 .22 ،6<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

و شَمشُون به تمنَه فرود آمده،‏ زنی از دختران<br />

فلسطینیان در تمنَه دید.‏<br />

و آمده،‏ به پدر و مادر خود بیان کرده،‏ گفت:‏ از<br />

دختران فلسطینیان در تمنَه دیدم.‏ پ س هماکنون او را<br />

براي من به بگیرید.‏ پیدایش<br />

پدر و مادرش وي را گفتند:‏ آیا از دختران برادرانت<br />

و در تمامی قوم من دختري نیست که تو باید بروي و<br />

از فلسطینیان ختنه نشده زن بگیري؟ شَمشُون به پدر<br />

خود گفت:‏ او را براي من بگیر زیرا در نظر من پسند<br />

آمد.‏ خروج<br />

اما پدر و مادرش نمیدانستند که این از جانب یهوه<br />

است،‏ زیرا که بر فلسطینیان علتی میخواست،‏ چونکه<br />

در آن وقت فلسطینیان بر اسرائیل تسلط میداشتند.‏<br />

سپ.‏ شَمشُون با پدر و مادر خود به تمنَه رفتند؛ و<br />

چون به تاکستانهاي تمنَه رسیدند،‏ اینک شیري جوان<br />

بر او بغرید.‏<br />

و روح یهوه بر او مستقر شده،‏ آن را درید به طوري<br />

که بزغ دریده شود،‏ و چیزي در دستش نبود؛ و<br />

پدر و مادر خود را از آنچه کرده بود،‏ اطلاع نداد.‏ باب<br />

،6<br />

16 ،34<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

؛ 34<br />

22 ،5<br />

22 ،45<br />

14 ،15<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و رفته،‏ با آن زن سخن گفت وبه نظر شَمشُون<br />

پسند آمد.‏<br />

و چون بعد از چندي براي گرفتنش برمیگشت،‏<br />

ازراه به کنار رفت تا لاشۀ شیر را ببیند؛ و اینک انبوه<br />

زنبور،‏ و عسل در لاشۀ شیر بود.‏<br />

و آن را به دست خود گرفته،‏ روان شد و در رفتن<br />

میخورد تا به پدر و مادر خود رسیده،‏ به ایشان داد و<br />

خوردند.‏ اما به ایشان نگفت که عسل را از لاشۀ شیر<br />

گرفته بود.‏<br />

و پدرش نزد آن زن آمد و شَمشُون در آنجا<br />

مهمانی کرد،‏ زیرا که جوانان چنین عادت داشتند.‏<br />

و آن هنگام که چون او را دیدند،‏ سی رفیق<br />

انتخاب کردند تا همراه او باشند.‏<br />

و شَمشُون به ایشان گفت:‏ معمایی براي شما<br />

میگویم،‏ اگر آن را براي من در هفت روز مهمانی حل<br />

کنید و آن را دریافت نمایید،‏ به شما سی جامۀ کتان و<br />

سی دست رخت میدهم.‏ پیدایش ؛ دوم پادشاهان<br />

و اگر آن را براي من نتوانید حل کنید،‏ آنگاه شما<br />

سی جامۀ کتان و سی دست رخت به من بدهید.‏<br />

ایشان به وي گفتند:‏ معماي خود را بگو تا آن را<br />

بشنویم.‏<br />

به ایشان گفت:‏ از خورنده خوراك بیرون آمد،‏ و از<br />

زورآور شیرینی بیرون آمد.‏ و ایشان تا سه روز معما را<br />

نتوانستند حل کنند.‏<br />

و آن هنگام که در روز هفتم به زن شَمشون<br />

گفتند:‏ شوهر خود را تحریک نما تا معماي خود را<br />

براي ما بیان کند،‏ مبادا تو را و خانۀ پدر تو را به آتش<br />

بسوزانیم.‏ آیا ما را دعوت کردهاید تا ما را تاراج نمایید<br />

یا نه؟<br />

16. پس زن شَمشُون پیش او گریسته،‏ گفت:‏ به<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

4 ،34<br />

.3<br />

- 246 -


نی<br />

نی<br />

یع<br />

یع<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

درستی که از من متنفري و مرا دوست نمیداري زیرا<br />

معمایی به پسران قوم من گفتهاي و آن را براي من<br />

بیان نکردي.‏ او وي را گفت:‏ اینک براي پدر و مادر<br />

خود بیان نکردم؛ آیا براي تو بیان کنم؟<br />

و در هفت روزي که ضیافت ایشان میبود پیش او<br />

میگریست،‏ و آن هنگام که در روز هفتم چونکه او را<br />

بسیار اصرار مینمود،‏ برایش بیان کرد و او معما را به<br />

پسران قوم خود گفت.‏ باب<br />

و در روز هفتم مردان شهر پیش از غروب آفتاب<br />

به وي گفتند که چیست شیرینتر از عسل و چیست<br />

زورآورتر از شیر.‏ او به ایشان گفت:‏ اگر با گاو من جفت<br />

گیري نمیکردید،‏ معماي مرا دریافت نمینمودید.‏<br />

و روح یهوه بر وي مستقر شده،‏ به اَشْقَلون رفت و<br />

از اهل آنجا سی نفر را کشت،‏ و اسباب آنها را گرفته،‏<br />

دستههاي رخت را به آنانی که معما را بیان کرده<br />

بودند،‏ داد و خشمش افروخته شده،‏ به خانۀ پدر خود<br />

برگشت.‏<br />

و زن شَمشُون به رفیقش که او را دوست خود<br />

میشمرد،‏ داده شد.‏ باب<br />

داوران<br />

16 ،16<br />

2 ،15<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

15<br />

.1<br />

.2<br />

و بعد از چندي،‏ آن هنگام که شَمشُون در روزهاي<br />

درو گندم براي دیدن زن خود با بزغالهاي آمد و گفت:‏<br />

نزد زن خود به حجره خواهم درآمد.‏ لیکن پدرش<br />

نگذاشت که داخل شود.‏<br />

و پدرزنش گفت:‏ گمان میکردم که از او متنفري،‏<br />

پس او را به رفیق تو دادم؛ آیا خواهر کوچکش از او<br />

بهتر نیست؟ او را به عوض وي براي خود بگیر.‏ باب<br />

،14<br />

20<br />

3. شَمشُون<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

به ایشان گفت:‏ ا دفعه از فلسطینیان<br />

بیگناه خواهم بود اگر ایشان را اذیتی برسانم.‏<br />

و شَمشُون روانه شده،‏ سی ص د شغال گرفت،‏ و<br />

مشعلها برداشته،‏ دم بر دم گذاشت،‏ و در میان هر دو<br />

دم مشعلی گذارد.‏<br />

و مشعلها را آتش زده،‏ آنها را در کشتزارهاي<br />

فلسطینیان فرستاد،‏ و بافههاي گندم و تاکستانها و<br />

باغهاي زیتون را سوزانید.‏<br />

و فلسطینیان گفتند:‏ کیست که این را کرده است؟<br />

گفتند:‏ شَمشُون داماد تمنی،‏ زیرا که زنش را گرفته،‏ او<br />

را به رفیقش داده است.‏ پ س فلسطینیان آمده،‏ زن و<br />

پدرش را بهآتش سوزانیدند.‏ باب<br />

و شَمشُون به ایشان گفت:‏ اگر به اینطور عمل<br />

کنید،‏ البته از شما انتقام خواهم کشید و بعد از آن<br />

آرامی خواهم یافت.‏<br />

و ایشان را از ساق تا ران به صدمهاي عظیم کشت.‏<br />

پس رفته،‏ در غار صخرة طام ساکن شد.‏<br />

و فلسطینیان برآمده،‏ در یهودا اردو زدند و در لَحی<br />

متفرق شدند.‏<br />

و مردان یهودا گفتند:‏ چرا براي بحث با ما آمدید؟<br />

گفتند:‏ آمدهایم تا شَمشُون را ببندیم و برحسب آنچه<br />

به ما کردهاست به او عمل نماییم.‏<br />

سپ.‏ سه هزار نفر از یهودا به غار صخرة طام<br />

رفته،‏ به شَمشُون گفتند:‏ آیا ندانستهاي که فلسطینیان<br />

بر ما تسلط دارند،‏ پس این چه کار است که به ما<br />

کردهاي؟ در جواب ایشان گفت:‏ به نحوي که ایشان به<br />

من کردند،‏ من به ایشان عمل نمودم.‏ پیدایش<br />

ایشان وي را گفتند:‏ ما آمدهایم تا تو را ببندیم و<br />

به دست فلسطینیان بسپاریم.‏ شَمشُون در جواب<br />

ایشان گفت:‏ براي من قسم بخورید که خود بر من<br />

هجوم نیاورید.‏<br />

ایشان در جواب وي گفتند:‏ هرگز!‏ بلکه تو را<br />

بسته،‏ به دست ایشان خواهیم سپرد،‏ و یقیناً‏ تو را<br />

نخواهیم کشت.‏ پس او را به دو طناب نو بسته،‏ از<br />

صخره برآوردند.‏<br />

و چون او به لَحی رسید،‏ فلسطینیان از دیدن او<br />

نعره زدند؛ و روح یهوه بر وي مستقر شده،‏ طنابهایی<br />

که بر بازوهایش بود،‏ مثل کتانی که به آتش سوخته<br />

شود هم باز شد،‏ و بندها از دستهایش فروریخت.‏<br />

و چانۀ تازة الاغی یافته،‏ دست خود را دراز کرد و<br />

آن را گرفته،‏ هزار مرد با آن کشت.‏<br />

و شَمشُون گفت:‏ با چانۀ الاغ توده بر توده،‏ با چانۀ<br />

الاغ هزار مرد کشتم.‏<br />

و چون از گفتن فارغ شد،‏ چانه را از دست خود<br />

انداخت و آن مکان را رمتْلَحی نامید.‏<br />

سپ.‏ بسیار تشنه شده،‏ نزد یهوه دعا کرده،‏ گفت<br />

که به دست بندهات ا نجات عظیم را دادي و آیا<br />

هماکنون از تشنگی بمیرم و به دست ختنه نشدگان<br />

بیفتم؟<br />

سپ.‏ خدا شکافی را که در لَحی بود،‏ شکافت که<br />

آب از آن جاري شد؛ و چون بنوشید جانش برگشته،‏<br />

تازه روح شد.‏ به این دلیل اسمش عین-‏ حقوري<br />

خوانده شد که تا امروز در لَحی است.‏ اول سموئیل<br />

12 ،30<br />

9 ،20<br />

، از<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

19<br />

29 ،6<br />

- 247 -


یم<br />

هآن<br />

نی<br />

داوران<br />

.20<br />

و او در روزهاي فلسطینیان ، بیست سال بر<br />

اسرائیل داوري نمود.‏ باب<br />

31 ،16<br />

16<br />

.1<br />

و شَمشُون به غَز َّه رفت و در آنجا فاحشهاي دیده،‏ و<br />

با او همبستر شد.‏ یوشع<br />

و به اهل غَز َّه گفته شد که شَمشُون به اینجا<br />

آمدهاست ‏.پس او را احاطه نموده،‏ تمام شب برایش<br />

نزد دروازة شهر کمین گذاردند،‏ و تمام شب خاموش<br />

مانده،‏ گفتند:‏ چون صبح روشن شود او را میکشیم.‏<br />

47 ،15<br />

.2<br />

اول<br />

سموئیل 7 ،23<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و شَمشُون تا نصف شب خوابید.‏ و ن ص ف شب<br />

برخاسته،‏ لنگهدرهاي دروازة شهر و دو چهارچوبش را<br />

گرفته،‏ آنها را با پشت بند کَند و بر دوش خود<br />

گذاشته،‏ بر قلۀ کوهی که در مقابل حبرون است،‏ برد.‏<br />

و بعد از مدتی،‏ زنی را در دره سورق که اسمش<br />

دلیله بود،‏ دوست میداشت.‏<br />

و امیران فلسطینیان نزد او آمده،‏ به او گفتند:‏ او را<br />

فریب داده،‏ دریافت کن که قوت عظیمش در چه چیز<br />

است،‏ و چگونه بر او غالب آییم تا او را بسته،‏ اسیر<br />

نماییم؛ و هر یکی از ما هزار و صد شکل نقره به تو<br />

خواهیم داد.‏ باب<br />

سپ.‏ دلیله به شَمشُون گفت:‏ تمنا اینکه به من<br />

بگویی که قوت عظیم تو در چه چیز است و چگونه<br />

میتوان تو را بست و اسیر نمود.‏<br />

وي را گفت:‏ اگر مرا به هفتریسمان تر و<br />

تازه که خشک نباشد ببندند،‏ من ضعیف و مثل سایر<br />

مردم خواهم شد.‏<br />

و امیران فلسطینیان هفت ریسمان تر و تازه که<br />

خشک نشده بود،‏ نزد او آوردند و او وي را به آنها<br />

بست.‏<br />

و کسان نزد وي در حجره در کمین میبودند.‏ و او<br />

وي را گفت:‏ اي شَمشُون فلسطینیان بر تو آمدند.‏ آنگاه<br />

ریسمانها را بگسیخت چنانکه ریسمان کتان که به<br />

آتش برخورد گسیخته شود،‏ در این صورت قوتش<br />

دریافت نشد.‏ باب<br />

و دلیله به شَمشُون گفت:‏ اینک مسخره کرده،‏ به<br />

من دروغ گفتی.‏ پ س هماکنون مرا خبر بده که به چه<br />

چیز تو را توان بست.‏<br />

او وي را گفت:‏ اگر مرا با طنابهاي تازه که با آنها<br />

هیچ کار کرده نشده است،‏ ببندند،‏ ضعیف و مثل سایر<br />

مردان خواهم شد.‏<br />

و دلیله طنابهاي تازه گرفته،‏ او را با آنها بست و به<br />

وي گفت:‏ اي شَمشُون فلسطینیان بر تو آمدند.‏ و<br />

کسان در حجره در کمین بودند.‏ آنگاه آنها را از<br />

بازوهاي خود مثل نخ بگسیخت.‏<br />

و دلیله به شَمشُون گفت:‏ تابحال مرا مسخره<br />

نموده،‏ دروغ گفتی.‏ مرا بگو که به چه چیز بسته<br />

میشوي.‏ او وي را گفت:‏ اگر هفت گیسوي سر مرا با<br />

تار ببافی.‏<br />

سپ.‏ ا را به میخ قایم بست و وي را گفت:‏ اي<br />

شَمشُون فلسطینیان بر تو آمدند.‏ آنگاه از خواب بیدار<br />

شده،‏ هم میخِ‏ نَورد نساج و هم تار را برکند.‏<br />

و او وي را گفت:‏ چگونه میگویی که مرا دوست<br />

میداري و حال آنکه دل تو با من نیست.‏ ا سه<br />

مرتبه مرا مسخره نموده،‏ مرا خبر ندادي که قوت<br />

عظیم تو در چه چیز است.‏<br />

و چون او وي را هر روز به سخنان خود عاجز<br />

میساخت و او را اصرار مینمود و جانش تا به موت<br />

تنگ میشد،‏ باب<br />

هر چه در دل خود داشت براي او بیانکرده،‏ گفت<br />

که تیغ سلمانی بر سر من نیامده است،‏ زیرا که از رحم<br />

مادرم براي یهوه نذیره شدهام ؛ و اگر تراشیده شوم،‏<br />

قوتم از من خواهد رفت و ضعیف و مثل سایر مردمان<br />

خواهم شد.‏<br />

سپ.‏ چون دلیله دید که هرآنچه در دلش بود،‏<br />

براي او بیان کرده است،‏ فرستاد و امیران فلسطینیان<br />

را طلبیده،‏ گفت:‏ این دفعه بیایید زیرا هرچه در دل<br />

داشت مرا گفته است.‏ آنگاه امیران فلسطینیان نزد او<br />

آمدند و پول را به دست خود آوردند.‏<br />

و او را بر زانوهاي خود خوابانیده،‏ کسی را طلبید و<br />

هفت گیسوي سرش را تراشید.‏ پ س به ضعیف نمودن<br />

او شروع کرد و قوتش از او برفت.‏<br />

و گفت:‏ اي شَمشُون فلسطینیان بر تو آمدند.‏ آنگاه<br />

از خواب بیدار شده،‏ گفت:‏ مثل پیشتر بیرون رفته،‏<br />

خود را میافشانم.‏ اما او ندانست که یهوه از او دور شده<br />

است.‏ اول سموئیل<br />

سپ.‏ فلسطینیان او را گرفته،‏ چشمانش را کندند و<br />

او را به غَز َّه آورده،‏ به زنجیرهاي برنجین بستند و در<br />

زندان آسیاب میکرد.‏ دوم پادشاهان ؛ ارمیا<br />

و موي سرش بعد از تراشیدن باز به بلند شدن<br />

شروع نمود.‏<br />

7 ،39<br />

7 ،25<br />

17 ،14<br />

14 ،16<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

15 ،14<br />

14 ،15<br />

6<br />

7. شَمشُون<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 248 -


يار<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

یم<br />

تی<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

کی<br />

داوران<br />

.23<br />

و سروران فلسطینیان جمع شدند تا قربانی<br />

عظیمی براي خداي خود،‏ داجون بگذرانند و بزم<br />

نمایند زیرا گفتند خداي ما دشمن ما شَمشُون را به<br />

دست ما تسلیم نمودهاست.‏ اول سموئیل<br />

و چون خلق او را دیدند خداي خود را تمجید<br />

نمودند،‏ زیرا گفتند خداي ما دشمن ما را که زمین ما<br />

را خراب کرد و بسی از ما را کشت،‏ به دست ما<br />

تسلیم نمودهاست.‏<br />

و چون دل ایشان شاد شد،‏ گفتند:‏ شَمشُون را<br />

بخوانید تا براي ما بازي کند.‏ پس شَمشُون را از زندان<br />

آورده،‏ براي ایشان بازي میکرد،‏ و او را در میان<br />

ستونها برپا داشتند.‏ باب ؛ روت 3،<br />

و شَمشُون به پسري که دست او را میگرفت،‏<br />

گفت:‏ مرا بگذار تا ستونهایی که خانه بر آنها قایم است،‏<br />

لمس نموده،‏ بر آنها تکیه نمایم.‏<br />

و خانه از مردان و زنان پر بود و همه امیران<br />

فلسطینیان در آن بودند و قریب به سه هزار مرد و زن<br />

بر پشتبام،‏ بازي شَمشُون را تماشا میکردند.‏<br />

و شَمشُون از یهوه خواهش نموده،‏ گفت:‏ اي سرور<br />

یهوه،‏ مرا بیاد آور و اي خدا این مرتبه فقط مرا قوت<br />

بده تا یک انتقام براي دو چشم خود از فلسطینیان<br />

بکشم.‏<br />

و شَمشُون دو ستونِ‏ میان را که خانه بر آنها قایم<br />

بود،‏ یکی را به دست راست و دیگري را به دست چپ<br />

خود گرفته،‏ بر آنها تکیه نمود.‏<br />

و شَمشُون گفت:‏ همراه فلسطینیان بمیرم.‏ و با<br />

زور خم شده،‏ خانه بر امیران و بر تمامی خلقی که در<br />

آن بودند،‏ افتاد.‏ پ س مردگانی که در مرگ خود کشت<br />

از مردگانی که در زندگیاش کشته بود،‏ زیادتر بودند.‏<br />

آنگاه برادرانش و تمامی خاندان پدرش آمده،‏ او را<br />

برداشتند و او را آورده،‏ در قبر پدرش مانوح در میان<br />

صرعه و اَشتاؤل دفن کردند.‏ و او بیست سال بر<br />

اسرائیل داوري کرد.‏<br />

2 ،5<br />

7<br />

6 ،19<br />

باب 25 ،13<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

17<br />

.1<br />

.2<br />

و از کوهستان افرایم،‏ شخصی بود کهمیخا نام<br />

داشت.‏<br />

و به مادر خود گفت:‏ آن هزار و یکصد شکل نقرهاي<br />

که از تو گرفتهشد،‏ و دربارة آن لعنت کردي و در<br />

گوشهاي من نیز سخن گفتی،‏ اینک آن نقره نزد من<br />

است،‏ من آن را گرفتم.‏ مادرش گفت:‏ یهوه پسر مرا<br />

برکت دهد.‏ ؛ اول سموئیل<br />

سپ.‏ آن هزار و یکصد شکل نقره را به مادرش رد<br />

نمود و مادرش گفت:‏ این نقره را براي یهوه از دست<br />

خود به جهت پسرم کاملاً‏ وقف کنم تا تمثال<br />

تراشیده و تمثال ریخته شدهاي ساخته شود؛ پس<br />

هماکنون آن را به تو باز میدهم.‏<br />

و چون نقره را به مادر خود رد نمود،‏ مادرش<br />

دویست شکل نقره گرفته،‏ آن را به زرگري داد که او<br />

تمثال تراشیده،‏ و تمثال ریخته شدهاي ساخت و آنها<br />

در خانۀ میخا بود اشعیا<br />

و میخا خانۀ خدایان داشت،‏ و ایفود و ترافیم<br />

ساخت،‏ و یکی از پسران خود را اختصاص داد تا کاهن<br />

او بشود.‏ باب<br />

و در آن ایام در اسرائیل پادشاهی نبود و هر کس<br />

آنچه در نظرش پسند میآمد،‏ میکرد.‏ باب<br />

و جوانی از ب ‏-لحم یهودا از قبیلۀ یهودا و از<br />

لاویان بود که در آنجا ساکن شد.‏ باب<br />

و آن شخص از شهر خود،‏ یعنی از بیت-لحم یهودا<br />

روانه شد،‏ تا هر جایی که بیابد ساکن شود.‏ و چون<br />

سیر میکرد به کوهستان افرایم به خانۀ میخا رسید.‏<br />

و میخا او را گفت:‏ از کجا آمدهاي؟ او در جواب وي<br />

گفت:‏ من هستم از بیت-لحم یهودا،‏ و میروم تا<br />

هر جایی که بیابم ساکن شوم.‏<br />

میخا او را گفت:‏ نزد من ساکن شو و برایم پدر و<br />

کاهن باش،‏ و من تو را هر سال ده شکل نقره و<br />

دست لباس و معاش میدهم.‏ پ س آن داخل شد.‏<br />

و آن راضی شد که با او ساکن شود،‏ و آن<br />

جوان نزد او مثل یکی از پسرانش بود.‏<br />

و میخا آن را اختصاص داد و آن جوان کاهن<br />

او شد،‏ و در خانۀ میخا میبود.‏<br />

و میخا گفت:‏ هماکنون دانستم که یهوه به من<br />

احسان خواهد نمود زیرا لاوياي را کاهن خود دارم.‏<br />

1 ،18<br />

3 ،18<br />

13 ،15<br />

19 ،40<br />

روت 10 ،3<br />

27 ،8<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

18<br />

.1<br />

در آن ایام در اسرائیل پادشاهی نبود.‏ و در آن روزها<br />

قوم دان،‏ سهمیه ارثی براي سکونت خود طلب<br />

میکردند،‏ زیرا تا در آن روز سهمیه ارث ایشان در<br />

میان قومهاي اسرائیل به ایشان نرسیده بود.‏ باب ؛<br />

6 ،17<br />

25 ،21 ؛ 1 ،19<br />

.2<br />

و پسران دان از قبیلۀ خویش پنج نفر از جماعت<br />

خود که مردان جنگی بودند،‏ از صرعه و اَشتاؤل<br />

- 249 -


يلاو<br />

يار<br />

شی<br />

تی<br />

هآن<br />

يرو<br />

هرا<br />

، يلاو<br />

فرستادند تا زمین را جاسوسی و بررسی نمایند،‏ و به 15<br />

ایشان گفتند:‏ بروید و زمین را جستجو کنید.‏ پس<br />

ایشان به کوهستان افرایم به خانۀ میخا آمده،‏ در آنجا<br />

منزل گرفتند.‏<br />

و چون ایشان نزد خانۀ میخا رسیدند،‏ صداي جوان<br />

را شناختند و به آنجا برگشته،‏ او را گفتند:‏<br />

کیست که تو را به اینجا آوردهاست و در این مکان چه<br />

میکنی و در اینجا چه داري؟ باب<br />

او به ایشان گفت:‏ میخا با من چنین و چنان رفتار<br />

نمودهاست،‏ و مرا اجیر گرفته،‏ کاهن او شدهام<br />

وي را گفتند:‏ از خدا سؤال کن تا بدانیم آیا راهی<br />

که در آن میرویم خیر خواهد بود.‏<br />

کاهن به ایشان گفت:‏ با صلح بروید.‏ راهی که شما<br />

میروید منظور یهوه است.‏<br />

سپ.‏ آن پنج مرد روانه شده،‏ به لا رسیدند.‏ و<br />

خلقی را که در آن بودند،‏ دیدند که در امن و به<br />

رسم صیدونیان در اطمینان و امنیت ساکن بودند.‏ و<br />

در آن زمین صاحب اقتد نبود که اذیت رساند و از<br />

صیدونیان دور بوده،‏ با کسی کار نداشتند.‏<br />

سپ.‏ نزد برادران خود به صرْعه و اَشْتاؤل آمدند.‏ و<br />

برادران ایشان به ایشان گفتند:‏ چه خبر دارید؟<br />

گفتند:‏ برخیزیم و بر ایشان هجوم آوریم،‏ زیرا که<br />

زمین را دیدهایم که اینک بسیار خوب است،‏ و شما<br />

خاموش هستید.‏ پ س کاهلی مورزید بلکه رفته،‏ داخل<br />

شوید و زمین را در تصرف آورید.‏<br />

و چون داخل شوید،‏ به قوم مطمئن خواهید<br />

رسید،‏ و زمین بسیار وسیع است،‏ و خدا آن را به دست<br />

شما داده است؛ و آن جایی است که از هرچه در جهان<br />

است،‏ باقی ندارد.‏<br />

سپ.‏ ششصد نفر از قبیلۀ دان مسلح شده،‏ به آلات<br />

جنگ از آنجا یعنی از صرْعه و اَشْتاؤل روانه شدند.‏ یوشع<br />

داوران<br />

.<br />

7 ،17<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

33 ،15<br />

.12<br />

و برآمده،‏ در قریۀ یعاریم در یهودا اردو زدند.‏ در<br />

این صورت تا امروز آن مکان را محنَه دان میخوانند و<br />

اینک در پشت قریۀ یعاریم است.‏<br />

و از آنجا به کوهستان افرایم گذشته،‏ به خانۀ میخا<br />

رسیدند.‏ باب<br />

و آن پنج نفر که براي جاسوسی زمین لایش رفته<br />

بودند،‏ برادران خود را خطاب کرده،‏ گفتند:‏ آیا<br />

میدانید که در این خانهها ایفود و ترافیم و تمثال<br />

تراشیده و تمثال ریخته شدهاي هست؟ پس هماکنون<br />

فکر کنید که چه باید بکنید.‏ باب<br />

سپ.‏ به آنسو برگشته،‏ به خانۀ جوان یعنی<br />

به خانۀ میخا آمده،‏ سلامتی او را پرسیدند.‏<br />

و آن ششصد مرد مسلح شده،‏ به آلات جنگ که<br />

از پسران دان بودند،‏ در دهنۀ دروازه ایستاده بودند.‏<br />

و آن پنج نفر که براي جاسوسی زمین رفته بودند<br />

برآمده،‏ به آنجا داخل شدند،‏ و تمثال تراشیده و ایفود<br />

و ترافیم و تمثال ریخته شده را گرفتند،‏ و کاهن با آن<br />

ششصد مرد مسلح شده،‏ به آلات جنگ به دهنۀ دروازه<br />

ایستاده بود.‏<br />

و چون ا به خانۀ میخا داخل شده،‏ تمثال<br />

تراشیده و ایفود و ترافیم و تم ثال ریخته شده را<br />

گرفتند،‏ کاهن به ایشان گفت:‏ چه میکنید؟<br />

ایشان به وي گفتند:‏ خاموش شده،‏ دست را بر<br />

دهانت بگذار و همراه ما آمده،‏ براي ما پدر و کاهن<br />

باش.‏ کدام برایت بهتر است که کاهن خانۀ یک شخص<br />

باشی یا کاهن قومی و قبیلهاي در اسرائیل شوي؟<br />

سپ.‏ دل کاهن شاد گشت.‏ و ایفود و ترافیم و<br />

تمثال تراشیده را گرفته،‏ در میان قوم داخل شد.‏<br />

سپ.‏ متوجه شده،‏ روانه شدند،‏ و اطفال و گلهها و<br />

اسباب را پیش خود قرار دادند.‏<br />

و چون ایشان از خانۀ میخا دور شدند،‏ مردانی که<br />

در خانههاي اطراف خانۀ میخا بودند جمع شده،‏<br />

پسراندان را تعقیب نمودند.‏<br />

و پسراندان را صدا زدند؛ و ایشان رو برگردانیده،‏<br />

به میخا گفتند:‏ تو را چه شده است که با این جمعیت<br />

آمدهاي؟<br />

او گفت:‏ خدایان مرا که ساختم با کاهن گرفته،‏<br />

رفتهاید؛ و مرا دیگر چه چیز باقی است؟ پس چگونه<br />

به من میگویید که تو را چه شده است؟<br />

و پسران دان او را گفتند:‏ صداي تو در میان ما<br />

شنیده نشود مبادا مردان تند خو بر شما هجوم آورند،‏<br />

و جان خود را با جانهاي اهل خانهات هلاك سازي.‏<br />

و پسراندان خود را پیش گرفتند.‏ و چون میخا<br />

دید که ایشان از او قويترند،‏ رو گردانیده،‏ به خانۀ<br />

خود برگشت.‏<br />

و ایشان آنچه میخا ساخته بود و کاهنی را که<br />

داشت برداشته،‏ به لایش بر قومی که آرام و مطمئن<br />

بودند،‏ حمله کردند،‏ و ایشان را به دم شمشیر کشته،‏<br />

شهر را به آتش سوزانیدند.‏<br />

و رهانندهاي نبود زیرا که از صیدون دور بود و<br />

ایشان را با کسی معاملهاي نبود و آن شهر در درهاي<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

4 ،17<br />

1 ،17<br />

.13<br />

.14<br />

- 250 -


يلاو<br />

له<br />

تی<br />

تی<br />

شی<br />

نی<br />

نی<br />

کی<br />

یک<br />

يرو<br />

نی<br />

که نزد بیت-رحوب است،‏ واقع بود.‏ پس شهر را بنا<br />

کرده،‏ در آن ساکن شدند.‏<br />

و شهر را به اسم پدر خود،‏ دان که براي اسرائیل<br />

زاییده شد،‏ دان نامیدند.‏ امااسم شهر قبل از آن لا<br />

بود.‏ یوشع<br />

و پسراندان آن تمثال تراشیده را براي خود نصب<br />

کردند و یهوناتان پسر جرشُوم پسر موسی و پسرانش<br />

تا روز اسیر شدن ا زمین،‏ کاهنان پسراندان<br />

میبودند.‏ اول پادشاهان ؛ دوم پادشاهان<br />

پس تمثال تراشیدة میخا را که ساخته بود تمامی<br />

روزهایی که خانۀ خدا در شیلوه بود،‏ براي خود نصب<br />

نمودند.‏<br />

داوران<br />

29 .16 ،17<br />

29 ،12<br />

47 ،19<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

19<br />

.1<br />

و در آن ایام که پادشاهی در اسرائیلنبود،‏ مرد<br />

در پشت کوهستان افرایم ساکن بود،‏ و کنیزي از<br />

بیت-لحم یهودا از براي خود گرفته بود.‏ باب<br />

و کنیزش بر او زنا کرده،‏ از نزد او به خانۀ پدرش در<br />

بیت-‏ حل م یهودا رفت،‏ و در آنجا مدت چهار ماه بماند.‏<br />

و شوهرش برخاسته،‏ از عقب او رفت تا دلش را<br />

برگردانیده،‏ پیش خود باز آورد.‏ و غلامی با دو الاغ<br />

همراه او بود،‏ و آن زن او را به خانۀ پدر خود برد.‏ و<br />

چون پدر کنیز او را دید،‏ از ملاقاتش شاد شد.‏ پیدایش<br />

6 ،17<br />

.2<br />

.3<br />

3 ،34<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و پدر زنش،‏ یعنی پدر کنیز او را نگاه داشت.‏ پس<br />

سه روز نزد وي توقف نمود و خوردند و آشامیدند،‏ آنجا<br />

شب بسر بردند.‏<br />

و در روز چهارم،‏ چون صبح زود بیدار شدند،‏ او<br />

برخاست تا روانه شود؛ اما پدر کنیز به داماد خود گفت<br />

که دل خود را به لقمهاي نان تقو ده،‏ و بعد از آن<br />

روانه شوید.‏<br />

پس هر دو با هم نشسته،‏ خوردند و نوشیدند.‏ و پدر<br />

کنیز به آن مرد گفت:‏ موافقت کرده،‏ امشب را بمان و<br />

دلت شاد باشد.‏ دوم<br />

و چون آن مرد برخاست تا روانه شود،‏ پدر زنش او<br />

را اصرار نمود و شب دیگر در آنجا ماند.‏<br />

و در روز پنجم صبح زود برخاست تا روانه شود،‏ پدر<br />

کنیز گفت:‏ دل خود را تقو نما و تا غروب صبر<br />

نمایید.‏ و ایشان هردو خوردند.‏<br />

و چون آن شخص با کنیز و غلام خود برخاست تا<br />

روانه شود،‏ پدر زنش یعنی پدر کنیز او را گفت:‏<br />

هماکنون روز نزدیک به غروب میشود،‏ شب را بمانید؛<br />

اینک روز تمام میشود.‏ در اینجا شب را بمان و دلت<br />

شاد باشد و فردا بامدادان روانه خواهید شد و به خیمۀ<br />

خود خواهی رسید.‏ ارمیا ؛ لوقا<br />

اما آن مرد قبول نکرد که شب را بماند،‏ پس<br />

برخاسته،‏ روانه شد و به مقابل یبوس که اورشلیم<br />

باشد،‏ رسید؛ و دو الاغ پالان شده و کنیزش همراه وي<br />

بود.‏ اول تواریخ<br />

و چون ایشان نزد یبوس رسیدند،‏ نزد به<br />

غروب بود.‏ غلام به آقاي خود گفت:‏ بیا و به ا شهر<br />

یبوسیان برگشته،‏ شب را در آن بسر بریم.‏<br />

آقایش وي را گفت:‏ به شهر غریب که هیچیک از<br />

فرزنداناسرائیل در آن نباشد برنمیگردیم،‏ بلکه به<br />

جِبعه بگذریم.‏<br />

و به غلام خود گفت:‏ بیا و به ی از ا جاها،‏<br />

یعنی به جِبعه یا رامه نزدیک بشویم و در آن شب را<br />

بمانیم.‏<br />

سپ.‏ از آنجا گذشته،‏ برفتند و نزد جِبعه که از آن<br />

بنیامین است،‏ آفتاب بر ایشان غروب کرد.‏<br />

سپ.‏ به آن طرف برگشتند تا به جِبعه داخل شده،‏<br />

شب را در آن بسر برند.‏ و او درآمد در کوچۀ شهر<br />

نشست؛ اما کسی نبود که ایشان را به خانۀ خود ببرد و<br />

منزل دهد.‏ باب<br />

و اینک مردي پیر در شب از کار خود از مزرعه<br />

میآمد.‏ و ا شخص از کوهستان افرایم بوده،‏ در<br />

جِبعه سکونت گزیده بود؛ اما مردمان آن مکان<br />

بنیامینی بودند.‏<br />

و او نظر انداخته،‏ شخص مسافري را در کوچۀ<br />

شهر دید؛ و آن مرد پیر گفت:کجا می و از کجا<br />

میآیی ؟ پیدایش<br />

او وي را گفت:‏ ما از بیت-لحم یهودا به آن طرف<br />

کوهستان افرایم میرویم،‏ زیرا از آنجا هستم و به بیت-‏<br />

لحم یهودا رفته بودم،‏ و هماکنون عازم خانۀ یهوه<br />

هستم،‏ و هیچ کس مرا به خانۀ خود نمیپذیرد؛<br />

و نیز کاه و علف به جهت الاغهاي ما هست،‏ و نان<br />

و شراب هم براي من و کنیز تو و غلامی که همراه<br />

بندگانت است،‏ میباشد و احتیاج به چیزي نیست.‏<br />

آن مرد پیر گفت:‏ صلح بر تو باد؛ تمامی<br />

کمبودهاي تو پیش من است؛ اما شب را در کوچه بسر<br />

مبر.‏ باب ؛ اول سموئیل<br />

سپ.‏ او را به خانۀ خود برده،‏ به الاغها خوراك داد<br />

29 ،24<br />

4 ،6<br />

6 ،25<br />

4 ،20<br />

4 ،12<br />

8 ،16<br />

23 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

سموئیل 28 ،13<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 251 -


هرا<br />

نی<br />

نی<br />

و پایهاي خود را شسته،‏ خوردند و نوشیدند.‏<br />

و چون دلهاي خود را شاد میکردند،‏ اینک<br />

مردمان شهر،‏ یعنی بعضی اشخاص پسران بلیعال خانه<br />

را احاطه کردند،‏ و در را زده،‏ به آن مرد پیر<br />

صاحبخانه خطاب کرده،‏ گفتند:‏ آن مرد را که به خانۀ<br />

تو داخل شده است بیرون بیاور تا با او همبستر شویم.‏<br />

داوران<br />

.22<br />

4 ،19 ؛ پیدایش 25 ،16 باب<br />

.23<br />

و آن مرد صاحبخانه نزد ایشان بیرون آمده،‏ به<br />

ایشان گفت:‏ نه اي برادرانم شرارت مورزید،‏ چونکه این<br />

مرد به خانۀ من داخل شده است؛ این عمل زشت را<br />

منمایید.‏ پیدایش ؛ دوم سموئیل 13،<br />

اینک دختر باکرة من و کنیز ا مرد،‏ ایشان را<br />

نزد شما بیرون میآورم و ایشان را ناتوان ساخته،‏ آنچه<br />

در نظر شما پسند آید به ایشان بکنید.‏ لیکن با ا<br />

مرد این کار زشت را مکنید.‏<br />

اما آن مردمان نخواستند که او را بشنوند.‏ پ س آن<br />

شخص کنیز خود را گرفته،‏ نزد ایشان بیرون آورد و با<br />

او همبستر شدند و تمامی شب تا صبح او را تجاور<br />

میکردند،‏ و در طلوع خورشید او را رها کردند.‏<br />

وآن زن در سپیدة صبح آمده،‏ به در خانۀ آن<br />

شخص که آقایش در آن بود،‏ افتاد تا روشن شد.‏<br />

و در وقت صبح آقایش برخاسته،‏ بیرون آمد تا به<br />

خود برود و اینک کنیزش نزد در خانه افتاده،‏ و<br />

دستهایش بر آستانه بود.‏<br />

و او وي را گفت:‏ برخیز تا برویم.‏ اما کسی جواب<br />

نداد،‏ پس آن مرد او را بر الاغ خود گذاشت و<br />

برخاسته،‏ به مکان خود رفت.‏<br />

و چون به خانۀ خود رسید،‏ کاردي برداشت و<br />

کنیز خود را گرفته،‏ اع ض اي او را به دوازده قطعه<br />

تقسیم کرد،‏ و آنها را در تمامی محدوده اسرائیل<br />

فرستاد.‏<br />

و هر که این را دید گفت:‏ از روزي که<br />

فرزنداناسرائیل از مصر بیرون آمدهاند تا امروز عملی<br />

مثل این کرده و دیده نشده است.‏ پس در آن تأمل<br />

کنید و مشورت کرده،‏ حکم نمایید.‏ باب<br />

14 ،18<br />

12<br />

7 ،19<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

20<br />

.1<br />

و همه فرزنداناسرائیل بیرون آمدند و جماعت مثل<br />

شخص واحد از دان تا بئرشبع با اهل زمین جِلْعاد نزد<br />

یهوه در مصفَه جمع شدند.‏ باب<br />

و سران تمام قوم و همه قومهاي اسرائیل یعنی<br />

چهارصد هزار مرد شمشیر زن پیاده در جماعت قوم<br />

خدا حاضر بودند.‏ باب<br />

و پسرانبنیامین شنیدند که فرزنداناسرائیل در<br />

مصفَه برآمدهاند.‏ و فرزنداناسرائیل گفتند:‏ بگویید که<br />

این عمل زشت چگونه شده است.‏<br />

آن مرد لاوي که شوهر زن مقتوله بود،‏ در جواب<br />

گفت:‏ من با کنیز خود به جِبعه که از آن بنیامین<br />

باشد،‏ آمدیم تا شب را بسر بریم.‏ باب<br />

و اهل جِبعه بر من برخاسته،‏ خانه را در شب،‏ گرد<br />

من احاطه کردند،‏ و مرا خواستندبکشند و کنیز مرا<br />

خوار نمودند که بمرد.‏<br />

و کنیز خود را گرفته،‏ او را قطعه قطعه کردم و او را<br />

در تمامی ولایت ارث اسرائیل فرستادم،‏ زیرا که کار<br />

قبیح و زشت در اسرائیل نمودند.‏<br />

هان همه شما،‏ اي فرزنداناسرائیل حکم و مشورت<br />

خود را اینجا بیاورید.‏<br />

آنگاه تمام قوم مثل شخص واحد برخاسته،‏ گفتند:‏<br />

هیچ کدام از ما به خیمۀ خود نخواهیم رفت،‏ و هیچ<br />

کدام از ما به خانۀ خود بر نخواهیم گشت.‏<br />

و حال کاري که به جِبعه خواهیم کرد،‏ این است که<br />

به حسب قرعه بر آن برآییم.‏<br />

و ده نفر از صد و صد از هزار و هزار از ده هزار از<br />

تمامی قومهاي اسرائیل بگیریم تا آذوقه براي قوم<br />

بیاورند،‏ و تا چون به جِبعه بنیامینی برسند،‏ با ایشان<br />

موافق همۀ قباحتی که در اسرائیل نمودهاند،‏ رفتار<br />

نمایند.‏<br />

سپ.‏ همه مردان اسرائیل بر شهر جمع شده،‏ مثل<br />

شخص واحد متحد شدند.‏<br />

و قومهاي اسرائیل اشخاصی چند در تمامی قوم<br />

بنیامین فرستاده،‏ گفتند:‏ این چه شرارتی است که در<br />

میان شما آن اتفاق افتاد؟<br />

پس هماکنون آن مردان فرزندان بلیعال را که در<br />

جِبعه هستند،‏ تسلیم نمایید تا آنها را به قتل رسانیم،‏<br />

و بدي را از اسرائیل دور کنیم.‏ اما بنیامینیان<br />

نخواستند که سخن برادران خود فرزنداناسرائیل را<br />

بشنوند.‏<br />

و پسرانبنیامین از شهرهاي خود به جِبعه جمع<br />

شدند تا بیرون رفته،‏ با فرزنداناسرائیل جنگ نمایند.‏<br />

و از پسرانبنیامین در آن روز بیست و ششهزار<br />

مرد شمشیرزن از شهرها سان دیده شد،‏ غیر از<br />

ساکنان جِبعه که هفتصد نفر برگزیده،‏ سان دیده شد.‏<br />

15 ،19<br />

10 ،8<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

1 ،21<br />

.2<br />

- 252 -


لی تئی<br />

یس بی<br />

29<br />

داوران<br />

.16<br />

و از تماماین گروه هفتصد نفر چپ دست برگزیده<br />

شدند که هر یکی از آنها مویی را به سنگ فلاخن<br />

میزدند و خطا نمیکردند.‏<br />

و از مردان اسرائیل غیر از بنیامینیان چهارصد<br />

هزار مرد شمشیرزن سان دیده شد که همه اینها<br />

مردان جنگی بودند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل برخاسته،‏ به بیتئیل رفتند و از<br />

خدا مشورت خواسته،‏ گفتند:‏ کیست که قبل از ما<br />

براي جنگ نمودن با پسرانبنیامین برود؟ یهوه فرمود:‏<br />

یهودا اول برود.‏ باب<br />

و فرزنداناسرائیل بامدادان برخاسته،‏ در برابر<br />

جِبعه اردو زدند.‏<br />

و مردان اسرائیل بیرون رفتند تا با بنیامینیان<br />

جنگ نمایند،‏ و مردان اسرائیل برابر ایشان در جِبعه<br />

صفآرایی کردند.‏<br />

و پسرانبنیامین از جِبعه بیرون آمده،‏ در آن روز<br />

بیست و دو هزار نفر از اسرائیل را بر زمین هلاك<br />

و قوم،‏ یعنی مردان اسرائیل خود را قوي<br />

دل ساخته،‏ بار دیگر صفآرایی نمودند،‏ در مکانی که<br />

روز اول صفآرایی کردهبودند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل برآمده،‏ به حضور یهوه تا شام<br />

گریه کردند،‏ و از یهوه مشورت خواسته،‏ گفتند:‏ آیا بار<br />

دیگر نزدیک بشوم تا با برادران خود پسرانبنیامین<br />

جنگ نمایم؟ یهوه فرمود:‏ به مقابلۀ ایشان برآیید.‏<br />

و فرزنداناسرائیل در روز دوم به مقابلۀ<br />

پسرانبنیامین پیش آمدند.‏ پیدایش<br />

و بنیامینیان در روز دوم به مقابلۀ ایشان از جِبعه<br />

بیرون شده،‏ بار دیگر هجده هزار نفر از فرزنداناسرائیل<br />

را بر زمین هلاك ساختند که همه اینها شمشیرزن<br />

بودند.‏<br />

آنگاه تمامی فرزنداناسرائیل،‏ یعنی تمامی قوم<br />

برآمده،‏ به بیتئیل رفتند و گریه کرده،‏ در آنجا به<br />

حضور یهوه توقف نمودند،‏ و آن روز را تا شام روزه<br />

داشته،‏ قربانیهاي سوختنی و قربانیهاي صلح به<br />

حضور یهوه گذرانیدند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل از یهوه مشورت خواستند.‏ و<br />

صندوق عهد خدا آن روزها در آنجا بود.‏<br />

و فینحاس پسر العازار پسر هارون در آن روزها<br />

پیش آن ایستاده بود،‏ و گفتند:‏ آیا بار دیگر بیرون روم<br />

و با برادران خود پسرانبنیامین جنگ کنم یا دست<br />

بردارم؟ یهوه فرمود:‏ برآي زیرا که فردا او را به دست تو<br />

تسلیم خواهم نمود.‏ یوشع<br />

یوشع<br />

سپ.‏<br />

2 ،8<br />

اسرائیل در هر طرف جِبعه کمین ساختند.‏<br />

؛ اول سموئیل<br />

5 ،15<br />

.30<br />

و فرزنداناسرائیل در روز سوم به مقابلۀ<br />

پسرانبنیامین برآمدند،‏ و مثل سابق در برابر جِبعه<br />

صفآرایی نمودند.‏<br />

و پسرانبنیامین به مقابلۀ قوم بیرون آمده،‏ از شهر<br />

کشیده شدند و به زدن و کشتن قوم در راهها که یکی<br />

از آنها به سوي ب و دیگري به سوي جِبعه<br />

میرود مثل سابق شروع کردند،‏ و به قدر سی نفر از<br />

اسرائیل در صحرا کشته شدند.‏<br />

و پسرانبنیامین گفتند که ایشان مثل سابق پیش<br />

ما شکست خوردند.‏ اما فرزنداناسرائیل گفتند:‏ بگریزیم<br />

تا ایشان را از شهر به راهها بکشیم.‏<br />

و تمامی مردان اسرائیل از مکان خود برخاسته،‏ در<br />

بعل تامار صفآرایی نمودند،‏ و کمین کنندگان اسرائیل<br />

از مکان خود یعنی از معره جِبعه به در جستند.‏ یوشع<br />

،8<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

19<br />

.34<br />

و دههزار مرد برگزیده از تمام اسرائیل در برابر<br />

جِبعه آمدند و جنگ سخت شد،‏ و ایشان نمیدانستند<br />

که بلا بر ایشان رسیده است.‏<br />

و یهوه بنیامین را به حضور اسرائیل مغلوب<br />

ساخت و فرزنداناسرائیل در آن روز بیست و پنجهزار<br />

و یکصد نفر را از بنیامین هلاك ساختند که همه<br />

ایشان شمشیرزن بودند.‏<br />

و پسرانبنیامین دیدند که شکست یافتهاند زیرا<br />

که مردان اسرائیل به بنیامینیان جا داده بودند،چونکه<br />

اعتماد داشتند بر کمینی که به اطراف جِبعه نشانده<br />

بودند.‏<br />

و کمینکنندگان عجله نموده،‏ بر جِبعه هجوم<br />

آوردند و کمینکنندگان خود را پراکنده ساخته،‏ تمام<br />

شهر را به دم شمشیر زدند.‏<br />

و در میان مردان اسرائیل و کمینکنندگان<br />

علامتی قرار داده شد که تراکم دود بسیار بلند از شهر<br />

برافرازند.‏<br />

سپ.‏ چون مردان اسرائیل در جنگ رو گردانیدند،‏<br />

بنیامینیان شروع کردند به زدن و کشتنِ‏ قر<br />

نفر از مردان اسرائیل زیرا گفتند یقیناً‏ ایشان مثل<br />

جنگ اول از حضور ما شکست یافتهاند.‏<br />

و چون آن تراکم ستون دود از شهر بلند شدن<br />

گرفت،‏ بنیامینیان از عقب خود نگریستند و اینک تمام<br />

شهر به سوي آسمان به دود بالا میرود.‏ یوشع<br />

و فرزنداناسرائیل برگشتند و بنیامینیان پریشان<br />

20 ،8<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

39<br />

.40<br />

.41<br />

27 ،49<br />

13 ،22<br />

1 ،1<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

کردند.‏ 22.<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

- 253 -


هرا<br />

هآن<br />

نی<br />

یزن<br />

یزن<br />

یزن<br />

یزن<br />

تئی<br />

ته<br />

لی<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

شدند،‏ زیرا دیدند که بلا بر ایشان رسیده است.‏<br />

پس از حضور مردان اسرائیل به صحرا<br />

روگردانیدند.‏ اما جنگ،‏ ایشان را در گرفت و آنانی که<br />

از شهر بیرون آمدند،‏ ایشان را در میان هلاك ساختند.‏<br />

سپ.‏ بنیامینیان را احاطه کرده،‏ ایشان را تعقیب<br />

نمودند،‏ و در منُوحه در مقابل جِبعه به سوي طلوع<br />

آفتاب ایشان را پایمال کردند.‏<br />

و هجده هزار نفر از بنیامین که همه ایشان مردان<br />

جنگی بودند،‏ افتادند.‏<br />

و ایشان برگشته،‏ به سوي صحرا تا صخرة رمون<br />

بگریختند.‏ و پنج هزار نفر از ایشان را به سر راهها<br />

هلاك کردند،‏ و ایشان را تا جدعوم تعقیب کرده،‏ دو<br />

هزار نفر از ایشان را کشتند.‏<br />

پس همه کسانی که در آن روز از بنیامین افتادند،‏<br />

بیست و پنج هزار مرد شمشیرزن بودند که همه آنها<br />

مردان جنگی بودند.‏<br />

اما ششصد نفر برگشته،‏ به سوي بیابان به صخرة<br />

رمون فرار کردند،‏ و در صخرة رمون چهار ماه بماندند.‏<br />

داوران<br />

.42<br />

43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

13 ،21 باب<br />

.48<br />

ومردان اسرائیل بر بنیامینیان برگشته،‏ ایشان را به<br />

دم شمشیر کشتند،‏ یعنی تمام اهل شهر و حیوانات و<br />

هرچه را که یافتند؛ و همچنین همۀ شهرهایی را که<br />

به ا رسیدند،‏ به آتش سوزانیدند.‏ یوشع<br />

24 ،8<br />

21<br />

.1<br />

و مردان اسرائیل در مصفَه قسم خورده،‏ گفتند که<br />

هیچیک از ما دختر خود را به بنیامینیان به زنی<br />

ندهند.‏ باب<br />

و قوم به بیتئیل آمده،‏ در آنجا به حضور خدا تا<br />

شام نشستند و صداي خود را بلند کرده،‏ زار زار<br />

بگریستند.‏ یوشع ؛ داوران<br />

و گفتند:‏ اي یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ ا چرا در<br />

اسرائیل آن هنگامه است که امروز یک قوم از اسرائیل<br />

کم شود؟<br />

و در فرداي آن روز قوم به زودي برخاسته،‏<br />

قربانگاهی در آنجا بنا کردند،‏ و قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانیهاي صلح گذرانیدند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل گفتند:‏ کیست از تمامی قومهاي<br />

اسرائیل که در جماعت نزد یهوه بر نیامده است؟ زیرا<br />

قسم سخت خورده،‏ گفته بودند که هر که به حضور<br />

یهوه به مصفَه نیاید،‏ البته کشته شود.‏ باب<br />

و فرزنداناسرائیل دربارة برادر خود بنیامین پشیمان<br />

شده،‏ گفتند:‏ امروز یک قوم از اسرائیل ریشه کن شده<br />

است.‏<br />

براي بقیۀ ایشان دربارة زنان چه کنیم؟ زیرا که ما<br />

به یهوه قسم خوردهایم که از دختران خود به ایشان به<br />

ندهیم.‏<br />

و گفتند:‏ کدام یک از قومهاي اسرائیل است که به<br />

حضور یهوه به مصفَه نیامدهاست؟ و اینک از یابیش<br />

جِلْعاد کسی به اردو و جماعت نیامده بود.‏ اول سموئیل<br />

زیرا چون قوم شمرده شدند،‏ اینک از ساکنان<br />

یابیش جِلْعاد هیچکس در آنجا نبود.‏<br />

سپ.‏ جماعت دوازده هزار نفر از شجاعترین قوم را<br />

به آنجا فرستاده،‏ و ایشان را امر کرده،‏ گفتند:‏ بروید و<br />

ساکنان یابیش جِلْعاد را با زنان و اطفال به دم شمشیر<br />

بکشید.‏<br />

و آنچه باید بکنید این است که هر مردي را و هر<br />

را که با مرد خوابیده باشد،‏ هلاك کنید.‏ اعداد<br />

و در میان ساکنان یابیش جِلْعاد چهارصد دختر<br />

باکره که با مردي نخوابیده بودند،‏ و ایشان را به اردو<br />

در شیلوه که در زمین کنعان است،‏ آوردند.‏<br />

و تمامی جماعت نزد پسرانبنیامین که در صخرة<br />

رمون بودند فرستاده،‏ ایشان را به صلح دعوت کردند.‏<br />

1 ،11<br />

17 ،31<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

47 ،20 باب<br />

.14<br />

و در آن وقت بنیامینیان برگشتند و دخترانی را<br />

که از زنان یابیش جِلْعاد زنده نگاه داشته بودند به<br />

ایشان دادند،‏ و باز ایشان را کافی نبود.‏<br />

و قوم براي بنیامین پشیمان شدند،‏ زیرا یهوه در<br />

قومهاي اسرائیل شکافی ایجاد کرده بود.‏<br />

و بزرگان جماعت گفتند:‏ دربارة زنان به ج<br />

باقی ماندگان چه کنیم،‏ چونکه زنان از بنیامین ریشه<br />

کن شدهاند؟<br />

و گفتند:‏ میراثی به جهت نجاتیافتگان بنیامین<br />

باید باشد تا قومی از اسرائیل محو نشود.‏<br />

اما ما دختران خود را به ایشان به نمیتوانیم<br />

داد زیرا فرزنداناسرائیل قسم خورده،‏ گفتهاند<br />

نفرینشده باد کسی که به بنیامیندهد.‏<br />

و گفتند:‏ اینک هر سال در شیلوه که به طرف<br />

شمال بیتئیل و به طرف مشرق راهی که از ب<br />

به شکیم میرود،‏ و به سمت جنوبی لبونه است،‏ عیدي<br />

براي یهوه میباشد.‏<br />

سپ.‏ پسرانبنیامین را امر فرموده،‏ گفتند:‏ بروید در<br />

تاکستانها در کمین باشید،‏<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

1 ،20<br />

27 ،20<br />

1 ،18<br />

1 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 254 -


داوران<br />

.21<br />

و نگاه کنید و اینک اگر دختران شیلوه بیرون آیند<br />

تا با رقصکنندگان رقص کنند،‏ آنگاه از تاکستانها<br />

درآیید،‏ و از دختران شیلوه هرکس زن خود را ربوده،‏<br />

به زمین بنیامین برود.‏<br />

و چون پدران و برادران ایشان آمده،‏ نزد ما<br />

شکایت کنند،‏ به ایشان خواهیم گفت ایشان را به<br />

خاطر ما ببخشید،‏ چونکه ما براي هر کس زنش را در<br />

جنگ نگاه نداشتیم،‏ و شما آنها را به ایشان ندادید،‏<br />

هماکنون مجرم میباشید.‏<br />

پس پسرانبنیامین چنین کردند،‏ و از<br />

رقصکنندگان،‏ زنان را برحسب شمارة خود گرفتند،‏ و<br />

ایشان را دزدیدند،‏ رفتند،‏ و به ملک خود برگشته،‏<br />

شهرها را بنا کردند و در آنها ساکن شدند.‏<br />

و در آن وقت فرزنداناسرائیل هر کس به قوم خود<br />

و به قبیلۀ خود روانه شدند،‏ و از آنجا هرکس به ملک<br />

خود بیرون رفتند.‏<br />

و در آن ایام در اسرائیل پادشاهی نبود و هرکس<br />

آنچه در نظرش پسند میآمد،‏ میکرد.‏ باب ؛ ؛<br />

،19<br />

1 ،18<br />

6 ،17<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

1<br />

- 255 -


بی<br />

تی<br />

ا ر‏ّ‏<br />

لیا<br />

روت<br />

روت<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

و آن هنگام در ایام حکومت داوران که قحطی در<br />

زمین پیدا شد،‏ و مردي از بیت-لحم یهودا رفت تا در<br />

منطقه موآب ساکن شود،‏ او و زنش و دو پسرش.‏<br />

و اسم آن مرد الیملَک بود،‏ و اسم زنش نَعومی،‏ و<br />

پسرانش به محلُون و کلْیون نام داشتند و از اَفْراتیانِ‏<br />

بیت-لحم در یهودا بودند.‏ پ س به منطقه موآب رسیده،‏<br />

در آنجا ماندند.‏<br />

و الیملَک شوهر نعومی،‏ مرد و او با دو پسرش باقی<br />

ماند.‏<br />

و ایشان از زنان موآب براي خود زن گرفتند که نام<br />

یکی عرْفَه و نام دیگري روت بود،‏ و در آنجا قر به<br />

ده سال توقف نمودند.‏<br />

و هر دو ایشان محلُون و کلْیون نیز مردند،‏ و آن زن<br />

بدون دو پسر و شوهر خود تنها ماند.‏<br />

سپ.‏ او با دو عروس خود برخاست تا از منطقه موآب<br />

برگردد،‏ زیرا که در منطقه موآب شنیده بود که یهوه<br />

به قوم خود رحم نموده،‏ نان به ایشان داده است.‏ دوم<br />

3 ،8 پادشاهان<br />

.7<br />

.8<br />

و از مکانی که در آن ساکن بود بیرون آمد،‏ و دو<br />

عروسش همراه وي بودند،‏ و به راه روانه شدند تا به<br />

زمین یهودا مراجعت کنند.‏<br />

و نعومی به دو عروس خود گفت:‏ بروید و هر یکی از<br />

شما به خانۀ مادر خود برگردید،‏ و یهوه به شما برکت<br />

دهد،‏ چنانکه شما به مردگان و به من کردید.‏ پیدایش<br />

،24<br />

12 ؛ 14 ،43<br />

.9<br />

و یهوه به شما عطا کند که هر یکی از شما در خانۀ<br />

شوهر خود آرامش یابید.‏ پس ایشان را بوسید و با<br />

صداي بلند،‏ گریستند.‏<br />

و به او گفتند:‏ نه بلکه همراه تو نزد قوم تو<br />

خواهیم برگشت.‏<br />

نعومی گفت:‏ اي دخترانم برگردید،‏ چرا همراه من<br />

بیایید؟ آیا در رحم من هنوز پسران هستند که براي<br />

شما شوهر باشند؟<br />

اي دخترانم برگشته،‏ راه خود را پیش گیرید زیرا<br />

که براي شوهر گرفتن زیاده پیر هستم،‏ و اگر گویم که<br />

امید دارم و امشب نیز به شوهر داده شوم وپسران هم<br />

بزایم،‏<br />

آیا تا بالغ شدن ایشان صبر خواهید کرد،‏ و به<br />

خاطر ایشان،‏ خود را از شوهر گرفتن محروم خواهید<br />

داشت؟ نه اي دخترانم جانم براي شما بسیار تلخ شده<br />

است چونکه دست یهوه بر من دراز شده است.‏ ایوب<br />

،19<br />

.13<br />

21<br />

14<br />

سپ.‏ بار دیگر با صداي بلند،‏ گریستند و عرفه مادر<br />

شوهر خود را بوسید،‏ اما روت به وي چسبید.‏<br />

و او گفت:‏ اینک زن برادر شوهرت نزد قوم خود و<br />

خدایان خویش برگشته است تو نیز در عقب زن برادر<br />

شوهرت برگرد.‏<br />

روت گفت:‏ بر من اصرار نکن که تو را ترك کنم و<br />

از نزد تو برگردم،‏ زیرا هر جایی که بروي میآیم و هر<br />

جایی که منزل کنی،‏ منزل میکنم،‏ قوم تو قوم من و<br />

خداي تو خداي من خواهد بود.‏ دوم سموئیل<br />

که بمیري،‏ میمیرم و در آنجا دفن خواهم<br />

شد.‏ یهوه به من چنین زیاده بر این کند اگر چیزي<br />

غیر از مرگ،‏ مرا از تو جدا نماید.‏ اول<br />

سپ.‏ چون دید که او براي رفتن همراهش تصمیم<br />

گرفته است،‏ از سخن گفتن به وي پافشاري نکرد.‏<br />

و ایشان هر دو روانه شدند تا به ب لحم<br />

رسیدند.‏ و چون وارد بیت-‏ لحم گردیدند،‏ تمامی شهر<br />

بر ایشان به حرکت آمده،‏ زنان گفتند که آیااین نعومی<br />

است؟<br />

او به ایشان گفت:‏ مرا نعومی مخوانید بلکه مرا ما<br />

بخوانید زیرا قادر مطلق به من تلخی سخت رسانیده<br />

است.‏ خروج<br />

من پر بیرون رفتم و یهوه مرا خالی برگردانید.‏<br />

پس براي چه مرا نعومی میخوانید چونکه یهوه مرا<br />

خوار ساخته است و قادرمطلق به من بدي رسانیده<br />

است.‏<br />

و نعومی مراجعت کرد و عروسش روت موآبیه که<br />

از منطقه موآب برگشته بود،‏ همراه وي آمد؛ و در<br />

ابتداي درو کردن جو وارد بیت-‏ لحم شدند.‏<br />

-<br />

21 ،15<br />

سموئیل 17 ،3<br />

23 ،15<br />

.15<br />

.16<br />

17. جایی<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

2<br />

.1<br />

و نعومی خویشِ‏ شوهري داشت که مردي دولتمند،‏<br />

بوعزْ‏ نام از خاندان ملَک بود.‏ اول سموئیل<br />

و روت موآبیه به نعومی گفت:‏ مرا اجازت ده که به<br />

کشتزارها بروم و در عقب هر کسی که در نظرش لطف<br />

یابم،‏ خوشهچینی نمایم.‏ او وي را گفت:‏ برو اي دخترم.‏<br />

1 ،9<br />

.2<br />

باب 1 ،3<br />

دوم 16 ،3<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 256 -


يرو<br />

ین<br />

لیا<br />

ین<br />

ین<br />

يرا<br />

يها<br />

نی<br />

يرو<br />

.15<br />

روت<br />

3<br />

.4<br />

سپ.‏ روانه شده،‏ به کشتزار رفت و در عقب درو<br />

کنندگان خوشهچینی مینمود،‏ و اتفاقاً‏ او به قطعۀ<br />

زمین بوعزْ‏ که از خاندان ملَک بود،‏ افتاد.‏<br />

و اینک بوعزْ‏ از بیت-لحم آمده،‏ به درو کنندگان<br />

گفت:‏ یهوه با شما باد.‏ ایشان وي را گفتند:‏ یهوه تو را<br />

برکت دهد.‏ داوران ؛ لوقا<br />

و بوعزْ‏ به نوکر خود که بر درو کنندگان گماشته<br />

بود،‏ گفت:‏ این دختر از آن کیست؟<br />

نوکري که بر درو کنندگان گماشته شده بود،‏ در<br />

جواب گفت:‏ این است دختر موآبیه که با نعومی از<br />

منطقه موآب برگشته است،‏<br />

و به من گفت:‏ درخواست دارم که خوشهچی<br />

نمایم و در عقب درو کنندگان در میان بافهها جمع<br />

کنم؛ پس آمده،‏ از صبح تا به حال مانده است،‏ غیر از<br />

آنکه اندکی در خانه استراحت کرده است.‏<br />

و بوعزْ‏ به روت گفت:‏ اي دخترم گوش میدهی؟ به<br />

هیچ کشتزار دیگر براي خوشهچینی مرو و از اینجا<br />

هم عبور نکن بلکه با کنیزان من در اینجا باش.‏<br />

و چشمانت به زمینی که درو میکنند باشد و در<br />

عقب ایشان برو؛ آیا جوانان را حکم نکردم که تو را<br />

لمس نکنند؟ و اگر تشنه باشی،‏ نزد ظروف ایشان برو و<br />

از آنچه جوانان میکشند،‏ بنوش.‏<br />

سپ.‏ به در افتاده،‏ او را تا به زمین تعظیم کرد<br />

و به او گفت:‏ براي چه در نظر تو لطف یافتم که به من<br />

توجه نمودي و حال آنکه غریب هستم؟ اول سموئیل<br />

،25<br />

28 ،1<br />

12 ،6<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

23<br />

.11<br />

بوعزْ‏ در جواب او گفت:‏ از هر آنچه بعد از مردن<br />

شوهرت به مادر شوهر خود کردي،‏ اطلاع تمام به من<br />

رسیده است،‏ و چگونه پدر و مادر و زمین ولادت خود<br />

را ترك کرده،‏ نزد قومی که قبلاً‏ نمیشناختی،‏ آمدي.‏<br />

16 ،1 باب<br />

.12<br />

یهوه عمل تو را جزا دهد و از جانب یهوه،‏ خداي<br />

اسرائیل،‏ که در زیر بالهایش پناه بردي،‏ مزد کامل به<br />

تو برسد.‏<br />

گفت:‏ اي آقایم،‏ مورد لطف تو قرار گیرم زیرا که<br />

مرا تسلی دادي و به کنیز خود سخنان دلآویز گفتی،‏<br />

اگر چه من مثل یکی از کنیزان تو نیستم.‏ پیدایش<br />

27 ،30<br />

.13<br />

؛ 15 ،33<br />

.14<br />

بوعزْ‏ وي را گفت:‏ در وقت غذا اینجا بیا و از نان<br />

بخور و لقمۀ خود را در شیره فرو بر.‏ پس نزد درو<br />

کنندگان نشست و غلۀ برشته به او دادند و خورد و<br />

سیر شده،‏ زیادي آورد.‏ دوم پادشاهان<br />

و چون براي خوشهچینی برخاست،‏ بوعزْ‏<br />

جوانانخود را امر کرده،‏ گفت:‏ بگذارید که در میان<br />

بافهها هم خوشهچی نماید و او را خجالت زده<br />

منمایید.‏<br />

و نیز از دستهها کشیده،‏ برایش بگذارید تا برچیند<br />

و او را دعوا مکنید.‏<br />

سپ.‏ تا شام در آن کشتزار خوشهچی نموده،‏<br />

آنچه را که برچیده بود،‏ کوبید و به قدر یک ایفۀ جو<br />

بود.‏<br />

پس آن را برداشته،‏ به شهر درآمد،‏ و مادر<br />

شوهرش آنچه را که برچیده بود،‏ دید،‏ و آنچه بعد از<br />

سیرشدنش باقی مانده بود،‏ بیرون آورده،‏ به وي داد.‏<br />

و مادر شوهرش وي را گفت ‏:امروز کجا<br />

خوشهچینی نمودي و کجا کار کردي؟ مبارك باد آنکه<br />

بر تو توجه نموده است.‏ پس مادر شوهر خود را از<br />

کسی که نزد وي کار کرده بود،‏ خبر داده،‏ گفت:‏ نام<br />

آن شخص که امروز نزد او کار کردم،‏ بوعزْ‏ است.‏<br />

و نعومی به عروس خود گفت:‏ او از جانب یهوه<br />

مبارك باد زیرا که احسان را بر زندگان و مردگان ترك<br />

ننموده است.‏ و نعومی وي را گفت:‏ ا شخص،‏ از<br />

خویشاوندان ماست.‏<br />

و روت موآبیه گفت که او نیز به من گفت با<br />

جوانان من باش تا همۀ درو مرا تمام کنند.‏<br />

نعومی به عروس خود روت گفت که اي دخترم<br />

خوب است که با کنیزان او بیرون و تو را در<br />

کشتزار دیگر نیابند.‏<br />

سپ.‏ با کنیزان بوعزْ‏ براي خوشهچینی میماند تا<br />

درو جو و درو گندم تمام شد،‏ و با مادرشوهرش<br />

سکونت داشت.‏<br />

لاویان 22 ،23<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

3<br />

.1<br />

و مادر شوهرش،‏ نعومی وي را گفت:‏ اي دختر من،‏<br />

آیا ب تو آرامش نجویم تا برایت نیکو باشد.‏ باب<br />

و هماکنون آیا بوعزْ‏ که تو با کنیزانش بودي خویش<br />

ما نیست؟ و او امشب در خَرمن خود،‏ جو پاك میکند.‏<br />

9 ،1<br />

.2<br />

8 ،2 باب<br />

3<br />

.4<br />

سپ.‏ خویشتن را حمام کرده،‏ معطر کن و رخت<br />

خود را پوشیده،‏ به خرمن برو،‏ اما خود را به آن مرد<br />

نشان نده تا از خوردن و نوشیدن فارغ شود.‏<br />

و چون او بخوابد،‏ جاي خوابیدنش را نشان کن و<br />

رفته،‏ پای او را بگشا و بخواب،‏ و او تو را خواهد<br />

44 ،4<br />

- 257 -


یزن<br />

يها<br />

یزن<br />

لیا<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

گفت که چه باید بکنی.‏<br />

او وي را گفت:‏ هر چه به من گفتی،‏ خواهم کرد.‏<br />

روت<br />

.5<br />

8 ،19 خروج<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

سپ.‏ به خرمن رفته،‏ همانطورکه مادرشوهرش به او<br />

امر فرموده بود،‏ رفتار نمود.‏<br />

پس چون بوعزْ‏ خورد و نوشید و دلش شاد شد و<br />

رفته،‏ به کنار بافههاي جو خوابید،‏ آنگاه او آهسته<br />

آهسته آمده،‏ پای او را گشود و خوابید.‏<br />

و در نیمه شب آن مرد بیمناك شد و به آن سمت<br />

متوجه شد که کنار پایهایش خوابیده است!‏<br />

و گفت:‏ تو کیستی؟ او گفت:‏ من کنیز تو،‏ روت<br />

هستم؛ پس بالهاي خود را بر کنیز خویش بگستران<br />

زیرا که تو خویشاوند خونی هستی.‏ حزقیال<br />

او گفت:‏ اي دختر من!‏ از جانب یهوه مبارك باش!‏<br />

زیرا که آخرسر بیشتر از اول لطف نمودي،‏ چونکه در<br />

عقب جوانان،‏ چه فقیر و چه غنی،‏ نرفتی.‏ اول سموئیل<br />

،15<br />

8 ،16<br />

.10<br />

13<br />

.11<br />

و حال اي دختر من،‏ مترس!‏ هر آنچه به من<br />

گفتی برایت خواهم کرد،‏ زیرا که تمام شهرِ‏ قوم من تو<br />

را زن نیکو میدانند.‏<br />

و هماکنون راست است که من خویشاوند هستم،‏<br />

اما خویشاوندي نزدیکتر از من هست.‏<br />

امشب در اینجا بمان و بامدادان اگر او حق<br />

خویشاوندي را براي تو عمل نماید،‏ خوب عمل نماید،‏<br />

و اگر نخواهد که براي تو حق خویشاوندي را عمل<br />

نماید،‏ پس قسم به حیات یهوه که من آن را براي تو<br />

عمل خواهم نمود؛ هماکنون تا صبح بخواب.‏ اول سموئیل<br />

.12<br />

.13<br />

45 ،14<br />

14<br />

سپ.‏ نزد پایش تا صبح خوابیده،‏ پیش از آنکه<br />

کسی همسایهاش را بشناسد،‏ برخاست،‏ و بوعزْ‏ گفت:‏<br />

آگاهباش کسی نفهمد که به خرمن آمده است.‏<br />

و گفت چادري که بر توست،‏ بیاور و بگیر.‏ پ س آن<br />

را بگرفت و او شش مقدار جو اندازه گرفت،‏ بر وي<br />

گذارد و به شهر رفت.‏<br />

و چون نزد مادر شوهر خود رسید،‏ او به وي گفت:‏<br />

اي دختر من،‏ بر تو چه گذشت؟ پس او را از هر آنچه<br />

آن مرد با وي کرده بود،‏ خبر داد.‏<br />

و گفت:‏ این شش مقدار جو را به من داد و گفت،‏<br />

نزد مادرشوهرت تهیدست مرو.‏<br />

اما او گفت:‏ اي دخترم آرام بنشین تا بدانی که<br />

این امر چگونه خواهد شد،‏ زیرا که آن مرد تا این کار<br />

را امروز تمام نکند،‏ آرام نخواهد گرفت.‏<br />

و بوعزْ‏ به دروازه آمده،‏ آنجا نشست.‏ و اینک آن<br />

خویشاوندي که بوعز دربارة او سخن گفته بود عبور<br />

میکرد،‏ و به او گفت:‏ اي فلان!‏ به اینجا برگشته،‏<br />

بنشین.‏ و او برگشته،‏ نشست.‏<br />

و ده نفر از بزرگان شهر را برداشته،‏ به ایشان گفت:‏<br />

اینجا بنشینید ‏.و ایشان نشستند.‏<br />

و به آن خویشاوند گفت:‏ نعومی که از منطقه موآب<br />

برگشته است،‏ قطعۀ زمینی را که از برادر ما الیملَک<br />

بود،‏ میفروشد.‏<br />

و من صلاح دیدم که تو را اطلاع داده،‏ بگویم که آن<br />

را به حضور این ساکنان و بزرگان قوم من بخر.‏ پس<br />

اگر خرید میکنی،‏ بکن؛ و اگر خرید نمیکنی مرا خبر<br />

بده تا بدانم،‏ زیرا غیر از تو کسی نیست که خرید کند،‏<br />

و من بعد از تو هستم.‏ او گفت:‏ من خرید میکنم.‏<br />

بوعزْ‏ گفت:‏ در روزي که زمین را از دست نعومی<br />

میخري،‏ از روت موآبیه،‏ زنی که شوهرش مرده نیز<br />

باید خرید،‏ تا نام مرده را بر میراثش برانگیزانی.‏ متی<br />

،22<br />

24<br />

.6<br />

.7<br />

آن خویشاوند گفت:‏ نمیتوانم براي خود خرید کنم،‏<br />

مبادا میراث خود را فاسد کنم.‏ پس تو بخر آن چیزي<br />

را که من میبایست میخریدم،‏ زیرا نمیتوانم خرید<br />

نمایم.‏<br />

و رسم انفکاك و مبادلت در ایام قدیم در اسرائیل<br />

به جهت اثبات هر امر این بود که شخص کفش خود را<br />

بیرون کرده،‏ به همسایۀ خود میداد.‏ و این در اسرائیل<br />

قانون شده است.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ آن خویشاوند به بوعزْ‏ گفت:‏ آن را براي خود<br />

بخر.‏ و کفش خود را بیرون کرد.‏<br />

و بوعزْ‏ به بزرگان و به تمامی قوم گفت:‏ شما امروز<br />

شاهد باشید که تمامی دارائی ملَک و تمامی دارائی<br />

کلیون و محلون را از دست نعومی خریدم.‏<br />

و هم روت موآبیه زن محلون را به زنی خود<br />

خریدم تا نام مرده را بر میراثش برانگیزانم،‏ و نام مرده<br />

از میان برادرانش و از دروازة محلهاش بریده نشود؛<br />

شما امروز شاهد باشید.‏<br />

و تمامی قوم که نزد دروازه بودند و بزرگان گفتند:‏<br />

شاهد هستیم و یهوه این زن را که به خانۀ تو درآمد،‏<br />

مثل راحیل و لیه گرداند که خانۀ اسرائیل را بنا کردند؛<br />

و تو در افراته کامیاب شو،‏ و در بیتلحم نامور باش.‏<br />

7 ،25<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 258 -


پیدایش<br />

روت<br />

22 ،30 ؛ 32 ،29<br />

.12<br />

و خانۀ تو مثل خانۀ فارص باشد که تامار براي<br />

یهودا زایید،‏ از فرزندانی که یهوه تو را از این دختر،‏<br />

خواهد بخشید.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ بوعزْ‏ روت را گرفت و او زن وي شد و با او<br />

همبستر شد و یهوه او را توانائی حاملگی داد و پسري<br />

زایید.‏ مزامیر<br />

و زنان به نعومی گفتند:‏ متبارك باد یهوه که<br />

تو را امروز بیخویشاوند نگذاشته است؛ و نام او در<br />

اسرائیل بلند شود.‏<br />

و او برایت تازهکنندة جان و پرورندة پیري تو<br />

باشد،‏ زیرا که عروست که تو را دوست میدارد و برایت<br />

از هفت پسر بهتر است،‏ او را زایید.‏<br />

و نعومی پسر را گرفته،‏ در آغوش خود<br />

گذاشت و دایۀ اوشد.‏<br />

و زنان همسایهاش،‏ او را نام نهاده،‏ گفتند براي<br />

نعومی پسري زاییده شد،‏ و نام او را عوبید<br />

خواندند و او پدر یسی پدر داود است.‏<br />

این است پیدایش فارص:‏ فارص حصرون را آورد؛<br />

29 ،38<br />

3 ،127<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

12 ،46 پیدایش<br />

5 2، ؛ اول تواریخ<br />

.19<br />

اول تواریخ<br />

و حصرون،‏ رام را آورد؛ و رام،‏ عمیناداب را آورد؛<br />

9 ،2<br />

.20<br />

و عمیناداب نَحشون را آورد؛ و نَحشون سلْمون را<br />

آورد؛ اعداد<br />

و سلْمون بوعز را آورد؛ و بوعز عوبید را آورد؛<br />

و عوبید یس ی را آورد؛ و یس ی داود را آورد.‏ اول<br />

7 ،1<br />

.21<br />

.22<br />

20 .1 ،16 سموئیل<br />

- 259 -


یل<br />

هان<br />

یان<br />

.12<br />

اول سموئیل<br />

اول سموئیل<br />

1<br />

.1<br />

و مردي بود از رامه تایم صوفیم ازکوهستان افرایم،‏<br />

نامیدهشده به اَلْقانَه پسر یرُوحام پسر اَلیهو پسر تُوحو<br />

پسر صوف.‏ و او افرایمی بود.‏ اول تواریخ<br />

و او دو زن داشت.‏ اسم یکی حنّا و اسم دیگري فَنن َّه<br />

بود.‏ و فَنن َّه فرزندانی داشت لیکن حنّا را فرزندان نبود.‏<br />

26 ،7<br />

.2<br />

31 ،29 پیدایش<br />

.3<br />

و آن مرد هر سال براي عبادت نمودن و قربانی<br />

گذرانیدن براي یهوه صبایوت از شهر خود به شیلُوه<br />

میآمد،‏ و حفْنی و فینَحاس دو پسر عی یل یهوه<br />

در آنجا بودند.‏ یوشع<br />

و چون روزي میآمد که اَلْقانَه قربانی میگذرانید،‏ به<br />

زن خود فَنن َّه و همۀ پسران و دختران خود قسمتها<br />

میداد.‏<br />

و اما به حنّا سهم دوبرابر میداد زیرا که حنّا را<br />

دوست میداشت،‏ اگر چه یهوه رحم او را بسته بود.‏<br />

، کاهنان<br />

1 ،18<br />

.4<br />

.5<br />

18 ،20 پیدایش<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و هئوي وي او را نیز سخت میرنجانید به حدي که<br />

وي را خشمناك میساخت،‏ چونکه یهوه رحم او را<br />

بسته بود.‏<br />

و همچنین سال به سال واقع میشد که چون حنّا<br />

به خانۀ خدا میآمد،‏ فَنن َّه همچنین او را میرنجانید و او<br />

گریه نموده،‏ چیزي نمیخورد.‏<br />

و شوهرش،‏ اَلْقانَه،‏ وي را میگفت:‏ اي حنّا،‏ چرا<br />

گری و چرا نمیخوري و دلت چرا غمگین است؟ آیا<br />

من براي تو از ده پسر بهتر نیستم؟<br />

و بعد از خوردن و نوشیدنِ‏ ایشان در شیلوه،‏ حنّا<br />

برخاست و عیلی کاهن بر کرسی خود نزدستونی در<br />

معبد خدا نشسته بود.‏<br />

و او به تلخی جان نزد یهوه دعا کرد،‏ و زارزار<br />

بگریست.‏<br />

و نذر کرده،‏ گفت:‏ اي یهوه صبایوت اگر در واقع<br />

به مصیبت کنیز خود نظر کرده،‏ مرا بیاد آوري و<br />

کنیزك خود را فراموش نکرده،‏ فرزندان پسري به کنیز<br />

خود عطا فرمایی،‏ او را تمامی ایام عمرش به یهوه<br />

خواهم داد،‏ و تیغ سلمانی بر سرش نخواهد آمد.‏ داوران<br />

و چون دعاي خود را به حضور یهوه طول داد،‏<br />

عیلی دهن او را ملاحظه کرد.‏<br />

و حنّا در دل خود سخن میگفت،‏ و لبهایش فقط،‏<br />

متحرك بود و صدایش شنیده نمیشد،‏ و عی گمان<br />

برد که مست است.‏<br />

پس عیلی وي را گفت:‏ تا به کی مست میشوي؟<br />

شرابت را از خود دور کن.‏<br />

و حنّا در جواب گفت:‏ نه آقایم،‏ بلکه زن شکسته<br />

روح هستم،‏ و شراب و مستیآور ننوشیده ام،‏ بلکه جان<br />

خود را به حضور یهوه ریخته ام.‏ مزامیر<br />

کنیز خود را از دختران بلیعال مشمار،‏ زیرا که از<br />

زیادي غم و رنجیدگی خود تا بحال میگفتم.‏<br />

عیلی در جواب گفت:‏ با صلح برو و خداي اسرائیل<br />

خواهشی را که از او طلب نمودي،‏ تو را عطا فرماید.‏<br />

5 ،42<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

5 ،20 مزامیر<br />

.18<br />

گفت:‏ کنیزت در نظرت لطف یابد.‏ پس آن زن راه<br />

خود را پیش گرفت و میخورد و دیگر ترشرو نبود.‏ روت<br />

13 ،2<br />

؛ دوم سموئیل<br />

4 ،16<br />

.19<br />

و ایشان بامدادان برخاسته،‏ به حضور یهوه عبادت<br />

کردند و برگشته،‏ به خانۀ خویش به رامه آمدند.و اَلْقانَه<br />

زن خود حنّا را بشناخت و یهوه او را به یاد آورد.‏ پیدایش<br />

22 ،30<br />

.20<br />

و بعد از مرور ایام حنّا حامله شده،‏ پسري زایید و<br />

او را سموئیل نام نهاد،‏ زیرا گفت:‏ او را از یهوه سؤال<br />

نمودم.‏ پیدایش<br />

و شوهرش اَلْقانَه با تمامی اهل خانه اش رفت تا<br />

قربانی سالی و نذر خود را نزد یهوه بگذراند.‏<br />

و حنّا نرفت زیرا که به شوهر خود گفته بود تا<br />

پسر از شیر باز داشته نشود،‏ نمی آیم،‏ آنگاه او را<br />

خواهم آورد و به حضور یهوه حاضر شده،‏ آنجا دائماً‏<br />

خواهد ماند.‏ لوقا<br />

23. شوهرش اَلْقانَه وي را گفت:‏ آنچه در نظرت پسند<br />

آید،‏ بکن،‏ تا وقت باز داشتنش از شیر بمان؛ لیکن یهوه<br />

کلام خود را استوار نماید.‏ پس آن زن ماند و تا وقت<br />

بازداشتن پسر خود از شیر،‏ او را شیر میداد.‏<br />

و چون او را از شیر باز داشته بود،‏ وي را با سه گاو<br />

و یک ایفۀ آرد و یک مشک شراب با خود آورده،‏ به<br />

خانۀ یهوه در شیلوه رسانید و آن پسر کوچک بود.‏<br />

و گاو را قربانی نمودند،‏ و پسر را نزد عیلی<br />

آوردند.‏<br />

و حنّا گفت:‏ عرض میکنم اي آقایم!‏ جانت زنده باد<br />

اي آقایم!‏ من آن زن هستم که در اینجا نزد تو<br />

37 ،2<br />

1 ،21<br />

.21<br />

.22<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.10<br />

.11<br />

5 ،13<br />

- 260 -


هوا<br />

هان<br />

یل<br />

ته<br />

.11<br />

ایستاده،‏ از یهوه خواهش نمودم.‏ باب<br />

براي این پسر خواهش نمودم و یهوه خواهش مرا<br />

که از او طلب نموده بودم،‏ به من عطا فرموده است.‏<br />

و من نیز او را براي یهوه وقف نمودم؛ تمام ایامی<br />

که زنده باشد وقف یهوه خواهد بود.‏ پس در آنجا یهوه<br />

را عبادت نمودند.‏<br />

اول سموئیل<br />

55 ،17<br />

.27<br />

.28<br />

2<br />

.1<br />

و حنّا دعا نموده،‏ گفت:‏ دل من در یهوه وجد<br />

مینماید،‏ و شاخ من در یهوه برافراشته شده،‏ و دهانم<br />

بر دشمنانم وسیع گردیده است،‏ زیرا که در نجات تو<br />

شادمان هستم.‏ لوقا ؛ دوم قرنتیان<br />

مثل یهوه قدوسی نیست،‏ زیرا غیر از تو کسی<br />

نیست،‏ و مثل خداي ما صخره اي نیست.‏ اول<br />

3. سخنان تکبرآمیز دیگر مگویید،‏ و غرور از دهان شما<br />

صادر نشود،‏ زیرا یهوه خداي دانش است و به او اعمال،‏<br />

سنجیده میشود.‏<br />

کمان قدرتمندان را شکسته است،‏ و آنانی که<br />

میلغزیدند،‏ کمر آنها به قوت بسته شد.‏<br />

سی.‏ رشدگان،‏ خویشتن را براي نان اجیر ساختند و<br />

کسانی که گرسنه بودند،‏ استراحت یافتند؛ اما زن نازا<br />

هفت فرزند زاییده است،‏ و آنکه فرزندان بسیار داشت،‏<br />

پژمرده گردیده.‏<br />

یهوه می میراند و زنده میکند؛ به قبر فرود می آورد<br />

و برمیخیزاند.‏ تثنیه ؛ ایوب ؛ هوشع ؛ مزامیر<br />

4 ،30<br />

23 ،8<br />

1 ،6<br />

11 ،6<br />

18 ،5<br />

47 ،1<br />

39 ،32<br />

.2<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

20 ،71 ؛<br />

.7<br />

یهوه فقیر میسازد و غنی میگرداند؛ پست میکند و<br />

بلند میسازد.‏ مزامیر ؛ لوقا ؛ ارمیا<br />

فقیر را از خاك برمیافرازد و مسکین را از مدفوع<br />

برمیدارد تا ایشان را با امیران بنشاند و ایشان را وارث<br />

تخت باشکوه گرداند،‏ زیرا که ستونهاي زمین از<br />

آن یهوه است و زمین را بر آنها استوار نموده است.‏<br />

32 ،52<br />

52 ،1<br />

8 ،75<br />

.8<br />

15 ،36 ایوب<br />

52 1، ؛ لوقا 7 ؛ مزامیر 113،<br />

.9<br />

پایهاي مقدسین خود را محفوظ میدارد،‏ اما شریران<br />

در ظلمت خاموش خواهند شد،‏ زیرا که انسان به قوت<br />

خود غالب نخواهد آمد.‏ مزامیر ؛<br />

آنانی که با یهوه دشمنی کنند،‏ شکسته خواهند<br />

شد.‏ او بر ایشان از آسمان صاعقه خواهد فرستاد.‏ یهوه<br />

انتهاي زمین را داوري خواهد نمود،‏ و به پادشاه خود<br />

قوت خواهد بخشید و شا خ مسحشده خود را بلند<br />

خواهد گردانید.‏ اشعیا ؛ اول سموئیل ؛ مزامیر ؛<br />

پس اَلْقانَه به خانۀ خود به رامه رفت و آن پسر به<br />

حضور عیلی کاهنْ،‏ یهوه را خدمت مینمود.‏<br />

و پسران عیلی از بنیبلیعال بودند و یهوه را<br />

نشناختند.‏<br />

و عادت کاهنان با قوم این بود که چون کسی<br />

قربانی میگذرانید،‏ هنگامی که گوشت پخته میشد،‏<br />

خادم کاهن با چنگال سه دندانه در دست خود می<br />

آمد؛ خروج<br />

و آن را به تابه یا قابلامه یا دیگ یا کاسه فرو برده،‏<br />

هر چه چنگال برمی آورد،‏ کاهن آن را براي خود<br />

میگرفت.‏ و همچنین با تمامی اسرائیل که در آنجا به<br />

شیلوه می آمدند،‏ رفتار مینمودند.‏<br />

و نیز قبل از سوزانیدن پیه،‏ خادم کاهن آمده،‏ به<br />

کسی که قربانی میگذرانید،‏ میگفت:‏ گوشت به ج<br />

کباب براي کاهن بده،‏ زیرا گوشت پخته از تو نمیگیرد،‏<br />

بلکه خام.‏<br />

و آن مرد به وي میگفت:‏ پیه را اول بسوزانند و<br />

بعد هر چه دلت میخ د براي خود بگیر.‏ او میگفت:‏<br />

نه،‏ بلکه هماکنون بده،‏ والا به زور میگیرم.‏<br />

پس گناه آن جوانان به حضور یهوه بسیار عظیم<br />

بود،‏ زیرا که مردمان قربانیهاي یهوه را ناپاك<br />

میداشتند.‏<br />

و اما سموئیل به حضور یهوه خدمت میکرد،‏ و او<br />

پسر کوچک بود و بر کمرش ایفود کتان بسته بود.‏<br />

و مادرش براي وي رداي کوچک میساخت،‏ و آن<br />

را سال به سال همراه خود میآورد،‏ هنگامی که با<br />

شوهر خود برمی آمد تا قربانی سالی را بگذرانند.‏<br />

و عیلی اَلْقانَه و زنش را برکت داده،‏ گفت:‏ یهوه تو<br />

را از این زن به عو ض قرضی که به یهوه داده اي،‏<br />

فرزندان بدهد.‏ پس به مکان خود رفتند.‏<br />

و یهوه به حنّا رحم نمود و او حامله شده،‏ سه پسر<br />

و دو دختر زایید،‏ و آن پسر،‏ سموئیل به حضور یهوه<br />

نمو میکرد.‏ لوقا<br />

و عی بسیار سالخورده شده بود،‏ و هر چه<br />

پسرانش با تمامی اسرائیل عمل مینمودند،‏ می شنید،‏<br />

و اینکه چگونه با زنانی که نزد در خیمۀ اجتماع<br />

خدمت میکردند،‏ میخوابیدند.‏ خروج<br />

پس به ایشان گفت:‏ چرا چنین کارها میکنید زیرا<br />

که اعمال بد شما را از تمامی این قوم میشنوم.‏<br />

چنین مکنید اي پسرانم،‏ زیرا خبري که میشنوم<br />

خوب نیست.‏ شما باعث گناه قوم یهوه میباشید.‏<br />

8 ،38<br />

3 ،27<br />

لاویان 3 ،3<br />

80 ،1<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

،132<br />

6 ،11<br />

18 ،49<br />

10 ،7<br />

11 ،91<br />

9 ،45<br />

.10<br />

،<br />

17<br />

- 261 -


یک<br />

یل<br />

یل<br />

اول سموئیل<br />

.25<br />

اگر شخصی بر شخصی گناه ورزد،‏ خدا او را داوري<br />

خواهد کرد؛ اما اگر شخصی بر یهوه گناه ورزد،‏ کیست<br />

که براي وي شفاعت نماید؟ اما ایشان سخن پدر خود<br />

را نشنیدند،‏ زیرا یهوه خواست که ایشان را هلاك<br />

سازد.‏<br />

و آن پسر،‏ سموئیل،‏ نمو می یافت و هم نزد یهوه<br />

و هم نزد مردمان پسندیده میشد.‏ لوقا<br />

و مرد خدایی نزد عیلی آمده،‏ به وي گفت:‏ یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ آیا خود را بر خاندان پدرت هنگامی<br />

که ایشان در مصر در خانۀ فرعون بودند،‏ ظاهر<br />

نساختم؟ اعمال رسولان<br />

و آیا او را از همه قومهاي اسرائیل برنگزیدم تا<br />

کاهن من بوده،‏ نزد قربانگاه من بیاید و بخور بسوزاند و<br />

به حضور من ایفود بپوشد؛ وآیا همه قربانیهاي آتشین<br />

فرزنداناسرائیل را به خاندان پدرت نبخشیدم؟ لاویان<br />

،10<br />

52 ،2<br />

25 ،7<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

14<br />

.29<br />

پس چرا قربانیها و قربانیهاي خوراکی مرا که در<br />

مسکن خود امر فرمودم،‏ پایمال میکنید و پسران خود<br />

را زیاده از من محترم میداري،‏ تا خویشتن را از<br />

نیکوترین همه قربانیهاي قوم من،‏ اسرائیل پروار<br />

سازید؟<br />

بنابراین یهوه،‏ خداي اسرائیل میفرماید:‏ البته<br />

فرمودم که خاندان تو و خاندان پدرت به حضور من تا<br />

به ابد رفت و آمد خواهند نمود.‏ لیکن هماکنون یهوه<br />

میفرماید:‏ دور از من!‏ زیرا آنانی را که مرا احترام<br />

نمایند،‏ احترام خواهم نمود و کسانی که مرا حقیر<br />

شمارند،‏ خوار خواهند شد.‏ خروج ؛ امثال ؛ یوحنا<br />

،12<br />

8 ،4<br />

1 ،28<br />

.30<br />

9 ،2 ؛ ملاکی 26<br />

.31<br />

اینک ایامی میآید که بازوي تو را و بازوي خاندان<br />

پدر تو را قطع خواهم نمود که مردي پیر در خانۀ تو<br />

یافت نشود.‏ اول پادشاهان<br />

و تنگی مسکن مرا خواهی دید،‏ در هر احسانی که<br />

به اسرائیل خواهد شد،‏ و مردي پیر در خانۀ تو اصلاً‏<br />

نخواهد بود.‏<br />

و شخصی را از کسان تو که از قربانگاه خود قطع<br />

نمینمایم،‏ براي کاهیدن چشم تو و رنجانیدن دلت<br />

خواهد بود،‏ و همه نسل خانۀ تو در جوانی خواهند<br />

مرد.‏<br />

و این براي تو علامت باشد که بر دو پسرت حفْنی<br />

و فینَحاس واقع میشود که هر دو ایشان در یک روز<br />

خواهند مرد.‏ باب<br />

و کاهن امینی به جهت خود برپا خواهم داشت که<br />

موافق دل و جان من رفتار خواهد نمود،‏ و براي او<br />

خانۀ مستحکمی بنا خواهم کرد،‏ و به حضور مسحشده<br />

در من پیوسته رفت و آمد خواهد نمود.‏<br />

و آن هنگام که هر که در خانۀ تو باقی ماند،‏<br />

آمده،‏ نزد او به جهت پارهاي نقره و قرص نانی تعظیم<br />

خواهد نمود و خواهد گفت:‏ تمنّا اینکه مرا به ی از<br />

وظایف کاهنی بگذار تا لقمه اي نان بخورم.‏<br />

.36<br />

3<br />

.1<br />

و آن پسر،‏ سموئیل،‏ به حضور عیلی،‏ یهوه را خدمت<br />

مینمود،‏ و در آن روزها کلام یهوه نادر بود و رؤیا کشف<br />

نمی شد.‏ عاموس<br />

و در آن زمان واقع شد که چون عی در جایش<br />

خوابیده بود و چشمانش آغاز تار شدن نموده،‏<br />

نمیتوانست دید،‏ باب<br />

و چراغ خدا هنوز خاموش نشده،‏ و سموئیل در<br />

معبد یهوه که صندوق خدا بود،‏ میخوابید،‏<br />

یهوه سموئیل را خواند و او فرمود:‏ بله.‏<br />

پس نزد عیلی شتافته،‏ گفت:‏ اینک حاضرم زیرا مرا<br />

خواندي.‏ او گفت:‏ نخواندم؛ برگشته،‏ بخواب.‏ و او<br />

برگشته،‏ خوابید.‏<br />

و یهوه بار دیگر خواند:‏ اي سموئیل!‏ و سموئیل<br />

برخاسته،‏ نزد عیلی آمده،‏ گفت:‏ اینک حاضرم زیرا مرا<br />

خواندي.‏ او گفت:‏ اي پسرم تو را نخواندم؛ برگشته،‏<br />

بخواب.‏<br />

و سموئیل،‏ یهوه را هنوز نمیشناخت و کلام یهوه تا<br />

حال براي او معلوم نشده بود.‏<br />

و یهوه باز سموئیل را بار سوم خواند و او برخاسته،‏<br />

نزد عیلی آمده،‏ فرمود:‏ اینک حاضرم زیرا مرا خواندي.‏<br />

آنگاه عیلی فهمید که یهوه،‏ پسر را خوانده است.‏<br />

و عیلی به سموئیل گفت:‏ برو و بخواب و اگر تو را<br />

بخوانَد،‏ بگو اي یهوه بفرما زیرا که بندة تو می شنود.‏<br />

پس سموئیل رفته،‏ در جاي خود خوابید.‏<br />

و یهوه آمده،‏ بایستاد و مثل دفعه هاي پیش<br />

خواند:‏ اي سموئیل!‏ اي سموئیل!‏ سموئیل گفت:‏ بفرما<br />

زیرا که بندة تو می شنود.‏<br />

و یهوه به سموئیل فرمود:‏ اینک من کاري در<br />

اسرائیل میکنم که گوشهاي هر که بشنود،‏ صدا خواهد<br />

داد.‏ دوم پادشاهان<br />

در آن روز هر چه دربارة خانۀ عی گفتم بر او<br />

اجرا خواهم داشت،‏ و شروع نموده،‏ به انجام خواهم<br />

15 ،4<br />

11 ،8<br />

، جایی<br />

12 ،21<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

27 ،2<br />

11 ،4<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

- 262 -


یل<br />

یم<br />

نی<br />

يوا<br />

نی<br />

.4<br />

رسانید.‏<br />

زیرا به او خبر دادم که من بر خانۀ او تا به ابد<br />

داوري خواهم نمود به سبب گناهی که میداند،‏ چونکه<br />

پسرانش بر خود لعنت آوردند و او ایشان را منع ننمود.‏<br />

بنابراین براي خاندان عیلی قسم خوردم که گناه<br />

خاندان عیلی به قربانی و قربانی خوردنی،‏ تا به ابد<br />

کفاره نخواهد شد.‏<br />

و سموئیل تا صبح خوابید و درهاي خانۀ یهوه را<br />

باز کرد،‏ و سموئیل ترسید که عی را از رؤیا اطلاع<br />

دهد.‏<br />

اما عیلی سموئیل را خوانده،‏ گفت:‏ اي پسرم<br />

سموئیل!‏ او گفت:‏ اینجایم!‏<br />

گفت:‏ چه سخنی است که به تو گفته است؟ آن را<br />

از من مخفی مدار.‏ خدا با تو چنین بلکه زیاده از ا<br />

عمل نماید،‏ اگر از هر آنچه به تو گفته است چیزي از<br />

من مخفی داري.‏<br />

پس سموئیل همه چیز را براي او بیان کرد و<br />

چیزي از آن مخفی نداشت.‏ و او گفت یهوه است.‏<br />

آنچه در نظر او پسند آید بکند.‏<br />

و سموئیل بزرگ می شد و یهوه با وي بود و<br />

نمی گذاشت که یکی از سخنانش بر زمین بیفتد.‏<br />

و تمامی اسرائیل از دان تا بئرشبع دانستند که<br />

سموئیل برقرار شده است تا پیامبر یهوه باشد.‏<br />

و یهوه بار دیگر در شیلوه ظاهر شد،‏ زیرا که یهوه<br />

در شیلوه خود را بر سموئیل به کلام یهوه ظاهر<br />

ساخت.‏<br />

اول سموئیل<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

4<br />

.1<br />

و کلام سموئیل به تمامی اسرائیل رسید.‏ و اسرائیل<br />

به مقابلۀ فلسطینیان در جنگ بیرون آمده،‏ نزد اَبنْعزَر<br />

اردو زدند،‏ و فلسطینیان در اَفیق فرود آمدند.‏ یوشع<br />

،15<br />

53<br />

.2<br />

.3<br />

و فلسطینیان در مقابل اسرائیل صف آرایی کردند،‏ و<br />

چون جنگ در پیوستند،‏ اسرائیل از حضور فلسطینیان<br />

شکست خوردند،‏ و در معرکه به قدر چهار هزار نفر را<br />

در میدان کشتند.‏<br />

و چون قوم به لشکرگاه رسیدند،‏ بزرگان اسرائیل<br />

گفتند:‏ چرا امروز یهوه ما را از حضور فلسطینیان<br />

شکست داد؟ پس صندوق عهد یهوه را از شیلوه نزد<br />

خود بیاوریم تا در میان ما آمده،‏ ما را از دست<br />

دشمنان ما نجات دهد.‏ باب<br />

و قوم به شیلوه فرستاده،‏ صندوق عهد یهوه صبایوت<br />

را که در میان کروبیان ساکن است از آنجا آوردند،‏ و<br />

دو پسر عیلی حفْنی و فینَحاس در آنجا با صندوق عهد<br />

خدا بودند.‏ دوم سموئیل<br />

و چون صندوق عهد یهوه به لشکرگاه داخل شد،‏<br />

همه اسرائیل صداي بلند زدند به حدي که زمین<br />

متزلزل شد.‏<br />

و چون فلسطینیان فریاد شادي را شنیدند،‏ گفتند:‏<br />

این فریاد شادي در اردوي عبرانیان چیست؟ پس<br />

فهمیدند که صندوق یهوه به اردو آمده است.‏ دوم سموئیل<br />

2 ،6<br />

.5<br />

.6<br />

11 ،11<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و فلسطینیان ترسیدند زیرا گفتند:‏ خدا به اردو<br />

آمده است و گفتند:‏ واي بر ما،‏ زیرا قبل از این چنین<br />

چیزي واقع نشده است!‏<br />

بر ما،‏ کیست که ما را از دست این خدایان<br />

زورآور رهایی دهد؟ همین خدایانند که مصریان را در<br />

بیابان به همۀ بلایا مبتلا ساختند.‏<br />

اي فلسطینیان خویشتن را تقویت داده،‏ مردان<br />

باشید مبادا عبرانیان را بندگی کنید،‏ چنانکه ایشان<br />

شما را بندگی نمودند.‏ پس مردان شوید و جنگ کنید.‏<br />

داوران 1 ،13<br />

.10<br />

پس فلسطینیان جنگ کردند و اسرائیل شکست<br />

خورده،‏ هر یک به خیمۀ خود فرار کردند و کشتار<br />

بسیار عظیمی شد،‏ و از اسرائیل سی هزار پیاده کشته<br />

شدند.‏<br />

و صندوق خدا گرفته شد،‏ و دو پسر عیلی حفْنی<br />

و فینَحاس کشته شدند.‏ مزامیر<br />

و مردي بنیامینی از لشکر دویده،‏ در همان روز با<br />

جامۀ دریده و خاك بر سر ریخته،‏ به شیلوه آمد.‏<br />

و چون وارد شد،‏ اینک عیلی به کنار راه بر کرسی<br />

خود مراقب نشسته،‏ زیرا که دلش دربارة صندوق خدا<br />

مضطرب می بود.‏ و چون آن مرد به شهر داخل شده،‏<br />

خبر داد،‏ تمامی شهر نعره زدند.‏<br />

و چون عیلی صداي فریاد را شنید،‏ گفت:‏ ا<br />

صداي بیمعنی چیست؟ پس آن مرد شتافته،‏ عیلی را<br />

خبر داد.‏<br />

و عیلی نود و هشت ساله بود و چشمانش تار<br />

شده،‏ نمی توانست دید.‏ اول پادشاهان<br />

پس آن مرد به عیلی گفت:‏ منم که از لشکر آمده،‏<br />

و من امروز از لشکر فرار کرده ام.‏ گفت:‏ اي پسرم کار<br />

چگونه گذشت؟<br />

و آن خبر آورنده در جواب گفت:‏ اسرائیل از<br />

4 ،14<br />

61 ،78<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18 ،14<br />

- 263 -


یل<br />

يجا<br />

حضور فلسطینیان فرار کردند،‏ و شکست عظیمی هم 8.<br />

درقوم واقع شد،‏ و نیز دو پسرت حفْنی و فینَحاس<br />

مردند و صندوق عهد خدا گرفته شد.‏<br />

و چون از صندوق خدا خبر داد،‏ عی از کرسی<br />

خود به پهلوي دروازه به پشت افتاده،‏ گردنش بشکست<br />

و بمرد،‏ زیرا که مردي پیر و سنگین بود و چهل سال<br />

بر اسرائیل داوري کرده بود.‏<br />

و عروس او،‏ زن فینَحاس که حامله و نزدیک به<br />

زاییدن بود،‏ چون خبر گرفتن صندوق خدا و مرگ پدر<br />

شوهرش و شوهرش را شنید،‏ خم شده،‏ زایید زیرا که<br />

درد زایمان او را بگرفت.‏<br />

و در وقت مردنش زنانی که نزد وي ایستاده بودند،‏<br />

گفتند:‏ مترس زیرا که پسر زاییدي ‏.اما او جواب نداد و<br />

اعتنا ننمود.‏ پیدایش<br />

و پسر را ایخابود نام نهاده،‏ گفت:‏ شکوه از اسرائیل<br />

بیرون رفته،‏ چونکه صندوق خدا گرفته شده بود و به<br />

سبب پدر شوهرش و شوهرش<br />

پس گفت:‏ شکوه از اسرائیل بیرون رفت زیرا که<br />

صندوق خدا گرفته شده است.‏<br />

اول سموئیل<br />

.<br />

17 ،35<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

،<br />

.22<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و فلسطینیان صندوق خدا را گرفته،‏ آن را از اَبنْعزَر<br />

به اَشْدود آوردند.‏<br />

و فلسطینیان صندوق خدا را گرفته،‏ آن را به خانۀ<br />

داجون درآورده،‏ نزدیک داجون گذاشتند.‏<br />

و بامدادان چون اَشْدودیان برخاستند،‏ اینک داجون<br />

به حضور صندوق یهوه رو به زمین افتاده بود.‏ و داجون<br />

را برداشته،‏ باز در جایش برپا داشتند.‏ داوران<br />

و در فرداي آن روز چون صبح برخاستند،‏ این ک<br />

داجون به حضور صندوق یهوه رو به زمین افتاده،‏ و سر<br />

داجون و دو دستش بر آستانه قطع شده،‏ و تنِ‏ داجون<br />

فقط از او باقی مانده بود.‏<br />

از این جهت کاهنان داجون و هر که داخل خانۀ<br />

داجون میشود،‏ تا امروز بر آستانۀ داجون دراَشْدود پا<br />

نمی گذارد.‏<br />

و دست یهوه بر اهل اَشْدود سنگین شده،‏ ایشان را<br />

تباه ساخت و ایشان را،‏ هم اَشْدود و هم نواحی آن را<br />

به خراجها مبتلا ساخت.‏ مزامیر<br />

و چون مردان اَشْدود دیدند که چنین است گفتند:‏<br />

صندوق خداي اسرائیل با ما نخواهد ماند،‏ زیرا که<br />

دست او بر ما و بر خداي ما،‏ داجون سنگین است.‏<br />

پس فرستاده،‏ همه بزرگان فلسطینیان را نزد خود<br />

جمع کرده،‏ گفتند:‏ با صندوق خداي اسرائیل چه<br />

کنیم؟ گفتند:‏ صندوق خداي اسرائیل به جت منتقل<br />

شود.‏ پ س صندوق خداي اسرائیل را به آنجا بردند.‏ باب<br />

2 ،6<br />

.9<br />

و واقع شد بعد از منتقل کردن صندوق،‏ دست یهوه<br />

بر آن شهر با ا ض طراب بس یار عظیمی دراز شده،‏<br />

مردمان شهر را از خرد و بزرگ به ورم مبتلا ساخته.‏<br />

سپ.‏ صندوق خدا را به عقْرُون بردند و به مجرد<br />

ورود صندوق خدا به عقْرُون،‏ اهل عقْرُون فریاد کرده،‏<br />

گفتند:‏ صندوق خداي اسرائیل را نزد ما آوردند تا ما را<br />

و قوم ما را بکشند.‏ یوشع<br />

پس فرستاده،‏ همه بزرگان فلسطینیان را جمع<br />

کرده،‏ گفتند:‏ صندوق خداي اسرائیل را روانه کنید تا<br />

به خود برگردد و ما را و قوم ما را نکشد،‏ زیرا که<br />

در تمام شهر ترس و وحشت بود،‏ و دست خدا در آنجا<br />

بسیار سنگین شده بود.‏<br />

و آنانی که نمردند،‏ به ورم مبتلا شدند.‏ و فریاد<br />

شهر تا به آسمان بالا رفت.‏<br />

45 ،15<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

و صندوق یهوه در سرزمین فلسطینیان هفت ماه<br />

ماند.‏<br />

و فلسطینیان،‏ کاهنان و فالگیران خود را خوانده،‏<br />

گفتند:‏ با صندوق یهوه چه کنیم؟ ما را اعلام نمایید<br />

که آن را به جایش با چه چیز بفرستیم.‏ باب<br />

گفتند:‏ اگر صندوق خداي اسرائیل را بفرستید،‏ آن<br />

را خالی مفرستید،‏ بلکه قربانی جرم حتماً‏ براي او<br />

بفرستید.‏ آنگاه شفا خواهید یافت،‏ و بر شما معلوم<br />

خواهد شد که از چه سبب دست او از شما برداشته<br />

نشده است.‏<br />

ایشان گفتند:‏ چه قربانی جرم براي او بفرستیم؟<br />

گفتند:‏ بر حسب شمارة بزرگان فلسطینیان،‏ پنج ورم<br />

طلا و پنج موش طلا،‏ زیرا که بر همه شما و بر همه<br />

امیران شما بلا یکی است.‏<br />

پس شکل ورمهاي خود و شکل موشهاي خود را<br />

که زمین را خراب میکنند بسازید،‏ و خداي اسرائیل را<br />

شکوه دهید که شاید دست خود را از شما و از خدایان<br />

شما و از زمین شما بردارد.‏<br />

و چرا دل خود را سخت سازید،‏ چنانکه مصریان و<br />

فرعون دل خود را سخت ساختند؟ آیا بعد از آنکه در<br />

8 ،5<br />

داوران 3 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

23 ،16<br />

66 ،78<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 264 -


هآن<br />

هرا<br />

هرا<br />

هرا<br />

تی<br />

تی<br />

هايدل<br />

يرو<br />

میان ایشان کارهاي عجیب کرده بود،‏ ایشان را رها 18.<br />

نکردند که رفتند؟ خروج ؛<br />

سپ.‏ هماکنون ارابۀ تازه بسازید و دو گاو شیرده را<br />

که یوغ بر گردن ایشان نهاده نشده باشد بگیرید،‏ و دو<br />

گاو را به ارابه ببندید و گوساله هاي ا را از عقب آنها<br />

به خانه برگردانید.‏<br />

و صندوق یهوه را گرفته،‏ آن را بر ارابه بنهید و<br />

اسباب طلا را که به جهت قربانی جرم براي او<br />

میفرستید،‏ در صندوقچه اي به پهلوي آن بگذارید،‏ و<br />

آن را رها کنید تا برود.‏<br />

و نظر کنید اگر به مرز خود به سوي ب<br />

شَمس برود،‏ بدانید اوست که این بلاي عظیم را بر ما<br />

وارد گردانیده است؛ و اگرنه،‏ پس خواهید دانست که<br />

دست او ما را لمس نکرده است،‏ بلکه آنچه بر ما واقع<br />

شده است،‏ اتفاقی است.‏<br />

پس آن مردمان چنین کردند و دو گاو شیرده را<br />

گرفته،‏ آنها را به ارابه بستند،‏ و گوساله هاي آنها را در<br />

خانه نگاه داشتند.‏<br />

و صندوق یهوه و صندوقچه را با موشهاي طلا و<br />

شکل ورمهاي خود بر ارابه گذاشتند.‏<br />

و گاوان راه خود را راست گرفته،‏ به ب<br />

شمس روانه شدند و به شاه رفته،‏ فریاد میزدند و به<br />

سوي چپ یا راست میل نمی نمودند؛ و بزرگان<br />

فلسطینیان در عقب آنها تا مرز بیت-شمس رفتند.‏<br />

و اهل بیت-شَمس در دره،‏ گندم را درو میکردند؛<br />

و چشمان خود را بلند کرده،‏ صندوق را دیدند و از<br />

دیدنش خوشحال شدند.‏<br />

و ارابه به مزرعۀ یهوشَع بیت-شمسی درآمده،‏ در<br />

آنجا بایستاد و سنگ بزرگی در آنجا بود.‏ پس چوب<br />

ارابه را شکسته،‏ گاوان را براي قربانی سوختنی به<br />

جهت یهوه گذرانیدند.‏<br />

و لاویان صندوق یهوه و صندوقچهاي را که با آن<br />

بود و اسباب طلا داشت،‏ پایین آورده،‏ آنها را بر آن<br />

سنگ بزرگ نهادند و مردان بیت-شمس در همان روز<br />

براي یهوه قربانیهاي سوختنی گذرانیدند و قربانیها<br />

قربانی نمودند.‏<br />

و چون آن پنج امیر فلسطینیان این را دیدند،‏ در<br />

همان روز به عقْرُون برگشتند.‏<br />

و این است ورمهاي طلایی که فلسطینیان به<br />

جهت قربانی جرم نزد یهوه فرستادند:‏ براي اَشْدود<br />

یک،‏ و براي غَز َّه یک،‏ و براي اَشْقَلون یک،‏ و براي جت<br />

یک،‏ و براي عقْرُون یک.‏<br />

اول سموئیل<br />

و موشهاي طلا بر حسب شمارة همه شهرهاي<br />

فلسطینیان که از املاك آن پنج سرور بود،‏ چه از<br />

شهرهاي حصاردار و چه از دهات بیرون تا آن سن گ<br />

بزرگی که صندوق یهوه را بر آن گذاشتند که تا امروز<br />

در مزرعۀ یهوشَع بیت-شمسی باقی است.‏<br />

و مردمان بیت-شمس را زد،‏ زیرا که به صندوق<br />

یهوه نگریستند؛ پس پنجاه هزار و هفتاد نفر از قوم را<br />

زد و قوم ماتم گرفتند،‏ چونکه یهوه خلق را به بلاي<br />

عظیم مبتلا ساخته بود.‏ اعداد<br />

و مردمان بیت-شمس گفتند:‏ کیست که به حضور<br />

این خداي قدوس یعنی یهوه میتواند بایستد و از ما<br />

نزد که خواهد رفت؟<br />

پس رسولان نزد ساکنان قریه یعاریم فرستاده،‏<br />

گفتند:‏ فلسطینیان صندوق یهوه را پس فرستاده اند؛<br />

بیایید و آن را نزد خود ببرید.‏ یوشع<br />

14 ،18<br />

20 ،4<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

7<br />

.1<br />

و مردمان کریات-‏ یعاریم آمده،‏ صندوق یهوه را<br />

آوردند،‏ و آن را به خانۀ ابیناداب در جِبعه داخل کرده،‏<br />

پسرش اَلعازار را تقدیس نمودند تا صندوق یهوه را<br />

نگاهبانی کند.‏ داوران<br />

و از روزي که صندوق در قریه یعاریم ساکن شد،‏<br />

وقت طول کشید تا بیست سال گذشت.‏ و بعد از آن<br />

خاندان اسرائیل براي پی یهوه جمع شدند.‏<br />

و سموئیل تمامی خاندان اسرائیل را خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ اگر به تمامی دل به سوي یهوه بازگشت نمایید،‏<br />

و خدایان غیر و عشْتاروت را از میان خود دور کنید،‏ و<br />

خود را براي یهوه حاضر ساخته،‏ او را تنها<br />

عبادت نمایید،‏ پس او شما را از دست فلسطینیان<br />

خواهد رهانید.‏ پیدایش ؛ تثنیه<br />

آنگاه فرزنداناسرائیل بعلیم و عشْتاروت را دور<br />

کرده،‏ یهوه را تنها عبادت نمودند.‏ داوران<br />

و سموئیل گفت:‏ تمامی اسرائیل را در مصفَه جمع<br />

کنید تا دربارة شما نزد یهوه دعانمایم.‏ باب<br />

و در مصفَه جمع شدند و آب کشیده،‏ آن را به<br />

حضور یهوه ریختند،‏ و آن روز را روزه داشته،‏ در آنجا<br />

گفتند که بر یهوه گناه کرده ایم.‏ و سموئیل<br />

فرزنداناسرائیل را در مصفَه داوري نمود.‏<br />

و چون فلسطینیان شنیدند که فرزنداناسرائیل در<br />

مصفَه جمع شده اند،‏ بزرگان فلسطینیان به اسرائیل<br />

رسیدند،‏ و فرزنداناسرائیل چون این را شنیدند،‏ از<br />

17 ،10<br />

16 ،10<br />

13 ،6<br />

12 ،18<br />

2 ،35<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

-<br />

-<br />

31 ،12<br />

15 ،8<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 265 -


هآن<br />

تئی<br />

یم<br />

هرا<br />

ته<br />

هرا<br />

فلسطینیان ترسیدند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل به سموئیل گفتند:‏ از فریاد<br />

نمودن براي ما نزد یهوه خداي ما ساکت مباش تا ما را<br />

از دست فلسطینیان برهاند.‏ باب<br />

و سموئیل برة شیرخواره گرفته،‏ آن را به ج<br />

قربانی سوختنی تمام براي یهوه گذرانید،‏ و سموئیل<br />

دربارة اسرائیل نزد یهوه فریاد برآورد،‏ یهوه او را اجابت<br />

نمود.‏<br />

و چون سموئیل قربانی سوختنی را میگذرانید،‏<br />

فلسطینیان براي جنگ با اسرائیل نزدیک آمدند.‏ و در<br />

آن روز یهوه به صداي عظیم بر فلسطینیان رعد کرده،‏<br />

ایشان را ترسانید،‏ و از حضور اسرائیل شکست یافتند.‏<br />

اول سموئیل<br />

23 ،12<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

10 ،2 باب<br />

.11<br />

و مردان اسرائیل از مصفَه بیرون آمدند و<br />

فلسطینیان را تعقیب نموده،‏ ایشان را تا زیر بیت-کار<br />

شکست دادند.‏<br />

و سموئیل سنگی گرفته،‏ آن را میان مصفَه و سنّ‏<br />

برپا داشت و آن را اَبنْعزَر نامیده،‏ گفت:‏ تا بحال یهوه ما<br />

را کمک نموده است.‏<br />

پس فلسطینیان مغلوب شدند،‏ و دیگر به مرز<br />

اسرائیل داخل نشدند،‏ و دست یهوه در تمامی روزهاي<br />

سموئیل بر فلسطینیان سخت بود.‏<br />

و شهرهایی که فلسطینیان از اسرائیل گرفته<br />

بودند،‏ از عقْرُون تا جت‏،‏ به اسرائیل پس دادند،‏ و<br />

اسرائیل محدوده ا را از دست فلسطینیان رهانیدند،‏<br />

و در میان اسرائیل و اَموریان صلح شد.‏<br />

و سموئیل در تمام روزهاي عمر خود بر اسرائیل<br />

داوري مینمود.‏ باب<br />

و هر سال رفته،‏ به ب یل و جِلْجال و مصفَه<br />

گردش میکرد،‏ و در تمامی این جاها بر اسرائیل داوري<br />

مینمود.‏<br />

و به رامه بر می گشت زیرا خانه اش در آنجا بود و<br />

در آنجا بر اسرائیل داوري نمود،‏ و قربانگاهی در<br />

آنجا براي یهوه بنا کرد.‏<br />

11 ،12<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

و اتفاق افتاد که چون سموئیل پیر شد،‏ پسران خود<br />

را بر اسرائیل داوران ساخت.‏<br />

و نام پسر نخستزاده اش یوئیل بود و نام دومینش<br />

اَبیاه؛ و در بئرشَبع داور بودند.‏ اول تواریخ<br />

اما پسرانش به او رفتار نمینمودند بلکه در پی<br />

سود رفته،‏ رشوه میگرفتند و داوري را منحرف می<br />

ساختند.‏ امثال<br />

سپ.‏ همه بزرگان اسرائیل جمع شده،‏ نزد سموئیل<br />

به رامه آمدند.‏ باب<br />

و او را گفتند:‏ اینک تو پیر شده اي و پسرانت به<br />

تو رفتار نمی نمایند.‏ پ س هماکنون براي ما پادشاهی<br />

انتخاب نما تا مثل سایر امتها بر ما حکومت نماید.‏ هوشع<br />

17 ،7<br />

27 ،15<br />

4<br />

.5<br />

10 ،13<br />

؛ اعمال رسولان 13،<br />

14 ،17<br />

21<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

و این امر در نظر سموئیل ناپسند آمد،‏ چونکه<br />

گفتند:‏ ما را پادشاهی بده تا بر ما حکومت نماید.‏ و<br />

سموئیل نزد یهوه دعا کرد.‏ تثنیه<br />

و یهوه به سموئیل فرمود:‏ صداي قوم را در هر چه<br />

به تو گفتند بشنو،‏ زیرا که تو را ترك نکردند بلکه مرا<br />

ترك کردند تا بر ایشان پادشاهی ننمایم.‏<br />

بر حسب همۀ اعمالی که از روزي که ایشان را از<br />

مصر بیرون آوردم،‏ بجاآوردند و مرا ترك نموده،‏<br />

خدایان غیر را عبادت نمودند،‏ پس با تو نیز همچنین<br />

رفتار می نمایند.‏<br />

سپ.‏ هماکنون صداي ایشان را بشنو لکن بر ایشان<br />

به تأکید شهادت بده،‏ و ایشان را از رسم پادشاهی که<br />

بر ایشان حکومت خواهد نمود،‏ مطلع ساز.‏<br />

و سموئیل تمامی سخنان یهوه را به قوم که از او<br />

پادشاه خواسته بودند،‏ بیان کرد.‏<br />

و گفت:‏ رسم پادشاهی که بر شما حکم خواهد<br />

نمود این است که پسران شما را گرفته،‏ ایشان را بر<br />

ارابه ها و سواران خود خواهد گماشت و پیش ارابه<br />

هایش خواهند دوید.‏<br />

و ایشان را سران هزاره و سران پنجاهه براي خود<br />

خواهد ساخت،‏ و بعضی را براي شخم زدن زمینش و<br />

درو کردن محصولش و ساختن آلات جنگش و اسباب<br />

ارابه هایش تعیین خواهد نمود.‏<br />

و دختران شما را براي عطرکشی و طباخی و<br />

خبازي خواهد گرفت.‏<br />

و بهترین مزرعه ها و تاکستانها و باغات زیتون<br />

شما را گرفته،‏ به خادمان خود خواهد داد.‏<br />

و دهم زراعات و تاکستانهاي شما را گرفته،‏ به<br />

خواجه سرایان و خادمان خود خواهد داد.‏<br />

و غلامان و کنیزان و نیکوترین جوانان شما را و<br />

الاغهاي شما را گرفته،‏ براي کار خود خواهد گماشت.‏<br />

و دهم گله هاي شما را خواهد گرفت و شما غلام<br />

او خواهید بود.‏<br />

18. و در آن روز از دست پادشاه خود که براي<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

28 ،7<br />

.3<br />

- 266 -


نی<br />

.9<br />

خویشتن برگزیده اید فریاد خواهید کرد و یهوه در آن<br />

روز شما را اجابت نخواهد نمود.‏<br />

اما قوم از شنیدن صداي سموئیل خودداري<br />

نمودند و گفتند:‏ نه بلکه می باید بر ما پادشاهی باشد.‏<br />

تا ما نیز مثل سایر امتها باشیم و پادشاه ما بر ما<br />

داوري کند،‏ و پیش روي ما بیرون رفته،‏ در جنگهاي<br />

ما براي ما بجنگد.‏ دوم تواریخ<br />

و سموئیل تمامی سخنان قوم را شنیده،‏ آنها را به<br />

گوش یهوه رسانید.‏ و یهوه به سموئیل فرمود:‏ صداي<br />

ایشان را بشنو و پادشاهی براي ایشان انتخاب نما.‏ پ س<br />

سموئیل به مردمان اسرائیل گفت:‏ شما هرکس به شهر<br />

خود بروید.‏<br />

اول سموئیل<br />

16 ،18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

9<br />

.1<br />

و مردي بود از بنیامین که اسمش قَیس پسر اَبیئیل<br />

پسر صرور پسر بکُورت پسر افیح بود؛ و او پسر مرد<br />

بنیامینی و مردي زورآور مقتدر بود.‏ روت<br />

و او را پسري شاؤل نام،‏ جوانی خوش اندام بود که<br />

در میان فرزنداناسرائیل کسی از او خوش اندامتر نبود<br />

که از کتفش تا به بالا از تمامی قوم بلندتر بود.‏ دوم<br />

1 ،2<br />

.2<br />

23 ،10 ؛ باب 25 ،14 سموئیل<br />

.3<br />

.4<br />

و الاغهاي یقَ‏ س پدر شاؤل گُم شد.‏ پس قَیس به<br />

پسر خود شاؤل گفت:‏ هماکنون یکی از جوانان خود را<br />

با خود گرفته،‏ برخیز و رفته،‏ الاغها را جستجو نما.‏<br />

پس از کوهستان افرایم گذشته،‏ و از زمین شَلیشَه<br />

عبور نموده،‏ آنها را نیافتند.‏ و از زمین شَعلیم گذشتند<br />

و نبود و از زمین بنیامین گذشته،‏ آنها را نیافتند.‏ یوحنا<br />

23 ،3<br />

.5<br />

و چون به زمین صوف رسیدند،‏ شاؤل به خادمی که<br />

همراهش بود،‏ گفت:‏ بیا برگردیم،‏ مبادا پدرم از فکر<br />

الاغها گذشته،‏ به فکر ما افتد.‏ باب<br />

او در جواب وي گفت:‏ اینک مرد خدایی در ا<br />

شهر است و او مردي محترم است و هر چه میگوید<br />

حتماً‏ اتفاق میفتد.‏ هماکنون آنجا برویم؛ شاید از راهی<br />

که باید برویم ما را اطلاع بدهد.‏<br />

شاؤل به خادمش گفت:‏ اینک اگر برویم،‏ چه چیز<br />

براي آن مرد ببریم؟ زیرا نان از ظروف ما تمام شده،‏ و<br />

هدیه اي نیست که به آن مرد خدا بدهیم.‏ پس چه<br />

چیز داریم؟<br />

و آن خادم باز در جواب شاؤل گفت که اینک در<br />

دستم یک چهارم شکل نقره است.‏ آن را به مرد خدا<br />

میدهم تا راه ما را به ما نشان دهد.‏<br />

در زمان سابق چون کسی در اسرائیل براي<br />

درخواست کردن از خدا می رفت،‏ چنین میگفت:‏<br />

بیایید تا نزد پیشگو برویم.‏ زیرا پیامبرِ‏ امروز را سابق<br />

پیشگو می گفتند.‏<br />

و شاؤل به خادم خود گفت:‏ سخن تو نیکوست.‏ بیا<br />

برویم.‏ پس به شهري که مرد خدا در آن بود،‏ رفتند.‏<br />

و چون ایشان به فراز شهر بالا می رفتند،‏ دختران<br />

چند یافتند که براي آب کشیدن بیرون می آمدند و<br />

به ایشان گفتند:‏ آیا پیشکوئی در اینجاست؟ اول تواریخ<br />

،10<br />

.10<br />

.11<br />

22<br />

.12<br />

در جواب ایشان گفتند:‏ بلی اینک پیش روي<br />

شماست.‏ حال بشتابید زیرا امروز به شهر آمده است<br />

چونکه امروز قوم را در مکان بلند قربانی هست.‏<br />

به مجرد ورود شما به شهر،‏ قبل از آنکه به مکان<br />

بلند براي خوردن بیایید،‏ به او خواهید برخورد زیرا که<br />

تا او نیاید قوم غذا نخواهند خورد،‏ چونکه او میباید اول<br />

قربانی را برکت دهد و بعد از آن دعوت شدگان<br />

بخورند.‏ پس اینک بروید زیرا که هماکنون او را<br />

خواهید یافت.‏<br />

پس به شهر رفتند و چون داخل شهر می شدند،‏<br />

اینک سموئیل به مقابل ایشان بیرون آمد تا به مکان<br />

بلند برود.‏<br />

و یک روز قبل از آمدنِ‏ شاؤل،‏ یهوه بر سموئیل<br />

آشکار نموده،‏ فرمود:‏<br />

فردا مثل این وقت شخصی را از زمین بنیامین نزد<br />

تو میفرستم؛ او را مسح نما تا بر قوم من اسرائیل<br />

رئیس باشد،‏ و قوم مرا از دست فلسطینیان رهایی<br />

دهد.‏ زیرا که بر قوم خود نظر کردم چونکه فریاد<br />

ایشان نزد من رسید.‏ اعمال رسولان 13،<br />

و چون سموئیل شاؤل را دید،‏ یهوه او را فرمود:‏<br />

اینک این است شخصی که دربارهاش به تو گفتم که<br />

بر قوم من حکومت خواهد نمود.‏<br />

و شاؤل در میان دروازه به سموئیل نزدیک آمده،‏<br />

گفت:‏ مرا بگو که خانۀ پیشگو کجاست؟<br />

سموئیل در جواب شاؤل گفت:‏ من پیشگوئی<br />

هستم.‏ پیش من به مکان بلند برو زیرا که شما امروز<br />

با من خواهید خورد،‏ و بامدادان تو را رها کرده،‏ هرچه<br />

در دل خود داري براي تو بیان خواهم کرد.‏<br />

و اما الاغهایت که سه روز قبل از این گم شده<br />

است،‏ دربارة آنها فکر مکن زیرا پیدا شده است؛ و<br />

آرزوي تمامی اسرائیل بر کیست؟ آیا بر تو و بر تمامی<br />

21<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

2 ،10<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

- 267 -


یک<br />

ته<br />

کی<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

خاندان پدر تو نیست؟<br />

21. شاؤل در جواب گفت:‏ آیا من بنیامینی و از<br />

کوچکترین قومهاي فرزنداناسرائیل نیستم؟ و آیا<br />

قبیلۀ من از همه قبایل قوم بنیامین کوچکتر نیست؟<br />

پس چرا مثل این سخنان به من می گویی؟ باب<br />

و سموئیل شاؤل و خادمش را گرفته،‏ ایشان را به<br />

مهمانخانه آورد و بر صدر دعوت شدگان که قریب به<br />

سی نفر بودند،‏ جا داد.‏<br />

و سموئیل به آشپز گفت:‏ قسمتی را که به تو دادم<br />

و درباره اش به تو گفتم که پیش خود نگاهدار،‏ بیاور.‏<br />

سپ.‏ آشپز ران را با هرچه بر آن بود،‏ گرفته،‏ پیش<br />

شاؤل گذاشت و سموئیل گفت:‏ اینک آنچه نگاهداشته<br />

شده است،‏ پیش خود بگذار و بخور زیرا که تا زمان<br />

معین براي تو نگاه داشته شده است،‏ از وقتی که گفتم<br />

از قوم وعده بخواهم.‏ و شاؤل در آن روز با سموئیل غذا<br />

خورد.‏<br />

و چون ایشان از مکان بلند به شهر آمدند،‏ او با<br />

شاؤل بر پشت بام گفتگو کرد.‏<br />

و صبح زود برخاستند و نزد طلوع خورشید،‏<br />

سموئیل شاؤل را به پشت بام خوانده،‏ گفت:‏ برخیز تا<br />

تو را روانه نمایم.‏ پس شاؤل برخاست و هر دو ایشان،‏<br />

او و سموئیل بیرون رفتند.‏<br />

و چون ایشان به کنار شهر رسیدند،‏ سموئیل به<br />

شاؤل گفت:‏ خادم را بگو که پیش ما برود.‏ و او پیش رفت.‏<br />

و اما تو هماکنون بایست تا کلام خدا را به تو بشنوانم.‏<br />

اول سموئیل<br />

17 ،15<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

10<br />

.1<br />

پس سموئیل ظرف روغن را گرفته،‏ بر سر وي<br />

ریخت و او را بوسیده،‏ گفت:‏ آیا این نیست که یهوه تو<br />

را مسح کرد تا بر میراث او حاکم شوي؟ باب ؛ دوم<br />

سموئیل<br />

1 ،15<br />

19 ،20<br />

.2<br />

امروز بعد از رفتنت از نزد من دو مرد،‏ نزد قبر<br />

راحیل به مرز بنیامین در صلْصح خواهی یافت،‏ و تو را<br />

خواهند گفت:‏ الاغهایی که براي جستن آنها رفته<br />

بودي،‏ پیدا شده است و اینک پدرت فکر الاغها را ترك<br />

کرده،‏ به فکر شما افتاده است،‏ و میگوید به ج<br />

پسرم چه کنم.‏ پیدایش<br />

3. چون از آنجا پیش رفتی و نزد بلوط تابور رسیدي،‏<br />

در آنجا سه مرد خواهی یافت که به حضور خدا به<br />

بیتئیل میروند که ی از آنها سه بزغاله دارد،‏ و<br />

دیگري سه قرص نان،‏ و سومی یک مشگ شراب.‏<br />

و سلامتی تو را خواهند پرسید و دو نان به تو<br />

خواهندداد که از دست ایشان خواهی گرفت.‏<br />

بعد از آن به تپه خدا که در آنجا نگهبان<br />

فلسطینیان است خواهی آمد؛ و چون در آنجا نزد<br />

شهر برسی،‏ گروهی از پیامبران که از مکان بلند به زیر<br />

می آیند و در پیش ایشان چنگ و دف و ناي و بربط<br />

بوده،‏ نبوت میکنند،‏ به تو خواهند برخورد.‏<br />

و روح یهوه بر تو چیره شده،‏ با ایشان نبوت خواهی<br />

نمود،‏ و به مرد دیگر متبدل خواهی شد.‏<br />

و هنگامی که این علامات به تو رونماید،‏ هرچه<br />

دستت یابد بکن زیرا خدا با توست.‏<br />

و پیش من به جِلْجال برو و اینک من براي<br />

گذرانیدن قربانیهاي سوختنی و قربانی نمودن<br />

قربانیهاي صلح نزد تو می آیم،‏ و هفت روز منتظر<br />

باش تا نزد تو بیایم و تو را اعلام نمایم که چه باید<br />

کرد.‏<br />

و چون رو گردانید تا از نزد سموئیل برود،‏ خدا او را<br />

قلب دیگر داد.‏ و در آن روز همه این علامات واقع شد.‏<br />

و چون آنجا به تپه رسیدند،‏ اینک گروهی از<br />

پیرامبران به وي برخوردند،‏ و روح خدا بر او مستولی<br />

شده،‏ در میان ایشان نبوت میکرد.‏ باب<br />

و چون همه کسانی که او را پیشتر می شناختند،‏<br />

دیدند که اینک با پیامبران نبوت میکند،‏ مردم به<br />

یکدیگر گفتند:‏ این چیست که براي پسر قَیس اتفاق<br />

افتاده است؟ آیا شاؤل نیز از جملۀ پیامبران است؟<br />

و یکی از حاضرین در جواب گفت:‏ اما پدر ایشان<br />

کیست؟ از این جهت مثَل شد که آیا شاؤل نیز از<br />

جملۀ پیامبران است؟<br />

و چون از نبوت کردن فارغ شد،‏ به مکان بلند<br />

آمد.‏<br />

و عموي شاؤل به او و به خادمش گفت:‏ کجا رفته<br />

بودید؟ او در جواب گفت:‏ براي جستن الاغها؛ و چون<br />

دیدیم که نیستند،‏ نزد سموئیل رفتیم.‏<br />

عموي شاؤل گفت:‏ مرا بگو که سموئیل به شما<br />

چه گفت؟<br />

16. شاؤل به عموي خود گفت:‏ ما را واضحاً‏ خبر داد<br />

که الاغها پیدا شده است.‏ لیکن دربارة امر سلطنت که<br />

سموئیل به او گفته بود،‏ او را مخبر نساخت.‏<br />

و سموئیل قوم را در مصفَه به حضور یهوه خواند<br />

و به فرزنداناسرائیل گفت:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏<br />

چنین میفرماید:‏ من اسرائیل را از مصر برآوردم،‏ و شما<br />

13 ،16<br />

باب 8 ،13<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.17<br />

.18<br />

19 ،35<br />

- 268 -


.4<br />

.5<br />

.6<br />

را از دست مصریان و از دست همه ممالکی که بر شما<br />

ظلم نمودند،‏ رهایی دادم.‏<br />

و شما امروز خداي خود را که شما را از تمامی<br />

بدیها و مصیبتهاي شما رهانید،‏ اهانت کرده،‏ او را<br />

گفتید:‏ پادشاهی براي ما انتخاب نما.‏ پ س هماکنون با<br />

قومهاي و هزارههاي خود به حضور یهوه حاضر شوید.‏<br />

اول سموئیل<br />

.19<br />

7 ،8 باب<br />

.20<br />

و چون سموئیل همه قومهاي اسرائیل را حاضر<br />

کرد،‏ قوم بنیامین گرفته شد.‏<br />

و قوم بنیامین را با قبایل ایشان نزدیک آورد،‏ و<br />

قبیلۀ مطْرِي گرفته شد ‏.و شاؤُل پسر قَیس گرفته شد،‏<br />

و چون او را طلبیدند،‏ نیافتند.‏<br />

پس بار دیگر از یهوه سؤال کردند که آیا آن مرد<br />

به اینجا دیگر خواهد آمد؟ یهوه در جواب فرمود:‏ اینک<br />

او خود را در میان اسبابها پنهان کرده است.‏<br />

و دویده،‏ او را از آنجا آوردند،‏ و چون در میان قوم<br />

بایستاد،‏ از تمامی قوم از کتف به بالا بلندتر بود.‏ باب<br />

،9<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

2<br />

.24<br />

و سموئیل به تمامی قوم گفت:‏ آیا شخصی را که<br />

یهوه برگزیده است،‏ ملاحظه نمودید که در تمامی قوم<br />

مثل او کسی نیست؟ و تمامی قوم صدا زده،‏ گفتند:‏<br />

پادشاه زنده بماند!‏ اول پادشاهان<br />

پس سموئیل رسوم سلطنت را به قوم بیان کرده،‏<br />

در کتاب نوشت،‏ و آن را به حضور یهوه گذاشت.‏ و<br />

سموئیل هرکس از تمامی قوم را به خانه اش روانه<br />

نمود.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و سموئیل نیز به خانۀ خود به جِبعه رفت و<br />

لشکري از کسانی که خدا دل ایشان را برانگیخت،‏<br />

همراه وي رفتند.‏<br />

اما بعضی پسران بلیعال گفتند:‏ این شخص چگونه<br />

ما را برهاند؟ و او را حقیر شمرده،‏ هدیه برایش<br />

نیاوردند.‏ اما او هیچ نگفت.‏ باب<br />

25 ،1<br />

12 ،11<br />

16 ،17<br />

11 ،8<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

11<br />

.1<br />

و ناحاش عمونی برآمده،‏ در برابر یابیش جِلْعاد اُردو<br />

زد؛ و همه اهل یابیش به ناحاش گفتند:‏ با ما عهد ببند<br />

و تو را بندگی خواهیم نمود.‏ باب<br />

ناحاش عمونی به ایشان گفت:‏ به این شرط با شما<br />

عهد خواهم بست که چشمان راست همه شما کنده<br />

شود،‏ و این را بر تمامی اسرائیل عار خواهم ساخت.‏ ارمیا<br />

11 ،31<br />

.2<br />

7 ،39<br />

.3<br />

و بزرگان یابیش به وي گفتند:‏ ما را<br />

هفت روز مهلت<br />

بده تا رسولان به تمامی مرزهاي اسرائیل بفرستیم،‏ و<br />

اگر براي ما رهاننده اي نباشد،‏ نزد تو بیرون خواهیم<br />

آمد.‏<br />

پس رسولان به تپه شاؤل آمده،‏ این سخنان را به<br />

گوش قوم رسانیدند،‏ و تمامی قوم صداي خود را بلند<br />

کرده،‏ گریستند.‏<br />

و اینک شاؤل در عقب گاوان از صحرا می آمد،‏ و<br />

شاؤل گفت:‏ قوم را چه شده است که میگریند؟ پس<br />

سخنان مردان یابیش را به او باز گفتند.‏<br />

و چون شاؤل این سخنان را شنید روح خدا بر وي<br />

مستولی گشته،‏ خشمش به شدت افروخته شد.‏ باب<br />

،16<br />

13<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

سپ.‏ یک جفت گاو را گرفته،‏ آنها را پاره پاره نمود و<br />

به دست قاصدان به تمامی مرزهاي اسرائیل فرستاده،‏<br />

گفت:‏ هر که در عقب شاؤل و سموئیل بیرون نیاید،‏ به<br />

گاوان او چنین کرده شود.‏ آنگاه ترس یهوه بر قوم افتاد<br />

که مثل مرد واحد بیرون آمدند.‏<br />

و ایشان را در بازق شمرد و فرزنداناسرائیل سیصد<br />

هزار نفر و مردان یهودا سی هزار بودند.‏<br />

پس به رسولانی که آمده بودند گفتند:‏ به مردمان<br />

یابیش جِلْعاد چنین گویید:‏ فردا وقتی که آفتاب گرم<br />

شود،‏ براي شما خلاصی خواهد شد.‏ و رسولان آمده،‏<br />

به اهل یابیش خبر دادند،‏ پس ایشان شاد شدند.‏<br />

و مردان یابیش گفتند:‏ فردا نزد شما بیرون<br />

خواهیم آمد تا هرچه در نظرتان پسند آید به ما بکنید.‏<br />

و در فرداي آن روز شاؤل قوم را به سه فرقه<br />

تقسیم نمود و ایشان در پاس صبح به میان لشکرگاه<br />

آمده،‏ عمونیان را تا گرم شدن آفتاب میزدند،‏ و<br />

باقیماندگان پراکنده شدند به حدي که دو نفر از<br />

ایشان در یک جا نماندند.‏<br />

و قوم به سموئیل گفتند:‏ کیست که گفته است آیا<br />

شاؤل بر ما سلطنت نماید؟ آن کسان را بیاورید تا<br />

ایشان را بکشیم.‏ باب<br />

اما شاؤل گفت:‏ کسی امروز کشته نخواهد شد زیرا<br />

که یهوه امروز در اسرائیل نجات به عمل آوردهاست.‏<br />

27 ،10<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

25 ،14 باب<br />

.14<br />

و سموئیل به قوم گفت:‏ بیایید تا به جِلْجال برویم<br />

و سلطنت را در آنجا از سر نو برقرار کنیم.‏ باب<br />

پس تمامی قوم به جِلْجال رفتند،‏ و آنجا در<br />

جِلْجال،‏ شاؤل را به حضور یهوه پادشاه ساختند،‏ و در<br />

آنجا قربانیهاي صلح به حضور یهوه قربانی نموده،‏<br />

شاؤل و تمامی مردمان اسرائیل در آنجا شادي عظیم<br />

8 ،10<br />

.15<br />

- 269 -


نی<br />

يرو<br />

يرو<br />

هرا<br />

نی<br />

14<br />

باب نمودند.‏<br />

اول سموئیل<br />

1 ،12<br />

12<br />

.1<br />

و سموئیل به تمامی اسرائیل گفت:‏ اینک قول شما<br />

را در هرآنچه به من گفتید،‏ شنیدم و پادشاهی بر شما<br />

نصب نمودم.‏ باب ؛<br />

و حال اینک پادشاه پیش روي شما راه میرود و من<br />

پیر و مو سفید شده ام؛ و اینک پسران من با شما<br />

میباشند،‏ و من از جوانی ام تا امروز پیش روي شما<br />

رفت و آمد نموده ام.‏<br />

اینک من حاضرم؛ پس به حضور یهوه و مسحشده<br />

او بر من شهادت دهید که گاو که را گرفتم و الاغ که<br />

را گرفتم و بر که ظلم نموده،‏ که را ستم کردم و از<br />

دست که رشوه گرفتم تا چشمان خود را به آن کور<br />

سازم و آن را به شما رد نمایم.‏ اعمال رسولان<br />

گفتند:‏ بر ما ظلم نکرده اي و بر ماستم ننموده اي و<br />

چیزي از دست کسی نگرفته اي.‏<br />

به ایشان گفت:‏ یهوه بر شما شاهد است و<br />

مسحشده او امروز شاهد است که چیزي در دست من<br />

نیافته اید.‏ گفتند:‏ او شاهد است.‏<br />

و سموئیل به قوم گفت:‏ یهوه است که موسی و<br />

هارون را مقیم ساخت و پدران شما را از زمین مصر<br />

برآورد.‏<br />

سپ.‏ هماکنون حاضر شوید تا به حضور یهوه با شما<br />

دربارة همۀ اعمال عادلۀ یهوه که با شما و با پدران<br />

شما عمل نمود،‏ قضاوت نمایم.‏<br />

یعقوب به مصر آمد و پدران شما نزد یهوه<br />

التماس نمودند،‏ یهوه موسی و هارون را فرستاد که<br />

پدران شما را از مصر بیرون آورده،‏ ایشان را در ا<br />

مکان ساکن گردانیدند.‏ پیدایش<br />

و چون یهوه خداي خود را فراموش کردند ایشان را<br />

به دست سیسرا،‏ سردار لشکر حاصور،‏ و به دست<br />

فلسطینیان و به دست پادشاه موآب فروخت که با آنها<br />

جنگ کردند.‏ داوران<br />

پس نزد یهوه فریاد برآورده،‏ گفتند گناه کرده ایم<br />

زیرا یهوه را ترك کرده،‏ بعلیم و عشْتاروت را عبادت<br />

نمودهایم؛ و حال ما را از دست دشمنان ما رهایی ده و<br />

تو را عبادت خواهیم نمود.‏ باب ؛ داوران<br />

سپ.‏ یهوه یرُبعل و بدان و یفْتاح و سموئیل را<br />

فرستاده،‏ شما را از دست دشمنان شما که در اطراف<br />

شما بودند،‏ رهانید و در اطمینان ساکن شدید.‏ داوران<br />

29 .2 ،11 ؛<br />

؛ اول سموئیل<br />

10 ،7<br />

.12<br />

و چون دیدید که ناحاش،‏ پادشاه پسرانعمون،‏ بر<br />

شما می آید به من گفتید:‏ نه بلکه پادشاهی بر ما<br />

سلطنت نماید،‏ و حال آنکه یهوه،‏ خداي شما،‏ پادشاه<br />

شما بود.‏ باب<br />

و هماکنون اینک پادشاهی که برگزیدید و او را<br />

طلبیدید.‏ و همانا یهوه براي شما پادشاهی انتخاب<br />

نموده است.‏<br />

اگر از یهوه ترسیده،‏ او را عبادت نمایید و قول او<br />

را بشنوید و از فرمان یهوه سرکشی نورزید،‏ و هم شما<br />

و هم پادشاهی که بر شما سلطنت میکند،‏ یهوه،‏ خداي<br />

خود را پی نمایید،‏ خوب.‏<br />

و اما اگر صداي یهوه را نشنوید و از فرمان یهوه<br />

نافرمانی ورزید،‏ آنگاه دست یهوه چنانکه به ضد پدران<br />

شما بود،‏ به ضد شما نیز خواهدبود.‏ خروج<br />

سپ.‏ هماکنون بایستید و این کار عظیم را که یهوه<br />

به نظر شما بجا می آورد،‏ ببینید.‏<br />

آیا امروز وقت درو گندم نیست؟ از یهوه استدعا<br />

خواهم نمود و او رعدها و باران خواهد فرستاد تا بدانید<br />

و ببینید که شرارتی که از طلبیدن پادشاه براي خود<br />

نمودید در نظر یهوه عظیم است.‏<br />

پس سموئیل از یهوه خواهش نمود و یهوه در<br />

همان روز رعدها و باران فرستاد،‏ و تمامی قوم از یهوه<br />

و سموئیل بسیار ترسیدند.‏<br />

و تمامی قوم به سموئیل گفتند:‏ براي بندگانت از<br />

یهوه،‏ خداي خود استدعا نما تا نمیریم،‏ زیرا که بر<br />

تمامی گناهان خود این بدي را افزودیم که براي خود<br />

پادشاهی طلبیدیم.‏ خروج<br />

و سموئیل به قوم گفت:‏ مترسید!‏ شما تمامی ا<br />

بدي را کرده اید،‏ لیکن از پی یهوه برنگردید،‏ بلکه<br />

یهوه را به تمامی دل خود عبادت نمایید.‏<br />

و در عقب چیزهاي باطلی که منفعت ندارد و<br />

رهایی نتواند داد،‏ چونکه باطل است،‏ برنگردید.‏ تثنیه<br />

،32<br />

3 ،9<br />

28 ،9<br />

5 ،8<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

37<br />

.22<br />

زیرا یهوه به خاطر نام عظیم خود قوم خود را<br />

ترك نخواهد نمود،‏ چونکه یهوه را پسند آمد که شما<br />

را براي خود قومی سازد.‏<br />

و اما من،‏ حاشا از من که به یهوه گناه ورزیده،‏<br />

ترك دعا کردن براي شما نمایم،‏ بلکه نیکو و راست<br />

را به شما تعلیم خواهم داد.‏ باب<br />

لیکن از یهوه بترسید و او را به راستی به تمامی<br />

دل خود عبادت نمایید و در کارهاي عظیمی که براي<br />

8 ،7<br />

.23<br />

.24<br />

،6<br />

33 ،20<br />

10 ،10<br />

6 ،46<br />

6 ،7<br />

15 ،11<br />

22 .7 ،8<br />

2 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

8. چون<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

- 270 -


یس<br />

هرا<br />

هرا<br />

هرا<br />

یان<br />

نبا<br />

یم<br />

تی<br />

شما کرده است،‏ تفکر کنید.‏ دوم پادشاهان<br />

و اما اگر شرارت ورزید،‏ هم شما و هم پادشاه<br />

شما،‏ هلاك خواهید شد.‏<br />

اول سموئیل<br />

39 ،17<br />

.25<br />

13<br />

.1<br />

و شاؤل ساله بود که پادشاه شد.‏ و دو سال بر<br />

اسرائیل سلطنت نموده بود،‏<br />

براي خود سه هزار نفر از اسرائیل برگزید،‏ و<br />

از ایشان دو هزار با شاؤل در مخْماس و در کوه<br />

بیتئیل بودند،‏ و یک هزار با یوناتان در جِبعه بنیامین.‏<br />

و اما هرکس از بقیۀ قوم را به خیمه اش فرستاد.‏<br />

و یوناتان نگهبان فلسطینیان را که در جِبعه بودند،‏<br />

شکست داد.‏ و فلسطینیان این را شنیدند.‏ و شاؤل در<br />

تمامی زمین شیپور نواخته،‏ گفت که اي عبرانیان<br />

بشنوید!‏<br />

و چون تمامی اسرائیل شنیدند که شا ؤل نگهبان<br />

فلسطینیان را شکست داده است،‏ و اینکه اسرائیل نزد<br />

فلسطینیان متعفن شده اند،‏ قوم نزد شاؤل در جِلْجال<br />

جمع شدند.‏<br />

و فلسطینیان سی هزار ارابه و شش هزار سوار و<br />

خلقی را که مثل ریگ کنارة دریا بیشمار بودند،‏ جمع<br />

کردند تا با اسرائیل جنگ نمایند،‏ و برآمده،‏ در<br />

مخْماس به طرف شرقی بیت-آون اُردو زدند.‏ داوران<br />

و چون اسرائیلیان را دیدند که در تنگی هستند زیرا<br />

که قوم بیمناك بودند،‏ پس ایشان خود را در غارها و<br />

بیشه ها و گَریوه ها و حفره ها و صخره ها پنهان<br />

کردند.‏<br />

و بعضی از عبرانیان از اردن به زمین جاد و جِلْعاد<br />

عبور کردند.‏ و شاؤل هنوز در جِلْجال بود و تمامی قوم<br />

در عقب اولرزان بودند.‏<br />

سپ.‏ هفت روز موافق وقتی که سموئیل تعیین<br />

نموده بود،‏ درنگ کرد.‏ اما سموئیل به جِلْجال نیامد و<br />

قوم از او پراکنده می شدند.‏ باب<br />

و شاؤل گفت:‏ قرب سوختنی و قربانیهاي صلح را<br />

نزد من بیاورید.‏ و قربانی سوختنی را گذرانید.‏<br />

و چون از گذرانیدن قربانی سوختنی فارغ شد،‏<br />

اینک سموئیل برسید و شاؤل به جهت خوشامدگوئی،‏<br />

به استقبال وي بیرون آمد.‏<br />

و سموئیل گفت:‏ چه کردي؟ شاؤل گفت:‏ چون<br />

دیدم که قوم از نزد من پراکنده شوند و تو در<br />

روزهاي معین نیامدي و فلسطینیان در مخْماس جمع<br />

شده اند،‏<br />

پس گفتم:‏ هماکنون فلسطینیان بر من در جِلْجال<br />

فرود خواهند آمد،‏ و من رضامندي یهوه را نطلبیدم.‏<br />

پس خویشتن را مجبور ساخته،‏ قربانی سوختنی را<br />

گذرانیدم.‏ لاویان<br />

و سموئیل به شاؤل گفت:‏ احمقانه عمل نمودي و<br />

امري که یهوه خدایت به تو امر فرموده است،‏ بجا<br />

نیاوردي،‏ زیرا که حال یهوه سلطنت تو را بر اسرائیل<br />

تا به ابد برقرار میداشت.‏<br />

لیکن هماکنون سلطنت تو استوار نخواهد ماند و<br />

یهوه به جهت خویش مردي موافق دل خود طلب<br />

نموده است،‏ و یهوه او را مأمور کرده است که پیشواي<br />

قوم وي باشد،‏ چونکه تو فرمان یهوه را نگاه نداشتی.‏<br />

5 ،17<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

اعمال رسولان 13،<br />

22<br />

.15<br />

و سموئیل برخاسته،‏ از جِلْجال به جِبعه بنیامین<br />

آمد.‏ و شاؤل قومی را که همراهش بودند به قدر<br />

ششصد نفر سان دید.‏<br />

و شاؤل و پسرش یوناتان و قومی که با ایشان<br />

حاضر بودند در جِبعه بنیامین ماندند،‏ و فلسطینیان در<br />

مخْماس اردو زدند.‏<br />

وتاراج کنندگان از اُردوي فلسطینیان در سه فرقه<br />

بیرون آمدند که یک فرقه از ایشان به عفْرَه به<br />

زمین شُوعال توجه نمودند.‏<br />

و فرقۀ دیگر به ب ‏-حورون میل کردند.‏ و<br />

فرقۀ سوم به مرزي که مشرف بر درة صبوعیم به<br />

جانب بیابان است،‏ توجه نمودند.‏<br />

و در تمام زمین اسرائیل آهنگري یافت نمی شد،‏<br />

زیرا که فلسطینیان میگفتند:‏ مبادا عبرانیان براي خود<br />

شمشیر یا نیزه بسازند.‏ داوران<br />

و همه اسرائیلیان نزد فلسطینیان فرود میآمدند<br />

تا هر کس بیل و گاوآهن و تبر و داس خود را تیز کند.‏<br />

اما به جهت بیل و گاوآهن و چنگال سه دندانه و<br />

تبر و براي تیز کردن گاوآهن،‏ سوهان داشتند.‏<br />

و در روز جنگ،‏ شمشیر و نیزه در دست تمامی<br />

قومی که با شاؤل و یوناتان بودند یافت نشد،‏ اما نزد<br />

شاؤل و پسرش یوناتان بود.‏<br />

و نگه فلسطینیان به اردوگاه مخْماس بیرون<br />

آمدند.‏<br />

8 ،5<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

14<br />

1. و روزي<br />

واقع شد که یوناتان پسر شاؤل به جوان<br />

12 ،7<br />

8 ،10<br />

2. شاؤل<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 271 -


هآن<br />

یان<br />

نی<br />

یک<br />

یم<br />

یان<br />

یان<br />

سلاحدار خود گفت:‏ بیا تا به نگهبان فلسطینیان که به 14.<br />

آن طرفند بگذریم.‏ اما پدر خود را خبر نداد.‏<br />

و شاؤل در کنارة تپه زیر درخت اناري که در<br />

مغْرُون است،‏ ساکن بود و قومی که همراهش بودند،‏<br />

حدوداً‏ ششصد نفر بودند.‏<br />

و اخَیا پسر اَخیطوب برادر ایخابود پسرفینَحاس پسر<br />

عیلی،‏ کاهن یهوه ، در شیلوه با ایفود پوشش داده شده<br />

بود،‏ و قوم از رفتن یوناتان خبر نداشتند.‏ باب<br />

و در میان اردوگاههایی که یوناتان میخواست از آنها<br />

نزد نگهبان فلسطینیان بگذرد،‏ یک صخرة تیز به ا<br />

طرف و یک صخرة تیز به آن طرف بود،‏ که اسم ی<br />

بوصیص و اسم دیگري سنَه بود<br />

و یکی از این صخره ها به طرف شمال در برابر<br />

مخْماس ایستاده بود،‏ و دیگري به طرف جنوب در<br />

برابر جِبعه.‏<br />

و یوناتان به جوان سلاحدار خود گفت:‏ بیا نزد<br />

نگهبان این ختنه نشدهها بگذریم؛ شاید یهوه براي ما<br />

عمل کند،‏ زیرا که یهوه را از ره دن با زیاد یا با<br />

کم مانعی نیست.‏ داوران ؛ دوم تواریخ<br />

و سلاحدارش به وي گفت:‏ هر چه در دلت باشد،‏<br />

عمل نما.‏ پیش برو؛ اینک من به خواست تو با تو<br />

هستم.‏<br />

و یوناتان گفت:‏ اینک ما به طرف این مردمان گذر<br />

نماییم و خود را به ا ظاهر سازیم،‏<br />

اگر به ما چنین گویند:‏ بایستید تا نزد شما برسیم،‏<br />

آنگاه در جاي خود خواهیم ایستاد و نزد ایشان<br />

نخواهیم رفت.‏ پیدایش<br />

اما اگر چنین گویند که نزد ما برآیید،‏ آنگاه<br />

خواهیم رفت زیرا یهوه ایشان را به دست ما تسلیم<br />

نموده است؛ و به جهت ما،‏ این علامت خواهد بود.‏<br />

پس هر دو ایشان خویشتن را به نگهبان<br />

فلسطینیان ظاهر ساختند و فلسطینیان گفتند:‏ این ک<br />

عبرانیان از حفره هایی که خود را در آنها پنهان<br />

ساخته اند،‏ بیرون می آیند.‏<br />

و نگهبانان،‏ یوناتان و سلاحدارش را خطاب کرده،‏<br />

گفتند:‏ نزد ما برآیید تا چیزي به شما نشان دهیم.‏ و<br />

یوناتان به سلاحدار خود گفت که در عقب من بیا زیرا<br />

یهوه ایشان را به دست اسرائیل تسلیم نموده است.‏<br />

و یوناتان به دست و پاي خود نزد ایشان بالا رفت<br />

و سلاحدارش در عقب وي،‏ و ایشان پیش روي یوناتان<br />

افتادند و سلاحدارش در عقب اومی کُشت.‏ لاویان<br />

اول سموئیل<br />

و این کشتار اول که یوناتان و سلاحدارش کردند<br />

به قدر بیست نفر بود در نزدیک نصف شخم یک جفت<br />

گاو زمین.‏<br />

و در اردو و صحرا و در تمامی قوم وحشت<br />

عظیمی در افتاد و نگهبانان و تاراجکنندگان نیز ترسان<br />

شدند و زمین متزلزل شد،‏ پس وحشت عظیمی واقع<br />

گردید.‏<br />

و دیده بانان شاؤل در جِبعه بنیامین نگاه کردند و<br />

اینک آن انبوه گداخته شده،‏ به هر طرف پراکنده<br />

شدند.‏<br />

و شاؤل به قومی که همراهش بودند،‏ گفت:‏<br />

هماکنون تحقیق کنید و ببینید از ما که بیرون رفته<br />

است؟ پس تحقیق کردند،‏ دیدند یوناتان و سلاحدارش<br />

حاضر نبودند.‏<br />

و شاؤل به اَخیا گفت:‏ صندوق خدا را نزدیک بیاور.‏<br />

زیرا صندوق خدا در آن وقت همراه فرزنداناسرائیل<br />

بود.‏ باب<br />

و اتفاق افتاد چون شاؤل با کاهن سخن میگفت<br />

که هیاهو در اُردوي فلسطینیان زیاده و زیاده میشد،‏ و<br />

شاؤل به کاهن گفت:‏ دست خود را نگاهدار.‏<br />

و شاؤل و تمامی قومی که با وي بودند جمع شده،‏<br />

به جنگ آمدند،‏ و اینک شمشیر هر کس به ضد<br />

رفیقش بود و آشفتگی بسیار عظیمی بود.‏ داوران ؛<br />

22 ،7<br />

3 ،4<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

22 20، دوم تواریخ<br />

.21<br />

و عبرانی که قبل از آن با فلسطینیان بودند و<br />

همراه ایشان از اطراف به اُردو آمده بودند،‏ ایشان نیز<br />

نزد اسرائیلی که با شاؤل و یوناتان بودند،‏ برگشتند.‏<br />

و تمامی مردان اسرائیل نیز که خود را در<br />

کوهستان افرایم پنهان کرده بودند،‏ چون شنیدند که<br />

فلسطینیان فرار کردند،‏ ایشان را در جن گ تعقیب<br />

نمودند.‏<br />

سپ.‏ یهوه در آن روز اسرائیل را نجات داد و جنگ<br />

تا بیت-آون رسید.‏<br />

و مردان اسرائیل آن روز در تنگی بودند زیرا که<br />

شاؤل قوم را قسم داده،‏ گفته بود:‏ تا من از دشمنان<br />

خود انتقام نگرفته باشم،‏ لعنت شده باد کسی که تا<br />

شام غذا بخورد.‏ و تمامی قوم غذا نچشیدند.‏<br />

و تمامی قوم به جنگلی رسیدند که در آنجا عسل<br />

بر روي زمین بود.‏<br />

و چون قوم به جنگل داخل شدند،‏ اینک عسل می<br />

چکید اما هیچکس دست خود را به دهانش نبرد زیرا<br />

قوم از قَسم ترسیدند.‏<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

21 .19 ،4<br />

7 ،26<br />

11 ،14<br />

7 ،7<br />

14 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 272 -


هآن<br />

يجا<br />

ین<br />

.39<br />

اول سموئیل<br />

.27<br />

لیکن یوناتان هنگامی که پدرش به قوم قسم<br />

میداد،‏ نشنیده بود؛ پس نوك عصایی را که در دست<br />

داشت دراز کرده،‏ آن را به کندوي عسل فرو برد،‏ و<br />

دست خود را به دهانش برده،‏ چشمان او روشن<br />

گردید.‏<br />

و شخصی از قوم به او توجه نموده،‏ گفت:‏ پدرت<br />

قوم را قسم سخت داده،‏ گفت:‏ لعنت شده باد کسی که<br />

امروز طعام خورد.‏ و قوم بیتاب شده بودند.‏<br />

و یوناتان گفت:‏ پدرم زمین را مضطرب ساخته<br />

است؛ هماکنون ببینید که چشمانم چه قدر روشن<br />

شده است که اندکی از این عسل چشیده ام.‏<br />

و چه قدر زیاده اگر امروز قوم از غارت دشمنان<br />

خود که یافته اند بدون خودداري میخوردند،‏ آیا<br />

شکست فلسطینیان بسیار زیاده نمیشد؟<br />

و در آن روز فلسطینیان را از مخماس تا اَیلُون<br />

فراري ساختند و قوم بسیار بیتاب شدند.‏<br />

و قوم بر غنیمت حمله کرده،‏ از گوسفندان و<br />

گاوان و گوساله ها گرفته،‏ بر زمین کشتند و قوم آنها<br />

را با خون خوردند.‏<br />

و شاؤل را خبر داده،‏ گفتند:‏ اینک قوم به یهوه<br />

گناه ورزیده،‏ با خون میخورند.‏ گفت:‏ شما خیانت<br />

ورزیده اید.‏ امروز سنگی بزرگ نزد من بغلطانید.‏<br />

و شاؤل گفت:‏ خود را در میان قوم پراکنده<br />

ساخته،‏ به ایشان بگویید:‏ هر کس گاو خود و هر کس<br />

گوسفند خود را نزد من بیاورد و در اینجا قربانی<br />

نموده،‏ بخورید و به خدا گناه نورزیده،‏ با خون مخورید.‏<br />

و تمامی قوم در آن شب هر کس گاوش را با خود<br />

آورده،‏ در آنجا قربانی کردند.‏<br />

و شاؤل قربانگاهی براي یهوه بنا کرد و این<br />

قربانگاه اول بود که براي یهوه بنا نمود.‏<br />

و شاؤل گفت:‏ امشب در عقب فلسطینیان برویم و<br />

ا را تا روشنایی صبح غارت کرده،‏ از ایشان هیچکس<br />

را باقی نگذاریم.‏ ایشان گفتند:‏ هر چه در نظرت پسند<br />

آید بکن.‏ و کاهن گفت:‏ در اینجا به خدا نزدیکی<br />

بجوییم.‏<br />

و شاؤل از خدا سؤال نمود که آیا از عقب<br />

فلسطینیان برویم و آیا ایشان را به دست اسرائیل<br />

خواهی داد،‏ اما در آن روز او را جواب نداد.‏<br />

آنگاه شاؤل گفت:‏ اي تمامی رؤساي قوم به اینجا<br />

نزدیک شوید و بدانید و ببینید که امروز این گناه در<br />

چه چیز است.‏<br />

زیرا قسم به حیات یهوه رهانندة اسرائیل که اگر<br />

در پسرم یوناتان هم باشد،‏ حتماً‏ خواهد مرد.‏ لیکن از<br />

تمامی قوم هیچکس به او جواب نداد.‏<br />

پس به تمامی اسرائیل گفت:‏ شما به یک طرف<br />

باشید و من با پسر خود یوناتان به یک طرف باشیم.‏ و<br />

قوم به شاؤل گفتند:‏ هر چه در نظرت پسند آید،‏ بکن.‏<br />

و شاؤل به یهوه،‏ خداي اسرائیل گفت:‏ قرعه اي<br />

راست بده.‏ پ س یوناتان و شاؤل گرفته شدند و قوم رها<br />

گشتند.‏ یوشع<br />

و شاؤل گفت:‏ در میان من و پسرم یوناتان قرعه<br />

بیندازید.‏ و یوناتان گرفته شد.‏<br />

و شاؤل به یوناتان گفت:‏ مرا خبر ده که چه کرده<br />

اي؟ و یوناتان به او خبر داده،‏ گفت:‏ به نوك عصایی که<br />

در دست دارم اندکی عسل چشیدم.‏ و اینک باید<br />

بمیرم؟ یوشع<br />

و شاؤل گفت:‏ خدا چنین بلکه زیاده از این بکند<br />

اي یوناتان!‏ زیرا حتماً‏ خواهی مرد.‏ اول پادشاهان ؛<br />

اما قوم به شاؤل گفتند:‏ آیا یوناتان که نجات<br />

عظیم را در اسرائیل کرده است،‏ باید بمیرد؟ هرگز!‏<br />

قسم به حیات یهوه که مویی از سرش به زمین نخواهد<br />

افتاد زیرا که امروز با خدا عمل نموده است.‏ پس قوم<br />

یوناتان را خلاص نمودند که نمرد.‏ دوم سموئیل<br />

و شاؤل از تعقیب فلسطینیان باز آمد و<br />

فلسطینیان به خود رفتند.‏<br />

و شاؤل عنانِ‏ سلطنت اسرائیل را به دست گرفت<br />

و با همه دشمنان اطراف خود،‏ یعنی با موآب و<br />

بنیعمون و اَدوم و ملوك صوبه و فلسطینیان جن گ<br />

کرد و به هر طرف که توجه مینمود،‏ غالب میشد.‏<br />

و به دلیري عمل مینمود و عمالیقیان را شکست<br />

داده،‏ اسرائیل را از دست تاراج کنندگان ایشان رهانید.‏<br />

و پسران شاؤل،‏ یوناتان و یشوِي و ملْکیشو بودند.‏<br />

و اسمهاي دخترانش این است:‏ اسم نخستزادهاش<br />

میرَب و اسم کوچک میکال.‏ اول تواریخ<br />

و اسم زن شاؤل اَخینوعام،‏ دختر اَخیمعاص،‏ بود و<br />

اسم سردار لشکرش اَبنیر پسر ر،‏ عموي شاؤل بود.‏<br />

2 ،19<br />

23 ،2<br />

11 ،14 ؛ 10 ،23<br />

33 ،9<br />

16 ،7<br />

19 ،7<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

5 ،26 ؛ 55 ،17 باب<br />

.51<br />

و قَیس پدر شاؤل بود و نیر پدر اَبنیر و پسر<br />

اَبیئیل بود.‏<br />

و در تمامی روزهاي شاؤل با فلسطینیان جن گ<br />

سخت بود و هر صاحب قوت و صاحب شجاعت که<br />

شاؤل میدید،‏ او را نزد خود می آورد.‏<br />

.52<br />

لاویان 17 ،3<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

- 273 -


يرو<br />

هلَ‏<br />

اول سموئیل<br />

15<br />

.1<br />

و سموئیل به شاؤل گفت:‏ یهوه مرا فرستاد که ترا<br />

مسح نمایم تا بر قوم او اسرائیل پادشاه شوي.‏ پس<br />

هماکنون صداي کلام یهوه را بشنو.‏ باب<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ آنچه عمالیق به<br />

اسرائیل کرد،‏ بخاطر داشته ام که چگونه هنگامی که از<br />

مصر برمیآمد،‏ با او در راه مقاومت کرد.‏ خروج ؛ اعداد<br />

8 ،17<br />

1 ،10<br />

.2<br />

17 ،25 ؛ تثنیه 20 ،24<br />

3<br />

سپ.‏ هماکنون برو و عمالیق را شکست داده،‏ همه<br />

دارائی ایشان را کلاً‏ نابود ساز،‏ و بر ایشان شفقت مفرما<br />

بلکه مرد و زن و طفل و شیرخواره و گاو و گوسفند و<br />

شتر و الاغ را بکُش.‏ خروج<br />

پس شاؤل قوم را طلبید و از ایشان دویست هزار<br />

پیاده و ده هزار مرد از یهودا در طَلایم سان دید.‏<br />

و شاؤل به شهر عمالیق آمده،‏ در دره کمین<br />

گذاشت.‏<br />

و شاؤل به قینیان گفت:‏ بروید و برگشته،‏ از میان<br />

عمالَقَه دور شوید،‏ مبادا شما را با ایشان هلاك سازم و<br />

حال آنکه شما با همۀ فرزنداناسرائیل هنگامی که از<br />

مصر برآمدند،‏ احسان نمودید.‏ پس قینیان از میان<br />

عمالَقَه دور شدند.‏<br />

و شاؤل عمالَقَه را از حوِی تا شور که در برابر مصر<br />

است،‏ شکست داد.‏ اول تواریخ<br />

و اَجاج پادشاه عمالیق را زنده گرفت و تمامی خلق<br />

را به دم شمشیر،‏ کلاً‏ هلاك ساخت.‏ یوشع<br />

و اما شاؤل و قوم اجاج را و بهترین گوسفندان و<br />

گاوان و حیوانات پروار و بره ها و هر چیز خوب را<br />

دریغ نموده،‏ نخواستند آنها را هلاك سازند.‏ لیکن هر<br />

چیز خوار و بی قیمت را کلاً‏ نابود ساختند.‏<br />

و کلام یهوه بر سموئیل نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

پشیمان شدم که شاؤل را پادشاه ساختم زیرا از<br />

پی من برگشته،‏ کلام مرا بجانیاورده است.‏ و<br />

سموئیل خشمناك شده،‏ تمامی شب نزد یهوه فریاد<br />

برآورد.‏<br />

و بامدادان سموئیل برخاست تا شاؤل را ملاقات<br />

نماید و سموئیل را خبر داده،‏ گفتند که شاؤل به<br />

کَرْمل آمد و اینک براي خود ستونی یادگاري نصب<br />

نمود و دور زده،‏ گذشت و در جِلْجال برگشته است.‏<br />

و چون سموئیل نزد شاؤل رسید،‏ شاؤل به او<br />

گفت:‏ برکت یهوه بر تو باد!‏ من فرمان یهوه را بجا<br />

آوردم.‏ داوران ؛ روت 3،<br />

14. سموئیل گفت:‏ پس این صداي گوسفندان در<br />

گوش من و بانگ گاوان که من میشنوم چیست؟<br />

15. شاؤل گفت:‏ اینها را از عمالَقَه آورده اند زیرا قوم<br />

بهترین گوسفندان و گاوان را دریغ داشتند تا براي<br />

یهوه خدایت قربانی نمایند،‏ و بقیه را کلاً‏ هلاك<br />

ساختیم.‏<br />

سموئیل به شاؤل گفت:‏ تأمل نما تا آنچه یهوه<br />

دیشب به من فرمود به تو بگویم.‏ او وي را گفت:‏ بگو.‏<br />

و سموئیل گفت:‏ هنگامی که تو در نظر خود<br />

کوچک بودي،‏ آیا رئیس قومهاي اسرائیل نشدي و آیا<br />

یهوه تو را مسح نکرد تا بر اسرائیل پادشاه شوي؟ باب<br />

،9<br />

.16<br />

.17<br />

21<br />

.18<br />

و یهوه تو را به راهی فرستاده،‏ فرمود:‏ این عمالَقَه<br />

گناهکار را کلاً‏ هلاك ساز و با ایشان جنگ کن تا نابود<br />

شوند.‏<br />

پس چرا صداي یهوه را نشنیدي بلکه بر غنیمت<br />

هجوم آورده،‏ آنچه را که در نظر یهوه بد است عمل<br />

نمودي؟<br />

20. شاؤل به سموئیل گفت:‏ صداي یهوه را شنیدم و<br />

به راهی که یهوه مرا فرستاد،‏ رفتم و اَجاج،‏ پادشاه<br />

عمالَقَه را آوردم و عمالَقَه را کلاً‏ هلاك ساختم.‏<br />

اما قوم از غنیمت،‏ گوسفندان و گاوان،‏ یعنی<br />

بهترین آنچه حرام شده بود،‏ گرفتند تا براي یهوه<br />

خدایت در جِلْجال قربانی بگذرانند.‏<br />

سموئیل گفت:‏ آیا یهوه به قربانیهاي سوختنی<br />

و قربانیها خوشنود است یا به اطاعت فرمان یهوه<br />

؟ اینک اطاعت از قربانیها و گوش گرفتن از پیه<br />

قوچها نیکوتر است.‏ هوشع ؛ متی ؛<br />

زیرا که نافرمانی مثل گناه جادوگري است و<br />

گردنکشی مثل بت پرستی و بیخدایی است.‏ چونکه<br />

کلام یهوه را ترك کردي،‏ او نیز تو را از سلطنت رد<br />

نمود.‏ باب<br />

و شاؤل به سموئیل گفت:‏ گناه کردم زیرا از فرمان<br />

یهوه و سخن تو تجاوز نمودم چونکه از قوم ترسیده،‏<br />

قول ایشان را شنیدم.‏ دوم سموئیل<br />

پس حال تمنا اینکه گناه مرا عفو نمایی و با من<br />

برگردي تا یهوه را عبادت نمایم.‏<br />

26. سموئیل به شاؤل گفت:‏ با تو برنمی گردم.‏ چونکه<br />

کلام یهوه را ترك نموده اي،‏ یهوه نیز تو را از پادشاه<br />

بودن بر اسرائیل رد نموده است.‏ دوم سموئیل<br />

و چون سموئیل برگشت تا روانه شود،‏ او دامن<br />

7 ،12<br />

15 ،7<br />

13 ،9<br />

13 ،12<br />

6 ،6<br />

1 ،16<br />

.19<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.27<br />

23 ،8<br />

43 ،5<br />

14 ،17<br />

10<br />

2 ،17<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 274 -


يسا<br />

یآم<br />

جامۀ او را بگرفت که پاره شد.‏<br />

و سموئیل وي را گفت:‏ امروز یهوه سلطنت<br />

اسرائیل را از تو پاره کرده،‏ آن را به همسایه ات که از<br />

تو بهتر است،‏ داده است.‏ باب<br />

و نیز شکوه اسرائیل دروغ نمی گوید،‏ و تغییر به<br />

ارادة خود نمی دهد زیرا او انسان نیست که به ارادة<br />

خود تغییر دهد.‏<br />

گفت:‏ گناه کردهام،‏ حال تمنا اینکه مرا به حضور<br />

بزرگان قومم و به حضور اسرائیل محترم داري و همراه<br />

من برگردي تا یهوه خدایت را عبادت نمایم.‏<br />

پس سموئیل برگشت و شا ؤل را دنبال کرده،‏ و<br />

شاؤل یهوه را عبادت نمود.‏<br />

و سموئیل گفت:‏ اجاج پادشاه عمالیق را نزد من<br />

بیاورید.‏ و اجاج به خرمی نزد او آمد و اَجاج گفت:‏ به<br />

درستی که تلخی موت گذشته است.‏<br />

و سموئیل گفت:‏ چنانکه شمشیر تو زنان را بی<br />

فرزندان کرده است،‏ همچنین مادر تو از میان زنان،‏ بی<br />

فرزندان خواهد شد.‏ و سموئیل اجاج را به حضور یهوه<br />

در جِلْجال پاره پاره کرد.‏<br />

و سموئیل به رامه رفت و شاؤل به خانۀ خود به<br />

جِبعه شاؤل برآمد.‏<br />

و سموئیل براي دیدن شاؤل تا روز وفاتش دیگر<br />

نیامد.‏ اما سموئیل براي شاؤل ماتم می گرفت،‏ و یهوه<br />

پشیمان شده بود که شاؤل را بر اسرائیل پادشاه<br />

ساخته بود.‏<br />

اول سموئیل<br />

17 ،28<br />

اعداد 19 ،23<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

16<br />

.1<br />

و یهوه به سموئیل فرمود:‏ تا به کی تو براي شا ؤل<br />

ماتم می گیري چونکه من او را از سلطنت نمودن بر<br />

اسرائیل رد نمودم.‏ پ س روغندان خود را از روغن پر<br />

کرده،‏ بیا تا تو را نزد ی بیت-لحمی بفرستم،‏ زیرا<br />

که از پسرانش پادشاهی براي خود تعیین نموده ام.‏ باب<br />

23 ،15<br />

؛ اعمال رسولان 13،<br />

22<br />

.3<br />

.4<br />

2. سموئیل گفت:‏ چگونه بروم؟ اگر شاؤل بشنود مرا<br />

خواهد کُشت.‏ یهوه فرمود:‏ گوساله اي همراه خود ببر و<br />

بگو که به جهت گذرانیدن قربانی براي یهوه آمده ام.‏<br />

و یسا را به قربانی دعوت نما،‏ و من تو را اعلام می<br />

نمایم که چه باید بکنی،‏ و کسی را که به تو امر نمایم<br />

براي من مسح نما.‏<br />

و سموئیل آنچه را که یهوه به او گفته بود بجا<br />

آورده،‏ به بیت-لحم آمد،‏ و بزرگان شهر لرزان شده،‏ به<br />

استقبال او آمدند،‏ و گفتند:‏ آیا با صلح<br />

18 ،9 پادشاهان<br />

.5<br />

.6<br />

دوم یی؟<br />

گفت:‏ با صلح به جهت قربانی گذرانیدن براي یهوه<br />

آمده ام.‏ پس خود راتقدیس نموده،‏ همراه من به<br />

قربانی بیایید.‏ و او یسا و پسرانش را تقدیس نموده،‏<br />

ایشان را به قربانی دعوت نمود.‏<br />

و آنهنگام که آمدند،‏ بر الیآب نظر انداخته،‏ گفت:‏<br />

یقیناً‏ مسح شده یهوه به حضور وي است.‏ باب<br />

اما یهوه به سموئیل فرمود:‏ به چهره اش و بلندي<br />

قامتش نظر منما زیرا او را رد کرده ام،‏ چونکه یهوه<br />

مثل انسان نمی نگرد،‏ زیرا که انسان به ظاهر می نگرد<br />

و یهوه به دل می نگرد.‏ اعمال رسولان ؛ مزامیر<br />

و یسا ابیناداب را خوانده،‏ او را از حضور سموئیل<br />

گذرانید،‏ و او گفت:‏ یهوه این را نیز برنگزیده است.‏ باب<br />

13 ،17<br />

10 ،7<br />

34 ،10<br />

.7<br />

.8<br />

13 ،17<br />

.9<br />

و یسا شَماه را گذرانید و او گفت:‏ یهوه این را نیز<br />

برنگزیده است.‏<br />

و یسا هفت پسر خود را از حضور سموئیل گذرانید<br />

و سموئیل به یسا گفت:‏ یهوه اینها را برنگزیده است.‏<br />

و سموئیل به یسا گفت:‏ آیا پسرانت تمام شدند.‏<br />

گفت:‏ کوچکتر هنوز باقی است و اینک او گله را می<br />

چراند.‏ و سموئیل به یسا گفت:‏ بفرست و او را بیاور،‏<br />

زیرا که تا او به اینجا نیاید نخواهیم نشست.‏ باب<br />

پس فرستاده،‏ او را آورد،‏ و او سرخرو و نیکو چشم<br />

و خوش چهره بود.‏ و یهوه فرمود:‏ برخاسته،‏ او را مسح<br />

کن زیرا که همین است.‏ باب<br />

پس سموئیل روغندان را گرفته،‏ او را در میان<br />

برادرانش مسح نمود.‏ و از آن روز به بعد روح یهوه بر<br />

داود وارد شد.‏ و سموئیل برخاسته،‏ به رامه رفت.‏ دوم<br />

14 ،17<br />

42 ،17<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

21 ،89 ؛ 71 ،78 ؛ مزامیر 8 ،7 سموئیل<br />

؛ اعمال رسولان 13،<br />

22<br />

.14<br />

و روح یهوه از شاؤل دور شد،‏ و روح بد از جانب<br />

یهوه او را مضطرب می ساخت.‏ باب<br />

و بندگان شاؤل وي را گفتند:‏ اینک روح بد از<br />

جانب خدا تو را بیمناك می سازد.‏<br />

پس آقاي ما بندگان خود را که به حضورت<br />

هستند امر فرماید تا کسی را که بر بربط نواختن ماهر<br />

باشد بجویند،‏ و چون روح بد از جانب خدا بر تو بیاید<br />

به دست خود بنوازد،‏ و تو را نیکو خواهد شد.‏ دوم<br />

10 ،18<br />

.15<br />

.16<br />

15 ،3 پادشاهان<br />

.17<br />

و شاؤل به بندگان خود گفت:‏ هماکنون کسی را<br />

که به نواختن ماهر باشد براي من پیدا کرده،‏ نزد من<br />

بیاورید.‏<br />

- 275 -


يسا<br />

هقَ‏<br />

هفَ‏<br />

ین<br />

ته<br />

.9<br />

اول سموئیل<br />

.18<br />

و یکی از خادمانش در جواب وي گفت:‏ اینک پسر<br />

ی بیت-لحمی را دیدم که به نواختن ماهر و<br />

صاحب شجاعت و مرد جنگ آزموده و خوش سخن و<br />

شخص نیکو صورت است و یهوه با وي می باشد.‏<br />

پس شاؤل قاصدان نزد یسا فرستاده،‏ گفت:‏ پسرت<br />

داود را که با گوسفندان است،‏ نزد من بفرست.‏<br />

آنگاه یسا یک بار الاغ از نان و یک مشگ شراب و<br />

یک بزغاله گرفته،‏ به دست پسر خود داود نزد شا ؤل<br />

فرستاد.‏<br />

و داود نزد شاؤل آمده،‏ به حضور وي ایستاد و او<br />

وي را بسیار دوست داشت و سلاحدار او شد.‏ باب<br />

و شاؤل نزد یسا فرستاده،‏ گفت:‏ داود نزد من<br />

بماند زیرا که به نظرم پسند آمد.‏<br />

و اتفاق میفتاد هنگامی که روح بد از جانب خدا بر<br />

شاؤل می آمد که داود بربط گرفته،‏ به دست خود می<br />

نواخت،‏ و شاؤل را آرامش و سلامتی حاصل می شد و<br />

روح بد از او میرفت.‏<br />

1 ،18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

17<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و فلسطینیان لشکر خود را براي جنگ جمع نموده،‏<br />

در سوکُوه که در یهودیه است،‏ جمع شدند،‏ و در میان<br />

سوکُوه و عزی در اَفَسدمیم اردو زدند.‏<br />

و شاؤل و مردان اسرائیل جمع شده،‏ در دره ایلاه<br />

اُردو زده،‏ به مقابلۀ فلسطینیان صف آرایی کردند.‏<br />

و فلسطینیان بر کوه از یک طرف ایستادند،‏ و<br />

اسرائیلیان بر کوه به طرف دیگر ایستادند،‏ و دره در<br />

میان ایشان بود.‏<br />

و از اُردوي فلسطینیان مرد مبارزي نامیده شده به<br />

جلْیات که از شهر جت بود بیرون آمد،‏ و قدش شش<br />

اندازه آرنج و یک وجب بود.‏ یوشع<br />

و بر سر خود،‏ خود کلاه برنجی داشت و به زرة<br />

سلفَ‏ ی ملبس بود،‏ و وزن زرهاش پنج هزار شکل برنج<br />

بود.‏<br />

و بر ساقهایش ساقبندهاي برنجین و در میان<br />

کتفهایش سرنیزه برنجین بود.‏<br />

و ساق نیزهایش مثل درخت بافته و سرنیزهاش<br />

ششصد شکل آهن بود،‏ و سپردارش جلوي او میرفت.‏<br />

و او ایستاده،‏ لشکرهاي اسرائیل را صدا زد و به<br />

ایشان گفت:‏ چرا بیرون آمده،‏ صف آرایی نمودید؟ آیا<br />

من فلسطینی نیستم و شما بندگان شاؤل؟ براي خود<br />

شخصی برگزینید تا نزد من درآید.‏<br />

اگر او بتواند با من جنگ کرده،‏ مرا بکشد،‏ ما<br />

بندگان شما خواهیم شد،‏ و اگر من بر او غالب آمده،‏ او<br />

را بکشم شما بندگان ما شده،‏ ما را بندگی خواهید<br />

نمود.‏<br />

و فلسطینی گفت:‏ من امروز لشکرهاي اسرائیل را<br />

به ننگ می آورم.‏ شخصی به من بدهید تا با هم جنگ<br />

نماییم.‏ دوم پادشاهان<br />

و چون شاؤل و همه اسرائیلیان این سخنان<br />

فلسطینی را شنیدند،‏ هراسان شده،‏ بسیار بترسیدند.‏<br />

و داود پسر آن مرد افراتی بیت-لحم یهودا بود که<br />

یسا نام داشت،‏ و او را هشت پسر بود،‏ و آن مرد در ایام<br />

شاؤل در میان مردمان پیر و سالخورده بود.‏ باب<br />

و سه پسر بزرگ یسا روانه شده،‏ در عقب شاؤل به<br />

جنگ رفتند.‏ و اسم سه پسرش که به جنگ رفته<br />

بودند:‏ نخستزاده اش اَلیآب و دومش اَبِیناداب و سوم<br />

شَماه بود.‏<br />

و داود کوچکتر بود و آن سه بزرگ در عقب شاؤل<br />

رفته بودند.‏ باب<br />

وداود از نزد شاؤل آمد و رفت میکرد تا گوسفندان<br />

پدر خود را در بیت-لحم بچراند.‏<br />

و آن فلسطینی صبح و شام می آمد و چهل روز<br />

خود را ظاهر میساخت.‏<br />

و یسا به پسر خود داود گفت:‏ هماکنون به ج<br />

برادرانت یک ای از این غلۀ برشته و این ده قرص نان<br />

را بگیر و به اردو نزد برادرانت بشتاب.‏<br />

و این ده قطعۀ پنیر تازه را براي سردار هزارة<br />

ایشان ببر و از سلامتی برادرانت بپرس و از ایشان<br />

نشانی اي بگیر.‏<br />

و شاؤل و آنها و همه مردان اسرائیل در درة ایلاه<br />

بودند و با فلسطینیان جنگ میکردند.‏<br />

پس داود بامدادان برخاسته،‏ گله را به دست<br />

چوپان واگذاشت و برداشته،‏ چنانکه یسا او را امر<br />

فرموده بود برفت،‏ و به سنگر اردو رسید وقتی که<br />

لشکر به میدان بیرون رفته،‏ براي جنگ نعره میزدند.‏<br />

و اسرائیلیان و فلسطینیان لشکر به مقابل لشکر<br />

صف آرایی کردند.‏<br />

و داود اسبابی را که داشت به دست نگاهبان<br />

اسباب سپرد و به سوي لشکر دویده،‏ آمد و سلامتی<br />

برادران خود را بپرسید.‏<br />

و چون با ایشان گفتگو میکرد،‏ اینک آن مرد مبارز<br />

فلسطینی جتّی که اسمش جلْیات بود،‏ از لشکر<br />

1 ،16<br />

16 .4 ،19<br />

11 ،16<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

22 ،11<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

- 276 -


یک<br />

نی<br />

نی<br />

هآن<br />

فلسطینیان برآمده،‏ مثل پیش سخن گفت و داود<br />

شنید.‏<br />

و همه مردان اسرائیل چون آن مرد را دیدند،‏ از<br />

حضورش فرار کرده،‏ بسیار ترسیدند.‏<br />

و مردان اسرائیل گفتند:‏ آیا این مرد را که بالا<br />

میآید،‏ دیدید؟ یقیناً‏ براي به ننگ آوردن اسرائیل بالا<br />

میآید و هر که او را بکشد،‏ پادشاه او را از مال فراوان<br />

ثروتمند سازد،‏ و دختر خود را به او دهد،‏ و خانۀ<br />

پدرش را در اسرائیل آزاد خواهد ساخت.‏<br />

و داود کسانی را که نزد او ایستاده بودند خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ به شخصی که این فلسطینی را بکُشد و<br />

این ننگ را از اسرائیل بردارد چه خواهد شد؟ زیرا که<br />

این فلسطینی ختنه نشده کیست که لشکرهاي خداي<br />

زنده را به ننگ آورد؟<br />

و قوم او را به همین سخنان خطاب کرده،‏ گفتند:‏<br />

به شخصی که او را بکشد،‏ چنین خواهد شد.‏<br />

و چون با مردمان سخن می گفتند،‏ برادر بزرگش<br />

اَلیآب شنید و خشم اَلیآب بر داود افروخته شده،‏ گفت:‏<br />

براي چه اینجا آمدي و آن گلۀ قلیل را در بیابان نزد<br />

که گذاشتی؟ من تکبر و شرارت دل تو را میدانم زیرا<br />

براي دیدن جنگ آمده اي.‏ باب<br />

داود گفت:‏ هماکنون چه کار کردم؟ آیا علتی<br />

نیست؟ باب<br />

پس از وي به طرف دیگري رو گردانیده،‏ به همین<br />

طور گفت و مردمان او را مثل پیشتر جواب دادند.‏<br />

و چون سخنانی که داود گفت،‏ شنیده شد،‏ شاؤل<br />

را خبر دادند و او وي را طلبید.‏<br />

و داود به شاؤل گفت:‏ دل کسی به سبب او نیفتد.‏<br />

بنده ات میرود و با این فلسطینی جنگ می کند.‏ پیدایش<br />

اول سموئیل<br />

6 ،16<br />

1 ،20<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

28 ،42<br />

33. شاؤل به داود گفت:‏ تو نمی توانی به مقابل ا<br />

فلسطینی بروي تا با وي جنگ نمایی زیرا که تو جوان<br />

هستی و او از جوانی اش مرد جنگی بوده است.‏<br />

داود به شاؤل گفت:‏ بنده ات گلۀ پدر خود را می<br />

چرانید که شیر و خرسی آمده،‏ بره اي از گله ربودند.‏<br />

و من آن را تعقیب نموده،‏ کشتم و از دهانش<br />

رهانیدم و چون به طرف من بلند شد،‏ ریش او را<br />

گرفته،‏ او را زدم و کشتم.‏<br />

بنده ات هم شیر و هم خرس را کشت؛ و ا<br />

فلسطینی ختنه نشده مثل ی از آنها خواهد بود،‏<br />

چونکه لشکرهاي خداي زنده را به ننگ آورده است.‏<br />

و داود گفت:‏ یهوه که مرا ازچنگ شیر و از چن گ<br />

خرس رهانید،‏ مرا از دست این فلسطینی خواهد<br />

رهانید.‏ و شاؤل به داود گفت:‏ برو و یهوه با تو باد.‏<br />

و شاؤل لباس خود را به داود پوشانید و خود کلاه<br />

برنجینی بر سرش نهاد و زره اي به او پوشانید.‏<br />

و داود شمشیرش را بر لباس خود بست و می<br />

خواست که برود زیرا که ا را نیازموده بود.‏ و داود به<br />

شاؤل گفت:‏ با اینها نمیتوانم رفت چونکه نیازموده ام.‏<br />

پس داود آنها را از بر خود بیرون آورد.‏<br />

و چوبدستی خود را به دست گرفته،‏ پنج سن گ<br />

مالیده،‏ از نهر سوا کرد،‏ و آنها را در کیسۀ شبانی که<br />

داشت،‏ یعنی در کیسه خود گذاشت و تیرکمانش را به<br />

دست گرفته،‏ به آن فلسطینی نزدیک شد.‏ اول تواریخ<br />

،12<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

23<br />

.41<br />

و آن فلسطینی همی آمد تا به داود نزدیک شد و<br />

مردي که سپرش را برمیداشت پیش رویش می آمد.‏<br />

و فلسطینی نظر افکنده،‏ داود را دید و او را حقیر<br />

شمرد زیرا جوانی خوشرو و نیکومنظر بود.‏ باب<br />

و فلسطینی به داود گفت:‏ آیا من سگ هستم که<br />

با چوبدستی نزد من می آیی ؟ و فلسطینی داود را به<br />

خدایان خود لعنت کرد.‏ دوم<br />

و فلسطینی به داود گفت:‏ نزد من بیا تا گوشت تو<br />

را به مرغان هوا و درندگان صحرا بدهم.‏ حزقیال<br />

داود به فلسطینی گفت:‏ تو با شمشیر و نیزه و<br />

سپر نزد من می آیی ، اما من به اسم یهوه صبایوت،‏<br />

خداي لشکرهاي اسرائیل که او را به ننگ آورده اي<br />

نزد تو می آیم.‏<br />

و یهوه امروز تو را به دست من تسلیم خواهد کرد<br />

و تو را زده،‏ سر تو را از تنت جدا خواهم کرد،‏ و لاشه<br />

هاي لشکر فلسطینیان را امروز به مرغان هوا و<br />

درندگان زمین خواهم داد تا تمامی زمین بدانند که در<br />

اسرائیل خدایی هست.‏<br />

و تمامی این جماعت خواهند دانست که یهوه به<br />

شمشیر و نیزه خلاصی نمی دهد زیرا که جنگ از آن<br />

یهوه است و او شما را به دست ما خواهد داد.‏<br />

و چون فلسطینی برخاسته،‏ پیش آمد و به مقابلۀ<br />

داود نزدیک شد،‏ داود شتافته،‏ به مقابلۀ فلسطینی به<br />

سوي لشکر دوید.‏<br />

و داود دست خود را به کیسه اش برد و سنگی از<br />

آن گرفته،‏ با تیرکمان انداخت و به پیشانی فلسطینی<br />

زد،‏ و سنگ به پیشانی او فرو رفت که بر روي خود بر<br />

زمین افتاد.‏<br />

50. پس داود بر فلسطینی با فلاخن و سنگ غالب<br />

12 ،16<br />

5 ،29<br />

سموئیل 8 ،3<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

- 277 -


يسا<br />

هرا<br />

یزن<br />

آمده،‏ فلسطینی را زد و کشت و در دست داود 6.<br />

شمشیري نبود.‏<br />

و داود دویده،‏ بر آن فلسطینی ایستاد،‏ و شمشیر<br />

او را گرفته،‏ از غلافش کشید و او را کشته،‏ سرش را با<br />

آن از تنش جدا کرد.‏ و چون فلسطینیان،‏ مبارز خود را<br />

کشته دیدند،‏ گریختند.‏<br />

و مردان اسرائیل و یهودا برخاستند و فریاد زده،‏<br />

فلسطینیان را تا جت و تا دروازههاي عقْرُون تعقیب<br />

نمودند و مجروحان فلسطینیان به شَعرَیم تا به<br />

جت و عقْرُون افتادند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل از تعقیب نمودن فلسطینیان<br />

برگشتند و اُردوي ایشان را غارت نمودند.‏<br />

و داود سر فلسطینی را گرفته،‏ به اورشلیم آورد اما<br />

اسلحۀ او را در خیمۀ خود گذاشت.‏<br />

و چون شاؤلْ‏ داود را دید که به مقابلۀ فلسطینی<br />

بیرون می رود،‏ به سردار لشکرش اَبنیر گفت:‏ اي اَبنیر،‏<br />

این جوان پسر کیست؟ اَبنیرگفت:‏ اي پادشاه به جان<br />

تو قَسم که نمی دانم.‏ باب<br />

پادشاه گفت:‏ بپرس که این جوان پسر کیست.‏<br />

و چون داود از کشتن فلسطینی برگشت،‏ اَبنیر او<br />

را گرفته،‏ به حضور شاؤل آورد،‏ و سر آن فلسطینی در<br />

دستش بود.‏<br />

و شاؤل وي را گفت:‏ اي جوان تو پسر کیستی<br />

داود گفت:‏ پسر بنده ات،‏ ی بیت-لحمی هستم.‏<br />

اول سموئیل<br />

50 ،14<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

و اتفاق افتاد که چون از سخن گفتن با شاؤل فارغ<br />

شد،‏ دل یوناتان بر دل داود چسبید،‏ و یوناتان او را<br />

مثل جان خویش دوست داشت.‏<br />

و در آن روز شاؤل وي را گرفته،‏ نگذاشت که به<br />

خانۀ پدرش برگردد.‏ باب<br />

و یوناتان با داود عهد بست چونکه او را مثل جان<br />

؛ دوم سموئیل<br />

خود دوست داشته بود.‏ باب<br />

،21<br />

16 .8 ،20 ؛ 18 ،23<br />

21 ،16<br />

.3<br />

؛ اول سموئیل 7<br />

1 ،19<br />

.4<br />

.5<br />

و یوناتان ردایی را که در برش بود،‏ بیرون کرده،‏ آن<br />

را به داود داد و رخت خود حتی شمشیر و کمان و<br />

کمربند خویش را نیز.‏<br />

و داود به هر جایی که شاؤل او را می فرستاد بیرون<br />

میرفت،‏ و عاقلانه حرکت میکرد؛ و شاؤل او را بر مردان<br />

جنگی خود گماشت،‏ و به نظر تمامی قوم و به نظر<br />

خادمان شاؤل نیز پسندیده شد.‏ دوم پادشاهان<br />

و اتفاق افتاد هنگامی که داود از کشتن فلسطینی<br />

برمی گشت،‏ چون ایشان می آمدند که زنان از همه<br />

شهرهاي اسرائیل با دفّها و شادي و با آلات موسیقی<br />

سرود و رقص کنان به استقبال شاؤل پادشاه بیرون<br />

آمدند.‏ داوران<br />

و زنان میخواندند و بازي میکردند و میگفتند:‏ شاؤل<br />

هزاران خود را و داود ده هزاران خود را کشته است.‏<br />

34 ،11<br />

.7<br />

5 ،29 ؛ 11 ،21 باب<br />

.8<br />

.9<br />

و شاؤل بسیار خشمناك شد،‏ و این سخن در<br />

نظرش ناپسند آمده،‏ گفت:‏ به داود ده هزاران دادند و<br />

به من هزاران دادند.‏ پس غیر از سلطنت برایش چه<br />

باقی است؟<br />

و از آن روز به بعد شاؤل بر داود به چشم بد می<br />

نگریست.‏<br />

و در فرداي آن روز،‏ روح بد از جانب خدا بر شاؤل<br />

آمده،‏ در میان خانه پریشان گردید.‏ و داود مثل هر روز<br />

به دست خود می نواخت و نیزهاي در دست شاؤل بود.‏<br />

.10<br />

9 ،19 باب<br />

.11<br />

و شاؤل نیزه را انداخته،‏ گفت:‏ داود را تا به دیوار<br />

خواهم زد.‏ اما داود دو مرتبه از حضورش خویشتن را<br />

به کنار کشید.‏ باب<br />

و شاؤل از داود میترسید زیرا یهوه با او بود و از<br />

شاؤل دور شده.‏ مرقس<br />

پس شاؤل وي را از نزد خود دور کرد و او را<br />

سردار هزارة خود نصب نمود،‏ و به حضور قوم خرو ج و<br />

دخول میکرد.‏<br />

و داود در همۀ رفتار خود عاقلانه حرکت مینمود،‏<br />

و یهوه با وي می بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و چون شاؤل دید که او بسیار عاقلانه حرکت<br />

میکند،‏ به سبب او هراسان می بود.‏<br />

اما تمامی اسرائیل و یهودا داود را دوست<br />

میداشتند،‏ زیرا که به حضور ایشان خروج و دخول<br />

میکرد.‏<br />

و شاؤل به داود گفت:‏ اینک دختر بزرگ خود<br />

میرَب را به تو به میدهم.‏ فقط برایم شجاع باش و<br />

در جنگهاي یهوه بکوش؛ زیرا شاؤل میگفت:‏ دست من<br />

بر او دراز نشود بلکه دست فلسطینیان باب<br />

و داود به شاؤل گفت:‏ من کیستم و جان من و<br />

خاندان پدرم در اسرائیل چیست تا داماد پادشاه بشوم.‏<br />

و در وقتی که میرَب دختر شا ؤل میبایست به<br />

داود داده شود،‏ او به عدرِیئیلِ‏ محولاتی به زنی داده<br />

شد.‏ داوران<br />

28 ،25<br />

.<br />

7 ،18<br />

33 ،20<br />

20 ،6<br />

2 ،15<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

7 ،18<br />

- 278 -


هم<br />

یم<br />

یزن<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

اول سموئیل<br />

.20<br />

و میکال،‏ دختر شاؤل،‏ داود را دوست میداشت؛ و<br />

چون شاؤل را خبر دادند این امر وي را پسند آمد.‏<br />

و شاؤل گفت:‏ او را به وي میدهم تا برایش دام<br />

شود و دست فلسطینیان بر او دراز شود.‏ پس شاؤل به<br />

داود بار دوم گفت:‏ امروز داماد من خواهی شد.‏<br />

و شاؤل خادمان خود را فرمود که در خفا با داود<br />

سخن گفته،‏ بگویید:‏ اینک پادشاه از تو راضی است و<br />

خادمانش تو را دوست میدارند؛ پس هماکنون داماد<br />

پادشاه بشو.‏ باب<br />

پس خادمان شاؤل این سخنان را به گوش داود<br />

رسانیدند و داود گفت:‏ آیا در نظر شما داماد پادشاه<br />

شدن آسان است؟ و حال آنکه من مرد مسکین و<br />

حقیرم.‏<br />

و خادمان شاؤل او را خبر داده،‏ گفتند که داود به<br />

این طور سخن گفته است.‏<br />

و شاؤل گفت:‏ به داود چنین بگویید که پادشاه<br />

ر نمی خواهد جز صد پوست زائد آلت تناسلی<br />

فلسطینیان تا از دشمنان پادشاه انتقام کشیده شود.‏ و<br />

شاؤل فکر کرد که داود را به دست فلسطینیان به قتل<br />

رساند.‏<br />

پس خادمانش داود را از این امر خبر دادند،‏ و این<br />

سخن به نظر داود پسند آمد که داماد پادشاه بشود،‏ و<br />

روزهاي معین هنوز تمام نشده بود.‏<br />

پس داود برخاسته،‏ با مردان خود رفت و دویست<br />

نفر از فلسطینیان را کشته،‏ داود پوستهاي زائد آلت<br />

تناسلی ایشان را آورد و آنها را تماماً‏ نزد پادشاه<br />

گذاشتند،‏ تا داماد پادشاه بشود.‏ و شاؤل دختر خود<br />

میکال را به وي به داد.‏<br />

و شاؤل دید و فهمید که یهوه با داود است.‏ و<br />

میکال دختر شاؤل او را دوست میداشت.‏<br />

و شاؤل از داود باز بیشتر ترسید،‏ و شا ؤل همۀ<br />

اوقات دشمن داود بود.‏<br />

و بعد از آن امیران فلسطینیان بیرون آمدند؛ و هر<br />

دفعه که بیرون می آمدند داود ازهمه خادمان شا ؤل<br />

زیاده عاقلانه حرکت میکرد،‏ و از این جهت اسمش<br />

بسیار شهرت یافت.‏<br />

14 ،22<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

19<br />

.1<br />

و شاؤل به پسر خود یوناتان و به همه خادمان<br />

خویش فرمود تا داود را بکشند.‏ باب ؛<br />

اما یوناتان پسر شاؤل به داود بسیار علاقه داشت،‏ و<br />

یوناتان داود را خبر داده،‏ گفت:‏ پدرم شاؤل قصد قتل<br />

تو دارد.‏ پ س هماکنون تا بامدادان خویشتن را نگاهدار<br />

و در جایی مخفی مانده،‏ خود را پنهان کن.‏<br />

و من بیرون آمده،‏ به پهلوي پدرم در صحرایی که<br />

تو در آن می باشی خواهم ایستاد،‏ و دربارة تو با پدرم<br />

گفتگو خواهم کرد و اگر چیزي ببینم،‏ تو را اطلاع<br />

خواهم داد.‏<br />

و یوناتان دربارة داود نزد پدر خود شاؤل به نیکویی<br />

سخن رانده،‏ وي را گفت:‏ پادشاه بر بندة خود داود<br />

گناه نکند زیرا که او به تو گناه نکرده است،‏ بلکه<br />

اعمال وي براي تو بسیار نیکو بوده است.‏<br />

و جان خویش را به دست خود نهاده،‏ آن فلسطینی<br />

را کشت و یهوه نجات عظیمی به جهت تمامی اسرائیل<br />

نمود و تو آن را دیده،‏ شادمان شدي؛ پس چرا به خون<br />

بی تقصیري گناه کرده،‏ داود را بی سبب بکشی.‏ داوران<br />

18 ،5<br />

؛ اول سموئیل<br />

45 ،14<br />

11 ،18<br />

25 ،9<br />

1 ،59<br />

10 ،18<br />

50 ،17<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و شاؤل به سخن یوناتان گوش گرفت،‏ و شاؤل قسم<br />

خورد که به حیات یهوه او کشته نخواهد شد.‏ باب<br />

آنگاه یوناتان داود را خواند و یوناتان او را از همۀ<br />

این سخنان خبر داد و یوناتان داود را نزد شاؤل آورده،‏<br />

او مثل ایام سابق در حضور وي می بود.‏<br />

و باز جنگ واقع شده،‏ داود بیرون رفت و با<br />

فلسطینیان جنگ کرده،‏ ایشان را به کشتار عظی<br />

شکست داد و از حضور وي فرار کردند.‏<br />

و روح بد از جانب یهوه بر شاؤل آمد و او در خانه<br />

خود نشسته،‏ نیزه خویش را در دست داشت و داود به<br />

دست خود می نواخت.‏ باب<br />

و شاؤل خواست که داود را با نیزه خود تا به دیوار<br />

بزند.‏ اما او از حضور شاؤل بگریخت و نیزه را به دیوار<br />

زد و داود فرار کرده،‏ آن شب نجات یافت باب<br />

و شاؤل قاصدان به خانۀ داود فرستاد تا آن را<br />

نگاهبانی نمایند و در صبح او را بکشند.‏ اما میکال،‏ زن<br />

داود،‏ او را خبر داده،‏ گفت:‏ اگر امشب جان خود را<br />

خلاص نکنی،‏ فردا کشته خواهی شد.‏ مزامیر<br />

پس میکال داود را از پنجره بیرون گذاشت،‏ او<br />

روانه شد و فرار کرده،‏ نجات یافت.‏ اعمال رسولان<br />

اما میکال ترافیم را گرفته،‏ آن را در بستر نهاد و<br />

بالینی از پشم بز زیر سرش نهاده،‏ آن را با رخت<br />

پوشانید.‏<br />

و چون شاؤل قاصدان فرستاده تا داود را بگیرند،‏<br />

گفت بیمار است.‏<br />

15. پس شاؤل قاصدان را فرستاد تا داود را ببینند و<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

17 ،20<br />

3 ،18<br />

.2<br />

- 279 -


هان<br />

گفت:‏ او را بر بسترش نزد من بیاورید تا او را بکشم.‏<br />

و چون قاصدان داخل شدند،‏ اینک ترافیم در بستر<br />

و بالین پشم بز زیر سرش بود.‏<br />

و شاؤل به میکال گفت:‏ براي چه مرا چنین فریب<br />

دادي و دشمنم را رها کردي تا نجات یابد؟ و میکال<br />

شاؤل را جواب داد که او به من گفت:‏ مرا رها کن؛<br />

براي چه تو را بکشم؟<br />

و داود فرار کرده،‏ رهایی یافت و نزد سموئیل به<br />

رامه آمده،‏ از هر آنچه شاؤل با وي کرده بود،‏ او را خبر<br />

داد،‏ و او و سموئیل رفته،‏ در نایوت ساکن شدند.‏<br />

پس شاؤل را خبر داده،‏ گفتند:‏ اینک داود در<br />

نایوت رامه است.‏<br />

و شاؤل قاصدان براي گرفتن داود فرستاد،‏ و چون<br />

جماعت پیامبران را دیدند که نبوت میکنند وسموئیل<br />

را که به پیشوایی ایشان ایستاده است،‏ روح خدا بر<br />

قاصدان شاؤل آمده،‏ ایشان نیز نبوت کردند.‏<br />

و چون شاؤل را خبر دادند،‏ قاصدان دیگر<br />

فرستاده،‏ ایشان نیز نبوت کردند.‏ و شاؤل باز قاصدان<br />

سوم فرستاده،‏ ایشان نیز نبوت کردند.‏<br />

پس خود او نیز به رامه رفت،‏ و چون به چاه بزرگ<br />

که نزد سیخُوه است رسید،‏ سؤال کرده،‏ گفت:‏ سموئیل<br />

و داود کجا می باشند؟ و کسی گفت:‏ اینک در نایوت<br />

رامه هستند.‏<br />

و به آنجا به نایوت رامه روانه شد و روح خدا بر او<br />

نیز آمد و در حینی که میرفت نبوت میکرد تا به نایوت<br />

رامه رسید.‏<br />

و او نیز جامه خود را کنده،‏ به حضور سموئیل<br />

نبوت میکرد و تمامی آن روز و تمامی آن شب برهنه<br />

افتاد،‏ بنابراین گفتند:‏ آیا شاؤل نیز از جملۀ پیامبران<br />

است؟ باب<br />

اول سموئیل<br />

11 ،10<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

20<br />

.1<br />

و داود از نایوت رامه فرار کرده،‏ آمد و به حضور<br />

یوناتان گفت:‏ چه کرده ام و نافرمانیم چیست و در نظر<br />

پدرت چه گناهی کرده ام که قصد جان من دارد؟ باب<br />

18 ،26<br />

.2<br />

او وي را گفت:‏ هرگز!‏ تو نخواهی مرد.‏ اینک پدر من<br />

امري بزرگ و کوچک نخواهد کرد جز آنکه مرا اطلاع<br />

خواهد داد.‏ پس چگونه پدرم این امر را از من مخفی<br />

بدارد؟ چنین نیست.‏<br />

3. و داود نیز قسم خورده،‏ گفت:‏ پدرت نیکو می داند<br />

که مورد لطف تو قرار گرفتهام ، و میگوید مبادا یوناتان<br />

این را بداند و غمگین شود.‏ و لکن به حیات یهوه و به<br />

حیات تو که در میان من و مرگ،‏ یک قدم بیش<br />

نیست.‏ باب<br />

یوناتان به داود گفت:‏ هر چه دلت بخواهد آن را<br />

براي تو خواهم نمود.‏<br />

داود به یوناتان گفت:‏ اینک فردا اول ماه است و من<br />

می باید با پادشاه به غذا بنشینم.‏ پس مرا اجازه بده که<br />

تا شام سوم،‏ خود را در صحرا پنهان کنم.‏<br />

اگر پدرت مرا مفقود بیند،‏ بگو داود از من بسیار<br />

التماس نمود که به شهر خود به بیت-لحم بشتابد،‏ زیرا<br />

که تمامی قبیلۀ او را آنجا قربانی سالی است.‏<br />

اگر گوید که خوب،‏ آنگاه بنده ات را صلح خواهد<br />

بود؛ و اما اگر بسیار خشمگین شود بدانکه او تصمیم<br />

بدي دارد.‏<br />

پس با بندة خود احسان نما چونکه بندة خویش را<br />

با خودت به عهد یهوه در آوردي.‏ و اگر نافرمانی در من<br />

باشد،‏ خودت مرا بکش زیرا براي چه مرا نزد پدرت<br />

ببري.‏ باب<br />

یوناتان گفت:‏ هرگز از تو!‏ زیرا اگر میدانستم تصمیم<br />

بدي از جانب پدرم گرفته شده که بر تو بیاید،‏ آیا تو را<br />

از آن اطلاع نمی دادم؟<br />

داود به یوناتان گفت:‏ اگر پدرت تو را به درشتی<br />

جواب دهد،‏ کیست که مرا خبر دهد؟<br />

یوناتان به داود گفت:‏ بیا تا به صحرا برویم.‏ و هر<br />

دو ایشان به صحرا رفتند.‏<br />

و یوناتان به داود گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏<br />

چون فردا یا روز سوم پدر خود را مثل این وقت<br />

آزمودم و اینک اگر براي داود خیر باشد،‏ اگر من نزد او<br />

نفرستم و وي را اطلاع ندهم،‏<br />

یهوه به یوناتان مثل این بلکه زیاده از این عمل<br />

نماید.‏ و اما اگر پدرم بدي ضد تو را در سر دارد،‏ پس<br />

تو را اطلاع داده،‏ رها خواهم نمود تا با صلح بروي و<br />

یهوه همراه تو باشد چنانکه همراه پدر من بود.‏<br />

و نه تنها مادام حیاتم،‏ لطف یهوه را با من بجا<br />

آوري تا نمیرم،‏<br />

بلکه لطف خود را از خاندانم تا به ابد قطع ننمایی،‏<br />

هم در وقتی که یهوه دشمنان داود را جمیعاً‏ از روي<br />

زمین ریشهکن ساخته باشد.‏<br />

سپ.‏ یوناتان با خاندان داود عهد بست و گفت یهوه<br />

این را از دشمنان داود درخواست نماید.‏<br />

26 ،25<br />

3 ،18<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

- 280 -


يجا<br />

يرو<br />

اول سموئیل<br />

.17<br />

و یوناتان بار دیگر به سبب محبتی که با او داشت،‏<br />

داود را قسم داد زیرا که او را دوست می داشت،‏<br />

همانطورکه جان خود را دوست میداشت.‏ باب<br />

و یوناتان به او گفت:‏ فردا اول ماه است و چونکه<br />

تو خالی می باشد،‏ تو را مفقود خواهند یافت.‏<br />

و در روز سوم با عجله پایین بیا،‏ به جایی که خود<br />

را در آن در روز اتفاق پنهان کردي بیا و در کنار سنگ<br />

آزل بنشین.‏<br />

و من سه تیر به طرف آن خواهم انداخت که گویا<br />

به هدف می اندازم.‏<br />

و اینک خادم خود را فرستاده،‏ خواهم گفت برو و<br />

تیرها را پیدا کن.‏ و اگر به خادم گویم:‏ اینک تیرها از<br />

این طرف تو است،‏ آنها را بگیر.‏ آنگاه بیا زیرا که براي<br />

تو صلح است و به حیات یهوه تو را هیچ ضرري<br />

نخواهد بود.‏<br />

اما اگر به خادم چنین بگویم که:‏ اینک تیرها از آن<br />

طرف توست،‏ آنگاه برو زیرا یهوه تو را رها کرده است.‏<br />

و اما آن کاري که من و تو دربارة آن گفتگو<br />

کردیم،‏ اینک یهوه در میان من و تو تا به ابد خواهد<br />

بود.‏<br />

پس داود خود را در صحرا پنهان کرد.‏ و چون اول<br />

ماه رسید،‏ پادشاه براي غذا خوردن نشست.‏<br />

و پادشاه در جاي خود بر حسب عادتش،‏ کنار<br />

دیوار نشسته،‏ و یوناتان ایستاده بود واَبنیر به پهلوي<br />

شاؤل نشسته،‏ و جاي داود خالی بود.‏<br />

و شاؤل در آن روز هیچ نگفت زیرا گمان میبرد:‏<br />

چیزي براي او اتفاق افتاده،‏ پاکیزه نیست.‏ البته پاکیزه<br />

نیست!‏<br />

و در فرداي اول ماه که روز دوم بود،‏ جاي داود نیز<br />

خالی بود.‏ پس شاؤل به پسر خود یوناتان گفت:‏ چرا<br />

پسر یسا،‏ هم دیروز و هم امروز به غذا نیامد؟<br />

یوناتان در جواب شاؤل گفت:‏ داود از من بسیار<br />

التماس نمود تا به بیت-لحم برود.‏<br />

و گفت:‏ تمنّا اینکه مرا اجازه بدهی زیرا خاندان ما<br />

را در شهر قربانی است و برادرم مرا امر فرموده است؛<br />

پس اگر هماکنون مورد لطف تو قرار گرفتهام<br />

بشوم تا برادران خود راببینم.‏ از این جهت به سفرة<br />

پادشاه نیامده است.‏<br />

آنگاه خشم شاؤل بر یوناتان افروخته شده،‏ او را<br />

گفت:‏ اي پسر زنِ‏ کردنکشِ‏ فتنه انگیز،‏ آیا نمیدانم که<br />

تو پسر یسا را به جهت افتضاح خود و افتضا ح آلت<br />

تناسلی مادرت اختیار کرده اي؟<br />

زیرا مادامی که پسر یسا بر روي زمین زنده باشد،‏<br />

تو و سلطنت تو پایدار نخواهید ماند.‏ پس هماکنون<br />

بفرست و او را نزد من بیاور زیرا که باید بمیرد.‏<br />

یوناتان پدر خود شاؤل را جواب داده،‏ وي را گفت:‏<br />

چرا بمیرد؟ چه کرده است؟<br />

آنگاه شاؤل نیزه خود را به او انداخت تا او را بزند.‏<br />

پس یوناتان دانست که پدرش بر کشتن داود تصمیم<br />

گرفته است.‏ باب<br />

و یوناتان به شدت خشم،‏ از سفره برخاست و در<br />

روز دوم ماه،‏ طعام نخورد چونکه براي داود غمگین بود<br />

زیرا پدرش او را شرمنده ساخته بود.‏<br />

و بامدادان یوناتان در وقتی که با داود تعیین کرده<br />

بود،‏ به صحرا بیرون رفت.‏ و یک پسر کوچک همراهش<br />

بود.‏<br />

و به خادم خود گفت:‏ بدو و تیرها را که می اندازم<br />

پیدا کن.‏ و چون پسر می دوید،‏ تیر را چنان انداخت<br />

که از او رد شد.‏<br />

و چون پسر به مکان تیري که یوناتان انداخته بود،‏<br />

میرفت،‏ یوناتان در عقب پسر صدا کرده،‏ گفت که:‏ آیا<br />

تیر به آن طرف تو نیست؟<br />

و یوناتان در عقب پسر صدا کرد که بشتاب و<br />

عجله کن و درنگ منما.‏ پس خادم یوناتان تیرها را<br />

برداشته،‏ نزد آقاي خود برگشت.‏<br />

و پسر چیزي نفهمید ‏.اما یوناتان و داود این امر را<br />

میدانستند.‏<br />

و یوناتان اسلحۀ خود را به خادم خود داده،‏ وي را<br />

گفت:‏ برو و آن را به شهر ببر.‏<br />

و چون پسر رفته بود،‏ داود از جانب جنوبی<br />

برخاست و بر خود بر زمین افتاده،‏ سه مرتبه<br />

سجده کرد و یکدیگر را بوسیده،‏ با یکدیگر گریه<br />

کردند،‏ اما داود به حد زیاد.‏<br />

و یوناتان به داود گفت:‏ با صلح برو چونکه ما هر<br />

دو به نام یهوه قسم خورده،‏ گفتیم که یهوه در میان<br />

من و تو و در میان نسل من و نسل تو تا به ابد باشد.‏<br />

پس برخاسته،‏ برفت و یوناتان به شهر برگشت.‏<br />

پیدایش 3 ،33<br />

10 ،18<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

21<br />

.1<br />

و داود به نُوب نزد اَخیملَک کاهن رفت.‏ و اَخیملَ ک<br />

لرزان شده،‏ به استقبال داود آمده،‏ گفت:‏ چرا تنها<br />

آمدي و کسی با تو نیست؟<br />

1 ،19<br />

، مرخص<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 281 -


نی<br />

نی<br />

اول سموئیل<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

داود به اَخیملَک کاهن گفت:‏ پادشاه مرا به کاري<br />

مأمور فرمود و مرا گفت:‏ از این کاري که تو را<br />

میفرستم و از آنچه به تو امر فرمودم کسی اطلاع نیابد،‏<br />

و خادمان را به فلان و فلان جاتعیین نمودم.‏<br />

سپ.‏ هماکنون چه در دست داري؟ پنج قرص نان<br />

یا هر چه حاضر است به من بده.‏<br />

کاهن در جواب داود گفت:‏ هیچ نان عام در دست<br />

من نیست،‏ بلکه فقط نان مقدس هست،‏ درصورتی که<br />

خادمان،‏ خویشتن را از زنان بازداشته باشند.‏ خروج<br />

داود در جواب کاهن گفت:‏ به درستی که در ا<br />

سه روز زنان از ما دور بودهاند و چون بیرون آمدم<br />

ظروف جوانان مقدس بود،‏ و آن بطوري عام است<br />

خصوصاً‏ چونکه امروز دیگري در ظرف مقدس شده<br />

است.‏<br />

پس کاهن،‏ نان مقدس را به او داد زیرا که در آنجا<br />

نانی نبود غیر از نانِ‏ ظاهري که از حضور یهوه برداشته<br />

شده بود،‏ تا در روز برداشتنش نان گرم بگذارند.‏ متی<br />

،12<br />

15 ،19<br />

.5<br />

.6<br />

3 ،6 ؛ لوقا 3<br />

.7<br />

و در آن روز یکی از خادمان شاؤل که نامیده شده<br />

به دوآغ ادومی بود،‏ خود را از حضور یهوه مخفی<br />

داشت،‏ و بزرگترین شبانان شاؤل بود.‏ مزامیر<br />

و داود به اَخیملَک گفت:‏ آیا اینجا در دستت نیزه یا<br />

شمشیر نیست،‏ زیرا که شمشیر و سلاح خویش را با<br />

خود نیاورده ام چونکه کار پادشاه به تعجیل بود.‏<br />

کاهن گفت:‏ اینک شمشیر جلیات فلسطینی که در<br />

درة ایلاه کُشتی،‏ در پشت ایفود به جامه پیچیده است.‏<br />

اگر می خواهی آن را بگیري بگیر،‏ زیرا غیر از آن در<br />

اینجا نیست.‏ داود گفت:‏ مثل آن،‏ دیگري نیست.‏ آن را<br />

به من بده.‏ باب<br />

پس داود آن روز برخاسته،‏ از حضور شاؤل فرار<br />

کرده،‏ نزد اَخیش،‏ پادشاه جت آمد.‏ مزامیر<br />

وخادمان اخیش او را گفتند:‏ آیا این داود،‏ پادشاه<br />

سرزمین نیست؟ و آیا در بارة او رقص کنان سرود<br />

خوانده،‏ نگفتند که شا ؤل هزاران خود را و داود ده<br />

هزاران خود را کشت؟ باب<br />

و داود این سخنان را در دل خود جا داده،‏ از<br />

اَخیش،‏ پادشاه جت بسیار بترسید.‏<br />

و در نظر ایشان رفتار خود راتغییر داده،‏ به حضور<br />

ایشان خویشتن را دیوانه نمود،‏ و بر لنگه هاي در خط<br />

میکشید و آب دهنش را بر ریش خود میریخت.‏ مزامیر<br />

2 ،52<br />

1 ،56<br />

5 ،29<br />

50 ،17<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

1 ،34<br />

.14<br />

و اَخیش به خادمان خود گفت:‏ اینک این شخص<br />

را می بینید که دیوانه است.‏ او را چرا نزد من آوردید؟<br />

آیا محتاج به دیوانگان هستم که این شخص را<br />

آوردید تا نزد من دیوانگی کند؟ و آیا این شخص<br />

داخل خانۀ من بشود؟<br />

.15<br />

22<br />

.1<br />

و داود از آنجا رفته،‏ به غار عدلاّم فرار کرد.‏ و چون<br />

برادرانش و تمامی خاندان پدرش شنیدند،‏ آنجا نزد او<br />

فرود آمدند.‏ مزامیر<br />

و هر که در تنگی بود و هر قرضدار و هر که تلخی<br />

جان داشت،‏ نزد او جمع آمدند،‏ و بر ایشان سردار شد<br />

و حدوداً‏ چهار صد نفر با او بودند.‏<br />

و داود از آنجا به مصفَه موآب رفته،‏ به پادشاه موآب<br />

گفت:‏ خواهش اینکه پدرم و مادرم نزد شما بیایند تا<br />

بدانم خدا براي من چه خواهد کرد.‏<br />

پس ایشان را نزد پادشاه موآب برد و تمامی<br />

روزهایی که داود در آن جشن کوه بود،‏ نزد او ساکن<br />

بودند.‏<br />

و جاد پیامبر به داود گفت که در ا جشن کوه<br />

دیگر توقف منما بلکه روانه شده،‏ به زمین یهودا برو.‏<br />

پس داود رفت و به جنگل حارث درآمد.‏ ؛<br />

باب 14 ،23<br />

1 ،57<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

مزامیر 1 ،63<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و شاؤل شنید که داود و مردمانی که با وي بودند<br />

پیدا شده اند.‏ و شاؤل در جِبعه،‏ زیر درخت بلوط در<br />

رامه نشسته بود،‏ و نیزهاش در دستش،‏ و همه<br />

خادمانش در اطراف او ایستاده بودند.‏<br />

و شاؤل به خادمانی که در اطرافش ایستاده بودند،‏<br />

گفت:‏ حال اي بنیامینیان بشنوید!‏ آیا پسر یسا به همه<br />

شما کشتزارها و تاکستانها خواهد داد و آیا همگی شما<br />

را سردار هزاره ها و سردار صده ها خواهد ساخت؟<br />

که همه شما بر من فتنه انگیز شده،‏ کسی مرا<br />

اطلاع ندهد که پسر من با پسر یسا عهد بسته است؟ و<br />

از شما کسی براي من غمگین نمیشود تا مرا خبر دهد<br />

که پسر من بندة مرا برانگیخته است تا در کمین<br />

بنشیند چنانکه امروز هست؟ باب<br />

و دوآغ اَدومی که با خادمان شاؤل ایستاده بود،‏ در<br />

جواب گفت:‏ پسر یسا را دیدم که به نُوب نزد اَخیملَک<br />

پسر اَخیتُوب درآمد.‏ مزامیر<br />

و او از براي وي از یهوه سؤال نمود و توشه اي به<br />

او داد و شمشیر جلْیات فلسطینی را نیز به او داد.‏ باب<br />

3 ،18<br />

2 ،52<br />

.9<br />

.10<br />

9 ،21<br />

- 282 -


نی<br />

هلَ‏<br />

هلَ‏ یع<br />

هلَ‏<br />

هلَ‏<br />

نی<br />

هلَ‏<br />

هلَ‏<br />

کی<br />

هلَ‏<br />

هلَ‏<br />

اول سموئیل<br />

.11<br />

پس پادشاه فرستاده،‏ اَخیملَک پسر اَخیتُوب کاهن<br />

و همه کاهنان خاندان پدرش را که در نُوب بودند<br />

طلبید،‏ و تمامی ایشان نزد پادشاه آمدند.‏<br />

و شاؤل گفت:‏ اي پسر اَخیتُوب بشنو.‏ او گفت:‏ بلی<br />

اي آقایم!‏<br />

13. شاؤل به او گفت:‏ تو و پسر یسا چرا بر من فتنه<br />

انگیختید به اینکه به وي نان و شمشیر دادي و براي<br />

وي از خدا سؤال نمودي تا به ضد من برخاسته،‏ در<br />

کمین بنشیند چنانکه امروز شده است؟<br />

اَخیملَک در جواب پادشاه گفت:‏ کیست از همه<br />

بندگانت که مثل داود امین باشد و او داماد پادشاه<br />

است و در مشورت شریک تو و در خانۀ تو محترم<br />

است.‏ باب<br />

آیا امروز به سؤال نمودن از خدا براي او شروع<br />

کردم؟ دور از من.‏ پادشاه این کار را به بندة خود و به<br />

همه خاندان پدرم زور نگوید،‏ زیرا که بندهات از ا<br />

چیزها کم یا زیاد ندانسته بود.‏ باب ؛<br />

پادشاه گفت:‏ اي اَخیملَک تو و تمامی خاندان<br />

پدرت حتماً‏ خواهید مرد.‏<br />

آنگاه پادشاه به گارد محافضش که به حضورش<br />

ایستاده بودند،‏ گفت:‏ برخاسته،‏ کاهنان یهوه را بکشید<br />

زیرا که دست ایشان نیز با داود است و با اینکه<br />

دانستند که او فرار میکند،‏ مرا اطلاع ندادند.‏ اما<br />

خادمان پادشاه نخواستند که دست خود را دراز کرده،‏<br />

بر کاهنان یهوه هجوم آورند.‏<br />

پس پادشاه به دوآغ گفت:‏ تو برگرد و بر کاهنان<br />

حمله آور.‏ و دوآغ ادومی برخاسته،‏ بر کاهنان حمله<br />

آورد و هشتاد و پنج نفر را که ایفود کتان می<br />

پوشیدند،‏ در آن روز کشت.‏<br />

و نوب را نیز که شهر کاهنان است به دم شمشیر<br />

زد و مردان و زنان و اطفال و شیرخوارگان و گاوان و<br />

الاغان و گوسفندان را به دم شمشیر کُشت.‏ باب<br />

اما یکی از پسران اَخیملَک پسر اَخیتُوب که ابیاتار<br />

نام داشت،‏ رهایی یافته،‏ در عقب داود فرار کرد.‏<br />

و ابیاتار داود را خبر داد که شاؤل کاهنان یهوه را<br />

کشت.‏<br />

داود به ابیاتار گفت:‏ روزي که دوآغ ادومی در آنجا<br />

بود،‏ دانستم که او شاؤل را حتماً‏ خبر خواهد داد.‏ پ س<br />

من باعث کشته شدن تمامی اهل خاندان پدرت شدم.‏<br />

نزد من بمان و مترس زیرا هر که قصد جان من<br />

دارد،‏ قصد جان تو نیز خواهد داشت.‏ و لکن نزد من<br />

محفوظ خواهی بود.‏<br />

23<br />

.1<br />

و به داود خبر داده،‏ گفتند:‏ اینک فلسطینیان با<br />

قَعی جنگ میکنند و خرمنها را غارت مینماید.‏ یوشع<br />

،15<br />

44<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و داود از یهوه سؤال کرده،‏ گفت:‏ آیا بروم و ا<br />

فلسطینیان را شکست دهم؟ یهوه به داود فرمود:‏ برو و<br />

فلسطینیان را شکست داده،‏ قَ‏ را خلاص کن.‏<br />

و مردمان داود وي را گفتند:‏ اینک اینجا در یهودا<br />

می ترسیم.‏ پس چند مرتبه زیاده اگر به مقابلۀ<br />

لشکرهاي فلسطینیان به قَعی برویم.‏<br />

و داود بار دیگر از یهوه سؤال نمود و یهوه او را<br />

جواب داده،‏ گفت:‏ برخیز به قَعیلَه برو زیرا که من<br />

فلسطینیان را به دست تو خواهم داد.‏<br />

و داود با مردانش به قَعی رفتند و با فلسطینیان<br />

جنگ کرده،‏ گلههاي ایشان را بردند،‏ و ایشان را به<br />

کشتار عظیمی کشتند.‏ پس داود ساکنان قَعیلَه را<br />

نجات داد.‏ باب<br />

و هنگامی که ابیاتار پسر اَخیملَک نزد داود به قَعی<br />

فرار کرد،‏ ایفود را در دست خود آورد.‏ باب<br />

و به شاؤل خبر دادند که داود به قَعی آمده است و<br />

شاؤل گفت:‏ خدا او را به دست من سپرده است،‏ زیرا<br />

به شهري که دروازه ها و پشتبندها دارد داخل شده،‏<br />

محبوس گشته است.‏ داوران<br />

و شاؤل همه قوم را براي جنگ طلبید تا به قَعیلَه<br />

فرود شده،‏ داود و مردانش را محاصره نماید.‏<br />

و چون داود دانست که شاؤل شرارت را براي او<br />

اندیشیده است،‏ به ابیاتار کاهن گفت:‏ ایفود را نزد<br />

بیاور!‏ باب<br />

و داود گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ بنده ات<br />

شنیده است که شاؤل عزیمت دارد که به قَعی بیاید<br />

تا به خاطر من شهر را خراب کند.‏<br />

آیا اهل قَعیلَه مرا به دست او تسلیم خواهند<br />

نمود؟ و آیا شاؤل چنانکه بنده ات شنیده است،‏ خواهد<br />

آمد؟ اي یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ مسألت آنکه بندة خود<br />

را خبر دهی.‏ یهوه فرمود که او خواهد آمد.‏<br />

داود گفت:‏ آیا اهل قَعی مرا و کسان مرا به دست<br />

شاؤل تسلیم خواهند نمود؟ یهوه فرمود که تسلیم<br />

خواهند نمود.‏<br />

13. پس داود و مردانش که حدوداً‏ ششصد نفر بودند،‏<br />

20 ،22<br />

2 ،16<br />

8 ،19<br />

7 ،30<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

1 ،21<br />

36 ،25<br />

2 ،20<br />

27 .22 ،18<br />

.12<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 283 -


هلَ‏<br />

هلَ‏<br />

نی<br />

برخاسته،‏ از قَعیلَه بیرون رفتند و هر جایی که 26.<br />

توانستند بروند،‏ رفتند.‏ و چون به شاؤل خبر دادند که<br />

داود از قَعی فرار کرده است،‏ از بیرون رفتن بازایستاد.‏<br />

و داود در بیابان در قلهکوه کوهستان نشست و در<br />

کوهی در بیابان زیف توقف نمود.‏ و شاؤل همه روزه او<br />

را می طلبید،‏ لیکن یهوه او را به دستش تسلیم ننمود.‏<br />

اول سموئیل<br />

.14<br />

1 ،24 باب<br />

.15<br />

و داود دید که شاؤل به قصد جان او بیرون آمده<br />

است.‏ و داود در بیابان زیف در جنگل ساکن بود.‏<br />

و یوناتان،‏ پسر شاؤل،‏ به جنگل آمده،‏ دست او را<br />

به خدا تقویت نمود.‏<br />

و او را گفت:‏ مترس زیرا که دست پدر من،‏ شا ؤل<br />

تو را نخواهد جست،‏ و تو بر اسرائیل پادشاه خواهی<br />

شد،‏ و من دومین تو خواهم بود و پدرم شاؤل نیز ا<br />

را میداند.‏ باب ؛<br />

و هر دو ایشان به حضور یهوه عهد بستند و داود<br />

به جنگل برگشت و یوناتان به خانۀ خود رفت.‏ باب<br />

3 ،18<br />

21 ،24<br />

30 ،20<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

16 .8 ،20 ؛<br />

؛ دوم سموئیل<br />

7 ،21<br />

.19<br />

و زیفیان نزد شاؤل به جِبعه آمده،‏ گفتند:‏ آیا داود<br />

در قلهکوه جنگل در کوه حخی که به طرف جنوب<br />

بیابان است،‏ خود را نزد ما پنهان نکرده است؟ باب ؛<br />

مزامیر<br />

1 ،26<br />

2 ،54<br />

.20<br />

پس اي پادشاه چنانکه دلت کمال آرزو براي<br />

آمدن دارد بیا و تکلیف ما این است که او را به دست<br />

پادشاه تسلیم نماییم.‏<br />

شاؤل گفت:‏ شما از جانب یهوه مبارك باشید<br />

چونکه بر من دلسوزي نمودید.‏ باب ؛ داوران<br />

پس بروید و بیشتر تحقیق نموده،‏ جایی را که آمد<br />

و رفت میکند ببینید و بفهمید،‏ و دیگر اینکه کیست<br />

که او را در آنجا دیده است،‏ زیرا به من گفته شد که<br />

بسیار با مکر رفتار میکند.‏ متی<br />

پس ببینید و همه مکانهاي مخفی را که خود را<br />

در آنها پنهان میکند،‏ بدانید و حقیقت حال را به من<br />

باز رسانید تا با شما بیایم.‏ و اگر در این زمین باشد او<br />

را از همه هزاره هاي یهودا پیدا خواهم کرد.‏<br />

پس برخاسته،‏ پیش روي شاؤل به زیف رفتند.‏<br />

و داود و مردانش در بیابان معون در دشت به طرف<br />

جنوب صحرا بودند.‏<br />

و شاؤل و مردان او براي جستجوي او رفتند.‏ و<br />

چون داود را خبر دادند،‏ او نزد صخره فرود آمده،‏ در<br />

بیابان معون ساکن شد.‏ و شاؤل چون این را شنید،‏<br />

داود را در بیابان معون تعقیب نمود.‏<br />

و شاؤل به یک طرف کوه میرفت و داود و کسانش<br />

به طرف دیگر کوه.‏ و داود می شتافت که از حضور<br />

شاؤل بگریزد.‏ و شاؤل و مردانش داود و کسانش را<br />

احاطه نمودند تا ایشان را بگیرند.‏<br />

اما قاصدي نزد شاؤل آمده،‏ گفت:‏ بشتاب و بیا زیرا<br />

که فلسطینیان به زمین حمله آورده اند.‏<br />

پس شاؤل از تعقیب نمودن داود برگشته،‏ به<br />

مقابلۀ فلسطینیان رفت.‏ بنابراین آن مکان را صخرة<br />

محلَقُوت نامیدند.‏<br />

و داود از آنجا برآمده،‏ در قلهکوه یع ن جدي ساکن<br />

شد.‏<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

و اتفاق افتاد بعد از برگشتن شاؤل از عقب<br />

فلسطینیان که او را خبر داده،‏ گفتند:‏ اینک داود در<br />

بیابان عین جدي است.‏<br />

و شاؤل سه هزار نفر برگزیده را از تمامی اسرائیل<br />

گرفته،‏ براي جستجوي داود و کسانش بر صخره هاي<br />

بزهاي کوهی رفت.‏ باب<br />

و به سر راه به آغلهاي گوسفندان که در آنجا<br />

غارهایی بود،‏ رسید.‏ و شاؤل داخل آن شد تا پایهاي<br />

خود را بپوشاند.‏ و داود و کسان او در جانبهاي غار<br />

نشسته بودند.‏ مزامیر<br />

و کسان داود وي را گفتند:‏ اینک روزي که یهوه به<br />

تو وعده داده است که همانا دشمن تو را به دستت<br />

تسلیم خواهم نمود تا هر چه در نظرت پسند آید به او<br />

عمل نمایی.‏ و داود برخاسته،‏ دامن رداي شاؤل را<br />

آهسته برید.‏ باب<br />

و بعد از آن دل داود مضطرب شد از این جهت که<br />

دامن شاؤل را بریده بود.‏<br />

و به کسان خود گفت:‏ یهوه این را از من دور نگاه<br />

دارد که این امر را به آقاي خود،‏ مسح شده یهوه بکنم،‏<br />

و دست خود را بر او دراز نمایم چونکه او مسح شده<br />

یهوه است.‏ دوم سموئیل ؛ مزامیر<br />

پس داود کسان خود را به این سخنان توبیخ نموده،‏<br />

ایشان را نگذاشت که بر شاؤل برخیزند،‏ و شا ؤل از<br />

مغاره برخاسته،‏ راه خود را پیش گرفت.‏<br />

و بعد از آن،‏ داود برخاسته،‏ از مغاره بیرون رفت و<br />

در عقب شاؤل صدا زده،‏ گفت:‏ اي آقایم پادشاه.‏ و<br />

چون شاؤل به عقب خود نگریست،داود رو به زمین<br />

خم شده،‏ تعظیم کرد.‏ دوم تواریخ<br />

15 ،105<br />

30 ،29<br />

2 ،26<br />

1 ،142<br />

14 ،1<br />

8 ،26<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

2 ،17<br />

13 ،15<br />

8 ،2<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 284 -


یم<br />

لی<br />

تی<br />

یک<br />

اول سموئیل<br />

.9<br />

و داود به شاؤل گفت:‏ چرا سخنان مردم را<br />

شنوي که میگویند اینک داود قصد اذیت تو دارد.‏<br />

اینک امروز چشمانت دیده است که چگونه یهوه<br />

تو را در غار امروز به دست من تسلیم نمود،‏ و بعضی<br />

گفتند که تو را بکشم،‏ اما چشمم بر تو رحم نموده،‏<br />

گفتم دست خود را بر آقاي خویش دراز نکنم،‏ زیرا که<br />

مسحشده یهوه است.‏ مزامیر<br />

و اي پدرم ملاحظه کن و دامن رداي خود را در<br />

دست من ببین،‏ زیرا از اینکه جامۀ تو را بریدم و تو را<br />

نکشتم،‏ بدان و ببین که بدي و خیانت در دست من<br />

نیست،‏ و به تو گناه نکرده ام.‏ اما تو جان مرا شکار<br />

میکنی تا آن را گرفتار سازي.‏<br />

یهوه در میان من و تو حکم نماید،‏ و یهوه انتقام<br />

مرا از تو بکشد.‏ اما دست من بر تو نخواهد شد.‏<br />

مثَل قدیمان میگوید که شرارت از شریران<br />

صادر میشود،‏ اما دست من بر تو نخواهد شد.‏<br />

و در عقب کیست که پادشاه اسرائیل بیرون می<br />

آید و کیست که او را تعقیب می نمایی،‏ در عقب سگ<br />

مرده اي بلکه در عقب یک کَک!‏ باب<br />

سپ.‏ یهوه داور باشد و میان من و تو حکم نماید و<br />

ملاحظه کرده،‏ دعوي مرا با تو حل کند و مرا از دست<br />

تو برهاند.‏ پیدایش ؛ مزامیر<br />

و چون داود از گفتن این سخنان به شاؤل فارغ<br />

شد،‏ شاؤل گفت:‏ آیا این صداي توست اي پسر من<br />

داود؟ و شاؤل صداي خود را بلند کرده،‏ گریست.‏<br />

و به داود گفت:‏ تو از من نیکوتر هستی زیرا که تو<br />

جزاي نیکو به من رسانیدي و من جزاي بد به تو<br />

رسانیدم.‏<br />

و تو امروز نشان دادي که چگونه به من رحم<br />

نمودي چونکه یهوه مرا به دست تو تسلیم کرده،‏ و مرا<br />

نکشتی.‏ باب<br />

و اگر کسی دشمن خویش را بیابد،‏ آیا او را به<br />

نیکویی رها نماید؟ پس یهوه تو را به نیکویی جزا دهد<br />

به سبب آنچه امروز به من کردي.‏<br />

و حال اینک میدانم که حتماً‏ پادشاه خواهی شد و<br />

سلطنت اسرائیل در دست تو ثابت خواهد گردید.‏ باب<br />

20 ،26<br />

12 ،27<br />

2 ،17<br />

5 ،16<br />

21 ،25<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. چنانکه<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

17 ،23<br />

21<br />

سپ.‏ هماکنون براي من قسم به یهوه بخور که بعد<br />

از من نسل مرا ریشه کن نسازي،‏ و اسم مرا از خاندان<br />

پدرم محو نکنی.‏<br />

و داود براي شاؤل قسم خورد،‏ و شاؤل به خانۀ<br />

خود رفت و داود و کسانش به جشن کوه خویش<br />

آمدند.‏<br />

25<br />

.1<br />

و سموئیل وفات نمود،‏ و تمامی اسرائیل جمع شده،‏<br />

از برایش عذاداري نمودند،‏ و او را در خانه اش در رامه<br />

دفن نمودند.‏ و داود برخاسته،‏ به بیابان فاران فرود شد.‏<br />

3 ،28 باب<br />

.2<br />

دوم<br />

و در معون کسی بود که املاکش در کَرْمل بود و<br />

آن مرد بسیار بزرگ بود و سه هزار گوسفند و هزار بز<br />

داشت،‏ و گوسفندان خود را در کَرْمل پشم می برید.‏<br />

.<br />

سموئیل 23 ،13<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و اسم آن شخص نابال بود و اسم زنش اَبِیجا و<br />

آن زن نیک فهم و خوش منظر بود.‏ اما آن مرد<br />

سختدل و بدرفتار و از خاندان کالیب بود.‏<br />

و داود در بیابان شنید که نابال گلۀ خود را پشم<br />

میبرَد.‏<br />

پس داود ده خادم فرستاد و داود به خادمان خود<br />

گفت که به کَرْمل برآیید و نزد نابال رفته،‏ از زبان من<br />

سلامتی او را بپرسید.‏<br />

و چنین گویید:‏ زنده باش و صلح بر تو باد و بر<br />

خاندان تو و بر هرچه داري در صلح باشد.‏ یوحنا<br />

و هماکنون شنیده ام که پشم برندگان داري و به<br />

شبانان تو که در این اوقات نزد ما بودند،‏ ا ذ<br />

نرسانیدیم.‏ همۀ روزهایی که در کَرْمل بودند،‏ چیزي از<br />

ایشان گُم نشد.‏<br />

ازخادمان خود بپرس و تو را خواهند گفت.‏ پس<br />

خادمان در نظر تو لطف یابند زیرا که در روز<br />

سعادتمندي آمده ایم.‏ تمنّا اینکه آنچه دستت بیابد به<br />

بندگانت و پسرت داود بدهی.‏ باب<br />

پس خادمان داود آمدند و همه این سخنان را از<br />

زبان داود به نابال گفته،‏ ساکت شدند.‏<br />

و نابال به خادمان داود جواب داده،‏ گفت:‏ داود<br />

کیست و پسر یسا کیست؟ امروز بسا بندگان هر ی<br />

از آقاي خویش می گریزند.‏<br />

آیا نان و آب خود را و گوشت را که براي پشم<br />

برندگان خود قربانی نمودهام،‏ بگیرم و به کسانی که<br />

نمیدانم از کجا هستند بدهم؟<br />

پس خادمان داود برگشته،‏ مراجعت نمودند و<br />

آمده،‏ داود را از همه این سخنان مخبر ساختند.‏<br />

و داود به مردان خود گفت:‏ هر یک از شما<br />

شمشیر خود را ببندد.‏ و هریک شمشیر خود را بستند،‏<br />

19 ،20<br />

3 ،21<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.22<br />

- 285 -


يرو<br />

نی<br />

نی<br />

یم<br />

و داود نیز شمشیر خود را بست و حدوداً‏ چهارصد نفر<br />

از عقب داود رفتند،‏ و دویست نفر نزد اسباب ماندند.‏<br />

و خادمی از خادمانش به اَبِیجایل،‏ زن نابال،‏ خبر<br />

داده،‏ گفت:‏ اینک داود،‏ قاصدان از بیابان فرستاد تا<br />

آقاي مرا خوشآمد گویند ولی او ایشان را اهانت نمود.‏<br />

و آن مردمان احسان بسیار به ما نمودند و همۀ<br />

روزهایی که در صحرا بودیم و با ایشان معاشرت<br />

داشتیم،‏ اذیتی به ما نرسید و چیزي از ما گُم نشد.‏<br />

و تمام روزهایی که با ایشان گوسفندان را می<br />

چرانیدیم،‏ هم در شب و هم در روز براي ما مثل حصار<br />

بودند.‏<br />

سپ.‏ هماکنون بدان و ببین که چه باید بکنی زیرا<br />

که بدي براي آقاي ما و تمامی خاندانش مهیاست،‏<br />

چونکه او به اندازهاي پسر بلیعال است که هیچ کس با<br />

وي سخن نتواند گفت.‏<br />

آنگاه اَبِیجایل عجله نموده،‏ دویست گردة نان و دو<br />

مشگ شراب و پنج گوسفند مهیا شده،‏ و پنج پیمانه<br />

خوشۀ برشته و صد شیرینی کشمشی و دویست<br />

شیرینی انجیري گرفته،‏ آنها را بر الاغها گذاشت.‏<br />

و به خادمان خود گفت:‏ پیش من بروید و این ک<br />

من از عقب شما می آیم.‏ اما به شوهر خود نابال هیچ<br />

خبر نداد.‏<br />

و چون بر الاغ خود سوار شده،‏ از سایۀ کوه به زیر<br />

می آمد،‏ اینک داود و کسانش به مقابل او رسیدند و به<br />

ایشان برخورد.‏<br />

و داود گفته بود:‏ واقعاً‏ که تمامی دارائی ا<br />

شخص را در بیابان بیخود نگاه داشتم که از همه<br />

اموالش چیزي گم نشد،‏ و او بدي را به عوض نیکویی<br />

به من پاداش داده است.‏ باب<br />

22. خدا به دشمنان داود چنین بلکه بیشتر از ا<br />

عمل نماید اگر از همۀ متعلقان او تا طلوع صبح مردي<br />

باقی گذارم که کنار دیوار ادرار میکند.‏ اول پادشاهان<br />

و چون اَبِیجایل،‏ داود را دید،‏ تعجیل نموده،‏ از الاغ<br />

پیاده شد و پیش داود به خود به زمین افتاده،‏<br />

تعظیم نمود.‏ روت<br />

و نزد پایهایش افتاده،‏ گفت:‏ اي آقایم،‏ این تقصیر<br />

بر من باشد و کنیزت در گوش تو سخن بگوید،‏ و<br />

سخنان کنیز خود را بشنو.‏<br />

و آقایم دل خود را بر این مرد بلیعال،‏ یعنی نابال<br />

مشغول نسازد،‏ زیرا که اسمش مثل خودش است؛<br />

اسمش نابال است و حماقت با اوست.‏ لیکن من کنیز<br />

اول سموئیل<br />

تو خادمانی را که آقایم فرستاده بود،‏ ندیدم.‏<br />

و هماکنون اي آقایم به حیات یهوه و به حیات<br />

جان تو چونکه یهوه تو را از ریختن خون و از انتقام<br />

کشیدن به دست خود منع نموده است،‏ پس هماکنون<br />

دشمنانت و جویندگان ضرر آقایم مثل نابال بشوند.‏ باب<br />

.26<br />

3 ،20<br />

.27<br />

و هماکنون این هدیهاي که کنیزت براي آقاي<br />

خود آورده است،‏ به غلامانی که همراه آقایم میروند،‏<br />

داده شود.‏ باب<br />

و تقصیر کنیز خود را عفو نما زیرا به درستی که<br />

یهوه براي آقایم خانۀ استوار بنا خواهد نمود،‏ چونکه<br />

آقایم در جنگهاي یهوه کوشد و بدي در تمام<br />

روزهایت به تو نخواهد رسید.‏<br />

و اگر چه کسی براي تعقیب تو و به قصد جانت<br />

برخیزد،‏ اما جان آقایم در دستۀ حیات،‏ نزد یهوه،‏<br />

خدایت،‏ بسته خواهد شد.‏ و اما جان دشمنانت را گویا<br />

از میان کفۀ منجنیق خواهد انداخت.‏<br />

و هنگامی که یهوه بر حسب همۀ احسانی که<br />

براي آقایم وعده داده است،‏ عمل آورد،‏ و تو را پیشوا<br />

بر اسرائیل انتخاب نماید،‏ یوشع ؛ دوم سموئیل<br />

آنگاه این براي تو سنگ صدمه و به جهت آقایم<br />

لغزش دل نخواهد بود که خون بی جهت ریخته اي و<br />

آقایم انتقام خود را کشیده باشد؛ و چون یهوه به آقایم<br />

احسان نماید،‏ آنگاه کنیز خود را بیاد آور.‏<br />

داود به اَبِیجایل گفت:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏<br />

متبارك باد که تو را امروز به استقبال من فرستاد.‏<br />

و حکمت تو مبارك و تو نیز مبارك باشی که<br />

امروز مرا از ریختن خون و از کشیدن انتقام خویش به<br />

دست خود منع نمودي.‏<br />

و لیکن به حیات یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ که مرا از<br />

رسانیدن اذیت به تو منع نمود،‏ اگر عجله ننموده،‏ به<br />

استقبال من نمی آمدي،‏ حتماً‏ تا طلوع صبح براي<br />

نابال مردي باقی نمی ماند.‏<br />

پس داود آنچه را که به جهت او آورده بود،‏ از<br />

دستش پذیرفته،‏ به او گفت:‏ با صلح به خانه ات برو و<br />

ببین که سخنت را شنیده،‏ تو را پسندیده داشتم.‏<br />

پس ابیجایل نزد نابال برگشت.‏ و اینک او ضیافتی<br />

مثل ضیافت ملوکانه در خانۀ خود میداشت.‏ و دل نابال<br />

در اندرونش شادمان بود چونکه بسیار مست بود و تا<br />

طلوع صبح چیزي کم یا زیاد به او خبر نداد.‏ باب<br />

و بامدادان چون شراب از نابال بیرون رفت،‏ زنش<br />

این چیزها را به او بیان کرد و دلش در اندرونش مرده<br />

2 ،20<br />

2 ،5<br />

45 ،21<br />

26 ،30<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

10 ،14<br />

18 ،24<br />

10 ،2<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 286 -


یبِ‏<br />

یزن<br />

يشا<br />

يشا<br />

يشا<br />

يشا<br />

نی<br />

.7<br />

.8<br />

گردید و خود مثل سنگ شد.‏<br />

و واقع شد که بعد از ده روز یهوه نابال را مبتلا<br />

ساخت که بمرد.‏<br />

و چون داود شنید که نابال مرده است،‏ گفت:‏<br />

مبارك باد یهوه که انتقام ننگ مرا از دست نابال<br />

کشیده،‏ و بندة خود را از بدي نگاه داشته است،‏ زیرا<br />

یهوه شرارت نابال را به سرش رد نموده است.‏ و داود<br />

فرستاده،‏ با اَ‏ جایل سخن گفت تا او را به زنی خود<br />

بگیرد.‏<br />

و خادمان داود نزد اَبِیجایل به کَرْمل آمده،‏ با وي<br />

سخن گفته،‏ گفتند:‏ داود ما را نزد تو فرستاده است تا<br />

تو را براي خویش به بگیرد.‏<br />

و او برخاسته،‏ رو به زمین خم شد و گفت:‏ این ک<br />

کنیزت بنده است تا پایهاي خادمان آقاي خود را<br />

بشوید.‏<br />

و اَبِیجایل عجله نموده،‏ برخاست و بر الاغ خود<br />

سوار شد و پنج کنیزش همراهش روانه شدند و از<br />

عقب قاصدان داود رفته،‏ زن او شد.‏ باب ؛<br />

و داود اَخینُوعمِ‏ یزْرعیلیه را نیز گرفت و هردو<br />

ایشان زن او شدند.‏<br />

و شاؤل دختر خود،‏ میکال،‏ زن داود را به فَلْطی<br />

پسر لایش که از جل ِّیم بود،‏ داد.‏ دوم<br />

اول سموئیل<br />

5 ،30<br />

3 ،27<br />

سموئیل 15 ،3<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

26<br />

.1<br />

پس زیفیان نزد شاؤل به جِبعه آمده،گفتند:‏ آیا داود<br />

خویشتن را در تلّ‏ حخیله که در مقابل بیابان است،‏<br />

پنهان نکرده است؟ ؛ مزامیر<br />

آنگاه شاؤل برخاسته،‏ به بیابان زیف فرود شد و سه<br />

هزار مرد از برگزیدگان اسرائیل همراهش رفتند تا داود<br />

را در بیابان زیف جستجو نماید.‏<br />

و شاؤل در تل حخیله که در مقابل بیابان به سر راه<br />

است اردو زد،‏ و داود در بیابان ساکن بود.‏ و چون دید<br />

که شاؤل در عقبش در بیابان آمده است،‏<br />

داود جاسوسان فرستاده،‏ دریافت کرد که شاؤل به<br />

تحقیق آمده است.‏<br />

و داود برخاسته،‏ به جایی که شاؤل در آن اردو زده<br />

بود،‏ آمد.‏ و داود مکانی را که شاؤل و اَبنیر،‏ پسر نیر،‏<br />

سردار لشکرش خوابیده بودند،‏ ملاحظه کرد.‏ و شا ؤل<br />

در اندرون سنگر می خوابید و قوم در اطراف او فرود<br />

آمده بودند.‏ باب ؛<br />

و داود به اَخیملَک حتّی و اَبِی پسر صرُویه برادر<br />

یوآب خطاب کرده،‏ گفت:‏ کیست که همراه من نزد<br />

شاؤل به اردو بیاید؟ ابی گفت:‏ من همراه تو می<br />

آیم.‏<br />

پس داود و ابی در شب به میان قوم آمدند و<br />

اینک شاؤل در اندرون سنگر دراز شده،‏ خوابیده بود،‏ و<br />

نیزه اش نزد سرش در زمین کوبیده،‏ و اَبنیر و قوم در<br />

اطرافش خوابیده بودند.‏<br />

و ابی به داود گفت:‏ امروز خدا،‏ دشمن تو را به<br />

دستت تسلیم نموده.‏ پ س هماکنون اجازه بده تا او را با<br />

نیزه یک دفعه به زمین بدوزم و او را دوباره نخواهم زد.‏<br />

5 ،24 باب<br />

؛ دوم سموئیل<br />

9 ،16<br />

.9<br />

و داود به ابیشاي گفت:‏ او را هلاك مکن،‏ زیرا<br />

کیست که به مسحشده یهوه دست خود را دراز کرده،‏<br />

بیگناه باشد؟<br />

و داود گفت:‏ به حیات یهوه قسم که یا یهوه او را<br />

خواهد زد یا اجلش رسیده،‏ خواهد مرد یا به جن گ<br />

فرود شده،‏ هلاك خواهد گردید.‏ باب ؛ رومیان<br />

یهوه از من دور نگاه دارد که دست خود را بر<br />

مسح شده یهوه دراز کنم.‏ اما هماکنون نیزه اي را که<br />

نزد سرش است و سبوي آب را بگیر و برویم.‏<br />

پس داود نیزه و سبوي آب را از نزد سر شا ؤل<br />

گرفت و روانه شدند،‏ و کسی نبود که ببیند و بداند یا<br />

بیدار شود زیرا همه ایشان در خواب بودند،‏ چونکه<br />

خواب سنگین از یهوه بر ایشان مستولی شده بود.‏<br />

19 ،12<br />

10 ،28<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

21 ،2 پیدایش<br />

.13<br />

و داود به طرف دیگر گذشته،‏ از دور به سر کوه<br />

بایستاد و مسافت عظیمی در میان ایشان بود.‏<br />

و داود قوم و ابنیر پسر نیر را صدا زده،‏ گفت:‏ اي<br />

ابنیر جواب نمی دهی؟ و ابنیر جواب داده،‏ گفت:‏ تو<br />

کیستی که پادشاه را میخوانی؟<br />

داود به ابنیر گفت:‏ آیا تو مرد نیستی و در اسرائیل<br />

مثل تو کیست؟ پس چرا آقاي خود پادشاه را نگاهبانی<br />

نمی کنی؟ زیرا یکی از قوم آمد تا آقایت پادشاه را<br />

هلاك کند.‏<br />

این کار که کردي خوب نیست.‏ به حیات یهوه،‏<br />

شما مستوجب قتل هستید،‏ چونکه آقاي خود<br />

مسحشده یهوه را نگاهبانی نکردید.‏ پس هماکنون<br />

ببین که نیزة پادشاه و سبوي آب که نزد سرش بود،‏<br />

کجاست؟<br />

و شاؤل صداي داود را شناخته،‏ گفت:‏ آیا ا<br />

صداي توست اي پسر من داود؟ و داود گفت:‏ اي آقایم<br />

پادشاه صداي من است.‏ باب<br />

17 ،24<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

2 ،54<br />

باب 19 ،23<br />

55 ،17<br />

50 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 287 -


يجا<br />

کی<br />

ته<br />

اول سموئیل<br />

.18<br />

و گفت:‏ این از چه سبب است که آقایم بندة خود<br />

را تعقیب میکند؟ زیرا چه کردم و چه بدي در دست<br />

من است؟ باب<br />

سپ.‏ هماکنون آقایم پادشاه سخنان بندة خود را<br />

بشنود.‏ اگر یهوه تو را بر من تحریک نموده است،‏ پس<br />

قربانی خوراکیاي قبول نماید،‏ و اگر پسر آدم باشند<br />

پس ایشان به حضور یهوه لعنت شده باشند.‏ زیرا که<br />

امروز مرا از مشارکت در ارث یهوه میرانند و میگویند<br />

برو و خدایان غیر را عبادت نما.‏<br />

و هماکنون خون من از حضور یهوه به زمین<br />

ریخته نشود،‏ زیرا که پادشاه اسرائیل مثل کسی که<br />

شپش را بر کوهها تعقیب میکند،‏ به جستجوي<br />

کبک بیرون آمده است.‏ باب<br />

21. شاؤل گفت:‏ گناه ورزیدم اي پسرم داود!‏ برگرد و<br />

تو را دیگر اذیت نخواهم کرد،‏ چونکه امروز جان من در<br />

نظر تو عزیز آمد.‏ اینک احمقانه رفتار نمودم و بسیار<br />

گمراه شدم.‏<br />

داود در جواب گفت:‏ ببین این است نیزة پادشاه!‏<br />

پس یکی از غلامان به اینجا گذشته،‏ آن را بگیرد.‏<br />

و یهوه هر کس را بر حسب عدالت و امانتش<br />

پاداش دهد،‏ چونکه امروز یهوه تو را به دست من<br />

سپرده بود.‏ اما نخواستم دست خود را بر مسحشده<br />

یهوه دراز کنم.‏ دوم<br />

و اینک چنانکه جان تو امروز در نظر من عظیم<br />

آمد،‏ جان من در نظر یهوه عظیم باشد و مرا از هر<br />

تنگی برهاند.‏<br />

25. شاؤل به داود گفت:‏ مبارك باش اي پسرم داود؛<br />

البته کارهاي عظیم خواهی کرد و غالب خواهی شد.‏<br />

پس داود راه خود را پیش گرفت و شاؤل به خود<br />

مراجعت کرد.‏ داوران ؛ روت 3،<br />

15 ،24<br />

10<br />

سموئیل 39 ،3<br />

2 ،17<br />

8 ،29<br />

19<br />

.20<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

و داود در دل خود گفت:‏ شاید روزي به دست<br />

شاؤل هلاك خواهم شد.‏ چیزي براي من از این بهتر<br />

نیست که به زمین فلسطینیان فرار کنم،‏ و شاؤل از<br />

جستجوي من در تمامی محدوده اسرائیل مأیوس<br />

شود.‏ پس از دست او نجات خواهم یافت.‏<br />

پس داود برخاسته،‏ با آن ششصد نفر که همراهش<br />

بودند،‏ نزد اخیش پسر معوك،‏ پادشاه جت گذشت.‏ باب<br />

10 ،21<br />

؛ اول پادشاهان<br />

39 ،2<br />

.3<br />

و داود نزد اخیش در جت ساکن شد،‏ او و مردمانش<br />

هرکس با اهل خانه اش،‏ و داود با دو زنش اَخینُوعمِ‏<br />

یزْرعیلیه و اَبِیجایل کَرْملیه زن نابال.‏ باب ؛<br />

و به شاؤل گفته شد که داود به جت فرار کرده<br />

است،‏ پس او را دیگر جستجو نکرد.‏ دوم<br />

و داود به اخیش گفت:‏ هماکنون اگر مورد لطف تو<br />

قرار گرفتهام به من در یکی از شهرهاي صحرا<br />

بدهند تا در آنجا ساکن شوم.‏ زیرا که بندة تو چرا در<br />

شهر دارالسلطنه با تو ساکن شود؟<br />

پس اخیش در آن روز صقْلَغ را به او داد،‏ به این<br />

دلیل صقْلَغ تا امروز از آن پادشاهان یهوداست.‏ یوشع<br />

،15<br />

5 ،30<br />

40 ،25<br />

سموئیل 39 ،13<br />

، مکانی<br />

.<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

31<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و عدد روزهایی که داود در سرزمین فلسطینیان<br />

ساکن بود،‏ یک سال و چهار ماه بود.‏<br />

و داود و مردانش برآمده،‏ بر جشُوریان و جرِزیان و<br />

عمالَقَه هجوم آوردند زیرا که این طوایف در ایام قدیم<br />

در آن زمین از شور تا به زمین مصر ساکن می بودند.‏<br />

و داود اهل آن زمین را شکست داده،‏ مرد یا زنی<br />

زنده نگذاشت و گوسفندان و گاوان و الاغها و شتران و<br />

لباس گرفته،‏ برگشت و نزد اخیش آمد.‏<br />

و اخیش گفت:‏ امروز به کجا تاخت آوردید؟ داود<br />

گفت:‏ بر جنوبی یهودا و جنوب یرْحمئیلیان و به<br />

جنوب قینیان<br />

و داود مرد یا زنی را زنده نگذاشت که به جت<br />

بیایند،‏ زیرا گفت:‏ مبادا دربارة ما خبر آورده،‏ بگویند<br />

که داود چنین کرده است.‏ و تمامی روزهایی که در<br />

منطقه فلسطینیان بماند،‏ عادتش چنین خواهد بود.‏<br />

و اخیش داود را تصدیق نموده،‏ گفت:‏ خویشتن را<br />

نزد قوم خود اسرائیل کلاً‏ متعفن نموده است،‏ پس تا<br />

به ابد بندة من خواهد بود.‏ پیدایش ؛ دوم سموئیل<br />

21 ،5<br />

30 ،34<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

28<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و اتفاق افتاد در آن ایام که فلسطینیان لشکرهاي<br />

خود را براي جنگ فراهم آوردند تا با اسرائیل جنگ<br />

نمایند،‏ و اخیش به داود گفت:‏ یقیناً‏ بدان که تو و<br />

کسانت همراه من به اردو بیرون خواهید آمد.‏<br />

داود به اخیش گفت:‏ حتماً‏ خواهی دانست که بندة<br />

تو چه خواهد کرد.‏ اخیش به داود گفت:‏ از این ج<br />

تو را همیشه اوقات نگاهبان سرم خواهم ساخت.‏<br />

و سموئیل وفات نموده بود،‏ و همه اسرائیل به جهت<br />

او نوحه گري نموده،‏ او را در شهرش رامه دفن کرده<br />

بودند،‏ و شاؤل تمامی احظار کنندگان روح و فالگیران<br />

- 288 -


هرا<br />

نی<br />

را از زمین بیرون کرده بود.‏ باب<br />

و فلسطینیان جمع شده،‏ آمدند و در شُونیم اردو<br />

زدند؛ و شاؤل تمامی اسرائیل را جمع کرده،‏ در جِلْبوع<br />

اردو زدند.‏<br />

و چون شاؤل لشکر فلسطینیان را دید،‏ بترسید و<br />

دلش بسیار مضطرب شد.‏<br />

و شاؤل از یهوه سؤال نمود و یهوه او را جواب نداد،‏<br />

نه به خوابها و نه به اوریم و نه به پیامبران.‏ خروج<br />

و شاؤل به خادمان خود گفت:‏ زنی را که صاحب<br />

اجنه باشد،‏ براي من بطلبید تا نزد او رفته،‏ از او<br />

مسألت نمایم.‏ خادمانش وي را گفتند:‏ اینک زنی<br />

احظار کنندگان روح در عیندور میباشد.‏ اعمال رسولان<br />

اول سموئیل<br />

،16<br />

30 ،28<br />

1 ،25<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

16<br />

.8<br />

.9<br />

و شاؤل تغییر قیافه داد،‏ لباس دیگر پوشید و دو نفر<br />

همراه خود برداشته،‏ رفت و شبانگاه نزد آن زن آمده،‏<br />

گفت:‏ تمنّا اینکه به واسطۀ احظار کننده روح براي من<br />

فالگیري نمایی و کسی را که به تو بگویم از برایم<br />

برآوري.‏<br />

آن زن وي را گفت:‏ اینک آنچه شاؤل کرده است<br />

میدانی که چگونه احظار کنندگان روح و فالگیران را از<br />

زمین ریشهکن نموده است.‏ پس تو چرا براي جانم دام<br />

می گذاري تا مرا به قتل رسانی؟ خروج<br />

و شاؤل براي وي به یهوه قسم خورده،‏ گفت:‏ به<br />

حیات یهوه قسم که از این امر به تو هیچ بدي نخواهد<br />

رسید.‏<br />

آن زن گفت:‏ براي تو که را بیاورم؟ او گفت:‏<br />

سموئیل را براي من بیاور.‏<br />

و چون آن زن سموئیل را دید با صداي بلند صدا<br />

زد و زن،‏ شاؤل را خطاب کرده،‏ گفت:‏ براي چه مرا<br />

فریب دادي،‏ زیرا تو شاؤل هستی؟<br />

پادشاه وي را گفت:‏ مترس!‏ چه دیدي؟ آن زن در<br />

جواب شاؤل گفت:‏ خدایی را می بینم که از زمین بر<br />

می آید.‏<br />

او وي را گفت:‏ صورت او چگونه است؟ زن گفت:‏<br />

مردي پیر بر می آید و به ردایی ملبس است.‏ پس<br />

شاؤل دانست که سموئیل است و رو به زمین خم<br />

شده،‏ تعظیم کرد.‏<br />

و سموئیل به شاؤل گفت:‏ چرا مرا آورده،‏ مضطرب<br />

ساختی؟ شاؤل گفت:‏ در شدت تنگی هستم چونکه<br />

فلسطینیان با من جنگ می نمایند و خدا از من دور<br />

شده،‏ مرا نه به واسطۀ پیامبران و نه به خوابها دیگر<br />

جواب میدهد.‏ به این دلیل تو را خواندم تا مرا اعلام<br />

نمایی که چه باید بکنم.‏ داوران<br />

سموئیل گفت:‏ پس چرا از من سؤال مینمایی؟ و<br />

حال آنکه یهوه از تو دور شده،‏ دشمنت گردیده است.‏<br />

20 ،16<br />

.16<br />

14 ،16 باب<br />

.17<br />

و یهوه به نحوي که به زبان من گفته بود،‏ براي<br />

خود عمل نموده است،‏ زیرا یهوه سلطنت را از دست<br />

تو دریده،‏ آن را به همسایه ات داود داده است.‏ باب<br />

،15<br />

28<br />

18. چونکه صداي یهوه را نشنیدي و شدت خشم او را<br />

بر عمالیق به عمل نیاوردي،‏ بنابراین یهوه امروز ا<br />

عمل را به تو نموده است.‏ باب<br />

و یهوه اسرائیل را نیز با تو به دست فلسطینیان<br />

خواهد داد،‏ و تو و پسرانت فردا نزد من خواهید بود،‏<br />

ویهوه اردوي اسرائیل را نیز به دست فلسطینیان<br />

خواهد داد.‏<br />

و شاؤل فوراً‏ به تمامی قامتش بر زمین افتاد،‏ و از<br />

سخنان سموئیل بسیار بترسید.‏ و چونکه تمامی روز و<br />

تمامی شب نان نخورده بود،‏ هیچ قوت نداشت.‏<br />

و چون آن زن نزد شاؤل آمده،‏ دید که بسیار<br />

پریشان حال است،‏ وي را گفت:‏ اینک کنیزت صداي<br />

تو را شنید و جانم را به دست خود گذاشتم و سخنانی<br />

را که به من گفتی اطاعت نمودم.‏ ؛ مزامیر<br />

پس حال تمنا اینکه تو نیز صداي کنیز خود را<br />

بشنوي تا لقمه اي نان به حضورت بگذارم و بخوري تا<br />

قوت یافته،‏ به خود بروي.‏<br />

اما او انکار نموده،‏ گفت:‏ نمی خورم.‏ لیکن چون<br />

خادمانش و آن زن نیز اصرار نمودند،‏ صداي ایشان را<br />

بشنید و از زمین برخاسته،‏ بر بستر نشست.‏<br />

و آن زن گوساله اي پرواري در خانه داشت.‏ پس<br />

عجله نموده،‏ آن را قربانی کرد و آرد گرفته،‏ خمیر<br />

ساخت و نانهاي بدون خمیر ترش پخت.‏ پیدایش<br />

و آنها را نزد شاؤل و خادمانش گذاشت که<br />

خوردند.‏ پس برخاسته،‏ در آن شب روانه شدند.‏<br />

109 ،119<br />

6 ،18<br />

ایوب 14 ،13<br />

18 ،15<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

29<br />

.1<br />

و فلسطینیان همه لشکرهاي خود را در اَفیق جمع<br />

کردند،‏ و اسرائیلیان نزد چشمهاي که در یزْرعیل است،‏<br />

رسیدند.‏ باب<br />

و امیران فلسطینیان صدها و هزارها میگذشتند،‏ و<br />

داود و مردانش با اخیش در دنبالۀ ایشان می گذشتند.‏<br />

و امیران فلسطینیان گفتند که این عبرانیان<br />

1 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

18 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 289 -


يوز<br />

نی<br />

هرا<br />

کی<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

کیستند؟ و اخیش به جواب امیران فلسطینیان گفت:‏<br />

مگر این داود،‏ بندة شاؤل،‏ پادشاه اسرائیل نیست که<br />

نزد من این روزها یا این سالها بوده است؟ و از روزي<br />

که نزد من آمد تا امروز در او عیبی نیافتم.‏<br />

اما امیران فلسطینیان بر وي خشمناك شدند،‏ و<br />

امیران فلسطینیان به او گفتند:‏ این مرد را باز گردان تا<br />

به جایی که برایش تعیین کرده اي برگردد،‏ و با ما به<br />

جنگ نیاید،‏ مبادا در جنگ دشمن ما بشود؛ زیرا ا<br />

کس با چه چیز میتواند آقاي خود را خشنود نماید؟<br />

آیا نه با سرهاي این مردمان؟ اول<br />

آیا این داود نیست که دربارة او با یکدیگر رقص<br />

کرده،‏ می سراییدند و میگفتند شاؤل هزارهاي خود و<br />

داود ده هزارهاي خویش را کشته است.‏ باب<br />

آنگاه اخیش داود را خوانده،‏ او را گفت:‏ به حیات<br />

یهوه قسم که تو مرد راست هستی و خروج و دخول<br />

تو با من در اردو به نظر من پسند آمد؛ زیرا از روز<br />

آمدنت نزد من تا امروز از تو بدي ندیده ام.‏ لیکن در<br />

نظر امیران پسند نیستی.‏<br />

پس هماکنون برگشته،‏ با صلح برو مبادا مرتکب<br />

عملی شوي که در نظر امیران فلسطینیان ناپسند آید.‏<br />

و داود به اخیش گفت:‏ چه کرده ام و از ر که به<br />

حضور تو بوده ام تا امروز در بنده ات چه یافته اي تا<br />

آنکه به جنگ نیایم و با دشمنان آقایم پادشاه جن گ<br />

ننمایم؟ باب<br />

اخیش در جواب داود گفت:‏ میدانم که تو در نظر<br />

من م ث ل فرشتۀ خدا نیکو هستی.‏ لیکن امیران<br />

فلسطینیان گفتند که با ما به جنگ نیاید.‏ دوم سموئیل<br />

اول سموئیل<br />

،19<br />

7 ،18<br />

تواریخ 19 ،13<br />

1 ،20<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

27<br />

10<br />

سپ.‏ هم اکنون بامدادان با بندگان آقایت که<br />

همراه تو آمده اند،‏ برخیز و چون بامدادان برخاسته<br />

باشید و روشنایی براي شما بشود،‏ روانه شوید.‏<br />

پس داود با کسان خود صبح زود برخاستند<br />

تاروانه شده،‏ به زمین فلسطینیان برگردند.‏ و<br />

فلسطینیان به یزْرعیل رسیدند.‏<br />

.11<br />

30<br />

.1<br />

و اتفاق افتاد چون داود و کسانش در روز سوم به<br />

صقْلَغ رسیدند که عمالَقَه بر جنوب و بر صقْلَغ هجوم<br />

آورده بودند،‏ و صقْلَغ را زده آن را به آتش سوزانیده<br />

بودند.‏<br />

2. و زنان و همۀ کسانی را که در آن بودند،‏ از خرد و<br />

بزرگ اسیر کرده،‏ هیچ کس را نکشته،‏ بلکه همه را به<br />

اسیري برده،‏ به خود رفته بودند.‏<br />

و چون داود و کسانش به شهر رسیدند،‏ اینک به<br />

آتش سوخته،‏ و زنان و پسران و دختران ایشان اسیر<br />

شده بودند.‏<br />

پس داود و قومی که همراهش بودند،‏ با صداي بلند<br />

گریستند تا طاقت گریه کردن دیگر نداشتند.‏<br />

و دو زن داود اَخینوعمِ‏ یزْرعیلیه و اَبِیجایل،‏ زن نابال<br />

کَرْملی،‏ اسیر شده بودند.‏ باب<br />

و داود بسیار مضطرب شد زیرا که قوم می گفتند<br />

که او را سنگسار کنند،‏ چون جان تمامی قوم هر<br />

براي پسران و دختران خویش بسیار تلخ شده بود.‏ اما<br />

داود خویشتن را از یهوه،‏ خداي خود،‏ تقویت نمود.‏<br />

42 ،25<br />

.6<br />

10 ،14 ؛ اعداد 4 ،17 خروج<br />

.7<br />

و داود به اَبیاتارِ‏ کاهن،‏ پسر اَخیملَک گفت:‏ ایفود را<br />

نزد من بیاور.‏ و ابیاتار ایفود را نزد داود آورد.‏<br />

و داود از یهوه سؤال نموده،‏ گفت:‏ اگر این لشکر را<br />

تعقیب نمایم،‏ آیا به آنها خواهم رسید؟ او به وي<br />

فرمود:‏ تعقیب نما زیرا که واقعاً‏ خواهی رسید و رها<br />

خواهی کرد.‏ دوم سموئیل<br />

پس داود و ششصد نفر که همراهش بودند روانه<br />

شده،‏ به دره بسور آمدند و واماندگان در آنجا توق ف<br />

نمودند.‏<br />

و داود با چهارصد نفر تعقیب نمود و دویست نفر<br />

توقف نمودند زیرا به حدي خسته شده بودند که از<br />

دره بسور نتوانستند گذشت.‏<br />

پس شخصی مصري در صحرا یافته،‏ او را نزد داود<br />

آوردند و به او نان دادند که خورد و او را آب<br />

نوشانیدند.‏<br />

و پارهاي از شیرینی انجیري و دو شیرنی<br />

کشمشی به او دادند؛ و چون خورد روحش به وي<br />

بازگشت،‏ زیرا که سه روز و سه شب نه نان خورده،‏ و<br />

نه آب نوشیده بود؛<br />

و داود او را گفت:‏ از آنِ‏ که هستی و از کجا می<br />

باشی؟ او گفت:‏ من جوان مصري و بندة شخص<br />

عمالیقی هستم،‏ و آقایم مرا ترك کرده است زیرا سه<br />

روز است که بیمار شده ام.‏<br />

ما به جنوب کَرِیتیان و بر پادشاه یهودا و بر جنوب<br />

کالیب تاخت آوردیم.‏ صقْلَغ را به آتش سوزانیدیم.‏ دوم<br />

باب 9 ،23<br />

19 ،5<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

18 ،8 سموئیل<br />

.15<br />

داود وي را گفت:‏ آیا مرا به آن گروه خواهی<br />

رسانید؟ او گفت:‏ براي من به خدا قسم بخور که نه مرا<br />

- 290 -


هآن<br />

له<br />

بکشی و نه مرا به دست آقایم تسلیم کنی؛ پس تو را یتّ‏<br />

نزد آن گروه خواهم رسانید.‏<br />

و چون او را به آنجا رسانید اینک بر روي تمامی<br />

زمین پراکنده شده،‏ میخوردند و می نوشیدند و بزم<br />

میکردند،‏ به سبب تمامی غنیمت عظیمی که از زمین<br />

فلسطینیان و از زمین یهودا آورده بودند.‏<br />

و داود ایشان را از وقت شام تا عصر روز دیگر<br />

میزد که از ایشان هیچ کس رهایی نیافت جز چهارصد<br />

مرد جوان که بر شتران سوار شده،‏ گریختند.‏<br />

و داود هرچه عمالَقَه گرفته بودند،‏ بازگرفت و داود<br />

دو زن خود را باز گرفت.‏<br />

و چیزي از ایشان مفقود نشد از خرد و بزرگ و از<br />

پسران و دختران و غنیمت و از همۀچیزهایی که براي<br />

خود گرفته بودند،‏ بلکه داود همه را باز آورد.‏<br />

و داود همۀ گوسفندان و گاوان خود را گرفت و<br />

ا را پیش گلهها دیگر راندند و گفتند این است<br />

غنیمت داود.‏<br />

و داود نزد آن دویست نفر که از شدت خستگی<br />

نتوانسته بودند در عقب داود بروند و ایشان را نزد دره<br />

بسور واگذاشته بودند آمد،‏ و ایشان به استقبال داود و<br />

به استقبال قومی که همراهش بودند بیرون آمدند.‏ و<br />

چون داود نزد قوم رسید از سلامتی ایشان پرسید.‏<br />

اما همه کسان شریر و مردان بلیعال از اشخاصی<br />

که با داود رفته بودند صحبت کردند،‏ گفتند:‏ چونکه<br />

همراه ما نیامدند،‏ از غنیمتی که باز آورده ایم چیزي<br />

به ایشان نخواهیم داد مگر به هر کس زن و فرزندان او<br />

را.‏ پس آنها را برداشته،‏ بروند.‏<br />

لیکن داود گفت:‏ اي برادرانم چنین مکنید،‏ چونکه<br />

یهوه اینها را به ما داده است و ما را حفظ نموده،‏ آن<br />

لشکر را که بر ما تاخت آورده بودند به دست ما تسلیم<br />

نموده است.‏<br />

و کیست که در این امر به شما گوش دهد؟ زیرا<br />

قسمت آنانی که نزد اسباب می مانند،‏ مثل قسمت<br />

آنانی که به جنگ میروند،‏ خواهد بود و هر دو قسمت<br />

مساوي خواهند برد.‏ اعداد ؛ یوشع<br />

و از آن روز به بعد چنین شد که این را قاعده و<br />

قانون در اسرائیل تا امروز قرار داد.‏<br />

و چون داود به صقْلَغ رسید،‏ بعضی از غنیمت را<br />

براي بزرگان یهودا و دوستان خود فرستاده،‏ گفت:‏<br />

اینک هدیه اي از غنیمت دشمنان یهوه براي شماست.‏<br />

اول سموئیل<br />

8 ،22<br />

27 ،31<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

پیدایش 11 ،33<br />

.27<br />

براي اهل بیتئیل و اهل راموت جنوبی و ا<br />

ی ر؛<br />

و براي اهل عرُوعیر و اهل سفْموت و اهل اَشْتَموع؛<br />

و براي اهل راکال و اهل شهرهاي یرْحمئیلیان و<br />

اهل شهرهاي قینیان؛<br />

و براي اهل حرْما واهل کورعاشان و اهل عتاق؛<br />

و براي اهل حبرون و همه مکانهایی که داود و<br />

کسانش در آنها آمد و رفت میکردند.‏<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

31<br />

.1<br />

و فلسطینیان با اسرائیل جنگ کردند و مردان<br />

اسرائیل از حضور فلسطینیان فرار کردند،‏ و در کوه<br />

جلبوع کشته شده،‏ افتادند.‏ اول تواریخ<br />

و فلسطینیان،‏ شاؤل و پسرانش را به سختی تعقیب<br />

نمودند،‏ و فلسطینیان یوناتان و ابیناداب و ملْکیشُوع<br />

پسران شاؤل را کشتند.‏<br />

و جنگ بر شاؤل سخت شد،‏ و تیراندازان دور او را<br />

گرفتند و به سبب تیراندازان بسیار دلتنگ گردید.‏<br />

و شاؤل به سلاحدار خود گفت:‏ شمشیر خود را<br />

کشیده،‏ آن را به من فرو بر،‏ مبادا این ختنه نشدهها<br />

آمده،‏ مرا مجروح سازند و مرا خوار نمایند.‏ اما<br />

سلاحدارش نخواست زیرا که بسیار در ترس بود.‏ پس<br />

شاؤل شمشیر خود را گرفته،‏ بر آن افتاد.‏ داوران<br />

و هنگامی که سلاحدارش شاؤل را دید که مرده<br />

است،‏ او نیز بر شمشیر خود افتاده،‏ با او بمرد.‏<br />

پس شاؤل و سه پسرش و سلاحدارش و همه<br />

کسانش نیز در آن روز با هم مردند.‏ اول تواریخ<br />

و چون مردان اسرائیل که به آن طرف دره و به آن<br />

طرف اردن بودند،‏ دیدند که مردان اسرائیل فرار کرده<br />

اند و شاؤل و پسرانش مرده اند،‏ شهرهاي خود را ترك<br />

کرده،‏ گریختند و فلسطینیان آمده،‏ در آنها ساکن<br />

شدند.‏<br />

و در فرداي آن روز،‏ چون فلسطینیان براي برهنه<br />

کردن کشتگان آمدند،‏ شاؤل و سه پسرش را یافتند که<br />

در کوه جلبوع افتاده بودند.‏ دوم سموئیل<br />

پس سر او را بریدند و اسلحه اش را بیرون کرده،‏ به<br />

زمین فلسطینیان،‏ به هر طرف فرستادند تا به بتخانه<br />

هاي خود و به قوم مژده برسانند.‏<br />

و اسلحۀ او را در خانۀ عشْتاروت نهادند و جسدش<br />

را بر حصار بیت-شان آویختند.‏<br />

و چون ساکنان یابیش جِلْعاد،‏ آنچه را که<br />

فلسطینیان به شاؤل کرده بودند شنیدند،‏ باب<br />

54 ،9<br />

6 ،11<br />

1 ،11<br />

1 ،11<br />

6 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 291 -


تی<br />

اول سموئیل<br />

.12<br />

همه مردان شجاع برخاسته،‏ وتمامی شب سفر<br />

کرده،‏ جسد شاؤل و اجساد پسرانش را از حصار ب<br />

شان گرفتند،‏ و به یابیش برگشته،‏ آنها را در آنجا<br />

سوزانیدند.‏ اول تواریخ<br />

و استخوانهاي ایشان را گرفته،‏ آنها را زیر درخت<br />

بلوطی که در یابیش است،‏ دفن کردند و هفت روز<br />

روزه گرفتند.‏ دوم سموئیل<br />

-<br />

12 ،1<br />

12 ،11<br />

.13<br />

- 292 -


يار<br />

بی<br />

دوم سموئیل<br />

دوم سموئیل<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و بعد از وفات شاؤل و برگشت داود از نبرد عمالَقَه،‏<br />

آن هنگام داود دو روز در صقْلَغ توقف نمود.‏<br />

و در روز سوم ناگاه شخصی از نزد شاؤل با لباس<br />

دریده و خاك بر سرش ریخته از لشکر آمد،‏ و چون<br />

نزد داود رسید،‏ به زمین افتاده،‏ تعظیم نمود.‏<br />

و داود وي را گفت:‏ از کجا آمدي؟ او در جواب وي<br />

گفت:‏ از لشکر اسرائیل فرار کردهام<br />

داود وي را گفت:‏ مرا خبر بده که کار چگونه شده<br />

است.‏ او گفت:‏ قوم از جنگ فرار کردند و بسی از<br />

قوم نیز افتادند و مردند،‏ و هم شاؤل و پسرش،‏ یوناتان،‏<br />

مردند.‏<br />

پس داود به جوانی که او را خبر داده بود،‏ گفت:‏<br />

چگونه دانستی که شاؤل و پسرش یوناتان مردهاند.‏<br />

و جوانی که او را خبر داده بود،‏ گفت:‏ اتفاقاً‏ مرا در<br />

کوه جِلْبوع گذر افتاد و اینک شاؤل بر نیزه خود تکیه<br />

مینمود،‏ و اینک ارابهها و سوارانْ‏ او را به سختی<br />

تعقیب میکردند.‏ اول سموئیل<br />

و به عقب نگریسته،‏ مرا دید و مرا خواند و جواب<br />

دادم،‏ بلی.‏<br />

او مرا گفت:‏ تو کیستی؟ وي را گفتم:‏ عمالیقی<br />

هستم.‏<br />

او به من گفت:‏ تمنّا اینکه بر من بایستی و مرا<br />

بکشی زیرا که پریشانی مرا در گرفته است چونکه تمام<br />

جانم تا بحال در من است.‏<br />

پس بر او ایستاده،‏ او را کُشتم زیرا دانستم که بعد<br />

از افتادنش زنده نخواهد ماند و تاجی که بر سرش و<br />

بازوبندي که بر بازویش بود،‏ گرفته،‏ آنهارا اینجا نزد<br />

آقایم آوردم.‏<br />

آنگاه داود جامۀ خود را گرفته،‏ آن را درید و<br />

تمامی کسانی که همراهش بودند،‏ چنین کردند.‏ پیدایش<br />

.<br />

1 ،31<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

6 ،7 ؛ یوشع 34 ،37<br />

.12<br />

و براي شاؤل و پسرش،‏ یوناتان،‏ و براي قوم یهوه و<br />

خاندان اسرائیل ماتم گرفتند و گریه کردند،‏ و تا شام<br />

روزه داشتند،‏ زیرا که به دم شمشیر افتاده بودند.‏ اول<br />

13 ،31 سموئیل<br />

.13<br />

و داود به جوانی که او را خبر داد،‏ گفت:‏ تو از کجا<br />

هستی؟ او گفت:‏ من پسر مرد غریب عمالیقی هستم.‏<br />

اول سموئیل<br />

13 ،30<br />

.14<br />

داود وي را گفت:‏ چگونه نترسیدي که دست خود<br />

را بلند کرده،‏ مسحشده یهوه را هلاك ساختی؟ اول<br />

5 ،105 ؛ مزامیر 7 ،24 سموئیل<br />

.15<br />

آنگاه داود یکی از خادمان خود را طلبیده،‏ گفت:‏<br />

نزدیک آمده،‏ او را بکش.‏ پ س او را زد که مرد.‏ باب<br />

.10 ،4<br />

12<br />

.16<br />

و داود او راگفت:‏ خونت بر سر خودت باشد زیرا<br />

که دهانت بر تو شهادت داده،‏ گفت که من<br />

مسحشده یهوه را کشتم.‏ داوران ؛ اول پادشاهان<br />

.23 ،2<br />

24 ،9<br />

33<br />

.17<br />

و داود این مرثیه را دربارة شاؤل و پسرش یوناتان<br />

نوشت.‏<br />

و امر فرمود که سرود کمان را به پسرانیهودا<br />

تعلیم دهند.‏ اینک در کتاب یاشَر نوشته شده است:‏<br />

.18<br />

13 ،10 یوشع<br />

.19<br />

زیبایی تو اي اسرائیل در مکانهاي بلندت کشته<br />

شد.‏ قدرتمندان چگونه افتادند!‏<br />

در جت اطلاع ندهید و در کوچههاي اَشْقَلُون خبر<br />

مرسانید،‏ مبادا دختران فلسطینیان شادي کنند.‏ و<br />

مبادا دخترانِ‏ ختنه نشدهها وجد نمایند.‏ میکاه ؛ اول<br />

10 ،1<br />

.20<br />

سموئیل<br />

36 .26 ،17<br />

.21<br />

اي کوههاي جِلْبوع،‏ شبنم و باران بر شما نبارد،‏ و<br />

نه از کشتزارهایت قربانی طلب بشود،‏ زیرا در آنجا سپر<br />

قدرتمندان دور انداخته شد،‏ سپر شاؤل که گویا به<br />

روغن مسح نشده بود.‏ اول پادشاهان<br />

از خون کشتگان و از چربی قدرتمندان،‏ کَمان<br />

یوناتان برنگردید و شمشیر شاؤل تهی برنگشت.‏<br />

و یوناتان در حیات خویش محبوب نازنین<br />

بودند،‏ و در مرگ خود از یکدیگر جدا نشدند.‏ از عقابها<br />

تیزپرتر و از شیران تواناتر بودند.‏<br />

اي دختران اسرائیل براي شاؤل گریه کنید که<br />

شما را به قرمز و نفایس ملبس میساخت و زیورهاي<br />

طلا بر لباس شما میگذاشت.‏<br />

در معرض جنگ چگونه افتادند!‏ اي<br />

یوناتان بر مکانهاي بلند خود کُشته شدي.‏<br />

اي برادر من یوناتان براي تو دلتنگ شدهام براي<br />

من بسیار نازنین بودي.‏ محبت تو با من عج تر از<br />

محبت زنان بود.‏<br />

قدرتمندان چگونه افتادند و چگونه اسلحۀ جنگ<br />

تلف شد!‏<br />

.<br />

1 ،17<br />

.22<br />

23. شاؤل<br />

.24<br />

25. شجاعان<br />

.26<br />

.27<br />

- 293 -


لی<br />

کی<br />

فی<br />

یک<br />

يشا<br />

يرو<br />

کی<br />

دوم سموئیل<br />

2<br />

.1<br />

و بعد از آن واقع شد که داود از یهوه سؤال نموده،‏<br />

گفت:‏ آیا به یکی از شهرهاي یهودا بروم؟ یهوه به وي<br />

فرمود:‏ برو.‏ داود گفت:‏ کجا بروم؟ گفت:‏ به حبرُون.‏ اول<br />

8 ،30 سموئیل<br />

2<br />

سپ.‏ داود به آنجا برفت و دو زنش نیز اَخینوعمِ‏<br />

یزْرعیلیه و اَبِیجایل زن نابال کَرْملی.‏ اول سموئیل<br />

و داود کسانی را که با او بودند با خاندان هر<br />

یکیبرد،‏ و در شهرهاي حبرُون ساکن شدند.‏<br />

و مردان یهودا آمده،‏ داود را در آنجا مسح کردند،‏ تا<br />

بر خاندان یهودا پادشاه شود.‏ و به داود خبر داده،‏<br />

گفتند که اهل یابیش جِلْعاد بودند که شاؤل را دفن<br />

کردند.‏ اول سموئیل<br />

سپ.‏ داود قاصدان نزد اهل یابیش جِلْعاد فرستاده،‏<br />

به ایشان گفت:‏ شما از جانب یهوه مبارك باشید زیرا<br />

که این لطف را به آقاي خود شاؤل نمودید و او را دفن<br />

کردید.‏ روت<br />

و هماکنون یهوه به شما لطف و راستی بنماید و من<br />

نیز جزاي این نیکویی را به شما خواهم نمود چونکه<br />

این کار را کردید.‏<br />

و حال دستهاي شما قوي باشد و شما شجاع باشید<br />

زیرا آقاي شما شاؤل مرده است و خاندان یهودا نیز مرا<br />

بر خود به پادشاهی مسح نمودند.‏<br />

اما اَبنیر پسر نیر سردار لشکر شاؤل،‏ ایشْبوشَت پسر<br />

شاؤل را گرفته،‏ او را به محنایم برد.‏ اول سموئیل<br />

و او را بر جِلْعاد و بر آشوریان و بر یزْرع و بر<br />

افرایم و بر بنیامین و بر تمامی اسرائیل پادشاه ساخت.‏<br />

و ایشْبوشَت پسر شاؤل هنگامی که بر اسرائیل<br />

پادشاه شد چهل ساله بود،‏ و دو سال سلطنت نمود،‏ اما<br />

خاندان یهودا،‏ داود را پیروي کردند.‏<br />

و عدد ایامی که داود در حبرُون بر خاندان یهودا<br />

سلطنت نمود،‏ هفت سال و شش ماه بود.‏<br />

و اَبنیر پسر نیر و بندگان یا شْبوشَت پسر شاؤل از<br />

محنایم به جِبعون بیرون آمدند.‏<br />

و یوآب پسر صرُویه و بندگان داود بیرون آمده،‏<br />

کنار مرداب جِبعون به یکدیگر برخوردند،‏ و اینان به<br />

این طرف مرداب و آنان بر آن طرف مرداب نشستند.‏<br />

و اَبنیر به یوآب گفت:‏ هماکنون جوانان برخیزند و<br />

در حضور ما بازي کنند.‏ یوآب گفت:‏ برخیزید.‏<br />

پس برخاسته،‏ به شماره عبور کردند،‏ دوازده نفر<br />

براي بنیامین و براي یا شْبوشَت پسر شاؤل و دوازده نفر<br />

از بندگان داود.‏<br />

و هر از ایشان سر حر خود را گرفته،‏<br />

شمشیر خود را در پهلویش زد،‏ پس با هم افتادند.‏ پ س<br />

آن مکان را که در جِبعون است،‏ حلْقَت هصوریم<br />

نامیدند.‏<br />

و آن روز جنگ بسیار سخت بود و اَبنیر و مردان<br />

اسرائیل از حضور بندگان داود فراري شدند.‏ اول سموئیل<br />

.16<br />

.17<br />

8 ،19<br />

.18<br />

و سه پسر صرُویه،‏ یوآب و اَبیشاي و عسائیل،‏ در<br />

آنجا بودند،‏ و عسائیل مثل غزال صحرا سبک پا بود.‏<br />

16 2، اول تواریخ<br />

.19<br />

و عسائیل،‏ اَبنیر را تعقیب کرد و در رفتن به طرف<br />

راست یا چپ از تعقیب اَبنیر انحراف نورزید.‏<br />

و اَبنیر به عقب نگریسته،‏ گفت:‏ آیا تو عسائیل<br />

هستی؟ گفت:‏ من هستم.‏<br />

اَبنیر وي را گفت:‏ به طرف راست یا به طرف چپ<br />

خود برگرد و ی از جوانان را گرفته،‏ اسلحۀ او را<br />

بردار.‏ اما عسائیل نخواست که از عقب او منحرف شود.‏<br />

سپ.‏ اَبنیر بار دیگر به عسائیل گفت:‏ از عقب من<br />

برگرد.‏ چرا تو را به زمین بزنم؟ پس چگونه خود<br />

را نزد برادرت یوآب برافرازم؟<br />

و چون نخواست که برگردد،‏ اَبنیر او را تا انتهاي<br />

نیزة خود به شکمش زد که سر نیزه از عقبش بیرون<br />

آمد و در آنجا افتاده،‏ در جایش مرد.‏ و هر کس که به<br />

مکان افتادن و مردن عسائیل رسید،‏ ایستاد.‏<br />

اما یوآب و ابی ، اَبنیر را تعقیب کردند و چون<br />

ایشان به تپه اَمه که به مقابل جیح در راه بیابان<br />

جِبعون است رسیدند،‏ آفتاب فرو رفت.‏<br />

و پسرانبنیامین بر عقب اَبنیر جمع شده،‏<br />

گروهشدند و بر سر یک تل ایستادند.‏<br />

و اَبنیر یوآب را صدا زده،‏ گفت که آیا شمشیر تا<br />

به ابد هلاك سازد؟ آیا نمیدانی که آخر به تلخی<br />

خواهد انجامید؟ پس تا به کی قوم را امر نمیکنی که<br />

از تعقیب برادران خویش برگردند.‏<br />

یوآب در جواب گفت:‏ به خداي زنده قَسم اگر<br />

سخن نگفته بودي،‏ هر آینه قوم در صبح از تعقیب<br />

برادران خود برمیگشتند.‏<br />

سپ.‏ یوآب شیپور نواخته،‏ تمامی قوم ایستادند و<br />

اسرائیل را باز تعقیب ننمودند و دیگر جنگ نکردند.‏<br />

باب 27 ،3<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

22 ،20 ؛ 16 ،18 باب<br />

.29<br />

و اَبنیر و کسانش،‏ تمامی آن شب را از راه عرَبه<br />

رفته،‏ از اُردن عبور کردند و از تمامی یتْرون گذشته،‏ به<br />

42 ،25<br />

50 ،14<br />

12 ،31<br />

20 ،2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

- 294 -


لی<br />

تی<br />

يرو نی<br />

يرو<br />

محنایم رسیدند.‏<br />

و یوآب از عقب اَبنیر برگشته،‏ تمامی قوم را جمع<br />

کرد.‏ و از بندگان داود سواي عسائیل نوزده نفر مفقود<br />

بودند.‏<br />

اما بندگان داود،‏ بنیامین و مردمان اَبنیر را زدند<br />

که از ایشان سیصد و شصت نفر مردند.‏<br />

و عسائیل را برداشته،‏ او را در قبر پدرش که در<br />

بیت-لحم است،‏ دفن کردند و یوآب و کسانش،‏ تمامی<br />

شب کوچ کرده،‏ هنگام طلوع خورشید به حبرُون<br />

رسیدند.‏<br />

دوم سموئیل<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

3<br />

.1<br />

و جنگ در میان خاندان شاؤل و خاندان داود به<br />

طول انجامید و داود روز به روز قوت میگرفت و<br />

خاندان شاؤل روز به روز ضعیف میشدند.‏ باب ؛ اول<br />

10 ،5<br />

سموئیل 19 ،3<br />

.2<br />

و براي داود در حبرُون پسران زاییده شدند،‏ و<br />

نخستزادهاش ، عمون،‏ از اَخینوعمِ‏ یزْرعیلیه بود.‏ اول<br />

، زن<br />

قرنتیان 1 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

و دومش،‏ کیلاب،‏ از اَبِیجا نابال کَرْملی،‏ و<br />

سوم،‏ اَبشالُوم،‏ پسر معکَه،‏ دختر تَلْماي پادشاه جشُور.‏<br />

و چهارم اَدونیا،‏ پسر حجِّیت،‏ و پنجم شَفَطْیا پسر<br />

اَبیطال،‏ اول پادشاهان<br />

و ششم،‏ یتْرَعام از عجلَه،‏ زن داود.‏ اینان براي داود<br />

در حبرُون زاییده شدند.‏<br />

و هنگامی که جنگ در میان خاندان شاؤل و<br />

خاندان داود میبود،‏ اَبنیر،‏ خاندان شاؤل را تقو<br />

مینمود.‏<br />

و شاؤل را کنیزي نامیده شده به رِصفَ‏ ا دختر اَیاز<br />

بود.‏ و ایشْبوشَت به اَبنیر گفت:‏ چرا با کنیز پدرم<br />

همبستر شدي؟ باب<br />

و خشم اَبنیر به سبب سخن یا شْبوشَت بسیار<br />

افروخته شده،‏ گفت:‏ آیا من سر سگ براي یهودا<br />

هستم؟ و حال آنکه امروز به خاندان پدرت،‏ شاؤل،‏ و<br />

برادرانش و دوستانش لطف نمودهام و تو را به دست<br />

داود تسلیم نکردهام که امروز به سبب این زن به من<br />

تهمت گناه میزنی؟ اول سموئیل<br />

9. خدا مثل این و زیاده از این به اَبنیر بکند اگر من به<br />

طوري که یهوه براي داود قسم خورده است،‏ برایش<br />

چنین عمل ننمایم،‏ اول سموئیل‎3‎‏،‏ ؛<br />

تا سلطنت را از خاندان شاؤل بردارم،‏ کرسی داود<br />

را بر اسرائیل و یهودا از دان تا بئرشبع پایدار گردانم.‏<br />

اول پادشاهان<br />

25 ،4<br />

.11<br />

و او دیگر نتوانست در جواب اَبنیر سخنی گوید<br />

زیرا که از او میترسید.‏ لوقا<br />

سپ.‏ اَبنیر در آن حین قاصدان نزد داود فرستاده،‏<br />

گفت:‏ این زمین مال کیست؟ و گفت تو با من عهد<br />

ببند و اینک دست من با تو خواهد بود تا تمامی<br />

اسرائیل را به سوي تو برگردانم .<br />

او گفت:‏ خوب،‏ من با تو عهد خواهم بست ولیکن<br />

یک چیز از تو میطلبم و آن ا است که مرا<br />

نخواهی دید،‏ جز اینکه اول چون براي دیدن من<br />

بیایی میکال،‏ دختر شاؤل را بیاوري.‏<br />

پس داود رسولان نزد ایشْبوشَت پسر شاؤل<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ زن من،‏ میکال را که براي خود به صد<br />

پوست زائد آلت تناسلی فلسطینیان نامزد ساختم،‏ نزد<br />

من بفرست.‏ اول سموئیل<br />

پس یا شْبوشَت فرستاده،‏ او را از نزدشوهرش<br />

فَلْطئیل پسر لایش گرفت.‏ اول سموئیل<br />

و شوهرش همراهش رفت و در عقبش تا حوریم<br />

گریه میکرد.‏ پ س اَبنیر وي را گفت:‏ برگشته،‏ برو.‏ و او<br />

برگشت.‏<br />

و اَبنیر با بزرگان اسرائیل سخن گفته،‏ گفت:‏ قبل<br />

از این داود را میطلبیدید تا بر شما پادشاهی کند.‏<br />

سپ.‏ هماکنون این را به انجام برسانید زیرا یهوه<br />

دربارة داود فرموده است که به وسیلۀ بندة خود،‏ داود،‏<br />

قوم خویش،‏ اسرائیل را از دست فلسطینیان و از دست<br />

همه دشمنان ایشان نجات خواهم داد.‏<br />

و اَبنیر به گوش بنیامینیان نیز سخن گفت.‏ و اَبنیر<br />

هم به حبرُون رفت تا آنچه را که در نظر اسرائیل و در<br />

نظر تمامی خاندان بنیامین پسند آمده بود،‏ به گوش<br />

داود بگوید.‏<br />

سپ.‏ اَبنیر بیست نفر با خود برداشته،‏ نزد داود به<br />

حبرُون آمد و داود به جهت اَبنیر و رفقایش مهمانی<br />

برپا کرد.‏<br />

و اَبنیر به داود گفت:‏ من برخاسته،‏ خواهم رفت و<br />

تمامی اسرائیل را نزد آقاي خود،‏ پادشاه،‏ جمع خواهم<br />

آورد تا با تو عهد ببندند و به هر آنچه دلت میخواهد،‏<br />

سلطنت نمایی.‏ پ س داود اَبنیر را مرخص نموده،‏ او با<br />

صلح برفت.‏<br />

و ناگاه بندگان داود و یوآب از غارتی برگشت،‏<br />

غنیمت بسیار با خود آوردند.‏ و اَبنیر با داود در حبرُون<br />

نبود زیرا وي را اجازه داده،‏ و او با صلح رفته بود.‏<br />

44 ،25<br />

6 ،14<br />

27 ،18<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

44 ،14<br />

43 ،17<br />

17<br />

8 ،21<br />

5 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.10<br />

- 295 -


هرَ‏<br />

بی<br />

یم<br />

هايان<br />

دوم سموئیل<br />

.23<br />

و چون یوآب و تمامی لشکري که همراهش بودند،‏<br />

برگشتند،‏ یوآب را خبر داده،‏ گفتند که اَبنیر پسر نیر<br />

نزد پادشاه آمد و او را اجازه داده و با صلح رفت.‏<br />

سپ.‏ یوآب نزد پادشاه آمده،‏ گفت:‏ چه کردي!‏<br />

اینک اَبنیر نزد تو آمد.‏ چرا او را اجازه دادي و رفت؟<br />

اَبنیر پسر نیر را میدانی که او آمد تا تو را فر<br />

دهد و خروج و دخول تو را بداند و هر کاري را که<br />

میکنی،‏ دریافت کند.‏<br />

و یوآب از حضور داود بیرون رفته،‏ قاصدان در<br />

عقب اَبنیر فرستاد که او را از چشمۀ سی بازآوردند.‏<br />

اما داود ندانست.‏<br />

و چون اَبنیر به حبرُون برگشت،‏ یوآب او را در<br />

میان دروازه به کنار کشید تا با او مخفیانه سخن گوید<br />

و به سبب خون برادرش عسائیل به شکم او زد که<br />

مرد.‏ باب ؛ اول پادشاهان ؛ دوم سموئیل<br />

و بعد از آن چون داود این را شنید،‏ گفت:‏ من و<br />

سلطنت من به حضور یهوه از خون اَبنیر پسر نیر تا به<br />

ابد بی تقصیر هستیم.‏<br />

سپ.‏ بر سر یوآب و تمامی خاندان پدرش قرار<br />

گیرد و کسی که ترشح و جزام داشته باشد و بر عصا<br />

تکیه کند و به شمشیر بیفتد و محتاج نان باشد،‏ از<br />

خاندان یوآب ریشه کن نشود.‏ دوم پادشاهان<br />

و یوآب و برادرش ابیشاي،‏ اَبنیر را کشتند،‏ به<br />

سبب این که برادر ایشان،‏ عسائیل را در جِبعون در<br />

جنگ کشته بود.‏ باب<br />

و داود به یوآب و تمامی قومی که همراهش بودند،‏<br />

گفت:‏ جامۀ خود را بدرید و پلاس بپوشید و براي اَبنیر<br />

نوحه کنید.‏ و داود پادشاه در عقب جنازه رفت.‏<br />

و اَبنیر را در حبرُون دفن کردند و پادشاه صداي<br />

خود را بلند کرده،‏ نزد قبر اَبنیر گریست و تمامی قوم<br />

گریه کردند.‏ اول سموئیل<br />

و پادشاه براي اَبنیر مرثیه خوانده،‏ گفت:‏ آیا باید<br />

اَبنیر بمیرد به طوري که شخص احمق میمیرد؟<br />

دستهاي تو بسته نشد و پایهایت در زنجیر<br />

گذاشته نشد.‏ مثل کسی که پیش شریران افتاده باشد،‏<br />

افتادي.‏ پ س تمامی قوم بار دیگر براي او گریه کردند.‏<br />

و تمامی قوم چون هنوز روز بود،‏ آمدند تا داود را<br />

نان بخورانند اما داود قسم خورده،‏ گفت:‏ خدا به من<br />

مثل این بلکه زیاده از این بکند اگر نان یا چیز دیگر<br />

پیش از غروب آفتاب بچشَم.‏ باب<br />

و تمامی قوم فهمیدند و به نظر ایشان پسند آمد.‏<br />

چنانکه هر چه پادشاه کرد،‏ در نظر تمامی قوم<br />

پسند میآمد.‏<br />

و همه قوم و تمامی اسرائیل در آن روز دانستند<br />

که کشتن اَبنیر پسر نیر از پادشاه نبود.‏<br />

و پادشاه به خادمان خود گفت:‏ آیا نمیدانید که<br />

سروري و مرد بزرگی امروز در اسرائیل افتاد؟ اول سموئیل<br />

،<br />

.37<br />

.38<br />

15 ،26<br />

.39<br />

و من امروز با آنکه به پادشاهی مسح شدهام<br />

ضعیف هستم و این مردان،‏ یعنی پسران صرُویه از من<br />

تواناترند.‏ یهوه عامل شرارت را بر حسب شرارتش جزا<br />

8 16، دهد.‏ باب<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و چون پسر شاؤل شنید که اَبنیر در حبرُونمرده<br />

است،‏ دستهایش ضعیف شد،‏ و تمامی اسرائیل پریشان<br />

گردیدند.‏<br />

و پسر شاؤل دو مرد داشت که سردار لشکر بودند؛<br />

اسم یکی بعنَه و اسم دیگري ریکاب بود،‏ پسران رِمون<br />

بئیرُوتی از پسرانبنیامین،‏ زیرا که بئیرُوت با بنیامین<br />

محسوب بود.‏<br />

و بئیرُوتیان به جِتّایم فرار کرده،‏ در آنجا تا امروز<br />

غربت پذیرفتند.‏<br />

و یوناتان پسر شاؤل را پسري لنگ بود که هنگام<br />

رسیدن خبر شاؤل و یوناتان از یزْرعیل،‏ پنج ساله بود،‏<br />

و دایهاش او را برداشته،‏ فرار کرد.‏ و چون به فرار کردن<br />

عجله مینمود،‏ او افتاد و لنگ شد و اسمش مفیبوشَت<br />

بود.‏ باب<br />

و ریکاب و بعنَه،‏ پسران رمون بئیروتی روانه شده،‏<br />

در وقت گرماي روز به خانۀ یا شْبوشَت داخل شدند و او<br />

به خواب ظهر بود.‏<br />

سپ.‏ به به که گندم بگیرند،‏ در میان خانه<br />

داخل شده،‏ به شکم او زدند و ریکاب و برادرش بعنَه<br />

فرار کردند.‏<br />

و چون به خانه داخل شدند و او بر بسترش در<br />

خوابگاه خود میخوابید،‏ او را زدند و کشتند و سرش را<br />

از تن جدا کردند و سرش را گرفته،‏ از راه عرَبه تمامی<br />

شب کوچ کردند.‏ داوران<br />

و سر ایشْبوشَت را نزد داود به حبرُون آورده،‏ به<br />

پادشاه گفتند:‏ این است سر دشمنت،‏ ایشْبوشَت،‏ پسر<br />

شاؤل،‏ که قصد جان تو میداشت.‏ و یهوه امروز انتقام<br />

آقاي ما پادشاه را از شاؤل و نسلش کشیده است.‏<br />

21 ،4<br />

3 ،9<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

23 ،2<br />

27 ،5<br />

13 ،19<br />

5 ،2<br />

23 ،2<br />

4 ،30<br />

10 ،20<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

- 296 -


یم<br />

هآن<br />

.8<br />

دوم سموئیل<br />

.9<br />

و داود ریکاب و برادرش بعنَه،‏ پسران رمون بئیرُوتی<br />

را جواب داده،‏ به ایشان گفت:‏ قسم به حیات یهوه که<br />

جان مرا از هر تنگی فدیه داده است،‏ پیدایش<br />

وقتی که کسی مرا خبر داده،‏ گفت که اینک<br />

شاؤل مرده است و گمان میبرد که بشارت میآورد،‏ او<br />

را گرفته،‏ در صقْلَغ کشتم،‏ و این اجرت بشارت بود که<br />

به او دادم.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ چند مرتبه زیاده چون مردان شریر،‏ شخص<br />

صالح را در خانهاش بر بسترش بکشند،‏ آیا خون او را<br />

از دست شما مطالبه نکنم و شما را از زمین هلاك<br />

نسازم؟<br />

سپ.‏ داود خادمان خود را امر فرمود که ایشان را<br />

کشتند و دست و پاي ایشان را قطع نموده،‏ بر مرداب<br />

حبرُون آویختند.‏ اما سر ایشْبوشَت را گرفته در قبر<br />

اَبنیر در حبرُون دفن کردند.‏ باب<br />

16 ،48<br />

46 ،2<br />

15 ،1<br />

15 ،1<br />

حزقیال 18 ،3<br />

.10<br />

11<br />

12<br />

5<br />

.1<br />

و همه قومها اسرائیل نزد داود به حبرُون آمدند و<br />

سخن گفته،‏ گفتند:‏ اینک ما استخوان و گوشت تو<br />

هستیم.‏ اول تواریخ ؛ دوم سموئیل<br />

و قبل از این نیز چون شاؤل بر ما سلطنت مینمود،‏<br />

تو بودي که اسرائیل را بیرون بردي و اندرون<br />

میآوردي.‏ و یهوه تو را فرمود که تو قوم من،‏ اسرائیل<br />

را رعایت خواهی کرد و بر اسرائیل پیشوا خواهی بود.‏<br />

42 ،19<br />

1 ،12<br />

.2<br />

71 ،78 مزامیر<br />

.3<br />

و همه بزرگان اسرائیل نزد پادشاه به حبرُون آمدند،‏<br />

و داود پادشاه در حبرُون به حضور یهوه با ایشان عهد<br />

بست و داود را بر اسرائیل به پادشاهی مسح نمودند.‏<br />

3 12، اول تواریخ<br />

؛ اول سموئیل<br />

13 ،16<br />

؛ دوم سموئیل<br />

4 ،2<br />

.4<br />

و داود هنگامی که پادشاه شد سی ساله بود،‏ و<br />

چهل سال سلطنت نمود؛ اول پادشاهان ؛ اول تواریخ<br />

هفت سال و شش ماه در حبرُون بر یهودا سلطنت<br />

نمود،‏ و سی و سه سال در اورشلیم بر تمامی اسرائیل<br />

و یهودا سلطنت نمود.‏<br />

و پادشاه با مردانش به اورشلیم به مقابلۀ یبوسیان<br />

که ساکنان زمین بودند،‏ رفت.‏ و ایشان ب ا داود سخن<br />

گفته،‏ گفتند:‏ به اینجا داخل نخواهی شد جز اینکه<br />

کوران و لنگان را بیرون کنی.‏ زیرا گمان بردند که داود<br />

به اینجا داخل نخواهد شد.‏<br />

و داود قلعۀ صهیون را گرفت که همان شهر داود<br />

است.‏<br />

و در آن روز داود گفت:‏ هر که یبوسیان را بزند و به<br />

مسیر آب رسیده،‏ لنگان و کوران را که دشمن جان<br />

داود هستند بزند.‏ بنابرین میگویند کور و لنگ،‏ به<br />

خانه داخل نخواهند شد.‏ اول تواریخ<br />

و داود در قلعه ساکن شد و آن را شهر داود نامید،‏ و<br />

داود در اطراف مل ُّو و درون آن ساخت ساز کرد.‏<br />

و داود ترقّی کرده،‏ بزرگ میشد و یهوه،‏ خداي<br />

صبایوت،‏ با وي میبود.‏<br />

و حیرام،‏ پادشاه صور،‏ قاصدان و درخت سرو آزاد<br />

و نجاران و سنگتراشان نزد داود فرستاده،‏ براي داود<br />

خانهاي بنا نمودند.‏ اول تواریخ<br />

سپ.‏ داود فهمید که یهوه او را بر اسرائیل به<br />

پادشاهی استوار نموده،‏ و سلطنت او را به خاطر قوم<br />

خویش اسرائیل برافراشته است.‏ مزامیر<br />

و بعد از آمدن داود از حب رُون،‏ کنیزان و زنان<br />

دیگر از اورشلیم گرفت،‏ و باز براي داود پسران و<br />

دختران زاییده شدند.‏<br />

و نامهاي آنانی که براي او در اورشلیم زاییده<br />

شدند،‏ این است:‏ شَموع و شُوباب و ناتان و سلیمان،‏<br />

12 ،41<br />

6 ،12<br />

باب 1 ،3<br />

1 ،15<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

تواریخ 5 3، اول<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

و یبجار و اَلیشُوع و نافَج و یافیع،‏<br />

و اَلیشَمع و اَلیداع و اَلیفَلَط.‏<br />

و چون فلسطینیان شنیدند که داود را به<br />

پادشاهی اسرائیل مسح نمودهاند،‏ همه فلسطینیان<br />

برآمدند تا داود را بطلبند.‏ و چون داود این را شنید به<br />

قلعه فرود آمد.‏ اول تواریخ<br />

و فلسطینیان آمده،‏ در وادي رفائیان پراکنده<br />

شدند.‏<br />

و داود از یهوه سؤال نموده،‏ گفت:‏ آیا به نبرد<br />

فلسطینیان بروم و ایشان را به دست من تسلیم<br />

خواهی نمود؟ یهوه به داود فرمود:‏ برو زیرا که<br />

فلسطینیان را حتماً‏ به دست تو خواهم داد.‏ اول سموئیل<br />

8 ،15<br />

.18<br />

.19<br />

8 ،30<br />

.20<br />

و داود به بعل-فَراصیم آمد و داود ایشان را در<br />

آنجا شکست داده،‏ گفت:‏ یهوه دشمنانم را در حضور<br />

من از هم پاشیده کرد مانند پخش شدن آب.‏ بنابرین<br />

آن مکان را بعل-فَراصیم نام نهادند.‏<br />

و بتهاي خود را در آنجا ترك کردند و داود و<br />

کسانش ا را برداشتند.‏<br />

و فلسطینیان بار دیگر برآمده،‏ در وادي رفائیان<br />

پراکنده شدند.‏<br />

و چون داود از یهوه سؤال نمود،‏ گفت:‏ بالا مرو،‏<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

27 ،30<br />

11 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 297 -


يرو<br />

یم<br />

کی<br />

هآن<br />

ته نی<br />

بلکه از عقب ایشان دور زده،‏ پیش درختان توت بر 12.<br />

ایشان حمله آور.‏<br />

و چون صداي آواز قدمها را در نوك درختان توت<br />

بشنوي،‏ آنگاه عجله کن زیرا که در آن وقت یهوه پیش<br />

تو بیرون خواهد آمد تا لشکر فلسطینیان را<br />

شکست دهد.‏<br />

سپ.‏ داود چنانکه یهوه او را امر فرموده بود،‏ کرد،‏ و<br />

فلسطینیان را از جِبعه تا جازر شکست داد.‏<br />

دوم سموئیل<br />

.24<br />

25<br />

6<br />

.1<br />

و داود بار دیگر همه برگزیدگان اسرائیل،‏ یعنی سی<br />

هزار نفر را جمع کرد.‏ اول تواریخ<br />

و داود با تمامی قومی که همراهش بودند برخاسته،‏<br />

از بعلی یهودا روانه شدند تا صندوق خدا را که به اسم،‏<br />

یعنی به اسم یهوه صبایوت که بر کروبیان نشسته<br />

است،‏ نامیده شده میباشد،‏ از آنجا بیاورند.‏ مزامیر<br />

و صندوق خدا را بر ارابهاي نو گذاشتند و آن را از<br />

خانۀ ابیناداب که در تپه است،‏ برداشتند،‏ و عز َّه و<br />

اَخیو،‏ پسران اَبیناداب،‏ ارابۀ نو را راندند.‏ اول سموئیل<br />

و آن را از خانۀ ابیناداب که در تپه است،‏ با صندوق<br />

خدا آوردند و اخیو پیش صندوق میرفت.‏<br />

و داود و تمامی خاندان اسرائیل با انواع آلات چوب<br />

سرو و بربط و رباب و دف و دهل و سنجها به حضور<br />

یهوه بازي میکردند.‏<br />

و چون به خرمنگاه ناکون رسیدند،‏ عز َّه دست خود<br />

را به صندوق یهوه دراز کرده،‏ آن را گرفت زیرا گاوان<br />

میلغزیدند.‏ اول تواریخ ؛<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر عز َّه افروخته شده،‏ خدا او را در<br />

آنجا به سببتقصیرش زد،‏ و در آنجا نزد صندوق خدا<br />

مرد.‏ اعداد<br />

و داود غمگین شد زیرا یهوه بر عز َّه شکافی ایجاد<br />

کرده بود،‏ و آن مکان را تا به امروز فارص عز َّه نام نهاد.‏<br />

2 ،80<br />

1 ،7<br />

5 ،14<br />

13 ،16<br />

9 ،14<br />

20 .15 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

11 14، اول تواریخ<br />

.9<br />

و در آن روز،‏ داود از یهوه ترسیده،‏ گفت که صندوق<br />

یهوه نزد من چگونه بیاید؟<br />

و داود نخواست که صندوق یهوه را نزد خود به<br />

شهر داود بیاورد.‏ پ س داود آن را به خانۀ عوبید اَدوم<br />

جتّی برگردانید.‏ اول تواریخ<br />

و صندوق یهوه در خانۀ عوبید اَدوم - جتّی سه ماه<br />

ماند؛ و یهوه عوبید اَدوم و تمامی خاندانش را برکت<br />

داد.‏<br />

و داود پادشاه را خبر داده،‏ گفتند که یهوه خانۀ<br />

عوبید اَدوم و همه دارائی او را به سبب صندوق خدا<br />

برکت داده است پس داود رفت و صندوق خدا را از<br />

خانۀ عوبید ادوم به شهر داود به شادمانی آورد.‏<br />

و چون بردارندگان صندوق یهوه شش قدم رفته<br />

بودند،‏ گاوان و پرواریها قربانی نمود.‏ اول پادشاهان<br />

و داود با تمامی قوت خود به حضور یهوه رقص<br />

میکرد،‏ و داود به ایفود کتان ملبس بود.‏<br />

سپ.‏ داود و تمامی خاندان اسرائیل،‏ صندوق یهوه<br />

را به آواز شادمانی و آواز شیپور آوردند.‏<br />

و چون صندوق یهوه داخل شهر داود میشد،‏<br />

میکال دختر شاؤل از پنجره نگریسته،‏ داود پادشاه را<br />

دید که به حضور یهوه جستوخیز و رقص کند؛<br />

پس او را در دل خود حقیر شمرد.‏ اول تواریخ<br />

و صندوق یهوه را درآورده،‏ آن را در مکانش در<br />

میان خیمهاي که داود برایش برپا داشته بود،‏<br />

گذاشتند،‏ و داود به حضور یهوه قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانیهاي صلح گذرانید.‏<br />

و چون داود از گذرانیدن قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانیهاي صلح فارغ شد،‏ قوم را به اسم یهوه صبایوت<br />

برکت داد.‏ اول تواریخ ؛ اول پادشاهان<br />

و به تمامی قوم،‏ یعنی به همه گروه اسرائیل،‏<br />

مردان و زنان به هر یکی یک قطعه نان و پارة<br />

گوشت و یک شیرینی کشمشی بخشید.‏ پس تمامی<br />

قوم هر یکی به خانۀ خود رفتند.‏<br />

اما داود برگشت تا اهل خانۀ خود را برکت دهد.‏ و<br />

میکال دختر شاؤل به استقبال داود بیرون آمده،‏ گفت:‏<br />

پادشاه اسرائیل امروز چه قدر خویشتن را بزرگی داد<br />

که خود را در نظر کنیزانِ‏ بندگان خود برهنه ساخت،‏<br />

به طوري که یکی از مردم پست خود را برهنه میکند.‏<br />

و داود به میکال گفت:‏ به حضور یهوه بود که مرا<br />

بر پدرت و بر تمامی خاندانش برتري داد تا مرا بر قوم<br />

یهوه،‏ یعنی بر اسرائیل پیشوا سازد؛ از ا ج به<br />

حضور یهوه بازي کردم.‏ اول سموئیل<br />

و از این نیز خود را زیاده حقیر خواهم نمود و در<br />

نظر خود پست خواهم شد؛ لیکن در نظر کنیزانی که<br />

دربارة ا سخن گفتی،‏ با عظمت خواهم بود.‏<br />

و میکال دختر شاؤل تا روز مرگش،‏ فرزنددار نشد.‏<br />

5 ،8<br />

29 ،16<br />

55 ،8<br />

30 ،25<br />

2 ،17<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

7<br />

1. و واقع شد چون پادشاه در خانۀ خود نشسته،‏ و<br />

13 ،14<br />

.10<br />

.11<br />

- 298 -


نیی<br />

یم<br />

یم<br />

نشا<br />

نیی<br />

بهی<br />

ههايان<br />

کی<br />

نی<br />

یهوه او را از همه دشمنانش از هر طرف آرامی داده<br />

بود،‏ اول تواریخ<br />

که پادشاه به ناتان پیامبر گفت:‏ هماکنون مرا<br />

میبینی که در خانۀ سرو آزاد ساکن باشم،‏ و<br />

صندوق خدا در میان پردهها ساکن است.‏<br />

ناتان به پادشاه گفت:‏ بیا و هر آنچه در دلت باشد<br />

معمول دار زیرا یهوه با توست.‏<br />

و در آن شب اتفاق افتاد که کلام یهوه به ناتان نازل<br />

شده،‏ فرمود:‏<br />

برو و به بندة من داود بگو،‏ یهوه چنین فرماید:‏<br />

آیا تو خانهاي براي سکونت من بنا میکنی؟ اول تواریخ<br />

دوم سموئیل<br />

1 ،18<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

8 ،23<br />

.6<br />

زیرا از روزي که فرزنداناسرائیل را از مصر بیرون<br />

آوردم تا امروز،‏ در خانهاي ساکن نشدهام بلکه در<br />

خیمه و مسکن گردش کردهام اول پادشاهان ؛ ارمیا<br />

و به هر جایی که با همه فرزنداناسرائیل گردش<br />

کردم،‏ آیا به هیچیک از داوران اسرائیل که براي رعایت<br />

قوم خود،‏ اسرائیل،‏ مأمور داشتم،‏ سخنی گفتم که چرا<br />

خانهاي از سرو آزاد براي من بنا نکردید؟<br />

و حال به بندة من،‏ داود چنین بگو که یهوه<br />

صبایوت چنین میفرماید:‏ من تو را از چراگاه از عقب<br />

گوسفندان گرفتم تا پیشواي قوم من،‏ اسرائیل،‏ باشی.‏<br />

1 ،66<br />

16 ،8<br />

.<br />

.7<br />

.8<br />

اول سموئیل<br />

12 ،16<br />

.9<br />

و هر جایی که میرفتی من با تو میبودم و همه<br />

دشمنانت را از حضور تو ریشه کن ساختم،‏ و براي تو<br />

اسم بزرگ مثل اسم بزرگانی که بر زمینند،‏ پیدا کردم.‏<br />

و به جهت قوم خود،‏ اسرائیل،‏ مکانی تع کردم<br />

و ای را کاشتم تا در مکان خویش ساکن شده،‏<br />

دیگر ناآرام نشوند،‏ و شریران،‏ دیگر ایشان را مثل سابق<br />

اصرار نکنند.‏<br />

و مثل روزهایی که داوران را بر قوم خود،‏ اسرائیل،‏<br />

تع نموده بودم.‏ و تو را از همه دشمنانت آرامی<br />

دادم؛ و یهوه تو را خبر میدهد که یهوه براي تو<br />

خانهاي بنا خواهد نمود.‏<br />

زیرا روزهاي تو تمام خواهد شد و با پدران<br />

خود خواهی خوابید و نسل تو را که از کمر تو<br />

بیرون آید،‏ بعد از تو استوار خواهم ساخت،‏ و<br />

سلطنت او را پایدار خواهم نمود.‏ اول پادشاهان<br />

او براي اسم من خانهاي بنا خواهد نمود و<br />

تخت سلطنت او را تا به ابد پایدارخواهم ساخت.‏<br />

20 ،8<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

اول پادشاهان<br />

4 ،89 ؛ مزامیر 12 ،6 ؛ 5 ،5<br />

.14<br />

من او را پدر خواهم بود و او مرا پسر خواهد بود،‏ و<br />

اگر او گناه ورزد،‏ او را با عصاي مردمان و به تازی<br />

فرزندان انسان تنبیه خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

،1 ؛ عبرانیان 27 ،89<br />

5<br />

.15<br />

ولیکن رحمت من از او دور نخواهد شد،‏ به طوري<br />

که آن را از شاؤل دور کردم که او را از حضور تو رد<br />

ساختم.‏ لوقا ؛ اول سموئیل<br />

و خانه و سلطنت تو،‏ به حضورت تا به ابد پایدار<br />

خواهد شد،‏ و تخت تو تا به ابد استوار خواهد ماند.‏<br />

26 ،15<br />

72 ،1<br />

.16<br />

17 ،72 مزامیر<br />

.17<br />

بر حسب تمامی این کلمات و مطابق تمامی ا<br />

رؤیا ناتان به داود سخن گفت.‏<br />

و داود پادشاه داخل شده،‏ به حضور یهوه نشست و<br />

گفت:‏ اي سرور یهوه،‏ من کیستم و خاندان من چیست<br />

که مرا به این مقام رسانیدي؟ پیدایش<br />

و این نیز در نظر تو اي سرور یهوه امر کم نمود<br />

زیرا که دربارة خانۀ بندهات نیز براي زمان طولانی<br />

سخن گفتی.‏ و آیا این اي سرور یهوه عادت فرزندان<br />

انسان است؟<br />

و داود دیگر به تو چه تواند گفت زیرا که تو اي<br />

سرور یهوه،‏ بندة خود را میشناسی،‏ اول پادشاهان<br />

و بر حسب کلام خود و موافق دل خود تمامی این<br />

کارهاي عظیم را بجا آوردي تا بندة خود را تعلیم<br />

دهی.‏<br />

بنابرین اي یهوه خدا،‏ تو بزرگ هستی زیرا چنانکه<br />

به گوشهاي خود شنیدهایم،‏ مثل تو کسی نیست و غیر<br />

از تو خدایی نیست.‏<br />

و مثل قوم تو اسرائیل کدام اُمت بر روي<br />

زمین است که خدا بیاید تا ایشان را فدیه داده،‏ براي<br />

خویش قوم بسازد،‏ و اسمی براي خود پیدا نماید،‏ و<br />

چیزهاي عظیم و م براي شما و براي زمین خود<br />

بجا آورد به حضور قوم خویش که براي خود از مصر<br />

آزاد کردي و از امتها و خدایان ایشان فدیه دادي.‏ تثنیه<br />

34 ،11<br />

10 ،32<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

21 ،18 ؛ اول تواریخ 7 ،4<br />

.24<br />

و قوم خود اسرائیل را براي خود استوار ساختی،‏ تا<br />

ایشان تا به ابد قوم تو باشند،‏ و تو اي یهوه،‏ خداي<br />

ایشان شدي.‏<br />

و هماکنون اي یهوه خدا،‏ کلامی را که دربارة بندة<br />

خود و خانهاش فرمودي تا به ابد استوار کن،‏ و بر<br />

حسب آنچه فرمودي،‏ عمل نما.‏<br />

و اسم تو تا به ابد با عظمت بماند،‏ تا گفته شود<br />

که یهوه صبایوت،‏ خداي اسرائیل است،‏ و خاندان<br />

بندهات داود به حضور تو پایدار بماند.‏<br />

.25<br />

.26<br />

- 299 -


يرو<br />

هآن<br />

لی<br />

دوم سموئیل<br />

.27<br />

زیرا تو اي یهوه صبایوت،‏ خداي اسرائیل،‏ به بندة<br />

خود اعلان نموده،‏ فرمودي که براي تو خانهاي بنا<br />

خواهم نمود.‏ بنابرین بندة تو جرأت کرده است که این<br />

دعا را نزد تو بگوید.‏ اشعیا<br />

و هماکنون اي سرور یهوه،‏ تو خدا هستی و کلام<br />

تو درست است و این نیکویی را به بندة خود وعده<br />

دادهاي.‏ اول پادشاهان ؛ مزامیر<br />

و هماکنون لطف فرموده،‏ خاندان بندة خود را<br />

برکت بده تا آنکه در حضورت تا به ابد بماند،‏ زیرا که<br />

تو اي سرور یهوه فرمودهاي و خاندان بندهات از برکت<br />

تو تا به ابد مبارك خواهد بود.‏<br />

10 ،19<br />

5 ،50<br />

26 ،8<br />

.28<br />

.29<br />

8<br />

.1<br />

و بعد از این واقع شد که داود فلسطینیان را<br />

شکست داده،‏ ایشان را ضعیف ساخت.‏ و داود افسارِ‏<br />

حکومت را از دست فلسطینیان گرفت.‏ اول تواریخ<br />

و موآب را شکست داده،‏ ایشان را به زمین<br />

خوابانیده،‏ با ریسمانی اندازه گرفت و دو ریسمان براي<br />

کشتن پیمود،‏ و یک ریسمان تمام براي زنده نگاه<br />

داشتن.‏ و موآبیان بندگان داود شده،‏ هدایا آوردند.‏<br />

و داود،‏ هدد-‏ عزَر پسر رحوب،‏ پادشاه صوبه را<br />

هنگامی که میرفت تا قدرت خود را نزد نهر باز به<br />

دست آورد،‏ شکست داد.‏<br />

و داود هزار و هفتصد سوار و بیست هزار پیاده از او<br />

به اسیري گرفت،‏ و داود همه اسبهاي ارابههایش را<br />

فلج کرد،‏ اما از آنها براي صد ارابه نگاه داشت.‏ یوشع<br />

و چون اَرامیان دمشق به کمک هدد-‏ عزَر،‏ پادشاه<br />

صوبه،‏ آمدند،‏ داود بیست و دو هزار نفر از اَرامیان را<br />

بکُشت.‏<br />

و داود در اَرام دمشق نگهبانان گذاشت،‏ و اَرامیان،‏<br />

بندگان داود شده،‏ هدایا میآوردند،‏ و یهوه ، داود را در<br />

هر جا که میرفت،‏ کمک میکرد.‏<br />

و داود سپرهاي طلا را که بر خادمان هدد-‏ عزَر بود<br />

گرفته،‏ آنها را به اورشلیم آورد.‏<br />

و از باتَه و بیروتاي شهرهاي هدد-‏ عزَر داود پادشاه،‏<br />

برنج از حد افزون گرفت.‏<br />

و چون تُوعی،‏ پادشاه حمات شنید که داود تمامی<br />

لشکر هدد-‏ عزَر را شکست داده است،‏ اول تواریخ<br />

تُوعی،‏ یورام،‏ پسر خود را نزد داود پادشاه فرستاد<br />

تا از سلامتی او بپرسد،‏ و او را تبریک گوید،‏ از آن<br />

جهت که با هدد-‏ عزَر جنگ نموده،‏ او را شکست داده<br />

بود،‏ زیرا که هدد-‏ عزَر با تُوعی نبرد مینمود و یورام<br />

ظروف نقره و ظروف طلا و ظروف برنجین با خود آورد.‏<br />

و داود پادشاه ا را نیز براي یهوه وقف نمود با<br />

نقره و طلایی که از همه امتهایی که شکست داده<br />

بود،‏ وقف نموده بود،‏<br />

یعنی از اَرام و موآب و پسرانعمون و فلسطینیان<br />

و عمالَقَه و از غنیمت هدد-‏ عزَر پسر رحوب پادشاه<br />

صوبه.‏<br />

و داود براي خویشتن شهرتی برپا نمود هنگامی<br />

که از شکست دادن هجده هزار نفر از اَرامیان از دره<br />

نمک بازگشتند.‏ مزامیر<br />

و در اَدوم نگهبانان گذاشت،‏ بلکه در تمامی اَدوم<br />

نگهبانان گذاشته،‏ همه ادومیان بندگان داود شدند.‏ و<br />

یهوه ، داود را هر جا که میرفت،‏ کمک میکرد.‏<br />

و داود بر تمامی اسرائیل سلطنت مینمود،‏ و داود<br />

بر تمامی قوم خود داوري و انصاف را اجرا میداشت.‏<br />

2 ،60<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

14 19، اول تواریخ<br />

.16<br />

و یوآب پسر صرُویه سردار لشکر بود و یهوشافات<br />

پسر اَخیلُود وقایعنگار.‏ باب<br />

و صادوق پسر اَخیطوب و اَخیملک پسر اَبِیاتار،‏<br />

کاهن بودند و سرایا کاتب بود.‏<br />

و بنایا پسر یهویاداع بر کریتیان و فلیتیان بود و<br />

پسران داود کاهن بودند.‏ باب<br />

23 ،20<br />

18 ،15<br />

.17<br />

.18<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

و داود گفت:‏ آیا از خاندان شاؤل کسی تا به حال<br />

باقی است تا به خاطر یوناتان او را لطف نمایم؟<br />

و از خاندان شاؤل خادمی نامیده شده به صیبا بود؛<br />

پس او را نزد داود خواندند و پادشاه به وي گفت:‏ آیا تو<br />

صیبا هستی؟ گفت:‏ بندة تو هستم.‏ باب<br />

پادشاه گفت:‏ آیا تا به حال از خاندان شاؤل کسی<br />

هست تا او را لطف خدایی نمایم؟ صیبا در جواب<br />

پادشاه گفت:‏ یوناتان را تا به حال پسري لنگ باقی<br />

است.‏ باب<br />

پادشاه از وي پرسید که او کجاست؟ صیبا به پادشاه<br />

گفت:‏ اینک او در خانۀ ماکیر پسر عمیئ در لُودبار<br />

است.‏ باب<br />

و داود پادشاه فرستاده،‏ او را از خانۀ ماکیر پسر<br />

عمیئیل از لُودبار گرفت.‏<br />

سپ.‏ مفیبوشت پسر یوناتان پسر شاؤل نزد داود<br />

آمده،‏ به در افتاده،‏ تعظیم نمود.‏ و داود گفت:‏ اي<br />

1 ،16<br />

4 ،4<br />

27 ،17<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

9 ،11<br />

1 ،19<br />

9 ،19<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 300 -


ته<br />

شی<br />

ته<br />

يشا<br />

هوب<br />

کی<br />

ته<br />

ته<br />

.5<br />

.6<br />

مفیبوشت!‏ گفت:‏ اینک بندة تو.‏<br />

داود به وي گفت:‏ مترس!‏ زیرا به خاطر پدرت<br />

یوناتان بر تو حتماً‏ لطف خواهم نمود و تمامی زمین<br />

پدرت شاؤل را به تو رد خواهم کرد،‏ و تو دائماً‏ بر سفرة<br />

من نان خواهی خورد.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ او تعظیم کرده،‏ گفت که بندة تو چیست که بر<br />

سگ مردهاي مثلِ‏ من لطف نمایی؟ اول سموئیل<br />

و پادشاه،‏ صیبا،‏ بندة شاؤل را خوانده،‏ گفت:‏ آنچه را<br />

که مال شاؤل و تمام خاندانش بود به پسر آقاي تو<br />

دادم.‏<br />

و تو و پسرانت و بندگانت به ج او در زمین<br />

کشاورزي نموده،‏ محصول آن را بیاورید تا براي پسر<br />

آقایت به جهت خوردنش نان باشد.‏ اما مفیبوشت،‏ پسر<br />

آقایت همیشه بر سفرة من نان خواهد خورد.‏ و صیبا<br />

پانزده پسر و بیست خادم داشت.‏<br />

و صیبا به پادشاه گفت:‏ موافق هر آنچه آقایم<br />

پادشاه به بندهاش فرموده است بهمین طور بندهات<br />

عمل خواهد نمود.‏ و پادشاه گفت که مفیبوشت بر<br />

سفرة من مثل یکی از پسران پادشاه خواهد خورد.‏ باب<br />

دوم سموئیل<br />

15 ،24<br />

29 ،25<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

28 ،19<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

29 ،25<br />

.12<br />

و مفیبوشت را پسري کوچک بود که میکا نام<br />

داشت،‏ و تمامی ساکنان خانۀ صیبا بندة مفیبوشت<br />

بودند.‏<br />

سپ.‏ مفیبوشت در اورشلیم ساکن شد زیرا که<br />

همیشه بر سفرة پادشاه میخورد و از هر دو پا لنگ<br />

4 4، بود.‏ باب<br />

13<br />

10<br />

.1<br />

و بعد از آن واقع شد که پادشاه پسرانعمون،‏ مرد و<br />

پسرش،‏ حانون،‏ در جایش سلطنت نمود.‏ اول تواریخ<br />

و داود گفت:‏ به حانون پسر ناحاش لطف نمایم<br />

چنانکه پدرش به من لطف کرد.‏ پ س داود فرستاد تا او<br />

را به واسطۀ خادمانش دربارة پدرش دلداري دهند،‏ و<br />

خادمانداود به زمین پسرانعمون آمدند.‏<br />

و امیران پسرانعمون به آقاي خود حانون گفتند:‏<br />

آیا گمان میبري که براي تکریم پدر توست که داود،‏<br />

رسولان به جهت دلداري تو فرستاده است؟ آیا داود<br />

خادمان خود را نزد تو نفرستاده است تا شهر را تحقیق<br />

و جاسوسی نموده،‏ آن را ویران سازد؟ ؛ اول<br />

1 ،20<br />

باب 25 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

تواریخ<br />

سپ.‏<br />

3 ،20<br />

4<br />

حانون،‏ خادمان داود را گرفت و نصف ر<br />

ایشان را تراشید و لباسهاي ایشان را از میان تا جاي<br />

نشستن بدرید و ایشان را رها کرد.‏<br />

و چون داود را خبر دادند،‏ به استقبال ایشان<br />

فرستاد زیرا که ایشان بسیار خجل بودند،‏ و پادشاه<br />

گفت:‏ در اریحا بمانید تا ریشهاي شما درآید و بعد از<br />

آن برگردید.‏<br />

و چون پسرانعمون دیدند که نزد داود متعفن<br />

شدند،‏ پسرانعمون فرستاده،‏ بیست هزار پیاده از<br />

اَرامیان بیت ‏-رحوب و اَرامیان ص و پادشاه معکه را با<br />

هزار نفر و دوازده هزار نفر از مردان طوب اجیر کردند.‏<br />

21 ،16 باب<br />

.7<br />

.8<br />

و چون داود شنید،‏ یوآب و تمامی لشکر شجاعان را<br />

فرستاد.‏<br />

و پسرانعمون بیرون آمده،‏ نزد دهنۀ دروازه براي<br />

جنگ صفآرایی نمودند؛ و اَرامیان صوبه و رحوب و<br />

مردان طوب و معکه در صحراي کشتار بودند.‏ اول تواریخ<br />

9 ،20<br />

.9<br />

و چون یوآب دید که از پشت و روبرو حمله او را<br />

تحدید میکند،‏ از تمام برگزیدگان اسرائیل گروهی را<br />

انتخاب کرده،‏ در مقابل اَرامیان صفآرایی نمود.‏<br />

و بقیۀ قوم را به دست برادرش ابیشاي سپرد تا<br />

ایشان را به مقابل پسرانعمون صفآرایی کند.‏ اول تواریخ<br />

14 ،21<br />

.10<br />

11 ،20<br />

.11<br />

و گفت:‏ اگر اَرامیان بر من غالب آیند،‏ به کمک<br />

من بیا،‏ و اگر پسرانعمون بر تو غالب آیند،‏ به ج<br />

کمک رساندن به تو خواهم آمد.‏<br />

دلیر باش و به ج قوم خویش و به ج<br />

شهرهاي خداي خود مردانه بکوشیم،‏ و یهوه آنچه را<br />

که در نظرش پسند آید بکند.‏ اعمال رسولان<br />

سپ.‏ یوآب و قومی که همراهش بودند،‏ نزد<br />

شدند تا با اَرامیان جنگ کنند و ایشان از حضور وي<br />

فرار کردند.‏<br />

و چون پسرانعمون دیدند که اَرامیان فرار کردند،‏<br />

ایشان نیز از حضور ابی گریخته،‏ داخل شهر شدند<br />

و یوآب از مقابلۀ پسرانعمون برگشته،‏ به اورشلیم آمد.‏<br />

و چون اَرامیان دیدند که از حضور اسرائیل<br />

شکست یافتهاند،‏ با هم جمع شدند.‏<br />

و هدد-‏ عزَر فرستاده،‏ اَرامیان را که به آن طرف<br />

نهر بودند،‏ آورد و ایشان به حیلام آمدند،‏ و شوبک،‏<br />

سردار لشکر هدد-‏ عزَر،‏ پیشواي ایشان بود.‏ اول تواریخ<br />

16<br />

17. و چون به داود خبر رسید،‏ همه اسرائیل را جمع<br />

،20<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 301 -


یان<br />

یم<br />

یزن<br />

نیی<br />

کی<br />

نی<br />

کرده،‏ از اُردن عبور کرد و به حیلام آمد،‏ و اَرامیان به<br />

مقابل داود صفآرایی نموده،‏ با او جنگ کردند.‏<br />

و اَرامیان از حضور اسرائیل فرار کردند،‏ و داود از<br />

اَرامیان هفتصد ارابه و چهل هزار سوار را کشت<br />

و شُوبک سردار لشکرش را زد که در آنجا مرد.‏<br />

و چون همه پادشاه که بنده هدد-‏ عزَر بودند،‏<br />

دیدند که از حض ور اسرائیل شکست خوردند،‏ با<br />

اسرائیل صلح نموده،‏ بنده ایشان شدند.‏ و پس از آن<br />

اَرامیان از کمک رسانی به پسرانعمون ترسیدند.‏<br />

دوم سموئیل<br />

، که<br />

، مردانِ‏<br />

.18<br />

.19<br />

11<br />

.1<br />

و واقع شد در هنگام بیرون رفتن پادشاهان<br />

داود یوآب را با بندگان خویش و تمامی اسرائیل<br />

فرستاد،‏ و ایشان پسرانعمون را شکست داده،‏ ربه را<br />

محاصره نمودند،‏ اما داود در اورشلیم ماند.‏ باب ؛<br />

اول تواریخ<br />

26 ،12<br />

1 ،21<br />

.2<br />

3<br />

و واقع شد در وقت عصر که داود از بسترش<br />

برخاسته،‏ بر پشتبام خانۀ پادشاه گردش کرد و از<br />

پشت بام را دید که خویشتن را شستشو میکند؛<br />

و آن زن بسیار خوش چهره بود.‏<br />

سپ.‏ داود فرستاده،‏ دربارة زن تحقیق نمود و او را<br />

گفتند که آیا این بتْشَبع،‏ دختر اَلیعام،‏ زن اُوریاي حت‏ّی<br />

نیست؟<br />

و داود قاصدان فرستاده،‏ او را گرفت و او نزد وي<br />

آمده،‏ داود با او همبستر شد و او از نجاست خود پاك<br />

شده،‏ به خانۀ خود برگشت.‏ لاویان<br />

و آن زن حامله شد و فرستاده،‏ داود را خبر داد و<br />

گفت که من حامله هستم.‏<br />

سپ.‏ داود نزد یوآب فرستاد که اوریاي حتّی را نزد<br />

من بفرست و یوآب،‏ اُوریا را نزد داود فرستاد.‏<br />

و چون اوریا نزد وي رسید،‏ داود از سلامتی یوآب و<br />

از سلامتی قوم و از سلامتی جنگ پرسید.‏<br />

و داود به اوریا گفت:‏ به خانهات برو و پایهاي خود را<br />

بشو.‏ پ س اوریا از خانۀ پادشاه بیرون رفت و از عقبش،‏<br />

خوانی از پادشاه فرستاده شد.‏<br />

اما اُوریا نزد در خانۀ پادشاه با سایر بندگان آقایش<br />

خوابیده،‏ به خانۀ خود نرفت.‏<br />

و داود را خبر داده،‏ گفتند که اوریا به خانۀ خود<br />

نرفته است ‏.پس داود به اوریا گفت:‏ آیا تو از سفر<br />

نیامدهاي؟ پس چرا به خانۀ خود نرفتهاي؟<br />

اوریا به داود عرض کرد که صندوق و اسرائیل و<br />

یهودا در خیمهها ساکنند و آقایم،‏ یوآب،‏ و بندگان<br />

آقایم بر روي بیابان خیمهنشینند.‏ و آیا من به خانۀ<br />

خود بروم تا بخورم و بنوشم و با زن خود بخوابم؟ به<br />

حیات تو و به حیات جان تو قَسم که ا کار را<br />

نخواهم کرد.‏ اول سموئیل<br />

و داود به اوریاگفت:‏ امروز نیز اینجا باش و فردا تو<br />

را روانه کنم.‏ پس اوریا آن روز و فردایش را در<br />

اورشلیم ماند.‏<br />

و داود او را دعوت نمود که در حضورش خورد و<br />

نوشید و او را مست کرد،‏ و وقت شام بیرون رفته،‏ بر<br />

بسترش با بندگان آقایش خوابید و به خانۀ خود نرفت.‏<br />

و بامدادان داود نامهاي براي یوآب نوشته،‏ به<br />

دست اوریا فرستاد.‏<br />

و در نامه به این مضمون نوشت که اوریا را در<br />

ردیف اول جنگ سخت بگذارید،‏ و از عقبش پس بروید<br />

تا زده شده،‏ بمیرد.‏<br />

و چون یوآب شهر را محاصره میکرد،‏ اوریا را در<br />

مکانی که میدانست که مردان شجاع در آنجا<br />

میباشند،‏ گذاشت.‏<br />

و مردان شهر بیرون آمده،‏ با یوآب جنگ کردند و<br />

بعضی از قوم،‏ از بندگان داود،‏ افتادند و اُوریاي حت ِّی<br />

نیز بمرد.‏<br />

سپ.‏ یوآب فرستاده،‏ داود را از همه وقایع جنگ<br />

خبر داد.‏<br />

و قاصد را امر فرموده،‏ گفت:‏ چون از تمامی وقایع<br />

جنگ به پادشاه خبر داده باشی،‏<br />

اگر خشم پادشاه افروخته شود و تو را گوید چرا<br />

براي جنگ به شهر نزدیک شدید،‏ آیا نمیدانستید که<br />

از سر حصار،‏ تیر خواهند انداخت؟<br />

کیست که اَبیملَک پسر یرُبوشت را کُشت؟ آیا زنی<br />

سنگ بالا آسیایی را از روي حصار بر او نینداخت<br />

که در تاباص مرد؟ پس چرا به حصار نزد شدید؟<br />

آنگاه بگو که بندهات ، اوریاي حت ِّی نیز مرده است.‏ داوران<br />

4 ،4<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

53 ،9<br />

22<br />

سپ.‏ قاصد روانه شده،‏ آمد و داود را از هر آنچه<br />

یوآب او را پیغام داده بود،‏ خبر داد.‏<br />

و قاصد به داود گفت که مردان بر ما غالب شده،‏<br />

در عقب ما به صحرا بیرون آمدند،‏ و ما برایشان تا<br />

دهنۀ دروازه تاختیم.‏<br />

و تیراندازان بر بندگان تو از روي حصار تیر<br />

انداختند،‏ و بعضی از بندگان پادشاه مردند و بندة تو<br />

اوریاي حت ِّی نیز مرده است.‏<br />

.23<br />

.24<br />

18 ،15<br />

باب 39 ،23<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 302 -


نی<br />

یک<br />

فی<br />

ته<br />

نهی<br />

یان<br />

5<br />

.10<br />

دوم سموئیل<br />

.25<br />

داود به قاصد گفت:‏ به یوآب چنین بگو:‏ این واقعه<br />

در نظر تو بد نیاید زیرا که شمشیر،‏ ا و آن را بی<br />

تفاوت هلاك میکند.‏ پ س در نبرد با شهر به سختی<br />

کوشیده،‏ آن را ویران بساز.‏ پ س او را خاطر جمعی بده.‏<br />

و چون زن اوریا شنید که شوهرش اوریا مرده<br />

است،‏ براي شوهر خود ماتم گرفت.‏<br />

و چون ایام ماتم گذشت،‏ داود فرستاده،‏ او را به<br />

خانۀ خود آورد و او زن وي شد،‏ و برایش پسري زایید.‏<br />

اما کاري که داود کرده بود،‏ در نظر یهوه ناپسند آمد.‏<br />

.26<br />

.27<br />

12<br />

.1<br />

و یهوه ناتان را نزد داود فرستاد و نزد وي آمده،‏ او<br />

را گفت که در شهري دو مرد بودند،‏ ی ثروتمند و<br />

دیگري فقیر.‏<br />

و ثروتمند را گوسفند و گاو،‏ بینهایت بسیار بود.‏<br />

و فقیر را جز یک ماده برة کوچک نبود که آن را<br />

خریده،‏ و پرورش داده،‏ همراه وي و پسرانش بزرگ<br />

میشد؛ از خوراك وي میخورد و از کاسۀ او مینوشید<br />

و در آغوشش میخوابید و برایش مثل دختر میبود.‏<br />

و مسافري نزد آن مرد ثروتمند آمد و او را ح<br />

آمد که از گوسفندان و گاوان خود بگیرد تا به ج<br />

مسافري که نزد وي آمده بود مهیا سازد؛ و برة آن مرد<br />

فقیر را گرفته،‏ براي آن مرد که نزد وي آمده بود،‏ مهیا<br />

ساخت.‏<br />

آنگاه خشم داود بر آن شخص افروخته شده،‏ بهناتان<br />

گفت:‏ به حیات یهوه قسم،‏ کسی که این کار را کرده<br />

است،‏ مستوجب قتل است.‏<br />

و چونکه این کار را کرده است و هیچ ترحم ننموده،‏<br />

بره را چهار چندان باید رد کند.‏ خروج ؛ امثال<br />

ناتان به داود گفت:‏ آن مرد تو هستی،‏ و یهوه،‏<br />

خداي اسرائیل،‏ چنین میفرماید:‏ من تو را بر اسرائیل<br />

به پادشاهی مسح نمودم و من تو را از دست شاؤل<br />

رهایی دادم.‏ اول پادشاهان<br />

و خانۀ آقایت را به تو دادم و زنان آقاي تو را به<br />

آغوش تو،‏ و خاندان اسرائیل و یهودا را به تو عطا<br />

کردم.‏ و اگر این کم میبود،‏ چنین و چنان براي تو<br />

بیشتر میکردم.‏<br />

پس چرا کلام یهوه را خوار نموده،‏ در نظر وي عمل<br />

بد بجا آوردي و اوریاي حتّی را به شمشیر زده،‏ زن او<br />

را براي خود به زنی گرفتی،‏ و او را با شمشیر<br />

پسرانعمون به قتل رسانیدي؟ باب ؛ اول پادشاهان<br />

پس حال شمشیر از خانۀ تو هرگز دور نخواهد<br />

شد به علت اینکه مرا تحقیر نموده،‏ زن اوریاي حت‏ّی را<br />

گرفتی تا زن تو باشد.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من از خانۀ خودت<br />

بدي را بر تو عارض خواهم گردانید و زنان تو را پیش<br />

چشم تو گرفته،‏ به همسایهات خواهم داد،‏ و او در نظر<br />

این آفتاب،‏ با زنان تو خواهد خوابید.‏ باب ؛ ایوب<br />

،31<br />

22 ،16<br />

26 ،11<br />

.11<br />

10<br />

.12<br />

زیرا که تو این کار را به پنه کردي،‏ اما من این<br />

کار را پیش تمام اسرائیل و در نظر آفتاب خواهم<br />

نمود.‏<br />

و داود با ناتان گفت:‏ به یهوه گناه کردهام ناتان به<br />

داود گفت:‏ یهوه نیز گناه تو را عفو نموده است که<br />

نخواهی مرد.‏ باب ؛ مزامیر<br />

لیکن چون از این امر باعث کفر گفتن دشمنان<br />

یهوه شدهاي،‏ پسري نیز که براي تو زاییده شده است،‏<br />

حتماً‏ خواهد مرد.‏ باب<br />

سپ.‏ ناتان به خانۀ خود رفت.و یهوه پسري را که<br />

زن اوریا براي داود زاییده بود،‏ مبتلا ساخت که سخت<br />

بیمار شد.‏<br />

سپ.‏ داود از خدا براي طفل استدعا نمود و داود<br />

روزه گرفت و داخل شده،‏ تمامی شب بر روي زمین<br />

خوابید.‏<br />

و بزرگان خانهاش بر او برخاستند تا او را از زمین<br />

برخیزانند،‏ اما قبول نکرد و با ایشان نان نخورد.‏<br />

و در روز هفتم طفل بمرد و خادمان داود ترسیدند<br />

که از مردن طفل او را اطلاع دهند،‏ زیرا گفتند:‏ اینک<br />

چون طفل زنده بود،‏ با وي سخن گفتیم و قول ما را<br />

نشنید؛ پس اگر به او خبر دهیم که طفل مرده است،‏<br />

چه قدر زیاده رنجیده میشود.‏<br />

و چون داود دید که بندگانش با یکدیگر صحبت<br />

میکنند،‏ داود فهمید که طفل مرده است،‏ و داود به<br />

خادمان خود گفت:‏ آیا طفل مرده است؟ گفتند:‏ مرده<br />

است.‏<br />

آنگاه داود از زمین برخاسته،‏ خویشتن را شست و<br />

شو داده،‏ تد کرد و لباس خود را عوض نموده،‏ به<br />

خانۀ یهوه رفت و عبادت نمود و به خانۀ خود آمده،‏<br />

خوراك خواست که پیشش گذاشتند و خورد.‏<br />

و خادمانش به وي گفتند:‏ این چه کار است که<br />

کردي؟ وقتی که طفل زنده بود روزه گرفته،‏ گریه<br />

نمودي؛ و چون طفل مرد،‏ برخاسته،‏ خوراك خوردي؟<br />

.<br />

3 ،51<br />

27 ،11<br />

10 ،24<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

،15<br />

31 ،6<br />

1 ،22<br />

27 ،11<br />

40 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 303 -


نی<br />

هرب<br />

یک<br />

یم<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

دوم سموئیل<br />

.22<br />

او گفت:‏ وقتی که طفل زنده بود،‏ روزه گرفتم و<br />

گریه نمودم زیرا فکر کردم کیست که بداند که شاید<br />

یهوه بر من ترحم فرماید تا طفل زنده بماند،‏<br />

اما هماکنون که مرده است،‏ پس چرا من روزه<br />

بدارم؛ آیا میتوانم دیگر او را باز بیاورم؟!‏ من نزد او<br />

خواهم رفت لیکن او نزد من باز نخواهد آمد.‏<br />

و داود زن خود بتْشَبع را تسلی داد و با وي<br />

همبستر شد،‏ با او خوابید و او پسري زاییده،‏ او را<br />

سلیمان نام نهاد.‏ و یهوه او را دوست داشت.‏<br />

و به دست ناتان پیامبر فرستاد و او را به خاطر<br />

یهوه یدیدیا نام نهاد.‏ باب<br />

و یوآب با ربۀ پسرانعمون جنگ کرده،‏ شهر<br />

پادشاه نشین را گرفت.‏ ارمیا<br />

و یوآب قاصدان نزد داود فرستاده،‏ گفت که با ربه<br />

جنگ کردم و شهر آبها را گرفتم.‏<br />

سپ.‏ هماکنون بقیۀ قوم را جمع کن و در برابر<br />

شهر اردو زده،‏ آن را بگیر،‏ مبادا من شهر را بگیرم و به<br />

اسم من نامیده شود.‏<br />

سپ.‏ داود تمامی قوم را جمع کرده،‏ به رفت و<br />

با آن جنگ کرده،‏ آن را گرفت.‏ اول تواریخ ؛ حزقیال<br />

و تاج پادشاه ایشان را از سرش گرفت که وزنش<br />

یک وزنۀ طلا بود و سنگهاي گرانبها داشت و آن را بر<br />

سر داود گذاشتند،‏ و غنیمت از ح د زیاده از شهر<br />

بردند.‏ اول تواریخ ؛ حزقیال<br />

و خلق آنجا را بیرون آورده،‏ ایشان را زیر ارهها و<br />

چومهاي آهنین و تیشههاي آهنین گذاشت و ایشان را<br />

از کورة آجرپزي گذرانید،‏ و به همین طور با همه<br />

شهرهاي پسرانعمون رفتار نمود.‏ پس داود و تمامی<br />

قوم به اورشلیم برگشتند.‏<br />

26 ،21<br />

1 ،21<br />

2 ،7<br />

2 ،49<br />

26 ،21<br />

2 ،21<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و بعد از ا ، واقع شد که اَبشالوم پسر داود را<br />

خواهري نیکو صورت نامیده شده به تامار بود؛ و<br />

اَمنُون،‏ پسر داود،‏ او را دوست میداشت.‏<br />

و اَمنُون به سبب خواهر خود تامار چنان گرفتار شد<br />

که بیمار گشت،‏ زیرا که او باکره بود و به نظر اَمنُون<br />

دشوار آمد که با وي کاري کند.‏<br />

و اَمنُون رفیقی داشت که نامیده شده به یوناداب<br />

پسر شَمعی،‏ برادر داود،‏ بود؛ و یوناداب مردي بسیار<br />

زیرك بود.‏ اول تواریخ<br />

و او وي را گفت:‏ اي پسر پادشاه چرا روز به روز<br />

چنین لاغر میشوي و مرا خبر نمیدهی؟ اَمنُون وي را<br />

گفت که من تامار،‏ خواهر برادر خود،‏ اَبشالوم را دوست<br />

میدارم.‏<br />

و یوناداب وي را گفت:‏ بر بستر خود خوابیده،‏ خود<br />

را مریض نشان بده و چون پدرت براي عیادت تو بیاید،‏<br />

وي را بگو:‏ تمنّا این که خواهر من تامار بیاید و مرا<br />

خوراك بخوراند و خوراك را در نظر من حاضر سازد تا<br />

ببینم و از دست وي بخورم.‏<br />

سپ.‏ اَمنُون خوابید و خود را مریض نشان داده و<br />

چون پادشاه به عیادتش آمد،‏ اَمنُون به پادشاه گفت:‏<br />

تمنّا اینکه خواهرم تامار بیاید و دو شیرینی خوردنی<br />

پیش من بپزد تا از دست او بخورم.‏<br />

و داود نزد تامار به خانهاش فرستاده،‏ گفت:‏<br />

هماکنون به خانۀ برادرت اَمنُون برو و برایش غذا بپز.‏<br />

و تامار به خانۀ برادر خود،‏ اَمنُون،‏ رفت.‏ و او خوابیده<br />

بود.‏ و آرد گرفته،‏ خمیر کرد،‏ و پیش او شیرنیها<br />

ساخته،‏ آنها را پخت.‏<br />

و تابه را گرفته،‏ آنها را پیش او ریخت.‏ اما از خوردن<br />

خودداري نمود و گفت:‏ همه کس را از نزد من بیرون<br />

کنید.‏ و همگان از نزد او بیرون رفتند.‏<br />

و اَمنُون به تامار گفت:‏ خوراك را به اطاق بیاور تا<br />

از دست تو بخورم.‏ و تامار شیرینیها را که ساخته بود،‏<br />

گرفته،‏ نزد برادر خود،‏ اَمنُون،‏ به اطاق آورد.‏<br />

و چون پیش او گذاشت تا بخورد،‏ او وي را گرفته،‏<br />

به او گفت:‏ اي خواهرم بیا با من بخواب.‏ پیدایش<br />

او وي را گفت:‏ نه اي برادرم،‏ مرا بیآبرو نساز زیرا<br />

که چنین کار در اسرائیل کرده نشود؛ این ننگ را به<br />

عمل میاور.‏ تثنیه<br />

اما من کجا ننگ خود را ببرم؟ و اما تو مثل ی<br />

از بیعفتها در اسرائیل خواهی شد.‏ پس حال تمنّا<br />

اینکه به پادشاه بگویی،‏ زیرا که مرا از تو دریغ نخواهد<br />

نمود.‏<br />

لیکن او نخواست سخن وي را بشنود،‏ و بر او<br />

زورآور شده،‏ او را مجبور ساخت و با او خوابید.‏ لاویان<br />

،20<br />

12 ،39<br />

21 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

17<br />

.15<br />

آنگاه اَمنُون به شدت با او دشمن شد،‏ و نفرتی که<br />

با او ورزید از محبتی که با وي میداشت،‏ زیاده تر بود؛<br />

پس اَمنُون وي را گفت:‏ برخیز و برو.‏<br />

او وي را گفت:‏ چنین مکن.‏ زیرا این ظلم عظیم<br />

که در بیرون کردن من کنی،‏ بدتر است از آن<br />

دیگري که با من کردي.‏ اما او نخواست که وي را<br />

بشنود.‏<br />

.16<br />

13 ،2<br />

.4<br />

- 304 -


شبا<br />

نی<br />

نی<br />

یم<br />

یم<br />

يار<br />

نهی<br />

یزن<br />

نی<br />

يرو<br />

دوم سموئیل<br />

.<br />

17<br />

سپ.‏ خادمی را که او را خدمت کرد خوانده،‏<br />

گفت:‏ این دختر را از نزد من بیرون کن و در را از<br />

عقبش ببند.‏<br />

و او جامۀ رنگارنگ دربر داشت زیرا که دختران<br />

باکرة پادشاه به این گونه لباس،‏ ملبس شدند.‏ و<br />

خادمش او را بیرون کرده،‏ در را از عقبش بست.‏<br />

و تامار خاکستر بر سر خود ریخته،‏ و جامۀ<br />

رنگارنگ که در برَش بود،‏ دریده،‏ و دست خود را بر سر<br />

گذارده،‏ روانه شد.‏ و چون میرفت،‏ فریاد مینمود.‏ ایوب<br />

.18<br />

.19<br />

12 ،2<br />

.20<br />

و برادرش،‏ اَبشالوم،‏ وي را گفت:‏ که آیا برادرت،‏<br />

اَمنُون،‏ با تو بوده است؟ پس اي خواهرم اکنون<br />

خاموش او برادر توست و ا کار را به دلت<br />

مگیر.‏ پس تامار در خانۀ برادر خود،‏ اَبشالوم،‏ در<br />

پریشانحالی ماند.‏<br />

و چون داود پادشاه تمامی ا وقایع را شنید،‏<br />

بسیار غضبناك شد.‏<br />

و اَبشالوم به اَمنُون سخنی نیک یا بد نگفت،‏ زیرا<br />

که اَبشالوم اَمنُون را متنفر بود،‏ به علت اینکه خواهرش<br />

تامار را بیآبرو ساخته بود.‏<br />

و بعد از دو سال تمام،‏ واقع شد که اَبشالوم در بعل<br />

حاصور که نزد افرایم است،‏ پشمبرندگان داشت.‏ و<br />

اَبشالوم تمامی پسران پادشاه را دعوت نمود.‏ اول سموئیل<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

2 ،25<br />

.24<br />

و اَبشالوم نزد پادشاه آمده،‏ گفت:‏ اینک حال،‏ بندة<br />

تو،‏ پشمبرندگان دارد.‏ تمنّا اینکه پادشاه با خادمان<br />

خود همراه بندهات بیایند.‏<br />

پادشاه به ابشالوم گفت:‏ نه اي پسرم،‏ همۀ<br />

مانخواهیم آمد مبادا براي تو بار سنگین باشیم.‏ و هر<br />

چند او را اجبار نمود اما نخواست که بیاید و او را<br />

برکت داد.‏<br />

و اَبشالوم گفت:‏ پ س تمنّا اینکه برادرم،‏ اَمنُون،‏ با<br />

ما بیاید.‏ پادشاه او را گفت:‏ چرا با تو بیاید؟<br />

اما چون اَبشالوم او را اجبار نمود،‏ اَمنُون و تمامی<br />

پسران پادشاه را با او روانه کرد.‏<br />

و اَبشالوم خادمان خود را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

ملاحظه کنید که چون دل اَمنون از شراب خوش<br />

شود،‏ و به شما بگویم که اَمنُون را بزنید،‏ آنگاه او را<br />

بکشید،‏ و مترسید.‏ آیا من شما را امر نفرمودم؟ پس<br />

دلیر و شجاع باشید.‏<br />

و خادمان اَبشالوم با اَمنُون به طوري که اَبشالوم<br />

امر فرموده بود،‏ به عمل آوردند،‏ و همه پسران پادشاه<br />

برخاسته،‏ هر کس به قاطر خود سوار شده،‏ گریختند.‏<br />

و چون ایشان در راه میبودند،‏ خبر به داود<br />

رسانیده،‏ گفتند که اَبشالوم همۀ پسران پادشاه را<br />

کشته و یکی از ایشان باقی نمانده است.‏<br />

سپ.‏ پادشاه برخاسته،‏ جامۀ خود را درید و به<br />

زمین دراز شد و همه بندگانش با جامۀ دریده در<br />

اطرافش ایستاده بودند.‏ پیدایش<br />

اما یوناداب پسر شَمعی برادر داود متوجه شده،‏<br />

گفت:‏ آقایم گمان نبرد که همه جوانان،‏ یعنی پسران<br />

پادشاه کشته شدهاند،‏ زیرا که اَمنُون تنها مرده است<br />

چونکه این،‏ نزد اَبشالوم برگزیده شده بود از روزي که<br />

خواهرش تامار را خوار ساخته بود.‏<br />

و هماکنون آقایم،‏ پادشاه ا امر را در دلش<br />

مگیرد،‏ و خیال نکند که تمامی پسران پادشاه مردهاند<br />

زیرا که اَمنُون تنها مرده است.‏<br />

و اَبشالوم گریخت،‏ و جوانی که دیدهبانی میکرد،‏<br />

چشمان خود را بلند کرده،‏ نگاه کرد واینک خلق<br />

بسی از پهلوي کوه که در عقبش بود،‏ میآمدند.‏<br />

و یوناداب به پادشاه گفت:‏ اینک پسران پادشاه<br />

میآیند.‏ پ س به طوري که بندهات گفت،‏ چنان شد.‏<br />

و چون از سخن گفتن فارغ شد،‏ اینک پسران<br />

پادشاه رسیدند و صداي خود را بلند کرده،‏ گریستند،‏<br />

و پادشاه نیز و همه خادمانش به صداي بسیار بلند<br />

گریه کردند.‏<br />

و اَبشالوم فرار کرده،‏ نزد تَلْماي پسر عمیهود،‏<br />

پادشاه جشور رفت،‏ و داود براي پسر خود هر روز<br />

عزاداري مینمود.‏ ؛<br />

و اَبشالوم فرار کرده،‏ به جشُور رفت و سه سال در<br />

آنجا ماند.‏<br />

و داود آرزو میداشت که نزد اَبشالوم بیرون رود،‏<br />

زیرا دربارة اَمنُون تسلی یافته بود،‏ چونکه مرده بود.‏ اول<br />

34 ،37<br />

23 ،14<br />

باب 3 ،3<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

4 ،27 سموئیل<br />

14<br />

.1<br />

2<br />

و یوآب پسر صرُویه فهمید که دل پادشاه به<br />

اَبشالوم مایل است.‏<br />

سپ.‏ یوآب به تقُوع فرستاده،‏ زنی دانشمند از آنجا<br />

آورد و به وي گفت:‏ تمنّا اینکه خویشتن را مثل ماتم<br />

کننده ظاهر سازي،‏ و لباس ماتم پوشی و خود را به<br />

روغن تد نکنی و مثل که روزهاي بسیار به<br />

جهت مرده ماتم گرفته باشد،‏ بشوي.‏<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 305 -


نی<br />

يرو<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

دوم سموئیل<br />

.3<br />

.4<br />

و نزد پادشاه داخل شده،‏ او را بدین مضمون بگویی.‏<br />

پس یوآب سخنان را به دهانش گذاشت.‏<br />

و چون زن تَقُوعیه با پادشاه سخن گفت،‏ به<br />

خود به زمین افتاده،‏ تعظیم نمود و گفت:‏ اي پادشاه،‏<br />

لطف فرما.‏ روت ؛ اول سموئیل<br />

و پادشاه به او گفت:‏ تو را چه شده است؟ عرض<br />

کرد:‏ اینک من زن بیوه هستم و شوهرم مرده است.‏<br />

و کنیز تو را دو پسربود و ایشان با یکدیگر در صحرا<br />

دعوا نمودند و کسی نبود که ایشان را از یکدیگر جدا<br />

کند.‏ پ س یکی از ایشان دیگري را زد و کشت.‏ پیدایش<br />

24 ،25<br />

10 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

45 ،27<br />

.7<br />

و اینک تمامی قبیله بر کنیز تو برخاسته،‏ و<br />

میگویند قاتل برادر خود را بسپار تا او را به عوض<br />

جان برادرش که کشته است،‏ به قتل برسانیم،‏ و وارث<br />

را نیز هلاك کنیم.‏ و به اینطور جرقه مرا که باقی مانده<br />

است،‏ خاموش خواهند کرد،‏ و براي شوهرم نه اسم و<br />

نه بقیهاي بر روي زمین واخواهند گذاشت.‏ تثنیه<br />

پادشاه به زن فرمود:‏ به خانهات برو و من دربارهات<br />

حکم خواهم نمود.‏<br />

و زن تَقُوعیه به پادشاه عرض کرد:‏ اي آقایم پادشاه،‏<br />

تقصیر بر من و بر خاندان من باشد و پادشاه و تخت او<br />

بیتقصیر باشند.‏<br />

و پادشاه گفت:‏ هر که با تو سخن گوید،‏ او را نزد<br />

من بیاور،‏ و دیگر به تو ضرر نخواهد رسانید.‏<br />

سپ.‏ زن گفت:‏ اي پادشاه،‏ یهوه،‏ خداي خود را به<br />

یاد آور تا خویشاوند مقتول،‏ دیگر هلاك نکند،‏ مبادا<br />

پسر مرا تلف سازند.‏ پادشاه گفت:‏ به حیات یهوه قسم<br />

که مویی از سر پسرت به زمین نخواهد افتاد.‏ اول سموئیل<br />

11 ،19<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

45 ،14<br />

؛ اول پادشاهان<br />

52 ،1<br />

12<br />

سپ.‏ زن گفت:‏ خواهش آنکه کنیزت با آقاي خود<br />

پادشاه سخنی گوید.‏ گفت:‏ بگو.‏<br />

زن گفت:‏ پ س چرا دربارة قوم خدا مثل این تدبیر<br />

کردهاي و پادشاه در گفتن این سخن مثل تقصیرکار<br />

است،‏ چونکه پادشاه آواره شدة خود را باز نیاورده<br />

است.‏<br />

زیرا ما باید البته بمیریم و مثل آب هستیم که به<br />

زمین ریخته شود،‏ و آن را نتوان جمع کرد؛ و خدا<br />

جان را نمیگیرد بلکه تدبیرها میکند تا آواره شدهاي<br />

از او آواره نشود.‏ حزقیال<br />

و حال که به قصد عرض کردن ا سخن،‏ نزد<br />

آقاي خود پادشاه آمدم،‏ سبب این بود که خلقْ‏ مرا<br />

ترسانیدند،‏ و کنیزت فکر کرد که چون به پادشاه<br />

عرض کنم،‏ احتمال دارد که پادشاه عرض کنیز خود را<br />

به انجام خواهد رسانید.‏<br />

زیرا پادشاه اجابت خواهد نمود که کنیز خود را از<br />

دست کسی که خواهد مرا و پسرم را با هم از<br />

میراث خدا هلاك سازد،‏ برهاند.‏<br />

و کنیز تو فکر کرد که کلام آقایم،‏ پادشاه،‏ باعث<br />

تسلی خواهد بود،‏ زیرا که آقایم،‏ پادشاه،‏ مثل فرشتۀ<br />

خداست تا نیک و بد را تشخیص کند،‏ و یهوه،‏ خداي<br />

تو همراه تو باشد.‏ باب<br />

سپ.‏ پادشاه در جواب زن فرمود:‏ چیزي را که از<br />

تو سؤال میکنم،‏ از من مخفی مدار.‏ زن عرض کرد<br />

آقایم پادشاه،‏ بفرماید.‏<br />

پادشاه گفت:‏ آیا دست یوآب در همۀ این کار با تو<br />

نیست؟ زن در جواب عرض کرد:‏ به حیات جان تو،‏ اي<br />

آقایم پادشاه که هیچ کس از هرچه آقایم پادشاه<br />

بفرماید به طرف راست یا چپ نمیتواند انحراف ورزد،‏<br />

زیرا که بندة تو یوآب،‏ اوست که مرا امر فرموده است،‏<br />

و اوست که تمامی این سخنان را به دهان کنیزت<br />

گذاشته است.‏<br />

براي تبدیل صورت این امر،‏ بندة تو،‏ یوآب،‏ ا<br />

کار را کرده است.‏ اما حکمت آقایم،‏ مثل حکمت<br />

فرشتۀ خدا میباشد تا هر چه بر روي زمین است،‏<br />

بداند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه به یوآب گفت:‏ اینک ا کار را<br />

کردهام ‏.حال برو و اَبشالوم جوان را باز آور.‏<br />

آنگاه یوآب به روي خود به زمین افتاده،‏ تعظیم<br />

نمود،‏ و پادشاه را تحسین کرد و یوآب گفت:‏ اي آقایم<br />

پادشاه امروز بندهات میداند که مورد لطف تو قرار<br />

خواهم گرفت،‏ چونکه پادشاه کار بندة خود را به انجام<br />

رسانیده است.‏ باب<br />

سپ.‏ یوآب برخاسته،‏ به جشور رفت و اَبشالوم را به<br />

اورشلیم بازآورد.‏<br />

و پادشاه فرمود که به خانۀ خود برگردد و روي مرا<br />

نبیند.‏ پ س اَبشالوم به خانۀ خود رفت و روي پادشاه را<br />

ندید.‏<br />

و در تمامی اسرائیل کسی خوش چهره و بسیار<br />

قابل تحسین مثل اَبشالوم نبود که از کف پا تا فَرْقِ‏<br />

سرش در او عیبی نبود.‏ پیدایش ؛ اول سموئیل<br />

و هنگامی که موي سر خود را میچید زیرا آن را در<br />

2 ،9<br />

27 ،19<br />

6 ،9<br />

باب 3 ،3 ؛ 37 ،13<br />

6 ،39<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

آخر هر سال میچید،‏ چونکه بر او سنگین<br />

شد و از آن سبب آن را<br />

میچید،‏ موي سر خود را وزن نموده،‏ دویست شکل به<br />

وزن شاه مییافت.‏<br />

23 ،18<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 306 -


يرو<br />

هايدل<br />

هرا<br />

یم<br />

کی<br />

يرو<br />

.<br />

دوم سموئیل<br />

.27<br />

و براي اَبشالوم سه پسر و یک دختر نامیده شده<br />

به تامار زاییده شدند.‏ و او دختري نیکو صورت بود.‏<br />

و اَبشالوم دو سال تمام در اورشلیم مانده،‏ روي<br />

پادشاه را ندید.‏<br />

سپ.‏ اَبشالوم،‏ یوآب را طلبید تا او را نزد پادشاه<br />

بفرستد.‏ اما نخواست که نزد وي بیاید.‏ و باز بار دیگر<br />

فرستاد و نخواست که بیاید.‏<br />

سپ.‏ به خادمان خود گفت:‏ ببینید،‏ مزرعۀ یوآب<br />

نزد مزرعۀ من است و در آنجا جو دارد.‏ بروید و آن را<br />

به آتش بسوزانید.‏ پ س خادمان اَبشالوم مزرعه را به<br />

آتش سوزانیدند.‏<br />

آنگاه یوآب برخاسته،‏ نزد اَبشالوم به خانهاش رفته،‏<br />

وي را گفت که چرا خادمان تو مزرعۀ مرا آتش زدهاند؟<br />

اَبشالوم به یوآب گفت:‏ اینک نزد تو فرستاده،‏<br />

گفتم:‏ اینجا بیا تا تو را نزد پادشاه بفرستم تا بگویی<br />

براي چه از جشور آمدهام ؟ مرا بهتر میبود که تابحال<br />

در آنجا مانده باشم،‏ پس حال پادشاه را ببینم و<br />

اگر گناهی در من باشد،‏ مرا بکشد.‏<br />

سپ.‏ یوآب نزد پادشاه رفته،‏ او را خبر داد.‏ و او<br />

اَبشالوم را طلبید که پیش پادشاه آمد و به حضور<br />

پادشاه رو به زمین افتاده،‏ تعظیم کرده و پادشاه،‏<br />

اَبشالوم را بوسید.‏ لوقا<br />

20 ،15<br />

.28<br />

29<br />

30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

15<br />

.1<br />

و بعد از آن،‏ واقع شد که اَبشالوم ارابهاي و اسبان و<br />

پنجاه مرد که پیش او بدوند،‏ مهیا نمود.‏ اول پادشاهان<br />

و اَبشالوم صبح زود برخاسته،‏ به کناره دروازه<br />

میایستاد،‏ و هر کسی که دعوایی داشت و نزد<br />

پادشاه به محاکمه میآمد،‏ اَبشالوم او را خوانده،‏<br />

میگفت:‏ تو از کدام شهر هستی؟ و او میگفت:‏ بندهات<br />

از فلان قوم از قومها اسرائیل هستم.‏<br />

و اَبشالوم او را میگفت:‏ ببین،‏ کارهاي تو نیکو و<br />

راست است لیکن از جانب پادشاه کسی نیست که تو<br />

را بشنود.‏<br />

و اَبشالوم میگفت:‏ کاش که در زمین داور میشدم<br />

و هر کس که دعوایی یا مرافعهاي میداشت،‏ نزد من<br />

میآمد و من براي حق او کمک مینمودم.‏<br />

و هنگامی که کسی نزد آمده،‏ او را تعظیم<br />

مینمود،‏ دست خود را دراز کرده،‏ او را میگرفت و<br />

میبوسید.‏<br />

6. و اَبشالوم با همۀ اسرائیل که نزد پادشاه براي داوري<br />

میآمدند،‏ بدین منوال عمل مینمود.‏ پ س اَبشالوم دل<br />

مردان اسرائیل را فریفت پیدایش<br />

و بعد از پایان چهار سال،‏ اَبشالوم به پادشاه گفت:‏<br />

خواهش اینکه بروم تا نذري را که براي یهوه در<br />

حبرُون کردهام ، وفا نمایم،‏<br />

زیرا که بندهات وقتی که در جشور اَرام ساکن بودم،‏<br />

نذر کرده،‏ گفتم که اگر یهوه مرا به اورشلیم باز آورد،‏<br />

یهوه را عبادت خواهم نمود.‏ پیدایش<br />

پادشاه وي را گفت:‏ با صلح برو.‏ پ س او برخاسته،‏ به<br />

حبرُون رفت.‏ اول سموئیل<br />

و اَبشالوم،‏ جاسوسان به تمامی قومهاي اسرائیل<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ به مجرد شنیدن صداي شیپور بگویید<br />

که اَبشالوم در حبرُون پادشاه شده است.‏<br />

و دویست نفر که دعوت شده بودند،‏ همراه اَبشالوم<br />

از اورشلیم رفتند،‏ و اینان به صافدلی رفته،‏ چیزي<br />

ندانستند.‏<br />

و اَبشالوم اَخیتُوفَلِ‏ جیلونی را که مشاور داود بود،‏<br />

از شهرش ، جیلوه،‏ وقتی که قربانیها میگذرانید،‏<br />

طلبید و توطئه سخت شد.‏ و قوم با اَبشالوم روزبهروز<br />

زیاده میشدند.‏<br />

و کسی نزد داود آمده،‏ او را خبر داده،‏ گفت که<br />

مردان اسرائیل در عقب اَبشالوم گرویده است.‏<br />

و داود به تمامی خادمانی که با او در اورشلیم<br />

بودند،‏ گفت:‏ برخاسته،‏ فرار کنیم والاّ‏ ما را از اَبشالوم<br />

نجات نخواهد بود.‏ پ س به عجله روانه شویم مبادا او<br />

ناگهان به ما برسد و بدي بر ما عارض شود و شهر را<br />

به دم شمشیر بزند.‏<br />

و خادمان پادشاه،‏ به پادشاه عرض کردند:‏ اینک<br />

بندگانت حاضرند براي هرچه آقاي ما پادشاه اختیار<br />

کند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه و تمامی اهل خانهاش با وي بیرون<br />

رفتند،‏ و پادشاه ده زن را که کنیز او بودند،‏ براي نگاه<br />

داشتن خانه واگذاشت.‏<br />

و پادشاه و تمامی قوم با وي بیرون رفته،‏ در بیت-‏<br />

مرْحق توقف نمودند.‏<br />

و تمامی خادمانش پیش او گذشتند و همه<br />

کریتیان و همه فلیتیان و همه جتّیان یعنی ششصد<br />

نفر که از جت در عقب او آمده بودند،‏ پیش<br />

پادشاه گذشتند.‏ باب<br />

و پادشاه به اتّاي جتّی گفت:‏ تو نیز همراه ما چرا<br />

میآیی ؟ برگرد و همراه پادشاه بمان زیرا که تو غر بی<br />

20 ،28<br />

،<br />

20 ،31<br />

42 ،20<br />

باب 34 ،23<br />

مزامیر 1 ،3<br />

18 ،8<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

5 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 307 -


یم<br />

هرا<br />

یک<br />

ته<br />

یم<br />

له<br />

هستی و از مکان خود نیز نقل مکان کردهاي باب<br />

دیروز آمدي.‏ پ س آیا امروز تو راهمراه ما آواره<br />

گردانم و حال آنکه من میروم به جایی که روم.‏<br />

پس برگرد و برادران خود را برگردان و رحمت و<br />

راستی همراه تو باد.‏<br />

و اتّاي در جواب پادشاه عرض کرد:‏ به حیات یهوه<br />

و به حیات آقایم پادشاه،‏ قسم که هرجایی که آقایم<br />

پادشاه خواه در مرگ و خواه در زندگی،‏ باشد،‏ بندة تو<br />

در آنجا خواهد بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و داود به اتّاي گفت:‏ بیا و پیش برو.‏ پس اتّاي<br />

جتّی با همه مردمانش و همه اطفالی که با او بودند،‏<br />

پیش رفتند.‏<br />

و تمامی اهل زمین به صداي بلند گریه کردند،‏ و<br />

همه قوم عبور کردند.‏ و پادشاه از نهر کدرون عبور کرد<br />

و تمامی قوم به بیابان گذشتند.‏ یوحنا<br />

و اینک صادوق نیز و همه لاویان با وي صندوق<br />

عهد خدا را برداشتند،‏ و صندوق خدا را نهادند و تا<br />

تمامی قوم از شهر بیرون آمدند،‏ ابیاتار قربانی<br />

میگذرانید.‏<br />

و پادشاه به صادوق گفت:‏ صندوق خدا را به شهر<br />

برگردان.‏ پ س اگر مورد لطف یهوه قرار گیرم مرا باز<br />

خواهد آورد،‏ و آن را و مسکن خود را به من نشان<br />

خواهد داد.‏<br />

و اگر چنین گوید که از تو راضی نیستم،‏ اینک<br />

حاضرم هرچه در نظرش پسند آید،‏ به من عمل نماید.‏<br />

دوم سموئیل<br />

2 ،18<br />

.<br />

1 ،18<br />

2 ،2<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

12 ،10 باب<br />

.27<br />

و پادشاه به صادوق کاهن گفت:‏ آیا تو پیشگوئی<br />

نیستی؟ پس به شهر با صلح برگرد و هر دو پسر شما،‏<br />

یعنی اَخیمعص،‏ پسر تو،‏ و یوناتان،‏ پسر ابیاتار،‏ همراه<br />

شما باشند.‏ اول پادشاهان<br />

بدانید که من در کنارههاي بیابان درنگ خواهم<br />

نمود تا پیغامی از شما رسیده،‏ مرا خبر دهد.‏<br />

سپ.‏ صادوق و ابیاتار صندوق خدا را به اورشلیم<br />

برگردانیده،‏ در آنجا ماندند.‏<br />

و اما داود به فراز کوه زیتون برآمد و چون<br />

میرفت،‏ گریه میکرد و با سر پوشیده و پايبرهنه<br />

میرفت و تمامی قومی که همراهش بودند،‏ هریک سر<br />

خود را پوشانیدند و گریهکنان میرفتند.‏ اول سموئیل<br />

و داود را خبر داده،‏ گفتند:‏ که اَخیتُوفَل،‏ ی از<br />

توئطعهگران،‏ با اَبشالوم شده است.‏ و داود گفت:‏ اي<br />

یهوه،‏ مشورت اَخیتُوفَل را احمقانه گردان.‏<br />

و چون داود به فراز کوه،‏ جایی که خدا را سجده<br />

میکنند رسید،‏ اینک حوشاي اَرکی با جامه دریده و<br />

خاك بر سر ریخته او را استقبال کرد.‏<br />

و داود وي را گفت:‏ اگر همراه من بیایی براي من<br />

بار خواهی شد.‏<br />

اما اگر به شهر برگردي و به اَبشالوم بگویی:‏ اي<br />

پادشاه،‏ من بندة تو خواهم بود،‏ چنانکه پیشتر بندة<br />

پدر تو بودم،‏ هماکنون بندة تو خواهم بود.‏ آنگاه<br />

مشورت اَخیتُوفَل را براي من باطل خواهی گردانید.‏<br />

و آیا صادوق و ابیاتارِ‏ کاهن در آنجا همراه تو<br />

نیستند؟ پس هرچیزي را که از خانۀ پادشاه بشنوي،‏<br />

آن را به صادوق و ابیاتارِ‏ کاهن اعلام نما.‏<br />

و اینک دو پسر ایشان اَخیمعص،‏ پسر صادوق،‏ و<br />

یوناتان،‏ پسر ابیاتار،‏ در آنجا با ایشانند و هر خبري را<br />

که میشنوید،‏ به دست ایشان،‏ نزد من خواهید<br />

فرستاد.‏<br />

سپ.‏ حوشاي،‏ دوست داود،‏ به شهر رفت و اَبشالوم<br />

وارد اورشلیم شد.‏ اول تواریخ<br />

33 ،28<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

37<br />

16<br />

.1<br />

و چون داود از سر کوه اندکی گذشته بود،‏ اینک<br />

صیبا،‏ خادم مفیبوشَت،‏ با یک جفت الاغ آراسته که<br />

دویست شیرینی نان و صد شیرینی کشمشی و صد<br />

شیرینی انجیري و یک مشک شراب بر آنها بود،‏ به<br />

استقبال وي آمد.‏ باب<br />

و پادشاه به صیبا گفت:‏ از این چیزها چه مقصود<br />

داري؟ صیبا گفت:‏ الاغها به ج سوار شدن ا<br />

خانۀ پادشاه،‏ و نان و انجیر براي خوراك خادمان،‏ و<br />

شراب به جهت نوشیدن خسته شدگان در بیابان است.‏<br />

پادشاه گفت:‏ اما پسر آقایت کجا است؟ صیبا به<br />

پادشاه عرض کرد:‏ اینک در اورشلیم مانده است،‏ زیرا<br />

فکر میکند که امروز خاندان اسرائیل سلطنت پدر مرا<br />

به من رد خواهند کرد.‏ باب<br />

پادشاه به صیبا گفت:‏ اینک کل دارائی مفیبوشت از<br />

مال توست.‏ پ س صیبا گفت:‏ اظهار بندگی مینمایم اي<br />

آقایم پادشاه.‏ تمنّا اینکه مورد لطف تو قرار گیرم.‏ باب<br />

29<br />

27 ،19<br />

2 ،9<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

،19<br />

.5<br />

و چون داود پادشاه به بحوریم رسید،‏ اینک شخصی<br />

از قبیلۀ خاندان شاؤل نامیده شده به شمعی پسر جیرا<br />

از آنجا بیرون آمد و چون میآمد،‏ دشنام داد.‏ اول<br />

8 ،2 پادشاهان<br />

.6<br />

و به داود و به همه خادمان داود پادشاه سنگها<br />

4 ،30<br />

42 ،1<br />

.28<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

- 308 -


يشا<br />

يشا<br />

یدم<br />

هرا<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

يرا<br />

نی<br />

میانداخت،‏ و تمامی قوم و همه شجاعان به طرف<br />

راست و چپ او بودند.‏<br />

و شَمعی دشنام داده،‏ چنین میگفت:‏ دور شو،‏ دور<br />

شو،‏ اي مرد خون ریز و اي مرد بلّیعال!‏ خروج<br />

یهوه تمامی خون خاندان شاؤل را که در جایش<br />

سلطنت نمودي بر تو رد کرده،‏ و یهوه سلطنت را به<br />

دست پسر تو اَبشالوم،‏ تسلیم نموده است؛ و اینک<br />

چونکه مردي خونریز هستی،‏ به شرارت خود گرفتار<br />

شدهاي.‏ اول پادشاهان<br />

و ابی اپسر صرُویه به پادشاه گفت که چرا ا<br />

سگ مرده،‏ آقایم پادشاه را دشنام دهد؟ خواهش آنکه<br />

بروم و سرش را از تن جدا کنم.‏ اول سموئیل<br />

پادشاه گفت:‏ اي پسران صرُویه مرا با شما چه کار<br />

است؟ بگذارید که دشنام دهد،‏ زیرا یهوه او را فرموده<br />

است که داود را دشنام بده.‏ پ س کیست که بگوید چرا<br />

این کار را میکنی؟ باب<br />

و داود به ابی و به تمامی خادمان خود گفت:‏<br />

اینک پسر من که از کمر من بیرون آمد،‏ قصد جان<br />

من دارد؛ پس حال چند مرتبه زیاده ا بنیامینی؟<br />

پس او را بگذارید که دشنام دهد زیرا یهوه او را امر<br />

فرموده است.‏<br />

یهوه بر مصیبت من نگاه کند و یهوه به<br />

عوض دشنامی که او امروز به من هد،‏ به من<br />

پاداش نیکو دهد.‏<br />

سپ.‏ داود و مردانش خود را پیش گرفتند.‏ و اما<br />

شَمعی در برابر ایشان به جانب کوه رفت و چون<br />

میرفت،‏ دشنام داده،‏ سنگها به سوي او میانداخت و<br />

خاك به هوا میپاشید.‏<br />

و پادشاه با تمامی قومی که همراهش بودند،‏<br />

خسته شده،‏ آمدند و در آنجا استراحت کردند.‏<br />

و اما اَبشالوم و تمامی گروه مردان اسرائیل به<br />

اورشلیم آمدند،‏ و اَخیتُوفَل همراهش بود.‏<br />

و چون حوشاي اَرکی،‏ دوست داود،‏ نزد اَبشالوم<br />

رسید،‏ حوشاي به اَبشالوم گفت:‏ پادشاه زنده بماند<br />

پادشاه زنده بماند!‏ باب ؛ اول سموئیل<br />

و اَبشالوم به حوشاي گفت:‏ آیا مهربانی تو با<br />

دوست خود این است؟ چرا با دوست خود نرفتی؟<br />

و حوشاي به اَبشالوم گفت:‏ نه،‏ بلکه هرکس را که<br />

یهوه و این قوم و همه مردان اسرائیل برگزیده باشند،‏<br />

بندة او خواهم بود و نزد او خواهم ماند.‏<br />

و دوماً‏ که را میباید خدمت نمایم؟ آیا نه نزد پسر<br />

دوم سموئیل<br />

او؟ پس چنانکه به حضور پدر تو خدمت نمودهام ، به<br />

همان طور در حضور تو خواهم بود.‏<br />

و اَبشالوم به اَخیتُوفَل گفت:‏ شما مشورت کنید که<br />

چه بکنیم.‏<br />

و اَخیتُوفَل به اَبشالوم گفت که نزد کنیزان پدر<br />

خود که به جهت نگاهبانی خانه گذاشته است،‏ هم<br />

بستر شو؛ و چون تمامی اسرائیل بشنوند که نزد پدرت<br />

متعفن شدهاي،‏ آنگاه دست تمامی همراهانت قوي<br />

خواهد شد.‏ باب ؛ اول سموئیل 13،<br />

سپ.‏ خیمهاي بر پشت بام براي اَبشالوم برپا کردند<br />

و اَبشالوم در نظر تمامی فرزنداناسرائیل با کنیزهاي<br />

پدرش همبستر شد.‏ باب<br />

و مشورتی که اَخیتُوفَل در آن روزها میداد،‏ مثل<br />

آن بود که کسی از کلام خدا سؤال کند.‏ و هر مشورتی<br />

که اَخیتُوفَل هم به داود و هم به اَبشالوم میداد،‏ چنین<br />

میبود.‏<br />

4<br />

11 ،12<br />

16 ،15<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

17<br />

.1<br />

و اَخیتُوفَل به اَبشالوم گفت:‏ مرا اجازه بده که دوازده<br />

هزار نفر را برگزیده،‏ برخیزم و شبانگاه داود را تعقیب<br />

نمایم.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ در حالتی که او خسته و دستهایش سست<br />

است،‏ بر او رسیده،‏ او را بیمناك خواهم ساخت و<br />

تمامی قومی که همراهش هستند،‏ خواهند گریخت،‏ و<br />

پادشاه را به تنهایی خواهم کشت.‏<br />

و تمامی قوم را نزد تو خواهم برگردانید زیرا<br />

شخصی که او را میطلبی،‏ مثل برگشتن همه است؛<br />

پس تمامی قوم در صلح خواهند بود.‏<br />

و این سخن در نظر ابشالوم و درنظر همه بزرگان<br />

اسرائیل پسند آمد.‏<br />

و اَبشالوم گفت:‏ حوشاي اَرکی را نیز بخوانید تا<br />

بشنویم که او چه خواهد گفت.‏ باب<br />

و چون حوشاي نزد اَبشالوم آمد،‏ اَبشالوم وي را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ اَخیتُوفَل بدین مضمون گفته<br />

است؛ پس تو بگو که بر حسب او عمل نماییم یا<br />

نه.‏<br />

به اَبشالوم گفت:‏ مشورتی که اَخیتُوفَل ا<br />

مرتبه داده است،‏ خوب نیست.‏<br />

و حوشاي گفت:‏ میدانی که پدرت و مردانش شجاع<br />

هستند و مثل خرسی که بچههایش را در بیابان گرفته<br />

باشند،‏ در تلخی جانند؛ و پدرت مرد جنگ آزموده<br />

16 ،16<br />

11 ،71<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. حوشاي<br />

.8<br />

!<br />

28 ،22<br />

8 ،26<br />

24 ،10<br />

22 ،19<br />

37 ،15<br />

32 ،2<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. شاید<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 309 -


يرأ<br />

هآن<br />

نی<br />

گی<br />

یم<br />

يشا<br />

نیی<br />

است،‏ و شب را در میان قوم نمیماند.‏<br />

اینک او هماکنون در دره گودي یا جاي دیگر<br />

مخفی است.‏ و واقع خواهد شد که چون بعضی از<br />

ایشان در ابتدا بیفتند،‏ هر کس که بشنود خواهد گفت:‏<br />

در میان قومی که تابع اَبشالوم هستند،‏ شکستی واقع<br />

شده است.‏<br />

و نیز شجاعی که دلش مثل دل شیر باشد،‏ کلاً‏<br />

گداخته خواهد شد،‏ زیرا همه اسرائیل میدانند که پدر<br />

تو جباري است و رفیقانش شجاع هستند.‏<br />

در این صورت من ا است که تمامی<br />

اسرائیل از دان تا بئرشبع که مثل ر کنارة دریا<br />

بیشمارند،‏ نزد تو جمع شوند،‏ و حضرت تو همراه<br />

ایشان برود.‏<br />

سپ.‏ در مکانی که یافت شود بر او خواهیم<br />

رسید،‏ و مثل شبنمی که بر زمین میریزد بر او فرود<br />

خواهیم آمد،‏ و از او و تمامی مردانی که همراه وي<br />

میباشند،‏ یکی هم باقی نخواهد ماند.‏<br />

و اگر به شهري داخل شود،‏ آنگاه تمامی اسرائیل<br />

طنابها به آن شهر خواهند آورد و آن شهر را به نهر<br />

خواهند کشید تا یک سنگ ریزهاي هم در آن پیدا<br />

نشود.‏<br />

سپ.‏ اَبشالوم و همه مردان اسرائیل گفتند:‏ مشورت<br />

حوشاي اَرکی از مشورت اَخیتُوفَل بهتر است.‏ زیرا یهوه<br />

دستور داده بود که مشورت نیکوي اَخیتُوفَل را باطل<br />

گرداند تا آنکه یهوه بدي را بر اَبشالوم برساند.‏<br />

و حوشاي به صادوق و ابیاتار کاهن گفت:‏<br />

اَخیتُوفَل به اَبشالوم و بزرگان اسرائیل چنین وچنان<br />

مشورت داده،‏ و من چنین و چنان مشورت دادهام<br />

سپ.‏ حال به زودي بفرستید و داود را اطلاع داده،‏<br />

گویید:‏ امشب در کنارههاي بیابان توقف منما بلکه به<br />

هر طوري که توانی عبور کن،‏ مبادا پادشاه و همۀ<br />

کسانی که همراه وي میباشند،‏ بلعیده شوند.‏<br />

و یوناتان و اَخیمعص نزد عین روجل توقف<br />

مینمودند و کنیزي رفته،‏ براي ایشان خبر میآورد.‏ و<br />

ایشان رفته،‏ به داود پادشاه خبر میرسانیدند،‏ زیرا<br />

نمیتوانستند به شهر داخل شوند که مبادا خویشتن را<br />

ظاهر سازند.‏ اول پادشاهان<br />

اما غلامی ایشان را دیده،‏ به اَبشالوم خبر داد.‏ و هر<br />

دو ایشان به زودي رفته،‏ به خانۀ شخصی در بحوریم<br />

داخل شدند و در حیاط او چاهی بود که در آن فرود<br />

شدند.‏<br />

19. و زن،‏ سرپوش چاه را گرفته،‏ بر دهنهاش<br />

گسترانید و بلغور بر آن<br />

4 ،2 یوشع<br />

.20<br />

ریخت.‏ پ س<br />

دوم سموئیل<br />

چیزي معلوم نشد.‏<br />

و خادمان اَبشالوم نزد آن زن به خانه درآمده،‏<br />

گفتند:‏ اَخیمعص و یوناتان کجایند؟ زن به ایشان<br />

گفت:‏ از نهر آب عبور کردند.‏ پ س چون جستجو کرده،‏<br />

نیافتند،‏ به اورشلیم برگشتند.‏<br />

و بعد از رفتن ا،‏ ایشان از چاه برآمدند و رفته،‏<br />

داود پادشاه را خبر دادند و به داود گفتند ‏:برخیزید و<br />

به زودي از آب عبور کنید،‏ زیرا که اَخیتُوفَل دربارة<br />

شما چنین مشورت داده است.‏<br />

سپ.‏ داود و تمامی قومی که همراهش بودند،‏<br />

برخاستند و از اُردن عبور کردند و تا طلوع خورشید<br />

یکی باقی نماند که از اُردن عبور نکرده باشد.‏<br />

اما چون اَخیتُوفَل دید که مشورت او بجا آورده<br />

نشد،‏ الاغ خود را بیاراست و برخاسته،‏ به شهر خود به<br />

خانهاش رفت و براي خانۀ خود تدارك دیده،‏ خویشتن<br />

را خفه کرد و مرد و او را درقبر پدرش دفن کردند.‏<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

5 ،27 ؛ متی 1 ،38 ؛ اشعیا 25 ،24 اعداد<br />

.24<br />

اما داود به محنایم آمد و اَبشالوم از اُردن گذشت و<br />

تمامی مردان اسرائیل همراهش بودند.‏<br />

و اَبشالوم،‏ عماسا را به جاي یوآب به سرداري<br />

لشکر انتخاب کرد.‏ و عماسا پسر شخصی نامیده شده<br />

به یتراي اسرائیلی بود که نزد اَبِیجایل،‏ دختر ناحاش،‏<br />

خواهر صرُویه،‏ مادر یوآب درآمده بود.‏ باب<br />

سپ.‏ اسرائیل و اَبشالوم در زمین جِلْعاد اردو زدند.‏<br />

و واقع شد که چون داود به محنایم رسید،‏ شُوبی<br />

پسر ناحاش از ربت پسرانعمون و ماکیر پسر عمیئیل<br />

از لُودبار و برْزِلاّئی جِلْعادي از روجلیم،‏ اول پادشاهان<br />

بسترها و کاسهها و ظروف سفالین و گندم و جو و<br />

آرد و خوشههاي برشته و باقلا و عدس و نخود برشته،‏<br />

و عسل و کَره و گوسفندان و پنیر گاو براي<br />

خوراك داود و قومی که همراهش بودند آوردند،‏ زیرا<br />

گفتند که قوم در بیابان گرسنه و خسته و تشنه<br />

میباشند.‏ باب<br />

7 ،2<br />

13 ،19<br />

2 ،16<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

و داود قومی را که همراهش بودند،‏ سان دید،‏ و<br />

سرداران هزاره و سرداران صده برایشان تع نمود.‏<br />

و داود قوم را روانه نمود،‏ ثلثی به دست یوآب و<br />

ثلثی به دست ابی اپسر صرُویه،‏ برادر یوآب،‏ و ثلثی<br />

به دست اتّاي جتّی.‏ و پادشاه به قوم گفت:‏ من نیز<br />

.<br />

9 ،1<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

- 310 -


يشا<br />

يشا<br />

یم<br />

یک<br />

بوآ<br />

هرا<br />

یم<br />

تگف<br />

یم<br />

حتماً‏ همراه شما میآیم.‏ باب<br />

اما قوم گفتند:‏ تو همراه ما نخواهی آمد زیرا اگر ما<br />

فرار کنیم،‏ دربارة ما فکر نخواهند کرد؛ و اگر نصف ما<br />

بمیریم،‏ براي ما فکر نخواهند کرد؛ و حال تو مثل ده<br />

هزار ما هستی.‏ پ س هماکنون بهتر این است که ما را<br />

از شهر کمک رسانی.‏<br />

پادشاه به ایشان گفت:‏ آنچه در نظر شما پسندآید،‏<br />

خواهم کرد.‏ و پادشاه به جانب دروازه ایستاده بود،‏ و<br />

تمامی قوم با صدهها و هزارهها بیرون رفتند.‏<br />

و پادشاه یوآب و ابی و اتّاي را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

به خاطر من بر اَبشالوم جوان به دوستی رفتار نمایید.‏<br />

و چون پادشاه همه سرداران را دربارة اَبشالوم فرمان<br />

داد،‏ تمامی قوم شنیدند.‏<br />

سپ.‏ قوم به مقابلۀ اسرائیل به صحرا بیرون رفتند و<br />

جنگ در جنگل افرایم بود.‏<br />

و قوم اسرائیل در آنجا از حضور بندگان داود<br />

شکست یافتند،‏ و در آن روز کشتار عظی در آنجا<br />

شد و بیست هزار نفر کشته شدند.‏<br />

و جنگ در آنجا بر روي تمامی زمین گسترش<br />

یافت؛ و در آن روز آنانی که از جنگل هلاك گشتند،‏<br />

بیشتر بودند از آنانی که به شمشیر کشته شدند.‏<br />

و اَبشالوم به بندگان داود برخورد؛ و اَبشالوم بر قاطر<br />

سوار بود و قاطر زیر شاخههاي پیچیده شدة بلوط<br />

بزرگی درآمد،‏ و سر او در میان بلوط گرفتار شد،‏ به<br />

طوري که در میان آسمان و زمین آویزان گشت و<br />

قاطري که زیرش بود،‏ بگذشت.‏<br />

و شخصی آن را دیده،‏ به یوآب خبر رسانید و<br />

گفت:‏ اینک اَبشالوم را دیدم که در میان درخت بلوط<br />

آویزان است.‏<br />

و یوآب به آن شخصی که او را خبر داد،‏ گفت:‏<br />

هان تو دیدهاي؟ پس چرا او را در آنجا به زمین نزدي؟<br />

و من ده شکل نقره و کمربندي به تو میدادم.‏<br />

آن شخص به یوآب گفت:‏ اگر هزار شکل نقره به<br />

دست من میرسید،‏ دست خود را بر پسر پادشاه دراز<br />

نمیکردم،‏ زیرا که پادشاه تو را و ابی و اتّاي را به<br />

گوش ما امر فرموده،‏ گفت آگاه باش هر ی از شما<br />

دربارة اَبشالوم جوان باحذر باشید.‏<br />

والا بر جان خود ظلم میکردم چونکه هیچ امري<br />

از پادشاه مخفی نمیماند،‏ و خودت به ضد من بر<br />

میخاستی.‏<br />

آنگاه یوآب گفت:‏ نمیتوانم با تو به اینطور تأخیر<br />

دوم سموئیل<br />

نمایم.‏ پ س سه تیر به دست خود گرفته،‏ آنها را به دل<br />

اَبشالوم زد هنگامی که او هنوز در میان بلوط زنده بود.‏<br />

و ده جوان که سلاحداران یوآب بودند دور اَبشالوم<br />

را گرفته،‏ او را زدند و کُشتند.‏<br />

و چون یوآب شیپور را نواخت،‏ قوم از تعقیب<br />

نمودن اسرائیل برگشتند،‏ زیرا که یوآب قوم را منع<br />

نمود.‏ باب<br />

و اَبشالوم را گرفته،‏ او را در حفرة بزرگ که در<br />

جنگل بود،‏ انداختند،‏ و بر او تودة بسیار بزرگ از<br />

سنگها افراشتند،‏ و همه اسرائیل هر یک به خیمۀ خود<br />

فرار کردند.‏<br />

اما اَبشالوم در هنگام حیات خود،‏ بناي یادبودي را<br />

که در دره پادشاه است براي خود برپا کرد،‏ زیرا گفت<br />

پسري ندارم که از او اسم من ذکر شود،‏ و آن بنا را به<br />

اسم خود نامید.‏ پس تا امروز ید اَبشالوم خوانده<br />

میشود.‏<br />

و اَخیمعص پسر صادوق بروم و مژده<br />

به پادشاه برسانم که یهوه انتقام او را از دشمنانش<br />

کشیده است.‏ اول تواریخ<br />

یوآب او را گفت:‏ تو امروز صاحب بشارت نیستی،‏<br />

اما روز دیگر بشارت خواهی برد و امروز مژده نخواهی<br />

داد چونکه پسر پادشاه مرده است.‏<br />

و ی به کُوشَی گفت:‏ برو و از آنچه دیدهاي به<br />

پادشاه خبر برسان.‏ و کوشی یوآب را تعظیم نموده،‏<br />

دوید.‏<br />

و اخیمعص پسر صادوق،‏ بار دیگر به یوآب گفت:‏<br />

هرچه بشود،‏ ملتمس اینکه من نیز در عقب کوشی<br />

بدوم.‏ یوآب گفت:‏ اي پسرم چرا باید بدوي چونکه<br />

بشارت نداري که ببري؟<br />

گفت:‏ هرچه بشود،‏ بدوم.‏ او وي را گفت:‏ بدو.‏ پ س<br />

اَخیمعص به دره دویده،‏ از کُوشَی سبقت جست.‏<br />

: حال<br />

8 ،7<br />

2 .1 ،20<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

دوم پادشاهان<br />

17 ،2<br />

.24<br />

و داود در میان دو دروازه نشسته بود و دیدهبان<br />

بر پشتبام دروازه به حصار برآمد و چشمان خود را<br />

بلند کرده،‏ مردي را دید که اینک به تنهایی میدود.‏<br />

و دیدهبان صدا کرده،‏ پادشاه را خبر داد و پادشاه<br />

گفت:‏ اگر تنهاست،‏ بشارت آورد.‏ و او میآمد و<br />

نزدیک میشد.‏<br />

و دیدهبان،‏ شخص دیگر را دید که دود و<br />

دیدهبان به دربان صدا کرده،‏ گفت:‏ شخصی به تنهایی<br />

میدود.‏ و پادشاه گفت:‏ او نیز بشارت میآورد.‏<br />

و دیدهبان گفت:‏ دویدن اولی را میبینم که مثل<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

19 ،15<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 311 -


يرو<br />

يرو<br />

يجا<br />

یم<br />

يرا<br />

کی<br />

يجا<br />

نی<br />

6. چونکه<br />

.7<br />

دویدن اَخیمعص پسر صادوق است.‏ پادشاه گفت:‏ او<br />

مرد خوبی است و خبر خوب میآورد.‏<br />

و اَخیمعص ندا کرده،‏ به پادشاه گفت است.‏<br />

و پیش پادشاه رو به زمین افتاده،‏ گفت:‏ یهوه خداي تو<br />

متبارك باد که مردمانی که دست خود را بر آقایم<br />

پادشاه بلند کرده بودند،‏ تسلیم کرده است.‏ باب ؛<br />

دوم سموئیل<br />

،24<br />

6 ،9<br />

: صلح<br />

.28<br />

20<br />

.29<br />

پادشاه گفت:‏ آیا اَبشالوم جوان به سلامت است؟ و<br />

اَخیمعص در جواب گفت:‏ چون یوآب،‏ بندة پادشاه و<br />

بندة تو را فرستاد،‏ هنگامۀ عظیمی دیدم اما ندانستم<br />

که چه بود.‏<br />

و پادشاه گفت:‏ بگرد و اینجا بایست.‏ و او به آن<br />

طرف شده،‏ بایستاد.‏<br />

و اینک کوشی رسید و کوشی گفت:‏ براي آقایم،‏<br />

پادشاه،‏ بشارت است،‏ زیرا یهوه امروز انتقام تو را از هر<br />

که با تو مقاومت مینمود،‏ کشیده است.‏<br />

و پادشاه به کوشی گفت:‏ آیا اَبشالوم جوان به<br />

سلامت است؟ کوشی گفت:‏ دشمنان آقایم،‏ پادشاه،‏ و<br />

هر که براي ضرر تو برخیزد،‏ مثل آن جوان باشد.‏<br />

سپ.‏ پادشاه،‏ بسیار مضطرب شده،‏ به بالاخانۀ<br />

دروازه برآمد و میگریست و چون رفت،‏ چنین<br />

میگفت:‏ اي پسرم اَبشالوم!‏ اي پسرم،‏ پسرم،‏ ابشالوم!‏<br />

کاش که به تو میمردم،‏ اي اَبشالوم،‏ پسرم،‏ اي<br />

پسر من!‏ باب ؛ رومیان<br />

3 ،9<br />

4 ،19<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

19<br />

.1<br />

و به یوآب خبر دادند که اینک پادشاه گریه میکند<br />

و براي اَبشالوم ماتم گرفته است.‏ باب<br />

و در آن روز براي تمامی قوم،‏ پیروزي به ماتم مبدل<br />

گشت،‏ زیرا قوم در آن روز شنیدند که پادشاه براي<br />

پسرش غمگین است.‏<br />

و قوم در آن روز دزدانه به شهر داخل شدند،‏ مثل<br />

کسانی که از جنگ فرار کرده،‏ از روي خجالت دزدانه<br />

میآیند.‏<br />

و پادشاه خود را پوشانید و پادشاه به صداي<br />

بلند فریاد زد که اي پسرم اَبشالوم!‏ اي اَبشالوم!‏ پسرم!‏<br />

اي پسر من!‏<br />

سپ.‏ یوآب نزد پادشاه به خانه درآمده،‏ گفت:‏ امروز<br />

تمامی بندگان خود را شرمنده ساختی که جان<br />

تو و جان پسرانت و دخترانت و جان زنانت و جان<br />

کنیزهایت را امروز نجات دادند.‏<br />

دشمنان خود را دوست داشتی و دوستداران<br />

خویش را دشنی نمودي،‏ زیرا که امروز ظاهر ساختی<br />

که سرداران و خادمان نزد تو هیچند و امروز فهمیدم<br />

که اگر اَبشالوم زنده میماند و همه ما امروز میمردیم،‏<br />

آنگاه در نظر تو پسند میآمد.‏<br />

و هماکنون برخاسته،‏ بیرون بیا و به بندگان خود<br />

سخنان دلآویز بگو،‏ زیرا به یهوه قسم میخورم که اگر<br />

بیرون نیایی براي تو کسی نخواهد ماند،‏ و ا<br />

بلا براي تو بدتر خواهد بود از همۀ بلایایی که از<br />

طفولیتت تا این وقت به تو رسیده است.‏<br />

سپ.‏ پادشاه برخاست و نزد دروازه بنشست و تمامی<br />

قوم را خبر داده،‏ گفتندکه اینک پادشاه نزد دروازه<br />

نشسته است.‏ و تمامی قوم به حضور پادشاه آمدند.‏<br />

و اسرائیلیان هر کس به خیمۀ خود فرار کرده بودند.‏<br />

و همه قوم در تمامی قومها اسرائیل دعوا کرده،‏<br />

میگفتند که پادشاه ما را از دست دشمنان ما رهانیده<br />

است،‏ و اوست که ما را از دست فلسطینیان رهایی<br />

داده،‏ و حال به سبب اَبشالوم از زمین فرار کرده است.‏<br />

و اَبشالوم که او را براي خود مسح نموده بودیم،‏ در<br />

جنگ مرده است.‏ پ س هماکنون شما چرا در بازآوردن<br />

پادشاه تأخیر مینمایید؟<br />

و داود پادشاه نزد صادوق و ابیاتار کاهن فرستاده،‏<br />

گفت:‏ به بزرگان یهودا بگویید:‏ شما چرا در بازآوردن<br />

پادشاه به خانهاش همه هستید،‏ و حال آنکه<br />

سخن همه اسرائیل نزد پادشاه به خانهاش رسیده<br />

است.‏<br />

12. شما برادران من هستید و شما استخوانها و<br />

گوشت منید ‏.پس چرا در بازآوردن پادشاه،‏ آخر همه<br />

میباشید؟ باب<br />

و به عماسا بگویید:‏ آیا تو استخوان و گوشت من<br />

نیستی؟ خدا به من مثل این بلکه زیاده از این به عمل<br />

آورد اگر تو در حضور من در همۀ اوقات به یوآب،‏<br />

سردار لشکر،‏ نباشی.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

سپ.‏ دل همه مردان یهودا را مثل شخص<br />

مایل گردانید که ایشان نزد پادشاه پیغام فرستادند که<br />

تو و تمامی بندگانت برگردید.‏<br />

سپ.‏ پادشاه برگشته،‏ به اُردن رسید و یهودا به<br />

استقبال پادشاه به جلجال آمدند تا پادشاه را از اُردن<br />

عبور دهند.‏<br />

و شَمعی پسر جی بنیامینی که از بحوریم بود،‏<br />

عجله نموده،‏ همراه مردان یهودا به استقبال داود<br />

پادشاه فرودآمد.‏ اول پادشاهان<br />

16 ،2<br />

25 ،17<br />

8 ،2<br />

، آخر<br />

، امشب<br />

1 ،5<br />

،<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.13<br />

14<br />

15<br />

.16<br />

33 ،18<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

- 312 -


يشا<br />

شی<br />

یه<br />

یم<br />

دوم سموئیل<br />

.17<br />

و هزار نفر از بنیامینیان و صیبا،‏ خادم خاندان<br />

شاؤل،‏ با پانزده پسرش و بیست خادمش همراهش<br />

بودند،‏ و ایشان پیش پادشاه از اُردن عبور کردند.‏ باب<br />

،9<br />

10 .2<br />

.18<br />

و محل گذر را عبور دادند تا خاندان پادشاه عبور<br />

کنند،‏ و هر چه در نظرش پسند آید بجا آورند.‏ و چون<br />

پادشاه از اُردن عبور کرد،‏ شَمعی پسر جیرا به حضور<br />

وي افتاد.‏<br />

و به پادشاه گفت:‏ آقایم گناهی بر من به حساب<br />

میاور و خطایی را که بندهات در روزي که آقایم پادشاه<br />

از اورشلیم بیرون میآمد ورزید بیاد نیاورد و پادشاه آن<br />

را به دل خود راه ندهد.‏ باب<br />

زیرا که بندة تو میداند که گناه کردهام و اینک<br />

امروز من از تمامی خاندان یوسف،‏ اول آمدهام و به<br />

استقبال آقایم،‏ پادشاه،‏ فرود شدهام<br />

و ابی پسر صرُویه متوجه شده،‏ گفت:‏ آیا<br />

شَمعی به سبب اینکه مسح شده یهوه را دشنام داده<br />

است،‏ کشته نشود؟<br />

اما داود گفت:‏ اي پسران صرُویه،‏ مرا با شما چه<br />

کار است که امروز دشمن من باشید؟ و آیا امروز کسی<br />

در اسرائیل کشته شود؟ و آیا نمیدانم که من امروز بر<br />

اسرائیل پادشاه هستم؟<br />

سپ.‏ پادشاه به شَمعی گفت:‏ نخواهی مرد.‏ و<br />

پادشاه براي وي قسم خورد.‏<br />

و مفیبوشت،‏ پسر شاؤل،‏ به استقبال پادشاه آمد و<br />

از روزي که پادشاه رفت تا روزي که با صلح برگشت نه<br />

پایهاي خود را ساز داده،‏ و نه ر خویش را طراز<br />

نموده،‏ و نه جامۀ خود را شسته بود.‏ باب<br />

و چون براي ملاقات پادشاه به اورشلیم رسید،‏<br />

پادشاه وي را گفت:‏ اي مفیبوشت چرا با من نیامدي؟<br />

او عرض کرد:‏ اي آقایم پادشاه،‏ خادم من مرا فریب<br />

داد زیرا بندهات گفت که الاغ خود را خواهم آراست تا<br />

بر آن سوار شده،‏ نزد پادشاه بروم،‏ چونکه بندة تو لنگ<br />

است.‏<br />

و او بندة تو را نزد آقایم،‏ پادشاه،‏ متّهم کرده است.‏<br />

لیکن آقایم،‏ پادشاه،‏ مثل فرشتۀ خداست،‏ پس هر چه<br />

در نظرت پسند آید،‏ به عمل آور.‏ باب ؛<br />

زیرا تمامی خاندان پدرم به حضور آقایم،‏ پادشاه،‏<br />

مثل مردمان مرده بودند،‏ و بندة خود را در میان<br />

خورندگان سفرهات ممتاز گردانیدي.‏ پ س من دیگر چه<br />

حق دارم که باز نزد پادشاه فریاد نمایم؟ باب<br />

پادشاه وي را گفت:‏ چرا دیگر از کارهاي خود<br />

سخن میگویی؟ گفتم که تو و صیبا،‏ زمین را تقسیم<br />

نمایید.‏ باب<br />

مفیبوشت به پادشاه عرض کرد:‏ نه،‏ بلکه او همه را<br />

بگیرد چونکه آقایم،‏ پادشاه،‏ به خانۀ خود با صلح<br />

برگشته است.‏<br />

و برْزِلاّئی جِلْعادي از روجلیم فرود آمد و با پادشاه<br />

از اُردن عبور کرد تا او را به آن طرف اُردن همرا<br />

نماید.‏ اول پادشاهان<br />

و برْزِلاّي مرد بسیار پیر هشتاد ساله بود؛ و<br />

هنگامی که پادشاه در محنایم توقف نمود،‏ او را<br />

پرورش میداد زیرا مردي بسیار بزرگ بود.‏ باب<br />

و پادشاه به برْزِلاّي گفت:‏ تو همراه من بیا و تو را<br />

در اورشلیم پرورش خواهم داد.‏<br />

برْزِلاّي به پادشاه عرض کرد:‏ ایام سالهاي زندگی<br />

من چند است که با پادشاه به اورشلیم بیایم؟<br />

من امروز هشتاد ساله هستم و آیا میتوانم میان<br />

نیک و بد تشخیص دهم و آیا بندة تو طعم آنچه را که<br />

میخورم و مینوشم،‏ توانم دریافت؟ یا دیگر صداي<br />

خواننده هاي زن و خواننده هاي مرد را توانم شنید؟<br />

پس چرا بندهات دیگر براي آقایم پادشاه بار باشد؟<br />

در این صورت بندة تو همراه پادشاه اندکی از اُردن<br />

عبور خواهد نمود.‏ و چرا پادشاه مرا چنین جزائی<br />

بدهد؟<br />

بگذار که بندهات برگردد تا در شهر خود نزد قبر<br />

پدر و مادر خویش بمیرم،‏ و اینک بندة تو،‏ کمهام،‏<br />

همراه آقایم پادشاه برود و آنچه در نظرت پسند آید با<br />

او به عمل آور.‏<br />

پادشاه گفت:‏ کمهام همراه من خواهد آمد و آنچه<br />

در نظر تو پسند آید،‏ با وي به عمل خواهم آورد؛ و هر<br />

چه از من خواهش کنی،‏ براي تو به انجام خواهم<br />

رسانید.‏<br />

پس تمامی قوم از اُردن عبور کردند و چون<br />

پادشاه عبور کرد،‏ پادشاه برْزِلاّئی را بوسید و وي را<br />

برکت داد و او به مکان خود برگشت.‏<br />

و پادشاه به جلجال رفت و کمهام همراهش آمد و<br />

تمامی قوم یهودا و نصف قوم اسرائیل نیز پادشاه را<br />

عبور دادند.‏<br />

و اینک همه مردان اسرائیل نزد پادشاه آمدند و به<br />

پادشاه گفتند:‏ چرا برادران ما،‏ یعنی مردان یهودا،‏ تو را<br />

دزدیدند و پادشاه و خاندانش را و همه کسان داود را<br />

همراهش از اُردن عبور دادند؟<br />

27 ،17<br />

7 ،2<br />

4 ،16<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

17 ،14<br />

11 ،9<br />

6 ،9<br />

3 ،16<br />

.<br />

5 ،16<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 313 -


نیی<br />

يشا<br />

يشا<br />

هرا<br />

هرا<br />

هرا<br />

تی<br />

.9<br />

دوم سموئیل<br />

.42<br />

و همه مردان یهودا به مردان اسرائیل جواب دادند:‏<br />

از این سبب که پادشاه از خویشان ماست؛ پس چرا از<br />

این امر حسد میبرید؟ آیا چیزي از پادشاه خوردهایم<br />

یا انعامی به ما داده است؟<br />

و مردان اسرائیل در جواب مردان یهودا گفتند:‏ ما<br />

را در پادشاه ده قسمت است و حقّ‏ ما در داود از شما<br />

بیشتر است.‏ پ س چرا ما را حقیر شمردید؟ و آیا ما<br />

براي بازآوردن پادشاه خود،‏ اول سخن نگفتیم؟ اما<br />

گفتگوي مردان یهودا از گفتگوي مردان اسرائیل<br />

سختتر بود.‏<br />

.43<br />

20<br />

.1<br />

و اتفاقاً‏ مرد بلّیعال،‏ نامیده شده به شَبع پسر بِکْري<br />

بنیامینی در آنجا بود و شیپور را نواخته،‏ گفت که ما را<br />

در داود قسمتی نیست،‏ و براي ما در پسر یسا سهمی<br />

نه،‏ اي اسرائیل!‏ هرکس به خیمۀ خود برود.‏ اول سموئیل<br />

25 .17 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و تمامی مردان اسرائیل از پیروي داود به پیروي<br />

شَبع پسر بِکْري برگشتند،‏ اما مردان یهودا از اُردن تا<br />

اورشلیم،‏ پادشاه را مطیع نمودند.‏<br />

و داود به خانۀ خود در اورشلیم آمد،‏ و پادشاه ده<br />

زن کنیز را که براي نگاهبانی خانۀ خود گذاشته بود،‏<br />

گرفت و ایشان را در خانه محافظت کرد،‏ پرورش داد،‏<br />

اما با ایشان همبستر نشد و ایشان تا روز مردن در<br />

حالت بیوگی محبوس بودند.‏<br />

و پادشاه به عماسا گفت:‏ مردان یهودا را در سه روز<br />

نزد من جمع کن و تو در اینجا حاضر شو.‏<br />

سپ.‏ عماسا رفت تا یهودا را جمع کند،‏ اما از زمانی<br />

که برایش تع نموده بود تأخیر کرد.‏<br />

و داود به اَبی گفت:‏ هماکنون شَبع پسر بِکْري<br />

بیشتر از اَبشالوم به ما ضرر خواهد رسانید؛ پس<br />

بندگان آقا تی را برداشته،‏ او را تعقیب نما مبادا<br />

شهرهاي حصاردار براي خود پیدا کند و از نظر ما<br />

رهایی یابد.‏<br />

و کسان یوآب و کریتیان و فلیتیان و همه شجاعان<br />

از عقب او بیرون رفتند،‏ و به جهت تعقیب نمودن شَبع<br />

پسر بِکْري از اورشلیم روانه شدند.‏<br />

و چون ایشان نزد سنگ بزرگی که در جِبعون است<br />

رسیدند،‏ عماسا به استقبال ایشان آمد.‏ و یوآب رداي<br />

جنگی دربرداشت و بر آن بند شمشیري که در غلافش<br />

بود،‏ بر کمرش بسته،‏ وچون میرفت شمشیر از غلاف<br />

افتاد.‏<br />

و یوآب به عماسا گفت:‏ اي برادرم آیا به سلامت<br />

هستی؟ و یوآب ریش عماسا را به دست راست خود<br />

گرفت تا او را ببوسد.‏ مزامیر<br />

و عماسا به شمشیري که در دست یوآب بود،‏<br />

توجه ننمود.‏ پ س او آن را به شکمش فرو برد که جهاز<br />

هاضمهاش به زمین ریخت و او را دوباره نزد و مرد.‏ و<br />

یوآب و برادرش ابی شَبع پسر بِکْري را تعقیب<br />

نمودند.‏ دوم پادشاهان ؛ دوم سموئیل 3،<br />

و یکی از خادمان یوآب نزد وي ایستاده،‏ گفت:‏<br />

هرکه یوآب را میخواهد و هرکه به طرف داود است،‏<br />

در عقب یوآب بیاید.‏<br />

و عماسا در میان در خونش میغلطید،‏ و چون<br />

آن شخص دید که تمامی قوم میایستند،‏ عماسا را از<br />

میان در صحرا کشید و لباسی بر او انداخت زیرا<br />

دید که هر که نزدش میآید،‏ میایستد.‏<br />

سپ.‏ چون از میان برداشته شد،‏ همه مردان در<br />

عقب یوآب رفتند تا شَبع پسر بِکْري را تعقیب نمایند.‏<br />

و او از همه قومها اسرائیل تا آبل و تا بیت-معکَه و<br />

تمامی بیریان عبور کرد،‏ و ایشان نیز جمع شده،‏ او را<br />

پیروي کردند.‏<br />

و ایشان آمده،‏ او را در آبل ب ‏-معکَه محاصره<br />

نمودند و پشتهاي در برابر شهر ساختند که در برابر<br />

حصار برپا شد،‏ و تمامی قوم که با یوآب بودند،‏ حصار<br />

را میزدند تا آن را ویران سازند.‏<br />

و زنی حکیم از شهر صدا درداد که بشنوید!‏ به<br />

یوآب بگویید:‏ اینجا نزدیک بیا تا با تو سخن گویم.‏<br />

و چون نزدیک وي شد،‏ زن گفت که آیا تو یوآب<br />

هستی؟ او گفت:‏ من هستم.‏ وي را گفت:‏ سخنان کنیز<br />

خود را بشنو.‏ او گفت:‏ میشنوم.‏<br />

سپ.‏ زن سخن گفته،‏ گفت:‏ در زمان قدیم چنین<br />

میگفتند که هرآینه در آبل میباید مشورت بجویند و<br />

همچنین هر امري را ختم میکردند.‏<br />

من در اسرائیل صلحجو و امین هستم و تو<br />

میخواهی شهري و مادري را در اسرائیل خراب کنی.‏<br />

چرا ارث یهوه را کلاً‏ هلاك میکنی؟ مزامیر<br />

سپ.‏ یوآب در جواب گفت:‏ دور از من،‏ دور از من<br />

که هلاك یا خراب نمایم.‏<br />

کار چنین نیست،‏ بلکه شخصی نامیده شده به<br />

شَبع پسر بِکْري از کوهستان افرایم دست خود را بر<br />

داود پادشاه بلند کرده است.‏ او را تنها بسپارید و از نزد<br />

5 ،106<br />

27<br />

3 ،28<br />

5 ،2<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

- 314 -


يرا<br />

یرت<br />

هآن<br />

هآن<br />

له<br />

نی<br />

شهر خواهم رفت.‏ زن در جواب یوآب گفت:‏ اینک سر<br />

او را از روي حصار نزد تو خواهند انداخت.‏<br />

سپ.‏ آن زن به حکمت خود نزد تمامی قوم رفت و<br />

ایشان سر شَبع پسر بِکْري را از تن جدا کرده،‏ نزد<br />

یوآب انداختند و او شیپور را نواخته،‏ ایشان از نزد<br />

شهر،‏ هر کس به خیمۀ خود متفرّق شدند.‏ و یوآب به<br />

اورشلیم نزد پادشاه برگشت.‏ باب ؛<br />

و یوآب،‏ سردار تمامی لشکر اسرائیل بود،‏ و بنایاهو<br />

پسر یهویاداع سردار کریتیان و فلیتیان بود.‏ باب<br />

و اَدورام سردار باجگیران و یهوشافاط پسر اَخیلُود<br />

وقایع نگار،‏<br />

و شیوا کاتب و صادوق و ابیاتار،‏ کاهن بودند،‏<br />

و عی یائیري نیز کاهن داود بود.‏<br />

دوم سموئیل<br />

16 ،8<br />

16 ،18<br />

28 ،2<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

21<br />

.1<br />

.2<br />

و در ایام داود،‏ سه سال پشت سر هم قحطی شد،‏ و<br />

داود به حضور یهوه سؤال کرد و یهوه فرمود:‏ به سبب<br />

شاؤل و خاندان خون ریز او شده است زیرا که<br />

جِبعونیان را کشت.‏<br />

و پادشاه جِبعونیان را خوانده،‏ به ایشان گفت اما<br />

جِبعونیان از فرزنداناسرائیل نبودند بلکه از بقیۀ اموریان،‏ و<br />

فرزنداناسرائیل براي ایشان قسم خورده بودند؛ لیکن شاؤل از غی که<br />

براي اسرائیل و یهودا داشت،‏ قصد قتل ایشان مینمود.‏ یوشع<br />

19 .15 ،9<br />

.3<br />

.5<br />

.6<br />

و داود به جِبعونیان گفت:‏ براي شما چه بکنم و با<br />

چه چیز کفاره نمایم تا ارث یهوه را برکت دهید.‏<br />

4. جِبعونیان وي را گفتند:‏ از شاؤل و خاندانش،‏ نقره و<br />

طلا نمیخواهیم و نه آنکه کسی در اسرائیل براي ما<br />

کشته شود.‏ او گفت:‏ هر چه شما بگویید،‏ براي شما<br />

خواهم کرد.‏<br />

ایشان به پادشاه گفتند:‏ آن شخص که ما را تباه<br />

میساخت و براي ما تدبیر میکرد که ما را هلاك<br />

سازد تا در هیچ کدام از محدوده اسرائیل باقی نمانیم،‏<br />

هفت نفر از پسران او به ما تسلیم شوند تا ایشان را<br />

در حضور یهوه در جِبعه شاؤل که برگزیدة یهوه بود به<br />

دار کشیم.‏ پادشاه گفت:‏ ایشان را به شما تسلیم<br />

خواهم کرد.‏ اعداد<br />

اما پادشاه،‏ مفیبوشت پسر یوناتان پسر شاؤل را<br />

دریغ داشت،‏ به سبب قَسم یهوه که در میان ایشان،‏<br />

یعنی در میان داود و یوناتان پسر شاؤل بود.‏ اول سموئیل<br />

4 ،25<br />

.7<br />

؛ 3 ،18<br />

16 .8 ،20 ؛ 18 ،23<br />

.8<br />

و پادشاه اَرمونی و مفیبوشت،‏ دو پسر رِصفَه،‏ دختر<br />

اَیه که ایشان را براي شاؤل زاییده بود،‏ و پنج پسر<br />

میکال،‏ دختر شاؤل را که براي عدرِئیل پسر برْزِلاّي<br />

محولاتی زاییده بود،‏ گرفت،‏ ؛ اول سموئیل<br />

و ایشان را به دست جِبعونیان تسلیم نموده،‏ آنها را<br />

در آن کوه به حضور یهوه به دار کشیدند و ا هفت<br />

نفر با هم افتادند.‏ و ایشان در ابتداي ایام حصاد در اول<br />

درو کردن جو کشته شدند.‏<br />

و رِصفَه،‏ دختر اَیه،‏ پلاسی گرفته،‏ آن را براي خود<br />

از ابتداي درو تا باران از آسمان برایشان بارانیده شد،‏<br />

بر صخرهاي گسترانید،‏ و نگذاشت که پرندگان هوا در<br />

روز،‏ یا حیوانات صحرا در شب بر ایشان بیایند.‏<br />

و داود را از آنچه رِصفَه،‏ دختر اَیه،‏ کنیز شاؤل<br />

کرده بود،‏ خبر دادند.‏<br />

سپ.‏ داود رفته،‏ استخوانهاي شاؤل و استخوانهاي<br />

پسرش،‏ یوناتان را از ا یابیش جِلْعاد گرفت که<br />

ایشان ا را از شارع عام بیت-شان دزدیده بودند،‏<br />

جایی که فلسطینیان ا را آویخته بودند در روزي که<br />

فلسطینیان شاؤل را در جِلْبوع کشته بودند.‏ اول سموئیل<br />

19 ،18<br />

باب 7 ،3<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

12 ،31<br />

.13<br />

و استخوانهاي شاؤل و استخوانهاي پسرش،‏<br />

یوناتان را از آنجا آورد و استخوانهاي آنانی را که بر دار<br />

بودند نیز،‏ جمع کردند.‏<br />

و استخوانهاي شاؤل و پسرش یوناتان را در صیل عَ‏<br />

در زمین بنیامین،‏ در قبر پدرش قیس،‏ دفن کردند و<br />

هرچه پادشاه امر فرموده بود،‏ بجا آوردند.‏ و بعد از آن،‏<br />

خدا با زمین دوباره آشتی نمود.‏ باب<br />

و باز فلسطینیان با اسرائیل جنگ کردند و داود با<br />

بندگانش فرود آمده،‏ با فلسطینیان نبرد نمودند و داود<br />

خسته شد.‏<br />

و یشْبی بنُوب که از فرزندان رافا بود و وزن نیزه او<br />

سیصد شکل برنج بود و شمشیري نو بر کمر داشت،‏<br />

قصد کشتن داود نمود.‏<br />

اما ابیشاي اپسر صرُویه او را کمک کرده،‏ آن<br />

فلسطینی را زد و کُشت.‏ آنگاه کسان داود قسم خورده،‏<br />

به وي گفتند:‏ بار دیگر همراه ما به جنگ نخواهی آمد<br />

مبادا چراغ اسرائیل را خاموش گردانی.‏<br />

و بعد از آن نیز،‏ جنگی با فلسطینیان در جوب<br />

واقع شد که در آن سبکاي حوشاتی،‏ صاف را که او نیز<br />

از فرزند رافا بود،‏ کشت.‏ اول تواریخ ؛<br />

و باز جنگ با فلسطینیان در جوب واقع شد و<br />

اَلحانان پسر یعري-‏ اُرجیم بیت-لحمی،‏ جلیات جتّی را<br />

کشت که چوب نیزهاش مثل درخت بافته شده بود.‏ اول<br />

،<br />

باب 18 ،23<br />

25 ،24<br />

11 ،28<br />

4 ،21<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

7 ،17 سموئیل<br />

- 315 -


کی<br />

هآن<br />

هآب<br />

يرو<br />

نی<br />

هايآب<br />

یم يپا<br />

دوم سموئیل<br />

.20<br />

و دیگر جنگی در جت واقع شد که در آنجا مردي<br />

بلند قد بود که دست و پاي او هر شش انگشت<br />

داشت که همۀ ا بیست و چهار باشد و او نیز براي<br />

رافا زاییده شده بود.‏ اول تواریخ<br />

و چون اسرائیل را مسخره کرد،‏ یوناتان پسر<br />

شَمعی،‏ برادر داود،‏ او را کشت.‏ اول سموئیل<br />

این چهار نفر براي رافا در جت زاییده شده بودند<br />

و به دست داود و به دست بندگانش افتادند.‏<br />

10 ،17<br />

6 ،21<br />

.21<br />

.22<br />

22<br />

.1<br />

و داود در روزي که یهوه او را از دست همه<br />

دشمنانش و از دست شاؤل رهایی داد،‏ کلمات ا<br />

سرود را براي یهوه انشا نمود.‏ مزامیر<br />

و گفت:‏ یهوه صخرة من و قلعۀ من و رهانندة من<br />

است.‏ مزامیر<br />

3. خداي صخرة من که بر او توکّل خواهم نمود،‏ س پر<br />

من و شاخ نجاتم،‏ برج بلند و پناهگاه من،‏ اي نجات<br />

دهندة من،‏ مرا از ظلم خواهی رهانید.‏<br />

میخواهم یهوه سرود بخوانم و صدا کنم،‏ پس<br />

اینگونه از دشمنان خود رهائی خواهم یافت.‏<br />

زیرا که موجهاي مرگ مرا احاطه نموده،‏ و سیلهاي<br />

سرکش مرا ترسانیده بود.‏<br />

ریسمانهاي گور مرا احاطه نمودند.‏ دامهاي مرگ مرا<br />

دریافتند.‏<br />

در تنگی خود یهوه را خواندم و نزد خداي خویش<br />

دعا نمودم،‏ و او صداي مرا از معبد خود شنید و<br />

التماس من به گوش وي رسید.‏ مزامیر<br />

آنگاه زمین متزلزل و مرتعش گردید و اساسهاي<br />

آسمان بلرزیدند و از آتش خشم او متحرك گردیدند.‏<br />

17 ،25<br />

1 ،18<br />

3 ،18<br />

.2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

8 ،18 مزامیر<br />

.9<br />

از بینی وي دود متصاعد شد و از دهان او آتش<br />

سوزان درآمد و جزقهها از آن افروخته گردید.‏ دوم<br />

و او آسمانها را خم کرده،‏ نزول فرمود و تاریکی<br />

غلیظ زیر پایهایش بود.‏<br />

بر کروبین سوار شده،‏ پرواز نمود،‏ و بر بالهاي باد<br />

نمایان گردید.‏<br />

را به اطراف خود سایبانها ساخت،‏ و<br />

اجتماع ا و ابرهاي متراکم آسمانها را.‏ اشعیا<br />

از درخشندگیاي که پ یش وي بود،‏<br />

جرقههاي آتش افروخته گردید.‏<br />

یهوه از آسمان رعد نمود و آن عظیمترین،‏ صداي<br />

خویش را به گوش رسانید.‏<br />

تیرها فرستاده،‏ ایشان را پراکنده ساخت و برق را<br />

جهش داد،‏ ایشان را سراسیمه گردانید.‏ اول سموئیل<br />

سپ.‏ عمقهاي دریا ظاهر شد و پایههاي زمین را<br />

آشکار ساخت،‏ از تنبیه یهوه و از نسیم بینی وي.‏<br />

از آن بالا دست خود را دراز کرد،‏ مرا گرفت و از<br />

بسیار بیرون کشید.‏<br />

مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد،‏ و از متنفرانم،‏<br />

چونکه از من قویتر بودند.‏ مزامیر<br />

در روز تنگ دستی من،‏ ایشان مرا دریافته بودند،‏<br />

اما یهوه تکیهگاه من بود.‏<br />

مرا به مکان وسیع بیرون آورد و مرا خلاصی داد<br />

چونکه به من تمایل میداشت.‏<br />

سپ.‏ یهوه مرا به حسب عدالتم پاداش خواهد داد،‏<br />

و به حسب پاکیزگی دستم مرا پاداش خواهد رسانید.‏<br />

10 ،7<br />

15 ،69<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

ایوب<br />

،<br />

23 ،29<br />

30 ،18<br />

9 ،19<br />

24 ،26<br />

30 ،22<br />

.22<br />

زیرا که روشهاي یهوه را حفظ نمودم و از خداي<br />

خویش نافرمانی نکردم.‏<br />

همه احکام او در جلوي چشم من است و<br />

از قواعد او انحراف نورزیدم.‏<br />

و به حضور او کامل شدم و از نافرمانی ورزیدن،‏<br />

خویشتن را بازداشتم.‏<br />

بنابراین یهوه مرا به حسب عدالتم پاداش داد و بر<br />

حسب صداقتی که در نظر وي داشتم.‏<br />

با شخص رحیم،‏ خویشتن را رحیم خواهی نمود و<br />

با مرد کامل با کاملیت رفتار خواهی کرد.‏<br />

با شخص پاکیزه با پاکی عمل خواهی نمود و با<br />

کج خُلقان مخالفت خواهی کرد.‏ لاویان<br />

و قوم بدبخت را نجات خواهی داد.‏ اما چشمان تو<br />

بر متکبران است تا ایشان را پست گردانی.‏ امثال<br />

زیرا که تو اي یهوه ، نور من هستی و یهوه<br />

تاریکی مرا به روشنایی مبدل خواهد ساخت.‏<br />

زیرا که با تو بر لشکري حمله نمایم و به کمک<br />

خداي خود بر حصارها جست و خیز نمودم.‏ مزامیر<br />

و اما خدا،‏ روش وي کامل است؛ و کلام یهوه ناب<br />

است؛ و او براي همه متوکلانش سپر میباشد.‏ مزامیر<br />

زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخره غیر<br />

از خداي ما؟<br />

33. خدا قلعۀ استوار من است.‏ و روش مرا کامل<br />

میسازد.‏<br />

34. و پایهایم را مثل غزال گرداند،‏ و مرا بر<br />

اشعیا 11 ،43<br />

23. چونکه<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

17 ،24<br />

3 ،50<br />

.10<br />

.11<br />

12. ظلمت<br />

.13<br />

.14<br />

- 316 -


ته<br />

هآن<br />

یس<br />

نه<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

مکانهاي بلندم برپا میدارد.‏<br />

دستهاي مرا به جنگ تعلیم میدهد،‏ و به بازوي<br />

خود کمان برنجین را میکشم.‏ مزامیر<br />

و سپر نجات خود را به من خواهی داد،‏ و لطف تو<br />

مرا بزرگ خواهد ساخت.‏<br />

قدمهاي مرا در زیر من وسعت دادي که پایهایم<br />

نلغزید.‏<br />

دشمنان خود را تعقیب نموده،‏ ایشان را هلاك<br />

خواهم ساخت،‏ و تا نابود نشوند بر نخواهم گشت.‏<br />

ایشان را خراب کرده،‏ خُرد خواهم ساخت تا دیگر<br />

برنخیزند،‏ و زیر پایهایم خواهند افتاد.‏<br />

زیرا کمر مرا براي جنگ به قوت خواهی بست،‏ و<br />

آنانی را که به ضد من برخیزند در زیر من خم خواهی<br />

ساخت.‏<br />

و دشمنانم را پیش من فراري خواهی داد تا<br />

دشمنان خود را ریشه کن سازم.‏<br />

فریاد برمیآورند،‏ اما رهانندهاي نیست؛ و به سوي<br />

یهوه ایشان را اجابت نخواهد کرد.‏<br />

سپ.‏ ایشان را مثل غبار زمین نرم میکنم و مثل<br />

گل کوچهها کوبیده،‏ پایمال میسازم.‏<br />

و تو مرا از دشمنان قوم من خواهی رهانید،‏ و مرا<br />

براي سرداري امتها حفظ خواهی کرد،‏ و قومی را که<br />

نشناخته بودم،‏ مرا بندگی خواهند نمود.‏ مزامیر<br />

پسران غریبان نزد من سجده خواهند کرد و به<br />

مجرد شنیدن من،‏ مرا پیروي خواهند نمود.‏<br />

پسران غریبان پژمرده خواهند گردید و از<br />

مکانهاي مخفی خود با ترس بیرون خواهند آمد.‏<br />

یهوه زنده است و صخرة من متبارك و خداي<br />

صخرة نجات من متعال باد.‏<br />

اي خدایی که براي من انتقام میکشی و قومها را<br />

زیر من پست میسازي،‏<br />

و مرا از دست دشمنانم بیرون میآوري و بر<br />

مقاومتکنندگانم مرا بلند میگردانی.‏ تو مرا از مرد<br />

ظالم خلاصی خواهی داد.‏ مزامیر<br />

بنابراین اي یهوه ، تو را در میان امتها ستایش<br />

خواهم گفت،‏ و به نام تو سرود خواهم خواند.‏ رومیان<br />

نجات عظیمی براي پادشاه خود مینماید.‏ و براي<br />

مسحشده خویش رحمت را پدید میآورد.‏ به ج<br />

داود و نسل وي تا ابد.‏<br />

دوم سموئیل<br />

و این است سخنان آخر داود:‏ او گفت داود پسر<br />

یسا.‏ و او گفت مردي که بر مقام بلند ممتاز گردید،‏<br />

مسح شده خداي یعقوب،‏ و سرود شیرینِ‏ اسرائیل<br />

روح یهوه به وسیلۀ من سخن گفت و کلام او بر<br />

زبانم جاري گردید.‏<br />

خداي اسرائیل سخن گفت و صخرة اسرائیل مرا<br />

گفت:‏ آنکه بر مردمان حکمرانی کند،‏ عادل باشد و با<br />

خدا ترسی سلطنت نماید.‏<br />

و او خواهد بود مثل روشنایی صبح،‏ وقتی که آفتاب<br />

طلوع نماید،‏ یعنی صبح بیابر،‏ هنگامی که علف سبز از<br />

زمین میروید،‏ به سبب درخشندگی بعد از باران.‏<br />

یقیناً‏ خانۀ من با خدا چنین نیست.‏ لیکن عهد<br />

جاودانی با من بسته است،‏ که در همه چیز آراسته و<br />

مستحکم است.‏ و تمامی نجات و تمامی شادي من این<br />

است،‏ هرچند آن را نمو نمیدهد.‏<br />

لیکن همه مردان بلیعال مثل خارهایند که دور<br />

انداخته میشوند.‏ چونکه ا را به دست نتوان گرفت.‏<br />

و کسی که ایشان را لمس نماید،‏ میباید با آ و<br />

نی نیزه مسلّح شود ‏.و ایشان در مسکن خود با آتش<br />

سوخته خواهند شد.‏<br />

و نامهاي شجاعانی که داود داشت این است:‏<br />

یوشَیب بش َّبت تَحکْمونی که سردار شالیشیم بود که<br />

همان عدینُو عصنی باشد که بر هشتصد نفر تاخت<br />

آورد و ایشان را در یک وقت کشت.‏ اول تواریخ<br />

و بعد از او اَلعازار پسر دودو پسر اَخُوخی،‏ یکی از آن<br />

سه مرد شجاع که با داود بودند،‏ هنگامی که<br />

فلسطینیان را که در آنجا براي جنگ جمع شده،‏ و<br />

مردان اسرائیل رفته بودند،‏ به مقاتله طلبیدند.‏ اول تواریخ<br />

11 .10 ،12<br />

.9<br />

4 ،28 ؛ 12 ،12<br />

.10<br />

و اما او برخاسته،‏ با فلسطینیان جنگ کرد تا<br />

دستش خسته شد و دستش به شمشیر چسبید و یهوه<br />

در آن روز،‏ پیروزي عظیمی داد،‏ و قوم در عقب او فقط<br />

براي غارت کردن برگشتند.‏ اول سموئیل<br />

و بعد از او شَمه پسر آجی هرارِي بود و<br />

فلسطینیان فراهم آوردند،‏ در جایی که قطعه<br />

زمینی پر از عدس بود،‏ و قوم از حضور فلسطینیان<br />

فرار میکردند.‏<br />

آنگاه او در میان آن قطعۀ زمین ایستاد و آن را<br />

نگاه داشته،‏ فلسطینیان را شکست داد و یهوه پیروزي<br />

عظیمی داد.‏<br />

و سه نفر از آن سردار آمدند،‏ نزد داود در<br />

وقت برداشت محصول به غار عدلاّم آمدند،‏ و لشکر<br />

13 ،11<br />

، لشکري<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

9 ،15<br />

44 ،18<br />

1 ،114<br />

49 ،18<br />

، لیکن<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

23<br />

- 317 -


يشا<br />

يقا<br />

يرا<br />

يدا<br />

نی<br />

نی<br />

یس<br />

يرا<br />

فلسطینیان در دره رفائیم اردو زده بودند.‏<br />

و داود در آن وقت در جشن کوه خویش بود و<br />

نگهبانان فلسطینیان در بیت-لحم.‏<br />

و داود خواهش نموده،‏ گفت:‏ کاش کسی مرا از<br />

چاهی که نزد دروازة بیت-لحم است آب بنوشاند.‏ اول<br />

دوم سموئیل<br />

.14<br />

.15<br />

17 ،12 تواریخ<br />

16<br />

سپ.‏ آن سه مرد شجاع،‏ لشکر فلسطینیان را از<br />

میان شکافته،‏ آب را از چاهی که نزد دروازة بیت-لحم<br />

است کشیده،‏ برداشتند و آن را نزد داود آوردند،‏ اما<br />

نخواست که آن را بنوشد و آن را به جهت یهوه ریخت.‏<br />

و گفت:‏ اي یهوه دور از من که ا کار را بکنم.‏<br />

مگر این خون آن کسان نیست که به خطر جان خود<br />

رفتند؟ از این جهت نخواست که بنوشد.‏ کاري که این<br />

سه مرد کردند،‏ این است.‏<br />

و ابی یوآب پسر صرُویه،‏ سردار سه نفر<br />

بود و نیزة خود را بر سیصد نفر حرکت داده،‏ ایشان را<br />

کشت و در میان آن سه نفر اسم یافت.‏ باب ؛ اول<br />

17 ،21<br />

، برادر<br />

.17<br />

.18<br />

20 ،12 تواریخ<br />

.19<br />

آیا از آن سه نفر محترمتر نبود؟ پس امیر ایشان<br />

شد لیکن به سه نفر اول نرسید.‏<br />

و بنایاهو پسر یهویاداع،‏ پسر مردي شجاع<br />

قَبصئیلی،‏ که کارهاي عظیم کرده بود،‏ دو پسر اریئیل<br />

موآبی را کشت و در روز برف به گودالی وارد شده،‏<br />

شیري را بکشت.‏ اول تواریخ ؛ یوشع ؛ نحمیا<br />

و مرد خوش اندام مصرياي را کشت و آن مصري<br />

در دست خود نیزهاي داشت اما نزد وي با چوب دستی<br />

رفت و نیزه را از دست مصري ربود و وي را با نیزة<br />

خودش کشت.‏<br />

و بنایاهو پسر یهویاداع ا کارها را کرد و در<br />

میان آن سه مرد شجاع اسم یافت.‏ اول تواریخ<br />

و از آن سی نفر محترمتر شد لیکن به آن سه نفر<br />

اول نرسید و داود او را بر اهل مشورت خود گماشت.‏<br />

و عسائیل برادر یوآب یکی از آن نفر بود و<br />

اَلحانان پسر دودوي بیت-لحمی،‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

و شَمه حرُودي و اَلی حرُودي،‏<br />

و حالَص فَلْطی وعیرا پسر عقّیش تَقّوعی،‏ اول تواریخ<br />

26 ،12<br />

25 ،11<br />

24 ،12<br />

21 ،15<br />

18 ،2<br />

22 ،12<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

10 ،28<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

و ابیعزَرِ‏ عناتوتی و مبوناي حوشاتی،‏<br />

و صلْمونِ‏ اَخوخی و مه نطوفاتی،‏ اول تواریخ<br />

و حالَب پسر بعنَه نطوفاتی و اتّاي پسر ریباي از<br />

جِبعه پسرانبنیامین،‏<br />

و بنایاي فرْعاتونی و ه از وادیهاي جاعش،‏ اول<br />

31 ،12 تواریخ<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

و اَبوعلْبونِ‏ عرْباتی و عزْموت برْحومی،‏<br />

و اَلْیحباي شَعلْبونی و از پسرانیاشَنْ‏ یوناتان،‏<br />

و شَمۀ حراري و اَخیآم پسر شاررِ‏ اَراري،‏<br />

و اَلْیفَلَط پسر اَحسباي پسر معکاتی و اَلیعام پسر<br />

اَخیتُوفَل جیلونی،‏ باب<br />

و حصراي کَرْملی و فَعراي اَربی،‏<br />

و یجآل پسر ناتان از صوبه و بانی جادي،‏<br />

و صالَقِ‏ عمونی و نَحراي بئیرُوتی که سلاحداران<br />

یوآب پسر صرُویه بودند،‏<br />

و عی یتْري و جاربِ‏ یتْري،‏<br />

و اوریاي حتّی،‏ که همه اینها سی و هفت نفر<br />

بودند.‏ باب<br />

12 ،15<br />

3 ،11<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

24<br />

.1<br />

و خشم یهوه بار دیگر بر اسرائیل افروخته شد.‏ پ س<br />

داود را بر ایشان برانگیزانیده،‏ فرمود:‏ برو و اسرائیل و<br />

یهودا را بشمار.‏ اول تواریخ<br />

و پادشاه به سردار لشکر خود یوآب که همراهش<br />

بود،‏ گفت:‏ هماکنون در تمامی قومها اسرائیل از دان تا<br />

بئرشبع گردش کرده،‏ قوم را بشمار تا عدد قوم را<br />

بدانم.‏<br />

و یوآب به پادشاه گفت:‏ حال یهوه،‏ خداي تو،‏ عدد<br />

قوم را هر چه باشد،‏ صد چندان زیاده کند،‏ و چشمان<br />

آقایم،‏ پادشاه،‏ این را ببیند.‏ لیکن چرا آقایم،‏ پادشاه،‏<br />

خواهش این عمل دارد؟<br />

اما کلام پادشاه بر یوآب و سرداران لشکر غالب آمد<br />

و یوآب و سرداران لشکر از حضور پادشاه براي شمردن<br />

قوم اسرائیل بیرون رفتند.‏<br />

و از اُردن عبور کرده،‏ در عرُوعیر به طرف راست<br />

شهري که در وسط دره جاد در مقابل یعزیر است،‏ اردو<br />

زدند.‏<br />

و به جِلْعاد و زمین تَحتیم حدشی آمدند و به دان<br />

یعنْ‏ رسیده،‏ به سوي صیدون دور زدند.‏<br />

و به قلعۀ صور و تمامی شهرهاي حویان و کنعانیان<br />

آمدند و به جنوب یهودا تا بئرشبع گذشتند.‏<br />

و چون در تمامی زمین گشته بودند،‏ بعد از پایان<br />

نه ماه و بیست روز به اورشلیم مراجعت کردند.‏ یوشع<br />

و یوآب عدد شمردهشدگان قوم را به پادشاه داد:‏ از<br />

اسرائیل هشتصد هزار مرد جنگی شمشیرزن و از<br />

یهودا پانصد هزار مرد بودند.‏ داوران ؛ دوم پادشاهان<br />

9 ،18<br />

26 ،3<br />

2 ،8<br />

2 .1 ،22<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

30 ،12<br />

.30<br />

- 318 -


يرو<br />

یم<br />

دوم سموئیل<br />

.10<br />

و داود بعد از آنکه قوم را شمرده بود،‏ در دل خود<br />

پشیمان گشت.‏ پ س داود به یهوه گفت:‏ در این کاري<br />

که کردم،‏ گناه عظیمی ورزیدم و حال اي یهوه گناه<br />

بنده خود را عفو فرما زیرا که بسیار احمقانه رفتار<br />

نمودم.‏ باب ؛ اول تواریخ<br />

و بامدادان چون داود برخاست،‏ کلام یهوه به جاد<br />

پیامبر که پیشگوي داود بود،‏ نازل شده،‏ گفت:‏<br />

برو داود را بگو یهوه چنین میفرماید:‏ سه چیز<br />

پیش تو میگذارم پس یکی از آنها را براي خود اختیار<br />

کن تا برایت به عمل آورم.‏<br />

سپ.‏ جاد نزد داود آمده،‏ او را خبر داد و گفت:‏ آیا<br />

هفت سال قحطی در زمینت برتو عارض شود،‏ یا سه<br />

ماه از حضور دشمنان خود فرار نمایی و ایشان تو را<br />

تعقیب کنند،‏ یا وبا سه روز در زمین تو واقع شود.‏ پ س<br />

هماکنون تشخیص نموده،‏ ببین که نزد فرستنده خود<br />

چه جواب ببرم.‏ ارمیا ؛ ؛ حزقیال<br />

داود به جاد گفت:‏ در شدت تنگی هستم.‏ تمنّا<br />

اینکه به دست یهوه بیفتیم زیرا که رحمتهاي او عظیم<br />

است و به دست انسان نیفتم.‏<br />

سپ.‏ یهوه وبا براسرائیل از آن صبح تا وقت معین<br />

فرستاد و هفتاد هزار نفر از قوم،‏ ازدان تا بئرشَب ع<br />

مردند.‏<br />

و چون فرشته،‏ دست خود را بر اورشلیم دراز کرد<br />

تا آن را هلاك سازد،‏ یهوه از آن بلا پشیمان شد و به<br />

فرشتهاي که قوم را هلاك ساخت گفت:‏ کافی<br />

است!‏ حال دست خود را باز دار.‏ و فرشته یهوه نزد<br />

خرمنگاه اَرونه یبوسی بود.‏ ارمیا<br />

و چون داود،‏ فرشتهاي را که قوم را هلاك<br />

میساخت دید،‏ به یهوه عرض کرده،‏ گفت:‏ اینک من<br />

گناه کردهام و من نافرمانی کردهام اما این گوسفندان<br />

چه کردهاند؟ تمنّا اینکه دست تو بر من و برخاندان<br />

پدرم باشد.‏<br />

و در آن روز جاد نزد داود آمده،‏ گفت:‏ برو و<br />

قربانگاهی در خرمنگاه اَرونه یبوسی براي یهوه برپا کن.‏<br />

سپ.‏ داود موافق کلام جاد چنانکه یهوه امر فرموده<br />

بود،‏ رفت.‏<br />

و چون اَرونه نظر انداخته،‏ پادشاه و بندگانش را<br />

دید که نزد وي میآیند،‏ اَرونه بیرون آمده،‏ به حضور<br />

پادشاه به خود به زمین افتاده،‏ تعظیم نمود.‏ باب<br />

12 ،6<br />

10 ،42<br />

.<br />

8 ،22<br />

17 ،29<br />

10 ،24<br />

3 ،12<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

28 ،18<br />

.21<br />

و اَرونه گفت:‏ آقایم،‏ پادشاه،‏ چرا نزد بنده خود<br />

آمده است؟ داود گفت:‏ تا خرمنگاه را از تو بخرم و<br />

قربانگاهی براي یهوه بنا نمایم و تا وبا از قوم رفع<br />

شود.‏<br />

و اَرونه به داود عرض کرد:‏ آقایم پادشاه آنچه را<br />

که در نظرش پسند آید گرفته،‏ قربانی کند و اینک<br />

گاوان به جهت قربانی سوختنی و خرمنکوب و<br />

افسار گاوان به جهت هیزم.‏ این همه را اي پادشاه،‏<br />

اَرونه به پادشاه میدهد.‏ و اَرونه به پادشاه گفت:‏ یهوه،‏<br />

خدایت،‏ تو را قبول فرماید.‏<br />

اما پادشاه به اَرونه گفت:‏ نه،‏ بلکه حتماً‏ به قیمت<br />

از تو خواهم گرفت،‏ و براي یهوه،‏ خداي خود،‏<br />

قربانیهاي سوختنی بیقیمت نخواهم گذرانید.‏ پس<br />

داود خرمنگاه و گاوان را به پنجاه شکل نقره خرید.‏<br />

و داود در آنجا قربانگاهی براي یهوه بنا نموده،‏<br />

قربانیهاي سوختنی و قربانیهاي صلح گذرانید.‏ پس<br />

یهوه به جهت زمین اجابت فرمود و وبا از اسرائیل رفع<br />

شد.‏<br />

پیدایش 11 ،23<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

- 319 -


یع<br />

تی<br />

یان<br />

يرو<br />

تی<br />

یم<br />

.13<br />

اول پادشاهان<br />

اول پادشاهان<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

و داود پادشاه پیر و سالخورده شده،‏ هر چند او را<br />

به لباس میپوشانیدند،‏ اما گرم نمیشد.‏<br />

و خادمانش وي را گفتند:‏ به جهت آقاي ما،‏ پادشاه،‏<br />

باکرهاي جوان بطلبند تا به حضور پادشاه بایستد و او<br />

را پرستاري نماید،‏ و در آغوش تو بخوابد تا آقاي ما،‏<br />

پادشاه،‏ گرم بشود.‏<br />

سپ.‏ در تمامی محدوده اسرائیل دختري خوش<br />

چهره طلبیدند و اَبیشَک شونمیه را یافته،‏ او را نزد<br />

پادشاه آوردند.‏<br />

و آن دختر بسیار خوش چهره بود و پادشاه را<br />

پرستاري نموده،‏ او را خدمت میکرد.‏ اما پادشاه او را<br />

نشناخت.‏<br />

را برافراشته،‏<br />

آنگاه اَدنیا پسر حج<br />

گفت:‏ من سلطنت خواهم نمود.‏ و براي خود ارابهها و<br />

سواران و پنجاه نفر را که پیش وي بدوند،‏ مهیا<br />

ساخت.‏ دوم ؛<br />

و پدرش او را در تمامی ایام عمرش نرنجانیده،‏ و<br />

نگفته بود چرا چنین و چنان میکنی،‏ و او نیز بسیار<br />

خوشاندام بود و مادرش او را بعد از اَبشالوم زاییده<br />

بود.‏ دوم<br />

و با یوآب پسر صرُویه و ابیاتار کاهن مشورت کرد و<br />

ایشان اَدنیا را کمک نمودند.‏ باب<br />

و اما صادوق کاهن و بنایاهو پسر یهویاداع و ناتان<br />

پیامبر و شمعی و رِی و شجاعانی که از آن داود<br />

بودند،‏ با اَدنیا نرفتند.‏<br />

و اَدنیا گوسفندان و گاوان و پرواریها نزد سنگ<br />

زوحلَت که به جانب عین روجل است،‏ قربانی نمود،‏ و<br />

تمامی برادرانش،‏ پسران پادشاه را با همه مردان یهودا<br />

که خادمان پادشاه بودند،‏ دعوت نمود.‏ یوشع<br />

اما ناتان پیامبر و بنایاهو و شجاعان و برادر خود،‏<br />

سلیمان را دعوت نکرد.‏<br />

و ناتان به بتْشَبع،‏ مادر سلیمان،‏ عرض کرده،‏<br />

گفت:‏ آیا نشنیدي که اَدنیا،‏ پسر حج<br />

میکند و آقاي ما داود نمیداند.‏<br />

سپ.‏ حال بیا تو را مشورت دهم تا جان خود و<br />

جان پسرت،‏ سلیمان را بره<br />

برو ونزد داود پادشاه داخل شده،‏ وي را بگو که اي<br />

آقایم پادشاه،‏ آیا تو براي کنیز خود قسم خورده،‏<br />

نگفتی که پسر تو سلیمان،‏ بعد از من پادشاه خواهد<br />

شد؟ و او بر تخت من خواهد نشست؟ پس چرا اَدنیا<br />

پادشاه شده است؟<br />

اینک وقتی که تو هنوز در آنجا با پادشاه سخن<br />

گویی،‏ من نیز بعد از تو خواهم آمد و کلام تو را ثابت<br />

خواهم کرد.‏<br />

سپ.‏ بتْشَبع نزد پادشاه به اطاق درآمد و پادشاه<br />

بسیار پیر بود و اَبیشَک شونمیه،‏ پادشاه را خدمت<br />

مینمود.‏<br />

و بتْشَبع خم شده،‏ پادشاه را تعظیم نمود و پادشاه<br />

گفت:‏ تو را چه شده است؟ دوم سموئیل<br />

او وي را گفت:‏ اي آقایم تو براي کنیز خود به<br />

یهوه خداي خویش قسم خوردي که پسر تو،‏ سلیمان<br />

بعد از من پادشاه خواهد شد و او بر تخت من خواهد<br />

نشست.‏<br />

و حال اینک اَدنیا پادشاه شده است و آقایم پادشاه<br />

اطلاع ندارد.‏<br />

و گاوان و پرواریها و گوسفندان بسیار قربانی<br />

کرده،‏ همۀ پسران پادشاه و ابیاتار کاهن و یوآب،‏<br />

سردار لشکر را دعوت کرده،‏ اما بندهات سلیمان را<br />

دعوت ننموده است.‏<br />

و اما اي آقایم پادشاه،‏ چشمان تمامی اسرائیل به<br />

سوي توست تا ایشان را خبر دهی که بعد از آقایم،‏<br />

پادشاه،‏ کیست که بر تخت وي خواهد نشست.‏<br />

اما اگر هنگامی که آقایم پادشاه با پدران خویش<br />

بخوابد که من و پسرم سلیمان مقصر خواهیم بود.‏ خروج<br />

5 ،14<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

16 ،5<br />

.22<br />

و اینک چون او هنوز با پادشاه سخن گفت،‏<br />

ناتان پیامبر نیز داخل شد.‏<br />

و پادشاه را خبر داده،‏ گفتند که اینک ناتان پیامبر<br />

است.‏ و او به حضور پادشاه درآمده،‏ رو به زمین خم<br />

شده،‏ پادشاه را تعظیم نمود.‏<br />

و ناتان گفت:‏ اي آقایم پادشاه،‏ آیا تو گفتهاي که<br />

اَدنیا بعد از من پادشاه خواهد شد و او بر تخت من<br />

خواهد نشست؟<br />

زیرا که امروز او روانه شده،‏ گاوان و پرواریها و<br />

گوسفندان بسیار قربانی نموده،‏ و همۀ پسران پادشاه و<br />

سرداران لشکر و ابیاتار کاهن را دعوت کرده است،‏ و<br />

اینک ایشان به حضورش به خوردن و آشامیدن<br />

مشغولند و میگویند اَدنیاي پادشاه زنده بماند.‏ دوم<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

7 ،15<br />

، سلطنت<br />

، خویشتن<br />

22 ،2<br />

.<br />

1 ،15<br />

سموئیل 4 ،3<br />

سموئیل 3 ،3<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

- 320 -


یجِ‏<br />

يجا<br />

هرا<br />

یک<br />

یجِ‏<br />

سموئیل<br />

اول پادشاهان<br />

16 ،16<br />

.26<br />

اما بندهات مرا و صادوق کاهن و بنایاهو پسر<br />

یهویاداع و بندهات را دعوت نکرده است.‏<br />

آیا این کار از جانب آقایم،‏ پادشاه شده و آیا به<br />

بندهات خبر ندادي که بعد از آقایم،‏ پادشاه کیست که<br />

بر تخت وي بنشیند؟<br />

و داود پادشاه در جواب گفت:‏ بتْشَبع را نزد من<br />

بخوانید.‏ پ س او به حضور پادشاه درآمد و به حضور<br />

پادشاه ایستاد.‏<br />

و پادشاه سوگند خورده،‏ گفت:‏ قسم به حیات<br />

یهوه که جان مرااز تمام تنگیها رهانیده است،‏ دوم سموئیل<br />

، سلیمان<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

9 ،4<br />

30. چنانکه<br />

براي تو،‏ به یهوه خداي اسرائیل،‏ قسم<br />

خورده،‏ گفتم که پسر تو،‏ سلیمان بعد از من پادشاه<br />

خواهد شد،‏ و او به جاي من بر تخت من خواهد<br />

نشست،‏ به همان طور امروز به عمل خواهم آورد.‏<br />

و بتْشَبع رو به زمین خم شده،‏ پادشاه را تعظیم<br />

نمود و گفت:‏ آقایم،‏ داود پادشاه تا به ابد زنده بماند!‏<br />

و داود پادشاه گفت:‏ صادوق کاهن و ناتان پیامبر و<br />

بنایاهو پسر یهویاداع را نزد من بخوانید.‏ پ س ایشان به<br />

حضور پادشاه داخل شدند.‏<br />

و پادشاه به ایشان گفت:‏ بندگان آقاي خویش را<br />

همراه خود بردارید و پسرم،‏ سلیمان را بر قاطر من<br />

سوار نموده،‏ او را به حون ببرید.‏<br />

و صادوق کاهن و ناتان پیامبر او را در آنجا به<br />

پادشاهی اسرائیل مسح نمایند و شیپور را نواخته،‏<br />

بگویید:‏ سلیمان پادشاه زنده بماند!‏<br />

و شما در عقب وي برآیید تا او داخل شده،‏ بر<br />

تخت من بنشیند و او به من پادشاه خواهد شد،‏<br />

و او را مأمور فرمودم که بر اسرائیل و بر یهودا پیشوا<br />

باشد.‏<br />

و بنایاهو پسر یهویاداع در جواب پادشاه گفت:‏<br />

آمین!‏ یهوه،‏ خداي آقایم،‏ پادشاه نیز چنین بگوید.‏<br />

یهوه با آقایم،‏ پادشاه بوده است،‏ همچنین<br />

با سلیمان نیز باشد،‏ و تخت وي را از تخت آقایم داود<br />

پادشاه عظیمتر گرداند.‏<br />

و صادوق کاهن و ناتان پیامبر و بنایاهو پسر<br />

یهویاداع و کریتیان و فلیتیان رفته،‏ سلیمان را بر قاطرِ‏<br />

داود پادشاه سوار کردند و او را به حون آوردند.‏<br />

و صادوق کاهن،‏ روغندان را از خیمه گرفته،‏<br />

سلیمان را مسح کرد و چون شیپور را نواختند تمامی<br />

قوم گفتند:‏ سلیمان پادشاه زنده بماند.‏ اول تواریخ ؛<br />

12 11، دوم پادشاهان<br />

.40<br />

و تمامی قوم در عقب وي میرفتند و قوم نی<br />

نواختند و به شوق عظیم شادي نمودند،‏ به حدي که<br />

زمین از صداي ایشان میلرزید.‏<br />

و اَدنیا و تمامی دعوت شدگانی که با او بودند،‏<br />

چون از خوردن فراغت یافتند،‏ این را شنیدند و چون<br />

یوآب صداي شیپور را شنید،‏ گفت:‏ چیست این صداي<br />

اضطراب در شهر؟<br />

و چون او هنوز سخن میگفت،‏ اینک یوناتان پسر<br />

ابیاتارِ‏ کاهن رسید و اَدنیا گفت:‏ بیا زیرا که تو مرد<br />

شجاع هستی و خبر نیکو میآوري.‏ دوم سموئیل<br />

یوناتان در جواب اَدنیا گفت:‏ به درستی که آقاي<br />

ما،‏ داود پادشاه،‏ سلیمان را پادشاه ساخته است.‏<br />

و پادشاه،‏ صادوق کاهن و ناتان پیامبر و بنایاهو<br />

پسر یهویاداع و کَرِیتیان و فلیتیان را با او فرستاده،‏ او<br />

را بر قاطر پادشاه سوار کردهاند.‏<br />

و صادوق کاهن و ناتان پیامبر،‏ او را در جِیحون به<br />

پادشاهی مسح کردهاند و از آنجا شادي کنان برآمدند،‏<br />

چنانکه شهر به آشوب درآمد.‏ و این است صدایی که<br />

شنیدید.‏<br />

و سلیمان نیز بر تخت سلطنت نشست.‏ اول تواریخ<br />

،29<br />

27 ،15<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

5<br />

.47<br />

و همچنین بندگان پادشاه به جهت تبریک آقاي<br />

ما،‏ داود پادشاه آمده،‏ گفتند:‏ خداي تو اسم سلیمان را<br />

از اسم تو باشکوهتر و تخت او را از تخت تو عظیمتر<br />

گرداند.‏ و پادشاه بر بستر خود سجده نمود.‏<br />

و پادشاه نیز چنین گفت:‏ متبارك باد یهوه،‏ خداي<br />

اسرائیل،‏ که امروز کسی را که بر تخت من بنشیند،‏ به<br />

من داده است و چشمان من،‏ این را میبیند.‏<br />

آنگاه تمامی مهمانان اَدنیا ترسان شده،‏ برخاستند<br />

و هرکس به خود رفت.‏<br />

و اَدنیا از سلیمان ترسان شده،‏ برخاست و روانه<br />

شده،‏ شاخهاي قربانگاه را گرفت.‏<br />

و سلیمان را خبر داده،‏ گفتند که اینک اَدنیا از<br />

سلیمان پادشاهمیترسد و شاخهاي قربانگاه را گرفته،‏<br />

میگوید که سلیمان پادشاه امروز براي من قسم بخورد<br />

که بندة خود را به شمشیر نخواهد کُشت.‏ باب<br />

و سلیمان گفت:‏ اگر مرد صالح باشد،‏ ی از<br />

مویهایش بر زمین نخواهد افتاد،‏ اما اگر بدي در او<br />

یافت شود،‏ خواهد مرد.‏ اول سموئیل ؛ دوم سموئیل<br />

و سلیمان پادشاه فرستاد تا او را از نزد قربانگاه<br />

آوردند و او آمده،‏ سلیمان پادشاه را تعظیم نمود و<br />

باب 6 ،3<br />

11 ،14<br />

28 ،2<br />

15 ،14<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

22 ،30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

37. چنانکه<br />

.38<br />

.39<br />

- 321 -


کی<br />

هرا<br />

يرا<br />

یزن<br />

ین<br />

یم<br />

يرو<br />

ته<br />

سلیمان گفت:‏ به خانۀ خود برو.‏<br />

اول پادشاهان<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و چون ایام وفات داود نزد شد،‏ پسر خود<br />

سلیمان را وصیت فرموده،‏ گفت:‏<br />

من به تمامی اهل زمین میروم.‏ پ س تو قوي و<br />

دلیر باش.‏ ایوب<br />

نصیحتهاي یهوه،‏ خداي خود را نگاه داشته،‏ به راه<br />

و روشهاي وي پیروي نما،‏ و قواعد و دستورات و<br />

احکام و شهادات وي را به نوعی که در تورات موسی<br />

نوشتهشده است،‏ محافظت نما تا در هر کاري که کنی<br />

و به هر جایی که توجه نمایی،‏ برخوردار باشی.‏ یوشع<br />

7 ،1<br />

، کلامی<br />

21 ،10<br />

.3<br />

؛ 6 ،23<br />

.4<br />

و تا آنکه یهوه را که دربارة من فرموده و<br />

گفته است،‏ اگر پسران تو راه خویش را حفظ نموده،‏ به<br />

تمامی دل و به تمامی جان خود در حضور من به<br />

راستی پیروي نمایند،‏ یقین که از تو کسی که بر تخت<br />

اسرائیل بنشیند،‏ مفقود نخواهد شد.‏ پیدایش<br />

و دیگر تو آنچه را که یوآب پسر صرُویه به من کرد<br />

میدانی،‏ یعنی آنچه را با دو سردار لشکر اسرائیل اَبنیر<br />

پسر نیر و عماسا پسر یتَر کرد و ایشان را کشت و<br />

خون جنگ را در حین صلح ریخته،‏ خون جنگ را بر<br />

کمربندي که به کمر خود داشت و بر نعلی که به<br />

پایهایش بود،‏ پاشید.‏ دوم ؛<br />

سپ.‏ موافق حکمت خود عمل نما و مباد که موي<br />

سفید او با صلح به قبر فرو رود.‏<br />

و اما با پسران برْزِلاّي جِلْعادي لطف نما و ایشان از<br />

جملۀ خورندگان بر سفرة تو باشند،‏ زیرا که ایشان<br />

هنگامی که از برادر تو اَبشالوم فرار میکردم،‏ نزد من<br />

چنین آمدند.‏ عزرا ؛ دوم سموئیل<br />

و اینک شمعی پسر جی بنیامینی از بحوریم نزد<br />

توست و او مرا در روزي که به محنایم رسیدم به لعنت<br />

سخت نفرین کرد،‏ اما چون به استقبال من به اردن<br />

آمد براي او به یهوه قسم خورده،‏ گفتم که تو را با<br />

شمشیر نخواهم کشت.‏ دوم سموئیل ؛<br />

سپ.‏ هماکنون او را بیگناه مشمار زیرا که مرد<br />

حکیم هستی و آنچه را که با او باید کرد،‏ میدانی.‏ پ س<br />

مویهاي سفید او را به قبر با خون فرود آور.‏<br />

سپ.‏ داود با پدران خود خوابید و در شهر داود<br />

دفن شد.‏ اعمال رسولان<br />

و ایامی که داود بر اسرائیل سلطنت نمود،‏<br />

چهل سال بود.‏ هفت سال در حبرون سلطنت کرد و<br />

در اورشلیم سی و سه سال سلطنت نمود.‏ دوم سموئیل<br />

،5<br />

؛ اول تواریخ 4<br />

27 ،30<br />

.12<br />

و سلیمان بر تخت پدر خود داود نشست و<br />

سلطنت او بسیار استوار گردید.‏<br />

و اَدنیا پسر حجیت نزد بتْشَبع،‏ مادر سلیمان آمد<br />

و او گفت:‏ آیا با صلح آمدي؟ او جواب داد:‏ با صلح.‏ اول<br />

.13<br />

4 ،16 سموئیل<br />

14<br />

.15<br />

سپ.‏ گفت:‏ با تو حرفی دارم.‏ او گفت:‏ بگو.‏<br />

گفت:‏ تو میدانی که سلطنت با من شده بود و<br />

تمامی اسرائیل خود را به من مایل کرده بودند تا<br />

سلطنت نمایم.اما سلطنت منتقل شده،‏ از آنِ‏ برادرم<br />

گردید زیرا که از جانب یهوه از آن او بود.‏ باب<br />

و هماکنون خواهشی از تو دارم؛ خواهش مرا رد<br />

مکن.‏ او وي را گفت:‏ بگو.‏<br />

گفت:‏ خواهش این که به سلیمان پادشاه بگویی<br />

زیرا خواهش تو را رد نخواهد کرد تا اَبیشَک شونمیه را<br />

به من به بدهد.‏ باب ؛ یوشع<br />

بتْشَبع گفت:‏ خوب،‏ من نزد پادشاه براي تو خواهم<br />

گفت.‏<br />

سپ.‏ بتْشَبع نزد سلیمان پادشاه داخل شد تا با او<br />

دربارة اَدنیا سخن گوید.‏ و پادشاه به استقبالش<br />

برخاسته،‏ او را تعظیم نمود و بر تخت خود نشست و<br />

فرمود تا براي مادر پادشاه تخت بیاورند و او به دست<br />

راستش بنشست.‏<br />

و او عرض کرد:‏ یک مطلب جزئی دارم که از تو<br />

سؤال نمایم.‏ خواهش مرا رد منما.‏ پادشاه گفت:‏ اي<br />

مادرم بگو زیرا که خواهش تو را رد نخواهم کرد.‏<br />

و او گفت:‏ اَبیشَک شونمیه به برادرت اَدنیا به زنی<br />

داده شود.‏<br />

پادشاه،‏ مادر خود را جواب داده،‏ گفت:‏<br />

چرا اَبیشَک شونَمیه را به ج ته اَدنیا طلبیدي؟<br />

سلطنت را نیز براي وي طلب کن چونکه او برادر<br />

بزرگ من است،‏ هم به جهت او و هم به ج ابیاتار<br />

کاهن و هم به جهت یوآب پسر صرُویه.‏ باب<br />

و سلیمان پادشاه به یهوه قسم خورده،‏ گفت:‏ خدا<br />

به من مثل این بلکه زیاده از این عمل نماید اگر اَدنیا<br />

این سخن را به ضرر جان خود نگفته باشد.‏ دوم سموئیل<br />

،1<br />

5 ،1<br />

7 ،1<br />

18 ،19<br />

3 ،1<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

22. سلیمان<br />

.23<br />

16<br />

.24<br />

و هماکنون قسم به حیات یهوه که مرا استوار<br />

نموده،‏ و مرا بر تخت پدرم،‏ داود نشانیده،‏ و خانهاي<br />

برایم به طوري که وعده نموده بود،‏ برپا کرده است که<br />

1 ،17<br />

مزامیر 10 ،63<br />

10 ،20<br />

16 ،19<br />

سموئیل 27 ،3<br />

27 ،17<br />

5 ،16<br />

29 ،2<br />

61 ،2<br />

.5<br />

6<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

10<br />

.11<br />

- 322 -


يجا<br />

یل<br />

یب<br />

يرو<br />

.36<br />

اَدنیا امروز خواهد مرد<br />

سپ.‏ سلیمان پادشاه به دست بنایاهو پسر یهویاداع<br />

فرستاد و او وي را زد که مرد.‏<br />

و پادشاه به ابیاتار کاهن گفت:‏ به مزرعۀ خود به<br />

عناتوت برو زیرا که تو مستوجب قتل هستی،‏ اما امروز<br />

تو را نخواهم کشت،‏ چونکه صندوق،‏ سرور یهوه را در<br />

حض ور پدرم داود برمیداشتی،‏ و در تمامی<br />

مصیبتهاي پدرم رنج کشیدي.‏ ارمیا<br />

سپ.‏ سلیمان،‏ ابیاتار را از کاهنی یهوه اخراج نمود<br />

تا کلام یهوه را که دربارة خاندان عی در شیلوه<br />

فرموده بود،‏ کامل گرداند.‏ اول سموئیل<br />

و چون خبر به یوآب رسید،‏ یوآب به خیمۀ یهوه<br />

فرار کرده،‏ شاخهاي قربانگاه را گرفت زیرا که یوآب،‏<br />

اَدنیا را پیروي کرده،‏ هرچند اَبشالوم را پیروي ننموده<br />

بود.‏ باب<br />

و سلیمان پادشاه را خبر دادند که یوآب به خیمۀ<br />

یهوه فرار کرده،‏ و اینک به پهلوي قربانگاه است.‏ پس<br />

سلیمان،‏ بنایاهو پسر یهویاداع را فرستاده،‏ گفت:‏ برو و<br />

او را بکش.‏ خروج<br />

و بنایاهو به خیمۀ یهوه داخل شده،‏ او را گفت:‏<br />

پادشاه چنین میفرماید که بیرون بیا.‏ او گفت : نه،‏ بلکه<br />

اینجا میمیرم.‏ و بنایاهو به پادشاه خبر رسانیده،‏ گفت<br />

که یوآب چنین گفته،‏ و چنین به من جواب داده<br />

است.‏<br />

پادشاه وي را فرمود:‏ موافق سخنش عمل نما و او<br />

را کشته،‏ دفن کن تا خون گناهی را که یوآب<br />

ریخته بود از من و از خاندان پدرم دور نمایی.‏<br />

و یهوه خونش را بر سر خودش رد خواهد گردانید<br />

به سبب اینکه بر دو مرد که از او عادلتر و نیکوتر<br />

بودند هجوم آورده،‏ ایشان را باشمشیر کشت و پدرم،‏<br />

داود اطلاع نداشت،‏ یعنی اَبنیر پسر نیر،‏ سردار لشکر<br />

اسرائیل و عماسا پسر یتَر،‏ سردار لشکر یهودا.‏ دوم سموئیل<br />

اول پادشاهان<br />

1 ،1<br />

31 ،2<br />

14 ،21<br />

51 ،1<br />

25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

10 ،20 ؛ 27 ،3<br />

33<br />

سپ.‏ خون ایشان بر سر یوآب و بر سر نسلش تا به<br />

ابد برخواهد گشت و براي داود و نسلش و خاندانش و<br />

تختش سلامتی از جانب یهوه تا ابد خواهد بود.‏ پیدایش<br />

6 ،9<br />

34<br />

سپ.‏ بنایاهو پسر یهویاداع رفته،‏ او را زد و کشت و<br />

او را در خانهاش که در صحرا بود،‏ دفن کردند.‏<br />

و پادشاه بنایاهو پسر یهویاداع را به جایش به<br />

سرداري لشکر نصب کرد و پادشاه،‏ صادوق کاهن را در<br />

ابیاتار گماشت.‏ باب<br />

و پادشاه فرستاده،‏ شمعی را خوانده،‏ وي را گفت:‏<br />

به جهت خود خانهاي در اورشلیم بنا کرده،‏ در آنجا<br />

ساکن شو و از آنجا به هیچ طرف بیرون مرو.‏<br />

زیرا یقیناً‏ در روزي که بیرون و از نهر قدرون<br />

عبور نمایی،‏ بدان که حتماً‏ خواهی مرد و خونت بر سر<br />

خودت خواهد بود.‏ پیدایش<br />

و شمعی به پادشاه گفت:‏ آنچه گفتی نیکوست.‏ به<br />

طوري که آقایم پادشاه فرموده است،‏ بندهات چنین<br />

عمل خواهد نمود.‏ پس شمعی روزهاي بسیار در<br />

اورشلیم ساکن بود.‏<br />

اما بعد از پایان سه سال واقع شد که دو غلام<br />

شمعی نزد اَخیش پسر معکَه،‏ پادشاه جت فرار کردند و<br />

شمعی را خبر داده،‏ گفتند که اینک غلامانت در جت<br />

هستند.‏<br />

و شمعی برخاسته،‏ الاغ خود را بیاراست و به<br />

جستجوي غلامانش،‏ نزد اَخیش به جت روانه شد،‏ و<br />

شمعی رفته،‏ غلامان خود را از جت بازآورد.‏<br />

و به سلیمان خبر دادند که شمعی از اورشلیم به<br />

جت رفته و برگشته است.‏<br />

و پادشاه فرستاده،‏ شمعی راخواند و وي را گفت:‏<br />

آیا تو را به یهوه قسم ندادم و تو را به تأکید نگفتم در<br />

روزي که بیرون شوي و به هر جا بروي یقین بدان که<br />

خواهی مرد،‏ و تو مرا گفتی سخنی که شنیدم<br />

نیکوست؟<br />

سپ.‏ قسم یهوه و حکمی را که به تو امر فرمودم،‏<br />

چرا نگاه نداشتی؟<br />

و پادشاه به شمعی گفت:‏ تمامی بدي را که دلت<br />

از آن آگاهی دارد که به پدر من داود کردهاي،‏ میدانی<br />

و یهوه شرارت تو را به سرت برگردانیده است.‏ دوم<br />

17 ،2<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43<br />

.44<br />

13 ،62 ؛ 7 ،54 ؛ مزامیر 5 ،16 سموئیل<br />

.45<br />

و سلیمان پادشاه،‏ مبارك خواهد بود و تخت داود<br />

در حضور یهوه تا به ابد پایدار خواهد ماند.‏<br />

پس پادشاه بنایاهو پسر یهویاداع را امر فرمود و او<br />

بیرون رفته،‏ او را زد که مرد.‏ و سلطنت در دست<br />

سلیمان برقرار گردید.‏<br />

.46<br />

3<br />

.1<br />

و سلیمان با فرعون،‏ پادشاه مصر،مصاهرت نموده،‏<br />

دختر فرعون را گرفت،‏ و او را به شهر داود آورد تا<br />

بناي خانۀ خود و خانۀ یهوه و حصار اورشلیم را به هر<br />

طرفش تمام کند.‏<br />

4 ،4<br />

.35<br />

- 323 -


يجا<br />

نی<br />

تگف<br />

نی<br />

:<br />

اول پادشاهان<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

اما قوم در مکانهاي بلند قربانی میگذرانیدند زیرا<br />

خانهاي براي اسم یهوه تا آن زمان بنا نشده بود.‏<br />

و سلیمان یهوه را دوست داشته،‏ به قواعد پدر خود،‏<br />

داود رفتار مینمود،‏ جز اینکه در مکانهاي بلند قربانی<br />

میگذرانید و بخور میسوزانید.‏<br />

و پادشاه به جِبعون رفت تا در آنجا قربانی بگذراند<br />

زیرا که مکانِ‏ بلند عظیم،‏ آن بود و سلیمان بر آن<br />

قربانگاه هزار قربانی سوختنی گذرانید.‏<br />

و یهوه به سلیمان در جِبعون در خواب شب ظاهر<br />

شد.‏ و خدا فرمود:‏ آنچه را که به تو بدهم،‏ طلب نما.‏<br />

2 ،9 باب<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

، پدرم<br />

9 ،2<br />

6. سلیمان<br />

گفت:‏ تو بابندهات داود،‏ هرگاه در<br />

حضور تو با راستی و عدالت و قلب صادق با تو رفتار<br />

مینمود،‏ لطف عظیم مینمودي،‏ و این لطف عظیم را<br />

براي او نگاه داشتی که پسري به او دادي تا بر تخت<br />

وي بنشیند،‏ چنانکه امروز اتفاق افتاده است.‏<br />

؛ اول پادشاهان<br />

مزامیر 6 ،23<br />

48 ،1<br />

.7<br />

.8<br />

و هماکنون اي یهوه،‏ خداي من،‏ تو بندة خود را به<br />

پدرم داود،‏ پادشاه ساختی و من طفل کوچک<br />

هستم که خروج و دخول را نمیدانم.‏<br />

و بندهات در میان قوم تو که برگزیدهاي هستم،‏ قوم<br />

عظیمی که زیادند به حدي که ایشان را نتوان شمرد و<br />

حساب کرد.‏ باب ؛ ارمیا<br />

سپ.‏ به بندة خود دل فهیم عطا فرما تا قوم تو را<br />

داوري نمایم و در میان نیک و بد فرق گذارم؛ زیرا<br />

کیست که این قوم عظیم تو را داوري تواند نمود؟ دوم<br />

23 ،46<br />

20 ،4<br />

9<br />

10 ،1 تواریخ<br />

.10<br />

و این امر به نظر یهوه پسند آمد که سلیمان ا<br />

چیز را خواسته بود.‏<br />

سپ.‏ خدا وي را فرمود:‏ چونکه این چیز را خواستی<br />

و طول ایام براي خویشتن نطلبیدي،‏ و ثروت براي<br />

خود نخواستی،‏ و جان دشمنانت را نطلبیدي،‏ بلکه به<br />

جهت خود حکمت خواستی تا انصاف را بفهمی،‏<br />

اینک بر حسب کلام تو کردم و اینک دل حکیم و<br />

فهیم به تو دادم به طوري که پیش از تو مثل تویی<br />

نبوده است و بعد از تو کسی مثل تو نخواهد برخاست.‏<br />

و نیز آنچه را نطلبیدي،‏ یعنی هم ثروت و هم<br />

شکوه را به تو عطا فرمودم به حدي که در تمامی<br />

روزهایت کسی مثل تو در میان پادشاهان نخواهد بود.‏<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

33 6، ؛ متی 12 1، دوم تواریخ<br />

.14<br />

و اگر در راههاي من پیروي نموده،‏ قواعد و<br />

دستورات مرا نگاه داري به طوري که پدر تو داود<br />

پیروي نمود،‏ آنگاه روزهایت را طولانی خواهم گردانید.‏<br />

سپ.‏ سلیمان بیدار شد و اینک خواب بود.‏ و به<br />

اورشلیم آمده،‏ پیش صندوق عهد یهوه ایستاد،‏ و<br />

قربانیهاي سوختنی گذرانید و قربانیها سلامتی<br />

قربانی کرده،‏ براي تمامی بندگانش ضیافت نمود.‏ پیدایش<br />

15<br />

20 ،40<br />

.16<br />

آنگاه دو زن فاحشه نزد پادشاه آمده،‏ در حضورش<br />

ایستادند.‏<br />

و یکی از آن زنان گفت:‏ اي آقایم،‏ من و ا زن<br />

در یک خانه ساکنیم و در آن خانه با او زاییدم.‏<br />

و روز سوم بعد از زاییدنم واقع شد که این زن نیز<br />

زایید و ما با یکدیگر بودیم و کسی دیگر با ما در خانه<br />

نبود و ما هر دو در خانه تنها بودیم.‏<br />

و در شب،‏ پسر این زن مرد زیرا که روي او<br />

خوابیده بود.‏<br />

و او در نصف شب برخاسته،‏ پسر مرا وقتی که<br />

کنیزت در خواب بود از پهلوي من گرفت و در بغل<br />

خود گذاشت و پسر مردة خود را در بغل من نهاد.‏<br />

و بامدادان چون برخاستم تا پسر خود را شیر<br />

دهم،‏ اینک مرده بود؛ اما چون در وقت صبح بر او نگاه<br />

کردم،‏ دیدم که پسري که من زاییده بودم،‏ نیست.‏<br />

زن دیگر گفت:‏ نه،‏ بلکه پسر زنده از آن من است<br />

و پسر مرده از آن توست.‏ و آن دیگر گفت:‏ نه،‏ بلکه<br />

پسر مرده از آن توست و پسر زنده از آن من است.‏ و<br />

به حضور پادشاه سخن میگفتند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه این میگوید که این پسر زنده<br />

از آن من است و پسر مرده از آن توست و آن میگوید<br />

نه،‏ بلکه پسر مرده از آن توست و پسر زنده از آن من<br />

است.‏<br />

و پادشاه گفت:‏ شمشیري نزد من بیاورید.‏ پس<br />

شمشیري به حضور پادشاه آوردند.‏<br />

و پادشاه گفت:‏ پسر زنده را به دو قسمت تقسیم<br />

نمایید و نصفش را به این و نصفش را به آن بدهید.‏<br />

و زنی که پسر زنده از آن او بود،‏ چونکه دلش بر<br />

پسرشمیسوخت به پادشاه عرض کرده،‏ گفت:‏ اي<br />

آقایم!‏ پسر زنده را به او بدهید و او را هرگز مکشید.‏ اما<br />

آن دیگري گفت:‏ نه از آن من و نه از آن تو باشد؛ او را<br />

تقسیم نمایید.‏ اشعیا<br />

آنگاه پادشاه امر فرموده،‏ گفت:‏ پسر زنده را به او<br />

بدهید و او را حتماً‏ مکشید زیرا که مادرش این است.‏<br />

و چون تمامی اسرائیل حکمی را که پادشاه کرده<br />

بود،‏ شنیدند از پادشاه بترسیدند زیرا دیدند که حکمت<br />

15 ،49<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

- 324 -


نی<br />

یم<br />

هشَ‏ یش<br />

کی<br />

یزن<br />

له<br />

یدیم<br />

یح<br />

ته<br />

خدایی به جهت داوري کردن در دل اوست.‏ 20.<br />

اول پادشاهان<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

و سلیمان پادشاه بر تمامی اسرائیل پادشاهبود.‏<br />

و سردارانی که داشت اینانند:‏ عزَریاهو پسر صادوق<br />

کاهن،‏ باب<br />

و اَلیحورف و اَخیا پسران کاتبان و یهوشافاط<br />

پسر اَخیلُود وقایع نگار،‏<br />

و بنایاهو پسر یهویاداع،‏ سردار لشکر،‏ و صادوق و<br />

ابیاتار کاهنان،‏ اول تواریخ<br />

و عزَریاهو پسر ناتان،‏ سردار وکلاء و زابود پسر ناتان<br />

کاهن و دوست خالص پادشاه،‏<br />

و اَخیشار ناظر خانه و اَدونیرام پسر عبدا،‏ رئیس<br />

باجگیران.‏ باب<br />

و سلیمان دوازده وکیل بر تمامی اسرائیل داشت که<br />

به جهت خوراك پادشاه و خاندانش تدارك میدیدند،‏<br />

که هریک از ایشان یک ماه در سال تدارك میدید.‏<br />

و نامهاي ایشان ا است ‏:بِنْحور در کوهستان<br />

افرایم،‏<br />

و بِنْدقَر در ماقص و شَعلْبِیم و بیت-شمس و ایلون<br />

بیت ‏-حانان<br />

و بِنْحسد در اَربوت که سوکوه و تمامی زمین حافَر<br />

به او تعلق داشت،‏<br />

و بِنْئَبِینَداب در تمامی نافَت دور که تافَت دختر<br />

سلیمان زن او بود،‏ اول سموئیل<br />

و بعنا پسر اَخیلُود در تَعنَک و مجِدو و تمامی<br />

بیت-شان که به کنار صرْتان زیر یزْرعیل است از بیت-‏<br />

شان تا آبل-محولَه تا آن طرف یقْمعام،‏<br />

و بِنْجابر در راموت جِلْعاد که قُراي یاعیر پسر<br />

منَسی که در جِلْعاد میباشد و بلوك اَرجوب که در<br />

باشان است به او تعلق داشت،‏ یعنی شصت شهر بزرگ<br />

حصاردار با پشتبندهاي برنجین،‏ اول تواریخ<br />

و اَخیناداب پسر عدو در محنایم،‏<br />

و اَخیمعص در نفتالی که او نیز باسمت،‏ دختر<br />

سلیمان را به گرفته بود،‏<br />

و بعنا پسر حوشاي در آذر و بعلُوت،‏<br />

و یهوشافاط پسر فاروح در یساکار،‏<br />

و شمعی پسر ایلا در بنیامین،‏<br />

و جابر پسر اُوري در زمین جِلْعاد که ولا تی<br />

سیحون پادشاه اموریان و عوج پادشاه باشان بود و او<br />

به تنهایی در آن زمین وکیل بود.‏<br />

و یهودا و اسرائیل مثل ریگ کنارة دریا بیشماره<br />

بودند و خوردند و نوشیدند،‏ شادي میکردند.‏ ؛<br />

باب 8 ،3<br />

پیدایش 16 ،13<br />

10 ؛ اعداد 23،<br />

.21<br />

و سلیمان بر تمامی ممالک،‏ از نهر فرات تا زمین<br />

فلسطینیان و تا مرز مصر سلطنت نمود،‏ و هدایا<br />

آورده،‏ سلیمان را در تمامی ایام عمرش خدمت<br />

میکردند.‏<br />

و آذوقۀ سلیمان براي هر روز سی ک ُّر آرد نرم و<br />

شصت ک ُّر بلغُور بود.‏<br />

و ده گاو پرواري و بیست گاو از چراگاه و صد<br />

گوسفند به غیر از غزالها و آهوها و گوزنها و مرغهاي<br />

پروار.‏<br />

زیرا که بر تمامی ماوراي نهر از تفْسح تا غَز َّه بر<br />

همه پادشاهان آن طرف نهر حکمرانی مینمود و او را<br />

از هر طرف با همۀ اطرافش صلح بود.‏<br />

و یهودا و اسرائیل،‏ هرکس زیر مو و انجیر خود از<br />

دان تا بئرشَبع در تمامی ایام سلیمان در امنیت زندگی<br />

میکردند.‏ لاویان ؛ دوم پادشاهان<br />

و سلیمان را چ هزار آخور اسب به ج<br />

ارابههایش و دوازده هزار سوار بود.‏ دوم تواریخ<br />

و آن ناظرین از براي خوراك سلیمان پادشاه و<br />

همۀ کسانی که بر سفرة سلیمان پادشاه حا ض ر<br />

میبودند،‏ هر در ماه خود تدارك دند و<br />

نمیگذاشتند که به هیچ چیز احتیاج باشد.‏<br />

و جو و کاه به جهت اسبان ارابه و اسبان جنگی به<br />

مکانی که هر کس بر حسب وظیفهاش انتخاب شده<br />

بود،‏ میآوردند.‏<br />

و خدا به سلیمان حکمت و هوشیاري بیش از<br />

اندازه و وسعت دل مثل ریگ کنارة دریا عطا فرمود.‏<br />

25 ،9<br />

31 ،18<br />

5 ،26<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

18 ،139 مزامیر<br />

.30<br />

و حکمت سلیمان از حکمت تمامی پسرانمشرق<br />

و از حکمت همه مصریان زیاده بود.‏<br />

و از همه آدمیان از ایتانِ‏ ازراحی و از پسران<br />

ماحول،‏ یعنی مان و کَلْکُول و دردع حکیمتر بود و<br />

اسم او در میان تمامی امتهایی که به اطرافش بودند،‏<br />

شهرت یافت.‏ جامعه<br />

و سه هزار مثَل گفت و سرودهایش هزار و پنج<br />

بود.‏<br />

و دربارة درختان سخن گفت،‏ از سرو آزاد لُبنان تا<br />

زوفائی که بر دیوارها میروید و دربارة حیوانات و<br />

مرغان و حشرات و ماهیان نیز سخن گفت.‏<br />

و از همه طوایف و از تمام پادشاهان زمین که<br />

9 ،12<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

22 ،2<br />

24 .22 ،12<br />

8 ،16<br />

14 ،5<br />

35 ،2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 325 -


هآن<br />

هاآن<br />

يجا<br />

ته<br />

یزِ‏<br />

یس<br />

صدایۀ حکمت او را شنیده بودند،‏ میآمدند تا حکمت 11.<br />

سلیمان را استماع نمایند.‏ باب<br />

اول پادشاهان<br />

16 ،10<br />

5<br />

.1<br />

و حیرام،‏ پادشاه صور،‏ خادمان خود را نزد سلیمان<br />

فرستاد،‏ چونکه شنیده بود که او را به پدرش به<br />

پادشاهی مسح کردهاند،‏ زیرا که حیرام همیشه دوست<br />

داود بود.‏ باب<br />

و سلیمان نزد حیرام فرستاده،‏ گفت:‏ دوم تواریخ<br />

که تو پدر من داود را میدانی که نتوانست خانهاي<br />

به اسم یهوه،‏ خداي خود بنا نماید به دلیل جنگهایی<br />

که او را احاطه مینمود تا یهوه ایشان را زیر کف<br />

پایهاي او نهاد.‏<br />

اما هماکنون یهوه،‏ خداي من،‏ مرا از هر طرف آرامی<br />

داده است که هیچ دشمنی و هیچ واقعۀ بدي وجود<br />

ندارد.‏<br />

و اینک مراد من این است که خانهاي به اسم یهوه،‏<br />

خداي خود،‏ بنا نمایم چنانکه یهوه به پدرم داود وعده<br />

داد و گفت که پسرت که او را به جاي تو بر تخت<br />

خواهم نشانید،‏ خانه را به اسم من بنا خواهد کرد.‏ باب<br />

3 ،2<br />

39 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

12 ،6<br />

؛ دوم سموئیل<br />

4 ،89 ؛ مزامیر 13 ،7<br />

.6<br />

7<br />

و حال امر فرما که سروهاي آزاد از لبنان براي من<br />

قطع نمایند و خادمان من همراه خادمان تو خواهند<br />

بود،‏ و مزد خادمانت را موافق هرآنچه بفرمایی به تو<br />

خواهم داد،‏ زیرا تو میدانی که در میان ما کسی<br />

نیست که مثل صیدونیان در قطع نمودن درختان<br />

ماهر باشد.‏<br />

سپ.‏ چون حیرام سخنان سلیمان را شنید،‏ بسیار<br />

شادمان شده،‏ گفت:‏ امروز یهوه متبارك باد که به داود<br />

پسري حکیم بر این قوم عظیم عطا نموده است.‏ باب<br />

،10<br />

9<br />

.8<br />

9<br />

و حیرام نزد سلیمان فرستاده،‏ گفت:‏ پیغامی که نزد<br />

من فرستادي عمل نمودم و من خواهش تو را دربار ة<br />

چوب سرو آزاد و چوب صنوبر بجا خواهم آورد.‏<br />

خ.‏ ادمان من ا را از لبنان به کنار دریا خواهند<br />

آورد و من از در دریا کَلَک خواهم ساخت،‏ تا در<br />

مکانی که براي من معین و آنها را در آنجا از هم<br />

باز خواهم کرد تا آنها را بِبري و اما تو خواسته مرا در<br />

مورد دادن آذوقه به خانۀ به جا خواهی آورد.‏<br />

سپ.‏ حیرام چوبهاي سرو آزاد و چوبهاي صنوبر را<br />

موافق تمامی ارادهاش به سلیمان داد.‏<br />

و سلیمان بیست هزار کُرّ‏ گندم و بیست هزار کُرّ‏<br />

روغن صاف به حیرام به ج آذوقه خانهاش داد،‏ و<br />

سلیمان هرساله اینقدر به حیرام میداد.‏<br />

و یهوه سلیمان را به نوعی که به او وعده داده بود،‏<br />

حکمت بخشید و در میان حیرام و سلیمان صلح بود و<br />

با یکدیگر عهد بستند.‏ باب<br />

و سلیمان پادشاه از تمامی اسرائیل بیگاري کشید<br />

و آن بیگاران سی هزار نفر بود.‏<br />

و از ایشان ده هزار نفر،‏ هر ماهی به نوبت به لبنان<br />

میفرستاد.‏ یک ماه در لبنان و دو ماه در خانۀ خویش<br />

میماندند.‏ و اَدونیرام رئیس بیگاران بود.‏ باب<br />

و سلیمان را هفتاد هزار مرد باربردار و هشتاد هزار<br />

نفر چوببر در کوه بود.‏ دوم تواریخ<br />

به غیر از سران گماشتگان سلیمان که ناظر کار<br />

بودند،‏ یعنی سههزار و سیصد نفر که بر کارگران نا ظر<br />

بودند.‏ باب<br />

و پادشاه امر فرمود تا سنگهاي بزرگ و سنگهاي<br />

گرانبها و سنگهاي تراشیده شده به جهت بناي خانه<br />

کَندند.‏<br />

و بنایان سلیمان و بنایان حیرام و جِبلیان آنها را<br />

تراشیدند،‏ پس چوبها و سنگها را به جهت بناي خانه<br />

مهیا ساختند.‏ حزقیال<br />

6 ،4<br />

29 ،4 ؛ 12 ،3<br />

18 ،2<br />

9 ،27<br />

23 ،9<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

6<br />

.1<br />

و واقع شد در سال چهارصد و هشتاد از خرو ج<br />

فرزنداناسرائیل از سرزمین مصر در ماه و که ماه دوم<br />

از سال چهارم سلطنت سلیمان بر اسرائیل بود که<br />

بناي خانۀ یهوه را شروع کرد.‏ دوم<br />

و خانۀ یهوه که سلیمان پادشاه بنا نمود طولش<br />

شصت اندازه آرنج و عرضش بیست و بلندیش<br />

اندازه آرنج بود.‏<br />

و سالن معبد خانه را به اندازه عرض خانه،‏ طولش<br />

بیست اندازه آرنج و عرضش روبروي خانه ده اندازه<br />

آرنج بود.‏ دوم ؛ یوحنا<br />

و براي خانه پنجرههاي مشَبک ساخت.‏<br />

و بر دیوار خانه به هر طرفش طبقهها بنا کرد،‏ یعنی<br />

به هر طرف دیوارهاي خانه هم بر معبد و هم بر<br />

محراب و به هر طرفش اطاقها ساخت.‏<br />

و طبقۀ پایینی عرضش پنج اندازه آرنج و طبقۀ<br />

وسطی عر ض ش شش اندازه آرنج و طبقۀ سومی<br />

عرضش هفت اندازه آرنج بود زیرا که به هر طرف خانه<br />

تواریخ 1 ،3<br />

23 ،10<br />

تواریخ 4 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

کنی ،<br />

10<br />

- 326 -


يرو<br />

له<br />

يرو<br />

کی<br />

یم<br />

يا<br />

يرو<br />

يا<br />

کی<br />

يا<br />

از خارج پشتهها گذاشت تا تیرها در دیوار خانه فرو<br />

نرود.‏<br />

و چون خانه بنا میشد از سنگهایی که در معدن<br />

مهیا شده بود،‏ بنا شد به طوري که در وقت بنا نمودن<br />

خانه نه چکّش و نه تبر و نه هیچ آلات آهنی استفاده<br />

شد.‏<br />

و درِ‏ اطاقهاي وسطی در جانب راست خانه بود و<br />

به طبقۀ وسطی و از طبقه وسطی تا طبقۀ سومی از<br />

پلّههاي پیچاپیچ بالا میرفتند.‏<br />

و خانه را بنا کرده،‏ آن را به اتمام رسانید و خانه را<br />

با تیرها و تختههاي چوب سرو آزاد پوشانید.‏<br />

و بر تمامی خانه طبقهها را بنا نمود که بلندي هر<br />

یک از آنها پنج اندازه آرنج بود و با تیرهاي سرو آزاد<br />

در خانه متصل شد.‏<br />

و کلام یهوه بر سلیمان نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

این خانهاي که تو بنا میکنی،‏ اگر در قواعد من<br />

پیروي نموده،‏ احکام مرا به جا آوري و همه دستورات<br />

مرا نگاه داشته،‏ در آنها رفتار نمایی،‏ آنگاه سخنان خود<br />

را که با پدرت،‏ داود،‏ گفتهام با تو استوار خواهم<br />

گردانید.‏ دوم سموئیل<br />

و در میان فرزنداناسرائیل ساکن شده،‏ قوم خود<br />

اسرائیل را ترك نخواهم نمود.‏ خروج<br />

سپ.‏ سلیمان خانه را بنا نموده،‏ آن را بهاتمام<br />

رسانید.‏ اعمال رسولان<br />

و اندرون دیوارهاي خانه را به تختههاي سرو آزاد<br />

بنا کرد،‏ یعنی از زمین خانه تا دیوار متصل به سقف را<br />

از اندرون با چوب پوشانید و زمین خانه را به تختههاي<br />

صنوبر فرش کرد.‏<br />

و از پشت خانه بیست اندازه آرنج با تختههاي سرو<br />

آزاد از زمین تا سر دیوارها بنا کرد و آنها را در اندرون<br />

به جهت محراب،‏ یعنی به جهت مقدسترین بنا نمود.‏<br />

و خانه،‏ یعنی هیکل پیش محراب چ<br />

اندازه آرنج بود.‏<br />

و در اندرون خانه چوب سرو آزاد منبت به شکل<br />

کدوها و بستههاي گُل بود چنانکه همهاش سرو آزاد<br />

بود و هیچ سنگ پیدا نشد.‏<br />

و در اندرون خانه،‏ محراب را ساخت تا صندوق<br />

عهد یهوه را در آن بگذارد.‏<br />

و اما داخل محراب طولش بیست اندازه آرنج و<br />

عرضش بیست اندازه آرنج و بلندیش بیست اندازه آرنج<br />

بود و آن را به زر خالص پوشانید و قربانگاه را با چوب<br />

اول پادشاهان<br />

سرو آزاد پوشانید.‏<br />

سپ.‏ سلیمان داخل خانه را به زر خالص پوشانید و<br />

پیش محراب زنجیرهاي طلا کشید و آن را به<br />

طلا پوشانید.‏<br />

و تمامی خانه را به طلا پوشانید تا همگی خانه<br />

تمام شد و تمامی قربانگاه را که پیش محراب<br />

بود،‏ به طلا پوشانید.‏<br />

و در محراب دو کروبیم از چوب زیتون ساخت که<br />

قد هر یک از آنها ده اندازه آرنج بود.‏ خروج ؛<br />

و بال یک کروبیم پنج اندازه آرنج و بال کروبیم<br />

دیگر پنج اندازه آرنج بود و از سر یک بال تا به سر بال<br />

دیگر ده اندازه آرنج بود.‏<br />

و کروبیم دوم ده اندازه آرنج بود که هر دو کروبیم<br />

را یک اندازه و یک شکل بود.‏<br />

بلندي کروبیم اول ده اندازه آرنج بود و همچنین<br />

کروبیم دیگر.‏<br />

و کروبیمها را در اندرون خانه گذاشت و بالهاي<br />

کروبیمها پهنشد به طوري که بال کروبیم به<br />

دیوار میرسید و بال کروبیم دیگر به دیوار دیگر<br />

رسید و در میان خانه بالهاي آنها با یکدیگر<br />

برمیخورد.‏<br />

و کروبیمها را به طلا پوشانید.‏<br />

و بر تمامی دیوارهاي خانه،‏ به هر طرف نقشهاي<br />

تراشیده شدة کروبیمها و درختان خرما و بستهه<br />

گُل در اندرون و بیرون کَند.‏<br />

و زمین خانه را از اندرون و بیرون به طلا<br />

پوشانید.‏<br />

و به جهت درِ‏ محراب دو لنگه از چوب زیتون،‏ و<br />

آستانه و چهارچوب در آن را به اندازة پنج<br />

دیوار ساخت.‏<br />

سپ.‏ آن دو لنگه از چوب زیتون بود و بر آنها<br />

نقشه کروبیمها و درختان خرما و بستهه گل<br />

کند و به طلا پوشانید.‏ و کروبیمها و درختان خرما را<br />

به طلا پوشانید.‏<br />

و همچنین به جهت درِ‏ ورودي معبد چهارچوب<br />

در از چوب زیتون به اندازة چهار یک دیوار ساخت.‏<br />

و دو لنگۀ این در از چوب صنوبر بود و دو تختۀ<br />

لنگۀ اول تا میشد و دو تختۀ لنگۀ دوم تا میشد.‏<br />

و بر آنها کروبیمها و درختان خرما و بستههاي<br />

گل کند و آنها را به طلایی که موافق نقشها ساخته<br />

بود،‏ پوشانید.‏<br />

7 ،37<br />

18 ،25<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

45 ،29<br />

13 ،7<br />

47 ،7<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 327 -


له<br />

ها.آن<br />

هآن<br />

هآن<br />

بی<br />

یزن<br />

یس<br />

هآن<br />

ي سهرو<br />

هآن<br />

.13<br />

اول پادشاهان<br />

.36<br />

و صحن اندرون را از سه صف سنگهاي تراشیده،‏ و<br />

یک صف تیرهاي سرو آزاد بنا نمود.‏<br />

و بنیاد خانۀ یهوه در ماه زیو از سال چهارم نهاده<br />

شد.‏ باب<br />

و در سال یازدهم در ماه بول که ماه هشتم باشد،‏<br />

خانه با تمامی متعلقاتش بر وفق تمامی قانونهایش<br />

تمام شد.‏ پ س آن را در هفت سال بنا نمود.‏ باب<br />

1 ،7<br />

1 ،6<br />

.37<br />

.38<br />

7<br />

.1<br />

اما خانۀ خودش را سلیمان در مدت سیزدهسال بنا<br />

نموده،‏ تمامی خانۀ خویش را به اتمام رسانید.‏ باب<br />

و خانۀ جنگل لبنان را بنا نمود که طولش صد<br />

اندازه آرنج و عرضش پنجاه اندازه آرنج و بلندیش سی<br />

اندازه آرنج بود و آن را بر چهار صف تیرهاي سرو آزاد<br />

بنا کرد و بر آن ستونها،‏ تیرهاي سرو آزاد گذاشت.‏<br />

و روي آن بامِ‏ اطاقها از سرو آزاد که با لاي چ و<br />

پنج ستون قرار داشت که در هر ردیف پانزده عدد بود.‏<br />

و سه ردیف تخته پوش بود و پنجره مقابل پنجره<br />

در سه طبقه بود.‏<br />

و همه درها و چهارچوب در مربع و تختهپوش بود و<br />

پنجره مقابل پنجره در سه طبقه بود.‏<br />

و سالنی از ستونها ساخت که طولش پنجاه اندازه<br />

آرنج و عرضش سی اندازه آرنج بود و سالنی پیش<br />

و ستونها و آستانۀ پیش ا و سالنی به جهت تخت<br />

خود،‏ یعنی سالن داوري که در آن حکم نماید،‏ ساخت<br />

و آن را به سرو آزاد از زمین تا سقف پوشانید.‏<br />

و خانهاش که در آن ساکن شود در صحن دیگر در<br />

اندرون سالن به همین ترک ساخته شد.‏ و براي<br />

دختر فرعون که سلیمان او را به زنی گرفته بود،‏<br />

خانهاي مثل این سالن ساخت.‏<br />

همۀ این عمارات از سنگهاي گرانبهایی که به اندازه<br />

تراشیده و از اندرون و بیرون با ارهها بریده شده بود از<br />

پایه تا به سر دیوار و از بیرون تا صحن بزرگ بود.‏<br />

و پایه از سنگهاي گرانبها و سنگهاي بزرگ،‏ یعنی<br />

سنگهاي ده اندازه آرنجی وسنگهاي هشت اندازه<br />

آرنجی بود.‏<br />

و بالاي ا سنگهاي گرانبها که به اندازه تراشیده<br />

شده،‏ و چوبهاي سرو آزاد بود.‏<br />

و گرداگرد حیات بزرگ سه ردیف سنگهاي<br />

تراشیده و یک صف تیرهاي سرو آزاد بود و حیات<br />

اندرون خانۀ یهوه و سالن خانه همچنین بود.‏<br />

دوم تواریخ<br />

و سلیمان پادشاه فرستاده،‏ حیرام را از صور آورد.‏<br />

13 ،2<br />

.14<br />

و او پسر بیوه از قوم نفتالی بود و پدرش مردي<br />

از اهل صور و مسگَر بود و او پر از حکمت و مهارت و<br />

فهم براي کردن هر صنعت مسگري بود.‏ پس نزد<br />

سلیمان پادشاه آمده،‏ تمامی کارهایش را به انجام<br />

رسانید.‏ پیدایش ؛ خروج<br />

و دو ستون برنج ریخت که طول هر ستون هجده<br />

اندازه آرنج بود و ریسمانی دوازده اندازه آرنج ستون<br />

دوم را احاطه داشت.‏ دوم پادشاهان<br />

و دو تاج از برنج ریخته شده ساخت تا آنها را بر<br />

سر ستونها بگذارد که طول یک تاج پنج اندازه آرنج و<br />

طول تاج دیگر پنج اندازه آرنج بود.‏<br />

و شبکههاي شبکه کاري و رشتههاي زنجیر کاري<br />

بود به جهت تاجهایی که بر سر ستونها بود،‏ یعنی<br />

هفت براي تاج اول و هفت براي تاج دوم.‏<br />

سپ.‏ ستونها را ساخت و گرداگرد یک شبکه کاري<br />

دو ردیف انار بود تا تاجهاي سر آن را بپوشاند.‏ و به<br />

جهت تاج دیگر هم چنین ساخت.‏<br />

و تاجهایی که بر سر ستونهایی که در سالن بود،‏ از<br />

سوسنکاري به مقدار چهار اندازه آرنج بود.‏<br />

و تاجها از طرف بالا نیز بر سر آن دو ستون بود<br />

نزد برآمدگی که به جانب شبکه بود،‏ و انارها در صفها<br />

گرداگرد تاج دیگر دویست بود.‏<br />

و ستونها را در سالن معبد برپا نمود و ستون<br />

راست را برپا نموده،‏ آن را یاکین نام نهاد.‏ پ س ستون<br />

چپ را برپانموده،‏ آن را بوعز نامید.‏<br />

و بر سر ستونها سوسنکاري بود.‏ پ س کار ستونها<br />

تمام شد.‏<br />

و دریاچۀ ریخته شده را ساخت که از لب تا لبش<br />

ده اندازه آرنج بود و از هر طرف مدور بود،‏ و بلندیش<br />

پنج اندازه آرنج و ریسمانی اندازه آرنجی آن را<br />

گرداگرد احاطه داشت.‏ دوم تواریخ<br />

و زیر لبِ‏ آن از هر طرف کدوها بود که آن را<br />

احاطه میداشت براي هر اندازه آرنج ده،‏ و آنها دریاچه<br />

را از هر جانب احاطه داشت و آن کدوها در دو صف<br />

بود و در حین ریخته شدنِ‏ آنْ،‏ ریخته شده بود.‏<br />

و آن بر دوازده گاو قایم بود که از آنها به<br />

سوي شمال بود و روي سه به سوي مغرب و روي سه<br />

به سوي جنوب و روي سه به سوي مشرق بود،‏ و<br />

دریاچه بر بالاي ا بود و همۀ عقبهاي ا به طرف<br />

اندرون بود.‏<br />

17 ،25<br />

2 ،4<br />

4 .3 ،31<br />

22 ،4<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

10 ،9<br />

باب 1 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 328 -


هان<br />

هان<br />

هال<br />

یقل<br />

هآن<br />

هاآن<br />

کی<br />

ته<br />

نی<br />

اول پادشاهان<br />

.26<br />

و حجم آن یک وجب بود و لبش مثل لب کاسه<br />

مانند گُل سوسن ساخته شده بود که گنجایش آن دو<br />

هزار بت میداشت.‏<br />

و ده پایهاش را از برنج ساخت که طول هر پایه<br />

چهار اندازه آرنج بود و عرضش چهار اندازه آرنج و<br />

بلندیش سه اندازه آرنج بود.‏<br />

و صنعت پایهها اینطور بود که حاشیهها داشت و<br />

حاشیهها در میان زبانهها بود.‏<br />

و بر آن حاشیهها که درون زبانهها بود شیران و<br />

گاوان و کروبیمها بودند و همچنین بر زبانهها به طرف<br />

بالا بود.‏ و زیر شیران و گاوان بستههاي گلکاري<br />

آویزان بود.‏<br />

و هر پایه چهار چرخ برنجین با میلههاي برنجین<br />

داشت و چهار پایۀ آن را دوشها بود و آن دوشها زیر<br />

حوض ریخته شده بود و بستهها به جانب هریک طرف<br />

از آنها بود.‏<br />

و ده آن در میان تاج و فوق آن یک اندازه آرنج<br />

بود و ده آن مثل کار پایه مدور و یک اندازه آرنج و<br />

نیم بود.‏ و بر دهنش نیز نقشها بود و حاشیههاي آنها<br />

مربع بود نه مدور.‏<br />

و چهار چرخ زیرحاشیهها بود و تیرههاي چرخها<br />

در پایه بود و بلندي هر چرخ یک اندازه آرنج و نیم<br />

بود.‏<br />

و کار چرخها مثل کار چرخهاي ارابه بود و تیرهها<br />

و فَلَکهها و پرهها و قبههاي همه ریخته شده بود.‏<br />

و چهار دوش بر چهار گوشۀ هر پایه بود و<br />

دوشهاي پایه از خودش بود.‏<br />

و در سر پایه،‏ دایرهاي گرد به بلندي نیم اندازه<br />

آرنج بود و بر سر پایه،‏ تیرهایش و حاشیههایش از<br />

خودش بود.‏<br />

و بر لوحههاي تیرهها و بر حاشیههایش،‏ کروبیمها<br />

و شیران و درختان خرما را به مقدار هریک نقش کرد<br />

و بستهها گرداگردش بود.‏<br />

به این طور آن ده پایه را ساخت که همۀ آنها را<br />

یک ریخت و یک پیمانه و یک شکل بود.‏<br />

و ده حوض برنجین ساخت که هر حوض<br />

گنجایش چهل بت داشت.‏ و هر حوض چهار اندازه<br />

آرنجی بود و بر هر پایهاي از آن ده پایه،‏ حوض<br />

بود.‏<br />

و پنج پایه را به جانب راست خانه و پنج را به<br />

جانب چپ خانه گذاشت و دریاچه را به جانب راست<br />

خانه به سوي مشرق از طرف جنوب گذاشت.‏<br />

و حیرام،‏ حوضها و خاك اندازها و کاسهها را<br />

ساخت.‏ پ س حیرام تمام کاري که براي سلیمان پادشاه<br />

به جهت خانۀ یهوه میکرد به انجام رسانید.‏<br />

دو ستون و دو پی تاجهایی که بر سر دو ستون<br />

بود و دو شبکه به جهت پوشانیدن دو پیالۀ تاجهایی<br />

که بر سر ستونها بود.‏<br />

و چهارصد انار براي دو شبکه که دو صف انار براي<br />

هر شبکه بود به جهت پوشانیدن دو پیالۀ تاجهایی که<br />

بالاي ستونها بود،‏<br />

و ده پایه و ده حوضی کهبر پایهها بود،‏<br />

و یک دریاچه و دوازده گاو زیر دریاچه.‏<br />

و دیگها و خاكاندازها و کاسهها،‏ یعنیهمۀ ا<br />

ظروفی که حیرام براي سلیمان پادشاه در خانۀ یهوه<br />

ساخت از برنج صی بود.‏<br />

ا را پادشاه در صحراي اردن در کلِ‏ رست که<br />

در میان سکّوت و صرَطان است،‏ ریخت.‏<br />

و سلیمان تمامی این ظروف را بیوزن واگذاشت<br />

زیرا چونکه از حد زیاده بود،‏ وزن برنج دریافت نشد.‏<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

18 4، دوم تواریخ<br />

.48<br />

و سلیمان تمامی آلاتی که در خانۀ یهوه بود<br />

ساخت،‏ قربانگاه را از طلا و میز را که نانِ‏ ظاهري بر<br />

آن بود از طلا.‏<br />

و شمعدانها را که پنج از آنها به طرف راست و پنج<br />

به طرف چپ روبروي محراب بود،‏ از طلاي خالص و<br />

گُلها و چراغها و انبرها را از طلا،‏ اعداد<br />

و طاسها و گُلْگیرها و کاسهها و قاشقها و مجمرها<br />

را از طلاي خالص و پاشنهها را هم به ج درهاي<br />

خانۀ اندرونی،‏ یعنی به جهت مقدسترین و هم به<br />

جهت درهاي خانه،‏ یعنی معبد،‏ از طلا ساخت.‏<br />

پس تمامی کاري که سلیمان پادشاه براي<br />

خانۀ یهوه ساخت تمام شد و سلیمان چیزهایی را که<br />

پدرش داود وقف کرده بود،‏ از نقره و طلا و آلات<br />

درآورده،‏ در خزینههاي خانۀ یهوه گذاشت.‏ دوم تواریخ<br />

1 ،5<br />

4 ،8<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

8<br />

.1<br />

آنگاه سلیمان،‏ بزرگان اسرائیل و همه رؤساي قومها<br />

و امیرانی خانههاي پدران فرزنداناسرائیل را نزد<br />

سلیمان پادشاه در اورشلیم جمع کرد تا صندوق عهد<br />

یهوه را از شهر داود که صهیون باشد،‏ برآورند.‏ دوم تواریخ<br />

2 ،5<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

- 329 -


يرو<br />

يرو<br />

نه<br />

يجا<br />

نیی<br />

یم<br />

اول پادشاهان<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و همه مردان اسرائیل در ماه ایتانیم که ماه هفتم<br />

است در جشن نزد سلیمان پادشاه جمع شدند.‏<br />

و همه بزرگان اسرائیل آمدند و کاهنان صندوق را<br />

برداشتند.‏<br />

و صندوق یهوه و خیمۀ اجتماع و همۀ آلات مقدس<br />

را که در خیمه بود آوردند و کاهنان و لاویان آنها را<br />

برآوردند.‏<br />

و سلیمان پادشاه و تمامی جماعت اسرائیل که نزد<br />

وي جمع شده بودند،‏ پیش صندوق همراه وي<br />

ایستادند،‏ و اینقدر گوسفند و گاو را قربانی کردند که<br />

به شمار و حساب نمیآمد.‏ دوم سموئیل ؛ دوم تواریخ<br />

و کاهنان صندوق عهد یهوه را به مکانش در محراب<br />

خانه،‏ یعنی در مقدسترین زیر بالهاي کروبیمها<br />

درآوردند.‏<br />

زیرا کروبیمها بالهاي خود را بر مکان صندوق پ<br />

میکردند و کروبیمها صندوق و عصاهایش را از با لا<br />

میپوشانیدند.‏<br />

و عصاها اینقدر دراز بود که سرهاي عصاها از محل<br />

مقدسی که پیش محراب بود،‏ دیده میشد اما از بیرون<br />

دیده نمیشد و تا امروز در آنجا هست.‏ اعداد<br />

و در صندوق چیزي نبود به غیر از آن دو لوح سنگ<br />

که موسی در حوریب در آن گذاشت،‏ وقتی که یهوه با<br />

فرزنداناسرائیل در ح ین بیرون آمدن ایش ان از<br />

سرزمین مصر عهد بست.‏ خروج ؛ دوم تواریخ ؛<br />

6 ،5<br />

10 ،5<br />

6 ،4<br />

13 ،6<br />

21 .16 ،25<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

4 ،9 عبرانیان<br />

.10<br />

و واقع شد که چون کاهنان از محل مقدس بیرون<br />

آمدند ابر،‏ خانۀ یهوه را پر ساخت.‏<br />

و کاهنان به سبب ابر نتوانستند به جهت خدمت<br />

بایستند،‏ زیرا که شکوه یهوه،‏ خانۀ یهوه را پر کرده<br />

بود.‏ خروج<br />

آنگاه سلیمان گفت:‏ یهوه فرموده است که در<br />

تاریکی غلیظ ساکن میشوم.‏ تثنیه ؛ دوم تواریخ<br />

در واقع خانهاي براي سکونت تو و مکانی را که در<br />

آن تا به ابد ساکن شوي بنا نمودهام<br />

و پادشاه خود را برگردانیده،‏ تمامی جماعت<br />

اسرائیل را برکت داد و تمامی جماعت اسرائیل<br />

بایستادند.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ یهوه خداي اسرائیل متبارك باد که به<br />

دهان خود به پدر من داود وعده داده،‏ و به دست خود<br />

آن را به جا آورده،‏ گفت:‏<br />

از روزي که قوم خود اسرائیل را از مصر برآوردم،‏<br />

شهري از همه قومها اسرائیل برنگزیدم تا خانهاي بنا<br />

نمایم که اسم من در آن باشد،‏ اما داود را برگزیدم تا<br />

پیشواي قوم من اسرائیل بشود.‏ دوم سموئیل<br />

و در دل پدرم،‏ داود بود که خانهاي براي اسم<br />

یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ بنا نماید.‏ دوم سموئیل ؛ اول تواریخ<br />

6 ،7<br />

2 ،7<br />

.17<br />

1 ،18<br />

.18<br />

اما یهوه به پدرم داود فرمود:‏ چون در دل تو بود<br />

که خانهاي براي اسم من بنا نمایی،‏ نیکو کردي که<br />

این را در دل خود نهادي.‏<br />

اما تو خانه را بنا نخواهی نمود بلکه پسر تو که از<br />

نسل تو بیرون آید،‏ او خانه را براي اسم من بنا خواهد<br />

کرد.‏<br />

سپ.‏ یهوه کلامی را که فرموده بود ثابت گردانید،‏<br />

و من به پدر خود داود برخاسته،‏ و بر وفق آنچه<br />

یهوه فرموده بود بر تخت اسرائیل نشستهام ، و خانه را<br />

به اسم یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ بنا کردهام باب<br />

و در آن،‏ مکانی تعیئن کردهام براي صندوقی که<br />

عهد یهوه در آن است که آن را با پدران ما حین بیرون<br />

آوردن ایشان از مصر بسته بود.‏ خروج<br />

و سلیمان پیش قربانگاه یهوه به حضور تمامی<br />

جماعت اسرائیل ایستاده،‏ دستهاي خود را به سوي<br />

آسمان برافراشت دوم پادشاهان ؛ دوم تواریخ<br />

و گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ خدایی مثل تو<br />

نه بالا در آسمان و نه پا بر زمین هست که با<br />

بندگان خود که به حضور تو به تمامی دل خویش<br />

پیروي مینمایند،‏ عهد و رحمت را نگاه داري.‏ دوم<br />

5 ،9<br />

12 ،6<br />

.<br />

1 ،20<br />

22 ،18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

5 ،2 تواریخ<br />

.24<br />

و آن وعدهاي که به بندة خود،‏ پدرم داود دادهاي،‏<br />

نگاه داشتهاي زیرا به دهان خود وعده دادي و به دست<br />

خود آن را وفا نمودي چنانکه امروز شده است.‏<br />

سپ.‏ هماکنون اي یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ با بند ة<br />

خود،‏ پدرم داود،‏ آن وعدهاي را نگاه دار که به او داده و<br />

فرمودهاي کسی که بر تخت اسرائیل بنشیند براي تو<br />

به حضور من قطع نخواهد شد،‏ به شرطی که پسرانت<br />

روشهاي خود را نگاه داشته،‏ به حضور من پیروي<br />

نمایند چنانکه تو به حضورم رفتار نمودي.‏ دوم سموئیل<br />

،7<br />

25<br />

16<br />

؛ اول تواریخ 23،<br />

10<br />

.26<br />

و هماکنون اي خداي اسرائیل خواهش اینکه<br />

کلامی که به بندة خود،‏ پدرم داود فرمودهاي،‏ ثابت<br />

بشود.‏<br />

اما آیا خدا واقعاً‏ بر زمین ساکن خواهد شد؟ اینک<br />

آسمان و آسمانآسمانها تو را گنجایش ندارد تا چه<br />

رسد به این خانهاي که من بنا کردهام تثنیه ؛ دوم<br />

14 ،10<br />

.<br />

.27<br />

1 ،6<br />

11 ،4<br />

.<br />

34 ،40<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

- 330 -


نی<br />

هرا<br />

ته<br />

نی<br />

ین<br />

يرو<br />

نی<br />

تواریخ<br />

اول پادشاهان<br />

34 ،5 ؛ متی 1 ،66 ؛ اشعیا 18 ،6<br />

؛ اعمال رسولان<br />

24 ،17 ؛ 49 ،7<br />

.28<br />

اما اي یهوه،‏ خداي من،‏ به دعا و خواهش بندة<br />

خود توجه نما و التماس و دعایی را که بندهات امروز<br />

به حضور تو میکند،‏ بشنو،‏<br />

تا آنکه شب و روز چشمان تو بر این خانه باز شود<br />

و بر مکانی که دربارهاش گفتی که اسم من در آنجا<br />

خواهد بود و تا دعایی را که بندهات به سوي این مکان<br />

بنماید،‏ اجابت کنی.‏ زکریا ؛ خروج ؛ تثنیه<br />

و خواهش بندهات وقوم خود اسرائیل را که به<br />

سوي این مکان دعا مینمایند،‏ بشنو و از مکان سکونت<br />

خود،‏ یعنی از آسمان بشنو و چون شنیدي عفو نما.‏<br />

اگر کسی به همسایۀ خود گناه ورزد و قسم بر او<br />

داده شود که بخورد و او آمده پیش قربانگاه تو در این<br />

خانه قسم خورد،‏<br />

آنگاه از آسمان بشنو و عمل نموده،‏ به ج<br />

بندگانت حکم نما و شریران را مجبور ساخته،‏ راه<br />

ایشان را به سر ایشان برسان و عادلان را عادل شمرده،‏<br />

ایشان را بر حسب عدالت ایشان جزا ده.‏<br />

و هنگامی که قوم تو اسرائیل به سبب گناهی که<br />

به تو ورزیده باشند به حضور دشمنان خود مغلوب<br />

شوند،‏ اگر به سوي تو بازگشت نموده،‏ اسم تو را<br />

اعتراف نمایند و نزد تو در ا خانه دعا و خواهش<br />

نمایند،‏<br />

آنگاه از آسمان بشنو و گناه قوم خود،‏ اسرائیل را<br />

بیامرز و ایشان را به زمینی که به پدران ایشان دادهاي<br />

بازآور.‏<br />

هنگامی که آسمان بسته شود و به سبب گناهی<br />

که به تو ورزیده باشند باران نبارد،‏ اگر به سوي ا<br />

مکان دعا کنند و اسم تو را اعتراف نمایند و به سبب<br />

مصیبتی که به ایشان رسانیده باشی از گناه خویش<br />

بازگشت کنند،‏ باب ؛ دوم تواریخ<br />

آنگاه از آسمان بشنو و گناه بندگانت و قوم خود<br />

اسرائیل را بیامرز و ایشان را به نیکو که در آن باید<br />

رفت،‏ تعلیم ده و به زمین خود که آن را به قوم خویش<br />

براي میراث بخشیدهاي،‏ باران بفرست.‏<br />

اگر در زمین قحطی باشد و اگر وبا یا باد سمی یا<br />

یرقان باشد و اگر ملخ یا کرْم باشد و اگر دشمنان<br />

ایشان،‏ ایشان را در شهرهاي زمین ایشان محاصره<br />

نمایند،‏ هر بلایی یا هر مرضی که بودهباشد،‏<br />

آنگاه هر دعا و هر التماسی که از هر مرد یا از<br />

تمامی قوم تو،‏ اسرائیل،‏ کرده شود که هریک از ایشان<br />

بلاي دل خود را خواهند دانست،‏ و دستهاي خود را به<br />

سوي این خانه دراز نمایند،‏<br />

آنگاه از آسمان که مکان سکونت تو باشد،‏ بشنو و<br />

بیامرز و عمل نموده،‏ به هر کس که دل او را میدانی<br />

به حسب راههایش جزا بده،‏ زیرا که تو به تنهایی<br />

عارف قلوب همه پسرانآدم هستی.‏ مزامیر ؛<br />

تا آنکه ایشان در تمام روزهایی که به<br />

زمی که به پدران ما دادهاي زنده باشند،‏ از تو<br />

بترسند.‏<br />

و نیز غریبی که از قوم تو،‏ اسرائیل،‏ نباشد و به<br />

خاطر اسم تو از زمین دیگري آمده باشد،‏ یوحنا<br />

زیرا که آوازة اسم عظیمت و دست قویت و بازوي<br />

دراز تو را خواهند شنید،‏ پس چون بیاید و به سوي<br />

این خانه دعا نماید،‏<br />

آنگاه از آسمان که مکان سکونت توست بشنو و<br />

موافق هر چه آن غریب از تو استدعا نماید به عمل آور<br />

تا همه قومهاي جهان اسم تو را بشناسند و مثل قوم<br />

تو،‏ اسرائیل،‏ از تو بترسند و بدانند که اسم تو بر ا<br />

خانهاي که بنا کردهام ، نهاده شده است.‏ اشعیا<br />

اگر قوم تو براي نبرد با دشمنان خود به راهی که<br />

ایشان را فرستاده باشی بیرون روند و ایشان به سوي<br />

شهري که تو برگزیدهاي و خانهاي که به جهت اسم تو<br />

بنا کردهام نزد یهوه دعا نمایند،‏<br />

آنگاه دعا و خواهش ایشان را از آسمان بشنو و<br />

حق ایشان را بجا آور.‏<br />

و اگر به تو گناه ورزیده باشند،‏ زیرا انسانی نیست<br />

که گناه نکند و تو بر ایشان خشمگین شده،‏ ایشان را<br />

به دست دشمنان تسلیم کرده باشی و اسیرکنندگان<br />

ایشان،‏ ایشان را به زمین دشمنان خواه دور و خواه<br />

نزدیک به اسیري ببرند،‏ دوم تواریخ ؛ امثال ؛ رومیان<br />

1 ،139<br />

20 ،12<br />

7 ،56<br />

9 ،20<br />

10 ،7<br />

36 ،6<br />

،<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

8 ،1 ؛ اول یوحنا 23 ،3<br />

47<br />

سپ.‏ اگر ایشان در زمینی که در آن اسیر باشند به<br />

خود آمده،‏ بازگشت نمایند و در زمین اسیري خود نزد<br />

تو خواهش نموده،‏ گویند که گناه کرده،‏ و سرکشی<br />

ورزیده،‏ و شریرانه رفتار نمودهایم،‏<br />

و در زمینِ‏ دشمنانی که ایشان را به اسیري برده<br />

باشند به تمامی دل و به تمامی جان خود به تو<br />

بازگشت نمایند،‏ و به سوي زمینی که به پدران ایشان<br />

دادهاي و شهري که برگزیده و خانهاي که براي اسم تو<br />

بنا کردهام ، نزد تو دعا نمایند،‏<br />

آنگاه از آسمان که مکان سکونت توست،‏ دعا و<br />

خواهش ایشان را بشنو و حق ایشان را بجا آور.‏<br />

و قوم خود را که به تو گناه ورزیده باشند،‏ عفو نما<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

1 .5 ،12<br />

24 ،20<br />

26 ،6<br />

4 ،12<br />

1 ،17<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

- 331 -


نشا<br />

لی<br />

نی<br />

ته<br />

و تمامی تقصیرهاي ای را که به تو ورزیده باشند<br />

بیامرز و ایشان را در دل اسیرکنندگان ایشان ترحم<br />

عطا فرما تا بر ایشان ترحم نمایند.‏<br />

زیرا که ایشان قوم تو و میراث تو میباشند که<br />

از مصر از میان کورة آهن بیرون آوردي.‏ تثنیه<br />

تا چشمان تو به خواهش بندهات و به خواهش<br />

قوم تو اسرائیل گشاده شود و ایشان را در هر چه<br />

نزد تو دعا نمایند،‏ اجابت نمایی.‏<br />

زیرا که تو ایشان را از همه قومهاي جهان براي<br />

ارثیت خویش ممتاز نمودهاي چنانکه به واسطۀ بندة<br />

خود موسی وعده دادي هنگامی که تو اي سرور یهوه<br />

پدران ما را از مصر بیرون آوردي.‏ لاویان<br />

و آنهنگام که چون سلیمان از گفتن تمامی ا<br />

دعا و خواهش نزد یهوه فارغ شد،‏ از پیش قربانگاه یهوه<br />

از زانو زدن و دراز نمودن دستهاي خود به سوي<br />

آسمان برخاست،‏<br />

و ایستاده،‏ تمامی جماعت اسرائیل را به صداي<br />

بلند برکت داد و گفت:‏ دوم سموئیل<br />

متبارك باد یهوه که قوم خود،‏ اسرائیل را موافق<br />

هر چه وعده کرده بود،‏ آرامی داده است زیرا که از<br />

تمامی وعدههاي نیکو که به واسطۀ بندة خود،‏ موسی<br />

داده بود،‏ یک سخن به زمین نیفتاد.‏ یوشع<br />

یهوه خداي ما با ما باشد چنانکه با پدران ما<br />

میبود و ما را ترك نکند و رد ننماید.‏<br />

و دلهاي ما را به سوي خود ما بگرداند تا در<br />

تمامی راه و روشهایش پیروي نموده،‏ دستورات و<br />

قواعد و احکام او را که به پدران ما امر فرموده بود،‏<br />

نگاه داریم.‏<br />

و کلمات این دعایی که نزد یهوه گفتهام و<br />

روز نزدیک یهوه خداي ما باشد تا حق بندة خود و حق<br />

قوم خویش اسرائیل را بر حسب اندازه هر روز بجا<br />

آورد.‏<br />

تا تمامی قومهاي جهان بدانند که یهوه خداست و<br />

دیگري نیست.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ دل شما با یهوه خداي ما کامل باشد تا در<br />

قواعد او پیروي نموده،‏ دستورات او را مثل امروز نگاه<br />

دارید.‏<br />

سپ.‏ پادشاه و تمامی اسرائیل با وي به حضور یهوه<br />

قربانیها گذرانیدند.‏<br />

و سلیمان به جهت قربانیهاي صلح که براي یهوه<br />

گذارنید،‏ بیست و دو هزار گاو و صد و بیست هزار<br />

اول پادشاهان<br />

گوسفند قربانی نمود و پادشاه و همه فرزنداناسرائیل،‏<br />

خانۀ یهوه را افتتاح نمودند.‏<br />

و در آن روز پادشاه وسط حیات را که پیش<br />

خانۀ یهوه است،‏ تقدیس نمود زیرا چونکه قربانگاه<br />

برنجینی که به حضور یهوه بود به ج گنجایش<br />

قربانیهاي سوختنی و قربانیهاي آردي و پیه<br />

قربانیهاي صلح کوچک بود،‏ از آن جهت قربانیهاي<br />

سوختنی و قربانیهاي آردي و پیه قربانیهاي صلح را<br />

در آنجا گذرانید.‏<br />

و در آن وقت سلیمان و تمامی اسرائیل با وي<br />

جشن را نگاه داشتند و آن انجمن بزرگ از داخل<br />

حمات تا دره مصر هفت روز و هفت روز یعنی چهارده<br />

روز به حضور یهوه،‏ خداي ما بودند.‏<br />

و در روز هشتم،‏ قوم را مرخص فرمود و ایشان<br />

براي پادشاه برکت خواسته،‏ و با شادمانی و خوشدلی<br />

به سبب تمامی احسانی که یهوه به بندة خود،‏ داود و<br />

به قوم خویش اسرائیل نموده بود،‏ به خیمههاي خود<br />

رفتند.‏<br />

.64<br />

.65<br />

.66<br />

9<br />

.1<br />

و آنهنگام چون سلیمان از بنا نمودن خانۀ یهوه و<br />

خانۀ پادشاه و از بجا آوردن هر مقصودي که سلیمان<br />

خواسته بود،‏ فارغ شد،‏ دوم تواریخ<br />

یهوه بار دیگر به سلیمان ظاهر شد،‏ چنانکه در<br />

جِبعون بر وي ظاهر شده بود.‏ ؛ دوم توارخ<br />

و یهوه وي را فرمود:‏ دعا و خواهش تو را که به<br />

حضور من کردي،‏ اجابت نمودم،‏ و این خانهاي را که<br />

بنا نمودي تا نام من در آن تا به ابد نهاده شود تقدیس<br />

نمودم،‏ و چشمان و دل من همیشۀ اوقات در آن<br />

خواهد بود.‏ تثنیه<br />

پس اگر تو با دل کامل و استقامت به طوري که<br />

پدرت داود رفتار نمود به حضور من پیروي نمایی،‏ و<br />

هر چه تو را امر فرمایم بجا آوري و قواعد و احکام مرا<br />

نگاه داري،‏ ؛<br />

آنگاه تخت سلطنت تو را بر اسرائیل تا به ابد برقرار<br />

خواهم گردانید،‏ چنانکه به پدر تو داود وعده دادم و<br />

گفتم که از تو کسی که بر تخت اسرائیل بنشیند،‏ از<br />

بین نخواهد رفت.‏ دوم سموئیل ؛ اول تواریخ<br />

اما اگر شما و پسران شما از پیروي منروگردانیده،‏<br />

دستورات و قواعدي را که به پدران شما دادم نگاه<br />

ندارید و رفته،‏ خدایان دیگر را عبادت نموده،‏ آنها را<br />

8 .7 ،1<br />

11 ،18 ؛ 10 ،23<br />

11 ،7<br />

باب 5 ،3<br />

12 ،7<br />

38 ،11<br />

11 ،12<br />

باب 14 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

20 ،4<br />

، شب<br />

24 ،20<br />

45 ،21<br />

18 ،6<br />

39 .35 ،4<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

61<br />

62<br />

.63<br />

- 332 -


هآن<br />

هم<br />

نی<br />

ته<br />

یا<br />

سجده کنید،‏<br />

آنگاه اسرائیل را از روي زمینی که به ایشان دادم<br />

ریشه کن خواهم ساخت،‏ و این خانه را که به ج<br />

اسم خود تقدیس نمودم از حضور خویش دور خواهم<br />

انداخت،‏ و اسرائیل در میان همه قومها ضربالمثل و<br />

مضحکه خواهد شد.‏ تثنیه ؛ ؛ متی 23،<br />

و این خانه عبرتی خواهد گردید به طوري که هر<br />

که نزد آن بگذرد،‏ متحیر شده،‏ جیق خواهد زد و<br />

خواهند گفت:‏ یهوه به این زمین و به ا خانه چرا<br />

چنین عمل نموده است؟ دوم تواریخ<br />

و خواهند گفت:‏ از این جهت که یهوه،‏ خداي خود<br />

را که پدران ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورده<br />

بود،‏ ترك کردند و به خدایان دیگر پیوسته شده،‏ آنها<br />

را سجده و عبادت نمودند.‏ بدین دلیل یهوه تمامی این<br />

بلا را بر ایشان آورده است.‏<br />

و واقع شد بعد از پایان بیست سالی که سلیمان<br />

این دو خانه،‏ یعنی خانۀ یهوه و خانۀ پادشاه را بنا<br />

میکرد،‏ باب ؛ ؛ دوم تواریخ<br />

و حیرام،‏ پادشاه صور،‏ سلیمان را به چوب سرو<br />

آزاد و چوب صنوبر و طلا موافق هر چه خواسته بود<br />

کمک کرده بود،‏ آنگاه سلیمان پادشاه بیست شهر در<br />

زمین جلیل به حیرام داد.‏<br />

و حیرام به جهت دیدن شهرهایی که سلیمان به<br />

او داده بود،‏ از صور بیرون آمد،‏ اما ا به نظرش پسند<br />

نیامد.‏<br />

و گفت:‏ اي برادرم این شهرهایی که به من<br />

بخشیدهاي چیست؟ و آنها را تا امروز زمین کابول<br />

نامید.‏<br />

و حیرام صدو بیست وزنۀ طلا براي پادشاه<br />

فرستاد.‏<br />

و این است حساب بیگارياي که سلیمان پادشاه<br />

گرفته بود به جهت بناي خانۀ یهوه و خانۀ خود و ملّو<br />

و حصارهاي اورشلیم و حاصور و مجِدو و جازر.‏<br />

زیرا که فرعون،‏ پادشاه مصر برآمده،‏ جازر را<br />

تسخیر نموده،‏ و آن را به آتش سوزانیده،‏ و کنعانیان را<br />

که در شهر ساکن بودند کشته بود،‏ و آن را به دختر<br />

خود که زنِ‏ سلیمان بود به جهت ر داده بود.‏ یوشع<br />

اول پادشاهان<br />

،16<br />

38<br />

21 ،7<br />

19 ،8<br />

1 ،8<br />

26 ،4<br />

1 ،7<br />

38 ،6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

؛ اول پادشاهان 10<br />

1 ،3<br />

.17<br />

دوم تواریخ<br />

و سلیمان،‏ جازر و بیت-حورونِ‏ تحتانی را بنا کرد.‏<br />

5 ،8<br />

.18<br />

.19<br />

و بعلَت و تَدمر را در صحراي زمین،‏<br />

و همه شهرهاي خزانهاي که سلیمان داشت و<br />

شهرهاي ارابهها و شهرهاي سواران را و هر آنچه را که<br />

سلیمان میل داشت که در اورشلیم و لُبنان و تمامی<br />

زمین مملکت خود بنا نماید بنا نمود.‏<br />

و تمامی مردمانی که از اَموریان و حت ِّیان و فَرِزیان<br />

و حویان و یبوسیان باقی مانده،‏ و از فرزنداناسرائیل<br />

نبودند،‏<br />

یعنی پسران ایشان که در زمین باقی ماندند بعد<br />

از آنانی که فرزنداناسرائیل نتوانستند ایشان را کلاً‏<br />

هلاك سازند،‏ سلیمان ایشان را تا امروز خرا جگذار و<br />

غلامان ساخت.‏ یوشع<br />

اما از فرزنداناسرائیل،‏ سلیمان هیچ کس را به<br />

غلامی نگرفت،‏ بلکه ایشان جنگجویان و خادمان و<br />

امیران و سرداران و سران ارابهها و سواران او بودند.‏<br />

و اینانند ناظران خاصه که بر کارهاي سلیمان<br />

بودند،‏ پانصد و پنجاه نفر که بر اشخاصی که در کار<br />

مشغول میبودند،‏ سرکاري داشتند.‏ باب ؛ دوم تواریخ<br />

،8<br />

16 ،5<br />

10 ،16<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

10<br />

24<br />

سپ.‏ دختر فرعون از شهر داود به خانۀ خود که<br />

برایش بنا کرده بود،‏ برآمد،‏ و در آن زمان ملّو را بنا<br />

میکرد.‏ دوم تواریخ<br />

و سلیمان هر سال سه مرتبه قربانیهاي سوختنی<br />

و قربانیهاي صلح بر قربانگاهی که به جهت یهوه بنا<br />

کرده بود میگذرانید،‏ و بر قربانگاهی که پیش یهوه<br />

بود،‏ بخور میگذرانید.‏ پ س خانه را به اتمام رسانید.‏<br />

و سلیمان پادشاه در عصیون جابر که به جانب<br />

لُوت بر کنار ة دریاي سرخ در زمین ادوم است،‏<br />

کشتیها ساخت.‏ دوم تواریخ<br />

و حیرام،‏ بندگان خود را که ملاح بودند و در دریا<br />

مهارت داشتند،‏ در کشتیها همراه بندگان سلیمان<br />

فرستاد.‏ باب<br />

سپ.‏ به اُوفیر رفتند و چهارصد و بیست وزنۀ طلا<br />

از آنجا گرفته،‏ براي سلیمان پادشاه آوردند.‏<br />

17 ،8<br />

11 ،8<br />

11 ،10<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

10<br />

.1<br />

متی<br />

و چون ملکه سبا صدایۀ سلیمان را دربارة اسم یهوه<br />

شنید،‏ آمد تا او را با معماها امتحان کند.‏ دوم تواریخ ؛<br />

1 ،9<br />

31 ،11 ؛ لوقا 42 ،12<br />

2<br />

سپ.‏ با گروه بسیار عظیم و با شترانی که به عطره ا<br />

و طلاي بسیار و سنگهاي گرانبها بار شده بود،‏ به<br />

اورشلیم وارد شده،‏ به حضور سلیمان آمد و با وي از<br />

هر چه در دلش بود،‏ گفتگو کرد.‏<br />

- 333 -


یایم<br />

نی<br />

نما<br />

هان<br />

نی<br />

ته<br />

هآن<br />

يرو<br />

یدن<br />

یک<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

اول پادشاهان<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و سلیمان تمامی معماهایش را برایش بیان نمود و<br />

چیزي از پادشاه مخفی نماند که برایش بیان نکرد.‏<br />

و چون ملکه سبا تمامی حکمت سلیمان را دید و<br />

خانهاي را که بنا کرده بود،‏<br />

و غذاي سفرة او و مجلس بندگانش را و نظام و<br />

لباس خادمانش را و ساقیانش و قربانیهایی را که به<br />

آن به خانۀ یهوه برمیآمد،‏ روح در او دیگر نماند.‏<br />

و به پادشاه گفت:‏ صدایهاي که دربارة کارها و<br />

حکمت تو در ولایت خود شنیدم،‏ راست بود.‏<br />

اما تا نیامدم و به چشمان خود ندیدم،‏ موضوعات را<br />

باور نکردم،‏ و اینک نصفش به من اعلام نشده بود؛<br />

حکمت و سعادتمندي تو از خبري که شنیده بودم،‏<br />

زیاده است.‏<br />

مردان تو و خوشابهحال ا بندگانت<br />

که به حضور تو همیشه ستند و حکمت تو را<br />

میشنوند.‏ لوقا<br />

متبارك باد یهوه،‏ خداي تو،‏ که بر تو محبت داشته،‏<br />

تو را بر تخت اسرائیل نشانید.‏ باب<br />

از این سبب که یهوه را تا به ابد دوست<br />

میدارد،‏ تو را بر پادشاهی انتخاب نموده است تا داوري<br />

و عدالت را بجا آوري.‏<br />

و به پادشاه صد و بیست وزنۀ طلا و عطرها از حد<br />

زیاده و سنگهاي گرانبها داد،‏ و مثل ا عطرها که<br />

ملکۀ سبا به سلیمان پادشاه داد،‏ هرگز به آن فراوانی<br />

دیگر نیامد.‏ باب<br />

و کشتیهاي حیرام نیز که طلا از اُوفیر آوردند،‏<br />

چوب صندل از حد زیاده،‏ و سنگهاي گرانبها از اوفیر<br />

آوردند.‏<br />

و پادشاه از این چوب صندل،‏ ستونها به ج<br />

خانۀ یهوه و خانۀ پادشاه و عودها و بربطها براي<br />

مغَنیان ساخت،‏ و مثل این چوب صندل تا امروز نیامده<br />

و دیده نشده است.‏<br />

و سلیمان پادشاه به ملکه سبا،‏ تمامی آرزوي او را<br />

که خواسته بود داد،‏ به غیر از آنچه سلی از هدایاي<br />

پادشاه خویش به وي بخشید.‏ پ س او با بندگانش به<br />

ولایت خود برگشت.‏ دوم تواریخ<br />

و وزن طلایی که در یک سال نزد سلیمان رسید،‏<br />

ششصد و شصت و شش وزنه طلا بود،‏<br />

به غیر از آنچه از تاجران و تجارت بازرگانان و همه<br />

پادشاهان عرَب و حاکمان مملکت میرسید.‏ باب<br />

و سلیمان پادشاه دویست سپر طلاي چکّشی<br />

ساخت که براي هر سپر ششصد شکل طلا به کار برده<br />

شد،‏ و سیصد سپر کوچک طلاي چکشی ساخت که<br />

براي هر سپر سه منّاي طلا به کار برده شد؛ و پادشاه<br />

ا را در خانۀ جنگل لبنان گذاشت.‏<br />

و پادشاه تخت بزرگی از عاج ساخت و آن را به زر<br />

خالص پوشانید.‏ دوم تواریخ<br />

و تخت را شش پله بود و سر تخت از عقبش گرد<br />

بود،‏ و به این طرف و آن طرف تختش دستهها بود و<br />

دو شیر به پهلوي دستها ایستاده بودند.‏<br />

و آنجا دوازده شیر از این طرف و آن طرف بر آن<br />

شش پله ایستاده بودند که در هیچ مملکت مثل ا<br />

ساخته نشده بود.‏<br />

و تمامی ظروف نوشی سلیمان پادشاه از طلا و<br />

تمامی ظروف خانۀ جنگل لبنان از زر خالص بود و<br />

هیچ ی از آنها از نقره نبود زیرا که آن در ایام<br />

سلیمان هیچ به حساب نمیآمد.‏<br />

زیرا پادشاه کشتیهاي ترشیشی با کشتیهاي حیرام<br />

به دریا داشت و کشتیهاي ترشیشی هر سه سال<br />

یک مرتبه میآمدند و طلا و نقره و عاج و میمونها و<br />

طاووسها میآوردند.‏<br />

سپ.‏ سلیمان پادشاه در ثروت و حکمت از همه<br />

پادشاهان جهان بزرگتر شد.‏ دوم تواریخ<br />

و تمامی اهل جهان ، حضور سلیمان را میطلبیدند<br />

تا حکمتی را که یهوه در دلش نهاده بود،‏ بشنوند.‏<br />

و هر یکی از ایشان هدیۀ خود را از آلات نقره و<br />

آلات طلا و لباس و اسلحه و عطرها و اسبان و قاطرها،‏<br />

سال به سال میآوردند.‏<br />

و سلیمان ارابهها و سواران جمع کرده،‏ هزار و<br />

چهارصد ارابه و دوازده هزار سوار داشت و آنها را در<br />

شهرهاي ارابهها و نزد پادشاه در اورشلیم گذاشت.‏ دوم<br />

22 ،9<br />

17 ،9<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

14 ،1 تواریخ<br />

؛ اول پادشاهان<br />

26 ،4<br />

.27<br />

و پادشاه نقره را در اورشلیم مثل سنگها و چوب<br />

سرو آزاد را م ث ل چوب سیکومور که در صحراست،‏<br />

فراوان ساخت.‏ دوم تواریخ<br />

و اسبهاي سلیمان از مصر آورده میشد،‏ و تاجران<br />

پادشاه دستههاي ا را میخریدند هر دسته را به<br />

قیمت معین.‏<br />

و یک ارابه را به قیمت ششصد شکل نقره از مصر<br />

بیرون آوردند،‏ و میرسانیدند و یک اسب را به قیمت<br />

صد و پنجاه،‏ و همچنین براي همه پادشاهان حتّیان و<br />

پادشاهان اَرام به توسط ا بیرون میآوردند.‏<br />

15 ،1<br />

.28<br />

.29<br />

26 ،4<br />

7 ،5<br />

، اسرائیل<br />

13 ،9<br />

23 ،10<br />

27 ،9<br />

8. خوشابهحال<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 334 -


یول<br />

يرو<br />

يار<br />

يرو<br />

يرو<br />

نی<br />

کی<br />

يرا<br />

يرو<br />

نیی<br />

یزن<br />

یم<br />

اول پادشاهان<br />

11<br />

.1<br />

و سلیمان پادشاه به غیر از دختر فرعون،‏ زنان<br />

غریب بسی را از موآبیان و عمونیان و ادومیان و<br />

صیدونیان و حت ِّیان دوست میداشت.‏ تثنیه<br />

از امتهایی که یهوه درباره ایشان فرزنداناسرائیل را<br />

فرموده بود که شما به ایشان درنیایید و ایشان به شما<br />

درنیایند،‏ مبادا دل شما را به پی خدایان خود مایل<br />

گردانند.‏ و سلیمان با اینها به محبت پیوسته شد.‏ خروج<br />

17 ،17<br />

.2<br />

3 ،7 ؛ تثنیه 16 ،34<br />

.3<br />

و او را هفتصد زن بانو و سیصد کنیز بود و زنانش<br />

دل او را برگردانیدند.‏ باب<br />

و در وقت پیري سلیمان واقع شد که زنانش دل او<br />

را به پی خدایان غریب مایل ساختند،‏ و دل او مثل<br />

دل پدرش داود با یهوه،‏ خدایش کامل نبود.‏<br />

سپ.‏ سلیمان در عقب عشْتُورت،‏ خداي صیدونیان<br />

در عقب ملْکُوم نفرت انگیز عمونیان رفت.‏<br />

و سلیمان در نظر یهوه شرارت ورزیده،‏ مثل پدر<br />

خودداود،‏ یهوه را پی کامل ننمود.‏<br />

آنگاه سلیمان در کوهی که روبروي اورشلیم است<br />

مکانی بلند به جهت کَموش که رِجسِ‏ موآبیان است،‏ و<br />

به جهت مولَک،‏ نفرت انگیز پسران عمون بنا کرد.‏ اعداد<br />

، و<br />

25 ،21<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

29 ،21<br />

.8<br />

9<br />

و همچنین به جهت همۀ زنان غریب خود که ب<br />

خدایان خویش بخور میسوزانیدند و قربانیها<br />

میگذرانیدند،‏ عمل نمود.‏<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر سلیمان افروخته شد از آن جهت<br />

که دلش از یهوه،‏ خداي اسرائیل منحرف گشت که دو<br />

مرتبه بر او ظاهر شده،‏ ؛<br />

او را در همین روش امر فرموده بود که پی<br />

خدایان غیر را ننماید.‏ اما آنچه یهوه به او امر فرموده<br />

بود،‏ به جا نیاورد.‏<br />

سپ.‏ یهوه به سلیمان فرمود:‏ چونکه ا عمل را<br />

نمودي و عهد و قواعد مرا که به تو امر فرمودم نگاه<br />

نداشتی،‏ حتماً‏ سلطنت را از تو پاره کرده،‏ آن را به<br />

بندهات خواهم داد.‏ ؛ اول سموئیل<br />

اما در ایام تو این را به خاطر پدرت،‏ داود نخواهم<br />

کرد،‏ اما از دست پسرت آن را پاره خواهم کرد.‏ باب<br />

تمامی مملکت را پاره نخواهم کرد بلکه<br />

قوم را به خاطر بندهام داود و به خاطر اورشلیم که<br />

برگزیدهام به پسر تو خواهم داد.‏<br />

و یهوه دشمنی براي سلیمان برانگیزانید،‏ یعنی<br />

هدد اَدومی را که از نسل پادشاهان اَدوم بود.‏<br />

زیرا هنگامی که داود در اَدوم بود و یوآب که<br />

سردار لشکر بود،‏ براي دفن کردن کشتگان رفته بود و<br />

تمامی مردان اَدوم را کشته بود.‏ دوم سموئیل<br />

زیرا یوآب و تمامی اسرائیل شش ماه در آنجا<br />

ماندند تا تمامی مردان اَدوم را ریشه کن ساختند.‏<br />

آنگاه هدد با بعضی اَدومیان که از بندگان پدرش<br />

بودند،‏ فرار کردند تا به مصر بروند،‏ و هدد طفلی<br />

کوچک بود.‏<br />

سپ.‏ ، از مدیان روانه شده،‏ به فاران آمدند،‏ و چند<br />

نفر از فاران با خود برداشته،‏ به مصر نزد فرعون،‏<br />

پادشاه مصر آمدند،‏ و او وي را خانهاي داد و تغذیهاي<br />

برایش تع نمود و زمینی به او ارزانی داشت.‏<br />

و هدد در نظر فرعون لطف بسیار یافت و خواهر<br />

زن خود،‏ یعنی خواهر تَحفَنیسِ‏ ملکَه را به وي به<br />

داد.‏ دانیال<br />

و خواهر تَحفَنیس پسري جنُوبت نام براي وي<br />

زایید و تَحفَنیس او را در خانۀ فرعون از شیر بازداشت<br />

و جنُوبت در خانۀ فرعون در میان پسران فرعون<br />

میبود.‏<br />

و چون هدد در مصر شنید که داود با پدران<br />

خویش خوابیده،‏ و یوآب،‏ سردار لشکر مرده است،‏ هدد<br />

به فرعون گفت:‏ مرا اجازه بده تا به ولایت خود بروم.‏<br />

14 ،8<br />

9 ،1<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

18 ،4 ؛ خروج 25 ،30 پیدایش<br />

.22<br />

فرعون وي را گفت:‏ اما تو را نزد من چه چیز کم<br />

است که اینک میخواهی به ولایت خود بروي؟ گفت:‏<br />

هیچ،‏ اما مرا لطفاً‏ مرخص نما.‏<br />

و خدا دشمنی دیگر براي وي برانگیزانید،‏ یعنی<br />

رزون پسر اَلیداع را که از نزد آقاي خویش،‏ هددعزَر،‏<br />

پادشاه صوبه فرار کرده بود.‏<br />

و مردان چندي نزد خود جمع کرده،‏ سردار<br />

لشکري شد هنگامی که داود بعضی ایشان را کشت.‏<br />

پس به دمشق رفتند و در آنجا ساکن شده،‏ در دمشق<br />

حکمرانی نمودند.‏ دوم سموئیل ؛<br />

و او در تمامی روزهاي سلیمان،‏ دشمن اسرائیل<br />

میبود،‏ علاوه بر ضرري که هدد میرسانید و از<br />

اسرائیل نفرت داشته،‏ بر اَرام سلطنت مینمود.‏<br />

و یرُبعام پسر نَباط افرای از صرَده که بندة<br />

سلیمان و مادرش نامیده شده به صرُوعه و بیوه زنی<br />

بود،‏ دست خود را نیز به ضد پادشاه بلند کرد.‏ دوم تواریخ<br />

18 ،10<br />

3 ،8<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

6 ،13<br />

.27<br />

وسبب آنکه دست خود را به ضد پادشاه بلند کرد،‏<br />

19 ،12<br />

28 ،15<br />

2 ،9<br />

باب 5 ،3<br />

باب 21 ،13<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 335 -


هآن<br />

تی<br />

نی<br />

یایم<br />

این بود که سلیمان ملّو را بنا میکرد،‏ و شکاف شهر<br />

پدر خود داود را تعمیر مینمود.‏<br />

و یرُبعام مرد شجاع جنگی بود.‏ پ س چون سلیمان<br />

آن جوان را دید که در کار مردي زرنگ بود او را بر<br />

تمامی امور خاندان یوسف بگماشت.‏<br />

و در آن زمان واقع شد که یرُبعام از اورشلیم<br />

بیرون میآمد و اَخیاي شیلونی پیامبر در راه به او<br />

برخورد،‏ و جامه تازهاي در برداشت و ایشان هر دو در<br />

صحرا تنها بودند.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ اَخیا جامۀ تازهاي که در برداشت گرفته،‏ آن<br />

را به دوازده قسمت پاره کرد.‏<br />

و به یرُبعام گفت:‏ ده قسمت براي خود بگیر زیرا<br />

که یهوه،‏ خداي اسرائیل چنین میفرماید،‏ اینک من<br />

مملکت را از دست سلیمان پاره میکنم و ده قوم به تو<br />

میدهم.‏<br />

و به خاطر بندة من،‏ داود و به خاطر اورشلیم،‏<br />

شهري که از تمامی قومها فرزنداناسرائیل برگزیدهام<br />

یک قوم از آن او خواهد بود.‏<br />

ایشان مرا ترك کردند و عشْتُورت،‏ خداي<br />

صیدونیان ، و کَموش،‏ خداي موآب،‏ و ملکوم،‏ خداي<br />

پسران عمون را سجده کردند،‏ و در راه و روشهاي من<br />

پیروي ننمودند و آنچه در نظر من راست است،‏ بجا<br />

نیاوردند و قواعد و احکام مرا مثل پدرش،‏ داود نگاه<br />

نداشتند.‏<br />

اما تمام مملکت را از دست او نخواهم گرفت بلکه<br />

به خاطر بندة خود داود که او را برگزیدم،‏ از آنرو که<br />

دستورات و قواعد مرا نگاه داشته بود،‏ او را در تمامی<br />

ایام روزهایش سرور خواهم ساخت.‏ دوم سموئیل<br />

اما سلطنت را از دست پسرش گرفته،‏ آن را یعنی<br />

ده قوم به تو خواهم داد.‏ باب<br />

و یک قوم به پسرش خواهم بخشید تا بندة من،‏<br />

داود در اورشلیم،‏ شهري که براي خود برگزیدهام تا<br />

اسم خود را در آن بگذارم،‏ نوري در حضور من همیشه<br />

داشته باشد.‏ دوم سموئیل<br />

و تو را خواهم گرفت تا موافق هر چه دلت آرزو<br />

دارد،‏ سلطنت نمایی و بر اسرائیل پادشاه شوي.‏<br />

و اینطور خواهد شد که اگر هر چه تو را امر<br />

فرمایم،‏ بشنوي و از روشهایم پیروي نموده،‏ آنچه در<br />

نظرم راست است بجا آوري و قواعد و دستورات مرا<br />

نگاه داري چنانکه بندة من،‏ داود آنها را نگاه داشت،‏<br />

آنگاه با تو خواهم بود و خانهاي مستحکم براي تو بنا<br />

خواهم نمود،‏ چنانکه براي داود بنا کردم و اسرائیل را<br />

اول پادشاهان<br />

به تو خواهم بخشید.‏ باب<br />

و نسل داود را به سبب ا امر خوار خواهم<br />

ساخت اما نه تا به ابد.‏<br />

سپ.‏ سلیمان قصد کشتن یرُبعام داشت و یرُبعام<br />

برخاسته،‏ به مصر نزد شیشَق،‏ پادشاه مصر فرار کرد و<br />

تا وفات سلیمان در مصر ماند.‏ باب<br />

و بقیۀ امور سلیمان و هر چه کرد و حکمت او،‏ آیا<br />

ا در کتاب وقایعِ‏ سلیمان نوشته شده نیست؟ دوم<br />

25 ،14<br />

4 ،9<br />

.39<br />

40<br />

.41<br />

29 ،9 تواریخ<br />

.42<br />

و ایامی که سلیمان در اورشلیم بر تمامی اسرائیل<br />

سلطنت کرد،‏ چهل سال بود.‏ دوم تواریخ<br />

پس سلیمان با پدران خود خوابید و در شهر پدر<br />

خود داود دفن شد و پسرش رحبعام در جاي او<br />

سلطنت نمود.‏ دوم تواریخ<br />

13 ،9<br />

31 ،9<br />

.43<br />

12<br />

.1<br />

و رحبعام به شکیم رفت زیرا که تمامی اسرائیل به<br />

شکیم آمدند تا او را پادشاه بسازند.‏ دوم تواریخ<br />

و واقع شد که چون یرُبعام پسر نباط شنید و او<br />

هنوز در مصر بود که از حضور سلیمان پادشاه به آنجا<br />

فرار کرده،‏ و یرُبعام در مصر ساکن میبود،‏ باب<br />

و ایشان فرستاده،‏ او را خواندند،‏ آنگاه یرُبعام و<br />

تمامی جماعت اسرائیل آمدند و بهرحبعام عرض کرده،‏<br />

گفتند:‏<br />

پدر تو یوغ ما را سخت ساخت،‏ اما تو هماکنون<br />

بندگی سخت و یوغ سنگینی را که پدرت بر ما نهاد<br />

سبک ساز،‏ و تو را خدمت خواهیم نمود.‏<br />

به ایشان گفت:‏ تا سه روز دیگر بروید و بعد از آن<br />

نزد من برگردید.‏ پ س قوم رفتند.‏<br />

و رحبعامِ‏ پادشاه با بزرگانی که در حین حیات<br />

پدرش،‏ سلیمان به حضورش ستادند مشورت<br />

کرده،‏ گفت:‏ که شما چه صلاح میبینید تا به این قوم<br />

جواب دهم؟ امثال<br />

ایشان او را عرض کرده،‏ گفتند:‏ اگر امروز این قوم را<br />

بنده شوي و ایشان را خدمت نموده،‏ جواب دهی و<br />

سخنان نیکو به ایشان گویی،‏ همانا همیشۀ اوقات بندة<br />

تو خواهند بود.‏<br />

اما مشورت بزرگان را که به او دادند ترك کرد،‏ و با<br />

جوانانی که با او ترب یافته بودند و به حضورش<br />

میایستادند،‏ مشورت کرد.‏<br />

و به ایشان گفت:‏ شما چه صلاح میبینید که به این<br />

40 ،11<br />

1 ،10<br />

5 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

،<br />

12 ،7<br />

2 ،14<br />

19 ،12<br />

15 ،12<br />

17 ،21<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

.32<br />

33. چونکه<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

- 336 -


ههان<br />

نی<br />

یس<br />

ههاان<br />

لی<br />

نی<br />

نیی<br />

يرو<br />

کی<br />

قوم جواب دهیم؟ که به من عرض کرده،‏ گفتهاند<br />

یوغی را که پدرت بر ما نهاده است،‏ سبک ساز.‏<br />

و جوانانی که با او تربیت یافته بودند او را خطاب<br />

کرده،‏ گفتند که به این قوم که به تو عرض کرده،‏<br />

گفتهاند که پدرت یوغ ما را سنگین ساخته است و تو<br />

آن را براي ما سبک ساز،‏ به ایشان چنین بگو:‏ انگشت<br />

کوچک من از کمر پدرم کلفتتر است.‏<br />

و حال پدرم یوغ سنگین بر شما نهاده است،‏ اما<br />

من یوغ شما را زیاده خواهم گردانید.‏ پدرم شما را به<br />

تازی ا تنبیه مینمود،‏ اما من شما را به عقربها تنبیه<br />

خواهم نمود.‏<br />

و در روز سوم،‏ یرُبعام و تمامی قوم به نزد رحبعام<br />

باز آمدند،‏ به نحوي که پادشاه فرموده وگفته بود که<br />

در روز سوم نزد من باز آیید.‏<br />

و پادشاه،‏ قوم را به سختی جواب داد،‏ و مشورت<br />

بزرگان را که به وي داده بودند،‏ ترك کرد.‏<br />

و موافق مشورت جوانان ایشان را خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ پدرم یوغ شما را سنگین ساخت،‏ اما من یوغ<br />

شما را زیاده خواهم گردانید ‏.پدرم شما را به تازی<br />

تنبیه مینمود اما من شما را به عقربها تنبیه خواهم<br />

کرد.‏<br />

و پادشاه،‏ قوم را اجابت نکرد زیرا که ا امر از<br />

جانب یهوه شده بود تا کلامی را که یهوه به واسطۀ<br />

اَخیاي شیلونی به یرُبعام پسر نباط گفته بود،‏ ثابت<br />

گرداند.‏ باب<br />

و چون تمامی اسرائیل دیدند که پادشاه،‏ ایشان را<br />

اجابت نکرد آنگاه قوم،‏ پادشاه را جواب داده،‏ گفتند:‏ ما<br />

را در داود چه قسمت است؟ و در پسر یسا چه نصیب؟<br />

اي اسرائیل به خیمههاي خود بروید!‏ و اینک اي داود<br />

به خانۀ خود متوجه باش!‏ پ س اسرائیل به خیمههاي<br />

خویش رفتند.‏ امثال ؛ دوم سموئیل<br />

اما رحبعام بر فرزنداناسرائیل که در شهرهاي<br />

یهودا ساکن بودند،‏ سلطنت مینمود.‏<br />

و رحبعام پادشاه،‏ اَدورام را که سردار با جگیران<br />

بود،‏ فرستاد و تمامی اسرائیل،‏ او را سنگسار کردند که<br />

مرد و رحبعام پادشاه عجله نموده،‏ بر ارابۀ خود سوار<br />

شد و به اورشلیم فرار کرد.‏<br />

سپ.‏ اسرائیل تا به امروز از خاندان داود رو گردان<br />

شدند.‏ باب<br />

و چون تمامی اسرائیل شنیدند که یرُبعام مراجعت<br />

کرده است،‏ ایشان فرستاده،‏ او را نزد جماعت طلبیدند<br />

و او را بر تمام اسرائیل پادشاه ساختند،‏ و غیر از قوم<br />

یهودا فقط،‏ ک<br />

21 ،17 پادشاهان<br />

.21<br />

خاندان داود را پی<br />

اول پادشاهان<br />

دوم نکرد.‏<br />

و چون رحبعام به اورشلیم رسید،‏ تمامی خاندان<br />

یهودا و قوم بنیامین،‏ یعنی صد و هشتاد هزار نفر<br />

برگزیدة جنگآزموده را جمع کرد تا با خاندان اسرائیل<br />

نبرد نموده،‏ سلطنت را به رحبعام پسر سلیمان<br />

برگرداند.‏<br />

22. اما کلام خدا بر شَمعیا،‏ مرد خدا نازل شده،‏ گفت:‏<br />

2 11، دوم تواریخ<br />

.23<br />

به رحبعام پسر سلیمان،‏ پادشاه یهودا و به تمامی<br />

خاندان یهودا و بنیامین و به بقیۀ قوم خطاب کرده،‏<br />

بگو:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ مروید و با برادران خود<br />

فرزنداناسرائیل جنگ منمایید،‏ هر کس به خانۀ خود<br />

برگردد زیرا که این امر از جانب من شده است.‏ و<br />

ایشان کلام یهوه را شنیدند و برگشته،‏ موافق<br />

فرمان یهوه رفتار نمودند.‏<br />

و یرُبعام شکیم را در کوهستان افرایم بنا کرده،‏ در<br />

آن ساکن شد و از آنجا بیرون رفته،‏ فَنُوئیل را بنا نمود.‏<br />

.24<br />

.25<br />

31 ،32 پیدایش<br />

.26<br />

و یرُبعام در دل خود فکر کرد که حال سلطنت به<br />

خاندان داود خواهد برگشت،‏<br />

اگر این قوم به جهت گذرانیدن قربانیها به خانۀ<br />

یهوه به اورشلیم بروند،‏ همانا دل ا قوم به آقاي<br />

خویش،‏ رحبعام،‏ پادشاه یهودا خواهد برگشت و مرا به<br />

قتل رسانیده،‏ نزد رحبعام،‏ پادشاه یهودا خواهند<br />

برگشت.‏<br />

سپ.‏ پادشاه مشورت نموده،‏ دو گوسالۀ طلا ساخت<br />

و به ایشان گفت:‏ براي شما رفتن تا به اورشلیم زحمت<br />

است؛ هان اي اسرائیل خدایان تو که تو را از زمین<br />

مصر برآوردند!‏ خروج<br />

و یکی را در بیتئیل گذاشت و دیگري را در دان<br />

قرار داد.‏ داوران<br />

و این امر باعث گناه شد و قوم پیش آن تا<br />

دان میرفتند.‏ باب<br />

و خانهها در مکانهاي بلند ساخت و از تمامی قوم<br />

که از پسرانلاوي نبودند،‏ کاهنان تع نمود.‏ دوم تواریخ<br />

8 .4 ،32<br />

16 ،14<br />

30 ،18<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

15 ،11 ؛ 9 ،13<br />

.32<br />

و یرُبعام جشنی در ماه هشتم در روز پانزدهم ماه<br />

م ث ل جشنی که در یهوداست برپا کرد و نزد آن<br />

قربانگاه میرفت و در بیتئ به همان طور عمل<br />

نموده،‏ براي گوسالههایی که ساخته بود،‏ قربانی<br />

1 ،20<br />

1 ،15<br />

31 ،11<br />

12 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

- 337 -


ته<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

لی تئی<br />

هرا<br />

تئی<br />

هرا<br />

هرا<br />

لی<br />

میگذرانید.‏ و کاهنانِ‏ مکانهاي بلند را که ساخته بود،‏<br />

در بیتئیل قرار داد.‏ هوشع<br />

و در روز پانزدهم ماه هشتم،‏ یعنی در ماهی که در<br />

دل خود فکر نموده بود،‏ نزد قربانگاه که در ب<br />

ساخته بود میرفت،‏ و براي فرزنداناسرائیل جشن برپا<br />

نموده،‏ نزد قربانگاه برآمده،‏ بخور میسوزانید.‏<br />

اول پادشاهان<br />

5 ،7<br />

.33<br />

13<br />

.1<br />

2<br />

و اینک مرد خدایی به فرمان یهوه از یهودا به<br />

بیتئیل آمد و یرُبعام به ج سوزانیدن بخور نزد<br />

قربانگاه ایستاده بود.‏<br />

سپ.‏ به فرمان یهوه قربانگاه را ندا کرده،‏ گفت:‏ اي<br />

قربانگاه!‏ اي قربانگاه!‏ یهوه چنین فرماید:‏ اینک<br />

پسري که یوشیا نام دارد به جهت خاندان داود زاییده<br />

میشود و کاهنان مکانهاي بلند را که بر تو بخور<br />

میسوزانند،‏ بر تو قربانی خواهد نمود و استخوانهاي<br />

مردم را بر تو خواهند سوزانید.‏ دوم پادشاهان<br />

و در آن روز علامتی نشان داده،‏ گفت:‏ ا است<br />

علامتی که یهوه فرموده است؛ اینک ا قربانگاه<br />

شکاف خواهد خورد و خاکستري که بر آن است،‏<br />

ریخته خواهد گشت.‏<br />

و واقع شد که چون پادشاه،‏ سخن مرد خدا را که<br />

قربانگاه را که در بیتئیل بود،‏ صدا کرده بود،‏ شنید،‏<br />

یرُبعام دست خود را از جانب قربانگاه دراز کرده،‏ گفت:‏<br />

او رابگیرید.‏ و دستش که به سوي او دراز کرده بود،‏<br />

خشک شد به طوري که نتوانست آن را نزد خود باز<br />

بکشد.‏ متی<br />

و قربانگاه شکاف خورد و خاکستر از روي قربانگاه<br />

ریخته گشت بر حسب علامتی که آن مرد خدا به<br />

فرمان یهوه نشان داده بود.‏<br />

و پادشاه،‏ مرد خدا را خطاب کرده،‏ گفت:‏ تمنّا اینکه<br />

نزد یهوه،‏ خداي خود خواهش نمایی و براي من دعا<br />

کنی تا دست من به من باز داده شود.‏ پ س مرد خدا<br />

نزد یهوه خواهش نمود،‏ و دست پادشاه به او باز داده<br />

شده،‏ مثل اول گردید.‏ خروج<br />

و پادشاه به آن مرد خدا گفت:‏ همراه من به خانه<br />

بیا و استراحت نما و تو را مزد خواهم داد.‏<br />

اما مرد خدا به پادشاه گفت:‏ اگر نصف خانۀ خود را<br />

به من بدهی،‏ همراه تو نمیآیم،‏ و در اینجا نه نان<br />

میخورم و نه آب مینوشم.‏ اعداد<br />

زیرا یهوه مرا به کلام خود چنین امر نموده و<br />

فرموده است نان مخور و آب منوش و به راهی که<br />

آمدهاي بر مگرد.‏<br />

سپ.‏ به دیگر برفت و از راهی که به ب<br />

آمده بود،‏ مراجعت ننمود.‏ متی<br />

و پیامبر سالخوردهاي در بیتئیل ساکن میبود و<br />

پسرانش آمده،‏ او را از هر کاري که آن مرد خدا آن<br />

روز در بیتئیل کرده بود،‏ خبر دادند،‏ و نیز سخنانی را<br />

که به پادشاه گفته بود،‏ براي پدر خود بیان کردند.‏<br />

و پدر ایشان به ایشان گفت:‏ به کدام رفته<br />

است؟ و پسرانش دیده بودند که آن مرد خدا که از<br />

یهودا آمده بود به کدام رفت.‏<br />

سپ.‏ به پسران خود گفت:‏ الاغ را براي من بیارایید.‏<br />

و الاغ را برایش آراستند و بر آن سوار شد.‏<br />

و از عقب مرد خدا رفته،‏ او را زیر درخت بلوط<br />

نشسته یافت ‏.پس او را گفت:‏ آیا تو آن مرد خدا<br />

هستی که از یهودا آمدهاي؟ گفت:‏ من هستم.‏<br />

وي را گفت:‏ همراه من به خانه بیاو غذا بخور.‏<br />

او در جواب گفت که همراه تو نمیتوانم برگردم و<br />

با تو داخل شوم،‏ و در اینجا با تو نه نان میخورم و نه<br />

آب مینوشم.‏<br />

زیرا که به فرمان یهوه به من گفته شده است که<br />

در آنجا نان مخور و آب منوش و از راهی که آمدهاي<br />

مراجعت منما.‏<br />

او وي را گفت:‏ من نیز مثل تو پیامبر هستم و<br />

فرشتهاي به فرمان یهوه با من سخن گفته،‏ گفت او را<br />

با خود به خانهات برگردان تا نان بخورد و آب بنوشد.‏<br />

اما وي را دروغ گفت.‏<br />

سپ.‏ همراه وي در خانهاش برگشته،‏ غذا خورد و<br />

آب نوشید.‏<br />

و هنگامی که ایشان بر سفره نشسته بودند،‏ کلام<br />

یهوه به آن پیامبر که او را برگردانیده بود آمد،‏<br />

و به آن مرد خدا که از یهودا آمده بود،‏ ندا کرده،‏<br />

گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه از فرمان یهوه<br />

سرپیچی نموده،‏ حکمی را که یهوه،‏ خدایت به تو امر<br />

فرموده بود نگاه نداشتی،‏<br />

و برگشته،‏ در جایی که به تو گفته شده بود غ ذا<br />

مخور و آب منوش،‏ غذا خوردي و آب نوشیدي،‏ بدین<br />

دلیل جسد تو به قبر پدرانت داخل نخواهد شد.‏<br />

سپ.‏ بعد از اینکه او غذا خورد و آب نوشید الاغ را<br />

برایش بیاراست،‏ یعنی به جهت پیامبر که برگردانیده<br />

بود.‏<br />

12 ،2<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

16 ،23<br />

18 ،22<br />

8 ،8<br />

10 ،12<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 338 -


نیی<br />

يوا<br />

هرا<br />

هدوا<br />

يرو<br />

یآم<br />

یم<br />

یم<br />

اول پادشاهان<br />

.24<br />

و چون رفت،‏ شیري او را در راه یافته،‏ کُشت و<br />

جسد او در راه انداخته شد،‏ و الاغ به پهلویش ایستاده،‏<br />

و شیر نیز نزد جسد ایستاده بود.‏ باب<br />

و اینک بعضی گذران جسد را در راه انداخته<br />

شده،‏ و شیر را نزد جسد ایستاده دیدند؛ پس آمدند و<br />

در شهري که آن پیامبر پیر در آن ساکن میبود،‏ خبر<br />

دادند.‏<br />

و چون پیامبر که او را از راه برگردانیده بود شنید،‏<br />

گفت:‏ این آن مرد خداست که از حکم یهوه نافرمانی<br />

نمود؛ بدین دلیل یهوه او را به شیرداده که او را دریده<br />

و کشته است،‏ موافق کلامی که یهوه به او فرموده بود.‏<br />

سپ.‏ پسران خود را خطاب کرده،‏ گفت:‏ الاغ را<br />

براي من بیارایید.‏ و ایشان آن را آراستند.‏<br />

و او روانه شده،‏ جسد او را در راه انداخته،‏ و الاغ و<br />

شیر را نزد جسد ایستاده یافت؛ و شیر جسد را نخورده<br />

و الاغ را ندریده بود.‏<br />

و آن پیامبر جسد مرد خدا را برداشت و بر الاغ<br />

گذارده،‏ آن را بازآورد و آن پیامبر پیر به شهر آمد تا<br />

ماتم گیرد و او را دفن نماید<br />

و جسد او را در قبر خویش گذارد و براي او ماتم<br />

گرفته،‏ گفتند:‏ اي برادر من!‏ ارمیا<br />

و بعد از آنکه او را دفن کرد به پسران خود خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ چون من بمیرم مرا در قبري که مرد خدا<br />

در آن مدفون است،‏ دفن کنید،‏ و استخوانهایم را به<br />

پهلوي استخوانهاي وي بگذارید.‏ پیدایش<br />

زیرا کلامی را که دربارة قربانگاهی که در بیتئیل<br />

است و دربارة همۀ خانههاي مکانهاي بلند که در<br />

شهرهاي سامره میباشد،‏ به فرمان یهوه گفته بود،‏<br />

حتماً‏ اتفاق خواهد افتاد.‏ دوم پادشاهان<br />

و بعد از این امر،‏ یرُبعام از روش بد خود بازگشت<br />

ننمود،‏ بلکه کاهنان براي مکانهاي بلند از همه قوم<br />

تع نمود،‏ و هرکه میخواست،‏ او را اختصاص میداد<br />

تا از کاهنان مکانهاي بلند بشود.‏ باب<br />

و این کار باعث گناه خاندان یرُبعام گردید تا آن را<br />

از روي زمین ریشه کن و هلاك ساخت.‏ باب ؛<br />

،14<br />

30 ،12<br />

26 ،20<br />

18 ،12<br />

30 ،47<br />

17 ،23<br />

31 ،12<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

16<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

در آن زمان ابیا پسر یرُبعام بیمار شد.‏<br />

و یرُبعام به زن خود گفت که هماکنون برخیز و<br />

صورت خود را تبدیل نما تا نشناسند کهتو زن یرُبعام<br />

هستی،‏ و به شیلوه برو.‏ اینک اَخیاي پیامبر که دربارة<br />

من گفت که براین قوم پادشاه خواهم شد در آنجاست.‏<br />

15 ،12 ؛ 30 ،11 باب<br />

.3<br />

4<br />

و در دست خود ده شیرینی نان و کلوچهها و کوزة<br />

عسل گرفته،‏ نزد وي برو و او تو را از آن چه بر طفل<br />

واقع میشود،‏ خبر خواهد داد.‏<br />

سپ.‏ زن یرُبعام چنین کرده،‏ برخاست و به شیلوه<br />

رفته،‏ به خانۀ اَخیا رسید و اَخیا نمیتوانست ببیند زیرا<br />

که چشمانش از پیري تار شده بود.‏ پیدایش ؛<br />

و یهوه به اَخیا فرمود:‏ اینک زن یرُبعام ید تا<br />

دربارة پسرش که بیمار است،‏ چیزي از تو بپرسد.‏ پ س<br />

به او چنین و چنان بگو و چون داخل میشود،‏ تظاهر<br />

خ کرد.‏<br />

و هنگامی که اَخیا صداي پایهاي او را که به در<br />

داخل میشد شنید،‏ گفت:‏ اي زن یرُبعام داخل شو.‏<br />

چرا تظاهر کردهاي ؟ زیرا که من باخبر سخت نزد تو<br />

فرستاده شدهام دوم پادشاهان<br />

برو و به یرُبعام بگو:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ چونکه تو را از میان قوم ممتاز نمودم،‏ و تو<br />

را بر قوم خود،‏ اسرائیل رئیس ساختم،‏ باب ؛<br />

و سلطنت را از خاندان داود دریده،‏ آن را به تو<br />

دادم،‏ و تو مثل بندة من،‏ داود نبودي که دستورات مرا<br />

نگاه داشته،‏ با تمامی دل خود مرا پی نمود،‏ و<br />

آنچه در نظر من راست است،‏ اجرا میکرد و بس.‏ اشعیا<br />

10 ،48<br />

2 ،16<br />

1 ،27<br />

29 ،11<br />

32 ،6<br />

.<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

3 ،38<br />

.9<br />

اما تو از همۀ کسانی که قبل از تو بودند زیاده<br />

شرارت ورزیدي و رفته،‏ خدایان غیر و بتهاي ریخته<br />

شده به جهت خود ساختی و خشم مرا به هیجان<br />

آوردي و مرا پشت سر خود انداختی.‏ ارمیا ؛<br />

بنابراین اینک من بر خاندان یرُبعام بلا عارض<br />

میگردانم و از یرُبعام هر مرد را و هر زندانی و آزاد را<br />

که در اسرائیل باشد،‏ ریشه کن سازم،‏ و تمامی<br />

خاندان یرُبعام را دور میاندازم چنانکه مدفوع را کلاً‏<br />

دور میاندازند.‏ باب ؛ ؛<br />

هرکه از یرُبعام در شهر بمیرد،‏ سگان بخورند و<br />

هرکه در صحرا بمیرد،‏ مرغان هوا بخورند،‏ زیرا یهوه<br />

این را فرموده است.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ تو برخاسته به خانۀ خود برو و به محظ<br />

رسیدن پایهایت به شهر،‏ پسر خواهد مرد.‏<br />

و تمامی اسرائیل براي او نوحه نموده،‏ او را دفن<br />

خواهند کرد زیرا که او تنها از نسل یرُبعام به قبر داخل<br />

خواهد شد،‏ به علت اینکه با او چیز نیکو نسبت به<br />

33 ،32<br />

27 ،2<br />

21 ،21<br />

24 ،21<br />

3 ،16<br />

4 ،16<br />

29 ،15<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

- 339 -


یش<br />

هآن<br />

هآن<br />

یان<br />

هآن<br />

هان<br />

یان<br />

یان<br />

یهوه،‏ خداي اسرائیل در خاندان یرُبعام یافت شده<br />

است.‏<br />

و یهوه امروز پادشاهی بر اسرائیل خواهد<br />

برانگیخت که خاندان یرُبعام را ریشه کن خواهد<br />

ساخت و چه بگویم هماکنون نیز اتفاق افتاده است.‏ باب<br />

اول پادشاهان<br />

،15<br />

.14<br />

29<br />

.15<br />

و یهوه اسرائیل را خواهد زد مثل نیاي که در آب<br />

متحرك شود،‏ و ریشۀ اسرائیل را از این زمین نیکو که<br />

به پدران ایشان داده بود،‏ خواهد کند و ایشان را به آن<br />

طرف نهر پراکنده خواهد ساخت،‏ زیرا که اشیریم خود<br />

را ساخته،‏ خشم یهوه را به هیجان آوردند.‏ دوم پادشاهان<br />

،17<br />

23<br />

.16<br />

و اسرائیل را به سبب گناه که یرُبعام ورزیده،‏ و<br />

اسرائیل را به ا مرتکب گناه ساخته است،‏ تسلیم<br />

خواهد نمود.‏ باب<br />

سپ.‏ زن یرُبعام برخاسته،‏ و رو شده،‏ به ترْصه<br />

آمد و به مجرد رسیدنش به آستانۀ خانه،‏ پسر مرد.‏<br />

و تمامی اسرائیل او را دفن کردند و برایش ماتم<br />

گرفتند،‏ موافق کلام یهوه که به واسطۀ بندة خود،‏<br />

اَخیاي پیامبر گفته بود.‏<br />

و بقیۀ وقایع یرُبعام که چگونه جنگ کرد وچگونه<br />

سلطنت نمود،‏ اینک در کتابِ‏ تواریخِ‏ ایامِ‏ پادشاهانِ‏<br />

اسرائیل نوشته شده است.‏ دوم<br />

و ایامی که یرُبعام سلطنت نمود،‏ بیست و دو سال<br />

بود.‏ پ س با پدران خود خوابید و پسرش ناداب به<br />

جایش پادشاه شد.‏<br />

و رحبعام پسر سلیمان در یهودا سلطنت میکرد.‏<br />

و رحبعام چون پادشاه شد چهل و یک ساله بود و در<br />

اورشلیم،‏ شهري که یهوه از تمام قومها اسرائیل برگزید<br />

تا اسم خود را در آن بگذارد،‏ هفده سال پادشاهی کرد.‏<br />

و اسم مادرش نَعمۀ عمونَیه بود.‏ دوم تواریخ<br />

و یهودا در نظ ر یه وه ش رارت ورزیدن د،‏ و به<br />

گناه که کردند،‏ بیشتر از هر آنچه پدران ایشان<br />

کرده بودند،‏ غیرت او را به هیجان آوردند.‏<br />

و ایشان نیز مکانهاي بلند و ستونها و اشیریم بر<br />

هر تپه بلند و زیر هر درخت سبز بنا نمودند.‏ دوم پادشاهان<br />

13 ،12<br />

تواریخ 13 .2 ،13<br />

30 ،12 ؛ 34 ،13<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

4 ،16<br />

.24<br />

و فاحشههائی نیز در زمین بودند و موافق<br />

وقاحتهاي امتهایی که یهوه از حضور فرزنداناسرائیل<br />

اخراج نموده بود،‏ عمل مینمودند.‏ تثنیه ؛ دوم پادشاهان<br />

9 ،18<br />

11 .9 .2 ،21<br />

.25<br />

و در سال پنجم رحبعام پادشاه واقع شد که<br />

شَق پادشاه مصر به اورشلیم برآمد.‏ باب<br />

و خزانههاي خانۀ یهوه و خزانههاي خانۀ پادشاه را<br />

گرفت و همه چیز را برداشت و همه سپرهاي طلایی<br />

که سلیمان ساخته بود،‏ برد.‏ باب<br />

و رحبعام پادشاه به عوض ا سپرهاي برنجین<br />

ساخت و آنها را به دست سرداران نگهبانان که درِ‏ خانۀ<br />

پادشاه را نگاهبانی میکردند،‏ سپرد.‏<br />

و هر وقتی که پادشاه به خانۀ یهوه داخل میشد،‏<br />

حمالان ا را برمیداشتند و آنها را به حجرة نگهبانان<br />

بازمیآوردند.‏<br />

و بقیۀ وقایع رحبعام و هرچه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشتهشده نیست؟ دوم تواریخ<br />

40 ،11<br />

16 ،10<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

15 ،12<br />

.30<br />

و در میان رحبعام و یرُبعام در تمامی روزهاي<br />

ایشان جنگ میبود.‏ باب<br />

و رحبعام با پدران خویش خوابید و در شهر داود<br />

با پدران خود دفن شد،‏ و اسم مادرش نَعمۀ عمونیه<br />

بود و پسرش اَبِیام در جایش پادشاهی نمود.‏ دوم تواریخ<br />

6 ،16<br />

.31<br />

13 ،12<br />

15<br />

.1<br />

و در سال هجدهم پادشاهی یرُبعام پسر نباط،‏ اَبِیام<br />

بر یهودا پادشاه شد.‏ دوم<br />

سه.‏ سال در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش<br />

معکَه دختر اَبشالوم بود.‏ دوم<br />

و در تمامی گناه که پدرش قبل از او کرده بود،‏<br />

پیروي مینمود،‏ و دلش با یهوه،‏ خدایش مثل دل<br />

پدرش داود کامل نبود.‏<br />

اما یهوه،‏ خدایش به خاطر داود وي را نوري در<br />

اورشلیم داد تا پسرش را بعد از او برقرار گرداند،‏ و<br />

اورشلیم را استوار نماید.‏ باب<br />

چونکه داود آنچه در نظر یهوه راست بود،‏ بجا<br />

میآورد و از هرچه او را امر فرموده،‏ تمام روزهاي<br />

عمرش تجاوز ننموده بود،‏ مگر در امرِ‏ اُوریاي حتّی.‏ دوم<br />

تواریخ 1 ،13<br />

تواریخ 2 ،13<br />

36 ،11<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

9 ،12 ؛ 27 ،11 سموئیل<br />

.6<br />

و در میان رحبعام و یرُبعام تمام روزهاي عمرش<br />

جنگ بود.‏ باب<br />

و بقیۀ وقایع اَبِیام و هرچه کرد،‏ آیا در کتاب تواریخ<br />

ایام پادشاهان یهودا نوشتهشده نیست؟ و در میان اَبِیام<br />

و یرُبعام جنگ بود.‏ دوم<br />

و اَبِیام با پدران خویش خوابید و او را در شهر داود<br />

تواریخ 17 .2 ،13<br />

30 ،14<br />

.7<br />

.8<br />

- 340 -


هرا<br />

یان<br />

هآن<br />

هآن<br />

هرا<br />

دفن<br />

تواریخ<br />

کردند و پسرش آسا در جایش سلطنت نمود.‏<br />

دوم<br />

اول پادشاهان<br />

1 ،14<br />

.9<br />

و در سال بیستم یرُبعام پادشاه اسرائیل،‏ آسا بر<br />

یهودا پادشاه شد.‏<br />

و در اورشلیم چهل و یک سال پادشاهی کرد و<br />

اسم مادرش معکَه دختر اَبشالوم بود.‏<br />

و آسا آنچه در نظر یهوه راست بود،‏ مثل پدرش،‏<br />

داود عمل نمود.‏<br />

و فاحشهها را از سرزمین بیرون کرد و بتهایی را<br />

که پدرانش ساخته بودند،‏ دور نمود.‏ باب<br />

و مادر خود،‏ معکَه را نیز از ملکه بودن برکنار کرد،‏<br />

زیرا که او تمثالی به جهت اشیره ساخته بود.‏ و آسا<br />

تمثال او را شکست،‏ آن را در دره قدرون سوزانید.‏ دوم<br />

47 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

16 ،15 تواریخ<br />

.14<br />

اما مکانهاي بلند برداشته نشد،‏ اما دل آسا در<br />

تمام ایامش با یهوه کامل میبود.‏ باب<br />

و چیزهایی را که پدرش مقدس کرده و آنچه<br />

خودش مقدس نموده بود،‏ از نقره و طلا و ظروف،‏ به<br />

خانۀ یهوه آورد.‏<br />

و در میان آسا و بعشا،‏ پادشاه اسرائیل،‏ تمام<br />

روزهاي ایشان جنگ میبود.‏<br />

و بعشا پادشاه اسرائیل بر یهودا برآمده،‏ رامه را بنا<br />

کرد تا نگذارد که کسی نزد آسا،‏ پادشاه یهودا رفت و<br />

آمد نماید.‏ دوم تواریخ<br />

آنگاه آسا تمام نقره و طلا را که در خزانههاي خانۀ<br />

یهوه و خزانههاي خانۀ پادشاه باقی مانده بود گرفته،‏<br />

آن را به دست بندگان خود سپرد و آسا پادشاه ایشان<br />

را نزد بنْهدد پسر طَبرِمون پسر حزْیون،‏ پادشاه ارام که<br />

در دمشق ساکن بود فرستاده،‏ گفت:‏ دوم پادشاهان ؛<br />

،16<br />

18 ،12<br />

44 ،22<br />

1 ،16<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

8<br />

.19<br />

در میان من و تو و در میان پدر من و پدر تو عهد<br />

بوده است؛ اینک هدیهاي از نقره و طلا نزد تو<br />

فرستادم؛ پس بیا و عهد خود را با بعشا،‏ پادشاه<br />

اسرائیل بشکن تا او از نزد من برود.‏<br />

و بنْهدد،‏ حرف آسا پادشاه را گوش کرد،‏ سرداران<br />

لشکرها خود را بر شهرهاي اسرائیل فرستاد و عیون<br />

ودان و آبلْبیت معکَه و تمامی کن َّروت را با تمامی زمین<br />

نفتالی مغلوب ساخت.‏ دوم پادشاهان<br />

و چون بعشا این را شنید بنا نمودن رامه را ترك<br />

کرده،‏ در ترْصه اقامت نمود.‏<br />

و آسا پادشاه در تمام یهودا ندا درداد که هیچ<br />

کس از آن مستثنی نبود تا ایشان سنگها و چوب را از<br />

راما که بعشا بنا کرد برداشتند،‏ و آسا پادشاه جبع<br />

بنیامین و مصفَه را با آنها بنا نمود.‏<br />

و بقیۀ تمامی وقایع آسا و تهور او و هرچه کرد و<br />

شهرهایی که بنا نمود،‏ آیا در کتاب تواریخ ایام<br />

پادشاهان یهودا ذکر نشده؟ اما در زمان پیرياش درد<br />

پا داشت.‏ دوم تواریخ<br />

و آسا با پدران خویش خوابید و او را در شهر داود<br />

با پدرانش دفن کردند،‏ و پسرش یهوشافاط در جایش<br />

سلطنت نمود.‏<br />

و در سال دومِ‏ آسا،‏ پادشاه یهودا،‏ ناداب پسر<br />

یرُبعام بر اسرائیل پادشاه شد،‏ و دو سال بر اسرائیل<br />

پادشاهی کرد.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ بجا میآورد و به<br />

پدر خود و به گناه او که اسرائیل را به آن مرتکب<br />

گناه ساخته بود،‏ پیروي مینمود.‏ باب<br />

و بعشا پسر اَخیا که از خاندان یساکار بود،‏ بر وي<br />

فتنه انگیخت و بعشا او را در جِبتُون که از آن<br />

فلسطینیان بود،‏ کشت و ناداب و تمامی اسرائیل،‏<br />

جِبتون را محاصره نموده بودند.‏ باب<br />

و در سال سومِ‏ آسا،‏ پادشاه یهودا،‏ بعشا او را کشت<br />

و در جایش سلطنت نمود.‏<br />

و چون او پادشاه شد،‏ تمام خاندان یرُبعام را کشت<br />

و کسی را برايیرُبعام زنده نگذاشت تا همه را هلاك<br />

کرد موافق کلام یهوه که به وسیله بندة خود اَخیاي<br />

شیلونی گفته بود.‏ باب<br />

و این به سبب گناه شد که یرُبعام ورزیده،‏ و<br />

اسرائیل را به ا مرتکب گناه ساخته،‏ و خشم یهوه،‏<br />

خداي اسرائیل را به ا به هیجان آورده بود.‏<br />

و بقیۀ وقایع ناداب و هرچه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نشده؟ باب<br />

.14 .5 ،16<br />

31 .26 .19 ،16<br />

9 ،16<br />

10 ،14<br />

2 ،14<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

27 .20<br />

.32<br />

و در میان آسا و بعشا،‏ پادشاه اسرائیل،‏ در تمام<br />

روزهاي ایشان جنگ میبود.‏<br />

در سال سوم آسا،‏ پادشاه یهودا،‏ بعشا پسر اَخیا بر<br />

تمامی اسرائیل در ترْصه پادشاه شد و بیست و چهار<br />

سال سلطنت نمود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ میکرد و به<br />

یرُبعام و به گناهی که اسرائیل را به آن مرتکب گناه<br />

ساخته بود،‏ پیروي مینمود.‏ باب<br />

26 .19 ،16<br />

.33<br />

.34<br />

16<br />

29 ،15<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

- 341 -


هلَ‏ یا<br />

هرا<br />

یان<br />

هرا<br />

هلَ‏ یا<br />

یان<br />

هآن<br />

هلَ‏ یا<br />

يور<br />

.14<br />

اول پادشاهان<br />

.1<br />

و کلام یهوه بر ییهو پسر حنانی دربارة بعشا نازل<br />

شده،‏ فرمود:‏<br />

تو را از خاك برافراشتم و تو را بر قوم خود،‏<br />

اسرائیل پیشوا ساختم،‏ اما تو به یرُبعام پیروي<br />

نموده،‏ قوم من،‏ اسرائیل را مرتکب گناه ساخته،‏ تا<br />

ایشان خشم مرا از گناهان خود به هیجان آوردند،‏ باب<br />

2. چونکه<br />

7 ،14<br />

.3<br />

اینک من بعشا و خانۀ او را کلاً‏ تلف خواهم نمود و<br />

خانۀ تو را مثل خانۀ یرُبعام پسر نباط خواهم گردانید.‏<br />

29 ،15 باب<br />

.4<br />

آن را که از بعشا در شهر بمیرد،‏ سگان بخورند و آن<br />

را که در صحرا بمیرد،‏ مرغان هوا بخورند.‏ باب<br />

و بقیه وقایع بعشا و آنچه کرد و قدرت او،‏ آیا در<br />

کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نیست؟ دوم<br />

11 ،14<br />

.5<br />

1 ،16 تواریخ<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

سپ.‏ بعشا با پدران خود خوابید و در ترْصه مدفون<br />

شد و پسرش در جایش پادشاه شد.‏<br />

و نیز کلام یهوه بر ییهو پسر حنانی پیامبر نازل شد،‏<br />

دربارة بعشا و خاندانش هم به سبب تمام شرارتی که<br />

در نظر یهوه بجا آورده،‏ خشم او را به اعمال دستهاي<br />

خود به هیجان آورد و مثل خاندان یرُبعام گردید و هم<br />

از این سبب که او را کشت.‏<br />

و در سال بیست و ششم آسا،‏ پادشاه یهودا،‏ ایلَه<br />

پسر بعشا در ترْصه بر اسرائیل پادشاه شد و دو سال<br />

سلطنت نمود.‏ باب<br />

و بندة او،‏ زِمرِي که سردار نصف ارابههاي او بود،‏ بر<br />

او فتنه انگیخت.‏ و او در ترْصه در خانۀ اَرصا که نا ظر<br />

خانۀ او در ترْصه بود،‏ مینوشید و مستی مینمود.‏ باب<br />

6 ،16<br />

.9<br />

27 ،15<br />

.10<br />

و زِمرِي داخل شده،‏ او را در سال بیست و هفتم<br />

آسا،‏ پادشاه یهودا زد و کشت و در جایش سلطنت<br />

نمود.‏ دوم پادشاهان ؛<br />

و چون پادشاه شد و بر تخت وي بنشست،‏ تمام<br />

خاندان بعشا را زد چنانکه یک مرد از خویشاوندان و<br />

دوستان او را برایش باقی نگذاشت.‏ اول سموئیل ؛<br />

22 ،25<br />

30 .25 .14 .10 ،15<br />

31 ،9<br />

.11<br />

اول پادشاهان<br />

10 ،14<br />

.12<br />

پس زِمرِي تمامی خاندان بعشا را موافق<br />

کلامی که یهوه به واسطۀ ییهوي پیامبر دربارة<br />

بعشا فرموده بود،‏ هلاك کرد.‏<br />

به سبب تمامی گناهانی که بعشا و گناهانی که<br />

پسرش کرده،‏ و اسرائیل را به آنها مرتکب گناه<br />

ساخته بودند،‏ به طوري که ایشان به اعمال باطل<br />

خویش خشم یهوه،‏ خداي اسرائیل رابه هیجان آوردند.‏<br />

و بقیۀ وقایع و هرچه کرد،‏ آیا در کتاب تواریخ<br />

ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نشده؟ باب<br />

در سال بیست و هفتم آسا،‏ پادشاه یهودا،‏ زِمرِي<br />

در ترْصه هفت روز سلطنت نمود.‏ و قوم در برابر<br />

جِبتُون که از آن فلسطینیان بود،‏ اردو زده بودند.‏<br />

و قومی که در اردو بودند،‏ شنیدند که زِمرِي فتنه<br />

برانگیخته و پادشاه را نیز کشته است.‏ پس تمامی<br />

اسرائیل،‏ عمري را که سردار لشکر بود،‏ در همان روز بر<br />

تمامی اسرائیل در اردو پادشاه ساختند.‏<br />

آنگاه عمري و تمام اسرائیل با وي از جبتون<br />

برآمده،‏ ترْصه را محاصره نمودند.‏<br />

و چون زِمرِي دید که شهر گرفته شد،‏ به قصر<br />

خانۀ پادشاه داخل شده،‏ خانۀ پادشاه را بر سر خویش<br />

به آتش سوزانید و مرد.‏<br />

و این به سبب گناه بود که ورزید و آنچه را که<br />

در نظر یهوه ناپسند بود بجا آورد،‏ و به یرُبعام و به<br />

گناهی که او ورزیده بود،‏ پیروي نموده،‏ اسرائیل را نیز<br />

مرتکب گناه ساخت.‏<br />

و بقیۀ وقایع زِمرِي و فتنهاي که او برانگیخته بود،‏<br />

آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته<br />

نشده؟<br />

آنگاه قوم اسرائیل به دو فرقه تقسیم شدند و نصف<br />

قوم تابع تبنی پسر جِین تَ‏ گشتند تا او را پادشاه سازند<br />

و نصف دیگر تابع عمري.‏<br />

اما قومی که تابع عمري بودند،‏ بر قومی که تابع<br />

تبنی پسر جِین تَ‏ بودند،‏ غالب آمدند پس تبنی مرد و<br />

عمري سلطنت نمود.‏<br />

در سال سی و یکم آسا،‏ پادشاه یهودا،‏ عمري بر<br />

اسرائیل پادشاه شد و دوازده سال سلطنت نمود؛ شش<br />

سال در ترْصه سلطنت کرد.‏<br />

سپ.‏ کوه سامره را از سامر به دو وزنۀ نقره خرید و<br />

در آن کوه بنایی ساخت و شهري را که بناکرد به نام<br />

سامر که مالک کوه بود،‏ سامره نامید.‏<br />

و عمري آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل<br />

آورد و از همۀ آنانی که پیش از او بودند،‏ بدتر کرد،‏ میکاه<br />

31 ،15<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

16 ،6<br />

.26<br />

زیرا که به تمامی راههاي یرُبعام پسر نباط و به<br />

گناه که اسرائیل را به ا مرتکب گناه ساخته بود<br />

به طوري که ایشان به اعمال باطل خویش خشم یهوه،‏<br />

خداي اسرائیل را به هیجان آورد،‏ پیروي مینمود.‏ باب<br />

34 .26 ،15<br />

.27<br />

و بقیۀ اعمال عمري که کرد و ته<br />

که نمود،‏ آیا<br />

.13<br />

- 342 -


یس<br />

یزن<br />

یزن<br />

یم<br />

یا<br />

یزن<br />

یزن<br />

.7<br />

در کتاب تواریخ ایام<br />

باب<br />

پادشاهان<br />

اسرائیل نوشته نشده؟<br />

اول پادشاهان<br />

19 ،14<br />

28<br />

سپ.‏ عمري با پدران خویش خوابید و در سامره<br />

مدفون شد و پسرش اَخاب در جایش سلطنت نمود.‏<br />

و اَخاب پسر عمري در سال و هشتم آسا،‏<br />

پادشاه یهودا،‏ بر اسرائیل پادشاه شد،‏ و اَخاب پسر<br />

عمري بر اسرائیل در سامره بیست و دو سال سلطنت<br />

نمود.‏<br />

و اَخاب پسر عمري از همۀ آنانی که قبل از او<br />

بودند در نظر یهوه بدتر کرد.‏<br />

و گویا سلوك نمودن او به گناهان یرُبعام پسر<br />

نباط سهل میبود که زابل،‏ دختر اَتْبعل،‏ پادشاه<br />

صیدونیان را نیز به گرفت و رفته،‏ بعل را عبادت<br />

نمود و او را سجده کرد.‏ باب<br />

و قربانگاهی به جهت بعل در خانۀ بعل که در<br />

سامره ساخته بود،‏ برپا نمود.‏ دوم پادشاهان ؛<br />

و اَخاب اشیره را ساخت و اَخاب در اعمال خود<br />

افراط نموده،‏ خشم یهوه،‏ خداي اسرائیل را بیشتر از<br />

همه پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند،‏ به هیجان<br />

آورد.‏<br />

و در ایام او،‏ حیئیلِ‏ بیتئیل ي،‏ اریحا را بنا کرد و<br />

بنیادش را بر نخستزادة خود ابیرام نهاد و<br />

دروازههایش را برپسر کوچک خود سجوب برپا کرد،‏<br />

موافق کلام یهوه که به واسطۀ یوشع پسر نون فرموده<br />

بود.‏ یوشع<br />

27 ،10<br />

2 ،3<br />

34 .26 ،15<br />

26 ،6<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

17<br />

.1<br />

و ایلیاي تشْبی که از ساکنان جِلْعاد بود،‏ به اَخاب<br />

گفت:‏ به حیات یهوه،‏ خداي اسرائیل که به حضور وي<br />

ایستادهام قَسم که در این سالها شبنم و باران جز به<br />

کلام من نخواهد بود.‏ عاموس ؛ لوقا ؛ مکاشفه<br />

و کلام یهوه بر وي نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

از اینجا برو و به طرف مشرق توجه نما و خویشتن<br />

را نزد نهر کَرِیت که در مقابل اُردنّ‏ است،‏ پنهان کن.‏<br />

و از نهر خواهی نوشید و کلاغها را امر فرمودهام که<br />

تو را در آنجا بپرورند.‏<br />

سپ.‏ روانه شده،‏ موافق کلام یهوه عمل نموده،‏ و<br />

رفته نزد نهر کَرِیت که در مقابل اُردنّ‏ است،‏ ساکن<br />

شد.‏<br />

و کلاغها در صبح،‏ نان و گوشت براي وي و در شام،‏<br />

نان و گوشت میآوردند و از نهر مینوشید.‏<br />

و بعد از پایان روزهاي چند،‏ واقع شد که نهر<br />

خشکید زیرا که باران در زمین نبود.‏ عاموس<br />

و کلام یهوه بر وي نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برخاسته،‏ به صرَفَه که نزد صیدون است برو و در<br />

آنجا ساکن بشو.‏ اینک به بیوه در آنجا امر فرمودهام<br />

که تو را خوراك دهد.‏<br />

سپ.‏ برخاسته،‏ به صرَفَه رفت و چون نزد دروازة<br />

شهر رسید،‏ اینک بیوه در آنجا هیزم برمیچید؛<br />

پس او را صدا زده،‏ گفت:‏ خواهش اینکه جرعهاي آب<br />

در ظرفی براي من بیاوري تا بنوشم.‏ لوقا<br />

و چون به جهتآوردن آن رفت،‏ وي را صدا<br />

زده،‏ گفت:‏ لقمهاي نان براي من در دست خود بیاور<br />

او گفت:‏ به حیات یهوه،‏ خدایت قسم که قرص<br />

نانی ندارم،‏ بلکه فقط یک مشت آرد در ظرف و قدري<br />

روغن در کوزه،‏ و اینک دو چوبی برمیچینم تا رفته،‏<br />

آن را براي خود و پسرم بپزم که بخوریم و بمیریم.‏ باب<br />

9 ،14<br />

26 ،4<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

10 ،18<br />

.13<br />

ایلیا وي را گفت:‏ مترس،‏ برو و به طوري که گفتی<br />

بکن.‏ اما اول نانی کوچک از آن براي من بپز و نزد من<br />

بیاور،‏ و بعد از آن براي خود و پسرت بپز.‏<br />

زیرا که یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ چنین میفرماید که<br />

تا روزي که یهوه باران بر زمین نباراند،‏ ظرف آرد تمام<br />

نخواهد شد،‏ و کوز ة روغن کم نخواهد گردید.‏ دوم<br />

.14<br />

2 ،4 پادشاهان<br />

15<br />

سپ.‏ رفته،‏ موافق کلام ایلیا عمل نمود.‏ و زن و او و<br />

خاندان زن،‏ روزهاي بسیار خوردند،‏<br />

و ظرف آرد تمام نشد و کوزة روغن کم نگردید،‏<br />

موافق کلام یهوه که به واسطۀ ایلیا گفته بود.‏<br />

و بعد از این جریان،‏ آن هنگام پسر آن زن که<br />

صاحب خانه بود،‏ بیمار شد.‏ و مرض او چنان سخت<br />

شد که نفسی در او باقی نماند.‏<br />

و به ایلیا گفت:‏ اي مرد خدا مرا با تو چه کار<br />

است؟ آیا نزد من آمدي تا گناه مرا بیاد آوري و پسر<br />

مرا بکشی؟ داوران ؛ دوم سموئیل<br />

او وي را گفت:‏ پسرت را به من بده.‏ پس او را از<br />

آغوش وي گرفته،‏ به بالاخانهاي که در آن ساکن بود،‏<br />

برد و او را بر بستر خود خوابانید.‏ دوم پادشاهان<br />

و نزد یهوه خواهش نموده،‏ گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي<br />

من،‏ آیا به بیوه نیز که من نزد او سکونت گزیدهام<br />

بلا رسانیدي و پسر او را کشتی؟<br />

آنگاه خویشتن را سه مرتبه بر پسر دراز کرده،‏ نزد<br />

یهوه خواهش نموده،‏ گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي من،‏<br />

32 ،4<br />

10 ،16<br />

12 ،11<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

6 ،11<br />

25 ،4<br />

7 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

- 343 -


هرا<br />

هرا<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

خواهش اینکه جان این پسر به وي برگردد.‏<br />

و یهوه صداي ایلیا را اجابت نمود و جان پسر به<br />

وي برگشت که زنده شد.‏<br />

و ایلیا پسر را گرفته،‏ او را از بالاخانه به خانه به<br />

زیر آورد و به مادرش سپرد و ایلیا گفت:‏ ببین که<br />

پسرت زنده است!‏ لوقا ؛ یوحنا<br />

سپ.‏ آن زن به ایلیا گفت:‏ هماکنون از این دانستم<br />

که تو مرد خدا هستی و کلام یهوه در دهان تو راست<br />

است.‏ دوم سموئیل<br />

اول پادشاهان<br />

50 ،4<br />

15 ،7<br />

28 ،7<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

18<br />

.1<br />

و بعد از روزهاي بسیار،‏ کلام یهوه در سال سوم،‏ به<br />

ایلیا نازل شده،‏ فرمود:‏ برو و خود را به اَخاب بنما و من<br />

بر زمین باران خواهم بارانید.‏ یعقوب<br />

سپ.‏ ایلیا روانه شد تا خود را به اَخاب بنماید و<br />

قحطی در سامره سخت بود.‏<br />

و اَخاب عوبدیا را که ناظر خانۀ او بود،‏ احضار نمود و<br />

عوبدیا از یهوه بسیار میترسید.‏ اول سموئیل<br />

و هنگامی ک ه ایزاب ل پیامبران یه وه را ه لاك<br />

میساخت،‏ عوبدیا صد نفر از پیامبران را گرفته،‏ ایشان<br />

را پنجاه پنجاه در غار پنهان کرد و ایشان را به نان و<br />

آب مراقبت میکند.‏<br />

و اَخاب به عوبدیا گفت:‏ در زمین نزد تمامی<br />

چشمههاي آب و همۀ نهرها برو که شاید علف پیدا<br />

کرده،‏ اسبان و قاطران را زنده نگاه داریم و همۀ<br />

حیوانات از ما تلف نشوند.‏<br />

سپ.‏ زمین را در میان خود تقسیم کردند تا در آن<br />

عبور نمایند؛ اَخاب به یک تنها رفت،‏ و عوبدیا به<br />

دیگر،‏ تنها رفت.‏<br />

و چون عوبدیا در راه بود،‏ اینک ایلیا بدو برخورد؛ و<br />

او وي را شناخته،‏ به خود در افتاده،‏ گفت:‏ آیا<br />

آقاي من ایلیا،‏ تو هستی؟<br />

اورا جواب داد که من هستم؛ برو و به آقاي خود<br />

بگو که ایلیا اینجاست.‏<br />

گفت:‏ چه گناه کردهام که بندة خود را به دست<br />

اَخاب تسلیم میکنی تا مرا بکشد.‏<br />

به حیات یهوه،‏ خداي تو قسم که قومی و مملکتی<br />

نیست،‏ که آقایم به جهت پیداکردن تو آنجا نفرستاده<br />

باشد و چون میگفتند که اینجا نیست به آن مملکت<br />

و قوم قَسم میداد که تو را نیافتهاند.‏ باب<br />

و حال میگویی برو به آقاي خود بگو که ایلیا<br />

اینجاست؟<br />

و آن هنگام چون از نزد تو رفته باشم،‏ روح یهوه<br />

تو را به جایی که نمیدانم،‏ ببرد و وقتی که بروم و به<br />

اَخاب خبر دهم و او تو را نیابد،‏ مرا خواهد کشت.‏ و<br />

بندهات از طفولیت خود از یهوه میترسد.‏<br />

مگر آقایم اطلاّع ندارد از آنچه من هنگامی که<br />

ایزابل پیامبران یهوه را میکشت،‏ کردم،‏ که چگونه صد<br />

نفر از پیامبران یهوه را پنجاه پنجاه در غاري پنهان<br />

کرده،‏ ایشان را به نان و آب مراقبت میکردم؟<br />

و حال تو میگویی برو و آقاي خود را بگو که ایلیا<br />

اینجاست؟ و مرا خواهد کشت.‏<br />

ایلیا گفت:‏ به حیات یهوه،‏ صبایوت که به حضور<br />

وي ایستادهام قسم که خود را امروز به وي ظاهر<br />

خواهم نمود.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ عوبدیا براي ملاقات اَخاب رفته،‏ او را خبر داد؛<br />

و اَخاب به جهت ملاقات ایلیا آمد.‏<br />

و چون اَخاب ایلیا را دید،‏ اَخاب وي را گفت:‏ آیا<br />

تو هستی که اسرائیل را مضطرب میسازي؟ عاموس<br />

10 ،7<br />

14 ،3<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

5 .2 ؛ لوقا ،23<br />

؛ اعمال رسولان<br />

20 ،16<br />

.18<br />

گفت:‏ من اسرائیل را مضطرب نمیسازم،‏ بلکه تو و<br />

خاندان پدرت؛ چونکه دستورات یهوه را ترك کردید و<br />

تو پی بعلیم را نمودي.‏ باب<br />

سپ.‏ هماکنون بفرست و تمام اسرائیل رانزد من بر<br />

کوه کرمل جمع کن و پیامبران بعل را نیز چهارصد و<br />

پنجاه نفر،‏ و پیامبران اشیریم را چهارصد نفر که بر<br />

سفرة ایزابل میخورند.‏ باب<br />

سپ.‏ اَخاب نزد همه فرزنداناسرائیل فرستاده،‏<br />

پیامبران را بر کوه کرمل جمع کرد.‏<br />

و ایلیا به تمامی قوم نزدیک آمده،‏ گفت:‏ تا به کی<br />

در میان دو فرقه میلنگید؟ اگر یهوه خداست،‏ او را<br />

پی نمایید!‏ و اگر بعل است،‏ وي را پی نمایید!‏<br />

اما قوم در جواب او هیچ نگفتند.‏ یوشع ؛ داوران<br />

سپ.‏ ایلیا به قوم گفت:‏ من تنها پیامبر یهوه باقی<br />

ماندهام و پیامبران بعل چهارصد و پنجاه نفرند.‏<br />

سپ.‏ به ما دو گاو بدهند و یک گاو به جهت خود<br />

انتخاب کرده،‏ و آن را قطعه قطعه نموده،‏ آن را بر<br />

هیزم بگذارند و آتش ننهند؛ و من گاو دیگر را حاضر<br />

ساخته،‏ بر هیزم میگذارم و آتش نمینهم.‏<br />

و شما اسم خداي خود را بخوانید و من نام یهوه<br />

را خواهم خواند؛ و آن خدایی که به آتش جواب دهد،‏<br />

او خدا باشد.‏ و تمامی قوم در جواب گفتند:‏ نیکو<br />

گفتی.‏ اول سموئیل<br />

31 ،6<br />

15 ،24<br />

31 ،16<br />

33 ،16<br />

20 ،18<br />

19<br />

20<br />

.21<br />

22<br />

23<br />

.24<br />

24 ،12<br />

12 ،17<br />

18 ،5<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 344 -


کی<br />

دهدا<br />

نی<br />

يرو<br />

نی<br />

یک<br />

ته<br />

يرو<br />

نی<br />

.37<br />

اول پادشاهان<br />

25<br />

سپ.‏ ایلیا به پیامبران بعل گفت:‏ گاو براي<br />

خود انتخاب کرده،‏ شما اول آن را حاضر سازید زیرا که<br />

بسیار هستید و به نام خداي خود بخوانید،‏ اما آتش<br />

نگذارید.‏<br />

سپ.‏ گاو را که به ایشان شده بود،‏ گرفتند و<br />

آن را حاضر ساخته،‏ نام بعل را از صبح تا ظهر خوانده،‏<br />

میگفتند:‏ اي بعل ما را جواب بده.‏ اما هیچ صدا یا<br />

جوابی نبود و ایشان بر قربانگاهی که ساخته بودند،‏<br />

جست و خیز مینمودند.‏<br />

و به وقت ظهر،‏ ایلیا ایشان را مسخره نموده،‏ گفت:‏<br />

به صداي بلند بخوانید زیرا که او خداست!‏ شاید در<br />

فکري است یا به خلوت رفته،‏ یا در سفر میباشد،‏ یا<br />

شاید که در خواب است و باید او را بیدار کرد!‏ تثنیه<br />

،32<br />

26<br />

.27<br />

37<br />

.28<br />

و ایشان به صداي بلند میخواندند و موافق عادت<br />

خود،‏ خویشتن را به تیغها و نیزهها مجروح<br />

میساختند،‏ به حدي که خون بر ایشان جاري میشد.‏<br />

و بعد از گذشتن ظهر تا وقت گذرانیدن قربانی<br />

خوراکی،‏ ایشان نبوت میکردند؛ اما نه صدایی بود و نه<br />

کسی که جواب دهد یا توجه نماید.‏ حبقوق<br />

آنگاه ایلیا به تمامی قوم گفت:‏ نزد من بیایید.‏ و<br />

تمامی قوم نزد وي آمدند و قربانگاه یهوه را که خراب<br />

شده بود،‏ تعمیر نمود.‏<br />

و ایلیا موافق شمارة قومها پسران یعقوب که کلام<br />

یهوه بر وي نازل شده،‏ فرموده بود که نام تو اسرائیل<br />

خواهد بود،‏ دوازده سنگ گرفت.‏ پیدایش ؛ ؛<br />

10 ،35<br />

19 ،2<br />

28 ،32<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

دوم پادشاهان<br />

.<br />

34 ،17<br />

.32<br />

و به آن سنگها قربانگاهی به نام یهوه بنا کرد و<br />

گرداگرد قربانگاه خندقی که گنجایش دو پیمانه بزر<br />

داشت،‏ ساخت.‏<br />

و هیزم را ترتیب داد و گاو را قطعه قطعه نموده،‏<br />

آن را بر هیزم گذاشت.‏ پ س گفت:‏ چهار خُمره از آب<br />

پر کرده،‏ آن را بر قربانی سوختنی و هیزم بریزید.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ بار دیگر بکنید؛ و گفت:‏ بار سوم بکنید.‏<br />

و بار سوم کردند.‏<br />

و آب گرداگرد قربانگاه جاري شد و خندق نیز از<br />

آب پر گشت.‏<br />

و در وقت گذرانیدن قربانی خوردنی،‏ ایلیاي پیامبر<br />

نزدیک آمده،‏ گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي ابراهیم و اسحاق و<br />

اسرائیل،‏ امروز معلوم بشود که تو در اسرائیل خدا<br />

هستی و من بندة تو هستم و تمام ا کارها را به<br />

فرمان تو کردهام<br />

مرا پاسخ بده اي یهوه!‏ مرا پاسخ فرما تا ا قوم<br />

بدانند که تو یهوه خدا هستی و اینکه دل ایشان را باز<br />

پس گردانیدي.‏<br />

آنگاه آتشِ‏ یهوه افتاده،‏ قربانی سوختنی و هیزم و<br />

سنگها و خاك را بلعید و آب را که در چاله بود،‏<br />

لیسید.‏ لاویان<br />

و تمامی قوم چون ا را دیدند،‏ به خود<br />

افتاده،‏ گفتند:‏ یهوه،‏ او خداست!‏ یهوه او خداست!‏ زکریا<br />

24 ،9<br />

.38<br />

.39<br />

9 ،13<br />

.40<br />

و ایلیا به ایشان گفت:‏ پیامبران بعل را بگیرید و<br />

یکی از ایشان رهایی نیابد.‏ پ س ایشان را گرفتند و ایلیا<br />

ایشان را نزد نهر قیشون برد،‏ ایشان را در آنجا کشت.‏<br />

دوم پادشاهان<br />

:<br />

25 ،10<br />

.41<br />

و ایلیا به اَخاب گفت برآمده،‏ بخور و بنوش زیرا<br />

که صداي بارانِ‏ بسیار میآید.‏<br />

پس اَخاب رفت،‏ خورد و آشامید.‏ و ایلیا بر قلۀ<br />

کَرْمل برآمد و به زمین خم شده،‏ روي خود را به میان<br />

زانوهایش گذاشت یعقوب<br />

و به خادم خود گفت:‏ بالا رفته،‏ به سوي دریا نگاه<br />

کن.‏ و او بالا رفته،‏ نگریست و گفت که چیزي نیست و<br />

او گفت:‏ هفت مرتبه دیگر برو.‏ دوم پادشاهان<br />

و در مرتبه هفتم گفت که اینک ابري کوچک به<br />

قدر کف دست آدمی از دریا برمیآید.‏ او گفت:‏ برو و به<br />

اَخاب بگو که ارابۀ خود را ببند و پایین بیا مبادا باران<br />

تو را مانع شود.‏<br />

و واقع شد که در اندك زمانی،‏ آسمان از ابرِ‏ غلیظ<br />

و باد،‏ سیاه رنگ شد،‏ و باران سخت بارید و اَخاب سوار<br />

شده،‏ به یزْرعیل آمد.‏ یعقوب<br />

و دست یهوه بر ایلیا نهاده شده،‏ کمر خود را بست<br />

و پیش اَخاب دوید تا به یزْرعیل رسید.‏<br />

10 ،5<br />

18 ،5<br />

17 ،5<br />

، ایزابل<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

19<br />

.1<br />

و اَخاب را از آنچه ایلیا کرده،‏ و چگونه همه<br />

پیامبران را به شمشیر کشته بود،‏ خبر داد.‏ باب<br />

و ایزابل رسولی نزد ایلیا فرستاده،‏ گفت:‏ خدایان به<br />

من مثل این بلکه زیاده از این عمل نمایند اگر فردا<br />

قریب به این وقت،‏ جان تو رامثل جان ی از ایشان<br />

نسازم.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

و چون این را فهمید،‏ برخاست و به ج جان<br />

خود روانه شده،‏ به بئرشَبع که در یهوداست آمد و<br />

خادم خود را در آنجا واگذاشت.‏<br />

40 ،18<br />

31 ،6<br />

23 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

خروج 15 .6 ،3<br />

.33<br />

34<br />

.35<br />

.36<br />

- 345 -


هرا<br />

هآن<br />

هرا<br />

يجا<br />

لی<br />

اول پادشاهان<br />

.4<br />

و خودش سفر یک روزه به بیابان کرده،‏ رفت و زیر<br />

سرو کوهی نشست و براي خویشتن مرگ را خواسته،‏<br />

گفت:‏ اي یهوه بس است!‏ جان مرا بگیر زیرا که از<br />

پدرانم بهتر نیستم.‏ ایوب ؛ یونس<br />

و زیر سرو کوهی دراز شده،‏ خوابید.‏ و این ک<br />

فرشتهاي او را لمس کرده،‏ به وي گفت:‏ برخیز و بخور.‏<br />

3 ،4<br />

16 ،7<br />

.5<br />

15 ،21 پیدایش<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

و چون نگاه کرد،‏ اینک نزد سرش شیرینی از نان بر<br />

ریگهاي داغ و کوزهاي از آب بود.‏ پ س خورد و آشامید<br />

و بار دیگر خوابید.‏<br />

و فرشتۀ یهوه بار دیگر برگشته،‏ او را لمس کرد و<br />

گفت:‏ برخیز و بخور زیرا که براي تو زیاده است.‏<br />

سپ.‏ برخاسته،‏ خورد و نوشید و به قوت آن خوراك،‏<br />

چهل روز و چهل شب تا حوریب که کوه خدا باشد،‏<br />

رفت.‏ خروج ؛<br />

و در آنجا به مغارهاي داخل شده،‏ شب را در آن بسر<br />

برد.‏ و اینک کلام یهوه به وي نازل شده،‏ او را فرمود:‏<br />

اي ایلیا تو را در اینجا چه کار است؟<br />

او در جواب گفت:‏ به جهت یهوه،‏ خداي لشکرها،‏<br />

غیرت عظیمی دارم زیرا که فرزنداناسرائیل عهد تو را<br />

ترك نموده،‏ قربانگاههاي تو را منهدم ساخته،‏ و<br />

پیامبران تو را به شمشیر کشتهاند،‏ و من به تنهایی<br />

باقی ماندهام و قصد هلاکت جان من نیز دارند.‏ رومیان<br />

،11<br />

28 ،34<br />

18 ،24<br />

.9<br />

.10<br />

3<br />

سپ.‏<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

16 ،10<br />

.11<br />

او گفت:‏ بیرون آي و به حضور یهوه در کوه<br />

بایست.‏ و اینک یهوه عبور نمود و باد عظیم سخت<br />

کوهها را شکافت و صخرهها را به حضور یهوه خرد<br />

کرد؛ اما یهوه در باد نبود.‏ و بعد از باد،‏ زلزله شد اما<br />

یهوه در زلزله نبود.‏ ؛ اعمال رسولان<br />

و بعد از زلزله،‏ آتشی،‏ اما یهوه در آتش نبود.‏ و بعد<br />

از آتش،‏ صداي ملایم و آهسته.‏ ایوب<br />

و چون ایلیا این را شنید،‏ روي خود را به رداي<br />

خویش پوشانیده،‏ بیرون آمد و در دهنۀ غار ایستاد.‏ و<br />

ندائی آمد به او فرمود:‏ اي ایلیا،‏ تو را در اینجا چه کار<br />

است؟<br />

او در جواب گفت:‏ به جهت یهوه،‏ خداي لشکرها،‏<br />

غیرت عظیمی دارم زیرا که فرزنداناسرائیل عهد تو را<br />

ترك کرده،‏ قربانگاههاي تو را ویران ساختهاند و<br />

پیامبران تو را به شمشیر کشتهاند و من به تنهایی<br />

باقی ماندهام و قصد هلاکت جان من نیز دارند.‏ مزامیر<br />

،69<br />

2 ،2<br />

16 ،4<br />

خروج 22 ،33<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

10<br />

به یهوه 15<br />

او فرمود:‏ روانه شده،‏ به<br />

خود به<br />

بیابان دمشق برگرد.‏ و چون برسی،‏ حزائ را به<br />

پادشاهی اَرام مسح کن،‏<br />

و ییهو پسر نمشی را به پادشاهی اسرائیل مسح<br />

نما،‏ و اَلیشَع پسر شافاط را که از آبل محولَه است،‏<br />

مسح کن تا به تو پیامبر بشود.‏ دوم پادشاهان<br />

و واقع خواهد شد هر که از شمشیر حزائیل رهایی<br />

یابد،‏ ییهو او را به قتل خواهد رسانید و هر که از<br />

شمشیر ییهو رهایی یابد،‏ اَلیشَع او رابه قتل خواهد<br />

رسانید.‏<br />

اما در اسرائیل هفت هزار نفر را باقی خواهم<br />

گذاشت که تمامی زانوهاي ایشان نزد بعل خم نشده،‏ و<br />

تمامی دهنهاي ایشان او را نبوسیده است.‏ رومیان<br />

سپ.‏ از آنجا روانه شده،‏ الیشع پسر شافاط را یافت<br />

که شخم میزد و دوازده جفت گاو پیش وي و خودش<br />

با جفت دوازدهم بود.‏ و چون ایلیا از او میگذشت،‏<br />

رداي خود را بر وي انداخت.‏<br />

و او گاوها را ترك کرده،‏ از عقب ایلیا دوید و<br />

گفت:‏ بگذار که پدر و مادر خود را ببوسم و بعد از آن<br />

در عقب تو آیم.‏ او وي را گفت:‏ برو و برگرد زیرا به تو<br />

چه کردهام لوقا<br />

سپ.‏ از عقب او برگشته،‏ یک جفت گاو را گرفت و<br />

ا را قربانی کرده،‏ گوشت را با آلات گاوان پخت،‏ و به<br />

کسان خود داد که خوردند و برخاسته،‏ از عقب ایلیا<br />

رفت و به خدمت او مشغول شد.‏<br />

2 ،9<br />

4 ،11<br />

61 ،9<br />

!<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

21<br />

20<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و بنْهدد،‏ پادشاه اَرام،‏ تمامی لشکر خود را جمع<br />

کرد،‏ و سی و دو پادشاه و اسبان و ارابهها همراهش<br />

بودند.‏ پ س برآمده،‏ سامره را محاصره کرد و با آن<br />

جنگ نمود.‏<br />

و رسولان نزد اَخاب پادشاه اسرائیل به شهر<br />

فرستاده،‏ وي را گفت:‏ بنْهدد چنین میگوید:‏<br />

نقرة تو و طلاي تو از آن من است و زنان و پسران<br />

مقبول تو از آن منند.‏<br />

و پادشاه اسرائیل در جواب گفت:‏ اي آقایم پادشاه!‏<br />

موافق کلام تو،‏ من و هر چه دارم از آن تو هستیم.‏<br />

و رسولان بار دیگر آمده،‏ گفتند:‏ بنْهدد چنین امر<br />

فرموده،‏ میگوید:‏ به درستی که من نزد تو فرستاده،‏<br />

گفتم که نقره و طلا و زنان و پسران خود را به من<br />

بدهی.‏<br />

6 سپ.‏ فردا قریب به این وقت،‏ بندگان خود را نزد تو<br />

- 346 -


نی<br />

ته<br />

نی<br />

نشا<br />

يجا<br />

لی<br />

کی<br />

يجا<br />

ته<br />

یم<br />

میفرستم تا خانۀ تو را و خانۀ بندگانت را جستجو 18.<br />

نمایند و هر چه در نظر تو پسندیده است به دست<br />

خود گرفته،‏ خواهند برد.‏<br />

آنگاه پادشاه اسرائیل تمامی بزرگان زمین را خوانده،‏<br />

گفت:‏ بفهمید و ببینید که ا مرد چگونهبدي را<br />

میاندیشد،‏ زیرا که چون به ج زنان و پسرانم و<br />

نقره و طلایم فرستاده بود،‏ او را انکار نکردم.‏ دوم پادشاهان<br />

اول پادشاهان<br />

.7<br />

7 ،5<br />

.8<br />

9<br />

آنگاه همه بزرگان و تمامی قوم وي را گفتند:‏ او را<br />

مشنو و قبول منما.‏<br />

سپ.‏ به رسولان بنْهدد گفت:‏ به آقایم،‏ پادشاه<br />

بگویید:‏ هر چه بار اول به بندة خود فرستادي بجا<br />

خواهم آورد؛ اما این کار را نمیتوانم کرد.‏ پ س رسولان<br />

مراجعت کرده،‏ جواب را به او رسانیدند.‏<br />

آنگاه بنْهدد نزد وي فرستاده،‏ گفت:‏ خدایان<br />

این بلکه زیاده از این به من عمل نمایند اگر گَرد<br />

سامره کفایت مشتهاي همۀ مخلوقی را که همراه من<br />

باشند بکند.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

و پادشاه اسرائیل در جواب گفت:‏ وي را بگویید:‏<br />

آنکه اسلحه میپوشد،‏ مثل آنکه میگشاید فخر نکند.‏<br />

و چون این جواب را شنید در حالی که او و<br />

پادشاهان در خیمهها میگساري مینمودند،‏ به بندگان<br />

خود گفت:‏ صفآرایی بنمایید.‏ پس در برابر شهر<br />

صفآرایی نمودند.‏<br />

و اینک پیامبري نزد اَخاب اسرائیل آمده،‏<br />

گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ آیا ا گروه عظیم را<br />

میبینی؟ همانا من امروز آن را به دست تو تسلیم<br />

مینمایم تا بدانی که من یهوه هستم.‏<br />

اَخاب گفت:‏ به وسیله که؟ او در جواب گفت:‏ یهوه<br />

میفرماید به وسیله خادمانِ‏ فرماندههايِ‏ کشورها.‏<br />

گفت:‏ کیست که جنگ را شروع کند؟ جواب داد:‏ تو.‏<br />

، مثل<br />

31 ،6<br />

، پادشاه<br />

2 ،19<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15 ،6 داوران<br />

15<br />

سپ.‏ خادمانِ‏ سرورانِ‏ کشورها را سان دید که<br />

ایشان دویست و سی و دو نفر بودند و بعد از ایشان،‏<br />

تمامی قوم،‏ یعنی تمامی فرزنداناسرائیل را سان دید<br />

که هفت هزار نفر بودند.‏<br />

و در وقت ظهر بیرون رفتند و بنْهدد با آن<br />

پادشاهان یعنی آن سی و سه پادشاه که مددکار او<br />

میبودند،‏ در خیمهها به میگساري مشغول بودند.‏<br />

و خادمان سروران کشورها اول بیرون رفتند و<br />

بنْهدد کسان فرستاد و ایشان او را خبر داده،‏ گفتند که<br />

مردمان از سامره بیرون میآیند.‏<br />

او گفت:‏ خواه براي صلح بیرون آمده باشند،‏ ایشان<br />

را زنده بگیرید،‏ و خواه به ج جنگ بیرون آمده<br />

باشند،‏ ایشان را زنده بگیرید.‏<br />

سپ.‏ ایشان از شهر بیرون آمدند،‏ یعنی خادمان<br />

سروران کشورها و لشکري که در عقب ایشان بود.‏<br />

هر کس از ایشان حریف خود را کشت و اَرامیان<br />

فرار کردند و اسرائیلیان ایشان را تعاقب نمودند و<br />

بنْهدد پادشاه اَرام بر اسب سوار شده،‏ با چند سوار<br />

رهایی یافتند.‏<br />

و پادشاه اسرائیل بیرون رفته،‏ سواران و ارابهها را<br />

شکست داد،‏ و اَرامیان را به کشتار عظیمی کشت.‏<br />

و آن پیامبر نزد پادشاه اسرائیل آمده،‏ وي را گفت:‏<br />

برو و خویشتن را قوي ساز و متوجه شده،‏ ببین که چه<br />

میکنی زیرا که در وقت تحویل سال،‏ پادشاه اَرام بر تو<br />

خواهد برآمد.‏<br />

و بندگان پادشاه اَرام،‏ وي را گفتند:‏ خدایانِ‏ ایشان<br />

خدایانِ‏ کوهها میباشند و از این سبب بر ما غالب<br />

آمدند؛ اما اگر با ایشان در همواري جنگ نماییم،‏ هر<br />

آینه بر ایشان غالب خواهیم آمد.‏<br />

سپ.‏ به اینطور عمل نما که هر یک از پادشاهان را<br />

ازجاي خود عزل کرده،‏ به ایشان سرداران بگذار.‏<br />

و تو لشکري را مثل لشکري که از تو تل ف شده<br />

است،‏ اسب به اسب و ارابه به جاي ارابه براي<br />

خود بشمار تا با ایشان در همواري جنگ نماییم و<br />

البته بر ایشان غالب خواهیم آمد.‏ پس سخن ایشان<br />

رااجابت نموده،‏ به همین طور عمل نمود.‏<br />

و در وقت تحو سال،‏ بنْهدد اَرامیان را سان<br />

دیده،‏ به اَفیق برآمد تا با اسرائیل جنگ نماید.‏<br />

و فرزنداناسرائیل را سان دیده،‏ جیره دادند و به<br />

نبرد ای رفتند و فرزنداناسرائیل در برابر ایشان<br />

مثل دو گلۀ کوچک بزغاله اُردو زدند،‏ اما اَرامیان زمین<br />

را پر کردند.‏<br />

و آن مرد خدا نزد آمده،‏ پادشاه اسرائیل را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ یهوه چنین فرماید:‏ چونکه<br />

اَرامیان میگویند که یهوه خداي کوههاست و خداي<br />

وادیها نیست،‏ بدیندلیل که تمام این گروه عظیم را به<br />

دست تو تسلیم خواهم نمود تا بدانید که من یهوه<br />

هستم.‏ دوم پادشاهان<br />

و اینان در مقابل آنان،‏ هفت روز اردو زدند و در<br />

روز هفتم جنگ با هم پیوستند و فرزنداناسرائیل صد<br />

هزار پیادة اَرامیان را در یک روز کشتند.‏<br />

28 ،19<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.16<br />

.17<br />

- 347 -


یم<br />

نی<br />

یم<br />

شی<br />

یل<br />

یل<br />

اول پادشاهان<br />

.30<br />

و باقی ماندگان به شهر اَفیق فرار کردند و حصار<br />

بر بیست و هفت هزار نفر از باقیماندگان افتاد.‏ و<br />

بنْهدد فرار کرده،‏ در شهر به اطاق اندرونی درآمد.‏ باب<br />

،10<br />

باب 24 ،13<br />

25 ،22<br />

.31<br />

و بندگانش وي را گفتند:‏ همانا شنیدهایم که<br />

پادشاهانِ‏ خاندانِ‏ اسرائیل،‏ پادشاهان حلیم میباشند،‏<br />

پس بر کمر خود پلاس و بر سر خود ریسمانها ببندیم<br />

و نزد پادشاه اسرائیل بیرون رویم شاید که جان تو را<br />

زنده نگاه دارد.‏<br />

و پلاس بر کمرهاي خود و ریسمانها بر سر خود<br />

بسته،‏ نزد پادشاه اسرائیل آمده،‏ گفتند:‏ بندة تو،‏ بنْهدد<br />

میگوید ‏:تمنّا اینکه جانم زنده بماند.‏ او جواب داد:‏ آیا<br />

او تا حال زنده است؟ او برادر من میباشد.‏<br />

سپ.‏ آن مردان اینرا به فال نیک گرفتند و با عجله<br />

رفتند تا مطمئن شوند که او واقعاً‏ چنین منظوري<br />

داشته و گفتند:‏ برادر تو بنْ-هدد!‏ پ س او گفت:‏ بروید و<br />

او را بیاورید.‏ و چون بنْ-هدد نزد او بیرون آمد،‏ او را بر<br />

ارابۀ خود سوار کرد.‏<br />

و بن-‏ هْ‏ دد به وي گفت:‏ شهرهایی را که پدر من از<br />

پدر تو گرفت،‏ پس میدهم و براي خود در دمشق<br />

کوچهها بساز،‏ چنانکه پدر من در سامره ساخت.‏ در جواب<br />

گفت:‏ من تو را به این عهد رها میکنم.‏ پ س با او عهد<br />

بست و او را رها کرد.‏<br />

و مردي از پسران پیامبران به فرمان یهوه به رفیق<br />

خود گفت:‏ مرا بزن.‏ اما آن مرد از زدنش خودداري<br />

نمود.‏<br />

و او وي را گفت:‏ چونکه صداي یهوه را نشنیدي،‏<br />

همانا چون از نزد من بروي شیري تو را خواهد کشت.‏<br />

پس چون از نزد وي رفته بود،‏ شیري او را یافته،‏<br />

کشت.‏<br />

و او شخصی دیگر را پیدا کرده،‏ گفت:‏ مرا بزن.‏ و<br />

آن مرد او را ضربتی زده،‏ مجروح ساخت.‏<br />

سپ.‏ آن پیامبر رفته،‏ به سر راه منتظر پادشاه<br />

ایستاد،‏ و سربند خود را بر چشمان خود کشیده،‏<br />

خویشتن را ناشناس نمود.‏<br />

و چون پادشاه درگذر میبود،‏ او به پادشاه ندا در<br />

داد و گفت که بندة تو به میان جنگ رفت و اینک<br />

شخصی میل کرده،‏ کسی را نزد من آورد و گفت:‏ ا<br />

مرد را نگاه دار و اگر مفقود شود جان تو به عوض جان<br />

او خواهد بود یا یک وزنۀ نقره خواهی داد.‏ دوم پادشاهان<br />

24<br />

40. و چون بندة تو اینجا و آنجا مشغول بود،‏ او<br />

غایب شد.‏ پ س پادشاه اسرائیل وي را گفت:‏ حکم تو<br />

چنین است.‏ خودت این تصمیم را گرفتی.‏<br />

سپ.‏ به زودي سربند را از چشمان خود برداشت و<br />

پادشاه اسرائیل او را شناخت که یکی از پیامبران است.‏<br />

او وي را گفت:‏ یهوه چنین فرماید:‏ چون تو<br />

مردي را که من به هلاکت سپرده بودم از دست خود<br />

رها کردي،‏ جان تو به عوضجان او و قوم تو به عوض<br />

قوم او خواهند بود.‏<br />

پس پادشاه اسرائیل پریشان حال و غمگین شده،‏<br />

به خانۀ خود رفت و به سامره داخل شد.‏ باب<br />

،<br />

4 ،21<br />

41<br />

.42<br />

.43<br />

21<br />

.1<br />

.2<br />

و بعد از این جریان،‏ واقع شد که نابوت یزْرعی<br />

تاکستانی در یزْرعیل به پهلوي قصر اَخاب،‏ پادشاه<br />

سامره،‏ داشت.‏<br />

و اَخاب را خطاب کرده،‏ گفت : تاکستان<br />

خود را به من بده تا باغِ‏ سبزي کاري،‏ براي من بشود<br />

زیرا نزدیک خانۀ من است،‏ و به عوض آن تاکستانی<br />

نیکوتر از آن به تو خواهم داد،‏ یا اگر در نظرت پسند<br />

آید قیمتش را نقره خواهم داد.‏<br />

نابوت به اَخاب گفت:‏ دور بر من از یهوه که ارث<br />

اجداد خود را به تو بدهم.‏<br />

سپ.‏ اَخاب به سبب سخنی که نابوت یزْرعیلی به او<br />

گفته بود،‏ پریشان حال و غمگین شده،‏ به خانۀ خود<br />

رفت زیرا گفته بود:‏ ارث اجداد خود را به تو نخواهم<br />

داد.‏ و بر بستر خود دراز شده،‏ رو را برگردانید و<br />

طعام نخورد.‏ باب<br />

و زنش،‏ ایزابل نزد وي آمده،‏ وي را گفت:‏ روح تو<br />

چرا پریشان است که طعام نمیخوري؟<br />

او وي را گفت:‏ از این جهت که نابوت یزْرعی را<br />

خطاب کرده،‏ گفتم:‏ تاکستان خود را به نقره به من بده<br />

یا اگر بخواهی به عوض آن،‏ تاکستان دیگري به تو<br />

خواهم داد،‏ و او جواب داد که تاکستان خود را به تو<br />

نمیدهم.‏<br />

زنش ایزابل به او گفت:‏ آیا تو هماکنون بر اسرائیل<br />

سلطنت میکنی؟ برخیز و غذا بخور و دلت خوش<br />

باشد.‏ من تاکستان نابوت یزْرعیلی را به تو خواهم داد.‏<br />

آنگاه نامهاي به اسم اَخاب نوشته،‏ آن را به مهر او<br />

مهر زد و نامه را نزد بزرگان و نجیبانی که با نابوت در<br />

شهرش ساکن بودند،‏ فرستاد.‏<br />

و در نامه بدین مضمون نوشت:‏ به روزه اعلان کنید<br />

43 ،20<br />

، نابوت<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

38<br />

.39<br />

- 348 -


یل<br />

یبل<br />

يرو<br />

یان<br />

هرا<br />

.22<br />

و نابوت را به سردستگی قوم بنشانید.‏<br />

و دو نفر از پسران بلّیعال را پیش او بنشانید که بر<br />

او شهادت داده،‏ بگویند که تو خدا و پادشاه را کفر<br />

گفتهاي.‏ پ س او را بیرون کشیده،‏ سنگسار کنید تا<br />

بمیرد.‏<br />

سپ.‏ اهل شهرش یعنی بزرگان و نجیبانی که در<br />

شهر وي ساکن بودند،‏ موافق پیغامی که ایزابل نزد<br />

ایشان فرستاده،‏ و بر حسب مضمون نامهاي که نزد<br />

ایشان ارسال کرده بود،‏ به عمل آوردند.‏ دانیال<br />

و به روزه گرفتن اعلان کرده،‏ نابوت را به<br />

سردستگی قوم نشانیدند.‏<br />

و دو نفر از پسرانبلّیعال درآمده،‏ پیش وي<br />

نشستند و آن مردان بلّیعال به حضور قوم بر نابوت<br />

شهادت داده،‏ گفتند که نابوت بر خدا و پادشاه کفر<br />

گفته است،‏ و او را از شهر بیرون کشیده،‏ وي را<br />

سنگسار کردند تا بمرد.‏ اعمال رسولان ؛ عبرانیان<br />

و نزد ایزابل فرستاده،‏ گفتند که نابوت سنگسار<br />

شده و مرده است.‏<br />

و چون ایزابل شنید که نابوت سنگسار شده،‏ و<br />

مرده است،‏ ایزابل به اَخاب گفت:‏ برخیز و تاکستان<br />

نابوت یزْرعیل را که او نخواست آن را به تو به نقره<br />

بدهد،‏ متصرّف شو،‏ زیرا که نابوت زنده نیست بلکه<br />

مرده است.‏<br />

و چون اَخاب شنید که نابوت مرده است،‏ اَخاب<br />

برخاسته،‏ به جهت تصرّف تاکستانِ‏ نابوت یزْرعی<br />

فرود آمد.‏ ایوب<br />

و کلام یهوه نزد ایلیاي تشْبی نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برخیز و براي ملاقات اَخاب اسرائیل که<br />

در سامره است،‏ فرود شو.‏ اینک او درتاکستان نابوت<br />

است که به آنجا فرود شد تا آن را متصرّف شود.‏<br />

و او را خطاب کرده،‏ بگو یهوه چنین میفرماید:‏ آیا<br />

هم قتل نمودي و هم متصرّف شدي؟ و باز او را خطاب<br />

کرده،‏ بگو یهوه چنین میفرماید:‏ در جایی که سگان<br />

خون نابوت را لیسیدند،‏ سگان خون تو را نیز خواهند<br />

لیسید.‏ باب<br />

اَخاب به ایلیا گفت:‏ اي دشمن من،‏ آیا مرا یافتی؟<br />

او جواب داد:‏ تو را یافتم زیرا تو خود را فروختهاي<br />

تا آنچه در نظر یهوه بد است،‏ بجا آوري.‏ رومیان<br />

اینک من بر تو بلا آورده،‏ تو را کلاً‏ هلاك خواهم<br />

ساخت،‏ و از اَخاب هر مرد را خواه زندانی و خواه آزاد<br />

در اسرائیل ریشه کن خواهم ساخت.‏ دوم پادشاهان ؛<br />

اول پادشاهان<br />

7 ،9<br />

37 ،11<br />

4 ،6<br />

14 ،7<br />

58 ،7<br />

، پادشاه<br />

،<br />

6 ،24<br />

38 ،22<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

اول پادشاهان<br />

و خاندان تو را مثل خاندان یرُبعام پسر نباط و<br />

مانند خاندان بعشا پسر اَخیا خواهم ساخت به سبب<br />

اینکه خشم مرا به هیجان آورده،‏ و اسرائیل را مرتکب<br />

گناه ساختهاي.‏ دوم پادشاهان<br />

و دربارة ایزابل نیز یهوه سخن گفته،‏ فرمود:‏ سگانْ‏<br />

ایزابل را نزد حصار یزْرعیل خواهند خورد.‏ دوم پادشاهان<br />

،9<br />

9 ،9<br />

.23<br />

33<br />

.24<br />

هر که را از کسان اَخاب در شهر بمیرد،‏ سگان<br />

بخورند و هر که را در صحرا بمیرد،‏ مرغان هوا بخورند.‏<br />

11 ،14 باب<br />

.25<br />

و کسی نبود مثل اَخاب که خویشتن را براي بجا<br />

آوردن آنچه در نظر یهوه بد است فروخت،‏ و زنش<br />

ایزابل او را فریب داد.‏ باب<br />

و در پی بتها فجایعِ‏ بسیار مینمود،‏ برحسب<br />

آنچه اموری که یهوه ایشان را از حضور<br />

فرزنداناسرائیل اخراج نموده بود،‏ میکردند.‏<br />

و چون اَخاب این سخنان را شنید،‏ جامۀ خود را<br />

چاك زده،‏ پلاس در بر کرد و روزه گرفته،بر پلاس<br />

خوابید و به سکوت میرفت.‏ عزرا<br />

آنگاه کلام یهوه بر ایلیاي تشْبی نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

آیا اَخاب را دیدي چگونه به حضور من متواضع<br />

شده است؟ پس از این جهت که در حضور من فروتنی<br />

مینماید،‏ این بلا را در ایام وي نمیآورم،‏ اما در ایام<br />

پسرش،‏ این بلا را بر خاندانش عارض خواهم گردانید.‏<br />

3 ،9<br />

3 ،11<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

دوم پادشاهان<br />

26 .22 ،9<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

و سه سال گذشت که در میان اَرام و اسرائیل جنگ<br />

نبود.‏<br />

و در سال سوم،‏ یهوشافاط،‏ پادشاه یهودا نزد پادشاه<br />

اسرائیل فرود آمد.‏ دوم تواریخ<br />

و پادشاه اسرائیل به خادمان خود گفت : آیا<br />

نمیدانید که راموت جِلْعاد از آن ماست و ما از<br />

گرفتنش از دست پادشاه اَرام غافل میباشیم؟ یوشع<br />

،21<br />

2 ،18<br />

.3<br />

38<br />

4<br />

سپ.‏ به یهوشافاط گفت:‏ آیا همراه من به راموت<br />

جِلْعاد براي جنگ خواهی آمد؟ و یهوشافاط پادشاه<br />

اسرائیل را جواب داد که من،‏ چون تو و قوم من،‏ چون<br />

قوم تو و سواران من،‏ چون سواران تو میباشند.‏ دوم<br />

7 ،3 پادشاهان<br />

.5<br />

و یهوشافاط به پادشاه اسرائیل گفت:‏ حتماً‏ امروز<br />

بپرسش از کلام یهوه.‏<br />

11 ،16<br />

- 349 -


یم<br />

یم<br />

یم<br />

هرا<br />

یک<br />

نی<br />

اول پادشاهان<br />

.6<br />

.7<br />

و پادشاه اسرائیل به قدر چهارصد نفر از پیامبران<br />

جمع کرده،‏ به ایشان گفت:‏ آیا به راموت جِلْعاد براي<br />

جنگ بروم یا باز ایستم؟ ایشان گفتند:‏ برو و یهوه آن<br />

را به دست پادشاه تسلیم خواهد نمود.‏<br />

اما یهوشافاط گفت:‏ آیا در اینجا غیر از اینها پیامبر<br />

یهوه نیست تا از او سؤال نماییم؟ دوم پادشاهان<br />

و پادشاه اسرائیل به یهوشافاط گفت:‏ یک مرد دیگر،‏<br />

یعنی کایا پسر یملَه هست که به واسطه صداي یهوه<br />

خواهش توان کرد.‏ اما من از او نفرت دارم زیرا که<br />

دربارة من به نیکویی نبوت نمیکند،‏ بلکه به بدي.‏ و<br />

یهوشافاط گفت:‏ پادشاه چنین نگوید.‏<br />

سپ.‏ پادشاه اسرائیل یکی از خواجه سرایان خود را<br />

خوانده،‏ گفت:‏ کایا پسر یملَه را به زودي حاضر کن.‏<br />

و پادشاه اسرائیل و یهوشافاط،‏ پادشاه یهودا،‏ هر<br />

یکی لباس خود را پوشیده،‏ بر تخت خود در جاي<br />

وسیع،‏ نزد دهنۀ دروازة سامره نشسته بودند،‏ و همه<br />

پیامبران به حضور ایشان نبوت میکردند.‏<br />

و صدقیا پسر کَنَعنَه شاخهاي آهنین براي خود<br />

ساخته،‏ گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ اَرامیان را به اینها<br />

خواهی زد تا تلف شوند.‏<br />

و همه پیامبران نبوت کرده،‏ چنین میگفتند:‏ به<br />

راموت جِلْعاد برآي و پیروز شو زیرا یهوه آن را به<br />

دست پادشاه تسلیم خواهد نمود.‏<br />

و قاصدي که براي طلبیدن میکایا رفته بود،‏ او را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ اینک پیامبران به یک زبان دربارة<br />

پادشاه نیکو میگویند.‏ پ س کلام تو مثل کلام ی از<br />

ایشان باشد و سخنی نیکو بگو.‏<br />

میکایا گفت:‏ به حیات یهوه قسم که هر آنچه یهوه<br />

به من بگوید همان را خواهم گفت.‏<br />

سپ.‏ چون نزد پادشاه رسید،‏ پادشاه وي را گفت:‏<br />

اي میکایا،‏ آیا به راموت جِلْعاد براي جنگ برویم یا باز<br />

ایستیم.‏ او در جواب وي گفت:‏ برآي و پیروز شو.‏ و<br />

یهوه آن را به دست پادشاه تسلیم خواهد کرد.‏<br />

پادشاه وي را گفت:‏ چند مرتبه تو را قسم بدهم<br />

که به اسم یهوه،‏ غیر از آنچه راست است به من<br />

نگویی؟ اول سموئیل 3، ؛ دوم تواریخ<br />

او گفت:‏ تمامی اسرائیل را مثل گلهاي که شبان<br />

ندارد بر کوهها پراکنده دیدم و یهوه فرمود:‏ اینها<br />

صاحب ندارند،‏ پس هر کس با صلح به خانۀ خود<br />

برگردد.‏ متی<br />

و پادشاه اسرائیل به یهوشافاط گفت:‏ آیا تو را<br />

نگفتم که دربارة من به نیکویی نبوت نمیکند بلکه به<br />

بدي؟ دوم پادشاهان ؛<br />

او گفت:‏ پ س کلام یهوه را بشنو:‏ من یهوه را بر<br />

تخت خود نشسته دیدم و تمامی لشکر آسمان نزد وي<br />

به طرف راست و چپ ایستاده بودند.‏<br />

و یهوه فرمود:‏ کیست که اَخاب را فریب دهد تا به<br />

راموت جِلْعاد برود،‏ و بیفتد.‏ و یکی به اینطور سخن<br />

راند و دیگري به آنطور تکلم نمود.‏<br />

و آن روح پلید بیرون آمده،‏ به حضور یهوه بایستاد<br />

و گفت:‏ من او را اغوا میکنم.‏ اشعیا<br />

و یهوه وي را فرمود:‏ به چه چیز؟ او جواب داد که<br />

من بیرون روم و در دهان همه پیامبرانش روح<br />

کاذب خواهم بود.‏ او گفت:‏ وي را فریب خواهی داد و<br />

خواهی توانست.‏ پ س برو و چنین بکن.‏ یوحنا ؛ مکاشفه<br />

44 ،8<br />

14 ،19<br />

28 ،4<br />

18 ،2<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

14 ،16<br />

23<br />

سپ.‏ هماکنون یهوه روحی کاذب در دهان همه<br />

این پیامبران تو گذاشته است و یهوه دربارة تو سخن<br />

بد فرموده است.‏<br />

آنگاه صدقیا پسر کَنَعنَه نزدیک آمده،‏ به رخسار<br />

میکایا زد و گفت:‏ روح یهوه به کدام از نزد من به<br />

سوي تو رفت تا به تو سخن گوید؟ میکاه<br />

میکایا جواب داد:‏ اینک در روزي که به حجره<br />

اندرونی داخل شده،‏ خود را پنهان کنی،‏ آن را خواهی<br />

دید.‏ باب<br />

و پادشاه اسرائیل گفت:‏ میکایا را بگیر و او را نزد<br />

آمون،‏ حاکم شهر و یوآش،‏ پسر پادشاه ببر.‏<br />

و بگو پادشاه چنین میفرماید:‏ ا شخص را در<br />

زندان بیندازید و او را به آب و نان مصیبت نگاهداري<br />

کنید تا من به سلامتی برگردم.‏<br />

میکایا گفت:‏ اگر در واقع با صلح برگردي،‏ یهوه<br />

سخن نگفته است.‏ و گفت:‏ اي قوم همه شما بشنوید.‏<br />

و پادشاه اسرائیل و یهوشافاط،‏ پادشاه یهودا به<br />

راموت جِلْعاد برآمدند.‏ دوم تواریخ<br />

و پادشاه اسرائیل به یهوشافاط گفت:‏ من خود را<br />

ناشناس ساخته،‏ به جنگ میروم و تو لباس خود را<br />

بپوش.‏ پ س پادشاه اسرائیل خود را ناشناس ساخته،‏ به<br />

جنگ رفت.‏<br />

و پادشاه اَرام سی و دو سردار ارابههاي خود را امر<br />

کرده،‏ گفت:‏ نه با کوچک و نه با بزرگ،‏ بلکه با پادشاه<br />

اسرائیل فقط جنگ نمایید.‏<br />

و چون سرداران ارابهها یهوشافاط را دیدند،‏<br />

گفتند:‏ یقیناً‏ این پادشاه اسرائیل است.‏ پ س برگشتند<br />

14 ،4<br />

28 ،18<br />

30 ،20<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

11 ،3<br />

15 ،18<br />

17<br />

36 ،9<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 350 -


هآن<br />

یم<br />

یل<br />

تی<br />

ببا<br />

یش<br />

تا با او جنگ نمایند و یهوشافاط فریاد برآورد.‏<br />

و چون سرداران ارابهها دیدند که او پادشاه<br />

اسرائیل نیست،‏ از تعاقب او برگشتند.‏<br />

اما کسی کمان خود را یکباره کشیده،‏ پادشاه<br />

اسرائیل را میان وصلههاي زره زد،‏ و او به ارابه ران<br />

خود گفت:‏ دست خود را بگردان و مرا از لشکر بیرون<br />

ببر زیرا که مجروح شدم.‏ دوم تواریخ<br />

و در آن روز جنگ سخت شد و پادشاه را در<br />

ارابهاش به مقابل اَرامیان برپا میداشتند؛ و وقت غروب<br />

مرد و خون زخمش به میان ارابه ریخت.‏<br />

و هنگام غروب آفتاب در لشکر ندا در داده،‏ گفتند:‏<br />

هر کس به شهر خود و هر کس به ولا خویش<br />

برگردد.‏<br />

و پادشاه مرد و او را به سامره آوردند و پادشاه را<br />

در سامره دفن کردند.‏<br />

و ارابه را در مرداب سامره شستند و سگان خونش<br />

را لیسیدند و اسلحۀ او را شستند،‏ برحسب کلامی که<br />

یهوه فرموده بود.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

و بقیۀ وقایع اَخاب و هر چه او کرد و خانۀ عاجی<br />

که ساخت و تمامی شهرهایی که بنا کرد،‏ آیا در<br />

کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نشده.‏<br />

اول پادشاهان<br />

23 ،35<br />

25 ،9<br />

19 ،21<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

31 ،15 ؛ 19 ،14<br />

40<br />

سپ.‏ اَخاب با اجداد خود خوابید و پسرش،‏ اخزیا<br />

به جایش سلطنت نمود.‏<br />

و یهوشافاط پسر آسا در سال چهارم اَخاب<br />

پادشاه اسرائیل بر یهودا پادشاه شد.‏<br />

و یهوشافاط سی و پنج ساله بود که آغاز سلطنت<br />

نمود و بیست و پنج سال در اورشلیم سلطنت کرد و<br />

اسم مادرش عزُوبه دختر شلْحی،‏ بود.‏<br />

و در تمامی روشهاي پدرش،‏ آسا پیروي نموده،‏ از<br />

ا تجاوز نمینمود و آنچه در نظر یهوه راست بود،‏<br />

بجا میآورد،‏ مگر اینکه مکانهاي بلند برداشته نشد و<br />

قوم در مکانهاي بلند قربانی ه گذرانیدند و بخور<br />

همی سوزانیدند.‏<br />

و یهوشافاط با پادشاه اسرائیل صلح کرد.‏ باب ؛<br />

،<br />

14 ،15<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

دوم پادشاهان<br />

3 ،12<br />

.45<br />

و بقیۀ وقایع یهوشافاط و قدرتی که به کار برد و<br />

جنگهایی که کرد،‏ آیا در کتابِ‏ تواریخِ‏ ایامِ‏ پادشاهانِ‏<br />

یهودا نوشته نیست؟<br />

و بقیۀ فاحشگانی که از ایام پدرش،‏ آسا باقی مانده<br />

بودند،‏ آنها را از زمین نابود ساخت.‏ دوم تواریخ<br />

و در اَدوم،‏ پادشاهی نبود،‏ اما وکی پادشاهی<br />

میکرد.‏ باب<br />

و یهوشافاط کشتیهاي ترشی ساخت تا به<br />

جهت آوردن طلا به اُوفیر بروند،‏ اما نرفتند زیرا<br />

کشتیها در عصیون جابر شکست.‏<br />

آنگاه اَخَزْیا پسر اَخاب به یهوشافاط گفت:‏ بگذار<br />

که بندگان من با بندگان تو در کشتیها بروند.‏ اما<br />

یهوشافاط قبول نکرد.‏ باب<br />

و یهوشافاط با اجداد خود خوابید و با اجدادش در<br />

شهر پدرش،‏ داود دفن شد و پسرش،‏ یهورام در جایش<br />

سلطنت نمود.‏<br />

و اَخَزْیا پسر اَخاب در سال هفدهمِ‏ یهوشافاط،‏<br />

پادشاه یهودا بر اسرائیل در سامره پادشاه شد،‏ و دو<br />

سال بر اسرائیل پادشاهی نمود.‏ اول<br />

و آنچه درنظر یهوه ناپسند بود،‏ بجا میآورد و به<br />

راه و روش پدرش و روش مادرش و روش یرُبعام پسر<br />

نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود،‏ پیروي<br />

مینمود.‏ دوم پادشاهان<br />

و بعل را خدمت نموده،‏ او را عبادت کرد و بر<br />

حسب هر چه پدرش عمل نموده بود،‏ خشم یهوه<br />

خداي اسرائیل را به هیجان آورد.‏ اول پادشاهان<br />

31 ،16<br />

تواریخ 11 ،3<br />

28 ،9<br />

28 .24 ،15<br />

12 ،15<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

1 ،18<br />

.46<br />

.47<br />

- 351 -


ته نی<br />

.11<br />

دوم پادشاهان<br />

دوم پادشا هان<br />

1<br />

.1<br />

و بعد از وفات اَخاب،‏ موآب از اسرائیل روگرداندند.‏<br />

باب 5 ،3<br />

.2<br />

و اَخَزْیا از پنجرة بالاخانۀ خود که در سامره بود<br />

افتاده،‏ بیمار شد.‏ پ س رسولان را روانه نموده،‏ به ایشان<br />

گفت:‏ نزد بعل زبوب،‏ خداي عقْرُون رفته،‏ بپرسید که<br />

آیا از این مرض شفا خواهم یافت؟ اشعیا<br />

و فرشتۀ یهوه به ایلیاي تشْبی گفت:‏ برخیز و به<br />

ملاقات رسولانِ‏ پادشاه سامره برآمده،‏ به ایشان بگو که<br />

آیا از این جهت که خدایی در اسرائیل نیست،‏ شما<br />

براي سؤال نمودن از بعل زبوب،‏ خداي عقْرُون<br />

میروید؟<br />

پس یهوه چنین میفرماید:‏ از بستري که بر آن<br />

برآمدي،‏ فرود نخواهی شد بلکه حتماً‏ خواهی مرد.‏ باب<br />

3 ،19<br />

4<br />

.3<br />

.4<br />

10 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و ایلیا رفت و رسولان نزد وي برگشتند و او به<br />

ایشان گفت:‏ چرا برگشتید؟<br />

ایشان در جواب وي گفتند:‏ شخصی به ملاقات ما<br />

برآمده،‏ ما را گفت:‏ بروید و نزد پادشاهی که شما را<br />

فرستاده است،‏ بازگشته،‏ او را گویید:‏ یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ آیا از ا ج که خدایی در اسرائیل<br />

نیست،‏ تو براي سؤال نمودن از بعل زبوب،‏ خداي<br />

عقْرُون میفرستی؟ بنابراین از بستري که به آن<br />

برآمدي،‏ فرود نخواهی شد بلکه حتماً‏ خواهی مرد.‏<br />

او به ایشان گفت:‏ چه شخصی که به ملاقات شما<br />

آمد و اینسخنان را به شما گفت چگونه بود؟<br />

ایشان او را جواب دادند:‏ مرد مويدار بود و کمربند<br />

چرمی بر کمرش بسته بود.‏ او گفت:‏ ایلیاي تشْبی<br />

است.‏ ؛ متی 3،<br />

آنگاه سردار پنجاهه را با پنجاه نفرش نزد وي<br />

فرستاد و او نزد وي آمد در حالتی که او بر قلۀ کوه<br />

نشسته بود و به وي عرض کرد که اي مرد خدا!‏ پادشاه<br />

میگوید به زیر آي؟<br />

ایلیا در جواب سردار پنجاهه گفت:‏ اگر من مرد<br />

خدا هستم،‏ آتش از آسمان نازل شده،‏ تو را و پنجاه<br />

نفرت را بسوزاند.‏ پ س آتش از آسمان نازل شده،‏ او را و<br />

پنجاه نفرش را بسوخت.‏ لوقا ؛ مکاشفه<br />

و باز سردار پنجاهۀ دیگر را با پنجاه نفرش نزد<br />

وي فرستاد و او وي را خطاب کرده،‏ گفت:‏ اي مرد<br />

خدا،‏ پادشاه چنین میفرماید که به زودي به زیر آي؟<br />

ایلیا در جواب ایشان گفت:‏ اگر من مرد خدا<br />

هستم،‏ آتش از آسمان نازل شده،‏ تو را و پنجاه نفرت<br />

را بسوزاند.‏ پ س آتش خدا از آسمان نازل شده،‏ او را و<br />

پنجاه نفرش را بسوخت.‏<br />

پس سردار پنجاهۀ سوم را با پنجاه نفرش فرستاد<br />

و سردار پنجاهۀ سوم آمده،‏ نزد ایلیا به زانو درآمد و از<br />

او التماس نموده،‏ گفت که اي مرد خدا!‏ خواهش اینکه<br />

جان من و جان این پنجاه نفر بندگانت در نظر تو عزیز<br />

باشد!‏<br />

اینک آتش از آسمان نازل شده،‏ آن دو سردار<br />

پنجاهۀ اول را باپنجاهههاي ایشان سوزانید؛ اما<br />

هماکنون جان من در نظر تو عزیز باشد!‏<br />

و فرشتۀ یهوه به ایلیا گفت:‏ همراه او به زیر آي و<br />

از او مترس.‏ پ س برخاسته،‏ همراه وي نزد پادشاه فرود<br />

شد.‏<br />

و به وي گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه<br />

رسولان فرستادي تا از بعل زبوب،‏ خداي عقْرُون سؤال<br />

نمایند،‏ آیا از این سبب بود که در اسرائیل خدایی نبود<br />

که از کلام او سؤال نمایی؟ بنابراین از بستري که به<br />

آن برآمدي،‏ فرود نخواهی شد البته خواهی مرد.‏<br />

سپ.‏ او موافق کلامی که یهوه به ایلیا گفته بود،‏<br />

مرد و یهورام در سال دوم یهورام پسر یهوشافاط،‏<br />

پادشاه یهودا در جایش پادشاه شد،‏ زیرا که او را پسري<br />

نبود.‏<br />

و بقیۀ اعمال اَخَزْیا که کرد،‏ آیا در کتابِ‏ تواریخِ‏<br />

ایامِ‏ پادشاهانِ‏ اسرائیل نوشته نشده؟<br />

باب 1 ،3<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و چون یهوه اراده نمود که ایلیا را درگردباد به<br />

آسمان بالا برد،‏ واقع شد که ایلیا و اَلیشَع از جلجال<br />

رفتند.‏<br />

و ایلیا به اَلیشَع گفت:‏ در اینجا بمان،‏ زیرا یهوه مرا<br />

به بیتئیل فرستاده است.‏ اَلیشَع گفت:‏ به حیات یهوه<br />

و حیات خودت قسم که تو را ترك نکنم.‏ پس به<br />

بیتئیل رفتند.‏ باب ؛ روت<br />

و پسران پیامبرانی که در بیتئیل بودند،‏ نزد اَلیشَع<br />

بیرون آمده،‏ به وي گفتند:‏ آیا میدانی که امروز یهوه<br />

آقاي تو را از بالاي سر تو خواهد برداشت؟ او گفت:‏ من<br />

16 ،1<br />

30 ،4<br />

.3<br />

5 ،11<br />

54 ،9<br />

زکریا 4 ،13<br />

.9<br />

.10<br />

- 352 -


تی<br />

یک<br />

هرا<br />

.16<br />

هم میدانم؛ خاموش باشید.‏<br />

و ایلیا به او گفت:‏ اي اَلیشَع در اینجا بمان زیرا یهوه<br />

مرا به یِروشو فرستاده است.‏ او گفت:‏ به حیات یهوه و<br />

به حیات خودت قسم که تو را ترك نکنم.‏ پس به<br />

یِروشو آمدند.‏<br />

و پسران پیامبرانی که در یِروشو بودند،‏ نزد اَلیشَع<br />

آمده،‏ وي را گفتند:‏ آیا میدانی که امروز یهوه<br />

تو را از بالاي سر تو برمیدارد؟ او گفت:‏ من هم<br />

میدانم؛ خاموش باشید.‏<br />

و ایلیا به وي گفت:‏ در اینجا بمان زیرا یهوه مرا به<br />

اُردن فرستاده است.‏ او گفت:‏ به حیات یهوه و به حیات<br />

خودت قسم که تو را ترك نکنم.‏ پ س هردوي ایشان<br />

روانه شدند.‏<br />

و پنجاه نفر از پسران پیامبران رفته،‏ در مقابل<br />

ایشان از دور ایستادند و ایشان نزد اُردن ایستاده بودند.‏<br />

سپ.‏ ایلیا رداي خویش را گرفت و آن را پیچیده،‏<br />

آب را زد که به این طرف و آن طرف شکافته شد و<br />

هردوي ایشان بر خشکی عبور نمودند.‏ خروج ؛ یوشع<br />

دوم پادشا هان<br />

، آقاي<br />

21 ،14<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

16 ،3<br />

.9<br />

و بعد از گذشتن ایشان،‏ ایلیا به اَلیشَع گفت:‏ آنچه را<br />

که میخواهی براي تو بکنم،‏ پیش از آنکه از نزد تو<br />

برداشته شوم،‏ بخواه.‏ اَلیشَع گفت:‏ سهم دوبرابر روح تو<br />

بر من بشود.‏ اول پادشاهان<br />

او گفت:‏ چیز دشواري خواستی!‏ اما اگر هنگامی<br />

که از نزد تو برداشته شوم مرا ببینی،‏ از برا چنین<br />

خواهد شد در غیر اینصورت نخواهد شد.‏<br />

و چون ایشان میرفتند و گفتگو میکردند،‏ اینک<br />

ارابۀ آتشین و اسبان آتشینْ‏ ایشان را از یکدیگر جدا<br />

کرد و ایلیا در گردباد به آسمان صعود نمود.‏<br />

و چون اَلیشَع این را بدید،‏ فریاد برآورد که اي<br />

پدرم!‏ اي پدرم!‏ ارابۀ اسرائیل و سوارانش!‏ پس او را<br />

دیگر ندید و جامۀ خود را گرفته،‏ آن را به دو<br />

قسمت چاك زد.‏ ؛ پیدایش<br />

و رداي ایلیا را که از او افتاده بود،‏ برداشت و<br />

برگشته به کنارة اُردن ایستاد.‏<br />

سپ.‏ رداي ایلیا را که از او افتاده بود،‏ گرفت و آب<br />

را زده،‏ گفت:‏ یهوه خداي ایلیا کجاست؟ و چون او نیز<br />

آب را زد،‏ به این طرف و آن طرف شکافته شد و اَلیشَع<br />

عبور نمود.‏<br />

و چون پسران پیامبران که روبروي او در یِروشو<br />

بودند او را دیدند،‏ گفتند:‏ روح ایلیا بر اَلیشَع میباشد.‏ و<br />

براي ملاقات وي آمده،‏ او را رو به زمین تعظیم نمودند.‏<br />

و او را گفتند:‏ اینک حال با بندگانت پنجاه مرد<br />

قوي هستند؛ تمنّا اینکه ایشان بروند و آقاي تو را<br />

جستجو نمایند؛ شاید روح یهوه او را برداشته،‏ به ی<br />

از کوهها یا در یکی از درهها انداخته باشد.‏ او گفت:‏<br />

مفرستید.‏<br />

اما به حدي بر وي اصرار نمودند که خجل شده،‏<br />

گفت:‏ بفرستید.‏ پ س پنجاه نفر فرستادند و ایشان سه<br />

روز جستجو نمودند،‏ اما او را نیافتند.‏ باب ؛ دوم سموئیل<br />

11 ،8<br />

.17<br />

23 ،18<br />

.18<br />

و چون او در یِروشو توقف مینمود،‏ ایشان نزد وي<br />

برگشتند و او به ایشان گفت:‏ آیا شما را نگفتم که<br />

نروید؟<br />

و مردان شهر به اَلیشَع گفتند:‏ اینک زندگی در<br />

شهر نیکوست چنانکه آقاي ما میبیند؛ لیکن آبش<br />

ناگوار و زمینش بیحاصل است.‏<br />

او گفت:‏ نزد من طشت نوي آورده،‏ نمک در آن<br />

بگذارید.‏ پ س برایش آوردند.‏<br />

و او نزد چشمه آب بیرون رفته،‏ نمک را در آن<br />

انداخت و گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ این آب را شفا<br />

دادم که بار دیگر مرگ یا بیحاصلی از آن پدید نیاید.‏<br />

سپ.‏ آب تا به امروز برحسب سخنی که اَلیشَع<br />

گفته بود،‏ شفا یافت.‏<br />

و از آنجا به بیتئیل برآمد.‏ و چون او به<br />

برمیآمد،‏ اطفال کوچک از شهر بیرون آمده،‏ او را<br />

مسخره نموده،‏ گفتند:‏ اي کچل بالابیا!‏ اي کچل بالابیا!‏<br />

و او به عقب برگشته،‏ ایشان را دید و ایشان را به<br />

اسم یهوه لعنت کرد؛ و دو خرس از جنگل بیرون آمده،‏<br />

چهل و دو پسر از ایشان بدرید.‏ باب<br />

و از آنجا به کوه کَرْمل رفت و از آنجا به سامره<br />

مراجعت نمود.‏ باب<br />

25 ،17<br />

25 ،4<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

3<br />

.1<br />

و یهورام پسر اَخاب در سال هجدهمیهوشافاط،‏<br />

پادشاه یهودا در سامره بر اسرائیل آغاز سلطنت نمود و<br />

دوازده سال پادشاهی کرد.‏ باب<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود به عمل میآورد،‏ اما<br />

نه مثل پدر و مادرش زیرا که تمثال بعل را که پدرش<br />

ساخته بود،‏ دور کرد.‏<br />

لیکن به گناهان یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را<br />

مرتکب گناه ساخته بود،‏ چسبیده،‏ از آن دوري نورزید.‏<br />

17 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

اول پادشاهان<br />

34 .26 ،15<br />

24 ،5<br />

5 ،3<br />

باب 14 ،13<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

- 353 -


هاآن<br />

هرا<br />

هرا<br />

یان<br />

نی<br />

نی<br />

یک<br />

یم<br />

دوم پادشا هان<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و میشَع‏،‏ پادشاه موآب،‏ صاحب گلهها بود و به<br />

پادشاه اسرائیل صدهزار بره و صدهزار قوچ با پشم<br />

ادا مینمود.‏<br />

و بعد از وفات اَخاب،‏ پادشاه موآب از پادشاه<br />

اسرائیل روي بر گرداند.‏<br />

و در آن وقت یهورام پادشاه از سامره بیرون شده،‏<br />

تمامی اسرائیل را سان دید.‏<br />

و رفت و نزد یهوشافاط،‏ پادشاه یهودا فرستاده،‏<br />

پادشاه موآب از من روي برگردانده است.‏ آیا<br />

همراه من براي نبرد با موآب خواهی آمد؟ او گفت:‏<br />

خواهم آمد،‏ من چون تو هستم و قوم من چون قوم تو<br />

و اسبان من چون اسبان تو.‏ دوم تواریخ<br />

او گفت:‏ به کدام برویم؟ گفت:‏ به بیابان<br />

اَدوم.‏<br />

سپ.‏ پادشاه اسرائیل و پادشاه یهودا و پادشاه اَدوم<br />

روانه شده،‏ سفر هفت روزه دور زدند و به جهت لشکر<br />

و چارپای که همراه ایشان بود،‏ آب نبود.‏<br />

و پادشاه اسرائیل گفت:‏ افسوس که یهوه این سه<br />

پادشاه را خوانده است تا ایشان را به دست موآب<br />

تسلیم کند.‏<br />

و یهوشافاط گفت:‏ آیا پیامبر یهوه در اینجا نیست<br />

تا به واسطۀ او از یهوه راهنمائی گیریم؟ و ی از<br />

خادمان پادشاه اسرائیل در جواب اَلیشَع پسر<br />

شافاط که آب بر دستهاي ایلیا میریخت،‏ اینجاست.‏<br />

3 ،19<br />

گفت :<br />

.7<br />

گفت :<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

اول پادشاهان<br />

21 .19 ،19 ؛ 5 ،22<br />

.12<br />

و یهوشافاط گفت:‏ کلام یهوه با اوست.‏ پس<br />

پادشاه اسرائیل و یهوشافاط و پادشاه اَدوم نزد وي<br />

فرود آمدند.‏<br />

و اَلیشَع به پادشاه اسرائیل گفت:‏ مرا با تو چه کار<br />

است؟ نزد پیامبرانِ‏ پدرت و پیامبرانِ‏ مادرت برو.‏ اما<br />

پادشاه اسرائیل به وي گفت:‏ نه،‏ زیرا یهوه ا سه<br />

پادشاه را خوانده است تا ایشان را به دست موآب<br />

تسلیم نماید.‏ اول پادشاهان<br />

اَلیشَع گفت:‏ به حیات یهوه صبایوت که به حضور<br />

وي ایستادهام قسم که اگر من احترام یهوشافاط،‏<br />

پادشاه یهودا را نگاه نمیداشتم،‏ به سوي تو نظر<br />

نمیکردم و تو را نمیدیدم.‏ اول پادشاهان ؛ مزامیر<br />

اما هماکنون براي من مطربی بیاورید ‏.و واقع شد<br />

که چون مطرب ساز زد،‏ دست یهوه بر وي آمد.‏<br />

و او گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ ا دره را پر از<br />

خندقها بساز.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ باد نخواهید دید و باران<br />

نخواهید دید،‏ اما این دره از آب پر خواهد شد تا شما و<br />

گلهها شما و حیوانات شما بنوشید.‏<br />

و این در نظر یهوه کم است،‏ بلکه موآب را نیز به<br />

دست شما تسلیم خواهد کرد.‏<br />

و تمامی شهرهاي حصاردار و همۀ شهرهاي<br />

بهترین راویران خواهید ساخت و همۀ درختان نیکو را<br />

قطع خواهید نمود و همه چشمههاي آب را خواهید<br />

بست و هر قطعه زمین نیکو را با سنگها خراب خواهید<br />

کرد.‏<br />

و بامدادان در وقت گذرانیدن قربانی خوراکی،‏<br />

اینک آب از راه اَدوم آمد و آن زمین را از آب پر<br />

ساخت.‏<br />

و چون تمامی موآبیان شنیده بودند که پادشاهان<br />

براي مقاتلۀ ایشان برمیآیند،‏ هر که به اَسلاح جنگ<br />

مسلّح میشد و هرکه بالاتر از آن بود،‏ جمع شدند و تا<br />

مرز خود اقامت کردند.‏<br />

سپ.‏ بامدادان چون برخاستند و آفتاب بر آن آب<br />

تابید،‏ موآبیان از آن طرف،‏ آب را مثل خون سرخ<br />

دیدند،‏<br />

و گفتند:‏ این خون است،‏ پادشاهان البته نبرد<br />

کرده،‏ یکدیگر را کشتهاند؛ پس حال اي موآبیان به<br />

غنیمت بشتابید.‏<br />

اما چون به لشکرگاه اسرائیل رسیدند،‏ اسرائیلیان<br />

برخاسته،‏ موآبیان را شکست دادند که از حضور ایشان<br />

فراري شدند،‏ و به زمین ایشان داخل شده،‏ موآبیان را<br />

میکشتند.‏<br />

و شهرها را ویران ساختند و بر هر قطعۀ زمین<br />

هرکس سنگ خود را انداخته،‏ آن را پر کردند و تمام<br />

چشمههاي آب را مسدود ساختند،‏ و تمامی درختان<br />

خوب را قطع نمودند.‏ لکن سنگهاي قیرحارست را در<br />

آن واگذاشتند و فلاخناندازان آن را احا ط ه کرده،‏<br />

زدند.‏<br />

و چون پادشاه موآب دید که جنگ بر او سخت<br />

شد،‏ هفتصد نفر شمشیرزن گرفت که تا محاصره<br />

پادشاه اَدوم را بشکافند،‏ اما نتوانستند.‏<br />

پس پسر نخستزادة خود را که به جایش<br />

میبایست سلطنت نماید،‏ گرفته،‏ او را بر حصار به<br />

جهت قربانی سوختنی گذرانید.‏ و خشم عظی بر<br />

اسرائیل پدید آمد.‏ پ س از نزد وي روانه شده،‏ به زمین<br />

خود برگشتند.‏<br />

یوشع 2 ،23<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

4 ،15<br />

19 ،18<br />

18 ،17<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 354 -


یزن<br />

یجِ‏<br />

نی<br />

یجِ‏<br />

یجِ‏<br />

دوم پادشا هان<br />

4<br />

.1<br />

و زنی از زنان پسران پیامبران نزد اَلیشَع خواهش<br />

نموده،‏ گفت:‏ بندهات مرد و تو میدانی که<br />

بندهات از یهوه میترسید،‏ و طلبکار او آمده است تا دو<br />

پسر مرا براي بندگی خود ببرد.‏<br />

اَلیشَع به وي گفت:‏ بگو براي تو چه کنم؟ و در خانه<br />

چه داري؟ او گفت:‏ کنیزت را در خانه چیزي غیر از<br />

ظرفی از روغن نیست.‏ اول پادشاهان<br />

او گفت:‏ برو و ظرفها از بیرون از تمامی همسایگان<br />

خود طلب کن،‏ ظرفهاي خالی و بسیار بخواه.‏<br />

و داخل شده،‏ در را بر خودت و پسرانت ببند و در<br />

تمامی آن ظرفها بریز و هرچه پر شود به کنار بگذار.‏<br />

سپ.‏ از نزد وي رفته،‏ در را بر خود و پسرانش بست<br />

و ایشان ظرفها نزد وي آورده،‏ او میریخت.‏<br />

و چون ظرفها را پر کرده بود به یکی از پسران خود<br />

گفت:‏ ظرفی دیگر نزد من بیاور.‏ او به وي گفت:‏ ظرفی<br />

دیگر نیست.‏ و روغن بازایستاد.‏<br />

سپ.‏ رفته،‏ آن مرد خدا را خبر داد.‏ و او به وي گفت:‏<br />

برو و روغن را بفروش و قرض خود را بده،‏ تو و پسرانت<br />

از باقی مانده زندگی کنید.‏<br />

و روزي واقع شد که اَلیشَع به شونیم رفت و در آنجا<br />

ثروتمند بود که بر او اصرار نمود که غذا بخورد؛ و<br />

هرگاه عبور مینمود،‏ به آنجا به جهت نان خوردن میل<br />

میکرد.‏ یوشع<br />

سپ.‏ آن زن به شوهر خود گفت:‏ اینک فهمیدهام که<br />

این مرد مقدسِ‏ خداست که همیشه از نزد ما میگذرد.‏<br />

سپ.‏ براي وي بالاخانهاي کوچک بر دیوار بسازیم و<br />

بستر و میز و صندلی و شمعدانی درآن براي وي<br />

بگذرانیم که چون نزد ما آید،‏ در آنجا فرودآید.‏<br />

سپ.‏ روزي آنجا آمد و به آن بالاخانه فرود آمده،‏<br />

در آنجا خوابید.‏<br />

و به خادم خود،‏ جِیحزي گفت:‏ این زنِ‏ شونمی را<br />

بخوان.‏ و چون او را خواند،‏ او به حضور وي ایستاد.‏<br />

و او به خادم گفت:‏ به او بگو که اینک تمامی ا<br />

زحمت را براي ما کشیدهاي؛ پس براي تو چه شود؟ آیا<br />

با پادشاه یا سردار لشکر کاري داري؟ او گفت:‏ نه،‏ من<br />

در میان قوم خود ساکن هستم.‏<br />

و او گفت:‏ پس براي این زن چه باید کرد؟<br />

حزي عرض کرد:‏ یقین که پسري ندارد و شوهرش<br />

سالخورده است.‏<br />

آنگاه اَلیشَع گفت:‏ او را بخوان.‏ پ س وي را خوانده،‏<br />

او نزد در ایستاد.‏<br />

و گفت:‏ در این وقت موافق زمان حیات در<br />

آغوش خواهی گرفت.‏ و او گفت:‏ نه اي آقایم؛ اي مرد<br />

خدا به کنیز خود دروغ مگو.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ آن زن حامله شده،‏ در آن وقت موافق زمان<br />

حیات به موجب کلامی که اَلیشَع به او گفته بود،‏<br />

پسري زایید.‏<br />

و چون آن پسر بزرگ شد روزي اتفاق افتاد که<br />

نزد پدر خود نزد دروگران رفت.‏<br />

و به پدرش گفت:‏ آه سر من!‏ آه سر من!‏ و او به<br />

خادم خود گفت:‏ وي را نزد مادرش ببر.‏<br />

پس او را برداشته،‏ نزد مادرش برد و او به<br />

زانوهایش تا ظهر نشست و مرد.‏ لوقا<br />

سپ.‏ مادرش بالا رفته،‏ او را بر بستر مرد خدا<br />

خوابانید و در را بر او بسته،‏ بیرون رفت.‏<br />

و شوهر خود را صدا کرد،‏ گفت:‏ تمنّا اینکه یکی از<br />

جوانان و الاغی از الاغها بفرستی تا نزد مرد خدا<br />

بشتابم و برگردم.‏<br />

او گفت:‏ امروز چرا نزد او بروي؟ نه اول ماه و نه<br />

سبت است.‏ گفت:‏ خوب است.‏<br />

سپ.‏ الاغ را آراسته،‏ به خادم خود گفت:‏ بران و برو<br />

و تا تو را نگویم در راندن کوتاهی منما.‏<br />

سپ.‏ رفته،‏ نزد مرد خدا به کوه کَرْمل رسید.‏<br />

و چون مرد خدا او را از دور دید،‏ به خادم خود<br />

حزي گفت:‏ که اینک زن شونمی میآید.‏ باب<br />

پس حال به استقبال وي بشتاب و وي را بگو:‏ آیا<br />

تو را سلامتی است و آیا شوهرت سالم و پسرت سالم<br />

است؟ او گفت:‏ سلامتی است.‏<br />

و چون نزد مرد خدا به کوه رسید،‏ به پایهایش<br />

چسبید.‏ و جِیحزي نزدیک آمد تا او را دور کند اما مرد<br />

خدا گفت:‏ او را واگذار زیرا که جانش در وي تلخ است<br />

و یهوه این را از من مخفی داشته،‏ مرا خبر نداده است.‏<br />

و زن گفت:‏ آیا پسري از آقایم درخواست نمودم،‏<br />

مگر نگفتم مرا فریب مده؟<br />

سپ.‏ او به حزي گفت:‏ کمر خود را ببند و<br />

عصاي مرا به دستت گرفته،‏ برو و اگر کسی را ملاقات<br />

کنی،‏ او را خوش آمد مگو و اگر کسی تو را خوش آمد<br />

گوید،‏ جوابش مده و عصاي مرا بر روي طفل بگذار.‏ لوقا<br />

، پسري<br />

25 ،2<br />

14 .10 ،18<br />

12 ،7<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

4 ،10<br />

.30<br />

اما مادرِ‏ طفل گفت:‏ به حیات یهوه و به حیات<br />

خودت قسم که تو را ترك نکنم.‏ پ س او برخاسته،‏ در<br />

عقب زن روانه شد.‏ باب<br />

2 ،2<br />

12 ،17<br />

، شوهرم<br />

18 ،19<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 355 -


کی<br />

نی<br />

نی<br />

گی<br />

هآن<br />

ته<br />

تی<br />

یول<br />

هان<br />

دوم پادشا هان<br />

.31<br />

و جِیحزي از ایشان پیش رفته،‏ عصا را بر روي<br />

طفل نهاد؛ اما نه صداي داد و نه اعتنا نمود.‏ پس به<br />

استقبال وي برگشته،‏ او را خبر داد و گفت که طفل<br />

بیدار نشد.‏<br />

سپ.‏ اَلیشَع به خانه داخل شده،‏ دید که طفل مرده<br />

و بر بستر او خوابیده است.‏ اول پادشاهان<br />

و چون داخل شد،‏ در را بر هر دو بست و نزد یهوه<br />

دعا نمود.‏ اعمال رسولان<br />

و بالا رفت بر روي طفل دراز شد و دهان خود را<br />

بر دهان وي و چشم خود را بر چشم او و دست خود را<br />

بر دست او گذاشته،‏ بر وي خم گشت و بدن پسر گرم<br />

شد.‏<br />

و بلند شد،‏ درخانه مرتبه ا طرف و آن<br />

طرف رفت؛ بعد دوباره بالا رفت و روي وي پهن شد،‏<br />

آن هنگام طفل هفت مرتبه عطسه کرد؛ پس طفل<br />

چشمان خود را باز کرد.‏<br />

و جِیحزي را صدا کرد،‏ گفت:‏ ا زن شونمی را<br />

بخوان.‏ پ س او را خواند و چون نزد او داخل شد،‏ او به<br />

وي گفت:‏ پسر خود را بردار.‏ لوقا<br />

سپ.‏ آن زن داخل شده،‏ نزد پایهایش افتاد و رو به<br />

زمین خم شد و پسر خود را برداشته،‏ بیرون رفت.‏<br />

و اَلیشَع به جلجال برگشت.‏ و قحطی در زمین بود<br />

و پسران پیامبران به حضور وي نشسته بودند.‏ و او به<br />

خادم خود گفت:‏ دیگ بزرگ را بگذار و آش به ج<br />

پسران پیامبران بپز.‏<br />

و کسی به صحرا رفت تا سبزیها بچیند و بوتۀ<br />

وحشی یافت و خیارهاي وحشی از آن چیده،‏ دامن<br />

خود را پر ساخت و آمده،‏ آنها را در د آش خُرد<br />

کرد زیرا که ا را نمیشناختند.‏<br />

سپ.‏ براي آن مردمان ریختند تا بخورند و چون<br />

قدري آش خوردند،‏ صدا زده،‏ گفتند:‏ اي مرد خدا،‏<br />

مرگ در دیگ است!‏ و نتوانستند بخورند.‏<br />

او گفت:‏ آرد بیاورید.‏ پ س آن را در دیگ انداخت و<br />

گفت:‏ براي مردم بریز تا بخورند.‏ پ س هیچ چیز مضّر<br />

در دیگ نبود.‏<br />

و کسی از بعل-شَلیشَه آمده،‏ براي مرد خدا<br />

خوراك نوبر،‏ یعنی بیست قرص نان جو و خوشهها در<br />

کیسۀ خود آورد.‏ پ س او گفت:‏ به مردم بده تا بخورند.‏<br />

گفت:‏ اینقدر را چگونه پیش صد نفر<br />

بگذارم؟ او گفت:‏ به مردمان بده تا بخورند،‏ زیرا یهوه<br />

چنین میفرماید که خواهند خورد و از ایشان باقی<br />

خواهد ماند.‏ مرقس ؛<br />

سپ.‏ پیش ایشان گذاشت و به موجب کلام یهوه<br />

خوردند و از ایشان باقی ماند.‏ متی ؛ مرقس ؛ لوقا<br />

8 ،8<br />

37 ،15<br />

37 ،6<br />

4 ،8<br />

44<br />

17 ،9<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

و نُعمان،‏ سردار لشکر پادشاه اَرام،‏ در حضور آقایش<br />

مردي بزرگ و بلند جاه بود،‏ زیرا یهوه به وسیلۀ او اَرام<br />

را نجات داده بود،‏ و آن مرد قدرتمند،‏ شجاع جزام<br />

داشت.‏<br />

و لشکرهاي اَرامیان بیرون رفته،‏ کنیزکی کوچک از<br />

زمین اسرائیل به اسیري آوردند و او در حضور زن<br />

نُعمان خدمت میکرد.‏<br />

و به خاتون خود گفت:‏ کاش که آقایم در حضور<br />

پیامبري که در سامره است،‏ میبود که او را از جزامش<br />

شفا میداد.‏<br />

پس کسی درآمده،‏ آقاي خود را خبر داده،‏ گفت:‏<br />

کنیزي که از ولا اسرائیل است،‏ چنین و چنان<br />

میگوید.‏<br />

سپ.‏ پادشاه اَرام گفت:‏ بیا برو و نامهاي براي پادشاه<br />

اسرائیل میفرستم.‏ پ س روانه شد و ده وزنۀ نقره و<br />

شش هزار شکل طلا و ده دست لباس به دست خود<br />

گرفت.‏<br />

و نامه را نزد پادشاه اسرائیل آورد و در آن نوشته<br />

بود که هماکنون چون این نامه به حضورت برسد،‏<br />

اینک بندة خود نُعمان را نزد تو فرستادم تا او را از<br />

جزامش شفا دهی.‏<br />

اما چون پادشاه اسرائیل نامه را خواند لباس خود را<br />

دریده،گفت:‏ آیا من خدا هستم که بمیرانم و زنده کنم<br />

که این شخص نزد من فرستاده است تا کسی را از<br />

جزامش شفا بخشم.‏ پس بدانید و ببینید که او<br />

به جویی از من میکند.‏ باب ؛ پیدایش<br />

اما چون اَلیشَع،‏ مرد خدا شنید که پادشاه اسرائیل<br />

لباس خود را دریده است،‏ نزد پادشاه فرستاده،‏ گفت:‏<br />

لباس خود را چرا دریدي؟ او نزد من بیاید تا بداند که<br />

در اسرائیل پیامبري هست.‏<br />

سپ.‏ نُعمان با اسبان و ارابههاي خود آمده،‏ نزد درِ‏<br />

خانۀ اَلیشَع ایستاد.‏<br />

و اَلیشَع رسولی نزد وي فرستاده،‏ گفت:‏ برو و در<br />

اُردنّ‏ هفت مرتبه خود شست و شو نما و گوشتت به تو<br />

برگشته،‏ پاکیزه خواهی شد.‏<br />

2 ،30<br />

30 ،6<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

19 ،17<br />

15 ،7<br />

40 ،9<br />

32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

37<br />

.38<br />

.39<br />

40<br />

.41<br />

.42<br />

43. خادمش<br />

- 356 -


کی<br />

یجِ‏<br />

تی<br />

يرو<br />

کی<br />

یجِ‏<br />

یک<br />

نه<br />

دوم پادشا هان<br />

.11<br />

اما نُعمان خشمگین شده،‏ رفت و گفت:‏ اینک<br />

گفتم البته نزد من بیرون آمده،‏ خواهد ایستاد و اسم<br />

خداي خود،‏ یهوه را خوانده،‏ و دست خود را بر جاي<br />

جزام حرکت داده،‏ جزام را شفا خواهد داد.‏<br />

آیا اَبانَا و فَرْفَرْ،‏ نهرهاي دمشق،‏ از همه آبهاي<br />

اسرائیل بهتر نیست؟ آیا در آنها شست و شو نکنم تا<br />

پاکیزه شوم؟ پس برگشته،‏ با خشم رفت.‏<br />

اما بندگانش نزد آمده،‏ او را خطاب کرده،‏<br />

گفتند:‏ اي پدر ما،‏ اگر پیامبر تو را امري بزرگ گفته<br />

بود،‏ آیا آن را بجا نمیآوردي؟ پس چند مرتبه زیاده<br />

چون تو را گفته است شست و شو کن و پاکیزه شو.‏<br />

سپ.‏ پیاده شد،‏ هفت مرتبه در اُردنّ‏ به موجب<br />

کلام مرد خدا زیر آب رفت و گوشت او مثل گوشت<br />

طفل کوچک برگشته،‏ پاکیزه شد.‏ لوقا<br />

سپ.‏ او با تمامی جمع خود نزد مرد خدا<br />

مراجعت کرده،‏ داخل شد و به حضور ويایستاده،‏<br />

گفت:‏ اینک هماکنون دانستهام که در تمامی زمین جز<br />

در اسرائیل خدایی نیست.‏ و حال تمنّا اینکه هدیهاي از<br />

بندهات قبول فرمایی.‏<br />

او گفت:‏ به حیات یهوه که در حضور وي ایستادهام<br />

قسم که قبول نخواهم کرد.‏ و هرچند او را اصرار نمود<br />

که بپذیرد خودداري نمود.‏<br />

و نُعمان گفت:‏ در غیر این صورت،‏ خواهش اینکه<br />

دو بارِ‏ قاطر از خاك،‏ به بندهات داده شود چونکه بعد از<br />

این،‏ بندهات قربانی سوختنی و قربانی نزد خدایان غیر<br />

نخواهد گذرانید به جز نزد یهوه.‏<br />

اما در این امر،‏ یهوه بندة تو را عفو فرماید که اگر<br />

آقایم به خانۀ رِمون داخل شده،‏ در آنجا سجده نماید و<br />

بر دست من تکیه کند و من در خانۀ رِمون سجده<br />

نمایم،‏ یعنی اگر در خانۀ رِمون سجده کنم،‏ یهوه بندة<br />

تو را در این امر عفو فرماید.‏ باب<br />

او به وي گفت:‏ با صلح برو.‏ و از نزد وي اندك<br />

مسافتی برفت.‏<br />

اما جِیحزي که خادم اَلیشَع مرد خدا بود گفت:‏<br />

اینک آقایم از گرفتن از دست این نُعمان اَرامی آنچه را<br />

که آورده بود،‏ کوتاهی نمود.‏ به حیات یهوه قسم که<br />

من از عقب او دویده،‏ چیزي از او خواهم گرفت.‏<br />

سپ.‏ حزي از عقب نُعمان شتافت و چون نُعمان<br />

او را دید که از عقبش میدود،‏ از ارابۀ خود به<br />

استقبالش فرود آمد و گفت:‏ آیا سلامتی است؟<br />

او گفت:‏ سلامتی است.‏ آقایم مرا فرس تاده،‏<br />

میگوید:‏ اینک هماکنون دو جوان از پسران پیامبران<br />

از کوهستان افرایم نزد من آمدهاند؛ تمنّا اینکه<br />

وزنۀ نقره و دو دست لباس به ایشان بدهی.‏<br />

نُعمان گفت:‏ مرحمت فرموده،‏ دو وزنه بگیر.‏ پس<br />

بر او اصرار نمود تا او دو وزنۀ نقره را در دو کیسه با دو<br />

دست لباس بست و بر دو خادم خود نهاد تا پیش او<br />

بردند.‏<br />

و چون به عوفَل رسید،‏ آنها را از دست ایشان<br />

گرفته،‏ در خانه گذاشت وآن اشخاص را مرخص کرده،‏<br />

رفتند.‏<br />

و او داخل شده،‏ به حضور آقاي خود ایستاد و<br />

اَلیشَع به وي گفت:‏ اي حزي از کجا میآیی ؟ گفت:‏<br />

بندهات جایی نرفته بود.‏<br />

اَلیشَع به وي گفت:‏ آیا دل من همراه تو نرفت<br />

هنگامی که آن مرد از ارابۀ خود به استقبال تو<br />

برگشت؟ آیا این وقت،‏ وقت گرفتن نقره و گرفتن<br />

لباس و باغات زیتون و تاکستانها و گلههاو رمهها و<br />

غلامان و کنیزان است؟<br />

سپ.‏ جزام نُعمان به تو و به نسل تو تا به ابد<br />

خواهد چسبید.‏ و در حضور وي جزامیحال مثل برف<br />

رفت.‏ دوم<br />

سموئیل 29 ،3<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

6<br />

.1<br />

2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

6<br />

7<br />

.8<br />

و پسران پیامبران به اَلیشَع گفتند که اینکمکانی<br />

که در حضور تو در آن ساکنیم،‏ براي ما تنگ است.‏<br />

سپ.‏ به اُردن برویم و هریک چوبی از آنجا بگیریم و<br />

مکانی براي خود در آنجا بسازیم تا در آن ساکن<br />

باشیم.‏ او گفت:‏ بروید.‏<br />

و ی از ایشان گفت:‏ مرحمت فرموده،‏ همراه<br />

بندگانت بیا.‏ او جواب داد که میآیم.‏<br />

سپ.‏ همراه ایشان روانه شد و چون به اُردن رسیدند،‏<br />

چوبها را قطع نمودند.‏<br />

و هنگامی که یکی از ایشان تیر را میبرید،‏ آهن تبر<br />

در آب افتاد و او فریاد کرده،‏ گفت:‏ آه اي آقایم،‏ زیرا<br />

که قرضی بود.‏<br />

سپ.‏ مرد خدا گفت:‏ کجا افتاد؟ و چون جا را به وي<br />

نشان داد،‏ او چوبی بریده،‏ در آنجا انداخت و آ را<br />

آب آورد.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ براي خود بردار.‏ پ س دست خود را دراز<br />

کرده،‏ آن را گرفت.‏<br />

و پادشاه اَرام با اسرائیل جنگ میکرد و بابندگان<br />

خود مشورت کرده،‏ گفت:‏ در فلان جا اردوي من<br />

27 ،4<br />

2 ،7<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

- 357 -


یم<br />

یزن<br />

هرا<br />

نی<br />

نی<br />

خواهد بود.‏<br />

اما مرد خدا نزد پادشاه اسرائیل فرستاده،‏ گفت:‏ آگاه<br />

باش که از فلان جا گذر نکنی زیرا که اَرامیان به آنجا<br />

نزول کردهاند.‏<br />

و پادشاه اسرائیل به مکانی که مرد خدا او را خبر<br />

داد و وي را از آن هشدار نمود،‏ فرستاده،‏ خود را از<br />

آنجا نه یکبار و نه دو بار محافظت کرد.‏<br />

و دل پادشاه اَرام از این امر مضطرب شد و<br />

خادمان خود را خوانده،‏ به ایشان گفت:‏ آیا مرا خبر<br />

نمیدهید که کدام از ما به طرف پادشاه اسرائیل<br />

است؟<br />

و یکی از خادمانش گفت:‏ اي آقایم چنین نیست،‏<br />

بلکه الیشع پیامبر که در اسرائیل است،‏ پادشاه اسرائیل<br />

را از سخنانی که در خوابگاه خود میگویی،‏ خبر<br />

میدهد.‏<br />

او گفت:‏ بروید و ببینید که او کجاست،‏ تا بفرستم<br />

و او را بگیرم.‏ پ س او را خبر دادند که اینک در دوتان<br />

است.‏<br />

سپ.‏ سواران و ارابهها و لشکر عظی بدانجا<br />

فرستاد و ایشان وقت شب آمده،‏ شهر را احاطه نمودند.‏<br />

و چون خادمِ‏ مرد خدا صبح زود برخاسته،‏ بیرون<br />

رفت،‏ اینک لشکري با سواران و ارابهها شهر را احاطه<br />

نموده بودند.‏ پ س خادمش به وي گفت:‏ آه اي آقایم<br />

چه بکنیم؟<br />

او گفت:‏ مترس زیرا آنانی که با مایند از آنانی که<br />

با ایشانند بیشترند.‏ دوم تواریخ<br />

و اَلیشَع دعا کرده،‏ گفت:‏ اي یهوه چشمان او را<br />

بگشا تا ببیند.‏ پ س یهوه چشمان خادم را گشود و او<br />

دید که اینک کوههاي اطراف اَلیشَع از سواران و<br />

ارابههاي آتشین پر است.‏<br />

و چون ایشان نزد وي فرود شدند،‏ اَلیشَع نزد یهوه<br />

دعا کرده،‏ گفت:‏ تمنّا اینکه این گروه را به کوري مبتلا<br />

سازي.‏ پس ایشان را به موجب کلام اَلیشَع بهکوري<br />

مبتلا ساخت.‏ پیدایش<br />

و اَلیشَع،‏ ایشان را گفت:‏ این نیست و شهر این<br />

نیست.‏ از عقب من بیایید و شما را به کسی که<br />

میطلبید،‏ خواهم رسانید.‏ پس ایشان را به سامره<br />

آورد.‏<br />

و هنگامی که وارد سامره شدند،‏ اَلیشَع گفت:‏ اي<br />

یهوه چشمان ایشان را بگشا تا ببینند.‏ پس یهوه<br />

چشمان ایشان را گشود و دیدند که اینک در سامره<br />

دوم پادشا هان<br />

هستند.‏<br />

آنگاه پادشاه اسرائیل چون ایشان را دید،‏ به اَلیشَع<br />

گفت:‏ اي پدرم آیا بزنم؟ آیا بزنم؟<br />

او گفت:‏ مزن؛ آیا کسانی را که به شمشیر و کمان<br />

خود اسیر کردهاي،‏ خواهی زد؟ نان و آب پیش ایشان<br />

بگذار تا بخورند و بنوشند و نزد آقاي خود بروند.‏ امثال<br />

.21<br />

.22<br />

21 ،25<br />

.23<br />

پس ضیافتی بزرگ براي ایشان برپا کرد و چون<br />

خوردند و نوشیدند،‏ ایشان را مرخص کرد که نزد آقاي<br />

خویش رفتند.‏ و بعد از آن،‏ لشکرهاي اَرام دیگر به<br />

زمین اسرائیل نیامدند.‏<br />

و بعد از این،‏ واقع شد که بنْهدد،‏ پادشاه اَرام،‏ تمام<br />

لشکر خود را جمع کرد و برآمده،‏ سامره را محاصره<br />

نمود.‏<br />

و قحطی سخت در سامره بود و این ک آن را<br />

محاصره نموده بودند،‏ به حدي که سر الاغی به هشتاد<br />

پارة نقره و یک چهارم قاب مدفوع کبوتر،‏ به پنج پارة<br />

نقره فروخته میشد.‏<br />

و چون پادشاه اسرائیل روي دیوار گذر مینمود،‏<br />

نزد وي فریاد برآورده،‏ گفت:‏ اي آقایم پادشاه،‏<br />

کمک کن.‏ دوم سموئیل<br />

او گفت:‏ اگر یهوه تو را کمک نکند،‏ من از کجا تو<br />

را کمک کنم؟ آیا از خَرْمن یا از چرخُشْت؟<br />

سپ.‏ پادشاه او را گفت:‏ تو را چه شد؟ او عرض<br />

کرد:‏ این زن به من گفت:‏ پسر خود را بده تا امروز او را<br />

بخوریم و پسر مرا فرداخواهیم خورد.‏<br />

سپ.‏ پسر مرا پختیم و خوردیم و روز دیگر وي را<br />

گفتم:‏ پسرت را بده تا او را بخوریم.‏ اما او پسر خود را<br />

پنهان کرد.‏ تثنیه<br />

و چون پادشاه سخن زن را شنید،‏ رخت خود را<br />

بدرید و او روي دیوار میگذشت و قوم دیدند که اینک<br />

در زیر لباس خود پلاس دربر داشت.‏ باب<br />

و گفت:‏ خدا به من مثل ا بلکه زیاده از ا<br />

بکند اگر سر اَلیشَع پسر شافاط امروز بر تنش بماند.‏<br />

7 ،5<br />

4 ،14<br />

53 ،28<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

اول پادشاهان<br />

2 ،19<br />

.32<br />

و اَلیشَع در خانۀ خود نشسته بود و بزرگان،‏<br />

همراهش نشسته بودند و پادشاه،‏ کسی را از نزد خود<br />

فرستاد و قبل از رسیدن قاصد نزد وي،‏ اَلیشَع به<br />

بزرگان گفت:‏ آیا میبینید که این پسر قاتل فرستاده<br />

است تا سر مرا از تن جدا کند؟ متوجه باشید وقتی که<br />

قاصد برسد،‏ در را ببندید و او را از در برانید؛ آیا صداي<br />

پایهاي آقایش در عقبش نیست؟ اول پادشاهان<br />

6 ،14<br />

7 ،32<br />

11 ،19<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 358 -


یم<br />

کی<br />

هآن<br />

هرا<br />

کی<br />

دوم پادشا هان<br />

.33<br />

و چون او هنوز به ایشان سخن گفت،‏ اینک<br />

قاصد نزد وي رسید و او گفت:‏ اینک این بلا از جانب<br />

یهوه است؛ چرا دیگر براي یهوه انتظار بکشم؟<br />

عاموس 3،<br />

6<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

و اَلیشَع گفت:‏ کلام یهوه را بشنوید.‏ یهوه چنین<br />

میفرماید که فردا مثل این وقت یک اندازه آرد نرم به<br />

یک شکل و دو اندازه جو به شکل نزد دروازة<br />

سامره فروخته میشود.‏<br />

و سرداري که پادشاه بر دست وي تکیه مینمود در<br />

جواب مرد خدا گفت:‏ اینک اگر یهوه پنجرهها هم در<br />

آسمان بسازد،‏ آیا این چیز واقع تواند شد؟ او گفت:‏<br />

همانا تو به چشم خود خواهی دید اما از آن نخواهی<br />

خورد.‏ باب<br />

و چهار مرد جزامیحال نزد دهنۀ دروازه بودندو به<br />

یکدیگر گفتند:‏ چرا ما اینجا بنشینیم تا بمیریم؟ لاویان<br />

18 ،5<br />

.3<br />

46 ،13<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

اگر گوییم به شهر داخل شویم،‏ همانا قحطی در<br />

شهر است و در آنجا خواهیم مرد و اگر در اینجا<br />

بمانیم،‏ خواهیم مرد.‏ پس حال برویم و خود را به<br />

اردوي اَرامیان بیندازیم.‏ اگر ما را زنده نگاه دارند،‏ زنده<br />

خواهیم ماند و اگر ما را بکشند،‏ خواهیم مرد.‏<br />

سپ.‏ وقت شام برخاستند تا به اردوي اَرامیان بروند،‏<br />

اما چون به کنار اردوي اَرامیان رسیدند اینک کسی در<br />

آنجا نبود.‏<br />

زیرا یهوه صداي ارابهها و صداي اسبان و صداي<br />

لش کر عظیمی را در اردوي اَرامیان شنوانید و به<br />

یکدیگر گفتند:‏ اینک پادشاه اسرائیل،‏ پادشاهان حتّیان<br />

و پادشاهان مصریان را به ضد ما اجیر کرده است تا بر<br />

ما بیایند.‏ باب<br />

سپ.‏ برخاسته،‏ به وقت شام فرار کردند و خیمهها و<br />

اسبان و الاغها و اردوي خود را به طوري که بود ترك<br />

کرده،‏ از ترس جان خود گریختند.‏<br />

و آن جزامیحالان به کنار اردو آمده،‏ به خیمهاي<br />

داخل شدند و خوردند و آشامیدند،‏ از آنجا نقره و طلا<br />

و لباس گرفته،‏ رفتند و آنها را پنهان کردند و برگشته،‏<br />

به خیمهاي دیگر داخل شده،‏ از آن نیز بردند؛ و رفته،‏<br />

پنهان کردند.‏<br />

سپ.‏ به یکدیگر گفتند:‏ ما خوب نمیکنیم؛ امروز روز<br />

بشارت است و ما خاموش میمانیم و اگر تا روشنایی<br />

صبح به تأخیر اندازیم،‏ بلایی به ما خواهد رسید؛ پس<br />

هماکنون بیایید برویم و به خانۀ پادشاه خبر دهیم.‏<br />

سپ.‏ رفته،‏ دربانان شهر را صدا زدند و ایشان را<br />

خبر داده،‏ گفتند:‏ به اردوي اَرامیان درآمدیم و اینک<br />

در آنجا نه کسی و نه صداي انسانی بود مگر اسبان<br />

بسته شده،‏ و الاغها بسته شده و خیمهها به حالت<br />

خود.‏<br />

سپ.‏ دربانان صدا زده،‏ خاندان پادشاه را در اندرون<br />

اطلاع دادند.‏<br />

و پادشاه در شب برخاست و به خادمان خود<br />

گفت:‏ میخواهم البته به شما بگویم که اَرامیان به ما<br />

چه خواهند کرد:‏ میدانند که ما گرسنه هستیم.‏ پس<br />

از اردو بیرون رفته،‏ خود را در صحرا پنهان کردهاند و<br />

میگویند چون از شهر بیرون آیند،‏ ایشان را زنده<br />

خواهیم گرفت و به شهر داخل خواهیم شد.‏<br />

و یکی از خادمانش در جواب وي گفت:‏ پنج رأس<br />

از اسبان باقی مانده که در شهر باقیاند،‏ بگیرند اینک<br />

10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

ا مثل تمامی گروه اسرائیل که در آن باقیاند یا مانند تمامی گروه<br />

اسرائیل که هلاك شدهاند،‏ میباشند<br />

و بفرستیم تا دریافت<br />

نماییم.‏<br />

پس دو ارابه با اسبها گرفتند و پادشاه از عقب<br />

لشکر اَرام فرستاده،‏ گفت:‏ بروید و تحقیق کنید.‏<br />

سپ.‏ از عقب ایشان تا اُردن رفتند و اینک تمامی<br />

از لباس و ظروفی که اَرامیان از عجله خود انداخته<br />

بودند،‏ پر بود.‏ پ س رسولان برگشته،‏ پادشاه را خبر<br />

دادند.‏<br />

و قوم بیرون رفته،‏ اردوي اَرامیان را غارت کردند و<br />

یک اندازه آرد نرم به یک شکل و دو اندازه جو به<br />

شکل به موجب کلام یهوه به فروش رفت.‏<br />

و پادشاه آن سردار را که بر دست وي تکیه<br />

مینمود بر دروازه گماشت و خلق،‏ او را نزد دروازه<br />

پایمال کردند که مرد بر حسب کلامی که مرد خدا<br />

گفت هنگامی که پادشاه نزد وي فرودآمد.‏<br />

و واقع شد به همانگونه که مرد خدا با پادشاه<br />

سخن گفته،‏ گفته بود که فردا مثل این وقت دو اندازه<br />

جو به یک شکل و یک اندازه آرد نرم به یک شکل نزد<br />

دروازة سامره فروخته خواهدشد،‏<br />

و آن سردار در جواب مرد خدا گفته بود:‏ اگر یهوه<br />

پنجرهها هم در آسمان بگشاید،‏ آیا مثل این امر واقع<br />

تواند شد؟ و او گفت اینک به چشمان خود خواهی دید<br />

اما از آن نخواهی خورد،‏<br />

سپ.‏ او را همچنین واقع شد زیرا خلق او را نزد<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

7 ،19<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

- 359 -


یزن<br />

له<br />

یم<br />

یزن<br />

نیی<br />

نی<br />

.11<br />

دروازه پایمال کردند که مرد.‏<br />

دوم پادشا هان<br />

8<br />

.1<br />

و اَلیشَع به که پسرش را زنده کرده بود،‏ خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ تو و خاندانت برخاسته،‏ بروید و در جایی<br />

که میتوانی ساکن شوي،‏ ساکن شو،‏ زیرا یهوه قحطی<br />

خوانده است و هم بر زمین هفت سال واقع خواهد شد.‏<br />

30 ،41 ؛ پیدایش 35 ،4 باب<br />

.2<br />

.3<br />

و آن زن برخاسته،‏ موافق کلام مرد خدا،‏ عمل نمود<br />

و با خاندان خود رفته،‏ در زمین فلسطینیان هفت سال<br />

سکونت گزید.‏<br />

و واقع شد بعد از پایان هفت سال که آن زن از<br />

زمین فلسطینیان مراجعت کرده،‏ بیرون آمد تا نزد<br />

پادشاه براي خانه و زمین خود التماس نماید.‏ روت<br />

و پادشاه با جِیحزي،‏ خادم مرد خدا گفتگو مینمود<br />

و میگفت:‏ حال تمام اعمال عظیمی را که اَلیشَع بجا<br />

آورده است،‏ به من بگو.‏<br />

و هنگامی که او براي پادشاه بیان کرد که<br />

چگونه مردهاي را زنده نمود،‏ اینک که پسرش را<br />

زنده کرده بود،‏ نزد پادشاه به جهت خانه و زمین خود<br />

التماس نمود.‏ و جِیحزي گفت:‏ اي آقایم پادشاه!‏ ا<br />

همان زن است و پسري که اَلیشَع زنده کرد،‏ این است.‏<br />

و چون پادشاه از زن پرسید،‏ او وي را خبر داد؛ پس<br />

پادشاه یکی از خواجگان خود را برایش تع نموده،‏<br />

گفت:‏ تمامی مایملک او وتمامی حاصل ملک او را<br />

ازروزي که زمین را ترك کرده است تا هماکنون به او<br />

رد نما.‏<br />

و اَلیشَع به دمشق رفت و بنْهدد،‏ پادشاه اَرام،بیمار<br />

بود.‏ و به او خبر داده،‏ گفتند که مرد خدا اینجا آمده<br />

است.‏<br />

سپ.‏ پادشاه به حزائیل گفت:‏ هدیهاي به دست خود<br />

گرفته،‏ براي ملاقات مرد خدا برو و به واسطۀ او از یهوه<br />

سؤال نما که آیا از این مرض خود شفا خواهم یافت؟<br />

و حزائیل براي ملاقات وي رفته،‏ هدیهاي به دست<br />

خود گرفت،‏ یعنی بار چ شتر از تمامی نفایس<br />

دمشق.‏ و آمده،‏ به حضور وي ایستاد و گفت:‏ پسرت،‏<br />

بنْهدد،‏ پادشاه اَرام مرا نزد تو فرستاده،‏ میگوید:‏ آیا از<br />

این مرض خود شفا خواهم یافت؟<br />

و اَلیشَع به وي گفت:‏ برو و او را بگو:‏ حتماً‏ شفا<br />

توانی یافت لیکن یهوه مرا اعلام نموده است که هرآینه<br />

او خواهد مرد.‏ باب<br />

و چشم خود را خیره ساخته،‏ بر وي نگریست تا<br />

خجل گردید.‏ پ س مرد خدا بگریست.‏ باب ؛ لوقا<br />

و حزائیل گفت:‏ آقایم چرا گریه میکند؟ او جواب<br />

داد:‏ چونکه ضرري را که تو به فرزنداناسرائیل خواهی<br />

رسانید،‏ میدانم؛ قلعههاي ایشان را آتش خواهی زد و<br />

جوانان ایشان را به شمشیر خواهی کشت،‏ و اطفال<br />

ایشان را خُرد خواهی نمود و حاملههاي ایشان را شکم<br />

پاره خواهی کرد.‏ باب<br />

و حزائیل گفت:‏ بندة تو که سگ است،‏ کیست که<br />

چنین عمل عظیمی بکند؟ اَلیشَع گفت:‏ یهوه بر من<br />

نموده است که تو پادشاه اَرام خواهی شد.‏ اول سموئیل<br />

41 ،19<br />

،24<br />

17 ،2<br />

32 ،10<br />

.12<br />

.13<br />

؛ اول پادشاهان 15<br />

15 ،19<br />

.14<br />

پس از نزد اَلیشَع روانه شده،‏ نزد آقاي خودآمد و<br />

او به وي گفت:‏ اَلیشَع تو را چه گفت؟ او جواب داد:‏ به<br />

من گفت که حتماً‏ شفا خواهی یافت.‏<br />

و در فرداي آن روز،‏ لحاف را گرفته آن را در آب<br />

فرو برد و بر رویش گسترد که مرد و حزائیل در جایش<br />

پادشاه شد.‏<br />

و در سال پنجمِ‏ یورام پسر اَخاب،‏ پادشاه اسرائیل،‏<br />

وقتی که یهوشافاط هنوز پادشاه یهودا بود،‏ یهورام پسر<br />

یهوشافاط،‏ پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود.‏ دوم تواریخ<br />

و چون پادشاه شد،‏ سی و دو ساله بود و هشت<br />

سال در اورشلیم پادشاهی کرد.‏<br />

و به راه و روش پادشاهان اسرائیل به نحوي که<br />

خاندان اَخاب عمل مینمودند پیروي نمود،‏ زیرا که<br />

دختر اَخاب،‏ زن او بود و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏<br />

به عمل میآورد.‏<br />

اما یهوه به خاطر بندة داود نخواست که یهودا را<br />

هلاك سازد چونکه وي را وعده داده بود که او را و<br />

پسرانش را همیشۀ اوقات،‏ چراغی بدهد.‏ دوم سموئیل<br />

و در زمان وي،‏ اَدوم از زیر دست یهودا روي<br />

برگرداند،‏ پادشاهی براي خود انتخاب کرد.‏ دوم تواریخ<br />

و یورام با تمامی ارابههاي خود به صعیر رفتند و<br />

در شب برخاسته،‏ اَدومیان را که او را احاطه نموده<br />

بودند و سرداران ارابهها را شکست داد و قوم به<br />

خیمههاي خود فرار کردند.‏<br />

و اَدوم از زیر دست یهودا تا ام روز روي<br />

برگرداندهاند و لبنَه نیز در آن وقت روي برگرداند.‏ دوم<br />

1 ،21<br />

13 ،7<br />

8 ،21<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

10 ،21 تواریخ<br />

.23<br />

و بقیۀ وقایع یورام و آنچه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نیست؟ دوم تواریخ<br />

و یورام با پدران خود خوابید و در شهر داود با<br />

1 ،21<br />

.24<br />

6 ،1<br />

4 ،1<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

- 360 -


لی<br />

لی<br />

ه،ب<br />

یان<br />

يرو<br />

لی<br />

لی<br />

پدران خود دفن شد.‏ و پسرش اَخَزْیا به جایش 7.<br />

پادشاهی کرد.‏ دوم تواریخ<br />

و در سال دوازدهمِ‏ یورام پسر اَخاب،‏ پادشاه<br />

اسرائیل،‏ اَخَزْیا پسر یهورام،‏ پادشاه یهودا،‏ آغاز سلطنت<br />

نمود.‏<br />

و اَخَزْیا چون پادشاه شد،‏ بیست و دو ساله بود و<br />

یک سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش<br />

عتَلْیا،‏ دختر عمري پادشاه اسرائیل بود.‏ باب<br />

و به روش خاندان اَخاب پیروي نموده،‏ آنچه در<br />

نظر یهوه ناپسند بود،‏ مثل خاندان اَخاب به عمل<br />

میآورد زیرا که داماد خاندان اَخاب بود.‏<br />

و با یورام پسر اَخاب براي نبرد با حزائ پادشاه<br />

اَرام به راموت جِلْعاد رفت و اَرامیان یورام را مجروح<br />

ساختند.‏ باب ؛ دوم تواریخ<br />

و یورام پادشاه به یزرع مراجعت کرد تا از<br />

جراحتهایی که اَرامیان به وي رسانیده بودند هنگامی<br />

که با حزائیل،‏ پادشاه اَرام جنگ مینمود،‏ شفا یابد.‏ و<br />

اَخَزْیا پسر یهورام،‏ پادشاه یهودا،‏ به یزرئیل فرود آمد تا<br />

یورام پسر اخاب را عیادت نماید چونکه مریض بود.‏ باب<br />

دوم پادشا هان<br />

1 ،11<br />

،<br />

5 ،22<br />

1 ،22<br />

15 ،9<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

15 ،9<br />

9<br />

.1<br />

و اَلیشَع پیامبر یکی از پسران پیامبران را خوانده<br />

او گفت:‏ کمر خود را ببند و این روغندان را به دست<br />

خود گرفته،‏ به راموت جِلْعاد برو.‏ باب ؛ ایوب<br />

و چون به آنجا رسیدي،‏ یهو پسر یهوشافاط پسر<br />

نمشی را پیدا کن و داخل شده،‏ او را از میان برادرانش<br />

برخیزان و او را به اطاق خلوت ببر.‏<br />

و روغندان را گرفته،‏ به سرش بریز و بگو یهوه<br />

چنین میفرماید که تو را به پادشاهی اسرائیل مسح<br />

کردم.‏ پ س در را باز کرده،‏ فرار کن و صبر منما.‏ اول<br />

3 ،38<br />

29 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

7 22، ؛ دوم تواریخ 16 19، پادشاهان<br />

4<br />

.5<br />

6<br />

سپ.‏ آن جوان،‏ یعنی آن پیامبر جوان به راموت<br />

جِلْعاد آمد.‏<br />

و چون بدانجا رسید،‏ اینک سرداران لشکر نشسته<br />

بودند و او گفت:‏ اي سردار با تو سخنی دارم.‏ یهو گفت:‏<br />

به کدام یک از همه ما؟ گفت:‏ به تو اي سردار!‏<br />

سپ.‏ او برخاسته،‏ به خانه داخل شد و روغن را به<br />

سرش ریخته،‏ به وي گفت:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید که تو را بر قوم یهوه یعنی بر اسرائیل به<br />

پادشاهی مسح<br />

و خاندان آقاي خود،‏ اَخاب را خواهی زد تا من<br />

انتقام خون بندگان خود،‏ پیامبران را و خون همه<br />

بندگان یهوه را از دست ایزابل بکشم.‏ دوم پادشاهان<br />

و تمامی خاندان اَخاب هلاك خواهند شد.‏ و از<br />

اَخاب هر مرد را و هر بسته و رهاشدهاي در اسرائیل را<br />

ریشه کن خواهم ساخت.‏ اول پادشاهان<br />

و خاندان اَخاب را مثل خاندان یرُبعام پسر نَباط و<br />

مانند خاندان بعشا پسر اخیا خواهم ساخت.‏ اول پادشاهان<br />

22 ،21<br />

10 ،14<br />

.8<br />

.9<br />

3 ،16 ؛ 29 ،15<br />

.10<br />

و سگان،‏ ایزابل را در ملک یزْرعیل خواهند خورد<br />

و دفنکنندهاي نخواهند بود.‏ پس در را باز کرده،‏<br />

بگریخت.‏ اول پادشاهان<br />

و یهو نزد بندگان آقاي خویش بیرون آمد و کسی<br />

به وي گفت:‏ آیا سلامتی است؟ و این دیوانه براي چه<br />

نزد تو آمد؟ به ایشان گفت:‏ شما این مرد و کلامش را<br />

میدانید.‏ باب<br />

گفتند:‏ چنین نیست.‏ ما را اطلا ع بده.‏ پس او<br />

گفت:‏ چنین و چنان با من سخن گفته،‏ گفت که یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ تو را به پادشاهی اسرائیل مسح<br />

کردم.‏ اول<br />

آنگاه ایشان عجله نموده،‏ هر کدام رخت خود را<br />

گرفته،‏ آن را زیر او به پله نهادند،‏ و شیپور را<br />

نواخته،‏ گفتند که یهو پادشاه است.‏ متی<br />

بدین دلیل یهو پسر یهوشافاط پسر نمشی بر<br />

یورام بشورید و یورام خود و تمامی اسرائیل،‏ راموت<br />

جِلْعاد را از حزائیل،‏ پادشاه اَرام نگاه می داشتند.‏<br />

اما یهورام پادشاه به یزْرع برگشته بود تا از<br />

جراحتهایی که اَرامیان به او رسانیده بودند وقتی که<br />

با حزائیل،‏ پادشاه اَرام،‏ جنگ مینمود،‏ شفا یابد.‏ پس<br />

یهو گفت:‏ اگر رأي شما این است،‏ مگذارید که کسی<br />

رها شده،‏ از شهر بیرون رود مبادا رفته،‏ به یزْرعیل خبر<br />

برساند.‏ باب<br />

پس یهو به ارابه سوار شده،‏ به یزْرعیل رفت زیرا<br />

که یورام در آنجا بستري بود و اَخَزْیا،‏ پادشاه یهودا<br />

براي عیادت یورام فرود آمده بود.‏<br />

سپ.‏ دیدهب بر بر ج یزْرع ایستاده بود،‏ و<br />

جمعیت یهو را وقتی که میآمد،‏ دید و گفت:‏ جمعیتی<br />

میبینم.‏ و یهورام گفت:‏ سواري گرفته،‏ به استقبال<br />

ایشان بفرست تا بپرسد که آیا صلح است؟ دوم سموئیل<br />

،18<br />

7 ،21<br />

23 ،21<br />

21 ،5<br />

سموئیل 17 ،3<br />

28 ،8<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

24<br />

18<br />

سپ.‏ سواري به استقبال وي رفت و گفت:‏ پادشاه<br />

چنین میفرماید که آیا صلح است؟ یهو جواب داد که<br />

،<br />

کردم .<br />

- 361 -


نی<br />

یل<br />

نی<br />

نی<br />

هرا<br />

يرو<br />

لی<br />

نی<br />

ته<br />

نی<br />

تو را با صلح چه کار است؟ به عقب من برگرد.‏ و<br />

دیدهبان خبر داده گفت که قاصد نزد ایشان رسید،‏ اما<br />

برنمیگردد.‏ اول سموئیل<br />

سپ.‏ سوار دیگري فرستاد و او نزد ایشان آمد و<br />

گفت:‏ پادشاه چنین میفرماید که آیا صلح است؟ یهو<br />

جواب داد:‏ تو را با صلح چه کار است؟ به عقب من<br />

برگرد.‏ باب<br />

و دیدهبان خبر داده،‏ گفت که نزد ایشان رسید،‏<br />

اما برنمیگردد و سواري،‏ مانند سواري یهو پسر نمشی<br />

است زیرا که به دیوانگی سوارکاري میکند.‏<br />

و یهورام گفت:‏ حاضر کنید.‏ پ س ارابۀ اورا حاضر<br />

کردند و یهورام،‏ پادشاه اسرائیل و اَخَزْیا،‏ پادشاه یهودا،‏<br />

هر یک بر ارابۀ خود بیرون رفتند و به استقبال یهو<br />

بیرون شده،‏ او را در ملک نابوت یزْرعی یافتند.‏ اول<br />

دوم پادشا هان<br />

4 ،16<br />

11 ،1<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

1 ،21 پادشاهان<br />

.22<br />

و چون یهورام،‏ یهو را دید گفت:‏ اي یهو آیا صلح<br />

است؟ او جواب داد:‏ چه صلح مادامی که زناکاري<br />

مادرت ایزابل و جادوگري وي اینقدر زیاد است؟<br />

آنگاه یهورام،‏ دست خود را برگردانیده،‏ فرار کرد و<br />

به اَخَزْیا گفت:‏ اي اَخَزْیا خیانت است.‏<br />

و یهو کمان خود را به قوت تمام کشیده،‏ در میان<br />

بازوهاي یهورام زد که تیر از دلش بیرون آمد و در ارابۀ<br />

خود افتاد.‏<br />

و یهو به بِدقَر،‏ سردار خود گفت:‏ او را برداشته،‏ در<br />

مزرعه نابوت یزْرعیلی بینداز و بیادآور که چگونه وقتی<br />

که من و تو با هم از عقب پدرش اَخاب،‏ سوار<br />

میبودیم،‏ یهوه این سخن را دربارة او فرمود.‏ اول پادشاهان<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

38 ،22 ؛ 19 ،21<br />

.26<br />

یهوه میفرماید:‏ هرآینه خون نابوت و خون<br />

پسرانش را دیروز دیدم و یهوه میفرماید:‏ که در ا<br />

ملک به تو مکافات خواهم رسانید.‏ پس هماکنون او<br />

را بردار و به موجب کلام یهوه او را در ا ملْک<br />

بینداز.‏<br />

اما چون اَخَزْیا،‏ پادشاه یهودا ا را دید،‏ به<br />

خانۀ بوستان فرار کرد و یهو او را تعقیب نموده،‏ فرمود<br />

که او را بزنید و او را نیز در ارابهاش به فرازِ‏ جور که<br />

نزد یبلَعام است زدند و او تا مجِدو فرار کرده،‏ در آنجا<br />

مرد.‏ دوم تواریخ<br />

و خادمانش او را در ارابه به اورشلیم بردند و او را<br />

در مزار خودش در شهر داود با پدرانش دفن کردند.‏<br />

9 ،22<br />

.27<br />

.28<br />

20 ،14 باب<br />

.29<br />

و در سال یازدهمِ‏ یورام پسراَخاب،‏ اَخَزْیا بر یهودا<br />

پادشاه شد.‏<br />

و چون یهو به یزْرعیل آمد،‏ ایزابل ا را شنیده،‏<br />

سرمه به چشمان خود کشید و سر خود را زینت داده،‏<br />

از پنجره نگریست.‏<br />

و چون یهو به دروازه داخل شد،‏ او گفت:‏ آیا زِمري<br />

را که آقاي خود را کشت،‏ سلامتی بود؟ اول پادشاهان<br />

.10 ،16<br />

.30<br />

.31<br />

18<br />

.32<br />

و او به سوي پنجره نظر افکنده،‏ گفت:‏ کیست که<br />

به ط رف من باشد؟ کیست؟ پس دو سه نفر از<br />

خزانهداران به سوي او نظر کردند.‏<br />

و او گفت:‏ او را بیندازید.‏ پ س او را به زیر انداختند<br />

و قدري از خونش بر دیوار و اسبان پاشیده شد و او را<br />

پایمال کرد.‏<br />

و داخل شده،‏ به خوردن و آشامیدن مشغول<br />

گشت.‏ پ س گفت:‏ این زن لعنت شده را نظر کنید،‏ و او<br />

را دفن نمایید زیرا که دختر پادشاه است.‏<br />

اما چون براي دفن کردنش رفتند،‏ جز کاسۀ سر و<br />

پایها و کفهاي دست،‏ چیزي از او نیافتند.‏<br />

سپ.‏ برگشته،‏ وي را خبر دادند.‏ و او گفت:‏ ا<br />

کلام یهوه است که به واسطۀ بندة خود،‏ ایلیاي تشْبی<br />

سخن گفته،‏ فرمود که سگان گوشت ایزابل را در ملک<br />

یزْرعیل خواهند خورد.‏ اول پادشاهان<br />

و جسد ایزابل مثل مدفوع به زمین،‏ در ملک<br />

یزْرعیل خواهد بود،‏ به طوري که نخواهند گفت که<br />

این ایزابل است.‏<br />

23 ،21<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

36<br />

.37<br />

10<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

و هفتاد پسر اَخاب در سامره بودند.‏ پ س یهو نامهاي<br />

نوشته،‏ به سامره نزد سروران یزْرع که بزرگان و<br />

مربیانِ‏ پسران اَخاب بودند فرستاده،‏ گفت:‏<br />

هماکنون چون این نامه به شما برسد چونکه پسران<br />

آقاي شما و ارابهها واسبان و شهر حصاردار و اسلحه با<br />

شما است،‏<br />

سپ.‏ بهترین و نیکوترین پسران آقاي خود را انتخاب<br />

کرده،‏ او را بر تخت پدرش بنشانید و به ج خانۀ<br />

آقاي خود جنگ نمایید.‏<br />

اما ایشان به شدت ترسان شدند و گفتند:‏ اینک دو<br />

پادشاه نتوانستند با او مقاومت نمایند،‏ پس ما چگونه<br />

مقاومت خواهیم کرد؟<br />

سپ.‏ ناظر خانه و رئیس شهر و بزرگان و مربیان را<br />

نزد یهو فرستاده،‏ گفتند:‏ ما بندگان تو هستیم و هر<br />

- 362 -


هآن<br />

هآن<br />

بی<br />

چه به ما بفرمایی بجا خواهیم آورد؛ کسی را پادشاه 17.<br />

نخواهیم ساخت.‏ آنچه در نظر تو پسند آید،‏ به عمل<br />

آور.‏ یوشع<br />

سپ.‏ نامهاي دیگر به ایشان نوشت و گفت:‏ اگر شما<br />

با من هستید و سخن مرا خواهید شنید،‏ سرهاي<br />

پسران آقاي خود را بگیرید و فردا مثل این وقت نزد<br />

من به یزْرعیل بیایید.‏ و آن پادشاهزادگان که هفتاد نفر<br />

بودند،‏ نزد بزرگان شهر که ایشان را تربیت میکردند،‏<br />

میبودند.‏ داوران<br />

و چون آن نامه نزد ایشان رسید،‏ پادشاهزادگان را<br />

گرفته،‏ هر هفتاد نفر را کشتند و سرهاي ایشان را در<br />

سبدها گذاشته،‏ به یزْرعیل،‏ نزد وي فرستادند.‏<br />

و قاصدي آمده،‏ او را خبر داد و گفت:‏ سرهاي<br />

پسران پادشاه را آوردند.‏ او گفت:‏ ا را به دو توده نزد<br />

دهنۀ دروازه تا صبح بگذارید.‏<br />

و بامدادان چون بیرون رفت،‏ بایستاد و به تمامی<br />

قوم گفت:‏ شما عادل هستید.‏ اینک من بر آقاي خود<br />

شوریده،‏ او را کشتم.‏ اما کیست که همه اینها را کشته<br />

است؟<br />

سپ.‏ بدانید که از کلام یهوه که یهوه دربارة<br />

خاندان اَخاب گفته است،‏ حرفی به زمین نخواهد افتاد<br />

و یهوه آنچه را که به واسطۀ بندة خود ایلیا گفته،‏ بجا<br />

آورده است.‏ یوشع ؛ اول پادشاهان<br />

و یهو همه باقیماندگان خاندان اَخاب را که در<br />

یزْرعیل بودند،‏ کشت،‏ و تمامی بزرگانش و دوستانش و<br />

کاهنانش را تا از برایش کسی باقی نماند.‏ خروج<br />

سپ.‏ برخاسته،‏ و روانه شده،‏ به سامره آمد و چون<br />

در راه به بیت-عقْد شبانان رسید،‏<br />

یهو به برادران اَخَزْیا،‏ پادشاه یهودا برخورد کرد،‏<br />

گفت:‏ شما کیستید؟ گفتند:‏ برادران اَخَزْیا هستیم و<br />

میآییم تا پسران پادشاه و پسران ملَکه را درود گویم.‏<br />

او گفت:‏ اینها را زنده بگیرید.‏ پ س ایشان را زنده<br />

گرفتند و ایشان را که چهل و دو نفر بودند،‏ نزد چاه<br />

بیت-عقد کشتند که از ایشان هیچ کس رهایی نیافت.‏<br />

و چون از آنجا روانه شد،‏ به یهوناداب پسر رکاب<br />

که به استقبال او میآمد،‏ برخورد و او را درود گفت،‏<br />

گفت که آیا دل تو راست است،‏ مثل دل من با دل تو؟<br />

یهوناداب جواب داد که راست است.‏ گفت:‏ اگر هست،‏<br />

دست خود را به من بده.‏ پ س دست خود را به او داد و<br />

او وي را نزد خود به ارابه برکشید.‏ ارمیا<br />

و گفت:‏ همراه من بیا،‏ و غیرتی که براي یهوه<br />

دارم،‏ ببین.‏ و او را بر ارابۀ وي سوار کردند.‏<br />

دوم پادشا هان<br />

و چون به سامره رسید،‏ تمامی باقیماندگان اَخاب<br />

را که در سامره بودند،‏ کُشت به اندازهاي که اثر او را<br />

نابود ساخت بر حسب کلامی که یهوه به ایلیا گفته<br />

بود.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ یهو تمامی قوم را جمع کرده،‏ به ایشان گفت:‏<br />

اَخاب بعل را پرستش کمی کرد،‏ اما یهو او را پرستش<br />

زیادي خواهد نمود.‏ اول پادشاهان<br />

پس هماکنون همه پیامبرانِ‏ بعل و همه<br />

پرستندگانش و همه کاهنان او را نزد من بخوانید و<br />

هیچ کس از ایشان غا نباشد زیرا قصد قربانی<br />

عظیمی براي بعل دارم.‏ هر که حاضر نباشد زنده<br />

نخواهد ماند.‏ اما یهو این را از راه حیله کرد تا<br />

پرستندگان بعل را هلاك سازد.‏<br />

و یهو گفت:‏ جشنی مقدس براي بعل تقدیس<br />

نمایید.‏ و آن را اعلان کردند.‏<br />

و یه و ن زد تم امی اس رائیل فرس تاد و تم امی<br />

پرستندگان بعل آمدند و هیچ کس باقی نماند که<br />

نیامد و به خانۀ بعل داخل شدند و خانۀ بعل سرتاسر<br />

پر شد.‏<br />

و به ناظر انبار لباس گفت که براي همه<br />

پرستندگان بعل لباس بیرون آور.‏ و او براي ایشان<br />

لباس بیرون آورد.‏<br />

و یهو و یهوناداب پسر رکاب به خانۀ بعل داخل<br />

شدند و به پرستندگان بعل گفت:‏ جستجو کرده،‏<br />

دریافت کنید که کسی از بندگان یهوه در اینجا با شما<br />

نباشد،‏ مگر بندگان بعل و بس.‏<br />

پس داخل شدند تا قربانیها و قربانیهاي<br />

سوختنی بگذرانند.‏ و یهو هشتاد نفر براي خود بیرون<br />

در گماشته بود و گفت:‏ اگر یکنفر از اینانی که به<br />

دست شما سپردم رهایی یابد،‏ خون شما به عوض<br />

جان او خواهد بود.‏ اول پادشاهان<br />

و چون از گذرانیدن قربانی سوختنی فارغ شدند،‏<br />

یهو به نگهبانان و سرداران گفت:‏ داخل شده،‏ ایشان را<br />

بکُشید و کسی بیرون نیاید.‏ پس ایشان را به دم<br />

شمشیر کشتند و حمالان و سردارانْ‏ ایشان را بیرون<br />

انداختند.‏ پ س به شهر بیت-بعل رفتند.‏ اول پادشاهان<br />

و تمثالها را که در خانه بعل بود،‏ بیرون آورده،‏<br />

ا را سوزانیدند باب<br />

و تمثال بعل را شکستند و خانۀ بعل را ویران<br />

ساخته،‏ آن را تا امروز زبالهدان ساختند.‏<br />

سپ.‏ یهو،‏ اثر بعل را ازاسرائیل نابود ساخت.‏<br />

40 ،18<br />

32 ،16<br />

39 ،20<br />

18 ،11<br />

21 ،21<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

28 ،14<br />

6 ،35<br />

22 ،21<br />

30 ،8<br />

45 ،21<br />

25 ،9<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 363 -


يرو<br />

ته ن جی<br />

یم<br />

تواریخ 1 ،23<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

دوم پادشا هان<br />

تواریخ 9 ،23<br />

10 ،10<br />

19 ،17<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.29<br />

اما یهو از پی گناهان یرُبعام پسرنباط که<br />

اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود برنگشت،‏ یعنی از<br />

گوسالههاي طلا که در بیتئیل و دان بود.‏<br />

و یهوه به یهو فرمود:‏ چونکه نیکویی کردي و آنچه<br />

در نظر من پسند بود،‏ بجا آوردي و موافق هر چه در<br />

دل من بود با خانۀ اَخاب عمل نمودي،‏ از ا<br />

پسران تو تا پشت چهارم بر تخت اسرائیل خواهند<br />

نشست.‏ باب<br />

اما یهو توجه ننمود تا به تمامی دل خود در<br />

شریعت یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ پیروي نماید،‏ و از<br />

گناهان یرُبعام که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود،‏<br />

دوري ننمود.‏<br />

و در آن ایام،‏ یهوه به ریشه کن ساختن اسرائیل<br />

شروع نمود؛ و حزائیل،‏ ایشان را در تمامی محدوده<br />

اسرائیل میزد،‏ باب<br />

یعنی از اُردن به طرف طلوع آفتاب،‏ تمامی زمین<br />

جِلْعاد و جادیان و رؤبینیان و من َّسیان را از عرُوعیر که<br />

بر دره اَرنون است و جِلْعاد و باشان.‏<br />

و بقیۀ وقایع یهو و هر چه کرد و تمامی قدرت او،‏<br />

آیا در کتابِ‏ تواریخِ‏ ایامِ‏ پادشاهانِ‏ اسرائیل نوشته<br />

نیست؟ دوم تواریخ<br />

پس یهو با پدران خود خوابید و او را در سامره<br />

دفن کردند و پسرش یهواَخاز به جایش پادشاه شد.‏ باب<br />

باب 11 .2 ،13<br />

12 ،8<br />

8 ،22<br />

12 ،15<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

1 ،13<br />

.36<br />

و ایامی که یهو در سامره بر اسرائیل سلطنت<br />

نمود،‏ بیست و هشت سال بود.‏<br />

11<br />

.1<br />

و چون عتَلْیا،‏ مادر اَخَزْیا دید که پسرش مرده است،‏<br />

او برخاست و تمامی خانوادة سلطنت را هلاك ساخت.‏<br />

10 22، ؛ دوم تواریخ 26 8، باب<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

اما یهوشَبع دختر یورام پادشاه که خواهر اَخَزْیا بود،‏<br />

یوآش پسراَخَزْیا را گرفت،‏ و او را از میان پسران پادشاه<br />

که کشته شدند،‏ دزدیده،‏ او را با دایهاش در اطاق<br />

خوابگاه از عتَلْیا پنهان کرد و او کشته نشد.‏<br />

و او نزد وي در خانۀ یهوه شش سال مخفی ماند و<br />

عتَلْیا بر زمین سلطنت مینمود.‏<br />

و در سال هفتم،‏ یهویاداع فرستاده،‏ سرنگهبانان<br />

کریتیان و نگهبانان را طلبید و ایشان را نزد خود به<br />

خانۀ یهوه آورده،‏ با ایشان عهد بست و به ایشان در<br />

خانۀ یهوه قسم داد و پسر پادشاه را به ایشان نشان<br />

داد.‏ دوم<br />

و ایشان را امر فرموده،‏ گفت:‏ کاري که باید بکنید،‏<br />

این است:‏ یک سوم شما که در سبت داخل شوید<br />

به دیدهبانی خانۀ پادشاه مشغول باشید.‏<br />

و ثلث دیگر به دروازة سور و ثلثی به دروازهاي که<br />

پشت حمالان است،‏ حاضر باشید،‏ و خانه را دیدهبانی<br />

نمایید که کسی داخل نشود.‏<br />

و دو دستۀ شما،‏ یعنی همه آنانی که در روز سبت<br />

بیرون میروید،‏ خانۀ یهوه را نزد پادشاه دیدهبانی<br />

نمایید.‏<br />

و هر کدام سلاح خود را به دست گرفته،‏ به اطراف<br />

پادشاه احاطه نمایید و هر که از میان صفها درآید،‏<br />

کشته گردد.‏ و چون پادشاه بیرون رود یا داخل شود،‏<br />

نزد او بمانید.‏<br />

سپ.‏ سرنگهبانان موافق هر چه یهویاداع کاهن امر<br />

فرمود،‏ عمل نمودند،‏ و هر کدام کسان خود را خواه از<br />

آنانی که در روز سبت داخل میشدند و خواه از آنانی<br />

که در روز سبت بیرون میرفتند،‏ برداشته،‏ نزد<br />

یهویاداع کاهن آمدند.‏<br />

و کاهن نیزهها و سپرها را که از آن داود پادشاه و<br />

در خانۀ یهوه بود،‏ به سرنگهبانان داد.‏ دوم<br />

و هر یکی از نگهبانان،‏ سلاح خود را به دست<br />

گرفته،‏ از طرفراست خانه تا طرف چپ خانه به پهلوي<br />

قربانگاه و به پهلوي خانه،‏ به اطراف پادشاه ایستادند.‏<br />

و او پسر پادشاه را بیرون آورده،‏ تاج بر سرش<br />

گذاشت،‏ و شهادت را به او داد و او را به پادشاهی<br />

انتخاب کرد،‏ مسح نمودند و دست زده،‏ گفتند:‏ پادشاه<br />

زنده بماند.‏ تثنیه<br />

و چون عتَلْیا صداي نگهبانان و قوم را شنید،‏ نزد<br />

قوم به خانۀ یهوه داخل شد.‏<br />

و دید که اینک پادشاه بر حسب عادت،‏ نزد ستون<br />

ایستاده.‏ و سروران و شیپورنوازان نزد پادشاه بودند و<br />

تمامی قوم زمین شادي میکردند و شیپورها را<br />

مینواختند.‏ پ س عتَلْیا لباس خود را دریده،‏ صدا زد که<br />

خیانت!‏ خیانت!‏ اعداد<br />

و یهویاداعِ‏ کاهن،‏ سرنگهبانان را که سرداران لشکر<br />

بودند،‏ امر فرموده،‏ ایشان را گفت:‏ او را از میان صفها<br />

بیرون کنید و هر که از عقب او برود،‏ به شمشیر کشته<br />

شود.‏ زیرا کاهن فرموده بود که در خانۀ یهوه کشته<br />

نگردد.‏<br />

16 سپ.‏ او را راه دادند و از راهی که اسبان به خانۀ<br />

- 364 -


هرا<br />

یم<br />

یم<br />

ته<br />

ته<br />

یم<br />

.8<br />

.9<br />

پادشاه میآمدند،‏ رفت و در آنجا کشته شد.‏<br />

و یهویادع در میان یهوه و پادشاه و قوم عهد بست<br />

تا قوم یهوه باشند و همچنین در میان پادشاه و قوم.‏<br />

و تمامی قوم زمین به خانۀ بعل رفته،‏ آن را ویران<br />

ساختند و قربانگاههایش و تمثالهایش را خرد درهم<br />

شکستند.‏ و کاهن بعل،‏ متّان را روبروي قربانگاهها<br />

کشتند و کاهن ناظران بر خانۀ یهوه گماشت.‏ باب<br />

دوم پادشا هان<br />

نحمیا 28 ،3<br />

.26 ،10<br />

.17<br />

.18<br />

25 ،6 ؛ داوران 27<br />

.19<br />

و سرنگهبانان و کریتیان و نگهبانان و تمامی قوم<br />

زمین را برداشته،‏ ایشان پادشاه را از خانۀ یهوه به زیر<br />

آوردند و به دروازة نگهبانان به خانۀ پادشاه آمدند و<br />

او بر کرسی پادشاهان بنشست.‏<br />

و تمامی قوم زمینشادي کردند و شهر آرامی<br />

یافت و عتَلْیا را نزد خانۀ پادشاه به شمشیر کشتند.‏<br />

و چون یوآش پادشاه شد،‏ هفت ساله بود.‏<br />

.20<br />

.21<br />

12<br />

.1<br />

در سال هفتمِ‏ یهو،‏ یهوآش پادشاه شد و چهل سال<br />

در اورشلیم پادشاهی کرد.‏ و اسم مادرش ظبیه از<br />

بئرشَبع بود.‏ دوم تواریخ<br />

و یهوآش آنچه را که در نظر یهوه پسند بود،‏ در<br />

تمام روزهایی که یهویاداع کاهن او را تعلیم داد،‏<br />

بجا میآورد.‏<br />

مگر این که مکانهاي بلند برداشته نشد و قوم<br />

هنوز در مکانهاي بلند قربانی گذرانیدند و بخور<br />

میسوزانیدند.‏ باب<br />

و یهوآش به کاهنان گفت:‏ تمام نقرة<br />

چیزهايمقدسی که به خانۀ یهوه آورده شود،‏ یعنی<br />

نقرة رایج و نقرة هر کس بر حسب نفوسی که براي او<br />

تقویم شده است،‏ و هر نقرهاي که در دل کسی بگذرد<br />

که آن را به خانه یهوه بیاورد،‏<br />

کاهنان آن را نزد خود بگیرند،‏ هر کس از آشناي<br />

خود؛ و ایشان خرابیهاي خانه را هر جا که در آن<br />

خرابی پیدا کنند،‏ تعمیر نمایند.‏<br />

اما چنان واقع شد که در سال بیست و سوم یهوآشِ‏<br />

پادشاه،‏ کاهنان،‏ خرابیهاي خانه را تعمیر نکرده بودند.‏<br />

و یهوآش پادشاه،‏ یهویاداع کاهن و سایر کاهنان را<br />

خوانده،‏ به ایشان گفت که خرابیهاي خانه را چرا<br />

تعمیر نکردهاید؟ پس هماکنون نقرهاي دیگر از<br />

آشنایان خود مگیرید بلکه آن را به ج خرابیهاي<br />

خانه بدهید.‏<br />

و کاهنان راضی شدند که نه نقره از قوم بگیرند و نه<br />

خرابیهاي خانه را تعمیر نمایند.‏<br />

و یهویاداعِ‏ کاهن صندوقی گرفته و سوراخی در<br />

سرپوش آن کرده،‏ آن را به پهلوي قربانگاه به طرف<br />

راست راهی که مردم داخل خانۀ یهوه شدند،‏<br />

گذاشت.‏ و کاهنانی که محافظین در بودند،‏ تمامی<br />

نقرهاي را که به خانۀ یهوه میآوردند،‏ در آن گذاشتند.‏<br />

و چون دیدند که نقرة بسیار در صندوق بود،‏<br />

نویسنده پادشاه و رئیس کاهنان برآمده،‏ نقرهاي را که<br />

در خانۀ یهوه یافت میشد،‏ در کیسهها بسته،‏ حساب<br />

آن را میدادند.‏<br />

و نقرهاي را که حساب آن داده میشد،‏ به دست<br />

کارگذارانی که بر خانۀ یهوه گماشته بودند،‏<br />

میسپردند.‏ و ایشان آن را به نجاران و بنّایان که در<br />

خانۀ یهوه کار میکردند،‏ صرف مینمودند،‏<br />

و به معماران و سنگتراشان و به ج خریدن<br />

چوب و سنگهاي تراشیده براي تعمیر خرابیهاي خانۀ<br />

یهوه ، و به جهت هر خرجی که براي تعمیر خانه لازم<br />

میبود.‏<br />

اما براي خانۀ یهوه طاسهاي نقره و گُلگیرها و<br />

کاسهها و شیپورها و هیچ ظرفی از طلا و نقره از نقدي<br />

که به خانۀ یهوه میآوردند،‏ ساخته نشد.‏<br />

زیرا که آن را به کارگذاران دادند تا خانه یهوه را<br />

به آن،‏ تعمیر نمایند.‏<br />

و از کسانی که نقره را به دست ایشان میدادند تا<br />

به کارگذاران بسپارند،‏ حساب نمیگرفتند،‏ زیرا که<br />

ایشان به امانت رفتار مینمودند.‏ باب<br />

اما نقرة قربانیهاي جرم و نقرة قربانیهاي گناه را<br />

به خانۀ یهوه نمیآوردند،‏ چونکه از آن کاهنان میبود.‏<br />

آنگاه حزائیل،‏ پادشاه اَرام برآمده،‏ با جت جن گ<br />

نمود و آن را تسخیر کرد.‏ پ س حزائیل توجه نموده،‏ به<br />

سوي اورشلیم برآمد.‏<br />

ویهوآش،‏ پادشاه یهودا تمامی چیزهاي مقدسی را<br />

که پدرانش،‏ یهوشافاط و یهورام و اَخَزْیا،‏ پادشاهان<br />

یهودا وقف نموده بودند و چیزهاي مقدس خود و<br />

تمامی طلا را که در خزانههاي خانۀ یهوه و خانۀ<br />

پادشاه یافت شد،‏ گرفته،‏ آن را نزد حزائیل،‏ پادشاه اَرام<br />

فرستاد و او از اورشلیم برفت.‏ اول پادشاهان<br />

و بقیۀ وقایع یوآش و هر چه کرد،‏ آیا در کتابِ‏<br />

تواریخِ‏ ایامِ‏ پادشاهانِ‏ یهودا نوشته نشده؟ دوم تواریخ<br />

و خادمانش برخاسته،‏ فتنه انگیختند و یوآش را<br />

1 ،24<br />

18 ،15<br />

7 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

1 ،24<br />

4 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 365 -


قی<br />

یم<br />

در خانه مل ُّو به راهی که به سوي سلّی فرود میرود،‏<br />

کشتند.‏ باب<br />

زیرا خادمانش،‏ یوزاکار پسر شمعت و یهوزاباد پسر<br />

شومیر،‏ او را زدند که مرد و او را با پدرانش در شهر<br />

داود دفن کردند و پسرش اَمصیا در جایش سلطنت<br />

نمود.‏ باب ؛ دوم تواریخ<br />

دوم پادشا هان<br />

1 ،25<br />

19 ،14<br />

1 ،14<br />

.21<br />

13<br />

.1<br />

در سال بیست و سومِ‏ یوآش پسر اَخَزْیا،‏ پادشاه<br />

یهودا،‏ یهواخاز پسر یهو،‏ بر اسرائیل در سامره پادشاه<br />

شده،‏ هفده سال سلطنت نمود.‏ باب<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود به عمل آورد،‏ و در<br />

پی گناهان یرُبعام پسرنباط که اسرائیل را مرتکب گناه<br />

ساخته بود،‏ پیروي نموده،‏ از آن دوري نکرد.‏<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر اسرائیل افروخته شده،‏ ایشان را<br />

به دست حزائیل،‏ پادشاه اَرام و به دست بنْهدد،‏ پسر<br />

حزائیل،‏ همۀ روزها تسلیم نمود.‏ باب<br />

و یهواَخاز نزد یهوه خواهش نمود و یهوه او را اجابت<br />

فرمود زیرا که تنگی اسرائیل را دید که چگونه پادشاه<br />

اَرام،‏ ایشان را به تنگ میآورد.‏<br />

و یهوه نجاتدهندهاي به اسرائیل داد که ایشان از<br />

زیردست اَرامیان بیرون آمدند و فرزندان اسرائیل مثل<br />

ایام سابق در خیمههاي خود ساکن شدند.‏ باب<br />

اما از گناهان خانۀ یرُبعام که اسرائیل را مرتکب گناه<br />

ساخته بود،‏ دوري ننموده،‏ در آن پیروي کردند،‏ و<br />

اشیره نیز در سامره ماند.‏<br />

و براي یهواَخاز،‏ از قوم به جز پنجاه سوار و ده ارابه<br />

و ده هزار پیاده وانگذاشت زیرا که پادشاه اَرام ایشان را<br />

تلف ساخته،‏ و ایشان را پایمال کرده،‏ م ث ل غبار<br />

گردانیده بود.‏ اول پادشاهان<br />

و بقیۀ وقایع یهواَخاز و هر چه کرد و قدرت او،‏ آیا<br />

در کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نیست؟<br />

سپ.‏ یهواَخاز با پدران خود خوابید و او را در سامره<br />

دفن کردند و پسرش،‏ یوآش،‏ در جایش سلطنت نمود.‏<br />

و در سال سی و هفتم یوآش،‏ پادشاه یهودا،‏<br />

یهوآش پسر یهواَخاز بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و<br />

شانزده سال سلطنت نمود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورد و از<br />

تمامی گناهان یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را مرتکب<br />

گناه ساخته بود دوري نکرده،‏ در آنها پیروي مینمود.‏<br />

و بقیۀ وقایع یوآش و هر چه کرد و قدرت او که<br />

چگونه با اَمصیا،‏ پادشاه یهودا جنگ کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نشده؟ باب ؛<br />

دوم تواریخ<br />

11 .8 ،14<br />

21 .18 ،25<br />

.13<br />

و یوآش با پدران خود خوابید و یرُبعام بر تخت<br />

وي نشست و یوآش با پادشاهان اسرائیل در سامره<br />

دفن شد.‏<br />

و اَلیشَع به بیمارياي که از آن مرد،‏ مریض شد.‏ و<br />

یوآش،‏ پادشاه اسرائیل،‏ نزد وي فرود شده،‏ بر او<br />

بگریست و گفت:‏ اي پدر من!‏ اي پدرمن!‏ اي ارابۀ<br />

اسرائیل و سوارانش!‏ باب<br />

و اَلیشَع به وي گفت:‏ کمان و تیرها را بگیر.‏ و<br />

براي خود کمان و تیرها گرفت.‏<br />

و به پادشاه اسرائیل گفت:‏ کمان را به دست خود<br />

بگیر.‏ پ س آن را به دست خود گرفت و اَلیشَع دست<br />

خود را بر دست پادشاه نهاد.‏<br />

و گفت:‏ پنجره را به سوي مشرق باز کن.‏ پس آن<br />

را باز کرد و اَلیشَع گفت:‏ بینداز.‏ پس انداخت.‏ و او<br />

گفت:‏ تیر پیروزي یهوه یعنی تیر پیروزي بر اَرام زیرا<br />

که اَرامیان را در اَف شکست خواهید داد تا تل ف<br />

شوند.‏<br />

و گفت:‏ تیرها را بگیر.‏ پس گرفت و به پادشاه<br />

اسرائیل گفت:‏ زمین را بزن.‏ پ س سه مرتبه آن را زده،‏<br />

باز ایستاد.‏<br />

و مرد خدا به او خشم نموده،‏ گفت:‏ میبایست پنج<br />

شش مرتبه زده باشی؛ آنگاه اَرامیان را شکست<br />

میدادي تا تلف میشدند،‏ اما حال اَرامیان را فقط سه<br />

مرتبه شکست خواهی داد.‏<br />

و اَلیشَع وفات کرد و او را دفن نمودند.‏ و در وقت<br />

تحویل سال لشکرهاي موآب به زمین درآمدند.‏<br />

و واقع شد که چون مردي را دفن کردند،‏ آن<br />

لشکر را دیدند و آن مرده را در قبر اَلیشَع انداختند؛ و<br />

چون آن مرده به استخوانهاي اَلیشَع برخورد،‏ زنده<br />

گشت و به پایهاي خود ایستاد.‏<br />

و حزائیل،‏ پادشاه اَرام،‏ اسرائیل را در تمامی ایام<br />

یهواخاز به تنگ آورد.‏<br />

اما یهوه بر ایشان گذشت و رحم نموده،‏ به خا طر<br />

عهد خود که با ابراهیم و اسحاق و یعقوب بسته بود به<br />

ایشان لطف کرد و نخواست ایشان را هلاك سازد،‏ و<br />

ایشان را از حضور خود هنوز دور نینداخت.‏ خروج ؛<br />

12 ،2<br />

،<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

لاویان<br />

24 ،2<br />

42 ،26<br />

24<br />

سپ.‏ حزائیل،‏ پادشاه اَرام مرد و پسرش،‏ بنْهدد به<br />

جایش پادشاه شد.‏<br />

27 ،14<br />

35 ،10<br />

32 ،10<br />

10 ،20<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 366 -


لی<br />

يجا<br />

.11<br />

دوم پادشا هان<br />

.25<br />

و یهوآش پسر یهواَخاز،‏ شهرهایی را که حزائیل از<br />

دست پدرش،‏ یهواَخاز به جنگ گرفته بود،‏ از دست<br />

بنْهدد پسر حزائیل باز پس گرفت،‏ و یهوآش سه مرتبه<br />

او را شکست داده،‏ شهرهاي اسرائیل را باز پس گرفت.‏<br />

14<br />

.1<br />

در سال دومِ‏ یوآش پسر یهواخاز پادشاه اسرائیل،‏<br />

اَمصیا پسر یوآش،‏ پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود.‏ دوم<br />

1 ،25 تواریخ<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد.‏ و بیست و<br />

نه سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش<br />

یهوعدان اورشلیمی بود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ به عمل آورد اما نه<br />

مثل پدرش داود بلکه موافق هر چه پدرش یوآش<br />

کرده بود،‏ رفتار مینمود.‏<br />

لیکن مکانهاي بلند برداشته نشد،‏ و قوم هنوز در<br />

مکانهاي بلند قربانی میگذرانیدند و بخور<br />

میسوزانیدند.‏ باب<br />

و هنگامی که سلطنت در دستش مستحکم شد،‏<br />

خادمان خود را که پدرش،‏ پادشاه را کشته بودند،‏ به<br />

قتل رسانید.‏ باب<br />

اما پسران قاتلان را نکشت به موجب نوشتۀ کتاب<br />

تورات موسی که یهوه امر فرموده و فرموده بود پدران<br />

به جهت پسران کشته نشوند و پسران به جهت پدران<br />

کشته نشوند،‏ بلکه هر کس به جهت گناه خود کشته<br />

شود.‏ تثنیه<br />

و او ده هزار نفر از اَدومیان را در دره نمک کشت و<br />

سالع را در جنگ گرفت و آن را تا به امروز یقْتَئ<br />

نامید.‏ دوم تواریخ<br />

آنگاه اَمصیا رسولان نزد یهوآش پسر یهواَخاز پسر<br />

یهو،‏ پادشاه اسرائیل،‏ فرستاده،‏ گفت:‏ بیا تا بایکدیگر<br />

نبرد نماییم.‏<br />

و یهوآش پادشاه اسرائیل نزد اَمصیا،‏ پادشاه یهودا<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ شترخار لبنان نزد سرو آزاد لبنان<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ دختر خود را به پسر من به زنی بده؛<br />

اما حیوان وحشیاي که در لبنان بود،‏ گذر کرده،‏<br />

شترخار را پایمال نمود.‏ داوران<br />

اَدوم را البته شکست دادي و دلت تو را مغرور<br />

ساخته است؛ پس فخر نموده،‏ در خانۀ خود بمان زیرا<br />

براي چه بلا را براي خود برمیانگیزانی تا خودت و<br />

یهودا همراهت بیفتید.‏<br />

اما اَمصیا گوش نداد.‏ پ س یهوآش،‏ پادشاه اسرائیل<br />

برآمد و او و اَمصیا،‏ پادشاه یهودا در بیت-شمس که در<br />

یهوداست،‏ با یکدیگر مقابله نمودند.‏ دوم تواریخ ؛ یوشع<br />

20 ،25<br />

16 ،21<br />

.12<br />

و یهودا در حضور اسرائیل شکست خورد،‏ هر کس<br />

به خیمۀ خود فرار کرد.‏ دوم سموئیل<br />

و یهوآش،‏ پادشاه اسرائیل،‏ اَمصیا پسر یهوآش پسر<br />

اَخَزْیا پادشاه یهودا را در بیت-شمس گرفت و به<br />

اورشلیم آمده،‏ حصار اورشلیم را از دروازة افرایم تا<br />

دروازة زاویه،‏ یعنی چهار صد اندازه آرنج ویران ساخت.‏<br />

و تمامی طلا و نقره و تمامی ظروفی را که در<br />

خانۀ یهوه و در خزانههاي خانۀ پادشاه یافت شد،‏ و<br />

اسیران گرفته،‏ به سامره بازگشت.‏ اول پادشاهان<br />

و بقیۀ اعمالی را که یهوآش کرد و قدرت او و<br />

چگونه با اَمصیا پادشاه یهودا جنگ کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نیست؟ دوم تواریخ<br />

26 ،14<br />

17 ،18<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

17 ،25<br />

.16<br />

و یهوآش با پدران خود خوابید و با پادشاهان<br />

اسرائیل در سامره دفن شد و پسرش یرُبعام در جایش<br />

پادشاه شد.‏<br />

و اَمصیا پسر یوآش،‏ پادشاه یهودا،‏ بعد از وفات<br />

یهوآش پسر یهواَخاز،‏ پادشاه اسرائیل،‏ پانزده سال<br />

زندگانی نمود.‏<br />

و بقیۀ وقایع اَمصیا،‏ آیا در کتاب تواریخ ایام<br />

پادشاهان یهودا نوشته نشده؟ دوم تواریخ<br />

و در اورشلیم بر وي فتنه انگیختند.‏ پس او به<br />

لاکیش فرار کرد و از عقبش به لاکیش فرستاده،‏ او را<br />

در آنجا کشتند.‏ باب<br />

و او را بر اس بان آوردن د و با پ دران خ ود در<br />

اورشلیم در شهر داود،‏ دفن شد.‏ باب<br />

و تمامی قوم یهودا،‏ عزریا را که شانزده ساله بود<br />

گرفته،‏ او را به پدرش،‏ اَمصیا،‏ پادشاه ساختند.‏ باب<br />

1 ،25<br />

28 ،9 ؛ 30 ،23<br />

20 ،12<br />

باب 13 ،13<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

1 ،15<br />

.22<br />

،16<br />

او ایل تَ‏ را بنا کرد و بعد از آنکه پادشاه با پدران<br />

خود خوابیده بود،‏ آن را براي یهودا بازپس گرفت.‏ باب<br />

6<br />

.23<br />

و در سال پانزدهمِ‏ اَمصیا پسر یوآش،‏ پادشاه<br />

یهودا،‏ یرُبعام پسر یهوآش،‏ پادشاه اسرائیل،‏ در سامره<br />

آغاز سلطنت نمود،‏ و چهل و یک سال پادشاهی کرد.‏<br />

9 ،7 ؛ 1 ،1 ؛ عاموس 1 ،1 هوشع<br />

.24<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورده،‏ از<br />

تمامی گناهان یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را مرتکب<br />

گناه ساخته بود،‏ دوري ننمود.‏<br />

14 ،9<br />

4 ،15<br />

20 ،12<br />

11 ،25<br />

16 ،24<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 367 -


یم<br />

ته ن جی<br />

دوم پادشا هان<br />

.25<br />

او مرز اسرائیل را از داخل حمات تا دریاي عرَبه<br />

بازپس گرفت،‏ موافق کلامی که یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏<br />

به واسطۀ بندة خود یونس پسر اَمتّاي پیامبر که از<br />

جت حافَر بود،‏ گفته بود.‏ یونس<br />

زیرا یهوه دید که مصیبت اسرائیل بسیار تلخ بود<br />

چونکه نه زندانی و نه آزادي باقی ماند و معاونی به<br />

جهت اسرائیل وجود نداشت.‏<br />

اما یهوه به محو ساختن نام اسرائیل از زیر آسمان<br />

سخن نفرمود؛ بدین دلیل ایشان را به دست یرُبعام<br />

پسریوآش نجات داد.‏<br />

و بقیۀ وقایع یرُبعام و آنچه کرد و قدرت او که<br />

چگونه جنگ نمود و چگونه دمشق و حمات را که از<br />

آن یهودا بود،‏ براي اسرائیل بازپس گرفت،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نیست؟<br />

سپ.‏ یرُبعام با پدران خود،‏ یعنی با پادشاهان<br />

اسرائیل خوابید و پسرش زکریا در جایش سلطنت<br />

نمود.‏<br />

1 ،1<br />

باب 5 ،13<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

15<br />

.1<br />

و در سال بیست و هفتمِ‏ یرُبعام،‏ پادشاه اسرائیل،‏<br />

عزَریا پسر اَمصیا،‏ پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود.‏ اول<br />

تواریخ 12 ،3<br />

.2<br />

و شانزده ساله بود که پادشاه شد و پنجاه و دو سال<br />

در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش یکُلْیاي<br />

اورشلیمی بود.‏ باب<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ موافق هر چه پدرش<br />

اَمصیا کرده بود،‏ بجا آورد.‏<br />

لیکن مکانهاي بلند برداشته نشد و قوم هنوز در<br />

مکانهاي بلند قربانی میگذرانیدند و بخور<br />

میسوزانیدند.‏ دوم تواریخ<br />

و یهوه را مبتلا ساخت که تا روز وفاتش<br />

جزام بود و در مریضخانهاي ساکن ماند و یوتام پسر<br />

پادشاه بر خانۀ او بود و بر قوم زمین داوري نمود.‏<br />

17 ،15<br />

21 ،14<br />

، پادشاه<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

19 26، دوم تواریخ<br />

46 ؛ لاویان 13،<br />

.6<br />

و بقیۀ وقایع عزَریا و هر چه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نشده؟ دوم تواریخ<br />

سپ.‏ عزَریا با پدران خود خوابید و او را با پدرانش در<br />

شهر داود دفن کردند و پسرش،‏ یوتام در جایش<br />

پادشاه بود.‏<br />

در سال سی و هشتم عزَریا،‏ پادشاه یهودا،‏ زکریا<br />

پسر یرُبعام بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و شش ماه<br />

پادشاهی کرد.‏ باب<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به نحوي که<br />

پدرانش میکردند،‏ به عمل آورد و از گناهان یرُبعام<br />

پسرنباط که اسرائیل را مرتکب گناه ساخته بود،‏ دوري<br />

ننمود.‏<br />

پس شَلّوم پسر یابیش بر او شوریده،‏ او را در<br />

حضور قوم زد و کشت و به جایش سلطنت نمود.‏<br />

و بقیۀ وقایع زکریا اینک در کتاب تواریخ ایام<br />

پادشاهان اسرائیل نوشته است.‏<br />

این کلام یهوه بود که آن را به یهو خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ پسران تو تا پشت چهارم برتخت اسرائیل<br />

خواهند نشست.‏ پ س همچنین به وقوع پیوست.‏ باب<br />

،10<br />

29 ،14<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

30<br />

.13<br />

در سال سی و نهمِ‏ عزِیا،‏ پادشاه یهودا،‏ شلّوم پسر<br />

یابیش پادشاه شد و یک ماه در سامره سلطنت نمود.‏<br />

و منَحیم پسر جادي از ترْصه برآمده،‏ به سامره<br />

داخل شد.‏ و شلّوم پسر یابیش را در سامره زده،‏ او را<br />

کشت و به جایش سلطنت نمود.‏ اول پادشاهان<br />

و بقیۀ وقایع شلّوم و فتنهاي که کرد،‏ اینک در<br />

کتاب تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته شده است.‏<br />

آنگاه منَحیم تفْصح را با هر چه که در آن بود و<br />

مرزش را از ترْصه زد،‏ از ا که براي او باز<br />

نکردند،‏ آن را زد،‏ و تمامی زنان حاملهاش را شکمپاره<br />

کرد.‏<br />

در سال سی و نهمِ‏ عزَریا،‏ پادشاه یهودا،‏ منَحیم<br />

پسر جادي،‏ بر اسرائیل پادشاه شد و ده سال در سامره<br />

سلطنت نمود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورد و از<br />

گناهان یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه<br />

ساختهبود،‏ دوري ننمود.‏ ؛<br />

سپ.‏ فول،‏ پادشاه آشور،‏ بر زمین هجوم آورد و<br />

منَحیم،‏ هزار وزنۀ نقره به فول داد تا دست او با وي<br />

باشد و سلطنت را در دستش استوار سازد.‏<br />

و منَحیم این پول را بر اسرائیل،‏ یعنی بر همه<br />

متمولان گذاشت تا هر یک از ایشان پنجاه شکل نقره<br />

به پادشاه آشور بدهند.‏ پ س پادشاه آشور بازگشت،‏ در<br />

زمین اقامت ننمود.‏<br />

و بقیۀ وقایع منَحیم و هر چه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته نشده؟<br />

سپ.‏ منَحیم با پدران خود خوابید و پسرش فَقَحیا<br />

به جایش پادشاه شد.‏<br />

و در سال پنجاهمِ‏ عزَریا،‏ پادشاه یهودا،‏ فَقَحیا پسر<br />

17 ،16<br />

24 ،14<br />

باب 11 ،13<br />

باب 35 ،23<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

1 ،26<br />

7<br />

.8<br />

- 368 -


هرا<br />

ی تَا<br />

یم<br />

منَحیم بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و دو سال 38<br />

سلطنت نمود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورد و از<br />

گناهان یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه<br />

ساخته بود،‏ دوري ننمود.‏ باب ؛<br />

و یک ی از س ردارانش،‏ فَقَح پس ر رملْی ا بر او<br />

شوریده،‏ او را با اَرجوب واَریه در سامره در قصر خانۀ<br />

پادشاه زد و با وي پنجاه نفر از پسرانجِلْعاد بودند.‏ پ س<br />

او را کشته،‏ به جایش سلطنت نمود.‏ باب<br />

و بقیه وقایع فَقَحیا و هر چه کرد،‏ اینک در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته شده است.‏<br />

و در سال پنجاه و دومِ‏ عزَریا،‏ پادشاه یهودا،‏ فَقَح<br />

پسر رملْیا بر اسرائیل،‏ در سامره پادشاه شد و بیست<br />

سال سلطنت نمود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورد و از<br />

گناهان یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه<br />

ساخته بود،‏ دوري ننمود.‏<br />

در ایام فَقَح،‏ پادشاه اسرائیل،‏ تغْلَتْفَلاسر،‏ پادشاه<br />

آشور آمده،‏ عیون و آبل بیت-معکه و یانوح و قادش و<br />

حا ص ور و جِلْعاد و جلیل و تمامی زمین نفتالی را<br />

گرفته،‏ ایشان را به آشور به اسیري برد.‏ دوم تواریخ<br />

و در سال بیستمِ‏ یوتام پسر عزِّیا،‏ هوشَع پسر ایله،‏<br />

بر فَقَح پسر رملْیا بشورید و او را زده،‏ کشت و در<br />

جایش سلطنت نمود.‏ باب ؛<br />

و بقیۀ وقایع فَقَح و هر چه کرد،‏ اینک در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان اسرائیل نوشته است.‏ دوم تواریخ<br />

دوم پادشا هان<br />

،38<br />

4 ،16<br />

19 ،14<br />

24 ،14<br />

29 ،10<br />

19 ،14<br />

20 ،12<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

20<br />

.32<br />

در سال دومِ‏ فَقَح پسر رملْیا،‏ پادشاه اسرائیل،‏ یوتام<br />

پسر عزِیا،‏ پادشاه یهودا،‏ آغاز سلطنت نمود.‏ دوم تواریخ<br />

،27<br />

1<br />

.33<br />

او بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و شانزده<br />

سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش یرُوشا،‏<br />

دختر صادوق بود.‏ باب<br />

و آنچه در نظر یهوه شایسته بود،‏ موافق هر آنچه<br />

پدرش عز ِّیا کرد،‏ به عمل آورد.‏ باب<br />

لیکن مکانهاي بلند برداشته نشد و قوم در<br />

مکانهاي بلند هنوز قربانی گذرانیدند و بخور<br />

میسوزانیدند.‏ و او باب عالی خانۀ یهوه را بنا نمود.‏<br />

و بقیۀ وقایع یوتام و هر چه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نیست؟ دوم تواریخ<br />

در آن ایام یهوه شروع نموده،‏ رصینْ،‏ پادشاه اَرام و<br />

فَقَح پسر رملْیا را بر یهودا فرستاد.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ یوتام با پدران خود خوابید و در شهر پدرش<br />

داود با پدران خود دفن شد و پسرش،‏ آحاز به جایش<br />

سلطنت نمود.‏<br />

16<br />

.1<br />

در سال هفدهمِ‏ فَقَح پسر رملْیا،‏ آحاز پسر یوتام،‏<br />

پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود.‏ دوم تواریخ<br />

و آحاز بیست ساله بود که پادشاه شد و شانزده<br />

سال در اورشلیم سلطنت نمود و آنچه در نظر یهوه<br />

خدایش شایسته بود،‏ موافق پدرش داود عمل ننمود.‏<br />

1 ،28<br />

.2<br />

33 ،15 باب<br />

.3<br />

و نه فقط به پادشاهان اسرائیل پیروي نمود،‏<br />

بلکه پسر خود را نیز از آتش گذرانید،‏ موافق<br />

وقاحتهاي امتهایی که یهوه،‏ ایشان را از حضور<br />

فرزندان اسرائیل اخراج نموده بود.‏ باب<br />

و در مکانهاي بلند و تپهها و زیر هر درخت سبز<br />

قربانی میگذرانید و بخور میسوزانید.‏ باب<br />

آنگاه رصینْ،‏ پادشاه اَرام،‏ و فَقَح پسر رملْیا،‏ پادشاه<br />

اسرائیل،‏ به اورشلیم براي جنگ برآمده،‏ آحاز را<br />

محاصره نمودند،‏ اما نتوانستند غالب آیند.‏ اشعیا<br />

در آن وقت رصینْ،‏ پادشاه اَرام،‏ ایلت را براي اَرامیان<br />

بازپس گرفت و یهود را از ایلَت اخراج نمود و اَرامیان<br />

به ل داخل شده،‏ تا امروز در آن ساکن شدند.‏ باب<br />

،14<br />

1 ،7<br />

10 ،17<br />

31 ،17<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

22<br />

.7<br />

و آحاز رسولان نزد تغْلَت فَلاسر،‏ پادشاه آشور،‏<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ من بندة تو و پسر تو هستم.‏ پس<br />

برآمده،‏ مرا از دست پادشاه اَرام و از دست پادشاه<br />

اسرائیل که به ضد من برخاستهاند،‏ رهایی ده.‏ باب<br />

؛ اول تواریخ<br />

29 ،15<br />

6 ،6<br />

.8<br />

و آحاز،‏ نقره و طلایی را که در خانۀ یهوه و در<br />

خزانههاي خانۀ پادشاه یافت شد،‏ گرفته،‏ آن را نزد<br />

پادشاه آشور پیشکش فرستاد.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ پادشاه آشور،‏ وي را اجابت نمود و پادشاه آشور<br />

به دمشق برآمده،‏ آن را گرفت و اهل آن را به قیر به<br />

اسیري برد و رصینْ‏ را به قتل رسانید.‏ اول پادشاهان<br />

و آحاز پادشاه براي ملاقات تغْلَتْفَلاسر،‏ پادشاه<br />

آشور،‏ به دمشق رفت و قربانگاهی را که در دمشق بود،‏<br />

دید و آحاز پادشاه شبیه قربانگاه و شکل آن را بر<br />

حسب تمامی صنعتش نزد اُوریاي کاهن فرستاد.‏<br />

و اُوریاي کاهن قربانگاهی موافق آنچه آحاز پادشاه<br />

از دمشق فرستاده بود،‏ بنا کرد،‏ و اُوریاي کاهن تا وقت<br />

آمدن آحاز پادشاه از دمشق،‏ آن را همچنان ساخت.‏<br />

20 ،15<br />

18 ،15<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

1 ،27<br />

1 ،7<br />

3 ،14<br />

2 ،16<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

- 369 -


کی<br />

هآن<br />

ین<br />

یم<br />

يرو<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

دوم پادشا هان<br />

.12<br />

و چون پادشاه از دمشق آمد،‏ پادشاه قربانگاه را<br />

دید.‏ و پادشاه به قربانگاه نزد آمده،‏ برآن قربانی<br />

گذرانید.‏<br />

و قربانی سوختنی و قربانی آردي خود را سوزانید<br />

و هدیۀ ریختنی خویش را ریخت و خون قربانیها<br />

صلح خود را بر قربانگاه پاشید.‏<br />

و قربانگاه برنجین را که پیش یهوه بود،‏ آن را از<br />

روبروي خانه،‏ از میان قربانگاه خود و خانۀ یهوه آورده،‏<br />

آن را به طرف شمالی آن قربانگاه گذاشت.‏<br />

و آحاز پادشاه،‏ اُوریاي کاهن را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

قربانی سوختنی صبح و قربانی آردي شام و قربانی<br />

سوختنی پادشاه و قربانی آردي او را با قربانی<br />

سوختنی تمامی قوم زمین و قربانی آردي ایشان و<br />

قربانیهاي نوشیدنی ایشان بر قربانگاه بزرگ بگذران،‏ و<br />

تمامی خون قربانی سوختنی و تمامی خون قربانیها را<br />

بر آن بپاش؛ اما قربانگاه برنجین براي من باشد تا<br />

مسألت نمایم.‏<br />

سپ.‏ اُوریاي کاهن بر وفق آنچه آحاز پادشاه امر<br />

فرموده بود،‏ عمل نمود.‏<br />

و آحاز پادشاه،‏ حاشیه پایهها را بریده،‏ حوض را از<br />

ا برداشت و دریاچه را از بالاي گاوان برنجی که<br />

زیر آن بودند،‏ فرود آورد و آن را بر سنگفرشی<br />

گذاشت.‏<br />

و رواق سبت را که در خانه بنا کرده بودند و راهی<br />

را که پادشاه از بیرون به آن داخل شد،‏ در خانه<br />

یهوه بهخاطر پادشاه آشور تغییر داد.‏<br />

و بقیۀ اعمال آحاز که کرد،‏ آیا در کتاب تواریخ<br />

ایام پادشاهان یهودا نوشته نیست؟ دوم تواریخ<br />

پس آحاز با پدران خود خوابید و با پدران خویش<br />

در شهر داود دفن شد و پسرش حزْقیا در جایش<br />

پادشاه شد.‏ باب ؛ دوم تواریخ<br />

1 ،28<br />

1 ،29<br />

1 ،18<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

17<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

در سال دوازدهمِ‏ آحاز،‏ پادشاه یهودا،‏ هوشَع پسر<br />

ایلا بر اسرائیل در سامره پادشاه شد و نه سال سلطنت<br />

نمود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورد،‏ اما نه<br />

مثل پادشاهان اسرائیل که قبل از او بودند.‏<br />

و شَلْمناسر،‏ پادشاه آشور،‏ به ضد وي برآمده،‏<br />

هوشَع،‏ بندة او شد و براي او پیشکش آورد.‏<br />

اما پادشاه آشور در هوشَع خیانت یافت زیرا که<br />

رسولان نزد سوء،‏ پادشاه مصر فرستاده بود و پیشکش<br />

مثل هر سال نزد پادشاه آشور نفرستاده.‏ پس پادشاه<br />

آشور او را بند نهاده،‏ در زندان انداخت.‏<br />

و پادشاه آشور بر تمامی زمین هجوم آورده،‏ به<br />

سامره برآمد و آن را سه سال محاصره نمود.‏<br />

و در سال نهمِ‏ هوشَع،‏ پادشاه آشور،‏ سامره را گرفت<br />

و اسرائیل را به آشور به اسیري برد و ایشان را در حلَح<br />

و خابور بر نهر جوزان و در شهرهاي مادیان سکونت<br />

داد.‏<br />

و از این جهت که فرزندان اسرائیل به یهوه،‏ خداي<br />

خود که ایشان را از سرزمین مصر از زیردست فرعون،‏<br />

پادشاه مصر بیرون آورده بود،‏ گناهورزیدند و از خدایان<br />

دیگر ترسیدند،‏<br />

و در قواعد امتهایی که یهوه از حضور فرزندان<br />

اسرائیل اخراج نموده بود و در قواعدي که پادشاهان<br />

اسرائیل ساخته بودند،‏ پیروي نمودند،‏ باب<br />

و فرزندان اسرائیل به خلاف یهوه،‏ خداي خود<br />

کارهایی را که درست نبود،‏ سرّاً‏ به عمل آوردند،‏ و در<br />

همه شهرهاي خود،‏ از برجهاي دیدبانان تا شهرهاي<br />

حصاردار،‏ مکانهاي بلند براي خود ساختند،‏ ارمیا ؛<br />

22 ،2<br />

3 ،16<br />

.9<br />

40 ،9 یوحنا<br />

.10<br />

و تمثالها و اشیریم بر هر تپه بلند و زیر هر<br />

درخت سبز براي خویشتن ساختند،‏ باب ؛ اول<br />

پادشاهان<br />

4 ،16<br />

23 ،14<br />

.11<br />

و در آن جایها مثل امتهایی که یهوه از حضور<br />

ایشان رانده بود،‏ در مکانهاي بلند بخور سوزانیدند<br />

واعمال زشت به جا آورده،‏ خشم یهوه را به هیجان<br />

آوردند،‏ باب<br />

و بتها را عبادت نمودند که دربارة آنها یهوه به<br />

ایشان گفته بود،‏ این کار را مکنید،‏ خروج<br />

و یهوه به واسطۀ همه پیامبران و همه پیشگویان<br />

بر اسرائیل و بر یهودا شهادت میداد و میفرمود:‏ از راه<br />

و روشهاي زشت خود بازگشت نمایید و اوامر و قواعد<br />

مرا موافق تمامی شریعتی که به پدران شما امر<br />

فرمودم و به واسطۀ بندگان خود،‏ پیامبران نزد شما<br />

فرستادم،‏ نگاه دارید،‏ ارمیا<br />

اما ایشان اطاعت ننموده،‏ گردنهاي خود را مثل<br />

گردنهاي پدران ایشان که به یهوه،‏ خداي خود ایمان<br />

نیاوردند،‏ سخت گردانیدند،‏<br />

و قواعد او و عهدي که با پدران ایشان بسته،‏ و<br />

شهادات را که به ایشان داده بود،‏ ترك نمودند،‏ و<br />

پی باطل نموده،‏ باطل گردیدند و امتهایی را که<br />

2 ،20 ؛ 13 ،23<br />

5 ،25<br />

3 ،16<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 370 -


هآن<br />

هآن<br />

يرو<br />

یان<br />

يرو<br />

تبی<br />

هآن<br />

به اطراف ایشان بودند و یهوه را دربارة ا امر<br />

فرموده بود که مثل ا عمل منمایید،‏ پی کردند،‏<br />

لاویان<br />

دوم پادشا هان<br />

، ایشان<br />

24 ،18<br />

.16<br />

و تمامی اوامر یهوهخداي خود را ترك کرده،‏<br />

بتهاي ریخته شده،‏ یعنی دو گوساله براي خود<br />

ساختند و اشیره را ساخته،‏ به تمامی لشکر آسمان<br />

سجده کردند و بعل را عبادت نمودند،‏ اول پادشاهان<br />

و پسران و دختران خود را از آتش گذرانیدند و<br />

فالگیري و جادوگري نموده،‏ خویشتن را فروختند تا<br />

آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ به عمل آورده،‏ خشم او<br />

را به هیجان بیاوردند،‏<br />

سپ.‏ از این جهت خشم یهوه بر اسرائیل به شدت<br />

افروخته شده،‏ ایشان را از حضور خود دور انداخت که<br />

جز قوم یهودا فقط باقی نماند.‏<br />

اما یهودا نیز اوامر یهوه،‏ خداي خود را نگاه<br />

نداشتند بلکه به قواعدي که اسرائیلیان ساخته بودند،‏<br />

پیروي نمودند.‏<br />

سپ.‏ یهوه تمامی نسل اسرائیل را ترك نموده،‏<br />

ایشان را خوار ساخت و ایشان را به دست<br />

تاراجکنندگان تسلیم نمود،‏ حتی اینکه ایشان را از<br />

حضور خود دور انداخت.‏<br />

زیرا که او اسرائیل را از خاندان داود منشق ساخت<br />

و ایشان یرُبعام پسر نَباط را به پادشاهی نصب نمودند<br />

و یرُبعام،‏ اسرائیل را از پی یهوه برگردانیده،‏ ایشان<br />

را مرتکب گناه عظیم ساخت.‏ اول پادشاهان<br />

و فرزندان اسرائیل به تمامی گناه که یرُبعام<br />

ورزیده بود پیروي نموده،‏ از آنها دوري نکردند.‏<br />

تا آنکه یهوه اسرائیل را موافق آنچه به واسطۀ همه<br />

بندگان خود،‏ پیامبران فرموده بود،‏ از حضور خود دور<br />

انداخت.‏ پ س اسرائیل از زمین خود تا امروز به آشور<br />

ترك وطن شدند.‏ ارمیا ؛ هوشع<br />

و پادشاه آشور،‏ مردمان از بابل و کوت و عوا و<br />

حمات و سفَروایم آورده،‏ ایشان را به جايفرزندان<br />

اسرائیل در شهرهاي سامره سکونت داد و ایشان سامره<br />

را به تصرف آورده،‏ در شهرهایش ساکن شدند.‏<br />

و واقع شد که در ابتداي سکونت ایشان در آنجا از<br />

یهوه نترسیدند.‏ بدین دلیل یهوه شیران در میان ایشان<br />

فرستاد که بعضی از ایشان را کشتند.‏ حزقیال<br />

سپ.‏ به پادشاه آشور خبر داده،‏ گفتند:‏ طوایفی که<br />

کوچ دادي و ساکن شهرهاي سامره گردانیدي،‏ قاعدة<br />

خداي آن زمین را نمیدانند و او شیران در میان<br />

ایشان فرستاده است؛ و اینک ایشان را میکشند از این<br />

جهت که قاعدة خداي آن زمین را نمیدانند.‏<br />

و پادشاه آشور امر فرموده،‏ گفت:‏ یکی از کاهنانی<br />

را که از آنجا کوچ دادید،‏ بفرست تا برود و در آنجا<br />

ساکن شود و ایشان را موافق قاعدة خداي زمین تعلیم<br />

دهد.‏<br />

سپ.‏ یکی از کاهنانی که از سامره کوچ داده بودند،‏<br />

آمد و در ئیل ساکن شده،‏ ایشان را تعلیم داد که<br />

چگونه یهوه را باید بپرستند.‏<br />

اما هر امت،‏ خدایان خود را ساختند و در<br />

خانههاي مکانهاي بلند که سامریان ساخته بودند<br />

گذاشتند،‏ یعنی هر امتی در شهر خود که در آن ساکن<br />

بودند.‏ یونس<br />

سپ.‏ اهل بابل،‏ سکّوت بنُوت را و اهل کُوت،‏ نَرْجل<br />

را و اهل حمات،‏ اَشیما را ساختند.‏<br />

و عویان،‏ نبحز و ترتاك را ساختند و اهل<br />

سفَروایم‏،‏ پسران خود را براي ادرملَک و عنَملَک که<br />

خدایان سفَروایم بودند،‏ به آتش میسوزانیدند.‏ باب<br />

3 ،16<br />

5 ،1<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

10 ،18 ؛ تثنیه 2 ،21 ؛<br />

.32<br />

پس یهوه را میپرستیدند و کاهنان براي<br />

مکانهاي بلند از میان خود ساختند که براي ایشان<br />

در خانههاي مکانهاي بلند قربانی میگذرانیدند.‏<br />

سپ.‏ یهوه را میپرستیدند و خدایان خود را نیز بر<br />

وفق رسوم امتهایی کهایشان را از میان ا کوچ داده<br />

بودند،‏ عبادت مینمودند.‏<br />

ایشان تا امروز بر حسب عادت نخستین خود رفتار<br />

مینمایند و نه از یهوه میترسند و نه موافق قواعد و<br />

احکام او و نه مطابق شریعت و اوامري که یهوه به<br />

پسران یعقوب که او را اسرائیل نام نهاد،‏ امر نمود،‏<br />

رفتار میکنند،‏<br />

با آنکه یهوه با ایشان عهد بسته بود و ایشان را امر<br />

فرموده،‏ گفته بود:‏ از خدایان غیر مترسید و آنها را<br />

سجده منمایید و عبادت مکنید و براي آنها قربانی<br />

مگذرانید.‏ خروج ؛<br />

بلکه از یهوه فقط که شما را از سرزمین مصر به<br />

قوت عظیم و بازوي افراشته بیرون آورد،‏ بترسید و او را<br />

سجده نمایید و براي او قربانی بگذرانید.‏<br />

و قواعد و احکام و شریعت و اوامري را که براي<br />

شما نوشته است،‏ همیشه اوقات متوجه شده،‏ به جا<br />

آورید و از خدایان غیر مترسید.‏<br />

و عهدي را که با شما بستم،‏ فراموش مکنید و از<br />

خدایان غیر مترسید.‏<br />

زیرا اگر از یهوه،‏ خداي خود بترسید،‏ او شما را از<br />

5 ،20<br />

3 ،20<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

28 ،12<br />

15 ،14<br />

20 ،12<br />

باب 27 ،23<br />

6 ،1<br />

9 ،25<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

- 371 -


يرو<br />

یا<br />

هلَ‏ یا<br />

ته ن جی<br />

هآن<br />

یم<br />

دست همه دشمنان شما خواهد رهانید.‏ اول سموئیل<br />

اما ایشان نشنیدند بلکه موافق عادت نخستین<br />

خود رفتار نمودند.‏<br />

سپ.‏ آن امتها،‏ یهوه را میپرستیدند و بتهاي خود<br />

را نیز عبادت میکردند و همچنین پسران ایشان و<br />

پسرانِ‏ پسران ایشان به نحوي که پدران ایشان رفتار<br />

نموده بودند،‏ تا امروز رفتار مینمایند.‏<br />

دوم پادشا هان<br />

24 ،12<br />

.40<br />

41<br />

18<br />

.1<br />

و در سال سوم هوشَع پسر لَه،‏ پادشاه اسرائیل،‏<br />

حزْقیا پسر آحاز،‏ پادشاه یهودا آغاز سلطنت نمود.‏ باب<br />

1 ،29 ؛ دوم تواریخ 20 ،16<br />

.2<br />

.3<br />

او بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و بیست و<br />

نه سال در اورشلیم سلطنت کرد و اسم مادرش اَبی،‏<br />

دختر زکَرِیا بود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ موافق هر چه پدرش<br />

داود کرده بود،‏ به عمل آورد.‏ اشعیا<br />

او مکانهاي بلند را برداشت و تماثیل را شکست و<br />

اشیره را قطع نمود و مار برنجین را که موسی ساخته<br />

بود،‏ خُرد کرد زیرا که فرزندان اسرائیل تا آن زمان<br />

برایش بخور میسوزانیدند.‏ و او آن را نَحشْتان نامید.‏<br />

3 ،38<br />

.4<br />

8 ،21 اعداد<br />

.5<br />

او بر یهوه،‏ خداي اسرائیل توکل نمود و بعد از او از<br />

همه پادشاهان یهودا کسی مثل او نبود و نه از آنانی<br />

که قبل از او بودند.‏<br />

و به یهوه چسبیده،‏ از پی او انحراف نورزید و<br />

اوامري را که یهوه به موسی امر فرموده بود،‏ نگاه<br />

داشت.‏ اول سموئیل ؛ مزامیر<br />

و یهوه با او میبود و به هر طرفی که رو مینمود،‏<br />

پیروز میشد؛ و از پادشاه آشور روي برگرداندند،‏ او را<br />

خدمت ننمود.‏ اول سموئیل<br />

او فلسطینیان را تا غزّه و محدودهاش و از برجهاي<br />

دیدهبانان تا شهرهاي حصاردار شکست داد.‏<br />

و در سال چهارمِ‏ حزْقیا پادشاه که سال هفتمِ‏<br />

هوشَع پسر اسرائیل بود،‏ شَلْمناسر،‏ پادشاه<br />

آشور به سامره برآمده،‏ آن را محاصره کرد.‏<br />

و در آخر سال سوم در سال ششمِ‏ حزْقیا،‏ آن را<br />

گرفتند،‏ یعنی در سال نهمِ‏ هوشَع،‏ پادشاه اسرائیل،‏<br />

سامره گرفته شد.‏ باب<br />

و پادشاه آشور،‏ اسرائیل را به آشور کو چ داده،‏<br />

ایشان را در حلَح و خابور،‏ نَهر جوزان،‏ و در شهرهاي<br />

مادیان برده،‏ سکونت داد.‏ باب<br />

از ا که صداي یهوه،‏ خداي خود را<br />

نشنیده بودند و از عهد او و هر چه موسی،‏ بندة یهوه<br />

امر فرموده بود،‏ تجاوز نمودند و آن را اطاعت نکردند و<br />

به عمل نیاوردند.‏<br />

و در سال چهاردهمِ‏ حزْقیا پادشاه،سنْحاریب‏،‏<br />

پادشاه آشور بر تمامی شهرهاي حصاردار یهودا برآمده،‏<br />

ا را تسخیر نمود.‏ دوم تواریخ ؛ اشعیا<br />

و حزْقیا پادشاه یهودا نزد پادشاه آشور به لاکیش<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ خطا کردم.‏ از من برگرد و آنچه را که<br />

بر من بگذاري،‏ ادا خواهم کرد.‏ پس پادشاه آشور<br />

سیصد وزنۀ نقره و سی وزنۀ طلا بر حزْقیا پادشاه یهودا<br />

گذاشت.‏<br />

و حزْقیا تمامی نقرهاي را که در خانۀ یهوه و در<br />

خزانههاي خانۀ پادشاه یافت شد،‏ داد.‏<br />

در آن وقت،‏ حزْقیا طلا را از درهاي معبد یهوه و از<br />

ستونهایی که حزْقیا،‏ پادشاه یهودا آنها را به طلا<br />

پوشانیده بود کنده،‏ آن را به پادشاه آشور داد.‏<br />

و پادشاه آشور،‏ تَرْتان و ربساریس و ربشاقی را از<br />

لاکیش نزد حزْقیاي پادشاه به اورشلیم با موکب عظیم<br />

فرستاد.‏ و ایشان برآمده،‏ به اورشلیم رسیدند؛ و چون<br />

برآمدند،‏ رفتند و نزد قنات برکۀ فوقانی که به سر راه<br />

مزرعۀ گازر است،‏ ایستادند.‏<br />

و چون پادشاه را خواندند،‏ الْیاقیم پسر حلْقیا که<br />

ناظر خانه بود و شبناي نویسنده و یوآخ پسر آساف<br />

وقایعنگار،‏ نزد ایشان بیرون آمدند.‏ اشعیا<br />

و ربشاقی به ایشان گفت:‏ به حزْقیا بگویید:‏ سلطان<br />

عظیم،‏ پادشاه آشور چنین میگوید:‏ این اعتماد شما<br />

که بر آن توکل مینمایی،‏ چیست؟<br />

تو سخن میگویی،‏ اما مشورت و قوت جنگ تو،‏<br />

محض سخن باطل است.‏ هماکنون کیست که بر او<br />

توکّل نمودهاي که بر من عاصی شدهاي؟<br />

اینک حال بر عصاي این نی خرد شده،‏ یعنی بر<br />

مصر توکل مینمایی که اگر کسی بر آن تکیه کند،‏ به<br />

دستش فرو رفته،‏ آن را مجروح سازد.‏ همچنان<br />

است فرعون،‏ پادشاه مصر براي همگانیکه بر وي توکل<br />

مینمایند.‏<br />

و اگر مرا گویید که بر یهوه،‏ خداي خود توکل<br />

داریم،‏ آیا او آن نیست که حزْقیا مکانهاي بلند و<br />

قربانگاههاي او را برداشته است و به یهودا و اورشلیم<br />

گفته که پیش این قربانگاه در اورشلیم سجده نمایید؟<br />

،<br />

1 ،36<br />

3 ،36<br />

6 ،17<br />

1 ،32<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

24 ،20 خروج<br />

102 .51 ،119<br />

باب 25 ،23<br />

14 ،17<br />

20 ،12<br />

، پادشاه<br />

6 ،17<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 372 -


نی<br />

نی<br />

تی<br />

هآن<br />

بی<br />

دوم پادشا هان<br />

23<br />

سپ.‏ حال با آقایم،‏ پادشاه آشور شرط ببند و من<br />

دو هزار اسب به تو میدهم.‏ اگر از جانب خود سواران<br />

بر آنها توانی گذاشت!‏<br />

پس چگونه میخواهی در مقابل کوچکترین<br />

بندگان آقایم ایستادگی کنی و بر مصر به جهت ارابهها<br />

و سواران توکل داري؟<br />

و آیا من هماکنون بدون یهوه بر ا مکان به<br />

جهت خرابی آن برآمدهام ؟ یهوه مرا فرموده است بر<br />

این زمین برآي و آن را خراب کن.‏ دوم سموئیل<br />

آنگاه الیاقیم پسر حلقیا و شبنا و یوآخ به ربشاقی<br />

گفتند:‏ تمنّا اینکه با بندگانت به زبان اَرامی گفتگو<br />

نمایی که آن را میفهمیم و با ما به زبان یهود در<br />

گوش مردمی که بر حصارند،‏ گفتگو منماي.‏<br />

ربشاقی به ایشان گفت:‏ آیا آقایم مرا نزد آقا و<br />

تو فرستاده است تا این سخنان را بگویم؟ مگر مرا نزد<br />

مردانی که بر حصار نشستهاند،‏ نفرستاده،‏ تا ایشان با<br />

شما نجاست خود را بخورند و ادرار خود را بنوشند؟<br />

سپ.‏ ربشاقی ایستاد و به صداي بلند به زبان یهود<br />

صدا زد و خطاب کرده،‏ گفت:‏ کلام سلطان عظیم،‏<br />

پادشاه آشور را بشنوید.‏<br />

پادشاه چنین میگوید:‏ حزْقیا شما را فریب ندهد<br />

زیرا که او شما را نمیتواند از دست وي برهاند.‏<br />

و حزْقیا شما را بر یهوه مطمئن نسازد و نگوید که<br />

یهوه،‏ حتماً‏ ما را خواهد رهانید و این شهر به دست<br />

پادشاه آشور تسلیم نخواهد شد.‏<br />

به حزْقیا گوش مدهید زیرا که پادشاه آشور چنین<br />

میگوید:‏ با من صلح کنید و نزد من بیرون آیید تا<br />

هرکس ازمو خود و هرکس از انجیر خویش بخورد و<br />

هرکس از آب چشمه خود بنوشد.‏ اول پادشاهان<br />

تا بیایم و شما را به زمین مانند زمین خودتان<br />

بیاورم،‏ یعنی به زمین غله و شیره و زمین نان و<br />

تاکستانها و زمین زیتونهاي نیکو و عسل تا زنده بمانید<br />

و نمیرید.‏ پ س به حزْقیا گوش مدهید زیرا که شما را<br />

فریب میدهد و میگوید:‏ یهوه ما را خواهد رهانید.‏<br />

آیا هیچکدام از خدایان امتها،‏ هیچ وقت زمین<br />

خود را از دست پادشاه آشور رهانیده است؟ دوم تواریخ<br />

10 ،16<br />

25 ،4<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

10 ،10 ؛ اشعیا 13 ،32<br />

34. خدایان حمات و اَرفاد کجایند؟ و خدایان سفَروایم<br />

و هینَع و عوا کجا؟ و آیا سامره را از دست من<br />

رهانیدهاند؟<br />

از همه خدایان ا زمینها کدامند که زمین<br />

خویش را از دست من نجات دادهاند تا یهوه،‏ اورشلیم<br />

را از دست من نجات دهد؟<br />

اما قوم سکوت نموده،‏ به او هیچ جواب ندادند زیرا<br />

که پادشاه امر فرموده بود و گفته بود که او را جواب<br />

ندهید.‏<br />

سپ.‏ الیاقیم پسر حلْقیا که ناظر خانه بود و شْبِنَۀ<br />

نویسنده و یوآخ پسر آساف وقایعنگار با جامۀ دریده<br />

نزد حزْقیا آمدند و سخنان ربشاقی را به او باز گفتند.‏<br />

.36<br />

37<br />

19<br />

.1<br />

و اتفاق افتاد که چون حزْقیاي پادشاه این را شنید،‏<br />

لباس خود را چاك زده،‏ و پلاس پوشیده،‏ به خانۀ یهوه<br />

داخل شد.‏ اشعیا<br />

و الیاقیم،‏ ناظر خانه و شْبِنَۀ نویسنده و بزرگان<br />

کاهنان را ملبس به پلاس نزد اشعیا پسر آموص پیامبر<br />

فرستاده،‏ اشعیا<br />

به وي گفتند:‏ حزْقیا چنین میگوید که امروز روز<br />

تنگی و تأدیب و اهانت است زیرا که پسران به نزدیک<br />

تولد رسیدهاند و قوت براي زاییدن نیست.‏<br />

یهوه خدایت تمامی سخنان ربشاقی را<br />

کهآقایش،‏ پادشاه آشور،‏ او را براي اهانت نمودن خداي<br />

زنده فرستاده است،‏ بشنود و سخنانی را که یهوه،‏<br />

خدایت شنیده است،‏ توبیخ نماید.‏ پ س براي بقیهاي که<br />

یافت میشوند،‏ خواهش نما.‏<br />

و بندگان حزْقیاي پادشاه نزد اشعیا آمدند.‏ اشعیا<br />

و اشعیا به ایشان گفت:‏ به آقاي خود چنین گویید<br />

که یهوه چنین میفرماید:‏ از سخنانی که شنیدي که<br />

بندگانِ‏ پادشاه آشور به ا به من کفر گفتهاند،‏<br />

مترس.‏<br />

همانا روحی بر او میفرستم که خبري شنیده،‏ به<br />

ولایت خود خواهد برگشت و او را در ولایت خودش به<br />

شمشیر هلاك خواهم ساخت.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ ربشاقی مراجعت کرده،‏ پادشاه آشور را یافت<br />

که با لبنَه جنگ میکرد،‏ زیرا شنیده بود که از لاکیش<br />

کوچ کرده است.‏<br />

و دربارة ترْهاقْه،‏ پادشاه حبش،‏ خبري شنیده بود<br />

که به جهت نبرد با تو بیرون آمده است.‏ پس چون شنید<br />

بار دیگر ایلچیان نزد حزْقیا فرستاده،‏ گفت:‏<br />

به حزْقیا،‏ پادشاه یهودا چنین گویید:‏ خداي تو که<br />

به او توکل مینمایی،‏ تو را فر ندهد و نگوید که<br />

اورشلیم به دست پادشاه آشور تسلیم نخواهد شد.‏ باب<br />

6 ،37<br />

اشعیا 8 ،13<br />

37 ،19<br />

6 ،7<br />

1 ،37<br />

1 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

4. شاید<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

30 ،18<br />

.35<br />

- 373 -


هآن<br />

هآن<br />

یم<br />

نی<br />

يپا<br />

هآن<br />

نی<br />

ین<br />

هاآن<br />

نیی<br />

هاآن<br />

نی<br />

دوم پادشا هان<br />

.11<br />

اینک تو شنیدهاي که پادشاهان آشور با همۀ<br />

ولایتها چه کرده و چگونه ا را کلاً‏ هلاك ساختهاند،‏<br />

و آیا تو رهایی خواهی یافت؟<br />

آیا خدایان امتهایی که پدران من،‏ ایشان را<br />

هلاك ساختند،‏ م ث ل جوزان و حاران و رصف و<br />

پسرانعدن که در تَلَسار میباشند،‏ ایشان را نجات<br />

دادند؟ باب<br />

پادشاه حمات کجاست؟ و پادشاه اَرفاد و پادشاه<br />

شهر سفَروایم و هینَع و عوا؟<br />

و حزْقیا نوشته را از دست ایلچیان گرفته،‏ آن را<br />

خواند و حزْقیا به خانۀ یهوه درآمده،‏ آن را به حضور<br />

یهوه پهن کرد.‏<br />

و حزْقیا نزد یهوه دعا نموده،‏ گفت:‏ اي یهوه،‏<br />

خداي اسرائیل که بر کروبیان نشستهاي،‏ تویی که به<br />

تنهایی بر تمامی ممالک جهان خدا هستی و تو آسمان<br />

و زمین را آفریدهاي.‏ مزامیر ؛<br />

اي یهوه گوش خود را فرا گرفته،‏ بشنو.‏ اي یهوه<br />

چشمان خود را گشوده،‏ ببین و سخنان سنْحاریب را<br />

که به جهت اهانت نمودن خداي زنده فرستاده است،‏<br />

استماع نما.‏ اول سموئیل<br />

اي یهوه است که پادشاهان آشور امتها و<br />

زمین ایشان را خراب کرده است،‏<br />

و خدایان ایشان را به آتش انداخته،‏ زیرا که خدا<br />

نبودند،‏ بلکه ساخته دست انسان از چوب و سنگ.‏ پ س<br />

به این سبب ا را تباه ساختند.‏<br />

پس حال اي یهوه،‏ خداي ما،‏ ما را از دست او<br />

رهایی ده تا همه ممالک جهان بدانند که تو تنها اي<br />

یهوه،‏ خدا هستی.‏<br />

سپ.‏ اشعیا پسر آموص نزد حزْقیا فرستاده،‏ گفت:‏<br />

یهوه،‏ خداي اسرائیل،‏ چنین فرماید:‏ آنچه را که<br />

دربارة سنْحاریب،‏ پادشاه آشور،‏ نزد من دعا نمودي<br />

اجابت کردم.‏<br />

کلامی که یهوه دربارهاش فرموده،‏ ا است:‏ آن<br />

باکره،‏ دختر صهیون،‏ تو را حقیر شمرده،‏ مسخره<br />

نموده است و دختر اورشلیم سر خود را به تو جنبانیده<br />

است.‏<br />

کیست که او را اهانت کرده،‏ کفر گفتهاي و<br />

کیست که بر وي صداي بلند کرده،‏ چشمان خودرا ب ا<br />

تعجب افراشتهاي؟ مگر قدوس اسرائیل نیست؟<br />

به واسطۀ رسولانت،‏ یهوه را اهانت کرده،‏ گفتهاي:‏<br />

به زیادي ارابههاي خود بر بلندي کوهها و به اطراف<br />

لبنان برآمدهام و بلندترین سروهاي آزادش و بهترین<br />

صنوبرهایش را قطع نموده،‏ به بلندي اقصایش و به<br />

درختستان بوستانش داخل شدهام اشعیا<br />

و من،‏ حفره کنده،‏ آب غریب نوشیدم و به کف<br />

خود تمامی نهرهاي مصر را خشک خواهم کرد.‏<br />

آیا نشنیدهاي که من ا را از زمان گذشته<br />

کردهام و از ایام قدیم صورت دادهام و هماکنون،‏ آن را<br />

به وقوع آوردهام تا تو به ظهور آمده و شهرهایی<br />

حصاردار را خراب نموده،‏ به تودههاي ویران مبدل<br />

سازي؟<br />

از این جهت،‏ ساکنان ا کمقوت بوده،‏ ترسان و<br />

خجل شدند،‏ مثل علف صحرا و گیاه سبز و علف پشت<br />

بام و مثل غلّهاي که پیش از رسیدنش پژمرده شود،‏<br />

گردیدند.‏ مزامیر ؛<br />

اما من نشستن تو را و خروج و دخولت و خشمی<br />

را که بر من داري،‏ میدانم.‏<br />

خشمی که بر من داري و غرور تو،‏ به<br />

گوش من برآمده است.‏ بنابراین مهار خود را به بی<br />

تو و لگام خود را به لبهایت گذاشته،‏ تو را به راهی که<br />

آمدهاي،‏ برخواهم گردانید.‏ اول پادشاهان<br />

و علامت،‏ براي تو این خواهد بود که امسال غلّه<br />

خودرو خواهید خورد و سال دوم آنچه از آن بروید؛ و<br />

در سال سوم بکارید و بدروید و تاکستانها غرس نموده،‏<br />

میوة را بخورید.‏ اشعیا<br />

و بقیهاي که از خاندان یهودا رستگار شوند،‏ بار<br />

دیگر به پا ریشه خواهند زد و به بالا میوه خواهند<br />

آورد.‏<br />

زیرا که بقیهاي از اورشلیم و رستگاران از کوه<br />

صهیون بیرون خواهند آمد.‏ غیرت یهوه ا را بجا<br />

خواهد آورد.‏ اشعیا<br />

بنابراین یهوه دربارة پادشاه آشور چنین میفرماید<br />

که به این شهر داخل نخواهد شد و به اینجا تیر<br />

نخواهد انداخت و در مقابلش با سپر نخواهد آمد و<br />

منجنیق را در پیش آن بر نخواهد افراشت.‏<br />

به راهی که آمده است به همان برخواهد گشت و<br />

به این شهر داخل نخواهد شد.‏ یهوه این را میفرماید.‏<br />

زیرا که این شهر را حمایت کرده،‏ به خاطر خود و<br />

به خاطر بندة خویش داود،‏ آن را نجات خواهم داد.‏ باب<br />

24 ،37<br />

28 ،20<br />

.<br />

30 ،37<br />

6 ،129<br />

8 ،92<br />

7 ،9<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28. چونکه<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

6 ،2<br />

35<br />

سپ.‏ فرشتۀ یهوه در آن شب بیرون آمده،‏ صد و<br />

هشتاد و پنج هزار نفر از اردوي آشور را زد.‏ و بامدادان<br />

چون برخاستند،‏ اینک همه جنازههاي مرده بودند.‏<br />

1 ،99<br />

2 ،80<br />

10 ،17<br />

33 ،18<br />

، راست<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 374 -


نیی<br />

نی<br />

نی<br />

هب<br />

تی<br />

يها<br />

اشعیا<br />

دوم پادشا هان<br />

36 ،37<br />

.36<br />

و سنْحاریب،‏ پادشاه آشور کوچ کرده،‏ روانه گردید<br />

و برگشته،‏ در نینوي'‏ ساکن شد.‏<br />

و واقع شد که چون او در خانۀ خداي خویش،‏<br />

نسروك عبادت میکرد،‏ پسرانش اَدرملَک و شَرْآصر او<br />

را به شمشیر زدند؛ و ایشان به زمین آرارات فرار کردند<br />

و پسرش آسرْ‏ حدون به جایش سلطنت نمود.‏<br />

.37<br />

20<br />

.1<br />

در آن ایام،‏ حزْقیا بیمار و نزدیک به مرگ شده.‏ و<br />

اشعیا پسر آموص پیامبر نزد وي آمده،‏ او را گفت:‏ یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ تدارك خانۀ خود را ببین زیرا که<br />

میمیري و زنده نخواهی ماند.‏ اول تواریخ ؛ اشعیا<br />

آنگاه او روي خود را به سوي دیوار برگردانید و نزد<br />

یهوه دعا نموده،‏ گفت:‏<br />

اي یهوه خواسته اینکه بیاد آوري که چگونه به<br />

حضور تو به امانت و به دل کامل پیروي نمودهام و<br />

آنچه در نظر تو پسند بوده است،‏ بجا آوردهام پس<br />

حزْقیا زارزار بگریست.‏<br />

و واقع شد قبل از آنکه اشعیا از وسط شهربیرون<br />

رود،‏ که کلام یهوه بر وي نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برگرد و به پیشواي قوم من حزْقیا بگو:‏ خداي<br />

پدرت،‏ داود چنین میفرماید:‏ دعاي تو را شنیدم و<br />

اشکهاي تو را دیدم.‏ اینک تو را شفا خواهم داد و در<br />

روز سوم به خانۀ یهوه داخل خواهی شد.‏<br />

و من بر روزهاي تو پانزده سال خواهم افزود،‏ و تو را<br />

و این شهر را از دست پادشاه آشور خواهم رهانید،‏ و<br />

این شهر را به خاطر خود و به خاطر بندة خود،‏ داود<br />

حمایت خواهم کرد.‏ باب<br />

و اشعیا گفت که شیرینی از انجیر بگیرید.‏ و ایشان<br />

آن را گرفته،‏ بر دمل گذاشتند که شفا یافت.‏ اشعیا<br />

و حزْقیا به اشعیا گفت:‏ علامتی که یهوه مرا شفا<br />

خواهد بخشید و در روز سوم به خانۀ یهوه خواهم<br />

برآمد،‏ چیست؟<br />

و اشعیا گفت:‏ علامت از جانب یهوه که یهوه ا<br />

کلام را که فرموده است،‏ بجا خواهد آورد،‏ ا است:‏<br />

آیا سایه ده درجه پیش برود یا ده درجه برگردد؟<br />

حزْقیا گفت:‏ آسان است که سایه ده درجه پیش<br />

برود.‏ نه،‏ بلکه سایه ده درجه به عقب برگردد.‏<br />

سپ.‏ اشعیاي پیامبر از یهوه استدعا نمود و سایه را<br />

از درجاتی که بر ساعت آفتابی آحاز پا رفته بود،‏ ده<br />

درجه برگردانید.‏ اشعیا<br />

و در آن زمان،‏ مرودك بلَدان پسر بلَدان،‏ پادشاه<br />

بابل،‏ نامه و هدیه نزد حزْقیا فرستاد زیرا شنیده بود که<br />

حزْقیا بیمار شده است.‏ اشعیا<br />

و حزْقیا به حرف ایشان گوش کرد و تمامی خانۀ<br />

خزانههاي خود را از نقره و طلا و عطریات و روغن<br />

معطر وخانۀ اسلحۀ خویش و هرچه را که در خزانه<br />

او یافت میشد،‏ به ایشان نشان داد،‏ و در خانهاش و در<br />

تمامی مملکتش چیزي نبود که حزْقیا آن را به ایشان<br />

نشان نداد.‏<br />

سپ.‏ اشعیاي پیامبر نزد حزْقیاي پادشاه آمده،‏ به<br />

وي گفت:‏ این مردمان چه گفتند؟ و نزد تو از کجا<br />

آمدند؟ حزْقیا جواب داد:‏ از جاي دور،‏ یعنی از بابل<br />

آمدهاند.‏<br />

او گفت:‏ در خانۀ تو چه دیدند؟ حزْقیا جواب داد:‏<br />

هرچه در خانۀ من است،‏ دیدند و چیزي در خزاین من<br />

نیست که به ایشان نشان ندادم.‏<br />

سپ.‏ اشعیا به حزْقیا گفت:‏ کلام یهوه را بشنو:‏<br />

اینک روزها میآید که هرچه در خانۀ توست و<br />

آنچه پدرانت تا امروز ذخیره کردهاند،‏ به بابل برده<br />

خواهد شد.‏ و یهوه میفرماید که چیزي باقی نخواهد<br />

ماند.‏ باب<br />

و بعضی از پسرانت را که از تو پدید آیند و ایشان<br />

را تولید نمایی،‏ خواهند گرفت و در قصر پادشاه بابل،‏<br />

خواجه خواهند شد.‏ دانیال<br />

19. حزْقیا به اشعیا گفت:‏ کلام یهوه که گفتی<br />

نیکوست.‏ و دیگر گفت:‏ هرآینه در ایام من صلح و<br />

امنیت خواهد بود.‏ اول<br />

و بقیۀ وقایع حزْقیا و تمامی قدرت او و حکا<br />

حوض و قناتی که ساخت و آب را به شهر آورد،‏ آیا در<br />

کتاب تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نیست؟ دوم<br />

1 ،39<br />

3 ،1<br />

8 ،38<br />

سموئیل 18 ،3<br />

13 ،24<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.20<br />

30 ،32 ؛ 1 ،29 تواریخ<br />

21<br />

سپ.‏ حزْقیا با پدران خود خوابید و پسرش،‏ منَسی<br />

به جایش سلطنت نمود.‏<br />

21<br />

.1<br />

منسی دوازده ساله بود که پادشاه شد و پنجاه و<br />

پنج سال در اورشلیم سلطنت نمود.‏ و اسم مادرش<br />

حفْصی بود.‏ دوم<br />

و آنچه درنظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق وقاحتهاي<br />

امتهایی که یهوه،‏ آنها را از حضور فرزندان اسرائیل<br />

تواریخ 1 ،33<br />

.2<br />

1 ،38<br />

21 ،38<br />

.<br />

24 ،32<br />

34 ،19<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

- 375 -


هآن<br />

یب<br />

یان<br />

یم<br />

هال<br />

اخراج کرده بود،‏ عمل نمود.‏<br />

زیرا مکانهاي بلند را که پدرش،‏ حزْقیا خراب کرده<br />

بود،‏ بار دیگر بنا کرد و قربانگاه ها براي بعل بنا نمود و<br />

اَشیره را به نوعی که اَخاب،‏ پادشاه اسرائیل ساخته<br />

بود،‏ ساخت و به تمامی لشکر آسمان سجده نموده،‏<br />

ا را عبادت کرد.‏<br />

و قربانگاه ها در خانۀ یهوه بنا نمود که دربارهاش<br />

یهوه گفته بود:‏ اسم خود را در اورشلیم خواهم<br />

گذاشت.‏ تثنیه<br />

و قربانگاهها براي تمامی لشکر آسمان در هر دو<br />

صحن خانۀ یهوه بنا نمود.‏<br />

و پسر خود را از آتش گذرانید و فالگیري و<br />

افسونگري میکرد و با احضار کنندگان روح و<br />

جادوگران مشورت مینمود.‏ و در نظر یهوه شرارت<br />

بسیار ورزیده،‏ خشم او را به هیجان آورد.‏ لاویان<br />

و تمثال اَشیره را که ساخته بود،‏ در خانهاي که<br />

یهوه دربارهاش به داود و پسرش،‏ سلیمان گفته بود که<br />

در این خانه و در اورشلیم که آن را از تمامی قومها<br />

اسرائیل برگزیدهام خود را تا به ابد خواهم<br />

گذاشت برپا نمود.‏ اول پادشاهان ؛<br />

و پایهاي اسرائیل را از زمینی که به پدران ایشان<br />

دادهام بار دیگر آواره نخواهم گردانید،‏ به شرطی که<br />

توجه نمایند تا بر حسب هرآنچه به ایشان امر فرمودم<br />

و بر حسب تمامی شریعتی که بندة من،‏ موسی به<br />

ایشان امر فرموده بود،‏ رفتار نمایند.‏<br />

اما ایشان اطاعت ننمودند زیرا که منَسی،‏ ایشان را<br />

گمراه نمود تا از امتهایی که یهوه پیش فرزندان<br />

اسرائیل هلاك کرده بود،‏ بدتر رفتار نمودند.‏<br />

و یهوه به واسطۀ بندگان خود،‏ پیامبران سخن<br />

گفته،‏ فرمود:‏<br />

منسی،‏ پادشاه یهودا،‏ این وقاحتها را بجا<br />

آورد و بدتر از همه اعمال اَموری که قبل از او بودند<br />

عمل نمود،‏ و به بتهاي خود،‏ یهودا را نیز مرتکب گناه<br />

ساخت،‏ ؛ دوم تواریخ 33، ؛ ارمیا ؛ اول پادشاهان<br />

دوم پادشا هان<br />

21 ،18<br />

4 ،15<br />

3 ،9<br />

باب 12 ،23<br />

29 ،8<br />

9<br />

، اسم<br />

5 ،12<br />

باب 26 ،23<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چونکه<br />

30 ،12<br />

.12<br />

بنابراین یهوه،‏ خداي اسرائیل چنین فرماید:‏<br />

اینک من بر اورشلیم و یهودا بلا خواهم رسانید که<br />

گوشهاي هرکه آن را بشنود،‏ صدا خواهد کرد.‏ اول<br />

سموئیل 11 ،3<br />

3 19، ؛ ارمیا<br />

.13<br />

و بر اورشلیم،‏ ریسمانِ‏ سامره و ترازوي خانۀ اَخاب<br />

را خواهم کشید و اورشلیم را پاك خواهم کرد،‏ به<br />

طوري که کسی بشقاب را پاشیده و واژگون ساخته،‏<br />

آن را پاك میکند.‏<br />

و بقیۀ میراث خود را پراکنده خواهم ساخت و<br />

ایشان را به دست دشمنان ایشان تسلیم خواهم نمود،‏<br />

و براي همه دشمنانشان یغما و غارت خواهند شد،‏<br />

چونکه آنچه در نظر من ناپسند است،‏ به عمل<br />

آوردند و از روزي که پدران ایشان از مصر بیرون آمدند<br />

تا امروز،‏ خشم مرا به هیجان آوردند.‏<br />

و علاوه براین،‏ منَسی خون گناهان را از حد<br />

زیاده ریخت تا اورشلیم را سراسر پر کرد،‏ غیر از گناه<br />

او که یهودا را به آن مرتکب گناه ساخت تا آن چه در<br />

نظر یهوه ناپسند است بجا آورند.‏ باب<br />

و بقیۀ وقایع منَسی و هرچه کرد و گناهی که<br />

مرتکب آن شد،‏ آیا در کتاب تواریخ ایام پادشاهان<br />

یهودا نوشته نیست؟ دوم<br />

سپ.‏ منَسی با پدران خود خوابید و در باغ خانۀ<br />

خود،‏ یعنی در باغِ‏ عزّا دفن شد و پسرش،‏ آمون،‏ به<br />

جایش پادشاه شد.‏<br />

آمون بیست و دو ساله بود که پادشاه شد ودو<br />

سال در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش مشُل َّمت،‏<br />

دختر حاروص،‏ از یطْبه بود.‏ دوم<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق آنچه<br />

پدرش منسی کرد،‏ عمل نمود.‏<br />

و به تمامی روشهایی که پدرش به آن پیروي<br />

نموده بود،‏ رفتار کرد،‏ و بتهایی را که پدرش پرستید،‏<br />

عبادت کرد و آنها را سجده نمود.‏<br />

و یهوه،‏ خداي پدران خود را ترك کرده،‏ از راه و<br />

روش یهوه پیروي ننمود.‏<br />

پس خادمان آمون بر او شوریدند و پادشاه را در<br />

خانهاش کشتند.‏ دوم تواریخ<br />

اما اهل زمین همۀ آنانی را که بر آمونِ‏ پادشاه،‏<br />

شوریده بودند به قتل رسانیدند،‏ و اهل زمین پسرش،‏<br />

یوشیا را در جایش به پادشاهی انتخاب کردند.‏<br />

و بقیۀ اعمالی که آمون بجا آورد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نیست؟ دوم<br />

و در قبر خود در باغ عزّا دفن شد و پسرش یوشیا<br />

به جایش سلطنت نمود.‏<br />

تواریخ 21 ،3<br />

4 ،24<br />

تواریخ 21 ،33<br />

تواریخ 1 ،33<br />

25 ،24<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

22<br />

.1<br />

یوشیا هشت س بود که پادشاه شد و در اورشلیم<br />

سی و یک سال سلطنت نمود.‏ و اسم مادرش یدیده،‏<br />

دختر عدایه،‏ از بصقَت بود.‏ دوم تواریخ<br />

1 ،34<br />

- 376 -


یم<br />

ته<br />

يرو<br />

نی<br />

دوم پادشا هان<br />

.2<br />

و آنچه را که در نظر یهوه پسند بود،‏ به عمل آورد،‏<br />

و به تمامی راه و روش پدر خود،‏ داود پیروي نموده،‏ به<br />

طرف راست یا چپ انحراف نورزید.‏ باب ؛ یوشع 23،<br />

و در سال هجدهمِ‏ یوشیا پادشاه واقع شد که<br />

پادشاه،‏ شافان پسر اَصلْیا پسر مشُلاّمِ‏ نویسنده را به<br />

خانۀ یهوه فرستاده،‏ گفت:‏<br />

نزد حلْقیا رئیس کاهنان برو و او نقرهاي را که به<br />

خانۀ یهوه آورده شود و مستحفظانِ‏ در،‏ آن را از<br />

قوم جمع میکنند،‏ بشمارد.‏<br />

و آن را به دست سرکارانی که بر خانۀ یهوه گماشته<br />

شدهاند،‏ بسپارند تا ایشان آن را به کسانی که در خانۀ<br />

یهوه کار میکنند،‏ به ج تعمیر خرابیهاي خانه<br />

بدهند،‏ دوم تواریخ<br />

یعنی به نجاران و بنایان و معماران،‏ و تا چوبها و<br />

سنگهاي تراشیده به جهت تعمیر خانه بخرند.‏<br />

اما نقرهاي را که به دست ایشان سپردند،‏ حساب<br />

نکردند زیرا که به امانت رفتار نمودند.‏ باب<br />

و حلْقیا،‏ رئیس کاهنان،‏ به شافانِ‏ نویسنده گفت:‏<br />

کتاب تورات را در خانۀ یهوه یافتهام و حلْقیا آن کتاب<br />

را به شافان داد که آن را خواند.‏ دوم تواریخ<br />

و شافانِ‏ نویسنده نزد پادشاه برگشت و به پادشاه<br />

خبر داده،‏ گفت:‏ بندگانت،‏ نقرهاي را که در خانۀ یهوه<br />

یافت شد،‏ بیرون آوردند و آن را به دست سرکارانی که<br />

بر خانۀ یهوه گماشته بودند،‏ سپردند.‏<br />

و شافان نویسنده،‏ پادشاه را خبر داده،‏ گفت:‏<br />

حلْقیا،‏ کاهن،‏ کتابی به من داده است.‏ پ س شافان آن<br />

را به حضور پادشاه خواند.‏ عزرا<br />

سپ.‏ چون پادشاه سخنان سفر تورات را شنید،‏<br />

لباس خود را درید.‏<br />

و پادشاه،‏ حلْقیاي کاهن و اخیقام پسر شافان و<br />

عکْبور پسر میکایا و شافانِ‏ نویسنده و عسایا،‏ خادم<br />

پادشاه را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

بروید و از یهوه براي من و براي قوم و براي تمامی<br />

یهودا دربارة سخنانی که در این کتاب یافت میشود،‏<br />

درخواست نمایید،‏ زیرا خشم یهوه که بر ما افروخته<br />

شده است،‏ عظیم میباشد،‏ از این جهت که پدران ما<br />

به سخنان این کتاب گوش ندادند تا موافق هرآنچه<br />

دربارة ما نوشته است،‏ عمل نمایند.‏<br />

سپ.‏ حلْقیاي کاهن و اَخیقام و عکْبور وشافان و<br />

عسایا نزد حلْدة نبیه،‏ زن شُلاّم پسر تقْوه پسر حرْحسِ‏<br />

لباسدار،‏ رفتند و او در محلۀ دوم اورشلیم ساکن بود؛<br />

و با وي سخن گفتند.‏<br />

و او به ایشان گفت:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ به کسی که شما را نزد من فرستاده است،‏<br />

بگویید:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من بلایی بر این مکان<br />

و ساکنانش خواهم رسانید،‏ یعنی تمامی سخنان کتاب<br />

را که پادشاه یهودا خوانده است،‏<br />

مرا ترك کرده،‏ براي خدایان دیگر بخور<br />

سوزانیدند تا به تمامی اعمال دستهاي خود،‏ خشم مرا<br />

به هیجان بیاورند.‏ پ س خشم من بر این مکان مشتعل<br />

شده،‏ خاموش نخواهد شد.‏<br />

لیکن به پادشاه یهودا که شما را به ج ته<br />

درخواست نمودن از یهوه فرستاده است،‏ چنین<br />

بگویید:‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ دربارة<br />

سخنانی که شنیدهاي<br />

چونکه دل تو نرم بود و هنگامی که کلام مرا<br />

دربارة این مکان و ساکنانش شنیدي که ویران و مورد<br />

لعنت خواهند شد،‏ به حضور یهوه فروتن شده،‏ لباس<br />

خود را دریدي،‏ و به حضور من گریستی،‏ بنابراین یهوه<br />

میفرماید،‏ من نیز حرف تو را گوش دادم.‏<br />

بدین دلیل اینک من،‏ تو را نزد پدرانت جمع<br />

خواهم کرد و در قبر خود با صلح گذارده خواهی شد و<br />

تمامی بلا را که من بر این مکان میرسانم،‏ چشمانت<br />

نخواهد دید.‏ پ س ایشان نزد پادشاه جواب آوردند.‏ اشعیا<br />

.15<br />

.16<br />

17. چونکه<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

1 ،57<br />

23<br />

.1<br />

و پادشاه فرستاد که تمامی بزرگان یهودا و اورشلیم<br />

را نزد وي جمعکردند.‏ دوم تواریخ<br />

و پادشاه و تمامی مردان یهودا و همه ساکنان<br />

اورشلیم با وي و کاهنان و پیامبران و تمامی قوم،‏ چه<br />

کوچک و چه بزرگ،‏ به خانۀ یهوه برآمدند.‏ و او تمامی<br />

سخنان کتاب عهدي را که در خانۀ یهوه یافت شد،‏ در<br />

گوش ایشان خواند.‏<br />

و پادشاه نزد ستون ایستاد و به حضور یهوه عهد<br />

بست که یهوه را پی نموده،‏ اوامر و شهادات و قواعد<br />

او را به تمامی دل و تمامی جان نگاه دارند و سخنان<br />

این عهد را که در ا کتاب نوشته است،‏ استوار<br />

نمایند.‏ پ س تمامی قوم این عهد را برپا داشتند.‏ یوشع<br />

29 ،34<br />

.2<br />

.3<br />

25 ،24<br />

.4<br />

و پادشاه،‏ حلْقیا،‏ رئیس کاهنان و کاهنانِ‏ دستۀ دوم<br />

6<br />

15 ،12<br />

3 ،18<br />

15 ،34<br />

.<br />

3 ،9<br />

10 ،34<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

- 377 -


هآن<br />

هرَ‏<br />

هآن<br />

هرَ‏<br />

یبم<br />

هرَ‏<br />

نی<br />

نی<br />

و مستحفظانِ‏ در را امر فرمود که تمامی ظروف را که 14.<br />

براي بعل و اَشی و تمامی لشکر آسمان ساخته شده<br />

بود،‏ از معبد یهوه بیرون آورند.‏ و آنها را در بیرون<br />

اورشلیم در مزرعههاي کدرون سوزانید و خاکستر آنها<br />

را به بیتئیل برد.‏ دوم پادشاهان<br />

و کاهنانِ‏ بتها را که پادشاهان یهودا تعیین نموده<br />

بودند تا در مکانهاي بلند شهرهاي یهودا و نواحی<br />

اورشلیم بخور بسوزانند،‏ و آنانی را که براي بعل و<br />

آفتاب و ماه و بروج و تمامی لشکر آسمان بخور<br />

میسوزانیدند،‏ برکنار کرد.‏<br />

و اَشی را از خانۀ یهوه،‏ بیرون از اورشلیم به دره<br />

کدرون برد و آن را به کنار نهر کدرون سوزانید،‏ و آن<br />

را مثل غبار،‏ نرم ساخت و گَرد آن را بر قبرهاي مردم<br />

عادي پاشید.‏<br />

و خانههاي فاحشهها را که نزد خانۀ یهوه بود که<br />

زنان در آنها خیمهها به جهت اَشی میبافتند،‏ خراب<br />

کرد.‏<br />

و تمامی کاهنان را از شهرهاي یهودا آورد و<br />

مکانهاي بلند را که کاهنان در آنها بخورمیسوزانیدند،‏<br />

از جبع تا بئرشبع نجس ساخت،‏ و مکانهاي بلند<br />

دروازهها را که نزد دهنۀ دروازة یهوشَع،‏ رئیس شهر،‏ و<br />

به طرف چپ دروازة شهر بود،‏ ویران ساخت.‏<br />

لیکن کاهنانِ‏ مکانهاي بلند،‏ به قربانگاه یهوه در<br />

اورشلیم برنیامدند اما نان بدون خمیر ترش در میان<br />

برادران خود خوردند.‏<br />

و تُوفَت را که در دره پسران هن ُّوم بود،‏ نجس<br />

ساخت تا کسی پسر یا دختر خود را براي مولَک از<br />

آتش نگذراند.‏ لاویان<br />

و اسبهایی را که پادشاهان یهودا به آفتاب داده<br />

بودند که نزد حجرة نَتَنْملَک خواجهسرا در پیرامون<br />

خانه بودند،‏ از داخلِ‏ خانۀ یهوه دور کرد و ارابههاي<br />

آفتاب را به آتش سوزانید.‏<br />

و قربانگاههایی را که بر پشتبامِ‏ بالاخانۀ آحاز بود<br />

و پادشاهان یهودا آنها را ساخته بودند،‏ و قربانگاههایی<br />

را که منَسی در دو صحنِ‏ خانۀ یهوه ساخته بود،‏<br />

پادشاه ویران ساخت و از آنجا خراب کرده،‏ گَرد آنها را<br />

در نهر کدرون پاشید.‏ باب<br />

و مکانهاي بلند را که مقابل اورشلیم به طرف<br />

راست کوه فساد بود و سلیمان،‏ پادشاه اسرائیل،‏ آنها را<br />

براي اَشْتُورت،‏ رجاست صیدونیان و براي کَموش،‏<br />

رجاست موآبیان ، و براي ملکوم،‏ رجاست پسرانعمون،‏<br />

ساخته بود،‏ پادشاه،‏ آنها را نجس ساخت.‏ اول پادشاهان<br />

دوم پادشا هان<br />

و تماثیل را خرد کرد و اشیریم را قطع نمود و<br />

جایهاي ا را از استخوانهاي مردم پر ساخت.‏<br />

و نیز قربانگاهی که در بیتئیل بود و مکان بلندي<br />

که یرُبعام پسر نَباط که اسرائیل را مرتکب گناه<br />

ساخته،‏ آن را بنا نموده بود،‏ هم قربانگاه و هم مکان<br />

بلند را ویران ساخت و مکان بلند راسوزانیده،‏ آن را<br />

مثل غبار،‏ نرم کرد و اشیره را سوزانید.‏ اول پادشاهان<br />

و یوشیا ملتفت شده،‏ قبرها را که آنجا در کوه بود،‏<br />

دید.‏ پ س فرستاده،‏ استخوانها را از آن قبرها برداشت و<br />

ا را بر آن قربانگاه سوزانیده،‏ آن را نجس ساخت،‏ به<br />

موجب کلام یهوه که آن مرد خدایی که از ا امور<br />

اخبار نموده بود،‏ به آن ندا درداد.‏ اول پادشاهان<br />

و پرسید:‏ این مجسمهاي که ینم،‏ چیست؟<br />

مردان شهر وي را گفتند:‏ قبر مرد خدایی است که از<br />

یهودا آمده،‏ به این کارهایی که تو بر قربانگاه بیتئیل<br />

کردهاي،‏ صدا کرده بود.‏ اول پادشاهان<br />

او گفت:‏ آن را رها کنید و کسی استخوانهاي او را<br />

حرکت ندهد.‏ پ س استخوانهاي او را با استخوانهاي آن<br />

پیامبر که از سامره آمده بود،‏ رها کردند.‏<br />

و یوشیا تمامی خانههاي مکانهاي بلند را نیز که<br />

در شهرهاي سامره بود و پادشاهان اسرائیل آنها را<br />

ساخته،‏ خشم یهوه را به هیجان آورده بودند،‏ برداشت<br />

و با آنها موافق تمامی کارهایی که به بیتئیل کرده<br />

بود،‏ عمل نمود.‏<br />

و همه کاهنانِ‏ مکانهاي بلند را که در آنجا بودند،‏<br />

بر قربانگاهها کُشت و استخوانهاي مردم را بر آنها<br />

سوزانیده،‏ به اورشلیم مراجعت کرد.‏<br />

و پادشاه تمامی قوم را امر فرموده،‏ گفت که عید<br />

پِسح را به نحوي که در این کتابِ‏ عهد نوشته است،‏<br />

براي خداي خود نگاه دارید.‏ دوم تواریخ<br />

پِسحی مثل این پِسح از ایام داورانی که بر<br />

اسرائیل داوري نمودند و در تمامی ایام پادشاهان<br />

اسرائیل و پادشاهان یهودا نگاه داشته نشد.‏<br />

اما در سال هجدهم،‏ یوشیا پادشاه،‏ ا پِسح را<br />

براي یهوه در اورشلیم نگاه داشتند.‏<br />

و نیز یوشیا احضار کنندگان روح و جادوگران و<br />

ترافیم و بتها و تمام وقاحتها را که در زمین یهودا و در<br />

اورشلیم پیدا شد،‏ نابود ساخت تا سخنان تورات را که<br />

در کتابی که حلْقیاي کاهن در خانۀ یهوه یافته بود،‏ به<br />

جا آورد.‏<br />

و قبل از او پادشاهی نبود که به تمامی دل و<br />

تمامی جان و تمامی قوت خود موافق تمامی تورات<br />

32 ،12<br />

2 ،13<br />

30 ،13<br />

1 ،35<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22. حقیقتاً‏<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

7 ،11<br />

3 ،21<br />

18 ،11<br />

21 ،18<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 378 -


هد<br />

يجا<br />

له<br />

یو<br />

یان<br />

موسی به یهوه رجوع نماید،‏ و بعد از او نیز مثل او 37.<br />

ظاهر نشد.‏ باب ؛ مرقس<br />

اما یهوه از آتش خشم عظیم خود برنگشت زیرا<br />

که خشم او به سبب همۀ کارهایی که منَسی خشم او<br />

را از آنها به هیجان آورده بود،‏ بر یهودا مشتعل شد.‏ دوم<br />

دوم پادشا هان<br />

30 ،12<br />

5 ،18<br />

.26<br />

تواریخ 9 ،33<br />

.27<br />

و یهوه فرمود:‏ یهودا را نیز از نظر خود دور خواهم<br />

کرد چنانکه اسرائیل را دور کردم و این شهرِ‏ اورشلیم<br />

را که برگزیدم و خانهاي را که گفتم اسم من در آنجا<br />

خواهد بود،‏ ترك خواهم نمود.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

و بقیۀ وقایع یوشیا و هرچه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نشده؟ دوم تواریخ<br />

و در ایام او،‏ فرعونْ‏ نکوه،‏ پادشاه مصر،‏ بر پادشاه<br />

آشور به نهر فرات برآمد و یوشیاي پادشاه به مقابل او<br />

برآمد و چون فرعون او را دید،‏ وي را در مجِدو کُشت.‏<br />

29 ،8<br />

1 ،34<br />

18 ،17<br />

.28<br />

.29<br />

20 35، دوم تواریخ<br />

.30<br />

و خادمانش او را در ارابه نهاده،‏ از مجِدو به<br />

اورشلیم،‏ مرده آوردند و او را در قبرش دفن کردند.‏ و<br />

اهل زمین،‏ یهوآحاز پسر یوشیا را گرفتند و او را مسح<br />

نموده،‏ به پدرش به پادشاهی انتخاب کردند.‏ دوم<br />

22 ،35 تواریخ<br />

.31<br />

و یهوآحاز بیست و سه ساله بود که پادشاه شد و<br />

سه ماه در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش<br />

حموطَل،‏ دختر ارمیا از لبنَه بود.‏<br />

و او آنچه را که در نظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق<br />

هرآنچه پدرانش کرده بودند،‏ به عمل آورد.‏ اول پادشاهان<br />

.32<br />

22 ،14<br />

.33<br />

و فرعونْ‏ نکوه،‏ او را در رِبلَه،‏ در زمین حمات،‏ در<br />

بند نهاد تا در اورشلیم سلطنت ننماید و صد وزنۀ نقره<br />

و یک وزنه طلا بر زمین گذارد.‏ حزقیال<br />

و فرعونْ‏ نکوه،‏ الیاقیم پسر یوشیا را به جاي<br />

پدرش،‏ یوشیا،‏ به پادشاهی انتخاب کرد و اسمش را به<br />

یهویاقیم تبدیل نمود و یهوآحاز را گرفته،‏ به مصر آمد.‏<br />

و او در آنجا مرد.‏<br />

و یهویاقیم،‏ آن نقره و طلا را به فرعون داد اما<br />

زمین را تقویم کرد تا آن مبلغ را موافق فرمان فرعون<br />

بدهند و آن نقره و طلا را از ا زمین،‏ از هرکس<br />

موافق تقویم او به زور گرفت تا آن را به فرعونْ‏ نکوه<br />

بدهد.‏ باب<br />

یهویاقیم بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و<br />

یازده سال در اورشلیم سلطنت کرد و اسم مادرش<br />

زبی ، دختر فدایه،‏ از رومه بود.‏<br />

و آنچه را که در نظر یهوه ناپسند بود موافق<br />

هرآنچه پدرانش کرده بودند،‏ به عمل آورد.‏ باب<br />

19 .9 ،24<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و در ایام او،‏ نَبوکَدنَصر،‏ پادشاه بابل آمد،‏ و یه اقیم<br />

سه سال بندة او بود.‏ پس برگشته،‏ از وي روي<br />

برگرداند.‏<br />

و یهوه لشکرهاي کلدانیان و لشکرهاي اَرامیان و<br />

لشکرهاي موآبیان و لشکرهاي پسرانعمون را بر او<br />

فرستاد وایشان را بر یهودا فرستاد تا آن را هلاك<br />

سازد،‏ به موجب کلام یهوه که به واسطۀ بندگان خود<br />

پیامبران گفته بود.‏<br />

به تحقیق،‏ این از فرمان یهوه بر یهودا واقع شد تا<br />

ایشان را به سبب گناهان منسی و هرچه او کرد،‏ از<br />

نظر خود دور اندازد.‏<br />

و نیز به سبب خون بیگناه که او ریخته بود،‏<br />

زیرا که اورشلیم را از خون بیگناهان پر کرده بود و<br />

یهوه نخواست که او را عفو نماید.‏ باب<br />

و بقیۀ وقایع یهویاقیم و هرچه کرد،‏ آیا در کتاب<br />

تواریخ ایام پادشاهان یهودا نوشته نیست؟ دوم تواریخ<br />

،36<br />

16 ،21<br />

.5<br />

4<br />

.6<br />

پس یهویاقیم با پدران خود خوابید و پسرش<br />

یهویاکین به جایش پادشاه شد.‏ دوم تواریخ<br />

و پادشاه مصر،‏ بار دیگر از ولایت خود بیرون نیامد<br />

زیرا که پادشاه بابل هرچه را که متعلق به پادشاه مصر<br />

بود،‏ از نهر مصر تا نهر فرات،‏ به تصرف آورده بود.‏<br />

و یهویاکین هجده ساله بود که پادشاه شد و سه<br />

سال در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش نَحوشْطا<br />

دختر اَلْناتان اورشلیمی بود.‏<br />

و آن چ ه را که در نظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق<br />

هرآنچه پدرش کرده بود،‏ به عمل آورد.‏<br />

در آن زمان بندگان نَبوکَدنَصر،‏ پادشاه بابل،‏ بر<br />

اورشلیم برآمدند؛ و شهر محاصره شد.‏ دوم تواریخ<br />

و نَبوکَدنَصر،‏ پادشاه بابل،‏ در هنگامی که بندگانش<br />

آن را محاصره نموده بودند،‏ به شهر برآمد.‏<br />

و یهویاکین،‏ پادشاه یهودا با مادر خود و بندگانش<br />

و سردارانش و خواجه سرایانش نزد پادشاه بابل بیرون<br />

آمد؛ و پادشاه بابل در سال هشتم سلطنتخود،‏ او را<br />

گرفت.‏<br />

و تمامی خزانههاي خانۀ یهوه و خزانههاي خانۀ<br />

پادشاه را از آنجا بیرون آورد و تمام ظروف طلایی را<br />

10 ،36<br />

8 ،36<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

4 ،19<br />

20 ،15<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

- 379 -


ین<br />

هآن<br />

هآن<br />

کی<br />

هآن<br />

هرا<br />

يرو<br />

له<br />

6<br />

.7<br />

که سلیمان،‏ پادشاه اسرائیل براي خانۀ یهوه ساخته<br />

بود،‏ به موجب کلام یهوه باب<br />

و همه ساکنان اورشلیم و همه سرداران و همه<br />

مردان جنگی را که دههزار نفر بودند،‏ اسیر ساخته،‏ برد<br />

و همه صنعتگران و آهنگران را نیز،‏ چنانکه غیر از<br />

مسکینان،‏ اهل زمین کسی باقی نماند.‏<br />

و یهویاکین را به بابل برد و مادر پادشاه و زنان<br />

پادشاه و خواجه سرایانش و بزرگان زمین را اسیر<br />

ساخت و ایشان را از اورشلیم به بابل برد.‏ ارمیا<br />

و تمامی مردان جنگی،‏ یعنی هفت هزار نفر و یک<br />

هزار نفر از صنعتگران و آهنگران را که همه ایشان،‏<br />

قوي و جنگ آزموده بودند،‏ پادشاه بابل،‏ ایشان را به<br />

بابل به اسیري برد.‏<br />

و پادشاه بابل،‏ عموي وي،‏ مت َّن َّیا را در جاي او به<br />

پادشاهی انتخاب کرد و اسمش را به صدقیا مبدل<br />

ساخت.‏ ارمیا<br />

18. صدقیا بیست و یکساله بود که آغاز سلطنت نمود<br />

و یازده سال در اورشلیم پادشاهی کرد؛ و اسم مادرش<br />

حمیطَل،‏ دختر ارمیا از لبنَه بود.‏<br />

و آنچه را که در نظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق<br />

هرآنچه یهویاقیم کرده بود،‏ به عمل آورد.‏<br />

زیرا به سبب خشمی که یهوه بر اورشلیم و یهودا<br />

داشت،‏ به حدي که ا را از نظر خود انداخت،‏ واقع<br />

شد که صدقیا از پادشاه بابل روي برگرداند.‏ ارمیا<br />

دوم پادشا هان<br />

3 ،52<br />

1 ،24<br />

، شکست.‏ 17 ،20<br />

1 ،52<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.19<br />

.20<br />

25<br />

.1<br />

و واقع شد که نَبوکَدنَصر،‏ پادشاه بابل،‏ با تمامی<br />

لشکر خود در روز دهمِ‏ ماه دهم از سال نهم سلطنت<br />

خویش بر اورشلیم برآمد،‏ و در مقابل آن اردو زده،‏<br />

سنگري گرداگردش بنا نمود.‏ دوم تواریخ ؛<br />

و شهر تا سال یازدهم صدقیاي پادشاه،‏ محاصره<br />

شد.‏<br />

و در روز نهم آن ماه،‏ قحطی در شهر چنان سخت<br />

شد که براي اهل زمین نان نبود.‏<br />

سپ.‏ در شهر رخنهاي ساختند و تمامی مردان<br />

جنگی در شب از راه دروازهاي که در میان دو حصار،‏<br />

نزد باغ پادشاه بود،‏ فرار کردند.‏ و کلدانیان به هر طرف<br />

در مقابل شهر بودند و پادشاه به عرَبه رفت.‏<br />

و لشکر کلدانیان را تعقیب نموده،‏ در بیابان<br />

یِروشو به او رسیدند و تمامی لشکرش از او پراکنده<br />

شدند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه را گرفته،‏ او را نزد پادشاه بابل به رِبلَه<br />

آوردند و براي او تصمیم گرفتند.‏<br />

و پسران صدقیا را پیش رویش به قتل رسانیدند و<br />

چشمان صدقیا را کندند و او را به دو زنجیر بسته،‏ به<br />

بابل آوردند.‏ ارمیا ؛ داوران<br />

و در روز هفتمِ‏ ماه پنجم از سال نوزدهمِ‏ نَبوکَدنَصرِ‏<br />

پادشاه،‏ سلطان بابل،‏ نَبوزرادان،‏ رئیس محافظان،‏ خادم<br />

پادشاه بابل،‏ به اورشلیم آمد،‏<br />

و خانۀ یهوه و خانۀ پادشاه را سوزانید و همۀ<br />

خانههاي اورشلیم و هر خانۀ بزرگ را به آتش سوزانید.‏<br />

و تمامی لشکر کلدانیان که همراه رئیس نگهبانان<br />

بودند،‏ حصارهاي اورشلیم را به ه ر ط رف ویران<br />

ساختند.‏<br />

و نبوزر-ادان،‏ رئیس نگهبانان،‏ بقیۀ قوم را که در<br />

شهر باقی مانده بودند و نااهلان را که به طرف پادشاه<br />

بابل شده بودند و بقیۀ جمعیت را به اسیري برد.‏<br />

اما رئیس نگاهبانان بعضی از مسکینان زمین را<br />

براي باغبانی و گشاورزي گماشت.‏<br />

و کلدانیان ستونهاي برنجینی که در خانۀ یهوه<br />

بود و پایهها و دریاچه برنجی را که در خانه یهوه<br />

بود،‏ شکستند و برنج ا را به بابل بردند.‏ ارمیا ؛<br />

،52<br />

19 ،27<br />

21 ،16<br />

7 ،39<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

17<br />

.14<br />

و دیگها و خاك اندازها و گُلگیرها و قاشقها و<br />

تمامی اسباب برنجینی را که با آنها خدمت میکردند،‏<br />

بردند.‏<br />

و سینیهاي بخور و کاسهها یعنی طلاي آنچه را<br />

که از طلا بود و نقره آنچه را که از نقره بود،‏ رئیس<br />

محافظان برد.‏<br />

اما دو ستون و تشت آب و پایههایی که<br />

سلیمان ا را براي خانۀ یهوه ساخته بود،‏ وزن برنج<br />

همۀ این اسباب بیاندازه بود.‏ اول پادشاهان<br />

بلندي یک ستون هجده اندازه آرنج و تاج برنجین<br />

بر سرش و بلندي تاج سه اندازه آرنج بود و شبکه و<br />

انارهاي گرداگرد روي تاج،‏ همه از برنج بود و مثل<br />

اینها براي ستون دوم بر شبکهاش بود.‏ اول پادشاهان ؛<br />

15 ،7<br />

23 .15 ،7<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

21 52، ؛ ارمیا 15 دوم تواریخ 3،<br />

.18<br />

و رئیس نگهبانان،‏ سرایا،‏ رئیس کاهنان،‏ و<br />

صفَنْیاي کاهن دوم و سه دربان در را گرفت.‏<br />

و سرداري که بر مردان جنگی گماشته شده بود و<br />

پنج نفر را از آنانی که پادشاه را میدیدند و در<br />

شهر یافت شدند،‏ و نویسنده سردار لشکر را که ا<br />

ولایت را سان میدید،‏ و شصت نفر از اهل زمین را که<br />

.19<br />

1 ،39<br />

17 ،36<br />

، پادشاه<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

- 380 -


یان<br />

یم<br />

در شهر یافت شدند،‏ از شهر گرفت.‏<br />

و نبوزر-ادان رئیس نگهبانان،‏ ایشان را برداشته،‏<br />

به ربله،‏ نزد پادشاه بابل برد.‏<br />

و پادشاه بابل،‏ ایشان را در ربله در زمین حمات<br />

اعدام کرد،‏ به قتل رسانید.‏ پ س یهودا از ولایت خود به<br />

اسیري رفتند.‏ ؛ ارمیا<br />

و اما قومی که در زمین یهودا باقی ماندند و<br />

نَبوکَدنَصر،‏ پادشاه بابل ایشان را رها کرده بود،‏ پس<br />

جدلْیا پسر اخیقام پسر شافان را بر ایشان گماشت.‏ ارمیا<br />

دوم پادشا هان<br />

27 ،52<br />

باب 33 ،23<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

5 ،40 ؛ 14 ،39<br />

.23<br />

و چون تمامی سرداران لشکر با مردان ایشان<br />

شنیدند که پادشاه بابل،‏ جدلیا را حاکم قرار داده است،‏<br />

ایشان نزد جدلیا به مصفَه آمدند،‏ یعنی اسماعیل پسر<br />

نَتَن'یا و یوحنَان پسر قاري و سرایا پسر تَنْحومت<br />

نَطُوفاتی و یازنْیا پسر معکاتی با کسان ایشان.‏<br />

و جدلْیا براي ایشان و براي کسان ایشان قسم<br />

خورده،‏ به ایشان گفت:‏ از بندگان کلدانیان مترسید.‏ در<br />

زمین ساکن شوید و پادشاه بابل را بندگی نمایید و<br />

براي شما نیکو خواهد بود.‏ ارمیا<br />

اما در ماه هفتم واقع شد که اسماعیل پسر نَتَنْیا<br />

پسر اَلیشَمع که از نسل پادشاه بود،‏ به اتفاق ده نفر<br />

آمدند و جدلْیا را زدند که بمردو یهودیان و کلدانیان را<br />

نیز که با او در مصفَه بودند کشتند.‏ ارمیا<br />

و تمامی قوم،‏ چه خرد و چه بزرگ،‏ و سرداران<br />

لشکرها برخاسته،‏ به مصر رفتند زیرا که از کلدانیان<br />

ترسیدند.‏ ارمیا<br />

و در روز بیست و هفتمِ‏ ماه دوازدهم از سال سی و<br />

هفتمِ‏ اسیري یهویاکین،‏ پادشاه یهودا،‏ واقع شد که<br />

اَوِیلْ‏ مرُودك‏،‏ پادشاه بابل،‏ در سالی که پادشاه شد،‏ سر<br />

یهویاکین،‏ پادشاه یهودا را در زندان قطع کرد.‏<br />

و با او سخنان دلاویز گفت و تخت او را بالاتر از<br />

تختهاي سایر پادشاه که با او در بابل بودند،‏<br />

گذاشت.‏<br />

و لباس زندانی او را تبدیل نمود و او در تمامی<br />

روزهاي عمرش همیشه در حضور وي نان خورد.‏<br />

7 ،41<br />

9 ،40<br />

17 ،41 ؛ 6 ،43<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

33 ،52 ارمیا<br />

.30<br />

و براي آذوقه او وظیفۀ دائمی،‏ یعنی قسمت هر<br />

روز در روزش،‏ در تمامی ایام عمرش از جانب پادشاه<br />

به او داده میشد.‏<br />

- 381 -


یق<br />

یع<br />

یع<br />

یع<br />

یهاَ‏<br />

.25<br />

26. سروج<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

اول تواریخ<br />

اول تواریخ<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

آدم،‏ شیث اَنُوش،‏ پیدایش<br />

نان مهلَلْئیلْ‏ یارد‏،‏<br />

3. خَنُوخْ‏ متُوشالَح لَمک‏،‏<br />

نُوح سام حام یافَثْ.‏<br />

پسران یافَثْ:‏ جومر و ماجوج و ماداي و یاوان و<br />

تُوبال و ماشَک و تیراس.‏ پیدایش<br />

و پسران جومر:‏ اَشْکَناز و ریفات و تُجرْمه.‏<br />

و پسران یاوان:‏ اَلیشَه و تَرْشیش و کتیم و دودانیم.‏<br />

و پسران حام‏:‏ کوش و مصرایم و فُوت و کَنْعان.‏<br />

2 ،10<br />

3 ،5<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

6 ،10 پیدایش<br />

.9<br />

و پسران کوش:‏ سبا و حویلَه و سبتا و رعما و<br />

سبتَکا.‏ و پسران رعما:‏ شَبا و ددان.‏<br />

و کوش،‏ نمرود را آورد،‏ و او به جبار شدن در<br />

جهان شروع نمود.‏<br />

و مصرایم،‏ لُودیم و عنَامیم و لَهابیم و نَفْتُوحیم را<br />

آورد،‏ پیدایش<br />

و فَتْروسیم و کَسلُوحیم را که فَلَستیم و کَفْتوریم<br />

از ایشان پدید آمدند.‏<br />

و کَنْعان نخستزادة خود،‏ صیدون و حت را آورد،‏<br />

و یبوسی و اَموري و جرْجاشی،‏<br />

و حوي و عرْقی و سینی،‏<br />

و اروادي و صماري و حماتی را.‏<br />

پسران سام‏:‏ عیلام و آَش ُّور و اَرفَکْشاد و لُود و اَرام و<br />

عوص و حول و جاتَر و ماشَک‏.‏ پیدایش<br />

و اَرفَکْشاد،‏ شالَح را آورد و شالَح،‏ عابر را آورد.‏<br />

22 ،10<br />

13 ،10<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

24 ،10 پیدایش<br />

.19<br />

و براي عابر،‏ دو پسر متولد شدند که یکی را فالَج<br />

نام بود زیرا در ایام وي زمین منقسم شد و اسم<br />

برادرش یقْطان بود.‏ پیدایش ؛<br />

و یقْطان،‏ اَلْموداد و شالَف و حضَرْموت و یارح را<br />

آورد؛<br />

و هدورام و اُوزال و دقْلَه،‏<br />

و ایبال و اَبیمایل و شَبا،‏<br />

و اُوفیر و حویلَه و یوباب را که همه اینها پسران<br />

یقْطان بودند.‏<br />

24. سام‏،‏ اَرفَکْشاد سالَح‏،‏<br />

عابرْ‏ فالَج رعو،‏<br />

ناحور تارح،‏<br />

اَبرام که همان ابراهیم باشد.‏<br />

پسران ابراهیم:‏ اسحاق و اسماعیل.‏ پیدایش<br />

این است پیدایش ایشان:‏ نخستزاده اسماعیل:‏<br />

نَبایوت و قیدار و اَدبئیل و مبسام،‏ پیدایش<br />

و مشْماع و دومه و مسا و حدد و تیما،‏<br />

و یطُور و نافیش و قدمه که اینان پسران اسماعیل<br />

بودند.‏<br />

و پسران قَطُوره که متعه ابراهیم بود،‏ پس او<br />

زِمران و یقْشان و مدان و مدیان و یشْباق و شُوحا را<br />

زایید و پسران یقْشان:‏ شَبا و ددان بودند.‏ پیدایش<br />

و پسران مدیان فَه و عیفَر و خَنُوح و اَبیداع و<br />

اَلْدعه بودند.‏ پ س همه اینها پسران قَطُوره بودند.‏<br />

و ابراهیم اسحاق را آورد؛ و پسران اسحاق سو و<br />

اسرائیل بودند.‏ پیدایش ؛<br />

و پسران سو:‏ اَلیفاز و رعوئیل و یعوش و یعلام و<br />

قُورح.‏ پیدایش<br />

پسران اَلیفاز:‏ تیمان و اُومار و صفی و جعتام و قَناز<br />

و تمناع و عمالیق.‏<br />

پسران رعوئیل:‏ نَحت و زارح و شَمه و مز َّه.‏<br />

و پسران سعیر:‏ لُوطان و شُوبال و صبعون و عنَه و<br />

ید شُون و ایصر و دیشان.‏ پیدایش<br />

و پسران لُوطان:‏ حوري و هومام و خواهر لُوطانْ‏<br />

تمناع.‏<br />

پسران شُوبالْ:‏ علْیان و منَاحت و عیبال و شَفی و<br />

اُونام و پسران صبعون:‏ و عنَه.‏<br />

و پسران عنَه:‏ دیشون و پسران دیشون:‏ حمران و<br />

اشْبان و یتْران و کَران.‏<br />

پسران ایصر:‏ بِلْهان و زعوان ویعقان و پسران<br />

دیشان:‏<br />

عوص و اَران.‏<br />

و پادشاهانی که در زمین اَدوم سلطنت نمودند،‏<br />

پیش از آنکه پادشاهی بر فرزنداناسرائیل سلطنت<br />

کند،‏ اینانند:‏ بالَع پسر بعور و اسم شهر او دنْهابه بود.‏<br />

3 ،21<br />

2 ،25<br />

13 ،25<br />

20 ،36<br />

25 ،25<br />

2 ،21<br />

10 ،36<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

31 ،36 پیدایش<br />

.44<br />

و بالَع مرد و یوباب پسر زارح از بصرَه به جایش<br />

پادشاه شد.‏<br />

و یوباب مرد و حوشام از زمین تیمانی به جایش<br />

سلطنت نمود.‏<br />

و حوشام مرد و هدد پسر بدد که مدیان را در<br />

.45<br />

.46<br />

16 ،11<br />

25 ،10<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 382 -


یتت<br />

هلَ‏<br />

یع<br />

نی<br />

بوآ<br />

یس<br />

یرِ‏<br />

یزن<br />

زمین موآب شکست داد در جایش پادشاه شد و اسم 12.<br />

شهرش عوِیت بود.‏<br />

و هدد مرد و سملَه از مسریقَه به جایش پادشاه<br />

شد.‏<br />

و سملَه مرد و شاؤل از رحوبوت نهر به جایش<br />

پادشاه شد.‏<br />

و شاؤل مرد و بعل حانان پسر عکْبور به جایش<br />

پادشاه شد.‏ پیدایش<br />

و بعل حانان مرد و هدد به جایش پادشاه شد؛ و<br />

اسم شهرش فاعی و اسم زنش مهِیطَبئیل دختر مطْرِد<br />

دختر میذَهب بود.‏<br />

و هدد مرد و امیرانِ‏ اَدوم امیر تمناع و امیر اَلْیه و<br />

امیر ی بودند؛ پیدایش<br />

و اَمیرْ‏ اَهولیبامه و امیر ای و امیر فینُون؛<br />

و امیر قَناز و امیرِ‏ تیمان و امیر مبصار؛<br />

وامیر مجدیئیل و امیر عیرام؛ اینان امیران اَدوم<br />

بودند.‏<br />

اول تواریخ<br />

40 ،36<br />

38 ،36<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

2<br />

.1<br />

پسران اسرائیل اینانند:‏ رؤبین و شَمعون و لاوي و<br />

یهودا و یساکار و زبولون،‏ پیدایش<br />

و دان و یوسف و بنیامین و نَفْتالی و جاد و آذر.‏<br />

26-22 ،35<br />

.2<br />

5 ،30 پیدایش<br />

.3<br />

پسران یهودا:‏ ر و اُونان و شیلَه؛ ا سه نفر از<br />

بتْشُوعِ‏ کَنْعانیه براي او زاییده شدند؛ و عیرْ‏ نخستزادة<br />

یهودا به نظر یهوه شریر بود؛ پس او را کُشت.‏ پیدایش<br />

،46<br />

7 ،38 ؛ 12<br />

.4<br />

و عروس وي تامار فارص و زارح را براي وي زایید،‏ و<br />

همۀ پسران یهودا پنج نفربودند.‏ پیدایش<br />

و پسران فارص:‏ حصرُون و حامول.‏ پیدایش<br />

و پسران زارح:‏ زِمري و ایتان و هیمان و کَلْکُول و<br />

دارع که همگی ایشان پنج نفر بودند.‏<br />

و از پسران کَرْمی،‏ عاکار مضطربکنندة اسرائیل بود<br />

که دربارة چیز حرام خیانت ورزید.‏ یوشع<br />

و پسر ایتان:‏ عزَریا بود.‏<br />

و پسران حصرُون که براي وي زاییده شدند،‏<br />

یرْحمئیل و رام و کَلُوباي.‏ روت ؛ متی<br />

و رام عمیناداب را آورد و عمیناداب نَحشُون را<br />

آورد که رئیس پسرانیهودا بود.‏<br />

و نَحشُون سلْما را آورد و سلْما بوعز را آورد.‏ روت<br />

و بوعز عوبید را آورد و عوبید ی<br />

را آورد.‏<br />

4، روت<br />

17<br />

.13<br />

و یسی نخستزادة خویش اَلیآب را آورد،‏ و دومین<br />

ابیناداب را،‏ و سومین شمعی را،‏ اول سموئیل ؛ دوم<br />

6 ،16<br />

سموئیل 3 ،13<br />

.14<br />

.15<br />

سموئیل<br />

و چهارمین نَتَنْئیل را و پنجمین رداي را،‏<br />

و ششمین اُوصم را و هفتمین داود را آورد.‏<br />

12 ،17<br />

.16<br />

اول<br />

و خواهران ایشان صرُویه و اَبیحایل بودند.‏ و پسران<br />

صرُویه،‏ اَبشاي و ی و عسائیل،‏ سه نفر بودند.‏ دوم<br />

18 ،2 سموئیل<br />

.17<br />

و اَبیحایل عماسا را زایید و پدر عماسا یتَرِ‏<br />

اسماعیلی بود.‏ دوم سموئیل<br />

و کال بی پسر حصرُون از زن خود عزُوبه و از<br />

ی عوت فرزندان بههم رسانید و پسران وي اینانند:‏<br />

یاشَر و شُوباب و اَردون.‏<br />

و عزُوبه مرد و کالیب اَفرات را به زنی گرفت و او<br />

حور را براي وي زایید.‏<br />

و حور،‏ اُوري را آورد و اُوري بصلْئیل را آورد.‏<br />

و بعد از آن،‏ حصرُون به دختر ماکیر پدر جِلْعاد<br />

درآمده،‏ او را به گرفت حینی که شصت ساله بود<br />

و او سجوب را براي وي زایید.‏<br />

و سجوب یائیر را آورد و او بیست و سه شهردر<br />

زمین جِلْعاد داشت.‏ داوران<br />

و او جشور و اَرام را که حووب یائیر باشد،‏ با قنات<br />

و دهات آنها که شصت شهر بود،‏ از ایشان گرفت و<br />

همه اینها از آن پسرانماکیر پدر جِلْعاد بودند.‏ اول<br />

25 ،17<br />

3 ،10<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

13 ،4 پادشاهان<br />

.24<br />

و بعد از آنکه حصرُون در کالیب اَفْراته وفات یافت،‏<br />

اَبِیه زن حصرُون اَشْحور پدر تَقُوع را براي وي زایید.‏<br />

5 ،4 باب<br />

.25<br />

و پسران یرْحمئیل نخستزاده حصرُون<br />

نخستزادهاش:‏ رام و بونَه و اُورن و اُوصم و اَخیا بودند.‏<br />

و یرْحمئیل را زن دیگر نامیدهشده به عطاره بود<br />

که مادرِ‏ اُونام باشد.‏<br />

و پسران رام نخستزادة یرْحمئیل معص و یامین<br />

و عاقَر بودند.‏<br />

و پسران اُونام:‏ شَماي و یاداع بودند،‏ و پسران<br />

شَماي ناداب و اَبیشور.‏<br />

و اسم زن ابیشور اَبِیحایل بود و او اَحبان و مولید<br />

را براي وي زایید.‏<br />

و پسران ناداب سلَد و اَفّایم بودند و سلَد بیفرزند<br />

مرد.‏<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

،4<br />

29 ،38<br />

12 ،46<br />

1 ،7<br />

3 ،1<br />

19 ،4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

20<br />

- 383 -


یزن<br />

بی<br />

یع<br />

لی<br />

یمت<br />

.55<br />

اول تواریخ<br />

.31<br />

و پسراناَفّایم یشْعی و پسرانیشْعی شیشان و<br />

پسرانشیشان اَحلاي.‏<br />

و پسران یاداع برادر شَماي یتَر و یوناتان؛ و یتَر<br />

بیفرزند مرد.‏<br />

و پسران یوناتان:‏ فالَت و زازا.‏ اینها پسران<br />

یرْحمئیل بودند.‏<br />

و شیشان را پسري نبود اما دختران داشت و<br />

شیشان را غلامی مصري بود که یرْحاع نام داشت.‏<br />

و شیشان دختر خود را به غلام خویش یرْحاع به<br />

داد و او عتّاي را براي وي زایید.‏<br />

و عتاي ناتان را آورد و ناتان زاباد را آورد.‏<br />

و زاباد اَفْلال را آورد و اَفْلال عوبید را آورد.‏<br />

و عوبید ییهو راآورد،‏ و ییهو عزَریا را آورد.‏<br />

و عزَریا حالَص را آورد و حالص اَلْعاسه را آورد.‏<br />

و اَلْعاسه سسماي را آورد و سسماي شَل ُّوم را آورد.‏<br />

و شَلوم یقَمیا را آورد و یقَمیا اَلیشَمع را آورد.‏<br />

و پسرانکال برادر یرْحمئیلنخستزادهاش<br />

میشاع که پدر زِیف باشد و پسرانماریشَه که پدر<br />

حبرُون باشد بودند.‏<br />

و پسران حبرُون:‏ قُورح و تَف ُّوح و راقَم و شامع.‏<br />

و شامع راحم پدر یرْقَعام را آورد و راقَم شَماي را<br />

آورد.‏<br />

و پسر شَماي ماعئون و ماعون پدر بیت-صور بود.‏<br />

و عیفَه متعه کالیب حاران و موصا و جازیز را زایید<br />

و حاران جازیز را آورد.‏<br />

و پسران یهداي راجم و یوتام و جیشان و فالَت و<br />

فَه و شاعف.‏<br />

و معکه متعه کالیب،‏ شابر و ترْحنَه را زایید.‏<br />

و او نیز شاعف،‏ پدر مدمنَه و شوا،‏ پدر مکْبینا و<br />

پدر جِبعا را زایید؛ و دختر کالیب عکْسه بود.‏ یوشع ؛<br />

16 ،15<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

12 ،1 داوران<br />

.50<br />

و پسران کالیب پسرحور نخستزادة اَفْراته اینانند:‏<br />

شُوبال پدر قریه یعاریم،‏<br />

و سلْما پدر بیت-لحم و حاریف پدر بیت-جادر.‏<br />

و پسران شوبال پدر قریه یعاریم اینانند:‏ هرُواه و<br />

نصف منُوحوت.‏<br />

و قبایل قریه یعاریم اینانند:‏ یتْرِیان و فُوتیان و<br />

شُوماتیان و مشْراعیان که از ایشان صارعاتیان و<br />

اشْطاولیان پیدا شدند.‏ باب<br />

و پسرانسلْما بیت-لحم و نطوفاتیان و عطْروت<br />

بیت ‏-یوآب و نصف مانَحتیان و صرْعیان بودند.‏ باب<br />

و قبا کاتبانی که در یعبیص ساکن بودند،‏<br />

ترْعاتیان و شمعاتیان و سوکاتیان بودند.‏ اینان<br />

قینیاناند که از حمت پدرِ‏ بیت-ریکاب بیرون آمدند.‏<br />

3<br />

.1<br />

و پسران داود که براي او در حبرُون زاییده شدند،‏<br />

اینانند:‏ نخستزادهاش اَمنون از اَخْینُوعم یزْرعیلیه؛ و<br />

دومین دانیال از اَبِیجایلِ‏ کَرْملیه؛ دوم<br />

و سومین ابشالوم پسر معکَه دختر تَلْماي پادشاه<br />

جشور؛ و چهارمین اُدونیا پسر حجیت.‏<br />

و پنجمین شَفَطْیا از اَبیطال و ششمینیتَرْعام از زن<br />

او عجلَه.‏<br />

این شش براي او در حبرُون زاییده شدند که در<br />

آنجا هفت سال و شش ماه سلطنت نمود و در اورشلیم<br />

سی و سه سال سلطنت کرد.‏<br />

و اینها براي وي در اورشلیم زاییده شدند:‏ شمعی و<br />

شوباب و ناتان و سلیمان.‏ این چهار از بتْشُوع دختر<br />

عمیئیل بودند.‏ دوم سموئیل ؛ اول تواریخ<br />

و یبِحار و الیشامع و اَلیفالَط.‏<br />

و نُوجه و نافَج و یافیع.‏<br />

و اَلیشَمع و اَلْیاداع و اَلیفَلَط که نه نفر باشند.‏<br />

همۀ اینها پسران داود بودند سواي پسران متعهها.‏ و<br />

خواهر ایشان تامار بود.‏ دوم<br />

و پسر سلیمان،‏ رحبعام و پسر او ابیا و پسر او آسا<br />

و پسر او یهوشافاط.‏<br />

و پسر او یورام و پسر او اَخَزْیا و پسر او یوآش.‏<br />

و پسر او اَمصیا و پسر او عزَریا و پسر او یوتام.‏<br />

و پسر او آحاز و پسر او حزْقیا و پسر او من َّسی.‏<br />

و پسر او آمون و پسر او یوشیا.‏<br />

و پسران یوشیا نخستزادهاش یوحانان و دومین<br />

یهویاقیم و سومین صدقَیا و چهارمین شَلّوم.‏<br />

و پسران یهویاقیم پسر او یکُنْیا و پسر او صدقَیا.‏<br />

و پسران یکُنْیا آذر و پسر او شَأَلتیئیل.‏<br />

و ملْکیرام و فَدایا و شَنْأَصر و یقَمیا و هوشاماع و<br />

نَدبیا.‏<br />

و پسران فَدایا زربابِل و شمعی و پسران زربابِل<br />

مشُلاّم و حنَنْیا و خواهر ایشان شَلُومیت بود.‏<br />

و حشُوبه و اُوهل و برَخیا و حسدیا و یوشَبحسد<br />

که پنج نفر باشند.‏<br />

و پسران حنَنْیا فَلَطْیا و اشَعیا،‏ پسرانرفایا و<br />

پسراناَرنان و پسرانعوبدیا و پسرانشَکُنْیا.‏<br />

سموئیل 2 ،3<br />

4 ،15<br />

14 ،5<br />

سموئیل 1 ،13<br />

7 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

16 ،10<br />

2 ،4<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

- 384 -


یم<br />

ينا<br />

لی<br />

نی<br />

یرِ‏<br />

لی<br />

يها<br />

يها<br />

ينا<br />

يها<br />

لی<br />

یزن<br />

لی<br />

.17<br />

اول تواریخ<br />

.22<br />

و پسر شَکُنْیا شَمعیا و پسران شَمعیا،‏ حطّوش و<br />

یبحآل و باریح و نَعرْیا و شافاطکه شش باشند.‏<br />

و پسران نَعرْیا اَلْیوعی و حزْقیا و عزْریقام که سه<br />

باشند.‏<br />

و پسراناَلْیوعیناي هودایا و اَلْیاشیب و فَلایا و<br />

عق ُّوب و یوحانان و دلایاع و عنانی که هفت باشند.‏<br />

.23<br />

.24<br />

4<br />

.1<br />

پسرانیهودا:‏ فارص و حصرُون و کَرْمی و حور و<br />

شوبال.‏ پیدایش<br />

و رآیا پسر شوبال یحت را آورد و یحت اَخُوماي و<br />

لاهد را آورد.‏ اینانند قبایل صرْعاتیان باب<br />

و اینان پسران پدر عیطاماند:‏ یزْرع و یشْما و<br />

یدباش و اسم خواهر ایشان هصلَلْفُونی بود.‏<br />

و فَنُوئیل پدر جدور و عازر پدر خُوشَه اینها پسران<br />

حور نخستزادة اَفْراته پدر بیت-لحم بودند.‏ باب<br />

و اَشْحور پدر تَقّوع دو زن داشت:‏ حلا و نَعرَه.‏<br />

و نَعرَه،‏ اَخُزّام و حافَر و تَیمانی و اَخَشْطاري را براي<br />

او زایید؛ اینان پسران نَعرَهاند.‏<br />

و پسران حلا:‏ صرَت و صوحر و اَتْنان.‏<br />

و قُوس عانوب و صوبِیبه و قبایل اَخَرْحیل پسر هارم<br />

را آورد.‏<br />

و یعبِیص از برادران خود شریفتر بود و مادرش او<br />

را یعبِیص نام نهاد و گفت:‏ از ا جهت که او را با<br />

حزن زاییدم.‏ پیدایش<br />

و یعبِیص از خداي اسرائیل استدعا نموده،‏ گفت:‏<br />

کاش که مرا برکت دادي و مرزهاي مرا وسیع<br />

میگردانیدي و دست تو با من میبود و مرا از بلا نگاه<br />

میداشتی تا محزون نشوم.‏ و خدا آنچه را که خواست<br />

به او بخشید.‏ پیدایش<br />

و کَلُوب برادر شُوحه محیر را که پدر اَشْتون باشد<br />

آورد.‏<br />

و اَشْتون بیت-رافا و فاسیح و تَحنّه پدر عیر<br />

ناحاش را آورد.‏ اینان اهل ریقَهمیباشند.‏<br />

و پسران قَناز و عتْنیئ و سرایا بودند؛ و پسر<br />

عتْنیئیل حتَات.‏ یوشع ؛ داوران<br />

و معونُوتاي عفْرَه را آورد و سرایا،‏ یوآب پدر<br />

جیحراشیم را آورد،‏ زیرا که صنعتگر بودند.‏<br />

و پسران کالیب پسر یفُن َّه،‏ عیرُو و ایلَه و ناعم<br />

بودند؛ و پسر ایلَه قَناز بود.‏<br />

و پسران یهلَلْئیل،‏ زیف و زیفَه و تی ا و اَسرْئیل.‏<br />

و پسران عزْره یتَر و مرَد و عافَر و یالون و زنِ‏ مرَد<br />

مرْیم و شَماي و یشْبح پدر اَشْتَموع را زایید.‏<br />

و زن یهودیه او یارد‏،‏ پدر جدور،‏ و جابر پدر سوکُو<br />

و یقوتیئیل پدر زانوح را زایید.‏ اما آنان پسران بِتْیه<br />

دختر فرعون که مرَد او را به گرفته بود میباشند.‏<br />

و پسران زن یهودیه او که خواهر نَحم بود پدر<br />

قَعیلَۀ جرْمی و اَشْتَموعِ‏ معکاتی بودند.‏<br />

و پسران شیمون:‏ اَمنون ورِن َّه و بِنْحانان و تیلون و<br />

پسران یشْعی زوحیت و بِنْزُوحیت.‏<br />

و پسرانشیلَه پسر یهودا،‏ عیر پدر لیکَه،‏ و لَعده<br />

پدر مریشَه و قبا خاندان عاملان کتان نازك از<br />

خانوادة اَشْبیع بودند.‏ پیدایش<br />

و یوقیم و اهل کُوزِیبا و یوآش و ساراف که در<br />

موآب ملْک داشتند،‏ و یشُوبیلَحم؛ و این وقایع قدیم<br />

است.‏<br />

و اینان کوزهگر بودند با ساکنان نتاعیم و جدیره<br />

که در آنجاها نزد پادشاه به جهت کار او سکونت<br />

داشتند.‏<br />

پسران شَمعون:‏ نموئیل و یامین و یاریب و زارح و<br />

شاؤل.‏ پیدایش<br />

و پسرش شَلّوم و پسرش مبسام و پسرش مشْماع.‏<br />

و پسرانمشْماع پسرش حموئیل و پسرش زک ُّور و<br />

پسرش شمعی.‏<br />

و شمعی را شانزده پسر و شش دختر بود<br />

ولکنبرادرانش را پسران بسیار نبود و همۀ قبا<br />

ایشان مثل پسرانیهودا زیاد نشدند.‏<br />

و ایشان در بئرشَبع و مولاده و حصر شُوآل،‏ یوشع<br />

و در بِلْهه و عاصم و تولاد،‏<br />

و در بتُوئیل و حرْمه و صقْلَغ،‏<br />

و در بیت-مرْکَبوت و حصرسوسیم و بیت-بِرْئی و<br />

شَعرایم ساکن بودند.‏ اینها شهرهاي ایشان تا زمان<br />

سلطنت داود بود.‏<br />

و قریه ایشان عیطام و عین و رِمون و تُوکَن و<br />

عاشان،‏ یعنی پنج قریه بود،‏<br />

و همه قریه ایشان که در پیرامون آن شهرها<br />

تا بعل بود.‏ پس مسکنهاي ایشان این است و<br />

نسبنامه خود را داشتند.‏<br />

و مشوبات و یملیک و یوشَه پسر اَمصیا،‏<br />

و یوئیل و ییهو پسر یوشبیا پسر سرایا پسر<br />

عسیئیل،‏<br />

36. و اَلْیوعی و یعکوبه و یشوحایا و عسایا و عدیئیل<br />

5 ،38<br />

10 ،46<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

19 ،2<br />

53 ،2<br />

.<br />

13 ،1<br />

17 ،35<br />

20 ،28<br />

17 ،15<br />

12 ،46<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 385 -


یلئ یع<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

لی<br />

لی<br />

يشا یش<br />

يها<br />

يار<br />

.9<br />

و یسیمیئیل و بنایا،‏<br />

و زیزا پسر شفْعی پسر الّون پسر یدایا پسر شمري<br />

پسر شَمعیا،‏<br />

اینانی که اسم ایشان ذکر شد،‏ در قبا خود<br />

رؤسا بودند و خانه پدران ایشان بسیار زیاد شد.‏<br />

و به داخل جدور تا طرف شرقی دره رفتند تا براي<br />

گله خویش چراگاه بجویند.‏<br />

سپ.‏ مرتعی برومند نیکو یافتند و آن زمینْ‏ وسیع<br />

و آرام و ایمن بود،‏ زیرا که آلِ‏ حام در زمان قدیم در<br />

آنجا ساکن بودند.‏ داوران<br />

و اینانی که اسم ایشان ذکر شد،‏ در ایام حزْقیا<br />

پادشاه یهودا آمدند و خیمه ایشان و معونیان را که<br />

در آنجا یافت شدند،‏ شکست دادند و ایشان را تا به<br />

امروز تباه ساخته،‏ در جاي ایشان ساکن شدهاند زیرا<br />

که مرتع براي گله ایشان در آنجا بود.‏ دوم پادشاهان<br />

اول تواریخ<br />

،18<br />

7 ،18<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

40<br />

.41<br />

1<br />

.42<br />

و بعضی از ایشان،‏ یعنی پانصد نفر از<br />

پسرانشَمعون به کوه سعیر رفتند؛ و فَلْطیا و نَعرِیا و<br />

رفایا و عر ِّیئیل پسران یشیع رؤساي ایشان بودند.‏<br />

و بقیۀ عمالَقَه را که فرار کرده بودند،‏ شکست<br />

داده،‏ تا امروز در آنجا ساکن شدهاند.‏ خروج<br />

14 ،17<br />

.43<br />

5<br />

.1<br />

و پسران رؤبین نخستزادة اسرائیلاینانند:‏ زیرا که<br />

او نخستزاده بود و اما به سبب بیآبرو ساختن بستر<br />

پدر خویش،‏ حق نخستزادگی او به پسران یوسف پسر<br />

اسرائیل داده شد.‏ از این جهت نسبنامۀ او برحسب<br />

نخستزادگی ثبت نشده بود.‏ پیدایش<br />

زیرا یهودا بر برادران خود برتري یافت و پادشاه از او<br />

بود؛ اما نخستزادگی از آن یوسف بود.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ پسران رؤبین نخستزادة اسرائیل:‏ حنُوك و فَل ُّو<br />

و حصرُون و کَرْمی.‏ خروج<br />

و پسران یوئیل:‏ پسرش شَمعیا و پسرش جوج و<br />

پسرش شمعی؛<br />

و پسرش میکا و پسرش رآیا و پسرش بعل؛<br />

و پسرش بئیرَه که تلْغَت فلْناسر پادشاه اَش ُّور او را به<br />

اسیري برد و او رئیس رؤبینیان بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و برادرانش برحسب قبایل ایشان وقتی که نسبنامۀ<br />

متولدشدگانِ‏ از ثبت گردید،‏ مقدم ایشان<br />

ی بود و زکریا،‏<br />

و بالَع پسر عزاز پسر شامع پسر یوئ که در<br />

عرُوعیر تا نَبو و بعل معون ساکن بود،‏<br />

و به طرف مشرق تا داخل بیابان از نهر فرات سکنا<br />

گرفت،‏ زیرا که گلهها ایشان در زمین جِلْعاد زیاده شد.‏<br />

و در ایام شاؤل ایشان با حاجریان جنگ کردند و<br />

آنها به دست ایشان افتادند و در خیمههاي آنها در<br />

تمامی اطراف شرقی جِلْعاد ساکن شدند.‏<br />

و پسرانجاد در مقابل ایشان در زمین باشان<br />

تاسلْخَه ساکن بودند.‏<br />

و مقدم ایشان یوئیل بود و دومین شافام و یعناي<br />

و شافاط در باشان ساکن بود.‏<br />

و برادران ایشان برحسب خانه پدران ایشان،‏<br />

میکائیل و مشُلام و شَبع و یوراي و یعکان و زِیع و<br />

عابر که هفت نفر باشند.‏<br />

اینانند پسران اَبیحایل پسر حوري پسر یاروح پسر<br />

جِلْعاد پسر میکائیل پسر ی پسر یحدو پسر بوز.‏<br />

اَخی پسر عبدیئیل پسر جونی رئیس خاندان<br />

پدران ایشان.‏<br />

و ایشان در جِلْعاد باشان و قریههایش و در تمامی<br />

نواحی شارون تا مرز آنها ساکن بودند.‏<br />

و نسبنامۀ همه اینها در ایام یوتام پادشاه یهودا و<br />

در ایام یرُبعام پادشاه اسرائیل ثبت گردید.‏ دوم پادشاهان<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

32 .7 ،15<br />

.18<br />

از پسرانرؤبین و جادیان و نصف قوم من َّسی<br />

شجاعان و مردانی که سپر و شمشیر برمیداشتند و<br />

تیراندازان و جنگآزمود گ ان که به جنگ بیرون<br />

میرفتند،‏ چهل و چهار هزار و هفت صد و شصت نفر<br />

بودند.‏<br />

و ایشان با حاجریان و یطُور و نافیش و نوداب نبرد<br />

نمودند.‏<br />

و به آنها یاري رسانده شده و حاجریان و همه<br />

رفقاي آنها به دست ایشان تسلیم شدند زیرا که در<br />

حین جنگ نزد خدا التماس نمودند و او ایشان را<br />

چونکه بر او توکل نمودند،‏ اجابت فرمود.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ از گلهها ایشان،‏ پنجاه هزار شتر و دویست و<br />

پنجاه هزار گوسفند و دو هزار الاغ و صد هزار مرد به<br />

تاراج بردند.‏<br />

زیرا چونکه جنگ از جانب خدا بود،‏ بسی<br />

مقتول گردیدند.‏ پ س ایشان به جاي آنها تا زمان<br />

اسیري ساکن شدند.‏<br />

و پسران نصف قوم من َّسی در آن زمین ساکن<br />

شده،‏ از باشان تا بعل حرْمون و سنیر و جبل حرْمون<br />

زیاد شدند.‏<br />

1 ،72<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

8 ،49<br />

29 ،15<br />

22 ،35<br />

14 ،6<br />

ایشان ،<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

- 386 -


يلاو<br />

يلاو<br />

یا<br />

نیی<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

لی<br />

لی<br />

.19<br />

اول تواریخ<br />

.24<br />

و اینانند رؤساي خاندانپدران ایشان عافَر و یشْعی<br />

و اَلیئیل و عزْریئیل و ارمیا و هودویا و یحدیئیل که<br />

مردان تنومند شجاع و ناموران و رؤساي خاندان پدران<br />

ایشان بودند.‏<br />

اما به خداي پدران خود خیانت ورزیده،‏ در پی<br />

خدایان قومهاي آن زمین که خدا آنها را به حضور<br />

ایشان هلاك کرده بود،‏ زنا کردند.‏<br />

سپ.‏ خداي اسرائیل روح فُول پادشاه اَش ُّور و روح<br />

تلْغَت فلْناسر پادشاه اَش ُّور را برانگیخت که او رؤبینیان<br />

و جادیان و نصف قوم من َّسی را اسیر کرده،‏ ایشان را به<br />

حلَح و خابور و هارا و نَهر جوزان تا امروز برد.‏ دوم<br />

.25<br />

26<br />

پادشاهان<br />

: جرْشون<br />

19 ،15<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

پسران و قَهات و مراري.‏<br />

و پسرانقَهات:‏ عمرام و یصهار و حبرُون و عزّیئیل.‏<br />

و پسرانعمرام:‏ هارون و موسی و مریم.‏ و<br />

پسرانهارون:‏ ناداب و اَبِیهو و اَلیعازار و ایتامار.‏ خروج ؛<br />

اول تواریخ<br />

1 ،2<br />

1 ،25<br />

.4<br />

آورد.‏ 5.<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و اَلیعازار فینَحاس را آورد و فینَحاس ابیشوع را<br />

و ابیشوع بق ِّی را آورد و بق ِّی عزّي را آورد.‏<br />

و عزّي زرحیا را آورد و زرحیا مرایوت را آورد.‏<br />

و مرایوت اَمرْیا را آورد و اَمرْیا اخیطوب را آورد.‏<br />

و اخیطوب صادوق را آورد و صادوق اَخیمعص را<br />

آورد.‏ دوم سموئیل<br />

و اَخیمعص عزَریا را آورد و عزَریا یوحانان را آورد.‏<br />

و یوحانان عزَریا را آورد و او در خانهاي که<br />

سلیمان در اورشلیم بنا کرد،‏ کاهن بود.‏ دوم تواریخ<br />

و عزَریا اَمرْیا را آورد واَمرْیا اخیطوب را آورد.‏<br />

و اَخیطوب صادوق را آورد و صادوق شَلّوم را آورد.‏<br />

و شَلّوم حلْقیا را آورد و حلْقیا عزَریا را آورد.‏ دوم<br />

17 ،26<br />

17 ،8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

4 ،22 پادشاهان<br />

.14<br />

پادشاهان<br />

و عزَریا سرایا را آورد و سرایا یهوصاداق را آورد.‏<br />

18 ،25<br />

.15<br />

دوم<br />

و یهوصاداق به اسیري رفت هنگامی که یهوه<br />

یهودا و اورشلیم را به دست نَبوکَدنَصر اسیر ساخت.‏<br />

دوم پادشاهان<br />

: جرْشوم<br />

21 ،25<br />

.16<br />

.17<br />

پسران و قَهات و مراري.‏ پیدایش<br />

و اینها است اسمهاي پسران جرْشُوم:‏ لبنی و<br />

شمعی.‏ خروج<br />

و پسران قَهات:‏ عمرام و یصهار و حبرون و<br />

عزّیئیل.‏ باب<br />

و پسران مراري:‏ محلی و موشی پس اینها قبا<br />

لاویان برحسب اجداد ایشان است.‏ باب<br />

از جرْشُوم پسرش لبنی،‏ پسرش یحت،‏ پسرش<br />

زِمه.‏<br />

پسرش یوآخ پسرش عدو پسرش زارح پسرش<br />

یاتْراي.‏<br />

پسران قَهات،‏ پسرش عمیناداب پسرش قُورح<br />

پسرش اَسیر.‏ خروج<br />

پسرش اَلْقانَه پسرش اَبیآساف پسرش اَسیر.‏<br />

و پسرش تَحت پسرش اُوریئ پسرش عزّیا،‏<br />

پسرش شاؤل.‏<br />

و پسران اَلْقانَه عماساي و اَخیموت.‏<br />

و اما اَلْقانَه.‏ پسران اَلْقانَه پسرش صوفاي پسرش<br />

نَحت.‏<br />

پسرش اَلیآب پسرش یرُوحام پسرش اَلْقانَه.‏<br />

و پسران سموئیل نخستزادهاش وشْنی و دومش<br />

اَبِیا.‏<br />

پسران مراري محلی و پسرش لبنی پسرش<br />

شمعی پسرش عز َّه.‏<br />

پسرش شمعی پسرش هجیا پسرش عسایا.‏<br />

و اینانند که داود ایشان را بر خدمت سرود در<br />

خانۀ یهوه تع نمود بعد از آنکه صندوق مستقر شد.‏<br />

و ایشان پیش مسکن خیمۀ اجتماع مشغول<br />

سراییدن میشدند تا حینی که سلیمان خانۀ یهوه را<br />

در اورشلیم بنا کرد.‏ پ س برحسب قانون خویش بر<br />

خدمت خود مواظب شدند.‏<br />

سپ.‏ آنهایی که با پسران خود معین شدند،اینانند:‏<br />

از پسرانقَهاتیان همانِ‏ مغنّی پسر یوئیل پسر سموئیل.‏<br />

21 ،24<br />

24 ،6<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

17 ،16 باب<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

پسر اَلْقانَه پسر یرُوحام پسر اَلیئیل پسر نُوح‏،‏<br />

پسر صوف پسر اَلْقانَه پسر مهت پسر عماساي،‏<br />

پسراَلْقانَه پسر یوئیل پسر عزَریاء پسر صفَنْیا،‏<br />

پسر تَحت پسر اَسیر پسر اَبیآساف پسر قُورح،‏<br />

پسر یصهار پسر قَهات پسر پسر اسرائیل.‏<br />

و برادرش آساف که به دست راست وي<br />

میایستاد.‏ آساف پسر برَکْیا پسر شمعی،‏ باب<br />

پسر میکائیل پسر بعسیا پسر ملْکیا،‏<br />

پسر اَتْنی پسر زارح پسر عدایا،‏<br />

پسر تان پسر زِمه پسر شمعی،‏<br />

پسر یحت پسر جرْشُوم پسر<br />

و به طرف چپ برادران ایشان که پسران مراري<br />

19 ،16<br />

.<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

11 ،46<br />

17 ،6<br />

12 ،24<br />

.18<br />

- 387 -


یا<br />

یان<br />

يها<br />

يزّ‏<br />

لی<br />

لی<br />

يلاو<br />

لی<br />

لی<br />

تی<br />

64<br />

بودند:‏<br />

تان پسر قیشی پسر عبدي پسر ملّوك،‏<br />

باب<br />

اول تواریخ<br />

،16<br />

17<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

پسر حشَبیا پسر اَمصیا پسر حلْقیا،‏<br />

پسر اَمصی پسر بانی پسر شامر،‏<br />

پسر محلی پسر موشی پسر مراري پسر<br />

و لاوی که برادران ایشان بودند،‏ به تمامی<br />

خدمت مسکن خانۀ خدا گماشته شدند.‏<br />

و اما هارون و پسرانش بر قربانگاه قربانی سوختنی<br />

و بر قربانگاه بخور به جهت تمامی عمل مقدسترین<br />

قربانی میگذرانیدند تا به جهت اسرائیل موافق هر<br />

آنچه موسی بندة خدا امر فرموده بود،‏ کفاره نمایند.‏<br />

و اینانند پسران هارون:‏ پسرش اَلعازار،‏ پسرش<br />

فینَحاس،‏ پسرش اَبِیشُوع.‏<br />

پسرش بقی،‏ پسرش ع زرحیا،‏<br />

پسرش مرایوت پسرش اَمرْیا پسرش اَخیطوب،‏<br />

پسرش صادوق،‏ پسرش اَخیمعص.‏ دوم سموئیل<br />

و مسکن ایشان برحسب موضعها و محدوده<br />

ایشان اینها است:‏ از پسران هارون به جهت قبا<br />

قَهاتیان زیرا قرعۀ اول از آنِ‏ ایشان بود.‏ یوشع<br />

پس حبرُون در زمین یهودا با اطراف آن به هر<br />

طرفش به ایشان داده شد.‏ اعداد<br />

و اما زمینهاي آن شهر و دهاتش را به کالیب پسر<br />

یفُن َّه دادند.‏ یوشع<br />

به پسران هارون به جهت شهرهاي ملجا حبرُون<br />

ولبنَه و اطراف آن،‏ و یتّیر و اَشْتَموع و اطراف آن را<br />

دادند.‏ یوشع<br />

و حیلین و اطراف آن را و دبیر و اطراف آن را،‏<br />

و عاشان و اطراف آن را و بیت-شمس و اطراف آن<br />

را،‏<br />

و از قوم بنیامین جبع و اطراف آن را و عل َّمت و<br />

اطراف آن را و عناتوت و اطراف آن را.‏ پس همه<br />

شهرهاي ایشان برحسب قبایل ایشان سیزده شهر بود.‏<br />

و به پسران قَهات که از قبایل آن قوم باقی ماندند،‏<br />

ده شهر از نصف قوم یعنی از نصف من َّسی به قرعه داده<br />

شد.‏ یوشع<br />

و به پسرانجرْشُوم برحسب قبا ایشان از قوم<br />

یساکار و از قوم آذر و از قوم نَفْتالی و از قوم من َّسی در<br />

باشان سیزده شهر.‏ یوشع<br />

و به پسران مراري برحسب قبا ایشان از قوم<br />

رؤبین و از قوم جاد و از قوم زبولون دوازده شهر به<br />

قرعه داده شد.‏ یوشع<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل این شهرها را با اطراف آنها به<br />

لاویان دادند.‏<br />

و از قوم پسرانیهودا و از قوم پسرانشمغون و از<br />

قوم پسرانبنیامین این شهرها را که اسم آنها ذکرشده<br />

است به قرعه دادند.‏<br />

و بعضی از قبایل پسرانقَهات شهرهاي محدوده<br />

خود را از قوم افرایم داشتند.‏<br />

سپ.‏ شکیم را با اطراف آن در کوهستان افرایم و<br />

جازر را با اطراف آن به جهت شهرهاي ملجا به ایشان<br />

دادند.‏ یوشع<br />

و یقْمعام را با ا ط راف آن و ب ‏-حورون را با<br />

اطراف آن.‏<br />

و اَیلُون را با اطراف آن و جت رِمون را با اطراف<br />

آن.‏<br />

و از نصف قوم من َّسی،‏ عانیر را با اطراف آن،‏ و بِلعام<br />

را با اطراف آن،‏ به قبایل باقیماندة پسرانقَهات دادند.‏<br />

و به پسران جرْشُوم از قبا نصف قوم من َّسی،‏<br />

جولان را در باشان باا ط راف آن و عشْتاروت را با<br />

اطراف آن.‏<br />

و از قوم یساکار قادش را با اطراف آن و دبرَه را با<br />

اطراف آن.‏<br />

وراموت را با اطراف آن و عانیم را با اطراف آن.‏<br />

و از قوم آذر مشْآل را با اطراف آن و عبدون را با<br />

اطراف آن.‏ یوشع<br />

و حقُوق را با اطراف آن و رحوب را با اطراف آن.‏<br />

و از قوم نَفْتالی قادش را در جلیل با اطراف آن و<br />

حمون را با اطراف آن و قریتایم را با اطراف آن.‏<br />

و به پسران مراري که از لاویان باقی مانده بودند،‏<br />

از قوم زبولون رِمون را با اطراف آن و تابور را با اطراف<br />

آن.‏<br />

و از آن طرف اُردن در برابر اریحا به جانب شرقی<br />

اُردن از قوم رؤبین،‏ باصر را در بیابان با اطراف آن و<br />

یهصه را با اطراف آن.‏<br />

و قدیموت را با اطراف آن و میفَعه را با اطراف آن.‏<br />

و از قوم جاد راموت را در جِلْعاد با اطراف آن و<br />

محنایم را با اطراف آن.‏<br />

و حشْبون را با اطراف آن و یعزیر را با اطراف آن.‏<br />

30 ،21<br />

21 ،21<br />

.65<br />

.66<br />

67<br />

.68<br />

.69<br />

.70<br />

.71<br />

.72<br />

.73<br />

.74<br />

.75<br />

.76<br />

.77<br />

.78<br />

.79<br />

.80<br />

.81<br />

7<br />

.1<br />

و اما پسران یساکار:‏ تولاع و فُوه و یاشوب و شمرُون<br />

چهار نفر بودند.‏ پیدایش ؛ اعداد<br />

23 ،26<br />

13 ،46<br />

.<br />

27 ،15<br />

10 ،21<br />

، پسرش<br />

2 ،35<br />

27 ،21<br />

34 ،21<br />

12 ،21<br />

13 ،21<br />

20 ،21<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

- 388 -


یش<br />

ید<br />

يرِ‏ یع<br />

ید<br />

ید<br />

یر:ع<br />

یزن<br />

لی<br />

لی<br />

یش ينا<br />

يها<br />

لی<br />

نیی<br />

اول تواریخ<br />

.2<br />

.3<br />

و پسران تولاع:‏ عز ِّي و رفایا و یربیئ و یحماي و<br />

یبسام و سموئیل؛ ایشان رؤساي خاندان پدر خود<br />

تولاع و مردان قوي شجاع در انساب خود بودند،‏ و عدد<br />

ایشان در ایام داود بیست و دو هزار و ششصد بود.‏<br />

و پسر عزّي،‏ یزْرحیا و پسران یزْرحیا،‏ میکائ و<br />

عوبدیا و یوئیل و ی ا که پنج نفر و همه آنها رؤسا<br />

بودند.‏<br />

و با ایشان برحسب انساب ایشان و خاندان پدران<br />

لشکر جنگی سی و شش هزرا نفر بودند،‏ زیرا<br />

که زنان و پسران بسیار داشتند.‏<br />

و برادران ایشان از همه قبایل یساکار مردان قوي<br />

شجاع هشتاد و هفت هزار نفر همهاً‏ در نسبنامه<br />

ثبت شدند.‏<br />

و پسران بنیامین:‏ بالَع و باکَر و ی عئیل،‏ سه نفر<br />

بودند.‏ باب<br />

و پسران بالَع:‏ اَصبون و عزّي و عزّیئیل و یریموت و<br />

نفر رؤساي خاندان پدران و مردان قوي<br />

شجاع که بیست و دو هزار و سی و چهار نفر از ایشان<br />

در نسبنامه ثبت گردیدند.‏<br />

و پسران باکَر:‏ زمیرَه و یوعاش و اَلیعازار و اَلْیوعی<br />

و عمرِي و یریموت و اَبِیا و عناتُوت و علامت.‏ همه اینها<br />

پسران باکَر بودند.‏<br />

و بیست هزار و دویست نفر از ایشان برحسب<br />

انساب ایشان،‏ سران خاندان پدران ایشان مردان قوي<br />

شجاع در نسبنامه ثبت شدند.‏<br />

و پسر ی عئیل:‏ بِلْهان و پسران بِلْهان:‏ یعیش و<br />

بنیامین و ایهود و کَنَعنَه و زِیتان و تَرْشیش و<br />

اَخیشاحر.‏<br />

همه اینها پسران ی عئیل برحسب رؤساي پدران<br />

و مردان جنگی شجاع هفده هزار و دویست نفر بودند<br />

که در لشکر براي جنگ بیرون میرفتند.‏<br />

و پسران شُفّیم و حفّیم و پسر اَحیر حوشیم.‏<br />

و پسران نَفْتالی:‏ یحصیئیل و جونی و یصر و شَل ُّوم<br />

از پسران بِلْهه بودند.‏ پیدایش<br />

پسران من َّسی اَسریئیل که همسرش او را زایید،‏ و<br />

ماکیر پدر جِلْعاد که متعه اَرامیۀ وي او را زایید.‏<br />

و ماکیر خواهر حفّیم و شُفّیم را که به معکَه<br />

مسماة بود،‏ به گرفت؛ و اسم پسر دوم او صلُفْحاد<br />

بود؛ و صلُفْحاد دختران داشت.‏ اعداد<br />

و معکَه زن ماکیر پسري زاییده،‏ او را فارش نام<br />

نهاد و اسم برادرش شارش بود و پسرانش،‏ اُولام وراقَم<br />

بودند.‏<br />

و پسر اُولام بِدان بود.‏ اینانند پسران جِلْعاد پسر<br />

ماکیر پسر من َّسی.‏<br />

و خواهر او همولَکَه یا شهود و ابیعزَر و محلَه را<br />

زایید.‏<br />

و پسران شَمیداع اَخْیان و شَکیم و لَقْحی و اَنْیعام.‏<br />

و پسران افرایم شُوتالَح و پسرش بارد و پسرش<br />

تَحت و پسرش اَلعادا و پسرش تَحت.‏ اعداد<br />

و پسرش زاباد و پسرش شُوتالَح و عازر و اَلعاد که<br />

مردان جت که در آن زمین متولد شدند،‏ ایشان را<br />

کشتند زیرا که براي گرفتن گلهها ایشان فرود آمده<br />

بودند.‏<br />

و پدر ایشان افرایم به جهت ایشان روزهاي بسیار<br />

ماتم گرفت و برادرانش براي عزاداري وي آمدند.‏ ایوب<br />

،2<br />

35 ،26<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

11<br />

23<br />

سپ.‏ نزد زن خود درآمد و او حامله شده،‏ پسري<br />

زایید و او را برِیعه نام نهاد،‏ از این جهت که در خاندان<br />

او بلایی عارض شده بود.‏<br />

و دخترش شیره بود که بیت-حورون پا و بالا<br />

را و اُزین رَه را بنا کرد.‏<br />

و پسرش رافَح و راشَف،‏ و پسرش تالَح،‏ و پسرش<br />

تاحن،‏<br />

و پسرش لَعدان،‏ و پسرش عمیهود،‏ و پسرش<br />

اَلیشَمع،‏ اعداد<br />

و پسرش نون،‏ و پسرش یهوشوع،‏<br />

و املاك و مسکن ایشان بیتئیل و دهات آن<br />

بود و به طرف مشرقْ‏ نَعران و به طرف مغرب جازر و<br />

دهات آن و شکیم و دهات آن تا غَز َّه و دهات آن.‏<br />

و نزد محدوده پسرانمن َّسی بیت-شان و دهات آن<br />

و تَعناك و دهات آن و مجِدو و دهات آن و دور و<br />

دهات آن که در اینها پسران یوسف پسراسرائیل ساکن<br />

بودند.‏<br />

پسران آذر،‏ یمنَه و یشْوه و یشْوي و برْیعه بودند،‏ و<br />

خواهر ایشان سارح بود.‏ پیدایش<br />

و پسرانبریعه،‏ حابر و ملْکیئ که همان پدر<br />

بِرْزاوت باشد.‏<br />

و حابر،‏ یفْلیط و شومیر و حوتام و خواهر ایشان<br />

شوعا را آورد.‏<br />

و پسران یفْلیط فاسک و بِمهال و عشْوت بودند.‏<br />

اینانند پسران یفْلیط.‏<br />

و پسران شامراَخی و رهجه و یحبه و اَرام.‏<br />

و پسران هیلام برادر وي صوفَح و یمناع و شالَش<br />

اعداد 9 ،13<br />

17 ،46<br />

10 ،1<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

1 ،27<br />

24 ،46<br />

1 ،9<br />

، پنج<br />

.4<br />

ایشان ،<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 389 -


یاَ‏<br />

یرِ‏<br />

يرِ‏<br />

ينا<br />

یع<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

و عامال بودند.‏<br />

و پسران صوفَح،‏ سوح و حرْنَفَر و شُوعال و بِی و<br />

یمرَه.‏<br />

و باصر و هود و شَما و شَلَشَه و یتْران و بئیرا.‏<br />

و پسران یتَرْ،‏ یفُن َّه و فسفا و اَرا.‏<br />

و پسران علاّ،‏ آرح و حن ِّیئیل و رصیا.‏<br />

همه اینها پسران آذر و رؤساي خاندان پدران<br />

ایشان و برگزیدگان مردان جنگی و رؤساي سرداران<br />

بودند.‏ و شمارة ایشان که در لشکر براي جنگ برحسب<br />

نسبنامه ثبت گردید،‏ بیست و شش هزار نفر بود.‏<br />

اول تواریخ<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

8<br />

.1<br />

و بنیامین نخستزادة خود بالَ‏ ع را آورد و دومین<br />

اَشْبیل و سومش اَخْرَخ،‏ پیدایش<br />

و چهارم نُوحه و پنجم را فارا.‏<br />

و پسران بالَع:‏ اَدار و جِیرا و اَبِیهود.‏<br />

و اَبیشُوع و نُعمان و اَخُوخ.‏<br />

و جیرا و شَفُوفان و حورام بودند.‏<br />

و اینانند پسران اَحود که سران خاندان پدران<br />

ساکنان جبع بودند و ایشان را به مناحت کوچانیدند.‏<br />

و او نُعمان و اَخیا و جیرا را کوچداد و او عزّا و<br />

اَخیحود را تولید نمود.‏<br />

و شَحرایم در بلاد موآب بعد از طلاق دادن زنان<br />

خود حوشیم و بعرا فرزندان تولید نمود.‏<br />

سپ.‏ از زن خویش که خُوداش نام داشت یوباب و<br />

ظبیا و میشا و ملْکام را آورد.‏<br />

و یعوص و شَکیا و مرْمه را که اینها پسران او و<br />

رؤساي خاندانهاي پدران بودند.‏<br />

و از حوشیم ابیطوب و اَلْفَعل را آورد.‏<br />

و پسران اَلْفَعل عابر ومشْعام و شامر که اُونُو و لُود<br />

و دهاتش را بنا نهاد بودند.‏<br />

و برِیعه و شامع که ایشان رؤساي خاندان پدران<br />

ساکنان لُون بودند و ایشان ساکنان جت را اخراج<br />

نمودند.‏<br />

و اَخیو و شاشَق و ی موت.‏<br />

و زبدیا و عارد و عادر.‏<br />

و میکائیل و یشْفَه و یوخا پسران بریعه بودند.‏<br />

و زبدیا و مشُلاّم و جِزْقی و حابر،‏<br />

و یشْمراي و یزْلیآه و یوباب پسران اَلْفَعل بودند.‏<br />

و یعقیم و زِکْرِي و زبدي،‏<br />

و اَلیعی و صل َّتاي و ایلیئیل،‏<br />

و اَدایا و بریا و شمرَت پسران شمعی،‏<br />

و یشْفان و عابر و ایلیئیل.‏<br />

و عبدون و زِکرِي و حانان،‏<br />

و حنَنْیا و عیلام و عنْتُوتیا،‏<br />

و یفَدیا و فَنُوئیل پسران شاشَق بودند.‏<br />

و شمشَراي و شَحرْیا و عتَلْیا.‏<br />

و یعرَشیا و ایلیا و زِکْرِي پسران یرُحام بودند.‏<br />

اینان رؤساي خاندان پدران برحسب انساب خود و<br />

سرداران بودند و ایشان در اورشلیم سکونت داشتند.‏<br />

و در جِبعون پدر جِبعون سکونت داشت و اسم<br />

زنش معکَه بود.‏ باب<br />

و نخستزادهاش عبدون بود،‏ پس صور و قَیس و<br />

بعل و ناداب،‏<br />

و جدور و اَخیو و زاکَر؛<br />

و مقْلُوت شمآه را آورد و ایشان نیز با برادران خود<br />

در اورشلیم در مقابل برادران ایشان ساکن بودند.‏<br />

و نیر قَیس را آورد و قَیس شاؤل را آورد و شاؤل<br />

یهوناتان و ملْکیشوع و ابیناداب و اَشْبعل را آورد.‏ باب<br />

،10<br />

35 ،10<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

39<br />

؛ اول سموئیل<br />

51 ،14<br />

.34<br />

و پسر یهوناتان مرِیب بعل بود و مرِیب بعل میکا<br />

را آورد.‏<br />

و پسران میکا،‏ فیتون و مالَک و تاریع و آحاز<br />

بودند.‏<br />

و آحاز یهوعده را آورد،‏ یهوعده علْمت و عزْموت و<br />

زِمري را آورد و زِمري موصا را آورد.‏<br />

و موصا بِنْعا را آورد و پسرش رافَه بود وپسرش<br />

اَلْعاسه و پسرش آصیل بود.‏<br />

و آصیل را شش پسر بود و نامهاي ایشان اینها<br />

است:‏ عزْرِیقام و بکْرُو و اسمعیل و شَعرْیا و عوبدیا و<br />

حانان.‏ و همه اینها پسران آصیلاند.‏<br />

و پسران شَق برادر او نخستزادهاش اُولام و<br />

دومین یعوش و سومین اَلیفَلَط.‏<br />

و پسران اُولام،‏ مردان زورآورِ‏ شجاع و تیرانداز<br />

بودند؛ و پسران و پسرانِ‏ پسران ایشان بسیار یعنی صد<br />

و پنجاه نفر بودند.‏ همه اینها از پسرانبنیامین<br />

میباشند.‏ داوران<br />

16 ،20<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

9<br />

.1<br />

و تمامی اسرائیل برحسب نسبنامههاي خود<br />

شمرده شدند،‏ و اینک در کتاب پادشاهان اسرائیل<br />

21 ،46<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 390 -


یتم<br />

يلاو<br />

يها<br />

يها<br />

نوشتهشدهاند و یهودا به سبب خیانت خود به بابل به<br />

اسیري رفتند.‏ دوم پادشاهان<br />

و کسانی که اول در ملکها و شهرهاي ایشان<br />

سکونت داشتند،‏ اسرائیلیان و کاهنان و لاویان و<br />

نَتینیم بودند.‏<br />

و در اورشلیم بعضی از پسرانیهودا و از<br />

پسرانبنیامین و از پسرانافرایم و من َّسی ساکن بودند.‏<br />

اول تواریخ<br />

15 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

4 ،11 نحمیا<br />

.4<br />

عوتاي پسر عمیهود پسر عمرِي پسر امرِي پسر بانی<br />

از پسرانفارص پسر یهودا.‏<br />

و از شیلونیان نخستزادهاش عسایا و پسران او.‏<br />

و از پسرانزارح یعوئیل و برادران ایشان ششصد و<br />

نود نفر.‏<br />

و از پسرانبنیامین سل ُّو پسر مشُلاّم پسر هودویا<br />

پسر هسنُوآه.‏<br />

و یبنیا پسر یرُوحام و ایلَۀ پسر عز ِّي پسر مکْرِي و<br />

مشُلاّم پسر شَفَطْیا پسر راؤئیل پسر یبنیا.‏<br />

و برادران ایشان برحسب انساب ایشان نه صد و<br />

پنجاه و شش نفر.‏ همه اینها رؤساي اجداد برحسب<br />

خاندانهاي پدران ایشان بودند.‏<br />

و از کاهنان،‏ یدعیا و یهویاریب و یاکین،‏<br />

و عزَریا ابنحلْقیا پسر مشُلاّم پسر صادوق پسر<br />

مرایوت پسر اَخیطُوب رئیس خانۀ خدا،‏ باب<br />

و عدایا پسر یرُوحام پسر فَشْحور پسر ملْکیا و<br />

معساي پسر عدیئیل پسر یحزیره پسر مشُلاّم پسر<br />

مشلی پسر امیر.‏<br />

و برادران ایشان که رؤساي خاندان پدران ایشان<br />

بودند،‏ هزار و هفتصد و شصت نفر که مردان رشید به<br />

جهت عمل خدمت خانۀ خدا بودند.‏<br />

و از لاویان شَمعیا پسر حش ُّوب پسر عزْریقام پسر<br />

حشَبیا از پسرانمراري.‏<br />

و بقْبق َّر و حارش و شکوه و متَنْیا پسر میکا پسر<br />

زِکْرِي پسر آساف.‏<br />

و عوبدیا پسر شَمعیا پسر شکوه و پسر یدوتُون و<br />

برْخیا پسر آسا پسر اَلْقانَه که در دهات نَطُوفاتیان<br />

ساکن بود.‏ باب<br />

و در بانانْ،‏ شَل ُّوم و عق ُّوب و طَلْمون و اَخیمان و<br />

برادران ایشان.‏ و شَل ُّوم رئیس بود.‏<br />

و ایشان تا همکنون بر دروازه شرقی پادشاه<br />

میباشند و دربانانِ‏ فرقۀ پسران بودند.‏<br />

و شَل ُّوم پسر قُورِي پسر اَبیآساف پسر قُورح و<br />

برادرانش از خاندان پدرش یعنی از پسرانقُورح که<br />

ناظران عمل خدمت و مستحفظان دروازههاي خیمه<br />

بودند و پدران ایشان ناظران اُردوي یهوه و مستحفظان<br />

داخل آن بودند.‏<br />

و فینَحاس پسر اَلْعازار،‏ سابق رئیس ایشان بود.‏ و<br />

یهوه با وي میبود.‏ اعداد<br />

و زکریا پسر مشَلَمیا دربان دروازه خیمۀ اجتماع<br />

بود.‏<br />

و همه اینانی که براي دربانی دروازهها برگزیده<br />

شدند،‏ دویست و دوازده نفر بودند و ایشان در دهات<br />

خود برحسب نسبنامه خود شمرده شدند که داود<br />

و سموئیلِ‏ پیشگو ایشان را بر وظیفههاي ایشان<br />

گماشته بودند.‏ اول سموئیل<br />

سپ.‏ ایشان و پسران ایشان بر دروازههاي خانۀ<br />

یهوه و خانۀ خیمه براي نگاهبانی آن گماشته شدند.‏<br />

و دربانان به هر چهار طرف یعنی به مشرق و<br />

مغرب و شمال و جنوب بودند.‏<br />

وبرادران ایشان که در دهات خود بودند،‏ هر هفت<br />

روز نوبت به نوبت با ایشان میآمدند.‏<br />

زیرا چهار رئیس دربانان که لاویان بودند،‏ منصب<br />

خاص داشتند و ناظرانِ‏ حجرهها و خزانه خانۀ خدا<br />

بودند.‏<br />

و به اطراف خانۀ خدا منزل داشتند زیرا که<br />

نگاهبانیش بر ایشان بود،‏ و باز کردن آن هر صبح بر<br />

ایشان بود.‏<br />

و بعضی از ایشان بر آلات خدمت مأمور بودند،‏<br />

چونکه آنها را به شماره میآوردند و به شماره بیرون<br />

میبردند.‏<br />

از ایشان بر اسباب و همه آلات محل مقدس و آرد<br />

نرم و شراب و روغن و بخور و عطریات مأمور بودند.‏<br />

و بعضی از پسران کاهنان،‏ عطریات خوشبو را<br />

ترکیب میکردند.‏<br />

و مت َّتْیا که از جمله لاویان و نخستزادة شَل ُّوم<br />

قُورحی بود،‏ بر عمل منقلِبخور گماشته شده بود.‏<br />

و بعضی از برادران ایشان از پسران قَهاتیان ، بر نان<br />

تَقْدمه مأمور بودند تا آن را در هر روز سبت مهیا<br />

سازند.‏ لاویان<br />

و مغنیان از رؤساي خاندان پدران لاویان در<br />

حجرهها سکونت داشتند و از کار دیگر فارغ بودند زیرا<br />

که روز و شب در کار خود مشغول میبودند.‏<br />

اینان رؤساي خاندان پدران لاویان و برحسب<br />

انساب خود رئیس بودند و در اورشلیم سکونت داشتند.‏<br />

7 ،25<br />

11 .9 ،9<br />

5 ،24<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

13 ،7<br />

54 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 391 -


يرِ‏<br />

نی<br />

یس<br />

یم<br />

یم<br />

.8<br />

9<br />

اول تواریخ<br />

.35<br />

و در جِبعون،‏ پدر جِبعون،‏ یعوئیل سکونت داشت<br />

و اسم زنش معکَه بود.‏ باب<br />

و نخستزادهاش عبدون بود،‏ پس صور و قَیس و<br />

بعل و نیر و ناداب،‏<br />

و جدور و اَخیو و زکریا و مقْلُوت؛<br />

و مقْلُوت شمآم را آورد و ایشان نیز با برادران خود<br />

در اورشلیم در مقابل برادران ایشان ساکن بودند.‏<br />

و نیر قَیس را آورد و قَیس شاؤل را آورد و شاؤل<br />

یهوناتان و ملْکیشوع و ابیناداب واَشْبعل را آورد.‏ باب<br />

،9<br />

29 ،9<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

33<br />

.40<br />

و پسر یهوناتان،‏ مریببعل بود و مریببعل میکا را<br />

آورد.‏<br />

و پسر میکا،‏ فیتون و مالَک و تَحریع و آحاز بودند.‏<br />

و آحاز یعرَه را آورد و یعرَه علْمت و عزْموت و<br />

زِمرِي را آورد و زِم موصا را آورد.‏<br />

و موصا بِنْعا را آورد و پسرش رفایا و پسرش<br />

اَلْعاسه و پسرش آصیل.‏<br />

و آصیل را شش پسر بود و ا است نامهاي<br />

ایشان:‏ عزْرِیقام و بکْرُو و اسمعیل و شَعریا و عوبدیا و<br />

حانان اینها پسران آصیل میباشند.‏<br />

باب 3 ،13<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

10<br />

.1<br />

و فلسطینیان با اسرائیل جنگ کردند،‏ و مردان<br />

اسرائیل از حضور فلسطینیان فرار کردند و در کوه<br />

جِلْبوع کشته شده،‏ افتادند.‏ اول سموئیل<br />

و فلسطینیان شاؤل و پسرانش را به سختی تعقیب<br />

نمودند،‏ و فلسطینیان پسران شاؤل یوناتان و ابیناداب<br />

و ملْکیشوع را کشتند.‏<br />

و جنگ بر شاؤل سخت شد و تیراندازان او را<br />

دریافتند و از تیراندازان مجروح شد.‏<br />

و شاؤل به سلاحدار خود گفت:‏ شمشیر را بکش و<br />

به من فرو بر،‏ مبادا این ختنه نشدهها بیایند و مرا<br />

خوار کنند.‏ اما سلاحدارش نخواست زیرا که بسیار<br />

میترسید؛ پس شاؤل شمشیر را گرفته بر آن افتاد.‏ اول<br />

1 ،31<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

4 ،31 سموئیل<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و سلاحدارش چون شاؤل را مرده دید،‏ او نیز بر<br />

شمشیر افتاده،‏ بمرد.‏<br />

و شاؤل مرد و سه پسرش و تمامی اهل خانهاش<br />

همراه وي مردند.‏<br />

و چون همه مردان اسرائیل که در دره بودند،‏ این را<br />

دیدند که لشکر شکست خرده،‏ و شاؤل و پسرانش<br />

مردهاند،‏ ایشان نیز شهرهاي خود را ترك کرده،‏<br />

گریختند و فلسطینیان آمده،‏ در آنها قرار گرفتند.‏<br />

و روز دیگر واقع شد که چون فلسطینیان آمدند تا<br />

کشتگان را برهنه نمایند،‏ شاؤل و پسرانش را در کوه<br />

جِلْبوع افتاده یافتند.‏<br />

سپ.‏ او را برهنه ساخته،‏ سر و اسلحهاش را گرفتند<br />

و آنها را به زمین فلسطینیان به هر طرف فرستادند تا<br />

به بتها و قوم خود مژده برسانند.‏<br />

و اسلحهاش را در خانۀ خدایان خود گذاشتند و<br />

سرش را در خانۀ داجون به دیوار کوبیدند.‏<br />

و چون تمامی اهل یابیش جِلْعاد آنچه را که<br />

فلسطینیان به شاؤل کرده بودند شنیدند،‏<br />

همه شجاعان برخاسته،‏ جسد شاؤل و جسدهاي<br />

پسرانش را برداشته،‏ آنها را به یابیش آورده،‏<br />

استخوانهاي ایشان را زیر درخت بلوط که در یابیش<br />

است،‏ دفن کردند و هفت روز روزه داشتند.‏ اول سموئیل<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

12 ،31<br />

؛ دوم سموئیل<br />

5 ،2<br />

13<br />

سپ.‏ شاؤل به سبب خیانتی که به یهوه ورزیده بود<br />

مرد،‏ به جهت کلام یهوه که آن را نگاه نداشته بود،‏ و از<br />

این جهت نیز که از احضار کنندگان روح سؤال نموده<br />

بود.‏ اول سموئیل ؛<br />

و چونکه یهوه را نطلبیده بود،‏ او را کُشت و<br />

سلطنت او را به داود پسر ی برگردانید.‏<br />

8 ،28<br />

11 ،15<br />

.14<br />

11<br />

.1<br />

و تمامی اسرائیل نزد داود در حبرُون جمع شده،‏<br />

گفتند:‏ اینک ما استخوانها و گوشت تو میباشیم.‏ دوم<br />

1 ،5 سموئیل<br />

14 29، ؛ پیدایش<br />

.2<br />

.3<br />

و قبل از این نیز هنگامی که شاؤل پادشاه میبود،‏<br />

تو اسرائیل را بیرون بردي و درون آوردي؛ و<br />

یهوه خدایت تو را فرمود که:‏ تو قوم من اسرائیل را<br />

شبانی خواهی نمود و تو بر قوم من اسرائیل پیشوا<br />

خواهی شد.‏<br />

و همه بزرگان اسرائیل نزد پادشاه به حبرُون آمدند<br />

وداود با ایشان به حضور یهوه در حبرُون عهد بست،‏ و<br />

داود را برحسب کلامی که یهوه به واسطۀ سموئیل<br />

فرموده بود به پادشاهی اسرائیل مسح نمودند.‏ اول<br />

سموئیل<br />

13 .3 .1 ،16<br />

.4<br />

.5<br />

و داود و تمامی اسرائیل به اورشلیم که یبوس باشد،‏<br />

آمدند و یبوسیان در آن زمین ساکن بودند.‏<br />

و اهل یبوس به داود گفتند:‏ به اینجا داخل نخواهی<br />

شد.‏ اما داود قلعۀ صهیون را که شهر داود باشد<br />

- 392 -


نی<br />

یک<br />

يرا<br />

يشا<br />

يبا<br />

يها<br />

لی<br />

یات<br />

یبِ‏<br />

بگرفت.‏ دوم سموئیل<br />

و داود گفت:‏ هر که یبوسیان را اول شکست دهد،‏<br />

رئیس و سردار خواهد شد.‏ پ س یوآب پسر صرُویه اول<br />

شده و رئیس شد.‏ دوم سموئیل<br />

و داود در آن قلعه ساکن شد،‏ از آن جهت آن را<br />

شهر داود نامیدند.‏<br />

و شهر را به اطراف آن و گرداگرد مل ُّوه بنا کرد و<br />

یوآب باقی شهر را تعمیر نمود.‏<br />

و داود ترقی کرده،‏ بزرگ میشد و یهوه صبایوت با<br />

وي میبود.‏<br />

و اینانند رؤساي شجاعانی که داود داشت که با<br />

تمامی اسرائیل او را در سلطنتش تقویت دادند تا او را<br />

برحسب کلامی که یهوه دربارة اسرائیل فرموده بود<br />

پادشاه سازد.‏ دوم<br />

و عدد شجاعانی که داود داشت این است:‏ یشُبعام<br />

پسر حکْونی که سردار شلیشیم بود که بر سیصد نفر<br />

نیزة خود را حرکت داد و ایشان را در یک وقت کشت.‏<br />

اول تواریخ<br />

8 ،5<br />

6 ،5<br />

سموئیل 8 ،23<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

2 ،28 باب<br />

؛ دوم سموئیل 23،<br />

8<br />

.12<br />

و بعد از او اَلعازار پسر دودوي اَخُوخی که ی از<br />

آن سه شجاع بود.‏ باب<br />

او با داود در فَسدمیم بود وقتی که فلسطینیان در<br />

آنجا براي جنگ جمع شده بودند،‏ و قطعۀ زمین پر از<br />

جو بود،‏ و قوم ازحضور فلسطینیان فرار میکردند.‏<br />

و ایشان در میان آن قطعۀ زمین ایستاده،‏ آن را<br />

محافظت نمودند،‏ و فلسطینیان را شکست دادند و<br />

یهوه نجات عظیمی به ایشان داد.‏<br />

و سه نفر از آن سی سردار به صخره نزد داود به<br />

مغارة عدلاّم فرود شدند و لشکر فلسطینیان در دره<br />

رفائیم اردو زده بودند.‏ اول سموئیل ؛ مزامیر<br />

و داود در آن وقت در ملاذ خویش بود،‏ و نگهبان<br />

فلسطینیان آن وقت در بیت-لحم بودند.‏<br />

و داود خواهش نموده،‏ گفت:‏ کاش کسی مرا از<br />

آب چاهی که نزد دروازة بیت-لحم است بنوشاند.‏ دوم<br />

1 ،57<br />

1 ،22<br />

4 ،28<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

سموئیل 15 ،23<br />

18<br />

سپ.‏ آن سه مرد،‏ لشکر فلسطینیان را از میان<br />

شکافته،‏ آب را از چاهی که نزد دروازة بیت-لحم است<br />

کشیده،‏ برداشتند و آن را نزد داود آوردند؛ اما داود<br />

نخواست که آن را بنوشد و آن را به جهت یهوه<br />

بریخت،‏<br />

و گفت:‏ اي خداي دور از من که ا کار را<br />

بکنم!‏ آیا خون این مردان را بنوشم که جان خود را به<br />

خطر انداختند زیرا به خطر جان خود آن را آوردند؟<br />

پس نخواست که آن را بنوشد؛ کاري که این سه مرد<br />

شجاع کردند این است.‏<br />

و اَبِی برادر یوآب سردار آن سه نفر بود و او<br />

نیز نیزة خود را بر سیصد نفر حرکت داده،‏ ایشان را<br />

کشت و در میان آن سه نفر اسم یافت.‏ دوم<br />

و او،‏ سومی،‏ با عظمت تر از دومی بود؛ پس سردار<br />

ایشان شد،‏ اما تا پاي سومی نرسید.‏<br />

و بنایا پسر یهویاداع پسر مردي شجاع قَبصیئیلی<br />

بود که کارهاي عظیم کرده بود،‏ و پسر اَرِیئ موآبی<br />

را کشت و در روز برف به حفرهاي وارد شد،‏ شیري را<br />

کشت.‏ دوم<br />

و مرد مصري بلندقد را که قامت او پنج اندازه<br />

آرنج بود کشت،‏ و آن مصري در دست خود نیزهاي<br />

مثل نورد نساجان داشت؛ اما او نزد وي با چوبدستی<br />

رفت و نیزه را از دست مصري ربوده،‏ وي را با نیزة<br />

خودش کشت.‏ اول سموئیل<br />

بنایا پسر یهویاداع این کارها را کرد و در میان آن<br />

سه مرد شجاع اسم یافت.‏ باب<br />

اینک او از آن سی نفر بااحترامتر شد،‏ اما به آن<br />

سه نفر اول نرسید و داود او را بر اهل مشورت خود<br />

برگماشت.‏<br />

و نیز از شجاعان لشکر،‏ عسائیل برادر یوآب و<br />

اَلْحانان پسر دودوي بیت-لحمی،‏<br />

و شَموت هرُورِي و حالَصِ‏ فَلُونی،‏ باب ؛ دوم<br />

سموئیل 18 ،23<br />

10 ،28<br />

5 ،28<br />

7 ،17<br />

سموئیل 20 ،23<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

سموئیل 26 ،23<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

و عیرا پسر عقّیشِ‏ تَقُوعی و اَبیعزَر عناتُوتی،‏<br />

و سبکاي حوشاتی و عیلاي اَخُوخی،‏<br />

و مهراي نَطُوفاتی و خالَد پسر بعنَه نَطُوف<br />

و اتّاي پسر ری از جِبعۀ پسرانبنیامین و بنایاي<br />

فَرْعاتُونی،‏<br />

و حوراي از وادی جاعش و اَبیئیلِ‏ عرُباتی،‏<br />

و عزْموت بحرُومی و اَیحباي شَعلْبونی.‏<br />

و از پسرانهاشَمِ‏ جِزُونی یوناتان پسر شاجاي<br />

هراري،‏<br />

و اَخیام پسر ساکارِ‏ هراري و الیفال پسر اُور،‏<br />

و حافَر مکیراتی و اَخیاي فَلونی،‏<br />

و حصرُوي کَرْملی و نَعراي پسر اَزباي.‏<br />

و یوئیل برادر ناتان و مبحار پسر هجرِي،‏<br />

و صالَقِ‏ عمونی و نحراي رُوتی که سلاحدار یوآب<br />

پسر صرُویه بود.‏<br />

و عی یتْرِي و جاربِ‏ یتْرِي،‏<br />

،<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

من ،<br />

.19<br />

- 393 -


یعیئیلد<br />

يرِ‏<br />

ي شیرو<br />

يزا<br />

یصی،ت<br />

یسقَ‏<br />

یم<br />

یشَ‏<br />

يرو<br />

یم<br />

ید<br />

.14<br />

اول تواریخ<br />

.41<br />

.42<br />

و اُوریاي حت ِّی و زاباد پسراَحلاي،‏ دوم سموئیل<br />

و عدینا پسر شی رؤبینی که سردار رؤبینیان<br />

بود و سی نفر همراهش بودند.‏<br />

و حانان پسر معکَه و یوشافاط متْنی،‏<br />

و عزّیاي عشْتَرُوتی و شاماع و یعوئیل پسران<br />

حوتامِ‏ عرُوعی<br />

و ی پسر شمرِي و برادرش یوخاي<br />

و اَلیئیل ازمحویم و یربیاي یوشُویا پسران اَلْناعم و<br />

یتْمه موآبی،‏<br />

و اَلیئیل و عوبید و یعسیئیلِ‏ مصوباتی.‏<br />

3 ،11<br />

،<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

12<br />

.1<br />

و اینانند که نزد داود به صقْلَغ آمدند،هنگامی که او<br />

هنوز از ترس شاؤل پسر گرفتار بود،‏ و ایشان از<br />

آن شجاعان بودند که در جنگ معاون او بودند.‏ اول<br />

6 ،27 سموئیل<br />

.2<br />

و به کمان مسلح بودند و سنگها و تیرها از کمانها از<br />

دست راست و دست چپ انداختند و از برادران<br />

شاؤل بنیامینی بودند.‏ باب ؛ داوان<br />

3. سردار ایشان اَخیعزَر بود،‏ و بعد از او یوآش پسران<br />

شَماعه جِبعاتی و یزیئیل و فالَط پسران عزْموت و براکَه<br />

و ییهوي عناتوتی،‏<br />

و یشْمعیاي جِبعونی که در میان آن سی نفر شجاع<br />

بود،‏ و بر آن سی نفر برتري داشت و ارمیا و یحزیئیل و<br />

یوحانان و یوزاباد جدیراتی،‏<br />

و اَلْعوزاي و یریموت و بعلیا و شَمرْیا و شَفَطْیاي<br />

حرُوفی،‏<br />

و اَلْقانَه و ی ا و عزَرئیل و یوعزَر و یشُبعام که از<br />

قُورحیان بودند،‏ باب<br />

و یوعیلَه و زبدیا پسران یرُوحام جدوري.‏<br />

و بعضی از جادیان که مردان قوي شجاع و مردان<br />

جنگ آزموده و مسلح به سپر و تیراندازان که<br />

ایشان مثل ر و مانند غزال کوهی تیزرو بودند،‏<br />

خویشتن را نزد داود در ملاذ بیابان جدا ساختند،‏ دوم<br />

16 ،20<br />

40 ،9<br />

18 ،26<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

18 ،2 سموئیل<br />

.9<br />

که رئیس ایشان عازر و دومین عوبدیا و سومین<br />

اَلیآب بود،‏<br />

و چهارمین مشْمن َّه و پنجمین ارمیا،‏<br />

و ششم عتّاي و هفتم اَلیئیل،‏<br />

و هشتم یوحانان و نهم اَلْزاباد،‏<br />

و دهم ارمیا و یازدهم مکْبن َّاي.‏<br />

اینان از پسرانجاد رؤساي لشکر بودند که<br />

کوچکتر ایشان برابر صد نفر و بزرگتر برابر هزار نفر<br />

میبود.‏<br />

اینانند که در ماه اول از اُردن عبور نمودند<br />

هنگامی که آن از دو طرف ساحل پر بود،‏ همه ساکنان<br />

درهها را هم به طرف مشرق و هم به طرف مغرب<br />

پراکنده ساختند.‏<br />

و بعضی از پسرانبنیامین و یهودا نزد داود بهآن<br />

ملاذ آمدند.‏<br />

و داود به استقبال ایشان بیرون آمده،‏ ایشان را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ اگر با صلح براي اعانت من نزد من<br />

آمدید،‏ دل من با شما یکی خواهد شد؛ و اگر براي<br />

تسلیم نمودن من به دست دشمنانم آمدید،‏ با آنکه<br />

ظلمی در دست من نیست،‏ پس خداي پدران ما این را<br />

ببیند و انصاف نماید.‏<br />

آنگاه روح بر عماساي که رئیس شلاشیم بود نازل<br />

شد و او گفت:‏ اي داود ما از آن تو و اي پسر یسی ما با تو<br />

هستیم؛ صلح،‏ صلح بر تو باد،‏ و صلح بر یاران تو باد<br />

زیرا خداي تو کمک دهندة تو است.‏ پ س داود ایشان را<br />

پذیرفته،‏ سرداران لشکر ساخت.‏<br />

و بعضی از من َّسی به داود پیوستند هنگامی که او<br />

همراه فلسطینیان براي نبرد با شا ؤل رفت؛ اما<br />

ایشان را کمک نکردند زیرا که سرداران فلسطینیان<br />

بعد از مشورت نمودن،‏ او را پس فرستاده،‏ گفتند که:‏ او<br />

با سرهاي ما به آقاي خود شاؤل خواهند پیوست.‏ اول<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

4 ،29 سموئیل<br />

.20<br />

و هنگامی که به صقْلَغ میرفت،‏ بعضی از من َّسی<br />

به او پیوستند یعنی عدناح و یوزاباد و ی عئیل و<br />

میکائیل و یوزاباد و اَلیهو و صلْتاي که سرداران<br />

هزارهاي من َّسی بودند.‏<br />

ایشان داود را به مقاومت لشکرهاي عمالَقه کمک<br />

کردند،‏ زیرا همه ایشان مردان قوي شجاع و سردار<br />

لشکر بودند.‏<br />

زیرا در آن وقت،‏ روز به روز براي کمک به داود<br />

نزد وي میآمدند تا لشکرِ‏ بزرگ،‏ مثل لشکر خدا شد.‏<br />

و این است شمارة افراد آنانی که براي جنگ<br />

مسلح شده،‏ نزد داود به حبرُون آمدند تا سلطنت<br />

شاؤل را برحسب فرمان یهوه به وي تحویل دهند.‏<br />

از پسرانیهودا شش هزار و هشتصد نفر که سپر و<br />

نیزه داشتند و مسلح جنگ بودند.‏<br />

از پسرانشَمعون هفت هزار و یکصد نفرکه مردان<br />

قوي شجاع براي جنگ بودند.‏<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 394 -


نیی<br />

يلاو<br />

يها<br />

یان<br />

یس<br />

کی<br />

يها<br />

تی<br />

تی<br />

13<br />

.1<br />

اول تواریخ<br />

.26<br />

.27<br />

از پسران چهار هزار و ششصد نفر.‏<br />

و یهویاداع رئیس پسرانهارون و سه هزار و<br />

هفتصد نفر همراه وي.‏<br />

و صادوق که جوان قوي و شجاع بود با بیست و<br />

دو سردار از خاندان پدرش.‏ دوم سموئیل<br />

و از پسرانبنیامین سه هزار نفر از برادران شاؤل و<br />

تا آن وقت اکثر ایشان وفاي خاندان شاؤل را نگاه<br />

میداشتند.‏<br />

و از پسرانافرایم بیست هزار و هشتصد نفر که<br />

مردان قوي و شجاع و در خاندان پدران خویش نامور<br />

بودند.‏<br />

و از نصف قوم من َّسی هجده هزار نفر که به نامهاي<br />

خود تع شده بودند که بیایند و داود را به پادشاهی<br />

انتخاب نماید.‏<br />

و از پسرانیساکار کسانی که از زمانها مخبر شده،‏<br />

میفهمیدند که اسرائیلیان چه باید بکنند،‏ سرداران<br />

ایشان دویست نفر و همه برادران ایشان فرمانبردار<br />

ایشان بودند.‏<br />

و از زبولون پنجاه هزار نفر که با لشکر بیرون رفته،‏<br />

میتوانستند جنگ را با همۀ آلات نبرد بیارایند و<br />

صفآرایی کنند و دو دل نبودند.‏<br />

و از نَفْتالی هزار سردار و با ایشان و هفت<br />

هزار نفر با سپر و نیزه.‏<br />

و از پسراندان بیست و هشت هزار و ششصد نفر<br />

که براي جنگ مهیا شدند.‏<br />

و از آذر چهل هزار نفر که با لشکر بیرون رفته،‏<br />

میتوانستند جنگ را مهیا سازند.‏<br />

و از آن طرف اُردن از پسرانرؤبین و پسرانجاد و<br />

نصف قوم من َّسی صد و بیست هزار نفر که با همه آلات<br />

لشکر براي جنگ مهیا شدند.‏<br />

همه اینها مردان جنگی بودند که بر صفآرایی<br />

قادر بودند با دل کامل به حبرُون آمدند تا داود را بر<br />

تمامی اسرائیل به پادشاهی نصب نمایند،‏ و تمامی بقیۀ<br />

اسرائیل نیز براي پادشاه ساختن داود دل بودند.‏<br />

24 ،15<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

اعمال رسولان<br />

32 ،4<br />

.39<br />

و در آنجا باداود سه روز خوردند و نوشیدند زیرا<br />

که برادران ایشان به جهت ایشان تدارك دیده بودند.‏<br />

و مجاوران ایشان نیز تا یساکار و زبولون و نَفْتالی<br />

نان بر الاغها و شتران و قاطران و گاوان آوردند و<br />

مأکولات از آرد و شیرینی انجیري و کشمشی و<br />

شراب و روغن و گاوان و گوسفندان به فراوانی آوردند<br />

چونکه در اسرائیل شادمانی بود.‏<br />

و داود با سرداران هزاره و صده و با همه رؤسا<br />

مشورت کرد.‏ دوم سموئیل<br />

و داود به تمامی جماعت اسرائیل گفت:‏ اگر شما<br />

مصلحت میدانید و اگر این از جانب یهوه خداي ما<br />

باشد،‏ نزد برادران خود که در همۀ زمینهاي اسرائیل<br />

باقی ماندهاند،‏ به هر طرف بفرستیم و با ایشان کاهنان<br />

و لاوی که در شهر خود و اطراف آنها میباشند،‏<br />

نزد ما جمع شوند،‏<br />

و صندوق خداي خویش را باز نزد خود بیاوریم<br />

چونکه در ایام شاؤل نزد آن مسألت ننمودیم.‏<br />

و تمامی جماعت گفتند که:‏ چنین بکنیم.‏ زیرا که<br />

این امر به نظر تمامی قوم پسند آمد.‏<br />

سپ.‏ داود تمامی اسرائیل را از شیحورِ‏ مصر تا داخل<br />

حمات جمع کرد تا صندوق خدا را از قر یعاریم<br />

بیاورند.‏ باب ؛ دوم سموئیل<br />

و داود و تمامی اسرائیل به بعلَه که همان قر<br />

یعاریم است و از آنِ‏ یهودا بود،‏ برآمدند تا صندوق خدا<br />

یهوه را که در میان کروبیان در جایی که اسم او<br />

خوانده میشود ساکن است،‏ از آنجا بیاورند.‏ اول سموئیل<br />

1 ،6<br />

2 ،6<br />

3 ،16<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

4 ،4<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

15 ،19<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

وصندوق خدا را بر ارابهاي تازه از خانۀ اَبِیناداب<br />

آوردند و عزّا و اَخیو ارابه را میراندند.‏<br />

و داود و تمامی اسرائیل با سرود وبربط و عود و دف<br />

و سنج و شیپور به قوت تمام به حضور خدا وجد<br />

مینمودند.‏<br />

و چون به خرمنگاه کیدون رسیدند عزّا دست خود<br />

را دراز کرد تا صندوق را بگیرد زیرا گاوان میلغزیدند.‏<br />

و خشم یهوه بر عزّا افروخته شده،‏ او را زد از آن<br />

جهت که دست خود را به صندوق دراز کرد و در آنجا<br />

به حضور خدا مرد.‏<br />

و داود محزون شد چونکه یهوه بر عزّا رخنه نمود<br />

و آن مکان را تا امروز فارص عزّا نامید.‏<br />

و در آن روز داود از خدا ترسان شده،‏ گفت:‏<br />

صندوق خدا را نزد خود چگونه بیاورم؟<br />

سپ.‏ داود صندوق را نزد خود به شهر داود نیاورد<br />

بلکه آن را به خانۀ عوبید اَدوم جت ِّی برگردانید.‏ دوم<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

10 ،6 سموئیل<br />

.14<br />

و صندوق خدا نزد خاندان عوبید اَدوم در خانهاش<br />

سه ماه ماند و یهوه خانۀ عوبید اَدوم و تمامی مایملک<br />

.40<br />

- 395 -


يرو<br />

یئل<br />

لی<br />

او را برکت داد.‏<br />

اول تواریخ<br />

14<br />

.1<br />

و حیرام پادشاه صور،‏ قاصدان با چوب سرو آزاد و<br />

بنایان و نجاران نزد داود فرستاد تا خانهاي براي او<br />

بسازند.‏ دوم تواریخ<br />

و داود دانست که یهوه او را به پادشاهی اسرائیل<br />

استوار داشته است،‏ زیرا که سلطنتش بهخاطر قوم او<br />

اسرائیل به درجۀ بلند برافراشته شده بود.‏<br />

و داود در اورشلیم باز زنان گرفت،‏ و داود پسران و<br />

دختران دیگر تولید نمود.‏<br />

و این است نامهاي فرزندانی که در اورشلیم براي<br />

وي بههم رسیدند:‏ شَموع و شُوباب و ناتان و سلیمان،‏<br />

3 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

لوقا 31 ،3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و یبحار و اَلیشُوع و اَلیفالَط،‏<br />

و نُوجه و نافَج و یافیع،‏<br />

و اَلیشامع و بعلیاداع و اَلیفَلَط.‏<br />

و چون فلسطینیان شنیدند که داود به پادشاهی<br />

تمام اسرائیل مسح شده است،‏ پس فلسطینیان<br />

برآمدند تا داود را براي جنگ بطلبند؛ و چون داود شنید،‏<br />

به مقابله ایشان برآمد.‏<br />

و فلسطینیان آمده،‏ در دره رفائیم منتشر شدند.‏<br />

و داود از خدا مشورت نموده،‏ گفت:‏ آیا به نبرد<br />

فلسطینیان برآیم و آیا ایشان را به دست من تسلیم<br />

خواهی نمود؟ یهوه به او فرمود:‏ برآي و ایشان را به<br />

دست تو تسلیم خواهم کرد.‏<br />

سپ.‏ به بعل فَراصیم برآمدند و داود ایشان را در<br />

آنجا شکست داد و داود گفت:‏ خدا بر دشمنان من به<br />

دست من مثل رخنۀ آب رخنه کرده است.‏ بنابراین آن<br />

مکان را بعل فَراصیم نام نهادند.‏ دوم سموئیل ؛ اشعیا<br />

،28<br />

20 ،5<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

21<br />

.12<br />

و خدایان خود را در آنجا ترك کردند و داود امر<br />

فرمود که آنها را به آتش بسوزانند.‏ تثنیه<br />

و فلسطینیان بار دیگر در آن دره منتشر شدند.‏<br />

25 .5 ،7<br />

.13<br />

دوم سموئیل<br />

22 ،5<br />

.14<br />

و داود باز از خدا سؤال نمود و خدا او را فرمود:‏ از<br />

عقب ایشان مرو بلکه از ایشان رو گردانیده،‏ در مقابل<br />

درختان توت به ایشان نزدیک شو.‏<br />

و چ ون در سر درختان توت صداي قدمها را<br />

بشنوي،‏ آنگاه براي جنگ بیرون شو،‏ زیرا خدا پیش<br />

تو بیرون رفته است تا لشکر فلسطینیان را<br />

شکست دهد.‏<br />

سپ.‏ داود بر وفق آنچه خدا او را امر فرموده بود،‏<br />

عمل نمود و لشکر فلسطینیان را از جِبعون تا جارز<br />

شکست دادند.‏<br />

و اسم داود در همه سرزمینها شهرت یافت و<br />

یهوه ترس او را بر تمامی امتها چیره ساخت.‏<br />

16<br />

.17<br />

15<br />

.1<br />

و داود در شهر خود خانهها بنا کرد و مکانی براي<br />

صندوق خدا مهیا ساخته،‏ خیمهاي به جهت آن برپا<br />

نمود.‏ باب ؛ دوم سموئیل<br />

آنگاه داود فرمود که غیر از لاویان کسی صندوق<br />

خدا را برندارد زیرا یهوه ایشان را برگزیده بود تا<br />

صندوق خدا را بردارند و او را همیشه خدمت نمایند.‏<br />

و داود تمامی اسرائیل را در اورشلیم جمع کرد تا<br />

صندوق یهوه را به مکانی که برایش مهیا ساخته بود،‏<br />

بیاورند.‏ باب<br />

و داود پسران هارون و لاویان را جمع کرد.‏<br />

از پسرانقَهات اُوریئیلِ‏ رئیس و صد و بیست نفر<br />

برادرانش را.‏<br />

از پسرانمراري،‏ عسایاي رئیس و دویست و بیست<br />

نفر برادرانش را.‏<br />

از پسرانجرْشُوم،‏ یوئ رئیس و صد و سی نفر<br />

برادرانش را.‏<br />

از پسرانالیصافان،‏ شَمعیاي رئیس و دویست نفر<br />

برادرانش را.‏<br />

از پسرانحبرُون،‏ ای یل رئیس و هشتاد نفر<br />

برادرانش را.‏<br />

از پسرانعزّیئیل،‏ عمیناداب رئیس و صد و دوازده<br />

نفر برادرانش را.‏<br />

و داود صادوق و ابیاتارِ‏ کاهن و لاویان یعنی<br />

اُرِیئیل و عسایا و یوئیل و شَمعیا و ایلیئیل و عمیناداب<br />

را خوانده،‏ دوم سموئیل<br />

به ایشان گفت:‏ شما رؤساي خاندانهاي پدران<br />

لاویان هستید؛ پس شما و برادران شما خویشتن را<br />

تقدیس نمایید تا صندوق یهوه خداي اسرائیل را به<br />

مکانی که برایش مهیا ساختهام بیاورید.‏<br />

زیرا از این سبب که شما دفعۀ اول آن را نیاوردید،‏<br />

یهوه خداي ما بر ما رخنه کرد،‏ چونکه او را به حسب<br />

قانون نطلبیدیم.‏ باب<br />

سپ.‏ کاهنان و لاویان خویشتن را تقدیس نمودند<br />

17 ،6<br />

29 ،15<br />

10 .9 ،14<br />

5 ،14<br />

1 ،17<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

- 396 -


نیی<br />

نیی<br />

یه<br />

یلئ یع<br />

یه<br />

لی<br />

يها<br />

لی<br />

یئع<br />

یان<br />

يار<br />

لی<br />

يها<br />

نیی<br />

يها<br />

يها<br />

یک<br />

کی<br />

کی<br />

یئع<br />

یئیلع<br />

یلئ<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

لی<br />

تا صندوق یهوه خداي اسرائیل را بیاورند.‏<br />

و پسران لاویان بر وفق آنچه موسیبرحسب کلام<br />

یهوه امر فرموده بود،‏ چوبدستی صندوق خدا را بر<br />

کتفهاي خود گذاشته،‏ آن را برداشتند.‏ خروج ؛ اعداد<br />

اول تواریخ<br />

14 ،25<br />

:<br />

.15<br />

15 ،4<br />

.16<br />

و داود رؤساي لاویان را فرمود تا برادران خود<br />

مغنیان را با آلات موسیقی از عودها و بربطها و سنجها<br />

تع نمایند،‏ تا به صداي بلند و شادمانی صدا زنند.‏<br />

سپ.‏ لاویان مان پسر یوئ و از برادران او<br />

آساف پسر برَکْیا و از برادران ایشان پسرانمر ایتان<br />

پسر قُوشیا را تع نمودند.‏<br />

و با ایشان از برادران درجۀ دوم خود:‏ زکریا و بین<br />

و یعزیئیل و شَمیراموت و یحیئ و عن ِّی و اَلیآب و<br />

بنایا و معسیا و مت َّتْیا و اَلیفَلْیا و مقَنْیا و عوبید اَدوم و<br />

ی دربانان را.‏<br />

و از مغنیان مان و آساف و ایتان را با سنجهاي<br />

برنجین تا بنوازند.‏ باب<br />

و زکرّیا و عزِیئیل و شَمیراموت و یحیئیل و عن ِّی و<br />

اَلیآب و معسیا و بنایا را با عودها بر آلاموت.‏<br />

و مت َّتْیا و اَلیفَلْیا و مقَنْیا و عوبید اَدوم و ی و<br />

عزَریا را با بربطهاي بر ثَمانی تا پیشرَوِي نمایند.‏<br />

و کَنَنْیا رئیس لاویان در سرودخوانی بود و و به<br />

آنان سرودها را تعلیم میداد زیرا که ماهر بود.‏<br />

و برَکْیا و اَلْقانَه دربانان صندوق بودند.‏<br />

و شَبنْیا و یوشافاط و نَتَنْئیل و عماساي و زکریا و<br />

بنایا و اَلَیعزَر کاهن پ یش صندوق خدا شیپور<br />

مینواختند،‏ و عوبید اَدوم و یحیی دربانانِ‏ صندوق<br />

بودند.‏<br />

و داود و بزرگان اسرائیل و سرداران هزاره رفتند تا<br />

صندوق عهد یهوه را از خانۀ عوبید اَدوم با شادمانی<br />

بیاورند.‏ دوم سموئیل<br />

و چون خدا لاویان را که صندوق عهد یهوه را<br />

برمیداشتند اعانت کرد،‏ ایشان هفت گاو و هفت قوچ<br />

قربانی کردند.‏<br />

و داود و همه لاوی که صندوق را برمیداشتند و<br />

مغنیان و کَنَنْیا که رئیس سرود سرودخوانان بود به<br />

کتان نازك ملبس بودند،‏ و داود ایفود کتان دربرداشت.‏<br />

و تمامی اسرائیل صندوق عهد یهوه را به صداي<br />

شادمانی و صداي بوق و شیپور و سنج و عود و بربط<br />

مینواختند.‏<br />

و چون صندوق عهد یهوه وارد شهر داود میشد،‏<br />

میکال دختر شاؤل از پنجره نگریست و داود پادشاه را<br />

دید که رقص و وجد مینماید،‏ او را در دل خود خوار<br />

شمرد.‏ دوم سموئیل<br />

21 .16 ،6<br />

16<br />

.1<br />

.2<br />

و صندوق خدا را آورده،‏ آن را در خیمهاي که داود<br />

برایش برپا کرده بود،‏ گذاشتند؛ و قربانی سوختنی<br />

و قربانی صلح به حضور خدا گذرانیدند.‏<br />

و چون داود از گذرانیدن قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانی صلح فارغ شد،‏ قوم را به اسم یهوه برکت<br />

داد.‏ اعداد<br />

و به همه اسرائیلیان به مردان و زنان به هر ی<br />

یک گردة نان و پارة گوشت و شیرینی<br />

کشمشی بخشید.‏<br />

و بعضی از لاویان را براي خدمتگزاري پیش صندوق<br />

یهوه تع نمود تا یهوه خداي اسرائیل را ذکر نمایند<br />

و شکر گویند و سرودستایش خوانند،‏<br />

یعنی آساف رئیس و بعد از او زکریا و ی و<br />

شَمیراموت و یحیئیل و مت َّتیا و اَلیآب و بنایا و عوبید<br />

اَدوم و ی را با عودها و بربطها و آساف با سنجها<br />

مینواخت.‏<br />

و بنایا و یحزِی کاهن پیش صندوق عهد خدا با<br />

شیپورها دائماً‏ حاضر میبودند.‏<br />

پس در همان روز داود اولاً‏ این سرود را به دست<br />

آساف و برادرانش داد تا یهوه را سرودستایش بخوانند:‏<br />

یهوه را حمد گویید و نام او را بخوانید.‏ اعمال او را<br />

در میان قومها اعلام نمایید.‏ مزامیر<br />

او را بسرایید براي او سرودستایش بخوانید.‏ در<br />

تمامی کارهاي عجیب او تفکر نمایید.‏<br />

در نام قدوس او فخر کنید.‏ دل طالبان یهوه<br />

شادمان باشد.‏ مزامیر<br />

یهوه و قوت او را بطلبید.‏ او را پیوسته طالب<br />

باشید.‏<br />

کارهاي عجیب را که او کرده است،‏ بیاد آورید،‏<br />

نشانههاي او و داوری دهان وي را،‏<br />

اي نسل بندة او اسرائیل!‏ اي فرزندان یعقوب<br />

برگزیده او!‏<br />

یهوه خداي ما است.‏ داوری او در تمامی جهان<br />

است.‏<br />

عهد او را بیاد آورید تا ابد،‏ و کلامی را که به<br />

هزاران پشت فرموده است،‏ لوقا<br />

آن عهدي را که با ابراهیم بسته،‏ و قَسمی را که<br />

1 ،105<br />

73 ،1<br />

33 ،69<br />

23 ،6<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

44 .39 ،7<br />

12 ،6<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 397 -


ید<br />

کی یم<br />

یه<br />

یه<br />

تی<br />

.36<br />

براي اسحاق خورده است،‏<br />

و آن را براي یعقوب قاعده قرار داد و براي<br />

اسرائیل عهد جاودانی؛<br />

و گفت زمین کَنْعان را به تو خواهم داد،‏ تا قسمت<br />

میراث شما شود،‏<br />

هنگامی که عددي قابل شمارش بودید،‏ کم مقدار<br />

و غریب در آنجا،‏<br />

و از اُمتی تا اُمتی سرگردان بودند،‏ و از<br />

مملکت تا قوم دیگر.‏ پیدایش<br />

او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند،‏ بلکه<br />

پادشاهان را به خاطر ایشان تنبیه نمود،‏ پیدایش<br />

که بر مسحشدگانِ‏ من دست مگذارید،‏ و پیامبران<br />

مرا ضرر مرسانید.‏ مزامیر<br />

اي تمامی زمین یهوه را بسرایید.‏ نجات او را روز<br />

به روز بشارت دهید.‏ مزامیر<br />

در میان امتها شکوه او را ذکر کنید،‏ و کارهاي<br />

عجیب او را در همه قومها.‏<br />

زیرا یهوه عظیم است و بینهایت قابل سپاس؛ و او<br />

مهیب است بر همه خدایان<br />

زیرا همه خدایان امتها بتهایند.‏ اما یهوه آسمانها<br />

را آفرید.‏<br />

و شکوه به حضور وي است؛ قوت و شادمانی<br />

در مکان او است.‏<br />

اي قبایل قومها یهوه را توصیف نمایید.‏ یهوه را به<br />

شکوه و قوت توصیف نمایید.‏ مزامیر<br />

یهوه را به شکوه اسم او توصیف نمایید.‏ هدایا<br />

بیاورید و به حضور وي بیایید.‏ یهوه را در زینت<br />

قدوسیت بپرستید.‏<br />

اي تمامی زمین از حضور وي بلرزید.‏ زمین نیز<br />

پایدار شد و جنبش نخواهد خورد.‏ مزامیر<br />

آسمان شادي کند و زمین شادي نماید،‏ و در<br />

میان امتها بگویند که یهوه سلطنت میکند.‏<br />

دریا و پري آن غرش نماید؛ و صحرا و هر چه در<br />

آن است به وجد آید.‏<br />

آنگاه درختان جنگل ترنم خواهند نمود،‏ به حضور<br />

یهوه زیرا که براي داوري جهان میآید.‏<br />

یهوه را حمد بگویید زیرا که نیکو است.‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏ مزامیر<br />

و بگویید اي خداي نجات ما،‏ ما را نجات بده.‏ و ما<br />

را جمع کرده،‏ از میان امتها رهایی بخش.‏ تا نام<br />

مقدس تو را حمد گوییم،‏ و در ستایش تو فخر نماییم.‏<br />

اول تواریخ<br />

17 ،12<br />

12 ،89<br />

1 ،29<br />

1 ،12<br />

14 ،105<br />

2 ،96<br />

.<br />

1 ،106<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. جلال<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

مزامیر<br />

یهوه خداي اسرائیل متبارك باد.‏ از ازل تا ابد.‏<br />

و تمامی قوم آمین گفتند و یهوه را ستایش کردند.‏<br />

18 ،72 ؛ 14 ،41 مزامیر<br />

37<br />

سپ.‏ آساف و برادرانش را آنجا پیش صندوق عهد<br />

یهوه گذاشت تا همیشه پیش صندوق به خدمت هر<br />

روز در روزش مشغول باشند.‏<br />

و عوبید اَدوم و شصت و هشت نفر برادران ایشان<br />

و عوبید اَدوم پسر ی تُون و حوسه دربانان را.‏<br />

و صادوقِ‏ کاهن و کاهنان برادرانش را پ یش<br />

مسکن یهوه در مکان بلندي که در جِبعون بود،‏ باب<br />

،22<br />

.38<br />

.39<br />

29<br />

.40<br />

تا قربانیهاي سوختنی براي یهوه بر قربانگاه<br />

قربانی سوختنی دائماً‏ صبح و شام بگذرانند برحسب<br />

آنچه در شریعت یهوه که آن را به اسرائیل امر فرموده<br />

بود نوشته است.‏ خروج<br />

و با ایشان مان و یدوتُون و سایر برگزیدگانی را<br />

که اسم ایشان ذکر شده بود تا یهوه را حمد گویند زیرا<br />

که رحمت او تا ابد است.‏<br />

و همراه ایشان مان و یدوتُون را با شیپورها و<br />

سنجها و آلات سرودهاي خدا به جهت نوازندگان و<br />

پسران یدوتُون را تا نزد دروازه باشند.‏<br />

سپ.‏ تمامی قوم هر یکی به خانۀ خود رفتند،‏ اما<br />

داود برگشت تا خانۀ خود را تبرك نماید.‏<br />

38 ،29<br />

.41<br />

.42<br />

43<br />

17<br />

.1<br />

و واقع شد چون داود در خانۀ خود نشسته بود که<br />

داود به ناتان پیامبر گفت:‏ اینک من در خانۀ سرو آزاد<br />

ساکن میباشم و صندوق عهد یهوه زیر پردهها است.‏<br />

1 7، دوم سموئیل<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

ناتان به داود گفت:‏ هر آنچه در دلت باشد به عمل<br />

آور زیرا خدا با تو است.‏<br />

و در آن شب واقع شد که کلام خدا به ناتان نازل<br />

شده،‏ گفت:‏<br />

برو و به بندة من داود بگو یهوه چنین میفرماید:‏ تو<br />

خانهاي براي سکونت من بنا نخواهی کرد.‏<br />

زیرا از روزي که فرزنداناسرائیل را بیرون آوردم تا<br />

امروز در خانه ساکن نشدهام بلکه از خیمه به خیمه و<br />

مسکن به مسکن گردش کردهام.‏ اشعیا<br />

و به هر جایی که با تمامی اسرائیل گردش کردهام،‏<br />

آیا به هیچیک از داوران اسرائیل که براي رعا قوم<br />

خود مأمور داشتم،‏ سخنی گفتم که چرا خانهاي از<br />

سرو آزاد براي من بنا نکردید؟<br />

1 ،66<br />

.6<br />

9 ،79<br />

- 398 -


نشا<br />

نیی<br />

نیی<br />

نی<br />

نی<br />

بی<br />

اول تواریخ<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و حال به بندة من داود چنین بگو:‏ یهوه صبایوت<br />

چنین میفرماید:‏ من تو را از چراگاه از عقب<br />

گوسفندان گرفتم تا پیشواي قوم من اسرائیل باشی.‏<br />

و هر جایی که میرفتی،‏ من با تو میبودم و همه<br />

دشمنانت را از حضور تو ریشه کن ساختم و براي تو<br />

اسمی مثل اسم بزرگانی که بر زمیناند پیدا کردم.‏<br />

و به جهت قوم خود اسرائیل مکانی تع نمودم و<br />

ای را کاشتم تا در مکان خویش ساکن شده،‏ باز<br />

متحرك نشوند،‏ و شریران ایشان را دیگر مثل سابق<br />

ضعیف نسازند.‏<br />

و از ایامی که داوران را بر قوم خود اسرائیل تع<br />

نمودم و تمامی دشمنانت را شکست دادم،‏ تو را خبر<br />

میدادم که یهوه خانهاي براي تو بنا خواهد نمود.‏<br />

و چون روزهاي عمر تو تمام شود که نزد پدران<br />

خود رحلت کنی،‏ آنگاه نسل تو را که از پسران تو<br />

خواهد بود،‏ بعد از تو خواهم برانگیخت و سلطنت او را<br />

پایدار خواهم نمود.‏ دوم سموئیل<br />

او خانهاي براي من بنا خواهد کرد و من تخت او<br />

را تا به ابد استوار خواهم ساخت.‏ ؛<br />

من او را پدر خواهم بود و او مرا پسر خواهد بود و<br />

رحمت خود را از او دور نخواهم کرد چنانکه آن را از<br />

کسی که قبل از تو بود دور کردم.‏<br />

و او را در خانه و سلطنت خودم تا به ابد پایدار<br />

خواهم ساخت و کرسی او استوار خواهد ماند تا ابد.‏<br />

برحسب تمامی این کلمات و مطابق تمامی ا<br />

رؤیا ناتان با داود سخن گفت.‏<br />

و داود پادشاه داخل شده،‏ به حضور یهوه نشست و<br />

گفت:‏ اي یهوه خدا،‏ من کیستم و خاندان من چیست<br />

که مرا به این مقام رسانیدي؟ پیدایش<br />

و این نیز در نظر تو اي خدا امر کم نمود زیرا که<br />

دربارة خانه بندهات نیز براي زمان طولانی سخن گفتی<br />

و مرا اي یهوه خدا،‏ مثل مرد بلند مرتبه منظور داشتی.‏<br />

و داود دیگر دربارة اکرامی که به بندة خود کردي،‏<br />

نزد تو چه تواند افزود زیرا که تو بندة خود را<br />

میشناسی.‏<br />

اي یهوه خاطر بندة خود و موافق دل خویش<br />

همه این کارهاي عظیم را به جا آوردي تا تمامی ا<br />

عظمت را ظاهر سازي.‏<br />

اي یهوه مثل تو کسی نیست و غیر از تو خدایی<br />

نیست.‏ موافق هر آنچه به گوشهاي خود شنیدیم،‏<br />

و مثل قوم تو اسرائیل کدام امتی بر روي زمین<br />

است که خدا بیاید تا ایشان را فدیه داده،‏ براي خویش<br />

قوم بسازد،‏ و به کارهاي عظیم و مه اسمی براي<br />

خود پیدا نمایی و امتها را از حضور قوم خود که<br />

ایشان را از مصر فدیه دادي،‏ اخراج نمایی.‏ دوم سموئیل<br />

،7<br />

23<br />

.22<br />

و قوم خود اسرائیل را براي خویش تا به ابد قوم<br />

ساختی و تواي یهوه خداي ایشان شدي.‏<br />

و همکنون اي یهوه کلامی که دربارة بندهات و<br />

خانهاش فرمودي تا به ابد استوار شود و برحسب آنچه<br />

فرمودي عمل نما.‏<br />

و اسم تو تا به ابد استوار و معظم بماند تا گفته<br />

شود که یهوه صبایوت خداي اسرائیل خداي اسرائیل<br />

است و خاندان بندهات داود به حضور تو پایدار بماند.‏<br />

زیرا تو اي خداي من بر بندة خود کشف نمودي<br />

که خانهاي برایش بنا خواهی نمود؛ بنابرین بندهات<br />

جرأت کرده است که این دعا را نزد تو بگوید.‏ دوم سموئیل<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

27 ،7<br />

5 50، ؛ اشعیا<br />

.26<br />

و همکنون اي یهوه،‏ تو خدا هستی و این احسان<br />

را به بندة خود وعده دادهاي.‏<br />

و همکنون تو را پسند آمد که خانۀ بندة خود را<br />

برکت دهی تا در حضور تو تا به ابد بماند زیرا که تو<br />

اي یهوه برکت دادهاي و مبارك خواهد بود تا ابد.‏ مزامیر<br />

.27<br />

13 ،41<br />

18<br />

.1<br />

و بعد از این واقع شد که داود فلسطینیان را<br />

شکست داده،‏ مغلوب ساخت و جت و قریههایش را از<br />

دست فلسطینیان گرفت.‏ مزامیر<br />

و موآب را شکست داد و موآبیان بندگان داود شده،‏<br />

هدایا آوردند.‏<br />

و داود هدرعزَر پادشاه صوبه را در حمات هنگامی<br />

که میرفت تا سلطنت خود را نزد نهر فرات استوار<br />

سازد،‏ شکست داد.‏<br />

و داود هزار ارابه و هفت هزار سوار و بیست هزار<br />

پیاده از او گرفت،‏ و داود تمامی اسبان ارابه را پی کرد،‏<br />

اما از آنها براي صد ارابه نگاه داشت.‏ دوم سموئیل ؛ یوشع<br />

4 ،8<br />

2 ،60<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

9 ،11<br />

.5<br />

.6<br />

و چون اَرامیانِ‏ دمشق به کمک هدرعزَر پادشاه<br />

صوبه آمدند،‏ داود بیست و دو هزار نفر از اَرامیان را<br />

کشت.‏<br />

و داوددر اَرامِ‏ دمشق نگهبانان گذاشت و اَرامیان<br />

بندگان داود شده،‏ هدایا آوردند.‏ و یهوه داود را در هر<br />

6 ،29<br />

باب 10 ،23<br />

10 ،32<br />

12 ،7<br />

، به<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

- 399 -


نی<br />

شی<br />

کی<br />

تی<br />

جا که میرفت نصرت میداد.‏<br />

و داود سپرهاي طلا را که بر خادمان هدرعزَر بود<br />

گرفته،‏ آنها را به اورشلیم آورد.‏<br />

و داود از طبحت و کُون شهرهاي هدرعزَر برنج از<br />

حد زیاده گرفت که از آنْ‏ سلیمانْ‏ دریاچه و ستونها و<br />

ظروف برنجین ساخت.‏ اول پادشاهان<br />

و چون تُوعو پادشاه حمات شنید که داود تمامی<br />

لشکر هدرعزَر پادشاه صوبه را شکست داده است،‏<br />

پسر خود هدورام را نزد داود پادشاه فرستاد تا از<br />

سلامتی او بپرسد و او را تَهنیت گوید از آن جهت که<br />

با هدرعزَر جنگ نموده او را شکست داده بود،‏ زیرا<br />

هدرعزَر با تُوعو نبرد مینمود؛ و هر قسم ظروف طلا و<br />

نقره و برنج با خود آورد.‏<br />

و داود پادشاه آنها را نیز براي یهوه وقف نمود،‏ با<br />

نقره و طلایی که از همه امتها یعنی از اَدوم و موآب و<br />

پسرانعمون و فلسطینیان و عمالَقَه آورده بود.‏<br />

و اَبِشاي پسر صرُویه هجده هزار نفر از اَدومیان را<br />

در دره ملْح کشت.‏ مزامیر<br />

و در اَدوم نگهبانان قرار داد و همه اَدومیان<br />

بندگان داود شدند و یهوه داود را در هر جایی که<br />

میرفت یاري میداد.‏<br />

و داود بر تمامی اسرائیل سلطنت نموده،‏ انصاف و<br />

عدالت را بر تمامی قوم خود اجرا میکرد.‏ دوم سموئیل<br />

و یوآب پسر صرُویه سردار لشکر بود و یهوشافاط<br />

پسر اَخیلُود وقایع نگار.‏ دوم سموئیل<br />

و صادوق پسر اَخیطُوب و ابیملک پسر اَبیاتار<br />

کاهن بودند و شوشا کاتب بود.‏ باب<br />

و بنایا پسر یهویاداع رئیسکَرِیتیان و فَلیتیان و<br />

پسران داود نزد پادشاه مقدم بودند.‏<br />

اول تواریخ<br />

15 ،8<br />

23 ،7<br />

16 ،8<br />

6 ،25<br />

2 ،60<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

19<br />

.1<br />

و بعد از این واقع شد که ناحاش،‏ پادشاه<br />

پسرانعمون مرد و پسرش در جاي او سلطنت نمود.‏<br />

1 10، دوم سموئیل<br />

.2<br />

.3<br />

و داود گفت:‏ با حانُون پسر ناحاش احسان نمایم<br />

چنانکه پدرش به من احسان کرد.‏ پس داود قاصدان<br />

فرستاد تا او را به خاطر پدرش دلداري دهند.‏ و<br />

خادمان داود به زمین پسرانعمون نزد حانُون براي<br />

دلداري وي آمدند.‏<br />

و سروران پسرانعمون به حانُون گفتند:‏ آیا گمان<br />

میبري که به جهت تکریم پدر تو است که داود<br />

دلداريکنندگان نزد تو فرستاده است؟ نه بلکه<br />

بندگانش به جهت تحقیق و تغییرات و جاسوسی زمین<br />

نزد تو آمدهاند.‏ دوم سموئیل<br />

سپ.‏ حانُون خادمان داود را گرفته،‏ ر ایشان را<br />

تراشید و لباسهاي ایشان را از میان تا جاي نشستن<br />

دریده،‏ ایشان را رها کرد.‏<br />

و چون بعضی آمده،‏ داود را از حالت آن کسان خبر<br />

دادند،‏ به استقبال ایشان فرستاد زیرا که ایشان بسیار<br />

خجل بودند،‏ و پادشاه گفت:‏ در اَریحا بمانید تا<br />

ریشهاي شما درآید و بعد از آن برگردید.‏<br />

و چون پسرانعمون دیدند که نزد داود ناپاك<br />

شدهاند،‏ حانُون و پسرانعمون هزار وزنۀ نقره فرستادند<br />

تا ارابهها و سواران از اَرام نَهرَین و اَرام معکَه و صوبه<br />

براي خود اجیر سازند.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ سی و دو هزار ارابه و پادشاه معکَه و جمع<br />

او را براي خود اجیر کردند،‏ و ایشان بیرون آمده،‏ در<br />

مقابل میدبا اُردو زدند،‏ و پسرانعمون از شهرهاي<br />

خودجمع شده،‏ براي نبرد آمدند.‏<br />

و چون داود ا را شنید،‏ یوآب و تمامی لشکر<br />

شجاعان را فرستاد.‏<br />

و پسرانعمون بیرون آمده،‏ نزد دروازة شهر براي<br />

جنگ صفآرایی نمودند.‏ و پادشاهانی که آمده بودند،‏<br />

در صحرايرزمگاه بودند.‏<br />

و چون یوآب دید که روي صفوف جنگ،‏ هم از<br />

پیش و هم از عقبش بود،‏ از تمامی برگزیدگان اسرائیل<br />

گروهی را انتخاب کرده،‏ در مقابل اَرامیان صفآرایی<br />

نمود.‏<br />

و بقیه قوم را به دست برادر خود اَبِشاي سپرد و به<br />

مقابل پسرانعمون صف کشیدند.‏ دوم سموئیل<br />

و گفت:‏ اگر اَرامیان بر من غالب آیند،‏ به کمک<br />

من بیا؛ و اگر پسرانعمون بر تو غالب آیند،‏ به جهت<br />

کمک تو خواهم آمد.‏<br />

دلیر باش که به جهت قوم خویش و به جهت<br />

شهرهاي خداي خود مردانه بکوشیم و یهوه آنچه را در<br />

نظرش پسند آید بکند.‏ اول<br />

سپ.‏ یوآب و گروهی که همراهش بودند،‏ نزد<br />

شدند تا با اَرامیان جنگ کنند و ایشان از حضور وي<br />

فرار کردند.‏<br />

و چون پسرانعمون دیدند که اَرامیان فرار کردند،‏<br />

ایشان نیز از حضور برادرش اَبِشاي گریخته،‏ داخل شهر<br />

شدند؛ و یوآب به اورشلیم برگشت.‏<br />

10 ،10<br />

30 ،34<br />

سموئیل 18 ،3<br />

3 ،10<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

- 400 -


بی<br />

يرو<br />

اول تواریخ<br />

.16<br />

و چون اَرامیان دیدند که از حضور اسرائیل<br />

شکست یافتند،‏ ایشان قاصدان فرستاده،‏ اَرامیان را که<br />

به آن طرف نهر بودند آوردند،‏ و شُوفَک سردار لشکر<br />

هدرعزَر پیشواي ایشان بود.‏<br />

و چون خبر به داود رسید،‏ تمامی اسرائیل را جمع<br />

کرده،‏ از اُردن عبور نمود و به ایشان رسیده،‏ مقابل<br />

ایشان صفآرایی نمود.‏ و چون داود جنگ را با اَرامیان<br />

آراسته بود،‏ ایشان با وي جنگ کردند.‏<br />

و اَرامیان از حضور اسرائیل فرار کردند و داود<br />

مردان هفت هزار ارابه و چهل هزار پیاده از اَرامیان را<br />

کشت،‏ و شُوفَک سردار لشکر را به قتل رسانید.‏<br />

و چون بندگان هدرعزَر دیدند که از حضور<br />

اسرائیل شکست خوردند،‏ با داود صلح نموده،‏ بندة او<br />

شدند،‏ و اَرامیان بعد از آن در یاري پسرانعمون اقدام<br />

ننمودند.‏<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.1<br />

.2<br />

و واقع شد در وقت تحویل سال،‏ هنگام بیرون رفتن<br />

پادشاهان،‏ که یوآب قوت لشکر را بیرون آورد،‏ و زمین<br />

پسرانعمون را ویران ساخت و آمده،‏ ربه را محاصره<br />

نمود.‏ اما داود در اورشلیم ماند و یوآب ربه را تسخیر<br />

نموده،‏ آن را ویران ساخت.‏<br />

و داود تاج پادشاه ایشان را از سرش گرفت که<br />

وزنش یک وزنۀ طلا بود و سنگهاي گرانبها داشت و آن<br />

را بر سر داود گذاشتند و غنیمت از حد زیاده از شهر<br />

بردند.‏ دوم سموئیل<br />

و خلق آنجا را بیرون آورده،‏ ایشان را به ارهها و<br />

چومهاي آهنین و تیشهها پارهپاره کرد؛ و داود به<br />

همین طور با همه شهرهاي پسرانعمون رفتار نمود.‏<br />

پس داود و تمامی قوم به اورشلیم برگشتند.‏<br />

و بعد از آن جنگی با فلسطینیان در جازر،‏ واقع شد<br />

که در آن سبکاي حوشاتی سفّاي را که از فرزندان رافا<br />

بود کشت و ایشان شکست خوردند.‏ باب<br />

و باز جنگ با فلسطینیان واقع شد و اَلْحانان پسر<br />

یاعیر لحمیرا که برادر جلیات جت ِّی بود کُشت که<br />

چوب نیزهاش مثل درخت بافته بود.‏ دوم سموئیل<br />

و باز جنگ در جت واقع شد که در آنجا مردي بلند<br />

قد بود که بیست و چهار انگشت،‏ شش بر هر دست و<br />

شش بر هر پا داشت و او نیز براي رافا زاییده شده بود.‏<br />

19 ،21<br />

11 ،28<br />

30 ،12<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

دوم سموئیل<br />

20 ،21<br />

.7<br />

و چون او اسرائیل را به تنگ آورد،‏ یهوناتان پسر<br />

شمعا برادر داود او را کُشت.‏ اول سموئیل<br />

اینان براي رافا در جت زاییده شدند و به دست داود<br />

و به دست بندگانش افتادند.‏<br />

10 ،17<br />

.8<br />

21<br />

.1<br />

و شیطان به ضد اسرائیل برخاسته،‏ داود را فر<br />

داد که اسرائیل را بشمارد.‏ دوم سموئیل ؛<br />

و داود به یوآب و سران قوم گفت:‏ بروید و عدد<br />

اسرائیل را از بئرشَبع تا دان گرفته،‏ نزد من بیاورید تا<br />

آن را بدانم.‏<br />

یوآب گفت:‏ یهوه بر قوم خود هر قدر که باشند صد<br />

چندان اضافه کند؛ و اي آقایم پادشاه آیا همه ایشان<br />

بندگان آقایم نیستند؟ اما چرا آقایم خواهش این عمل<br />

دارد و چرا باید باعث گناه اسرائیل بشود؟<br />

اما کلام پادشاه بر یوآب غالب آمد و یوآب در میان<br />

تمامی اسرائیل گردش کرده،‏ باز به اورشلیم مراجعت<br />

نمود.‏<br />

و یوآب عدد شمردهشدگان قوم را به داود داد و<br />

جملۀ اسرائیلیان هزار هزار و یکصد هزار مرد<br />

شمشیرزن و از یهودا چهارصد و هفتاد و چهار هزار<br />

مرد شمشیرزن بودند.‏<br />

اما لاویان و بنیامینیان را در میان ایشان نشمرد<br />

زیرا که فرمان پادشاه نزد یوآب ناپاك بود.‏<br />

و این امر به نظر خدا ناپسند آمد،‏ پس اسرائیل را<br />

مبتلا ساخت.‏ باب<br />

و داود به خدا گفت:‏ در این کاري که کردم،‏ گناه<br />

عظیمی ورزیدم.‏ و حال گناه بندة خود را عفو فرما زیرا<br />

که بسیار احمقانه رفتار نمودم.‏ دوم سموئیل<br />

و یهوه جاد را که پیشگوي داود بود خطاب کرده،‏<br />

فرمود:‏<br />

برو و داود را اعلام کرده،‏ بگو یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ منسه چیز پیش تو میگذارم؛ پس یکی از<br />

آنها را براي خود اختیار کن تا برایت به عمل آورم.‏<br />

سپ.‏ جاد نزد داود آمده،‏ وي را گفت:‏ یهوه چنین<br />

میفرماید براي خود اختیار کن:‏<br />

یا سه سال قحطی بشود،‏ یا سه ماه پیش<br />

دشمنانت تلف شوي و شمشیر دشمنانت تو را در<br />

گیرد،‏ یا سه روز شمشیر یهوه و وبا در زمین تو واقع<br />

شود،‏ و فرشتۀ یهوه تمامی محدوده اسرائیل را ویران<br />

سازد.‏ پ س همکنون ببین که نزد فرستندة خود چه<br />

جواب برم.‏<br />

یوحنا 2 ،13<br />

10 ،24<br />

1 ،24<br />

24 ،28<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

- 401 -


یم<br />

يجا<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يار<br />

يها<br />

یم<br />

یبم<br />

يها<br />

نی<br />

اول تواریخ<br />

.13<br />

داود به جاد گفت:‏ در شدت تنگی هستم.‏ تمنا<br />

اینکه به دست یهوه بیفتم زیرا که رحمت او بسیار<br />

عظیم است و به دست انسان نیفتم.‏ دوم سموئیل ؛<br />

مراثی<br />

14 ،24<br />

ارمیا 22 ،3<br />

14<br />

سپ.‏ یهوه وبا بر اسرائیل فرستاد و هفتاد هزار نفر<br />

از اسرائیل مردند.‏<br />

و خدا فرشتهاي به اورشلیم فرستاد تا آن را هلاك<br />

سازد.‏ و چون خواست آن را هلاك کند،‏ یهوه<br />

ملاحظه نمود و از آن بلا پشیمان شد و به فرشتهاي<br />

که قوم را هلاك میساخت گفت:‏ کافی است،‏ حال<br />

دست خود را بازدار.‏ و فرشتۀ یهوه نزد خرمنگاه اَرنانِ‏<br />

یبوسی ایستاده بود.‏<br />

و داود چشمان خود را بالا انداخته،‏ فرشتۀ یهوه را<br />

دید که در میان زمین و آسمان ایستاده است و<br />

شمشیري برهنه در دستش بر اورشلیم برافراشته؛ پس<br />

داود و بزرگان به پلاس ملبس شده،‏ به خود در<br />

افتادند.‏<br />

و داود به خدا گفت:‏ آیا من براي شمردن قوم امر<br />

نفرمودم و آیا من آن نیستم که گناه ورزیده،‏ مرتکب<br />

شرارت زشت شدم؟ اما این گوسفندان چه کردهاند؟<br />

پس اي یهوه خدایم،‏ خواهش این که دست تو بر من و<br />

خاندان پدرم باشد و به قوم خود بلا مرسانی.‏<br />

و فرشتۀ یهوه جاد را امر فرمود که به داود بگوید<br />

که داود برود و قربانگاهی به جهت یهوه در خرمنگاه<br />

اُرنان یبوسی برپا کند.‏ دوم سموئیل<br />

سپ.‏ داود برحسب کلامی که جاد به اسم یهوه<br />

گفت برفت.‏<br />

و اُرنان روگردانیده،‏ فرشته را دید و چهار پسرش<br />

که همراهش بودند،‏ خویشتن را پنهان کردند؛ و اُرنان<br />

گندم میکوبید.‏<br />

و چون داود نزد اُرنان آمد،‏ اُرنان نگریسته،‏ داود را<br />

دید و از خرمنگاه بیرون آمده،‏ به حضور داود رو به<br />

زمین افتاد.‏<br />

و داود به اُرنان گفت:‏ خرمنگاه را به من بده<br />

تا قربانگاهی به جهت یهوه برپا نمایم؛ آن را به قیمت<br />

تمام به من بده تا وبا از قوم رفع شود اعداد<br />

اُرنان به داود عرض کرد:‏ آن را براي خود بگیر و<br />

آقایم پادشاه آنچه که در نظرش پسند آید به عمل<br />

آورد؛ ببین گاوان را به جهت قربانی سوختنی و چومها<br />

را براي هیزم و گندم را به جهت قربانی آردي دادم و<br />

همه را به تو بخشیدم.‏<br />

اما داود پادشاه به اُرنان گفت:‏ نه،‏ بلکه آن را البته<br />

به قیمت تمام از تو خواهم خرید،‏ زیرا که از اموال تو<br />

براي یهوه نخواهم گرفت و قربانی سوختنی مجاناً‏<br />

نخواهم گذرانید.‏<br />

سپ.‏ داود براي آن موضع ششصد شکل طلا به<br />

وزن،‏ به اُرنان داد.‏<br />

و داود در آنجا قربانگاهی به جهت یهوه بنا نموده،‏<br />

قربانی سوختنی و قربانی صلح گذرانید و نزد<br />

یهوه استدعا نمود؛ و او آتشی از آسمان بر قربانگاه<br />

قربانی سوختنی نازل کرده،‏ او را مستجاب فرمود.‏<br />

و یهوه فرشته را حکم داد تا شمشیر خود را در<br />

غلافش برگردانید.‏<br />

در آن زمان چون داود دید که یهوه او را در<br />

خرمنگاه اُرنان یبوسی مستجاب فرموده است،‏ در آنجا<br />

قربانیها گذرانید.‏<br />

اما مسکن یهوه که موسی در بیابان ساخته بود و<br />

قربانگاه قربانی سوختنی،‏ در آن ایام در مکان بلند<br />

جِبعون بود.‏ باب<br />

اما داود نتوانست نزد آن برود تا با خدا مشورت<br />

نماید،‏ چونکه از شمشیر فرشتۀ یهوه میترسید.‏<br />

باب 1 ،23<br />

39 ،17<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

22<br />

1<br />

سپ.‏ داود گفت:‏ این است خانۀ یهوه خدا،‏ و ا<br />

قربانگاه قربانی سوختنی براي اسرائیل باشد.‏<br />

تواریخ 1 ،3<br />

.2<br />

دوم<br />

و داود فرمود تا غریبان را که در زمین اسرائیلاند<br />

جمع کنند،‏ و سنگتراشان معین کرد تا سنگهاي مربع<br />

براي بناي خانه خدا بتراشند.‏ دوم تواریخ<br />

و داود آهن بسی به جهت میخها براي لنگه<br />

دروازهها و براي وصلها حاضر ساخت و برنج بسیار که<br />

نتوان وزن نمود.‏<br />

و چوب سرو آزاد بیشمار زیرا که اهل صیدون و<br />

صور چوب سرو آزاد بسیار براي داود آوردند.‏<br />

و داود گفت:‏ پسر من سلیمان صغیر و نازك است و<br />

خانهاي که براي یهوه باید بنا نمود،‏ میبایست بسیار<br />

عظیم و نامی و جلیل در تمامی زمینها بشود؛ بدین<br />

دلیل حال برایش تهیه ینم.‏ پس داود قبل از<br />

وفاتش تهیه بسیار دید.‏ باب ‎30‎ف<br />

سپ.‏ پسر خود سلیمان را خوانده،‏ او را وصیت نمود<br />

که خانهاي براي یهوه خداي اسرائیل بنا نماید.‏<br />

و داود به سلیمان گفت که:‏ اي پسرم!‏ من تصمیم<br />

داشتم که خانهاي براي اسم یهوه خداي خود بنا<br />

17 ،2<br />

1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

8 ،25<br />

18 ،24<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

- 402 -


گسن<br />

ف‎18‎<br />

نشا<br />

یلئ<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

لی<br />

نمایم.‏ باب<br />

اما کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏ چونکه بسیار<br />

خون ریختهاي و جنگهاي عظیم کردهاي،‏ پس خانهاي<br />

براي اسم من بنا نخواهی کرد،‏ چونکه به حضور من<br />

بسیار خون بر زمین ریختهاي.‏ باب<br />

اینک پسري براي تو متولد خواهد شد که مرد<br />

آرامی خواهد بود زیرا که من او را از همه دشمنانش از<br />

هر طرف آرامی خواهم بخشید،‏ چونکه اسم او سلیمان<br />

خواهد بود و در ایام او اسرائیل را صلح و راحتی عطا<br />

خواهم فرمود.‏<br />

او خانهاي براي اسم من بنا خواهد کرد و او پسر<br />

من خواهد بود و من پدر او خواهم بود.‏ و تخت<br />

سلطنت او را بر اسرائیل تا ابد پایدار خواهم گردانید.‏<br />

اول تواریخ<br />

3 ،29<br />

1<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

6 ،29 باب<br />

11<br />

سپ.‏ حال اي پسر من یهوه همراه تو باد تا کامیاب<br />

شوي و خانۀ یهوه خداي خود را چنانکه درباره تو<br />

فرموده است بنا نمایی.‏<br />

اما یهوه تو را هوش و فهم عطا فرماید و تو را<br />

دربارة اسرائیل دستور دهد تا شریعت یهوه خداي خود<br />

را نگاه داري.‏<br />

آنگاه اگر متوجه شده،‏ قواعد و احکامی را که یهوه<br />

به موسی دربارة اسرائیل امر فرموده است،‏ به عمل<br />

آوري کامیاب خواهی شد.‏ پس قوي و دلیر باش و<br />

ترسان و هراسان مشو.‏ تثنیه ؛ اول پادشاهان<br />

و اینک من در تنگی خود صد هزار وزنۀ طلا و<br />

صد هزار وزنۀ نقره و برنج و آهن اینقدر زیاده که به<br />

وزن نیاید،‏ براي خانۀ یهوه حاضر کردهام؛ و چوب و<br />

نیز مهیا ساختهام و تو بر آنها اضافه کن.‏ باب<br />

،30<br />

2 ،2<br />

6 ،31<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

2<br />

.15<br />

و نزد تو کارگران بسیارند،‏ از سنگبران و<br />

سنگتراشان و نجاران و اشخاص هنرمند براي هر<br />

صنعتی.‏<br />

16. طلا و نقره و برنج و آهن بیشمار است پس برخیز<br />

و مشغول باش و یهوه همراه تو باد.‏<br />

و داود تمامی سران اسرائیل را امرفرمود که<br />

پسرش سلیمان را کمک نمایند.‏<br />

و گفت:‏ آیا یهوه خداي شما با شما نیست و آیا شما<br />

را از هر طرف آرامی نداده است؟ زیرا ساکنان زمین را<br />

به دست من تسلیم کرده است و زمین با حضور یهوه<br />

و با حضور قوم او شکست خورده.‏ باب<br />

سپ.‏ حال دلها و جانهاي خود را متوجه سازید تا<br />

یهوه خداي خویش را بطلبید و برخاسته،‏ محل مقدس<br />

یهوه خداي خویش را بنا نمایید تا صندوق عهد یهوه و<br />

آلات مقدس خدا را به خانهاي که به جهت اسم یهوه<br />

بنا میشود درآورید.‏ نحمیا<br />

39 ،10<br />

23<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و چون داود پیر و سالخورده شد،‏ پسر خود سلیمان<br />

را به پادشاهی اسرائیل انتخاب نماید.‏<br />

و تمامی سروران اسرائیل و کاهنان و لاویان را جمع<br />

کرد.‏<br />

و لاویان از سی ساله و بالاتر شمرده شدند و عدد<br />

ایشان برحسب سرهاي مردان ایشان،‏ سی و هشت<br />

هزار بود.‏<br />

از ایشان بیست و چهار هزار به جهت نظارت عمل<br />

خانۀ یهوه و شش هزار سروران و داوران بودند.‏<br />

و چهار هزار دربانان و چهار هزار نفر بودند که یهوه<br />

را به آلاتی که به جهت ستایش ساخته شد،‏ سرود<br />

ستایش خواندند.‏<br />

و داود ای را برحسب پسران یعنی جرْشون<br />

و قَهات و مراري به فرقهها تقسیم نمود.‏ پیدایش<br />

از جرْشونیان لَعدان و شمعی.‏ خروج<br />

پسران لَعدان اول یحیئیل و زیتام و سومین یوئیل.‏<br />

11 ،46<br />

17 ،6<br />

.7<br />

.8<br />

21 ،27 باب<br />

.9<br />

پسران شمعی شَلُومیت و حزِی و هاران سه نفر.‏<br />

اینانرؤساي خاندانهاي پدران لَعدان بودند.‏<br />

و پسران شمعی یحت و زینا و یعوش و بریعه.‏<br />

اینان چهار پسر شمعی بودند.‏<br />

و یحت اولین و زیزا دومین و یعوش و برِیعه<br />

پسران بسیار نداشتند؛ از این سبب یک خاندان پدران<br />

از ایشان شمرده شد.‏<br />

پسران قَهات عمرام و یصهار و حبرُون و عزّیئ<br />

چهار نفر.‏ خروج<br />

پسران عمرام هارون و موسی و هارون ممتاز شد<br />

تا او و پسرانش مقدسترین را پیوسته تقدیس نمایند<br />

و به حضور یهوه بخور بسوزانند و او را خدمت نمایند و<br />

به اسم او همیشۀ اوقات برکت دهند.‏ خروج ؛ عبرانیان<br />

20 ،6<br />

18 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

4 ،5<br />

.14<br />

و پسران موسی مرد خدا با قوم نامیده<br />

شدند.‏<br />

پسران موسی جرْشُوم و اَلعازار.‏ خروج<br />

از پسران جرْشُوم شَبوئیل رئیس بود.‏ باب<br />

و از پسران اَلعازار رحبیا رئیس بود و اَلعازار را پسر<br />

22 ،2<br />

24 ،27<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

25 ،24<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

- 403 -


يلاو<br />

يها<br />

یرِ‏<br />

یا.ش ِّ<br />

یزن<br />

یرْ‏<br />

يلاو<br />

ف‎19‎<br />

يلاو<br />

یم<br />

يلاو<br />

دیگر نبود؛ اما پسران رحبیا بسیار زیاد بودند.‏<br />

از پسران یصهار شَلُومیت رئیس بود.‏<br />

پسران حبرُون،‏ اولین ی ا و دومین اَمرْیا و سومین<br />

یحزِیئیل و چهارمین یقْمعام.‏ باب<br />

پسران عزّیئیل اولین میکا و دومین ی<br />

پسران مراري محلی و موشی و پسران محلی<br />

اَلعازار و قَیس.‏ خروج<br />

و اَلعازار مرد و او را پسري نبود؛ اما دختران داشت<br />

و برادران ایشان پسرانِ‏ قَیس ایشان را به گرفتند.‏<br />

پسران موشی محلی و عادر و ی موت سه نفر<br />

بودند.‏ باب<br />

اینان پسران موافق خاندانهاي پدران خود و<br />

رؤساي خاندانهاي پدران از آنانی که شمرده شدند<br />

برحسب شمارة اسمهاي سرهاي خود بودند که از<br />

بیست ساله و بالاتر در عمل خدمت خانۀ یهوه<br />

میپرداختند.‏<br />

زیرا که داود گفت:‏ یهوه خداي اسرائیل قوم<br />

خویش را آرامی داده است و او در اورشلیم تا به ابد<br />

ساکن میباشد.‏<br />

و نیز لاویان را دیگر لازم نیست که مسکن و همۀ<br />

اسباب خدمت را بردارند.‏<br />

بدین دلیل برحسب فرمان آخر داود پسران<br />

از بیست ساله و بالاتر شمرده شدند.‏<br />

زیرا که انتخاب ایشان به طرف پسرانهارون بود تا<br />

خانۀ یهوه را خدمت نمایند،‏ در صحنها و حجرهها و<br />

براي پاك کردن همۀ چیزهاي مقدس و عمل خدمت<br />

خانۀ خدا.‏<br />

و بر نان تَقْدمه و آرد نرم به جهت قربانی آردي و<br />

قرصهاي نانبدونخمیرمایهترش و آنچه بر ساج پخته<br />

میشود و بِرِشتهها و بر همۀ اندازهها و وزنها.‏<br />

و تا هر صبح براي ستایش و حمد یهوه حاضر<br />

شوند و همچنین هر شام.‏ مزامیر<br />

و به جهت گذرانیدن همۀ قربانیهاي سوختنی<br />

براي یهوه در هر روز سبت و غرّهها و عیدها برحسب<br />

شماره و بر وفق قانون آنها دائماً‏ به حضور یهوه<br />

و براي نگاه داشتن وظیفه خیمۀ اجتماع و وظیفۀ<br />

محل مقدس و وظیفۀ برادران خود پسرانهارون در<br />

خدمت خانۀ یهوه.‏<br />

اول تواریخ<br />

23 ،25<br />

3 ،92<br />

19 ،6<br />

30 ،25<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

24<br />

1. و این است فرقه<br />

پسرانهارون:‏ پسران هارون،‏<br />

ناداب و اَبِیهو و اَلعازار و ایتامار.‏ خروج<br />

و ناداب و اَبِیهو قبل از پدر خود مردند و پسري<br />

نداشتند،‏ پس اَلعازار و ایتامار به کاهنی پرداختند.‏ لاویان<br />

23 ،6<br />

.2<br />

1 ،10<br />

.3<br />

و داود با صادوق که از پسراناَلعازار بود و اَخیملَک<br />

که از پسرانایتامار بود،‏ ایشان را برحسب وکالت ایشان<br />

بر خدمت ایشان تقسیم کردند.‏ دوم تواریخ<br />

و از پسران اَلعازار مردانی که قابل ریاست<br />

بودند،زیاده از پسرانایتامار یافت شدند.‏ پس شانزده<br />

رئیس خاندان پدران از پسراناَلعازار و هشت رئیس<br />

خاندان پدران از پسرانایتامار معین کردند.‏<br />

سپ.‏ اینان با آنان به حسب قرعه معین شدند زیرا<br />

که رؤساي محل مقدس و رؤساي خانۀ خدا هم از<br />

پسراناَلعازار و هم از پسرانایتامار بودند.‏<br />

و شَمعیا پسر نَتَنْئیلِ‏ نویسنده که از پسران<br />

بود،‏ اسمهاي ایشان را به حضور پادشاه و سران و<br />

صادوق کاهن و اَخیملَک پسر ابیاتار و سران خاندان<br />

پدران کاهنان و لاویان نوشت و یک خاندان پدران به<br />

جهت اَلعازار گرفته شد و یک به جهت ایتامار گرفته<br />

شد.‏ باب<br />

و قرعه اول براي یهویاریب بیرون آمد و دوم براي<br />

یدعیا،‏<br />

و سوم براي حاریم و چهارم براي سعوریم،‏<br />

و پنجم براي ملْکیه و ششم براي امین،‏<br />

و هفتم براي هق ُّوص و هشتم براي اَبِیا،‏ لوقا<br />

و نهم براي یشُوع و دهم براي شَکُنْیا،‏<br />

و یازدهم براي اَلْیاشیب و دوازدهم براي یاقیم،‏<br />

و سیزدهم براي حف َّه و چهاردهم براي یشَبآب،‏<br />

و پانزدهم براي بِلْجه و شانزدهم براي امیر،‏<br />

و هفدهم براي حیزیر و هجدهم براي هفْصیص،‏<br />

و نوزدهم براي فَتَحیا و بیستم براي یحزْقیئیل،‏<br />

و بیست و یکم براي یاکین و بیست و دوم براي<br />

جامول،‏<br />

و بیست و سوم براي دلایا و بیست و چهارم براي<br />

معزْیا.‏<br />

سپ.‏ این است وظیفهها و خدمتهاي ایشان به<br />

جهت داخل شدن در خانۀ یهوه برحسب قانونی که به<br />

واسطۀ پدر ایشان هارون موافق فرمان یهوه خداي<br />

اسرائیل به ایشان داده شد.‏<br />

و اما دربارة بقیۀ پسران پسرانعمرام<br />

شُوبائیل و از پسرانشوبائیل یحدیا.‏<br />

5 ،1<br />

14 ،8<br />

، از<br />

16<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

- 404 -


یايش<br />

یش یش<br />

یسقَ‏<br />

یه<br />

یه<br />

یه<br />

یه<br />

يلاو<br />

لی<br />

يها<br />

یل یا<br />

.7<br />

.8<br />

اول تواریخ<br />

.21<br />

.22<br />

و اما رحبیا.‏ از پسرانرحبیا ی رئیس،‏<br />

و از پسرانیصهار شَلُوموت و از پسرانشَلُوموت<br />

یحت.‏<br />

و از پسرانحبرُون یریا و دومین اَمرْیا و سومین<br />

یحزیئیل و چهارمین یقْمعام.‏ باب<br />

از پسرانعزّیئیل میکا و از پسرانمیکا شامیر.‏<br />

و برادر میکا ی ا و از پسرانی ا زکریا.‏<br />

و از پسرانمراري محلی و موشی و پسرِ‏ یعزیا بنُو.‏<br />

و از پسرانمراري پسران یعزیا بنُو و شُوهم و زک ُّور<br />

و عبري.‏<br />

و پسر محلی اَلعازار و او را فرزندي نَبود.‏ باب<br />

و اما قَیس،‏ از پسران یرَحمیئیل،‏<br />

و از پسرانموشی محلی و عادر و یریموت.‏ اینان<br />

برحسب خاندان پدران ایشان پسران میباشند.‏<br />

ایشان نیز مثل برادران خود پسرانهارون به<br />

حضور داود پادشاه و صادوق و اَخیملَک و رؤساي<br />

پدران کاهنان و لاویان قرعه انداختند یعنی خاندانهاي<br />

پدران برادر بزرگتر برابر خاندانهاي کوچکتر او بودند.‏<br />

22 ،24<br />

19 ،24<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

8 ،26 باب<br />

25<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و داود و سرداران لشکر بعضی از پسران آساف و<br />

مان و یدوتُون را به جهت خدمت جدا ساختند تا با<br />

بربط و عود و سنج نبوت نمایند؛ و شمارة آنانی که<br />

برحسب خدمت خود به کار میپرداختند این است:‏<br />

و اما از پسرانآساف،‏ زک ُّور و یوسف و نَتَنْیا و<br />

اَشْرَئیلَه پسران آساف زیر حکم آساف بودند که<br />

برحسب فرمان پادشاه نبوت مینمود.‏<br />

و از یدوتُون،‏ پسران یدوتُون جدلْیا و صرِي و اَشْعیا<br />

و حشَبیا و مت َّتْیا شش نفر زیر حکم پدر خویش<br />

یدوتُون با بربطها بودند که با حمد و ستایش یهوه<br />

پیامبري مینمود.‏<br />

و از هیمان،‏ پسران مان بق ِّیا و متَنْیا و عزّیئ و<br />

شَبوئیل و یریموت و حنَنْیا و حنانی و اَلیآتَه و جدلْتی<br />

و روممتیعزَر و یشْبِقاشَه ومل ُّوتی و هوتیر و محزِیوت.‏<br />

همه اینها پسران مان بودند که در کلام خدا به<br />

جهت برافراشتن بوق پیشگوي پادشاه بود.‏ و خدا به<br />

مان چهارده پسر و سه دختر داد.‏<br />

همه اینها زیر فرمان پدران خویش بودند تا در خانۀ<br />

یهوه با سنج و عود و بربط بسرایند و زیر دست پادشاه<br />

و آساف و یدوتُون و هیمان به خدمت خانۀ خدا<br />

بپردازند.‏<br />

و شمارة ایشان با برادران ایشان که سراییدن را به<br />

جهت یهوه آموخته بودند،‏ یعنی همۀ کسان ماهر<br />

دویست و هشتاد و هشت نفر بودند.‏<br />

و براي وظیفه خود کوچک با بزرگ و معلم با<br />

محصل قرعه انداختند.‏ باب<br />

سپ.‏ قرعه اولِ‏ پسرانآساف براي یوسف بیرون آمد.‏<br />

و قرعه دوم براي جدلْیا و او و برادرانش و پسرانش<br />

دوازده نفر بودند.‏<br />

و سوم براي زکّور و پسران و برادران او دوازده نفر.‏<br />

و چهارم براي یصرِي و پسران و برادران او دوازده<br />

نفر.‏<br />

و پنجم براي نَتَنْیا و پسران و برادران او دوازده<br />

نفر.‏<br />

و ششم براي بق ِّیا و پسران و برادران او دوازده نفر.‏<br />

و هفتم براي یشَرْئیله و پسران و برادران او دوازده<br />

نفر.‏<br />

و هشتم براي اشَعیا و پسران و برادران او دوازده<br />

نفر.‏<br />

و نهم براي متَنْیا و پسران و برادران او دوازده نفر.‏<br />

و دهم براي شمعی و پسران و برادران او دوازده<br />

نفر.‏<br />

و یازدهم براي عزَرئیل و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و دوازدهم براي حشَبیا و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و سیزدهم براي شُوبائیل و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و چهاردهم براي مت َّتْیا و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و پانزدهم براي یریموت و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و شانزدهم براي حنَنْیا و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و هفدهم براي یشْبقاشه و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و هجدهم براي حنانی و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و نوزدهم براي ملوتی و پسران و برادران او دوازده<br />

نفر.‏<br />

27. و بیستم براي آتَه و پسران و برادران او دوازده<br />

31 ،25<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

- 405 -


یئیلع<br />

یع<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

ينا<br />

یئیلیح<br />

نی<br />

.14<br />

نفر.‏<br />

و بیست و یکم براي هوتیر و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و بیست و دوم براي جِدلْتی و پسران و برادران او<br />

دوازده نفر.‏<br />

و بیست و سوم براي محزِیوت و پسران و برادران<br />

او دوازده نفر.‏<br />

و بیست و چهارم براي روممتیعزَر و پسران و<br />

برادران او دوازده نفر.‏<br />

اول تواریخ<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

26<br />

.1<br />

و اما فرقه دربانان:‏ پس از قُورحیانمشَلَمیا پسر<br />

قُورِي که از پسرانآساف بود.‏ دوم تواریخ ؛<br />

و مشَلَمیا را پسران بود.‏ نخستزادهاش زکریا و دوم<br />

یدی و سوم زبدیا و چهارم یتْنیئیل.‏<br />

و پنجم لام و ششم یهوحانان و هفتم اَلیهوعی<br />

و عوبِید اَدوم را پسران بود:‏ نخستزادهاش،‏ شَمعیا و<br />

دوم یهوزاباد و سوم یوآخ و چهارم ساکار و پنجم<br />

نَتَنْئیل.‏<br />

و ششم عمیئیل و هفتم یساکار و هشتم فَعلْتاي<br />

زیرا خدا او را برکت داده بود.‏<br />

و براي پسرش شَمعیا پسرانی که بر خاندان پدران<br />

خویش تسلط یافتند،‏ زاییده شدند زیرا که ایشان<br />

مردان قوي شجاع بودند.‏<br />

پسران شَمعیا عتْنی و رفائیل و عوبید و اَلْزاباد که<br />

برادران او مردان شجاع بودند و اَلیهو و سمکْیا.‏<br />

همه اینها از پسرانعوبید اَدوم بودند و ایشان با<br />

پسران و برادران ایشان در قوت خدمتمردان قابل<br />

بودند یعنی شصت و دو نفر از فرزندان عوبید اَدوم.‏<br />

و مشَلَمیا هجده نفر مردان قابل از پسران و برادران<br />

خود داشت.‏<br />

و حوسه که از پسرانمراري بود پسران داشت که<br />

شمرِي رئیس ایشان بود زیرا اگر چه نخستزاده نبود،‏<br />

پدرش او را رئیس ساخت.‏<br />

و دوم حلْقیا و سوم طَبلْیا و چهارم زکریا و همه<br />

پسران و برادران حوسه سیزده نفر بودند.‏<br />

و به اینان یعنی به رؤساي ایشان فرقه دربانان<br />

داده شد و وظیفه ایشان مثل برادران ایشان بود تا<br />

در خانۀ یهوه خدمت نمایند.‏<br />

و ایشان از کوچک و بزرگ برحسب خاندان پدران<br />

خویش براي هر دروازه قرعه انداختند.‏ باب<br />

و قرعۀ شرقی به شَلَمیا افتاد و بعد از او براي<br />

پسرش زکریا که مشیرِ‏ دانا بود،‏ قرعه انداختند و قرعۀ<br />

او به سمت شمال بیرون آمد.‏<br />

و براي عوبید اَدوم قرعه جنوبی و براي پسرانش قرعۀ<br />

خانه آسوفیم خانه ذخیره.‏<br />

و براي شُفّیم و حوسه هنگام غروب کنار دروازه<br />

شَلَکَت در جادهاي که سر بالا میرفت و محافظ ا<br />

مقابل محافظ آن بود.‏<br />

و به طرف شرقی شش نفر از لاویان بودند و به<br />

طرف شمال هر روزه چهار نفر و به طرف جنوب هر<br />

روزه چهار نفر و نزد خانه آسوفیم جفتجفت.‏<br />

و به طرف غربی فَرْوار براي جادة سربالا چهارنفر<br />

و براي فَرْوار دو نفر.‏<br />

اینها فرقههاي دربانان از پسرانقُورح و از<br />

پسرانمراري بودند.‏<br />

و اما از لاویان اَخیا بر خزانۀ خانۀ خدا و بر خزانۀ<br />

موقوفات بود.‏<br />

و اما پسرانلادان:‏ از پسرانلادان جرْشونی رؤساي<br />

خاندان پدران لادان یحیئیلی جرْشونی.‏ باب<br />

پسران ی زیتام و برادرش یوئیل بر خزانۀ<br />

خانۀ یهوه بودند.‏<br />

از عمرامیان و از یصهاریان و از حبرُونیان و از<br />

عزّیئیلیان<br />

و شَبوئیل پسر جرْشُوم پسر موسی ناظر خزانهها<br />

بود.‏ باب<br />

و از برادرانش پسراناَلعازار،‏ پسرش رحبی ا و<br />

پسرش اَشْعیا و پسرش یورام و پسرش زِکْرِي و پسرش<br />

شَلُومیت.‏ باب<br />

این شَلُومیت و برادرانش بر همه خزائن چیزهاي<br />

مقدسی که داود پادشاه مقدس کرده بود و سران<br />

پدران و سران هزارهها و صدهها و سرداران لشکر<br />

بودند.‏<br />

از جنگها و غنیمتها مقدس کردند تا خانۀ یهوه<br />

را تعمیر نمایند.‏<br />

و هر آنچه سموئیل رایی و شاؤل پسر قَیس و<br />

اَبنیر پسر نیر و یوآب پسر صرُویه مقدس کرده بودند و<br />

هر چه هرکس مقدس کرده بود زیر دست شَلُومیت و<br />

برادرانش بود.‏<br />

و از یصهاریان کَنَنْیا و پسرانش براي اعمال خارجۀ<br />

اسرائیل صاحبان منصب و داوران بودند.‏<br />

و از حبرُونیان حشَبیا و برادرانش هزار و هفتصد<br />

8 ،24<br />

17 ،24<br />

.<br />

16 ،24<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.<br />

15 ،35<br />

8 ،26<br />

14 ،8<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 406 -


يها<br />

نشا<br />

لی<br />

نفر مردان شجاع به آن طرف اُردن به سمت مغرب به<br />

جهت هر کار یهوه و به جهت خدمت پادشاه بر<br />

اسرائیل گماشته شده بودند.‏<br />

از حبرُونیان برحسب انساب پدران ایشان یریا<br />

رئیس حبرُونیان بود و در سال چهلم سلطنت داود<br />

طلبیده شدند و در میان ای مردان شجاع در یعزیر<br />

جِلْعاد یافت شدند.‏<br />

و از برادرانش دو هزار و هفتصد مرد شجاع و<br />

رئیس پدران بودند.‏ پس داود پادشاه ایشان را بر<br />

رؤبینیان و جادیان و نصف قوم من َّسی براي همۀ امور<br />

خدا و امور پادشاه گماشت.‏<br />

اول تواریخ<br />

:<br />

.31<br />

.32<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

و از فرزنداناسرائیل برحسب شماره ایشان از سران<br />

پدران و سران هزاره و صده و مدیران که پادشاه را در<br />

همۀ امور فرقه داخله و خارجه ماه به ماه در همۀ<br />

ماههاي سال خدمت میکردند،‏ هر فرقه بیست و چهار<br />

هزار نفر بودند.‏<br />

و بر فرقۀ اول براي ماه اول یشُبعام پسر زبدیئیل<br />

بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر بودند.‏ باب ؛<br />

دوم سموئیل 23،<br />

11 ،12<br />

8<br />

.3<br />

.4<br />

او از پسران فارص رئیس همه سران لشکر،‏ به جهت<br />

ماه اول بود.‏<br />

و بر فرقۀ ماه دوم دوداي اَخُوخی و از فرقۀ او<br />

مقْلُوت رئیس بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر<br />

بودند.‏ باب ؛ دوم سموئیل 23،<br />

و رئیس لشکر سوم براي ماه سوم بنایا پسر<br />

یهویاداع کاهن بزرگ بود و در فرقۀ او بیست و چهار<br />

هزار نفر بودند.‏<br />

این همان بنایا است که در میان آن سی نفر بزرگ<br />

بود و بر آن سی نفر برتري داشت و از فرقۀ او پسرش<br />

عمیزاباد بود.‏ باب<br />

و رئیس چهارم براي ماه چهارم عسائیل برادر یوآب<br />

و بعد از او برادرش زبدیا بود و در فرقۀ او بیست و<br />

چهار هزار نفر بودند.‏<br />

و رئیس پنجم براي ماه پنجم شَمهوت یزْراحی بود<br />

و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر بودند.‏<br />

و رئیس ششم براي ماه ششم عیرا پسر عقّیش<br />

تَق ُّوعی بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر بودند.‏<br />

9<br />

24 ،12<br />

12 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

دوم<br />

سموئیل 26 ،23<br />

.10<br />

و رئیس هفتم براي ماه هفتم حالَصِ‏ فَلُونی از<br />

پسرانافرایم بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر<br />

بودند.‏<br />

و رئیس هشتم براي ماه هشتم سبکاي حوشاتی از<br />

زارحیان بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر بودند.‏<br />

.11<br />

18 21، دوم سموئیل<br />

.12<br />

و رئیس نهم براي ماه نهم اَبیعزَرِ‏ عناتوتی از<br />

پسرانبنیامین بود و در فرقه او بیست و چهار هزار نفر<br />

بودند.‏<br />

و رئیس دهم براي ماه دهم مهراي نَطُوفاتی از<br />

زارحیان بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر بودند.‏<br />

و رئیس یازدهم براي ماه یازدهم بنایاي فرعاتونی<br />

از پسرانافرایم بود و در فرقۀ او بیست و چهار هزار نفر<br />

بودند.‏ باب<br />

و رئیس دوازدهم براي ماه دوازدهم خَلْداي<br />

نَطُوفاتی از پسرانعتْنیئیل و در فرقۀ او بیست و چهار<br />

هزار نفر بودند.‏ باب<br />

و اما رؤساي قومها فرزنداناسرائیل:‏ رئیس<br />

رؤبینیان اَلعازار پسر زِکْرِي،‏ و رئیس شَمعونیان شَفَطْیا<br />

پسر معکَه.‏<br />

و رئیس لاویان عشَبیا پسر قَموئیل و رئیس<br />

پسرانهارون صادوق.‏<br />

و رئیس یهودا اَلیهو از برادران داود و رئیس<br />

یساکار عمرِي پسر میکائیل.‏<br />

و رئیس زبولون یشْمعیا پسر عوبدیا و رئیس<br />

نَفْتالی یریموت پسر عزْریئیل.‏<br />

و رئیس پسرانافرایم هوشَع پسر عزَریا و رئیس<br />

نصف قوم من َّسی یوئیل پسر فَدایا.‏<br />

و رئیس نصف قوم من َّسی در جِلْعاد یدو پسر<br />

زکریا و رئیس بنیامین یعسیئیل پسر اَبنیر.‏ دوم سموئیل<br />

30 ،12<br />

31 ،12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

28 ،3<br />

.22<br />

و رئیس دان عزَرئ پسر یرُوحام.‏ اینها سران<br />

قومها اسرائبل بودند.‏<br />

و داود شمارة کسانی که بیست ساله و کمتر<br />

بودند،‏ نگرفت زیرا یهوه وعده داده بود که اسرائیل را<br />

مثل ستارگان آسمان فرآوان گرداند.‏<br />

و یوآب پسر صرُویه آغاز شمردن نمود،‏ اما به اتمام<br />

نرسانید و از این جهت خشم بر اسرائیل وارد شد و<br />

شماره آنها در دفتر اخبار ایام پادشاه ثبت نشد.‏ باب<br />

،22<br />

.23<br />

.24<br />

14<br />

.25<br />

و ناظر انبارهاي پادشاه عزْموت پسر عدیئیل بود و<br />

ناظر انبارهاي مزرعهها که در شهرها و در دهات و در<br />

قلعهها بود،‏ یهوناتان پسرعزّیا بود.‏<br />

- 407 -


يها<br />

نی يرا<br />

یم<br />

یول<br />

نی<br />

نی<br />

کی<br />

5. حال<br />

.6<br />

اول تواریخ<br />

.26<br />

و ناظر کارگران مزرعهها که کار زمین میکردند،‏<br />

عزْرِي پسر کَلُوب بود.‏<br />

وناظر تاکستانها شمعی راماتی بود و ناظر محصول<br />

تاکستانها و انبارهاي شراب زبدي شفْماتی بود.‏<br />

و ناظر درختان زیتون و بوته توت که در همواري<br />

بود بعل حانانِ‏ جدیري بود و نا ظر انبارهاي روغن<br />

یوآش بود.‏<br />

و ناظر گوسالههایی که در شارون چریدند<br />

شطْراي شارونی بود.‏ و ناظر گوسالههایی که در درهها<br />

بودند شافاط پسر عدلائی بود.‏<br />

و ناظر شتران عوبیلِ‏ اسمعیلی بود و ناظر الاغها<br />

یحدیاي میرونوتی بود.‏<br />

و ناظر گلهها یازیز هاجري بود.‏ همه اینان ناظران<br />

اندوخته داود پادشاه بودند.‏<br />

و یهوناتان عموي داود مشیر و مرد دانا و پیشوا<br />

بود و یحیئیل پسر حکْمونی همراه پسران پادشاه بود.‏<br />

اَخْیتُوفَلْ‏ مشیر پادشاه و حوشاي اَرکی دوست<br />

پادشاه بود.‏ دوم سموئیل ؛<br />

و بعد از اَخیتُوفَل یهویاداع پسر بنایا و اَبیاتار بودند<br />

و سردار لشکر پادشاه یوآب بود.‏ دوم سموئیل<br />

16 ،8<br />

37 ،15<br />

12 ،15<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

28<br />

.1<br />

.2<br />

داود تمام مقامات مملکتی را به اورشلیم احضار<br />

کرد:‏ رؤساي قبایل و طوایف،‏ فرماندهان دوازده سپاه،‏<br />

مسئولان اموال و املاك و گلههاي پادشاه،‏ مقامات<br />

دربار و جنگاوران شجاع.‏<br />

آنگاه داود برپا ایستاده،‏ چنین گفت:‏ اي برادران من<br />

و اي ملت من!‏ آرزو داشتم خانهاي بسازم تا صندوق<br />

عهد یهوه در آن قرار گیرد،‏ و خداي ما در آن منزل<br />

کند.‏ من هر چه ب ا بنا لازم بود،‏ جم عآوري<br />

کردم.‏ اول پادشاهان<br />

خدا به من فرمود:‏ تو خانهاي براي من نخواهی<br />

ساخت،‏ زیرا در جنگ خونهاي زیادي ریختهاي.‏ دوم<br />

17 ،8<br />

.3<br />

5 ،7 سموئیل<br />

؛ اول پادشاهان<br />

3 ،5<br />

.4<br />

با این وجود،‏ یهوه،‏ خداي اسرائیل از میان تمام<br />

اعضاي خانواده پدرم مرا انتخاب کرده است تا سر<br />

سلسلهاي باشم که همیشه بر اسرائیل سلطنت خواهد<br />

نمود.‏ خدا قبیله یهودا را برگزید و از قبیله یهودا،‏<br />

خانواده پدرم را و از میان پسران پدرم،‏ مرا انتخاب کرد<br />

و بر تمام اسرائیل پادشاه ساخت.‏ پیدایش ؛ اول سموئیل<br />

از میان پسران زیادي که یهوه به من بخشیده<br />

است،‏ سلیمان را انتخاب کرده است تا بجاي من بر<br />

تخت بنشیند و بر قوم یهوه سلطنت کند.‏<br />

یهوه به من فرموده است:‏ خانه مرا پسر تو سلیمان<br />

بنا میکند،‏ چون او را انتخاب کردهام تا پسر من باشد<br />

و من پدر او.‏ دوم<br />

اگر بعد از این نیز دستورات و قوانین مرا اطاعت<br />

کند،‏ همانطور که تا به حال کرده است،‏ سلطنت او را<br />

تا به ابد پایدار میسازم.‏<br />

سپ.‏ الان در حضور خداي ما و در حضور جماعت او<br />

اسرائیل به همه شما دستور میدهم که احکام یهوه،‏<br />

خداي خود را به دقت اجرا کنید تا ا سرزمین<br />

حاصلخیز را از دست ندهید،‏ بلکه آن را براي فرزندان<br />

خود به ارث بگذارید تا براي همیشه ملک آنها باشد.‏<br />

اي پسر من سلیمان،‏ بکوش تا خداي اجداد<br />

خود را بشناسی و با تمام دل و جان او را بپرستی و<br />

خدمت کنی.‏ یهوه تمام دلها را میبیند و هر فکري را<br />

میداند.‏ اگر در جستجوي خدا باشی،‏ او را خواهی<br />

یافت؛ ولی اگر از او برگردي تو را تا به ابد طرد خواهد<br />

کرد.‏ مزامیر<br />

یهوه تو را برگزیده است تا عبادتگاه مقدسش را<br />

بنا کنی.‏ پ س مواظب باش و با دلگرمی به ا کار<br />

مشغول شو.‏<br />

آن گ اه داود نقشه ساختمان خانه خدا و ط رح<br />

فضاي اطراف آن را به سلیمان داد:‏ انبارها،‏ بالاخانهها،‏<br />

اتاقهاي داخلی و مقدسترین براي تخت رحمت.‏ خروج<br />

13 ،7<br />

10 ،7<br />

.7<br />

8<br />

9. حال<br />

.10<br />

.11<br />

9 ،25<br />

.12<br />

او همچنین نقشه حیاط و اتاقهاي دورتادور آن،‏<br />

انبارهاي خانه خدا،‏ و خزانهها براي نگهداري هدایاي<br />

وقف شده را به سلیمان داد.‏ تمام این نقشهها از طرف<br />

روح خدا به داود الهام شده بود.‏<br />

پادشاه دستورات دیگري هم در مورد کار<br />

گروههاي مختلف کاهنان و لاویان و نیز ساختن<br />

وسایل خانه خدا به سلیمان داد.‏<br />

داود مقدار طلا و نقره لازم براي ساختن هر<br />

از وسایل خانه خدا را وزن کرد و کنار گذاشت:‏<br />

15. طلا و نقره براي ساختن چراغدانها و چراغها؛<br />

16. طلا براي ساختن میزهاي نان مقدس و نقره براي<br />

میزهاي نقرهاي؛<br />

خالص براي ساختن چنگکها،‏ کاسهها و<br />

پیالهها،‏ و طلا و نقره براي ساختن جامها؛<br />

خالص براي قربانگاه بخور و مجسمه دو<br />

.13<br />

.14<br />

17. طلاي<br />

18. طلاي<br />

10 ،49<br />

12 .1 ،16<br />

- 408 -


يها<br />

يار<br />

يرو<br />

یمت<br />

تی<br />

.8<br />

فرشتهاي که بالهایشان صندوق عهد یهوه<br />

گسترده بود.‏<br />

داود به سلیمان گفت:‏ جزئیات این نقشه از طرف<br />

یهوه به من داده شد و من همه آنها را نوشتم.‏<br />

قوي و دلیر باش و کار را شروع کن.‏ ترس و<br />

واهمه را از خود دور کن زیرا یهوه،‏ خداي من با توست<br />

و تو را تنها نمیگذارد تا بتوانی کار ساختن خانه یهوه<br />

را تمام کنی.‏ ؛ تثنیه<br />

گروه کاهنانو لاویان آماده هستند در خانه<br />

خدا خدمت کنند و صنعتگران ماهر مشتاقند تو را در<br />

هر کاري ی دهند.‏ تمام فرزنداناسرائیل و<br />

رهبرانشان تحت فرمان تو میباشند.‏<br />

اول تواریخ<br />

6 ،31<br />

باب 13 ،23<br />

.19<br />

20. حال<br />

.21<br />

29<br />

.1<br />

و داود پادشاه به تمامی جماعت گفت:‏ پسرم<br />

سلیمان که خدا او را بهتنهایی براي خود برگزیده،‏<br />

جوان و لطیف است و این مهِم عظیمی است زیرا که<br />

معبد به جهت انسان نیست بلکه براي یهوه خدا است.‏<br />

باب 5 ،23<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و من به جهت خانه خداي خود به تمامی قوتم<br />

تدارك دیدهام،‏ طلا را به جهت چیزهاي طلایی و نقره<br />

را براي چیزهاي نقرهاي و برنج را به جهت چیزهاي<br />

برنجین و آهن را براي چیزهاي آهنین و چوب را به<br />

جهت چیزهاي چوبین و سنگ اونیکس و سنگهاي<br />

قاب و سنگهاي آراستنی و سنگهاي رنگارنگ و هر نوع<br />

سنگ مرغوب و سنگ مرْمرِ‏ فراوان.‏<br />

و نیز چونکه به خانۀ خداي خود رغبتداشتم و طلا<br />

و نقره از اموال خاص خود داشتم،‏ آن را علاوه بر هر<br />

آنچه به جهت خانۀ محل مقدس تدارك دیدم براي<br />

خانۀ خداي خود دادم.‏<br />

یعنی سه هزار وزنه طلا از طلاي اُوفیر و هفت هزار<br />

وزنۀ نقرة خالص به جهت پوشانیدن دیوارهاي خانهها.‏<br />

5. طلا را به جهت چیزهاي طلا و نقره را به جهت<br />

چیزهاي نقره و به جهت تمامی کاري که به دست<br />

صنعتگران ساخته میشود.‏ پ س کیست که دست خود<br />

را امروز داوطلبانه براي یهوه پر نماید؟ خروج<br />

آنگاه سران خاندانهاي پدران و سران قومها اسرائیل<br />

و سران هزاره و صده با ناظرانِ‏ کارهاي پادشاه به<br />

خوشی دل هدایا آوردند.‏<br />

و به جهت خدمت خانۀ خدا پنج هزار وزنه و ده<br />

هزار درهم طلا و ده هزار وزنۀ نقره و هجده هزار وزنۀ<br />

برنج و صد هزار وزنۀ آهن دادند.‏<br />

و هر کس که سنگهاي گرانبها نزد او یافت شد،‏ آنها<br />

را به خزانۀ خانۀ یهوه به دست یحیئیلِ‏ جرْشونی داد.‏<br />

27 ،35 خروج<br />

.9<br />

آنگاه قوم از آن رو که به خوشی دل هدیه آورده<br />

بودند شاد شدند زیرا به دل کامل هدایاي داوطلبانه<br />

براي یهوه آوردند و داود پادشاه نیز بسیار شاد و<br />

مسرور شد.‏<br />

و داود به حضور تمامی جماعت یهوه را متبارك<br />

خواند و داود گفت:‏ اي یهوه خداي پدر ما اسرائیل تو<br />

از ازل تا به ابد متبارك هستی.‏<br />

و اي یهوه عظمت و جبروت و شکوه و قوت و<br />

کبریا از آن تو است زیرا هر چه در آسمان و زمین<br />

است از آنِ‏ تو میباشد.‏ و اي یهوه ملکوت از آنِ‏ تو<br />

است و تو بر همه سرْ‏ و متعال هستی.‏ مکاشفه ؛ ؛<br />

13 ،5<br />

11 ،4<br />

13 ،6<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

و ثروت و شکوه از تو میآید و تو برهمه حاکمی،‏<br />

و نیرو و قدرت در دست تو است و عظمت دادن و<br />

قوت بخشیدن به همه کس در دست تو است.‏ دوم تواریخ<br />

6 ،20<br />

.13<br />

و همکنون اي خداي ما تو را حمد میگوییم و<br />

اسم پر شکوه تو را سرود ستایش میخوانم.‏<br />

اما من کیستم و قوم من کیستند که قابل<br />

داشته باشیم که به خوشی دل اینطور هدایا بیاوریم؟<br />

زیرا که همۀ این چیزها از آن تو است و از دست تو به<br />

تو دادهایم.‏<br />

زیرا که ما مثل همۀ اجداد خود به حضور تو<br />

غریبه و مهمان میباشیم و ایام ما بر زمین مثل سایه<br />

است و هیچ دوام ندارد.‏ مزامیر ؛ ایوب<br />

اي یهوه خداي ما تمامی این اموال که به جهت<br />

ساختن خانه براي اسم قدوس تو مهیا ساختهایم،‏ از<br />

دست تو و تمامی آن از آن تو میباشد.‏<br />

و میدانم اي خدایم که تو دلها را میآزمایی<br />

و استقامت را دوست میداري و من به استقامت<br />

دل خود همۀ این چیزها را به خوشی دادم و همکنون<br />

قوم تو را که اینجا حاضرند دیدم که به شادمانی و<br />

خوشی دل هدایا براي تو آوردند.‏ مزامیر<br />

اي یهوه خداي پدران ما ابراهیم و اسحاق و<br />

اسرائیل این را همیشه در تصور فکرهاي دل قوم خود<br />

نگاه دار و دلهاي ایشان را به سوي خود ثابت گردان.‏<br />

2 ،14<br />

10 ،7<br />

13 ،39<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

خروج 15 .6 ،3<br />

5 ،4 ؛<br />

؛ اول پادشاهان<br />

36 ،18<br />

.19<br />

؛ اعمال رسولان 13 3،<br />

و به پسر من سلیمان دل کامل عطا فرما تا<br />

5 ،35<br />

.6<br />

.7<br />

- 409 -


يها<br />

يها<br />

یان<br />

یدن<br />

یس<br />

دستورات و شهادات و قواعد تو را نگاه دارد،‏ و همه این<br />

کارها را به عمل آورد و معبد را که من براي آن<br />

تدارك دیدم بنا نماید.‏<br />

سپ.‏ داود به تمامی جماعت گفت:‏ یهوه خداي<br />

خود را متبارك خوانید.‏ و تمامی جماعت یهوه خداي<br />

پدران خویش را متباركخوانده،‏ به رو افتاده،‏ یهوه را<br />

سجده کردند و پادشاه را تعظیم نمودند.‏ امثال<br />

و در فرداي آن روز براي یهوه قرب ها قربانی<br />

کردند و قربانی سوختنی براي یهوه گذرانیدند<br />

یعنی هزار گاو و هزار قو چ و هزار بره با<br />

قربانی نوشی و قربانیهاي بسیار به جهت<br />

تمامی اسرائیل.‏<br />

و در آن روز به حضور یهوه به شادي عظ ی م<br />

خوردند و نوشیدند،‏ و سلیمان پسر داود را دوباره به<br />

پادشاهی انتخاب نمود،‏ او را به حضور یهوه به ریاست<br />

و صادوق را به کاهنی مسح نمودند.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ سلیمان بر کرسی یهوه نشسته،‏ به جاي<br />

پدرش داود پادشاهی کرد و کامیاب شد و تمامی<br />

اسرائیل او را اطاعت کردند.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

اول تواریخ<br />

.35 ،1<br />

21 ،24<br />

33 ،1<br />

5 ،29<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

39<br />

.24<br />

و همه بزرگان و شجاعان و همۀ پسران داود<br />

پادشاه نیز مطیع سلیمان پادشاه شدند.‏<br />

و یهوه سلیمان را در نظر تماماسرائیل بسیار<br />

بزرگ گردانید و او را شکوهی شاهانه داد که به هیچ<br />

پادشاه اسرائیل قبل از او داده نشده بود.‏ اول تواریخ<br />

سپ.‏ داود پسریسی بر تمامی اسرائیل سلطنت<br />

نمود.‏<br />

و مدت سلطنت او بر اسرائیل چهل سال بود،‏ اما<br />

در حبرُون هفت سال سلطنت کرد و در اورشلیم<br />

و سه سال پادشاهی کرد.‏ اول پادشاهان<br />

و در پیري نیکو از عمر و ثروت و حشمت سیر<br />

شده،‏ وفات نمود و پسرش سلیمان به جایش پادشاه<br />

شد.‏<br />

و اینک امور اول و آخر داود پادشاه در سفْرِ‏<br />

اخبار سموئیل پیشگو و اخبار ناتان پیامبر و اخبار<br />

جاد پیشگو،‏ باب<br />

با تمامی سلطنت و جبروت او و روزگاري که بر<br />

وي و بر اسرائیل و بر همه ممالک آن اراضی گذشت،‏<br />

نوشته است.‏<br />

1 ،1<br />

11 ،2<br />

9 ،22<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 410 -


يجا<br />

ین<br />

ته<br />

یان<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

یش<br />

نی<br />

دوم تواریخ<br />

دوم تواریخ<br />

1<br />

.1<br />

و سلیمان پسر داود در سلطنت خود قوي شد و<br />

یهوه خدایش با وي میبود و او را عظمت بسیار<br />

بخشید.‏ اول پادشاهان<br />

و سلیمان تمامی اسرائیل و سرداران هزاره و صده و<br />

داوران و هر رئیسی را که در تمامی اسرائیل بود،‏ از<br />

سران خاندانهاي پدران خواند،‏<br />

و سلیمان با تمامی جماعت به مکان بلندي که در<br />

جبعون بود رفتند،‏ زیرا خیمۀ اجتماع خدا که موسی<br />

بندة یهوه آن را در بیابان ساخته بود،‏ در آنجا بود.‏<br />

اما داود صندوق خدا را از کریات-یعاریم به جایی<br />

که داود برایش مهیا کرده بود،‏ بالا آورد و خیمهاي<br />

برایش در اورشلیم برپا نمود.‏<br />

و قربانگاه برنجینی که بصلئیل پسراوري پسر حور<br />

ساخته بود،‏ در آنجا پیش مسکن یهوه ماند و سلیمان<br />

و جماعت نزد آن مشورت نمودند.‏ خروج<br />

سپ.‏ سلیمان به آنجا نزد قربانگاه برنجی که در<br />

خیمۀ اجتماع بود،‏ به حضور یهوه برآمده،‏ هزار قربانی<br />

سوختنی بر آن گذرانید.‏<br />

در همان شب خدا به سلیمان ظاهر شد و او را<br />

فرمود:‏ آنچه را که به تو بدهم طلب نما.‏ اول پادشاهان<br />

به خدا گفت:‏ تو به پدرم داود احسان عظیم<br />

نمودي و مرا به او پادشاه ساختی.‏<br />

حال اي یهوه خدا به وعدة خود که به پدرم داود<br />

دادي وفا نما زیرا که تو مرا بر قومی که مثل غبارزمین<br />

زیادند پادشاه ساختی.‏<br />

هماکنون حکمت و معرفت را به من عطا فرما تا<br />

به حضور این قوم خارج و داخل شوم زیرا کیست که<br />

این قوم عظیم تو را داوري تواند نمود؟<br />

11. خدا به سلیمان فرمود:‏ چونکه این در خاطر تو بود<br />

و ثروت و توانگري و حشمت و جان دشمنانت را<br />

نطلبیدي و نیز طول ایام را نخواستی،‏ بلکه به ج<br />

خود حکمت و معرفت را درخواست کردي تا بر قوم<br />

من که تو را بر سلطنت ایشان نصب نمودهام داوري<br />

نمایی،‏<br />

بدین دلیل حکمت و معرفت به تو بخشیده شد و<br />

ثروت و توانگري و حشمت را نیز به تو خواهم داد که<br />

پادشاه که قبل از تو بودند مثل آن را نداشتند و<br />

بعد از تو نیز مثل آن را نخواهند داشت.‏ افسسیان<br />

سپ.‏ سلیمان از مکان بلندي که در جبعون بود،‏ از<br />

حضور خیمه اجتماع به اورشلیم بازگشت و بر اسرائیل<br />

سلطنت نمود.‏<br />

و سلیمان ارابهها و سواران جمع کرده،‏ هزار و<br />

چهارصد ارابه و دوازده هزار سوار داشت،‏ و آنها را در<br />

شهرهاي ارابهها و نزد پادشاه در اورشلیم گذاشت.‏ اول<br />

20 ،3<br />

13<br />

.14<br />

26 ،10 پادشاهان<br />

.15<br />

و پادشاه نقره و طلا را در اورشلیم مثل سنگها و<br />

چوب سرو آزاد را مثل چوب بوته توت که در همواري<br />

است فراوان ساخت.‏ باب<br />

و اسبهاي سلیمان از مصر آورده میشد،‏ وتاجران<br />

پادشاه دستههاي ا را میخریدند هر دسته را به<br />

قیمت معین.‏<br />

و یک ارابه را به قیمت ششصد شکل نقره از مصر<br />

بیرون میآوردند و میرسانیدند و یک اسب را به<br />

قیمت صد و پنجاه؛ و همچنین براي همه پادشاهان<br />

حتّیان و پادشاهان ارام به توسط ا بیرون میآوردند.‏<br />

27 ،9<br />

.16<br />

.17<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و سلیمان تصمیم گرفت که خانهاي براي اسم یهوه<br />

و خانهاي به جهت سلطنت خودش بنا نماید.‏<br />

و سلیمان هفتاد هزار نفر براي حمل بارها،‏ و هشتاد<br />

هزار نفر براي بریدن چوب در کوهها،‏ و سه هزار و<br />

ششصد نفر براي نظارت ا شمرد.‏ اول پادشاهان<br />

و سلیمان نزد حورام،‏ پادشاه صور فرستاده،‏ گفت:‏<br />

چنانکه با پدرم داود رفتار نمودي و چوب سرو آزاد<br />

برایش فرستادي تا خانهاي به جهت سکونت خویش<br />

بنا نماید،‏ همچنین با من رفتار نما.‏ اول پادشاهان ؛ دوم سموئیل<br />

،5<br />

15 ،5<br />

2 ،5<br />

.3<br />

11<br />

1 15، ؛ اول تواریخ<br />

.4<br />

.5<br />

اینک من خانهاي براي اسم یهوه خداي خود بنا<br />

مینمایم تا آن را براي او تقدیس کنم و بخور معطر در<br />

حضور وي بسوزانم،‏ و به جهت نان نمای دائمی و<br />

قربانیهاي سوختنی صبح و شام،‏ و به جهت سبتها و<br />

غرّهها و جشنهاي یهوه خداي ما زیرا که ا براي<br />

اسرائیل قاعدهاي ابدي است.‏<br />

و خانهاي که من بنا میکنم عظیم است،‏ زیرا که<br />

خداي ما از همه خدایان عظیمتر میباشد.‏ مزامیر<br />

و کیست که خانهاي براي او تواند ساخت؟ زیرا<br />

آسمان و آسمانآسمانها گنجایش او را ندارد؛ و من<br />

8 ،86<br />

.6<br />

5 ،3<br />

1 ،38<br />

12 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

8. سلیمان<br />

.9<br />

.10<br />

.12<br />

- 411 -


کن<br />

یم<br />

يار<br />

نیی<br />

نیی<br />

يار<br />

کیستم که خانهاي براي وي بنا نمایم؟ نه بلکه براي<br />

سوزانیدن بخور در حضور وي.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

وحال کسی را براي من بفرست که در کار طلا و<br />

نقره و برنج و آهن و ارغوان و قرمز و آسمانجونی ماهر<br />

و در صنعت کَندهکاري دانا باشد،‏ تا با صنعتگرانی که<br />

نزد من در یهودا و اورشلیم هستند که پدر من داود<br />

ایشان را حاضر ساخت،‏ باشد.‏<br />

و چوب سرو آزاد و صنوبر و چوب صندل براي من<br />

از لبنان بفرست،‏ زیرا بندگان تو را میدانم که در<br />

بریدن چوب لبنان ماهرند و ای بندگان من با<br />

بندگان تو خواهند بود.‏<br />

تا چوب فراوان براي من مهیا سازند زیرا خانهاي که<br />

من بنا میکنم عظیم و عجیب خواهد بود.‏<br />

و اینک به چوببران که این چوب را میبرند،‏ من<br />

بیست هزار کرّ‏ گندم کوبیده شده،‏ و بیست هزار کرّ‏<br />

جو و بیست هزار بت‏ّ‏ شراب و بیست هزار بت‏ّ‏ روغن<br />

براي بندگانت خواهم داد.‏ اول پادشاهان<br />

و حورام پادشاه صور کتباً‏ جواب داده،‏ آن را نزد<br />

سلیمان فرستاد که چون یهوه قوم خود را دوست<br />

میدارد،‏ از این جهت تو را به پادشاهی ایشان انتخاب<br />

نموده است.‏<br />

و حورام گفت:‏ متبارك باد یهوه خداي اسرائیل که<br />

آفرینندة آسمان و زمین باشد،‏ زیرا که به داود<br />

پادشاه پسري حکیم و صاحب معرفت و فهم بخشیده<br />

است تا خانهاي براي یهوه و خانهاي براي سلطنت<br />

خودش بنا نماید.‏ اول پادشاهان<br />

و هماکنون حورام را که مردي حکیم و صاحب<br />

فهم از کسان پدر من است فرستادم.‏<br />

و او پسر زنی از دختران دان است،‏ و پدرش مرد<br />

صوري بود و به کار طلا و نقره و برنج و آهن و سنگ و<br />

چوب و ارغوان و آسمانجونی و کتان نازك و قرمز و هر<br />

کَندهکاري و اختراع همۀاختراعات ماهر است،‏ تا براي<br />

او با صنعتگران تو و صنعتگران آقایم پدرت داود ک<br />

معین بشود.‏ خروج<br />

سپ.‏ حال آقایم گندم و جو و روغن و شراب را که<br />

ذکر نموده بود،‏ براي بندگان خود بفرستد.‏<br />

و ما چوب از لبنان به قدر احتیاج تو خواهیم برید،‏<br />

و آنها را کَلَک ساخته،‏ بروي دریا به یافا خواهیم آورد و<br />

تو آن را به اورشلیم خواهی برد.‏ یونس<br />

سپ.‏ سلیمان تمامی مردان غریب را که در زمین<br />

اسرائیل بودند،‏ بعد از شماره اي که پدرش داود آنها را<br />

شمرده بود شمرد،‏ و صد و پنجاه و سه هزار و ششصد<br />

دوم تواریخ<br />

نفر از آنها یافت شدند.‏<br />

و از ایشان هفتاد هزار نفر براي حمل بارها و<br />

هشتاد هزار نفر براي بریدن چوب در کوهها و سه هزار<br />

و شش صد نفر براي نظارت تا از مردم کار بگیرند،‏<br />

تع نمود.‏ یوشع ؛ اول پادشاهان<br />

15 ،5<br />

27 ،9<br />

.18<br />

3<br />

.1<br />

و سلیمان شروع کرد به بنا نمودن خانۀ یهوه در<br />

اورشلیم بر کوه موریا،‏ جایی که یهوه بر پدرش داود<br />

ظاهر شده بود،‏ جایی که داود در خرمنگاه ارنون<br />

یبوسی تع کرده بود.‏ دوم سموئیل ؛ اول تواریخ<br />

و در روز دوم ماه دوم از سال چهارم سلطنت خود<br />

به بنا کردن شروع نمود.‏ باب<br />

و این است اساسهایی که سلیمان براي بنا نمودن<br />

خانۀ خدا نهاد:‏ طولش به اندازه آرنجها برحسب<br />

پیمایش اول شصت اندازه آرنج و عرضش بیست اندازه<br />

آرنج،‏<br />

و طول رواقی که پیش خانه بود مطابق عرض خانه<br />

بیست اندازه آرنج،‏ و بلندیش صد و بیست اندازه آرنج<br />

و اندرونش را به طلاي خالص پوشانید.‏<br />

و خانۀ بزرگ را به چوب صنوبر پوشانید و آن را به<br />

زر خالصپوشانید،‏ و بر آن درختان خرما و بافتهها<br />

نقش نمود.‏<br />

و خانه را به سنگهاي گرانبها براي زیبایی مرَصع<br />

ساخت،‏ و طلاي آن طلاي پروایم بود.‏<br />

و تیرها و آستانهها و دیوارها و درهاي خانه را به<br />

طلا پوشانید و بر دیوارها کروبیمها نقش نمود.‏<br />

و خانۀ مقدسترین را ساخت که طولش موافق<br />

عرض خانه بیست اندازه آرنج،‏ و عرضش بیست اندازه<br />

آرنج بود،‏ و آن را به زر خالص به مقدار ششصد وزنه<br />

پوشانید.‏<br />

و وزن میخها پنجاه شکل طلا بود،‏ و بالاخانهها را به<br />

طلا پوشانید.‏<br />

و در خانۀ مقدسترین دو کروبیم مجسمهک<br />

ساخت و آنها را به طلا پوشانید.‏ خروج<br />

و طول بالهاي کروبیمها بیست اندازه آرنج بود که<br />

بال یکی پنج اندازه آرنج بوده،‏ به دیوار خانه میرسید<br />

و بال دیگرش پنج اندازه آرنج بوده،‏ به بال کروبیم<br />

دیگر برمیخورد.‏<br />

و بال کروبیم دیگر پنج اندازه آرنج بوده،‏ به دیوار<br />

خانه میرسید وبال دیگرش پنج اندازه آرنج بوده،‏ به<br />

18 ،22<br />

25 ،24<br />

18 ،25<br />

1 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

27 ،8<br />

11 ،5<br />

3 ،1<br />

18 ،6<br />

7 ،5<br />

3 ،31<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

17<br />

- 412 -


هآن<br />

یمت<br />

هآن<br />

ها یآن<br />

هآن<br />

نکی<br />

یس<br />

هآن<br />

هآن<br />

ي سهرو<br />

يار<br />

هآن<br />

هآن<br />

ههايال<br />

هال<br />

هآن<br />

یقل<br />

هآن<br />

کس<br />

یش<br />

هآن<br />

ته<br />

بال کروبیم دیگر وصل میشد.‏<br />

و بالهاي این کروبیمها به قدر بیست اندازه آرنج<br />

پهن میبود و آنها بر پایهاي خود ایستاده بودند،‏ و<br />

رویهاي ا به سوي اندرون خانه میبود.‏<br />

و پرده را از آسمانجونی و ارغوان و قرمز و کتان<br />

نازك ساخت،‏ و کروبیمها بر آن نقش نمود.‏<br />

و پیش خانه دو ستون ساخت که طول ا سی و<br />

پنج اندازه آرنج بود و تاجی که بر سر هر یکی از آنها<br />

بود پنج اندازه آرنج بود.‏ اول پادشاهان<br />

و رشتهها مثل ی که در محراب بود ساخته،‏<br />

ا را بر سر ستونها نهاد و صد انار ساخته،‏ بر رشتهها<br />

گذاشت.‏<br />

و ستونها را پیش معبد یکی به دست راست،‏ و<br />

دیگري به طرف چپ برپا نمود،‏ و آن را که به طرف<br />

راستبود یا و آن را که به طرف چپ بود بوعز نام<br />

نهاد.‏<br />

دوم تواریخ<br />

51 ،27<br />

15 ،7<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

4<br />

.1<br />

و قربانگاه برنجینی ساخت که طولش بیستاندازه<br />

آرنج،‏ و عرضش بیست اندازه آرنج،‏ و بلندیش ده اندازه<br />

آرنج بود.‏ باب<br />

و تشت آبِ‏ ریخته شده را ساخت که از لب تا لبش<br />

ده اندازه آرنج بود،‏ و از هر طرف گرد بود،‏ و بلندیش<br />

پنج اندازه آرنج،‏ و ریسمانی اندازه آرنجی آن را<br />

گرداگرد احاطه میداشت.‏ اول پادشاهان<br />

و زیر آن از هر طرف صورت گاوان بود که آن را<br />

گرداگرد احاطه میداشتند،‏ یعنی براي هر اندازه آرنج<br />

ده از آنها تشت آب را از هرجانب احاطه میداشتند؛ و<br />

آن گاوان در دو صف بودند و در حین ریخته شدن آن<br />

ریخته شدند.‏<br />

و آن بر دوازده گاو قایم بود که از آنها به<br />

سوي شمال و روي سه به سوي مغرب و روي سه به<br />

سوي جنوب و روي سه به سوي مشرق بود،‏ و دریاچه<br />

بر فوق ا و همۀ پشتهاي ا به طرف اندرون بود.‏<br />

و حجم آن یک وجب بود و لبش مثل لب کاسه<br />

مانند گل سوسن ساخته شده بود که گنجایش سه<br />

هزار بت به پیمایش داشت.‏<br />

و ده حوض ساخت و از آنها پنج را به طرف راست و<br />

پنج را به طرف چپ گذاشت تا در آنها شست و شو<br />

نمایند،‏ و آنچه را که به قربانیهاي سوختنی تعلق<br />

داشت در آنها میشستند،‏ اما دریاچه براي شست و<br />

شوي کاهنان بود.‏ اول پادشاهان<br />

و ده شمعدان طلا موافق قانون ا ساخته،‏ پنج را<br />

به طرف راست و پنج را به طرف چپ در معبد<br />

گذاشت.‏ اول پادشاهان<br />

و ده میز ساخته،‏ پنج را به طرفراست و پنج را به<br />

طرف چپ در معبد گذاشت،‏ و صد کاسه طلا ساخت.‏<br />

و حیات کاهنان و حیات بزرگ و دروازههاي حیات<br />

بزرگ را ساخت،‏ و درهاي ا را به برنج پوشانید.‏<br />

و تشت آب را به جانب راست خانه به سوي<br />

مشرق از طرف جنوب گذاشت.‏<br />

و حورام دیگها و خاکندازها و کاسهها را ساخت<br />

پس حورام تمام ک که براي سلیمان پادشاه به<br />

جهت خانۀ خدا میکرد به انجام رسانید.‏<br />

دو ستون و پی تاجهایی که بر سر دو ستون<br />

بود و دو شبکه به جهت پوشانیدن دو پیاله تاجهایی<br />

که بر ستونها بود<br />

و چهارصد انار براي دو شبکه و دو صف انار براي<br />

هر شبکه بود تا دو پی تاجهایی را که بالاي ستونها<br />

بود بپوشاند.‏<br />

و پایهها را ساخت و حوضها را بر پایهها ساخت.‏<br />

و یک دریاچه و دوازده گاو را زیر تشت آب ساخت.‏<br />

و دیگها و خاکندازها و چنگالها و تمامی اسباب<br />

ا را پدرش حورام براي سلیمان پادشاه به ج<br />

خانۀ یهوه از برنج صی ساخت.‏<br />

ا را پادشاه در صحراي اردن در گلِ‏ رست که<br />

در میان وت و صرَده بود ریخت.‏ اول پادشاهان<br />

و سلیمان تمام این آلات را از حد زیاده ساخت،‏<br />

چونکه وزن برنج دریافت نمیشد.‏ اول پادشاهان<br />

و سلیمان تمامی آلات را که در خانۀ خدا بود و<br />

قربانگاه طلا و میزها را که نان نمای بر آنها بود<br />

ساخت.‏<br />

و شمعدانها و چراغهاي ا را از طلاي خالص تا<br />

برحسب معمول در مقابل محراب افروخته شود.‏ اعداد<br />

،8<br />

46 ،7<br />

47 ،7<br />

38 ،7<br />

49 ،7<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

4<br />

.21<br />

و گلها و چراغها و انبرها را از طلا یعنی از زر<br />

خالص ساخت.‏<br />

وگُلگیرها و کاسهها و قاشقها و مجمرها را از<br />

طلاي خالص ساخت،‏ و دروازه خانه و درهاي داخلی آن<br />

به جهت مقدسترین و درهاي خانۀ معبد از طلا بود.‏<br />

.22<br />

5<br />

23 ،7<br />

7 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 413 -


یان<br />

يار<br />

نه<br />

يجا<br />

يرو<br />

یان<br />

نی<br />

یس<br />

دوم تواریخ<br />

1<br />

سپ.‏ تمامی ک که سلیمان به جهت خانۀ یهوه<br />

کرد تمام شد،‏ و سلیمان چیزهاي مقدس پدرش داود<br />

را داخل ساخت،‏ و نقره و طلا و سایر آلات آنها را در<br />

خزاین خانۀ خدا گذاشت.‏ اول پادشاهان ؛ اول تواریخ<br />

،29<br />

51 ،7<br />

14<br />

.2<br />

.3<br />

آنگاه سلیمان بزرگان اسرائیل و همه سران قومها و<br />

سران پدران فرزنداناسرائیل را در اورشلیم جمع کرد<br />

تا صندوق عهد یهوه را از شهر داود که صهیون باشد،‏<br />

برآورند.‏<br />

و همه مردان اسرائیل در جشن ماه هفتم نزد<br />

پادشاه جمع شدند.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ همه بزرگان اسرائیل آمدند و لاویان صندوق را<br />

برداشتند.‏<br />

و صندوق و خیمۀ اجتماع و همۀ آلات مقدس را<br />

که در خیمه بود برآوردند،‏ و لاویانِ‏ کاهن آنها را<br />

برداشتند.‏<br />

و سلیمان پادشاه و تمامی جماعت اسرائیل که نزد<br />

وي جمع شده بودند پیش صندوق ایستادند،‏ و آنقدر<br />

گوسفند و گاو قربانی کردند که به شماره و حساب<br />

نمیآمد.‏ دوم سموئیل<br />

و کاهنان صندوق عهد یهوه را به مکانش در محراب<br />

خانه،‏ یعنی در مقدسترین زیر بالهاي کروبیمه ا<br />

درآوردند.‏<br />

و کروبیمها بالهاي خود را بر مکان صندوق پ<br />

میکردند و کروبیمها صندوق و چوبهايبلندش را از<br />

بالا میپوشانیدند.‏<br />

و چوبهايبلند اینقدر دراز بود که سرهاي<br />

چوبهايبلند از صندوق پیش محراب دیده میشد،‏ اما<br />

از بیرون دیده نمیشد،‏ و تا امروز در آنجا است.‏<br />

و در صندوق چیزي نبود غیر از آن دو لوح که<br />

موسی در حوریب در آن گذاشت وقتی که یهوه با<br />

فرزنداناسرائیل در ح ین بیرون آمدن ایشان از<br />

سرزمین مصر عهد بست.‏ اول پادشاهان ؛ عبرانیان<br />

و واقع شد که چون کاهنان از محل مقدس بیرون<br />

آمدند زیرا همۀ کاهنانی که حاضر بودند بدون ملاحظه نوبتهاي خود<br />

4 ،9<br />

9 ،8<br />

2 ،8<br />

13 ،6<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

خویشتن را تقدیس کردند،‏<br />

.12<br />

و همه لاوی که سرودخوان بودند یعنی آساف و<br />

هیمان و یدوتُون و پسران و برادران ایشان به کتان<br />

نازك ملبس شده،‏ با سنجها و بربطها و عودها به طرف<br />

مشرق قربانگاه ایستاده بودند،‏ و با ایشان صد و بیست<br />

کاهن بودند که شیپور مینواختند.‏<br />

سپ.‏ واقع شد که چون شیپورنوازان و سرودخوانان<br />

مثل یک نفر به یک آواز در حمد و ستایش یهوه به<br />

صدا آمدند،‏ و چون با شیپورها و سنجها و سایر آلات<br />

موسیقی به آواز بلند خواندند و یهوه را حمد گفتند که<br />

او نیکو است زیرا که رحمت او تا ابد است،‏ آنگاه خانه<br />

یعنی خانۀ یهوه از ابر پر شد.‏ باب<br />

و کاهنان به سبب ابر نتوانستند براي خدمت<br />

بایستند زیرا که شکوه یهوه خانۀ خدا را پر کرده بود.‏<br />

3 ،7<br />

.14<br />

3 .1 ،7 باب<br />

6<br />

.1<br />

آنگاه سلیمان گفت:‏ یهوه فرموده است که در<br />

تاریکی غلیظ ساکن میشوم.‏ اول پادشاهان<br />

اما من خانهاي براي سکونت تو و مک را که تا به<br />

ابد ساکن شوي بنا نمودهام<br />

و پادشاه خود را برگردانیده،‏ تمامی جماعت<br />

اسرائیل را برکت داد،‏ و تمامی جماعت اسرائیل<br />

بایستادند.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ یهوه خداياسرائیل متبارك باد که به<br />

دهان خود به پدرم داود وعده داده،‏ و به دست خود<br />

آن را به جا آورده،‏ گفت:‏<br />

از روزي که قوم خود را از سرزمین مصر بیرون<br />

آوردم شهري از همه قومه ا اسرائیل برنگزیدم تا<br />

خانهاي بنا نمایم که اسم من در آن باشد،‏ و ک را<br />

برنگزیدم تا پیشواي قوم من اسرائیل بشود.‏ دوم سموئیل<br />

،7<br />

12 ،8<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

6<br />

.6<br />

اما اورشلیم را برگزیدم تا اسم من در آنجا باشد و<br />

داود را انتخاب نمودم تا پیشواي قوم من اسرائیل<br />

بشود.‏ مزامیر<br />

و در دل پدرم داود بود که خانهاي براي اسم یهوه<br />

خداي اسرائیل بنا نماید.‏ دوم سموئیل<br />

اما یهوه به پدرم داود فرمود:‏ چون در دل تو بود که<br />

خانهاي براي اسم من بنا نمایی نیکو کردي که ا را<br />

در دل خود نهادي.‏<br />

اما تو خانه را بنا نخواهی نمود،‏ بلکه پسر تو که از<br />

کمر تو بیرون آید او خانه را براي اسم من بنا خواهد<br />

کرد.‏ اول تواریخ<br />

سپ.‏ یهوه کلامی را که فرموده بود ثابت گردانید و<br />

من به پدرم داود برخاسته،‏ و بر وفق آنچه یهوه<br />

فرموده بود بر تخت اسرائیل نشستهام و خانه را به اسم<br />

یهوه خداي اسرائیل بنا نمودم.‏<br />

و صندوق را که عهد یهوه که آن را با<br />

2 ،7<br />

3 ،122<br />

6 ،29<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

13<br />

- 414 -


يرو<br />

یم<br />

یان<br />

يرو<br />

ههایشرا<br />

نی<br />

یان<br />

ته<br />

یان<br />

نی<br />

فرزنداناسرائیل بسته بود در آن باشد در آنجا 22.<br />

گذاشتهام<br />

و او پیش قربانگاه یهوه به حضور تمامی جماعت<br />

اسرائیل ایستاده،‏ دستهاي خود را برافراشت.‏ اول پادشاهان<br />

دوم تواریخ<br />

.<br />

.12<br />

22 ،8<br />

.13<br />

زیرا که سلیمان سکوي سخنرانی برنجینی را که<br />

طولش پنج اندازه آرنج،‏ و عرضش پنج اندازه آرنج،‏ و<br />

بلندياش سه اندازه آرنج بود ساخته،‏ آن را در میان<br />

حیات گذاشت و بر آن ایستاده،‏ به حضور<br />

تمامیجماعت اسرائیل زانو زد و دستهاي خود را به<br />

سوي آسمان برافراشته،‏<br />

گفت:‏ اي یهوه خداي اسرائیل!‏ خدایی مثل تو نه<br />

در آسمان و نه در زمین میباشد که با بندگان خود<br />

که به حضور تو به تمامی دل خویش پی<br />

مینمایند،‏ عهد و رحمت را نگاه میداري.‏<br />

و آن وعدهاي را که به بندة خود پدرم داود<br />

دادهاي،‏ نگاه داشتهاي زیرا به دهان خود وعده دادي و<br />

به دست خود آن را وفا نمودي چنانکه امروز شده<br />

است.‏<br />

سپ.‏ هماکنون اي یهوه خداي اسرائیل با بندة خود<br />

پدرم داود آن وعده را نگاه دار که به او داده و<br />

فرمودهاي که به حضور من کسی که بر تخت اسرائیل<br />

بنشیند براي تو ریشه کن نخواهد شد،‏ به شرطی که<br />

پسرانت راه و روشهاي خود را نگاه داشته،‏ به شریعت<br />

من پی نمایند چنانکه تو به حضور من رفتار<br />

نمودي.‏ دوم سموئیل<br />

و هماکنون اي یهوه خداي اسرائیل کلامی که به<br />

بندة خود داود فرمودهاي ثابت بشود.‏<br />

اما آیا خدا در حقیقت در میان آدمیان بر زمین<br />

ساکن خواهد شد؟ اینک آسمان و آسمانآسمانها تو را<br />

گنجایش ندارد تا چه رسد به این خانهاي که بنا کردم.‏<br />

16 ،7<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

12 ،89 ؛ 4 ،11 مزامیر<br />

.19<br />

اما اي یهوه خداي من به دعا و خواهش بندة خود<br />

توجه نما و التماس و دعایی را که بندهات به حضور تو<br />

میکند اجابت فرما،‏<br />

تا آنکه شب و روز چشمان تو بر این خانه باز شود<br />

و بر مک که دربارهاش وعده دادهاي که اسم خود را<br />

در آنجا قرار خواهی داد تا دعایی را که بندهات به<br />

سوي این مکان بنماید اجابت کنی،‏ خروج<br />

و خواهش بندهات و قوم خود اسرائیل را که به<br />

سوي این مکان دعا مینمایند،‏ گوش بده و از آسمان<br />

مکان سکونت خود بشنو؛ و چون شنیدي عفو فرما.‏<br />

اگر کسی با همسایۀ خود گناه ورزد و قسم بر او<br />

عرضه شود که بخورد و او آمده،‏ پیش قربانگاه تو در<br />

این خانه قسم خورد،‏ خروج<br />

آنگاه از آسمان بشنو و عمل نموده،‏ به ج<br />

بندگانت داوري کن و شریران را جزا داده،‏ روش ایشان<br />

را بسر ایشان برسان،‏ و عادلان را عادل شمرده،‏ ایشان<br />

را به حسب عدالت،‏ جزا بده.‏<br />

و هنگامی که قوم تو اسرائیل به سبب گناه که<br />

به تو ورزیده باشند،‏ در حضور دشمنان خود شکست<br />

بخورند،‏ اگر به سوي تو بازگشت نموده،‏ به اسم تو<br />

اعتراف نمایند و نزد تو در ا خانه دعا و خواهش<br />

کنند،‏ تثنیه<br />

آنگاه از آسمان بشنو و گناه قوم خود اسرائیل را<br />

بیامرز و ایشان را به زمینی که به ایشان و به پدران<br />

ایشان دادهاي بازآور.‏<br />

هنگامی که آسمان بسته شود و به سبب گناه<br />

که به تو ورزیده باشند باران نبارد،‏ اگر به سوي ا<br />

مکان دعا کنند و به اسم تو اعتراف نمایند و به سبب<br />

مصیبتی که به ایشان رسانیده باشی از گناه خویش<br />

بازگشت کنند،‏ تثنیه<br />

آنگاه از آسمان بشنو و گناه بندگانت و قوم خود<br />

اسرائیل را بیامرز و راه نیکو را که در آن باید رفت به<br />

ایشان تعلیم بده،‏ و به زمین خود که آن را به قوم<br />

خویش براي میراث بخشیدهاي باران بفرست.‏<br />

اگر در زمین قحطی باشد و اگر وبا یا باد سمی یا<br />

یرقان باشد یا اگر ملخ یا کرم باشد و اگر دشمنان<br />

ایشان،‏ ایشان را در شهرهاي زمین ایشان محاصره<br />

نمایند هر بلایی یا هر مرضی که بوده باشد،‏ باب<br />

آنگاه هر دعا و هر التماسی که از هر مرد یا از<br />

تمامی قوم تو اسرائیل کرده شود که هر یک از ایشان<br />

بلا و غم دل خود را خواهد دانست،‏ و دستهاي خود را<br />

به سوي این خانه دراز خواهدکرد،‏<br />

آنگاه از آسمان که مکان سکونت تو باشد بشنو و<br />

بیامرز و به هر کس که دل او را میدانی به حسب<br />

جزا بده،‏ زیرا که تو به تنهایی عارف قلبهاي<br />

همه فرزندانانسان هستی.‏ مزامیر<br />

تا آن که ایشان در تمامی روزهایی که بروي<br />

زمینی که به پدران ما دادهاي زنده باشند از تو<br />

بترسند.‏<br />

و نیز غریبی که از قوم تو اسرائیل نباشد و به<br />

خاطر اسم عظیم تو و دست قوي و بازوي برافراشتۀ تو<br />

از زمین بعید آمده باشد،‏ پس چون بیاید و به سوي<br />

9 ،20<br />

10 ،7<br />

11 ،22<br />

23 ،28<br />

25 ،28<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

24 ،20<br />

.20<br />

.21<br />

- 415 -


يرو<br />

كنا<br />

ین<br />

ته<br />

نی<br />

هآن<br />

هآن<br />

يا<br />

یات<br />

این خانه دعا نماید،‏<br />

آنگاه از آسمان،‏ مکان سکونت خود،‏ بشنو و موافق<br />

هر آنچه آن غریب نزد تو التماس نماید به عمل آور تا<br />

همه قومهاي جهان اسم تو را بشناسند و مثل قوم تو<br />

اسرائیل از تو بترسند و بدانند که اسم تو بر ا<br />

خانهاي که بنا کردهام نهاده شده است.‏<br />

اگر قوم تو براي نبرد با دشمنان خود به راهی که<br />

ایشان را فرستاده باشی،‏ بیرون روند و به سوي شهري<br />

که برگزیدهاي و خانهاي که به ج اسم تو بنا<br />

کردهام ، نزد تو دعا نمایند،‏<br />

آنگاه دعا و خواهش ایشان را از آسمان بشنو و<br />

حق ایشان را به جا آور.‏<br />

و اگر به تو گناه ورزیده باشند زیرا انسانی نیست<br />

که گناه نکند،‏ و بر ایشان خشم شده،‏ ایشان را به<br />

دست دشمنان تسلیم کرده باشی و اسیرکنندگان<br />

ایشان،‏ ایشان را به زمین دور یا نزدیک ببرند،‏ اول<br />

دوم تواریخ<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

46 ،8 پادشاهان<br />

37<br />

سپ.‏ اگر در زمینی که در آن اسیر باشند به خود<br />

آمده،‏ بازگشت نمایند و در زمین اسیري خود نزد تو<br />

خواهش نموده،‏ گویند که گناه کرده و نافرمانی<br />

ورزیده،‏ و شریرانه رفتار نمودهایم،‏ مزامیر ؛ دانیال<br />

و در زمین اسیري خویش که ایشان را به آن به<br />

اسیري برده باشند،‏ به تمامی دل و تمامی جان خود به<br />

تو بازگشت نمایند،‏ و به سوي زمی که به پدران<br />

ایشان دادهاي و شهري که برگزیدهاي و خانهاي که<br />

براي اسم تو بنا کردهام دعا نمایند،‏ دانیال<br />

آنگاه از آسمان،‏ مکان سکونت خود،‏ دعا و<br />

خواهش ایشان را بشنو و حق ایشان را بجا آور،‏ و قوم<br />

خود را که به تو گناه ورزیده باشند بیامرز.‏<br />

سپ.‏ هماکنون اي خداي من چشمان تو باز شود و<br />

گوشهاي تو به دعاهایی که در این مکان کرده شود<br />

شنوا باشد.‏<br />

و حال تو اي یهوه خدا،‏ با صندوق قوت خود به<br />

سوي آرامگاه خویش برخیز.‏ اي یهوه خدا کاهنان تو<br />

به نجات ملبس گردند و مقدسانت به نیکویی شادمان<br />

بشوند.‏ اعداد<br />

اي یهوه خدا،‏ مسح شده خود را برنگردان و<br />

رحمتهاي بندة خود داود را بیاد آور.‏ دوم سموئیل<br />

5 ،9<br />

13 ،7<br />

6 ،106<br />

10 ،6<br />

35 ،10<br />

.38<br />

.39<br />

40<br />

.41<br />

.42<br />

7<br />

1. و چون سلیمان از دعا کردن فارغ شد،‏ آتش از<br />

آسمان فرود آمده،‏ قربانیهاي سوختنی و قربانیها را<br />

سوزانید و شکوه یهوه خانه را مملو ساخت.‏ لاویان ؛<br />

اول پاداشاهان<br />

24 ،9<br />

38 ،18<br />

34 40، ؛ خروج<br />

.2<br />

.3<br />

و کاهنان به خانۀ یهوه نتوانستند داخل شوند،‏ زیرا<br />

شکوه یهوه خانۀ یهوه را پر کرده بود.‏<br />

و چون تمامی فرزنداناسرائیل آتش را که فرود<br />

میآمد و شکوه یهوه را که بر خانه میبود دیدند،‏ روي<br />

خود را به زمین بر سنگفرش نهادند و سجده نموده،‏<br />

یهوه را حمد گفتند که او نیکو است،‏ زیرا که رحمت او<br />

تا ابد است.‏ مزامیر<br />

و پادشاه و تمامی قوم قربانیها در حضور یهوه<br />

گذرانیدند.‏ اول پادشاهان<br />

و سلیمان پادشاه بیست و دو هزار گاو و صد و<br />

بیست هزار گوسفند براي قربانی گذرانید و پادشاه و<br />

تمامی قوم،‏ خانۀ خدارا تبریک نمودند.‏<br />

و کاهنان بر سر شغلهاي مخصوص خود ایستاده<br />

بودند و لاویان نغمۀ یهوه را به دست گرفتند که<br />

داود پادشاه ا را ساخته بود،‏ تا یهوه را به آنها حمد<br />

گویند،‏ زیرا که رحمت او تا ابد است؛ و داود به<br />

وساطت ا تسبیح میخواند و کاهنان پیش ایشان<br />

شیپور مینواختند و تمام اسرائیل ایستاده بودند.‏ اعداد<br />

62 ،8<br />

1 ،136<br />

، آلا´ت<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

10 ،10<br />

.7<br />

و سلیمان وسط حی را که پیش خانۀ یهوه بود،‏<br />

تقدیس نمود زیرا که در آنجا قربانیهاي سوختنی<br />

و پیه قربانیهاي صلح را میگذرانید،‏ چونکه قربانگاه<br />

برنجینی که سلیمان ساخته بود،‏ قربانیهاي<br />

سوختنی و هدای آردي و پیه قربانیها را<br />

گنجایش نداشت.‏ باب<br />

و در آنوقت سلیمان و تمامی اسرائیل با وي هفت<br />

روز را جشن نگاه داشتند و آن انجمن بسیار بزرگ از<br />

داخل حمات تا نهر مصر بود.‏<br />

و در روز هشتم مهمانی مقدس برپا داشتند،‏ زیرا<br />

که براي تبریک قربانگاه هفت روز و براي جشن هفت<br />

روز نگاه داشتند.‏ اعداد<br />

و در روز بیست و سوم ماه هفتم،‏ قوم را به<br />

خیمههاي ایشان مرخص فرمود و ایشان به سبب<br />

احسانی که یهوه به داود و سلیمان و قوم خود اسرائیل<br />

کرده بود،‏ شادمان و خوشدل بودند.‏<br />

سپ.‏ سلیمان خانۀ یهوه و خانۀ پادشاه را تمام کرد<br />

و هرآنچه سلیمان قصد نموده بود که در خانۀ یهوه و<br />

در خانۀ خود بسازد،‏ آن را نیکو به انجام رسانید.‏ اول<br />

1 ،4<br />

10 ،7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

1 ،9 پادشاهان<br />

- 416 -


يرو<br />

يرو<br />

كتر<br />

نی<br />

يرو<br />

هآن<br />

یان<br />

نیی<br />

8<br />

.1<br />

دوم تواریخ<br />

.12<br />

و یهوه بر سلیمان در شب ظاهر شده،‏ او را فرمود:‏<br />

دعاي تو را اجابت نمودم و ا مکان را براي خود<br />

برگزیدم تا خانۀ قربانیها شود.‏ اول پاداشاهان ؛ تثنیه<br />

اگر آسمان را ببندم تا باران نبارد و اگر امر کنم<br />

که ملخ،‏ حاصل زمین را بخورد و اگر وبا در میان قوم<br />

خود بفرستم،‏<br />

و قوم من که به اسم من نامیده شدهاند فروتن<br />

شوند،‏ و دعا کرده،‏ طالب حضور من باشند،‏ و از<br />

راههاي بد خویش بازگشت نمایند،‏ آنگاه من از آسمان<br />

اجابت خواهم فرمود،‏ و گناهان ایشان را خواهم آمرزید<br />

و زمین ایشان را شفا خواهم داد.‏<br />

و از این به بعد،‏ چشمان من گشاده،‏ و گوشهاي<br />

من به دعایی که در این مکان کرده شود شنوا خواهد<br />

بود.‏<br />

و حال این خانه را اختیار کرده،‏ و تقدیس نمودهام<br />

که اسم من تا به ابد در آن قرار گیرد و چشم و دل<br />

من همیشه بر آن باشد.‏<br />

و اگر تو به حضور من پی نمایی،‏ چنانکه پدرت<br />

داود پی نمود و برحسب هرآنچه تو را امر فرمایم<br />

عمل نمایی و قواعد و احکام مرا نگاه داري،‏<br />

آنگاه تخت سلطنت تو را استوار خواهم ساخت<br />

چنانکه با پدرت داود عهد بسته،‏ فرمودم کسی که بر<br />

اسرائیل سلطنت نماید از تو ریشه کن نخواهد شد.‏ دوم<br />

5 ،12<br />

2 ،9<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

16 .12 ،7 سموئیل<br />

.19<br />

اما اگر شما برگردید و قواعد و احکام مرا که پیش<br />

شما نهادهام نمایید و رفته،‏ خدایان غیر را<br />

عبادت کنید،‏ و آنها را سجده نمایید،‏<br />

آنگاه ایشان را از زمینی که به ایشان دادهام<br />

خواهم کند و این خانه را که براي اسم خود تقدیس<br />

نمودهام ، از حضور خود خواهم افکند و آن را در میان<br />

همه قومها ضربالمثل و مسخره خواهم ساخت.‏ تثنیه<br />

،4<br />

.20<br />

18 ،30 ؛ 26<br />

.21<br />

و این خانه که اینقدر رفیع است،‏ هرکه از آن<br />

بگذرد متحیر شده،‏ خواهد گفت:‏ براي چه یهوه به این<br />

زمین و به این خانه چنین عمل نموده است؟ تثنیه<br />

؛ اول پادشاهان<br />

24 ،29<br />

8 ،22 ؛ ارمیا 8 ،9<br />

.22<br />

و جواب خواهند داد:‏ چونکه یهوه خداي پدران<br />

خود را که ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورد ترك<br />

کردند و از خدایان غیر پیروي کردند،‏ آنها را سجده و<br />

عبادت نمودند از این جهت تمامی این بلا را بر ایشان<br />

وارد آورده است.‏<br />

و بعد از پایان بیست سالی که سلیمان خانۀ یهوه و<br />

خانۀ خود را بنا میکرد،‏ اول پادشاهان<br />

سلیمان شهرهایی را که حورام به سلیمان داده بود<br />

تعمیر نمود،‏ و فرزنداناسرائیل را در آنها ساکن<br />

گردانید.‏<br />

و سلیمان به حمات صوبه رفته،‏ آن را تسخیر نمود.‏<br />

و تَدمور را در بیابان و همۀ شهرهاي خزینه را که<br />

در حمات بنا کرده بود به اتمام رسانید.‏<br />

و بیت-حورون بالا و بیت-حورون پا را بنا نمود<br />

که شهرهاي حصاردار با دیوارها و دروازهها و<br />

پشتبندها بود.‏<br />

و بعلۀ و همۀ شهرهاي خزانه را که سلیمان داشت،‏<br />

و همه شهرهاي ارابهها و شهرهاي سواران را و هرآنچه<br />

را که سلیمان میخواست در اورشلیم و لبنان و تمامی<br />

زمین مملکت خویش بنا نماید،‏ بنا نمود.‏<br />

و تمامی کسانی که از حتّیان و اموریان و فَرِزیان و<br />

حویان و یبوسیان باقی مانده،‏ و از فرزنداناسرائیل<br />

نبودند،‏<br />

یعنی از پسران ایشان که در زمین بعد از ایشان<br />

باقی مانده بودند،‏ و فرزنداناسرائیلایشان را هلاك<br />

نکرده بودند،‏ سلیمان از ایشان تا امروز بیگاري کشید.‏<br />

10 ،9<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

10 ،16 یوشع<br />

.9<br />

اما از فرزنداناسرائیل سلیمان هیچ کس را براي کار<br />

خود به غلامی نگرفت،‏ بلکه ایشان مردان جنگی و<br />

سرداران پیادهنظام و سرداران ارابهها و سواران او<br />

بودند.‏<br />

و سران مأموران سلیمان پادشاه که برقوم<br />

حکمرانی میکردند،‏ دویست و پنجاه نفر بودند.‏<br />

و سلیمان دختر فرعون را از شهر داود به خانهاي<br />

که برایش بنا کرده بود آورد،‏ زیرا گفت:‏ زن من در<br />

خانۀ داود پادشاه اسرائیل ساکن نخواهد شد،‏ چونکه<br />

همۀ جایهایی که صندوق یهوه داخل ا شدهاست،‏<br />

مقدس میباشد.‏ اول پادشاهان<br />

آنگاه سلیمان قربانیهاي سوختنی بر قربانگاه یهوه<br />

که آن را پیشِ‏ سالن بنا کرده بود،‏ براي یهوه گذرانید.‏<br />

یعنی قرب هاي سوختنی،‏ قسمت هر روز در<br />

روزش برحسب فرمان موسی در روزهاي س بت،‏ و<br />

غُرّهها و سه مرتبه در هر سال در مواسم یعنی در<br />

جشن نانبدونخمیرمایهترش و جشن هفتهها و جشن<br />

خیمهها.‏ اعداد<br />

24 ،9<br />

2 ،28<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 417 -


یا<br />

نما<br />

تی<br />

يرا<br />

یایم<br />

ته<br />

یم<br />

هآن<br />

ته<br />

یش<br />

یش<br />

هآن<br />

دوم تواریخ<br />

.14<br />

و فرقههاي کاهنان را برحسب امر پدر خود داود<br />

بر سر خدمت ایشان معین کرد و لاویان را بر سر<br />

شغلهاي ایشان تا تسبیح بخوانند و به حضور کاهنان<br />

لوازم خدمت هر روز را در روزش بجا آورند و دربانان را<br />

برحسب فرقههاي ایشان بر هر دروازه قرار داد،‏ زیرا که<br />

داود مرد خدا چنین امر فرموده بود.‏ باب<br />

و ایشان از حکمی که پادشاه دربارة هر امري و<br />

دربارة خزانهها به کاهنان و لاویان داده بود تجاوز<br />

ننمودند.‏<br />

سپ.‏ تمامی کار سلیمان از روزي که بنیاد خانۀ<br />

یهوه نهاده شد تا روزي که تمام گشت،‏ نیکو آراسته<br />

شد،‏ و خانۀ یهوه به اتمام رسید.‏<br />

آنگاه سلیمان به عصیون جابر و به لُوت که بر<br />

کنار دریا در زمین اَدوم است،‏ رفت.‏ اول پادشاهان<br />

و حورام کشتیها و نوکرانی را که در دریا مهارت<br />

داشتند،‏ به دست خادمان خود براي وي فرستاد و<br />

ایشان با بندگان سلیمان به اُوفیر رفتند،‏ و چهارصد و<br />

پنجاه وزنۀ طلا از آنجا گرفته،‏ براي سلیمان پادشاه<br />

آوردند.‏ باب<br />

26 ،9<br />

15 ،35<br />

10 ،9<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

9<br />

.1<br />

و چون ملکۀ سبا آوازة سلیمان را شنید با کاروان<br />

بسیار عظیم و شترانی که به عطریات و طلاي بسیار و<br />

سنگهاي گرانبها بار شده بود به اورشلیم آمد،‏ تا<br />

سلی را به مسائل امتحان کند.‏ و چون نزد سلیمان<br />

رسید،‏ با وي از هرچه در دلش بود گفتگو کرد.‏ اول<br />

1 ،10 پادشاهان<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

و سلیمان تمامی سئوالاتش را براي وي بیان نمود<br />

و چیزي از سلیمان مخفی نماند که برایش بیان نکرد.‏<br />

و چون ملکۀ سبا حکمت سلیمان و خانهاي را که<br />

بنا کرده بود،‏<br />

و طعام سفرة او و مجلس بندگانش و نظم و لباس<br />

خادمانش را و ساقیانش و لباس ایشان و زینهاي را که<br />

به آن به خانۀ یهوه برمیآمد دید،‏ روح دیگر در او<br />

نماند.‏<br />

سپ.‏ به پادشاه گفت:‏ آوازهاي را که در ولا خود<br />

دربارة کارها و حکمت تو شنیدم راست بود.‏<br />

اما تا نیامدم و به چشمان خود ندیدم،‏ اخبار آنها را<br />

باور نکردم؛ و همانا نصف عظمت حکمت تو به من<br />

اعلام نشده بود،‏ و از خبري که شنیده بودم افزودهاي.‏<br />

مردان تو و خوشابهحال این خادمانت<br />

که به حضور تو همیشه ستند و حکمت تو را<br />

میشنوند.‏ لوقا<br />

متبارك باد یهوه خداي تو که بر تو رغبت داشته،‏<br />

تو را بر تخت خود نشانید تا براي یهوه خدایت پادشاه<br />

بشوي.‏ چونکه خداي تو اسرائیل را دوست دارد تا<br />

ایشان را تا به ابد استوار نماید؛ از این ج تو را بر<br />

پادشاهی ایشان انتخاب نموده است تا داوري و عدالت<br />

را بجا آوري.‏ اول پادشاهان<br />

و به پادشاه صد و بیست وزنۀ طلا و عطریات از حد<br />

زیاده،‏ و سنگهاي گرانبها داد و مثل این عطریات که<br />

ملکۀ سبا به سلیمان پادشاه داد هرگز دیده نشد.‏<br />

و نیز بندگان حورام و بندگان سلیمان که طلا از<br />

اوفیر میآوردند،‏ چوب صندل و سنگهاي گرانبها<br />

آوردند.‏ باب<br />

و پادشاه از این چوب صندل پله به ج خانه<br />

یهوه و خانۀ پادشاه و عودها و بربطها براي سرودخوانان<br />

ساخت،‏ و مثل ا قبل از آن در زمین یهودا دیده<br />

نشده بود.‏<br />

و سلیمان پادشاه به ملکۀ سبا تمامی آرزوي او را<br />

که خواسته بود داد،‏ غیر از آنچه که او براي پادشاه<br />

آورده بود؛ پس با بندگانش به ولایت خود توجه نموده،‏<br />

برفت.‏<br />

و وزن طلایی که در یک سال به سلیمان رسید<br />

ششصد و شصت و شش وزنه طلا بود،‏ اول پادشاهان<br />

غیر از آنچه تاجران و بازرگانان آوردند و همه<br />

پادشاهان عرب و حاکمان کشورها طلا و نقره براي<br />

سلیمان میآوردند.‏<br />

و سلیمان پادشاه دویست سپر طلاي چک<br />

ساخت که ب هر سپر ششصد شکل طلا بکار برده<br />

شد.‏ اول پادشاهان ؛<br />

و سیصد سپر کوچک طلاي چک ساختکه<br />

براي هر سپر سیصد شکل طلا بکار برده شد،‏ و پادشاه<br />

ا را در خانۀ جنگل لبنان گذاشت.‏<br />

و پادشاه تخت بزرگی از عاج ساخت و آن را به زر<br />

خالص پوشانید.‏ اول پادشاهان<br />

و تخت را شش پله و پایندازي زرین بود که به<br />

تخت پیوسته بود و به این طرف و آن طرف نزد جاي<br />

تختش دستها بود،‏ و دو شیر به پهلوي دستها ایستاده<br />

بودند.‏<br />

و دوازده شیر از این طرف و آن طرف،‏ بر آن شش<br />

پله ایستاده بودند که در هیچ مملکت مثل این ساخته<br />

14 ،10<br />

18 ،10<br />

9 ،10<br />

26 ،14<br />

23 ،10<br />

16 ،10<br />

18 ،8<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

7. خوشابهحال<br />

- 418 -


یدن<br />

ته<br />

یایم<br />

ین<br />

کسب<br />

ههان<br />

هان<br />

نی<br />

نی<br />

نشده بود.‏<br />

و تمامی ظروف نوشی سلیمان پادشاه از طلا و<br />

تمامی ظروف خانۀ جنگل لبنان از زر خالص بود،‏ و<br />

نقره در ایام سلیمان هیچ به حساب نمیآمد،‏<br />

زیرا که پادشاه را کشتیها بود که با بندگان حورام<br />

به ترشیش میرفت،‏ و کشتیهاي ترشیشی هر سه سال<br />

یک مرتبه میآمد،‏ و طلا و نقره و عاج و میمونها و<br />

طاوسها میآورد.‏<br />

سپ.‏ سلیمان پادشاه در ثروت و حکمت از همه<br />

پادشاهان کشورها بزرگتر شد.‏ اول پادشاهان<br />

و تمامی پادشاهان کشورها حضور سلیمان را<br />

میطلبیدند تا حکمتی را که خدا در دلش نهاده بود<br />

بشنوند.‏<br />

و هریکی از ایشان هدیۀ خود را از آلات نقره و<br />

آلات طلا و لباسه ا و اسلحه و عطریات و اسبها و<br />

قاطرها یعنی قسمت هر سال را در سالش میآوردند.‏<br />

و سلیمان چهار هزار آخور به ج اسبان و<br />

ارابهها و دوازده هزار سوار داشت.‏ و آنها را در شهرهاي<br />

ارابهها و نزد پادشاه در اورشلیم گذاشت.‏ باب ؛ اول<br />

دوم تواریخ<br />

14 ،1<br />

23 ،10<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26 ،4 پادشاهان<br />

.26<br />

و بر همه پادشاهان از نهر فرات تا زمین فلسطینیان<br />

و مرز مصر حکمرانی میکرد.‏<br />

و پادشاه نقره را در اورشلیم مثل سنگها و چوب<br />

سرو آزاد را مثل چوب بوته توت که در صحراست<br />

فراوان ساخت.‏<br />

و اسبها براي سلیمان از مصر و از همه ممالک<br />

میآوردند.‏<br />

و اما بقیۀ وقایع سلیمان از اول تا آخر آیا آنها در<br />

تواریخ ناتان پیامبر و در پیامبري اَخیاي شیلونی و در<br />

رؤیاي یعدوي پیشگو دربارة یرُبعام پسر نَباط نوشته<br />

نیست؟ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ سلیمان چهل سال در اورشلیم بر تمامی<br />

اسرائیل سلطنت کرد.‏ اول پادشاهان<br />

و سلیمان با پدران خود خوابید و او را در شهر<br />

پدرش داود دفن کردند و پسرش رحبعام در جاي او<br />

پادشاه شد.‏ اول پادشاهان<br />

42 ،11<br />

43 ،11<br />

41 ،11<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

10<br />

.1<br />

و رحبعام به شکیم رفت،‏ زیرا که تمامی اسرائیل به<br />

شکیم آمدند تا او را پادشاه سازند.‏ اول پادشاهان<br />

و چون یرُبعام پسر نَباط این را شنید،‏ و او هنوز در مصر<br />

بود که از حضور سلیمان پادشاه به آنجا فرار کرده بود،‏ یرُبعام از<br />

مصر مراجعت نمود.‏ اول پادشاهان<br />

و ایشان فرستاده،‏ او را خواندند؛ آنگاه یرُبعام و<br />

تمامی اسرائیل آمدند و به رحبعام عرض کرده،‏ گفتند:‏<br />

پدر تو یوغ ما را سخت ساخت؛ اما تو هماکنون<br />

بندگی سخت پدر خود را و یوغ سنگین او را که بر ما<br />

نهاد سبک ساز و تو را خدمت خواهیم نمود.‏<br />

او به ایشان گفت:‏ بعد از سه روز باز نزد من بیایید.‏<br />

و ایشان رفتند.‏<br />

و رحبعام پادشاه با بزرگانی که در حین حیات<br />

پدرش سلیمان به حضور وي ستادند مشورت<br />

کرده،‏ گفت:‏ شما چه صلاح میبینید که به ا قوم<br />

جواب دهم؟<br />

ایشان به او عرض کرده،‏ گفتند:‏ اگر با ا قوم<br />

مهربانی نمایی و ایشان را راضی ک و با ایشان<br />

سخنان دلاویز گویی،‏ همانا همیشۀ اوقات بندة تو<br />

خواهند بود.‏<br />

اما او مشورت بزرگان را که به وي دادند ترك کرد<br />

و با جوانانی که با او تربیت یافته بودند و به حضورش<br />

میایستادند مشورت کرد.‏<br />

و به ایشان گفت:‏ شما چه صلاح میبینید که به این<br />

قوم جواب دهیم که به من عرض کرده،‏ گفتهاند:‏ یوغی<br />

را که پدرت بر ما نهاده است ساز.‏<br />

و جوانانی که با او تربیت یافته بودند،‏ او را خطاب<br />

کرده،‏ گفتند:‏ به این قوم که به تو عرض کرده،‏ گفتهاند<br />

پدرت یوغ ما را سنگین ساخته است و تو آن را براي<br />

ما سبک ساز چنین بگو:‏ انگشت کوچک من از کمر<br />

پدرم کلفت تر است.‏<br />

و حال پدرم یوغ سنگینی بر شما نهاده است،‏ اما<br />

من یوغ شما را زیاده خواهم گردانید،‏ پدرم شما را با<br />

تازی ا تنبیه مینمود،‏ اما من شما را با عقربها.‏<br />

و در روز سوم،‏ یرُبعام و تمامی قوم به نزد رحبعام<br />

بازآمدند،‏ به نحوي که پادشاه گفته و فرموده بود که<br />

در روز سوم نزد من بازآیید.‏<br />

و پادشاه قوم را به سختی جواب داد؛ و رحبعام<br />

پادشاه مشورت بزرگان را ترك کرد،‏<br />

و موافق مشورت جوانانْ‏ ایشان را خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ پدرم یوغ شما را سنگین ساخت،‏ اما من آن را<br />

زیاده خواهم گردانید؛ پدرم شما را با تازی ها تنبیه<br />

مینمود،‏ اما من با عقربها.‏<br />

سپ.‏ پادشاه قوم را اجابت نکرد زیرا که این امر از<br />

40 ،11<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

1 ،12<br />

.2<br />

- 419 -


یم<br />

هشَ‏<br />

هقَ‏ شکی<br />

يرو<br />

یان<br />

تی<br />

هايدل<br />

یزن یاس<br />

يرو<br />

یم<br />

جانب خدا شده بود تا یهوه کلامی را که به واسطۀ 12.<br />

اَخیاي شیلونی به یرُبعام پسر نَباط گفته بود ثابت<br />

گرداند.‏ اول پادشاهان<br />

و چون تمامی اسرائیل دیدند که پادشاه ایشان را<br />

اجابت نکرد،‏ آنگاه قوم پادشاه را جواب داده،‏ گفتند:‏ ما<br />

را در داود چه قسمتی است؟ در پسر ی س یا ارثی<br />

نداریم.‏ اي اسرائیل،‏ به خیمههاي خود بروید!‏ حال اي<br />

داود به خانۀ خود متوجه باش!‏ پ س تمامی اسرائیل به<br />

خیمههاي خویش رفتند.‏ دوم سموئیل<br />

اما فرزنداناسرائیلی که در شهرهاي یهودا ساکن<br />

بودند،‏ رحبعام بر ایشان سلطنت مینمود.‏<br />

سپ.‏ رحبعام پادشاه هدرام را که رئیس باجگیران<br />

بود فرستاد،‏ و فرزنداناسرائیل او را سنگسار کردند که<br />

مرد و رحبعام پادشاه عجله نموده،‏ بر ارابۀ خود سوار<br />

شد و به اورشلیم فرار کرد.‏ اول پادشاهان<br />

پس اسرائیل تا به امروز از خاندان داود<br />

برگرداند.‏<br />

دوم تواریخ<br />

18 ،12<br />

1 ،20<br />

31 .29 ،11<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

11<br />

.1<br />

و چون رحبعام وارد اورشلیم شد،‏ صد و هشتاد هزار<br />

نفر برگزیدة جنگ آزموده را از خاندان یهودا و بنیامین<br />

جمع کرد تا با اسرائیل نبرد نموده،‏ سلطنت را به<br />

رحبعام برگرداند.‏ اول پادشاهان<br />

اما کلام یهوه بر شَمعیا مرد خدا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

به رحبعام پسر سلیمان پادشاه یهودا و به تمامی<br />

اسرائیلیان که در یهودا و بنیامین باشند خطاب<br />

کرده،‏ بگو:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ برمیایید و با برادران خود<br />

جنگ منمایید.‏ هرکس به خانۀ خود برگردد زیرا که<br />

این امر از جانب من شده است.‏ و ایشان کلام یهوه را<br />

شنیدند و از رفتن به ضد یرُبعام برگشتند.‏<br />

و رحبعام در اورشلیم ساکن شد و شهرهاي<br />

حصاردار در یهودا ساخت.‏<br />

سپ.‏ بیت-لحم وعیتام و تَق ُّوع<br />

و بیت-صور و سوکو و عدلاّم،‏<br />

و جت و مرِی و زِیف،‏<br />

و اَدورایم و لا و عزی<br />

و صرْعه و ایلُون و حبرُون را بنا کرد که شهرهاي<br />

حصاردار در یهودا و بنیامین میباشند.‏<br />

و حصارها را محکم ساخت و در آنها سرداران و<br />

انبارهاي خوراکیه ا و روغن و شراب گذاشت.‏<br />

و در هر شهري سپرها و نیزهها گذاشته،‏ آنها را<br />

بسیار محکم گردانید؛ پس یهودا و بنیامین با او<br />

ماندند.‏<br />

و کاهنان و لاوی که در تمامی اسرائیل بودند،‏ از<br />

همۀ محدوده خود نزد او جمع شدند.‏<br />

زیراکه لاویان اراضی شهرها و املاك خود را ترك<br />

کرده،‏ به یهودا و اورشلیم آمدند چونکه یرُبعام و<br />

پسرانش ایشان را از کاهنی یهوه اخراج کرده بودند.‏<br />

.13<br />

.14<br />

باب 9 ،13<br />

.15<br />

و او براي خود به جهت مکانهاي بلند و دیوها و<br />

گوسالههایی که ساخته بود کاهنان معین کرد.‏<br />

؛ اول پادشاهان<br />

باب 9 ،13<br />

31 ،12<br />

.16<br />

خود را به طلب<br />

و بعد از ایشان آنانی که یهوه خداي اسرائیل مشغول ساخته بودند از تمامی<br />

قومها اسرائیل به اورشلیم آمدند تا براي یهوه خداي<br />

پدران خود قربانی بگذرانند.‏<br />

سپ.‏ سلطنت یهودا را مستحکم ساختند و رحبعام<br />

کردند،‏ زیراکه سه<br />

پسر سلیمان را سه سال تقو نمودند.‏<br />

سال به روش داود و سلیمان پی و رحبعام محلَۀ دختر یریموت پسر داود و اَبِیحایل<br />

؛<br />

گرفت.‏ اول سموئیل را به دختر اَلیآب پسر ی 6 ،16<br />

17<br />

.18<br />

13 ،17<br />

.19<br />

و او براي وي پسران یعنی یعوش و شَمرْیا و زهم<br />

را زایید.‏<br />

و بعد از او معکه دختر اَبشالوم را گرفت و او براي<br />

وي اَبِیا و عتّاي و زِبزا و شَلُومیت را زایید.‏<br />

و رحبعام،‏ معکه دختر ابشالوم را ازهمه زنان و<br />

متعههاي خود زیاده دوست میداشت،‏ زیرا که هجده<br />

زن و شصت کنیز گرفته بود و بیست و هشت پسر و<br />

شصت دختر تولید نمود.‏<br />

و رحبعام اَبیا پسر معکه را در میان برادرانش<br />

سرور و رئیس ساخت،‏ زیراکه خواست او را به<br />

پادشاهی انتخاب نماید.‏<br />

و عاقلانه رفتار نموده،‏ همۀ پسران خود را در<br />

تمامی بلاد یهودا و بنیامین در همه شهرهاي حصاردار<br />

متفرق ساخت،‏ و براي ایشان آذوقۀ بسیار قرار داد و<br />

زنان بسیار خواست.‏<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

12<br />

.1<br />

و چون سلطنت رحبعام استوار گردید و خودش<br />

تقویت یافت،‏ او با تمامی اسرائیل شریعت یهوه را ترك<br />

نمودند.‏<br />

21 ،12<br />

،<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 420 -


یش<br />

یش<br />

یش<br />

یش<br />

هآن<br />

كتر<br />

يرو<br />

هاب<br />

يجا<br />

نکی<br />

ها یآن<br />

دوم تواریخ<br />

.2<br />

و در سال پنجم سلطنت رحبعام،‏ شیشَق پادشاه<br />

مصر به اورشلیم برآمد زیراکه ایشان از یهوه<br />

گردانده بودند.‏ اول پادشاهان<br />

با هزار و دویست ارابه و شصت هزار سوار و خلقی<br />

که از مصریان و لُوبیان و سکیان و حبشیان همراهش<br />

آمدند،‏ بیشمار بودند.‏<br />

سپ.‏ شهرهاي حصاردار یهودا را گرفت و به اورشلیم<br />

آمد.‏ باب<br />

و شَمعیاي پیامبر نزد رحبعام و سران یهودا که از<br />

ترس شَق در اورشلیم جمع بودند آمده،‏ به ایشان<br />

گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ شما مرا ترك کردید پس<br />

من نیز شما را به دست شَق خواهم نمود.‏ باب<br />

25 .22 ،14<br />

5 ،11<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

20 ،24 ؛ 2 ،15<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

آنگاه سروران اسرائیل و پادشاه فروتنی نموده،‏<br />

گفتند:‏ یهوه عادل است.‏<br />

و چون یهوه دید که ایشان فروتن شدهاند،‏ کلام<br />

یهوه بر شَمعیا نازل شده،‏ فرمود:‏ چونکه ایشان فروتنی<br />

نمودهاندایشان را هلاك نخواهم کرد بلکه ایشان را<br />

اندك زمانی خلاصی خواهم داد و خشم من به دست<br />

شَق بر اورشلیم ریخته نخواهد شد.‏<br />

اما ایشان بندة او خواهند شد تا بندگی من و<br />

بندگی ممالک جهان را بدانند.‏ ارمیا<br />

پس شَ‏ ق پادشاه مصر به اورشلیم برآمده،‏<br />

خزانههاي خانۀ یهوه و خزانههاي خانۀ پادشاه را گرفت<br />

و همه چیز را برداشت و سپرهاي طلا را که سلیمان<br />

ساخته بود برد.‏ اول پادشاهان ؛ دوم تواریخ<br />

و رحبعام پادشاه به عوض ا سپرهاي برنجین<br />

ساخت و آنها را به دست سردارانِ‏ نگهبانانی که درِ‏<br />

خانۀ پادشاه را نگاهبانی میکردند سپرد.‏<br />

و هر وقتی که پادشاه به خانۀ یهوه داخل میشد<br />

نگهبانان آمده،‏ آنها را برمیداشتند و آنها را به حجرة<br />

نگهبانان باز میآوردند.‏<br />

و چون او فروتن شد،‏ خشم یهوه از او برگشت تا او<br />

را کلاً‏ هلاك نسازد؛ و در یهودا نیز اعمال نیکو پیدا<br />

شد.‏<br />

و رحبعام پادشاه،‏ خویشتن را در اورشلیم قوي<br />

ساخته،‏ سلطنت نمود.‏ و رحبعام چون پادشاه شد<br />

چهل و یک ساله بود،‏ و در شهر اورشلیم که یهوه آن<br />

را از تمام قومها اسرائیل برگزید تا اسم خود را در آن<br />

بگذارد،‏ هفده سال پادشاهی کرد و اسم مادرش نعمه<br />

عمونیه بود.‏ اول پادشاهان ؛ خروج<br />

و او شرارت ورزید زیرا که یهوه را از صمیم قلب<br />

طلب ننمود.‏<br />

و اما وقایع اول و آخر رحبعام آیا آنها در تواریخ<br />

شَمعیاي پیامبر و تواریخ انساب عدوي پیشگو نوشته<br />

نیست؟ و در میان رحبعام و یرُبعام پیوسته جنگ<br />

میبود.‏<br />

سپ.‏ رحبعام با پدران خود خوابید و در شهر داود<br />

دفن شد و پسرش اَبِی جایش سلطنت کرد.‏<br />

.15<br />

16<br />

13<br />

.1<br />

در سال هجدهم سلطنت یرُبعام،‏ اَبیا بر یهودا<br />

پادشاه شد.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

سه.‏ سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش<br />

میکایا دختر اوریئیل از جبعه بود.‏ و در میان اَبیا و<br />

یرُبعام جنگ بود.‏<br />

و اَبِیا با لشکري از شجاعان جنگ آزموده یعنی<br />

چهارصد هزار مرد برگزیده تدارك جنگ دید،‏ و یرُبعام<br />

با هشتصد هزار مرد برگزیده که شجاعان قوي بودند با<br />

وي جنگ را صف آرایی نمود.‏<br />

و اَبِیا بر کوه صمارایم که در کوهستان افرایم است<br />

برپا شده،‏ گفت:‏ اي یرُبعام و تمامی اسرائیل مرا گوش<br />

گیرید!‏<br />

آیا شما نمیدانید که یهوه خداي اسرائیل سلطنت<br />

اسرائیل را به داود و پسرانش با عهد نم تا به ابد<br />

داده است؟<br />

و یرُبعام پسر نَباط بندة سلیمان پسر داود برخاست<br />

و بر مولاي خود نافرمانی ورزید.‏ اول پادشاهان<br />

و مردان بیهوده که پسران بلّیعال بودند نزد وي<br />

جمع شده،‏ خویشتن را به ضد رحبعام پسر سلیمان<br />

تقویت دادند،‏ هنگامی که رحبعام جوان و ساده دل<br />

بود و با ایشان مقاومت نمیتوانست نمود.‏ داوران<br />

و شما هماکنون گمان میبرید که با سلطنت یهوه<br />

که در دست پسران داود است مقابله توانید نمود؟ و<br />

شما گروه عظیمی میباشید و گوسالههاي طلا که<br />

یرُبعام براي شما به خدایان ساخته است با شما<br />

میباشد.‏ اول پادشاهان<br />

آیا شما کاهنان یهوه را از پسرانهارون و لاویان را<br />

نیز اخراج ننمودید و مثل قومهاي کشورها براي خود<br />

کاهنان نساختید؟ و هرکه بیاید و خویشتن را با<br />

گوسالهاي و هفت قوچ تقدیس نماید،‏ براي ی که<br />

خدایان نیستندکاهن میشود.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

و اما ما یهوه خداي ماست و او را ترك نکردهایم و<br />

31 ،12<br />

4 ،9<br />

26 ،11<br />

15 ،11<br />

1 ،15<br />

28 ،12<br />

16 ،12<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

15 ،9<br />

19 ،2<br />

24 ،20<br />

26 ،14<br />

21 ،14<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 421 -


يرو<br />

یکم<br />

یش<br />

ی شکم<br />

لی<br />

لی<br />

لک<br />

يرو<br />

هايان<br />

هايان<br />

هآن<br />

هشَ‏<br />

هشَ‏<br />

نی<br />

کاهنان از پسران هارون یهوه را خدمت نند و<br />

لاویان در کار خود مشغولند.‏ مزامیر<br />

و هر صبح و هر شام قربانیهاي سوختنی و بخور<br />

معطر براي یهوه میسوزانند و نان نمای بر میز<br />

پاکیزه مینهند و شمعدان طلا و چراغهایش را هر شب<br />

روشن میکنند زیرا که ما دستورات یهوه خداي خود<br />

را نگاه میداریم؛ اما شما او را ترك کردهاید.‏ اعداد<br />

و اینک با ما خدا رئیس است و کاهنان او با<br />

شیپورهاي بلند آواز هستند تا به ضد شما بنوازند ‏.پس<br />

اي فرزنداناسرائیل با یهوه خداي پدران خود جن گ<br />

مکنید زیرا کامیاب نخواهید شد.‏<br />

اما یرُبعام کمین گذاشت که از عقب ایشان بیایند<br />

و خود پیش یهودا بودند و کمین در عقب ایشان<br />

بود.‏ یوشع<br />

و چون یهودا نگریستند،‏ اینک جنگ هم از پیش<br />

و هم از عقب ایشان بود.‏ پ س نزد یهوه التماس نمودند<br />

و کاهنان شیپورها را نواختند.‏ اعداد<br />

و مردان یهودا بانگ بلند برآوردند،‏ و واقع شد که<br />

چون مردان یهودا بانگ برآوردند،‏ خدا یرُبعام و تمامی<br />

اسرائیل را به حضور اَبِیا و یهودا شکست داد.‏<br />

و فرزنداناسرائیل از حضور یهودا فرار کردند و<br />

خدا آنها را به دست ایشان تسلیم نمود.‏<br />

و اَبِیا و قوم او آنها را به صدمۀ عظی ست<br />

دادند،‏ چنانکه پانصد هزار مرد برگزیده از اسرائیل<br />

مقتول افتادند.‏<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل در آن وقت ذل شدند و<br />

پسرانیهودا چونکه بر یهوه خداي پدران خود تو<br />

نمودند،‏ قوي گردیدند.‏<br />

و اَبِیا یرُبعام را تعقیب نموده،‏ شهرهاي بیتئ را<br />

با دهاتش و یشانَه را با دهاتش و اَفْرون را با دهاتش از<br />

او گرفت.‏<br />

و یرُبعام در ایام اَبِیا دیگر قوت بهم نرسانید ویهوه<br />

او را زد که مرد.‏<br />

و اَبِیا قوي میشد و چهارده زن براي خود گرفت و<br />

بیست و دو پسر و شانزده دختر به وجود آورد.‏<br />

سپ.‏ بقیۀ وقایع اَبِیا از رفتار و اعمال او در مدرسِ‏<br />

عدوي پیامبر نوشته است.‏ باب<br />

دوم تواریخ<br />

6 ،28<br />

12 ،46<br />

9 ،10<br />

15 ،12<br />

2 ،8<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

14<br />

.1<br />

و اَبِیا با پدران خود خوابید و او را در شهر داود دفن<br />

کردند و پسرش آسا در جایش پادشاه شد؛ و در ایام او<br />

زمین ده سال آرامی یافت.‏ اول پادشاهان ؛ اول تواریخ 3،<br />

و آسا آنچه را که در نظر یهوه خدایش نیکو و راست<br />

بود به جا میآورد،‏ اول پادشاهان<br />

و قربانگاههاي غریب و مک بلند را برداشت و<br />

بتها را بشکست و اَشُوریم را قطع نمود؛<br />

و یهودا را امر فرمود که یهوه خداي پدران خود را<br />

بطلبند و شریعت و دستورات او را نگاه دارند.‏<br />

و مک بلند و تماثیل شمس را از همه شهرهاي<br />

یهودا دور کرد؛ پس مملکت به سبب او آرامی یافت.‏<br />

و شهرهاي حصاردار در یهودا بنا نمود زیرا که زمین<br />

آرام بود و در آن سالها کسی با او جنگ نکرد چونکه<br />

یهوه او را راحت بخشید.‏ باب<br />

و به یهودا گفت:‏ این شهرها را بنا نماییم و دیوارها<br />

و برجها با دروازهها و پشتبندها به اطراف ا بسازیم.‏<br />

زیرا چونکه یهوه خداي خود را طلبیدهایم زمین<br />

پیش ما است.‏ او را طلب نمودیم و او ما را از هر<br />

طرف راحت بخشیده است.‏ پ س بنا نمودند و کامیاب<br />

شدند.‏<br />

و آسا لشکري از یهودا یعنی سیصد هزار سپردار و<br />

نیزهدار داشت و از بنیامین دویست و هشتاد هزار<br />

سپردار و تیرانداز که همه اینها مردان قوي جنگی<br />

بودند.‏<br />

سپ.‏ زارح حبشی با هزار هزار سپاه و سیصد ارابه<br />

به ضد ایشان بیرونآمده،‏ به مرِی رسید.‏<br />

و آسا به مقابله ایشان بیرون رفت؛ پس ایشان در<br />

دره صفاتَه نزد مرِی جنگ را صفآرایی نمودند.‏ باب<br />

10<br />

8 ،15<br />

11 ،15<br />

15 ،15<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

6 ،20<br />

؛ اول سموئیل<br />

6 ،14<br />

.12<br />

و آسا یهوه خداي خود را خوانده،‏ گفت:‏ اي یهوه<br />

کمک کردن به زورآوران یا به بیچارگان نزد تو یکسان<br />

است؛ پس اي یهوه خداي ما،‏ ما را کمک فرما زیرا که<br />

بر تو توکل میداریم و به اسم تو به مقابله ا گروه<br />

عظیم آمدهایم،‏ اي یهوه تو خداي ما هستی پس مگذار<br />

که انسان بر تو غالب آید.‏<br />

آنگاه یهوه حبشیان را به حضور آسا و یهودا<br />

شکست داد و حبشیان فرار کردند.‏<br />

و آسا با خلقی که همراه او بودند،‏ آنها را تا جرار<br />

تعقیب نمودند و از حبشیان آنقدر افتادند که از ایشان<br />

کسی زنده نماند،‏ زیرا که به حضور یهوه و به حضور<br />

لشکر او شکست یافتند و ایشان غنیمت از حد زیاده<br />

بردند.‏ لاویان ؛ دوم تواریخ<br />

و تمام شهرها را که به اطراف جرار بود،‏ تسخیر<br />

نمودند زیرا ترس یهوه بر ایشان چیره شده بود و<br />

24 ،20<br />

7 ،26<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 422 -


يرو<br />

هايان<br />

یم<br />

ته<br />

یس<br />

یع<br />

يا<br />

يار<br />

يا<br />

شهرها را تاراج نمودند،‏ زیرا که غنیمت بسیار در آنها 13.<br />

بود.‏ باب ؛ اول سموئیل<br />

و خیمههاي گلهها را نیز زدند و گوسفندان فراوان<br />

و شتران را برداشته،‏ به اورشلیم مراجعت کردند.‏<br />

دوم تواریخ<br />

7 ،11<br />

10 ،17<br />

.16<br />

15<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و روح خدا به عزَریا پسر عودید نازل شد.‏<br />

و او براي ملاقات آسا بیرون آمده،‏ وي را گفت:‏ اي<br />

آسا و تمامی یهودا و بنیامین از من بشنوید!‏ یهوه با<br />

شما خواهد بود هر گاه شما با او باشید؛ و اگر او را<br />

بطلبید او را خواهید یافت؛ اما اگر او را ترك کنید او<br />

شما را ترك خواهد نمود.‏<br />

و اسرائیل مدت مدیدي بیخداي حق و بیکاهن<br />

معلم و بیشریعت بودند.‏<br />

اما چون در تنگیهاي خود به سوي یهوه خداي<br />

اسرائیل بازگشت نموده،‏ او را طلبیدند او را یافتند.‏ ارمیا<br />

هوشع 4 ،3<br />

.4<br />

13 ،29<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و در آن زمان به ج هر که داخل و خارج<br />

میرفت،‏ هیچ امنیت نبود بلکه اضطراب سخت بر همه<br />

ساکنان کشورها میبود.‏<br />

و قومی از قومی و شهري از شهري هلاك میشدند،‏<br />

چونکه خدا آنها را به هر قسم بلا مضطرب میساخت.‏<br />

اما شما قوي باشید و دستهاي شما سست نشود<br />

زیرا که اجرت اعمال خود را خواهید یافت.‏ لوقا ؛<br />

اول قرنتیان<br />

28 .19 ،21<br />

58 ،15<br />

8<br />

.9<br />

سپ.‏ چون آسا این سخنان و پیامبري پسر عودید<br />

پیامبر را شنید،‏ خویشتن را تقویت نموده،‏ وقاحتها را<br />

از تمامی زمین یهودا و بنیامین و از شهرهایی که در<br />

کوهستان افرایم گرفته بود دور کرد،‏ و قربانگاه یهوه را<br />

که پیش رواق یهوه بود تعمیر نمود.‏<br />

و تمامی یهودا و بنیامین و غریبان را که از افرایم و<br />

منَسی و شمعون در میان ایشان ساکن بودند،‏ جمع<br />

کرد زیرا گروه عظیمی از اسرائیل چون دیدند که یهوه<br />

خداي ایشان با او میبود به او پیوستند.‏<br />

سپ.‏ در ماه سوم از سال پانزدهم سلطنت آسا در<br />

اورشلیم جمع شدند.‏<br />

و در آن روز هفتصد گاو و هفت هزار گوسفند از<br />

غنیمتی که آورده بودند،‏ براي یهوه قربانی نمودند.‏<br />

و به تمامی دل و تمامی جان خود عهد بستند که<br />

یهوه خداي پدران خود را طلب نمایند.‏ یوشع ؛ دوم<br />

25 ،24<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

پادشاهان<br />

و هر کسی که یهوه خداي اسرائیل را طلب<br />

ننماید،‏ خواه کوچک و خواه بزرگ،‏ خواه مرد و خواه<br />

زن،‏ کشته شود.‏<br />

و به صداي بلند و آواز شادمانی و شیپورها و بوقها<br />

براي یهوه قسم خوردند<br />

و تمامی یهودا به سبب این قسم شادمان شدند<br />

زیرا که به تمامی دل خود قسم خورده بودند،‏ و چونکه<br />

او را به رضامنديتمام طلبیدند وي را یافتند و یهوه<br />

ایشان را از هر طرف امنیت داد.‏ باب ؛<br />

و نیز آسا پادشاه مادر خود معکه را از ملکه بودن<br />

عزل کرد زیرا که او تمثالی به جهت اَشیره ساخته بود.‏<br />

و آسا تمثال او را قطع نمود و آن را خرد کرده،‏ در دره<br />

کدرون سوزانید.‏<br />

اما مک بلند از میان اسرائیل برداشته نشد.‏ اما<br />

دل آسا در تمامی ایامش کامل بود.‏ اول پادشاهان<br />

،22<br />

30 ،20<br />

6 ،14<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

44<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

3 ،12<br />

.18<br />

و چیزهایی را که پدرش وقف کرده،‏ و آنچه را که<br />

خودش وقف نموده بود از نقره و طلا و ظروف به خانۀ<br />

یهوه درآورد،‏<br />

19. و تا سال سی و پنجم سلطنت آسا جنگ نبود.‏<br />

16<br />

.1<br />

اما در سال سی و ششم سلطنت آسا،‏ بعشا پادشاه<br />

اسرائیل بر یهودا برآمد،‏ و رامه را بنا کرد تا نگذارد<br />

که ک نزد آسا پادشاه یهودا رفت و آمد نماید.‏ اول<br />

17 ،15 پادشاهان<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

آنگاه آسا نقره و طلا را از خزانههاي خانۀ یهوه و<br />

خانۀ پادشاه گرفته،‏ آن را نزد بنْهدد پادشاه ارام<br />

که در دمشق ساکن بود فرستاده،‏ گفت:‏<br />

در میان من و تو و در میان پدر من و پدر تو عهد<br />

بوده است.‏ اینک نقره و طلا نزد تو فرستادم.‏ پس<br />

عهدي را که با بعشا پادشاه اسرائیل داري،‏ بشکن تا او<br />

از نزد من برود.‏<br />

و بنْهدد آسا پادشاه را اجابت نموده،‏ سرداران<br />

لشکرها خود را بر شهرهاي اسرائیل فرستاد و ایشان<br />

ون و دان و آبلمایم و همه شهرهاي خزانۀ نفتالی را<br />

تسخیر نمودند.‏<br />

و چون بعشا این را شنید،‏ بنا نمودن رامه را ترك<br />

کرده،‏ از ک که میکرد باز ایستاد.‏<br />

و آسا پادشاه،‏ تمامی یهودا را جمع نموده،‏ ایشان<br />

سنگه رامه و چوبه آن را که بعشا بنامیکرد<br />

3 ،23<br />

- 423 -


تگف<br />

يرو<br />

ینهاب<br />

یم<br />

له<br />

تی<br />

هايان<br />

يرو<br />

يرِ‏ کزِ‏<br />

لی<br />

نی<br />

.4<br />

5<br />

برداشتند و او جبع و مصفَه را با آنها بنا نمود.‏<br />

و در آن زمان حنانی پیشگو نزد آسا پادشاه<br />

یهودا آمده،‏ وي را تو بر پادشاه ارام توکل<br />

نمودي و بر یهوه خداي خود توکل ننمودي،‏ از این<br />

جهت لشکر پادشاه ارام از دست تو رهایی یافت.‏ ارمیا<br />

دوم تواریخ<br />

،17<br />

: چونکه<br />

.7<br />

5<br />

.8<br />

آیا حبشیان و لُوبیان لشکر بسیار بزرگ نبودند؟ و<br />

ارابهها و سواران از حد زیاده نداشتند؟ اما چونکه بر<br />

یهوه توکل نمودي آنها را به دست تو تسلیم<br />

نمود.‏ باب<br />

زیرا که چشمان یهوه در تمام جهان تردد<br />

میکند تا قوت خویش را بر آنانی که دل ایشان<br />

با او کامل است نمایان سازد.‏ تو در اینکار احمقانه<br />

رفتار نمودي،‏ بدین دلیل از این به بعد در جنگها<br />

گرفتار خواهی شد.‏ ایوب<br />

اما آسا بر آن پیشگو خشم نموده،‏ او را در زندان<br />

انداخت زیرا که از این امر خشم او بر وي افروخته شد.‏<br />

و در همان وقت آسا بر بعضی از قوم ظلم نمود.‏ باب<br />

،18<br />

10 ،23<br />

9 ،14<br />

.9<br />

.10<br />

26<br />

؛ اول پادشاهان<br />

27 ،22<br />

.11<br />

و اینک وقایع اول و آخر آسا در تواریخ پادشاهان<br />

یهودا و اسرائیل نوشته است.‏<br />

و در سال سی و نهم سلطنت آسا مرضی در<br />

پایهاي او عارض شد و مرض او بسیار سخت گردید؛ و<br />

نیز در بیماري خود از یهوه مدد نخواست بلکه از<br />

طبیبان<br />

سپ.‏ آسا با پدران خود خوابید و در سال چ و<br />

یکم از سلطنت خود وفات یافت.‏<br />

و او را در مقبرهاي که براي خود در شهر داود<br />

کنده بود دفن کردند؛ و او را در دخمهاي که از<br />

عطریات و انواع حنوط که به صنعت عطاران ساخته<br />

شده بود گذاشتند،‏ و براي وي آتشی<br />

عظیم برافروختند.‏ باب<br />

19 ،21<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

17<br />

.1<br />

و پسرش یهوشافاط در جاي او پادشاه شد و خود را<br />

به ضد اسرائیل تقویت داد.‏ اول پادشاهان ؛<br />

و سپاهیان در تمامی شهرهاي حصاردار یهودا<br />

گذاشت و قراولان در زمین یهودا و در شهرهاي افرایم<br />

که پدرش آسا گرفته بود،‏ قرار داد.‏<br />

و یهوه با یهوشافاط میبود زیرا که در راه و روشهاي<br />

اول پدر خود داود پی کرد و از بعلیم طلب<br />

نمینمود.‏<br />

بلکه خداي پدر خویش را طلبیده،‏ در دستورات وي<br />

پی مینمود و نه موافق اعمال اسرائیل.‏<br />

سپ.‏ یهوه سلطنت را در دستش استوار ساخت.‏ و<br />

تمامی یهودا هدایا براي یهوشافاط آوردند و ثروت و<br />

حشمت عظیمی پیدا کرد.‏ باب<br />

و دلش به راه و روشهاي یهوه رفیع شد،‏ و نیز<br />

مک بلند و اَشَیرهها را از یهودا دور کرد.‏<br />

و در سال سوم از سلطنت خود،‏ سروران خویش را<br />

یعنی بِنْحایل و عوبدیا و زکریا و نَتَنْئ و میکایا را<br />

فرستاد تا در شهرهاي یهودا تعلیم دهند.‏<br />

و با ایشان بعضی از لاویان یعنی شَمعیا و نَتَنْیا و<br />

زبدیا و عسائیل و شَمیراموت و یهوناتان و اَدنیا و طوبیا<br />

و توب اَدنیا را که لاویان بودند،‏ فرستاد و با ایشان<br />

اَلیشَمع و یهورامِ‏ کاهن را.‏<br />

سپ.‏ ایشان در یهودا تعلیم دادند و سفر تورات یهوه<br />

را با خود داشتند،‏ و در همۀ شهرهاي یهودا گردش<br />

کرده،‏ قوم را تعلیم میدادند.‏<br />

و ترس یهوه بر همۀ ممالک کشورها که در اطراف<br />

یهودا بودند،‏ چیره گردید تا با یهوشافاط جنگ نکردند.‏<br />

1 ،18<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

14 ،14 باب<br />

؛ پیدایش<br />

،<br />

5 ،35<br />

.11<br />

و بعضی از فلسطینیان هدایا و نقرة بهره را براي<br />

یهوشافاط آوردند،‏ و عربها نیز از گلهها هفتهزار و<br />

هفتصد قوچ و هفت هزار و هفتصد بز نر براي او<br />

آوردند.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ یهوشافاط ترقی نموده،‏ بسیار بزرگ شد<br />

وقلعهها و شهرهاي خزانه در یهودا بنا نمود.‏<br />

و در شهرهاي یهودا کارهاي بسیار کرد و مردان<br />

جنگ آزموده و شجاعان قوي در اورشلیم داشت.‏<br />

و شمارة ایشان برحسب خاندان پدران ایشان ا<br />

است:‏ یعنی از یهودا سرداران هزاره که رئیس ایشان<br />

اَدنَه بود و با او سیصد هزار شجاع قوي بودند.‏<br />

و بعد از او یهوحانان رئیس بود و با او دویست و<br />

هشتاد هزار نفر بودند.‏<br />

و بعد از او،‏ عمسیا پسر بود که خویشتن را<br />

براي یهوه نذر کرده بود و با او دویست هزار شجاع<br />

قوي بودند.‏<br />

و از بنیامین،‏ اَلیاداع که شجاع قوي بود و با او<br />

دویست هزار نفر مسلح به کمان و سپر بودند.‏<br />

و بعد از او یهوزاباد بود و با او صد و هشتاد هزار<br />

مرد مهیاي جنگ بودند.‏<br />

اینان خادمان پادشاه بودند،‏ غیر از آنانی که<br />

21 ،4<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

46 ،22<br />

24 ،15<br />

.2<br />

.3<br />

- 424 -


یم<br />

یمت<br />

ه،ب<br />

هرا<br />

کن<br />

پادشاه در تمامی یهودا در شهرهاي حصاردار قرار داده 12.<br />

بود.‏<br />

دوم تواریخ<br />

18<br />

.1<br />

و یهوشافاط ثروت و احترام عظی داشت،‏ و با<br />

اَخاب دوستی نمود.‏ باب<br />

و بعد از چند سال نزد اَخاب به سامره رفت و اَخاب<br />

براي او و قومی که همراهش بودند گوسفندان و گاوان<br />

بسیار قربانی نمود و او را اصرار نمود که همراه خودش<br />

به راموت جِلْعاد برآید.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ اَخاب پادشاه اسرائیل به یهوشافاط پادشاه<br />

یهودا گفت:‏ آیا همراه من به راموت جِلْعاد خواهی<br />

آمد؟ او جواب داد که من چون تو و قوم من چون قوم<br />

تو هستیم و همراه تو به جنگ خواهیم رفت.‏ اول<br />

2 ،22<br />

5 ،17<br />

.2<br />

3<br />

4 ،22 پادشاهان<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

7 ،3<br />

.4<br />

و یهوشافاط به پادشاه اسرائیل گفت:‏ تمنا آنکه<br />

امروز از کلام یهوه درخواست نمایی.‏ دوم پادشاهان<br />

و پادشاه اسرائیل چهارصد نفر از پیامبران جمع<br />

کرده ایشان گفت:‏ آیا به راموت جِلْعاد براي جنگ<br />

برویم یا من از آن باز ایستم؟ ایشان جواب دادند:‏ برآي<br />

و خدا آن را به دست پادشاه تسلیم خواهد نمود.‏<br />

اما یهوشافاط گفت:‏ آیا در اینجا غیر از اینها،‏<br />

پیامبري از جانب یهوه نیست تا از او سؤال نماییم؟<br />

و پادشاه اسرائیل به یهوشافاط گفت:‏ یک مرد دیگر<br />

هست که به واسطۀ او از یهوه سئوال توان کرد؛ اما من<br />

از او نفرت دارم زیرا که دربارة من به نیکویی هرگز<br />

پیامبري نمیکند،‏ بلکه همیشه اوقات به بدي؛ و او<br />

میکایا پسر یملا میباشد.‏ و یهوشافاط گفت:‏ پادشاه<br />

چنین نگوید.‏<br />

سپ.‏ پادشاه اسرائیل یکی از خواجه سرایان خود را<br />

خوانده،‏ گفت:‏ میکایا پسر یملا را به زودي حاضر کن.‏<br />

و پادشاه اسرائیل و یهوشافاط پادشاه یهودا هر یکی<br />

لباس خود را پوشیده،‏ بر تخت خویش در جاي وسیع<br />

نزد دهنۀ دروازه سامره نشسته بودند و همه پیامبران<br />

به حضور ایشان پیامبري میکردند.‏<br />

و صدقیا پسر کنَعنَه شاخهاي آهنین براي خود<br />

ساخته،‏ گفت:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ اَرامیان را با اینها<br />

خواهی زد تا تلف شوند.‏<br />

و همه پیامبران پیامبري کرده،‏ میگفتند:‏ به<br />

راموت جِلْعاد برآي و پیروز شو زیرا که یهوه آن را به<br />

دست پادشاه تسلیم خواهد نمود.‏<br />

و قاصدي که براي طلبیدن میکایا رفته بود او را<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ اینک پیامبران به یک زبان دربارة<br />

پادشاه نیکو میگویند؛ پس کلام تو مثل کلام یکی از<br />

ایشان باشد و سخن نیکو بگو.‏<br />

میکایا جواب داد:‏ به حیات یهوه قَسم که هر<br />

آنچه خداي من مرا فرماید همان را خواهم گفت.‏<br />

سپ.‏ چون نزد پادشاه رسید،‏ پادشاه وي را گفت:‏<br />

اي میکایا،‏ آیا به راموت جِلْعاد براي جنگ برویم یا من<br />

از آن بازایستم.‏ او گفت:‏ برآیید و پیروز شوید،‏ و به<br />

دست شما تسلیم خواهند شد.‏<br />

پادشاه وي را گفت:‏ من چند مرتبه تو را قسم<br />

بدهم که به اسم یهوه غیر از آنچه راست است به من<br />

نگویی؟<br />

او گفت:‏ تمامی اسرائیل را مثل گوسفندانی که<br />

شبان ندارند بر کوهها پراکنده دیدم؛ و یهوه فرمود<br />

اینها صاحب ندارند.‏ پ س هر کس با صلح به خانۀ خود<br />

برگردد.‏ اعداد ؛ متی<br />

و پادشاه اسرائیل به یهوشافاط گفت:‏ آیا تو را<br />

نگفتم که دربارة من به نیکویی پیامبري نمیکند بلکه<br />

به بدي.‏ اول پادشاهان<br />

او گفت:‏ پ س کلام یهوه را بشنوید:‏ من یهوه را بر<br />

تخت خود نشسته دیدم،‏ و تمامی لشکر آسمان را که<br />

به طرف راست و چپ وي ایستاده بودند.‏<br />

و یهوه فرمود:‏ کیست که اَخاب پادشاه اسرائیل را<br />

فریب داده تا برود و در راموت جِلْعاد بیفتد؟ یکی<br />

جواب داده به اینطور سخن راند و دیگري به آنطور<br />

سخن گفت.‏ اول پادشاهان<br />

و آن روح پلید بیرون آمده،‏ به حضور یهوه بایستاد<br />

و گفت:‏ من او را فریب میدهم و یهوه وي را فرمود:‏ به<br />

چه چیز؟<br />

او جواب داد که من بیرون میروم و در دهان همه<br />

پیامبرانش روح کاذب خواهم بود.‏ او فرمود:‏ وي را<br />

فریب خواهی داد و خواهی توانست،‏ پس برو و چنین<br />

بکن.‏<br />

پس هماکنون هان یهوه روحی کاذب در دهان<br />

این پیامبران تو گذاشته است و یهوه دربارة تو سخن<br />

بد گفته است.‏<br />

آنگاه صدقیا پسرکنَعنَه نزدیک آمده،‏ بهرخسار<br />

میکایا زد و گفت:‏ به کدام روح یهوه از نزد من به<br />

سوي تو رفت تا با تو سخن گوید؟ یوحنا<br />

میکایا جواب داد:‏ ای در روزي که به حجرة<br />

22 ،18<br />

36 ،9<br />

20 ،22<br />

،<br />

18 ،22<br />

63 ،26<br />

17 ،27<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

11 ،3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 425 -


یس<br />

نی<br />

یاد<br />

نی<br />

ینع<br />

ته<br />

.3<br />

اندرونی داخل شده،‏ خود را پنهان کنی آن را خواهی<br />

دید.‏ اول پادشاهان<br />

و پادشاه اسرائیل گفت:‏ میکایا را بگیرید و او را<br />

نزد آمون،‏ حاکم شهر و یوآش،‏ پسر پادشاه ببرید.‏<br />

و بگویید پادشاه چنین میفرماید:‏ ا شخص را<br />

در زندان بیندازید و او را به نان تنگی و آب تنگی<br />

بپرورانید تا من با صلح برگردم.‏ باب<br />

میکایا گفت:‏ اگر در واقع با صلح برگردي،‏ یهوه با<br />

من سخن نگفته است؛ و گفت اي قوم همگی شما<br />

بشنوید.‏<br />

سپ.‏ پادشاه اسرائیل و یهوشافاط پادشاه یهودا به<br />

راموت جِلْعاد برآمدند.‏ اول پادشاهان<br />

و پادشاه اسرائیل به یهوشافاط گفت:‏ من خود را<br />

ناشناس ساخته،‏ به جنگ میروم.‏ اما تو لباس خود را<br />

بپوش.‏ پس پادشاه اسرائیل خویشتن را ناشناس<br />

ساخت و ایشان به جنگ رفتند.‏<br />

و پادشاه ارام سرداران ارابههاي خویش را امر<br />

فرموده،‏ گفت:‏ نه با کوچک و نه با بزرگ بلکه با پادشاه<br />

اسرائیل فقط جنگ نمایید.‏<br />

و چون سرداران ارابهها یهوشافاط را دیدند،‏ گمان<br />

بردند که این پادشاه اسرائیل است؛ پس مایل شدند تا<br />

با او جنگ نمایند و یهوشافاط فریاد برآورد و یهوه او را<br />

کمک نمود و خدا ایشان را از او برگردانید.‏<br />

و چون سرداران ارابهها را دیدند که پادشاه<br />

اسرائیل نیست،‏ از تعقیب او برگشتند.‏<br />

اما ک کمان خود را بدون غرض کشیده،‏<br />

پادشاه اسرائیل رامیان وصلههاي زره زد،‏ و او به<br />

ارابهران خود گفت:‏ دست خود را بگردان و مرا از لشکر<br />

بیرون ببر زیرا که مجروح شدم.‏ اول پادشاهان ؛ باب<br />

دوم تواریخ<br />

24 ،22<br />

10 ،16<br />

29 ،22<br />

30 ،20<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

23 ،35<br />

.34<br />

و در آن روز جنگ سخت شد و پادشاه اسرائیل را<br />

در ارابهاش به مقابل ارامیان تا وقت عصر برپا داشتند؛<br />

و در وقت غروب آفتاب مرد.‏<br />

19<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوشافاط پادشاه یهودا به خانۀ خود به اورشلیم<br />

به سلامتی برگشت.‏<br />

و یهو پسر حنانی پیشگو براي ملاقات وي بیرون<br />

آمده،‏ به یهوشافاط پادشاه گفت:‏ آیا شریران را<br />

میبایست کمک نمایی و دشمنان یهوه را دوست<br />

داري؟ پس از این جهت خشم از جانب یهوه بر تو<br />

آمده است.‏<br />

اما در تو اعمال نیکو یافت شده است،‏ چونکه<br />

اَشَیرهها را از زمین دور کرده،‏ و دل خود را به طلب<br />

خدا تصمیم نمودهاي.‏ باب<br />

و چون یهوشافاط در اورشلیم ساکن شد،‏ بار دیگر<br />

به میان قوم از بئرشبع تا کوهستان افرایم بیرون رفته،‏<br />

ایشان را به سوي یهوه خداي پدران ایشان برگردانید.‏<br />

و داوران در ولایت یعنی در تمام شهرهاي حصاردار<br />

یهودا شهر به شهر قرار داد.‏<br />

و به داوران گفت:‏ باحذر باشید که به چه طور رفتار<br />

مینمایید زیرا که براي انسان داوري نمینمایید بلکه<br />

براي یهوه ، و او در حکم نمودن با شما خواهد بود.‏<br />

3 ،17<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

15 ،5 عاموس<br />

.7<br />

و حال ترس یهوه بر شما باشد و این را با احتیاط به<br />

عمل آورید زیرا که با یهوه خداي ما بیانصافی و<br />

طرفداري و رشوهخواري نیست.‏ ایوب ؛<br />

و در اورشلیم نیز یهوشافاط بعضی از لاویان و<br />

کاهنان را و بعضی از سران پدران اسرائیل را به ج<br />

داوري یهوه و مرافعهها قرار داد.‏ پس بهاورشلیم<br />

برگشتند.‏ تثنیه ؛<br />

و ایشان را امر فرموده،‏ گفت:‏ شما بدینطور با امانت<br />

و دل کامل در ترس یهوه رفتار نمایید.‏<br />

و در هر دعوياي که از برادران شما که ساکن<br />

شهرهاي خود میباشند،‏ میان خون و خون و میان<br />

شرایع و دستورات و قواعد و احکام پیش شما آید،‏<br />

ایشان را تعلیم نمایید تا نزد یهوه مجرم نشوند،‏ مبادا<br />

خشم بر شما و بر برادران شما بیاید.‏ اگر به ا طور<br />

رفتار نمایید،‏ مجرم نخواهید شد.‏<br />

و اینک اَمرْیا،‏ رئیس کاهنان،‏ براي همۀ امور یهوه<br />

و زب پسر اسمعئیل که رئیس خاندان یهودا میباشد،‏<br />

براي همۀ امور پادشاه بر سر شما هستند؛ و لاویان<br />

همراه شما در خدمت مشغولند.‏ پ س به دلیري عمل<br />

نمایید و یهوه با نیکان باشد.‏<br />

19 ،34<br />

4 ،10<br />

17 ،19<br />

8 ،17<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

20<br />

.1<br />

و بعد از این،‏ پسرانموآب و پسرانعمون و با ایشان<br />

بعضی از عمونیان نبرد با یهوشافاط آمدند.‏<br />

و بعضی آمده،‏ یهوشافاط را خبر دادند و گفتند:‏<br />

گروه عظیمی از آن طرف دریا از ارام به ض د تو<br />

م ی آیند؛ و اینک ایشان در حصون تامار که همان<br />

جدي باشد،‏ هستند.‏<br />

، براي<br />

.2<br />

- 426 -


ي حی ترو<br />

يرو<br />

نی<br />

يرو<br />

یس<br />

هآن<br />

یم نی<br />

یلئ یع<br />

يلاو<br />

یصص<br />

يرو<br />

هوا<br />

نشا<br />

هقَ‏<br />

نما<br />

نشا<br />

هآن<br />

تک<br />

دوم تواریخ<br />

3<br />

.4<br />

سپ.‏ یهوشافاط بترسید و تصمیم به جستجوي یهوه<br />

گرفت و در تمامی یهودا به روزه اعلان کرد.‏<br />

و یهودا جمع شدند تا از یهوه درخواست نمایند و از<br />

تمامی شهرهاي یهودا آمدند تا یهوه را طلب نمایند.‏<br />

15 ،15 باب<br />

.5<br />

و یهوشافاط در میان جماعت یهودا و اورشلیم،‏ در<br />

خانۀ یهوه ا جدید بایستاد،‏<br />

و گفت:‏ اي یهوه،‏ خداي پدران ما،‏ آیا تو در آسمان<br />

خدا نیستی و آیا تو بر همه ممالک امتها سلطنت<br />

نمینمایی؟ و در دست توقوت و جبروت است و ک<br />

نیست که با تو مقاومت تواند نمود.‏ اول تواریخ ؛ دوم<br />

12 ،30<br />

، پیش<br />

.6<br />

11 ،14 تواریخ<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

آیا تو خداي ما نیستی که ساکنان ا زمین را از<br />

حضور قوم خود اسرائیل اخراج نموده،‏ آن را به نسل<br />

دوست خویش ابراهیم تا ابد دادهاي؟<br />

و ایشان در آن ساکن شده،‏ مقْدسی براي اسم تو در<br />

آن بنا نموده،‏ گفتند:‏<br />

هنگامی که بلا یا شمشیر یا انتقام یا وبا یا قحطی<br />

بر ما عارض شود و ما پیش این خانه و پیش<br />

تو زیرا که اسم تو در این خانه مقیم است بایستیم،‏ و<br />

در وقت تنگی خود نزد تو التماس نماییم،‏ آنگاه اجابت<br />

فرموده،‏ نجات بده.‏ باب ؛ اول پادشاهان<br />

و هماکنون اینک پسرانعمون و موآب و اهل کوه<br />

سعیر،‏ که اسرائیل را وقتی که از مصر بیرون آمدند<br />

اجازه ندادي که به ا داخل شوند،‏ بلکه از ایشان<br />

اجتناب نمودند و ایشان را هلاك نساختند،‏ تثنیه<br />

.19 .9 ،2<br />

33 ،8<br />

28 ،6<br />

.10<br />

29<br />

.11<br />

اینک ایشان مکافات آن را به ما میرسانند،‏ به<br />

اینکه میآیند تا ما را از ملک تو که آن را به تصرف ما<br />

دادهاي،‏ اخراج نمایند.‏<br />

اي خداي ما آیا تو بر ایشان حکم نخواهی کرد؟<br />

زیرا که ما را به مقابل ا گروه عظی که بر ما<br />

میآیند،‏ هیچ قوتی نیست و ما نمیدانیم چه بکنیم.‏<br />

اما چشمان ما به سوي تو است.‏<br />

و تمامی یهودا با اطفال و زنان و پسران خود به<br />

حضور یهوه ایستاده بودند.‏<br />

آنگاه روح یهوه بر یحزْئیل پسرزکریا پسر بنایا پسر<br />

ی پسر مت َّنْیاي که از پسرانآساف بود،‏ در<br />

میان جماعت نازل شد.‏<br />

و او گفت:‏ اي تمامی یهودا و ساکنان اورشلیم!‏ و<br />

اي یهوشافاط پادشاه گوش گیرید!‏ یهوه به شما چنین<br />

میفرماید:‏ از این گروه عظیم ترسان و هراسان مباشید<br />

زیرا کهجنگ از آن شما نیست بلکه از آن خداست.‏<br />

فردا به نزد ایشان فرود آیید.‏ اینک ایشان به فراز<br />

برخ ند آمد و ایشان را در انتهاي دره در برابر<br />

بیابانِ‏ یروئیل خواهید یافت.‏<br />

در این وقت بر شما نخواهد بود که جنگ نمایید.‏<br />

بایستید و نجات یهوه را که با شما خواهد بود مشاهده<br />

نمایید.‏ اي یهودا و اورشلیم ترسان و هراسان مباشید و<br />

فردا به مقابل ای بیرون روید و یهوه همراه شما<br />

خواهد بود.‏<br />

سپ.‏ یهوشافاط رو به زمین افتاد و تمامی یهودا و<br />

ساکنان اورشلیم به حضور یهوه افتادند و یهوه را<br />

سجده نمودند.‏<br />

و لاویان از پسران اتیان و از پسرانقورحیان<br />

برخاسته،‏ یهوه خداي اسرائیل را ب ا صداي بسیار بلند<br />

سرودستایش خواندند.‏<br />

و بامدادان برخاسته،‏ به بیابان تَقُوع بیرون رفتند و<br />

چون بیرون میرفتند،‏ یهوشافاط بایستاد و گفت:‏ مرا<br />

بشنوید اي یهودا و ساکنان اورشلیم!‏ بر یهوه خداي<br />

خود ایمان آورید و استوار خواهید شد،‏ و به<br />

پیامبران او ای آورید که کامیاب خواهید شد.‏<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

16 ،28 اشعیا<br />

.21<br />

و بعد از مشورت کردن با قوم،‏ بعضی را معین کرد<br />

تا پیش مسلّحان رفته،‏ براي یهوه بسرایند و زینت<br />

قدوسیت را سرودستایش خوانند و گویند:‏ یهوه را<br />

حمد گویید زیرا که رحمت او تا ابد است.‏ مزامیر<br />

و چون ایشان به سراییدن و حمد گفتن شروع<br />

نمودند،‏ یهوه به ضد پسرانعمون و موآب و ساکنان<br />

کوه سعیر که بر یهودا هجوم آورده بودند،‏ کمین<br />

گذاشتند و ایشان را شکست دادند.‏<br />

زیرا که پسرانعمون و موآب بر ساکنان کوه سعیر<br />

برخاسته،ای را نابود و هلاك ساختند،‏ و چون از<br />

ساکنان سعیر فارغ شدند،‏ یکدیگر را به کار هلا<br />

کمک کردند.‏ اول سموئیل<br />

و چون یهودا به دیدهبانگاه بیابان رسیدند و به<br />

سوي آن گروه نظر انداختند،‏ اینک لاشهها بر زمین<br />

افتاده،‏ و هیچ کس رهایی نیافته بود.‏<br />

و یهوشافاط با قوم خود به جهت گرفتن غنیمت<br />

ایشان آمدند و در میان ا اموال و رخوت و چیزهاي<br />

گرانبها بسیار یافتند،‏ و براي خود آنقدر گرفتند که<br />

نتوانستند ببرند،‏ و غنیمت اینقدر زیاد بود که سه روز<br />

مشغول غارت میبودند.‏<br />

و در روز چهارم در دره برَکۀ جمع شدند زیرا که<br />

1 ،106<br />

20 ،14<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 427 -


ه نشا<br />

يرو<br />

ته نی<br />

يرو<br />

يار<br />

يرو<br />

بک<br />

يرو<br />

بی<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

در آنجا یهوه را متبارك خواندند،‏ و از ا ج آن<br />

مکان را تا امروز دره برَکۀ مینامند.‏<br />

سپ.‏ همه مردان یهودا و اورشلیم و یهوشافاط<br />

مقدم ایشان با شادمانی برگشته،‏ به اورشلیم بازگشتند<br />

زیرا یهوه ایشان را بر دشمنانشان شادمان ساخته بود.‏<br />

و با بربطها و عودها و شیپورها به اورشلیم به خانۀ<br />

یهوه آمدند.‏<br />

و ترس خدا بر همه ممالک کشورها چیره شد<br />

چونکه شنیدند که یهوه با دشمنان اسرائیل جنگ<br />

کرده است.‏<br />

و مملکت یهوشافاط آرام شد،‏ زیرا خدایش او را از<br />

هر طرف آرامش بخشید.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ یهوشافاط بر یهودا سلطنت نمود و سی و پنج<br />

ساله بود که پادشاه شد و بیست و پنج سال در<br />

اورشلیم سلطنت کرد و اسم مادرش عزُوبه دختر<br />

شلْحی بود.‏ اول پادشاهان<br />

و موافق رفتار پدرش آسا پی نموده،‏ از آن<br />

انحراف نورزید و آنچه در نظر یهوه راست بود بجا<br />

میآورد.‏<br />

اما مکانهاي بلند برداشته نشد و قوم هنوز دلهاي<br />

خود را به سوي خداي پدران خویش مصمم نساخته<br />

بودند.‏<br />

و بقیۀ وقایع یهوشافاط از اول تا آخر در اخبار یهو<br />

پسر حنانی که در تواریخ پادشاهان اسرائیل درج شده،‏<br />

نوشته است.‏<br />

و بعد از این،‏ یهوشافاط پادشاه یهودا با اَخَزْیا<br />

پادشاه اسرائیل که شریرانه رفتار مینمود،‏ طر ح<br />

آمیزش انداخت.‏<br />

و در ساختن کشتیها براي رفتن به ترشیش با وي<br />

مشارکت نمود و کشتیها را در عصیون جابر ساختند.‏<br />

آنگاه اَلعازر پسر دوداواهوي مریشاتی به ضد<br />

یهوشافاط پیامبري کرده،‏ گفت:‏ چونکه تو با اَخَزْیا<br />

متحد شدي،‏ یهوه کارهاي تو را تباه ساخته است.‏ پ س<br />

آن کشتیها شکسته شدند و نتوانستند به ترشیش<br />

بروند.‏ اول پاد ا<br />

دوم تواریخ<br />

15 ،15<br />

6 ،14<br />

42 ،22<br />

49 ،22<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

21<br />

.1<br />

و یهوشافاط با پدران خود خوابید و در شهر داود با<br />

پدرانش دفن شد،‏ و پسرش یهورام به جایش پادشاه<br />

شد.‏ دوم پادشاهان ؛ اول تواریخ 3،<br />

و پسران یهوشافاط عزَریا و یحیئیل و زکریا و<br />

عزَریاهو و میکائیل و شَفَطْیا برادران او بودند.‏ این همۀ<br />

پسران یهوشافاط پادشاه اسرائیل بودند.‏<br />

و پدر ایشان عطایاي بسیار از نقره و طلا و نفایس<br />

با شهرهاي حصاردار در یهودا به ایشان داد؛ و اما<br />

سلطنت را به یهورام عطا فرمود زیرا که نخستزاده<br />

بود.‏<br />

و چون یهورام بر سلطنت پدرش مستقر شد،‏<br />

خویشتن را تقویت نموده،‏ همۀ برادران خود و بعضی از<br />

سروران اسرائیل را نیز به شمشیر کشت.‏<br />

یهورام سی و دو ساله بود که پادشاه شد و هشت<br />

سال در اورشلیم سلطنت کرد.‏ دوم پادشاهان<br />

و موافق رفتارپادشاهان اسرائیل به طوري که<br />

خاندان اَخاب رفتار میکردند،‏ پی نمود زیرا که<br />

دختر اَخاب زن او بود و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏<br />

به عمل آورد.‏ دوم پادشاهان<br />

اما یهوه به سبب آن عهدي که با داود بسته بود و<br />

چونکه وعده داده بود که چراغی به وي و به پسرانش<br />

همیشۀ اوقات ببخشد،‏ نخواست که خاندان داود را<br />

هلاك سازد.‏ دوم سموئیل ؛ مزامیر<br />

و در ایام او ادوم از زیردست یهودا برگرداندند،‏<br />

پادشاهی براي خود انتخاب نمودند.‏<br />

و یهورام با سرداران خود و تمامی ارابههایش رفت،‏<br />

و شبانگاه برخاسته،‏ اَدومیان را که او را احاطه کرده<br />

بودند،‏ با سرداران ارابههاي ایشان شکست داد.‏<br />

اما اَدوم تا امروز از زیر دست یهودا عاصی شدهاند،‏<br />

و در همان وقت لبنَه نیز از زیر دست او عاصی شد،‏<br />

زیرا که او یهوه خداي پدران خود را ترك کرد.‏ دوم<br />

17 ،8<br />

17 ،132<br />

3 ،16<br />

12 ،7<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

20 ،8 پادشاهان<br />

.11<br />

و او نیز مکانهاي بلند در کوههاي یهودا ساخت و<br />

ساکنان اورشلیم را به زنا کردن اصرار نموده،‏ یهودا را<br />

گمراه ساخت.‏<br />

و نامهاي از ایلیاي پیامبر بدو رسیده،‏ گفت که<br />

یهوه،‏ خداي پدرت داود،‏ چنین میفرماید:‏ چونکه به<br />

راههاي پدرت یهوشافاط و به راه و روشهاي آسا پادشاه<br />

یهودا پی ننمودي،‏<br />

بلکه به راه و روشهاي پادشاهان اسرائیل رفتار<br />

نموده،‏ یهودا و ساکنان اورشلیم را فر دادي که<br />

موافق زناک خاندان اَخاب مرت زنا بشوند و<br />

برادران خویش را نیز از خاندان پدرت که از تو نیکوتر<br />

بودند به قتل رسانیدي،‏ اول پادشاهان<br />

همانا یهوه قومت و پسرانت و زنانت و تمامی<br />

اموالت را به بلاي عظیم مبتلا خواهد ساخت.‏<br />

32 ،2<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

11<br />

16 ،8<br />

.2<br />

- 428 -


لی<br />

يرو<br />

لی<br />

يار<br />

يرِ‏ کزِ‏<br />

ترف<br />

یم<br />

تی<br />

.7<br />

دوم تواریخ<br />

.15<br />

و تو به مرض سخت گرفتارشده،‏ در جهاز<br />

هاضمهات چنان بیمارياي عارض خواهد شد که جهاز<br />

هاضمهات از آن مرض روزبهروز بیرون خواهد آمد.‏<br />

سپ.‏ یهوه دل فلسطینیان و عرَبانی را که مجاور<br />

حبشیان بودند،‏ به ضد یهورام برانگیزانید.‏<br />

و بر یهودا هجوم آورده،‏ و آنرا کشیدند و تمامی<br />

دارائیهایی که در خانۀ پادشاه یافت شد و پسران و<br />

زنان او را نیز به اسیري بردند.‏ و براي او پسري غیر از<br />

پسر کوچکترش یهواَخاز باقی نماند.‏<br />

و بعد از اینهمه یهوه جهاز هاضمهاش را به مرض<br />

علاج ناپذیر مبتلا ساخت.‏<br />

و به مرور ایام بعد از پایان مدت دو سال،‏ جهاز<br />

هاضمهاش از شدت مرض بیرون آمد و با دردهاي<br />

سخت مرد،‏ و قومش براي وي عطریات نسوزانیدند،‏<br />

چنانکه براي پدرش میسوزانیدند.‏ ارمیا<br />

و او سی و دو ساله بود که پادشاه شد و هشت<br />

سال در اورشلیم سلطنت نمود،‏ و بدون آنکه کسی<br />

براي او تأسفی بخورد،‏ رحلت کرد،‏ و او را در شهر<br />

داود،‏ اما نه در مقبرة پادشاهان کردند.‏ باب<br />

25 ،24<br />

5 ،34<br />

، دفن<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

22<br />

.1<br />

و ساکنان اورشلیم پسر کوچکترش اَخَزْیا را در<br />

جایش به پادشاهی انتخاب کردند،‏ زیرا گروهی که با<br />

عرَبان بر اردو هجوم آورده بودند،‏ همۀ پسران بزرگش<br />

را کشته بودند.‏ پ س اَخَزْیا پسر یهورام پادشاه یهودا<br />

سلطنت کرد.‏ دوم پادشاهان<br />

و اَخَزْیا چهل و دو ساله بود که پادشاه شد و یک<br />

سال در اورشلیم سلطنت کرد و اسم مادرش عتَلْیا<br />

دختر عمري بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و او نیز به روشهاي خاندان اَخاب پی نمود زیرا<br />

که مادرش مشاور او بود تا اعمال زشت بکند.‏<br />

و مثل خاندان اَخاب آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏<br />

بجا آورد زیرا که ایشان بعد از وفات پدرش،‏ براي<br />

هلاکتش مشاور او بودند.‏<br />

سپ.‏ برحسب مشورت ایشان رفتار نموده،‏ با یهورام<br />

پسر اَخاب پادشاه اسرائیل نیز براي جنگ با حزائ<br />

پادشاه اَرام به راموت جِلْعاد رفت و ارامیان یورام را<br />

مجروح نمودند.‏<br />

پس به یزرع بازگشت تا از جراحاتی که در<br />

محاربه با حزائیل پادشاه ارام در رامه یافته بود،‏ شفا<br />

یابد.‏ و عزَریا پسر یهورام پادشاه یهودا براي عیادت<br />

یهورام پسر اَخاب به یزرعیل فرود آمد زیرا که بیمار<br />

بود.‏<br />

و هلاکت اَخَزْیا در اینکه نزد یورام رفت،‏ از جانب<br />

خدا بود زیرا چون به آنجا رسید،‏ با یهورام به مقابلۀ<br />

ییهو پسر نمشی که یهوه او را براي هلاك ساختن<br />

خاندان اَخاب مسح کرده بود،‏ بیرون اول پادشاهان<br />

،19<br />

.<br />

16<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

2 ،9<br />

.8<br />

.9<br />

و چون ییهو انتقام بر خاندان اَخاب رسانید،‏<br />

بعضی از سروران یهودا و پسران برادران اَخَزْیا را که<br />

ملازمان اَخَزْیا بودند یافته،‏ ایشان را کشت.‏<br />

و اَخَزْیا را طلبید و او را در حالتی که در سامره<br />

پنهان شده بود،‏ دستگیر نموده،‏ نزد ییهو آوردند و او را<br />

به قتل رسانیده،‏ دفن کردند زیرا گفتند:‏ پسر<br />

یهوشافاط است که یهوه را به تمامی دل خود طلبید.‏<br />

پس،‏ از خاندان اَخَزْیا،‏ کسی که قادر بر سلطنت باشد،‏<br />

نماند.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ چون عتَلْیا مادر اَخَزْیا دید که پسرش کشته<br />

شده است،‏ برخاست و تمامی فرزندان پادشاهان از<br />

خاندان یهودا را هلاك کرد.‏ دوم پادشاهان<br />

اما یهوشَبعه،‏ دختر پادشاه،‏ یوآش پسر اَخَزْیا<br />

راگرفت و او را از میان پسران پادشاه که به قتل<br />

رسیدند دزدیده،‏ او را با دایهاش در اطاق خوابگاه<br />

گذاشت و یهوشَبعه،‏ دختر یهورام پادشاه،‏ زن یهویاداعِ‏<br />

کاهن که خواهر اَخَزْیا بود،‏ او را از عتَلْیا پنهان کرد که<br />

او را نکشت.‏<br />

و او نزد ایشان در خانۀ خدا مدت شش سال<br />

پنهان ماند.‏ و عتَلْیا بر زمین سلطنت میکرد.‏<br />

1 ،11<br />

27 ،9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

23<br />

.1<br />

و در سال هفتم،‏ یهویاداع خویشتن را تقو داده،‏<br />

بعضی از سرداران صده یعنی عزَریا پسر یهورام و<br />

اسماعیل پسر یهوحانان و عزَریا پسر عوبید و معسیا<br />

پسر عدایا و الیشافاط پسر را با خود همداستان<br />

ساخت.‏ دوم پادشاهان<br />

و ایشان در یهودا گردش کردند و لاویان را از همه<br />

شهرهاي یهودا و سران پدران اسرائیل را جمع کرده،‏<br />

به اورشلیم آمدند.‏<br />

و تمامی جماعت با پادشاه در خانۀ خدا عهد بستند.‏<br />

و او به ایشان گفت:‏ همانا پسر پادشاه سلطنت خواهد<br />

کرد،‏ چنانکه یهوه دربارة پسران داود گفته است.‏<br />

و ک که باید بکنید این است:‏ یک ثلث از شما<br />

4 ،11<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

1 ،11<br />

24 ،8<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

- 429 -


یان<br />

یم<br />

يرو<br />

ته<br />

که از کاهنان و لاویان در س بت داخل میشوید<br />

دربانهاي آستانهها باشید.‏<br />

و یک سوم دیگر به خانۀ پادشاه و یک سومی به<br />

دروازة اساس و تمامی قوم در صحنهاي خانۀ یهوه<br />

حاضر باشند.‏<br />

و کسی غیر از کاهنان و لاوی که به خدمت<br />

مشغول میباشند،‏ داخل خانۀ یهوه نشود،‏ اما ایشان<br />

داخل بشوند زیرا که مقدسند و تمامی قوم خانۀ یهوه<br />

را حراست نمایند.‏<br />

و لاویان هر کس سلاح خود را به دست گرفته،‏<br />

پادشاه را از هر طرف احاطه نمایند و هر که به خانه<br />

درآید،‏ کشته شود؛ و چون پادشاه داخل شود یا بیرون<br />

رود،‏ شما نزد او بمانید.‏<br />

سپ.‏ لاویان و تمامی یهودا موافق هر چه یهویاداع<br />

کاهن امر فرمود عمل نمودند،‏ و هر کدام کسان خود را<br />

خواه از آنانی که در روز سبت داخل میشدند و خواه<br />

از آنانی که در روز سبت بیرون رفتند،‏ برداشتند<br />

زیرا که یهویاداع کاهن فرقهها را مرخص نفرمود.‏<br />

و یهویاداع کاهن نیزهها و تیردان و سپرها را که از<br />

آن داود پادشاه و در خانۀ خدا بود،‏ به سرنگهبانان داد.‏<br />

دوم تواریخ<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

10 11، دوم پادشاهان<br />

.10<br />

و تمامی قوم را که هر یک از ایشان سلاح خود را<br />

به دست گرفته بودند،‏ از طرف راست خانه تا طرف<br />

چپ خانه به پهلوي قربانگاه و خانه،‏ به اطراف پادشاه<br />

قرار داد.‏<br />

و پسر پادشاه را بیرون آورده،‏ تاج را بر سرش<br />

گذاشتند و شهادت نامه را به او داده،‏ او را به پادشاهی<br />

نصب کردند،‏ و یهویاداع و پسرانش،‏ او را مسح نموده،‏<br />

گفتند:‏ پادشاه زنده بماند.‏<br />

اما چون عتَلْیا آواز قوم را که میدویدند و پادشاه<br />

را تحسین میکردند شنید،‏ نزد قوم به خانۀ یهوه<br />

داخل شد.‏ اول پادشاهان<br />

و دید که اینک پادشاه به پهلوي سکوي سخنرانی<br />

خود کنار ورودي ایستاده است،‏ و سروران و شیپور<br />

نوازان نزد پادشاه میباشند و تمامی قوم زمین شادي<br />

میکنند و شیپورها را مینوازند و سرودخوانان با آلات<br />

موسیقی و پیشوایان سرودستایش.‏ آنگاه عتَلْیا لباس<br />

خود را دریده،‏ صدا زد که خیانت،‏ خیانت!‏ اعداد<br />

و یهویاداع کاهن،‏ سرنگهبانان را که سرداران لشکر<br />

بودند امر فرموده،‏ به ایشان گفت:‏ او را از میان صفها<br />

بیرون کنید،‏ و هر که از عقب او برود،‏ به شمشیر<br />

کشته شود.‏ زیرا کاهن فرموده بود که او را در خانۀ<br />

یهوه مکشید.‏<br />

سپ.‏ او را راه دادند و چون به دهنۀ دروازة اسبان،‏<br />

نزد خانۀ پادشاه رسید،‏ او را در آنجا کشتند.‏<br />

و یهویاداع در میان خود و تمامی قوم و پادشاه،‏<br />

عهد بست تا قوم یهوه باشند.‏ باب<br />

و تمامی قوم به خانۀ بعل رفته،‏ آن را ویران<br />

ساختند و قربانگاههایش و تماثیلش را شکستند و<br />

کاهن بعل متّان را روبه قربانگاهها کشتند.‏ دوم<br />

12 ،15<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

18 ،11 پادشاهان<br />

.18<br />

و یهویاداع با شادمانی و نغمهسرایی برحسب امر<br />

داود،‏ وظیفههاي خانۀ یهوه را به دست کاهنان و<br />

لاویان سپرد،‏ چنانکه داود ایشان را بر خانۀ یهوه<br />

تقسیم کرده بود تا موافق آنچه در قوانین موسی<br />

نوشته است،‏ قربانیهاي سوختنی یهوه را بگذرانند.‏<br />

و دربانان را به دروازههاي خانۀ یهوه قرار داد تا<br />

کسی که به هر جهتی نجس باشد،‏ داخل نشود.‏<br />

و یوزباشیها و نُجبا و حاکمان قوم و تمامی قوم<br />

زمین را برداشت و پادشاه را از خانۀ یهوه به زیر آورد و<br />

او را از دروازة بالا به خانۀ پادشاه درآورده،‏ او را بر<br />

تخت سلطنت نشانید.‏<br />

و تمامی قوم زمین شادي کردند و شهر آرامی<br />

یافت و عتَلْیا را به شمشیر کشتند.‏<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

24<br />

.1<br />

و یوآش هفت ساله بود که پادشاه شد و چهل سال<br />

در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش ظَبِیۀ<br />

بئرشَبعی بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و یوآش در تمامی روزهاي یهویاداع کاهن،‏ آنچه را<br />

که در نظر یهوه راست بود،‏ به عمل میآورد.‏<br />

و یهویاداع دو زن برایش گرفت و او پسران و<br />

دختران تولید نمود.‏<br />

و بعد از آن،‏ یوآش اراده کرد که خانۀ یهوه را تعمیر<br />

نماید.‏<br />

و کاهنان و لاویان را جمع کرده،‏ به ایشان گفت:‏ به<br />

شهرهاي یهودا بیرون روید و از تمامی اسرائیل نقره<br />

براي تعمیرخانۀ خداي خود،‏ سال به سال جمع کنید،‏<br />

و در این کار عجله نمایید.‏ اما لاویان عجله ننمودند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه،‏ یهویاداع رئیس کاهنان را خوانده،‏ وي را<br />

گفت:‏ چرا از لاویان بازخواست نکردي که بهرهاي را که<br />

موسی بندة یهوه و جماعت اسرائیل به ج خیمۀ<br />

شهادت قرار دادهاند،‏ از یهودا و اورشلیم بیاورند؟ خروج<br />

1 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

10 ،10<br />

41 ،1<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 430 -


ته<br />

نی<br />

هآن<br />

کن<br />

نی<br />

.19<br />

دوم تواریخ<br />

12 ،30<br />

.7<br />

زیرا که پسران عتَلْیاي خبیثه،‏ خانۀ خدا را خراب<br />

کرده،‏ و تمامی موقوفات خانۀ یهوه را صرف بعلیم<br />

کرده بودند.‏ باب<br />

و پادشاه امر فرمود که صندوقی بسازند و آن را<br />

بیرون دروازة خانۀ یهوه بگذارند.‏<br />

و در یهودا و اورشلیم ندا دردادند که بهرهاي را که<br />

موسی بندة خدا در بیابان بر اسرائیل قرار داده بود،‏<br />

براي یهوه بیاورند.‏ خروج<br />

و همه سروران و تمامی قوم آن را به شادمانی<br />

آورده،‏ در صندوق انداختند تا پر شد.‏<br />

و چون صندوق به دست لاویان،‏ نزد وکلاي<br />

پادشاه آورده میشد و ایشان میدیدند که نقره بسیار<br />

هست.‏ آنگاه نویسنده پادشاه و وکیلِ‏ رئیس کاهنان<br />

آمده،‏ صندوق را خالی میکردند و آن را برداشته،‏ باز<br />

به جایش میگذاشتند.‏ و روز به روز چنین کرده،‏ نقرة<br />

بسیار جمع کردند.‏<br />

و پادشاه و یهویاداع آن را به آنانی که در کار<br />

خدمت خانۀ یهوه مشغول بودند دادند،‏ و ایشان بنّایان<br />

و نجاران به ج تعمیر خانۀ یهوه و آهنگران و<br />

مسگران براي مرِمت خانۀ یهوه اجیر نمودند.‏ دوم پادشاهان<br />

12 ،30<br />

10 ،22<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

4 ،22<br />

13<br />

سپ.‏ کارگران به کار پرداختند و کار از دست<br />

ایشان به انجام رسید و خانۀ خدا را به حالت اولش برپا<br />

داشته،‏ آن را محکم ساختند.‏<br />

و چون آن را تمام کرده بودند،‏ بقیۀ نقره را نزد<br />

پادشاه و یهویاداع آوردند و از آن براي خانۀ یهوه<br />

اسباب یعنی آلات خدمت و آلات قربانیها و قاشقها و<br />

ظروف طلا و نقره ساختند،‏ و در تمامی روزهاي<br />

یهویاداع،‏ قربانیهاي سوختنی دائماً‏ در خانۀ یهوه<br />

میگذرانیدند.‏<br />

اما یهویاداع پیر و سالخورده شده،‏ بمرد و هنگام<br />

مرگش صد و سی ساله بود.‏<br />

و او را در شهر داود با پادشاهان دفن کردند،‏ زیرا<br />

که در اسرائیل هم براي خدا و هم براي خانۀ او<br />

نیکویی کرده بود.‏<br />

و بعد از وفات یهویاداع،‏ سروران یهودا آمدند و<br />

پادشاه را تعظیم نمودند و پادشاه در آن وقت به ایشان<br />

گوش گرفت.‏<br />

و ایشان خانۀ یهوه خداي پدران خود را ترك<br />

کرده،‏ اَشَیریم و بتها را عبادت نمودند،‏ و به سبب ا<br />

نافرمانی ایشان،‏ خشم بر یهودا و اورشلیم افروخته شد.‏<br />

و او پیامبران نزد ایشان فرستاد تا ایشان را به<br />

سوي یهوه برگردانند و ایشان ا را شهادت دادند،‏ اما<br />

ایشان گوش نگرفتند.‏ باب<br />

سپ.‏ روح خدا زکریا پسر یهویاداع کاهن را پوشاند<br />

و او بالاي قوم ایستاده،‏ به ایشان گفت:‏ خدا چنین<br />

میفرماید:‏ شما چرا از دستورات یهوه تجاوز مینمایید؟<br />

پس کامیاب نخواهید شد.‏ چونکه یهوه را ترك<br />

نمودهاید،‏ او شما را ترك نموده است.‏ باب ؛<br />

و ایشان بر او توطئه نموده،‏ او را به حکم پادشاه<br />

در حیات خانۀ یهوه سنگسار کردند.‏ ؛ عبرانیان<br />

2 ،15<br />

5 ،12<br />

متی 35 ،23<br />

10 ،33<br />

20<br />

.21<br />

37 ،11<br />

22<br />

سپ.‏ یوآشِ‏ پادشاه احسانی راکه پدرش یهویاداع،‏<br />

به وي نموده بود،‏ بیاد نیاورد،‏ بلکه پسرش را به قتل<br />

رسانید.‏ و چون او میمرد،‏ گفت:‏ یهوه ا را ببیند و<br />

بازخواست نماید.‏<br />

و در وقت تحویل سال،‏ لشکر اَرامیان به ضد وي<br />

برآمده،‏ به یهودا و اورشلیم داخل شده،‏ همه سروران<br />

قوم را از میان قوم هلاك ساختند،‏ و تمامی غنیمت<br />

ایشان را نزد پادشاه دمشق فرستادند.‏<br />

زیرا که لشکر اَرام با جمعیت کمی آمدند و یهوه<br />

لشکر بسیار عظیمی به دست ایشان تسلیم نمود،‏<br />

چونکه یهوه خداي پدران خود را ترك کرده بودند؛<br />

پس از یوآش انتقام.‏<br />

و چون از نزد او رفتند زیرا که او را در مرضهاي<br />

سخت واگذاشتند،‏ بندگانش به سبب خون پسران<br />

یهویاداعِ‏ کاهن،‏ براو فتنه انگیخته،‏ او را بر بسترش<br />

کشتند.‏ و چون مرد،‏ او را در شهر داود دفن کردند،‏ اما<br />

او را در مقبرة پادشاهان دفن نکردند.‏ دوم پادشاهان<br />

و آنانی که بر او فتنه انگیختند،‏ اینانند:‏ زاباد،‏ پسر<br />

شمعه عمونیه و یهوزاباد،‏ پسر شمریت موآبیه.‏<br />

و اما حکایت پسرانش و عظمت سخنی که بر او<br />

نازل شد و تعمیر خانۀ خدا،‏ ای در مدرسِ‏ تواریخ<br />

پادشاهان نوشته است،‏ و پسرش اَمصیا در جایش<br />

پادشاه شد.‏ دوم پادشاهان<br />

20 ،12<br />

21 ،12<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

25<br />

.1<br />

اَمصیا بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و بیست<br />

و نه سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش<br />

یهوعدانِ‏ اورشلیمی بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ به عمل آورد،‏ اما نه<br />

به دل کامل.‏<br />

2 ،14<br />

.2<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 431 -


كنا<br />

تی<br />

يجا<br />

ته<br />

هآن<br />

نی<br />

یم<br />

یزن<br />

نی<br />

15<br />

دوم تواریخ<br />

.3<br />

و چون سلطنت دردستش مستحکم شد،‏ خادمان<br />

خود را که پدرش پادشاه را کشته بودند،‏ به قتل<br />

رسانید.‏ دوم پادشاهان<br />

اما پسران ایشان را نکشت به موجب نوشتۀ کتاب<br />

تورات موسی که یهوه امر فرموده و فرموده بود:‏ پدران<br />

به جهت پسران کشته نشوند و پسران به جهت پدران<br />

به قتل نرسند،‏ بلکه هر کس به جهت گناه خود کشته<br />

شود.‏ تثنیه<br />

واَ‏ م ص یا یهودا را جمع کرده،‏ سرداران هزاره و<br />

سرداران صده از ایشان در تمامی یهودا و بنیامین<br />

تعیئن فرمود و ایشان را از بیست ساله بالاتر شمرده،‏<br />

سیصد هزار مرد برگزیدة نیزه و سپردار را که به جنگ<br />

بیرون میرفتند،‏ یافت.‏<br />

و صد هزار مرد شجاع جنگ آزموده به صد وزنه<br />

نقره از اسرائیل اجیر ساخت.‏<br />

اما مرد خدایی نزد وي آمده،‏ گفت:‏ اي پادشاه،‏<br />

لشکر اسرائیل با تو نروند زیرا یهوه با اسرائیل یعنی با<br />

تمامی پسرانافرایم نیست.‏<br />

و اگر میخواهی بروي برو و به ج جنگ قوي<br />

شو؛ اما خدا تو را پیش دشمنان شکست خواهد داد<br />

زیرا قدرت کمک کردن و شکست دادن با خدا است.‏<br />

اَمصیا به مرد خدا گفت:‏ براي صد وزنۀ نقره که به<br />

لشکر اسرائیل دادهام کنم؟ مرد خدا جواب داد:‏<br />

یهوه قادر است که تو را بیشتر از این بدهد.‏<br />

سپ.‏ اَمصیا لشکري را که از افرایم نزد او آمده<br />

بودند،‏ جدا کرد که به جاي خود برگردند و از ا<br />

سبب خشم ایشان بر یهودا به شدت افروخته شد و<br />

بسیار خشم گردیده،‏ به خود رفتند.‏<br />

و اَمصیا خویشتن را تقو نموده،‏ قوم خود را<br />

بیرون برد و به دره نمک رسیده،‏ دههزار نفر از<br />

پسرانسعیر را کشت.‏ دوم پادشاهان<br />

و پسرانیهودا ده هزار نفر دیگر را زنده اسیر کرد،‏<br />

و ایشان را به قلۀ سالَع برده،‏ از قله سالَع به زیر<br />

انداختند که همه خرد شدند.‏<br />

و اما مردان آن لشکر که اَمصیا باز فرستاده بود تا<br />

همراهش به جنگ نروند،‏ بر شهرهاي یهودا از سامره<br />

تا بیت-حورون تاختند و سه هزار نفر را کشته،‏ غنیمت<br />

بسیار بردند.‏<br />

و بعد از بازگشت اَمصیا از شکست دادن ادومیان،‏<br />

او خدایان پسرانسعیر را آورده،‏ آنها را خدایان خود<br />

ساخت و آنها را سجده نموده،‏ بخور براي ا سوزانید.‏<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر اَمصیا افروخته شد و پیامبر نزد<br />

وي فرستاد که او را بگوید:‏ چرا خدایان آن قوم را که<br />

قوم خود را از دست تو نتوانستند رهانید،‏ طلبیدي؟<br />

و چون این سخن را به وي گفت،‏ او را جواب داد:‏<br />

آیا تو را مشاور پادشاه ساختهاند؟ ساکت شو!‏ چرا تو را<br />

بکشند؟ پس پیامبر ساکت شده،‏ گفت:‏ دانم که<br />

خدا قصد نموده است که تو را هلاك کند،‏ چونکه ا<br />

کار را کردي و نصیحت مرا نشنیدي.‏<br />

سپ.‏ اَمصیا،‏ پادشاه یهودا،‏ مشورت کرده،‏ نزد<br />

یوآش پسر یهوآحاز پسر ییهو پادشاه اسرائیل فرستاده،‏<br />

گفت:‏ بیا تا با یکدیگر نبرد نماییم.‏ دوم پادشاهان<br />

و یوآش پادشاه اسرائیل نزد اَمصیا پادشاه یهودا<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ شترخار لبنان نزد سرو آزاد لبنان<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ دختر خود را به پسر من به بده.‏<br />

اما حیوان وحشی که در لبنان بود گذر کرده،‏ شترخار<br />

را پایمال نمود.‏ داوران<br />

میگویی،‏ هان ادوم را شکست دادم و دلت تو را<br />

مغرور ساخته است که افتخار نمایی؟ حال به خانۀ<br />

خود برگرد.‏ چرا بلا را براي خود برمیانگیزانی تا<br />

خودت و یهودا همراهت بیفتید؟<br />

اما اَمصیا گوش نداد زیرا که این امر ازجانب خدا<br />

بود تا ایشان را به دست دشمنان تسلیم نماید،‏ چونکه<br />

خدایان ادوم را طلبیدند.‏<br />

سپ.‏ یوآش پادشاه اسرائیل برآمد و او و اَ‏ مصیا<br />

پادشاه یهودا در بیت-شمس که در یهودا است،‏ با<br />

یکدیگر نبرد نمودند.‏<br />

و یهودا در حضور اسرائیل شکست خورده،‏ هر<br />

کس به خیمۀ خود فرار کرد.‏ دوم سموئیل<br />

و یوآش پادشاه اسرائیل اَمصیا پسریوآش<br />

پسریهوآحاز پادشاه یهودا را در بیت-شمس گرفت و او<br />

را به اورشلیم آورده،‏ چهارصد اندازه آرنج حصار<br />

اورشلیم را از دروازة افرایم تا دروازة زاویه ویران<br />

ساخت.‏<br />

و تمامی طلا و نقره و تمامی ظروفی را که در<br />

خانۀ خدا نزد پسرانعوبید اَدوم و در خزانههاي خانۀ<br />

پادشاه یافت شد و اسیران را گرفته،‏ به سامره بازگشت.‏<br />

و اَمصیا پسریوآش پادشاه یهودا،‏ بعد از وفات<br />

یوآش پسر یهوآحاز پادشاه اسرائیل،‏ پانزده سال<br />

زندگانی نمود.‏<br />

و بقیۀ وقایع اول و آخر اَ‏ م ص یا،‏ آیا در تواریخ<br />

پادشاهان یهودا و اسرائیل نوشته نیست؟ دوم پادشاهان<br />

،14<br />

8 ،14<br />

17 ،18<br />

14 ،9<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

18<br />

7 ،14<br />

25 ،24<br />

، چه<br />

16 ،24<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 432 -


شکی<br />

يرو<br />

شکی<br />

یايلْ‏<br />

یم<br />

یئیلع<br />

كنا<br />

دوم تواریخ<br />

.27<br />

و از زمانی که اَمصیا از پی یهوه انحراف ورزید،‏<br />

بعضی در اورشلیم فتنه بر وي انگیختند.‏ پس به<br />

لا فرار کرد و از عقبش به لا فرستادند و او<br />

را در آنجا کشتند.‏ باب<br />

و او را بر اسبان آوردند و با پدرانش در شهر یهودا<br />

دفن کردند.‏ دوم پادشاهان<br />

25 ،24<br />

20 ،14<br />

.28<br />

26<br />

.1<br />

و تمامی قوم یهودا عزّیا را که شانزده ساله بود<br />

گرفته،‏ در جاي پدرش اَمصیا پادشاه ساختند.‏ دوم<br />

پادشاهان<br />

3 ،15<br />

2 ،25<br />

21 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و او بعد از آنکه پادشاه با پدرانش خوابیده بود،‏<br />

ایلُوت را بنا کرد و آن را براي یهودا بازپس گرفت.‏<br />

و عزّیا شانزده ساله بود که پادشاه شد و پنجاه و دو<br />

سال در اورشلیم پادشاهی نمود و اسم مادرش یک<br />

اورشلیمی بود.‏<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ موافق هر چه پدرش<br />

اَمصیا کرده بود،‏ بجا آورد.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

او خدا را میطلبید تا زمانی که زکریا زنده بود،‏ که<br />

او در رویاهاي خدا هوشیار بود،‏ و مادامی که یهوه را<br />

میطلبید،‏ خدا او را کامیاب میساخت.‏<br />

و او بیرون رفته،‏ با فلسطینیان جنگ کرد و حصار<br />

جت و حصار یبنَه و حصار اَشْدود را ویران ساخت و<br />

شهرها در زمین اشدود و فلسطینیان بنا نمود.‏<br />

و خدا او را بر فلسطینیان و عرَبانی که در جوربعل<br />

ساکن بودند و بر معونیان یاري داد.‏<br />

و عمونیان به عزّیا هدایا دادند و اسم او تا ورودي<br />

مصر شایع گردید،‏ زیرا که بینهایت قوي گشت.‏<br />

و عزّیا برجها در اورشلیم نزد دروازة زاویه و نزد<br />

دروازة دره و نزد گوشۀ حصار بنا کرده،‏ آنها را<br />

مستحکم گردانید.‏<br />

و برجها در بیابان بنا نمود و چاههاي بسیار کند<br />

زیرا که گلهها زیاد در همواري و در هامون داشت و<br />

کشاورزان و باغبانان در کوهستان و در بوستانها<br />

داشت،‏ چونکه کشاورزي را دوست میداشت.‏<br />

و عزّیا سپاهیان جنگ آزموده داشت که براي<br />

جنگ دسته دسته بیرون رفتند؛ برحسب تعداد<br />

ایشان که ی نویسنده و معسیاي رئیس زیردست<br />

حنَنْیا که یکی از سرداران پادشاه بود،‏ آنها را سان<br />

میدیدند.‏<br />

12. و عدد تمامی سردارانِ‏ پدران که شجاعان جنگ<br />

آزموده بودند،‏ دو هزار و ششصد بود.‏<br />

و زیر دست ایشان،‏ سیصد و هفت هزار و پانصد<br />

سپاه جنگ آزموده بودند که پادشاه را به ضد<br />

دشمنانش همراهی نموده،‏ با قوت تمام نبرد میکردند.‏<br />

و عزّیا براي ایشان یعنیبراي تمامی لشکر سپرها<br />

و نیزهها و خودها و زرهها و کمانها و فلاخنها مهیا<br />

ساخت.‏<br />

و منجنیقهایی را که مخترع صنعتگران ماهر بود<br />

در اورشلیم ساخت تا آنها را بر برجها و گوشههاي<br />

حصار براي انداختن تیرها و سنگهاي بزرگ بگذارند.‏<br />

پس آوازة او تا جایهاي دور شایع شد زیرا که کمک<br />

عظیمی یافته،‏ بسیار قوي گردید.‏<br />

اما چون زورآور شد،‏ دل او براي هلاکتش متکبر<br />

گردید و به یهوه خداي خود خیانت ورزیده،‏ به معبد<br />

یهوه درآمد تا بخور بر قربانگاه بخور بسوزاند.‏ باب<br />

و عزَریاي کاهن از عقب او داخل شد و همراه او<br />

هشتاد مرد رشید از کاهنان یهوه درآمدند.‏ اول تواریخ<br />

و ایشان با عزّیا پادشاه مقاومت نموده،‏ او را گفتند:‏<br />

اي عزّیا سوزانیدن بخور براي یهوه کار تو نیست بلکه<br />

کار کاهنان پسران هارون است که براي سوزانیدن<br />

بخور تقدیس شدهاند.‏ پ س از مقدس بیرون شو زیرا<br />

خطا کردي،‏ و این کار از جانب یهوه خدا موجب عزت<br />

تو نخواهد بود.‏ اعداد<br />

آنگاه عزّیا که سینی براي سوزانیدن بخور در<br />

دست خود داشت،‏ خشم شد و چون خشمش بر<br />

کاهنان افروخته گردید،‏ برص به حضور کاهنان در<br />

خانۀ یهوه به پهلوي قربانگاه بخور بر پیشانیاش پدید<br />

آمد.‏<br />

و عزَریاي رئیس کاهنان و سایر کاهنان بر او<br />

نگریستند و اینک جزام بر پیشانیاش ظاهر شده بود.‏<br />

پس او را از آنجا به شتاب بیرون کردند و خودش نیز<br />

به عجله بیرون رفت،‏ چونکه یهوه او را مبتلا ساخته<br />

بود.‏<br />

و عزّیا پادشاه تا روز وفاتش جزامی بود و در<br />

مریضخانه جزامحال ماند،‏ زیرا از خانۀیهوه ممنوع بود؛<br />

و پسرش یوتام،‏ ناظر خانۀ پادشاه و حاکم قوم زمین<br />

میبود.‏ دوم پادشاهان ؛ اعداد<br />

و اشَعیا پسر آموص پیامبر بقیۀ وقایع اول و آخر<br />

عزّیا را نوشت.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ عزّیا با پدران خود خوابید و او را با پدرانش<br />

در زمین مقبرة پادشاهان دفن کردند،‏ زیرا گفتند که<br />

جزامی است و پسرش یوتام در جایش پادشاه شد.‏<br />

19 ،25<br />

10 ،7<br />

2 ،5<br />

7 ،18<br />

5 ،15<br />

1 ،1<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.10<br />

.11<br />

- 433 -


يرو<br />

يار<br />

يرِ‏<br />

يار<br />

كنا<br />

یم<br />

یم<br />

یکنم<br />

یم<br />

دوم تواریخ<br />

27<br />

.1<br />

و یوتام بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و<br />

شانزده سال در اورشلیم سلطنت نمود و اسم مادرش<br />

یرُوشَه دختر صادوق بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ موافق هرآنچه<br />

پدرش عزّیا کرده بود،‏ به عمل آورد،‏ اما به معبد یهوه<br />

داخل نشد اما قوم هنوز فساد میکردند.‏<br />

و او دروازة اعلاي خانۀ یهوه را بنا نمود و بر حصار<br />

عوفَل عمارت بسیار ساخت.‏<br />

و شهرها در کوهستان یهودا بنا نمود و قلعهها و<br />

برجها در جنگلها ساخت.‏ باب<br />

و با پادشاه پسرانعمون جنگ نموده،‏ بر ایشان<br />

غالب آمد.‏ پ س پسرانعمون در آن سال،‏ صد وزنۀ نقره<br />

و ده هزار کر گندم و ده هزار کر جو به او دادند؛ و<br />

پسرانعمون در سال دوم و سوم به همان مقدار به او<br />

دادند.‏<br />

سپ.‏ یوتام زورآور گردید زیرا رفتار خود را به حضور<br />

یهوه خداي خویش راست ساخت.‏<br />

و بقیۀ وقایع یوتام و همۀ جنگهایش و رفتارش،‏<br />

اینک در تواریخ پادشاهان اسرائیل و یهودا نوشته است.‏<br />

33 ،15<br />

10 ،26<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

دوم پادشاهان<br />

32 ،15<br />

.8<br />

9<br />

و او بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و شانزده<br />

سال در اورشلیم سلطنت کرد.‏<br />

سپ.‏ یوتام با پدران خود خوابید و او را در شهر داود<br />

دفنکردند،‏ و پسرش آحاز در جایش سلطنت نمود.‏<br />

1 ،28 باب<br />

28<br />

.1<br />

و آحاز بیست ساله بود که پادشاه شد و شانزده<br />

سال در اورشلیم پادشاهی کرد.‏ اما آنچه در نظر یهوه<br />

پسند بود،‏ موافق پدرش داود به عمل نیاورد.‏ دوم پادشاهان<br />

1 ،16<br />

.2<br />

بلکه از راه و روشهاي پادشاهان اسرائیل پی<br />

نموده،‏ تمثالها نیز براي بعلیم ریخت.‏ باب<br />

و در دره پسر هن ُّوم بخور سوزانید،‏ و پسران خود را<br />

برحسب وقاحات امتهایی که یهوه از حضور<br />

فرزنداناسرائیل اخراج نموده بود،‏ سوزانید.‏ تثنیه ؛ اول<br />

9 ،18<br />

3 ،17<br />

.3<br />

24 ،14 پادشاهان<br />

.4<br />

و بر مکانهاي بلند و تپهها و زیر هر درخت سبز<br />

قربانیها گذرانید و بخور سوزانید.‏ اول پادشاهان ؛ دوم<br />

4 ،16 پادشاهان<br />

.5<br />

بنابراین،‏ یهوه خدایش او را به دست پادشاه ارام<br />

تسلیم نمود که ایشان او را شکست داده،‏ اسیران<br />

بسی از او گرفته،‏ به دمشق بردند.‏ و به دست پادشاه<br />

اسرائیل نیز تسلیم شد که او را شکست عظی داد.‏<br />

دوم پادشاهان<br />

5 ،16<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

و فَقَح پسر رملْیا صد و بیست هزار نفر را که همه<br />

ایشان مردان جنگی بودند،‏ در یک روز در یهودا کشت،‏<br />

چونکه یهوه خداي پدران خود را ترك نموده بودند.‏<br />

و زِک که مرد شجاع افرای بود،‏ معسیا پسر<br />

پادشاه،‏ عزْریقام ناظرِ‏ خانه،‏ و اَلْقانَه را که شخص اول<br />

بعد از پادشاه بود،‏ کشت.‏<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل دویست هزار نفر زنان و پسران<br />

و دختران از برادران خود به اسیري بردند و نیز<br />

غنیمت بسی از ایشان گرفتند و غنیمت را به سامره<br />

بردند.‏<br />

و در آنجا پیامبر از جانب یهوه عودید نام بود که به<br />

استقبال لشکري که به سامرهبرمیگشتند آمده،‏ به<br />

ایشان گفت:‏ اینک از این جهت که یهوه خداي پدران<br />

شما بر یهودا خشم میباشد،‏ ایشان را به دست<br />

شما تسلیم نمود و شما ایشان را با خشمی که به<br />

آسمان رسیده است،‏ کشتید.‏<br />

و حال شما خیال ید که پسران یهودا و<br />

اورشلیم را به عنف غلامان و کنیزان خود سازید.‏ و آیا<br />

با خود شما نیز تقصیرها به ضد یهوه خداي شما<br />

نیست؟<br />

سپ.‏ هماکنون مرا بشنوید و اسیرانی را که از<br />

برادران خود آوردهاید،‏ برگردانید زیرا که آتش خشم<br />

یهوه بر شما میباشد.‏<br />

آنگاه بعضی از سران پسرانافرایم یعنی عزَریا پسر<br />

یهوحانان و برکیا پسر مشُلّیموت و یحزْقیا پسر شَل ُّوم و<br />

عماسا پسر حدلاي با آنانی که از جنگ آمدند،‏<br />

مقاومت نمودند.‏<br />

و به ایشان گفتند که اسیران را به اینجا نخواهید<br />

آورد زیرا که تقصیري به ضد یهوه بر ما هست؛ و شما<br />

میخواهید که گناهان و تقصیرهاي ما را بیشتر کنید<br />

زیرا که تقصیر ما عظیم است و آتش خشم بر اسرائیل<br />

وارد شده است.‏<br />

سپ.‏ لشکریان و غنیمت را پیش رؤسا و<br />

تمامی جماعت واگذاشتند.‏<br />

و آنانی که اسم ایشان ذکر شده برخاسته،‏ اسیران<br />

را گرفتند و همۀ برهنگان ایشان را از غنیمت<br />

، اسیران<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

23 ،14<br />

- 434 -


هآن<br />

تی<br />

يپا<br />

نهی<br />

يرو<br />

یال<br />

هقَ‏<br />

کریز<br />

یئع<br />

29<br />

پوشانیده،‏ ملبس ساختند و کفش به ایشان کرده،‏<br />

ایشان را خورانیدند و نوشانیدند و تد کرده،‏ تمامی<br />

ضعیفان را بر الاغها سوار نموده،‏ ایشان را به یریشو که<br />

شهر نخل باشد نزد برادرانشان رسانیده،‏ خود به سامره<br />

مراجعت کردند.‏ امثال ؛ تثنیه<br />

و در آن زمان،‏ آحازِ‏ پادشاه نزد پادشاهانآشور<br />

فرستاد تا او را کمک کنند.‏<br />

زیرا که اَدومیان هنوز میآمدند و یهودا را شکست<br />

داده،‏ اسیران میبردند.‏<br />

و فلسطینیان بر شهرهاي هامون و جنوبی یهودا<br />

هجوم آوردند و ب ‏-شمس و اَیلُون و جدیروت و<br />

سوکو را با دهاتش و تمنَه را با دهاتش و جِمزُو را با<br />

دهاتش گرفته،‏ در آنها ساکن شدند.‏<br />

زیرا یهوه یهودا را به سبب آحاز،‏ پادشاه اسرائیل<br />

خوار ساخت،‏ چونکه او یهودا را به سرکشی واداشت و<br />

به یهوه خیانت عظیمی ورزید.‏<br />

سپ.‏ تلْغَت فلْناسر،‏ پادشاه آشور بر او برآمد و او را<br />

به تنگ آورد و وي را تقویت نداد.‏<br />

زیرا که آحاز خانۀ یهوه و خانههاي پادشاه و<br />

سروران را تاراج کرده،‏ به پادشاه آشور داد،‏ اما او را<br />

کمک ننمود.‏<br />

و چون او را به تنگ آورده بود،‏ همین آحازِ‏ پادشاه<br />

به یهوه بیشتر خیانت ورزید.‏<br />

زیرا که براي خدایان دمشق که او را شکست داده<br />

بودند،‏ قربانی گذرانید و گفت:‏ چونکه خدایانِ‏<br />

پادشاهانِ‏ ارام،‏ ایشان را کمک نمودهاند،‏ پس من براي<br />

ا قربانی خواهم گذرانید تا مرا کمک نمایند.‏ اما آنها<br />

سبب هلاکت وي و تمامی اسرائیل شدند.‏<br />

و آحاز اسباب خانۀ خدا را جمع کرد و آلات خانۀ<br />

خدا را خرد کرد و دره اي خانۀ یهوه را بسته،‏<br />

قربانگاهها براي خود در هر گوشه اورشلیم ساخت.‏<br />

و در هر شهري از شهرهاي یهودا،‏ مکانهاي بلند<br />

ساخت تا براي خدایان غریب بخور سوزانند.‏ پ س خشم<br />

یهوه خداي پدران خود را به هیجان آورد.‏<br />

و بقیۀ وقایع وي و همۀ راه و روشهاي اول و آخر<br />

او،‏ اینک در تواریخ پادشاهان یهودا و اسرائیل نوشته<br />

است.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ آحاز با پدران خود خوابید و او را در شهر<br />

اورشلیم دفن کردند،‏ اما او را به مقبرة پادشاهان<br />

اسرائیل نیاوردند.‏ و پسرش حزْقیا به جایش پادشاه<br />

شد.‏<br />

دوم تواریخ<br />

1. حزْقیا بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و<br />

بیست و نه سال در اورشلیم سلطنت نمود،‏ و اسم<br />

مادرش اَبِیه دختر زکریا بود.‏ دوم پادشاهان<br />

و او آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ موافق هر آنچه<br />

پدرش داود کرده بود،‏ به عمل آورد.‏<br />

و در ماه اول از سال اول سلطنت خود،‏ درهاي خانۀ<br />

یهوه را گشوده،‏ آنها را تعمیر نمود.‏<br />

و کاهنان و لاویان را آورده،‏ ایشان را در میدان<br />

شرقی جمع کرد.‏<br />

و به ایشان گفت:‏ اي لاویان مرا بشنوید!‏ هماکنون<br />

خویشتن را تقدیس نمایید و خانۀ یهوه خداي پدران<br />

خود را تقدیس کرده،‏ نجاسات را از محل مقدس<br />

بیرون برید.‏<br />

زیرا که پدران ما خیانت ورزیده،‏ آنچه در نظر یهوه<br />

خداي ما ناپسند بود به عمل آوردند و او را ترك کرده،‏<br />

خود را از مسکن یهوه برگرداندند و پشت به آن<br />

کردند.‏<br />

و درهاي سالن را بسته،‏ چراغها را خاموش کردند و<br />

بخور نسوزانیدند و قربانیهاي سوختنی در م ح ل<br />

مقد س خداي اسرائیل نگذرانیدند.‏ باب<br />

سپ.‏ خشم یهوه بر یهودا و اورشلیم افروخته شد و<br />

ایشان را محل بدفتاري و ویرانی ساخت،‏ چنانکه شما<br />

به چشمان خود میبینید.‏ باب<br />

و اینک پدران ما به شمشیر افتادند و پسران و<br />

دختران و زنان ما از این سبب به اسیري رفتند.‏ باب<br />

،28<br />

1 ،18<br />

24 ،28<br />

7 ،30<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

6<br />

.10<br />

هماکنون اراده دارم که با یهوه خداي اسرائیل<br />

عهد ببندم تا آتش خشم او از ما برگردد.‏<br />

سپ.‏ حال،‏ اي پسران من،‏ بیخی مورزید زیرا<br />

یهوه شما را برگزیده است تا به حضور وي ایستاده،‏ او<br />

را خدمت نمایید و خادمان او شده،‏ بخور سوزانید.‏<br />

آنگاه بعضی از لاویان برخاستند،‏ یعنی از<br />

پسران اتیان محت پسر عماساي و یوئیل پسر عزَریا و<br />

از پسرانمراري قیس پسر عبدي و عزَریا پسر یهلَلْئیل<br />

و از جرْشونیان یوآخ پسر زِمه و عیدن پسر یوآخ.‏<br />

و از پسران اَلیصافان شمري و ی یل و از<br />

پسرانآساف ا و مت َّنْیا.‏<br />

و از پسران هیمان یحیئیل و شمعی و از<br />

پسرانیدوتُون شَمعیا و عزیئیل.‏<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

3 ،34<br />

21 ،25<br />

1 ،16<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

- 435 -


یش<br />

هآن<br />

هآن<br />

ته<br />

یدن<br />

نی<br />

لی<br />

دوم تواریخ<br />

.15<br />

و برادران خود را جمع کرده،‏ خویشتن را تقدیس<br />

نمودند و موافق فرمان پادشاه،‏ برحسب کلام یهوه براي<br />

پاكکردن خانۀ یهوه داخل شدند.‏<br />

و کاهنان به اندرون خانۀ یهوه رفته،‏ آن را پاکیزه<br />

ساختند و همۀ نجاسات را که در معبد یهوه یافتند،‏ به<br />

حیات خانۀ یهوه بیرون آوردند و لاویان آن را گرفته،‏<br />

خارج شهر به دره کدرون بیرون بردند.‏<br />

و در غُ‏ رّة ماه اول به تقدیس نمودنش شروع<br />

کردند،‏ و در روز هشتم ماه به سالن یهوه رسیدند،‏ و در<br />

هشت روز خانۀ یهوه را تقدیس نموده،‏ در روز<br />

شانزدهم ماه اول آن را به اتمام رسانیدند.‏<br />

سپ.‏ نزد حزْقیا پادشاه به اندرون قصر داخل شده،‏<br />

گفتند:‏ تمامی خانۀ یهوه و قربانگاه قربانی سوختنی و<br />

همۀ اسبابش و میز نان نمای را با همۀ آلاتش<br />

پاگیزه ساختیم.‏<br />

و تمامی اسبابی که آحاز پادشاه در ایام سلطنتش<br />

هنگامی که خیانت ورزید دور انداخت ما آنها را مهیا<br />

ساخته،‏ تقدیس نمودیم و اینک پیش قربانگاه یهوه<br />

حاضر است.‏ باب<br />

سپ.‏ حزْقیا پادشاه صبح زود برخاست و سران شهر<br />

را جمع کرده،‏ به خانۀ یهوه برآمد.‏<br />

و ایشان هفت گاو و هفت قوچ و هفتبره و هفت<br />

بز نر آوردند تا براي مملکت و محل مقدس و یهودا<br />

قربانی گناه بشود.‏ و او پسران هارون کاهن را فرمود تا<br />

ا را بر قربانگاه یهوه بگذرانند.‏<br />

پس گاوان را کشتند و کاهنان،‏ خون را گرفته بر<br />

قربانگاه پاشیدند و قوچها را کشته خون را بر قربانگاه<br />

پاشیدند و برهها را کشته خون را بر قربانگاه پاشیدند.‏<br />

سپ.‏ بزهاي قربانی گناه را به حضور پادشاه و<br />

جماعت نزدیک آورده،‏ دستهاي خود را بر آنها نهادند.‏<br />

و کاهنان ا را کشته،‏ خون را بر قربانگاه براي<br />

قربانی گناه گذرانیدند تا به ج تمامی اسرائیل<br />

کفاره بشود زیرا که پادشاه فرموده بود که قربانی<br />

سوختنی و قربانی گناه به جهت تمامی اسرائیل بشود.‏<br />

و او لاویان را با سنجها و بربطها و عودها برحسب<br />

فرمان داود و جاد،‏ پیشگو پادشاه و ناتان پیامبر در<br />

خانۀ یهوه قرار داد زیرا که این حکم از جانب یهوه به<br />

دست پیامبران او شده بود.‏ اول تواریخ<br />

سپ.‏ لاویان با آلات داود و کاهنان با شیپورها<br />

ایستادند.‏<br />

و حزْقیا امر فرمود که قربانیهاي سوختنی رابر<br />

قربانگاه بگذرانند و چون به گذرانیدن قربانی سوختنی<br />

شروع نمودند،‏ سرودهاي یهوه را بنا کردند و شیپورها<br />

در عقب آلات داود،‏ پادشاه اسرائیل،‏ نواخته شد.‏ اعداد<br />

،10<br />

10<br />

.28<br />

و تمامی جماعت سجده کردند و آوازخوانان<br />

سراییدند و شیپورنوازان نواختند و همۀ ا کارها<br />

میشد تا قربانی سوختنی تمام گردید.‏<br />

و چون قربانیهاي سوختنی تمام شد،‏ پادشاه و<br />

همه حاضرین با وي زانو زده،‏ سجده نمودند.‏<br />

و حزْقیا پادشاه و رؤسا لاویان را امر فرمودند که<br />

به کلمات داود و آساف پیشگو براي یهوه سرود<br />

ستایش بخوانید.‏ پ س با شادمانی سرودستایش خواندند<br />

و زانو زده،‏ سجده کردند.‏ خروج<br />

سپ.‏ حزْقیا جواب داده،‏ گفت:‏ حال خویشتن را<br />

براي یهوه تقدیس نمودید.‏ پ س نزدیک آمده،‏ قربانیها<br />

و قربانیها تشکر به خانۀ یهوه بیاورید.‏ آنگاه جماعت<br />

قربانیها و قربانیها تشکر آوردند و هر که از دلْ‏ ما<br />

بود قربانیهاي سوختنی آورد.‏<br />

و عدد قربانیهاي سوختنی که جماعت آوردند،‏<br />

هفتاد گاو و صد قوچ و دویست بره بود.‏ همۀ اینها<br />

قربانیهاي سوختنی براي یهوه بود.‏<br />

و عدد چیزهاي مقدس ششصد گاو و سههزار<br />

گوسفند بود.‏<br />

و چون کاهنان کم بودند و به پوست کندن همۀ<br />

قربانیهاي سوختنی قادر نبودند،‏ برادران ایشان<br />

لاویان را کمک کردند تا کار تمام شد و تا<br />

کاهنانْ‏ خود را تقدیس نمودند زیرا که دل لاویان از<br />

کاهنان براي تقدیس نمودن خود مستقیمتر بود.‏ باب<br />

8 ،34<br />

، ایشان<br />

.29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

3 ،30<br />

.35<br />

و قربانیهاي سوختنی نیز با پیه قربانیهاي صلح<br />

و قربانیهاي نوشی براي هر قربانی سوختنی،‏ بسیار<br />

بود.‏ پ س خدمت خانۀ یهوه آراسته شد.‏ لاویان<br />

و حزْقیا و تمامی قوم شادي کردند چونکه خدا<br />

قوم را آماده ساخته بود زیرا این امر ناگهان واقع شد.‏<br />

3 ،3<br />

.36<br />

30<br />

.1<br />

و حزْقیا نزد تمامی اسرائیل و یهودا فرستاد و نامهها<br />

نیز به افرایم و منَسی نوشت تا به خانۀ یهوه به<br />

اورشلیم بیایند و جشن پِسح را براي یهوه خداي<br />

اسرائیل نگاه دارند.‏ باب<br />

زیرا که پادشاه و سرورانش و تمامی جماعت در<br />

1 ،35<br />

.2<br />

1 ،26<br />

24 ،28<br />

عزرا 10 ،3<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

- 436 -


يرو<br />

یاف<br />

يار<br />

یان<br />

بی<br />

تف<br />

يار<br />

اورشلیم مشورت کرده بودند که جشن پِسح رادر ماه 14.<br />

دوم نگاه دارند.‏<br />

در آنوقت نتوانستند آن را نگاه دارند زیرا<br />

کاهنان خود را تقدیس ک ننموده و قوم در اورشلیم<br />

جمع نشده بودند.‏<br />

و این امر به نظر پادشاه و تمامی جماعت پسند<br />

آمد.‏<br />

سپ.‏ قرار دادند که در تمامی اسرائیل از بئرشبع تا<br />

دان ندا نمایند که بیایند و پِسح را براي یهوه خداي<br />

اسرائیل در اورشلیم برپا نمایند،‏ زیرا مدت مدیدي بود<br />

که آن را به طوري که نوشته است،‏ نگاه نداشته بودند.‏<br />

سپ.‏ نگهبانان با نامهها از جانب پادشاه و سرورانش،‏<br />

برحسب فرمان پادشاه به تمامی اسرائیل و یهودا رفته،‏<br />

گفتند:‏ اي فرزنداناسرائیل به سوي یهوه،‏ خداي<br />

ابراهیم و اسحاق و اسرائیل باز گشت نمایید تا او به<br />

بقیۀ شما که از دست پادشاهان آشور رستهاید،‏<br />

بازگردد.‏<br />

و مثل پدران و برادران خود که به یهوه خداي<br />

پدران خویش خیانت ورزیدند،‏ مباشید که ایشان را<br />

محل ویرانی،‏ چنانکه میبینید گردانیده است.‏<br />

پس مثل پدران خود گردن خود را سخت مسازید<br />

بلکه نزد یهوه فروتنی نمایید و به محل مقدس او که<br />

آن را تا ابد تقدیس نموده است داخل شده،‏ یهوه<br />

خداي خود را عبادت نمایید تا آتش خشم او از شما<br />

برگردد.‏<br />

زیرا اگر به سوي یهوه بازگشت نمایید،‏ برادران و<br />

پسران شما به نظر آنانی که ایشان را به اسیري<br />

بردهاند،‏ مورد لطف قرار خواهند گرفت و به این زمین<br />

بازگشت خواهند نمود،‏ زیرا که یهوه خداي شما<br />

مهربان و رحیم است و اگر به سوي او بازگشت نمایید<br />

خود را از شما بر نخواهد گردانید.‏<br />

سپ.‏ نگهبانان شهر به شهر از زمین افرایم و منَسی<br />

تا زبولون گذشتند،‏ اما به ایشان میخندیدند و مسخره<br />

مینمودند.‏ پیدایش<br />

اما بعضی از آذر و منَسی و زبولُون فروتنی نموده،‏<br />

به اورشلیم آمدند.‏<br />

و دست خدا بر یهودا بود که ایشان را یک دل<br />

بخشد تا فرمان پادشاه و سرانش را موافق کلام یهوه<br />

بجا آورند.‏<br />

سپ.‏ گروه عظیمی در اورشلیم براي نگاه داشتن<br />

جشن نان بدون خمیرترش در ماه دوم جمع شدند و<br />

جماعت،‏ بسیار بزرگ شد.‏<br />

دوم تواریخ<br />

و برخاسته،‏ قربانگاههایی را که در اورشلیم بود<br />

خراب کردند و همۀ قربانگاههاي بخور را خراب کرده،‏<br />

به دره کدرون انداختند.‏<br />

و در چهاردهم ماه دوم پِسح را قربانی کردند و<br />

کاهنان و لاویان خجالت کشیده،‏ خود را تقدیس<br />

نمودند و قربانیهاي سوختنی به خانۀ یهوه آوردند.‏<br />

.15<br />

11 ،9 اعداد<br />

16<br />

سپ.‏ در جایهاي خود به ترت خویش برحسب<br />

تورات موسی مرد خدا ایستادند و کاهنان خون را از<br />

دست لاویان گرفته،‏ پاشیدند.‏<br />

زیرا چونکه بسی از جماعت بودند که خود را<br />

تقدیس ننموده بودند،‏ لاویان مأمور شدند که<br />

قربانیهاي پِسح را به جهت هر که پاکیزه نشده بود،‏<br />

قربانی نمایند و ایشان را براي یهوه تقدیس کنند.‏<br />

زیرا گروهی عظیم از قوم یعنی بسیار از افرایم و<br />

منَسی و یساکار و زبولُون پاکیزه نشده بودند؛ و به<br />

طوري که پِسح را خوردند اما نه موافق آنچه نوشته<br />

شده بود،‏ زیرا حزْقیا براي ایشان دعا کرده،‏ گفت:‏ خروج<br />

.17<br />

.18<br />

3 ،12<br />

.19<br />

یهوه مهربان،‏ هر کس را که دل خود را مهیا سازد<br />

تا خدا یعنی یهوه خداي پدران خویش را طلب نماید<br />

بیامرزد،‏ اگر چه موافق شستشوي محل مقدس نباشد.‏<br />

و یهوه حزْقیا را اجابت نموده،‏ قوم را شفا داد.‏<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل که در اورشلیم حاضر بودند،‏<br />

جشن نان بدون خمیر ترش را هفت روز به شادي<br />

عظیم نگاه داشتند.‏ و لاویان و کاهنان یهوه را روز به<br />

روز به آلات ستایش یهوه حمد میگفتند.‏<br />

و حزْقیا به همه لاوی که در خدمت یهوه نیکو<br />

ماهر بودند،‏ سخنان دلاویز گفت.‏ پ س هفت روز مرسوم<br />

جشن را خوردند و قربانیهاي صلح گذرانیده،‏ یهوه<br />

خداي پدران خود را سرودستایش خواندند.‏ باب<br />

و تمامی جماعت مشورت کردند که جشن را<br />

هفت روز دیگر نگاه دارند.‏ پس ه روز دیگر را با<br />

شادمانی نگاه داشتند.‏<br />

زیرا حزْقیا،‏ پادشاه یهودا هزار گاو و هفت هزار<br />

گوسفند به جماعت بخشید و سران هزار گاو و ده هزار<br />

گوسفند به جماعت بخشیدند و بسی از کاهنان<br />

خویشتن را تقدیس نمودند.‏ باب<br />

و تمامی جماعت یهودا و کاهنان و لاویان و<br />

تمامی گروهی که از اسرائیل آمدند و غریبانی که از<br />

زمین اسرائیل آمدند و غریبانیکه در یهودا ساکن<br />

بودند،‏ شادي کردند.‏<br />

6 ،32<br />

7 ،35<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

14 ،19<br />

3. چونکه<br />

.4<br />

5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

- 437 -


یان<br />

کمل<br />

هآن<br />

سک<br />

نی<br />

نیی<br />

يار<br />

یئیلح<br />

يلاو<br />

يلاو<br />

نی<br />

یرِ‏<br />

ینْ‏<br />

یان<br />

تک<br />

.9<br />

دوم تواریخ<br />

.26<br />

و شادي عظیمی در اورشلیم رخ نمود زیرا که از<br />

ایام سلیمان پسر داود،‏ پادشاه اسرائیل مثل ا در<br />

اورشلیم واقع نشده بود.‏<br />

سپ.‏ لاویان کاهن برخاسته،‏ قوم را برکت دادند و<br />

صداي ایشان اجابت شد و دعاي ایشان به مسکن محل<br />

مقدس او به آسمان رسید.‏<br />

27<br />

31<br />

.1<br />

تثنیه<br />

و چون این همه تمام شد،‏ همه اسرائیلی که در<br />

شهرهاي یهودا حاضر بودند بیرون رفته،‏ تمثالها را<br />

شکستند و اَشَیریم را قطع نمودند و مکانهاي بلند و<br />

قربانگاهها را از تمامی یهودا و بنیامین و افرایم و<br />

منَسی کلاً‏ ویران ساختند.‏ پ س تمامی فرزنداناسرائیل<br />

هر کس به خویش به شهرهاي خود برگشتند.‏<br />

5 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

و حزْقیا فرقههاي کاهنان و لاویان را برحسب<br />

سهمهاي ایشان قرار داد که هر از کاهنان و<br />

لاویان موافق خدمت خود براي قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانیهاي صلح و خدمت و تشکر و ستایش به<br />

دروازههاي اردوي یهوه حاضر شوند.‏<br />

و قسمت پادشاه را از اموال خاصش براي قربانیهاي<br />

سوختنی معین کرد،‏ یعنی براي قربانیهاي سوختنی<br />

صبح و شام و قربانیهاي سوختنی سبتها و هلالها و<br />

جشنها برحسب آنچه در تورات یهوه نوشته بود.‏ اعداد<br />

،28<br />

27<br />

.4<br />

.5<br />

و به قومی که در اورشلیم ساکن بودند،‏ امر فرمود<br />

که قسمت کاهنان و لاویان را بدهند تا به شریعت<br />

یهوه عمل کنند.‏<br />

و چون این امر شایع شد،‏ فرزنداناسرائیل نوبر<br />

گندم و شیره و روغن و عسل و تمامی محصول زمین<br />

را به فراوانی دادند و دهم همه چیز را به زیادي<br />

آوردند.‏ ؛ تثنیه<br />

و فرزنداناسرائیل و یهودا که در شهرهاي یهودا<br />

ساکن بودند نیز عشر گاوان و گوسفندان و دهمِ‏<br />

موقوفاتی که براي یهوه خداي ایشان وقف شده بود<br />

آورده،‏ آنها را توده توده نمودند.‏<br />

و در ماه سوم به ساختن تودهها شروع نمودند،‏ و در<br />

ماه هفتم ا را تمام کردند.‏<br />

و چون حزْقیا و سران آمدند و تودهها را دیدند،‏<br />

یهوه را متبارك خواندند و قوم او اسرائیل را مبارك<br />

خواندند.‏<br />

و حزْقیا دربارة تودهها از کاهنان و لاویان سؤآل<br />

نمود.‏<br />

و عزَریا رئیس کاهنان که از خاندان صادوق بود او<br />

را جواب داد و گفت:‏ از وقتی که قوم به آوردن هدایا<br />

براي خانۀ یهوه شروع کردند،‏ خوردیم و سیر شدیم و<br />

بسی باقی گذاشتیم،‏ زیرا یهوه قوم خود رابر<br />

داده است و آنچه باقی مانده است،‏ ا مقدار عظیم<br />

است.‏ اعداد<br />

سپ.‏ حزْقیا امر فرمود که انبارها در خانۀ یهوه مهیا<br />

سازند و مهیا ساختند.‏<br />

و هدایا و دهمها و چیزهاي مقدس را در آنها در<br />

مکان امانت گذاشتند و کونَنْیاي بر آنها رئیس<br />

بود و برادرش شمعی ثانی اثنین.‏<br />

و ی و عزَریا و نَحت و عسائیل و ی موت و<br />

یوزاباد و ایللئیل و یسمخْیا و محت و بنایا برحسب<br />

تع حزْقیا پادشاه و عزَریا رئیس خانۀ خدا زیر دست<br />

کونَنْیا و برادرش شمعی وکلاء شدند.‏<br />

و قُوري پسر یمنَه که دربان دروازه شرقی<br />

بود ناظر داوطلبانه خدا شد تا هدایاي یهوه و چیزهاي<br />

مقدس را تقسیم نماید.‏<br />

و زیردست او عیدن و منیامین و یشُوع و شَمعیا و<br />

اَمرْیا و شَک ا در شهرهاي کاهنان به وظیفههاي<br />

امانتی تعیئن شدند تا به برادران خود،‏ خواه بزرگ و<br />

خواه کوچک،‏ برحسب فرقههاي ایشان برسانند،‏<br />

علاوه بر قسمت روزانه مردي که در نسبنامهها<br />

شمرده شده بودند،‏ از سه ساله و بالاتر یعنی همۀ<br />

آنانی که به خانۀ یهوه داخل میشدند،‏ براي<br />

خدمتهاي ایشان در وظیفههاي ایشان برحسب<br />

فرقههاي ایشان،‏<br />

و قسمت آنانی که در نسب نامهها شمرده شده بود،‏<br />

از کاهنان برحسب خاندان پدران ایشان و از لاویان از<br />

بیست ساله و بالاتر در وظیفههاي ایشان برحسب<br />

فرقههاي ایشان،‏<br />

و قسمت همه اطفال و زنان و پسران و دختران<br />

ایشان که در تمامی جماعت در نسبنامهها شمرده<br />

شده بودند،‏ پس در وظیفههاي امانتی خود خویشتن را<br />

تقدیس نمودند.‏<br />

و نیز براي پسران هارون کاهن که در زمینهاي<br />

اطراف شهرهاي خود ساکن بودند،کسان،‏ شهر به شهر<br />

به نامهاي خود معین شدند تا به همۀ کاهنان مرد و<br />

به همۀ لاوی که در نسبنامهها شمرده شده بودند،‏<br />

قسمتها بدهند.‏<br />

9 ،5<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

22 ،14<br />

خروج 19 ،23<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

- 438 -


يجا<br />

شکی<br />

يار<br />

يار<br />

هآن<br />

يار<br />

یم<br />

هايان<br />

فی<br />

هآن<br />

یم<br />

دوم تواریخ<br />

20<br />

سپ.‏ حزْقیا در تمامی یهودا به اینطور عمل نمود و<br />

آنچه در نظر یهوه خدایش نیکو و پسند و امین بود بجا<br />

آورد.‏<br />

و در هر ک که در خدمت خانۀ خدا و در<br />

شریعتها و دستورات براي طلبیدن خداي خود اقدام<br />

نمود،‏ آن را به تمامی دل خود به عمل آورد و کامیاب<br />

گردید.‏ یوشع ؛ مزامیر<br />

3 ،1<br />

8 ،1<br />

.21<br />

32<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

و بعد از این امور و این امانت،‏ سنْخاریب،‏ پادشاه<br />

آشور آمده،‏ به یهودا داخل شد،‏ و به ضد شهرهاي<br />

حصاردار اردو زده،‏ خواست که ا را براي خود فتح<br />

نماید.‏<br />

و چون حزْقیا دید که سنخاریب آمده است و قصد<br />

نبرد با اورشلیم دارد،‏<br />

آنگاه با سرداران و شجاعان خود مشورت کرد که<br />

آب چشمههاي بیرون شهر را مسدود نماید.‏ پس اورا<br />

کمک کردند.‏<br />

و خلق بسی جمع شده،‏ همۀ چشمهها و نهري را<br />

که از میان زمین جاري بود مسدود کردند،‏ و گفتند:‏<br />

چرا باید پادشاهان آشور بیایند و آب فراوان بیابند؟<br />

سپ.‏ خویشتن را تقویت داده،‏ تمامی حصار را که<br />

شکسته بود،‏ تعمیر نمود و آن را تا برجها بلند نمود و<br />

حصار دیگري بیرون آن بنا کرد و مل ُّو را در شهر داود<br />

مستحکم نمود و اسلحهها و سپرهاي بسی ساخت.‏<br />

23 ،25 باب<br />

.6<br />

و سرداران جنگی بر قوم گماشت و ایشان را در<br />

وسیع نزد دروازه شهر جمع کرده،‏ سخنان دلاویز<br />

به ایشان گفت:‏ باب<br />

که دلیر و قوي باشید!‏ و از پادشاه آشور و تمامی<br />

جمعیتی که با وي هستند،‏ ترسان و هراسان مشوید!‏<br />

زیراآنکه با ماست از آنکه با وي است قويتر میباشد.‏<br />

22 ،30<br />

.7<br />

4 4، اول یوحنا<br />

.8<br />

با او بازوي بشري است و با ما یهوه خداي ما است<br />

تا ما را کمک دهد و در جنگهاي ما جنگ کند.‏ پس<br />

قوم بر سخنان حزْقیا پادشاه یهودا اعتماد نمودند.‏ ارمیا<br />

7 .5 ،17<br />

.9<br />

و بعد از آن سنخاریب،‏ پادشاه آشور،‏ بندگان خود را<br />

به اورشلیم فرستاد و خودش با تمامی توانش در برابر<br />

لا بودند که به حزْقیا پادشاه یهودا و تمامی یهودا<br />

که در اورشلیم بودند،‏ بگویند:‏<br />

پادشاه آشور چنین میفرماید:‏ بر چه<br />

چیز اعتماد دارید که در محاصره در اورشلیم<br />

میمانید؟<br />

آیا حزْقیا شما را فریب نمیدهد تا شما را با قحطی<br />

و تشنگی به مرگ تسلیم نماید که گوید:‏ یهوه<br />

خداي ما،‏ ما را از دست پادشاه آشور رهایی خواهد<br />

داد؟<br />

آیا ه م ین حزْقیا مک بلند و قربانگاههاي او را<br />

ویران نساخته،‏ و به یهودا و اورشلیم امر نفرموده و<br />

نگفته است که پیش یک قربانگاه سجده نمایید و بر<br />

آن بخور بسوزانید؟<br />

آیا نمیدانید که من و پدرانم به همۀ طوا<br />

کشورها چه کردهایم؟ مگر خدایان امتهاي آن<br />

کشورها هیچ قدرتی داشتند که زمین خود را از دست<br />

من برهانند؟ دوم پادشاهان ؛<br />

کدام یک از همۀ خدایان این امتهایی که پدران<br />

من ا را هلاك ساختهاند،‏ قادر بر رهانیدن قوم خود<br />

از دست من بود تا خداي شما قادر باشد که شما را از<br />

دست من رهایی دهد؟<br />

سپ.‏ حال،‏ حزْقیا شما را فریب ندهد و شما را به<br />

اینطور گمراه ننماید و بر او اعتماد منمایید،‏ زیرا هیچ<br />

خدا از خدایان همه امتها و ممالک قادر نبوده است<br />

که قوم خود را از دست من و از دست پدرانم رهایی<br />

دهد،‏ پس به روش اولی'‏ خداي شما شما را از دست<br />

من نخواهد رهانید.‏<br />

و بندگانش سخنان زیاده به ضد یهوه خدا و به<br />

ضد بندهاش حزقیا گفتند.‏<br />

و نامهاي نیز نوشته،‏ یهوه خداي اسرائیل را اهانت<br />

نمود و به ضد وي حرف زده،‏ گفت:‏ چنانکه خدایان<br />

امتهاي کشورها قوم خود را از دست من رهایی<br />

ندادند،‏ همچنین خداي حزْقیا قوم خویش را از دست<br />

من نخواهد رهانید.‏<br />

و ب ا صداي بلند به زبان یهود به اهل اورشلیم که<br />

بر دیوار بودند،‏ ندا در دادند تا ایشان را ترسان و<br />

مشوش ساخته،‏ شهر را بگیرند.‏<br />

و دربارة خداي اورشلیم مثل خدایان امتهاي<br />

جهان که ساخته دست آدمیان باشند،‏ سخن<br />

گفتند.‏<br />

پس حزْقیا پادشاه و اشعیاء پسر آموص پیامبر<br />

دربارة اینْ‏ دعا کردند و به سوي آسمان فریاد برآوردند.‏<br />

و یهوه فرشتهاي فرستاده،‏ همۀ شجاعان جنگی و<br />

رؤسا و سرداران را که در اردوي پادشاه آشور بودند،‏<br />

هلاك ساخت و او با روي شرمنده به زمین خود<br />

12 ،19<br />

33 ،18<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

10. سنخاریب<br />

- 439 -


يار<br />

هايان<br />

هرا<br />

33<br />

.1<br />

بازگشت.‏ و چون به خانۀ خداي خویش داخل شد،‏<br />

آنانی که از کمرش بیرون آمده بودند،‏ او را در آنجا به<br />

شمشیر کشتند.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ یهوه حزْقیا و ساکنان اورشلیم را از دست<br />

سنْحاریب پادشاه آشور و از دست همه رهایی داده،‏<br />

ایشان را از هر طرف نگاهداري نمود.‏<br />

و بسی هدایا به اورشلیم براي یهوه و پیشکشها<br />

براي حزْقیا پادشاه یهودا آوردند و او بعد از آن به نظر<br />

همۀ امتها محترم شد.‏<br />

و در آن ایام حزْقیا بیمار به طرف مرگ میرفت.‏<br />

اما چون نزد یهوه دعا نمود،‏ او با وي سخن گفت و وي<br />

را علامتی داد.‏ اشعیا<br />

اما حزْقیا موافق احسانی که به وي داده شده بود،‏<br />

عمل ننمود زیرا دلش مغرور شد و خشم بر او و یهودا<br />

و اورشلیم افروخته گردید.‏ باب<br />

اما حزْقیا با ساکنان اورشلیم،‏ از غرور دلش<br />

فروتنی نمود،‏ بدین دلیل خشم یهوه در ایام حزْقیا بر<br />

ایشان نازل نشد.‏<br />

و حزْقیا ثروت و توانایی بسیار عظیمی داشت و به<br />

جهت خود خزانهها براي نقره و طلا و سنگهاي گرانبها<br />

و عطریات و سپرها و هر گونه اسباب نفیسه ساخت.‏<br />

و انبارها براي محصولات از گندم و شیره و روغن<br />

و آخُرها براي انواع چهارپایان و آغلها به جهت گلهها.‏<br />

و به جهت خود شهرها ساخت و گلههاي گوسفند<br />

و گوساله بسیار داشت زیرا خدا اندوختههاي بسیار<br />

فراوان به او عطا فرمود.‏<br />

و همین حزْقیا منبع عالی آب جیحون را مسدود<br />

ساخته،‏ آن را به راست به طرف غربی شهر داود<br />

فرود آورد.‏ پ س حزْقیا در تمامی اعمالش کامیاب شد.‏<br />

اما در امر ایلچیانِ‏ سرداران بابل که نزد وي<br />

فرستاده شده بودند تا دربارة نشانهاي که در زمین<br />

ظاهر شده بود پرسش نمایند،‏ خدا او را واگذاشت تا او<br />

را امتحان نماید و هر چه در دلش بود بداند.‏ اشعیا<br />

و بقیۀ وقایع حزْقیا و خوبیهاي او اینک در رؤیاي<br />

اشعیا پسرآموص پیامبر و در تواریخ پادشاهان یهودا و<br />

اسرائیل نوشته شده است.‏ اشعیا ؛ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ حزْقیا با پدران خود خوابید و او را در بلندي<br />

مقبرة پسران داود دفن کردند؛ و تمامی یهودا و<br />

ساکنان اورشلیم او را در هنگام مرگش احترام نمودند؛<br />

و پسرش منَسی در جایش سلطنت نمود.‏ دوم پادشاهان<br />

دوم تواریخ<br />

منَسی دوازده ساله بود که پادشاه شد و پنجاه و<br />

پنج سال در اورشلیم سلطنت نمود.‏ دوم پادشاهان<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق فاجعات<br />

امتهایی که یهوه آنها را از حضور فرزنداناسرائیل<br />

اخراج کرده بود،‏ عمل نمود.‏ تثنیه<br />

زیرا مک بلند را که پدرش حزْقیا خراب کرده<br />

بود،‏ بار دیگر بنا نمود و قربانگاهها براي بعلیم برپا کرد<br />

و اَشَیرهها بساخت و به تمامی لشکر آسمان سجده<br />

نموده،‏ آنها را عبادت کرد.‏ دوم پادشاهان<br />

و قربانگاهها در خانۀ یهوه بنا نمود که دربارهاش<br />

یهوه فرموده بود:‏ اسم من در اورشلیم تا به ابد خواهد<br />

بود.‏ تثنیه ؛ اول پادشاهان<br />

و قربانگاهها براي تمامی لشکر آسمان در هر دو<br />

حیات خانۀ یهوه بنا نمود.‏<br />

و پسران خود را در دره پسر هن ُّوم از آتش گذرانید<br />

و فالگیري و افسونگري و جادوگري میکرد و با احضار<br />

کنندگان روح و جادوگران ارتباط داشت و در نظر<br />

یهوه شرارت بسیار ورزیده،‏ خشم او را به هیجان آورد.‏<br />

و تمثال ریخته شده بت را که ساخته بود،‏ در خانۀ<br />

یهوه برپا داشت که دربارهاش خدا به داود و به پسرش<br />

سلیمان گفته بود:‏ در این خانه و در اورشلیم که آن را<br />

از تمامی قومها فرزنداناسرائیل برگزیدهام ، اسم خود را<br />

تا به ابد قرار خواهم داد.‏ باب<br />

و پایهاي اسرائیل را از زمینی که براي پدران شما<br />

انتخاب ساختهام ، بار دیگر آواره نخواهم گردانید،‏ به<br />

شرطی که توجه نمایند تا برحسب هر آنچه به ایشان<br />

امر فرمودهام وبرحسب تمامی شریعت و قواعد و<br />

احکامی که به دست موسی دادهام نمایند.‏<br />

اما منَسی،‏ یهودا و ساکنان اورشلیم را فریب داد تا<br />

از امتهایی که یهوه پیش فرزنداناسرائیل هلاك کرده<br />

بود،‏ بدتر رفتار نمودند.‏<br />

و یهوه به منَسی و بها قوم او سخن گفت،‏ اما<br />

ایشان گوش نگرفتند.‏ باب<br />

سپ.‏ یهوه سرداران لشکر آشور را بر ایشان آورد و<br />

منَسی را با قلابها گرفته،‏ او را به زنجیرها بستند و به<br />

بابل بردند.‏ مزامیر<br />

و چون در تنگی بود،‏ یهوه خداي خود را طلب<br />

نمود و به حضور خداي پدران خویش بسیار فروتنی<br />

نمود.‏ مزامیر<br />

و چون از او سئوال نمود وي را اجابت نموده،‏<br />

1 ،21<br />

4 ،18<br />

، عمل<br />

9 ،18<br />

10 ،7<br />

3 ،9<br />

19 ،24<br />

10 ،107<br />

11 .5 ،12<br />

7 ،18<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

،20<br />

1 ،39<br />

1 ،18<br />

16 ،26<br />

1 ،36<br />

36 ،37<br />

1 ،38<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

21<br />

- 440 -


هايان<br />

هايان<br />

يرو<br />

ته<br />

34<br />

.1<br />

خواهش او را شنید و به مملکتش به اورشلیم باز آورد؛<br />

آنگاه منَسی دانست که یهوه خدا است.‏<br />

و بعد از این حصار بیرونی شهر داود را به طرف<br />

غربی جیحون در دره تا دهنه دروازة ماهی بنا نمود و<br />

دیواري گرداگرد عوفل کشیده،‏ آن را بسیار بلند<br />

ساخت و سرداران جنگی بر همۀ شهرهاي حصاردار<br />

یهودا قرار داد.‏<br />

و خدایان بیگانه و بت را از خانۀ یهوه و تمامی<br />

قربانگاهها را که در کوه خانۀ یهوه و در اورشلیم<br />

ساخته بود برداشته،‏ آنها را از شهر بیرون ریخت.‏<br />

و قربانگاه یهوه را تعمیر نموده،‏ قربانیهاي صلح و<br />

تشکر بر آن گذرانیدند و یهودا را امر فرمود که یهوه<br />

خداي اسرائیل را عبادت نمایند.‏<br />

اما قوم هنوز در مک بلند قربانی میگذرانیدند<br />

اما فقط براي یهوه خداي خود.‏<br />

و بقیۀ وقایع منَسی و دعایی که نزد خداي خود<br />

کرد و سخنان پیشگویان که به اسم یهوه<br />

خداياسرائیل به او گفتند،‏ اینک در تواریخ پادشاهان<br />

اسرائیل نوشته است.‏ دوم پادشاهان<br />

و دعاي او و مستجاب شدنش و تمامی گناه و<br />

خیانتش و جایهایی که مک بلند در آنها ساخت و<br />

اَشَیرهها و بتهایی که قبل از فروتن شدنش برپا نمود،‏<br />

اینک در اخبار حوزاي نوشته است.‏<br />

پس منَسی با پدران خود خوابید و او را در خانۀ<br />

خودش دفن کردند و پسرش آمون در جایش پادشاه<br />

شد.‏ دوم پادشاهان<br />

آمون بیست و دو ساله بود که پادشاه شد و دو<br />

سال در اورشلیم پادشاهی کرد.‏ دوم پادشاهان<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود،‏ موافق آنچه<br />

پدرش منَسی کرده بود،‏ به عمل آورد؛ و آمون براي<br />

همه بتهایی که پدرش منَسی ساخته بود،‏ قربانی<br />

گذرانیده،‏ آنها را پرستش کرد.‏<br />

و به حضور یهوه فروتنی ننمود،‏ چنانکه پدرش<br />

منَسی فروتنی نموده بود،‏ بلکه این آمون زیاده و زیاده<br />

نافرمانی ورزید.‏<br />

سپ.‏ خادمانش بر او شوریده،‏ او را در خانۀ خودش<br />

کشتند.‏ دوم پادشاهان<br />

و اهل زمین همۀ کسانی را که بر آمون پادشاه<br />

شوریده بودند،‏ به قتل رسانیدند و اهل زمین پسرش<br />

یوشیا را در جایش به پادشاهی انتخاب کردند.‏ دوم<br />

دوم تواریخ<br />

19 ،21<br />

1 ،21<br />

20 ،12<br />

18 ،21<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

پادشاهان<br />

یوشیا هشت ساله بود که پادشاه شد و در اورشلیم<br />

سی و یکسال سلطنت نمود.‏ دوم پادشاهان<br />

و آنچه در نظر یهوه پسند بود،‏ به عمل آورد و به راه<br />

و روشهاي پدر خود داود پی نموده،‏ به طرف<br />

راست یا چپ انحراف نورزید.‏ باب<br />

و در سال هشتم سلطنت خود،‏ هنگامی که هنوز<br />

جوان بود،‏ به طلبیدن خداي پدر خود داود شروع کرد<br />

و در سال دوازدهم به پاکیزه ساختن یهودا و اورشلیم<br />

از مکانهاي بلند و اَشَیرهها و تمثالها و بتها آغاز نمود.‏<br />

و قربانگاههاي بعلیم را به حضور وي ویران ساختند،‏<br />

و تماثیل شمس را که بر آنها بود قطع نمود،‏ و اَشَیرهها<br />

و تمثالها و بتهاي ریختهشده را شکست،‏ و آنها را خرد<br />

کرده،‏ بر روي قبرهاي آنانی که براي آنها قربانی<br />

میگذرانیدند،‏ پاشید.‏ دوم پادشاهان<br />

و استخوانهاي کاهنان را بر قربانگاههاي خودشان<br />

سوزانید.‏ پس یهودا و اورشلیم را پاکیزه نمود.‏ اول<br />

1 ،22<br />

2 ،29<br />

18 ،11<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

2 ،13 پادشاهان<br />

.6<br />

و در شهرهاي م نَ‏ س ی و افرایم و شمعون حتی'‏<br />

نفتالی نیز در خرابههایی که به هر طرف آنها بود<br />

همچنین کرد.‏<br />

.7<br />

و قربانگاهها را ویران ساخت و اَشَیرهها و تمثالها را<br />

کوبیده،‏ نرم کرد و همۀ تمثالهاي شمس را در تمامی<br />

زمین اسرائیل قطع نموده،‏ به اورشلیم مراجعت کرد.‏<br />

30 ،26 لاویان<br />

.8<br />

.9<br />

و در سال هجدهم سلطنت خود،‏ بعد از آنکه زمین<br />

و خانه را پاکیزه ساخته بود،‏ شافان پسر اَصلْیا و معسیا<br />

رئیس شهر و یوآخ پسر یوآحازِ‏ وقایع نگار را براي<br />

تعمیر خانۀ یهوه خداي خود فرستاد.‏<br />

و نزد حلْقیاي رئیس کاهنان آمدند و نقرهاي را که<br />

به خانۀ خدا درآورده شده،‏ و لاویان محافظان آستانه،‏<br />

آن را از دست منَسی و افرایم و تمامی بقیۀ اسرائیل و<br />

تمامی یهودا و بنیامین و ساکنان اورشلیم جمع کرده<br />

بودند،‏ به او تسلیم نمودند.‏<br />

و آن را به دست سرکارانی که بر خانۀ یهوه<br />

گماشته شده بودند،‏ سپردند تا آن را به عملههایی که<br />

در خانۀ یهوه کار میکردند،‏ به ج اصلاح و تعمیر<br />

خانه بدهند.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ آن را به نجاران و بنایان دادند تا سنگهاي<br />

تراشیده و چوب به جهت چوبحامل و تیرها براي<br />

خانههایی که پادشاهان یهودا آنها را خراب کرده<br />

5 ،22<br />

.10<br />

11<br />

5 ،14<br />

- 441 -


نی<br />

يرو<br />

نی<br />

نی<br />

بودند،‏ بخرند.‏<br />

و آن مردان،‏ کار را به امانت بجا میآوردند.‏ و<br />

سرکاران ایشان که نظارت میکردند،‏ یحت و عوبدیاي<br />

لاویان از پسرانمراري و زکریا و مشُلام از<br />

پسرانقهاتیان بودند،‏ و نیز از لاویان هر که به آلات<br />

موسیقی ماهر بود.‏<br />

و ایشان ناظران حمالان و وکلاء بر همۀ آنانی که<br />

در هر گونهاي خدمت،‏ اشتغال داشتند بودند،‏ و از<br />

لاویان کاتبان و سرداران و دربانان بودند.‏<br />

و چون نقرهاي را که به خانۀ یهوه آورده شده بود،‏<br />

بیرون میبردند،‏ حلقیاي کاهن،‏ کتاب تورات یهوه را<br />

که به واسطۀ موسی نازل شده بود،‏ پیدا کرد.‏<br />

و حلقیا شافان نویسنده را خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

کتاب تورات را در خانۀ یهوه یافتهام و حلقیا آن کتاب<br />

را به شافان داد.‏ دوم پادشاهان<br />

و شافان آن کتاب را نزد پادشاه برد و نیز به<br />

پادشاه خبر رسانیده،‏ گفت:‏ هر آنچه به دست بندگانت<br />

سپرده شده است آن را بجا میآورند.‏<br />

و نقرهاي را که در خانۀ یهوه یافت شد،‏ بیرون<br />

آوردند و آن را به دست سرکاران و به دست کارگران<br />

دادند.‏<br />

و شافان نویسنده پادشاه را خبر داده،‏ گفت:‏<br />

حلقیاي کاهن کتابی به من داده است.‏ پ س شافان آن<br />

را به حضور پادشاه خواند.‏<br />

و چون پادشاه سخنان تورات را شنید،‏ لباس خود<br />

را درید.‏ عزرا<br />

و پادشاه،‏ حلقیاي کاهن و اخیقام پسر شافان و<br />

عبدون پسر میکا و شافان کاتب و عسایا خادم پادشاه<br />

را امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

بروید و از یهوه براي من و براي بقیۀ اسرائیل و<br />

یهودا دربارة سخنانی که در این کتاب یافت میشود،‏<br />

درخواست نمایید زیرا خشم یهوه که بر ما ریخته شده<br />

است،‏ عظیم میباشد چونکه پدران ما کلام یهوه را<br />

نگاه نداشتند و به هر آنچه در این کتاب نوشته شده<br />

است عمل ننمودند.‏<br />

سپ.‏ حلْقیا و آنانی که پادشاه ایشان را امر فرمود،‏<br />

نزد حلْده نبیه زن شَل ُّوم پسر تُوقَهۀ پسر حسرَه<br />

لباسدار رفتند،‏ و او در محله دوم اورشلیم ساکن بود و<br />

او را به این منظور سخن گفتند.‏<br />

و او به ایشان گفت:‏ یهوه خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ به کسی که شما را نزد من فرستاده است<br />

دوم تواریخ<br />

بگویید:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من بلایی بر ا<br />

مکان و ساکنانش خواهم رسانید،‏ یعنی همۀ لعنتهایی<br />

که در این کتاب که آن را به حضور پادشاه یهودا<br />

خواندند،‏ نوشته شده است.‏ لاویان ؛ تثنیه<br />

چونکه مرا ترك کرده،‏ براي خدایان دیگر بخور<br />

سوزانیدند تا به تمامی اعمال دستهاي خود خشم مرا<br />

به هیجان بیاورند؛ پس خشم من بر این مکان افروخته<br />

شده،‏ خاموشی نخواهد پذیرفت.‏<br />

اما به پادشاه یهودا که شما را به جهت درخواست<br />

نمودن از یهوه فرستاده است،‏ بگویید:‏ یهوه خداي<br />

اسرائیل چنین میفرماید:‏ دربارة سخنانی که<br />

شنیدهاي،‏<br />

دل تو نرم بود و هنگامی که کلام یهوه را<br />

دربارة این مکان و ساکنانش شنیدي،‏ در حضور وي<br />

فروتنی نمودي و به حضور من فروتن شده،‏ لباس خود<br />

را دریدي و به حضور من گریستی،‏ بنابراین یهوه<br />

میفرماید:‏ من نیز تو را اجابت فرمودم.‏<br />

اینک من تو را نزد پدرانت جمع خواهم کرد و در<br />

قبر خود به سلامتی گذارده خواهی شد،‏ و چشمان تو<br />

تمامی بلا را که من بر این مکان و ساکنانشمیرسانم<br />

نخواهد دید ‏.پس ایشان نزد پادشاه جواب آوردند.‏ دوم<br />

15 ،28<br />

باب 12 ،33<br />

14 ،26<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. چونکه<br />

.28<br />

20 ،22 پادشاهان<br />

.29<br />

و پادشاه فرستاد که تمامی بزرگان یهودا و<br />

اورشلیم را جمع کردند.‏ دوم پادشاهان<br />

و پادشاه و تمامی مردان یهودا و ساکنان اورشلیم<br />

و کاهنان و لاویان و تمامی قوم،‏ چه کوچک و چه<br />

بزرگ،‏ به خانۀ یهوه برآمدند و او همۀ سخنان کتاب<br />

عهدي را که در خانۀ یهوه یافت شد،‏ در گوش ایشان<br />

خواند.‏<br />

و پادشاه بر منبر خود ایستاد و به حضور یهوه<br />

عهد بست که یهوه را پی نموده،‏ دستورات و<br />

شهادات و قواعد او را به تمامی دل و تمامی جان نگاه<br />

دارند و سخنان این عهد را که در ا کتاب نوشته<br />

شده است،‏ بجا آورند.‏ باب ؛ یوشع<br />

و همۀ آنانی را که در اورشلیم و بنیامین حاضر<br />

بودند،‏ بر ا پیمان وارد شدند و ساکنان اورشلیم،‏<br />

برحسب عهد خدا یعنی خداي پدران خود،‏ عمل<br />

نمودند.‏<br />

و یوشیا همۀ فاجعهها را از تمامی زمینهایی که از<br />

آن فرزنداناسرائیل بود برداشت،‏ و همۀ کسانی را که<br />

در اسرائیل یافت شدند،‏ اصرار نمود که یهوه خداي<br />

1 ،23<br />

25 ،24<br />

12 ،15<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.<br />

8 ،22<br />

3 ،9<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

- 442 -


يرو<br />

یان<br />

هآن<br />

یئیلع<br />

لی<br />

يجا<br />

هآن<br />

هآن<br />

کمیشرْ‏<br />

خود را عبادت نمایند و ایشان در تمامی ایام او از 11.<br />

پی یهوه خداي پدران خود انحراف نورزیدند.‏ داوران<br />

دوم تواریخ<br />

7 ،2<br />

35<br />

.1<br />

و یوشیا جشن پِسحی در اورشلیم براي یهوه نگاه<br />

داشت،‏ و پِسح را در چهاردهم ماه اول در اورشلیم<br />

قربانی نمودند.‏ دوم پادشاهان<br />

و کاهنان را بر وظایف ایشان قرار داده،‏ ایشان را<br />

براي خدمت خانۀ یهوه قوي دل ساخت.‏<br />

و به لاوی که تمامی اسرائیل را تعلیم میدادند و<br />

براي یهوه تقدیس شده بودند،‏ گفت:‏ صندوق مقدس را<br />

در خانهاي که سلیمان پسر داود،‏ پادشاهاسرائیل بنا<br />

کرده است بگذارید.‏ و دیگر بر دوش شما بار نباشد.‏<br />

هماکنون به خدمت یهوه خداي خود و به قوم او<br />

اسرائیل بپردازید.‏ اول پادشاهان<br />

و خویشتن را برحسب خاندانهاي پدران خود و<br />

فرقههاي خویش بر وفق نوشتۀ داود،‏ پادشاه اسرائیل و<br />

نوشتۀ پسرش سلیمان آماده سازید.‏<br />

و برحسب فرقههاي خاندانهاي پدران برادران<br />

خویش یعنی پسرانقوم و موافق فرقههاي خاندانهاي<br />

پدران لاویان در محل مقدس بایستید.‏<br />

و پِسح را قربانی نمایید و خویشتن را تقدیس<br />

نموده،‏ براي برادران خود تدارك بینید تا برحسب<br />

کلامی که یهوه به واسطۀ موسی فرموده است عمل<br />

نمایند.‏<br />

سپ.‏ یوشیا به پسرانقوم یعنی به همۀ آنانی که<br />

حاضر بودند،‏ از گله برهها و بزغالهها به قدر سی هزار<br />

رأس،‏ همۀ ا را به جهت قربانیهاي پِسح داد و از<br />

گاوان سه هزار رأس که همۀ اینها از اموال خاص<br />

پادشاه بود.‏ باب<br />

و سروران او به قوم و به کاهنان و به لاویان<br />

قربانیهاي داوطلبانه دادند.‏ و حلقیا و زکریا و یحیئیل<br />

که سران خانۀ خدا بودند،‏ دو هزار و ششصد بره و<br />

سیصد گاو به جهت قربانیهاي پِسح دادند.‏<br />

و کوننیا و شَمعیا و نَتَنْیئ برادرانش و حشبا و<br />

ی و یوزاباد که سران لاویان بودند،‏ پنج هزار بره و<br />

پانصد گاو به لاویان به جهت قربانیهاي پِسح دادند.‏<br />

سپ.‏ آن خدمت مهیا شد و کاهنان در جایهاي<br />

خود و لاویان در فرقههاي خویش،‏ برحسب فرمان<br />

پادشاه ایستادند.‏<br />

و پِسح را قربانی کردند و کاهنان خون را از دست<br />

ایشان گرفته پاشیدند و لاویان پوست ا را کندند.‏<br />

و قربانیهاي سوختنی را برداشتند تا آنها را<br />

برحسب فرقههاي خاندانهاي پدران به پسران قوم<br />

بدهند تا ایشان ا را برحسب آنچه در کتاب موسی<br />

نوشته بود،‏ براي یهوه بگذرانند و با گاوان نیز چنین<br />

عمل نمودند.‏<br />

و پِسح را موافق رسم به آتش پختند و قربانیهاي<br />

مقدس را در دیگها و پاتیلها و تابهها پخته،‏ آنها را به<br />

تمامی پسران قوم به زودي دادند.‏<br />

و بعد از آن براي خودشان و براي کاهنان مهیا<br />

ساختند زیرا که پسران هارون کاهن در گذرانیدن<br />

قربانیهاي سوختنی و پیه تا شام مشغول بودند.‏ بدین<br />

دلیل لاویان براي خودشان و براي پسران هارون کاهن<br />

مهیا ساختند.‏<br />

و سرود خوانان از پسرانآساف برحسب فرمان<br />

داود و آساف و هیمان و یدوتون که پیشگوي پادشاه<br />

بود،‏ به خود ایستادند و دربانان نزد هر دروازه؛ و<br />

براي ایشان لازم نبود که از خدمت خود دور شوند زیرا<br />

که برادران ایشان لاویان به جهت ایشان مهیا ساختند.‏<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

1 ،27 ؛ 1 ،26 اول تواریخ<br />

16<br />

سپ.‏ تمامی خدمت یهوه در همان روز آماده شد<br />

تا پِسح را نگاه دارند و قربانیهاي سوختنی را بر<br />

قربانگاه یهوه برحسب فرمان یوشیا پادشاه بگذرانند.‏<br />

سپ.‏ فرزنداناسرائیل که حاضر بودند،‏ در همان<br />

وقت،‏ پِسح و جشن نان بدون خمیر ترش را هفت روز<br />

نگاه داشتند.‏<br />

و هیچ جشن پِسح مثل این از ایام سموئیل پیامبر<br />

در اسرائیل نگاه داشته نشده بود،‏ و هیچ کدام از<br />

پادشاهان اسرائیل مثل این جشن پِسحی که یوشیا و<br />

کاهنان و لاویان و تمامی حاضران یهودا و اسرائیل و<br />

ساکنان اورشلیم نگاه داشتند،‏ نگاه نداشته بود.‏ باب<br />

17<br />

.18<br />

26 ،30<br />

.19<br />

و این پِسح در سال هجدهم سلطنت یوشیا واقع<br />

شد.‏<br />

بعد از همۀ این امور چون یوشیا معبد را آماده<br />

کرده بود،‏ نَکو پادشاه مصر برآمد تا با ک نزد<br />

نهر فرات جنگ کند.‏ و یوشیا به مقابلۀ او بیرون رفت.‏<br />

.20<br />

دوم پادشاهان<br />

29 ،23<br />

.21<br />

و نَکو قاصدان نزد او فرستاده،‏ گفت:‏ اي پادشاه<br />

یهودا مرا با تو چه کار است؟ من امروز به ضد تو<br />

نیامدهام بلکه به ضد خاندانی که با آن جنگ<br />

21 ،23<br />

1 ،6<br />

24 ،30<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

- 443 -


يجا<br />

ته<br />

کن<br />

کنَ‏<br />

نکی<br />

هآن<br />

نکی<br />

يار<br />

مینمایم.‏ و خدا مرا امر فرموده است که بشتابم.‏ پ س 8.<br />

از آن خدایی که با من است،‏ دست بردار مبادا تو را<br />

هلاك سازد.‏<br />

اما یوشیا روي خود را از او برنگردانید،‏ بلکه<br />

خویشتن را ناشناس ساخت تا با وي جنگ کند؛ و به<br />

کلام نکو که از جانب خدا بود گوش نگرفته،‏ به قصد<br />

نبرد به میدان مجِدو درآمد.‏ دوم پادشاهان ؛ زکریا<br />

و تیراندازان بر یوشیا پادشاه تیر انداختند و پادشاه<br />

به خادمان خود گفت:‏ مرا بیرون برید زیرا که سخت<br />

مجروح شدهام اول پادشاهان<br />

سپ.‏ خادمانش او را از ارابهاش گرفتند و بر ارابۀ<br />

دومین که داشت سوار کرده،‏ به اورشلیم آوردند.‏ پس<br />

وفات یافته،‏ در مقبرة پدران خود دفن شد،‏ و تمامی<br />

یهودا و اورشلیم براي یوشیا ماتم گرفتند.‏<br />

و ارمیا به ج یوشیا مرثیه خواند و تمامی<br />

آوازخوانان زن و مرد یوشیا را در مرثیهخوانی خویش<br />

تا امروز ذکر میکنند و آن را قاعدهاي در اسرائیل قرار<br />

دادند،‏ چنانکه در سفر مراثی نوشته است.‏ ارمیا<br />

و بقیۀ وقایع یوشیا و اعمال نیکویی که مطابق<br />

نوشتۀ تورات یهوه به عمل آورد،‏<br />

و امور اول و آخر او ای در تواریخ پادشاهان<br />

اسرائیل و یهودا نوشته است.‏ دوم پادشاهان<br />

دوم تواریخ<br />

11 ،12<br />

10 ،22<br />

30 ،23<br />

1 ،22<br />

34 ،22<br />

.<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

36<br />

.1<br />

و قوم زمین،‏ یهوآحاز پسر یوشیا را گرفته،‏ او را در<br />

پدرش در اورشلیم به پادشاهی انتخاب نمودند.‏<br />

دوم پادشاهان<br />

30 ،23<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

یهوآحاز بیست و سه ساله بود که پادشاه شد و در<br />

اورشلیم سه ماه سلطنت نمود.‏<br />

و پادشاه مصر،‏ او را در اورشلیم برکنار نمود و زمین<br />

را به صد وزنۀ نقره و یک وزنۀ طلا جریمه کرد.‏<br />

و پادشاه مصر،‏ برادرش الیاقیم را بر یهودا و اورشلیم<br />

پادشاه ساخت،‏ و اسم او را به یهویاقیم تبدیل نمود،‏ و<br />

و برادرش یهوآحاز را گرفته،‏ به مصر برد.‏<br />

یهویاقیم بیست و پنج ساله بود که پادشاه شد و<br />

یازده سال در اورشلیم سلطنت نمود،‏ و در نظر یهوه<br />

خداي خود شرارت ورزید.‏<br />

و نَبوکدنَصر پادشاه بابل به ضد او برآمد و او را به<br />

زنجیرها بست تا او را به بابل بِبرد.‏ حزقیال<br />

و نَبوکدنَصر بعضی از ظروف خانۀ یهوه را به بابل<br />

آورده،‏ آنها را در قصر خود در بابل گذاشت.‏ عزرا<br />

و بقیۀ وقایع یهویاقیم و وقاحاتی که به عمل آورد و<br />

آنچه در او یافت شد،‏ ای کن در تواریخ پادشاهان<br />

اسرائیل و یهودا نوشته است.‏ و پسرش یهویا در<br />

جایش پادشاهی کرد.‏ دوم پادشاهان<br />

یهویا هشت ساله بود که پادشاه شد و سه ماه و<br />

ده روز در اورشلیم سلطنت نمود و آنچه در نظر یهوه<br />

ناپسند بود،‏ به عمل آورد.‏<br />

و دروقت تحویل سال،‏ نَبوکدنَصر پادشاه فرستاد و<br />

او را با ظروف گرانبهاي خانۀ یهوه به بابل آورد،‏ و<br />

برادرش صدقیا را بر یهودا و اورشلیم پادشاه ساخت.‏<br />

6 ،24<br />

.9<br />

.10<br />

دوم پادشاهان<br />

12 .10 ،24<br />

1 52، ؛ ارمیا<br />

11. صدقیا بیست و یکساله بود که پادشاه شد و یازده<br />

سال در اورشلیم سلطنت نمود.‏<br />

و در نظر یهوه خداي خود شرارت ورزیده،‏ در<br />

حضور ارمیاي پیامبر که از زبان یهوه به او سخن گفت،‏<br />

فروتنی ننمود.‏<br />

و نیز بر نَبوکدنَصر پادشاه که او را به خدا قسم<br />

داده بود عاصی شد و گردن خود را قوي و دل خویش<br />

را سخت ساخته،‏ به سوي یهوه خداي اسرائیل<br />

بازگشت ننمود.‏<br />

و تمامی سران کاهنان و قوم،‏ خیانت بسی<br />

موافق همۀ وقاحاتی که امتها ورزیدند و خانۀ یهوه را<br />

که آن را در اورشلیم تقدیس نموده بود،‏ نجس<br />

ساختند.‏ تثنیه<br />

و یهوه خداي پدر ایشان به دست رسولان خویش<br />

نزد ایشان فرستاد،‏ بلکه صبح زود برخاسته،‏ ایشان را<br />

ارسال نمود زیرا که بر قوم خود و بر مسکن خویش<br />

رحم نمود.‏ لوقا ؛ اعمال رسولان<br />

اما ایشان رسولان خدا را اهانت نمودند و کلام او<br />

را خوار شمرده،‏ پیامبرانش را مسخره نمودند،‏ چنانکه<br />

خشم یهوه بر قوم او افروخته شد،‏ به حدي که علاجی<br />

نبود.‏<br />

سپ.‏ پادشاه کلدانیان را که جوانان ایشان را در<br />

خانۀ مقدسِ‏ ایشان به شمشیر کشت و بر جوانان و<br />

دوشیزگان و پیران و ریشسفیدان ترحم ننمود،‏ بر<br />

ایشان آورد و همه را به دست او تسلیم کرد.‏<br />

و او سایر ظروف خانۀ خدا را از بزرگ و کوچک و<br />

خزانههاي خانۀ یهوه و گنجهاي پادشاه و سرورانش را<br />

تماماً‏ به بابل برد.‏ دوم پادشاهان<br />

و خانۀ خدا را سوزانیدند و حصار اورشلیم را ویران<br />

ساختند و همۀ قصرهایش را به آتش سوزانیدند و همه<br />

آلات باارزش ا را ضایع کردند.‏ نهمیا<br />

3 ،1<br />

52 ،7<br />

13 ،25<br />

9 ،18<br />

10 ،20<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

7 ،1<br />

9 ،19<br />

.7<br />

- 444 -


دوم تواریخ<br />

.20<br />

و بازماندگان را به بابل به اسیري برد که ایشان تا<br />

زمان سلطنت پادشاهان پارس او را و پسرانش را بنده<br />

بودند.‏<br />

کلام یهوه به زبان ارمیا اینطور کامل شود که تا<br />

زمین سبتهاي خود جشن بگیرد،‏ آرامی یابد تا زمانی<br />

که تمامی دوران ویرانی جبران شود،‏ تا هفتاد سال<br />

سپري شد.‏ ارمیا<br />

و در سال اولِ‏ کورش،‏ پادشاه پارس،‏ تا کلام یهوه<br />

به زبان ارمیا کامل شود،‏ یهوه روح کورش،‏ پادشاه<br />

پارس را برانگیخت تا در تمامی ممالک خود فرمانی<br />

صادر کرد و آن را نیز نوشت و گفت:‏ عزرا ؛ اشعیا<br />

کورش،‏ پادشاه پارس چنین میگوید:‏ یهوه خداي<br />

آسمانها،‏ تمامی ممالک زمین را به من داده است و او<br />

مرا امر فرمود که خانهاي براي وي در اورشلیم که در<br />

یهودا است بنا نمایم.‏ پ س کیست از شما از تمامی قوم<br />

او؟ یهوه خدایش همراهش باشد و برود.‏<br />

28 ،44<br />

1 ،1<br />

11 ،25<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 445 -


هآن<br />

یان<br />

ته<br />

هآن<br />

کايز<br />

ي سیصا<br />

هرَ‏<br />

کم<br />

عزرا<br />

عزرا<br />

1<br />

.1<br />

و در سال اول کورش،‏ پادشاه پارس تا کلام یهوه به<br />

زبان ارمیا کامل شود،‏ یهوه روح کورش پادشاه پارس را<br />

برانگیخت تا در تمامی ممالک خود فرمانی صادر کرد<br />

و آن را نیز نوشت و گفت:‏ دوم تواریخ ؛ عزرا ؛ ارمیا<br />

13 ،5<br />

22 ،36<br />

11 ،25<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

کورش پادشاه پارس چنین میفرماید:‏ یهوه خداي<br />

آسمانها همه ممالک زمین را به من داده و مرا امر<br />

فرموده است که خانهاي براي وي در اورشلیم که در<br />

یهودا است بنا نمایم.‏<br />

سپ.‏ کیست از شما از تمامی قوم او که خدایش با<br />

وي باشد؟ او به اورشلیم که در یهودا است،‏ برود و<br />

خانه یهوه را که خداي اسرائیل و خداي حقیقی است،‏<br />

در اورشلیم بنا نماید.‏<br />

و هر که باقی مانده باشد،‏ در هر مک از<br />

مکانهایی که در آنها غریب میباشد،‏ اهل آن مکان او<br />

را ب ه نق ره و ط لا و ام وال و چهارپای ان ع لاوه ب ر<br />

قربانیهاي داوطلبانه به ج خانه خدا که در<br />

اورشلیم است کمک نمایند.‏<br />

سپ.‏ رؤساي پدران یهودا و بنیامین و کاهنان و<br />

لاویان با همه کسانی که خدا روح ایشان را<br />

برانگیزانیده بود برخاسته،‏ روانه شدند تا خانه یهوه را<br />

که در اورشلیم است بنا نمایند.‏<br />

و همه همسایگان ایشان،‏ ایشان را به آلات نقره و<br />

طلا و اموال و چهارپایان و تحفهها،‏ علاوه بر همه<br />

قربانیهاي داوطلبانه کمک کردند.‏<br />

و کورش پادشاه ظروف خانه یهوه را که نبوکدنصر<br />

ا را ازاورشلیم آورده و در خانه خدایان خود گذاشته<br />

بود،‏ بیرون آورد.‏<br />

و کورش پادشاه پارس،‏ آنها را از دست متْرَدات،‏<br />

خزان هدار خ ود بی رون آورده،‏ ب ه شیشَبص ر رئ یس<br />

یهودیان شمرد.‏ باب<br />

و عدد آنها این است:‏ سی طاس طلا و هزار طاس<br />

نقره و بیست و نه کارد،‏<br />

و سی جام طلا و چهارصد و ده جام نقره از قسم<br />

دوم و هزار ظرف دیگر.‏<br />

تمامی ظروف طلا و نقره پنجهزار و چهارصد بود و<br />

شیشبصر همه<br />

میرفتند برد.‏<br />

2<br />

.1<br />

ا را با اسیرانی که از بابل به اورشلیم<br />

و اینانند اهل ولایتها که از اسیري آناشخاصی که<br />

نبوکدنصر،‏ پادشاه بابل،‏ به بابل به اسیري برده بود،‏<br />

برآمدند و هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا و شهر<br />

خود برگشتند.‏ نحمیا<br />

اما آنانی که همراه زربابل آمدند،‏ یشوع و نَحمیا و<br />

سرایا و رعیلایا و مردخاي و بِلْشان و مسفار و بِغْواي و<br />

رحوم و بعنَه.‏ و شماره مردان قوم اسرائیل:‏<br />

پسرانفرعوش دو هزار و یکصد و هفتاد و دو.‏<br />

پسرانشَفَطْیا سیصد و هفتاد و دو.‏<br />

پسرانآرح هفتصد و هفتاد و پنج.‏<br />

پسرانفَحت موآب از پسرانیشُوع و یوآب دو هزار و<br />

هشتصد و دوازده.‏ نحمیا<br />

پسرانعیلام هزار و دویست و پنجاه و چهار.‏<br />

پسرانزت ُّونَه صد و چهل و پنج.‏<br />

پسران هفتصدو شصت.‏<br />

پسرانبانی ششصد و چهل و دو.‏<br />

پسرانباباي ششصد و بیست و سه.‏<br />

پسراناَزجد هزار و دویست و بیست و دو.‏<br />

پسراناَدونیقام ششصد و شصت و شش.‏<br />

پسرانبِغْواي دو هزار و پنجاه و شش.‏<br />

پسرانعادین چهارصد و پنجاه و چهار.‏<br />

پسرانآطیر از خاندان یحزْقیا نود و هشت.‏<br />

پسرانبی صد و بیست و سه.‏<br />

پسرانیوره صد و دوازده.‏<br />

پسرانحاشوم دویست و بیست و سه.‏<br />

پسرانجبار نود و پنج.‏<br />

پسرانبیت-لحم صد و بیست و سه.‏<br />

مردان نَطُوفَه پنجاه و شش.‏<br />

مردان عناتُوت صد و بیست و هشت.‏ ارمیا<br />

پسرانعزْموت چهل و دو.‏<br />

پسرانقریه عاریم و کفی و بئیرُوت هفتصد و<br />

چهل و سه.‏<br />

پسرانرامه و جِبع ششصد و بیست و یک.‏<br />

مردان ماس صد و بیست و دو.‏<br />

مردان بیتئیل و عاي دویست و بیست و سه.‏<br />

پسراننَبو پنجاه و دو.‏<br />

1 ،1<br />

11 ،7<br />

6 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

14 ،5<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 446 -


هنُ‏<br />

هع<br />

یس<br />

لی<br />

يسا<br />

یزن<br />

.60<br />

عزرا<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

پسرانمغبیش صد و پنجاه و شش.‏<br />

پسرانعیلام دیگر،‏ هزار و دویست و پنجاه چهار.‏<br />

پسرانحاریم سیصد و بیست.‏<br />

پسرانلُود و حادید و اُرنُو هفتصد و بیست و پنج.‏<br />

پسراناَریحا سیصد و چهل و پنج.‏<br />

پسرانسنائۀ سه هزار و ششصد و سی.‏<br />

و اما کاهنان:‏ پسرانیدعیا از خاندان یشُوع صد<br />

و هفتاد و سه.‏<br />

پسرانامیر هزار و پنجاه و دو.‏<br />

پسرانفَشْحور هزار و دویست و چهل و هفت .<br />

پسرانحاریم هزار و هفده.‏<br />

و اما لاویان:‏ پسرانیشُوع و قَدمیئیل از نسل<br />

هودویا هفتاد و چهار.‏<br />

و سرودخوانان:‏ پسرانآساف صد و بیست و هشت.‏<br />

و پسرانِ‏ دربانان:‏ پسرانشَل ُّوم و پسرانآطیر و<br />

پس رانطَلْم ون و پس رانع ق ُّ وب و پس رانحطیط ا و<br />

پسرانشوباي همه اینها صد و سی و نُه.‏<br />

و اما نتینیم:‏ پسرانصیحا و پسرانحس وفا و<br />

پسرانطَباعوت،‏ اول تواریخ<br />

و پسرانقیروس و پسرانسی ا و پسرانفادوم،‏<br />

و پسرانلَبانَه و پسرانحجابه و پسرانعق ُّوب،‏<br />

و پسرانحاجاب و پسرانشَملاي و پسرانحانان،‏<br />

و پسرانجِدیل و پسرانجحر و پسرانرآیا،‏<br />

و پسرانرصین و پسراننَقُودا و پسرانجزّام،‏<br />

و پسرانعز َّه و پسرانفاسیح و پسرانبی<br />

و پسراناَسنَه و پسرانمعونیم و پسراننَفُوسیم،‏<br />

و پسرانبقْبوق و پسرانحقُوفا و پسرانحرْحور،‏<br />

و پسرانبصلُوت و پسرانمحیدا و پسرانحرْشا،‏<br />

و پسرانبرْقُوس و پسران سرا و پسرانتامح،‏<br />

و پسراننَصیح و پسرانحطیفا.‏<br />

و پسران خادمان سلیمان:‏ پسرانسوطاي و<br />

پسرانهصوفَرَت و پسرانفَرُودا،‏ اول پادشاهان<br />

و پسرانیعلَه و پسراندرقون و پسرانجِدیل،‏<br />

و پسرانشَفَطْیا و پسرانحطّ‏ و پسرانفُوخَرَ‏ ةِ‏<br />

ظبائیم و پسرانآمی.‏<br />

همه نَتینیم و پسران خادمان سلیمان سیصد و<br />

نود و دو.‏<br />

و اینانند آنانی که از تَلّ‏ ملْح و تَلّ‏ حرْشا برآمدند<br />

یعنی کرُوب و اَدان و امیر؛ اما خاندان پدران و قبیله<br />

خود را ثابت نتوانستند کرد که آیا از اسرائیلیان بودند<br />

یا نه.‏ نحمیا<br />

پسراندلایا و پسرانطوبیا و پسراننَقُودا ششصد و<br />

پنجاه و دو.‏<br />

و از پسران کاهنان،‏ پسرانحبایا و پسرانهق ُّوص و<br />

پسرانبرْزِلاّي که یکی از دختران برْزِلاّیی جلعادي را<br />

به گرفت،‏ پس به نام ایشان نامیده شدند.‏ نحمیا<br />

36 ،7<br />

.61<br />

؛ دوم سموئیل<br />

31 ،19<br />

.62<br />

اینان انساب خود را در میان آنانی که در<br />

نسبنامهها ثبت شده بودند طلبیدند،‏ اما نیافتند،‏ پس<br />

از کاهنی اخراج شدند.‏<br />

سپ.‏ ترْشاتا به ایشان امرفرمود که تا کاهنی با<br />

اُوریم و تُمیم برقرار نشود،‏ ایشان از مقدسترین<br />

نخورند.‏ نحمیا ؛ خروج<br />

تمامی جماعت،‏ با هم چهل و دو هزار و سیصد و<br />

شصت نفر بودند.‏<br />

غیر ازغلامان و کنیزان ایشان،‏ که هفتهزار و<br />

سیصد و سی و هفت نفر بودند،‏ و سرودخوانان زن و<br />

مرد ایشان دویست نفر بودند.‏<br />

و اسبان ایشان هفتصد و سی و شش،‏ و قاطران<br />

ایشان دویست و چهل و پنج.‏<br />

و شتران ایشان چهارصد و سی و پنج و حماران<br />

ایشان ششهزار و هفتصد و بیست.‏<br />

و چون ایشان به خانه یهوه که در اورشلیم است<br />

رسیدند،‏ بعضی از رؤساي اجداد،‏ قربانیهاي داوطلبانه<br />

به جهت خانه خدا آوردند تا آن را در جایش برپا<br />

نمایند.‏<br />

برحسب قوه خود،‏ شصت و یک هزار درهم طلا و<br />

پنج هزار مناي نقره و صددستلباس کاهنی به خزانه<br />

به جهت کار دادند.‏<br />

پ س کاهن ان و لاوی ان و بعض ی از ق وم و<br />

سرودخوانان و دربانان و نتینیم در شهرهاي خود<br />

ساکن شدند و تمامی اسرائیل در شهرهاي خود مسکن<br />

گرفتند.‏<br />

30 ،28<br />

باب 1 ،3<br />

9 ،8<br />

63<br />

.64<br />

.65<br />

.66<br />

.67<br />

.68<br />

.69<br />

.70<br />

3<br />

.1<br />

و چ ون ماه هف تم رسید،‏ فرزن داناسرائیل در<br />

شهرهاي خود مقیم بودند و تمامی قوم مثل یک مرد<br />

در اورشلیم جمع شدند.‏ باب<br />

و یشوع پسر یوصاداق و برادرانش که کاهنان بودند<br />

و زربابل پسر شألتیئیل با برادران خود برخاستند و<br />

قربانگاه خداي اسرائیل را برپا کردند تا قربانیهاي<br />

سوختنی برحسب آنچه در تورات موسی،‏ مردخدا<br />

64 ،2<br />

.2<br />

،<br />

21 ،9<br />

2 ،10<br />

61 ،7<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

- 447 -


يار<br />

یمت<br />

ته<br />

یم<br />

سک<br />

له<br />

يار<br />

هان<br />

یحج<br />

يار<br />

نوشته است بر آن بگذرانند.‏ ؛ لاویان<br />

سپ.‏ قربانگاهرا برجایش برپا کردند زیرا که به سبب<br />

قوم زمین،‏ ترس بر ایشان مستولی میبود و قربانیهاي<br />

سوختنی براي یهوه یعنی قربانیهاي سوختنی،‏ صبح و<br />

شام را بر آن گذرانیدند.‏<br />

و جشن خیمهها را به نحوي که نوشته است نگاه<br />

داشتند و قربانیهاي سوختنی روز به روز،‏ نیازِ‏ هر روز<br />

را در روزش،‏ برحسب رسم و قانون گذرانیدند.‏ لاویان<br />

عزرا<br />

،23<br />

9 ،6<br />

12 ،1<br />

3<br />

.4<br />

34<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و بعد از آن،‏ قربانیهاي سوختنی دائمی را در اول<br />

ماه و در همه جشنهاي مقدس یهوه و براي هر<br />

که قربانیهاي داوطلبانه به ج یهوه آورد،‏<br />

میگذرانیدند.‏<br />

از روز اول ماه هفتم،‏ هنگامی که بنیاد معبد یهوه<br />

هنوز نهاده نشده بود،‏ به گذرانیدن قربانیهاي<br />

سوختنی براي یهوه شروع کردند.‏<br />

و به سنگتراشان و نجاران نقره دادند و به ا<br />

صیدون و تیروس خوراکی و مشروبات و روغن دادند تا<br />

چوب سرو آزاد از لُبنان از دریا به یافا،‏ برحسب امري<br />

که کورش پادشاه پارس،‏ به ایشان داده بود بیاورند.‏ دوم<br />

16 ،2 تواریخ<br />

.8<br />

.9<br />

و در ماه دوم از سال دوم،‏ بعد از رسیدن ایشان به<br />

خانه خدا در اورشلیم،‏ زربابل پسر شألتیئیل و یشوع<br />

پسر یوصاداق و سایر برادران ایشان از کاهنان و لاویان<br />

و همه کسانی که از اسیري به اورشلیم برگشته بودند،‏<br />

به نصب نمودن لاویان از بیست ساله و بالاتر بر نظارت<br />

عمل خانه یهوه شروع کردند.‏<br />

و یشوع با پسران و برادران خود و قدمیئیل با<br />

پس رانش از پس رانیه ودا ب ا ه م ایس تادند ت ا ب ر<br />

پسرانحیناداد و پسران و برادرانایشان که از لاویان در<br />

کار خانه خدا مشغول میبودند،‏ نظارت نمایند.‏ باب<br />

40 ،2<br />

؛ 1 ،3<br />

.10<br />

و چون بنّایان بنیاد معبد یهوه را نهادند،‏ کاهنان را<br />

با لباس خودشان با شیپورها و لاویان پسرانآساف را<br />

با سنجها قرار دادند تا یهوه را برحسب رسم داود<br />

پادشاه اسرائیل،‏ ستایش بخوانند.‏ دوم تواریخ<br />

و بر یکدیگر میسراییدند و یهوه را ستایش و<br />

حمد میگفتند،‏ که او نیکوست زیرا که رحمت او بر<br />

اسرائیل تا ابد است و تمامی قوم با صداي بلند صدا<br />

زده،‏ یهوه را به سبب بنیاد نهادن خانه یهوه،‏ ستایش<br />

میخواندند.‏ دوم تواریخ ؛<br />

و بسی از کاهنان و لاویان و رؤساي پدران که<br />

پیر بودند و خ اولین را دیده بودند،‏ هنگامی که<br />

بنیاد این خانه در نظر ایشان نهاده شد،‏ به صداي بلند<br />

گریستند و بسی با آواز شادمانی صداهاي خود را<br />

بلند کردند.‏<br />

13. چنانک ه م ردم نتوانس تند در می ان ص داي آواز<br />

شادمانی و صداي گریستنِ‏ قوم تشخیص نمایند زیرا<br />

که خلق،‏ صداي بسیار بلند میدادند چنانکه صداي<br />

ایشان از دور شنیده میشد.‏<br />

4 ،2<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

و چون دشمنان یهودا و بنیامین شنیدند ک ه<br />

اسیران،‏ معبد یهوه خداي اسرائیل را بنا میکنند،‏<br />

آنگاه نزد زربابل و رؤساي پدران آمده،‏ به ایشان<br />

گفتند که ما همراه شما بنا خواهیم کرد زیرا که ما<br />

مثل شما از زمان اَسرْحدون،‏ پادشاه آشور که ما را به<br />

اینجا آورد،‏ خداي شما را میطلبیم و براي او قربانی<br />

میگذرانیم.‏ دوم پادشاهان<br />

اما زربابل و یشوع و سایر رؤساي پدران اسرائیل به<br />

ایشان گفتند:‏ شما را با ما در بنا کردن خانه خداي ما<br />

ک نیست،‏ بلکه ما تنها آن را براي یهوه،‏ خداي<br />

اسرائیل چنانکه کورش پادشاه،‏ سلطان پارس به ما امر<br />

فرموده است،‏ آن را بنا خواهیم نمود.‏ باب ؛<br />

آنگاه اهل زمین دستهاي قوم یهودا را سست کردند<br />

و ایشان را در بنا نمودن به تنگ میآوردند،‏<br />

و به ضد ایشان مشاوران اجیر ساختند که در تمام<br />

ایام کورش پادشاه پارس،‏ تا سلطنت داریوش<br />

پارس قصد ایشان را باطل ساختند.‏ دوم سموئیل ؛ ارمیا<br />

3 ،1<br />

، پادشاه<br />

21 ،17<br />

2 ،2<br />

37 ،19<br />

،<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

18 ،18<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

و چون اَحسوِرس پادشاه خشایارشاه شد،‏ در ابتداي<br />

سلطنتش بر ساکنان یهودا و اورشلیم شکایت نوشتند.‏<br />

و در ای ام اَرتَحشَستا اردش یر،‏ بشلام و متَردات و<br />

طبئیل و سایر رفقاي ایشان به اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه<br />

پارس نوشتند؛ و نوشته به خطّ‏ آرامی نوشته شد و<br />

معنیاش در زبان ارامی.‏<br />

رحوم فرمانفرما و شمشائی نویسنده نامه به ضد<br />

اورشلیم،‏ به اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه،‏ بدین مضمون<br />

نوشتند:‏<br />

سپ.‏ رحوم فرمانفرما و شمشائی نویسنده و سائر<br />

رفقاي ایشان از دینیان و اَفَرستکیان و طَرفلیان و<br />

اَفَرسیان و اَرکیان و بابلیان و شوشنکیان و دهائیان و<br />

عیلامیان<br />

26 ،29<br />

3 ،7<br />

13 ،5<br />

.11<br />

.12<br />

- 448 -


یان<br />

نی<br />

یان<br />

یحج<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

23<br />

عزرا<br />

.10<br />

و سایر امتهایی که اُسنَف َّر عظیم و شریف ایشان<br />

را کوچ داده،‏ در شهر سامره ساکن گردانیده است و<br />

سایر ساکنان آنطرف نهر و اما بعد.‏ دوم پادشاهان<br />

این است سواد نامهاي که ایشان نزد اَرتَحشَستا<br />

اردشیر پادشاه فرستادند.‏ بندگانت که ساکنان آنطرف<br />

نهر میباشیم و اما بعد.‏<br />

پادشاه را معلوم باد که یهودی که ازجانب تو به<br />

نزد ما آمدند،‏ به اورشلیم رسیدهاند و آن شهر<br />

فتنهانگیز و بد را بنا مینمایند و حصارها را برپا<br />

میکنند و بنیادها را مرمت مینمایند.‏<br />

هماکنون پادشاه را معلوم باد که اگر این شهر بنا<br />

شود و حصارهایش تمام گردد،‏ بهره و خَراج و باج<br />

نخواهند داد و بالاخره به پادشاهان ضرر خواهد رسید.‏<br />

سپ.‏ چونکه ما نمک خانه پادشاه را میخوریم،‏ ما<br />

را نش اید ک ه ضرر پادش اه را ببین یم.‏ ب دین دلیل<br />

فرستادیم تا پادشاه را اطلاّع دهیم،‏<br />

تا در کتاب تواریخ پدرانت تفتیش کرده شود و از<br />

کتاب تواریخ دریافت نموده،‏ بفهمی که این شهر،‏ شهر<br />

فتنهانگیز است و ضرررساننده به پادشاهان و کشورها؛<br />

و در ایام قدیم در میانش فتنه میانگیختند.‏ و از<br />

همین سبب این شهر خراب شد.‏<br />

بنابراین پادشاه را اطّلاع میدهیم که اگر این شهر<br />

بنا شود و حصارهایش تمام گردد،‏ تو را به ا طرف<br />

نهر سهمی نخواهد بود.‏<br />

پس پادشاه به رحوم فرمان فرما و شمشائی<br />

نویسنده و سایر رفقاي ایشان که در سامره ساکن<br />

بودند و سایر ساکنان آنطرف نهر،‏ جواب فرستاد که<br />

سلامتی و اما بعد.‏<br />

نامهاي که نزد ما فرستادید،‏ در حضور من واضح<br />

خوانده شد.‏<br />

و فرمانی از من صادر گشت و تحقیق کرده،‏<br />

دریافت کردند که این شهر از ایام قدیم با پادشاهان<br />

مقاومت مینموده و فتنه و فساد در آن واقع میشده<br />

است.‏<br />

و پادشاهان قوي در اورشلیم بودهاند که بر تمامی<br />

آنطرف نهر سلطنت میکردند و بهره و خراج و باج به<br />

ایشان میدادند.‏<br />

سپ.‏ فرمانی صادر کنید که آن مردان را از کار باز<br />

دارند و تا حکمی از من صادر نگردداین شهر بنا نشود.‏<br />

سپ.‏ بر حذر باشید که در این کار کوتاهی ننمایید<br />

زیرا که چرا این فساد براي ضرر پادشاهان پیش رود؟<br />

سپ.‏ چون نامه اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه به حضور<br />

رحوم و شمشایی نویسنده و رفقاي ایشان خوانده شد،‏<br />

ایشان به عجله نزد یهودیان به اورشلیم رفتند و ایشان<br />

را با زور و جفا از کار باز داشتند.‏<br />

آنگاه کار خانه خدا که در اورشلیم است،‏ به عقب<br />

افتاد و تا سال دوم سلطنت داریوش،‏ پادشاه پارس<br />

معطّل ماند.‏ باب<br />

15 ،6<br />

.24<br />

5<br />

.1<br />

آنگاه دو پیامبر،‏ یعنی حجی پیامبر و زکریا پسر<br />

عدو،‏ براي یهودی که در یهودا و اورشلیم بودند،‏ به<br />

نام خداي اسرائیل که با ایشان میبود پیامبري کردند.‏<br />

1 ،1 ؛ زکریا 1 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

و در آن زمان زربابل پسر شألتیئیل و یشوع پسر<br />

یوصاداق برخاسته،‏ به بنا نمودن خانه خدا که در<br />

اورشلیم است شروع کردند و پیامبرانی خدا همراه<br />

ایشان بوده،‏ ایشان را مساعدت مینمودند.‏<br />

در آن وقت تتنایی،‏ شهردار آنطرف نهر و<br />

شَتَربوزناي و رفقاي ایشان آمده،‏ به ایشان چنین<br />

گفتند:‏ کیست که شما را امر فرموده است که ا<br />

خانه را بنا نمایید و این حصار را برپا کنید؟<br />

سپ.‏ ایشان را بدین منوال از نامهاي کسانی که ا<br />

عمارت را بنا میکردند اطّلاع دادیم.‏<br />

اما چشم خداي ایشان بر بزرگان یهودا بود که<br />

ایشان را نتوانستند از کار بازدارند تا این امر به گوش<br />

داریوش برسد و جواب نامه دربارهاش داده شود.‏ تثنیه<br />

،11<br />

12<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

سواد نامهاي که تتنایی،‏ شهردار آنطرف نهر و<br />

شَتَربوزناي و رفقاي او اَفَرسکیان که در آنطرف نهر<br />

ساکن بودند،‏ نزد داریوش پادشاه فرستادند.‏<br />

نامه را نزد او فرستادند و در آن بدین م ضمون<br />

نوشته شده بود که بر داریوش پادشاه سلامتی تمام<br />

باد.‏<br />

بر پادشاه معلوم باد که ما به بلاد یهودیان ، به خانه<br />

خداي ع ظ ی م رفتیم و آن را از سنگهاي بزرگ بنا<br />

میکنند و چوبها در دیوارش میگذارند و ا کار در<br />

دست ایشان به عجله،‏ اجرا و به انجام رسانیده میشود.‏<br />

آنگاه از بزرگان ایشان پرسیده،‏ چنین به ایشان<br />

گفتیم:‏ کیست که شما را امر فرموده است که ا<br />

خانه را بنا کنید و دیوارهایش را برپا نمایید؟<br />

10. و نیز نامهاي ایشان را از ایشان پرسیدیم تا تو را<br />

24 ،17<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

22<br />

- 449 -


هآن<br />

هوب<br />

هآن<br />

نی<br />

هآن<br />

يجا<br />

یان<br />

یب<br />

نی<br />

نی<br />

اعلام نماییم و نامهاي کسانی که رؤساي ایشانند<br />

نوشتهایم.‏<br />

و ایشان در جواب ما چنین گفتند که ما بندگان<br />

خداي آسمان و زمین هستیم و خانهاي را تعمیر<br />

مینماییم که چندین سال قبل از ا بنا شده و<br />

پادشاه بزرگ اسرائیل آن را ساخته و به انجام رسانیده<br />

بود.‏<br />

لیکن بعد از آن،‏ پدران ما خشم خداي آسمان را<br />

به هیجان آوردند.‏ پ س او ایشان را به دست نبوکدنصر<br />

کلدانی،‏ پادشاه بابل تسلیم نمود که این خانه را خراب<br />

کرد و قوم را به بابل به اسیري برد.‏ دوم پادشاهان ؛<br />

عزرا<br />

9 ،25<br />

.11<br />

.12<br />

7 ،74 مزامیر<br />

.13<br />

اما در سال اول کورش پادشاه بابل،‏ همین کورش<br />

پادشاه امر فرمود که این خانه خدا را بنا نمایند.‏ باب<br />

؛ دوم تواریخ<br />

1 ،1<br />

22 ،36<br />

.14<br />

و نیز ظروف طلا و نقره خانه خدا که نبوکدنصر<br />

ا را از معبد اورشلیم گرفته معبد بابل آورده بود،‏<br />

کورش پادشاه ا را از معبد بابل بیرون آورد و به<br />

شیشبصر نامی که او را شهردار ساخته بود،‏ تسلیم<br />

نمود.‏<br />

و او را گفت که این ظروف را برداشته،‏ برو و آنها<br />

رابه معبدي که در اورشلیم است ببر و خانه خدا در<br />

جایش بنا کرده شود.‏<br />

آنگاه این شیشبصر آمد و بنیاد خانه خدا را که در<br />

اورشلیم است نهاد و از آن زمان تا بحال بنا میشود و<br />

هنوز تمام نشده است.‏<br />

سپ.‏ هماکنون اگر پادشاه مصلحت داند،‏ در خزانه<br />

پادشاه که در بابل است تحقیق کنند که آیا چنین<br />

است یا نه که فرمانی از کورش پادشاه صادر شده بود<br />

که این خانه خدا در اورشلیم بنا شود و پادشاه تصمیم<br />

خود را در این امر نزد ما بفرستد.‏<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

آنگاه داریوش پادشاه،‏ فرمان داد تا در کتابخانه بابل<br />

که خزانهها در آن موضوع بود تحقیق کردند.‏<br />

و در قصر اَحمتا که در ولایت مادیان است،‏ طوماري<br />

یافت شد و تذکرهاي در آن بدین مضمون نامه بود:‏<br />

در سال اول کورش پادشاه،‏ همین کورش پادشاه<br />

درباره خانه خدا در اورشلیم فرمان داد که آن خانهاي<br />

که قربانیها در آن میگذرانیدند،‏ بنا شود و بنیادش<br />

تعمیر گردد و بلندياش شصت اندازه آرنج و عرضش<br />

شصت اندازه آرنج باشد.‏ دوم تواریخ<br />

با سه صف سنگهاي بزرگ و یک صف چوب نو.‏ و<br />

خرجش از خانه پادشاه داده شود.‏<br />

و نیز ظروف طلا و نقره خانه خدا را که نبوکدنصر<br />

ا را از معبد اورشلیم گرفته،‏ به بابل آورده بود پس<br />

بدهند و آنها را به خود در معبد اورشلیم باز برند<br />

و آنها را در خانه خدا بگذارند.‏ باب ؛ ؛ دوم تواریخ<br />

14 ،5<br />

7 ،1<br />

22 ،36<br />

.4<br />

.5<br />

7 ،36<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

پس حال اي تتنایی،‏ شهردار آنطرف نهر و<br />

شَتَربوزناي و رفقاي شما و اَفَرسکی که به آنطرف<br />

نهر میباشید،‏ از آنجا دور شوید.‏<br />

و به کار این خانه خدا اعتراض نکنید.‏ اما حاکم<br />

یهود و بزرگان یهودیان این خانه خدا را در جایش بنا<br />

نمایند.‏<br />

و فرمانی نیز از من صادر شده است که شما با ا<br />

بزرگان یهود به جهت بنا نمودن این خانه خدا چگونه<br />

رفتار نمایید.‏ از مال خاص پادشاه،‏ یعنی از مالیات<br />

آنطرف نهر،‏ خرج به این مردمان،‏ بِلا تأخیر داده شود<br />

تا معطّل نباشند.‏<br />

و احتیاجات ایشان را از گاوان و قوچها و برهها به<br />

جهت قربانیهاي سوختنی براي خداي آسمان و گندم<br />

و نمک و شراب و روغن،‏ برحسب قول کاهنانی که در<br />

اورشلیم هستند،‏ روز به روز به ایشان کم و زیاد<br />

داده شود.‏<br />

تا آنکه هدایاي خوشبو براي خداي آسمان<br />

بگذرانند و به جهت عمر پادشاه و پسرانش دعا نمایند.‏<br />

و دیگر فرمانی از من صادر شد که هرکس که این<br />

حکم را تبدیل نماید،‏ از خانه او تیري گرفته شود و او<br />

بر آن آویخته و مصلوب گردد و خانه او به سبب ا<br />

عمل زبالهدانی بشود.‏<br />

و آن خدا که نام خود را در آنجا ساکن گردانیده<br />

است،‏ هر پادشاه یا قوم را که دست خود را براي<br />

تبدیل این امر و خرابی این خانه خدا که در اورشلیم<br />

است دراز نماید،‏ هلاك سازد.‏ من داریوش این حکم را<br />

صادر فرمودم،‏ پس این عمل بلا تأخیر کرده شود.‏<br />

آنگاه تتنایی،‏ شهردار آنطرف نهر و شَتَربوزناي و<br />

رفقاي ایشان بروفق فرمانی که داریوش پادشاه<br />

فرستاده بود،‏ بِلاتأخیر عمل نمودند.‏<br />

و بزرگان یهود به بنا نمودن مشغول شدند و<br />

برحسب پیامبري حجی پیامبر و زکریا پسر عدو کار را<br />

پیش بردند و برحسب حکم خداي اسرائیل و فرمان<br />

کورش و داریوش و اَرتَحشَستا اردشیر،‏ پادشاهان پارس<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 450 -


نی<br />

لی<br />

یم<br />

یاب<br />

هآن یدن<br />

تی<br />

آن را بنا نموده،‏ به انجام رسانیدند.‏<br />

و این خانه،‏ در روز سوم ماه اذار در سال ششم<br />

داریوش پادشاه،‏ تمام شد.‏ باب<br />

و فرزنداناسرائیل،‏ یعنی کاهنان و لاویان و سایر<br />

آنانی که از اسیري برگشته بودند،‏ این خانه خدا را با<br />

شادمانی تبریک نمودند.‏ اعداد<br />

و براي تبریک این خانه خدا صد گاو و دویست<br />

قوچ و چهارصد بره و به جهت قربانی گناه براي تمامی<br />

اسرائیل،‏ دوازده بز نر موافق شماره قومها اسرائیل<br />

گذرانیدند.‏ باب<br />

و کاهنان را در فرقههاي ایشان و لاویان را در<br />

قسمتهاي ایشان،‏ بر خدمت خدایی که در اورشلیم<br />

است برحسب آنچه در کتاب موسی نوشته است قرار<br />

دادند.‏ ؛<br />

و آنانی که از اسیري برگشته بودند،‏ جشن پِسح را<br />

در روز چهاردهم ماه اول نگاه داشتند،‏ خروج<br />

زیرا که کاهنان و لاویان همه خویشتن را پاکیزه<br />

ساختند؛ و چون همه ایشان پاکیزه شدند،‏ پِسح را<br />

براي همه آنانی که از اسیري برگشته بودند و<br />

براي برادران خود کاهنان و براي خودشان قربانی<br />

کردند.‏<br />

و فرزنداناسرائیل که از اسیري برگشته بودند،‏ با<br />

همه آنانی که خویشتن را از وقاحات امتهاي زمین<br />

جدا ساخته،‏ به ایشان پیوسته بودند تا یهوه<br />

خداي اسرائیل را بطلبند،‏ آن را خوردند.‏<br />

و جشن نان بدون خمیر ترش را هفت روز با<br />

شادمانی نگاه داشتند،‏ چونکه یهوه ایشان را مسرور<br />

ساخت از اینکه دل پادشاه آشور را به ایشان ما<br />

گردانیده،‏ دستهاي ایشان را براي ساختن خانه خداي<br />

حقیقی که خداي اسرائیل باشد،‏ قوي گردانید.‏<br />

عزرا<br />

6 ،12<br />

24 ،4<br />

10 ،7<br />

،<br />

35 ،8<br />

24 ،8<br />

اعداد 6 ،3<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

7<br />

.1<br />

و بعد از ا امور،‏ در سلطنت اَرتَحشَستا اردشیر<br />

پادشاه پارس،‏ عزْرا پسر سرایا پسر عزریا پسر حلقیا،‏<br />

پسر شلّوم پسر صادوق پسر اخیطوب،‏<br />

پسر امریا پسر عزریا پسر مرایوت،‏<br />

پسر زرحیا پسر عزّي پسر بقّی،‏<br />

پسر ابیشوع پسر فینحاس پسر العازار پسر هارون<br />

رئیس کهنه،‏ اول تواریخ<br />

این عزْرا از بابل برآمد و او در شریعت موسی که<br />

یهوه خداي اسرائیل آن را داده بود،‏ نویسنده ماهر بود<br />

و پادشاه بروفق دست یهوه خدایش که با وي میبود،‏<br />

هر چه را که او میخواست به وي میداد.‏ نحمیا ؛ لوقا<br />

،1<br />

8 ،2<br />

66<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و بعضی از فرزنداناسرائیل و از کاهنان و لاویان و<br />

سرودخوانان و دربانان و نتینیم نیز در سال هفتم<br />

اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه به اورشلیم برآمدند.‏<br />

و او در ماه پنجم سال هفتم پادشاه،‏ به اورشلیم<br />

رسید.‏<br />

زیرا که در روز اول ماه اول،‏ به بیرون رفتن از بابل<br />

شروع نمود و در روز اول ماه پنجم،‏ بروفق دست<br />

نیکوي خدایش که با وي میبود،‏ به اورشلیم رسید.‏ باب<br />

18 ،8<br />

.10<br />

چونکه عزْرا دل خود را به طلب نمودن شریعت<br />

یهوه و به عمل آوردن آن و به تعلیم دادن قواعد و<br />

احکام به اسرائیل مهیا ساخته بود.‏ اعمال رسولان<br />

و این است صورت نامهاي که اَرتَحشَستا اردشیر<br />

پادشاه،‏ به عزْراي کاهن و نویسنده داد که نویسنه<br />

کلمات نصیحتهاي یهوه و قواعد او بر اسرائیل بود:‏<br />

از جانب اَرتَحشَستا اردشیر شاهنشاه،‏ به عزْراي<br />

کاهن و نویسنده کامل شریعت خداي آسمان،‏ اما بعد.‏<br />

1 ،1<br />

.11<br />

.12<br />

7 ،26 حزقیال<br />

.13<br />

فرمانی از من صادر شد که هر کدام از قوم<br />

اسرائیل و کاهنان و لاویان ایشان که در سلطنت من<br />

هستند و به رفتن همراه تو به اورشلیم راضی باشند،‏<br />

بروند.‏<br />

14. چونک ه ت و از جان ب پادش اه وهف ت مش اور او،‏<br />

فرستاده شدهاي تا درباره یهودا و اورشلیم مطابقِ‏<br />

شریعت خدایت که در دست تو است،‏ تحقیق نمایی.‏<br />

و نقره و طلایی را که پادشاه و مشاورانش براي<br />

خداي اسرائیل که مسکن او در اورشلیم باشد<br />

دادهاند،‏ ببري.‏<br />

و نیز تمامی نقره و طلایی را که در تمامی ولا<br />

بابل بی قربانیهاي داوطلبانه که قوم و کاهنان<br />

براي خانه خداي خود که در اورشلیم است دادهاند،‏<br />

، با<br />

.15<br />

.16<br />

ببري.‏<br />

.17<br />

بدین دلیل با این نقره،‏ گاوان و قوچها و برهها و<br />

هدایاي آردي و قربانیهاي نوشی ا را حتماً‏ بخر<br />

و آنها را بر قربانگاه خانه خداي خودتان که در اورشلیم<br />

است،‏ بگذران.‏<br />

و هر چه به نظر تو و برادرانت پسند آید که با<br />

بقیه نقره و طلا بکنید،‏ برحسب اراده خداي خود به<br />

عمل آورید.‏<br />

.18<br />

50 .4 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 451 -


کمل<br />

نی<br />

لی<br />

ينا<br />

يلاو<br />

هاَ‏<br />

نی<br />

يلاو<br />

یم<br />

.4<br />

عزرا<br />

.19<br />

و ظروفی که به جهت خدمت خانه خدایت به تو<br />

داده شده است،‏ آنها را به حضور خداي اورشلیم تسلیم<br />

نما.‏<br />

و اما چیزهاي دیگر که براي خانه خدایت لازم<br />

باشد،‏ هر چه براي تو اتّفاق افتد که بدهی،‏ آن را از<br />

خزانه پادشاه بده.‏<br />

و از من اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه فرمانی به تمامی<br />

خزانهداران آنطرف نهر صادر شده است که هر چه<br />

عزْراي کاهن و نویسنده شریعت خداي آسمان از شما<br />

بخواهد،‏ به عجله کرده شود.‏<br />

تا صد وزنه نقره و تا صد کرّ‏ گندم و تا صد بت<br />

شراب و تا صد بت روغن و از نمک،‏ هر چه بخواهد.‏<br />

هر چه خداي آسمان فرموده باشد،‏ براي خانه<br />

خداي آسمان بلاتأخیر کرده شود،‏ زیرا چرا غضب بر<br />

پادشاه و پسرانش وارد آید<br />

و شما را اطّلاع میدهیم که بر همه کاهنان و<br />

لاویان و سرودخوانان و دربانان و نتینیم و خادمان این<br />

خانه خدا جزیه و خراج و باج نهادن جایز نیست.‏<br />

و تو اي عزرا،‏ موافق حکمتخدایت که در دست<br />

ت و م یباش د،‏ قا ض یان و داوران از هم ه آن انی ک ه<br />

شریعتهاي خدایت را میدانند انتخاب نما تا بر همه<br />

اهل آنطرف نهر داوري نمایند و آنانی را که نمیدانند<br />

تعلیم دهید.‏<br />

و هر که به شریعت خدایت و به فرمان پادشاه<br />

عمل ننماید،‏ بر اعمال او حکم شود،‏ خواه به قتل یا به<br />

تَرك وطن یا به ضبط دارائیها یا به حبس.‏<br />

متبارك باد یهوه خداي پدران ما که مثل ا را<br />

در دل پادشاه نهاده است که خانه یهوه را که در<br />

اورشلیم است زینت دهد.‏<br />

و مرا در حضور پادشاه و مشاورانش و همه رؤساي<br />

مقتدر پادشاه منظور ساخت،‏ پس من موافق دست<br />

یهوه خدایم که بر من میبود،‏ تقویت یافتم و رؤساي<br />

اسرائیل را جمع کردم تا با من برآیند.‏ باب<br />

22 .18 ،8<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و اینانند رؤساي پدران ایشان و این است نسبنامه<br />

آنانی که در سلطنت اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه،‏ با من از<br />

بابل برآمدند:‏<br />

از پسرانفینحاس،‏ جرشوم و از پسرانایتامار،‏ دانیال<br />

و از پسرانداود،‏ حطوش.‏<br />

و از پسرانشکنیا از پسرانفروش،‏ زکریا و با او صد و<br />

پنجاه نفر از مردانان به نسبنامه شمرده شدند.‏<br />

از پسرانفحت،‏ موآب الیهو عی پسر زرحیا و با او<br />

دویست نفر از مردان.‏ نحمیا<br />

از پسرانشکنیا،‏ پسر یحزیئیل و با او سیصد نفر از<br />

مردان.‏<br />

از پسرانعادین،‏ عابد پسر یوناتان و با او پنجاه نفر از<br />

مردان.‏<br />

از پسرانعیلام،‏ اشعیا پسر عتلیا و با او هفتاد نفر از<br />

مردان.‏<br />

از پسرانشفطیا،‏ زبدیا پسر میکائیل و با او هشتاد<br />

نفر از مردان.‏<br />

از پسرانیوآب،‏ عوبدیا پسر یحئیل و با او دویست و<br />

هجده نفر از مردان.‏<br />

و از پسرانش لومیت پس ر یوس فیا و ب ا او ص د<br />

وشصت نفر از مردان.‏<br />

و از پسرانباباي،‏ زکریا پسر باباي و با اوبیست و<br />

هشت نفر از مردان.‏<br />

و از پسرانعزجد،‏ یوحانان پسر هقّاطان و با او صد<br />

و ده نفر از مردان.‏<br />

و مؤخّران از پسرانادونیقام بودند و ا است<br />

نامهاي ایشان:‏ الیفلط ویعیئ و شمعیا و با ایشان<br />

شصت نفر از مردان.‏<br />

و از پسرانبغواي،‏ عوتاي و زبود و با ایشان هفتاد<br />

نفر از مردان.‏<br />

سپ.‏ ایشان را نزد نهري که به وا میرود جمع<br />

کردم و در آنجا سه روز اردو زدیم.‏ و چون قوم و<br />

کاهنان را بازدید کردم،‏ از پسران کسی را در آنجا<br />

نیافتم.‏<br />

سپ.‏ نزد الیعزر و اریئیل و شمعیا و الناتان و یاریب<br />

و الناتان و ناتان و زکریا و مشلاّم که رؤسا بودند و نزد<br />

یویاریب و الناتان که علما بودند،‏ فرستادم.‏<br />

و پیغامی براي عدوي رئیس،‏ در مکان کاسفیا به<br />

دست ایشان فرستادم و سخنانی که باید به عدو و<br />

برادرانش نتینیم که در مکان کاسقیا بودند بگویند،‏ به<br />

ایشان منتقل کردم تا خادمان به جهت خانه خداي ما<br />

نزد ما بیاورند.‏<br />

و از دست نیکوي خداي ما که با ما بود،‏<br />

شخصی دانشمند از پسران محلی پسر پسر<br />

اسرائیل براي ما آوردند،‏ یعنی شَرَبیا را با پسران و<br />

برادرانش که هجده نفر بودند.‏<br />

و حشبیا را نیز و با او از پسرانمراري اشعیا را.‏ و<br />

11 ،7<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 452 -


یان<br />

یقل<br />

هرا<br />

نیی<br />

نی<br />

ته<br />

يرو<br />

یم<br />

بک<br />

برادران او و پسران ایشان را که بیست نفر بودند.‏ 33.<br />

و از نتینیم که داود و سران،‏ ایشان را براي خدمت<br />

لاویان تع نموده بودند.‏ از نتینیم دویست و بیست<br />

نفر که همه به نام ثبت شده بودند.‏ نحمیا<br />

سپ.‏ من در آنجا نزد نهر اهوا به روزه داشتن اعلان<br />

نمودم تا خویشتن را در حضور خداي خود فروتن<br />

ساخت،‏ راهی راست براي خود و همسر خویش و همه<br />

اموال خود از او بطلبیم.‏<br />

زیرا خجالتداشتم که سپاهیان و سواران از<br />

پادشاه بخواهیم تا ما را از دشمنان در راه کمک کنند،‏<br />

چونکه به پادشاه عرض کرده،‏ گفته بودیم که دست<br />

خداي ما بر هر که او را میطلبد،‏ به نیکویی میباشد،‏<br />

اما قدرت و خشم او به ضد آنانی که او را ترك<br />

میکنند.‏<br />

سپ.‏ روزه گرفته،‏ خداي خود را براي ا طلب<br />

نمودیم و ما را مستجاب فرمود.‏<br />

و دوازده نف ر از رؤس اي ک اهن،‏ یعن ی شَ رَبیا و<br />

حشَبیا و ده نفر از برادران ایشان را با ایشان جدا<br />

کردم.‏<br />

و نقره و طلا و ظروف قربانیهاي طلب خداي ما<br />

را که پادشاه و مشاورانش و سرانش و تمامی<br />

اسرائیلی که حضور داشتند داده بودند،‏ به ایشان<br />

وزن نمودم.‏<br />

سپ.‏ ششصد و پنجاه وزنه نقره و صد وزنه ظروف<br />

نقره و صد وزنه طلا به دست ایشان وزن نمودم.‏<br />

و بیست طاس طلا هزار درهم و دو ظرف برنج<br />

صی خالص که مثل طلا گرانبها بود.‏<br />

و به ایشان گفتم:‏ شما براي یهوه مقدس میباشید<br />

و ظروف نیز مقدس است و نقره و طلا به ج یهوه<br />

خداي پدران شما قربانی داوطلبانه است.‏<br />

سپ.‏ بیدار باشید و اینها را حفظ نمایید تا به<br />

حضور رؤساي کاهنان و لاویان و سران پدران اسرائیل<br />

در اورشلیم،‏ به حجرههاي خانه یهوه به وزن بسپارید.‏<br />

آنگاه کاهنان و لاویان وزن طلا و نقره و ظروف را<br />

گرفتند تا آنها را به خانه خداي ما به اورشلیم برسانند.‏<br />

سپ.‏ در روز دوازدهم ماه اول از نهر اهوا کوچ<br />

کرده،‏ به طرف اورشلیم رفتیم.‏ و دست خداي ما با ما<br />

بود و ما را از دست دشمنان و کمیننشینندگان سر<br />

خلاصی داد.‏ مزامیر<br />

و چون به اورشلیم رسیدیم سه روز درآنجا توقّف<br />

نمودیم.‏<br />

عزرا<br />

و در روز چهارم،‏ نقره و طلا وظروف را در خانه<br />

خداي ما به دست مریموت پسر اوریاي کاهن وزن<br />

کردند؛ و العازار پسر فینحاس با او بود؛ و یوزاباد پسر<br />

یشوع و نوعدیا پسر بنّوي لاویان با ایشان بودند.‏<br />

همه را به شماره و به وزن حساب کردند و وزن همه<br />

در آن وقت نوشته شد.‏<br />

و اسیرانی که از اسیري برگشته بودند،‏ قربانیهاي<br />

سوختنی براي خداي اسرائیل گذرانیدند،‏ یعنی دوازده<br />

گاو و نود و شش قوچ و هفتاد و هفت بره و دوازده بز<br />

نر،‏ به جهت قربانی گناه،‏ براي تمامی اسرائیل که همه<br />

اینها قربانی سوختنی براي یهوه بود.‏<br />

و چون فرمانهاي پادشاه را به امراي پادشاه و<br />

شهرداران آنطرف نهر دادند،‏ ایشان قوم و خانه خدا را<br />

اعانت نمودند.‏<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

و بعد از تمام شدن این وقایع،‏ سران نزد من آمده،‏<br />

گفتند:‏ قوم اسرائیل و کاهنان و لاویان خویشتن را از<br />

امتهاي کشورها جدا نکردهاند بلکه موافق وقاحات<br />

ایشان،‏ یعنی کنعانیان و حتّیان و فرزیان و یبوسیان و<br />

عمونیان و موآبیان و مصریان و اموریان رفتار نمودهاند.‏<br />

زیرا که از دختران ایشان براي خود و پسران<br />

خویش زنان گرفته و نسل مقدس را با امتهاي<br />

کشورها مخلوط کردهاند و دست رؤسا و حاکمان در<br />

این خیانت اول تر بوده است.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ چون این سخن را شنیدم،‏ جامه و رداي خود<br />

را چاك زدم و موي سر و ریش خود را کندم و متحیر<br />

نشستم.‏ اعداد<br />

آنگاه،‏ همه آنانی که به سبب این سرکشی اسیران،‏<br />

از کلام خداي اسرائیل ترسیدند،‏ نزد من جمع<br />

شدند و من تا وقت هدیه شام،‏ متحیر نشستم.‏<br />

و در وقت قربانی شام،‏ از فلاکت خود برخاستم و با<br />

لباس و رداي دریده،‏ به زانو درآمدم و دست خود را<br />

بسوي یهوه خداي خویش برافراشتم.‏<br />

و گفتم:‏ اي خداي من،‏ خجالت دارم و از بلند کردن<br />

خود بسوي تو اي خدایم شرم دارم،‏ زیرا گناهان<br />

ما بالاي سر ما زیاده شده،‏ و تقصیرهاي ما تا به آسمان<br />

عظیم گردیده است.‏ دانیال ؛ مزامیر<br />

ما از ایام پدران خود تا امروز مرت تقصیرهاي<br />

عظیم شدهایم و ما و پادشاهان و کاهنان ما به سبب<br />

گناهان خویش،‏ به دست پادشاهان کشورها به شمشیر<br />

3 ،7<br />

5 ،38<br />

7 ،9<br />

6 ،14<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

60 ،7<br />

18 ،18<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

.30<br />

31<br />

.32<br />

- 453 -


یانْ‏<br />

هآن<br />

يرو<br />

نی<br />

نی<br />

و اسیري و تاراج و رسوایی تسلیم گردیدهایم،‏ چنانکه 1<br />

امروز شده است.‏<br />

و حال اندك زمانی لطف از جانب یهوه خداي ما بر<br />

ما ظاهر شده،‏ راه فرار براي ما واگذاشته است و ما را<br />

در مکان مقدس خود میخی عطا فرموده است و خداي<br />

ما چشمان ما را روشن ساخته،‏ اندك حیات تازهاي در<br />

هنگام بندگی ما به ما بخشیده است.‏<br />

زیرا که ما بندگانیم،‏ لیکن خداي ما،‏ ما را در حالت<br />

بندگی ترك نکرده است،‏ بلکه ما را مورد ن ظر<br />

پادشاهان پارس گردانیده،‏ حیات تازه به ما بخشیده<br />

است تا خانه خداي خود را بنا نماییم و خرابیهاي آن<br />

را تعمیر کنیم و ما را در یهودا و اورشلیم قلعهاي<br />

بخشیده است.‏<br />

و حال اي خداي ما بعد از این چه گوییم،‏ زیرا که<br />

دستورات تو را ترك نمودهایم.‏<br />

که ا را به دست بندگان خود پیامبران امر<br />

فرموده و گفتهاي که آن زمینی که شما براي تصرّف<br />

آن میروید،‏ زمینی است که از نجاسات امتهاي<br />

کشورها نجس شده است و آن را به وقاحات و نجاسات<br />

خویش،‏ از سر تا سر پر ساختهاند.‏ لاویان<br />

سپ.‏ هماکنون،‏ دختران خود را به پسران ایشان<br />

مدهید و دختران ایشان را براي پسران خود مگیرید<br />

وسلامتی و سعادتمندي ایشان را تا به ابد مطلبید تا<br />

قوي شوید و نیکویی آن زمین را بخورید و آن را براي<br />

پسران خود به ارث ابدي واگذارید.‏ تثنیه<br />

و بعد از همه این بلایایی که به سبب اعمال زشت<br />

و تقصیرهاي عظیم ما بر ما وارد شده است،‏ با آنکه تو<br />

اي خداي ما،‏ ما را کمتر از گناهان ما عاقبت<br />

رسانیدهاي و چنین خلاصیاي به ما دادهاي،‏<br />

آیا میشود که ما بار دیگر دستورات تو را بشکنیم<br />

و با امتهایی که مرتکب این وقوحات شدهاند،‏ وصلت<br />

نماییم؟ و آیا تو بر ما خشم نخواهی نمود و ما را چنان<br />

هلاك نخواهی ساخت که باقیماندهاي و نجاتی باقی<br />

نماند؟<br />

اي یهوه خداي اسرائیل تو عادل هستی چونکه ما<br />

باقیماندهاي هستیم که ما مثل امروز نجات یافتهایم،‏<br />

اینک ما به حضور تو در تقصیرهاي خویش حاضریم،‏<br />

زیرا کسی نیست که به سبب این کارها،‏ در حضور تو<br />

تواند ایستاد.‏<br />

عزرا<br />

سپ.‏ چون عزْرا دعا و اعتراف مینمود و گریهکنان<br />

پیش خانه خدا رو به زمین نهاده بود،‏ گروه بسیار<br />

عظیمی از مردان و زنان و اطفال اسرائیل نزد وي<br />

جمع شدند،‏ زیرا قوم زارزار میگریستند.‏ ارمیا<br />

و شَک پسر یحئیل که از پسرانعیلام بود جوا ب<br />

داد و به عزْرا گفت:‏ ما به خداي خویش خیانت ورزیده،‏<br />

زنان غریب از قومهاي زمین گرفتهایم؛ لیکن هماکنون<br />

امیدي براي اسرائیل در این باب باقی است.‏<br />

سپ.‏ حال با خداي خویش عهد ببندیم که آن زنان<br />

و فرزندان ایشان را برحسب مشورت آقایم و آنانی که<br />

از امر خداي ما میترسند دور کنیم و موافق شریعت<br />

عمل نماییم.‏<br />

برخیز زیرا که این کار تو است و ما با تو میباشیم.‏<br />

پس قوي دل باش و به کار بپرداز.‏<br />

آنگاه عزْرا برخاسته،‏ رؤساي کاهنان و لاویان و<br />

تمامی اسرائیل را قَسم داد که برحسب ا سخن<br />

عمل نمایند،‏ پس قسم خوردند.‏<br />

و عزْرا از پیش خانه خدا برخاسته،‏ به حجره<br />

یهوحانان پسر الیاشیب رفت و نان نخورده و آب<br />

ننوشیده،‏ به آنجا رفت،‏ زیرا که به سبب تقصیر اسیران<br />

ماتم گرفته بود.‏<br />

و به همه اسیرانْ‏ در یهودا و اورشلیم ندا دردادند<br />

که به اورشلیم جمع شوند.‏<br />

و هر کسی که تا روز سوم،‏ برحسب مشورت سران و<br />

بزرگان حاضر نشود،‏ اموال او ضبط گردد و خودش از<br />

جماعت اسیران جدا شود.‏<br />

پس در روز سوم که روز بیستم ماه نهم بود،‏ همه<br />

مردان یهودا و بنیامین در اورشلیم جمع شدند و<br />

تمامی قوم در سعه خانه خدا نشستند.‏ و به سبب ا<br />

امر و به سبب باران،‏ سخت میلرزیدند.‏<br />

آنگاه عزْراي کاهن برخاسته،‏ به ایشان گفت:‏ شما<br />

خیانت ورزیده و زنان غریب گرفته،‏ جرم اسرائیل را<br />

افزودهاید.‏ باب<br />

سپ.‏ هماکنون یهوه خداي پدران خود را تمجید<br />

نمایید و به اراده او عمل کنید و خویشتن را از قومهاي<br />

زمین و از زنان غریب جدا سازید.‏<br />

تمامی جماعت با صداي بلند جوا ب دادند و<br />

گفتند:‏ چنانکه به ما گفتهاي همچنان عمل خواهیم<br />

نمود.‏<br />

اما خلق بسیارند و وقت باران است و طاقت نداریم<br />

که بیرون بایستیم و این امر کار یک یا دو روز نیست،‏<br />

9 ،31<br />

نحمیا 23 ،13<br />

2 .1 ،9<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

24 ،18<br />

2 ،7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

10<br />

- 454 -


ته<br />

ينا<br />

نیی<br />

يلاو<br />

یازِّ‏<br />

یا.لّ‏<br />

نی<br />

يما<br />

ولُ‏ ید<br />

بی<br />

زیرا که در این باب گناه عظیمی کردهایم.‏ 31.<br />

سپ.‏ سران ما براي تمامی جماعت تع بشوند و<br />

همه کسانی که در شهرهاي ما زنان غریب گرفتهاند،‏<br />

در وقتهاي معین بیایند و بزرگان و داوران هر شهر<br />

همراهایشان بیایند،‏ تا آتش خشم خداي ما درباره ا<br />

امر از ما رفع گردد.‏<br />

بدین دلیل یوناتان پسر عسائیل و یحزِیا پسر تقْوه<br />

بر این امر معین شدند و مشُلاّم و شَبتائی<br />

را کمک نمودند.‏<br />

و اسیران چنین کردند و عزْراي کاهن و بعضی از<br />

رؤساي پدران،‏ برحسب خاندانهاي پدران خود انتخاب<br />

شدند و نامهاي همه ایشان ثبت گردید.‏ پس در روز<br />

اول ماه دهم،‏ براي تفتیش این امر نشستند.‏<br />

و تا روز اول ماه اول،‏ کار همه مردانی را که زنان<br />

غریب گرفته بودند،‏ به اتمام رسانیدند.‏<br />

و بعضی از پسران کاهنان پیدا شدند که زنان<br />

غریب گرفته بودند.‏ از پسرانیشُوع پسر یوصاداق و<br />

برادرانش معسیا و اَلیعزْر و یاریب و جدلْیا.‏<br />

و ایشان دست دادند که زنان خود را بیرون نمایند<br />

و قوچی به ج قربانی جرم خود گذرانیدند.‏ دوم<br />

عزرا<br />

، ایشان<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

پادشاهان<br />

:<br />

،<br />

15 ،10<br />

.20<br />

.21<br />

و از پسرانامیر،‏ حنانی و زبدیا.‏<br />

و از پسرانحاریم،‏ معسیا و ایلیا و شَمعیا و<br />

یحیئیل و عزّیا.‏<br />

و از پسرانفَشْحور،‏ اَلْیوعی و معسیا و اسم'عیل<br />

و نَتَنْئیل و یوزاباد و اَلْعاسه<br />

و از لاویان یوزاباد و شمعی و قَلایا که قَلیطا باشد.‏<br />

و فَتَحیا و یهودا و اَلیعزْر.‏<br />

و از سرودخوانان،‏ اَلْیاشیب و از دربانان ، شَلُّوم و<br />

طالَم و اُوري.‏<br />

و اما از اسرائیلیان از پسرانفَرْعوش،‏ رمیا و ی و<br />

ملْکیا و میامین و اَلعازار و ملْکیا و بنایا.‏<br />

و از پسرانعیلام،‏ مت َّنْیا و زکریا و یحیئیل و عبدي<br />

و یریموت و ای<br />

و از پسرانزت ُّو،‏ اَلْیوعیناي و اَلْیاشیب و مت َّنْیا و<br />

یریموت و زاباد و عزیزا.‏<br />

و از پسرانباباي،‏ یهوحان ان و حنَنْیا و زب اي و<br />

عتْلاي.‏<br />

و از پسرانبانی،‏ مشُلاّم و مل ُّوك و عدایا و یاشوب و<br />

شَآل و راموت.‏<br />

و از پسرانفَحت‏،‏ موآ ب عدنا و کلال و بنایا و<br />

معسیا و مت َّنْیا و بصلْئیل و بِن ُّوي و منَسی.‏<br />

و از پسرانحاریم،‏ اَلیعزْر و اش‏ّیا و ملْکیا و شَمعیا و<br />

شمعون.‏<br />

و بنیامین و مل ُّوك و شَمرْیا.‏<br />

از پسرانحاشوم،‏ متّناي و متّاته و زاباد و اَلیفَلَط و<br />

یری و منَسی و شمعی.‏<br />

از پسرانبانی،‏ معداي و عمرام و اوئیل.‏<br />

و بنایا و بِی ا و ک هی.‏<br />

و ونْیا و مریموت و اَلْیاشیب.‏<br />

و مت َّنْیا و مت َّناي و یعسو‏.‏<br />

و بانی و بِن ُّوي وشمعی.‏<br />

و شَلَمیا و ناتان و عدایا.‏<br />

و مکنَدباي و شاشاي و شاراي.‏<br />

و عزْرئیل و شَلَمیا و شَمرْیا.‏<br />

و شل ُّوم و اَمرْیا و یوسف.‏<br />

از پسراننَبو،‏ یعیئیل و مت َّتْیا و زاباد و زبینا و<br />

یدو و یوئیل و بنایا.‏<br />

همه اینها زنان غر گرفته بودند و بع ضی از<br />

ایشان زنانی داشتند که از آنها پسران تولید نموده<br />

بودند.‏<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 455 -


بهی<br />

یم<br />

یا:لْ‏ کح<br />

یم<br />

هآن<br />

یان<br />

نیی<br />

يرو<br />

.11<br />

2<br />

.1<br />

نحمیا<br />

نحمیا<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

کلام نَحمیا پسر در ماه کسلو در سالبیستم،‏<br />

هنگامی که من در دارالّسلطنه شوشان بودم،‏ واقع شد<br />

که حنانی،‏ یکی از برادرانم با کسانی چند از یهودا<br />

آمدند و از ایشان درباره بقیه یهودي که از اسیري باقی<br />

مانده بودند و درباره اورشلیم سؤال نمودم.‏<br />

ایشان مرا جواب دادند:‏ آنانی که آنجا در بلوك از<br />

اسیري باقی ماندهاند،‏ در مصیبت سخت و افتضاح<br />

میباشند و حصار اورشلیم خراب و دروازههایش به<br />

آتش سوخته شده است.‏ دوم تواریخ<br />

و چون این سخنان را شنیدم،‏ نشستم و گریه کرده،‏<br />

ایامی چند ماتم داشتم و به حضور خداي آسمانها روزه<br />

گرفته،‏ دعا نمودم.‏ باب ؛ عزرا<br />

و گفتم:‏ آه اي یهوه،‏ خداي آسمانها،‏ اي خداي<br />

عظیم و م که عهد و رحمت را بر آنانی که تو را<br />

دوست میدارند و دستورات تو را حفظ مینمایند،‏ نگاه<br />

میداري،‏ باب ؛ دنیال<br />

گوشهاي تو متوجه و چشمانت گشاده شود و دعاي<br />

بنده خود را که من در این وقت نزد تو روز و شب<br />

درباره بندگانت فرزنداناسرائیل نمایم،‏ اجابت<br />

فرمایی و به گناهان فرزنداناسرائیل که به تو<br />

ورزیدهایم،‏ اعتراف مینمایم،‏ زیرا که هم من و هم<br />

خاندان پدرم گناه کردهایم.‏ اول پادشاهان<br />

به درستی که به تو مخالفت عظیمی ورزیدهایم و<br />

دستورات و قواعد و احکامی را که به بنده خود موسی<br />

فرموده بودي،‏ نگاه نداشتهایم.‏<br />

پس حال،‏ کلامی را که به بنده خود موسی امر<br />

فرمودي،‏ بیاد آور که گفتی شما خیانت خواهید ورزید<br />

و من شما را در میان امتها پراکنده خواهم ساخت.‏<br />

29 ،8<br />

19 ،36<br />

3 ،9<br />

1 ،9<br />

4 ،9<br />

14 ،4<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

1 ،30 ؛ 64 ،28 تثنیه<br />

.9<br />

اما چون بسوي من بازگشت نمایید و دستورات مرا<br />

نگاه داشته،‏ به ا عمل نمایید،‏ اگر چه پراکندگان<br />

شما در انتهاي آسمانها باشند،‏ من ایشان را از آنجا<br />

جمع خواهم کرد و به مک که آن را برگزیدهام تا نام<br />

خود را در آن ساکن سازم درخواهم آورد.‏ تثنیه<br />

و ایشان بندگان و قوم تو میباشند که ایشان را به<br />

قوت عظیم خود و به دست قوي خویش فدیه دادهاي.‏<br />

اي یهوه،‏ گوش تو بسوي دعاي بندهات و دعاي<br />

بندگانت که به میل تمام از اسم تو ترسان باشند،‏<br />

متوجه بشود و بنده خود را امروز کامیاب فرمایی و او<br />

را به حضور این مرد مرحمت عطا کنی.‏ زیرا که من<br />

ساقی پادشاه بودم.‏<br />

و در ماه نیسان،‏ در سال بیستم اَرتَحشَستا اردشیر<br />

پادشاه،‏ واقع شد که شراب پیش وي بود و من شراب<br />

را گرفته،‏ به پادشاه دادم و قبل از آن من در حضورش<br />

غمگین نبودم.‏ پیداش<br />

و پادشاه مرا گفت:‏ تو چرا غمگین است با آنکه<br />

بیمار نیستی؟ این غیر از آزردگی دل،‏ چیزي نیست.‏<br />

پس من بینهایت ترسان شدم.‏<br />

و به پادشاه گفتم:‏ پادشاه تا به ابد زنده بماند؛ رویم<br />

چگونه غمگین نباشد وحال آنکه شهري که موضع<br />

قبرهاي پدرانم باشد،‏ خراب است و دروازههایش به<br />

آتش سوخته شده؟ باب<br />

پادشاه مرا گفت:‏ چه چیز میطلبی؟ آنگاه نزد<br />

خداي آسمانها دعا نمودم<br />

و به پادشاه گفتم:‏ اگر پادشاه را پسند آید و اگر<br />

بندهات مورد لطفش قرار گیرد،‏ مرا به یهودا و شهر<br />

مقبرههاي پدرانم بفرستی تا آن را تعمیر نمایم.‏<br />

پادشاه مرا گفت و ملکه به پهلوي او نشسته بود:‏<br />

طول سفرت چه قدر خواهد بود و کی مراجعت خواهی<br />

نمود؟ پس پادشاه صلاح دید که مرا بفرستد و زمانی<br />

برایش تع نمودم.‏<br />

و به پادشاه عرض کردم:‏ اگر پادشاه مصلحت بیند،‏<br />

نامهها براي شهرداران آنطرف نهر به من عطا شود تا<br />

مرا بدرقه نمایند و به یهودا برسانند.‏<br />

و نامهاي نیز به آساف که ناظر درختستانهاي پادشاه<br />

است تا چوب براي سقف دروازههاي قصر که متعلّق به<br />

خانه است،‏ به من داده شود و هم براي حصار شهر و<br />

خانهاي که من در آن ساکن شوم.‏ پ س پادشاه برحسب<br />

دست مهربان خدایم که بر من بود،‏ اینها را به من عطا<br />

فرمود.‏ عزرا<br />

پس چون نزد شهرداران آنطرف نهر رسیدم،‏<br />

نامههاي پادشاه را به ایشان دادم و پادشاه،‏ سرداران<br />

سپاه و سواران نیز همراه من فرستاده بود.‏<br />

اما چون سنْبل َّط حرُونی و طُوبِیاي غلام عمونی<br />

این را شنیدند،‏ ایشان را بسیار ناپسند آمد که کسی به<br />

21 .13 ،40<br />

3 ،1<br />

28 .9 .6 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

4 ،30<br />

.10<br />

- 456 -


نی<br />

هفَ‏<br />

یب<br />

ک بر<br />

لی<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

جهت طلبیدن نیکویی فرزنداناسرائیل آمده است.‏<br />

سپ.‏ به اورشلیم رسیدم و در آنجا سه روز ماندم.‏<br />

و شبگاهان به اتّفاق چند نفري که همراه من<br />

بودند،‏ برخاستم و به کسی نگفته بودم که خدایم در<br />

دل من چه نهاده بود که براي اورشلیم بکنم؛ و<br />

چهارپایی به غیر از آن چهارپایی که بر آن سوار بودم<br />

با من نبود.‏<br />

سپ.‏ شبگاهان از دروازه دره در مقابل چشمه اژدها<br />

تا دروازه خاکروبه بیرون رفتم و حصار اورشلیم را که<br />

خراب شده بود و دروازههایش را که به آتش سوخته<br />

شده بود،‏ ملاحظه نمودم.‏<br />

و از دروازه چشمه،‏ نزد برَکه پادشاه گذشتم و<br />

براي عبور چهارپایی که زیر من بود،‏ راهی نبود.‏<br />

نحمیا<br />

باب 3،<br />

11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

15<br />

.15<br />

و در آن شب به کنار نهر برآمده،‏ حصار را ملاحظه<br />

نمودم و برگشته،‏ از دروازه دره داخل شده،‏ بازگشتم.‏<br />

و بزرگان ندانستند که کجا رفته یا چه کرده بودم،‏<br />

زیرا به یهودیان و به کاهنان و به شریفان و بزرگان و<br />

به دیگر کسانی که در کار مشغول میبودند،‏ هنوز خبر<br />

نداده بودم.‏<br />

سپ.‏ به ایشان گفتم:‏ شما بلایی را که در آن<br />

هستیم که اورشلیم چگونه خراب و دروازههایش به<br />

آتش سوخته شده است،‏ میبینید.‏ بیایید و حصار<br />

اورشلیم را تعمیر نماییم تا دیگر رسوا نباشیم.‏ باب<br />

و ایشان را از دست خداي خود که بر من مهربان<br />

میبود و نیز از سخنانی که پادشاه به من گفته بود<br />

خبر دادم.‏ آنگاه گفتند:‏ برخیزیم و تعمیر نماییم.‏ پس<br />

دستهاي خود را براي کارِ‏ خوب قوي ساختند.‏<br />

اما چون سنْبل َّط حرُونی و طُوبیاي غلام عمونی و<br />

جشَمِ‏ عرَبی این را شنیدند،‏ ما را اعتنائی نمودند<br />

حقیر شمرده،‏ گفتند:‏ ا چه کار است که شما<br />

میکنید؟ آیا بر پادشاه فتنه میانگیزید؟<br />

من ایشان را جواب داده،‏ گفتم:‏ خداي آسمانها ما<br />

را کامیاب خواهد ساخت.‏ پ س ما که بندگان او هستیم<br />

برخاسته،‏ تعمیر خواهیم نمود.‏ اما شما را در اورشلیم،‏<br />

نه سهمی و نه حقّی و نه ذکري میباشد.‏ افسسیان<br />

1 ،7<br />

12 ،2<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

3<br />

.1<br />

و اَلْیاشیب،‏ رئیس کاهنان و برادرانش از کاهنان<br />

برخاسته،‏ دروازه گوسفند را بنا کردند.‏ ایشان آن را<br />

تقدیس نموده،‏ دروازههایش را برپا نمودند و آن را تا<br />

برج میا و برج حنَنْئیل تقدیس نمودند.‏<br />

و به پهلوي او،‏ مردان اریحا بنا کردند و به پهلوي<br />

ایشان،‏ زکور پسر امري بنا نمود.‏<br />

و پسران هسنَاة،‏ دروازه ماهی را بنا کردند.‏ ایشان<br />

سقف آن را ساختند و درهایش را با قفلها و<br />

پشتبندهایش برپا نمودند.‏<br />

و به پهلوي ایشان،‏ مریموت پسر اُوریا پسر حق ُّوص<br />

تعمیر نمود و به پهلوي ایشان،‏ مشُلاّم پسر برَکیا پسر<br />

مشیزَبئیل تعمیر نمود و به پهلوي ایشان،‏ صادوق پسر<br />

بعنا تعمیر نمود.‏<br />

و به پهلوي ایشان،‏ تَقُوعیان تعمیر کردند،‏ اما<br />

بزرگان ایشان گردن خود را به خدمت یهوه خویش<br />

ننهادند.‏<br />

و یویاداع پسر فاسیح و مشُلاّم پسر بسودیا،‏ دروازه<br />

کاهنان را تعمیر نمودند.‏ ایشان سقف آن را ساختند و<br />

درهایش را با قفلها و پشتبندهایش برپا نمودند.‏<br />

و به پهلوي ایشان،‏ ملَتیاي جبعونی و یادونِ‏<br />

میرُونُوتی و مردان جبعون و مص آنچه را که متعلّق<br />

به تخت شهردار آنطرف نهر بود،‏ تعمیر نمودند.‏<br />

و به پهلوي ایشان،‏ عزّیئ پسر حرْهایا که از<br />

زرگران بود،‏ تعمیر نمود و به پهلوي او حنَنْیا که از<br />

عطّاران بود تعمیر نمود،‏ پس اینان اورشلیم را تا حصار<br />

عریض،‏ مستحکم ساختند.‏<br />

و به پهلوي ایشان،‏ رفایا پسر حور که رئیسِ‏ نص ف<br />

بلد اورشلیم بود،‏ تعمیر نمود.‏<br />

و به پهلوي ایشان،‏ یدایا پسر حرُوماف در برابر<br />

خانه خود تعمیر نمود و به پهلوي او حط ُّوش پسر<br />

حشَبنیا،‏ تعمیر نمود.‏<br />

و ملْکیا پسر حاریم و حش ُّوب پسر فَحت موآب،‏<br />

قسمت دیگر و برج تنورها را تعمیر نمودند.‏<br />

و به پهلوي او،شَل ُّوم پسر هل ُّوحیش رئیسِ‏ نص ف<br />

بلد اورشلیم،‏ او و دخترانش تعمیر نمودند.‏<br />

و حانُون و ساکنان زانوح،‏ دروازه دره را تعمیر<br />

نمودند.‏ ایشان آن را بنا کردند و درهایش را با قفلها و<br />

پشتبندهایش برپا نمودند و هزار اندازه آرنج حصار را<br />

تا دروازه خاکروبه.‏<br />

و ملْکیا پسر ا رئیس بلد بیت ‏-هکارِیم،‏ دروازه<br />

خاکروبه را تعمیر نمود.‏ او آن را بنا کرد و درهایش را<br />

با قفلها و پشتبندهایش برپا نمود.‏<br />

و شَل ُّون پسر کلْخُوزه رئیس بلد مصفَه،‏ دروازه<br />

چشمه را تعمیر نمود.‏ او آن را بنا کرده،‏ سقف آن را<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 457 -


هلَ‏<br />

یانْ‏ کشَ‏<br />

يرو<br />

ساخت و درهایش را با قفلها و پشتبندهایش برپا 31.<br />

نمود و حصار برْکه شَلَح را نزد باغ پادشاه نیز تا زینهاي<br />

که از شهر داود فرود میآمد.‏ یوحنا<br />

و بعد از او نَحمیا پسر عزْبوق رئیسِ‏ نصف بلد<br />

بیت-صور،‏ تا برابر مقبره داود و تا بِرْکه مصنوعه و تا<br />

خانه قدرتمندان را تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او لاویان پسر بانی تعمیر نمود و<br />

به پهلوي او حشَبیا رئیسِ‏ نصف بلد قَعیلَه در قسمت<br />

خود تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او برادران ایشان،‏ بواي پسر حیناداد،‏<br />

رئیسِ‏ نصف بلد قَعی تعمیر نمود.‏<br />

و به پهلوي او،‏ عازر پسر یشُوع رئیس مصفَه<br />

قسمت دیگر را در برابر فراز سلاحخانه نزد زاویه،‏<br />

تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او باروك پسر زباي،‏ به صمیم قلب<br />

قسمت دیگر را از زاویه تا دروازه اَلْیاشیب،‏ رئیس<br />

کاهنان تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او مریموت پسر اوریا پسر هق ُّوص قسمت<br />

دیگر را از در خانه الیاشیب تا آخر خانه اَلْیاشیب،‏<br />

تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او کاهنان،‏ از اهل غُور تعمیر نمودند.‏<br />

و بعد از ایشان،‏ بنیامین و حش ُّوب در برابر خانه<br />

خود تعمیر نمودند.‏ و بعد از ایشان،‏ عزریا پسر معسیا<br />

پسر عنَنْیا به جانب خانه خود تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او،‏ بنّوي پسر حیناداد قسمت دیگر را از<br />

خانه عزَریا تا زاویه و تا برجش تعمیر نمود.‏<br />

و فالال پسر اوزاي از برابر زاویه و برجی که از<br />

خانه فوقانی پادشاه خارج و نزد زندانخانه است،‏ تعمیر<br />

نمود.‏ و بعد از او فدایا پسر فَرْعوش،‏ ارمیا<br />

و نَتینیم،‏ در عوفَل تا برابر دروازه آب بسوي<br />

مشرق و برج خارجی،‏ ساکن بودند.‏<br />

و بعد از او،‏ تَق ُّوعیان قسمت دیگر را از برابر بر ج<br />

خارجی بزرگ تا حصار عوفَل تعمیر نمودند.‏<br />

و کاهنان،‏ هر کدام در برابر خانه خود از بالاي<br />

دروازه اسبان تعمیر نمودند.‏ دوم پادشاهان<br />

و بعد از ایشان صادوق پسر امیر در برابر خانه خود<br />

تعمیر نمود و بعد از او شَمعیا پسر که محافظ<br />

دروازه شرقی بود،‏ تعمیر نمود.‏<br />

و بعد از او حنَنْیا پسر شَلَمیا و حانُون پسر ششم<br />

صالاف،‏ قسمت دیگر را تعمیر نمودند و بعد از ایشان<br />

مشُلاّم پسر برَکیا در برابر مسکن خود،‏ تعمیر نمود.‏<br />

نحمیا<br />

و بعد او از ملْکیا که یکی از زرگران بود،‏ تا<br />

خانههاي نَتینْیم و تجار را در برابر دروازه مفقاد تا<br />

بالاخانه برج،‏ تعمیر نمود.‏<br />

و میان بالاخانه برج و دروازه گوسفند را زرگران و<br />

تاجران،‏ تعمیر نمودند.‏<br />

.32<br />

4<br />

.1<br />

و هنگامی که سنْبل َّط شنید که ما به بناي حصار<br />

مشغول هستیم،‏ خشمش افروخته شده،‏ بسیار<br />

خشمگین گردید و یهودیان را بی اعتنائی نمود.‏ باب<br />

،2<br />

19<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و در حضور برادرانش و لشکر سامره سخن گفته،‏<br />

گفت:‏ این یهودیانِ‏ ضعیف چه میکنند؟ آیا شهر را براي<br />

خود مستحکم خواهند ساخت و قربانی خواهند<br />

گذرانید و در یک روز کار را به انجام خواهند رسانید؟<br />

و سنگها از تودههاي خاکروبه،‏ زنده خواهند ساخت؟ و<br />

حال آنکه سوخته شده است.‏<br />

و طُوبیايعمونی که نزد او بود گفت:‏ اگر شغالی نیز<br />

بر آنچه ایشان بنا میکنند بالا رود،‏ حصار سنگی<br />

ایشان را ویران خواهد ساخت!‏<br />

اي خداي ما بشنو،‏ زیرا که خوار شدهایم و ملامت<br />

ایشان را بسر ایشان برگردان و ایشان را در زمین<br />

اسیري،‏ به تاراج تسلیم کن.‏ مزامیر<br />

و نافرمانی ایشان را مپوشان و گناه ایشان را از<br />

حضور خود محو مساز زیرا که خشم تو را پیش<br />

بنّایان به هیجان آوردهاند.‏<br />

سپ.‏ حصار را بنا نمودیم و تمامی حصار تا نص ف<br />

بلندياش بهم پیوست،‏ زیرا که دل قوم در کار بود.‏<br />

و چون سنْبل َّط و طُوبیا و اعراب و عمونیان و<br />

اَشْدودیان شنیدند که مرمت حصار اورشلیم پیش رفته<br />

است و شکافهایش بسته میشود،‏ آنگاه خشم ایشان به<br />

شدت افروخته شد.‏<br />

و همه ایشان توطئه نمودند که بیایند و با اورشلیم<br />

جنگ نمایند و به آن ضرر برسانند.‏<br />

پس نزد خداي خود دعا نمودیم و از ترس ایشان<br />

روز و شب پاسبانان در مقابل ایشان قرار دادیم.‏<br />

و یهودیان گفتند که قوت حمالان تلف شده است<br />

و هوار بسیار است که نمیتوانیم حصار را بنا نماییم.‏<br />

و دشمنان ما میگفتند:‏ آگاه نخواهند شد و<br />

نخواهند فهمید،‏ تا ما در میان ایشان داخل شده،‏<br />

ایشان را بکشیم و کار را تمام نماییم.‏<br />

17 ،7<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

2 ،32 ؛ 1 ،33<br />

16 ،11<br />

7 ،9<br />

، رحوم<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

- 458 -


بهی<br />

یان<br />

نیی هايان<br />

ته<br />

کن<br />

یم<br />

سک<br />

كتر<br />

يار<br />

نی<br />

يرو<br />

یمت<br />

سک<br />

سک<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

نحمیا<br />

.12<br />

و واقع شد که یهودی که نزد ایشان ساکن<br />

بودند آمده،‏ ده مرتبه به ما گفتند:‏ چون شما برگردید،‏<br />

ایشان از هر طرف بر ما حمله خواهند آورد.‏<br />

سپ.‏ قوم را در جایهاي پست،‏ در عقب حصار و بر<br />

مک خالی تع نمودم و ایشان را برحسب قبایل<br />

ایشان،‏ با شمشیرها و نیزهها و کمانهاي ایشان قرار<br />

دادم.‏<br />

سپ.‏ نظر کرده،‏ برخاستم و به بزرگان و بزرگان و<br />

بقیه قوم گفتم:‏ از ایشان مترسید،‏ بلکه یهوه عظیم و<br />

م را بیاد آورید و به ج برادران و پسران و<br />

دختران و زنان و خانههاي خود جنگ نمایید.‏ باب<br />

و چون دشمنان ما شنیدند که ما آگاه شدهایم و<br />

خدا مشورت ایشان را باطل کرده است،‏ آنگاه همه ما<br />

هر کس به کار خود به حصار برگشتیم.‏ ایوب<br />

و از آن روز به بعد،‏ نصف بندگان من به کار<br />

مشغول میبودند و نصف دیگر ایشان،‏ نیزهها و سپرها<br />

و کمانها و زرهها را میگرفتند و بزرگان در عقب تمام<br />

خاندان یهودا میبودند.‏<br />

و آنانی که حصار را بنا میکردند و آنانی که بار<br />

میبردند و کارگرانها،‏ هر کدام به یک دست کار<br />

میکردند و به دست دیگر اسلحه میگرفتند.‏<br />

و بنّایان هر کدام شمشیر بر کمر خود بسته،‏ بنّایی<br />

میکردند و شیپور نواز نزد من ایستاده بود.‏<br />

و به بزرگان و بزرگان و بقیه قوم گفتم:‏ کار بسیار<br />

وسیع است و ما بر حصار جدا شده و از یکدیگر دور<br />

میباشیم.‏<br />

سپ.‏ هر جا که صداي شیپور را بشنوید در آنجا<br />

نزد ما جمع شوید و خداي ما براي ما جن گ خواهد<br />

نمود.‏<br />

سپ.‏ به کار مشغول شدیم و نصف ایشان از طلوع<br />

خورشید تا بیرون آمدن ستارگان،‏ نیزهها را میگرفتند.‏<br />

و هم در آن وقت به قوم گفتم:‏ هر با<br />

بندگانش در اورشلیم منزل کند تا در شب براي ما<br />

پاسبانی نماید و در روز به کار بپردازد.‏<br />

و من و برادران و خادمان من و پاسبانی که در<br />

عقب من میبودند،‏ هیچکدام رخت خود را نکندیم و<br />

هر کس با اسلحه خود به آب میرفت.‏<br />

5 ،1<br />

12 ،5<br />

13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

5<br />

.1<br />

و قوم و زنان ایشان،‏ بر برادران یهود خود فریاد<br />

عظیمی برآوردند.‏<br />

و بعضی از ایشان گفتند که ما و پسران و دختران<br />

ما بسیاریم.‏ پ س گندم بگیریم تا بخوریم و زنده بمانیم.‏<br />

و بعضی گفتند:‏ مزرعهها و تاکستانها و خانههاي<br />

خود را گرو میدهیم تا به سبب قحطی،‏ گندم بگیریم.‏<br />

و بعضی گفتند که نقره را به عوض مزرعهها و<br />

تاکستانهاي خود براي بهره پادشاه قرض گرفتیم.‏<br />

و حال بدن ما مثل بدنهاي برادران ماست و<br />

فرزندان ما مثل فرزندان ایشان؛ و ای ما پسران و<br />

دختران خود را به بندگی سپاریم و بعضی از<br />

دختران ما کنیز شدهاند؛ و در دست ما هیچ نیرویی<br />

نیست زیرا که مزرعهها و تاکستانهاي ما از آن دیگران<br />

شده است.‏<br />

سپ.‏ چون فریاد ایشان و ا سخنان را شنیدم<br />

بسیار خشمگین شدم.‏<br />

و با دل خود مشورت کرده،‏ بزرگان و بزرگان را<br />

عتاب نمودم و به ایشان گفتم:‏ شما هر از برادر<br />

خود ربا میگیرید!‏ و جماعتی عظیم به ضّد ایشان<br />

جمع نمودم.‏ خروج ؛ لاویان<br />

و به ایشان گفتم:‏ ما برادران یهود خود را که به<br />

امتها فروخته شدهاند،‏ تا حد امکان فدیه کردهایم.‏ و<br />

آیا شما برادران خود را میفروشید و آیا میشود که<br />

ایشان به ما فروخته شوند؟ پس خاموش شده،‏ جوابی<br />

نیافتند.‏<br />

و گفتم:‏ ک که شما میکنید،‏ خوب نیست.‏ آیا<br />

نمیباید شما به سبب ملامت امتهایی که دشمن ما<br />

میباشند،‏ در ترس خدايما پی نمایید؟<br />

و نیز من و برادران و بندگانم نقره و غلّه به ایشان<br />

قرض دادهایم.‏ پ س سزاوار است که این زیاده ستانی را<br />

نماییم.‏<br />

و هماکنون امروز مزرعهها و تاکستانها و باغات<br />

زیتون و خانههاي ایشان و صد یک از نقره و غلّه و<br />

شیره انگور و روغن که بر ایشان نهادهاید،‏ به ایشان<br />

پس بدهید.‏<br />

سپ.‏ جواب دادند که پس خواهیم داد و از ایشان<br />

مطالبه نخواهیم نمود و چنانکه تو فرمودي به عمل<br />

خواهیم آورد.‏ آنگاه کاهنان را خوانده،‏ به ایشان قَسم<br />

دادم که موافق این کلام رفتار نمایند.‏<br />

سپ.‏ دامن خود را تکانیده گفتم:‏ خدا هر را<br />

که این کلام را ثابت ننماید،‏ از خانه و کسبش چنین<br />

بتکاند و به این قَسم تکانیده و خالی بشود.‏ پ س تمامی<br />

جماعت گفتند آمین و یهوه را سرودستایش خواندند و<br />

قوم برحسب این کلام عمل نمودند.‏<br />

14 ،10<br />

36 ،25<br />

25 ،22<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

13<br />

- 459 -


یس<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

نیی<br />

نی<br />

نی<br />

یکم<br />

یا<br />

یانْ‏<br />

يار<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

نحمیا<br />

.14<br />

و نیز از روزي که به شهردار بودن زمین یهوه<br />

مأمور شدم،‏ یعنی از سال بیستم تا سال و دومِ‏<br />

اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه،‏ که دوازده سال بود من و<br />

برادرانم وظیفه شهرداري را نخوردیم.‏<br />

اما شهرداران اول که قبل از من بودند،‏ بر قوم بار<br />

سنگین نهاده،‏ علاوه بر چهل شکل نقره،‏ نان و شراب<br />

نیز از ایشان گرفتند و خادمان ایشان بر قوم<br />

حکمرانی میکردند.‏ لیکن من به سبب ترس خدا<br />

چنین نکردم.‏<br />

و من نیز در ساختن حصار مشغول میبودم و هیچ<br />

مزرعه نخریدیم و همه بندگان من در آنجا به کار<br />

جمع بودند.‏<br />

و صد و پنجاه نفر از یهودیان و بزرگان،‏ غیر از<br />

آنانی که از امتهاي مجاور ما نزد ما میآمدند،‏ بر<br />

سفره من خوراك میخوردند.‏<br />

و آنچه براي هر روز مهیا میشد،‏ یک گاو و شش<br />

گوسفند پرواري میبود و مرغها نیز براي من حاضر<br />

میکردند؛ و هر ده روز مقداري زیاد از هر گونه شراب.‏<br />

اما با این همه وظیفه شهرداري را نطلبیدم زیرا که<br />

بندگی سخت بر این قوم میبود.‏<br />

اي خدایم موافق هر آنچه به این قوم عمل نمودم،‏<br />

مرا به نیکویی یاد آور.‏<br />

باب 31 .22 ،13<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

6<br />

.1<br />

و چون سنْبل َّط و طُوبیا و جشَم عربی و سایر<br />

دشمنان ما شنیدند که حصار را بنا کردهام و هیچ<br />

رخنهاي در آن باقی نمانده است،‏ با آنکه درهاي<br />

دروازههایش را هنوز برپا ننموده بودم،‏<br />

و جشَم نزد من فرستاده،‏ گفتند:‏ بیا تا در<br />

یکی از دهات بیابان اونو ملاقات کنیم.‏ اما ایشان قصد<br />

ضرر من داشتند.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ قاصدان نزد ایشان فرستاده گفتم:‏ من در مهم<br />

عظی مشغولم و نمیتوانم فرود آیم،‏ چرا کار<br />

هنگامی که من آن را ترك کرده،‏ نزد شما بیایم به<br />

عقب افتد.‏<br />

و ایشان چهار دفعه مثل این پیغام به من فرستادند<br />

و من مثل این جواب به ایشان پس فرستادم.‏<br />

سپ.‏ سنْبل َّط دفعه پنجم خادم خود را به همین طور<br />

نزد من فرستاد و نامهاي گشوده در دستش بود،‏<br />

که در آن مرقوم بود:‏ در میان امتها شهرت یافته<br />

است و جشَم ا را میگوید که تو و یهود قصد<br />

فتنهانگیزي دارید و براي همین حصار را بنا میکنی و<br />

تو مطابق این کلام،‏ میخواهی که پادشاه ایشان<br />

بشوي.‏<br />

و پیامبران نیز تع نموده تا درباره تو در اورشلیم<br />

ندا کرده گویند که در یهودا پادشاهی است.‏ و حال بر<br />

وفق این کلام،‏ خبر به پادشاه خواهد رسید.‏ پ س بیا تا<br />

با هم مشورت نماییم.‏<br />

آنگاه نزد او فرستاده گفتم:‏ مثل ا کلام که تو<br />

میگویی واقع نشده است،‏ بلکه آن را از دل خود<br />

ساختهاي.‏<br />

زیرا همه ایشان خواستند ما را بترسانند،‏ به ا<br />

قصد که دستهاي ما را از کار باز دارند تا کرده نشود.‏<br />

پس حال اي خدا دستهاي مرا قوي ساز.‏<br />

و به خانه شَمعیا پسر دلایا پسر مهیطَبئیل رفتم و<br />

او در را بر خود بسته بود،‏ پس گفت:‏ در خانه خدا در<br />

معبد جمع شویم و درهاي معبد را ببندیم زیرا که به<br />

قصد کشتن تو خواهند آمد.‏ شبانگاه براي کشتن تو<br />

خواهند آمد.‏<br />

من گفتم:‏ آیا مردي چون من فرار بکند؟ و کیست<br />

مثل من که داخل معبد بشود تا جان خود را زنده نگاه<br />

دارد؟ من نخواهم آمد.‏<br />

زیرا درك کردم که خدا او را هرگز نفرستاده<br />

است،‏ بلکه خودش به ضد من پیامبري ند و<br />

طُوبیا و سنْبل َّط او را اجیر ساختهاند.‏<br />

و از این جهت او را اجیر کردهاند تا من بترسم و<br />

به اینطور عمل نموده،‏ گناه ورزم و ایشان خبر بد پیدا<br />

نمایند که مرا افتضاح سازند.‏<br />

اي خدایم،‏ طُوبیا و سنْبل َّط را موافق ا اعمال<br />

ایشان و همچنین نُوعدیه پیامبر ‏ِزن و سایر پیامبران را<br />

که میخواهند مرا بترسانند،‏ به یاد آور.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ حصار در بیست و پنجم ماه لُول در پنجاه و<br />

دو روز به اتمام رسید.‏<br />

و واقع شد که چون همه دشمنان ما ا را<br />

شنیدند و همه امتهایی که مجاور ما بودند ا را<br />

دیدند،‏ در نظر خود بسیار پست شدند و دانستند که<br />

این کار از جانب خداي ما معمول شده است.‏ پیدایش<br />

،42<br />

22 ،74<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

؛ اول سموئیل 28<br />

32 ،17<br />

17<br />

و در آن روزها نیز بسی از بزرگان یهودا نامهه ا<br />

نزد طُوبیا میفرستادند و نامهه ا طُوبیا نزد ایشان<br />

میرسید،‏<br />

زیرا که بسا از اهل یهودا با او همداستان شده<br />

بودند،‏ چونکه او داماد شَک پسر آره بود و پسرش<br />

.18<br />

20 ،50<br />

2. سنْبل َّط<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

- 460 -


کاي،ز<br />

یزن<br />

کم<br />

يسا<br />

يصا<br />

هح<br />

.<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

یهوحانان،‏ دختر مشُلاّم پسر برَکیا را به گرفته بود،‏<br />

و درباره خوبیهاي او به حضور من نیز گفتگو<br />

میکردند و سخنان مرا به او میرسانیدند.‏ و طُوبیا<br />

نامهها میفرستاد تا مرا بترساند.‏<br />

نحمیا<br />

.19<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و چون حصار بنا شد و درهایش را برپا نمودم و<br />

دربانان و سرودخوانان و لاویان ترتیب داده شدند،‏<br />

آنگاه برادر خود حنانی و حنَنْیا رئیس قصر را،‏ زیرا<br />

که او مردي امین و بیشتر از اکثر مردمان خداترس<br />

بود،‏ بر اورشلیم فرمان دادم.‏<br />

و ایشان را گفتم دروازههاي اورشلیم را تا آفتاب<br />

گرم نشود باز نکنند و مادامی که حاضر باشند،‏ درها را<br />

ببندند و قفل کنند.‏ و از ساکنان اورشلیم پاسبانان قرار<br />

دهید که هر کس به پاسبانی خود و هر کدام به مقابل<br />

خانه خویش حاضر باشند.‏<br />

و شهر وسیع و عظیم بود و قوم در اندرونش کم و<br />

هنوز خانهها بنا نشده بود.‏<br />

و خداي من در دلم نهاد که بزرگان و بزرگان و قوم<br />

را جمع نمایم تا برحسب نسبنامهها ثبت کردند و<br />

نسبنامه آنانی را که مرتبهاول برآمده بودند یافتم و در<br />

آن این محتواي نوشته را دیدم:‏<br />

اینانند اهل ولایتها که از اسیري آن اشخاصی که<br />

نَبوکدنَصر پادشاه بابل به اسیري برده بود،‏ برآمده<br />

بودند و هر کدام از ایشان به اورشلیم و یهودا به شهر<br />

خود برگشته بودند.‏<br />

اما آنانی که همراه زربابل آمده بودند:‏ یسوع و<br />

نَحمیا و عزْریاو رعمیا و نَحمانی و مرْدخاي و بِلْشان و<br />

مسفارِت و بِغْواي و نَحوم و بعنَه.‏ و شماره مردان قوم<br />

اسرائیل:‏<br />

پسرانفَرْعوش،‏ دوهزار و یک صد و هفتاد و دو.‏<br />

پسرانشَفَطْیا،‏ سیصد و هفتاد و دو.‏<br />

پسرانآرح،‏ ششصد و پنجاه و دو.‏<br />

پسرانفَحت موآب از پسرانیشُوع و یوآب،‏ دو هزار<br />

و هشتصد و هجده.‏ عزرا<br />

پسرانعیلام،‏ هزار و دویست و پنجاه و چهار.‏<br />

پسرانزت ُّو،‏ هشتصد و چهل و پنج.‏<br />

پسران هفتصد و شصت.‏<br />

پسرانبِنُوي،‏ ششصد و چهل و هشت.‏<br />

پسرانباباي،‏ ششصد و بیست و هشت.‏<br />

پسرانعزْجد،‏ دو هزار و سیصد و بیست و دو.‏<br />

پسراناَدونیقام،‏ ششصد و شصت و هفت<br />

پسرانبِغْواي،‏ دو هزار و شصت و هفت<br />

پسرانعادین،‏ ششصد و پنجاه و پنج.‏<br />

پسرانآطیر از خاندان حزْقیا،‏ نود و هشت.‏<br />

پسرانحاشُوم،‏ سیصد و بیست و هشت.‏<br />

پسرانبی ، سیصد و بیست و چهار.‏<br />

پسرانحاریف،‏ صد و دوازده.‏<br />

پسرانجبعون،‏ نود و پنج.‏<br />

مردمان بیت-لحم و نَطُوفَه،‏ صد و هشتاد و هشت.‏<br />

مردمان عناتُوت،‏ صد و بیست و هشت.‏ ارمیا<br />

مردمان بیت-عزْموت،‏ چهل و دو.‏<br />

مردمان کیریات-یعاریم و کفَیره و بئیرُوت،‏<br />

هفتصد و چهل و سه.‏<br />

مردمان رامه و جبع،‏ ششصد و بیست و یک.‏<br />

مردمان ماس،‏ صد و بیست و دو.‏<br />

مردمان بیتئیل و عاي،‏ صد و بیست و سه.‏<br />

مردمان نَبوي دیگر،‏ پنجاه و دو.‏<br />

پسرانعیلام دیگر،‏ هزار و دویست و پنجاه و چهار.‏<br />

پسرانحاریم،‏ سیصد و بیست.‏<br />

پسراناَریحا،‏ سیصد و چهل و پنج.‏<br />

پسرانلُود و حادید و اُونُو،‏ هفتصد و بیست و یک.‏<br />

پسرانسنائَۀ،‏ سه هزار و نه صد و سی.‏<br />

و اما کاهنان:‏ پسرانیدعیا از خاندان یشُوع،‏ نه صد<br />

و هفتاد و سه.‏<br />

پسرانامیر،‏ هزار و پنجاه و دو.‏<br />

پسرانفَشْحور،‏ هزار و دویست و چهل و هفت .<br />

پسرانحاریم،‏ هزار و هفده.‏<br />

و اما لاویان پسرانیشُوع از خاندان قَدمیئیل و از<br />

پسرانهودویا،‏ هفتاد و چهار.‏<br />

و سرودخوانان:‏ پسرانآساف،‏ صد و چهل و هشت.‏<br />

و دربانان:‏ پسرانشَل ُّوم و پسرانآطیر و<br />

پسرانطَلْمون و پسرانعق ُّوب و پسرانحطیطَه و<br />

پسرانسوباي،‏ صد و سی و هشت.‏<br />

و اما نَتینْیم:‏ پسرانصی پسرانحسوفا،‏<br />

پسرانطَبایوت.‏<br />

پسرانفیرُوس،‏ پسرانسیعا،‏ پسرانفادون.‏<br />

پسرانلَبانَه،‏ پسرانحجابه،‏ پسرانسلْماي.‏<br />

پسرانحانان،‏ پسرانجِدیل،‏ پسرانجاحر.‏<br />

پسرانرآیا،‏ پسرانرصین،‏ پسراننَقُودا.‏<br />

پسرانجزّام،‏ پسرانعزّا،‏ پسرانفاسیح.‏<br />

پسرانبی پسرانمعونیم،‏ پسراننَفیشَسیم.‏<br />

1 ،1<br />

.<br />

،<br />

،<br />

:<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

6 ،2<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 461 -


یمنْ‏<br />

یزن<br />

ته<br />

يجا<br />

یمنْ‏<br />

یتْ‏<br />

هو<br />

یان<br />

هو<br />

.72<br />

نحمیا<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

پسرانبقْبوق،‏ پسرانحقُوفا،‏ پسرانحرْحور.‏<br />

پسرانبصلیت،‏ پسرانمحیده،‏ پسرانحرْشا.‏<br />

پسرانبرْقُوس،‏ پسرانسیسرا،‏ پسرانتامح.‏<br />

پسراننَصیح،‏ پسرانحطیفا.‏<br />

و پسران خادمانِ‏ سلیمان:‏ پسرانسوطاي،‏<br />

پسرانسوفَرَت،‏ پسرانفَریدا.‏ باب<br />

پسرانیعلا،‏ پسراندرقون،‏ پسرانجدیل.‏<br />

پسرانشَفَطْیا،‏ پسرانحطّیل،‏ پسرانفُوخَرَه<br />

حظ َّبائیم،‏ پسرانآمون.‏<br />

همه نَتی و پسران خادمانِ‏ سلیمان،‏ سیصد و<br />

نود و دو.‏ عزرا<br />

و اینانند آنانی که از تلّ-‏ ملْح و تلّ-‏ حرْشاکرُوب و<br />

اَدون و امیر برآمده بودند،‏ اما خاندان پدران و عشیره<br />

خود را نشان نتوانستند داد که آیا از اسرائیلیان بودند<br />

یا نه.‏<br />

پسراندلایا،‏ پسرانطُوبیا،‏ پسراننَقُوده،‏ ششصد و<br />

چهل و دو.‏<br />

و از کاهنان:‏ پسرانحبایا،‏ پسرانهقّوص،‏<br />

پسرانبرْزِلاّي که یکی از دختران برْزِلاّیی جِلْعادي را<br />

به گرفته بود،‏ پس به اسم ایشان نامیده شدند.‏ عزرا<br />

3 ،11<br />

20 ،8<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

61 ،2<br />

؛ دوم سموئیل<br />

27 ،17<br />

.64<br />

اینان انساب خود را در میان آنانی که در<br />

نسبنامهها ثبت شده بودند طلبیدند،‏ اما نیافتند،‏ پس<br />

از کاهنی اخراج شدند.‏<br />

سپ.‏ ترْشاتا به ایشان امر فرمود که تا کاهنی با<br />

اوریم و تُمیم برقرار نشود،‏ از مقدسترین نخورند.‏ خروج<br />

65<br />

30 ،28<br />

66<br />

تمامی جماعت با هم چهل و دو هزار و سیصد و<br />

شصت نفر بودند.‏<br />

غیر از غلامان و کنیزان ایشان که هفت هزار و<br />

سیصد و سی و هفت نفر بودند و سرودخوانان زن و<br />

مرد ایشان دویست و چهل و پنج نفر بودند.‏<br />

و اسبان ایشان،‏ هفتصد و سی و شش و قاطران<br />

ایشان،‏ دویست و چهل و پنج.‏<br />

و شتران،‏ چهار صد و سی و پنج و الاقان،‏ ششهزار<br />

و هفتصد و بیست بود.‏<br />

و بعضی از رؤساي پدران هدایا به جهت کار دادند.‏<br />

اما ترْشاتا هزار درم طلا و پنجاه قاب و پانصد و سی<br />

دست لباس کاهنی به خزانه داد.‏<br />

و بعضی از رؤساي پدران،‏ بیست هزار درم طلا و<br />

دو هزار و دویست مناي نقره به خزینه به ج کار<br />

دادند.‏<br />

و آنچه سایر قوم دادند این بود:‏ بیست هزار درم<br />

طلا و دو هزار مناي نقره و شصت و هفت دست لباس<br />

کاهنی.‏<br />

سپ.‏ کاهنان و لاویان و دربانان و سرودخوانان و<br />

بعضی از قوم و نَتی و همه اسرائیل،‏ در شهرهاي<br />

خود ساکن شدند و چون ماه هفتم رسید،‏<br />

فرزنداناسرائیل در شهرهاي خود مقیم بودند.‏<br />

73<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و تمامی،‏ قوم مثل یک مرد در سعه پیش دروازه<br />

آب جمع شدند و به عزْراي نویسنده گفتند که کتاب<br />

تورات موسی را که یهوه به اسرائیل امر فرموده بود،‏<br />

بیاورد.‏<br />

و عزْراي کاهن،‏ تورات را در روز اول ماه هفتم به<br />

حضور جماعت از مردان و زنان و همه آنانی که<br />

میتوانستندبشنوند و بفهمند،‏ آورد.‏<br />

و آن را در سعۀ پیش دروازه آب از روشنایی صبح تا<br />

نصف روز،‏ در حضور مردان و زنان و هر که میتوانست<br />

بفهمد خواند و تمامی قوم به کتاب تورات گوش<br />

فراگرفتند.‏<br />

و عزْراي نویسنده بر منبر چوبی که به جهت اینکار<br />

ساخته بودند،‏ ایستاد و به پهلویش از دست راستش<br />

مت َّ ا و شَمع و عنایا و اُوریا و حلْقیا و معسیا ایستادند<br />

و از دست چپش،‏ فدایا و میشائیل و ملْکیا و حاشُوم و<br />

حشْبدانَه و زکریا و مشُلاّم.‏<br />

و عزْرا کتاب را در نظر تمامی قوم گشود زیرا که او<br />

بالاي تمامی قوم بود و چون آن را گشود،‏ تمامی قوم<br />

ایستادند.‏<br />

و عزْرا،‏ یه خداي عظیم را متبارك خواند و تمامی<br />

قوم دستهاي خود را برافراشته،‏ در جواب گفتند:‏ آمین،‏<br />

آمین!‏ و زانو زده،‏ و رو به زمین نهاده،‏ یهوه را سجده<br />

نمودند.‏<br />

و یشُوع و بانی و شَرَبیا و یامین و عق ُّوب و شَبتاي و<br />

هودیا و معسیا و قَلیطا و عزَریا و یوزاباد و حنان و فلایا<br />

و لاویان را براي قوم بیان میکردند و قوم،‏ در<br />

خود ایستاده بودند.‏<br />

سپ.‏ کتاب تورات خدا را به صداي روشن خواندند و<br />

تفسیر کردند تا آنچه را که میخواندند،‏ بفهمند.‏<br />

و نَحمیا که ترْشاتا باشد و عزْراي کاهن و نویسنده و<br />

لاوی که قوم را میفهمانیدند،‏ به تمامی قوم گفتند:‏<br />

امروز براي یه خداي شما روز مقدس است.‏ پس<br />

نوحهگري منمایید و گریه مکنید.‏ زیرا تمامی قوم،‏<br />

، تورات<br />

8<br />

.9<br />

.67<br />

.68<br />

.69<br />

.70<br />

.71<br />

- 462 -


فی<br />

هو<br />

هو<br />

یم<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

چون کلام تورات را شنیدند گریستند.‏<br />

باب<br />

نحمیا<br />

،2 ؛ عزرا 70 ،7<br />

63<br />

10<br />

سپ.‏ به ایشان گفت:‏ بروید و خوراکهاي لط<br />

بخورید و شربتها بنوشید و نزد هر کهچیزي براي او<br />

مهیا نیست قسمتها بفرستید،‏ زیرا که امروز،‏ براي<br />

یهوه ما روز مقدس است؛ پس غمگین نباشید زیرا که<br />

شادي یهوه ، قوت شما است.‏<br />

و لاویان تمامی قوم را ساکت ساختند و گفتند:‏<br />

ساکت باشید زیرا که امروز روز مقدس است.‏ پس<br />

غمگین نباشید.‏<br />

پس تمامی قوم رفته،‏ خوردند و نوشیدند و<br />

قسمتها فرستادند و شادي عظیم نمودند زیرا کلامی<br />

را که به ایشان تعلیم داده بودند فهمیدند.‏<br />

و در روز دوم رؤساي پدران تمامی قوم و کاهنان<br />

و لاویان نزد عزراي نویسنده جمع شدند تا کلام تورات<br />

را اصغا نمایند.‏<br />

و در تورات چنین نوشته یافتند که یهوه به واسطه<br />

موسی امر فرموده بود که فرزنداناسرائیل در عید ماه<br />

هفتم،‏ در سایبانها ساکن بشوند.‏ لاویان<br />

و در تمامی شهرهاي خود و در اورشلیم اعلان<br />

نمایند و ندا دهند که به کوهها بیرون رفته،‏ شاخههاي<br />

روغن و شاخههاي درخت روغن وحشی و شاخههاي<br />

مورتن و شاخههاي نخل و شاخههاي درختان متراکم<br />

بیاورند و سایبانها بسازند،‏ به گونهاي که نوشته شده<br />

است.‏<br />

سپ.‏ قوم بیرون رفتند هر کدام بر پشتبام خانه<br />

خود و در حیاط خود و در حیاطهاي خانه خدا و در<br />

محوطه دروازه آب و در محوطه دروازه افرایم،‏ سایبانها<br />

براي خود ساختند.‏<br />

و تمامی جماعتی که از اسیري برگشته بودند،‏<br />

سایبانها ساختند و در سایبانها ساکن شدند،‏ زیرا که از<br />

ایام یوشع پسر نون تا آن روز فرزنداناسرائیل چنین<br />

نکرده بودند.‏ پ س شادي بسیار عظیمی رخ نمود.‏<br />

و هر روز از روز اول تا روز آخر،‏ کتاب تورات خدا<br />

را میخواند و هفت روز عید را نگاه داشتند.‏ و درروز<br />

هشتم،‏ محفل مقدس برحسب قانون برپا شد.‏<br />

42 ،23<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

9<br />

.1<br />

و در روز بیست و چهارم این ماه،‏ فرزنداناسرائیل<br />

روزهدار و پلاس دربر و خاك برسر جمع شدند.‏ استر<br />

و نسل اسرائیل خویشتن را از همه غربا جدا نموده،‏<br />

ایستادند و به گناهان خود و تقصیرهاي پدران خویش<br />

اعتراف کردند.‏<br />

و در جاي خود ایستاده،‏ یک چهارم روز کتاب<br />

تورات یهوه خداي خود را خواندند و یک چهارم دیگر<br />

اعتراف نموده،‏ یه خداي خود را عبادت نمودند.‏<br />

و یشُوع و بانی و قَدمیئیل و شَبنْیا و بنی و شَرَبیا و<br />

بانی و کنانی بر زینه لاویان ایستادند و ب ا صداي بلند،‏<br />

نزد یهوه خداي خویش التماس نمودند.‏<br />

آنگاه لاویان،‏ یعنی یشُوع و قَدمیئیل و بانی و<br />

حشَبنیا و شَرَبیا و هودیا و شَبنْیا و فَتَحیا گفتند:‏<br />

برخیزید و یه خداي خود را از ازل تا به ابد متبارك<br />

بخوانید.‏ و اسم با شکوه تو که از تمام برکات و<br />

ستایشها پر ارزش تر است متبارك باد.‏<br />

تو به تنهایی یهوه هستی.‏ تو آسمان و<br />

آسمانآسمانها و تمامی جنود آنها را و زمین را و هر<br />

چه بر آن است و دریاها را و هر چه در آنها است،‏<br />

ساختهاي و تو همه اینها را حیات میبخشی و جنود<br />

آسمان تو را سجده میکنند.‏ اعمال رسولا ؛<br />

تو اي یهوه،‏ آن خدا هستی که ابرام را برگزیدي و او<br />

را از اور کلدانیان بیرون آوردي واسم او را به ابراهیم<br />

تبدیل نمودي.‏ پیدایش ؛<br />

و دل او را به حضور خود امین یافته،‏ با وي عهد<br />

بستی که زمین کنعانیان و حتّیان و اَموریان و فَرِزیان<br />

و یبوسیان و جِرْجاشیان را به او ارزانی داشته،‏ به نسل<br />

او بدهی و وعده خود را وفانمودي،‏ زیرا که عادل<br />

هستی.‏<br />

و مصیبت پدران ما را در مصر دیدي و فریاد ایشان<br />

را نزد دریاي سرخ شنیدي.‏<br />

و نشانهها و معجزات بر فرعون و همه بندگانش و<br />

تمامی قوم زمینش ظاهر ساختی،‏ چونکه دانستی<br />

که بر ایشان ستم مینمودند.‏ پ س به جهت خود اسمی<br />

پیدا کردي،‏ چنانکه امروز شده است.‏<br />

و دریا را در حضور ایشان شکافتی تا از میان دریا<br />

به خشکی عبور نمودند و تعقیبکنندگان ایشان را به<br />

عمقهاي دریا مثل سنگ در آب عمیق انداختی.‏ خروج<br />

15 ،14<br />

24 ،4<br />

5 ،17<br />

خروج 7 ،3<br />

31 ،11<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

21 ،14<br />

.12<br />

و ایشان را در روز،‏ به ستون ابر و در شب،‏ به<br />

ستون آتش رهبري نمودي تا راه را که در آن باید<br />

رفت،‏ براي ایشان روشن سازي.‏<br />

و بر کوه سینا نازل شده،‏ با ایشان از آسمان<br />

گفتگو فرموده و احکام راست و شریعتهاي حق و<br />

دستورات و قواعد نیکو را به ایشان دادي.‏ خروج ؛ خروج<br />

18 ،19<br />

خروج 21 ،13<br />

.13<br />

1 ،4<br />

.2<br />

- 463 -


كتر<br />

هرا<br />

هآن<br />

بهی<br />

یم<br />

هزن<br />

لی<br />

نحمیا<br />

1 ،20<br />

.14<br />

و سبت مقدس خود را به ایشان شناسانیدي و<br />

دستورات و قواعد و شریعتها به واسطه بنده خویش<br />

موسی به ایشان امر فرمودي.‏<br />

و نان از آسمان براي گرسنگی ایشان دادي و آب<br />

از صخره براي تشنگی ایشان جاري ساختی و به ایشان<br />

وعده دادي که به زمینی که دست خود را برافراشتی<br />

که آن را به ایشان بدهی داخل شده،‏ آن را به تصرّف<br />

آورند.‏ خروج ؛ مزامیر ؛ خروج<br />

لیکن ایشان و پدران ما متکبرانه رفتار نموده،‏<br />

گردن خویش را سخت ساختند و دستورات تو را<br />

اطاعت ننمودند.‏ ارمیا ؛<br />

و از شنیدن ابا نمودند و اعمال عجیبی را که در<br />

میان ایشان نمودي بیاد نیاوردند،‏ بلکه گردن کش<br />

شدند و فتنه انگیخته،‏ سرداري تعیئن نمودند تا به<br />

زمین بندگی خود برگردند.‏ اما تو خداي بخشنده و<br />

کریم و رحیم و دیرخشم و فراوآناحسان بوده،‏ ایشان<br />

را ترك نکردي.‏ خروج<br />

بلکه چون گوساله ریخته شدهاي براي خود<br />

ساختند و گفتند:‏ اي اسرائیل!‏ این خداي تو است که تو را<br />

از مصر بیرون آورد،‏ و اهانت عظیمی نمودند،‏ خروج<br />

آنگاه تو نیز برحسب رحمت عظیم خود،‏ ایشان را<br />

در بیابان ننمودي،‏ و ستون ابر در روز که ایشان<br />

را در راه رهبري مینمود از ایشان دور نشد و نه ستون<br />

آتش در شب که را که در آن باید بروند براي<br />

ایشان روشن میساخت.‏<br />

و روح نیکوي خود را به جهت تعلیم ایشان دادي<br />

و منِّ‏ خویش را از دهان ایشان باز نداشتی و آب براي<br />

تشنگی ایشان،‏ به ایشان عطا فرمودي.‏<br />

و ایشان را در بیابان چهل سال پرورش دادي که<br />

به هیچ چیز محتاج نشدند.‏ لباس ایشان مندرس<br />

نگردید و پایهاي ایشان ورم نکرد.‏ تثنیه<br />

و ممالک و قومها به ایشان ارزانی داشته،‏ آنها را تا<br />

حدود تقسیم نمودي و زمین سیحون و زمین پادشاه<br />

حشْبون و زمین عوج پادشاه باشان را به تصرّف آوردند.‏<br />

4 ،32<br />

4 ،8<br />

6 ،17<br />

24 ،78<br />

23 ،17<br />

26 ،7<br />

6 ،34<br />

14 .4 ،16<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

35 .24 ،21 اعداد<br />

.23<br />

و پسران ایشان را مثل ستارگان آسمان افزوده،‏<br />

ایشان را به زمینی که به پدران ایشان وعده داده بودي<br />

که داخل شده،‏ آن را به تصرّف آورند،‏ درآوردي.‏<br />

سپ.‏ ایشان داخل شده،‏ زمین را به تصرّف<br />

آوردند و کنعانیان را که ساکنان زمین بودند،‏ و آنها را<br />

تسلیم ساختی و آنها را با پادشاهان آنها و قومهاي<br />

زمین،‏ به دست ایشان تسلیم نمودي،‏ تا موافق اراده<br />

خود با آنها رفتار نمایند.‏<br />

سپ.‏ شهرهاي حصاردار و زمینهاي برومند گرفتند<br />

و خانههاي پر از نفایس و چشمههاي کنْده شده و<br />

تاکستانها و باغات زیتون و درختان میوهدار بیشمار به<br />

تصرّف آوردند و خورده و سیر شده و پروار گشته،‏ از<br />

نعمتهاي عظیم تو لذت بردهاند.‏ تثنیه<br />

و بر تو فتنه انگیخته و نافرمانی نموده،‏ شریعت تو<br />

را پشت سر خود انداختند و پیامبرانی تو را که براي<br />

ایشان شهادت میآوردند تا بسوي تو بازگشت نمایند،‏<br />

کشْتند و اهانت عظیمی به عمل آوردند.‏<br />

آنگاه تو ایشان را به دست دشمنانشان تسلیم<br />

نمودي تا ایشان را به تنگ آورند و در هنگام تنگی<br />

خویش،‏ نزد تو التماس نمودند و ایشان را از آسمان<br />

اجابت نمودي و برحسب رحمتهاي عظیم خود،‏<br />

نجاتدهندگان به ایشان دادي که ایشان را از دست<br />

دشمنانشان رهانیدند.‏<br />

اما چون استراحت یافتند،‏ بار دیگر به حضور تو<br />

شرارت ورزیدند و ایشان را به دست دشمنانشان<br />

واگذاشتی که بر ایشان تسلّط نمودند.‏ و چون باز نزد<br />

تو التماس نمودند،‏ ایشان را از آسمان اجابت نمودي و<br />

برحسب رحمتهاي عظیمت،‏ بارهاي بسیار ایشان را<br />

رهایی دادي.‏<br />

و براي ایشان شهادت فرستادي تا ایشان را به<br />

شریعت خود برگردانی.‏ اما ایشان متکبرّانه رفتار نموده،‏<br />

دستورات تو را اطاعت نکردند و به احکام تو که هر که<br />

ا را بجا آورد از آنها زنده میماند،‏ خطا ورزیدند و<br />

شانههاي خود را برگرداندند و گردنکشی نموده،‏<br />

اطاعت نکردند.‏ لاویان ؛ غلاطیان<br />

با این حال سالهاي بسیار با ایشان مدارا نمودي و<br />

به روح خویش به واسطه پیامبرانی خود براي ایشان<br />

شهادت فرستادي،‏ اما گوش نگرفتند.‏ بدین دل<br />

ایشان را به دست قومهاي کشورها تسلیم نمودي.‏<br />

اما برحسب رحمتهاي عظیمت،‏ ایشان را کلاً‏<br />

نابود نساختی و ترك ننمودي،‏ زیرا خداي کریم و<br />

رحیم هستی.‏<br />

و هماکنون اي خداي ما،‏ اي خداي عظیم و<br />

قدرتمند و م که عهد و رحمت را نگاه داري،‏<br />

ار تمامی این مصیبتی که بر ما و بر پادشاهان و<br />

بزرگان و کاهنان و پیامبران و پدران ما و بر تمامی<br />

قوم تو از ایام پادشاهان اَش ُّور تا امروز چیره شده است،‏<br />

در نظر تو قلیل ننماید.‏<br />

15 ،32<br />

داوران 15 .9 ،3<br />

12 ،3<br />

5 ،18<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

، پسران<br />

24<br />

- 464 -


يرو<br />

یان<br />

یم<br />

کن<br />

یمنْ‏<br />

یال<br />

یلْ‏ کح<br />

يصا<br />

يبا<br />

له<br />

يرو<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

نحمیا<br />

.33<br />

و تو در تمامی این چیزهایی که بر ما وارد شده<br />

است عادل هستی،‏ زیرا که تو به راستی عمل نمودهاي،‏<br />

اما ما شرارت ورزیدهایم.‏<br />

و پادشاهان و بزرگان و کاهنان و پدران ما به<br />

شریعت تو عمل ننمودند و به دستورات و شهادتهاي<br />

تو که به ایشان امر فرمودي،‏ گوش ندادند.‏<br />

و در مملکت خودشان و در احسان عظیمی که به<br />

ایشان نمودي و در زمین وسیع و برومند که پیش<br />

ایشان نهادي،‏ تو را عبادت ننمودند و از اعمال<br />

زشت خویش بازگشت نکردند.‏<br />

اینک ما امروز غلامان هستیم و در زمینی که به<br />

پدران ما دادي تا میوه و نفایس آن را بخوریم،‏ ای<br />

در آن غلامان هستیم.‏<br />

و آن،‏ محصول فراوان خود را براي پادشاه که<br />

به سبب گناهان ما،‏ بر ما مسلّط ساختهاي آورد<br />

وایشان بر جسدهاي ما و چهارپایان ما برحسب اراده<br />

خود حکمرانی میکنند؛ و ما در شدت تنگی گرفتار<br />

هستیم.‏<br />

و به سبب همه این امور،‏ ما عهد محکم بسته،‏ آن<br />

را نوشتیم و بزرگان و لاویان و کاهنان ما آن را مهر<br />

کردند.‏<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

10<br />

.1<br />

و کسانی که آن را مهر کردند اینانند:‏ نَحمیاي<br />

ترْشاتا پسر ا و صدقیا.‏<br />

و سرایا و عزَریا و ارمیا.‏<br />

و فَشحور و اَمرْیا و ملْکیا.‏<br />

و حط ُّوش و شَبنْیا و مل ُّوك.‏<br />

و حاریم و مریموت و عوبدیا.‏<br />

و دانیال و جِنْتُون و باروك.‏<br />

و مشُلاّم و اَبِیا و میامین.‏<br />

و معزْیا و بِلجاي و شَمعیا،‏ اینها کاهنان بودند.‏<br />

و اما لاویان:‏ یشُوع پسر اَزنْیا و بن ُّوي از پسران<br />

حیناداد و قَدمیئیل.‏<br />

و برادران ایشان شَبنْیا و هودیا و قَلیطا و فَلایا و<br />

حانان.‏<br />

و میخا و رحوب و حشَبیا.‏<br />

و زکور و شَرَبیا و شَبنْیا.‏<br />

و هودیا و بانی و بنینُو.‏<br />

و بزرگان قوم فَرْعوش و فَحت موآب و عیلام و زت ُّو<br />

و بانی.‏ عزرا ؛<br />

و پسران و عزْجد و باباي.‏<br />

و اَدونیا و بِغْواي و عودین.‏<br />

و عاطیر و حزْقیا و عز ُّور.‏<br />

و هودیا و حاشُوم و بی<br />

و حاریف و عناتُوت و نی<br />

و مجفیعاش و مشُلاّم و حزیر.‏<br />

و مشیزَبئیل و صادوق و یدوع.‏<br />

و فَلَطْیا و حانان و عنایا.‏<br />

و هوشَع و حنَنْیا و حش ُّوب.‏<br />

و هل ُّوحیش و فلْحا و شُوبیق.‏<br />

و رحوم و حشَبنا و معسیا.‏<br />

و اَخیا و حانان و عانان.‏<br />

و مل ُّوك و حارِیم و بعنَه.‏<br />

و سایر قوم و کاهنان و لاویان و دربانان و<br />

سرودخوانان و نَتی و همه کسانی که خویشتن را از<br />

اه کشورها به تورات خدا جدا ساخته بودند بازنان و<br />

پسران و دختران خود و همه صاحبان معرفت و<br />

فطانت،‏ عزرا<br />

به برادران و بزرگان خویش پیوستند و لعنت و<br />

قَسم بر خود نهادند که به تورات خدا که به واسطه<br />

موسی بنده خدا داده شده بود،‏ پی نمایند و تمامی<br />

دستورات یهوه سرور ما و احکام و قواعد او را نگاه<br />

دارند و به عمل آورند،‏<br />

و اینکه دختران خود را به ا زمین ندهیم و<br />

دختران ایشان را براي پسران خود نگیریم.‏<br />

و اگر اهل زمین در روز سبت،‏ خوراك یا هر گونه<br />

آذوقه به جهت فروختن بیاورند،‏ آنها را از ایشان در<br />

روزهاي سبت و روزهاي مقدس نخریم و حاصل سال<br />

هفتمین و مطالبه هر قرض را ترك نماییم.‏ ؛<br />

باب 15 ،13<br />

.<br />

.<br />

7 ،2<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

5 ،8 عاموس<br />

.32<br />

و بر خود قواعد قرار دادیم که یک سوم شکل در<br />

هر سال،‏ بر خویشتن لازم دانیم به جهت خدمت خانه<br />

خداي ما.‏<br />

براي نان نمایشی و قربانی آردي دایمی و قربانی<br />

سوختنی دایمی در سبتها و اولماهها و جشنها و به<br />

جهت چیزهايمقدس و قربانیهاي گناه تا کفّاره به<br />

جهت اسرائیل بشود و براي تمامی کارهاي خانه خداي<br />

ما.‏<br />

و ما کاهنان و لاویان و قوم،‏ قرعه براي قربانی<br />

هیزم انداختیم،‏ تا آن را به خانه خداي خود برحسب<br />

خاندانهاي پدران خویش،‏ هر سال به وقتهاي معین<br />

بیاوریم تا بر قربانگاه یهوه خداي ما برطبق آنچه در<br />

.33<br />

.34<br />

6 ،2<br />

3 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 465 -


كتر<br />

کریاز<br />

ته<br />

یگیم<br />

یکم<br />

يلاو<br />

یمنْ‏<br />

کمل<br />

یمنْ‏<br />

هم<br />

کريزِ‏<br />

يسا<br />

کنیس<br />

یمنْ‏<br />

یان<br />

کریاز<br />

کرز<br />

نکی<br />

لی<br />

له<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

تورات نوشته است سوخته شود؛ لاویان<br />

و تا آنکه نوبرهاي زمین خود و نوبرهاي همه میوه<br />

هر گونه درخت را سال به سال به خانه یهوه بیاوریم؛<br />

و تا اینکه نخستزادههاي پسران و حیوانات خود<br />

را موافق آنچه در تورات نوشته شده است و<br />

نخستزادههاي گاوان وگوسفندان خود را به خانه<br />

خداي خویش،‏ براي کاهنانی که در خانه خداي ما<br />

خدمت میکنند بیاوریم.‏<br />

و نیز نوبر خمیر خود را و قربانیهاي طلب خویش<br />

را و میوه هر گونه درخت و شیره انگور و روغن زیتون<br />

را براي کاهنان به حجرههاي خانه خداي خود و دهم<br />

زمین خویش را به ج لاویان بیاوریم،‏ زیرا که<br />

لاویان دهم را در همه شهرهاي زراعتی ما میگیرند.‏<br />

نحمیا<br />

12 ،6<br />

خروج 2 ،13<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

21 ،18 اعداد<br />

.38<br />

و هنگامی که لاویان دهم رند،‏ کاهنی از<br />

پسران هارون همراه ایشان باشد و لاویان دهم دهمها<br />

را به خانه خداي ما به انبارهاي خانه خزانه بیاورند.‏<br />

28 .26 ،18 اعداد<br />

.39<br />

زیرا که فرزنداناسرائیل و پسران قربانیهاي<br />

افراشتنی غلّه و شیره انگور و روغن زیتون را به<br />

حجرهها میبایست بیاورند،‏ جایی که آلات محل<br />

مقدس و کاهنانی که خدمت نند و دربانان و<br />

سرودخوانان حاضر میباشند.‏ پ س خانه خداي خود را<br />

نخواهیم کرد.‏ ؛ اول تواریخ 23،<br />

19<br />

باب 9 ،13<br />

11<br />

.1<br />

و بزرگان قوم در اورشلیم ساکن شدند و سایر قوم<br />

قرعه انداختند تا از هر ده نفر یکنفر را به شهر مقدس<br />

اورشلیم،‏ براي سکونت بیاورند و نُه نفر باقی،‏ در<br />

شهرهاي دیگر ساکن شوند.‏ باب<br />

و قوم،‏ همه کسانی را که به خوشی دل براي<br />

سکونت در اورشلیم حاضر شدند،‏ مبارك خواندند.‏<br />

و اینانند بزرگان مناطقی که در اورشلیم ساکن<br />

شدند،‏ و سایر اسرائیلیان و کاهنان و لاویان و نَتی و<br />

پسران بندگان سلیمان،‏ هر کس در ملک شهر خود،‏<br />

در شهرهاي یهودا ساکن شدند.‏ باب<br />

پس در اورشلیم،‏ بعضی از پسرانیهودا و<br />

پسرانبنیامین سکونت گزیدند.‏ و اما از پسرانیهودا،‏<br />

عنایا پسر عزّیا پسر پسر اَمرْیا پسر شَفَطْیا پسر<br />

لَلْئیل از پسرانپارص.‏<br />

و معسیا پسر باروك پسر کلْحوزه پسر حزیا پسر<br />

عدایا پسر یویاریب پسر پسر شیلونی.‏<br />

همه پسرانپارص که در اورشلیم ساکن شدند،‏<br />

چهار صد و شصت و هشت مرد شجاع بودند.‏<br />

و اینانند پسران بنیامین:‏ سل ُّو پسر مشُلاّم پسر<br />

یوعید پسر فَدایا پسر قولایا پسر معسیا پسر ایتئ<br />

پسر اشَعیا.‏<br />

و بعد از او جباي و سلاّي،‏ نه صد و بیست و هشت<br />

نفر.‏<br />

و یوئیل پسر ایشان بود و یهودا پسر<br />

هسنُوآه،‏ رئیس دوم شهر بود.‏<br />

و از کاهنان،‏ یدعیا پسر یویاریب و یا<br />

و سرایا پسر حلْقیا پسر مشُلاّم پسر صادوق پسر<br />

مرایوت پسر اَخیطوب رئیس خانه خدا.‏<br />

و برادران ایشان که در کارهاي خانه مشغول<br />

میبودند هشتصد و بیست و دو نفر.‏ و عدایا پسر<br />

یرُوحام پسر پلَلْیا پسر اَمصی پسر یا پسر پشْحور<br />

پسر ملْکیا.‏<br />

و برادران او که رؤساي آبا بودند،‏ دویست و چ<br />

و دو نفر.‏ و عمشی پسر عزَرئیل پسر اَخْزاي پسر<br />

مشلّیموت پسر امیر.‏<br />

و برادرانش که مردان جنگی بودند،‏ صد و بیست و<br />

هشت نفر ‏.و زبدیئیل پسر هجدولیم رئیس ایشان بود.‏<br />

و از لاویان شَمعیا پسر حش َّوب پسر عزْریقام پسر<br />

حشَبیا پسر بونی.‏<br />

و شَبتاي و یوزاباد بر کارهاي خارج خانه خدا از<br />

رؤساي لاویان بودند.‏<br />

و مت َّنْیا پسر میکا پسر زبدي پسر آساف پیشواي<br />

تسبیح که در نماز،‏ حمد بگوید و بقْبقْیا که از میان<br />

برادرانش رئیس دوم بود و عبدا پسر شَموع پسر جِلال<br />

پسر یدوتون.‏<br />

همه لاویان در شهر مقدس دویست و هشتاد و<br />

چهار نفر بودند.‏<br />

و دربانان عق ُّوب و طَلْمون و برادران ایشان که<br />

درها را نگاهبانی میکردند،‏ صد و هفتاد و دو نفر.‏<br />

و سایر اسرائیلیان و کاهنان و لاویان هر کدام در<br />

خویش در همه شهرهاي یهودا ساکن شدند.‏<br />

و نَتی در عوفَل گرفتند و صیحا و جِشْفا<br />

رؤساي نَتی<br />

و رئیس لاویان در اورشلیم بر کارهاي خانه خدا<br />

عزّي پسر ب پسر حشَبیا پسر مت َّنْیا پسر میکا از<br />

پسران آساف که سرودخوانان بودند،‏ میبود.‏<br />

.<br />

، رئیس<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

57 ،7<br />

5 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 466 -


يجا<br />

یم<br />

هونَ‏<br />

هآن<br />

هقَ‏<br />

یو<br />

یان<br />

ینْ‏<br />

یا.بِ‏<br />

هآن<br />

يلاو<br />

.11<br />

.12<br />

نحمیا<br />

.23<br />

زیرا که درباره ایشان حک از پادشاه بود و<br />

قاعدهاي به جهت سرودخوانان براي امر هر روز در<br />

روزش.‏<br />

و فَتَحیا پسر مشیزَبئیل از پسرانزارح پسر یهودا<br />

از جانب پادشاه براي همه امور قوم بود.‏<br />

و بعضی از پسرانیهودا در روستاها و اطراف آنها<br />

ساکن شدند.‏ در کیریات-اربع و دهات آن و دیبون و<br />

دهات آن و یقَبصیئیل و دهات آن.‏ یوشع ؛<br />

و در یشُوع و مولاده و بیت-فالَط.‏<br />

و در حصر شوعال و بئرشَبع و دهات آن.‏<br />

و در صقْلَغ و مک و دهات آن.‏ یوشع<br />

و در عینرِمون و صرْعه و یرْموت.‏<br />

و زانُوح و عدلاّم و دهات ا و لاکیش و اطراف<br />

آن و عزی و دهات آن.‏ پس از بئرشبع تا دره هن ُّوم<br />

ساکن شدند.‏<br />

و پسرانبنیامین از جِبع تا مکماش ساکن شدند.‏<br />

در عیا و بیتئیل و دهات آن.‏<br />

و عناتُوت و نُوب و عنَنْیه،‏<br />

و حاصور و رامه و جِتّایم،‏<br />

و حادید و صبوعیم و نَبلاّط،‏<br />

و لُود و اونُو و دره حراشیم.‏<br />

و بعضی فرقههاي لاویان در یهودا و بنیامین<br />

ساکن شدند.‏<br />

11 ،21<br />

7 ،20<br />

31 ،15<br />

:<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

12<br />

.1<br />

و اینانند کاهنان و لاوی که با زربابِل پسر<br />

شَئَلْتیئیل و یشُوع برآمدند.‏ سرایا و ارمیا و عزْرا.‏<br />

اَمرْیا و مل ُّوك و حط ُّوش.‏<br />

و شَک ا و رحوم و مریموت.‏<br />

و عدو و جِنْتُوي و اَ‏<br />

و میامین و معدیا و بِلْجه.‏<br />

و شَمعیا و یویاریب ویدعیا.‏<br />

و سل ُّو و عاموق و حلْقیا و یدعیا.‏ اینان رؤساي<br />

کاهنان و برادران ایشان در ایام یشُوع بودند.‏<br />

و لاویان یشُوع و بِن ُّوي و قَدمیئیل و شَرَبیا و یهودا<br />

و مت َّنْیا که او و برادرانش پیشوایانِ‏ ستایشخوانان<br />

بودند.‏ باب<br />

و برادران ایشان بقْبقْیه و عنی در مقابل ایشان در<br />

خدمت خود بودند.‏<br />

و یشُوع یویاقیم را تولید نمود و یویاقیم اَلیاشیب<br />

را آورد و اَلیاشیب یویاداع را آورد.‏<br />

و یویاداع یوناتان را آورد و یوناتان یدوع را آورد.‏<br />

و در ایام یویاقیم رؤساي خاندانهاي پدران کاهنان<br />

اینان بودند.‏ از سرایا مرایا و از ارمیا حنَنْیا.‏<br />

و از عزْرا،‏ مشُلاّم و از اَمرْیا،‏ یهوحانان.‏<br />

و از ملیکو،‏ یوناتان و از شَبنْیا،‏ یوسف.‏<br />

و از حاریم،‏ عدنا و از مرایوت،‏ حلْقاي.‏<br />

و از عدو،‏ زکریا و از جِنْتُون،‏ مشُلاّم.‏<br />

و از اَبِیا،‏ زِکري و از منْیامین و موعدیا،‏ فلْطاي.‏ لوقا<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

5 ،1<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

و از بِلْجه،‏ شَموع و از شَمعیا،‏ یهوِناتان.‏<br />

و از یویاریب،‏ متْناي و از یدعیا،‏ عزّي.‏<br />

و از سلاّي،‏ قَلاّي و از عاموق،‏ عابر.‏<br />

و از حلْقیا،‏ حشَبیا و از یدعیا،‏ نَتَنْئیل.‏<br />

و رؤساي اجداد لاویان ، در ایام اَلیاشیب و یهویاداع<br />

و یوحانان و یدوع ثبت شدند و کاهنان نیز در سلطنت<br />

داریوش پارسی.‏<br />

و رؤساي آباي پسران در کتاب تواریخ ایام تا<br />

ایام یوحانان پسر اَلْیاشیب ثبت گردیدند.‏<br />

و رؤساي لاویان ، حشَبیا و شَرَبیا و یشُوع پسر<br />

قَدمیئیل و برادرانشان در مقابل ایشان،‏ تا موافق فرمان<br />

داود مرد خدا،‏ فرقه برابر فرقه،‏ حمد و سرودستایش<br />

بخوانند.‏ اول تواریخ ؛ دوم تواریخ<br />

و مت َّنْیا و بقْبقْیا و عوبدیا و مشُلاّم و طَلْمون و<br />

عق ُّوب دربانان بودند که نزد خزانههاي دروازهها<br />

نگهبانی میداد.‏ دوم تواریخ<br />

اینان در ایام ی اقیم پسر یشُوع پسر یوصاداق و<br />

در ایام نَحمیاي شهردار و عزْراي کاهن نویسنده بودند.‏<br />

و هنگام تبریک نمودن حصار اورشلیم،‏ لاویان را از<br />

همه مکانهاي ایشان طلبیدند تا ایشان را به اورشلیم<br />

بیاورند که با شادمانی و حمد و سرود با دف و بربط و<br />

عود آن را تبریک نمایند.‏<br />

پس پسران سرودخوانان،‏ از دایره گرداگرد<br />

اورشلیم و از دهات نَطُوفاتیان جمع شدند.‏<br />

و از بیت-جِلْجال و از مزرعههاي جِبع و عزْموت،‏<br />

زیرا که سرودخوانان به اطراف اورشلیم به جهت خود<br />

دهات بنا کرده بودند.‏<br />

و کاهنان و لاویان خویشتن را پاك نمودند و قوم<br />

و دروازهها و حصار را نیز پاك کردند.‏<br />

و من رؤساي یهودا را بر سر حصار آوردم و دو<br />

فرقه بزرگ از ستایشخوانان معین کردم که یکی از<br />

ا به طرف راست بر سر حصار تا دروازه خاکروبه به<br />

هیئت اجماعی رفتند.‏ باب<br />

25 ،29<br />

13 ،2<br />

14 ،8<br />

1 ،26<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

17 ،11<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 467 -


کز<br />

يا<br />

لی<br />

کرز<br />

ته<br />

یم<br />

هنَ‏<br />

یان<br />

یایم<br />

نیی<br />

.47<br />

نحمیا<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

و در عقب ایشان،‏ هوشَعیا و نصف رؤساي یهودا.‏<br />

و عزَریا و عزْرا و مشُلاّم.‏<br />

و یهودا و بنیامین شَمعیا و ارمیا.‏<br />

و بعضی از پسران کاهنان با شیپورها یعنی یا<br />

پسر یوناتان پسر شَمعیا پسر مت َّنْیا پسر میکایا پسر<br />

ور پسر آصاف.‏<br />

و برادران او شَمعیا و عزَریئیل و ملَلاي و جِلَلاي و<br />

ماعاي و نَتَنْئیل و یهودا و حنانی با آلات موسیقی داود<br />

مرد خدا،‏ و عزْراي نویسنده پیش ایشان بود.‏<br />

پس ایشان نزد دروازه چشمه که برابر ایشان بود،‏<br />

بر زینه شهر داود بر فراز حصار بالاي خانه داود،‏ تا<br />

دروازه آب به طرف مشرق رفتند.‏<br />

و فرقه دوم،‏ ستایشخوانان در مقابل ایشان به<br />

هیئت اجماعی رفتند و من و نصف قوم بر سر حصار،‏<br />

از نزد برج تنور تا حصار عریض در عقب ایشان رفتیم.‏<br />

و ایشان از بالاي دروازه افرایم و بالاي دروازه که<br />

و بالاي دروازه ماهی و برج حنَنْئ و برج مئَه تا<br />

دروازه گوسفندان رفته،‏ نزد دروازه سجن توقف نمودند.‏<br />

سپ.‏ هر دو فرقه ستایشخوانان در خانه خدا<br />

ایستادند و من و نصف بزرگان ایستادیم.‏<br />

و الْیاقیم و معسیا و منْیامین و میکایا و<br />

اَلْیوعیناي و زکریا و حنَنْی کاهنان با شیپورها،‏<br />

و معسیا و شَمعیا و العازار و عزّي و یوحانان و<br />

ملْکیا و عیلام و عازر،‏ و سرودخوانان و یزْرحیاي وکیل<br />

با صداي بلند سراییدند.‏<br />

و در آن روز،‏ قربانیهاي عظیم گذرانیده،‏ شادي<br />

نمودند،‏ زیرا خدا ایشان را بسیار شادمان گردانیده بود<br />

و زنان و اطفال نیز شادي نمودند.‏ پس شادمانی<br />

اورشلیم از جایهاي دور شنیدند.‏<br />

و در آن روز،‏ کسانی چند بر حجرهها به ج<br />

خزانهها و هدایا و نوبرها و دهمها تعیین شدند تا<br />

قسمتهاي کاهنان و لاویان را از مزرعههاي شهرها<br />

برحسب تورات در آنها جمع کنند،‏ زیرا که یهودا<br />

درباره کاهنان و لاوی که به خدمت ستادند،‏<br />

شادي مینمودند.‏ باب<br />

و ایشان با سرودخوانان و دربانان،‏ موافق حکم<br />

داود و پسرش سلیمان،‏ خدمت خداي خود و لوازم<br />

پاکیزه را نگاه داشتند.‏<br />

زیرا که در ایام داود و آساف از قدیم،‏ رؤساي<br />

سرودخوانان بودند و سرودهاي حمد و ستایش براي<br />

خدا میخواندند.‏ اول تواریخ<br />

و تمامی اسرائیل در ایام زربابِل و در ایام نَحمیا،‏<br />

قسمتهاي سرودخوانان و دربانان را روز به روز<br />

میدادند و ایشان وقف به لاویان دادند و لاویان<br />

وقف به پسرانهارون میدادند.‏<br />

13<br />

.1<br />

در آن روز،‏ کتاب موسی را به گوش قومخواندند و<br />

در آن نوشتهاي یافت شد که عمونیان و موآبیان تا به<br />

ابد به جماعت خدا داخل نشوند.‏<br />

ایشان فرزنداناسرائیل را به نان و آب<br />

استقبال نکردند،‏ بلکه بلْعام را به ضد ایشان اجیر<br />

نمودند تا ایشان را لعنت نماید،‏ اما خداي ما لعنت را<br />

به برکت تبدیل نمود.‏ اعداد<br />

سپ.‏ چون تورات را شنیدند،‏ تمامی گروه مختلف را<br />

از میان اسرائیل جدا کردند.‏<br />

و قبل از این الیاشیب کاهن که بر انبارهاي خانه<br />

خداي ما تع شده بود،‏ با طُوبیا قوم و خیش بود.‏<br />

و براي او انبار بزرگ ترتیب داده بود که در آن قبل<br />

از آن قربانیهاي آردي و بخور و ظروف را و دهم گندم<br />

و شراب و روغن را که قاعده لاویان و سرودخوانان و<br />

دربانان بود و قربانیهاي طلب کاهنان را میگذاشتند.‏<br />

و در همه آن وقت،‏ من در اورشلیم نبودم زیرا در<br />

سال سی و دوم اَرتَحشَستا اردشیر پادشاه بابل،‏ نزد<br />

پادشاه رفتم و بعد از ایامی چند از پادشاه اجازه<br />

خواستم.‏<br />

و چون به اورشلیم رسیدم،‏ از عمل زشتی که<br />

الیاشیب درباره طُوبیا کرده بود،‏ از اینکه انباري برایش<br />

در حیاط خانه خدا ترتیب نموده بود،‏ آگاه شدم.‏<br />

و این امر به نظر من بسیار ناپسند آمده،‏ پس<br />

تمامی اسباب خانه طُوبیا را از انبار بیرون ریختم.‏<br />

و امر فرمودم که انبار را پاکیزه نمایند و ظروف<br />

خانه خدا و قربانی خوردنی و بخور را در آن باز آوردم.‏<br />

تثنیه 3 ،23<br />

5 ،22<br />

2. چونکه<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

باب<br />

،<br />

39 ،10<br />

.10<br />

و فهمیدم که قسمتهاي لاویان را به ایشان<br />

نمیدادند و از این جهت،‏ هر کدام از لاویان و<br />

سرودخوانانی که مشغول خدمت میبودند،‏ به<br />

مزرعههاي خویش فرار کرده بودند.‏<br />

سپ.‏ با بزرگان جر و بحث نموده،‏ گفتم چرا درباره<br />

خانه خدا غفلت مینمایند.‏ و ایشان را جمع کرده،‏ در<br />

جایهاي ایشان برقرار نمودم.‏<br />

و همه یهودیان دهم گندم و شیره انگور و روغن<br />

11<br />

.12<br />

37 ،10 ؛ 5 ،13<br />

1 ،26<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

- 468 -


تسب<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

يا<br />

سک<br />

.24<br />

را در خزانهها آوردند.‏<br />

و شَلَمیاي کاهن و صادوق نویسنده و فدایا را که<br />

از لاویان بود،‏ بر خزانهها گماشتم و به پهلوي ایشان،‏<br />

حانان پسر زکور پسر مت َّنْیا را،‏ زیرا که مردم ایشان را<br />

امین میپنداشتند و کار ایشان این بود که قسمتهاي<br />

برادران خود را به ایشان بدهند.‏<br />

اي خدایم مرا درباره این کار بیاد آور و خوبیهایی<br />

را که براي خانه خداي خود و وظایف آن کردهام محو<br />

مساز.‏ مزامیر ؛<br />

در آن روزها،‏ در یهودا بعضی را دیدم که<br />

چرخُشتها را در روز سبت میفشردند و بافهها<br />

میآوردند و الاغها را بار میکردند و شراب و انگور و<br />

انجیر و هر گونه حمل را نیز در روز سبت به اورشلیم<br />

میآوردند ‏.پس ایشان را به سبب فروختن خوراکیه ا<br />

در آن روز تهدید نمودم.‏ باب ؛ عاموس<br />

و بعضی از اهل تیروس که در آنجا ساکن بودند،‏<br />

ماهی و هرگونه کالائی میآوردند و در روز سبت،‏ به<br />

پسرانیهودا و اهل اورشلیم میفروختند.‏<br />

سپ.‏ با بزرگان یهودا جر و بحث نمودم و به ایشان<br />

گفتم:‏ این چه عمل زشت است که شما میکنید و روز<br />

را بیحرمت مینمایید؟<br />

آیا پدران شما چنین نکردند و آیا خداي ماتمامی<br />

این بلا را بر ما و بر این شهر وارد نیاورد؟ و شما سبت<br />

را بیحرمت نموده،‏ خشم را بر اسرائیل زیاد میکنید.‏<br />

و هنگامی که دروازههاي اورشلیم قبل از سبت<br />

سایه میافکند،‏ امر فرمودم که دروازهها را ببندند و<br />

قدغن کردم که ا را تا بعد از سبت نگشایند و بعضی<br />

از خادمان خود را بر دروازهها قرار دادم که هیچ بار در<br />

روز سبت آورده نشود.‏<br />

سپ.‏ سوداگران و فروشندگان هرگونه کالا،‏ یک دو<br />

دفعه بیرون از اورشلیم شب را بسر بردند.‏<br />

اما من ایشان را تهدید کرده،‏ گفتم:‏ شما چرا نزد<br />

دیوار شب را بسر میبرید؟ اگر بار دیگر چنین کنید،‏<br />

دست بر شما میاندازم.‏ پس از آنوقت دیگر در روز<br />

سبت نیامدند.‏<br />

و لاویان را امر فرمودم که خویشتن را پاکیزه<br />

نمایند و آمده،‏ دروازهها را نگاهبانی کنند تا روز سبت<br />

تقدیس شود.‏ اي خدایم این را نیز براي من بیاد آور و<br />

برحسب زیادي رحمت خود،‏ بر من لطف فرما.‏ مزامیر<br />

نحمیا<br />

،25<br />

5 ،8<br />

31 ،10<br />

4 ،106<br />

7 ،25<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

7<br />

.23<br />

در آن روزها نیز بعضی یهودیان را دیدم،‏ که زنان<br />

از اَشْدودیان و عمونیان و موآبیان گرفته بودند.‏<br />

و نصف کلام پسران ایشان،‏ در زبان اَشْدود میبود<br />

و به زبان یهود نمیتوانستند به خوبی سخن بگویند،‏<br />

بلکه به زبان این قوم و آن قوم.‏<br />

بنابراین با ایشان جر و بحث نموده،‏ ایشان<br />

راملامت کردم و بعضی از ایشان را زدم و موي ایشان<br />

را کندم و ایشان را به خدا قَسم داده،‏ گفتم:‏ دختران<br />

خود را به پسران ا مدهید و دختران ا را به جهت<br />

پسران خود و به جهت خویشتن مگیرید.‏ تثنیه<br />

آیا سلیمان پادشاه اسرائیل در همین امر گناه<br />

نورزید با آنکه در امتهاي بسیار پادشاهی مثل او<br />

نبود؟ و اگر چه او محبوب خداي خود میبود و خدا او<br />

را به پادشاهی تمامی اسرائیل انتخاب کرده بود،‏ زنان<br />

بیگانه او را نیز مرتکب گناه ساختند.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ آیا ما به شما گوش خواهیم گرفت که<br />

مرتکب این شرارت عظیم بشویم و زنان بیگانه گرفته،‏<br />

به خداي خویش خیانت ورزیم؟<br />

و یکی از پسران یهویاداع پسر اَلْیاشیبِ‏ رئیس<br />

کاهنان،‏ داماد سنْبل َّط حورونی بود.‏ پس او را از نزد<br />

خود راندم.‏<br />

اي خداي من ایشان را بیاد آور،‏ زیرا که کاهنی و<br />

عهد کاهنی و لاویان را بیآبرو کردهاند.‏<br />

سپ.‏ من ایشان را از هر چیز بیگانه پاك ساختم و<br />

وظایف کاهنان و لاویان را برقرار نمودم که هر<br />

بر خدمت خود حاضر شود.‏<br />

و هدای هیزم،‏ در زمان معین و نوبرها را نیز.‏<br />

اي خداي من،‏ مرا به نیکویی بیاد آور.‏ باب<br />

3 ،11<br />

3 ،7<br />

19 ،5 ؛ .14 ،13<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

7 ،25 ؛ مزامیر 22<br />

- 469 -


کسرْ‏<br />

هاان<br />

هان<br />

هايان<br />

هم<br />

هان<br />

يرو<br />

هان<br />

نی<br />

تک<br />

تی<br />

،<br />

استر<br />

استر<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

در ایام اَحسوِرس خشایارشاه این امور واقع شد.‏<br />

اینهمان اَحسوِرس خشایارشاه است که از هند تا حبشه،‏<br />

بر صد و بیست و هفت ولایت سلطنت میکرد.‏<br />

در آن ایام هنگامی که اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه،‏ بر<br />

تخت سلطنت خویش در کاخ شُوشَن نشسته بود.‏<br />

در سال سوم از سلطنت خویش،‏ مهمانی براي همه<br />

امیران و خادمان خود برپا نمود و قدرت پارس و مادي<br />

از رئیسان و امیرانِ‏ ولایتها،‏ به حضور او بودند.‏<br />

سپ.‏ مدت طولانی صد و هشتاد روز،‏ توانگري شکوه<br />

سلطنت خویش و قدرت پر ارزشِ‏ عظمت خود را جلوه<br />

میداد.‏<br />

سپ.‏ بعد از پایان آنروزها،‏ پادشاه براي همه کسانی<br />

که در کاخ شُوشَن از خرد و بزرگ یافت شدند،‏<br />

مهمانی هفت روزه در عمارت باغ قصر پادشاه برپا<br />

نمود.‏<br />

پردهها از کتان سفید و لاجورد،‏ با ریسمانهاي سفید<br />

و ارغوان در حلقههاي نقره بر ستونهاي مرمرِ‏ سفید<br />

آویخته و تختهاي طلا و نقره بر سنگفرشی از سنگ<br />

سماق و مرمرِ‏ سفید و در و مرمرِ‏ سیاه بود.‏<br />

و آشامیدن،‏ از ظرفهاي طلا بود و ظرفها را اشکال<br />

مختلفی بود و شرابهاي ملوک برحسب کرم پادشاه<br />

فراوان بود.‏<br />

و آشامیدن برحسب قانون بود که کسی براي کسی<br />

تکلیف تعیئن نمیکرد،‏ زیرا پادشاه درباره همه بزرگان<br />

خانهاش چنین امر فرموده بود که هر کس موافق میل<br />

خود رفتار نماید.‏<br />

و وشْتی ملکه نیز مهمانیی براي زنان خانه شاهانه<br />

اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه برپا نمود.‏<br />

در روز هفتم،‏ چون دل پادشاه از شراب خوش<br />

شد،‏ هفت خواجهسرا یعنی ومان و بِزْتا و حرْبونا و<br />

بِغْتا و اَبغْتا و زاتَر و ک را که در حضور اَحسوِرس<br />

خشایارشاه پادشاه خدمت میکردند،‏ امر فرمود باب<br />

که وشْتی ملکه را با تاج ملوک به حضور پادشاه<br />

بیاورند تا زیبایی او را به ملتها و امیران نشان دهد،‏<br />

زیرا که خوش چهره بود.‏<br />

اما وشْتی ملکه نخواست که برحسب فرمانی که<br />

پادشاه به دست خواجهسرایان فرستاده بود بیاید.‏ پ س<br />

پادشاه بسیار خشمناك شده،‏ خشمش در دل ش<br />

مشتعل گردید.‏<br />

آنگاه پادشاه با حکیمانی که از زم با خبر بودند<br />

سخن گفت،‏ زیرا که عادت پادشاه با همه کسانی که به<br />

شریعت و احکام عارف بودند چنین بود.‏<br />

نزدیکان او کرْشَنا و شیتار و اَدماتا و تَرْشیش و<br />

مرَس و مرْسنا و مموکان هفت امیر پارس و مادي<br />

بودند که پادشاه را میدیدند و در ممل به<br />

درجه اول مینشستند<br />

گفت:‏ موافق شریعت وشْتی ملکه چه باید کرد،‏<br />

چونکه به فرمانی که اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه به<br />

دست خواجهسرایان فرستاده است،‏ عمل ننموده؟<br />

آنگاه مموکان به حضور پادشاه و امیرانعرض کرد<br />

که وشْتی ملکه،‏ نه تنها به پادشاه تقصیر نموده،‏ بلکه<br />

به همه رؤسا و همه طوایفی که در تمامی ولایتهاي<br />

اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه میباشند،‏<br />

زیرا چون این عمل ملکه نزد تمامی زنان شایع<br />

شود،‏ آنگاه شوهرانشان در نظر ایشان خوار خواهند<br />

شد،‏ هنگامی که خبر شوند که اَحسوِرس خشایارشاه<br />

پادشاه امر فرموده است که وشْتی ملکه را به حضورش<br />

بیاورند و نیامده است.‏<br />

و در آنوقت،‏ خانمهاي پارس و مادي که این عمل<br />

ملکه را بشنوند،‏ به همه امیران پادشاه چنین خواهند<br />

گفت و این مورد بسیار بیتوجهی و خشم خواهد شد.‏<br />

پس اگر پادشاه ا را صلاح میداند،‏ فرمان<br />

ملوک از حضور وي صادر شود و در شریعتهاي<br />

پارس و مادي ثبت گردد،‏ تا تبدیل نپذیرد،‏ که وشْتی<br />

به حضور اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه دیگر نیاید و<br />

پادشاه رتبه ملوک او را به دیگري که بهتر از او باشد<br />

بدهد.‏ ؛ دانیال<br />

و چون فرمانی که پادشاه صادر گرداند در تمامی<br />

مملکت عظیم او شنیده شود،‏ آنگاه همه زنان شوهران<br />

خود را از بزرگ و کوچک،‏ احترام خواهند نمود.‏<br />

و این سخن در نظر پادشاه و امیران پسند آمد و<br />

پادشاه موافق سخن مموکان عمل نمود.‏<br />

و نامهها به همه ولایتهاي پادشاه به هر ولا<br />

موافق خطّ‏ آن و به هر قوم،‏ موافق زبانش فرستاد تا هر<br />

مرد در خانه خود مسلّط شود و در زبان قوم خود آن<br />

را بخواند.‏ ؛ پیدایش 3،<br />

،<br />

16<br />

، به<br />

8 ،6<br />

باب 12 ،3<br />

باب 9 ،3<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

9 ،7<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 470 -


یکم<br />

یم<br />

یسقَ‏<br />

يجا<br />

يجا<br />

یم<br />

ه شان<br />

هان<br />

كنا<br />

استر<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

بعد از این وقایع،‏ چون خشم اَحسوِرس خشایارشاه<br />

پادشاه فرو نشست،‏ وشْتی و آنچه را که اوکرده بود و<br />

حکمی که درباره او صادر شده بود،‏ به یاد آورد.‏<br />

و خدمتکاران پادشاه که او را خدمت ردند،‏<br />

گفتند که دختران باکره خوش چهره براي پادشاه<br />

بطلبند.‏<br />

و پادشاه در همه ولایتهاي ممل تک خود وکلا<br />

بگمارد که همه دختران باکره خوش چهره را به کاخ<br />

شُوشَن در خانه زنان زیر دست هیجاي که<br />

خواجهسراي پادشاه و محافظ زنان باشد،‏ جمع<br />

کنند و به ایشان اسباب شستشو داده شود.‏<br />

و دختري که به نظر پادشاه پسند آید،‏ در جاي<br />

وشْتی ملکه بشود.‏ پ س این سخن در نظر پادشاه پسند<br />

آمد و همچنین عمل نمود.‏<br />

یهودي در کاخ شُوشَن بود که به مرْدخاي<br />

پسر یائیر پسر شمعی پسر بنیامینی نامیده شده<br />

بود.‏ نحمیا<br />

و او از اورشلیم ترك وطن کرده بود،‏ با اسیرانی که<br />

همراه یکنیا پادشاه یهودا ترك وطن کرده بودند که<br />

نَبوکدنَصر پادشاه بابل ایشان را به اسیري آورده بود.‏<br />

5. شخصی<br />

7 ،7<br />

.6<br />

دوم پادشاهان<br />

15 ،24<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و او هدسه،‏ یعنی استَر،‏ دختر عموي خود را تربیت<br />

مینمود چونکه وي را پدر و مادر نبود و آن دختر،‏<br />

خوب صورت و خوش چهره بود و بعد از وفات پدر و<br />

مادرش،‏ مرْدخاي وي را به دختر خود گرفت.‏<br />

پس چون امر و فرمان پادشاه شایع گردید و<br />

دختران بسیار در کاخ شُوشَن زیر دست هی جمع<br />

شدند،‏ استَر را نیز به خانه پادشاه،‏ زیر دست هیجاي<br />

که محافظ زنان بود آوردند.‏<br />

و آن دختر به نظر او پسند آمده،‏ در حضورش لطف<br />

یافت.‏ پ س به زودي،‏ اسباب پاکیزگی و تحفههایش را<br />

به وي داد و نیز هفت کنیز را که ازخانه پادشاه<br />

برگزیده شده بودند که به وي داده شوند و او را با<br />

کنیزانش به بهترین خانه زنان نقل کرد.‏<br />

و استَر،‏ قومی و خویشاوندي خود را فاش نکرد،‏<br />

زیرا که مرْدخاي او را امر فرموده بود که نکند.‏<br />

و مرْدخاي روز به روز پیش صحن خانه زنان<br />

گردش میکرد تا از احوال استَر و از آنچه به وي واقع<br />

شود،‏ اطّلاع یابد.‏<br />

و چون نوبه هر دختر میرسید که نزد اَحسوِرس<br />

خشایارشاه پادشاه داخل شود،‏ یعنی بعد از آنکه آنچه را<br />

که براي زنان مرسوم بود که در مدت دوازده ماه کرده<br />

شود،‏ چونکه ایام پاکیزه نمودن ایشان بدینگونه تمام<br />

میشد،‏ یعنی شش ماه به روغن مرّ‏ و شش ماه به<br />

عطریات و اسباب پاکیزگی زنان،‏<br />

آنگاه آن دختر بدین طور نزد پادشاه داخل میشد<br />

که هر چه را میخواست به وي دادند تا آن را از<br />

خانه زنان به خانه پادشاه با خود ببرد.‏<br />

در وقت شام داخل میشد و صبحگاهان به خانه<br />

دوم زنان،‏ زیر دست شَعشْغاز که خواجهسراي پادشاه و<br />

محافظ کنیزها بود،‏ برمیگشت و بار دیگر،‏ نزد پادشاه<br />

داخل نمیشد،‏ مگر اینکه پادشاه در او رغبت کرده،‏ او<br />

را بنام بخواند.‏<br />

و چون نوبه استَر،‏ دختر ابیحایل،‏ عموي مرْدخاي<br />

که او را بجاي دختر خود گرفته بود رسید که نزد<br />

پادشاه داخل شود،‏ چیزي سواي آن چ ه هی ج اي،‏<br />

خواجهسراي پادشاه و محافظ زنان گفته بود نخواست<br />

و استَر در نظر هر که او را میدید،‏ لطف مییافت.‏ باب<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

29 ،9<br />

16<br />

سپ.‏ استَر را نزد اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه،‏ به قصر<br />

ملوک ا در ماه دهم که ماه طیبیت باشد،‏ در سال<br />

هفتم سلطنت او آوردند.‏<br />

و پادشاه،‏ استَر را از همه زنان زیاده دوست داشت<br />

و از همه دوشیزگان،‏ در حضوروي نعمت و لطف زیاده<br />

یافت.‏ بدین دلیل تاج ملوک را بر سرش گذاشت و او<br />

را در جاي وشْتی ملکه ساخت.‏<br />

و پادشاه مهمانی عظیمی یعنی مهمانی استَر را<br />

براي همه رؤسا و خادمان خود برپا نمود و به ولایتها<br />

راحت بخشیده،‏ برحسب کرم ملوکانه خود،‏ عطایا<br />

ارزانی داشت.‏ باب ؛ دانیال<br />

و چون دوشیزگان،‏ بار دیگر جمع شدند،‏ مرْدخاي<br />

بر دروازه پادشاه نشسته بود.‏<br />

و استَر هنوز خویشاوندي و قومی خود را مطابق<br />

آنچه مردخاي به وي امر فرموده بود فاش نکرده بود،‏<br />

زیرا که استَر حکم مرْدخاي را مثل زمانی که نزد وي<br />

تربیت مییافت بجا میآورد.‏<br />

در آن ایام،‏ هنگامی که مردخاي در دروازه پادشاه<br />

نشسته بود،‏ دونفر از خواجهسرایان پادشاه و حافظان<br />

آستانه یعنی بِغْتان و تارش خشم شده،‏ خواستند<br />

که بر اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه دست بیندازند.‏<br />

و چون مرْدخاي از این امر اطّلاع یافت،‏ استَر ملکه<br />

را خبر داد و استَر،‏ پادشاه را از زبان مرْدخاي خبر داد.‏<br />

1 ،5<br />

3 ،1<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 471 -


نی<br />

یان<br />

یم<br />

تک<br />

نی<br />

يار<br />

هم<br />

تی<br />

استر<br />

23<br />

سپ.‏ این امر را تحقیق نموده،‏ صحیح یافتند و هر<br />

دو ایشان را بر دار کشیدند.‏ و ا قصه در حضور<br />

پادشاه،‏ در کتاب تواریخ ایام نوشته شد.‏ باب<br />

2 .1 ،6<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

بعد از این وقایع،‏ اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه،‏ هامان<br />

پسر همداتاي اَجاجی را عظمت داده،‏ به درجه بلند<br />

رسانید و تخت او را از تمامی امیرانی که با او بودند<br />

بالاتر گذاشت<br />

و همه خادمان پادشاه که در دروازه پادشاه<br />

میبودند،‏ به هامان سر فرود آورده،‏ وي را سجده<br />

میکردند،‏ زیرا که پادشاه دربارهاش چنین امر فرموده<br />

بود.‏ اما مرْدخاي سر فرود نمیآورد و او را سجده<br />

نمیکرد.‏<br />

و خادمان پادشاه که در دروازه پادشاه بودند،‏ از<br />

مردخاي پرسیدند که تو چرا از امر پادشاه تجاوز<br />

مینمایی؟<br />

اما هر چند،‏ روز به روز این سخن را به وي<br />

میگفتند،‏ به ایشان گوش نمیداد.‏ پ س هامان را خبر<br />

دادند تا ببینند که آیا کلام مرْدخاي ثابت میشود یا<br />

نه،‏ زیرا که ایشان را خبر داده بود که من یهودي<br />

هستم.‏<br />

و چون هامان دید که مرْدخاي سر فرود نمیآورد و<br />

او را سجده نمینماید،‏ هامان از خشم مملّو گردید.‏<br />

و چونکه دست انداختن بر مردخاي،‏ تنها به نظر<br />

وي آسان آمد و او را از قوم مردخاي اطلاّع داده بودند،‏<br />

پس هامان قصد هلاك نمودن همه یهودی که در<br />

تمامی مملکت اَحسوِرس خشایارشاه بودند کرد،‏ زانرو که<br />

قوم مردخاي بودند.‏<br />

در ماه اول از سال دوازدهم سلطنت اَحسوِرس<br />

خشایارشاه که ماه نیسان باشد،‏ هر روز در حضور هامان و<br />

هر ماه تا ماه دوازدهم که ماه اذار باشد،‏ فُور یعنی قرعه<br />

میانداختند.‏ باب<br />

سپ.‏ هامان به اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه گفت:‏ قومی<br />

هستند که در میان قومها در همه ولایتهاي ممل<br />

تو پراکنده و جداشده میباشند و شریعتهاي ایشان،‏<br />

مخالف همه قومها است و شریعتهاي پادشاه را به جا<br />

نمیآورند.‏ بدین دلیل ایشان را چنین واگذاشتن براي<br />

پادشاه مفید نیست.‏<br />

اگر پادشاه را پسند آید،‏ حک نوشته شود که<br />

ایشان را هلاك سازند.‏ و من ده هزار وزنه نقره به<br />

دست کارمندان خواهم داد تا آن را به خزانه پادشاه<br />

بیاورند.‏ باب<br />

آنگاه پادشاه انگشتر خود را از دستش بیرون<br />

کرده،‏ آن را به هامان پسر همداتاي اجاجی که دشمن<br />

یهود بود داد.‏ باب<br />

و پادشاه به هامان گفت:‏ هم نقره و هم قوم را به<br />

تو دادم تا هرچه در نظرت پسند آید به ایشان بکنی.‏<br />

سپ.‏ نویسندگانِ‏ پادشاه را در روز سیزدهم ماه اول<br />

احضار نمودند و مطابق آنچه هامان امر فرمود،‏ به<br />

امیران پادشاه و به شهردارانی که بر هر ولایت بودند و<br />

بر امیران هر قوم نوشته شد،‏ به هر ولا بر طبق<br />

خطّ‏ آن و به هر قوم موافق زبانش،‏ به اسم اَحسوِرس<br />

خشایارشاه پادشاه نوشته گردید و به ر پادشاه مهر شد.‏<br />

،<br />

2 ،8<br />

19 ،1<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

22 ،1 باب<br />

.13<br />

و نامهها به دست قاصدانتندرو به همه ولایتهاي<br />

پادشاه فرستاده شد تا همه یهودیان را از جوان و پیر و<br />

طفل و زن در یک روز،‏ یعنی سیزدهم ماه دوازدهم که<br />

ماه آذار باشد،‏ هلاك کنند و بکشند و تلف سازند و<br />

اموال ایشان را غارت کنند.‏<br />

و تا ا حکم در همه ولایتها رسانیده شود،‏<br />

سوادهاي نوشته به همه قومها اعلان شد که در همان<br />

روز آماده باشند.‏<br />

پس قاصدانتندرو بیرون رفتند و ایشان را<br />

برحسب فرمان پادشاه شتابانیدند و این حکم درکاخ<br />

شُوشَن صادر شد و پادشاه و هامان به نوشیدن<br />

نشستند.‏ اما شهر شُوشَن مشوش بود.‏<br />

.14<br />

.15<br />

4<br />

.1<br />

و چون مرْدخاي از هرآنچه شده بود اطّلاعیافت،‏<br />

مرْدخاي جامه خود را دریده،‏ پلاس با خاکستر در بر<br />

کرد و به میان شهر بیرون رفته،‏ با صداي بلند فریاد<br />

تلخ برآورد.‏ پیدایش<br />

و تا روبروي دروازه پادشاه آمد،‏ زیرا که مجاز نبود<br />

که کسی با لباس پلاس داخل دروازه پادشاه بشود.‏<br />

و در هر ولایتی که امر و فرمان پادشاه به آن رسید،‏<br />

یهودیان را ماتم عظیمی و روزه و گریه و نوحهگري<br />

بود و بسی در پلاس و خاکستر خوابیدند.‏<br />

سپ.‏ کنیزان و خواجه سرایان استَر آمده،‏ او را خبر<br />

دادند و ملکه بسیار غمگین شد و لباس فرستاد تا<br />

مرْدخاي را بپوشانند و پلاس او را از وي بگیرند،‏ اما او<br />

قبول نکرد.‏<br />

34 ،37<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

24 ،9<br />

8<br />

.9<br />

- 472 -


كتا<br />

كتا<br />

كتا<br />

نی<br />

ته<br />

ته<br />

ته<br />

تک<br />

كنا<br />

تک<br />

ته<br />

نی<br />

17<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

استر<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

آنگاه استَر،‏ هتاك را که یکی از خواجه سرایان<br />

پادشاه بود و او را به جهت خدمت وي تعیین نموده<br />

بود،‏ خواند و او را امر فرمود که از مرْدخاي بپرسد که<br />

این چه امر است و سببش چیست.‏<br />

سپ.‏ ه به وسط میدان شهر که پیش دروازه<br />

پادشاه بود،‏ نزد مرْدخاي بیرون رفت.‏<br />

و مردخاي او را از هرچه براي او اتفاق افتاده و از<br />

مبلغ نقرهاي که هامان به ج هلاك ساختن<br />

یهودیان وعده داده بود که آن را به خزانه پادشاه<br />

بدهد،‏ خبر داد.‏<br />

و سواد نوشته فرمان را که در شُوشَن به ج<br />

هلاکت ایشان صادر شده بود،‏ به او داد تا آن را به<br />

استَر نشان دهد و وي را خبر دهد و دستور دهد که<br />

نزد پادشاه داخل شده،‏ از او التماس نماید و به ج<br />

قوم خویش از وي درخواست کند.‏<br />

سپ.‏ ه داخل شده،‏ سخنان مرْدخاي را به استَر<br />

بازگفت.‏<br />

و استَر ه را جواب داده،‏ او را امر فرمود که به<br />

مردخاي بگوید<br />

که همه خادمان پادشاه و ساکنان ولایتهاي<br />

پادشاه میدانند که به جهت هرکس،‏ خواه مرد و خواه<br />

زن که نزد پادشاه به داخل حیاط بدون اجازه وارد<br />

شود،‏ فقط یک حکم است که کشته شود،‏ مگر آنکه<br />

پادشاه چوگان زر را بسوي او دراز کند تا زنده<br />

بماند.‏ و سی روز است که من خوانده نشدهام که به<br />

حضور پادشاه داخل شوم.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ سخنان استَر را به مرْدخاي باز گفتند.‏<br />

و مردخاي گفت به استَر جواب دهید:‏ در دل خود<br />

فکر مکن که تو در خانه پادشاه به خلاف سایر یهود،‏<br />

رهایی خواهی یافت.‏<br />

بلکه اگر دراین وقت تو ساکت بمانی،‏ راحت و<br />

نجات براي یهود از جاي دیگر پدید خواهد شد.‏ اما تو<br />

و خاندان پدرت هلاك خواهید گشت.‏ و کیست بداند<br />

که به جهت چنین وقت به سلطنت نرسیدهاي.‏ پیدایش<br />

4 ،8<br />

2 ،5<br />

باب 9 ،3<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

7 ،45<br />

15<br />

.16<br />

سپ.‏ استَر فرمود به مرْدخاي جواب دهید<br />

که برو و تمامی یهود را که در شُوشَن یافت<br />

میشوند جمع کن و براي من روزه گرفته،‏ سه شبانه<br />

روز چیزي مخورید و میاشامید و من نیز با کنیزانم<br />

همچنین روزه خواهیم داشت.‏ و به همین طور،‏ نزد<br />

پادشاه داخل خواهم شد،‏ اگر چه خلاف حکم است.‏ و<br />

اگر هلاك شدم،‏ هلاك شدم.‏ دوم پادشاهان<br />

سپ.‏ مرْدخاي رفته،‏ موافق هرچه استَر وي را<br />

دستور داده بود،‏ عمل نمود.‏<br />

و در روز سوم،‏ استَر لباس ملوکانه پوشیده،‏ به<br />

حیاط دروازه داخلی پادشاه،‏ در مقابل خانه پادشاه<br />

بایستاد و پادشاه،‏ بر تخت خسروي خود در قصر<br />

سلطنت،‏ روبروي دروازه خانه نشسته بود.‏<br />

و چون پادشاه،‏ استَر ملکه را دید که در صحن<br />

ایستاده است،‏ او در نظر وي لطف یافت.‏ و پادشاه<br />

عصاي طلا را که در دست داشت،‏ به سوي استَر دراز<br />

کرد و استَر نزدیک آمده،‏ نوك عصا را لمس کرد.‏ باب<br />

4 ،8 ؛ 11 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

و پادشاه او را گفت:‏ اي استَر ملکه،‏ تو را چه شده<br />

است و درخواست تو چیست؟ اگر چه نصف ممل<br />

باشد،‏ به تو داده خواهد شد.‏<br />

استَر جواب داد که اگر به نظر پادشاه پسند آید،‏<br />

پادشاه با هامان امروز به مهمانی که براي او مهیا<br />

کردهام بیاید.‏ باب<br />

آنگاه پادشاه فرمود که هامان را بشتابانید،‏ تا<br />

برحسب کلام استَر کرده شود.‏ پ س پادشاه و هامان،‏ به<br />

مهمانیی که استَر برپا نموده بود آمدند.‏<br />

و پادشاه در مجلس شراب به استَر گفت:‏ خواهش<br />

تو چیست که به تو داده خواهد شد و درخواست تو<br />

کدام؟ اگرچه نصف مملکت باشد،‏ برآورده خواهد شد.‏<br />

19 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

12 ،9 باب<br />

.7<br />

.8<br />

استَر در جواب گفت:‏ خواهش و درخواست من ا<br />

است،‏<br />

که اگر در نظر پادشاه لطف یافتم و اگر پادشاه<br />

مصلحت داند که خواهش مرا عطا فرماید و درخواست<br />

مرا بجا آورد،‏ پادشاه و هامان به مهمانی که به ج<br />

ایشان مهیا میکنم بیایند و فردا امر پادشاه را بجا<br />

خواهم آورد.‏ باب<br />

سپ.‏ در آن روز هامان شادمان و مسرور شده،‏ بیرون<br />

رفت.‏ اما چون هامان،‏ مردخاي را نزد دروازه پادشاه<br />

دید که به حضور او برنمیخیزد و حر نمیکند،‏<br />

آنگاه هامان بر مردخاي به شدت خشم شد.‏<br />

اما هامان خودداري نموده،‏ به خانه خود رفت و<br />

فرستاده،‏ دوستان خویش و زن خود زرش را خواند.‏<br />

و هامان براي ایشان،‏ فراوانی توانگري خود و<br />

زیادي پسران خویش را و تمامی عظمتی را که پادشاه<br />

5 ،8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

4 ،7<br />

- 473 -


يرا<br />

کن<br />

هان<br />

هايان<br />

يرو<br />

يرو<br />

یس<br />

لی<br />

.9<br />

به او داده و او را بر سایر امیران و خادمان پادشاه<br />

برتري داده بود،‏ بیان کرد.‏<br />

و هامان گفت:‏ استَر ملکه نیز کسی را سواي من<br />

به مهمانیی که برپا کرده بود،‏ همراه پادشاه دعوت<br />

نفرمود و فردا نیز او مرا همراه پادشاه دعوت کرده<br />

است.‏<br />

اما همه این چیزها نزد من هیچ است،‏ مادامی که<br />

مرْدخاي یهود را میبینم که در دروازه پادشاه نشسته<br />

است.‏<br />

آنگاه همسرش زرش و همه دوستانش او را گفتند:‏<br />

داري به بلندي پنجاه اندازه آرنج بسازند و بامدادان،‏ به<br />

پادشاه عرض کن که مردخاي را بر آن مصلوب سازند.‏<br />

پس با پادشاه با شادمانی به مهمانی برو.‏ و این سخن<br />

به نظر هامان پسند آمده،‏ امر کرد تا دار را حاضر<br />

کردند.‏<br />

استر<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

در آن شب،‏ خواب از پادشاه برفت و امر فرمود که<br />

کتاب تذکره تواریخ ایام را بیاورند تا آن را در حضور<br />

پادشاه بخوانند.‏<br />

و در آن،‏ نوشتهاي یافتند که مرْدخاي درباره بِغْتان<br />

وتَرَش خواجهسرایان پادشاه و حافظان آستانه وي که<br />

قصد دست درازي بر اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه کرده<br />

بودند،‏ خبر داده بود.‏ باب<br />

و پادشاه پرسید که چه حرمت و عزّت به عوض این<br />

خدمت به مرْدخاي عطا شد؟بندگان پادشاه که او را<br />

خدمت میکردند جواب دادند که ب او چیزي نشد.‏<br />

پادشاه گفت:‏ کیست در حیاط ؟ و هامان به حیاط<br />

بیرونی خانه پادشاه آمده بود تا به پادشاه عرض کند<br />

که مردخاي را برداري که برایش حاضر ساخته بود<br />

مصلوب کنند.‏ باب<br />

و خادمان پادشاه وي را گفتند:‏ ای هامان در<br />

حیاط ایستاده است.‏ پادشاه فرمود تا داخل شود.‏<br />

و چون هامان داخل شد،‏ پادشاه وي را گفت:‏ با<br />

کسی که پادشاه میل دارد که او را احترام نماید،‏ چه<br />

باید کرد؟ و هامان در دل خود فکر کرد:‏ کیست غیر از<br />

من که پادشاه به احترام نمودن او میل داشته باشد؟<br />

سپ.‏ هامان به پادشاه گفت:‏ براي شخصی که پادشاه<br />

به احترام نمودن او میل دارد،‏<br />

لباس ملوک را که پادشاه میپوشد و اسبی را که<br />

پادشاه بر آن سوار میشود و تاج ملوک را که بر<br />

سر او نهاده میشود،‏ بیاورند.‏<br />

و لباس و اسب را به دست یکی از نزدیکترین امیر<br />

پادشاه بدهند و آن را به شخصی که پادشاه به محترم<br />

شمردن او رغبت دارد بپوشانند و بر اسب سوار کرده،‏<br />

و در کوچههاي شهر بگردانند و پیش او صدا<br />

کنند که با کسی که پادشاه به احترام نمودن او م<br />

دارد،‏ چنین کرده خواهد شد.‏<br />

آنگاه پادشاه به هامان فرمود:‏ آن لباس و اسب را<br />

چنانکه گفتی به عجله بگیر و با مرْدخاي یهود که در<br />

دروازه پادشاه نشسته است،‏ چنین معمول دار و از<br />

هرچه گفتی چیزي کم نشود.‏<br />

پس هامان آن لباس و اسب را گرفت و مرْدخاي<br />

را پوشانیده و او را سوار کرده،‏ در کوچههاي شهر<br />

گردانید و پیش او ندا میکرد که با ک که<br />

پادشاه به محترم شمردن او رغبت دارد چنین کرده<br />

خواهد شد.‏<br />

و مردخاي به دروازه پادشاه بازگشت.‏ اما هامان<br />

ماتمکنان و سرپوشیده،‏ به خانه خود بشتافت.‏<br />

و هامان به همسر خود زرش و همه دوستان<br />

خویش،‏ ماجراي خود را حکایت نمود و حکیمانش و<br />

زنش زرش او را گفتند:‏ اگر این مردخاي که پیش وي<br />

آغاز افتادن نمودي از نسل یهود باشد،‏ بر او غالب<br />

نخواهی آمد،‏ بلکه حتماً‏ پیش او خواهی افتاد.‏<br />

و ایشان هنوز با او گفتگو میکردند که<br />

خواجهسرایان پادشاه رسیدند تا هامان را به مهمانی<br />

که استَر مهیا ساخته بود،‏ به عجله ببرند.‏ باب<br />

8 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

7<br />

1<br />

سپ.‏ پادشاه و هامان نزد استَر ملکه به مهمانی<br />

حاضر شدند.‏ باب ؛<br />

و پادشاه در روز دوم نیز در مجلس شراب به استَر<br />

گفت:‏ اي استر ملکه،‏ خواهش تو چیست که به تو داده<br />

خواهد شد و درخواست تو کدام؟ اگر چه نصف مملکت<br />

باشد،‏ بجا آورده خواهد شد.‏<br />

استَر ملکه جواب داد و گفت:‏ اي پادشاه،‏ اگر در نظر<br />

تو لطف یافته باشم و اگر پادشاه را پسند آید،‏ جان من<br />

به خواهش من و قوم من به درخواست من،‏ به من<br />

بخشیده شود.‏<br />

زیرا که من و قومم فروخته شدهایم که هلاك و<br />

نابود و تلف شویم.‏ و اگر به غلامی و کنیزي فروخته<br />

میشدیم،‏ سکوت مینمودم،‏ با آنکه مصیبت ما نسبت<br />

14 ،6<br />

8 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

23 ،2<br />

14 ،5<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

- 474 -


يرو<br />

كنا<br />

هآن<br />

یان<br />

یم<br />

یان<br />

نی<br />

هايان<br />

یان<br />

به ضرر پادشاه هیچ است.‏<br />

آنگاه اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه،‏ استَر ملکه را خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ آن کیست و کجا است که جسارت نموده<br />

است تا چنین عمل نماید؟<br />

استَر گفت:‏ مخالف و دشمن،‏ همین هامان شریر<br />

است.‏ آنگاه هامان در حضور پادشاه و ملکه به لرزه<br />

درآمد.‏<br />

و پادشاه خشم شده،‏ از مجلس شراب برخاسته،‏<br />

به باغ قصر رفت.‏ و چون هامان دید که بلا از جانب<br />

پادشاه برایش مهیا است،‏ برپا شد تا نزد استَر ملکه<br />

براي جان خود خواهش نماید.‏<br />

پادشاه از باغ قصر به جاي مجلس شراب<br />

برگشت،‏ هامان بر بستري که استَر بر آن میبود افتاده<br />

بود؛ پس پادشاه گفت:‏ آیا ملکه را نیز به حضور من در<br />

خانه بیآبرو میکند؟ سخن هنوز بر زبان پادشاه<br />

میبود که هامان را پوشانیدند.‏<br />

آنگاه حرْبونا،‏ یکی از خواجهسرای که در حضور<br />

پادشاه میبودند،گفت:‏ اینک دار پنجاه اندازه آرنجی<br />

نیز که هامان آن را به جهت مرْدخاي که آن سخن<br />

نیکو را براي پادشاه گفته است مهیا نموده،‏ در خانه<br />

هامان حا ض ر است.‏ پادشاه فرمود که او را بر آن<br />

مصلوب سازید.‏ باب<br />

سپ.‏ هامان را بر داري که براي مردخاي مهیا<br />

کرده بود،‏ مصلوب ساختند و خشم پادشاه فرو نشست.‏<br />

استر<br />

10 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8. چون<br />

.9<br />

10<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

در آنروز اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه،‏ خانه هامان،‏<br />

دشمن یهود را به استَر ملکه ارزانی داشت.‏ و مرْدخاي<br />

در حضور پادشاه داخل شد،‏ زیرا که استر او را از<br />

نسبتی که با وي داشت خبر داده بود.‏<br />

و پادشاه انگشتر خود را که از هامان گرفته بود<br />

بیرون کرده،‏ به مرْدخاي داد و استَر مردخاي را بر<br />

خانه هامان گماشت.‏<br />

و استر بار دیگر به پادشاه عرض کرد و نزد پایهاي<br />

او افتاده،‏ بگریست و از او التماس نمود که شرّ‏ هامان<br />

اجاجی و تدبیري را که براي یهودیان کرده بود،‏ باطل<br />

سازد.‏<br />

سپ.‏ پادشاه چوگان طلا را بسوي استَر دراز کرد و<br />

استر برخاسته،‏ به حضور پادشاه ایستاد باب<br />

و گفت:‏ اگر پادشاه را پسند آید و من در حضور او<br />

لطف یافته باشم و پادشاه این امر را خوشایند بیند و<br />

اگر من منظور نظر او باشم،‏ نامهاي نوشته شود که آن<br />

جریان را که هامان پسر همداتاي اجاجی تدبیر کرده و<br />

ا را براي هلاکت یهودی که در همه ولایتهاي<br />

پادشاه میباشند نوشته است،‏ باطل سازد.‏ باب ؛<br />

،7<br />

8 .4 ،5<br />

3<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

زیرا که من بلایی را که بر قومم واقع شود<br />

چگونه توانم دید؟ و هلاکت خویشان خود را چگونه<br />

توانم نگریست؟<br />

آنگاه اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه به اس تَر ملکه<br />

ومرْدخاي یهودي فرمود:‏ اینک خانه هامان را به استَر<br />

بخشیدم و او را به سبب دست درازي به یهودیان به<br />

دار کشیدهاند.‏<br />

و شما آنچه را که در نظرتان پسند آید،‏ به اسم<br />

پادشاه به یهودیان بنویسید و آن را به مهر پادشاه مهر<br />

کنید،‏ زیرا هرچه به اسم پادشاه نوشته شود و به مهر<br />

پادشاه مهر شود،‏ کسی نمیتواند آن را تبدیل نماید.‏<br />

سپ.‏ در آن ساعت،‏ در روز بیست و سوم ماه سوم<br />

که ماه سیوان باشد،‏ نویسندگان پادشاه را احضار<br />

کردند و موافق هر آنچه مرْدخاي امر فرمود،‏ به<br />

یهودیان و امیران و شهرداران و امیران ولایتها یعنی<br />

صد و بیست و هفت ولایت که از هند تا حبشه بود<br />

نوشتند،‏ به هر ولایت،‏ موافق خطّ‏ آن و به هر قوم،‏<br />

موافق زبان آن و به یهودیان ، موافق خطّ‏ و زبان ایشان.‏<br />

باب<br />

باب 15 ،3<br />

22 ،1<br />

.10<br />

و نامهه ا را به اسم اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه<br />

نوشت و به مهر پادشاه مهر کرده،‏ آنها را به دست<br />

قاصدان تندرو اسب سوار فرستاد؛ و ایشان بر اسبان<br />

تازي که مخصوص خدمت پادشاه و کرههاي مادی<br />

او بودند،‏ سوار شدند.‏<br />

و در آنها پادشاه به یهودی که در همه شهرها<br />

بودند،‏ اجازه داد که جمع شده،‏ به جهت جانهاي خود<br />

مقاومت نمایند و تمامی قوت قومها و ولایتها را که<br />

قصد اذیت ایشان میداشتند،‏ با کودکان و زنان ایشان<br />

هلاك سازند و بکشند و تلف نمایند و دارائیهاي<br />

ایشان را غارت کنند،‏<br />

در یک روز یعنی در سیزدهم ماه دوازدهم که ماه<br />

آذار باشد در همه ولایتهاي اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه،‏<br />

و تا ا حکم در همه ولایتها رسانیده شود،‏<br />

نسخههاي نوشته به همه قومها اعلان شد که در همان<br />

روز یهودیان آماده باشند تا از دشمنان خود انتقام<br />

بگیرند.‏<br />

14 سپ.‏ قاصدان تندرو بر اسبان تازي که مخصوص<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

2 ،5<br />

باب 10 ،3<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

- 475 -


يسا<br />

ببا<br />

يدا<br />

نی<br />

يار<br />

نی<br />

یان<br />

یان<br />

یان<br />

هآن<br />

یس<br />

یان<br />

یات<br />

یب<br />

یان<br />

لی<br />

خدمت پادشاه بود،‏ روانه شدند و ایشان را برحسب<br />

حکم پادشاه شتابانیده،‏ به عجله روانه ساختند و حکم،‏<br />

در کاخ شُوشَن صادر شد.‏<br />

و مرْدخاي از حضور پادشاه با لباس ملوکانه<br />

لاجوردي و سفید و تاج بزرگ زر و رداي کتان<br />

نازك ارغوانی بیرون رفت و شهر شُوشَن شادي و وجد<br />

نمودند،‏<br />

و براي یهودیان و شادي و سرور و حرمت<br />

پدید آمد.‏<br />

و در همه ولایتها و همه شهرها در هر جایی که<br />

حکم و فرمان پادشاه رسید،‏ براي یهودیان و<br />

سرور و بزم و روز خوش بود و بسی از قومهاي<br />

زمین به دین یهود<br />

استر<br />

، شادمانی<br />

، روشنی<br />

باب 15 ،3<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

9<br />

.1<br />

و در روز سیزدهم ماه دوازدهم که ماه آذارباشد،‏<br />

هنگامی که نزدیک شد که حکم و فرمان پادشاه را<br />

جاري سازند و دشمنان یهود منتظر میبودند که<br />

ایشان را به تسلیم شدن وادارند،‏ این همه برعکس شد<br />

که یهودیان دشمنان خویش را به تسلیم شدن<br />

واداشتند.‏<br />

و یهودیان در شهرهاي خود در همه ولایتهاي<br />

اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه جمع شدند تا بر آنانی که<br />

قصد اذیت ایشان داشتند،‏ دست بیندازند؛ و ک با<br />

ایشان مقاومت ننمود زیرا که ترس ایشان بر همه<br />

قومها چیره شده بود.‏<br />

و همه رؤساي ولایتها و امیران و شهرداران و<br />

عاملان پادشاه،‏ یهودیان را لطف کردند زیرا که ترس<br />

مرْدخاي بر ایشان چیره شده بود،‏<br />

مرْدخاي در خانه پادشاه عظیم شده بود و<br />

آوازه او در همه ولایتها شایع گردیده و ا مردخاي<br />

بزرگ و بزرگتر میشد.‏ باب<br />

سپ.‏ یهودیان همه دشمنان خود را به دم شمشیر<br />

زده،‏ کشتند و هلاك کردند و با ایشانهرچه خواستند،‏<br />

به عمل آوردند.‏<br />

و یهودیان در کاخ شُوشَن پانصد نفر را به قتل<br />

رسانیده،‏ هلاك کردند.‏<br />

و فَرْشَنْداطا و دلْفُون و اَسفاتا،‏<br />

و فُوراتا و اَدلْیا و اَریداتا،‏<br />

و فَرْمشْتا و اَری و اَرِی و یزاتا،‏<br />

یعنی ده پسر هامان پسر همداتاي،‏ دشمن یهود را<br />

کشتند،‏ اما دست به دارائی او نزدند.‏<br />

در آن روز،‏ عدد آنانی را که در کاخ شُوشَن کشته<br />

شدند به حضور پادشاه عرضه داشتند.‏<br />

و پادشاه به استَر ملکه گفت که یهودیان در کاخ<br />

شُوشَن پانصد نفر و ده پسر هامان را کشته و هلاك<br />

کردهاند.‏ پ س در سایر ولایتهاي پادشاه چه کردهاند؟<br />

حال خواهش تو چیست که به تو داده خواهد شد و<br />

دیگر چه درخواست داري که برآورده خواهد گردید؟<br />

.11<br />

.12<br />

2 ،7 ؛ 6 ،5 باب<br />

.13<br />

استَر گفت:‏ اگر پادشاه را پسند آید،‏ به یهودی<br />

که در شُوشَن میباشند،‏ اجازه داده شود که فردا نیز<br />

مثل فرمان امروز عمل نمایند و ده پسر هامان را بردار<br />

بیاویزند.‏ باب<br />

و پادشاه فرمود که چنین بشود و حکم در شُوشَن<br />

صادر گردید و ده پسر هامان را به دار آویختند.‏<br />

و یهودی که در شُوشَن بودند،‏ در روز چهاردهم<br />

ماه آذار نیز جمع شده،‏ سیصد نفر را در شُوشَن<br />

کشتند،‏ اما دست به دارائی او نزدند.‏<br />

و سایر یهودی که در ولایتهاي پادشاه بودند<br />

جمع شده،‏ براي جانهاي خود مقاومت نمودند و چون<br />

هفتاد و پنج هزار نفر از دشمنان خویش را کشته<br />

بودند،‏ از دشمنان خود آرامی یافتند.‏ اما دست به<br />

دارائی ا نزدند.‏<br />

این،‏ در روز سیزدهم ماه آذار واقع شد و در روز<br />

چهاردهم ماه،‏ آرامی یافتند و آن را روز بزم و شادمانی<br />

نگاه داشتند.‏<br />

و یهودی که درشُوشَن بودند،‏ در سیزدهم و<br />

چهاردهم آن ماه جمع شدند و در روز پانزدهم ماه<br />

آرامی یافتند و آن را روز بزم و شادمانی نگاه داشتند.‏<br />

بنابراین،‏ یهودیانِ‏ ده که در دهات حصار<br />

ساکنند،‏ روز چهاردهم ماه آذار را روز شادمانی و بزم و<br />

روز خوش نگاه میدارند و هدایا براي یکدیگر<br />

میفرستند.‏<br />

و مردخاي این مطالب را نوشته،‏ نامهه ا را نزد<br />

تمامی یهودی که در همه ولایتهاي اَحسوِرس<br />

خشایارشاه پادشاه بودند،‏ از نزدیک و دور فرستاد<br />

تا بر ایشان قاعدهاي بگذارد که روز چهاردهم و<br />

روز پانزدهم ماه آذار را سال به سال عید نگاه دارند.‏<br />

در آن روزها،‏ یهودیان از دشمنان خود<br />

آرامی یافتند و در آن ماه،‏ غم ایشان به شادي و ماتم<br />

ایشان به روز خوش مبدل گردید.‏ بدین دل آنها را<br />

روزهاي بزم و شادي نگاه بدارند و هدایا براي یکدیگر و<br />

19 ،1<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22. چونکه<br />

17 ،8<br />

3 ،10<br />

باب 7 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

4. چونکه<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 476 -


هآن<br />

نی<br />

هآن<br />

یان<br />

تی<br />

تک تی<br />

.2<br />

بخششها براي فقیران بفرستند.‏<br />

سپ.‏ یهودیان آنچه را که خود به عمل نمودن آن<br />

شروع کرده بودند و آنچه را که مرْدخاي به ایشان<br />

نوشته بود،‏ بر خود قاعده ساختند.‏<br />

زیرا که هامان پسر همداتاي اجاجی،‏ دشمن<br />

تمامی یهود،‏ قصد هلاك نمودن یهودیان کرده و فور<br />

یعنی قرعه براي هلاکت و تلف نمودن ایشان انداخته<br />

بود.‏<br />

اما چون این امر به گوش پادشاه رسید،‏ کتباً‏ حکم<br />

داد که قصد بدي که براي یهود اندیشیده بود،‏ بر سر<br />

خودش برگردانیده شود و او را با پسرانش بر دار<br />

کشیدند.‏ باب<br />

از این جهت آن روزها را از اسمِ‏ پور،‏ پوریم<br />

نامیدند،‏ و موافق تمامی مطلب این نامهها وآنچه خود<br />

ایشان در این امر دیده بودند و آن چ ه بر ایشان وارد<br />

آمده بود،‏<br />

یهودیان این را قاعده ساختند و آن را بر عادت<br />

خود و نسل خویش و همه کسانی که به ایشان<br />

بپیوندند،‏ گرفتند که تبدیل نشود و آن دو روز را<br />

برحسب نوشته ا و زمان معین آنها سال به سال<br />

نگاه دارند.‏<br />

و آن روزها را در همه طبقات و قبایل و ولایتها و<br />

شهرها بیاد آورند و نگاه دارند و این روزهاي پوریم،‏ از<br />

میان یهود از بین نرود و یادگاري ا از نسل ایشان<br />

نابود نگردد.‏<br />

و استَر ملکه،‏ دختر ابیحایل و مرْدخاي یهودي،‏ به<br />

اقتدار تمام نوشتند تا ا نامه دوم را درباره پوریم<br />

برقرار نمایند.‏ باب<br />

و نامهها،‏ شاملِ‏ سخنان صلح و امن نزد همه<br />

یهودی که در صد و بیست و هفت ولا ممل<br />

اَحسوِرس خشایارشاه بودند،‏ فرستاد،‏<br />

تا این دو روز پوریم را در زمان معین آنها قاعده<br />

قرار دهند،‏ چنانکه مرْدخاي یهودي و استَر ملکه بر<br />

ایشان قاعده قرار دادند و ایشان آن را بر عادت خود و<br />

نسل خویش گرفتند،‏ به یادگاري ایام روزه و فریاد درد<br />

ایشان.‏<br />

سپ.‏ سنتهاي این پوریم،‏ به فرمان استَر قاعده<br />

شد و در کتاب نوشته شد.‏<br />

استر<br />

سود گذارد،‏<br />

و همه اعمال قوت و توانایی او توضیحات عظمت<br />

مرْدخاي که چگونه پادشاه او را عظیم ساخت،‏ آیا در<br />

کتاب تواریخ ایام پادشاهان مادي و پارس نوشته<br />

نیست؟ باب<br />

زیرا که مرْدخاي یهودي،‏ بعد از اَحسوِرس خشایارشاه<br />

پادشاه،‏ شخص دوم بود و در میان یهود محترم و نزد<br />

جمعیت برادران خویش پسندیده شده،‏ سعادتمندي<br />

قوم خویش را میطلبید و براي تمامی پسران جنس<br />

خود،‏ سخنان صلحآمیز میگفت.‏ باب<br />

4 ،9<br />

15 ،8<br />

.3<br />

15 ،2<br />

10 ،7<br />

باب 7 ،3<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

10<br />

1. و اَحسوِرس خشایارشاه پادشاه بر زمینها و جزایر دریا<br />

- 477 -


يرو<br />

یم<br />

نک<br />

یب<br />

شهای<br />

لی<br />

هآن<br />

ایوب<br />

ایوب<br />

1<br />

.1<br />

در زمین عوص،‏ مردي بود که ایوب نامداشت؛ و آن<br />

مرد کامل و راست و خداترس بود و از بدي دوري<br />

مینمود.‏<br />

و براي او،‏ هفت پسر و سه دختر زاییده شدند.‏<br />

و دارائیهاي او هفت هزار گوسفند و سه هزار شتر<br />

و پانصد جفت گاو و پانصد الاغ ماده بود و نوکران<br />

بسیار زیاد داشت و آن مرد از تمامی پسران مشرق<br />

بزرگتر بود.‏<br />

و پسرانش میرفتند و در خانه هر یکی از ایشان،‏ در<br />

روزش مهمانی میکردند و فرستاده،‏ سه خواهر خود را<br />

دعوت مینمودند تا با ایشان بخورند و بیاشامند.‏<br />

و واقع میشد که چون دوره روزهاي مهمانی ایشان<br />

بسر میرفت،‏ ایوب فرستاده،‏ ایشان را تقدیس مینمود<br />

و بامدادان برخاسته،‏ قربانیهاي سوختنی،‏ به شماره<br />

همه ایشان میگذرانید،‏ زیرا ایوب گفت:‏ شاید<br />

پسران من گناه کرده،‏ خدا را در دل خود ترك نموده<br />

باشند و ایوب همیشه چنین میکرد.‏<br />

و روزي واقع شد که پسران خدا آمدند تا به حضور<br />

یهوه حاضر شوند؛ و شیطان نیز در میان ایشان آمد.‏<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

1 ،2 باب<br />

.7<br />

و یهوه به شیطان فرمود:‏ از کجا آمدي؟ شیطان در<br />

جواب یهوه گفت:‏ از رفت و آمد کردن در زمین و سیر<br />

کردن در آن.‏ اول پطرس<br />

یهوه به شیطان فرمود:‏ آیا در بنده من ایوبتفکر<br />

کردي که مثل او در زمین نیست؟ مرد کامل و راست<br />

و خداترس که از گناه دوري میکند!‏ باب<br />

شیطان در جواب یهوه گفت:‏ آیا ایوب دل از<br />

خدا میترسد؟<br />

آیا تو گرْد او و گرْد خانه او و گرْد همه دارائیهاي<br />

او،‏ به هر طرف حصار نکشیدي و اعمال دست او را<br />

برکت ندادي و گلهها او در زمین منتشر نشد؟<br />

اما هماکنون دست خود را دراز و تمامی<br />

دارائی او را لمس نما و پیش تو،‏ تو را ترك<br />

خواهد نمود.‏<br />

یهوه به شیطان فرمود:‏ اینک همه دارائی در<br />

دست تو است؛ اما دستت را بر خود او دراز مکن.‏ پس<br />

شیطان از حضور یهوه بیرون رفت.‏<br />

و روزي واقع شد که پسران و دخترانش در خانه<br />

برادر بزرگ خود میخوردند و شراب مینوشیدند.‏<br />

و رسولی نزد ایوب آمده،‏ گفت:‏ گاوان شخم<br />

میزدند و ماده الاغان نزد آنها میچریدند.‏ اول سموئیل<br />

،4<br />

.13<br />

.14<br />

12<br />

.15<br />

و سابیان بر آنها حمله آورده،‏ بردند و جوانان را به<br />

دم شمشیر کشتند و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو<br />

را خبر دهم.‏<br />

و او هنوز سخن میگفت که دیگري آمده،‏ گفت:‏<br />

آتش خدا از آسمان افتاد و گله و جوانان را سوزانیده،‏<br />

ا را هلاك ساخت و من به تنهایی رهایی یافتم تا تو<br />

را خبر دهم.‏<br />

و او هنوز سخن میگفت که دیگري آمده،‏ گفت:‏<br />

کلدانیان سه فرقه شدند و بر شتران هجوم آورده،‏ آنها<br />

رابردند و جوانان را به دم شمشیر کشتند و من به<br />

تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم.‏<br />

و او هنوز سخن میگفت که دیگري آمده،‏ گفت:‏<br />

پسران و دخترانت در خانه برادر بزرگ خود<br />

میخوردند و شراب مینوشیدند باب<br />

که اینک باد شدیدي از طرف بیابان آمده،‏ چهار<br />

گوشه خانه را زد و بر جوانان افتاد که مردند و من به<br />

تنهایی رهایی یافتم تا تو را خبر دهم.‏<br />

آنگاه ایوب برخاسته،‏ جامه خود را پاره کرد و سر<br />

خود را تراشید و به زمین افتاده،‏ سجده کرد باب<br />

و گفت:‏ برهنه از رحم مادر خود بیرون آمدم و<br />

برهنه به آنجا خواهم برگشت!‏ یهوه داد و یهوه گرفت!‏<br />

و نام یهوه متبارك باد!‏ جامعه ؛ اول تیموتائوس ؛<br />

12 ،2<br />

7 ،6<br />

4 ،8<br />

14 ،5<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

11 ،5 یعقوب<br />

.22<br />

2<br />

.1<br />

در این همه،‏ ایوب گناه نکرد و به خدا ناسزا<br />

نگفت.‏<br />

و روزي واقع شد که پسران خدا آمدند تا به حضور<br />

یهوه حاضر شوند؛ و شیطان نیز در میان ایشان آمد تا<br />

به حضور یهوه حاضر شود.‏ باب<br />

و یهوه به شیطان فرمود:‏ از کجا آمدي؟ شیطان در<br />

جواب یهوه گفت:‏ از رفت و آمد نمودن در جهان و از<br />

سیر کردن در آن.‏ اول پطرس<br />

یهوه به شیطان فرمود:‏ آیا در بنده من ایوب فکر<br />

نمودي که مثل او در زمین نیست؟ مرد کامل و راست<br />

6 ،1<br />

8 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

3 ،2<br />

8 ،5<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 478 -


ه شلّ‏<br />

يرو<br />

یم<br />

شه<br />

.5<br />

و خداترس که از بدي دوري مینماید و تا هماکنون<br />

کمال خود را قایم نگاه میدارد،‏ هر چند مرا بر آن<br />

واداشتی که او را بیسبب اذیت رسانم.‏ باب<br />

شی.‏ طان در جواب یهوه گفت:‏ پوست به عوض<br />

پوست،‏ و هر چه انسان دارد براي جان خود خواهد<br />

داد.‏<br />

اما هماکنون دست خود را دراز کرده،‏ استخوان و<br />

گوشت او را لمسنما و تو را پیش تو ترك خواهد<br />

نمود.‏<br />

یهوه به شیطان فرمود:‏ اینک او در دست تو است،‏<br />

اما جان او را حفظ کن.‏<br />

سپ.‏ شیطان از حضور یهوه بیرون رفته،‏ ایوب را از<br />

کف پا تا ک ا به دملهاي سخت مبتلا ساخت.‏ اشعیا<br />

ایوب<br />

،1<br />

8 .1 ،1<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

6<br />

.8<br />

.9<br />

و او سفالی گرفت تا خود را با آن بخراشد و در<br />

میان خاکستر نشسته بود.‏<br />

و زنش او را گفت:‏ آیا تا بحال کمال خود را نگاه<br />

میداري؟ خدا را ترك کن و بمیر!‏ باب<br />

او وي را گفت:‏ مثل یکی از زنان احمق سخن<br />

میگویی!‏ آیا نیکویی را از خدا بیابیم و بدي را نیابیم؟<br />

در این همه،‏ ایوب به لبهاي خود گناه نکرد.‏ باب<br />

و چون سه دوست ایوب،‏ این همه بدي را که بر او<br />

واقع شده بود شنیدند،‏ هر یکی از مکان خود،‏ یعنی<br />

اَلیفازِ‏ تیمانی و بِلْدد شُوحی و سوفَرِ‏ نَعماتی روانه شدند<br />

و با یکدیگر همداستان گردیدند که آمده،‏ او را دلداري<br />

و تسلّی دهند.‏ پیدایش<br />

و چون چشمان خود را از دور بلند کرده،‏ او را<br />

نشناختند،‏ صداي خود را بلند نموده،‏ گریستند و هر<br />

یک جامه خود را دریده،‏ خاك بسوي آسمان بر سر<br />

خود افشاندند.‏ باب<br />

و هفت روز و هفت شب همراه او بر زمین<br />

نشستند و کسی با وي سخنی نگفت چونکه دیدند که<br />

درد او بسیار عظیم است.‏<br />

22 ،1<br />

17 ،19<br />

34 .15 .4 ،36<br />

20 ،1<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

3<br />

.1<br />

و بعد از آن ایوب دهان خود را باز کرده،روز خود را<br />

نفرین کرد.‏<br />

و ایوب سخن گفته،‏ گفت:‏<br />

روزي که در آن متولّد شدم،‏ هلاك شود و شبی که<br />

گفتند مردي در رحم قرار گرفت،‏ ارمیا<br />

آن روز تاریکی شود.‏ و خدا از بالا بر آن اعتنا نکند و<br />

روشنایی بر او نتابد.‏<br />

تاریکی و سایه مرگ را به تصرف آورند.‏ ابر بر<br />

آن ساکن شود.‏ تاریکیِ‏ روز آن را بترساند.‏<br />

و آن شب را ظلمت غلیظ فرو گیرد و در میان<br />

روزهاي سال شادي نکند،‏ و به شماره ماهها داخل<br />

نشود.‏<br />

اینک آن شب نازاد باشد و صداي شادمانی در آن<br />

شنیده نشود.‏<br />

لعنت کنندگانِ‏ روز،‏ آن را نفرین نمایند،‏ که در<br />

برانگیزانیدن لویاتان ماهر میباشند.‏<br />

نورانی آن،‏ تاریک گردد و انتظار نور بکشد<br />

و نباشد،‏ و مژگان سحر را نبیند<br />

درهاي رحم مادرم را نبست،‏ و سختی را از<br />

چشمانم پنهان نساخت.‏<br />

11. چرا از رحم مادرم نمردم؟ و چون از شکم بیرون<br />

آمدم،‏ چرا جان ندادم؟<br />

12. چرا زانوها مرا قبول کردند،‏ و پستانها تا مکیدم؟<br />

زیرا تا بحال میخوابیدم و آرام میشدم.‏ در خواب<br />

میبودم و استراحت مییافتم،‏<br />

با پادشاهان و مشاوران جهان که خرابهها براي<br />

خویشتن بنا نمودند،‏<br />

یا با سران که طلا داشتند،‏ و خانههاي خود را از<br />

نقره پر ساختند،‏<br />

یا مثل سقط پنهان شده نیست بودم،‏ مثل<br />

بچههایی که روشنایی را ندیدند.‏<br />

در آنجا شریران از شورش باز میایستند،‏ و در<br />

آنجا خستگان میآرامند،‏<br />

در آنجا اسیران در اطمینان با هم ساکنند،‏ و<br />

صداي کارگذاران را نمیشنوند.‏<br />

کوچک و بزرگ در آنجا یکاند،‏ و غلام از آقایش<br />

آزاد است.‏<br />

20. چرا روشنی به دلشکستگان داده شود؟ و زندگی<br />

به تلخجانان؟<br />

که انتظار مرگ را میکشند و یافت نمیشود،‏ و<br />

برايآن حفره میزنند بیشتر از گنجها.‏ مکاشفه<br />

که شادي و سرور مینمایند و خوشحال میشوند<br />

چون قبر را مییابند؟<br />

23. چرا نور داده میشود به کسی که را پنهان<br />

است،‏ که خدا اطرافش را پنهان ساخته است؟<br />

زیرا که ناله من،‏ پیش از خوراکم میآید و فریاد<br />

من،‏ مثل آب ریخته میشود.‏ مزامیر<br />

6 ،9<br />

،<br />

10 ،102<br />

، آن<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9. ستارگان<br />

10. چونکه<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.21<br />

.22<br />

.24<br />

14 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

- 479 -


يار<br />

یم<br />

يرو<br />

یم<br />

یکم<br />

یم<br />

بی<br />

.18<br />

ایوب<br />

.25<br />

زیرا ترسی که از آن میترسیدم،‏ بر من واقع شد.‏<br />

و آنچه از آن بیم داشتم بر من رسید.‏<br />

مطمئن و آرام نبودم و راحت نداشتم و پریشانی<br />

بر من آمد.‏<br />

.26<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و الیفاز تیمانی در جواب گفت:‏<br />

اگر کسی جرأت کرده،‏ با تو سخن گوید،‏ آیا تو را<br />

ناپسند میآید؟ اما کیست که بتواند از سخن گفتن<br />

بازایستد؟<br />

اینک بسی را ادب آموختهاي و دستهاي ضعیف<br />

را تقویت دادهاي.‏ عبرانیان<br />

تو لغزنده را قایم داشت،‏ و تو زانوهاي<br />

لرزنده را تقویت دادي.‏<br />

اما هماکنون به تو رسیده است و ناامید شدهاي؛ تو<br />

را لمس کرده است و پریشان گشتهاي.‏<br />

آیا توکل تو بر خداترسی تو نیست؟ و امید تو بر<br />

کاملیت رفتار تو نه؟<br />

هماکنون فکر کن!‏ کیست که بیگناه هلاك شد؟ و<br />

راستان در کجا تلف شدند؟<br />

من دیدم آنانی که شرارت را شیار میکنند<br />

و بدبختی را میکارند،‏ همان را درو میکنند.‏<br />

از دم خدا هلاك شوند و از باد خشم او تباه<br />

میگردند.‏<br />

غرّش شیر و نعره شیر جوان و دندان شیربچهها<br />

شکسته میشود.‏<br />

شی.‏ ر نر از نبودن شکار هلاك میشود و بچههاي<br />

شیر ماده پراکنده میگردند.‏<br />

به من در خفا رسید،‏ و گوش من صدي<br />

نرمی از آن احساس نمود.‏<br />

در تفکرها از رؤیاهاي شب،‏ هنگامی که خواب<br />

سنگین بر مردم غالب شود،‏<br />

ترس و لرز بر من چیره شد که همه استخوانهایم<br />

را به جنبش آورد.‏<br />

آنگاه روحی از پیش من گذشت،‏ و مویهاي<br />

بدنم برخاست.‏<br />

در آنجا ایستاد،‏ اما سیمایش را تشخیص ننمودم.‏<br />

صورتی در پیش نظرم بود ‏.خاموشی بود و صدایی<br />

شنیدم<br />

که آیا انسان به حضور خدا عادل شمرده شود؟ و<br />

آیا مرد در نظر خالق خود پاکیزه باشد؟<br />

اینک بر خادمان خود اعتماد ندارد،‏ و به فرشتگان<br />

خویش،‏ حماقت نسبت میدهد.‏ باب<br />

سپ.‏ چند مرتبه زیاده به ساکنان خانههاي گلین،‏<br />

که اساس ایشان در غبار است،‏ که مثل بید فشرده<br />

میشوند!‏<br />

از صبح تا شام خُرد میشوند،‏ تا به ابد هلاك<br />

میشوند و کسی آن را به خاطر نمیآورد.‏<br />

آیا طناب خیمه ایشان از ایشان کنده نمیشود؟<br />

پس بدون حکمت میمیرند.‏<br />

15 ،15<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

هماکنون التماس کن و آیا کسی هست که تو را<br />

جواب دهد؟ و به کدامیک از مقّدسان توجه خواهی<br />

نمود؟<br />

زیرا خشم،‏ احمق را میکشد و حسد،‏ ابله را<br />

میمیراند.‏<br />

من احمق را دیدم که ریشه گرفت و ناگهان<br />

مسکن او را نفرین کردم.‏<br />

فرزندان او از امنیت دور هستند و در دروازه پایمال<br />

میشوند و رهانندهاي نیست.‏<br />

که گرسنگان محصول او را میخورند،‏ و آن را نیز از<br />

میان خارها میچینند،‏ و دهان تله براي ثروت ایشان<br />

باز است.‏<br />

زیرا که بلا از غبار در نمیآید،‏ و سختی از زمین<br />

نمیروید.‏<br />

بلکه انسان براي سختی متولد میشود،‏ چنانکه<br />

شرارهها بالا میپرد.‏<br />

و لکن من نزد خدا طلب میکردم،‏ و دعوي خود را<br />

بر خدا میسپردم،‏<br />

که اعمال عظیم و بیقیاس ند و عجا<br />

بیشمار؛ باب<br />

که بر روي زمین باران باراند،‏ و آب بر روي<br />

صخرهها جاري میسازد،‏<br />

تا مسکینان را به مقام بلند برساند،‏ و ماتمیان به<br />

سلامتی سرافراشته شوند؛ مزامیر<br />

که فکرهاي حیلهگران را باطل میسازد،‏ به طوري<br />

که دستهاي ایشان هیچ کار مفید نمیتواند کرد؛ اشعیا<br />

،8<br />

8 ،75<br />

10 ،9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

10<br />

.13<br />

که حکیمان را در حیله ایشان گرفتار میسازد،‏ و<br />

مشورت مکاران مشوش میشود.‏ اول قرنتیان<br />

در روز به تاریکی برمیخورند و به وقت ظهر،‏ مثل<br />

19 ،3<br />

.14<br />

12 ،12<br />

4. سخنان<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8. چنانکه<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

12. سخنی<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 480 -


هرا<br />

نکی<br />

یم<br />

یدم<br />

هان<br />

تک<br />

یم<br />

هترا هاآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

شب کورانه میروند؛<br />

که مس را از شمشیر دهان ایشان،‏ و از دست<br />

زورآور نجات میدهد.‏<br />

سپ.‏ امید،‏ براي فقیر پیدا میشود و شرارت دهان<br />

خود را میبندد.‏<br />

هان،‏ خوش ابحال شخصی ک ه خ دا تنبی هاش<br />

میکند.‏ پ س تنبیه قادر مطلق را خوار مشمار.‏<br />

زیرا که او مجروح سازد و شفا هد،‏ و<br />

میکوبد و دست او شفا میدهد.‏ تثنیه<br />

در شش بلا،‏ تو را نجات خواهد داد و در هفت بلا،‏<br />

هیچ ضرر بر تو نخواهد رسید.‏ امثال<br />

در قحطی تو را از مرگ فدیه خواهد داد،‏ و در<br />

جنگ از دم شمشیر.‏<br />

از تازی زبان پنهان خواهی ماند،‏ و چون هلا<br />

آید،‏ از آن نخواهی ترسید.‏<br />

بر خرابی و تنگسالی خواهی خندید،‏ و از حیوانات<br />

وحشی زمین بیم نخواهی داشت.‏<br />

زیرا با سنگهاي صحرا همداستان خواهی بود،‏ و<br />

حیوانات وحشی صحرا با تو صلح خواهند کرد.‏ حزقیال<br />

ایوب<br />

39 ،32<br />

16 ،24<br />

مزامیر 19 ،33<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

25 ،34<br />

.24<br />

و خواهی دانست که خیمه تو ایمن است،‏ و<br />

مسکن خود را جستجو خواهی کرد و چیزي مفقود<br />

نخواهی یافت.‏<br />

و خواهی دانست که نسلت زیاد است و فرزندان تو<br />

مثل علف زمین.‏<br />

و در پیري به قبر خواهی رفت،‏ مثل بافه گندم که<br />

در وقتش برداشته میشود.‏<br />

اینک این را تفتیش نمودیم و چنین است،‏ پس<br />

تو این را بشنو و براي خویشتن بدان.‏<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و ایوب جواب داده،‏ گفت:‏<br />

کاش که غصه من سنجیده شود،‏ و سختی مرا در<br />

میزان با آن بگذارند.‏<br />

زیرا که هماکنون از ریگ دریا سنگینتر است.‏ از این<br />

سبب سخنان من بیهوده میباشد.‏<br />

زیرا تیرهاي قادرمطلق در اندرون من است،‏ و روح<br />

من زهر آنها را میآشامد،‏ و ترسهاي خدا بر من<br />

صفآرایی میکند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

آیا گورخر با داشتن علف عرعر میکند؟ و یا گاو بر<br />

آذوقه خود بانگ میزند؟<br />

آیا چیز بیمزه،‏ بینمک خورده شود؟ و یا در<br />

سفیده تخم،‏ طعم میباشد؟<br />

جان من از لمس نمودن ک دارد.‏ ا براي<br />

من مثل خوراك،‏ زشت است.‏<br />

کاش که مسألت من برآورده شود،‏ و خدا آرزوي مرا<br />

به من بدهد!‏<br />

و خدا راضی شود که مرا خُرد کند،‏ و دست خود را<br />

بلند کرده،‏ مرا ریشه کن سازد!‏<br />

آنگاه با این مرا تسلی میشد و در عذاب بزرگ<br />

شاد میشدم،‏ چونکه کلمات حضرت قدوس را انکار<br />

ننمودم.‏<br />

من چه قوت دارم که انتظار بکشم و عاقبت من<br />

چیست که صبر نمایم؟<br />

آیا قوت من قوت سنگها است؟ و یا گوشت من<br />

برنج است؟<br />

آیا کلاً‏ بدون کمک نیستم؟ و یاري از من طرد<br />

نشده است؟<br />

حقّ‏ شکسته دل از دوستش ترحم است،‏ اگر<br />

چههم ترس قادر مطلق را ترك نماید.‏<br />

اما برادران من مثل نهرها مرا فریب دادند،‏ مثل<br />

رودخانه درهها که میگذرند؛ مزامیر<br />

که از یخ گل آلود میباشند،‏ و برف در آنها مخفی<br />

است.‏<br />

وقتی که آب از آنها میرود،‏ نابود میشوند.‏ و چون<br />

گرما شود،‏ از جاي خود ناپدید میگردند.‏<br />

کاروانیان از راه خود منحرف میشوند،‏ و در بیابان<br />

داخل شده،‏ هلاك میگردند.‏<br />

کاروانیان تیما به ا نگران بودند.‏ قافلههاي سبا<br />

امید آنها را داشتند.‏<br />

از امید خود خجل گردیدند.‏ به آنجا رسیدند و<br />

شرمنده گشتند.‏<br />

زیرا که هماکنون شما مثل ا شدهاید،‏ مصیبتی<br />

دیدید و ترسان گشتید.‏<br />

آیا گفتم که چیزي به من ببخشید؟ یا ارمغانی از<br />

دارائی خود به من بدهید؟<br />

یا مرا از دست دشمن رها کنید؟ و مرا از دست<br />

ظالمان فدیه دهید؟<br />

مرا تعلیم دهید و من خاموش خواهم شد،‏ و مرا<br />

بفهمانید که در چه چیز خطا کردم.‏<br />

سخنان راستی چقدر زورآور است!‏ اما تنبیه شما<br />

چه نتیجه میبخشد؟<br />

12 ،38<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

3 ،38<br />

6 ،34<br />

.5<br />

- 481 -


يرو<br />

یم<br />

كخا<br />

ن چیزی<br />

نک<br />

.14<br />

ایوب<br />

.26<br />

آیا گمان میبرید که سخنان را تنبیه مینمایید و<br />

سخنان مأیوس را که مثل باد است؟<br />

یقیناً‏ براي یتیم قرعه میاندازید و دوست خود را<br />

مال تجارت میشمارید.‏ مزامیر ؛<br />

سپ.‏ هماکنون لطف کرده،‏ بر من توجه نمایید،‏ و<br />

روبه شما دروغ نخواهم گفت.‏<br />

برگردید و بیانصافی نباشد،‏ و باز برگردید زیرا<br />

عدالت من قایم است.‏<br />

آیا در زبان من بیانصافی میباشد؟ و آیا کام من<br />

چیزهاي فاسد را تمیز نمیدهد؟<br />

16 ،9<br />

16 ،7<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

7<br />

.1<br />

آیا براي انسان بر زمین مجاهدهاي نیست؟و روزهاي<br />

وي مثل روزهاي روزمزد نه؟ باب<br />

مثل غلام که براي سایه اشتیاق دارد،‏ و روزمزدي<br />

که منتظر مزد خویش است،‏<br />

همچنین ماههاي بطالت نصیب من شده است،‏ و<br />

شبهاي سختیبراي من معین گشته.‏<br />

میخوابم میگویم:‏ کی برخیزم؟ و شب بگذرد<br />

و تا سپیده صبح از پهلو به پهلو گردیدن خسته<br />

میشوم.‏<br />

از کرمها و پارههاي پوشیده است،‏ و<br />

پوستم تركخورده و چِرك میشود.‏<br />

روزهایم از کشتی بافته شدة تیزروتر است،‏ و بدون<br />

امید تمام میشود.‏ اشعیا<br />

به یاد آور که زندگی من باد است،‏ و چشمانم دیگر<br />

نیکویی را نخواهد دید.‏ باب<br />

کسی که مرا میبیند دیگر به من نخواهد<br />

نگریست،‏ و چشمانت براي من نگاه خواهد کرد و<br />

نخواهم بود.‏<br />

مثل ابر که پراکنده شده،‏ نابود میشود.‏ همچنین<br />

کسی که به گور فرود میرود،‏ برنمیآید.‏<br />

به خانه خود دیگر نخواهد برگشت،‏ و مکانش باز<br />

او را نخواهد شناخت.‏<br />

سپ.‏ من نیز دهان خود را نخواهم بست.‏ از تنگی<br />

روح خود سخن رانم،‏ و از تلخی جانم شکایت<br />

خواهم کرد.‏ باب<br />

آیا من دریا هستم یا نهنگم که بر من نگاهبان<br />

قرار میدهی؟<br />

گفتم که تختخوابم مرا تسلّی خواهد داد و<br />

بسترم شکایت مرا رفع خواهد کرد؛<br />

آنگاه مرا به خوابها ترسان گردانیدي،‏ و به رؤیاها<br />

مرا هراسان ساختی.‏<br />

به حدي که جانم خفه شدن را اختیار کرد و<br />

مرگ را بیشتر از این استخوانهایم.‏<br />

کاهیده میشوم و نمیخواهم تا به ابد زنده بمانم.‏<br />

مرا ترك کن زیرا روزهایم نفسی است.‏ اعداد ؛ یونس<br />

15 ،11<br />

.15<br />

.16<br />

3 ،4<br />

.17<br />

انسان چیست که او را عزّت بخشی،‏ و دل خود را<br />

با او مشغول سازي؟ مزامیر ؛ ؛ عبرانیان<br />

و هر بام داد از او رح م نم ایی و هرلحظ ه او را<br />

بیازمایی؟<br />

تا به کی چشم خود را از من برنمیگردانی؟ مرا<br />

واگذار تا آب دهان خود را فرو برم.‏<br />

من گناه کردم،‏ اما باتو اي پاسبان پسرانآدم چه<br />

کنم؟ براي چه مرا به جهت خود هدف ساختهاي،‏ به<br />

اندازهاي که براي خود بار سنگین شدهام ؟ مزامیر<br />

و چ را گن اهم را نم یآم رزي،‏ و خط ایم را دور<br />

نمیسازي؟ زیرا که هماکنون در خاك خواهم خوابید،‏<br />

و مرا تحقیق خواهی کرد و نخواهم بود.‏<br />

4 ،121<br />

6 ،2<br />

3 ،144<br />

5 ،8<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

8<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ بِلْدد شُوحی در جواب گفت:‏ باب<br />

تا به کی ا ها را خواهی گفت و سخنان<br />

دهانت باد شدید خواهد بود؟<br />

آیا خدا داوري را منحرف سازد؟ یا قادر مطل ق<br />

انصاف را منحرف نماید؟ باب<br />

فرزندان تو به او گناه ورزیدند،‏ ایشان را به<br />

دست نافرمانی ایشان تسلیم نمود.‏ باب<br />

اگر تو به جد و جهد خدا را طلب میکردي و نزد<br />

قادر مطلق خواهش مینمودي،‏<br />

اگر پاك و راست میبودي،‏ حتماً‏ براي تو بیدار<br />

میشد،‏ و مسکن عدالت تو را برخوردار میساخت.‏<br />

و اگر چه ابتدایت کوچک میبود،‏ عاقبت تو بسیار<br />

رفیع میگردید.‏ باب<br />

زیرا که از قرنهاي پیشین سؤال ، و به آنچه<br />

پدران ایشان تحقیق کردند توجه نما،‏<br />

ما دیروزي هستیم و هیچ نمیدانیم،‏ و<br />

روزهاي ما سایهاي بر روي زمین است.‏<br />

آیا ایشان تو را تعلیم ندهند و با تو سخن نرانند؟<br />

و از دل خود کلمات بیرون نیارند؟<br />

آیا نی،‏ بدون مرداب میروید،‏ یا علف،‏ بیآب رشد<br />

11 ،2<br />

18 ،1<br />

10 ،34<br />

10 ،42<br />

.3<br />

4. چون<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9. چونکه<br />

.10<br />

.11<br />

14 .6 ،14<br />

9 ،8<br />

12 ،38<br />

1 ،10<br />

.2<br />

.3<br />

4. چون<br />

5. جسدم<br />

.6<br />

.7<br />

8. چشم<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

13. چون<br />

- 482 -


كخا<br />

يرو<br />

هرا<br />

هآن<br />

یم<br />

تی<br />

یم<br />

یم<br />

هان<br />

یب<br />

نیی<br />

میکند؟<br />

هنگامی که هنوز سبز است و بریده نشده،‏ پیش از<br />

هر گیاه خشک میشود؛<br />

همچنین است همه فراموشکنندگان خدا.‏ و<br />

امید ریاکار ضایع میشود،‏ باب ؛<br />

که امید او ریشه کن میشود،‏ و اعتمادش خانه<br />

عنکبوت است.‏<br />

بر خانه خود تکیه میکند و نمیایستد؛ خود را با<br />

آن نگاه میدارد و اما قایم نمیماند.‏<br />

پیش آفتاب،‏ تر و تازه میشود و شاخههایش<br />

در باغش پهن میگردد.‏<br />

ریشههایش بر تودههاي سنگ درهم بافته<br />

میشود،‏ و بر سنگلاخ نگاه میکند.‏<br />

اگر از جاي خود کنده شود،‏ او را انکار کرده،‏<br />

میگوید:‏ تو را نمیبینم.‏<br />

اینک خوشی روش او همین است و دیگران از<br />

خواهند رویید.‏<br />

همانا خدا مرد کامل را حقیر نمیشمارد،‏ و شریر<br />

را دستگیري نمینماید،‏<br />

تا دهان تو را از خنده پر کند،‏ و لبها را از آواز<br />

شادمانی.‏ مزامیر<br />

دشمنان تو به خجالت آراسته خواهند شد،‏ و<br />

خیمه شریران نابود خواهد گردید.‏<br />

ایوب<br />

14 ،18<br />

20 ،11<br />

2 ،126<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

9<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

یقین میدانمکه چنین است.‏ اما انسان نزد خدا<br />

چگونه عادل شمرده شود؟ باب<br />

اگر بخواهد با وي دعوا نماید،‏ یکی از هزار او را<br />

جواب نخواهد داد.‏ خروج ؛ مزامیر 143،<br />

او در ذهن حکیم و در قوت تواناست.‏ کیست که با<br />

او مقاومت کرده و کامیاب شده باشد؟<br />

آنکه کوهها را منتقل میسازد و نمیفهمند،‏ و در<br />

خشم خویش ا را واژگون میگرداند،‏<br />

که زمین را از مکانش جنباند،‏ و ستونهایش<br />

متزلزل میشود؛<br />

که آفتاب را امر میفرماید و طلوع نمیکند و<br />

ستارگان را مهر مینماید؛<br />

که به تنهایی ، آسمانها را پهن میکند و بر موجهاي<br />

دریا میخرامد؛<br />

که دب اکبر و جبار و ثریا را آفرید،‏ و اتاقکهاي<br />

جنوب را؛ عاموس<br />

که کارهاي عظیم بیمانند را میکند و کارهاي<br />

عجیب بیشمار را.‏<br />

اینک از من میگذرد و او را نمیبینم،‏ و عبور<br />

میکند و او را احساس نمینمایم.‏<br />

اینک او میرباید و کیست که او را منع نماید؟ و<br />

کیست که به او تواند گفت:‏ چه میکنی؟ رومیان<br />

13. خدا خشم خود را باز نمیدارد و مددکاران رحب<br />

زیر او خم میشوند.‏ نحمیا ؛ اشعیا<br />

میتوانم پاسخ دهم و کلاماتی در مقابل او<br />

پیدا کنم؟<br />

که اگر عادل میبودم،‏ او را جواب نمیدادم،‏ بلکه<br />

نزد داور خود التماس مینمودم.‏<br />

اگر او را میخواندم و مرا جواب داد،‏ باور<br />

نمیکردم که صداي مرا شنیده است.‏<br />

زیرا که مرا به تندبادي خُرد میکند و بیسبب،‏<br />

زخمهاي مرا بسیار میسازد.‏<br />

مرا نمیگذارد که نفس بکشم،‏ بلکه مرا به تلخیها<br />

پر میکند.‏<br />

اگر درباره قوت سخن گوییم،‏ اینک او قادر است؛<br />

و اگر درباره انصاف،‏ کیست که وقت را براي من تع<br />

کند؟<br />

اگر عادل میبودم دهانم مرا مجرم ساخت،‏ و<br />

اگر کامل میبودم مرا ناعادل میشمرد.‏<br />

اگر کامل هستم،‏ خویشتن را نمیشناسم،‏ و جان<br />

خود را ناپاك میدارم.‏<br />

این امر براي همه یکی است.‏ بنابراین میگویم که<br />

او صالح است و شریر را هلاك میسازد.‏<br />

اگر تازی ناگهان بکشد،‏ به امتحان گناهان<br />

بیاعتنائی میکند.‏<br />

ن.‏ جها به دست شریران داده شده است و روي<br />

حاکمانش را میپوشاند.‏ پ س اگر چنین نیست،‏ کیست<br />

که میکند؟<br />

و روزهایم از پیک تیزرفتار تندروتر است،‏<br />

میگریزد و نیکویی را نمیبیند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

مثل کشتیهاي تیزرفتار میگریزد ومثل عقاب که<br />

بر شکار فرود آید.‏<br />

اگر فکر کنم که ناله خود را فراموش کنم و تُرش<br />

رویی خود را دور کرده،‏ گشادهرو شوم،‏<br />

از تمامی سختیهاي خود میترسم و میدانم که<br />

مرا بیگناه نخواهی شمرد،‏<br />

20 ،9<br />

10 ،90<br />

17 .11 ،2<br />

7 ،7<br />

6 ،1<br />

8 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

14. چگونه<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

2<br />

4 ،25<br />

7 ،34<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 483 -


كپا<br />

ین<br />

تهی<br />

نی<br />

يوا<br />

كپا<br />

.13<br />

ایوب<br />

.29<br />

.30<br />

آیا بیخدا هستم،‏ پس چرا بیجا زحمت بکشم؟<br />

اگر خویشتن را به آب برف شستشو دهم،‏ و<br />

دستهاي خود را به آب چاه کنم،‏ ارمیا<br />

آنگاه مرا در لجن فرو میبري،‏ و رختهایم مرا<br />

ناپاك میدارد.‏<br />

زیرا که او مثل من انسان نیست که او را جواب.‏<br />

بدهم و با هم به محاکمه بیاییم.‏<br />

در میان ما حکمی نیست که بر هر دو ما دست<br />

بگذارد.‏<br />

کاش که عصاي خود را از من بردارد،‏ و هیبت او<br />

مرا نترساند.‏<br />

آنگاه سخن میگفتم و از او نمیترسیدم،‏ اما من<br />

در خود چنین نیستم.‏<br />

22 ،2<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

10<br />

1. جانم<br />

از حیاتم بیزار است.‏ پس ناله خود را روان<br />

میسازم و در تلخی جان خود سخن میرانم.‏ باب<br />

و به خدا میگویم مرا لعنت مکن،‏ و مرا بفهمان که<br />

از چه سبب با من دعوا میکنی؟<br />

آیا براي تو نیکو است که ظلم نمایی و عمل دست<br />

خود را حقیر شماري،‏ و بر مشورت شریران بتابی؟ باب<br />

11 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

10 ،34 ؛ 3 ،8<br />

.4<br />

آیا تو را چشمان بشر است؟ یا مثل دیدن انسان<br />

میبینی؟ اول سموئیل<br />

آیا روزهاي تو مثل روزهاي انسان است؟ یا سالهاي<br />

تو مثل روزهاي مرد است<br />

که تقصیرات مرا تحقیق میک و براي گناهانم<br />

جستجو مینمایی؟<br />

اگر چه میدانی که شریر نیستم و از دست تو<br />

رهانندهاي نیست.‏<br />

دستهایت مرا جمیعاً‏ و تماماً‏ سرشته است،‏ و مرا<br />

آفریده است و آیا مرا هلاك میسازي؟ مزامیر ؛<br />

،139<br />

73 ،119<br />

7 ،16<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

14<br />

.9<br />

به یادآور که مرا مثل سفال ساختی و آیا مرا به غبار<br />

؛ ایوب ؛ جامعه<br />

برمیگردانی؟<br />

آیا مرا مثل شیر نریختی و مرا مثل پنیر،‏ منجمد<br />

نساختی؟<br />

مرا به پوست و گوشت آراسته نمودي و مرا با<br />

استخوانها و پیها بافتی.‏<br />

حیات و احسان به من عطا فرمودي و لطف تو<br />

روح مرا محافظت نمود.‏ دانیال ؛ اعمال رسولان<br />

اما ا چیزها را در دل خود پنهان کردي،‏ و<br />

میدانم که اینها در فکر تو بود.‏<br />

اگر گناه کردم،‏ مرا نشان کردي و مرا از تقصیراتم<br />

تبرعه نخواهی ساخت.‏<br />

اگر شریر هستم بر من!‏ و اگر عادل هستم سر<br />

خود را برنخواهم افراشت،‏ زیرا از اهانت پر هستم و<br />

مصیبت خود را میبینم!‏<br />

و اگر سرم برافراشته شود،‏ مثل شیر مرا شکار<br />

خواهی کرد و باز عظمت خود را بر من ظاهر خواهی<br />

ساخت.‏ اشعیا<br />

گواهان خود را بر من پی درپی میآوري و خشم<br />

خویش را بر من میافزایی و لشکرها پشت یکدیگر به<br />

ضّد منند.‏ باب<br />

سپ.‏ براي چه مرا از رحم بیرون آوردي؟ کاش که<br />

جان میدادم و چشمی مرا نمیدید.‏ ؛ ارمیا<br />

،20<br />

باب 11 .3 ،3<br />

13 ،38<br />

8 ،16<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

14<br />

19<br />

سپ.‏ میبودم،‏ چنانکه نبودم و از رحم مادرم به<br />

قبر برده میشدم.‏<br />

آیا روزهایم کم نیست؟ پس مرا ترك کن،‏ و از من<br />

دست بردار تا اندکی گشادهرو شوم،‏<br />

قبل از آنکه بروم به جایی که از آن برنخواهم<br />

گشت،‏ به زمین ظلمت و سایه مرگ!‏<br />

به زمینِ‏ تاریکی غلیظ مثل ظُلمات،‏ زمینِ‏ سایه<br />

مرگ و بیترتیب که روشنایی آن مثل ظُلمات است.‏<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

باب 19 ،3<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

و صوفَرِ‏ نَعماتی در جواب گفت:‏ باب<br />

آیا به زیادي سخنان جواب نباید داد و مرد پرگو<br />

عادل شمرده شود؟ مزامیر<br />

آیا بیهودهگویی تو مردمان را ساکت کند و یا<br />

مسخره کنی و کسی تو را خجل نسازد؟<br />

و میگویی تعلیم من است،‏ و من در نظر تو<br />

بیگناه هستم.‏<br />

و اما کاشکه خدا سخن بگوید و لبهاي خود را بر<br />

تو بگشاید،‏<br />

و اسرار حکمت را براي تو بیان کند.‏ زیرا که در<br />

ما خود دو طرف دارد.‏ پ س بدان که خدا کمتر از<br />

گناهانت تو را سزا داده است.‏ مزامیر<br />

آیا عمقهاي خدا را میتوانی دریافت نمود؟ یا به<br />

وجود قادر مطلق توانی رسید؟<br />

11 ،2<br />

8 ،51<br />

12 ،140<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

28 ،17<br />

7 ،12<br />

6 ،33<br />

23 ،5<br />

مزامیر 14 ،103<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 484 -


يار<br />

نه<br />

هآن<br />

كنا<br />

هآب<br />

تی<br />

نشا<br />

یم<br />

یم<br />

هرا<br />

هرا<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

ایوب<br />

.8<br />

.9<br />

مثل بلندیهاي آسمان است؛ چه خواهی کرد؟<br />

گودتر از جهنم است؛ چه توانی دانست؟<br />

پیمایش آن از جهان طولانیتر و از دریا پ تر<br />

است.‏<br />

اگر سخت بگیرد و حبس نماید و به محاکمه<br />

دعوت کند،‏ کیست که او را جلوي او را بگیرد؟ مزامیر<br />

.10<br />

3 ،115 ؛ 11 ،33<br />

.11<br />

زیرا که بطالت مردم را میداند و شرارت را<br />

میبیند اگرچه در آن تأمل نکند.‏<br />

و مرد جاهل آنوقت فهیم میشود که بچه خرِ‏<br />

وحشی،‏ انسان متولّد شود.‏<br />

اگر تو دل خود را راست سازي و دستهاي خود را<br />

بسوي او دراز کنی،‏<br />

اگر در دست تو شرارت باشد،‏ آن را از خود دور<br />

کن،‏ و بیانصافی در خیمههاي تو ساکن نشود.‏<br />

سپ.‏ یقیناً‏ روي خود را بیعیب برخواهی افراشت،‏<br />

و مستحکم شده،‏ نخواهی ترسید.‏<br />

زیرا که سختی خود را فراموش خواهی کرد،‏ و آن<br />

را مثل آبِ‏ رفته به یاد خواهی آورد،‏<br />

و روزگار تو از وقت ظهر روشنتر خواهد شد،‏ و<br />

اگرچه تاریکی باشد،‏ مثل صبح خواهد گشت.‏<br />

و مطمئن خواهی بود چونکه امید داري،‏ و اطراف<br />

خود را جستجو نموده،‏ با آرامش خواهی خوابید.‏<br />

و خواهی خوابید و ترسانندهاي نخواهد بود،‏ و<br />

بسی تو را خواهش خواهند نمود.‏ لاویان ؛ مزامیر<br />

6 ،26<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

6 ،3<br />

.20<br />

اما چشمان شریران کاهیده میشود و پناهگاه<br />

ایشان از ایشان نابود میگردد و امید ایشان جان<br />

کندن ایشان است.‏ باب<br />

13 ،8<br />

12<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

به درستی که شما قوم هستید،‏ و حکمت با شما<br />

خواهد مرد.‏<br />

اما مرا نیز مثل شما شعور هست،‏ و از شما کمتر<br />

نیستم.‏ و کیست که مثل این چیزها را نمیداند؟<br />

براي رفیق خود مسخره گردیدهام کسیکه خدا را<br />

خوانده است و او را مستجاب فرموده،‏ مرد عادل و<br />

کامل،‏ مسخره شده است.‏ باب<br />

در افکار آسودگان،‏ براي مصیبت اهانت است.‏ مهیا<br />

شده براي هرکه پایش بلغزد.‏<br />

خیمههاي.‏ دزدان به سلامت است و آنانی که خدا را<br />

خشم میسازند ایمن هستند،‏ که خداي خود را در<br />

دست خود میآورند.‏<br />

اما هماکنون از حیوانات ب پ رس و تو را تعلیم<br />

خواهند داد.‏ و از مرغان هوا و برا بیان خواهند<br />

نمود.‏<br />

یا به زمین سخن بران و تو را تعلیم خواهد داد،‏ و<br />

ماهیان دریا به تو خبر خواهند رسانید.‏<br />

کیست که از همه این چیزها نمیفهمد که دست<br />

یهوه ا را به جا آورده است،‏<br />

که جان همه زندگان در دست وي است،‏ و روح<br />

همه افراد بشر؟<br />

آیا گوش سخنان را نمیآزماید،‏ چنانکه کام<br />

خوراك خود را میچشد؟<br />

نزد پیران حکمت است،‏ و شعور نزد سالمندان.‏<br />

اما حکمت و کبریایی نزد وي است.‏ مشورت و<br />

شعور از آن او است.‏ امثال<br />

اینک او ویران میسازد و نمیتوان بنا نمود؛ انسان<br />

را میبندد و نمیتوان گشود.‏ اشعیا ؛ مکاشفه 3،<br />

اینک ا را باز میدارد و خشک میشود،‏ و آنها را<br />

رها میکند و زمین را واژگون میسازد.‏<br />

قوت و وجود نزد وي است.‏ فریبنده و فریبخورده<br />

از آن او است.‏<br />

مشاوران را غارتزده میرباید،‏ و حاکمان را احمق<br />

میگرداند.‏<br />

بند پادشاهان رامیگشاید و در کمر ای کمربند<br />

میبندد.‏<br />

کاهنان را غارت زده میرباید،‏ و زورآوران را<br />

سرنگون میسازد.‏<br />

بیان معتمدین را نابود میگرداند،‏ و فهم پیران را<br />

برمیدارد.‏<br />

اهانت را بر نجیبان میریزد و کمربند قدرتمندان<br />

را سست میگرداند.‏<br />

چیزهاي.‏ عمیق را از تاریکی آشکار سازد،‏ و<br />

سایه مرگ را به روشنایی بیرون میآورد.‏<br />

امتها را ترقّی میدهد و آنها را هلاك سازد؛<br />

ام ته ا را وس عت م یده د و آنه ا را ت رك وط ن<br />

میفرماید.‏<br />

عقل رؤساي قومهاي زمین را میرباید،‏ و ایشان را<br />

در بیابان آواره میگرداند،‏ جایی که نیست.‏<br />

در تاریکی کورانه میروند و نور نیست.‏ و<br />

7<br />

22 ،22<br />

14 ،8<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.<br />

6 ،17<br />

.5<br />

- 485 -


هآن<br />

هرا<br />

كخا<br />

نک<br />

یس ی وم<br />

یم<br />

ایشان را مثل مستان افتان و خیزان میگرداند.‏ 20.<br />

ایوب<br />

13<br />

.1<br />

اینک چشم من همه این چیزها را دیده،‏ و گوش<br />

من ا را شنیده و فهمیده است.‏<br />

2. چنانکه شما میدانید من هم میدانم.‏ و من کمتر از<br />

شما نیستم.‏ باب<br />

اما میخواهم با قادر مطلق سخن گویم،‏ و آرزو دارم<br />

که با خدا حقخواهی نمایم.‏<br />

اما شما دروغها جعل میکنید،‏ و همه شما طبیبان<br />

باطل هستید.‏<br />

کاشکه شما کلاً‏ ساکت میشدید که این براي شما<br />

حکمت میبود.‏ امثال<br />

سپ.‏ حقخواهی مرا بشنوید و دعوي لبهایم را گوش<br />

گیرید.‏<br />

آیا براي خدا به بیانصافی سخن خواهید راند؟ و به<br />

جهت او با فریب سخن خواهید گفت؟<br />

آیا براي او طرفداري خواهید نمود؟ و به جهت خدا<br />

دعوي خواهید کرد؟<br />

آیا نیکو است که او شما را تفتیش نماید؟ یا چنانکه<br />

انسان را مسخره مینمایند،‏ او را مسخره میسازید.‏<br />

10. حتماً‏ شما را توبیخخواهد کرد،‏ اگر در خفا<br />

طرفداري نمایید.‏<br />

آیا شکوه او شما را هراسان نخواهد ساخت؟ و<br />

هیبت او بر شما چیره نخواهد شد؟<br />

ذکرهاي شما،‏ مثَلْهاي غبار است،‏ و حصارهاي<br />

شما،‏ حصارهاي گل است.‏<br />

از من ساکت شوید و من سخن خواهم گفت،‏ و<br />

هرچه خواهد،‏ بر من واقع شود.‏<br />

14. چرا گوشت خود را با دندانم بگیرم و جان خود را<br />

در دستم بنهم؟ داوران<br />

اگرچه مرا بکشد،‏ براي او انتظار خواهم کشید.‏ اما<br />

خود را به حضور او ثابت خواهم ساخت.‏<br />

این نیز براي من نجات خواهد شد،‏ زیرا ریاکار به<br />

حضور او حاضر نمیشود.‏<br />

بشنوید!‏ سخنان مرا بشنوید،‏ و دعوي من به<br />

گوشهاي شما برسد.‏<br />

اینک هماکنون دعوي خود را مرتّب ساختم و<br />

میدانم که عادل شمرده خواهم شد.‏<br />

کیست که بامن دشمنی کند؟ پس خاموش شده،‏<br />

جان را تسلیم خواهم کرد.‏<br />

فقط دو چیز به من مکن.‏ آنگاه خود را از حضور<br />

تو پنهان نخواهم ساخت.‏<br />

دست خود را از من دور و هیبت تو مرا<br />

هراسان نسازد.‏<br />

آنگاه بخوان و من جواب خواهم داد،‏ یا اینکه من<br />

بگویم و مرا جواب بده.‏<br />

23. خطایا و گناهانم چقدر است؟ تقصیر و گناه مرا به<br />

من بشناسان<br />

24. چرا روي خود را از من میپوشانی؟ و مرا دشمن<br />

خود میشماري؟<br />

آیا برگی را که از باد رانده شده است میگریزانی؟<br />

و کاه خشک را تعقیب میکنی؟<br />

زیرا که چیزهاي تلخ را به ضّد من ن ی<br />

گناهان جوانیام را نصیب من میسازي.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

، و<br />

7 ،25<br />

.21<br />

.22<br />

.25<br />

.26<br />

19 ،31<br />

.27<br />

و پایهاي مرا در کنده میگذاري،‏ و همه راههایم را<br />

نشان میکنی و گرد کف پاهایمخط میکشی؛ مزامیر<br />

،105<br />

18<br />

.28<br />

و حال آنکه مثل چیز گندیده فاسد،‏ و مثل جامه<br />

بید خورده هستم.‏<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

انسان که از زن زاییده میشود،‏ زمان کوتاه و پر از<br />

زحمات است.‏<br />

مثل گُل میروید و بریده شود،‏ و مثل سایه<br />

میگریزد و نمیماند.‏ مزامیر ؛ ؛ ایوب ؛ جامعه<br />

و آیا بر چنین شخص چشمان خود را میگشایی و<br />

مرا با خود به محاکمه میآوري؟<br />

کیست که چیز پاکیزه را از چیز نجس بیرون آورد؟<br />

هیچکس نیست.‏<br />

روزهایش تعیئنشده است و شماره<br />

ماههایش نزد توست و اندازهاي از برایش گذاشتهاي<br />

که از آن تجاوز نتواند نمود.‏ مزامیر ؛<br />

از او رو بگردان تا آرام گیرد،‏ و مثل روزمزد روزهاي<br />

خود را به انجام رساند.‏ باب<br />

زیرا براي درخت امیدي است که اگر بریده شود باز<br />

خواهد رویید،‏ و جوانههایش نابود نخواهد شد،‏<br />

اگر چه ریشهاش در زمین کهنه شود،‏ و تنه آن در<br />

بمیرد.‏<br />

اما از بوي آب،‏ جوانه میزند و مثل نهال نو،‏ شاخهها<br />

میآورد.‏<br />

1 ،7<br />

9 ،8<br />

5 ،39<br />

12 ،102<br />

16 ،31<br />

6 ،90<br />

1 ،7<br />

.3<br />

.4<br />

5. چونکه<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

28 ،17<br />

18 ،5<br />

3 ،12<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 486 -


هآب<br />

ین<br />

یم<br />

كخا<br />

یم<br />

ین یکم<br />

يرو<br />

یمت<br />

یم یفهم<br />

یزن<br />

كپا<br />

كپا<br />

یم<br />

ایوب<br />

.10<br />

اما مرد میمیرد و فاسد میشود؛ و آدمی چون<br />

جان را سپارد کجا است؟<br />

ا از دریا از بین میرود،‏ و نهرها ضایع و<br />

خشک میگردد،‏<br />

همچنین انسان میخوابد و برنمیخیزد،‏ تا نیست<br />

شدنِ‏ آسمانها بیدار نخواهند شد و از خواب خود<br />

برانگیخته نخواهند گردید.‏<br />

کاشکه مرا در جهنم پنهان ک ؛ و تا خشمت<br />

فرو نشیند،‏ مرا پنهان سازي؛ و برایم زمانی تعیین<br />

نمایی تا مرا به یاد آوري.‏ اشعیا<br />

اگر مرد بمیرد بار دیگر زنده شود؟ در تمامی<br />

روزهاي مبارزه خود انتظار خواهم کشید،‏ تا وقت تغییر<br />

من برسد.‏ باب<br />

تو ندا خواهی کرد و من جواب خواهم داد،‏ و به<br />

صنعت دست خود مشتاق خواهی شد.‏<br />

اما هماکنون قدمهاي مرا میشماري؛ و آیا برگناه<br />

من پاسبانی نمیکنی؟ جامعه<br />

معصیت من در کیسه مهر شده است،‏ و خطاي<br />

مرا مسدود ساختهاي.‏<br />

به درستی کوهی که افتد فانی شود و<br />

صخره از مکانش منتقل میگردد.‏<br />

آب سنگها را میساید،‏ و سیلهایش زمین را<br />

میبرد ‏.همچنین امید انسان را تلف میکنی؛<br />

بر او تا به ابد غلبه میکنی،‏ پس میرود.‏ او را<br />

تغییر میدهی و او را رها میکنی.‏<br />

پسرانش به عزّت میرسند و او نمیداند.‏ یا به ذلّت<br />

میافتند و ایشان را به نظر نمیآورد.‏<br />

براي خودش فقط جسد او از درد بیتاب میشود،‏<br />

و براي خودش جان او ماتم میگیرد.‏<br />

20 ،26<br />

21 ،5<br />

1 ،7<br />

11. چنانکه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

15<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ الیفاز تیمانی در جواب گفت:‏<br />

آیا مرد حکیم،‏ از علمِ‏ باطل جواب دهد؟ و درون<br />

خود را از باد شرقی پر سازد؟ باب<br />

آیا به سخن بیفایده بحث نماید؟ و به کلماتی که<br />

هیچ نفع نمیبخشد؟<br />

و به حضور او<br />

اما تو خداترسی را ترك<br />

تحقیر آمیز سخن میگویی.‏<br />

زیرا که دهانت،‏ معصیت تو را ظاهر میسازد و زبان<br />

حیلهگران را اختیار میکنی.‏<br />

دهانت تو را نفرین میکند و نه من،‏ و لبهایت بر تو<br />

شهادت میدهد.‏<br />

آیا شخص اول از آدمیان زاییده شدهاي؟ و پیش از<br />

تپهها به وجود آمدهاي؟<br />

آیا مشورت مخفی خدا را شنیدهاي و حکمت را از<br />

آن خود ساختهاي؟ اشعیا ؛ رومیان<br />

چه.‏ میدانی که ما هم نمیدانیم؟ و چه<br />

که نزد ما هم نیست؟<br />

نزد ما ریش سفیدان و پیران هستند که در روزها<br />

از پدر تو بزرگترند.‏<br />

آیا تسلّیهاي خدا براي تو کم است و کلام ملایم<br />

با تو؟<br />

12. چرا دلت تو را میرباید ؟ و چرا چشمانت را بر هم<br />

می<br />

که روح خود را به ضّد خدا بر میگردانی،‏ و چنین<br />

سخنان را از دهانت بیرون میآوري؟<br />

انسان چیست که باشد،‏ و تولد زن که عادل<br />

شمرده شود؟<br />

اینک بر مقدسان خود اعتماد ندارد،‏ و آسمانها در<br />

نظرش نیست.‏ باب<br />

پس از روش اولی انسان ناپاك و فاسد که شرارت<br />

را مثل آب مینوشد.‏ باب<br />

من براي تو بیان میکنم،‏ پس مرا بشنو و آن چه<br />

دیدهام حکایت مینمایم؛<br />

که حکیمان آن را از پدران خود نقل کردند و<br />

مخفی نداشتند،‏<br />

که به ایشان به تنهایی زمین داده شد،‏ و هیچ<br />

غریبی از میان ایشان عبور نکرد؛<br />

20. شریر در تمامی روزهایش مبتلاي درد است و<br />

سالهاي شمرده شده براي مرد ظالم مهیا است.‏ پیدایش<br />

33 ،11<br />

13 ،40<br />

37 ،12<br />

باب 2 ،13<br />

18 ،4<br />

7 ،34<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

22 ،48 ؛ اشعیا 14 ،4<br />

21. صداي<br />

ترسها در گوش وي است.‏ در وقت سلامتی<br />

تاراجکننده بر وي میآید.‏<br />

باور نمیکند که از تاریکی خواهد برگشت و<br />

شمشیر براي او مراقب است.‏<br />

براي نان میگردد و میگوید کجاست.‏ و میداند<br />

که روز تاریکی نزد او حاضر است.‏<br />

تنگی و کمبود او را میترساند،‏ مثل پادشاه مهیاي<br />

جنگ بر او غلبه مینماید.‏ لاویان<br />

زیرا دست خود را به ضد خدا دراز میکند و بر<br />

قادر مطلق تکبر مینماید.‏<br />

با گردن بلند بر او تاخت آورد،‏ با کتفهاي<br />

21 ،26<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

3 ،16<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 487 -


يرو<br />

نی<br />

یم تی<br />

بی<br />

كخا<br />

يرو<br />

كپا<br />

یکم<br />

ه جهتوب<br />

.10<br />

سخت سپر خویش،‏<br />

خود را به پیه پوشانیده،‏ و کمر خود<br />

را با چربی آراسته ساخته است.‏<br />

و در شهرهاي ویران و خانههاي متروکه که<br />

نزدیک به خراب شدن است ساکن میشود.‏<br />

او غنی نخواهد شد و ثروتش پایدار نخواهد ماند،‏<br />

و املاك او در زمین زیاد نخواهدگردید.‏<br />

از تاریکی رها نخواهد شد،‏ و آتش،‏ شاخههایش را<br />

خواهد خشکانید،‏ و به دم دهان او ناپدید خواهد شد.‏<br />

به بیهودگی تکیه ننماید و خود را فریب ندهد،‏ در<br />

غیر اینصورت بیهودگی اجرت او خواهد بود.‏<br />

قبل از رسیدن وقتش تماماً‏ ادا خواهد شد و شاخه<br />

او سبز نخواهد ماند.‏ باب<br />

مثل مو،‏ غوره خود را خواهد افشاند،‏ و مثل<br />

زیتون،‏ شکوفه خود را خواهد ریخت؛<br />

زیرا که جماعت ریاکاران،‏ بیکس خواهند ماند،‏ و<br />

خیمههاي رشوهخواران را آتش خواهد سوزانید.‏<br />

با سختی حامله شده،‏ بدبختی را میزایند و شکم<br />

ایشان فریب را آماده میکند.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

ایوب<br />

4 ،59<br />

مزامیر 7 ،73<br />

15 ،7<br />

16 ،22<br />

27. چونکه<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

16<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

بسیار چیزها مثل ا شنیدم.‏ تسلّی دهندگان<br />

مزاحم،‏ همه شما هستید.‏<br />

آیا سخنان باطل را انتها نخواهد شد؟ و کیست که<br />

تو را به جواب دادن تحریک میکند؟ باب<br />

من نیز مثل شما میتوانستم بگویم،‏ اگر جان شما<br />

در جاي جان من میبود،‏ و سخنها به ضد شما ترت<br />

دهم،‏ و سر خود را بر شما بجنبانم،‏<br />

اما شما را به دهان خود تقو دادم و تسلی<br />

لبهایم غم شما را رفع مینمود.‏<br />

اگر من سخن گویم،‏ غم من رفع نمیگردد؛ و اگر<br />

ساکت شوم مرا چه راحت حاصل میشود؟<br />

اما هماکنون او مرا خسته نموده است،‏ تو تمامی<br />

جماعت مرا ویران ساختهاي.‏<br />

مرا سخت گرفتی و این بر من شاهد شده است.‏ و<br />

لاغري من به ضد من برخاسته،‏ روبرویم شهادت<br />

میدهد.‏ باب<br />

درخشم خود مرا دریده و بر من جفا نموده است.‏<br />

دندانهایش را بر من افشرده و مثل دشمنم چشمان<br />

خود را بر من تیز کرده است.‏ مزامیر ؛<br />

دهان خود را بر من گشودهاند،‏ بر رخسار من به<br />

تحقییر زدهاند،‏ به ضد من با هم اجتماع نمودهاند.‏<br />

11. خدا مرا به دست ظالمان تسلیم نموده،‏ و مرا به<br />

دست شریران افکنده است.‏<br />

در راحت بودم مرا پارهپاره کرده است،‏ و<br />

گردن مرا گرفته،‏ مرا خرد کرده،‏ و مرا براي هدف خود<br />

نصب نموده است.‏ غزل غزلها 3،<br />

تیرهایش مرا احاطه کرد.‏ قلوههایم را پاره میکند<br />

و رحم نمینماید.‏ و زردآب مرا به زمین میریزد.‏<br />

مرا زخم بر زخم،‏ مجروح میسازد و مثل<br />

قدرتمند،‏ بر من حمله میآورد.‏<br />

بر پوست خود پلاس دوختهام ، و شاخ خود را در<br />

خوار نمودهام<br />

من از گریستن سرخ شده است،‏ و بر مژگانم<br />

سایه مرگ است.‏<br />

اگر چه هیچ بیانصافی در دست من نیست،‏ و<br />

دعاي من است.‏ اول تیموتائوس<br />

اي زمین خون مرا مپوشان،‏ و التماس مرا آرام<br />

نباشد.‏<br />

اینک هماکنون نیز شاهد من در آسمان است،‏ و<br />

گواه من در آن بالاترین.‏ باب<br />

دوستانم مرا مسخره میکنند،‏ اما چشمانم نزد<br />

خدا اشک میریزد.‏<br />

و براي انسان نزد خدا حقخواهی ند،‏ مثل<br />

پسرانآدم که براي همسایه خود مینماید.‏<br />

زیرا سالهاي اندك سپري میشود،‏ پس به راهی<br />

که برنمیگردم،‏ خواهم رفت.‏ باب<br />

8 ،2<br />

21 ،10<br />

12<br />

2 ،31<br />

.<br />

12. چون<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

17<br />

.1<br />

روح من تلف شده،‏ و روزهایم تمامگردیده،‏ و قبر<br />

براي من حاضر است.‏ مزامیر<br />

به درستی که مسخره کنندگان نزد منند،‏ و چشم<br />

من در دعواي ایشان دائماً‏ میماند.‏<br />

من نزد خود ضامن<br />

هماکنون گرو بده<br />

باش.‏ در غیر اینصورت کیست که به من دست دهد؟<br />

دل ایشان را از حکمت باز داشتی،‏ بنابراین<br />

ایشان را بلند نخواهی ساخت.‏<br />

کسی که دوستان خود را به تاراج تسلیم کند،‏<br />

چشمان فرزندانش تار خواهد شد.‏ اول سموئیل<br />

مرا نزد امتها مثَل ساخته است،‏ و مثل کسی که بر<br />

رویش آب دهان اندازند شدهام باب ؛ مزامیر<br />

33 ،2<br />

13 ،69<br />

9 ،30<br />

4 ،88<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

4. چونکه<br />

.5<br />

.6<br />

29 ،6<br />

10 ،112<br />

16 ،35<br />

17 ،10<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 488 -


كخا<br />

كپا<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يرو<br />

یکم<br />

یم<br />

نی<br />

ایوب<br />

7. چشم<br />

من از غصه کاهیده شده است،‏ و تمامی<br />

اعضایم مثل سایه گردیده.‏ مزامیر ؛<br />

راستان به سبب این،‏ حیران مانند و صالحان<br />

خویشتن را بر ریاکاران برمیانگیزانند.‏<br />

اما مرد عادل به روش خود محکمتر شود،‏ و<br />

کسی که دست دارد،‏ در قوت ترقّی خواهد نمود.‏<br />

اما همه شما برگشته،‏ هماکنون بیایید و در میان<br />

شما حکیمی نخواهم یافت.‏<br />

روزهاي من گذشته،‏ و قصدهاي من و فکرهاي<br />

دلم ریشه کن شده است.‏<br />

را به روز تبدیل میکنند و با وجود تاریکی<br />

میگویند روشنایی نزدیک است.‏<br />

وقتیکه امید دارم جهنم خانه من باشد،‏ و<br />

بستر خود را در تاریکی میگسترانم،‏<br />

و به هلاکت میگویم تو پدر من هستی و به کرم<br />

که تو مادر و خواهر من میباشی.‏ باب<br />

سپ.‏ امید من کجا است؟ و کیست که امید مرا<br />

خواهد دید؟<br />

تا بندهاي جهنم فرو میرود،‏ هنگامیکه با هم در<br />

نزول نماییم.‏<br />

10 ،31<br />

19 ،4<br />

8 ،6<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. شب<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

18<br />

1<br />

.2<br />

.4<br />

.5<br />

سپ.‏ بِلدد شُوحی در جواب گفت:‏<br />

تا به کی برايسخنان،‏ دامها میگسترانید؟ تفکر<br />

کنید و بعد از آن گفتگو خواهیم کرد.‏<br />

3. چرامثل حیوانات شمرده شویم؟ و در نظر شما<br />

نجس نماییم؟<br />

اي که در خشم خود خویشتن را پاره میکنی،‏ آیا<br />

به خاطر تو زمین متروك شود،‏ یا صخره از جاي خود<br />

منتقل گردد؟<br />

البته روشنایی شریران خاموش خواهد شد،‏ و شعله<br />

آتشِ‏ ایشان نور نخواهد داد.‏ باب<br />

در خیمه او روشنایی به تاریکی مبدل گردد،‏ و<br />

چراغش بر او خاموش خواهد شد.‏<br />

قدمهاي قوتش تنگ میشود.‏ و مشورت خودش او<br />

را به زیر خواهد افکند.‏<br />

زیرا به پایهاي خود در دام خواهد افتاد،‏ و به<br />

تلهها راه خواهد رفت.‏<br />

تله پاشنه او را خواهد گرفت،‏ و دام،‏ او را به زور نگاه<br />

خواهد داشت.‏<br />

دام برایش در زمین پنهان شده است،‏ و تله<br />

برایش در راه.‏<br />

ترسها از هر طرف او را هراسان ند،‏ و به او<br />

چسبیده،‏ وي را میگریزاند.‏ لاویان<br />

نابودي،‏ براي او گرسنه است،‏ و بدشانسی،‏ براي<br />

لغزیدن او حاضر است.‏<br />

اعضاي جسد او را میخورد.‏ نخستزاده مرگ،‏<br />

جسد او را میخورد.‏<br />

آنچه بر آن اعتماد میداشت،‏ از خیمه او ربوده<br />

میشود،‏ و خود او نزد پادشاه ترسها رانده میگردد.‏<br />

کس انی ک ه از وي نباش ند در خیم ه او س اکن<br />

میگردند،‏ و گوگرد بر مسکن او پاشیده میشود.‏<br />

ریشههایش از زیر میخشکد،‏ و شاخهاش از بالا<br />

بریده خواهد شد.‏<br />

یادگار او از زمین نابود میگردد،‏ و در کوچهها<br />

اسم نخواهد داشت.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

از روشنایی به تاریکی رانده شود،‏ و او را از<br />

زمین خواهند گریزانید.‏ باب<br />

او را در میان قومش نه فرزندان و نه نسلی خواهد<br />

بود،‏ و در خانه او کسی باقی نخواهد ماند.‏<br />

آیندگان از روزگارش متحیر خواهند شد،‏ چنانکه<br />

بر پیشینیان،‏ ترس چیره شده بود.‏<br />

به درستی که مسکنهاي شریران چنین میباشد،‏<br />

و مکان کسی که خدا را نمیشناسد مثل ا است.‏<br />

36 ،26<br />

7 ،10<br />

15 ،38<br />

7 ،9<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

29 ،20 باب<br />

19<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

تا به کیجان مرا میرنجانید؟ و مرا به سخنان خود<br />

فرسوده میسازید؟<br />

این ده مرتبه است که مرا بیآبرو نمودید،‏ و خجالت<br />

نمیکشید که با من سختی میکنید؟<br />

و اگر در حقیقت خطا کردهام من نزد من<br />

میماند.‏<br />

اگر در واقع بر من تکبر نمایید و عار مرا بر من<br />

اثبات کنید،‏<br />

سپ.‏ بدانید که خدا دعوي مرا منحرف ساخته،‏ و به<br />

دام خود مرا احاطه نموده است.‏<br />

ای کن از ظل م،‏ خ واهش م ینم ایم و مس تجاب<br />

نمیشوم و التماس میکنم و دادرسی نیست.‏ باب<br />

20 ،30<br />

، خطاي<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

4 69، ؛ مزامیر<br />

.8<br />

روش مرا حصار نموده است که از آن نمیتوانم<br />

17 ،21<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 489 -


له<br />

یم<br />

یول<br />

كخا<br />

كنا<br />

گذشت و بر راههاي من تاریکی را گذارده است.‏<br />

مرا از من کنده است و تاج را از سر من<br />

برداشته،‏<br />

مرا از هر طرف خراب نموده،‏ پس هلاك شدم.‏ و<br />

مثل درخت،‏ ریشه امید مرا کنده است.‏<br />

11. خشم خود را بر من افروخته،‏ و مرا یکی از<br />

دشمنان خود شمرده است.‏<br />

لشکرهاي او با هم میآیند و راه خود را بر من<br />

بلند میکنند و به اطراف خیمه من اردو میزنند.‏<br />

برادرانم را از نزد من دور کرده است و آشنایانم از<br />

من کلاً‏ بیگانه شدهاند.‏<br />

مرا ترك نموده و آشنایانم مرا فراموش<br />

کردهاند.‏ مزامیر<br />

اهل خانهام و کنیزانم مرا غریب میشمارند،‏ و در<br />

نظر ایشان بیگانه شدهام<br />

غلام خود را صدا میکنم و مرا جواب نمیدهد،‏<br />

اگر چه او را به دهان خود التماس بکنم.‏<br />

نفس من نزد زنم ناپاك شده است و خواهش من<br />

نزد کودکان رحم مادرم.‏ باب<br />

بچههاي کوچک نیز مرا حقیر میشمارند و چون<br />

برمیخیزم به ضد من حرف میزنند.‏<br />

همه ا مشورتم از من نفرت نمایند،‏ و<br />

کسانی را که دوست میداشتم از من برگشتهاند.‏<br />

استخوانم به پوست و گوشتم چسبیده است،‏ و با<br />

پوست دندانهاي خود خلاصی یافتهام<br />

بر من رحم کنید!‏ رحم کنید شما اي دوستانم!‏<br />

زیرا دست خدا مرا لمس نموده است.‏<br />

22. چرا مثل خدا بر من جفا میکنید واز گوشت من<br />

سیر نمیشوید.‏<br />

کاش که سخنانم هماکنون نوشته میشد!‏ کاشکه<br />

در کتابی ثبت میگردید،‏<br />

و با قلم آهنین و سرب بر صخرهاي تا به ابد کنده<br />

میشد!‏<br />

و من میدانم که من زنده است،‏ و در<br />

ایام آخر،‏ بر زمین خواهد برخاست.‏<br />

و بعد از آنکه این پوست من تلف شود،‏ بدون<br />

جسدم نیز خدا را خواهم دید.‏ اول<br />

و من او را براي خود خواهم دید.‏ و چشمان<br />

من بر او خواهد نگریست و نه چشم دیگري.‏ اگر<br />

چه قلوههایم در اندرونم تلف شده باشد.‏<br />

اگر بگویید چگونه بر او جفا نماییم و حال آنگاه<br />

ایوب<br />

اصل امر در من یافت میشود.‏<br />

سپ.‏ از شمشیر بترسید،‏ زیرا که سزاهاي شمشیر<br />

خشم است،‏ تا دانسته باشید که داوري خواهد<br />

بود.‏<br />

29<br />

20<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ صوفَرِ‏ نَعماتی در جواب گفت:‏<br />

از این جهت فکرهایم مرا به جواب دادن تحریک<br />

میکند،‏ و به این سبب،‏ من عجله مینمایم.‏<br />

توبیخ خود را شنیدم،‏ و از شعور روح من<br />

مرا جواب میدهد.‏<br />

آیا این را از قدیم ندانستهاي،‏ از زمانیکه انسان بر<br />

زمین قرار داده شد،‏<br />

که شادي شریران،‏ اندك زمانی است،‏ و خوشی<br />

ریاکاران،‏ لحظهاي؟<br />

اگر چه غرور او تا به آسمان بلند شود،‏ و سر خود را<br />

تا به آسمان برافرازد،‏ دانیال<br />

اما مثل مدفوع خود تا به ابد هلاك خواهد شد،‏ و<br />

بینندگانش خواهند گفت:‏ کجا است؟<br />

مثل خواب،‏ میپرد و یافت نمیشود،‏ و مثل رؤیاي<br />

شب،‏ او را خواهند گریزانید.‏<br />

چشمی که او را دیده است دیگر نخواهد دید،‏ و<br />

مکانش باز بر او نخواهد نگریست.‏ مزامیر<br />

فرزندانش گدائی خواهند کرد،‏ و دستهایش ثروت<br />

او را پس خواهد داد.‏ باب<br />

استخوانهایش از جوانی پر است،‏ اما همراه او در<br />

خواهد خوابید.‏<br />

اگر چه شرارت در دهانش شیرین باشد،‏ و آن را<br />

زیر زبانش پنهان کند.‏ امثال<br />

اگر چه او را دریغ دارد و از دست ندهد،‏ و آن را<br />

در میان کام خود نگاه دارد.‏<br />

اما خوراك او در جهاز هاضمهاش تبدیل میشود،‏<br />

و در درونش زهرمار میگردد.‏<br />

ثروت را فرو برده است و آن را استفراغ خواهد<br />

کرد،‏ و خدا آن را از شکمش بیرون خواهد نمود.‏ اعمال<br />

مزامیر 20 ،73 ؛ 16 ،103<br />

10 ،37<br />

8 ،4<br />

14 ،27<br />

3 ،5<br />

3. سرزنش<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

18 ،1 رسولان<br />

.16<br />

او زهر مارها را خواهد مکید،‏ و زبان افعی او را<br />

خواهد کشت.‏<br />

بر رودخانهها نظر نخواهند کرد،‏ بر نهرها و<br />

جویهاي عسل و شیر.‏<br />

ثمره زحمت خود را رد کرده،‏ آن را فرو نخواهد<br />

.17<br />

.18<br />

.<br />

یوحنا 2 ،3<br />

باب 10 ،33<br />

9 ،2<br />

.<br />

12 ،38<br />

9. شکوه<br />

.10<br />

.12<br />

.13<br />

14. خویشانم<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

- 490 -


تی<br />

یم<br />

یآم<br />

یم<br />

یم<br />

هآن<br />

یم<br />

يرو<br />

یم<br />

برد،‏ و برحسب ثروتی که کسب کرده است،‏ شادي 8.<br />

نخواهد نمود.‏ تثنیه<br />

زیرا فقیران را پست ساخته و ترك کرده است.‏<br />

پس خانهاي را که دزدیده است،‏ بنا نخواهد کرد.‏<br />

زیرا که در حرص خود قناعت را ندانست.‏ پس از<br />

چیزهاي باارزش او چیزي در امان نیست.‏ صفنیا<br />

چ.‏ ی زي نمان ده اس ت ک ه نخ ورده باش د.‏ پ س<br />

برخورداري او دوام نخواهد داشت.‏<br />

هنگامیکه ثروت او بینها گردد،‏ در تنگی<br />

گرفتار میشود،‏ و دست همه بدبختان بر خواهد افتاد.‏<br />

در وقتیکه شکم خود را پر میکند،‏ خدا آتش<br />

خشم خود را بر او خواهد فرستاد،‏ و حینیکه میخورد<br />

آن را بر او خواهد بارانید.‏<br />

از اسلحه آهنین خواهد گریخت و کمان برنجین،‏<br />

او را خواهد سفت.‏<br />

آن را میکشد و از جسدش بیرون ید،‏ و<br />

پیکانِ‏ برّاق از زهرهاش درمیرود و ترسها بر او<br />

افتند.‏<br />

تمامی تاریکی براي ذخایر او نگاه داشته شده<br />

است.‏ و آتش ندمیده ا را خواهد سوزانید،‏ و آنچه را<br />

که در چادرش باقی است،‏ خواهد خورد.‏ تثنیه<br />

آسمانها سرکشیاش را آشکار خواهند ساخت،‏ و<br />

زمین به ضد او خواهد برخاست.‏<br />

محصول خانهاش از بین خواهد رفت،‏ و در روز<br />

خشم او نابود خواهد گشت.‏<br />

این است سهم مرد شریر از خدا و میراث تعیین<br />

شده او از قادر مطلق.‏ باب<br />

ایوب<br />

18 ،1<br />

22 ،32<br />

21 ،18<br />

33 ،28<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

21<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

بشنوید،کلام مرا بشنوید،‏ و این،‏ تسلّی شما باشد.‏<br />

با من تحمل نمایید تا بگویم،‏ و بعد از گفتنم<br />

مسخره نمایید.‏<br />

و اما من،‏ آیا شکایتم نزد انسان است؟ پس چرا<br />

بیصبر نباشم؟<br />

به من توجه کنید و تعجب نمایید،‏ و دست به دهان<br />

بگذارید.‏ باب<br />

هرگاه به یاد میآورم،‏ حیران میشوم و لرزه جسد<br />

مرا میگیرد.‏<br />

7. چرا شریران زنده مانند،‏ پیر میشوند و در<br />

؛ حبقوق<br />

توانایی قوي میگردند؟<br />

نسل ایشان به حضور ایشان،‏ با ایشان استوار<br />

میشوند و فرزندان ایشان در نظر ایشان.‏<br />

ایشان،‏ از ترس در امان میباشد و عصاي<br />

خدا بر ایشان نمیآید.‏<br />

گاو نرِ‏ ایشان جماع میکند و خطا نمیکند و گاو<br />

ایشان میزاید و سقط نمینماید.‏<br />

بچههاي خود را مثل گله بیرون فرستند و<br />

اطفال ایشان رقص میکنند.‏<br />

با دف وعود میسرایند،‏ و با صداي ناي شادي<br />

مینمایند.‏<br />

‎13‎‏.روزهاي خود را در سعادتمندي صرف میکنند،‏ و<br />

به لحظهاي به جهنم فرود میروند.‏ لوقا<br />

و به خدا میگویند:‏ از ما دور شو زیرا که معرفت<br />

راه و روش تو را نمیخواهیم.‏ باب ؛ مزامیر<br />

قادر مطلق کیست که او را عبادت نماییم،‏ و ما را<br />

چه فایده که از او استدعا نماییم.‏<br />

اینک سعادتمندي ایشان در دست ایشان نیست.‏<br />

کاشکه مشورت شریران از من دور باشد.‏<br />

بسا چراغ شریران خاموش شود و خواري<br />

ایشان به ایشان میرسد،‏ و خدا در خشم خود دردها را<br />

نصیب ایشان میکند.‏ باب<br />

مثل سفال پیش باد میشوند و مثل کاه که<br />

گردباد پراکنده میکند.‏ مزامیر ؛<br />

19. خدا گناهش را براي فرزندانش ذخیره میکند،‏ و<br />

او را مکافات میرساند و خواهد دانست.‏<br />

هلاکت او را خواهد دید،‏ و از خشم قادر<br />

مطلق خواهد نوشید.‏<br />

زیرا که ب ع د از او در خانهاش او را چه شادي<br />

خواهد بود،‏ چون عدد ماههایش ریشه کن شود؟<br />

آی ا خ دا را عل م ت وان آموخ ت؟ چونک ه او ب ر<br />

بالاترینان داوري میکند.‏<br />

یکی در عین قوت خود میمیرد،‏ در حالیکه کلاً‏<br />

در امنیت و سلامتی است.‏<br />

قدحهاي او پر از شیر است،‏ و مغز استخوانش تر و<br />

تازه است.‏<br />

و دیگري در تلخی جان میمیرد و از نیکویی هیچ<br />

لذّت نمیبرد.‏<br />

اینها باهم در خاك خوابند و کرمهاایشان را<br />

میپوشانند.‏<br />

اینک افکار شما را میدانم و تدبیراتی که ناحقّ‏ بر<br />

من میاندیشید.‏<br />

4 ،10<br />

25 ،16<br />

17 ،22<br />

ملاکی 14 ،3<br />

5 ،35<br />

4 ،1<br />

5 ،18<br />

9. خانههاي<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

20. چشمانش<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

13 ،1<br />

مزامیر 3 ،73<br />

9 ،29<br />

.6<br />

- 491 -


کان<br />

شه<br />

شی<br />

لی<br />

یم<br />

یم<br />

یدم<br />

یمت<br />

یم<br />

ین<br />

هلاب<br />

يرو<br />

تی<br />

نی<br />

.13<br />

ایوب<br />

.28<br />

زیرا میگویید کجاست خانه امیر،‏ و خیمههاي<br />

مسکن شریران؟<br />

آیا از راه گذریان نپرسیدید؟ و دلا ایشان را<br />

ار نمیتوانید نمود،‏<br />

که شریران براي روز ذلّت نگاه داشته شوند و<br />

در روز خشم،‏ بیرون برده میگردند.‏ رومیان ؛ دوم پطرس<br />

5 ،2<br />

.29<br />

.30<br />

9 ،2<br />

.31<br />

کیست که را را پیش رو بیان کند،‏ و<br />

جزاي آنچه را که کرده است به او برساند؟<br />

که آخر او را به قبر خواهند برد،‏ و بر مزار او<br />

نگاهبانی خواهند کرد.‏<br />

کلوخهاي دره برایش شیرین میشود و همه<br />

آدمیان در عقب او خواهند رفت،‏ چنانکه قبل از او<br />

بیشماره رفتهاند.‏<br />

سپ.‏ چگونه مرا تسلّی باطل هید که در<br />

جوابهاي شما محض خیانت میماند!‏<br />

.32<br />

.33<br />

34<br />

22<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

سپ.‏ الیفاز تیمانی در جواب گفت:‏<br />

آیا مرد به خدا فایده برساند؟ البته مرد دانا براي<br />

خویشتن مفید است.‏<br />

آیا اگر تو عادل باشی،‏ براي قادر مطلق خوشی رخ<br />

مینماید؟ یا اگر راه و روش خود را راست سازي،‏ او را<br />

فایده میشود؟<br />

آیا به سبب ترس تو،‏ تو را تنبیه مینماید؟ یا با تو<br />

به محاکمه داخل خواهد شد؟<br />

آیا شرارت تو عظیم نیست و نافرمانی تو بیانتها نه،‏<br />

از برادران خود بیسبب گرو گرفتی و لباس<br />

برهنگان را کندي،‏ باب<br />

به تشنگان آب ننوشانیدي،‏ و از گرسنگان نان دریغ<br />

داشتی؟<br />

اما مرد قدرتمند،‏ زمین از آن او میباشد و مرد<br />

عالیجاه،‏ در آن ساکن میشود.‏<br />

بیوهزنان را تهیدست رد نمودي،‏ و بازوهاي یتیمان<br />

شکسته گردید.‏<br />

بنابراین دامها تو را احاطه نماید و ترس،‏<br />

ناگهان تو را مضطرب میسازد.‏ باب ؛<br />

یا تاریکی که آن را نمیبی و سی ا تو را<br />

میپوشاند.‏<br />

آیا خدا مثل آسمانها بلند نیست؟ و سرِ‏ ستارگان<br />

را بنگر چگونه عالی هستند.‏<br />

و تو میگویی خدا چه داند و آیا از تاریکی<br />

غلیظ داوري تواند نمود؟ مزامیر ؛ ؛ اشعیا<br />

ابرها پوشش اوست پس نمیبیند،‏ و بر دایره<br />

آسمانها میخرامد.‏<br />

آیا روش قدما را نشان کردي که مردمان شریر در<br />

آن پی نمودند،‏<br />

که قبل از زمان خود ربوده شدند،‏ و اساس آنها<br />

مثل نهر ریخته شد،‏ باب<br />

که به خدا گفتند:‏ از ما دور شو و قادر مطلق براي<br />

ما چه تواند کرد؟ باب<br />

و حال آنگاه او خانههاي ایشان را از چیزهاي نیکو<br />

پر ساخت.‏ پ س مشورت شریران از من دور شود.‏ باب<br />

،21<br />

15 ،29<br />

7 ،94<br />

11 ،10<br />

32 ،15<br />

14 ،21<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

16<br />

.19<br />

عادلان چون آن را بینند،‏ شادي خواهند نمود و<br />

بیگناهان ایشان را مسخره خواهند کرد.‏ مزامیر<br />

آیا مقاومتکنندگانِ‏ ما ریشه کن نشدند؟ و آتش<br />

بقیه ایشان را نسوزانید؟<br />

سپ.‏ حال با او انس بگیر و سالم باش.‏ و به ا<br />

منوال نیکویی به تو خواهد رسید.‏<br />

تعلیم را از دهانش قبول نما،‏ و کلمات او را در دل<br />

خود بنه.‏<br />

اگر به قادرمطلق بازگشت نمایی،‏ بنا خواهی شد؛<br />

و اگر شرارت را از خیمه خود دور نمایی؛<br />

و اگر گنج خود را در خاك و طلاي اوفیر را در<br />

سنگهاي نهرها بگذاري،‏<br />

آنگاه قادر مطلق گنج تو و نقره خالص براي تو<br />

خواهد بود،‏<br />

زیرا در آنوقت از قادر مطل ق خوشحالی خواهی<br />

یافت،‏ و روي خود را به طرف خدا برخواهی افراشت.‏<br />

42 ،107<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

4 ،37 مزامیر<br />

.27<br />

نزد او دعا خواهی کرد و او تو را اجابت خواهد<br />

نمود،‏ ونذرهاي خود را ادا خواهی ساخت.‏ اشعیا ؛<br />

مزامیر<br />

24 ،62<br />

14 ،50<br />

.28<br />

امري را تصمیم خواهی گرفت و برا برقرار<br />

خواهد شد،‏ و روشنایی بر راههایت خواهد تابید.‏<br />

وقتیکه ذلیل شوند،‏ خواهی گفت:‏ رفعت باشد،‏ و<br />

فروتنان را نجات خواهد داد.‏ مزامیر<br />

کسی را که بیگناه نباشد خواهد رهانید،‏ و به<br />

پاکی دستهاي تو رهانیده خواهد شد.‏ مزامیر<br />

25 .21 ،18<br />

24 ،31<br />

.29<br />

.30<br />

23<br />

11 ،18<br />

10 ،18<br />

7 ،24<br />

42 ،25<br />

.5<br />

6. چونکه<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 492 -


یم<br />

هرا<br />

یکم<br />

هآن<br />

هاآن<br />

یم یم<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآب<br />

هرا<br />

یم<br />

يرو<br />

نکی<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

ایوب<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

امروز نیز شکایت من تلخ است،‏ و ضرب من از ناله<br />

من سنگینتر.‏ مزامیر ؛<br />

کاش میدانستم که او را کجا یابم،‏ تا آنکه نزد تخت<br />

او بیایم.‏<br />

آنگاه دعوي خود را به حضور وي ترتیب میدادم،‏ و<br />

دهان خود را از حقها پر میساختم.‏<br />

را که در جواب من میگفت میدانستم،‏ و<br />

آنچه را که به من میگفت میفهمیدم.‏<br />

آیا به عظمت قوت خود با من دشمنی نمود؟<br />

دور باشد!‏ بلکه به من لطف میکرد.‏<br />

آنگاه مرد راست با او حقخواهی مینمود و از داور<br />

خود تا به ابد نجات مییافتم.‏<br />

ه.‏ ای ن ک ب طرف مشرق میروم و او یافت نمیشود و<br />

به طرف مغرب و او را نمیبینم.‏<br />

به طرف شمال جایی که او عمل ند،‏ و او را<br />

مش اهده نم یک نم.‏ و او خ ود را ب ه ط رف جن وب<br />

میپوشاند و او را نمیبینم،‏<br />

زیرا او راهی را که روم داند و چون مرا<br />

میآزماید،‏ مثل طلا بیرون میآیم.‏<br />

پایم اثر اقدام او را گرفته است و راه و روش او را<br />

نگاه داشته،‏ از آن تجاوز نمیکنم.‏ تثنیه<br />

از فرمان لبهاي وي برنگشتم و سخنان دهان او را<br />

زیاده از روزي خود ذخیره کردم.‏<br />

اما او واحد است و کیست که او را برگرداند؟ و<br />

آنچه دل او میخواهد،‏ به عمل میآورد.‏ تثنیه<br />

زیرا آنچه راکه براي من تعیین شده است بجا<br />

میآورد،‏ و چیزهاي بسیار مثل این نزد وي است.‏<br />

از این جهت از حضور او هراسان هستم،‏ و چون<br />

تفکر مینمایم از او میترسم،‏<br />

زیرا خدا دل مرا ضعیف کرده است،‏ و قادرمطلق<br />

مرا هراسان گردانیده.‏<br />

چونکه پیش از تاریکی ریشه کن نشدم،‏ و ظُلمت<br />

غلیظ را از نزد من نپوشانید.‏<br />

4 ،6<br />

11 ،17<br />

10 ،38<br />

7 ،6<br />

.3<br />

.4<br />

5. سخنانی<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

24<br />

1. چونکه<br />

.2<br />

.3<br />

زمانها از قادرمطلق مخفی نیست.‏ پس چرا<br />

عارفان او ایام او را ملاحظه نمیکنند؟<br />

بعضی هستند که مرز را منتقل میسازند و گلهها را<br />

خشم نموده،‏ میچرانند.‏<br />

الاغهاي یتیمان را میرانند و گاو بیوه زنان را به<br />

گرو میگیرند.‏<br />

فقیران را از راه منحرف میسازند،‏ و مسکینان زمین<br />

جمیعاً‏ خویشتن را پنهان میکنند.‏<br />

اینک مثل خر وحشی به جهت کار خود به بیابان<br />

بیرون رفته،‏ خوراك خود را میجویند و صحرا به<br />

ایشان نان براي فرزندان ایشان میرساند.‏<br />

علوفه خود را در صحرا درو میکنند و تاکستان<br />

شریران را خوشهچینی مینمایند.‏ اول پادشاهان<br />

برهنه و بیلباس شب را به سر میبرند و در سرما<br />

پوششی ندارند.‏ باب<br />

از باران کوهها تر میشوند و از عدم پناهگاه،‏<br />

صخرهها را در بغل میگیرند<br />

و کسانی هستند که یتیم را از پستان میربایند و از<br />

فقیر گرو میگیرند.‏<br />

سپ.‏ ایشان بیلباس و برهنه میروند و بافهها<br />

را برمیدارند و گرسنه میمانند.‏ اشعیا<br />

در دروازههاي ا روغن میگیرند و چرخُشت<br />

را پایمال میکنند و تشنه میمانند.‏ یعقوب<br />

از شهرآباد،‏ فریاد میزنند و جان مظلومان التماس<br />

میکند.‏ اما خدا حماقت ا را به نظر نمیآورد.‏<br />

و دیگرانند که از نور متنفرند و راه آن را<br />

نمیدانند،‏ و از راه ورشهایش پی نمینمایند.‏<br />

قاتل در صبح برمیخیزد و فقیر و مس را<br />

میکشد.‏ و در شب مثل دزد میشود.‏ مزامیر<br />

زناکار نیز براي شام انتظار میکشد و<br />

میگوید که چشمی مرا نخواهد دید،‏ و بر روي خود<br />

پرده میکشد.‏ اشعیا ؛ ایوب<br />

در تاریکی به خانهها حمله میکنند و در روز،‏<br />

خویشتن را پنهان میکنند و روشنایی را نمیدانند،‏<br />

زیرا صبح براي همه ایشان مثل سایه مرگ است،‏<br />

چونکه ترسهاي سایه مرگ را میدانند.‏<br />

ا بر روي ا سبکاند و سهم ایشان بر زمین<br />

ملعون است،‏ و به تاکستان برنمیگردند.‏ پیدایش<br />

چ.‏ نانکه خشکی و گرمی آب برف را نابود میسازد،‏<br />

همچنین جهنم خطاکاران را.‏<br />

رحم مادرش او را فراموش نماید و کرم،‏ او را<br />

نوش میکند.‏ و دیگر ذکر نخواهد شد،‏ و شرارت مثل<br />

درخت بریده خواهد شد<br />

زن نازا را که نمیزاید میبلعد و به زن بیوه<br />

احسان نمینماید،‏<br />

و اما خدا قدرتمندان را به قوت خود محفو ظ<br />

4 ،49<br />

16 ،21<br />

4 ،5<br />

8 ،10<br />

7 ،58<br />

13 ،22<br />

6 ،22<br />

15 ،29<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15. چشم<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

- 493 -


كپا<br />

كچا<br />

یم<br />

كپا<br />

ها.آن<br />

هآب<br />

يرو<br />

یم<br />

نرا<br />

میدارد.‏ برمیخیزند اگرچه امید زندگی ندارند،‏<br />

ایشان را اطمینان میبخشد و بر آن تکیه<br />

مینمایند،‏ اما چشمان او بر راههاي ایشان است.‏<br />

اندك زمانی بلند میشوند،‏ پس نیست میگردند و<br />

پست شده،‏ مثل سایرین برده شوند و مثل سر<br />

خوشهها بریده میگردند.‏<br />

و اگر چنین نیست پس کیست که مرا انکار نماید<br />

و کلام مرا ناچیز گرداند؟<br />

ایوب<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

25<br />

1<br />

2. سلطنت<br />

.3<br />

4<br />

سپ.‏ بلدد شوحی در جواب گفت:‏<br />

و هیبت از آن اوست و سلامتی را در<br />

مکانهاي بلند خود ایجاد میکند.‏<br />

آیا لشکرهاي او شمرده میشود و کیست که نور او<br />

بر وي طلوع نمیکند؟<br />

سپ.‏ انسان چگونه نزدخدا عادل شمرده شود؟ و<br />

کسی که از زن زاییده شود،‏ چگونه باشد؟ باب<br />

اینک ماه نیز روشنایی ندارد و ستارگان در نظر او<br />

نیستند.‏ باب<br />

سپ.‏ چند مرتبه زیاده انسان که مثل خزنده زمین و<br />

پسرانآدم که مثل کرم میباشد.‏<br />

17 ،4<br />

15 ،15<br />

.5<br />

6<br />

26<br />

1<br />

سپ.‏ ایوب در جواب گفت:‏<br />

2. شخص بیقوت را چگونه اعانت کردي؟ و بازوي<br />

ناتوان را چگونه نجات دادي؟<br />

بیحکمت را چه نصیحت نمودي و حقیقت<br />

امر را به فراوانی اعلام کردي؟<br />

براي که سخنان را بیان کردي؟ و دم کیست که از<br />

تو صادر شد؟<br />

اروا ح مردگان میلرزند،‏ زیر آبها و ساکنان<br />

جه.‏ نم به حضور او عریان است،‏ و پرتگاه را پوششی<br />

نیست.‏<br />

را بر جو پهن میکند،‏ و زمین را بر نیستی<br />

آویزان میسازد.‏<br />

ا را در ابرهاي خود میبندد،‏ پس ابر،‏ زیر آنها<br />

نمیشود.‏ باب ؛ مزامیر<br />

تخت خود را با پرده میپوشاند و ابرهاي<br />

خویش را پیش آن میگستراند.‏<br />

به اطراف سطح آبها مرز گذارد تا ک<br />

روشنایی و تاریکی.‏ باب ؛ امثال<br />

آسمان متزلزل میشود و از سرزنش او<br />

حیران میماند.‏<br />

به قوت خود دریا را به تلاطم میآورد،‏ و به فهم<br />

خویش دیو را خُرد میکند.‏<br />

به روح او آسمانها زینت داده شد،‏ و دست او مار<br />

تیزرو را سوراخ میکند.‏<br />

اینک اینها مرز روشهاي او است.‏ و چه صداي<br />

آهستهاي درباره او میشنویم،‏ اما رعد جبروت او را،‏<br />

کیست که بفهمد؟<br />

27 ،8<br />

10 ،28<br />

11. ستونهاي<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و ایوب دیگرباره مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏<br />

به حیات خدا که حقّ‏ مرا برداشته و به قادرمطلق<br />

که جان مرا تلخ نموده است،‏<br />

که مادامیکه جانم در من باقی است و دم خدا در<br />

بینی من میباشد،‏<br />

یقیناً‏ لبهاي من به بیانصافی سخن نخواهد کرد،‏ و<br />

زبانم به فریب نطق نخواهد نمود.‏ مزامیر ؛<br />

دور از من که شما را تصدیق نمایم،‏ و تا بمیرم<br />

کاملیت خویش را از خود دور نخواهم ساخت.‏<br />

عدالت خود را قایم نگاه میدارم و آن را ترك<br />

نخواهم نمود،‏ و دلم تا زنده باشم،‏ مرا تنبیه نخواهد<br />

کرد.‏ اعمال رسولان<br />

دشمنِ‏ من مثل شریر باشد،‏ و مقاومتکنندگانم<br />

مثل خطاکاران.‏ باب<br />

زیرا امید شریر چیست هنگامیکه خدا او را ریشه<br />

کن میسازد؟ و هنگامیکه خدا جان او را میگیرد؟<br />

آیا خدا فریاد او را خواهد شنید،‏ هنگامیکه مصیبت<br />

بر او عارض شود؟ یوحنا<br />

آیا در قادرمطلق شادي خواهد یافت،‏ و در همه<br />

اوقات از خدا مسألت خواهد نمود؟<br />

11. شما را درباره دست خدا تعلیم خواهم داد و از<br />

اعمال قادرمطلق چیزي مخفی نخواهم داشت.‏<br />

اینک همه شما این را ملاحظه کردهاید،‏ پس چرا<br />

کلاً‏ باطل شدهاید.‏<br />

این است نصیب مرد شریر از جانب خدا،‏ و میراث<br />

ظالمان که آن را از قادرمطلق مییابند.‏ باب<br />

اگر فرزندانش بسیار شوند شمشیر براي ایشان<br />

است،‏ و نسل او از نان سیر نخواهند شد.‏ مزامیر<br />

بازماندگان او از وبا دفن خواهند شد،‏ و بیوه<br />

14 ،34<br />

21 ،18<br />

25 ،37<br />

3 ،15<br />

7 ،42<br />

31 ،9<br />

16 ،24<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

3 ،104<br />

8 ،38<br />

3. شخص<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

7. شمال<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 494 -


نهی<br />

یم<br />

هرا<br />

يار<br />

تی<br />

یدف<br />

.10<br />

زنانش گریه نخواهند کرد،‏<br />

اگر چه نقره را مثل غبار اندوخته کند،‏ و لباس را<br />

مثل گل آماده سازد.‏<br />

او آماده میکند اما مرد عادل آن را خواهد پوشید،‏<br />

و صالحان نقره او را تقسیم خواهند نمود.‏<br />

خود را مثل بید بنا میکند،‏ و مثل سایبانی<br />

که دشتبان میسازد.‏<br />

او ثروتمند میخوابد،‏ ام ا دفن نخواهد شد.‏<br />

چشمان خود را میگشاید و نیست میباشد.‏ مزامیر<br />

ترسها مثل آب او را فرومیگیرد،‏ و گردباد او را در<br />

شب میرباید.‏<br />

باد شرقی او را برمیدارد و نابود میشود و او را از<br />

مکانش دور میاندازد،‏ حزقیال<br />

زیرا خدا بر او تیر خواهد انداخت و رحم نخواهد<br />

نمود.‏ اگر چه او میخواهد از دست وي فرار کرده،‏<br />

بگریزد.‏<br />

مردم کفهاي خود را بر او بهم زنند و او را از<br />

مکانش مانند جرقه،‏ بیرون میکنند.‏ غزل غزلها ؛ ناحوم<br />

ایوب<br />

18 ،49<br />

15 ،2<br />

10 ،17<br />

.16<br />

.17<br />

18. خانه<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

19 ،3<br />

28<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

یقیناً‏ براي نقره معدنی است،‏ و به جهت طلا جایی<br />

است که آن را ذوب میکنند.‏<br />

آهن از خاك گرفته میشود و مس از سنگ<br />

گداخته میگردد.‏<br />

مردم براي تاریکی مرز میگذارند و تا نها تمام<br />

تحقیق مینمایند،‏ تا به سنگهاي ظلمت غلیظ و سایه<br />

مرگ.‏<br />

دور از ساکنان زمین میکنَنْد،‏ از راهگذریان<br />

فراموش میشوند و دور از مردمان آویخته شده،‏ به هر<br />

طرف متحرّك میگردند.‏<br />

از زمین نان بیرون میآید،‏ و ژرفیهایش مثل آتش<br />

سرنگون میشود.‏<br />

مکان یاقوت کبود است و شمشهاي طلا<br />

دارد.‏<br />

آن را هیچ مرغ شک نم یداند،‏ و چش م<br />

شا آن را ندیده است،‏<br />

و جانوران درنده بر آن قدم نزدهاند،‏ و شیر غرّان بر<br />

آن گذر نکرده.‏<br />

دست خود را به سنگ خارا دراز میکنند،‏ و کوهها<br />

را از بیخ برمیکنند.‏<br />

نهرها از صخرهها میکنند و چشم ایشان هر چیز<br />

نفیس را میبیند.‏<br />

نهرها را از جریان میبندند و چیزهاي پنهان شده<br />

را به روشنایی بیرون میآورند.‏<br />

اما حکمت کجا پیدا میشود؟ و جاي شعور کجا<br />

است؟<br />

انسان قیمت آن را نمیداند و در زمین زندگان<br />

پیدا نمیشود.‏ مزامیر<br />

اعماق میگوید که در من نیست،‏ و دریا میگوید<br />

که نزد من نمیباشد.‏<br />

زر خالص به عوضش داده نمیشود و نقره براي<br />

قیمتش سنجیده نمیگردد.‏<br />

به زر خالص اُوفیر آن را قیمت نتوان کرد،‏ و نه به<br />

جزع گرانبها و یاقوت کبود.‏<br />

با طلا و آبگینه آن را برابر نتوان کرد،‏ و زیورهاي<br />

طلاي خالص بدل آن نمیشود.‏ پیدایش<br />

مرجان و بلّور ذکر نمیشود و قیمت حکمت از<br />

لعل گرانتر است.‏<br />

زبرجد حبشه با آن مساوي نمیشود و به زر<br />

خالص سنجیده نمیگردد.‏ خروج<br />

سپ.‏ حکمت از کجا میآید؟ و مکان شعور کجا<br />

است؟<br />

از چشم تمامی زندگان پنهان است،‏ و از مرغان<br />

هوا مخفی میباشد.‏<br />

پرتگاه و مرگ میگویند که آوازه آن را به گوش<br />

خود شنیدهایم.‏<br />

23. خدا راه آن را درك میکند و او مکانش را میداند.‏<br />

زیرا که او تا کرانههاي زمین مینگرد و آنچه را که<br />

زیر تمامی آسمان است میبیند.‏<br />

تا وزن از براي باد قرار دهد،‏ و آبها را به میزان<br />

بپیماید.‏<br />

هنگامیکه ه براي باران قرار داد،‏ و راهی<br />

براي آذرخش.‏<br />

آنگاه آن را دید و آن را بیان کرد؛ آن را مهیا<br />

ساخت و هم تفتیشش نمود.‏<br />

و به انسان گفت:‏ اینک ترس یهوه حکمت است،‏ و<br />

از بدي اجتناب نمودن،‏ شعور میباشد.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

،1<br />

10 ،111<br />

53 ،24<br />

17 ،28<br />

13 ،27<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

7<br />

29<br />

1. و ایوب باز مثَل خود را آورده،‏ گفت:‏ باب 1 27،<br />

4. چالهاي<br />

.5<br />

6. سنگهایش<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 495 -


يپا<br />

یم<br />

هرا<br />

هرا<br />

یم<br />

یم<br />

هان<br />

یلان<br />

هاآب<br />

هرا<br />

هترا<br />

یم<br />

.22<br />

ایوب<br />

.2<br />

.3<br />

کاش که من مثل ماههاي پیش بودم و مثل<br />

روزهایی که خدا مرا در آنها نگاه میداشت.‏<br />

هنگامیکه چراغ او بر سر من میتابید،‏ و با نور او به<br />

تاریکی میرفتم.‏ باب<br />

در روزهاي کامرانی خود میبودم،‏<br />

هنگامیکه سر خدا بر خیمه من میماند.‏ مزامیر<br />

وقتیکه قادر مطلق هنوز با من میبود،‏ و فرزندانم<br />

به اطراف من میبودند.‏<br />

هنگامی که قدمهاي خود را با کره شستم و<br />

صخره،‏ نهرهاي روغن را برايمن میریخت.‏<br />

به دروازه شهر بیرون میرفتم و صندلی خود<br />

را در کوچه حاضر میساختم.‏<br />

مرا دیده،‏ خود را مخفی ساختند،‏ و<br />

پیران برخاسته،‏ میایستادند.‏<br />

از سخن گفتن بازمیایستادند،‏ و دست به<br />

دهان خود میگذاشتند.‏<br />

10. صداي شریفان ساکت میشد و زبان به کام ایشان<br />

میچسبید.‏<br />

زیرا گوشی که مرا میشنید،‏ مرا خوشحال<br />

میخواند و چشمی که مرا میدید،‏ برایم شهادت<br />

میداد.‏<br />

زیرا فقیري که التماس میکرد او را میرهانیدم،‏ و<br />

یتیمی که نیز معاون نداشت.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

برکت شخصی که در هلاکت بود،‏ به من میرسید<br />

و دل بیوهزن را خوش میساختم.‏<br />

عدالت را پوشیدم و مرا پوشاند،‏ و انصاف من مثل<br />

ردا و تاج بود.‏<br />

من به جهت کوران چشم بودم،‏ و به جهت لنگان<br />

14 ،25<br />

11 ،24<br />

4 ،82<br />

6 ،18<br />

4. چنانکه<br />

.5<br />

.6<br />

7. چون<br />

8. جوانان<br />

9. سروران<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.<br />

.16<br />

14 ،19 لاویان<br />

براي مسکینان پدر بودم،‏ و دعوایی را که<br />

نمیدانستم،‏ تحقیق میکردم.‏ باب<br />

دندانهاي آسیاي شریر را میشکستم و شکار را از<br />

دندانهایش میربودم.‏ مزامیر<br />

و میگفتم،‏ در آشی خود جان خواهم سپرد و<br />

ایام خویش را مثل ماسه طو خواهم ساخت.‏<br />

ریشه من به سوي کشیده خواهد گشت،‏ و<br />

شبنم بر شاخههایم ساکن خواهد شد.‏<br />

من در من تازه خواهد شد،‏ و کمانم در<br />

دستم نو خواهد ماند.‏<br />

مرا میشنیدند و انتظار میکشیدند،‏ و براي<br />

مشورت من ساکت میماندند.‏<br />

بعد از کلام من دیگر سخن نمیگفتند و قول من<br />

بر ایشان فرو میچکید.‏ تثنیه<br />

و براي من مثل باران انتظار میکشیدند و دهان<br />

خویش را مثل باران آخرین باز میکردند.‏<br />

اگر بر ایشان میخندیدمباور نمیکردند،‏ و نور<br />

چهره مرا تاریک نمیساختند.‏<br />

را براي ایشان اختیار کرده،‏ به ریاست<br />

مینشستم،‏ و در میان لشکر،‏ مثل پادشاه ساکن<br />

میبودم،‏ و مثل کسیکه نوحهگران را تسلّی میبخشد.‏<br />

2 ،32<br />

.<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

30<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و اما هماکنون کسانیکه از من خردسالترند مرا<br />

مسخره میکنند،‏ که ک میداشتم از اینکه پدران<br />

ایشان را با سگان گله خود بگذارم.‏<br />

قوت دستهاي ایشان نیز براي من چه فایده داشت؟<br />

کسانیکه توانایی ایشان ضایع شده بود،‏<br />

از احتیاج و قحطی بیتاب شده،‏ زمین خشک را در<br />

ظلمت خرابی و ویرانی ریز ریز میجویدم.‏<br />

را در میان بوتهها میچیدند،‏ و ریشه<br />

شورگیاه نان ایشان بود.‏<br />

از میان مردمان رانده میشدند.‏ از عقب ایشان مثل<br />

دزدان،‏ هیاهو میکردند<br />

در پرتگاههاي درهها ساکن میشدند،‏ در حفرههاي<br />

زمین و در صخرهها.‏<br />

در میان بوتهها عرعر میکردند،‏ زیر خارها با هم<br />

جمع میشدند.‏<br />

پسران احمقان و پسران مردم بینام،‏ بیرون از زمین<br />

رانده میگردیدند.‏<br />

و اما هماکنون سرود ایشان شدهام و از براي ایشان<br />

ضربالمثل گردیدهام مزامیر ؛ غزل غزلها 63 3،<br />

مرا ناپاك داشته،‏ از من دور میشوند،‏ و از آب<br />

دهان بر رویم انداختن،‏ باز نمیایستند<br />

کش تیرکمان را بر من کشید،‏ مرا مبتلا<br />

ساخت.‏ پ س لگام را پیش رویم رها کردند.‏<br />

از طرف راست من انبوه مردم عادي برخاسته،‏<br />

پاهایم را از پیش در میبرند،‏ و راههاي هلاکت خویش<br />

را بر من مهیا میسازند.‏<br />

مرا خراب کرده،‏ به اذیتم اقدام نمایند،‏ و<br />

خود معاونی ندارند.‏<br />

گویا از درههاي وسیع میآیند،‏ و از میان خرابهها<br />

بر من هجوم میآورند.‏<br />

13 ،69<br />

4. خُبازي<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چونکه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

18 ،31<br />

7 ،58<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20. شکوه<br />

.21<br />

- 496 -


نکی<br />

هرا<br />

یم<br />

یمت<br />

تک<br />

یمت<br />

كخا<br />

ته<br />

نکی<br />

هرا<br />

یزن<br />

.4<br />

ایوب<br />

.15<br />

ترسها بر من برگشته،‏ آبروي مرا مثل باد تعاقب<br />

میکنند،‏ و پیروزي من مثل ابر میگذرد.‏<br />

و هماکنون جانم بر من ریخته شده است،‏ و<br />

روزهاي مصیبت ، مرا گرفتار نموده است.‏<br />

استخوانهایم در درون من سفته میشود،‏<br />

و پیهایم آرام ندارد.‏<br />

از شدت سختی لباسم متغیر شده است،‏ و مرا<br />

مثل گریبان پی نم تنگ میگیرد.‏<br />

مرا در گل انداخته است،‏ که مثل و خاکستر<br />

گردیدهام باب<br />

نزد تو خواهش مینمایم و مرا مستجاب نمیکنی،‏<br />

و برمیخیزم و بر من نظر نمیاندازي.‏ باب<br />

را تغییر داده،‏ بر من بیرحم شدهاي؛ با<br />

قوت دست خود به من جفا مینمایی.‏<br />

مرا به باد برداشته،‏ برآن سوار گردانیدي،‏ و مرا در<br />

تندباد پراکنده ساختی.‏<br />

زیرا میدانم که مرا به مرگ باز خواهی گردانید،‏ و<br />

به خانهاي که براي همه زندگان معین است.‏<br />

یقیناً‏ بر توده ویران دست خود را دراز نخواهد<br />

کرد،‏ و چون کسی در بلا گرفتار شود،‏ آیا به این سبب<br />

التماس نمیکند؟<br />

آیا براي هر نیازمندي گریه نمیکردم،‏ و دلم به<br />

جهت مس رنجیده نمیشد.‏<br />

لکن چون امید نیکویی داشتم بدي آمد؛ و چون<br />

انتظار نور کشیدم ظلمت رسید.‏ ارمیا<br />

ج.‏ هاز هاضمهام جوشد و آرام نمیگیرد،‏ و<br />

روزهاي مصیبت مرا درگرفته است.‏<br />

ماتم کنان بیآفتاب گردش میکنم و در جماعت<br />

برخاسته،‏ خواهش مینمایم.‏<br />

برادر شغالان شدهام ، و رفیق شترمرغ گردیدهام<br />

پوس ت م ن س یاه گش ته،‏ از م ن م یری زد،‏ و<br />

استخوانهایم از حرارت سوخته گردیده است.‏<br />

بربط من به نوحهگري تبدیل شده و ناي من به<br />

صداي گریهکنندگان.‏ مزامیر<br />

.<br />

7 ،19<br />

19 ،14<br />

12 ،30<br />

15 ،34<br />

.16<br />

17. شبانگاه<br />

.<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. خویشتن<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

31<br />

.1<br />

با چشمان خود عهد بستهام ، که بر دوشیزهاي نظر<br />

نکنم.‏<br />

اما چه پاداشی خدا از بالا به من میدهد؟ و چه<br />

سهمی از قادرمطلق از آن بالا؟<br />

آیا آن براي شریران هلا نیست؟ و به ج<br />

عاملان بدي مصیبت نه؟<br />

آیا او راههاي مرا نمیبیند؟ و همه قدمهایم را<br />

نمیشمارد؟<br />

اگر ب ا دروغ میرف تم ی ا پایهایم ب ا فر بی<br />

میشتابید،‏<br />

مرا به میزان عدالت بسنجد،‏ تا خدا کمال مرا بداند.‏<br />

اگر قدمهایم از راه و روش آواره گردیده،‏ و قلبم در<br />

پی چشمانم رفته،‏ و لکهاي به دستهایم چسبیده باشد،‏<br />

باب 10 ،23<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

4 ،7 مزامیر<br />

8<br />

.9<br />

سپ.‏ من کشت کنم و دیگري بخورد،‏ و محصول من<br />

از ریشه کنده شود.‏<br />

اگر قلبم به فریفته شده،‏ یا نزد در همسایه<br />

خود در کمین نشسته باشم،‏<br />

سپ.‏ زن من براي شخصی دیگر آسیاب کند،‏ و<br />

دیگران بر او خم شوند.‏ تثنیه ؛ دوم سموئیل<br />

زیرا که آن قباحت میبود و تقصیري سزاوار حکم<br />

داوران.‏<br />

این آتشی میبود که تا ابدون میسوزانید،‏<br />

و تمامی محصول مرا از ریشه میکنْد،‏<br />

اگر دعوي بنده و کنیز خود را رد میکردم،‏<br />

هنگامی که بر من مدعی میشدند.‏<br />

پس چون خدا به ضد من برخیزد،‏ چه خواهم<br />

کرد؟ و هنگامیکه تفتیش نماید،‏ به او چه جواب<br />

خواهم داد؟<br />

آیا آن سک که مرا در رحم آفرید او را نیز<br />

نیافرید؟ و آیا کس ِ واحد،‏ ما را در رحم نیافرید؟ ملاکی<br />

11 ،12<br />

30 ،28<br />

10<br />

.11<br />

12. چونکه<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

10 ،2<br />

.16<br />

اگر مراد مسکینان را از ایشان منع نموده باشم،‏ و<br />

چشمان بیوهزنان را تار گردانیده،‏ باب<br />

اگر لقمه خود را به تنهایی خورده باشم،‏ و یتیم از<br />

آن نخورد،‏<br />

و حال آنکه او از جوانیام با من مثل پدر پرورش<br />

مییافت،‏ و از بدن مادرم بیوهزن را رهبري مینمودم؛<br />

اگر کسی را از برهنگی هلاك دیده باشم،‏ و<br />

مس را بدون پوشش؛ اشعیا<br />

اگر کمرهاي او مرا برکت نداده باشد،‏ و از پشم<br />

گوسفندان من گرم نشده؛<br />

اگر دس ت خ ود را ب ریتیم بلن د ک رده باش م،‏<br />

هنگامیکه کمک خود را در دروازه میدیدم؛<br />

سپ.‏ بازوي من از کتفم بیفتد،‏ و ساعدم از قلم آن<br />

شکسته شود.‏<br />

زیرا که هلاکت از خدا براي من ترس میبود و به<br />

16 ،29<br />

7 ،58<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

27 ،19<br />

28 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

- 497 -


يرو<br />

یم<br />

یم<br />

کن<br />

یم<br />

يرأ<br />

ببا<br />

یس کن<br />

بی<br />

32<br />

1<br />

.2<br />

سبب<br />

کبریایی<br />

او توانایی نداشتم،‏<br />

باب<br />

ایوب<br />

22 ،32<br />

19<br />

.24<br />

؛ پیدایش ‎50‎ف<br />

اگر طلا را امید خود میساختم و به زر خالص<br />

میگفتم تو اعتماد من هستی؛ مزامیر<br />

اگر از فراوانی ثروت خویش شادي مینمودم،‏ و از<br />

اینکه دست من بسیار کسب نموده بود؛<br />

اگر چون آفتاب میتابید بر آن نظر میکردم و بر<br />

ماه،‏ هنگامیکه با درخشندگی سیر میکرد،‏<br />

و دل من در خفا فریفته میشد و دهانم دستم را<br />

میبوسید.‏<br />

این نیز گناهی مستوجب انتقام میبود زیرا خداي<br />

متعال را منکر میشدم.‏ تیطوس<br />

اگر از مصیبت دشمن خود شادي کردم یا<br />

هنگامی که بلا به او عارض میشد وجد مینمودم،‏ امثال<br />

9 ،52<br />

16 ،1<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

17 ،24<br />

.30<br />

و حال آنکه زبان خود را از گناه ورزیدن بازداشته،‏<br />

بر جان او لعنت را سؤال ننمودم.‏<br />

اگر اهل خیمه من نمیگفتند:‏ کیست که از<br />

گوشت او سیر نشده باشد،‏<br />

غریب در کوچه شب را به سر نمیبرد و در خود را<br />

به مسافر میگشودم.‏ رومیان ؛ عبرانیان<br />

اگر مثل آدم،‏ تقصیر خود را میپوش انیدم و<br />

سرکشی خویش را در سینه خود مخفی ساختم،‏<br />

2 ،13<br />

13 ،12<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

مزامیر<br />

7 ،19<br />

5 .3 ،32<br />

.34<br />

از این جهت که از انبوه زیاد میترسیدم و اهانت<br />

قبایل مرا هراسان میساخت،‏ پس ساکت مانده،‏ از در<br />

خود بیرون نمیرفتم.‏<br />

کاش کسی بود که مرا میشنید؛ اینک امضاي من<br />

حاضر است.‏ پ س قادر مطلق مرا جواب دهد.‏ و ای<br />

کتابتی که مدعی من نوشته است.‏ باب<br />

یقیناً‏ که آن را بر دوش خود برمیداشتم و مثل<br />

تاج بر خود میبستم.‏<br />

قدمهاي خود را براي او بیان کردم و<br />

مثل امیري به او نزدیک میشدم.‏<br />

اگر زمین من بر من فریاد میکرد و مرزهایش<br />

باهم گریه میکردند،‏<br />

اگر محصولاتش را بدون قیمت میخوردم و جان<br />

مالکانش را تلف مینمودم،‏<br />

سپ.‏ خارها به عوض گندم و علف هرز به عوض<br />

جو بروید.‏<br />

سخنان ایوب تمام شد.‏<br />

سپ.‏ آن سه مرد از جواب دادن به ایوب باز ماندند،‏<br />

چونکه او در نظر خود عادل بود.‏<br />

آنگاه خشم الیهو پسر برَکئیل بوزي که از قبیله رام<br />

بود مشتعل شد،‏ و خشمش بر ایوب افروخته گردید،‏ از<br />

این جهت که خویشتن را از خدا عادلتر مینمود؛ باب<br />

2 ،35 ؛ 17 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و خشمش بر سه رفیق خود افروخته گردید،‏ از این<br />

جهت که هر چند جواب نمییافتند،‏ اما ایوب را مجرم<br />

میشمردند.‏<br />

و الیهو از سخن گفتن با ایوب درنگ نموده بود زیرا<br />

که ایشان در عمر،‏ از وي بزرگتر بودند.‏<br />

اما چون الیهو دید که به زبان آن سه مرد جوابی<br />

نیست،‏ پس خشمش افروخته شد.‏<br />

و الیهو پسر برکئیل بوزي به سخن آمده،‏ گفت:‏ من<br />

در عمر صغیر هستم،‏ و شما موسفید.‏ بنابراین ترسیده،‏<br />

جرأت نکردم که خود را براي شما بیان کنم.‏<br />

و گفتم روزها سخن گوید،‏ و زیادي سالها،‏ حکمت<br />

را اعلام نماید.‏ باب<br />

اما در انسان روحی هست،‏ و دم قادرمطلق،‏ ایشان<br />

را شعور میبخشد.‏ ؛ امثال<br />

بزرگان نیستند که حکمت دارند،‏ و نه پیران که<br />

انصاف را میفهمند.‏ مزامیر<br />

بنابراین میگویم که مرا بشنو و من نیز رأي خود<br />

را بیان خواهم نمود.‏<br />

اینک از سخن گفتن با شما درن گ نمودم،‏ و<br />

عقیده شما را گوش گرفتم،‏ تا سخنان را پیدا گردید.‏<br />

و من در شما تأمل نمودم و ای ک از شما<br />

نبود که ایوب را ملزم سازد.‏ یا سخنان او راجواب دهد.‏<br />

مبادا بگویید که حکمت را دریافت نمودهایم،‏ خدا<br />

او را مغلوب میسازد و نه انسان.‏<br />

زیرا که سخنان خود را به ضّد من ترت نداده<br />

است،‏ و به سخنان شما او را جواب نخواهم داد.‏<br />

ایشان حیران شده،‏ دیگر جواب ندادند،‏ و سخن از<br />

ایشان ریشه کن شد.‏<br />

سپ.‏ آیا من انتظار بکشم چونکه سخن نمیگویند؟<br />

و ساکت شده،‏ دیگر جواب نمیدهند؟<br />

سپ.‏ من نیز از قسمت خود جواب خواهم داد،‏ و<br />

من نیز رأي خود را بیان خواهم نمود.‏<br />

زیرا که از سخنان،‏ مملّو هستم.‏ و روحِ‏ باطنِ‏ من،‏<br />

مرا به تنگ میآورد.‏<br />

6 ،2<br />

36 ،38<br />

100 ،119<br />

12 ،12<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

17<br />

.18<br />

.35<br />

.36<br />

37. شماره<br />

.38<br />

.39<br />

40<br />

- 498 -


یم<br />

يرو<br />

نی<br />

يرو<br />

یم<br />

یم<br />

.16<br />

ایوب<br />

.19<br />

اینک دل من مثل شرابی است که باز نشده باشد،‏<br />

و مثل مشکهاي تازه نزدیک است بترکد.‏<br />

سخن خواهم راند تا راحت یابم و لبهاي خود را<br />

گشوده،‏ جواب خواهم داد.‏<br />

دور از من که طرفداري نمایم و به هیچکس<br />

چاپلوسی نکنم.‏<br />

22. چونکه چاپلوسی کردن بلد نیستم.‏ در غیر ا<br />

صورت خالقم مرا به زودي خواهد برداشت.‏ باب<br />

23 ،31<br />

.<br />

.20<br />

.21<br />

33<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

اما اي ایوب،‏ سخنان مرا گوش بده و به تمامی کلام<br />

من گوش بگیر.‏<br />

اینک هماکنون دهان خود را گشودم،‏ و زبانم در<br />

کامم سخن گفته.‏<br />

کلام من موافق راستی قلبم خواهد بود و لبانم به<br />

معرفت خالص نطق خواهد نمود.‏<br />

روح خدا مرا آفریده،‏ و دم قادرمطلق مرا زنده<br />

ساخته است.‏<br />

اگر میتوانی مرا جواب ده،‏ و پیش من،‏ کلام را<br />

ترتیب داده بایست.‏<br />

اینک من مثل تو از خدا هستم،‏ و من نیز از گل<br />

سرشته شدهام باب ؛<br />

اینک هیبت من تو را نخواهد ترسانید،‏ و وقار من بر<br />

تو سنگین نخواهد شد.‏ مزامیر ؛<br />

یقیناً‏ در گوش من سخن گفتی و صداي کلام تو را<br />

شنیدم<br />

که گفتی من بیگناه و بیتقصیر هستم؛ من پاك<br />

هستم و در من گناهی نیست.‏<br />

اینک او علّتها برمن میجوید و مرا دشمن خود<br />

میشمارد.‏ ؛<br />

پایهایم را در کنده گذارد و همه راههایم را<br />

مراقبت مینماید.‏ ؛ مزامیر<br />

هان در این امر تو صادق نیستی.‏ من تو را جواب<br />

میدهم،‏ زیرا خدا از انسان بزرگتر است.‏<br />

13. چرا با او دعوا مینمایی،‏ از این جهت که از همه<br />

اعمال خود اطّلاع نمیدهد؟<br />

زیرا خدا یک دفعه سخن میگوید،‏ بلکه دو دفعه و<br />

انسان ملاحظه نمینماید.‏<br />

در خواب،‏ در رؤیاي شب،‏ چون خواب سنگین بر<br />

انسان مستولی میشود،‏ هنگامی که در بستر خود در<br />

خواب میباشد.‏<br />

آنگاه گوشهاي انسان را میگشاید و تنبیه ایشان<br />

را ختم میسازد.‏ باب<br />

تا انسان را از اعمالش برگرداند و تک بر را از<br />

مردمان دور نگاه دارد.‏<br />

او را از حفره نگاه دارد و حیات او را از<br />

هلاکت شمشیر.‏<br />

با درد در بستر خود سرزنش مییابد،‏ و اضطراب<br />

دایمی در استخوانهاي وي است.‏<br />

پس جان او نان را ناپاك میدارد و نفس او<br />

خوراك لطیف را.‏<br />

گوشت او چنان فرسوده شد که دیده نمیشود و<br />

استخوانهاي وي که دیده نمیشد برهنه گردیده است.‏<br />

او به حفره نزدیک شود و حیات او به<br />

هلاكکنندگان.‏<br />

اگر براي وي یکی به منزله هزار فرشته یا<br />

متوسطی باشد،‏ تا آنچه را که براي انسان راست است<br />

به وي اعلان نماید،‏<br />

آنگاه بر او رحم نموده،‏ خواهد گفت:‏ او را از فرو<br />

رفتن به جهنم برهان کفّارهاي پیدا نمودهام<br />

گوشت او از گوشت طفل لطیفتر خواهد شد.‏ و به<br />

ایام جوانی خود خواهد برگشت.‏<br />

نزد خدا دعا کرده،‏ او را مستجاب خواهد فرمود،‏ و<br />

او را با شادمانیخواهد دید.‏ و عدالت انسان را به<br />

او باز پس خواهد داد.‏<br />

سپ.‏ در میان مردمان سرود خوانده،‏ خواهد گفت:‏<br />

گناه کردم و راستی را منحرف ساختم،‏ و مکافات آن<br />

به من نرسید.‏<br />

نفس مرا از فرورفتن به جهنم فدیه داد،‏ و جان<br />

من،‏ نور را مشاهده میکند.‏<br />

اینک همه این چیزها را خدا به عمل میآورد،‏ دو<br />

دفعه و سه دفعه با انسان.‏<br />

ت ا ج ان او را از هلاک ت برگردان د و او را از ن ور<br />

زندگان،‏ نورانی سازد.‏<br />

اي ایوب متوجه شده،‏ مرا گوش بده،‏ و خاموش<br />

باش تا من سخن رانم.‏<br />

اگر سخنی داري به من جواب بده؛ سخن بگو زیرا<br />

تو حق هستی،‏ میخواهم آنرا با کمال میل بشنوم.‏<br />

و اگر نه،‏ تو مرا بشنو.‏ خاموش باش تا حکمت را<br />

به تو تعلیم دهم.‏<br />

.<br />

مزامیر 5 ،103<br />

10 ،36<br />

، من<br />

باب 3 ،103<br />

.17<br />

18. جان<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22. جان<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

34<br />

3 ،38<br />

18 ،105<br />

4 ،32<br />

9 ،10<br />

15 ،31<br />

11 ،19<br />

باب 27 ،13<br />

باب 24 ،13<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.14<br />

.15<br />

- 499 -


کسال<br />

هشرا<br />

كخا<br />

يرو<br />

يجا<br />

يرو<br />

يرأ<br />

یب<br />

ببا<br />

نک<br />

یم<br />

یکم<br />

.20<br />

ایوب<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

سپ.‏ الیهو سخت گفته،‏ گفت:‏<br />

ايحکیمان سخنان مرا بشنوید،‏ و اي عارفان،‏ به من<br />

گوش گیرید.‏<br />

زیرا گوش،‏ سخنان را امتحان میکند،‏ چنانکه کام،‏<br />

غذا را ذوق مینماید.‏ باب<br />

انصاف را براي خود اختیار کنیم،‏ و در میان خود<br />

نیکویی را بفهمیم.‏<br />

ایوب گفته است که بیگناه هستم.‏ و خدا<br />

داد مرا از من برداشته است.‏<br />

هرچند انصاف با من است دروغگو شمرده شدهام<br />

هرچند بیتقصیرم،‏ جراحت من علاجناپذیر است.‏ باب<br />

، و<br />

،6<br />

11 ،12<br />

.4<br />

5. چونکه<br />

.6<br />

4<br />

.7<br />

کدام شخص مثل ایوب است که مسخرهشدن را<br />

مثل آب مینوشد باب<br />

که در رفاقت بدکاران میشود،‏ و با مردان<br />

شریر رفتار مینماید؟ مزامیر<br />

زیرا گفت ه است انس ان را فای دهاي نیست ک ه<br />

رضامندي خدا را بجوید.‏<br />

پس هماکنون اي صاحبان شعور،‏ مرا بشنوید؛ دور<br />

از خدا که بدي کند،‏ و از قادرمطلق،‏ که ظلم نماید.‏ باب<br />

1 ،1<br />

16 ،15<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

3 ،8<br />

.11<br />

زیرا ک ه انس ان را به حسب عملش مکاف ات<br />

میدهد،‏ و بر هرکس موافق میرساند.‏ مزامیر<br />

،62<br />

13<br />

.12<br />

و به درستی که خدا بدي نمیکند،‏ و قادر مطلق<br />

انصاف را منحرف نمیسازد.‏ باب<br />

کیست که زمین را نظم داده،‏ و کیست که تمامی<br />

زمین را به او سپرده باشد.‏ باب ؛ مزامیر<br />

اگر او دل خود را به وي مشغول سازد،‏ اگر روح و<br />

دم خویش را نزد خود بازگیرد،‏<br />

تمامی بشر با هم هلاك میشوند و انسان به<br />

باز میگردد.‏ ؛ جامعه<br />

سپ.‏ اگر فهم داري این را بشنو،‏ و به صداي کلام<br />

من گوش ده.‏<br />

آیا کسی که از انصاف نفرت دارد سلطنت خواهد<br />

نمود؟ و آیا عادل کبیر را به گناه اسناد میدهی؟ مزامیر<br />

90 ،119<br />

23 ،36<br />

4 ،38<br />

7 ،12<br />

پیدایش 19 ،3<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

4 ،15<br />

.18<br />

آیا به پادشاه گفته میشود که تو بیارزش هستی،‏<br />

یا به نجیبان که شریر میباشید؟<br />

سپ.‏ چگونه به آنکه امیران را طرفداري نمینماید<br />

و ثروتمند را بر فقیر ترجیح نمیدهد.‏ زیرا که همه<br />

ایشان عمل دستهاي وياند؟ اعمال رسولان<br />

در لحظهاي در نصف شب میمیرند.‏ قوم مشوش<br />

شده،‏ میگذرند،‏ و زورآوران واسطه دست انسان<br />

هلاك میشوند.‏<br />

زیرا چشمان او بر راههاي انسان میباشد،‏ و تمامی<br />

قدمهایش را مینگرد.‏<br />

نیست و سایه مرگ نه،‏ که خطاکاران<br />

خویشتن را درآن پنهان نمایند.‏ مزامیر<br />

زیرا اندك زمانی بر هیچ کس تأمل نمیکند تا او<br />

پیش خدا به محاکمه بیاید.‏<br />

زورآوران را بدون تحقیق خُرد میکند،‏ و دیگران<br />

را به ایشان قرار میدهد.‏ لوقا<br />

هرآینه اعمال ایشان را تشخیص نماید،‏ و<br />

شبانگاه ایشان را واژگون میسازد تا هلاك شوند.‏ دانیال<br />

11 ،139<br />

51 ،1<br />

.21<br />

22. ظلمتی<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

30 ،5<br />

.26<br />

ب ه ج اي ش ریران ایش ان را م یزن د،‏ در<br />

مکاننظرکنندگان.‏<br />

از آن جهت که از متابعت او منحرف شدند،‏ و در<br />

همه روشهاي وي تأمل ننمودند.‏<br />

تا فریاد فقیر را به او برسانند،‏ و او فغان مسکینان<br />

را بشنود.‏ مزامیر<br />

او آرامی دهد کیست که در اضطراب اندازد،‏<br />

و چون خود را بپوشاند کیست که او را تواند دید؟<br />

خواه به امتی خواه به انسانی مساوي است،‏ رومیان<br />

تا مردمان ترسو سلطنت ننمایند و قوم را به دام<br />

گرفتار نسازند.‏<br />

اما آیا کسی هست که به خدا بگوید:‏ سزا یافتم،‏<br />

دیگر عصیان نخواهم ورزید،‏<br />

و آنچه را که نمیبینم تو به من بیاموز،‏ و اگر گناه<br />

کردم بار دیگر نخواهم نمود؟<br />

آیا برحسب تو جزا داده،‏ خواهد گفت:‏ چونکه<br />

تو رد میکنی پس تو اختیار و نه من،‏ و آنچه<br />

صواب میدانی بگو؟<br />

34. صاحبان شعور به من خواهند گفت،‏ بلکه هر مرد<br />

حکیمی که مرا میشنود<br />

که ایوب بدون معرفت حرف میزند و کلام او از<br />

فهم نیست.‏ باب<br />

کاش که ایوب تا به آخر آزموده شود،‏ زیرا که مثل<br />

شریران جواب میدهد.‏<br />

بر گناه خود گناه را اضافه ند و در<br />

میان ما دست میزند و به ضّد خدا سخنان بسیار<br />

میگوید.‏<br />

34 ،8<br />

35 ،39<br />

2 ،38<br />

13 ،9<br />

.27<br />

.28<br />

29. چون<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.35<br />

.36<br />

37. چونکه<br />

34 ،10<br />

19<br />

- 500 -


ته<br />

نک<br />

یان<br />

یم<br />

.5<br />

ایوب<br />

35<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و الیهو باز سخن گفته،‏ گفت:‏<br />

آیا این را انصاف میشماري که گفتی من از خدا<br />

عادلتر هستم؟<br />

زیرا گفتهاي براي تو چه فایده خواهد شد،‏ و به چه<br />

چیز بیشتر از گناهم منفعت خواهم یافت.‏<br />

من تو را جواب میگویم و رفقایت را با تو.‏<br />

به سوي آسمانها نظر و ببین و آسمانها را<br />

ملاحظه نما که از تو بلندترند.‏<br />

اگر گناه کردي به او چه رسانیدي؟ و اگر<br />

تقصیرهاي تو بسیار شد براي وي چه کردي؟<br />

اگر بیگناه شدي به او چه بخشیدي؟ و یا از دست<br />

تو چه چیز را گرفته است؟<br />

تو به مردي چون تو ضرر میرساند و عدالت تو<br />

به پسرانآدم فایده میرساند.‏<br />

از زی ادي ظلمها فریاد برمیآورند و از دست<br />

زورآوران التماس میکنند،‏<br />

و کسی نمیگوید که خداي آفریننده من کجا<br />

است که شبانگاه سرودها میبخشد<br />

و ما را از حیوانات زمین تعلیم میدهد،‏ و از<br />

پرندگان آسمان حکمت میبخشد.‏<br />

سپ.‏ به سبب تکبر شریران فریاد میکنند اما او<br />

اجابت نمینماید،‏<br />

زیرا خدا بیهودگی را نمیشنود و قادر مطلق برآن<br />

ملاحظه نمیفرماید.‏ یوحنا<br />

هرچند میگویی که او را نمیبینم،‏ اما دعوي در<br />

حضور وي است.‏ پ س منتظر او باش.‏<br />

و اما هماکنون از این سبب که در خشم خویش<br />

جریمه نکرده و به زیادي گناه اعتنا نمینماید،‏ جامعه<br />

از این ج ایوب دهان خود را به بیهودگی<br />

میگشاید و بدون معرفت سخنان بسیار میگوید.‏<br />

11 ،8<br />

31 ،9<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8. شرارت<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

36<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و الیهو باز گفت:‏<br />

براي من اندکی صبر کن تا تو را اعلام نمایم،‏ زیرا از<br />

براي خدا هنوز سخنی باقی است.‏<br />

علم خود را از دور خواهم آورد و به خالق خویش،‏<br />

عدالت را توصیف خواهم نمود.‏<br />

حقیقت کلام من دروغ نیست،‏ و آنکه در<br />

علم کامل است نزد تو حاضر است.‏<br />

اینک خدا قدیر است و کسی را اهانت نمیکند و در<br />

قوت عقل قادر است.‏<br />

6. ش ریر را زن ده نگ اه نم یدارد و داد مس کینان را<br />

میدهد.‏ مزامیر ؛<br />

چشمان خود را از عادلان برنمیگرداند،‏ بلکه ایشان<br />

را با پادشاهان بر تخت تا به ابد مینشاند،‏ پس<br />

سرافراشته میشوند.‏<br />

اما هرگاه به زنجیرها بسته شوند،‏ و به بندهاي<br />

مصیبت گرفتار گردند.‏<br />

آنگ اه اعم ال ایش ان را ب ه ایش ان م ینمایان د و<br />

تقصیرهاي ایشان را از اینکه تکبر نمودهاند<br />

و گوشهاي ایشان را براي تنبیه باز میکند،‏ و امر<br />

میفرماید تا از گناه بازگشت نمایند.‏ ؛ اول<br />

باب 16 ،33<br />

3 ،82<br />

5 ،45<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

25 ،18 تواریخ<br />

.<br />

11<br />

سپ.‏ اگر بشنوند و او را عبادت نمایند،‏ ایام خویش<br />

را در سعادت بسر خواهند برد،‏ و سالهاي خود را در<br />

شادم<br />

و اما اگر نشنوند از تیغ خواهند افتاد،‏ و بدون<br />

معرفت،‏ جان را خواهند سپرد.‏<br />

اما آنانی که در دل،‏ ترسو هستند خشم را ذخیره<br />

مینمایند،‏ و چون ایشان را میبندد التماس<br />

نمینمایند.‏<br />

ایشان در هنگام جوانی میمیرند و حیات ایشان با<br />

نااهلان تلف میشود.‏<br />

مصیبتکشان را به مصیبت ایشان نجات میبخشد<br />

و گوش ایشان را در تنگی باز میکند.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ تو را نیز از دهان مصیبت بیرون آورد،‏ در<br />

مکان وسیع که در آن تنگی نمیبود و محتواي سفره<br />

تو از پرواري پر میشد.‏ مزامیر<br />

و تو از داوري شریر پر هستی،‏ اما داوري و انصاف<br />

به هم پیوستهاند.‏<br />

بر حذر باش مبادا خشم تو را به فریب بدهد،‏ و<br />

زیادتی کفّاره تو را منحرف سازد.‏<br />

آیا او ثروت تو را به حساب خواهد آورد؟ نه،‏ نه<br />

طلا و نه تمامی قواي توانگري را.‏<br />

براي شب آرزومند مباش،‏ که امتها را از جاي<br />

ایشان میبرد.‏<br />

بر حذر باش که به گناه مایل نشوي،‏ زیرا که تو<br />

آن را بر مصیبت ترجیح دادهاي.‏<br />

ک.‏ ای ن خدا در قوت خود متعال میباشد.‏ کیست<br />

که مثل او تعلیم بدهد؟ مزامیر ؛<br />

کیست که روش او را نظم داده باشد؟ و کیست<br />

10 35<br />

12 ،94<br />

20 ،18<br />

9 ،25<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

4. چونکه<br />

- 501 -


هآن<br />

هآن<br />

یم<br />

یم<br />

هآن<br />

هآن<br />

یم<br />

هآن<br />

یکم<br />

یم<br />

بهی<br />

نی<br />

یم<br />

یب<br />

یب<br />

.9<br />

که بگوید تو بیانصافی نمودهاي ؟ باب<br />

به یاد داشته باش که اعمال او را بزرگ بداري که<br />

درباره ا مردمان میسرایند.‏<br />

همه آدمیان به ا مینگرند.‏ مردمانْ‏ آنها را از<br />

دور مشاهده مینمایند.‏<br />

اینک خدا متعال است و او را نمیشناسیم،‏ و<br />

شماره سالهاي او را تحقیق نتوان کرد.‏<br />

زیرا که قطرههاي آب را جذب میکند و آنها باران<br />

را از بخارات آن میچکاند.‏ باب<br />

که ابرها آن را به شدت میریزد و بر انسان به<br />

فراوانی میتراود.‏<br />

آیا کیست که بفهمد ابرها چگونه پهن شوند،‏<br />

یا رعدهاي خیمه او را بداند؟<br />

اینک نور خود را بر آن میگستراند و عم قهاي<br />

دریا را میپوشاند.‏<br />

زیرا که به واسطه ا قومها را داوري ند،‏ و<br />

خوراکی فراوانی میبخشد.‏ مزامیر<br />

دستهاي خود را با برق پوشاند،‏ و آن را بر<br />

هدف مأمور میسازد.‏<br />

رعدش از او خبر میدهد و گلهها از برآمدن او<br />

اطّلاع میدهند.‏<br />

ایوب<br />

10 ،34<br />

10 ،5<br />

15 ،18<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

37<br />

.1<br />

.2<br />

از این نیز دل من میلرزد و از جاي خود متحرك<br />

میگردد.‏<br />

گوش داده،‏ صداي آواز او را بشنوید،‏ و زمزمهاي را<br />

که از دهان وي صادر میشود،‏ مزامیر<br />

آن را در زیر تمامی آسمانها میفرستد،‏ و برق<br />

خویش را تا کرانهاي زمین.‏<br />

بعد از آن صداي غرّش میکند و به صداي شکوه<br />

خویش رعد میدهد،‏ و چون صدایش شنیده شد آنها<br />

را تأخیر نمینماید.‏<br />

5. خدا از صداي خود رعدهاي عجیب میدهد.‏ اعمال<br />

عظیمی که ما آنها را درك نمیکنیم به عمل میآورد.‏<br />

زیرا برف را میگوید:‏ بر زمین بیفت.‏ و همچنین<br />

بارش باران را و بارش بارانهاي زورآور خویش را.‏ مزامیر<br />

3 ،29<br />

.3<br />

.4<br />

.6<br />

8 ،148 ؛ 16 ،147<br />

.7<br />

.8<br />

دست هر انسان را مهر میسازد تا همه مردمان<br />

اعمال او را بدانند.‏<br />

آنگاه حیوانات وحشی به محل سکونت خود میروند<br />

و در بیشههاي خویش آرام میگیرند.‏ مزامیر<br />

از برجهاي جنوب گردباد میآید و از برجهاي شمال<br />

سرما.‏<br />

از دم خدا یخ بسته میشود و سطح آبها منجمد<br />

میگردد.‏<br />

ابرها را نیز به رطوبت سنگین سازد و ابرها،‏<br />

برق خود را پراکنده میکند.‏<br />

و آنها به وسیله او به هر سو منقلب شوند تا<br />

هرآنچه به ا امر فرماید بر روي تمامی زمین به عمل<br />

آورند.‏<br />

ا را براي تنبیه بفرستد یا به جهت زمین<br />

خود یا براي رحمت.‏<br />

اي ایوب ا را گوش کن.‏ بایست و در اعمال<br />

عجیب خدا تأمل کن.‏<br />

میدانی که خدا چگونه آنها را پر میکند و برق<br />

ابرهاي خود را درخشان میسازد؟<br />

آیا تو از سیر ابرها مطّلع هستی ؟ یا از اعمال<br />

عجیب او که در علم،‏ کامل است؟<br />

که چگونه رختهاي تو گرم میشود هنگامی که<br />

زمین از باد جنوبی ساکن میگردد؟<br />

آیا مثل او میتوانی آسمان را بگسترانی که مانند<br />

آینه ریختهشده مستحکم است؟<br />

ما را تعلیم بده که با وي چه توانیم گفت،‏ زیرا به<br />

سبب تاریکی سخن نیکو نتوانیم آورد.‏<br />

یا چون سخن گویم به او خبر داده شود یا<br />

انسان سخن گوید تا هلاك گردد.‏<br />

و حال آفتاب را نمیتوان دید،‏ هرچند در س پهر<br />

درخشان باشد تا باد وزیده،‏ آن را پاك کند.‏<br />

درخشندگی طلایی از شمال میآید و نزد خدا<br />

شکوه م است.‏<br />

قادر مطلق را درك نمیتوانیم کرد؛ او در قوت و<br />

راستی عظیم است و در عدالت کبیر که انصافی<br />

نخواهد کرد.‏<br />

بدین دلیل مردمان از او میترسند،‏ اما او بر همه<br />

دانادلان نمینگرد.‏ ؛<br />

9 ،96<br />

مزامیر 8 ،33<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. خواه<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

38<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه ایوب را از میان گردباد خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

کیست که مشورت را از سخنان علم تاریک<br />

میسازد؟ باب<br />

هماکنون کمر خود را مثل مرد ببند،‏ زیرا که از تو<br />

سؤال مینمایم پس مرا اعلام نما.‏ باب<br />

2 ،40<br />

35 ،34<br />

.3<br />

22 ،104<br />

- 502 -


كدر<br />

نیی<br />

ينا<br />

یم<br />

هرا<br />

هآن<br />

یم<br />

نک<br />

یس<br />

هآب<br />

ین<br />

یم<br />

ایوب<br />

.4<br />

وقتیکه زمین را بنیاد نهادم کجا بودي؟ بیان<br />

اگر فهم داري.‏ مزامیر<br />

کیست که آن را پیمایش نمود؟ اگر میدانی!‏ و<br />

کیست که ریسمانکار را بر آن کشید؟ امثال<br />

پایههایش بر چه چیز گذاشته شد؟ و کیست که<br />

سنگ زاویهاش را نهاد،‏<br />

هنگامی که ستارگان ص بح با هم خوشحالی<br />

میکردند،‏ و همه پسران خدا آواز شادمانی دادند؟<br />

و کیست که دریا را به درها مسدود ساخت،‏ وقتی<br />

که در رفت و از رحم بیرون آمد؟ مزامیر<br />

وقتی که ابرها را لباس آن گردانیدم و تاریکی غلیظ<br />

را قنداقه آن ساختم؟<br />

و حدي براي آن قرار دادم و پشتبندها و درها<br />

تع نمودم؟ امثال<br />

و گفتم تا به اینجا بیا و تجاوز منما،‏ و در اینجا<br />

امواج سرکش تو بازداشته شود؟<br />

آیا تو از ابتداي عمر خود صبح را فرمان دادي،‏ و<br />

خورشید را به جایش عارف گردانیدي،‏<br />

تا انتهاي زمین را فرو گیرد و شریران از آن<br />

افشانده شوند؟<br />

مثل گل زیر خاتم تبدیل گردد و همه چیز مثل<br />

لباس صورت میپذیرد.‏<br />

و نور شریران از ایشان گرفته شود،‏ و بازوي<br />

بلند شکسته میگردد.‏ باب<br />

آیا به چشمههاي دریا داخل شده،‏ یا به عمقهاي<br />

اعماق رفتهاي؟<br />

آیا درهاي مرگ براي تو باز شده است؟ یا درهاي<br />

سایه مرگ را دیدهاي؟<br />

آیا په زمین را درك کردهاي؟ خبر بده اگر این<br />

همه را میدانی!‏<br />

مسکن نور کدام است،‏ و مکان ظلمت کجا<br />

میباشد،‏<br />

تا آن را به مرزش برسانی،‏ و راههاي خانه او را<br />

نمایی؟<br />

میدانی،‏ چونکه در آنوقت متولد شدي،‏ و<br />

عدد روزهایت بسیار است!‏<br />

آیا به مخزنهاي برف داخل شده،‏ وخزینههاي<br />

تگرگ را مشاهده نمودهاي،‏<br />

که ا را به جهت وقت تنگی نگاه داشتم،‏ به<br />

جهت روز نبرد و جنگ؟ مکاشفه<br />

به چه روشی روشنایی تقسیم شود،‏ و باد<br />

شرقی بر روي زمین منتشر میگردد؟<br />

کیست که رودخانهاي براي سیل کند،‏ یا راهی به<br />

جهت صاعقهها ساخت،‏ مزامیر<br />

تا بر زمینی که ک در آن نیست ببارد و بر<br />

بیابانی که در آن آدمی نباشد،‏<br />

تا زمین ویران و بایر را سیراب کند،‏ و علفهاي تازه<br />

را از آن برویاند؟<br />

آیا باران را پدري هست؟ یا کیست که قطرات<br />

شبنم را تولید نمود؟<br />

از رحم کیست که یخ بیرون آمد؟ و ژاله آسمان را<br />

کیست که تولید نمود؟ مزامیر<br />

ا مثل سنگ منجمد میشود،‏ و سطح اعماق یخ<br />

میبندد.‏<br />

آیا عقد ثریا را میبندي؟ یا بندهاي جبار را<br />

میگشایی؟ باب<br />

آی ا برجه اي فصله ا را در زم ان آنه ا بی رون<br />

میآوري؟ و دباکبر را با خواهران او رهبري<br />

مینمایی؟<br />

آیا قانونهاي آسمان را میدانی؟ یا آن را بر زمین<br />

مسلّط میگردانی؟<br />

آیا صداي خود را به ابرها میرسانی تا سیل آبها<br />

تو را بپوشاند؟<br />

آیا برقها را میفرستی تا روانه شوند،‏ و به تو<br />

بگویند اینک حاضریم؟<br />

کیست که حکمت را در باطن نهاد یا شعور را به<br />

دل بخشید؟<br />

کیست که با حکمت،‏ ابرها را بشمارد؟ و کیست<br />

که مشکهاي آسمان را بریزد،‏<br />

غبار گلشده،‏ جمع میشود و کلوخها با هم<br />

میچسبند؟<br />

آیا شکار را براي شیر ماده صید میک ؟ و<br />

اشتهاي شیر ژیان را سیر مینمایی،‏<br />

هنگامی که در محل سکونت خود خویشتن را<br />

جمع میکنند و در بیشه در کمین مینشینند؟ باب<br />

،37<br />

7 ،135<br />

16 ،147<br />

9 ،9<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

38. چون<br />

.39<br />

.40<br />

8<br />

.41<br />

کیست که غذا را براي کلاغها آماده سازد،‏<br />

چون بچههایش نزد خدا فریاد برمیآورند،‏ و به سبب<br />

نبودن خوراك آواره میگردند؟ مزامیر<br />

9 ،147<br />

39<br />

1. آیا وقت زاییدن بز کوهی را میدانی؟یا زمان وضع<br />

4 ،30<br />

4 ،148<br />

مزامیر 7 ،33<br />

21 ،16<br />

18 ،18<br />

26 ،102<br />

29 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. حتماً‏<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

- 503 -


كخا يرو<br />

یم<br />

هآن<br />

هآن<br />

یکم<br />

هآن<br />

بهی<br />

يجا<br />

نهی<br />

یم<br />

هان<br />

یم<br />

.22<br />

حمل آهو را نشان میدهی؟<br />

آیا ماههایی را که کامل سازند حساب توانی<br />

کرد؟ یا زمان زاییدن ارا میدانی؟<br />

شده،‏ بچههاي خود را میزایند و از دردهاي<br />

خود فارغ میشوند.‏<br />

بچههاي ا قوي شده،‏ در بیابان رشد نند،‏<br />

میروند و نزد آنها برنمیگردند.‏<br />

کیست که خر وحشی را رها کرده،‏ آزاد ساخت،‏ و<br />

کیست که بندهاي گورخر را باز نمود،‏<br />

که من بیابان را خانه او ساختم،‏ و شورهزار را<br />

مسکن او گردانیدم؟<br />

به غوغاي شهر میخندد و خروش رمهبان را گوش<br />

نمیگیرد.‏<br />

دایره کوهها چراگاه او است و هرگونه سبزه را<br />

میطلبد.‏<br />

آیا گاو وحشی راضی شود که تو را خدمت نماید،‏ یا<br />

نزد آخور تو منزل گیرد؟<br />

آیا گاو وحشی را به ریسمانش به شیار توانی<br />

بست؟ یا درهها را از عقب تو صاف خواهد نمود؟<br />

آیا از اینکه قوتش عظیم است بر او اعتماد خواهی<br />

کرد؟ و کار خود را به او حواله خواهی نمود؟<br />

آیا براو توکل خواهی کرد که محصولت را باز آورد<br />

و آن را به خرمنگاهت جمع کند؟<br />

بال شترمرغ به شادي متحرّك میشود و اما پر و<br />

بال او مثل لکلک نیست.‏<br />

زیرا که تخمهاي خود را به زمین وامیگذارد و بر<br />

ا را گرم میکند،‏<br />

و فراموش میکند که پا آنها را میافشرد،‏ و<br />

حیوانات وحشی صحرا آنها را پایمال میکنند.‏<br />

با بچههاي خود سختیمیکند که گویا از آن او<br />

نیستند؛ محنت او باطل است و متأسف نمیشود.‏<br />

زیرا خدا او را از حکمت محروم ساخته،‏ و از شعور<br />

او را سهمی نداده است.‏<br />

هنگامی که به بلندي پرواز میکند،‏ اسب و<br />

سوارش را مسخره مینماید.‏<br />

آیا تو اسب را قوت داده و گردن او را به یال<br />

ملبس گردانیدهاي؟<br />

آیا او را مثل ملخ به جست وخیز آوردهاي؟<br />

خروش شیهه او م است.‏<br />

بر زمین پا زده،‏ از قوت خود وجد مینماید و به<br />

مقابله مسلّحان بیرون میرود.‏<br />

ایوب<br />

بر ترس خندیده،‏ هراسان نمیشود،‏ و از دم<br />

شمشیر برنمیگردد.‏<br />

تیردان بر او چکچک میکند،‏ و نیزه درخشنده و<br />

سر نیزه<br />

با خشم و عصبانیت زمین را مینوردد.‏ و چون<br />

شیپور صدا میکند نمیایستد،‏<br />

وقتی که شیپور نواخته شود هههه گوید و<br />

جنگ را از دور استشمام میکند،‏ و خروش سرداران و<br />

غوغا را.‏ اعداد<br />

آیا از حکمت تو شا میپرد؟ و بالهاي خود را<br />

بطرف جنوب پهن میکند؟<br />

آیا از فرمان تو عقاب صعود مینماید و آشی<br />

خود را به بلند میسازد؟ ارمیا<br />

بر صخره ساکن شده،‏ محل سکونت میسازد.‏ بر<br />

صخره تیز و بر قله کوه.‏<br />

از آنجا خوراك خود را به نظر میآورد و چشمانش<br />

از دور مینگرد.‏<br />

بچههایش خون را میمکند و جایی که لاشه ها<br />

هستند،‏ او آنجا است.‏ حبقوق ؛ متی<br />

16 ،49<br />

28 ،24<br />

8 ،1<br />

9 ،10<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

40<br />

.1<br />

.2<br />

و یهوه از طوفان پاسخ داده،‏ به ایوب فرمود:‏<br />

آیا جر و بحث کننده با قادرمطلق دشمنی نماید؟<br />

کسی که با خدا حق خواهی کند آن را جواب بدهد.‏<br />

9 ،45 ؛ 11 ،41 اشعیا<br />

.3<br />

.4<br />

آنگاه ایوب یهوه را جواب داده،‏ گفت:‏<br />

اینک من حقیر هستم و به تو چه جواب دهم؟<br />

دست خود را به دهانم گذاشتهام باب ؛<br />

یک مرتبه گفتم و تکرار نخواهم کرد.‏ بلکه دو مرتبه<br />

و نخواهم افزود.‏<br />

سپ.‏ یهوه ایوب را از گردباد خطاب کرد و فرمود:‏<br />

هماکنون کمر خود را مثل مرد ببند.‏ از تو سؤال<br />

مینمایم و مرا اعلام کن.‏ باب<br />

آیا داوري مرا نیز باطل نمایی؟ و مرا محکوم<br />

میسازي تا خویشتن را عادل بنمایی؟ مزامیر ؛ رومیان<br />

9 ،29<br />

6 ،51<br />

5 ،21<br />

.<br />

3 ،38<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

4 ،3<br />

.9<br />

آیا تو را مثل خدا بازویی هست؟ و با صدا مثل او<br />

رعد توانی کرد؟<br />

هماکنون خویشتن را به شکوه و عظمت زینت<br />

بده،‏ و به عزّت و عظمت ملبس ساز.‏<br />

.10<br />

.2<br />

3. خم<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

- 504 -


ین<br />

يرو<br />

يرو<br />

بکی<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

11. شدت خشم خود را بریز و به هرکه متکبر است<br />

نظر افکنده،‏ او را به زیر انداز.‏<br />

بر هرکه متکبر است نظر کن و او را خوار بساز و<br />

شریران را در جاي ایشان پایمال کن.‏ مزامیر<br />

ایشان را با هم در خاك پنهان نما و رویهاي<br />

ایشان را درجاي مخفی محبوس کن.‏<br />

آنگاه من نیز درباره تو اقرار خواهم کرد،‏ که دست<br />

راستت تو را نجات تواند داد.‏<br />

اینک بهیموت که او را با تو آفریدهام که علف را<br />

مثل گاو میخورد،‏<br />

همانا قوت او در کمرش میباشد،‏ و توانایی وي در<br />

رگهاي شکمش<br />

دم خود را مثل سرو آزاد میجنباند.‏ رگهاي رانش<br />

به هم پیچیده است.‏<br />

استخوانهایش مثل لولههاي برنجین و اعضایش<br />

مثل تیرهاي آهنین است.‏<br />

او نوبر راه خدا است.‏ آن که او را آفرید شمشیرش<br />

را به او داده است.‏<br />

به درستی که کوهها برایش علوفه میرویاند،‏ که<br />

در آنها تمامی حیوانات صحرا بازي میکنند؛<br />

او با کمال میل زیر سایه میخوابد.‏ در نیزار و در<br />

مرداب.‏ مزامیر<br />

بوتهها او را به سایه خود میپوشاند،‏ و بیدهاي<br />

نهر،‏ وي را احاطه مینماید.‏<br />

اینک رودخانه طغیان میکند،‏ اما او نمیترسد و<br />

اگر چه اُردن در دهانش ریخته شود آرام خواهد بود.‏<br />

آیا میتوان به چشمانش نگریست.‏ یا بی وي را<br />

با قلاّب سوراخ توان کرد؟<br />

ایوب<br />

8 ،75<br />

.<br />

31 ،68<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

41<br />

.1<br />

آیا لویاتان را با قلاّب توانی کشید؟ یا زبانش را با<br />

ریسمان توانی فشرد؟ اشعیا<br />

آیا در بینی او مهار توانی کشید؟ یا چانهاش را با<br />

قلاّب سوراخ کنی؟<br />

آیا او نزد تو خواهش زیاد خواهد نمود؟ یا سخنان<br />

ملایم به تو خواهد گفت؟<br />

آیا با تو عهد خواهد بست یا او را براي بندگی<br />

دایمی خواهی گرفت؟<br />

آیا با او مثل گنجشک بازي توانی کرد؟ یا او را براي<br />

کنیزان خود توانی بست؟<br />

آیا جماعت صیادان از او داد و ستد خواهند کرد؟ یا او<br />

را در میان تاجران تقسیم خواهند نمود؟<br />

آیا پوست او را با نیزهها مملّو توانیکرد؟ یا سرش را<br />

با نیزههاي ماهیگیران؟<br />

اگر دست خود را بر او بگذاري جنگ را به یاد<br />

خواهی داشت و دیگر نخواهی کرد.‏<br />

اینک امید به او باطل است.‏ آیا از دیدنش نیز آدمی<br />

به درافکنده نمیشود؟<br />

کسی اینقدر احمق نیست که او را برانگیزاند.‏ پ س<br />

کیست که در حضور من بایستد؟<br />

چه.‏ کسی چیزي قبلاً‏ به من داده،‏ تا به او باز پس<br />

بدهم؟ هرچه زیر آسمان است از آن من میباشد.‏ رومیان<br />

.10<br />

11<br />

5 ،19 ؛ خروج 35 ،11<br />

.12<br />

درباره اعضایش خاموش نخواهم شد و بلکه از<br />

قدرت عظیمش و جمال تر او خبر خواهم داد.‏<br />

کیست که لباس او را باز تواند نمود؟ و<br />

کیست که در میان دو ردیف دندانش دست ببرد؟<br />

کیست که دروازههاي گلویش را بگشاید؟ دایره<br />

دندانهایش هولناك است.‏<br />

زورآورش فخر او میباشد،‏ محکم به هم<br />

وصل شده و چسبیده است.‏<br />

با یکدیگر چنان چسبیدهاند که هوا از میان آنها<br />

نمیگذرد.‏<br />

با همدیگر چنان وصل شدهاند و با هم چسبیده<br />

اند که جدا نمیشوند.‏<br />

از عطسههاي او نور ساطع میگردد و چشمان او<br />

مثل پلکهاي خورشید است.‏<br />

از گلویش مشعلها بیرون میآید و شعلههاي آتش<br />

برمیجهد.‏<br />

از بینیهاي او دود برمیآید مثل دیگ جوشنده و<br />

منبع.‏<br />

از نفس او جرقهها افروخته میشود و از دهانش<br />

شعله بیرون میآید.‏<br />

بر گردنش نیرو نشسته است،‏ و در حوصله اوست<br />

آنچه را که نابود میکند.‏<br />

گوشت او به هم چسبیده است،‏ و بر وي<br />

مستحکم است که تکان نمیخورد.‏<br />

دلش مثل سنگ مستحکم است،‏ و مانند سن گ<br />

زیرین آسیاب محکم میباشد.‏<br />

او برمیخیزد،‏ نیرومندان هراسان میشوند،‏ و<br />

از ترس بیخود میگردند.‏<br />

اگر شمشیر به او انداخته شود اثر نمیکند،‏ و نه<br />

.13<br />

.14<br />

15. سپرهاي<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23. طبقات<br />

.24<br />

25. چون<br />

.26<br />

1 ،27<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 505 -


یم<br />

هرا<br />

ته<br />

تک<br />

وكپ<br />

هع<br />

نیزه و نه مزراق و نه تیر.‏<br />

آهن را مثل کاه میشمارد و برنج را مانند چوب<br />

پوسیده.‏<br />

تیرهاي کمان او را فرار نمیدهد و سنگهاي<br />

فلاخن نزد او به کاه تبدیل میشود.‏<br />

گرز مثل کاه شمرده میشود و بر سوسه حر<br />

سرنیزه میخندد.‏<br />

در زیرش پارههاي سفال تیز است و سخره هاي<br />

تیز را مثل گل پهن میکند.‏<br />

اعماق را مثل منبع جوشاند و دریا را مانند<br />

دیگ عطّاران میگرداند.‏<br />

را در عقب خویش تابان میسازد به نوعی که<br />

اعماق را سفیدمو گمان میبرند.‏<br />

بر روي خاك نظیر او نیست،‏ که بدون ترس<br />

آفریده شده باشد.‏<br />

بر هرچیز بلند نظر میافکند و بر همه مغروران<br />

پادشاه است.‏<br />

ایوب<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

42<br />

.1<br />

.2<br />

و ایوب یهوه را جواب داده،‏ گفت:‏<br />

میدانم که به هر چیز قادر هستی،‏ و ابداً‏ قصد تو را<br />

منع نتوان نمود.‏ لوقا<br />

کیست که مشورت را بیعلم مخفی میسازد؟ اما<br />

من به آنچه نفهمیدم سخن گفتم.‏ به چیزهایی که<br />

فوق از عقل من بود و نمیدانستم.‏<br />

هماکنون بشنو تا من سخن گویم؛ از تو سؤال<br />

مینمایم مرا تعلیم بده.‏<br />

از شنیدن گوش درباره تو شنیده بودم اما هماکنون<br />

چشم من تو را میبیند.‏<br />

از این ج از خویشتن تنفر دارم و در خاك و<br />

خاکستر توبه مینمایم.‏<br />

و آن هنگام،‏ از اینکه یهوه این سخنان را به ایوب<br />

گفته بود که یهوه به الیفاز تیمانی فرمود:‏ خشم من بر<br />

تو و بر دو رفیقت افروخته شده،‏ زیرا که درباره من<br />

آنچه راست است مثل بندهام ایوب نگفتید.‏ باب<br />

سپ.‏ حال هفت گوساله و هفت قوچ براي خود<br />

بگیرید و نزد بنده من ایوب رفته،‏ قربانی سوختنی به<br />

جهت خویشتن بگذرانید؛ و بندهام ایوب به جهت شما<br />

دعا خواهد نمود،‏ زیرا که او را مستجاب خواهم فرمود،‏<br />

مبادا پاداش حماقت شما را به شما برسانم،‏ چونکه<br />

درباره من آنچه راست است مثل بندهام ایوب نگفتید.‏<br />

سپ.‏ الیفاز تیمانی و بلدد شوحی و صوفر نعماتی<br />

رفته،‏ به نوعی که یهوه به ایشان امرفرموده بود،‏ عمل<br />

نمودند؛ و یهوه ایوب را مستجاب فرمود.‏<br />

و چون ایوب براي یارانِ‏ خود دعا کرد،‏ یهوه<br />

مصیبت او را دور ساخت و یهوه به ایوب دو چندان<br />

آنچه پیش داشته بود عطا فرمود.‏ باب<br />

و هم ه ب رادرانش و هم ه خ واهرانش و تم امی<br />

آشنایان قدیمش نزد وي آمده،‏ در خانهاش با وي نان<br />

خوردند و او را درباره تمامی مصیبتی که یهوه به او<br />

رسانیده بود ، او را دلداري و تسلّی دادند،‏ و هرکس<br />

یک کسیطه و هرکس یک حلقه طلا به او داد.‏<br />

و یهوه آخر ایوب را بیشتر از اول او مبارك فرمود،‏<br />

چنانکه او را چهارده هزار گوسفند و شش هزار شتر و<br />

هزار جفت گاو و هزار الاغ ماده بود.‏<br />

و او را هفت پسر و سه دختر بود.‏<br />

و دختر اول را یمیمه و دوم را قَصی و سوم را<br />

کَرنْ-‏ ه نام نهاد.‏<br />

و در تمامی زمین مثل دختران ایوب زنان خوش<br />

چهره یافت نشدند و پدر ایشان،‏ ایشان را در میان<br />

برادرانشان ارثی داد.‏<br />

و بعد از آن ایوب صد و چهل سال زندگانی نمود و<br />

پسران خود و پسران پسران خود را تا پشت چهارم<br />

دید.‏<br />

17 سپ.‏ ایوب پیر و سالخورده شده،‏ وفات یافت.‏<br />

7 ،8<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

1 ،4<br />

37 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

9<br />

- 506 -


يار<br />

يبا<br />

يها<br />

مزامیر<br />

مزامیرر<br />

مقدمه<br />

کتاب مزامیر که به زبور داود نیز شهرت دارد،‏ یکی از دلپذیرترین کتب کتابمقدس است.‏ این کتاب مجموعهاي<br />

است از شعر و سرود که بزبانی شیوا،‏ روحیات و رویدادهاي تاریخی قوم یهود را بیان میکند.‏ بیشتر بخشهاي<br />

این کتاب در زمان داود پادشاه و کمی بعد از آن نگارش یافته است ‏.زبور داود را قوم یهود پس از بازگشت از<br />

اسارت بابل،‏ بعنوان کتاب سرود بکار میبرد.‏<br />

هفتاد و دو مزمور را داود نوشته؛ دو مزمور را سلیمان،‏ دوازده مزمور را آساف،‏ نُه مزمور را خاندان قورح و بالاخره<br />

یک مزمور را موسی برشته تحریر درآورده.‏ مزامیر روحیات مردم را در هنگام شادي و غم بیان میکند.‏ از این<br />

کتاب میفهمیم که در هر روحیه و حالتی که باشیم میتوانیم قلب خود را بسوي خدا بگشاییم و با وي راز و<br />

نیاز کنیم.‏ همچنین،‏ در این کتاب با سرودهاي زی پرستش خدا آشنا میشویم.‏ مطالب این کتاب به خواننده<br />

کمک میکند تا نه فقط مشکلات خود را با سرور در میان بگذارد بلکه او را براي نعمتهایش ستایش کند.‏<br />

موضوع اصلی کتاب مزامیر پرستش است.‏ این واژه بیش از بار در این کتاب بکار رفته؛ توکل و واژه<br />

مشابه،‏ بار.‏ آیه کلیدي این کتاب را میتوان در‎150:6‎ یافت:‏ هرکه جان در بدن دارد سرور را ستایش کند!‏<br />

سرور را سپاس باد!‏<br />

200<br />

57<br />

علاقۀ عیسی مسیح به مزامیر<br />

مزامیر آنچنان در برگیرندة بخشی از حالات روحی سرور عیسی مسیح میباشند که او شرح دردها و مجاهدات<br />

او<br />

خود را در مرگ بر روي صلیب،‏ از این کتاب نقل میکند<br />

فرمود که بسی از مطالب مزامیر مربوط به او میباشند<br />

22) ، 5 : 31 ، 1 : متی ، 46 : 27 لوقا (46 : 23<br />

‏(لوقا .(44 : 24<br />

- 507 -


يرو<br />

يها<br />

يار<br />

يار<br />

؛<br />

کتاب اول<br />

1<br />

خوشبختی واقعی<br />

مزامیر<br />

(41-1)<br />

1. خوشبحال کسی که با خدانشناسان مشورت<br />

نمیکند و راه گناهکاران را در پیش نمیگیرد و با<br />

کسانی که مسخره میکنند همنشین نمیشود،‏ مزامیر<br />

1 ،119<br />

17 ،15 ؛ ارمیا 1 ،128<br />

.2<br />

بلکه مشتاقانه از دستورات یهوه پی میکند و<br />

شب و روز در آنها تفکر مینماید.‏ مزامیر ؛ تثنیه<br />

او همچنین درختی است که در کنار نهرهاي آب<br />

کاشته شده و به موقع میوه میدهد و برگهایش هرگز<br />

پژمرده نمیشوند؛ کارهاي او همیشه ثمر بخش است.‏<br />

7 ،6<br />

1 ،112<br />

.3<br />

8 ،17 ارمیا<br />

.4<br />

اما بیخدایان چنین نیستند.‏ بلکه مثل کاهند که<br />

باد آنرا پراکنده میکند.‏ مزامیر ؛ اشعیا ؛ صفنیا<br />

به این دلیل در برابر مسند داوري محکوم خواهند<br />

شد و به جماعت خداشناسان راه نحواهند یافت.‏<br />

زیرا یهوه راه درستکاران را میشناسد،‏ اما بیخدایان<br />

به سوي نابودي پیش میروند.‏ ایوب<br />

2 ،2<br />

5 ،29<br />

10 ،23<br />

5 ،35<br />

.5<br />

.6<br />

2<br />

اراده خدا و فکر باطل انسانی<br />

.1<br />

چرا امتها شورش نمودهاند و طوائف در باطل تفکر<br />

میکنند؟ مزامیر ؛ اعمال رسولان<br />

پادشاهان زمین برمیخیزند و امیران با هم مشورت<br />

نمودهاند،‏ به ضد یهوه و به ضد مسح شده او؛ مزامیر<br />

5 ،48<br />

25 ،4<br />

17 .13 ،22<br />

.2<br />

14 31، ؛ مزامیر<br />

.3<br />

.4<br />

بگذار بندهاي ایشان را آزاد سازیم و زنجیر<br />

ایشان را از خود بیندازیم.‏<br />

او که بر تخت آسمانها نشسته است میخندد.‏ یهوه<br />

ایشان مسخره میکند.‏ مزامیر ؛ ؛ امثال<br />

آنگاه در خشم خود بدیشان سخن خواهد گفن و به<br />

خشم خویش ایشان را آشفته خواهد ساخت.‏<br />

و من پادشاه خود را نصب کردهام،‏ بر کوه مقدس<br />

خود صهیون.‏ امثال<br />

فرمان را اعلام میکنم:‏ یهوه به من فرموده است:‏ تو<br />

امروز تو هستی پسر من<br />

را تولید کردم.‏<br />

13، اعمال رسولان<br />

5 ،5 ؛ 5 ،1 ؛ عبراانیان 33<br />

.8<br />

از من درخواست کن و امتها را به میراث تو<br />

خواهم داد و انتهاي زمین را ملک تو خواهم گردانید.‏<br />

8 ،82 ؛ 6 ،16 مزامیر<br />

.9<br />

ایشان را به عصاي آهنین خواهی<br />

کوزة کوزهگر آنها را خرد خواهی نمود.‏<br />

شکست؛ مثل<br />

2، ؛ مکاشفه 4 11، اشعیا<br />

39 ،18 ؛ مزامیر 27<br />

.10<br />

و هماکنون اي پادشاهان تفکر نمایید!‏ اي داوران<br />

جهان متنبه گردید!‏<br />

یهوه را با ترس خدمت کنید و با لرز شادي<br />

نمایید!‏ فیلیپیان<br />

پسر را ببوسید مبادا خشمگین شود و از روش<br />

هلاك شوید،‏ زیرا خشم او به اندکی افروخته میشود.‏<br />

خوشابحال همۀ آنانی که بر او توکّل دارند.‏ تثنیه<br />

19 .15 ،18<br />

12 ،2<br />

.11<br />

.12<br />

3<br />

یاري از سوي سرور<br />

.1<br />

مزمور داود وقتی که از پسر خود ابشالوم فرار کرد<br />

اي یهوه!‏ دشمنانم چه بسیار شدهاند.‏ بسی به<br />

ضد من برمیخیزند.‏ دوم سموئیل<br />

بسی براي جان من میگویند:‏ به جهت او در<br />

خدا خلاصی نیست.‏ سلاه مزامیر<br />

لیکن تو اي یهوه گرداگرد من سپر هستی،‏ شکوه<br />

من و فرازندة سر من.‏<br />

با صداي خود نزد یهوه میخوانم و مرا از کوه<br />

مقدس خود اجابت مینماید.‏ سلاه<br />

و اما من دراز کشیده،‏ به خواب رفتم و بیدار شدم<br />

زیرا یهوه مرا همایت میکند.‏<br />

از ملت ده هزار نفري ترسی ندارم که گرداگرد من<br />

صف بستهاند.‏ مزامیر<br />

اي یهوه،‏ برخیز!‏ اي خداي من،‏ مرا برهان!‏ زیرا بر<br />

صورت همۀ دشمنانم زدي؛ دندانهاي شریران را<br />

شکستی.‏ مزامیر<br />

نجات از آن یهوه است و برکت تو بر قوم تو<br />

میباشد.‏ سلاه مزامیر ؛ اشعیا 43،<br />

14 ،15<br />

19 ،25<br />

9 ،4<br />

12 ،74<br />

3 ،27<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

4<br />

طلب کمک در تنگی<br />

11<br />

براي سالار سرود خوانان بر ذوات اوتار.‏ مزمور داود<br />

26 ،1<br />

9 ،59<br />

13 ،37<br />

23 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

508


يار<br />

يها<br />

یست<br />

یمت<br />

يها<br />

يرو<br />

.9<br />

مزامیر<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

اي خداي عدالت من،‏ چون بخوانم مرا مستجاب<br />

فرما.‏ در تنگی مرا وسعت دادي.‏ بر من کرم فرموده،‏<br />

دعاي مرا بشنو.‏<br />

اي پسران انسان تا به کی شکوه من عار خواهد بود،‏<br />

و بطالت را دوست داشته،‏ دروغ را خواهید طلبید؟<br />

سلاه<br />

اما بدانید که یهوه مرد صالح را براي خود انتخاب<br />

کرده است،‏ و چون او را بخوانم یهوه خواهد شنید.‏ یوحنا<br />

49 ،8<br />

.4<br />

بلرزید و گناه مورزید.‏ در دلها بر بسترهاي خود<br />

تفّکر کنید و خاموش باشید.‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

توکل<br />

یهوه را بگذرانید و بر عدالت قربانی نمایید.‏ افسسیان<br />

میگویند:‏ کیست که به ما احسان نماید؟<br />

بسی اي یهوه نور چهرة خویش را بر ما برافراز.‏ مزامیر<br />

در دل من پدید آوردهاي،‏ بیشتر از وقتی<br />

اعداد<br />

گردید.‏ افزون ایشان و شیرة غّله که با آرامش دراز میکشم و به خواب هم میروم زیرا<br />

که تو فقط اي یهوه مرا در اطمینان ساکن میسازي.‏<br />

26<br />

9 ،62<br />

،6<br />

10 ،6<br />

26 ،4<br />

.5<br />

.6<br />

7. شادمانی<br />

.8<br />

6 ،26 لاویان<br />

5<br />

درخواست هدایت به راه راست<br />

.1<br />

.٢<br />

براي سالار سرود خوانان برذوات نفخه.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه،‏ به سخنان من گوش بده!‏ به ناله من<br />

توجه فرما!‏<br />

اي پادشاه و خداي من،‏ به صداي فریادم توجه کن<br />

زیرا که نزد تو دعا میکنم.‏ مزامیر ؛<br />

اي یهوه صبحگاهان صداي مرا خواهی شنید؛<br />

بامدادان دعاي خود را نزد تو آراسته میکنم و انتظار<br />

میکشم.‏ مزامیر<br />

زیرا تو خدایی نی که به شرارت تمایل داشته<br />

باشی،‏ و گناهکار نزد تو ساکن نخواهد شد.‏<br />

متکبران در نظر تو نخواهند ایستاد.‏ از همۀ<br />

بطالتکنندگان نفرت داري.‏<br />

دروغگویان را هلاك خواهی ساخت.‏ یهوه شخص<br />

خونخوار و حیلهگر را ناپاك میدارد.‏<br />

و اما من از فراوانی رحمت تو به خانهات داخل<br />

خواهم شد،‏ و از ترس تو بسوي معبد محل مقدس تو<br />

عبادت خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

اي یهوه،‏ بسبب دشمنانم مرا به عدالت خود هدایت<br />

نما و راه خود را پیش من راست گردان.‏<br />

زیرا در زبان ایشان راستی نیست؛ باطن ایشان<br />

محض شرارت است؛ گلوي ایشان قبر گشاده است و با<br />

زبانهاي خود تظاهر میکنند.‏ مزامیر<br />

اي خدا،‏ ایشان را تقصیر کار بدان،‏ تا به سبب<br />

مشورتهاي خود بیفتند،‏ و به زیادي خطایاي ایشان،‏<br />

ایشان را دور انداز زیرا که بر تو فتنه کردهاند،‏ رومیان<br />

،3<br />

11 ،27<br />

.10<br />

4 ،140 ؛ مزامیر 13<br />

.11<br />

و همه همایت شوندگانت شادي خواهند کرد و تا<br />

به ابد خوشحالی خواهند نمود.‏ زیرا که پناهگاه ایشان<br />

تو هستی و آنانی که اسم تو را دوست میدارند،‏ در تو<br />

وجد خواهند نمود.‏ مزامیر<br />

زیرا تو اي یهوه مرد عادل را برکت خواهی داد،‏ او<br />

را به رضامندي مثل سپر احاطه خواهی نمود.‏ مزامیر<br />

،91<br />

6 ،9<br />

.12<br />

28 ،3 ؛ دانیال 4<br />

6<br />

دعا به هنگام پریشانی<br />

.1<br />

.2<br />

براي سالار سرود خوانان برذوات اوتار برثمانی.‏ مزمور<br />

داود<br />

اي یهوه،‏ مرا در خشم خود توبیخ منما و مرا در<br />

خشم خویش تنبیه مکن!‏<br />

اي یهوه،‏ بر من کرم فرما زیرا که پژمردهام!‏ اي<br />

یهوه،‏ مرا شفا ده زیرا که استخوانهایم مضطرب است،‏<br />

2 ،38 مزامیر<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و جان من بشدت پریشان است.‏ پس تو اي یهوه،‏ تا<br />

به کی؟<br />

اي یهوه،‏ رجوع کن و جانم را خلاصی ده!‏ به رحمت<br />

خویش مرا نجات بخش!‏<br />

زیرا که در مرگ ذکر تو نمیباشد!‏ در جهنم کیست<br />

که تو را حمد گوید؟ مزامیر ؛<br />

از نالۀ خود واماندهام!‏ تمامی شب تخت خواب<br />

خود را غرق میکنم،‏ و بستر خویش را به اشکها تر<br />

میسازم!‏<br />

چشم من از غصه کاهیده شد و بسبب همۀ<br />

دشمنانم تار گردید.‏ مزامیر ؛ مراثی ارمیا<br />

اي همۀ بدکاران از من دور شوید،‏ زیرا یهوه آواز<br />

گریۀ مرا شنیده است!‏ مزامیر ؛<br />

یهوه التماس مرا شنیده است.‏ یهوه دعاي مرا اجابت<br />

خواهد نمود.‏ مزامیر ؛ متی<br />

همۀ دشمنانم به شدت خجل و پریشان خواهند<br />

2 ،1<br />

132 ،119<br />

10 ،88<br />

16 ،86<br />

10 ،38<br />

10 ،31<br />

41 ،25<br />

6 ،5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

23 ،7<br />

1 ،17<br />

2 ،4<br />

6 ،9<br />

4 ،84<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

509


یمت<br />

.14<br />

شد.‏<br />

روبرگردانیده،‏ ناگهان<br />

خجل<br />

خواهند گردید.‏<br />

مزامیر<br />

مزامیر<br />

4 ،35 ؛ مزامیر 17 ،10<br />

7<br />

دعا براي اجراي عدالت<br />

.1<br />

سرود داود که آن را براي سرور سرایید به سبب<br />

سخنان کُوش<br />

اي یهوه خداي من،‏ در تو پناه میبرم.‏ از همۀ<br />

تعقیب کنندگانم مرا نجات ده و برهان.‏ دوم سموئیل<br />

-5 ،16<br />

11<br />

.2<br />

.3<br />

مبادا او مثل شیر جان مرا بدرد،‏ و خرد سازد و<br />

نجاتدهندهاي نباشد.‏<br />

اي یهوه خداي من اگر این را کردم و اگر در دست<br />

من ظلمی پیدا شد،‏ مزامیر<br />

آیا جواب کسانی که با من در صلح بودند را با بدي<br />

دادم،‏ یا کسانی که بی سبب دشمن من بودند را ضرر<br />

رساندم ؟ ایوب<br />

پس دشمن،‏ جانم را تعقیب کند،‏ و آن را گرفتار<br />

سازد،‏ و حیات مرا به زمین پایمال کند،‏ و شکوهم را<br />

در خاك ساکن سازد.‏ سلاه.‏<br />

اي.‏ یهوه در خشم خود برخیز،‏ به سبب قهر<br />

دشمنانم بلند شو و براي من بیدار شو!‏ اي که داوري<br />

را امر فرمودهاي!‏<br />

و دستههاي امتها گرداگرد تو بیایند.‏ و بر فوق<br />

ایشان به مقام اعلی بازگرد.‏ مزامیر<br />

یهوه امتها را داوري خواهد نمود.‏ اي یهوه،‏ موافق<br />

عدالتم و کمالی که در من است مرا داد بده!‏ مزامیر<br />

بدي بیخدایان نابود شود و عادل را پایدار کن زیرا<br />

امتحان کنندة دلها و قلوهها،‏ خدا عادل است.‏ پیدایش<br />

8 ،142<br />

،18<br />

20 ،9<br />

8 ،10<br />

7 ،31<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

25<br />

.10<br />

سپر من بر خدا میباشد که<br />

نجاتدهنده است.‏ مزامیر<br />

پادشاهان<br />

اعمال رسولان<br />

35 ،104<br />

20 ،11<br />

23 ،2<br />

دلان راست<br />

7 ،16<br />

15 ،16 12 ،20<br />

39 ،8<br />

24 ،1<br />

؛ مزامیر<br />

؛<br />

1 ،139<br />

8 ،15<br />

؛ ارمیا<br />

؛ مکاشفه<br />

؛ اول سموئیل<br />

10 17، ؛ ؛ ؛ لوقا<br />

.11<br />

را<br />

؛ اول<br />

؛<br />

خدا داور عادل است و هر روزه خدا خشمناك<br />

میشود.‏<br />

نکند شمشیر خود را تیز<br />

اگر بازگشت انسان کرده<br />

و آماده خود را کشیده کمان خواهد کرد؛ است.‏ مزامیر<br />

و براي او آلات مرگ را مهیا ساخته و تیرهاي<br />

خویش را شعلهور گردانیده است.‏<br />

اینک بیهوده آبستن شده،‏ و به ظلم حامله<br />

گردیده،‏ دروغ را زاییده است.‏ مزامیر<br />

حفرهاي کند و آن را گود نمود،‏ و در چاهی که<br />

ساخت خود بیفتاد.‏ ایوب ؛ اشعیا 33، ؛<br />

ظلم او برسرش خواهد برگشت و ستم او بر فرقش<br />

فرود خواهد آمد.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

یهوه را برحسب عدالتش حمد خواهم گفت و اسم<br />

یهوه تعالی را ستایش خواهم نمود.‏ امثال ؛ مزامیر<br />

،92<br />

4 ،59<br />

22 ،5<br />

11<br />

6 ،45<br />

27 ،26<br />

35 ،15<br />

7 ،35<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

2<br />

8<br />

چه مجید است نام تو<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

براي سالار سرود خوانان برجتّیت.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه سرور ما،‏ چه مجید است نام تو در تمامی<br />

زمین،‏ که شکوه خود را فوق آسمانها گذاردهاي!‏<br />

از زبان کودکان و شیرخوارگان به سبب دشمنانت<br />

قوت را بنا نهادي تا دشمن و انتقام گیرنده را ساکت<br />

گردانی.‏ یهودا ؛ مکاشفه<br />

چون به آسمان تو نگاه کنم که صنعت انگشتهاي<br />

توست،‏ و به ماه و ستارگانی که تو آفریدهاي،‏ ؛<br />

16 ،21<br />

12 ،5<br />

.3<br />

1 ،29 مزامیر<br />

.4<br />

پس انسان چیست که او را به یاد آوري،‏ و فرزندان<br />

آدم که به او توجه داري؟ مزامیر<br />

او را از فرشتگان اندکی کمتر ساختی و اما تاج<br />

شکوه و احترام را بر سر او گذاردي.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

،144<br />

17 ،7<br />

26 ،102<br />

.5<br />

6 ،2 ؛ عبرانیان 3<br />

.6<br />

او را بر کارهاي دست خودت مسلط نمودي،‏ و همه<br />

چیز را زیر پاي وي نهادي،‏ مزامیر<br />

گوسفندان و گاوان جمیعاً،‏ و حیوانات صحرا را نیز؛<br />

6 ،21<br />

.7<br />

اول قرنتیان<br />

1 ،110 ؛ مزامیر 22 ،1 ؛ افسسیان 27 ،15<br />

.8<br />

مرغان هوا و ماهیان دریا را،‏ و هر چه بر راههاي<br />

آبها سیر میکند.‏ مزامیر<br />

اي یهوه سرور ما،‏ چه مجید است نام تو در تمامی<br />

زمین!‏ حزقیال ؛ اشعیا<br />

10 ،50<br />

3 ،6<br />

24 ،34<br />

.9<br />

9<br />

داوري عادل خدا<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان برموت لبین.‏ مزمور داود<br />

یهوه را به تمامی دل حمد خواهم گفت؛ همه<br />

عجایب تو را بیان خواهم کرد.‏ مزامیر<br />

1 ،138<br />

مزامیر 4 ،3<br />

5 ،9<br />

.12<br />

.13<br />

510


يها<br />

يها<br />

مدا<br />

ی؟کن<br />

يها<br />

يها<br />

3 ،80<br />

.20<br />

مزامیر<br />

.2<br />

در تو شادي و وجد خواهم نمود؛ نام تو را اي متعال<br />

خواهم سرایید.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

چون دشمنانم به عقب بازگردند،‏ آنگاه لغزیده،‏ از<br />

حضور تو هلاك خواهند شد.‏ مزامیر ؛ مزامیر ؛ امثال<br />

9 ،20<br />

11 ،6<br />

،92<br />

8 ،31<br />

.3<br />

16 ،24<br />

.4<br />

زیرا انصاف و داوري مرا بجا آوردي.‏ داورِ‏ عادل بر<br />

مسند خود نشستهاي.‏ مزامیر ؛<br />

امتها را توبیخ نمودهاي و شریران را هلاك ساخته،‏<br />

نام ایشان را محو کردهاي تا ابد.‏ مزامیر<br />

و اما دشمنان نیست شده خرابه ابدي<br />

گردیدهاند؛ و شهرها را ویران ساختهاي،‏ حتی ذکر آنها<br />

نابود گردید.‏ مزامیر<br />

لیکن یهوه نشسته است تا ابد،‏ و تخت خویش را<br />

براي داوري برپا داشته است؛<br />

و او کرهزمین را به عدالت داوري خواهد کرد،‏ و<br />

امتها را به راستی داد خواهد داد.‏ مزامیر ؛<br />

و یهوه قلعۀ بلند براي کوفتهشدگان خواهد بود،‏<br />

قلعۀ بلند در زمانهاي تنگی.‏ مزامیر<br />

و آنانی که نام تو را میشناسند،‏ بر تو توکل<br />

خواهند داشت،‏ زیرا اي یهوه تو طالبان خود را هرگز<br />

ترك نکردهاي.‏<br />

یهوه را که بر صهیون نشسته است بسرایید؛<br />

کارهاي او را در میان قومها اعلان نمایید،‏ مزامیر<br />

زیرا او که انتقام گیرندة خون است،‏ ایشان را به<br />

یاد آورده،‏ و فریاد مساکین را فراموش نکرده است.‏<br />

9 ،98<br />

2 ،74<br />

13 ،96<br />

7 ،5<br />

6 ،50<br />

12 ،7<br />

مزامیر 19 ،103<br />

23 ،38<br />

17 ،34<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

9 ،4 پیدایش<br />

.13<br />

اي یهوه بر من کرم فرموده،‏ به ظلمی که از<br />

دشمنان خود میکشم نظر افکن!‏ اي که برافرازندة من<br />

از درهاي مرگ هستی!‏ مزامیر ؛ اعمال رسولان<br />

تا همۀ تسبیحات تو را بیان کنم در دروازه<br />

دختر صهیون.‏ در نجات تو شادي خواهم نمود.‏<br />

24 ،2<br />

مزامیر 13،<br />

153 ،119<br />

.14<br />

6<br />

.15<br />

امتها به چاهی که کنده بودند خود افتادند؛ در<br />

دامی که نهفته بودند پاي ایشان گرفتارشد.‏ مزامیر<br />

یهوه خود را شناسانیده است و داوري کرده،‏ و<br />

شریر از کار دست خود به دام گرفتار گردیده است.‏<br />

سلاه.‏ مزامیر<br />

به جهنم خواهند برگشت و همه<br />

امتهایی که خدا را فراموش میکنند،‏<br />

زیرا مسکین همیشه فراموش نخواهد شد؛ امید<br />

حلیمان تا به ابد ضایع نخواهد بود.‏ مزامیر<br />

برخیز اي یهوه تا انسان غالب نیاید.‏ بر امتها به<br />

حضور تو داوري خواهد شد.‏ مزامیر<br />

اي یهوه ترس را بر ایشان چیره گردان،‏ تا امتها<br />

بدانند که انسانند.‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

10<br />

دعا براي اجراي عدالت<br />

14 ، 59<br />

.1<br />

اي یهوه چرا دور ایستادهاي و خود را در وقت<br />

تنگی پنهان می مراثی<br />

از تکبر شریران،‏ فقیر سوخته میشود؛ در<br />

مشورتهایی که اندیشیدهاند،‏ گرفتار میشوند.‏<br />

زیرا که شریر به شهوات نفس خود فخر میکند،‏ و<br />

آنکه میرباید شکر میگوید و یهوه را اهانت میکند.‏<br />

4. شریر در غرور خود میگوید:‏ بازخواست نخواهد<br />

کرد.‏ همۀ فکرهاي او اینست که یهوه نیست.‏<br />

راههاي او همیشه استوار است.‏ احکام تو از او بلند و<br />

بعید است.‏ همۀ دشمنان خود را به هیچ<br />

میشمارد.‏ حزقیال ؛ عاموس<br />

در دل خود گفته است:‏ هرگز جنبش نخواهم خورد،‏<br />

و دور به دور بدي را نخواهم دید.‏<br />

دهان او از لعنت و مکر و ظلم پر است؛ زیر زبانش<br />

مشقّت و گناه است؛ رومیان<br />

در کمینهاي دهات مینشیند؛ در جای مخفی<br />

بیگناه را میکشد؛ چشمانش براي مسکینان مراقب<br />

است؛<br />

در جاي مخفی مثل شیر در بیشۀ خود کمین<br />

میکند؛ به جهت گرفتن مسکین کمین میکند؛ فقیر<br />

را به خود کشیده،‏ گرفتار میسازد.‏ مزامیر<br />

پس کوفته و خمیده میشود؛ و بیچارگان در زیر<br />

ضربات قدرتمند آنها به زمین افتند.‏<br />

در دل خود گفت:‏ خدا فراموش کرده است؛ روي<br />

خود را پوشانیده و هرگز نخواهد دید.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

32 ،37<br />

13 ،22<br />

ارمیا 56 ،3<br />

3 ،6<br />

14 ،3<br />

27 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

7 ،94<br />

.12<br />

اي یهوه برخیز!‏ اي خدا دست خود را برافراز و<br />

مسکینان را فراموش مکن!‏<br />

چرا شریر خدا را اهانت کرده،‏ در دل خود<br />

میگوید:‏ تو بازخواست نخواهی کرد؟<br />

البته دیدهاي زیرا که تو بر مشقّت و غم مینگري،‏<br />

تا به دست خود مکافات برسانی.‏ مسکین امر خویش را<br />

به تو تسلیم کرده است.‏ مددکار یتیمان تو هستی.‏<br />

.13<br />

.14<br />

6 ،68 مزامیر<br />

بازوي 15.<br />

گناهکار را بشکن.‏<br />

و شریر را<br />

از شرارت او<br />

16 ،7<br />

19 ،74<br />

1 ،26 ؛ 1 ،43<br />

.16<br />

17. شریران<br />

.18<br />

.19<br />

511


يرو<br />

یاب<br />

يرو<br />

یکن<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

بازخواست کن تا آن را نی مزامیر<br />

یهوه پادشاه است تا ابد.‏ امتها از زمین او هلاك<br />

خواهند شد.‏ مزامیر ؛ ؛ ارمیا<br />

اي یهوه خواسته مسکینان را اجابت کردهاي،‏ دل<br />

ایشان را استوار نمودهاي و گوش خود را<br />

فراگرفتهاي،‏ مزامیر ؛<br />

تا یتیمان و کوفتهشدگان را دادرسی کنی.‏ انسانی<br />

که از زمین است،‏ دیگر نترساند.‏<br />

مزامیر<br />

36 .10 ،37<br />

10 ،10<br />

.<br />

10 ،146<br />

10 ،29<br />

12 ،2<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

11<br />

توکل به عدالت سرور<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

بر یهوه توکل میدارم.‏ چرا به جانم میگویید:‏ مثل<br />

مرغ به کوه خود بگریزید؟<br />

زیرا اینک شریران کمان را میکشند و تیر را به زه<br />

نهادهاند،‏ تا بر راستدلاندر تاریکی بیندازند.‏<br />

زیرا که ستونها متلاشی میشوند و مرد عادل چه<br />

کند؟<br />

یهوه در معبد محل مقدس خود است و تخت یهوه<br />

در آسمان.‏ چشمان او مینگرد،‏ پلکهاي وي فرزندان<br />

آدم را میآزماید.‏ حبقوق ؛ اشعیا ؛ متی<br />

یهوه مرد عادل را امتحان میکند؛ و اما از شریر و<br />

ظلمدوست،‏ جان او نفرت میدارد.‏ مزامیر<br />

بر شریر دامها و آتش و کبریت خواهد بارانید،‏ و باد<br />

سموم سهم پیالۀ ایشان خواهد بود.‏ تثنیه<br />

زیرا یهوه عادل است و عدالت را دوست میدارد،‏ و<br />

راستان او را خواهند دید.‏ ؛<br />

34 ،5<br />

8 ،45<br />

5 ،5<br />

23 ،29<br />

1 ،66<br />

مزامیر 5 ،33<br />

20 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

12<br />

دعا براي نجات و حفاظت<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان برثمانی.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه نجات بده زیرا که مرد مقدس نابود شده<br />

است و ایمانداران از میان فرزندان آدم نایاب<br />

گردیدهاند!‏ اشعیا<br />

همه به یکدیگر دروغ میگویند؛ به لبهاي چاپلوس<br />

و دل ناپاك سخن میرانند.‏<br />

یهوه همۀ لبهاي چاپلوس را ریشهکن خواهد<br />

ساخت،‏ و هر زبانی را که سخنان تکبرآمیز بگوید،‏<br />

1 ،57<br />

.2<br />

.3<br />

غلاطیان<br />

که میگویند:‏ به زبان خویش غالب میآییم.‏ لبهاي<br />

ما با ما است.‏ کیست که بر ما سرور باشد؟<br />

یهوه میفرماید:‏ به سبب غارت مسکینان و نالۀ<br />

فقیران،‏ هماکنون برمیخیزم و او را در نجاتی که براي<br />

آن آه میکشد،‏ برپا خواهم داشت.‏<br />

کلام یهوه کلام پاك است،‏ نقرة سیقلی در کوره<br />

گلی که هفت مرتبه پاك شده است.‏<br />

تو اي یهوه ایشان را محافظت خواهی نمود؛ از این<br />

طبقه و تا ابد محافظت خواهیفرمود.‏<br />

به هر جانب میخرامند،‏ وقتی که خباثت<br />

در فرزندان آدم بلند میشود.‏ امثال<br />

12 ،28<br />

8. شریران<br />

13<br />

دعا براي کمک آسمانی<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه تا به کی همیشه مرا فراموش می<br />

به کی خود را از من خواهی پوشید؟ مزامیر<br />

؟ تا<br />

25 ،44<br />

15 ،88 ؛ 8 ،77<br />

.2<br />

؛<br />

تا به کی در نفس خود مشورت بکنم و در دلم<br />

هرروزه غم خواهد بود؟ تا به کی دشمنم بر من<br />

سرافراشته شود؟ حبقوق<br />

اي یهوه خداي من نظر کرده،‏ مرا مستجاب فرما!‏<br />

چشمانم را روشن کن مبادا به خواب مرگ دراز<br />

بکشم.‏<br />

مبادا دشمنم گوید بر او غالب آمدم و مخالفانم از<br />

پریشانیام شادي نمایند.‏<br />

و اما من به رحمت تو توکل میدارم؛ دل من در<br />

نجات تو شادي خواهد کرد.‏<br />

براي یهوه سرود خواهم خواند زیرا که به من<br />

احسان نموده است.‏ مزامیر<br />

15 ،9<br />

2 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

14<br />

تفکر افراد فاسد<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

احمق در دل خود میگوید که خدایی نیست.‏<br />

کارهاي خود را فاسد و ناپاك ساختهاند و نیکوکاري<br />

نیست.‏<br />

یهوه از آسمان برفرزندان آدم نظر انداخت تا ببیند<br />

که آیا فهیم و طالب خدایی هست.‏ پیدایش ؛ مزامیر 33،<br />

21 ،18<br />

مزامیر 2 ،53<br />

.2<br />

27 ،22 ؛ مزامیر 13<br />

12 ،5<br />

512


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

.4<br />

مزامیر<br />

.3<br />

همه روگردانیده،‏ با هم فاسد شدهاند.‏ نیکوکاري<br />

نیست یکی هم نه.‏ رومیان<br />

آیا همۀ گناهکاران بیمعرفت هستند که قوم مرا<br />

میخورند،‏ چنانکه نان میخورند،‏ و یهوه را<br />

نمیخوانند؟ مزامیر<br />

آنگاه ترس بر ایشان مستولی شد،‏ زیرا خدا در طبقۀ<br />

عادلان است.‏<br />

مشورت مسکین را خجل میسازید چونکه یهوه<br />

ملجاي اوست.‏<br />

کاش که نجات اسرائیل از صهیون ظاهر میشد!‏<br />

چون یهوه اسیري قوم خویش را برگردانَد‏،‏ یعقوب وجد<br />

خواهد نمود و اسرائیل شادمان خواهد گردید.‏<br />

مزامیر 53،<br />

10 ،3<br />

7 ،79<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

7<br />

15<br />

فرود آمدن در خیمۀ سرور<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

اي یهوه کیست که در خیمۀ تو فرود آید؟ و کیست<br />

که در کوه مقدس تو ساکن گردد؟ مزامیر<br />

آنکه بیعیب به سر برد و عدالت را به جا آورد،‏ و در<br />

دل خویش راستگو باشد؛<br />

که به زبان خود غیبت ننماید؛ و به همسایۀ خود<br />

بدي نکند و دربارة نزدیکان خویش بی آبروئی را قبول<br />

ننماید؛ ایوب<br />

که در نظر خود حقیر و خوار است و آنانی را که<br />

از یهوه میترسند محترم میدارد؛ و قسم به ضرر خود<br />

میخورد و تغییر نمیدهد.‏ دوم پادشاهان 3، ؛ امثال<br />

پول خود را به سود نمیدهد و رشوه بر بیگناه<br />

نمیگیرد.‏ آنکه این را به جا آورد،‏ تا ابد جنبش<br />

نخواهد خورد.‏<br />

5 ،18<br />

5 ،84<br />

14<br />

اشعیا 15 ،33<br />

4 ،27<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

16<br />

اطمینان در سرور<br />

.1<br />

مکتوم داود<br />

اي خدا مرا محافظت فرما،‏ زیرا برتو توکل<br />

میدارم.‏ مزامیر<br />

یهوه را گفتم:‏ تو سرور من هستی.‏ نیکویی من<br />

نیست غیر از تو.‏ مزامیر<br />

و اما مقدسانی که در زمیناند و فاضلان،‏ تمامی<br />

خوشی من در ایشان است.‏<br />

دردهاي آنانی که عقب خداي دیگر میشتابند،‏ بسیار<br />

خواهد شد.‏ قربانی نوشیدنی ایشان را با خون قربانی<br />

نخواهم کرد،‏ بلکه نام ایشان را به زبانم نخواهم آورد.‏<br />

15 .11 ،1 ؛ اشعیا 10 ،32 مزامیر<br />

.5<br />

یهوه سهم ارث و کاسۀ من است.‏ تو قرعۀ مرا نگاه<br />

میداري.‏ مراثی<br />

قرعه من به جای خوش افتاد.‏ میراث زیبایی<br />

به من رسیده است.‏<br />

یهوه را که مرا نصیحت نمود،‏ متبارك میخوانم.‏<br />

شبانگاه نیز قلبم مرا تنبیه میکند.‏<br />

یهوه را همیشه پیش خود میدارم.‏ چونکه به<br />

دست راست من است،‏ جنبش نخواهم خورد.‏ اعمال<br />

ارمیا 24 ،3<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

25 ،2 رسولان<br />

.9<br />

از این رو دلم شادي میکند و شکوهم به وجد<br />

میآید؛ جسدم نیز در اطمینان ساکن خواهد شد.‏ مزامیر<br />

6 ،13<br />

.10<br />

زیرا جانم را در عالم مردگان ترك نخواهی کرد،‏ و<br />

قدوس خود را نخواهی گذاشت که فساد را بیند.‏ اعمال<br />

رسولان<br />

31 .27 ،2 ؛ 35 ،13<br />

.11<br />

راه حیات را به من خواهی آموخت.‏ به حضور تو<br />

کمال خوشی است و به دست راست تو لذتها تا ابد!‏<br />

17<br />

دعاي مرد عادل<br />

.1<br />

؛<br />

صلات داود<br />

اي یهوه،‏ عدالت را بشنو و به فریاد من توجه فرما!‏ و<br />

دعاي مرا که از لب بیریا میآید،‏ گوش بگیر!‏ مزامیر<br />

2 ،4<br />

2 ،5<br />

.2<br />

داد من از حضور تو صادر شود؛ چشمان تو راستی<br />

را ببیند.‏<br />

دل مرا آزمودهاي،‏ شبانگاه از آن بازدید کردي.‏ مرا<br />

سیقل دادهاي و هیچ نیافتهاي،‏ زیرا تصمیم گرفتم که<br />

زبانم تجاوز نکند.‏ مزامیر<br />

و اما کارهاي آدمیان به کلام لبهاي تو؛ خود را از<br />

راههاي ظالم نگاه داشتم.‏ مزامیر<br />

قدمهایم به آثار تو قائم است،‏ پس پایهایم نخواهد<br />

لغزید.‏<br />

اي خدا تو را خواندهام زیرا که مرا اجابت خواهی<br />

نمود.‏ گوش خود را به من فراگیر و سخن مرا بشنو.‏<br />

رحمت خود را امتیاز ده،‏ اي که همایت<br />

شوندگان خویش را به دست راست خود از مخالفان<br />

ایشان میرهانی.‏<br />

10 ،7<br />

1 ،139<br />

مزامیر 1 ،43<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

11 ،77<br />

20 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

513


يها<br />

يها<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

يرو<br />

يپا<br />

يدا<br />

مزامیر<br />

.8<br />

مرا مثل مردمک چشم نگاه دار؛ مرا زیر سایۀ بال<br />

خود پنهان کن،‏ زکریا ؛ مزامیر<br />

از روي شریرانی که مرا خراب میسازند،‏ از دشمنان<br />

جانم که مرا احاطه میکنند.‏<br />

دل پروار خود را بستهاند.‏ به زبان خویش سخنان<br />

تکبرآمیز میگویند.‏<br />

هماکنون قدمهاي ما را احاطه کردهاند،‏ و چشمان<br />

خود را دوختهاند تا ما را به زمین بیندازند.‏<br />

مثَل او مثَل شیري است که در دریدن حریص<br />

باشد،‏ و مثَل شیر ژیان که در بیشۀ خود در کمین<br />

است.‏ مزامیر<br />

اي یهوه برخیز و پیش وي درآمده،‏ او را<br />

بینداز و جانم را از شریر به شمشیر خود برهان،‏<br />

از آدمیان یهوه،‏ به دست خویش،‏ از اهل<br />

جهان که قسمت ایشان در زندگانی است که شکم<br />

ایشان را به ذخایر خود پرساختهاي و از فرزندان سیر<br />

شده،‏ زیادي مال خود را براي اطفال خویش ترك<br />

میکنند.‏ لوقا ؛ فیلیپیان<br />

و اما من تو را در عدالت خواهم دید،‏ و چون<br />

بیدار شوم،‏ از صورت تو سیر خواهم شد.‏<br />

8 ،5<br />

2 ،57<br />

19 ،3<br />

8 ،2<br />

، اي<br />

9 ،10<br />

25 ،16<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

18<br />

سرور،‏ قلعۀ بلند<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان،‏ مزمور داود<br />

بندة یهوه که کلام این سرود را به یهوه گفت،‏ در<br />

روزي که یهوه او را از دست همۀ دشمنانش و از دست<br />

شاؤل رهایی داد.‏ دوم سموئیل<br />

پس گفت:‏ اي یهوه!‏ اي قوت من!‏ تو را قلبا دوست<br />

میدارم.‏<br />

یهوه صخرة من است و پناهگاه و نجات دهندة من.‏<br />

خدایم صخرة من است که در او پناه میبرم.‏ سپر من<br />

و شاخ نجاتم و قلعۀ بلند من.‏ عبرانیان<br />

یهوه را که سزاوار کل حمد است،‏ خواهم<br />

پس،‏ از دشمنانم رهایی خواهم یافت.‏ مزامیر<br />

بند مرگ مرا احاطه کرده،‏ و سیلاب شرارت<br />

مرا ترسانیده بود.‏ مزامیر<br />

بند گور دور مرا گرفته بود و دامهاي مرگ<br />

پیش من درآمده.‏ مزامیر<br />

در تنگی خود یهوه را خواندم و نزد خداي خویش<br />

التماس نمودم.‏ او صداي مرا از معبد خود شنید و<br />

التماس من به حضورش به گوش وي رسید.‏ یونس<br />

زمین متزلزل و مرتعش شده،‏ اساس کوهها بلرزید و<br />

متزلزل گردید چونکه خشم او افروخته شد.‏ مزامیر<br />

دود از بینی او برآمد و آتش از دهانش بیرون آمد و<br />

جرقه آتش از آن افروخته گردید.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

آسمان را خم کرده،‏ نزول فرمود و زیر وي<br />

تاریکی غلیظ میبود.‏ مزامیر<br />

برکروبی سوار شده،‏ پرواز نمود و بر بالهاي باد<br />

سیر کرد.‏<br />

تاریکی را پردة خود و خیمهاي گرداگرد خویش<br />

بساخت،‏ تاریکی آبها و ابرهاي متراکم را.‏ اشعیا<br />

از تابشِ‏ پیش وي ابرهایش میشتافتند،‏<br />

تگرگ و آتشهاي افروخته.‏ یوشع<br />

و یهوه از آسمان رعد کرده،‏ آن بالاترین،‏ صداي<br />

خود را بداد،‏ تگرگ و آتشهاي افروخته را.‏ مزامیر<br />

پس تیرهاي خود را فرستاده،‏ ایشان را پراکنده<br />

ساخت،‏ و برقها بینداخت و ایشان را پریشان نمود.‏ اول<br />

3 ،2<br />

9 ،68<br />

3 ،97<br />

3 ،50<br />

3 ،29<br />

18 ،19<br />

11 ،10<br />

2 ،97<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

10 ،7 سموئیل<br />

.16<br />

آنگاه عمق آب ظاهر شد و اساس کرهزمین<br />

آشکار گردید،‏ از تنبیه تو اي یهوه،‏ از خُره باد بینی تو!‏<br />

پس،‏ از بالا فرستاده،‏ مرا برگرفت و از آبهاي بسیار<br />

بیرون کشید.‏ مزامیر ؛ مزامیر ؛<br />

و مرا از دشمنان زورآورم رهایی داد و از دشمنانم،‏<br />

زیرا که از من تواناتر بودند.‏ مزامیر<br />

در روز بلاي من پیش رویم درآمدند،‏ لیکن یهوه<br />

تکیهگاه من بود.‏<br />

و مرا بجاي وسیع بیرون آورد؛ مرا نجات داد زیرا<br />

که در من رغبت میداشت.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

یهوه موافق عدالتم مرا جزا داد و به حسب<br />

پاکیزگی دستم مرا مکافات رسانید.‏ ایوب<br />

زیرا که راههاي یهوه را نگاه داشته،‏ و به خ<br />

خویش سرکشی نورزیدهام،‏ مزامیر<br />

و همه احکام او پیش من بوده است و قواعد<br />

او را از خود دور نکردهام،‏ تثنیه<br />

و نزد او بیعیب بودهام و خویشتن را از گناه خود<br />

نگاه داشتهام.‏ مزامیر<br />

پس یهوه مرا موافق عدالتم پاداش داده است و به<br />

حسب پاکیزگی دستم در نظر وي.‏<br />

خویشتن را با رحیم،‏ رحیم مینمایی،‏ و با مرد<br />

کامل،‏ خود را کامل مینمایی.‏<br />

خویشتن را با طاهر،‏ طاهر مینمایی و با مکار،‏ به<br />

4 ،62<br />

30 ،22<br />

2 ،69<br />

6 ،32<br />

15 ،69<br />

9 ،31<br />

168 ،119<br />

19 ،17<br />

7 ،144<br />

2 ،15<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

خواند .<br />

2 ،146<br />

13 ،2<br />

1 ،22<br />

5 ،55<br />

5 ،55<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

514


يها<br />

یکن<br />

يها<br />

يها<br />

یول<br />

يها<br />

یعن<br />

.47<br />

مکر رفتار می<br />

زیرا قوم مظلوم را خواهی رهانید و چشمان<br />

متکبران را به زیر خواهی انداخت.‏<br />

زیرا که تو چراغ مرا خواهی افروخت؛ یهوه خدایم<br />

تاریکی مرا روشن خواهد گردانید.‏<br />

زیرا با کمک تو بر لشکرها حمله میبرم و ب ا<br />

خداي خود از حصارها میپرم.‏ مزامیر<br />

و اما خدا،‏ طریق او کامل است و کلام یهوه شفاف.‏<br />

او براي همۀ همایت شوندگان خود سپر است؛<br />

زیرا کیست خدا غیر از یهوه؟ و کیست صخرهاي<br />

غیر از خداي ما؟ ؛<br />

خدایی که کمر مرا به قوت بسته و راههاي مرا<br />

کامل گردانیده است.‏<br />

پای مرا مثل آهو ساخته و مرا به جاي عظیم<br />

من قرار داد.‏<br />

دستهاي مرا براي جنگ تعلیم داده است،‏ که<br />

کمان برنجین به بازويمن خم شد.‏ مزامیر<br />

سپر نجات خود را به من دادهاي.‏ دست راستت<br />

عمود من شده و مهربانی تو مرا بزرگ ساخته<br />

است.‏ مزامیر ؛ امثال ؛<br />

قدمهایم را زیرم وسعت دادي که پای من<br />

نلغزید.‏ مزامیر<br />

دشمنان خود را تعقیب نموده،‏ بدیشان خواهم<br />

رسید و تا تلف نشوند بر نخواهم گشت.‏<br />

ایشان را فرو خواهم کوفت که نتوانند برخاست و<br />

زیر پاهاي من خواهند افتاد.‏<br />

زیرا کمر مرا براي جنگ به قوت بستهاي و<br />

مخالفانم را زیر پایم انداختهاي.‏<br />

گردنهاي دشمنانم را به من تسلیم کردهاي تا<br />

دشمنان خود را نابود بسازم.‏<br />

فریاد برآوردند اما رهانندهاي نبود؛ نزد یهوه،‏<br />

ایشان را اجابت نکرد.‏ ایوب<br />

ایشان را چون غبار پیش باد ساییدهام؛ مثل گلِ‏<br />

کوچهها ایشان را دور ریختهام.‏<br />

مرا از دعواي قوم رهانیده،‏ سر امتها ساختهاي.‏<br />

قومی را که نشناخته بودم،‏ مرا خدمت مینمایند.‏ اشعیا<br />

مزامیر<br />

1 ،144<br />

14 ،60<br />

8 .6 ،44<br />

مزامیر 11 ،83<br />

12 ،18<br />

7 ،19<br />

.<br />

اشعیا 11 ،43<br />

33 ،15<br />

21 ،71<br />

9 ،31<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

1 ،65<br />

.45<br />

به مجرد شنیدن،‏ مرا اطاعت خواهند کرد؛<br />

فرزندان بیگانگان نزد من چاپلوسی خواهند نمود.‏ اعمال<br />

28 ،28 رسولان<br />

.46<br />

فرزندان بیگانگان پژمرده میشوند و در قلعه<br />

خود خواهند لرزید.‏<br />

یهوه زنده است و صخرة من متبارك باد،‏ و خداي<br />

نجات من متعال!‏ تثنیه<br />

خدایی که براي من انتقام میگیرد و قومها را زیر<br />

من مغلوب میسازد.‏<br />

مرا از دشمنانم رهانیده،‏ بردشمنانم بلند کردهاي و<br />

از مرد ظالم مرا خلاصی دادهاي!‏ مزامیر<br />

در اینصورت اي یهوه تو را در میان امتها حمد<br />

خواهم گفت و به نام تو سرود خواهم خواند،‏ رومیان<br />

که نجات عظیمی به پادشاه خود داده و به مسح<br />

شده خویش رحمت نموده است.‏ ی به داود و نسل<br />

او تا ابد.‏ مزامیر<br />

9 ،15<br />

6 ،27<br />

40 ،32<br />

30 ،89<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

19<br />

خلقت و عظمت خدا<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

آسمانْ‏ شکوه خدا را بیان میکند و امتداد آسمان از<br />

عمل دستهایش خبر میدهد.‏ مزامیر ؛ رومیان<br />

روز سخن میراند تا روز،‏ و شب معرفت را اعلان<br />

میکند تا شب.‏<br />

نیست و کلامی نه و صداي آنها شنیده<br />

نمیشود.‏<br />

قانون آنها در تمام جهان بیرون رفت و بیان آنها تا<br />

انتهاي کرهزمین.‏ رومیان<br />

خیمهاي براي آفتاب در آنها قرار داد؛ و او مثل<br />

داماد از حجلۀ خود بیرون میآید و مثل پهلوان از<br />

دویدن در میدان شادي میکند.‏<br />

از انتهاي آسمان است و مدارش ادامه<br />

دارد تا به انتهاي دیگر؛ و هیچ چیز از حرارتش پوشیده<br />

نیست.‏<br />

7. شریعت یهوه کامل است و جان را برمیگرداند؛<br />

شهادات یهوه امین است و جاهل را حکیم میگرداند.‏<br />

قواعد یهوه راست است و دل را شاد میسازد.‏ امر<br />

یهوه پاك است و چشم را روشن میکند.‏ مزامیر ؛<br />

105 ،119<br />

20 ،1<br />

6 ،97<br />

18 ،10<br />

.2<br />

3. سخن<br />

.4<br />

.5<br />

6. خروجش<br />

.8<br />

19 1، دوم پطرس<br />

.9<br />

ترس یهوه پاکیزه است و ثابت تا ابد.‏ احکام یهوه<br />

حق و تماماً‏ عدل است.‏<br />

از طلا مرغوبتر و از زرِ‏ خالصِ‏ بسیار.‏ از عسل<br />

شیرینتر و از قطرات شانۀ عسل.‏ مزامیر<br />

بندة تو نیز از آنها درس میگیرد،‏ و در حفظ آنها<br />

ثواب عظیمی است.‏ مزامیر<br />

کیست که اشتباه خود را بداند؟ مرا از<br />

،72 ،119 امثال 11 ،8<br />

مزامیر 4 ،33<br />

3 ،106<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

515


يها<br />

يها<br />

يرا<br />

یکن<br />

يرو<br />

یمت<br />

یمت<br />

خطایاي مخفیام پاك ساز.‏<br />

بندهات را نیز از اعمال متکبرانه باز دار تا بر من<br />

مسلط نشود؛ آنگاه بیعیب و از گناه عظیم مبرا خواهم<br />

بود.‏<br />

سخنان زبانم و تفکر دلم منظور نظر تو<br />

باشد،اي یهوه که صخرة من و نجاتدهندة من هستی!‏<br />

مزامیر<br />

.13<br />

.14<br />

34 ،104 مزامیر<br />

20<br />

نصرت از خدا<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

یهوه تو را در روز تنگی مستجاب فرماید.‏ نام خداي<br />

یعقوب تو را سرافراز نماید.‏ امثال<br />

یاري براي تو از محل مقدس خود بفرستد و تو را از<br />

صهیون تأیید نماید.‏<br />

همه قربانیهاي خوردنی تو را به یاد آورد و<br />

قربانی سوختنی تو را قبول فرماید.‏ سلاه.‏<br />

موافق دل تو به تو عطا فرماید و همۀ مشورت<br />

تو را به انجام رساند.‏ مزامیر<br />

به نجات تو خواهیم سرایید و به نام خداي خود،‏<br />

علَم خود را خواهیم افراشت.‏ یهوه تمامی خواست تو را<br />

به انجام خواهد رسانید.‏<br />

هماکنون دانستهام که یهوه مسح شده خود را<br />

میرهاند.‏ از آسمان محل مقدس خود او را اجابت<br />

خواهد نمود،‏ به قوت نجاتبخش دست راست خویش.‏<br />

اینان ارابهها را و آنان اسبها را،‏ اما ما نام یهوه<br />

خداي خود را ذکر خواهیم نمود.‏<br />

ایشان خم شده،‏ افتادهاند و اما ما برخاسته،‏<br />

ایستادهایم.‏ مزامیر<br />

اي یهوه نجات بده!‏ پادشاه در روزي که بخوانیم،‏ ما<br />

را مستجاب فرماید.‏ مزامیر<br />

10 ،18<br />

3 ،21<br />

مزامیر 21 ،33<br />

2 ،12<br />

4 ،9<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

21<br />

شادي در نجات خدا<br />

.1<br />

.2<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه در قوت تو پادشاه شادي میکند و در<br />

نجات تو چه بسیار به وجد خواهد آمد.‏<br />

مراد دل او را به وي بخشیدي و خواسته زبانش را<br />

از او دریغ نداشتی.‏ سلاه.‏ مزامیر ؛<br />

زیرا مراد او را از برکات نیکو لبریز کردي.‏ تاجی از<br />

زرِ‏ خالص برسر وي نهادي.‏ مزامیر<br />

ت.‏ حیا را از تو خواست و آن را به وي دادي،‏ و طول<br />

ایام را تا ابد.‏ رومیان<br />

شکوه او به سبب نجات تو عظیم شده.‏ احترام و<br />

حشمت را بر او نهادهاي.‏ مزامیر<br />

زیرا او را مبارك ساختهاي تا ابد.‏ به حضور خود او<br />

را بینهایت شادمان گردانیدهاي.‏ پیدایش<br />

زیرا که پادشاه بر یهوه توکل میدارد،‏ و به رحمت<br />

بالاترین،‏ جنبش نخواهد خورد.‏ مزامیر<br />

دست تو همۀ دشمنانت را خواهد دریافت.‏ دست<br />

راست تو آنانی را که از تو نفرت دارند خواهد<br />

دریافت.‏ عاموس<br />

در وقت خشم خود،‏ ایشان را چون تنور آتش<br />

خواهی یهوه ایشان را در خشم خود خواهد<br />

بلعید و آتش ایشان را خواهد خورد.‏ خروج<br />

ثمرة ایشان را از زمین هلاك خواهی ساخت و<br />

نسل ایشان را از میان فرزندان آدم.‏ مزامیر ؛ متی 3،<br />

زیرا قصد بدي براي تو کردند و نقشههایی را<br />

اندیشیدند که آن را نتوانستند بجا آورد.‏ پیدایش<br />

زیرا که ایشان را روگردان خواهی ساخت.‏ بر<br />

زههاي خود تیرها را به ایشان نشان خواهی<br />

گرفت.‏<br />

اي یهوه در قوت خود برخیز.‏ جبروت تو را شادي<br />

و سرودستایش خواهیم خواند.‏ مزامیر<br />

10<br />

20 ،50<br />

3 ،12<br />

24 ،14<br />

13 ،109<br />

28 ،102<br />

3 ،80<br />

18 ،132<br />

6 ،8<br />

9 ،6<br />

14 ،2<br />

ساخت .<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

22<br />

سرود غم و پیروزي<br />

.1<br />

ب سالار سرود خوانان بر غزالۀ صبح.‏ مزمور داود<br />

اي خداي من،‏ اي خداي من،‏ چرا مرا ترك کردهاي<br />

و از نجات من و سخنان فریادم دور هستی؟ ؛<br />

مرقس<br />

46 ،27<br />

34 ،15<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

اي خداي من،‏ در روز میخوانم و مرا اجابت<br />

نمی ، در شب نیز؛ ومرا خاموشی نیست.‏<br />

و اما تو قدوس هستی،‏ اي که بر تسبیحات اسرائیل<br />

نشستهاي.‏<br />

پدران ما بر تو توکل داشتند؛ بر تو توکل داشتند و<br />

ایشان را خلاصی دادي؛<br />

نزد تو فریاد برآوردند و رهایی یافتند؛ بر تو توکل<br />

داشتند،‏ پس خجل نشدند.‏ مزامیر<br />

و اما من کرم هستم و انسان نه؛ ننگ آدمیان هستم<br />

و حقیر شمرده شدة قوم.‏<br />

2 ،25<br />

43-41 ،27<br />

.6<br />

4 ،37<br />

5 ،20<br />

.3<br />

516


یمت<br />

یمت<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

ددا<br />

مزامیر<br />

.7<br />

.8<br />

هرکه مرا بیند،‏ مرا مسخره میکند.‏ لبهاي خود را<br />

باز میکنند و سرهاي خود را میجنبانند و میگویند:‏<br />

بر یهوه توکل کن پس او را خلاصی بدهد.‏ او را<br />

برهاند چونکه به وي رغبت میدارد.‏<br />

زیرا که تو مرا از شکم بیرون آوردي؛ وقتی که بر<br />

آغوش مادر خود بودم مرا مطمئن ساختی.‏ مزامیر<br />

از رحم بر تو انداخته شدم؛ از شکم مادرم خداي<br />

من تو هستی.‏ مزامیر<br />

از من دور مباش زیرا تنگی نزدیک است و کسی<br />

نیست که مدد کند.‏ مزامیر<br />

گاوان نرِ‏ بسیار دور مرا گرفتهاند؛ زورمندان باشان<br />

مرا احاطه کردهاند.‏<br />

دهان خود را بر من باز کردند،‏ مثل شیر درندة<br />

غران.‏<br />

مثل آب ریخته شدهام و همۀ استخوانهایم از هم<br />

گسیخته؛ دلم مثل موم گردیده،‏ در میان جهاز هاضمه<br />

گداخته شده است.‏ لوقا ؛ یوحنا<br />

قوت من مثل سفال خشک شده و زبانم به کامم<br />

چسبیده؛ و مرا به خاك مرگ نهادهاي.‏<br />

زیرا سگان دور مرا گرفتهاند؛ جماعت اشرار مرا<br />

احاطه کرده،‏ دستها و پای مرا سوراخ کردهاند.‏<br />

همۀ استخوانهاي خود را میشمارم.‏ ایشان به من<br />

چشم دوخته،‏ مینگرند.‏<br />

رخت مرا در میان خود تقسیم کردند و بر لباس<br />

من قرعه انداختند.‏ ؛ مرقس ؛ لوقا<br />

،23<br />

6 ،71<br />

43 ،27<br />

24 ،15<br />

34 ،19<br />

35<br />

1 ،10<br />

44 ،22<br />

،27<br />

7 ،140<br />

22 ،27<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

23 ،19 ؛ یوحنا 34<br />

.19<br />

اما تو اي یهوه،‏ دور مباش!‏ اي قوت من،‏ براي<br />

یاري من شتاب کن.‏ مزامیر<br />

جان مرا از شمشیر خلاص کن و یگانۀ مرا از<br />

دست سگان.‏ مزامیر<br />

مرا از دهان شیر خلاصی ده،‏ اي که از میان<br />

شاخهاي گاو وحشی مرا اجابت کردهاي.‏<br />

نام تو را به برادران خود اعلام خواهم کرد؛ در<br />

میان جماعت تو را سرودستایش خواهم خواند.‏ عبرانیان<br />

23 ،38<br />

17 ،35<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

12 ،2<br />

.23<br />

اي ترسندگان یهوه او را حمد گویید؛ تمام نسل<br />

یعقوب او را تمجید نمایید و همه نسل اسرائیل از وي<br />

بترسید.‏ مزامیر ؛ مزامیر 3،<br />

زیرا بدبختی فقیر را حقیر و خوار نشمرده،‏ و روي<br />

خود را از او نپوشانیده است؛ و چون نزد وي فریاد<br />

برآورد،‏ او را اجابت فرمود.‏ مزامیر<br />

سرودستایش من در جماعت بزرگ از تو است.‏<br />

نذرهاي خود را به حضور ترسندگانت ادا خواهم<br />

نمود.‏ مزامیر<br />

حلیمان غذا خورده،‏ سیر خواهند شد؛ و طالبان<br />

یهوه او را سرودستایش خواهند خواند؛ و دلهاي شما<br />

زیست خواهد کرد تا ابد.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

همه انتها زمین نام برده شده،‏ بسوي سرور<br />

بازگشت خواهند نمود؛ و همۀ قبایل امتها به حضور<br />

تو سجده خواهند کرد.‏ مزامیر<br />

زیرا سلطنت از آن یهوه است و او بر امتها مسلط<br />

است.‏ عوبدیا ؛ میکاه<br />

همه بزرگان زمین غذا خورده،‏ سجده خواهند<br />

کرد؛ و به حضور وي هر که به خاك فرو میرود زانو<br />

خواهد زد؛ و کسی جان خود را زنده نخواهد ساخت.‏<br />

نسلی او را عبادت خواهند کرد و دربارة سرور<br />

طبقۀ بعد را آگاهی خواهند<br />

ایشان خواهند آمد و از عدالت او خبر خواهند داد<br />

قومی را که،‏ متولد خواهند شد،‏ که او آنرا کامل<br />

ساخت.‏ مزامیر<br />

2 ،14<br />

33 ،69<br />

اشعیا 10 ،53<br />

11 ،72<br />

.<br />

1 ،5<br />

14 ،116<br />

3 ،110<br />

21<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

23<br />

سرور شبان من است<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

یهوه شبان من است؛ محتاج به هیچ چیز<br />

نخواهم بود.‏ یوحنا ؛ اول پطرس ؛ مزامیر<br />

در مرتع سبز مرا میخواباند.‏ نزد آبهاي<br />

راحت مرا رهبري میکند.‏ حزقیال ؛ مکاشفه<br />

جان مرا برمیگرداند و به خاطر نام خود به<br />

راههاي عدالت هدایتم مینماید.‏ ارمیا<br />

چون در دره سایۀ مرگ نیز راه روم از بدي<br />

نخواهم ترسید زیرا تو با من هستی؛ عصا و<br />

چوبدستی تو مرا تسلی خواهد داد.‏ مزامیر<br />

سفرهاي براي من به حضور دشمنانم<br />

میگسترانی.‏ سر مرا به روغن تدهین کردهاي و<br />

کاسهام لبریز شده است.‏<br />

هرآینه نیکویی و رحمت تمام ایام عمرم در<br />

پی من خواهد بود و در خانۀ یهوه ساکن خواهم<br />

بود تا ابد.‏ مزامیر<br />

17 ،7<br />

3 ،46<br />

11 ،34<br />

25 ،31<br />

14 ،34<br />

25 ،2<br />

12 ،10<br />

1 ،15<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

24<br />

13 ،9<br />

8<br />

11 ،32<br />

.24<br />

.25<br />

517


یبل<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

.6<br />

.7<br />

دروازه<br />

ابدي<br />

مزامیر<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

زمین از آن یهوه است،‏ هر آنچه داخل آن،‏ سطح<br />

آن و آنچه رویش زندگی میکند.‏ مزامیر ؛ اول قرنتیان<br />

،10<br />

12 ،50<br />

26<br />

.2<br />

.3<br />

زیرا که او پایه آن را بر دریاها نهاد و آن را بر نهرها<br />

ثابت گردانید.‏<br />

کیست که به کوه سرور برآید؟ و کیست که به<br />

محل مقدس او ساکن شود؟ مزامیر<br />

او که پاك دست و صاف دل باشد،‏ که جان خود را<br />

به ریا ندهد و قسم دروغ نخورد.‏<br />

او برکت را از یهوه خواهد یافت،‏ و عدالت را از<br />

خداي نجات خود.‏ اشعیا<br />

این است نسل طالبان او،‏ طالبان تو اي خداي<br />

یعقوب.‏ سلاه.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

اي دروازهها سرهاي خود را برافرازید!‏ اي درهاي<br />

ابدي برافراشته شوید تا پادشاه شکوه داخل شود!‏ مزامیر<br />

1 ،15<br />

8 ،27<br />

18 ،48<br />

2 ،14<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

19 ،118<br />

.8<br />

این پادشاه شکوه کیست؟ یهوه قدیر و قدرتمند،‏<br />

یهوه که در جنگ قدرتمند است!‏ مزامیر ؛ اول قرنتیان<br />

،2<br />

6 ،8<br />

8<br />

.9<br />

اي دروازهها،‏ سرهاي خود را برافرازید!‏ اي درهاي<br />

ابدي برافرازید تا پادشاه شکوه داخل شود!‏ زکریا<br />

این پادشاه شکوه کیست؟ یهوه صبایوت پادشاه<br />

شکوه اوست!‏ سلاه.‏<br />

9 ،9<br />

.10<br />

25<br />

درخواست تعلیم الهی<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

مزمور داود<br />

ايیهوه،‏ بسوي تو جان خود را برمیافرازم.‏ اي<br />

خداي من،‏ بر تو توکل میدارم؛<br />

پس مگذار که خجل بشوم و دشمنانم بر من فخر<br />

نمایند.‏<br />

، هر که انتظار تو میکشد خجل نخواهد شد.‏<br />

آنانی که بیسبب خیانت میکنند خجل خواهند<br />

گردید.‏ اشعیا<br />

اي یهوه،‏ روش خود را به من بیاموز و راه<br />

خویش را به من تعلیم ده.‏ مزامیر ؛<br />

مرا به راستی خود راهنمائی گردان و مرا تعلیم ده<br />

زیرا تو خداي نجات من هستی.‏ تمامی روز منتظر تو<br />

بودهام.‏<br />

ايیهوه،‏ احسانات و رحمت خود را بیاد آور<br />

چونکه آنها از ازل بوده است.‏<br />

خطایاي جوانی و سرکشیام را بیاد میاور.‏ اي یهوه<br />

به رحمت خود و به خاطر نیکویی خویش مرا یاد<br />

کن.‏ ایوب ؛ ارمیا<br />

یهوه نیکو و عادل است،‏ پس به گناهکاران راه را<br />

خواهد آموخت.‏ تثنیه<br />

مسکینان را به انصاف رهبري خواهد کرد و به<br />

مسکینان راه خود را تعلیم خواهد داد.‏<br />

همه راههاي یهوه رحمت و حق است براي آنانی<br />

که عهد و شهادات او را نگاه میدارند.‏<br />

اي یهوه به خاطر اسم خود،‏ گناه مرا بیامرز زیرا<br />

که بزرگ اعداد<br />

کیست آن آدمی که از یهوه میترسد؟ او را به<br />

روشی که اختیار کرده است خواهد آموخت.‏ مزامیر<br />

8 ،32<br />

19 ،31<br />

4 ،32<br />

19-17 ،14<br />

26 ،13<br />

است .<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

17 48، ؛ اشعیا<br />

.13<br />

جان او در نیکویی شب را بسر خواهد برد و نسل<br />

او وارث زمین خواهند شد.‏ مزامیر<br />

راز یهوه با ترسندگان او است و عهد او تا ایشان را<br />

تعلیم دهد.‏<br />

چشمان من دائماً‏ بسوي یهوه است زیرا که او<br />

پای مرا از دام بیرون میآورد.‏<br />

بر من توجه نما،‏ رحمت بفرما زیرا که تنها و<br />

بدبخت هستم.‏<br />

تنگی دل من زیاد شده است.‏ مرا از<br />

مشقت من بیرون آور.‏ مراثی ارمیا<br />

بر بدبختی و رنج من نظر افکن و همه خطایایم را<br />

بیامرز.‏<br />

بر دشمنانم نظر کن زیرا که بسیارند و به کینۀ<br />

تلخ به من کینه میورزند.‏ ؛ یوحنا<br />

جانم را حفظ کن و مرا رهایی ده تا خجل نشوم<br />

زیرا بر تو توکل دارم.‏ مزامیر<br />

کمال و راستی حافظ من باشند زیرا که منتظر تو<br />

هستم.‏ ایوب<br />

اي خدا،‏ اسرائیل را خلاصی ده،‏ از همه<br />

مشقت وي.‏ مزامیر<br />

25 ،15<br />

22 .11 .9 ،37<br />

20 ،1<br />

مزامیر 2 ،3<br />

1 ،16<br />

1 ،1<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

26<br />

دعاي مرد عادل<br />

8 ،130<br />

11 ،86<br />

11 ،27<br />

23 ،49<br />

.4<br />

.5<br />

518


یعن<br />

یبل<br />

يرو<br />

يرو<br />

یبل<br />

يها<br />

مزمور داود<br />

اي یهوه،‏ مرا داد بده زیرا که من در کمال خود<br />

رفتار نمودهام و بر یهوه توکل داشتهام،‏ پس نخواهم<br />

لغزید.‏<br />

اي یهوه مرا امتحان کن و مرا بیازما.‏ باطن و قلب<br />

مرا شفاف گردان.‏<br />

زیرا که رحمت تو در مد نظر من است و در راستی<br />

تو رفتار نمودهام؛<br />

با مردان باطل ننشستهام و با افراد نادرست داخل<br />

نخواهم شد.‏ مزامیر ؛ ارمیا<br />

از جماعت بدکاران نفرت میدارم و با بیخدایان<br />

نخواهم نشست.‏ مزامیر<br />

دستهاي خود را در بیگناهی میشویم.‏ قربانگاه تو<br />

را اي یهوه طواف خواهم نمود،‏ تثنیه<br />

تا صداي حمد تو را بشنوانم و عجایب تو را خبر<br />

نمایم.‏ مزامیر ؛<br />

اي یهوه محل خانۀ تو را دوست میدارم و مقام<br />

سکونت شکوه تو را.‏ مزامیر<br />

جانم را با گناهکارانجمع مکن و نه حیات مرا با<br />

مردمان خونریز،‏ مزامیر<br />

کسانی که با ریا رفتار میکنند و انتظار هدیه<br />

دارند.‏<br />

و اما من در کمال خود سالک میباشم.‏ مرا<br />

خلاصی ده و بر من رحم فرما.‏<br />

پایم در جاي هموار ایستاده است.‏ یهوه را در<br />

جماعتها متبارك خواهم خواند.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

23 ،22<br />

6 ،21<br />

17 ،15<br />

4 ،27<br />

128 ،119<br />

3 ،28<br />

1 ،1<br />

17 ،71<br />

2 ،9<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

27<br />

اطمینان در سرور<br />

.1<br />

.2<br />

مزمور داود<br />

یهوه نور من و نجات من است؛ از که بترسم؟ یهوه<br />

پناهگاه جان من است؛ از که هراسان شوم؟<br />

چون شریران بر من نزدیک آمدند تا گوشت مرا<br />

بخورند،‏ ی تعقیبکنندگان و دشمنانم،‏ ایشان<br />

میلغزند و افتادند.‏ ارمیا<br />

اگر لشکري بر من کمین کند،‏ دلم نخواهد ترسید.‏<br />

اگر جنگ بر من برپا شود،‏ در این نیز اطمینان به او<br />

خواهم<br />

یک چیز از یهوه خواستم و آن را خواهم طلبید:‏ که<br />

تمام ایام عمرم در خانۀ یهوه ساکن باشم تا<br />

او تفکر<br />

معبد و در کنم مشاهده را جمال یهوه نمایم.‏ مزامیر<br />

زیرا که در روز بلا مرا در سایبان خود نهفته،‏ در<br />

پردة خیمۀ خود مرا مخفی خواهد داشت و مرا بر<br />

صخره بلند خواهد ساخت.‏<br />

و هماکنون سرم بر دشمنانم گرداگردم برافراشته<br />

شادکامی را در خیمۀ او خواهم<br />

خواهد شد.‏ قربانی گذرانید و براي یهوه سرود و سرودستایش خواهم<br />

خواند.‏ مزامیر<br />

اي یهوه چون به صداي خود میخوانم،‏ مرا بشنو و<br />

؛<br />

رحمت فرموده،‏ مرا مستجاب فرما.‏ مزامیر روي مرا بطلبید.‏<br />

دل من به تو میگوید که گفتهاي:‏ ؛ اشعیا<br />

تو را اي یهوه طلب میکنم.‏ مزامیر ،45<br />

2 ،5<br />

2 ،4<br />

6 ،24<br />

8 ،26<br />

49 ،18<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

19<br />

.9<br />

خود را از من مپوشان و بندة خود را در خشم<br />

برمگردان.‏ تو مددکار من هستی.‏ اي خداي نجاتم،‏ مرا<br />

رد مکن و ترك منما.‏<br />

چون پدر و مادرم مرا ترك کنند،‏ آنگاه یهوه مرا<br />

برمیدارد.‏ مزامیر<br />

ايیهوه راه خود را به من بیاموز و به سبب<br />

دشمنانم مرا به راه راست هدایت فرما.‏<br />

مرا به خواهش دشمنانم مسپار،‏ زیرا که شاهدان<br />

دروغین بر من بدون ترس ظلم میکنند.‏ مزامیر<br />

اما من ایمان دارم که که احسان یهوه را در زمین<br />

زندگان خواهم دید.‏ اشعیا<br />

براي یهوه منتظر باش و قوي شو و دلت را تقویت<br />

خواهد داد.‏ منتظر یهوه باش.‏ حبقوق ؛ مزامیر<br />

25 ،31<br />

9 ،31<br />

3 ،2<br />

مزامیر 2 ،13<br />

11 ،38<br />

16 ،94<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

28<br />

درخواست کمک<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

اي یهوه،‏ نزد تو فریاد برمیآورم.‏ اي صخرة من،‏ از<br />

من خاموش مباش،‏ مبادا اگر از من خاموش شوي،‏<br />

مثل آنانی باشم که به حفره فرو میروند.‏ مزامیر‎143‎‏،‏<br />

خواهش مرا بشنو وقتی نزد تو دعا میکنم و<br />

وقتیکه دست خود را به محراب محل مقدس تو<br />

برمیافرازم.‏ مراثی<br />

مرا با شریران و بدکاران مکش که با همسایگان<br />

خود سخن صلحآمیز میگویند و آزار در دل ایشان<br />

است.‏<br />

4. آنها را به حسب کردار ایشان و موافق اعمال زشت<br />

7<br />

ارمیا 41 ،3<br />

2. صداي<br />

.3<br />

11 ،20<br />

داشت . مزامیر 7 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

519


يها<br />

يرو<br />

یاب<br />

ایشان بده آنها را مطابق عمل دست ایشان بده و رفتار<br />

ایشان را به خود ایشان رد نما.‏<br />

چونکه در اعمال یهوه و صنعت دست وي تفکر<br />

نمیکنند ‏.ایشان را ویران خواهی ساخت و بنا نخواهی<br />

نمود.‏ اشعیا<br />

یهوه متبارك باد زیرا که صداي التماس مرا شنیده<br />

است.‏<br />

یهوه قوت من و سپر من است.‏ دلم بر او توکل<br />

داشت و مدد یافتهام.‏ پس دل من به وجد آمده است و<br />

به سرود خود او را حمد خواهم گفت.‏<br />

یهوه قوت ایشان است و براي مسح شده خود قلعۀ<br />

نجات.‏<br />

قوم خود را نجات ده و میراث خود را مبارك فرما.‏<br />

ایشان را رعایت کن و برافراز تا ابد.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

11 ،29<br />

12 ،5<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

29<br />

تمجید سرور<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

یهوه را توصیف کنید اي قدرتمندان،‏ شکوه و قوت<br />

را براي یهوه توصیف نمایید.‏ مزامیر<br />

یهوه را به شکوه اسم او تمجید نمایید.‏ یهوه را در<br />

زینت قدوسیت سجده کنید.‏ مزامیر<br />

صداي یهوه فوق آبها است.‏ خداي شکوه رعد<br />

میدهد.‏ یهوه بالاي آبهاي بسیار است.‏<br />

صداي یهوه با قوت است.‏ صداي یهوه با شکوه<br />

است.‏ اشعیا<br />

صداي یهوه سروهاي آزاد را میشکند.‏<br />

یهوه سروهاي آزاد لبنان را میشکند.‏<br />

آنها را مثل گوساله میجهاند.‏ لبنان و سریون را<br />

مثل بچۀ گاو وحشی.‏<br />

یهوه زبانه آتش را میشکافد.‏ اشعیا<br />

یهوه صحرا را متزلزل میسازد.‏ یهوه صحراي<br />

قادش را متزلزل میسازد.‏<br />

صداي یهوه غزالها را به درد زایمان میاندازد،‏ و<br />

جنگل را بیبرگ میگرداند.‏ و در معبد او جمیعاً‏ شکوه<br />

را ذکر میکنند.‏<br />

یهوه بر طوفان نشسته است.‏ یهوه نشسته است<br />

پادشاه تا ابد.‏<br />

یهوه قومخود را قوت خواهد بخشید.‏ یهوه قوم<br />

خود را ب ا صلح مبارك خواهد نمود.‏ مزامیر<br />

30<br />

ستایش سرور<br />

.1<br />

سرود براي متبرك ساختن خانه.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه تو را سرودستایش میخوانم زیراکه مرا بالا<br />

کشیدي و دشمنانم را بر من مفتخر نساختی.‏ مزامیر<br />

،35<br />

24 .19<br />

.2<br />

.3<br />

اي یهوه خداي من،‏ نزد تو التماس نمودم و مرا شفا<br />

دادي.‏<br />

اي یهوه جانم را از دنیاي مردگان بیرون آوردي.‏ مرا<br />

زنده ساختی تا به جهنم فرو نروم.‏ مزامیر ؛<br />

اي مقدسان یهوه او را بسرایید و به ذکر قدوسیت او<br />

حمد گویید!‏ مزامیر<br />

زیرا که خشم او لحظهاي است و در رضامندي او<br />

زندگانی.‏ شامگاه گریه نازل میشود.‏ صبحگاهان شادي<br />

رخ مینماید.‏ اشعیا<br />

و اما من در کامی خود گفتم:‏ جنبش نخواهم<br />

خورد تا ابد.‏<br />

اي یهوه به رضامندي خود کوه مرا در قوت ثابت<br />

گردانیدي و چون خود را پوشانیدي پریشان<br />

شدم.‏<br />

اي یهوه نزد تو فریاد برمیآورم و نزد یهوه خواهش<br />

مینمایم.‏<br />

در خون من چه فایده است چون به حفره فرو روم؟<br />

آیا خاك تو را حمد میگوید و راستی تو را خبر<br />

میدهد؟ مزامیر<br />

اي یهوه بشنو و به من کرم فرما.‏ اي یهوه مددکار<br />

من باش.‏ مزامیر<br />

ماتم مرا براي من به رقص مبدل ساختهاي.‏ پلاس<br />

را از من بیرون کرده و کمر مرا به شادي بستهاي.‏ یوحنا<br />

3 ،116<br />

13 ،86<br />

12 ،97<br />

7 ،54<br />

6 ،6<br />

3 ،6<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

20 ،16<br />

.12<br />

تا شکوهم ترا سرود خواند و خاموش نشود.‏ اي<br />

یهوه خداي من،‏ تو را حمد خواهم گفت تا ابد.‏<br />

9 ،16 مزامیر<br />

31<br />

توکل بر خدا<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه بر تو توکل دارم؛ پسخجل نشوم تا به ابد.‏<br />

در عدالت خویش مرا نجات بده.‏ مزامیر<br />

2 ،25<br />

15 ،66<br />

8 ،28<br />

7 ،96<br />

3 ،110<br />

تثنیه 8 ،3<br />

31 ،30<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. صداي<br />

8. صداي<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

520


يرو<br />

يار<br />

يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

.20<br />

مزامیر<br />

.2<br />

.3<br />

گوش خود را به من فراگیر و مرا به زودي برهان.‏<br />

برایم صخرهاي قوي و خانهاي محکم باش تا مرا<br />

خلاصی دهی.‏<br />

زیرا صخره و قلعۀ من تو هستی.‏ به خاطر نام خود<br />

مرا هدایت و رهبري فرما.‏<br />

مرا از دامی که برایم پنهان کردهاند بیرون آور.‏<br />

زیرا قلعۀ من تو هستی.‏ روح خود را به دست تو<br />

میسپارم.‏ اي یهوه،‏ خداي حق،‏ تو مرا فدیه دادي.‏ لوقا<br />

مزامیر 3 ،23<br />

.4<br />

.5<br />

46 ،23<br />

.6<br />

.7<br />

از آنانی که بتهاي بیمحتوي را پی میکنند<br />

نفرت میکنم.‏ و اما من بر یهوه توکل میدارم.‏<br />

به رحمت تو وجد و شادي میکنم زیرا مشقت مرا<br />

دیده و جانم را در تنگیها شناختهاي؛ مزامیر<br />

مرا به دست دشمن اسیر نساختهاي؛ پای مرا<br />

بجاي وسیع قائم گردانیدهاي.‏<br />

اي یهوه بر من رحمت فرما زیرا در ترس هستم.‏<br />

جسم من از غصه کاهیده شد،‏ جانم و جسدم نیز.‏ مزامیر<br />

3 ،9<br />

.8<br />

.9<br />

8 ،6<br />

.10<br />

زیرا که حیاتم از غم و سالهایم از ناله فانی گردیده<br />

است.‏ قوتم از گناهم ضعیف و استخوانهایم پوسیده<br />

شد.‏<br />

نزد همۀ دشمنانم عار گردیدهام.‏ خصوصاً‏ نزد<br />

همسایگان خویش؛ و باعث ترس آشنایان شدهام.‏ هرکه<br />

مرا بیرون بیند از من میگریزد.‏<br />

مثل مرده از خاطر فراموش شدهام و مانند ظرف<br />

تلف شده گردیدهام.‏<br />

زیرا که بهتان را از بسی شنیدم و ترس<br />

گرداگرد من میباشد،‏ زیرا بر من با هم مشورت<br />

میکنند و در قصد جانم تفکر مینمایند.‏ مزامیر<br />

و اما من بر تو اي یهوه توکل میدارم و میگویم<br />

خداي من تو هستی.‏<br />

وقتهاي من در دست تو میباشد.‏ مرا از دست<br />

دشمنانم و جفاکنندگانم خلاصی ده.‏ مزامیر<br />

خود را بربندهات تابان ساز و مرا به رحمت<br />

خود نجات بخش.‏ اعداد ؛ مزامیر<br />

اي یهوه خجل نشوم چونکه تو را خواندهام.‏<br />

شریران خجل شوند و در جهنم خاموش باشند.‏<br />

لبهاي دروغگو گنگ شود که به درشتی و تکبر و<br />

به تحقیر بر عادلان سخن میگوید.‏<br />

زهی عظمت احسان تو که براي ترسندگانت<br />

ذخیره کردهاي و براي متوکّلانت پیش فرزندان آدم<br />

ظاهر ساختهاي.‏<br />

ایشان را در پردة خود از حلیه مردم خواهی<br />

پوشانید.‏ ایشان را در خیمهاي از دعواي زبانها مخفی<br />

خواهی داشت.‏ مزامیر<br />

متبارك باد یهوه که رحمت عجیب خود را در<br />

شهر محکم به من ظاهر کرده است.‏ مزامیر<br />

و اما من در حیرت خود گفتم که از نظر تو بریده<br />

شدهام.‏ لیکن چون نزد تو فریاد کردم صداي خواهش<br />

مرا شنیدي.‏ مزامیر<br />

اي همه مقدسانِ‏ یهوه او را دوست دارید.‏ یهوه<br />

ایمانداران را محفوظ میدارد و متکبران را مجازات<br />

فراوان میدهد.‏<br />

قوي باشید و دل شما را تقویت خواهد داد،‏ اي<br />

همگانی که براي یهوه انتظار میکشید!‏ مزامیر<br />

14 ،27<br />

7 ،17<br />

5 ،27<br />

11 ،116<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

32<br />

اعتراف به گناه<br />

.1<br />

قصیدة داود<br />

خوشابحال کسی که نافرمانی او آمرزیده شد و گناه<br />

وي پوشیده گردید.‏ رومیان<br />

خوشابحال کسی که یهوه به وي جرمی در حساب<br />

نیاورد و در روح او حیلهاي نمیباشد.‏ اشعیا ؛ پیدایش<br />

17 ،38<br />

7 ،4<br />

.2<br />

6 ،15<br />

.3<br />

هنگامی که خاموش میبودم،‏ استخوانهایم پوسیده<br />

میشد از فریادي که تمامی روز میزدم.‏ ایوب ؛<br />

مزامیر<br />

33 ،31<br />

11 ،31<br />

.4<br />

چونکه دست تو روز و شب بر من سنگین میبود.‏<br />

رطوبتم به خشکی تابستان مبدل گردید،‏ سلاه.‏<br />

7 5، اول سموئیل<br />

.5<br />

به گناه خود نزد تو اعتراف کردم و جرم خود را<br />

مخفی نداشتم.‏ گفتم:‏ سرکشی خود را نزد یهوه<br />

اقرار میکنم.‏ پس تو اشتباهات گناهم را عفو کردي،‏<br />

سلاه.‏ مزامیر ؛ نحمیا ؛ امثال ؛ اول یوحنا<br />

از این رو هر مقدسی در وقت معین نزد تو دعا<br />

خواهد کرد.‏ وقتی که آبهاي بسیار طقیان میکند،‏<br />

هرگز بدو نخواهد رسید.‏ اشعیا<br />

تو پناهگاه من هستی مرا از تنگی حفظ خواهی<br />

کرد.‏ مرا به سرودهاي نجات احاطه خواهی نمود،‏<br />

سلاه.‏ مزامیر<br />

تو را حکمت خواهم آموخت و به راهی که باید رفت<br />

ارشاد خواهم نمود و تو را به چشم خود که بر تو است<br />

نصیحت خواهم فرمود.‏ مزامیر<br />

9 ،1<br />

13 ،28<br />

6 ،55<br />

12 ،25<br />

6 ،1<br />

19 ،38<br />

5 ،27<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

2 ،2<br />

16 ،139<br />

4 ،80<br />

25 ،6<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

521


فصا<br />

یقت<br />

يار<br />

يها<br />

مزامیر<br />

.9<br />

مثل اسب و قاطر بیفهم مباشید که آنها را براي<br />

بستن به دهنه و لگام زینت میدهند،‏ در غیر اینصورت<br />

نزدیک تو نخواهند آمد.‏ امثال<br />

بر<br />

بسیار میباشد،‏ اما هر که شریر غمهاي خواهد<br />

او را احاطه دارد رحمت یهوه توکل کرد.‏ مزامیر<br />

اي صالحان در یهوه شادي و وجد کنید و اي<br />

همۀ راست دلان شادي نمایید.‏<br />

مزامیر 1 ،33<br />

3 ،26<br />

4 ،16<br />

.10<br />

.11<br />

33<br />

سرود ستایش<br />

.1<br />

اي صالحان در یهوه شادي نمایید،‏ ستودن او<br />

زیبنده نیکان است.‏ مزامیر ؛<br />

یهوه را با بربط حمد بگویید؛ با عود ده تار او را<br />

سرود بخوانید.‏ مزامیر<br />

سرودي تازه براي او بسرایید؛ نیکو بنوازید با آهنگ<br />

بلند.‏ مزامیر ؛ ؛<br />

زیرا کلام یهوه راست است و همه کارهاي او با<br />

امانت است.‏ مزامیر<br />

عدالت و ان را دوست میدارد.‏ جهان از رحمت<br />

یهوه پر است.‏ مزامیر<br />

به کلام یهوه آسمانها ساخته شد و کل لشکر آنها به<br />

دم دهان او.‏<br />

آبهاي دریا را مثل توده جمع میکند و سیلاب را<br />

در خزانهها ذخیره مینماید.‏ مزامیر<br />

تمامی اهل زمین از یهوه بترسند؛ همه ساکنان کره<br />

زمین از او بترسند.‏ مزامیر<br />

زیرا که او گفت و شد؛ او امر فرمود و قایم گردید.‏<br />

12 ،97<br />

9 ،104<br />

11 ،64<br />

8 ،67<br />

4 ،92<br />

1 ،98<br />

1 ،96<br />

10 ،19<br />

64 ،119<br />

4 ،40<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

3 ،1 پیدایش<br />

.10<br />

یهوه مشورت امتها را باطل میکند؛ تدبیرهاي<br />

قبائل را نیست میگرداند.‏ ایوب<br />

مشورت یهوه قائم است تا ابد؛ تدابیر قلب او از<br />

نسل به نسل.‏ امثال ؛ اشعیا<br />

خوشابحال امتی که یهوه خداي ایشان است و<br />

قومی که ایشان را براي میراث خود برگزیده است.‏<br />

12 ،5<br />

27 ،14<br />

30 ،21<br />

.11<br />

.12<br />

2 ،14 مزامیر<br />

.13<br />

از آسمان یهوه نظر افکند و همه فرزندان آدم را<br />

نگریست.‏<br />

از مکان سکونت خویش نظر میافکند،‏ برهمه<br />

ساکنان جهان.‏<br />

او که دلهاي ایشان را جمیعاً‏ سرشته است و<br />

اعمال ایشان را درك نموده است.‏<br />

پادشاه به زیادتی لشکر خلاص نخواهد شد و<br />

قدرتمند به بسی قوت رهایی نخواهد یافت.‏<br />

اسب به جهت نجات باطل است و به شدت قوت<br />

خود کسی را رهایی نخواهد داد.‏<br />

اینک چشم یهوه بر آنانی است که از او میترسند،‏<br />

بر آنانی که انتظار رحمت او را میکشند.‏<br />

تا جان ایشان را از مرگ رهایی بخشد و ایشان را<br />

در قحطی زنده نگاه دارد.‏ مزامیر<br />

جان ما منتظر یهوه میباشد.‏ او کمک و سپر ما<br />

است.‏ اشعیا<br />

زیرا که دل ما در او شادي میکند و در نام قدوس<br />

او توکّل میداریم.‏<br />

اي یهوه رحمت تو بر ما باد،‏ چنانکه امیدوار تو<br />

بودهایم.‏ مزامیر<br />

10 ،34<br />

7 ،31<br />

17 ،8<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

34<br />

خدا نزدیک شکستهدلان است<br />

مزمور داود و که شعور خود را به حضور اَبِیملَک<br />

تغییر داد و از حضور او بیرون رانده شده،‏ برفت.‏ اول<br />

13 ،21 سموئیل<br />

.1<br />

یهوه را در هر وقت متبارك خواهمگفت.‏<br />

سرودستایش او دائماً‏ بر زبان من خواهد بود.‏<br />

جان من در یهوه فخر خواهد کرد.‏ مسکینان<br />

شنیده،‏ شادي خواهند نمود.‏ ارمیا<br />

یهوه را با من تکبیر نمایید.‏ نام او را با یکدیگر<br />

برافرازیم.‏ مزامیر<br />

چون یهوه را طلبیدم،‏ مرا مستجاب فرمود و مرا از<br />

همه ترسهایم خلاصی بخشید.‏<br />

بسوي او نظر کردند و منور گردیدند و روی<br />

ایشان خجل نشد.‏<br />

این.‏ مسکین فریاد کرد و یهوه او را شنید و او را از<br />

تمامی تنگیهایش رهایی بخشید.‏<br />

فرشتۀ یهوه گرداگرد ترسندگان او است؛ اردو زده،‏<br />

ایشان را میرهاند.‏ پیدایش ؛ دوم قرنتیان ؛ مزامیر<br />

بچشید و ببینید که یهوه نیکو است.‏ خوشابحال<br />

شخصی که بدو توکّل میدارد.‏ مزامیر<br />

اي مقدسانِ‏ یهوه از او بترسید زیرا که ترسندگان او<br />

را هیچ کمی نیست.‏ مزامیر<br />

شی.‏ ران جوان بینوا شده،‏ گرسنگی میکشند و اما<br />

طالبان یهوه را به هیچ چیز نیکو کمی نخواهد شد.‏<br />

مزامیر 5 ،63<br />

11 ،91<br />

17 ،6<br />

12 ،2<br />

24 ،9<br />

1 ،32<br />

19 ،37<br />

1 ،145<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.14<br />

.15<br />

522


يرو<br />

يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

یول<br />

يها<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

مزامیر<br />

.11<br />

اي اطفال بیایید مرا بشنوید و ترس یهوه را به<br />

شما خواهم آموخت.‏ مزامیر<br />

کیست آن شخصی که آرزومند حیات است و<br />

طول ایام را دوست میدارد تا نیکویی را ببیند؟ اول<br />

16 ،66<br />

.12<br />

پطرس 10 ،3<br />

.13<br />

زبانت را از بدي نگاه دار و لبهایت را از سخنان<br />

حیلهآمیز؛<br />

از بدي دوري نما و نیکویی بکن؛ صلح را طلب نما<br />

و در پی آن بکوش.‏ مزامیر ؛ اول پطرس 3،<br />

چشمان یهوه بسوي صالحان است و گوشهاي وي<br />

بسوي فریاد ایشان.‏ ایوب<br />

یهوه بسوي بدکاران است تا ذکر ایشان را از<br />

زمین ریشه کن سازد.‏ مزامیر ؛ ایوب<br />

چون صالحان فریاد برآوردند،‏ یهوه ایشان را شنید و<br />

ایشان را از همه تنگی ایشان رهایی بخشید.‏<br />

یهوه نزدیک شکستهدلان است و روح کوفتگان را<br />

نجات خواهد داد.‏ لوقا<br />

رنج مرد صالح بسیار است،‏ اما یهوه او را از همۀ<br />

آنها خواهد رهانید.‏<br />

همه استخوانهاي ایشان را نگاه میدارد،‏ که یکی<br />

از آنها شکسته نخواهد شد.‏<br />

21. شریر را شرارت هلاك خواهد کرد و از دشمنان<br />

مرد صالح جریمه خواهد شد.‏<br />

یهوه جان بندگان خود را فدیه خواهد داد و از<br />

آنانی که بر وي توکّل دارند جریمه نخواهد شد.‏<br />

11<br />

17 ،18<br />

27 ،37<br />

7 ،36<br />

5 ،5<br />

13 ،18<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.22<br />

35<br />

براي داد من بیدار شو<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

اي یهوه با دشمنان من دشمنی نما و جنگ کن با<br />

آنانی که با من جنگ میکنند.‏<br />

2. سپر و سلاح را بگیر و به یاري من برخیز،‏ مزامیر<br />

و نیزه را راست کن و راه را پیش جفاکنندگانم<br />

ببند و به جان من بگو من نجات تو هستم.‏<br />

خجل و رسوا شوند آنانی که قصد جان من دارند؛ و<br />

آنانی که بداندیش منند،‏ برگردانیده و خجل<br />

شوند.‏ مزامیر<br />

مثل کاه پیش باد باشند و فرشتۀ یهوه ایشان<br />

را براند.‏ مزامیر<br />

راه ایشان تاریکی و لغزنده باد و فرشتۀ یهوه ایشان<br />

را تعقیب کند.‏<br />

زیرا دام خود را براي من بیسبب در حفرهاي پنهان<br />

کردند که آن را براي جان من بیجهت کَنده بودند.‏<br />

هلاکت ناگهانی بدو برسد و دامی که پنهان کرد<br />

خودش را بگیرد و در آن به هلاکت گرفتار گردد.‏<br />

و اما جان من در یهوه وجد خواهد کرد و در نجات<br />

او شادي خواهد نمود.‏<br />

همۀ استخوانهایم میگویند:‏ اي یهوه کیست مانند<br />

تو که مسکین را از شخصِ‏ قويتر از او میرهاند و<br />

مسکین وفقیر را از تاراجکنندة وي!‏ ایوب<br />

کینهور برخاستهاند.‏ چیزهایی را که<br />

نمیدانستم از من میپرسند.‏<br />

به عوض نیکویی بدي به من میکنند.‏ جان مرا<br />

بیکس گردانیدهاند.‏ مزامیر<br />

و اما من چون ایشان بیمار میبودند،‏ پلاس<br />

میپوشیدم؛ جان خود را به روزه میرنجانیدم و دعایم<br />

به سینهام رومیان<br />

مثل آنکه او دوست و برادرم میبود،‏ سرگردان<br />

میرفتم.‏ چون کسی که براي مادرش ماتم گیرد،‏ از<br />

غصه خم میشدم.‏<br />

چون افتادم شاديکنان جمع شدند.‏ آن<br />

فرومایگان بر من جمع شدند،‏ و کسانی که نشناخته<br />

بودم مرا دریدند و ساکت نشدند.‏<br />

مثل چاپلوسانی که براي نان مسخرگی میکنند،‏<br />

دندانهاي خود را بر من میافشردند.‏ ایوب<br />

اي سرور تا به کی نظر خواهی کرد؟ جانم را از<br />

خرابی ایشان برهان و یگانۀ مرا از شیربچگان.‏ مزامیر<br />

15 ،36<br />

9 ،16<br />

21 ،38<br />

15 ،12<br />

برمیگشت .<br />

.10<br />

11. شاهدان<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

21 ،22 ؛ مزامیر 84 ،119<br />

.18<br />

و تو را در جماعت بزرگ حمد خواهم گفت.‏ ترا<br />

در میان قوم عظیم سرودستایش خواهم خواند.‏ مزامیر<br />

،40<br />

10<br />

.19<br />

تا آنانی که بیسبب دشمن منند،‏ بر من فخر<br />

نکنند،‏ و آنانی که بر من بیسبب بغض مینمایند،‏<br />

چشمک نزنند.‏<br />

زیرا براي صلح سخن نمیگویند و بر آنانی که در<br />

زمین آرامند،‏ سخنان حیلهآمیز را تفکر میکنند.‏ مزامیر<br />

.20<br />

5 ،36<br />

.21<br />

و دهان خود را بر من باز کرده،‏ میگویند هههه<br />

چشم ما دیده است.‏ مزامیر<br />

اي یهوه تو آن را دیدهاي،‏ پس سکوت مفرما.‏ اي<br />

یهوه از من دور مباش.‏<br />

خویشتن را برانگیز،‏ اي سرور از من دور نشو،‏ اي<br />

خداي من و سرور من،‏ براي دعوي من.‏ مزامیر<br />

24 ،44<br />

16 ،40<br />

.22<br />

.23<br />

6 ،12<br />

15 ،40<br />

4 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

523


يپا<br />

یکن<br />

يها<br />

يها<br />

یمت<br />

یمت<br />

مزامیر<br />

.24<br />

اي یهوه،‏ خدایم مرا موافق عدل خود داد بده،‏<br />

مبادا بر من شادي نمایند.‏<br />

نگذار تا در دل خود بگویند،‏ هه هه،‏ ما همین را<br />

میخواستیم،‏ نگذار تا بگویند ما او را بلعیدهایم!‏<br />

و آنانی که در بدي من شادند،‏ با هم خجل و<br />

شرمنده شوند؛ و آنانی که بر من تکبر میکنند،‏ به<br />

خجلت و رسوایی ملبس شوند.‏<br />

آنانی که خواهان حق منند خوشحالی و شادي<br />

نمایند و دائماً‏ گویند یهوه بزرگ است که به سلامتی<br />

بندة خود رغبت دارد.‏ مزامیر<br />

و زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و ستایش تو<br />

را تمامی روز.‏<br />

17 ،40<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

36<br />

راه بدکاران<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود بندة یهوه<br />

معصیت شریر در اندرون دل منمیگوید که ترس<br />

خدا در مد نظر او نیست.‏ پیدایش<br />

زیرا خویشتن را در نظر خود متظاهر میسازد تا<br />

گناهش ظاهر نشود و ناپاك نگردد.‏ دوم قرنتیان<br />

تعلیم او شرارت و حیله است.‏ نیز نمیگذارند که به<br />

آنها آموخته شود که اعمال نیک انجام دهند.‏ مزامیر<br />

،59<br />

9 ،17<br />

11 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

13<br />

.4<br />

شرارت را بر بستر خود تفکر میکند.‏ خود را به راه<br />

ناپسند قائم کرده،‏ از بدي نفرت ندارد.‏ میکاه<br />

اي یهوه رحمت تو در آسمانها است وامانت تو تا<br />

ابرها.‏ مزامیر ؛<br />

عدالت تو مثل کوههاي خداست و احکام تو عمق<br />

عظیم.‏ اي یهوه انسان و حیوانات را کمک می<br />

اي خدا رحمت تو چه ارجمند است.‏ فرزندان آدم<br />

زیر سایۀ بالهاي تو پناه میبرند.‏ مزامیر<br />

از چربی خانۀ تو شاداب میشوند.‏ از نهر خوشی<br />

خود ایشان را مینوشانی.‏ غزل غزلها<br />

زیرا که نزد تو چشمۀ حیات است و در نور تو نور را<br />

میبینیم.‏ ارمیا ؛ ؛ اشعیا<br />

رحمت خود را براي عارفان خود استوار فرما و<br />

عدالت خود را براي راست دلان.‏<br />

تکبر بر من نیاید و دست شریران مرا گریزان<br />

نسازد.‏<br />

در آنجا بدکرداران افتادهاند.‏ ایشان انداخته شدهاند<br />

و نمیتوانند برخیزند.‏ ارمیا<br />

37<br />

سرنوشت شریران<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

به سبب شریران خویشتن را مشوشمساز و بر<br />

فتنهانگیزان حسد مبر.‏ امثال ؛ جامعه<br />

زیرا که مثل علف به زودي بریده میشوند و مثل<br />

علف سبز پژمرده خواهند شد.‏<br />

بر یهوه توکّل نما و نیکویی بکن.‏ در زمین ساکن<br />

باش و از امانت پرورده شو.‏ هوشع<br />

و در یهوه خوش باش،‏ پس خواست دل تو را به تو<br />

خواهد داد.‏ مزامیر<br />

راه خود را به یهوه بسپار و بر وي توکّل کن که آن<br />

را انجام خواهد داد،‏<br />

و عدالت تو را مثل نور بیرون خواهد آورد و انصاف<br />

تو را مانند ظُهر.‏ اشعیا<br />

نزد یهوه ساکت شو و منتظر او باش و از شخص<br />

فرخنده طریق و مرد حیلهگر خود را مشوش مساز.‏<br />

از خشم برکنار شو و خشم را ترك کن.‏ خود را<br />

مشوش مساز که حتماً‏ باعث گناه خواهد شد.‏ افسسیان<br />

،4<br />

4 ،10<br />

6 ،12<br />

19 ،24<br />

25 ،6<br />

8 ،58<br />

5 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

31 .26<br />

.9<br />

زیرا که شریران ریشه کن خواهند شد.‏ و اما<br />

منتظران یهوه وارث زمین خواهند بود.‏ امثال<br />

هم اکنون بعد از اندك زمانی شریر نخواهد بود.‏<br />

در مکانش تأمل خواهی کرد و نخواهد بود.‏<br />

و اما حلیمان وارث زمین خواهند شد و از فراوانی<br />

صلح لذت خواهند برد.‏<br />

12. شریر بر مرد عادل توطئه میکند و دندانهاي خود<br />

را بر او میافشرد.‏ ایوب<br />

بر او خواهد خندید،‏ زیرا میبیند که روز او<br />

میآید.‏<br />

شمشیر را برهنه کرده و کمان را<br />

کشیدهاند تا مسکین و فقیر را بیندازند و راستروان را<br />

مقتول سازند.‏<br />

15. شمشیر ایشان به دل خود ایشان فرو خواهد رفت<br />

و کمانهاي ایشان شکسته خواهد شد.‏<br />

نعمت اندك یک مرد صالح بهتر است،‏ از<br />

اندوخته شریران فرآوان.‏<br />

زیرا که بازوهاي شریران،‏ شکسته خواهد شد.‏ و اما<br />

صالحان را یهوه تأیید میکند.‏ اول سموئیل<br />

یهوه روزهاي کاملان را میداند و میراث ایشان<br />

21 ،2<br />

31 ،2<br />

165 ،119<br />

9 ،16<br />

.10<br />

.11<br />

13. سرور<br />

14. شریران<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.<br />

1 ،2<br />

8 ،17<br />

1 ،5<br />

2 ،9<br />

32 ،50<br />

5 ،108<br />

13 ،17<br />

11 ،57<br />

13 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

524


يدا<br />

یبل<br />

يها<br />

خواهد بود تا ابد.‏<br />

در زمان بلا خجل نخواهند شد،‏ و در زمان قحطی<br />

سیر خواهند بود.‏ مزامیر<br />

زیرا شریران هلاك میشوند و دشمنان یهوه مثل<br />

خرّمی مرتعها فانی خواهند شد.‏ مثل دود فانی<br />

خواهند گردید.‏<br />

21. شریر قرض میگیرد و وفا نمیکند و اما صالح<br />

رحیم و بخشنده است.‏ مزامیر<br />

زیرا آنانی که از وي برکت یابند وارث زمین<br />

گردند.‏ و اما آنانی که لعنتشده وياند،‏ ریشه کن<br />

خواهند شد.‏ مزامیر<br />

یهوه قدمهاي انسان را مستحکم میسازد،‏ و در<br />

روشهایش خشنود است.‏<br />

اگر چه بیفتد افکنده نخواهد شد زیرا<br />

یهوه دستش را میگیرد.‏ مزامیر<br />

من جوان بودم و هماکنون پیر هستم و مرد صالح<br />

را هرگز تركشده ندیدهام و نه نسلش را که گداي نان<br />

بشوند.‏<br />

تمامی روز رئوف است و قرض دهنده،‏ و نسل او<br />

مبارك خواهند بود.‏<br />

از بدي برکنار شو و نیکویی بکن.‏ پس ساکن<br />

خواهی بود تا ابد.‏ مزامیر<br />

زیرا یهوه انصاف را دوست میدارد و مقدسان<br />

خود را ترك نخواهد فرمود.‏ ایشان محفوظ خواهند<br />

بود تا ابد.‏ و اما نسل شریر ریشه کن خواهد شد.‏<br />

وارث زمین خواهند بود و در آن تا به<br />

ابد سکونت خواهند نمود.‏<br />

دهان صالح حکمت را بیان میکند و زبان او<br />

انصاف را ذکر مینماید.‏<br />

31. شریعت خ وي در دل اوست.‏ پس قدمهایش<br />

نخواهد لغزید.‏<br />

32. شریر براي صالح کمین میکند و قصد قتل وي<br />

میدارد.‏ مزامیر<br />

یهوه او را در دستش ترك نخواهد کرد و<br />

چون به داوري آید بر وي حکم نخواهد داد.‏<br />

منتظر یهوه باش و راه او را نگاه دار تا تو را به<br />

وراثت زمین برافرازد.‏ چون شریران ریشه کن شوند آن<br />

را خواهی دید.‏<br />

35. شریر را دیدم که ظلم پیشه بود و مثل درخت<br />

بومی سبز خود را به هر سو میکشید.‏<br />

اما گذشت و اینک نیست گردید و او را جستجو<br />

مزامیر<br />

کردم و یافت نشد.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

مرد کامل را ملاحظه کن و مرد راست را ببین<br />

زیرا که عاقبت آن مرد صلح است.‏ پیدایش<br />

اما خطاکاران جمیعاً‏ هلاك خواهند گردید و<br />

عاقبت شریران ریشه کن خواهد شد.‏<br />

و نجات صالحان از یهوه است و در وقت تنگی او<br />

قلعۀ ایشان خواهد بود.‏ مزامیر<br />

و یهوه ایشان را یاري کرده،‏ نجات خواهد داد.‏<br />

ایشان را از شریران خلاص کرده،‏ خواهد رهانید زیرا<br />

بر او توکّل دارند.‏<br />

، 15 ،10 امثال 16 ،29<br />

8 ،9<br />

مزامیر 19 ،73<br />

4 ،48<br />

20 ،4<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

38<br />

دعاي مصیبت دیده<br />

.1<br />

مزمور داود براي تذکر<br />

اي یهوه مرا در خشم خود توبیخ منما و در خشم<br />

خویش ادبم مفرما.‏ مزامیر<br />

زیرا که تیرهاي تو در من فرو رفته و دست تو بر<br />

من فرود آمده است.‏<br />

در بدن من به سبب خشم تو صحتی نیست و در<br />

استخوانهایم به سبب خطاي خودم صلح نه.‏<br />

زیرا گناهانم از سرم گذشته است.‏ مثل بار گران از<br />

طاقتم سنگینتر شده.‏<br />

جراحات من متعفّن و چرکی شده است،‏ به سبب<br />

حماقت من.‏<br />

به خود میپیچم و بینهایت خمیده شدهام.‏ تمامی<br />

روز را غمگین میگذارنم.‏<br />

زیرا کمر من از سوزش پر شده است و در جسد من<br />

صحتی نیست.‏ مزامیر<br />

من بیحس و بینهایت کوفته شدهام و از فغان دل<br />

خود نعره میزنم.‏<br />

اي یهوه تمامی آرزوي من در مد نظر تو است و<br />

ناله من از تو مخفی نمیباشد.‏ مزامیر<br />

دل من میطپد و قوتم از من رفته است و نور<br />

چشمانم نیز با من نیست.‏<br />

دوستان و رفیقانم از بلاي من برکنار میایستند و<br />

خویشان من دور ایستادهاند.‏ ایوب<br />

آنانی که قصد جانم دارند دام میگسترند و<br />

بداندیشانم سخنان فتنهانگیز میگویند و تمام روز<br />

حیله را تفکر میکنند.‏<br />

و اما من مثل کر نمیشنوم؛ و مانند گُنگم که<br />

7 ،6<br />

14 ،19<br />

2 ،6<br />

15 ،22<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

5 ،12<br />

14 ،145<br />

3 ،112<br />

15 ،34<br />

13 ،25<br />

9 ،10<br />

.19<br />

.20<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29. صالحان<br />

.30<br />

.33<br />

.34<br />

.36<br />

525


يرو<br />

يرو<br />

یکن<br />

يها<br />

يرو<br />

يار<br />

یمت<br />

یعن<br />

دهان خود را باز نکند.‏<br />

و مثل کسی گردیدهام که نمیشنود و کسی که<br />

در زبانش مخالفتی نباشد.‏ اول پطرس<br />

زیرا که اي یهوه انتظار تو را میکشم.‏ تو اي یهوه<br />

خدایم جواب خواهی داد.‏<br />

چونکه گفتهام مبادا بر من شادي نمایند و چون<br />

پایم بلغزد بر من تکبر کنند.‏ مزامیر<br />

زیرا که براي افتادن نصب شدهام و درد من<br />

همیشه پیش من است.‏<br />

زیرا گناهخود را اخبار مینمایم و از خطاي خود<br />

غمگین هستم.‏<br />

اما دشمنانم زنده و زورآورند و آنانی که بیسبب<br />

بر من بغض مینمایند بسیارند،‏<br />

و آنانی که به عوض نیکی به من بدي میرسانند.‏<br />

بر من دشمنی میورزند زیرا نیکویی را پی میکنم.‏<br />

مزامیر<br />

23 ،2<br />

2 ،30<br />

اشعیا 7 ،53<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

5 ،109 مزامیر<br />

.21<br />

اي یهوه مرا ترك منما.‏ اي خداي من از من دور<br />

مباش،‏<br />

و براي یاري من عجله فرما،‏ اي سروري که نجات<br />

من هستی.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

3 ،35<br />

14 ،40<br />

.22<br />

39<br />

دعاي مرد رنجدیده<br />

براي یدوتون سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود مزامیر<br />

گفتم راههاي خود را حفظ خواهم کرد تا به زبانم<br />

خطا نورزم.‏ دهان خود را با پوزه بند نگاه خواهم<br />

داشت،‏ مادامی که شریر پیش من است.‏<br />

من گنگ بودم و خاموش و از نیکویی نیز سکوت<br />

کردم و درد من به حرکت آمد.‏ مزامیر<br />

دلم در اندرونم گرم شد.‏ چون تفکر میکردم آتش<br />

افروخته گردید.‏ پس به زبان خود سخن گفتم.‏ مزامیر<br />

1 ،62<br />

،119<br />

14 ،38<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

53<br />

.4<br />

اي یهوه پایان مرا بر من معلوم ساز و مقدار ایامم را<br />

که چیست تا بفهمم چه قدر فانی هستم.‏ مزامیر<br />

اینک روزهایم را مثل یک وجب ساختهاي و<br />

زندگانیام در نظر تو هیچ است.‏ یقیناً‏ هر آدمی محض<br />

بطالت قرار داده شد،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

ک.‏ این انسان در خیال رفتار میکند و محض بطالت<br />

مضطرب میگردد.‏ ذخیره میکند و نمیداند کیست<br />

که از آن استفاده خواهد کرد.‏ جامعه ؛ لوقا<br />

و هماکنون اي یهوه براي چه منتظر باشم؟ امید من<br />

بر تو میباشد.‏ مزامیر<br />

مرا از همۀ گناهانم برهان و مرا نزد جاهلان ننگ<br />

مگردان.‏ مزامیر<br />

من گنگ بودم وزبان خود را باز نکردم زیرا که تو<br />

این را کردهاي.‏ مزامیر<br />

بلاي خود را از من بردار زیرا که از ضرب دست تو<br />

من تلف میشوم.‏<br />

چون انسان را به سبب گناهش با سختیها تنبیه<br />

می او را مثل بید میگذاري.‏ یقیناً‏ که<br />

انسانها هیچند،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

اي یهوه دعاي مرا بشنو و به فریادم گوش بده و از<br />

اشکهایم ساکت مباش،‏ زیرا که من غریب هستم در<br />

نزد تو و نزیل هستم مثل همه پدران خود.‏ پیدایش<br />

،35<br />

6 ،5<br />

10 ،62<br />

2 ،25<br />

5 ،37<br />

39 ،26<br />

9 ،79<br />

، نفایس<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

؛ لاویان 27<br />

؛ فیلیپیان<br />

15 ،30<br />

11 ،2<br />

23 ،25<br />

20 ،3<br />

؛ مزامیر<br />

؛ اول تواریخ ؛ عبرانیان<br />

؛ اول پطرس 19 ،119<br />

13 ،11<br />

.13<br />

؛ دوم قرنتیان<br />

خشم خود را از من بگردان تا شاد شوم قبل از<br />

آنکه بمیرم و نایاب گردم.‏ ایوب<br />

40<br />

سرودي تازه<br />

20 ،10<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

انتظار بسیار براي یهوه کشیدهام،‏ و به من مایل<br />

؛<br />

؛ ؛ مزامیر شده،‏ فریاد مرا شنید.‏ مزامیر و مرا از چاه هلاکت برآورد و از گلِ‏ لجن و پایهایم<br />

مستحکم<br />

را قدمهایم گذاشته،‏ را بر صخره گردانید.‏ مزامیر<br />

حمد خداي ما<br />

و سرودي تازه در دهانم گذارد ی چون این را بینند ترسان شده،‏ بر یهوه<br />

را ‏.بسی توکّل خواهند کرد.‏<br />

دارد و به<br />

توکّل یهوه بر که کسی خوشابحال متکبران ظالم و مرتدان دروغ مایل نشود.‏<br />

اي یهوه خداي ما چه بسیار است کارهاي عجیب<br />

که تو کردهاي و تدبیرهایی که براي ما نمودهاي.‏ در<br />

نزد تو آنها را شمارش نتوان کرد،‏ اگر آنها را بازگو و<br />

بیان بکنم،‏ از حد شمار زیاده است.‏<br />

اما<br />

نداشتی.‏ رغبت قربانیخوراکی و در قربانی مرا باز کردي.‏ قربانی سوختنی و قربانی گناه<br />

گوش ؛ عبرانیان<br />

را نخواستی.‏ مزامیر آنگاه گفتم:‏ اینک میآیم!‏ در طومارکتاب دربارة من<br />

؛ ایوب<br />

نوشته شده است.‏ یوحنا در بجا آوردن ارادة تو اي خداي من رغبت میدارم<br />

16 ،34<br />

7 ،18<br />

3 ،5<br />

7 ،10<br />

14 ،27<br />

5 ،10<br />

46 .39 ،5<br />

18 ،51<br />

8 ،42<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

12 ،90<br />

18 ،12<br />

5 ،90<br />

21 .18 ،2<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

526


يها<br />

یدان<br />

يار<br />

يرو<br />

یمت<br />

و شریعت تو در اندرون دل من اشعیا<br />

در جماعت بزرگ به عدالت بشارت میدهم،‏ نظاره<br />

کن،‏ نخواهم گذاشت دهانم را ببندند و تو اي<br />

یهوه می مزامیر<br />

عدالت تو را در دل خود مخفی نداشتهام.‏ امانت و<br />

نجات تو را بیان کردهام.‏ رحمت و راستی تو را از<br />

جماعت بزرگ پنهان نکردهام.‏ مزامیر<br />

پس تو اي یهوه لطف خود را از من باز مدار.‏<br />

رحمت و راستی تو دائماً‏ مرا محافظت کند.‏ مزامیر<br />

زیرا که بلایاي بیشمار مرا احاطه میکند.‏ گناهانم<br />

دور مرا گرفته است به حدي که نمیتوانم دید.‏ از<br />

موی سر من زیاده است و دل من مرا ترك کرده<br />

است.‏ مزامیر ؛ حزقیال<br />

اي یهوه مرحمت فرموده،‏ مرا نجات بده.‏ اي سرور<br />

در یاري من عجله فرما.‏ مزامیر ؛<br />

آنانی که قصد هلاکت جان من دارند،‏ جمیعاً‏<br />

خجل و شرمنده شوند،‏ و آنانی که در بدي من رغبت<br />

دارند،‏ به عقب برگردانیده و رسوا گردند.‏ مزامیر ؛<br />

مزامیر<br />

،70<br />

8 ،61<br />

4 ،35<br />

5 ،50<br />

4 ،57<br />

23 ،38<br />

است .<br />

20 ،22<br />

10 ،32<br />

18 ،35<br />

.<br />

5 ،69<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

3<br />

.15<br />

آنانی که بر من هههه میگویند،‏ به سبب خجالت<br />

خویش حیران شوند.‏<br />

و اما همه طالبان تو در تو وجد و شادي نمایند و<br />

آنانی که نجات تو را دوست دارند،‏ دائماً‏ گویند که یهوه<br />

بزرگ است.‏ مزامیر<br />

و اما من مسکین و فقیر هستم و یهوه دربارة من<br />

تفکر میکند.‏ تو معاون و نجاتدهنده من هستی.‏ اي<br />

خداي من،‏ تأخیر مفرما.‏ مزامیر<br />

6 ،70<br />

27 ،35<br />

.16<br />

.17<br />

41<br />

دعاي مرد بیمار<br />

.1<br />

.2<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

خوشابحال کسی که براي فقیر تفکر میکند.‏ یهوه<br />

او را در روز بلا خلاصی خواهد داد.‏<br />

یهوه او را محافظت خواهد کرد و زنده خواهد<br />

داشت.‏ او در زمین مبارك خواهد بود و او را به آرزوي<br />

دشمنانش تسلیم نخواهی کرد.‏ اعمال رسولان<br />

یهوه او را بر بستر بیماري شفا میبخشد.‏ و در<br />

تمامی بیماریهایش او را ی میرساند.‏<br />

من گفتم:‏ اي یهوه بر من رحم نما.‏ جان مرا شفا<br />

بده زیرا به تو گناه ورزیدهام.‏<br />

دشمنانم دربارة من به بدي سخن میگویند که کی<br />

بمیرد و نام او گُم شود.‏ مزامیر<br />

و اگر براي دیدن من بیاید،‏ سخن باطل میگوید و<br />

دلش در خود شرارت را جمع میکند.‏ چون بیرون رود<br />

آن را شایع میکند.‏<br />

و همه دشمنانم با یکدیگر بر من زمزمه میکنند و<br />

دربارة من بدي میاندیشند،‏<br />

که حادثهاي ویرانکننده بر او ریخته شده است.‏ و<br />

حال که خوابیده است دیگر نخواهد برخاست.‏<br />

و آن دوست خالص من که بر او اعتماد میداشتم<br />

که نان مرا نیز میخورد،‏ پاشنۀ خود را بر من بلند<br />

کرد.‏ مزامیر ؛ ؛ اعمال رسولان<br />

و اما تو اي یهوه بر من رحم فرموده،‏ مرا برپا بدار<br />

تا مجازات بدیشان رسانم.‏<br />

از این میدانم که در من رغبت داري زیرا که<br />

دشمنم بر من فخر نمینماید.‏<br />

و مرا به سبب کمالم مستحکم نمودهاي و مرا به<br />

حضور خویش دائماً‏ قائم خواهی نمود.‏ اول تواریخ<br />

یهوه خداي اسرائیل متبارك باد.‏ از ازل تا به ابد.‏<br />

آمین و آمین.‏ لوقا<br />

27 ،18<br />

16 ،1<br />

15 ،22<br />

3 ،6<br />

یوحنا 18 ،13<br />

68 ،1<br />

14 ،55<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

کتاب دوم<br />

42<br />

همچون آهو...‏<br />

(72-42)<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ قصیدة پسرانقورح<br />

چنانکه آهو براي نهرهاي آب شدت اشتیاق دارد،‏<br />

همچنان اي خدا جان من اشتیاق شدید براي تو دارد.‏<br />

1 ،22 مزامیر<br />

.2<br />

.3<br />

جان من که تشنۀ خداست،‏ تشنۀ خداي زنده،‏ که<br />

کی بیایم و حضور خدا را شاهد باشم.‏<br />

اشکهایم روز و شب نان من میبود،‏ چون تمامی<br />

روز مرا میگفتند:‏ خداي تو کجاست؟ مزامیر<br />

چون این را بیاد میآورم،‏ جان خود را بر خود<br />

میریزم.‏ چگونه با جماعت میرفتم و ایشان را به خانۀ<br />

خدا پیشروي میکردم،‏ به آواز شادي و ستایش در<br />

گروه جشن گیرندگان.‏ اول سوئیل<br />

اي جانم چرا افسره شدهاي و چرا در من پریشان<br />

گشتهاي؟ بر خدا امید دار زیرا که او را براي نجات<br />

او باز حمد خواهم گفت.‏<br />

اي.‏ خداي من،‏ جانم در من افسرده شد.‏ بنابراین تو<br />

را از زمین اُردن یاد خواهم کرد،‏ از کوههاي حرمون و<br />

10 ،79<br />

15 ،1<br />

مزامیر 5 ،43<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

36 ،9<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

527


يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

از کوه کوچک.‏<br />

عمق به عمق ندا میدهد از آواز آبشارهاي تو؛ همه<br />

خیزابها و موجهاي تو بر من گذشته است.‏ مزامیر<br />

در روز یهوه رحمت خود را خواهد فرمود،‏ و در شب<br />

سرود او با من خواهد بود و دعا نزد خداي حیات من.‏<br />

به خدا گفتهام:‏ اي صخرة من چرا مرا فراموش<br />

کردهاي؟ چرا به سبب ظلم دشمن اندوهگین<br />

بگذرانم؟ اشعیا ؛ مزامیر 43،<br />

دشمنانم به کوبیدگی در استخوانهایم مرا ملامت<br />

میکنند،‏ چونکه همه روزه مرا میگویند:‏ خداي تو<br />

کجاست؟<br />

اي جان من چرا افسرده شده و چرا در من<br />

پریشان گشتهاي؟ بر خدا امید دار زیرا که او را بازحمد<br />

خواهم گفت،‏ که نجات من و خداي من است.‏<br />

مزامیر<br />

2 ،69<br />

2<br />

14 ،49<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

مزامیر 5 ،43<br />

3 2، ؛ ایوب<br />

43<br />

دعاي شخص پریشان<br />

.1<br />

اي خدا مرا داوري کن و دعواي مرا با قوم بیرحم<br />

پایان بده و از مرد حیلهگر و ظالم مرا خلاصی ده.‏ مزامیر<br />

1 ،26<br />

.2<br />

زیرا تو خداي قوت من هستی ‏.چرا مرا دور<br />

انداختی؟ چرا به سبب ستم دشمن ماتم کنان تردد<br />

بکنم؟ مزامیر<br />

نور و راستی خود را بفرست تا مرا هدایت نمایند و<br />

مرا به کوه مقدس تو و مسکن تو رسانند.‏ مزامیر<br />

آنگاه به قربانگاه خدا خواهم رفت،‏ بسوي خدایی که<br />

سرور و خرمی من است.‏ و تو را اي خدا،‏ خداي من با<br />

بربط سرودستایش خواهم خواند.‏<br />

اي جان من چرا افسرده شدهاي؟ و چرا در من<br />

پریشان گشتهاي؟ امید بر خدا دار زیرا که او را باز<br />

حمد خواهم گفت،‏ که نجات من و خداي من<br />

است.‏ مزامیر<br />

1 ،15<br />

مزامیر 6 ،63<br />

10 ،42<br />

12 .6 ،42<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

44<br />

درخواست اعانت<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ قصیدة پسرانقورح<br />

اي خدا به گوشهاي خود شنیدهایم و پدران ما،‏ ما<br />

را خبر دادهاند،‏ از کاري که در روزهاي ایشان و در ایام<br />

قدیم کردهاي.‏<br />

تو به دست خود امتها را بیرون کردي،‏ اما ایشان<br />

را کاشتهاي.‏ قومها را تباه کردي،‏ اما ایشان را پراکنده<br />

ساختی.‏<br />

زیرا که به شمشیر خود زمین را تسخیر نکردند و<br />

بازوي ایشان،‏ ایشان را نجات نداد بلکه دست راست تو<br />

و بازو و نورِ‏ روي تو.‏ زیرا از ایشان خرسند بودي.‏<br />

اي خدا تو پادشاه من هستی،‏ پس برنجات یعقوب<br />

امر فرما.‏<br />

به مدد تو دشمنان خود راخواهیم افکند و به نام تو<br />

مخالفان خویش را پایمال خواهیم ساخت.‏ مزامیر<br />

زیرا بر کمان خود توکّل نخواهم داشت و شمشیرم<br />

مرا خلاصی نخواهد داد.‏ مزامیر<br />

بلکه تو ما را از دشمنان ما خلاصی دادي و متنفران<br />

ما را خجل ساختی.‏<br />

تمامی روز بر خدا فخر خواهیم کرد و نام تو را تا به<br />

ابد سرودستایش خواهیم خواند،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

لیکن هماکنون تو ما را دور انداخته و رسوا<br />

ساختهاي و با لشکرهاي ما بیرون نمیآیی مزامیر<br />

و ما را از پیش دشمن روگردان ساختهاي و<br />

دشمنان ما براي خویشتن تاراج میکنند.‏<br />

ما را مثل گوسفندان براي خوراك تسلیم کردهاي<br />

و ما را در میان امتها پراکنده ساختهاي.‏<br />

قوم خود را بیبها فروختی و از قیمت ایشان نفع<br />

نبردي.‏<br />

ما را نزد همسایگان ما ننگ گردانیدي.‏ اهانت و<br />

مسخرهکردن نزد آنانی که گرداگرد مایند.‏ مزامیر<br />

ما را در میان امتها ضربالمثل ساختهاي،‏<br />

جنبانیدن سر در میان قومها؛<br />

و رسوایی من همه روزه در نظر من است و<br />

خجالت رویم مرا پوشانیده است،‏ مزامیر<br />

از صداي ملامتگو و فحاش،‏ از روي دشمن و<br />

انتقام گیرنده.‏ مزامیر<br />

این همه بر ما واقع شد.‏ اما تو را فراموش نکردیم<br />

و در عهد تو خیانت نورزیدیم.‏<br />

دل ما به عقب برنگردید و پای ما از طریق تو<br />

انحراف نورزید.‏<br />

هرچند ما را در مکان اژدرها کوبیدي و ما را به<br />

سایۀ مرگ پوشانیدي.‏<br />

نام خداي خود را هرگز فراموش نکردیم و دست<br />

خود را به خداي غیر برنیفراشتیم.‏<br />

آیا خدا این را جستجو نخواهد کرد؟ زیرا او<br />

14 ،60<br />

12 ،60<br />

4 ،79<br />

8 ،54<br />

.<br />

20 ،60<br />

8 ،20<br />

10 ،74<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

528


یمت<br />

یعن<br />

يها<br />

ضعو<br />

يها<br />

خفایاي قلب را میداند.‏ مزامیر<br />

هر آینه به خاطر تو تمامی روز کشته میشویم و<br />

مثل گوسفندان قربانی شمرده میشویم.‏ رومیان<br />

اي سرور بیدار شو!‏ چرا خوابیدهاي؟ برخیز و ما را<br />

تا به ابد دور مینداز.‏<br />

چرا روي خود را پوشانیدي و ذلّت و تنگی ما را<br />

فراموش کردي؟ مزامیر<br />

زیرا که جان ما به خاك خم شده است و شکم ما<br />

به زمین چسبیده.‏ داوران<br />

به جهت یاري ما برخیز و بخاطر رحمانیت خود ما<br />

را نجات ده.‏<br />

مزامیر<br />

36 ،8<br />

10 ،7<br />

24 ،8<br />

18 ،69<br />

35 ،11<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

45<br />

سرود عروس پادشاه<br />

براي سالار سرود خوانان بر سوسنها.‏ قصیدة<br />

پسرانقورح.‏ سرود حبیبات مزامیر<br />

دل من به کلام نیکو میجوشد.‏ انشاء خود را دربارة<br />

پادشاه میگویم.‏ زبان من قلم نویسنده ماهر است.‏<br />

تو زیباتر هستی از فرزندان آدم و نعمت بر لبهاي<br />

تو ریخته شده است.‏ بنابراین،‏ خدا تو را مبارك ساخته<br />

است تا ابد.‏ لوقا ؛ یوحنا<br />

اي جبار شمشیر خود را بر ران خود ببند،‏ ی<br />

شکوه و کبریایی خویش را.‏<br />

و به کبریایی خود سوار شده،‏ غالب شو به جهت<br />

راستی و حلم و عدالت؛ و دست راستت چیزهاي<br />

ترسناك را به تو خواهد آموخت.‏ مزامیر<br />

به تیرهاي تیزِ‏ تو امتها زیر تو میافتند و به دل<br />

دشمنانِ‏ پادشاه فرو میرود.‏<br />

اي.‏ خدا،‏ تخت تو تا ابد است؛ عصاي راستی عصاي<br />

سلطنت تو است.‏ عبرانیان<br />

عدالت را دوست و از بی خدایی بیزاري.‏ بنابراین،‏<br />

خدا،‏ خداي تو،‏ تو را به روغن شادمانی بیشتر از<br />

رفقایت مسح کرده است.‏<br />

همه رختهاي تو مرّ‏ و عود و کاسیا است،‏ زمانیکه تو<br />

از قصر عاج خود با شکوه وزیبایی خارج میشوي.‏<br />

دختران پادشاهان تو را زینت میبخشند و عروس به<br />

دست راست تو با غرور مانند طلاي ناب ایستاده است.‏<br />

اي دختر بشنو و ببین و گوش خود را فرادار،‏ و<br />

قوم خود و خانۀ پدرت را فراموش کن،‏<br />

تا پادشاه مشتاق جمال تو بشود،‏ زیرا او سرور تو<br />

است پس او را عبادت نما.‏<br />

و دختران صور با هدیهاي میآیند،‏ و دولتمندان<br />

قوم استدعا میطلبند.‏ مزامیر<br />

دختر پادشاه تماماً‏ در اندرون مجید است و<br />

رختهاي او با طلا ساخته است.‏ غزل غزلها ؛<br />

به لباس طرازدار نزد پادشاه حاضر میشود.‏<br />

باکره همراهان او در عقب وي نزد تو آورده<br />

خواهند شد.‏<br />

به شادمانی و خوشی آورده میشوند و به قصر<br />

پادشاه داخل خواهند شد.‏<br />

به پدرانت فرزندانی خواهی داشت و ایشان<br />

را بر تمامی جهان برتر خواهی ساخت.‏ عبرانیان<br />

نام تو را در همۀ نسلها ذکر خواهم کرد.‏ پس<br />

قومها تو را حمد خواهند گفت تا ابد.‏<br />

13 ،2<br />

1 ،4<br />

8 ،1<br />

10 ،72<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

46<br />

کمک خدا در تنگیها<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ سرود پسرانقورح برعلاموت<br />

خدا پناهگاه و قوت ماست،‏ و در تنگی به سراغ<br />

ما آمده مددکار ما است.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

پس نخواهیم ترسید،‏ اگر چه جهان مبدل گردد و<br />

کوهها در قعر دریا به لرزش آید.‏<br />

اگر چه آبهایش آشوب کنند و به جوش آیند و<br />

کوهها از سرکشی آن متزلزل گردند،‏ سلاه.‏<br />

نهري است که شعبههایش شهر خدا را شاد<br />

میسازد و خانه مقدس بالاترین را.‏<br />

خدا در وسط اوست پس جنبش نخواهد خورد.‏ خدا<br />

او را یاري خواهد کرد در طلوع صبح.‏ مکاشفه ؛ مزامیر<br />

3 ،21<br />

10 ،18<br />

مزامیر 2 ،3<br />

2 ،18<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6 ،30<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

امتها نعره زدند و مملکتها متحركگردیدند.‏ او<br />

صداي خود را داد.‏ پ س جهان گداخته گردید.‏<br />

یهوه صبایوت با ماست،‏ و خداي یعقوب پناهگاه ما،‏<br />

سلاه.‏<br />

بیایید کارهاي یهوه را نظاره کنید،‏ که چه خرابیها<br />

در جهان پیدا نمود.‏ مزامیر<br />

او جنگها را تا انتهاي جهان تسکین میدهد؛ کمان<br />

را میشکند و نیزه را قطع میکند و ارابهها را به آتش<br />

میسوزاند.‏ مزامیر<br />

باز ایستید و بدانید که من خدا هستم؛ در میان<br />

امتها،‏ متعال و در جهان،‏ متعال خواهم شد.‏<br />

یهوه صبایوت با ماست و خداي یعقوب پناهگاه ما،‏<br />

5 ،66<br />

4 ،76<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

4 ،72<br />

1 ،69<br />

16 ،1<br />

8 ،1<br />

22 ،4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

529


يها<br />

یعن<br />

یزن<br />

یمت<br />

یمت<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

یمت<br />

یمت<br />

17 ،7<br />

.7<br />

سلاه.‏<br />

دوم تواریخ 13،<br />

مزامیر<br />

31 ،8 ؛ رومیان 12 .10<br />

47<br />

سرودستایش خدایی که پادشاه است<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور پسرانقورح<br />

اي همه امتها دستک زنید.‏ نزد خدا به آواز شادي<br />

بانگ برآورید.‏<br />

زیرا یهوه متعال و مهیب است و بر تمامی جهان.‏<br />

قومها را در زیر ما شکست خواهد داد و طایفهها را<br />

در زیر پای ما.‏<br />

میراث ما را براي ما خواهد برگزید ی شکوهت<br />

یعقوب را که دوست میدارد،‏ سلاه.‏<br />

خدا به آواز بلند صعود نموده است؛ یهوه به صداي<br />

شیپور.‏<br />

6. سرود ستایش بخوانید،‏ خدا را سرود ستایش<br />

بخوانید.‏ سرودستایش بخوانید،‏ پادشاه ما را<br />

سرودستایش بخوانید.‏ اشعیا<br />

زیرا خدا پادشاه تمامی جهان است.‏ به خردمندي<br />

سرودستایش بخوانید.‏<br />

خدا بر امتها سلطنت میکند.‏ خدا بر تخت<br />

محلمقدس خود نشسته است.‏<br />

قومها با قوم خداي ابراهیم جمع شدهاند<br />

زیرا که سپرهاي جهان از آن خداست.‏ او بسیار متعال<br />

میباشد.‏ مزامیر<br />

5 ،12<br />

7 ،45<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.7<br />

.8<br />

9. سروران<br />

48<br />

خدا در کوه صهیون<br />

.1<br />

.2<br />

سرود و مزمور پسرانقورح<br />

یهوه بزرگ است و بینهایت مجید،‏ در شهر خداي<br />

ما و در کوه مقدس خویش.‏<br />

زیبایی در بلندياش و شادي تمامی جهان است<br />

کوه صهیون،‏ در اطراف شمال،‏ شهر پادشاه عظیم.‏<br />

35 ،5<br />

.3<br />

خدا در قصرهاي<br />

10 ،9<br />

.4<br />

پناهگاه به آن<br />

بلند معروف<br />

است.‏<br />

زیرا اینک پادشاهان جمع شدند،‏ و با هم عبور<br />

کردند.‏<br />

ایشان چون دیدند متعجب گردیدند.‏ و در حیرت<br />

افتاده،‏ فرار کردند.‏<br />

لرزه بر ایشان در آنجا مستولی گردید و درد شدید<br />

مثل که میزاید.‏ میکاه<br />

تو کشتی ترشیش را به باد شرقی شکستی.‏<br />

16 ،2<br />

.8<br />

.9<br />

اشعیا<br />

چنانکه شنیده بودیم،‏ همچنان دیدهایم،‏ در شهر<br />

یهوه صبایوت،‏ در شهر خداي ما؛ خدا آن را تا ابد<br />

مستحکم خواهد ساخت،‏ سلاه.‏<br />

اي خدا در رحمت تو تفکر کردهایم،‏ در اندرون<br />

معبد تو.‏ اشعیا<br />

اي خدا چنانکه نام تو است،‏ همچنان<br />

سرودستایش تو نیز تا انتهاي زمین.‏ دست راست تو از<br />

عدالت پر است.‏<br />

کوه صهیون شادي میکند و دختران یهودا به<br />

وجد میآیند،‏ به سبب داوری تو.‏ مکاشفه<br />

را طواف کنید و گرداگرد او بخرامید و<br />

برجهاي وي را بشمارید.‏<br />

دل خود را به حصارهایش بنهید و در قصرهایش<br />

تأمل کنید تا طبقۀ آینده را اطلاع دهید.‏<br />

زیرا این خدا،‏ خداي ماست تا ابد و ما را در طول<br />

عمر هدایت خواهد نمود.‏ اشعیا<br />

1 ،14<br />

9 ،25<br />

15 ،30<br />

.10<br />

.11<br />

12. صهیون<br />

.13<br />

.14<br />

49<br />

حماقت اعتماد بر ثروت<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور پسرانقورح<br />

اي تمامی قومها این را بشنوید!‏ ايهمه ساکنان کره<br />

زمین این را گوش گیرید!‏<br />

اي کوچکان و بزرگان!‏ اي ثروتمندان و فقیران<br />

جمیعاً!‏<br />

زبانم به حکمت سخن میراند و تفکر دل من قابل<br />

فهم است.‏<br />

گوش خود را به مثَلی فرا میگیرم.‏ معماي خویش<br />

را بر بربط میگشایم.‏ مزامیر ؛ متی 13،<br />

چرا در روزهاي بلا ترسان باشم،‏ چون گناه<br />

پاشنههایم مرا احاطه میکند؛<br />

آنانی که بر ثروت خود اعتماد دارند و بر زیادي<br />

توانگري خویش فخر مینمایند.‏<br />

هیچ کس هرگز براي برادر خود فدیه نخواهد داد و<br />

کفّارة او را به خدا نخواهد بخشید.‏<br />

زیرا فدیۀ جان ایشان گرانبهاست و ابداً‏ بدان<br />

نمیتوان رسید،‏<br />

تا زنده بماند تا ابد و فساد را نبیند.‏<br />

زیرا میبیند که حکیمان میمیرند و جاهلان و<br />

35<br />

9 ،52<br />

2 ،78<br />

26 ،16<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

2 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

530


يرو<br />

یکن<br />

يها<br />

يها<br />

یکن<br />

يرو<br />

ابلهان با هم هلاك میگردند و ثروت خود را براي 6.<br />

دیگران ترك میکنند.‏ جامعه ؛ جامعه<br />

فکر دل ایشان این است که خانه ایشان<br />

دائمی باشد و مسکنهاي ایشان نسل به نسل؛ و نامهاي<br />

خود را بر زمینهاي خود مینهند.‏<br />

لیکن انسان در حرمت باقی نمیماند،‏ بلکه مثل<br />

حیوانات است که هلاك میشود.‏ جامعه ؛ دوم پطرس<br />

مزامیر<br />

،2<br />

19 ،3<br />

2 ،6<br />

16 ،2<br />

.11<br />

.12<br />

12<br />

.13<br />

این طریقۀ ایشان،‏ جهالت ایشان است و نسلهاي<br />

بعد ایشان سخن ایشان را میپسندند،‏ سلاه.‏ امثال<br />

مثل گوسفندان در جهنم رانده میشوند و مرگ<br />

ایشان را شبانی میکند و صبحگاهان راستان بر ایشان<br />

حکومت خواهند کرد و جمال ایشان در جهنم پوسیده<br />

خواهد شد تا مسکنی براي آن نباشد.‏ اشعیا<br />

لیکن خدا جان مرا ازدست جهنم عظیم نجات<br />

خواهد داد زیرا که مرا پذیرفته است،‏ سلاه.‏<br />

نگذار تو را گمراه کنند،‏ هرچند که دولتمند گردد<br />

و یا شکوه خانۀ او افزوده شود!‏<br />

زیرا چون بمیرد،‏ چیزي از آن نخواهد برد و<br />

شکوهش پشت سر او نخواهد آمد.‏ ایوب ؛ جامعه<br />

زیرا در حیات خود،‏ خویشتن را مبارك میخوانْد؛<br />

و چون بر خود احسان می ترا میستایند.‏<br />

لیکن به طبقۀ پدران خود خواهد پیوست که نور<br />

را تا به ابد نخواهند دید.‏<br />

انسانی که در حرمت است و فهم ندارد،‏ مثل<br />

حیوانات است که هلاك میشود.‏<br />

4 ،28<br />

24 ،66<br />

هوشع 14 ،13<br />

13 ،5<br />

19 ،27<br />

، مردم<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

50<br />

قربانی موردپسند خدا<br />

.1<br />

.2<br />

مزمور آساف<br />

خدا،‏ خدا یهوه سخن میگوید و زمین را از طلوع<br />

آفتاب تا به مغربش میخواند.‏<br />

از صهیون که کمال زیبایی است،‏ خدا نورانی نموده<br />

است.‏<br />

خداي ما میآید و سکوت نخواهد نمود.‏ آتش پیش<br />

او میبلعد و طوفان شدید گرداگرد وي خواهد<br />

بود.‏ مزامیر<br />

آسمان را از بالا میخواند و زمین را،‏ تا قوم خود را<br />

داوري کند.‏ تثنیه<br />

مقدسانِ‏ مرا نزد من جمع کنید،‏ که عهد را با من<br />

به قربانی بستهاند.‏<br />

و آسمانها از انصاف او خبر خواهند داد،‏ زیرا خدا<br />

خود داور است،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

اي قوم من بشنو تا سخن گویم،‏ و اي اسرائیل تا<br />

برایت شهادت دهم که خدا،‏ خداي تو من هستم.‏<br />

دربارة قربانیهایت تو را توبیخ نمیکنم و<br />

قربانی سوختنی تو دائماً‏ در نظر من است.‏<br />

گوسالهاي از خانۀ تو نمیگیرم و نه بزي از آغل تو.‏<br />

زیراکه همه حیوانات جنگلاز آن منند و حیواناتی<br />

که بر هزاران کوه میباشند.‏ مزامیر<br />

همه پرندگان کوهها را میشناسم و حیوانات<br />

وحشی صحرا نزد من حاضرند.‏<br />

اگر گرسنه میبودم تو را خبر نمیدادم،‏ زیرا کره<br />

زمین از آن من است،‏ و هر آنچه درون آن است.‏ خروج<br />

،19<br />

8 ،8<br />

12 ،7<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

5<br />

.13<br />

.14<br />

آیا گوشت گاوان را بخورم و خون بزها را بنوشم؟<br />

براي خدا قربانی تشکر را بگذران،‏ و نذرهاي<br />

خویش را به بالاترین،‏ وفا نما.‏<br />

پس در روز تنگی مرا بخوان تا تو را خلاصی دهم<br />

و مرا تمجید بنمایی.‏ مزامیر ؛<br />

و اما به بیخدایان خدا میگوید:‏ ترا چه کار است<br />

که قواعد مرا بیان و عهد مرا به زبان خود<br />

بیاوري؟<br />

چونکه تو از ادبشدن نفرت داشتهاي و کلام مرا<br />

پشتسر خود انداختهاي.‏<br />

چون دزد را دیدي او را پی کردي و همنشینی<br />

تو با زناکاران است.‏ افسسیان<br />

دهان خود را به شرارت گشودهاي و زبانت حیله را<br />

اختراع میکند.‏<br />

نشستهاي تا به ضد برادر خود سخن رانی و دربارة<br />

پسر مادر خویش غیبت گویی.‏ لاویان<br />

این را کردي و من سکوت نمودم.‏ پس گمان<br />

بردي که من مثل تو هستم.‏ لیکن تو را توبیخ خواهم<br />

کرد.‏ و این را پیش نظر تو به ترتیب خواهم نهاد.‏ اشعیا<br />

16 ،19<br />

15 ،91<br />

3 ،77<br />

11 ،5<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

21 ،42 ؛ پیدایش 14 ،42<br />

.22<br />

اي فراموشکنندگان خدا،‏ در این دقت کنید!‏<br />

مبادا شما را بدرم و رهانندهاي نباشد.‏ مزامیر<br />

هر که قربانی تشکر را گذراند مرا تمجید<br />

میکند،‏ و آنکه راه خود را راست سازد،‏ نجات<br />

خدا را به وي نشان خواهم داد.‏<br />

11 ،78<br />

.23<br />

51<br />

28 ،31<br />

تثنیه 2 ،33<br />

13 ،96<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

531


ینب<br />

يرو<br />

يها<br />

یکل<br />

ی؟کن<br />

يها<br />

لمث<br />

يها<br />

طلب بخشش<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود وقتی که ناتان<br />

بعد از در آمدنش به بتْشَبع نزد او آمد.‏ دوم سموئیل<br />

مزامیر<br />

7 .1 ،12<br />

.1<br />

اي خدا به حسب رحمت خود بر منرحم فرما؛ به<br />

حسب زیادي رحمت خویش گناهانم را محو ساز.‏ مزامیر<br />

2 ،56<br />

.2<br />

.3<br />

مرا از نافرمانیام به شست و شو ده و از گناهم<br />

مرا طاهر کن.‏<br />

زیرا که من به تقصیرات خود اعتراف میکنم و<br />

گناهم همیشه در نظر من است.‏ مزامیر<br />

به تو و به تو تنها گناه ورزیده،‏ و در نظر تو این<br />

بدي را کردهام،‏ تا در کلام خود صادق گردي و در<br />

داوري خویش پاك شوي.‏ رومیان<br />

اینک در معصیت سرشته شدم و مادرم در گناه به<br />

من آبستن گردید.‏<br />

ک.‏ این به راستی در قلب راغب هستی.‏ پس حکمت<br />

را در باطن من به من بیاموز.‏<br />

مرا با زوفا پاك کن تا پاکیزه شوم.‏ مرا شست و شو<br />

کن تا از برف سفیدتر گردم.‏ لاویان ؛ اشعیا<br />

و خرمی را به من بشنوان تا استخوانهایی که<br />

کوبیدهاي به وجد آید.‏<br />

خود را از گناهانم بپوشان و همۀ خطایاي مرا<br />

محو کن.‏<br />

اي خدا دل پاك در من بیافرین و روح مستقیم<br />

در باطنم تازه بساز.‏<br />

مرا از حضور خود مینداز،‏ و روح قدوس خود را از<br />

من مگیر.‏<br />

نجات خود را به من باز ده و به روح آزاد<br />

مرا تأیید فرما.‏<br />

آنگاه راه تو را به خطاکاران تعلیم خواهم داد،‏ و<br />

گناهکاران بسوي تو بازگشت خواهند نمود.‏ لوقا<br />

مرا از خون گناه نجات ده!‏ اي خدایی که خداي<br />

نجات من هستی!‏ تا زبانم به عدالت تو شادي نماید.‏<br />

15. سرورا لبهایم را بگشا تا زبانم سرودستایش تو را<br />

اخبار نماید.‏ مزامیر<br />

زیرا قربانی را دوست نداشتی در غیر اینصورت<br />

میدادم.‏ قربانی سوختنی را پسند نکردي.‏<br />

قربانی خدا روح شکسته است ‏.خدایا دل<br />

شکسته و کوبیده را خوار نخواهی شمرد.‏ مزامیر<br />

به رضامندي خود بر صهیون احسان فرما<br />

وحصارهاي اورشلیم را بنا نما.‏<br />

آنگاه از قربانی عدالت و قربانی<br />

تمام راضی خواهی شد و گوسالهها بر<br />

خواهند گذرانید.‏<br />

تثنیه 19 ،33<br />

.19<br />

52<br />

هلاکت شریر<br />

.1<br />

.2<br />

سوختنی<br />

قربانگاه تو<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ قصیدة داود<br />

وقتی که دوآغ ادومی آمد و شاؤل را خبر داده،‏<br />

گفت که داود به خانۀ اخیملَک رفت اي جبار چرا از<br />

بدي فخر می رحمت خدا همیشه باقی است.‏<br />

زبان تو شرارت را اختراع میکند،‏ تیغ سلمانی<br />

تیز!‏ مزامیر<br />

بدي را از نیکویی بیشتر دوست میداري و دروغ را<br />

زیادتر از راست گویی،‏ سلاه.‏ اشعیا<br />

همۀ سخنان مهلک را دوست میداري،‏ اي زبان<br />

حیلهباز!‏<br />

خدا نیز تو را تا به ابد هلاك خواهد کرد و تو را<br />

ربوده،‏ از مسکن تو خواهد کَند و ریشۀ تو را از زمین<br />

زندگان،‏ سلاه.‏<br />

عادلان این را دیده،‏ خواهند ترسید و بر او خواهند<br />

خندید:‏<br />

هم اکنون این کسی است که خدا را قلعۀ خویش<br />

ننمود بلکه به زیادي ثروت خود توکّل کرد و از بدي<br />

خویش خود را زورآور ساخت.‏ مزامیر<br />

و اما من مثل نهال هاي زیتون سبز در خانۀ خدا<br />

به رحمت خدا توکّل میدارم تا ابد.‏ مزامیر<br />

تو را همیشه حمد خواهم گفت،‏ زیرا تو این را<br />

کردهاي.‏ و انتظار نام تو را خواهم کشید زیرا نزد<br />

مقدسان تو نیکوست.‏<br />

13 ،92<br />

15 ،28<br />

7 ،49<br />

5 ،57<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

هستم .<br />

.9<br />

53<br />

همه مرتد شدهاند<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان بر ذوات اوتار.‏ قصیدة داود<br />

احمق در دل خود میگوید که خدایینیست.‏ فاسد<br />

شده،‏ شرارت ناپاك کردهاند و نیکوکاري نیست.‏ مزامیر<br />

1 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

خدا از آسمان بر فرزندان آدم نظر انداخت تا ببیند<br />

که فهیم و طالب خدایی هست.‏<br />

همه ایشان مرتد شده،‏ با هم فاسد گردیدهاند.‏<br />

32 ،22<br />

19 ،34<br />

18 ،1<br />

5 ،32<br />

19 .4 ،3<br />

6 ،14<br />

8 ،71<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

8. شادي<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. شادي<br />

.13<br />

.14<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

532


يها<br />

يار<br />

يها<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

نیکوکاري نیست یکی هم نه.‏<br />

آیا گناهکاران بیمعرفت هستند که قوم مرا<br />

میخورند چنانکه نان میخورند و خدا را نمیخوانند؟<br />

مزامیر<br />

.4<br />

10 ،2 مزامیر<br />

.5<br />

.6<br />

آنگاه سخت ترسان شدند،‏ جایی که هیچ ترس<br />

نبود.‏ زیرا خدا استخوانهاي محاصره کنندة تو را از هم<br />

پاشید.‏ آنها را خجل ساختهاي زیرا خدا ایشان را رد<br />

نموده است.‏<br />

کاش که نجات اسرائیل از صهیون ظاهر میشد.‏<br />

وقتی که خدا اسیري قوم خویش را برگردانَد،‏ یعقوب<br />

وجد خواهد نمود و اسرائیل شادي خواهد کرد.‏ مزامیر<br />

،14<br />

7<br />

54<br />

دعا براي محافظت<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ قصیدة داود<br />

بر ذوات اوتار وقتی که زیفیان نزد شاؤل آمده،‏<br />

گفتند آیا داود نزد ما خود را پنهان نمیکند اي خدا<br />

به نام خود مرا نجات بده و بهقوت خویش بر من<br />

داوري نما.‏ اول سموئیل ؛ مزامیر<br />

اي خدا دعاي مرا بشنو و سخنان زبانم را گوش<br />

بگیر.‏ مزامیر<br />

زیرا بیگانگان به ضد من برخاستهاند و ظالمان قصد<br />

جان من دارند؛ و خدا را در مد نظر خود نگذاشتهاند،‏<br />

سلاه.‏<br />

اینک خدا مددکار من است.‏ سرور از تأیید کنندگان<br />

جان من است.‏ مزامیر<br />

بدي را بر دشمنان من خواهد برگردانید.‏ به راستی<br />

خود ریشۀ ایشان را بکَن.‏<br />

قربانی داوطلبانه نزد تو خواهم گذرانید و نام تو<br />

را اي یهوه حمد خواهم گفت زیرا نیکوست،‏<br />

چونکه از همه تنگیها مرا خلاصی دادهاي،‏ و چشم<br />

من بر دشمنانم نگریسته است.‏ مزامیر<br />

11 ،59<br />

9 ،79<br />

1 ،26<br />

10 ،97<br />

2 ،55<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

55<br />

ناله از ظلم دوست<br />

.1<br />

‎18‎؛<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ قصیدة داود<br />

بر ذوات اوتار اي خدا به دعاي من گوش بگیر و<br />

خود را از خواهش من پنهان مکن!‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

به من گوش فراگیر و مرا مستجاب فرما!‏ زیرا که در<br />

تفکر خود متحیرم و ناله میکنم<br />

از آواز دشمن و به سبب ظلم شریر،‏ زیرا که ظلم بر<br />

من میاندازند وبا خشم بر من جفا میکنند.‏<br />

دل من در اندرونم پیچ و تاب میکند،‏ و ترسهاي<br />

مرگ بر من افتاده است.‏ مزامیر<br />

ترس و لرز به من در آمده است.‏ وحشتی هولناك<br />

مرا در گرفته است.‏<br />

و گفتم کاش که مرا بالها مثل کبوتر میبود تا پرواز<br />

کرده،‏ استراحت مییافتم.‏<br />

هرآینه بجاي دور میپریدم،‏ و در صحرا سکونت<br />

میگزیدم،‏ سلاه.‏<br />

میشتافتم بسوي پناهگاهی از باد تند و از طوفان<br />

شدید.‏<br />

اي یهوه آنها را هلاك کن و زبانهایشان را بشکاف<br />

زیرا که در شهرْ‏ ظلم و جنگ دیدهام.‏ پیدایش<br />

روز و شب بر حصارهایش گردش میکنند و<br />

شرارت و مشقت در میانش میباشد.‏<br />

فسادها در میان وي است و جور و حیله از<br />

کوچههایش دور نمیشود.‏ مزامیر<br />

زیرا دشمن نبود که مرا ملامت میکرد در غیر<br />

اینصورت تحمل میکردم؛ و دشمن من نبود که بر<br />

من سربلندي مینمود؛ در غیر اینصورت خود را از<br />

وي پنهان میساختم،‏<br />

بلکه تو بودي اي مرد نظیر من!‏ اي یار خالص و<br />

دوست صدیق من!‏ عبودا<br />

که با یکدیگر مشورت شیرین میکردیم و به خانۀ<br />

خدا در انبوه میخرامیدیم.‏<br />

مرگ بر ایشان ناگهان آید و زنده بگور فرو<br />

روند.‏ زیرا شرارت در مسکن ایشان و در میان<br />

ایشان است.‏ اعداد<br />

و اما من نزد خدا فریاد میکنم و یهوه مرا نجات<br />

خواهد داد.‏<br />

و صبح و ظهر شکایت و ناله میکنم و<br />

او آواز مرا خواهد شنید.‏ دانیال<br />

جانم را از جنگی که بر من شده بود،‏ با صلح فدیه<br />

داده است.‏ زیرا بسی با من مقاومت میکردند.‏<br />

7 ،11<br />

5 ،18<br />

3 ،52<br />

10 ،6<br />

7<br />

33 ،16<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17. شامگاهان<br />

.18<br />

2 مزامیر‎3‎‏،‏<br />

.19<br />

خدا خواهد شنید و ایشان را جواب خواهد داد،‏ او<br />

که از ازل نشسته است،‏ سلاه.‏ زیراکه در ایشان<br />

برگشتی نیست و از خدا نمیترسند.‏ مزامیر<br />

دست خود را بر صلحاندیشان خویش دراز کرده،‏ و<br />

27 ،102<br />

.20<br />

،69<br />

4 ،54<br />

25 ،44<br />

533


يار<br />

يها<br />

یمت<br />

یمت<br />

یان یعن<br />

يها<br />

.12<br />

عهد خویش را شکسته است.‏<br />

چربِ‏ زبانش نرم،‏ اما دلش جنگ است.‏<br />

سخنانش چربتر از روغن اما شمشیرهاي برهنه است.‏<br />

مزامیر<br />

21. سخنانِ‏<br />

5 ،57 ؛ مزامیر 8 ،9 ارمیا<br />

.22<br />

مشکلات خود را به یهوه بسپار و تو را روزي<br />

خواهد داد.‏ او تا به ابد نخواهد گذاشت که مرد عادل<br />

جنبش خورد.‏ ؛ اول پطرس<br />

و تو اي خدا ایشان را به چاه هلاکت فرو خواهی<br />

آورد.‏ مردمان خونریز و حیلهساز،‏ روزهاي خود را<br />

نیمه نخواهند کرد.‏ اما من بر تو توکّل خواهم داشت.‏<br />

7 ،5<br />

25 ،6<br />

.23<br />

؛ مزامیر 23 94، مزامیر<br />

56<br />

توکل بر خدا<br />

7 ،5<br />

براي سالار سرود خوانان بر فاختۀ ساکت در بلاد<br />

بعیده.‏ مکتوم داود وقتی که فلسطینیان او را در جت<br />

گرفتند.‏ اول سموئیل<br />

اي خدا بر من رحم فرما،‏ زیرا که انسانمرا به شدت<br />

تعقیب میکند.‏ تمامی روز جنگ کرده،‏ مرا اذیت<br />

مینماید.‏ مزامیر<br />

دشمنانم تمامی روز مرا به شدت تعقیب میکنند.‏<br />

زیرا که بسی با تکبر با من میجنگند.‏ مزامیر<br />

هنگامی که ترسان شوم،‏ من بر تو توکّل خواهم<br />

داشت.‏<br />

در خدا کلام او را خواهم ستود.‏ بر خدا توکّل کرده،‏<br />

نخواهم ترسید.‏ انسان به من چه میتواند کرد؟ عبرانیان<br />

2 ،25<br />

11 ،21<br />

3 ،51<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

6 ،13<br />

.5<br />

هر روزه سخنان مرا منحرف میسازند ‏.همه<br />

فکرهاي ایشان دربارة من برشرارت است.‏<br />

ای.‏ شان جمع شده،‏ کمین میسازند.‏ بر قدمهاي من<br />

چشم دارند زیرا قصد جان من دارند.‏<br />

آیا ایشان به سبب شرارت خود نجات خواهند<br />

یافت؟ اي خدا امتها را در خشم خویش بینداز.‏<br />

تو آوارگی مرا شمردهاي.‏ اشکهایم را در مشک<br />

خود بگذار.‏ آیا این در دفتر تو نیست؟<br />

آنگاه در روزي که تو را بخوانم دشمنانم روخواهند<br />

گردانید.‏ این را میدانم زیرا خدا با من است.‏<br />

در خدا کلام او را خواهم ستود.‏ در یهوه کلام او را<br />

خواهم ستود.‏<br />

بر خدا توکّل دارم پس نخواهم ترسید.‏ آدمیان به<br />

من چه میتوانند کرد؟ اشعیا ؛ عبرانیان<br />

اي خدا نذرهاي تو بر مناست.‏ قربانی حمد را<br />

نزد تو خواهم گذرانید.‏ مزامیر<br />

زیرا که جانم را از مرگ رهانیدهاي.‏ آیا پایهایم را<br />

نیز از لغزیدن نگاه نخواهی داشت تا در نور زندگان به<br />

حضور خدا به سر برم؟ مزامیر ؛ پیدایش<br />

1 ،17<br />

13 ،66<br />

8 ،116<br />

.13<br />

57<br />

پناه زیر سایه بالهاي تو<br />

براي سالار سرود خوانان برلاتهلک.‏ مکتوم داود وقتی<br />

که از حضور شاؤل به مغاره فرار کرد.‏ اول سموئیل<br />

اي خدا بر من رحم فرما،‏ بر من رحم فرما!‏ زیرا<br />

جانم در تو پناه میبرد،‏ و در سایۀ بالهاي تو پناه<br />

میبرم تا این بلایا بگذرد.‏<br />

نزد خداي تعالی صدا خواهم داد،‏ نزد خدایی که<br />

همه چیز را برایم تمام میکند.‏<br />

از آسمان فرستاده،‏ مرا خواهد رهانید.‏ زیرا تعقیب<br />

کنندة سخت من ملامت میکند،‏ سلاه.‏ خدا رحمت و<br />

راستی خود را خواهد فرستاد.‏ مزامیر<br />

جان من در میان شیران است.‏ در میان<br />

آتشافروزان میخوابم ی آدمی که دندانهایشان<br />

نیزهها و تیرهاست و زبان ایشان شمشیر برَنده<br />

است.‏ مزامیر<br />

اي خدا بر آسمانها بلند شو و شکوه تو بر تمامی<br />

جهان.‏<br />

دامی براي پایهایم مهیا ساختند و جانم خم گردید.‏<br />

چاهی پیش رویم کندند،‏ و خود در میانش افتادند،‏<br />

سلاه.‏<br />

دل من مستحکم است؛ خدایا دل من مستحکم<br />

است.‏ سرود خواهم خواند و شادي خواهم نمود.‏<br />

اي شکوه من بیدار شو!‏ اي بربط و عود بیدار شو!‏<br />

صبحگاهان من بیدار خواهم شد.‏<br />

اي سرور تو را در میان امتها حمد خواهم گفت.‏<br />

تو را در میان قومها سرودستایش خواهم خواند.‏ مزامیر<br />

1 ،22<br />

11 ،40<br />

22 ،55<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

50 ،18<br />

.10<br />

زیرا رحمت تو تا آسمانها عظیم است و راستی تو<br />

تا ابرها.‏ مزامیر<br />

خدایا بر آسمانها بلند شو،‏ و شکوه تو بر تمامی<br />

جهان.‏<br />

6 ،36<br />

.11<br />

58<br />

61 ،26<br />

6 ،13<br />

12 ،51<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

534


يها<br />

لمث<br />

يرو<br />

.4<br />

.5<br />

مجازات شریران<br />

براي سالار سرود خوانان برلاتهلک.‏ مکتوم داود<br />

آیا به راستی به عدالتی که گنگ است سخن<br />

میگویید؟ و اي فرزندان آدم،‏ آیا به راستی داوري<br />

مینمایید؟<br />

بلکه در دل خود شرارتها به عمل میآورید و ظلمِ‏<br />

دستهاي خود را در زمین از میزان درمیکنید.‏ امثال<br />

مزامیر<br />

،21<br />

.1<br />

.2<br />

29<br />

3. شریران<br />

از رحم منحرف هستند،‏ از شکم مادر دروغ<br />

گفته،‏ گمراه میشوند.‏ افسسیان<br />

ایشان را زهري است زهر مار؛ مثل افعی کر<br />

که گوش خود را میبندد،‏ ؛ مزامیر<br />

که صداي افسونگران را نمیشنود،‏ هر چند به<br />

مهارت افسون میکند.‏ جامعه<br />

اي.‏ خدا دندانهایشان را در دهانشان بشکن.‏ اي یهوه<br />

دندانهاي شیران را خرد بشکن.‏<br />

گداخته شده،‏ مثل آب بگذرند.‏ چون او تیرهاي<br />

خود را میاندازد،‏ در ساعت ریشه کن خواهند شد.‏<br />

4 ،140<br />

18 ،4<br />

پیدایش 1 ،3<br />

11 ،10<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

14 ،7 مزامیر<br />

.8<br />

.9<br />

مثل حلزون که گداخته شده،‏ میگذرد.‏ مثل سقْط<br />

زن،‏ آفتاب را نخواهند دید.‏<br />

قبل از آنکه دیگهاي شما آتشِ‏ خارها را احساس<br />

کند،‏ آنها را چه تر و چه خشک خواهد رفت.‏ مزامیر<br />

مرد عادل چون انتقام را دید شادي خواهد نمود.‏<br />

پای خود را به خون شریر خواهد شست.‏ مزامیر<br />

7 ،90<br />

24 ،68<br />

.10<br />

20 14، ؛ مکاشفه<br />

.11<br />

و مردم خواهند گفت:‏ هرآینه ثمرهاي براي عادلان<br />

هست.‏ هر آینه خدایی هست که در جهان داوري<br />

میکند.‏ مزامیر<br />

9 ،7<br />

59<br />

دعا براي رهایی<br />

براي سالار سرود خوانان بر لاتَهلَک.‏ مکتوم داود وقتی<br />

که شاؤل فرستاد که خانه را کشیک بکَشَند<br />

تا او را بکُشند.‏ اول سموئیل<br />

اي خدایم مرا از دشمنانم برهان!‏ مرا از مقاومت<br />

کنندگانم برافراز!‏<br />

مرا از گناهکاران خلاصی ده!‏ و از مردمان خونریز<br />

رهایی بخش!‏<br />

زیرا اینک براي جانم کمین میسازند و زورآوران به<br />

ضد من جمع شدهاند،‏ بدون تقصیر من اي یهوه و<br />

بدون گناه من.‏<br />

بدون اینکه مقصر باشم میشتابند و خود را آماده<br />

میکنند.‏ پ س براي ملاقات من بیدار شو و ببین.‏<br />

اما تو اي یهوه،‏ خداي صبایوت،‏ خداي اسرائیل،‏<br />

بیدار شده،‏ همۀ امتها را مکافات برسان و بر<br />

جنایتکاران بدکار رحم مفرما،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

برمیگردند و مثل سگ صدا میکنند و<br />

در شهر دور میزنند.‏ مزامیر<br />

از دهان خود بدي را فرومیریزند.‏ در لبهاي ایشان<br />

شمشیرهاست.‏ زیرا میگویند:‏ کیست که بشنود؟ مزامیر<br />

8 ،56<br />

17 ،22<br />

6. شامگاهان<br />

.7<br />

22 ،55<br />

.8<br />

.9<br />

و اما تو اي یهوه،‏ بر ایشان خواهی خندید و تمامی<br />

امتها را مسخره خواهی نمود.‏<br />

اي قوت من،‏ بسوي تو انتظار خواهم کشید زیرا<br />

خدا محافظ من است.‏<br />

خداي رحمت من پیش من خواهد رفت.‏<br />

خدا مرا بردشمنانم نگران خواهد ساخت.‏<br />

ایشان را به قتل مرسان.‏ مبادا قوم من فراموش<br />

کنند.‏ ایشان را به قوت خود پراکنده ساخته،‏ به زیر<br />

انداز،‏ اي یهوه که سپر ما هستی!‏<br />

به سبب گناه زبان و سخنان لبهاي خود،‏ در تکبر<br />

خویش گرفتار شوند؛ و به عوض لعنت و دروغی که<br />

میگویند،‏ مزامیر<br />

ایشان را فانیکن،‏ در خشم فانی کن تا نیست<br />

گردند و بدانند که خدا در یعقوب تا انتهاي زمین<br />

سلطنت میکند.‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

و شامگاهان برگردیده،‏ مثل سگ صدا زنند و در<br />

شهر گردش کنند.‏<br />

و براي خوراك پراکنده شوند و سیر نشده،‏ شب را<br />

بسر برند.‏ عاموس<br />

و اما من قوت تو را خواهم سرایید و بامدادان از<br />

رحمت تو شادي خواهم نمود.‏ زیرا محافظ و پناهگاه<br />

من در روز تنگی هستی.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

اي قوت من براي تو سرود میخوانم،‏ زیرا خدا<br />

محافظ من است و خداي رحمت من.‏<br />

3 ،62<br />

8 ،56<br />

2 ،89<br />

4 ،36<br />

11 ،8<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

60<br />

درخواست اعانت<br />

براي سالار سرود خوانان بر سوسنِ‏ شهادت.‏ مکتوم<br />

داود براي تعلیم وقتی که با اَرم نهرین و اَرم صوبه از<br />

11 ،19<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

535


يرو<br />

یمت<br />

یمت<br />

در مقاتله بیرون آمد و یوآب برگشته،‏ دوازده هزار نفر 5.<br />

از ادومیان را در دره نمک کُشت.‏ دوم سموئیل ؛<br />

مزامیر<br />

.13 ،10<br />

13 .1 ،8<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

اي خدا ما را دور انداخته،‏ پراکنده ساختهاي!‏<br />

خشمناك بودي،‏ ما را دوباره دلداري ده!‏<br />

زمین را متزلزل ساخته،‏ آن را شکافتهاي!‏<br />

شکستگیهایش را شفا ده زیرا به جنبش آمده است.‏<br />

چیزهاي مشکل را به قوم خود نشان دادهاي.‏ بادة<br />

سرمستی به ما نوشانیدهاي.‏ اشعیا ؛ ارمیا<br />

علَمی به ترسندگان خود دادهاي تا آن را براي<br />

راستی برافرازند،‏ سلاه.‏<br />

تا حبیبان تو نجات یابند.‏ به دست راست خود<br />

نجات ده و مرا مستجاب فرما.‏ مزامیر<br />

6. خدا در قدوسیت خود سخن گفته است.‏ پس وجد<br />

خواهم نمود:‏ شکیم را تقسیم میکنم و دره سکّوت را<br />

خواهم پیمود.‏ میکاه<br />

جِلْعاد از آن من است،‏ منَسی از آن من.‏ افرایم خود<br />

سر مناست و یهودا عصاي سلطنت من.‏<br />

موآب ظرف طهارت من است و بر اَدوم کفش خود<br />

را خواهم انداخت.‏ اي فلسطین براي من بانگ برآور!‏<br />

کیست که مرا به شهر مستحکم درآورد؟ و کیست<br />

که مرا به ادوم رهبري کند؟<br />

مگر نه تو اي خدا که ما را دور انداختهاي و با<br />

لشکرهاي ما اي خدا بیرون نمیآیی ؟<br />

مرا از دشمن یاري فرما زیرا معاونت انسان باطل<br />

است.‏ مزامیر<br />

با خدا ظفر خواهیم یافت.‏ زیرا اوست که دشمنان<br />

ما را پایمال خواهد کرد.‏ مزامیر ؛<br />

14 ،8<br />

22 .17 ،51<br />

7 ،108<br />

14 ،108<br />

30 ،18<br />

2 ،1<br />

13 ،108<br />

.4<br />

.5<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

61<br />

فریاد مرا بشنو!‏<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان برذوات اوتار.‏ مزمور داود<br />

اي خدا فریاد مرا بشنو و دعاي مرا اجابت فرما!‏<br />

2 ،5<br />

.2<br />

مزامیر<br />

از انتهاي جهان تو را خواهم خواند،‏ هنگامی که دلم<br />

در ترس است.‏ مرا به صخرهاي که از من بلندتر است<br />

هدایت نما.‏ مزامیر<br />

زیرا که تو پناهگاه من بودهاي و برج قوي از<br />

دشمن.‏ مزامیر<br />

در خیمۀ تو ساکن خواهم بود تا ابد.‏ زیر سایۀ<br />

بالهاي تو پناه خواهم برد،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

زیرا تو اي خدا نذرهاي مرا شنیدهاي و میراث<br />

ترسندگان نام خود را به من عطا کردهاي.‏ پیدایش<br />

به.‏ پادشاه عمر طولانی میدهی و سالهاي او تا<br />

نسلها باقی خواهد ماند.‏ مزامیر<br />

به حضور خدا خواهد نشست تا ابد.‏ رحمت و راستی<br />

را مهیا کن تا او را محافظت کنند.‏ مزامیر<br />

پس نام تو را تا به ابد خواهم سرایید تا هر روز<br />

نذرهاي خود را وفا کنم.‏ مزامیر<br />

20 ،28<br />

11 ،40<br />

25 ،102<br />

2 ،65<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

62<br />

نجات از جانب خدا<br />

براي یدوتون سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود.‏ مزامیر<br />

جان من فقط براي خدا خاموشمیشود زیرا که<br />

نجات من از جانب اوست.‏ اشعیا<br />

او تنها صخره و نجات من است و قلعۀ بلند من.‏<br />

پس بسیار جنبش نخواهم خورد.‏<br />

تا به کی بر مردي هجوم میآورید تا همگی شما او<br />

را هلاك کنید مثل دیوارِ‏ خمشده و حصارِ‏ جنبش<br />

خورده؟<br />

در این فقط مشورت میکنند که او را از مرتبهاش<br />

بیندازند.‏ و دروغ را دوست میدارند.‏ به زبان خود<br />

برکت میدهند و در دل خود لعنت میکنند،‏ سلاه.‏<br />

اي جان من،‏ فقط براي خدا خاموش شو زیرا که<br />

امید من از وي است.‏<br />

او تنها صخره و نجات من است و قلعۀ بلند من تا<br />

جنبش نخورم.‏ مزامیر<br />

برخداست نجات و شکوه من.‏ صخرة قوت من و پناه<br />

من در خداست.‏ مزامیر<br />

اي قوم همه وقت بر او توکّل کنید و دلهاي خود را<br />

به حضور وي بریزید.‏ زیرا خدا پناهگاه ماست،‏ سلاه.‏<br />

البته انسانها هیچند و مردمان بزرگ کمیابند،‏ آنها<br />

از هیچ سبکترند،‏ همه آنها.‏ مزامیر<br />

بر ظلم توکّل مکنید و بر غارت مغرور مشوید.‏<br />

چون دولت افزوده شود دل در آن مبندید.‏ ؛<br />

1 ،39<br />

33 ،6<br />

15 ،30<br />

12 .6 ،39<br />

2 ،18<br />

4 ،61<br />

22 ،19<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

19 12، ؛ لوقا<br />

؛ اول تیموتائوس<br />

17 .9 ،6<br />

.11<br />

خدا یک بار گفته است و دو بار این را شنیدهام<br />

که قوت از آن خداست.‏<br />

اي سرور رحمت نیز از آن تو است،‏ زیرا به هر<br />

کس موافق عملش جزا خواهی داد.‏ رومیان<br />

6 ،2<br />

.12<br />

8 ،36<br />

7 ،18<br />

3 ،71<br />

.3<br />

.4<br />

536


یعن<br />

نجا<br />

يها<br />

یکن<br />

63<br />

جان من تشنۀ توست<br />

مزمور داود هنگامی<br />

در صحراي که<br />

اول بود.‏ یهودا<br />

مزامیر<br />

.<br />

سموئیل 14 ،23<br />

.1<br />

اي خدا،‏ تو خداي من هستی.‏ در سحر تو را خواهم<br />

طلبید.‏ من تشنۀ تو است و جسدم مشتاق تو در<br />

زمینِ‏ خشک تشنۀ بیآب مزامیر<br />

چنانکه در محل مقدس بر تو نظر کردم تا قوت و<br />

شکوه تو را مشاهده کنم.‏<br />

چونکه رحمت تو از حیات نیکوتر است.‏ پس لبهاي<br />

من ترا سرود ستایش خواهد خواند.‏<br />

از این رو تا زنده هستم تو را متبارك خواهم خواند.‏<br />

و دستهاي خود را به نام تو خواهم برافراشت.‏<br />

جان من سیر خواهد شد چنانکه از مغز و پیه،‏ و<br />

زبان من به لبهاي شادمانی تو را حمد خواهد گفت،‏<br />

تو را بر بستر خود یاد میآورم و در پاسهاي<br />

شب در تو تفکر میکنم.‏ مزامیر<br />

زیرا تو مددکار من بودهاي و زیر سایۀ بالهاي تو<br />

شادي خواهم کرد.‏<br />

جان من به تو چسبیده است و دست راست تو مرا<br />

تأیید کرده است.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

و اما آنانی که قصد جان من دارند هلاك خواهند<br />

شد و در پایینترین نقطه زمین فرو خواهند رفت.‏<br />

ایشان به دم شمشیر سپرده میشوند و نصیب<br />

شغالها خواهند شد.‏ مکاشفه<br />

اما پادشاه در خدا شادي خواهد کرد و هر که بدو<br />

قسم خورد،‏ فخر خواهد نمود،‏ زیرا دهان دروغگویان<br />

بسته خواهد گردید.‏ اشعیا<br />

3 ،42 ؛ 6 ،143<br />

28 ،35<br />

10 ،41<br />

22 ،89<br />

17 ،19<br />

1 ،48<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. چون<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

64<br />

حیاتم را از ترس دشمن نگاهدار<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي خدا وقتی که خواهش مینمایم،‏ آواز مرا بشنو و<br />

حیاتم را از ترس دشمن نگاهدار!‏<br />

نقشه<br />

و از کن پنهان شریران مرا از مشاورت گناهکاران.‏<br />

که زبان خود را مثل شمشیر تیز کردهاند و تیرهاي<br />

سخنان تلخ را بر زه آراستهاند.‏ مزامیر<br />

خود ی تا در کمینهاي خود بر مرد کامل بیندازند.‏ ناگهان<br />

بر او میاندازند و نمیترسند.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

خویشتن را براي کار زشت تقویت میدهند.‏ دربارة<br />

پنهان کردن دامها گفتگو میکنند.‏ میگویند:‏ کیست<br />

که ما را ببیند؟<br />

کارهاي بد را تدبیر میکنند و میگویند:‏ تدبیر نیکو<br />

کردهایم.‏ و اندرون و قلب هر یک از ایشان عمیق است.‏<br />

اما خدا تیرها بر ایشان خواهد انداخت و ناگهان<br />

جراحت ایشان خواهد شد،‏<br />

و زبانهاي خود را برخود فرود خواهند آورد و هر که<br />

ایشان را بیند فرار خواهد کرد.‏ مزامیر<br />

و همه آدمیان خواهند ترسید و کار خدا را اعلام<br />

خواهند کرد و عمل او را درك خواهند نمود.‏ خروج<br />

و مرد صالح در یهوه شادي میکند و بر او توکّل<br />

میدارد و همه راستدلان،‏ فخر خواهند نمود.‏ مزامیر<br />

،68<br />

19 ،8<br />

18 ،26<br />

2 ،11<br />

16 ،7<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

4<br />

65<br />

سرود ستایش<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور و سرود داود<br />

اي خدا،‏ سرودستایش در صهیون منتظر توست،‏ و<br />

نذرها براي تو وفا خواهد شد.‏ مزامیر ؛<br />

اي که دعا میشنوي،‏ نزد تو تمامی بشر خواهند<br />

آمد!‏ مزامیر<br />

گناهان بر من غالب آمده است.‏ تو تقصیرهاي مرا<br />

عفو خواهی کرد.‏<br />

خوشابحال کسی که او را برگزیده و برگزیده خود<br />

ساختهاي تا به درگاههاي تو ساکن شود.‏ از نیکویی<br />

خانۀ تو سیر خواهیم شد و از قدوسیت معبد تو.‏ مزامیر<br />

9 ،61<br />

14 ،50<br />

21 ،145<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

1 ،15<br />

.5<br />

بشنو ما را با عدل معجزه آسا،‏ ما را جواب میدهی،‏<br />

اي خدایی که نجات ما هستی،‏ اي که پناه تمامی<br />

انتهاي جهان و ساکنان دورترین نقطه دریا هستی،‏<br />

2 ،4 مزامیر<br />

.6<br />

.7<br />

و کوهها را به قوت خود مستحکم ساختهاي،‏ و کمر<br />

خود را به قدرت بستهاي،‏<br />

و تلاطم دریا را ساکن میگردانی،‏ تلاطم امواج آن و<br />

شورش امتها را.‏ مزامیر<br />

انتهاي جهان از نشانه هاي تو ترسانند.‏<br />

طلوعهاي صبح و شام را شادمان میسازي.‏<br />

از زمین رحم نموده،‏ آن را سیراب می و آن را<br />

بسیار توانگر میگردانی.‏ نهر خدا از آب پر است.‏ غلۀ<br />

5 ،46<br />

8. ساکنان<br />

.9<br />

5 ،57<br />

.4<br />

537


يها<br />

يها<br />

یکن<br />

یکن<br />

يها<br />

يها<br />

يجا<br />

يها<br />

طور تهیه<br />

بدین زیرا که می را آماده ایشان کردهاي.‏<br />

را<br />

و مرزهایش می سیراب را پشتههایش پست میسازي.‏ به بارشها آن را شاداب<br />

نباتاتش را برکت میدهی.‏<br />

و<br />

را تاجدار میسازي سال خویش احسان به راههاي تو چربی را میچکاند.‏<br />

صحرا نیز میچکاند و کمر تپهها به<br />

مرتع شادمانی بسته شده است.‏<br />

چمنها به گوسفندان آراسته شده است و درهها به<br />

میزنند و نیز<br />

بانگ تضعین شده؛ از شادي غله میسرایند.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

مینمایی .<br />

13 ،144<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

66<br />

بانگ شادمانی براي خدا<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ سرود و مزمور<br />

اي تمامی زمین،‏ براي خدا بانگ شادمانی<br />

بزنید!‏ مزامیر<br />

نام او را بسرایید،‏ و در سرودستایش او شکوه<br />

او را توصیف نمایید!‏<br />

خدا را گویید:‏ چه مهیب است کارهاي تو!‏ از شدت<br />

قوت تو دشمنانت نزد تو خوار خواهند شد!‏<br />

تمامی زمین تو را پرستش خواهند کرد و تو را<br />

خواهند سرایید و به نام تو شادي خواهند نمود.‏ سلاه.‏<br />

بیایید کارهاي خدا را مشاهده کنید.‏ او درکارهاي<br />

خود به فرزندان آدم مهیب است.‏ مزامیر<br />

دریا را به خشکی مبدل ساخت و مردم از نهر با پا<br />

عبور کردند ‏.در آنجا بدو شادي نمودیم.‏ خروج<br />

در توانایی خود تا به ابد سلطنت میکند و<br />

چشمانش مراقب امتها است.‏ مرتدین خویشتن را<br />

برنیفرازند،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

اي قومها،‏ خداي ما را متبارك خوانید و صداي<br />

سرودستایش او را بشنوانید.‏<br />

که جانهاي ما را در حیات قرار میدهد و نمیگذارد<br />

که پای ما لغزش خورد.‏<br />

زیرا اي خدا تو ما را امتحان کردهاي و ما را جلاء<br />

داده اي چنانکه نقره را جلاء میدهند.‏ امثال<br />

ما را به دام درآوردي و باري گران بر پشتهاي ما<br />

نهادي.‏<br />

12. مردمان را بر سر ما سوار گردانیدي و به آتش و<br />

آب<br />

تثنیه<br />

در آمدیم.‏<br />

8 .6 ،31<br />

.13<br />

ما را به پس<br />

آوردي.‏ بیرون خرم<br />

قربانی سوختنی به خانۀ تو خواهم آورد.‏<br />

نذرهاي خود را به تو وفا خواهم نمود،‏ مزامیر<br />

که لبهاي خود را بر آنها گشودم و در زمان تنگی<br />

خود آنها را به زبان خود آوردم.‏ پیدایش<br />

قربانی سوختنی پرواري را نزد تو خواهم<br />

گذرانید.‏ گوسالهها و بزها را با بخور قوچها قربانی<br />

خواهم کرد،‏ سلاه.‏<br />

اي همۀ خداترسان بیایید و بشنوید تا از آنچه او<br />

براي جان من کرده است خبر دهم.‏<br />

به دهانم نزد او صدا خود را بلند کردم و<br />

سرودستایش بلند بر زبان من بود.‏<br />

اگر بدي را در دل خود منظور میداشتم،‏ یهوه مرا<br />

نمیشنید.‏ امثال ؛ یوحنا<br />

لیکن خدا مرا شنیده است و به صدا دعاي من<br />

توجه فرموده.‏<br />

متبارك باد خدا که دعاي مرا از خود،‏ و رحمت<br />

خویش را از من برنگردانیده است.‏<br />

9 ،61<br />

20 ،28<br />

31 ،9<br />

29 ،15<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

67<br />

سرود حمد و شادي<br />

براي<br />

مزامیر<br />

سالار<br />

1 ،61<br />

.1<br />

سرود خوانان.‏<br />

مزمور و سرود برذوات<br />

اوتار<br />

خدا بر ما رحم کند و ما را مبارك سازد و نور روي<br />

خود را بر ما روشن فرماید!‏ سلاه.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

تا راه تو در جهان معروف گردد و نجات تو به همه<br />

امتها.‏<br />

اي خدا قومها تو را حمد گویند.‏ همه قومها تو را<br />

حمد گویند.‏<br />

امتها شادي و خوشحالی خواهند نمود زیرا قومها<br />

را به انصاف حکم خواهی نمود و امت جهان را<br />

هدایت خواهی کرد،‏ سلاه.‏ اعمال رسولان<br />

اي خدا قومها تو را حمد گویند.‏ همه قومها تو را<br />

حمد گویند.‏ مزامیر<br />

آنگاه زمین محصول خود را خواهد داد و خدا خداي<br />

ما،‏ ما را مبارك خواهد فرمود.‏ حزقیال<br />

خدا ما را مبارك خواهد فرمود.‏ و تمامی انتهاي<br />

جهان از او خواهند ترسید.‏<br />

15 ،16<br />

2 ،56<br />

31 ،17<br />

27 ،34<br />

مزامیر 8 ،33<br />

18 ،45<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

68<br />

21 ،14<br />

3 ،17<br />

9 ،46<br />

5 ،11<br />

4 ،98<br />

2. شکوه<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

538


یزن<br />

يها<br />

يها<br />

یاب<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یعن<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

سرود پیروزي<br />

مزامیر<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور و سرود داود<br />

خدا برخیزد و دشمنانش پراکندهشوند!‏ و آنانی که<br />

از او نفرت دارند از حضورش بگریزند!‏ اعداد ؛ مزامیر<br />

35 ،10<br />

8 ،132<br />

.2<br />

.3<br />

چنانکه دود پراکنده میشود،‏ ایشان را پراکنده ساز،‏<br />

و چنانکه موم پیش آتش گداخته میشود،‏ همچنان<br />

شریران به حضور خدا هلاك گردند.‏<br />

اما صالحان شادي کنند و در حضور خدا به وجد<br />

آیند و به شادمانی خرسند شوند.‏ مزامیر<br />

براي خدا سرود بخوانید و به نام او شادي نمایید و<br />

راهی درست کنید براي او که در صحراها سوار است.‏<br />

نام او یهوه است!‏ به حضورش به وجد آیید!‏ اشعیا ؛<br />

14 ،57<br />

12 ،97<br />

.4<br />

مزامیر 19 ،83<br />

.5<br />

پدر یتیمان و داور بیوه زنان،‏ خداست در محل<br />

مقدس خود!‏ مزامیر<br />

6. خدا بیکسان را ساکن خانه میگرداند و اسیران را<br />

به رستگاري بیرون میآورد،‏ اما مرتدین در زمینِ‏<br />

خشک ساکن خواهند شد.‏<br />

اي خدا هنگامی که پیش قوم خود بیرون<br />

رفتی،‏ هنگامی که در صحرا خرامیدي،‏ سلاه.‏<br />

خروج .20 ،13<br />

مزامیر 9 ،13<br />

14 ،10<br />

.7<br />

21<br />

.8<br />

زمین متزلزل شد و آسمان به حضور خدا بارید،‏ این<br />

سینا نیز از حضور خدا،‏ خداي اسرائیل.‏ خروج<br />

اي خدا باران نعمتها بارانیدي و میراثت را چون<br />

خسته بود،‏ مستحکم گردانیدي.‏ اشعیا ؛ حزقیال<br />

حیوانات تو در آن ساکن شدند.‏ اي خدا،‏ به رحم<br />

خویش براي فقیران تدارك دیدهاي.‏<br />

یهوه سخن را میدهد.‏ مبشرات انبوه عظیمی<br />

میشوند.‏ اشعیا<br />

پادشاهان لشکرها فرار کرده،‏ پراکنده میشوند و<br />

که در خانه مانده است،‏ غارت را تقسیم میکند.‏<br />

اگرچه در آغلها خو ده بودید،‏ لیکن مثل بالهاي<br />

فاخته شدهاید که به نقره پوشیده است و پرهایش به<br />

طلاي سرخ.‏<br />

چون قادر مطلق پادشاهان را در آن پراکنده<br />

ساخت،‏ مثل برف بر صلْمون درخشان گردید.‏<br />

کوه خدا،‏ کوه گسترده و پهناوري است،‏ کوهی با<br />

قله افراشته کوه باشان است.‏<br />

اي کوههاي با قله افراشته،‏ چرا نگرانید بر این<br />

کوهی که خدا براي مسکن خود برگزیده است؟ هر<br />

آینه یهوه در آن تا به ابد ساکن خواهد بود.‏<br />

مزامیر<br />

4 ،114 مزامیر<br />

2 ،74<br />

.17<br />

؛<br />

ارابه خدا چندین هزار و هزارهاست.‏ سرور در<br />

میان آنهاست و سینا در محل مقدس است.‏ دوم پادشاهان<br />

17 ،6<br />

20 ؛ مزامیر 103،<br />

.18<br />

بر بالاترین نقطه صعود کرده،‏ و اسیران را به<br />

اسیري بردهاي.‏ از آدمیان بخششها گرفتهاي.‏ بلکه از<br />

فتنهانگیزان نیز تا یهوه خدا در ایشان مسکن گیرد.‏<br />

15 ،2 ؛ کولسیان 10- 8 ،4 افسسیان<br />

؛ اعمال رسولان<br />

33 ،2<br />

.19<br />

متبارك باد سروري که هر روزه متحمل بارهاي ما<br />

میشودو خدایی که نجات ماست،‏ سلاه.‏ ؛ اول<br />

قرنتیان<br />

29 ،11<br />

16 ،48 ؛ پیدایش 19 ،69 ؛ مزامیر 13 ،10<br />

.20<br />

خدا براي ما،‏ خداي نجات است و بیرونی مرگ از<br />

آن سرور یهوه است.‏<br />

خدا سر دشمنان خود را خُرد خواهد کوبید و<br />

فرق موي کسی را که در گناه خود بسر میبرد.‏<br />

فرمود:‏ از باشان باز خواهم آورد.‏ از عمق<br />

دریا باز خواهم آورد.‏<br />

تا پاي خود را در خون فروبري و زبان سگان تو از<br />

دشمنانت بهرة خود را بیابد.‏ مزامیر<br />

اي خدا روش تو را دیدهاند ی روش<br />

خدا و پادشاه مرا در محل مقدس.‏ دوم سموئیل<br />

در پیش رو،‏ سرود خوانان میخرامند و در عقب،‏<br />

سازندگان و در وسط دوشیزگان دف زن.‏ خروج<br />

خدا را در جماعتها متبارك خوانید و سرور را از<br />

چشمۀ اسرائیل.‏<br />

آنجاست بنیامین صغیر،‏ حاکم ایشان و امیران<br />

یهودا محفل ایشان.‏ امیران زبولون و امیران نفتالی.‏<br />

خدایت براي تو قوت را امر فرموده است.‏ اي خدا<br />

آنچه را که براي ما کردهاي،‏ استوار گردان.‏<br />

به سبب معبد تو که در اورشلیم است،‏ پادشاهان<br />

هدایا نزد تو خواهند آورد.‏ مزامیر<br />

و حیوان وحشی نیزار را توبیخ فرما و رمۀ گاوان<br />

را با گوساله قوم که با شمشهاي نقره نزد تو گردن<br />

مینهند.‏ و قومهایی که جنگ را دوست میدارند<br />

پراکنده ساخته است.‏<br />

از مصر خواهند آمد و حبشه دستهاي<br />

خود را نزد خدا بزودي دراز خواهد کرد.‏ اشعیا ؛ مزامیر<br />

14 .13 ،6<br />

20 ،15<br />

21 ،19<br />

11 ،58<br />

15 .10 ،72<br />

.21<br />

22. سرور<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31. سروران<br />

4 ،87<br />

.32<br />

اي ممالک جهان براي خدا سرود بخوانید.‏ براي<br />

سرور سرود بخوانید،‏ سلاه.‏<br />

33. براي او که بر آسمان آسمانهاي قدیمی سوار<br />

26 ،34<br />

16 ،19<br />

3 ،44<br />

7 ،52<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

539


يرو<br />

یدان<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یمت<br />

يها<br />

يرو<br />

یدان<br />

يها<br />

است.‏<br />

اینک صداي خود را میدهد،‏ آوازي که پرقوت<br />

است.‏<br />

خدارا به قوت توصیف نمایید.‏ شکوه وي بر<br />

اسرائیل است و قوت او در آسمانها.‏ مزامیر<br />

اي خدا از قدسهاي خود مهیب هستی.‏ خداي<br />

اسرائیل قوم خود را قوت و عظمت میدهد.‏ متبارك<br />

باد خدا.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

مزامیر<br />

1 ،29<br />

29 ،40<br />

11 ،29<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

69<br />

فریاد کمک<br />

براي<br />

1 ،45<br />

.1<br />

.2<br />

سالار<br />

سرود خوانان<br />

بر سوسنها.‏<br />

مزمور داود.‏<br />

مزامیر<br />

خدایا مرا نجات ده!‏ زیرا آبها به جان من درآمده<br />

است.‏<br />

در عمق لجن فرو رفتهام،‏ جایی که نتوان ایستاد.‏ به<br />

آبهاي عمیق درآمدهام و سیل مرا میپوشاند.‏ مزامیر<br />

از فریاد خود خسته شدهام و گلوي من سوخته و<br />

چشمانم از انتظار خدا تار گردیده است.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

3 ،40<br />

7 ،19<br />

.3<br />

11 ،38<br />

.4<br />

آنانی که بیسبب از من نفرت دارند،‏ از موی<br />

سرم زیادهاند و دشمنانِ‏ ناحقِ‏ من که قصد هلاکت من<br />

دارند زورآورند.‏ پس آنچه نگرفته بودم،‏ باید بپردازم.‏<br />

19 ،25 مزامیر<br />

.5<br />

اي خدا،‏ تو حماقت مرا می و گناهانم از تو<br />

مخفی نیست.‏ دوم قرنتیان<br />

اي.‏ سرور یهوه صبایوت،‏ منتظرین تو به سبب من<br />

خجل نشوند.‏ اي خداي اسرائیل،‏ طالبان تو به سبب<br />

من رسوا نگردند.‏ مزامیر<br />

زیرا به خاطر تو متحمل ننگ گردیدهام و رسوایی<br />

من،‏ مرا پوشیده است.‏<br />

نزد برادرانم بیگانه شدهام و نزد پسران مادر خود<br />

غریب.‏ مزامیر ؛ یوحنا<br />

زیرا غیرت خانۀ تو مرا خورده است و ملامت<br />

ملامتکنندگان تو بر من افتاد است.‏ یوحنا ؛ مزامیر<br />

،119<br />

17 ،2<br />

21 ،5<br />

6 ،22<br />

5 ،7<br />

12 ،38<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

3 ،15 ؛ رومیان 139<br />

.10<br />

روزه داشته،‏ جان خود را مثل اشک ریختهام.‏ و<br />

این براي من ننگ گردیده است.‏<br />

پلاس را لباس خود ساختهام و نزد ایشان<br />

ضربالمثل گردیدهام.‏<br />

دروازه نشینان دربارة من حرف میزنند و سرود<br />

می گساران گشتهام.‏ ایوب<br />

و اما من،‏ اي یهوه دعاي خود را در وقت اجابت<br />

نزد تو میکنم.‏ اي خدا در فراوانی رحمانیت خود و<br />

راستی نجات خود مرا مستجاب فرما.‏<br />

مرا از لجن خلاصی ده تا غرق نشوم و از<br />

نفرتکنندگانم و عمق آب رستگار شوم.‏ مزامیر<br />

مگذار که سیل آب مرا بپوشاند و ژرفی مرا ببلعد<br />

و جهنم دهان خود را بر من ببندد.‏<br />

اي یهوه مرا مستجاب فرما زیرا رحمت تو<br />

نیکوست.‏ به فراوانی رحمانیتت بر من توجه نما،‏<br />

و روي خود را از بندهات مپوشان زیرا در تنگی<br />

هستم.‏ مرا بزودي مستجاب فرما.‏<br />

به جانم نزدیک شده،‏ آن را رستگار ساز.‏ به سبب<br />

دشمنانم مرا فدیه ده.‏<br />

تو ننگ و خجالت و رسوایی مرا می و همه<br />

دشمنانم پیش نظر تواند.‏ مزامیر<br />

ننگ،‏ دلِ‏ مرا شکسته است و به شدت بیمار<br />

شدهام.‏ انتظار ترحم کشیدم،‏ ولی نبود و براي<br />

تسلیدهندگان،‏ اما نیافتم.‏<br />

مرا براي خوراك زردآب دادند و چون تشنه بودم<br />

مرا سرکه نوشانیدند.‏<br />

پس میز ایشان پیش ایشان تله باد و چون<br />

مطمئن هستند،‏ دامی باشد.‏ رومیان<br />

چشمان ایشان تار گردد تا نبینند و کمرهاي<br />

ایشان را دائماً‏ لرزان گردان.‏ رومیان<br />

خشم خود را بر ایشان بریز و تُندي خشم تو<br />

ایشان را دریابد.‏<br />

خانه ایشان ویران گردد و در خیمه<br />

ایشان هیچکس ساکن نشود.‏ اعمال رسولان<br />

زیرا برکسی که تو زدهاي جفا میکنند و دردهاي<br />

کوفتگان تو را اعلان مینمایند.‏<br />

گناه بر گناه ایشان زیاد کن و در عدالت تو داخل<br />

نشوند.‏ رومیان<br />

از دفتر حیات محو شوند و با صالحین مرقوم<br />

نگردند.‏ لوقا<br />

و اما من،‏ مسکین و دردمند هستم.‏ پس اي خدا،‏<br />

نجات تو مرا سرافراز سازد.‏<br />

و نام خدا را با سرود ستایش خواهم خواند و او را<br />

با حمد تعظیم خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

و این پسندیدة یهوه خواهد بود،‏ زیاده از گاو و<br />

گوسالهاي که شاخها و سمها دارد.‏ مزامیر<br />

18 ،18<br />

20 ،1<br />

13 .9 ،50<br />

16 ،44<br />

9 ،11<br />

10 ،11<br />

اشعیا 4 ،53<br />

1 ،145<br />

9 ،30<br />

48 .34 ،27<br />

24 ،1<br />

20 ،10<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.11<br />

.12<br />

540


يار<br />

يها<br />

يها<br />

.4<br />

.5<br />

مزامیر<br />

32. حلیمان<br />

این را دیده،‏ شادمان شوند،‏ و اي طالبان<br />

خدا دل شما زنده گردد،‏ ؛ مزامیر<br />

زیرا یهوه فقیران را مستجاب میکند و اسیران<br />

خود را حقیر نمیشمارد.‏<br />

آسمان و زمین او را سرودستایش بخوانند.‏ آبها نیز<br />

و آنچه در آنها میجنبد.‏ مزامیر<br />

زیرا خدا صهیون را نجات خواهد داد و شهرهاي<br />

یهودا را بنا خواهد نمود تا در آنجا سکونت نمایند و آن<br />

را متصرف گردند.‏<br />

و نسل بندگانش وارث آن خواهند شد و آنانی که<br />

نام او را دوست دارند،‏ در آن ساکن خواهند گردید.‏<br />

27 ،22<br />

امثال 25 ،13<br />

1 ،148<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

29 ،102 مزامیر<br />

70<br />

دعاي اعانت<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود به جهت یادگاري<br />

1 ،38 مزامیر<br />

.1<br />

.2<br />

خدایا،‏ براي نجات من بشتاب!‏ اي یهوه در یاري من<br />

عجله فرما!‏<br />

آنانی که قصد جان من دارند،‏ خجل و شرمنده<br />

شوند،‏ و آنانی که در بدي من رغبت دارند،‏ رو<br />

برگردانیده و رسوا گردند،‏ مزامیر ؛<br />

و آنانی که هههه میگویند،‏ به سبب خجالت<br />

خویش رو برگردانیده شوند.‏ مزامیر<br />

و اما همه طالبان تو،‏ در تو وجد و شادي کنند،‏ و<br />

دوست دارندگان نجات تو دائماً‏ گویند:‏ خدا متعال باد!‏<br />

15 ،40 ؛ 18 ،83<br />

4 ،35<br />

16 ،40<br />

.3<br />

.4<br />

27 .21 ،35 مزامیر<br />

.5<br />

و اما من مسکین و فقیر هستم.‏ خدایا براي من<br />

عجله کن.‏ تو مددکار و نجاتدهندة من هستی.‏ اي<br />

یهوه تأخیر منما.‏ مزامیر<br />

71<br />

دعاي مرد پیر<br />

18 ،40<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

در تو اي یهوه پناه بردهام،‏ پس تا به ابد خجل<br />

نخواهم شد.‏<br />

به عدالت خود مرا خلاصی ده و برهان.‏ گوش خود<br />

را به من فراگیر و مرا نجات ده.‏<br />

براي من صخرة سکونت باش تا همه وقت داخل آن<br />

شوم.‏ تو به نجات من امر فرمودهاي،‏ زیرا صخره و قلعۀ<br />

من تو هستی.‏<br />

خدایا مرا از دست بیخدایان برهان و از کف بدکار<br />

و ظالم.‏<br />

زیرا اي سرور یهوه،‏ تو امید من هستی و از طفولیتم<br />

اعتماد من بودهاي.‏ مزامیر<br />

از شکم بر تو انداخته شدهام.‏ از رحم مادرم پناهگاه<br />

من تو بودهاي و سرودستایش من دائماً‏ دربارة تو<br />

خواهد بود.‏ مزامیر<br />

بسی را نشانهاي عجیب شدهام.‏ لیکن تو پناهگاه<br />

زورآور من هستی.‏ حزقیال<br />

دهانم از ستایش تو پر است و از شکوه تو تمامی<br />

روز.‏ مزامیر<br />

در زمان پیري مرا دور مینداز چون قوتم کم شود<br />

مرا ترك منما.‏ مزامیر<br />

زیرا دشمنانم بر من حرف میزنند و در کمین<br />

نشستگان جانم با یکدیگر مشورت میکنند<br />

و میگویند:‏ خدا او را ترك کرده است.‏ پس او را<br />

تعقیب کرده،‏ بگیرید،‏ زیرا که رهانندهاي نیست.‏<br />

اي خدا از من دور مشو.‏ خدایا در یاري من عجله<br />

نما.‏ مزامیر<br />

دشمنان جانم خجل و فانی شوند.‏ و آنانی که<br />

براي ضرر من میکوشند،‏ به ننگ و رسوایی ملبس<br />

گردند.‏ مزامیر<br />

و اما من دائماً‏ امیدوار خواهم بود و بر همۀ<br />

ستایش تو خواهم افزود.‏ مزامیر<br />

زبانم عدالت تو را بیان خواهد کرد و نجاتت<br />

راتمامی روز.‏ زیرا که حد اندازة آن را نمیدانم.‏<br />

در توانایی سرور یهوه خواهم آمد و از عدالت تو و<br />

بس خبر خواهم داد.‏<br />

اي خدا از طفولیتم مرا تعلیم دادهاي و تا الان،‏<br />

عجایب تو را اعلان کردهام.‏ مزامیر ؛<br />

پس اي خدا،‏ مرا تا زمان پیري و سفید مویی نیز<br />

ترك مکن،‏ تا این طبقه را از بازوي تو خبر دهم و همه<br />

آیندگان را از توانایی تو.‏ اشعیا ؛ مزامیر 103،<br />

خدایا عدالت تو تا بالاترین نقطه است.‏ تو کارهاي<br />

عظیم کردهاي.‏ خدایا مانند تو کیست؟ خروج ؛ ؛<br />

11 ،15<br />

10 ،8<br />

2<br />

12 ،77<br />

2 ،46<br />

27 .24 ،24<br />

17 ،51<br />

2 ،9<br />

4 ،46<br />

13 ،51<br />

10 ،22<br />

17 ،51<br />

3 ،70<br />

1 ،141<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

6 ،10 ارمیا<br />

.20<br />

اي که تنگی بسیار و سخت را به ما نشان<br />

دادهاي،‏ رجوع کرده،‏ باز ما را زنده خواهی ساخت؛ و<br />

برگشته،‏ ما را از عمق زمین برخواهی آورد.‏ اول<br />

6 ،2 سموئیل<br />

.21<br />

بزرگی مرا زیاد خواهی کرد و برگشته،‏ مرا تسلی<br />

خواهی بخشید.‏ مزامیر<br />

36 ،18<br />

541


یعن<br />

يها<br />

یعن<br />

مزامیر<br />

.22<br />

پس من نیز تو را با بربط خواهم ستود،‏ ی<br />

راستی تو را اي خداي من،‏ و تو را اي قدوس اسرائیل<br />

با عود شادي خواهم نمود.‏<br />

چون براي تو سرود میخوانم لبهایم بسیار شادي<br />

خواهد کرد و جانم نیز که آن را فدیه دادهاي.‏<br />

مزامیر 103،<br />

.23<br />

2<br />

.24<br />

زبانم نیز تمامی روز عدالت تو را ذکر خواهد کرد.‏<br />

زیرا آنانی که براي ضرر من میکوشیدند،‏ خجل و رسوا<br />

گردیدند.‏<br />

مزامیر 18 83<br />

72<br />

دعا براي پادشاه<br />

.1<br />

مزمور سلیمان<br />

اي خدا،‏ انصاف خود را به پادشاه ده و عدالت<br />

خویش را به پسر پادشاه!‏ یوحنا<br />

و او قوم تو را به عدالت داوري خواهد نمود و<br />

ساکنان تو را به انصاف.‏<br />

آنگاه کوهها براي قوم صلح را به بار خواهند آورد و<br />

تپهها نیز در عدالت.‏ مزامیر ؛ اشعیا ؛<br />

قوم را دادرسی خواهد کرد؛ و فرزندان فقیر<br />

را نجات خواهد داد؛ و ظالمان را خوار خواهد ساخت.‏<br />

12 ،55<br />

7 ،52<br />

27 .22 ،5<br />

11 .9 ،85<br />

.2<br />

.3<br />

4. ساکنان<br />

5 ،45 ؛ مزامیر 6 ،36 ایوب<br />

.5<br />

.6<br />

از تو خواهند ترسید،‏ مادامی که آفتاب باقی است و<br />

مادامی که ماه هست تا همه طبقات.‏<br />

او مثل باران برعلفزارِ‏ چیده شده فرود خواهد آمد،‏<br />

و مثل بارشهایی که زمین را سیراب میکند.‏ اشعیا<br />

در زمان او صالحان خواهند شکفت و فراوانی صلح<br />

خواهد بود،‏ مادامی که ماه نیست نگردد.‏ مزامیر<br />

و او حکمرانی خواهد کرد از دریا تا دریا و از نهر تا<br />

انتهاي جهان.‏ زکریا ؛ متی<br />

به حضور وي صحرانشینان گردن خواهند نهاد و<br />

دشمنان او خاك را خواهند لیسید.‏ اشعیا<br />

پادشاهان ترشیش و جزایر هدایا خواهند آورد.‏<br />

پادشاهان شَبا و سبا ارمغانها خواهند رسانید.‏ مزامیر<br />

8 ،45<br />

،68<br />

15 ،92<br />

23 ،49<br />

18 ،28<br />

10 ،9<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

9 ،60 ؛ اشعیا 30<br />

.11<br />

همه سلاطین او را تعظیم خواهند کرد و همه<br />

امتها او را بندگی خواهند نمود.‏ مزامیر<br />

زیرا چون فقیر التماس کند،‏ او را رهایی خواهد<br />

داد و فقیري را که رهانندهاي ندارد.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

15 ،36<br />

8 ،2<br />

.12<br />

10 ،35<br />

بدبخت بر 13.<br />

و فقیر کَرَم<br />

خواهد فرمود و جانهاي<br />

فقیران را نجات خواهد بخشید.‏ مزامیر<br />

جانهاي ایشان را از ظلم و ستم فدیه خواهد داد و<br />

خون ایشان در نظر وي گرانبها خواهد بود.‏ مزامیر<br />

و او زنده خواهد ماند و از طلاي شبا بدو خواهد<br />

داد.‏ دائماً‏ براي وي دعا خواهد کرد و تمامی روز او را<br />

مبارك خواهد خواند.‏ مکاشفه<br />

و فراوانی غله در زمین بر قلۀ کوهها خواهد بود که<br />

ثمرة آن مثل لُبنان جنبش خواهد کرد.‏ و اهل شهرها<br />

مثل علف زمین نما خواهند کرد.‏<br />

نام او تا ابد باقی خواهد ماند.‏ اسم او پیش آفتاب<br />

دوام خواهد کرد ‏.آدمیان در او براي یکدیگر برکت<br />

خواهند خواست و همه امت زمین او را خوشحال<br />

خواهند خواند.‏ پیدایش ؛<br />

متبارك باد یهوه خدا که خداي اسرائیل است.که<br />

او فقط کارهاي عجیب میکند.‏<br />

و متبارك باد نام مجید او تا ابد.‏ و تمامی زمین از<br />

شکوه او پر بشود.‏ آمین و آمین.‏<br />

دعاهاي داود پسر یسی تمام شد.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

13 ،9<br />

3 ،6<br />

10 ،97<br />

10 ،8<br />

18 ،1<br />

18 ،22<br />

3 ،12<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

کتاب سوم<br />

73<br />

عدالت خدا<br />

(89-73)<br />

.1<br />

.2<br />

مزمور آساف<br />

هرآینه خدا براي اسرائیل نیکوست،ی براي آنانی<br />

که پاكدل هستند.‏<br />

و اما من نزدیک بود که پایهایم از راه در رود و<br />

نزدیک بود که قدمهایم بلغزد.‏ مزامیر<br />

زیرا بر متکبران حسد بردم چون سلامتی<br />

بیخدایان را دیدم.‏ ارمیا ؛ ایوب<br />

زیرا که در مرگ ایشان قیدها نیست و قوت ایشان<br />

مستحکم است.‏<br />

مثل مردم در زحمت نیستند و مثل آدمیان مبتلا<br />

نمیباشند.‏<br />

بنابراین گردن ایشان به تکبر آراسته است و ظلم<br />

مثل لباس ایشان را میپوشاند.‏<br />

چشمان ایشان از پرواري بدر آمده است و از<br />

خیالات دل خود تجاوز میکنند.‏ ایوب<br />

مسخره میکنند و حرفهاي بد میزنند و سخنان<br />

ظلمآمیز را از جاي بلند میگویند.‏<br />

18 ،94<br />

27 ،15<br />

7 ،21<br />

1 ،12<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

542


یول<br />

يرأ<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یعن<br />

يها<br />

يها<br />

ینب<br />

مزامیر<br />

.9<br />

دهان خود را بر آسمانها گذاردهاند و زبان ایشان در<br />

جهان گردش میکند.‏<br />

پس قوم او بدینجا برمیگردند و آبهاي فراوان،‏<br />

بدیشان نوشانیده میشود.‏<br />

و ایشان میگویند:‏ خدا چگونه بداند و آیا<br />

علم دارد؟ مزامیر<br />

اینک اینان بیخدایان هستند که همیشه مطمئن<br />

بوده،‏ در دولتمندي افزوده میشوند.‏<br />

یقیناً‏ من دل خود را عبث طاهر ساخته و<br />

دستهاي خود را به پاکی شستهام.‏<br />

و من تمامی روز مبتلا میشوم و ادبشدن من هر<br />

بامداد حاضر است.‏<br />

اگر میگفتم که چنین سخن گویم،‏ هر آینه بر<br />

طبقۀ فرزندان تو لعنت میکردم.‏<br />

چون تفکر کردم که این را بفهمم،‏ در نظر من<br />

دشوار آمد.‏<br />

تا به محلهاي مقدس خدا داخل شدم.‏ آنگاه در<br />

آخرت ایشان تأمل کردم.‏<br />

هر آینه ایشان را در جای لغزنده گذاردهاي.‏<br />

ایشان را به خرابیها خواهی انداخت.‏<br />

چگونه ناگهانی به هلاکت رسیدهاند!‏ تباه شده،‏ از<br />

ترسهاي هولناك نیست گردیدهاند.‏ مزامیر<br />

مثل خوابِ‏ کسی چون بیدار شد،‏ اي سرور<br />

همچنین چون برخیزي،‏ صورت ایشان را ناچیز خواهی<br />

شمرد.‏<br />

اما قلباً‏ متاسفم و در اندرون خود قلوه ام تیر<br />

میکشد.‏<br />

و من وحشی بودم و معرفت نداشتم و مثل<br />

حیوانات نزد تو گردیدم.‏<br />

من دائماً‏ با تو هستم.‏ تو دست راست مرا<br />

تأیید کردهاي.‏<br />

موافق خود مرا هدایت خواهی نمود و بعد از<br />

این مرا به شکوه خواهی رسانید.‏<br />

کیست براي من در آسمان؟ و غیر از تو هیچ چیز<br />

را در زمین نمیخواهم.‏<br />

اگرچه جسد و دل من نابود گردد،‏ لیکن صخرة<br />

دلم و قسمت من خداست تا ابد.‏ مراثی<br />

زیرا آنانی که از تو دورند هلاك خواهند شد.‏ و<br />

آنانی را که از تو زنا میکنند،‏ نابود خواهی ساخت.‏<br />

و اما مرا نیکوست که به خدا نزدیکی جویم.‏ بر<br />

سرور یهوه توکّل کردهام تا همۀ کارهاي تو را بیان<br />

کنم.‏<br />

74<br />

دعا براي نجات قوم<br />

قصیدة آساف<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

چرا اي خدا ما را ترك کردهاي تا به ابد و خشم تو<br />

بر گوسفندان مرتع خود افروخته شده است؟<br />

جماعت خود را که از قدیم خریدهاي،‏ بیاد آور و آن<br />

را که فدیه دادهاي تا سبط میراث تو شود و این کوه<br />

صهیون را که در آن ساکن بودهاي.‏<br />

قدم خود را بسوي خرابه ابدي بردار زیرا<br />

دشمن هرچه را که در محل مقدس تو بود،‏ خراب<br />

کرده است.‏ یوشع<br />

دشمنانت در میان جماعت تو غرّش میکنند و<br />

علَمهاي خود را براي علامات برپا مینمایند.‏<br />

و ظاهر میشوند چون کسانی که تبرها را بر<br />

درختان جنگل بلند میکنند.‏<br />

و هماکنون همۀ نقشهاي تراشیدة آن را به تبرها و<br />

چکشها خرد میشکنند.‏<br />

محل مقدس تو را آتش زدهاند و مسکن نام تو<br />

را تا به زمین بیحرمت کردهاند.‏ دوم پادشاهان ؛ مزامیر<br />

9 ،25<br />

24 ،10<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

13 ،83<br />

.8<br />

.9<br />

آنها را تماماً‏ خراب<br />

خود میگویند:‏ و در دل خدا را در زمین<br />

کنیسه همه پس میکنیم.‏ سوزانیدهاند.‏<br />

و دیگر هیچ<br />

نمیبینیم خود را نشانه نیست.‏ و در میان ما کسی نیست که بداند تا به کی<br />

خواهد بود.‏<br />

اي خدا،‏ دشمن تا به کی ملامت خواهد کرد؟ و<br />

آیا دشمن،‏ تا به ابد نام تو را اهانت خواهد نمود؟<br />

را<br />

خویش راست دست خود ی چرا دست برگردانیدهاي؟ آن را از گریبان خود بیرون کشیده،‏<br />

ایشان را فانی کن.‏<br />

و خدا از قدیم پادشاه من است.‏ او در میان زمین<br />

نجاتها پدید میآورد.‏ مزامیر<br />

تو به قوت خود دریا را شکافتی و سرهاي نهنگان<br />

؛<br />

را در آبها شکستی.‏ خروج را کوفته،‏ و او را خوراك<br />

لویاتان صحرانشینان گردانیدهاي.‏<br />

تو چشمهها و سیلها را شکافتی و نهرهاي دائمی<br />

21 ،68<br />

8 ،15<br />

21 ،14<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. سرهاي<br />

.15<br />

13 ،109<br />

ارمیا 24 ،3<br />

11 ،10<br />

مزامیر 16 ،103<br />

.10<br />

.11<br />

بالاترین ،<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

543


يها<br />

يدا<br />

را خشک گردانیدي.‏ مزامیر<br />

روز از آنِ‏ توست و شب نیز از آنِ‏ تو.‏ نور و آفتاب<br />

را تو برقرار نمودهاي.‏<br />

تمامی مرز جهان را تو پایدار ساختهاي.‏ تابستان و<br />

زمستان را تو ایجاد کردهاي.‏<br />

اي یهوه این را بیادآور که دشمن ملامت میکند<br />

و مردم جاهل نام تو را اهانت مینمایند.‏<br />

جانِ‏ فاختۀ خود را به جانور وحشی مسپار.‏<br />

جماعت مسکینان خود را تا به ابد فراموش مکن.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

10 ،104<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

19 ،9<br />

.20<br />

عهد خود را ملاحظه فرما زیرا که ظلمات جهان از<br />

مسکن ظلم پراست.‏<br />

مظلومان به رسوایی برنگردند.‏ بدبختان و فقیران<br />

نام تو را حمد گویند.‏<br />

اي خدا برخیز و دعواي خود را برپا دار؛ و بیادآور<br />

که احمق تمامی روز تو را ملامت میکند.‏ اشعیا<br />

آواز دشمنان خود را فراموش مکن و غوغاي<br />

مخالفان خود را که پیوسته بلند میشود.‏<br />

4 ،49<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

75<br />

خدا،‏ داور جهان<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان بر لاتهلک.‏ مزمور و سرود<br />

آساف تو را حمد میگوییم!‏<br />

اي خدا تو را حمد میگوییم!‏ زیرا نام تو نزدیک<br />

است و مردم کارهاي عجیب تو را ذکر میکنند.‏ مزامیر<br />

،9<br />

2<br />

.2<br />

.3<br />

هنگامی که به زمان معین برسم،‏ براستی داوري<br />

خواهم کرد.‏<br />

زمین و همه ساکنانش گداخته شدهاند.‏ من<br />

پایههاي آن را برقرار نمودهام،‏ سلاه.‏ یوئیل<br />

متکبران را گفتم:‏ فخر مکنید!‏ و به بیخدایان که<br />

شاخ خود را میفرازید.‏<br />

خود را بهبلندي میفرازید.‏ و با گردنکشی<br />

سخنان تکبرآمیز مگویید.‏<br />

زیرا نه از مشرق و نه از مغرب،‏ و نه از جنوب<br />

سرافرازي میآید.‏<br />

لیکن خدا،‏ داور است.‏ این را به زیر میاندازد و آن<br />

را سرافراز مینماید.‏ اول سموئیل<br />

زیرا در دست یهوه کاسهاي است و بادة آن<br />

پرجوش.‏ از شراب تندمزه پر است که از آن میریزد.‏ و<br />

اما تفالههایش را همه بیخدایان جهان افشرده،‏<br />

خواهند نوشید.‏ مزامیر<br />

و اما من،‏ تا به ابد ذکر خواهم کرد و براي خداي<br />

یعقوب شادي خواهم نمود.‏<br />

همه شاخهاي بیخدایان را خواهم برید و اما<br />

شاخهاي صالحین برافراشته خواهد شد.‏<br />

5 ،60<br />

.9<br />

.10<br />

76<br />

مجد خدا<br />

.1<br />

.2<br />

براي سالار سرود خوانان برذوات اوتار.‏ مزمور و سرود<br />

آساف<br />

خدا در یهودا معروف است و نام او در اسرائیل<br />

عظیم!‏<br />

خیمۀ او است در شالیم و مسکن او در<br />

صهیون.‏ مزامیر<br />

در آنجا،‏ برقهاي کمان را شکست.‏ سپر و شمشیر و<br />

جنگ را،‏ سلاه.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

تو جلیل هستی و مجید،‏ زیاده از کوههاي یغما!‏<br />

قوي دلان تاراج شدهاند و خواب ایشان را درربود و<br />

همۀ مردان زورآور دست خود را نیافتند.‏<br />

از توبیخ تو اي خداي یعقوب،‏ بر ارابهها و اسبان<br />

خوابی گران چیره گردید.‏<br />

تو مهیب هستی!‏ و در حین خشمت،‏ کیست که به<br />

حضور تو ایستد؟ مزامیر<br />

از آسمان داوري را شنوانیدي.‏ پس جهان بترسید و<br />

ساکت گردید.‏<br />

چون خدا براي داوري قیام فرماید تا همۀ مساکینِ‏<br />

جهان را خلاصی بخشد،‏ سلاه،‏ اشعیا<br />

آنگاه خشم انسان تو راحمد خواهد گفت و باقی<br />

خشم را بر کمر خود خواهی بست.‏<br />

نذر کنید و وفا نمایید براي یهوه خ خود.‏ همه<br />

که گرداگرد او هستند،‏ هدیه بگذرانند نزد او که مهیب<br />

است.‏<br />

روح امیران را ریشه کن خواهد ساخت و براي<br />

پادشاهان جهان مهیب میباشد.‏<br />

8 ،34 ؛ 9 ،13<br />

4 ،9<br />

10 ،46<br />

7 ،90<br />

12 ،9<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

77<br />

راحت در روز تنگی<br />

براي سالار سرود خوانان بر یدوتون.‏ مزمور آساف.‏<br />

1 ،62<br />

مزامیر<br />

1 ،2<br />

7 ،2<br />

.4<br />

5. شاخهاي<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

544


يها<br />

يها<br />

یکن<br />

یعن<br />

يها<br />

مزامیر<br />

1. صداي<br />

.2<br />

من بسوي خداست و فریاد میکنم؛ صداي<br />

من بسوي خداست.‏ گوش خود را به من فرا خواهد<br />

گرفت.‏<br />

در روز تنگی خود سرور را طلب کردم.‏ در شب،‏<br />

دست من دراز شده،‏ بازکشیده نگشت و جان من<br />

تسلی نپذیرفت.‏ مزامیر<br />

خدا را یاد میکنم و پریشان میشوم.‏ تفکر مینمایم<br />

و قلب من متحیر میگردد،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

چشمانم را بیدار میداشتی.‏ بیتاب میشدم و<br />

سخن نمیتوانستم گفت.‏<br />

درباره ایام قدیم تفکر کردهام.‏ دربارة سالهاي<br />

زمانهاي قدیم.‏ ؛ اشعیا<br />

شبانۀ خود را بخاطر میآورم و در دل خود<br />

تفکر میکنم و روح من تفتیش نموده است.‏ مزامیر<br />

مگر سرور تا به ابد ترك خواهد کرد و دیگر هرگز<br />

راضی نخواهد شد.‏ مزامیر ؛ ؛ مراثی<br />

آیا رحمت او تا به ابد از بین رفته است؟ و قول او<br />

باطل گردیده تا ابد ؟<br />

آیا خدا رحم را فراموش کرده؟ و رحمت خود را<br />

در خشم مسدود ساخته است؟ سلاه.‏<br />

پس گفتم این ضعف من است.‏ دست راست<br />

بالاترین میتواند همه چیز را تغییر دهد!‏ مزامیر<br />

کارهاي یهوه را ذکر خواهم نمود زیرا کار عجیب<br />

تو را که از قدیم است،‏ به یاد خواهم آورد مزامیر<br />

و در همهکارهاي تو تأمل خواهم کرد و در<br />

صنعت تو تفکر خواهم نمود.‏<br />

اي خدا،‏ طریق تو در قدوسیت است.‏ کیست<br />

خداي بزرگ مثل خدا؟<br />

تو خدایی هستی که کارهاي عجیب می و<br />

قوت خویش را بر قومها معروف گردانیدهاي.‏ مزامیر<br />

قوم خود را به بازوي خویش رهانیدهاي ی<br />

پسرانیعقوب و پسرانیوسف را.‏ سلاه.‏<br />

آبها تو را دید،‏ اي خدا،‏ آبها تو را دیده،‏ متزلزل<br />

شد.‏ عمقها نیز سخت مضطرب گردید.‏<br />

ابرها آب بریخت و ابرها رعد بداد.‏ تیرهاي تو نیز<br />

به هر طرف روان گردید.‏ مزامیر<br />

رعد تو در گردباد بود و برقها کره زمین را<br />

روشن کرد.‏ پ س زمین مرتعش و متزلزل گردید.‏<br />

راه تو در دریاست و راههاي تو در آبهاي فراوان و<br />

آثار تو را نتوان دانست.‏<br />

قوم خود را مثل گوسفندان راهنمایی نمودي،‏ به<br />

دست موسی و هارون.‏<br />

78<br />

قوم خدا<br />

22 ،14 ؛ 37 ،12 خروج<br />

.1<br />

قصیدة آساف<br />

اي قوم من شریعت مرا بشنوید!گوشهاي خود را به<br />

سخنان دهانم فراگیرید!‏ امثال<br />

دهان خود را به مثَل باز خواهم کرد به چیزهایی<br />

که از بناي عالم مخفی بود،‏ سخن خواهم گفت،‏ مزامیر<br />

5 ،8<br />

.2<br />

4 ،40<br />

35 ؛ متی 13،<br />

.3<br />

که آنها را شنیده و دانستهایم و پدران ما براي ما<br />

بیان کردهاند.‏ یوئیل<br />

از فرزندان ایشان آنها را پنهان نخواهیم کرد.‏<br />

تسبیحات یهوه را براي نسل آینده بیان میکنیم و<br />

قوت او و اعمال عجیبی را که او کرده است.‏<br />

زیرا که شهادتی در یعقوب برپا داشت و شریعتی در<br />

اسرائیل قرار دادو پدران ما را امر فرمود که آنها را به<br />

فرزندان خود تعلیم دهند؛<br />

تا نسل آینده آنها را بدانند و فرزندانی که میبایست<br />

متولد شوند تا ایشان برخیزند و آنها را به فرزندان خود<br />

بیان نمایند؛<br />

و ایشان به خدا توکّل نمایند و اعمال خدا را<br />

فراموش نکنند بلکه احکام او را نگاه دارند.‏<br />

و مثل پدران خود نسلی گردنکش و مرتد نشوند،‏<br />

نسلی که دل خود را راست نساختند و روح ایشان<br />

بسوي خدا امین نبود.‏ تثنیه<br />

پسرانافرایم که مسلح و کمانکش بودند،‏ در روز<br />

جنگ رو برتافتند.‏ مزامیر<br />

عهد خدا را نگاه نداشتند و از پیروي به شریعت او<br />

خودداري نمودند،‏<br />

و اعمال و عجایب او را فراموش کردند که آنها را<br />

بدیشان ظاهر کرده بود،‏<br />

و در نظر پدران ایشان اعمال عجیب کرده بود،‏ در<br />

زمین مصر و در دیار صوعن.‏<br />

دریا را شکافته،‏ ایشان را عبور داد و آبها را مثل<br />

توده برپا نمود.‏ خروج<br />

و ایشان را در روز به ابر راهنمایی کرد و تمامی<br />

شب به نور آتش.‏<br />

در صحرا صخرهها را بشکافت و ایشان را گویا از<br />

عمق عظیم نوشانید.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

پس سیلها را از صخره بیرون آورد و آب را مثل<br />

41 ،105<br />

28 .5 ،32<br />

6 ،17<br />

8 ،140<br />

3 ،1<br />

23-21 ،14<br />

خروج 21 ،13<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

5 ،4<br />

7 ،18<br />

ارمیا 31 ،3<br />

2 ،16<br />

17 ،71<br />

1 ،98<br />

9 ،51<br />

6 ،85<br />

3 ،29<br />

5 ،79<br />

7 ،86<br />

مزامیر 5 ،143<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. سرود<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18. صداي<br />

.19<br />

.20<br />

545


يها<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

.36<br />

نهرها جاري ساخت.‏<br />

و بار دیگر بر او گناه ورزیدند و بر بالاترین در<br />

صحرا فتنه انگیختند،‏<br />

و در دلهاي خود خدا را امتحان کردند،‏ چونکه<br />

براي شهوات خود غذا خواستند.‏ اول قرنتیان ؛ اعداد<br />

و بر ضد خدا سخن گفته،‏ گفتند:‏ آیا خدا میتواند<br />

در صحرا سفرهاي حاضر کند؟<br />

اینک صخره را زد و آبها روان شد و رودها جاري<br />

گشت.‏ آیا میتواند نان را نیز بدهد.‏ و گوشت را براي<br />

قوم خود حاضرسازد؟<br />

پس یهوه این را شنیده،‏ خشمگین شد و آتش در<br />

یعقوب افروخته گشت و خشم بر اسرائیل مشتعل<br />

گردید.‏<br />

زیرا به خدا ایمان نیاوردند و به نجات او اعتماد<br />

ننمودند.‏<br />

پس ابرها را از بالا امر فرمود و درهاي آسمان را<br />

گشود<br />

و منّ‏ را بر ایشان بارانید تا بخورند و غلۀ آسمان را<br />

بدیشان بخشید.‏ خروج<br />

مردمان،‏ نان فرشتگان را خوردند و آذوقهاي براي<br />

ایشان فرستاد تا سیر شوند.‏<br />

باد شرقی را در آسمان وزانید و به قوت خود،‏ باد<br />

جنوبی را آورد،‏<br />

و گوشت را براي ایشان مثل غبار بارانید و مرغان<br />

بالدار را مثل ریگ دریا.‏<br />

و آن را در میان اُردوي ایشان فرود آورد،‏ گرداگرد<br />

مسکن ایشان.‏ اعداد<br />

پس خوردند و نیکو سیر شدند و موافق شهوات<br />

ایشان بدیشان داد.‏<br />

ایشان از شهوت خود دست نکشیدند.‏ و غذا هنوز<br />

در دهان ایشان بود<br />

که خشم خدا بر ایشان افروخته شده؛ تنومندان<br />

ایشان را بکُشت و جوانان اسرائیل را هلاك ساخت.‏<br />

مزامیر<br />

4 ،11<br />

9 ،10<br />

14 .4 ،16<br />

31 ،11<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

33 ،11 اعداد<br />

.32<br />

با وجود این همه،‏ باز گناه ورزیدند و به اعمال<br />

عجیب او ایمان نیاوردند.‏ مزامیر<br />

بنابراین،‏ روزهاي ایشان را در بطالت تمام کرد و<br />

سالهاي ایشان را درترس.‏<br />

هنگامی که ایشان را کُشت او را طلبیدند و<br />

بازگشت کرده،‏ دربارة خدا تحقیق نمودند،‏<br />

و به یاد آوردند که خدا صخرة ایشان،‏ و خداي<br />

تعالی نجات دهنده ایشان است.‏ مزامیر<br />

اما به دهان خود او را چاپلوسی نمودند و به زبان<br />

خویش به او دروغ گفتند،‏<br />

زیرا که دل ایشان با او راست نبود و به عهد وي<br />

وفادار نبودند.‏<br />

اما او به حسب رحمانیتش گناه ایشان را عفو<br />

نموده،‏ ایشان را هلاك نساخت بلکه بارها خشم خود را<br />

برگردانیده،‏ تمامی خشم خویش را برنینگیخت.‏<br />

و به یاد آورد که ایشان بشرند،‏ بادي که میرود و<br />

بر نمیگردد.‏<br />

چند مرتبه در صحرا بدو فتنه انگیختند و او را در<br />

صحرا رنجانیدند.‏<br />

و برگشته،‏ خدا را امتحان کردند و قدوس اسرائیل<br />

را اهانت نمودند،‏<br />

و قوت او را به خاطر نداشتند،‏ روزي که ایشان را<br />

از دشمن رهانیده بود؛<br />

که چگونه نشانه خود را در مصر ظاهر ساخت<br />

و معجزات خود را در دیار صوعن.‏<br />

و نهرهاي ایشان را به خون مبدل نمود و رودهاي<br />

ایشان را تا نتوانستند نوشید.‏ خروج<br />

انواع پشهها در میان ایشان فرستاد که ایشان را<br />

گزیدند و غورباقههایی که ایشان را تباه نمودند؛ خروج<br />

،8<br />

20 ،7<br />

8 ،15<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

24 .6<br />

.46<br />

و محصول ایشان را به کرم صد پا سپرد و عمل<br />

ایشان را به ملخ داد.‏<br />

تاکستان ایشان را به تگرگ خراب کرد و درختان<br />

انجیر ایشان را به تگرگهاي درشت.‏ خروج<br />

حیوانات ایشان را به تگرگ سپرد و گلههاي<br />

ایشان را به شعله برق.‏<br />

و آتش خشم خود را بر ایشان فرستاد،‏ خشم و<br />

غیظ و عصبانیت را،‏ به فرستادن فرشتگان شریر.‏<br />

و راهی براي خشم خود مهیا ساخته،‏ جان ایشان<br />

را از مرگ نگاه نداشت،‏ بلکه جان ایشان را به وبا<br />

تسلیم نمود.‏ خروج<br />

و همۀ نخستزادگان مصر را کُشت،‏ اوایل قوت<br />

ایشان را در خیمه حام.‏ خروج<br />

و قوم خود را مثل گوسفندان کوچانید و ایشان را<br />

در صحرا مثل گله راهنمایی نمود.‏ مزامیر<br />

وایشان را در امنیت رهبري کرد تا نترسند و دریا<br />

دشمنان ایشان را پوشانید.‏ خروج<br />

و ایشان را به مرز مقدس خود آورد،‏ بدین کوهی<br />

که به دست راست خود انتخاب کرده بود.‏ مزامیر<br />

و امتها را از حضور ایشان راند و میراث را براي<br />

18 .16 ،80<br />

25 ،9<br />

21 ،77<br />

29 ،12<br />

27 .22 .19 ،14<br />

9 .6 ،9<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

15 ،19<br />

24 ،106<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

546


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يار<br />

یکن<br />

يرو<br />

نیی<br />

يها<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

ایشان به ریسمان تقسیم کرد و قبیلههاي اسرائیل را<br />

در خیمه ایشان ساکن گردانید.‏ مزامیر<br />

لیکن خداي تعالی را امتحان کرده،‏ بدو فتنه<br />

انگیختند و شهادات او را نگاه نداشتند.‏<br />

و برگشته،‏ مثل پدران خود خیانت ورزیدند و مثل<br />

کمان خطا کننده منحرف شدند.‏ هوشع<br />

و به مقامهاي بلند خود خشم او را به هیجان<br />

آوردند و به بتهاي خویش غیرت او را جنبش دادند.‏<br />

چون خدا این را بشنید خشمگین گردید و<br />

اسرائیل را به شدت مورد بی اعتنائی قرار داد.‏<br />

پس مسکن شیلو را ترك نمود،‏ آن خیمهاي را که<br />

در میان آدمیان برپا ساخته بود،‏ اول سموئیل<br />

و صندوق قوت خود را به اسیري داد و جمال<br />

خویش را به دست دشمن سپرد،‏<br />

و قوم خود را به شمشیر تسلیم نمود و با میراث<br />

خود خشمگین گردید.‏<br />

جوانان ایشان را آتش سوزانید و براي دوشیزگان<br />

ایشان سرود نکاح نشد.‏ ایوب<br />

کاهنان ایشان به دم شمشیر افتادند و بیوه<br />

ایشان نوحهگري ننمودند.‏ اول سموئیل<br />

آنگاه سرور مثل کسی که خوابیده بود بیدار شد،‏<br />

مثل قدرتمندي که از شراب میخروشد،‏<br />

و دشمنان خود را به عقب زد و ایشان را عار ابدي<br />

گردانید.‏ اول سموئیل<br />

و خیمۀ یوسف را رد نموده،‏ قوم افرایم را برنگزید.‏<br />

لیکن قوم یهودا رابرگزید و این کوه صهیون را که<br />

دوست میداشت.‏<br />

و محل مقدس خود را مثل کوههاي بلند بنا کرد،‏<br />

مثل جهان که آن را تا ابد بنیاد نهاد.‏<br />

و بندة خود داود را برگزید و او را از آغلهاي<br />

گوسفندان گرفت.‏ اول سموئیل<br />

از عقب میشهاي شیرده او را آورد تا قوم او یعقوب<br />

و میراث او اسرائیل را رعایت کند.‏ دوم سموئیل<br />

پس ایشان را به حسب کمال دل خود رعایت<br />

نمود و ایشان را به مهارت دستهاي خویش هدایت<br />

کرد.‏<br />

مزامیر<br />

اي خدا،‏ امتها به میراث تو داخل شده،‏ معبد محل<br />

مقدس تو را بیعصمت ساختند.‏ اورشلیم را خرابهها<br />

نمودند.‏<br />

لاشه بندگانت را به مرغان هوا براي خوراك<br />

دادند و گوشت مقدسانت را به حیوانات وحشی صحرا.‏<br />

خون ایشان را گرداگرد اورشلیم مثل آب ریختند و<br />

کسی نبود که ایشان را دفن کند.‏<br />

نزد همسایگان خود ننگ گردیدهایم و نزد اطرافیان<br />

خویش مسخره و اهانت شدهایم.‏ مزامیر ؛ ؛<br />

،89<br />

14 ،44<br />

12 ،31<br />

42<br />

.5<br />

؛ 8<br />

تا کی اي یهوه تا به ابد خشمناك خواهی بود؟ آیا<br />

غیرت تو مثل آتش افروخته خواهد شد تا ابد ؟ مزامیر‎77‎‏،‏<br />

6 ،85<br />

.6<br />

قهر خود را بر امتهایی که تو را نمیشناسند بریز و<br />

بر ممالکی که نام تو را نمیخوانند!‏ ارمیا<br />

زیرا که یعقوب را خورده،‏ و مسکن او را خراب<br />

کردهاند.‏<br />

گناهان اجداد ما را بر ما بیاد میاور.‏ رحمت تو<br />

بزودي پیش ما آید زیرا که بسیار ضعیف شدهایم.‏<br />

25 ،10<br />

.7<br />

.8<br />

9 ،64 اشعیا<br />

.9<br />

اي خدا،‏ اي نجات دهندة ما،‏ به خاطر شکوه نام<br />

خود ما را ی فرما و ما را نجات ده و بخاطر نام خود<br />

گناهان ما را بیامرز.‏<br />

چرا امتها گویند که خداي ایشان کجاست؟<br />

انتقام خون بندگانت که ریخته شده است،‏ بر امتها<br />

در نظر ما معلوم شود.‏ مزامیر ؛ ؛ یوئیل<br />

نالۀ اسیران به حضور تو برسد.‏ به حسب عظمت<br />

بازوي خود آنانی را که به مرگ سپرده شدهاند،‏ برهان.‏<br />

17 ،2<br />

2 ،115<br />

4 ،42<br />

.10<br />

.11<br />

21 ،102 مزامیر<br />

.12<br />

و جزاي هفت چندان به آغوش همسایگان ما<br />

رسان،‏ براي اهانتی که به تو کردهاند،‏ اي سرور.‏<br />

پس ما که قوم تو و گوسفندان مرتع تو هستیم،‏<br />

تو را تا به ابد شکر خواهیم گفت و ستایش تو را نسلاً‏<br />

بعد نسل ذکر خواهیم نمود.‏ مزامیر<br />

.13<br />

80<br />

دعا براي تفقد از قوم<br />

3 ،100<br />

3 ،44<br />

11 ،4<br />

2 ،5<br />

16 ،7<br />

7 ،22<br />

16 ،1<br />

11 ،16<br />

6 ،5<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

.65<br />

.66<br />

.67<br />

.68<br />

.69<br />

.70<br />

.71<br />

.72<br />

79<br />

دعا براي نجات قوم<br />

مزمور آساف<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ شهادتی<br />

آساف<br />

اي شبانِ‏ اسرائیل بشنو!‏ اي که<br />

مراقبت می اي که بر کروب<br />

بر سوسنها.‏ مزمور<br />

یوسف را مثل گله<br />

نشستهاي،‏ تجلی<br />

!<br />

.1<br />

547


يرو<br />

يها<br />

یم!اب<br />

یم.اب<br />

يرو<br />

نیی<br />

.1<br />

فرما!‏ اول سموئیل ؛ مزامیر<br />

به حضور افرایم و بنیامین و منَسی،‏ توانایی خود را<br />

برانگیز و براي نجات ما بیا!‏<br />

اي خدا ما را باز آور و روي خود را روشن کن تا<br />

نجات یابیم!‏ پیدایش ؛ مزامیر<br />

اي یهوه،‏ خداي صبایوت،‏ تا به کی به دعاي قوم<br />

خویش خشمگین خواهی بود،‏<br />

نان ماتم را بدیشان میخورانی و اشکهاي بیاندازه<br />

بدیشان مینوشانی؟ مزامیر<br />

ما را محل دعواي همسایگان ما ساختهاي و<br />

دشمنان ما در میان خویش مسخره مینمایند.‏<br />

اي خداي لشکرها ما را بازآور و روي خود را روشن<br />

کن تا نجات ی<br />

موي را ازمصر بیرون آوردي.‏ امتها را بیرون کرده،‏<br />

آن را کاشتی.‏ مرقس<br />

پیش آن را وسعت دادي.‏ پس ریشۀ خود را<br />

نیکو زده،‏ زمین را پر ساخت.‏<br />

کوهها به سایهاش پوشانیده شد و سروهاي آزاد<br />

به شاخههایش.‏<br />

خود را تا به دریا پهن کرد و جوانههاي<br />

خویش را تا به نهر.‏<br />

پس چرا دیوارهایش را شکستهاي که هر<br />

راهگذري آن را میچیند؟ مزامیر ؛ اشعیا<br />

گرازهاي جنگل آن را ویران میکنند و وحوش<br />

صحرا آن را میچرند.‏<br />

اي خداي لشکرها بازگشته،‏ از آسمان نظر کن و<br />

ببین و از این مو همایت نما<br />

و از این نهالی که دست راست تو کاشته است و از<br />

آن پسري که براي خویشتن قوي ساختهاي!‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

،78<br />

5 ،5<br />

17 ،31<br />

42 ،89<br />

1 ،99<br />

10 ،102<br />

30 ،32<br />

1 ،12<br />

خروج 31 ،23<br />

4 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. شاخه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

54<br />

.16<br />

مثل هیزم در آتش سوخته شده و از سرزنش<br />

تو تباه گردیدهاند!‏<br />

دست تو بر مرد دست راست تو باشد و بر پسر<br />

آدم که او را براي خویشتن قوي ساختهاي.‏<br />

و ما از تو رو نخواهیم تافت.‏ ما را حیات بده تا نام<br />

تو را بخوانیم.‏<br />

اي یهوه،‏ خداي لشکرها ما را بازآور و روي خود را<br />

روشن ساز تا نجات ی<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

81<br />

پیروي از سرور<br />

براي سالار سرود خوانان برجتّیت.‏ مزمور آساف<br />

خوشحالی نمایید براي خدایی که قوت ماست.‏ براي<br />

خداي یعقوب آواز شادمانی دهید!‏ مزامیر<br />

2. سرود را بلند کنید و دف را بیاورید و بربط دلنواز را<br />

با رباب!‏<br />

را بنوازید در اول ماه،‏ در ماه تمام و در روز<br />

جشن ما.‏ تثنیه<br />

زیرا که این قاعدهاي است در اسرائیل و حکمی از<br />

خداي یعقوب.‏<br />

این را شهادتی در یوسف تع فرمود،‏ چون بر<br />

زمین مصر بیرون رفت،‏ جایی که لغتی را که نفهمیده<br />

بودم شنیدم:‏<br />

دوشِ‏ او را از بار سنگین آزاد ساختم و دستهاي او<br />

از سبد رها شد.‏<br />

در تنگی خواهش نمودي و تو را خلاصی دادم.‏ در<br />

پوششِ‏ رعد،‏ تو را اجابت کردم و تو را نزد آب مریبه<br />

امتحان نمودم.‏ سلاه.‏ اعداد<br />

اي قوم من بشنو و تو را تأکید میکنم.‏ و اي<br />

اسرائیل اگر به من گوش دهی.‏ مزامیر<br />

در میان تو خداي غیر نباشد و نزد خداي بیگانه<br />

سجده منما.‏ خروج<br />

من یهوه خداي تو هستم که تو را از زمین مصر<br />

برآوردم.‏ دهان خود را نیکو باز کن و آن را پر خواهم<br />

ساخت.‏ خروج<br />

لیکن قوم من سخن مرا نشنیدند و اسرائیل مرا<br />

خودداري نمودند.‏<br />

پس ایشان را به سختی دلشان ترك کردم که به<br />

مشورتهاي خود پیروي نمایند.‏ اعمال رسولان<br />

اي کاش که قوم من به من گوش میگرفتند و<br />

اسرائیل در طریقهاي من سالک میبودند.‏ تثنیه ؛<br />

،28<br />

29 ،5<br />

2 ،46<br />

16 ،14<br />

7 ،50<br />

13 ،20<br />

3 ،20<br />

13 ،16<br />

2 ،20<br />

3. شیپور<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

1<br />

.14<br />

آنگاه دشمنان ایشان را بزودي به زیر میانداختم<br />

و دست خود را بردشمنان ایشان برمیگردانیدم.‏<br />

آنانی که از یهوه نفرت دارند بدو گردن مینهادند.‏<br />

اما زمان ایشان باقی میبود تا ابد.‏<br />

ایشان را به نیکوترین گندم میپرورد؛ و تو را به<br />

عسل از صخره سیر میکردم.‏<br />

.15<br />

.16<br />

82<br />

خدا در جماعت خدا<br />

548


يها<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

مزمور آساف<br />

خدا در جماعت خدا ایستاده است،‏ در میان خدایان<br />

داوري میکند:‏<br />

تا به کی به بیانصافی داوري خواهید کرد و<br />

بیخدایان راطرفداري خواهید نمود؟ سلاه.‏ خروج<br />

فقیران و یتیمان را دادرسی بکنید.‏ مظلومان و<br />

بدبختان را انصاف دهید.‏ اشعیا<br />

مظلومان و فقیران را برهانید و ایشان را از دست<br />

شریران خلاصی دهید.‏ امثال<br />

اما نمیگذارند به آنها چیزي گفته و توجه کنند و در<br />

تاریکی راه میروند و همه اساس زمین متزلزل<br />

میباشد.‏<br />

من گفتم که شما خدایانید و همه شما فرزندان<br />

بالاترین.‏ یوحنا<br />

لیکن مثل آدمیان خواهید مرد و چون یکی از<br />

ظالمان خواهید افتاد!‏ حزقیال<br />

اي خدا برخیز و سرزمین را داوري فرما زیرا که تو<br />

تمامی امتها را متصرف خواهی شد.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

17 ،1<br />

8 ،2<br />

17 ،1<br />

11 ،24<br />

14 ،31<br />

34 ،10<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

83<br />

دعا براي شکست دشمنان<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

سرود و مزمور آساف<br />

اي خدا تو را خاموشی نباشد!‏ اي خدا ساکت مباش<br />

و میارام!‏<br />

زیرا اینک دشمنانت شورش میکنند و آنانی که از<br />

تو نفرت دارند،‏ سر خود را برافراشتهاند.‏<br />

بر قوم تو ریا میاندیشند وبر پناهآوردگان تو<br />

مشورت میکنند.‏<br />

و میگویند:‏ بیایید ایشان را هلاك کنیم تا قومی<br />

نباشند و نام اسرائیل دیگر ذکر نشود.‏ ارمیا<br />

زیرا به یک دل با هم مشورت میکنند و بر ضد تو<br />

عهد بستهاند.‏<br />

خی.‏ مه اَدوم و اسماعیلیان و موآب و هاجریان<br />

جبال و عمون و عمالیق و فَلَسطین با ساکنان صور.‏<br />

آشور نیز با ایشان متفق شدند و بازویی براي<br />

پسرانلوط گردیدند،‏ سلاه.‏<br />

بدیشان عمل نما چنانکه به مدیان کردي،‏ چنانکه<br />

به سیسرا و یابین در وادي قیشون،‏ داوران ؛ داوران<br />

،4<br />

.<br />

19 ،11<br />

22 ،7<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

21 .15<br />

که 10.<br />

در عینْدور هلاك<br />

شدند و<br />

براي مدفوع<br />

زمینگردیدند.‏<br />

11. شیریف زادگان ایشان را مثل غُراب و ذئب گردان<br />

و همه حاکمان ایشان را مثل ذَبح و صلْمنّاع،‏ داوران<br />

،7<br />

21 ،8 ؛ داوران 25<br />

.12<br />

خویشتن<br />

را براي خدا مساکن میگفتند:‏ که تصرف<br />

خدا،‏ ایشان را چون غبارِ‏ گردباد بساز و مانند کاه<br />

باد.‏<br />

پیش مثل آتشی که جنگل را میسوزاند و مثل شعلهاي<br />

که کوهها را مشتعل میسازد.‏<br />

همچنان ایشان را به تند باد خود بران و به طوفان<br />

خویش ایشان را آشفته گردان.‏<br />

ایشان را به ذلت پر کن تا نام تو را اي<br />

روی یهوه بطلبند.‏<br />

خجل و پریشان بشوند تا ابد و شرمنده و هلاك<br />

؛<br />

گردند.‏ مزامیر و بدانند تو که اسمت یهوه میباشد،‏ به تنها بر<br />

تمامی زمین متعال هستی.‏ هوشع<br />

6 ،12<br />

4 ،35<br />

نماییم .<br />

11 ،6<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

84<br />

اشتیاق براي خانه خدا<br />

براي سالار سرود خوانان برجتّیت.‏ مزمور پسرانقورح<br />

اي یهوه صبایوت،‏ چه دلپذیر است مسکنهاي تو!‏<br />

جان من مشتاق بلکه کاهیده شده است براي<br />

صحنهاي سرور.‏ دلم و جسدم براي خداي زنده صدا<br />

میزند.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

گنجشک نیز براي خود خانهاي پیدا کرده است و<br />

پرستوك براي خویشتن آشیانهاي تا بچه خود را<br />

در آن بگذارد،‏ در قربانگاه تو اي یهوه صبایوت که<br />

پادشاه من و خداي من هستی.‏ مزامیر<br />

خوشابحال آنانی که در خانۀ تو ساکنند که تو را<br />

دائماً‏ سرود ستایش میخوانند،‏ سلاه.‏<br />

خوشابحال مردمانی که قوت ایشان در تو است و<br />

روش تو در دلهاي ایشان.‏ مزامیر<br />

از دره بکا عبور میکنند،‏ آن را چشمه<br />

میسازند و بارانْ‏ آن را به برکات میپوشاند.‏<br />

از قوت تا قوت میخرامند و هر یک از ایشان در<br />

صهیون نزد خدا حاضر میشوند.‏<br />

اي یهوه خداي لشکرها!‏ دعاي مرا بشنو!‏ اي خداي<br />

یعقوب گوش خود را فراگیر!‏ سلاه.‏<br />

3 ،5<br />

2 ،18<br />

10 ،61<br />

4 ،27<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. چون<br />

.7<br />

.8<br />

549


يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

یکن<br />

مزامیر<br />

.9<br />

اي خدایی که سپر ما هستی،‏ ببین و به مسح<br />

شده خود نظر انداز.‏<br />

زیرا یک روز در صحنهاي تو بهتر است از هزار.‏<br />

ایستادن بر آستانۀ خانۀ خداي خود را بیشتر<br />

میپسندم از ساکن شدن در خیمه بیخدایان.‏<br />

زیرا که یهوه خدا آفتاب و سپر است.‏ یهوه فیض<br />

و شکوه خواهد داد و هیچ چیز نیکو را منع نخواهد<br />

کرد از آنانی که به راستی به سر برند.‏<br />

اي یهوه صبایوت،‏ خوشابحال کسی که بر تو توکّل<br />

دارد.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

85<br />

دعا براي سعادت قوم<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور پسرانقورح<br />

اي یهوه از زمین خود راضی شدهاي.‏ اسیري یعقوب<br />

را باز آوردهاي.‏ مزامیر<br />

نافرمانی قوم خود را عفو کردهاي.‏ تمامی گناهان<br />

ایشان را پوشانیدهاي،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

تمامی خشم خود را برداشته و از آتش خشم<br />

خویش رجوع کردهاي.‏<br />

اي خداي نجات ما،‏ ما را برگردان و غیظ خود را از<br />

ما بردار.‏<br />

آیا تا به ابد با ما خشمگین خواهی بود؟ و خشم<br />

خویش را نسلاً‏ بعد نسل طول خواهی داد؟<br />

آیا برگشته ما را حیات نخواهی داد تا قوم تو در تو<br />

شادي نمایند؟<br />

اي یهوه رحمت خود را بر ما ظاهر کن و نجات<br />

خویش را به ما عطا فرما.‏<br />

آنچه خدا یهوه میفرماید خواهم شنید زیرا به قوم<br />

خود و به مقدسان خویش با صلح خواهد گفت تا<br />

بسوي جهالت برنگردند.‏<br />

یقیناً‏ نجات او به ترسندگان او نزدیک است تا شکوه<br />

در زمین ما ساکن شود.‏<br />

رحمت و راستی با هم ملاقات کردهاند.‏ عدالت و<br />

صلح یکدیگر را بوسیدهاند.‏<br />

راستی از زمین خواهد رویید و عدالت از آسمان<br />

خواهد نگریست.‏<br />

یهوه نیز چیزهاي نیکو را خواهد بخشید و زمین<br />

ما محصول خود را خواهد داد.‏ لاویان ؛ مزامیر<br />

عدالت پیش او خواهد خرامید و آثار خود را<br />

طریقی خواهد ساخت.‏<br />

86<br />

دعا براي نجات<br />

.1<br />

دعاي داود<br />

اي یهوه گوش خود را فراگرفته،‏ مرا مستجاب فرما<br />

زیرا مسکین و نیازمند هستم!‏ مزامیر<br />

جان مرا نگاه دار زیرا من مقدس هستم.‏ اي خداي<br />

من،‏ بندة خود را که بر تو توکّل دارد،‏ نجات بده.‏<br />

اي سرور بر من کرم فرما زیرا که تمامی روز تو را<br />

میخوانم!‏ مزامیر<br />

جان بندة خود را شادمان گردان زیرا اي سرور جان<br />

خود را نزد تو برمیدارم.‏<br />

زیرا تو اي سرور،‏ نیکو و غفار هستی و بسیار رحیم<br />

براي آنانی که تو را میخوانند.‏ خروج<br />

اي.‏ سرور دعاي مرا اجابت فرما و به صداي خواهش<br />

من توجه نما!‏<br />

در روز تنگی خود تو را خواهم خواند زیرا که مرا<br />

مستجاب خواهی فرمود.‏ مزامیر<br />

اي سرور در میان خدایان مثل تو نیست و کاري<br />

مثل کارهاي تو نه.‏ مزامیر<br />

اي سرور همۀامتهایی که آفریدهاي آمده،‏ به<br />

حضور تو سجده خواهند کرد و نام تو را تمجید<br />

خواهند نمود.‏<br />

زیرا که تو بزرگ هستی و کارهاي عجیب می<br />

تو تنها خدا هستی.‏<br />

اي یهوه راه خود را به من بیاموز تا در راستی تو<br />

به سر برم.‏ دل مرا واحد ساز تا از نام تو ترسان باشم.‏<br />

.<br />

3 ،88<br />

6 ،34<br />

15 ،50<br />

19 ،71<br />

3 ،6<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

24 ،139 مزامیر<br />

.12<br />

اي سرور خداي من،‏ تو را به تمامی دل حمد<br />

خواهم گفت و نام تو را تمجید خواهم کرد تا ابد.‏ مزامیر<br />

2 ،9<br />

.13<br />

زیرا که رحمت تو به من عظیم است و جان مرا از<br />

عمق جهنم رهانیدهاي.‏ مزامیر<br />

اي خدا متکبران بر من برخاستهاند و گروهی از<br />

ظالمان قصد جان من دارند و تو را در مد نظر خود<br />

نمیآورند.‏ مزامیر<br />

و تو اي سرور،‏ خداي رحیم و کریم هستی.‏ دیر<br />

خشم و پر از رحمت و راستی.‏ خروج<br />

بسوي من رحم کن و بر من کرم فرما.‏ قوت خود<br />

را به بندهات بده و پسر کنیز خود را نجات بخش.‏ مزامیر<br />

6 ،34<br />

4 ،30<br />

5 ،54<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

7 ،67<br />

4 ،26<br />

1 ،32<br />

50 ،89<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

550


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

مزامیر<br />

16 ،116<br />

.17<br />

علامت خوبی را به من بنما تا آنانی که از من<br />

نفرت دارند آن را دیده،‏ خجل شوند زیرا که تو اي<br />

یهوه مرا یاري کرده و تسلّی دادهاي.‏<br />

87<br />

در وصف اورشلیم<br />

مزمور و سرود پسرانقورح<br />

اساس او در کوههاي مقدس است.‏ اشعیا<br />

یهوه دروازه صهیون را دوست میدارد،‏ بیشتر از<br />

همه مسکن یعقوب.‏<br />

مجید دربارة تو گفته میشود،‏ اي شهر<br />

خدا!‏ سلاه.‏<br />

رهب و بابل را از شناسندگان خود ذکر خواهم کرد.‏<br />

اینک فلسطین و تیروس و حبش،‏ این در آنجا متولد<br />

شده است.‏ اشعیا ؛<br />

و دربارة صهیون گفته خواهد شد که این و آن در<br />

آن متولد شدهاند.‏ و خود بالاترین،‏ آن را استوارخواهد<br />

نمود.‏<br />

یهوه چون امتها را مینویسد،‏ ثبت خواهد کرد که<br />

این در آنجا متولد شده است،‏ سلاه.‏<br />

7. سرود خوانان و رقصکنندگان نیز.‏ همهچشمه<br />

من در تو است.‏<br />

32 ،14<br />

7 ،30<br />

19 ،19<br />

.1<br />

.2<br />

3. سخنهاي<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

88<br />

فریاد کمک<br />

سرود و مزمور پسرانقورح براي سالار سرود خوانان بر<br />

محلَت لَعنوت‏.‏ مزامیر<br />

قصیدة هیمانِ‏ اَزراحی<br />

اي یهوه خداي نجات من،‏ شب و روز نزد تو فریاد<br />

کردهام.‏<br />

دعاي من به حضور تو برسد،‏ به نالۀ من گوش خود<br />

را فراگیر.‏ مزامیر ؛<br />

زیرا که جان من از بلاها پر شده است و زندگانیام<br />

به قبر نزدیک گردیده.‏ مراثی ارمیا ؛ ایوب<br />

از فروروندگان به جهنم شمرده شدهام و مثل مرد<br />

بیقوت گشتهام.‏<br />

در میان مردگان منفرد شده،‏ مثل کُشتگان که در<br />

قبر خوابیدهاند،‏ که ایشان را دیگر به یاد نخواهی آورد<br />

و از دست تو ریشه کن شدهاند.‏<br />

مرا در عمق جهنم گذاشتهاي،‏ در ظلمت در<br />

ژرفیها.‏<br />

خشم تو بر من سنگین شده است و به همۀ امواج<br />

خود مرا مبتلا ساختهاي،‏ سلاه.‏<br />

آشنایانم را از من دور کرده،‏ و مرا ناپاك ایشان<br />

گردانیدهاي.‏ محبوس شده،‏ بیرون نمیتوانم آمد.‏<br />

چشمانم از رنج کاهیده شد.‏ اي یهوه،‏ نزد تو فریاد<br />

کردهام تمامی روز.‏ دستهاي خود را به تو دراز کردهام.‏<br />

آیا براي مردگان کاري عجیب خواهی کرد؟ مگر<br />

مردگان برخاسته،‏ تو را حمد خواهند گفت؟ سلاه.‏<br />

آیا رحمت تو در قبر ذکر خواهد شد؟ و امانت تو<br />

در هلاکت؟<br />

آیا کار عجیب تو در ظلمت اعلام میشود و عدالت<br />

تو در زمین فراموشی؟<br />

و اما من نزد تو اي یهوه فریاد برآوردهام و<br />

بامدادان دعاي من در پیش تومیآید.‏<br />

اي یهوه چرا جان مرا ترك کرده،‏ و روي خود را از<br />

من پنهان نمودهاي.‏<br />

من بدبخت و بیتوان هستم،‏ چون ترك شدهام،‏<br />

ترسهاي تو را تحمل میکنم به طوري که مأیوس<br />

شدهام.‏<br />

آتش خشم تو بر من گذشته است و ترس تو<br />

مرا هلاك ساخته.‏<br />

مثل آب دور مرا گرفته است تمامی روز و مرا از<br />

هر سو احاطه نموده.‏ مزامیر<br />

یاران و دوستان و خانواده من را از من دور<br />

کردهاي به سبب فقر من.‏ ایوب<br />

10 ،30<br />

مزامیر 2 ،13<br />

13 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

89<br />

دعا براي قوم<br />

قصیدة ایتانِ‏ ازراحی مزامیر<br />

رحمت یهوه را تا به ابد خواهم سرایید.‏ امانت<br />

تو را به دهان خود نسلاً‏ بعد نسل اعلام خواهم کرد.‏<br />

زیرا گفتم رحمت بنا خواهد شد تا ابد و امانت<br />

خویش را در آسمانها پایدار خواهی ساخت.‏<br />

با برگزیدة خود عهد بستهام.‏ براي بنده خویش داود<br />

قسم خوردهام.‏ دوم سموئیل ؛ اول پادشاهان ؛ مزامیر<br />

4 ،110<br />

20 ،8<br />

30 ،2 ؛ 34 ،13<br />

1 ،88<br />

12 ،7<br />

32 ،1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

3 ،55 ؛ اشعیا 11 ،132 ؛<br />

.4<br />

؛ لوقا<br />

؛ اعمال رسولان<br />

که نسل تو را پایدار خواهم ساخت تا ابد و تخت تو<br />

1 ،17<br />

12 .5 ،1<br />

22 ،109<br />

1 ،86<br />

2 ،5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

551


يرو<br />

يرو<br />

یمت<br />

يها<br />

را نسلاً‏ بعد نسل بنا خواهم نمود،‏ سلاه.‏ مزامیر 24.<br />

و آسمانها کارهاي عجیب تو را اي یهوه تمجید<br />

خواهند کرد و امانت تو را در جماعت مقدسان.‏<br />

زیرا کیست در آسمانها که با سرور برابري تواند<br />

کرد؟ و از فرزندان زورآوران که با یهوه تشبیه توان<br />

نمود؟<br />

خدا بینهایت مهیب است در جماعت مقدسان و<br />

ترسناك است بر آنانی که گرداگرد او هستند.‏<br />

اي یهوه خداي لشکرها کیست اي یاه قدیر مانند تو<br />

یهوه؟ و امانت تو،‏ تو را احاطه میکند.‏ مزامیر<br />

بر تکبر دریا تو مسلط هستی.‏ چون امواجش بلند<br />

میشود،‏ آنها را ساکن میگردانی.‏<br />

رهب را مثل کشته شده خرد شکستهاي.‏ به بازوي<br />

زورآور خویش دشمنانت را پراکنده نمودهاي.‏ لوقا<br />

آسمان و زمین از آن توست.‏ کره زمین و پري آن<br />

را تو بنیاد نهادهاي.‏ مزامیر<br />

و جنوب را تو آفریدهاي.‏ تابور و حرمون به<br />

نام تو شادي میکنند.‏<br />

بازوي تو با قوت است.‏ دست تو زورآور است و<br />

دست راست تو متعال.‏<br />

عدالت و انصاف اساس تخت تو است.‏ رحمت و<br />

راستی پیش تو میخرامند.‏ مزامیر<br />

خوشابحال قومی که آواز شادمانی را میدانند.‏ در<br />

نور روي تو اي یهوه خواهند خرامید.‏<br />

در نام تو شادمان خواهند شد تمامی روز و در<br />

عدالت تو سرافراشته خواهند گردید.‏<br />

زیرا که فخر قوت ایشان تو هستی و به رضامندي<br />

تو شاخ ما مرتفع خواهد شد.‏ مزامیر<br />

زیرا که سپر ما از آن یهوه است و پادشاه ما از آن<br />

قدوس اسرائیل.‏<br />

آنگاه در عالم رؤیا به مقدس خود خطاب کرده،‏<br />

گفتی که مردي زورآور نهادم که یاري رساند و<br />

برگزیدهاي از قوم را ممتاز کردم.‏<br />

بنده خود داود را یافتم و او را به روغن مقدس<br />

خود مسح کردم.‏ اول سموئیل<br />

که دست من با او استوار خواهد شد.‏ بازوي من<br />

نیز او را قوي خواهد گردانید.‏ اشعیا<br />

دشمنان بر او پیروز نخواهند شد و هیچ ظالمی<br />

بدو اذیت نخواهد رسانید.‏<br />

و دشمنان او را پیش وي خواهم گرفت و<br />

آنانی را که از او نفرت دارند مبتلا خواهم گردانید.‏<br />

مزامیر<br />

و صداقت و رحمت من با وي خواهد بود و در نام<br />

من شاخ او مرتفع خواهد شد.‏<br />

دست او را بر دریا چیره خواهم ساخت و دست<br />

راست او را بر نهرها.‏ مزامیر<br />

او مرا خواهد خواند که تو پدر من هستی،‏ خداي<br />

من و صخرة نجات من.‏ دوم سموئیل<br />

من نیز او را نخستزاده خود خواهم ساخت،‏<br />

بلندتر از پادشاهان جهان.‏ کولسیان<br />

رحمت خویش را براي وي نگاه خواهم داشت تا<br />

ابد و عهد من با او استوار خواهد بود.‏<br />

و نسل وي را باقی خواهم داشت تا ابد و تخت او<br />

را مثل روزهاي آسمان.‏<br />

اگر فرزندانش شریعت مرا ترك کنند،‏ و از احکام<br />

من پیروي ننمایند،‏<br />

اگر قواعد مرا بشکنند،‏ و دستورات مرا نگاه ندارند،‏<br />

آنگاه سرکشی ایشان را به عصا ادب خواهم نمود و<br />

گناه ایشان را به تازیانهها.‏<br />

لیکن رحمت خود را از او برنخواهم داشت و امانت<br />

خویش را باطل نخواهم ساخت.‏ اشعیا<br />

عهد خود را نخواهم شکست و آنچه را از دهانم<br />

صادر شد تغییر نخواهم داد.‏<br />

یک چیز را به قدوسیت خود قسم خوردم و به<br />

داود هرگز دروغ نخواهم گفت.‏<br />

که نسل او باقی خواهد بود تا ابد و تخت او به<br />

حضور من مثل آفتاب،‏ دوم سموئیل ؛ مزامیر<br />

مثل ماه ثابت خواهد بود تا ابد و مثل شاهد امین<br />

در آسمان،‏ سلاه.‏ پیدایش<br />

لیکن تو ترك کردهاي و دور انداختهاي و با مسح<br />

شده خود خشمگین شدهاي.‏<br />

عهد بنده خود را باطل ساختهاي و تاج او را بر<br />

زمین انداخته،‏ بیعصمت کردهاي.‏<br />

همه حصارهایش را شکسته و قلعه او را<br />

خراب نمودهاي.‏<br />

همه راه گذران او را تاراج میکنند و او نزد<br />

همسایگانخود ننگ گردیده است.‏ مزامیر<br />

دست راست دشمنان او را برافراشته،‏ و همه<br />

دشمنانش را مسرور ساختهاي.‏<br />

دم شمشیر او را نیز برگردانیدهاي و او را در جنگ<br />

پایدار نساختهاي.‏<br />

او را باطل ساخته و تخت او را به زمین<br />

انداختهاي.‏<br />

17 ،72<br />

13 ،80<br />

10 ،54<br />

14 ،7<br />

15 ،1<br />

16 ،7<br />

8 ،72<br />

13 ،9<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

44. شکوه<br />

51 ،1<br />

4 ،110<br />

3 ،115<br />

26 ،8<br />

2 ،97 ؛ 6 ،103<br />

11 ،92<br />

10 ،41<br />

13 ،16<br />

1 ،24<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. شمال<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

552


يا<br />

يها<br />

یال<br />

یعن<br />

مزامیر<br />

.45<br />

ایام جوانی او را کوتاه کرده،‏ و او را به خجالت<br />

پوشانیدهاي،‏ سلاه.‏<br />

اي یهوه خود را تا به کی پنهان خواهی کرد و<br />

خشم تو مثل آتش افروخته خواهد شد؟<br />

به یاد آور که ایام حیاتم چه کم است.‏ چرا تمامی<br />

فرزندان آدم را براي بطالت آفریدهاي؟ مزامیر<br />

کدام آدمی زنده است که مرگ را نخواهد دید؟ و<br />

جان خویش را از دست قبر خلاص خواهد ساخت؟<br />

سلاه.‏<br />

اي یهوه رحمت قدیم تو کجاست که براي<br />

داود به امانت خود قسم خوردي؟ مزامیر<br />

اي سرور ملامت بنده خود را به یاد آور که آن را<br />

از قومهاي بسیار در سینه خود متحمل میباشم.‏<br />

که دشمنان تو اي یهوه ملامت کردهاند،‏ ی آثار<br />

مسح شده تو را ملامت نمودهاند.‏<br />

یهوه متبارك باد تا ابد.‏ آمین و آمین.‏ مزامیر<br />

17 ،40<br />

9 ،90<br />

2 ،85<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

کتاب چهارم<br />

90<br />

فانی بودن انسان<br />

(106-90)<br />

دعاي موسی مرد خدا<br />

اي یهوه مسکن ما تو بودهاي،‏ در همه نسلها،‏<br />

قبل از آنکه کوهها به وجود آید و زمین و کره زمین<br />

را بیافرینی.‏ از ازل تا به ابد تو خدا هستی.‏ امثال ؛<br />

25 ،8<br />

.1<br />

.2<br />

اشعیا 13 ،43<br />

.3<br />

.4<br />

انسان را به غبار برمیگردانی،‏ و میگویی اي<br />

فرزندان آدم رجوع نمایید.‏<br />

زیرا که هزار سال در نظر تو مثل دیروز است که<br />

گذشته باشد و مثل پاسی از شب.‏ دوم پطرس 3،<br />

مثل سیلاب ایشان را رفتْهاي و مثل خواب شدهاند.‏<br />

مثل گیاهی که بزودي میروید.‏ اشعیا<br />

بامدادان میشکُفَد و میروید.‏ شامگاهان بریده و<br />

خشک میشود.‏ اول پطرس<br />

زیرا که در خشم تو کاهیده میشویم و در خشم تو<br />

پریشان میگردیم.‏ مزامیر ؛ ناحوم<br />

چونکه گناهان ما را در نظر خود گذاردهاي و<br />

خفای ما را در نور روي خویش.‏ مزامیر<br />

زیرا که تمام روزهاي ما در خشم تو سپري شد و<br />

سالهاي خود را مثل خی بسر بردهایم.‏ مزامیر<br />

ایام عمر ما هفتاد سال است و نهایتاً،‏ هشتاد<br />

سال باشد.‏ لیکن فخر آنها محنت و بطالت است زیرا<br />

به زودي تمام شده،‏ پرواز میکنیم.‏<br />

کیست که شدت خشم تو را بشناسد و خشم تو را<br />

چنانکه از تو میباید ترسید؟<br />

ما را تعلیم ده تا ایام خود را بشماریم تا دل<br />

خردمندي را حاصل نماییم.‏ مزامیر<br />

رجوع کن اي یهوه!‏ تا به کی؟ و بر بندگان<br />

خود شفقت فرما.‏<br />

ما را از رحمت خود سیر کن تا<br />

تمامی عمر خود خوشحالی و شادي نماییم.‏<br />

ما را شادمان گردان به عوض ایامی که ما را<br />

مبتلا ساختی و سالهایی که بدي را دیدهایم.‏<br />

اعمال تو بر بندگانت ظاهر بشود و کبریایی تو<br />

بر فرزندان ایشان.‏<br />

جمال سرور خداي ما بر ما باد و عمل دستهاي<br />

ما را بر ما استوار ساز!‏ عمل دستهاي ما را استوار<br />

گردان!‏ مزامیر<br />

5 ،39<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. صبحگاهان<br />

8 ،138<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

91<br />

در ستر حضرت اعلی<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

آنکه در پوشش بالاترین نشسته است،‏ زیر سایۀ<br />

قادرمطلق ساکن خواهد بود.‏<br />

درباره یهوه میگویم که او پناهگاه و قلعه من است<br />

و خداي من که بر او توکّل دارم.‏<br />

زیرا که او تو را از دام صیاد خواهد رهانید و از وباي<br />

وحشتناك.‏<br />

به پرهاي خود تو را خواهد پوشانید و زیر بالهایش<br />

پناه خواهی گرفت.‏ راستی او تو را چتر و سپر خواهد<br />

بود.‏<br />

از ترسی در شب نخواهی ترسید و نه از تیري که<br />

در روز میپرد.‏<br />

و نه از وبایی که در تاریکی میخرامد و نه از<br />

طاعونی که وقت ظهر فساد میکند.‏<br />

هزار نفر به جانب تو خواهند افتاد و دههزار به<br />

دست راست تو.‏ لیکن نزد تو نخواهد رسید.‏<br />

فقط به چشمان خود خواهی نگریست و پاداش<br />

بیخدایان را خواهی دید.‏<br />

زیرا گفتی تو اي یهوه پناهگاه من هستی و بالاترین<br />

را محل سکونت خویش گردانیدهاي.‏<br />

10. هیچ بدي بر تو واقع نخواهد شد و بلایی نزد<br />

8<br />

48 ،89<br />

11 ،51<br />

6 ،40<br />

6 ،1<br />

24 ،1<br />

8 ،76<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

553


يپا<br />

یمت<br />

خیمه تو نخواهد رسید.‏ ایوب<br />

زیرا که فرشتگان خود را دربارة تو امر خواهد<br />

فرمود تا در تمامی راههایت تو را حفظ نمایند.‏<br />

مزامیر<br />

6 ،4<br />

19 ،5<br />

.11<br />

22 ،16 ؛ 10 ،4 ؛ لوقا<br />

.12<br />

تو را بر دستهاي خود برخواهند داشت،‏ مبادا پاي<br />

خود را به سنگ بزنی.‏ مزامیر ؛ متی<br />

بر شیر و افعی خواهی نهاد؛ شیربچه و اژدها<br />

را پایمال خواهی کرد.‏<br />

چونکه به من رغبت دارد او را خواهم رهانید و<br />

چونکه به اسم من عارف است او را سرافراز خواهم<br />

ساخت.‏<br />

چون مرا خواند او را اجابت خواهم کرد.‏ من در<br />

تنگی با او خواهم بود واو را نجات داده،‏ با شکوه<br />

خواهم ساخت.‏ اشعیا<br />

به طول ایام او را سیر میگردانم و نجات خویش<br />

را بدو نشان خواهم داد.‏<br />

6 ،4<br />

3 ،121<br />

10 ،41<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

92<br />

سرود حمد و ستایش<br />

.1<br />

مزمور و سرود براي روز سبت<br />

یهوه را حمد گفتن نیکو است و به نام تو<br />

سرودستایش خواندن،‏ اي بالاترین.‏ مزامیر<br />

بامدادان رحمت تو را اعلام نمودن و در هر شب<br />

امانت تو را.‏ مزامیر<br />

بر ذات ده اوتار و بر رباب و به نغمه هجایون و<br />

بربط.‏ مزامیر<br />

زیرا که اي یهوه مرا به کارهاي خودت شادمان<br />

ساختهاي.‏ به سبب اعمال دستهاي تو شادي خواهم<br />

نمود.‏<br />

اي یهوه اعمال تو چه عظیم است و فکرهاي تو<br />

بینهایت عمیق.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

مرد وحشی این را نمیداند و جاهل در این تأمل<br />

نمیکند.‏<br />

وقتی که بیخدایان مثل علف میرویند و همه<br />

بدکاران میشکفند،‏ براي این است که تا به ابد هلاك<br />

گردند.‏ مزامیر ؛<br />

لیکن تو اي یهوه بر بالاترین هستی،‏ تا ابد.‏ مزامیر<br />

،97<br />

1 ،147<br />

9 ،55<br />

24 ،104<br />

2 ،89<br />

6 ،129<br />

9 ،144<br />

2 ،37<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.9<br />

زیرا اینک دشمنان تو اي یهوه،‏<br />

هلاك خواهند شد و همه بدکاران<br />

بله دشمنان تو<br />

پراکنده خواهند<br />

شد.‏<br />

و اما شاخ مرا مثل شاخ گاو وحشی بلند کردهاي و<br />

به روغن تازه مسح شدهام.‏ مزامیر<br />

و چشم من با خشنودي بر دشمنانم خواهد<br />

نگریست و گوشهاي من با خشنودي از شریرانی که با<br />

من مقاومت میکنند خواهد شنید.‏ مزامیر<br />

عادل مثل درخت خرما خواهد شکفت و مثل سرو<br />

آزاد در لبنان نمو خواهد کرد.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

آنانی که در خانه یهوه کاشته شدهاند،‏ در<br />

صحنهاي خداي ما خواهند شکفت.‏ اشعیا<br />

در وقت پیري نیز میوه خواهند آورد و تر و تازه و<br />

سبز خواهند بود.‏ مزامیر<br />

تا اعلام کنند که یهوه راست است.‏ اوصخره من<br />

است و در وي هیچ بیانصافی نیست.‏ مزامیر<br />

28 ،11<br />

8 ،91<br />

17 ،145<br />

3 ،61<br />

17 ،132<br />

10 ،52<br />

3 ،1<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

93<br />

اقتدار سرور<br />

.1<br />

یهوه سلطنت را گرفته و خود را به شکوه آراسته<br />

است.‏ یهوه خود را آراسته و کمر خود را به قوت بسته<br />

است.‏ کره زمین نیز پایدار گردیده است و جنبش<br />

نخواهد خورد.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

تخت تو از ازل پایدار شده است و تو از قدیم<br />

هستی.‏ مزامیر<br />

اي یهوه سیلابها برافراشتهاند سیلابها آواز خود را<br />

برافراشتهاند.‏ سیلابها خروش خود را برافراشتهاند.‏ مزامیر<br />

1 ،97<br />

18 ،15<br />

25 .13 ،102<br />

.2<br />

.3<br />

12 ،17 ؛ اشعیا 8 ،65<br />

4. صداي<br />

آواز آبهاي بسیار،‏ جریان امواج زورآور دریا.‏<br />

یهوه در بالاترین زورآورتر است.‏ مزامیر<br />

تو بینهایت امین است.‏ اي یهوه،‏ قدوسیت<br />

خانۀ تو را زیبنده است تا ابد.‏ یوحنا<br />

9 ،92<br />

17 ،17<br />

5. شهادات<br />

94<br />

مکافات شریران<br />

اي 1.<br />

رومیان<br />

یهوه<br />

19 ،12<br />

.2<br />

خداي<br />

12 ،7<br />

.3<br />

فرما!‏ تجلّی انتقام،‏ خداي انتقام،‏ اي<br />

اي داور جهان متعال برپاخیز و بر متکبران مکافات<br />

برسان!‏ مزامیر<br />

اي یهوه تا به کی شریران،‏ تا به کی شریران فخر<br />

خواهند نمود؟<br />

4. حرفها میزنند و سخنان ستمآمیز میگویند.‏ همه<br />

554


يرو<br />

يپا<br />

يها<br />

يها<br />

بدکاران لاف میزنند.‏ اي یهوه،‏ قوم تو را میشکنند و<br />

میراث تو را از بین میبرند.‏<br />

بیوه زنان و غریبان را میکشند و یتیمان را به قتل<br />

میرسانند<br />

و میگویند یاه نمیبیند و خداي یعقوب ملاحظه<br />

نمینماید.‏<br />

اي احمقان قوم بفهمید!‏ و اي ابلهان کی عاقل<br />

خواهید شد؟ مزامیر ؛ امثال<br />

او که گوش را کاشت،‏ آیا نمیشنود؟ او که چشم را<br />

ساخت،‏ آیا نمیبیند؟ امثال<br />

او که امتها را ادب میکند،‏ آیا توبیخ نخواهد نمود،‏<br />

او که معرفت را به انسان میآموزد؟<br />

یهوه فکرهاي انسان را میداند که محض بیهودگی<br />

است.‏ اول قرنتیان<br />

اي یاه،‏ خوشابحال شخصی که او را ادب مینمایی<br />

و از شریعت خود او را تعلیم میدهی،‏ امثال ؛ مزامیر<br />

مزامیر<br />

12 ،3<br />

5 ،8<br />

12 ،20<br />

7 ،92<br />

20 ،3<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

9 ،25<br />

.12<br />

تا او را از روزهاي بلا راحت بخشی،‏ مادامی که<br />

حفره براي بیخدایان کنده شود.‏<br />

زیرا یهوه قوم خود را رد نخواهد کرد و میراث<br />

خویش را ترك نخواهد نمود.‏<br />

زیرا که داوري به انصاف رجوع خواهد کرد و همه<br />

راست دلان پی آن را خواهند نمود.‏<br />

کیست که براي من با شریران مقاومت خواهد<br />

کرد و کیست که با بدکاران مقابله خواهد نمود.‏ مزامیر<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

10 ،27<br />

.16<br />

اگر یهوه مددکار من نمیبود،‏ جان من به زودي<br />

در خاموشی ساکن میشد.‏<br />

چون گفتم که من میلغزد،‏ پس رحمت تو<br />

اي یهوه مرا نگاه داشت.‏ ؛ عبرانیان<br />

در فراوانی اندیشه دل من،‏ تسلی تو جانم<br />

را آسایش بخشید.‏ دوم قرنتیان<br />

آیا تخت شرارت با تو رفاقت تواند نمود،‏ که<br />

فساد را به قانون اختراع میکند؟ اشعیا<br />

بر جان مرد صادق با هم جمع میشوند و بر خون<br />

بیگناه حکم میکند.‏<br />

لیکن یهوه براي من قلعه بلند است و خدایم<br />

صخره پناهگاه من است.‏<br />

و گناه ایشان را بر ایشان باز خواهد گرداند و<br />

ایشان را در شرارت ایشان نابود خواهد ساخت.‏ یهوه<br />

خداي ما ایشان را نابود خواهد نمود.‏ مزامیر<br />

95<br />

سرود حمد و شادي<br />

.1<br />

.2<br />

بیایید یهوه را بسراییم و صخره نجات خود را آواز<br />

شادمانی دهیم!‏<br />

به حضور او با حمد نزدیک بشویم!‏ و با مزامیر او را<br />

آواز شادمانی دهیم!‏ مزامیر<br />

زیرا که یهوه،‏ خداي بزرگ است،‏ و پادشاه عظیم بر<br />

همه خدایان مزامیر ؛<br />

زیرا نشیبهاي زمین در دست وي است و فرازهاي<br />

کوهها از آن او.‏ مزامیر<br />

زیرا دریا از آن اوست،‏ او آن را بساخت؛ و دستهاي<br />

وي خشکی را شکل داد.‏<br />

بیا.‏ یید عبادت و سجده نماییم و به حضور آفریننده<br />

خود یهوه زانو زنیم!‏<br />

زیرا که او خداي ما است!‏ و ما قوم مرتع و گلۀ<br />

دست او میباشیم!‏ امروز کاش صداي او را میشنیدید!‏<br />

2 ،100<br />

3 ،145<br />

10 .4 ،96<br />

10 ،50<br />

.<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

7 ،4 ؛ 7 ،3 ؛ عبرانیان 3 ،100 مزامیر<br />

.8<br />

.9<br />

دل خود را سخت مسازید،‏ مثل مریبا و مسا در<br />

صحرا.‏<br />

چون اجداد شما مرا آزمودند و تجربه کردند و<br />

اعمال مرا دیدند.‏ خروج ؛ اعداد ؛ عبرانیان<br />

چهل سال از آن قوم محزون بودم و گفتم قوم<br />

گمراه دل هستند که روشهاي مرا نشناختند.‏<br />

پس در خشم خود قسم خوردم،‏ که به آرامش من<br />

داخل نخواهند شد.‏ اعداد ؛ مزامیر ؛ عبرانیان<br />

18 ،3<br />

17 ،3<br />

22 ،14<br />

26 ،106<br />

7 .2 ،17<br />

23 ،14<br />

.10<br />

.11<br />

96<br />

بزرگی و شکوه خدا<br />

.1<br />

براي یهوه سرود تازه بسرایید؛ اي همه دنیا یهوه را<br />

بسرایید!‏ مزامیر<br />

یهوه را بسرایید و نام او را متبارك خوانید!‏ روز به<br />

روز نجات او را بشارت نمایید.‏ اول قرنتیان<br />

در میان امتها شکوه او را ذکر کنید و کارهاي<br />

عجیب او را در همه قومها.‏<br />

زیرا یهوه عظیم است و بینهایت قابل ستایش.‏ و او<br />

مهیب است بر همه خدایان مزامیر<br />

زیرا همه خدایانِ‏ امتها بتهایند،‏ اما یهوه آسمانها را<br />

آفرید.‏ اشعیا<br />

مجد و شکوه به حضور وي است و قوت و جمال در<br />

23 ،17<br />

3 ،95<br />

.<br />

1 ،98<br />

29 .24 ،41<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

13 ،12<br />

24 ،55<br />

1 ،10<br />

مزامیر 2 ،73<br />

4 ،1<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

555


ريپ<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

نیی<br />

محل مقدس وي.‏<br />

اي قبایل قوم ها یهوه را ستایش نمایید!‏ یهوه را به<br />

شکوه و قوت ستایش نمایید!‏ مزامیر<br />

یهوه را به شکوه اسم او توصیف نمایید!‏ قربانی<br />

بیاورید و به صحنهاي او بیایید!‏ مزامیر<br />

یهوه را در زینت قدوسیت بپرستید!‏ اي تمامی<br />

زمین از حضور وي بلرزید!‏ مزامیر<br />

در میان امتها گویید یهوه سلطنت گرفته است.‏<br />

کره زمین نیز پایدار شد و جنبش نخواهد خورد.‏ قومها<br />

را به انصاف داوري خواهد نمود.‏<br />

آسمان شادي کند و زمین مسرور گردد.‏ دریا و<br />

آن غرش نماید.‏ اشعیا<br />

12. صحرا و هر چه در آن است،‏ به وجد آید.‏ آنگاه<br />

تمام درختان جنگل شادي خواهند نمود مزامیر<br />

به حضور یهوه زیرا که میآید،‏ زیرا که براي داوري<br />

جهان میآید.‏ کره زمین را به انصاف داوري خواهد<br />

کرد و قومها را با صداقت خود.‏<br />

مزامیر<br />

9 ،132<br />

5 ،138<br />

1 ،29<br />

2 ،29<br />

13 ،49<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.13<br />

97<br />

بزرگی و مجد سرور<br />

.1<br />

یهوه سلطنت گرفته است،‏ پس زمینشادي کند و<br />

جزیره بسیار مسرور گردند.‏ خروج<br />

ابرها و ظلمت غلیظ گرداگرد اوست.‏ عدل و انصاف<br />

قاعده تخت اوست.‏ مزامیر<br />

آتش پیش وي میرود و دشمنانِ‏ او را به<br />

اطرافش میسوزاند.‏ عبرانیان<br />

برقهایش کره زمین را روشن میسازد.‏ زمین این را<br />

بدید و بلرزید.‏ مزامیر ؛ ناحوم<br />

کوهها از حضور یهوه مثل موم گداخته میشود،‏ از<br />

حضور یهوه تمامی جهان.‏ اشعیا<br />

آسمانها عدالت او را بشارت میدهند و همه قومها<br />

شکوه او را میبینند.‏ مزامیر<br />

همه پرستندگان بتهاي تراشیده خجل میشوند که<br />

به بتها فخر مینمایند.‏ اي همه بتها او را بپرستید.‏ خروج<br />

18 ،15<br />

5 ،1<br />

18 ،24<br />

15 ،89<br />

29 ،12<br />

2 ،19<br />

17 ،77<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

6 ،1 ؛ عبرانیان 4 ،20<br />

.9<br />

8. صهیون شنید و شادمان شد و دختران یهودا مسرور<br />

گردیدند،‏ اي یهوه به سبب داوری تو.‏<br />

زیرا که تو اي یهوه بر تمامی زمین متعال<br />

هستی.‏ بر همه خدایان،‏ بسیار بالا هستی.‏ مزامیر<br />

اي شما که یهوه را دوست میدارید،‏ از بدي نفرت<br />

کنید!‏ او حافظ جانهاي مقدسان خود است.‏ ایشان را از<br />

دست شریران میرهاند.‏ عاموس<br />

نور براي عادلان کاشته شده است و شادمانی براي<br />

راستدلان.‏ مزامیر ؛<br />

اي عادلان،‏ در یهوه شادمان باشید!‏ و ذکر<br />

قدوسیت او را حمد بگویید.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

5 ،30<br />

11 ،32 ؛ 1 ،33<br />

14 ،5<br />

4 ،112<br />

29 ،18<br />

.11<br />

.12<br />

98<br />

سرود تازه<br />

.1<br />

مزمور<br />

براي یهوه سرود تازه بسرایید زیرا کارهاي عجیب<br />

کرده است.‏ دست راست و بازوي قدوس او،‏ او را مظّفر<br />

ساخته است.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

یهوه نجات خود را اعلام نموده،‏ و عدالتش را به نظر<br />

امتها آشکار کرده است.‏<br />

رحمت و امانت خود را با خاندان اسرائیل به یاد<br />

آورد.‏ همه انتهاي زمین نجات خداي ما را دیدهاند.‏<br />

9 ،51<br />

1 ،96<br />

.2<br />

.3<br />

10 ،52 اشعیا<br />

.4<br />

اي تمامی زمین،‏ یهوه را آواز شادمانی دهید.‏ بانگ<br />

زنید و شادي نمایید و بسرایید.‏<br />

یهوه را با بربط بسرایید!‏ با بربط و با آواز نغمات!‏<br />

با شیپورها و صداي سرنا!‏ به حضور یهوه پادشاه آواز<br />

شادمانی دهید!‏<br />

دریا و هر آنچه درون آن بخروشد!‏ کره زمین و<br />

ساکنان آن!‏ مزامیر<br />

نهرها دستک بزنند!‏ و کوهها با هم شادي نمایند.‏<br />

به حضور یهوه زیرا به داوري جهان میآید.‏ کره<br />

زمین را به انصاف داوري خواهد کرد و قومها را به<br />

راستی.‏ مزامیر ؛ ؛<br />

13 ،96<br />

11 ،96<br />

3 ،50<br />

9 ،9<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

99<br />

سلطنت و اقتدار سرور<br />

یهوه 1.<br />

کروب<br />

؛ مزامیر 1 93،<br />

سلطنت<br />

سلطنت<br />

2 ،80<br />

گرفته است،‏ پس قومها بلرزند!‏<br />

میفرماید،‏ زمین متزلزل گردد!‏<br />

؛ اول سموئیل<br />

4 ،4<br />

.2<br />

بر<br />

مزامیر<br />

یهوه در صیهون عظیم است و او بر همه قومها<br />

متعال است!‏ مزامیر<br />

اسم عظیم و مهیب تو را حمد بگویند،‏ که او قدوس<br />

است.‏<br />

و قّوت پادشاه،‏ انصاف را دوست میدارد.‏ تو راستی<br />

را پایدار کرده،‏ و انصاف و عدالت را در یعقوب به<br />

2 ،48<br />

.3<br />

.4<br />

9 ،92<br />

.10<br />

556


يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

عمل آوردهاي.‏ اشعیا<br />

یهوه خداي ما را باشکوه نمایید و نزد قدمگاه او<br />

عبادت کنید،‏ که او قدوس است.‏ اشعیا<br />

موسی و هارون از کاهنانش و سموئیل از<br />

خوانندگان نام او.‏ یهوه را خواندند و او ایشان را اجابت<br />

فرمود.‏ خروج<br />

در ستون ابر بدیشان سخن گفت.‏ شهادات او و<br />

قاعدهاي را که بدیشان داد نگاه داشتند.‏<br />

اي یهوه خداي ما تو ایشان را اجابت فرمودي.‏<br />

ایشان را خداي بخشنده بودي.‏ اما از اعمال ایشان<br />

انتقام کشیدي.‏<br />

یهوه خداي ما را متعال بخوانید و نزد کوه مقدس او<br />

عبادت کنید.‏ زیرا یهوه خداي ما قّدوس است.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

،3<br />

3 ،6<br />

7 ،9<br />

15 ،14<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

5<br />

100<br />

آواز شادمانی<br />

.1<br />

مزامیر<br />

اي<br />

1 ،66<br />

تمامی<br />

1 ،117 ؛<br />

.2<br />

یهوه زمین<br />

را آواز شادمانی<br />

دهید.‏<br />

یهوه را با شادي عبادت نمایید و به حضور او با<br />

خوشحالی بیایید.‏ مزامیر ؛<br />

بدانید که یهوه خداست؛ او ما را آفرید.‏ ما قوم او<br />

هستیم و گوسفندان مرتع او.‏ مزامیر<br />

به دروازه او با حمد بیایید و به صحن او با<br />

ستایش!‏ او را سرود ستایش گویید و نام او را متبارك<br />

خوانید!‏<br />

زیرا که یهوه نیکوست و رحمت او ابدي و صداقت<br />

وي تا ابد.‏ مزامیر<br />

7 ،95<br />

2 ،95<br />

11 ،2<br />

2 ،117<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

101<br />

عهد پادشاه<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

مزمور داود<br />

رحمت و انصاف را خواهم سرایید.‏ نزد تو اي یهوه،‏<br />

سرودستایش خواهم خواند.‏<br />

در راه کامل به خردمندي رفتار خواهم نمود.‏ نزد<br />

من کی خواهی آمد؟ در خانه خود با دل شفاف به سر<br />

خواهم برد.‏<br />

چیزي بد را پیش نظر خود نخواهم گذاشت.‏ کار<br />

کج روان را ناپاك میدارم،‏ به من نخواهد چسبید.‏<br />

دل کج از من دور خواهد شد.‏ شخص شریر را<br />

نخواهم شناخت.‏ مزامیر<br />

کسی را که در خفا به همسایه خود غیبت گوید،‏<br />

ساکت خواهم کرد.‏ کسی را که چشم بلند و دل متکبر<br />

دارد تحمل نخواهم کرد.‏ مزامیر<br />

بر وفاداران زمین است تا با من ساکن<br />

شوند.‏ کسی که به راه کامل به سر برد،‏ خادم من<br />

خواهد بود.‏<br />

حیله گر در خانه من ساکن نخواهد شد.‏ دروغگو<br />

پیش نظر من نخواهد ماند.‏<br />

همه شریران زمین را صبحگاهان هلاك خواهمکرد<br />

تا همه بدکاران را از شهر یهوه پاك سازم.‏<br />

3 ،15<br />

امثال 5 ،13<br />

9 ،6<br />

.5<br />

6. چشمانم<br />

.7<br />

.8<br />

102<br />

دعا در پریشانی<br />

.1<br />

دعاي مسکین وقتیکه پریشان حال شده،‏ ناله خود را<br />

به حضور یهوه میریزد<br />

اي یهوه دعاي مرا بشنو،‏ و بگذار که فریاد من نزد<br />

تو برسد.‏ مزامیر ؛<br />

در روز تنگیام خود را از من مپوشان.‏ گوش<br />

خود را به من فراگیر،‏ و روزي که بخوانم مرا به زودي<br />

اجابت فرما.‏<br />

زیرا روزهایم مثل دود تلف شد و استخوانهایم مثل<br />

هیزم سوخته گردید.‏<br />

دل من مثل گیاه زده شده و خشک گردیده است<br />

زیرا خوردن غذاي خود را فراموش میکنم.‏<br />

به سبب صداي ناله خود،‏ استخوانهایم به گوشت<br />

من چسبیده است.‏<br />

مانند مرغ سقّاي صحرا شده،‏ و مثل جقد خرابهها<br />

گردیدهام.‏<br />

پاسبانی میکنم و مثل گنجشک بر پشتبام،‏ منفرد<br />

گشتهام.‏<br />

تمامی روز دشمنانم مرا سرزنش میکنند و آنانی<br />

که مرا مسخره میکنند،‏ بر من قسم میخورند.‏<br />

زیرا خاکستر را مثل نان خوردهام و مشروب خود را<br />

با اشک آمیختهام،‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

به سبب خشم و عصبانیت تو زیرا که مرا<br />

برافراشته و به زیر افکندهاي.‏<br />

روزهایم مثل سایه گذرا گردیده و من مثل گیاه<br />

پژمرده شدهام.‏ مزامیر ؛ ایوب<br />

اما تو اي یهوه پایداري تا به ابد!‏ و ذکر تو تا همه<br />

6 ،80<br />

2 ،14<br />

24 ،3<br />

1 ،17<br />

5 ،90<br />

2 ،5<br />

مزامیر 2 ،13<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

557


یکن<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

نسلهاست!‏<br />

تو برخاسته،‏ بر صهیون ترحم خواهی نمود زیرا<br />

وقتی است که بر او رحم و زمان معین رسیده<br />

است.‏<br />

چونکه بندگان تو در سنگهاي وي رغبت دارند و<br />

بر خاك او شفقت مینمایند.‏ مزامیر<br />

پس امتها از نام یهوه خواهند ترسید و همه<br />

پادشاهان جهان از کبریایی تو.‏<br />

زیرا یهوه صهیون را بنا نموده،‏ و در شکوه خود<br />

ظهور فرموده است.‏<br />

به دعاي مسکینان توجه نموده،‏ و دعاي ایشان را<br />

خوار نشمرده است.‏<br />

این براي نسل آینده نوشته میشود تا قومی که<br />

آفریده خواهند شد یهوه را سرودستایش بخوانند.‏<br />

زیرا که از بلندي محل مقدس خود نگریسته،‏ یهوه<br />

از آسمان بر زمین نظر افکنده است.‏ مزامیر<br />

تا ناله اسیران را بشنود و آنانی را که به مرگ<br />

سپرده شدهاند آزاد نماید.‏<br />

تا نام یهوه را در صیهون ذکر نمایند و ستایش او<br />

را در اورشلیم،‏<br />

هنگامیکه قومها با هم جمع شوند و ممالک<br />

نیز تا یهوه را عبادت نمایند.‏<br />

توانایی مرا در راه ناتوان ساخت و روزهاي مرا<br />

کوتاه گردانید.‏<br />

گفتم:‏ اي خداي من مرا در نصف روزهایم برمدار.‏<br />

سالهاي تو تا همه نسلها است.‏ مزامیر<br />

از قدیم بنیاد زمین را نهادي و آسمانها عمل<br />

دستهاي تو است.‏ مزامیر ؛ عبرانیان<br />

آنها فانی میشوند،‏ لیکن تو باقی هستی و همه<br />

آنها مثل جامه مندرس خواهند شد.‏ و مثل ردا آنها را<br />

تبدیل خواهی کرد و مبدل خواهند شد.‏<br />

لیکن تو همان هستی و سالهاي تو تمام نخواهد<br />

گردید.‏<br />

فرزندان بندگانت باقی خواهند ماند و نسل<br />

ایشان در حضور تو پایدار خواهند بود.‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

2 ،14<br />

37 ،69<br />

20 ،51<br />

7 ،61<br />

10 ،1<br />

12 ،89<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

103<br />

ستایش خدا<br />

مزمور داود<br />

1. اي جان من یهوه را<br />

متبارك بخوان!‏<br />

در و هرچه<br />

درون من است نام قدوس او را متبارك خواند.‏<br />

104، مزامیر<br />

35 .1<br />

.2<br />

.3<br />

اي جان من یهوه را متبارك بخوان و همه<br />

احسان او را فراموش مکن!‏<br />

که تمام گناهانت را میآمرزد و همهمرض تو را<br />

شفا میبخشد؛ مزامیر ؛<br />

که حیات تو را از نابودي رهائی میدهد و تاج<br />

رحمت و لطف را بر سر تو مینهد؛ مزامیر<br />

که جان تو را به چیزهاي نیکو سیر میکند تا<br />

جوانی تو مثل عقاب تازه شود.‏ ایوب ؛ اشعیا<br />

یهوه عدالت را به جا میآورد و انصاف را براي همه<br />

مظلومان.‏<br />

روش خویش را به موسی تعلیم داد و عمل<br />

خود را به فرزنداناسرائیل.‏<br />

یهوه رحمان و کریم است؛ دیر خشم و بسیار رحیم.‏<br />

31 ،40<br />

13 ،5<br />

25 ،33<br />

3 ،147<br />

3 ،6<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

5 ،86 ؛ مزامیر 6 ،34 خروج<br />

.9<br />

تا به ابد محاکمه نخواهد نمود و خشم را همیشه<br />

نگاه نخواهد داشت.‏ اشعیا<br />

با ما موافق گناهان ما عمل ننموده،‏ و به ما به<br />

حسب خطایاي ما جزا نداده است.‏<br />

زیرا آنقدر که آسمان از زمین بلندتر است،‏ به<br />

همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.‏<br />

به اندازهاي که مشرق از مغرب دور است،‏ به همان<br />

اندازه گناهان ما را از ما دور کرده است.‏<br />

چنانکه پدر بر فرزندان خود رئوف است،‏ همچنان<br />

یهوه بر ترسندگان خود رأفت مینماید.‏<br />

زیرا شکل ما را میداند و یاد میدارد که ما خاك<br />

هستیم.‏ ایوب<br />

و اما انسان،‏ ایام او مثل گیاه است،‏ مثل گل صحرا<br />

همچنان میشکفد.‏ اول پطرس<br />

زیرا که باد بر آن میوزد و نابود میگردد و<br />

مکانش دیگر آن را نمیشناسد.‏ مزامیر<br />

لیکن رحمت یهوه بر ترسندگانش از ازل تا ابد<br />

است و عدالت او بر فرزندانِ‏ فرزندان.‏ مراثی ؛ لوقا<br />

ارمیا 22 ،3<br />

10 ،37<br />

24 ،1<br />

16 ،57<br />

9 ،10<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

50 ،1<br />

.18<br />

بر آنانی که عهد او را حفظ میکنند و قواعد او را<br />

یاد میدارند تا آنها را به جا آورند.‏ مزامیر<br />

یهوه تخت خود را بر آسمانها استوار نموده،‏ و<br />

سلطنت او بر همه مسلّط است.‏ مزامیر<br />

یهوه را متبارك خوانید،‏ اي فرشتگان او که در<br />

قوت زورآورید و کلام او را به جا میآورید و صداي<br />

کلام او را گوش میگیرید!‏ دانیال<br />

10 ،25<br />

8 ،9<br />

10 ،7<br />

.19<br />

.20<br />

558


يها<br />

يرو<br />

يرو<br />

يها<br />

یکن<br />

یعن<br />

مزامیر<br />

.21<br />

اي همه لشکرهاي او یهوه را متبارك خوانید!‏ و اي<br />

خادمان او که اراده او را بجا میآورید!‏ یوئیل<br />

اي همه کارهاي یهوه او را متبارك خوانید!‏ در<br />

همه مکان سلطنت او.‏ اي جان من یهوه را<br />

متبارك بخوان!‏<br />

11 ،2<br />

.22<br />

104<br />

ستایش سرور<br />

.1<br />

اي جان من،‏ یهوه را متبارك بخوان!‏ اي یهوه خداي<br />

من تو بینهایت عظیم هستی!‏ به عزّت و شکوه ملبس<br />

هستی.‏<br />

خویشتن را به نور مثل ردا پوشانیدهاي.‏ آسمانها را<br />

مثل پرده پهن ساختهاي.‏ اول یوحنا ؛ اشعیا ؛<br />

آن که اتاقهاي خود را بر آبها بنا کرده است و ابرها<br />

را ارابه خود نموده و بر بالهاي باد میخرامد؛ پیدایش ؛<br />

24 ،44<br />

7 ،1<br />

22 ،40<br />

5 ،1<br />

مزامیر 22 .1 ،103<br />

.2<br />

.3<br />

مزامیر 7 ،33<br />

.4<br />

فرشتگان خود را بادها میگرداند و خادمان خود را<br />

آتش مشتعل؛ عبرانیان<br />

که زمین را بر اساسش استوار کرده،‏ تا جنبش<br />

نخورد تا ابد.‏<br />

آن را به عمقها مثل ردا پوشانیدهاي،‏ که آبها بر<br />

کوهها ایستادهاند.‏<br />

اما از سرزنش تو میگریزند.‏ از آواز رعد تو پراکنده<br />

میشوند.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

به فراز کوهها برمیآیند،‏ و به همواریها فرود<br />

میآیند،‏ به مکانی که براي آنهامهیا ساختهاي.‏<br />

مرزي براي آنها قرار دادهاي که از آن نگذرند و<br />

برنگردند تا زمین را بپوشانند.‏ پیدایش<br />

که چشمهها را در درهها جاري میسازد تا در<br />

میان کوهها روان بشوند.‏ مزامیر<br />

تمام حیوانات صحرا را سیراب میسازند تا<br />

حیوانات وحشی تشنگی خود را فرو نشانند.‏<br />

بر آنها مرغان هوا ساکن میشوند و از میان<br />

شاخهها صداي خود را میدهند.‏<br />

از بالا به کوهها باران میبارانی و زمین از نعمتهاي<br />

تو پر میشود.‏ مزامیر<br />

نباتات را براي حیوانات میرویاند و سبزهها را<br />

براي خدمت انسان،‏ و نان را از زمین بیرون میآورد،‏<br />

9 ،1<br />

15 ،74<br />

14 ،18<br />

7 ،1<br />

11 ،65<br />

4 ،37<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

8 ،147 ؛ مزامیر 15 ،11 تثنیه<br />

.15<br />

و شراب را که دل انسان را شادمان میکند،‏ و<br />

چهره او را به روغن شاداب میسازد؛ و دل انسان را به<br />

نان قوي میگرداند.‏<br />

درختان یهوه شادابند،‏ ی سروهاي آزاد لبنان<br />

که کاشته است،‏<br />

که در آنها مرغان آشیانهاي خود را میگیرند و اما<br />

صنوبر خانه لکلک میباشد.‏<br />

کوههاي بلند براي بزهاي کوهی و صخرهها براي<br />

گورکن صخرههاي دریایی پناهگاه است.‏<br />

ماه را براي تعیین زمان ساخت و آفتاب محل<br />

غروب خود را میداند.‏<br />

تاریکی میسازي و شب میشود که در آن همه<br />

حیوانات وحشی راه میروند.‏<br />

شی.‏ رهاي جوان براي شکار خود غرّش میکنند و<br />

خوراك خویش را از خدا میجویند.‏<br />

چون آفتاب طلوع میکند جمع میشوند و در<br />

بیشه خود میخوابند.‏ ایوب<br />

انسان براي عمل خود بیرون میآید و به جهت<br />

شغل خویش تا شامگاه.‏<br />

اي یهوه اعمال تو چه بسیار است!‏ همه آنها را به<br />

حکمت کردهاي.‏ زمین از دولت تو پر است.‏ مزامیر<br />

و آن دریاي بزرگ و وسیع از هر طرف،‏ نیز که در<br />

آن حشرات از حد شماره زیادهاند و حیوانات خرد و<br />

بزرگ.‏<br />

و در آن کشتیها راه میروند و آن لویاتان که به<br />

جهت بازي کردن در آن آفریدهاي.‏<br />

همه اینها از تو انتظار میکشند تا خوراك آنها را<br />

در وقتش برسانی.‏ مزامیر<br />

آنچه را که به آنها میدهی،‏ فرا میگیرند.‏ دست<br />

خود را باز می از چیزهاي نیکو سیر<br />

میشوند.‏<br />

خود را میپوشانی،‏ پس مضطرب میگردند.‏<br />

روح آنها را میگیري،‏ پس میمیرند و به خاك خود<br />

برمیگردند.‏<br />

چون روح خود را میفرستی،‏ آفریده میشوند و<br />

زمین را تازه میگردانی.‏<br />

یهوه تا ابد است.‏ سرور از اعمال خود راضی<br />

خواهد بود.‏<br />

که به زمین نگاه میکند و آن میلرزد.‏ کوهها را<br />

لمس میکند،‏ و دود آنها بلند میشود.‏ مزامیر<br />

یهوه را خواهم سرایید تا زنده میباشم.‏ براي<br />

خداي خود سرودستایش خواهم خواند تا وجود دارم.‏<br />

6 ،92<br />

5 ،144<br />

8 ،37<br />

15 ،145<br />

، پس<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

31. شکوه<br />

.32<br />

.33<br />

مزامیر 5 ،63<br />

.34<br />

باشد که گفته هاي<br />

من او را خشنود سازد و من<br />

559


يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

یعن<br />

يها<br />

يها<br />

یحتّ‏<br />

يها<br />

در یهوه شادمان خواهم بود.‏<br />

گناهکاران از زمین نابود گردند و بیخدایان دیگر<br />

یافت نشوند.‏ اي جان من،‏ یهوه را متبارك بخوان!‏<br />

هلّلویاه!‏ مزامیر<br />

مزامیر<br />

10 ،7<br />

.35<br />

105<br />

کارهاي خدا براي قوم او<br />

.1<br />

یهوه را حمد گویید و نام او را بخوانید.‏ اعمال او را<br />

در میان قومها بشارت دهید؛ اشعیا<br />

او را بسرایید براي او سرودستایش بخوانید.‏ در تمام<br />

کارهاي عجیب او تفکر نمایید.‏<br />

در نام قدوس او فخر کنید.‏ دل طالبان یهوه شادمان<br />

باشد.‏<br />

یهوه و قوت او را بطلبید؛ او را پیوسته طالب<br />

باشید.‏ مزامیر<br />

کارهاي عجیب را که او کرده است به یاد آورید.‏<br />

نشانههاي او و داوری دهان او را.‏<br />

اي.‏ نُطفه بنده او ابراهیم،‏ اي فرزندان یعقوب،‏<br />

برگزیده او،‏<br />

یهوه خداي ماست!‏ داوری او در تمامی جهان<br />

است.‏<br />

عهد خود را یاد میدارد تا ابد و کلامی را که بر<br />

هزاران پشت فرموده است.‏<br />

آن عهدي را که با ابراهیم بسته و قسمی را که براي<br />

اسحاق خورده است.‏<br />

و آن را براي یعقوب قاعدهاي استوار ساخت و<br />

براي اسرائیل عهد جاودانی.‏<br />

و گفت که زمین کنعان را به تو خواهم داد تا<br />

سهم میراث شما شود.‏<br />

هنگامی که عددي معدود بودند،‏ کم تعداد و<br />

بیگانگان در آنجا،‏<br />

و از امتی تا امتی سرگردان میبودند و از یک<br />

مملکت تا قوم دیگر.‏ پیدایش<br />

او نگذاشت که کسی بر ایشان ظلم کند بلکه<br />

پادشاهان را به خاطر ایشان توبیخ نمود.‏ پیدایش<br />

که بر مسح شدگان من دست مگذارید و پیامبران<br />

مرا ضرر مرسانید.‏<br />

پس قحطی را بر آن زمین خواند و تمامی ذخایر<br />

نان را شکست،‏ پیدایش<br />

و مردي پیش ایشان فرستاد،‏ ی یوسف را<br />

که او را به غلامی فروختند.‏ پیدایش<br />

پای وي را به زنجیرها بستند و جان او در آهن<br />

بسته شد،‏ پیدایش<br />

تا وقتی که سخن او واقع شد و کلام یهوه او را<br />

امتحان نمود.‏<br />

آنگاه پادشاه فرستاده،‏ بندهاي او را گشاد و<br />

سلطان قومها او را آزاد ساخت.‏ پیدایش<br />

او را بر خانۀخود حاکم قرار داد و مختار بر تمام<br />

دارائی خویش،‏ پیدایش<br />

تا به اراده خود امیران او را بند نماید و بزرگان او<br />

را حکمت آموزد.‏<br />

پس اسرائیل به مصر درآمدند و یعقوب در زمین<br />

حام غُربت پذیرفت.‏ پیدایش<br />

و او قوم خود را بیاندازه بارور گردانید و ایشان را<br />

از دشمنان ایشان قويتر ساخت.‏ خروج<br />

لیکن دل ایشان را برگردانید تا بر قوم او کینه<br />

ورزند و بر بندگان وي حیله نمایند.‏ خروج<br />

بنده خود موسی را فرستاد و هارون را که برگزیده<br />

بود.‏<br />

نشانه او را در میان ایشان انجام دادند و<br />

عجایب او را در زمین حام.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

ظلمت را فرستاد که تاریک گردید.‏ پ س به کلام او<br />

مخالفت نورزیدند.‏<br />

آبهاي ایشان را به خون مبدل ساخت و ماهیان<br />

ایشان را میرانید.‏ خروج<br />

زمین ایشان از قورباغه پر بود،‏ در حرمهاي<br />

پادشاهان ایشان.‏ خروج<br />

او گفت و انواع حشرات پدید آمد و پشهها در همه<br />

مرز ایشان.‏ مزامیر<br />

تگرگ را به عوض باران بارانید و آتش مشتعل را<br />

در زمین ایشان.‏<br />

موها و انجیرهاي ایشان را زد و درختان ایشان را<br />

در زمین آنها بشکست.‏<br />

او گفت و ملخ پدید آمد و کرمها بی اندازه.‏<br />

و هر سهم را در زمین ایشان بخوردند و میوه<br />

زمین ایشان را خوردند.‏<br />

و همه نخستزادگان را در زمین ایشان زد،‏ نوبر<br />

تمامی قوت ایشان را.‏ خروج<br />

و ایشان را با طلا و نقره بیرون آورد که در قوم<br />

ایشان یکی ضعیف نبود.‏ خروج<br />

مصریان از بیرون رفتن ایشان شاد بودند زیرا که<br />

28 ،37<br />

14 ،41<br />

12 .7 ،1<br />

10 ،1<br />

22 ،106<br />

10 ،7<br />

35 ،12<br />

1 ،46<br />

29 ،12<br />

40 ،41<br />

20 ،7<br />

6 ،8<br />

20 ،39<br />

45 ،78<br />

خروج 10 ،3<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

7 .3 ،20<br />

4 ،12<br />

1 ،12 ؛ 18 ،13<br />

54 ،41<br />

8 ،27<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

560


يها<br />

یعن<br />

يها<br />

يها<br />

.11<br />

ترس ایشان بر آنها چیره گردیده بود.‏<br />

ابري براي پوشش گسترانید و آتشی که شامگاه<br />

روشنایی دهد.‏<br />

کردند پس بلدرچین براي ایشان فرستاد و<br />

ایشان را از نان آسمان سیر گردانید.‏ خروج ؛ یوحنا<br />

را بشکافت و آب جاري شد؛ در جای<br />

خشک مثل نهر روان گردید.‏ خروج<br />

زیرا کلام مقدس خود را به یاد آورد و بنده<br />

خویش ابراهیم را.‏ پیدایش<br />

و قوم خود را با شادمانی بیرون آورد و برگزیدگان<br />

خویش را با خوشحالی.‏<br />

و زمینهاي امتها را بدیشان داد و زحمت قومها<br />

را وارث شدند.‏ یوشع<br />

تا آنکه قواعد او را نگاه دارند و شریعت او را حفظ<br />

نمایند ‏.هللویاه!‏<br />

مزامیر<br />

31 ،6<br />

13 ،16<br />

6 ،17<br />

16 ،22<br />

خروج 21 ،13<br />

6 .3 .1 ،1<br />

.39<br />

40. سؤال<br />

41. صخره<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

106<br />

رحمت سرور براي قوم خود<br />

.1<br />

هللویاه!‏ یهوه را حمد بگویید زیرا که او نیکو است و<br />

رحمت او تا ابد!‏ مزامیر<br />

کیست که اعمال عظیم یهوه را بگوید و همه<br />

تسبیحات او را بشنواند؟ خروج<br />

خوشابحال آنانیکه انصاف را نگاه دارند و آن که<br />

عدالت را در همه وقت به عمل آورد.‏ امثال<br />

اي یهوه مرا یاد کن به لطفی که با قوم خود<br />

میداري؛ و به نجات خود از من همایت نما.‏ نحمیا ؛<br />

19 ،5<br />

16 ،19<br />

1 ،15<br />

1 ،107<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

31 ،13<br />

.5<br />

.6<br />

تا سعادت برگزیدگان تو را ببینم و به شادمانی قوم<br />

تو مسرور شوم و با میراث تو فخر نمایم.‏<br />

با پدران خود گناه نمودهایم و نافرمانی ورزیده،‏<br />

شرارت کردهایم.‏ مراثی ارمیا ؛ دانیال<br />

پدران ما کارهاي عجیب تو را در مصر نفهمیدند و<br />

زیادي رحمت تو را به یاد نیاوردند،‏ بلکه نزد دریا ی<br />

دریاي سرخ فتنه انگیختند.‏<br />

لیکن به خاطر اسم خود ایشان را نجات داد تا<br />

توانایی خود را اعلان نماید.‏<br />

و دریاي سرخ را سرزنش کرد که خشک گردید.‏<br />

پس ایشان را در عمقها مثل بیابان رهبري فرمود.‏ خروج<br />

5 ،9<br />

42 ،2<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

21 ،14<br />

.10<br />

و ایشان را از دست دشمن نجات داد و از دست<br />

دشمن رهایی بخشید.‏ لوقا<br />

و آب،‏ دشمنان ایشان را پوشانید که یکی از ایشان<br />

باقی نماند.‏ خروج ؛ اعداد ؛ خروج ؛ یوشع<br />

آنگاه به کلام او ایمان آوردند و حمد او را<br />

سراییدند.‏<br />

لیکن اعمال او را به زودي فراموش کردند و<br />

مشورت او را انتظار نکشیدند.‏<br />

بلکه شهوتپرستی نمودند در بیابان؛ و خدا را<br />

امتحان کردند در صحرا.‏ اعداد<br />

و خواست ایشان را بدیشان داد.‏ و براي آنها به<br />

اندازه کافی فرستاد تا که از آن زده شدند.‏<br />

پس به موسی در اردو حسد بردند و به هارون،‏<br />

مقدس یهوه.‏ خروج ؛<br />

و زمین شکافته شده،‏ داتان را فرو برد و جماعت<br />

ابیرام را پوشانید.‏ خروج<br />

و آتش،‏ در جماعت ایشان افروخته شده،‏ شعله<br />

آتش بیخدایان را سوزانید.‏ اعداد<br />

گوسالهاي در حوریب ساختند و بتی ریخته شده<br />

را پرستش نمودند.‏ خروج<br />

و شکوه خود را تبدیل نمودند به مثال گاوي که<br />

علف میخورد.‏ رومیان<br />

و خداي نجات دهنده خود را فراموش کردند که<br />

کارهاي عظیم در مصر کرده بود،‏<br />

و اعمال عجیب را در زمین حام و کارهاي<br />

ترسناك را در دریاي سرخ.‏<br />

آنگاه گفت که ایشان را هلاك بکند،‏ اگر برگزیده<br />

او موسی در شکاف به حضور وي نمیایستاد،‏ تا خشم<br />

او را از هلاکت ایشان برگرداند.‏ خروج ؛ اعداد<br />

22 ،8<br />

21-11 ،14<br />

31 ،8<br />

10 ،32<br />

35 ،16<br />

35 ،21<br />

4 ،11<br />

3 ،17<br />

31 ،16<br />

4 ،32<br />

23 ،1<br />

28 ،14<br />

2 ،16<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

(5 ،13 ‏(حزقیال<br />

.24<br />

و زمین مرغوب را خوار شمردند و به کلام وي<br />

ایمان نیاوردند.‏ اعداد<br />

و در خیمه خود جر و بحث کردند و صداي<br />

یهوه را نشنیدند.‏<br />

بدین صورت دست خود را برایشان برافراشت،‏ که<br />

ایشان را در صحرا از پا درآورد‏.‏ اعداد<br />

و نسل ایشان را در میان امتها بیندازد و ایشان<br />

را در زمینها پراکنده کند.‏<br />

پس به بعل فغور پیوستند و قربانی بتهاي<br />

مرده را خوردند.‏ اعداد<br />

و به کارهاي خود خشم او را به هیجان آوردند و<br />

وبا بر ایشان سخت آمد.‏<br />

آنگاه فینحاس بر پا ایستاده،‏ داوري نمود و وبا<br />

برداشته شد.‏ اعداد<br />

23 ،14<br />

2 ،14<br />

3 ،25<br />

7 ،25<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

71 ،1<br />

561


يها<br />

یعن<br />

یحت<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

مزامیر<br />

.31<br />

و این براي او به عدالت محسوب گردید،‏ نسلاً‏ بعد<br />

نسل تا ابد.‏ پیدایش<br />

و او را نزد آب مریبه خشمگین نمودند.‏<br />

موسی را به خاطر ایشان آزاري عارض گردید.‏ خروج<br />

زیرا که روح او را تلخ ساختند،‏ تا از لبهاي خود<br />

ناسزا گفت.‏<br />

و آن قومها را هلاك نکردند،‏ که درباره ایشان<br />

یهوه امر فرموده بود.‏ تثنیه ؛<br />

بلکه خویشتن را با امتها آمیختند و کارهاي<br />

ایشان را آموختند.‏<br />

و بتهاي ایشان را پرستش نمودند تا آنکه براي<br />

ایشان دام گردید.‏<br />

و پسران و دختران خویش را براي دیوها قربانی<br />

گذرانیدند،‏ لاویان<br />

و خون بیگناه را ریختند ی خون پسران و<br />

دختران خود را که آن را براي بتهاي کنعان قربانی<br />

کردند و زمین از خون آغشته گردید.‏<br />

و از کارهاي خود نجس شدند و در اعمال خویش<br />

زناکار گردیدند.‏<br />

بدین صورت خشم یهوه بر قوم خود افروخته شد<br />

و میراث خویش را ناپاك داشت.‏ داوران<br />

و ایشان را به دست امتها تسلیم نمود تا آنانی<br />

که از ایشان نفرت داشتند،‏ بر ایشان حکمرانی کردند.‏<br />

و دشمنان ایشان بر ایشان ظلم نمودند و زیر<br />

دست ایشان خم گردیدند.‏<br />

بار بسیار ایشان را خلاصی داد.‏ لیکن به<br />

مشورتهاي خویش براو فتنه کردند و به سبب گناه<br />

خویش خوار گردیدند.‏<br />

با وجود این،‏ بر تنگی ایشان نظر کرد،‏ وقتی که<br />

فریاد ایشان را شنید.‏<br />

و به خاطر ایشان،‏ عهد خود را به یاد آورد و در<br />

فرآوانی رحمت خویش بازگشت نمود.‏<br />

و ایشان را حرمت داد،‏ در نظر همه اسیرکنندگان<br />

ایشان.‏<br />

اي یهوه خداي ما،‏ ما را نجات ده!‏ و ما را از میان<br />

امتها جمع کن!‏ تا نام قدوس تو را حمد گوییم و در<br />

سرودستایش تو فخر نماییم.‏ تثنیه<br />

یهوه خداي اسرائیل متبارك باد از ازل تا ابد.‏ و<br />

تمامی قوم بگویند آمین.‏ هلّلویاه!‏ مزامیر<br />

3 ،17<br />

14 ،2<br />

18 ،72<br />

3 ،30<br />

2 ،12<br />

1 ،7<br />

6 ،15<br />

21 ،18<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

کتاب دوم<br />

107<br />

ستایش نیکویی سرور<br />

.1<br />

یهوه را حمد بگویید زیرا که او نیکو است و رحمت<br />

او باقی است تا ابد.‏ مزامیر<br />

کسانی که به وسیله یهوه نجات یافتهاند بگویند که<br />

ایشان را از دست دشمن نجات داده است.‏<br />

و ایشان را از سرزمین جمع کرده،‏ از مشرق و<br />

مغرب و از شمال و جنوب.‏<br />

در صحرا آواره شدند و در بیابانی بیراه و شهري<br />

براي سکونت نیافتند.‏<br />

گرسنه و تشنه نیز شدند و جان ایشان در ایشان به<br />

لب رسید.‏<br />

آنگاه در تنگی خود نزد یهوه فریاد برآوردند و ایشان<br />

را از تنگی ایشان رهایی بخشید،‏ مزامیر<br />

و ایشان را به راه مستقیم رهبري نمود،‏ تا به شهري<br />

مسکون درآمدند.‏<br />

پس یهوه را به سبب رحمتش تشکّر نمایند و به<br />

سبب کارهاي عجیب وي با فرزندان آدم.‏<br />

زیرا که جان آرزومند را سیر گردانید و جان گرسنه<br />

را از چیزهاي نیکو پر ساخت،‏ لوقا<br />

آنانی که در تاریکی و سایه مرگ نشسته بودند،‏<br />

که در مذلّت و آهن بسته شده بودند.‏<br />

زیرا به کلام خدا مخالفت نمودند و به نصیحت<br />

بالاترین،‏ اهانت کردند.‏<br />

و او دل ایشان را با بدبختی ذلیل ساخت؛<br />

بلغزیدند و یاري دهندهاي نبود.‏<br />

آنگاه در تنگی خود نزد یهوه فریاد برآوردند و<br />

ایشان را از تنگی ایشان رهایی بخشید.‏<br />

ایشان را از تاریکی و سایه مرگ بیرون آورد و<br />

بندهاي ایشان را بگسست.‏<br />

پس یهوه را به سبب رحمتش تشکّر نمایند و به<br />

سبب کارهاي عجیب او با فرزندان آدم.‏<br />

زیرا که دروازه برنجین را شکسته،‏ و بندهاي<br />

آهنین را پاره کرده است.‏<br />

احمقان به سبب راه شریرانه خود و به سبب<br />

گناهان خویش،‏ زجر میکشند.‏<br />

جان ایشان هر خوراك را ناپاك داشت و به<br />

دروازه مرگ نزدیک شدند.‏<br />

آنگاه در تنگی خود نزد یهوه فریاد برآوردند و<br />

6 ،22<br />

53 ،1<br />

1 ،106<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

(150-107)<br />

562


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

ایشان را از تنگی ایشان رهایی بخشید.‏ لوقا 40.<br />

کلام خود را فرستاده،‏ ایشان را شفا بخشید و<br />

ایشان را از هلاکتهاي ایشان رهانید.‏<br />

پس یهوه را به سبب رحمتش تشکرنمایند و به<br />

سبب کارهاي عجیب او با فرزندان آدم.‏<br />

و قربانی تشکّر را بگذرانند و اعمال وي را به<br />

شادي ذکر کنند.‏ مزامیر ؛<br />

آنانی که در کشتیها به دریا رفتند،‏ و در آبهاي<br />

زیاد شغل کردند.‏<br />

اینان کارهاي یهوه را دیدند و اعمال عجیب او را<br />

در عمقها.‏<br />

او گفت پس باد تند را وزانید و امواج آن را<br />

برافراشت.‏ یونس<br />

به آسمانها بالا رفتند و به عمقها فرود شدند و<br />

جان ایشان از سختی گداخته گردید.‏<br />

گشته،‏ مثل مستان افتان و خیزان شدند<br />

و عقل ایشان تماماً‏ حیران گردید.‏<br />

آنگاه در تنگی خود نزد یهوه فریاد برآوردند و<br />

ایشان را از تنگی ایشان رهایی بخشید.‏<br />

طوفان را به آرامی ساکت ساخت که موجهایش<br />

ساکن گردید.‏<br />

پس شاد شدند زیرا که آسایش یافتند و ایشان را<br />

به بندرِ‏ مراد ایشان رسانید.‏<br />

پس یهوه را به سبب رحمتش تشکّر نمایند و به<br />

سبب کارهاي عجیب او با فرزندان آدم.‏<br />

و او را در مجمع قوم متعال بخوانند و در مجلس<br />

بزرگان او را ستایش کنند.‏<br />

او نهرها را به بیابان مبدل کرد و چشمه آب<br />

را به زمین تشنه.‏ اول پادشاهان<br />

و زمین بارور را نیز به شورهزار،‏ به سبب شرارت<br />

ساکنان آن.‏<br />

بادیه را به دریاچه آب مبدل کرد و زمین خشک<br />

را به چشمه آب.‏<br />

و گرسنگان را در آنجا ساکن ساخت تا شهري<br />

براي سکونت بنا نمودند.‏<br />

و مزرعهها دانه پاشیدند و تاکستانها کاشتند و<br />

حاصل غلّه به عمل آوردند.‏<br />

و ایشان را برکت داد تا به بی اندازه زیاد شدند و<br />

حیوانات ایشان را نگذارد کم شوند.‏<br />

و باز کم گشتند و ضعیف شدند،‏ از ظلم و سختی<br />

و اندوه.‏<br />

مزامیر<br />

بی توجهاي را بر امیران میریزد و ایشان را در<br />

بیابانی که راه ندارد آواره میسازد.‏<br />

اما مسکین را ازمشقّتش برمیافرازد و قبیلهها را<br />

مثل گلهها برایش پیدا میکند.‏<br />

این را دیده،‏ شادمان میشوند و تمامی<br />

شرارت دهان خود را خواهد بست.‏ ایوب<br />

کیست خردمند تا بدین چیزها تفکّر نماید؟ که<br />

ایشان رحمت یهوه را خواهند فهمید.‏<br />

19 ،22<br />

.41<br />

42. صالحان<br />

.43<br />

108<br />

طلب کمک علیه دشمنان<br />

.1<br />

سرود و مزمور داود<br />

اي خدا دل من مستحکم است.‏ من خواهم سرایید<br />

و شادي خواهم نمود و شکوه من نیز.‏ مزامیر<br />

اي عود و بربط بیدار شوید!‏ من نیز در سحرگاه<br />

بیدار خواهم شد.‏<br />

اي یهوه،‏ تو را در میان قومها حمد خواهم گفت و<br />

در میان طایفهها تو را خواهم سرایید.‏ مزامیر<br />

زیرا که رحمت تو عظیم است،‏ فوق آسمانها!‏ و<br />

راستی تو تا ابرها میرسد!‏ مزامیر<br />

اي خدا،‏ بر فوق آسمانها متعال باش و شکوه تو بر<br />

تمامی زمین!‏<br />

تا محبوبان تو خلاصی یابند.‏ به دست راست خود<br />

نجات ده و مرا اجابت فرما.‏ مزامیر<br />

خدا در قدوسیت خود سخن گفته است،‏ پس وجد<br />

خواهم نمود.‏ شکیم را تقسیم میکنم و دره سکّوت را<br />

خواهم پیمود.‏<br />

جلعاد از آن من است و منسی از آن من.‏ و افرایم<br />

کلاهخود سر من.‏ و یهودا عصاي سلطنت من.‏<br />

موآب ظرف شست و شوي من است،‏ و بر ادوم<br />

نعلین خود را خواهم انداخت و بر فلسطین فخر خواهم<br />

نمود.‏<br />

کیست که مرا به شهر مستحکم درآورد؟ کیست<br />

که مرا به ادوم رهبري نماید؟ مزامیر<br />

آیا نه تو اي خدا که ما را ترك کردهاي؟ و تو اي<br />

خدا که بالشکرهاي ما بیرون نمیآیی ؟<br />

ما را در تنگیها یاري فرما،‏ زیرا که کمک انسان<br />

باطل است.‏ مزامیر<br />

در خدا با شجاعت کار خواهیم کرد و او دشمنان<br />

ما را پایمال خواهد نمود.‏ دوم سموئیل ؛ مزامیر<br />

30 ،18<br />

9 ،16<br />

10 ،57<br />

6 ،36<br />

7 ،60<br />

11 ،60<br />

30 ،22<br />

3 ،146<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

13 ،17<br />

25 ،8<br />

17 ،116<br />

7 ،17<br />

14 ،50<br />

4 ،1<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. سرگردان<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

563


يها<br />

یمت<br />

یمت<br />

109<br />

شکایت مرد رنجدیده<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي خداي سرودستایش من،‏ خاموش مباش!‏<br />

زیرا که دهانِ‏ بیخدایی و دهانِ‏ فریب را بر من<br />

گشودهاند،‏ و به زبان دروغ بر من سخن گفتهاند.‏<br />

به سخنان کینه مرا احاطه کردهاند و بیسبب با من<br />

جنگ نمودهاند.‏<br />

به عوض محبت من،‏ با من مخالفت میکنند،‏ و اما<br />

من دعا.‏<br />

و به عوض نیکویی به من بدي کردهاند،‏ و به عوض<br />

محبت،‏ نفرت ورزیدند.‏ مزامیر<br />

مردي بیخدا را بر او بگمار،‏ و شیطان به دست<br />

راست او بایستد.‏<br />

هنگامی که در محاکمه بیاید،‏ خطا کار بیرون آید و<br />

دعاي او گناه بشود.‏<br />

ایام عمرش کم شود و مقام او را دیگري ضبط<br />

نماید.‏ اعمال رسولان<br />

فرزندان او یتیم بشوند و زن وي بیوه گردد.‏<br />

و فرزندان او آواره شده،‏ گدایی بکنند و از<br />

خرابه خود قوت را بجویند.‏<br />

طلبکار تمامی اموال او را ضبط نماید و بیگانگان<br />

محنت او را تاراج کنند.‏<br />

کسی نباشد که بر او رحمت کند و بر یتیمانِ‏ وي<br />

هیچ کس رحم ننماید.‏<br />

نسل وي ریشه کن گردند و در طبقه بعد نام<br />

ایشان محو شود.‏ مزامیر<br />

پدرانش نزد یهوه به یاد آورده شود و<br />

گناه مادرش محو نگردد.‏ خروج<br />

و آنها در مد نظر یهوه دائماً‏ بماند تا یادگاري<br />

ایشان را از زمین ببرَد.‏<br />

زیرا که رحمت نمودن را به یاد نیاورد،‏ بلکه بر<br />

فقیر و مسکین جفا کرد و بر شکسته دل تا او را به<br />

قتل رساند.‏<br />

چون که لعنت را دوست میداشت،‏ بدو رسیده و<br />

چون که برکت را نمیخواست،‏ از او دور شده است.‏<br />

و لعنت را مثل رداي خود در بر گرفت و مثل آب<br />

به شکمش درآمد و مثل روغن در استخوانهاي وي.‏<br />

پس مثل جامهاي که او را میپوشاند،‏ و چون<br />

مزامیر<br />

کمربندي که به آن همیشه بسته میشود،‏ خواهد بود.‏<br />

این است اجرت مخالفانم از جانب سرور و براي<br />

آنانی که بر جان من بدي میگویند.‏<br />

اما تو اي یهوه سرور،‏ به خاطر نام خود با من عمل<br />

نما؛ چون که رحمت تو نیکوست،‏ مرا خلاصی ده.‏<br />

زیرا که من فقیر و مسکین هستم و دل من در<br />

اندرونم مجروح است.‏ مزامیر<br />

مثل سایهاي که در حال فرار باشد،‏ رفتهام و مثل<br />

ملخ رانده شدهام.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

زانوهایم از روزه داشتن میلرزد و گوشتم از<br />

پرواري کاهیده میشود.‏ مزامیر<br />

و من نزد ایشان ننگ گردیدهام.‏ چون مرا میبینند<br />

سر خود را میجنبانند.‏<br />

اي یهوه خداي من مرا اعانت فرما،‏ و به حسب<br />

رحمت خود مرا نجات ده،‏<br />

تا بدانند که این است دست تو،‏ و تو اي یهوه این<br />

را کردهاي.‏<br />

ایشان لعنت بکنند،‏ اما تو برکت بده.‏ ایشان<br />

برخیزند و خجل گردند و اما بنده تو شادمان شود.‏ اول<br />

4 ،144<br />

18 ،40<br />

11 ،31<br />

39 ،27<br />

2 ،14<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

12 ،4 پادشاهان<br />

.29<br />

جفا کنندگانم به رسوایی ملبس شوند و خجالت<br />

خویش را مثل ردا بپوشند.‏ مزامیر<br />

یهوه را به زبان خود بسیار تشکّر خواهم کرد و او<br />

را در جماعت زیاد حمد خواهم گفت.‏ مزامیر<br />

زیرا که به دست راست مسکین خواهد ایستاد تا<br />

او را از آنانی که بر جان او حکم میدهند برهاند.‏ مزامیر<br />

23 ،22<br />

26 ،35<br />

.30<br />

.31<br />

8 ،16<br />

110<br />

کاهن به رتبه ملکیصدق<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

یهوه به سرور من گفت:‏ به دست راست من بنشین<br />

تا دشمنانت را پاي انداز تو سازم.‏ ؛ عبرانیان<br />

یهوه عصاي قوت تو را از صهیون خواهد فرستاد.‏ در<br />

میان دشمنان خود حکمرانی کن.‏<br />

قوم تو در روزِ‏ پیروزي تو،‏ قربانیهاي داوطلبانه<br />

میباشند.‏ در زینتهاي قدوسیت،‏ شبنمِ‏ جوانی تو از<br />

رحم صحرگاه براي توست.‏ مزامیر ؛ میکاه<br />

یهوه قسم خورده است و پشیمان نخواهد شد که<br />

تو کاهن هستی تا ابد،‏ به رتبه ملکیصدق.‏ مزامیر ؛<br />

12 ،10<br />

6 ،5<br />

44 ،22<br />

2 ،29<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

عبرانیان<br />

4 ،89<br />

17 ،7 ؛ 20 ،6 ؛ 6 ،5<br />

12 ،35<br />

5 ،20<br />

11 ،21<br />

20 ،1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. سرکشی<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

564


یعن<br />

مزامیر<br />

5. سرور<br />

.6<br />

که به دست راست توست؛ در روز خشم خود<br />

پادشاهان را شکست خواهد داد.‏<br />

در میان امتها داوري خواهد کرد.‏ از لاشهها پر<br />

خواهد ساخت و سر آنها را در زمین وسیع خواهد<br />

کوبید.‏<br />

از نهرِ‏ سرِ‏ راه خواهد نوشید.‏ بنابراین سر خود را بر<br />

خواهد افراشت.‏ مزامیر ؛ یوحنا<br />

11 ،18<br />

2 ،69<br />

اشعیا 13 ،3<br />

.7<br />

111<br />

رحمت سرور<br />

.1<br />

.2<br />

هلّلویاه!‏ یهوه را به تمامی دل حمد خواهم گفت،‏ در<br />

مجلس راستان و در جماعت.‏<br />

کارهاي یهوه عظیم است،‏ و همگانی که به آنها<br />

رغبت دارند در آنها تفتیش میکنند.‏ مزامیر<br />

کار او شکوه و کبریایی است و عدالت وي پایدار تا<br />

ابد.‏<br />

یادگاري براي کارهاي عجیب خود ساخته است.‏<br />

یهوه کریم و رحیم است.‏ لوقا<br />

ترسندگان خود را روزي نیکو داده است.‏ عهد<br />

خویش را به یاد خواهد داشت تا ابد.‏ مزامیر ؛<br />

قوت اعمال خود را براي قوم خود بیان کرده است<br />

تا میراث امتها را بدیشان عطا فرماید.‏<br />

کارهاي دستهایش راستی و انصاف است و همه<br />

قواعد وي امین.‏<br />

آنها پایدار است تا ابد.‏ در راستی و استقامت کرده<br />

شده.‏<br />

فدیهاي براي قوم خود فرستاد و عهد خویش را تا<br />

ابد امر فرمود.‏ نام او قدوس و مهیب است.‏ لوقا<br />

ترس یهوه ابتداي حکمت است.‏ همه عاملین آنها<br />

را خردمندي نیکو است.‏ حمد او پایدار است تا ابد.‏<br />

19 ،37<br />

24 ،104<br />

49 ،1<br />

10 ،34<br />

19 ،2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

10 ،9 ؛ 7 ،1 ؛ امثال 28 ،28 ایوب<br />

112<br />

سعادت شخص خداترس<br />

.1<br />

هللویاه!‏ خوشابحال کسی که از یهوه میترسد و در<br />

دستورات او بسیار رغبت دارد.‏ مزامیر<br />

نسلش در زمین زورآور خواهند بود.‏ طبقه راستان<br />

مبارك خواهند شد.‏ امثال<br />

توانگري و دولت در خانه او خواهد بود و عدالتش<br />

تا به ابد پایدار است.‏ مزامیر<br />

نور براي راستان در تاریکی طلوع میکند.‏ او کریم و<br />

رحیم و عادل است.‏ اشعیا<br />

فرخنده است شخصی که رئوف و قرض دهنده<br />

باشد.‏ او کارهاي خود را به انصاف استوار میدارد.‏ امثال<br />

10 ،34<br />

8 ،58<br />

.4<br />

.5<br />

21 ،14<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

زیرا که تا به ابد جنبش نخواهد خورد.‏ مرد عادل تا<br />

به ابد در یادها خواهد بود.‏<br />

از خبر بد نخواهد ترسید.‏ دل او پایدار است و بر<br />

یهوه توکّل دارد.‏<br />

دل او استوار است و نخواهد ترسید تا آرزوي<br />

خویش را بر دشمنان خود ببیند.‏ مزامیر<br />

بذل نموده،‏ به فقرا بخشیده است؛ عدالتش تا به ابد<br />

پایدار است.‏ شاخ او با عزّت افراشته خواهد شد.‏ دوم<br />

8 ،91<br />

.9<br />

9 ،9 قرنتیان<br />

.10<br />

بیخدا این را دیده،‏ خشمگین خواهد شد.‏<br />

دندانهاي خود را فشرده،‏ گداخته خواهد گشت.‏ آرزوي<br />

بیخدایان نابود خواهد گردید.‏ مزامیر<br />

113<br />

محبت سرور<br />

16 ،35<br />

.1<br />

هلّلویاه!‏ اي بندگان یهوه،‏ سرودستایش بخوانید.‏ نام<br />

یهوه را سرودستایش بخوانید.‏<br />

نام یهوه متبارك باد،‏ از هماکنون و تا ابد.‏<br />

از طلوع آفتاب تا غروب آن،‏ نام یهوه سرود ستایش<br />

خوانده شود.‏<br />

یهوه بر همه امتها متعال است و شکوه وي فوق<br />

آسمانها.‏<br />

کیست مانند یهوه خداي ما که بر بالاترین نقطه<br />

نشسته است؟ خروج ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

و متواضع میشود تا نظر نماید بر آسمانها و بر<br />

زمین؛ لوقا<br />

که بینوا را از خاك برمیدارد و فقیر را از زباله<br />

برمیافرازد.‏ پیدایش<br />

تا او را با بزرگان بنشاند ی با بزرگان قوم خویش.‏<br />

زن نازا را خانه نشین میسازد و مادر خوشحال<br />

فرزندان.‏ هلّلویاه!‏ پیدایش ؛ اول سموئیل ؛ لوقا<br />

15 ،57<br />

8 ،86<br />

2 ،21<br />

11 ،15<br />

40 ،41<br />

48 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

114<br />

سرود پِصح<br />

57 ،1<br />

20 ،1<br />

1 ،1<br />

7 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

565


يها<br />

يها<br />

یخت<br />

يها<br />

يها<br />

هنگامی که مردم اسرائیل از مصر آن سرزمین بیگانه 12.<br />

بیرون آمدند،‏ پدایش<br />

یهودا مقْدس او بود و اسرائیل محل سلطنت وي.‏<br />

دریا این را بدید و گریخت و اردن به عقب برگشت.‏<br />

مزامیر<br />

41 ،12<br />

.1<br />

.2<br />

یوشع 16 .13 ،3 ؛ 22 ،14 خروج<br />

.3<br />

کوهها مثل قوچها به جستن درآمدند و تپهها مثل<br />

بره گله.‏ مزامیر<br />

اي دریا تو را چه شد که گری ؟ و اي اردن که<br />

به عقب برگشتی؟<br />

اي کوهها که مثل قوچها به جستن درآمدید و اي<br />

تپهها که مثل بره گله.‏<br />

اي.‏ زمین از حضور یهوه متزلزل شو و از حضور<br />

خداي یعقوب.‏ خروج<br />

که صخره را دریاچه آب گردانید و سنگ خارا را<br />

چشمه آب.‏ خروج<br />

17 ،68<br />

18 ،19<br />

6 ،17<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

115<br />

در وصف خداي حقیقی<br />

.1<br />

.2<br />

ما را نه،‏ اي یهوه!‏ ما را نه،‏ بلکه نام خود را شکوه ده!‏<br />

به سبب رحمتت و به سبب راستی خویش.‏<br />

امتها چرا بگویند که خداي ایشان هماکنون<br />

کجاست؟ مزامیر<br />

اما خداي ما در آسمانهاست.‏ آنچه را که اراده نمود،‏<br />

به عمل آورده است.‏ مزامیر<br />

بتهاي ایشان نقره و طلاست،‏ از صنعت دستهاي<br />

انسان.‏ مزامیر<br />

آنها را دهان است و سخن نمیگویند.‏ آنها را<br />

چشمهاست و نمیبینند.‏<br />

آنها را گوشهاست و نمیشنوند.‏ آنها را بینی است و<br />

نمیبویند.‏<br />

دستها دارند و لمس نمیکنند.‏ و پایها و راه<br />

نمیروند.‏ و به واسطه گلوي خود حرف نمیزنند.‏<br />

سازندگان آنها مثل آنها هستند،‏ و هر که بر آنها<br />

توکّل دارد.‏ حبقوق<br />

اي اسرائیل بر یهوه توکّل نما.‏ او معاون و سپر<br />

ایشان است.‏<br />

اي خاندانِ‏ هارون بر یهوه توکّل نمایید.‏ او معاون<br />

و سپر ایشان است.‏<br />

اي ترسندگانِ‏ یهوه،‏ بر یهوه توکّل نمایید.‏ او<br />

معاون و سپر ایشان است.‏<br />

یهوه ما را به یاد آورده،‏ برکت میدهد.‏ خاندان<br />

اسرائیل را برکت خواهد داد و خاندان هارون را برکت<br />

خواهد داد.‏<br />

ترسندگان یهوه را برکت خواهد داد،‏ چه کوچک و<br />

چه بزرگ.‏<br />

یهوه شما را ترقی خواهد داد،‏ شما و فرزندان شما<br />

را.‏<br />

15. شما مبارك یهوه هستید که آسمان و زمین را<br />

آفرید.‏ پیدایش<br />

آسمانها،‏ آسمانهاي یهوه است و اما زمین را به<br />

فرزندان آدم عطا فرمود.‏<br />

مردگان نیستند که یاه را سرود ستایش<br />

میخوانند؛ و نه آنانی که به خاموشی فرو میروند.‏ مزامیر<br />

29 ،26<br />

.13<br />

.14<br />

.16<br />

.17<br />

18 ،38 ؛ اشعیا 6 ،6<br />

.18<br />

لیکن ما یاه را متبارك خواهیم خواند،‏ از هماکنون<br />

و تا ابد.‏ هلّلویاه!‏<br />

116<br />

سپاسگزاري براي رهایی<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه را محبت مینمایم زیرا که آواز من و خواهش<br />

مرا شنیده است.‏<br />

زیرا که گوش خود را به من فرا داشته است،‏ پس<br />

مدت حیات خود،‏ او را خواهم خواند.‏<br />

ریسمان مرگ مرا احاطه کرد و تنگی جهنم<br />

مرا دریافت،‏ تنگی و غم پیدا کردم.‏ مزامیر ؛ دوم سموئیل<br />

5 ،18<br />

5 ،22<br />

.4<br />

آنگاه نام یهوه را خواندم.‏ آه اي یهوه جان مرا رهایی<br />

ده!‏<br />

یهوه رئوف و عادل است و خداي ما رحیم است.‏<br />

یهوه ساده دلان را محافظت میکند.‏ فقیر بودم و<br />

مرا نجات داد.‏<br />

اي جان من به آرامی خود برگرد،‏ زیرا یهوه به تو<br />

احسان نموده است.‏ مزامیر<br />

زیرا که جان مرا از مرگ خلاصی دادي و چشمانم<br />

را از اشک و پایهایم را از لغزیدن.‏<br />

به حضور یهوه به سر خواهم برد،‏ در زمین زندگان.‏<br />

12 .6 ،42<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

1 ،17 پیدایش<br />

.10<br />

ایمان آوردم پس سخن گفتم.‏ من بسیار<br />

شدم.‏ رومیان<br />

همه<br />

که خود گفتم در پریشانی دروغگویند.‏ رومیان<br />

4 ،3<br />

10 ،10<br />

.11<br />

فقیر<br />

آدمیان<br />

6 ،135<br />

4 ،42<br />

19 ،2<br />

15 ،135<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

566


يجا<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

مزامیر<br />

.12<br />

یهوه را چه پس دهم،‏ براي همه احسانهایی که به<br />

من نموده است؟<br />

پیاله نجات را خواهم گرفت و نام یهوه را خواهم<br />

خواند.‏<br />

خود را به یهوه ادا خواهم کرد،‏ به حضور<br />

نذر تمامی قوم او.‏ مزامیر<br />

مرگ مقدسان یهوه در نظر وي گرانبها است.‏<br />

آه اي یهوه،‏ من بنده تو هستم!‏ من بنده تو و پسر<br />

کنیز تو هستم.‏ بندهاي مرا گشودهاي!‏<br />

تشکر نزد تو خواهم گذرانید و نام یهوه<br />

قربانی را خواهم خواند.‏ هوشع<br />

نذرهاي خود را به یهوه ادا خواهم کرد،‏ به حضور<br />

؛ یونس<br />

تمامی قوم وي،‏ مزامیر تو اي<br />

خانه یهوه،‏ در اندرون در صحن اورشلیم.‏ هلّلویاه!‏<br />

10 ،2<br />

26 ،22<br />

3 ،14<br />

14 ،50<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

117<br />

ستایش یهوه<br />

.1<br />

.2<br />

اي همه امتها یهوه را سرود ستایش بخوانید!‏ اي<br />

تمامی قبایل!‏ او را حمد گویید!‏<br />

زیرا که رحمت او بر ما عظیم است و راستی یهوه تا<br />

ابد.‏ هلّلویاه!‏ مزامیر ؛ خروج<br />

118<br />

سرود پیروزي<br />

6 ،34<br />

5 ،100<br />

.1<br />

یهوه را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او تا<br />

ابد است.‏ مزامیر<br />

اسرائیل بگویند که رحمت او تا ابد است.‏ مزامیر<br />

خاندان هارون بگویند که رحمت او تا ابد است.‏<br />

ترسندگان یهوه بگویند که رحمت او تا ابد است.‏<br />

در تنگی یاه را خواندم.‏ یاه مرا اجابت فرموده،‏ در<br />

وسیع آورد.‏ اشعیا<br />

یهوه با من است،‏ پس نخواهم ترسید.‏ انسان به من<br />

چه تواند کرد؟ مزامیر<br />

یهوه برایم از مددکاران من است.‏ پس من بر نفرت<br />

کنندگان خود آرزوي خویش را خواهم دید.‏ مزامیر<br />

به یهوه پناه بردن بهتر است از توکّل نمودن بر<br />

آدمیان مزامیر<br />

به یهوه پناه بردن بهتراست از توکّل نمودن بر<br />

امیران.‏<br />

همه امتها مرا احاطه کردند،‏ لیکن به نام یهوه<br />

ایشان را هلاك خواهم کرد.‏<br />

مرا احاطه کردند و دور مرا گرفتند،‏ لیکن به نام<br />

یهوه ایشان را هلاك خواهم کرد.‏ مزامیر<br />

مثل زنبورها مرا احاطه کردند و مثل آتش خارها<br />

خاموش شدند.‏ زیرا که به نام یهوه ایشان را هلاك<br />

خواهم کرد.‏ تثنیه<br />

بر من سخت هجوم آوردي تا بیفتم،‏ اما یهوه مرا<br />

رحم نمود.‏<br />

یهوه قوت و سرود من است و نجات من شده<br />

است.‏ خروج ؛ اشعیا<br />

آواز شادي و نجات در خیمه عادلان است.‏<br />

دست راست یهوه با شجاعت عمل میکند.‏<br />

دست راست یهوه متعال است.‏ دست راست یهوه<br />

با شجاعت عمل میکند.‏<br />

نمیمیرم بلکه زیست خواهم کرد و کارهاي یاه را<br />

ذکر خواهم نمود.‏<br />

یاه مرا به شدت تنبیه نموده،‏ لیکن مرا به مرگ<br />

نسپرده است.‏<br />

دروازه عدالت را براي من بگشایید!‏ به آنها<br />

داخل شده،‏ یاه را حمد خواهم گفت.‏ اشعیا<br />

دروازه یهوه این است.‏ عادلان بدان داخل خواهند<br />

شد.‏<br />

تو را حمد میگویم زیرا که مرا اجابت فرموده و<br />

نجات من شدهاي.‏ مزامیر<br />

سنگی را که معماران رد کردند،‏ همان سر زاویه<br />

شده است.‏<br />

این از جانب یهوه شده و در نظر ما عجیب است.‏<br />

این است روزي که یهوه ظاهر کرده است.‏ درآن<br />

وجد و شادي خواهیم نمود.‏ مکاشفه<br />

آه اي یهوه نجات ببخش!‏ آه اي یهوه سعادت عطا<br />

فرما!‏ یوحنا<br />

متبارك باد او که به نام یهوه میآید.‏ شما را از<br />

خانه یهوه برکت میدهیم.‏<br />

یهوه خدایی است که ما را روشن ساخته است.‏<br />

قربانیها را به ریسمانها بر شاخهاي قربانگاه ببندید.‏<br />

خداي من هستی تو،‏ پس تو را حمد میگویم.‏<br />

خداي من،‏ تو را متعال خواهم خواند.‏<br />

یهوه را حمد گویید زیرا که نیکوست و رحمت او<br />

تا ابد است.‏ مزامیر<br />

2 ،26<br />

11 ،17<br />

7 ،19<br />

71 ،119<br />

2 ،12<br />

44 ،1<br />

42 ،21<br />

26 .1 ،136<br />

2 ،15<br />

13 ،12<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

12 ،115<br />

9 ،54<br />

16 ،26<br />

5 ،56<br />

1 ،107<br />

12 ،108<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

567


يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

هرا<br />

يها<br />

يها<br />

.19<br />

مزامیر<br />

119<br />

.1<br />

در وصف طریق و شریعت خدا<br />

الف<br />

خوشا به حال کاملان راه که از شریعت یهوه پیروي<br />

میکنند.‏ مزامیر ؛<br />

خوشا به حال آنانی که شهادات او را حفظ میکنند<br />

و به تمامی دل او را میطلبند.‏<br />

کج نیز نمیکنند و به راه وي پیروي<br />

مینمایند.‏<br />

تو دستورات خود را امر فرمودهاي تا آنها را تماماً‏<br />

نگاه داریم.‏<br />

کاش که راههاي من مستحکم شود تا قواعد تو را<br />

حفظ کنم.‏<br />

آنگاه خجل نخواهم شد چون تمام اوامر تو را در مد<br />

نظر خود دارم.‏<br />

تو را به راستی دل حمد خواهم گفت چون<br />

داوری عدالت تو را آموخته شوم.‏<br />

قواعد تو را نگاه میدارم.‏ مرا هرگز ترك منما.‏<br />

1 ،112<br />

1 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

ب<br />

به چه چیز مرد جوان راه خود را پاك میسازد؟ به<br />

نگاه داشتنش موافق کلام تو.‏<br />

به تمامی دل تو را طلبیدم.‏ مگذار که از دستورات<br />

تو گمراه شوم.‏<br />

کلام تو را در دل خود مخفی داشتم که مبادا به<br />

تو گناه ورزم.‏<br />

اي یهوه تومتبارك هستی قواعد خود را به من<br />

بیاموز.‏<br />

به لب خود بیان کردم تمامی داوري<br />

دهان تو را.‏<br />

در راه شهادات تو شادمانم.‏<br />

چنانکه در هر قسم توانگري،‏ در دستورات تو تفکّر<br />

میکنم و به راه تو نگران خواهم بود.‏<br />

از قواعد تو لذّت میبرم،‏ پس کلام تو را فراموش<br />

نخواهم کرد.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

ج<br />

به بنده خود احسان بنما تا زنده شوم و کلام تو را<br />

حفظ نمایم.‏<br />

چشمان مرا بگشا تا از شریعت تو چیزهاي عجیب<br />

بینم.‏<br />

من در زمین غریب هستم.‏ اوامر خود را از من<br />

مخفی مدار.‏ مزامیر<br />

جان من شکسته میشود از اشتیاق داوری تو<br />

در هر وقت.‏<br />

متکبران لعنت شده را توبیخ نمودي،‏ که از اوامر<br />

تو گمراه میشوند.‏ ارمیا<br />

ننگ و رسوایی را از من بگردان،‏ زیرا که شهادات<br />

تو را حفظ کردهام.‏<br />

امیران نیز نشسته،‏ به ضد من سخن گفتند.‏ لیکن<br />

بنده تو در قواعد تو تفکّر میکند.‏ مزامیر<br />

تو نیز سعادت من و مشورت دهندگان<br />

من بودهاند.‏<br />

2 ،2<br />

3 ،11<br />

13 ،39<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24. شهادات<br />

د<br />

جان من به خاك چسبیده است.‏ مرا موافق کلام<br />

خود زنده ساز.‏<br />

راههاي خود را ذکر کردم و مرا اجابت نمودي.‏<br />

پس قواعد خویش را به من بیاموز.‏<br />

راه دستورات خود را به من بفهمان و در کارهاي<br />

عجیب تو تفکّر خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

جان من از اندوه گداخته میشود.‏ مرا موافق کلام<br />

خود برپا بدار.‏<br />

راه دروغ را از من دور کن و شریعت خود را به من<br />

عنایت فرما.‏<br />

راه راستی را اختیار کردم و داوری تو را پیش<br />

خود گذاشتم.‏<br />

به شهادات تو چسبیدم.‏ اي یهوه مرا خجل مساز.‏<br />

در راه اوامر تو دوان خواهم رفت،‏ وقتی که دل مرا<br />

وسعت دادي.‏<br />

2 ،105<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

ه<br />

اي یهوه قواعد خود را به من بیاموز.‏ پس آنها<br />

را تا به آخر نگاه خواهم داشت.‏<br />

مرا فهم بده و شریعت تو را نگاه خواهم داشت و<br />

آن را به تمامی دل خود حفظ خواهم نمود.‏<br />

مرا در راه اوامر خود پیرو گردان زیرا که در آن<br />

رغبت دارم.‏<br />

دل مرا به شهادات خود مایل گردان و نه به سوي<br />

طمع.‏<br />

چشمانم را از دیدن بطالت برگردان و در راه خود<br />

مرا زنده ساز.‏<br />

کلام خود را بر بنده خویش استوار کن،‏ که به<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

17<br />

.18<br />

568


يها<br />

یان<br />

يها<br />

یمت<br />

يها<br />

يها<br />

یکن<br />

يها<br />

.57<br />

ترس تو سپرده شده است.‏<br />

ننگ مرا که از آن میترسم از من دور کن زیرا که<br />

داوریهاي تو نیکو است<br />

هان به دستورات تو اشتیاق دارم.‏ به حسب عدالت<br />

خود مرا زنده ساز.‏<br />

مزامیر<br />

.39<br />

.40<br />

و<br />

اي یهوه رحمهاي تو به من برسد و نجات تو به<br />

حسب کلام تو.‏<br />

تا بتوانم ملامت کنندة خود را جواب دهم زیرا بر<br />

کلام تو توکّل دارم.‏ مزامیر<br />

و کلام راستی را از دهانم کاملاً‏ مگیر زیرا که به<br />

داوری تو امیدوارم.‏ ارمیا<br />

و شریعت تو را دائماً‏ نگاه خواهم داشت تا ابد،‏<br />

و به آزادي راه خواهم رفت زیرا که دستورات تو را<br />

طلبیدهام.‏<br />

و در شهادات تو به حضور پادشاهان سخن خواهم<br />

گفت و خجل نخواهم شد،‏ ؛ رومیان<br />

و از دستورات تو لذت میبرم که آنها را دوست<br />

میدارم؛<br />

و دستهاي خود را به اوامر تو که دوست میدارم<br />

بر خواهم افراشت و در قواعد تو تفکّر خواهم نمود.‏<br />

16 ،1<br />

18 ،10<br />

11 .4 ،42<br />

16 ،15<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

ز<br />

کلام خود را با بنده خویش به یاد آور که مرا بر<br />

آن امیدوار گردانیدي.‏<br />

این در مصیبتم تسلّی من است زیرا قول تو مرا<br />

زنده ساخت.‏ مزامیر<br />

متکبران مرا بسیار مسخره کردند،‏ لیکن از<br />

شریعت تو رو نگردانیدم.‏ تثنیه<br />

اي یهوه داوری تو را از قدیم به یاد آوردم و<br />

خویشتن را تسلّی دادم.‏<br />

آتشِ‏ خشم مرا در گرفته است،‏ به سبب<br />

بیخدای که شریعت تو را ترك کردهاند.‏<br />

قواعد تو سرودهاي من گردید،‏ در خانه غربت<br />

من.‏<br />

اي یهوه نام تو را در شب به یاد آوردم و شریعت<br />

تو را نگاه داشتم.‏<br />

این بهره من گردید،‏ زیرا که دستورات تو را نگاه<br />

داشتم.‏<br />

11 ،17<br />

8 ،19<br />

.49<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

.54<br />

.55<br />

.56<br />

ح<br />

یهوه نصیب من است.‏ گفتم که کلام تو را نگاه<br />

خواهم داشت.‏<br />

رضامندي تو را به تمامی دل خود طلبیدم.‏ به<br />

حسب کلام خود بر من رحم فرما.‏<br />

در راههاي خود تفکّر کردم و پای خود را به<br />

شهادات تو مایل ساختم.‏<br />

و درنگ نکردم تا اوامر تو را نگاه دارم.‏<br />

ریسمانهاي بیخدایان مرا احاطه کرد،‏ لیکن<br />

شریعت تو را فراموش نکردم.‏<br />

در نصف شب برخاستم تا تو را حمد گویم براي<br />

داوری عدالت تو.‏ مزامیر<br />

من همه ترسندگانت را رفیق هستم،‏ و آنانی را که<br />

دستورات تو را نگاه میدارند.‏<br />

اي یهوه زمین از رحمت تو پر است.‏ قواعد خود را<br />

به من بیاموز.‏<br />

مزامیر 3 ،123<br />

9 ،42<br />

مزامیر 5 ،33<br />

.58<br />

.59<br />

60. شتابیدم<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

ط<br />

با بنده خود احسان نمودي،‏ اي یهوه موافق کلام<br />

خویش.‏<br />

نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که<br />

به اوامر تو ایمان آوردم.‏<br />

قبل از آنکه مصیبت را ببینم من گمراه شدم<br />

لیکن هماکنون کلام تو را نگاه داشتم.‏<br />

تو نیکو هستی و نیکویی می قواعد خود را به<br />

من بیاموز.‏<br />

متکبران بر من دروغ بستند.‏ و اما من به تمامی<br />

دل دستورات تو را نگاه داشتم.‏<br />

دل ایشان مثل پیه پروار است.‏ و اما من در<br />

شریعت تو لذت میبرم.‏<br />

مرا نیکو است که مصیبت را دیدم،‏ تا قواعد تو را<br />

بیاموزم.‏<br />

72. شریعت دهان تو براي من بهتر است از هزاران<br />

طلا و نقره.‏ مزامیر<br />

.<br />

11 ،19<br />

.65<br />

66. خردمندي<br />

.67<br />

.68<br />

.69<br />

.70<br />

.71<br />

ي<br />

دستهاي تو مرا ساخته و آفریده است.‏ مرا فهیم<br />

گردان تا اوامر تو را بیاموزم.‏ ایوب<br />

ترسندگان تو چون مرا بینند شادمان گردند زیرا<br />

به کلام تو امیدوار هستم.‏<br />

اي یهوه دانستهام که داوری تو عدل است،‏ و بر<br />

حقّ‏ مرا مصیبت دادهاي.‏<br />

پس رحمت تو براي تسلّی من بشود،‏ موافق کلام<br />

8 ،10<br />

.73<br />

.74<br />

.75<br />

.76<br />

569


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

تو با بنده خویش.‏<br />

رحمت تو به من برسد تا زنده شوم زیرا که<br />

شریعت تو لذت من است.‏<br />

متکبران خجل شوند زیرا به دروغ مرا اذیت<br />

رسانیدند.‏ و اما من در دستورات تو تفکّر میکنم.‏<br />

ترسندگان تو به من رجوع کنند و آنانی که<br />

شهادات تو را میدانند.‏<br />

دل من در قواعد تو کامل شود،‏ تا خجل نشوم.‏<br />

مزامیر<br />

.77<br />

.78<br />

.79<br />

.80<br />

23 ،18 مزامیر<br />

ك<br />

جان من براي نجات تو کاهیده میشود.‏ لیکن به<br />

کلام تو امیدوار هستم.‏ پیدایش<br />

چشمان منبراي کلام تو تار گردیده است و<br />

میگویم کی مرا تسلّی خواهی داد.‏<br />

زیرا که مثل مشک در دود گردیدهام.‏ لیکن قواعد<br />

تو را فراموش نکردهام.‏<br />

چند است روزهاي بنده تو؟ و کی بر جفا<br />

کنندگانم داوري خواهی نمود؟ مکاشفه<br />

متکبران براي من حفرهها زدند زیرا که موافق<br />

شریعت تو نیستند.‏<br />

تمامی اوامر تو امین است.‏ بر من ناحق جفا<br />

کردند.‏ پ س مرا یاري فرما.‏ یوحنا<br />

نزدیک بود که مرا از زمین نابود سازند.‏ اما من<br />

دستورات تو را ترك نکردم.‏<br />

به حسب رحمت خود مرا زنده ساز تا شهادات<br />

دهان تو را نگاه دارم.‏<br />

10 ،6<br />

18 ،49<br />

17 ،17<br />

.81<br />

.82<br />

.83<br />

.84<br />

.85<br />

.86<br />

.87<br />

.88<br />

ل<br />

.89<br />

اشعیا<br />

اي<br />

8 ،40<br />

.90<br />

تو تا کلام یهوه<br />

12 ،89<br />

.91<br />

.92<br />

ابد<br />

در آسمانها پایدار است.‏<br />

امانت تو نسلاً‏ بعد نسل است.‏ زمین را آفریدهاي و<br />

پایدار میماند.‏ مزامیر<br />

براي داوری تو تا امروز ایستادهاند زیرا که همه<br />

بنده تو هستند.‏<br />

اگر شریعت تو لذت من نمیبود،‏ هرآینه در<br />

بدبختی خود هلاك میشدم.‏ ارمیا<br />

دستورات تو را تا به ابد فراموش نخواهم کرد زیرا<br />

به آنها مرا زنده ساختهاي.‏<br />

من از آن تو هستم مرا نجات ده زیرا که دستورات<br />

تو را طلبیدم.‏<br />

95. شریران براي من انتظار کشیدند تا مرا هلاك<br />

کنند.‏ لیکن در شهادات تو تأمل میکنم.‏<br />

براي هر کمالی انتهایی دیدم،‏ لیکن<br />

بینهایت وسیع است.‏<br />

32 ،37 مزامیر<br />

.96<br />

تو حکم<br />

م<br />

97. شریعت تو را چقدر دوست میدارم؛ تمامی روز<br />

تفکّر من است.‏ مزامیر<br />

اوامر تو مرا از دشمنانم حکیمتر ساخته است زیرا<br />

که همیشه نزد من میباشد.‏ تثنیه<br />

از همه معلمان خود فهیم تر شدم زیرا که<br />

شهادات تو تفکّر من است.‏<br />

از بزرگان خردمندتر شدم زیرا که دستورات تو<br />

را نگاه داشتم.‏<br />

پای خود را از هر راه بد نگاه داشتم تا آن که<br />

کلام تو را حفظ کنم.‏<br />

از داوری تو رو برنگردانیدم،‏ زیرا که تو مرا<br />

تعلیم دادي.‏<br />

کلام تو به کام من چه شیرین است و به دهانم<br />

از عسل شیرینتر.‏ مزامیر<br />

از دستورات تو شعور را تحصیل کردم.‏ بنابراین<br />

هر راه دروغ را ناپاك میدارم.‏<br />

8 ،4<br />

11 ،19<br />

2 ،1<br />

.98<br />

.99<br />

.100<br />

.101<br />

.102<br />

.103<br />

.104<br />

ن<br />

کلام تو براي پای من چراغ،‏ و براي راههاي<br />

من نور است.‏ امثال<br />

قسم خوردم و آن را وفا خواهم نمود که<br />

داوری عدالت تو را نگاه خواهم داشت.‏<br />

بسیار خوار شدهام.‏ اي یهوه،‏ موافق کلام خود<br />

مرا زنده ساز!‏<br />

اي.‏ یهوه قربانیهاي داوطلبانه دهان مرا منظور<br />

فرما و داوری خود را به من بیاموز.‏ مزامیر<br />

من همیشه در کف من است،‏ لیکن<br />

شریعت تو را فراموش نمیکنم.‏ داوران<br />

بی.‏ خدایان براي من دام گذاشتهاند،‏ اما از<br />

دستورات تو گمراه نشدم.‏ مزامیر ؛<br />

تو را تا به ابد میراث خود ساختهام زیرا<br />

که آنها شادمانی دل من است.‏<br />

دل خود را براي بجا آوردن قواعد تو مایل<br />

ساختم،‏ تا ابد و تا نهایت.‏<br />

15 ،19<br />

3 ،12<br />

4 ،142<br />

6 ،140<br />

23 ،6<br />

.105<br />

.106<br />

.107<br />

108<br />

109. جان<br />

110<br />

111. شهادات<br />

.112<br />

س<br />

113. مردمانِ‏ دو رو را<br />

ناپاك<br />

داشتهام،‏ لیکن<br />

شریعت<br />

16 ،15<br />

.93<br />

.94<br />

570


يها<br />

یکن<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

تو را دوست میدارم.‏ مزامیر<br />

پناه و سپر من تو هستی.‏ به کلام تو انتظار<br />

میکشم.‏<br />

اي.‏ بدکاران،‏ از من دور شوید!‏ و اوامر خداي<br />

خویش را نگاه خواهم داشت.‏<br />

مرا به حسب کلامخود تأیید کن تا زنده شوم و<br />

از امید خود خجل نگردم.‏ مزامیر<br />

مرا تقویت کن تا رستگار گردم و بر قواعد تو<br />

دائماً‏ نظر نمایم.‏ رومیان<br />

همهکسانی را که از قواعد تو گمراه شدهاند،‏<br />

حقیر شمردهاي زیرا که مکر ایشان دروغ است.‏<br />

همه شریران زمین را مثل تفاله هلاك می<br />

بنابراین شهادات تو را دوست میدارم.‏<br />

موي بدن من از ترس تو برخاسته است و از<br />

داوری تو ترسیدم.‏<br />

مزامیر<br />

.<br />

2 ،25<br />

7 ،31<br />

22 ،7<br />

.114<br />

115<br />

.116<br />

.117<br />

.118<br />

.119<br />

.120<br />

ع<br />

داد و عدالت را به جا آوردم.‏ مرا به ظلمکنندگانم<br />

تسلیم منما.‏ دوم سموئیل<br />

براي سعادت بنده خود ضامن شو تا متکبران بر<br />

من ظلم نکنند.‏<br />

براي نجات تو تار شده است و براي<br />

کلام عدالت تو.‏<br />

با بنده خویش موافق رحمانیتت عمل نما و<br />

قواعد خود را به من بیاموز.‏<br />

من بنده تو هستم.‏ مرا فهیم گردان تا شهادات<br />

تو را دانسته باشم.‏<br />

وقت است که یهوه عمل کند زیرا که شریعت تو<br />

را باطل نمودهاند.‏<br />

بنابراین،‏ اوامر تو را دوست میدارم،‏ زیادتر از<br />

طلا و زر خالص.‏<br />

بنابراین،‏ همۀ دستورات تو را در هر چیزْ‏ راست<br />

میدانم،‏ و هر راه دروغ را ناپاك میدارم.‏ مزامیر<br />

5 ،26<br />

15 ،8<br />

.121<br />

.122<br />

123. چشمانم<br />

.124<br />

.125<br />

.126<br />

.127<br />

.128<br />

ف<br />

تو عجیب است.‏ ازین سبب جان من<br />

آنها را نگاه میدارد.‏<br />

کشف کلام تو نور میبخشد و ساده دلان را<br />

فهیم میگرداند.‏ مزامیر<br />

دهان خود را نیکو باز کرده،‏ نفس زدم زیرا که<br />

مشتاق دستورات تو بودم.‏<br />

بر من نظر کن و کَرَم فرما،‏ برحسب عادت تو به<br />

آنانی که نام تو را دوست میدارند.‏<br />

قدم مرا در کلامخودت پایدار ساز،‏ تا هیچ<br />

بدي بر من تسلط نیابد.‏<br />

مرا از ظلم انسان خلاصی ده،‏ تا دستورات تو را<br />

نگاه دارم.‏<br />

خود را بر بنده خود روشن ساز،‏ و قواعد<br />

خود را به من بیاموز.‏ اعداد<br />

نهرهاي آب از چشمانم جاري است زیرا که<br />

شریعت تو را نگاه نمیدارند.‏<br />

25 ،6<br />

27 ،9<br />

.133<br />

.134<br />

.135<br />

.136<br />

ص<br />

اي.‏ یهوه تو عادل هستی و داوری تو راست<br />

است.‏ خروج<br />

خود را به راستی امر فرمودي و به<br />

صداقت بی نهایت.‏<br />

غیرت من مرا هلاك کرده است زیرا که دشمنان<br />

من کلام تو را فراموش کردهاند.‏ مزامیر<br />

کلام تو بینهایت شفاف است و بنده تو آن را<br />

دوست میدارد.‏<br />

من کوچک و حقیر هستم،‏ اما دستورات تو را<br />

فراموش نکردم.‏<br />

عدالت تو عدل است تا ابد و شریعت تو راست<br />

است.‏<br />

ترس و فشار مرا در گرفته است،‏ اما اوامر تو<br />

لذت من است.‏<br />

تو عادل است تا ابد.‏ مرا فهیم گردان تا<br />

زنده شوم.‏<br />

10 ،69<br />

137<br />

138. شهادات<br />

.139<br />

.140<br />

.141<br />

.142<br />

.143<br />

144. شهادات<br />

ق<br />

به تمامی دل خواندهام.‏ اي یهوه مرا جواب ده تا<br />

قواعد تو را نگاه دارم!‏<br />

تو را خواندهام،‏ پس مرا نجات ده.‏ و شهادات تو<br />

را نگاه خواهم داشت.‏<br />

بر طلوع آفتاب سبقت جسته،‏ التماس کردم،‏ و<br />

کلام تو را انتظار کشیدم.‏<br />

بر پاسهاي شب سبقت جست،‏ تا در<br />

کلام تو تفکّر بنمایم.‏<br />

به حسب رحمت خود صداي مرا بشنو.‏ اي یهوه<br />

موافق داوری خود مرا زنده ساز.‏<br />

آنانی که در پی شرارت میروند،‏ نزدیک میآیند،‏<br />

و از شریعت تو دورمیباشند.‏<br />

اي.‏ یهوه تو نزدیک هستی و همه اوامر تو راست<br />

.145<br />

.146<br />

.147<br />

148. چشمانم<br />

.149<br />

.150<br />

151<br />

8 ،19<br />

129. شهادات<br />

.130<br />

.131<br />

.132<br />

571


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يوا<br />

يها<br />

يها<br />

.169<br />

است.‏<br />

تو را از زمان پیش دانستهام که آنها را<br />

بنیان کردهاي تا ابد.‏<br />

مزامیر<br />

152. شهادات<br />

ر<br />

بر فقر من نظر کن و مرا خلاصی ده زیرا که<br />

شریعت تو را فراموش نکردهام.‏<br />

در دعواي من دادرسی فرموده،‏ مرا نجات ده و<br />

به حسب کلام خویش مرا زنده ساز.‏<br />

نجات از بیخدایان دور است زیرا که قواعد تو را<br />

نمیطلبند.‏<br />

اي یهوه،‏ رحمت تو بسیار است.‏ به حسب<br />

داوری خود مرا زنده ساز.‏ مراثی<br />

و دشمنانِ‏ من بسیارند.‏ اما از<br />

شهادات تو رو برنگردانیدم.‏<br />

خی.‏ انتکاران را دیدم و ناپاك داشتم زیرا کلام تو<br />

را نگاه نمیدارند.‏<br />

ببین که دستورات تو را دوست میدارم.‏ اي<br />

یهوه،‏ به حسب رحمت خود مرا زنده ساز!‏<br />

جمله کلام تو راستی است و تمامی داوري<br />

عدالت تو تا ابد است.‏ یوحنا<br />

ارمیا 22 ،3<br />

مزامیر 2 ،3<br />

17 ،17<br />

.153<br />

.154<br />

.155<br />

.156<br />

157. جفاکنندگان<br />

158<br />

.159<br />

.160<br />

ش<br />

امیران بیجهت بر من جفا کردند.‏ اما دل من از<br />

کلام تو ترسان است.‏ اشعیا<br />

من در کلام تو شادمان هستم،‏ مثل کسی که<br />

غنیمت فراوان پیدا نموده باشد.‏<br />

از دروغ کراهت و نفرت دارم.‏ اما شریعت تو را<br />

دوست میدارم.‏<br />

هر روز تو را هفت مرتبه سرود ستایش<br />

میخوانم،‏ براي داوری عدالت تو.‏<br />

آنانی را که شریعت تو را دوست میدارند،‏ صلح<br />

عظیم است و هیچ چیز باعث لغزش ایشان نخواهد<br />

شد.‏<br />

اي یهوه،‏ براي نجات تو امیدوار هستم و اوامر تو<br />

را بجا میآورم.‏ پیدایش<br />

جان من شهادات تو را نگاه داشته است و آنها را<br />

بینهایت دوست میدارم.‏<br />

دستورات و اوامر تو را نگاه داشتهام زیرا که تمام<br />

راه من در مد نظر تو است.‏ مزامیر<br />

22 ،18<br />

2 ،66<br />

18 ،49<br />

.161<br />

.162<br />

.163<br />

.164<br />

.165<br />

.166<br />

.167<br />

.168<br />

ت<br />

اي یهوه،‏ فریاد من به حضور تو برسد.‏ به حسب<br />

کلام خود مرا فهیم گردان.‏<br />

تقاضاي من به حضور تو برسد.‏ به حسب کلام<br />

خود مرا خلاصی ده.‏<br />

لبهاي من حمد تو را جاري کند زیرا قواعد خود<br />

را به من آموختهاي.‏<br />

زبان من کلام تو را بسراید زیرا که تمام اوامر تو<br />

عدل است.‏ امثال<br />

دست تو براي یاري من بشود زیرا که دستورات<br />

تو را برگزیدهام.‏<br />

اي.‏ یهوه براي نجات تو مشتاق بودهام و شریعت<br />

تو سعادت من است.‏<br />

من زنده شود تا تو را سرود ستایش بخواند<br />

و داوری تو معاون من باشد.‏<br />

مثل گوسفند گم شده،‏ آواره گشتم.‏ بنده خود را<br />

طلب نما،‏ زیرا که اوامر تو را فراموش نکردم.‏<br />

اشعیا 6 ،53<br />

22 ،6<br />

.170<br />

.171<br />

.172<br />

.173<br />

174<br />

175. جان<br />

.176<br />

120<br />

دعا در تنگی<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

سرود درجات<br />

نزد یهوه در تنگی خود فریاد کردم و مرا اجابت<br />

فرمود.‏<br />

اي سرور جان مرا خلاصی ده از لب دروغ و از زبان<br />

حیلهگر.‏<br />

چه چیز به تو داده شود و چه چیز بر تو افزوده<br />

گردد،‏ اي زبان حیلهگر؟<br />

تیرهاي تیز قدرتمندان با جرقههاي آتش!‏<br />

بر من که در ماشک غریبم و در خیمه<br />

قیدار ساکن شدهام.‏ غزل غزلها<br />

طولانی شد سکونت جان من با کسی که صلح<br />

را دشمن میدارد!‏ اشعیا<br />

من از اهل صلح هستم،‏ لیکن چون سخن میگویم،‏<br />

ایشان آماده جنگ میباشند.‏<br />

5 ،1<br />

22 ،48<br />

.4<br />

.5<br />

6. چه<br />

.7<br />

121<br />

اعانت آسمانی<br />

.1<br />

سرود درجات<br />

چشمان خود را به سوي کوهها برمیافرازم،‏ یاري<br />

من از کجا میآید؟<br />

مزامیر 1 ،123<br />

572


یعن<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يپا<br />

يها<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

مزامیر<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

یاري من از جانب یهوه است،‏ که آسمان و زمین را<br />

آفرید.‏<br />

او نخواهد گذاشت که تو لغزش خورد.‏ او که<br />

حافظ توست نخواهد خوابید.‏<br />

اینک او که حافظ اسرائیل است،‏ نمیخوابد و به<br />

خواب نمیرود.‏ ایوب<br />

یهوه حافظ تو میباشد.‏ یهوه به دست راستت سایه<br />

تو است.‏<br />

آفتاب در روز به تو اذّیت نخواهد رسانید و نه<br />

ماهتاب در شب.‏<br />

یهوه تو را از هر بدي نگاه میدارد.‏ او جان تو را<br />

حفظ خواهد کرد.‏<br />

یهوه خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت،‏ از<br />

هماکنون و تا ابد.‏<br />

20 ،7<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

122<br />

در وصف اورشلیم<br />

سرود درجات از داود<br />

میشدم چون به من میگفتند:‏ به خانه<br />

یهوه برویم.‏<br />

پای ما خواهد ایستاد،‏ به اندرون دروازه تو،‏<br />

اي اورشلیم!‏<br />

اي اورشلیم که بنا شدهاي مثل شهري که تماماً‏ با<br />

هم پیوسته باشد،‏ دوم تواریخ<br />

قبایل به آنجا کوچ میکنند،‏ قبایل یهوه،‏ شهادتی<br />

براي اسرائیل،‏ تا نام یهوه را ستایش کنند.‏<br />

زیرا که در آنجا صندلی داوري بر پا شده است،‏<br />

ی صندلی خاندان داود.‏<br />

براي سلامتی اورشلیم دعا کنید.‏ آنانیکه تو را<br />

دوست میدارند،‏ خجسته حال خواهند شد.‏ زکریا<br />

در باره تو باشد،‏ و آرامش در قصرهاي تو.‏<br />

به خاطر برادران و یاران خویش،‏ میگویم که صلح<br />

بر تو باد.‏<br />

به خاطرخانه یهوه خداي ما،‏ سعادت تو را خواهم<br />

طلبید.‏<br />

7 ،4<br />

6 ،6<br />

1. شادمان<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. صلح<br />

.8<br />

.9<br />

123<br />

طلب کَرَم<br />

سرود درجات<br />

به سوي تو چشمان خود را برمیافرازم،‏ اي که بر<br />

آسمانها نشستهاي!‏<br />

اینک مثل چشمان غلامان به سوي آقایان خود،‏ و<br />

مثل چشمان کنیزي به سوي خاتون خویش،‏ همچنان<br />

چشمان ما به سوي یهوه خداي ماست تا بر ما کرم<br />

بفرماید.‏<br />

اي یهوه بر ما کرم فرما،‏ بر ما کرم فرما زیرا چه<br />

بسیار از اهانت پر شدهایم.‏<br />

چه بسیار جان ما پر شده است،‏ از مسخره کردن<br />

بی خیالان و اهانت متکبران.‏<br />

124<br />

اعانت از جانب خدا<br />

سرود درجات از داود<br />

اگر یهوه با ما نمیبود،‏ اسرائیل هماکنون بگوید؛<br />

اگر یهوه با ما نمیبود،‏ وقتیکه آدمیان با ما مقاومت<br />

نمودند،‏<br />

آنگاه هر آینه ما را زنده فرو میبردند،‏ چون خشم<br />

ایشان بر ما افروخته بود.‏<br />

آنگاه آبها ما را غرق میکرد و نهرها بر جان ما<br />

میگذشت.‏<br />

آنگاه آبهاي پر زور،‏ از جان ما میگذشت.‏<br />

متبارك باد یهوه که ما را شکار براي دندانهاي<br />

ایشان نساخت.‏<br />

جان ما مثل مرغ از دام صیادان خلاص شد.‏ دام<br />

گسسته شد و ما خلاصی یافتیم.‏ امثال<br />

اعانت ما به نام یهوه است،‏ که آسمان و زمین را<br />

آفرید.‏ مزامیر<br />

5 ،6<br />

2 ،121<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

125<br />

متوکلان خدا جنبش نخواهند خورد<br />

.1<br />

سرود درجات<br />

آنانی که بر یهوه توکّل دارند،‏ مثل کوه صهیوناند<br />

که جنبش نمیخورد و پایدار است تا ابد.‏ مزامیر<br />

کوهها گرداگرد اورشلیم است؛ و یهوه گرداگرد قوم<br />

خود،‏ از هماکنون و تا ابد است.‏ مزامیر<br />

زیرا که عصاي شریران بر نصیب عادلان قرار<br />

نخواهد گرفت،‏ مبادا عادلان دست خود را به گناه دراز<br />

کنند.‏<br />

8 ،21<br />

8 ،34<br />

.2<br />

.3<br />

573


یمت<br />

يها<br />

مزامیر<br />

.4<br />

اي یهوه به صالحان احسان فرما و به آنانی که<br />

راست دل میباشند.‏ مزامیر<br />

و اما آنانی که به راههاي کج خود مایل میباشند،‏<br />

یهوه ایشان را با بدکاران رهبري خواهد نمود.‏ صلح بر<br />

اسرائیل باد.‏ غلاطیان<br />

4 ،112<br />

16 ،6<br />

.5<br />

126<br />

بازآوردن اسیران صهیون<br />

.1<br />

سرود درجات<br />

چون یهوه اسیران صهیون را باز آورد،‏ مثل خواب<br />

بینندگان شدیم.‏ مزامیر<br />

آنگاه دهان ما از خنده پر شد و زبان ما از شادي.‏<br />

آنگاه در میان امتها گفتند که یهوه با ایشان کارهاي<br />

عظیم کرده است.‏<br />

یهوه براي ما کارهاي عظیم کرده است که از آنها<br />

شادمان هستیم.‏ لوقا<br />

اي یهوه اسیران ما را باز آور،‏ مثل نهرها در جنوب.‏<br />

آنانی که با اشکها میکارند،‏ با شادي درو خواهند<br />

نمود.‏<br />

آنکه با گریه بیرون میرود و تخم براي زراعت<br />

میبرد،‏ هر آینه با شادي خواهد برگشت و بافه<br />

خویش را خواهد آورد.‏<br />

7 ،14<br />

49 ،1<br />

4 ،5<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

127<br />

اعتماد بر خدا<br />

.1<br />

.2<br />

سرود درجات از سلیمان<br />

اگر یهوه خانه را بنا نکند،‏ بنا کنندگانش زحمت<br />

بیفایده میکشند.‏ اگر یهوه شهر را پاسبانی نکند،‏<br />

پاسبانان بیفایده پاسبانی میکنند.‏<br />

بیفایده است که شما صبح زود برمیخیزید و شب<br />

دیر میخوابید و نان مشقّت را میخورید.‏ همچنان<br />

محبوبان خویش را خواب میبخشد.‏ حزقیال<br />

اینک پسرانْ‏ میراث از جانب یهوه میباشند و ثمره<br />

رحم،‏ مزدي از اوست.‏<br />

مثل تیرها در دست مرد زور آور،‏ همچنان هستند<br />

پسران جوانی.‏<br />

خوشابحال کسی که تیردان خود را از ایشان پر<br />

کرده است.‏ خجل نخواهند شد بلکه با دشمنان،‏ در<br />

دروازه سخن گویند.‏<br />

128<br />

خوشابحال ترسندگان خدا<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

سرود درجات<br />

خوشابحال هر که از یهوه میترسد و از روشهاي او<br />

پیروي میکند.‏<br />

عمل دستهاي خود را خواهی خورد.‏ خوشابحال تو<br />

و سعادت با تو خواهد بود.‏<br />

زن تو مثل مو بارآور به اطراف خانه تو خواهد بود و<br />

پسرانت مثل نهالهاي زیتون،‏ گرداگرد سفرة تو.‏<br />

اینک همچنین مبارك خواهد بود کسی که از سرور<br />

میترسد.‏<br />

یهوه تو را از صهیون برکت خواهد داد،‏ و در تمام<br />

ایام عمرت سعادت اورشلیم را خواهی دید.‏<br />

پسرانِ‏ پسران خود را خواهی دید.‏ صلح بر اسرائیل<br />

باد.‏ مزامیر<br />

5 ،125<br />

129<br />

رهایی از شریران<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

سرود درجات<br />

چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند.‏ اسرائیل<br />

هماکنون بگویند:‏<br />

چه بسیار از طفولیتم مرا اذیت رسانیدند.‏ اما بر من<br />

غالب نیامدند.‏<br />

شی.‏ ار کنندگان بر پشت من شیار کردند،‏ و شیارهاي<br />

خود را دراز نمودند.‏ مزامیر ؛<br />

اما یهوه عادل است و بندهاي بیخدایان را<br />

گسیخت.‏<br />

خجل و برگردانیده شوند همه کسانی که از صهیون<br />

نفرت دارند.‏ مزامیر<br />

مثل گیاه بر پشت بامها باشند،‏ که پیش از آن که<br />

آن را بچینند میخشکد.‏<br />

که دروکننده دست خود را از آن پر نمیکند و نه<br />

دسته بند آغوش خود را.‏<br />

و راهگذران نمیگویند برکت یهوه بر شما باد.‏ شما<br />

را به نام یهوه مبارك میخوانی<br />

23 ،51<br />

6 ،50<br />

11 ،6<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

130<br />

انتظار براي خدا<br />

19 ،12<br />

پیدایش 5 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

574


یبل<br />

يها<br />

یعن<br />

يها<br />

نشا<br />

سرود درجات<br />

اي یهوه از عمقها نزد تو فریاد برآوردم.‏<br />

اي یهوه!‏ صداي مرا بشنو و گوشهاي تو به ناله<br />

من ملتفت شود.‏ مزامیر ؛<br />

اي یاه،‏ اگر گناهان را به نظر آوري،‏ کیست اي یهوه<br />

که به حضور تو بایستد؟<br />

لیکن بخشش نزد توست تا از تو بترسند.‏ اشعیا<br />

منتظر یهوه هستم.‏ جان من منتظر است و به کلام<br />

او امیدوارم.‏ مزامیر<br />

من منتظر سرور است،‏ زیاده از منتظران صبح؛<br />

زیاده از منتظران صبح.‏<br />

اسرائیل براي یهوه امیدوار باشند زیرا که رحمت<br />

نزد یهوه است و نزد اوست نجات فراوان.‏<br />

و او اسرائیل را نجات خواهد داد،‏ از همه گناهان<br />

وي.‏ ارمیا<br />

مزامیر<br />

7 ،55<br />

2 ،102<br />

2 ،5<br />

14 ،27<br />

11 ،31<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. جان<br />

.7<br />

.8<br />

131<br />

فروتنی در مقابل خدا<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

سرود درجات از داود<br />

اي یهوه،‏ دل من متکبر نیست و نه چشمانم<br />

برافراشته و خویشتن را به کارهاي بزرگ مشغول<br />

نساختم،‏ و نه به کارهایی که از عقل من بعید است.‏<br />

بلکه جان خود را آرام و ساکت ساختم،‏ مثل بچهاي<br />

از شیر باز داشته شده،‏ نزد مادر خود.‏ جانم در من بود،‏<br />

مثل بچه از شیر بازداشته شده.‏<br />

اسرائیل بر یهوه امیدوار باشند،‏ از هماکنون و تا ابد.‏<br />

132<br />

در وصف معبد<br />

سرود درجات<br />

اي یهوه براي داود به یاد آور،‏ همه دردهاي او را.‏<br />

چگونه براي یهوه قسم خورد و براي قادر مطلق<br />

یعقوب نذر نمود<br />

که به خیمۀ خانه خود هرگز داخل نخواهم شد،‏ و<br />

بر بستر تختخواب خود برنخواهم آمد،‏<br />

خواب به چشمان خود نخواهم داد و نه پلکی به<br />

مژگان خویش،‏ امثال<br />

تا مکانی براي یهوه پیدا کنم و مسکنی براي قادر<br />

مطلق یعقوب.‏ اعمال رسولان<br />

ک.‏ این ذکر آن را در افراته شنیدیم و آن را در<br />

صحراي یعاریم یافتیم.‏<br />

به مسکن او داخل شویم و نزد قدمگاه وي<br />

پرستش نماییم.‏ مزامیر ؛<br />

اي سرور به آرامگاه خود برخیز و بیا،‏ تو و صندوق<br />

قوت تو.‏ اعداد<br />

کاهنانِ‏ تو به عدالت ملبس شوند و مقّدسانت شادي<br />

نمایند.‏ مزامیر<br />

به خاطر بنده خود داود،‏ روي مسح شده خود را<br />

برمگردان.‏<br />

یهوه براي داود به راستی قسم خورد و از آن<br />

برنخواهد گشت که از ثمره بدن تو بر تخت تو<br />

خواهم گذاشت.‏ مزامیر<br />

اگر پسران تو عهد مرا نگاه دارند و شهاداتم را<br />

که بدیشان میآموزم،‏ پسران ای نیز بر تخت تو تا<br />

به ابد خواهند نشست.‏<br />

زیرا که یهوه صهیون را برگزیده است و آن را براي<br />

سکونت خویش مناسب دانست.‏<br />

این است آرامگاه من تا ابد.‏ اینجا ساکن خواهم<br />

بود زیرا در این رغبت دارم.‏<br />

آذوقه آن را هرآینه برکت خواهم داد و فقیرانش<br />

را به نان سیر خواهم ساخت،‏<br />

و کاهنانش را به نجات ملبس خواهم ساخت و<br />

مقدسانش هرآینه شادي خواهند نمود.‏<br />

در آنجا شاخ داود را خواهم رویانید و چراغی براي<br />

مسح شده خود آماده خواهم ساخت.‏ لوقا ؛ مزامیر<br />

دشمنان او را به خجالت ملبس خواهم ساخت و<br />

تاج او بر وي شکوفه خواهد آورد.‏ مزامیر<br />

9 ،112<br />

69 ،1<br />

26 ،35<br />

46 ،7<br />

5 ،99<br />

6 ،95<br />

4 ،89<br />

35 ،10<br />

11 ،32<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

133<br />

در وصف یکدلی<br />

.1<br />

سرود درجات از داود<br />

اینک چه خوش و چه دلپسند است که برادران به<br />

یکدلی با هم ساکن شوند.‏ رومیان<br />

مثل روغنِ‏ نیکو بر سر است که به ریش فرود<br />

میآید،‏ ی به ریش هارون که به دامن ردایش فرود<br />

میآید.‏ خروج<br />

و مثل شبنم حرمون است که بر کوههاي صهیون<br />

فرود میآید.‏ زیرا که در آنجا یهوه برکت خود را<br />

5 ،15<br />

7 ،29<br />

.2<br />

.3<br />

4 ،6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

575


يها<br />

ی حی تعن<br />

یعن<br />

يها<br />

يلاو<br />

.13<br />

فرموده است ی<br />

134<br />

تمجید خدا<br />

را تا ابد.‏ ا<br />

سرود درجات<br />

ببین،‏ یهوه را متبارك خوانید،‏ اي همه<br />

بندگان یهوه که شبانگاه در خانه یهوه میایستید!‏<br />

دستهاي خود را به محل مقدس برافرازید،‏ ویهوه را<br />

متبارك خوانید.‏<br />

یهوه که آسمان و زمین را آفرید،‏ تو را از صهیون<br />

برکت خواهد داد.‏<br />

مزامیر<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

135<br />

سرودستایش سرور<br />

.<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

هلّلویاه،‏ نام یهوه را سرودستایش بخوانید!‏ اي<br />

بندگان یهوه سرودستایش بخوانید!‏<br />

اي شما که در خانه یهوه میایستید،‏ در صحن<br />

خانه خداي ما.‏<br />

هلّلویاه،‏ زیرا یهوه نیکو است!‏ نام او را بسرایید زیرا<br />

که دلپسند است.‏<br />

زیرا که یهوه یعقوب را براي خود برگزید،‏ و اسرائیل<br />

را به جهت ملک خاصِّ‏ خویش.‏<br />

زیرا میدانم که یهوه بزرگ است و یهوه ما برتر<br />

است از همه خدایان خروج ؛ مزامیر ؛<br />

هر آنچه یهوه خواست آن را کرد،‏ در آسمان و در<br />

زمین و در دریا و در همه عمقها.‏ لوقا<br />

ابرها را از انتهاي زمین برمیآورد و برقها را براي<br />

باران میسازد و بادها را از مخزنهاي خویش بیرون<br />

میآورد.‏ ارمیا<br />

که نخستزادگان مصر را کشت،‏ هم از انسان هم از<br />

حیوانات.‏ خروج<br />

آیات و معجزات را در وسط تو اي مصر فرستاد،‏ بر<br />

فرعون و بر همه بندگان وي.‏<br />

که امت بسیار را زد و پادشاهان عظیم را<br />

کشت.‏ مزامیر<br />

سی.‏ حون پادشاه اموریان و عوج پادشاه باشان و<br />

همه ممالک کنعان را.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

و زمین ایشان را به میراث داد،‏ ی به میراث<br />

قوم خود اسرائیل.‏ یوشع ؛<br />

اي یهوه،‏ نام توست تا ابد؛ و اي یهوه،‏ یادگاري<br />

توست تا همه طبقات.‏ مزامیر<br />

زیرا یهوه قوم خود را داوري خواهد نمود و بر<br />

بندگان خویش شفقت خواهد فرمود.‏<br />

بتهاي امتها طلا و نقره میباشند،‏ عمل دستهاي<br />

انسان.‏ مزامیر<br />

دهنها دارند و سخن نمیگویند؛ چشمان دارند و<br />

نمیبینند؛<br />

گوشها دارند و نمیشنوند بلکه در دهان ایشان<br />

هیچ نَفَس نیست.‏<br />

آنها مثل آنها میباشند و هرکه بر آنها<br />

توکّل دارد.‏ اشعیا<br />

اي خاندان اسرائیل،‏ یهوه را متبارك خوانید.‏ اي<br />

خاندان هارون،‏ یهوه را متبارك خوانید.‏<br />

اي خاندان یهوه را متبارك خوانید.‏ اي<br />

ترسندگان یهوه،‏ یهوه را متبارك خوانید.‏<br />

یهوه از صهیون متبارك باد،‏ که در اورشلیم ساکن<br />

است ‏.هلّلویاه.‏<br />

13 ،102<br />

،<br />

17 ،42<br />

4 ،115<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18. سازندگان<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

136<br />

سرود سپاسگزاري<br />

.1<br />

یهوه را حمد گویید زیرا که نیکو است و رحمت او<br />

تا ابد است.‏ مزامیر<br />

خداي خدایان را حمد گویید،‏ زیرا که رحمت او تا<br />

ابد است.‏<br />

3. سرور سروران را حمد گویید،‏ زیرا که رحمت او تا<br />

ابد است.‏<br />

او را که تنها کارهاي عجیب عظیم میکند،‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏ مزامیر<br />

او را که آسمانها را به حکمت آفرید،‏ زیرا که رحمت<br />

او تا ابد است.‏ پیدایش<br />

او را که زمین را بر آبها گسترانید،‏ زیرا که رحمت او<br />

تا ابد است.‏ پیدایش<br />

او را که نورهاي بزرگ آفرید زیرا که رحمت او تا<br />

ابد است.‏ پیدایش<br />

آفتاب را براي سلطنت روز،‏ زیرا که رحمت او تا ابد<br />

است.‏ مزامیر<br />

ماه و ستارگان را براي سلطنت شب،‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏<br />

که مصر را در نخستزادگانش زد،‏ زیرا که<br />

18 ،72<br />

6 ،1<br />

1 ،106<br />

9 .7 .1 ،1<br />

14 ،1<br />

16 ،74<br />

.2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

7 ،89<br />

19 ،136<br />

8 ،86<br />

37 ،1<br />

11 ،15<br />

24 .21 ،21<br />

6 ،12<br />

23 ،11<br />

13 ،10<br />

29 ،12<br />

18 ،136<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

576


یعن<br />

يها<br />

.3<br />

رحمت او تا ابد است.‏<br />

و اسرائیل را از میان ایشان بیرون آورد،‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏ خروج<br />

با دست قوي و بازوي دراز،‏ زیرا که رحمت او تا<br />

ابد است.‏<br />

او را که دریاي سرخ را به دو قسمت تقسیم کرد،‏<br />

زیرا که رحمت او تا ابد است.‏ خروج ؛ نحمیا<br />

و اسرائیل را از میان آن گذرانید،‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏<br />

و فرعون و لشکر او را در دریاي سرخ انداخت،‏<br />

زیرا که رحمت او تا ابد است.‏ خروج<br />

او را که قوم خویش را در صحرا رهبري نمود،‏ زیرا<br />

که رحمت او تاابد است.‏<br />

او را که پادشاهان بزرگ را زد،‏ زیرا که رحمت او<br />

تا ابد است.‏<br />

و پادشاهان نامور را کشت،‏ زیرا که رحمت او تا<br />

ابد است.‏ مزامیر<br />

سی.‏ حون پادشاه اموریان را،‏ زیرا که رحمت او تا ابد<br />

است.‏ اعداد<br />

و عوج پادشاه باشان را،‏ زیرا که رحمت او تا ابد<br />

است.‏<br />

و زمین ایشان را به ارثیت داد،‏ زیرا که رحمت او<br />

تا ابد است.‏<br />

ی به ارثیت بنده خویش اسرائیل،‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏<br />

و ما را در درد ما به یاد آورد،‏ زیرا که رحمت او تا<br />

ابد است.‏<br />

و مارا از دشمنان ما رهایی داد،‏ زیرا که رحمت او<br />

تا ابد است.‏<br />

که همه بشر را روزي میدهد،‏ زیرا که رحمت او<br />

تا ابد است.‏ مزامیر<br />

خداي آسمانها را حمد گویید،‏ زیرا که<br />

رحمت او تا ابد است.‏<br />

مزامیر<br />

11 ،9<br />

21 ،14<br />

26 ،14<br />

41 ،12<br />

10 ،135<br />

15 ،145<br />

34 ،21<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

137<br />

سرود تبعیدیون<br />

.1<br />

.2<br />

نزد نهرهاي بابل آنجا نشستیم و گریه نیز کردیم،‏<br />

چون صهیون را به یاد آوردیم.‏<br />

بربطهاي خود را آویختیم بر درختان بید که در<br />

میان آنها بود.‏<br />

زیرا آنانی که ما را به اسیري برده بودند،‏ در آنجا از<br />

ما سرود خواستند؛ و آنانی که ما را تاراج کرده بودند،‏<br />

شادمانی خواستند که یکی از سرودهاي صهیون را براي<br />

ما بسرایید.‏<br />

چگونه سرود یهوه را،‏ در زمین بیگانه بخوانیم؟<br />

اگر تو را اي اورشلیم فراموش کنم،‏ آنگاه دست<br />

راست من فراموش کند.‏ ارمیا<br />

اگر تو را به یاد نیاورم،‏ آنگاه زبانم به کامم بچسبد،‏<br />

اگر اورشلیم را بر همه شادمانی خود ترجیح ندهم.‏<br />

50 ،51<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

26 ،3 حزقیال<br />

.7<br />

.8<br />

اي یهوه،‏ روز اورشلیم را براي پسرانادوم به یاد آور،‏<br />

که گفتند:‏ ویران سازید،‏ تا بنیادش ویران سازید!‏<br />

اي دختر بابل که خراب خواهی شد،‏ خوشابحال<br />

آنکه به تو جزا دهد چنانکه تو به ما جزا دادي!‏ اشعیا<br />

،13<br />

19<br />

.9<br />

خوشابحال آنکه اطفال تو را بگیرد و ایشان را به<br />

صخرهها بزند.!‏ ؛ مکاشفه<br />

138<br />

سرود حمد<br />

23 ،2<br />

اشعیا 16 ،13<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

تو را به تمامی دل خود حمد خواهم گفت.‏ به<br />

حضور خدایان تو را حمد خواهم گفت.‏ مزامیر<br />

به سوي معبد محل مقدس تو عبادت خواهم کرد و<br />

نام تو را حمد خواهم گفت،‏ به سبب رحمت و راستی<br />

تو.‏ زیرا کلام خویش را بر تمام اسم خود تمجید<br />

نمودهاي.‏<br />

در روزي که تو را خواندم مرا اجابت فرمودي.‏ و مرا<br />

با قوت در جانم شجاع ساختی.‏<br />

اي یهوه،‏ تمام پادشاهان جهان تو را حمد خواهند<br />

گفت،‏ چون کلام دهان تو را بشنوند.‏ مزامیر<br />

و روش یهوه را خواهند سرایید،‏ زیرا که شکوه<br />

یهوه عظیم است.‏<br />

زیرا که یهوه متعال است،‏ لیکن بر فروتنان نظر<br />

میکند.‏ و اما متکبران را از دور میشناسد.‏<br />

اگر چه در میان تنگی راه میروم،‏ مرا زنده خواهی<br />

کرد.‏ دست خود را بر خشم دشمنانم دراز میکنی و<br />

دست راستت مرا نجات خواهد داد.‏ لوقا<br />

یهوه کار مرا به کمال خواهد رسانید.‏ اي یهوه،‏<br />

رحمت تو تا ابد است.‏ کارهاي دست خویش را ترك<br />

منما.‏ مزامیر ؛ لوقا ؛ مزامیر<br />

2 ،9<br />

32 ،68<br />

مزامیر 5 ،113<br />

11 ،7<br />

17 ،90<br />

50 ،1<br />

3 ،52<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

577


یدان<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

.19<br />

139<br />

حکمت و علم خدا<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه مرا آزموده و شناختهاي.‏ مزامیر<br />

تو نشستن و برخاستن مرا می و فکرهاي مرا از<br />

دور فهمیدهاي.‏ ارمیا<br />

راه و خوابگاه مرا تفتیش کردهاي و همه راه مرا<br />

دانستهاي.‏<br />

زیرا که سخنی بر زبان من نیست،‏ جز اینکه تو اي<br />

یهوه آن را تماماً‏ دانستهاي.‏<br />

از عقب و از پیش مرا احاطه کردهاي و دست<br />

خویش را بر من نهادهاي.‏<br />

این.‏ گونه معرفت برایم زیاده عجیب است.‏ و بلند<br />

است که بدان نمیتوانم رسید.‏<br />

از روح تو کجا بروم؟ و از حضور تو کجا بگریزم؟<br />

اگر به آسمان صعود کنم،‏ تو آنجا هستی!‏ و اگر در<br />

جهنم بستر بگسترانم اینک تو آنجا هستی!‏ عاموس<br />

اگر بالهاي سحر را بگیرم و در انتهاي دریا ساکن<br />

شوم،‏ یونس<br />

در آنجا نیز دست تو مرا رهبري خواهد نمود و<br />

دست راست تو مرا خواهد گرفت.‏<br />

و گفتم:‏ یقیناً‏ تاریکی مرا خواهد پوشانید.‏ که در<br />

حال شب گرداگرد من روشنایی گردید.‏ ایوب<br />

تاریکی نیز نزد تو تاریک نیست و شب مثل روز<br />

روشن است و تاریکی و روشنایی یکی است.‏ یعقوب<br />

زیرا که تو بر دل من مالک هستی؛ مرا در رحم<br />

مادرم نقش بستی.‏<br />

تو را حمد خواهم گفت زیرا که به طور مهیب و<br />

عجیب ساخته شدهام.‏ کارهاي تو عجیب است و جان<br />

من این را نیکو میداند.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

استخوانهایم از تو پنهان نبود وقتی که در نهان<br />

ساخته میشدم و در عمق زمین نقشبندي میگشتم.‏<br />

چشمان تو جنین مرا دیدهاست و در دفتر تو همه<br />

اعضاي من نوشته شده،‏ در روزهایی که ساخته میشد،‏<br />

وقتی که یکی از آنها وجود نداشت.‏ ایوب<br />

اي خدا،‏ فکرهاي تو نزد من چه قدر گرامی است<br />

و جمله آنها چه عظیم است!‏ اشعیا<br />

اگر آنها را بشمارم،‏ از ریگ زیاده است.‏ وقتیکه<br />

بیدار میشوم هنوز نزد تو حاضر هستم.‏ اول پادشاهان<br />

مزامیر<br />

یقیناً‏ اي خدا بیخدایان را خواهی کشت.‏ پس اي<br />

مردمان خون ریز از من دور شوید.‏<br />

زیرا سخنان مکرآمیز درباره تو میگویند و<br />

دشمنانت نام تو را به باطل میبرند.‏<br />

اي یهوه آیا نفرت نمیدارم از آنانی که تو را نفرت<br />

میدارند،‏ و آیا مخالفان تو را ناپاك نمیشمارم؟ مزامیر<br />

،101<br />

.20<br />

.21<br />

3<br />

.22<br />

ایشان را به نفرت تام نفرت میدارم.‏ ایشان را<br />

دشمنان خویشتن میشمارم.‏<br />

اي خدا مرا تفتیش کن و دل مرا بشناس.‏ مرا<br />

بیازما و فکرهاي مرا بدان،‏<br />

و ببین که آیا در من راه فساد است!‏ و مرا به<br />

راه جاودانی هدایت فرما.‏ مزامیر<br />

4 ،25<br />

.23<br />

.24<br />

140<br />

دعاي حفاظت<br />

.1<br />

براي سالار سرود خوانان.‏ مزمور داود<br />

اي یهوه،‏ مرا از مرد شریر رهایی ده و از مرد ظالم<br />

مرا محفوظ فرما!‏ ؛<br />

که در دلهاي خود در شرارت تفکّر میکنند و<br />

تمامی روز براي جنگ جمع میشوند.‏<br />

دندانهاي خود را مثل مار تیز میکنند و زهر افعی<br />

زیر لب ایشان است،‏ سلاه.‏ مزامیر<br />

اي یهوه مرا از دست شریر نگاه دار،‏ از مرد ظالم مرا<br />

محافظت فرما که تدبیر میکنند تا پای مرا<br />

بلغزانند.‏<br />

متکبران براي من تله و ریسمانها پنهان کرده و دام<br />

به سر راه گسترده،‏ و کمندها براي من نهادهاند،‏ سلاه.‏<br />

7 ،142<br />

10 ،5<br />

مزامیر 1 ،43<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

9 ،141 ؛ 110 ،119 مزامیر<br />

.6<br />

به یهوه گفتم:‏ تو خداي من هستی.‏ اي یهوه،‏<br />

ناله مرا بشنو!‏ مزامیر<br />

اي یهوه سرور که قوت نجات من هستی،‏ تو سر مرا<br />

در روز جنگ پوشانیدهاي.‏ مزامیر<br />

اي یهوه،‏ آرزوهاي شریر را برایش برمیاور و تدابیر<br />

ایشان را به انجام مرسان مبادا سرافراشته شوند،‏ سلاه.‏<br />

و اما سرهاي آنانی که مرا احاطه میکنند،‏ شرارت<br />

لبهاي ایشان،‏ آنها را خواهد پوشانید.‏ مزامیر<br />

جرقه سوزنده را بر ایشان خواهند ریخت،‏<br />

ایشان را در آتش خواهند انداخت و در عمقهاي زمین<br />

که دیگر نخواهند برخاست.‏<br />

17 ،7<br />

9 ،78<br />

11 ،22<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

2 ،9<br />

17 ،1<br />

29 ،4<br />

22 ،34<br />

10 ،7<br />

73 ،119<br />

5 ،14<br />

خروج 22 ،33<br />

9 ،55<br />

8 ،10<br />

10 ،17<br />

3 ،1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

578


يها<br />

يرو<br />

يها<br />

.2<br />

.3<br />

مزامیر<br />

.11<br />

مرد بدگو در زمین پایدار نخواهد شد.‏ مرد ظالم را<br />

شرارت صید خواهد کرد تا او را هلاك کند.‏<br />

میدانم که یهوه دادرسی فقیر را خواهد کرد و<br />

داوري مسکینان را خواهد نمود.‏<br />

هر آینه عادلان نام تو را حمد خواهند گفت و<br />

راستان به حضور تو ساکن خواهند شد.‏<br />

.12<br />

.13<br />

141<br />

درخواست کمک<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

اي یهوه تو را میخوانم.‏ نزد من بشتاب!‏ و چون تو<br />

را بخوانم صداي مرا بشنو!‏ مزامیر<br />

دعاي من به حضور تو مثل بخور آراسته شود،‏ و<br />

برافراشتن دستهایم،‏ مثل قربانی شام.‏ خروج<br />

اي یهوه،‏ بر دهان من نگاهبانی فرما و در لبهایم را<br />

نگاه دار.‏<br />

دل مرا به عمل بد مایل مگردان تا مرتکب اعمال<br />

زشت با مردان بدکار نشوم.‏ و از چیزهاي لذیذ ایشان<br />

نخورم.‏ مزامیر<br />

مردعادل مرا بزند و لطف خواهد بود،‏ و مرا ادب<br />

نماید و روغن براي سر خواهد بود!‏ و سر من آن را<br />

خودداري نخواهد نمود زیرا که در بدی ایشان نیز<br />

دعاي من دایم خواهد بود.‏<br />

داوران ایشان از سرِ‏ صخرهها انداخته شوند،‏<br />

آنگاه سخنان مرا خواهند شنید زیرا که شیرین است.‏<br />

مثل کسی که زمین را شکاف و شیار بکند،‏<br />

استخوانهاي ما بر سر قبرها پراکنده میشود.‏<br />

زیرا که اي یهوه سرور،‏ چشمان من بسوي توست.‏ و<br />

بر تو توکّل دارم.‏ پ س جان مرا تلف منما!‏<br />

مرا از دامی که براي من نهادهاند نگاه دار و از<br />

کمندهاي گناهکاران.‏ مزامیر<br />

بیخدایان به دامهاي خود بیفتند و من بسلامتی<br />

در بگذرم.‏ مزامیر<br />

29 ،9<br />

مزامیر 2 ،123<br />

14 ،40<br />

6 ،140<br />

112 .36 ،119<br />

16 ،7<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. چون<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

142<br />

دعا در تنگی<br />

4 ،24<br />

.1<br />

قصیده داود و دعا وقتیکه در مغاره بود اول سموئیل<br />

به آواز خود نزد یهوه فریاد برمیآورم.‏ به آواز خود<br />

نزد یهوه خواهش مینمایم.‏<br />

ناله خود را در حضور او خواهم ریخت.‏ تنگی<br />

خود را نزد او بیان خواهم کرد.‏<br />

وقتی که روح من در من مدهوش میشود.‏ پس تو<br />

راه و روش مرا دانستهاي.‏ در راهی که میروم دام براي<br />

من پنهان کردهاند.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

به طرف راست بنگر و ببین که کسی نیست که مرا<br />

بشناسد.‏ پناهگاه براي من نابود شد.‏ کسی نیست که<br />

در فکر جان من باشد.‏<br />

نزد تو اي یهوه فریاد کردم و گفتم که تو پناهگاه و<br />

قسمت من در زمین زندگان هستی.‏ مزامیر<br />

به ناله من توجه کن زیرا که بسیار بدبختم!‏ مرا از<br />

جفاکنندگانم برهان،‏ زیرا که از من زورآورترند.‏ مزامیر<br />

،7<br />

2 ،91<br />

6 ،140<br />

7 ،138<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

2<br />

.7<br />

جان مرا از زندان درآور تا نام تو راحمد گویم.‏<br />

عادلان گرداگرد من خواهند آمد زیرا که به من احسان<br />

نمودهاي.‏ مزامیر<br />

17 ،25<br />

143<br />

تضرع به حضور خدا<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

اي یهوه دعاي مرا بشنو و به خواهش من گوش<br />

بده!‏ در امانت و عدالت خویش مرا اجابت فرما!‏ مزامیر<br />

،5<br />

2<br />

.2<br />

و بر بنده خود به محاکمه برمیا.‏ زیرا زندهاي نیست<br />

که به حضور تو عادل شمرده شود.‏ مزامیر ؛ امثال<br />

،20<br />

124 ،119<br />

9<br />

.3<br />

زیرا که دشمن بر جان من جفا کرده،‏ حیات مرا به<br />

زمین کوبیده است و مرا در ظلمت ساکن گردانیده،‏<br />

مثل آنانی که مدتی مرده باشند.‏ مراثی<br />

پس روح من در من مدهوش شده،‏ و دلم در<br />

اندرونم متحیر گردیده است.‏<br />

ایام قدیم را به یاد میآورم.‏ در همه اعمال تو تفکّر<br />

نموده،‏ در کارهاي دست تو تأمل میکنم.‏ مزامیر<br />

دستهاي خود را بسوي تو دراز میکنم.‏ جان من<br />

مثلِ‏ زمینِ‏ خشک،‏ تشنه تو است،‏ سلاه.‏<br />

اي یهوه،‏ بزودي مرا اجابت فرما زیرا روح من<br />

کاهیده شده است.‏ خود را از من مپوشان،‏ مبادا<br />

مثل فروروندگان به جهنم بشوم.‏ مزامیر<br />

بامدادان رحمت خود را به من بشنوان زیرا که بر تو<br />

توکّل دارم.‏ راهی را که برآن بروم،‏ مرا بیاموز زیرا نزد<br />

تو جان خود را برمیافرازم.‏<br />

6 ،77<br />

ارمیا 6 ،3<br />

مزامیر 2 ،63<br />

1 ،28<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

579


یعن<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

مزامیر<br />

.9<br />

اي سرور مرا از دشمنانم برهان زیرا که نزد تو پناه<br />

بردهام.‏<br />

مرا تعلیم ده تا اراده تو را بجا آورم زیرا خداي من<br />

تو هستی.‏ روح مهربان تو مرا در زمین هموار هدایت<br />

بنماید.‏<br />

به خاطر نام خود اي یهوه مرا زنده ساز؛ به خاطر<br />

عدالت خویش جان مرا از تنگی برهان؛ مزامیر<br />

و به خاطر رحمت خود،‏ دشمنانم را ریشه کن<br />

ساز.‏ و همه مخالفان جان مرا هلاك کن زیرا که من<br />

بنده تو هستم.‏<br />

8 ،142<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

144<br />

سرود پیروزي<br />

.1<br />

مزمور داود<br />

یهوه که صخره من است،‏ متبارك باد؛ که دستهاي<br />

مرا به جنگ و انگشتهاي مرا به جنگ تعلیم داد!‏ دوم<br />

35 ،22 سموئیل<br />

.2<br />

رحمت من اوست و پناهگاه من و قلعه بلند من و<br />

رهاننده من و سپر من و آنکه بر او توکّل دارم،‏ که قوم<br />

مرا در زیر اطاعت من میدارد.‏ مزامیر<br />

اي یهوه،‏ آدمی چیست که او را بشناسی؟ و پسر<br />

انسان که او را به حساب بیاوري؟ مزامیر<br />

انسان مثل نَفَسی است و روزهایش مثل سایهاي<br />

است که میگذرد.‏ ایوب<br />

اي یهوه آسمانهاي خود را خم ساخته،‏ فرود بیا.‏ و<br />

کوهها را لمس کن تا دود شوند.‏ مزامیر<br />

رعد را جهنده ساخته،‏ آنها را پراکنده ساز.‏ تیرهاي<br />

خود را بفرست و آنها را نابود نما.‏<br />

دست خود را از بالا بفرست،‏ و مرا رهانیده،‏ از آبهاي<br />

بسیار خلاصی ده،‏ ی از دست پسران بیگانه<br />

که دهان ایشان به باطل سخن میگوید،‏ و دست<br />

راست ایشان،‏ دست دروغ است.‏ مزامیر<br />

اي خدا،‏ تو را سرودي تازه میسرایم.‏ با بربط ذات<br />

ده تار،‏ تو را شادي خواهم نمود.‏<br />

که پادشاهان را نجات میبخشی،‏ و بنده خود داود<br />

را از شمشیر مهلک میرهانی.‏ امثال<br />

مرا از دست بیگانگان برهان و خلاصی ده،‏ که<br />

دهان ایشان به باطل سخن میگوید و دست راست<br />

ایشان دست دروغ است.‏<br />

تا پسران ما درجوانی خود نمو کرده،‏ مثل نهالها<br />

باشند.‏ و دختران ما مثل سنگهاي زاویه تراشیده شده<br />

به مثال قصر.‏<br />

و انبارهاي ما پر شده،‏ به انواع نعمت ریزان شوند.‏<br />

و گله ما هزارها و چندهزارها در صحراهاي ما<br />

بزایند.‏<br />

و گاوان ما باربردار شوند و هیچ ورود و خروج و<br />

نالهاي در کوچه ما نباشد.‏<br />

خوشابحال قومی که نصیب ایشان این است.‏<br />

خوشابحال آن قوم که یهوه خداي ایشان است.‏ مزامیر<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

12 ،33<br />

145<br />

پرستش سرور<br />

.1<br />

سرودستایش داود<br />

اي خداي من،‏ اي پادشاه،‏ تو را متعال میخوانم و<br />

نام تو را متبارك میگویم،‏ تا ابد!‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

تمامی روز تو را متبارك میخوانم،‏ و نام تو را حمد<br />

میگویم تا ابد.‏<br />

یهوه عظیم است و بینهایت قابل ستایش،‏ و عظمت<br />

او را تفتیش نتوان کرد.‏ مزامیر<br />

طبقه تا طبقه اعمال تو را سرود ستایش میخوانند<br />

و کارهاي عظیم تو را بیان خواهند نمود.‏<br />

در عظمت زیبایی باشکوه تو و در کارهاي عجیب تو<br />

تفکّر خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

در قوت کارهاي مهیبِ‏ تو سخن خواهند گفت.‏ و<br />

من عظمت تو را بیان خواهم نمود.‏<br />

و یادگاري زیادي احسان تو را حکایت خواهند کرد.‏<br />

و عدالت تو را خواهند سرایید.‏<br />

یهوه کریم و رحیم است و دیر خشم و پر رحمت.‏<br />

31 ،69<br />

4 ،34<br />

3 ،95<br />

17 ،71 ؛ 5 ،143<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

6 ،34 خروج<br />

.9<br />

یهوه براي همگان نیکو است،‏ و رحمت وي بر<br />

همه اعمال وي است.‏ رومیان<br />

اي یهوه همه کارهاي تو،‏ تو را حمد میگویند.‏ و<br />

مقدسان تو،‏ تو را متبارك میخوانند.‏<br />

دربارة شکوه ملکوت تو سخن میگویند و توانایی<br />

تو را حکایت میکنند.‏<br />

تا کارهاي عظیم تو را به فرزندان آدم تعلیم دهند<br />

و شکوه مجید ملکوت تو را.‏<br />

ملکوت تو،‏ ملکوتی است تا همه دورانها و<br />

سلطنت تو باقی تا تمام دورها.‏ مزامیر<br />

یهوه همه افتادگان را تأیید میکند و خمشدگان<br />

را برمیخیزاند.‏ مزامیر ؛ لوقا<br />

16 ،10<br />

32 ،11<br />

52 ،1<br />

8 ،146<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

5 ،8<br />

3 ،18<br />

32 ،104<br />

4 ،36<br />

مزامیر 2 ،33<br />

31 ،21<br />

2 ،14<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

580


يها<br />

يها<br />

يار<br />

يها<br />

يها<br />

مزامیر<br />

.15<br />

چشمان همگان منتظر تو میباشد و تو غذاي<br />

ایشان را در موقعش میدهی.‏ مزامیر ؛ مزامیر<br />

دست خویش را باز میکنی و آرزوي همه زندگان<br />

را سیر مینمایی.‏<br />

یهوه عادل است در همه طریق خود و رحیم<br />

در کّل اعمال خویش.‏ تثنیه<br />

یهوه نزدیک است به آنانیکه او را میخوانند،‏ به<br />

آنانیکه او را به راستی میخوانند.‏<br />

آرزوي ترسندگان خود را بجا میآورد و خواهش<br />

ایشان را شنیده،‏ ایشان را نجات میدهد.‏ امثال<br />

یهوه همه دوست دارن خود را نگاه میدارد و همه<br />

شریران را هلاك خواهد ساخت.‏<br />

دهان من سرودستایش یهوه را خواهد گفت و<br />

همه بشر نام قدوس او را متبارك بخوانند تا ابد.‏<br />

25 ،136<br />

24 ،10<br />

27 ،104<br />

4 ،32<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

146<br />

سعادت توکل به خدا<br />

.1<br />

.2<br />

هلّلویاه!‏ اي جان من یهوه را سرودستایش بخوان!‏<br />

تا زنده هستم،‏ یهوه را حمد خواهم گفت.‏ مادامی<br />

که وجود دارم،‏ خداي خود را خواهم سرایید.‏ مزامیر<br />

بر رؤسا توکّل مکنید و نه بر فرزند انسان که نزد او<br />

یاري نیست.‏ مزامیر<br />

روح او بیرون میرود و او به خاك خود برمیگردد و<br />

در همان روز فکرهایش نابود میشود.‏ پیدایش ؛ جامعه<br />

4 ،18<br />

199 ،3<br />

8 ،118<br />

.3<br />

.4<br />

7 ،12<br />

.5<br />

خوشابحال آنکه خداي یعقوب مددکار اوست،‏ که<br />

امید او بر یهوه خداي وي میباشد،‏ امثال<br />

که آسمان و زمین را آفرید و دریا و آنچه را که در<br />

آنهاست؛ که راستی را نگاه دارد تا ابد؛ اعمال رسولان ؛<br />

15 ،14<br />

20 ،16<br />

.6<br />

مزامیر 4 ،33<br />

.7<br />

.8<br />

که مظلومان را دادرسی میکند؛ و گرسنگان را نان<br />

میبخشد.‏ یهوه اسیران را آزاد میسازد.‏<br />

یهوه چشمان کوران را باز میکند.‏ یهوه خم شدگان<br />

را برمیافرازد.‏ یهوه عادلان را دوست میدارد.‏<br />

غریبان را محافظت میکند و یتیمان و بیوه<br />

زنان را پایدار مینماید.‏ اما راه بیخدایان را کج<br />

میسازد.‏ خروج<br />

یهوه سلطنت خواهد کرد تا ابد و خداي تو اي<br />

صهیون،‏ نسلاً‏ بعد نسل.‏ هلّلویاه!‏<br />

سرودستایش خداي توانا<br />

.1<br />

هلّلویاه،‏ زیرا خداي ما را سراییدننیکو است<br />

دلپسند،‏ و سرودستایش خواندن شایسته است!‏<br />

2 ،92<br />

.2<br />

و<br />

مزامیر<br />

یهوه اورشلیم را بنا میکند و پراکندگان اسرائیل را<br />

جمع مینماید.‏<br />

دلان را شفا میدهد و جراحت ایشان<br />

را میبندد.‏ خروج ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

عدد ستارگان را میشمارد و همه آنها را به نام<br />

میخواند.‏ اشعیا<br />

ما بزرگ است و قوت او عظیم و حکمت وي<br />

بی اندازه.‏ مزامیر ؛<br />

یهوه مسکینان را برمیافرازد و شریران را به زمین<br />

میاندازد.‏ مزامیر<br />

یهوه را با تشکّر بسرایید.‏ خداي ما را با بربط سرود<br />

بخوانید.‏ مزامیر<br />

که آسمانها را با ابرها میپوشاند و باران را براي<br />

زمین مهیا مینماید و گیاه را بر کوهها میرویاند.‏<br />

که حیوانات را آذوقه میدهد و بچه کلاغ را که<br />

او را میخوانند.‏<br />

در قوت اسب رغبت ندارد،‏ و از ساقهاي انسان<br />

راضی نمیباشد.‏ امثال<br />

رضامندي یهوه از ترسندگان وي است و از<br />

آنانیکه به رحمت وي امیدوارند.‏<br />

اي اورشلیم،‏ یهوه را سرودستایش بخوان.‏ اي<br />

صهیون،‏ خداي خود را حمد بگو.‏ مزامیر<br />

زیرا که پشت بندهاي دروازههایت را مستحکم<br />

کرده و فرزندانت را در اندرونت مبارك فرموده است.‏<br />

که مرز تو راصلح میدهد و تو را از مغز گندم سیر<br />

میگرداند.‏<br />

که کلام خود را بر زمین فرستاده است و قول او<br />

به زودي هر چه تمامتر میدود.‏<br />

که برف را مثل پشم میباراند،‏ و ژاله را مثل<br />

خاکستر میپاشد.‏ مزامیر<br />

که تگرگ خود را در قطعهها میاندازد؛ و کیست<br />

که پیش سرماي او تواند ایستاد؟<br />

کلام خود را میفرستد و آنها را میگدازد.‏ باد<br />

خویش را میوزاند،‏ پس آبها ج میشود.‏<br />

کلام خود را به یعقوب بیان کرده،‏ و قواعد و<br />

داوری خویش را به اسرائیل.‏<br />

10 ،146<br />

1 ،61<br />

3 ،6<br />

3 ،145<br />

31 ،21<br />

8 ،148<br />

26 ،15<br />

26 ،40<br />

5 ،135<br />

8 ،146<br />

1 ،34<br />

3. شکسته<br />

.4<br />

5. سرور<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

مزامیر 1 ،93<br />

21 ،22<br />

9. سرور<br />

.10<br />

147<br />

581


يها<br />

مزامیر<br />

.20<br />

با هیچ امتی چنین نکرده است و داوری<br />

ندانستهاند.‏ هلّلویاه!‏ تثنیه ؛ رومیان<br />

2 ،3<br />

7 ،4<br />

148<br />

همه خدا را سرودستایش بخوانند<br />

.1<br />

او را<br />

هلّلویاه!‏ یهوه را از آسمانسرودستایش بخوانید!‏ در<br />

بالاترین نقطه او را سرود ستایش بخوانید!‏ مزامیر<br />

اي همه فرشتگانش او را سرود ستایش بخوانید.‏ اي<br />

همه لشکرهاي او،‏ او را سرود ستایش بخوانید.‏ لوقا<br />

اي آفتاب و ماه او را سرود ستایش بخوانید.‏ اي همه<br />

ستارگان نور او را سرود ستایش بخوانید.‏<br />

اي آسمانآسمانها او را سرود ستایش بخوانید،‏ و اي<br />

آبهایی که فوق آسمانهایید.‏ مزامیر<br />

نام یهوه را سرود ستایش بخوانند زیرا که او امر<br />

فرمود پس آفریده شدند.‏ ؛<br />

و آنها را پایدار نمود تا ابد و قانونی قرار داد که از<br />

آن در نگذرند.‏<br />

یهوه را از زمین سرود ستایش بخوانید،‏ اي نهنگان<br />

و همه عمقها.‏<br />

اي آتش و تگرگ وبرف و مه و باد تند که فرمان او<br />

را به جا میآورید.‏<br />

اي کوهها و تمام تپهها و درختان میوهدار و همه<br />

سروهاي آزاد.‏<br />

اي جانوران وحشی و همه حیوانات و حشرات و<br />

مرغان بالدار.‏ مزامیر<br />

اي پادشاهان زمین و همه امتها و امیران و همه<br />

داوران جهان.‏<br />

اي جوانان و دوشیزگان نیز و پیران و اطفال.‏<br />

نام یهوه را سرودستایش بخوانند،‏ زیرا نام او تنها<br />

متعال است و شکوه او فوق زمین و آسمان.‏ ارمیا<br />

و او شاخی براي قوم خود برافراشته است،‏ تا<br />

فخر باشد براي همه مقدسان او،‏ یعنی براي<br />

فرزنداناسرائیل که قوم برگزیده او میباشند.‏ هلّلویاه!‏<br />

35 ،69<br />

13 ،2<br />

13 ،31<br />

3 ،115<br />

2 ،19<br />

مزامیر 9 ،33<br />

6 ،150<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

مزامیر<br />

صهیون در پادشاه خویش وجد نمایند.‏ مزامیر<br />

نام او را با رقص سرودستایش بخوانند.‏ با بربط و<br />

عود او را بسرایند.‏<br />

زیرا یهوه از قوم خویش رضامندي دارد.‏ مسکینان<br />

را به نجات زیبا میسازد.‏ مزامیر<br />

مقدسان از شکوه فخر بنمایند.‏ و بر بسترهاي خود<br />

شادي بکنند.‏<br />

تسبیحات بلند خدا در دهان ایشان باشد.‏ و شمشیر<br />

دو دمه در دست ایشان.‏<br />

تا از امتها انتقام بکشند و تنبیهها بر طوایف<br />

بنمایند.‏<br />

و پادشاهان ایشان را به زنجیرها ببندند و امیران<br />

ایشان را به پابندهاي آهنین.‏<br />

و داوري را که نوشته شده است بر ایشان اجرا<br />

دارند.‏ این کرامت است براي همه مقدسان او.‏ هلّلویاه!‏<br />

3 ،100<br />

11 ،147<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

150<br />

سرودستایش خدا<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

هلّلویاه!‏ خدا را در محل مقدس او سرود ستایش<br />

بخوانید.‏ در آسمانِ‏ قوت او،‏ او را سرود ستایش<br />

بخوانید!‏<br />

او را به سبب کارهاي عظیم او سرود ستایش<br />

بخوانید.‏ او را به حسب فراوانی عظمتش سرود ستایش<br />

بخوانید.‏<br />

او را به صداي شیپور سرود ستایش بخوانید.‏ او را<br />

با بربط و عود سرود ستایش بخوانید.‏<br />

او را با دف و رقص سرود ستایش بخوانید.‏ او را با<br />

ذوات اوتار و نی سرود ستایش بخوانید.‏<br />

او را با صنجهاي بلندآواز سرود ستایش بخوانید.‏ او<br />

را با صنجهاي خوشصدا سرود ستایش بخوانید.‏<br />

هرکه روح دارد،‏ یهوه را سرود ستایش بخواند.‏<br />

هلّلویاه!‏ مکاشفه<br />

13 ،5<br />

5 .1 ،149<br />

149<br />

سرود تازه براي سرور<br />

.1<br />

هلّلویاه!‏ یهوه را سرود تازهبسرایید و سرودستایش او<br />

را در جماعت مقدسان!‏ مزامیر ؛<br />

اسرائیل در آفریننده خود شادي کنند و پسران<br />

1 ،98<br />

1 ،96<br />

.2<br />

582<br />

- 586


هآن<br />

ههايرا<br />

ببا<br />

کمال<br />

کن<br />

یم<br />

یم<br />

.19<br />

امثال سلیمان<br />

امثال سلیمان<br />

1<br />

.1<br />

12 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

پسر سلیمان امثال<br />

داود پادشاه اسرائیل،‏<br />

پادشاهان اول<br />

به جهت دانستن حکمت و عدل،‏ و براي فهمیدن<br />

کلمات شعور؛<br />

به جهت دریافت حکمت معرفتآمیز،‏ و عدالت و<br />

انصاف و استقامت؛ مزامیر<br />

تا سادهدلان را زیرکی بخشد،‏ و جوانان را معرفت و<br />

تمیز؛<br />

تا مرد حکیم بشنود و علم را بیفزاید،‏ و مرد فهیم<br />

تدابیر را تحصیل نماید؛<br />

تا امثال و کنایات را بفهمند،‏ کلمات حکیمان و<br />

معماهاي ایشان را.‏<br />

ترس یهوه آغاز علم است،‏ اما جاهلان حکمت و<br />

ادب را خوار میشمارند.‏ ؛ مزامیر<br />

اي پسر من نصیحت پدر خود را بشنو،‏ و تعلیم مادر<br />

خویش را ترك منما.‏ باب<br />

زیرا که ا تاج زیبایی براي سر تو،‏ و جواهر براي<br />

گردن تو خواهد بود.‏<br />

اي پسر من اگر گناهکاران تو را فریب دهند،‏<br />

قبول منما.‏<br />

اگر گویند:‏ همراه ما بیا تا براي خون در کمین<br />

بنشینیم،‏ و براي بیگناهان بیجهت پنهان شویم،‏ میکاه<br />

10 ،111<br />

10 ،9<br />

21 ،25<br />

20 ،6<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

2 ،7<br />

.12<br />

مثل جهنم ایشان را زنده خواهیم بلعید،‏ و<br />

تندرست مانند آنانی که به گور فرو میروند.‏ مزامیر<br />

هر گونه اموال باارزش را پیدا خواهیم نمود و<br />

خانههاي خود را از مال دزدي پر خواهیم ساخت.‏<br />

قرعه خود را در میان ما بینداز.‏ و همه ما را یک<br />

کیسه خواهد بود.‏<br />

اي پسر من با ایشان در راه مرو.‏ و پاي خود را از<br />

ایشان باز دار<br />

زیرا که پایهاي ایشان براي شرارت دود و به<br />

جهت ریختن خون میشتابد.‏ اشعیا ؛ رومیان<br />

گستردن دام در نظر هر پرندهاي بیفایده است.‏<br />

اما ایشان به جهت خون خود کمین میسازند،‏ و<br />

جان خویش را به خطر میاندازند<br />

همچنین است راههاي هر کس که طمع به سود<br />

داشته باشد،‏ که آن جان خود را هلاك میسازد.‏<br />

حک.‏ مت در بیرون ندا میدهد و در کوچهها صداي<br />

خود را بلند میکند.‏<br />

در سر چهارراهها در دهنه دروازهها میخواند و در<br />

شهر به سخنان خود گفتگو میکند باب<br />

که اي جاهلان تا به کی جهالت را دوست خواهید<br />

داشت؟ و تا به کی مسخرهکنندگان از مسخره کردن<br />

شادي میکنند و احمقان از معرفت نفرت مینمایند؟<br />

به سبب سرزنش من بازگشت نمایید.‏ ای روح<br />

خود را در شما جریان خواهم داد و کلمات خود را بر<br />

شما اعلام خواهم کرد.‏<br />

زیرا که چون خواندم،‏ شما ابا نمودید و دستهاي<br />

خود را افراشتم و کسی اعتنا نکرد.‏ اشعیا<br />

بلکه تمامی نصیحت مرا ترك نمودید و تنبیه مرا<br />

نخواستید.‏<br />

سپ.‏ من نیز در حین مصیبت شما خواهم خندید<br />

و چون ترس بر شما چیره شود مسخره خواهم نمود.‏<br />

ترس مثل باد تند به طرف شما بیاید،‏ و<br />

مصیبت مثل گردباد به شما دررسد،‏ هنگامی که تنگی<br />

و کمیبود بر شما آید.‏<br />

آنگاه مرا خواهند خواند اما اجابت نخواهم کرد،‏ و<br />

صبحگاهان مرا جستجو خواهند نمود اما مرا نخواهند<br />

یافت.‏ اشعیا<br />

چونکه معرفت را ناپاك داشتند،‏ و ترس یهوه را<br />

اختیار ننمودند،‏<br />

و نصیحت مرا پسند نکردند،‏ و تمامی تنبیه مرا<br />

خوار شمردند،‏<br />

بنابراین،‏ از میوه راه و روش خود خواهند خورد،‏ و<br />

از تدابیر خویش سیر خواهند شد.‏<br />

زیرا که ارتداد جاهلان،‏ ایشان را خواهد کشت و<br />

راحت غافلانه احمقان،‏ ایشان را هلاك خواهد ساخت.‏<br />

1 ،8<br />

12 .2 ،65<br />

اشعیا 10 ،3<br />

2 ،59<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

27. چون<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

36 ،8 باب<br />

11 2، ؛ اول پطرس<br />

.33<br />

اما هر که مرا بشنود در امنّیت ساکن خواهد بود،‏<br />

و از ترس بلا محفوظ خواهد ماند.‏ اشعیا ؛<br />

18 ،32<br />

19 ،1<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

اي پسر من اگر سخنان مرا قبول نمودي و<br />

دستورات مرا نزد خود نگاه میداشتی،‏<br />

تا گوش خود را به حکمت فرا گیري و دل خود را<br />

به شعور مایل گردانی،‏<br />

3 ،124<br />

15 ،3<br />

7 ،59<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 587 -


یم<br />

یم يرو<br />

یکم<br />

کسال<br />

يرو هرا<br />

هزن<br />

یمت<br />

نک<br />

هآن<br />

یم<br />

3<br />

.1<br />

امثال سلیمان<br />

.3<br />

اگر فهم را دعوت کردي و صداي خود را به<br />

شعور بلند مینمودي،‏ یعقوب<br />

اگر آن را مثل نقره میطلبیدي و مانند خزانههاي<br />

مخفی جستجو میکردي،‏<br />

آنگاه ترس یهوه را میفهمیدي،‏ و معرفت خدا را<br />

حاصل مینمودي.‏<br />

زیرا یهوه حکمت را میبخشد،‏ و از دهان وي<br />

معرفت و شعور صادر میشود.‏<br />

به جهت مستقیمان،‏ حکمت کامل را ذخیره میکند<br />

و براي آنانی که در کمال پی نمایند،‏ سپر<br />

میباشد،‏<br />

تا راه و روشهاي انصاف را محافظت نماید و راه و<br />

روش مقّدسان خویش را نگاه دارد.‏<br />

سپ.‏ آنگاه عدالت و انصاف را میفهمیدي،‏ واستقامت<br />

و هر راه و روش نیکو را.‏<br />

زیرا که حکمت به دل تو داخل میشد و معرفت<br />

نزد جان تو عزیز میگشت.‏<br />

تمیز،‏ تو را محافظت مینمود،‏ و شعور،‏ تو را نگاه<br />

میداشت،‏<br />

تا تو را از راه شریر رهایی بخشد،‏ و از کسانی که<br />

به سخنان کج گفتگو میکنند.‏<br />

که راههاي راستی را ترك نند،‏ و به راه و<br />

روشهاي تاریکی میشوند.‏<br />

از عمل بد خشنودند،‏ و از دروغهاي شریر<br />

خرسندند.‏<br />

که راههاي خود را اشتباه میروند،‏ و در راه و<br />

روشهاي خویش کجرو میباشند.‏<br />

تا تو را از زن دلفریب رهایی بخشد،‏ و از زن<br />

بیگانهاي که سخنان چاپلوسانه میگوید،‏ باب ؛ باب<br />

24 ،6<br />

5 ،1<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

3 ،5<br />

.17<br />

که اعتماد جوانی خود را ترك کرده،‏ و عهد خداي<br />

خویش را فراموش نموده است.‏<br />

زیرا خانه او به مرگ فرو میرود و راه و روشهاي او<br />

به مردگان.‏<br />

کسانی که نزد وي روند برنخواهند گشت،‏ و به راه<br />

و روشهاي حیات نخواهند رسید.‏<br />

تا به صالحان پی نمایی و روشهاي عادلان<br />

را نگاه داري.‏<br />

زیرا که راستان در زمین ساکن خواهند شد،‏ و<br />

کاملان در آن باقی خواهند ماند.‏<br />

اما شریران از زمین ریشهکن خواهند شد،‏ و ریشه<br />

خیانتکاران از آن کنده خواهد گشت.‏ ایوب<br />

و دل تو<br />

اي پسر من،‏ تعلیم مرا فراموش م دستورات مرا نگاه دارد،‏ مزامیر<br />

زیرا که طول ایام و سالهاي حیات و سلامتی را<br />

؛<br />

؛ تثنیه براي تو خواهد افزود.‏ باب ا را بر<br />

ار که رحمت و راستی تو را ترك ؛ ارمیا<br />

گردن خود ببند و بر لوح دل خود بنویس.‏ باب 3 ،7<br />

20 ،30<br />

نکند .<br />

1 ،8<br />

11 ،119<br />

10 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

33 ،31<br />

.4<br />

آنگاه نعمت و رضامندي نیکو،‏ در نظر خدا و انسان<br />

خواهی یافت.‏ لوقا<br />

به تمامی دل خود بر یهوه توکل نما و بر عقل خود<br />

تکیه مکن.‏<br />

در همه راههاي خود او را بشناس،‏ و او راه و<br />

روشهایت را راست خواهد گردانید.‏<br />

را حکیم مپندار،‏ از یهوه بترس و از بدي<br />

دوري نما.‏ اشعیا<br />

این براي ناف تو شفا،‏ و براي استخوانهایت مغز<br />

خواهد بود.‏<br />

از دارائی خود یهوه را تکریم نما و از نوبرهاي همه<br />

محصول خویش.‏<br />

آنگاه انبارهاي تو به وفور نعمت پر خواهد شد،‏ و<br />

چرخشتهاي تو از شیره انگور لبریز خواهد گشت.‏<br />

اي پسر من،‏ نصیحت یهوه را خوار مشمار،‏ و<br />

تنبیه او را ناپاك مدار.‏<br />

زیرا یهوه هر که را دوست دارد تنبیه نماید،‏<br />

مثل پدر پسر خویش را که از او مسرور میباشد.‏ عبرانیان<br />

52 ،2<br />

21 ،5<br />

.5<br />

.6<br />

7. خویشتن<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

6 ،12<br />

19 ؛ مکاشفه 3،<br />

13. خوشابحال<br />

کسی که حکمت را پیدا کند،‏ و<br />

شخصی که شعور را تحصیل نماید.‏ ایوب<br />

زیرا که تجارت آن از تجارت نقره و محصولش از<br />

طلاي خالص نیکوتر است.‏ باب<br />

از مرواریدها گرانبهاتر اس ت و همه چیزه اي<br />

باارزش تو با آن برابري نتواند کرد.‏ باب<br />

به دست راست وي طول ایام است،‏ و به دست<br />

چپش ثروت و شکوه.‏ باب<br />

راه و روشهاي وي راه و روشهاي شادمانی است و<br />

همه راههاي وي سلامتی میباشد.‏<br />

به جهت آنانی که او را به دست گیرند،‏ درخت<br />

حیات است و کسی که آنرا محکم نگاه دارد،‏ خجسته<br />

است.‏ باب<br />

28 ،28<br />

11 ،8<br />

19 .10 ،8<br />

35 ،8<br />

30 ،11<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

17 ،18<br />

5 ،5<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

- 588 -


كتر<br />

نی<br />

کسال<br />

هرا<br />

هرا<br />

کسال<br />

هرا<br />

هرا<br />

هآن<br />

هآن<br />

نک<br />

.3<br />

.4<br />

امثال سلیمان<br />

.19<br />

یهوه به حکمت خود زمین را بنیاد نهاد،‏ و به عقل<br />

خویش آسمان را استوار نمود.‏<br />

به علم او اعماق تشکیل گردید،‏ و آسمانها شبنم<br />

را میچکانید.‏<br />

اي پسر من،‏ ا چیزها از نظر تو دور نشود.‏<br />

حکمت کامل و تمیز را نگاه دار.‏<br />

پس براي جان تو حیات،‏ و براي گردنت زینت<br />

خواهد بود.‏<br />

آنگاه در راه خود به امنیت خواهی شد،‏ و<br />

پایت نخواهد لغزید.‏ مزامیر<br />

هنگامی که بخوابی،‏ نخواهی ترسید و چون دراز<br />

شوي خوابت شیرین خواهد شد.‏ لاویان ؛ مزامیر 3، ؛<br />

6<br />

6 ،26<br />

مزامیر 6 ،33<br />

24 ،37<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

9 ،4<br />

.25<br />

از خوف ناگهان نخواهی ترسید،‏ و نه از خرابی<br />

شریران چون واقع شود.‏ مزامیر<br />

زیرا یهوه اعتماد تو خواهد بود و پاي تو را از دام<br />

حفظ خواهد نمود.‏ باب ؛<br />

احسان را از اهلش باز مدار،‏ هنگامی که بجا<br />

آوردنش در قوت دست توست.‏<br />

به همسایه خود مگو برو و بازگرد،‏ و فردا به تو<br />

خواهم داد،‏ با آنکه نزد تو حاضر است.‏<br />

بر همسایهات قصد بدي مکن،‏ هنگامی که او نزد<br />

تو در امنیت ساکن است.‏ اول<br />

با کسی که به تو بدي نکرده است،‏ بیسبب<br />

دشمنی منما.‏<br />

بر مرد ظالم حسد مبر و هیچکدام از راههایش را<br />

اختیار مکن.‏ مزامیر<br />

زیرا کجخلقان نزد یهوه ناپاکند،‏ اما سر او نزد<br />

راستان است.‏ مزامیر<br />

لعنت یهوه بر خانه شریران است.‏ اما مسکن<br />

عادلان را برکت میدهد.‏ باب<br />

یقین که مسخرهکنندگان را مسخره مینماید،‏ اما<br />

فروتنان را رحمت میبخشد.‏<br />

ح.‏ کیمان وارث شکوه خواهند شد،‏ اما احمقان<br />

خجالت را خواهند برد.‏<br />

7 ،112<br />

26 ،14<br />

سموئیل 9 ،23<br />

6 ،15<br />

29 ،10<br />

1 ،37<br />

14 ،25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

35<br />

4<br />

.1<br />

اي پسران،‏ نصیحت پدر را بشنوید و گوش دهید تا<br />

شعور را بفهمید،‏<br />

تعلیم نیکو به شما میدهم.‏ پ س شریعت مرا<br />

منمایید.‏<br />

زیرا که من براي پدر خود پسر بودم،‏ و در نظر<br />

مادرم عزیز و یگانه.‏<br />

و او مرا تعلیم داده،‏ میگفت:‏ دل تو سخنان من را<br />

محکم نگاه دارد،‏ و دستورات مرا نگاه دار تا زنده بمانی.‏<br />

لاویان<br />

.<br />

5 ،18<br />

5<br />

حک.‏ مت را تحصیل نما و فهم را پیدا فراموش<br />

مکن و ازکلمات دهانم انحراف مورز.‏<br />

آن را ترك منما که تو را محافظت خواهد نمود.‏ آن<br />

را دوست دار که تو را نگاه خواهد داشت.‏<br />

حک.‏ مت از همه چیز برتر است.‏ پس حکمت را<br />

تحصیل نما و به هر آنچه تحصیل نموده باشی،‏ فهم را<br />

تحصیل کن.‏<br />

آن را محترم دار،‏ و تو را بلند خواهد ساخت.‏ و اگر<br />

او را در آغوش بکشی تو را عظیمتر خواهد گردانید.‏<br />

بر سر تو تاج زیبایی خواهد نهاد.‏ و افسر شکوه به<br />

تو عطا خواهد نمود.‏<br />

اي پسر من بشنو و سخنان مرا قبول نما،‏ که<br />

سالهاي عمرت بسیار خواهد شد.‏ ؛ خروج<br />

حکمت را به تو تعلیم دادم،‏ و به راه و روشهاي<br />

راستی تو را هدایت نمودم.‏ مزامیر ؛<br />

در راه بروي قدمهاي تو تنگ نخواهد شد،‏ و<br />

چون بدوي لغزش نخواهی خورد.‏<br />

ادب را به چنگ آور و آن را فرو مگذار.‏ آن را نگاه<br />

دار زیرا که حیات تو است.‏<br />

به شریران داخل مشو،‏ و در راه و روش<br />

گناهکاران مباش.‏ مزامیر<br />

آن را ترك کن و به آن گذر منما،‏ و از آن دوري<br />

کرده،‏ بگذر.‏<br />

زیرا که ایشان تا بدي نکرده باشند،‏ نمیخوابند و<br />

اگر کسی را نلغزانیده باشند،‏ خواب از ایشان ریشهکن<br />

میشود.‏<br />

چونکه نان شرارت را میخورند،‏ و شراب ظلم را<br />

مینوشند.‏<br />

اما عادلان مثل نور صبح است که تا روز کامل<br />

روشنایی میدهد.‏<br />

و اما شریران مثل ظلمت غلیظ است،‏ و<br />

نمیدانند که از چه چیز میلغزند.‏<br />

اي پسر من،‏ به سخنان من توجه نما و گوش خود<br />

را به کلمات من فرا گیر.‏ باب<br />

ا از نظر تو دور نشود.‏ آنها را در اندرون دل<br />

خود نگاه دار.‏<br />

زیرا هر که ا را بیابد براي او حیات است،‏ و<br />

12 ،20<br />

باب 1 ،3<br />

باب 2 ،3<br />

11 ،27<br />

8 ،32<br />

1 ،1<br />

1 ،5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. چون<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

2. چونکه<br />

- 589 -


يرو<br />

هرا<br />

تی<br />

بک<br />

هرا<br />

.15<br />

برايتمامی جسد او شفا میباشد.‏<br />

دل خود را به حفظ تمام نگاه دار،‏ زیرا که<br />

مخرجهاي حیات از آن است.‏<br />

دهان دروغگو را از خود بینداز،‏ و لبهاي کج را از<br />

خویشتن دور نما.‏<br />

به استقامت نگران باشد،‏ و مژگانت پیش<br />

تو راست باشد.‏<br />

راه و روش پایهاي خود را هموار بساز،‏ تا همه راه<br />

و روشهاي تو مستقیم باشد.‏<br />

به طرف راست یا چپ منحرف مشو،‏ و پاي خود را<br />

از بدي نگاه دار.‏ تثنیه ؛ یوشع<br />

امثال سلیمان<br />

7 ،1<br />

32 ،5<br />

.23<br />

.24<br />

25. چشمانت<br />

.26<br />

.27<br />

5<br />

.1<br />

اي پسر من،‏ به حکمت من توجه نما،‏ و گوش خود<br />

را به شعور من فراگیر،‏ باب ؛ مزامیر<br />

تا تدابیر را محافظت نمایی،‏ و لبها معرفت را<br />

نگاه دارد.‏<br />

زیرا که لبهاي زن بیگانه عسل را میچکاند،‏ و دهان<br />

او از روغن ملایمتر است.‏ مزامیر<br />

اما آخر او مثل گیاه ورموت تلخ است و برنده مثل<br />

شمشیر دودم.‏ ایوب<br />

پایهایش به مرگ فرو میرود،‏ و قدمهایش به جهنم<br />

مایل میباشد.‏ باب<br />

را حیات هرگز راست نخواهد شد.‏ قدمهایش<br />

آواره شده است و او نمیداند.‏<br />

و هماکنون اي پسرانم مرا بشنوید،‏ و از سخنان<br />

دهانم انحراف مورزید.‏<br />

راه و روش خود را از او دور ساز،‏ و به در خانه او<br />

نزدیک مشو.‏<br />

مبادا شرف خود را به دیگران بدهی،‏ و سالهاي<br />

خویش را به ستمگران.‏<br />

و غریبان از اموال تو سیر شوند،‏ و ثمره محنت تو<br />

به خانه بیگانه رود.‏<br />

که در عاقبت خود نوحهگري نمایی،‏ هنگامی که<br />

گوشت و بدنت فانی شده باشد،‏<br />

و گویی چرا ادب را ناپاك داشتم،‏ و دل من تنبیه<br />

را خوار شمرد،‏<br />

و صداي مرشدان خود را نشنیدم،‏ و به معلمان<br />

خود گوش ندادم.‏<br />

نزدیک بود که هر گونه بدي را مرت شوم،‏ در<br />

میان قوم و جماعت.‏<br />

آب را از منبع خود بنوش،‏ و نهرهاي جاري را از<br />

چشمه خویش.‏<br />

تو بیرون خواهد ریخت،‏ و نهرهاي آب در<br />

شوارع عام،‏<br />

و از آنِ‏ خودت به تنهایی خواهد بود،‏ و نه از آنِ‏<br />

غریبان با تو.‏<br />

تو مبارك باشد،‏ و از زن جوانی خویش<br />

مسرور باش،‏<br />

مثل غزال محبوب و آهوي جمیل.‏ پستانهایش تو<br />

را همیشه خرّم سازد،‏ و از محبت او دائماً‏ محفوظ باش.‏<br />

اما اي پسر من،‏ چرا از زن بیگانه فریب بخوري؟ و<br />

سینه زن غریب را در بر گیري؟<br />

زیرا که راههاي انسان در دید یهوه است،‏ و تمامی<br />

راه و روشهاي وي را میسنجد.‏<br />

تقصیرهاي شریر او را گرفتار میسازد،‏ و به<br />

بندهاي گناهان خود بسته میشود.‏ مزامیر<br />

او بدون ادب خواهد مرد،‏ و به زیادي حماقت<br />

خویش تلف خواهد گردید.‏<br />

10 ،140<br />

16. جویهاي<br />

.17<br />

18. چشمه<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

6<br />

.1<br />

اي پسرم،‏ اگر براي همسایه خود ضامن شده،‏ و به<br />

جهت شخص بیگانه دست داده باشی،‏ باب ؛<br />

و از سخنان دهان خود در دام افتاده،‏ و از سخنان<br />

دهانت گرفتار شده باشی،‏<br />

سپ.‏ اي پسر من،‏ این را بکن و خویشتن را رهایی<br />

ده چونکه به دست همسایهات افتادهاي.‏ برو و<br />

خویشتن را فروتن ساز و از همسایه خود التماس نما.‏<br />

خواب را به چشمان خود راه مده،‏ و نه پینکی را به<br />

مژگان خویش.‏<br />

مثل آهو خویشتن را از کمند و مانند گنجشک از<br />

دست صیاد خلاص کن.‏ مزامیر<br />

اي شخص تنبل نزد مورچه برو،‏ و در راههاي او<br />

تأمل کن و حکمت را بیاموز،‏<br />

که وي را پیشوایی نیست و نه آقا و نه حاکمی.‏<br />

اما خوراك خود را تابستان مهیا میسازد و آذوقه<br />

خویش را در وقت برداشت محصول جمع میکند.‏<br />

اي تنبل،‏ تا به چند خواهی خوابید و از خواب خود<br />

کی خواهی برخاست؟<br />

اندکی چرت و اندکی خواب،‏ و اندکی بر هم نهادن<br />

دستها به جهت خواب.‏ باب ؛<br />

سپ.‏ فقر مثل زن بر تو خواهد آمد،‏ و نیازمندي<br />

18 ،17<br />

15 ،11<br />

33 ،24<br />

7 ،124<br />

13 ،20<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

11 ،45<br />

22 ،55<br />

20 ،4<br />

12 ،20<br />

18 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 590 -


یدل<br />

يار<br />

یس<br />

هآن<br />

هرا<br />

ه حی ترا<br />

يرو<br />

هآن<br />

هرا<br />

یزن<br />

یم<br />

یزن<br />

هرا<br />

.30<br />

بر تو مانند مرد مسلّح.‏<br />

مرد بیارزش و مرد زشتخوي،‏ با دهان کجی<br />

رفتار میکند.‏<br />

با چشمان خود غمزه میزند و با پایهاي خویش<br />

حرف میزند.‏ با انگشتهاي خویش اشاره میکند.‏ باب<br />

امثال سلیمان<br />

،10<br />

.12<br />

.13<br />

10<br />

.14<br />

در دلش دروغها است و پیوسته شرارت را اختراع<br />

میکند.‏ دعواها را میپاشد.‏<br />

بنابراین مصیبت بر او ناگهان خواهد آمد.‏ در<br />

لحظهاي خُرد خواهد شد و شفا نخواهد یافت.‏<br />

چیز است که یهوه از آنها نفرت دارد،‏ بلکه<br />

هفت چیز که نزد جان وي ناپاك است.‏<br />

متکبر و زبان دروغگو؛ و دستهایی که<br />

خون بیگناه را میریزد؛<br />

که نقشههاي فاسد را اختراع میکند؛ پایهایی<br />

که در زیانک تیزرو میباشند؛ باب<br />

19. شاهد دروغگو که به کذب سخن گوید؛ و ک<br />

که در میان برادران دعواها بپاشد.‏<br />

اي پسر من دستورات پدر خود را نگاه دار و تعلیم<br />

مادر خویش را ترك منما.‏ باب<br />

ا را بر دل خود دائماً‏ ببند،‏ و آنها را بر گردن<br />

خویش بیاویز.‏<br />

هنگامی که به می تو را هدایت<br />

خواهدنمود،‏ و هنگامی که میخوابی بر تو دیدهبانی<br />

خواهد کرد،‏ و وقتی که بیدار شوي با تو مکالمه خواهد<br />

نمود.‏ مزامیر<br />

زیرا که احکام ایشان چراغ و تعلیم ایشان نور است،‏ و<br />

تنبیه تدبیرآمیز ا است.‏ باب<br />

تا تو را از زن خبیث نگاه دارد،‏ و از چاپلوسی زبانِ‏<br />

زنِ‏ بیگانه.‏ باب<br />

در دلت مشتاق جمال وي مباش،‏ و از پلکهایش<br />

فریفته مشو،‏<br />

زیرا که به سبب زن زانیه،‏ شخص براي یک قرص<br />

نان محتاج میشود،‏ و زن مرد دیگر،‏ جان گرانبها را<br />

صید میکند.‏<br />

آیا کسی آتش را در آغوش خود بگیرد و جامهاش<br />

سوخته نشود؟<br />

یا کسی بر اخگرهاي سوزنده رود و پایهایش<br />

سوخته نگردد؟<br />

همچنین است کسی که نزد زن همسایه خویش<br />

داخل شود،‏ زیرا هر که او را لمس نماید بیگناه<br />

نخواهد ماند.‏<br />

دزد را اهانت نمیکنند اگر دزدي کند تا جان<br />

خود را سیر نماید وقتی که گرسنه باشد.‏<br />

اما اگر گرفته شود،‏ هفت چندان بازپس خواهد<br />

داد و تمامی اموال خانه خود را خواهد داد.‏<br />

اما کسی که با زنی زنا کند،‏ کم عقل است و هر<br />

که چنین عمل نماید،‏ جان خود را هلاك خواهد<br />

ساخت.‏<br />

او ضرب و رسوایی خواهد یافت،‏ و ننگ او محو<br />

نخواهد شد.‏<br />

زیرا که غیرت،‏ شدت خشم مرد است و در روز<br />

انتقام،‏ شفقت نخواهد نمود.‏<br />

بر هیچ کفّارهاي نظر نخواهد کرد و هر چند عطایا<br />

را زیاده کنی،‏ قبول نخواهد نمود.‏<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

اي پسر من سخنان مرا نگاه دار،‏ و دستورات مرا<br />

نزد خود ذخیره نما.‏<br />

دستورات مرا نگاه دار تا زنده بمانی،‏ و تعلیم مرا<br />

مثل مردمک چشمخویش.‏<br />

ا را بر انگشتهاي خود ببند و آنها را بر لوح قلب<br />

خود بنویس.‏<br />

به حکمت بگو که تو خواهر من هستی و فهم را<br />

دوست خویش بخوان<br />

تا تو را از زن دلفریب نگاه دارد،‏ و از زن غریبی که<br />

سخنان چاپلوسانه میگوید.‏ باب<br />

زیرا که از دریچه خانه خود نگاه کردم،‏ و از پشت<br />

شبکه خویش.‏<br />

در میان جاهلان دیدم،‏ و در میان جوانان،‏ جوانی<br />

کم عقل مشاهده نمودم،‏<br />

که در کوچه بسوي گوشه او میگذشت،‏ و به<br />

خانه وي میرفت،‏<br />

در شام در هنگام پایان روز،‏ در سیاهی شب و در<br />

ظلمت غلیظ؛<br />

که اینک به استقبال وي آمد،‏ در لباس<br />

فاحشه و در خباثت دل.‏<br />

یاوهگو و سرکش که پایهایش در خانهاش قرار<br />

نمیگیرد.‏<br />

گاهی در کوچهها و گاهی در مکانهاي عمومی،‏ و<br />

نزد هر گوشهاي در کمین میباشد.‏<br />

سپ.‏ او را بگرفت و بوسید و چهره خود را بیحیا<br />

ساخته،‏ او را گفت:‏<br />

14 ،22<br />

خروج 9 ،13<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

20 ،11<br />

5 ،30<br />

8 ،1<br />

172 ،119<br />

5 ،7<br />

.15<br />

16. شش<br />

17. چشمان<br />

.18<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

- 591 -


كدر<br />

ههایشرا<br />

شتُ‏<br />

ه جرا<br />

يار<br />

هرا<br />

یم<br />

يرو<br />

هآن<br />

یکم<br />

.7<br />

امثال سلیمان<br />

.14<br />

نزد من قربانیهاي صلح است،‏ زیرا که امروز<br />

نذرهاي خود را وفا نمودم.‏ لاویان<br />

از این جهت به استقبال تو بیرون آمدم،‏ تا تو<br />

را به سعی تمام بطلبم و حال تو را یافتم.‏<br />

بر بستر خود کها گسترانیدهام پتوهاي رنگی<br />

از کتان مصري.‏<br />

بستر خود را با مرّ‏ و عود و دارچین معطّر<br />

ساختهام<br />

بیا تا صبح از عشق سیر شویم،‏ و خویشتن را از<br />

محبت خرّم سازیم.‏<br />

زیرا صاحبخانه در خانه نیست،‏ و سفر دور رفته<br />

است.‏<br />

کیسه نقرهاي به دست گرفته و تا روزِ‏ بدرِ‏ تمام<br />

مراجعت نخواهد نمود.‏<br />

پس او را از زیادتی سخنانش فریب داده،‏ و از<br />

چاپلوسی لبهایش او را فریب داده.‏<br />

در ساعت از عقب او مثل گاوي که به سلاّخخانه<br />

میرود،‏ روانه شد و مانند احمق به زنجیرهاي قصاص.‏<br />

تا تیر به جگرش فرو رود،‏ مثل گنجشکی که به<br />

دام میشتابد و نمیداند که به خطر جان خود میرود.‏<br />

سپ.‏ حال اي پسران مرا بشنوید،‏ و به سخنان<br />

دهانم توجه نمایید.‏<br />

دل تو به مایل نشود،‏ و به روشهایش<br />

گمراه مشو،‏<br />

زیرا که او بسی را مجروح انداخته است،‏ و همه<br />

کشتگانش زورآورانند.‏<br />

او هنم است و به اتاقکهاي مرگ<br />

منتهی میباشد.‏<br />

، با<br />

3 ،3<br />

.<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

27. خانه<br />

8<br />

.1<br />

آیا حکمت ندا نمیکند،‏ و شعور صداي خود را بلند<br />

نمینماید؟ باب<br />

به سر مکانهاي بلند،‏ به کناره ، در میان راه و<br />

روشها میایستد.‏<br />

به جانب دروازهها به دهنه شهر،‏ نزد مدخل<br />

دروازهها صدا میزند.‏<br />

که شما را اي مردان خوانم و صداي من به<br />

فرزندان انسان است.‏ باب<br />

اي جاهلان زیرکی را بفهمید و اي احمقان عقل را<br />

نمایید.‏<br />

بشنوید زیرا که به امور عالیه سخن میگویم و<br />

گشادن لبهایم استقامت است.‏<br />

دهانم به راستی سخن میگوید و لبهایم شرارت را<br />

ناپاك میدارد.‏ باب<br />

همه سخنان دهانم بر حقّ‏ است و در آنها هیچ چیز<br />

کج یا پیچیده نیست.‏ مزامیر ؛<br />

تمامی ا نزد مرد فهیم واضح است و نزد یابندگان<br />

معرفت مستقیم است.‏<br />

نصیحت مرا قبول کنید و نه نقره را،‏ و معرفت را<br />

بیشتر از طلاي خالص.‏<br />

زیرا که حکمت از مرواریدها بهتر است،‏ و همه<br />

نفایس را به او برابر نتوان کرد.‏<br />

من حکمتم و در زیرکی سکونت دارم،‏ و معرفت<br />

تدبیر را یافتهام<br />

ترس یهوه،‏ ناپاك داشتنِ‏ بدي است.‏ غرور و تکبر<br />

و راه بد و دهان دروغگو را ناپاك میدارم.‏ باب<br />

مشورت و حکمت کامل از آنِ‏ من است.‏ من فهم<br />

هستم و قوت از آن من است.‏<br />

به من پادشاهانْ‏ سلطنت نند،‏ و داوران به<br />

عدالت فرمان میدهند.‏<br />

به من نجیب زادگان حکمرانی مینمایند و<br />

شریفان و همه داورانِ‏ جهان<br />

من دوست میدارم آنانی را که مرا دوست<br />

میدارند.‏ و هر که مرا به جد و جهد بطلبد مرا خواهد<br />

یافت.‏ یوحنا<br />

ثروت و شکوه با من است.‏ توانگري جاودانی و<br />

عدالت.‏<br />

ثمره من از طلا و زر ناب بهتر است،‏ و حاصل من<br />

از نقره خالص.‏<br />

در راه و روش عدالت میخرامم،‏ در میان راههاي<br />

انصاف،‏<br />

تا مال حقیقی را نصیب محبان خود گردانم،‏ و<br />

خزینههاي ایشان را پر سازم.‏<br />

یهوه مرا نقطهشروع راه و روش خود قرار داد،‏ قبل<br />

از اعمال خویش از ازل.‏<br />

من از ازل برقرار بودم،‏ از ابتدا پیش از بودن<br />

جهان هنگامی که اعماق نبود من متولد شدم،‏<br />

وقتی که چشمههاي پر از آب وجود نداشت.‏<br />

قبل از آنکه کوهها برپا شود،‏ پیش از تپهها متولد<br />

گردیدم.‏<br />

زمین و صحراها را هنوز نساخته بود،‏ و نه<br />

اول غبار زمین را.‏ کولسیان<br />

6 ،16<br />

1 ،78 اشعیا 9 ،53<br />

باب 14 ،3<br />

.<br />

17 ،1<br />

8 ،45<br />

.<br />

باب 14 ،3<br />

21 ،14<br />

.24 .<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.25<br />

26. چون<br />

3 ،49<br />

21 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 592 -


يرو<br />

هايآب<br />

یم<br />

کچاب<br />

یم<br />

.8<br />

امثال سلیمان<br />

.27<br />

وقتی که او آسمان را مستحکم ساخت من آنجا<br />

بودم،‏ و هنگامی که دایره را بر سطح اعماق قرار داد.‏<br />

10 ،26 ایوب<br />

.28<br />

وقتی که آسمانها را بالا استوار کرد،‏ و چشمههاي<br />

اعماق را استوار گردانید.‏<br />

به دریا حد قرار داد،‏ تا آبها از فرمان او تجاوز<br />

نکنند،‏ و زمانی که بنیاد زمین را نهاد.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

10 ،38<br />

29. چون<br />

9 ،104<br />

.30<br />

آنگاه نزد او معمار بودم،‏ و روزبروز شادي او<br />

میبودم،‏ و همیشه به حضور او خوشحالی میکردم.‏<br />

و خوشحالی من در آبادي زمین وي،‏ و شادي من<br />

با فرزندان انسان میبود.‏<br />

سپ.‏ هماکنون اي پسرانْ‏ مرا بشنوید،‏ و خوشابحال<br />

آنانی که روشهاي مرا نگاه دارند.‏<br />

نصیحت را بشنوید و حکیم باشید،‏ و آن را رد<br />

منمایید.‏<br />

کسی که مرا بشنود،‏ و هر روز نزد<br />

درهاي من دیدهبانی کند،‏ و چهاچوب دروازههاي مرا<br />

محافظت نماید.‏<br />

زیرا هر که مرا یابد حیات را تحصیل کند،‏ و<br />

رضامندي یهوه را حاصل نماید.‏<br />

و اما کسی که مرا خطا کند،‏ به جان خود ضرر<br />

رساند،‏ و هر که مرا دشمن دارد،‏ مرگ را دوست دارد.‏<br />

تثنیه 3 ،33<br />

باب 16 ،3<br />

.31<br />

32<br />

.33<br />

34. خوشابحال<br />

.35<br />

.36<br />

32 ،1 باب<br />

9<br />

1<br />

.2<br />

حک.‏ مت،‏ خانه خود را بنا کرده،‏ و هفت ستونهاي<br />

خویش را تراشیده است.‏<br />

گلههاي خود را قربانی نموده و شراب خود را<br />

مخلوط ساخته و سفره خود را نیز آراسته است.‏ متی<br />

،22<br />

16 ،14 ؛ لوقا 4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

کنیزان خود را فرستاده،‏ ندا کرده است،‏ بر پشتهاي<br />

بلند شهر:‏<br />

هر که جاهل باشد به اینجا بیاید،‏ و هر که کم عقل<br />

است،‏ او را میگوید.‏<br />

بیایید از غذاي من بخورید،‏ و از شرابی که مخلوط<br />

ساختهام بنوشید.‏<br />

جه.‏ الت را ترك کرده،‏ زنده بمانید،‏ و به روش فهم<br />

پی نمایید.‏<br />

هر که مسخره کننده را ادب نماید،‏ براي خویشتن<br />

رسوایی را تحصیل کند،‏ و هر که شریر را تنبیه نماید<br />

براي او عیب میباشد.‏<br />

مسخره کننده را تنبیه منما مبادا از تو نفرت کند،‏<br />

اما مرد حکیم را تنبیه نما که تو را دوست خواهد<br />

داشت.‏<br />

مرد حکیم را پند ده که زیاده حکیم خواهد شد.‏<br />

مرد عادل را تعلیم ده که علمش خواهد افزود.‏<br />

ابتداي حکمت ترس یهوه است،‏ و معرفت<br />

قدوس شعور میباشد.‏ مزامیر<br />

زیرا که به واسطه من روزهاي تو زیاد خواهد شد،‏<br />

و سالهاي عمر از برایت زیاده خواهد گردید.‏<br />

اگر حکیم هستی،‏ براي خویشتن حکیم هستی.‏ و<br />

اگر مسخره نمایی به تنهایی متحمل آن خواهی بود.‏<br />

زن احمق یاوهگو است،‏ جاهل است و هیچ<br />

نمیداند،‏<br />

و نزد در خانه خود مینشیند،‏ در مکانهاي بلند<br />

شهر بر صندلی،‏<br />

تا راهروندگان را بخواند،‏ و آنانی را که به راههاي<br />

خود براستی میروند.‏<br />

هر که جاهل باشد به اینجا برگردد،‏ و به کم عقل<br />

میگوید:‏<br />

دزدیده شده شیرین است،‏ و نان مخفی<br />

لذیذ میباشد.‏ باب<br />

و او نمیداند که مردگان در آنجا هستند،‏ و<br />

دعوتشدگانش در عمقهاي جهنم میباشند.‏<br />

10 ،111<br />

17 ،20<br />

باب 9 ،23<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

10<br />

.1<br />

امثال سلیمان:‏ پسر حکیم پدر خود را شاد<br />

میسازد،‏ اما پسر احمق باعث غصه مادرش شود.‏<br />

25 .21 ،17 ؛ 20 ،15 باب<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

گنجهاي شرارت منفعت ندارد،‏ اما عدالت از مرگ<br />

رهایی میدهد.‏<br />

یهوه جان مرد عادل را نمیگذارد گرسنه بشود،‏ اما<br />

آرزوي شریران را باطل میسازد.‏<br />

کسی که به دست سست کار میکند فقیر<br />

میگردد،‏ اما دست غنی میسازد.‏ باب<br />

کسی که در تابستان جمع کند پسر عاقل است،‏ اما<br />

کسی که در وقت برداشت محصول خوابد،‏ پسر<br />

شرمآورنده است.‏ باب<br />

بر سر عادلان برکتها است،‏ اما ظلم دهان شریران<br />

را میپوشاند.‏<br />

یادگار عادلان مبارك است،‏ اما اسم شریران خواهد<br />

گندید.‏ باب<br />

27 .24 ،12<br />

8 ،6<br />

6 ،9<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 593 -


هرا<br />

کسال<br />

هرا<br />

تی يار<br />

هرا<br />

هرا<br />

یکم<br />

یب<br />

یم<br />

یلان<br />

ببا<br />

ته<br />

یج<br />

یم<br />

یم<br />

یکم<br />

امثال سلیمان<br />

.8<br />

.9<br />

دانادل،‏ احکام را قبول میکند،‏ اما احمق پرگو تلف<br />

خواهد شد.‏<br />

کسی که به راستی رود،‏ در امنیت گردد،‏<br />

و کسی که خود را کج میسازد آشکار خواهد شد.‏<br />

3 ،24 باب<br />

.10<br />

هر که چشمک میزند رنج میرساند،‏ اما احم ق<br />

پرگو تلف میشود.‏ باب<br />

دهان عادلان چشمه حیات است،‏ اما ظلم دهان<br />

شریران را میپوشاند.‏ باب<br />

دشمنی دعواها میانگیزاند،‏ اما محبت هر گناه را<br />

میپوشاند.‏<br />

در لبهاي شعورپیشگان حکمت یافت میشود،‏ اما<br />

چوب به جهت پشت مرد کم عقل است.‏<br />

ح.‏ کیمان علم را ذخیره میکنند،‏ اما دهان احمق<br />

نزدیک به هلاکت است.‏<br />

اموال ثروتمندان شهر حصاردار ایشان میباشد،‏ اما<br />

بینوایی فقیران هلاکت ایشان است.‏ باب ؛ مزامیر<br />

عمل مرد عادل منتهی به حیات است،‏ اما محصول<br />

شریر به گناه میانجامد.‏ لوقا<br />

کسی که نصیحت را نگاه دارد در حیات است،‏<br />

اما کسی که تنبیه را ترك نماید گمراه میشود.‏ باب<br />

7 ،49<br />

،14<br />

11 ،18<br />

30 ،37<br />

19 ،16<br />

13 ،6<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

27<br />

.18<br />

کسی که دشمنی را میپوشاند دروغگو میباشد.‏<br />

کسی که بهتان را شیوع دهد احمق است.‏<br />

زیادي کلام از گناه خالی نمیباشد،‏ اما آنکه<br />

لبهایش را ببندد،‏ عاقل است.‏<br />

زبان عادلان نقره خالص است،‏ اما دل شریران<br />

بیارزش میباشد.‏<br />

لبهاي عادلان بسی را رعا ند،‏ اما<br />

احمقان از بیعقلی میمیرند.‏<br />

برکت یهوه ثروتمند میسازد،‏ و هیچ زحمت بر آن<br />

نمیافزاید.‏ مزامیر<br />

از عمل بد لذت میبرد،‏ و صاحب شعور در<br />

حکمت.‏<br />

ترس خدایان به ایشان رسد،‏ و آرزوي<br />

عادلان به ایشان عطا خواهد شد.‏ باب<br />

مثل گذشتن گردباد،‏ شریر نابود میشود،‏ اما مرد<br />

عادل بنیاد جاودانی است.‏ باب<br />

26. چنانکه سرکه براي دندان و دود براي چشمان<br />

است،‏ همچنین است مرد تنبل براي آنانی که او را<br />

میفرستند.‏<br />

ترس یهوه عمر را طو میسازد،‏ اما سالهاي<br />

شریران کوتاه خواهد شد.‏<br />

انتظار عادلان شادمانی است،‏ اما امید شریران<br />

ضایع خواهد شد.‏<br />

یهوه به جهت کاملان قلعه است،‏ اما به ج<br />

عاملانِ‏ شرّ‏ هلاکت میباشد.‏<br />

مرد عادل هرگز متحرك نخواهد شد،‏ اما شریران<br />

در زمین ساکن نخواهند گشت.‏ مزامیر<br />

دهان عادلان حکمت را میرویاند،‏ اما زبان<br />

دروغگویان از ریشه کنده خواهد شد.‏<br />

لبهاي عادلان به امور رحمت عارف است،‏ اما<br />

دهان بیخدایان پر از دروغها است.‏<br />

6 ،112<br />

باب 14 ،13<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

11<br />

.1<br />

ترازوي با تقلّب نزد یهوه ناپاك است،‏ اما سنگ تمام<br />

پسندیده او است.‏ باب ؛<br />

تکبر میآید خجالت میآید،‏ اما حکمت با<br />

فروتنان است.‏<br />

کمال راستان ایشان را هدایت میکند،‏ اما ک<br />

خیانتکاران ایشان را هلاك میسازد.‏ مزامیر<br />

توانگري در روز خشم منفعت ندارد،‏ اما عدالت از<br />

مرگ رهایی میبخشد.‏ باب<br />

عدالت مرد کامل راه و روش او را راست سازد،‏<br />

اما شریر از شرارت خود هلاك میگردد.‏<br />

عدالت راستان ایشان را خلاصی بخشد،‏ اما<br />

خیانتکاران در خیانت خود گرفتار میشوند.‏<br />

مرد شریر بمیرد امید او نابود میگردد،‏ و<br />

انتظار زورآوران تلف میشود.‏ باب<br />

مرد عادل از تنگی خلاص میشود و شریر به جاي<br />

او میآید.‏<br />

مرد منافق به دهانش همسایه خود را هلاك<br />

میسازد،‏ و عادلان به معرفت خویش نجات مییابند.‏<br />

از سعادتمندي عادلان،‏ شهر شادي ند،‏ و از<br />

هلاکت بیخدایان شادي مینماید.‏<br />

از برکت راستان،‏ شهر مرتفع میشود،‏ اما از دهان<br />

بیخدایان ویران میگردد.‏<br />

کسی که همسایه خود را حقیر شمارد کم عقل<br />

میباشد،‏ اما صاحب شعور ساکت میماند.‏<br />

کسی که افترا میزند،‏ سرّها را فاش میسازد،‏ اما<br />

شخص امیندل،‏ امر را مخفی میدارد.‏<br />

که تدبیر نیست مردم میافتند،‏ اما سلامتی<br />

از زیادي مشیران است.‏<br />

7 ،52<br />

28 ،10<br />

12 ،28<br />

10 ،20<br />

2 ،10<br />

11 ،16<br />

2. چون<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. چون<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. جایی<br />

27 ،1<br />

32 ،14<br />

2 ،127<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23. جاهل<br />

.24<br />

.25<br />

.27<br />

- 594 -


شکی<br />

يبا<br />

له<br />

یم<br />

يرو<br />

يرا<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

هرا<br />

یس<br />

بی<br />

باب 18 ،13<br />

امثال سلیمان<br />

.15<br />

کسی که براي غریب ضامن شود البته ضرر خواهد<br />

یافت،‏ و کسی که ضمانت را ناپاك دارد ایمن میباشد.‏<br />

زن نیکوسیرت عزّت را نگاه میدارد،‏ چنانکه<br />

زورآوران ثروت را محافظت مینمایند.‏<br />

مرد رحیم به خویشتن احسان مینماید،‏ اما مرد<br />

ستم جسد خود را میرنجاند.‏<br />

18. شریر اجرت فریبنده تحصیل میکند،‏ اما کارنده<br />

عدالت مزد حقیقی را.‏ مزامیر<br />

عدالت منتهی به حیات است،‏ همچنین<br />

هر که شرارت را پی نماید او را به مرگ میرساند.‏<br />

20 ،37<br />

.16<br />

.17<br />

19. چنانکه<br />

23 ،19 باب<br />

.20<br />

کجخلقان نزد یهوه ناپاکند،‏ اما کاملان راه و روش<br />

پسندیده او میباشند.‏ باب<br />

یقیناً‏ شریر تبرعه نخواهد شد،‏ اما نسل عادلان<br />

نجات خواهند یافت.‏<br />

زن زی بیتربیت مانند حلقه طلا در بینی گراز<br />

است.‏<br />

آرزوي عادلان نیکویی تمام است،‏ اما انتظار<br />

شریران،‏ خشم میباشد.‏ باب ؛ ایوب<br />

هستند که پاشند و بیشتر میاندوزند؛ و<br />

هستند که زیاده از آنچه شاید،‏ نگاه دارند اما به<br />

نیازمندي میانجامد.‏ مزامیر<br />

روح برکت یافته قوي میشود،‏ و هر که سیراب<br />

میکند خود نیز سیراب خواهد گشت.‏ باب<br />

هر که غلّه را نگاه دارد مردم او را لعنت خواهند<br />

کرد،‏ اما بر سر فروشنده آن برکت خواهد بود.‏<br />

کسی که نیکویی را بطلبد رضامندي را میجوید،‏<br />

و هر که بدي را بطلبد ب او خواهد آمد.‏<br />

کسی که بر توانگري خود توکل کند،‏ خواهد افتاد،‏<br />

اما عادلان مثل برگ سبز شکوفه خواهند آورد.‏ مزامیر<br />

17 ،19<br />

13 ،8<br />

22 ،12<br />

24 ،10<br />

9 ،112<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

10 ،52<br />

.29<br />

هر که ا خانه خود را برنجاند سهم او باد<br />

خواهد بود،‏ و احمق بنده حکیمدلان خواهد شد.‏<br />

ثمره مرد عادل درخت حیات است،‏ و ک که<br />

جانها را صید کند حکیم است.‏ ؛<br />

اینک مرد عادل بر زمین پاداش خواهد یافت،‏ پس<br />

چند مرتبه زیاده مرد شریر و گناهکار.‏ اول پطرس<br />

17 ،4<br />

4 ،15<br />

باب 18 ،3<br />

.30<br />

.31<br />

12<br />

.1<br />

هر که نصیحت را دوست میدارد معرفت را دوست<br />

میدارد،‏ اما هر که از تنبیه نفرت کند وحشی است.‏<br />

5 141، ؛ مزامیر<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

مرد نیکو رضامندي یهوه را تحصیل مینماید،‏ اما او<br />

صاحب تدبیر فاسد را ملزم خواهد ساخت.‏<br />

انسان از بدي استوار نمیشود،‏ اما ریشه عادلان<br />

جنبش نخواهد خورد.‏<br />

زن صالحه تاج شوهر خود میباشد،‏ اما زنی که<br />

بیحیا مثل پوسیدگی در استخوانهایش میباشد.‏<br />

فکرهاي عادلان انصاف است،‏ اما تدابیر شریران<br />

فریب است.‏ اول پادشاهان<br />

6. سخنان شریران براي خون در کمین است،‏ اما دهان<br />

راستان ایشان را رهایی میدهد.‏ باب ؛ پیدایش<br />

واژگون شده،‏ نیست شوند،‏ اما خانه<br />

عادلان برقرار میماند.‏<br />

انسان برحسب عقلش ستایش میشود،‏ اما کجدلان<br />

شرمنده خواهند گشت.‏<br />

کسی که حقیر باشد و خادم داشته باشد،‏ بهتر است<br />

از کسی که خویشتن را برافرازد و محتاج نان باشد.‏<br />

مرد عادل براي جان حیوان خود تفکر میکند،‏ اما<br />

رحمتهاي شریران ستمکیشی است.‏<br />

کسی که زمین خود را کشاورزي کند از نان سیر<br />

خواهد شد،‏ اما هر که به بیهودگی وقت بگذراند کم<br />

عقل است.‏ باب<br />

مرد شریر به شکار بدکاران طمع ورزد،‏ اما<br />

ریشه عادلان میوه میآورد.‏ باب<br />

در تقصیر لبها دام مهلک است،‏ اما مرد عادل از<br />

تنگی بیرون میآید.‏<br />

انسان از ثمره دهان خود از نیکویی سیر میشود،‏<br />

و مکافات دست انسان به او باز خواهد گشت.‏ مزامیر<br />

،62<br />

22 ،37<br />

1 ،15<br />

خروج 5 ،23<br />

14 ،2<br />

6 ،12<br />

19 ،28<br />

7. شریران<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

27 ،16 ؛ متی 13<br />

.15<br />

احمق در نظر خودش راست است،‏ اما هر که<br />

نصیحت را بشنود حکیم است.‏ باب<br />

احمق فوراً‏ آشکار میشود،‏ اما خردمند<br />

خجالت را میپوشاند.‏<br />

هر که به راستی سخن بگوید عدالت را ظاهر<br />

میکند،‏ و شاهد دروغ،‏ فریب را.‏ باب ؛<br />

هستند که مثل ضرب شمشیر حرفهاي باطل<br />

میزنند،‏ اما زبان حکیمان شفا میبخشد.‏<br />

لب راستگو تا به ابد استوار میماند،‏ اما زبان<br />

دروغگو پایدار نیست.‏<br />

در دل هر که تدبیر فاسد کند فر است،‏ اما<br />

مشورتدهندگانِ‏ صلح را شادمانی است.‏<br />

هیچ بدي به مرد صالح واقع نمیشود،‏ اما شریران<br />

28 ،24<br />

باب 3 ،13<br />

2 ،18<br />

19 ،6<br />

16. خشم<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

- 595 -


ببا<br />

نک<br />

یم<br />

یم يرو<br />

از بلا پر خواهند شد.‏ مزامیر ؛<br />

لبهاي دروغگو نزد یهوه ناپاك است،‏ اما عاملان<br />

راستی پسندیده او هستند.‏ باب ؛ ؛ مزامیر<br />

مرد زیرك علم را مخفی میدارد،‏ اما دل احمقان<br />

حماقت را شایع میسازد.‏<br />

دست شخص زرنگ سلطنت خواهد نمود،‏ اما مرد<br />

تنبل بندگی خواهد کرد.‏<br />

کدورت دل انسان،‏ او را تحت فشار قرار میدهد،‏<br />

اما سخن نیکو او را شادمان خواهد گردانید.‏ باب<br />

مرد عادل براي همسایه خود هدایت کننده<br />

میشود،‏ اما راه شریران ایشان را گمراه میکند.‏<br />

مرد تنبل شکار خود را بریان نمیکند،‏ اما زرنگی،‏<br />

توانگري گرانبهاي انسان است.‏<br />

در راه و روش عدالت حیات است،‏ و در<br />

گذرگاههایش مرگ نیست.‏<br />

امثال سلیمان<br />

7 ،5<br />

13 ،15<br />

22 ،34<br />

20 ،11<br />

17 ،6<br />

10 ،32<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

پسر حکیم نصیحت پدر خود را اطاعت میکند،‏ اما<br />

مسخرهکننده تهدید را نمیشنود.‏<br />

مرد از میوه دهانش نیکویی را میخورد،‏ اما جان<br />

خیانتکاران،‏ ظلم را خواهد خورد.‏<br />

هر که دهان خود را نگاه دارد جان خویش را<br />

محافظت نماید،‏ اما کسی که لبهاي خود را بگشاید<br />

هلاك خواهد شد.‏ باب<br />

تنبل آرزو میکند و چیزي پیدا نمیکند.‏ اما<br />

شخص زرنگ پروار خواهد شد.‏ باب ؛<br />

مرد عادل از دروغ گفتن نفرت دارد،‏ اما شریر رسوا<br />

و شرمنده خواهد شد.‏ مزامیر<br />

عدالت کسی را که در راه و روش خود کامل است<br />

محافظت میکند،‏ اما شرارت،‏ گناهکاران را هلاك<br />

میسازد.‏ مزامیر<br />

هستند که خود را ثروتمند میشمارند و هیچ<br />

ندارند،‏ و هستند که خویشتن را فقیر میانگارند و<br />

ثروت بسیار دارند.‏<br />

ثروت شخص فدیه جان او خواهد بود،‏ اما فقیر<br />

تهدید را نخواهد شنید.‏<br />

نور عادلان شادمان خواهد شد،‏ اما چرا غ شریران<br />

خاموش خواهد گردید.‏ باب<br />

از تکبر جز دعوا چیزي پیدا نمیشود،‏ اما با آنانی<br />

که پند میپذیرند حکمت است.‏ باب<br />

ثروتی که از بطالت پیدا شود در تناقص میباشد،‏<br />

اما هر که به دست خود اندوزد در تزاید خواهد بود.‏<br />

امیدي که در آن تأخیر باشد باعث بیماري دل<br />

است،‏ اما رسیدن به مراد درخت حیات میباشد.‏ مزامیر<br />

.12<br />

7 ،14<br />

.13<br />

هر که کلام را خوار شمارد خویشتن را هلاك<br />

میسازد،‏ اما هر که از حکم ترسد ثواب خواهد<br />

یافت.‏<br />

تعلیم مرد حکیم چشمه حیات است،‏ تا از دامهاي<br />

مرگ رهایی دهد.‏<br />

عقل نیکو نعمت را میبخشد،‏ اما راه خیانتکاران،‏<br />

سخت است.‏<br />

هر شخص زیرك با علم عمل میکند،‏ اما احم ق<br />

حماقت را منتشر میسازد.‏ باب ؛ اشعیا<br />

قاصد شریر در بلا گرفتار میشود،‏ اما رسول امین<br />

شفا میبخشد.‏<br />

فقر و اهانت براي کسی است که نصیحت را ترك<br />

نماید،‏ اما هر که تنبیه را قبول کند محترم خواهد شد.‏<br />

6 ،32<br />

2 ،15<br />

8 ،10<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

1 ،12 ؛<br />

.19<br />

آرزویی که حاصل شود براي جان شیرین است،‏<br />

اما دوري از بدي،‏ ناپاك احمقان میباشد.‏<br />

با حکیمان رفتار و حکیم خواهی شد،‏ اما<br />

رفیق جاهلان ضرر خواهد یافت.‏<br />

بلا گناهکاران را تعقیب میکند،‏ اما عادلان،‏ جزاي<br />

نیکو خواهند یافت.‏<br />

مرد صالح فرزند فرزند را ارث خواهد داد،‏ و ثروت<br />

گناهکاران براي عادلان ذخیره خواهد شد.‏<br />

در مزرعه فقیران خوراك بسیار است،‏ اما هستند<br />

که از بیانصافی هلاك میشوند.‏<br />

کسی که چوب را باز دارد،‏ از پسر خویش نفرت<br />

میکند،‏ اما کسی که او را دوست میدارد او را به سعی<br />

تمام نصیحت مینماید.‏<br />

مرد عادل براي سیري جان خود میخورد،‏ اما<br />

شکم شریران محتاج خواهد بود.‏ مزامیر<br />

27 ،22<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

هر زن حکیم خانه خود را بنا میکند،اما زن جاهل<br />

آن را با دست خود خراب مینماید.‏<br />

کسی که به راستی خود پی نماید از یهوه<br />

میترسد،‏ اما کسی که در راه و روش خود کجرفتار<br />

است او را تحقیر مینماید.‏<br />

در دهان احمق چوب تکبر است،‏ اما لبهاي<br />

27 .24 ،2<br />

4 ،10<br />

25 ،28 ؛ 16 ،13<br />

163 ،119<br />

20 ،24<br />

21 ،18<br />

6 ،112<br />

4. شخص<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 596 -


هرا<br />

یکم<br />

یم<br />

هرا<br />

نی<br />

نکی<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

حکیمان ایشان را محافظت خواهد نمود.‏ 23.<br />

که گاو نیست،‏ آخور پاك است؛ اما از قوت<br />

گاو،‏ محصول زیاد میشود.‏<br />

5. شاهد امین دروغ نمیگوید،‏ اما شاهد دروغ به کذب<br />

سخن میگوید.‏<br />

مسخرهکننده حکمت را میطلبد و نمییابد.‏ اما به<br />

جهت مرد فهیم علم آسان است.‏<br />

از حضور مرد احمق دور شو،‏ زیرا لبهاي معرفت را<br />

در او نخواهی یافت.‏ باب<br />

حک.‏ مت مرد زیرك این است که خود را درك<br />

نماید،‏ اما حماقت احمقان فریب است.‏<br />

احمقان به گناه مسخره نند،‏ اما در میان<br />

راستان رضامندي است.‏<br />

دل شخص تلخی خویشتن را میداند،‏ و غریب در<br />

خوشی آن مشارکت ندارد.‏<br />

شریران ویران خواهد شد،‏ اما خیمه راستان<br />

شکوفه خواهد آورد.‏ باب<br />

راهی هست که به نظر آدمی مستقیم نماید،‏<br />

اما عاقبت آن،‏ مرگ است.‏<br />

هم در شادي دل غمگین میباشد،‏ و عاقبت ا<br />

خوشی غم است.‏ لوقا<br />

کسی که در دل مرتد است از راههاي خود سیر<br />

میشود،‏ و مرد صالح به خود سیر است.‏<br />

مرد جاهل هر سخن را باور میکند،‏ اما مرد زیرك<br />

در رفتار خود دقت مینماید.‏<br />

مرد حکیم میترسد و از بدي دوري مینماید،‏ اما<br />

احمق از غرور خود ایمن میباشد.‏<br />

مرد کجخلق،‏ احمقانه رفتار مینماید،‏ و مردم از<br />

حیلهگر نفرت دارند.‏<br />

سهم.‏ جاهلان حماقت است،‏ اما معرفت،‏ تاجِ‏<br />

زیرکان خواهد بود.‏ افسسیان<br />

بدکاران در حضور نیکان خم میشوند،‏ و شریران<br />

نزد دروازههاي عادلان میایستند.‏<br />

همسایه فقیر نیز از او نفرت دارد،‏ اما دوستان<br />

شخص ثروتمند بسیارند.‏ باب<br />

هر که همسایه خود را حقیر شمارد گناه میورزد،‏<br />

اما خوشابحال کسی که بر فقیران رحم نماید.‏ مزامیر<br />

امثال سلیمان<br />

،41<br />

7 ،19<br />

22 ،1<br />

7 ،12<br />

15 ،5<br />

25 ،6<br />

4. جایی<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

11. خانه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

2<br />

.22<br />

آیا صاحبان تدبیر فاسد گمراه نمیشوند،‏ اما براي<br />

کسانی که تدبیر نیکو مینمایند،‏ رحمت و راستی<br />

خواهد بود.‏<br />

از هر سختی سود است،‏ اما کلام لبها به فقر تمام<br />

میانجامد.‏ باب ؛<br />

تاج حکیمان ثروت ایشان است،‏ اما حماقت<br />

احمقان حماقت تمام است.‏<br />

25. شاهد امین جانها را نجات میبخشد،‏ اما هر که به<br />

دروغ سخن میگوید فریب تمام است.‏<br />

در ترس یهوه اعتماد قوي است،‏ و فرزندان او را<br />

پناهگاه خواهد بود.‏ باب ؛<br />

ترس یهوه چشمه حیات است،‏ تا از دامهاي مرگ<br />

دوري نمایند.‏ باب<br />

پادشاه از زیادي مخلوق است،‏ و شکستگی<br />

سلطان از کمی مردم است.‏<br />

کسی که صبور باشد عاقل است،‏ و کجخلق<br />

حماقت را سهم خود میسازد.‏ باب<br />

دل آرام حیات بدن است،‏ اما حسد پوسیدگی<br />

استخوانها است.‏<br />

هر که بر فقیر ظلم کند آفریننده خود را حقیر<br />

میشمارد،‏ و هر که بر مس ترحم کند او را تمجید<br />

مینماید.‏ باب ؛ خروج ؛ اشعیا<br />

32. شریر از شرارت خود به زیر افکنده شود،‏ اما<br />

مرد عادل چون بمیرد اعتماد دارد.‏<br />

حک.‏ مت در دل مرد فهیم ساکن شود،‏ اما در<br />

اندرون جاهلان آشکار میگردد.‏<br />

عدالت مایه سرافرازي قوم میباشد،‏ اما گناه براي<br />

قوم،‏ مایه رسوائی.‏<br />

رضامندي پادشاه بر خادمِ‏ عاقل است،‏ اما خشم او<br />

بر پستفطرتان.‏ پیدایش<br />

11 ،19<br />

7 ،58<br />

10 ،18<br />

29 ،10<br />

24 ،12<br />

27 .17 ،10<br />

11 ،4<br />

38 ،41<br />

4 ،10<br />

5 ،17<br />

.24<br />

.26<br />

.27<br />

28. شکوه<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

33<br />

.34<br />

.35<br />

15<br />

1. جواب<br />

.2<br />

نرم خشم را برمیگرداند،‏ اما سخن تلخ غیظ<br />

را به هیجان میآورد.‏<br />

زبان حکیمان علم را زینت بخشد،‏ اما دهان<br />

احمقان به حماقت سخن میگوید.‏<br />

یهوه در همه جاست،‏ و بر بدان و نیکان<br />

مینگرد.‏ باب<br />

زب ان ملای م،‏ درخ ت حی ات اس ت و کج ی آن،‏<br />

شکستگی روح است.‏<br />

احمق نصیحت پدر خود را خوار میشمارد،‏ اما هر<br />

که تنبیه را نگاه دارد زیرك میباشد.‏ مزامیر<br />

در خانه مرد عادل گنج عظیم است،‏ اما محصول<br />

شریران،‏ کدورت است.‏<br />

5 ،141<br />

باب 16 ،13<br />

باب 33 ،3<br />

18 ،12<br />

3. چشمان<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

- 597 -


هرا<br />

هايدل<br />

هرا<br />

هرا<br />

نیی<br />

يرو<br />

یم<br />

یم<br />

تی<br />

كپا<br />

رد<br />

.27<br />

امثال سلیمان<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

لبهاي حکیمان معرفت را منتشر میسازد،اما دل<br />

احمقان،‏ مستحکم نیست.‏<br />

قربانی شریران نزد یهوه ناپاك است،‏ اما دعاي<br />

راستان پسندیده اوست.‏<br />

شریران نزد یهوه ناپاك است،‏ اما پیروان عدالت<br />

را دوست میدارد.‏ باب<br />

براي هر که راه و روش را ترك نماید نصیحت<br />

سخت است،‏ و هر که از تنبیه نفرت کند خواهد مرد.‏<br />

20 ،11<br />

.10<br />

1 ،29 باب<br />

11<br />

جه.‏ نم و دنیاي مردگان در حضور یهوه است،‏ پس<br />

چند مرتبه زیاده فرزندان انسان.‏ ایوب<br />

مسخرهکنن ده تنبیه را دوس ت ندارد،‏ و ن زد<br />

حکیمان نخواهد رفت.‏ عاموس<br />

دل شادمان چهره را زینت میدهد،‏ اما از تلخی<br />

دل،‏ روح بیجرأت میشود.‏<br />

دل مرد فهیم معرفت را میطلبد،‏ اما دهان<br />

احمقان حماقت را میبلعد.‏<br />

تمامی روزهاي مصیبتکشان بد است،‏ اما خوشی<br />

دل مهمانی دائمی است.‏ باب ؛ اول تیموتائوس<br />

اموال اندك با ترس یهوه بهتر است از گنج عظیم<br />

با اضطراب.‏ باب<br />

میز خالی در جایی که محبت باشد،‏ بهتر است از<br />

گاو پرواري که با آن نفرت باشد.‏ باب<br />

مرد تندخو دعوا را برمیانگیزد،‏ اما شخص<br />

دیرخشم دشمنی را ساکن میگرداند.‏<br />

تنبلان مثل خاربست است،‏ اما راه و روش<br />

راستان شاه است.‏ باب<br />

پسر حکیم پدر را شادمان میسازد،‏ اما مرد احمق<br />

مادر خویش را حقیر میشمارد.‏ باب<br />

ح.‏ ماقت در نظر شخص کم عقل خوشی است،‏ اما<br />

مرد فهیم به راستی پی مینماید.‏<br />

از عدم مشورت،‏ تدبیرها باطل شود،‏ امااز<br />

زیادي مشورتدهندگان برقرار میماند.‏ باب<br />

براي انسانْ‏ از جوابِ‏ دهانش شادي حاصل<br />

میشود،‏ و سخنی که در محلّش گفته شود چه بسیار<br />

نیکو است.‏<br />

راه و روش حیات براي عاقلان به سوي بالا است،‏<br />

تا از جهنم به سوي پا دور شود.‏ کولسیان<br />

یهوه خانه متکبران را ویران سازد،‏ اما مرز<br />

بیوهزن را استوار مینماید.‏ باب ؛ اول پطرس<br />

تدبیرهاي فاسد نزد یهوه ناپاك است،‏ اما سخنان<br />

پسندیده براي پاکان است.‏ پیدایش<br />

کسی که حریص سود باشد خانه خود را ک<br />

میسازد،‏ اما هر که از هدیهها نفرت دارد خواهد<br />

زیست.‏ باب ؛ مزامیر<br />

دل مرد عادل در جواب دادن تفکر میکند،‏ اما<br />

دهان شریران،‏ چیزهاي بد را جاري میسازد.‏<br />

یهوه از شریران دور است،‏ اما دعاي عادلان را<br />

میشنود.‏ یوحنا<br />

نورِ‏ چشمانْ‏ دل را شادمان میسازد،‏ و خبر نیکو<br />

استخوانها را پر مغز مینماید.‏ باب<br />

گوش ی ک ه تنبی ه حی ات را بش نود،‏ در می ان<br />

حکیمان ساکن خواهد شد.‏<br />

هر که نصیحت را ترك نماید،‏ جان خود را حقیر<br />

میشمارد،‏ اما هر که تنبیه را بشنود عقل را تحصیل<br />

مینماید.‏ مزامیر<br />

ترس یهوه ادیب حکمت است،‏ و فروتنی پیشروِ‏<br />

حرمت میباشد.‏ باب ؛ مزامیر<br />

1 ،22<br />

36 ،18<br />

5 ،15<br />

12 ،18<br />

29 ،11<br />

31 ،9<br />

5 ،141<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

16<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

تدبیرهاي دل از آن انسان است،‏ اما سخن زبان از<br />

جانب یهوه میباشد.‏<br />

همه راههاي انسان در نظر خودش است،‏ اما<br />

یهوه روحها را ثابت میسازد.‏<br />

اعمال خود را به یهوه بسپار،‏ تا فکرهاي تو استوار<br />

شود.‏ مزامیر<br />

یهوه هر چیز را براي غا آن ساخته است،‏ و<br />

شریران را نیز براي روز بلا.‏<br />

هر که دل مغرور دارد نزد یهوه ناپاك است،‏ و او<br />

هرگز مبرا نخواهد شد.‏<br />

از رحمت و راستی،‏ گناه کفّاره میشود،‏ و به ترس<br />

یهوه ، از بدي دوري میشود.‏ باب<br />

راههاي شخص پسندیده یهوه باشد،‏<br />

دشمنانش را نیز با وي به صلح وامیدارد.‏ پیدایش<br />

اموال اندك که با انصاف باشد بهتر است،‏ از دخل<br />

فراوان بدون انصاف.‏ باب<br />

دل انسان در راه و روشش تفکر میکند،‏ اما یهوه<br />

دمهایش را استوار میسازد.‏<br />

وحی بر لبهاي پادشاه است،‏ و دهان او در داوري<br />

تجاوز نمینماید.‏<br />

ترازو و سنگهاي راست از آن یهوه است و تمامی<br />

سنگهاي کیسه صنعت وي میباشد.‏ باب<br />

عمل بد نزد پادشاهان ناپاك است،‏ زیرا که تخت<br />

24 ،31<br />

1 ،11<br />

12 ،10<br />

16 ،15<br />

5 ،37<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. چون<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

6 ،26<br />

6 ،6<br />

14 ،11<br />

5 ،5<br />

1 ،3<br />

1 ،17<br />

1 ،10<br />

19 ،37<br />

10 ،5<br />

22 ،17<br />

7 ،12<br />

30 ،24<br />

8 ،16<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

- 598 -


هرا<br />

يار<br />

تک<br />

هدل<br />

یم<br />

هرا<br />

هان<br />

هرا<br />

شکی<br />

لی<br />

ایشان از عدالت برقرار میماند.‏ باب ؛<br />

لبهاي راستگو پسندیده پادشاهان است،‏ و<br />

راستگویان را دوست میدارند.‏<br />

پادشاهان مرگ است اما مرد<br />

حکیم آن را فرو مینشاند.‏ باب<br />

در نور چهره پادشاه حیات است،‏ و رضامندي او<br />

مثل ابر نوبه است.‏<br />

تحصیل حکمت از زر خالص چه بسیار بهتر است،‏<br />

و تحصیل فهم از نقره برگزیدهتر.‏<br />

راه و روش راستان،‏ دوري نمودن از بدي است،‏ و<br />

هر که خود را نگاه دارد جان خویش را محافظت<br />

مینماید.‏<br />

تکبر پیشروِ‏ هلا است،‏ و دل مغرور پیشرو<br />

خرابی.‏ باب<br />

با فروتنی نزد حلیمان بودن بهتر است،‏ از تقسیم<br />

نمودن غنیمت با متکبران.‏<br />

هر که در کلام با شعور توجه کند،‏ سعادتمندي<br />

خواهد یافت،‏ و هر که به یهوه توکل نماید خوشابحال<br />

او.‏ مزامیر ؛ ؛ ارمیا<br />

هر که دل حکیم دارد فهیم خوانده شود،‏ و<br />

شیرینی لبها علم را میافزاید.‏<br />

عقل براي صاحبش چشمه حیات است،‏ اما<br />

نصیحت احمقان،‏ حماقت است.‏<br />

دل مرد حکیم دهان او را عاقل میگرداند،‏ و علم<br />

را بر لبهایش میافزاید.‏<br />

پسندیده مثل کندو عسل است،‏ براي<br />

جان شیرین است و براي استخوانها شفادهنده.‏ باب<br />

امثال سلیمان<br />

،12<br />

5 ،25<br />

28 ،20<br />

باب 14 ،3<br />

2 ،20<br />

، رسولانِ‏<br />

7 ،17<br />

12 ،18<br />

5 ،146<br />

،<br />

.13<br />

14. خشم<br />

12 ،2<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24. سخنان<br />

25<br />

.25<br />

راهی هست که در نظر انسان راست است،‏ اما<br />

عاقبت آن مرگ میباشد.‏ باب<br />

اشتهاي کارگر برایش کار میکند،‏ زیرا که دهانش<br />

او را بر آن اصرار مینماید.‏ دوم سموئیل<br />

مرد بیارزش،‏ شرارت را میاندیشد،‏ و بر لبهایش<br />

مثل آتشِ‏ سوزنده است.‏<br />

مرد دروغگو دعوا برپا میکند،‏ و سخنچین<br />

دوستان امین را از همدیگر جدا میکند.‏<br />

مرد ظالم همسایه خود را فریب میدهد،‏ و او را به<br />

غیر نیکو هدایت میکند.‏<br />

خود را بر هم میزند تا دروغ را اختراع<br />

نماید،‏ و لبهایش را میخاید و بدي را به انجام<br />

میرساند.‏ باب ؛<br />

تاج جمال است،‏ هنگامی که در راه<br />

عدالت یافت شود.‏ باب<br />

کسی که دیرخشم باشد از قدرتمند بهتر است،‏ و<br />

هر که بر روح خود مالک باشد از تسخیرکننده شهر<br />

برتر است.‏<br />

قرعه در دامن انداخته میشود،‏ اما تمامی حکم<br />

آن از یهوه است.‏<br />

29 ،20<br />

.32<br />

.33<br />

17<br />

.1<br />

لقمه خشک در صلح،‏ بهتر است از خانه پر از<br />

مهمانی با دشمنی.‏ باب<br />

بنده عاقل بر پسر پستفطرت مسلّط خواهد بود،‏ و<br />

میراث را با برادران تقسیم خواهد نمود.‏<br />

بوته براي نقره و کوره به جهت طلا است،‏ اما یهوه<br />

امتحانکننده ا است.‏<br />

4. شریر به لبهاي دروغگو گوش میدهد،‏ و مرد کاذب<br />

به زبان فتنهانگیز گوش میدهد.‏<br />

هر که فقیر را مسخره کند آفریننده خویش را<br />

مسخره میکند،‏ و هر که از بلا خوش میشود بیسزا<br />

نخواهد ماند.‏ باب<br />

تاج پیران،‏ پسران پسرانند،‏ و شکوه فرزندان،‏ پدران<br />

ایشانند.‏ مزامیر<br />

کلام باارزش احمق را نمیشناسد،‏ و چند مرتبه<br />

زیاده لبهاي دروغگو،‏ نجیبان را.‏<br />

هدیه در نظر اهل آن سنگ گرانبها است که هر<br />

کجا توجه نماید برخوردار میشود.‏<br />

هر که گناهی را بپوشاند طالب محبت میباشد،‏ اما<br />

هر که امري را تکرار کند دوستان امین را از هم جدا<br />

میسازد.‏ باب<br />

یک ملامت به مرد فهیم اثر میکند،‏ بیشتر از صد<br />

تازی به مرد جاهل.‏<br />

مرد شریر طالب فتنه است و بس.‏ بدین دل<br />

قاصد ستم نزد او فرستاده میشود.‏<br />

اگر خرسی که بچههایش کشته شود به انسان<br />

برخورد،‏ بهتر است از مرد احمق در حماقت خود.‏<br />

کسی که به عوض نیکویی بدي میکند بلا از خانه<br />

او دور نخواهد شد.‏ اول تسالونیکیان<br />

ابتداي نزاع مثل رخنه کردن آب است،‏ پس<br />

دشمنی را ترك کن قبل از آنکه به دعوا برسد.‏<br />

هر که شریر را عادل شمارد و هر که عادل را ملزم<br />

سازد،‏ هر دو ایشان نزد یهوه ناپاکند.‏<br />

قیمت به جهت خریدن حکمت چرا به دست<br />

15 ،5<br />

16 ،15<br />

زکریا 9 ،13<br />

31 ،14<br />

6 ،128<br />

28 ،16<br />

.2<br />

.3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

12 ،14<br />

16 ،1<br />

10 ،10<br />

13 ،6<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

30. چشمان<br />

31. سفیدمویی<br />

- 599 -


یم<br />

یم<br />

یگم<br />

قی<br />

یم<br />

ف‎19‎<br />

.7<br />

احمق باشد؟ و حال آنکه هیچ فهم ندارد.‏<br />

دوست خالص در همه اوقات محبت نماید،‏ و<br />

برادر به جهت تنگی متولد شده است.‏<br />

مرد کم عقل دست میدهد و در حضور همسایه<br />

خود ضامن میشود.‏ باب ؛<br />

هر که معصیت را دوست دارد دعوا را دوست<br />

دارد،‏ و هر که درِ‏ خود را بلند سازد خرابی را<br />

میطلبد.‏<br />

کسی که دل کج دارد نیکویی را نخواهد یافت.‏ و<br />

هر که زبان دروغگو دارد در بلا گرفتار خواهد شد.‏<br />

هر که فرزند احمق آورد براي خویشتن غم پیدا<br />

میکند،‏ و پدر فرزند احمق شادي نخواهد دید.‏ باب<br />

امثال سلیمان<br />

،15<br />

15 ،11<br />

1 ،6<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

25 ،17 ؛ 20<br />

.22<br />

دل شادمان شفاي نیکو میبخشد،‏ اما روح<br />

شکسته استخوانها را خشک میکند.‏ باب<br />

مرد شریر رشوه را از بغل یرد،‏ تا راههاي<br />

انصاف را منحرف سازد.‏ باب ؛ ؛ اشعیا<br />

حک.‏ مت در دید مرد فهیم است،‏ اما چشمان احمق<br />

در انتهاي زمین میباشد.‏ جامعه ؛<br />

پسر احمق براي پدر خویش حزن است،‏ و به<br />

جهت مادر خویش تلخی است.‏<br />

عادلان را نیز سرزنش نمودن خوب نیست،و نه<br />

ضرب زدن به نجیبان به سبب راستی ایشان.‏<br />

صاحب معرفت سخنان خود را باز میدارد،‏ و هر<br />

که روح حلیم دارد مرد شعورپیشه است.‏ یعقوب<br />

مرد احمق نیز چون خاموش باشد او را حکیم<br />

میشمارند،‏ و هر که لبهاي خود را میبندد فهیم<br />

است.‏ ایوب<br />

15 .13 ،15<br />

19 ،1<br />

2 ،10<br />

14 ،21<br />

1 ،8<br />

16 ،28<br />

14 ،2<br />

5 ،13<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

مرد خودخواه،‏ هوسِ‏ خود را طالب میباشد،‏ و به هر<br />

حکمت صحیح مخالفت میکند.‏<br />

احمق از شعور شاد نمیشود،‏ مگر تا آنکه عقل خود<br />

را ظاهر سازد.‏<br />

هنگامی که شریر میآید،‏ حقارت هم میآید،‏ و با<br />

اهانت،‏ خجالت میرسد.‏<br />

دهان انسان آب عم است،‏ و چشمه<br />

حکمت،‏ نهر جاري است.‏<br />

5. طرفداري شریران براي منحرف ساختن داوري<br />

عادلان نیکو نیست.‏ تثنیه<br />

لبهاي احمق به دعوا داخل میشود،‏ و دهانش براي<br />

ضربها صدا میزند.‏<br />

دهان احمق هلاکت وي است،‏ و لبهایش براي جان<br />

خودش دام است.‏ دوم سموئیل<br />

8. سخنان سخنچین مثل لقمههاي شیرین است،‏ و<br />

به عمق شکم فرو میرود.‏ باب ؛ مزامیر ؛ ارمیا<br />

،9<br />

22 ،55<br />

22 ،26<br />

16 ،1<br />

8<br />

.9<br />

او نیز که در کار خود اهمال میکند،‏ برادر<br />

هلاكکننده است.‏ باب<br />

اسم یهوه برج محکمی است که مرد عادل در آن<br />

میدود و ایمن میباشد.‏ مزامیر ؛<br />

توانگري شخص ثروتمند شهر محکم او است،‏ و در<br />

تصور وي مثل حصار بلند است.‏ باب<br />

پیش از شکستگی،‏ دل انسان متکبر میگردد،‏ و<br />

فروتنی مقدمه عزّت است.‏ باب ؛<br />

هر که سخنی را قبل از شنیدنش جواب دهد براي<br />

وي حماقت و عار میباشد.‏<br />

روح انسان بیماري او را متحمل میشود،‏ اما روح<br />

شکسته را کیست که متحمل آن بشود.‏ باب<br />

دل مرد فهیم معرفت را تحصیل میکند،‏ و گوش<br />

حکیمان معرفت را میطلبد.‏<br />

هدیه شخص،‏ از برایش وسعت پیدا میکند و او را<br />

به حضور بزرگان میرساند.‏<br />

هر که در محاکمه خود اول آید صادق مینماید،‏<br />

اما حریفش میآید و او را میآزماید.‏<br />

قرعه دعواها را ساکت نماید و زورآوران را از<br />

هم جدا میکند.‏ باب<br />

برادر رنجیده از شهر قوي سختتر است،‏ و دعوا<br />

کردن با او مثل پشتبندهاي قصر است.‏<br />

دل آدمی از میوه دهانش پر میشود و از محصول<br />

لبهایش،‏ سیر میگردد.‏<br />

مرگ و حیات در قدرت زبان است،‏ و آنانی که آن<br />

را دوست میدارند میوهاش را خواهند خورد.‏<br />

هر که زنی یابد چیز نیکو یافته است،‏ و رضامندي<br />

یهوه را تحصیل کرده است.‏ باب ؛<br />

مرد فقیر با التماس سخن میگوید،‏ اما شخ ص<br />

ثروتمند به سختی جواب میدهد.‏<br />

کسی که دوستان بسیار دارد خویشتن را هلاك<br />

میکند،‏ اما دوستی هست که از برادر چسبندهتر<br />

میباشد.‏ باب<br />

13 ،15<br />

باب 3 ،13<br />

4 ،61<br />

15 ،10<br />

33 ،15<br />

10 ،31<br />

14<br />

2 ،20<br />

18 ،16<br />

4 ،10<br />

باب 2 ،13<br />

33 ،16<br />

10 ،27<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

19<br />

17 ،1<br />

4. سخنان<br />

.6<br />

- 600 -


یدل<br />

يار<br />

یم<br />

یس<br />

یم<br />

ههان<br />

یآب<br />

هرا<br />

ته<br />

يرو<br />

یدن<br />

امثال سلیمان<br />

.1<br />

فقیري که در کاملیت خود سالک است،‏ از<br />

دروغگویی که احمق باشد بهتر است.‏ باب<br />

نیز که معرفت ندارد نیکو نیست و هر که به<br />

پایهاي خویش میشتابد گناه میکند.‏<br />

انسان،‏ راه او را کج سازد،‏ و دلش از<br />

یهوه خشمناك میشود.‏<br />

توانگري دوستان بسیار پیدا میکند،‏ اما فقیر از<br />

دوستان خود جدا میشود.‏ باب<br />

5. شاهد دروغگو بیسزا نخواهد ماند،‏ و ک که به<br />

دروغ سخن بگوید رهایی نخواهد یافت.‏ باب ؛ تثنیه<br />

28 ،24<br />

6 ،28<br />

20 ،14<br />

.2<br />

3. حماقت<br />

.4<br />

18 ،19<br />

.6<br />

.7<br />

بسی پیش امیران تذلّل نمایند،‏ و همه با<br />

بخشنده دوست هستند.‏<br />

همه برادران مرد فقیر از او نفرت دارند،‏ و همچنین<br />

دوستانش از او دور میشوند،‏ ایشان را به سخنان،‏<br />

تعقیب میکند و هیچاند.‏ باب<br />

هر که حکمت را تحصیل کند جان خود را دوست<br />

دارد.‏ و هر که شعور را نگاه دارد،‏ سعادتمندي خواهد<br />

یافت.‏<br />

9. شاهد دروغگو بیسزا نخواهد ماند،‏ و هر که به کذب<br />

سخن بگوید هلاك خواهد گردید.‏ باب<br />

عیش و عشرت احمق را نمیشاید،‏ تا چه رسد به<br />

غلامی که بر نجیبان حکمرانی میکند.‏<br />

عقل انسان خشم او را نگاه میدارد،‏ و گذشتن از<br />

تقصیر شکوه او است.‏<br />

پادشاه مثل غرّش شیر است،‏ و رضامندي او<br />

مثل شبنم بر گیاه است.‏ باب ؛<br />

پسر جاهل باعث رنج پدرش است،‏ و دعواهاي زن<br />

مثل است که دائم در چکیدن باشد.‏ باب<br />

و ثروت ارث اجدادي است،‏ اما همسر زن<br />

عاقل از جانب یهوه است.‏ باب<br />

تنبلی خواب سنگین میآورد،‏ و شخص<br />

بیحوصله،‏ گرسنه خواهد ماند.‏ باب<br />

هر که حکم را نگاه دارد جان خویش را محافظت<br />

مینماید،‏ اما هر که خود را جدي نگیرد،‏ خواهد<br />

مرد.‏ لوقا<br />

هر که بر فقیر رحم نماید به یهوه قرض میدهد،‏ و<br />

لطف او را به او بازخواهد گرداند.‏ مزامیر ؛ متی ؛<br />

42 ،10<br />

20 ،15<br />

28 ،21<br />

9 .5 ،112<br />

14 ،16<br />

4 ،10<br />

20 ،14<br />

2 ،20<br />

22 ،18<br />

28 ،19<br />

.8<br />

.10<br />

.11<br />

12. خشم<br />

.13<br />

14. خانه<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

38 ،6 لوقا<br />

.18<br />

پسر خود را نصیحت نما زیرا که امید هست،‏ اما<br />

خود را به کشتن او وامدار.‏<br />

تندخو متحمل جریمه خواهد شد،‏ زیرا اگر<br />

او را خلاصی دهی آن را باید مکرّر بجا آوري.‏<br />

پند را بشنو و نصیحت را قبول نما،‏ تا در عاقبت<br />

خود حکیم بشوي.‏<br />

فکرهاي بسیار در دل انسان است،‏ اما آنچه ثابت<br />

مانَد مشورت یهوه است.‏ باب ؛ ارمیا<br />

زینت انسان احسان او است،‏ و فقیر از دروغگو<br />

بهتر است.‏<br />

ترس یهوه منتهی به حیات است،‏ و هر که آن را<br />

دارد در سیري ساکن میماند،‏ و به هیچ بلا گرفتار<br />

نخواهد شد.‏ باب<br />

مرد تنبل دست خود را در بغلش پنهان میکند،‏ و<br />

آن را هم به دهان خود برنمیآورد.‏ باب<br />

مسخرهکننده را نصیحت کن تا جاهلان زیرك<br />

شوند،‏ و شخص فهیم را تنبیه نما و معرفت را درك<br />

خواهد نمود.‏ باب<br />

هر که بر پدر خود ستم کند و مادرش را براند،‏<br />

پسري است که رسوایی و خجالت میآورد.‏<br />

اي پسرِ‏ من شنیدن تعلیمی را ترك نما که تو را<br />

از کلام معرفت گمراه میسازد.‏<br />

بیارزش انصاف را مسخره میکند،‏ و دهان<br />

شریران گناه را میبلعد.‏<br />

انتقام به ج مسخرهکنندگان مهیا است،‏ و<br />

تازی ا براي پشت احمقان.‏<br />

23 ،10<br />

15 ،26<br />

1 ،16<br />

19 ،11<br />

11 ،21<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28. شاهد<br />

.29<br />

20<br />

1. شراب<br />

انسان را به مسخرهبازي وامیدارد و نوشی<br />

مستیآور عربده میآورد،‏ و هر که فریب آن را بخورد<br />

حکیم نیست.‏ باب<br />

هیبت پادشاه مثل غرّش شیر است،‏ و هر که خشم<br />

او را به هیجان آورد،‏ به جان خود خطا میورزد.‏ باب<br />

،16<br />

5 ،31<br />

.2<br />

14<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

از دعوا دور شدن براي انسان عزّت است،‏ اما هر مرد<br />

احمق مخالفت میکند.‏<br />

مرد تنبل به سبب زمستان شیار نمیکند،‏ بدین<br />

دلیل در وقت برداشت گدایی میکند و نمییابد.‏<br />

مشورت در دل انسان آب عمیق است،‏ اما مرد فهیم<br />

آن را میکشد.‏ باب<br />

بسا کسانند که هر یک احسان خویش را اعلام<br />

میکنند،‏ اما مرد امین را کیست که پیدا کند.‏<br />

مرد عادل که به کمال خود پی نماید،‏ پسرانش<br />

بعد از او خجسته خواهند شد.‏ مزامیر<br />

2 ،112<br />

4 ،18<br />

.6<br />

.7<br />

19. شخص<br />

- 601 -


كپا<br />

كپا<br />

یم<br />

کسآن<br />

ین<br />

یم<br />

بی ته<br />

یکم<br />

ههان<br />

هدل<br />

.27<br />

امثال سلیمان<br />

.8<br />

.9<br />

پادشاهی که بر تخت داوري نشیند،‏ تمامی بدي را<br />

از چشمان خود پراکنده میسازد.‏<br />

کیست که تواند گوید:‏ دل خود را پاك ساختم،‏ و از<br />

گناه خویش شدم؟ اول پادشاهان ؛ جامعه ؛ یوحنا<br />

،1<br />

21 ،7<br />

46 ،8<br />

8<br />

10. سنگهاي<br />

مختلف و پیمانههاي مختلف،‏ هر دو آنها<br />

نزد یهوه ناپاك است.‏ لاویان<br />

کودك نیز از اعمالش شناخته شود،‏ که آیا<br />

اعمالش و راست است یا نه.‏ باب<br />

گوش شنوا و چشم بینا،‏ یهوه هر دو آنها را آفریده<br />

است.‏<br />

را دوست مدار مبادا فقیر شوي.‏ چشمان<br />

خود را باز کن تا از نان سیر گردي.‏ باب<br />

مشتري میگوید بد است،‏ بد است،‏ اما چون رفت<br />

آنگاه فخر میکند.‏<br />

هست و مرواریدها بسیار،‏ اما لبهاي معرفت<br />

جواهر گرانبها است.‏<br />

را بگیر که به ج غر ضامن<br />

است،‏ و او را به رهن بگیر که ضامن بیگانگان است.‏<br />

6 ،22<br />

10 ،6<br />

36 ،19<br />

.11<br />

.12<br />

13. خواب<br />

.14<br />

15. طلا<br />

16. جامه<br />

13 ،27 باب<br />

.17<br />

نان فریب براي انسان لذیذ است،‏ اما بعد دهانش<br />

از سنگریزهها پر خواهد شد.‏ باب<br />

فکرها به مشورت محکم میشود،‏ و با حسن تدبیر<br />

جنگ نما.‏ باب ؛<br />

کسی که به سخنچی گردش کند،‏ اسرار را<br />

فاش مینماید؛ بدین دلیل با کسی که لبهاي خود را<br />

میگشاید معاشرت منما.‏ باب ؛<br />

هر که پدر و مادر خود را لعنت کند چراغش در<br />

ظلمت غلیظ خاموش خواهد شد.‏ خروج<br />

ارثی که اولاً‏ به عجله حاصل شود،‏ عاقبتش<br />

مبارك نخواهد شد.‏<br />

مگو که از بدي انتقام خواهم کشید،‏ بلکه بر یهوه<br />

توکل نما و تو را نجات خواهد داد.‏ باب ؛ ؛<br />

29 ،24<br />

13 ،17<br />

17 ،21<br />

17 ،9<br />

4 ،17<br />

13 ،11<br />

6 ،24<br />

22 ،15<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

19-17 ،12 رومیان<br />

23. سنگهاي<br />

مختلف نزد یهوه ناپاك است،‏ و ترازوهاي<br />

تقلبی نیکو نیست.‏ لاویان ؛ حزقیال<br />

قدمهاي انسان از یهوه است،‏ پس مرد راه خود را<br />

چگونه بفهمد؟<br />

که چیزي را به عجله مقدس میگوید،‏ و<br />

بعد از نذر کردن،‏ بد قولی میکند،‏ در دام میافتد.‏<br />

پادشاه حکیم شریران را پراکنده میسازد و چوم<br />

را بر ایشان میگرداند.‏<br />

روحِ‏ انسان،‏ چراغ یهوه است که تمامی عمقهاي<br />

دل را تفتیش مینماید.‏<br />

رحمت و راستی پادشاه را محافظت ند،‏ و<br />

تخت او به رحمت پایدار خواهد ماند.‏ باب<br />

جوانان قوت ایشان است،‏ و عزّت پیران<br />

موي سفید.‏ باب<br />

سخت از بدي پاك میکند و تازی ا به<br />

عمق دل فرو میرود.‏ باب<br />

12 ،16<br />

13 ،10<br />

31 ،16<br />

.28<br />

29. شکوه<br />

30. ضربهاي<br />

21<br />

.1<br />

دل پادشاه مثل نهرهاي آب در دست یهوه است؛<br />

آن را به هر سو که بخواهد برمیگرداند.‏<br />

هر راه انسان در نظر خودش راست است،‏ اما یهوه<br />

ا را میآزماید.‏ باب ؛ عبرانیان<br />

عدالت و انصاف را بجا آوردن،‏ نزد یهوه از قربانیها<br />

پسندیدهتر است.‏<br />

4. چشمانِ‏ بلند و دل متکبر و چراغِ‏ شریران،‏ گناه<br />

است.‏ مزامیر<br />

فکرهاي مرد زرنگ تماماً‏ به فراخی میانجامد،‏ اما<br />

هر که عجول باشد براي احتیاج عجله میکند.‏<br />

تحصیل گنجها به زبان دروغگو،‏ بخاري است بر هوا<br />

شده براي جویندگان مرگ.‏ باب<br />

7. ظلم شریران ایشان را به هلاکت میاندازد،‏ زیرا که<br />

از بجا آوردن انصاف خودداري مینمایند.‏<br />

راه و روش مردي که زیر بار گناه باشد بسیار کج<br />

است،‏ اما اعمال مرد پاك،‏ مستقیم است.‏<br />

در زاویه پشتبام ساکن شدن بهتر است،‏ از ساکن<br />

بودن با زن ستیزهگر در خانه مشترك.‏<br />

10. جان شریر مشتاق شرارت است،‏ و بر همسایه خود<br />

ترحم نمیکند.‏<br />

مسخرهکننده سیاست یابد،‏ جاهلان حکمت<br />

میآموزند؛ و چون مرد حکیم تربیت یابد،‏ معرفت را<br />

تحصیل مینماید.‏ باب<br />

مرد عادل در خانه شریر تأمل میکند که چگونه<br />

اشرار به تباهی واژگون میشوند.‏ مزامیر<br />

هر که گوش خود را از فریاد فقیر میبندد،‏ او نیز<br />

فریاد خواهد کرد و مستجاب نخواهد شد.‏<br />

هدیهاي در خفا خشم را فرو مینشاند،‏ و رشوهاي<br />

در بغل،‏ خشم سخت را.‏ اول سموئیل<br />

انصاف کردن خرّمی عادلان است،‏ اما باعث<br />

پریشانی بدکاران میباشد.‏<br />

مزامیر 15 ،33<br />

20 ،35<br />

9 ،13<br />

18 ،25<br />

2 ،10<br />

2 ،16<br />

25 ،19<br />

28 ،18<br />

.2<br />

.3<br />

.5<br />

.6<br />

.8<br />

.9<br />

11. چون<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

10 ،45<br />

35 ،19<br />

.24<br />

25. شخصی<br />

.26<br />

- 602 -


هرا<br />

هآن<br />

هآن<br />

قی<br />

تی<br />

فی<br />

یم<br />

ببا<br />

.3<br />

امثال سلیمان<br />

.16<br />

هر که از ش عور گمراه شود،‏ در جماع ت<br />

مردگان ساکن خواهد گشت.‏<br />

هر که عیش را دوست دارد محتاج خواهد شد،‏ و<br />

هر که شراب و روغن را دوست دارد ثروتمند نخواهد<br />

گردید.‏ لوقا<br />

فدیه عادلان میشوند و خیانتکاران به<br />

عوض راستان.‏<br />

در زمین بایر ساکن بودن بهتر است از بودن با زن<br />

ستیزهگر و جنگجوي.‏ باب<br />

در منزل حکیمان خزانه مرغوب و روغن است،‏ اما<br />

مرد احمق ا را تلف میکند.‏<br />

هر که عدالت و رحمت را پیروي کند،‏ حیات و<br />

عدالت و شکوه خواهد یافت.‏ یعقوب<br />

مرد حکیم به شهر قدرتمندان برخواهد آمد،‏ و<br />

قلعه اعتماد ایشان را به زیر میاندازد.‏<br />

هر که دهان و زبان خویش را نگاه دارد،‏ جان خود<br />

را از تنگیها محافظت مینماید.‏<br />

مرد متکبر و مغرور نامیده شده به مسخرهکننده<br />

میشود،‏ و به افزونی تکبر عمل میکند.‏<br />

شه.‏ وت مرد تنبل او را میکشد،‏ زیرا که دستهایش<br />

از کار کردن خودداري مینماید.‏<br />

هستند که همه اوقات به شدت حریص میباشند،‏<br />

اما مرد عادل بذل و بخشش میکند و کوتاهی<br />

نمینماید.‏<br />

قربانیهاي شریران ناپاك است،‏ پس چند مرتبه<br />

زیاده هنگامی که به عوض بدي ا را میگذرانند.‏ باب<br />

13 ،2<br />

باب 3 ،13<br />

باب 4 ،13<br />

24 ،25<br />

13 ،15<br />

.17<br />

18. شریران<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

21 ،5 ؛ عاموس 11 ،1 ؛ اشعیا 29 ،15<br />

28. شاهد دروغگو هلاك میشود،‏ اما کسی که گوش<br />

نماید به راستی سخن خواهد کرد.‏ باب<br />

مرد شریر روي خود را بیحیا میسازد،‏ و مرد<br />

راست،‏ راه و روش خویش را مستحکم میکند.‏<br />

حک.‏ متی نیست و نه شعوري و نه مشورتی که به<br />

ضد یهوه به کار آید.‏<br />

اسب براي روز جنگ مهیا است،‏ اما کمک از<br />

جانب یهوه است.‏ مزامیر ؛<br />

9 .5 ،19<br />

10 ،147<br />

مزامیر 10 ،33<br />

10 ،144<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

نیکنامی از زیادي ثروتمندي برتر است،‏ و فیض از<br />

نقره و طلا بهتر.‏<br />

ثروتمند و فقیر با هم ملاقات میکنند،‏ آفریننده هر<br />

دو ایشان یهوه است.‏ باب<br />

مرد زیرك،‏ بلا را میبیند و خویشتن را مخفی<br />

میسازد و جاهلان میگذرند و در آخر گرفتار<br />

میشوند.‏<br />

فروتنی و خداترسی،‏ ثروت و شکوه و حیات<br />

است.‏<br />

5. خارها و دامها در راه کجروان است،‏ اما هر که جان<br />

خود را نگاه دارد از آنها دور میشود.‏<br />

را در راهی که باید برود ترب نما،‏ و چون<br />

پیر هم شود از آن انحراف نخواهد ورزید.‏ باب<br />

توانگر بر فقیر تسلّط دارد،‏ و مدیون غلام طلبکار<br />

میباشد.‏<br />

هر که ظلم بکارد بلا خواهد دروید،‏ و عصاي<br />

خشمش از بین خواهد رفت.‏<br />

که نظر او باز باشد،‏ مبارك خواهد بود،‏ زیرا<br />

که از نان خود به فقرا میدهد.‏ اشعیا<br />

مسخرهکننده را دور نما و دعوا رفع خواهد شد،‏ و<br />

مخالفت و خجالت ساکت خواهد گردید.‏<br />

هر که پاکی دل را دوست دارد و لبهاي ظر<br />

دارد،‏ پادشاه دوست او میباشد.‏<br />

یهوه معرفت را نگاه دارد و سخنان<br />

خیانتکاران را باطل میسازد.‏<br />

مرد تنبل میگوید شیر بیرون است،‏ و در کوچهها<br />

کشته میشوم.‏ باب<br />

دهان زنان بیگانه چاه عم است،‏ و هر که را<br />

یهوه خشمگین باشد،‏ در آن خواهد افتاد.‏ ؛<br />

3 ،5<br />

11 ،20<br />

16 ،2<br />

7 ،58<br />

13 ،26<br />

4. جزاي<br />

6. طفل<br />

.7<br />

.8<br />

9. شخصی<br />

.10<br />

.11<br />

12. چشمان<br />

.13<br />

.14<br />

5 ،7 ؛ 27 ،23 ؛<br />

15. حماقت<br />

در دل کودك بسته شده است،‏ اما چوب<br />

نصیحت آن را از او دور خواهد کرد.‏<br />

هر که بر فقیر براي فایده خویش ظلم نماید،‏ و هر<br />

که به ثروتمندان ببخشد البته محتاج خواهد شد.‏ باب<br />

31<br />

.16<br />

،14<br />

.17<br />

گوش خود را فرا داشته،‏ کلام حکما را بشنو،‏ و دل<br />

خود را به تعلیم من مایل گردان،‏ باب<br />

زیرا پسندیده است که آنها را در دل خود نگاه<br />

داري،‏ و بر لبهایت جمیعاً‏ ثابت مانَد؛<br />

تا اعتماد تو بر یهوه باشد.‏ امروز تو را تعلیم دادم.‏<br />

1 ،5<br />

.18<br />

.19<br />

5 ،71 مزامیر<br />

.20<br />

آیا امور شریف را براي تو ننوشتم؟ شامل بر<br />

مشورت معرفت؛<br />

تا قانون کلام راستی را اعلام نمایم،‏ و تو کلام<br />

راستی را نزد فرستندگان خود پس ببري؟<br />

فقیر را از آن جهت که ضعیف است تاراج منما،‏ و<br />

.21<br />

.22<br />

13 ،29<br />

- 603 -


يرو<br />

نکی<br />

ته<br />

يوا<br />

هرا<br />

قی<br />

لی<br />

.12<br />

مس را در دربار،‏ ستم مرسان،‏<br />

زیرا یهوه مورد ایشان را رسیدگی خواهد کرد،‏ و<br />

جان تاراجکنندگان ایشان را به تاراج خواهد داد.‏<br />

با مرد تندخو معاشرت مکن،‏ و با شخص کجخلق<br />

همراه مباش،‏ باب<br />

مبادا راههاي او را آموخته شوي و جان خود را در<br />

دام گرفتار سازي.‏<br />

از جمله آنانی که دست میدهند مباش و نه از<br />

آنانی که براي قرضها ضامن میشوند.‏ باب ؛<br />

اگر چیزي نداري که ادا نمایی پس چرا بستر تو را<br />

از زیرت بردارد.‏<br />

اندازه قدیمی را که پدرانت قرار دادهاند منتقل<br />

مساز.‏ ؛ تثنیه ؛ ایوب ؛ هوشع<br />

آیا مردي را که در شغل خویش ماهر باشد<br />

میبینی؟ او در حضور پادشاهان خواهد ایستاد،پیش<br />

پستفطرتان نخواهد ایستاد.‏ پیدایش<br />

امثال سلیمان<br />

18 ،17<br />

4 ،11<br />

10 ،5<br />

3 ،39<br />

2 ،24<br />

22 ،29<br />

17 ،27<br />

باب 10 ،23<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

23<br />

1. چون<br />

با حاکم به غذا خوردن نشینی،‏ در آنچه پیش<br />

تو است تأمل نما.‏<br />

و اگر مرد اکول هستی،‏ کارد بر گلوي خود بگذار.‏<br />

به خوراکهاي لطیف او حریص مباش،‏ زیرا که غذاي<br />

فریبنده است.‏<br />

براي ثروتمند شدن خود را زحمت مرسان و از عقل<br />

خود باز ایست.‏<br />

آیا چشمان خود را بر آن خواهی دوخت که نیست<br />

میباشد؟ زیرا که ثروت البته براي خود بالها میسازد،‏<br />

و مثل عقاب در آسمان میپرد.‏<br />

نان مرد تنگنظر را مخور،‏ و به ج خوراکهاي<br />

لطیف او حریص مباش.‏<br />

زیرا چنانکه در دل خود فکر میکند خود او<br />

همچنان است.‏ تو را میگوید:‏ بخور و بنوش،‏ اما دلش<br />

با تو نیست.‏<br />

لقمهاي را که خوردهاي استفراغ خواهی کرد،‏ و<br />

سخنان شیرین خود را بر باد خواهی داد.‏<br />

به گوش احمق سخن مگو،‏ زیرا حکمت کلامت را<br />

خوار خواهد شمرد.‏ باب<br />

اندازه قدیم را منتقل مساز،‏ و به مزرعه یتیمان<br />

داخل مشو،‏ باب<br />

زیرا که خویشاوند ایشان زورآور است،‏ و با تو در<br />

دعوي ایشان مقاومت خواهد کرد.‏<br />

دل خود را به ادب مایل گردان،‏ و گوش خود را<br />

به کلام معرفت.‏<br />

از طفل خود نصیحت را باز مدار که اگر او را با<br />

چوب بزنی نخواهد مرد؛<br />

سپ.‏ او را با چوب بزن،‏ و جان او را از جهنم نجات<br />

خواهی داد.‏ باب<br />

اي پسر من اگر دل تو حکیم باشد،‏ به این دل<br />

براي دل من هم شادمان خواهد شد؛ باب<br />

و قلوههایم وجد خواهد نمود،‏ هنگامی که لبهاي<br />

تو به راستی سخن گوید.‏<br />

دل تو به جهت گناهکاران غیور نباشد،‏ اما به<br />

جهت ترس یهوه تمامی روز غیور باش،‏ باب<br />

زیرا که حتماً‏ آخرت هست،‏ و امید تو ریشهکن<br />

نخواهد شد.‏ باب<br />

سپ.‏ تو اي پسرم بشنو و حکیم باش،‏ و دل خود را<br />

در راه و روش مستقیم گردان.‏<br />

میگساران مباش،‏ و از آنانی که بدنهاي خود<br />

را تلف میکنند.‏ لوقا<br />

زیرا که میگسار و پرخور،‏ فقیر میشود و صاحب<br />

خواب به لباسهاي پاره آراسته خواهد شد.‏ لوقا<br />

پدر خویش را که تو را تولید نمود گوش گیر،‏ و<br />

مادر خود را چون پیر شود خوار مشمار.‏ باب<br />

راستی را بخر و آن را مفروش،‏ و حکمت و ادب و<br />

فهم را.‏ باب<br />

پدر فرزند عادل به غایت شادمان میشود،‏ و پدر<br />

پسر حکیم ، از او شاد خواهد گشت.‏ باب<br />

پدرت و مادرت شادمان خواهند شد،‏ و مادر تو<br />

شاد خواهد گردید.‏<br />

اي پسرم دل خود را به من بده،‏ و چشمان تو<br />

به راههاي من شاد باشد؛ یوشع<br />

زن فاحشه حفرهاي عم است،‏ و زن<br />

بیگانه چاه تنگ.‏ باب<br />

او نیز مثل زن در کمین میباشد،‏ و خیانتکاران<br />

را در میان مردم میافزاید.‏ باب<br />

از آنِ‏ کیست و شقاوت از آن که،‏ و دعواها از<br />

آن کدام،‏ و زاري از آنِ‏ کیست و جراحتهاي بیسبب<br />

از آنِ‏ که،‏ و سرخی چشمان از آنِ‏ کدام؟<br />

آنانی را است براي شراب بیدار میمانند،‏ و براي<br />

چشیدن شراب مخلوط داخل میشوند.‏ اشعیا<br />

به شراب نگاه مکن وقتی که سرخ رنگ است،‏<br />

هنگامی که حبابهاي خود را در جام ظاهر میسازد،‏ و<br />

13 ،15<br />

11 ،27<br />

1 ،24<br />

8 ،1<br />

22 .11 ،5<br />

1 ،10<br />

23 ،24<br />

باب 24 ،13<br />

12 ،7<br />

34 ،21<br />

14 ،22<br />

15 ،22<br />

14 ،24<br />

7 ،4<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

20. جزو<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. چونکه<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

8 ،9<br />

28 ،22<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 604 -


سک<br />

یاب<br />

يرو<br />

فی<br />

نک<br />

به ملایمت فرو میرود؛<br />

اما در آخر مثل مار خواهد گزید،‏ و مانند افعی<br />

نیش خواهد زد.‏<br />

تو چیزهاي غریب را خواهد دید،‏ و دل تو<br />

به چیزهاي کج سخن خواهد گفت،‏<br />

و مثل کسی که در میان دریا میخوابد خواهی<br />

شد،‏ یا مانند کسی که بر سر دکل کشتی میخوابد؛<br />

و خواهی گفت:‏ مرا زدند اما درد را احساس<br />

نکردم،‏ مرا زجر نمودند اما نفهمیدم.‏ پس کی بیدار<br />

خواهم شد؟ همچنین معاودت میکنم و بار دیگر آن را<br />

میطلبم.‏ اشعیا<br />

امثال سلیمان<br />

12 ،56<br />

.32<br />

33. چشمان<br />

.34<br />

.35<br />

24<br />

.1<br />

بر مردان شریر حسد مبر،‏ و آرزو مدار تا با ایشان<br />

معاشرت نمایی،‏ باب ؛ مزامیر<br />

زیرا که دل ایشان در ظلم تفکر میکند و لبهاي<br />

ایشان درباره سختی سخن میگوید.‏ مزامیر<br />

به حکمت بنا میشود،‏ و با شعور استوار<br />

میگردد،‏<br />

و به معرفت اطاقها پر میشود،‏ از هر گونه دارائی<br />

گرانبها و باارزش.‏ ؛ ؛ ؛ مزامیر<br />

مرد حکیم در قدرت میماند،‏ و صاحب معرفت در<br />

توانایی ترقّی میکند،‏ باب<br />

زیرا که با حسنتدبیر باید جنگ بکنی،‏ و از زیادي<br />

مشورتدهندگان کمک است.‏<br />

حک.‏ مت براي احمق زیاده بلند است،‏ دهان خود را<br />

در دربار باز نمیکند.‏<br />

هر که براي بدي تفکر میکند،‏ او را فتنهانگیز<br />

میگویند.‏<br />

فکر احمقان گناه است،‏ و مسخرهکننده نزدآدمیان<br />

ناپاك است.‏<br />

اگر در روز تنگی سستی نمایی،‏ قوت تو تن گ<br />

میشود.‏<br />

آنانی را که براي مرگ برده شوند خلاص کن،‏ و از<br />

رهانیدن آنانی که براي قتل مهیااند کوتاهی منما.‏ ایوب<br />

7 ،10<br />

13 ،144<br />

1 ،1<br />

20 ،21<br />

10 ،1 ؛ 17 ،23<br />

21 ،8<br />

22 ،21<br />

باب 10 ،3<br />

.2<br />

3. خانه<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

4 ،82 ؛ مزامیر 12 ،29<br />

.12<br />

اگر گویی که این را ندانستیم،‏ آیا آزماینده دلها<br />

نمیفهمد؟ و حافظ جان تو نمیداند؟ و به هر<br />

برحسب اعمالش مکافات نخواهد داد؟ اول سموئیل ؛<br />

مزامیر<br />

7 ،16<br />

13 ،62<br />

.13<br />

اي پسر من عسل را بخور زیرا که خوب است،‏ و<br />

شان عسل را چونکه به کامت شیرین است.‏<br />

همچنین حکمت را براي جان خود بیاموز،‏ اگر آن<br />

را بی آنگاه اجرت خواهد بود،‏ و امید تو ریشهکن<br />

نخواهد شد.‏<br />

اي شریر،‏ براي منزل مرد عادل در کمین مباش،‏ و<br />

آرامگاه او را خراب مکن،‏ مزامیر<br />

زیرا مرد عادل اگر چه هفت مرتبه بیفتد خواهد<br />

برخاست،‏ اما شریران در بلا خواهند افتاد.‏ باب ؛<br />

28 ،11<br />

9 ،10<br />

باب 18 ،23<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

4 ،9 ؛ مزامیر 8 ،7 ؛ میکاه 24 ،37 ؛ 20 ،34 ؛ مزامیر 19 ،5 ایوب<br />

17. چون<br />

دشمنت بیفتد شادي م ، و چون بلغزد<br />

دلت وجد ننماید،‏<br />

مبادا یهوه این را ببیند و در نظرش ناپسند آید،‏ و<br />

خشم خود را از او برگرداند.‏<br />

را به سبب بدکاران رنجیده مساز،‏ و بر<br />

شریران حسد مبر،‏ مزامیر<br />

زیرا که به جهت بدکاران اجر نخواهد بود،‏ و چراغ<br />

شریران خاموش خواهد گردید.‏<br />

اي پسر من از یهوه و پادشاه بترس،‏ و با فاسدان<br />

معاشرت منما،‏ اول پطرس<br />

زیرا که مصیبت ایشان ناگهان خواهد برخاست،‏ و<br />

عاقبت سالهاي ایشان را کیست که بداند؟<br />

اینها نیز از سخنان حکیمان است طرفداري در<br />

داوري نیکو نیست.‏ لاویان<br />

کسی که به شریر بگوید تو عادل هستی،‏ امتها او<br />

را لعنت خواهند کرد و طوا از او نفرت خواهند<br />

نمود.‏<br />

اما براي آنانی که او را تنبیه نمایند شادمانی<br />

خواهد بود،‏ و برکت نیکو به ایشان خواهد رسید.‏<br />

آنکه به کلام راست جواب گوید،‏ لبها را میبوسد.‏<br />

کار خود را در خارج آراسته کن،‏ و آن را در ملک<br />

مهیا ساز،‏ و بعد از آن خانه خویش را بنا نما.‏<br />

بر همسایه خود بیجهت شهادت مده،‏ و با لبهاي<br />

خود فریب مده؛ باب<br />

و مگو به طوري که او به من عمل کرد من نیز با<br />

وي عمل خواهم نمود،‏ و مرد را بر حسب اعمالش<br />

پاداش خواهم داد.‏<br />

از مزرعه مرد تنبل،‏ و از تاکستان شخص کم عقل<br />

گذشتم.‏<br />

و اینک بر تمامی آن خارها میرویید،‏ و خس<br />

تمامی آن را میپوشانید،‏ و دیوار سنگیش خراب<br />

شده بود.‏<br />

سپ.‏ من نگریسته متفکر شدم،‏ ملاحظه کردم و<br />

باب 9 ،13<br />

1 ،37 ؛ 3 ،73<br />

17 ،2<br />

15 ،19<br />

5 ،19<br />

.18<br />

19. خویشتن<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

- 605 -


نیی<br />

يرأ<br />

يپا<br />

یم<br />

نکی<br />

.17<br />

ادب آموختم.‏<br />

اندکی خفت و اندکی خواب،‏ و اندکی برهم نهادن<br />

دستها به جهت خواب.‏ باب<br />

سپ.‏ فقر تو مثل راهزن بر تو خواهد آمد،‏ و<br />

نیازمندي تو مانند مرد مسلّح.‏ باب ؛<br />

امثال سلیمان<br />

11 ،6<br />

19 ،28<br />

11 .9 ،6<br />

.33<br />

34<br />

25<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

اینها نیز از امثال سلیمان است که مردان حزقیا،‏<br />

پادشاه یهودا آنها را نقل نمودند.‏<br />

مخفی داشتن امر شکوه خدا است،‏ و تحقیق نمودن<br />

امر شکوه پادشاهان است.‏<br />

آسمان را در بلندياش و زمین را در عمقش،‏ و دل<br />

پادشاهان را تفتیش نتوان نمود.‏<br />

را از نقره دور کن،‏ تا ظرفی براي زرگر بیرون<br />

آید.‏<br />

را از حضور پادشاه دور کن،‏ تا تخت او در<br />

عدالت پایدار بماند.‏ باب ؛<br />

در حضور پادشاه خویشتن را برمیفراز،‏ و در جاي<br />

بزرگان مایست،‏<br />

زیرا بهتر است تو را گفته شود که اینجا بالا بیا،‏ از<br />

آنکه به حضور سروري که چشمانت او را دیده است تو<br />

را پا برند.‏ لوقا<br />

براي نزاع به عجله بیرون مرو،‏ مبادا در آخرش چون<br />

همسایهات تو را خجل سازد،‏ ندانی که چه باید کرد.‏<br />

دعوي خود را با همسایهات بکن،‏ اما راز دیگري را<br />

فاش مساز؛<br />

مبادا هر که بشنود تو را ملامت کند،‏ و بدنامی تو<br />

رفع نشود.‏<br />

که در محلّش گفته شود،‏ مثل سیبهاي<br />

طلا در کاسه نقره است.‏ باب<br />

تنبیه حکیم براي گوش شنوا،‏ مثل حلقۀطلا و<br />

زیور زر خالص است.‏ مزامیر<br />

رسول امین براي فرستندگان خود،‏ چون خنکی<br />

یخ در زمان برداشت محصول میباشد،‏ زیرا که جان<br />

آقایان خود را تازه میکند.‏<br />

کسی که از بخششهاي فریبنده خود فخر میکند،‏<br />

مثل ابرها و باد بیباران است.‏ دوم پطرس<br />

با تحملْ‏ داور را به خود توان آورد،‏ و زبان<br />

ملایم،‏ استخوان را میشکند.‏ باب<br />

اگر عسل یافتی بقدر کفایت بخور،‏ مبادا از آن پر<br />

شده،‏ استفراغ کنی.‏<br />

خود را از زیاد رفتن به خانه همسایهات باز<br />

دار،‏ مبادا از تو سیر شده،‏ از تو نفرت نماید.‏<br />

کسی که درباره همسایه خود شهادت دروغ دهد،‏<br />

مثل تبرزین و شمشیر و تیر تیز است.‏ باب ؛<br />

اعتماد بر خیانتکار در روز تنگی،‏ مثل دندان<br />

کرمزده و پاي مرتعش میباشد.‏<br />

سرودها براي دلتنگ،‏ مثل کندن جامه<br />

در وقت سرما و ریختن سرکه بر شوره است.‏<br />

اگر دشمن تو گرسنه باشد او را نان بخوران،‏ و اگر<br />

تشنه باشد او را آب بنوشان،‏ ؛ دوم پادشاهان<br />

28 ،24<br />

22 ،6<br />

5 ،19<br />

خروج 4 ،23<br />

.18<br />

.19<br />

20. سراییدن<br />

.21<br />

44 5، غ متی<br />

.22<br />

زیرا اخگرها بر سرش خواهی انباشت،‏ و یهوه تو را<br />

پاداش خواهد داد.‏ رومیان<br />

باد شمال باران آورد،‏ همچنان زبان<br />

غیبتگو چهره را خشمناك میسازد.‏<br />

بودن در گوشه پشتبام بهتر است از بودن<br />

با زن جنگجو در خانه مشترك.‏ باب<br />

25. خبر خوش از ولایت دور،‏ مثل آب سرد براي جان<br />

تشنه است.‏<br />

مرد عادل که پیش شریر خم شود،‏ مثلچشمه<br />

گلآلود و منبع فاسد است.‏<br />

زیاد عسل خوردن خوب نیست،‏ همچنان طلبیدن<br />

شکوه خود،‏ شکوه نیست.‏<br />

کسی که بر روح خود تسلّ‏ ط ندارد،‏ مثل شهر<br />

ویران و بیحصار است.‏ باب<br />

15 ،27<br />

32 ،16<br />

20 ،12<br />

23. چنانکه<br />

24. ساکن<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

26<br />

1. چنانکه<br />

.2<br />

برف در تابستان و باران در حصاد،‏ همچنین<br />

حرمت براي احمق شایسته نیست.‏<br />

لعنت،‏ بیسبب نمیآید،‏ چنانکه گنجشک در هنگام<br />

پرواز و پرستوك در پریدن.‏<br />

به جهت اسب و لگام براي الاغ،‏ و چوب از<br />

براي پشت احمقان است.‏ مزامیر<br />

احمق را موافق حماقتش جواب مده،‏ مبادا تو نیز<br />

مانند او بشوي.‏<br />

احمق را موافق حماقتش جواب بده،‏ مبادا خویشتن<br />

را حکیم بشمارد.‏<br />

هر که پیغامی به دست احمق بفرستد،‏ پایهاي خود<br />

را میبرد و ضرر خود را مینوشد.‏<br />

شخصِ‏ لنگ بیتم است،‏ و مثلی که از<br />

دهان احمق برآید همچنان است.‏<br />

9 ،32<br />

3. شلاّق<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. ساقهاي<br />

17 ،2<br />

14 ،29<br />

23 ،15<br />

5 ،141<br />

باب 17 ،13<br />

1 ،15<br />

12 ،16<br />

8 ،14<br />

4. جِرم<br />

5. شریران<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. سخنی<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 606 -


شکی<br />

گی<br />

ه شان<br />

تک<br />

یم<br />

هترا<br />

بی<br />

نک<br />

امثال سلیمان<br />

.8<br />

.9<br />

هر که احمق را حرمت کند،‏ مثل کیسه جواهر در<br />

توده سنگها است.‏<br />

مثَلی که از دهان احمق برآید،‏ مثل خاري است که<br />

در دست شخص مست رفته باشد.‏<br />

تیرانداز همه را مجروح میکند،‏ همچنان است هر<br />

که احمق را به مزد گیرد و خطاکاران را اجیر نماید.‏<br />

11. چنانکه سگ به استفراغ خود برمیگردد،‏ همچنان<br />

احمق حماقت خود را تکرار میکند.‏ دوم پطرس<br />

آیا شخصی را میبینی که در نظر خود حکیم<br />

است؟ امید داشتن بر احمق از امید بر او بیشتر است.‏<br />

22 ،2<br />

.10<br />

.12<br />

17 ،12 رومیان<br />

.13<br />

تنبل میگوید که شیر در راه است،‏ و اسد در<br />

میان کوچهها است.‏ باب<br />

در بر پاشنهاش میگردد،‏ همچنان تنبل بر<br />

بستر خویش.‏<br />

تنبل دست خود را در قاب فرو میبرد و از<br />

برآوردن آن به دهانش خسته میشود.‏ باب<br />

تنبل در نظر خود حکیمتر است از هفت مرد که<br />

جواب عاقلانه میدهند.‏<br />

کسی که برود و در دعوائی که به او تعلّق ندارد<br />

اعتراض کند،‏ مثل کسی است که گوشهاي سگ را<br />

بگیرد.‏<br />

آدم دیوانهاي که مشعلها و تیرها و مرگ را<br />

میاندازد،‏ مزامیر<br />

مثل کسی است که همسایه خود را فریب دهد،‏ و<br />

میگوید آیا شوخی نمیکردم؟<br />

از نبودن هیزم آتش خاموش میشود،‏ و از نبودن<br />

سخنچین دعوا ساکت میگردد.‏<br />

زغال براي جرقهها و هیزم براي آتش است،‏ و مرد<br />

فتنهانگیز به جهت برانگیختن نزاع.‏ باب<br />

22. سخنان سخنچین مثل خوراك لذیذ است،‏ که به<br />

عمقهاي دل فرو میرود.‏ باب ؛ مزامیر<br />

لبهاي پرمحبت با دل شریر،‏ مثل نقرهاي پردرد<br />

است که بر ظرف سفالین اندوده شود.‏<br />

هر که دشمنی دارد با لبهاي خود نیرنگ<br />

مینماید،‏ و در دل خود فریب را ذخیره میکند.‏<br />

هنگامی که سخن نیکو گوید،‏ او را باور مکن زیرا<br />

که در قلبش هفت چیز ناپاك است.‏<br />

هر چند دشمنی او به حیله مخفی شود،‏ اما<br />

خباثت او در میان جماعت ظاهر خواهد گشت.‏<br />

هر که حفرهاي بکند در آن خواهد افتاد،‏ و هر که<br />

سنگی بغلطاند بر او خواهد برگشت.‏ مزامیر ؛ ؛<br />

8 ،10 جامعه<br />

.28<br />

زبان دروغگو از مجروحشدگان خود نفرتدارد،‏ و<br />

دهان چاپلوس هلاکت را ایجاد میکند.‏<br />

27<br />

.1<br />

درباره فردا فخر منما،‏ زیرا نمیدانی که روز چه<br />

خواهد زایید.‏ یعقوب<br />

دیگري تو را بستاید و نه دهان خودت؛ غریبی و نه<br />

لبهاي تو.‏ دوم قرنتیان<br />

سنگین است و ر سنگینی،‏ اما خشم<br />

احمق از هر دو آنها سنگینتر است.‏<br />

ستم است و خشم سیل؛ اما کیست که<br />

در برابر حسد تواند ایستاد؟<br />

تنبیه آشکار از محبت پنهان بهتر است.‏<br />

دوست وفادار است،‏ اما بوسههاي دشمن<br />

افراط است.‏ مزامیر<br />

سی.‏ شکم ر از کندو عسل ک دارد،‏ اما براي شکم<br />

گرسنه هر تلخی شیرین است.‏<br />

کسی که از مکان خود آواره بشود،‏ مثل گنجشکی<br />

است که از آشی ا آواره گردد.‏<br />

روغن و عطر دل را شاد میکند،‏ همچنان شیرینی<br />

دوست از مشورت دل.‏<br />

دوست خود و دوست پدرت را ترك منما،‏ و در<br />

روز مصیبت خود به خانه برادرت داخل مشو،‏ زیرا که<br />

همسایه نزدیک از برادر دور بهتر است.‏ باب ؛<br />

اي پسر من حکمت بیاموز و دل مرا شاد<br />

ملامتکنندگان خود را مجاب سازم.‏<br />

مرد زیرك،‏ بلا را میبیند و خویشتن را مخفی<br />

میسازد؛ اما جاهلان گذرند و در آخر گرفتار<br />

میشوند.‏ باب ؛<br />

آن کس را بگیر که به جهت غر ضامن<br />

است؛ و او را به رهن بگیر که ضامن بیگانگان است.‏<br />

24 ،18<br />

، تا<br />

20 ،14<br />

باب 15 ،23<br />

13 ،4<br />

12 ،10<br />

3 ،22<br />

5 ،141<br />

29 ،21<br />

.2<br />

3. سنگ<br />

4. خشم<br />

.5<br />

6. جراحات<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. جامه<br />

16 ،20 باب<br />

.14<br />

کسی که صبح زود برخاسته،‏ دوست خود را با<br />

صداي بلند بر دهد،‏ از برایش لعنت محسوب<br />

میشود.‏<br />

چ.‏ کیدن دائمی آب در روز باران،‏ و زن ستیزهجو<br />

مشابهاند.‏ باب ؛<br />

هرکه او را باز دارد مثل کسی است که باد را نگاه<br />

دارد،‏ یا روغن را که در دست راست خود گرفته باشد.‏<br />

آهن،‏ آهن را تیز میکند،‏ همچنین مرد روي<br />

24 ،25<br />

13 ،19<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

16 ،9<br />

24 ،19<br />

16 ،7<br />

18 ،15<br />

22 ،55<br />

8 ،18<br />

13 ،22<br />

2 ،11<br />

14. چنانکه<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

- 607 -


يرو<br />

هرا<br />

هزن<br />

يرو<br />

يرو<br />

نکی<br />

ته<br />

یکم<br />

یمت<br />

.8<br />

.9<br />

دوست خود را تیز میسازد.‏<br />

هر که درخت انجیر را نگاه دارد میوهاش را خواهد<br />

خورد،‏ و هر که آقاي خود را ملازمت نماید محترم<br />

خواهد شد.‏<br />

در آب صورت به صورت است،‏ همچنان<br />

دل انسان به انسان.‏<br />

جه.‏ نم و اَبدون سیر نمیشوند،‏ همچنان چشمان<br />

انسان سیر نخواهند شد.‏ جامعه<br />

بوته براي نقره و کوره به جهت طلاست،‏ همچنان<br />

انسان از دهان ستایشکنندگان خود آزموده میشود.‏<br />

امثال سلیمان<br />

8 ،1<br />

.18<br />

19. چنانکه<br />

20<br />

.21<br />

7 ،12 مزامیر<br />

.22<br />

احمق را میان بلغور در هاون با دسته بکوب،‏ و<br />

حماقتش از آن بیرون نخواهد رفت.‏<br />

به حالت گله خود نیکو توجه نما،‏ و دل خود را به<br />

رمه خود مشغول ساز،‏<br />

زیرا که ثروت دائمی نیست،‏ و تاج هم نسلاً‏ بعد<br />

نسل پایدار نه.‏ اول تیموتائوس<br />

علف را میبرَنْد و گیاه سبز میروید،‏ و علوفه<br />

کوهها جمع میشود،‏<br />

برهها براي لباس تو،‏ و بزها به جهت اجاره زمین<br />

به کار میآیند،‏<br />

و شیر بزها براي خوراك تو و خوراك خاندانت،‏ و<br />

آذوقه کنیزانت کفایت خواهد کرد.‏<br />

17 .7 ،6<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

1. شریران<br />

میگریزند جایی که تعقیبکنندهاي نیست،‏<br />

اما عادلان مثل شیر شجاعند.‏ لاویان ؛ باب ؛<br />

32 ،14<br />

36 ،26<br />

30 ،30<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

از تقصیرات اهل زمین حاکمانش بسیار میشوند،‏<br />

اما مرد فهیم و دانا استقامتش برقرار خواهد ماند.‏<br />

مرد رئیس که بر مسکینان ظلم میکند،‏ مثل باران<br />

است که سیلان کرده،‏ خوراك باقی نگذارد.‏<br />

ه ر که شریعت را ترك میکند،‏ شریران را<br />

میستاید،‏ اما هر که شریعت را نگاه دارد از ایشان<br />

نفرت دارد.‏<br />

مردمان شریر انصاف را درك نمینمایند،‏ اما<br />

طالبان یهوه همه چیز را میفهمند.‏<br />

فقیري که در کاملیت خود پی نماید،‏ بهتر است<br />

از کجرونده دو راه اگر چه ثروتمند باشد.‏<br />

هر که شریعت را نگاه دارد پسري حکیم است،‏ اما<br />

همنشینِ‏ پرخور،‏ پدر خویش را رسوا میسازد.‏<br />

هر که مال خود را به ربا و سود بیفزاید،‏ آن را براي<br />

کسی که بر فقیران رحم نماید،‏ جمع مینماید.‏<br />

هر که گوش خود را از شنیدن شریعت برگرداند،‏<br />

دعاي او هم ناپاك میشود.‏ باب<br />

هر که راستان را به بد گمراه کند به حفره<br />

خود خواهد افتاد،‏ اما صالحان نصیب نیکو خواهند<br />

یافت.‏<br />

مرد ثروتمند در نظر خود حکیم است،‏ اما فقیر<br />

خردمند او را تفتیش خواهد نمود.‏<br />

عادلان شادمان شوند،‏ فخر عظیم است؛ اما<br />

چون شریران برافراشته شوند،‏ مردمانخود را مخفی<br />

میسازند.‏ باب ؛<br />

هر که گناه خود را بپوشاند،‏ برخوردار نخواهد شد؛<br />

اما هر که آن را اعتراف کند و ترك نماید رحمت<br />

خواهد یافت.‏ مزامیر<br />

کسی که دائماً‏ میترسد،‏ اما هر که دل<br />

خود را سخت سازد به بلا گرفتار خواهد شد.‏<br />

15. حاکم شریر بر قوم مس ، مثل شیر غرنّده و<br />

خرس گردنده است.‏<br />

کم عقل بسیار ظلم میکند،‏ اما هر که از<br />

رشوه نفرت کند عمر خود را دراز خواهد ساخت.‏ اشعیا<br />

27 ،21<br />

2 ،29<br />

3 ،32<br />

10 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

12. چون<br />

.13<br />

14. خوشابحال<br />

16. حاکم<br />

15 ، 33<br />

.17<br />

کسی که متحمل بار خون شخصی شود،‏ به جهنم<br />

میشتابد.‏ ار کسی او را باز ندارد.‏<br />

هر که به استقامت پی نماید،‏ رستگار خواهد<br />

شد؛ اما هر که در دو راه کجرو باشد در یکی از آنها<br />

خواهد افتاد.‏<br />

هر که زمین خود را زرع نماید از نان سیر خواهد<br />

شد،‏ اما هر که پی باطلان کند از فقر سیر خواهد<br />

شد.‏ باب ؛<br />

مرد امین برکت بسیار خواهد یافت،‏ اما آنکه در<br />

پی ثروت میشتابد بیسزا نخواهد ماند.‏ باب<br />

نیکو نیست،‏ و به ج لقمهاي نان،‏<br />

آدمی خطاکار میشود.‏<br />

مرد تنگنظر در پی ثروت میشتابد و نمیداند که<br />

نیازمندي او را درخواهد یافت.‏ ؛ اول تیموتائوس<br />

،6<br />

21 ،20<br />

باب 4 ،23<br />

34 ،24<br />

11 ،12<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. طرفداري<br />

.22<br />

9<br />

.23<br />

کسی که آدمی را تنبیه نماید،‏ آخر شُکر خواهد<br />

یافت،‏ بیشتر از آنکه به زبان خود چاپلوسی ند.‏<br />

12 ،25 باب<br />

.24<br />

کسی که پدر و مادر خود را غارت نماید و گوید<br />

گناه نیست،‏ مصاحب هلاكکنندگان خواهد شد.‏<br />

،15<br />

- 608 -


يرو<br />

یکم یش<br />

یکم<br />

یم<br />

یمت<br />

كنا<br />

يار<br />

هوا<br />

یم<br />

امثال سلیمان<br />

5<br />

.25<br />

مرد حریص دعوا را برمیانگیزاند،‏ اما هر که بر<br />

یهوه توکل نماید قوي خواهد شد.‏<br />

آنکه بر دل خود توکل نماید احمق میباشد،‏ اما<br />

کسی که به حکمت پی نماید نجات خواهد یافت.‏<br />

هر که به فقرا بذل نماید محتاج نخواهد شد،‏ اما<br />

آنکه چشمان خود را بپوشاند لعنت بسیار خواهد<br />

یافت.‏ دوم قرنتیان<br />

وقتی که شریران برافراشته شوند،‏ مردم خویشتن<br />

را پنهان میکنند،‏ اما چون ایشان هلاك شوند عادلان<br />

افزوده خواهند شد.‏ باب<br />

2 ،29<br />

9 .6 ،9<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

.1<br />

کسی که بعد از تنبیه بسیار گردنک<br />

ناگهان منکسر خواهد شد و علاجی نخواهد بود.‏<br />

ند،‏<br />

باب 13،<br />

18<br />

2. چون<br />

.3<br />

عادلان افزوده گردند قوم شادي میکنند،‏ اما<br />

چون شریران تسلّط یابند مردم ناله مینمایند.‏<br />

کسی که حکمت را دوست دارد،‏ پدر خویش را<br />

شادمان میسازد؛ اما کسی که با فاحشهها معاشرت<br />

کند دارائیها را تلف مینماید.‏ لوقا<br />

پادشاه ولایت را به انصاف پایدار میکند،‏ اما مرد<br />

رشوهخوار آن را ویران میسازد.‏ اشعیا<br />

که همسایه خود را چاپلوسی میکند،‏ دام<br />

براي پایهایش میگستراند.‏ باب<br />

در معصیت مرد شریر دامی است،‏ اما عادل ترنّم و<br />

شادي خواهد نمود.‏<br />

مرد عادل دعوي فقیر را درك ند،‏ اما شریر<br />

براي دانستن آن فهم ندارد.‏<br />

مسخرهکنندگان شهر را به آشوب آورند،‏ اما<br />

حکیمان خشم را فرومینشانند.‏ دوم سموئیل<br />

اگر مرد حکیم با احمق دعوي دارد،‏ خواه خشم<br />

شود خواه بخندد،‏ او را راحت نخواهدبود.‏<br />

مردان خونریز از مرد کامل نفرت دارند،‏ اما<br />

راستان سلامتی جان او را طالبند.‏<br />

احمق تمامی خشم خود را ظاهر میسازد،‏ اما مرد<br />

حکیم به تأخیر آن را فرومینشاند.‏ باب ؛<br />

که به سخنان دروغ گوش گیرد،‏ همه<br />

خادمانش شریر خواهند شد.‏<br />

فقیر و ظالم با هم جمع خواهند شد،‏ و<br />

یهوه چشمان هر دو ایشان را روشن خواهد ساخت.‏<br />

2 ،22 باب<br />

.14<br />

پادشاهی که مسکینان را به راستی داوري نماید،‏<br />

تخت وي تا به ابد پایدار خواهد ماند.‏<br />

و تنبیه،‏ حکمت میبخشد،‏ اما پسري که<br />

بیلگام باشد،‏ مادر خود را خجل خ د ساخت.‏<br />

باب 13،<br />

15. چوب<br />

15 ،22 ؛ 24<br />

16. چون<br />

شریران افزوده شوند تقصیر زیاده میگردد،‏<br />

اما عادلان،‏ افتادن ایشان را خواهند دید.‏ مزامیر<br />

پسر خود را نصیحت نما که تو را راحت خواهد<br />

رسانید،‏ و به جان تو لذّات خواهد بخشید.‏ باب<br />

36 ،37<br />

18 ،19 ؛ ،23<br />

.17<br />

13<br />

18<br />

ی.‏ جای که رؤیا نیست قوم گردنکش میشوند،‏ اما<br />

خوشابحال کسی که شریعت را نگاه میدارد.‏ نحمیا<br />

نمیگذارد که با سخن تنبیه شود،‏ زیرا اگر<br />

چه بفهمد اجابت نمینماید.‏<br />

آیا کسی را میبینی که در سخن گفتن عجول<br />

است؟ امید بر احمق زیاده است از امید بر او.‏ جامعه<br />

هر که خادم خود را از طفولیت به ناز میپرورد،‏<br />

آخر پسر او خواهد شد.‏<br />

مرد تندخو دعوا برمیانگیزاند،‏ و شخص کجخلق<br />

در تقصیر میافزاید.‏<br />

تکبر شخص او را پست میکند،‏ اما مرد حلیمدل،‏<br />

به شکوه خواهد رسید.‏ مزامیر ؛ متی 23، ؛ اول پطرس<br />

2 ،8<br />

1 ،5<br />

12<br />

24 ،31<br />

19. خادم<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

5 ،5<br />

.24<br />

هر که با دزد معاشرت کند،‏ خویشتن را دشمن<br />

دارد،‏ زیرا که لعنت میشنود و اعتراف نمینماید.‏ لاویان<br />

1 ،5<br />

.25<br />

ترس از انسان دام میگستراند،‏ اما هر که بر یهوه<br />

توکل نماید سرافراز خواهد شد.‏<br />

بسی لطف حاکم را میطلبند،‏ اما داوري انسان<br />

از جانب یهوه است.‏<br />

مرد ظالم نزد عادلان ناپاك است،‏ و هر که در راه<br />

و روش،‏ مستقیم است نزد شریران ناپاك باشد.‏<br />

.26<br />

.27<br />

14 ،17 ؛ 19 ،15 ؛ یوحنا 14 ،6 غلاطیان<br />

30<br />

.1<br />

کلمات و پیغام آکور پسر یاکَه.‏ گفت آن مرد به<br />

ایتیئیل یعنی به ایتیئیل و اُکال<br />

یقیناً‏ من از هر آدمی وحشیتر هستم،‏ و فهم انسان<br />

را ندارم.‏<br />

من حکم ت را نیاموخت هام و معرف ت ق دوس را<br />

ندانستهام<br />

.<br />

.<br />

.2<br />

.3<br />

17 ،11<br />

16 ،12<br />

16 ،20<br />

13 ،15<br />

7 .1 ،32<br />

28 ،25<br />

23 ،28<br />

.4<br />

5. شخصی<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. حاکمی<br />

.13<br />

- 609 -


یم<br />

یاف<br />

یاف<br />

هآن<br />

بی<br />

یم<br />

هآن<br />

ین<br />

امثال سلیمان<br />

.4<br />

کیست که به آسمان صعود نمود و از آنجا نزول<br />

کرد؟ کیست که باد را در مشت خود جمع نمود؟ و<br />

کیست که آب را در جامه بند نمود؟ کیست که تمامی<br />

اقصاي زمین را استوار ساخت؟ نام او چیست و پسر او<br />

چه اسم دارد؟ بگو اگر اطّلاع داري.‏ ایوب<br />

تمامی کلمات خدا ناب است.‏ او به جهت متوکلان<br />

خود سپر است.‏ مزامیر ؛<br />

به سخنان او چیزي میفزا،‏ مبادا تو را تنبیه نماید و<br />

تکذیب شوي.‏ تثنیه ؛<br />

دو چیز از تو درخواست نمودم،‏ آنها را قبل از آنکه<br />

بمیرم از من بازمدار:‏<br />

بطالت و دروغ را از من دور کن،‏ مرا نه فقر ده و نه<br />

ثروت.‏ به خوراکی که سهم من باشد مرا بپرور،‏ پیدایش<br />

5 ،38<br />

4 ،21<br />

20 ،20<br />

9 ،19<br />

7 ،12<br />

32 ،12<br />

2 ،5<br />

2 ،4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

22 ،47<br />

.9<br />

مبادا سیر شده،‏ تو را انکار نمایم و بگویم که یهوه<br />

کیست.‏ و مبادا فقیر شده،‏ دزدي نمایم،‏ و اسم خداي<br />

خود را به باطل برم.‏ خروج<br />

بنده را نزد آقایش متّهم مساز،‏ مبادا تو را لعنت<br />

کند و مجرم شوي.‏<br />

گروهی میباشند که پدر خود را لعنت مینمایند،‏<br />

و مادر خویش را برکت نمیدهند.‏<br />

گروهی میباشند که در نظر خود پاكاند،‏ اما از<br />

نجاست خود غسل نیافتهاند.‏<br />

گروهی میباشند که چشمانشان چه قدر بلند<br />

است،‏ و مژگانشان چه قدر برافراشته.‏ باب<br />

گروهی میباشند که دندانهایشان شمشیرها است،‏<br />

و دندانهاي آسیاي ایشان کاردها تا فقیران را از روي<br />

زمین و مسکینان را از میان مردمان بخورند.‏<br />

زالو را دو دختر است که بده بده گویند.‏ سه<br />

چیز است که سیر نمیشود،‏ بلکه چهار چیز که<br />

نمیگوید که ک است:‏<br />

ج.‏ هنم و رحم نازاد،‏ و زمینی که از آب سیر<br />

نمیشود،‏ و آتش که نمیگوید که ک است.‏<br />

که پدر را مسخره میکند و اطاعت مادر<br />

را خوار میشمارد،‏ کلاغهاي دره آن را خواهند کند و<br />

بچههاي عقاب آن را خواهند خورد.‏ باب<br />

سه.‏ چیز است که براي من زیاده عج است،‏<br />

بلکه چهار چیز که ا را نتوانم فهمید:‏<br />

راه و روش عقاب در هوا و راه و روش مار بر<br />

صخره،‏ و راه کشتی در میان دریا و راه مرد با دختر<br />

باکره.‏<br />

20. همچنان است طریق زن زانیه؛ میخورد و دهان<br />

خود را پاك میکند و میگوید گناه نکردم.‏<br />

به سبب سه چیز زمین متزلزل شود،‏ و به<br />

سبب چهار که ا را تحمل نتواند کرد:‏<br />

به سبب غلامی که سلطنت میکند،‏ و احمقی که<br />

از غذا سیر شده باشد،‏<br />

به سبب زن ناپاك چون ازدواج کند،‏ و کنیز وقتی<br />

که وارث خاتون خود گردد.‏<br />

چه.‏ ار چیز است که در زمین بسیار کوچک است،‏<br />

اما بسیار حکیم میباشد:‏<br />

مورچهها طایفه بیقوتند،‏ اما خوراك خود را در<br />

تابستان ذخیره میکنند؛ باب ؛<br />

ونکها طایفه ناتوانند،‏ اما خانههاي خود را در<br />

صخره میگذارند.‏ مزامیر<br />

ملخها را پادشاهی نیست،‏ اما همه آنها دسته<br />

دسته بیرون میروند.‏<br />

مارمولکها به دستهاي خود میگیرند و در<br />

قصرهاي پادشاهان میباشند.‏<br />

سه.‏ چیز است که خوش قدم است،‏ این چهار چیز<br />

که خوشقدم میباشد:‏<br />

که در میان حیوانات تواناتر است،‏ و از<br />

هیچکدام روگردان نیست؛<br />

تازي و بز نر،‏ و پادشاه که با او مقاومت نتوان کرد.‏<br />

اگر از روي حماقت خویشتن را برافراشتهاي و اگر<br />

بد اندیشیدهاي،‏ پس دست بر دهان خود بگذار؛ میکاه<br />

،7<br />

5 ،10<br />

7 ،6<br />

18 ،104<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29<br />

30. شیر<br />

.31<br />

.32<br />

16<br />

.33<br />

زیرا چنانکه از فشردن شیر،‏ پنیر بیرون میآید،‏ و<br />

از فشردن بی بیرون میآید،‏ همچنان از<br />

فشردن خشم نزاع بیرون میآید.‏<br />

، خون<br />

31<br />

.1<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

کلام لموئیل پادشاه،‏ پیغامی که مادرش به او تعلیم<br />

داد.‏<br />

چه.‏ گویم اي پسر من،‏ چه گویم اي پسر رحم من!‏<br />

و چه گویم اي پسر نذرهاي من!‏<br />

قوت خود را به زنان مده،‏ و نه راه و روشهاي<br />

خویش را به آنچه باعث هلاکت پادشاهان است.‏<br />

پادشاهان را نمیشاید اي لموئیل،‏ پادشاهان را<br />

نمیشاید که شراب بنوشند،‏ و نه امیران را که<br />

مسکرات را بخواهند.‏<br />

مبادا بنوشند و قواعد را فراموش کنند،‏ و داوري<br />

همه ذلیلان را منحرف سازند.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

17. چشمی<br />

18<br />

.19<br />

- 610 -


نکی<br />

كدو<br />

یم<br />

یم<br />

له<br />

یم<br />

.26<br />

امثال سلیمان<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

مسکرات را به آنانی که مشرف به هلاکتند بده و<br />

شراب را به تلخجانان،‏<br />

تا بنوشند و فقر خود را فراموش کنند،‏ و مشقّت<br />

خویش را دیگر بیاد نیاورند.‏<br />

دهان خود را براي گنگان باز کن،‏ و براي دادرسی<br />

همه بیچارگان.‏ ایوب<br />

دهان خود را باز کرده،‏ به انصاف داوري نما،‏ و فقیر<br />

و مس را دادرسی فرما.‏<br />

زن صالحه را کیست که پیدا تواند کرد؟ قیمت او<br />

از لعلها گرانتر است.‏ باب<br />

دل شوهرش بر او اعتماد دارد،‏ و محتاج منفعت<br />

نخواهد بود.‏<br />

برایش تمامی روزهاي عمر خود،‏ خوبی خواهد<br />

کرد و نه بدي.‏<br />

پشم و کتان را میجوید.‏ و به دستهاي خود با<br />

رغبت کار میکند.‏<br />

او مثل کشتیهاي تجار است،‏ که خوراك خود را از<br />

دور میآورد.‏<br />

وقتی که هنوز شب است برمیخیزد،‏ و به ا<br />

خانهاش خوراك و به کنیزانش قسمت ایشان را<br />

میدهد.‏<br />

درباره مزرعه فکر کرده،‏ آن را میخرد،‏ و از کسب<br />

دستهاي خود تاکستان غرس مینماید.‏<br />

کمر خود را با قوت میبندد،‏ و بازوهاي خویش را<br />

قوي میسازد.‏<br />

تجارت خود را میبیند که نیکو است،‏ و چراغش<br />

در شب خاموش نمیشود.‏<br />

دستهاي خود را به دراز میکند،‏ و<br />

انگشتهایش چرخ را میگیرد.‏<br />

کفهاي خود را براي فقیران باز میسازد،‏ و<br />

دستهاي خویش را براي مسکینان دراز مینماید.‏<br />

به جهت اهل خانهاش از برف نمیترسد،‏ زیرا که<br />

همه اهل خانه او به اطلس ملبس هستند.‏<br />

براي خود اسبابهاي زینت سازد.‏ لباسش از<br />

کتان نازك و ارغوان میباشد.‏<br />

23. شوهرش در دربارها معروف باشد،‏ و درمیان<br />

بزرگان ولایت مینشیند.‏ باب<br />

کتان ساخته آنها را میفروشد،‏ و<br />

کمربندها به تاجران میدهد.‏<br />

قوت و عزّت،‏ لباس او است،‏ و درباره وقت آینده<br />

میخندد.‏<br />

دهان خود را به حکمت میگشاید،‏ و تعلیم<br />

محبتآمیز بر زبان وي است.‏<br />

به رفتار اهل خانه خود متوجه میشود،‏ و خوراك<br />

تنبلی نمیخورد.‏<br />

پسرانش برخاسته،‏ او را خوشحال گویند،‏ و<br />

شوهرش نیز او را میستاید.‏<br />

دختران بسیار اعمال صالحه نمودند،‏ اما تو بر همه<br />

ایشان برتري داري.‏<br />

30. جمال،‏ فریبنده و زیبایی،‏ باطل است،‏ اما زنی<br />

که از یهوه میترسد تحسین خواهد شد.‏<br />

وي را از ثمره دستهایش بدهید و اعمالش او را<br />

نزد دروازهها بستاید.‏<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.31<br />

16 ،11<br />

15 .12 ،29<br />

22 ،18<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

24. جامههاي<br />

.25<br />

- 611 -


یم<br />

یان<br />

هاآن<br />

قی<br />

يا<br />

ته<br />

يار<br />

ته<br />

.15<br />

جامعه<br />

جامعه<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

کلام جامعه پسر داود که در اورشلیم پادشاه بود:‏<br />

بیخود بیهودگی،‏ جامعه میگوید،‏ بیخود بیهودگی،‏<br />

همه چیز باطل است.‏<br />

انسان را از تمامی سختیهایش که زیر آسمان<br />

میکشد چه منفعت است؟<br />

یک طبقه میروند و طبقه دیگر میآیند و زمین تا<br />

به ابد پایدار میماند.‏<br />

آفتاب طلوع میکند و آفتاب غروب میکند و به<br />

جایی که از آن طلوع نمود میشتابد.‏<br />

باد بطرف جنوب میرود و بطرف شمال دور میزند؛<br />

دورزنان دورزنان رود و باد به مداره خود<br />

برمیگردد.‏<br />

همه نهرها به دریا جاري میشود اما دریا پر<br />

نمیگردد؛ به مک که نهرها از آن جاري شد به<br />

همان جا باز برمیگردد.‏<br />

همه چیزها پر از خستگی است که انسان آن را<br />

بیان نتواند کرد.‏ چشم از دیدن سیر نمیشود و<br />

گوش از شنیدن مملو نمیگردد.‏<br />

آنچه بوده است همان است که خواهد بود،‏ و آنچه<br />

شده است همان است که خواهد شد و زیر آفتاب<br />

هیچ چیز تازه نیست.‏<br />

آیا چیزي هست که دربارهاش گفته شود ببین<br />

این تازه است؟ در گذشتههایی که قبل از ما بود،‏<br />

آن چیز قدیم بود.‏<br />

یادي از پیشینیان نیست،‏ و از آیندگان نیز که<br />

خواهند آمد،‏ نزد آنانی که بعد از ایشان خواهند آمد،‏<br />

یادي نخواهد بود.‏<br />

من که جامعه هستم بر اسرائیل در اورشلیم<br />

پادشاه بودم،‏<br />

و دل خود را بر آن نهادم که در هر چیزي که زیر<br />

آسمان کرده میشود،‏ با حکمت تحق و جستجو<br />

نمایم.‏ این دشواري سخت است که خدا به<br />

فرزندانانسان داده است که به آن زحمت بکشند.‏<br />

و تمامی کارهایی را که زیر آسمان کرده میشود،‏<br />

دیدم که اینک همه بیهوده و در پی باد زحمت<br />

کشیدن است.‏<br />

کج را راست نتوان کرد و ناقص را بشمار نتوان<br />

آورد.‏<br />

در دل خود تفکر نموده،‏ گفتم:‏ اینک من حکمت<br />

را به غایت افزودم،‏ بیشتر از همگانی که قبل از من بر<br />

اورشلیم بودند؛ و دل من حکمت و معرفت را بسیار<br />

دریافت نمود؛<br />

و دل خود را بر دانستن حکمت و دانستن حماقت<br />

و جهالت مشغول ساختم.‏ پ س فهمیدم که این نیز در<br />

پی باد زحمت کشیدن است.‏<br />

زیرا که در زیادي حکمت زیادي غم است و هر که<br />

علم را بیفزاید،‏ غم را میافزاید.‏<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

من در دل خود گفتم:‏ هماکنون بیا تا تو را به عیش<br />

و عشرت بیازمایم؛ پس سعادتمندي را ملاحظه نما.‏ و<br />

اینک آن نیز بیهوده بود.‏<br />

درباره خنده گفتم که مجنون است و درباره<br />

شادمانی که چه میکند.‏<br />

در دل خود تصمیم گرفتم که بدن خودرا با شراب<br />

بپرورم،‏ با آنکه دل من مرا به حکمت ارشاد نماید و<br />

حماقت را بدست آورم تا ببینم که براي فرزندانانسان<br />

چه چیز نیکو است که آن را زیر آسمان در تمامی ایام<br />

عمر خود به عمل آورند.‏<br />

کارهاي عظیم براي خود کردم و خانهها براي خود<br />

ساختم و تاکستانها براي خود کاشتم.‏<br />

باغها و فردوسها به ج خود ساختم و در آنها<br />

همه نوع درخت میوهدار کاشتم.‏<br />

حوضهاي آب براي خود ساختم تا درختستانی را<br />

که در آن درختان بزرگ میشود،‏ آبی نمایم.‏<br />

غلامان و کنیزان خریدم و خانهزادان داشتم و مرا<br />

نیز بیشتر از همه کسانی که قبل از من در اورشلیم<br />

بودند،‏ دارائی از رمه و گله بود.‏<br />

نقره و طلا و دارائی مخصوص پادشاهان و کشورها<br />

نیز براي خود جمع کردم؛ و سرودخوانان مرد و زن و<br />

لذّات فرزندانانسان یعنی بانو و بانوان به ج خود<br />

گرفتم.‏<br />

پس بزرگ شدم و بر تمامی کسانی که قبل از من<br />

در اورشلیم بودند برتري یافتم و حکمتم نیز با من<br />

برقرار ماند،‏<br />

و هر چه چشمانم آرزو میکرد از آنها دریغ<br />

نداشتم،‏ و دل خود را از هیچ خوشی باز نداشتم زیرا<br />

.10<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 612 -


هوا<br />

هرا<br />

یس<br />

یاب<br />

يار<br />

نی<br />

یس<br />

نی<br />

دلم در هر محنت من شادي مینمود و سهم من از<br />

تمامی دشواريام همین بود.‏<br />

سپ.‏ به تمامی کارهایی که دستهایم کرده بود و به<br />

سختی که در عمل نمودن کشیده بودم نگریستم؛ و<br />

اینک تمامی آن بیهوده و در پی باد زحمت کشیدن<br />

بود و در زیر آفتاب هیچ منفعت نبود.‏<br />

سپ.‏ توجه نمودم تا حکمت و حماقت و جهالت را<br />

ملاحظه نمایم؛ زیرا کسی که بعد ازپادشاه بیاید چه<br />

خواهد کرد؟ مگر نه آنچه قبل از آن کرده شده بود؟<br />

و دیدم که برتري حکمت بر حماقت مثل برتري<br />

نور بر ظلمت است.‏<br />

چشمان مرد حکیم در سر وي است؛ اما احمق در<br />

تاریکی میرود.‏ با وجود آن دریافت کردم که به هر<br />

دو ایشان یک سرنوشت خواهد رسید.‏<br />

پس در دل خود تفکر کردم که چون آنچه براي<br />

احمق اتفاق میافتد،‏ براي من نیز اتفاق خواهد افتاد،‏<br />

پس من چرا بسیار حکیم بشوم؟ و در دل خود گفتم:‏<br />

این نیز بیهوده است،‏<br />

زیرا که هیچ یادي از مرد حکیم و مرد احمق تا به<br />

ابد نخ د بود.‏ چونکه در ایام آینده همه چیز کلاً‏<br />

فراموش خواهد شد.‏ و مرد حکیم چگونه میمیرد آیا<br />

نه مثل احمق؟<br />

بدین دلیل من از حیات نفرت داشتم زیرا اعمالی<br />

که زیر آفتاب کرده میشود،‏ در نظر من ناپسند آمد<br />

چونکه تماماً‏ بیهوده و در پی باد زحمت کشیدن است.‏<br />

سپ.‏ تمامی سختی خود را که زیر آسمان کشیده<br />

بودم ناپاك داشتم،‏ از اینجهت که باید آن را به ک<br />

که بعد از من بیاید واگذارم.‏<br />

و کیست بداند که او حکیم یا احمق خواهد بود،‏ و<br />

با این همه بر تمامی دشواري که من کشیدم و بر<br />

حکمتی که زیر آفتاب ظاهر ساختم،‏ او تسلّط خواهد<br />

یافت.‏ این نیز بیهوده است.‏<br />

پس من برگشته،‏ دل خویش را از تمامی دشواري<br />

که زیر آفتاب کشیده بودم مأیوس ساختم.‏<br />

زیرا مردي هست که محنت او با حکمت و معرفت<br />

و کامی است و آن را نصیب شخصی خواهد ساخت<br />

که در آن زحمت نکشیده باشد.این نیز بیهوده و بلاي<br />

عظیم است.‏<br />

زیرا انسان را از تمامی سختی و رنج دل خود که<br />

زیر آفتاب کشیده باشد چه حاصل میشود؟<br />

زیرا تمامی روزهایش غم،‏ و سختیش غم است؛<br />

جامعه<br />

بلکه شبانگاه نیز دلش آرامی ندارد.‏ ا هم بیهوده<br />

است.‏<br />

براي انسان نیکو نیست که بخورد و بنوشد و جان<br />

خود را از سختیش خوش سازد.‏ این را نیز من دیدم<br />

که از جانب خدا است.‏<br />

زیرا کیست که بتواند بدون او بخورد یا لذّت برد؟<br />

زیرا به کسی که در نظر او نیکو است،‏ حکمت و<br />

معرفت و خوشی را میبخشد؛ اما به خطاکار سختی<br />

اندوختن و ذخیره نمودن را میدهد تا آن را به ک<br />

که در نظر خدا پسندیده است بدهد.‏ این نیز بیهوده و<br />

در پی باد زحمت کشیدن است.‏<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

براي هر چیز زمانی است و هر مطلبی را زیر آسمان<br />

وقتی است.‏<br />

وقتی براي تولد و وقتی براي مرگ.‏ وقتی براي<br />

کاشتن و وقتی براي کندن گیاه.‏<br />

وقتی براي قتل و وقتی براي شفا.‏ وقتی براي ویران<br />

ساختن و وقتی براي بنا نمودن.‏<br />

وقتی براي گریه و وقتی براي خنده.‏ وقتی براي<br />

ماتم و وقتی براي رقص.‏<br />

وقتی براي پراکنده ساختن سنگها و وقتی براي<br />

جمع ساختن سنگها.‏ وقتی براي در آغوش کشیدن و<br />

وقتی براي اجتناب از در آغوش کشیدن.‏<br />

وقتی براي کسب و وقتی براي خسارت.‏ وقتی براي<br />

نگاهداشتن و وقتی براي دورانداختن.‏<br />

وقتی براي دریدن و وقتی براي دوختن.‏ وقتی براي<br />

سکوت و وقتی براي گفتن.‏<br />

وقتی براي محبت و وقتی براي نفرت.‏ وقتی براي<br />

جنگ و وقتی براي صلح.‏<br />

سپ.‏ کارکننده را از زحمتی که میکشد چه منفعت<br />

است؟<br />

دشواري را که خدا به فرزندانانسان داده است تا<br />

در آن زحمت کشند،‏ ملاحظه کردم.‏<br />

او هر چیز را در وقتش نیکو ساخته است و نیز<br />

ابدیت را در دلهاي ایشان نهاده،‏ بطوري که انسان<br />

ک را که خدا کرده است،‏ از ابتدا تا انتها دریافت<br />

نتواند کرد.‏<br />

سپ.‏ فهمیدم که براي ایشان چیزي بهتر از ا<br />

نیست که شادي کنند و در حیات خود به نیکویی<br />

مشغول باشند.‏<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 613 -


كخا<br />

يرا<br />

نیی<br />

نی<br />

يوا<br />

ته<br />

یاب<br />

یآم<br />

هرا<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

جامعه<br />

.13<br />

و نیز بخشش خدا است که هر آدمی بخورد و<br />

بنوشد و از تمامی زحمت خود نیکویی بیند.‏<br />

و فهمیدم که هر آنچه خدا میکند تا ابد خواهد<br />

ماند،‏ و بر آن چیزي نتوان افزود و از آن چیزي نتوان<br />

کاست و خدا آن را به عمل میآورد تا از او بترسند.‏<br />

آنچه هست از قدیم بوده است و آنچه خواهد شد<br />

قدیم است؛ و آنچه را که گذشته است،‏ خدا میطلبد.‏<br />

و نیز مکان انصاف را زیر آسمان دیدم که در آنجا<br />

ظلم است و مکان عدالت را که در آنجا بیانصافی<br />

است.‏<br />

و در دل خود گفتم که خدا عادل و ظالم را داوري<br />

خواهد نمود زیرا که براي هر امر و براي هر عمل در<br />

آنجا وقتی است.‏<br />

و درباره امور فرزندانانسان در دل خود گفتم:‏ این<br />

اتفاق میافتد تا خدا ایشان را بیازماید و تا خود ایشان<br />

بفهمند که مثل حیوانات میباشند.‏<br />

زیرا که وقایع فرزندانانسان مثل وقایع حیوانات<br />

است؛ براي ایشان یک سرنوشت است؛ چنانکه ا<br />

میمیرد به همانطور آن نیز میمیرد و براي همه یک<br />

نَفَس است و انسانبر حیوانات برتري ندارد چونکه همه<br />

باطل هستند.‏<br />

همه به یکجا میروند و همه از خاك هستند و<br />

همه به رجوع مینمایند.‏<br />

کیست روح انسان را بداند که به با لا ص عود<br />

میکند یا روح حیوانات را که پا بسوي زمین نزول<br />

مینماید؟<br />

بدین دلیل فهمیدم که براي انسان چیزي بهتر از<br />

این نیست که از اعمال خود شاد شود،‏ چونکه سهمش<br />

همین است.‏ و کیست که او را بازآورد تا آنچه را که<br />

بعد از او واقع خواهد شد مشاهده نماید؟<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

4<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

سپ.‏ من برگشته،‏ تمامی ظلمهایی را که زیر آفتاب<br />

کرده میشود،‏ ملاحظه کردم.‏ و ای کن اشکهاي<br />

مظلومان و ب ایشان تسلّیدهندهاي نبود!‏ و زور<br />

بطرف جفاکنندگان ایشان بود اما براي ایشان<br />

تسلّیدهندهاي نبود!‏<br />

و من مردگانی را که قبل از آن مرده بودند،‏ بیشتر<br />

از زندگانی که تا بحال زندهاند آفرین گفتم.‏<br />

و کسی را که تا بحال بوجود نیامده است،‏ از هر دو<br />

ایشان بهتر دانستم چونکه عمل بد را که زیر آفتاب<br />

کرده میشود،‏ ندیده است.‏<br />

و تمامی محنت و هر کامی را دیدم که براي<br />

انسان باعث حسد از همسایه او میباشد.‏ و آن نیز<br />

بیهوده و در پی باد زحمت کشیدن است.‏<br />

مرد کاهل دستهاي خود را بر هم نهاده،‏ گوشت<br />

خویشتن را میخورد.‏<br />

یک کف پر از راحت از دو کف پر از سختی و در پی<br />

باد زحمت کشیدن بهتر است.‏<br />

سپ.‏ برگشته،‏ بیهودگی دیگر را زیر آسمان ملاحظه<br />

نمودم.‏<br />

یکی هست که دومی ندارد و او را پسري یا برادري<br />

نیست و سختیش را انتها نه و چشمش نیز از ثروت<br />

سیر نمیشود.‏ و میگوید از براي که زحمت کشیده،‏<br />

جان خود را از نیکویی محروم سازم؟ این نیز بیهودگی<br />

و سختی سخت است.‏<br />

دو از یک بهترند چونکه ایشان را از سختیشان<br />

اجرت نیکو میباشد؛<br />

زیرا اگر بیفتند،‏ یکی از آنها رفیق خود را خواهد<br />

برخیزانید اما بر آن یکی که چون بیفتد دیگري<br />

نباشد که او را برخیزاند.‏<br />

و اگر دو نفر نیز بخوابند،‏ گرم خواهند شد اما یک<br />

نفر چگونه گرم شود.‏<br />

و اگر کسی بر یکی از ایشان حمله آورد،‏ هر دو با<br />

او مقاومت خواهند نمود.‏ و ریسمان سهلا بزودي<br />

گسیخته نمیشود.‏<br />

فقیر و حکیم از پادشاه پیر و خرف که<br />

پذیرفتن نصیحت را دیگر نمیداند بهتر است.‏<br />

زیرا که او از زندان به پادشاهی بیرون ید و<br />

آنکه به پادشاهی تولد شده است فقیر میگردد.‏<br />

دیدم که تمامی زندگانی که زیر آسمان<br />

میروند،‏ بطرف آن پسر دوم که بجاي او برخیزد،‏<br />

میشوند.‏<br />

و تمامی قوم یعنی همه کسانی را که او بر ایشان<br />

حاکم شود انتها نیست.‏ لیکن نسل بعدي ایشان به او<br />

رغبت ندارند.‏ به درستی که این نیز بیهوده و در پی<br />

باد زحمت کشیدن است.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. جوان<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

5<br />

1. چون<br />

به خانه خدا بروي،‏ پاي خود را نگاه دار،‏ زیرا<br />

نزدیکی جستن به ج گوش دادن،‏ از گذرانیدن<br />

قربانیهاي احمقان بهتر است،‏ چونکه ایشان نمیدانند<br />

- 614 -


نی<br />

یم<br />

چهآن<br />

یکم<br />

نی<br />

نی<br />

يرو<br />

نی<br />

که عمل بد میکنند.‏<br />

با دهان خود عجله منما و دلت براي گفتن سخنی<br />

به حضور خدا نشتابد زیرا خدا در آسمان است و تو بر<br />

زمین هستی؛ پس سخنانت کم باشد.‏<br />

زیرا خواب از زیادي سختی پیدا میشود و صداي<br />

احمق از زیادي سخنان.‏<br />

براي خدا نذر نمایی در وفاي آن تأخیر منما<br />

زیرا که او از احمقان خشنود نیست؛ پس به آنچه نذر<br />

کردي وفا نما.‏<br />

بهتر است که نذر ننمایی از اینکه نذر نموده،‏ وفا<br />

نکنی.‏<br />

مگذار که دهانت جسد تو را خطاکار سازد؛ و در<br />

حضور فرشته مگو که این اتفاقاً‏ شده است.‏ چرا خدا به<br />

سبب قول تو خشمگین شده،‏ عمل دستهایت را باطل<br />

سازد؟<br />

زیرا که ا از زیادي خوابها و بیهودگی زیادي<br />

سخنان است؛ لیکن تو از خدا بترس.‏<br />

اگر ظلم را بر فقیران و برکندن انصاف و عدالت را<br />

در کشوري بینی،‏ از این امر مشوش مباش،‏ زیرا آنکه<br />

بالاتر از بالا است،‏ ملاحظه ند،‏ و والاترین فوق<br />

ایشان است.‏<br />

و منفعت زمین براي همه است بلکه مزرعه،‏ پادشاه<br />

را نیز خدمت میکند.‏<br />

آنکه پول را دوست دارد از پول سیر نمیشود،‏ و<br />

هر که توانگري را دوست دارد از پسانداز کردن سیر<br />

نمیشود.‏ این نیز بیهوده است.‏<br />

نعمت زیاده شود،‏ خورندگانش زیاد<br />

میشوند؛ و به جهت مالکش چه منفعت است غیر از<br />

آنکه آن را به چشم خود میبیند؟<br />

عمله شیرین است خواه کم و خواه زیاد<br />

بخورد؛ اما سیري مرد ثروتمند او را نمیگذارد که<br />

بخوابد.‏<br />

بلایی سخت بود که آن را زیر آفتاب دیدم یعنی<br />

ثروتی که صاحبش آن را براي ضرر خودنگاه داشته<br />

بود.‏<br />

و آن ثروت از حادثه بد ضایع شد و پسري آورد<br />

اما چیزي در دست خود نداشت.‏<br />

از رحم مادرش بیرون آمد،‏ همچنان برهنه<br />

به حالتی که آمد خواهد برگشت و از سختی خود<br />

چیزي نخواهد یافت که به دست خود ببرد.‏<br />

و این نیز بلاي سخت است که از هر جهت چنانکه<br />

جامعه<br />

آمد همچنین خواهد رفت؛ و او را چه منفعت خواهد<br />

بود از اینکه در پی باد زحمت کشیده است؟<br />

و تمامی ایام خود را در تاریکی خورد و با<br />

بیماري و خشم،‏ بسیار غمگین میشود.‏<br />

اینک من دیدم که خوب و نیکو میباشد،‏<br />

این است که انسان در تمامی ایام عمر خود که خدا<br />

آن را به او میبخشد بخورد و بنوشد و از تمامی<br />

دشواري که زیر آسمان میکشد،‏ به نیکویی لذت ببرد<br />

زیرا که نصیبش همین است.‏<br />

و نیز هر انسانی که خدا ثروت و دارائی به او<br />

ببخشد و او را قوت عطا فرماید که از آن بخورد و<br />

نصیب خود را برداشته،‏ از محنت خود شاد شود،‏ ا<br />

بخشش خدا است.‏<br />

زیرا روزهاي عمر خود را بسیار به یاد نمیآورد<br />

چونکه خدا او را از شادي دلش اجابت فرموده است.‏<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

مصیبتی هست که زیر آفتاب دیدم و آن برمردمان<br />

سنگین است:‏<br />

کسی که خدا به او ثروت و دارائی و عزّت دهد،‏ به<br />

حدي که هر چه جانش آرزو کند برایش باقی نباشد،‏<br />

اما خدا او را قوت نداده باشد که از آن بخورد بلکه مرد<br />

غریبی از آن بخورد.‏ این نیز بیهوده و مصیبت سخت<br />

است.‏<br />

اگر کسی صد پسر بیاورد و سالهاي بسیارزندگانی<br />

نماید،‏ به طوري که ایام سالهایش بسیار باشد اما<br />

جانش از نیکویی سیر نشود و برایش جنازهاي برپا<br />

نکنند،‏ میگویم که سقطشده از او بهتر است.‏<br />

زیرا که این به بیهوده آمد و به تاریکی رفت و نام او<br />

در ظلمت مخفی شد.‏<br />

و آفتاب را نیز ندید و ندانست.‏ ا بیشتر از آن<br />

آرامی دارد<br />

و اگر هزار سال بلکه دو چندان آن زیست کند و<br />

نیکویی را نبیند،‏ آیا همه به یکجا نمیروند؟<br />

تمامی سختی انسان براي دهانش میباشد؛ و با این<br />

همه جان او سیر نمیشود.‏<br />

زیرا که مرد حکیم را از احمق چه برتري است؟ و<br />

براي فقیري که میداند چه طور پیش زندگان پی<br />

نماید،‏ چه فایده است؟<br />

دیدن چشم از شهوت نفس بهتر است.‏ ا نیز<br />

بیهوده و در پی باد زحمت کشیدن است.‏<br />

.2<br />

.3<br />

4. چون<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چون<br />

12. خواب<br />

.13<br />

.14<br />

15. چنانکه<br />

.16<br />

- 615 -


ثرا<br />

نی<br />

ین<br />

گی<br />

ته<br />

یزن<br />

ريدا<br />

جامعه<br />

.10<br />

هر چه بوده است به اسم خود از زمان قدیم<br />

نامیده شده است و دانسته شده است که او آدم است<br />

و به آن کسی که از آن تواناتر است دعوا نتواند نمود.‏<br />

11. چونکه چیزهاي بسیار هست که بیهودگی را<br />

میافزاید.‏ پ س انسان را چه فایده است؟<br />

زیرا کیست که بداند چه چیز براي زندگانی انسان<br />

نیکو است،‏ در مدت ایامِ‏ حیات باطلِ‏ وي که آنها را<br />

مثل سایه صرف مینماید؟ و کیست که انسان را از<br />

آنچه بعد از او زیر آفتاب واقع خواهد شد خبر دهد؟<br />

.12<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

نیکنامی از روغن معطّر بهتر است و روز مرگ از<br />

روز تولد.‏<br />

رفتن به خانه ماتم از رفتن به خانه مهمانی بهتر<br />

است زیرا که اینآخرت همه مردمان است و زندگان<br />

این را در دل خود مینهند.‏<br />

غم از خنده بهتر است زیرا که از غمگی صورت،‏<br />

دل اصلاح میشود.‏<br />

دل حکیمان در خانه ماتم است و دل احمقان در<br />

خانه شادمانی.‏<br />

5. شنیدن سرزنش حکیمان بهتر است از شنیدن<br />

سرود احمقان،‏<br />

زیرا خنده احمقان مثل صداي خارها در زیر د<br />

است و این نیز بیهوده است.‏<br />

به درستی که ظلم،‏ مرد حکیم را جاهل میگرداند<br />

و رشوه،‏ دل را فاسد میسازد.‏<br />

انتهاي امر از ابتدایش بهتر است؛ و دل حلیم از دل<br />

مغرور نیکوتر.‏<br />

در دل خود به زودي خشمناك مشو زیرا خشم در<br />

سینه احمقان ساکن میشود.‏<br />

مگو چرا روزهاي قدیم از این زمان بهتر بود،‏ زیرا<br />

که در این خصوص از روي حکمت سؤال نمیکنی.‏<br />

حک.‏ مت مثل می نیکو است بلکه به ج<br />

بینندگان آفتاب نیکوتر.‏<br />

زیرا که حکمت پناهگاهی است و پول هم<br />

پناهگاهی؛ اما فایده معرفت ا است که حکمت<br />

صاحبانش را زندگی میبخشد.‏<br />

اعمال خدا را ملاحظه نما زیرا کیست که بتواند<br />

آنچه را که او کج ساخته است راست نماید؟<br />

در روز سعادتمندي شادمان باش و در روز سختی<br />

تأمل نما زیرا خدا این را به جاي آن قرار داد که انسان<br />

هیچ چیز را که بعد از او خواهد شد دریافت نتواند<br />

کرد.‏<br />

این همه را در روزهاي بیهودگی خود دیدم.‏ مرد<br />

عادل هست که در عدالتش هلاك میشود ومرد شریر<br />

هست که در شرارتش عمر دراز دارد.‏<br />

سپ.‏ گفتم به افراط عادل مباش و خود را زیاده<br />

حکیم مپندار مبادا خویشتن را هلاك کنی.‏<br />

و به افراط شریر مباش و احمق مشو مبادا پیش از<br />

اجلت بمیري.‏<br />

نیکو است که آنرا محکم نگاه و از آن نیز<br />

دست خود را برنداري زیرا هر که از خدا بترسد،‏ از این<br />

هر دو بیرون خواهد آمد.‏<br />

حک.‏ مت مرد حکیم را توانایی میبخشد بیشتر از<br />

ده حاکم که در یک شهر باشند.‏<br />

زیرا مرد عادلی در دنیا نیست که نیکویی ورزد و<br />

هیچ خطا ننماید.‏<br />

و نیز به همه سخنانی که گفته شود دل خود را<br />

منه،‏ مبادا بنده خود را که تو را لعنت میکند بشنوي.‏<br />

زیرا دلت میداند که تو نیز بسیار بارها دیگران را<br />

لعنت نمودهاي.‏<br />

این همه را با حکمت آزمودم و گفتم به حکمت<br />

خواهم پرداخت اما آن از من دور بود.‏<br />

آنچه هست،‏ دور و بسیار عمیق است.‏ پ س کیست<br />

که آن را دریافت نماید؟<br />

سپ.‏ برگشته دل خود را بر معرفت و بحث و طلب<br />

حکمت و عقل مشغول ساختم تا بدانم که شرارت<br />

حماقت است و حماقت دیوانگی است.‏<br />

و دریافتم که که دلش دامها و تلهها است و<br />

دستهایش کمندها میباشد،‏ چیز تلختر از مرگ است.‏<br />

هر که مورد پسند خدا است،‏ از وي رستگار خواهد شد<br />

اما خطاکار گرفتار وي خواهد گردید.‏<br />

میگوید که اینک چون این را با آن مقابله<br />

کردم تا نتیجه را دریابم این را دریافتم،‏<br />

که جان من تا به حال آن را جستجو میکند و<br />

نیافتم ‏.یک مرد از هزار یافتم اما از همه آنها زنی<br />

نیافتم.‏<br />

همانا این را فقط دریافتم که خدا آدمی را راست<br />

آفرید،‏ اما ایشان اختراعات بسیار طلبیدند.‏<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

27. جامعه<br />

.28<br />

.29<br />

8<br />

1. کیست که مثل مرد حکیم باشد وکیست که تفسیر<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 616 -


يرو<br />

نی<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

یم<br />

یم<br />

یپیم<br />

يرو<br />

يار<br />

امر را بفهمد؟ حکمت انسان را روشن میسازد و<br />

سختی چهره او تبدیل میشود.‏<br />

من تو را میگویم حکم پادشاه را نگاه دار و ا را<br />

به سبب سوگند خدا.‏<br />

مکن تا از حضور وي بروي و در امر بد قصد<br />

منما زیرا که او هر چه میخواهد به عمل میآورد.‏<br />

که سخن پادشاه است قوت هست و کیست<br />

که به او بگوید چه میکنی<br />

هر که حکم را نگاه دارد هیچ امر بد را نخواهد دید.‏<br />

و دل مرد حکیم وقت و قانون را میداند.‏<br />

زیرا که براي هر مطلب وقتی و قانونی است چونکه<br />

شرارت انسان بر وي سنگین است.‏<br />

زیرا آنچه را که واقع خواهد شد او نمیداند؛ و<br />

کیست که او را خبر دهد که چگونه خواهد شد؟<br />

کسی نیست که بر روح تسلّط داشته باشد تا رو ح<br />

خود را نگاه دارد و کسی بر روز مرگ تسلّط ندارد؛ و<br />

در وقت جنگ مرخّصی نیست و شرارت صاحبش را<br />

نجات نمیدهد.‏<br />

این همه را دیدم و دل خود را بر هر عملی که زیر<br />

آفتاب کرده شود مشغول ساختم،‏ وقتی که انسان بر<br />

انسان به جهت ضررش حکمرانی میکند.‏<br />

و همچنین دیدم که شریران دفن شدند،‏ و آمدند<br />

و از مکان مقدس رفتند و در شهري که در آن چنین<br />

عمل نمودند،‏ فراموش شدند.‏ این نیز بیهوده است.‏<br />

دستور بر عمل بد بزودي اجرا نمیشود،‏ از<br />

این جهت دل فرزندانانسان در اندرون ایشان براي<br />

بدکرداري آماده است.‏<br />

اگر چه گناهکار صد مرتبه شرارت ورزد و عمر<br />

دراز کند،‏ با این همه میدانم براي آنانی که از خدا<br />

بترسند و به حضور وي ترسان باشند،‏ سعادتمندي<br />

خواهد بود.‏<br />

اما براي شریر سعادتمندي نخواهد بود و مثل<br />

سایه،‏ عمر دراز نخواهد کرد چونکه از خدا نمیترسد.‏<br />

بیهودگی هست که بر روي زمین کرده شود،‏<br />

یعنی عادلان هستند که بر ایشان مثل عمل شریران<br />

واقع میشود و شریراناند که بر ایشان مثل عمل<br />

عادلان واقع میشود.‏ پ س گفتم که ا نیز بیهوده<br />

است.‏<br />

آنگاه شادمانی را ستایش کردم زیرا که براي<br />

انسان زیر آسمان چیزي بهتر از این نیست که بخورد<br />

و بنوشد و شادي نماید و این در تمامی ایام عمرش که<br />

جامعه<br />

خدا در زیر آفتاب به وي دهد،‏ در محنتش با او باقی<br />

ماند.‏<br />

دل خود را بر آن نهادم تا حکمت را بفهمم<br />

و تا شغلی را که بر روي زمین کرده شود ببینم چونکه<br />

هستند که شب و روز خواب را به چشمان خود<br />

نمیبینند،‏<br />

آنگاه تمامی صنعت خدا را دیدم که انسان،‏ ک<br />

را که زیر آفتاب کرده میشود،‏ نمیتواند درك نماید و<br />

هر چند انسان براي جستجو آن زیادهتر تحقیق نماید،‏<br />

آن را کمتر درك مینماید؛ و اگر چه مرد حکیم نیز<br />

گمان برد که آن را میداند،‏ اما آن را درك نخواهد<br />

نمود.‏<br />

16. چونکه<br />

.17<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

زیرا که همه این مطالب را در دل خود نهادم و این<br />

همه را جستجو نمودم که عادلان و حکیمان و اعمال<br />

ایشان در دست خداست.‏ خواه محبت و خواه نفرت،‏<br />

انسان آن را نمیفهمد.‏ همه چیز پیش ایشان<br />

است.‏<br />

همه چیز براي همه کس مساوي است.‏ براي عادلان<br />

و شریران یک سرنوشت است؛ براي خوبان و پاکیزگان<br />

و نجسان؛ براي آنکه قربانی میکند و براي آنکه قربانی<br />

نمیکند سرنوشت یکی است.‏ چنانکه نیکانند همچنان<br />

گناهکارانند؛ و آنکه قسم خورد و آنکه از قسم<br />

خوردن میترسد مساوياند.‏<br />

در تمامی اعمالی که زیر آفتاب کرده شود،‏ از<br />

همه بدتر ا است که یک سرنوشت براي همه<br />

میشود؛ و اینکه دل فرزندانانسان از شرارت پر است و<br />

مادامی که زنده هستند،‏ دیوانگی در دل ایشان است و<br />

بعد از آن به مردگان میپیوندند.‏<br />

زیرا براي آنکه با تمامی زندگان وندد،‏ امید<br />

هست چونکه سگ زنده از شیر مرده بهتر است.‏<br />

از آن رو که زندگان میدانند که باید بمیرند،‏ اما<br />

مردگان هیچ نمیدانند و براي ایشان دیگر مزدي<br />

نیست چونکه یاد ایشان فراموش میشود.‏<br />

هم محبت و هم نفرت و حسد ایشان،‏ حال نابود<br />

شده است و دیگر تا به ابد براي ایشان از هر آنچه زیر<br />

آفتاب کرده میشود،‏ سهمی نخواهد بود.‏<br />

سپ.‏ رفته،‏ نان خود را به شادي بخور و شراب خود<br />

را به خوشدلی بنوش چونکه خدا اعمال تو را قبل از<br />

این قبول فرموده است.‏<br />

.2<br />

3. شتاب<br />

4. جایی<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چونکه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 617 -


يرو<br />

یم<br />

یش یکم<br />

یان<br />

لی<br />

یم هرا<br />

یان<br />

كتر<br />

يوا<br />

یم<br />

یم<br />

ته<br />

یم<br />

یاب<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

جامعه<br />

.8<br />

.9<br />

لباس تو همیشه سفید باشد و بر سر تو روغن کم<br />

نشود.‏<br />

همه روزهاي عمر باطل خود را که او تو را در زیر<br />

آفتاب بدهد،‏ با زنی که دوست داري در همه<br />

روزهاي بیهوده خود خوش بگذران.‏ زیرا که از حیات<br />

خود و از زحمتی که زیر آفتاب نصیب تو<br />

همین است.‏<br />

هر چه دستت به جهت عمل نمودن بیابد،‏ همان<br />

را با توانایی خود به عمل آور چونکه در عالم مردگان<br />

که به آن می نه کار و نه تدبیر و نه علم و نه<br />

حکمت است.‏<br />

برگشتم و زیر آفتاب دیدم که مسابقت براي<br />

تیزروان و جنگ براي شجاعان و نان نیزبراي حکیمان<br />

و ثروت براي فهیمان و نعمت براي عالمان نیست،‏ زیرا<br />

که براي همه ایشان وقتی و اتفاقی واقع میشود.‏<br />

و چونکه انسان نیز وقت خود را نمیداند،‏ پس<br />

مثل ماهی که در تور سخت گرفتار و گنجشک که<br />

در دام گرفته میشوند،‏ همچنان فرزندانانسان به وقت<br />

نامساعد،‏ هر گاه آن بر ایشان ناگهان بیفتد،‏ گرفتار<br />

میگردند.‏<br />

و نیز این حکم را در زیر آفتاب دیدم و آن نزد من<br />

‏.عظیم بود:‏<br />

کوچک بود که مردان در آن کم تعداد<br />

بودند و پادشاهی بزرگ بر آن آمده،‏ آن را محاصره<br />

نمود و سنگرهاي عظیم برپا کرد.‏<br />

و در آن شهر مردي فقیرِ‏ حکیم یافت شد،‏ که<br />

شهر را به حکمت خود رهانید،‏ اما کسی آن مرد فقیر<br />

را بیاد نیاورد.‏<br />

آنگاه من گفتم حکمت از شجاعت بهتر است،‏ هر<br />

چند حکمت این فقیر را خوار شمردند و سخنانش را<br />

نشنیدند.‏<br />

سخنان حکیمان که به آرامی گفته شود،‏ از فریاد<br />

حاکمی که در میان احمقان باشد زیاده شنیده میشود.‏<br />

حک.‏ مت از اسلحه جنگ بهتر است.‏ اما یک خطاکار<br />

نیکویی بسیار را فاسد تواند نمود.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

14 شهري<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

10<br />

.1<br />

مگسهاي مرده روغن عطّار را متعفّن و فاسد<br />

میسازد،‏ و اندك حماقتی از حکمت و عزّت سنگینتر<br />

است.‏<br />

2. دل مرد حکیم بطرف راستش ما است و دل<br />

احمق بطرف چپش.‏<br />

و نیز چون احمق به رود،‏ عقلش ناقص<br />

میشود و به هر کس میگوید که احمق هستم.‏<br />

اگر خشم پادشاه بر تو انگیخته شود،‏ مکانخود را<br />

منما زیرا که تسلیم،‏ خطایاي عظیم را مینشاند.‏<br />

بخت بدي هست که زیر آفتاب دیدهام مثل<br />

اشتباهی که از جانب سلطان صادر شود.‏<br />

جه.‏ الت بر مکانهاي بلند برافراشته شود و<br />

ثروتمندان در مکان پست مینشینند.‏<br />

غلامان را بر اسبان دیدم و امیران را مثل غلامان بر<br />

زمین روان.‏<br />

آنکه چاه میکند در آن افتد و آنکه دیوار را<br />

میشکافد،‏ مار وي را میگزد.‏<br />

آنکه سنگها را میکند،‏ از آنها مجروح شود و<br />

آنکه درختان را میبرد از آنها در خطر میافتد.‏<br />

اگر آهن کند باشد و دمش را تیز نکنند،‏ باید قوت<br />

زیاده بکار آورد؛ اما حکمت به ج کامی مفید<br />

است.‏<br />

اگر مار پیش از آنکه جادو کنند بگزد،‏ پس<br />

جادوگر چه فایده دارد؟<br />

دهان حکیم دلچسب است،‏ اما لبهاي<br />

احمق خودش را میبلعد.‏<br />

ابتداي سخنان دهانش حماقت است و انتهاي<br />

گفتارش دیوانگی موذي میباشد.‏<br />

احمق سخنان بسیار میگوید،‏ اما انسان آنچه را<br />

که واقع خواهد شد نمیداند؛ و کیست که او را از آنچه<br />

بعد از وي واقع خواهد شد خبر دهد؟<br />

محنت احمقان ایشان را خسته میسازد چونکه<br />

نمیدانند چگونه به شهر باید رفت.‏<br />

بر تو اي زمین وقتی که پادشاه تو طفل است<br />

و سرورانت صبحگاهان میخورند.‏<br />

خوشابحال تو اي زمین هنگامی که پادشاه تو پسر<br />

نجیبان است و سرورانت در وقتش براي تقویت<br />

میخورند و نه براي مستی.‏<br />

از کاهلی سقف خراب میشود و از سستی دستها،‏<br />

خانه آب پس میدهد.‏<br />

به جهت خوشگذرانی،‏ و شراب،‏ زندگانی<br />

را شادمان میسازد،‏ اما نقره همه چیز را مهیا میکند.‏<br />

پادشاه را در فکر خود نیز نفرین مکن و ثروتمند<br />

را در اطاق خوابگاه خویش لعنت منما زیرا که مرغ هوا<br />

صداي تو را خواهد برد و بالدار،‏ امر را شایع خواهد<br />

.10<br />

.11<br />

12. سخنان<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19. خوراکی<br />

.20<br />

- 618 -


هآب<br />

هرا<br />

هآن<br />

يرو<br />

نک<br />

نی<br />

یم<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

ساخت.‏<br />

جامعه<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

نان خود را بروي ا بینداز،‏ زیرا که بعد از روزهاي<br />

بسیار آن را خواهی یافت.‏<br />

نصیبی به هفت نفر بلکه به هشت نفر ببخش زیرا<br />

که نمیدانی چه بلا بر زمین واقع خواهد شد.‏<br />

اگر ابرها پر از باران شود،‏ آن را بر زمین میباراند و<br />

اگر درخت بسوي جنوب یا بسوي شمال بیفتد،‏ در<br />

همانجا که درخت افتاده است خواهد ماند.‏<br />

آنکه به باد نگاه میکند،‏ نخواهد کشت و آنکه به<br />

ابرها نظر نماید،‏ نخواهد دروید.‏<br />

تو نمیدانی که باد چیست یا چگونه<br />

استخوانها در رحم زن حامله بسته میشود؛ همچنین<br />

عمل خدا را که سازنده همهچیز است نمیفهمی.‏<br />

بامدادان تخم خود را بکار و شامگاهان دست خود را<br />

باز مدار زیرا تو نمیدانی کدام یک از آنها ا یا آن<br />

کامیاب خواهد شد یا هر دو آنها مثل هم نیکو خواهد<br />

گشت.‏<br />

البته روشنایی شیرین است و دیدن آفتاب براي<br />

چشمان نیکو است.‏<br />

هر چند انسان سالهاي بسیار زیست نماید و در<br />

همه ا شادمان باشد،‏ لیکن باید روزهاي تاریکی را<br />

به یاد آورد چونکه بسیار خواهد بود.‏ پ س هر چه رخ<br />

میدهد بیهوده است.‏<br />

اي جوان در وقت شباب خود شادمان باش ودر<br />

روزهاي جوانیات دلت تو را خوش سازد و در راههاي<br />

قلبت و بر وفق دیدن چشمانت پی نما،‏ لیکن بدان<br />

که به سبب این همه خدا تو را به محاکمه خواهد<br />

آورد.‏<br />

سپ.‏ غم را از دل خود بیرون و بدي را از<br />

جسد خویش دور نما زیرا که جوانی و کودکی باطل<br />

است.‏<br />

5. چنانکه<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

12<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ آفریننده خود را در روزهاي جوانیات بیاد آور<br />

قبل از آنکه روزهاي بلا برسد و سالها برسد که بگویی<br />

مرا از اینها خوشی نیست.‏<br />

قبل از آنکه آفتاب و نور و ماه و ستارگان تاریک<br />

شود و ابرها بعد از باران برگردد؛<br />

در روزي که محافظان خانه بلرزند و صاحبان قوت،‏<br />

خویشتن را خم نمایند و آسیابکنندگان چونکه<br />

کماند باز ایستند و آنانی که از پنجرهها مینگرند<br />

تاریک شوند.‏<br />

و درها در کوچه بسته شود و صداي آسیاب<br />

پست گردد و از صداي گنجشک برخیزد و همه<br />

سرودخوانان زن خوار شوند.‏<br />

و از هر بلندي بترسند و وحشتها در راه باشد و<br />

درخت بادام شکوفه آورد و ملخی بار سنگین<br />

باشد و اشتها بریده شود.‏ چونکه انسان به خانه<br />

جاودانی خود میرود و نوحهگران در کوچه گردش<br />

میکنند.‏<br />

قبل از آنکه مفتول نقره گسیخته شود و کاسه<br />

طلا شکسته گردد و سبو نزد چشمه خرد شود و چرخ<br />

بر چاه واژگون گردد،‏<br />

و خاك به زمین برگردد به طوري که بود،‏ و روح<br />

نزد خدا که آن را بخشیده بود بازگردد.‏<br />

بیخود بیهودگی جامعه میگوید:‏ همه چیز بیهوده<br />

است.‏<br />

و دیگر چونکه جامعه حکیم بود باز هم،‏ معرفت را<br />

به قوم تعلیم میداد و تفکر نموده،‏ تحقیق کرد و<br />

مثلهاي بسیار تألیف نمود.‏<br />

تحقیق نمود تا سخنان مقبول را پیدا کند<br />

و کلمات راستی را که به استقامت نوشتهشده باشد.‏<br />

11. سخنان حکیمان مثل افسار گاورانی است و<br />

کلمات اربابِ‏ جماعت مانند میخهاي محکم شده<br />

میباشد،‏ که از یک شبان داده شود.‏<br />

و علاوه بر اینها،‏ اي پسر من پند بگیر.‏ ساختنِ‏<br />

کتابهاي بسیار انتها ندارد و مطالعه زیاد،‏ خستگی بدن<br />

است.‏<br />

سپ.‏ ختم تمام امر را بشنویم.‏ از خدا بترس و<br />

دستورات او را نگاه دار چونکه تمامی تکلیف انسان این<br />

است.‏<br />

زیرا خدا هر عمل را با هر کار مخفی خواه نیکو و<br />

خواه بد باشد،‏ به محاکمه خواهد آورد.‏<br />

10. جامعه<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

- 619 -


يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

تی<br />

.14<br />

غزل غزلهاي سلیمان<br />

غزل غزلهاي سلیمان<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

غزل غزلها که از آن سلیمان است.‏<br />

سولامیت:‏<br />

او مرا به بوسه دهان خود ببوسد زیرا که محبت<br />

تو از شراب نیکوتر است.‏<br />

عطرهاي تو بوي خوش دارد و اسم تو مثل عطر<br />

ریخته شده میباشد.‏ بنابراین دوشیزگان،‏ تو را دوست<br />

میدارند.‏ باب<br />

مرا بِکش تا در عقب تو بدویم.‏ پادشاه مرا به<br />

حجله خود آورد.‏ از تو وجد و شادي خواهیم کرد.‏<br />

محبت تو را از شراب زیاده ذکر خواهیم نمود.‏ تو را از<br />

صداقت دوست میدارند.‏ مزامیر<br />

اي دختران اورشلیم،‏ من سیاه رنگ اما زیبا هستم،‏<br />

مثل خیمه قیدار و مانند پرده سلیمان.‏<br />

بر من نگاه نکنید چونکه سیاه رنگ هستم،‏ زیرا که<br />

آفتاب مرا سوخته است.‏ پسران مادرم بر من خشم<br />

نموده،‏ مرا نگهبان تاکستانها ساختند،‏ اما تاکستان<br />

خود را دیدهبانی ننمودم.‏<br />

اي حبیب جان من،‏ مرا خبر ده که کجا میچرانی و<br />

در وقت ظهر گلّه را کجا میخوابانی؟ زیرا چرا نزد<br />

گله رفیقانت مثل آواره گردم.‏<br />

سلیمان:‏<br />

اي زیباتر از زنان،‏ اگر نمیدانی،‏ در اثر گلهها بیرون<br />

رو و بزغالههایت را نزد مسکن شبانان بچران.‏<br />

اي محبوبه من،‏ تو را به اسبی که در ارابۀ فرعون<br />

باشد تشبیه دادهام.‏<br />

رخسارهایت به جواهرها و گردنت به گردنبندها<br />

چه بسیار جمیل است.‏<br />

سولامیت:‏<br />

زنجیرهاي طلا با حبه نقره براي تو خواهیم<br />

ساخت.‏<br />

پادشاه بر سفره خود مینشیند،‏ سنبل من<br />

بوي خود را میدهد.‏<br />

محبوب من،‏ مرا مثل بوته مرّ‏ است که در میان<br />

پستانهاي من میخوابد.‏<br />

سلیمان:‏<br />

محبوب من،‏ برایم مثل خوشهبان در باغهاي عین-‏<br />

جدي میباشد.‏<br />

اینک تو زیبا هستی اي محبوبه من،‏ اینک تو زیبا<br />

هستی و چشمانت مثل چشمان کبوتر است.‏<br />

سولامیت:‏<br />

اینک تو زیبا و شیرین هستی اي محبوب من و<br />

تخت ما هم سبز است.‏<br />

سلیمان:‏<br />

تیرهاي خانه ما از سرو آزاد است و سقف ما از<br />

چوب صنوبر.‏<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

2<br />

.1<br />

سولامیت:‏<br />

من نرگس شارون و سوسن درهها هستم.‏<br />

سلیمان:‏<br />

2. چنانکه سوسن در میان خارها همچنان محبوبه من<br />

در میان دختران است.‏<br />

سولامیت:‏<br />

سیب در میان درختان جنگل،‏ همچنان<br />

محبوب من در میان پسران است.‏ در سایه وي به<br />

شادمانی نشستم و میوهاش براي کامم شیرین بود.‏<br />

مرا به میخانه آورد و علَم وي بالاي سر من محبت<br />

بود.‏<br />

مرا به قرصهاي کشمش تقو دهید و مرا به<br />

سیبها تازه سازید،‏ زیرا که من از عشق بیمار هستم.‏<br />

دست چپش در زیر سر من است و دست راستش<br />

مرا در آغوش میکشد.‏<br />

اي دختران اورشلیم،‏ شما را به غزالها و آهوهاي<br />

صحرا قسم میدهم که محبوب مرا تا خودش نخواهد<br />

بیدار نکنید و برنینگیزانید.‏<br />

آواز محبوب من است،‏ اینک بر کوهها جستان و بر<br />

تپهها خیزان میآید.‏<br />

محبوب من مانند غزال یا بچه آهو است.‏ اینک او<br />

در عقب دیوار ما ایستاده،‏ از پنجرهها مینگرد و از<br />

شبکهها خویشتن را نمایان میسازد.‏<br />

محبوب من مرا خطاب کرده،‏ گفت:‏ اي محبوبه<br />

من و اي زیبایی من برخیز و بیا.‏<br />

زیرا اینک زمستان گذشته و باران تمام شده و<br />

رفته است.‏<br />

گلها بر زمین ظاهر شده و زمان سرود رسیده و<br />

3. چنانکه<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

5 ،104<br />

22 ،2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. چون<br />

.13<br />

- 620 -


یم<br />

یم<br />

یم<br />

یان<br />

ستر<br />

یم<br />

يها<br />

تی<br />

لی<br />

آواز قناري در ولایت ما شنیده میشود.‏<br />

درخت انجیر میوه خود را میرساند و موها گل<br />

آورده،‏ رایحه خوش دهد.‏ اي محبوبه من و اي<br />

زیبایی من،‏ برخیز و بیا.‏<br />

سلیمان:‏<br />

اي کبوتر من که در شکافهاي صخره و در ستر<br />

سنگهاي خارا هستی،‏ چهره خود را به من بنما و<br />

آوازت را به من بشنوان زیرا که آواز تو لذیذ و چهرهات<br />

خوشنما است.‏<br />

15. شغالها،‏ شغالهاي کوچک را که تاکستانها را خراب<br />

میکنند براي ما بگیرید،‏ زیرا که تاکستانهاي ما گل<br />

آورده است.‏<br />

سولامیت:‏<br />

محبوبم از آن من است و من از آن وي هستم.‏ در<br />

میان سوسنها میچراند.‏<br />

اي محبوب من،‏ برگرد و تا نسیم روز بوزد و<br />

سایهها بگریزد،‏ مانند غزال یا بچه آهو بر<br />

کوههايشکافدار باش.‏<br />

غزل غزلهاي سلیمان<br />

.13<br />

.14<br />

.16<br />

.17<br />

3<br />

1. شبانگاه<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

در بستر خود او را که جانم دوست دارد<br />

طلبیدم.‏ او را جستجو کردم اما نیافتم.‏<br />

گفتم هماکنون برخاسته،‏ در کوچهها و خیابانهاي<br />

شهر گشته،‏ او را که جانم دوست دارد خواهم<br />

طلبید.‏ او را جستجو کردم اما نیافتم.‏<br />

کشیکچی که در شهر گردش کنند،‏ مرا<br />

یافتند.‏ گفتم که آیا محبوب جان مرا دیدهاید؟<br />

از ایشان چندان پیش نرفته بودم که او را که جانم<br />

دوست میدارد،‏ یافتم.‏ و او را گرفته،‏ رها نکردم تا به<br />

خانه مادر خود و به اتاقک مادر خویش آوردم.‏<br />

اي دختران اورشلیم،‏ شما را به غزالها و آهوهاي<br />

صحرا قسم میدهم که محبوب مرا تا خودش نخواهد<br />

بیدار مکنید و برمینگیزانید.‏<br />

این کیست که مثل ستونهاي دود از بیابان برمیآید<br />

و به مرّ‏ و بخور و به همه عطریات تاجران معطّر است؟<br />

اینک تخت روان سلیمان است که شصت قدرتمند<br />

از قدرتمندان اسرائیل به اطراف آن میباشند.‏<br />

همگی ایشان شمشیر گرفته و جنگ آزموده<br />

هستند.‏ شمشیر هر یک به سبب شب بر رانش<br />

بسته است.‏<br />

پادشاه تخت روانی براي خویشتن از چوب<br />

لبنان ساخت.‏<br />

ستونهایش را از نقره و سقفش را از طلا و تختش<br />

را از ارغوان ساخت،‏ و وسطش به محبت دختران<br />

اورشلیم معر َّق بود.‏<br />

اي دختران صهیون،‏ بیرون آیید و سلیمان پادشاه<br />

را ببینید،‏ با تاجی که مادرش در روز عروسی وي و در<br />

روز شادي دلش آن را بر سر وي نهاد.‏<br />

.10<br />

.11<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

اینک تو زیبا هستی اي محبوبه من،‏ اینک تو زیبا<br />

هستی و چشمانت از پشت چادر تو مثل چشمان<br />

کبوتر است و موهایت مثل گله بزها است که بر جانب<br />

کوه جلعاد خوابیدهاند.‏<br />

دندانهایت مثل گله گوسفندان پشم بریده که از<br />

شستن برآمده باشند و همگی آنها دو قلو زاییده و در<br />

آنها یکی هم نازاد نباشد.‏<br />

لبهایت مثل رشته قرمز و دهانت جم است و<br />

شقیقههایت در پشت چادر تو مانند پاره انار است.‏<br />

گردنت مثل برج داود است که به جهت سلاح خانه<br />

بنا شده است و در آن هزار سپر یعنی همه سپرهاي<br />

شجاعان آویزان است.‏<br />

دو پستانت مثل دو بچه دوقلو آهو میباشد که در<br />

میان سوسنها میچرند،‏<br />

تا نسیم روز بوزد و سایهها بگریزد.‏ به کوه مرّ‏ و به<br />

تپه کندر خواهم رفت.‏<br />

اي محبوبه من،‏ تمامی تو زیبا میباشد.‏ در تو عیبی<br />

نیست.‏<br />

بیا با من از لبنان ، اي عروس،‏ با من از لبنان بیا.‏ از<br />

قلّه اَمانه از قلّه شَنیر و حرمون از غارهاي شیرها و از<br />

کوههاي پلنگها بنگر.‏<br />

اي خواهر و عروس من،‏ دلم را به یکی از چشمانت<br />

و به یکی از گردنبندهاي گردنت ربودي.‏<br />

اي خواهر و عروس من،‏ محبتها چه بسیار<br />

لذیذاست.‏ محبتهایت از شراب چه بسیار نیکوتر است و<br />

بوي عطرهایت از جمیع عطرها.‏<br />

اي عروس من،‏ لبهاي تو عسل را میچکاند زیر<br />

زبان تو عسل و شیر است و بوي لباست مثل بوي<br />

لبنان است.‏<br />

12. خواهر و عروس من،‏ باغی بسته شده است.‏ چشمه<br />

قفل شده و منبع مهر شده است.‏<br />

نهالهایت بستان انارها با میوه باارزش و حنا<br />

.10<br />

.11<br />

.13<br />

9. سلیمان<br />

- 621 -


یان<br />

بش<br />

يها<br />

.9<br />

و سنبل است.‏<br />

و زعفران و نی و دارچینی با انواع درختان<br />

کندر،‏ مرّ‏ و عود با همه عطرهاي باارزش.‏<br />

باغها و برکه آب زنده و نهرهایی که از<br />

لبنان جاري است.‏<br />

غزل غزلهاي سلیمان<br />

14. سنبل<br />

15. چشمه<br />

سولامیت:‏<br />

اي باد شمال،‏ برخیز و اي باد جنوب،‏ بیا.‏ بر باغ<br />

من بوز تا عطرهایش منتشر شود.‏ محبوب من به باغ<br />

خود بیاید و میوه باارزش خود را بخورد.‏<br />

.16<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

سلیمان:‏<br />

اي خواهر و عروس من،‏ به باغ خود آمدم.‏ مرّ‏ خود<br />

را با عطرهایم چیدم.‏ کندو عسل خود را با عسل<br />

خویش خوردم.‏ شراب خود را با شیر خویش نوشیدم.‏<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

اي دوستان بخورید،‏ و اي یاران بنوشید،‏ و به سیري<br />

بیاشامید.‏<br />

سولامیت:‏<br />

من در خواب هستم اما دلم بیدار است.‏ آواز محبوب<br />

من است که در را میکوبد و میگوید:‏ از براي من باز کن<br />

اي خواهر من!‏ اي محبوبه من و کبوترم و اي بیعیب<br />

من!‏ زیرا که سر من از شبنم و زلفهایم از قطرات<br />

پر است.‏<br />

رخت خود را کندم چگونه آن را بپوشم؟ پایهاي<br />

خود را شستم چگونه آنها را چرکین نمایم؟<br />

محبوب من دست خویش را از سوراخ در داخل<br />

ساخت و جهازهاضمهام براي وي به جنبش آمد.‏<br />

من برخاستم تا در را به جهت محبوب خود باز<br />

کنم،‏ و از دستم مرّ‏ و از انگشتهایم مرّ‏ صافی بر دسته<br />

قفل بچکید.‏<br />

به جهت محبوب خود باز کردم؛ اما محبوبم<br />

روگردانیده،‏ رفته بود.‏ چون او سخن میگفت جان از<br />

من بدر شده بود.‏ او را جستجو کردم و نیافتم او را<br />

خواندم و جوابم نداد.‏<br />

کشیکچی که در شهر گردش میکنند مرا یافتند،‏<br />

بزدند و مجروح ساختند.‏ دیدهبانهاي حصارها چادر مرا<br />

از من گرفتند.‏<br />

اي دختران اورشلیم،‏ شما را قسم میدهم که اگر<br />

محبوب مرا بیابید،‏ وي را گویید که من مریض عشق<br />

هستم.‏<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

اي زیباترین زنان،‏ محبوب تو از سایر محبوبان چه<br />

برتري دارد و محبوب تو را بر سایر محبوبان چه<br />

فضیلت است که ما را چنین قسم میدهی؟<br />

سولامیت:‏<br />

محبوب من سفید و سرخ فام است،‏ و بر هزارها<br />

افراشته شده است.‏<br />

11. سر او طلاي خالص است و زلفهایش به هم<br />

پیچیده و مانند کلاغ سیاه رنگ است.‏<br />

کبوتران نزد نهرهاي آب است،‏ با شیر<br />

شسته شده و در چشمخانه خود نشسته.‏<br />

رخسارهایش مثل باغچه بلَسان و پشتههاي<br />

ریاحین میباشد.‏ لبهایش سوسنها است که از آنها مرّ‏<br />

صافیمیچکد.‏<br />

دستهایش حلقه طلاست که به یاغوت آراسته<br />

باشد و بدن او عاج شفّاف است که به یاقوت زرد زینت<br />

داده شده.‏<br />

ستونهاي مرمر بر پایههاي زرِ‏ ناب<br />

ساخته شده،‏ سیمایش مثل لبنان و مانند سروهاي<br />

آزاد برگزیده است.‏<br />

دهان او بسیار شیرین و تمام او مرغوبترین است.‏<br />

این است محبوب من و این است یار من،‏ اي دختران<br />

اورشلیم.‏<br />

.10<br />

12. چشمانش<br />

.13<br />

.14<br />

15. ساقهایش<br />

.16<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

محبوب تو کجا رفته است اي زیباترینزنان؟<br />

محبوب تو کجا توجه نموده است تا او را با تو بطلبیم؟<br />

سولامیت:‏<br />

محبوب من به باغ خویش و نزد باغچههاي بلَسان<br />

فرود شده است،‏ تا در باغات بچراند و سوسنها بچیند.‏<br />

من از آن محبوب خود و محبوبم از آن من است.‏<br />

در میان سوسنها گله را میچراند.‏<br />

سلیمان:‏<br />

اي محبوبه من،‏ تو مثل ترْصه زیبا و مانند اورشلیم<br />

زیبا و مثل لشکرهاي منظم مهیب هستی.‏<br />

را از من برگردان زیرا آنها بر من غالب<br />

شده است.‏ مویهایت مثل گله بزها است که بر جانب<br />

کوه جلعاد خوابیده باشند.‏<br />

دندانهایت مانند گله گوسفندان است که از شستن<br />

5. چشمانت<br />

.6<br />

- 622 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

بی<br />

يها<br />

یم<br />

تی<br />

.8<br />

.9<br />

برآمده باشند.‏ و همگی آنها دوقلو زاییده و در آنها یکی<br />

هم نازاد نباشد.‏<br />

در پشت چادر تو مانند پاره انار است.‏<br />

ملکه و هشتاد کنیز و دوشیزگان بیشماره<br />

هستند.‏<br />

اماکبوتر من و بیعیب من یکی است.‏ او یگانه مادر<br />

خویش و در اختیار مادر خود میباشد.‏ دختران او را<br />

دیده،‏ خجسته گفتند.‏ ملکهها و کنیزها بر او نگریستند<br />

و او را ستایش نمودند.‏<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

این کیست که مثل صبح میدرخشد؟ و مانند ماه<br />

جمیل و مثل آفتاب طاهر و مانند لشکر منظم مه<br />

است؟<br />

سلیمان:‏<br />

به باغ درختان جوز فرود شدم تا سبزی دره را<br />

بنگرم و ببینم که آیا مو شکوفه آورده و انار گل کرده<br />

است.‏<br />

بیآنکه ملتفت شوم که ناگاه جانم مرا مثل<br />

عرابه عمیناداب ساخت.‏<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

برگرد،‏ برگرد اي سولامیت برگرد،‏ برگرد تا بر تو<br />

بنگریم.‏<br />

سلیمان:‏<br />

در شولمیت چه میبینی؟ مثل محفل دو لشکر.‏<br />

غزل غزلهاي سلیمان<br />

7. شقیقههایت<br />

8. شصت<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

اي دخترِ‏ مرد شریف،‏ پایهایت در نعلین چه بسیار<br />

زیبا است.‏ حلقه رانهایت مثل زیورها میباشد که<br />

صنعت دست صنعتگر باشد.‏<br />

ناف تو مثل کاسه گرد است که شراب مخلوط در<br />

آن کم نباشد.‏ برِ‏ تو توده گندم است که سوسنها آن را<br />

احاطه کرده باشد.‏<br />

دو پستان تو مثل دو بچه دوقلو غزال است.‏<br />

گردن تو مثل برج عاج و چشمانت مثل برکههاي<br />

حشبون نزد دروازه بیت-ربیم.‏ بینی تو مثل برج لبنان<br />

است کهبسوي دمشق مشرف میباشد.‏<br />

بر تو مثل کَرْملْ‏ و موي سرت مانند ارغوان<br />

است.‏ و پادشاه در چینهایش اسیر میباشد.‏<br />

اي محبوبه،‏ چه بسیار زیبا و چه بسیار شیرین به<br />

سبب لذّتها هستی.‏<br />

این قامت تو مانند درخت خرما و پستانهایت مثل<br />

خوشه انگور میباشد.‏<br />

گفتم که به درخت خرما برآمده،‏ شاخههایش را<br />

خواهم گرفت.‏ و پستانهایت مثل خوشههاي انگور و<br />

بوي نفس تو مثل سیبها باشد.‏<br />

و دهان تو مانند شراب بهترین براي محبوبم که به<br />

ملایمت فرو رود و لبهاي خفتگان را به سخنگفتن وا<br />

میدارد.‏<br />

سولامیت:‏<br />

من از آن محبوب خود هستم و اشتیاق وي بر من<br />

است.‏<br />

بیا اي محبوب من به صحرا بیرون برویم،‏ و در<br />

دهات ساکن شویم.‏<br />

و صبح زود به تاکستانها برویم و ببینیم که آیا<br />

انگور گل کرده و گلهایش گشوده و انارها گل داده<br />

باشد.‏ در آنجا محبت خود را به تو خواهم داد.‏<br />

مهر گیاهها بوي خود را میدهد و نزد درهاي ما،‏<br />

هر قسم میوه باارزش تازه و کُهنه هست که آنها را<br />

براي تو اي محبوب من جمع کردهام.‏<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

کاش که مثل برادر من که پستانهاي مادر مرا مکید<br />

میبودي،‏ تا چون تو را بیرون مییافتم،‏ تو را<br />

میبوسیدم و مرا رسوا نمیساختند.‏<br />

تو را رهبري میکردم و به خانه مادرم در میآوردم<br />

تا مرا تعلیم میدادي تا شراب مخلوط و شیره انار خود<br />

را به تو مینوشانیدم.‏<br />

دست چپ او زیر سر من میبود و دست راستش<br />

مرا در آغوش میکشید.‏<br />

اي دختران اورشلیم شما را قسم دهم که<br />

محبوب مرا تا خودش نخواهد بیدار نکنید و<br />

برنینگیزانید.‏<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

این کیست که بر محبوب خود تکیه کرده،‏ از صحرا<br />

برمیآید؟<br />

سولامیت:‏<br />

زیر درخت سیب تو را برانگیختم که در آنجا مادرت<br />

تو را زایید.‏ در آنجا مادر تو را درد زایمان گرفت.‏<br />

مرا مثل خاتم بر دلت و مثل نگین بر بازو<br />

بگذار،‏ زیرا که محبت مثلمرگ زورآور است و غیرت<br />

مثل جهنم ستمکیش میباشد.‏ شعلههایش شعلههاي<br />

آتش و شعله یهوه است.‏<br />

.3<br />

.4<br />

5. سرت<br />

.6<br />

.7<br />

- 623 -


يرو<br />

غزل غزلهاي سلیمان<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

آبهاي بسیار محبت را خاموش نتواند کرد و<br />

سیلها آن را نتواند فرو نشانید.‏ اگر کسی تمامی<br />

اموال خانه خویش را براي محبت بدهد،‏ آن را<br />

حتماً‏ خوار خواهند شمرد.‏<br />

دختران اورشلیم:‏<br />

ما را خواهري کوچک است که پستان ندارد.‏ به<br />

جهت خواهر خود در روزي که او را خواستگاري کنند،‏<br />

چه بکنیم؟<br />

اگر دیوارمیبود،‏ بر او برج نقرهاي بنا میکردیم؛ و<br />

اگر دروازه میبود،‏ او را به تختههاي سرو آزاد<br />

میپوشانیدیم.‏<br />

سولامیت:‏<br />

من دیوار هستم و پستانهایم مثل برجها است.‏<br />

بدین دلیل در نظ ر او از جمله یابندگان سلامتی<br />

شدهام.‏<br />

تاکستانی در بعل - هامون داشت و<br />

تاکستان را به باغبانان سپرد،‏ که هر کس براي<br />

میوهاش هزار نقره بدهد.‏<br />

تاکستانم که از آن من است پیش من<br />

میباشد.‏ براي تو اي سلیمان هزار و براي باغبانانِ‏<br />

میوهاش،‏ دویست خواهد بود.‏<br />

سلیمان:‏<br />

اي محبوبه که در باغات مینشینی،‏ رفیقان آواز تو را<br />

میشنوند،‏ مرا نیز بشنوان.‏<br />

سولامیت:‏<br />

اي محبوب من،‏ فرار کن و مثل غزال یا بچه آهو<br />

بر کوههاي عطرّیات باش.‏<br />

.10<br />

11. سلیمان<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 624 -


كتر<br />

يوا<br />

ببا<br />

یم<br />

يها<br />

يار<br />

قی<br />

یم<br />

کهآن<br />

یم<br />

6 ،6<br />

.12<br />

اشعیا<br />

اشعیا<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

رؤیاي اشعیا پسر آموص که آن را درباره یهودا و<br />

اورشلیم،‏ در روزهاي عزّیا و یوتام و آحاز و حزقیا،‏<br />

پادشاهان یهودا دید.‏<br />

اي آسمان بشنو و اي زمین گوش بگیر زیرا یهوه<br />

میفرماید.‏ پسران پروردم و برافراشتم اما ایشان بر من<br />

نافرمانی ورزیدند.‏ تثنیه ؛ ارمیا<br />

گاو مالک خویش را و الاغ آخور صاحب خود را<br />

میشناسد،‏ اما اسرائیل نمیشناسند و قوم من<br />

فهم ندارند.‏<br />

بر امت خطاکار و قومی که زیر بار گناه<br />

میباشند و بر نسل شریران و پسران فاسد.‏ یهوه را<br />

کردند و قدوس اسرائیل را اهانت نمودند و بسوي<br />

عقب منحرف شدند.‏ تثنیه<br />

5. چرا دیگر ضربه بخورید و زیاده فتنه نمایید؟ تمامی<br />

سر بیمار است و تمامی دل مریض.‏ حزقیال<br />

از کف پا تا به سر در آن تندرستی نیست بلکه<br />

جراحت و کوفتگی و زخم متعفّن،‏ که نه بخیه شده و<br />

نه بسته گشته و نه با روغن التیام یافته است.‏ تثنیه<br />

،28<br />

13 ،21<br />

19 ،6<br />

20 ،32<br />

1 ،32<br />

.3<br />

.4<br />

.6<br />

7 ،2 ؛ ایوب 35<br />

.7<br />

ولایت شما ویران و شهرهاي شما به آتش سوخته<br />

شده است.‏ غریب ان،‏ زم ین ش ما را در نظ ر ش ما<br />

میخورند و آن مثل واژگونی بیگانگان خراب گردیده<br />

است.‏<br />

و دختر صهیون مثل سایهبان در تاکستان و مانند<br />

پناهگاه شب در بوستان خیار و مثل شهر محاصره<br />

شده،‏ متروك است.‏<br />

اگر یهوهصبایوت بقیه اندکی براي ما وا<br />

نمیگذاشت،‏ مثل سدوم شدیم و مانند عموره<br />

میگشتیم.‏ رومیان ؛ پیدایش<br />

اي حاکمان سدوم کلام یهوه را بشنوید و اي قوم<br />

عموره شریعت خداي ما را گوش بگیرید.‏ هوشع ؛ میکاه<br />

1 ،5<br />

24 ،19<br />

29 ،9<br />

5 ،5<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

9 .1 ،3<br />

.11<br />

یهوه میفرماید از زیادي قربانی شما مرا چه<br />

فایده است؟ از قربانیهاي سوختنی قوچها و پیه<br />

پرواریها سیر شدهام و به خون گاوان و برهها و بزها<br />

رغبت ندارم.‏ امثال ؛ ارمیا ؛ ؛ عاموس ؛ میکاه<br />

وقتی که میآیید تا به حضور من حاضر شوید،‏<br />

کیست که این را از دست شما طلبیده است که دربار<br />

مرا پایمال کنید؟<br />

قربانیهاي باطل دیگر میاورید.‏ بخور نزد من مکروه<br />

است و اول ماه و سبت و دعوت جماعت نیز.‏ گناه را با<br />

مهمانی مقدس نمیتوانم تحمل نمایم.‏<br />

اول ماهها و جشنهاي شما را جان من نفرت<br />

دارد؛ آنها براي من بار سنگین است که از تحمل<br />

نمودنش خسته شدهام.‏<br />

هنگامی که دستهاي خود را دراز میکنید،‏<br />

چشمان خود را از شما خواهم پوشانید و چون دعاي<br />

بسیار میکنید،‏ اجابت نخواهم نمود زیرا که دستهاي<br />

شما پر از خون است.‏ خروج ؛ اول پادشاهان ؛ یوحنا<br />

،9<br />

38 ،8<br />

29 ،9<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

2 ،59 ؛ اشعیا 31<br />

16. خویشتن<br />

را شسته،‏ پاك نمایید و بدي اعمال<br />

خویش را از نظر من دور کرده،‏ از شرارت دست<br />

بردارید.‏ حزقیال ؛ یوئیل ؛ اول پطرس 3، ؛ مزامیر<br />

،34<br />

11<br />

12 ،2<br />

31 .23 ،18<br />

27 ،37 ؛ 15<br />

.17<br />

نیکوک را بیاموزید و انصاف را بطلبید.‏ مظلومان<br />

را رهایی دهید،‏ یتیمان را دادرسی کنید و بیوه زنان را<br />

حمایت نمایید.‏ ارمیا ؛ مزامیر ؛ عاموس<br />

یهوه میفرماید:‏ بیایید تا با همدیگر اتمام حجت<br />

نماییم.‏ اگر گناهان شما مثل ارغوان باشد مانند<br />

برف سفید خواهد شد و اگر مثل قرمز سرخ<br />

باشد،‏ مانند پشم خواهد شد.‏ باب ؛ ارمیا<br />

،2<br />

15 ،5<br />

1 ،41 ؛ 26 ،43<br />

3 ،82<br />

3 ،7<br />

.18<br />

35<br />

9 ،51 ؛ مزامیر 22 ،45 ؛ 25 ؛ باب ،43<br />

.19<br />

اگر بخواهید مرا اطاعت نمایید،‏ نیکویی زمین را<br />

خواهید خورد.‏ لاویان<br />

اما اگر خودداري نموده،‏ سرکشی کنید،‏ شمشیر<br />

شما را خواهد خورد،‏ زیرا که دهان یهوه چنین<br />

میفرماید.‏<br />

از انصاف<br />

21. شهر امین چگونه زناکار شده است.‏ داشت،‏ اما<br />

مملّو میبود و عدالت در وي سکونت حال قاتلان.‏<br />

نقره تو به تفاله مبدل شده،‏ و شراب تو با آب<br />

مخلوط گشته است.‏<br />

دزدان گردیده،‏<br />

امیران تو نافرمان شده و رف دارند و در پی<br />

هریک از ایشان رشوه را دوست هدایا میروند.‏ یتیمان را دادرسی نمینمایند و دعوي<br />

؛ ارمیا<br />

؛ خروج بیوه زنان نزد ایشان نمیرسد.‏ هوشع 22 ،22<br />

15 ،9<br />

18 ،25<br />

متی 37 ،23<br />

.20<br />

.22<br />

.23<br />

10 ،7 ؛ زکریا 28 ،5<br />

22 ،5<br />

12 ،14<br />

20 ،6<br />

27 ،21<br />

- 625 -


كپا<br />

يها<br />

يها<br />

يار يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

یم<br />

.6<br />

.7<br />

اشعیا<br />

.24<br />

بنابراین،‏ سرور یهوه صبایوت،‏ قدیر اسرائیل<br />

میفرماید:‏ هان من از دشمنان خود استراحت خواهم<br />

یافت و از دشمنان خویش انتقام خواهم کشید.‏<br />

و دست خود را بر تو برگردانیده،‏ تفاله تو را کلاً‏<br />

خواهم کرد،‏ و تمامی سرب را دور خواهم ساخت.‏<br />

.25<br />

ملاکی 2 ،3<br />

.26<br />

و داوران تو را مثل اول و مشاوران تو را مثل<br />

گذشته خواهم برگردانید و بعد از آن،‏ به شهر عدالت و<br />

شهر امین نامیده خواهی شد.‏<br />

به انصاف فدیه داده خواهد شد و از<br />

اسیري برگشتگانش به عدالت.‏ باب<br />

و هلاکت نافرمانان و گناهکاران با هم خواهد شد<br />

و آنانی که یهوه را ترك نمایند،‏ نابود خواهند گردید.‏<br />

زیرا ایشان از درختان بلوطی که شما خواسته<br />

بودید خجل خواهند شد و از باغاتی که شما<br />

برگزیدهبودید رسوا خواهند گردید.‏<br />

زیرا شما مثل بلوطی که برگش پژمرده و مانند<br />

باغی که آب نداشته باشد خواهید شد.‏<br />

و مرد زورآور کاه کتان و عملش شعله خواهد شد<br />

و هردوي آنها با هم سوخته خواهند گردید و خاموش<br />

کنندهاي نخواهد بود.‏<br />

20 .17 ،59<br />

ارمیا 17 ،3<br />

27. صهیون<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

کلامی که اشعیا پسر آموص دربارة یهودا و اورشلیم<br />

دید.‏<br />

و در ایام آخر اتفاق خواهد افتاد که کوه خانه یهوه<br />

برقلّه کوهها ثابت خواهد شد و نُک تپهها برافراشته<br />

خواهد گردید و همه امتها بسوي آن روان خواهند<br />

شد.‏ ؛ میکاه<br />

و قوم بسیار عزیمت کرده،‏ خواهند گفت:‏ بیایید<br />

تا به کوه یهوه و به خانه خداي یعقوب برآییم تا<br />

راه خویش را به ما تعلیم دهد و به راههاي وي<br />

پیروي نماییم.‏ زیرا که شریعت از صهیون و کلام یهوه<br />

از اورشلیم صادر خواهد شد.‏<br />

و او امتها را داوري خواهد نمود و قوم بسی<br />

را تنبیه خواهد کرد و ایشان شمشیرهاي خود را براي<br />

گاوآهن و نیزههاي خویش را براي ارهها خواهند<br />

شکست و امتی بر امتی شمشیر نخواهد کشید و بار<br />

دیگر جنگ را نخواهند آموخت.‏ میکاه<br />

اي خاندان یعقوب بیایید تا در نور یهوه پیروي<br />

نماییم.‏ یوحنا<br />

زیرا قوم خود یعنی خاندان یعقوب را ترك کردهاي،‏<br />

چونکه از رسوم مشرقی مملّو و مانند فلسطینیان<br />

فالگیر شدهاند و با پسران بیگانگان دست زدهاند،‏<br />

و زمین ایشان از نقره و طلا پر شده و خزاین ایشان<br />

را انتهایی نیست،‏ و زمین ایشان از اسبان پر است و<br />

ارابه ایشان را انتهایی نیست؛ مزامیر ؛ میکاه<br />

و زمین ایشان از بتها پر است؛ صنعت دستهاي<br />

خویش را که به انگشتهاي خود ساختهاند سجده<br />

مینمایند.‏ میکاه<br />

و مردم خم شده و مردان پست شوند.‏ بدین<br />

دلیل ایشان را نخواهی آمرزید.‏<br />

از ترس یهوه و از عظمت شکوه وي به صخره<br />

داخل شده،‏ خویشتن را در خاك پنهان کن.‏ باب<br />

بلند انسان پست و تکبر مردان خم<br />

خواهد شد و در آن روز یهوه به تنهایی متعال خواهد<br />

بود.‏ باب<br />

زیرا که براي یهوه صبایوت روزي است که بر<br />

هرچیزِ‏ بلند و عالی خواهد آمد و بر هر چیز مرتفع،‏ و<br />

آنها پست خواهد شد؛<br />

و بر همه سروهاي آزاد بلند و رفیع لبنان و بر<br />

تمامی بلوطهاي باشان؛<br />

و بر همه کوههاي بلند و بر همه تپه بلند؛<br />

و بر هربرج مرتفع و بر هر حصار محکم؛<br />

و برهمه کشتی ترشیش و برهمه صنعتهاي<br />

مرغوب؛ مزامیر<br />

و عظمت انسان خم شود و تکبر مردان پست<br />

خواهد شد.‏ و در آن روز یهوه به تنهایی متعال خواهد<br />

بود،‏<br />

و بتها کلاً‏ تلف خواهند شد.‏<br />

و ایشان به غار صخرهها و حفرههاي خاك<br />

داخل خواهند شد،‏ به سبب ترس یهوه و عظمت شکوه<br />

وي هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد.‏ لوقا<br />

9 ،5<br />

20 ،26<br />

8 ،20<br />

12 ،5<br />

8 ،48<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چشمان<br />

15 ،5<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

30 ،23<br />

.20<br />

؛<br />

در آن روز مردمان،‏ بتهاي نقره و بتهاي طلاي<br />

خود را که براي عبادت خویش ساختهاند،‏ نزد<br />

موشکوران و خفّاشها خواهند انداخت،‏ باب ؛<br />

22 ،30<br />

9 ،27<br />

7 ،31<br />

.21<br />

تا به مغاره صخرهها و شکافهاي سنگ خارا<br />

داخل شوند،‏ به سبب ترس یهوه و عظمت شکوه وي<br />

هنگامی که او برخیزد تا زمین را متزلزل سازد.‏ دوم<br />

9 ،1 تسالونیکیان<br />

22. شما از انسانی که نفس<br />

او در بینیاش<br />

باشد،‏<br />

3 ،4<br />

1 ،4<br />

12 ،8<br />

ارمیا 17 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 626 -


يوا<br />

يما<br />

يوا<br />

يها<br />

یکم<br />

یم<br />

نک<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

كتر<br />

يها<br />

کی<br />

نی<br />

لک<br />

دست برکشید زیرا که او به چه چیز محسوب میشود؟<br />

اشعیا<br />

3<br />

.1<br />

زیرا اینک سرور یهوه صبایوت پایه و ر را از<br />

اورشلیم و یهودا،‏ یعنی تمامی پایه نان و تمامی پایه<br />

آب را دور خواهد کرد،‏ لاویان ؛ حزقیال ؛<br />

و شجاعان و مردان جنگی و داوران و پیامبران و<br />

فالگیران و بزرگان را،‏<br />

و سرداران پنجاهه و شریفان و مشاوران و صنعت<br />

گران ماهر و جادگران دانا را.‏<br />

و اطفال را بر ایشان حاکم خواهم ساخت و کودکان<br />

بر ایشان حکمرانی خواهند نمود.‏ جامعه<br />

و قوم مظلوم خواهند شد،‏ هرکس از دست دیگري<br />

و هر شخص از همسایه خویش.‏ و اطفال بر پیران و<br />

پستان بر شریفان سرکشی خواهند نمود.‏<br />

شخصی برادر خویش در خانه پدرش نگاه<br />

دارد،‏ بگوید:‏ تو را لباس هست؟ پس حاکم ما شو و این<br />

خرابی در زیر دست تو باشد،‏<br />

در آن روز او آواز خود را بلند کرده،‏ خواهد گفت:‏<br />

من علاج کننده نتوانم شد زیرا در خانه من نه نان و نه<br />

لباس است پس مرا حاکم قوم مسازید.‏<br />

زیرا اورشلیم خراب شده و یهودا نابود گشته است،‏<br />

از آن جهت که زبان و اعمال ایشان به ضد یهوه<br />

میباشد تا چشمان شکوه او را به ننگ آورند.‏<br />

سی.‏ روی ایشان به ضد ایشان شاهد است و<br />

مثل سدوم گناهان خود رافاش کرده،‏ آنها را مخفی<br />

نمیدارند.‏ بر جانهاي ایشان زیرا که به جهت<br />

خویشتن شرارت را بعمل آوردهاند.‏<br />

عادلان را بگویید که ایشان را سعادتمندي خواهد<br />

بود زیرا از ثمره اعمال خویش خواهند خورد.‏<br />

بر شریران که ایشان را بدي خواهد بود<br />

چونکه مکافات دست ایشان به ایشان کرده خواهد شد.‏<br />

16 ،5<br />

16 ،4<br />

16 ،10<br />

26 ،26<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. چون<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

31 ،1 امثال<br />

.12<br />

و اما قوم من،‏ کودکان بر ایشان ظلم نند و<br />

زنان بر ایشان حکمرانی نمایند.‏ اي قوم من،‏<br />

راهنمایان شما گمراه کنندگانند و روش و راههاي شما<br />

را خراب میکنند.‏<br />

یهوه براي اتمام حجت برخاسته و به جهت داوري<br />

قومها ایستاده است.‏ مزامیر<br />

یهوه با بزرگان قوم خود و امیران ایشان به<br />

محاکمه در خواهد آمد،‏ زیرا شما هستید که تاکستانها<br />

را خوردهاید و غارت فقیران در خانههاي شما است.‏<br />

13 ،7 دانیال<br />

15. سرور<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ شما را چه شده<br />

است که قوم مرا میکوبید و رویهاي فقیران را خرد<br />

مینمایید؟<br />

و یهوه فرماید:‏ از ا جهت که دختران<br />

صهیون متکبرند و با گردن افراشته و چشمک زنان راه<br />

میروند و به ناز میخرامند و به پایهاي خویش<br />

خَلخالها را به صدا میآورند.‏ اول تیموتائوس ؛ تثنیه<br />

بنابراین یهوه فرق سر دختران صهیون را<br />

خواهد ساخت و یهوه آلت تناسلی ایشان را برهنه<br />

خواهد نمود.‏<br />

و در آن روز یهوه زینت خَلخالها و پیشانی بندها و<br />

هلالها را دور خواهد کرد.‏<br />

و گوشوارهها و دستبندها و روبندها را،‏<br />

و روسريها و زنجیرها و کمربندها و عطردانها و<br />

نظرقربانیها را،‏<br />

و انگشترها و حلقه بینی را،‏<br />

و لباسهاي نفیسه و رداها و شالها و کیسهها را،‏<br />

و آینهها و کتان نازك و عمامهها و چادرها را.‏<br />

و واقع میشود که به عوض عطریات،‏ عفونت<br />

خواهد شد و به عوض کمربند،‏ ریسمان و به عوض<br />

موی بافته،‏ کچلی و به عوض سینهبند،‏ روپوش<br />

پلاس و به عوض زیبایی،‏ سوختگی خواهد بود.‏<br />

مردانت به شمشیر و شجاعانت در جنگ خواهند<br />

افتاد.‏<br />

و دروازه وي ناله و ماتم خواهند کرد،‏ و او<br />

خراب شده،‏ بر زمین خواهد نشست.‏<br />

56 ،28<br />

9 ،2<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

و در آن روز هفت زن به مرد متوسل شده،‏<br />

خواهند گفت:‏ نان خود را خواهیم خورد و رخت خود<br />

را خواهیم پوشید،‏ فقط نام تو بر ما خوانده شود و ننگ<br />

ما را بردار.‏<br />

در آن روز جوانه یهوه زیبا و جلیل و میوه<br />

زمین به جهت ناجیان اسرائیل فخر و زینت<br />

خواهد بود.‏ باب ؛ زکریا 3،<br />

و واقع میشود که هرکه در صهیون باقی ماند و هر<br />

که در اورشلیم شود،‏ مقدس خوانده خواهد شد<br />

یعنی هرکه در اورشلیم در دفتر حیات نوشته شده<br />

باشد.‏<br />

8<br />

1 ،11<br />

.3<br />

13 .10 ،96<br />

.13<br />

.14<br />

- 627 -


يوا<br />

يها<br />

كچر<br />

یم<br />

یان<br />

يها<br />

يرو<br />

يجا<br />

يوا<br />

يوا<br />

يوا<br />

يوا<br />

يوا<br />

يها<br />

يجا<br />

يها<br />

يجا<br />

یم<br />

.10<br />

اشعیا<br />

.4<br />

.5<br />

هنگامی که یهوه دختران صهیون را بشوید و<br />

خون اورشلیم را به روح انصاف و روح سوختگی را از<br />

میانش رفع نماید،‏<br />

یهوه بر همه مساکن کوه صهیون و بر مهمانیهایش<br />

ابر و دود در روز و درخشندگی آتشِ‏ مشتعل در شب<br />

خواهد آفرید،‏ زیرا که بر تمامی شکوه آن پوششی<br />

خواهد بود.‏ مزامیر<br />

و در وقت روز سایهبانی به جهت سایه از گرما و به<br />

جهت محافظ و پناهگاه از طوفان و باران خواهد بود.‏<br />

7 ،32<br />

.6<br />

4 ،25 باب<br />

5<br />

1. سرود محبوب خود را دربارة تاکستانش براي<br />

محبوب خود بسرایم.‏ محبوب من تاکستانی در تپهاي<br />

بسیار بارور داشت،‏ مرقس<br />

و آن را کنده از سنگها پاك کرده و مو بهترین در<br />

آن کاشت و برجی در میانش بنا کرد و چرخشتی نیز<br />

در آن کند.‏ پ س منتظر میبود تا انگور بیاورد؛ اما انگور<br />

بد آورد.‏<br />

سپ.‏ هم اکنون اي ساکنان اورشلیم و مردان یهودا،‏<br />

در میان من و تاکستان من حکم کنید.‏<br />

براي تاکستان من دیگر چه توان کرد که در آن<br />

نکردم؟ پس چون منتظر بودم که انگور بیاورد،‏ چرا<br />

انگور بد آورد؟<br />

بدین دلیل هم اکنون شما را اعلام مینمایم که من<br />

به تاکستان خود چه خواهم کرد.‏ حصارش را برمیدارم<br />

و چراگاه خواهد شد؛ و دیوارش را ویران سازم و<br />

پایمال خواهد گردید.‏<br />

و آن را خراب میکنم که نه بریده و نه کنده خواهد<br />

شد و خار و خس در آن خواهد رویید،‏ و ابرها را امر<br />

میفرمایم که بر آن باران نباراند.‏ مزامیر<br />

زیرا که تاکستان یهوه صبایوت خاندان اسرائیل<br />

است و مردان یهودا نهال شادمانی او میباشند.‏ و براي<br />

انصاف انتظار کشید و ببین شرارت،‏ و براي عدالت<br />

ببین فریاد شد .<br />

بر آنانی که خانه را به خانه ملحق و مزرعه را<br />

به مزرعه وصل سازند تا مک باقی نماند.‏ و شما در<br />

میان زمین به تنهایی ساکن میشوید.‏ میکاه<br />

یهوه صبایوت در گوش من فرمود:‏ به درستی که<br />

خانه بسیار خراب خواهد شد،‏ و خانه بزرگ و<br />

خوشنما غیرمسکون خواهدگردید.‏ باب ؛ ارمیا<br />

زیرا که ده جفت گاو زمین یک بت خواهد آورد و<br />

یک حومر تخم یک ایفه خواهد داد.‏ حجی ؛<br />

بر آنانی که صبح زود برمیخیزند تا در پی<br />

مستیآورها بروند،‏ و شب دیر مینشینند تا شراب<br />

ایشان را گرم نماید<br />

و در بزمهاي ایشان عود و برب ط و دف و ناي و<br />

شراب میباشد.‏ اما به عمل یهوه نظر نمیکنند و به<br />

عمل دستهاي وي نمینگرند.‏ عاموس ؛ مزامیر<br />

بنابراین قوم من به سبب عدم معرفت اسیر<br />

شدهاند و شریفان ایشان گرسنه و شریران ایشان از<br />

تشنگی خشک گردیده.‏<br />

از این سبب جهنم روح خود را باز کرده و دهان<br />

خویش را بی اندازه گشوده و باشکوهان و نااهلان و<br />

ثروتمندان ایشان و هر که در ایشان شادمان باشد در<br />

آن فرو میرود.‏<br />

و مردم خم خواهند شد و مردان خوار خواهند<br />

گردید و چشمان متکبران پست خواهد شد.‏ باب<br />

و یهوه صبایوت به انصاف متعال خواهد بود و<br />

خداي قدوس به عدالت تقدیس کرده خواهد شد.‏<br />

آنگاه بره بیگانگان در مرتع ایشان خواهند<br />

چرید و بیگانگان ویرانههاي پرواریهاي ایشان را<br />

خواهند خورد.‏<br />

برآنانی که نافرمانی را به ریسمانهاي نادرست<br />

و گناه را گویا به طناب ارابه میکشند.‏<br />

و میگویند باشد که او عجله نموده،‏ کار خود را<br />

بشتاباند تا آن را ببینیم.‏ و تصمیم قدوس اسرائیل<br />

نزدیک شده،‏ بیاید تا آن را بدانیم.‏ ارمیا ؛ دوم پطرس 3،<br />

17 ،2<br />

5 ،28<br />

11 ،2<br />

11 ،1<br />

15 ،17<br />

5 ،6<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

4<br />

.20<br />

بر آنانی که بدي را نیکویی و نیکویی را<br />

بدي مینامند،‏ که ظلمت را به نور و نور را به<br />

ظلمت میگذارند،‏ و تلخی را به جاي<br />

شیرینی و شیرینی را به تلخی مینهند.‏<br />

12 ،6 ؛ 7 ،5 عاموس<br />

.21<br />

برآنانی که در نظر خود حکیمند،‏ و پیش<br />

خود فهیممینمایند.‏ ؛ رومیان<br />

بر آنانی که براي نوشیدن شراب زورآورند،‏ و<br />

به جهت مخلوظ ساختن مستیآورها مردان قوي<br />

میباشند.‏<br />

که شریران را براي رشوه عادل شمارند،‏ و<br />

عدالت عادلان را از ایشان برمیدارند.‏ مزامیر ؛ حزقیال<br />

2 ،82<br />

17 ،12<br />

مثال 7 ،3<br />

.22<br />

.23<br />

19 ،13<br />

.24<br />

8 19، بنابراین به نوعی که شراره آتش کاه را میخورد و<br />

2 ،2<br />

13 ،80<br />

11 ،6<br />

1 ،12<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 628 -


يها<br />

يها<br />

نی<br />

يها<br />

يوا<br />

يرو<br />

یم<br />

یک<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

علف خشک در شعله میافتد،‏ همچنان ریشه ایشان<br />

عفونت خواهد شد و شکوفه ایشان مثل غبار برافشانده<br />

خواهد گردید.‏ چونکه شریعت یهوه صبایوت را ترك<br />

کرده،‏ کلام قدوس اسرائیل را خوار شمردهاند.‏ باب<br />

بنابراین خشم یهوه بر قوم خود مشتعل شده و<br />

دست خود را بر ایشان دراز کرده،‏ ایشان را مبتلا<br />

ساخته است.‏ و کوهها بلرزیدند و لاشههاي ایشان در<br />

میان کوچهها مثل مدفوعات گردیدهاند.‏ با وجود ا<br />

همه،‏ خشم او برنگردید و دست وي تا کنون دراز<br />

است.‏ باب ؛<br />

و علَمی به جهت امت بعید برپا خواهد کرد.‏ و<br />

از انتهاي زمین براي ایشان سوت خواهد زد.‏ و ایشان<br />

عجله نموده،‏ بزودي خواهند آمد،‏<br />

و درمیان ایشان هیچ کس خسته و لغزش خورنده<br />

نخواهد بود و هیچ ک س نه چرتی خواهد زد و نه<br />

خواهد خوابید.‏ و کمربند کمر هیچ کس از ایشان باز<br />

نشده،‏ بند کفش هیچ گسیخته نخواهد شد.‏<br />

که تیرهاي ایشان،‏ تیز و تمامی کمانهاي ایشان،‏<br />

زده شده است.‏ سمهاي اسبان ایشان مثل سنگ خارا و<br />

چرخهاي ایشان مثل گردباد شمرده خواهد شد.‏<br />

غرّش ایشان مثل شیر ماده و مانند شیران جوان<br />

غرّش خواهند کرد و ایشان نعره خواهند زد و صید را<br />

گرفته،‏ بسلامتی خواهند برد و رهانندهاينخواهد بود.‏<br />

و در آن روز بر ایشان مثل شورش دریا شورش<br />

خواهند کرد.‏ و اگر کسی به زمین بنگرد،‏ اینک تاریکی<br />

و تنگی است و نور در آسمانهاي آن به ظلمت تبدیل<br />

شده است.‏<br />

اشعیا<br />

4 ،1<br />

4 ،10<br />

21 .17 .12 ،9<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

6<br />

.1<br />

در سالی که عزّیا پادشاه مرد،‏ یهوه را دیدم که بر<br />

صندلی بلند و عالی نشسته بود،‏ و معبد از دامنهاي<br />

وي پر بود.‏ یوحنا<br />

و سرافین بالاي آن ایستاده بودند که هر یک از آنها<br />

شش بال داشت،‏ و با دو از آنها روي خود را<br />

میپوشانید و با دو پای خود را میپوشانید و با دو<br />

پرواز مینمود.‏<br />

و یکی دیگري را صدا زده،‏ میگفت:‏ قدوس<br />

قدوس قدوس یهوه صبایوت،‏ تمامی زمین از<br />

شکوه او مملّو است.‏ مکاشفه<br />

و اساس آستانه از صداي او که صدا میزد میلرزید<br />

و خانه از دود پر شد.‏ حزقیال<br />

سپ.‏ گفتم:‏ بر من که هلاك شدهام زیرا که مرد<br />

ناپاك لب هستم و در میان قوم ناپاك لب ساکنم و<br />

چشمانم یهوه صبایوت پادشاه را دیده است.‏<br />

آنگاه یکی از سرافین نزد من پرید و در دست خود<br />

ذغال آتشین که با انبر از قربانگاه گرفته بود،‏<br />

داشت.‏<br />

و آن را بر دهانم گذارده،‏ گفت که اینک این لبهایت<br />

را لمس کرده است و نافرمانیت رفع شده و گناهت<br />

کفّاره گشته است.‏<br />

آنگاه صداي یهوه را شنیدم که فرمود:‏ که را<br />

بفرستم و کیست که براي ما برود؟ گفتم:‏ اینجا هستم،‏<br />

مرا بفرست.‏<br />

فرمود:‏ برو و به این قوم بگو حتماً‏ خواهید شنید،‏ اما<br />

نخواهید فهمید و خواهید نگریست اما درك نخواهید<br />

کرد.‏ اعمال رسولان<br />

دل این قوم را پروار ساز و گوشهاي ایشان را<br />

سنگین نما و چشمان ایشان را ببند،‏ مبادا با چشمان<br />

خود ببینند و با گوشهاي خود بشنوند و با دل خود<br />

بفهمند و بازگشت نموده،‏ شفا یابند.‏ تثنیه ؛<br />

سپ.‏ من گفتم:‏ اي یهوه تا به ؟ او فرمود:‏ تا<br />

وقتی که شهرها ویران گشته،‏ غیر مسکون باشد و<br />

خانهها بدون آدمی و زمین خراب و ویران شود.‏ باب<br />

و یه وه مردم ان را دور کن د و در می ان زمین<br />

خرابی بسیار شود.‏<br />

اما باز دهمی در آن خواهد بود و آن نیز بار دیگر<br />

تلف خواهد گردید.‏ مثل درخت بلوط و چنار که چون<br />

قطع میشود،‏ کنده آنها باقی میماند،‏ همچنان نسل<br />

مقدس کنده آن خواهد بود.‏<br />

9 ،5<br />

4 ،29<br />

28 ،28<br />

زکریا 4 ،3<br />

26 ،28<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

7<br />

.1<br />

و در ایام آحاز پسر یوتام پسر عزّیا پادشاه یهودا،‏<br />

واقع شد که رصین،‏ پادشاه آرام و فقح پسر رملیا،‏<br />

پادشاه اسرائیل،‏ بر اورشلیم برآمدند تا با آن جنگ<br />

نمایند،‏ اما نتوانستند آن را فتح نمایند.‏ دوم پادشاهان<br />

و به خاندان داود خبر داده،‏ گفتند که اَرام در افرایم<br />

اردو زدهاند،‏ و دل او و دل مردمانش بلرزید به طوري<br />

که درختان جنگل از باد میلرزد.‏<br />

آنگاه یهوه به اشعیا فرمود:‏ تو با پسر خود<br />

شآریاشوب به انتهاي قنات دریاچه بالایی به راه مزرعه<br />

رنگکار به استقبال آحاز بیرون شو.‏<br />

و وي را بگو:‏ برحذر و آرام باش مترس و دلت<br />

5 ،16<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

8 ،4 ؛ حبقوق 3 ،3<br />

4 ،10<br />

41 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

- 629 -


يها<br />

یم<br />

يها<br />

يها<br />

لی<br />

كتر<br />

نی<br />

یان<br />

یم<br />

يها<br />

شی<br />

لی<br />

ضعیف نشود از این دو دمِ‏ مشعلِ‏ دود افشان،‏ یعنی از<br />

شدت خشم رصین و اَرام و پسر رملیا.‏<br />

زیرا که ارام با افرایم و پسر رملیا براي ضرر تو<br />

مشورتکرده،‏ میگویند:‏<br />

بر یهودا برآییم و آن را محاصره کرده،‏ به جهت<br />

خویشتن تسخیر نماییم و پسر طبئ را در آن به<br />

پادشاهی انتخاب کنیم.‏<br />

یهوه چنین فرماید که ا بجا آورده<br />

نمیشود و واقع نخواهد گردید.‏<br />

زیرا که سر اَرام،‏ دمشق و سر دمشق،‏ رصین است و<br />

بعد از شصت و پنج سال افرایم شکسته شود به<br />

طوري که دیگر قومی نخواهد بود.‏<br />

و سر افرایم سامره و سر سامره پسر رملیا است و<br />

اگر باور نکنید هرآینه ثابت نخواهید ماند.‏ دوم تواریخ<br />

و یهوه بار دیگر آحاز را خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

نشانهاي به جهت خود از یهوه خدایت بطلب.‏ آن<br />

را یا از عمقها بطلب یا از بالاترین نقطه بالا.‏<br />

آحاز گفت:‏ نمیطلبم و یهوه را امتحان نخواهم<br />

نمود.‏<br />

گفت:‏ اي خاندان داود بشنوید!‏ آیا شما را چیزي<br />

آسان است که مردمان را بیزار کنید بلکه میخواهید<br />

خداي مرا نیز بیزار کنید.‏<br />

بنابراین خود یهوه به شما نشانهاي خواهد داد:‏<br />

اینک باکره حامله شده،‏ پسري خواهد زایید و نام او را<br />

عمانوئیل خواهد خواند.‏ متی ؛ لوقا ؛ میکاه ؛ اشعیا<br />

اشعیا<br />

20 ،20<br />

2 ،5<br />

31 ،1<br />

23 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

7. سرور<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

10 .8 ،8<br />

.15<br />

کره و عسل خواهد خورد تا آنکه کردن بدي<br />

و اختیار کردن خوبی را بداند.‏ عبرانیان<br />

زیرا قبل از آنکه پسر،‏ ترك نمودن بدي و اختیار<br />

کردن خوبی را بداند،‏ زمینی که شما از هر دو پادشاه<br />

آن میترسید،‏ متروك خواهد شد.‏ باب<br />

یهوه بر تو و بر قومت و بر خاندان پدرت ایامی را<br />

خواهد آورد که از ایامی که افرایم از یهودا جدا شد تا<br />

حال نیامده باشد یعنی پادشاه آشور را.‏<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که یهوه براي<br />

مگسهایی که بهکناره دره مصرند و زنبورهایی<br />

که در زمین آشورند سوت خواهد زد.‏<br />

و تمامی آنها برآمده،‏ در درههاي ویران و<br />

شکافهاي صخره و بر همه بوته خاردار و بر همه<br />

مرتعها فرود خواهند آمد.‏<br />

و در آن روز یهوه به واسطه تیغ سلمانیاي که از<br />

آنطرف نهر اجیر میشود یعنی به واسطه پادشاه آشور،‏<br />

موي سر و موي پایها را خواهد تراشید و ر هم<br />

تراشیده خواهد شد.‏ باب<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که شخصی یک گاو<br />

جوان و دو گوسفند زنده نگاه خواهد داشت.‏<br />

و از فراوانی شیري که میدهند کره خواهد خورد<br />

زیرا هرکه درمیان زمین باقی ماند،‏ خوراکش کره و<br />

عسل خواهد بود.‏<br />

و در آن روز هر مک که هزار مو به جهت هزار<br />

پاره نقره داده میشد،‏ پر از خار و خس خواهد بود.‏<br />

با تیرها و کمانها مردم به آنجا خواهند آمد زیرا<br />

که تمامی زمین پر از خار و خس خواهد شد.‏<br />

و همه کوههایی که با بیل کنده میشد،‏ از ترس<br />

خار و خس به آنجا نخواهند آمد بلکه گاوان را به آنجا<br />

خواهند فرستاد و گوسفندان آن را پایمال خواهند<br />

کرد.‏<br />

5 ،10<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ لوحی بزرگ به جهت خود بگیر و<br />

بر آن با قلم انسان بر روي آن بنویس : بزودي غارت،‏<br />

غنیمت.‏<br />

و من شاهد امین یعنی اوریاي کاهن و زکریا پسر<br />

یبرکیا را به جهت خود براي شهادت میگیرم.‏<br />

سپ.‏ من با آن پیامبر زن نزدیکی کردم و او حامله<br />

شده،‏ پسري زایید.‏ آنگاه یهوه به من فرمود:‏ او را<br />

‏"بزودي غارت و غنیمت"‏ نام گذار،‏<br />

زیرا قبل از آنکه طفلبتواند اي پدرم و اي مادرم<br />

بگوید،‏ دارائی دمشق و غنیمت سامره را پیش پادشاه<br />

آشور غارت خواهند کرد.‏<br />

و یهوه بار دیگر مرا باز خطاب کرده،‏ فرمود:‏<br />

این قوم آبهاي شیلوه را که به ملایمت<br />

جاري میشود خوار شمرده،‏ از رصین و پسر رملیا شاد<br />

شدهاند،‏<br />

بنابراین اینک یهوه آبهاي زورآور بسیار نهر یعنی<br />

پادشاه آشور و تمامی شکوه او را بر ایشان برخواهد<br />

آورد و او از همه جویهاي خود برخواهد آمد و از<br />

تمامی کناره خویش سرشار خواهد شد،‏<br />

و بر یهودا تجاوز نموده،‏ سیلان کرده،‏ عبور خواهد<br />

نمود تا آنکه به گردنها برسد و بالهاي خود را پهن<br />

کرده،‏ طول و عرض سرزمینت را اي عمانوئ پر<br />

خواهد ساخت.‏ باب<br />

به هیجان آیید اي قومها و شکست خواهید یافت و<br />

14 ،7<br />

.5<br />

6. چونکه<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

14 ،5<br />

4 ،8<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 630 -


يار<br />

يرو<br />

کسال<br />

یم<br />

یکم<br />

کن<br />

گوش گیرید اي انتهاي زمین و کمر خود را ببندید و<br />

شکست خواهید یافت.‏ کمر خود را ببندید و شکست<br />

خواهید یافت.‏ دوم پادشاهان ؛ اشعیا<br />

با هم مشورت کنید و باطل خواهد شد و سخن<br />

گویید و بجا آورده نخواهد شد زیرا خدا با ما است.‏<br />

اشعیا<br />

3 ،19<br />

21 ،19<br />

.10<br />

مزامیر 10 ،33<br />

.11<br />

چونکه یهوه با دست قوي به من چنین فرمود و<br />

مرا تعلیم داد که به راه این قوم پیروي ننمایم و فرمود:‏<br />

هرآنچه را که این قوم فتنه مینامند،‏ شما آن را<br />

فتنه ننامید و از ترس ایشان ترسان و وحشتزده<br />

مباشید.‏ لوقا<br />

یه وه ص بایوت را تق دیس نمایید و او ت رس و<br />

وحشت شما باشد.‏ باب ؛ لوقا<br />

و او براي شما مکان مقدس خواهد بود اما براي هردو<br />

خاندان اسرائیل سنگ کدورت و صخره لغزش دهنده و<br />

براي ساکنان اورشلیم دام و تله.‏ لوقا ؛ رومیان ؛<br />

33 ،9<br />

34 ،2<br />

4 ،12<br />

23 ،29<br />

4 ،12<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

10 ،14 هوشع<br />

.15<br />

و بسی از ایشان لغزش خورده،‏ خواهند افتاد و<br />

شکسته شده و بدام افتاده،‏ گرفتار خواهند گردید.‏ باب<br />

13 ،28<br />

16. شهادت<br />

را به هم بپیچ و شریعت را در شاگردانم<br />

مهر ساز.‏<br />

و من براي یهوه که خود را از خاندان یعقوب<br />

مخفی میسازد انتظار کشیده،‏ امیدوار او خواهم بود.‏<br />

.17<br />

مزامیر 20 ،33<br />

.18<br />

اینک من و پسرانی که یهوه به من داده است،‏ از<br />

جانب یهوه صبایوت که در کوه صهیون ساکن است به<br />

جهت اسرائیل نشانهها و علامات هستیم.‏ عبرانیان ؛<br />

مزامیر<br />

13 ،2<br />

17 ،45<br />

.19<br />

و چون ایشان به شما گویند که از فالگیران و<br />

جادوگرانی که جیک جیک و زمزم نند سؤال<br />

کنید،‏ گویید آیا قوم از خداي خود سؤال ننمایند و آیا از<br />

مردگان به جهت زندگان سؤال باید نمود؟ اول سموئیل<br />

،28<br />

7<br />

.20<br />

به شریعت و شهادت توجه نمایید واگر موافق این<br />

کلام سخن نگویند،‏ پس براي ایشان روشنایی نخواهد<br />

بود.‏ دوم پطرس<br />

و با سختی و گرسنگی در آن خواهند گشت و<br />

هنگامی که گرسنه شوند خویشتن را مشوش خواهند<br />

ساخت و پادشاه و خداي خود را لعنت کرده،‏ به بالا<br />

خواهند نگریست.‏ مزامیر<br />

و به زمین نظر خواهند انداخت و ای تنگی و<br />

تاریکی و ظلمت پریشانی خواهد بود و به تاریکی<br />

غلیظ رانده خواهند شد.‏<br />

30 ،5 باب<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

لیکن براي او که در تنگی میبود،‏ تاریکینخواهد<br />

شد.‏ در زمان گذشته زمین زبولون و زمین نفتالی را<br />

خوار ساخت،‏ اما در زمان آخر آن را به راه دریا به آن<br />

طرف اردنّ‏ در جلیل امتها محترم خواهد گردانید.‏<br />

قومی که در تاریکی میبودند،‏ نور عظی<br />

خواهند دید و بر ساکنان زمین سایه مرگ نور تابیده<br />

خواهد شد.‏ باب ؛ متی ؛ لوقا<br />

تو قوم را بسیار ساخته،‏ شادي ایشان را زیاد<br />

گردانیدي.‏ به حضور تو شادي خواهند کرد مثل<br />

شادمانی وقت درو و مانند کسانی که در تقسیم نمودن<br />

غنیمت وجد مینمایند.‏ مزامیر<br />

زیرا که یوغ بار او را و عصاي گردنش یعنی عصاي<br />

جفا کننده وي را شکستی چنانکه در روز مدیان<br />

کردي.‏ داوران<br />

زیرا همه اسلحه مسلحان در غوغا است و لباسهاي<br />

ایشان به خون آغشته است،‏ اما براي سوختن و هیزم<br />

آتش خواهند بود.‏<br />

زیرا که براي ما فرزندي زاییده و پسري به ما<br />

بخشیده شد و سلطنت بر دوش او خواهد بود و<br />

اسم او عجیب و مشیر و خداي قدیر و پدر ابدي<br />

و امیر صلح خوانده خواهد شد.‏ لوقا ؛ ؛ یوحنا<br />

11 .7 ،2<br />

31 ،1<br />

79 ،1<br />

162 ،119<br />

16 ،4<br />

7 ،42<br />

22 ،7<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

4 ،4 ؛ غلاطیان 3 ،8 ؛ رومیان 16 ،3<br />

18 ؛ داوران 13،<br />

.7<br />

ترقّی سلطنت و سلامتی او را بر کرسی داود و<br />

بر مملکت وي انتها نخواهد بود تا آن را به انصاف<br />

و عدالت از هم اکنون تا ابد ثابت و استوار نماید.‏<br />

غیرت یهوه صبایوت این را بجا خواهد آورد.‏ لوقا<br />

،1<br />

32 ،37 ؛ 3 ،26 ؛ اشعیا 7 .3 ،72 ؛ مزامیر 32<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

31 ،19<br />

.8<br />

.9<br />

یهوه کلامی نزد یعقوب فرستاد و آن بر اسرائیل<br />

واقع گردید.‏<br />

و تمامی قوم خواهند دانست یعنی افرایم و ساکنان<br />

سامره که از غرور و تکبر دل خود میگویند:‏<br />

10. خشتها افتاده است اما با سنگهاي تراشیده بنا<br />

خواهیم نمود؛ چوبهاي درخت توت در هم شکست اما<br />

سرو آزاد بجاي آنها میگذاریم.‏<br />

بنابراین یهوه دشمنان رصین را بضد او خواهد<br />

برافراشت و دشمنان او راخواهد برانگیخت.‏<br />

اَرامیان را از مشرق و فلسطینیان را از مغرب و<br />

ایشان اسرائیل را با دهان گشوده خواهند خورد.‏ اما با<br />

.11<br />

.12<br />

16 ،59<br />

19 ،1<br />

.21<br />

.22<br />

- 631 -


يوا<br />

يها<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

يوا<br />

یم<br />

يها<br />

این همه،‏ خشم او برگردانیده نشده و دست او هنوز 5.<br />

دراز است.‏ باب ؛<br />

و این قوم بسوي زننده خودشان بازگشت ننموده<br />

و یهوه صبایوت را نطلبیدهاند.‏ باب<br />

بنابراین یهوه سر و دم و نخل و نی را از اسرائیل<br />

در یک روز خواهد برید.‏ باب ؛ باب<br />

مرد پیر و مرد شریف سر است و پیامبري که<br />

تعلیم دروغ میدهد،‏ دم میباشد.‏<br />

زیرا که هادیان این قوم ایشان را گمراه میکنند و<br />

پیروان ایشان بلعیده میشوند.‏ ؛ لوقا<br />

از این سبب یهوه از جوانان ایشان شاد نخواهد<br />

شد و بر یتیمان و بیوه زنان ایشان ترحم نخواهد نمود.‏<br />

چونکه همه ایشان بدخواه و شریرند و هر دهانی به<br />

حماقت سخن میگوید با اینهمه خشم او برگردانیده<br />

نشده و دست او هنوز دراز است.‏ باب ؛<br />

زیرا که شرارت مثل آتش میسوزاند و خار و خس<br />

را میخورد،‏ و در بوته جنگل افروخته شده،‏ دود<br />

غلیظ پیچان میشود.‏<br />

از خشم یهوه صبایوت زمین سوخته شده است و<br />

قوم،‏ هیزمِ‏ آتش گشتهاند و کسی بر برادر خود شفقت<br />

ندارد.‏<br />

از جانب راست میربایند و گرسنه مانند و از<br />

طرف چپ خورند و سیر نمیشوند و هرکس<br />

گوشت بازوي خود را میخورد.‏<br />

منسی افرایم را و افرایم منسی را و هر دوي ایشان<br />

برضّد یهودا متحد میشوند.‏ با ا همه خشم او<br />

برگردانیده نشده و دست او هنوز دراز است.‏ باب ؛<br />

اشعیا<br />

25 ،5<br />

39 ،6<br />

4 ،10<br />

15 ،19<br />

25 ،42<br />

باب 12 ،3<br />

25 ،5<br />

33 ،10<br />

4 ،10<br />

25 ،5<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

4 ،10<br />

10<br />

.1<br />

بر آنانی که احکام غیر عادله را جاري میسازند<br />

و نویسندگانی که ظلم را مینویسند،‏<br />

تا مسکینان را از داوري منحرف سازند و حقّ‏<br />

فقیران قوم مرا بربایند تا آنکه بیوه زنان غارت ایشان<br />

بشوند و یتیمان را تاراج نمایند.‏<br />

سپ.‏ در روز بازخواست در هنگامی که خرابی از دور<br />

میآید،‏ چه خواهید کرد و بسوي که براي معاونت<br />

خواهید گریخت و شکوه خود را کجا خواهید انداخت؟<br />

غیر از آنکه زیر اسیران خم شوند و زیر کشتگان<br />

بیفتند.‏ با اینهمه خشم او برگردانیده نشده و دست او<br />

هنوز دراز است.‏ باب ؛<br />

بر آشور که عصاي خشم من است و عصایی که<br />

در دست ایشان است خشم من باشد.‏ باب ؛<br />

حزقیال<br />

20 ،7<br />

24 ،30<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

او را بر امت منافق میفرستم و نزد قوم مغضوب<br />

خود مأمور میدارم،‏ تا غنیمتی بربایند و غارتی ببرند و<br />

ایشان را مثل گل کوچهها پایمال سازند.‏<br />

اما او چنین گمان نمیکند و دلش بدینگونه قیاس<br />

نمینماید،‏ بلکه مراد دلش این است که امت بسیار<br />

را هلاك و ریشه کن بسازد.‏<br />

زیرا میگوید آیا سرداران من جمیعاً‏ پادشاه<br />

نیستند؟<br />

آیا کلنو مثل کرکمیش نیست و آیا حمات مثل<br />

ارفاد نه،‏ و آیا سامره مانند دمشق نمیباشد،‏ باب ؛<br />

18 ،36<br />

12 ،37<br />

10. چنانکه<br />

دست من بر ممالک بتها دسترسی یافت؟<br />

و بتهاي تراشیده آنها از بتهاي اورشلیم و سامره بیشتر<br />

بودند؟<br />

سپ.‏ آیا به نوعی که به سامره و بتهایش عمل<br />

نمودم به اورشلیم و بتهایش چنین عمل نخواهم نمود؟<br />

و واقع خواهد شد بعد از آنکه یهوه تمامی کار<br />

خود را با کوه صهیون و اورشلیم به انجام رسانیده<br />

باشد که من از ثمره دل مغرورپادشاه آشور و از فخر<br />

چشمان متکبر وي انتقام خواهم کشید.‏ باب ؛ دوم<br />

36 ،37<br />

11<br />

.12<br />

35 ،19 پادشاهان<br />

.13<br />

زیرا میفرماید:‏ به قوت دست خود و به حکمت<br />

خویش چونکه فهیم هستم این را کردم و مرز قومها را<br />

جابجا کردم و خزینههاي ایشان را غارت نمودم و مثل<br />

قدرتمند،‏ امیران ایشان را به زیر انداختم.‏<br />

و دست من ثروت قومها را مثل آشیانهاي گرفته<br />

است و به طوري که تخمهاي متروك را جمع کنند،‏<br />

من تمامی زمین را جمع کردم.‏ و کسی نبود که بال را<br />

بجنباند یا دهان خود را بگشاید یا جک جک بنماید.‏<br />

آیا تبر بر کسی که به آن میشکند فخر خواهد<br />

نمود یا اره بر کسی که آن را میکشد افتخار خواهد<br />

کرد،‏ که گویا عصا بلند کننده خود را بجنباند یا چوب<br />

دست آنچه را که چوب نباشد بلند نماید؟<br />

بنابراین سرور یهوه صبایوت بر پرواران او لاغري<br />

خواهد فرستاد و زیر شکوه او سوختنی مثل سوختن<br />

آتش افروخته خواهد شد.‏<br />

و نور اسرائیل آتش و قدوس وي شعله خواهد شد،‏<br />

و در یکروز خار و خسش را سوزانیده،‏ خواهد خورد.‏<br />

و شکوه جنگل و بستان او هم روح و هم بدن را<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

متی 4 ،23<br />

25 ،5<br />

21 .17 .12 ،9<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

- 632 -


يها<br />

تک<br />

يها<br />

یس‏ّ‏<br />

يها<br />

یعن<br />

یس‏ّ<br />

تباه خواهد ساخت و مثل گداختن مریض خواهد شد.‏<br />

و بقیه درختان و جنگلش کم تعداد خواهد بود که<br />

طفلی آنها را شمارش تواند کرد.‏<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که بقیه اسرائیل و<br />

نجات یافتگان خاندان یعقوب بار دیگر بر زننده<br />

خودشان اعتماد نخواهند نمود،‏ بلکه بر یهوه که قدوس<br />

اسرائیل است با خلوص اعتماد خواهند نمود.‏<br />

و باقی مانده یعقوب یعنی بقیه یعقوب بسوي<br />

خداي قادر مطلق بازگشت خواهند کرد.‏ باب<br />

زیرا هرچند قوم تو اسرائیل مثل ریگ دریا باشند،‏<br />

فقط از ایشان باقی ماندهاي بازگشت خواهند نمود.‏<br />

هلاکتی که تعیئن شده است به عدالت اجرا خواهد<br />

شد،‏ هوشع ؛ رومیان<br />

زیرا سرور یهوه صبایوت هلا و تقدیري در<br />

میان تمام زمین به عمل خواهد آورد.‏ باب<br />

بنابراین سرور یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ اي<br />

قوم من که در صهیون ساکنید از آشور مترسید،‏ اگر<br />

چه شما را به چوب بزند و عصاي خود را مثل مصریان<br />

بر شما بلند نماید.‏<br />

زیرا بعد از زمان بسیار کمی،‏ خشم تمام خواهد<br />

شد و خشم من براي هلاکت ایشان خواهد بود.‏<br />

و یهوه صبایوت تازیانهاي بر وي خواهد برانگیخت<br />

چنانکه در کشتار مدیان بر صخره غراب.‏ و عصاي او بر<br />

دریا خواهد بود و آن را بلند خواهد کرد به طوري که<br />

بر مصریان کرده بود.‏ داوران ؛ خروج<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که بار او از دوش تو<br />

و یوغ او از گردن تو رفع خواهد شد و یوغ از پرواري<br />

گسسته خواهد شد.‏<br />

او به عیات رسید و از مجرون گذشت و در<br />

مکماش اسباب خود را گذاشت.‏<br />

از معبر عبور کردند و در جبع منزل گزیدند،‏ اهل<br />

رامه هراسان شدند و اهل جبعه شاؤل فرار کردند.‏<br />

اي دختر جلیم به صداي خود فریاد برآور!‏ اي<br />

لیشه و اي عناتوت فقیر گوش ده!‏<br />

مدمینه فراري شدند و ساکنان جیبیم گریختند.‏<br />

همین امروز در نوب توقّف میکند و دست خود را<br />

بر جبل دختر صهیون و کوه اورشلیم دراز میسازد.‏<br />

اینک سرور یهوه صبایوت شاخهها را با ترس قطع<br />

خواهد نمود و بلند قدان بریده خواهند شد و مرتفعان<br />

پست خواهند گردید،‏ باب‎9‎‏،‏ ؛<br />

و بوته جنگل به آهن بریده خواهد شد و<br />

لبنان به دست قدرتمندان خواهد افتاد.‏<br />

11<br />

.1<br />

اشعیا<br />

و نهالی از تنه ی بیرون آمده،شاخهاي از<br />

ریشههایش خواهد شکفت باب ؛ متی<br />

و روح یهوه بر او قرار خواهد گرفت،‏ ی روح<br />

حکمت و فهم و روح مشورت و قوت و روح<br />

معرفت و ترس یهوه.‏ متی<br />

و خوشی او در ترس یهوه خواهد بود و موافق دیدن<br />

چشم خود داوري نخواهد کرد و بر وفق شنیدن<br />

گوشهاي خویش تنبیه نخواهد نمود.‏<br />

بلکه مسکینان را به عدالت داوري خواهد کرد و به<br />

جهت مظلومانِ‏ زمین براستی حکم خواهد نمود.‏ و<br />

جهان را به عصاي دهان خویش زده،‏ شریران را به دم<br />

لبهاي خود خواهد کشت.‏ باب ؛ دوم تسالونیکیان<br />

و کمربند کمرش عدالت خواهد بود و کمربند<br />

میانش امانت.‏<br />

و گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با<br />

بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر و پرواري با هم،‏<br />

و طفل کوچک آنها را خواهد راند.‏ باب ؛ ایوب<br />

و گاو با خرس خواهد چرید و بچه آنها با هم<br />

خواهند خوابید و شیر مثل گاو کاه خواهد خورد.‏<br />

و طفل شیرخواره بر سوراخ مار بازي خواهد کرد و<br />

طفلِ‏ از شیر باز داشته شده دست خود را بر خانه افعی<br />

خواهد گذاشت.‏<br />

و در تمامی کوهمقدس من ضرر و فسادي نخواهند<br />

کرد زیرا که جهان از معرفت یهوه پر خواهد بود مثل<br />

آبهایی که دریا را میپوشاند.‏ حبقوق<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که ریشه ی به<br />

جهت علَمِ‏ قومها برپا خواهد شد و امتها آن را<br />

خواهند طلبید و سلامتی او با شکوه خواهد بود.‏ رومیان<br />

23 ،5<br />

8 ،2<br />

23 ،2<br />

رومیان 6 ،3<br />

25 ،62<br />

2 ،4<br />

14 ،2<br />

.<br />

2 ،49<br />

18 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

31 ،2 ؛ لوقا 12 ،16<br />

.11<br />

و در آن روز واقع خواهد گشت که یهوه بار دیگر<br />

دست خود را دراز کند تا بقیه قوم خویش را که از<br />

آشور و مصر و پتروس و حبشه و عیلام و شنعار و<br />

حمات و از جزیره دریا باقی مانده باشند باز آورد.‏<br />

و به جهت امتها علَمی برافراشته،‏ راندهشدگان<br />

اسرائیل را جمع خواهد کرد،‏ و پراکندگان یهودا را از<br />

چهار طرف جهان فراهم خواهد آورد.‏<br />

و حسد افرایم رفع خواهد شد و دشمنان یهودا<br />

ریشه کن خواهند گردید.‏ افرایم بر یهودا حسد نخواهد<br />

.12<br />

.13<br />

6 ،9<br />

22 ،18<br />

26 ،14<br />

36 ،37<br />

25 ،7<br />

14<br />

27 ،9<br />

10 ،1<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

- 633 -


نبا<br />

يها<br />

يها<br />

کی<br />

یم<br />

یم<br />

یس<br />

4. صداي<br />

.5<br />

.6<br />

برد و یهودا افرایم را دشمنی نخواهد نمود.‏<br />

و به جانب مغرب بر دوش فلسطینیان پریده،‏<br />

پسران مشرق را با هم غارت خواهند نمود.‏ و دست<br />

خود را بر اَدوم و موآب دراز کرده،‏ پسران عمون ایشان<br />

را اطاعت خواهند کرد.‏<br />

و یهوه زبانه دریاي مصر را تباه ساخته،‏ دست خود<br />

را با باد سوزان بر نهر دراز خواهد کرد،‏ و آن را با هفت<br />

نهرش خواهد زد و مردم را با کفش به آن عبور خواهد<br />

داد.‏<br />

و به جهت بقیه قوم او که از آشور باقی مانده<br />

باشند،‏ شاهراهی خواهد بود،‏ چنانکه به جهت اسرائیل<br />

در روز بر آمدن ایشان از زمین مصر بود.‏ خروج<br />

اشعیا<br />

29 ،14<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

12<br />

.1<br />

.2<br />

و در آن روز خواهی گفت که اي یهوه تو را حمد<br />

میگویم زیرا به من خشمگین بودي،‏ اما خشمت<br />

برگردانیده شده،‏ مرا تسلّی میدهی.‏<br />

اینک خدا نجات من است بر او توکل نموده،‏<br />

نخواهم ترسید.‏ زیرا یاه یهوه قوت و ستایش من<br />

است و نجات من گردیده است.‏ خروج ؛ مزامیر<br />

بنابراین با شادمانی از چشمههاي نجات آب<br />

خواهید کشید.‏ باب ؛ یوئیل 3، ؛ یوشع<br />

و در آن روز خواهید گفت:‏ یهوه را حمد گویید و<br />

نام او را بخوانید و اعمال او را در میان قومها اعلام<br />

کنید و ذکر نمایید که اسم او متعال میباشد.‏ اول تواریخ<br />

1 ،27<br />

38 ،7<br />

2 ،15<br />

23 .1<br />

3 ،44<br />

.3<br />

.4<br />

1 ،105 ؛ مزامیر 8 ،17<br />

.5<br />

براي یهوه بسرایید زیرا کارهاي عظیم کرده است و<br />

این در تمامی زمین معروف است.‏ مزامیر<br />

اي ساکنِ‏ صهیون صدا را برافراشته،‏ بسراي زیرا<br />

قدوس اسرائیل در میان تو عظیم است.‏<br />

7 ،47<br />

.6<br />

13<br />

.1<br />

باب<br />

پیغامی دربارة بابل که اشعیا پسر آموص آن را دید.‏<br />

1 ،51 ؛ 1 ،50 ؛ ارمیا 4 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

علَمی بر کوه خشک برپا کنید و صدا به ایشان بلند<br />

نمایید،‏ با دست اشاره کنید تا به درهاي نجی داخل<br />

شوند.‏<br />

من مقدسان خود را مأمور داشتم و شجاعان خویش<br />

یعنی آنانی را که در عظمت من وجد مینمایند به<br />

جهت خشمم دعوت نمودم.‏<br />

گروهی در کوهها مثل صداي خلق زیاد.‏ آواز<br />

غوغاي ممالک امتها که جمع شده باشند.‏ یهوه<br />

صبایوت لشکر را براي جنگ سان میبیند.‏<br />

ایشان از زمین دور و از کرانه آسمان میآیند.‏<br />

یعنی یهوه با اسلحه خشم خود تا تمامی جهان را<br />

ویران کند.‏<br />

وِلوِلَه کنید زیرا که روز یهوه نزد است،‏ مثل<br />

هلاکتی از جانب قادر مطلق میآید.‏ یوئیل<br />

از این جهت همه دستها سست شود و دلهاي<br />

همه مردم گداخته میگردد.‏ ناحوم<br />

و ایشان متحیر شده،‏ رنجها و دردهاي زایمان بر<br />

ایشان عارض میشود،‏ مثل زنی که زاید درد<br />

میکشند.‏ بر یکدیگر نظر حیرت میاندازند و رویهاي<br />

ایشان روی شعلهور میباشد.‏ باب<br />

اینک روز یهوه با خشم و شدت خشم و ستمکیشی<br />

میآید،‏ تا جهان را ویران سازد و گناهکاران را از<br />

میانش هلاك نماید.‏<br />

زیرا که ستارگان آسمان و برجهایش روشنایی<br />

خود را نخواهند داد.‏ و آفتاب در وقت طلوع خود<br />

تاریک خواهد شد و ماه روشنایی خود را نخواهد<br />

تابانید.‏ ایوب ؛ عاموس ؛ حزقیال ؛ یوئیل<br />

10 ،2 ؛ .4 ،3<br />

15 ،1<br />

3 ،21<br />

11 ،2<br />

7 ،32<br />

25 ،21<br />

8 ،5<br />

24<br />

9 ،9<br />

29 ،24<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

20<br />

.11<br />

؛ متی<br />

؛ مرقس 13،<br />

؛ لوقا<br />

و من کره زمین را به سبب گناه و شریران را به<br />

سبب نافرمانی ایشان سزا خواهم داد،‏ و غرور متکبران<br />

را تباه خواهم ساخت و تکبر قدرتمندان را به زیر<br />

خواهم انداخت.‏<br />

و مردم را از زر خالص و انسان را از طلاي اُوفیر<br />

کمیابتر خواهم گردانید.‏<br />

بنابراین آسمان را متزلزل خواهم ساخت و زمین<br />

از جاي خود متحرّك خواهد شد.‏ در حین خشم یهوه<br />

صبایوت و در روز شدت خشم او.‏<br />

و مثل آهوي رانده شده و مانند گلهاي که ک<br />

آن را جمع نکند خواهند بود.‏ و هرکس به سوي قوم<br />

خود توجه خواهد نمود و هر شخص به زمین خویش<br />

فرار خواهد کرد.‏<br />

و هرکه یافت شود با نیزه زده خواهد شد و هرکه<br />

گرفته شود باشمشیر خواهد افتاد.‏<br />

اطفال ایشان نیز در نظر ایشان به زمین انداخته<br />

شوند و خانههاي ایشان غارت شود و زنان ایشان<br />

بیآبرو گردند.‏ مزامیر<br />

اینک من مادها را بر ایشان خواهم برانگیخت که<br />

نقره را به حساب نمیآورند و طلا را دوست نمیدارند.‏<br />

9 ،137<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 634 -


کهآن<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

اشعیا<br />

.18<br />

و کمانهاي ایشان جوانان را خرد خواهد کرد.‏ و بر<br />

ثمره رحم رحم نخواهند نمود و چشمان ایشان بر<br />

اطفال رحم نخواهد کرد.‏<br />

و بابِل که شکوه ممالک و زینت فخر کلدانیان<br />

است،‏ مثل واژگون ساختن خدا سدوم و عموره را<br />

خواهد شد.‏ پیدایش<br />

و تا به ابد آباد نخواهد شد و نسلاً‏ در نسل ساکن<br />

نخواهند شد.‏ و عربها در آنجا خیمه نخواهند زد و<br />

شبانان گلهها را در آنجا نخواهند خوابانید.‏<br />

بلکه حیوانات صحرا در آنجا خواهند خوابید و<br />

خانه ایشان از جقدها پر خواهد شد.‏ شترمرغ در<br />

آنجا ساکن خواهد شد و غولان در آنجا رقص خواهند<br />

کرد،‏ باب<br />

و شغالها در قصرهاي ایشان و گرگها در قصرهاي<br />

عیش صدا خواهند زد و زمانش نزدیک است که برسد<br />

و روزهایش طول نخواهد کشید.‏<br />

ناحوم 10 ،3<br />

24 ،19<br />

11 ،34<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

14<br />

.1<br />

زیرا یهوه بر یعقوب ترحم فرموده،‏ اسرائیل را بار<br />

دیگر خواهد برگزید و ایشان را در زمینشان آرامی<br />

خواهد داد.‏ و بیگانگان با ایشان ملحق شده،‏ با خاندان<br />

یعقوب خواهند پیوست.‏ زکریا<br />

و قومها ایشان را برداشته،‏ به مکان خودشان<br />

خواهند آورد.‏ و خاندان اسرائیل ایشان را در زمین<br />

یهوه براي بندگی و کنیزي،‏ از آن خود خواهند ساخت.‏<br />

و اسیرکنندگان خود را اسیر کرده،‏ بر ستمکاران<br />

خویشحکمرانی خواهند نمود.‏<br />

و در روزي که یهوه تو را از درد و اضطرابت و<br />

بندگی سخت که بر تو مینهادند خلاصی بخشد،‏ واقع<br />

خواهد شد<br />

که این مثل را بر پادشاه بابل زده،‏ خواهی گفت:‏<br />

چگونه آن ستمکار تمام شد و آن جور پیشه چگونه<br />

فانی گردید!‏ باب<br />

یهوه عصاي شریران و عصاي حاکمان را شکست.‏<br />

قومها را به خشم با صدمه پراکنده میسازد و<br />

بر امتها به خشم با جفاي بی اندازه حکمرانی<br />

مینمود،‏<br />

تمامی زمین آرام شده و ساکت گردیدهاند و با<br />

صداي بلند شادي مینمایند.‏ حبقوق<br />

8. صنوبرها نیز و سروهاي آزاد لبنان دربارة تو شادمان<br />

شده،‏ میگویند:‏ از زمانی که تو خوابیدهاي قطع<br />

کنندهاي بر ما برنیامده است.‏<br />

از زیر براي تو متحرّك است تا چون بیایی تو<br />

را استقبال نماید،‏ و مردگان یعنی همه بزرگان زمین را<br />

براي تو بیدار میسازد،‏ و همه پادشاهان امتها را از<br />

تخت ایشان برمیدارد.‏<br />

همه اینها تو را خطاب کرده،‏ میگویند:‏ آیا تو نیز<br />

مثل ما ضعیف شدهاي و مانند ما گردیدهاي؟<br />

تو و صداي بربطهاي تو به جهنم فرود شده<br />

است.‏ کرمها زیر تو گسترانیده شده و مورها تو را<br />

میپوشانند.‏ حزقیال<br />

اي زهره دختر صبح چگونه از آسمان افتادهاي؟<br />

اي که امتها را خوار ساختی چگونه به زمین<br />

افکنده شدهاي؟ متی ؛ لوقا<br />

و تو،‏ تو در دل خود میگفتی:‏ به آسمان صعود<br />

نموده،‏ تختش خود را بالاي ستارگان خدا خواهم<br />

افراشت،‏ و بر کوه اجتماع در اطراف شمال خواهم<br />

نشست.‏ دوم تسالونیکیان<br />

بالاي بلن دی ابرها ص عود کرده،‏ مث ل آن<br />

بالاترین،‏ خواهم شد.‏ مزامیر<br />

اما به جهنم به عمق حفره فرود خواهی شد.‏ باب<br />

15 ،10<br />

3 ،48<br />

18 ،32<br />

23 ،11<br />

4 ،2<br />

9. جهنم<br />

.10<br />

11. شکوه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

33 ،30<br />

.16<br />

آنانی که تو را بینند بر تو چشم دوخته و در تو<br />

تأمل نموده،‏ خواهند گفت:‏ آیا این آن مرد است که<br />

جهان را متزلزل و ممالک را مرتعش میساخت؟<br />

که کره زمین را ویران نمود و شهرهایش را<br />

ویران میساخت و اسیران خود را به خانه ایشان<br />

رها نمیکرد؟<br />

همه پادشاهان امتها جمیعاً‏ هر یک در خانه خود<br />

با شکوه میخوابند.‏<br />

اما تو از قبر خود بیرون افکنده شوي و مثل<br />

شاخه مکروه و مانند لباس کشتگانی که با شمشیر زده<br />

شده باشند،‏ که به سنگهاي حفره فرو میروند و مثل<br />

لاشه پایمال شده.‏<br />

با ایشان در دفن متّحد نخواهی بود چونکه زمین<br />

خود را ویران کرده،‏ قوم خویش را کشتهاي.‏ نسل<br />

شریران تا به ابد خوانده نخواهند شد.‏ باب<br />

براي پسرانش به سبب گناه پدران ایشان قتل را<br />

مهیا سازید،‏ تا ایشان برنخیزند و در زمین تصرّف<br />

ننمایند و روي کره زمین را از شهرها پر نسازند.‏<br />

و یهوه صبایوت میفرماید:‏ من به ضد ایشان<br />

خواهم برخاست.‏ و یهوه میفرماید:‏ اسم و بقیه را و<br />

نسل و قوم را از بابل ریشه کن خواهم ساخت.‏<br />

4 ،1<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

20 ،2<br />

17 ،1<br />

4 ،9<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 635 -


یس<br />

یک<br />

نی<br />

كتر<br />

تی<br />

يها<br />

يار<br />

یس<br />

يها<br />

اشعیا<br />

.23<br />

و آن را نصیب خارپشتها و آب مرداب خواهم<br />

گردانید و آن را با جاروب هلاکت خواهم رفت.‏ یهوه<br />

صبایوت میفرماید.‏<br />

یهوه صبایوت قسم خورده،‏ میفرماید:‏ یقیناً‏ به<br />

طوري که قصد نمودهام همچنان واقع خواهد شد.‏ و به<br />

گونهاي که تصمیم گرفتهام همچنان بجا آورده خواهد<br />

گشت.‏<br />

و آشور را در زمین خودم خواهم شکست و او را<br />

بر کوههاي خویش پایمال خواهم کرد.‏ و یوغ او از<br />

ایشان رفع شده،‏ بار وي از گردن ایشان برداشته<br />

خواهد شد.‏ باب<br />

که بر تمامی زمین تعیئن گشته،‏ ا<br />

است.‏ و دستی که بر همه امتها دراز شده،‏ همین<br />

است.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت تعیئن نموده است،‏ پس<br />

کیست که آن را باطل گرداند؟ و دست اوست که دراز<br />

شده است پس کیست که آن را برگرداند؟<br />

در سالی که آحاز پادشاه مرد این پیام نازل شد:‏<br />

27 ،10<br />

.24<br />

.25<br />

26. سرنوشتی<br />

.27<br />

.28<br />

27 28، دوم تواریخ<br />

.29<br />

اي همه فلسطین شادي مکن از اینکه عصایی که<br />

تو را میزد شکسته شده است.‏ زیرا که از ریشه مار<br />

افعی بیرون میآید و نتیجه او اژدهاي آتشین پرنده<br />

خواهد بود.‏ ارمیا ؛<br />

و نخستزادگان مسکینان خواهند چرید و فقیران<br />

در اطمینان خواهند خوابید.‏ و ریشه تو را با قحطی<br />

خواهم کشت و باقی ماندگان تو به قتل خواهند رسید.‏<br />

اي دروازه وِلوِلَه نما!‏ و اي شهر فریاد برآور!‏ اي<br />

تمامی فلسطین تو گداخته خواهی شد.‏ زیرا که از<br />

طرف شمال دود میآید و از صفهاي وي ک دور<br />

نخواهد افتاد.‏<br />

سپ.‏ به رسولان امتها چه جواب داده شود:‏ اینکه<br />

یهوه صهیون را بنیاد نهاده است و مسکینان قوم وي<br />

در آن پناه خواهند برد.‏ باب ؛ مزامیر ؛<br />

17 ،102<br />

5 .1 ،87<br />

1 ،26<br />

17 ،48<br />

1 ،47<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

15<br />

.1<br />

زیرا که در شبی عار-‏ موآب خراب و هلاك شده<br />

است؛ زیرا در شبی قیر موآب خراب و هلاك شده<br />

است.‏ ارمیا ؛ صفنیا<br />

به بتکده و دیبون به مکانهاي بلند به جهت<br />

گریستن برآمدهاند.‏ موآب براي نَبو و میدبا وِلوِلَه<br />

میکند.‏ بر سر هر ی از ایشان کچلی است و<br />

ریشهاي همه تراشیده شده است.‏ ارمیا ؛ حزقیال<br />

در کوچه خود کمر خود را به کیسه میبندند و<br />

بر پشت بامها و در چهارسوهاي خود هرکس ولوِلَه<br />

مینماید و اشکها میریزد.‏ باب<br />

و حشْبون و اَلْعالَه فریاد برمیآورند.‏ آواز ایشان تا<br />

یاهص شنیده میشود.‏ بنابراین مسلّحان موآب ناله<br />

میکنند و جان ایشان در ایشان میلرزد.‏ اعداد<br />

دل من به جهت موآب فریاد برمیآورد.‏ فراریانش<br />

تا به صوغَرْ‏ و عجِلَت شَلشیا نعره میزنند زیرا که ایشان<br />

به فراز لُوح با گریه برمیآیند.‏ زیرا که از راه<br />

حورونایم صداي هلاکت برمیآورند.‏ ارمیا<br />

زیرا که آبهاي نمریم خراب شده،‏ چونکه علف<br />

خشکیده و گیاه تلف شده و هیچ چیز سبز باقی نمانده<br />

است.‏<br />

بنابراین ثروتی را که بدست آوردهاند و اندوخته<br />

خود را بر نهر بیدها میبرند.‏<br />

زیرا که فریاد ایشان مرز موآب را احاطه نموده و<br />

وِلوِلَه ایشان تا اَجلایم و وِلوِلَه ایشان تا بئر ایلیم رسیده<br />

است.‏<br />

آبهاي دیمون از خون پر شدهزانرو که بر<br />

دیمون بلایاي زیاد خواهم آورد یعنی شیري را بر<br />

فراریان موآب و بر بقیه زمینش خواهم گماشت.‏<br />

18 ،7<br />

26 .23 ،21<br />

37 ،48<br />

36 .34 ،48<br />

1 ،22<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9. چونکه<br />

16<br />

.1<br />

برهها را که خراج حاکم زمین است از سالع بسوي<br />

بیابان به کوه دختر صهیون بفرستید.‏ دوم پادشاهان<br />

و دختران موآب مثل مرغان آواره و مانند آشیانه<br />

شده نزد معبرهاي اَرنون خواهند شد.‏<br />

مشورت بدهید و انصاف را بجا آورید،‏ و سایه خود را<br />

در وقت ظهر مثل شب بگردان ‏.رانده شدگان را پنهان<br />

کن و فراریان را تسلیم منما.‏<br />

اي موآب بگذار که راندهشدگان من نزد تو ساکن<br />

شوند.‏ و براي ایشان از روي تاراجکننده پناهگاه باش.‏<br />

زیرا ظالم نابود میشود و تاراجکننده تمام میگردد و<br />

ستمکار از زمین تلف خواهد شد.‏<br />

و تخت به رحمت استوار خواهد گشت و ک به<br />

راستی بر آن در خیمه داود خواهد نشست که داوري<br />

کند و انصاف را بطلبد و به جهت عدالت عجله نماید.‏<br />

7 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

32 ،1 ؛ لوقا 7 ،4 ؛ میکاه 27 .14 ،7 ؛ دانیال 7 .6 ،9 باب<br />

.6<br />

رغرور موآب و بسی تکبر و جرأت و غرور و خشم<br />

او را شنیدیم و فخر او باطل است.‏ ارمیا ؛ صفنیا<br />

8 ،2<br />

29 ،48<br />

8 ،2<br />

1 ،48<br />

.2<br />

- 636 -


يها<br />

یکم<br />

یس<br />

يها<br />

تی<br />

يوا<br />

يوا<br />

یم<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

بی<br />

يها<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

اشعیا<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

بدین سبب موآب به جهت موآب زاري ند و<br />

تمامی ایشان زاري مینمایند.‏ به جهت بنیادهاي کیر-‏<br />

حارست ناله میکنید زیرا که کلاً‏ با بیجانی زاري<br />

میکنند.‏<br />

زیرا که مزرعه حشْبون و موهاي سبمه پژمرده<br />

شد و امیران امتها تاکهایش را شکستند.‏ آنها تا به<br />

یعزیر رسیده بود و در بیابان پراکنده میشد و<br />

شاخههایش منتشر شده،‏ از دریا میگذشت.‏<br />

بنابراین براي مو سبمه به گریه یعزیر خواهم<br />

گریست.‏ اي حشْبون و اَلْعالَه شما را با اشک خود<br />

سیراب خواهم ساخت زیرا که برمیوهها و انگورها<br />

گلبانگ افتاده است.‏<br />

و خوشهالی از بستانها برداشته شد و در<br />

تاکستانها خوشحالی و آواز شادمانی نخواهد بود و<br />

کسی شراب را در چرخُشتها پایمال نمیکند.‏ صداي<br />

شادمانی را خاموش گردانیدم.‏ باب ؛ ارمیا<br />

در این صورت جهاز هاضمه من مثل بربط به<br />

جهت موآب صدا میزند و درون من براي قیر-‏ حارس‏.‏<br />

33 .5 ،48<br />

3 ،9<br />

10. شادي<br />

.11<br />

36 ،48 ؛ ارمیا 5 ،15 باب<br />

.12<br />

و هنگامی که موآب در مکان بلند خود حاضر<br />

شده،‏ خویشتن را خسته کند و به مکان مقدس خود<br />

براي دعا بیاید کامیاب نخواهد شد.‏<br />

این است کلامی که یهوه دربارة موآب از زمان<br />

قدیم گفته است.‏<br />

اما هم اکنون یهوه سخن فرموده،‏ میفرماید که<br />

بعد از سه سال مثل سالهاي روزمزد،‏ شکوه موآب با<br />

تمامی جماعت زیاد او حقیر خواهد شد و بقیه آن<br />

بسیار کم و بیقوت خواهند گردید.‏ باب<br />

16 ،21<br />

.13<br />

.14<br />

17<br />

.1<br />

اینک دمشق از میان شهرها برداشته میشود و توده<br />

خراب خواهد گردید.‏ باب ؛ ارمیا ؛ عاموس<br />

عرُوعیر متروك میشود و به جهت<br />

خوابیدن گلهها خواهد بود و ک آنها را نخواهد<br />

ترسانید.‏<br />

و حصار از افرایم تلف خواهد شد و سلطنت از<br />

دمشق و از بقیه اَرام.‏ و مثل شکوه فرزنداناسرائیل<br />

خواهند بود زیرا که یهوه صبایوت چنین میفرماید.‏<br />

و در آن روز شکوه یعقوب ضعیف میشود و چاقی<br />

جسدش به لاغري تبدیل میگردد.‏<br />

و چنان خواهد بود که دروگران ساقه را جمع کنند<br />

و دستهاي ایشان خوشهها را درو کند.‏ و خواهد بود<br />

مثل وقتی که در دره رفایم خوشهها را بچینند.‏<br />

و خوشه چند در آن باقی ماند و مثل وقتی که<br />

زیتون را بتکانند که دو یا سه دانه بر سر شاخه بلند و<br />

چهار یا پنج دانه بر شاخچه بارور آن باقی ماند.‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین میگوید.‏<br />

در آن روز انسان بسوي آفریننده خود نظر خواهد<br />

کرد و چش مانش بس وي ق دوس اس رائیل خواه د<br />

نگریست.‏<br />

و بسوي قربانگاههایی که به دستهاي خود ساخته<br />

است نظر نخواهد کرد و به آنچه با انگشتهاي خویش<br />

بنا نموده یعنی اشیریم و بتهاي آفتاب نخواهد<br />

نگریست.‏<br />

در آن روز شهرهاي مستحکمش مثل خرابههایی<br />

که در جنگل یا بر کوه بلند است خواهد شد که آنها را<br />

از حضور فرزنداناسرائیل واگذاشتند و ویران خواهد<br />

شد.‏<br />

خداي نجات خود را فراموش کردي و<br />

صخره قوت خویش را به یاد نیاوردي،‏ بنابراین نهال<br />

دلپذیر خواهی کاشت و قلمههاي غر را خواهی<br />

کاشت.‏<br />

در روزي که میکاري،‏ آن را رشد خواهی داد و در<br />

صبح مزروعِ‏ خود را به شکوفه خواهی آورد،‏ اما<br />

محصولش در روز آفت مهلک و درد علاج ناپذیر بر باد<br />

خواهد رفت.‏<br />

بر شورش قوم بسیار که مثل شورش دریا<br />

شورش نمایند،‏ و خروش قبیلههایی که مثل<br />

خروش آبهاي زورآور خروش میکنند.‏ ارمیا<br />

مثل خروش آبهاي بسیار میخروشند،‏ اما<br />

ایشان را سرزنش خواهد کرد و به جاي دور خواهند<br />

گریخت و مثل کاه کوهها در برابر باد رانده خواهند<br />

شد و مثل غبار در برابرگردباد.‏<br />

در وقت شام اینک ترس است و قبل از صبح نابود<br />

میشوند.‏ قسمت تاراجکنندگان ما و سهم غارت<br />

نمایندگان ما همین است.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

35 ،19<br />

7 ،46<br />

36 ،37<br />

10. چونکه<br />

.11<br />

.12<br />

13. طوایف<br />

.14<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

بر زمینی که در آن آواز بالها استکه به آن<br />

طرف نهرهاي کوش میباشد.‏<br />

و ایلچیان به دریا و کَلَک بر روي آبها میفرستد و<br />

میگوید:‏ اي رسولان تیزرو بروید نزد امت بلند قد و<br />

3 ،1<br />

23 ،49<br />

8 ،7<br />

2. شهرهاي<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 637 -


يار<br />

بی<br />

يار<br />

يها<br />

يار<br />

لی<br />

یم<br />

یم<br />

بی<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

برّاق،‏ نزد قومی که از ابتدایش تا کنون مهیب بودهاند<br />

یعنی امت زورآور و پایمال کننده که نهرها زمین<br />

ایشان را تقسیم میکند.‏<br />

اي تمامی ساکنان کره زمین و ساکنان جهان،‏ چون<br />

علَمی بر کوهها بلند گردد بنگرید و چون شیپور<br />

نواخته شود بشنوید.‏ ارمیا ؛<br />

زیرا یهوه به من چنین فرموده است که من خواهم<br />

آرامید و از مکان خود نظر خواهم نمود.‏ مثل گرماي<br />

صاف بر نباتات و مثل ابر شبنم دار در حرارت درو.‏<br />

زیرا قبل از درو وقتی که شکوفه تمام شود و گل به<br />

انگور رسیده،‏ تبدیل گردد او شاخهها را با ارهها خواهد<br />

برید و نهالها را بریده دور خواهد افکند.‏<br />

و همه براي مرغان شک کوهها و حیوانات<br />

وحشی زمین واگذاشته خواهد شد.‏ و مرغان شک<br />

تابستان را بر آنها بسر خواهند برد و همه حیوانات<br />

وحشی زمین زمستان را بر آنها خواهند گذرانید.‏<br />

و در آن زمان قربانی براي یهوه صبایوت از قوم بلند<br />

قد و برّاق و از قومی که از ابتدایش تا کنون مه<br />

است و از امتی زورآور و پایمال کننده که نهرها زمین<br />

ایشان را تقسیم میکند،‏ به مکان اسم یهوه صبایوت<br />

یعنی به کوهصهیون آورده خواهد شد.‏ تثنیه<br />

اشعیا<br />

5 ،12<br />

1 ،6<br />

5 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

19<br />

.1<br />

اینک یهوه بر اَبرِ‏ تیزرو سوار شده،‏ به مصر میآید و<br />

بتهاي مصر از حضور وي خواهد لرزید و دلهاي<br />

مصریان در اندرون ایشان گداخته خواهد شد.‏ ارمیا<br />

؛ حزقیال<br />

2 ،46<br />

12 ،12 ؛ خروج 4 ،30 ؛ 2 ،29<br />

.2<br />

.3<br />

و مصریان را بر مصریان خواهم برانگیخت.‏ برادر با<br />

برادر خود و همسایه با همسایه خویش و شهر با شهر<br />

و کشور با کشور جنگ خواهند نمود.‏<br />

و روح مصر در اندرونش افسرده شده،‏ مشورتش را<br />

باطل خواهم گردانید و ایشان از بتها و فالگیران و<br />

احضار کنندگان روح و جادوگران سؤال خواهند نمود.‏<br />

10 ،8 باب<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و مصریان را به دست آقاي ستمگر تسلیم خواهم<br />

نمود و پادشاه زورآور بر ایشان حکمرانی خواهد کرد.‏<br />

سرور یهوه صبایوت چنین میفرماید.‏<br />

و آب از دریا نیل کم شده،‏ نهر خراب و خشک<br />

خواهد گردید.‏<br />

و نهرها متعفّن شده،‏ جویهاي ماصور کم شده<br />

میخشکد و نی و بوریا پژمرده خواهد شد.‏<br />

و حاشیه جنگل که بر کنار نیل و بر دهنه نیل است<br />

و همه مزرعه ن خشک و رانده شده و نابود<br />

خواهد گردید.‏<br />

و ماهی گیران ماتم میگیرند و همه آنانی که قلاّب<br />

به نیل اندازند زاري میکنند و آنانی که دام بر روي<br />

آب گسترانند افسرده خواهند شد.‏<br />

و عاملان کتان شانه زده و بافندگان پارچه سفید<br />

خجل خواهند شد.‏<br />

و پایههاي او واژگون و همه روزمزدان رنجیده دل<br />

خواهند شد.‏<br />

امیران صوعن کلاً‏ احمق شوند و مشورت<br />

مشاوران دانشمند فرعون وحشی میگردد.‏ پ س چگونه<br />

به فرعون میگویید که من پسر حکیمان و پسر<br />

پادشاهان قدیم میباشم.‏<br />

پس حکیمان تو کجایند تا ایشان تو را اطّلا ع<br />

دهند و بدانند که یهوه صبایوت دربارة مصر چه تعیئن<br />

نموده است؟<br />

امیران صوعن ابله شده و سروران نوف فر<br />

خوردهاند و آنانی که سنگ زاویه قبیلههاي مصر<br />

هستند آن را گمراه کردهاند.‏<br />

و یهوه روح گیجی در وسط آن آمیخته است که<br />

ایشان مصریان را در همه کارهاي ایشان گمراه<br />

کردهاند،‏ مثل مستان که در قی خود افتان و خیزان<br />

راه میروند.‏<br />

و مصریان را ک نخواهد ماند که سر یا دم نخل<br />

یا بوریا بکند.‏ باب<br />

در آن روز اهل مصر مثل زنان باشند و از<br />

حرکت دست یهوه صبایوت که آن را بر مصر به<br />

حرکت میآورد لرزان و هراسان خواهند شد.‏<br />

و زمین یهودا باعث ترس مصر خواهد شد که<br />

هرکه یاد آن را بشنود خواهد ترسید به سبب تقدیري<br />

که یهوه صبایوت بر آن تعیئن نموده است.‏<br />

در آن روز پنج شهر در زمین مصر به زبان کنعان<br />

سخن گفته،‏ براي یهوه صبایوت قسم خواهند خورد و<br />

یکی شهر هلاکت نامیده خواهد شد.‏<br />

در آن روز قربانگاهی براي یهوه در میان سرزمین<br />

مصر و ستونی نزد مرزش براي یهوه خواهد بود.‏<br />

و آن نشانهاي و شهادتی براي یهوه صبایوت در<br />

زمین مصر خواهد بود.‏ زیرا که نزد یهوه به سبب<br />

جفاکنندگان خویش التماس خواهد نمود و او نجات<br />

دهنده و حمایت کنندهاي براي ایشان خواهد فرستاد<br />

14 ،9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 638 -


تک<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

1. چنانکه<br />

.2<br />

.3<br />

و ایشان را خواهد رهانید.‏<br />

و یهوه بر مصریان معروف خواهد شد و در آن روز<br />

مصریان یهوه راخواهند شناخت و با قربانیها و<br />

قربانیهاي خوراکی او را عبادت خواهند کرد و براي<br />

یهوه نذر کرده،‏ آن را وفا خواهند نمود.‏ جامعه<br />

و یهوه مصریان را خواهد زد و به زدن شفا خواهد<br />

داد زیرا چون بسوي یهوه بازگشت نمایند ایشان را<br />

اجابت نموده،‏ شفا خواهد داد.‏ اول سموئیل<br />

در آن روز شاهراهی از مصر به آشور خواهد بود و<br />

آشوریان به مصر و مصریان به آشور خواهند رفت و<br />

مصریان با آشوریان عبادت خواهند نمود.‏<br />

در آن روز اسرائیل سوم مصر و آشور خواهد شد و<br />

آنها در میان جهان برکت خواهند بود.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت آنها را بر داده خواهد<br />

گفت قوم من مصر و صنعت دست من آشور و میراث<br />

من اسرائیل مبارك باشند.‏<br />

اشعیا<br />

3 ،5<br />

6 ،2<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

20<br />

.1<br />

در سالی که تَرْتان به اَشْدود آمد هنگامی که<br />

سرجون پادشاه آشور او را فرستاد،‏ پس با اَشْدود جنگ<br />

کرده،‏ آن را گرفت.‏ دوم پادشاهان ؛ اول سموئیل<br />

در آن وقت یهوه به واسطه اشعیا پسر آموص سخن<br />

گفته،‏ فرمود:‏ برو و پلاس را از کمر خود بگشا و نعلین<br />

را از پاي خود بیرون کن.‏ و او چنین کرده،‏ عریان و پا<br />

برهنه راه میرفت.‏<br />

و یهوه فرمود:‏ چنانکه بنده من اشعیا سه سال<br />

عریان و پا برهنه راه رفته است تا نشانهاي و علامتی<br />

دربارة مصر و کوش باشد،‏<br />

بهمان طور پادشاه آشور اسیران مصر و تركوطنان<br />

کوش را از جوانان و پیران عریان و پابرهنه و نشیمنگاه<br />

آشکار،‏ خواهد برد تا رسوایی مصر باشد.‏<br />

و ایشان به سبب کوش که پناهگاه ایشان است و<br />

مصر که فخر ایشان باشد مضطرب و خجل خواهند<br />

شد.‏<br />

و ساکنان این ساحل در آن روز خواهند گفت:‏<br />

اینک پناهگاه ما که براي یاري به آن فرار کردیم تا از<br />

دست پادشاه آشور نجات یابیم چنین شده است،‏ پس<br />

ما چگونه نجات خواهیم یافت؟<br />

گردباد در جنوب میآید،‏ این نیز از بیابان از<br />

زمین هولناك میآید.‏<br />

رؤیاي سخت براي من آشکار شده است،‏ خیانت<br />

پیشه خیانت میکند و تاراج کننده تاراج مینماید.‏ اي<br />

عیلام برآي و اي مدیان محاصره نما.‏ تمام ناله آن را<br />

ساکت گردانیدم.‏<br />

از این جهت کمر من از شدت درد پر شده است و<br />

درد زایمان مثل درد زنی که زاید مرا درگرفته<br />

است.‏ پیچ و تاب میخورم که نمیتوانم بشنوم،‏ وحشت<br />

میکنم که نمیتوانم ببینم.‏<br />

دل من میطپید و هیبت مرا ترسانید.‏ او شب لذّت<br />

مرا برایم به ترس تبدیل ساخته است.‏<br />

را مهیا ساخته و فرش را گسترانیده به<br />

خوردن و نوشیدن مشغول میباشند.‏ اي امیران<br />

برخیزید و سپرها را روغن بمالید.‏<br />

زیرا یهوه به من چنین فرموده است:‏ برو و دیدهبان<br />

را قرار بده تا آنچه را که بیند اعلام نماید.‏<br />

و چون لشکر سواران جفت جفت و لشکر الاغان و<br />

لشکر شتران را بیند آنگاه به دقّت تمام توجه بنماید.‏<br />

سپ.‏ او مثل شیر صدا زد که اي آقا من دائماً‏ در روز<br />

بر دیدبانی ایستادهام و تمامی شب بر دیدهبانگاه خود<br />

برقرار میباشم.‏ حبقوق<br />

و اینک لشکر مردان و سواران جفت جفت میآیند<br />

و او برخواست،‏ گفت:‏ بابل افتاد افتاده است و تمامی<br />

تمثال تراشیده خدایانش را بر زمین شکستهاند.‏<br />

باب 8 ،13<br />

1 ،2<br />

.4<br />

5. سفره<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

2 ،18 مکاشفه<br />

.10<br />

اي کوفته شده من و اي محصول خرمن من آنچه<br />

از یهوه صبایوت خداي اسرائیل شنیدم به شما اعلام<br />

مینمایم.‏<br />

پیام درباره دومه:‏ کسی از سعیر به من ندا میکند<br />

که اي دیدهبان از شب چه خبر؟ اي دیدهبان از شب<br />

چه خبر؟<br />

دیدهبان میگوید که صبح میآید و شام نیز.‏ اگر<br />

پرسیدن میخواهید بپرسید و بازگشت نموده،‏ بیایید.‏<br />

پیام دربارة عرب:‏ اي قافله ددانیان در جنگل<br />

عرب منزل کنید.‏<br />

اي ساکنان زمین تیما تشنگان را به آب استقبال<br />

کنید و فراریان را به خوراك ایشان پذیره شوید.‏<br />

زیرا که ایشان از شمشیرها فرار میکنند،‏ از<br />

شمشیر برهنه و کمان زه شده و از سختی جنگ.‏<br />

زانرو که یهوه به من فرموده است بعد از یکسال<br />

موافق سالهاي روزمزدان،‏ تمامی شکوه کیدار تلف<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

1 ،5<br />

17 ،18<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

21<br />

- 639 -


يها<br />

يها<br />

يجا<br />

یم<br />

نی<br />

يها<br />

يها<br />

یس<br />

ین<br />

نی<br />

خواهد شد.‏ باب<br />

و بقیه شماره تیراندازان و قدرتمندان پسران<br />

کیدار کم خواهد شد چونکه یهوه خداي اسرائیل ا<br />

را فرموده است.‏ باب<br />

اشعیا<br />

25 ،22<br />

14 ،16<br />

.17<br />

22<br />

.1<br />

هم اکنون تو را چه شد که تمام مردمانت بر بامها<br />

برآمدي؟ باب ؛ ارمیا<br />

اي که پر از شورشها هستی و اي شهر پرغوغا و اي<br />

شهر مفتخر!‏ کشتگانت کشته شمشیر نیستند و در<br />

جنگ هلاك نشدهاند.‏<br />

همه سرورانت با هم گریختند و بدون تیراندازان<br />

اسیر گشتند.‏ همگانی که در تو یافت شدند با هم اسیر<br />

گردیدند و به دور فرار کردند.‏<br />

بنابراین گفتم نظر خود را از من بگردانید زیرا که با<br />

تلخی گریه میکنم.‏ براي دلداري من دربارة خرابی<br />

دختر قومم زحمت نکشید.‏<br />

زیرا سرور یهوه صبایوت روز آشفتگی و پایمالی و<br />

پریشانیاي در دره رؤیا دارد.‏ دیوارها را ویران میسازند<br />

و صداي التماس تا به کوهها میرسد.‏<br />

و عیلام با لشکرهاي مردان و سواران تیردان را<br />

برداشته است و قیر سپر را آشکار نموده است،‏<br />

و درههاي بهترینت از ارابهها پر شده،‏ سواران پیش<br />

دروازههایت صفآرایی مینمایند؛<br />

و پوشش یهودا برداشته شود و در آن روز به<br />

اسلحه خانه جنگل نگاه خواهید کرد؛<br />

و شکستگی شهر داود را که بسیارند خواهید<br />

دید و آب مرداب پایینی را جمع خواهید نمود؛<br />

و خانه اورشلیم را خواهید شمرد و خانهها را<br />

به جهت حصاربندي دیوارها خراب خواهید نمود.‏ ارمیا<br />

38 ،48<br />

3 ،15<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

4 ،33<br />

.11<br />

و درمیان دو دیوار حوضی براي آب مرداب قدیم<br />

خواهید ساخت اما به سازنده آن نخواهید نگریست و<br />

به آنکه آن را از ایام پیشین ساخته است نگران<br />

نخواهید شد.‏<br />

و در آن روز سرور یهوه صبایوت شما را به گریستن<br />

وماتم کردن و کندن مو و پوشیدن پلاس خواهد<br />

خواند.‏<br />

و اینک شادمانی و خوشی و کشتن گاوان و قربانی<br />

کردن گوسفندان و خوردن گوشت و نوشیدن شراب<br />

خواهد بود که بخوریم و بنوشیم زیرا که فردا<br />

میمیریم.‏ باب ؛ اول قرنتیان<br />

و یهوه صبایوت در گوش من اعلام کرده است که<br />

این گناه شما تا بمیرید هرگز کفّاره نخواهد شد.‏ سرور<br />

یهوه صبایوت این را فرموده است.‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ برو و نزد<br />

این خزانهدار یعنی شبنا که ناظر خانه است داخل شو<br />

و به او بگو:‏<br />

تو را در اینجا چه کار است و در اینجا که را داري<br />

که در اینجا قبري براي خود کندهاي؟ اي ک که<br />

قبر خود را در مکان بلند میک و مسکنی براي<br />

خویشتن در صخره میتراشی.‏<br />

اینک اي مرد،‏ یهوه حتماً‏ تو را دور خواهد انداخت<br />

و حتماً‏ تو را خواهد پوشانید.‏<br />

و حتماً‏ تو را مثل گوي سخت خواهد پیچید و به<br />

زمین وسیع تو را خواهد افکند و در آنجا خواهی مرد و<br />

در آنجا ارابه شکوه تو رسوایی خانه آقایت خواهد<br />

شد.‏<br />

و تو را از مقامت خواهم راند و از مکانت به زیر<br />

افکنده خواهی شد.‏<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که بنده خویش<br />

الیاقیم پسر حلقیا را دعوت خواهم نمود.‏<br />

و او را به جامه تو ملب س ساخته به کمربندت<br />

محکم خواهم ساخت و قدرت تو را به دست او خواهم<br />

داد و او ساکنان اورشلیم و خاندان یهودا را پدر خواهد<br />

بود.‏<br />

و کلید خانه داود را بر دوش وي خواهم نهاد و<br />

چون بگشاید هیچکس نخواهد بست و چون ببندد،‏<br />

هیچکس نخواهد گشاد.‏ ایوب ؛ مکاشفه 13،<br />

و اورا در جاي محکم مثل میخ خواهم دوخت و<br />

براي خاندان پدر خود تخت شکوه خواهد بود.‏<br />

و تمامی شکوه خاندان پدرش را از فرزندان و<br />

نوجوانان و همه ظروف کوچک را از ظروف کاسهها تا<br />

ظروف تُنگها بر او خواهند آویخت.‏<br />

و یهوه صبایوت میفرماید که در آن روز آن<br />

میخی که در مکان محکم دوخته شده،‏ متحرّك<br />

خواهد گردید و قطع شده،‏ خواهد افتاد و باري که بر<br />

آن است،‏ تلف خواهد شد زیرا یهوه ا را فرموده<br />

است.‏ باب<br />

7<br />

32 ،15<br />

14 ،12<br />

12 ،56<br />

17 ،21<br />

.14<br />

15. سرور<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

23<br />

1. اي کشتی<br />

ترشیش وِلْوِلَه نمایید زیرا که به<br />

.12<br />

.13<br />

- 640 -


نی<br />

یمتّ‏<br />

يجا<br />

نفا<br />

یمتّ‏<br />

يها<br />

لی<br />

لی<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

اندازهاي خراب شده است که نه خانهاي و نه محل<br />

ورودي باقی مانده.‏ از زمین ک خبر به ایشان رسیده<br />

است.‏ ارمیا ؛ حزقیال ؛ ؛ زکریا<br />

اي ساکنان ساحل که تاجران صیدون که از دریا<br />

عبور میکنند تو را پر ساختهاند،‏ آرام گیرید.‏<br />

و درآمد او از محصول شیحور و محصول ن بر<br />

آبهاي بسیار میبود،‏ پس او تجارت گاه امتها شده<br />

است.‏<br />

اي صیدون خجل شو زیرا که دریا یعنی قلعه دریا<br />

سخن گفته،‏ میگوید درد زایمان نکشیدهام و نزاییدهام<br />

و جوانان را نپروردهام و دوشیزگان را تربیت نکردهام.‏<br />

این خبر به مصر برسد،‏ از اخبار صور بسیار<br />

دردناك خواهند شد.‏<br />

اي ساکنان ساحل دریا به ترشیش بگذرید و وِلْوِلَه<br />

نمایید.‏<br />

آیا این شهر افتخار شما است که قدیمی و از ایام<br />

قدیم بوده است و پایهایش او را به دور برده،‏ تا<br />

در آنجا سکونت گزیند؟<br />

کیستکه این قصد را دربارة صور آن شهر تاجبخش<br />

که تجار وي امیران و بازرگانان او شریفان جهان<br />

بودهاند نموده است؟ مکاشفه<br />

یهوه صبایوت ا قصد را نموده است تا تکبر<br />

تمامی شکوه را خوار سازد و همه شری جهان را<br />

کوچک نماید.‏<br />

اي دختر ترشیش از زمین خود مثل ن بگذر<br />

زیرا که دیگر هیچ بند براي تو نیست.‏<br />

او دست خود را بر دریا دراز کرده،‏ مملکتها را<br />

متحرّك ساخته است.‏ یهوه دربارة کنعان امر فرموده<br />

است تا قلعههایش را خراب نمایند.‏ ایوب<br />

و فرموده است:‏ اي دوشیزه ستم رسیده و اي<br />

دختر صیدون دیگر افتخار نخواهی شد.‏ برخاسته،‏ به<br />

ک بگذر؛ اما در آنجا نیز راحت براي تو نخواهد بود.‏<br />

اشعیا<br />

2 ،9<br />

24 ،12<br />

16 .2 ،27<br />

23 ،18<br />

3 ،26<br />

4 ،47<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

5. چون<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

21 ،28 حزقیال<br />

.13<br />

اینک زمین کلدانیان که قومی نبودند و آشور آن<br />

را به جهت صحرانشینان بنیاد نهاد.‏ ایشان برجهاي<br />

خود را افراشته،‏ قصرهاي آن را ویران و آن را به خرابی<br />

مبدل خواهند ساخت.‏<br />

اي کشتی ترشیش وِلْوِلَه نمایید زیرا که قلعه<br />

شما خراب شده است.‏<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که صور،‏ هفتاد سال<br />

مثل ایام یک پادشاه،‏ فراموش خواهد شد؛ و بعد از<br />

پایان هفتاد سال براي تیروس مثل سرود زناکار خواهد<br />

بود.‏<br />

اي زناکار فراموش شده بربط را گرفته،‏ در شهر<br />

گردش نما.‏ خوش بنواز و سرودهاي بسیار بخوان تا به<br />

یاد آورده شوي.‏<br />

و بعد از پایان هفتاد سال واقع میشود که یهوه از<br />

تیروس بازدید خواهد نمود،‏ و به اجرت زناکاري<br />

خویش برگشته با همه ممالک جهان که بر روي زمین<br />

است زنا خواهد نمود.‏<br />

و تجارت و اجرت زناکاري آن براي یهوه وقف<br />

شده ذخیره واندوخته نخواهد شد بلکه تجارتش براي<br />

نزدیکان درگاه یهوه خواهد بود تا به سیري بخورند و<br />

لباس فاخر بپوشند.‏<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

اینک یهوه زمین را خالی و ویران میکند،‏ و آن را<br />

واژگون ساخته،‏ ساکنانش را پراکنده میسازد.‏<br />

و مثَل قوم،‏ مثَل کاهن و مثَل بنده،‏ مثَل آقایش و<br />

مثَل کنیز،‏ مثَل خاتونش و مثَل مشتري،‏ مثَل<br />

فروشنده و مثَل قرض دهنده،‏ مثَل قرض گیرنده و<br />

مثَل سودخوار،‏ مثَل سود دهنده خواهد بود.‏ هوشع<br />

و زمین کلاً‏ خالی و کلاً‏ غارت خواهد شد زیرا یهوه<br />

این سخن را فرموده است.‏<br />

زمین ماتم میکند و پژمرده شود.‏ کره زمین<br />

کاهیده و پژمرده میگردد،‏ شریفان اهل زمین کاهیده<br />

میشوند.‏ ارمیا<br />

زمین زیر ساکنانش مکروه شود زیرا که از<br />

شریعتها تجاوز نموده و قواعد را تبدیل کرده و عهد<br />

جاودانی را شکستهاند.‏<br />

بنابراین لعنت،‏ جهان را فانی کرده است و ساکنانش<br />

سزا یافتهاند.‏ در این صورت ساکنان زمین سوخته<br />

شدهاند و مردمان،‏ بسیار کم باقی ماندهاند.‏<br />

شی.‏ ره انگور ماتم میگیرد و مو کاهیده گردد و<br />

تمامی شاددلان آه میکشند.‏ یوئیل<br />

دفّها تلف شده،‏ صداي عشرتکنندگان<br />

باطل و شادمانی بربطها ساکت خواهد شد.‏ ارمیا ؛<br />

9 ،4<br />

34 ،7<br />

18 .12 ،1<br />

2 ،14<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

8. شادمانی<br />

9 ،16<br />

9. شراب<br />

را با سرودها نخواهند آشامید و مستیآور<br />

براي نوشندگانش تلخ خواهد شد.‏<br />

خرابه منهدم شود و هر خانه بسته<br />

میگردد که کسی داخل آن نتواند شد.‏<br />

غوغایی براي شراب در کوچهها است.‏ هرگونه<br />

10. شهر<br />

.11<br />

.14<br />

.15<br />

- 641 -


کهرا<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

نی<br />

كپا<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

شادمانی تاریک گردیده و سرور زمین رفع شده است.‏<br />

ویرانی در شهر باقی است و دروازههایش به<br />

هلاکت خرد شده است.‏<br />

زی در وسط زمین در میان قومهایش چنین<br />

خواهد شد مثل تکانیدن زیتون و مانند خوشههایی که<br />

بعد از چیدن انگور باقی میماند.‏<br />

اینان آواز خود را بلند کرده،‏ شادي خواهند نمود<br />

و دربارة عظمت یهوه از دریا صدا خواهند زد.‏<br />

از اینجهت یهوه را در مشرق و نام یهوه خداي<br />

اسرائیل را در جزیره دریا تمجید نمایید.‏<br />

از انتهاي زمین سرودها را شنیدیم که عادلان را<br />

شکوه باد.‏ اما گفتم:‏ چقدر ضعیفم،‏ چقدر ضعیفم،‏ واي<br />

بر من!‏ خیانتکاران خیانت ورزیده،‏ خیانتکاران به<br />

شدت خیانت ورزیدهاند.‏<br />

اي ساکن زمین ترس و حفره و دام بر تو است.‏ ارمیا<br />

اشعیا<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

19 ،5 ؛ عاموس 44 ،48<br />

.18<br />

و واقع خواهد شد که هرکه از صداي ترس بگریزد<br />

به حفره خواهد افتاد و هر که از میان حفره برآید<br />

گرفتار دام خواهد شد زیرا که روزنههاي بالایی باز<br />

شده و پایه زمین متزلزل میباشد.‏<br />

زمین کلاً‏ شکسته شده.‏ زمین تماماً‏ از هم پاشیده<br />

و زمین به شدت متحرّك گشته است.‏ اعداد ؛ ارمیا<br />

،2<br />

41 ،14<br />

.19<br />

37<br />

20<br />

زمین مثل مستان افتان و خیزان است و مثل<br />

سایهبان به چپ و راست متحرّك و گناهش بر آن<br />

سنگین است.‏ پ س افتاده است که بار دیگر نخواهد<br />

برخاست.‏ باب<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که یهوه گروه<br />

شریفان را بر مکان بلند ایشان و پادشاهان زمین را<br />

بر زمین سزا خواهد داد.‏<br />

و ایشان مثل اسیران در چاه جمع خواهند شد<br />

و در زندان بسته خواهند گردید و بعد از روزهاي<br />

بسیار،‏ ایشان طلبیده خواهند شد.‏<br />

و ماه خجل و آفتاب رسوا خواهد گشت زیرا که<br />

یهوه صبایوت در کوه صهیون و در اورشلیم و به<br />

حضور بزرگان خویش،‏ با شکوه سلطنت خواهد نمود.‏<br />

14 ،19<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

25<br />

.1<br />

اي یهوه،‏ تو خداي من هستی؛ پس تو را تسبیح<br />

میخوانم و نام تو را حمد میگویم،‏ زیرا کارهاي<br />

عجیب کردهاي و پند قدیم تو امانت و راستی<br />

است.‏<br />

چونکه شهري را توده سن گ و شهر مستحکم را<br />

خرابه گردانیدهاي و قصر غریبان را که شهر نباشد و<br />

هرگز بنا نگردد.‏<br />

بنابراین قوم عظیم،‏ تو را تمجید مینمایند و شهر<br />

امت ستم پیشه از تو خواهند ترسید.‏<br />

چونکه براي فقیران قلعه و به جهت مسکینان در<br />

هنگام تنگی ایشان قلعه بودي و پناهگاه از طوفان و<br />

سایه از گرمی،‏ هنگامی که دم ستمکاران مثل طوفان<br />

بر دیوار میبود.‏<br />

و غوغاي غریبان را مثل گرمی در جاي خشک فرود<br />

خواهی آورد و سرود ستمکاران مثل گرمی از سایه ابر<br />

پست خواهد شد.‏<br />

و یهوه صبایوت در ا کوه براي همه قومها<br />

ضیافتی از لذایذ برپا خواهد نمود،‏ یعنی ضیافتی از<br />

شرابهاي کهنه از لذایذ پر مغز و از شرابهاي کهنه<br />

شفاف.‏ متی ؛ لوقا<br />

و در این کوه روپوشی را که بر تمامی قومها<br />

گسترده است و پوششی را که همه امتها را<br />

میپوشاند تلف خواهد کرد.‏<br />

و مرگ را تا ابد نابود خواهد ساخت و سرور<br />

یهوه اشکها را از هر چهره خواهد نمود و<br />

ننگ قوم خویش را از روي تمامی زمین رفع<br />

خواهد کرد،‏ زیرا یهوه فرموده است.‏ اول قرنتیان<br />

،15<br />

16 ،14<br />

2 ،22<br />

.7<br />

.8<br />

55<br />

؛ دوم تیموتائوس<br />

17 ،7 ؛ مکاشفه 10 ،1<br />

.9<br />

و در آن روز خواهند گفت:‏ اینک این خداي ما است<br />

که منتظر او بودهایم و ما را نجات خواهد داد.‏ این یهوه<br />

است که منتظر او بودهایم پس ازنجات او خوشحال و<br />

شادمان خواهیم شد.‏ مزامیر ؛<br />

زیرا که دست یهوه بر این کوه قرار خواهد گرفت<br />

و موآب در مکان خود پایمال خواهد شد چنانکه کاه<br />

در آب زباله پایمال میشود.‏<br />

و او دستهاي خود را در میان آن خواهد گشاد<br />

مثل شناوري که به جهت شنا کردن دستهاي خود را<br />

میگشاید و غرور او را با حیلههاي دستهایش پست<br />

خواهد گردانید.‏<br />

و قلعه بلند حصارهایت را خم کرده،‏ بزیر خواهد<br />

افکند و بر زمین با غبار یکسان خواهد ساخت.‏<br />

12 .6 ،42<br />

15 ،48<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

26<br />

1. در آن روز،‏ این سرود در زمین یهودا سراییده<br />

- 642 -


كخا<br />

يها<br />

نیی<br />

يها<br />

يها<br />

يار<br />

يها<br />

يرو<br />

یآم<br />

خواهد شد؛ ما را شهري قوي است که دیوارها و حصار<br />

آن نجات است.‏ مزامیر<br />

دروازهها را بگشایید تا امت عادل که امانت را نگاه<br />

میدارند داخل شوند.‏ مزامیر<br />

دل ثابت را در صلح کامل نگاه خواهی داشت،‏ زیرا<br />

که بر تو توکل دارد.‏ باب ؛<br />

بر یهوه تا به ابد توکل نمایید،‏ چونکه در یاه یهوه<br />

صخره جاودانی است.‏ مزامیر<br />

زیرا آنانی را که بر بلندیها ساکنند،‏ فرود میآورد؛ و<br />

شهر بلند را به زیر میاندازد.‏ آن را به زمین انداخته،‏ با<br />

یکسان میسازد.‏<br />

پایها آن را پایمال خواهد کرد،‏ یعنی پای فقیران<br />

و قدمهاي مسکینان.‏<br />

راه عادلان استقامت است.‏ اي تو که مستقیم<br />

هستی،‏ راه عادلان را هموار خواهی ساخت.‏<br />

سپ.‏ اي یهوه در راه و روش داوری تو انتظار تو را<br />

کشیدهایم.‏ و جان ما به اسم تو و یاد تومشتاق است.‏<br />

اشعیا<br />

7 ،52<br />

7 ،24<br />

23 ،44<br />

8 ،118<br />

1 ،87<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

4 ،37 مزامیر<br />

9. شبانگاه<br />

به جان خود مشتاق تو هستم،‏ و بامدادان<br />

به روح خود در اندرونم تو را میطلبم،‏ زیرا هنگامی که<br />

داوری تو بر زمین آید،‏ ساکنان کره زمین عدالت را<br />

خواهند آموخت.‏<br />

هرچند بر شریر ترحم شود عدالت را نخواهد<br />

آموخت.‏ در زمین راستان شرارت میورزد و<br />

شکوه یهوه را مشاهده نمینماید.‏<br />

اي یهوه دست تو برافراشته شده است اما<br />

نمیبینند.‏ اما چون غیرت تو را براي قوم ملاحظه<br />

کنند،‏ خجل خواهند شد.‏ و آتش نیز دشمنانت را فرو<br />

خواهد برد.‏<br />

اي یهوه صلح را براي ما تع خواهی نمود.‏ زیرا<br />

که تمام کارهاي ما را نیز براي ما به عمل آوردهاي.‏ یوحنا<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

5 ،15<br />

.13<br />

اي یهوه خداي ما آقایان غیر از تو بر ما حکومت<br />

داشتند.‏ اما به تو فقط اسم تو را یاد خواهیم کرد.‏<br />

ایشان مردند و زنده نخواهند شد.‏ خیالها گردیدند<br />

و نخواهند برخاست.‏ بنابراین ایشان را سزا داده،‏ هلاك<br />

ساختی و تمام یاد ایشان را محو نمودي.‏ مکاشفه<br />

قوم را افزودي اي یهوه را زیاد ساخته،‏<br />

خویشتن را شکوه دادي.‏ و تمامی مرز زمین را وسیع<br />

گردانیدي.‏<br />

اي یهوه ایشان در هنگام تنگی،‏ تو را خواهند<br />

طلبید.‏ و چون ایشان را ادب نمایی دعاهاي خفیه<br />

خواهند ریخت.‏ مزامیر ؛ ؛ هوشع<br />

مثل زن حاملهاي که نزدیک زاییدن باشد و درد او<br />

را گرفته،‏ از دردهاي خود فریاد بکند،‏ همچنین ما نیز<br />

اي یهوه در حضور تو هستیم.‏ یوحنا ؛ مکاشفه<br />

18. حامله شده،‏ درد زایمان ما را گرفت و باد را<br />

زاییدیم.‏ و در زمین هیچ نجات به ظهور نیاوردیم و<br />

ساکنان کره زمین نیفتادند.‏ باب<br />

مردگان تو زنده خواهند شد و جسدهاي من<br />

خواهند برخاست.‏ اي شما که در خاك ساکنید<br />

بیدار شده،‏ شادي نمایید!‏ زیرا که شبنم تو شبنم<br />

نباتات است.‏ و زمین مردگان خود را بیرون<br />

خواهد افکند.‏ حزقیال ؛ مکاشفه<br />

اي قوم من بیایید به حجره خویش داخل<br />

شوید و درهاي خود را در عقب خویش ببندید.‏<br />

خویشتن را اندك لحظهاي پنهان کنید تا خشم<br />

بگذرد.‏ باب ؛ مزامیر<br />

زیرا اینک یهوه از مکان خود بیرون ید تا<br />

سزاي گناهان ساکنان زمین را به ایشان برساند.‏ پس<br />

زمین خونهاي خود را آشکار خواهد ساخت و کشتگان<br />

خویش را دیگر پنهان نخواهد نمود.‏ میکاه<br />

2 ،12<br />

3 ،1<br />

15 ،5<br />

21 ،16<br />

12 ،20<br />

10 ،4<br />

4 ،77<br />

7 ،18<br />

6-3 ،37<br />

2 ،57<br />

10 ،2<br />

.17<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

در آن روز یهوه به شمشیرِ‏ سخت عظیمِ‏ محکمِ‏ خود<br />

آن مار تیز رو لویاتان را و آن مار پیچیده لویاتان را<br />

سزا خواهد داد و آن اژدها را که در دریا است خواهد<br />

کشت.‏<br />

در آن روز براي آن تاکستان شراب بسرایید.‏ باب<br />

،24<br />

20 ،40 ؛ ایوب 10 .2 ،20 ؛ 20 ،19 ؛ 9 ،12 ؛ مکاشفه 21<br />

.3<br />

.4<br />

من که یهوه هستم آن را نگاه میدارم و هر دقیقه<br />

آن را آبی مینمایم.‏ شب و روز آن را نگاهبانی<br />

مینمایم که مبادا هیچکس به آن ضرر برساند.‏<br />

خشم ندارم.‏ کاش که خس و خار با من به جنگ<br />

میآمدند تا بر آنها هجوم آورده،‏ آنها را با هم<br />

میسوزانیدم.‏ مزامیر<br />

یا به قوت من پناه برد تا با من صلح بکند و با من<br />

صلح مینمود.‏<br />

در ایام آینده،‏ یعقوب ریشه خواهد زد و اسرائیل<br />

غنچه و شکوفه خواهد آورد.‏ و ایشان کره زمین را<br />

از میوه پر خواهند ساخت.‏ باب<br />

آیا او را زد بطوري که دیگران او را زدند؟ یا کشته<br />

31 ،37<br />

18 ،118<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

5 ،15<br />

، قوم<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 643 -


يوا<br />

یم<br />

کن<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

شد بطوري که مقتولان وي کشته شدند؟<br />

8. چ ون او را دور ساختی به اندازه با وي داوري<br />

نمودي.‏ با باد سخت خویش او را در روز باد شرقی از<br />

بین بردي.‏ ارمیا ؛ حزقیال<br />

بنابراین گناه یعقوب از این کفّاره شده و رفع گناه او<br />

تمامی نتیجه آن است.‏ چون تمامی سنگهاي قربانگاه<br />

را مثل سنگهاي آهک نرم شده گرداند،‏ آنگاه<br />

اشیریم و بتهاي آفتاب دیگر برپا نخواهد شد.‏ باب ؛<br />

اشعیا<br />

20 ،2<br />

10 ،17<br />

17 ،18<br />

.9<br />

7 ،31 ؛ 22 ،30<br />

.10<br />

زیرا که آن شهر مستحکم تنها خواهد ماند و آن<br />

مسکن،‏ متروکه و مثل بیابان واگذاشته خواهد شد.‏ در<br />

آنجا گوسالهها خواهند چرید و در آن خوابیده،‏<br />

شاخههایش را تلف خواهند کرد.‏<br />

11. چون شاخههایش خشک شود شکسته خواهد شد.‏<br />

پس زنان آمده،‏ آنها را خواهند سوزانید،‏ زیرا که ایشان<br />

قوم بیفهم هستند.‏ در این صورت آفریننده ایشان بر<br />

ایشان رحم نخواهد نمود و خالق ایشان بر ایشان<br />

شفقت نخواهد کرد.‏<br />

و در آن روز اتفاق خواهد افتاد که یهوه از جریان<br />

نهر فرات تا نهر مصر غلّه را خواهد کوبید.‏ و شما اي<br />

فرزنداناسرائیل یکی یکی جمع کرده خواهید شد.‏<br />

و در آن روز واقع خواهد شد که شیپور بزرگ<br />

نواخته خواهد شد و گمشدگان زمین آشور و رانده<br />

شدگان زمین مصر خواهند آمد.‏ و یهوه را در کوه<br />

مقدس یعنی در اورشلیم عبادت خواهند نمود.‏<br />

.12<br />

.13<br />

28<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

بر تاج تکبر میگساران افرایم و برگل پژمرده<br />

زیبایی شکوه وي،‏ که برسر نهر بارور مغلوبان شراب<br />

است.‏<br />

اینک یهوه کسی زورآور و توانا دارد که مثل تگرگ<br />

شدید و طوفان مهلک و مانند سیل آبهاي زورآور<br />

سرشار،‏ آن را به زور بر زمین خواهد انداخت.‏<br />

و تاج تکبر میگساران افرایم زیر پایها پایمال خواهد<br />

شد.‏<br />

و گل پژمرده زیبایی شکوه وي که بر سر نهر بارور<br />

است،‏ مثل نوبر انجیرها قبل از تابستان خواهد بود که<br />

چون بیننده آن را بیند وقتی که هنوز در دستش<br />

باشد،‏ آن را فرو میبرد.‏<br />

و در آن روز یهوه صبایوت به جهت بقیه قوم<br />

خویش تاج شکوه و افسر جمال خواهد بود.‏<br />

و روح انصاف براي آنانی که به داوري مینشینند و<br />

قوت براي آنانی که جنگ را به دروازهها برمیگردانند<br />

خواهد بود.‏<br />

ولکن اینان نیز از شراب گمراه شدهاند و از<br />

مستیآورها سرگشته گردیدهاند.‏ هم کاهن و هم<br />

پیامبر از مستیآورها گمراه شدهاند و از شراب بلعیده<br />

گردیدهاند.‏ از مستیآورها سرگشته شدهاند و در<br />

حکمت گمراه گردیدهاند و در داوري مبهوت گشتهاند.‏<br />

زیرا که همه سفرهها از استفراغ و نجاست پر<br />

گردیده و جایی نمانده است.‏<br />

کدام را معرفت خواهد آموخت و اخبار را به که<br />

خواهد فهمانید؟ آیا نه آنانی را که از شیر باز داشته و<br />

از پستانها گرفته شدهاند؟<br />

زیرا که حکم بر حکم و حکم بر حکم،‏ قانون بر<br />

قانون و قانون بر قانون اینجا اندکی و آنجا اندکی<br />

خواهد بود.‏<br />

زیرا که با لبهاي نامطمئن و زبان بیگانه با این قوم<br />

سخن خواهد گفت.‏ اول قرنتیان<br />

که به ایشان گفت:‏ راحت همین است.‏ پ س خسته<br />

شدگان را شاداب سازید و آرامی همین است.‏ اما<br />

نخواستند که بشنوند.‏ متی<br />

و کلام یهوه براي ایشان حکم بر حکم و حکم<br />

برحکم،‏ قانون بر قانون و قانون بر قانون،‏ اینجا اندکی و<br />

آنجا اندکی خواهد بود تا بروند و به پشت افتاده،‏<br />

شکسته گردند و به دام افتاده،‏ گرفتار شوند.‏ باب<br />

بنابراین،‏ اي مردان مسخره کننده و اي حاکمان<br />

این قوم که در اورشلیماند کلام یهوه را بشنوید.‏<br />

از آنجا که گفتهاید با مرگ عهد بستهایم و با<br />

جهنم همداستان شدهایم،‏ پس چون تازیانه مهلک<br />

بگذرد به ما نخواهد رسید زیرا که دروغها را پناهگاه<br />

خود نمودیم و خویشتن را زیر مکر مخفی ساختیم.‏<br />

15 ،8<br />

21 ،14<br />

28 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

10 ،7 ؛ ارمیا 13 ،59 باب<br />

.16<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای<br />

در صهیون سنگ بنیادي نهادم یعنی سنگ<br />

آزموده و سنگ زاویهاي گرانبها و اساس محکم<br />

پس هر که ایمان آورد عجله نخواهد نمود.‏ مزامیر<br />

42 ،21 14 ،8<br />

11 ،10 33 ،9<br />

22 ،188<br />

11 ،4<br />

؛ ارمیا ؛ متی<br />

رسولان ؛ رومیان ؛<br />

؛ مرقس<br />

؛ اول پطرس<br />

10 ،12<br />

6 ،2<br />

17 20، ؛ لوقا<br />

.17<br />

؛ اعمال<br />

و انصاف را ریسمان میگردانم و عدالت را ترازو و<br />

تگرگ پناهگاه دروغ را خواهد رفْت و آبها پناهگاه را<br />

خواهد برد.‏<br />

18. و عهد شما با مرگ باطل خواهد شد و قرارداد<br />

- 644 -


يوا<br />

نی<br />

شی<br />

بی<br />

یس<br />

یم<br />

یوب<br />

يوا<br />

یم<br />

کن<br />

لی<br />

یم<br />

یس<br />

.2<br />

.3<br />

شما با جهنم ثابت نخواهد ماند و چون تازیانه شدید<br />

بگذرد شما از آن پایمال خواهید شد.‏<br />

هر وقت که بگذرد شما را گرفتار خواهد ساخت<br />

زیرا که هر بامداد هم در روز و هم در شب خواهد<br />

گذشت و فهمیدن اخبار باعث هیبت محض خواهد<br />

شد.‏<br />

زیرا که بستر کوتاهتر است از آنکه ک بر آن<br />

دراز شود و لحاف تنگتر است از آنکه کسی خویشتن<br />

را بپوشاند.‏<br />

زیرا یهوه چنانکه در کوه فراصیم کرد خواهد<br />

برخاست و چنانکه در دره جبعون نمود خشمگین<br />

خواهد شد،‏ تا کار خود یعنی کار عج خود را بجا<br />

آورد و عمل خویش یعنی عمل عجیب خویش را به<br />

انجام رساند.‏ دوم سموئیل ؛ اول تواریخ ؛ یوشع<br />

سپ.‏ هم اکنون مسخره منمایید مبادا بندهاي شما<br />

محکم گردد،‏ زیرا هلاکت و سرنوشتی را که از جانب<br />

سرور یهوه صبایوت بر تمامی زمین میآید شنیدهام.‏<br />

اشعیا<br />

12 ،10<br />

11 ،15<br />

20 ،5<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

23 ،10 باب<br />

.23<br />

گوش گیرید و صداي مرا بشنوید و متوجه شده،‏<br />

کلام مرا بشنوند.‏<br />

آیا برزگر،‏ همه روز به جهت تخم پاشیدن شخم<br />

میزند و آیا همه وقت زمین خود را میشکافد و هموار<br />

مینماید؟<br />

آیا بعد از آنکه رو را هموار کرد،‏ گشنیز را<br />

نمیپاشد و زیره را نمیافشاند و گندم را در شیارها و<br />

جو را در جاي معین و ذرت را در محدودهاش<br />

نمیگذارد؟<br />

زیرا که خدایش او را به راستی آموزد و او را<br />

تعلیم میدهد.‏<br />

گشنیز با گردون تیز کوبیده نمیشود و<br />

چرخ ارابه بر زیره گردانیده نمیگردد،‏ بلکه گشنیز به<br />

عصا و زیره به چوب تکانیده میشود.‏<br />

گندم آرد میشود زیرا که آن را همیشه<br />

خرمنک نمیکند و هرچند چرخ ارابه و اسبان خود<br />

را بر آن بگرداند،‏ آن را خُرد نمیکند.‏<br />

ا نیز از جانب یهوه صبایوت که رأي او<br />

عجیب و حکمتش عظیم است،‏ صادر میگردد.‏<br />

..<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27. چونکه<br />

.28<br />

.29<br />

29<br />

.1<br />

بر اَریئیل!‏ بر اَریئیل!‏ شهري که داود در آن<br />

خیمه زد.‏ سال بر سال زیاد کنید و جشنها دور زنند.‏<br />

ارمیا<br />

و من اریئیل را به تنگی خواهم انداخت و ماتم و<br />

نوحهگري خواهدبود و آن براي من مثل اریئیل خواهد<br />

بود.‏<br />

و بر تو به هر طرف اردو زده،‏ تو را از اطراف<br />

محاصره خواهم نمود و منجنیقها بر تو خواهم افراشت.‏<br />

43 ،19 ؛ لوقا 17 ،17 ؛ حزقیال 3 ،6<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و به زیر افکنده شده،‏ از زمین سخن خواهی گفت و<br />

کلام تو از میان غبار پست خواهد گردید و صداي تو از<br />

زمین مثل صداي روح خواهد بود و زبان تو از میان<br />

غبار زمزمه خواهد کرد.‏<br />

اما گروه دشمنانت مثل گرد نرم خواهند شد و گروه<br />

ستم کیشان مانند کاه که میگذرد.‏ و این ناگهانی در<br />

لحظهاي واقع خواهد شد.‏<br />

و از جانب یهوه صبایوت با رعد و زلزله و صوت<br />

عظیم و گردباد و طوفان و شعله آتش سوزنده از تو<br />

پرسش خواهد شد.‏ باب<br />

و جمعیت تمام امتهایی که با اریئ جنگ<br />

میکنند،‏ یعنی تمامی آنانی که بر او و بر قلعه وي<br />

مبارزه مینمایند و او را بتنگ میآورند مثل خواب و<br />

رؤیاي شب خواهند شد.‏<br />

و مثل شخص گرسنه که خواب میبیند که<br />

میخورد و چون بیدار شود شکم او تهی است.‏ یا<br />

شخص تشنه که خواب میبیند که آب نوشد و<br />

چون بیدار شود ای ضعف دارد و جانش تشنه<br />

میباشد.‏ همچنین تمامی جماعت امتهایی که با کوه<br />

صهیون جنگ میکنند،‏ خواهند شد.‏<br />

درنگ کنید و متحیر باشید و نور زده و کور باشید.‏<br />

ایشان مست میشوند اما نه از شراب ، و گیج میگردند<br />

اما نه از مستیآورها.‏<br />

زیرا یهوه بر شما روح خواب سنگین را وارد<br />

گردانیده،‏ چشمان شما را بسته است.‏ و پیامبران و<br />

امیران شما یعنی پیشگویان را پوشانیده.‏ اول سموئیل ؛<br />

9 ،9<br />

30 ،30<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

40 ،9 یوحنا<br />

.11<br />

و تمامی رؤیا براي شما مثل کلام تومار مهر<br />

گردیده است که آن را به کسی که خواندن داند<br />

داده،‏ میگویند:‏ این را بخوان و او میگوید:‏ نمیتوانم<br />

چونکه مهر شده است.‏<br />

و آن طومار را به ک که خواندن نداند داده،‏<br />

میگویند این را بخوان و او میگوید خواندن نمیدانم.‏<br />

و یهوه میفرماید:‏ چونکه این قوم از دهان خود به<br />

من نزدیکی میجویند و به لبهاي خویش مرا تمجید<br />

مینمایند،‏ اما دل خود را از من دور کردهاند و ترس<br />

.12<br />

.13<br />

- 645 -


يوا<br />

یکم<br />

يوا<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

یکم<br />

؛<br />

ایشان از من دستوري است که از انسان آموختهاند؛<br />

باب<br />

اشعیا<br />

2 ،58 15 .13-11 ،1<br />

؛ مزامیر 11 ،18 15 ،19<br />

؛ لوقا<br />

31 9، ؛ یوحنا 8 15، ؛ متی 23 5، ؛ عاموس 27 2، ؛ ارمیا<br />

.14<br />

بنابراین اینک من بار دیگر با این قوم عمل عجیب<br />

و غریب بجا خواهم آورد و حکمت حکیمان ایشان<br />

باطل و فهم فهیمان ایشان پوشیده خواهد شد.‏ عبودا ؛<br />

اول قرنتیان<br />

8<br />

19 ،1<br />

.15<br />

بر آنانی که مشورت خود را از یهوه بسیار<br />

عمیق پنهان نند و اعمال ایشان در تاریکی<br />

میباشد و میگویند:‏ کیست که مارا ببیند و کیست که<br />

ما را بشناسد؟ ایوب<br />

اي زیر و زبر کنندگان هرچیز!‏ آیا کوزهگر مثل گل<br />

محسوب شود یا ساختهشده دربارة سارنده خود گوید<br />

مرا نساخته است و یا تصویر دربارة نقاشش گوید که<br />

فهم ندارد؟<br />

آیا در اندك زمانی واقع نخواهد شد که لبنان به<br />

بوستان تبدیل گردد و بوستان به جنگل محسوب<br />

شود؟ باب<br />

و در آن روز کران کلام کتاب را خواهند شنید و<br />

چشمان کوران از میان ظلمت و تاریکی خواهد دید.‏<br />

15 ،24<br />

15 ،32<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

5 ،35 باب<br />

.19<br />

و حلیمان شادمانی خود را در یهوه زیاد خواهند<br />

کرد و مسکینان مردمان در قدوس اسرائیل وجد<br />

خواهند نمود.‏<br />

زیرا که ستمگران نابود و مسخرهکنندگان اعدام<br />

خواهند شد و پیروان شرارت ریشه کن خواهند گردید.‏<br />

که انسان را به سخنی مجرم سازند و براي<br />

کسی که در دادگاه حکم میکند دام گسترانند و<br />

عادل را به بطالت منحرف میسازند.‏<br />

بنابراین یهوه که ابراهیم را فدیه داده است دربارة<br />

خاندان یعقوب چنین میفرماید که از ا به بعد<br />

یعقوب خجل نخواهد شد و رن گ چهرهاش دیگر<br />

نخواهد پرید.‏<br />

بلکه چون فرزندان خود را که عمل دست من<br />

میباشند،‏ در میان خویش بیند،آنگاه ایشان اسم مرا<br />

تقدیس خواهند نمود و قدوس یعقوب را تقدیس<br />

خواهند کرد و از خداي اسرائیل خواهند ترسید.‏<br />

و آنانی که روح گمراهی دارند فهیم خواهند شد و<br />

غیبتکنندگان تعلیم را خواهند آموخت.‏<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

30<br />

1. یهوه میفرماید که<br />

بر پسران فتنهانگیز که<br />

مشورت میکنند لیکن نه از من،‏ و عهد میبندند لیکن<br />

نه از روح من،‏ تا گناه را بر گناه اضافه نمایند.‏ باب<br />

که براي رسیدن به مصر عزیمت نند اما از<br />

دهان من سؤال نمینمایند و به قوت فرعون پناه<br />

میگیرند و به سایه مصر اعتماد دارند.‏<br />

در این صورت قوت فرعون خجالت و اعتماد به<br />

سایه مصر رسوایی شما خواهد بود.‏<br />

زیرا که امیران او در صوعن هستند و ایلچیان وي<br />

به حانیس رسیدهاند.‏<br />

همگی ایشان از قومی که براي ایشان فایده ندارند،‏<br />

خجل خواهند شد که نه معاونت و نه منفعتی بلکه<br />

خجالت و رسوایی نیز براي ایشان خواهند بود.‏<br />

پیامی دربارة بهیموت جنوبی:‏ از میان زمین تنگ و<br />

کوتاه که از آنجا شیر ماده و نر و افعی و مار آتشین<br />

پرنده میآید،‏ توانگري خویش را بر پشت الاغان و<br />

گنجهاي خود را بر کوهان شتران نزد قومی که منفعت<br />

ندارند میبرند.‏<br />

یاري مصریان بیخود و بیفایده است از این<br />

جهت ایشان مصریها را ‏"اژدهاي بی خاصیت"‏ رهبالجلوس<br />

نامیدم.‏ مزامیر ؛<br />

هم اکنون بیا و ا را در نزد ایشان بر لوحی<br />

بنویس و بر طوماري مرقوم ساز تا براي ایام آینده تا<br />

ابد بماند.‏<br />

زیرا که این قوم فتنهانگیز و پسران دروغگو<br />

میباشند.‏ پسرانی که نمیخواهند شریعت یهوه را<br />

بشنوند.‏<br />

که به پیشگویان میگویند:‏ پیشگوئی مکنید و به<br />

پیامبران که براي ما به راستی پیامبري ننمایید بلکه<br />

سخنان شیرین به ما گویید و به ریا پیامبري کنید.‏<br />

از راه منحرف شوید و از روش تجاوز نمایید و<br />

قدوس اسرائیل را از نظر ما دور سازید.‏<br />

بنابراین قدوس اسرائیل چنین میفرماید:‏ چونکه<br />

شما این کلام را ترك کردید و بر ظلم و فساد اعتماد<br />

کرده،‏ بر آن تکیه نمودید،‏ باب<br />

از این جهت ا گناه براي شما مثل شکاف<br />

نزدیک به افتادن که در دیوار بلند پیش آمده باشد و<br />

خرابی آن در لحظهاي ناگهانی پدید آید خواهد بود.‏<br />

و شکستگی آن مثل شکستگی کوزه کوزهگر<br />

خواهد بود که بی ملاحضه خُرد میشود،‏ بطوري که از<br />

پارههایش پارهاي به جهت گرفتن آتش از آتشدان یا<br />

برداشتن آب از حوض یافت نخواهد شد.‏<br />

2 ،1<br />

10 ،47<br />

11 ،89<br />

4 ،87<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. چونکه<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 646 -


يها<br />

مد<br />

یم<br />

کهآن<br />

يوا<br />

ین<br />

اشعیا<br />

.15<br />

زیرا سرور یهوه قدوس اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

به امید و آرامی نجات مییافتید و قوت شما از<br />

راحت و اعتماد میبود؛ اما نخواستید.‏ مزامیر ؛<br />

،62<br />

7 ،37<br />

2<br />

.16<br />

و گفتید:‏ نه بلکه بر اسبان فرار میکنیم،‏ در این<br />

صورت فرار خواهید کرد و بر اسبان تیز رو سوار<br />

میشویم؛ در این صورت تعقیب کنندگان شما تیز رو<br />

خواهند شد.‏<br />

هزار نفر از تهدید یک نفر فرار خواهند کرد و شما<br />

از تهدید پنج نفر خواهید گریخت تا مثل میله بر قلّه<br />

کوه و علَم بر تپهاي باقی مانید.‏ لاویان<br />

و از این سبب یهوه انتظار میکشد تابر شما رحم<br />

نماید و از این سبب برمیخیزد تا بر شما رحم فرماید<br />

چونکه یهوه خداي انصاف است.‏ خوشابحال همگانی<br />

که منتظر وي باشند.‏ مزامیر ؛<br />

زیرا که قوم در صهیون در اورشلیم ساکن خواهند<br />

بود و هرگز گریه نخواهی کرد و به صداي فریادت بر<br />

تو ترحم خواهد کرد،‏ و چون بشنود تو را اجابت خواهد<br />

نمود.‏ باب<br />

و هرچند یهوه شما را نان تنگدستی و آب<br />

مصیبت بدهد،‏ اما معلّمانت بار دیگر مخفی نخواهند<br />

شد بلکه چشمانت معلّمان تو را خواهد دید.‏<br />

و گوشهایت سخنی را از عقب تو خواهد شنید که<br />

میگوید:‏ راه این است،‏ در آن پیروي بنما هنگامی<br />

که به طرف راست یا چپ میگردي.‏ تثنیه ؛<br />

و پوشش بتهاي ریخته نقره خویش را و لباس<br />

تصاویر تراشیده طلاي خود را نجس خواهید ساخت و<br />

آنها را مثل چیز نجس دور انداخته،‏ به آن خواهی<br />

گفت:‏ دور شو.‏ باب ؛ ؛ پیدایش<br />

و باران تخمت را که زمین خویش را به آن<br />

کشاورزي میکنی و نان محصول زمینت را خواهد داد<br />

و آن پر مغز و فراوان خواهد شد و در آن زمان گله تو<br />

در مرتع وسیع خواهند چرید.‏<br />

و گاوان و الاغانت که زمین را شیار مینمایند،‏<br />

آذوقه نمکدار را که با خاكانداز و چنگال پاك شده<br />

است خواهند خورد.‏<br />

و در روز کشتار عظیم که برجها در آن خواهد<br />

افتاد،‏ نهرها و جوی آب بر هر کوه بلند و به هر تپه<br />

مرتفع جاري خواهد شد.‏<br />

و در روزي که یهوه شکستگی قوم خود را ببندد و<br />

ضرب جراحت ایشان را شفا دهد،‏ روشنایی ماه مثل<br />

روشنایی آفتاب و روشنایی آفتاب هفت چندان مثل<br />

روشنایی هفت روز خواهد بود.‏ ؛<br />

اینک اسم یهوه از جاي دور میآید،‏ در خشم خود<br />

سوزنده و در ستون غلیظ و لبهایش پر از خشم و<br />

زبانش مثل آتش سوزان است.‏<br />

و او مثل نهر سرشار تا به گردن رسد تا<br />

امتها را به غَربال مصیبت صاف کند و افسار را<br />

بر چانه قومها بگذارد.‏<br />

و شما را سرودي خواهد بود مثل شب تقدیس<br />

نمودن جشن و شادمانی دل مثل آنانی که روانه<br />

میشوند تا به صداي به کوه یهوه نزد صخره<br />

اسرائیل بیایند.‏<br />

و یهوه شکوه آواز خود را خواهد شنوانید و فرود<br />

آوردن بازوي خود را با شدت خشم و شعله آتش<br />

سوزنده و طوفان و سیل و سنگهاي تگرگ ظ اهر<br />

خواهد ساخت.‏ باب<br />

زیرا که آشور به صداي یهوه شکسته خواهد شد و<br />

او را با عصا خواهد زد.‏ مزامیر<br />

و هر ضرب عصاي داوري که یهوه به وي خواهد<br />

آورد با دف و بربط خواهد بود و با جنگهاي پر شورش<br />

با آن مبارزه خواهد نمود.‏<br />

زیرا که جاي آتش از قبل مهیا شده و براي پادشاه<br />

آماده گردیده است.‏ آن را عمیق و وسیع ساخته است<br />

که تودهاش آتش و هیزم بسیار است و دم یهوه مثل<br />

نهر کبریت آن را مشتعل خواهد ساخت.‏<br />

1 ،61<br />

باب 5 ،53<br />

7 .4 ،29<br />

6 ،29<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

31<br />

.1<br />

.2<br />

بر آنانی که به جهت یاري به مصر فرود آیند و<br />

بر اسبان تکیه نمایند و بر ارابهها،‏ زانرو که زیادند و بر<br />

سواران زانرو که بسیار قوياند،‏ توکل کنند؛ اما بسوي<br />

قدوس اسرائیل نظر نکنند و یهوه را طلب ننمایند.‏<br />

و او نیز حکیم است و بلا را میآورد و کلام خود را<br />

برنخواهد گردانید و به ضد خاندان شریران و یاري<br />

بدکاران خواهد برخاست.‏ باب ؛ دوم پادشاهان ؛<br />

33 ،6<br />

7 ،45<br />

عاموس 6 ،3<br />

.3<br />

.4<br />

اما مصریان انسانند و نه خدا و اسبان ایشان جسدند<br />

و نه روح و یهوه دست خود را دراز میکند و<br />

یاريکننده را ل غ زان و کمک کرده شده را افتان<br />

گردانیده،‏ هر دو ایشان هلاك خواهند شد.‏<br />

زیرا یهوه به من چنین فرموده است:‏ چنانکه شیر و<br />

شیر ژیان بر شکار خود غرّش مینماید،‏ هنگامی که<br />

باب 16 ،33<br />

14 ،28<br />

32 ،5<br />

36 ،26<br />

4 .2 ،35<br />

9 ،34<br />

12 ،2<br />

9 ،27<br />

20 ،2<br />

24 ،65<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

- 647 -


تی<br />

سک<br />

تی<br />

يار<br />

يها<br />

يوا<br />

يها<br />

یکم<br />

گروه شبانان بروي جمع شوند و از صداي ایشان<br />

نترسیده از غوغاي ایشان سر فرو نمیآورد،‏ همچنان<br />

یهوه صبایوت نزول میفرماید تا براي کوه صهیون و<br />

تپه آن مبارزه نماید.‏<br />

مثل مرغان که در پرواز باشند،‏ همچنان یهوه<br />

صبایوت اورشلیم را حما خواهد نمود و حما<br />

کرده،‏ آن را رستگار خواهد ساخت و از آن درگذشته،‏<br />

خلاصی خواهد داد.‏<br />

اي فرزنداناسرائیل،‏ بسوي آن که بر وي<br />

بینهایت نافرمانی ورزیدهاید بازگشت نمایید.‏<br />

زیرا که در آن روز هر کدام از ایشان بتهاي نقره و<br />

بتهاي طلاي خود را که دستهاي شما آنها را به جهت<br />

گناه خویش ساخته است،‏ ترك خواهند نمود.‏ باب ؛<br />

اشعیا<br />

20 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

22 ،30 ؛ 9 ،27<br />

.8<br />

آنگاه آشور به شمشیري که از انسان نباشد خواهد<br />

افتاد و تیغی که از انسان نباشد او را هلاك خواهد<br />

ساخت و او از شمشیر خواهد گریخت و جوانانش<br />

خراج گذار خواهند شد.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

و صخره او از ترس از بین خواهد رفت و امیرانش از<br />

علَم مبهوت خواهند گردید.‏ یهوه که آتش او در<br />

صهیون و کوره وي در اورشلیم است این را میفرماید.‏<br />

35 ،19<br />

36 ،37<br />

.9<br />

32<br />

.1<br />

.2<br />

اینک پادشاهی به عدالت سلطنتخواهد نمود و<br />

سروران به انصاف حکمرانی خواهند کرد.‏<br />

و مردي مثل پناهگاهی از باد و پوششی از طوفان<br />

خواهد بود.‏ و مانند جویهاي آب در جاي خشک و<br />

سایه صخرة عظیم در زمین خشک خواهد بود.‏ باب<br />

،25<br />

4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و چشمان بینندگان تار نخواهد شد و گوشهاي<br />

شنوندگان باز خواهد شد.‏<br />

و دل شتابندگان معرفت را خواهد فهمید و زبان<br />

لکنتدار کلام روان را به واضحی خواهد گفت.‏<br />

و مرد مسخرهگر بار دیگر کریم خوانده نخواهد شد<br />

و مرد خسیس نجیب گفته نخواهد گردید.‏<br />

زیرا مرد مسخرهگر به مسخرهبازي سخن خواهد<br />

گفت و دلش شرارت را بعمل خواهد آورد تا نفا ق را<br />

بجا آورده،‏ به ضد یهوه به بیفایده سخن گوید و جان<br />

گرسنگان را تهی کند و آب تشنگان را دور نماید.‏ امثال<br />

2 ،15 ؛ 16 ،13<br />

.7<br />

اعمال مرد مسخرهگر نیز زشت است و تدابیر زشت<br />

مینماید تا مسکینان را به سخنان دروغ هلاك نماید،‏<br />

هنگامی که مسکینان به حق سخن میگویند.‏<br />

29، امثال<br />

4<br />

.8<br />

.9<br />

اما مرد کریم تدبیرهاي کریمانه مینماید و به کرَم<br />

پایدار خواهد شد.‏<br />

اي زنان مطمئن برخاسته،‏ آواز مرا بشنوید و اي<br />

دخترانِ‏ در امان،‏ سخن مرا گوش گیرید.‏<br />

اي دختران در امان،‏ بعد از یک سال و چند روزي<br />

مضطرب خواهید شد زانرو که چیدن انگور قط ع<br />

میشود و جمع کردن میوهها نخواهد بود.‏<br />

اي زنانِ‏ مطمئن بلرزید و اي دخترانِ‏ ایمن<br />

مضطرب شوید.‏ لباس را کنده،‏ برهنه شوید و پلاس بر<br />

میان خود ببندید.‏<br />

براي مزرعههاي دلپسند و موهاي بارور سینه<br />

خواهند زد.‏<br />

بر زمین قوم من خار و خس خواهد رویید بلکه بر<br />

همه خانه شادمانی در شهرِ‏ خوشحال.‏<br />

زیرا که قصر ویران و شهرِ‏ شلوغ متروك خواهد<br />

شد و برجها و دیدهبانگاه به غارهاي همیشگی و محل<br />

تفریح خران وحشی و مرتع گلهها تا به ابد تبدیل<br />

خواهد شد.‏<br />

تا زمانی که روح از بالاترین نقطه بر ما ریخته<br />

شود و بیابان به بوستان تبدیل گردد و بوستان به<br />

جنگل محسوب شود.‏ باب ؛ حزقیال ؛ یوئیل 3،<br />

آنگاه انصاف در بیابان ساکن خواهد شد و عدالت<br />

در بوستان مقیم خواهد گردید.‏<br />

و عمل عدالت صلح و نتیجه عدالت آرامی و<br />

اطمینان خواهد بود تا ابد.‏ رومیان<br />

و قوم من در مسکن صلح و در مساکنِ‏ مطمئن و<br />

در منزلهاي آرامی ساکن خواهند شد.‏<br />

و هنگام فرود آمدن جنگل تگرگ خواهد بارید و<br />

شهر به عمق خواهد رفت.‏<br />

شما که بر همه آبها تخم ارید و<br />

پای گاو و الاغ را رها میسازید.‏<br />

1<br />

29 ،39<br />

1 ،5<br />

3 ،44<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20. خوشابحال<br />

33<br />

.1<br />

بر تو اي غارتگر که غارت نشدي و اي خیانت<br />

ک که با تو خیانت نورزیدند.‏ هنگامی که غارت را به<br />

اتمام رسانیدي،‏ غارت خواهی شد و زمانی که از<br />

خیانت نمودن دست برداشتی،‏ به تو خیانت خواهند<br />

ورزید.‏ ؛ اشعیا<br />

اي یهوه بر ما ترحم فرما زیرا که منتظر تو<br />

38 .36 ،37<br />

مکاشفه 10 ،13<br />

.2<br />

- 648 -


يها<br />

يها<br />

یم<br />

کآه<br />

یم کی<br />

يها<br />

شیی<br />

نشا<br />

یم<br />

لک<br />

تک<br />

میباشیم و هر بامداد بازوي ایشان باش و در زمان 17. چشمانت<br />

تنگی نیز نجات ما بشو.‏<br />

از صداي غوغا،‏ قومها گریختند و چون خویشتن را<br />

برافرازي امتها پراکنده خواهند شد.‏ مزامیر<br />

و غارت شما را جمع خواهند کرد بطوري که موران<br />

جمع مینمایند و بر آن خواهند جهید بطوري که<br />

ملخها میجهند.‏<br />

یهوه متعال میباشد زانرو که در بالاترین ساکن<br />

است و صهیون را از انصاف و عدالت مملّو خواهد<br />

ساخت.‏<br />

و فراوانی نجات و حکمت و معرفت استقامت اوقات<br />

تو خواهد شد.‏ و ترس یهوه خزینه او خواهد بود.‏<br />

اینکشجاعان ایشان در بیرون فریاد میکنند و<br />

رسولانِ‏ صلح زار زار گریه مینمایند.‏<br />

8. شاهراهها ویران میشود و عابرین تلف گردند.‏<br />

عهد را شکسته است و شهرها را خوار نموده،‏ به<br />

مردمان اعتنا نکرده است.‏<br />

زمین ماتمکنان کاهیده شده است و لبنان خجل<br />

گشته،‏ تلف گردیده است و شارون مثل بیابان شده و<br />

باشان و کرْملْ‏ برگهاي خود را ریختهاند.‏<br />

یهوه میفرماید که هم اکنون برمیخیزم و حال<br />

خود را برمیافرازم و اکنون متعال خواهم گردید.‏<br />

و شما از کاه حامله شده،‏ خس خواهید زایید.‏ و<br />

نَفَس شما آتشی است که شما را خواهد سوزانید.‏ مزامیر<br />

اشعیا<br />

2 ،68<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

15 ،7<br />

.12<br />

و قومها مثل سوخته و مانند خارهاي قطع<br />

شده که از آتش مشتعل گردد خواهند شد.‏<br />

اي شما که دور هستید،‏ آن چه را که کردهام<br />

بشنوید و اي شما که نزد باشید،‏ قدرت مرا<br />

بدانید.‏<br />

گناهکارانی که در صهیوناند میترسند و لرزه<br />

متظاهران را فرو گرفته است،‏ و میگویند:‏ کیست از ما که<br />

در آتش سوزنده ساکن خواهد شد و کیست از ما که<br />

در آتش جاودانی ساکن خواهد گردید؟<br />

اما آنکه با صداقت رفتار کند و با استقامت سخن<br />

گوید و سود ظلم را خوار شمارد و دست خویش را از<br />

گرفتن رشوه بیفشاند و گوش خود را از تقصیر خون<br />

ریزي ببندد و چشمان خود را از دیدن بدیها بر هم<br />

کنَد؛ مزامیر ؛ ؛ متی<br />

او در مکان بلند ساکن خواهد شد و پناهگاه<br />

او صخرههاي مستحکم خواهد بود.‏ نان او داده خواهد<br />

شد و آب او در امان خواهد بود.‏<br />

پادشاه را در زیبا خواهد دید و<br />

زمین بیپایان را خواهد نگریست.‏<br />

دل تو یاد آن ترس خواهد شد و خواهی گفت:کجا<br />

است نویسنده و کجا است وزن کنندة خراج و کجا است<br />

شمارنده برجها؟ اول قرنتیان<br />

قوم ستم پیشه و قوم دشوار لغت را که نمیتوانی<br />

شنید و لکنت زبان را که نمیتوانی فهمید بار دیگر<br />

نخواهی دید.‏<br />

20. صهیون شهر جشن مقدس ما را ملاحظه نما.‏ و<br />

چشمانت اورشلیم مسکن صلح را خواهد دید یعنی<br />

خیمهاي را که منتقل نشود و میخهایش کنده نگردد و<br />

هیچکدام از طنابهایش گسیخته نشود.‏ مزامیر<br />

بلکه در آنجا یهوه شکوه براي ما مکان جویهاي<br />

آب و نهرهاي وسیع خواهد بود که در آن هیچ کشتی<br />

با پاروها داخل نخواهد شد و کشتی بزرگ از آن عبور<br />

نخواهد کرد.‏<br />

زیرا یهوه داور ما است ‏.یهوه شریعت دهنده ما<br />

است.‏ یهوه پادشاه ما است پس ما را نجات خواهد داد.‏<br />

ریسمانهاي تو سست بود که پایه د خود را<br />

نتوانست محکم نگاه دارد و بادبان را نتوانست بگشاید،‏<br />

آنگاه غارت بسیار تقسیم شد و لنگان غنیمت را بردند.‏<br />

لیکن ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم<br />

و گناه قومی که در آن ساکن باشند آمرزیده<br />

خواهد شد.‏<br />

3 ،122<br />

20 ،1<br />

.18<br />

.19<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

34<br />

.1<br />

اي امتها نزدیک آیید تا بشنوید!‏ و اي قومها گوش<br />

نمایید!‏ جهان و پري آن بشنوند.‏ کره زمین و هرچه از<br />

آن صادر باشد.‏ باب<br />

زیرا که خشم یهوه بر تمامی امتها و خشم وي بر<br />

همه لشکرهاي ایشان است.‏ پ س ای را به هلا<br />

سپرده،‏ بقتل تسلیم نموده است.‏<br />

وکشتگان ایشان دور افکنده شوند و عفونت<br />

لاشه ایشان برمیآید.‏ و از خون ایشان کوهها<br />

گداخته میگردد.‏<br />

و تمامی لشکر آسمان از هم خواهند پاشید و<br />

آسمان مثل طومار پیچیده خواهد شد.‏ و تمامی لشکر<br />

آن پژمرده خواهند گشت،‏ بطوریکه برگ از مو بریزد و<br />

مثل میوه نارس از درخت انجیر.‏ مکاشفه<br />

زیرا که شمشیر من در آسمان سیراب شده است.‏ و<br />

اینک بر ادوم و بر قوم سوخته من براي داوري نازل<br />

14 ،6<br />

23 ،28<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

8 .5 ،5<br />

3 ،25<br />

2 ،15<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 649 -


يها<br />

تی<br />

تی<br />

یم<br />

یس<br />

یک<br />

يها<br />

35<br />

.1<br />

میشود.‏<br />

شمشیر یهوه پر خون شده و از پیه چاق گردیده<br />

است یعنی از خون برهها و بزها و از پیه قلوه قوچها.‏<br />

زیرا یهوه را در بصره قربانی است و قربانی عظی در<br />

زمین اَدوم.‏<br />

و گاوان وحشی با آنها خواهند افتاد و گوسالهها با<br />

گاوان نر،‏ و زمین ایشان از خون سیراب شده،‏ خاك<br />

ایشان از پیه چاق خواهد شد.‏<br />

زیرا یهوه را روز انتقام و سال آخر به جهت دعوي<br />

صهیون خواهد بود.‏<br />

و نهرهاي آن به قیر و غبار آن به کبر تبدیل<br />

خواهد شد و زمینش قیر سوزنده خواهد گشت.‏<br />

و روز خاموش نشده،‏ دودش تا به ابد خواهد<br />

برآمد.‏ نسلاً‏ بعد نسل خراب خواهد ماند که ک تا<br />

ابد در آن گذر نکند.‏ مکاشفه<br />

بلکه مرغ سقّا و خارپشت آن را تصرّف خواهند<br />

کرد و جقد و ک لاغ در آن ساکن خواهند ش د و<br />

ریسمان خرابی و شاقول ویرانی را بر آن خواهد کشید.‏<br />

و از شریفان آن کسی در آنجا نخواهد بود که او را<br />

به پادشاهی بخوانند و همه رؤسایش نیست خواهند<br />

شد.‏<br />

و در قصرهایش خارها خواهد رویید و در<br />

قلعههایش گزنه و کنگر و مسکن گرگ و خانه شترمرغ<br />

خواهد شد.‏<br />

و جانوران وحشی بیابان با شغال خواهند برخورد<br />

و غول به رفیق خود ندا خواهد داد و عفر نیز در<br />

آنجا سکونت گزیده،‏ براي خود آرامگاهی خواهد یافت.‏<br />

اشعیا<br />

باب 4 ،63<br />

3 ،19<br />

باب 21 ،13<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10. شب<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

2 ،18 مکاشفه<br />

.15<br />

در آنجا تیرمار آشیانه ساخته،‏ تخم خواهد نهاد و<br />

بر آن نشسته،‏ بچه خود را زیر سایه خود جم ع<br />

خواهد کرد و در آنجا کرکسها با یکدیگر جمع خواهند<br />

شد.‏<br />

از کتاب یهوه تفتیش نموده،‏ مطالعه کنید.‏ یکی از<br />

اینها گم نخواهد شد و ی جفت خود را مفقود<br />

نخواهد یافت زیرا که دهان او این را امر فرموده و روح<br />

او اینها را جمع کرده است.‏<br />

و او براي آنها قرعه انداخته و دست او آن را به<br />

جهت آنها با ریسمان تقسیم نموده است.‏ و تا ابد<br />

متصرّف آن خواهند شد و نسلاً‏ بعد نسل در آن<br />

سکونت خواهند داشت.‏<br />

بیابان و زمین خشک شادمان خواهد شد و صحرا<br />

به وجد آمده،‏ مثل گل سرخ خواهد شکفت<br />

شک.‏ وفه بسیار نموده،‏ با شادمانی و خوشحالی شادي<br />

خواهد کرد.‏ شکوه لبنان و زیبایی کرمل و شارون به<br />

آن عطا خواهد شد.‏ شکوه یهوه و زیبایی خداي ما را<br />

مشاهده خواهند نمود.‏ یوحنا<br />

دستهاي سست را قوي سازید و زانوهاي لرزنده را<br />

محکم گردانید.‏ ؛ زکریا ؛ عبرانیان<br />

به دلهاي ناامید بگویید:‏ قوي شوید و مترسید اینک<br />

خداي شما با انتقام میآید.‏ او با حکم آسمانی میآید<br />

و شما را نجات خواهد داد.‏ باب ؛ هوشع ؛ مزامیر<br />

،94<br />

.<br />

12 ،12<br />

7 ،1<br />

13 .9 ،8<br />

17 ،45<br />

14 ،1<br />

صفنیا 16 ،3<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

1<br />

.5<br />

آنگاه چشمان کوران باز خواهد شد وگوشهاي<br />

کران باز خواهد گردید.‏ باب ؛ متی<br />

آنگاه لنگان مثل غزال جست و خیز خواهند نمود و<br />

زبان گنگ خواهد سرایید.‏ زیرا که آبها در بیابان و<br />

نهرها در صحرا خواهد جوشید.‏ اعمال رسولان 3،<br />

و سراب به دریاچه و مکانهاي خشک به<br />

چشمه آب تبدیل خواهد گردید.‏ در مسکنی که<br />

شغالها میخوابند علف و بوریا و نی خواهد بود.‏<br />

و در آنجا شاهراهی و راه و روشی خواهد بود و<br />

به راه مقدس نامیده خواهد شد و نجسان از آن<br />

عبور نخواهند کرد بلکه آن به جهت ایشان<br />

خواهد بود.‏ و هرکه در آن راه به سر میبرد اگرچه<br />

هم جاهل باشد گمراه نخواهد گردید.‏ یوحنا ؛<br />

،14<br />

7 .2<br />

44 ،12<br />

5 ،11<br />

18 ،29<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

6<br />

9<br />

شیري.‏ در آن نخواهد بود و حیوان درندهاي بر آن<br />

برنخواهد آمد و در آنجا یافت نخواهد شد بلکه نجات<br />

یافتگان در آن به سر خواهند برد.‏<br />

و فدیه شدگان یهوه بازگشت نموده،‏ با شادي<br />

به صهیون خواهند آمد و خوشی جاودانی بر سر<br />

ایشان خواهد بود.‏ و شادمانی و خوشی را<br />

خواهند یافت و غم و ناله فرار خواهد کرد.‏ باب<br />

11 ،51<br />

.10<br />

4 ،21 ؛ مکاشفه 22 ،16 ؛ یوحنا 14 ،66 ؛ 7 ،61 ؛ 12 ،62 ؛<br />

36<br />

.1<br />

و در سال چهاردهم حزقیا پادشاه واقعشد که<br />

سنحاریب پادشاه آشور بر تمامی شهرهاي حصاردار<br />

یهودا برآمده،‏ آنها را تسخیر نمود.‏ دوم پادشاهان<br />

13 ،18<br />

.16<br />

.17<br />

- 650 -


يرو<br />

يها<br />

تی<br />

يها<br />

نی<br />

نی<br />

اشعیا<br />

.2<br />

.3<br />

و پادشاه آشور ربشاقی را از لاکیش به اورشلیم نزد<br />

حزقیا پادشاه با لشکر عظیم فرستاد و او نزد قنات<br />

دریاچه بال بالایی راه مزرعه گازر ایستاد.‏<br />

و الیاقیم پسر حلقیا که ناظر خانه بود و شبناي<br />

نویسنده و یوآخ پسر آساف وقایعنگار نزد وي بیرون<br />

آمدند.‏ باب<br />

و ربشاقی بهایشان گفت:‏ به حزقیا بگویید سلطان<br />

عظیم پادشاه آشور چنین میگوید:‏ این اعتماد شما که<br />

بر آن توکل مینمایید چیست؟<br />

میگویم که مشورت و قوت جنگ سخنان باطل<br />

است.‏ هم اکنون کیست که بر او توکل نمودهاي که به<br />

من عاصی شدهاي؟<br />

هان بر عصاي این نی خرد شده یعنی بر مصر توکل<br />

مینمایی که اگر کسی بر آن تکیه کند به دستش فرو<br />

رفته،‏ آن را مجروح میسازد.‏ همچنان است فرعون<br />

پادشاه مصر براي همگانی که بر وي توکل نمایند.‏ دوم<br />

20 ،22<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

21 ،18 پادشاهان<br />

.7<br />

8<br />

9<br />

و اگر مرا گویی که بر یهوه خداي خود توکل داریم<br />

آیا او آن نیست که حزقیا مکان بلند و قربانگاه<br />

او را برداشته است و به یهودا و اورشلیم فرموده که<br />

پیش این قربانگاه سجده نمایید؟<br />

سپ.‏ حال با آقایم پادشاه آشور شرط ببند و من دو<br />

هزار اسب به تو میدهم اگر از جانب خود سواران بر<br />

آنها توانی گذاشت.‏<br />

سپ.‏ چگونه یک شهردار از کوچکترین بندگان<br />

آقایم را خواهی برگردانید و بر مصر به جهت ارابهها و<br />

سواران توکل داري؟<br />

و آیا من هم اکنون بدون فرمان یهوه بر این زمین<br />

به جهت خرابی آن برآمدهام ؟ یهوه مرا فرموده است<br />

بر این زمین برآي و آن را خراب کن.‏<br />

آنگاه الیقایم و شبنا و یوآخ به ربشاقی گفتند:‏ تمنّا<br />

اینکه با بندگانت به زبان آرامی گفتگو نمایی زیرا آن را<br />

میفهمیم و با ما به زبان یهود در گوش مردمی که بر<br />

حصارند گفتگو منماي.‏<br />

ربشاقی گفت:‏ آیا آقایم مرا نزد آقا و تو<br />

فرستاده است تا این سخنان را بگویم؟ مگر مرا نزد<br />

مردانی که بر حصار نشستهاند نفرستاده،‏ تا ایشان با<br />

شما نجاست خود را بخورند و ادرار خود را بنوشند؟<br />

سپ.‏ ربشاقی بایستاد و با صداي بلند به زبان یهود<br />

صدا زده،‏ گفت:‏ سخنان سلطان عظیم پادشاه آشور را<br />

بشنوید.‏<br />

14. پادشاه چنین میگوید:‏ حزقیا شما را فریب ندهد<br />

زیرا که شما را نمیتواند رهانید.‏<br />

و حزقیا شما را بر یهوه مطمئن نسازد و نگوید که<br />

یهوه حتماً‏ ما را خواهد رهانید و ا شهر به دست<br />

پادشاه آشور تسلیم نخواهد شد.‏<br />

به حزقیا گوش مدهید زیرا که پادشاه آشور چنین<br />

میگوید:‏ با من صلح کنید و نزد من بیرون آیید تا<br />

هرکس از مو خود و هر کس از انجیر خود بخورد و هر<br />

کس از آب چشمه خود بنوشد.‏ اول پادشاهان ؛ دوم<br />

25 ،4<br />

.15<br />

.16<br />

4 ،4 ؛ میکاه 31 ،18 پادشاهان<br />

.17<br />

تا بیایم و شما را به زمین مانند زمین خودتان<br />

بیاورم یعنی به زمین غلّه و عسل و زمین نان و<br />

تاکستانها.‏<br />

مبادا حزقیا شما را فریب دهد و گوید یهوه ما را<br />

خواهد رهانید.‏ آیا هیچکدام از خدایان امتها زمین<br />

خود را از دست پادشاه آشور رهانیده است؟ باب ؛<br />

10 ،10<br />

.18<br />

12 ،37<br />

19. خدایان حمات و ارفاد کجایند و خدایان سفروایم<br />

کجا و آیا سامره را از دست من رهانیدهاند؟<br />

از همه خدایان ا زمینها کدامند که زمین<br />

خویش را از دست من نجات دادهاند تا یهوه اورشلیم را<br />

از دست من نجات دهد؟<br />

اما ایشان سکوت نموده،‏ به او هیچ جواب ندادند<br />

زیرا که پادشاه امر فرموده و گفته بود که او را جواب<br />

ندهید.‏<br />

سپ.‏ الیاقیم پسر حلقیا که ناظر خانه بود و شبناي<br />

نویسنده و یوآخ پسر آساف وقایعنگار با جامه دریده<br />

نزد حزقیا آمدند و سخنان ربشاقی را به او باز گفتند.‏<br />

.20<br />

.21<br />

22<br />

37<br />

.1<br />

.2<br />

و واقع شد که چون حزقیا پادشاه این راشنید لباس<br />

خود را چاك زده و پلاس پوشیده،‏ به خانه یهوه داخل<br />

شد.‏<br />

و الیاقیم ناظر خانه و شبناي نویسنده و بزرگان<br />

کاهنان را آراسته به پلاس نزد اشعیا پسر آموص<br />

پیامبر فرستاد،‏ دوم پادشاهان<br />

و به وي گفتند:‏ حزقیا چنین میگوید که امروز روز<br />

تنگی و ادبشدن و اهانت است زیرا که پسران دهانه<br />

رحم رسیدهاند و قوت زاییدن نیست.‏<br />

یهوه خدایت سخنان ربشاقی را که آقایش<br />

پادشاه آشور او را براي اهانت نمودن خداي زنده<br />

فرستاده است بشنود و سخنانی را که یهوه خدایت<br />

2 ،19<br />

.3<br />

4. شاید<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

- 651 -


بی<br />

نی<br />

يها<br />

يها<br />

نی<br />

ین<br />

شنیده است توبیخ نماید.‏ پ س براي بقیهاي که یافت 19.<br />

میشوند خواهش نما.‏<br />

و بندگان حزقیا پادشاه نزد اشعیا آمدند.‏ دوم پادشاهان<br />

اشعیا<br />

.5<br />

5 ،19<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

و اشعیا به ایشان گفت:‏ به آقاي خود چنین گویید<br />

که یهوه چنین میفرماید:‏ از سخنانی که شنیدي که<br />

بندگان پادشاه آشور مرا بدانها کفر گفتهاند،‏ مترس.‏<br />

همانا روحی بر او میفرستم که خبري شنیده،‏ به<br />

ولایت خود خواهد برگشت و او را در ولایت خودش به<br />

شمشیر هلاك خواهم ساخت.‏<br />

سپ.‏ ربشاقی مراجعت کرده،‏ پادشاه آشور را یافت<br />

که با لبنه جنگ میکرد زیرا شنیده بود که از لاکیش<br />

کوچ کرده است.‏<br />

و او درباره ترهاقه پادشاه کوش خبري شنید که به<br />

جهت مبارزه با تو بیرون آمده است.‏ پ س چون ا را<br />

شنید باز ایلچیان نزد حزقیا فرستاده،‏ گفت:‏<br />

به حزقیا پادشاه یهودا چنین گویید:‏ خداي تو که<br />

به او توکل مینمایی تو را فر ندهد و نگوید که<br />

اورشلیم به دست پادشاه آشور تسلیم نخواهد شد.‏ دوم<br />

.10<br />

2 ،19 پادشاهان<br />

.11<br />

اینک تو شنیدهاي که پادشاهان آشور با همه<br />

ولایتها چه کرده و چگونه آنها را کلاً‏ هلاك ساختهاند<br />

و آیا تو رهایی خواهی یافت؟<br />

و آیا خدایانامتهایی که پدران من آنها را هلاك<br />

ساختند مثل جوزان و حاران و رصف و پسرانعدن که<br />

در تلسار میباشند ایشان را نجات دادند.‏<br />

پادشاه حمات کجا است و پادشاه ارفاد و پادشاه<br />

شهر سفروایم و هینع و عوا؟<br />

و حزقیا نوشته را از دست ایلچیان گرفته،‏ آن را<br />

خواند و حزقیا به خانه یهوه درآمده،‏ آن را به حضور<br />

یهوه پهن کرد.‏<br />

و حزقیا نزد یهوه دعا کرده،‏ گفت:‏<br />

اي یهوه صبایوت خداي اسرائیل که بر کروبیان<br />

مینشینی!‏ تویی که به تنهایی بر تمامی ممالک جهان<br />

خدا هستی و تو آسمان و زمین را آفریدهاي.‏ باب ؛<br />

28 ،40<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

2 ،24 مزامیر<br />

.17<br />

اي یهوه گوش خود را فرا گرفته،‏ بشنو و اي یهوه<br />

چشمان خود را گشوده،‏ ببین و همه سخنان<br />

سنحاریب را که به جهت اهانت نمودن خداي زنده<br />

فرستاده است بشنو!‏<br />

اي یهوه راست است که پادشاهان آشور همه<br />

ممالک و زمین ایشان را خراب کرده.‏<br />

و خدایان ایشان را به آتش انداختهاند زیرا که خدا<br />

نبودند بلکه ساخته دست انسان از چوب و سنگ.‏ پ س<br />

به این سبب آنها را تباه ساختند.‏<br />

سپ.‏ حال اي یهوه خداي ما ما را از دست او<br />

رهایی ده تا همه ممالک جهان بدانند که تو تنها یهوه<br />

هستی.‏ باب<br />

سپ.‏ اشعیا پسر آموص نزد حزقیا فرستاده،‏ گفت:‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ چونکه درباره<br />

سنحاریب پادشاه آشور نزد من دعا نمودي،‏<br />

کلامی که یهوه در بارهاش فرموده ا است:‏ آن<br />

باکره دختر صهیون تو را حقیر شمرده،‏ مسخره نموده<br />

است و دختر اورشلیم سر خود را به تو جنبانیده است.‏<br />

کیست که او را اهانت کرده،‏ کفر گفتهاي و<br />

کیست که بر وي صداي بلند کرده،‏ چشمان خود را به<br />

بلاترین افراشتهاي؟ مگر قدوس اسرائیل نیست؟<br />

به واسطه بندگانت یهوه را اهانت کرده،‏ گفتهاي<br />

به زیادي ارابه خود بر بلندي کوهها و به اطراف<br />

لبنان برآمدهام و بلندترین سروهاي آزادش و بهترین<br />

صنوبرهایش را قطع نموده،‏ به بلندي انتهایش و به<br />

درختستان بوستانش داخل شدهام.‏<br />

و من چاه کندم،‏ آب نوشیدم و به کف پاي خود<br />

تمامی نهرهاي مصر را خشک خواهم کرد.‏<br />

آیا نشنیدهاي که من این را از زمان قدیم کردهام<br />

و از ایام قدیم آنرا انجام دادهام و هم اکنون آن را به<br />

وقوع آوردهام تا تو به ظهور آمده،‏ و شهرهاي حصار دار<br />

را خراب نموده،‏ به توده ویران تبدیل سازي.‏<br />

از این جهت ساکنان آنها کم قوت بوده،‏ ترسان و<br />

خجل شدند.‏ مثل علف صحرا و گیاه سبز و علف پشت<br />

بام و مثل مزرعه قبل از نمو کردنش گردیدند.‏ مزامیر<br />

،37<br />

5 ،40<br />

20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

2<br />

.28<br />

اما من نشستن تو را و خروج و دخولت و خشمی<br />

را که بر من داري میدانم.‏<br />

چونکه خشمی که به من داري و غرور تو به گوش<br />

من برآمده است.‏ بنابراین حلقه خود را به بی تو و<br />

افسار خود را به لبهایت گذاشته،‏ تو را به راهی که<br />

آمدهاي برخواهم گردانید.‏<br />

و علامت براي تو این خواهد بود که امسال غلّه<br />

خودرو خواهید خورد و سال دوم آنچه از آن بروید و<br />

در سال سوم بکارید و دروکنید و تاکستانها کاشته،‏<br />

میوه آنها را بخورید.‏ دوم پادشاهان<br />

29 ،19<br />

.29<br />

.30<br />

.18<br />

- 652 -


نیی<br />

نیی<br />

نی<br />

نیی<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

اشعیا<br />

.31<br />

و بقیهاي که از خاندان یهودا رستگار شوند بار<br />

دیگر به پا ریشه خواهند زد و به بالا میوه خواهند<br />

آورد.‏<br />

زیرا که بقیهاي از اورشلیم و رستگاران از<br />

کوهصهیون بیرون خواهند آمد.‏ غیرت یهوه صبایوت<br />

این را بجا خواهد آورد.‏<br />

بنابراین یهوه در باره پادشاه آشور چنین<br />

میفرماید که به این شهر داخل نخواهد شد و به اینجا<br />

تیر نخواهد انداخت و در مقابلش با سپر نخواهد آمد و<br />

منجنیق در پیش او برنخواهد افراشت.‏<br />

به راهی که آمده است به همان برخواهد گشت و<br />

به این شهر داخل نخواهد شد.‏ یهوه این را میفرماید.‏<br />

زیرا که این شهر را حمایت کرده،‏ به خاطر خود و<br />

به خاطر بنده خویش داود آن را نجات خواهم داد.‏ دوم<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

6 ،20 پادشاهان<br />

36<br />

سپ.‏ فرشته یهوه بیرون آمده،‏ صد و هشتاد و<br />

پنجهزار نفر از اردوي آشور را زد و بامدادان چون<br />

برخاستند اینک همه آنها لاشههاي مرده بودند.‏ دوم<br />

8 ،31 ؛ 14 ،17 ؛ اشعیا 35 ،19 پادشاهان<br />

.37<br />

و سنحاریب پادشاه آشور کوچ کرده،‏ روانه گردید<br />

و برگشته در نینوي ساکن شد.‏<br />

و واقع شد که چون او در خانه خداي خویش<br />

نسروك عبادت میکرد،‏ پسرانش ادرملک و شَرْآصر او<br />

را به شمشیر زدند و ایشان به زمین اَراراط فرار کردند<br />

و پسرش آسرْحدون به جایش سلطنت نمود.‏<br />

.38<br />

38<br />

.1<br />

در آن ایام حزقیا بیمار و نزدیک به مرگ شد و<br />

اشعیا پسر آموص پیامبر نزد وي آمده،‏ او را گفت:‏ یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ تدارك خانه خود را ببین زیرا که<br />

میمیري و زنده نخواهی ماند.‏ دوم پادشاهان ؛ دوم تواریخ<br />

1 ،20<br />

24 ،32<br />

.2<br />

.3<br />

آنگاه حزقیا روي خود را بسوي دیوار برگردانیده،‏<br />

نزد یهوه دعا نمود،‏<br />

و گفت:‏ اي یهوه التماس اینکه بیاد آوري که چگونه<br />

به حضور تو به امانت و به دل کامل پیروي نمودهام و<br />

آنچه در نظر تو پسند بوده است بجا آوردهام.‏ پس<br />

حزقیا زار زار بگریست.‏ دوم پادشاهان<br />

و کلام یهوه براشعیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برو و به حزقیا بگو یهوه خداي پدرت داود چنین<br />

میفرماید:‏ دعاي تو را شنیدم و اشکهایت را دیدم.‏<br />

اینک من بر روزهاي تو پانزده سال افزودم.‏<br />

و تو را و این شهر را از دست پادشاه آشور خواهم<br />

رهانید و این شهر را حمایت خواهم نمود.‏<br />

و علامت از جانب یهوه که یهوه ا کلام را که<br />

فرموده است بجا خواهد آورد این است:‏<br />

اینک سایه عقربهاي که از آفتاب بر ساعت آفتابی<br />

آحاز پا رفته است ده درجه به عقب برمیگردانم.‏<br />

پس آفتاب از عقربهاي که بر ساعت آفتابی پا رفته<br />

بود،‏ ده درجه برگشت.‏<br />

نوشته حزقیا پادشاه یهودا وقتی که بیمار شد و از<br />

بیماریش شفا یافت:‏<br />

من گفتم:‏ اینک در پیروزي ایام خود به درهاي<br />

جهنم میروم و از بقیه سالهاي خود محروم میشوم.‏<br />

گفتم:‏ یهوه را مشاهده نمینمایم.‏ یهوه را در زمین<br />

زندگان نخواهم دید.‏ من با ساکنان عالم فنا انسان را<br />

دیگر نخواهم دید.‏ مزامیر<br />

من کنده گردید و مثل خیمه شبان از من<br />

برده شد.‏ مثل نساج عمر خود را پیچیدم.‏ او مرا از نورد<br />

خواهد برید.‏ روز و شب مرا تمام خواهی کرد.‏<br />

تا صبح انتظار کشیدم.‏ مثل شیر همچنین تمامی<br />

استخوانهایم را میشکند.‏ روز و شب مرا تمام خواهی<br />

کرد.‏ ایوب<br />

مثل پرستو که جیک جیک میکند صدا مینمایم.‏<br />

و مانند قناري ناله میکنم و چشمانم از نگریستن به<br />

بالا ضعیف میشود.‏ اي یهوه در تنگی هستم.‏ ضامن<br />

من باش.‏ باب<br />

بگویم چونکه او به من گفته است و خود او<br />

کرده است.‏ تمامی سالهاي خود را به سبب تلخی جانم<br />

آهسته خواهم رفت.‏<br />

اي یهوه به این چیزها مردمان زیست میکنند و<br />

بهاینها و بس حیات روح من میباشد.‏ پ س مرا شفا بده<br />

و مرا زنده نگاه دار.‏<br />

اینک تلخی سخت من باعث صلح من شد.‏ از<br />

راه لطف جانم را از چاه هلاکت برآوردي زیرا که<br />

تمامی گناهانم را به پشت سر خود انداختی.‏ مزامیر<br />

13 ،27<br />

11 ،59<br />

16 ،10<br />

.10<br />

.11<br />

12. خانه<br />

.13<br />

.14<br />

15. چه<br />

.16<br />

.17<br />

18 ،7 ؛ میکاه 1 ،32<br />

.18<br />

زیرا که جهنم تو را حمد نمیگوید و مرگ تو را<br />

سرود ستایش نمیخواند و آنانی که به حفره فرو<br />

میروند به صداقت تو امیدوار نمیباشند.‏<br />

زندگانند،‏ زندگانند که تو را حمد میگویند،‏<br />

چنانکه من امروز میگویم.‏ پدران به پسران راستی تو<br />

را تعلیم خواهند داد.‏<br />

.19<br />

6-4 ،18<br />

.4<br />

.5<br />

- 653 -


يرو<br />

یآم<br />

کن<br />

2. سخنان<br />

اشعیا<br />

.20<br />

یهوه به جهت نجات من حاضر است،‏ پس<br />

سرودهایم را در تمامی روزهاي عمر خود در خانه یهوه<br />

خواهیم سرایید.‏<br />

و اشعیا گفته بود که خمیري از انجیر بگیرید و آن<br />

را بر دمل بنهید که شفا خواهد یافت.‏<br />

و حزقیا گفته بود:‏ علامتی که به خانه یهوه<br />

برخواهم آمد چیست؟<br />

.21<br />

.22<br />

39<br />

.1<br />

در آن زمان مرُودك-‏ بلدان پسر بلدان پادشاه بابل<br />

نامهاي و هدیهاي نزد حزقیا فرستاد زیرا شنیده بود که<br />

بیمار شده و بهبود یافته است.‏ دوم پادشاهان<br />

و حزقیا از ایشان مسرور شده،‏ خانه خزینهها خود را<br />

از نقره و طلا و عطریات و روغن معطّر و تمام خانه<br />

اسلحه خویش و هرچه را که در خزینهها او یافت<br />

میشد به ایشان نشان داد و در خانهاش و در تمامی<br />

مملکتش چیزي نبود که حزقیا آن را به ایشان نشان<br />

نداد.‏<br />

سپ.‏ اشعیا پیامبر نزد حزقیا پادشاه آمده،‏ وي را<br />

گفت:‏ این مردمان چه گفتند و نزد تو از کجا آمدند؟<br />

حزقیا گفت:‏ از جاي دور یعنی از بابل نزد من آمدند.‏<br />

او گفت:‏ در خانه تو چه دیدند؟ حزقیا گفت:هرچه<br />

در خانه من است دیدند و چیزي در خزاین من نیست<br />

که به ایشان نشان ندادم.‏<br />

سپ.‏ اشعیا به حزقیا گفت:‏ کلام یهوه صبایوت را<br />

بشنو:‏<br />

اینک روزها میآید که هرچه در خانه تو است و<br />

آنچه پدرانت تا امروز ذخیره کردهاند به بابل برده<br />

خواهد شد.‏ و یهوه میفرماید که چیزي از آنها باقی<br />

نخواهد ماند.‏<br />

و بعضی از پسرانت را که از تو پدید آیند و ایشان را<br />

تولید نمایی خواهند گرفت و در قصر پادشاه بابل<br />

خواجهسرا خواهند شد.‏<br />

8. حزقیا به اشعیا گفت:‏ کلام یهوه که گفتی نیکو<br />

است و دیگر گفت:‏ هرآینه در ایام من صلح و امان<br />

خواهد بود.‏<br />

12 ،20<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

40<br />

.1<br />

تسلّی دهید!‏ قوم مرا تسلّی دهید!‏ خداي شما<br />

میفرماید:‏ هوشع ؛ صفنیا 3،<br />

دلاویز به اورشلیم گویید و او را ندا کنید<br />

که نبرد او تمام شده و گناه وي آمرزیده گردیده،‏ و از<br />

دست یهوه براي تمامی گناهانش دو چندان یافته<br />

است.‏<br />

ندا کنندهاي در بیابان،‏ راه یهوه را مهیا<br />

سازید و راهی براي خداي ما در صحرا راست<br />

نمایید.‏ ؛ مرقس ؛ لوقا 3، ؛ یوحنا<br />

هر درهاي برافراشته و هر کوه و تپهاي پست خواهد<br />

شد؛ و کجیها راست و ناهمواریها هموار خواهد گردید.‏<br />

و شکوه یهوه آشکار گشته،‏ تمامی بشر آن را با هم<br />

خواهند دید زیرا که دهان یهوه این را فرموده است.‏<br />

میگوید:‏ ندا کن.‏ وي گفت:‏ چه چیز را ندا<br />

کنم؟ تمامی بشر گیاه است و همگی زیباییاش مثل<br />

گل صحرا.‏ باب ؛ اول پطرس<br />

گیاه خشک و گلش پژمرده میشود زیرا دم یهوه بر<br />

آن دمیده میشود.‏ البتّه مردمان گیاه هستند.‏<br />

گیاه خشک شد و گل پژمرده گردید،‏ لیکن کلام<br />

خداي ما تا ابد استوار خواهد ماند.‏ مزامیر ؛ لوقا<br />

33 ،21<br />

23 ،1<br />

89 ،119<br />

4<br />

24 ،1<br />

3 ،1<br />

12 ،51<br />

متی 3 ،3<br />

3. صداي<br />

.4<br />

.5<br />

6. صدائی<br />

.7<br />

.8<br />

؛ اول پطرس<br />

25 ،1<br />

.9<br />

اي صهیون که بشارت میدهی به کوه بلند بالا برو!‏<br />

و اي اورشلیم که بشارت میدهی آوازت را با قوت بلند<br />

کن!‏ آن را بلند کن و مترس و به شهرهاي یهودا بگو<br />

که هان خداي شما است!‏<br />

اینک سرور یهوه با قوت ید و بازوي وي<br />

برایش حکمرانی مینماید.‏ اینک اجرت او با وي است و<br />

عاقبت وي پیش او میآید.‏ رومیان<br />

او مثل شبانْ‏ گله خود را خواهد چرانید و به<br />

بازوي خود برهها را جمع کرده،‏ به آغوش خویش<br />

خواهد گرفت و شیر دهندگان را به ملایمت<br />

رهبري خواهد کرد.‏ یوحنا<br />

کیست که آبها را به کف دست خود اندازي گیري<br />

کرده و آسمانها را با وجب اندازه کرده و غبار زمین را<br />

در پیمانه گنجانیده و کوهها را با ترازو و تپهها را در<br />

کاسهترازو وزن نموده است؟ امثال<br />

کیست که روح یهوه را قانون داده یا مشاور او<br />

بوده او را تعلیم داده باشد.‏ ؛ رومیان<br />

او از که مشورت خواست تا به او فهم بخشد و راه<br />

و روش راستی را به او بیاموزد؟ و کیست که او را<br />

معرفت آموخت و راه معرفت را به او تعلیم داد؟<br />

اینک امتها مثل قطره در سطل و مانند غبار<br />

ترازو شمرده میشوند.‏ ای جزیرهها را مثل گَرْ‏ د<br />

34 ،11<br />

6 ،2<br />

4 ،30<br />

13-11 ،10<br />

ارمیا 18 ،23<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

9<br />

14 ،2<br />

- 654 -


یاف<br />

کی<br />

یم<br />

یک<br />

ین<br />

یم<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

برمیدارد.‏<br />

و لبنان به جهت هیزم ک نیست و حیواناتش<br />

براي قربانی سوختنی کفایت نمیکند.‏<br />

تمامی امتها بنظر وي هیچاند و ناچیز و بیهوده<br />

به چشم میآیند.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ خدا را به که تشبیه میکنید وکدام شبه را<br />

با او برابر میتوانید کرد؟ باب<br />

19. صنعتگر بت را میریزد و زرگر آن را به طلا<br />

میپوشاند،‏ و زنجیرهاي نقره برایش میریزد.‏<br />

کسی که توانایی چنین قربانیهایی را نداشته<br />

باشد،‏ درختی را که نمیپوسد اختیار میکند و<br />

صنعتگر ماهري را میطلبد تا بتی را که متحرّك نشود<br />

براي او بسازد.‏<br />

آیا ندانسته ونشنیدهاید و از ابتدا به شما خبر داده<br />

نشده است و از بنیاد زمین نفهمیدهاید؟<br />

او است که بر کره زمین نشسته است و ساکنانش<br />

مثل ملخ میباشند.‏ اوست که آسمانها را مثل پرده<br />

میگستراند و آنها را مثل خیمه به جهت سکونت پهن<br />

میکند.‏ باب ؛ مزامیر<br />

که امیران را بی قدرت و داوران جهان را باطل<br />

میسازد.‏<br />

هنوز کاشته نشده و کاشته نگردیدهاند و تنه آنها<br />

هنوز در زمین ریشه نزده است،‏ که فقط بر آنها<br />

میدمد و پژمرده میشوند و گرد باد آنها را مثل کاه<br />

میرباید.‏<br />

سپ.‏ مرا به که تشبیه میکنید تا با وي مساوي<br />

باشم؟ قدوس میفرماید:‏<br />

خود را به بالاترین برافراشته ببینید.‏<br />

کیست که اینها را آفرید و کیست که لشکر اینها را<br />

بشماره بیرون آورده،‏ همه آنها را بنام خواند؟ از<br />

زیادي قوت و از عظمت توانایی وي ی از آنها گم<br />

نخواهد شد.‏ مزامیر<br />

اي یعقوب چرا فکر میک و اي اسرائیل چرا<br />

میگویی:‏ راه من از یهوه مخفی است و خداي من حق<br />

مرا از دست داده است.‏<br />

آیا ندانسته و نشنیدهاي که خداي سرمدي یهوه<br />

آفریننده انتهاي زمین درمانده و خسته نمیشود و<br />

فهم او را تحقیق نتوان کرد؟ باب ؛<br />

را قوت میبخشد و ناتوانان را قدرت زیاده<br />

عطا مینماید.‏<br />

30. حتّی جوانان هم درمانده و خسته گردند و<br />

اشعیا<br />

شجاعان بک یلّ‏ میافتند.‏<br />

اما آنانی که منتظر یهوه میباشند قوت تازه<br />

خواهند یافت و مثل عقاب پرواز خواهند کرد.‏<br />

خواهند دوید و خسته نخواهند شد.‏ خواهند<br />

خرامید و درمانده نخواهند گردید.‏<br />

مزامیر 5 ،103<br />

.31<br />

41<br />

.1<br />

اي جزیرهها به حضور من خاموششوید!‏ و قبیلهها<br />

قوت تازه بهم رسانند!‏ نزد بیایند،‏ آنگاه سخن<br />

گویند.‏ با هم به محاکمه نزدیک بیاییم.‏ باب ؛<br />

ارمیان<br />

18 ،1 ؛ 26 ،43<br />

35 ،2<br />

.2<br />

کیست که کسی را از مشرق برانگیخت که عدالت او<br />

را نزد پای وي میخواند؟ امتها را به وي تسلیم<br />

میکند و او را بر پادشاهان مسلّط میگرداند.‏ و ایشان<br />

را مثل غبار به شمشیر وي و مثل کاه که پراکنده<br />

میگردد به کمان وي تسلیم خواهد نمود.‏ پیدایش ؛<br />

1 ،12<br />

1 ،14<br />

؛ اعمال رسولان<br />

3 ،7<br />

.3<br />

.4<br />

ایشان را تعقیب نموده،‏ به راهی که با پای خود<br />

نرفته بود،‏ بسلامتی خواهد گذشت.‏<br />

کیست که این را عمل نموده و بجا آورده،‏ و طبقات<br />

را از ابتدا دعوت نموده است؟ من که یهوه و اول و با<br />

آخرین میباشم من هستم.‏ باب ؛ ؛ مکاشفه<br />

5. جزیرهها دیدند و ترسیدند و انتهاي زمین بلرزیدند<br />

و نزدیکی جسته،‏ آمدند.‏<br />

هر کس همسایه خود را کمک کرد و به برادر خود<br />

گفت:‏ قوي دل باش.‏<br />

نجار زرگر را و آنکه با چکش صیقل میکند سندان<br />

زننده را تقویت مینماید و درباره لحیم میگوید:‏ که<br />

خوب است و آن را به میخها محکم سازد تا<br />

متحرّك نشود.‏<br />

اما تو اي اسرائیل بنده من و اي یعقوب که تو را<br />

برگزیدهام و اي نسل دوست من ابراهیم،‏<br />

که تو را از انتهاي زمین گرفته،‏ تو را از انتهایش<br />

خواندهام و به تو گفتهام تو بنده من هستی،‏ تو را<br />

برگزیدم و ترك ننمودم،‏<br />

مترس زیرا که من با تو هستم و مشوش مشو زیرا<br />

من خداي تو هستم!‏ تو را تقویت خواهم نمود و حتماً‏<br />

تو را همراهی خواهم کرد و تو را به دست راست<br />

عدالت خود دستگیري خواهم کرد.‏<br />

اینک همه آنانی که بر تو خشم دارند،‏ خجل و<br />

رسوا خواهند شد و آنانی که با تو دشمنی نمایند<br />

17 ،1<br />

باب 10 ،43<br />

12 ،48<br />

باب 1 ،43<br />

6 ،44<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12 ،45<br />

5 ،42<br />

5 ،46<br />

12 .6 ،39<br />

2 ،104<br />

4 ،147<br />

24 ،44<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

26. چشمان<br />

.27<br />

.28<br />

29. ضعیفان<br />

- 655 -


یم<br />

يها<br />

يها<br />

.24<br />

ناچیز شده،‏ هلاك خواهند گردید.‏<br />

آنانی را که با تو مخالفت نمایند جستجو کرده،‏<br />

نخواهی یافت و آنانی که با تو جنگ کنند نیست و<br />

نابود خواهند شد.‏ مزامیر<br />

زیرا من که یهوه خداي تو هستم دست راست تو<br />

را گرفته،‏ به تو میگویم:‏ مترس زیرا من تو را یاري<br />

خواهم داد.‏<br />

اي کرمِ‏ کوچک،‏ یعقوب،‏ و توده کوچک<br />

اسرائیل،‏ مترس زیرا یهوه و قدوس اسرائیل که<br />

نجات دهنده تو میباشد میفرماید:‏ من تو را<br />

یاري خواهم داد.‏ ؛<br />

اینک تو را گردون تیز نو دندانهدار خواهم ساخت<br />

و کوهها را پایمال کرده،‏ خرد خواهی نمود و تپهها را<br />

مثل کاه خواهی ساخت.‏<br />

آنها را خواهی افشاند و باد آنها را برداشته،‏ گردباد<br />

آنها را پراکنده خواهد ساخت.‏ لیکن تو از یهوه شادمان<br />

خواهی شد و به قدوس اسرائیل فخر خواهی نمود.‏<br />

فقیران و مسکینان آب را میجویند و نمییابند و<br />

زبان ایشان از تشنگی خشک میشود.‏ من که یهوه<br />

هستم ایشان را اجابت خواهم نمود.‏ خداي اسرائیل<br />

هستم ایشان را ترك نخواهم کرد.‏<br />

بر تپه خشک نهرها و در میان درهها چشمهها<br />

جاري خواهم نمود.‏ و بیابان را به دریاچه آب و زمین<br />

خشک را به چشمه آب تبدیل خواهم ساخت.‏ باب<br />

اشعیا<br />

20 ،59<br />

36 ،37<br />

باب 3 ،43<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

20 ،43<br />

.19<br />

در بیابان سرو آزاد و اقاقیا و مور و درخت زیتون<br />

را خواهم گذاشت و در صحرا صنوبر و کاج و چنار را<br />

با هم خواهم کاشت.‏<br />

تا ببینند و بدانند و تفکر نموده،‏ با هم بسنجد که<br />

دست یهوه این را کرده و قدوس اسرائیل این را ایجاد<br />

نموده است.‏<br />

یهوه فرماید:‏ دعوي خود را پیش آورید و<br />

پادشاه یعقوب میگوید:‏ دلایل قوي خویش را عرضه<br />

دارید.‏<br />

آنچه را که واقع خواهد شد نزدیک آورده،‏ براي ما<br />

اعلام نمایند.‏ چیزهاي پیشین را و کیفیت آنها را بیان<br />

کنید تا تفکر نموده،‏ آخر آنها را بدانیم یا چیزهاي<br />

آینده را به ما بشنوانید.‏ ؛<br />

و چیزها را که بعد از این واقع خواهد شد بیان<br />

کنید تا بدانیم که شما خدایانید.‏ باري،‏ نیکویی یا بدي<br />

را بجا آورید تا ملتفت شده،‏ با هم ملاحظه نماییم.‏<br />

اینک شما ناچیز هستید و عمل شما هیچ است و<br />

هر که شما را اختیار کند وقیح است.‏<br />

کسی را از شمال برانگیختم و او خواهد آمد و<br />

کسی را از مشرق آفتاب که اسم مرا خواهد خواند و او<br />

بر امیران مثل گلْ‏ خواهد آمد و مانند کوزهگري که<br />

گل را پایمال میکند.‏<br />

کیست که از ابتدا خبر داد تا بدانیم،‏ و از قبل تا<br />

بگوییم که او راست است؟ البتّه خبر دهندهاي نیست<br />

و اعلام کنندهاي نه و کسی هم نیست که سخنان شما<br />

را بشنود.‏<br />

اول به صهیون گفتم که،‏ ببین،‏ ببین،‏ این است،‏<br />

این چیزها خواهد رسید و به اورشلیم بشارت دهندهاي<br />

بخشیدم.‏<br />

و نگریستم و کسی یافت نشد و در میان ایشان<br />

نیز مشورت دهندهاي نبود که چون از ایشان سؤال<br />

نمایم جواب تواند داد.‏<br />

اینک همه ایشان بیهودهاند و اعمال ایشان هیچ<br />

است و بتهاي ریخته شده ایشان باد و بیهوده است.‏<br />

متی 34 ،23<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

5 ،96 مزامیر<br />

42<br />

.1<br />

اینک بنده من که او را تایید نمودم و برگزیده<br />

من که جانم از او خشنود است،‏ من روح خود را بر<br />

او مینهم تا حق را براي امتها صادر سازد.‏ متی<br />

18 ،12 ؛ ،3<br />

2 ،11 ؛ اشعیا 17 ،1 ؛ دوم پطرس 5 ،17 ؛ 17<br />

.2<br />

.3<br />

او فریاد نخواهد زد و آواز خود را بلند نخواهد نمود<br />

و آن را در کوچهها نخواهد شنوانید.‏<br />

نی خرد شده را نخواهد شکست و فتیله<br />

ضعیف را خاموش نخواهد ساخت تا عدالت را به<br />

راستی صادر گرداند.‏ متی ؛ مزامیر<br />

او ضعیف نخواهد گردید و خمیده نخواهد شد تا<br />

انصاف را بر زمین قرار دهد و جزیرهها منتظر شریعت<br />

او باشند.‏<br />

یهوه که آسمانها را آفرید و آنها را پهن کرد و<br />

زمین و نتایج آن را گسترانید و نفس را به قومی که در<br />

آن باشند و روح را بر آنانی که در آن سالکند میدهد،‏<br />

چنین میفرماید:‏<br />

من که یهوه هستم تو را به عدالت خواندهام و دست<br />

تو را گرفته،‏ تو را نگاه خواهم داشت و تو را عهد قوم و<br />

نور امتها خواهم گردانید.‏ باب ؛ ؛<br />

1 ،60<br />

19 ،34<br />

6 ،49<br />

2 ،9<br />

20 ،12<br />

.4<br />

5. خدا<br />

.6<br />

7 ،44<br />

باب 8 ،43<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 656 -


یآم<br />

یزن<br />

يرو<br />

ببا<br />

.21<br />

اشعیا<br />

.7<br />

تا چشمان کوران را بگشایی و اسیران را از زندان و<br />

نشینندگان در ظلمت را از زندان بیرون آوري.‏ متی<br />

من یهوه هستم و اسم من همین است.‏ و<br />

شکوه خود را به کسی دیگر و ستایش خویش را<br />

به بتهاي تراشیده نخواهم داد.‏ ؛ اشعیا<br />

اینک وقایع نخستین واقع شد و من از چیزهاي نو<br />

اعلام میکنم و قبل از آنکه بوجود آید شما را از آنها<br />

خبر میدهم.‏<br />

اي شما که به دریا فرود میروید،‏ و ايآنچه در آن<br />

است!‏ اي جزیرهها و ساکنان آنها سرود نو را به یهوه و<br />

ستایش وي را از انتهاي زمین بسرایید!‏<br />

11. صحرا و شهرهایش و روستاهایی که اهل کیدار در<br />

آنها ساکن باشند صداي خود را بلند نمایند و ساکنان<br />

سالع شادي نموده،‏ از قله کوهها فریاد زنند!‏ باب<br />

براي یهوه شکوه را توصیف نمایند و ستایش او را<br />

در جزیرهها بخوانند!‏ مکاشفه<br />

یهوه مثل قدرتمند بیرون ید و مانند مرد<br />

جنگی غیرت خویش را برمیانگیزاند.‏ داد زده،‏ فریاد<br />

خواهد زد و بر دشمنان خویش غلبه خواهد نمود.‏<br />

از زمان قدیم خاموش و ساکت مانده،‏ خودداري<br />

نمودم.‏ هم اکنون مثل که میزاید،‏ فریاد خواهم<br />

زد و دم زده،‏ آه خواهم کشید.‏ باب ؛ مزامیر<br />

کوهها و تپهها را خراب کرده،‏ تمامی گیاه آنها را<br />

خشک خواهم ساخت و نهرها را جزایر خواهم گردانید<br />

و دریاچهها را خشک خواهم ساخت.‏<br />

و کوران را به راهی که ندانستهاند رهبري نموده،‏<br />

ایشان را به راههایی که آشنا نیستند هدایت خواهم<br />

نمود.‏ تاریکی را پیش ایشان به نور و کجی را به راستی<br />

تبدیل خواهم ساخت.‏ این کارها را بجا آورده،‏ ایشان را<br />

رها نخواهم نمود.‏ باب<br />

آنانی که بر بتهاي تراشیده اعتماد دارند و به<br />

تصاویر ریخته شده میگویند که خدایان ما شمایید،‏<br />

به عقب برگردانیده،‏ بسیار خجل خواهند شد.‏ باب<br />

16 ،4<br />

11 ،48<br />

7 ،60<br />

.10 ،44<br />

21 ،50<br />

خروج 15 ،3<br />

11 ،57<br />

7 ،14<br />

4 ،40<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

29 ،1 ؛ اشعیا 11 ،6 ؛ مزامیر 4 ،115 ؛ مزامیر 17<br />

.18<br />

اي کران بشنوید و اي کوران نظر کنید تا ببینید.‏<br />

باب 8 ،43<br />

.19<br />

کیست که مثل بنده من کور باشد و کیست که<br />

کر باشد مثل رسول من که میفرستم؟ کیست که کور<br />

باشد،‏ مثل بی نقص من و کور مانند بنده یهوه ؟<br />

چی.‏ زهاي بسیار میبینی اما نگاه نمیداري.‏ گوشها<br />

را میگشاید لیکن خود نمیشنود.‏<br />

یهوه را به خاطر عدل خود پسند آمد که شریعت<br />

خویش را عظیم و بزرگ نماید.‏<br />

اما اینان قوم غارت و تاراج شدهاند و همه ایشان<br />

در حفرهها صید شده و در زندانها مخفی گردیدهاند.‏<br />

ایشان غارت شده و رهانندهاي نیست.‏ تاراج گشته و<br />

کسی نمیگوید که باز ده.‏<br />

کیست در میان شما که به این گوش دهد و توجه<br />

نموده،‏ براي زمان آینده بشنود؟<br />

کیست که یعقوب را به تاراج و اسرائیل را به غارت<br />

تسلیم نمود؟ آیا یهوه نبود که به او گناه ورزیدیم<br />

چونکه ایشان به راههاي او نخواستند پیروي نمایند و<br />

شریعت او را اطاعت ننمودند؟ ارمیا<br />

بنابراین آتش خشم خود و قدرت جنگ را بر<br />

ایشان ریخت و آن ایشان را از هر طرف مشتعل<br />

ساخت و ندانستند و ایشان را سوزانید اما تفکر<br />

ننمودند.‏ باب<br />

19 ،2<br />

1 ،57<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

43<br />

.1<br />

و هم اکنون یهوه که آفریننده تو اي یعقوب،‏ و<br />

سازنده تو اي اسرائیل است چنین میفرماید:‏ مترس<br />

زیرا که من تو را فدیه دادم و تو را به اسمت<br />

خواندم پس تو از آن من هستی.‏<br />

چون از آبها بگذري من با تو خواهم بود و چون از<br />

نهرها عبورنمایی تو را فرونخواهند گرفت.‏ و چون از میان<br />

آتش نخواهی شد و شعلهاش تو را<br />

نخواهد سوزانید.‏ مزامیر ؛ دانیال 3،<br />

زیرا من یهوه خداي تو و قدوس اسرائیل نجات<br />

دهنده تو هستم.‏ مصر را فدیه تو ساختم و حبشه و<br />

سبا را به عوض تو دادم.‏<br />

در نظر من گرانبها ومکرّم بودي و من تو را<br />

دوست میداشتم پس مردمان را به عوض تو و طوایف<br />

را در عوض جان تو تسلیم خواهم نمود.‏<br />

مترس زیرا که من با تو هستم و نسل تو را از<br />

مشرق خواهم آورد و تو را از مغرب جمع خواهم نمود.‏<br />

2 ،44<br />

27 .17<br />

12 ،66<br />

، سوخته<br />

.2<br />

.3<br />

4. چونکه<br />

.5<br />

2 ،44 باب<br />

.6<br />

.7<br />

به شمال خواهم فرمود که بده و به جنوب که<br />

خودداري مکن.‏ پسران مرا از جاي دور و دخترانم را از<br />

انتهاي زمین بیاور.‏<br />

یعنی هر که را به اسم من نامیده شود و او را به<br />

جهت شکوه خویش آفریده و او را به تصویر کشیده و<br />

ساخته باشم.‏ ارمیا ؛<br />

16 ،15<br />

9 .7 ،14<br />

باب 1 ،53<br />

20<br />

- 657 -


يها<br />

یم<br />

یولّ‏<br />

کهآن<br />

نی<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

نشا<br />

يها<br />

تک<br />

.21<br />

اشعیا<br />

.8<br />

.9<br />

قومی را که چشم دارند اما کور هستند و گوش<br />

دارند اما کر میباشند بیرون آور.‏<br />

همه امتها با هم جمع شوند و قبیلهها فراهم آیند.‏<br />

پس در میان آنها کیست که از این خبر دهد و امور<br />

اولین را به ما اعلام نماید؟ شاهد خود را بیاورند تا<br />

تصدیق شوند یا شنیده،‏ اقرار بکنند که ا راست<br />

است.‏ باب<br />

یهوه فرماید که شما و بنده من که او را<br />

برگزیدهام شاهد من میباشید.‏ تا دانسته،‏ به من ایمان<br />

آورید و بفهمید که من او هستم و پیش از من خدایی<br />

تصویر نشده و بعد از من هم نخواهد شد.‏ باب<br />

من،‏ من یهوه هستم و غیر از من نجاتدهندهاي<br />

نیست.‏ باب ؛ مزامیر ؛ هوشع 13،<br />

من بشارت و نجات دادهام و اعلام نموده و درمیان<br />

شما خداي غیر نبوده است.‏ یهوه میفرماید که شما<br />

شاهد من هستید و من خدا هستم.‏<br />

و از امروز نیز من او میباشم و کسی که از دست<br />

من تواند رهانید نیست.‏ من عمل خواهم نمود و<br />

کیست که آن را رد نماید؟<br />

یهوه که شما و قدوس اسرائیل است چنین<br />

میفرماید:‏ بخاطر شما به بابل فرستادم و همه ایشان را<br />

مثل فراریان فرود خواهم آورد و کلدانیان را نیز در<br />

کشتی وجد ایشان.‏<br />

من یهوه قدوس شما هستم.‏ آفریننده اسرائیل<br />

وپادشاه شما.‏<br />

یهوه که راهی در دریا و راهی در آبهاي عظیم<br />

میسازد چنین میفرماید،‏ خروج<br />

ارابهها و اسبها و لشکر و قوت آن را بیرون<br />

میآورد:‏ ایشان با هم خواهند خوابید و نخواهند<br />

برخاست و خاکستر شده،‏ مثل فتیله خاموش خواهند<br />

شد.‏<br />

چی.‏ زهاي اولین را بیاد نیاورید و در امور قدیم تفکر<br />

ننمایید.‏<br />

اینک من چیز نویی بوجود میآورم و آن هم<br />

اکنون بظهور میآید.‏ آیا آن را نخواهید دانست؟<br />

بدرستی که راهی در بیابان و نهرها در خشکی قرار<br />

خواهم داد.‏ دوم قرنتیان ؛ مکاشفه<br />

حیوانات صحرا گرگان و شترمرغها مرا تمجید<br />

خواهند نمود چونکه آب در بیابان و نهرها در صحرا<br />

بوجود میآورم تا قوم خود و برگزیدگان خویش را<br />

سیراب نمایم.‏ باب<br />

این قوم را براي خود ایجاد کردم تا سرود ستایش<br />

مرا بخوانند.‏<br />

اما تو اي یعقوب مرا نخواندي و تو اي اسرائیل از<br />

من به تنگ آمدي!‏<br />

گوسفندان قربانی سوختنی خود را براي من<br />

نیاوردي و به قربانیها خود مرا احترام ننمودي!‏ به<br />

هدایا بندگی بر تو ننهادم و به بخور تو را به تنگ<br />

نیاوردم.‏<br />

نی معطّر را به جهت من به پول نخریدي و به پیه<br />

قربانیهاي خویش مرا سیر نساختی.‏ بلکه به گناهان<br />

خود بر من بندگی نهادي و به خطایاي خویش مرا<br />

به تنگ آوردي.‏<br />

من هستم من که بخاطر خود خطایاي تو را<br />

محو ساختم و گناهان تو را بیاد نخواهم آورد.‏ باب<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

34 ،31 ؛ ارمیا 22 ،44<br />

.26<br />

مرا به یاد بیار تا با هم محاکمه نماییم.‏ اعلام کن<br />

که میخواهی چقدر عادل باشی.‏ باب ؛ ارمیا<br />

اجداد اولین تو گناه ورزیدند و واسطه تو به<br />

من عاصی شدند.‏ دانیال<br />

بنابراین من امیران محل مقدس را بیاحترام<br />

خواهم ساخت و یعقوب را به لعنت و اسرائیل را به<br />

دشنام تسلیم خواهم نمود.‏<br />

35 ،2<br />

2 ،58<br />

8 .6 ،9<br />

.27<br />

.28<br />

44<br />

.1<br />

.2<br />

اما هم اکنون اي بنده من یعقوب بشنو و اي<br />

اسرائیل که تو را برگزیدهام!‏<br />

یهوه که تو را آفریده و تو را از رحم به حمایت کرد<br />

و معاون تو میباشد چنین فرماید:‏ اي بنده من<br />

یعقوب مترس!‏ و اي یشُرون که تو را برگزیدهام!‏<br />

باب 43،<br />

10 ،30 ؛ ارمیا 14 ،139 ؛ مزامیر 5 .1<br />

.3<br />

اینک بر زمین تشنه آب خواهم ریخت و نهرها بر<br />

خشکی.‏ روح خود را بر نسل تو خواهم ریخت و بر<br />

خویش را بر فرزندان تو.‏ حزقیال ؛ یوئیل 3، ؛ یوحنا<br />

،7<br />

1<br />

25 ،36<br />

38<br />

.4<br />

و ای در میان سبزهها،‏ مثل درختان بید بر<br />

جوی آب خواهند رویید.‏ مزامیر<br />

یکی خواهد گفت که من از آن یهوه هستم و<br />

دیگري خویشتن را به نام یعقوب خواهد خواند و<br />

دیگري بدست خود براي یهوه خواهد نوشت و<br />

خویشتن را به نام اسرائیل نامیده خواهد ساخت.‏<br />

یهوه پادشاه اسرائیل و یهوه صبایوت که نجات<br />

3 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

8 ،41<br />

14 .9 .4<br />

22 ،14<br />

5 ،21<br />

32 ،18<br />

17 ،5<br />

18 ،41<br />

26 .22 ،41<br />

8 .6 ،44<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

- 658 -


یکم<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

نی<br />

بی<br />

دهنده ایشان است چنین میفرماید:‏ من اول هستم و<br />

من آخر هستم و غیر از من خدایی نیست.‏ باب ؛<br />

اشعیا<br />

4 ،41<br />

14 .5 ،45 ؛ 12 ،48<br />

.7<br />

و مثل من کیست که آن را اعلان کند و بیان نماید<br />

و آن را ترتیب دهد،‏ از زمانی که قوم قدیم را برقرار<br />

نمودم ‏.پس چیزهاي آینده و آنچه را که واقع خواهد<br />

شد اعلان بنمایند.‏ باب ؛<br />

ترسان و هراسان مباشید.‏ آیا از زمان قدیم تو را<br />

اخبار و اعلام ننمودم و آیا شما شاهد من نیستید؟ آیا<br />

غیر از من خدایی هست؟ حتماً‏ صخرهاي نیست و<br />

هیچکس را نمیشناسم.‏<br />

آنانی که بتهاي تراشیده میسازند،‏ جمیعاً‏ باطلند و<br />

چیزهایی که ایشان میپسندند،‏ فایدهاي ندارد و شاهد<br />

ایشان نمیبینند و نمیدانند تا خجالت بکشند.‏<br />

کیست که خدایی ساخته یا بتی ریخته باشد که<br />

نفعی ندارد؟ باب ؛ ارمیا<br />

اینک همه یاران او خجل خواهند شد و<br />

صنعتگران از انسان میباشند.‏ پ س همه ایشان جمع<br />

شده،‏ بایستند تا با هم ترسان و خجل گردند.‏ ارمیا<br />

آهن را با تیشه تراشد و آن را در زغال کار<br />

میکند و با چکش صورت میدهد و با قوت بازوي<br />

خویش آن را میسازد و نیز گرسنه شده،‏ بیقوت<br />

میگردد و آب ننوشیده،‏ ضعف بهم میرساند.‏ باب<br />

را میتراشد و ریسمان را کشیده،‏ با قلم آن<br />

را نشان میکند و با رنده آن را صاف سازد و با<br />

پرگار نشان میکند پس آن را به شبیه انسان و به<br />

جمال آدمی میسازد تا در خانه ساکن شود.‏ باب ؛<br />

14 ،10<br />

19 ،40<br />

20 ،40<br />

22 ،41<br />

47 .17 ،51<br />

25 ،40<br />

16 ،45<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. چوب<br />

3 ،10 ؛ ارمیا 7 ،41<br />

14. سروهاي<br />

آزاد براي خود قطع میکند و سندیان و<br />

بلوط را گرفته،‏ آنها را از درختان جنگل براي خود<br />

اختیار میکند و شمشاد را غرس نموده،‏ باران آن را<br />

نمو میدهد.‏<br />

سپ.‏ براي شخص به جهت سوخت بکار میآید و<br />

از آن گرفته،‏ خود را گرم میکند و آن را افروخته نان<br />

میپزد و خدایی ساخته،‏ آن را میپرستد و از آن بتی<br />

ساخته،‏ پیش آن سجده میکند.‏<br />

بعضی از آن را در آتش سوزاند و بر بعضی<br />

گوشت پخته میخورد و کباب را برشته کرده،‏ سیر<br />

میشود و گرم شده،‏ میگوید:‏ وه گرم شده،‏ آتش را<br />

دیدم.‏<br />

و از بقیه آن خدایی یعنی بت خویش را میسازد و<br />

پیش آن سجده کرده،‏ عبادت میکند و نزد آن دعا<br />

نموده،‏ میگوید:‏ مرانجات بده چونکه تو خداي من<br />

هستی.‏<br />

ایشان نمیدانند و نمیفهمند زیرا که چشمان<br />

ایشان را بسته است تا نبینند و دل ایشان را تا<br />

نفهمند.‏<br />

و به دل نمیگیرند،‏ معرفت و شعور ندارند تا<br />

بگویند:‏ نصف آن را در آتش سوزاندیم و بر زغالش نیز<br />

نان پختیم و گوشت را کباب کرده،‏ خوردیم.‏ پس آیا از<br />

بقیه آن بتی بسازیم و به تنه درخت سجده نماییم؟<br />

20. خاکستر را خوراك خود میسازد و دل فر<br />

خورده او را گمراه ند که جان خود را نتواند<br />

رهانید و فکر نمینماید که آیا در دست راست من<br />

دروغ نیست.‏<br />

اي یعقوب و اي اسرائیل اینها را بیادآور چونکه تو<br />

بنده من هستی.‏ تو را سرشتم اي اسرائیل تو بنده من<br />

هستی از من فراموش نخواهی شد.‏<br />

تقصیرهاي تو را مثل ابر غلیظ و گناهانت را<br />

مانند ابر محو ساختم.‏ پ س نزد من بازگشت نما<br />

زیرا تو را فدیه کردهام.‏ باب<br />

اي آسمانها شادي نمایید زیرا که یهوه ا را<br />

کرده است!‏ و اي عمق زمین!‏ فریاد برآورید و اي<br />

کوهها و جنگلها و هر درختی که در آنها باشد بسرایید!‏<br />

زیرا یهوه یعقوب را فدیه کرده است و خویشتن را در<br />

اسرائیل تمجید خواهد نمود.‏ باب ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

11 ،96<br />

18 ،1 ؛ 25 ،43<br />

13 ،49<br />

.18<br />

.19<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

12 ،55<br />

.24<br />

یهوه که نجات دهنده تو است و تو را از رحم<br />

آفریده است چنین میفرماید:‏ من یهوه هستم و همه<br />

چیز را ساختم.‏ آسمانها را به تنهایی گسترانیدم و<br />

زمین را پهن کردم؛ و با من که بود؟ باب<br />

آنکه نشانههاي کاذبان را باطل میسازد و<br />

جادوگران را احمق گرداند.‏ و حکیمان را بعقب<br />

برمیگرداند و علم ایشان را به جهالت تبدیل میکند.‏<br />

که سخنان بندگان خود رابرقرار میدارد و مشورت<br />

رسولان خویش را به انجام رساند،‏ که درباره<br />

اورشلیم میگوید معمور خواهد شد و درباره شهرهاي<br />

یهودا که بنا خواهد شد و خرابی آن را برپا خواهم<br />

داشت.‏<br />

آنکه به عمق آب میگوید که خشک شو و<br />

نهرهایت را خشک خواهم ساخت.‏ خروج ؛ یوشع 3،<br />

و درباره کورش میگوید که او شبان من است و<br />

تمامی مسرّت مرا به اتمام خواهد رسانید و درباره<br />

اورشلیم میگوید بنا خواهد شد و درباره معبد که<br />

16<br />

22 ،40<br />

21 ،14<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

- 659 -


يوا<br />

يوا<br />

يرو<br />

یم<br />

کی<br />

یم<br />

6<br />

بنیاد تو نهاده خواهد گشت.‏<br />

اشعیا<br />

45<br />

.1<br />

یهوه به مسح شده خویش یعنی به کورش که:‏<br />

دست راست او را گرفتم تا به حضور وي امتها را<br />

مغلوب سازم و کمرهاي پادشاهان را بگشایم تا درها را<br />

به حضور وي باز نمایم و دروازهها دیگر بسته نشود<br />

چنین میفرماید.‏ باب ؛ دوم تواریخ<br />

که من پیش تو خواهم خرامید و جایهاي<br />

ناهموار را هموار خواهم ساخت.‏ و درهاي برنجین را<br />

شکسته،‏ پشت بندهاي آهنین را خواهم برید.‏<br />

و گنجهاي ظلمت و خزینهها مخفی را به تو خواهم<br />

بخشید تا بدانی که من یهوه که تو را به اسمت<br />

خواندهام خداي اسرائیل میباشم.‏<br />

به خاطر بنده خود یعقوب و برگزیده خویش<br />

اسرائیل،‏ هنگامی که مرا نشناختی تو را به اسمت<br />

خواندم و لقب دادم.‏<br />

من یهوه هستم و دیگري نیست و غیر از من<br />

خدایی نه.‏ من کمر تو را بستم هنگامی که مرا<br />

نشناختی.‏ تثنیه ؛<br />

تا از مشرق آفتاب و مغرب آن بدانند که غیر از من<br />

هیچکس نیست.‏ من یهوه هستم و دیگري نه.‏<br />

پدید آورنده نور و آفریننده ظلمت.‏ سازنده صلح و<br />

آفریننده بدي.‏ من یهوه سازنده همه این چیزها هستم.‏<br />

22 ،36<br />

باب 1 ،43<br />

28 ،44<br />

39 ،32<br />

35 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

4 ،1 پیدایش<br />

12 1، ؛ میکاه 6 ؛ عاموس 3،<br />

.8<br />

اي آسمانها از بالا ببارانید تا آسمانها عدالت را فرو<br />

ریزد و زمین بشکافد تا نجات و عدالت رشد کنند و<br />

آنها را با هم برویاند زیرا که من یهوه این را آفریدهام.‏<br />

12 ،10 هوشع<br />

.9<br />

برکسی که با سازنده خود چون سفالی با<br />

سفالهاي زمین دشمنی نماید.‏ آیا کوزه به کوزهگر<br />

بگوید چه چیز را ساختی؟ یا ساختهشده تو درباره تو<br />

بگوید که او دست ندارد؟ اول سموئیل ؛ ارمیا ؛ رومیان<br />

6 ،18<br />

10 ،2<br />

21 ،9<br />

.10<br />

بر کسی که به پدر خود گوید:‏ چه چیز را<br />

تولید نمودي و به زن که چه زاییدي.‏<br />

یهوه که قدوس اسرائیل و سازنده آن باشد<br />

چنین میفرماید:‏ درباره امور آینده از من سؤال نمایید<br />

و پسران مرا و اعمال دستهاي مرا به من بسپارید.‏<br />

من زمین را ساختم و انسان را بر آن آفریدم.‏<br />

دستهاي من آس مانها را گسترانید و من تم امی<br />

لشکرهاي آنها را امر فرمودم.‏ باب ؛ ؛ مزامیر 33،<br />

2 ،104 ؛<br />

.13<br />

من او را به عدالت برانگیختم و تمامی راههایش را<br />

راست خواهم ساخت.‏ شهر مرا بنا کرده،‏ اسیرانم را آزاد<br />

خواهد نمود،‏ اما نه براي پول و نه براي هدیه.‏ یهوه<br />

صبایوت این را میفرماید.‏<br />

یهوه چنین فرماید:‏ حاصل مصر و تجارت<br />

حبشه و اهل سبا که مردان بلند قد میباشند نزد تو<br />

عبور نموده،‏ از آن تو خواهند بود.‏ و تابع تو شده در<br />

زنجیرها خواهند آمد و پیش تو خم شده و نزد تو<br />

التماس نموده،‏ خواهند گفت:‏ حتماً‏ خدا در تو است و<br />

دیگري نیست و خدایی نه.‏ باب<br />

اي خداي اسرائیل و نجات دهنده یقیناً‏ خدایی<br />

هستی که خود را پنهان میکنی.‏<br />

همه ایشان خجل و رسوا خواهند شد و آنانی که<br />

بتهامیسازند با هم به رسوایی خواهند رفت.‏ باب<br />

اما اسرائیل به نجات جاودانی از یهوه نجات یافته<br />

خواهند شد و تا ابد خجل و رسوا نخواهند گردید.‏<br />

زیرا یهوه آفریننده آسمان که خدا است که زمین<br />

را آفرید و ساخت و آن را استوار نمود و آن را از<br />

خشکی تهی نیافرید بلکه به جهت سکونت تصویر نمود<br />

چنین میفرماید:‏ من یهوه هستم و دیگري نیست.‏<br />

در خفا و در جایی از زمین تاریک سخن نگفتم.‏ و<br />

به نسل یعقوب نگفتم که مرا بیهوده بطلبید.‏ من یهوه<br />

به عدالت سخن میگویم و چیزهاي راست را اعلان<br />

مینمایم.‏ مزامیر<br />

اي رهاشدگان از امتها جمع شده،‏ بیایید و با هم<br />

نزدیک شوید.‏ آنانی که چوب بتهاي خود را برمیدارند<br />

و نزد خدایی که نتواند رهانید دعا مینمایند معرفت<br />

ندارند.‏<br />

سپ.‏ اعلان نموده،‏ ایشان را نزد آورید تا با<br />

یکدیگر مشورت نمایند.‏ کیست که این را از ایام قدیم<br />

اعلان نموده و از زمان گذشته بشارت داده است؟ آیا<br />

نه من که یهوه هستم و غیر از من خدایی دیگر<br />

نیست؟ خداي عادل و نجاتدهنده و غیر از من نیست.‏<br />

اي همه انتهاهاي زمین به من توجه نمایید و<br />

نجات یابید زیرا من خدا هستم و دیگري نیست.‏ باب<br />

11 .9 ،44<br />

6 ،44<br />

8 ،27<br />

باب 9 ،43<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

7 ،55<br />

.23<br />

به ذات خود قسم خوردم و این کلام به عدالت از<br />

دهانم صادر گشته برنخواهد گشت که هر زانو پیش<br />

من خم خواهد شد و هر زبان به من قسم خواهد<br />

خورد.‏ رومیان ؛ فیلیپیان<br />

و مرا خواهند گفت عدالت و قوت فقط در<br />

10 ،2<br />

11 ،14<br />

.24<br />

5 ،42<br />

28 ،40<br />

.11<br />

.12<br />

- 660 -


يار<br />

کی<br />

یم<br />

نی<br />

یهوه میباشد.‏ و بسوي او خواهند آمد و همگانی که 12.<br />

به او خشمناکند خجل خواهند گردید.‏ و تمامی نسل<br />

اسرائیل دریهوه عادل شمرده شده،‏ فخر خواهند کرد.‏<br />

اشعیا<br />

2 ،4 ؛ ارمیا باب 11 ،53<br />

46<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

بیل خم شده و نَبو منحنی گردیده بتهاي آنها بر<br />

حیوانات و گلهها نهاده شد.‏ آنهایی که شما<br />

برمیداشتید حمل گشته و بار حیوانات ضعیف شده<br />

است.‏<br />

آنها جمیعاً‏ منحنی و خم شده،‏ آن بار را نمیتوانند<br />

رهانید بلکه خود آنها به اسیري میروند.‏<br />

اي خاندان یعقوب و تمامی بقیه خاندان اسرائیل که<br />

از درون بدن بر من حمل شده و از رحم برداشته من<br />

بودهاید!‏<br />

و تا به پیري شما من همان هستم و تا به<br />

سفیدموئی من شما را خواهم برداشت.‏ من آفریدم و<br />

من برخواهم داشت و من حمل کرده،‏ خواهم رهانید.‏<br />

18 ،71 مزامیر<br />

.5<br />

مرا با که شبیه و مساوي سازید و مرا با که<br />

مقابل مینمایید تا همانند هم شویم؟ باب ؛ ؛<br />

7 ،41<br />

18 ،40<br />

9 ،44<br />

.6<br />

آنانی که طلا را از کیسه میریزند و نقره را به میزان<br />

میسنجند،‏ زرگري را اجیر میکنند تا خدایی از آن<br />

بسازد پس سجده کرده،‏ عبادت نیز مینمایند.‏ باب<br />

،44<br />

4 ،17 ؛ داوران 12 .10<br />

.7<br />

آن را بر دوش برداش ته،‏ میبرن د و به ج ایش<br />

میگذارند و او میایستد و از جاي خود حر تک<br />

نمیتواند کرد.‏ نزد او التماس هم مینمایند اما جواب<br />

نمیدهد و ایشان را از تنگی ایشان نتواند رهانید.‏ باب<br />

20 ،45<br />

.8<br />

9<br />

این را بیاد آورید و مردانه بکوشید.‏ و اي نافرمانان<br />

آن را در دل خود تفکر نمایید!‏<br />

چی.‏ زهاي اول را از زمان قدیم به یاد آورید.‏ زیرا من<br />

قادر مطلق هستم و دیگري نیست.‏ خدا هستم و نظیر<br />

من نه.‏ باب<br />

آخر را از ابتدا و آنچه را که واقع نشده از قدیم<br />

بیان میکنم و میگویم که اراده من برقرار خواهد ماند<br />

و تمامی شادمانی خویش را بجاخواهم آورد.‏ باب<br />

مرغ شک را از مشرق و هم مشورت خویش را<br />

از جاي دور میخوانم ‏.من گفتم و حتماً‏ بجا خواهم<br />

آورد و تقدیر نمودم و حتماً‏ به وقوع خواهم رسانید.‏<br />

اي سختدلان که از عدالت دور هستید مرا<br />

بشنوید.‏ مزامیر<br />

عدالت خود را نزد آوردم و دور نمیباشد و<br />

نجات من تأخیر نخواهد نمود و نجات را به جهت<br />

اسرائیل که شکوه من است در صهیون خواهم<br />

گذاشت.‏ لوقا<br />

1 ،131<br />

30 ،2<br />

.13<br />

47<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

اي باکره دختر بابل فرود شده،‏ بر خاكبنشین و اي<br />

دختر کلدانیان بر زمین بیتخت بنشین زیرا تو را دیگر<br />

نازنین و لطیف نخواهند خواند.‏<br />

آسیاب را گرفته،‏ آرد را خرد کن.‏ نقاب را برداشته،‏<br />

دامنت را بلند کن و ساقها را برهنه کرده،‏ از نهرها<br />

عبور کن.‏<br />

آلت تناسلی تو آشکار شده،‏ رسوایی تو ظاهر خواهد<br />

شد.‏ من انتقام کشیده،‏ بر هیچکس شفقت نخواهم<br />

نمود.‏<br />

و اما نجات دهنده ما اسم او یهوه صبایوت و قدوس<br />

اسرائیل میباشد.‏ باب<br />

اي دختر کلدانیان خاموش بنشین و به ظلمت<br />

داخل شو زیرا که دیگر تو را ملکه ممالک نخواهند<br />

خواند.‏<br />

بر قوم خود خشم نموده و میراث خویش را<br />

بیحرمت کرده،‏ ایشان را به دست تو تسلیم نمودم.‏ بر<br />

ایشان رحمت نکرده،‏ یوغ خود را بر پیران بسیار<br />

سنگین ساختی.‏<br />

و گفتی تا به ابد ملکه خواهم بود.‏ و ا چیزها را<br />

در دل خود جا ندادي و عاقبت آنها را به یاد نیاوردي.‏<br />

سپ.‏ هم اکنون اي که در عشرت بسر میبري و در<br />

اطمینان ساکن هستی این را بشنو.‏ اي که دردل خود<br />

میگویی من هستم و غیر از من دیگري نیست و بیوه<br />

نخواهم شد و بیفرزندي را نخواهم دانست.‏ مکاشفه<br />

سپ.‏ این دو چیز یعنی بیفرزندي و بیوگی ناگهانی<br />

در یکروز به تو عارض خواهد شد و با وجود زیادي<br />

جادو تو و افراط افسونگري زیاد تو آنها بشدت بر تو<br />

مسلط خواهد شد.‏ باب<br />

زیرا که بر شرارت خود اعتماد نموده،‏ گفتی کسی<br />

نیست که مرا بیند.‏ و حکمت و علم تو،‏ تو را گمراه<br />

ساخت و در دل خود گفتی:‏ من هستم و غیر از من<br />

دیگري نیست.‏ باب<br />

سپ.‏ بلایی که افسون آن را نخواهی دانست بر سر<br />

7 ،18<br />

14 ،41<br />

19 ،51<br />

12 ،30<br />

ناحوم 5 ،3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

9<br />

.10<br />

11<br />

9 ،42<br />

5 ،45<br />

.10<br />

.11<br />

- 661 -


تی<br />

نی<br />

نی<br />

کن<br />

یم<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

تو خواهد آمد و مصیبتی که به دفع آن قادر نخواهی<br />

شد،‏ تو را فرو خواهد گرفت و هلاکتی که ندانستهاي،‏<br />

ناگهان بر تو خواهد آمد.‏<br />

سپ.‏ در افسونگري خود و زیادي جادوي خویش<br />

که در آنها از طفولیت سختی کشیدهاي قائم باش<br />

شاید که منفعت توانی برد و شاید که غالب توانی<br />

شد.‏ دانیال<br />

از فراوان ی مش ورتهایت خس ته ش دهاي؛ پس<br />

تقسیمکنندگان آسمانها و ستاره شناسان و آنانی که<br />

در اول ماهها را اعلام میکنند،‏ بایستند و تو را از آنچه<br />

بر تو واقع شدنی است نجات دهند.‏<br />

ای کن مثل کاه شده،‏ آتش ایشان را خواهد<br />

سوزانید که خویشتن را از زبانه آتش آن نخواهند<br />

رهانید و آن جرقهاي که خود را نزد آن گرم سازند و<br />

آتشی که در برابرش بنشینند نخواهد بود.‏<br />

آنانی که از ایشان سختی کشیدي براي تو چنین<br />

خواهند شد و آنانی که از طفول با تو تجارت<br />

میکردند هر کس بجاي خود آواره خواهد گردید و<br />

کسی که تو را رهایی دهد نخواهد بود.‏<br />

اشعیا<br />

2 ،2<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

48<br />

.1<br />

اي خاندان یعقوب که به نام اسرائیل نامیده هستید<br />

و از آب یهودا صادر شدهاید،‏ و به اسم یهوه قسم<br />

میخورید و خداي اسرائیل را یاد مینمایید،‏ اما نه به<br />

صداقت و راستی،‏ این را بشنوید.‏ ارمیا ؛ میکاه 3،<br />

زیرا که خویشتن را از شهر مقّدس میخوانند و بر<br />

خداي اسرائیل که اسمش یهوه صبایوت است اعتماد<br />

میدارند.‏<br />

چیزهاي اول را از قدیم بشارت دادم و از دهان من<br />

صادر شده،‏ آنها را اعلام نمودم ناگهانی به عمل آوردم<br />

و واقع شد.‏<br />

دانستم که تو سخت دل هستی و گردنت<br />

بند آهنین و پیشانی تو برنجین است.‏ ارمیا ؛ حزقیال<br />

،2<br />

11<br />

3 ،5<br />

2 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

4. چونکه<br />

4<br />

.5<br />

بنابراین تو را از قدیم با خبر ساختم و قبل از وقوع<br />

تو را اعلام نمودم.‏ مبادا بگویی که بت من آنها را بجا<br />

آورده و بت تراشیده و تصویر ریخته شده من آنها را<br />

امر فرموده است.‏<br />

همه این چیزها را شنیدي،‏ آنها را ملاحظه<br />

نما.‏ پ س آیا شما اعتراف نخواهید کرد،‏ و از ا زمان<br />

چیزهاي تازه را به شما اعلام نمودم و چیزهاي مخفی<br />

را که ندانسته بودید؟<br />

در این زمان و نه در ایام قدیم آنها آفریده شد و<br />

قبل از امروز آنها را نشنیده بودي،‏ مبادا بگویی ای<br />

این چیزها را میدانستم.‏<br />

البتّه نشنیده و هر آینه ندانسته و البتّه گوش تو<br />

قبل از این باز نشده بود.‏ زیرا میدانستم که بسیار<br />

خیانتکار هستی و از رحم مادرت عاصی خوانده شدي.‏<br />

به خاطر اسم خود خشم خویش را به تأخیر خواهم<br />

انداخت و به خاطر شکوه خویش بر تو شفقت خواهم<br />

کرد تا تو را ریشه کن نسازم.‏<br />

اینک تو را جلا دادم اما نه مثل نقره و تو را در<br />

کوره مصیبت آزمودم.‏ اول پطرس<br />

بهخاطر ذات خود،‏ به خاطر ذات خود ا را<br />

میکنم زیرا که اسم من چرا باید بیحرمت شود و<br />

شکوه خویش را به دیگري نخواهم داد.‏<br />

اي یعقوب و اي دعوت شده من اسرائیل بشنو!‏<br />

من او هستم!‏ من اول هستم و آخر هستم!‏ باب ؛<br />

4 ،41<br />

12 ،4<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

17 ،1 ؛ مکاشفه 6 ،44<br />

.13<br />

به تحقیق دست من بنیاد زمین را نهاد و دست<br />

راست من آسمانها را گسترانید.‏ وقتی که آنها را<br />

میخوانم با هم برقرار میباشند.‏ باب ؛ مزامیر 33،<br />

سپ.‏ همگی شما جمع شده،‏ بشنوید کیست از<br />

ایشان که اینها را اخبار کرده باشد.‏ یهوه او را دوست<br />

میدارد،‏ پس شادي خود را بر بابل بجا خواهد آورد و<br />

بازوي او بر کلدانیان فرود خواهد آمد.‏<br />

من سخن گفته و من او را خواندم و او را آوردم تا<br />

راه خود را کامران سازد.‏<br />

به من نزدیک شده،‏ این را بشنوید.‏ از ابتدا در خفا<br />

سخن نگفتم و از زمانی که این واقع شد من در آنجا<br />

هستم و هم اکنون سرور یهوه مرا و روح خود را<br />

فرستاده است.‏ باب ؛ یوحنا<br />

یهوه که نجات دهنده تو و قدوس اسرائیل است<br />

چنین میفرماید:‏ من یهوه خداي تو هستم و تو را<br />

تعلیم میدهم تا سود ببري و تو را به راهی که باید<br />

بروي هدایت مینمایم.‏<br />

کاش که به دستورات من گوش دادي،‏ آنگاه<br />

صلح تو مثل نهر و عدالت تو مانند امواج دریا میبود.‏<br />

9<br />

28 ،40<br />

20 ،18<br />

19 ،45<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

15 ،24 مزامیر<br />

.19<br />

آنگاه نسل تو مثل ریگ و ثمره نطفه تو مانند<br />

دانههاي آن میبود و نام او از حضور من ریشه کن و<br />

هلاك نمیگردید.‏<br />

20. از بابل بیرون شده،‏ از میان کلدانیان بگریزید و<br />

6. چونکه<br />

- 662 -


یقل<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

این را به صداي شادي آگاه و اعلام نمایید و آن را تا<br />

انتهاي زمین شایع ساخته،‏ بگویید:‏ که یهوه بنده خود<br />

یعقوب را فدیه داده است.‏ ارمیا ؛ دوم قرنتیان ؛<br />

مکاشفه<br />

اشعیا<br />

17 ،6<br />

45 .6 ،51<br />

4 ،18<br />

.21<br />

و تشنه نخواهند شد اگر چه ایشان را در ویرانهها<br />

رهبري نماید،‏ زیرا که آب از صخره براي ایشان جاري<br />

خواهد ساخت و صخره را خواهد شکافت تا آبها<br />

بجوشد.‏ خروج<br />

و یهوه میفرماید که براي شریران صلح نخواهد<br />

بود.‏ باب<br />

6 ،17<br />

2 ،57<br />

.22<br />

49<br />

.1<br />

اي جزیرهها از من بشنوید!‏ و ايطوایف از جاي دور<br />

گوش دهید!‏ یهوه مرا از رحم دعوت کرده واز جهاز<br />

هاضمه مادرم اسم مرا ذکر نموده است.‏ ارمیا<br />

و دهان مرا مثل شمشیر تیز ساخته،‏ مرا زیر سایه<br />

دست خود پنهان کرده است.‏ و مرا تیر صی ساخته<br />

در تیردان خود مخفی نموده است.‏ مکاشفه ؛ اشعیا<br />

و مرا فرمود:‏ اي اسرائیل تو بنده من هستی که از تو<br />

خویشتن را تمجید نمودهام!‏ باب<br />

اما من گفتم که بیهوده زحمت کشیدم و قوت خود<br />

را بیفایده و باطل صرف کردم؛ لیکن حقّ‏ من با یهوه و<br />

اجرت من با خداي من میباشد.‏ اول قرنتیان ؛ مزامیر<br />

16 ،51<br />

5 ،1<br />

58 ،15<br />

16 ،1<br />

16 ،51<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

22 ،74<br />

.5<br />

و هم اکنون یهوه که مرا از رحم براي بندگی<br />

خویش آفرید تا یعقوب را نزد او بازآورم و تا اسرائیل<br />

نزد وي جمع شوند میفرماید و در نظر یهوه محترم هستم و<br />

خداي من قوت من است؛ مزامیر<br />

2 ،18<br />

6<br />

حجی<br />

سپ.‏ میفرماید:‏ این چیز کمی است که بنده<br />

من بشوي تا قومهاي یعقوب را برپا کنی و<br />

نجاتیافتگان اسرائیل را باز آوري.‏ بلکه تو را نور<br />

امتها خواهم گردانید و تا انتهاي زمین نجات<br />

من خواهی بود.‏ باب ؛ ؛ ؛ مزامیر ؛ ؛<br />

11 ،72<br />

8 ،2<br />

3 ،60 6 ،42<br />

47<br />

2 ،9<br />

32 ،2 ؛ لوقا 8 ،2<br />

.7<br />

؛ اعمال رسولان 13،<br />

یهوه که نجات دهنده و قدوس اسرائیل میباشد،‏ به<br />

او که نزد مردم محقّر و نزد امتها مکروه و بنده<br />

حاکمان است چنین میفرماید:‏ پادشاهان دیده برپا<br />

خواهند شد و امیران سجده خواهند نمود،‏ به سبب<br />

یهوه که امین است و قدوس اسرائیل که تو را برگزیده<br />

است.‏<br />

8. یهوه چنین میفرماید:‏ در زمان رضامندي تو را<br />

اجابت نمودم و در روز نجات تو را یاري کردم.‏ و تو را<br />

حفظ نموده عهد قوم خواهم ساخت تا زمین را برپا<br />

سازي و سهم خراب شده را به ایشان تقسیم نمایی.‏<br />

14 ،69 مزامیر<br />

2 6، ؛ دوم قرنتیان<br />

.9<br />

و به اسیران بگویی:‏ بیرون روید و به آنانی که در<br />

ظلمتند خویشتن را ظاهر سازید.‏ و ایشان در راهها<br />

خواهند چرید و مرتعهاي ایشان بر همه صحراهاي<br />

کوهی خواهد بود.‏ باب ؛<br />

گرسنه و تشنه نخواهند بود و حرارت و آفتاب به<br />

ایشان ضرر نخواهد رسانید زیرا آنکه بر ایشان رحم<br />

دارد ایشان را هدایت خواهد کرد و نزد چشمه آب<br />

ایشان را رهبري خواهد نمود.‏ مکاشفه ؛ اشعیا ؛<br />

10 ،54<br />

16 ،7<br />

2 ،52<br />

22 .7 .6 ،42<br />

.10<br />

5 ،116 مزامیر<br />

.11<br />

و تمامی کوههاي خود را راهها خواهم ساخت و<br />

راههاي من بلند خواهد شد.‏<br />

اینک بعضی از جاي دور خواهند آمد و بعضی از<br />

شمال و از مغرب و بعضی از دیار سینیم.‏ متی<br />

اي آسمانها شادي کنید!‏ و اي زمین وجد نما!‏ و<br />

اي کوهها آواز شادمانی دهید!‏ زیرا یهوه قوم خود را<br />

تسلّی میدهد و بر مظلومان خود رحم میفرماید.‏ باب<br />

11 ،8<br />

.12<br />

.13<br />

23 ،44<br />

.14<br />

اما صهیون میگوید:‏ یهوه مرا ترك نموده و<br />

یهوه مرا فراموش کرده است.‏ ؛<br />

آیا زن بچه شیر خواره خود را فراموش کرده<br />

بر پسر رحمخویش ترحم ننماید؟ اینان فراموش<br />

میکنند اما من تو را فراموش نخواهم نمود.‏ اول<br />

10 ،42<br />

مزامیر 2 ،13<br />

.15<br />

پادشاهان 26 ،3<br />

19 9، ؛ مزامیر<br />

.16<br />

اینک تو را بر کف دستهاي خود نقش نمودم و<br />

حصارهایت دائماً‏ در نظر من است.‏<br />

پسرانت با عجله خواهند آمد و آنانی که تو را<br />

خراب و ویران کردند از تو بیرون خواهند رفت.‏<br />

خود را به هر طرف بلند کرده،‏ ببین همه<br />

اینها جمع شده،‏ نزد تو میآیند.‏ یهوه فرماید به<br />

حیات خودم قسم که خود را به همه اینها مثل زیور<br />

آراسته خواهی ساخت و مثل عروس خویشتن را به<br />

آنها خواهی آراست.‏ باب<br />

زیرا خرابهها و ویرانه تو و زمین تو که تباه<br />

شده بود،‏ اما هم اکنون تو از زیادي ساکنان تنگ<br />

خواهی شد و هلاك کنندگانت دور خواهند گردید.‏<br />

پسران تو که بیفرزند میبودي،‏ در گوش تو به<br />

یکدیگر خواهند گفت:‏ این مکان براي من تنگ است،‏ مرا<br />

جایی بده تا ساکن شوم.‏<br />

4 ،60<br />

.17<br />

18. چشمان<br />

.19<br />

.20<br />

- 663 -


كخا<br />

يها<br />

يپا<br />

کهآن<br />

یآب<br />

كتر<br />

يرو<br />

یکم<br />

کهآن<br />

نی<br />

اشعیا<br />

.21<br />

و تو دردل خود خواهی گفت:‏ کیست که اینها را<br />

براي من زاییده است و حال من بیفرزند و نازاد و<br />

ترك وطن و متروك میبودم.‏ پ س کیست که اینها را<br />

پرورش داد.‏ اینک من به تنهایی شده بودم پس<br />

اینها کجا بودند؟<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من دست خود<br />

را بسوي امتها دراز خواهم کرد و علَم خویش را<br />

بسوي قومها خواهم برافراشت.‏ و ایشان پسرانت را در<br />

آغوش خود خواهند آورد و دخترانت بر دوش ایشان<br />

برداشته خواهند شد.‏ لوقا<br />

و پادشاهان نگهبانان تو و ملکههاي ایش ان<br />

دایه تو خواهند بود و نزد تو رو به زمین افتاده،‏<br />

تو را خواهند لیسید و تو خواهی دانست که<br />

من یهوه هستم و آنانی که منتظر من باشند،‏ خجل<br />

نخواهند گردید.‏ باب ؛ مزامیر ؛ میکاه ؛ مزامیر<br />

،25<br />

17 ،7<br />

9 ،72<br />

15 ،18<br />

16 ،60<br />

22. سرور<br />

.23<br />

33 ،9 ؛ رومیان 3<br />

.24<br />

آیا غنیمت از قدرتمند گرفته شود یا اسیران از<br />

مرد قدرتمند رهانیده گردند.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ اسیران نیز از قدرتمند<br />

گرفته خواهند شد و غنیمت از دست ستم پیشه<br />

رهانیده خواهد گردید.‏ زیرا که من با دشمنان تو<br />

مقاومت خواهم نمود و من پسران تو را نجات خواهم<br />

داد.‏ لوقا ؛ مزامیر<br />

و به آنانی که بر تو ظلم نمایند گوشت خودشان را<br />

خواهم خورانید و به خون خود مثل شراب مست<br />

خواهند شد و تمامی بشر خواهند دانست که من یهوه<br />

نجاتدهنده تو و نجات دهنده تو و قدیر یعقوب<br />

هستم.‏ باب ؛ ؛ حزقیال<br />

5 ،21<br />

1 ،35<br />

20 ،37<br />

23 ،51<br />

22 ،11<br />

.25<br />

.26<br />

50<br />

.1<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ طلاق نامه مادر شما که او را<br />

طلاق دادم کجا است؟ یا کیست از طلبکاران من که<br />

شما را به او فروختم؟ اینک شما به سبب گناهان خود<br />

فروخته شدید و مادر شما به جهت تقصیرهاي شما<br />

طلاق داده شد.‏<br />

آمدم چرا کسی نبود؟ و چون ندا کردم چرا<br />

کسی جواب نداد؟ آیا دست من به هیچ وجه کوتاه<br />

شده که نتواند نجات دهد یا در من قدرتی نیست که<br />

رهایی دهم؟ اینک به خشم خود دریا را خشک<br />

میکنم و نهرها را بیابان میسازم که ماهی آنها از<br />

بی متعفّن شود و از تشنگی بمیرد.‏ اعداد ؛<br />

22 ،14 خروج<br />

.3<br />

آسمان را به ظلمت ملبس میسازم و پلاس را<br />

پوشش آن میگردانم.‏<br />

یهوه زبان تعلیم را به من داده است تا<br />

بدانم که چگونه خستگان را به کلام تقویت دهم.‏<br />

هر بامداد بیدار میکند.‏ گوش مرا بیدار میکند تا مثل<br />

تعلیم یافته بشنوم.‏ متی<br />

یهوه گوش مرا گشود و مخالفت نکردم و به<br />

عقببرنگشتم.‏ دوم سموئیل<br />

پشت خود را به آنان که مرا زدند و رخسار<br />

خود را به موکنان دادم و روي خود را از رسوایی<br />

و آب دهان پنهان نکردم.‏ متی ؛ یوحنا<br />

7. چونکه سرور یهوه مرا یاري ند،‏ پ س رسوا<br />

نخواهم شد،‏ از این جهت خود را مثل سنگ خارا<br />

ساختم و میدانم که خجل نخواهم گردید.‏<br />

مرا تصدیق میکند نزدیک است.‏ پ س کیست<br />

که با من دشمنی نماید تا با هم بایستیم و کیست که<br />

بر من دعوي نماید پس او نزدیک من بیاید؟ رومیان<br />

اینک سرور یهوه مرا یاري میکند؛ پس کیست مرا<br />

مقصر سازد؟ همانا همگی ایشان مثل رخت مندرس<br />

شده،‏ بید ایشان را خواهد خورد.‏ ایوب ؛ رومیان<br />

31 ،8<br />

،8<br />

1 ،19<br />

29 ،34<br />

67 ،26<br />

29 ،7<br />

27 ،7<br />

4. سرور<br />

5. سرور<br />

.6<br />

.8<br />

.9<br />

8 .6 ،51 ؛ اشعیا 27 ،102 ؛ مزامیر 34<br />

26<br />

.10<br />

کیست از شما که از یهوه میترسد و صداي بنده<br />

او را میشنود؟ هرکه در تاریکی به سر برد و روشنایی<br />

ندارد،‏ او به اسم یهوه توکل نماید و به خداي خویش<br />

اعتماد بکند.‏ مراثی ارمیا 3،<br />

هان همه شما که آتش میافروزید و کمر خود را<br />

به مشعلها میبندید،‏ در روشنایی آتش خویش و در<br />

مشعلهایی که خود افروختهاید به سر برید،‏ اما ا از<br />

دست من به شما خواهد رسید که در اندوه خواهید<br />

خوابید.‏<br />

.11<br />

51<br />

.1<br />

.2<br />

اي پیروان عدالت و طالبان یهوه مرا بشنوید!‏ به<br />

صخرهاي که از آن قطع گشته و به حفره چاهی که از<br />

آن کنده شدهاید،‏ نظر کنید.‏<br />

به پدر خود ابراهیم و به ساره که شما را زایید نظر<br />

نمایید زیرا او یک نفر بود هنگامی که او را دعوت<br />

نمودم و او را برکت داده،‏ زیاد گردانیدم.‏ پیدایش ؛ یوشع<br />

1 ،12<br />

3 ،24<br />

24 ؛ حزقیال 33،<br />

.3<br />

23 11، به تحقیق یهوه صهیون را تسلّی داده،‏ تمامی<br />

2. چون<br />

- 664 -


يها<br />

نیی<br />

یم<br />

تک<br />

تی<br />

کن<br />

یم<br />

خرابههایش را تسلّی بخشیده است و بیابان او را مثل<br />

عدن و صحراي او را مانند باغ یهوه ساخته است.‏<br />

خوشی و شادي در آن یافت میشود و ستایش و آواز<br />

شادي.‏ باب<br />

اي قوم من به من توجه نمایید و اي طایفه من به<br />

من گوش دهید.‏ زیرا که شریعت از نزد من صادر<br />

میشود و داوري خود را برقرار میکنم تا قومها را<br />

روشنایی بشود.‏<br />

عدالت من نزدیک است و نجات من ظاهر شده،‏<br />

بازوي من قومها را داوري خواهد نمود و جزیرهها<br />

منتظر من شده،‏ به بازوي من اعتماد خواهند کرد.‏<br />

خود را بسوي آسمان برافرازید و پا<br />

بسوي زمین نظر کنید زیرا که آسمان مثل دود از هم<br />

خواهد پاشید و زمین مثل جامه مندرس خواهد<br />

گردید و ساکنانش همچنین خواهند مرد.‏ اما نجات<br />

من تا به ابد خواهد ماند و عدالت من از بین نخواهد<br />

رفت.‏ مزامیر ؛ لوقا ؛ اشعیا ؛ عبرانیان<br />

اي شما که عدالت را میشناسید!‏ و اي قومی که<br />

شریعت من در دل شما است!‏ مرا بشنوید.‏ از توهین<br />

مردمان مترسید و از دشنام ایشان هراسان مشوید.‏<br />

اشعیا<br />

12 ،9<br />

17 ،45<br />

33 ،21<br />

3 ،61<br />

27 ،102<br />

.4<br />

.5<br />

6. چشمان<br />

.7<br />

11 ،5 ؛ متی 31 ،37 مزامیر<br />

.8<br />

زیرا که بید ایشان را مثل جامه خواهد زد و کرم<br />

ایشان را مثل پشم خواهد خورد اما عدالت من تا ابد و<br />

نجات من نسلاً‏ بعد نسل باقی خواهد ماند.‏ باب<br />

بیدار شو اي بازوي یهوه ، بیدار شو و خویشتن را با<br />

قوت ملبس ساز.‏ مثل ایام قدیم و دورههاي گذشته<br />

بیدار شو.‏ آیا تو آن نیستی که رهب را قطع نموده،‏<br />

اژدها را مجروح ساختی.‏ خروج ؛<br />

آیا تو آن نیستی که دریا و آبهاي عمیقِ‏ عظیم را<br />

خشک کردي و عمق دریا را راه ساختی تا فدیه<br />

شدگان عبور نمایند؟ خروج ؛ یوشع 3،<br />

و فدیه شدگان یهوه بازگشت نموده،‏ با خوشحالی<br />

به صهیون خواهند آمد و خوشی جاودانی بر سر ایشان<br />

خواهد بود و شادمانی و خوشی را خواهند یافت و غم<br />

و ناله فرار خواهد کرد.‏ باب ؛ ؛ یوحنا<br />

من هستم،‏ من که شما را تسلّی میدهم.‏ پ س تو<br />

کیستی که از انسانی که میمیرد میترسی و از پسر<br />

آدم که مثل گیاه خواهد گردید؟ متی ؛ اول پطرس<br />

و یهوه را که آفریننده تو است که آسمانها را<br />

گسترانید و بنیاد زمین را نهاد فراموش کردهاي و دائماً‏<br />

تمامی روز از خشم ستمکار وقتی که به جهت هلاك<br />

کردن مهیا میشود میترسی؟ و خشم ستمکار کجا<br />

است؟ باب<br />

اسیران ضعیف بزودي رها خواهند شد و در حفره<br />

نخواهند مرد و نان ایشان کم نخواهد شد.‏<br />

زیرا من یهوه خداي تو هستم که دریا را به تلاطم<br />

میآورم تا امواجش نعره زنند،‏ یهوه صبایوت اسم من<br />

است.‏ باب<br />

و من کلام خود را در دهان تو گذاشتم و تو را زیر<br />

سایه دست خویش پنهان کردم تا آسمانها بکارم و<br />

بنیاد زمینی نهم و صهیون را گویم که تو قوم من<br />

هستی.‏ باب ؛<br />

را برانگیز اي اورشلیم!‏ خویشتن را<br />

برانگیخته،‏ برخیز!‏ اي که از دست یهوه کاسه خشم او<br />

را نوشیدي و تفاله کاسه سرگیجی را نوشیده،‏ آن را تا<br />

ته آشامیدي.‏ مزامیر ؛ ؛ ارمیا<br />

از همه پسرانی که زاییده است یکی نیست که او<br />

را رهبري کند و از تمامی پسرانی که ترب نموده،‏<br />

کسی نیست که او را دستگیري نماید.‏<br />

این دو بلا بر تو عارض خواهد شد؛ کیست که<br />

براي تو ماتم کند؟ یعنی خرابی و هلا و قحطی و<br />

شمشیر،‏ پس چگونه تو را تسلّی دهم.‏ باب<br />

پسرانتو را ضعف گرفته،‏ به سر همه کوچهها مثل<br />

آهو در دام خوابیدهاند.‏ و ایشان از خشم یهوه و از<br />

خشم خداي تو مملّو شدهاند.‏ مراثی ارمیا<br />

سپ.‏ اي زحمت کشیده این را بشنو!‏ و اي مست<br />

شده اما نه از شراب!‏<br />

تو یهوه و خداي تو که در دعوي قوم خود<br />

ایستادگی میکند چنین فرماید:‏ ای کاسه<br />

سرگیجی را و تفاله کاسه خشم خویش را از تو خواهم<br />

گرفت و آن را بار دیگر نخواهی آشامید.‏ مکاشفه<br />

و آن را به دست آنانی که بر تو ستم نمایند<br />

میگذارم که به جان تو میگویند:‏ خم شو تا از تو<br />

بگذریم و تو پشت خود را مثل زمین و مثل کوچه به<br />

جهت عابرین گذاشتهاي.‏ باب ؛ مزامیر<br />

15 ،25 ؛ حزقیال 33 ،23<br />

10 ،14<br />

9 ،47<br />

19 .11 ،2<br />

3 ،129<br />

26 ،49<br />

9 ،75<br />

2 ،49<br />

5 ،60<br />

24 ،4<br />

5 ،54<br />

21 ،59<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17. خویشتن<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

22. سرور<br />

.23<br />

52<br />

.1<br />

.2<br />

بیدار شو اي صهیون!‏ بیدار شو و قوت خود را بپوش<br />

اي شهر مقدس اورشلیم!‏ لباس زیبایی خویش را در بر<br />

کن زیرا که ختنه نشده و ناپاك بار دیگر داخل تو<br />

نخواهد شد.‏<br />

اي اورشلیم خود را از گرد بیفشان و برخاسته،‏<br />

بنشین!‏ و اي دختر صهیون که اسیر شدهاي بندهاي<br />

24 ،1<br />

9 ،50<br />

22 ،16<br />

7 ،15<br />

16<br />

28 ،10<br />

14 ،66<br />

14 ،14<br />

21 ،14<br />

10 ،35<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 665 -


يها<br />

يار<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

يرو<br />

کهآن<br />

يها<br />

نیی<br />

یم<br />

گردن خود را بگشا!‏ باب<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ مفت فروخته کشتید و<br />

بینقره فدیه داده خواهید شد.‏<br />

سرور یهوه چنین فرماید:‏ که در ایام<br />

سابق قوم من به مصر فرود شدند تا در آنجا ساکن<br />

شوند و بعد از آن آشور بر ایشان بیسبب ظلم نمودند.‏<br />

اشعیا<br />

9 ،49<br />

.3<br />

4. چونکه<br />

6 .1 ،46 پیدایش<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

19 ،18 ؛ 3 ،17<br />

.5<br />

اما هم اکنون یهوه میفرماید:‏ در اینجا مرا چه کار<br />

است که قوم من مجاناً‏ گرفتار شدهاند.‏ و یهوه<br />

میفرماید:‏ آنانی که بر ایشان تسلّط دارند فریاد شادي<br />

میزنند و نام من دائماً‏ هر روز اهانت میشود.‏ حزقیال<br />

،36<br />

24 ،2 ؛ رومیان 20<br />

؛ اول تیموتائوس<br />

1 ،6<br />

.6<br />

بنابراین قوم من اسم مرا خواهند شناخت.‏ و در آن<br />

روز خواهند فهمید که سخن گوینده هستم،‏ اینجا من<br />

هستم.‏<br />

زیبا است بر کوهها پایهاي مبشّر که<br />

سلامتی را ندا میکند و به خیرات بشارت<br />

میدهد و نجات را ندا میکند و به صهیون<br />

میگوید که خداي تو سلطنت مینماید.‏ ناحوم ؛<br />

1 ،2<br />

7. چه<br />

؛ دوم قرنتیان 15 10، رومیان<br />

9 ،9 ؛ زکریا 5 ،54 ؛ 9 ،40 ؛ اشعیا 20 ،5<br />

8. صداي<br />

.9<br />

دیدهبانان تو است که صداي خود را بلند<br />

کرده،‏ با هم شادي مینمایند،‏ زیرا وقتی که یهوه به<br />

صهیون باز میگردد،‏ ایشان با چشم خواهند دید.‏<br />

اي خرابه اورشلیم به آواز بلند با هم شادي<br />

نمایید،‏ زیرا یهوه قوم خود را تسلّی داده،‏ و اورشلیم را<br />

فدیه نموده است.‏<br />

یهوه ساعد قدوس خود را در نظر تمامی امتها<br />

بالا زده است و همه انتها زمین نجات خداي ما را<br />

دیدهاند.‏ ؛ مزامیر<br />

اي شما که ظروف یهوه را برمیدارید،‏ به یک سو<br />

شوید،‏ به یک سو شوید و از اینجا بیرون روید و چیز<br />

ناپاك را لمس منمایید و از میان آن بیرون رفته،‏<br />

خویشتن را پاك سازید،‏ شما که ظروف یهوه را حمل<br />

میکنید.‏ دوم قرنتیان<br />

زیرا که به عجله بیرون نخواهید رفت و گریزان<br />

روانه نخواهید شد،‏ چونکه یهوه پیش شما<br />

خواهد خرامید و خداي اسرائیل ساقه شما خواهد بود.‏<br />

اینک بنده من با عقل رفتار خواهد کرد و عالی و<br />

رفیع و بسیار بلند خواهد شد.‏ باب<br />

بسی از تو در عجب بودند از آن جهت که<br />

15 ،57<br />

3 ،98<br />

17 ،6<br />

باب 1 ،53<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. چنانکه<br />

منظر او از مردمان و صورت او از فرزندان آدم بیشتر تباه گردیده بود.‏<br />

.15<br />

همچنان بر امت<br />

بسیار خواهد پاشید و به<br />

سبب او پادشاهان دهان خود راخواهند بست زیرا<br />

چیزهایی را که براي ایشان بیان نشده بود خواهند دید<br />

و آنچه را که نشنیده بودند خواهند فهمید.‏ عبرانیان<br />

؛ اشعیا<br />

12،24<br />

21 ،15 ؛ رومیان 1 ،65<br />

53<br />

.1<br />

کیست که خبر ما را تصدیق نموده وکیست که<br />

ساعد یهوه بر او آشکار شده باشد؟ یوحنا ؛ رومیان<br />

؛ اشعیا<br />

16 ،10<br />

38 ،12<br />

10 ،52<br />

.2<br />

زیرا به حضور وي مثل نهال و مانند ریشه در زمین<br />

خشک خواهد رویید.‏ او را نه صورتی و نه جمالی<br />

میباشد.‏ و چون او را مینگریم روئی ندارد که مشتاق<br />

او باشیم.‏ باب<br />

خوار و نزد مردمان مردود و صاحب غمها و رنج<br />

دیده و مثل کسی که رویها را از او بپوشانند و خوار<br />

شده که او را به حساب نیاوردیم.‏ مزامیر ؛ مرقس<br />

اما او غم ما را بر خود گرفت و دردهاي ما<br />

را بر خویش حمل نمود.‏ و ما او را از جانب خدا<br />

زحمت کشیده و مضروب و مبتلا گمان بردیم.‏ باب<br />

12 ،9<br />

7 ،22<br />

1 ،11<br />

.3<br />

.4<br />

29 ،1 ؛ یوحنا 17 ،8<br />

.5<br />

و حال به سبب تقصیرهاي ما مجروح و به<br />

سبب گناهان ما کوفته گردید.‏ و تنبیه صلح ما بر<br />

وي آمد و از زخمهاي او ما شفا یافتیم.‏ اول پطرس<br />

،2<br />

24<br />

.6<br />

همه ما مثل گوسفندان گمراه شده بودیم و هریکی<br />

از ما به راه خود برگشته بود و یهوه گناه همه ما را<br />

بروي نهاد.‏ اول پطرس ؛ دوم قرنتیان<br />

او مظلوم شد اما از خود گذشتگی نموده،‏ دهان<br />

خود را نگشود.‏ مثل برهاي که براي قربانی برند و<br />

مانند گوسفندي که نزد پشم برندهاش بیزبان است<br />

همچنان دهان خود را نگشود.‏ متی ؛ ؛ مرقس<br />

21 ،5<br />

14 ،27 63 ،26<br />

19 ،11 29 ،1<br />

25 ،2<br />

.7<br />

5 ،15 ؛ 61 ،14<br />

؛ اعمال رسولان<br />

32 ،8<br />

.8<br />

.9<br />

؛ ارمیا ؛ یوحنا<br />

از ظلم و از داوري گرفته شد.‏ و از طبقه او که تفکر<br />

نمود که او از زمین زندگان ریشه کن شد و به جهت<br />

گناه قوم من مضروب گردید؟<br />

و قبر او را با شریران تع نمودند و بعد از مردنش<br />

با ثروتمندان.‏ هرچندهیچ ظلم نکرد و در دهان وي<br />

حیلهاي نبود.‏ اول پطرس ؛ اول یوحنا 3، ؛ اعداد 23،<br />

اما یهوه را پسند آمد که او را ضربه زده،‏ به دردها<br />

مبتلا سازد.‏ چون جان او را قربانی گناه ساخت،‏ آنگاه<br />

نسل خود را خواهد دید و عمر او دراز خواهد شد و<br />

اراده یهوه در دست او میسر خواهد بود.‏ مزامیر<br />

19<br />

31 ،22<br />

5<br />

22 ،2<br />

.10<br />

- 666 -


يها<br />

يها<br />

يار<br />

سک<br />

یم<br />

يار<br />

اشعیا<br />

.11<br />

ثمره مشقّت جان خویش را خواهد دید و سیر<br />

خواهد شد.‏ و بنده عادل من به معرفت خود بسی را<br />

عادل خواهد گردانید زیرا که او گناهان ایشان را بر<br />

خویشتن حمل خواهد نمود.‏ یوحنا<br />

بنابراین او را در میان بزرگان نصیب خواهم داد و<br />

غنیمت را با زورآوران تقسیم خواهد نمود،‏ به جهت<br />

اینکه جان خود را به مرگ ریخت و از خطاکاران<br />

محسوب شد و گناهان بسی را بر خود گرفت و<br />

براي خطاکاران شفاعت نمود.‏ مزامیر ؛ ؛ مرقس<br />

،15<br />

6 ،16<br />

8 ،2<br />

29 ،1<br />

.12<br />

37 ،22 ؛ لوقا 28<br />

34 ؛ لوقا 23،<br />

54<br />

.1<br />

اي نازاي که نزاییدهاي بسرا!‏ اي که درد زایمان<br />

نکشیدهاي به آواز بلند شادي نما و فریاد برآور!‏ زیرا<br />

یهوه میفرماید پسران زن بی از پسران زن<br />

ازدواجکرده زیادهاند.‏ غلاطیان ؛ زکریا<br />

مکان خیمه خود را وسیع گردان و پردههاي<br />

مسکن تو پهن بشود دریغ مدار و طنابهاي خود را<br />

دراز کرده،‏ میخهایت را محکم بساز.‏<br />

زیرا که بطرف راست و چپ پراکنده خواهی شد و<br />

نسل تو امتها را تصرّف خواهند نمود و شهرهاي<br />

ویران را قابل سکونت خواهند ساخت.‏<br />

مترس زیرا که خجل نخواهی شد و مشوش مشو<br />

زیرا که رسوا نخواهی گردید.‏ چونکه خجالت جوانی<br />

خویشرا فراموش خواهی کرد و عار بیوگی خود را<br />

دیگر به یاد نخواهی آورد.‏<br />

زیرا که آفریننده تو که اسمش یهوه صبایوت است<br />

شوهر تو است،‏ و قدوس اسرائیل که به خداي تمام<br />

جهان نامیدهشده است نجات دهنده تو میباشد.‏ هوشع<br />

9 ،9<br />

27 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

19 ،2<br />

.6<br />

.7<br />

زیرا یهوه تو را مثل زن تركشده و رنجیده دل<br />

خوانده است و مانند زن جوانی که ترك شده باشد.‏<br />

خداي تو این را میفرماید.‏<br />

زیرا تو را به اندك لحظهاي ترك کردم اما به<br />

رحمت عظیم تو را جمع خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

،30<br />

6<br />

.8<br />

و یهوه نجات دهنده تو میفرماید:‏ زمان<br />

ریختن خشم خود را از تو براي لحظهاي<br />

پوشانیدم اما به احسان جاودانی برتو رحمت<br />

خواهم فرمود.‏ باب ؛ مزامیر ؛ ارمیا 33،<br />

زیرا که این براي من مثل آبهاي نوح باشد.‏<br />

چنانکه قسم خوردم که آبهاي نوح بار دیگر بر زمین<br />

جاري نخواهد شد،‏ همچنان قسم خوردم که بر تو<br />

خشم نکنم و تو را دعوا ننمایم.‏ پیدایش<br />

هرآینه کوهها ازبین خواهند رفت و تپهها<br />

متحرّك خواهد گردید،‏ لیکن احسان من نسبت<br />

به تو از بین نخواهد رفت و عهد صلح من<br />

متحرّك نخواهد گردید.‏ یهوه که بر تو رحمت<br />

میکند این را میفرماید.‏ حزقیال ؛ ؛ اشعیا<br />

26 ،37<br />

5 ،9<br />

25 ،34<br />

.10<br />

5 ،116 ؛ مزامیر 10 ،49<br />

.11<br />

اي بدبخت و مضطرب شده که تسلّی نیافتهاي،‏<br />

اینک من سنگهاي تو را در سنگ سرب نصب خواهم<br />

کرد و بنیاد تو را در یاقوت زرد خواهم نهاد.‏<br />

و منارههاي تو را از لعل و دروازههایت را از<br />

سنگهاي بهرمان و تمامی مرز تو را از سنگهاي گران<br />

قیمت خواهم ساخت.‏<br />

و همه فرزندانت از یهوه تعلیم خواهند یافت و<br />

پسرانت را صلحی عظیم خواهد بود.‏ یوجنا ؛ رومیان<br />

در عدالت ثابت شده و از ظلم دور مانده،نخواهی<br />

ترسید و هم از آشفتگی دور خواهی ماند و به تو<br />

نزدیکی نخواهد نمود.‏<br />

همانا جمع خواهند شد اما نه به دستور من.‏ آنانی<br />

که به ضّد تو جمع شوند به سبب تو خواهند افتاد.‏<br />

1 ،5<br />

45 ،6<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

31 ،8 رومیان<br />

.16<br />

اینک من آهنگري را که زغال را به آتش دمیده،‏<br />

آلتی براي کار خود بیرون میآورد،‏ آفریدم.‏ و من نیز<br />

هلاك کننده را براي خراب نمودن آفریدم.‏<br />

هر آلتی که به ضد تو ساخته شود،‏ پیش نخواهد<br />

برد و هر زبانی را که براي محاکمه به ضد تو برخیزد،‏<br />

نفرین خواهی نمود.‏ این است نصیب بندگان یهوه و<br />

عدالت ایشان از جانب من.‏ یهوه میفرماید.‏ اول قرنتیان<br />

،6<br />

.17<br />

2<br />

55<br />

.1<br />

اي همه تشنگان نزد آبها بیایید،‏ و همه شما که<br />

پول ندارید بیایید بخرید و بخورید.‏ بیایید و شراب و<br />

شیر را بیپول و بیقیمت بخرید.‏ یوحنا ؛ مکاشفه<br />

پول را براي آنچه نان نیست و سختی خویش<br />

را براي آنچه سیر نمیکند صرف میکنید.‏ گوش داده،‏<br />

از من بشنوید و چیزهاي نیکو را بخورید تا جان شما<br />

از پرواري لذت ببرد.‏ مزامیر ؛ ملاکی<br />

گوش خود را فرا داشته،‏ نزد من بیایید و تا جان<br />

17 ،22<br />

37 ،7<br />

2 ،4<br />

9 ،36<br />

2. چرا<br />

.3<br />

5<br />

6 ،30<br />

10 ،60<br />

.9<br />

- 667 -


یعن<br />

يجا<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

يها<br />

تی<br />

يها<br />

یک<br />

نی<br />

شما زنده گردد بشنوید و من با شما عهد جاودانی<br />

ی رحمت امین داود را خواهم بست.‏ باب<br />

اشعیا<br />

،9<br />

4 ،89 ؛ مزامیر 6<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

اینک من او را براي ملتها شاهد گردانیدم.‏ رئیس و<br />

حاکم ملتها.‏<br />

هان امتی را که نشناخته بودي دعوت خواهی نمود،‏<br />

و امتی که تو را نشناخته بودند،‏ نزد تو خواهند دوید.‏<br />

به خاطر یهوه که خداي تو است و قدوس اسرائیل که<br />

تو را تمجید نموده است.‏<br />

یهوه را مادامی که یافت میشود بطلبید و مادامی<br />

که نزدیک است او را بخوانید.‏<br />

7. شریر راه خود را و گناهکار افکار خویش را ترك<br />

نماید و بسوي یهوه بازگشت کند و بر وي رحمت<br />

خواهد نمود و بسوي خداي ما که بخشش عظیم<br />

خواهد کرد.‏ حزقیال ؛ مزامیر<br />

زیرا یهوه میفرمایدد که افکار من افکار شما<br />

نیست و راه شما راه من نه.‏<br />

زیرا چنانکه آسمان از زمین بلندتر است<br />

همچنان راه من از راه شما و افکار من از<br />

افکار شما بلندتر میباشد.‏ مزامیر<br />

و چنانکه باران و برف از آسمان میبارد و به<br />

آنجا برنمیگردد بلکه زمین را سیراب کرده،‏ آن<br />

را بارور و برومند میسازد و برزگر را تخم و<br />

خورنده را نان میبخشد،‏<br />

همچنان کلام من که از دهانم صادر گردد<br />

خواهد بود.‏ نزد من بیثمر نخواهد برگشت بلکه<br />

آنچه را که خواستم بجا خواهد آورد و براي آنچه<br />

آن را فرستادم کامران خواهد گردید.‏ اعمال رسولان<br />

،12<br />

4 ،130<br />

6 ،92<br />

30 ،18 ؛ 11 ،33<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

24<br />

.12<br />

زیرا که شما با شادمانی بیرون خواهید رفت و با<br />

صلح هدایت خواهید شد.‏ کوهها و تپهها در حضور<br />

شما به شادي خوشحالی خواهند نمود و همه درختان<br />

صحرا دستک خواهند زد.‏ باب<br />

به درخت خار صنوبر و به جاي گزنه،‏ مور<br />

خواهد رویید و براي یهوه اسم و آ جاودانی که<br />

ریشه کن نشود خواهد بود.‏<br />

23 ،44<br />

.13<br />

56<br />

.1<br />

و یهوه چنین فرماید:‏ انصاف را نگاه داشته،‏<br />

عدالت را جاري نمایید،‏ زیرا که آمدن نجات من و<br />

آشکار شدن عدالت من نزدیک است.‏<br />

انسانی که ا رابجا آورد و فرزندان<br />

آدمی که آنرا نگاه دارد،‏ که سبت را نگاه داشته،‏ آن را<br />

بیحرمت نکند و دست خویش را از هر عمل بد باز<br />

دارد.‏<br />

سپ.‏ غریبی که به یهوه وابسطه شده باشد،‏ سخن<br />

نگفته و نگوید که یهوه مرا از قوم خود جدا نموده<br />

است و معلولی هم نگوید که اینک من درخت خشک<br />

هستم.‏ باب ؛ اعمال رسولان<br />

زیرا یهوه درباره معلولهایی که سبتهاي مرا نگاه<br />

دارند و آنچه را که من خوش دارم اختیار نمایند و<br />

عهد مرا نگاه دارند،‏ چنین میفرماید باب<br />

که به ایشان در خانه خود و در اندرون دیوارهاي<br />

خویش یادگاري و اسمی بهتر از پسران و دختران<br />

خواهم داد.‏ اسمی جاودانی که ریشه کن نخواهد شد<br />

به ایشان خواهم بخشید.‏<br />

و فرزندان بیگانگانی که به یهوه وابسته شده،‏ او را<br />

خدمت نمایند و اسم یهوه را دوست داشته،‏ بنده او<br />

بشوند.‏ یعنی همه کسانی که سبت را نگاه داشته،‏ آن<br />

را بیحرمت نسازند و عهد مرا نگاه دارند.‏<br />

ایشان را به کوه محلمقدس خود خواهم آورد و<br />

ایشان را در خانه عبادت خود شادمان خواهم ساخت و<br />

قربانی سوختنی و قربانیهاي ایشان بر قربانگاه<br />

من قبول خواهد شد،‏ زیرا خانه من به خانه عبادت<br />

براي تمامی قومها نامیده خواهد شد.‏ مزامیر ؛ متی<br />

،21<br />

6 ،2<br />

13 ،58<br />

35 ،10<br />

2. خوشابحال<br />

1 ،14<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

46 ،19 ؛ لوقا 17 ،11 ؛ مرقس 13<br />

.8<br />

.9<br />

و سرور یهوه که جمعکننده راندهشدگان اسرائیل<br />

است میفرماید که بعد از این دیگران را با ایشان جمع<br />

خواهم کرد علاوه برآنانی که از ایشان جمع شدهاند.‏<br />

اي تمام حیوانات صحرا و اي همه حیوانات جنگل<br />

بیایید و بخورید!‏<br />

دیدهبانان او کورند،‏ همه ایشان معرفت ندارند و<br />

همگی ایشان سگان گنگاند که نمیتوانند بان گ<br />

کنند.خواب میبینند و دراز شده،‏ خفتن را دوست<br />

میدارند.‏<br />

و این سگان حریصند که نمیتوانند سیر بشوند و<br />

ایشان شبانند که نمیتوانند بفهمند.‏ همه ایشان به راه<br />

خود میل کرده،‏ هر ی بطرف خود طالب سود<br />

خویش میباشد.‏ ؛ ارمیا ؛<br />

و میگویند بیایید شراب بیاوریم و از مستیآورها<br />

مست شویم و فردا مثل امروز روز عظیم بلکه بسیار<br />

زیاده خواهد بود.‏ باب<br />

10 ،8<br />

13 ،6<br />

باب 6 ،53<br />

13 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 668 -


نی<br />

نی<br />

کمال<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

لک<br />

13. چون<br />

اشعیا<br />

57<br />

.1<br />

مرد عادل تلف شد و کسی نیست که این را در<br />

دل خود بگذراند و مردان رؤف برداشته شدند و<br />

کسی فکر نمیکند که عادلان از معرض بلا<br />

برداشته میشوند.‏ ارمیا ؛ مزامیر<br />

آنانی که به استقامت به سر میبرند،‏ به صلح<br />

داخل شده،‏ بر بسترهاي خویش آرامی خواهند<br />

یافت.‏<br />

و اما شما اي فرزندان جادوگر و فرزندان فاحشه و<br />

زناکار به اینجا نزدیک آیید!‏ متی<br />

بر که تمسخر میکنید و بر که دهان خود را باز<br />

میکنید و زبان را دراز مینمایید؟ آیا شما فرزندان<br />

نافرمان و نسل دروغین نیستید<br />

که در میان بلوطها و زیر هر درخت سبز خویشتن<br />

را به حرارت میآورید و اطفال را در وادیها زیر شکاف<br />

صخرهها قربانی مینمایید؟<br />

س.‏ هم تو در میان سنگهاي صاف نهر است،‏ همینها<br />

قسمت تو میباشد.‏ براي آنها نیز قربانی ریختنی<br />

ریختی و قربانی خوراکی گذرانیدي آیا من از اینها<br />

تسلّی خواهم یافت؟<br />

بر کوه بلند و رفیع بستر خود را گستردي و به آنجا<br />

نیز برآمده،‏ قربانی گذرانیدي.‏<br />

و پشت درها و چهارچوبها یادگار خود را واگذاشتی<br />

زیرا که خود را به کسی دیگر غیر از من آشکار ساختی<br />

و برآمده،‏ بستر خود را پهن کردي و درمیان خود و<br />

ایشان عهد بسته،‏ بستر ایشان را دوست داشتی جایی<br />

که آن را دیدي.‏<br />

و با روغن در حضور پادشاه رفته،‏ عطریات خود را<br />

بسیار کردي و رسولان خود را بجاي دور فرستاده،‏<br />

خویشتن را تا به جهنم پست گردانیدي.‏<br />

از طولانی بودن راه درمانده شدي اما نگفتی که<br />

امید نیست.‏ تازگی قوت خود را یافتی پس از ا<br />

جهت ضعف بهم نرسانیدي.‏<br />

از که ترسان و هراسان شدي که خیانت ورزیدي و<br />

مرا بیاد نیاورده،‏ این را در دل خود جا ندادي؟ آیا من<br />

از زمان قدیم نیز ساکت نماندم پس از ا جهت از<br />

من نترسیدي؟ مزامیر<br />

من عدالت و اعمال تو را بیان خواهم نمود که تو<br />

را منفعت نخواهد داد.‏<br />

فریاد برمیآوري اندوخته خودت تو را<br />

خلاصی بدهد و لکن باد همه آنها را خواهد برداشت و<br />

نفس آنها را خواهد برد.‏ اما هر که بر من تو دارد<br />

زمین خواهد بود و وارث کوه محل مقدس من<br />

خواهد گردید.‏ باب ؛ مزامیر ؛<br />

و گفته خواهد شد برافرازید!‏ راه را برافرازید و راه<br />

را صاف سازید!‏ سنگ مزاحم را از راه و روش قوم من<br />

بردارید!‏ باب<br />

زیرا او که عالی و بلند است و ساکن در<br />

ابدیت میباشد و اسم او قدوس است چنین<br />

میفرماید:‏ من در مکان عالی و مقدس ساکنم و<br />

نیز با کسی که روح افسرده و متواضع دارد،‏ تا<br />

روح متواضعان را احیا نمایم و دل افسردگان را<br />

زنده سازم.‏ ؛ اشعیا ؛ متی<br />

زیرا که تا به ابد دشمنی نخواهم نمود و همیشه<br />

خشم نخواهم کرد مبادا روحها و جانهایی که من<br />

آفریدم به حضور من ضعف به هم رسانند.‏<br />

به سبب گناه طمع وي خشمگین شده،‏ او را زدم<br />

و خود را مخفی ساخته،‏ خشم نمودم واو به راه دل<br />

خود رو گردانیده،‏ برفت.‏ باب<br />

راه و روش او را دیدم و او را شفا خواهم داد و<br />

او را هدایت نموده،‏ به او و به آنانی که با وي ماتم<br />

گیرند تسلّی بسیار خواهم داد.‏<br />

یهوه که آفریننده ثمره لبها است فرماید:‏ بر<br />

آنانی که دورند صلح باد و بر آنانی که نزدیکند صلح<br />

باد و من ایشان را شفا خواهم بخشید.‏<br />

اما شریران مثل دریاي متلاطم که نمیتواند آرام<br />

گیرد و آبهایش گل و لجن برمیاندازد میباشند.‏<br />

من میفرماید که شریران را صلح نیست.‏<br />

مزامیر 9 ،103<br />

3 ،5<br />

1 ،15<br />

12 ،2<br />

2 ،66<br />

2 ،59<br />

21 ،60<br />

10 ،62<br />

مزامیر 5 ،113<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21. خداي<br />

22 ،48 باب<br />

58<br />

1. صداي خود را بلند کن و دریغ مدار و صداي خود را<br />

مثل شیپور بلند کرده،‏ به قوم من تقصیر ایشان را و به<br />

خاندان یعقوب گناهان ایشان را اعلام نما.‏<br />

و ایشان هر روز مرا میطلبند و از دانستن راههاي<br />

من خوشنود میباشند.‏ مثل امتی که عدالت را بجا<br />

آورده،حکم خداي خود را ترك ننمودند.‏ احکام عدالت<br />

را از من سؤال نموده،‏ از نزدیکی جستن به خدا<br />

خشنود میشوند باب<br />

میکاه 8 ،3<br />

18 ،1 ؛ 26 ،43<br />

.2<br />

2 ،12<br />

39 ،12<br />

11 ،12<br />

21 ،50<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 669 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

کن<br />

ین<br />

یم<br />

يها<br />

نی<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

اشعیا<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و میگویند:‏ چرا روزه داشتیم و ندیدي و جانهاي<br />

خویش را رنجانیدیم و ندانستی.‏ ای شما در روز<br />

روزه خویش خوشی خود را مییابید و بر عملههاي<br />

خود ظلم مینمایید.‏<br />

اینک به جهت نزاع و دشمنی روزه میگیرید و به<br />

مشت بیخدایان میزنید.‏ امروز روزه نمیگیرید که<br />

صداي خود را در بالاترین نقطه بشنوانید.‏<br />

آیا روزهاي که من میپسندم مثل این است،‏ روزي<br />

که آدمی جان خود را برنجاند و سر خود را مثل<br />

خم ساخته،‏ پلاس و خاکستر زیر خود بگستراند؟ آیا<br />

این را روزه و روز مورد پسند یهوه میخوانی؟ زکریا ؛<br />

5 ،7<br />

16 ،6 ؛ متی 19 ،8<br />

.6<br />

مگر روزهاي که من پسندم ا نیست که<br />

بندهاي شرارت را بگشایید و گره یوغ را باز کنید<br />

و مظلومان را آزاد سازید و هر یوغ را بشکنید؟ حزقیال<br />

،18<br />

16<br />

.7<br />

مگر این نیست که نان خود را به گرسنگان تقسیم<br />

نمایی و فقیران رانده شده را به خانه خود بیاوري و<br />

چون برهنه را ببینی او را بپوشانی و خود را از آنانی<br />

که از گوشت تو میباشند مخفی نسازي؟ حزقیال ؛ متی<br />

7 ،18<br />

35 ،25<br />

.8<br />

آنگاه نور تو مثل طلوع آفتاب خواهد شد و صحت<br />

تو بزودي خواهد رویید و عدالت تو پیش تو خواهد<br />

خرامید و شکوه یهوه محافظ تو خواهد بود.‏ مزامیر<br />

آنگاه دعا خواهی کرد و یهوه تو را اجابت خواهد<br />

فرمود و التماس خواهی نمود و او خواهد فرمود که<br />

اینک حاضر هستم.‏ اگر یوغ و اشاره کردن به انگشت و<br />

گفتن ناحقّ‏ را از میان خود دور کنی،‏<br />

و آرزوي جان خود را به گرسنگان ببخشی و جان<br />

بدبختان را سیر کنی،‏ آنگاه نور تو در تاریکی خواهد<br />

درخشید و تاریکی غلیظ تو مثل ظهر خواهد بود.‏ مزامیر<br />

6 ،37<br />

.9<br />

.10<br />

4 ،112<br />

.11<br />

و یهوه تو را همیشه هدایت نموده،‏ جان تو را در<br />

مکان خشک سیر خواهد کرد و استخوانهایت را<br />

قوي خواهد ساخت و تو مثل باغ سیرآب و مانند<br />

چشمه آب که آبش کم نشود خواهی بود.‏ باب ؛ ارمیا<br />

3 ،51<br />

12 ،31<br />

.12<br />

و کسان تو خرابه قدیم را بنا خواهند نمود و<br />

تو پایه نسلهاي گذشته را برپا خواهی داشت و تو<br />

را عمارت کننده رخنهها و تعمییر کننده کوچهها براي<br />

سکونت خواهند خواند.‏ باب<br />

اگر پاي خود را از سبت نگاه داري و خوشی خود<br />

را در روز مقدس من بجا نیاوري و سبت را خوشی و<br />

مقدس یهوه و محترمبخوانی و آن را محترم داشته،‏ به<br />

راههاي خود رفتار ننمایی و خوشی خود را نجویی و<br />

سخنان خود را نگویی،‏ باب<br />

آنگاه در یهوه شادمان خواهی شد و تو را بر<br />

مکان بلند زمین سوار خواهم کرد.‏ و سهم پدرت<br />

یعقوب را به تو خواهم خورانید،‏ زیرا که دهان یهوه این<br />

را فرموده است.‏ باب<br />

4 ،56<br />

20 ،1<br />

.14<br />

59<br />

.1<br />

هان دست یهوه کوتاه نیست تا نرهاند و گوش<br />

او سنگین نه تا نشنود.‏ باب ؛ اعداد ؛ لوقا<br />

اما خطایاي شما در میان شما و خداي شما<br />

جدائی انداخته است و گناهان شما روي او را از<br />

شما پوشانیده است تا نشنود.‏ امثال ؛ میکاه 3،<br />

زیرا که دستهاي شما به خون و انگشتهاي شما به<br />

شرارت آلوده شده است.‏ لبهاي شما به دروغ سخن<br />

میگوید و زبانهاي شما به شرارت صحبت میکند.‏ باب<br />

،1<br />

37 ،1<br />

4<br />

23 ،11<br />

28 ،1<br />

2 ،50<br />

.2<br />

.3<br />

15<br />

.4<br />

هیچکس به عدالت قضاوت نمیکند و هیچکس به<br />

راستی داوري نمینماید.‏ به بیهودگی توکل دارند و به<br />

دروغ سخن میگوید.‏ به ظلم حامله شده،‏ شرارت را<br />

میزایند.‏ ایوب<br />

از تخمهاي افعی بچه برمیآورند و پرده عنکبوت<br />

میبافند.‏ هرکه از تخمهاي ایشان بخورد میمیرد و آن<br />

چون شکسته گردد افعی بیرون میآید.‏<br />

پرده ایشان لباس نخواهد شد و خویشتن را از<br />

اعمال خود نخواهند پوشانید زیرا که اعمال ایشان<br />

اعمال شرارت است و عمل ظلم در دستهاي ایشان<br />

است.‏ ایوب<br />

پای ایشان براي بدي دوان و به جهت ریختن<br />

خون بیگناهان شتابان است.‏ افکار ایشان افکار شرارت<br />

است و در راههاي ایشان ویرانی و خرابی است.‏<br />

رومیان 3،<br />

35 ،15<br />

14 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

15<br />

.8<br />

.9<br />

راه صلح را نمیدانند و در راههاي ایشان انصاف<br />

نیست.‏ جاده کج براي خود ساختهاند و هر که در<br />

آنها بسر برند صلح را نخواهد دانست.‏<br />

بنابراین انصاف از ما دور شده است و عدالت به ما<br />

نمیرسد.‏ انتظار نور میکشیم و اینک ظلمت است و<br />

منتظر روشنایی هستیم،‏ اما در تاریکی غلیظ به سر<br />

میبریم.‏ باب<br />

و مثل کوران به طرف دیورا تپ تپ راه میرویم و<br />

2 ،9<br />

.10<br />

4 ،61<br />

.13<br />

- 670 -


یم<br />

يجا<br />

يرو<br />

نی<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

60<br />

.1<br />

مانند بیچشمان کورانه راه میرویم.‏ در وقت ظهر مثل<br />

شام لغزش خوریم و در میان تندرستان مانند<br />

مردگانیم.‏ تثنیه<br />

همه ما مثل خرسها صدا میکنیم و مانند فاختهها<br />

ناله مینماییم،‏ براي انصاف انتظار میکشیم و نیست و<br />

براي نجات و از ما دور میشود.‏ حزقیال<br />

زیرا که خطایاي ما به حضور تو بسیار شده و<br />

گناهان ما به ضد ما شهادت میدهد چونکه خطایاي<br />

ما با ما است و گناهان خود را میدانیم.‏<br />

مرتد شده،‏ یهوه را انکار نمودیم.‏ از پی خداي<br />

خود انحراف ورزیدیم به ظلم و فتنه سخن گفتیم و به<br />

سخنان دروغ حامله شده،‏ از دل آنها سخن گفتیم.‏<br />

اشعیا<br />

16 ،7<br />

29 ،28<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

12 ،55 مزامیر<br />

.14<br />

و انصاف به عقب رانده شده و عدالت از ما دور<br />

ایستاده است زیرا که راستی در کوچهها افتاده است و<br />

استقامت نمیتواند داخل شود.‏<br />

و راستی گم شده است و هر که از بدي اجتناب<br />

نماید خود را به یغما میسپارد.‏ و چون یهوه ا را<br />

دید در نظر او بد آمد که انصاف وجود نداشت.‏<br />

و او دید که کسی نبود و تعجب نمود که شفاعت<br />

کنندهاي وجود نداشت؛ از این جهت بازوي وي براي او<br />

نجات آورد و عدالت او وي را دستگیري نمود.‏<br />

سپ.‏ عدالت را مثل زره پوشید و خود نجات را بر<br />

سر خویش نهاد.‏ و جامه انتقام را به لباس در بر<br />

کرد و غیرت را مثل ردا پوشید.‏ افسسیان ؛ اول<br />

باب 5 ،63<br />

17 .14 ،6<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

8 ،5 تسالونیکیان<br />

.18<br />

مطابق اعمال ایشان،‏ ایشان را جزا خواهد داد.‏ به<br />

دشمنان خود آتش خشم را و به دشمنان خویش<br />

مکافات و به جزایر پاداش را خواهد رسانید.‏<br />

و از طرف مغرب از نام یهوه و از طلوع آفتاب از<br />

شکوه وي خواهند ترسید زیرا که او مثل نهر سرشاري<br />

که باد یهوه آن را براند خواهد آمد.‏<br />

و یهوه میفرماید که نجات دهندهاي براي<br />

صهیون و براي آنانی که در یعقوب از اشتباهات<br />

بازگشت نمایند خواهد آمد.‏ باب ؛ رومیان<br />

و یهوه میفرماید:‏ اما عهد من با ایشان این است<br />

که روح من که بر تو است و کلام من که در دهان تو<br />

گذاشتهام از دهان تو و از دهان نسل تو و از دهان<br />

نسلِ‏ نسل تو دور نخواهد شد.‏ یهوه میفرماید:‏ از هم<br />

اکنون و تا ابد.‏ باب ؛ ارمیا<br />

برخیز و درخشان شو زیرا نور تو آمده و شکوه یهوه<br />

بر تو طلوع کرده است.‏ باب ؛<br />

زیرا اینک تاریکی جهان را و ظلمت غلیظ طوایف را<br />

خواهد پوشانید اما یهوه بر تو طلو ع خواهد نمود و<br />

شکوه وي بر تو ظاهر خواهد شد.‏ خروج<br />

و امتها بسوي نور تو و پادشاهان بسوي<br />

درخشندگی طلوع تو خواهند آمد.‏ متی<br />

چشمان خود را به اطراف خویش برافراز و ببین که<br />

همه آنها جمع شده،‏ نزد تو میآیند.‏ پسرانت از دور<br />

خواهند آمد و دخترانت را در آغوش خواهند آورد.‏ باب<br />

23 ،10<br />

16 ،4<br />

1 ،9<br />

1 ،52<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

12 ،66 ؛ 18 ،49<br />

.5<br />

آنگاه خواهی دید و خواهی درخشید و دل تو لرزان<br />

شده،‏ وسیع خواهدگردید،‏ زیرا که توانگري دریا بسوي<br />

تو گردانیده خواهد شد و ثروت امتها نزد تو خواهد<br />

آمد.‏ متی<br />

زیادي شتران و شتران جوان مدیان و عیفه تو را<br />

خواهند پوشانید.‏ همه اهل شبع خواهند آمد و طلا و<br />

بخور آورده،‏ به ستایش یهوه بشارت خواهند داد.‏ متی<br />

،2<br />

11 ،8<br />

.6<br />

11<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

همه گله کیدار نزد تو جم ع خواهند شد و<br />

قوچهاي نبایوت تو را خدمت خواهند نمود.‏ به قربانگاه<br />

من با پذیرایی برخواهند آمد و خانه شکوه خود را<br />

زینت خواهم داد.‏<br />

اینها کیستند که مثل ابر پرواز میکنند و مانند<br />

کبوتران بر وزنهاي خود؟<br />

به درستی که جزیرهها و کشتی ترشیش اول<br />

انتظار مرا خواهند کشید تا پسران تو را از دور و نقره و<br />

طلاي ایشان را با ایشان بیاورند،‏ به جهت اسم یهوه<br />

خداي تو و به جهت قدوس اسرائیل زیرا که تو را<br />

زینت داده است.‏ مزامیر<br />

و غریبان،‏ حصارهاي تو را بنا خواهند نمود و<br />

پادشاهان ایشان تو را خدمت خواهند کرد زیرا که در<br />

خشم خود تو را زدم لیکن به لطف خویش تو را ترحم<br />

خواهم نمود.‏ باب<br />

دروازه تو نیز دائماً‏ باز خواهد بود و شب و روز<br />

بسته نخواهد گردید تا ثروت امتها را نزد تو بیاورند و<br />

پادشاهان ایشان همراه آورده شوند.‏ مکاشفه<br />

زیرا هر امتی و مملکتی که تو را خدمت نکند تلف<br />

خواهد شد و آن امتها تماماً‏ هلاك خواهند گردید.‏<br />

لبنان با درختان صنوبر و کاج و چنار با هم<br />

25 ،21<br />

13 ،45<br />

7 ،54<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. شکوه<br />

26 ،11<br />

27 ،1<br />

9 ،1<br />

16 ،51<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

- 671 -


يها<br />

يجا<br />

يجا<br />

کهآن<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

يرو<br />

یم<br />

شی<br />

يها<br />

براي تو آورده خواهند شد تا مکان مقدس مرا زینت<br />

دهند و جاي پای خود را تمجید خواهم نمود.‏ باب<br />

اشعیا<br />

2 ،35<br />

.14<br />

و پسران آنانی که تو را ستممیرسانند خم شده،‏<br />

نزد تو خواهند آمد و همه آنانی که تو را اهانت<br />

مینمایند نزد کف پای تو سجده خواهند نمود و تو<br />

را شهر یهوه و صهیونِ‏ قدوسِ‏ اسرائیل خواهند نامید.‏<br />

به عوض تو متروك و نفرتآور بودي و کسی<br />

از میان تو گذر نمیکرد.‏ من تو را فخر جاودانی و<br />

سرور نسل به نسل خواهم گردانید.‏<br />

و شیر امتها را خواهی مکید و پستانهاي<br />

پادشاهان را خواهی مکید و خواهی فهمید که من<br />

یهوه نجات دهنده تو هستم و من قدیر اسرائیل،‏ نجات<br />

دهنده تو میباشم.‏ باب<br />

به برنج،‏ طلا خواهم آورد و به جاي آهن،‏<br />

نقره و به چوب،‏ برنج و به جاي سنگ،‏ آهن<br />

خواهم آورد و صلح را ناظران تو و عدالت را حاکمان<br />

تو خواهم گردانید.‏ باب<br />

و بار دیگر ظلم در زمین تو و خرابی و ویرانی در<br />

مرز تو شنیده نخواهد شد و حصارهاي خود را نجات و<br />

دروازه خویش را ستایش خواهی نامید.‏ باب<br />

و بار دیگر آفتاب در روز نور تو نخواهد بود و ماه با<br />

درخشندگی براي تو نخواهد تابید زیرا که یهوه نور<br />

جاودانی تو و خدایت زیبایی تو خواهد بود.‏ مکاشفه<br />

و بار دیگر آفتاب تو غروب نخواهد کرد و ماه تو از<br />

بین نخواهد رفت زیرا که یهوه براي تو نور جاودانی<br />

خواهد بود و روزهاي نوحهگري تو تمام خواهد شد.‏<br />

و همه قوم تو عادل خواهند بود و زمین را تا به<br />

ابد تصرف خواهند کرد.‏ شاخه کاشتهشده من و عمل<br />

دست من،‏ تا تمجید کرده شوم.‏<br />

کوچکتر هزار نفر خواهد شد و خوار امت قوي<br />

خواهد گردید.‏ من یهوه در وقتش عجله در آن خواهم<br />

نمود.‏<br />

1 ،26<br />

23 ،21<br />

23 ،49<br />

7 ،52<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

61<br />

.1<br />

روح سرور یهوه بر من است زیرا یهوه مرا<br />

مسح کرده است تا مسکینان را بشارت دهم و<br />

مرا فرستاده تا شکسته دلان را التیام بخشم و<br />

اسیران را به رستگاري و محبوسان را به آزادي<br />

ندا کنم،‏ لوقا ؛ اشعیا<br />

و تا از سال پسندیده یهوه و از روز انتقام<br />

خداي ما ندا نمایم و همه اندوهگینان را تسلّی<br />

بخشم.‏ متی<br />

تا قرار دهم براي ماتمیانِ‏ صهیون و به ایشان<br />

ببخشم تاجی را به عوض خاکستر و روغن شادمانی را<br />

به عوض نوحهگري و رداي تسبیح را به جاي روح<br />

کدورت تا ایشان درختان عدالت و کاشتهشده یهوه به<br />

جهت تمجید وي نامیده شوند.‏ باب ؛<br />

و ایشان خرابههاي قدیم را بنا خواهند نمود و<br />

ویرانه گذشته را بر پا خواهند داشت و شهر<br />

خراب را بازسازي خواهند نمود.‏<br />

و بیگانگان برپا شده،‏ گلّههاي شما را خواهند<br />

چرانید و بیگانگان،‏ کشاورزان و باغبانان شما خواهند<br />

بود.‏<br />

و شما کاهنان یهوه نامیده خواهید شد و شما را به<br />

خادمان خداي ما نامیده خواهند نمود.‏ ثروت امتها را<br />

خواهید خورد و در شکوه ایشان فخر خواهید نمود.‏ باب<br />

21 ،60<br />

3 ،51<br />

4 ،5<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

21 ،66<br />

.7<br />

به عوض خجالت،‏ سهم دوبرابر خواهند یافت و به<br />

عوض رسوایی از سهم خود خشنود خواهید شد.‏<br />

بنابراین ایشان در زمین خود سهم دوبرابر خواهند<br />

یافت و شادي جاودانی براي ایشان خواهد بود.‏ باب<br />

،35<br />

10<br />

.8<br />

زیرا من که یهوه هستم،‏ عدالت را دوست میدارم و<br />

از غارت و ستم نفرت دارم و اجرت ایشان را به<br />

راستی به ایشان خواهم داد و عهد جاودانی باایشان<br />

خواهم بست.‏ باب ؛<br />

و نسل ایشان در میان امتها و نسل ایشان در میان<br />

قومها معروف خواهند شد.‏ هر که ایشان را بیند<br />

اعتراف خواهد نمود که ایشان نسل مبارك یهوه<br />

میباشند.‏<br />

در یهوه شادي بسیار میکنم و جان من در<br />

خداي خود وجد مینماید زیرا که مرا به جامه<br />

نجات ملبس ساخته،‏ رداي عدالت را به من<br />

پوشانید.‏ چنانکه داماد خویشتن را به تاج آرا<br />

میدهد و عروس،‏ خود را به زیورها زینت بخشد.‏<br />

3 ،55<br />

10 ،54<br />

.9<br />

.10<br />

حبقوق 18 ،3<br />

5 ؛ زکریا 3،<br />

.11<br />

زیرا چنانکه زمین،‏ نباتات خود را میرویاند و باغ،‏<br />

کاشته خویش را رشد میدهد،‏ همچنان سرور یهوه<br />

عدالت و سرودستایش را پیش تمامی امتها<br />

خواهد رویانید.‏<br />

صفنیا 20 ،3<br />

26 ،30<br />

18 ،4<br />

.2<br />

- 672 -


لی<br />

یس<br />

کهآن<br />

کهآن<br />

اشعیا<br />

62<br />

.1<br />

.2<br />

به خاطر صهیون سکوت نخواهم کرد و به خاطر<br />

اورشلیم خاموش نخواهم شد تا عدالتش مثل نور طلوع<br />

کند و نجاتش مثل چراغی که افروخته باشد.‏<br />

و امتها،‏ عدالت تو را و همه پادشاهان،‏ شکوه تو را<br />

مشاهده خواهند نمود.‏ و تو به اسم جدیدي که دهان<br />

یهوه آن را قرار میدهد نامیده خواهی شد.‏ باب ؛<br />

مکاشفه<br />

15 ،65<br />

17 ،2<br />

.3<br />

.4<br />

و تو تاج شکوه،‏ در دست یهوه و افسر ملوکانه،‏ در<br />

دست خداي خود خواهی بود.‏<br />

و تو دیگر به متروك نامیده نخواهی شد و زمینت را<br />

بار دیگر خرابه نخواهند گفت،‏ بلکه تو را ‏"خشنودي<br />

من در او"‏ حفصیبه و زمینت را ‏"مونس من"‏ بعولَه<br />

خواهند نامید زیرا یهوه از تو مسرور خواهد شد و<br />

زمین تو مونس من خواهد گردید.‏ باب ؛ مزامیر<br />

زیرا چنانکه مردي جوان دوشیزهاي را به زنی<br />

خویش در میآورد،‏ هم چنان پسرانت تورا مونس خود<br />

خواهند ساخت و چنانکه داماد از عروس خشنود<br />

میگردد،‏ هم چنان خدایت از تو شاد خواهد بود.‏ صفنیا<br />

3 ،16<br />

15 ،60<br />

.5<br />

17 ،3<br />

.6<br />

اي اورشلیم دیدهبانان بر حصارهاي تو گماشتهام که<br />

هر روز و هرشب همیشه سکوت نخواهند کرد.‏ اي یاد<br />

کنندگان یهوه خاموش مباشید!‏ باب<br />

و او را آرامی ندهید تا اورشلیم را استوار کرده،‏ آن<br />

را در جهان محلّ‏ ستایش بسازد.‏ باب<br />

یهوه به دست راست خود و به بازوي قوي خویش<br />

قسم خورده،‏ فرموده است که بار دیگر غلّه تو را غذاي<br />

دشمنانت نسازم و غریبان،‏ شراب تو را که برایش<br />

زحمت کشیدهاي نخواهند نوشید.‏ باب ؛ داوران<br />

،6<br />

8 ،52<br />

11 ،61<br />

22 .21 ،65<br />

.7<br />

.8<br />

3<br />

.9<br />

بلکه آنانی که آن را میچینند آن را خورده،‏ یهوه را<br />

ستایش خواهند نمود و آنانی که آن را جمع میکنند،‏<br />

آن را در صحنهاي محل مقدس من خواهند نوشید.‏<br />

بگذرید از دروازهها بگذرید.‏ راه قوم را مهیا سازید<br />

و شاهراه را بلند کرده،‏ مرتفع سازید و سنگها را<br />

برچیده علَم را به جهت قومها برپا نمایید.‏ باب ؛<br />

14 ،57<br />

.10<br />

5 ،68 مزامیر<br />

.11<br />

زکریا<br />

اینک یهوه تا انتهاي زمین اعلان کرده است،‏ پس<br />

به دختر صهیون بگویید اینک نجات تو میآید.‏ همانا<br />

اجرت او همراهش و مکافات او پیش رویش میباشد.‏<br />

12 ،22 ؛ مکاشفه 10 ،40 ؛ اشعیا 9 ،9<br />

.12<br />

و ایشان را به قوم مقدس و فدیه شدگان یهوه<br />

نامیده خواهند ساخت و تو به شهري که طلبیده<br />

میشود و غیر متروك نامیده خواهی شد.‏ باب<br />

10 ،35<br />

63<br />

.1<br />

این کیست که از ادوم با لباس سرخ ازبصرَه میآید؟<br />

یعنی این که به لباسجل خود آراسته است و در<br />

زیادي قوت خویش میخرامد؟ من که به عدالت سخن<br />

میگویم و براي نجات،‏ زورآور میباشم.‏ باب<br />

2. چرا لباس تو سرخ است و جامه تو مثل ک که<br />

چرخشت را پایمال کند؟ مکاشفه<br />

من چرخشت را تنها پایمال نمودم و هیچکس از<br />

قومها با من نبود و ایشان را به خشم خود پایمال<br />

کردم و به آتش خشم خویش لگد کوب نمودم و خون<br />

ایشان به لباس من پاشیده شده،‏ تمامی جامه خود را<br />

آلوده ساختم.‏<br />

زیرا که روز انتقام در دل من بود و سال فدیه<br />

شدگانم رسیده بود.‏ ؛ ؛ ارمیا<br />

و نگریستم و یاري کنندهاي نبود و تعجب نمودم<br />

زیرا دستگیري نبود.‏ در این صورت بازوي من مرا<br />

نجات داد و آتش خشم من مرا دستگیري نمود.‏<br />

و قومها را به خشم خود پایمال نموده،‏ ایشان را از<br />

آتش خشم خویش مست ساختم.‏ و خون ایشان را بر<br />

زمین ریختم.‏ مزامیر ؛ مکاشفه<br />

احسانهاي یهوه و تسبیحات یهوه را یاد خواهم نمود<br />

برحسب هر آنچه یهوه براي ما عمل نموده است و به<br />

موجب زیادي احسانی که براي خاندان اسرائیل موافق<br />

رحمتها و فراوانی محبت خود بجا آورده است.‏<br />

زیرا فرموده است:‏ ایشان قوم من و پسرانی که<br />

خیانت نخواهند کرد میباشند؛ پس نجاتدهنده ایشان<br />

شده است.‏<br />

او در همه تنگیهاي ایشان به تنگ آورده شد و<br />

فرشته حضور وي ایشان را نجات داد.‏ در محبت و صبر<br />

خود ایشان را فدیه داد و آنها را بلند کرد و حمل کرد<br />

از همه ایام قدیم.‏ خروج ؛ افسسیان ؛ اشعیا<br />

اما ایشان عاصی شده،‏ روح قدوس او را محزون<br />

ساختند،‏ پس برگشته،‏ دشمن ایشان شد و او خود با<br />

ایشان جنگ نمود.‏ افسسیان<br />

آنگاه ایام قدیم و موسی و قوم خویش را بیاد آورد<br />

و گفت کجاست ایشان را با شبان گله خود از دریا<br />

برآورد و کجا است روح قدوس خود را در میان<br />

ایشان نهاد؟ خروج<br />

4 ،46<br />

19 ،45<br />

6 ،51<br />

25 ،5<br />

13 ،19<br />

8 ،34<br />

20 ،14<br />

باب 9 ،13<br />

34 ،32<br />

30 ،4<br />

39 ،18<br />

30 ،14<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

- 673 -


نک<br />

يرو<br />

یم<br />

ین یکم<br />

يبا<br />

يرو<br />

.6<br />

اشعیا<br />

.<br />

.12<br />

که بازوي عظیم خود را به دست راست موسی<br />

خرامان ساخت و آبها را پیش ایشان شکافت تا<br />

اسم جاودانی براي خویش پیدا کند؟<br />

آنکه ایشان را در عمقها مثل اسب در بیابان<br />

رهبري نمود که لغزش نخورند.‏<br />

مثل حیواناتی که به دره فرود میروند روح یهوه<br />

ایشان را آرامی بخشید،‏ هم چنان قوم خود را رهبري<br />

نمودي تا براي خود اسم مجید پیدا نمایی.‏<br />

از آسمان بنگر و از مسکن قدوسیت و شکوه<br />

خویش نظر اف غیرت جبروت تو کجا است؟<br />

جوشش دل و رحمتهاي تو که به من نمودي<br />

بازداشته شده است.‏ تثنیه<br />

به درستی که تو پدر ما هستی اگر چه<br />

ابراهیم ما را نشناسد و اسرائیل ما را بجا نیاورد،‏<br />

اما تو اي یهوه،‏ پدر ما و نجات دهنده ما هستی و<br />

نام تو از ازل میباشد.‏ تثنیه<br />

سپ.‏ اي یهوه ما را از راههاي خود چرا گمراه<br />

ساختی و دلهاي ما را سخت گردانیدي تا از تو<br />

نترسیم.‏ به خاطر بندگانت و قومهاي میراث خود<br />

برگرد.‏<br />

قوم مقدس تو اندك زمانی آن را متصرّف بودند و<br />

دشمنان ما محل مقدس تو را پایمال نمودند.‏ مزامیر<br />

و ما مثل کسانی که تو هرگز بر ایشان حکمرانی<br />

نکرده باشی و به نام تو نامیده نشده باشند گردیدهایم.‏<br />

1 ،79<br />

6 ،32<br />

15 ،26<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

64<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

کاش که آسمانها را شکافته،‏ نازل میشدي و کوهها<br />

از دیدن تو متزلزل میگشت.‏<br />

مثل آتشی که خورده چوبها را مشتعل سازد و<br />

آتشی که آب را به جوش آورد تا نام خود را بر<br />

دشمنانت معروف سازي و امتها از دیدن تو لرزان<br />

گردند.‏<br />

هنگامی که کارهاي هولناك را که منتظر آنها<br />

نبودیم بجا آوردي،‏ آنگاه نزول فرمودي و کوهها از<br />

دیدن تو متزلزل گردید.‏<br />

زیرا که از ایام قدیم نشنیدند و گوش نکردند و<br />

چشم خدایی را غیر از تو که براي منتظران خویش<br />

بپردازد ندید.‏ اول قرنتیان<br />

تو آنانی را که شادمانند و عدالت را بجا میآورند و<br />

به راههاي تو،‏ تو را به یاد میآورند ملاقات<br />

اینک تو خشمگین شدي و ما گناه کردهایم در اینها<br />

مدت مدیدي بسر بردیم و آیا نجات توانیم یافت ؟<br />

زیرا که همه ما مثل شخص نجس شدهایم و همه<br />

اعمال عادله ما مانند پیراهن لکه دار میباشد.‏ و همگی<br />

ما مثل برگ،‏ پژمرده شده،‏ گناهان ما مثل باد،‏ ما را<br />

میرباید.‏ ایوب ؛ حزقیال ؛ یهودا 23<br />

و کسی نیست که اسم تو را بخواند یا خویشتن را<br />

برانگیزاند تا تو را نگاه دارد زیرا که خود را از ما<br />

پوشیدهاي و ما را به سبب گناهان ما گداختهاي.‏ مزامیر<br />

17 ،36<br />

4 ،14<br />

.7<br />

23 ،196<br />

8 54، ؛ اشعیا 5 ؛ حزقیال 13،<br />

.8<br />

اما هم اکنون اي یهوه ، تو پدر ما هستی.‏ ما گلْ‏<br />

هستیم و تو خالق ما هستی و همه ما ساخته شده<br />

دستهاي تو میباشیم.‏ ملاکی ؛ رومیان<br />

اي یهوه بشدت خشمگین مباش و گناه را تا به ابد<br />

بخاطر مدار.‏ هم اکنون ملاحظه نما که همگی ما قوم<br />

تو هستیم.‏ مزامیر ؛<br />

شهرهاي مقدس تو بیابان شده.‏ صهیون،‏ بیابان و<br />

اورشلیم،‏ ویرانه گردیده است.‏ مزامیر ؛<br />

مقدس و زی ما که پدران ما تو را در آن<br />

سرود ستایش میخواندند به آتش سوخته شده و<br />

تمامی چیزهاي با ارزش ما به خرابی تبدیل گردیده<br />

است.‏ دوم پادشاهان<br />

اي یهوه آیا با وجود این همه،‏ خودداري میکنی و<br />

خاموش شده،‏ ما را بشدت رنجور میسازي؟ اعداد ؛<br />

13 ،17<br />

1 ،79<br />

20 ،9<br />

7 ،74<br />

10 ،2<br />

8 ،79<br />

7 ،25<br />

9 ،25<br />

.9<br />

.10<br />

11. خانه<br />

.12<br />

6 ،65 اشعیا<br />

65<br />

.1<br />

آنانی که مرا طلب ننمودند مرا جستند و آنانی<br />

که مرا نطلبیدند مرا یافتند.‏ و به قومی که به اسم<br />

من نامیده نشدند گفتم،‏ اینجا هستم،‏ اینجا هستم.‏<br />

9 58، ؛ اشعیا 20 10، ؛ رومیان 5 باب ‎55‎ف<br />

.2<br />

تمامی روز دستهاي خود را بسوي قوم نافرمان<br />

که موافق خیالات خود به راه ناپسندیده پیروي<br />

مینمودند دراز کردم.‏ امثال ؛ ارمیا 3،<br />

قومی که پیش رویم خشم مرا همیشه بهیجان<br />

میآورند،‏ که در باغات قربانی میگذرانند و بر آجرها<br />

بخور میسوزانند.‏<br />

که در قبرها ساکن شده،‏ در مغارهها منزل دارند،‏<br />

که گوشت خوك خورند و خورش نجاسات در<br />

ظروف ایشان است.‏ باب<br />

که میگویند:‏ در جاي خود بایست و نزدیک من میا<br />

زیرا که من از تو مقدستر هستم.‏ اینان دود در بی ین<br />

17<br />

24 ،1<br />

17 ،66<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.<br />

9 ،2<br />

.5<br />

- 674 -


كتر<br />

يها<br />

يجا<br />

تک<br />

کن<br />

يپا<br />

یم<br />

نی<br />

من میباشند و آتشی که تمامی روز مشتعل است.‏<br />

همانا این پیش من نوشته شده است.‏ پس ساکت<br />

نخواهم شد بلکه پاداش خواهم داد و به آغوش ایشان<br />

مکافات خواهم رسانید.‏ باب<br />

یهوه میفرماید درباره گناهان شما و گناهان پدران<br />

شما با هم که بر کوهها بخور سوزانیدید و مرا بر تپهها<br />

اهانت نمودید پس جزاي اعمال شما را اول به آغوش<br />

شما خواهم رسانید.‏ لوقا<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چنانکه شیره در خوشه یافت<br />

میشود و میگویند آن را فاسد مساز زیرا که برکت در<br />

آن است،‏ همچنان به خاطربندگان خود عمل خواهم<br />

نمود تا ایشان را کلاً‏ هلاك نسازم.‏ یوئیل ؛ اشعیا<br />

بلکه نسلی از یعقوب و وارثی براي کوههاي خویش<br />

از یهودا به ظهور خواهم آورد.‏ و برگزیدگانم وارثین<br />

و بندگانم ساکن آن خواهند شد.‏<br />

و شارون،‏ مرتع گلهها و دره عاکور،‏ خوابگاه رمهها<br />

به جهت قوم من که مرا طلبیدهاند،‏ خواهد شد.‏ یوشع<br />

اشعیا<br />

آن ،<br />

،7<br />

13 ،6<br />

14 ،2<br />

12 .6 ،64<br />

38 ،6<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

26<br />

.11<br />

و اما شما که یهوه را ترك کرده و کوه مقدس مرا<br />

فراموش نمودهاید،‏ و میزي به جهت پخت مهیا ساخته<br />

و شراب ممزوج به جهت اتّفاق ریختهاید،‏ ارمیا<br />

پس شما را به جهت شمشیر تعیین ساختم و<br />

همه شما براي قتل خم خواهید شد زیرا که چون<br />

خواندم جواب ندادید و چون سخن گفتم نشنیدید و<br />

آنچه را که در نظر من ناپسند بود بعمل آوردید و آنچه<br />

را که نخواستم برگزیدید.‏ رومیان<br />

بنابراین سرور یهوه میفرماید:‏ هم اکنون بندگان<br />

من خواهند خورد اما شما گرسنه خواهید بود ای<br />

بندگانم خواهند نوشید اما شما تشنه خواهید بود.‏<br />

همانا بندگانم شادي خواهند کرد اما شما خجل<br />

خواهید گردید.‏ باب ؛ مزامیر ؛ متی<br />

اینک بندگانم از خوشی دل،‏ شادي خواهند نمود،‏<br />

اما شما از کدورت دل،‏ فریاد خواهید نم ود و از<br />

شکستگی روح،‏ آه و ناله خواهید کرد.‏<br />

و نام خود را براي برگزیدگان من به لعنت،‏<br />

خواهید نمود پس سرور یهوه تو را بقتل خواهد<br />

رسانید و بندگان خویش را به اسم دیگر خواهد نامید.‏<br />

18 ،7<br />

6 ،5<br />

21 ،10<br />

27 ،22<br />

1 ،55<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

2 ،62 باب<br />

16<br />

سپ.‏ هرکه خویشتن را بروي زمین بر دهد،‏<br />

خویشتن را به خداي حقّ‏ برکت خواهد داد؛ و هرکه<br />

بروي زمین قسم خورد به خداي حقّ‏ قسم خواهد<br />

خورد.‏ زیرا که تنگی اولین فراموش شده و از نظر<br />

من پنهانگردیده است.‏ ارمیا ؛<br />

زیرا اینک من آسمانی جدید و زمینی جدید<br />

خواهم آفرید و چیزهاي پیشین بیاد نخواهد آمد<br />

و بخاطر نخواهد گذشت.‏ باب ؛ دوم پطرس 13 3، ؛<br />

16 ،12<br />

22 ،66<br />

2 ،4<br />

.17<br />

1 ،21 مکاشفه<br />

.18<br />

بلکه از آنچه من خواهم آفرید،‏ شادي کنید و تا به<br />

ابد وجد نمایید زیرا اینک اورشلیم را محلّ‏ وجد و قوم<br />

او را محل شادمانی خواهم آفرید.‏ باب<br />

و از اورشلیم وجد خواهم نمود و از قوم خود<br />

شادي خواهم کرد و آواز گریه و آواز ناله بار دیگر در او<br />

شنیده نخواهد شد.‏<br />

و بار دیگر طفلِ‏ کم روز از آنجا نخواهد بود و نه<br />

مرد پیر که عمر خود را به اتمام نرسانیده باشد؛ زیرا<br />

که طفل در سنّ‏ صد سالگی خواهد مرد اما گناهکار<br />

صد ساله لعنتشده خواهد بود.‏<br />

و خانهها بنا کرده،‏ در آنها ساکن خواهند شد و<br />

تاکستانها کاشته،‏ میوه آنها را خواهند خورد.‏ باب<br />

بنا نخواهند کرد تا دیگران سکونت نمایند و آنچه<br />

را که میکارند دیگران نخواهند خورد.‏ زیرا که ایام قوم<br />

من مثل ایام درخت خواهد بود و برگزیدگان من از<br />

عمل دستهاي خود استفاده خواهند برد.‏ تثنیه ؛<br />

8 ،62<br />

30 ،28<br />

10 ،35<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

3 ،1 مزامیر<br />

.23<br />

زحمت بیجا نخواهند کشید و فرزندان به جهت<br />

اضطراب نخواهند زایید زیرا که فرزندان برکت یافتگان<br />

یهوه هستند و نسل ایشان با ایشانند.‏ باب<br />

و قبل از آنکه بخوانند من جواب خواهم داد،‏ و<br />

پیش از آنکه سخن گویند من خواهم شنید.‏ باب<br />

گرگ و بره با هم خواهند چرید و شیر مثل گاو<br />

کاه خواهد خورد و خوراك مار خاك خواهدبود.‏ یهوه<br />

میفرماید که در تمامی کوه مقدس من،‏ ضرر<br />

نخواهند رسانید و فساد نخواهند نمود.‏ باب<br />

19 ،30<br />

9-6 ،11<br />

8 ،61<br />

.24<br />

.25<br />

66<br />

.1<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ آسمانها کرسی من و زمین<br />

انداز من است،‏ پس خانهاي که براي من بنا<br />

میکنید کجا است؟ و مکان آرام من کجا؟ اول پادشاهان<br />

،8<br />

24 ،17<br />

؛ دوم تواریخ 27<br />

مزامیر<br />

34 ،5 ؛ متی 18 ،6<br />

؛ اعمال رسولان<br />

49 ،7<br />

14 ،132<br />

.2<br />

؛ ؛ باب<br />

یهوه فرماید:‏ دست من همه ا چیزها را<br />

ساخت پس همه اینها بوجود آمد؛ اما به این شخص<br />

که مسکین و شکسته دل و از کلام من لرزان<br />

- 675 -


کهآن<br />

يها<br />

نشا<br />

یم<br />

کهآن<br />

کی یت<br />

يها<br />

باشد،‏ نظر خواهم کرد.‏ مزامیر ؛ ؛ مزامیر 14<br />

کسی که گاوي قربانی نماید مثل قاتل انسان است<br />

و کسی که گوسفندي قربانی کند مثل شخصی است<br />

که گردن سگ را بشکند.‏ و آنکه قربانیخوراکی<br />

بگذراند مثل کسی است که خون خوکی را بریزد و<br />

بخور سوزاند مثل شخصی است که بتی را تبریک<br />

نماید و ایشان راههاي خود را اختیار کردهاند و جان<br />

ایشان از وقاحات خودشان خشنود است.‏<br />

پس من نیز مصیبت ایشان را اختیار خواهم<br />

کرد و ترسهاي ایشان را بر ایشان عارض خواهم<br />

گردانید،‏ زیرا چون خواندم کسی جواب نداد و چون<br />

سخن گفتم ایشان نشنیدند بلکه آنچه را که در نظر<br />

من ناپسند بود بعمل آوردند و آنچه را که نخواستم<br />

اختیار کردند.‏ باب ‎65‎؛،‏ ؛ امثال<br />

اي آنانی که از کلام یهوه لرزید سخن او را<br />

بشنوید.‏ برادران شما که از شما نفرت دارند و شما را<br />

بخاطر اسم من از خود میرانند میگویند:‏ یهوه<br />

تمجید کرده شود تا شاديشما را ببینم،‏ لیکن ایشان<br />

خجل خواهند شد.‏ لوقا<br />

غوغا از شهر،‏ صدایی از معبد،‏ صداي یهوه<br />

است که به دشمنان خود مکافات میرساند.‏<br />

قبل از آنکه درد زایمان بکشد،‏ زایید.‏ پیش از<br />

درد او را فرو گیرد فرزندان پسري آورد.‏<br />

کیست که مثل این را شنیده و کیست که مثل<br />

این را دیده باشد؟ آیا ولای در روز متولد<br />

گردد و قومی یکدفعه زاییده شود؟ زیرا صهیون به<br />

مجرّد درد زایمان کشیدن پسران خود را زایید.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ آیا من به دهنه رحم برسانم و<br />

نزایانم؟ و خداي تو میفرماید:‏ آیا من که زایاننده<br />

هستم،‏ رحم را ببندم؟<br />

اي همه آنانی که اورشلیم را دوست میدارید،‏ با او<br />

شادي کنید و برایش وجد نمایید.‏ و اي همه آنانی که<br />

براي او ماتم میگیرید،‏ با او شادي بسیار نمایید.‏<br />

تا از پستانهاي دلداري دهنده او بمکید و سیر<br />

شوید و بدوشید و از فراوانی شکوه او محظوظ گردید.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من صلح را مثل<br />

نهر و شکوه امتها را مانند نهر سرشار به او خواهم<br />

رسانید.‏ و شما خواهید مکید و در آغوش او برداشته<br />

شده،‏ بر زانوهایش بناز پرورده خواهید شد.‏<br />

و مثل کسی که مادرش او را تسلّی دهد،‏<br />

همچنین من شما را تسلّی خواهم داد و در<br />

اورشلیم تسلّی خواهید یافت.‏ باب<br />

اشعیا<br />

سپ.‏ چون این را بینید دل شما شادمان خواهد<br />

شد و استخوانهاي شما مثل گیاه سبز و خرّم خواهد<br />

گردید و دست یهوه بر بندگانش معروف خواهد شد اما<br />

بر دشمنان خود خشم خواهد نمود.‏ باب ؛<br />

زیرا اینک یهوه باآتش خواهد آمد و ارابههاي او<br />

مثل گردباد تا خشم خود را با آتش و خشم خویش<br />

را با شعله آتش به انجام رساند.‏ دوم تیموتائوس ؛ دوم<br />

11 ،51<br />

8 ،1<br />

10 ،35<br />

.15<br />

پطرس 7 ،3<br />

7 29، ؛ مزامیر<br />

.16<br />

زیرا یهوه با آتش و شمشیر خود بر تمامی بشر<br />

داوري خواهد نمود و مقتولان یهوه بسیار خواهند بود.‏<br />

21 ،19 مکاشفه<br />

.17<br />

و یهوه میفرماید:‏ آنانی که از عقب یکنفر که در<br />

وسط باشد خویشتن را در باغات تقدیس و پاك<br />

مینمایند و گوشت خوك و قبیحات و گوشت موش<br />

میخورند با هم تلف خواهند شد.‏ باب<br />

و من اعمال و خیالات ای را جزا خواهم داد و<br />

آمده،‏ همه امتها و زبانها را جمع خواهم کرد و ایشان<br />

آمده،‏ شکوه مرا خواهند دید.‏ یوحنا<br />

و نشانهاي در میان ایشان برپا خواهم داشت و<br />

آنانی را که از ایشان نجات یابند نزد امتها به ترشیش<br />

و پول و تیراندازانِ‏ لُود و توبال و جاوان و جزایر دور که<br />

آوازه مرا نشنیدهاند و شکوه مرا ندیدهاند خواهم<br />

فرستاد تا شکوه مرا در میان امتها شایع سازند.‏<br />

و یهوه میفرماید که ایشان همه برادران شما را از<br />

تمامی اُمتها بر اسبان و ارابهها و تخت روانها و<br />

قاطران و شتران به کوه مقدس من اورشلیم به جهت<br />

یهوه قربانی خوراکی خواهند آورد.‏ چنانکه<br />

فرزنداناسرائیل قربانی خوراکی خود را در ظرف پاك<br />

به خانه یهوه میآورند.‏<br />

و یهوه میفرماید که از ایشان نیز کاهنان و لاویان<br />

خواهند گرفت.‏ باب ؛ اول پطرس<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ چنانکه آسمانهاي جدید و<br />

زمین جدیدي که من آنها را خواهم ساخت در حضور<br />

من پایدار خواهد ماند،‏ همچنان نسل شما و اسم شما<br />

پایدار خواهد ماند.‏ باب<br />

و یهوه میفرماید که از اول ماه تا اول ماه دیگر و<br />

از سبت تا سبت دیگر تمامی بشر خواهند آمد تا به<br />

حضور من سجده نمایند.‏ مکاشفه<br />

و ایشان بیرون رفته،‏ لاشه مردمانی را که بر<br />

من نافرمان شدهاند ملاحظه خواهند کرد زیرا کرْمِ‏<br />

ایشان نخواهد مرد و آتش ایشان خاموش<br />

نخواهد شد و ایشان نزد تمامی بشر مکروه<br />

خواهند بود.‏ یهودا ؛ مرقس ؛ دانیال<br />

4 ،65<br />

2 ،12<br />

24 ،17<br />

5 ،2<br />

4 ،15<br />

44 ،9<br />

17 ،65<br />

6 ،61<br />

21 ،16<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

161 ،119<br />

19 ،51<br />

19 ،34<br />

11 ،40<br />

24 ،1<br />

12<br />

22 ،6<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6. صداي<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 676 -


یم<br />

ین<br />

یبم یگ<br />

يرو<br />

يرو<br />

ین<br />

سک<br />

یس<br />

.15<br />

ارمیا<br />

ارمیا<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

کلام ارمیا پسر حلقیا از کاهنانی که درعناتوت در<br />

زمین بنیامین بودند،‏<br />

که کلام یهوه در ایام یوشیا پسر آمون پادشاه یهودا<br />

در سال سیزدهم از سلطنت او بر وي نازل شد،‏ دوم<br />

24 ،21 پادشاهان<br />

.3<br />

4<br />

و در ایام یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا تا آخر<br />

سال یازدهم صدقیا پسر یوشیا پادشاه یهودا نازل<br />

میشد تا زمانی که اورشلیم در ماه پنجم به اسیري<br />

برده شد.‏<br />

سپ.‏ کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏ دوم پادشاهان<br />

34 ،23<br />

.5<br />

قبل از آنکه تو را در رحم مادر فرم دادم تو را<br />

شناختم و قبل از بیرون آمدنت از رحم تو را تقدیس<br />

نمودم و تو را پیامبر امتها قرار دادم.‏ اشعیا ؛<br />

پس گفتم:‏ آه اي سرور یهوه اینک من سخن گفتن<br />

را نمیدانم چونکه طفل هستم.‏<br />

اما یهوه مرا فرمود:‏ مگو من طفل هستم،‏ زیرا هر<br />

جایی که تو را بفرستم خواهی رفت و بهر چه تو را امر<br />

فرمایم سخن خواهی گفت.‏ حزقیال<br />

از ایشان مترس زیرا یهوه فرماید:‏ من با تو<br />

هستم و تو را رهایی خواهم داد.‏<br />

آنگاه یهوه دست خود را دراز کرده،‏ دهان مرا لمس<br />

کرد و یهوه به من فرمود:‏ اینک کلام خود را در دهان<br />

تو نهادم.‏ باب<br />

بدان که تو را امروز بر امتها و ممالک برگذیدم تا<br />

از ریشه برکنی و ویران سازي و هلاك ک و خراب<br />

نمایی و بنا نمایی و بکاري.‏ باب<br />

سپ.‏ کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏ اي ارمیا<br />

چه میبینی؟ گفتم:‏ شاخهاي از درخت بادام میبینم.‏<br />

5 .1 ،49<br />

4 ،45<br />

خروج 11 ،3<br />

17 ،3<br />

7 ،18<br />

14 ،5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

2 ،8 عاموس<br />

.12<br />

یهوه مرا فرمود:‏ نیکو دیدي زیرا که من بر کلام<br />

خود دیدهبانی میکنم تا آن را به انجام رسانم.‏<br />

سپ.‏ کلام یهوه بار دیگر به من رسیده،‏ فرمود:‏ چه<br />

چیز میبینی؟ گفتم:‏ دی جوشنده ینم که<br />

رویش از طرف شمال است.‏<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ بلایی از طرف شمال بر همه<br />

ساکنان این زمین اتفاق خواهد افتاد.‏ باب<br />

زیرا یهوه میفرماید اینک من همه قبایل ممالک<br />

شمالی را خواهم خواند و ایشان آمده،‏ هر تخت<br />

خود را در دهنه دروازه اورشلیم و بر تمامی<br />

حصارهایش گرداگرد و به ضد تمامی شهرهاي یهودا<br />

برپا خواهد داشت.‏<br />

و بر ایشان احکام خود را درباره همه شرارتشان<br />

جاري خواهم ساخت چونکه مرا ترك کردند و براي<br />

خدایان غیر بخور سوزانیدند و اعمال دستهاي خود را<br />

سجده نمودند.‏<br />

سپ.‏ تو کمر خود را ببند و برخاسته،‏ هر آنچه را<br />

من به تو امر فرمایم به ایشان بگو و از ایشان هراسان<br />

مباش،‏ مبادا تو را پیش ایشان مشوش سازم.‏ لوقا<br />

.16<br />

17<br />

35 ،12<br />

13 1، ؛ اول پطرس<br />

.18<br />

زیرا اینک من تو را امروز شهر حصاردار و ستون<br />

آهنین و حصارهاي برنجین به ضد تمامی زمین براي<br />

پادشاهان یهودا و امیران و کاهنانش و قوم زمین<br />

ساختم.‏ باب ؛ ؛ حزقیال<br />

و ایشان با تو جنگ خواهند کرد اما بر تو غالب<br />

نخواهند آمد،‏ زیرا یهوه میفرماید:‏ من با تو هستم و تو<br />

را رهایی خواهم داد.‏ باب ؛ اشعیا<br />

10 ،41<br />

8 ،3<br />

20 ،15<br />

20 ،15<br />

27 ،6<br />

.19<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برو و به گوش اورشلیم ندا کرده،‏ بگو یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ غیرت جوانی تو و محبت نامزد شدن تو را<br />

هنگامی که از عقب من در بیابان و در زمین کاشته<br />

نشده میخرامیدي برایت به خاطر میآورم.‏<br />

اسرائیل براي یهوه مقدس و نوبر محصول او بود.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ آنانی که او را بخورند مجرم خواهند<br />

شد و بلا بر ایشان چیره خواهد گردید.‏<br />

اي خاندان یعقوب و همه قبایل خانواده اسرائیل<br />

کلام یهوه را بشنوید!‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ پدران شما در من چه<br />

بیانصافی یافتند که از من دوري ورزیدند و افراد باطل<br />

را پی کرده،‏ باطل شدند؟<br />

و نگفتند:‏ یهوه کجا است که ما را از زمین مصر<br />

برآورد و ما را در بیابان و زمین ویران و پر از حفرهها و<br />

زمین خشک و سایه مرگ و زمی که ک از آن<br />

گذر نکند و آدمی در آن ساکن نشود رهبري نمود؟<br />

2 ،20 ؛ 51 .33 ،12 خروج<br />

.7<br />

و من شما را به زمین بستانها آوردم تا میوهها و<br />

6 ،4<br />

13<br />

.14<br />

- 677 -


هآن<br />

یعن<br />

نی<br />

نی<br />

هرا<br />

هرا<br />

شی<br />

يدو<br />

حاصل آن را بخورید؛ اما چون داخل آن شدید،‏ زمین<br />

مرا نجس ساختید و میراث مرا ناپاك گردانیدید.‏<br />

کاهنان نگفتند:‏ یهوه کجاست و خوانندگان تورات<br />

مرا نشناختند و شبانان بر من نافرمان شدند و<br />

پیامبران براي بعل نبوت کرده،‏ در عقب چیزهاي<br />

بیفایده رفتند.‏<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ بار دیگر با شما دشمنی<br />

خواهم نمود و با پسران پسران شما دشمنی خواهم<br />

کرد.‏<br />

سپ.‏ به جزیرههاي کتیم گذر کرده،‏ ملاحظه<br />

نمایید و به کیدار فرستاده به دقّت توجه نمایید و<br />

دریافت کنید که آیا حادثهاي مثل ا اتفاق افتاده<br />

باشد؟<br />

که آیا هیچ امتّی خدایان خویش را عوض کرده<br />

باشند با آنکه ا خدا نیستند؟ اما قوم من شکوه<br />

خویش را به آنچه فایدهاي ندارد عوض نمودند.‏ باب<br />

ارمیا<br />

7 ،5<br />

باب 20 ،3<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

21 32، ؛ تثنیه<br />

12<br />

سپ.‏ یهوه میفرماید:‏ اي آسمانها از ا متحیر<br />

باشید و به خود لرزیده،‏ به شدت مشوش شوید!‏<br />

زیرا قوم من دو کار بد کردهاند.‏ مرا که چشمه<br />

آب حیاتم ترك نموده و براي خود حوضها<br />

کندهاند،‏ ی حوضهاي شکسته که آب را نگاه<br />

ندارد.‏ باب<br />

آیا اسرائیل غلام یا خانهزاد است پس چرا غارت<br />

شده باشد؟ لاویان<br />

شی.‏ ران ژیان بر او غرّش نموده،‏ صداي خود را بلند<br />

کردند و زمین او را ویران ساختند و شهرهایش<br />

سوخته و غیرقابل سکونت گردیده است.‏<br />

و پسران نوف و تحفنیس فرق تو را شکستهاند.‏<br />

آیا این را بر خویشتن وارد نیاوردي چونکه یهوه<br />

خداي خود را هنگامی که تو را رهبري مینمود ترك<br />

کردي؟ اشعیا ؛<br />

و هماکنون تو را با راه مصر چه کار است تا آب<br />

شیحور را بنوشی؟ و تو را با راه آشور چه کار است تا<br />

آب فرات را بنوشی؟<br />

یهوه یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ شرارت تو،‏ تو<br />

را تنبیه کرده و پیمان شکنی تو،‏ تو را توبیخ نموده<br />

است پس بدان و ببین که این امر زشت و تلخ است<br />

که یهوه خداي خود را ترك نمودي و ترس من در تو<br />

نیست.‏ باب ؛ اعداد ؛ دوم تواریخ<br />

زیرا از زمان قدیم یوغ تو را شکستم و بندهاي تو<br />

را گسیختم و گفتی بندگی نخواهم نمود زیرا بر هر<br />

تپه بلند و زیر هر درخت سبز خوابیده،‏ زنا کردي.‏ باب<br />

13 ،6 ؛ حزقیال 5 ،57 ؛ اشعیا 6 ،3<br />

.21<br />

و من تو را موِ‏ اصیل و تخمِ‏ تمامِ‏ نیکو کاشتم پس<br />

چگونه نهال مو بیگانه براي من گردیدهاي؟ مرقس<br />

پس اگر چه خویشتن را با لیف بشویی و صابون<br />

براي خود زیاده بکار بري،‏ اما سرور یهوه میفرماید که<br />

گناه تو پیش من رقم شده است.‏ ایوب<br />

میگویی که نجس نشدم و در عقب بعلیم<br />

نرفتم؟ خویش را در دره بنگر و به آنچه کردي<br />

اعتراف نما اي شتر تیزرو که در راههاي خود می<br />

مثل گورخر هستی که به بیابان عادت داشته،‏ در<br />

شهوت دل خود باد را بو میکشد.‏ کیست که از<br />

شهوتش او را برگرداند؟ آنانی که او را میطلبند خسته<br />

نخواهند شد و او را در ماهش خواهند یافت.‏ باب<br />

پاي خود را از برهنگی و گلوي خویش را از<br />

تشنگی باز دار.‏ اما گفتی نه امید نیست زیرا که غریبان<br />

را دوست داشتم و از عقب ایشان خواهم رفت.‏<br />

مثل دزدي که چون گرفتار شود خجل گردد.‏<br />

همچنین خاندان اسرائیل با پادشاهان و امیران و<br />

کاهنان و پیامبران ایشان خجل خواهند شد.‏<br />

که به چوب میگویند تو پدر من هستی و به<br />

سنگ که تو مرا زاییدهاي زیرا که پشت به من دادند و<br />

نه رو ‏.اما در زمان مصیبت خود میگویند:‏ برخیز و ما<br />

را نجات ده.‏<br />

سپ.‏ خدایان تو که براي خود ساختی کجایند؟<br />

ایشان در زمان مصیبتت برخیزند و تو را نجات دهند.‏<br />

زیرا که اي یهودا خدایان تو به شماره شهرهاي تو<br />

میباشند.‏ داوران ؛ ارمیا<br />

یهوه میفرماید:‏ چرا مرا محاکمه مینمایید همه<br />

شما بر من عاصی شدهاید.‏<br />

پسران شما را بیهوده زدهام زیرا که تربیت را<br />

نمیپذیرند.‏ شمشیر شما مثل شیر درنده پیامبرانی<br />

شما را هلاك کرده است.‏ مزامیر<br />

اي شما که اهل این دوران میباشید کلام یهوه را<br />

بفهمید!‏ آیا من براي اسرائیل مثل بیابان یا زمین<br />

ظلمت غلیظ شدهام ؟ پس قوم من چرا میگویند که<br />

رؤساي خود شدهایم و بار دیگر نزد تو نخواهیم آمد.‏<br />

آیا دوشیزه زیور خود را یا عروس آرا خود را<br />

فراموش کند؟ اما قوم من روزهاي بیشمار مرا فراموش<br />

کردهاند.‏ باب<br />

خود را مهیا میسازي تا محبت را<br />

!<br />

1 ،12<br />

7 ،5<br />

30 ،9<br />

13 ،11<br />

مزامیر 4 ،53<br />

4 ،36<br />

14 ،10<br />

14 ،18<br />

.22<br />

23. چگونه<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33. چگونه<br />

8 .5 ،12<br />

55 .42 .39 ،25<br />

هوشع 9 ،13<br />

34 ،14<br />

13 ،17<br />

24 ،42<br />

18 ،4<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 678 -


هآن<br />

يار<br />

ي شار ها.آن<br />

هايدل<br />

يار<br />

نی<br />

يرو<br />

هرا<br />

بطلبی؟ بنابراین زنان بد را نیز به راههاي خود تعلیم<br />

دادي.‏ دوم پادشاهان<br />

در دامنهاي تو نیز خون جان فقیران بیگناه یافته<br />

شد.‏ ا را در پنهان نکردي بلکه آشکار بر همه<br />

و میگویی:‏ چونکه بیگناه هستم،‏ خشم او از من<br />

برگردانیده خواهد شد.‏ اینک به سبب گفتنت که گناه<br />

نکردهام ، بر تو داوري خواهم نمود.‏<br />

36. چرا اینقدر میشتابی تا راه خود را عوض نمایی؟<br />

چنانکه از آشور خجل شدي همچنین از مصر نیز<br />

خجل خواهی شد.‏<br />

از این نیز دستهاي خود را بر سرت نهاده،‏ بیرون<br />

خواهی آمد ‏.چونکه یهوه اعتماد تو را خوار شمرده<br />

است پس از ایشان کامیاب نخواهی شد.‏<br />

ارمیا<br />

اشعیا 26 ،43<br />

9 ،17<br />

.34<br />

.35<br />

.37<br />

3<br />

.1<br />

و میفرماید:‏ اگر مرد،‏ زن خود را طلاق دهد و او از<br />

وي جدا شده،‏ زن مرد دیگري بشود آیا بار دیگر به آن<br />

زن رجوع خواهد نمود؟ مگر آن زمین بسیار بی حرمت<br />

نخواهد شد؟ لیکن یهوه میفرماید:‏ تو با یاران بسیار زنا<br />

کردي اما نزد من رجوع نما.‏ تثنیه ؛ زکریا<br />

خود را به بلندیها برافراز و ببین که کدام<br />

جا است که در آن با تو همخواب نشدهاند.‏ براي ایشان<br />

بسر راهها مثل زن عرب در بیابان نشستی و زمین را به<br />

زنا و بدرفتاري خود آلوده ساختی.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ بارشها بازداشته شد و باران به نیامد و تو<br />

را پیشانی زن زناکار بوده،‏ حیا را از خود دور کردي.‏<br />

آیا از این به بعد مرا صدا نخواهی زد که اي پدر<br />

من،‏ تو یار جوانی من بودي؟ هوشع<br />

آیا خشم خود را تا به ابد خواهد نمود و آن را تا به<br />

آخر نگاه خواهد داشت؟ اینک این را گفتی اما اعمال<br />

بد را بجا آورده،‏ کامیاب شدي.‏<br />

و یهوه در ایام یوشیا پادشاه به من فرمود:‏ آیا<br />

ملاحظه کردي که اسرائیل پیمان شکن چه کرده<br />

است؟ چگونه به فراز هر کوه بلند و زیر هر درخت سبز<br />

رفته در آنجا زنا کرده است؟ باب ؛ دوم پادشاهان ؛<br />

4 ،16<br />

3 ،1<br />

14 ،38<br />

4 ،24<br />

2 ،8<br />

20 ،2<br />

2. چشمان<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

5 ،57 اشعیا<br />

.7<br />

.8<br />

و بعد از آنکه همه این کارها را کرده بود من گفتم<br />

نزد من رجوع نما،‏ اما رجوع نکرد و خواهر خائن او<br />

یهودا این را بدید.‏<br />

و من دیدم با آنکه اسرائیل پیمانشکن زنا کرد و از<br />

همه جهات او را بیرون کردم و طلاقنامهاي به وي<br />

دادم لکن خواهر خائن او یهودا نترسید بلکه او نیز<br />

رفته،‏ مرتکب زنا شد.‏ دوم پادشاهان<br />

و واقع شد که به سبب سهلانگاري او در<br />

زناک ا زمین بی حرمت گردید و او با سنگها و<br />

چوبها زنا نمود.‏<br />

و نیز یهوه میفرماید:‏ با وجود ا همه،‏ خواهر<br />

خائن او یهودا نزد من با تمامی دل خود رجوع نکرد<br />

بلکه با ریاک<br />

سپ.‏ یهوه مرا فرمود:‏ اسرائیلِ‏ پیمانشکن خویشتن<br />

را از یهوداي خائن عادلتر نموده است.‏<br />

در اینصورت برو و این سخنان را بسوي شمال ندا<br />

کرده،‏ بگو:‏ یهوه میفرماید:‏ اي اسرائیل پیمانشکن<br />

رجوع نما!‏ و بر تو خشم نخواهم نمود زیرا یهوه<br />

میفرماید:‏ من بخشنده هستم و تا به ابد خشم<br />

خود را نگاه نخواهم داشت.‏ اشعیا ؛ دوم تواریخ ؛<br />

9 ،30<br />

6 ،31<br />

18 ،17<br />

.<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

مزامیر 8 ،103<br />

.13<br />

فقط به گناهانت اعتراف نما که بر یهوه خداي<br />

خویش نافرمان شدي و راههاي خود را زیر هر<br />

درخت سبز براي بیگانگان منشعب ساختی.‏ و یهوه<br />

میفرماید که شما صداي مرا نشنیدید.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ یهوه میفرماید:‏ اي پسران پیمانشکن رجوع<br />

نمایید زیرا که من شوهر شما هستم و از شما یک نفر<br />

از شهري و دو نفر از قبیلهاي گرفته،‏ شما را به صهیون<br />

خواهم آورد.‏ باب<br />

و به شما شبانان موافق دل خود خواهم داد که<br />

شما را به معرفت و حکمت خواهند چرانید.‏<br />

و یهوه میفرماید که چون در زمین افزوده و بارور<br />

شوید در آن ایام بار دیگر صندوق عهد یهوه را به زبان<br />

نخواهند آورد و آن به خاطر ایشان نخواهد آمد و آن را<br />

یاد نخواهند کرد و آن را زیارت نخواهند نمود و بار<br />

دیگر ساخته نخواهد شد.‏<br />

زیرا در آن زمان اورشلیم را تخت یهوه خواهند<br />

نامید و تمامی امتها به آنجا به جهت اسم یهوه به<br />

اورشلیم جمع خواهند شد و ایشان بار دیگر پی<br />

سرکشی شریر خود را نخواهند نمود.‏ اشعیا ؛<br />

2 ،2<br />

5 ،57<br />

11 ،18<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

24 ،7 ؛ ارمیا 2 ،65<br />

.18<br />

و در آن زمان خاندان یهودا با خاندان اسرائیل<br />

خواهند رفت و ایشان از زمین شمال به آن زمینی که<br />

ارث پدران ایشان ساختم با هم خواهند آمد.‏<br />

و گفتم که من تو را چگونه در میان پسران قرار<br />

دهم و زمین مرغوب و میراث زیباترین امتها را به تو<br />

دهم؟ پس گفتم که مرا پدر خواهی خواند و از من<br />

.19<br />

- 679 -


یزن<br />

یس<br />

تی<br />

یاب<br />

هرا<br />

يدا<br />

يوا<br />

نی<br />

نک<br />

.6<br />

دیگر پیمانشکن نخواهی شد.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ هر آینه مثل که به شوهر خود<br />

خیانت ورزد،‏ همچنین شما اي خاندان اسرائیل به من<br />

خیانت ورزیدید.‏ باب<br />

گریه و شیون فرزنداناسرائیل از بلندیها<br />

شنیده میشود زیرا که راههاي خود را منحرف ساخته<br />

و یهوه خداي خود را فراموش کردهاند.‏<br />

اي فرزندان پیمانشکن بازگشت نمایید و من<br />

پیمانشکنیهاي شما را شفا خواهم داد.‏ و میگویند:‏<br />

اینک نزد تو میآییم زیرا که تو یهوه خداي ما هستی.‏<br />

ارمیا<br />

8 ،2<br />

.20<br />

21. صداي<br />

.22<br />

5 ،25 باب<br />

.23<br />

به درستی که زیادي کوهها از ت پ هها باطل<br />

میباشد.‏ زیرا به درستی که نجات اسرائیل در یهوه<br />

خداي ما است.‏ ؛<br />

خجالت مشقّت پدران ما،‏ یعنی رمه وگله و پسران<br />

و دختران ایشان را از طفولیت ما تلف کرده است.‏<br />

در خجالت خود میخوابیم و رسوایی ما،‏ ما را<br />

میپوشاند زیرا که هم ما و هم پدران ما از طفول<br />

خود تا امروز به یهوه خداي خویش گناه ورزیده و<br />

صداي یهوه خداي خویش را نشنیدهایم.‏<br />

20 ،68<br />

مزامیر 9 ،3<br />

.24<br />

.25<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

یهوه میفرماید:‏ اي اسرائیل اگر بازگشت نمایی،‏ اگر<br />

نزد من بازگشت نمایی و اگر وقاحات خود را از خود<br />

دور نمایی پراکنده نخواهی شد.‏<br />

و به راستی و انصاف و عدالت به حیات یهوه قسم<br />

خواهی خورد و امتها خویشتن را به او مبارك<br />

خواهند خواند و به وي فخر خواهند کرد.‏ ؛<br />

اشعیا<br />

مزامیر 12 ،63<br />

25 ،45 ؛ 1 ،48<br />

.3<br />

زیرا یهوه به مردان یهودا و اورشلیم چنین<br />

میفرماید:‏ زمینهاي خود را شیار کنید و در میان خارها<br />

مکارید.‏ هوشع<br />

اي مردان یهودا و ساکنان اورشلیم خویشتن را براي<br />

یهوه ختنه سازید و پوست زائد دلهاي خود را دور<br />

کنید مبادا آتش خشم من به سبب بدي اعمال شما<br />

مثل آتش صادر شده،‏ افروخته گردد و ک آن را<br />

خاموش نتواند کرد.‏ تثنیه<br />

در یهودا اخبار نمایید و در اورشلیم اعلان نموده،‏<br />

بگویید و در زمین شیپور بنوازید و به صداي بلند ندا<br />

کرده،‏ بگویید که جمع شوید تا به شهرهاي حصاردار<br />

داخل شویم.‏ اعداد ؛ ؛ اشعیا<br />

علَمی بسوي صهیون برافرازید و براي پناه فرار<br />

کرده،‏ توقّف منمایید زیرا که من بلایی و شکستی<br />

عظیم از طرف شمال میآورم.‏ باب<br />

شیري.‏ از بیشه خود برآمده و هلاكکننده امتها<br />

حرکت کرده،‏ ازمکان خویش درآمده است تا زمین تو<br />

را ویران سازد و شهرهایت خراب شده،‏ غیرقابل سکوت<br />

گردد.‏<br />

از این جهت پلاس پوشیده،‏ ماتم گیرید و ولوله<br />

کنید زیرا که آتش خشم یهوه از ما برنگشته است.‏<br />

و یهوه میفرماید که در آن روز دل پادشاه و دل<br />

امیران شکسته خواهد شد و کاهنان متحیر و پیامبران<br />

مشوش خواهند گردید.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ گفتم:‏ آه اي سرور یهوه!‏ واقعاً‏ که ا قوم و<br />

اورشلیم را بسیار فریب دادي زیرا گفتی شما را صلح<br />

خواهد بود و حال آنکه شمشیر به جان رسیده است.‏<br />

در آن زمان به این قوم و به اورشلیم گفته خواهد<br />

شد که باد سمی از بلندیهاي بیابان بسوي دختر قوم<br />

من خواهد وزید نه براي افشاندن و پاك کردن خرمن.‏<br />

باد شدید از اینها براي من خواهد وزید و من نیز<br />

هماکنون بر ایشان داوريها خواهم فرمود.‏<br />

اینک او مثل ابر میآید و ارابههاي او مثل گردباد<br />

و اسبهاي او از عقاب تیزروترند.‏ بر ما زیرا که<br />

غارت شدهایم.‏<br />

اي اورشلیم دل خود را از شرارت شستوشو<br />

تا نجات ی تا به کی خیالات فاسد تو در دلت<br />

بماند؟<br />

زیرا صدایی از دان خبر میدهد و از کوهستان<br />

افرایم به مصیبتی اعلان میکند.‏ اشعیا<br />

امتها را اطّلاع دهید،‏ در این صورت به ضد<br />

اورشلیم اعلان کنید که محاصرهکنندگان از ولایت دور<br />

میآیند و به ص خود به ضد شهرهاي یهودا ندا<br />

میکنند.‏<br />

یهوه میفرماید که مثل دیدهبانان مزرعه او را<br />

احاطه میکنند چونکه بر من فتنه انگیخته است.‏ باب<br />

،6<br />

16 ،1<br />

14 ،1<br />

28 ،42<br />

!<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

3<br />

.18<br />

تو و اعمال تو این چیزها را بر تو وارد آورده<br />

است.‏ این شرارت تو به اندازهاي تلخ است که به دلت<br />

رسیده است.‏ باب<br />

جه.‏ ازهاضمۀ من!‏ جهاز هاضمۀ من!‏ پردههاي دل<br />

من از درد گداخته شد و قلب من در اندرونم مشوش<br />

گردیده،‏ ساکت نتوانم شد چونکه تو اي جان من<br />

ضداي شیپور و نعره جنگ را شنیدهاي.‏<br />

19 ،2<br />

19<br />

3 ،18<br />

16 ،10<br />

6 ،31<br />

9 ،10<br />

12 ،10<br />

.4<br />

.5<br />

- 680 -


یان<br />

یزن<br />

يوا<br />

يار<br />

هرا<br />

هرا<br />

هآن<br />

یکم<br />

هدوا<br />

نی<br />

له<br />

.2<br />

.3<br />

ارمیا<br />

20. خرابی<br />

بر خرابی اعلان شده زیرا که تمام زمین<br />

غارت شده است و خیمههاي من ناگه و پردههایم<br />

ناگهان به تاراج رفته است.‏<br />

تا به کی علَم را ببینم و صداي شیپور را بشنوم؟<br />

قوم من احمقند و مرا نمیشناسند و<br />

ایشان،‏ پسران ابله هستند و هیچ فهم ندارند.‏ براي<br />

بدي کردن ماهرند اما به جهت نیکوک هیچ فهم<br />

ندارند.‏<br />

بسوي زمین نظر انداختم و اینک تهی و ویران بود<br />

و بسوي آسمان و هیچ نور نداشت.‏<br />

بسوي کوهها نظر انداختم و اینک متزلزل بود و<br />

تمام تپهها از جا متحرّك میشد.‏<br />

نظر کردم و اینک آدمی نبود و تمامی مرغان هوا<br />

فرار کرده بودند.‏<br />

نظر کردم و اینک بوستانها بیابان گردیده و همه<br />

شهرها از حضور یهوه و از آتش خشم وي خراب شده<br />

بود.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ تمامی زمین خراب<br />

خواهد شد لیکن آن را کلاً‏ فانی نخواهم ساخت.‏<br />

از این سبب جهان ماتم خواهد گرفت و آسمان از<br />

بالا سیاه خواهد شد زیرا که این را گفتم و اراده نمودم<br />

و پشیمان نخواهم شد و از آن بازگشت نخواهم نمود.‏<br />

از صداي سواران و تیراندازان تمام اهل شهر فرار<br />

میکنند و به جنگلها داخل میشوند و بر صخرهها<br />

برمیآیند و تمامی شهرها ترك شده،‏ هیچکس در آنها<br />

ساکن نمیشود.‏<br />

و تو هنگامی که غارت شوي چه خواهی کرد؟ اگر<br />

چه خویشتن را به قرمز ملبس سازي و به زیورهاي<br />

طلا بیارایی و چشمان خود را از سرمه جلا دهی لیکن<br />

خود را بیهوده زیبایی دادهاي چونکه یاران تو تو را<br />

خوار شمرده،‏ قصد جان تو دارند.‏ دوم پادشاهان<br />

زیرا که صدایی شنیدم مثل صداي زنی که درد<br />

زایمان دارد و تنگی مثل که نخستزاده خویش را<br />

بزاید یعنی صداي دختر صهیون را که آه شد و<br />

دستهاي خود را دراز کرده،‏ میگوید:‏ بر من زیرا<br />

که جان من به سبب قاتلان بیهوش شده است.‏ باب<br />

،6<br />

30 ،9<br />

.21<br />

22. چونکه<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

24<br />

5<br />

.1<br />

در کوچههاي اورشلیم گردش کرده،‏ ببینید و<br />

بفهمید و در چهارسوهایش تفتیش نمایید که آیا<br />

کسی را که به انصاف عمل نماید و طالب راستی باشد<br />

توانید یافت تا من آن را بیامرزم؟<br />

و اگر چه بگویند:‏ قسم به حیات یهوه،‏ اما به دروغ<br />

قسم میخورند.‏<br />

اي یهوه آیا چشمان تو براستی نگران نیست؟ ایشان<br />

را زدي اما غمگین نشدند.‏ و ایشان را تلف نمودي اما<br />

نخواستند تربیت را بپذیرند.‏ رویهاي خود را از صخره<br />

سختتر گردانیدند و نخواستند بازگشت نمایند.‏ باب<br />

،2<br />

4 ،2 ؛ حزقیال 4 ،48 ؛ 13 ،9 ؛ اشعیا 30<br />

.4<br />

5<br />

و من گفتم:‏ به درستی که اینان فقیرند و جا<br />

هستند که یهوه و احکام خداي خود را نمیدانند.‏<br />

سپ.‏ نزد بزرگان میروم و با ایشان سخن خواهم<br />

گفت زیرا که ایشان یهوه و احکام خداي خود را<br />

میدانند.‏ اما ایشان به اتفاق هم یوغ را شکسته و بندها<br />

را گسیختهاند.‏ باب<br />

از این جهت شیري از جنگل ایشان را خواهد کشت<br />

و گرگ بیابان ایشان را تاراج خ کرد و پلنگ بر<br />

شهرهاي ایشان در کمین خواهد نشست و هر که از<br />

ا بیرون رود دریده خواهد شد،‏ زیرا که تقصیرهاي<br />

ایشان بسیار و پیمان شکنیهاي ایشان عظیماست.‏<br />

20 ،2<br />

.6<br />

لاویان<br />

22 ،26 ؛ صفنیا 3 ،3<br />

7. چگونه<br />

تو را براي این بیامرزم که پسرانت مرا ترك<br />

کردند و به آنچه خدا نیست قسم خوردند و چون من<br />

ایشان را سیر نمودم مرتکب زنا شدند و در خانههاي<br />

فاحشهها جمع شدند.‏ باب<br />

مثل اسبان پرورده شده مست شدند که هر یکی از<br />

ایشان براي زن همسایه خود شیهه میزند.‏ حزقیال ؛<br />

11 ،22<br />

11 ،2<br />

.8<br />

20 ،23 ؛ 26 ،33<br />

.9<br />

و یهوه میفرماید:‏ آیا به سبب ا کارها مجازات<br />

نخواهم رسانید و آیا جان من از چنین طایفهاي انتقام<br />

نخواهد کشید؟ باب<br />

بر حصارهایش برآیید و آنها را خراب کنید اما کلاً‏<br />

هلاك مکنید و شاخههایش را قطع نمایید زیرا که از<br />

آن یهوه نیستند.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ هر آینه خاندان اسرائیل و خاندان<br />

یهودا به من به شدت خیانت ورزیدهاند.‏<br />

یهوه را انکار نموده،‏ میگویند که او نیست و بلا<br />

به ما نخواهد رسید و شمشیر و قحطی را نخواهیم<br />

دید.‏ پیدایش<br />

و پیامبران باد میشوند و کلام در ایشان نیست<br />

پس به ایشان چنین واقع خواهد شد.‏ میکاه<br />

بنابراین یهوه خداي صبایوت چنین میفرماید:‏<br />

11 ،2<br />

9 ،9<br />

14 ،19<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 681 -


نی<br />

ته<br />

کن<br />

لک<br />

يجا<br />

يوا<br />

بی<br />

ین<br />

یم<br />

یکم<br />

نی<br />

چونکه این کلام را گفتید همانا من کلام خود را در<br />

دهان تو آتش و ا قوم را هیزم خواهم ساخت و<br />

ایشان را خواهد سوزانید.‏ اشعیا<br />

یهوه میفرماید:‏ اي خاندان اسرائیل،‏ ای من<br />

امتی را از دور بر شما خواهم آورد.‏ امتی که زورآورند و<br />

امتی که قدیمند و امتی که زبان ایشان را نمیدانی و<br />

گفتار ایشان را نمیفهمی.‏ باب<br />

تیردان ایشان قبر گشاده است و همه ایشان<br />

قدرتمندند.‏<br />

و خرمن و نان تو را که پسران و دخترانت آن<br />

رامیباید بخورند خواهند خورد و گوسفندان و گاوان<br />

تو را خواهند خورد و انگورها و انجیرهاي تو را خواهند<br />

خورد و شهرهاي حصاردار تو را که به آنها تو<br />

مینمایی با شمشیر هلاك خواهند ساخت.‏ عاموس<br />

لیکن یهوه میفرماید:‏ در آن روزها نیز شما را کلاً‏<br />

هلاك نخواهم ساخت.‏<br />

و چون شما گویید که یهوه خداي ما چرا تمامی<br />

این بلاها را بر ما وارد آورده است،‏ آنگاه تو به ایشان<br />

بگو از این جهت که مرا ترك کردید و خدایان غیر را<br />

در زمین خویش عبادت نمودید.‏ پس غریبان را در<br />

زمینی که از آن شما نباشد بندگی خواهید نمود.‏ باب<br />

ارمیا<br />

1 ،6<br />

24 ،5<br />

22 ،6<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

10 ،16<br />

.20<br />

این را به خاندان یعقوب اخبار نمایید و به یهودا<br />

اعلان کرده،‏ گویید<br />

که اي قوم جاهل و بیفهم که چشم دارید اما<br />

نمیبینید و گوش دارید اما نمیشنوید این را بشنوید.‏<br />

.21<br />

9 ،6 اشعیا<br />

.22<br />

یهوه میفرماید آیا از من نمیترسید و آیا از حضور<br />

من نمیلرزید که ریگ را به قانون جاودانی،‏ مرز دریا<br />

گذاشتهام که از آن نتواند گذشت و اگر چه امواجش<br />

متلاطم شود غالب نخواهد آمد و هر چند شورش<br />

نماید اما از آن تجاوز نمیتواند کرد؟ باب ؛ ایوب<br />

اما این قوم،‏ دل فتنهانگیز و شریر دارند.‏ ایشان<br />

فتنه انگیخته و رفتهاند.‏<br />

و در دلهاي خود نمیگویند که از یهوه خداي<br />

خود بترسیم که باران اول و آخر را در وقتش<br />

میبخشد و هفتههاي معین درو را به ج ما نگاه<br />

میدارد.‏ لاویان ؛ اشعیا ؛ اعمال رسولان<br />

شما این چیزها را دور کرده و گناهان<br />

شما نیکویی را از شما منع نموده است.‏ اشعیا<br />

زیرا در میان قوم من شریران پیدا شدهاند که مثل<br />

کمین نشستن صیادان در کمین مینشینند.‏<br />

دامهاگسترانیده،‏ مردم را صید میکنند.‏<br />

مثل قفسی که پر از پرندگان باشد،‏ همچنین<br />

خانههاي ایشان پر از فریب است و از این جهت بزرگ<br />

و ثروتمند شدهاند.‏<br />

پروار و درخشنده میشوند و در اعمال زشت هم<br />

از حد تجاوز میکنند.‏ دعوي یع دعوي یتیمان را<br />

پایان نمیدهند و با وجود آن کامیاب شوند و<br />

فقیران را دادرسی نمیکنند.‏ خروج ؛ اشعیا ؛ زکریا<br />

23 ،1<br />

22 ،22<br />

.27<br />

.28<br />

10 ،7<br />

.29<br />

و یهوه میفرماید:‏ آیا به سبب این کارها مجازات<br />

نخواهم رسانید و آیا جان من از چنین طایفهاي انتقام<br />

نخواهد کشید؟ باب<br />

امري عج و هولناك در زمین اتفاق افتاده<br />

است.‏<br />

پیامبران به دروغ نبوت نند و کاهنان به<br />

واسطه ایشان حکمرانی مینمایند و قوم من این حالت<br />

را دوست میدارند و شما در آخر ا چه خواهید<br />

کرد؟<br />

9 ،9<br />

.30<br />

.31<br />

6<br />

.1<br />

اي پسرانبنیامین از اورشلیم فرار کنید و شیپور را<br />

قوي بنوازید و علامتی بر بیت-هکاریم برافرازید زیرا<br />

که بلایی از طرف شمال و شکست عظیمی رو خواهد<br />

داد.‏ باب ؛ اعداد ؛ اشعیا<br />

و من آن دختر زیبا و لطیف یعنی دختر صهیون را<br />

ریشهکن خواهم ساخت.‏<br />

و شبانان با گلههاي خویش نزد وي خواهند آمد و<br />

خیمههاي خود را گرداگرد او برپا نموده،‏ هر یک در<br />

خود خواهند چرانید.‏ باب<br />

با او جنگ را مهیا سازید و برخاسته،‏ در وقت ظهر<br />

برآییم.‏ بر ما زیرا که روز رو به پایان نهاده است و<br />

سایههاي عصر دراز میشود.‏<br />

برخیزید!‏ و در شب برآییم تا قصرهایش را ویران<br />

سازیم.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ درختان را<br />

قطع نموده،‏ مقابل اورشلیم سنگر برپا نمایید.‏ زیرا این<br />

است شهري که سزاوار مجازات است چونکه اندرونش<br />

تماماً‏ ظلم است.‏ باب<br />

مثل چشمهاي که آب خود را میجوشاند همچنان<br />

او شرارت خویش را میجوشاند.‏ ظلم و تاراج در<br />

اندرونش شنیده میشود و بیماریها و جراحتها دایماً‏<br />

17 ،4<br />

3 ،18<br />

1 ،5<br />

9 ،10<br />

5 ،4<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8 ،38<br />

7 ،10<br />

17 ،14<br />

2 ،59<br />

23 ،30<br />

4 ،26<br />

.23<br />

.24<br />

25. خطایاي<br />

.26<br />

- 682 -


يرو<br />

تون<br />

يرو<br />

کن<br />

هرا<br />

یمت<br />

یم<br />

كتر<br />

يرو<br />

شکی<br />

كتر<br />

یزن<br />

هرا<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

در نظر من است.‏<br />

اي اورشلیم،‏ تربیت را بپذیر مبادا جان من از<br />

تو بیزار شود و تو را ویران و زمین غیرقابل<br />

سک گردانم.‏ مزامیر<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید که بقیه اسرائیل را<br />

مثل مو خوشهچینی خواهند کرد پس مثل کسی که<br />

انگور میچیند دست خود را بر شاخههایش برگردان.‏<br />

کیستند که با ایشان سخن گوید،‏ شهادت دهم تا<br />

بشنوند.‏ هان گوش ایشان ختنه نشده است که نتوانند<br />

شنید.‏ اینک کلام یهوه براي ایشان ننگ گردیده است<br />

و در آن رغبت ندارند.‏ باب ؛<br />

و من از آتش خشم یهوه پر شدهام و از خودداري<br />

خسته گردیدهام پس آن را در کوچهها بر اطفال و بر<br />

مجلس جوانان با هم بریز.‏ زیرا که شوهر و زن هر دو<br />

گرفتار خواهند شد و بزرگ با سالمند روز.‏<br />

و خانهها و مزرعهها و زنان ایشان با هم از آن<br />

دیگران خواهند شد زیرا یهوه میفرماید که دست خود<br />

را به ضد ساکنان این زمین دراز خواهم کرد.‏<br />

همه ایشان چه خُرد و چه بزرگ،‏ پر از<br />

طمع شدهاند و همگی ایشان چه پیامبر و چه کاهن،‏<br />

فریب را بعمل میآورند.‏ باب<br />

و جراحت قوم مرا اندك شفایی دادند،‏ چونکه<br />

میگویند صلح است،‏ صلح است با آنکه صلح نیست.‏<br />

ارمیا<br />

26 ،7<br />

21 ،5<br />

10 ،8<br />

10 ،2<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. چونکه<br />

.14<br />

16 .10 ،13 ؛ حزقیال 11 ،8 باب<br />

.15<br />

آیا چون مرتکب قباحت شدند خجل گردیدند؟ نه ،<br />

ابداً‏ خجل نشدند بلکه حیا را احساس ننمودند.‏ بنابراین<br />

یهوه میفرماید که در میان افتادگان خواهند افتاد و<br />

هنگامی که من به ایشان مجازات رسانم خواهند<br />

لغزید.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ بر راهها بایستید و ملاحظه<br />

نمایید و درباره راههاي قدیم سؤآل نمایید که نیکو<br />

کدام است تا در آن پی نموده،‏ براي جان خود<br />

راحت بیابید،‏ لیکن ایشان جواب دادند که در آن<br />

پی نخواهیم کرد.‏ ؛ ارمیا<br />

و من پاسبانان بر شما گماشتم که گفتند:‏ به<br />

صداي شیپور گوش دهید،‏ اما ایشان گفتند گوش<br />

نخواهیم داد.‏<br />

سپ.‏ اي امتها بشنوید و اي جماعت آنچه را که<br />

در میان ایشان است بدانید!‏<br />

اي زمین بشنو اینک من بلایی بر این قوم میآورم<br />

که ثمره خیالات ایشان خواهد بود زیرا که به کلام من<br />

گوش ندادند و شریعت مرا نیز ترك نمودند.‏ تثنیه ؛<br />

2 ،1 اشعیا<br />

20<br />

چه.‏ فایده دارد که بخور از سبا و لوله ادویه جات از<br />

زمین دور براي من آورده میشود.‏ قربانیهاي<br />

سوختنی شما قابل قبول نیست و قربانی هاي شما<br />

پسندیده من نه.‏ اشعیا<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ ای من پیش<br />

این قوم سنگهاي لغزشدهنده خواهم نهاد و<br />

پدران و پسران با هم از آنها لغزش خواهند خورد و<br />

ساکن زمین با همسایهاش هلاك خواهند شد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اینک قومی از زمین شمال<br />

میآورم و امتی عظیم از انتهاي زمین خواهند<br />

برخاست.‏ باب ؛ تثنیه<br />

و کمان و نیزه خواهند گرفت.‏ ایشان مردان<br />

ستم میباشند که رحم ندارند.‏ به صداي خود<br />

مثل دریا شورش خواهند نمود و بر اسبان سوار شده،‏<br />

مثل مردان جنگی بهضد تو اي دختر صهیون<br />

صفآرایی خواهند کرد.‏ لوقا<br />

آوازه این را شنیدیم و دستهاي ما سست گردید.‏<br />

تنگی و درد مثل که میزاید ما را در گرفته است.‏<br />

25 ،21<br />

49 ،28<br />

11 ،1<br />

15 ،5<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

41 ،48 ؛ 6 ،30 ؛ 23 ،22 ؛ 31 ،4 باب<br />

.25<br />

به صحرا بیرون مشوید و به مروید زیرا که<br />

شمشیر دشمنان و ترس از هر طرف است.‏<br />

اي دختر قوم من پلاس بپوش و خویشتن را در<br />

خاکستر بغلطان.‏ ماتم پسر یگانه و نوحهگري تلخ براي<br />

خود بکن زیرا که تاراجکننده ناگهان بر ما میآید.‏<br />

.26<br />

12 ،7 ؛ لوقا 10 ،12 ؛ زکریا 10 ،8 عاموس<br />

.27<br />

تو را در میان قوم خود امتحانکننده و قلعه قرار<br />

دادم تا راههاي ایشان را بفهمی و امتحان کنی.‏<br />

همه ایشان سخت نافرمان شدهاند و براي افترا<br />

زدن گردش میکنند.‏ برنج و آهن باشند و همه<br />

ایشان فساد کنندهاند.‏ حزقیال<br />

دم پر زور میدمد و سرب در آتش فانی میگردد<br />

و بیخود ذوب و ذوب کردند زیرا که شریران جدا<br />

نمیشوند.‏<br />

نقره شده نامیده میشوند زیرا یهوه ایشان را<br />

کرده است.‏ باب ؛ اشعیا<br />

18 ،22<br />

22 ،1<br />

15 ،7<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

کلامی که از جانب یهوه به ارمیا نازلشده،‏ فرمود:‏<br />

به دروازه خانه یهوه بایست و این کلام را در آنجا<br />

ندا کرده،‏ بگو:‏ اي تمامی یهودا که به ا دروازهها<br />

1 32، داخل شده،‏ یهوه را سجده نمایید کلام یهوه را<br />

16 ،44<br />

29 ،11<br />

12 ،8<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

- 683 -


يرو<br />

يرو<br />

یان<br />

ته<br />

نی<br />

يرو<br />

یم<br />

بشنوید.‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

راهها و اعمال خود را اصلاح کنید و من شما را<br />

در این مکان ساکن خواهم گردانید.‏ باب ؛ اشعیا<br />

ارمیا<br />

13 ،26<br />

.3<br />

16 ،1<br />

.4<br />

به سخنان دروغ توکل منمایید و مگویید که معبد<br />

یهوه،‏ معبد یهوه،‏ معبد یهوه این است.‏<br />

زیرااگر به تحقیق راهها و اعمال خود را اصلاح کنید<br />

و انصاف را در میان یکدیگر بعمل آورید،‏ باب<br />

و بر غریبان و یتیمان و بیوهزنان ظلم ننمایید و<br />

خون بیگناهان را در این مکان نریزید و خدایان غیر<br />

را به جهت ضرر خویش پی ننمایید،‏ خروج<br />

آنگاه شما را در این مکان در زمینی که به پدران<br />

شما از ازل تا به ابد دادهام ساکن خواهم گردانید.‏<br />

ک.‏ ای ن شما به سخنان دروغی که منفعت ندارد توکل<br />

مینمایید.‏<br />

آیا مرتکب دزدي و زنا و قتل نمیشوید و به دروغ<br />

قسم نمیخورید و براي بعل بخور نمیسوزانید؟ و آیا<br />

خدایان غیر را که نمیشناسید پی نمینمایید؟<br />

و داخل شده،‏ به حضور من در این خانهاي که به<br />

اسم من نامیده است میایستید و میگویید که به<br />

گردن تمام این قباحات سپرده شدهایم.‏ باب<br />

آیا این خانهاي که به اسم من نامیده است در نظر<br />

شما غار دزدان شده است؟ و یهوه میفرماید:‏ اینک من<br />

نیز این را دیدهام اشعیا ؛ متی ؛ مرقس ؛ لوقا<br />

،19<br />

28 ،5<br />

22 ،22<br />

صفنیا 11 ،3<br />

10 ،4<br />

17 ،11<br />

13 ،21<br />

7 ،56<br />

.<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

46<br />

.12<br />

اما به مکان من که در شیلو بود و نام خود را اول<br />

در آنجا قرار داده بودم بروید و آنچه را که به سبب<br />

شرارت قوم خود اسرائیل به آنجا کردهام ملاحظه<br />

نمایید.‏ یوشع ؛ اول سموئیل<br />

پس حال یهوه میفرماید:‏ از آنرو که تمام ا<br />

اعمال را بجا آوردید با آنکه من صبح زود برخاسته،‏ با<br />

شما سخن گفته،‏ سخن راندم اما نشنیدید و شما را<br />

خواندم اما جواب ندادید.‏ امثال ؛ اشعیا<br />

از این جهت به این خانهاي که به اسم من نامیده<br />

است و شما به آن توکل دارید و به مک که به شما و<br />

به پدران شما دادم به نوعی که به شیلو عمل نمودم<br />

عمل خواهم کرد.‏ باب<br />

و شما را از حضور خود خواهم راند به نوعی که<br />

همه برادران شمایعنی تمام نسل افرایم را راندم.‏ دوم<br />

12 ،65<br />

11 .3 ،4<br />

24 ،1<br />

6 ،26<br />

1 ،18<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

پادشاهان<br />

سپ.‏<br />

20 ،24<br />

16<br />

تو براي این قوم دعا مکن و به ج<br />

ایشان<br />

صداي خواهش و التماس بلند منما و نزد من شفاعت<br />

مکن زیرا که من تو را اجابت نخواهم نمود.‏ باب ؛<br />

،14<br />

14 ،11<br />

11<br />

.17<br />

آیا آنچه را که ایشان در شهرهاي یهودا و<br />

کوچههاي اورشلیم میکنند نمیبینی؟<br />

پسران،‏ هیزم جمع میکنند و پدران،‏ آتش<br />

میافروزند و زنان،‏ خمیر میسازند تا نان براي ملکه<br />

آسمان بسازند و قربانیهاي ریختنی براي خدایان غیر<br />

که مرا شرمنده سازند.‏ باب<br />

اما یهوه میفرماید آیا مرا شرمنده سازند؟ نه<br />

بلکه خویشتن را تا صورت خود را رسوا سازند.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اینک خشم و<br />

عصبانیت من بر این مکان برانسان و بر چهارپایان و بر<br />

درختان صحرا و بر محصول زمین ریخته خواهد شد و<br />

افروخته شده،‏ خاموش نخواهد گردید.‏ باب ؛<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

قربانیهاي سوختنی خود را بر قربانیهاي خویش زیاد<br />

کنید و گوشت بخورید.‏ مزامیر<br />

زیرا که به پدران شما سخن نگفتم و در روزي که<br />

ایشان را از سرزمین مصر بیرون آوردم آنها را درباره<br />

قربانیهاي سوختنی و قربانیها امر نفرمودم.‏<br />

بلکه ایشان را به این چیز امر فرموده،‏ گفتم که<br />

قول مرا بشنوید ومن خداي شما خواهم بود و شما<br />

قوم من خواهید بود و بهر راهی که به شما حکم نمایم<br />

پی نمایید تا براي شما نیکو باشد.‏ باب<br />

اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند<br />

بلکه برحسب مشورتها و سرکشی دل شریر خود رفتار<br />

نمودند و به عقب افتادند و پیش نیامدند.‏ ؛<br />

8 ،11<br />

12 ،21<br />

4 ،4<br />

4 ،11<br />

باب 17 ،3<br />

19 ،44<br />

8 ،50<br />

.18<br />

ریخته ،<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

2 65، ؛ اشعیا<br />

.25<br />

از روزي که پدران شما از سرزمین مصر بیرون<br />

آمدند تاامروز همه بندگان خود پیامبران را نزد شما<br />

فرستادم بلکه هر روز صبح زود برخاسته،‏ ایشان را<br />

ارسال نمودم.‏<br />

اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند<br />

بلکه گردن خویش را سخت نموده،‏ از پدران خود بدتر<br />

عمل نمودند.‏ باب ؛ خروج ؛ باب<br />

سپ.‏ تو تمامی این سخنان را به ایشان بگو اما تو<br />

را نخواهند شنید و ایشان را بخوان اما ایشان تو را<br />

جواب نخواهند داد.‏<br />

و به ایشان بگو:‏ اینان قومی میباشند که صداي<br />

یهوه خداي خویش را نمیشنوند و تربیت نمیپذیرند<br />

زیرا راستی نابود گردیده و از دهان ایشان قطع شده<br />

12 ،16<br />

9 ،32<br />

10 ،6<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

- 684 -


شران<br />

هآن<br />

هآن<br />

یان<br />

یم<br />

يرو<br />

هرا<br />

یس<br />

یس<br />

کلن<br />

بی<br />

یم<br />

بی<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

است.‏<br />

اي اورشلیم موي خود را تراشیده،‏ دور بینداز و بر<br />

بلندیها صداي نوحه برافراز زیرا یهوه طبقه مورد خشم<br />

خود را رد و ترك نموده است.‏ باب<br />

یهوه میفرماید پسرانیهودا آنچه را که در<br />

نظر من ناپسند است بعمل آوردند و قباحات خویش را<br />

در خانهاي که به اسم من نامیده است برپانموده،‏ آن را<br />

نجس ساختند.‏<br />

و مکانهاي بلند خود را در توفت که در دره پسر<br />

حنّوم است بنا نمودند تا پسران و دختران خویش را<br />

در آتش بسوزانند که من اینکار را امر نفرموده بودم و<br />

بخاطر خویش نیاورده.‏ لاویان<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ اینک روزها میآید که آن<br />

بار دیگر به توفت و دره پسر حنّوم نامیده نخواهد شد<br />

بلکه به دره قتل و در توفت دفن خواهند کرد تا جایی<br />

باقی نماند.‏<br />

و لاشههاي این قوم خوراك مرغان هوا و جانوران<br />

زمین خواهد بود وکسی ا را نخواهد ترسانید.‏ باب<br />

ارمیا<br />

،9<br />

30 ،6<br />

21 ،18<br />

.29<br />

30. چونکه<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

20 ،34 ؛ 7 ،19 ؛ 22<br />

.34<br />

و از شهرهاي یهودا و کوچههاي اورشلیم آواز<br />

شادمانی و آواز خوشی و صداي داماد و صداي<br />

عروس را نابود خواهم ساخت زیرا که آن زمین<br />

ویران خواهد شد.‏ مکاشفه<br />

23 ،18<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

یهوه میفرماید که در آن زماناستخوانهاي پادشاهان<br />

یهودا و استخوانهاي امی و استخوانهاي کاهنان و<br />

استخوانهاي پیامبران و استخوانهاي ساکنان اورشلیم را<br />

از قبرهاي ایشان بیرون خواهند آورد.‏<br />

و آنها را پیش آفتاب و ماه و تمامی لشکر آسمان<br />

که ا را دوست داشته و عبادت کرده و پی نموده<br />

و جستجو و سجده کردهاند پهن خواهند کرد و آنها را<br />

جمع نخواهند نمود و دفن نخواهند کرد بلکه بر روي<br />

زمین مدفوع خواهد بود.‏ تثنیه ؛<br />

و یهوه صبایوت میفرماید که تمامی بقیه این قبیله<br />

شریر که باقی میمانند در هر مک که باقی مانده<br />

باشند و من ایشان را بسوي آن رانده باشم مرگ را بر<br />

حیات ترجیح خواهند داد.‏<br />

و ایشان را بگو یهوه چنین فرماید:‏ اگر ک<br />

بیفتد آیا نخواهد برخاست و اگر ک پیمانشکن<br />

شود آیا بازگشت نخواهد نمود؟<br />

پس چرا این قوم اورشلیم به ارتداد دایمی<br />

پیمانشکن شدهاند و به فر مستحکم شده،‏ از<br />

بازگشت نمودن خودداري مینمایند؟<br />

من گوش خود را فرا داشته،‏ شنیدم اما براستی<br />

سخن نگفتند و کسی از شرارت خویش توبه نکرده و<br />

نگفته است چه کردهام بلکه هر یک مثل اسبی که به<br />

جنگ میدود به خود رجوع میکند.‏<br />

لک لک نیز در هوا وقت خود را میداند و<br />

فاخته و پرستو و ک زمان آمدنخود را نگاه<br />

میدارند لیکن قوم من اَحکام یهوه را نمیدانند.‏<br />

3 ،1 اشعیا<br />

8. چگونه<br />

میگویید که ما حکیم هستیم و شریعت<br />

یهوه با ما است.‏ به تحقیق قلم دروغین نویسندگان به<br />

دروغ عمل مینماید.‏ باب<br />

ح.‏ کیمان شرمنده و مدهوش و گرفتار شدهاند.‏ اینک<br />

کلام یهوه را ترك نمودهاند پس چه نوع حکمتی دارند.‏<br />

بنابراین زنان ایشان را به دیگران خواهم داد و<br />

مزرعههاي ایشان را به مالکان دیگر.‏ زیرا که همه<br />

ایشان چه خُرد و چه بزرگ پر از طم ع باشند و<br />

همگی ایشان چه پیامبر و چه کاهن به فر عمل<br />

مینمایند.‏ باب ؛ اشعیا<br />

و زخمهاي قوم مرا اندك شفایی دادهاند چونکه<br />

میگویند صلح است،‏ صلح است،‏ با آنکه صلح نیست.‏<br />

8 ،7<br />

11 ،56<br />

13 ،6<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

14 ،6 باب<br />

.12<br />

آیا چون مرتکب قباحات شدند خجل گردیدند؟ نه<br />

ابداً‏ خجل نشدند بلکه حیا را احساس ننمودند بنابراین<br />

یهوه میفرماید:‏ در میان افتادگان خواهند افتاد و<br />

هنگامی که من به ایشان مجازات رسانم خواهند<br />

لغزید.‏ باب<br />

یهوه میفرماید:‏ ایشان را کلاً‏ تلف خواهم نمود که<br />

نه انگور بر مو و نه انجیر بر درخت انجیر یافت شود و<br />

برگها پژمرده خواهد شد و آنچه به ایشان بدهم از<br />

ایشان نابود خواهد شد.‏<br />

سپ.‏ ما چرا مینشینیم؟ جمع بشوید تا به<br />

شهرهاي حصاردار داخل شویم و در آنها ساکت باشیم.‏<br />

زیرا که یهوه خداي ما ما را ساکت گردانیده و آب تلخ<br />

به ما نوشانیده است زانرو که به یهوه گناه ورزیدهایم.‏<br />

15 ،6<br />

.13<br />

14<br />

9 ،75 ؛ 5 ،60 مزامیر<br />

.15<br />

براي صلح انتظار کشیدیم اما هیچ خیر حاصل<br />

نشد و براي زمان شفا و اینک آشفتگی پدید آمد.‏ باب<br />

10 ،7<br />

16<br />

ش.‏ یه اسبان او از دان شنیده شد و از صداي شیهه<br />

3 ،17<br />

19 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

- 685 -


هآن<br />

یم<br />

یکم<br />

کن<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

هآن<br />

نی<br />

بی<br />

نی<br />

.8<br />

زورآورانش تمامیزمین متزلزل گردید زیرا که آمدهاند<br />

و زمین و هر چه در آن است و شهر و ساکنانش را<br />

خوردهاند.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ اینک من در میان شما مارها<br />

و افعیها خواهم فرستاد که ا را جادو نتوان کرد و<br />

شما را خواهند گزید.‏<br />

کاش که از غم خود تسلی یافتم.‏ دل من در<br />

اندرونم ضعف بهم رسانیده است.‏<br />

اینک صداي خواهش دختر قوم من از زمین دور<br />

میآید که آیا یهوه در صهیون نیست و مگر پادشاهش<br />

در آن نیست؟ پس چرا خشم مرا به بتهاي خود و افراد<br />

باطل بیگانه به هیجان آوردند؟<br />

وقت برداشت محصول گذشت و تابستان تمام شد<br />

و ما نجات نیافتیم.‏<br />

به سبب جراحت دختر قوم خود مجروح شده و<br />

ماتم گرفتهام و حیرت مرا فرو گرفته است.‏<br />

آیا بلَسان در جلعاد نیست و طبیبی در آن<br />

نه؟ پس دختر قوم من چرا شفا نیافته است؟ باب<br />

ارمیا<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

11 ،46<br />

9<br />

.1<br />

کاش که سر من آب میبود و چشمانمچشمه<br />

اشک.‏ تا روز و شب براي کشتگان دختر قوم<br />

خود گریه میکردم.‏ ؛ ؛ مراثی ارمیا ؛<br />

کاش که در بیابان منزل مسافران میداشتم تا قوم<br />

خود را ترك کرده،‏ از نزد ایشان میرفتم چونکه همگی<br />

ایشان زناکار و جماعت خیانتکارند.‏<br />

زبان خویش را مثل کمان خود به دروغ میکشند.‏<br />

در زمین قوي شدهاند اما نه براي راستی زیرا یهوه<br />

میفرماید:‏ از شرارت به شرارت ترقّی نند و مرا<br />

نمیشناسند.‏ مزامیر<br />

هر یک از همسایه خویش برحذر باشید و به هیچ<br />

برادر اعتماد منمایید زیرا هر برادر از پا درمیآورد و هر<br />

همسایه به افترا گردش میکند.‏ میکاه ؛ لوقا<br />

و هر کس همسایه خود را فریب میدهد و ایشان<br />

براستی سخن نمیگوید و زبانخود را به دروغگویی<br />

آموختهاند و از کجرفتاري خسته شدهاند.‏ مزامیر<br />

یهوه میفرماید که مسکن تو در میان فریب است و<br />

از مکر خویش نمیخواهند که مرا بشناسند.‏<br />

بنابراین یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ ای من<br />

ایشان را صاف،‏ امتحان خواهم نمود.‏ زیرا به خاطر<br />

دختر قوم خود چه توانم کرد؟<br />

زبان ایشان تیر کشنده است که به فر سخن<br />

میراند.‏ به زبان خود با همسایه خویش سخنان<br />

صلحآمیز میگویند،‏ اما در دل خود براي او کمین<br />

میگذارند.‏ دوم سموئیل ؛ مزامیر ؛ ؛ ؛ متی<br />

5 ،62<br />

22 ،55<br />

3 ،28<br />

9 ،20<br />

49 ،26<br />

9<br />

سپ.‏ یهوه میفرماید:‏ آیا به سبب این چیزها ایشان<br />

را مجازات نرسانم و آیا جانم از چنین قومی انتقام<br />

نکشد؟ باب<br />

براي کوهها گریه و نوحهگري و براي مرتعهاي<br />

بیابان ماتم برپا میکنم زیرا که سوخته شده است و<br />

هیچکس از آنها گذر نمیکند و صداي گله شنیده<br />

نمیشود.‏ هم مرغان هوا و هم چهارپایان فرار کرده و<br />

رفتهاند باب ؛<br />

و اورشلیم را به تودهها سنگ و جایگاه شغالها<br />

تبدیل میکنم و شهرهاي یهودا را ویران و غیرقابل<br />

سکونت خواهم ساخت.‏ باب ؛ مزامیر ؛ میکاه 3،<br />

کیست مرد حکیم که این را بفهمد و کیست که<br />

دهان یهوه به وي سخن گفته باشد تا از ا چیزها<br />

اخبار نماید که چرا زمین خراب و مثل بیابان سوخته<br />

شده است که هیچکس از آن گذر نمیکند؟ تثنیه ؛<br />

12<br />

29 ،32<br />

1 ،79<br />

18 ،26<br />

4 ،12<br />

29 .9 ،5<br />

25 ،4<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

43 ،107 مزامیر<br />

13 سپ.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ چونکه شریعت مرا که پیش<br />

ایشان گذاشته بودم ترك کردند و صداي مرا<br />

نشنیدند و در آن پی ننمودند،‏<br />

بلکه پی سرکشی دل خود را نمودند،‏ و از عقب<br />

بعلیم که پدران ایشان ا را به ایشان آموختند رفتند،‏<br />

.14<br />

2 ،65 ؛ اشعیا 24 ،7 ؛ باب 17 ،3<br />

.15<br />

از این جهت یهوه صبایوت خداياسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ اینک من گیاه افسنتین را خوراك ا قوم<br />

خواهم ساخت و آب تلخ به ایشان خواهم نوشانید.‏ باب<br />

15 ،23<br />

.16<br />

و ایشان را در میان امتهایی که ایشان و پدران<br />

ایشان آنها را نشناختند پراکنده خواهم ساخت و<br />

شمشیر را در عقب ایشان خواهم فرستاد تا ایشان را<br />

هلاك نمایم.‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ تفکر کنید و زنان<br />

نوحهگر را بخوانید تا بیایند و در پی زنان حکیم<br />

بفرستید تا بیایند.‏<br />

و ایشان عجله نموده،‏ براي ما ماتم برپا کنند تا<br />

چشمان ما اشکها بریزد و مژگان ما آبها جاري سازد.‏<br />

زیرا که آواز نوحهگري از صهیون شنیده میشود<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

11 ،2<br />

16 ،1<br />

53 ،12<br />

5 ،52<br />

6 ،7<br />

17 ،14<br />

باب 17 ،13<br />

4 ،52<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 686 -


یاَ‏<br />

هرا<br />

شک<br />

هرا<br />

یس<br />

یم<br />

یان<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

که چگونه غارت شدیم و چه بسیار خجل گردیدیم 5.<br />

چونکه زمین را ترك کردیم و مسکنهاي ما ما را<br />

بیرون انداختهاند.‏<br />

پس اي زنان،‏ کلام یهوه را بشنوید و گوشهاي<br />

شما کلام دهان او را بپذیرد و شما به دختران خود<br />

نوحهگري را تعلیم دهید و هر زن به همسایه خویش<br />

ماتم را.‏<br />

زیرا مرگ به پنجرههاي ما برآمده،‏ به قصرهاي ما<br />

داخل شده است تا اطفال را از بیرون و جوانان را از<br />

چهارسوها ریشهکن سازد.‏ یوئیل<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ بگو که لاشههاي مردمان<br />

مثل مدفوع بر روي صحرا و مانند بافه در عقب دروگر<br />

افتاده است و کسی نیست که آن را برچیند.‏ باب<br />

ارمیا<br />

33 ،7<br />

9 ،2<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

7 ،19 ؛<br />

.23<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ حکیم،‏ از حکمت خود فخر<br />

ننماید و قدرتمند،‏ از تنومندي خویش مفتخر نشود و<br />

ثروتمند از ثروت خود افتخار نکند.‏<br />

بلکه هر که فخر نماید از این فخر بکند که<br />

فهم دارد و مرا میشناسد که من یهوه هستم که<br />

رحمت و انصاف و عدالت را در زمین بجا میآورم<br />

زیرا یهوه میفرماید در این چیزها خشنود<br />

میباشم.‏ مزامیر ؛ اول قرنتیان<br />

یهوه میفرماید:‏ اینک امی میآید که ختنه نشده<br />

ها را با ختنه شدگان مجازات خواهم رسانید.‏<br />

یعنی مصر و یهودا و ادوم و پسرانعمون و موآب و<br />

آنانی را که گوشههاي موي خود را میتراشند و در<br />

صحرا ساکنند.‏ زیرا که همه این امتها ختنه نشده<br />

اند و تمامی خاندان اسرائیل در دل ختنه نشده اند.‏<br />

31 ،1<br />

3 ،34<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

6 ،30 تثنیه<br />

؛ اول پادشاهان<br />

51 ،7<br />

10<br />

.1<br />

.2<br />

اي خاندان اسرائیل کلامی را که یهوه به شما<br />

میفرماید بشنوید!‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ امتها را یاد مگیرید و از<br />

نشانه هاي آسمان مترسید زیرا که امتها از آنها<br />

میترسند.‏<br />

رسوم قومها باطل است که ایشان درختی از<br />

جنگل با تبر میبرند که صنعت دستهاي نجار میباشد.‏<br />

3. چونکه<br />

13 ،44 اشعیا<br />

.4<br />

و آن را به نقره و طلا زینت داده،‏ با میخ و چ<br />

محکم میکنند تا متحرك نشود.‏<br />

و آنها مثل مترس در بوستان خیار میباشند که<br />

سخن نمیتوانند گفت و آنها را میباید برداشت چونکه<br />

نمیتوانند رفت.‏ از آنها مترسید زیرا که ضرر<br />

نتوانند رسانید و قوت سود رسانیدن هم ندارند.‏ مزامیر<br />

7-5 ،115<br />

.6<br />

اي یهوه مثل تو کسی نیست!‏ تو عظیم هستی و<br />

اسم تو در قوت عظیم است!‏ مزامیر<br />

اي پادشاه امتها کیست که از تو نترسد زیرا که<br />

این شایسته تو میباشد چونکه در همه حکیمان<br />

امتها و در تمامی ممالک ایشان مانند تو ک<br />

نیست.‏ ؛ مکاشفه<br />

همه ایشان وحشی و احمق میباشند،‏ ادب کردن<br />

بیهودگان چوب بت است.‏<br />

نقره کوبیده شده از ترشیش و طلا از اوفاز که<br />

صنعت صنعتگر و عمل دستهاي زرگر باشد میآورند.‏<br />

لاجورد و ارغوان لباس آنها و همه اینها عمل<br />

حکمتپیشگان است.‏<br />

اما یهوه خداي حق است و او خداي زنده و پادشاه<br />

ابدي میباشد.‏ از خشم او زمین متزلزل شود و<br />

امتها قهر او را متحمل نتوانند شد.‏ حزقیال<br />

به ایشان چنین بگویید:‏ خدای که آسمان و<br />

زمین را نساختهاند از روي زمین و از زیر آسمان تلف<br />

خواهند شد.‏ اعمال رسولان<br />

او زمین را به قوت خود ساخت و کره زمین را به<br />

حکمت خویش استوار نمود و آسمان را به عقل خود<br />

گسترانید.‏ پیدایش<br />

13. چون صدا میدهد طوفان آبها در آسمان پدید<br />

میآید.‏ ابرها از انتهاي زمین برمیآورد و برقها براي<br />

باران میسازد و باد را از خزانههاي خود بیرون<br />

میآورد.‏ مزامیر ؛ ایوب<br />

همه مردمان وحشیاند و معرفت ندارند و هر که<br />

تمثالی میسازد خجل خواهد شد.‏ زیرا که بت ریخته<br />

شده او دروغ است و در آن هیچ نفس نیست.‏ باب<br />

ا باطل و کار مسخرگی میباشد در روزي که به<br />

محاکمه میآیند تلف خواهند شد.‏<br />

او که ارث یعقوب است مثل ا نمیباشد.‏ زیرا که<br />

او سازنده همه موجودات است و اسرائیل عصاي میراث<br />

وي است و اسم او یهوه صبایوت میباشد.‏ اشعیا<br />

اي که در تنگی ساکن هستی،‏ بسته خود را از<br />

زمین بردار!‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من ا مرتبه<br />

ساکنان این زمین را از تیرکمان پرتاب خواهم کرد و<br />

17 ،51<br />

15 ،51<br />

32 ،23<br />

19 ،71<br />

4 ،15<br />

26 ،19<br />

25 ،38<br />

9 .6 ،1<br />

مزامیر 8 ،33<br />

7 ،135<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 687 -


يوا<br />

یم<br />

هرا<br />

هرا<br />

نی<br />

یان<br />

يرو<br />

هآن<br />

ته<br />

يرو<br />

نی<br />

ایشان را به تنگ خواهم آورد تا بفهمند.‏<br />

بر من به سبب صدمه من.‏ جراحت من<br />

علاجناپذیر است اما گفتم که مصیبت من این است و<br />

آن را متحمل خواهم بود.‏ مزامیر<br />

خی.‏ مه من خراب شد و تمامی طنابهاي من<br />

گسیخته گردید،‏ پسرانم از من بیرون رفته،‏ نایاب<br />

شدند.‏ کسی نیست که خیمه مرا پهن کند و پردههاي<br />

مرا برپا نماید.‏<br />

زیرا که شبانان وحشی شدهاند و یهوه را طلب<br />

نمینمایند بنابراین کامیاب نخواهند شد و همه<br />

گلههاي ایشان پراکنده خواهد گردید.‏<br />

ک.‏ ای ن صداي خبري میآید و اضطراب عظی از<br />

دیار شمال.‏ تا شهرهاي یهودا را ویران و جایگاه شغالها<br />

سازد.‏<br />

اي یهوه میدانم که انسان از آن او نیست و<br />

آدمی که میرود قادر بر هدایت قدمهاي خویش<br />

نمیباشد.‏ ایوب ؛ امثال<br />

اي یهوه مرا ادب نما اما به انصاف و نه به<br />

خشم خود مبادا مرا خوار سازي.‏ باب ؛ مزامیر<br />

ارمیا<br />

،6<br />

28 ،46<br />

11 ،77<br />

21 ،5<br />

21 ،34<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

22<br />

.23<br />

.24<br />

12 ،1 ؛ حبقوق 2 ،38 ؛ 2<br />

25. خشم<br />

خویش را بر امتهایی که تو را نمیشناسند<br />

بریز.‏ و بر قبیلههایی که اسم تو را نمیخوانند،‏ زیرا که<br />

ایشان یعقوب را خوردند و او را بلعیده،‏ تباه ساختند و<br />

مسکن او را خراب نمودند.‏ مزامیر<br />

6 ،79<br />

11<br />

.1<br />

این است کلامی که از جانب یهوه به ارمیا نازل<br />

شده،‏ فرمود:‏ لاویان ؛ مزامیر ؛ غلاطیان<br />

کلام این عهد را بشنوید و به مردان یهودا و ساکنان<br />

اورشلیم بگویید.‏<br />

و تو به ایشان بگو یهوه خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ لعنت شده باد کسی که کلام ا عهد را<br />

نشنود.‏<br />

که آن را به پدران شما در روزي که ایشان را از<br />

سرزمین مصر از کوره آهنین بیرون آوردمامر فرموده،‏<br />

گفتم قول مرا بشنوید و موافق هر آنچه به شما امر<br />

بفرمایم آن را بجا بیاورید تا شما قوم من باشید و من<br />

خداي شما باشم.‏ باب<br />

و تا قَسمی را که براي پدران شما خوردم وفا نمایم<br />

که زمینی را که به شیر و عسل جاري است چنانکه<br />

امروز شده است به ایشان بدهم.‏ پس من در جواب<br />

گفتم:‏ اي یهوه آمین.‏ پیدایش<br />

پس یهوه مرا فرمود:‏ تمام این سخنان را در<br />

شهرهاي یهودا و کوچههاي اورشلیم ندا کرده،‏ بگو که<br />

سخنان این عهد را بشنوید و آنها را بجا آورید.‏<br />

زیرا از روزي که پدران شما را از زمین مصر برآوردم<br />

تا امروز ایشان را تأکید سخت نمودم و صبح زود<br />

برخاسته،‏ تأکید نموده،‏ گفتم قول مرا بشنوید.‏<br />

اما نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند بلکه پی<br />

سرکشی دل شریر خود را نمودند.‏ پ س تمام سخنان<br />

این عهد را بر ایشان وارد آوردم چونکه امر فرموده<br />

بودم که آن را وفا نمایند اما وفا ننمودند.‏ باب<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ فتنهاي در میان مردان یهودا و<br />

ساکنان اورشلیم پیدا شده است.‏<br />

به خطایاي پدران پیشین خود که از شنیدن ا<br />

سخنان خودداري نمودند برگشتند و ایشان خدایان<br />

غیر را پی نموده،‏ آنها را عبادت نمودند.‏ و خاندان<br />

اسرائیل و خاندان یهودا عهدي را که با پدران ایشان<br />

بسته بودم شکستند.‏<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من بلایی را<br />

که از آن نتوانند فرار کرد بر ایشان خواهم آورد.‏ و نزد<br />

من التماس خواهند کرد اما ایشان را اجابت نخواهم<br />

نمود.‏ امثال ؛ اشعیا<br />

و شهرهاي یهودا و ساکنان اورشلیم رفته،‏ نزد<br />

خدای که براي ا بخور میسوزانیدند فریاد خواهند<br />

کرد اما آنها در وقت مصیبت ایشان هرگز ایشان را<br />

نجات نخواهند داد.‏ باب ؛ تثنیه<br />

زیرا که اي یهوداشماره خدایان تو بقدر شهرهاي<br />

تو میباشد و برحسب شماره کوچههاي اورشلیم<br />

قربانگاههاي رسوایی برپا داشتید یعنی قربانگاهها به<br />

جهت بخور سوزانیدن براي بعل.‏ هوشع ؛<br />

سپ.‏ تو براي این قوم دعا مکن و به ج ایشان<br />

صداي خواهش و التماس بلند منما زیرا که چون در<br />

وقت مصیبت خویش مرا بخوانند ایشان را اجابت<br />

نخواهم نمود.‏ باب ؛<br />

محبوبه مرا در خانه من چه کار است چونکه<br />

شرارت ورزیده است.‏ آیا فکر میکنند که گوشت<br />

مقدس میتواند گناه آنها را از آنها دور بکند؟ آنگاه<br />

میتوانستند شادي نمایند.‏<br />

یهوه تو را زیتون شاداب که به میوه نیکو خوشنما<br />

باشد نامیده.‏ اما به صداي غوغاي عظیم آتش در آن<br />

افروخته است که شاخههایش شکسته گردید.‏ رومیان<br />

،11<br />

26 .24 ،7<br />

12 ،12<br />

37 ،32<br />

1 ،10<br />

7 ،12<br />

28 ،2<br />

11 ،14<br />

15 ،1<br />

16 ،7<br />

28 ،1<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

10 ،3<br />

21 ،119<br />

23 ،7<br />

26 ،27<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

- 688 -


نیی<br />

ته<br />

ثرا له<br />

سک<br />

يار<br />

ته نی<br />

یس<br />

کن<br />

ارمیا<br />

.17<br />

زیرا یهوه صبایوت که تو را کاشته بود بلایی بر تو<br />

فرموده است به سبب شرارتی که خاندان اسرائیل و<br />

خاندان یهودا به ضد خویشتن کردند و براي بعل بخور<br />

سوزانیده،‏ خشم مرا به هیجان آوردند.‏<br />

و یهوه مرا تعلیم داد پس دانستم.‏ آنگاه اعمال<br />

ایشان را به من نشان دادي.‏<br />

و من مثل بره دستآموز که به قربانگاه برند بودم.‏<br />

و نمیدانستم که فکر بر ضد من نموده،‏ میگفتند:‏<br />

درخت را با میوهاش ضایع سازیم و آن را از زمین<br />

زندگان قطع نماییم تا اسمش دیگر برده نشود.‏<br />

اشعیا 53،<br />

.18<br />

.19<br />

7<br />

5 ؛ مزامیر 83،<br />

.20<br />

اما اي یهوه صبایوت که داور عادل و امتحانکننده<br />

قلوه و دل هستی،‏ بشود که انتقام کشیدن تو را از<br />

ایشان ببینم زیرا که دعواي خود را نزد تو ظاهر<br />

ساختم.‏ مزامیر<br />

در این صورت یهوه چنین میفرماید:‏ درباره ا<br />

عناتوت که قصد جان تو دارند و میگویند به نامیهوه<br />

نبوت مکن مبادا از دست ما کشته شوي.‏<br />

از این جهت یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ اینک<br />

بر ایشان مجازات خواهم رسانید.‏ و جوانان ایشان به<br />

شمشیر خواهند مرد و پسران و دختران ایشان از<br />

گرسنگی هلاك خواهند شد.‏<br />

و براي ایشان بقیهاي نخواهد ماند زیرا که من بر<br />

اهل عناتوت در سال مجازات ایشان بلایی خواهم<br />

رسانید.‏<br />

10 ،7<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

12<br />

.1<br />

اي یهوه تو عادلتر هستی از اینکهمن با تو گله<br />

نمایم.‏ لیکن درباره احکامت با تو سخن خواهم راند.‏<br />

چرا راه شریران برخوردار میشود و همه خیانتکاران<br />

ایمن میباشند؟ ایوب<br />

تو ایشان را کاشتی پس ریشه زدند و رشد کرده،‏<br />

میوه نیز آوردند.‏ تو به دهان ایشان نزدیکی،‏ اما از قلب<br />

ایشان دور.‏<br />

اما تو اي یهوه مرا میشناسی و مرا دیده،‏ دل مرا<br />

نزد خود امتحان کردهاي.‏ ایشان را مثل گوسفندان<br />

براي قربانی بیرون کش و ایشان را به ج روز قتل<br />

تع نما.‏ دوم پطرس<br />

زمین تا به کی ماتم خواهد نمود و گیاه تمامی<br />

صحرا خشک خواهد ماند.‏ حیوانات و مرغان به سبب<br />

شرارت ساکنانش تلف شدهاند زیرا میگویند که او<br />

آخرت ما را نخواهد دید.‏ باب<br />

اگر وقتی که با پیادگان دویدي،‏ تو را خسته کردند؟<br />

پس چگونه با اسبان میتوانی برابري کنی؟ و هر چند<br />

در زمین سالم،‏ در امان هستی در طغیان اردنّ‏ چه<br />

خواهی کرد؟<br />

زیرا که هم برادرانت و هم خاندان پدرت به تو<br />

خیانت نمودند و ایشان نیز در عقب تو صداي بلند<br />

میکنند پس اگر چهسخنان نیکو به تو بگویند ایشان<br />

را باور مکن.‏<br />

من خانه خود را ترك کرده،‏ میراث خویش را دور<br />

انداختم.‏ و محبوبه خود را به دست دشمنانش تسلیم<br />

نمودم.‏<br />

و میراث من مثل شیر جنگل براي من گردید.‏ و به<br />

ضد من صداي خود را بلند کرد از ا ج از او<br />

نفرت کردم.‏<br />

آیا می من برایم مثل مرغ شک رنگارنگ که<br />

مرغان دور او را گرفته باشند شده است؟ بروید و همه<br />

حیوانات صحرا را جمع کرده،‏ آنها را بیاورید تا بخورند.‏<br />

بسیار تاکستان مرا خراب کرده،‏ میراث مرا<br />

پایمال نمودند.‏ و میراث مرغوب مرا به بیابان ویران<br />

مبدل ساختند.‏<br />

آن را ویران ساختند و آن ویران شده نزد من ماتم<br />

گرفته است.‏ تمامی زمین ویران شده،‏ چونکه ک<br />

این را در دل خود راه نمیدهد.‏ اشعیا<br />

بر تمامی بلندیهاي صحرا،‏ تاراجکنندگان هجوم<br />

آوردند زیرا که شمشیر یهوه از کنار زمین تا کنار<br />

دیگرش هلاك میکند و براي هیچ بشري در امان<br />

نیست.‏<br />

گندم کاشتند و خار درو کردند،‏ خویشتن را به<br />

رنج آورده،‏ نفع نبردند.‏ و از محصول شما به سبب<br />

آتش خشم یهوه خجل گردیدند.‏ تثنیه ؛ هوشع ؛<br />

7 ،8<br />

1 ،57<br />

38 ،28<br />

10 ،9<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10. شبانان<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

6 ،1 ؛ حجی 13 ،10<br />

.14<br />

یهوه درباره همه همسایگان شریر خود که ضرر<br />

میرسانند به ارثی که قوم خود اسرائیل را وارث آن<br />

ساخته است چنین میفرماید:‏ ای ایشان را از آن<br />

زمین برمیکنم و خاندان یهودا را از میان ایشان<br />

برمیکنم.‏<br />

و بعد از کندن ایشان باز خواهم گشت و بر ایشان<br />

ترحم خواهم نمود و هر از ایشان را به ارث<br />

خویش و هر کس را به زمین خود باز خواهم آورد.‏<br />

و اگر ایشان راههاي قوم مرا نیکو یاد گرفته،‏ به<br />

اسم من یعنی به حیات یهوه قسم خورند چنانکه<br />

.15<br />

.16<br />

7 ،21 ؛ مزامیر 3 ،73<br />

12 ،2<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

- 689 -


نی<br />

يرو<br />

ته<br />

یان<br />

یس<br />

هآن<br />

یم<br />

تی<br />

يرو<br />

ایشان قوم مرا تعلیم دادند که به بعل قسمخورند،‏ آنگاه<br />

ایشان در میان قوم من بنا خواهند شد.‏ باب ؛ تثنیه<br />

ارمیا<br />

،6<br />

2 ،4<br />

20 ،10 ؛ 13<br />

.17<br />

اما اگر نشنوند آنگاه آن امت را کلاً‏<br />

خواهم ساخت.‏ کلام یهوه این است.‏<br />

13<br />

.1<br />

2<br />

کنده،‏ هلاك<br />

یهوه به من چنین فرمود که برو و کمربند کتانی<br />

براي خود بخر و آن را به کمر خود ببند و آن را در آب<br />

فرو مبر.‏<br />

سپ.‏ کمربند را موافق کلام یهوه خریدم و به کمر<br />

خود بستم.‏<br />

و کلام یهوه بار دیگر به من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

این کمربند را که خریدي و به کمر خود بستی<br />

بگیر و به فرات رفته،‏ آن را در شکاف صخره پنهان<br />

کن.‏<br />

سپ.‏ رفتم و آن را در فرات برحسب آنچه یهوه به<br />

من فرموده بود پنهان کردم.‏<br />

و بعد از مرور ایام بسیار یهوه مرا فرمود:‏ برخاسته،‏<br />

به فرات برو و کمربندي را که تو را امر فرمودم که در<br />

آنجا پنهان کنی از آنجا بگیر.‏<br />

سپ.‏ به فَرات رفتم و کنْده کمربند را از جایی که آن<br />

را پنهان کرده بودم گرفتم و اینک کمربند پوسیده و<br />

لایق هیچکار نبود.‏<br />

و کلام یهوه به من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ تکبر یهودا و تکبر عظیم<br />

اورشلیم را همچنین تباه خواهم ساخت.‏<br />

و این قوم شریري که از شنیدن قول من<br />

خودداري نموده،‏ سرکشی دل خود را پی مینمایند<br />

و در عقب خدایان غیر رفته،‏ آنها را عبادت و سجده<br />

میکنند،‏ مثل این کمربندي که لایق هیچکار نیست<br />

خواهند شد.‏ باب ؛ ؛ تثنیه<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ چنانکه کمربند به کمر آدمی<br />

میچسبد،‏ همچنان تمامی خاندان اسرائیل و تمامی<br />

خاندان یهودا رابه خویشتن چسبانیدم تا براي من قوم<br />

و اسم و فخر و زینت باشند اما نشنیدند.‏<br />

پس ا کلام را به ایشان بگو:‏ یهوه خداي<br />

اسرائیل چنین میفرماید:‏ هر مشک از شراب پر خواهد<br />

شد و ایشان به تو خواهند گفت:‏ مگر مانمیدانیم که<br />

هر مشک از شراب پر خواهد شد؟<br />

سپ.‏ به ایشان بگو:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ همه<br />

ساکنان این زمین را با پادشاه که بر تخت داود<br />

مینشینند و کاهنان و پیامبران و همه ساکنان<br />

اورشلیم را به مستی پر خواهم ساخت.‏<br />

و یهوه میفرماید:‏ ایشان را یعنی پدران و پسران را<br />

با یکدیگر بهم خواهم انداخت.‏ از هلاك ساختن ایشان<br />

شفقت و گذشت و رحمت نخواهم نمود.‏<br />

بشنوید و گوش فرا گیرید و مغرور مشوید زیرا<br />

یهوه سخن میفرماید.‏<br />

براي یهوه خداي خود شکوه را توصیف نمایید<br />

قبل از آنکه تاریکی را پدید آورد و پایهاي شما بر<br />

کوههاي ظلمت بلغزد.‏ و چون منتظر نور باشید آن را<br />

به سایه مرگ تبدیل ساخته،‏ به ظلمت غلیظ تبدیل<br />

نماید.‏<br />

و اگر این را نشنوید،‏ جان من در خفا به سبب<br />

تکبر شما گریه خواهد کرد و چشم من زارزار گریسته،‏<br />

اشکها خواهد ریخت از این ج که گله یهوه به<br />

اسیري برده شده است.‏ باب ؛<br />

به پادشاه و ملکه بگو خویشتن را فروتن ساخته،‏<br />

بنشینید زیرا که افسرها یعنی تاجهاي شکوه شما<br />

افتاده است.‏ مراثی ارمیا<br />

شهرهاي.‏ جنوب مسدود شده،‏ ک نیست که<br />

ا را باز سازد.‏ و تمامی یهودا اسیر شده،‏ کلاً‏ به<br />

اسیري رفته است.‏<br />

خود را بلند کرده،‏ آنانی را که از طرف<br />

شمال میآیند بنگرید.‏ گلهاي که به تو داده شد<br />

وگوسفندان زیبایی تو کجا است؟<br />

اما چون او یارانت را به حکمرانی تو نصب کند چه<br />

خواهی گفت؟ چونکه تو ایشان را بر ضرر خود آموخته<br />

کردهاي.‏ آیا دردها مثل زنی که زاید تو را فرو<br />

نخواهد گرفت؟ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

و اگر در دل خود گویی این چیزها چرا براي من<br />

اتفاق افتاده است،‏ بدانکه به سبب زیادي گناهانت<br />

دامنهایت گشاده شده و پاشنهها به زور برهنه<br />

گردیده است.‏<br />

آیا حبشی،‏ پوست خود را تبدیل تواند نمود یا<br />

پلنگ،‏ لکههاي خویش را؟ آنگاه شما نیز که به بدي<br />

کردن معتاد شدهاید نیکویی توانید کرد؟ مزامیر<br />

و من ایشان را مثل کاه که پیش باد صحرا<br />

رانده شود پراکنده خواهم ساخت.‏ ایوب ؛ مزامیر ؛<br />

4 ،1<br />

20 ،55<br />

18 ،21<br />

3 ،19<br />

17 ،14<br />

1 ،9<br />

16 ،5<br />

23 ،22<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

20. چشمان<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

35 ،2 دانیال<br />

.25<br />

یهوه میفرماید:‏ قرعه تو و سهمی که از جانب من<br />

براي تو پیموده شده این است،‏ چونکه مرا فراموش<br />

19 ،29<br />

12 ،16<br />

8 ،11<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

- 690 -


لی<br />

یکم<br />

هاآن<br />

تی<br />

یم<br />

یب<br />

يرو<br />

يوا<br />

كتر<br />

نی<br />

کن<br />

یکم<br />

كتر<br />

کن<br />

نی<br />

.11<br />

کردي و به دروغ اعتماد نمودي.‏<br />

پس من نیز دامنها را پیش تو آشکار<br />

خواهم ساخت و رسوایی تو دیده خواهد شد.‏<br />

زناکاري و شیهههاي تو و زشتی فاحشگی تو و<br />

قباحات تو را بر تپههاي بیابان مشاهده نمودم.‏ بر<br />

تو اي اورشلیم تا به کی دیگر پاك نخواهی شد!‏<br />

ارمیا<br />

.26<br />

.27<br />

14<br />

.1<br />

کلام یهوه که درباره خشکسالی به ارمیا نازل شد.‏<br />

3 1، مراثی ارمیا<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

یهودا نوحهگري ند و دروازههایش کاهیده<br />

شده،‏ ماتمکنان بر زمین مینشینند و فریاد اورشلیم<br />

بالا میرود.‏<br />

و شریفان ایشان صغیران ایشان را براي آب<br />

میفرستند و نزد حفرهها میروند و آب نمییابند و با<br />

ظرفهاي خالی برگشته،‏ خجل و رسوا میشوند و<br />

سرهاي خود رامیپوشانند.‏<br />

به سبب اینکه زمین بهت زده شده است چونکه<br />

باران بر جهان نباریده است.‏ کشاورزان خجل شده،‏<br />

سرهاي خود را میپوشانند.‏ اول پادشاهان<br />

بلکه غزالها نیز در صحرا میزایند و فرزندان خود را<br />

میکنند چونکه هیچ گیاه نیست.‏<br />

و گورخران بر بلندیها ایستاده،‏ مثل شغالها براي باد<br />

دم میزنند و چشمان کاهیده گردد چونکه<br />

هیچ علفی نیست.‏<br />

اي یهوه اگر چه گناهان ما بر ما شهادت<br />

میدهد اما به خاطر اسم خود عمل نما زیرا که<br />

پیمانشکنیهاي ما بسیار شده است و به تو گناه<br />

ورزیدهایم.‏ باب<br />

اي تو که امید اسرائیل و نجاتدهنده او در وقت<br />

تنگی میباشی،‏ چرا مثل غری در زمین و مانند<br />

مسافري که براي شبی خیمه میزند شدهاي؟<br />

9. چرا مثل شخص متحیر و مانند جباري که<br />

نمیتواند نجات دهد هستی؟ اما تو اي یهوه در میان<br />

ما هستی و ما به نام تو نامیده شدهایم پس ما را ترك<br />

منما.‏ باب ؛ اشعیا 43،<br />

یهوه به این قوم چنین میفرماید:‏ ایشان به آواره<br />

گشتن چنین ما بودهاند و پایهاي خود را باز<br />

نداشتند.‏ بنابراین یهوه ایشان را پسندیده ننمود و حال<br />

نافرمانی ایشان را به یاد آورده،‏ گناه ایشان را جزا<br />

خواهد داد.‏<br />

قوم دعا<br />

و یهوه به من فرمود:‏ براي خیریت ا ؛<br />

منما!‏ باب روزه گیرند ناله ایشان را نخواهم شنید و<br />

چون قربانی سوختنی و قربانی خوراکی گذرانند ایشان<br />

را قبول نخواهم فرمود بلکه من ایشان را به شمشیر و<br />

؛ ارمیا<br />

قحطی و وبا هلاك خواهم ساخت.‏ اشعیا پیامبران به<br />

سپ.‏ گفتم:‏ آه اي سرور یهوه ای ایشان میگویند که شمشیر را نخواهید دید و قحطی<br />

به شما نخواهد رسید بلکه شما را در این مکان صلح<br />

پایدار خواهم داد.‏<br />

پس یهوه مرا فرمود:‏ این پیامبران به اسم من به<br />

نند.‏ من ایشان را نفرستادم و به<br />

دروغ نبوت ایشان امري نفرمودم و سخن نگفتم،‏ بلکه ایشان به<br />

رؤیاهاي دروغ و جادو و بیهودگی و مکر دلهاي خویش<br />

؛<br />

؛ براي شما پیامبري میکنند.‏ باب ،29<br />

20 ،6<br />

14 ،27<br />

3 ،58<br />

14 ،6 ؛ 21 ،23<br />

14 ،11<br />

16 ،7<br />

12. چون<br />

13<br />

.14<br />

9<br />

8 .6 .2 ؛ تثنیه ،13<br />

.15<br />

بنابراین یهوه درباره این پیامبران که به اسم من<br />

نبوت میکنند و من ایشان را نفرستادهام و میگویند<br />

که شمشیر و قحطی در این زمین نخواهد شد<br />

میفرماید که این پیامبران به شمشیر و قحطی کشته<br />

خواهند شد.‏ تثنیه<br />

و این قومی که براي ایشان پیامبري میکنند در<br />

کوچههاي اورشلیم به سبب قحطی و شمشیر انداخته<br />

خواهند شد و کسی نخواهد بود که ایشان و زنان<br />

ایشان و پسران و دختران ایشان را دفن کند زیرا که<br />

شرارت ایشان را بر ایشان خواهم ریخت.‏<br />

سپ.‏ ا کلام را به ایشان بگو:‏ چشمان من<br />

شبانهروز اشک میریزد و آرامی ندارد زیرا که آن<br />

دوشیزه یعنی دختر قوم من به شکستگی عظیم و<br />

صدمه بینهایت سخت شکسته شده است.‏ باب ؛ مراثی<br />

1 ،9<br />

20 ،18<br />

.16<br />

17<br />

18 ،2 ؛ 16 ،1 ارمیا<br />

.18<br />

اگر به صحرا بیرون روم اینک کشتگان شمشیر و<br />

اگر به شهر داخل شوم اینک بیماران از گرسنگی.‏ زیرا<br />

که هم پیامبران و کاهنان در زمین تجارت میکنند و<br />

هیچ نمیدانند.‏<br />

آیا یهودا را کلاً‏ کردهاي و آیا جانت صهیون<br />

را ناپاك داشته است؟ چرا ما را چنان زدهاي که براي<br />

ما هیچ علاجی نیست؟ براي صلح انتظار کشیدیم اما<br />

هیچ خیري نیامد و براي زمان شفا و ای اضطراب<br />

پدید آمد.‏ باب ؛ ایوب<br />

اي یهوه به شرارت خود و به عصیان پدران<br />

خویش اعتراف مینماییم زیرا که به تو گناه ورزیدهایم.‏<br />

26 ،30<br />

15 ،8<br />

.19<br />

.20<br />

7 .1 ،17<br />

7<br />

19 ،2<br />

16 ،15<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.10<br />

- 691 -


یمت<br />

نی<br />

هموا<br />

لی<br />

يوا<br />

يرو<br />

.9<br />

مزامیر<br />

ارمیا<br />

6 ،106<br />

.21<br />

به خاطر اسم خود ما را رد منما.‏ تخت شکوه<br />

خویش را خوار مشمار.‏ عهد خود را که با ما بستی به<br />

یاد آورده،‏ آن را مشکن.‏<br />

آیا در میان افراد باطل امتها هستند که باران<br />

ببارانند و آیا آسمان میتواند بارش بدهد؟ مگر تو اي<br />

یهوه خداي ما همان نیستی و به تو امیدوار هستیم<br />

چونکه تو انجام دهنده همه اینکارها میباشی.‏ ایوب<br />

10 ،5<br />

.22<br />

25 ،38 ؛<br />

15<br />

.1<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ اگر چه هم موسی و سموئیل به<br />

حضور من میایستادند،‏ جان من به ا قوم ما<br />

نمیشد.‏ ایشان را از حضور من دور انداز تا بیرون روند.‏<br />

14 ،14 ؛ حزقیال 6 ،99 مزامیر<br />

.2<br />

و اگر به تو بگویند به کجا بیرون رویم،‏ به ایشان<br />

بگو:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ آنکه مستوجب مرگ است<br />

به مرگ و آنکه مستحقّ‏ شمشیر است به شمشیر و<br />

آنکه سزاوار قحطی است به قحطی و آنکه لایق اسیري<br />

است به اسیري.‏ ؛ زکریا<br />

و یهوه میفرماید:‏ بر ایشان چهار قسمت خ<br />

گماشت:‏ یعنی شمشیر براي کشتن و سگان براي<br />

دریدن و مرغان هوا و حیوانات صحرا براي خوردن و<br />

هلاك ساختن.‏ حزقیال<br />

و ایشان را در تمامی ممالک جهان مشوش خواهم<br />

ساخت.‏ به سبب منسی پسر حزقیا پادشاه یهودا و<br />

کارهایی که او در اورشلیم کرد.‏ دوم پادشاهان ؛<br />

11 ،21 ؛ 26 ،23<br />

9 ،11<br />

باب 11 ،43<br />

21 ،14<br />

.3<br />

.4<br />

9 دوم تواریخ 33،<br />

.5<br />

.6<br />

زیرا اي اورشلیم کیست که بر تو ترحم نماید و<br />

کیست که براي تو ماتم گیرد و کیست که یکسو برود<br />

تا از صلح تو بپرسد؟<br />

یهوه میفرماید:‏ چونکه تو مرا ترك کرده،‏ به عقب<br />

برگشتی من نیز دست خود را بر تو دراز کرده،‏ تو را<br />

هلاك ساختم زیرا که از پشیمان شدن بیزار گشتم.‏<br />

4 .2 ،1 اشعیا<br />

.7<br />

و ایشان را در دروازههاي زمین با خاك انداز بیرون<br />

خواهم ریخت و قوم خود را بیفرزند ساخته،‏ هلاك<br />

خواهم نمود چونکه از راههاي خود بازگشت نکردند.‏<br />

12 ،3<br />

17 ؛ لوقا 3،<br />

.8<br />

بیوهزنان ایشان برایم از ریگ دریا زیاده شدهاند،‏<br />

پس بر ایشان در وقت ظهر بر مادر جوانان<br />

تاراجکنندهاي خواهم آورد و ترس و آشفتگی را بر<br />

شهر ناگهان چیره خواهم گردانید.‏<br />

زاینده هفت فرزند بی رمق شده،‏ جان بداد و آفتاب<br />

او که هنوز روز باقی بود غروب کرد و او خجل و رسوا<br />

گردید.‏ و یهوه میفرماید:‏ من بقیه ایشان را پیش<br />

دشمنان ایشان به شمشیر خواهم سپرد.‏ عاموس<br />

بر من که تو اي مادرم مرا مرد جنگجو و<br />

نزاعکنندهاي براي تمامی جهان زاییدي.‏ نه به قرض<br />

دادم و نه به قرض گرفتم.‏ با این وجود هر یک از<br />

ایشان مرا لعنت میکنند.‏ باب<br />

یهوه میفرماید:‏ حتماً‏ تو را براي نیکویی رها<br />

خواهم ساخت و هر آینه دشمن را در وقت بلا و در<br />

زمان تنگی نزد تو محتاج خواهم گردانید.‏<br />

آیا آهن میتواند آهن شمالی و برنج را بشکند؟<br />

توانگري و خزینههایت را نه به قیمت،‏ بلکه به<br />

همه گناهانت و در تمامی مرزت به تاراج خواهم داد.‏<br />

9 ،8<br />

14 ،20<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

46 ،23 ؛ حزقیال 3 ،17 باب<br />

.14<br />

و تو را همراه دشمنانت به زمینی که نمیدانی<br />

کوچ خواهم داد زیرا که آتشی در خشم من افروخته<br />

شده شما را خواهد سوخت.‏ باب ؛ تثنیه<br />

اي یهوه ، تو این را میدانی پس مرا بیاد آورده،‏ از<br />

من دفاع نما و انتقام مرا از ستمکارانم بگیر و به<br />

دیرخشمی خویش مرا تلف منما و بدان که به خاطر تو<br />

رسوایی را کشیدهام<br />

تو یافت شد و آنها را خوردم و کلام<br />

تو شادي و ابتهاج دل من گردید.‏ زیرا که به نام<br />

تو اي یهوه خداي صبایوت نامیده شدهام مزامیر<br />

،119<br />

22 ،32<br />

.<br />

4 ،17<br />

.<br />

.15<br />

16. سخنان<br />

43<br />

7 ؛ اشعیا 43،<br />

.17<br />

در مجلس عشرتکنندگان ننشستم و شادي<br />

ننمودم ‏.به سبب دست تو به تنهایی نشستم زیرا که<br />

مرا ازخشم پر ساختی.‏ مزامیر ؛<br />

درد من چرا دایمی است و جراحت من چرا مهلک<br />

و علاجناپذیر میباشد؟ آیا تو براي من مثل چشمه<br />

فریبنده و آب ناپایدار خواهی شد؟ باب<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ اگر بازگشت نمایی<br />

من بار دیگر تو را به حضور خود قایم خواهم ساخت و<br />

اگر باارزشها را از بیارزشها بیرون کنی،‏ آنگاه تو مثل<br />

دهان من خواهی بود و ایشان نزد تو خواهند برگشت<br />

و تو نزد ایشان بازگشت نخواهی نمود.‏ یعقوب<br />

و من تو را براي این قوم دیوار برنجین حصاردار<br />

خواهم ساخت و با تو جنگ خواهند نمود،‏ اما بر تو<br />

غالب نخواهند آمد زیرا یهوه میفرماید:‏ من براي نجات<br />

دادن و رهانیدن تو با تو هستم.‏ باب ؛ اشعیا ؛ ارمیا<br />

،1<br />

15 .12 ،30<br />

8 ،4<br />

10 ،41<br />

18 ،1<br />

4 ،26<br />

1 ،1<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 692 -


يرو<br />

يرو<br />

یش<br />

هآن<br />

هآن<br />

ارمیا<br />

19<br />

.21<br />

و تو را از دست شریران خواهم رهانید و تو را از<br />

کف ستمکیشان فدیه خواهم نمود.‏<br />

16<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

براي خود زنی مگیر و تو را در این مکان پسران و<br />

دختران نباشد.‏<br />

زیرا یهوه درباره پسران و دخترانی که در این مکان<br />

متولد شوند و درباره مادرانی که ایشان را بزایند و<br />

پدرانی که ایشان را در این زمین تولید نمایند چنین<br />

میفرماید:‏<br />

به بیماریهاي کشنده خواهند مرد.‏ براي ایشان ماتم<br />

نخواهند گرفت و دفن نخواهند شد بلکه بر روي زمین<br />

مدفوع خواهند بود.‏ و به شمشیر و قحطی تباه خواهند<br />

شد و لاشههاي ایشان غذاي مرغان هوا و حیوانات<br />

وحشی زمین خواهد بود.‏ باب<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ به خانه نوحهگريداخل<br />

مشو و براي ماتم گرفتن نرو و ایشان را دلداري منما<br />

زیرا یهوه میفرماید که صلح خود یعنی احسان و<br />

رحمتهاي خویش را از این قوم خواهم برداشت.‏<br />

هم بزرگ و هم کوچک در این زمین خواهند مرد و<br />

دفن نخواهند شد.‏ و براي ایشان ماتم نخواهند گرفت و<br />

خویشتن را مجروح نخواهند ساخت و موي خود را<br />

نخواهند تراشید.‏ باب<br />

و براي ماتمگري نان را پاره نخواهند کرد تا ایشان<br />

را براي مردگان دلداري نمایند و کاسه دلداري را با<br />

ایشان براي پدر یا مادر ایشان هم نخواهند نوشید.‏<br />

و تو به خانه بزم داخل مشو و با ایشان براي خوردن<br />

و نوشیدن منشین.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ اینک من در ایام شما و در نظر شما صداي<br />

خوشی و آواز شادمانی و صداي داماد و صداي عروس<br />

را از این مکان خواهم برداشت.‏ باب<br />

و هنگامی که همه این سخنان را به این قوم بیان<br />

کنی و ایشان از تو بپرسند که یهوه از چه سبب تمامی<br />

این بلاي عظیم را به ضد ما گفته است و نافرمانی و<br />

گناهی که به یهوه خداي خود ورزیدهایم چیست؟ باب<br />

34 ،7<br />

16 ،14<br />

18 ،22<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

19 ،5<br />

.11<br />

آنگاه تو به ایشان بگو:‏ یهوه میفرماید:‏ از این جهت<br />

که پدران شما مرا ترك کردند و خدایان غیر را پی<br />

نموده،‏ آنها راعبادت و سجده نمودند و مرا ترك کرده،‏<br />

شریعت مرا نگاه نداشتند.‏<br />

و شما از پدران خویش زیاده شرارت ورزیدید<br />

چونکه هر یک از شما سرک دل شریر خود را<br />

پی نمودید و به من گوش نگرفتید.‏ باب ؛<br />

بنابراین من شما را از این زمین به زمینی که شما<br />

و پدران شما ندانستهاید خواهم انداخت و در آنجا<br />

شبانهروز خدایان غیر را عبادت خواهید نمود زیرا که<br />

من برشما ترحم نخواهم نمود.‏<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که بار<br />

دیگر گفته نخواهد شد قسم به حیات یهوه که<br />

فرزنداناسرائیل را از زمین مصر بیرون آورد.‏<br />

بلکه قسم به حیات یهوه که فرزنداناسرائیل را از<br />

زمین شمال و همه زمینهایی که ایشان را به ا رانده<br />

بود برآورد.‏ زیرا من ایشان را به زمینی که به پدران<br />

ایشان دادهام باز خواهم آورد.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ اینک ماهیگیران بسیار را خواهم<br />

فرستاد تا ایشان را صید نمایند و بعد از آن صیادان<br />

بسیار را خواهم فرستاد تا ایشان را از هر کوه و هر تپه<br />

و از سوراخهاي صخرهها شکار کنند.‏<br />

زیرا چشمانم بر همه راههاي ایشان است و آنها از<br />

نظر من پنهان نیست و نافرمانی ایشان از چشمان من<br />

مخفی نه.‏<br />

و من اول عصیان و گناهان ایشان را مکافات<br />

دوبرابر خواهم رسانید چونکه زمین مرا به لاشههاي<br />

قباحات خود بیحرمت نموده و میراث مرا از<br />

ناپاکیهاي خویش پر ساختهاند.‏<br />

اي یهوه که قوت من و قلعه من و در روز تنگی<br />

پناهگاه من هستی!‏ امتها از انتهاي زمین نزد تو آمده،‏<br />

خواهند گفت:‏ پدران ما جز دروغ و بیهودگی و<br />

چیزهایی را که فایده نداشت وارث هیچ نشدند.‏<br />

آیا میشود که انسان براي خود خدایان بسازد و<br />

حال آنکه ا خدا نیستند؟<br />

بنابراین هان این مرتبه ایشان را عارف خواهم<br />

گردانید بلی دست خود و قدرت خویش را معروف<br />

ایشان خواهم ساخت و خواهند دانست که اسم من<br />

یهوه است.‏<br />

24 ،7<br />

26 ،7<br />

باب 24 ،23<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

17<br />

.1<br />

گناه یهودا به قلم آهنین و نوك الماسمرقوم است.‏<br />

و بر لوح دل ایشان و برشاخهاي قربانگاههاي شما<br />

- 693 -


كتر<br />

یب<br />

یکم<br />

کب<br />

كتر<br />

نی<br />

يرو<br />

.14<br />

نقش زده است.‏<br />

مادامی که پسران ایشان قربانگاههاي خود و اشیریم<br />

خویش را نزد درختان سبز و بر تپههاي بلند یاد<br />

میدارند،‏<br />

اي.‏ کو ه من که در صحرا هستی توانگري و تمامی<br />

خزاین تو را به تاراج خواهم داد و مکانهاي بلند تو را<br />

نیز به سبب گناهی که در همه مرز خود ورزیدهاي.‏<br />

ارمیا<br />

.2<br />

3<br />

46 ،23 ؛ حزقیال 5 ،20 ؛ 13 ،15 ؛ باب 8 ،10 هوشع<br />

.4<br />

تو از میراث خو رانده خواهی شد که من به تو دادم<br />

و تو برده دشمنانت خواهم ساخت در سرزمینی که تو<br />

نمیشناسی،‏ چون شما آتش خشم مرا افروخته اید که<br />

تا ابد روشن خواهد بود.‏ باب ؛ ؛ تثنیه<br />

و یهوه چنین میفرماید:‏ لعنت شده باد کسی که<br />

بر انسان توکل دارد و بشر را اعتماد خویش سازد<br />

و دلش از یهوه منحرف باشد.‏ مزامیر ؛<br />

و او مثل بوته برهنه در بیابان خواهد بود و چون<br />

نیکویی آید آن را نخواهد دید بلکه در مکانهاي<br />

خشک بیابان در زمین حاصل غیرقابل سکونت<br />

ساکن خواهد شد.‏ باب ‎48‎ف ؛ مزامیر ؛ مزامیر<br />

مبارك باد کسی که بر یهوه توکل دارد و یهوه<br />

اعتماد او باشد.‏ مزامیر ؛ ؛ اشعیا<br />

او مثل درخت نشانده بر کنار آب خواهد بود که<br />

ریشههاي خویش را بسوي نهر پهن ند و چون<br />

گرما بیاید نخواهد ترسید و برگش شاداب خواهد ماند<br />

و در خشکسالی اندیشه نخواهد داشت و از آوردن میوه<br />

باز نخواهد ماند.‏ مزامیر ؛ ؛ حزقیال<br />

دل از همه چیز فریبندهتر است و بسیار<br />

مریض است کیست که آن را بداند؟<br />

من یهوه تفتیش کننده دل و آزماینده قلوهها<br />

هستم تا بهر کس بر حسب راههایش و بر وفق ثمره<br />

اعمالش جزا دهم.‏ مزامیر ؛ رومیان<br />

مثل ک که بر تخمهایی که ننهاده باشد<br />

بنشیند،‏ همچنان است کسی که مال را به بیانصافی<br />

جمع کند.‏ در نصف روزهایش آن را ترك خواهد کرد و<br />

در آخرت خود احمق خواهد بود.‏ مزامیر<br />

محلمقدس ما تخت شکوه ، و از ازل<br />

پایدار است.‏<br />

اي یهوه که امید اسرائیل هستی همگانی که تو را<br />

نمایند خجل خواهند شد ‏.آنانی که از من<br />

منحرف شوند در زمین نوشته خواهند شد چونکه یهوه<br />

را که چشمه آب حیات است نمودهاند.‏ باب<br />

اي یهوه مرا شفا بده،‏ پس شفا خواهم یافت.‏<br />

مرا نجات بده،‏ پس نجات یافته خواهم شد زیرا که<br />

تو ستایش من هستی.‏<br />

اینک ایشان به من میگویند:‏ کلام یهوه کجاست؟<br />

هماکنون انجام بشود.‏ اشعیا<br />

و اما من از بودن شبان براي پی تو عجله<br />

ننمودم و تو میدانی که روز بلا را نخواستم.‏ آنچه از<br />

لبهایم بیرون آمد به حضور تو ظاهر بود.‏<br />

براي من باعث ترس مباش که در روز بلا پناهگاه<br />

من تویی.‏<br />

من خجل شوند اما من خجل نشوم.‏<br />

ایشان هراسان شوند اما من هراسان نشوم.‏ روز بلا را<br />

بر ایشان بیاور و ایشان را به هلاکت دوبرابر هلاك کن.‏<br />

یهوه به من چنین فرمود که برو و نزد دروازه<br />

پسران قوم که پادشاهان یهودا از آن داخل میشوند و<br />

از آن بیرون میروند و نزد همه دروازههاي اورشلیم<br />

بایست.‏<br />

و به ایشان بگو:‏ اي پادشاهان یهودا و تمامی یهودا<br />

و همه ساکنان اورشلیم که از ا دروازهها داخل<br />

میشوید کلام یهوه را بشنوید!‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ برخویشتن برحذر باشید و<br />

در روز سبت هیچباري حمل نکنید و آن را داخل<br />

دروازههاي اورشلیم مسازید.‏<br />

و در روز سبت هیچ باري از خانههاي خود بیرون<br />

میاورید و هیچکار مکنید بلکه روز سبت را تقدیس<br />

نمایید چنانکه به پدران شما امر فرمودم.‏ خروج ؛ تثنیه<br />

8 ،20<br />

19 ،5<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18. ستمکاران<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

13 ،5<br />

.23<br />

اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند<br />

بلکه گردنهاي خود را سخت ساختند تا نشنوند و<br />

تربیت را نپذیرند.‏ باب ؛<br />

و یهوه میفرماید:‏ اگر مرا حقیقتاً‏ بشنوید و در روز<br />

سبت،‏ هیچ باري از دروازههاي این شهر داخل نسازید<br />

و روز سبت را تقدیس نموده،‏ هیچکار در آن نکنید،‏<br />

8 ،11<br />

26 .24 ،7<br />

.24<br />

13 ،58 اشعیا<br />

.25<br />

آنگاه پادشاهان و امیران بر تخت داود نشسته و بر<br />

ارابهها و اسبان سوار شده،‏ ایشان و امیران ایشان<br />

مردان یهودا و ساکنان اورشلیم از دروازههاي این شهر<br />

داخل خواهند شد و این شهر تا به ابد قابل سکونت<br />

خواهد بود.‏<br />

و از شهرهاي یهودا و از نواحی اورشلیم و از زمین<br />

بنیامین و از همواري و کوهستان و جنوب خواهند آمد<br />

و قربانیهاي سوختنی و قربانیه ا و قربانیهاي<br />

.26<br />

13 ،2<br />

22 ،32<br />

3 ،146<br />

7 ،68<br />

8 ،118<br />

18 ،30<br />

12 ،47<br />

6 ،39<br />

14 ،15<br />

7 ،102<br />

6 ،2<br />

19 ،5<br />

6<br />

5 ،146<br />

10 ،52<br />

12 ،2<br />

10 ،7<br />

3 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. شهرهاي<br />

.13<br />

- 694 -


یم<br />

نشا<br />

ته<br />

يرو<br />

هرا<br />

ته<br />

خوراکی و بخور خواهند آورد و قربانیهاي تشکر را به<br />

خانه یهوه خواهند آورد.‏<br />

و اگر مرا نشنیده روز سبت را تقدیس ننمایید و<br />

در روز سبت باري برداشته،‏ به شهرهاي اورشلیم داخل<br />

سازید آنگاه در دروازههایش آتشی خواهم افروخت که<br />

قصرهاي اورشلیم را خواهد سوخت و خاموش نخواهد<br />

شد.‏ اشعیا ؛ حزقیال 23، ؛ عاموس<br />

ارمیا<br />

6 ،5<br />

47<br />

31 ،1<br />

.27<br />

18<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

کلامی که از جانب یهوه به ارمیا نازلشده،‏ فرمود:‏<br />

برخیز و به خانه کوزهگرفرود آي که در آنجا کلام<br />

خود را به تو خواهم شنوانید.‏<br />

سپ.‏ به خانه کوزهگر فرود شدم و اینک او بر چرخها<br />

کار میکرد.‏<br />

و ظرفی که از گل ساخت در دست کوزهگر<br />

خراب شد پس دوباره ظرفی دیگر از آن ساخت<br />

بطوري که به نظر کوزهگر پسند آمد که بسازد.‏<br />

آنگاه کلام یهوه به من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه میفرماید:‏ اي خاندان اسرائیل آیا من مثل این<br />

کوزهگر با شما عمل نتوانم نمود زیرا چنانکه گل در<br />

دست کوزهگر است،‏ همچنان شما اي خاندان اسرائیل<br />

در دست من میباشید.‏ اشعیا ؛ رومیان<br />

هنگامی که درباره امتی یا مملکتی براي کندن<br />

و ویران ساختن و هلاك نمودن سخنی گفته<br />

باشم،‏ باب<br />

اگر آن امتی که درباره ایشان فرموده باشم از<br />

شرارت خویش بازگشت نمایند،‏ آنگاه از آن<br />

بلایی که به آوردن آن قصد نمودهام خواهم<br />

برگشت.‏ باب ؛<br />

و هنگامی که درباره امتی یامملکتی به ج بنا<br />

کردن و کاشتن سخن گفته باشم،‏<br />

اگر ای در نظر من شرارت ورزند و قول مرا<br />

نشنوند آنگاه از آن نیکویی که گفته باشم که براي<br />

ایشان بکنم خواهم برگشت.‏<br />

هماکنون مردان یهودا و ساکنان اورشلیم را<br />

خطاب کرده،‏ بگو که یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من<br />

به ضد شما بلایی مهیا میسازم و قصدي به خلاف<br />

شما مینمایم.‏ پ س شما هر کدام از راه زشت خود<br />

بازگشت نمایید و راهها و اعمال خود را اصلاح کنید.‏<br />

21 ،9<br />

9 ،45<br />

19 .3 ،26 یونس 10 ،3<br />

10 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

3 ،7 ؛ 5 ،25 باب<br />

اما ایشان 12.<br />

خواهند گفت:‏ امید نیست زیرا که افکار<br />

خود را پی خواهیم نمود و هر کدام موافق سرکشی<br />

دل شریر خود رفتار خواهیم کرد.‏ باب ؛ اشعیا<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ در میان امتها<br />

سؤال کنید کیست که مثل این چیزها را شنیده باشد؟<br />

دوشیزه اسرائیل کار بسیار زشتکرده است.‏<br />

آیا برف لبنان از صخره صحرا باز ایستد یا آبهاي<br />

سرد که از جاي دور جاري میشود خشک گردد؟<br />

زیرا که قوم من مرا فراموش کرده براي بیهودگی<br />

بخور میسوزانند و آنها ایشان را از راههاي ایشان<br />

یعنی از راههاي قدیم میلغزانند تا در کورهراهها به<br />

راههایی که ساخته نشده است بروند.‏<br />

تا زمین خود را مایه حیرت و مسخره ابدي<br />

بگردانند به حدي که هر که از آن گذر کند متحیر<br />

شده،‏ سر خود را خواهد جنبانید.‏<br />

من مثل باد شرقی ایشان را از حضور دشمنان<br />

پراکنده خواهم ساخت و در روز مصیبت ایشان پشت<br />

را به ایشان نشان خواهم داد و نه رو را.‏ باب<br />

آنگاه گفتند:‏ بیایید تا به ضد ارمیا تدبیرها نماییم<br />

زیرا که شریعت از کاهنان و مشورت از حکیمان و<br />

کلام از پیامبران ضایع نخواهد شد پس بیایید تا او را<br />

به زبان خود بزنیم و هیچ سخنش را گوش ندهیم.‏<br />

اي یهوه مرا گوش بده و صداي دشمنان مرا بشنو!‏<br />

آیا بدي به عوض نیکویی ادا خواهد شد زیرا که<br />

حفرهاي براي جان من کندهاند.‏ بیاد آور که چگونه به<br />

حضور تو ایستاده بودم تا درباره ایشان سخن نیکو<br />

گفته،‏ آتش خشم تو را از ایشان بگردانم.‏ پیدایش ؛<br />

2 ،65<br />

4 ،44<br />

27 ،2<br />

16 ،6<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

7 ،35 مزامیر<br />

21<br />

سپ.‏ پسران ایشان را به قحطی بسپار و ایشان را<br />

به دم شمشیر تسلیم نما و زنان ایشان،‏ بیفرزند و بیوه<br />

گردند و مردان ایشان به سختی کشته شوند و جوانان<br />

ایشان،‏ در جنگ به شمشیر کشته شوند.‏<br />

و چون لشکري بر ایشان ناگهان بیاوري نعرهاي از<br />

خانههاي ایشان شنیده شود زیرا به ج گرفتار<br />

کردنم حفرهاي کندهاند و دامها براي پایهایم پنهان<br />

نموده.‏<br />

اما تو اي یهوه تمامی مشورتهایی را که ایشان به<br />

قصدجان من نمودهاند میدانی.‏ پ س سرکشی ایشان را<br />

میامرز و گناه ایشان را از نظر خویش محو مساز بلکه<br />

ایشان به حضور تو لغزانیده شوند و در هنگام خشم<br />

خویش،‏ با ایشان عمل نما.‏ مزامیر<br />

14 ،109<br />

.22<br />

.23<br />

- 695 -


يجا<br />

نی<br />

نی<br />

ببا<br />

نی<br />

هآن<br />

نی<br />

کن<br />

نی<br />

ته<br />

ارمیا<br />

19<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه چنین فرمود:‏ برو و کوزه سفالین از کوزهگر<br />

بخر و بعضی از بزرگان قوم و بزرگان کاهنان را همراه<br />

خود بردار.‏<br />

و به دره پسر هنّوم که نزد دهنه دروازه کوزهگران<br />

است بیرون رفته،‏ سخنانی را که به تو خواهم گفت در<br />

آنجا ندا کن.‏<br />

و بگو:‏ اي پادشاهان یهودا و ساکنان اورشلیم کلام<br />

یهوه را بشنوید!‏ یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ اینک بر این مکان چنان بلایی خواهم آورد<br />

که گوش هر کس که آن را بشنود صدا خواهد کرد.‏<br />

سموئیل 11 3، اول<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

12 ،21<br />

.4<br />

.5<br />

زانرو که مرا ترك کردند و ا مکان را خوار<br />

شمردند و بخور در آن براي خدایان غیر که نه خود<br />

ایشان و نه پدران ایشان و نه پادشاهان یهودا آنها را<br />

شناخته بودند سوزانیدند و این مکان را از خون<br />

بیگناهان مملّو ساختند.‏<br />

و مکانهاي بلند براي بعل بنا کردند تا پسران خود<br />

را به قربانیهاي سوختنی براي بعل بسوزانند که<br />

من آن را امر نفرموده و نگفته و در دلم نگذشته بود.‏<br />

31 ،7 باب<br />

.6<br />

.7<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که ا<br />

مکان به توفت یا به دره پسر هنّوم دیگر نامیده نخواهد<br />

شد بلکه به دره قتل.‏<br />

و مشورت یهودا و اورشلیم را در ا مکان باطل<br />

خواهم گردانید و ایشان را از حضور دشمنان ایشان و<br />

به دست آنانی که قصد جان ایشان دارند خواهم<br />

انداخت و لاشههاي ایشان را خوراك مرغان هوا و<br />

حیوانات زمین خواهم ساخت.‏ باب<br />

و این شهر را مایه حیرت و مسخره خواهم گردانید<br />

به حدي که هر که از آن عبور کند متحیر شده،‏ به<br />

سبب همه بلایایش مسخره خواهد نمود.‏ ؛<br />

،49<br />

16 ،18<br />

33 ،7<br />

.8<br />

32 ،26 ؛ لاویان 13 ،50 ؛ 13<br />

.9<br />

و گوشت پسران ایشان و گوشت دختران ایشان را<br />

به ایشان خواهم خورانید و در محاصره و تنگی که<br />

دشمنان ایشان و جویندگان جان ایشان بر ایشان<br />

خواهند آورد،‏ هر کس گوشت همسایه خود را خواهد<br />

خورد.‏ تثنیه ؛ لوقا<br />

آنگاه کوزه را به نظر آنانی که همراه تو میروند<br />

بشکن.‏<br />

و ایشان را بگو:‏ یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ به<br />

نوعی که کسی کوزه کوزهگر را میشکند و آن را دیگر<br />

اصلاح نتوان کرد همچنان ا قوم و ا شهر را<br />

خواهم شکست و ایشان را در توفت دفن خواهند کرد<br />

تا جایی براي دفن کردن باقی نماند.‏ باب<br />

یهوه میفرماید:‏ به این مکان و به ساکنانش چنین<br />

عمل خواهم نمود و این شهر را مثل توفت خواهم<br />

ساخت.‏<br />

و خانههاي اورشلیم و خانههاي پادشاهان یهودا<br />

مثل مکان توفت نجس خواهد شد یعنی همهخانههایی<br />

که بر بامهاي ا بخور براي تمامی لشکر آسمان<br />

سوزانیدند و قربانیهاي ریختنی براي خدایان غیر<br />

ریختند.‏<br />

سپ.‏ ارمیا از توفت که یهوه او را به ج نبوت<br />

کردن به آنجا فرستاده بود باز آمد و در صحن خانه<br />

یهوه ایستاده،‏ به تمامی قوم گفت:‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

اینک من بر این شهر و بر همه شهرهایش،‏ تمامی بلایا<br />

را که دربارهاش گفتهام وارد خواهم آورد زیرا که گردن<br />

خود را سخت گردانیده،‏ کلام مرا نشنیدند.‏<br />

32 ،7<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

20<br />

.1<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و پشخور پسر امیرِ‏ کاهن که ناظر اول خانه یهوه<br />

بود،‏ ارمیا پیامبر را که به این امور نبوت میکرد شنید.‏<br />

سپ.‏ پشحور ارمیاي پیامبر را زده،‏ او را در کندهاي<br />

که نزد دروازه عالی بنیامین که نزد خانه یهوه بود<br />

گذاشت.‏<br />

و در فرداي آن روز پشحور ارمیا را از کنده بیرون<br />

آورد و ارمیا وي را گفت:‏ یهوه اسم تو را نه پشحور<br />

بلکه ماجور مسابیب خوانده است.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ ای من تو را باعث<br />

ترس خودت و همه دوستانت میگردانم و ایشان به<br />

شمشیر دشمنان خود خواهند افتاد و چشمانت خواهد<br />

دید و تمامی یهودا را به دست پادشاه بابل تسلیم<br />

خواهم کرد که او ایشان را به بابل به اسیري برده،‏<br />

ایشان را به شمشیر به قتل خواهد رسانید.‏<br />

و تمامی ثروت این شهر و تمامی سختی آن را و<br />

همه چیزهاي با ارزش آن را تسلیم خواهم کرد و همه<br />

خزانههاي پادشاهان یهودا را به دست دشمنان ایشان<br />

خواهم سپرد که ایشان را غارت کرده و گرفتار نموده،‏<br />

به بابل خواهند برد.‏ اشعیا<br />

و تو اي پشحور با همه ساکنان خانهات به اسیري<br />

خواهید رفت.‏ و تو با همه دوستانت که نزد ایشان به<br />

6 ،39<br />

.6<br />

43 ،19<br />

53 ،28<br />

.10<br />

.11<br />

- 696 -


ها یآن<br />

تی<br />

نی<br />

نی<br />

کن یم<br />

یان<br />

یم<br />

هرا هرا<br />

نی يرو<br />

یان<br />

21<br />

.1<br />

.2<br />

دروغ پیامبري کردي،‏ به بابل داخل شده،‏ در آنجا<br />

خواهید مرد و در آنجا دفن خواهید شد.‏<br />

اي یهوه مرا فریب دادي پس فریب خوردم.‏ از من<br />

زورآورتر بودي و غالب شدي.‏ تمامی روز مضحکه شدم<br />

و هر کس مرا مسخره میکند.‏<br />

زیرا هر گاه میخواهم سخن گویم ناله میکنم و به<br />

ظلم و غارت ندا مینمایم.‏ زیرا کلام یهوه تمامی روز<br />

براي من موجب ننگ و ریشخند گردیده است.‏<br />

سپ.‏ گفتم که او را ذکر نخواهم نمود و بار دیگر به<br />

اسم او سخن نخواهم گفت،‏ آنگاه در دل من مثل آتش<br />

افروخته شد و در استخوانهایم بسته گردید و از<br />

خودداري خسته شده،‏ باز نتوانستم ایستاد.‏<br />

زیرا که من بسیار افترا شنیدم،‏ وحشت دوروبر!‏ به<br />

او نشان بده!‏ و ما میخواهیم به او نشان دهیم با همه<br />

ی که من در صلح زندگی میکنم،‏ منتظر افتادن<br />

من هستند و میگویند،‏ شاید که بتواند راضی شود،‏ و<br />

ما بر او غالب شویم و از او انتقام بگیریم.‏<br />

اما یهوه با من مثل قدرتمند قهرمان است از ا<br />

جهت ستمکاران من خواهند لغزید و غالب نخواهند<br />

آمد و چونکه با رحمت رفتار ننمودند به رسوایی ابدي<br />

که فراموش نخواهند شد بینها خجل خواهند<br />

گردید.‏ باب ؛ ؛ اشعیا ؛ مزامیر<br />

اما اي یهوه صبایوت که عادلان را میآزمایی و<br />

قلوهها و دلها را مشاهده میکنی،‏ بشود که انتقام تو را<br />

از ایشان ببینم زیرا که دعوي خویش را نزد تو کشف<br />

نمودم.‏ مزامیر<br />

براي یهوه بسرایید و یهوه را سرود ستایش<br />

بخوانید زیرا که جان مسکینان را از دست شریران<br />

رهایی داده است.‏<br />

لعنت شده باد روزي که در آن متولد شدم و<br />

مبارك مباد روزي که مادرم مرا زایید.‏ باب ؛ ایوب 3،<br />

ارمیا<br />

10 ،15<br />

2 ،27<br />

10 ،41<br />

20 ،15<br />

19 .8 ،1<br />

10 ،7<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

18 ،10 ؛ 1<br />

.15<br />

لعنت شده باد کسی که پدر مرا مژده داد و گفت<br />

که براي تو فرزند پسري زاییده شده است و او را بسیار<br />

شادمان گردانید.‏<br />

و آنکس مثل شهرهایی که یهوه آنها را رحم<br />

ننموده واژگون ساخت بشود و فریادي در صبح و<br />

نعرهاي در وقت ظهر بشنود.‏ پیدایش<br />

زیرا که مرا از رحم نکشت تا مادرم قبرمن باشد و<br />

رحم او همیشه آبستن ماند.‏<br />

18. چرا از رحم بیرون آمدم تا سختی و غم را مشاهده<br />

نمایم و روزهایم در خجالت تلف شود؟<br />

کلامی که به ارمیا از جانب یهوه نازل شد وقتی که<br />

صدقیا پادشاه،‏ پشحور پسر ملْکی ا و صفَن یا پسر<br />

معسیاي کاهن را نزد وي فرستاده،‏ گفت:‏<br />

براي ما از یهوه خواهش نما زیرا که نبوکدرنصر<br />

پادشاه بابل با ما جنگ میکند شاید که یهوه موافق<br />

کارهاي عجیب خود با ما عمل نماید تا او از ما برگردد.‏<br />

و ارمیا به ایشان گفت:‏ به صدقیا چنین بگویید:‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین فرماید:‏ ای من<br />

اسلحه جنگ را که به دست شماست و شما با آنها با<br />

پادشاه بابل و کلدانی که شما را از بیرون دیوارها<br />

محاصره نمودهاند جنگ میکنید برمیگردانم و ایشان<br />

را در اندرون این شهر جمع خواهم کرد.‏<br />

و من به دست دراز و بازوي قوي و به خشم و آتش<br />

و خشم عظیم با شما مبارزه خواهم نمود.‏<br />

و ساکنان این شهر را هم از انسان و هم از<br />

چهارپایان خواهم زد که به وباي سخت خواهند مرد.‏<br />

و یهوه میفرماید که بعد از آن صدقیا پادشاه یهودا و<br />

بندگانش و این قوم یعنی آنانی را که از وبا و شمشیر و<br />

قحطی در این شهر باقی مانده باشند به دست<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل و به دست دشمنان ایشان و به<br />

دست جویندگان جان ایشان تسلیم خواهم نمود تا<br />

ایشان را به دم شمشیر بکشد و او بر ایشان گذشت و<br />

شفقت و رحم نخواهد نمود.‏ خروج ؛ دوم سموئیل<br />

و به ا قوم بگو که یهوه چنین فرماید:‏<br />

اینک من حیات و مرگ را پیش شما میگذارم؛<br />

18 ،4<br />

19 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

26 ،11 تثنیه<br />

.9<br />

هرکه در این شهر بماند از شمشیر و قحطی و وبا<br />

خواهد مرد،‏ اما هر که بیرون رود و به دست کلدانی<br />

که شما را محاصره نمودهاند بیفتد،‏ زنده خواهد ماند و<br />

جانش براي او غنیمت خواهد شد.‏ باب<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ من خود را بر ا شهر<br />

به بدي و نه به نیکویی برگردانیدم و به دست پادشاه<br />

بابل تسلیم شده،‏ آن را به آتش خواهد سوزانید.‏<br />

و درباره خاندان پادشاه یهودا بگو کلام یهوه را<br />

بشنوید:‏<br />

اي خاندان داود یهوه چنین میفرماید:‏ بامدادان<br />

به انصاف داوري نمایید و مظلومان را از دست ظالمان<br />

برهانید مبادا آتش خشم من به سبب بدي اعمال شما<br />

مثل آتش صادر گردد و مشتعل شده،‏<br />

2 ،38<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

24 ،19<br />

.16<br />

.17<br />

- 697 -


نی<br />

نی<br />

نی<br />

یان<br />

نی<br />

يوا<br />

یان<br />

هآن<br />

نکی<br />

نی<br />

خاموشکنندهاي نباشد.‏ باب ؛<br />

یهوه میفرماید:‏ اي ساکنان دره و اي صخره صحرا<br />

که میگویید کیست که به ضد ما فرود آید و کیست<br />

که به مسکنهاي ما داخل شود اینک من به ضد تو<br />

هستم.‏<br />

و یهوه میفرماید بر حسب ثمره اعمال شما به شما<br />

مجازات خواهم رسانید و آتشی در جنگل ا شهر<br />

خواهم افروخت که تمامی اطراف آن را خواهد<br />

سوزانید.‏<br />

ارمیا<br />

20 ،7<br />

3 ،22<br />

.13<br />

.14<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

داوري پادشاهان شریر<br />

یهوه چنین فرمود:‏ به خانه پادشاه یهودا فرود آي و<br />

در آنجا به این کلام سخن بگو<br />

و بگو:‏ اي پادشاه یهودا که بر تخت داود نشستهاي،‏<br />

تو و بندگانت و قومت که به ا دروازهها داخل<br />

میشوید کلام یهوه را بشنوید:‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ انصاف و عدالت را اجرا دارید<br />

و مظلومان را از دست ظالمان برهانید و بر بیگانگان و<br />

یتیمان و بیوهزنان ستم و تجاوز منمایید و خون<br />

بیگناهان را در این مکان مریزید.‏ باب ؛ خروج<br />

زیرا اگر این کار را بجا آورید همانا پادشاه که بر<br />

تخت داود بنشینند،‏ از دروازههاي ا خانه داخل<br />

خواهند شد و هر یک با بندگان و قوم خود بر ارابهها و<br />

اسبان سوار خواهند گردید.‏ باب<br />

اما اگر این سخنان را نشنوید یهوه میفرماید که به<br />

ذات خود قسم خوردم که این خانه خراب خواهد شد.‏<br />

زیرا یهوه درباره خاندان پادشاه یهودا چنین<br />

میفرماید:‏ اگر چه تو نزد من جلعاد و قلّه لبنان<br />

میباشی لیکن من تو را به بیابان و شهرهاي غیرقابل<br />

سکونت تبدیل خواهم ساخت.‏<br />

و بر تو خرابکنندگان که هر یک با آلاتش باشد<br />

معین میکنم و ایشان بهترین سروهاي آزاد تو را قطع<br />

نموده،‏ به آتش خواهند افکند.‏<br />

و امتهاي بسیار چون از این شهر عبور نمایند به<br />

یکدیگر خواهند گفت که یهوه به این شهر عظیم چرا<br />

چنین کرده است.‏ اول پادشاهان<br />

و جواب خواهند داد از ا سبب که عهد یهوه<br />

خداي خود را ترك کردند و خدایان غیر را سجده و<br />

عبادت نمودند.‏<br />

براي مرده گریه منمایید و براي او ماتم مگیرید.‏<br />

زارزار گریه کنید براي او که میرود زیرا که دیگر باز<br />

نخواهد گشت و زمین سازنده خویش را نخواهد دید.‏<br />

دوم تواریخ<br />

25 ،35<br />

.11<br />

زیرا یهوه درباره شلّوم پسر یوشیا پادشاه یهودا که<br />

بجاي پدر خود یوشیا پادشاه شده و از این مکان بیرون<br />

رفته است چنین میفرماید که دیگر به اینجا برنخواهد<br />

گشت.‏<br />

بلکه در مک که او را به اسیري بردهاند خواهد<br />

مرد و این زمین را باز نخواهد دید.‏<br />

بر آن کسی که خانه خود را به بیانصافی<br />

و اتاقهاي خویش را به ناحقّ‏ بنا میکند که از<br />

همسایه خود مجاناً‏ خدمت میگیرد و مزدش را<br />

به او نمیدهد.‏ لاویان<br />

که میگوید خانه وسیع و اتاقهاي وسیع براي خود<br />

بنا میکنم و پنجرهها براي خویشتن میشکافد و سقف<br />

آن را از سرو آزاد میپوشاند و قرمز رنگ میکند.‏<br />

آیا از این جهت که با سروهاي آزاد پز میدهی،‏<br />

سلطنت خواهی کرد؟ آیا پدرت نمیخورد و نمینوشید<br />

و انصاف و عدالت را بجا نمیآورد،‏ آنگاه برایش<br />

سعادتمندي میبود؟<br />

فقیر و مس را دادرسی مینمود،‏ آنگاه<br />

سعادتمندي میشد.‏ مگر شناختن من ا نیست؟<br />

یهوه میفرماید:‏<br />

اما چشمان و دل تو نیست جز براي حرص خودت<br />

و براي ریختن خون بیگناهان و براي ظلم و ستم تا<br />

ا را بجا آوري.‏<br />

بنابراین یهوه درباره یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه<br />

یهودا چنین میفرماید:‏ که برایش ماتم نخواهند گرفت<br />

و نخواهند گفت:‏ آه اي برادر من یا آه اي خواهر و<br />

نوحه نخواهند کرد و نخواهند گفت:‏ آه اي آقا یا آه اي<br />

شکوه وي.‏ اول پادشاهان<br />

کشیده شده و بیرون از دروازههاي اورشلیم بجاي<br />

دور انداخته شده به دفن الاغ مدفون خواهد گردید.‏<br />

13 ،19<br />

30 ،13<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

3 ،34 اشعیا<br />

.20<br />

به فراز لبنان برآمده،‏ فریاد برآور و صداي خود را<br />

در باشان بلندکن.‏ و از عباریم فریاد کن زیرا که همه<br />

دوستانت تلف شدهاند.‏<br />

در هنگام سعادتمندي تو به تو سخن گفتم،‏ اما<br />

گفتی گوش نخواهم گرفت.‏ همین از طفولیتت عادت<br />

تو بوده است که به صداي من گوش ندهی.‏<br />

باد تمامی شبانانت را خواهد چرانید و دوستانت به<br />

اسیري خواهند رفت.‏ پ س در آن وقت به سبب تمامی<br />

.21<br />

.22<br />

21 ،22<br />

12 ،21<br />

20 ،17<br />

25 ،17<br />

8 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 698 -


هان<br />

یزن<br />

يوا<br />

یآم<br />

یب<br />

هاآن<br />

هرا<br />

هرا<br />

هآن<br />

هآن<br />

يرو<br />

.4<br />

.5<br />

شرارتت خجل و رسوا خواهی شد.‏ باب<br />

اي که در لبنان ساکن هستی و آشی خویش را<br />

در سروهاي آزاد میسازي!‏ هنگامی که رنج و درد مثل<br />

که میزاید تو را فرو گیرد چه قدر بر تو افسوس<br />

خواهند کرد؟ باب ؛ ؛ میکاه<br />

یهوه میفرماید:‏ به حیات من قسم که اگر چه<br />

کنیاهو پسر یهویاقیم پادشاه یهودا مهر بر دست راست<br />

من میبود هر آینه تو را از آنجا میکندم.‏ دوم تواریخ<br />

و تو را به دست آنانی که قصد جان تو دارند و به<br />

دست آنانی که از ایشان ترسانی و به دست نبوکدرنصر<br />

پادشاه بابل و به دست کلدانیان تسلیم خواهم نمود.‏<br />

ارمیا<br />

9 ،36<br />

18 .9 ،25<br />

10 ،4<br />

31 ،4 هوشع 13 ،13<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

7 ،21 باب<br />

.26<br />

و تو و مادر تو را که تو را زایید،‏ به زمین غری<br />

که در آن تولّد نیافتید خواهم انداخت که در آنجا<br />

خواهید مرد.‏ دوم پادشاهان<br />

اما به زمینی که ایشان بسیار آرزو دارند که به آن<br />

برگردند مراجعت نخواهند نمود.‏<br />

آیا این مرد کنیاهو ظرفی خوار شکسته میباشد و<br />

یا ظرفی ناپسندیده است؟ چرا او با فرزندانش به<br />

زمینی که آن را نمیشناسند انداخته و افکنده<br />

شدهاند؟ باب<br />

اي زمین اي زمین اي زمین،‏ کلام یهوه را بشنو!‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ این شخص را بیفرزند و<br />

کسی که در روزگار خود کامیاب نخواهد شد بنویس،‏<br />

زیرا که هیچکس از نسل وي کامیاب نخواهد شد و بر<br />

تخت داود نخواهد نشست،‏ و بار دیگر در یهودا<br />

سلطنت نخواهدنمود.‏<br />

15 .12 ،24<br />

19 ،5<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

23<br />

.1<br />

یهوه میفرماید:‏ بر شبانانی کهگله مرتع مرا<br />

هلاك و پراکنده میسازند.‏ حزقیال ؛<br />

بنابراین،‏ یهوه خداي اسرائیل درباره شبانانی که قوم<br />

مرا میچرانند چنین میفرماید:‏ شما گله مرا پراکنده<br />

ساخته و راندهاید و به ا توجه ننمودهاید.‏ پ س یهوه<br />

میفرماید اینک من مجازات بدي اعمال شما را بر شما<br />

خواهم رسانید.‏ یوحنا<br />

و من بقیه گله خویش را از همه زمینهایی که<br />

ایشان را به ا راندهام جمع خواهم کرد و ایشان را به<br />

آغلهاي ایشان باز خواهم آورد که بارور و بسیار<br />

خواهند شد.‏<br />

وبراي ایشان شبانانی که ایشان را بچرانند برپا<br />

خواهم نمود که بار دیگر ترسان و مشوش نخواهند شد<br />

و گم نخواهند شد.‏ قول یهوه این است.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی ید که شاخهاي<br />

عادل براي داود برپا میکنم و پادشاهی سلطنت<br />

نموده،‏ ب ا لطف رفتار خواهد کرد و انصاف و عدالت را<br />

در زمین اجرا خواهد کرد.‏ باب ؛ اشعیا ؛<br />

در ایام وي یهودا نجات خواهد یافت و اسرائیل با<br />

امنّیت ساکن خواهد شد و اسمی که به آن نامیده<br />

میشود این است:‏ یهوه صدقینو یهوه عدالت ما.‏ باب<br />

1 ،32<br />

2 ،4<br />

3 ،30<br />

.6<br />

17 ،45 ؛ اشعیا 16 ،33<br />

؛ اول قرنتیان<br />

30 ،1<br />

.7<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که دیگر<br />

نخواهند گفت قسم به حیات یهوه که فرزندان اسرائیل<br />

را از سرزمین مصر بیرون آورد.‏ باب<br />

بلکه قسم به حیات یهوه که نسل خاندان اسرائیل را<br />

از زمین شمال و از همه زمینهایی که ایشان را به<br />

رانده بودم بیرون آورده،‏ رهبري نموده است و در زمین<br />

خود ساکن خواهند شد.‏<br />

به سبب پیامبران دل من در اندرونم شکسته و همه<br />

استخوانهایم لرزان شده است،‏ مثل شخص مست و<br />

مانند مرد مغلوب شراب به خاطر یهوه و از جهت کلام<br />

مقدس او گردیدهام<br />

زیرا که زمین پر از زناکاران است و به سبب لعنت<br />

زمین ماتم میکند و مرتعهاي بیابان خشک شده<br />

است زیرا که ایشان بد و توانایی ایشان باطل است.‏<br />

هم پیامبران و هم کاهنان منافقاند و یهوه<br />

میفرماید:‏ شرارت ایشان را هم در خانه خود یافتهام<br />

بنابراین ایشان مثل جایهاي لغزنده در تاریکی<br />

غلیظ براي ایشان خواهد بود که ایشان رانده شده در<br />

آن خواهند افتاد.‏ زیرا یهوه میفرماید که در سال<br />

مجازات ایشان بلا بر ایشان عارض خواهم گردانید.‏<br />

.<br />

14 ،16<br />

.<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چونکه<br />

.12<br />

6 ،35 مزامیر<br />

.13<br />

و در پیامبرانی سامره حماقتی دیدهام که براي<br />

بعل نبوت کرده،‏ قوم من اسرائیل را گمراه گردانیدهاند.‏<br />

و در پیامبرانی اورشلیم نیز چیز هولناك دیدم.‏<br />

مرتکب زنا شده،‏ به دروغ پی مینمایند و دستهاي<br />

شریران را تقویت میدهند مبادا هر یک از ایشان از<br />

شرارت خویش بازگشت نماید.‏ و همه ایشان براي من<br />

مثل سدوم و ساکنان آن مانند عموره گردیدهاند.‏<br />

بنابراین یهوه صبایوت درباره آن پیامبران چنین<br />

میفرماید:‏ اینک من به ایشان گیاه افسنتین خواهم<br />

خورانید و آب تلخ به ایشان خواهم نوشانید زیرا که از<br />

.14<br />

.15<br />

2 ،34<br />

2 ،13<br />

8 ،10<br />

.2<br />

.3<br />

- 699 -


شگو<br />

یس<br />

يرو<br />

نی<br />

هايال<br />

کن<br />

نی<br />

نی<br />

پیامبران اورشلیم بیخدائی در تمامی زمین منتشر 28.<br />

شده است.‏ باب<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ به سخنان ا<br />

پیامبرانی که براي شما پیامبري میکنند گوش مدهید<br />

زیرا شما را به دروغ تعلیم میدهند و رؤیاي دل خود<br />

را بیان میکنند و نه از دهان یهوه.‏ باب ؛ ؛<br />

ارمیا<br />

،27<br />

14 ،14<br />

14 ،6<br />

15 ،9<br />

.16<br />

14<br />

.17<br />

و به آنانی که مرا حقیر میشمارند پیوسته<br />

میگویند:‏ یهوه میفرماید که براي شما صلح خواهد<br />

بود و به آنانی که به سرکشی دل خود پی<br />

مینمایند میگویند که بلا به شما نخواهد رسید.‏ باب<br />

،7<br />

15 .13 ،7 ؛ متی 2 ،65 ؛ اشعیا 24<br />

.18<br />

زیرا کیست که به مشورت یهوه واقف شده باشد<br />

تا ببیند و کلام او را بشنود و کیست که به کلام او<br />

فرا داشته،‏ گوش داده باشد.‏ رومیان<br />

اینک باد شدید خشم یهوه صادر شده و گردبادي<br />

دور میزند و بر سر شریران فرود خواهد آمد.‏ باب<br />

23 ،30<br />

34 ،11<br />

.19<br />

6 11، ؛ مزامیر<br />

20. خشم<br />

یهوه تا هدفهاي دل او را بجا نیاورد و به<br />

انجام نرساند برنخواهد گشت.‏ در ایام آخر این را نیکو<br />

خواهید فهمید.‏ باب<br />

من این پیامبران را نفرستادم لیکن دویدند.‏ به<br />

ایشان سخن نگفتم اما ایشان نبوت نمودند.‏ باب<br />

اما اگر در مشورت من قایم میماندند،‏ کلام مرا به<br />

قوم من بیان میکردند و ایشان را از راه بد و از اعمال<br />

شریر ایشان برمیگردانیدند.‏ اول پطرس<br />

یهوه میفرماید:‏ آیا من خداي نزدیک هستم و<br />

خداي دور نه؟<br />

و یهوه میفرماید:‏ آیا ک خویشتن را در جاي<br />

مخفی پنهان تواند نمود که من او را نبینم مگر من<br />

آسمان و زمین را مملّو نمیسازم؟ کلام یهوه این است.‏<br />

پیامبران را که به اسم من کاذبانه نبوت<br />

کردند شنیدم که گفتند خواب دیدم خواب دیدم.‏ باب<br />

14 ،14<br />

11 ،4<br />

24 ،30<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25. سخنان<br />

7 ،139 ؛ مزامیر 17 ،16<br />

؛ اعمال رسولان<br />

10 ،4<br />

.26<br />

این تا به کی در دل پیامبرانیی که کاذبانه نبوت<br />

میکنند خواهد بود که پیامبرانی فریب دل خودشان<br />

میباشند،‏<br />

که به خوابهاي خویش که هر کدام از ایشان به<br />

همسایه خود باز میگویند خیال دارند که اسم مرا از<br />

یاد قوم من ببرند،‏ چنانکه پدران ایشان اسم مرا براي<br />

بعل فراموش کردند.‏<br />

آن پیامبري که خواب دیده است خواب را بیان<br />

کند و آن که کلام مرا دارد کلام مرا براستی بیان<br />

نماید.‏ یهوه میفرماید کاه را با گندم چه کار است؟<br />

و یهوه میفرماید:‏ آیا کلام من مثل آتش نیست<br />

و مانند چکشی که صخره را خرد میکند؟ عبرانیان<br />

.29<br />

12 ،4<br />

.30<br />

در اینصورت یهوه میفرماید:‏ اینک من به ضد ا<br />

پیامبرانیی که کلام مرا از یکدیگر میدزدند هستم.‏<br />

و یهوه میفرماید:‏ اینک من به ضد ا پیامبران<br />

هستم که زبان خویش را بکار برده،‏ میگویند:‏ او گفته<br />

است.‏<br />

و یهوه میفرماید:‏ اینک من به ضد اینان هستم که<br />

به خوابهاي دروغ نبوت میکنند و آنها را بیان کرده،‏<br />

قوم مرا به دروغها و خی خود گمراه مینمایند.‏ و<br />

من ایشان را نفرستادم و مأمور نکردم پس یهوه<br />

میفرماید که به این قوم هیچ نفع نخواهند رسانید.‏ باب<br />

.31<br />

.32<br />

15 .10 ،27<br />

.33<br />

و چون این قوم یا پیامبر یا کاهنی از تو سؤال<br />

نموده،‏ گویند که پیغام یهوه چیست؟ پس به ایشان<br />

بگو:‏ کدام پیغام؟ کلام یهوه این است که شما را ترك<br />

خواهم نمود.‏<br />

و آن پیامبر یا کاهن یا قومی که گویند پیام یهوه،‏<br />

همانا بر آن مرد و بر خانهاش مجازات خواهم رسانید.‏<br />

و هر کدام از شما به همسایه خویش و هر کدام<br />

به برادر خود چنین گویید که یهوه چه جواب داده<br />

است و یهوه چه فرموده است؟<br />

اما پیغام یهوه را دیگر یاد منمایید زیرا کلام هر<br />

کس پیغام او خواهد بود چونکه کلام خداي پیغام<br />

یعنی یهوه صبایوت خداي ما را منحرف ساختهاید.‏<br />

و بهپیامبر چنین بگو که یهوه به تو چه جواب<br />

داده و یهوه به تو چه فرموده است؟<br />

و اگر میگویید:‏ پیغام یهوه،‏ پس یهوه چنین<br />

میفرماید چونکه این سخن یعنی پیغام یهوه را گفتید<br />

با آنکه نزد شما فرستاده،‏ فرمودم که پیغام یهوه را<br />

مگویید،‏<br />

در این صورت ای من شما را کلاً‏ فراموش<br />

خواهم کرد و شما را با آن شهري که به شما و به<br />

پدران داده بودم از حضور خود دور خواهم انداخت.‏<br />

و ننگ ابدي و رسوایی جاودانی را که فراموش<br />

نخواهد شد بر سر شما خواهم آورد.‏ باب<br />

11 ،20<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.27<br />

- 700 -


نی<br />

ین یبیم<br />

نی<br />

نی<br />

لی<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

ارمیا<br />

24<br />

.1<br />

و بعد از آنکه نبوکدرنصر پادشاه بابل یکنیا پسر<br />

یهویاقیم پادشاه یهودا را با رؤساي یهودا و صنعتگران و<br />

آهنگران از اورشلیم اسیر نموده،‏ به بابل برد،‏ یهوه دو<br />

سبد انجیر را که پیش معبد یهوه گذاشته شده بود به<br />

من نشان داد باب ؛ دوم پادشاهان<br />

که در سبد اول،‏ انجیر بسیار نیکو مثل انجیر نوبر<br />

بود و در سبد دیگر انجیر بسیار بد بود که چنان زشت<br />

بود که نمیشود خورد.‏<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ اي ارمیا چه ؟ گفتم:‏<br />

انجیر.‏ اما انجیرهاي نیکو،‏ بسیار نیکو است و انجیرهاي<br />

بد بسیار بد است که از بدي آن را نمیتوان خورد.‏ باب<br />

14 ،24<br />

فرمود :<br />

2 ،29<br />

.2<br />

.3<br />

13 .11 ،1<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و کلام یهوه به من نازل شده،‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ مثل ا<br />

انجیرهاي خوب همچنان اسیران یهودا را که ایشان را<br />

از اینجا به زمین کلدانیان براي نیکویی فرستادم<br />

منظور خواهم داشت.‏<br />

و چشمان خود را بر ایشان به نیکویی خواهم<br />

انداخت و ایشان رابه ا زمین باز خواهم آورد و<br />

ایشان را بنا کرده،‏ ویران نخواهم ساخت و کاشته،‏<br />

ریشه ایشان را نخواهم کند.‏ باب ؛<br />

و دلی به ایشان خواهم بخشید تا مرا بشناسند که<br />

من یهوه هستم و ایشان قوم من خواهند بود و من<br />

خداي ایشان خواهم بود،‏ زیرا که به تمامی دل بسوي<br />

من بازگشت خواهند نمود.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ مثل انجیرهاي بد که چنان<br />

بد است که نمیتوان خورد،‏ البته همچنان صدقیا<br />

پادشاه یهودا و امیران او و بقیه اورشلیم را که در ا<br />

زمین باقی ماندهاند و آنانی را که در مصر ساکناند<br />

تسلیم خواهم نمود.‏ باب<br />

و ایشان را در تمامی ممالک زمین مایه تشویش و<br />

بلا و در تمامی مکانهایی که ایشان را راندهام ننگ و<br />

ضربالمثل و مسخره و لعنت خواهم ساخت.‏ باب ؛<br />

18 ،29<br />

4 ،45<br />

28 ،31<br />

33 ،31<br />

17 ،29<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

12 ،44 ؛ 18 ،42<br />

.10<br />

و در میان ایشان شمشیر و قحطی و وبا خواهم<br />

فرستاد تا از زمینی که به ایشان و به پدران ایشان<br />

دادهام نابود شوند.‏ حزقیال ؛<br />

25<br />

هفتاد سال اسارت<br />

کلامی که در سال چهارم یهویاقیم پسر یوشیا،‏<br />

پادشاه یهودا که سال اول نبوکدرنصر پادشاه بابل بود<br />

بر ارمیا درباره تمامی قوم یهودا نازل شد.‏<br />

و ارمیاي پیامبر تمامی قوم یهودا و همه ساکنان<br />

اورشلیم را به آن خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

از سال سیزدهم یوشیا پسر آمون پادشاه یهودا تا<br />

امروز که بیست و سه سال باشد،‏ کلام یهوه بر من<br />

نازل میشد و من به شما سخن میگفتم و صبح زود<br />

برخاسته،‏ سخن میگفتم اما شما گوش نمیدادید.‏ باب<br />

14 ،34<br />

.4<br />

.5<br />

و یهوه همه بندگان خود پیامبران را نزد شما<br />

فرستاد و صبح زود برخاسته،‏ ایشان را ارسال نمود اما<br />

نشنیدید و گوش خود را فرا نگرفتید تا نشنوید.‏<br />

و گفتند:‏ هر یک از شما از راه بد خود و اعمال<br />

شریر خویش بازگشت نمایید و در زمینی که یهوه به<br />

شما و به پدران شما از ازل تا به ابد بخشیده است<br />

ساکن باشید.‏ ؛ ؛<br />

و از عقب خدایان غیر نروید و آنها را عبادت و<br />

سجده منمایید و به اعمال دستهاي خود خشم مرا به<br />

هیجان میاورید مبادا بر شما بلا برسانم.‏ باب<br />

اما یهوه میفرماید:‏ مرا اطاعت ننمودید بلکه خشم<br />

مرا به اعمال دستهاي خویش براي بلاي خود به<br />

هیجان آوردید.‏<br />

بنابراین یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ چونکه کلام<br />

مرا نشنیدید،‏<br />

یهوه میفرماید:‏ اینک من فرستاده،‏ تمامی قبا<br />

شمال را با بنده خود نبوکدرنصر پادشاه بابل گرفته،‏<br />

ایشان را بر این زمین و بر ساکنانش و بر همه<br />

امتهایی که به اطراف آن میباشند خواهم آورد و آنها<br />

را کلاً‏ هلاك کرده،‏ پوزخند و مسخره و خرابی ابدي<br />

خواهم ساخت.‏<br />

و از میان ایشان آواز شادمانی و صداي خوشی و<br />

صداي داماد و صداي عروس و صداي آسیا و روشنایی<br />

چراغ را نابود خواهم گردانید.‏ اشعیا ؛ مکاشفه<br />

و تمامی این زمین خراب و ویران خواهد شد و<br />

این قومها هفتاد سال پادشاه بابل را بندگی خواهند<br />

نمود.‏ لاویان ؛ باب ؛ ؛ دوم تواریخ ؛ عزرا<br />

1 ،1<br />

6 ،7<br />

23 ،18<br />

21 ،36<br />

8 ،24<br />

15 ،35<br />

10 ،29<br />

11 ،18<br />

22 ،27<br />

باب 14 ،3<br />

32 ،26<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

2 9، ؛ دانیال<br />

.12<br />

و یهوه میفرماید که بعد از پایان هفتاد سال من بر<br />

پادشاه بابل و بر آن امت و بر زمین کلدانیان مجازات<br />

گناه ایشان را خواهم رسانید و آن را به خرابی ابدي<br />

مبدل خواهم ساخت.‏ باب<br />

7 ،27<br />

21 ،14<br />

12 ،6<br />

- 701 -


یص<br />

کی<br />

کشَ‏ یش<br />

نی<br />

یم<br />

.28<br />

ارمیا<br />

.13<br />

و بر این زمین تمامی سخنان خود را که به ضد<br />

آن گفتهام یعنی هر چه در این کتاب نوشته شده است<br />

که ارمیا آن را درباره همه امتها نبوت کرده است<br />

خواهم آورد.‏<br />

زیرا که امتهاي بسیار و پادشاهان عظیم ایشان را<br />

بنده خود خواهند ساخت و ایشان را به اندازه عمل<br />

ایشان و موافق اعمال دستهاي ایشان مکافات خواهم<br />

رسانید.‏<br />

زانرو که یهوه خداي اسرائیل به من چنین فرمود<br />

که کاسه شراب این خشم را از دست من بگیر و آن را<br />

به همه امتهایی که تو را نزد آنها میفرستم بنوشان.‏<br />

.14<br />

.15<br />

10 ،14 مکاشفه<br />

.16<br />

تا بیاشامند و به سبب شمشیري که من در میان<br />

ایشان تلو تلو بخورند و دیوانه گردند.‏<br />

سپ.‏ کاسه را از دست یهوه گرفتم و به همه<br />

امتهایی که یهوه مرا نزد آنها فرستاد نوشانیدم.‏<br />

یعنی به اورشلیم و شهرهاي یهودا و پادشاهانش و<br />

امیرانش تا آنها را خرابی و تعجب و تمسخر و لعنت<br />

چنانکه امروز شده است گردانم.‏ حزقیال<br />

و به فرعون پادشاه مصر و بندگانش و امی شنرا و<br />

تمامی قومش.‏<br />

و به همه امتهاي مختلف و به همه پادشاهان<br />

زمین عوص و به همه پادشاهان زمین فلسطینیان<br />

یعنی اَشکلُون و غَز َّه و عقرون و بقیه اَشدود.‏<br />

و به اَدوم و موآب و پسرانعمون.‏<br />

و به همه پادشاهان تیروس و همه پادشاهان<br />

دون و به پادشاهان جزایري که به آن طرف دریا<br />

میباشند.‏<br />

و به ددان و تیما و بوز و به همگانی که گوشههاي<br />

موي خود را میتراشند.‏<br />

و به همه پادشاهان عرب و به همه پادشاهان<br />

امتهايمختلف که در بیابان ساکنند.‏<br />

و به همه پادشاهان زِمري و همه پادشاهان عیلام<br />

و همه پادشاهان مادي.‏<br />

و به همه پادشاهان شمال خواه نزد و خواه<br />

دور هر یک با کنار خود و به تمامی ممالک جهان که<br />

بر روي زمینند.‏ و پادشاه بعد از ایشان خواهد<br />

آشامید.‏<br />

و به ایشان بگو:‏ یهوه صبایوت خداي اسرائیل<br />

چنین میفرماید:‏ بنوشید و مست شوید و قی کنید تا<br />

از شمشیري که من در میان شما میفرستم بیفتید و<br />

برنخیزید.‏ باب ؛ مزامیر<br />

و اگر از گرفتن کاسه از دست تو و نوشیدنش<br />

خودداري نمایند آنگاه به ایشان بگو:‏ یهوه صبایوت<br />

چنین میفرماید:‏ حتماً‏ خواهید نوشید.‏<br />

زیرا اینک من به رسانیدن بلا بر این شهري که به<br />

اسم من نامیده است شروع خواهم نمود و آیا شما کلاً‏<br />

بیمجازات خواهید ماند؟ بیمجازات نخواهید ماند زیرا<br />

یهوه صبایوت میفرماید که من شمشیري بر همه<br />

ساکنان جهان مأمور میکنم.‏ اول پطرس<br />

سپ.‏ تو به تمامی ا سخنان بر ایشان نبوت<br />

کرده،‏ به ایشان بگو:‏ یهوه از بالاترین نقطه غرّش<br />

مینماید و از مکان محلمقدس خویش صداي خود را<br />

میدهد و به ضد مرتع خویش به شدت غرّش مینماید<br />

و مثل آنانی که انگور را میافشرند،‏ بر تمامی ساکنان<br />

جهان فریاد میزند،‏ عاموس<br />

و صدا به انتهاي زمین خواهد رسید زیرا یهوه را<br />

با امتها دعوي است و او بر هر موجود زندهاي داوري<br />

خواهد نمود و شریران را به شمشیر تسلیم خواهد<br />

کرد.‏ قول یهوه این است.‏<br />

یهوه صبایوت چنین فرمود:‏ اینک بلا از امت به<br />

امت سرایت میکند و باد شدید عظی از انتهاي<br />

زمین برانگیخته خواهد شد.‏<br />

و در آن روز کشتگان یهوه از انتهاي زمین تا<br />

انتهاي دیگرش خواهند بود.‏ براي ایشان ماتم نخواهند<br />

گرفت و ایشان را جمع نخواهند کرد و دفن نخواهند<br />

نمود بلکه بر روي زمین ادرار خواهند بود.‏ باب ؛<br />

،9<br />

33 ،7<br />

17 ،4<br />

2 ،1<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

2 ،34 ؛ اشعیا 7 ،19 ؛ 22<br />

.34<br />

اي شبانان گریه نمایید و فریاد برآورید.‏ و اي<br />

زورمندان گله در خاك بغلطید زیرا که ایام کشته<br />

شدن شما رسیده است و من شما را پراکنده خواهم<br />

ساخت و مثل ظرف مرغوب خواهید افتاد.‏<br />

و پناهگاه براي شبانان و نجات براي زورمندان گله<br />

نخواهد بود.‏<br />

هنگام فریاد شبانان و فریاد زورمندان گله!‏ زیرا<br />

یهوه مرتعهاي ایشان را ویران ساخته است.‏<br />

و مرتعهاي صلح به سبب آتش خشم یهوه خراب<br />

شده است.‏<br />

مثل شیر بیشه خود را ترك کرده است زیرا که<br />

زمین ایشان به سبب خشم هلاك کننده و به سبب<br />

آتش خشمش ویران شده است.‏<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

26<br />

32 ،23<br />

9 ،75<br />

میفرستم ،<br />

7 ،51<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

- 702 -


يرو<br />

یمت<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

کع<br />

تی<br />

نی<br />

ارمیا<br />

.1<br />

.2<br />

در ابتداي سلطنت یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه<br />

یهودا این کلام از جانب یهوه نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ در صحن خانه یهوه بایست و<br />

به ضد تمامی شهرهاي یهودا که به خانه یهوه براي<br />

عبادت میآیند همه سخنانی را که تو را امر فرمودم<br />

که به ایشان بگویی بگو و سخنی کم مکن.‏<br />

3. شاید بشنوند و هر کس از راه بد خویش برگردد تا<br />

از بلایی که من قصد نمودهام که به سبب اعمال بد<br />

ایشان به ایشان برسانم پشیمان گردم.‏ باب ؛ حزقیال<br />

3 ،36<br />

3 ،12<br />

4<br />

.5<br />

سپ.‏ ایشان را بگو:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ اگر به من<br />

گوش ندهید و در شریعت من که پیش شما نهادهام<br />

پی ننمایید<br />

و اگر کلام بندگانم پیامبران را که منایشان را نزد<br />

شما فرستادم اطاعت ننمایید با آنکه من صبح زود<br />

برخاسته،‏ ایشان را ارسال نمودم اما شما گوش<br />

نگرفتید.‏ باب<br />

آنگاه این خانه را مثل شیلوه خواهم ساخت و ا<br />

شهر را براي همه امتهاي زمین لعنت خواهم<br />

گردانید.‏ باب ؛ اول سموئیل<br />

و کاهنان و پیامبران و تمامی قوم،‏ ا سخنان را<br />

که ارمیا در خانه یهوه گفت شنیدند.‏<br />

و چون ارمیا از گفتن هر آنچه یهوه او را مأمور<br />

فرموده بود که به تمامی قوم بگوید فارغ شد،‏ کاهنان و<br />

پیامبران و تمامی قوم او را گرفته،‏ گفتند:‏ حتماً‏<br />

خواهی مرد.‏<br />

9. چرا به اسم یهوه پیامبري کرده،‏ گفتی که این خانه<br />

مثل شیلوه خواهد شد و ا شهر خراب و غیرقابل<br />

سکونت خواهد گردید؟ پس تمامی قوم در خانه یهوه<br />

نزد ارمیا جمع شدند.‏<br />

و چون امیران یهودا این چیزها را شنیدند از خانه<br />

پادشاه به خانه یهوه برآمده،‏ به دهنه دروازه جدید<br />

خانه یهوه نشستند.‏<br />

سپ.‏ کاهنان و پیامبران،‏ امیران و تمامی قوم را<br />

خطاب کرده،‏ گفتند:‏ این شخص مستوجب قتل است<br />

زیرا چنانکه به گوشهاي خود شنیدید به خلاف ا<br />

شهر نبوت کرد.‏ ؛ مرقس ؛ اعمال رسولان<br />

سپ.‏ ارمیا همه امیران و تمامی قوم را خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ یهوه مرا فرستاده است تا همه سخنانی را<br />

که شنیدید به ضد این خانه و به ضد این شهر نبوت<br />

نمایم.‏<br />

13 سپ.‏ هماکنون راهها و اعمال خود را اصلاح نمایید<br />

و قول یهوه خداي خود را بشنوید تا یهوه از این بلایی<br />

که درباره شما فرموده است پشیمان شود.‏ باب ؛<br />

،18<br />

3 ،7<br />

8<br />

.14<br />

اما من اینک در دست شما هستم موافق آنچه در<br />

نظر شما پسند و صواب آید،‏ بعمل آرید.‏<br />

اما اگرشما مرا به قتل رسانید،‏ یقین بدانید که<br />

خون بیگناهی را بر خویشتن و بر این شهر و<br />

ساکنانش وارد خواهید آورد.‏ زیرا حقیقتاً‏ یهوه مرا نزد<br />

شما فرستاده است تا همه این سخنان را به گوش شما<br />

برسانم.‏<br />

آنگاه امیران و تمامی قوم به کاهنان و پیامبران<br />

گفتند که این مرد مستوجب قتل نیست زیرا به اسم<br />

یهوه خداي ما به ما سخن گفته است.‏<br />

و بعضی از بزرگان زمین برخاسته،‏ تمامی جماعت<br />

قوم را خطاب کرده،‏ گفتند<br />

که میکاي مورشتی در ایام حزقیا پادشاه یهودا<br />

نبوت کرد و به تمامی قوم یهودا سخن گفته،‏ گفت:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید که صهیون را مثل<br />

مزرعه شیار خواهند کرد و اورشلیم خراب شده،‏ کوه<br />

این خانه به بلندیهاي جنگل مبدل خواهد گردید.‏ میکاه<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

44 ،19 ؛ لوقا 11 ،9 ؛ ارمیا 1 ،1<br />

.19<br />

آیا حزقیا پادشاه یهودا و تمامی یهودا او را<br />

کشتند؟ نه بلکه از یهوه بترسید و نزد یهوه استدعا<br />

نمود و یهوه از آن بلایی که درباره ایشان گفته بود<br />

پشیمان گردید.‏ پ س ما بلاي عظیمی بر جان خود وارد<br />

خواهیم آورد.‏ باب<br />

و نیز شخصی اوریا نام پسر شَمعیا از قر<br />

یعاریم بود که به نام یهوه نبوت کرد و او به ضد ا<br />

شهر و این زمین موافق همه سخنان ارمیا نبوت کرد.‏<br />

و چون یهویاقیم پادشاه و همه شجاعانش و<br />

تمامی امیرانش سخنان او را شنیدند پادشاه قصد جان<br />

او نمود و چون اوریا این را شنید بترسید و فرار کرده،‏<br />

به مصر رفت.‏<br />

و یهویاقیم پادشاه کسان به مصر فرستاد یعنی<br />

اَلناتان پسر بور و چند نفر را با او به مصر فرستاد.‏<br />

و ایشان اوریا را از مصر بیرون آورده،‏ او را نزد<br />

یهویاقیم پادشاه رسانیدند و او را به شمشیر کشته،‏<br />

بدن او را به قبرستان نااهلان انداخت.‏<br />

لیکن دست اَخیقام پسر شافان با ارمیا بود تا او را<br />

به دست قوم نسپارند که او را به قتل رسانند.‏ دوم<br />

-<br />

8 ،18<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

پادشاهان<br />

14 .12 ،22<br />

13 ،6<br />

64 ،14<br />

11 .4 ،4<br />

66 ،26<br />

17 .14 ،35<br />

14 ،7<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.10<br />

11<br />

12<br />

- 703 -


کن<br />

یت<br />

هآن<br />

هآن<br />

هآن<br />

نی<br />

ارمیا<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

در ابتداي سلطنت یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه<br />

یهودا این کلام از جانب یهوه بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه به من چنین فرمود:‏ بندها و یوغها براي خود<br />

بساز و آنها را بر گردن خود بگذار.‏<br />

و آنها را نزد پادشاه اَدوم و پادشاه موآب و پادشاه<br />

پسرانعمون و پادشاه تیروس و پادشاه صیدون به<br />

دست رسولانی که به اورشلیم نزد صدقیا پادشاه یهودا<br />

خواهند آمد بفرست.‏ باب<br />

و ایشان را براي آقایان ایشان امر فرموده،‏ بگو یهوه<br />

صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ به آقایان<br />

خود بدین مضمون بگویید:‏<br />

من جهان و انسان و حیوانات را که بر روي زمینند<br />

به قوت عظیم و بازوي افراشته خود آفریدم و آن را بهر<br />

که در نظر من پسند آمد بخشیدم.‏ باب<br />

و هماکنون من تمامی این زمینها را به دست بنده<br />

خود نَبوکدنَصر پادشاه بابل دادم و نیز حیوانات صحرا<br />

را به او بخشیدم تا او را بندگی نمایند.‏ باب ؛ ؛<br />

14 ،28<br />

9 ،25<br />

17 ،32<br />

21 ،25<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

19 ،4 ؛ 37 ،2 دانیال<br />

.7<br />

و تمامی امتها او را و پسرش و پسر پسرش را<br />

خدمت خواهند نمود تا وقتی که نوبت زمین او نیز<br />

برسد.‏ پ س امتهاي بسیار و پادشاهان عظیم او را بنده<br />

خود خواهند ساخت.‏ باب<br />

و واقع خواهد شد که هر امتی و مملک که<br />

نَبوکدنَصر پادشاه بابل را خدمت ننمایند و گردن<br />

خویش را زیر یوغ پادشاه بابلنگذارند یهوه میفرماید:‏<br />

که آن امت را به شمشیر و قحطی و و با سزا خواهم<br />

داد تا ایشان را به دست او هلاك کرده باشم.‏ باب<br />

و اما شما به پیامبران و فالگیران و خواببینندگان و<br />

احضار کنندگان روح و جادوگران خود که به شما<br />

حرف میزنند و میگویند پادشاه بابل را خدمت<br />

منمایید گوش مگیرید.‏ باب<br />

زیرا که ایشان براي شما کاذبانه نبوت میکنند تا<br />

شما را از زمین شما دور نمایند و من شما را پراکنده<br />

سازم تا هلاك شوید.‏<br />

اما آن امتی که گردن خود را زیر یوغ پادشاه بابل<br />

بگذارند و او را خدمت نمایند،‏ یهوه میفرماید که آن<br />

امت را در زمین خود ایشان مقیم خواهم ساخت و آن<br />

را کشاورزي نموده،‏ در آن ساکن خواهند شد.‏<br />

و به صدقیا پادشاه یهودا همه این سخنان را بیان<br />

کرده،‏ گفتم:‏ گردنهاي خود را زیر یوغ پادشاه بابل<br />

بگذارید و او را و قوم او را خدمت نمایید تا زنده<br />

بمانید.‏<br />

13. چرا تو و قومت به شمشیر و قحطی و وبا بمیرید<br />

چنانکه یهوه درباره قومی که پادشاه بابل را خدمت<br />

ننمایند گفته است.‏<br />

و گوش مگیرید به سخنان پیامبرانیی که به شما<br />

میگویند:‏ پادشاه بابل را خدمت ننمایید زیرا که ایشان<br />

براي شما کاذبانه نبوت میکنند.‏ باب ؛ اول یوحنا<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ من ایشان را نفرستادم بلکه<br />

ایشان به اسم من به دروغ نبوت میکنند تا من شما را<br />

اخراج کنم و شما با پیامبرانیی که براي شما نبوت<br />

مینمایند هلاك شوید.‏<br />

و به کاهنان و تمامی این قوم نیز خطاب کرده،‏<br />

گفتم:‏ یهوه چنین میفرماید:‏ گوش مگیرید به سخنان<br />

پیامبرانیی که براي شما نبوت کرده،‏ میگویند ای<br />

ظروف خانه یهوه بعد ازاندك مدتی از بابل باز آورده<br />

خواهد شد زیرا که ایشان کاذبانه براي شما نبوت<br />

میکنند.‏ باب<br />

ایشان را گوش مگیریدبلکه پادشاه بابل را خدمت<br />

نمایید تا زنده بمانید.‏ چرا این شهر خراب شود؟<br />

و اگر ایشان پیامبران میباشند و کلام یهوه با<br />

ایشان است پس هماکنون از یهوه صبایوت استدعا<br />

بکنند تا ظروفی که در خانه یهوه و در خانه پادشاه<br />

یهودا و اورشلیم باقی است به بابل برده نشود.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ درباره<br />

ستونها و دریاچه و پایههاو سایر ظروفی که در ا<br />

شهر باقی مانده است،‏ دوم پادشاهان<br />

و نبوکدنصر پادشاه بابل ا را هنگامی که یکنیا<br />

پسر یهویاقیم پادشاه یهودا و همه شرفا یهودا و<br />

اورشلیم را از اورشلیم به بابل برد نگرفت،‏ دوم پادشاهان<br />

،24<br />

1 ،4<br />

14 ،14<br />

13 ،25<br />

3 ،28<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

14<br />

.21<br />

به درستی که یهوه صبایوت خداي اسرائیل درباره<br />

این ظروفی که در خانه یهوه و در خانه پادشاه یهودا و<br />

اورشلیم باقی مانده است چنین میفرماید:‏<br />

که ا به بابل برده خواهد شد و یهوه میفرماید تا<br />

روزي که ایشان را ملاقات کنم در آنجا خواهد ماند و<br />

بعد از آن ا را بیرون آورده،‏ به این مکان باز خواهم<br />

آورد.‏ دوم تواریخ<br />

22 ،36<br />

.22<br />

28<br />

1. و در همان سال در ابتداي سلطنت صدقیا پادشاه<br />

12 ،14<br />

12 ،25<br />

14 ،14<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 704 -


هآن<br />

نی<br />

هرا<br />

هاآن<br />

يرو<br />

هآن<br />

بی<br />

تگف<br />

نی<br />

یهودا در ماه پنجم از سال چهارم واقع شد که حنَنیا<br />

پسر عزُور پیامبر که از جِبعون بود مرا در خانه یهوه در<br />

حضور کاهنان و تمامی قوم خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل بدین مضمون سخن<br />

گفت و فرموده است من یوغ پادشاه بابل راشکستهام<br />

بعد از پایان دو سال من همه ظرفهاي خانه یهوه<br />

را که نَبوکدنصر پادشاه بابل از ا مکان گرفته،‏ به<br />

بابل برد به اینجا باز خواهم آورد.‏ باب<br />

و یهوه میفرماید من یکنیا پسر یهویاقیم پادشاه<br />

یهودا و همه اسیران یهودا را که به بابل رفتهاند به<br />

اینجا باز خواهم آورد زیرا که یوغ پادشاه بابل را خواهم<br />

شکست.‏ دوم پادشاهان<br />

آنگاه ارمیا پیامبر به حنَنْیا پیامبر در حضور کاهنان<br />

و تمامی قومی که در خانه یهوه حاضر بودند گفت؛<br />

سپ.‏ ارمیا پیامبر گفت:‏ آمین یهوه چنین بکند و<br />

یهوه سخنانت را که به ا نبوت کردي استوار نماید و<br />

ظروف خانه یهوه و همه اسیران را از بابل به اینجا باز<br />

بیاورد.‏<br />

لیکن این کلام را که من به گوش تو و به گوش<br />

تمامی قوم میگویم بشنو:‏<br />

پیامبرانی که از زمان قدیم قبل از من و قبل از تو<br />

بودهاند درباره زمینهاي بسیار وممالک عظیم به جنگ<br />

و بلا و وبا نبوت کردهاند.‏<br />

اما آن پیامبراي که بصلح نبوت کند،‏ اگر کلام آن<br />

پیامبر واقع گردد،‏ آنگاه آن پیامبر معروف خواهد شد<br />

که یهوه در حقیقت او را فرستاده است.‏<br />

سپ.‏ حنَنْیا پیامبر یوغ را از گردن ارمیا پیامبر<br />

گرفته،‏ آن را شکست.‏ باب<br />

و حنَنیا به حضور تمامی قوم خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ بهمین طور یوغ نَبوکدنصر<br />

پادشاه بابل را بعد از پایان دو سال از گردن همه<br />

امتها خواهم شکست.‏ و ارمیا پیامبر به خود رفت.‏<br />

و بعد از آنکه حنَنیا پیامبر یوغ را از گردن ارمیا<br />

پیامبر شکسته بود،‏ کلام یهوه بر ارمیا نازل شده،‏<br />

فرمود:‏<br />

برو و حننیا پیامبر را بگو:‏ یهوه چنین میفرماید:‏<br />

یوغهاي چوبی را شکستی اما بجاي یوغهاي آهنین<br />

را خواهی ساخت.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ من یوغی آهنین بر گردن همه این امتها<br />

نهادم تا نبوکدنصر پادشاه بابل را خدمت نمایند.‏ پس<br />

ارمیا<br />

او را خدمت خواهند نمود و نیز حیوانات صحرا را به او<br />

دادم .<br />

.15<br />

باب<br />

:<br />

6 ،27<br />

آنگاه ارمیا پیامبر به حننیا پیامبر اي حننیا<br />

بشنو!‏ یهوه تو را نفرستاده است بلکه تو ا قوم را<br />

وامیداري که به دروغ توکل نمایند.‏<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من تو را از<br />

این زمین دور میاندازم و تو امسال خواهی مرد<br />

زیرا که سخنان فتنهانگیز به ضد یهوه گفتی.‏ باب<br />

سپ.‏ در ماه هفتم همانسال حننیا پیامبر مرد.‏<br />

31 ،29<br />

.16<br />

17<br />

29<br />

.1<br />

.2<br />

رساله ارمیا به اسیران بابل<br />

این است سخنان رسالهاي که ارمیانبی از اورشلیم<br />

نزد بقیه بزرگان اسیران و کاهنان و پیامبران و تمامی<br />

قومی که نبوکدنصر از اورشلیم به بابل به اسیري برده<br />

بود فرستاد،‏<br />

بعد از آنکه یکنیا پادشاه و ملکه و خواجهسرایان و<br />

امیران یهودا و اورشلیم و صنعتگران و آهنگران از<br />

اورشلیم بیرون رفته بودند.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

پس آن را به دست اَلعاسه پسر شافان و جمریا پسر<br />

حلقیا که صدقیا پادشاه یهودا ایشان را نزد نبوکدنصر<br />

پادشاه بابل به بابل فرستاد ارسال نموده،‏ گفت:‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل به تمامی اسیرانی که<br />

من ایشان را از اورشلیم به بابل به اسیري فرستادم،‏<br />

چنین میفرماید:‏<br />

5. خانهها ساخته در آنها ساکن شوید و باغها کاشته،‏<br />

میوة ا را بخورید.‏<br />

زنان گرفته،‏ پسران و دختران به هم رسانید و زنان<br />

براي پسران خود بگیرید و دختران خود را به شوهر<br />

بدهید تا پسران و دختران بزایند و در آنجا زیاد شوید<br />

و کم نگردید.‏<br />

و صلح آن شهر را که شما را به آن به اسیري<br />

فرستادهام بطلبید و برایش نزد یهوه خواهش نمایید<br />

زیرا که در صلح آن شما را صلح خواهد بود.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ مگذارید که پیامبرانِ‏ شما که در میان<br />

شمااند و فالگیران شما شما را فر دهند و به<br />

خوابهایی که شما ایشان را وامیدارید که آنها را<br />

ببینند،‏ گوش مگیرید.‏ باب<br />

زیرا یهوه میفرماید که ایشان براي شما به اسم من<br />

کاذبانه نبوت میکنند و من ایشان را نفرستادهام<br />

15 ،24<br />

.<br />

1 ،24<br />

14 ،14<br />

.3<br />

.4<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.<br />

16 ،27<br />

2 ،27<br />

14 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 705 -


یبل<br />

کن<br />

هآن<br />

يجا<br />

نی<br />

هآن<br />

نی<br />

ارمیا<br />

.10<br />

و یهوه میفرماید:‏ چون مدت هفتاد سال بابل<br />

سپري شود من شما را ملاقات خواهم کرد و سخنان<br />

نیکو را که براي شما گفتم انجام خواهم داد؛ به اینکه<br />

شما را به این مکان باز خواهم آورد.‏ باب<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ فکرهایی را که براي شما دارم<br />

میدانم که فکرهاي صلح میباشد و نه بدي تا شما را<br />

در آخرت امید بخشم.‏ مزامیر<br />

و مرا خواهید خواند و آمده،‏ نزد من خواهش<br />

خواهید کرد و من شما را اجابت خواهم نمود.‏ مزامیر<br />

،50<br />

11 ،25<br />

6 ،92<br />

.11<br />

.12<br />

15<br />

.13<br />

و مرا خواهید طلبید و چون مرا به تمامی دل<br />

خود جستجو نمایید،‏ مرا خواهید یافت.‏ تثنیه ؛<br />

اول تواریخ<br />

29 ،4<br />

6 ،55 ؛ اشعیا 9 ،29<br />

.14<br />

و یهوه میفرماید که مرا خواهید یافت و<br />

اسیران شما را باز خواهم آورد.‏ و یهوه میفرماید<br />

که شما را از همه امتها و از همه مکانهایی که شما<br />

را در آنها راندهام خواهم نمود و شما را از جایی<br />

که به اسیري فرستادهام ، باز خواهم آورد.‏ مزامیر<br />

از آنرو که گفتید یهوه براي ما در بابل پیامبرانی<br />

تعیئن نموده است.‏<br />

سپ.‏ یهوه به پادشاهی که بر تخت داود نشسته<br />

است و به تمامی قومی که در این شهر ساکنند،‏ یعنی<br />

برادران شما که همراه شما به اسیري نرفتهاند،‏ چنین<br />

میفرماید:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ ای من<br />

شمشیر و قحطی و وبا را بر ایشان خواهم فرستاد و<br />

ایشان را مثل انجیرهاي بد که آنها را از بدي نتوان<br />

خورد،‏ خواهم ساخت.‏ باب ؛ دوم سموئیل ؛ ارمیا<br />

4 ،126<br />

13 ،24<br />

13 ،44<br />

، جمع<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

8 ،24<br />

.18<br />

و ایشان را به شمشیر و قحطی و وبا تعق بی<br />

خواهم نمود و در میان همه ممالک جهان مشوش<br />

خواهم ساخت تا براي همه امتهایی که ایشان را در<br />

میان ا راندهام و تعجب و تمسخر و ننگ<br />

باشند.‏ باب ؛ ؛ باب ؛ حزقیال<br />

یهوه میفرماید:‏ کلام مرا که به واسطه<br />

بندگان خود پیامبران نزد ایشان فرستادم نشنیدند با<br />

آنکه صبح زود برخاسته،‏ آن را فرستادم اما یهوه<br />

میفرماید که شما نشنیدید.‏<br />

و شما اي همه اسیرانی که از اورشلیم به بابل<br />

فرستادم کلام یهوه را بشنوید.‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل درباره اَخآب پسر<br />

قولایا و درباره صدقیا پسر معسیا که براي شما به اسم<br />

من کاذبانه نبوت میکنند،‏ چنین میفرماید:‏ اینک من<br />

ایشان را به دست نبوکدنصر پادشاه بابل تسلیم خواهم<br />

کرد و او ایشان را در حضور شما خواهد کشت.‏ باب<br />

،27<br />

15 .10<br />

.22<br />

و از ایشان براي تمامی اسیران یهودا که در بابل<br />

میباشند لعنت گرفته،‏ خواهند گفت که یهوه تو را<br />

مثل صدقیا و اخآب که پادشاه بابل ایشان را در آتش<br />

سوزانید،‏ بگرداند.‏<br />

ایشان در اسرائیل حماقت نمودند و با زنان<br />

همسایگان خود زناکردند و به اسم من کلامی را که به<br />

ایشان امر نفرموده بودم کاذبانه گفتند و یهوه میفرماید<br />

که من عارف و شاهد هستم.‏<br />

و شَمعیاي نَحلامی را خطاب کرده،‏ بگو:‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل سخن گفته،‏ چنین<br />

میفرماید:‏ از آنجایی که تو نامهه ا به اسم خود نزد<br />

تمامی قوم که در اورشلیماند و نزد صفَنیا پسر معسیا<br />

کاهن و نزد همه کاهنان فرستاده،‏ گفتی:‏<br />

که یهوه تو را به یهویاداع کاهن به کاهنی<br />

انتخاب نموده است تا بر خانه یهوه نگهبان باشید.‏<br />

براي هر شخص مجنون که خویشتن را پیامر مینماید<br />

تا او را در کندهها و زنجیرها ببندي.‏<br />

سپ.‏ هماکنون چرا ارمیا عناتوتی را که خود را<br />

براي شما پیامبر مینماید توبیخ نمیکنی؟<br />

زیرا که او نزد ما به بابل فرستاده،‏ گفت که ا<br />

اسیري بطول خواهد انجامید پس خانهها بنا کرده،‏<br />

ساکن شوید و باغها کاشته،‏ میوه ا را بخورید.‏<br />

و صفَنیاي کاهن ا رساله را به گوش ارمیا<br />

پیامبر خواند.‏<br />

سپ.‏ کلام یهوه بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

نزد همه اسیران فرستاده،‏ بگو که یهوه درباره<br />

شَمعیاي نَحلامی چنین میفرماید:‏ چونکه شَمعیا براي<br />

شما نبوت میکند و من او را نفرستادهام و او شما را<br />

وامیدارد که به دروغ اعتماد نمایید،‏<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ ای کن من بر<br />

شَمعیاي نَحلامی و نسل وي مجازات خواهم رسانید و<br />

برایش کسی که در میان این قوم ساکن باشد،‏ نخواهد<br />

ماند و یهوه میفرماید او آن احسانی را که من براي قوم<br />

خود میکنم نخواهد دید،‏ زیرا که درباره یهوه سخنان<br />

فتنهانگیز گفته است.‏ باب<br />

16 ،28<br />

23. چونکه<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

30<br />

.31<br />

.32<br />

30<br />

15 ،5<br />

18 ،44<br />

، لعنت<br />

9 ،24<br />

12 ،14<br />

19. چونکه<br />

.20<br />

.21<br />

- 706 -


يجا<br />

يوا<br />

ین<br />

یزن<br />

کن<br />

هآن<br />

یاب<br />

تی<br />

یم<br />

ته<br />

یکم<br />

کن<br />

ارمیا<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

کلامی که از جانب یهوه بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه خداي اسرائیل سخن گفته،‏ چنین میفرماید:‏<br />

تمامی سخنانی را که من به تو فرمودهام ، در طوماري<br />

بنویس.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که اسیران<br />

قوم خود اسرائیل و یهودا را باز خواهم آورد و یهوه<br />

میفرماید:‏ ایشان را به زمی که به پدران ایشان<br />

، باز دادهام خواهم رسانید تا آن را به تصرّف آورند.‏ باب<br />

27 ،31 ؛ 5 ،23<br />

20 ؛ صفنیا 3،<br />

.4<br />

.5<br />

و این است کلامی که یهوه درباره اسرائیل و یهودا<br />

فرموده است.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ صداي وحشتناکی<br />

شنیدیم.‏ ترس است و صلح نه.‏<br />

کنید و ملاحظه نمایید که آیا فرزندان پسر<br />

میزاید؟ پس چرا هر مرد را میبینم که مثل که<br />

میزاید دست خود را بر کمرش نهاده و همه چهرهها<br />

به زردي مبدل شده است؟ باب ؛ اشعیا 13، ؛<br />

بر ما زیرا که آن روز،‏ عظیم است و مثل آن<br />

دیگري نیست و آن زمان تنگی یعقوب است اما از آن<br />

نجات خواهد یافت.‏ یوئیل ؛ عاموس ؛ صفنیا<br />

و یهوه صبایوت میفرماید:‏ هر آینه در آن روز یوغ او<br />

را از گردنت خواهم شکست و بندهاي تو را خواهم<br />

گسیخت.‏ و غریبان بار دیگر او را بنده خود نخواهند<br />

ساخت.‏<br />

و ایشان خداي خود یهوه و پادشاه خویش داود را<br />

که براي ایشان برمیانگیزانم خدمت خواهند کرد.‏<br />

سپ.‏ یهوه میفرماید که اي بنده من یعقوب مترس<br />

و اي اسرائیل هراسان مباش زیرا ای من تو را از<br />

دور و نسل تو را از زمین اسیري ایشان خواهم<br />

رهانید و یعقوب مراجعت نموده،‏ در آسایش و امن<br />

خواهد بود و کسی او را نخواهد ترسانید.‏ باب ؛<br />

3 ،37<br />

27 ،46<br />

8<br />

15 ،1<br />

18 ،5<br />

31 ،4<br />

11 ،2<br />

6. سؤال<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

2 ،44 اشعیا<br />

.11<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ من با تو هستم تا تو را نجات<br />

بخشم و همه امتها را که تو را در میان ا پراکنده<br />

ساختم،‏ تلف خواهم کرد.‏ اما تو را تلف نخواهم نمود،‏<br />

بلکه تو را با انصاف ادب خواهم کرد و تو را بیسزا<br />

نخواهم گذاشت.‏ مزامیر ؛ ارمیا<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ جراحت تو علاجناپذیر<br />

و ضربت تو کشنده میباشد.‏ باب<br />

کسی نیست که دعوي تو را پایان دهد تا التیام<br />

ی و برایت داروهاي شفابخشندهاي نیست.‏<br />

همه دوستانت تو را فراموش کرده،‏ درباره تو<br />

احوالپرسی نمینمایند زیرا که تو را به صدمه دشمن<br />

و به تربیت بیرحمی به سبب زیادي سرکشیات و<br />

زیادتی گناهانت مبتلا ساختهام باب ؛<br />

چرا درباره جراحت خود فریاد مینمایی؟ درد تو<br />

علاجناپذیر است.‏ به سبب زیادتی سرکشیات و زیادي<br />

گناهانت این کارها را به تو کردهام<br />

بنابراین آنانی که تو را میبلعند،‏ بلعیده خواهند<br />

شد و آنانی که تو را به تنگ آورند،‏ جمیعاً‏ به<br />

اسیري خواهند رفت.‏ و آنانی که تو را تاراج نند،‏<br />

تاراج خواهند شد و همه غارتکنندگانت را به غارت<br />

تسلیم خواهم کرد.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ به تو سلامتی خواهم رسانید و<br />

جراحات تو را شفا خواهم داد،‏ از این ج که تو را<br />

شهر متروك مینامند و میگویند که این صهیون است که<br />

هیچکس درباره آن احوالپرسی نمیکند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ ای خیمههاي اسیري<br />

یعقوب را باز خواهم آورد و به مسکنهایش ترحم<br />

خواهم نمود و شهر بر ت پ هاش بنا شده،‏ قصرش<br />

برحسب عادت خود قابل سکونت خواهد شد.‏ باب<br />

14 ،29<br />

18 ،15<br />

باب 6 ،33<br />

19 ،2<br />

. باب 22 ،13<br />

.<br />

اشعیا 1 ،33<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

23 ،31 ؛<br />

.19<br />

و ستایش و آواز مطربان از آنها بیرون خواهد آمد<br />

و ایشان را خواهم افزود و کم نخواهند شد و ایشان را<br />

عظیم خواهم ساخت و پست نخواهند گردید.‏<br />

و پسرانش مانند ایام پیشین شده،‏ جماعتش در<br />

حضور من برقرار خواهند ماند و بر همه ستمگرانش<br />

مجازات خواهم رسانید.‏<br />

و حاکم ایشان از خود ایشان بوده،‏ سلطان ایشان<br />

از میان ایشان بیرون خواهد آمد و او را خواندهام تا<br />

نزدیک من بیاید زیرا یهوه میفرماید:‏ کیست که جرأت<br />

کند نزد من آید؟<br />

و شما قوم من خواهید بود و من خداي شما<br />

خواهم بود.‏ باب<br />

ک.‏ ای ن باد شدید یهوه با آتش خشم و گردبادهاي<br />

سخت بیرون میآید که بر سر شریران هجوم آورد.‏ باب<br />

33 ،31<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

19 ،23<br />

.24<br />

تا یهوه خواستههاي دل خود را بجا نیاورد و<br />

استوار نفرماید،‏ آتش خشم او نخواهد برگشت.‏ در ایام<br />

آخر این را خواهید فهمید.‏<br />

31<br />

1. یهوه میفرماید:‏ در آن زمان منخداي تمامی قبا<br />

لی<br />

28 ،46<br />

18 ،15<br />

15 ،91<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 707 -


یم<br />

ته<br />

یمت<br />

یست<br />

هرا<br />

ته<br />

هرا<br />

ته<br />

اسرائیل خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود.‏ 13.<br />

قرنتیان<br />

دوم<br />

ارمیا<br />

18 ،6<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ قومی که از شمشیر نجات<br />

پیدا کردند،‏ در بیابان فیض یافتند،‏ هنگامی که من<br />

رفتم تا براي اسرائیل آرامگاهی پیدا کنم.‏<br />

یهوه از جاي دور به من ظاهر شد و فرمود:‏ با محبت<br />

جاودانی تو را دوست داشتم،‏ از این جهت تو را<br />

به رحمت جذب نمودم.‏ غزل غزلها<br />

اي باکره اسرائیل تو را بار دیگر بنا خواهم کرد و تو<br />

بنا خواهی شد و بار دیگر با دفّهاي خود خویشتن را<br />

خواهی آراست و در رقصهاي مطربان بیرون خواهی<br />

آمد.‏<br />

بار دیگر تاکستانها بر کوههاي سامره خواهی کاشت<br />

و کسانی که میکارند،‏ از آن لذت خواهند برد.‏<br />

زیرا روزي خواهد بود که دیدهبانان بر کوهستان<br />

افرایم ندا خواهند کرد که برخیزید و نزد یهوه خداي<br />

خود به صهیون برآییم.‏ اشعیا ؛ میکاه<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ به ج یعقوب به<br />

شادمانی خوشحالی نمایید و به جهت سر امتها آواز<br />

شادي دهید.‏ اعلام نمایید و سرودستایش بخوانید و<br />

بگویید:‏ اي یهوه قوم خود بقیه اسرائیل را نجات بده!‏<br />

اینک من ایشان را از زمین شمال خواهم آورد و از<br />

انتهاي زمین جمع خواهم نمود و با ایشان کوران و<br />

لنگان و آبستنان و زنانی که زایند با هم گروه<br />

عظیمی به اینجا باز خواهند آمد.‏<br />

با گریه خواهند آمد و من ایشان را با خواهشها<br />

خواهم آورد.‏ نزد نهرهاي آب ایشان را به صاف که<br />

در آن نخواهند لغزید رهبري خواهم نمود زیرا که من<br />

پدر اسرائیل هستم و افرایم نخستزاده من است.‏ باب<br />

2 ،4<br />

4 ،1<br />

3 ،2<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

4 ،50<br />

18 6، ؛ دوم قرنتیان<br />

.10<br />

اي امتها کلام یهوه را بشنوید و در میان جزایر<br />

دور بشارت دهید و بگویید آنکه اسرائیل را پراکنده<br />

ساخت ایشان را جمع خواهد نمود و چنانکه شبان<br />

گلهخود را نگاه دارد ایشان را محافظت خواهد نمود.‏<br />

زیرا یهوه یعقوب را فدیه داده و او را از دست<br />

کسی که از او قویتر بود رهانیده است.‏ مزامیر ؛ لوقا<br />

،1<br />

8 ،130<br />

.11<br />

68<br />

.12<br />

و ایشان آمده،‏ بر بلندي صهیون خواهند سرایید و<br />

نزد احسان یهوه یعنی نزد غلّه و شیره و روغن و نتاج<br />

گله و رمه روان خواهند شد و جان ایشان مثل باغ<br />

سیرآب خواهد شد و بار دیگر هرگز غمگین نخواهند<br />

گشت.‏ اشعیا<br />

آنگاه باکرهها به رقص شادي خواهند کرد و<br />

جوانان و پیران با یکدیگر.‏ زیرا که من ماتم ایشان را<br />

به شادمانی مبدل خواهم کرد و ایشان را از دردي که<br />

کشیدهاند تسلی داده،‏ خوشنود خواهم گردانید.‏ مزامیر<br />

20 ،16 ؛ یوحنا 12 ،30 ؛ مزامیر 12 ،148<br />

.14<br />

و یهوه میفرماید:‏ جان کاهنان را از پیه تر و تازه<br />

خواهم ساخت و قوم من از احسان من سیر خواهند<br />

شد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ صدایی در رامه شنیده شد<br />

ماتم و گریه بسیار تلخ که راحیل براي فرزندان خود<br />

گریه میکند و براي فرزندان خود تسلی نمیپذیرد<br />

زیرا که نیستند.‏ ؛ پیدایش<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ صداي خود را از گریه و<br />

چشمان خویش را از اشک باز دار.‏ زیرا یهوه میفرماید<br />

که براي اعمال خود اجرت خواهی گرفت و ایشان از<br />

زمین دشمنان مراجعت خواهند نمود.‏ لوقا ؛<br />

و یهوه میفرماید که به ج عاقبت تو امید<br />

هست و فرزندانت به مرز خویش خواهند برگشت.‏<br />

به تحقیق افرایم را شنیدم که براي خود ماتم<br />

گرفته،‏ میگفت:‏ مرا تنبیه نمودي و متنبه شدم مثل<br />

گوسالهاي که کارآزموده نشده باشد.‏ مرا برگردان تا<br />

برگردانیده شوم زیرا که تو یهوه خداي من<br />

ه<br />

به درستی که بعد از آنکه برگردانیده شدم<br />

پشیمان گشتم و بعد از آنکه تعلیم یافتم بر ران خود<br />

زدم.‏ خجل شدم و رسوایی هم کشیدم چونکه عار<br />

جوانی خویش را متحمل گردیدم.‏<br />

آیا افرایم پسر عزیز من یا فرزند شادي من<br />

است؟ زیرا هر گاه به ضد او سخن میگویم او را<br />

تا بحال به یاد میآورم.‏ بنابراین یهوه میفرماید<br />

که جهازهاضمه من براي او به حرکت میآید و هر<br />

آینه بر او ترحم خواهم نمود.‏ مزامیر ؛ ؛ اشعیا<br />

52 ،8<br />

4 ،106<br />

13 ،7<br />

7 ،25<br />

19 ،35<br />

18 ،2<br />

.<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

8 ،11 ؛ هوشع 15 ،49<br />

.21<br />

نشانهها براي خود نصب نما و علامتها به ج<br />

خویشتن برپا کن و دل خود را بسوي شاه به راهی<br />

که رفتهاي متوجه ساز.‏ اي باکره اسرائیل برگرد و به<br />

اینشهرهاي خود مراجعت نما.‏<br />

اي دختر پیمانشکن تا به کی به اینطرف و به<br />

آنطرف گردش خواهی نمود؟ زیرا یهوه امر تازهاي در<br />

جهان بوجد آورده است که زن مرد را احاطه خواهد<br />

کرد.‏<br />

.22<br />

11 ،58<br />

- 708 -


یکم<br />

یمت<br />

یآم<br />

یس<br />

نی<br />

نی<br />

نیی<br />

یم تک<br />

8<br />

ارمیا<br />

.23<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ بار<br />

دیگر هنگامی که اسیران ایشان را برمیگردانم،‏ ا<br />

کلام را در زمین یهودا و شهرهایش خواهند گفت که<br />

اي مسکن عدالت و اي کوه قدوسیت،‏ یهوه تو را<br />

مبارك سازد.‏ باب ؛ ؛<br />

و یهودا و تمامی شهرهایش با هم و کشاورزان و<br />

آنانی که با گلهها گردش نند،‏ در آن ساکن<br />

خواهند شد.‏<br />

زیرا که جان خستگان را تازه ساختهام و جان<br />

همه غمگینان را سیر کردهام<br />

در این حال بیدار شدم و نگریستم و خوابم براي<br />

من شیرین بود.‏<br />

اینک یهوه میفرماید:‏ ایامی ید که خاندان<br />

اسرائیل و خاندان یهودا را به بذر انسان و بذر حیوان<br />

خواهم کاشت.‏<br />

و واقع خواهد شد چنانکه بر ایشان براي کندن و<br />

خراب نمودن و ویران ساختن و هلاك کردن و بلا<br />

رسانیدن مراقبت نمودم،‏ به همینطور یهوه میفرماید<br />

بر ایشان براي بنا نمودن و کاشتن مراقب خواهم شد.‏<br />

28 ،11<br />

44 ،32<br />

.<br />

18 .3 ،30<br />

14 ،29<br />

باب 5 ،23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

4 ،45 باب<br />

.29<br />

ارمیا<br />

و در آن ایام بار دیگر نخواهند گفت که پدران<br />

انگور ترش خوردند و دندان پسران کند گردید.‏ مراثی<br />

2 ،18 ؛ حزقیال 7 ،5<br />

.30<br />

بلکه هر کس به گناه خود خواهد مرد و هر که<br />

انگور ترش خورد دندان وي کند خواهد شد.‏ دوم پادشاهان<br />

6 ،14<br />

.31<br />

یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که با خاندان<br />

اسرائیل و خاندان یهودا عهد تازهاي خواهم بست.‏<br />

8 ،8 عبرانیان<br />

.32<br />

نه مثل آن عهدي که با پدرانایشان بستم در<br />

روزي که دست ایشان را گرفتم تا از سرزمین مصر<br />

بیرون آورم زیرا که ایشان عهد مرا شکستند،‏ با آنکه<br />

یهوه میفرماید من شوهر ایشان بودم.‏<br />

اما یهوه میفرماید:‏ اینست عهدي که بعد از ا<br />

ایام با خاندان اسرائیل خواهم بست ‏.شریعت خود را<br />

در باطن ایشان خواهم نهاد و آن را بر دل ایشان<br />

خواهم نوشت و من خداي ایشان خواهم بود و ایشان<br />

قوم من خواهند بود.‏ اشعیا ؛ عبرانیان ؛ باب ؛<br />

7 ،24<br />

10 ،8<br />

13 ،54<br />

.33<br />

22 ،30<br />

.34<br />

و بار دیگر ک به همسایهاش و شخصی به<br />

برادرش تعلیم نخواهد داد و نخواهد گفت یهوه را<br />

بشناس.‏ زیرا یهوه میفرماید:‏ همه ایشان از خُرد و<br />

بزرگ مرا خواهند شناخت،‏ چونکه نافرمانی ایشان را<br />

؛<br />

خواهم آمرزید و گناه ایشان را دیگر به یاد نخواهم<br />

آورد.‏ اشعیا ؛ باب 33، ؛ اعمال رسولان ؛ اشعیا 43،<br />

25<br />

43 ،10<br />

13 ،54<br />

16 ،33<br />

؛ حزقیال 22 44،<br />

16 10، ؛ عبرانیان<br />

.35<br />

یهوه که آفتاب را به جهت روشنایی روز و<br />

قانونهاي ماه و ستارگان را براي روشنایی شب قرار<br />

داده است و دریا را به حر آورد تا امواجش<br />

خروش نمایند و اسم او یهوه صبایوت میباشد،‏ چنین<br />

میفرماید.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ یهوه میفرماید:‏ اگر این قانونها از حضور من<br />

برداشته شود،‏ آنگاه نسل اسرائیل نیز تمام خواهند شد<br />

تا به حضور من قوم دایمی نباشند.‏ ؛ رومیان<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اگر آسمانهاي بالا پیموده<br />

شوند و اساس زمین پا را تحقیق توان نمود،‏ آنگاه<br />

من نیز تمامی نسل اسرائیل را به سبب آنچه عمل<br />

نمودند ترك خواهم کرد.‏ کلام یهوه این است.‏<br />

1 ،11<br />

باب 33،<br />

باب 25 ،3<br />

8 ،136<br />

36<br />

.37<br />

22<br />

.38<br />

یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که اینشهر از<br />

برج حنَنْئیل تا دروازه زاویه بنا خواهد شد.‏ باب<br />

و ریسماناندازهگیري به خط مستقیم تا تپه<br />

جارب بیرون خواهد رفت و بسوي جوعت دور خواهد<br />

زد.‏<br />

و تمامی دره لاشهها و خاکستر و تمامی زمینها تا<br />

دره کدرون و بطرف مشرق تا زاویه دروازه اسبان،‏ براي<br />

یهوه مقدس خواهد شد و بار دیگر تا ابد کنده و ویران<br />

نخواهد گردید.‏<br />

2 ،49<br />

.39<br />

.40<br />

32<br />

.1<br />

کلامی که در سال دهم صدقیا پادشاه یهودا که<br />

سال هجدهم نبوکدرنصر باشد از جانب یهوه بر ارمیا<br />

نازل شد.‏ باب<br />

و در آن وقت لشکر پادشاه بابل اورشلیم را محاصره<br />

کرده بودند و ارمیا پیامبر در صحن زندانی که در خانه<br />

پادشاه یهودا بود محبوس بود.‏ دوم پادشاهان<br />

زیرا صدقیا پادشاه یهودا او را به زندان انداخته،‏<br />

گفت:‏ چرا نبوت میکنی و میگویی که یهوه چنین<br />

میفرماید.‏ اینک من این شهر را به دست پادشاه بابل<br />

تسلیم خواهم کرد و آن را تسخیر خواهد نمود.‏ باب<br />

،21<br />

1 ،25<br />

1 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

1 ،39 ؛ 3 ،38 ؛ 2 ،34 ؛ 6 ،27 ؛ 7<br />

.4<br />

و صدقیا پادشاه یهودا از دست کلدانیان نخواهد<br />

گریخت بلکه حتماً‏ به دست پادشاه بابل تسلیم شده،‏<br />

دهانش با دهان وي سخن خواهد گفت و چشمش<br />

چشم وي را خواهد دید.‏ باب<br />

3 ،34<br />

- 709 -


یان<br />

یم<br />

نی<br />

کن<br />

يرو<br />

یان<br />

یکم<br />

سک<br />

کن<br />

یان<br />

هآن<br />

تی<br />

ارمیا<br />

.5<br />

و یهوه میفرماید که صدقیا را به بابل خواهد برد و<br />

او در آنجا تا هنگامی که او را ملاقات کنم خواهد ماند.‏<br />

زیرا که شما با کلدانیان جنگ خواهید کرد،‏ اما کامیاب<br />

نخواهید شد.‏ باب ؛ اعداد ؛ اشعیا<br />

و ارمیا گفت:‏ کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اینک حنَمئیل پسر عموي تو شَل ُّوم نزد توآمده،‏<br />

خواهد گفت مزرعه مرا که در عناتوت است براي خود<br />

بخر زیرا حقّ‏ بازخرید از آن تو است که آن را بخري.‏<br />

سپ.‏ حنَمئیل پسر عموي من بر وفق کلام یهوه نزد<br />

من در صحن زندان آمده،‏ مرا گفت:‏ تمنا اینکه مزرعه<br />

مرا که در عناتوت در زمین بنیامین است بخري زیرا<br />

که حقّ‏ ارثیت و حقّ‏ بازخریدش از آن تو است پس آن<br />

را براي خود بخر.‏ آنگاه دانستم که این کلام از جانب<br />

یهوه است.‏ روت<br />

سپ.‏ مزرعهاي را که در عناتوت بود از حنَمئیل پسر<br />

عموي خود خریدم و پول آن را هفده شکل نقره براي<br />

وي وزن نمودم.‏<br />

و قباله را نوشته،‏ مهر کردم و شاهدان گرفته،‏ پول<br />

را در میزان وزن نمودم.‏<br />

سپ.‏ قبالههاي خرید را هم آن را که برحسب<br />

شریعت و قاعده مهر شده بود و هم آن را که باز بود<br />

گرفتم.‏<br />

و قباله خرید را به باروك پسر نیریا پسر محسیا به<br />

حضور پسر عموي خود حنَمئیل و به حضور شاهدي<br />

که قباله خرید را امضا کرده بودند و به حضور همه<br />

یهودی که در صحن زندان نشسته بودند،‏ سپردم.‏<br />

و باروك را به حضور ایشان وصیت کرده،‏ گفتم:‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ این<br />

قبالهها یعنی قباله این خرید را،‏ هم آن را که مهر شده<br />

است و هم آن را که باز است،‏ بگیر و آنها را در ظرف<br />

سفالین بگذار تا روزهاي بسیار بماند.‏<br />

زیرا یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

دیگرباره خانهها و مزرعهها و تاکستانها در ا زمین<br />

خریده خواهد شد.‏<br />

و بعد از آنکه قباله خرید را به باروك پسر نیریا<br />

داده بودم،‏ نزد یهوه خواهش نموده،‏ گفتم:‏<br />

آه اي سرور یهوه اینک تو آسمان و زمین را به<br />

قوت عظیم و بازوي بلند خود آفریدي و چیزي براي تو<br />

مشکل نیست باب ؛ لوقا<br />

که به هزاران احسان نمایی و مجازات گناه<br />

پدران را به آغوش پسرانشان بعد از ایشان میرسانی!‏<br />

خداي عظیم قدرتمند که اسم تو یهوه صبایوت<br />

میباشد.‏ خروج<br />

مشورت بزرگ و قوي در عمل که چشمانت بر<br />

تمامی راههاي فرزندانآدم باز است تا به هر<br />

برحسب راههایش و به اندازه ثمره اعمالش جزا دهی.‏<br />

7 ،34<br />

.19<br />

13 ،62 ؛ مزامیر 17 ،16 ؛ باب 37 ،1 ؛ لوقا 6 ،10 باب<br />

.20<br />

که نشانهها و علامات در سرزمین مصر و در<br />

اسرائیل و در میان مردمان تا امروز قرار دادي و از<br />

براي خود مثل امروز اسمی پیدا نمودي.‏<br />

و قوم خود اسرائیل را به نشانهها و علامات و به<br />

دست قوي و بازوي بلند و هیبت عظیم از سرزمین<br />

مصر بیرون آوردي.‏<br />

و این زمین را که براي پدران ایشان قسم خوردي<br />

که به ایشان بدهی به ایشان دادي.‏ زمینی که به شیر<br />

و عسل جاري است.‏<br />

و ایشان چون داخل شده،‏ آن را به تصرّف آوردند<br />

کلام تو را نشنیدند و به شریعت تو پی ننمودند و<br />

به آنچه ایشان را امر فرمودي که بکنند عمل ننمودند.‏<br />

بنابراین تو تمام این بلا را به ایشان وارد آوردي.‏<br />

ای سنگرها به شهر رسیده است تا آن را<br />

تسخیر نمایند و شهر به دست کلدانی که با آن<br />

جنگ نند به شمشیر و قحطی و وبا تسلیم<br />

میشود و آنچه گفته بودي اتفاق افتاده است و ای<br />

تو آن را میبینی.‏<br />

و تو اي سرور یهوه به من فرمودي که این مزرعه<br />

را براي خود با پول بخر و شاهدان بگیر و حال آنکه<br />

شهر به دست کلدانیان تسلیم شده است.‏<br />

سپ.‏ کلام یهوه به ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اینک من یهوه خداي تمامی بشر هستم.‏ آیا هیچ<br />

امر براي من مشکل میباشد؟ لوقا<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من این شهر<br />

را به دست کلدانیان و به دست نبوکدرنصر پادشاه بابل<br />

تسلیم میکنم و او آن را خواهد گرفت.‏<br />

و کلدانی که با این شهر جنگ میکنند آمده،‏<br />

این شهر را آتش خواهند زد و آن را با خانههایی که<br />

بر بامهاي ا براي بعل بخور سوزانیدند و قربانیهاي<br />

ریختنی براي خدایان غیر ریخته خشم مرا به هیجان<br />

آوردند،‏ خواهند سوزانید.‏ باب<br />

زیرا که فرزنداناسرائیل و پسرانیهودا از طفول<br />

خود پیوسته شرارت ورزیدند و یهوه میفرماید که<br />

فرزنداناسرائیل به اعمال دستهاي خود خشم مرا دایماً‏<br />

به هیجان آوردند.‏ پیدایش<br />

37 ،1<br />

13 ،19<br />

21 ،8<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

19 ،24<br />

41 ،14<br />

37 ،1<br />

37 ،2<br />

5 ،27<br />

3 ،4<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

- 710 -


نی<br />

هرا<br />

نی<br />

یم<br />

هآن<br />

یان<br />

هاآن<br />

يرو<br />

نی<br />

ارمیا<br />

.31<br />

زیرا که این شهر از روزي که آن را بنا کردند تا<br />

امروز باعث هیجان خشم و عصبانیت من بوده است تا<br />

آن را از حضور خود دور اندازم.‏<br />

به سبب تمام شرارتی که فرزنداناسرائیل و<br />

پسرانیهودا،‏ ایشان و پادشاهان و امیران و کاهنان و<br />

پیامبرانی ایشان و مردان یهودا و ساکنان اورشلیم<br />

کرده،‏ خشم مرا به هیجان آوردهاند.‏<br />

و پشت به من دادهاند و نه رو.‏ و هر چند ایشان را<br />

تعلیم دادم بلکه صبح زود برخاسته،‏ تعلیم دادم اما<br />

گوش نگرفتند و تربیت نپذیرفتند.‏ باب ؛<br />

27 ،2 حزقیال ،23<br />

.32<br />

.33<br />

11 ،7 ؛ زکریا 35<br />

.34<br />

بلکه قباحات خود را در خانهاي که به اسم من<br />

نامیده است برپا کرده،‏ آن را نجس ساختند.‏ باب ؛<br />

دوم پادشاهان<br />

30 ،7<br />

4 ،21<br />

.35<br />

و مکانهاي بلند بعل را که در دره پسرهنوم است<br />

بنا کردند تا پسران و دختران خود را براي مولَک از<br />

آتش بگذرانند.‏ عملی کهایشان را امر نفرمودم و به<br />

خاطرم خطور ننمود که چنین قباحات را بجا آورده،‏<br />

یهودا را مرتکب گناه گردانند.‏ باب ؛ ؛ لاویان<br />

سپ.‏ هماکنون از این سبب یهوه خداي اسرائیل در<br />

حقّ‏ این شهر که شما دربارهاش میگویید که به دست<br />

پادشاه بابل به شمشیر و قحطی و وبا تسلیم شده<br />

است،‏ چنین میفرماید:‏<br />

اینک من ایشان را از همه زمینهایی که ایشان را<br />

در خشم و آتش و خشم عظیم خود راندهام جمع<br />

خواهم کرد و ایشان را به ا مکان باز آورده،‏ به<br />

اطمینان ساکن خواهم گردانید.‏ تثنیه<br />

و ایشان قوم من خواهند بود و من خداي ایشان<br />

خواهم بود.‏ باب<br />

و ایشان را یک دل و یک خواهم داد تا به<br />

جهت خیریت خویش و پسران خویش که بعد از<br />

ایشان خواهند بود همیشه اوقات از من بترسند.‏ باب<br />

21 ،18<br />

،24<br />

5 ،19<br />

31 ،7<br />

3 ،30<br />

7 ،24<br />

36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

7<br />

.40<br />

و عهد جاودانی با ایشان خواهم بست که از<br />

احسان نمودن به ایشان برنخواهم گشت و ترس خود<br />

را در دل ایشان خواهم نهاد تا از من دوري نورزند.‏<br />

و از احسان نمودن به ایشان مسرور خواهم شد و<br />

ایشان را براستی و به تمامی دل و جان خود در ا<br />

زمین خواهم کاشت.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ به نوعی که تمامی این<br />

بلاي عظیم را به این قوم رسانیدم،‏ همچنان تمامی<br />

احسانی را که به ایشان وعده دادهام به ایشان خواهم<br />

رسانید.‏<br />

و در این زمین که شما دربارهاش گویید که<br />

ویران و از انسان و چهارپایان خالی شده و به دست<br />

کلدانیان تسلیم گردیده است،‏ مزرعهها خریده خواهد<br />

شد.‏<br />

و مزرعهها با پول خریده،‏ قبالهها خواهند نوشت و<br />

مهر خواهند نمود و شاهدان خواهند گرفت،‏ در زمین<br />

بنیامین و اطراف اورشلیم و شهرهاي یهودا و در<br />

شهرهاي کوهستان و شهرهاي همواري و شهرهاي<br />

جنوب زیرا یهوه میفرماید اسیران ایشان را باز خواهم<br />

آورد.‏ باب ؛<br />

3 ،30<br />

14 ،29<br />

.43<br />

.44<br />

33<br />

.1<br />

و هنگامی که ارمیا در صحن زندان محبوس بود<br />

کلام یهوه بار دیگر بر او نازل شده،‏ فرمود:‏ باب<br />

یهوه که این کار را میکند و یهوه که آن را شکل<br />

داده،‏ مستحکم میسازد و اسم او یهوه است چنین<br />

میفرماید:‏ ؛<br />

مرا بخوان و تو را اجابت خواهم نمود و تو را از<br />

چیزهاي عظیم و مخفی که ا را ندانستهاي با خبر<br />

خواهم ساخت.‏<br />

زیرا که یهوه خداي اسرائیل درباره خانههاي ا<br />

شهر و درباره خانههاي پادشاهان یهودا که در مقابل<br />

سنگرها و منجنیقها ویران شده است،‏ اشعیا<br />

و میآیند تا با کلدانیان مقاتله نمایند و آنها را به<br />

لاشههاي کسانی که من در خشم و عصبانیت خود<br />

ایشان را کشتم پر میکنند.‏ زیرا که خود را از این<br />

شهر به سبب تمامی شرارت ایشان پنهان ساختهام<br />

اینک به این شهر سلامتی و علاج باز خواهم داد و<br />

ایشان را شفا خواهم بخشید و فراوانی صلح و صداقت<br />

را به ایشان خواهم رسانید.‏<br />

و اسیران یهودا و اسیران اسرائیل را باز آورده،‏<br />

ایشان را مثل اول بنا خواهم نمود.‏ باب ؛<br />

و ایشان را از تمامی گناه که به من<br />

ورزیدهاند،‏ پاك خواهم ساخت و تمامی<br />

تقصیرهاي ایشان را که بدانها بر من گناه ورزیده<br />

و از من تجاوز کردهاند،‏ خواهم آمرزید.‏ باب ؛<br />

2 ،32<br />

.<br />

8 .3 ،30<br />

34 ،31<br />

10 ،22<br />

14 ،29<br />

3 ،15<br />

خروج 15 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

اعمال رسولان<br />

43 ،10<br />

.9<br />

و این شهر براي من اسم شادمانی و سرودستایش و<br />

شکوه خواهد بود نزد همه امتهاي زمین که چون<br />

همه احسانی را که به ایشان نموده باشم بشنوند<br />

.41<br />

.42<br />

- 711 -


یان<br />

كتر<br />

كتر<br />

نی<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

خواهند ترسید.‏ و به سبب تمام این احسان و تمامی<br />

صلح که من به ایشان رسانیده باشم،خواهند لرزید.‏<br />

یهوه چنین میفرماید که در این مکان که شما<br />

دربارهاش میگویید که آن ویران و خالی از انسان و<br />

چهارپایان است یعنی در شهرهاي یهودا و کوچههاي<br />

اورشلیم که ویران و خالی از انسان و ساکنان و<br />

چهارپایان است،‏<br />

در آنها آواز شادمانی و آواز شادي و آواز داماد و<br />

آواز عروس و آواز کسانی که میگویند یهوه صبایوت را<br />

سرود ستایش بخوانید زیرا یهوه نیکو است و رحمت او<br />

تا ابدا است،‏ بار دیگر شنیده خواهد شد و صداي آنانی<br />

که قربانیهاي تشکر به خانه یهوه میآورند.‏ زیرا یهوه<br />

میفرماید اسیران این زمین را مثل سابق باز خواهم<br />

آورد.‏ باب<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ در اینجایی که<br />

ویران و از انسان و حیوان خالی است و در همه<br />

شهرهایش بار دیگر مسکن شبانانی که گلهها را<br />

میخوابانند خواهد بود.‏ باب<br />

و یهوه میفرماید که در شهرهاي کوهستان و<br />

شهرهاي همواري و شهرهاي جنوب و در زمین<br />

بنیامین و در اطراف اورشلیم و شهرهاي یهودا<br />

گوسفندان بار دیگر از زیردست شمارندگان خواهند<br />

گذشت.‏ باب<br />

اینک یهوه میفرماید:‏ زمانی میآید که آن وعده<br />

نیکو را که درباره خاندان اسرائیل و خاندان یهودا دادم<br />

وفا خواهم نمود.‏<br />

در آن ایام و در آن زمان شاخه عدالت براي<br />

داود خواهم روی د و او انصاف و عدالت را در<br />

زمین جاري خواهد ساخت.‏ ؛ اشعیا ؛<br />

در آن ایام یهودا نجات خواهد یافت و<br />

اورشلیم با امنیت قابل سکونت خواهد شد و<br />

اسمی که به آن نامیده میشود این است:‏ یهوه<br />

عدالت ما.‏ ؛ تثنیه 33،<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید که از داود کسی که بر<br />

تخت خاندان اسرائیل بنشیند کم نخواهد شد.‏ باب<br />

ارمیا<br />

1 ،32<br />

،35<br />

2 ،4<br />

43 ،32<br />

باب 5 ،23<br />

28<br />

34 ،7<br />

44 ،32<br />

باب 6 ،23<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

؛ اول پادشاهان 19<br />

5 ،9<br />

.18<br />

و از لاویان کاهن کسی که قربانیهاي سوختنی<br />

بگذراند و قربانیهاي خوراکی بسوزاند و قربانیها<br />

همیشه قربانی نماید از حضور من کم نخواهد شد.‏<br />

و کلام یهوه بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اگر عهد مرا با روز و عهد<br />

مرا با شب باطل توانید کرد که روز و شب در وقت<br />

خود نشود،‏<br />

آنگاه عهد من با بنده من داود باطل خواهد شد<br />

تا برایش پسري که بر تخت او سلطنت نماید نباشد و<br />

با لاویان کاهن که خادم من میباشند.‏<br />

لشکر آسمان را نتوان شمرد و ریگ دریا را<br />

قیاس نتوان کرد،‏ همچنان نسل بنده خود داود و<br />

لاویان را که مرا خدمت نمایند زیاده خواهم<br />

گردانید.‏<br />

و کلام یهوه بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏ پیدایش ؛<br />

5 ،15<br />

.21<br />

22. چنانکه<br />

.23<br />

17 ،22<br />

.24<br />

آیا نمیبینی که ا قوم چه حرف زنند؟<br />

میگویند که یهوه آن دو خاندان را که برگزیده بود<br />

نموده است.‏ پ س قوم مرا خوار میشمارند که در<br />

نظر ایشان دیگر قومی نباشند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اگر عهد من با روز و شب<br />

نمیبود و قانونهاي آسمان و زمین را قرار نمیدادم،‏<br />

.25<br />

36 ،31 باب<br />

.26<br />

آنگاه نیز نسل یعقوب ونسل بنده خود داود را<br />

نمودم و از نسل او بر فرزندان ابراهیم و<br />

اسحاق و یعقوب حاکمان نمیگرفتم.‏ زیرا که اسیران<br />

ایشان را باز خواهم آورد و بر ایشان ترحم خواهم<br />

نمود.‏ باب ؛ حزقیال ؛ هوشع<br />

11 ،6<br />

25 ،39<br />

44 ،32<br />

34<br />

.1<br />

کلامی که از جانب یهوه در هنگامی که نبوکدنصر<br />

پادشاه بابل و تمامی لشکرش و همه ممالک جهان که<br />

زیر حکم او بودند و همه قومها با اورشلیم و تمامی<br />

شهرهایش جنگ مینمودند بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

دوم پادشاهان<br />

10 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ برو و صدقیا<br />

پادشاه یهودا را خطاب کرده،‏ وي را بگو یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ اینک من این شهر را به دست پادشاه بابل<br />

تسلیم میکنم و او آن را به آتش خواهد سوزانید.‏<br />

و تو از دستش نجات نخواهی یافت.‏ بلکه حتماً‏<br />

گرفتار شده،‏ به دست او تسلیم خواهی گردید و<br />

چشمان تو چشمان پادشاه بابل را خواهد دید و<br />

دهانش با دهان تو گفتگو خواهد کرد و به بابل خواهی<br />

رفت.‏ باب<br />

لیکن اي صدقیا پادشاه یهودا کلام یهوه را بشنو.‏<br />

یهوه درباره تو چنین میفرماید:‏ به شمشیر نخواهی<br />

مرد،‏<br />

4 ،32<br />

.4<br />

.19<br />

.20<br />

- 712 -


سک<br />

سک<br />

سک<br />

نی<br />

کرِ‏<br />

.16<br />

ارمیا<br />

.5<br />

بلکه بصلح خواهی مرد.‏ و چنانکه براي پدرانت<br />

یعنی پادشاهان پیشین که قبل از تو بودند عطریات<br />

سوزانیدند،‏ همچنان براي تو خواهند سوزانید و براي<br />

تو ماتم گرفته،‏ خواهند گفت:‏ آه اي آقا.‏ زیرا یهوه<br />

میفرماید:‏ من این سخن را فرمودم.‏ دوم تواریخ ؛ باب<br />

14 ،16<br />

18 ،22<br />

6<br />

.7<br />

سپ.‏ ارمیا پیامبر تمامی این سخنان را به صدقیا<br />

پادشاه یهودا در اورشلیم گفت،‏<br />

هنگامی که لشکر پادشاه بابل با اورشلیم و با همه<br />

شهرهاي باقی یهودا یعنی با لاکیش و عزِیقَه جنگ<br />

مینمودند.‏ زیرا که این دو شهر از شهرهاي حصاردار<br />

یهودا فقط باقی مانده بود.‏ دوم پادشاهان ؛ اشعیا<br />

کلامی که از جانب یهوه بر ارمیا نازل شد بعد از<br />

آنکهصدقیا پادشاه با تمامی قومی که در اورشلیم بودند<br />

عهد بست که ایشان به آزادي ندا نمایند،‏<br />

تا هر غلام عبرانی خود و هر کنیز<br />

عبرانیه خویش را به آزادي رها کند و هیچکس برادر<br />

یهود خویش را غلام خود نسازد.‏ تثنیه ؛ لاویان<br />

سپ.‏ همه سروران و تمامی قومی که داخل ا<br />

عهد شدند اطاعت نموده،‏ هر کدام غلام خود را و هر<br />

کدام کنیز خویش را به آزادي رها کردند و ایشان را<br />

دیگر به غلامی نگاه نداشتند بلکه اطاعت نموده،‏ ایشان<br />

را رهایی دادند.‏<br />

لکن بعد از آن ایشان برگشته،‏ غلامان و کنیزان<br />

خود را که به آزادي رها کرده بودند،‏ باز آوردند و<br />

ایشان را به اجبار به غلامی و کنیزي خود گرفتند.‏<br />

و کلام یهوه بر ارمیا از جانب یهوه نازل شده،‏<br />

فرمود:‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ من با پدران<br />

شما در روزي که ایشان را از سرزمین مصر از خانه<br />

بندگی بیرون آوردم عهد بسته،‏ فرمودم:‏ خروج ؛ تثنیه<br />

1 ،36<br />

39 ،25<br />

2 ،21<br />

1 ،25<br />

12 ،15<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

12 ،15<br />

.14<br />

که در آخر هر هفت سال هر کدام از شما برادر<br />

عبرانی خود را که خویشتن را به تو فروخته باشد رها<br />

کنید.‏ و چون تو را شش سال بندگی کرده باشد،‏ او را<br />

از نزد خود به آزادي رهایی دهی.‏ اما پدران شما مرا<br />

اطاعت ننمودند و گوش خود را به من فرا نداشتند.‏<br />

15 ،35 ؛ 4 ،25 ؛ 26 .24 ،7 ؛ باب 2 ،21 خروج<br />

.15<br />

و شما در این زمان بازگشت نمودید و آنچه در<br />

نظر من پسند است بجا آوردید.‏ و هر براي<br />

همسایه خود به آزادي ندا نموده،‏ در خانهاي که به<br />

اسم من نامیده شده است عهد بستید.‏<br />

اما از آن روبرگردانده اسم مرا بیحرمت کردید و<br />

هر کدام از شما غلام خود را و هر کس کنیز خویش را<br />

که ایشان را برحسب میل ایشان به آزادي رها کرده<br />

بودید،‏ باز آوردیدو ایشان را به اجبار به غلامی و<br />

کنیزي خود گرفتید.‏<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه شما مرا<br />

اطاعت ننمودید و هر کس براي برادر خود و هر کدام<br />

براي همسایه خویش به آزادي ندا نکردید،‏ اینک یهوه<br />

میفرماید:‏ من براي شما آزادي را به شمشیر و وبا و<br />

قحطی ندا میکنم و شما را در میان تمامی ممالک<br />

جهان مشوش خواهم گردانید.‏ باب<br />

و تسلیم خواهم کرد کسانی را که از عهد من<br />

تجاوز نمودند و وفا ننمودند به کلام عهدي که به<br />

حضور من بستند،‏ هنگامی که گوساله را دو پاره کرده،‏<br />

در میان پارههایش گذاشتند.‏ پیدایش<br />

یعنی امیران یهودا و امیران اورشلیم و<br />

خواجهسرایان و کاهنان و تمامی قوم زمین را که در<br />

میان پارههاي گوساله گذر نمودند.‏<br />

و ایشان را به دست دشمنان ایشان و به دست<br />

آنانی که قصد جان ایشان دارند،‏ خواهم سپرد و<br />

لاشههاي ایشان خوراك مرغان هوا و حیوانات زمین<br />

خواهد شد.‏ باب ؛ ؛ ؛ مکاشفه<br />

و صدقیا پادشاه یهودا و سرورانش را به دست<br />

دشمنان ایشان و به دست آنانی که قصد جان ایشان<br />

دارند و به دست لشکر پادشاه بابل که از نزد شما<br />

رفتهاند تسلیم خواهم کرد.‏ باب<br />

اینک یهوه میفرماید من امر میفرمایم و ایشان را<br />

به این شهر باز خواهم آورد و با آن جنگ کرده،‏ آن را<br />

خواهند گرفت و به آتش خواهند سوزانید و شهرهاي<br />

یهودا را ویران و غیرقابل سکونت خواهم ساخت.‏ باب<br />

21 ،19<br />

9 ،21<br />

17 ،15<br />

33 ،7<br />

7 ،21<br />

25 ،22<br />

7 ،21<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

8 ،37<br />

؛ دوم پادشاهان<br />

9 ،25<br />

35<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

کلامی که از جانب یهوه در ایام یهویاقیم پسر<br />

یوشیا پادشاه یهودا بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

به خانه ابیان برو و به ایشان سخن گفته،‏ ایشان<br />

را به یکی از حجرههاي خانه یهوه بیاور و به ایشان<br />

شراب بنوشان.‏<br />

سپ.‏ یازنْیا پسر ارمیا پسر حبصنْیا و برادرانش و<br />

همه پسرانش و تمامی خاندان رکابیان را برداشتم،‏<br />

و ایشان را به خانه یهوه به اتاق پسران حانان پسر<br />

- 713 -


ک برِ‏<br />

يرو<br />

يرو<br />

یس<br />

یرنَ‏<br />

یجدلیا مرد خدا که به پهلوي اتاق امیران و بالاي اتاق<br />

معسیا پسر شَل ُّوم،‏ محافظ آستانه بود آوردم.‏<br />

و کوزههاي پر از شراب و پیالهها پیش رکابیان<br />

نهاده،‏ به ایشان گفتم:‏ شراب بنوشید.‏<br />

ایشان گفتند:‏ شراب نمینوشیم زیرا که پدر ما<br />

یوناداب پسر ا ما را امر نموده،‏ گفت که شما و<br />

پسران شما ابداً‏ شراب ننوشید.‏ دوم پادشاهان<br />

و خانهها بنا مکنید و کشت منمایید و تاکستانها<br />

نکارید و آنها را نداشته باشید بلکه تمامی روزهاي خود<br />

را در خیمهها ساکن شوید تا روزهاي بسیار به<br />

زمینی که شما در آن غریب هستید زنده بمانید.‏<br />

و ما به سخن پدر خود یوناداب پسر رکاب و بهر چه<br />

او به ما امر فرمود اطاعت نموده،‏ در تمامی عمر خود<br />

شراب ننوشیدیم،‏ نه ما و نه زنان ما و نه پسران ما و نه<br />

دختران ما.‏<br />

و خانهها براي سکونت خود بنا نکردیم و تاکستانها<br />

و املاك و مزرعهها براي خود نگرفتیم.‏<br />

و در خیمهها ساکن شده،‏ اطاعت نمودیم و به<br />

آنچه پدر ما یوناداب ما را امر فرمود عمل نمودیم.‏<br />

لیکن وقتی که نبوکدرنصر پادشاه بابل به زمین<br />

برآمد گفتیم:‏ بیایید از ترس لشکر کلدانیان و لشکر<br />

ارامیان به اورشلیم داخل شویم پس در اورشلیم ساکن<br />

شدیم.‏ باب<br />

سپ.‏ کلام یهوه بر ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ برو<br />

و به مردان یهودا و ساکنان اورشلیم بگو که یهوه<br />

میفرماید:‏ آیا تربیت نمیپذیرید و به کلام من گوش<br />

نمیگیرید؟<br />

یوناداب پسر رکاب که به پسران خود<br />

وصیت نمود که شراب ننوشید استوار گردیده است و<br />

تا امروز شراب نمینوشند و وصیت پدر خود را اطاعت<br />

مینمایند؛ اما من به شما سخن گفتم و صبح زود<br />

برخاسته،‏ سخن گفتم و مرا اطاعت نکردید.‏ باب<br />

و بندگان خود پیامبران را نزد شما فرستادم و<br />

صبح زود برخاسته،‏ ایشان را ارسال نموده،‏ گفتم هر<br />

کدام از راه بد خود بازگشت نمایید و اعمال خود را<br />

اصلاح کنید و خدایان غیر را پی منمایید و آنها را<br />

عبادت مکنید تا در زمینی که به شما و به پدران شما<br />

دادهام ساکن شوید.‏ اما شما گوش نگرفتید و مرا<br />

اطاعت ننمودید.‏ باب ؛ ؛<br />

سپ.‏ چونکه پسران یوناداب پسر رکاب وصیت پدر<br />

ارمیا<br />

خویش را که به ایشان فرموده است اطاعت مینمایند<br />

و این قوم مرا اطاعت نمیکنند،‏<br />

بنابراین یهوه خداي صبایوت خداي اسرائیل<br />

چنین میفرماید:‏ اینک من بر یهودا و بر همه ساکنان<br />

اورشلیم تمامی آن بلا را که درباره ایشان گفتهام وارد<br />

خواهم آورد زیرا که به ایشان سخن گفتم و نشنیدند و<br />

ایشان را خواندم و جواب ندادند.‏ باب ؛ ؛ اشعیا<br />

5 ،26<br />

13 ،7<br />

.17<br />

4 ،66 ؛ 12 ،65<br />

.18<br />

و ارمیا به خاندان رکابیان گفت:‏ یهوه صبایوت<br />

خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ چونکه شما وصیت<br />

پدر خود یوناداب را اطاعت نمودید و همه دستورات او<br />

را نگاه داشته،‏ بهر آنچه او به شما امر فرمود عمل<br />

نمودید،‏<br />

بنابراین یهوهصبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ از یوناداب پسر رکاب ک که دایماً‏ به<br />

حضور من بایستد کم نخواهد شد.‏<br />

باب 17 ،33<br />

.19<br />

36<br />

.1<br />

و در سال چهارم یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا<br />

واقع شد که این کلام از جانب یهوه بر ارمیا نازل شده،‏<br />

فرمود:‏ باب<br />

براي خود گرفته،‏ تمامی سخنانی را که من<br />

درباره اسرائیل و یهودا و همه امتها به تو گفتم از<br />

روزي که به تو سخن گفتم یعنی از ایام یوشیا تا امروز<br />

در آن بنویس.‏<br />

که خاندان یهودا تمامی بلا را که من<br />

میخواهم بر ایشان وارد بیاورم گوش بگیرند تا هر<br />

کدام از ایشان از راه بد خود بازگشت نمایند و من<br />

نافرمانی و گناهان ایشان را بیامرزم.‏ باب ؛ حزقیال<br />

،12<br />

3 ،26<br />

1 ،25<br />

2. طوماري<br />

3. شاید<br />

17 ،35 ؛ باب 3<br />

4<br />

سپ.‏ ارمیا باروك پسر یا را خواند و باروك از<br />

دهان ارمیا تمامی کلام یهوه را که به او گفته بود در<br />

آن طومار نوشت.‏ باب<br />

و ارمیا باروك را امر فرموده،‏ گفت:‏ من محبوس<br />

هستم و نمیتوانم به خانه یهوه داخل شوم.‏<br />

سپ.‏ تو برو و سخنان یهوه را از طوماري که از دهان<br />

من نوشتی در روز روزه در خانه یهوه در گوش قوم<br />

بخوان و نیز آنها را در گوش تمامی یهودا که از<br />

شهرهاي خود میآیند بخوان.‏<br />

که به حضور یهوه التماس نمایند و هر کدام از<br />

ایشان از راه بد خود بازگشت کنند زیرا که خشم و<br />

12 ،32<br />

.5<br />

6<br />

7. شاید<br />

3 ،25<br />

15 ،10<br />

26 .24 ،7<br />

5 ،25<br />

11 ،18<br />

1 ،34<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

14. سخنان<br />

.15<br />

16<br />

- 714 -


یم<br />

کع<br />

هآن<br />

یرنَ‏<br />

نی<br />

لی<br />

نی<br />

عصبانیتی که یهوه درباره این قوم فرموده است عظیم<br />

میباشد.‏ باب<br />

سپ.‏ باروك پسر نیریا به هر آنچه ارمیا پیامبر او<br />

راامر فرموده بود عمل نمود و کلام یهوه را در خانه<br />

یهوه از آن طومار خواند.‏<br />

و در ماه نهم از سال پنجم یهویاقیم پسر یوشیا<br />

پادشاه یهودا،‏ براي تمامی اهل اورشلیم و براي همه<br />

کسانی که از شهرهاي یهودا به اورشلیم آمدند،‏<br />

براي روزه به حضور یهوه ندا کردند.‏<br />

و باروك سخنان ارمیا را از آن طومار در خانه یهوه<br />

در اتاق جمریا پسر شافان نویسنده در صحن بالایی<br />

نزد دهنه دروازه جدید خانه یهوه به گوش تمامی قوم<br />

خواند.‏<br />

و چون میکایا پسر جمریا پسر شافان تمامی<br />

سخنان یهوه را از آن طومار شنید،‏<br />

به خانه پادشاه به اتاق نویسنده آمد و اینک همه<br />

امیران در آنجا نشسته بودند یعنی اَلیشاماع نویسنده و<br />

دلایا پسر شَمعیا و اَلنْاتان پسر بور و جمریا پسر<br />

شافان و صدقیا پسر حنَنْیا و سایر امیران.‏<br />

سپ.‏ میکایا تمامی سخنانی را که از باروك وقتی<br />

که ا را به گوش خلق از طومار میخواند شنید براي<br />

ایشان باز گفت.‏<br />

آنگاه تمامی سروران یهودي پسر نَتَنْیا پسر شَلَمبا<br />

پسر کوشی را نزد باروك فرستادند تا بگوید:‏ آن<br />

طوماري را که به گوش قوم خواندي به دست خود<br />

گرفته،‏ بیا.‏ پ س باروك پسر یا طومار را به دست<br />

خود گرفته،‏ نزد ایشان آمد.‏<br />

و ایشان وي را گفتند:‏ بنشین و آن را به گوشهاي<br />

ما بخوان.‏ و باروك به گوش ایشان خواند.‏<br />

و واقع شد که چون ایشان تمامی ا سخنان را<br />

شنیدند با ترس به یکدیگر نظر افکندند و به باروك<br />

گفتند:‏ حتماً‏ تمامی این سخنان را به پادشاه بیان<br />

خواهیم کرد.‏<br />

و از باروك سؤال کرده،‏ گفتند:‏ ما را خبر بده که<br />

تمامی این سخنان را چگونه از دهان او نوشتی.‏<br />

باروك به ایشان گفت:‏ او تمامی این سخنان را از<br />

دهان خود براي من میخواند و من با مرکب در طومار<br />

مینوشتم.‏<br />

امیران به باروك گفتند:‏ تو و ارمیا رفته،‏ خویشتن<br />

را پنهان کنید تا کسی نداند که کجا میباشید.‏<br />

سپ.‏ طومار را در اتاق اَلیشاماع نویسنده گذاشته،‏<br />

ارمیا<br />

به سراي پادشاه رفتند وتمامی این سخنان را به گوش<br />

پادشاه باز گفتند.‏<br />

و پادشاه یهودي را فرستاد تا طومار را بیاورد و<br />

یهودي آن را از اتاق الیشاماع نویسنده آورده،‏ در گوش<br />

پادشاه و در گوش تمامی امیرانی که به حضور پادشاه<br />

حاضر بودند خواند.‏<br />

و پادشاه در ماه نهم در خانه زمستانی نشسته و<br />

آتش پیش وي بر منقل افروخته بود.‏<br />

و واقع شد که چون یهودي سه چهار ورق خوانده<br />

بود،‏ پادشاه آن را با قلمتراش قطع کرده،‏ در آتشی که بر<br />

منقل بود انداخت تا تمامی طومار در آتشی که در<br />

منقل بود سوخته شد.‏<br />

و پادشاه و همه بندگانش که تمامی این سخنان<br />

را شنیدند،‏ نه ترسیدند و نه جامه خود را چاك زدند.‏<br />

لیکن اَلناتان و دلایا و جمریا از پادشاه التماس<br />

کردند که طومار را نسوزاند اما به ایشان گوش نگرفت.‏<br />

بلکه پادشاه یرَحمیئ شاهزاده و سرایا پسر<br />

عزَرئیل و شَلَمیا پسر عبدئیل را امر فرمود که باروك<br />

نویسنده و ارمیا پیامبر را بگیرند.‏ اما یهوه ایشان را<br />

مخفی داشت.‏<br />

و بعد از آنکه پادشاه طومار و سخنانی را که<br />

باروك از دهان ارمیا نوشته بود سوزانید،‏ کلام یهوه بر<br />

ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

دیگر براي خود باز گیر و همه سخنان<br />

اولین را که در طومار نخستین که یهویاقیم پادشاه<br />

یهودا آن را سوزانید بر آن بنویس.‏<br />

و به یهویاقیم پادشاه یهودا بگو یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ تو این طوماررا سوزانیدي و گفتی چرا در<br />

آن نوشتی که پادشاه بابل حتماً‏ خواهد آمد و ا<br />

زمین را خراب کرده،‏ انسان و حیوان را از آن نابود<br />

خواهد ساخت.‏ باب<br />

بنابراین یهوه درباره یهویاقیم پادشاه یهودا چنین<br />

میفرماید که برایش کسی نخواهد بود که بر تخت<br />

داود بنشیند و لاشه او روز در گرما و شب در سرما<br />

بیرون افکنده خواهد شد.‏ باب<br />

و بر او و بر نسلش و بر بندگانش مجازات گناه<br />

ایشان را خواهم آورد و بر ایشان و بر ساکنان اورشلیم<br />

و مردان یهودا تمامی آن بلا را که دربارهایشان گفتهام<br />

خواهم رسانید زیرا که مرا نشنیدند.‏ باب<br />

سپ.‏ ارمیا طوماري دیگر گرفته،‏ به باروك پسر<br />

نیریاي نویسنده سپرد و او تمامی سخنان طوماري را<br />

17 ،35<br />

43 ،32 ؛ 12 .10 ،33<br />

19 ،22<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28. طوماري<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

3 ،26<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

- 715 -


هآن<br />

یان<br />

یم<br />

نی<br />

یان<br />

نی<br />

يار<br />

ته<br />

ینْ‏<br />

یان<br />

ي؟رو<br />

لک<br />

که یهویاقیم پادشاه یهودا به آتش سوزانیده بود از<br />

دهان ارمیا در آن نوشت و سخنان بسی نیز مثل<br />

ا بر آن افزوده شد.‏<br />

ارمیا<br />

37<br />

.1<br />

و صدقیا پسر یوشیا پادشاه به جاي کنیاهو پسر<br />

یهویاقیم که نبوکدرنصر پادشاه بابل او را بر زمین<br />

یهودا به پادشاهی نصب کرده بود،‏ سلطنت نمود.‏ باب<br />

1 ،52<br />

.2<br />

.3<br />

و او و بندگانش و اهل زمین به کلام یهوه که به<br />

واسطه ارمیا پیامبر گفته بود گوش ندادند.‏<br />

و صدقیا پادشاه،‏ یهوکل پسر شَلَمیا و صفَنیا پسر<br />

معسیا کاهن را نزد ارمیاي پیامبر فرستاد که بگویند:‏<br />

نزد یهوه خداي ما به جهت ما التماس نما.‏ باب ؛<br />

اشعیا<br />

2 ،42<br />

4 ،37<br />

.4<br />

.5<br />

و ارمیا در میان قوم آمد و شد مینمود زیرا که او را<br />

هنوز در زندان نینداخته بودند.‏<br />

و لشکر فرعون از مصر بیرون آمدند و چون<br />

کلدانی که اورشلیم را محاصره کردهبودند،‏ خبر<br />

ایشان را شنیدند،‏ از پیش اورشلیم رفتند.‏<br />

آنگاه کلام یهوه بر ارمیا پیامبر نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه خداي اسرائیل چنین فرماید:‏ به پادشاه<br />

یهودا که شما را نزد من فرستاد تا از من درخواست<br />

نمایید چنین بگویید:‏ اینک لشکر فرعون که به ج<br />

یاري شما بیرون آمدهاند،‏ به ولایت خود به مصر باز<br />

خواهند گشت.‏<br />

و کلدانیان خواهند برگشت و با ا شهر جنگ<br />

خواهند کرد و آن را تسخیر نموده،‏ به آتش خواهند<br />

سوزانید.‏ باب<br />

و یهوه چنین میفرماید که خویشتن را فریب ندهید<br />

و مگویید که کلدانیان از نزد ما البته خواهند رفت،‏<br />

زیرا که نخواهند رفت.‏<br />

بلکه اگر تمامی لشکر کلدانی را که با شما<br />

جنگ مینمایند چنان شکست میدادید که از ایشان<br />

غیر از مجروحشدگان کسی نمیماند،‏ باز هر کدام از<br />

ایشان از خیمه خود برخاسته،‏ ا شهر را به آتش<br />

میسوزانیدند.‏<br />

و بعد از آنکه لشکر کلدانیان از ترس لشکر فرعون<br />

از اورشلیم کوچ کرده بودند،‏ اتفاق افتاد.‏<br />

که ارمیا از اورشلیم بیرون میرفت تا به زمین<br />

بنیامین برود و در آنجا از میان قوم سهم خود را<br />

بگیرد.‏<br />

و چون به دروازه بنیامین رسید،‏ امیر کشیکچیان<br />

نامیده به یرْئیا پسر شَلَمیا پسر حنَ‏ ا در آنجا بود و او<br />

ارمیاي پیامبر را گرفته،‏ گفت:‏ نزد کلدانیان می<br />

ارمیا گفت:‏ دروغ است،‏ نزد کلدانیان نمیروم.‏ اما<br />

یرْئیا به وي گوش نداد و ارمیا را گرفته او را نزد امیران<br />

آورد.‏<br />

و امیران بر ارمیا خشم نموده،‏ او را زدند و او را در<br />

خانهیوناتان نویسنده به زندان انداختند زیرا آن را<br />

زندان ساخته بودند.‏ باب<br />

و چون ارمیا در سیاهچال به یکی از حجرهها<br />

داخل شده بود و ارمیا روزهاي بسیار در آنجا مانده<br />

بود،‏<br />

آنگاه صدقیا پادشاه فرستاده،‏ او را آورد و پادشاه<br />

در خانه خود پنه از او سؤال نموده،‏ گفت که آیا<br />

کلامی از جانب یهوه هست؟ ارمیا گفت:‏ هست و گفت<br />

به دست پادشاه بابل تسلیم خواهی شد.‏ باب<br />

و ارمیا به صدقیا پادشاه گفت:‏ و به تو و بندگانت و<br />

این قوم چه گناه کردهام که مرا به زندان انداختهاید؟<br />

و پیامبرانی شما که براي شما نبوت کرده،‏ گفتند<br />

که پادشاه بابل بر شما و بر این زمین نخواهد آمد کجا<br />

میباشند؟<br />

سپ.‏ هماکنون اي آقایم پادشاه بشنو:‏ خواهش<br />

اینکه التماس من نزد تو پذیرفته شود که مرا به خانه<br />

یوناتان نویسنده پس نفرستی مبادا در آنجا بمیرم.‏<br />

سپ.‏ صدقیا پادشاه امر فرمود که ارمیا را در صحن<br />

زندان بگذارند.‏ و هر روز قرص نانی از کوچه نانوایان به<br />

او دادند تا همه نان از شهر تمام شد.‏ پس ارمیا در<br />

صحن زندان ماند.‏ باب<br />

21 ،34<br />

2 ،20<br />

2 ،32<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

21<br />

38<br />

.1<br />

و شَفَطْیا پسر متّان و جدلْیا پسر پشحور و یو<br />

پسر شَ‏ لَم یا و پشحور پسر ملْکیا سخنان ارمیا را<br />

شنیدند که تمامی قوم را بدانها مخاطب ساخته،‏ گفت:‏<br />

1 ،20 باب<br />

.2<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ هر که در این شهر بماند از<br />

شمشیر و قحطی و وبا خواهد مرد،‏ اما هر که نزد<br />

کلدانیان بیرون رود خواهد زیست و جانش براي او<br />

غنیمت شده،‏ زنده خواهد ماند.‏ باب ؛ ؛<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ این شهر البته به دست لشکر<br />

پادشاه بابل تسلیم شده،‏ آن را تسخیر خواهد نمود.‏<br />

5 ،45<br />

18 ،39<br />

9 ،21<br />

.3<br />

22 ،34<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 716 -


کمل<br />

يار<br />

هآن<br />

یان<br />

يرو<br />

یان<br />

یس<br />

بی<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

له<br />

ارمیا<br />

4<br />

سپ.‏ آن امیران به پادشاه گفتند:‏ تمنّا اینکه این مرد<br />

کشته شود زیرا که بدین منوال دستهاي مردان جنگی<br />

را که در این شهر باقی ماندهاند و دستهاي تمامی قوم<br />

را سست میکند چونکه مثل این سخنان به ایشان<br />

میگوید.‏ زیرا که این مرد صلح این قوم را نمیطلبد<br />

بلکه ضرر ایشان را.‏ لوقا ؛ عاموس<br />

5. صدقیا پادشاه گفت:‏ اینک او در دست شما است<br />

زیرا پادشاه به خلاف شما ک نمیتواند کرد.‏<br />

سپ.‏ ارمیا را گرفته او را در سیاهچال ملْکیا پسر<br />

که در صحن زندان بود انداختند و ارمیا را به<br />

ریسمانها پایین بردند و در آن سیاهچال آب نبود لیکن<br />

گل بود و ارمیا به گل فرو رفت.‏ باب ؛ پیدایش<br />

و چون عبدملَک حبشی که یکی از خواجهسرایان و<br />

در خانه پادشاه بود شنید که ارمیا را به سیاه چال<br />

انداختند و به دروازه بنیامین نشسته بود،‏ باب<br />

آنگاه عبدملک از خانه پادشاه بیرون آمد و به<br />

پادشاه عرض کرده،‏ گفت:‏<br />

که اي آقایم پادشاه،‏ این مردان در آنچه به ارمیاي<br />

پیامبر کرده و او را به سیاهچال انداختهاند،‏ شریرانه<br />

عمل نمودهاند و او در جایی که هست از گرسنگی<br />

خواهد مرد،‏ زیرا که در شهر هیچ نان باقی نیست.‏ باب<br />

24 ،37<br />

10 ،7<br />

16 ،37<br />

16 ،39<br />

14 .2 ،32<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

21 ،37<br />

10<br />

سپ.‏ پادشاه به عبدملک حبشی امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

سی نفر از اینجا همراه خود بردار و ارمیاي پیامبر را<br />

قبل از آنکه بمیرد از سیاهچال برآور.‏<br />

پس عبدملک آن کسان را همراه خود برداشته،‏ به<br />

خانه پادشاه از زیر خزانه داخل شد و از آنجا<br />

پارچههاي مندرس و لباسهاي پوسیده گرفته،‏ ا را با<br />

ریسمانها به سیاهچال نزد ارمیا پایین فرستاد.‏<br />

و عبدملک حبشی به ارمیا گفت:‏ این پارچههاي<br />

مندرس و لباسهاي پوسیده را زیر بغل خود در زیر<br />

ریسمانها بگذار.‏ و ارمیا چنین کرد.‏<br />

پس ارمیا را با ریسمانها کشیده،‏ او را از سیاهچال<br />

برآوردند و ارمیا در صحن زندان ساکن شد.‏<br />

و صدقیا پادشاه فرستاده،‏ ارمیا پیامبر را به ورودي<br />

سومی که در خانه یهوه بود نزد خود آورد و پادشاه به<br />

ارمیا گفت:‏ من از تو سئوالی میپرسم،‏ از من چیزي<br />

مخفی مدار.‏<br />

ارمیا به صدقیا گفت:‏ اگر تو را خبر دهم آیا هر<br />

آینه مرا نخواهی کشت و اگر تو را پند دهم مرا<br />

نخواهی شنید؟<br />

16 آنگاه صدقیا پادشاه براي ارمیا پنه قسم خورده،‏<br />

گفت:‏ به حیات یهوه که این جان را براي ما آفرید<br />

قسم که تو را نخواهم کشت و تو را به دست ا<br />

کسانی که قصد جان تو دارند تسلیم نخواهم کرد.‏<br />

پس ارمیا به صدقیا گفت:‏ یهوه خداي صبایوت<br />

خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ اگر حقیقتاً‏ نزد امیران<br />

پادشاه بابل بیرون تو زنده خواهد ماند و<br />

این شهر به آتش سوخته نخواهد شد بلکه تو و ا<br />

خانهات زنده خواهید ماند.‏<br />

اما اگر نزد امیران پادشاه بابل بیرون نروي،‏ ا<br />

شهر به دست کلدانیان تسلیم خواهد شد و آن را به<br />

آتش خواهند سوزانید و تو از دست ایشان نخواهی<br />

گریخت.‏ باب<br />

اما صدقیا پادشاه به ارمیا گفت:‏ من از یهودی که<br />

بطرف کلدانیان شدهاند میترسم،‏ مبادا مرا به دست<br />

ایشان تسلیم نموده،‏ ایشان مرا مسخره نمایند.‏<br />

ارمیا در جواب گفت:‏ تو را تسلیم نخواهند کرد.‏<br />

خواهش آنکه کلام یهوه را که به تو میگویم اطاعت<br />

نمایی تا تو را خوشایند شود و جان تو زنده بماند.‏<br />

اما اگر از بیرون رفتن خودداري نمایی کلامی که<br />

یهوه بر من آشکار نموده این است:‏ دوم تواریخ<br />

اینک تمامی زنانی که در خانه پادشاه یهودا باقی<br />

ماندهاند،‏ نزد امیران پادشاه بابل بیرون برده خواهند<br />

شدو ایشان خواهند گفت:‏ دوستان تو،‏ تو را فر<br />

دادند،‏ بر تو غالب آمدند و هماکنون چونکه پایهاي تو<br />

در لجن فرو رفته است ایشان به عقب برگشتهاند.‏ اشعیا<br />

12 ،36<br />

، جان<br />

2 ،34<br />

17<br />

18<br />

19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

12 ،3<br />

.23<br />

و همه زنانت و فرزندانت را نزد کلدانیان بیرون<br />

خواهند برد و تو از دست ایشان نجات نخواهی یافت،‏<br />

بلکه به دست پادشاه بابل گرفتار خواهی شد و ا<br />

شهر را به آتش خواهی سوزانید.‏ باب ؛<br />

آنگاه صدقیا به ارمیا گفت:‏ هرگز ک از ا<br />

سخنان اطلاع نیابد و نخواهی مرد.‏<br />

و اگر امیران بشنوند که با تو گفتگو کردهام و<br />

نزد تو آمده،‏ تو را گویند تمنّا اینکه ما را از آنچه<br />

به پادشاه گفتی و آنچه پادشاه به تو گفت اطلاع<br />

دهی و آن را از ما مخفی نداري تا تو را به قتل<br />

نرسانیم،‏<br />

آنگاه به ایشان بگو:‏ من عرض خود را به حضور<br />

پادشاه رسانیدم تا مرا به خانه یوناتان باز<br />

نفرستد تا در آنجا نمیرم.‏<br />

سپ.‏ همه امیران نزد ارمیا آمده،‏ از او سؤال<br />

نمودند و او موافق همه این سخنانی که پادشاه به او<br />

3 ،34<br />

4 ،32<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

11<br />

12<br />

13<br />

14<br />

15<br />

- 717 -


کن<br />

یم<br />

هرا<br />

هرا<br />

یم<br />

نی<br />

ته<br />

امر فرموده بود به ایشان گفت.‏ پ س از سخن گفتن با 12.<br />

او باز ایستادند چونکه موضوع فاش نشد.‏<br />

و ارمیا در صحن زندان تا روز فتح شدن اورشلیم<br />

ماند؛ و هنگامی که اورشلیم گرفته شد،‏ در آنجا بود.‏<br />

ارمیا<br />

.28<br />

21 ،37 باب<br />

39<br />

.1<br />

در ماه دهم از سال نهم صدقیاپادشاه یهودا،‏<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل با تمامی لشکر خود بر اورشلیم<br />

آمده،‏ آن را محاصره نمودند.‏ باب<br />

و در روز نهم ماه چهارم از سال یازدهم صدقیا در<br />

شهر رخنه کردند.‏<br />

و تمام امیران پادشاه بابل داخل شده،‏ در دروازه<br />

وسطی نشستند یعنی نَرْجلْ‏ شَرأصرْ‏ و سمجرْنَبو و<br />

سرسکیم امیر خواجه سرایان و نَرْجل شَرأصرْ‏ امیر<br />

نگهبان دربار و سایر امیران پادشاه بابل.‏<br />

و چون صدقیا پادشاه یهودا و تمامی مردان جنگی<br />

این را دیدند،‏ فرار کرده،‏ به باغ شاه از دروازهاي که<br />

در میان دو حصار بود در وقت شب از شهر بیرون<br />

رفتند و پادشاه به دشت رفت.‏ حزقیال<br />

و لشکر کلدانیان ایشان را تعقیب نموده،‏ در دشت<br />

اَریحا به صدقیا رسیدند و او را گرفتار کرده،‏ نزد<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل به رِبلَه در زمین حمات آوردند<br />

و او بر وي حکم داد.‏<br />

و پادشاه بابل پسران صدقیا را پیش رویش در رِبلَه<br />

به قتل رسانید و پادشاه بابل تمامی شریفان یهودا را<br />

کشت.‏<br />

و چشمان صدقیا را کور کرد و او را به زنجیرها<br />

بسته،‏ به بابل برد.‏ دوم پادشاهان ؛ اول سموئیل<br />

و کلدانیان خانه پادشاه و خانههاي قوم را به آتش<br />

سوزانیدند و حصارهاي اورشلیم را ویران ساختند.‏ باب<br />

2 ،11<br />

12 ،12<br />

4 ،52<br />

7 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

13 ،52<br />

.9<br />

و نَبوزردان رئیس محافظان،‏ بقیه قوم را که در شهر<br />

باقی مانده بودند و خائنین فراري را که بطرف او شده<br />

بودند و بقیه قوم را که مانده بودند به بابل به اسیري<br />

برد.‏<br />

اما نَبوزردان رئیس محافظان فقیران قوم را که<br />

چیزي نداشتند در زمین یهودا واگذاشت و تاکستانها و<br />

مزرعهها در آن روز به ایشان داد.‏<br />

و نبوکدرنصر پادشاه بابل درباره ارمیا به نبوزردان<br />

رئیس محافظان امر فرموده،‏ گفت:‏<br />

اورا بگیر و به او نیک متوجه شده،‏ هیچ اذیتی به<br />

وي مرسان بلکه هر چه به تو بگوید برایش بعمل آور.‏<br />

14 ،105 مزامیر<br />

13<br />

سپ.‏ نبوزردان رئیس محافظان و نَبوشَزْبان رئیس<br />

خواجه سرایان و نَرْجل شَرأصر رئیس نگهبانان دربار و<br />

سایر سروران پادشاه بابل فرستادند.‏<br />

و ارسال نموده،‏ ارمیا را از صحن زندان برداشتند و<br />

او را به جدلْیا پسر اَخیقام پسر شافان سپردند تا او را<br />

به خانه خود ببرد.‏ پ س در میان قوم ساکن شد.‏<br />

و چون ارمیا هنوز در صحن زندان محبوس بود،‏<br />

کلام یهوه بر وي نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برو و عبدملَک حبشی را خطاب کرده،‏ بگو:‏ یهوه<br />

صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ ای کلام<br />

خود را بر این شهر به بلا وارد خواهم آورد و نه بخوبی<br />

و در آن روز در نظر تو واقع خواهد شد.‏<br />

لیکن یهوه میفرماید:‏ من تو را در آن روز نجات<br />

خواهم داد و به دست کسانی که از ایشان ترسی<br />

تسلیم نخواهی شد.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید که تو را حتماً‏ رهایی خواهم<br />

داد و به شمشیر نخواهی افتاد،‏ بلکه از این ج که<br />

بر من توکل نمودي جان تو برایت غنیمت خواهد شد.‏<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

20 ،5 ایوب<br />

40<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

کلامی که از جانب یهوه بر ارمیا نازل شد بعد از<br />

آنکه نبوزردان رئیس محافظان او را از رامه رهایی داد<br />

و وي را از میان تمامی اسیران اورشلیم و یهودا که به<br />

بابل ترك وطن شدند و او در میان ایشان به<br />

زنجیرها بسته شده بود برگرفت.‏<br />

و رئیس محافظان ارمیا را گرفته،‏ وي را گفت:‏ یهوه<br />

خدایت این بلا را درباره این مکان فرموده است.‏<br />

و یهوه برحسب کلام خود ا را به وقوع آورده،‏<br />

عمل نموده است.‏ زیرا که به یهوه گناه ورزیده و سخن<br />

او را گوش نگرفتهاید پس این واقعه به شما رسیده<br />

است.‏ باب<br />

و حال اینک من امروز تو را از زنجیرهایی که بر<br />

دستهاي تو است رها میکنم.‏ پ س اگر در نظرت پسند<br />

آید که با من به بابل بیایی بیا و تو را نیکو متوجه<br />

خواهم شد.‏ و اگر در نظرت پسند نیاید که همراه من<br />

به بابل آیی میا و بدان که تمامی زمین پیش تو<br />

است هر جایی که در نظرت خوش و پسند آید که<br />

7 ،50<br />

، پس<br />

.4<br />

.10<br />

.11<br />

- 718 -


يفا<br />

یان<br />

یان<br />

هرا<br />

یات<br />

یان<br />

یان<br />

یان<br />

یان<br />

بروي به آنجا برو.‏<br />

و وقتی که او هنوز برنگشته بود وي را گفت:‏ نزد جدلیا<br />

پسر اخیقام پسر شافان که پادشاه بابل او را بر<br />

شهرهاي یهودا نصب کرده است برگرد و نزد او در<br />

میان قوم ساکن شو یا هر جایی که میخواهی بروي،‏<br />

برو.‏ پ س رئیس محافظان او را آذوقه و هدیه داد و<br />

او را رها نمود.‏ باب<br />

و ارمیا نزد جدلیا پسر اخیقام به مصفَه آمده،‏ نزد او<br />

در میان قومی که در زمین باقی مانده بودند،‏ ساکن<br />

شد.‏<br />

و چون تمامی امیران لشکر که در صحرا بودند و<br />

مردان ایشان شنیدند که پادشاه بابل جدلیا پسر<br />

اخیقام را بر زمین انتخاب کرده و مردان و زنان و<br />

اطفال و فقیران زمین را که به بابل برده نشده بودند،‏<br />

به او سپرده است،‏<br />

آنگاه ایشان نزد جدلیا به مصفه آمدند یعنی<br />

اسماعیل پسر نَتَنْیا و یوحانان و یوناتان پسران قاریح و<br />

سرایا پسر تَنْحومت و پسران عی نَطُوفاتی و یزَنْیا<br />

پسر معک ایشان و مردان ایشان.‏ باب<br />

و جدلیا پسر اخیقام پسر شافان براي ایشان و<br />

کسان ایشان قسم خورده،‏ گفت:‏ از خدمت نمودن به<br />

کلدانیان مترسید ‏.در زمین ساکنشوید و پادشاه بابل<br />

را بندگی نمایید و براي شما نیکو خواهد شد.‏ دوم<br />

ارمیا<br />

1 ،41<br />

14 ،39<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

24 ،25 پادشاهان<br />

.10<br />

و اما من اینک در مصفه ساکن خواهم شد تا به<br />

حضور کلدانی که نزد ما آیند حاضر شوم و شما<br />

شراب و میوهجات و روغن جمع کرده،‏ در ظروف خود<br />

بگذارید و در شهرهایی که براي خود گرفتهاید ساکن<br />

باشید.‏<br />

و نیز چون تمامی یهودی که در موآب و در<br />

میان پسرانعمون و در ادوم و سایر ولایات بودند<br />

شنیدند که پادشاه بابل،‏ بقیهاي از یهود را واگذاشته و<br />

جدلیا پسر اخیقام پسر شافان را بر ایشان گماشته<br />

است،‏<br />

آنگاه همه یهودیان از هر جایی که پراکنده شده<br />

بودند مراجعت کردند و به زمین یهودا نزد جدلیا به<br />

مصفه آمدند و شراب و میوهجات بسیار و فراوان جمع<br />

نمودند.‏<br />

و یوحانان پسر قاریح و همه سرداران لشکري که<br />

در بیابان بودند نزد جدلیا به مصفه آمدند،‏<br />

و او را گفتند:‏ آیا هیچ میدانی که بعلیس پادشاه<br />

پسرانعمون اسماعیل پسر نَتَنْیا را فرستاده است تا تو<br />

را بکشد؟ اما جدلیا پسر اخیقام ایشان را باور نکرد.‏<br />

سپ.‏ یوحانان پسر قاریح جدلیا را در مصفه پنه<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ اجازه بده که بروم و اسماعیل پسر<br />

نَتَنْیا را بکشم و کسی آگاه نخواهد شد.‏ چرا او تو را<br />

بکشد و همه یهودی که نزد تو فراهم آمدهاند<br />

پراکنده شوند و بقیه یهودیان تلف گردند؟ اول سموئیل<br />

15<br />

8 ،26<br />

؛ دوم سموئیل<br />

9 ،16<br />

.16<br />

اما جدلیا پسر اخیقام به یوحانان پسر قاریح گفت:‏<br />

این کار را مکن زیرا که درباره اسماعیل دروغ<br />

میگویی.‏<br />

41<br />

.1<br />

و در ماه هفتم واقع شد که اسماعیل پسر نَتَنْیا پسر<br />

الیشاماع که از نسل پادشاهان بود،‏ با بعضی از رؤساي<br />

پادشاه و ده نفر همراهش نزد جدلیا پسر اخیقام به<br />

مصفه آمدند و آنجا در مصفه با هم نان خوردند.‏ باب<br />

،40<br />

8<br />

.2<br />

و اسماعیل پسر نَتَنْیا و آن ده نفر که همراهش<br />

بودند برخاسته،‏ جدلیا پسر اخیقام پسر شافان را به<br />

شمشیر زدند و او را که پادشاه بابل به حکومت زمین<br />

انتخاب کرده بود کشت.‏ باب<br />

و اسماعیل تمامی یهودی را که همراه او یعنی با<br />

جدلیا در مصفه بودند و کلدانی را که در آنجا یافت<br />

شدند و مردان جنگی را کشت.‏<br />

و در روز دوم بعد از آنکه جدلیا را کشته بود و<br />

کسی از آن اطلاع نیافته بود،‏<br />

هشتاد نفر با ریش تراشیده و گریبان دریده و بدن<br />

خراشیده قربانیها و بخور با خود آورده،‏ از شکیم و<br />

شیلوه و سامره آمدند تا به خانه یهوه ببرند.‏<br />

و اسماعیل پسر نَتَنْیا به استقبال ایشان از مصفه<br />

بیرون آمد و در رفتن گریه میکرد و چون به ایشان<br />

رسید گفت:‏ نزد جدلیا پسر اخیقام بیایید.‏<br />

و هنگامی که ایشان به میان شهر رسیدند،‏<br />

اسماعیل پسر نَتَنْیا و کسانی که همراهش بودند،‏<br />

ایشان را کشته،‏ در حفره انداختند.‏<br />

اما در میان ایشان ده نفر پیدا شدند که به اسماعیل<br />

گفتند:‏ ما را مکش زیرا که ما را ذخیرهاي از گندم و<br />

جو و روغن و عسل در صحرا میباشد.‏ پس ایشان را<br />

واگذاشته،‏ در میان برادران ایشان نکشت.‏<br />

و حفرهاي که اسماعیل بدنهاي همه کسانی را که<br />

به سبب جدلیا کشته،‏ در آن انداخته بود،‏ همان است<br />

5 ،40<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 719 -


هم<br />

یم<br />

تی<br />

يار<br />

کن<br />

یبل<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

که آسا پادشاه به سبب بعشا پادشاه اسرائیل ساخته<br />

بود و اسماعیل پسر نَتَنْیا آن را از کشتگان پر کرد.‏<br />

سپ.‏ اسماعیل تمامی بقیه قوم را که در مصفه<br />

بودند با دختران پادشاه و همه کسانی که در مصفه<br />

باقی مانده بودند که نبوزردان رئیس محافظان به<br />

جدلیا پسر اخیقام سپرده بود،اسیر ساخت و اسماعیل<br />

پسر نَتَنْیا ایشان را اسیر ساخته،‏ میرفت تا نزد<br />

پسرانعمون بگذرد.‏<br />

اما چون یوحانان پسر قاریح و تمامی سرداران<br />

لشکري که همراهش بودند از تمامی فتنهاي که<br />

اسماعیل پسر نَتَنْیا کرده بود خبر یافتند،‏<br />

آنگاه همه کسان خود را برداشتند و به قصد<br />

مبارزه با اسماعیل پسر نَتَنْیا روانه شده،‏ او را نزد<br />

دریاچه بزرگ که در جبعون است یافتند.‏<br />

و چون همه کسانی که با اسماعیل بودند یوحانان<br />

پسر قاریح و تمامی سرداران لشکر را که همراهش<br />

بودند دیدند خوشحال شدند.‏<br />

و تمامی کسانی که اسماعیل از مصفه به اسیري<br />

میبرد بازگشته،‏ برگشتند و نزد یوحانان پسر قاریح<br />

آمدند.‏<br />

اما اسماعیل پسر نَتَنْیا با هشت نفر از دست<br />

یوحانان فرار کرد و نزد پسرانعمون رفت.‏<br />

و یوحانان پسر قاریح با همه سرداران لشکر که<br />

همراهش بودند،‏ تمامی بقیه قومی را که از دست<br />

اسماعیل پسر نَتَنْیا از مصفه بعد از کشته شدن جدلیا<br />

پسر اخیقام خلاصی داده بود بگرفت،‏ یعنی مردان دلیر<br />

جنگی و زنان و اطفال و خواجه سرایان را که ایشان را<br />

در جبعون خلاصی داده بود؛<br />

و ایشان رفته،‏ در مهمانخانه ک ام که نزد ب<br />

لحم است منزل گرفتند تا بروند و به مصر داخل شوند،‏<br />

ارمیا<br />

-<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

دوم پادشاهان<br />

26 ،25<br />

.18<br />

به سبب کلدانیان زیرا که از ایشان ترسیدند،‏<br />

چونکه اسماعیل پسر نَتَنْیا جدلیا پسر اخیقام را که<br />

پادشاه بابل او را حاکم زمین قرار داده بود کشته بود.‏<br />

42<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ تمامی سرداران لشکر و یوحانان پسر قاریح و<br />

یزَنْیا پسر هوشَعیا و تمامی خلق از خرد و بزرگ پیش<br />

آمدند،‏<br />

و به ارمیا پیامبرگفتند:‏ تمنّا اینکه التماس ما نزد تو<br />

پذیرفته شود و به جهت ما و به جهت تمامی این بقیه<br />

نزد یهوه خداي خود خواهش نمایی زیرا که ما کمی از<br />

زیاد باقی ماندهایم چنانکه چشمانت ما را میبیند.‏<br />

تا یهوه خدایت ما را به راهی که باید برویم و به<br />

ک که باید بکنیم اعلام نماید.‏<br />

سپ.‏ ارمیاي پیامبر به ایشان گفت:‏ شنیدم.‏ ای<br />

من برحسب آنچه به من گفتهاید،‏ نزد یهوه خداي شما<br />

خواهش خواهم نمود و هر چه یهوه در جواب شما<br />

بگوید به شما اطلاع خواهم داد و چیزي از شما باز<br />

نخواهم داشت.‏<br />

ایشان به ارمیا گفتند:‏ یهوه در میان ما شاهد راست<br />

و امین باشد که برحسب تمامی کلامی که یهوه<br />

خدایت به واسطه تو نزد ما بفرستد عمل خواهیم نمود.‏<br />

8 ،19 خروج<br />

6. خواه<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

نیکو باشد و خواه بد،‏ کلام یهوه خداي خود را<br />

که تو را نزد او میفرستیم اطاعت خواهیم نمود تا آنکه<br />

قول یهوه خداي خود را اطاعت نموده،‏ براي ما<br />

سعادتمندي بشود.‏<br />

و بعد از ده روز واقع شد که کلام یهوه بر ارمیا نازل<br />

شد.‏<br />

سپ.‏ یوحانان پسر قاریح و همه سرداران لشکر که<br />

همراهش بودند و تمامی قوم را از کوچک و بزرگ<br />

خطاب کرده،‏<br />

به ایشان گفت:‏ یهوه خداي اسرائیل که شما مرا نزد<br />

وي فرستادید تا دعاي شما را به حضور او برسانم<br />

چنین میفرماید:‏<br />

اگر در حقیقت در این زمین بمانید،‏ آنگاه شما را<br />

بنا نموده،‏ ویران نخواهم ساخت و کاشته،‏ نخواهم کند،‏<br />

زیرا از بلایی که به شما رسانیدم پشیمان شدم.‏<br />

از پادشاه بابل که از او بیم دارید ترسان مباشید.‏<br />

یهوه میفرماید از او ترسان مباشید زیرا که من با<br />

شما هستم تا شما را نجات بخشم و شما را از دست<br />

اورهایی دهم.‏ باب ؛ اشعیا<br />

و من بر شما رحمت خواهم فرمود تا او بر شما<br />

لطف نماید و شما را به زمین خودتان پس بفرستد.‏<br />

اما اگر گویید که در این زمین نخواهیم ماند و اگر<br />

سخن یهوه خداي خود را گوش نگیرید،‏<br />

و بگویید نه بلکه به زمین مصر خواهیم رفت زیرا<br />

که در آنجا جنگ نخواهیم دید و صداي شیپور<br />

نخواهیم شنید و براي نان گرسنه نخواهیم شد و در<br />

آنجا ساکن خواهیم شد،‏<br />

سپ.‏ حال بنابراین اي بقیه یهودا کلام یهوه را<br />

بشنوید:‏ یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

اگر چهره خود را به طرف آن نمایید،‏ که به مصر<br />

10 ،41<br />

18 ،41<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

- 720 -


یان<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

بروید،‏ به آنجا مهاجرت نمایید و در آنجا بمانید.‏<br />

آنگاه شمشیري که از آن میترسید حتماً‏ آنجا در<br />

مصر به شما خواهد رسید و قحطی که از آن هراسان<br />

هستید،‏ آنجا در مصر شما را خواهد دریافت و در آنجا<br />

خواهید مرد.‏<br />

و همه کسانی که براي رفتن به مصر و سکونت<br />

در آنجا تصمیم گرفتهاند،‏ از شمشیر و قحطی و وبا<br />

خواهند مرد و هیچکس از ایشان از آن بلایی که من<br />

بر ایشان میرسانم باقی نخواهد ماند و خلاصی نخواهد<br />

یافت.‏ دوم سموئیل<br />

زیرا که یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ چنانکه خشم و عصبانیت من بر ساکنان<br />

اورشلیم ریخته شد،‏ همچنان خشم من به محظ ورود<br />

شما به مصر بر شما ریخته خواهد شد و شما مورد<br />

نفرین و تعجب و لعنت و ننگ خواهید شد و این مکان<br />

را دیگر نخواهید دید.‏ باب<br />

اي.‏ بقیه یهودا یهوه به شما میفرماید به مصر<br />

مروید،‏ یقین بدانید که من امروز شما را تهدید نمودم.‏<br />

زیرا خویشتن را فریب دادید چونکه مرا نزد یهوه<br />

خداي خود فرستاده،‏ گفتید که براي ما نزد یهوه<br />

خداي ما خواهش نما و ما را موافق هر آنچه یهوه<br />

خداي ما بگوید،‏ خبر بده و آن رابعمل خواهیم آورد.‏<br />

سپ.‏ امروز شما را آگاه ساختم اما شما نه به قول<br />

یهوه خداي خود و نه به هیچ چیزي که به واسطه من<br />

نزد شما فرستاد گوش گرفتید.‏<br />

سپ.‏ هماکنون یقین بدانید که شما در مک که<br />

میخواهید بروید و در آن ساکن شوید از شمشیر و<br />

قحطی و وبا خواهید مرد.‏<br />

ارمیا<br />

9 ،24<br />

13 ،24<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

21<br />

22<br />

43<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و چون ارمیا فارغ شد از گفتن به تمامی قوم،‏<br />

تمامی کلام یهوه خداي ایشان را که یهوه خداي<br />

ایشان آن را به واسطه او نزد ایشان فرستاده بود،‏ یعنی<br />

همه این سخنان را،‏<br />

آنگاه عزَریا پسر هوشَعیا و یوحانان پسر قاریح و<br />

همه مردان متکبر،‏ ارمیا را خطاب کرده،‏ گفتند:‏ تو<br />

دروغ میگویی،‏ یهوه خداي ما تو را نفرستاده است تا<br />

بگویی به مصر مروید و در آنجا سکونت منمایید.‏<br />

بلکه باروك پسر نیریا تو را بر ما برانگیخته است تا<br />

ما را به دست کلدانیان تسلیم نموده،‏ ایشان ما را<br />

بکشند و به بابل به اسیري ببرند.‏<br />

و یوحانان پسر قاریح و همه سرداران لشکر و تمامی<br />

قوم فرمان یهوه را که در زمین یهودا بمانند،‏ اطاعت<br />

ننمودند.‏<br />

بلکه یوحانان پسر قاریح و همه سرداران لشکر،‏ بقیه<br />

یهودا را که از میان تمامی امتهایی که در میان آنها<br />

پراکنده شده بودند برگشته،‏ در زمین یهودا ساکن<br />

شده بودند گرفتند،‏<br />

یعنی مردان و زنان و اطفال و دختران پادشاه و<br />

همه کسانی را که نبوزردان رئیس محافظان،‏ به جدلیا<br />

پسر اخیقام پسر شافان سپرده بود و ارمیاي پیامبر و<br />

باروك پسر نیریا را.‏<br />

و به زمین مصر رفتند زیرا که قول یهوه را گوش<br />

نگرفتند و به تَحفَنْحیس آمدند.‏<br />

سپ.‏ کلام یهوه در تَحفَنْحیس بر ارمیا نازل شده،‏<br />

فرمود:‏<br />

بزرگ به دست خود بگیر و آنها را در نظر<br />

مردان یهودا در ملات که نزد دروازه خانه فرعون در<br />

تحفنحیس است با گچ بپوشان.‏<br />

و به ایشان بگو که یهوه صبایوت خداي اسرائیل<br />

چنین میفرماید:‏ ای کن من فرستاده،‏ بنده خود<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل را خواهم گرفت و تخت او را<br />

بر این سنگهایی که پوشانیدم خواهم نهاد و او سایبان<br />

خود را بر آنها خواهد برافراشت.‏<br />

و آمده،‏ زمین مصر را خواهد زد و آنانی را که<br />

مستوجب مرگاند به مرگ و آنانی را که مستوجب<br />

اسیرياند به اسیري و آنانی را که مستوجب شمشیرند<br />

به شمشیر خواهد سپرد.‏ باب<br />

و آتشی در خانههاي خدایان مصر خواهم افروخت<br />

و آنها را خواهد سوزانید و به اسیري خواهد برد و<br />

خویشتن را به سرزمین مصر ملبس خواهد ساخت<br />

مثل شبانی که خویشتن را به جامه خود آراسته سازد<br />

و از آنجا به صلح بیرون خواهد رفت.‏ خروج ؛ اعداد 33،<br />

12 ،12<br />

2 ،15<br />

9. سنگهاي<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

4<br />

.13<br />

و تمثالهاي بیت-شمس را که در سرزمین مصر<br />

است خواهد شکست و خانههاي خدایان مصر را به<br />

آتش خواهد سوزانید.‏<br />

44<br />

.1<br />

کلامی که درباره تمامی یهود که در زمین مصر<br />

ساکن بودند و در مجدل و تَحفَنْحیس و نوف و زمین<br />

فَتْرُوس سکونت داشتند،‏ به ارمیا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

- 721 -


يرو<br />

کن<br />

كتر<br />

یم<br />

ته<br />

ارمیا<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏ شما<br />

تمامی بلایی را که من بر اورشلیم و تمامی شهرهاي<br />

یهودا وارد آوردم دیدید که ای امروزخراب شده<br />

است و ساکنی در آنها نیست،‏<br />

به سبب شرارتی که کردند و خشم مرا به هیجان<br />

آوردند از اینکه رفته،‏ بخور سوزانیدند و خدایان غیر را<br />

که نه ایشان و نه شما و نه پدران شما آنها را شناخته<br />

بودید عبادت نمودند.‏ اعداد<br />

و من همه بندگان خود پیامبران را نزد شما<br />

فرستادم و صبح زود برخاسته،‏ ایشان را ارسال نموده،‏<br />

گفتم این قباحات را که من از آن نفرت دارم بعمل<br />

نیاورید.‏<br />

اما ایشان نشنیدند و گوش خود را فرا نداشتند تا از<br />

شرارت خود بازگشت نمایند و براي خدایان غیر بخور<br />

نسوزانند.‏ باب ؛<br />

بنابراین خشم و عصبانیت من ریخته و بر شهرهاي<br />

یهودا و کوچههاي اورشلیم افروخته گردید که آنها<br />

مثل امروز خراب و ویران گردیده است.‏<br />

سپ.‏ حال یهوه خداي صبایوت خداي اسرائیل<br />

چنین میفرماید:‏ شما چرا این شرارت عظیم را بر جان<br />

خود وارد میآورید تا خویشتن را از مرد و زن و طفل<br />

و شیرخواره از میان یهودا ریشهکن سازید و از براي<br />

خود بقیهاي نگذارید؟<br />

زیرا که در سرزمین مصر که به آنجا براي سکونت<br />

رفتهاید براي خدایان غیر بخور سوزانیده،‏ خشم مرا به<br />

اعمال دستهاي خود به هیجان میآورید تا من شما را<br />

ریشهکن سازم و شما در میان تمامی امتهاي زمین<br />

مورد لعنت و عار بشوید.‏<br />

آیا شرارت پدران خود و شرارت پادشاهان یهودا و<br />

شرارت زنان ایشان و شرارت خود و شرارت زنان<br />

خویش را که در زمین یهودا و کوچههاي اورشلیم<br />

بعمل آوردید،‏ فراموش کردهاید؟<br />

و تا امروز فروتن نشده و ترسان نگشتهاند و به<br />

شریعت و قواعد من که به حضور شما و به حضور<br />

پدران شما گذاشتهام انجام نشده اند.‏<br />

بنابراین یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ ای کن من خود را بر شما به بلا<br />

میگردانم تا تمامی یهودا را هلاك کنم.‏<br />

و بقیه یهودا را که رفتن به مصر و ساکن شدن در<br />

آنجا را قصد نمودهاند،‏ خواهم گرفت تا همه ایشان در<br />

زمین مصر هلاك شوند.‏ و ایشان به شمشیر و قحطی<br />

خواهند افتاد و از کوچک و بزرگ به شمشیر و قحطی<br />

تلف شده،‏ خواهند مرد و مورد نفرین و تعجب و لعنت<br />

و ننگ خواهند گردید.‏ باب ؛<br />

و به آنانی که در زمین مصر ساکن شوند به<br />

شمشیرو قحطی و وبا مجازات خواهم رسانید.‏ چنانکه<br />

به اورشلیم مجازات رسانیدم.‏ باب ؛ ؛<br />

و از بقیه یهودا که به سرزمین مصر رفته،‏ در آنجا<br />

سکونت پذیرند هیچکس خلاصی نخواهد یافت و باقی<br />

نخواهد ماند تا به زمین یهودا که ایشان مشتاق<br />

برگشتن و ساکن شدن در آنجا خواهند شد،‏ بازگردد.‏<br />

زیرا هیچکس از ایشان غیر از نجات یافتگان باز<br />

نخواهد گشت.‏<br />

آنگاه تمامی مردانی که آگاه بودند که زنان ایشان<br />

براي خدایان غیر بخور میسوزانند و همه زنانی که<br />

حاضر بودند با گروهی عظیم و تمامی کسانی که در<br />

سرزمین مصر در فَتْرُوس ساکن بودند،‏ در جواب ارمیا<br />

گفتند:‏ باب ؛<br />

ما تو را در این کلامی که به اسم یهوه به ما گفتی<br />

گوش نخواهیم گرفت.‏<br />

بلکه به هر چیزي که از دهان ما صادر شود حتماً‏<br />

عمل خواهیم نمود و براي ملکه آسمان بخور<br />

سوزانیده،‏ قربانی ریختنی به جهت او خواهیم ریخت<br />

چنانکه خود ما و پدران ما و پادشاهان و سروران ما در<br />

شهرهاي یهودا و کوچههاي اورشلیم کردیم.‏ زیرا<br />

که در آن زمان از نان سیر شده،‏ سعادتمند میبودیم و<br />

بلا را نمیدیدیم.‏ ؛ ایوب<br />

اما از زمانی که بخور سوزانیدن را براي ملکه<br />

آسمان و ریختن قربانیهاي ریختنی را به ج او<br />

نمودیم،‏ محتاج همه چیز شدیم و به شمشیر و<br />

قحطی هلاك گردیدیم.‏<br />

و چون به جهت ملکه آسمان بخور میسوزانیدیم<br />

و قربانی ریختنی براي او میریختیم،‏ آیا بیاطلاع<br />

شوهران خویش قرصها به شبیه او میپختیم و قربانی<br />

ریختنی به جهت او میریختیم؟<br />

سپ.‏ ارمیا تمامی قوم را از مردان و زنان و همه<br />

کسانی که این جواب را بدو داده بودند خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏<br />

آیا یهوه بخوري را که شما و پدران شما و<br />

پادشاهان و امیران شما و اهل سرزمین در شهرهاي<br />

یهودا و کوچههاي اورشلیم سوزانیدند،‏ بیاد نیاورده و<br />

آیا به یاد او نیامده است؟<br />

یهوه به سبب شرارت اعمال شما و<br />

وقاحاتی که بعمل آورده بودید،‏ دیگر نتوانست تحمل<br />

17 ،42<br />

17 ،29<br />

9 ،24<br />

10 ،24<br />

5 ،2<br />

17 ،42<br />

11 ،11<br />

باب 10 ،13<br />

17 ،7<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

22. چنانکه<br />

2 ،25<br />

8 ،11<br />

26 . 24 ،7<br />

،<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 722 -


يرو<br />

کن<br />

ته<br />

يوا<br />

يدا<br />

یم<br />

یم<br />

هآن<br />

کن<br />

کون<br />

هايآب<br />

يرا<br />

45<br />

.1<br />

نماید.‏ بدین صورت زمین شما ویران و مورد تعجب و<br />

لعنت و غیرقابل سکونت گردیده،‏ چنانکه امروز شده<br />

است.‏<br />

بخور سوزانیدید و به یهوه گناه ورزیده،‏ به<br />

صداي یهوه گوش ندادید و به شریعت و قواعد و<br />

شهادات او پی ننمودید،‏ بنابراین این بلا مثل امروز<br />

بر شما وارد شده است.‏<br />

و ارمیا به تمامی قوم و به همه زنان گفت:‏ اي<br />

تمامی یهودا که در زمین مصر هستید کلام یهوه را<br />

بشنوید!‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین میفرماید:‏<br />

شما و زنان شما هم با دهان خود سخن میگویید و هم<br />

با دستهاي خود بجا میآورید و میگویید نذرهایی را<br />

که کردیم حتماً‏ وفا خواهیم نمود و بخور براي ملکه<br />

آسمان خواهیم سوزانید و قربانیهاي ریختنی براي او<br />

خواهیم ریخت ‏.پس نذرهاي خود را استوار خواهید<br />

کرد و نذرهاي خود را وفا خواهید نمود.‏<br />

بنابراین اي تمامی یهودا که در زمین مصر ساکن<br />

هستید،‏ کلام یهوه را بشنوید.‏ اینک یهوه میفرماید:‏ من<br />

به اسم عظیم خود قسم خوردم که اسم من بار دیگر<br />

به دهان هیچکدام از یهود در تمامی سرزمین مصر<br />

آورده نخواهد شد و نخواهند گفت:‏ به حیات سرور<br />

یهوه قسم.‏<br />

ک.‏ ای ن من بر ایشان به بدي مراقب خواهم بود و نه<br />

به نیکویی تا همه مردان یهودا که در سرزمین مصر<br />

میباشند به شمشیر و قحطی هلاك شده،‏ تمام شوند.‏<br />

ارمیا<br />

23. چونکه<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

28 ،31 باب<br />

.28<br />

لیکن تعداد کمی از شمشیر رهایی یافته،‏ از<br />

سرزمین مصر به زمین یهودا باز خواهند گشت و<br />

تمامی بقیه یهودا که به ج سکونت آنجا در<br />

سرزمین مصر رفتهاند،‏ خواهند دانست که کلام کدام<br />

یک از من و ایشان استوار خواهد شد.‏ اشعیا<br />

و یهوه میفرماید:‏ این است علامت براي شما که<br />

من در اینجا به شما مجازات خواهم رسانید تا بدانید<br />

که کلام من درباره شما حتماً‏ به بدي استوار خواهد<br />

شد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ ای من فرعون حفْرَع<br />

پادشاه مصر را به دست دشمنانش و به دست آنانی که<br />

قصد جان او دارند تسلیم خواهم کرد.‏ چنانکه صدقیا<br />

پادشاه یهودا را به دست دشمنش نبوکدرنصر پادشاه<br />

بابل که قصد جان او میداشت،‏ تسلیم نمودم.‏ دوم تواریخ<br />

کلامی که ارمیا پیامبر به باروك پسر نیریا خطاب<br />

کرده،‏ گفت،‏ هنگامی که این سخنان را از دهان ارمیا<br />

در سال چهارم یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا در<br />

طومار نوشت:‏ باب<br />

اي باروك،‏ یهوه خ اسرائیل به تو چنین<br />

میفرماید:‏<br />

تو گفتهاي بر من زیرا یهوه بر درد من غم<br />

افزوده است.‏ از ناله کشیدن خسته شدهام و استراحت<br />

نمییابم.‏ مزامیر<br />

او را چنین بگو،‏ یهوه چنین فرماید:‏ آنچه بنا<br />

کردهام ویران خواهم ساخت و آنچه کاشتهام یعنی<br />

تمامی این زمین را،‏ از ریشه خواهم کند.‏<br />

و آیا تو چیزهاي بزرگ براي خویشتن طلبی؟<br />

ا را طلب منما زیرا یهوه میفرماید:‏ ای من بر<br />

تمامی بشر بلا خواهم رسانید.‏ اما در هر جایی که<br />

بروي جانت را به تو به غنیمت خواهم بخشید.‏<br />

4 ،36<br />

7 ،6<br />

،<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

46<br />

.1<br />

.2<br />

کلام یهوه درباره امتها که به ارمیا نازل شد؛<br />

درباره مصر و لشکر فرعون که نزد نهر فرات در<br />

کرکمیش بودند و نبوکدرنصر پادشاه بابل ایشان را در<br />

سال چهارم یهویاقیم پسر یوشیا پادشاه یهودا شکست<br />

داد:‏<br />

و سپر را حاضر کنید و ب جنگ نزدیک<br />

آیید.‏<br />

اي سواران اسبان را بیارایید و سوار شوید و با<br />

خُودهاي خود بایستید.‏ نیزهها را صیقل دهید و زرهها<br />

را بپوشید.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ چرا ایشان را میبینم که هراسان<br />

شده،‏ به عقب برمیگردند و شجاعان ایشان خرد شده،‏<br />

کاملاً‏ فراري میشوند و به عقب نمینگرند،‏ زیرا که<br />

ترس از هر طرف میباشد.‏<br />

تیزروان فرار نکنند و زورآوران رهایی نیابند.‏ بطرف<br />

شمال به کنار نهر فرات میلغزند و میافتند.‏<br />

این کیست که مانند رود نیل سیلان کرده است و<br />

او مثل نهرهایش متلاطم میگردد؟<br />

مصر مانند رود نیل طغیان کرده است و آبهایش<br />

مثل نهرها متلاطم گشته،‏ میفرماید:‏ من طغیان کرده،‏<br />

مزامیر 3 ،93<br />

3. سلاح<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

11 ،11<br />

.29<br />

.30<br />

20 .13 ،36<br />

- 723 -


يار<br />

له<br />

تک<br />

نشا<br />

یس<br />

هآن<br />

هآب<br />

زمین را خواهم پوشانید و شهر و ساکنانش را هلاك<br />

خواهم ساخت.‏<br />

اي اسبان،‏ برآیید و اي ارابهها تند بروید و شجاعان<br />

بیرون بروند.‏ اي ا حبش و فُوت که سپرداران<br />

هستید و اي لُودیان که کمان را میگیرید و آن را<br />

میکشید.‏<br />

زیرا که آن روز روز انتقام سرور یهوه صبایوت<br />

میباشد که از دشمنان خود انتقام بگیرد.‏ پس شمشیر<br />

هلاك کرده،‏ سیر میشود و از خون ایشان مست<br />

میگردد.‏ زیرا سرور یهوه صبایوت در زمین شمال نزد<br />

نهر فرات قربانی دارد.‏<br />

اي باکره دختر مصر به جلعاد برآي و بلسان بگیر.‏<br />

درمانهاي زیاد را بیهوده به کار میبري.‏ براي تو علاج<br />

نیست.‏ باب<br />

امتها رسوایی تو را میشنوند و جهان از ناله تو<br />

پر شده است زیرا که شجاع بر شجاع میلغزد و هر دو<br />

ایشان با هم میافتند.‏<br />

کلامی که یهوه درباره آمدن نبوکدرنصر پادشاه<br />

بابل و مغلوب ساختن زمین مصر به ارمیا پیامبر گفت:‏<br />

به مصر خبر دهید و به مجدل اعلام نمایید و به<br />

نُوف و تَحفَنْحیس اطلاع دهید.‏ بگویید برپا شوید و<br />

خویشتن را آماده سازید زیرا که شمشیر اطرافیانت را<br />

هلاك کرده است.‏<br />

زورآورانت چرا به زیر افکنده میشوند و نمیتوانند<br />

ایستاد؟ زیرا یهوه ایشان را پراکنده ساخته است.‏<br />

بسی را لغزانیده است و ایشان بر یکدیگر<br />

میافتند،‏ و میگویند:‏ برخیزید و از شمشیر برّان نزد<br />

قوم خود و به زمین سازنده خویش برگردیم.‏<br />

در آنجا بافریاد فرعون را پادشاه مصر مینامند،‏ و<br />

آنکه فرصت را از دست داده است.‏<br />

پادشاه که نام او یهوه صبایوت میباشد،میفرماید<br />

به حیات خودم قسم که او مثل تابور،‏ در میان کوهها و<br />

مانند کرْمل،‏ نزد دریا خواهد آمد.‏ مزامیر<br />

اي.‏ دختر مصر که در امنیت ساکن هستی،‏ اسباب<br />

ترك وطن را براي خود مهیا ساز زیرا که نوف ویران و<br />

سوخته و غیرقابل سکونت گردیده است.‏<br />

مصر گوساله بسیار خوش چهره است اما هلا<br />

از طرف شمال میآید و میآید.‏<br />

به مزد گرفته او در میانش مثل<br />

گوسالههاي پرواري میباشند.‏ زیرا که ایشان نیز باز<br />

گشته،‏ با هم فرار میکنند و نمیایستند.‏ چونکه روز<br />

ارمیا<br />

هلاکت ایشان و وقت مجازات ایشان بر ای رسیده<br />

است.‏ باب ؛ ایوب<br />

آوازه آن مثل مار میرود زیرا که آنها با قوت<br />

میخرامند و با تبرها مثل چوب بران بر او میآیند.‏<br />

یهوه میفرماید که جنگل او را قطع خواهند نمود<br />

اگر چه پرپشت میباشد.‏ زیرا که ایشان از ملخها زیاده<br />

و از اندازه شمارش بیشترند.‏ داوران ؛<br />

دختر مصر خجل شده،‏ به دست قوم شمالی<br />

تسلیم گردیده است.‏<br />

یهوه صبایوت خداي اسرائیل میفرماید:‏ اینک من<br />

بر آمون نُو و فرعون و مصر و خدایانش و پادشاهانش<br />

یعنی بر فرعون و آنانی که بر وي توکل دارند،‏ مجازات<br />

خواهم رسانید.‏ ؛ اشعیا<br />

و یهوه میفرماید که ایشان را به دست آنانی که<br />

قصد جان ایشان دارند،‏ یعنی به دست نبوکدرنصر<br />

پادشاه بابل و به دست بندگانش تسلیم خواهم کرد و<br />

بعد از آن،‏ مثل ایام سابق قابل سکونت خواهد شد.‏ باب<br />

12 ،7<br />

5 ،6<br />

1 ،19<br />

7 ،9<br />

باب 12 ،43<br />

31 ،50<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

20 ،34 ؛ 7 ،21<br />

.27<br />

اما تو اي بنده من یعقوب مترس و اي اسرائیل<br />

هراسان مشو زیرا اینک من تو را از جاي دور و نسل<br />

تو را از زمین اسیري ایشان نجات خواهم داد و یعقوب<br />

برگشته،‏ در امنیت و استراحت خواهد بود و ک او<br />

رانخواهد ترسانید.‏ باب ؛ اشعیا<br />

و یهوه میفرماید:‏ اي بنده من یعقوب مترس زیرا<br />

که من با تو هستم و اگر چه تمام امتها را که تو را در<br />

میان ا پراکنده ساختهام کلاً‏ هلاك سازم لیکن تو را<br />

کلاً‏ هلاك نخواهم ساخت.‏ بلکه تو را به انصاف ادب<br />

خواهم نمود و تو را هرگز بیسزا نخواهم گذاشت.‏ اشعیا<br />

2 ،44<br />

10 ،30<br />

.28<br />

11 ،30 ؛ باب 10 ،41<br />

47<br />

.1<br />

کلام یهوه درباره فلسطینیان که برارمیا پیامبر نازل<br />

شد قبل از آنکه فرعون غَزّه را مغلوب بسازد.‏ اشعیا ؛<br />

حزقیال<br />

29 ،14<br />

15 ،25<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اینک ا از شمال برمیآید و<br />

مثل نهري طغیان میکند و زمین را با آنچه در آن<br />

است و شهر و ساکنانش را درمیگیرد.‏ و مردمان فریاد<br />

برمیآورند و همه ساکنان زمین وِلوِلَه مینمایند<br />

از صداي سمهاي اسبان زورآورش و از غوغاي<br />

ارابههایش و شورش چرخهایش.‏ و پدران به سبب<br />

سستی دستهاي خود به فرزندان خویش اعتنا<br />

نمیکنند.‏<br />

10 ،24<br />

22 ،8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

21. سپاهیان<br />

- 724 -


نیی<br />

يوا<br />

يار<br />

یم<br />

تک<br />

هص<br />

تک<br />

لی<br />

تی<br />

.10<br />

ارمیا<br />

.4<br />

به سبب روزي که براي هلاکت همه فلسطینیان<br />

میآید که هر ی دهندهاي را که باقی ماند از<br />

تیروس و صیدون ریشهکن خواهد ساخت.‏ زیرا یهوه<br />

فلسطینیان یعنی بقیه جزیره کفْتور را هلاك خواهد<br />

ساخت.‏ عاموس<br />

اهل غَز َّه بریده مو گشتهاند و اَشْقَلون و بقیه دره<br />

ایشان هلاك شده است.‏ تا به کی بدن خود را از ماتم<br />

خراشید؟ لاویان<br />

آه اي شمشیر یهوه تا به کی آرام نخواهی گرفت؟<br />

به غلاف خود برگشته،‏ ساکت و آرام شو.‏<br />

میتوانی آرام بگیري،‏ با آنکه یهوه تو را<br />

براَشْقَلون و بر ساحل دریا مأمور فرموده و تو را به آنجا<br />

تع نموده است؟<br />

7 ،9<br />

28 ،19<br />

.5<br />

.6<br />

7. چگونه<br />

48<br />

.1<br />

درباره موآب،‏ یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ بر نَبو زیرا که خراب شده است.‏ قریه<br />

تایم خجل و گرفتار گردیده است.‏ و قلعههایش رسوا و<br />

ویران گشته است.‏ اشعیا<br />

فخر موآب از بین رفته،‏ در ح شْبون براي وي<br />

تقدیرهاي بد کردند.‏ بیایید و او را ریشهکن سازیم تا<br />

دیگر قوم نباشد.‏ تو نیز اي مدمین ساکت خواهی شد<br />

و شمشیر تو را تعقیب خواهد نمود.‏ ؛ باب<br />

ناله از حورونایم شنیده میشود.‏ هلا و<br />

شکستگی عظیم.‏<br />

موآب بهم شکسته است و جوانان او فریاد<br />

برمیآورند.‏<br />

زیرا که به فراز لُوحیت با گریه سخت برمیآیند و از<br />

سرازیري حورونایم صداي شکست یافتن از دشمنان<br />

شنیده میشود.‏<br />

بگریزید و جانهاي خود را برهانید و مثل بوته در<br />

بیابان باشید.‏<br />

زیرا از این جهت که به اعمال و گنجهاي خویش<br />

توکل نمودي تو نیز گرفتار خواهی شد.‏ و کموش با<br />

کاهنان و امیرانش با هم به اسیري خواهند رفت.‏ اول<br />

19 ،11<br />

مزامیر 4 ،83<br />

1 ،15<br />

.2<br />

3. صداي<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

7 ،11 پادشاهان<br />

.8<br />

.9<br />

و غارتکننده به همه شهرها خواهد آمد و هیچ<br />

شهر خلاصی نخواهد یافت و برحسب فرمان یهوه اهل<br />

دره تلف خواهند شد و اهل دره هلاك خواهند گردید.‏<br />

بالها به موآب بدهید تا پرواز نموده،‏ بگریزد و<br />

شهرهایش خراب و غیرقابل سکونت خواهد شد.‏<br />

لعنتشده باد کسی که کار یهوه را با غفلت عمل<br />

نماید و لعنتشده باد کسی که شمشیر خود را از خون<br />

باز دارد.‏<br />

موآب از طفولیت خود در امان بوده و بر تفالههاي<br />

خود نشسته است و از ظرف به ظرف ریخته نشده و به<br />

اسیري نرفته است.‏ از این سبب طعمش در او مانده<br />

است و خوشبویی او تغییر نیافته است.‏<br />

بنابراین اینک یهوه میفرماید:‏ روزها میآید که من<br />

ریزندگان میفرستم که او را بریزند و ظروف او را خالی<br />

کرده،‏ مشکهایش را پاره خواهند نمود.‏<br />

و موآب از کموش شرمنده خواهد شد چنانکه<br />

خاندان اسرائیل از بیتئ که اعتماد ایشان بود،‏<br />

شرمنده شدهاند.‏ اول پادشاهان<br />

میگویید که ما شجاعان و مردان قوي<br />

براي جنگ میباشیم؟ اشعیا<br />

موآب خراب شده،‏ دود شهرهایش بلند میشود و<br />

جوانان برگزیدهاش به قتل فرود میآیند.‏ پادشاه که نام<br />

او یهوه صبایوت میباشد این را میفرماید:‏ باب<br />

رسیدن هلا موآب نزدیک است و بلاي او<br />

بزودي هر چه تمامتر میآید.‏<br />

اي همه مجاورانش و همگانی که نام او را<br />

میدانید براي وي ماتم گیرید.‏ بگویید عصاي قوت و<br />

چوبدستی زیبایی چگونه شکسته شده است!‏ باب<br />

اي دختر دیبون که در امن ساکن هستی از<br />

شکوه خود فرود آي و در جاي خشک بنشین زیرا که<br />

غارتکننده موآب بر تو هجوم میآورد و قلعههاي تو را<br />

ویران میسازد.‏<br />

اي تو که در عروعیر ساکن هستی به سر راه<br />

بایست و نگاه کن و از فراریان و ناجیان بپرس و بگو<br />

که چه شده است؟<br />

موآب خجل شده،‏ زیرا که شکست یافته است پس<br />

گریه و فریاد برآورید.‏ در اَرنون اخبار نمایید که موآب<br />

هلاك گشته است.‏<br />

و داوري بر زمینِ‏ همواري رسیده است.بر حولُونْ‏ و<br />

یه و میفاعت‏،‏ اعداد<br />

و بر دیبون و نَبو و بیت‏-دبلَتایم،‏<br />

و بر شهر تایم و بیت-جامول و بیت-معونْ،‏<br />

و بر قَرْیوت و بصرَه و بر تمامی شهرهاي دور و<br />

نزدیک زمین موآب.‏<br />

یهوه میفرماید که شاخ موآب بریده و بازویش<br />

شکسته شده است.‏<br />

15 ،46<br />

18 ،46<br />

29 ،12<br />

6 ،16<br />

23 ،21<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14. چگونه<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 725 -


يار<br />

یم<br />

تی<br />

هان<br />

هآن<br />

هايآب<br />

ته<br />

شی<br />

ته<br />

یزن<br />

ین<br />

يوا<br />

يرو<br />

یس<br />

نه<br />

یآم<br />

هرب<br />

ارمیا<br />

.26<br />

او را مست سازید زیرا به ضد یهوه تکبر مینماید.‏<br />

و موآب در استفراغ خود غوطه خورد و او نیز<br />

مسخره خواهد شد.‏<br />

آیا اسرائیل براي تو مسخره نبود؟ و آیا او در میان<br />

دزدان یافت شد به حدي که هر وقت که درباره او<br />

سخن میگفتی سر خود را میجنبانیدي؟<br />

اي ساکنان موآب شهرها را ترك کرده،‏ در صخره<br />

ساکن شوید و مثل قناري باشید که آشی خود را در<br />

کنار دهنه غار میسازد.‏<br />

غرور موآب و بسی تکبر او را و عظمت و غرور<br />

و فخر و بلندي دل او را شنیدیم.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ خشم او را میدانم که هیچ است و<br />

فخرهاي او را که از آنها هیچ برنمیآید.‏<br />

بنابراین براي موآب زاري خواهم کرد و به ج<br />

تمامی موآب فریاد برخواهم آورد.‏ براي مردان<br />

قیرحارس ماتم گرفته خواهد شد.‏<br />

براي تو اي موِ‏ سبمه به گریه یعزیر خواهم<br />

گریست.‏ شاخههاي تو از دریا گذشته بود و به دریاچه<br />

یعزیر رسیده،‏ بر میوهها و انگورها غارتکننده<br />

هجوم آورده است.‏<br />

و خوشحالی از بستانها و زمین موآب<br />

برداشته شد و شراب را از چرخشتها از بین بردم و<br />

کسی ا را به صداي شادمانی به پا نخواهد فشرد.‏<br />

صداي شادمانی صداي شادمانی نیست.‏ اشعیا<br />

به فریاد حشبون صداي خود را تا اَلْعالَه و یاهص<br />

بلند کردند و از صوغر تا حورونایم عجلَت شَلیشیا،‏ زیرا<br />

که نمریم نیز خرابه شده است.‏<br />

و یهوه میفرماید من آنانی را که در مکانهاي بلند<br />

قربانی میگذرانند و براي خدایان خود بخور<br />

میسوزانند از موآب نابود خواهم گردانید.‏<br />

در این صورت دل من به ج موآب مثل<br />

صدا میکند و دل من به جهت مردان قیرحارس مثل<br />

نی صدا میکند،‏ چونکه ثروتی که به دست آوردند تلف<br />

شده است.‏ اشعیا<br />

و هر سر بی مو گشته و هر ر تراشیده شده<br />

است و همه دستها خراشیده و بر هر کمر پلاس است.‏<br />

10 ،16<br />

11 ،16<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33. شادي<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

؛ اشعیا 17 3،<br />

.<br />

2 ،15<br />

.38<br />

بر همه پشتبامهاي موآب و در همه کوچههایش<br />

ماتم است زیرا یهوه میفرماید موآب را مثل ظرف<br />

ناپسند شکستهام<br />

ویران شده و ایشان چگونه زاري میکنند؟<br />

و موآب چگونه به رسوایی پشت داده است؟ پس موآب<br />

براي همه نزدیکان خود مسخره و باعث ترس شده<br />

است.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ او مثل عقاب پرواز<br />

خواهد کرد و بالهاي خویش را بر موآب پ خواهد<br />

نمود.‏ باب<br />

شهرهایش.‏ گرفتار و قلعههایش تسخیرشده،‏ و دل<br />

شجاعان موآب در آن روز مثل دل که درد زیمان<br />

داشته باشد خواهد شد.‏ باب ؛<br />

و موآب خراب شده،‏ دیگر قوم نخواهد بود چونکه<br />

به ضد یهوه تکبر نموده است.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ اي ساکن موآب ترس و حفره و<br />

دام پیش تو است.‏<br />

آنکه از ترس بگریزد در حفره خواهد افتاد و آنکه<br />

از حفره برآید گرفتار دام خواهد شد،‏ زیرا یهوه فرموده<br />

است که سال مجازات ایشان را بر ایشان یعنی بر<br />

موآب خواهم آورد.‏ اشعیا ؛ عاموس<br />

فراریان بیتاب شده،‏ در سایه حشبون ایستادهاند<br />

زیرا که آتش از حشْبون و شعله از میان حون بیرون<br />

آمده،‏ مرز موآب و فرق سر فتنهانگیزان را خواهد<br />

سوزانید.‏<br />

بر تو اي موآب!‏ قوم کموش هلاكشدهاند زیرا<br />

که پسرانت به اسیري و دخترانت به ترك وطن گرفتار<br />

گردیدهاند.‏<br />

لیکن یهوه میفرماید که در ایام آخر،‏ اسیران<br />

موآب را باز خواهم آورد.‏ حکم درباره موآب تا<br />

اینجاست.‏<br />

24 .22 ،49<br />

19 ،5<br />

6 ،30<br />

18 ،24<br />

22 ،49<br />

.40<br />

41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

49<br />

.1<br />

درباره پسرانعمون،‏ یهوه چنینمیفرماید:‏ آیا<br />

اسرائیل پسران ندارد و آیا او را وارثی نیست؟ پس چرا<br />

ملْکم جاد را به تصرّف آورده و قوم او در شهرهایش<br />

ساکن شدهاند؟ حزقیال<br />

در این صورت اینک یهوه میفرماید:‏ ایامی ید<br />

که فریاد جنگ را در ربه پسرانعمون خواهم شنوانید<br />

و تپه ویران خواهد گشت و دهاتش به آتش سوخته<br />

خواهد شد.‏ و یهوه میفرماید که اسرائیل وارثین<br />

خویش را به ارث خواهد رسانید.‏ اشعیا ؛ تثنیه 3، ؛ دوم<br />

11<br />

6 ،39<br />

2 ،25<br />

.2<br />

26 ،12 سموئیل<br />

.3<br />

اي حشبون زاري کن،‏ زیرا که عاي خراب شده<br />

است.‏ اي دهات فریاد برآورید و پلاس پوشیده،‏<br />

ماتم گیرید و بر حصارها گردش نمایید.‏ زیرا که ملْکم<br />

39. چگونه<br />

- 726 -


قی<br />

يرو<br />

نی<br />

یس<br />

یم<br />

بی<br />

هان<br />

یزن<br />

هو<br />

4<br />

با کاهنان و امیران خود با هم به اسیري میروند.‏<br />

باب<br />

ارمیا<br />

7 ،48<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

اي دختر پیمان شکن چرا از درهها یعنی درههاي<br />

برومند خود فخر مینمایی؟ اي تو که به خزینهها خود<br />

توکل مینمایی و میگویی کیست که نزد من تواند آمد؟<br />

اینک سرور یهوه صبایوت میفرماید:‏ من از همه<br />

اطرافیانت ترس بر تو خواهم آورد و هر یکی از شما<br />

پیش خود پراکنده خواهد شد و ک نخواهد<br />

بود که پراکندگان را جمع نماید.‏<br />

اما یهوه میفرماید:‏ بعد از این اسیران پسرانعمون را<br />

باز خواهم آورد.‏ ؛<br />

درباره ادوم یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ آیا دیگر<br />

حکمت در تیمان نیست؟ و آیا مشورت از فهیمان محو<br />

شده و حکمت ایشان نابود گردیده است؟ اشعیا ؛<br />

11 ،21<br />

47 ،48<br />

باب 26 .7 ،33<br />

.7<br />

12 ،25 حزقیال<br />

.8<br />

.9<br />

اي ساکنان ددان بگریزید و بازگشته در جایهاي<br />

عم ساکن شوید.‏ زیرا که بلاي عیسو و زمان<br />

مجازات وي را بر او خواهم آورد.‏<br />

اگر انگورچینان نزد تو آیند،‏ آیا بعضی خوشهها را<br />

نمیگذارند؟ و اگر دزدان در شب آیند،‏ آیا به قدر<br />

کفایت غارت نمینمایند؟<br />

اما من عیسو را برهنه ساخته و جایهاي مخفی او<br />

را آشکار گردانیدهام که خویشتن را نتواند پنهان کرد.‏<br />

نسل او و برادران و همسایگانش هلاك شدهاند و<br />

خودش نابود گردیده است.‏<br />

یتیمان خود را ترك کن و من ایشان را زنده نگاه<br />

خواهم داشت و بیوهزنانت بر من توکل بنمایند.‏<br />

زیرا یهوه چنین میفرماید:‏ اینک آنانی که رسم<br />

ایشان نبود که ا جام را بنوشند،‏ حتماً‏ خواهند<br />

نوشید و آیا تو بیسزا خواهی ماند؟ بیسزا نخواهی<br />

ماند بلکه حتماً‏ خواهی نوشید.‏ باب<br />

زیرا یهوه میفرماید به ذات خودم قسم خورم<br />

که بصرَه مورد تعجب و ننگ و خرابی و لعنت خواهد<br />

شد و همه شهرهایش خرابه ابدي خواهد گشت.‏ باب<br />

29 ،25<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

18 ،42<br />

.14<br />

از جانب یهوه خبري شنیدم که رسولی نزد امتها<br />

فرستاده شده،‏ میگوید:‏ جمع شوید و بر او هجوم<br />

آورید و براي جنگ برخیزید!‏ عبودا<br />

زیرا که هم اکنون من تو را کوچکترین امتها و<br />

در میان مردم خوار خواهم گردانید.‏<br />

اي که در شکافهاي صخره ساکن هستی وبلندي<br />

تپهها را گرفتهاي،‏ هیبت تو و تکبر دلت تو را فر<br />

داده است.‏ اگر چه مثل عقاب آشی خود را بلند<br />

بسازي،‏ یهوه میفرماید که من تو را از آنجا فرود خواهم<br />

آورد.‏ عبودا<br />

و ادوم محل تعجب خواهد گشت به حدي که<br />

هرکه از آن عبور نماید متحیر شده،‏ به سبب همه<br />

صدماتش سوت خواهد زد.‏ باب ؛<br />

یهوه میفرماید:‏ چنانکه سدوم و عموره و شهرهاي<br />

مجاور آنها واژگون شده است،‏ همچنان کسی در آنجا<br />

ساکن نخواهد شد و هیچکس از فرزندان آدم در آن<br />

سکنی نخواهد گزید.‏<br />

اینک او مثل شیر از طغیان اردن به آن مسکن<br />

محکم برخواهد آمد،‏ زیرا که من وي را در لحظهاي از<br />

آنجا خواهم راند.‏ و کیست آن برگزیدهاي که او را بر<br />

آن بگمارم؟ زیرا کیست که مثل من باشد و کیست که<br />

مرا به محاکمه بیاورد و کیست آن شبانی که به حضور<br />

من تواند ایستاد؟ باب<br />

بنابراین نصیحت یهوه را که درباره ادوم نموده<br />

است و تقدیرهاي او را که درباره ساکنان تیمان<br />

فرموده است بشنوید.‏ حتماً‏ ایشان جوانان گله را<br />

خواهند ربود و هر آینه مسکن ایشان را براي ایشان<br />

خراب خواهد ساخت.‏ باب<br />

از صداي افتادن ایشان زمین متزلزل گردید و<br />

صداي فریاد ایشان تا به دریاي سرخ شنیده شود.‏<br />

اینک او مثل عقاب برآمده،‏ پرواز میکند و بالهاي<br />

خویش را بر بصره پهن مینماید و دل شجاعان ادوم<br />

در آن روز مثل دل که درد زایمان داشته باشد<br />

خواهد شد.‏ باب ؛ باب<br />

درباره دمشق:‏ حمات و اَرفاد خجل گردیدهاند زیرا<br />

که خبر بد شنیده،‏ گداخته شدهاند.بر دریا اضطراب<br />

است و نمیتواند آرام شود.‏ اشعیا<br />

دمشق ضعیف شده،‏ رو به فرار نهاده و لرزه او را<br />

درگرفته است.‏ رنجها و دردها او را مثل زنی که<br />

میزاید گرفته است.‏ باب<br />

25. چگونه شهر نامور و شهر سربلند من متروك نشده<br />

است؟<br />

در این صورت یه صبایوت میفرماید:‏ جوانان او<br />

در کوچههایش خواهند افتاد و همه مردان جنگی او<br />

در آن روز هلاك خواهند شد.‏<br />

و من آتش در حصارهاي دمشق خواهم افروخت و<br />

قصرهاي بِنْهدد را خواهد سوزانید.‏ عاموس<br />

درباره کیدار و ممالک حاصور که نبوکدرنصر<br />

37 ،51<br />

4 ،1<br />

13 ،50<br />

1 ،17<br />

45 ،50<br />

41 ،48<br />

44 ،50<br />

43 ،50<br />

40 ،48<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

1<br />

.15<br />

.16<br />

- 727 -


یس<br />

کن<br />

هرا يرو<br />

50<br />

.1<br />

پادشاه بابِل آنها را مغلوب ساخت،‏ یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ برخیزید و برکیدار هجوم آورید و<br />

پسرانمشرق را تاراج نمایید.‏<br />

خی.‏ مهها و گلههاي ایشان را خواهند گرفت.‏<br />

پردهها و تمامی اسباب و شتران ایشان را براي<br />

خویشتن خواهند برد و بر ایشان ندا خواهند داد که<br />

ترس از هر طرف!‏<br />

بگریزید و به زودي هر چه تمامتر فرار نمایید.‏ اي<br />

ساکنان حاصور در جایهاي عمیق ساکن شوید.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ نبوکدرنصر پادشاه بابل به ضد شما<br />

مشورتی کرده و به خلاف شما تدبیري نموده است.‏<br />

یهوه فرموده است که برخیزید و بر امت مطمئن<br />

که در امنیت ساکناند هجوم آورید ‏.ایشان را نه<br />

دروازهها و نه پشتبندها است و به تنهایی ساکن<br />

میباشند.‏<br />

یهوه میفرماید که شتران ایشان تاراج و زیادي گله<br />

ایشان غارت خواهد شد و آنانی را که گوشههاي موي<br />

خود رامیتراشند بسوي هر باد پراکنده خواهم ساخت<br />

و هلاکت ایشان را از هر طرف ایشان خواهم آورد.‏<br />

و حاصور مسکن شغالها و ویرانه ابدي خواهد شد<br />

به حدي که کسی در آن ساکن نخواهد شد.‏ باب<br />

کلام یهوه درباره عیلام که بر ارمیا پیامبر در<br />

ابتداي سلطنت صدقیا پادشاه یهودا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ ای من کمان<br />

عیلام و مایه قوت ایشان را خواهم شکست.‏<br />

و چهار باد را از چهار سمت آسمان بر عیلام<br />

خواهم وزانید و ایشان را بسوي همه این بادها پراکنده<br />

خواهم ساخت به حدي که هیچ امتی نباشد که<br />

پراکندگان عیلام نزد آنها نیایند.‏<br />

و اهل عیلام را به حضور دشمنان ایشان و به<br />

حضور آنانی که قصد جان ایشان دارند مشوش خواهم<br />

ساخت.‏ و یهوه میفرماید که بر ایشان بلا یعنی آتش<br />

خشم خویش را وارد خواهم آورد و شمشیر را در عقب<br />

ایشان خواهم فرستاد تا ایشان را کلاً‏ هلاك سازم.‏ باب<br />

ارمیا<br />

11 ،9<br />

29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

33 ،26 ؛ لاویان 16 ،9<br />

.38<br />

و یهوه میفرماید:‏ من تخت خود را در عیلام برپا<br />

خواهم نمود و پادشاه و امیران را از آنجا نابود خواهم<br />

ساخت.‏<br />

لیکن یهوه میفرماید:‏ در ایام آخر اسیران عیلام را<br />

باز خواهم آورد.‏ باب<br />

کلامی که یهوه درباره بابل و زمین کلدانیان به<br />

واسطه ارمیا پیامبر فرمود:‏ ؛ ؛ باب<br />

در میان امتها بشارت و اعلام نمایید،‏ علَمی<br />

برافراشته،‏ اعلام نمایید و مخفی مدارید.‏ بگویید که<br />

بابل گرفتار شده،‏ و بیل خجل گردیده است.‏ مرُودك<br />

خرد شده و تصاویر او رسوا و بتهایش شکسته گردیده<br />

است،‏<br />

زیرا که امتی از طرف شمال بر او میآید و زمینش<br />

را ویران خواهد ساخت به حدي که ک در آن<br />

ساکن نخواهد شد و هم انسان و هم چهارپایان فرار<br />

کرده،‏ خواهند رفت.‏<br />

یهوه میفرماید که در آن ایام و در آن زمان<br />

فرزنداناسرائیل و پسرانیهودا با هم خواهند آمد.‏<br />

ایشان گریهکنان خواهند آمد و یهوه خداي خود را<br />

خواهند طلبید.‏ باب<br />

و رویهاي خود را بسوي صهیون نهاده،‏ راه آن را<br />

خواهند پرسید و خواهند گفت بیایید و به عهد ابدي<br />

که فراموش نشود به یهوه وصل شویم.‏ اشعیا<br />

قوم من گوسفندان گم شده بودند و شبانان ایشان<br />

ایشان را گمراه کرده،‏ بر کوهها آواره ساختند.‏ از کوه<br />

به تپه رفته،‏ آرامگاه خود را فراموش کردند.‏<br />

هر که ایشان را مییافت ایشان را میخورد و<br />

دشمنان ایشان میگفتند که گناه نداریم زیرا که به<br />

یهوه که مسکن عدالت است و به یهوه که امید پدران<br />

ایشان بود،‏ گناه ورزیدند.‏<br />

از میان بابل فرار کنید و از زمین کلدانیان بیرون<br />

آیید.‏ و مانند بزهاي نر پیش گله روید.‏ باب<br />

،51<br />

1 ،51<br />

3 ،2<br />

4 ،14<br />

اشعیا 1 ،13<br />

9 ،31<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

45 .6<br />

.9<br />

زیرا اینک من جمعیت امتهاي عظیم را از زمین<br />

شمال برمیانگیزانم و ایشان را بر بابل میآورم و ایشان<br />

در برابر آن صفآرایی خواهند نمود و در آنوقت گرفتار<br />

خواهد شد.‏ تیرهاي ایشان مثل تیرهاي قدرتمند<br />

هلاكکننده که یکی از آنها خالی برنگردد خواهد بود.‏<br />

یهوه میفرماید که کلدانیان تاراج خواهند شد و هر<br />

که ایشان راغارت نماید سیر خواهد گشت.‏<br />

زیرا شما اي غارتکنندگان میراث من شادي و<br />

وجد کردید و مانند گوسالهاي که خرمن را پایمال<br />

کند،‏ جست و خیز نمودید و مانند اسبان زورآور شیهه<br />

زدید.‏ باب<br />

مادر شما بسیار خجل خواهد شد که شما را به<br />

8 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

47 ،48<br />

.39<br />

- 728 -


هموا<br />

کن<br />

نی<br />

يوا<br />

يار<br />

هآن<br />

دنیا آورد و رسوا خواهد بود.‏ هم اکنون او آخرینِ‏<br />

امتها و بیابان و زمین خشک و بیابان خواهد شد.‏<br />

به سبب خشم یهوه قابل سکونت نخواهد شد بلکه<br />

کلاً‏ ویران خواهد گشت.‏ و هر که از بابل عبور نماید<br />

متحیر شده،‏ به جهت تمام بلایایش سوت خواهند زد.‏<br />

ارمیا<br />

.13<br />

17 ،49 ؛ 37 ،51 ؛ 11 ،9 باب<br />

.14<br />

اي همه کمانداران در برابر بابل از هر طرف<br />

صفآرایی نمایید.‏ تیرها بر او بیندازید و دریغ منمایید<br />

زیرا به یهوه گناه ورزیده است.‏<br />

از هر طرف بر او نعره زنید چونکه خویشتن را<br />

تسلیم نموده است.‏ حصارهایش افتاده و دیوارهایش<br />

ویران شده است زیرا که این انتقام یهوه است.‏ پس از<br />

او انتقام بگیرید و بطوري که او عمل نموده است<br />

همچنان با او عمل نمایید.‏ مکاشفه<br />

و از بابل،‏ برزگران و آنانی را که داس را در زمان<br />

درو بکار میبرند ریشهکن سازید.‏ و از ترس شمشیر<br />

برنده هرکس بسوي قوم خود توجه نماید و هر کس به<br />

زمین خویش بگریزد.‏ باب<br />

اسرائیل مثل گوسفند،‏ پراکنده گردید.‏ شیران او را<br />

تعقیب کردند.‏ اول پادشاه آشور او را خورد و آخر ا<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل استخوانهاي او را خرد کرد.‏<br />

بنابراین یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ ای من بر پادشاه بابل و بر زمین او<br />

مجازات خ رسانید چنانکه بر پادشاه آشور مجازات<br />

رسانیدم.‏<br />

و اسرائیل را به مرتع خودش باز خواهم آورد و در<br />

کرمل و باشان خواهد چرید و بر کوهستان افرایم و<br />

جلعاد جان او سیر خواهد شد.‏<br />

یهوه میفرماید که در آن ایام و در آن زمان<br />

نافرمانی اسرائیل را خواهند جست و نخواهد بود و<br />

گناه یهودا را اما پیدا نخواهد شد،‏ زیرا آنانی را که باقی<br />

میگذارم خواهم آمرزید.‏ باب<br />

بر زمین مراتایم برو یعنی بر آن و بر ساکنان<br />

فَقُود.‏ یهوه میفرماید:‏ بکش و ایشان را تعقیب نموده،‏<br />

کلاً‏ هلاك کن و موافق هر آنچه من تو را امر فرمایم<br />

عمل نما.‏<br />

22. صداي جنگ و شکست عظیم در زمین است.‏<br />

تمام جهان چگونه بریده و شکسته شده و<br />

بابل در میان امتها چگونه ویران گردیده است.‏ باب<br />

،51<br />

6 ،18<br />

34 ،31 ؛ 8 ،33<br />

16 ،46<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

23. چکش<br />

20<br />

19 ؛ اشعیا 13،<br />

.24<br />

اي بابل از براي تو دام گستردم و تو نیز گرفتار<br />

شده،‏ اطلاع نداري.‏ یافت شده،‏ گرفتار شدهاي گشتهاي<br />

چونکه با یهوه دشمنی نمودي.‏<br />

یهوه اسلحه خانه خود را گشوده،‏ اسلحه خشم<br />

خویش را بیرون آورده است.‏ زیرا سرور یهوه صبایوت<br />

با زمین کلدانیان ک دارد.‏ رومیان<br />

بر او از همه اطراف بیایید و انبارهاي او را<br />

بگشایید،‏ او را مثل تودههاي انباشته کلاً‏ هلاك سازید<br />

و چیزي از او باقی نماند.‏<br />

همه گاوانش را به سلاّخخانه فرود آورده،‏ بکشید.‏<br />

بر ایشان!‏ زیرا که روز ایشان و زمان مجازات<br />

ایشان رسیده است.‏ هوشع<br />

فراریان و نجاتیافتگان از زمین بابل<br />

شنیده میشود که از انتقام یهوه خداي ما و انتقام<br />

معبد او در صهیون اخبار مینمایند.‏<br />

تیراندازان را به ضد بابل جمع کنید.‏ اي همگانی<br />

که کمان را زه میکنید،‏ در برابر او از هر طرف اردو<br />

زنید تا هیچکس رهایی نیابد و بر وفق اعمالش او را<br />

جزادهید و مطابق هر آنچه کرده است به او عمل<br />

نمایید.‏ زیرا که به ضد یهوه و به ضد قدوس اسرائیل<br />

تکبر نموده است.‏ مزامیر<br />

در اینصورت یهوه میفرماید که جوانانش در<br />

کوچههایش خواهند افتاد و همه مردان جنگیاش در<br />

آن روز هلاك خواهند شد.‏<br />

اینک سرور یهوه صبایوت میفرماید:‏ اي متکبرْ‏ من<br />

بر ضد تو هستم.‏ زیرا که روز تو و زمانی که به تو<br />

مجازات برسانم رسیده است.‏<br />

و آن متکبر لغزش خورده،‏ خواهد افتاد و کسی او<br />

را نخواهد برخیزانید و آتش در شهرهایش خواهم<br />

افروخت که تمامی اطراف ا را خواهد سوزانید.‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ فرزنداناسرائیل و<br />

پسرانیهودا با هم مظلوم شدند و همه آنانی که ایشان<br />

را اسیر کردند ایشان را محکم نگاه میدارند و از رها<br />

کردن ایشان خودداري مینمایند.‏<br />

اما نجات دهنده ایشان که اسم او یهوه صبایوت<br />

میباشد زورآور است و دعوي ایشان را البته انجام<br />

خواهد داد و زمین را آرامی خواهد بخشید و ساکنان<br />

بابل را بیآرام خواهد ساخت.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ شمشیري بر کلدانیان است و بر<br />

ساکنان بابل و سرورانش و حکیمانش.‏<br />

بر کاذبان است و احمق خواهند گردید.‏<br />

شمشیري بر قدرتمندان است و مشوش خواهند شد.‏<br />

بر اسبانش و بر ارابههایش میباشد و بر<br />

5 ،2<br />

7 ،9<br />

8 ،137<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28. صداي<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

36. شمشیري<br />

37. شمشیري<br />

- 729 -


هآن<br />

یم یزن<br />

كتر<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

تمامی مخلوق مختلف که در میانش هستند و مثل<br />

زنان خواهند شد.‏ شمشیري بر خزانههایش است و<br />

غارت خواهد شد.‏ باب<br />

بر آبهایش میباشد و خشک خواهد<br />

شد زیرا که آن زمین بتها است و بر تصاویر دیوانه<br />

شدهاند.‏<br />

بنابراین حیواناتوحشی صحرا با گرگان ساکن<br />

خواهند شد و شترمرغ در آن سکونت خواهد داشت و<br />

بعد از آن تا به ابد قابل سکونت نخواهد شد و نسلاً‏ بعد<br />

نسل بنا نخواهد گردید.‏ مکاشفه<br />

یهوه میفرماید:‏ چنانکه خدا سدوم و عموره و<br />

شهرهاي اطراف ا را واژگون ساخت،‏ همچنان کسی<br />

آنجا ساکن نخواهد شد و هیچکس از فرزندانآدم در<br />

آن ساکن نخواهند شد.‏ پیدایش<br />

اینک قومی از طرف شمال میآیند و امتی عظیم<br />

و پادشاهان بسیار از انتهاي جهان برانگیخته خواهند<br />

شد.‏<br />

ایشان کمان و نیزه خواهند گرفت.‏ ایشان<br />

ستمپیشه هستند و ترحم نخواهند نمود.‏ صداي ایشان<br />

مثل شورش دریا است و بر اسبان سوار شده،‏ در برابر<br />

تو اي دختر بابل مثل مردان جنگی صفآرایی خواهند<br />

نمود.‏ باب<br />

پادشاه بابل آوازه ایشان را شنید و دستهایش<br />

سست گردید.‏ و رنج و درد او را مثل که زاید<br />

در گرفته است.‏ باب<br />

اینک او مثل شیر از طغیان اردن به آن مسکن<br />

مستحکم برخواهد آمد زیرا که من ایشان را در<br />

لحظهاي از آنجا خواهم راند.‏ و کیست آن برگزیدهاي<br />

که او را بر آن بگمارم؟ زیرا کیست که مثل من باشد و<br />

کیست که مرا به محاکمه بیاورد و کیست آن شبانی<br />

که به حضور من تواند ایستاد؟ باب ؛ ایوب<br />

بنابراین نصیحت یهوه را که درباره بابل نموده<br />

است و افکار او را که درباره زمین کلدانیان فرموده<br />

است بشنوید.‏ حتماً‏ ایشان جوانان گله را خواهند ربود<br />

و هر آینه مسکن ایشان را براي ایشان خراب خواهد<br />

ساخت.‏ باب<br />

از صداي تسخیر بابل زمین متزلزل شد و صداي<br />

آن در میان امتها شنیده شد.‏<br />

ارمیا<br />

4-2 ،38<br />

2 ،18<br />

25 .24 ،19<br />

19 ،49<br />

30 ،51<br />

41 ،48<br />

38. خشکسالی<br />

23 ،6<br />

20 ،49<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

51<br />

1. یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من بر بابل و بر ساکنان<br />

وسط مقاومتکنندگانم بادي کشنده برمیانگیزانم.‏<br />

و من بر بابل خرمنکوبان خواهم فرستاد و آن را<br />

خواهند کوبید و زمین آن را خالی خواهند ساخت زیرا<br />

که ایشان در روز بلا آن را از هر طرف احاطه خواهند<br />

کرد.‏<br />

تیرانداز بر تیرانداز و بر آنکه به زره خویش مفتخر<br />

میباشد،‏ تیر خود را بیندازد.‏ و بر جوانان آن ترحم<br />

منمایید بلکه تمام لشکر آن را کلاً‏ هلاك سازید.‏<br />

و ایشان بر زمین کلدانیان مقتول و در کوچههایش<br />

مجروح خواهند افتاد.‏<br />

زیرا که اسرائیل و یهودا از خداي خویش یهوه<br />

صبایوت ترك نخواهند شد،‏ اگر چه زمین ایشان از<br />

گناهی که به قدوس اسرائیل ورزیدهاند پر شده است.‏<br />

از میان بابل بگریزید و هر کس جان خود را<br />

برهاند مبادا در گناه آن هلاك شوید.‏ زیرا که ا<br />

زمان انتقام یهوه است و او مکافات به آن خواهد<br />

رسانید.‏ باب ؛ مکاشفه ؛ اشعیا<br />

بابل در دست یهوه جام طلایی است که تمام جهان<br />

را مست میسازد.‏ امتها از شرابش نوشیده،‏ و از ا<br />

جهت امتها دیوانه گردیدهاند.‏ باب<br />

بابل به ناگهان افتاده و شکسته شده است براي آن<br />

زاري نمایید.‏ بلَسان به جهت جراحت آن بگیرید که<br />

شاید شفا یابد.‏ مکاشفه<br />

بابل را معالجه نمودیم اما شفا نپذیرفت.‏ پس آن را<br />

کنید و هر کدام از ما به زمین خود برویم زیرا که<br />

داوري آن به آسمانها رسیده و به آسمانها بلند شده<br />

است.‏<br />

یهوه عدالت ما را آشکار خواهد ساخت.‏ پ س بیایید<br />

و اعمال یهوه خداي خویش را در صهیون اخبار<br />

نماییم.‏ باب<br />

تیرها را تیز کنید و سپرها را به دست گیرید زیرا<br />

یهوه روح پادشاهان مادیان را برانگیخته است و فکر او<br />

به ضد بابل است تا آن را هلاك سازد.‏ زیرا که ا<br />

انتقام یهوه و انتقام معبد او میباشد.‏ باب<br />

بر حصارهاي بابل،‏ علَمها برافرازید و آن را نیکو<br />

نگهبانی نموده،‏ کشیکچیان قرار دهید و کمین<br />

بگذارید.‏ زیرا یهوه قصد نموده و هم آنچه را که درباره<br />

ساکنان بابل گفته به عمل آورده است.‏<br />

اي که بر آبهاي بسیار ساکنی و گنجها بزرگ<br />

داري!‏ عاقبت تو و نهایت طمع تو رسیده است!‏ مکاشفه<br />

1<br />

14. یهوه صبایوت به ذات خود قسم خورده است که<br />

،17<br />

28 ،50<br />

27 ،25<br />

8 ،34<br />

4 ،18<br />

2 ،18<br />

8 ،50<br />

16 ،66<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 730 -


هآن<br />

هآن<br />

ببا<br />

له<br />

من تو را از مردمان مثل ملخ پر خواهم ساخت و بر تو<br />

فریاد شادي خواهند زد.‏ عاموس<br />

او زمین را به قوت خود ساخت و کره زمین را به<br />

حکمت خویش استوار نمود.‏ و آسمانها را به عقل خود<br />

گسترانید.‏ پیدایش ؛ ارمیا<br />

رعد و برق میکند غوغاي آبها در آسمان<br />

پدید میآید.‏ ابرها از انتهاي زمین برمیآورد و برقها<br />

براي باران میسازد و باد را از خزانههاي خود بیرون<br />

میآورد.‏ باب<br />

همه مردمان وحشیاند و معرفت ندارند و هر که<br />

تمثالی میسازد خجل خواهد شد.‏ زیرا که بت ریخته<br />

شده او دروغ است و در آن هیچ نفس نیست.‏ باب<br />

ا باطل و کار مسخره میباشد.‏ در روزي که به<br />

محاکمه میآیند تلف خواهند شد.‏<br />

او که سهم یعقوب است مثل ا نمیباشد.‏ زیرا<br />

که او سازنده همه موجودات است و اسرائیل عصاي<br />

میراث وي است و اسم او یهوه صبایوت میباشد.‏ باب<br />

ارمیا<br />

،10<br />

14 ،10<br />

8 ،6<br />

12 ،10<br />

6 ،1<br />

13 ،10<br />

.15<br />

16. چون<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

16<br />

.20<br />

تو براي من چکش و اسلحه جنگ هستی.‏ پس از<br />

تو امتها را خرد خواهم ساخت و از تو ممالک را<br />

هلاك خواهم نمود.‏ باب<br />

و از تو اسب وسوارش را خرد خواهم ساخت و از<br />

تو ارابه و سوارش را خرد خواهم ساخت.‏ باب<br />

و از تو مرد و زن را خرد خواهم ساخت و از تو پیر<br />

و طفل را خرد خواهم ساخت و از تو جوان و دوشیزه<br />

را خرد خواهم ساخت.‏<br />

و از تو شبان و گلهاش را خرد خواهم ساخت.‏ و از<br />

تو کشاورز و گاوانش را خرد خواهم ساخت.‏ و از تو<br />

حاکمان و شهردارانش را خرد خواهم ساخت.‏<br />

و یهوه میفرماید:‏ به بابل و همه ساکنان زمین<br />

کلدانیان جزاي تمامی بدي را که ایشان به صهیون<br />

کردهاند،‏ در نظر شما خواهم رسانید.‏ ؛ دوم<br />

37 ،50<br />

29 ،50<br />

23 ،50<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

8 ،2 تسالونیکیان<br />

.25<br />

اینک یهوه میفرماید:‏ اي کوه خرابکار که تمامی<br />

جهان را خراب میسازي من به ضد تو هستم!‏ و دست<br />

خود را بر تو بلند کرده،‏ تو را از روي صخرهها خواهم<br />

غلطانید و تو را کوه سوخته شده خواهم ساخت!‏<br />

و از تو سنگی به جهت سر زاویه یا سنگی به<br />

جهت بنیاد نخواهند گرفت،‏ بلکه یهوه میفرماید که تو<br />

خرابی ابدي خواهی شد.‏<br />

علَمها در زمین برافرازید و شیپور در میان امتها<br />

بنوازید.‏ امتها را به ضد او حاضر سازید و ممالک<br />

آرارات و منی و اَشْکناز را بر وي جمع کنید.‏ امیران به<br />

ضد وي انتخاب نمایید و اسبان را مثل ملخ مودار<br />

برآورید.‏ پیدایش ؛ اشعیا<br />

امتها را به ضد وي مهیا سازید.‏ پادشاهان مادیان<br />

و حاکمانش و همه شهردارانش و تمامی ا زمین<br />

سلطنت او را.‏<br />

و جهان متزلزل و دردناك خواهد شد.‏ زیرا که<br />

فکرهاي یهوه به ضد بابل ثابت میماند تا زمین بابل را<br />

ویران و غیرقابل سکونت گرداند.‏<br />

و شجاعان بابل از جنگ دست برمیدارند و در<br />

قلعههاي خویش مینشینند و قدرت ایشان از بین<br />

رفته،‏ مثل زن گشتهاند و مسکنهایش سوخته و پشت<br />

بندهایش شکسته شده است.‏<br />

قاصد برابر قاصد و پیک برابر پیک خواهد دوید تا<br />

پادشاه بابل را خبر دهد که شهرش از هر طرف گرفته<br />

شد.‏<br />

معبرها گرفتار شد و نیها را به آتش سوختند و<br />

مردان جنگی مضطرب گردیدند.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت خداي اسرائیل چنین<br />

میفرماید:‏ دختر بابل مثل خرمن در وقت کوبیدنش<br />

شده است و بعد از اندك زمانی وقت درو بدو خواهد<br />

رسید.‏<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل مرا خورده و تلف کرده<br />

است و مرا ظرف خالی ساخته مثل اژدها مرا بلعیده،‏<br />

شکم خود را از چیزهاي با ارزش من پر کرده و مرا<br />

طرد نموده است.‏<br />

و زنِ‏ ساکن صهیون خواهد گفت ظلمی که بر من<br />

و بر جسد من شده بر بابل فرود شود.‏ و اورشلیم<br />

خواهد گفت:‏ خون من بر ساکنان زمین کلدانیان وارد<br />

آید.‏<br />

بنابراین یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من دعوي تو<br />

را به انجام خواهم رسانید و انتقام تو را خواهم کشید و<br />

نهر او را خشک ساخته،‏ چشمهاش را خواهم خشکانید.‏<br />

و بابل به تپهها و مسکن شغالها و محل تعجب و<br />

مسخره مبدل شده،‏ هیچکس در آن ساکن نخواهد<br />

شد.‏<br />

مثل شیران با هم غرّش خواهند کرد و مانند<br />

شیربچگان نعره خواهند زد.‏<br />

و یهوه میفرماید:‏ هنگامی که گرم شوند براي<br />

ایشان بزمی برپا کرده،‏ ایشان را مست خواهم ساخت<br />

تا وجد نموده،‏ به خواب دایمی بخوابند که از آن بیدار<br />

38 ،37<br />

4 ،8<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.26<br />

.27<br />

- 731 -


یآم<br />

هآن<br />

لی<br />

.<br />

نشوند.‏<br />

و ایشان را مثل برهها و قوچها و بزهاي نر به سلاخ<br />

خانه فرود خواهم آورد.‏<br />

شیشک گرفتار شده و افتخار تمامی جهان<br />

تسخیر گردیده است!‏ چگونه بابل در میان امتها محل<br />

تعجب گشته است!‏<br />

دریا بر بابل برآمده و آن به زیادي امواجش<br />

پوشیده گردیده است.‏<br />

شهرهایش.‏ خراب شده،‏ به زمین خشک و بیابان<br />

مبدل گشته.‏ زمینی که انسانی در آن ساکن نشود و<br />

هیچکس از فرزندانآدم از آن گذر نکند.‏<br />

و من بیل را در بابل سزا خواهم داد و آنچه را که<br />

بلعیده است از دهانش بیرون خواهم آورد.‏ و امتها بار<br />

دیگر به زیارت آن نخواهند رفت و حصار بابل خواهد<br />

افتاد.‏<br />

اي قوم من از میانش بیرون آیید و هر کدام جان<br />

خود را از آتش خشم یهوه برهانید.‏<br />

و دل شما ترسان نشود و از آوازهاي که در زمین<br />

شنیده شود مترسید.‏ زیرا که درآن سال آوازهاي<br />

شنیده خواهد شد و در سال بعد از آن آوازهاي دیگر.‏ و<br />

در زمین ظلم خواهد شد و حاکم به ضد حاکم خواهد<br />

ارمیا<br />

اشعیا 7 ،53<br />

.40<br />

41. چگونه<br />

.42<br />

43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

برآمد.‏<br />

.47<br />

بنابراین اینک ایامی میآید که به بتهاي بابل<br />

مجازات خواهم رسانید و تمامی زمینش خجل خواهد<br />

شد و همه کشته شدگانش در میانش خواهند افتاد.‏<br />

اما آسمانها و زمین و هر چه در ا باشد بر بابل<br />

شادي خواهند نمود.‏ زیرا یهوه میفرماید که<br />

غارتکنندگان از طرف شمال بر او خواهند آمد.‏ مکاشفه<br />

.48<br />

20 ،18<br />

49. چنانکه<br />

بابل باعث افتادن مقتولان اسرائیل شده<br />

است،‏ همچنین مقتولان تمامی جهان دربابل خواهند<br />

افتاد.‏<br />

اي کسانی که از شمشیر رستگار شدهاید بروید و<br />

توقّف منمایید و یهوه را از جاي دور به یاد آورید و<br />

اورشلیم را به خاطر خود آورید.‏<br />

ما خجل گشتهایم زانرو که ننگ را شنیدیم و<br />

رسوایی چهره ما را پوشانیده است.‏ زیرا که غریبان به<br />

مقدسهاي خانه یهوه داخل شدهاند.‏<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ اینک ایامی میآید که به<br />

بتهایش مجازات خواهم رسانید و در تمامی زمینش<br />

مجروحان ناله خواهند کرد.‏<br />

اگر چهبابل تا به آسمان خویشتن را برافرازد و اگر<br />

چه بلندي قوت خویش را مستحکم نماید،‏ اما یهوه<br />

میفرماید:‏ غارتکنندگان از جانب من بر او خواهند<br />

آمد.‏ باب<br />

غوغا از بابل ید و صداي شکست<br />

عظیمی از زمین کلدانیان<br />

زیرا یهوه بابل را تاراج مینماید و صداي عظیم را<br />

از میان آن نابود میکند و امواج ایشان مثل آبهاي<br />

بسیار شورش مینماید و صداي آواز ایشان شنیده<br />

میشود.‏<br />

زیرا که بر آن یعنی بر بابل غارتکننده برمیآید و<br />

قدرتمندانش گرفتار شده،‏ کمانهاي ایشان شکسته<br />

میشود.‏ چونکه یهوه خداي مجازات است و حتماً‏<br />

مکافات خواهد رسانید.‏ باب ؛ لوقا 23،<br />

و پادشاه که اسم او یهوه صبایوت است میفرماید<br />

که من امیران و حکیمان و حاکمان و شهرداران و<br />

قدرتمندانش را مست خواهم ساخت و به خواب دایمی<br />

که از آن بیدار نشوند،‏ خواهند خوابید.‏ مزامیر<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید که حصارهاي<br />

وسیع بابل کلاً‏ سرنگون خواهد شد و دروازههاي<br />

بلندش به آتش سوخته خواهد گردید و امتها به<br />

جهت بیهودگی سختی خواهند کشید و قبا به<br />

جهت آتش خویشتن را خسته خواهند کرد.‏<br />

کلامی که ارمیا پیامبر به سرایا پسر نیریا پسر<br />

محسیا مرا فرمود هنگامی که او با صدقیا پادشاه یهودا<br />

در سال چهارم سلطنت وي به بابل میرفت.‏ و سرایا<br />

رئیس دستگاه بود.‏<br />

و ارمیا تمام بلا را که بر بابل میبایست بیاید در<br />

طوماري نوشت یعنی تمامی این سخنانی را که درباره<br />

بابل نوشته شده است.‏<br />

و ارمیا به سرایا گفت:‏ چون به بابل داخل شوي،‏<br />

آنگاه ببین و تمامی این سخنان را بخوان.‏<br />

و بگو:‏ اي یهوه تو درباره این مکان فرمودهاي که<br />

آن را هلاك خواهی ساخت به اندازهاي که هیچکس از<br />

انسان یا از چهارپایان در آن ساکن نشود بلکه خرابه<br />

ابدي خواهد شد.‏<br />

و چون از خواندن این طومار فارغ شدي،‏ سنگی<br />

به آن ببند و آن را به میان فرات بینداز.‏ مکاشفه<br />

و بگو همچنین بابل به سبب بلایی که من بر او<br />

وارد میآورم،‏ غرق خواهد گردید و دیگر برپا نخواهد<br />

شد و ایشان خسته خواهند شد.‏ تا اینجا سخنان ارمیا<br />

است.‏<br />

10 ،24<br />

21 ،18<br />

41<br />

18 ،16<br />

16 ،49<br />

54. صداي<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

.64<br />

.50<br />

.51<br />

.52<br />

.53<br />

- 732 -


هآن<br />

هآن<br />

چهآن<br />

هآن<br />

یب<br />

هآن<br />

هرا<br />

يرو<br />

تی<br />

له<br />

ارمیا<br />

52<br />

1. صدقیا بیست و یکساله بود که آغاز سلطنت نمود و<br />

یازده سال در اورشلیم پادشاهی کرد و اسم مادرش<br />

حمیطل دختر ارمیا از لبنَه بود.‏ باب ؛ دوم پادشاهان<br />

،24<br />

1 ،37<br />

10 ،36 ؛ دوم تواریخ 18 .17<br />

.2<br />

.3<br />

و آنچه در نظر یهوه ناپسند بود موافق هر آنچه<br />

یهویاقیم کرده بود،‏ بعمل آورد.‏<br />

زیرا به سبب خشمی که یهوه بر اورشلیم و یهودا<br />

داشت،‏ به حدي که ا را از نظر خود انداخت،‏ واقع<br />

شد که صدقیا بر پادشاه بابل سرکش گشت.‏ دوم پادشاهان<br />

15 ،17 ؛ حزقیال 20 ،24<br />

.4<br />

و واقع شد که نبوکدرنصر پادشاه بابل با تمامی<br />

لشکر خود در روز دهم ماه دهم سال نهم سلطنت<br />

خویش بر اورشلیم برآمد و در مقابل آن اردو زده،‏<br />

سنگري گرداگردش بنا نمودند.‏ دوم پادشاهان<br />

و شهر تا سال یازدهم صدقیا پادشاه در محاصره<br />

بود.‏<br />

و در روز نهم ماه چهارم قحطی در شهر چنان<br />

سخت شد که براي اهل زمین نان نبود.‏<br />

پس در شهر شکافی ساختند و تمام مردان جنگی<br />

در شب از راه دروازهاي که در میان دو حصار نزد<br />

باغپادشاه بود فرار کردند.‏ و کلدانیان شهر را احاطه<br />

نموده بودند.‏ و ایشان به دشت رفتند.‏<br />

و لشکر کلدانیان پادشاه را تعقیب نموده،‏ در بیابان<br />

اریحا به صدقیا رسیدند و تمامی لشکرش از او پراکنده<br />

شدند.‏<br />

سپ.‏ پادشاه را گرفته،‏ او را نزد پادشاه بابل به ربله<br />

در زمین حمات آوردند و او بر وي حکم داد.‏ تثنیه<br />

و پادشاه بابل پسران صدقیا را پیش رویش به قتل<br />

رسانید و همه سروران یهودا را نیز در ربله کشت.‏ باب<br />

36 ،28<br />

1 ،25<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

6 ،39<br />

.11<br />

و چشمان صدقّیا را کور کرده،‏ او را بدو زنجیر<br />

بست.‏ و پادشاه بابل او را به بابل برده،‏ وي را تا روز<br />

وفاتش در زندان انداخت.‏ دوم پادشاهان<br />

و در روز دهم ماه پنجم از سال نوزدهم سلطنت<br />

نبوکدرنصر پادشاه بابل،‏ نبوزردان رئیس محافظان که<br />

به حضور پادشاه بابل میایستاد به اورشلیم آمد.‏<br />

و خانه یهوه و خانه پادشاه را سوزانید و همه<br />

خانههاي اورشلیم و هر خانه بزرگ را به آتش سوزانید.‏<br />

و تمامی لشکر کلدانیان که همراه رئیس محافظان<br />

بودند،‏ تمامی حصارهاي اورشلیم را بهر طرف ویران<br />

ساختند.‏<br />

و نبوزردان رئیس محافظان بعضی از فقیران خلق<br />

و بقیه قوم را که در شهر باقی مانده بودند و خارجین<br />

را که بطرف پادشاه بابل شده بودند و بقیه جمع را<br />

به اسیري برد.‏<br />

امانبوزردان رئیس محافظان بعضی از مسکینان<br />

زمین را براي باغبانی و کشاورزي واگذاشت.‏<br />

و کلدانیان ستونهاي برنجینی که در خانه یهوه<br />

بود و پایهها و دریاچه برنجینی که در خانه یهوه بود،‏<br />

شکستند و تمامی برنج ا را به بابل بردند.‏ باب<br />

و دیگها و خاکندازها و گلگیره ا و کاسهه ا و<br />

قاشقهاو تمامی اسباب برنجینی را که به آنها خدمت<br />

میکردند بردند.‏<br />

و رئیس محافظان پیالهها و سینیهاي دود و<br />

کاسهها و دیگها و شمعدانها و قاشقها و لگنها را یعنی<br />

طلاي را که از طلا بود و نقره آنچه را که از نقره<br />

بود برد.‏<br />

اما دو ستون و یک دریاچه و دوازده گاو برنجینی<br />

را که زیر پایهها بود و سلیمان پادشاه ا را براي خانه<br />

یهوه ساخته بود،‏ برنج همه این اسباب اندازه بود.‏<br />

19 ،27<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

اول پادشاهان<br />

25 ،7<br />

.21<br />

و اما ستونها،‏ بلندي یک ستون هجده اندازه آرنج<br />

و ریسمان دوازده اندازه آرنجی ا را احاطه داشت و<br />

حجم آن چهار انگشت بود و تهی بود.‏ اول پادشاهان ؛<br />

دوم پادشاهان<br />

15 ،7<br />

17 ،25<br />

.22<br />

و تاج برنجین بر سرش و بلندي یک تاج پنج<br />

اندازه آرنج بود.‏ و شبکه و انارها گرداگرد تاج همه از<br />

برنج بود.‏ و ستون دوم مثل اینها و انارها داشت.‏ اول<br />

16 ،7 پادشاهان<br />

.23<br />

و بهر طرف نود و شش انار بود.‏ و تمام انارها به<br />

اطراف شبکه یکصد بود.‏<br />

و رئیس محافظان،‏ سرایا رئیس کاهنان،‏ و<br />

صفَنیاي کاهن دوم و سه نگهبان در را گرفت.‏<br />

و سرداري را که بر مردان جنگی گماشته شده بود<br />

و هفت نفر از آنانی را که پادشاه را میدیدند و در<br />

شهر یافت شدند و نویسنده سردار لشکر را که ا<br />

ولایت را سان میدید و شصت نفر از اهل زمین را که<br />

در شهر یافت شدند،‏ از شهر گرفت.‏ دوم پادشاهان<br />

و نبوزردانرئیس جلادان ایشان را برداشته،‏ نزد<br />

پادشاه بابل به ربله برد.‏ دوم پادشاهان<br />

و پادشاه بابل ایشان را در ربله در زمین حمات<br />

زده،‏ به قتل رسانید پس یهودا از ولایت خود به اسیري<br />

19 ،25<br />

20 ،25<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

7 ،25<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 733 -


یس<br />

یان<br />

یم<br />

رفتند.‏ دوم پادشاهان<br />

و این است گروهی که نبوکدرنصر به اسیري برد.‏<br />

در سال هفتم سه هزار و بیست و سه نفر از یهود را.‏<br />

و در سال هجدهم نبوکدرنصر هشتصد و سی و دو<br />

نفر از اورشلیم به اسیري برد.‏<br />

و در سال بیست و سوم نبوکدرنصر نبوزردان<br />

رئیس محافظان هفتصد و چهل و پنج نفر از یهود را به<br />

اسیري برد.‏ پ س جمله کسان چهار هزار و ششصد نفر<br />

بودند.‏<br />

و در روز بیست و پنجم ماه دوازدهم از سال<br />

و هفتم اسیري یهویاقیم پادشاه یهودا،‏ واقع شد که<br />

اَوِیل مرودك پادشاه بابل در سال اول سلطنت خود<br />

سر یهویاقیم پادشاه یهودا را از زندان برافراشت.‏ دوم<br />

ارمیا<br />

21 ،25<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

27 ،25 پادشاهان<br />

.32<br />

و با او سخنان دلاویز گفت و تخت او را بالاتر از<br />

تختهاي سایر پادشاه که با او در بابل بودند<br />

گذاشت.‏<br />

و لباس زندانی او را تبدیل نمود و او در تمامی<br />

روزهاي عمرش همیشه نزد وي نان خورد.‏ دوم<br />

.33<br />

7 ،9 سموئیل<br />

.34<br />

و براي نان روزانه او وظیفه دایمی یعنی قسمت<br />

هر روز در روزش در تمام ایام عمرش تا روز وفاتش از<br />

جانب پادشاه بابل به او داده میشد.‏ دوم پادشاهان<br />

30 ،25<br />

- 734 -


يها<br />

کهآن<br />

کهآن<br />

یم<br />

يرو<br />

يها<br />

نی<br />

یم<br />

بی<br />

مراثی ارمیا<br />

مراثی ارمیا<br />

1<br />

1. چگونه<br />

شهري که پر از قومها بود تنها نشسته است!‏<br />

چگونه در میان امتها بزرگ بود مثل بیوهزن<br />

شده است!‏<br />

چگونه در میان کشورها ملکه بود،‏ خدمتکار<br />

گردیده است!‏<br />

زارزار گریه میکند و اشکهایش بر<br />

رخسارهایش باشد.‏ از همه عاشقانش براي وي<br />

تسلّیدهندهاي نیست.‏ همه دوستانش بدو خیانت<br />

ورزیده،‏ دشمن او شدهاند.‏ مزامیر<br />

یهودا به سبب مصیبت و سختی بندگی،‏ ترك وطن<br />

شده است.‏ در میان امتها نشسته،‏ آرامش نمییابد و<br />

همه تعقیبکنندگانش در میان جای تنگ به او در<br />

رسیدهاند.‏<br />

4. خیابانهاي صهیون ماتم میگیرند،‏ چونکه کسی به<br />

جشن او نمیآید.‏ همه دروازههایش خراب شده،‏<br />

کاهنانش آه میکشند.‏ دوشیزگانش در عزا میباشند و<br />

خودش در تلخی.‏<br />

دشمنانش سر شدهاند و دشمنانش پیروز گردیده،‏<br />

زیرا که یهوه به سبب زیادي سرکشیاش،‏ او را خوار<br />

ساخته است.‏ اطفالش پیش دشمن به اسیري<br />

رفتهاند.‏<br />

و تمامی زیبایی دختر صهیون از بین رفته،‏ امیرانش<br />

مثل غزالهایی که مرتعی پیدا نمیکنند گردیده،‏ از<br />

حضور تعقیب کننده بیقوت میروند.‏<br />

اورشلیم در روزهاي بدبختی و سختی خویش تمام<br />

چیزهاي باارزشی را که در زمان گذشته داشته بود،‏ به<br />

یاد میآورد.‏ زیرا که قوم او به دست دشمن افتادهاند و<br />

براي وي مدد کنندهاي نیست.‏ دشمنانش او را دیده،‏<br />

بر خرابیهایش خندیدند.‏<br />

اورشلیم به شدت گناه ورزیده و از این سبب مکروه<br />

گردیده است.‏ همه آنانی که او را محترم میداشتند،‏ او<br />

را خوار میشمارند چونکه برهنگی او را دیدهاند.‏ و<br />

خودش نیز آه میکشد و به عقب برگشته است.‏<br />

نجاست او در دامنش میباشد و آخرت خویش را به<br />

یاد نمیآورد.‏ و بطور عجیب پست گردیده،‏ براي وي<br />

تسلّیدهندهاي نیست.‏ اي یهوه بدبختی مرا ببین زیرا<br />

که دشمن شادمانی مینماید.‏<br />

دشمن دست خویش را بر همه چیزهاي با ارزش<br />

او دراز کرده است.‏ زیرا امتهایی را که امر فرمودي که<br />

به جماعت تو داخل نشوند،‏ دیده است که به مقدس او<br />

در میآیند.‏<br />

تمام قوم او آه کشیده،‏ نان جویند.‏ تمام<br />

چیزهاي با ارزش خود را به جهت خوراك دادهاند تا<br />

جان خود را تازه کنند.‏ اي یهوه ببین و ملاحظه فرما<br />

زیرا که من خوار شدهام.‏<br />

اي همه راه گذریان آیا ا در نظر شما هیچ<br />

است؟ ملاحظه کنید و ببینید آیا غمی مثل غم من<br />

بوده است که بر من عارض گردیده و یهوه در روز<br />

آتش خشم خویش مرا به آن مبتلا ساخته است؟ مزامیر<br />

تثنیه 3 ،23<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

4 ،88<br />

.13<br />

آتش از بالاترین نقطه به استخوانهاي من<br />

فرستاده،‏ آنها را نابود ساخته است.‏ دام براي پایهایم<br />

گسترانیده،‏ مرا به عقب برگردانیده،‏ و مرا ویران و در<br />

تمام روز غمگین ساخته است.‏<br />

یوغ نافرمانی من به دست وي محکم بسته شده،‏<br />

آنها به هم پیچیده بر گردن من برآمده است.‏ یهوه<br />

قوت مرا از بین برده و مرا به دست کسانی که با ایشان<br />

مقاومت نتوانم نمود تسلیم کرده است.‏<br />

یهوه همه شجاعان مرا در میانم تلف ساخته است.‏<br />

جماعتی بر من خوانده است تا جوانان مرا از پاي در<br />

آورد.‏ و یهوه آن دوشیزه یعنی دختر یهودا را در<br />

چرخشت پایمال کرده است.‏ مکاشفه<br />

به سبب این چیزها گریه میکنم.‏ از چشم من،‏ از<br />

چشم من آب میریزد زیرا تسلّی دهنده و تازه کننده<br />

جانم از من دور است.‏ پسرانم هلاك شدهاند زیرا که<br />

دشمن،‏ غالب آمده است.‏ ارمیا<br />

دستهاي خود را دراز میکند اما برایش<br />

تسلّیدهندهاي نیست.‏ یهوه درباره یعقوب امر فرموده<br />

است که اطرافیانش دشمن او بشوند،‏ پس اورشلیم در<br />

میان آنها مکروه گردیده است.‏<br />

یهوه عادل است زیرا که من از فرمان او نافرمانی<br />

ورزیدهام.‏ اي همه امتها بشنوید و غم مرا مشاهده<br />

نمایید!‏ دوشیزگان و جوانان من به اسیري رفتهاند.‏<br />

عاشقان خویش را خواندم اما ایشان مرا فر<br />

دادند.‏ کاهنان و بزرگان من که خوراك میجستند تا<br />

جان خود را تازه کنند،‏ در شهر جان دادند.‏ مزامیر<br />

اي یهوه نظر کن زیرا که در تنگی هستم.‏ جهاز<br />

هاضمهام میجوشد و دلم در اندرون من منقلب شده<br />

25 ،37<br />

20 ،14<br />

17 ،14<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17. صهیون<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21 ،69<br />

2. شبانگاه<br />

.3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 735 -


يها<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

یم<br />

یم<br />

نی<br />

یم<br />

.8<br />

.9<br />

است چونکه به شدت نافرمانی ورزیدهام.‏ در بیرون<br />

شمشیر هلاك میکند و در خانهها مثل مرگ است.‏<br />

مزامیر<br />

مراثی ارمیا<br />

25 ،21 ؛ لوقا 17 ،5<br />

.21<br />

میشنوند که آه میکشم اما برایم تسلّیدهندهاي<br />

نیست.‏ دشمنانم چون بلاي مرا شنیدند،‏ مسرور شدند<br />

که تو این را کردهاي.‏ اما تو روزي را که اعلان نمودهاي<br />

خواهی آورد و ایشان مثل من خواهند شد.‏ مزامیر<br />

تمامی شرارت ایشان به نظر تو بیاید.‏ و چنانکه با<br />

من به سبب تمامی گناهانم عمل نمودي،‏ به ایشان نیز<br />

عمل نما.‏ زیرا که ناله من بسیار است و دلم بیتاب<br />

شده است.‏<br />

21 ،69<br />

.22<br />

2<br />

1. چگونه<br />

یهوه از خشم خود دختر صهیون را به<br />

ظلمت پوشانیده و شکوه اسرائیل را از آسمان به زمین<br />

افکنده است.‏ و قدمگاه خویش را در روزِ‏ خشم خود به<br />

یاد نیاورده است.‏ مزامیر ؛ اعمال رسولان<br />

یهوه تمامی مسکنهاي یعقوب را هلاك کرده و<br />

رحم ننموده است.‏ قلعه دختر یهودا را در خشم<br />

خود ویران ساخته،‏ و سلطنت و امیرانش را به زمین<br />

انداخته،‏ بیآبرو ساخته است.‏<br />

در آتش خشم خود تمامی شاخهاي اسرائیل را<br />

ریشه کن ساخته،‏ دست راست خود را از پیش<br />

دشمن برگردانیده است.‏ و یعقوب را مثل آتش مشتعل<br />

که از هر طرف میبلعد سوزانیده است.‏ ارمیا<br />

کمان خود را مثل دشمن زه کرده،‏ با دست راست<br />

خود مثل دشمن برپا ایستاده است.‏ و همه آنانی را که<br />

در خیمه دختر صهیون نیکو منظر بودند به قتل<br />

رسانیده،‏ خشم خویش را مثل آتش ریخته است.‏ مزامیر<br />

27 ،17<br />

49 ،7<br />

5 ،99<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

13 ،7<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

یهوه مثل دشمن شده،‏ اسرائیل را هلاك کرده و<br />

تمامی قصرهایش را ویران ساخته و قلعههایش را<br />

خراب نموده است.‏ و براي دختر یهودا ماتم و ناله را<br />

افزوده است.‏<br />

و سایبان خود را مثل ک پر ي در بوستان خراب کرده،‏<br />

مکان اجتماع خویش را ویران ساخته است.‏ یهوه،‏<br />

جشنها و سبتها را در صهیون به فراموشی داده است.‏<br />

و در آتش خشم خویش پادشاهان و کاهنان را خوار<br />

نموده است.‏<br />

یهوه قربانگاه خود را مکروه داشته و مقدس خویش<br />

را خوار نموده و دیوارهاي قصرهایش را به دست<br />

دشمنان تسلیم کرده است.‏ و ایشان در خانه یهوه مثل<br />

ایام عیدها صدا میزنند.‏<br />

یهوه قصد نموده است که حصارهاي دختر صهیون<br />

را ویران سازد.‏ پ س ریسمانکار کشیده،‏ دست خود را از<br />

هلاکت باز نداشته،‏ بلکه خندق و حصار را به ماتم<br />

درآورده است که با هم نوحه میکنند.‏<br />

دروازههایش به زمین فرو رفته است پشتبندهایش<br />

را خراب و خرد ساخته است.‏ پادشاه و امیرانش در<br />

میان امتها میباشند و هیچ شریعتی نیست.‏ و انبیاي<br />

او نیز رؤیا از جانب یهوه نمیبینند.‏<br />

مشایخ دختر صهیون بر زمین نشسته،‏ خاموش<br />

میباشند،‏ و خاك بر سر افشانده،‏ پلاس پوشند.‏ و<br />

دوشیزگان اورشلیم سر خود را بسوي زمین میافکنند.‏<br />

من از اشکها کاهیده شد و جهاز هاضمهام<br />

به جوش آمده و جگرم به سبب خرابی دختر قوم من<br />

بر زمین ریخته شده است.‏ چونکه کودکان و<br />

شیرخوارگان در کوچه شهر ضعف میکنند.‏ ارمیا<br />

1 ،9<br />

.10<br />

11. چشمان<br />

16 1، ؛ باب<br />

.12<br />

و به مادران خویش میگویند:‏ گندم و شراب کجا<br />

است؟ زیرا که مثل مجروحان در کوچههاي شهر<br />

بیهوش گردند،‏ و جانهاي خویش را به آغوش<br />

مادران خود میریزند.‏<br />

براي تو چه شهادت توانم آورد و تو را بهچه چیز<br />

تشبیه توانم نمود اي دختر اورشلیم!‏ و چه چیز را به<br />

تو تشبیه نموده،‏ تو را اي دوشیزه دختر صهیون تسلّی<br />

دهم!‏ زیرا که شکستگی تو مثل دریا عظیم است و<br />

کیست که تو را شفا تواند داد.‏<br />

پیامبران تو داستانهاي دروغ و باطل برایت<br />

پیشگویی کردهاند و گناهانت را آشکار نکردهاند تا تو را<br />

از اسیري برگردانند،‏ بلکه پیام درغین و اسباب<br />

پراکندگی براي تو دیدهاند.‏<br />

همه رهگذریان برتو دستک زنند و تمسخر<br />

نموده،‏ سرهاي خود را بر دختر اورشلیم میجنبانند و<br />

میگویند:‏ آیا این است شهري که آن را کمال زیبایی و<br />

خشنودي تمام زمین میخواندند؟<br />

همه دشمنانت،‏ دهان خود را بر تو گشوده مسخره<br />

مینمایند و دندانهاي خود را به هم افشرده،‏ میگویند<br />

که آن را هلاك ساختیم.‏ حتماً‏ ا روزي است که<br />

انتظار آن را میکشیدیم،‏ حال آن را پیدا نموده و<br />

مشاهده کردهایم.‏ ایوب ؛ مزامیر<br />

یهوه آنچه را که قصد نموده است بجا آورده و<br />

کلامی را که از ایام قدیم فرموده بود به انجام رسانیده،‏<br />

16 ،35<br />

9 ،16<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 736 -


يرو<br />

یم<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

نی<br />

آن را هلاك کرده و سختی ننموده است.‏ و دشمنت را 9.<br />

برتو خشنود گردانیده،‏ شاخ دشمنانت را برافراشته<br />

است.‏<br />

دل ایشان نزد یهوه فریاد برآورده،‏ میگوید:‏ اي دیوارِ‏<br />

دخترِ‏ صهیون،‏ شبانه روز مثل رود اشک بریز و خود را<br />

آرامی مده و مردمک چشمت راحت نبیند!‏<br />

در ابتداي پاسها برخاسته،‏ فریاد برآور و<br />

دل خود را مثل آب پیش یهوه بریز،‏ و دستهاي<br />

خود را به خاطر جان کودکانت که از گرسنگی به سر<br />

هرکوچه بیهوش میگردند،‏ نزداو برافراز،‏<br />

و بگو:‏ اي یهوه بنگر و ملاحظه فرما که چنین<br />

عمل را به چه کس نمودهاي!‏ آیا میشود که زنان میوه<br />

رحم خود و کودکانی را که به ناز پرورده بودند<br />

بخورند؟ و آیا میشود که کاهنان و پیامبران در<br />

مقدس یهوه کشته شوند؟ تثنیه<br />

و پیران در کوچهها بر زمین خوابند.‏<br />

دوشیزگان و جوانان من به شمشیر افتادهاند.‏ کُشتی،‏<br />

در روز خشم خود ایشان را بی رحمانه به قتل<br />

رسانیده.‏<br />

ترسهاي مرا از هرطرف مثل روز جشن خواندي و<br />

کسی نبود که در روز خشم یهوه نجات یابد یا باقی<br />

ماند.‏ و آنانی را که به ناز پرورده و تربیت نموده بودم<br />

دشمن من ایشان را تلف نموده است.‏<br />

مراثی ارمیا<br />

53 ،28<br />

.18<br />

19. شبانگاه<br />

.20<br />

21. جوانان<br />

.22<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

من آن مرد هستم که از عصاي خشم وي رنج<br />

دیدهام.‏<br />

او مرا رهبري نموده،‏ به تاریکی در آورده است و نه<br />

به روشنایی.‏<br />

به درستی که دست خویش را تمامی روز به ضد<br />

من بارها برگردانیده است.‏<br />

گوشت و پوست مرا مندرس ساخته واستخوانهایم را<br />

خرد کرده است.‏<br />

به ضد من بنا نموده،‏ مرا به تلخی و سختی احاطه<br />

کرده است.‏<br />

مرا مثل آنانی که از قدیم مردهاند در تاریکی<br />

نشانیده است.‏<br />

گرد من حصار کشیده که نتوانم بیرون آمد و زنجیر<br />

مرا سنگین ساخته است.‏<br />

و نیز چون فریاد و التماس مینمایم دعاي مرا منع<br />

میکند.‏ مزامیر ؛<br />

راههاي مرا با سنگهاي تراشیده سد کرده است و<br />

راههایم را کج نموده است.‏<br />

او براي من خرسی است در کمین نشسته و<br />

شیري که در بیشه خود میباشد.‏ مزامیر<br />

راه مرا منحرف ساخته،‏ مرا دریده است و مرا<br />

مبهوت گردانیده است.‏<br />

کمان خود را زه کرده،‏ مرا براي تیرهاي خویش،‏<br />

هدف ساخته است.‏<br />

و تیرهاي ترکش خود را به قلوه من فرو برده<br />

است.‏<br />

من به جهت تمامی قوم خود مسخره و تمامی روز<br />

سرود ایشان شدهام.‏<br />

مرا به تلخیها سیر کرده و مرا به گیاه اَفسنْتین<br />

مست گردانیده است.‏<br />

دندانهایم را به سنگ ریزها شکسته و مرا به<br />

خاکستر پوشانیده است.‏ اعمال رسولان ؛ حزقیال<br />

تو جان مرا از سلامتی دور انداختی و من<br />

سعادتمندي را فراموش کردم،‏<br />

و گفتم که قوت و امید من از یهوه تلف شده<br />

است.‏<br />

رنج و سختی مرا گیاه افسنتین و تلخی به یاد آور.‏<br />

30 ،27<br />

9 ،10<br />

54 ،7<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

34 ،27 متی<br />

.20<br />

تو حتماً‏ به یاد خواهی آورد زیرا که جان من در<br />

من منحنی شده است.‏<br />

و من آن را در دل خود خواهم گذرانید و از ا<br />

سبب امیدوار خواهم بود.‏<br />

از لصف یهوه است که تلف نشدیم زیرا<br />

که رحمت او بیانتها است.‏ نحمیا ؛ اول تواریخ<br />

،22<br />

31 ،9<br />

.21<br />

.22<br />

13<br />

.23<br />

آنها هر صبح تازه میشود و وفاداري تو<br />

بسیار است.‏<br />

و جان من میگوید که یهوه قسمت من است،‏<br />

بنابراین بر او امیدوارم.‏ مزامیر<br />

یهوه به جهت کسانی که بر او توکل دارند و براي<br />

آنانی که او را میطلبند نیکو است.‏ مزامیر<br />

است که انسان امیدوار باشد و با سکوت<br />

انتظار نجات یهوه را بکشد.‏ اشعیا<br />

براي انسان نیکو است که یوغ را در جوانی خود<br />

بردارد.‏<br />

به تنهایی بنشیند و ساکت باشد زیرا که او آن را<br />

بر وي نهاده است.‏<br />

2 ،40<br />

5 ،16 ؛ 26 ،73<br />

10 ،50<br />

.24<br />

.25<br />

26. خوب<br />

.27<br />

.28<br />

مزامیر 3 ،143<br />

4 ،69<br />

3 ،22<br />

.7<br />

.8<br />

- 737 -


ي سیها<br />

.52<br />

مراثی ارمیا<br />

6<br />

.29<br />

.30<br />

دهان خود را بر خاك بگذارد که شاید امید باشد.‏<br />

رخسار خود را به زنندگان بسپارد و از خجالت<br />

سیر شود.‏<br />

زیرا یهوه تا به ابد او را ترك نخواهد نمود.‏<br />

زیرا اگر چه کسی را اندوهگین سازد اما بر<br />

حسب زیادي لطف خود رحمت خواهد فرمود.‏ اشعیا<br />

.31<br />

.32<br />

8 ،54<br />

33. چونکه<br />

فرزندانآدم را از دل خود نمیرنجاند<br />

و اندوهگین نمیسازد.‏<br />

تمامی اسیران زمین را زیر پا پایمال کردن،‏<br />

و منحرف ساختن حقّ‏ انسان به حضور بالاترین،‏<br />

و منقلب نمودن آدمی در دعویش منظور یهوه<br />

نیست.‏<br />

کیست که بگوید و واقع شود اگر یهوه امر نفرموده<br />

باشد.‏ اشعیا ؛ عاموس 3، ؛ میکاه<br />

آیا از فرمان بالاترین هم بدي و هم نیکویی صادر<br />

نمیشود؟<br />

سپ.‏ چرا انسان تا زنده است و آدمی به سبب<br />

سزاي گناهان خویش شکایت کند؟ یوحنا<br />

راههاي خود را جستجو و تحقیق بنماییم و بسوي<br />

یهوه بازگشت کنیم.‏<br />

دلها و دستهاي خویش را بسوي خدایی که در<br />

آسمان است برافرازیم،‏ مزامیر<br />

و بگوییم:‏ ما گناه کردیم و نافرمانی ورزیدیم و تو<br />

عفو نفرمودي.‏ مزامیر ؛ دانیال<br />

را به خشم پوشانیده،‏ ما را تعقیب<br />

نمودي و به قتل رسانیده،‏ سختی نفرمودي.‏<br />

را به ابر غلیظ پوشیده ساختی،‏ تا دعاي<br />

ما نگذرد.‏<br />

ما را در میان امتها مدفوع و خاکروبه<br />

گردانیدهاي.‏<br />

تمامی دشمنان ما بر ما دهان خود را میگشایند.‏<br />

ترس و دام و هلاکت و خرابی بر ما عارض گردیده<br />

است.‏<br />

به سبب هلاکت دختر قوم من،‏ نهرهاي آب از<br />

چشمانم میریزد.‏ ارمیا<br />

از چشم من بی اختیار اشک جاري است و باز<br />

نمیایستد.‏<br />

تا یهوه از آسمان ملاحظه نماید و ببیند.‏<br />

به جهت همه دختران شهرم،‏ جان مرا<br />

میرنجاند.‏ باب<br />

آنانی که بیسبب دشمن منند،‏ مرا مثل مرغ<br />

بشدت تعقیب مینمایند.‏<br />

مرا در سیاهچال گرفتند و سنگها بر من<br />

انداختند.‏<br />

آبها از سر من گذشت پس گفتم:‏ از دست رفتم.‏<br />

آنگاه اي یهوه ، از عمق اهچال اسم تو را<br />

خواندم.‏<br />

مرا شنیدي،‏ پس گوش خود را از آه و<br />

التماس من مپوشان!‏<br />

در روزي که تو را خواندم نزدیک شده،‏ فرمودي<br />

که نترس.‏<br />

اي یهوه دعوي جان مرا انجام داده و حیات مرا<br />

فدیه نمودهاي!‏<br />

اي یهوه ظلمی را که به من نمودهاند دیدهاي.‏ پ س<br />

مرا دادرسی فرما!‏<br />

تمامی کینه ایشان و همه تدابیري را که به ضد<br />

من کردند دیدهاي.‏<br />

اي یهوه توهین ایشان را و همه تدابیري را که به<br />

ضد من کردند شنیدهاي!‏<br />

مقاومت کنندگانم را و فکرهایی را که<br />

تمامی روز به ضّد من دارند دانستهاي.‏<br />

نشستن و برخاستن ایشان را ملاحظه فرما زیرا که<br />

من سرود ایشان شدهام.‏ ایوب<br />

اي یهوه موافق اعمال دستهاي ایشان مکافات به<br />

ایشان برسان.‏ مزامیر<br />

ترس قلب به ایشان بده و لعنت تو بر ایشان باد!‏<br />

ایشان را به خشم تعقیب نموده،‏ از زیر آسمانهاي<br />

یهوه هلاك کن.‏<br />

9 ،30<br />

8 ،137<br />

53. جان<br />

.54<br />

.55<br />

56. صداي<br />

.57<br />

.58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

62. سخنان<br />

.63<br />

.64<br />

.65<br />

.66<br />

4<br />

1. چگونه<br />

طلا زنگ گرفته و زر خالص زشت گردیده<br />

است؟ سنگهاي محل مقدس به سر هر کوچه ریخته<br />

شده است.‏ اشعیا<br />

پسران گرانبهاي صهیون که به زر ناب برابر<br />

میبودند،‏ مثل ظروف سفالین که عمل دست کوزهگر<br />

باشد شمرده شدهاند؟<br />

3. شغالها تیز پستانهاي خود را بیرون آورده،‏ بچههاي<br />

خویش را شیر میدهند.‏ اما دختر قوم من مانند شتر<br />

مرغِ‏ بیابانی،‏ بیرحم گردیده است.‏<br />

زبان کودکان شیرخواره از تشنگی به کام ایشان<br />

میچسبد،‏ و کودکان نان میخواهند و کسی به ایشان<br />

22 ،1<br />

2. چگونه<br />

.4<br />

43 ،6<br />

12 ،1<br />

5 ،9<br />

2 ،28<br />

6 ،106<br />

1 ،9 ؛ 17 ،13<br />

16 ،1<br />

7 ،45<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

43. خویشتن<br />

44. خویشتن<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

.50<br />

51. چشمانم<br />

- 738 -


تی<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

کی<br />

یم<br />

.18<br />

نمیدهد.‏<br />

آنانی که خوراك لذیذ میخوردند،‏ درکوچهها بینوا<br />

گشتهاند.‏ آنانی که در لباس قرمز ترب یافتهاند<br />

مدفوعها را در آغوش میکشند.‏<br />

زیرا که نافرمانی دختر قوم من از گناه سدوم زیاده<br />

است،‏ که در لحظهاي واژگون شد و کسی دست بر او<br />

ننهاد.‏ پیدایش ؛<br />

ناصریان او از برف،‏ صافتر و از شیر،‏ سفیدتر بودند.‏<br />

بدن ایشان از لعل سرختر و جلوه ایشان مثل یاقوت<br />

کبود بود.‏<br />

اما صورت ایشان از سیاهی سیاهتر شده است که<br />

در کوچهها شناخته نمیشوند.‏ پوست ایشان به<br />

استخوانهایشان چسبیده و خشک شده،‏ مثل چوب<br />

گردیده است.‏<br />

کشتگان شمشیر از کشتگان گرسنگی بهترند.‏ زیرا<br />

که اینان از عدم محصول زمین مجروح شده،‏ کاهیده<br />

میگردند.‏<br />

زنان مهربان،‏ فرزندان خود را میپزند به دستهاي<br />

خویش.‏ و آنها در هلاکت دختر قوم من غذاي ایشان<br />

هستند.‏ باب ؛ تثنیه<br />

یهوه خشم خود را به اتمام رسانیده،‏ آتش خشم<br />

خویش را ریخته است،‏ و آتشی در صهیون افروخته که<br />

اساس آن را سوزانیده است.‏ ارمیا<br />

پادشاهان جهان و همه ساکنان کره زمین باور<br />

نمیکردند که مخالف و دشمن به دروازه اورشلیم<br />

داخل شود.‏<br />

به سبب گناه پیامبران و گناه کاهنانش،‏ که خون<br />

عادلان را در اندرونش ریختند.‏<br />

مثل کوران در کوچهها رفت و آمد میکنند و از<br />

خون آغشته شدهاند،‏ که لباس ایشان را لمس<br />

نمیتوانند کرد.‏<br />

و به ایشان ندا میکنند که دور شوید،‏ نجس هستید!‏<br />

دور شوید،‏ دور شوید،‏ و لمس منمایید!‏ چون فرار<br />

میکردند،‏ رفت آمد میکردند و در میان امتها<br />

میگفتند که در اینجا دیگر توقّف نخواهند کرد.‏<br />

یهوه ایشان را پراکنده ساخته و ایشان را<br />

دیگر منظور نخواهد داشت.‏ به کاهنان ایشان اعتنا<br />

نمیکنند و بر بزرگان،‏ لطف ندارند.‏<br />

ما تا حال در انتظار کمک باطل ما<br />

کاهیده میشود.‏ بر دیدهبانگاههاي خود انتظار<br />

کشیدیم،‏ براي امتی که نجات نمیتوانند داد.‏<br />

مراثی ارمیا<br />

قدمهاي ما را تعقیب نمودند به حدي که در<br />

کوچه خود راه نمیتوانیم رفت.‏ آخرت ما نزد<br />

است و روزهاي ما تمام شده زیرا که اجل ما رسیده<br />

است.‏<br />

تعقیبکنندگان ما از عقابهاي هوا تیزروترند.‏ ما را<br />

بر کوهها تعقیب میکنند و براي ما در صحرا کمین<br />

میگذارند.‏<br />

مسح شده یهوه که دم بینی ما میبود در<br />

حفره ایشان گرفتار شد،‏ که دربارة او میگفتم<br />

زیر سایه او در میان امتها،‏ زیست خواهیم نمود.‏ ارمیا<br />

.19<br />

.20<br />

11 .8 ،25<br />

21. خوشحال<br />

باش و شادي کن اي دختر ادوم که در<br />

زمین عوص ساکن هستی ‏!بر تو نیز این جام خواهد<br />

رسید و مست شده،‏ عریان خواهی شد.‏<br />

اي دختر صهیون سزاي گناه تو تمام شد و تو را<br />

دیگر ترك وطن نخواهد ساخت.‏ اي دختر ادوم،‏<br />

مجازات گناه تو را به تو خواهد رسانید و گناهان تو را<br />

کشف خواهد نمود.‏ اشعیا<br />

2 ،40<br />

.22<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

اي یهوه آنچه بر ما واقع شد به یاد آور و ملاحظه<br />

فرموده،‏ ننگ ما را ببین.‏<br />

میراث ما از آن غریبان و خانههاي ما از آنِ‏<br />

بیگانگان گردیده است.‏<br />

ما یتیم و بی پدر شدهایم و مادران ما مثل بیوهها<br />

گردیدهاند.‏<br />

آب خود را ب ا پول نوشیم و هیزم ما به ما<br />

فروخته میشود.‏<br />

تعقیب کنندگان ما به گردن ما رسیدهاند و خسته<br />

شده،‏ راحت نداریم.‏<br />

با اهل مصر و آشور دست دادیم تا از نان سیر<br />

شویم.‏<br />

پدران ما گناه ورزیده،‏ نابود شدهاند و ما متحمل<br />

نافرمانی ایشان گردیدهایم.‏ خروج ؛ ارمیا ؛ حزقیال<br />

،18<br />

29 ،31<br />

5 ،20<br />

2<br />

.8<br />

.9<br />

غلامان بر ما حکمرانی میکنند و کسی نیست که<br />

از دست ایشان رهایی دهد.‏<br />

از ترس شمشیر اهل بیابان،‏ نان خود را بخطر جان<br />

خویش مییابیم.‏<br />

پوست ما به سبب گرسنگی وحشتناك مثل تنور<br />

سوخته شده است.‏<br />

.10<br />

27 ،17<br />

53 ،28<br />

4 ،19<br />

20 ،18<br />

20 ،2<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16. خشم<br />

17. چشمان<br />

- 739 -


كتر<br />

مراثی ارمیا<br />

.11<br />

زنان را در صهیون بیآبرو کردند و دوشیزگان را<br />

در شهرهاي یهودا.‏<br />

امیران از دست ایشان به دار کشیده شده و به<br />

بزرگان اعتنا ننمودند.‏ تثنیه<br />

13. جوانان سنگهاي آسیا را برمیدارند و کودکان زیر<br />

بار هیزم میافتند.‏<br />

بزرگان از دروازهها نابود شدند و جوانان از<br />

نغمهسرایی خویش.‏<br />

دل ما انتهایی دارد و رقص ما به ماتم<br />

تبدیل گردید.‏<br />

تاج از سر ما افتاد،‏ واي بر ما زیرا که گناه کردیم.‏<br />

50 ،28<br />

.12<br />

.14<br />

15. شادي<br />

.16<br />

ارمیا 18 ،13<br />

.17<br />

از این جهت دل ما بیتاب شده است و به سبب<br />

این چیزها چشمان ما تار گردیده است.‏<br />

یعنی به خاطر کوه صهیون که ویران شد و<br />

روباهان در آن گردش میکنند.‏<br />

اما تو اي یهوه تا ابد مینشینی و تخت نسل به<br />

نسل خواهد بود.‏ مزامیر ؛ ارمیا<br />

سپ.‏ براي چه ما را تا به ابد فراموش کرده و ما را<br />

مدت مدیدي نمودهاي.‏<br />

اي یهوه ما را بسوي خود برگردان و بازگشت<br />

خواهیم کرد و ایام ما را مثل زمان گذشته تازه کن.‏<br />

در غیر این صورت ما را کلاً‏ رد نمودهاي و بر ما<br />

بینهایت خشمگین شدهاي.‏<br />

10 ،10<br />

مزامیر 2 ،13<br />

16 ،10<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

- 740 -


يپا<br />

يها يها<br />

يها<br />

نی<br />

يپا<br />

یقل<br />

کی<br />

يها<br />

يها يها<br />

يرو<br />

یم<br />

يرو<br />

کن<br />

حزقیال<br />

حزقیال<br />

، چونمن<br />

1<br />

.1<br />

و در روز پنجم ماه چهارم سال سیام در<br />

میان اسیران نزد نهر خابور بودم،‏ واقع شد که آسمان<br />

گشوده گردید و خدا تصاویري به من نشان داد.‏ باب<br />

،10<br />

22 .20 .15<br />

.2<br />

در پنجم آن ماه که سال پنجم اسیري یهویاکین<br />

پادشاه بود،‏ دوم پادشاهان<br />

کلام یهوه بر حزقیال پسر بوزي کاهن نزد نهر<br />

خابور در زمین کلدانیان نازل شد و دست یهوه در آنجا<br />

بر او بود.‏<br />

سپ.‏ نگریستم و اینک باد شدیدي از طرف شمال<br />

برمیآید و ابر عظیمی و آتش جهنده و درخشندگیاي<br />

گرداگردش و از میانش یعنی از میان آتش،‏ مثل نور<br />

تابان بود.‏<br />

و از میانش شبیه چهار حیوان پدید آمد و نمایش<br />

ایشان این بود که شبیه انسان بودند.‏ باب<br />

و هریک از آنها چهار رو داشت و هریک از آنها چهار<br />

بال داشت.‏ باب<br />

و پای آنها پای مستقیم و کف آنها مانند<br />

کف گوساله بود و مثل فلزِ‏ تابانِ‏ صی درخشان<br />

بود.‏<br />

و زیر بالهاي آنها از چهار طرف آنها دستهاي انسان<br />

بود و آن چهار رویها و بالهاي خود را چنین داشتند.‏<br />

و بالهاي آنها به یکدیگر پیوسته بود و چون<br />

میرفتند به اطراف نگاه نمیکردند،‏ بلکه هر به راه<br />

مستقیم میرفتند.‏<br />

و اما شباهت روی آنها این بود که آنها روي انسان<br />

داشتند و آن چهار روي شیر بطرف راست داشتند و<br />

آن چهار روي گاو بطرف چپ داشتند و آن چهارروي<br />

عقاب داشتند.‏ مکاشفه<br />

و رویها و بالهاي آنها از طرف بالا از یکدیگر جدا<br />

بود و دو بال هریک به همدیگر پیوسته و دو بال دیگر<br />

بدن آنها را میپوشانید.‏<br />

و هر یک از آنها به راه مستقیم میرفتند و به هر<br />

جایی که روح میرفت آنها میرفتند و درهنگام رفتن<br />

به اطراف نگاه نمیکردند.‏<br />

و اما شباهت این حیوانات ا بود که صورت آنها<br />

مانند شعله جرقه آتش افروخته شده،‏ مثل<br />

صورت مشعلها بود.‏ و آن آتش در میان آن حیوانات<br />

گردش میکرد و درخشان میبود و از میان آتش برق<br />

میجهید.‏<br />

و آن حیوانات مثل صورت برق میدویدند و<br />

برمیگشتند.‏<br />

و چون آن حیوانات را ملاحظه کردم،‏ ای<br />

یک چرخ به پهلوي آن حیوانات براي هر روي هرکدام از<br />

آن چهار بر زمین بود.‏<br />

و صورت چرخها و صنعت آنها مثل منظر زبرجد<br />

بود و آن چهار یک شباهت داشتند.‏ و صورت و صنعت<br />

آنها مثل چرخ در میان چرخ بود.‏ باب<br />

و چون آنها میرفتند،‏ بر چهار جانب خود<br />

میرفتند و در هنگام رفتن به هیچ طرف نمیچرخید.‏<br />

و فلکه آنها بلند و مهیب بود و فلکههاي آن<br />

چهار از هر طرف از چشمها پر بود.‏<br />

و چون آن حیوانات میرفتند،‏ چرخها در پهلوي<br />

آنها میرفت و چون آن حیوانات از زمین بلند<br />

میشدند،‏ چرخها بلند میشد.‏<br />

و هرجایی که روح میرفت آنها میرفتند،‏ به هر<br />

جا که روح سیر میکرد و چرخها پیش آنها بلند<br />

میشد،‏ زیرا که روح حیوانات در چرخها بود.‏<br />

و چون آنها میرفتند،‏ اینها میرفت و چون آنها<br />

میایستادند،‏ اینها میایستاد.‏ و چون آنها از زمین بلند<br />

میشدند،‏ چرخها پیش آنها از زمین بلند میشد،‏<br />

زیرا روح حیوانات در چرخها بود.‏<br />

و شباهت آسمانی که بالاي سر حیوانات بود مثل<br />

شکل بلّورِ‏ وحشتناك بود و بالاي سر آنها پهن شده<br />

بود.‏<br />

و بالهاي آنها زیر آسمان بسوي یکدیگر مستقیم<br />

بود و دو بال هریک از این طرف میپوشانید و دو بال<br />

هر یک از آن طرف بدنهاي آنها را میپوشانید.‏<br />

و چون میرفتند،‏ من صداي بالهاي آنها را مانند<br />

صداي آبهاي بسیار،‏ مثل صداي بالاترین،‏ و صداي<br />

رفتنشان را مثل صداي لشکر شنیدم؛ زیرا که چون<br />

میایستادند بالهاي خویش را میبستند.‏<br />

و چون در هنگام ایستادن بالهاي خود را پایین<br />

میآوردند،‏ صدایی از آسمانی که بالاي سر آنها بود به<br />

گوش میرسید.‏<br />

و بالاي آسمانی که بر سر آنها بود شباهت تختی<br />

مثل صورت یاقوت کبود بود و برآن شباهت تخت،‏<br />

9 ،10<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

،<br />

9 ،10<br />

15 ،24<br />

7 ،4<br />

14 ،10<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 741 -


يرو<br />

يها<br />

نیی<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

نک<br />

يرو<br />

يرو<br />

یاب یم<br />

3<br />

1<br />

شباهتی مثل صورت انسان بر فوق آن بود.‏<br />

و از منظر کمر او بطرف بالا مثل نور تابان،‏ مانند<br />

نمایش آتش در درون آن و گرداگردش دیدم.‏ و از<br />

منظر کمر او به طرف پا مثل نمایش آتشی که از<br />

هر طرف درخشان بود دیدم.‏<br />

مانند نمایش رنگینکمان که در روز باران در ابر<br />

میباشد،‏ همچنین آن درخشندگی گرداگرد آن بود.‏<br />

این منظرِ‏ شباهت شکوه یهوه بود و چون آن را دیدم،‏<br />

به خود در افتادم و صدایی را شنیدم،‏<br />

حزقیال<br />

.27<br />

.28<br />

2<br />

.1<br />

که مرا گفت:‏ اي پسر انسان بر پای خود بایست<br />

تا با تو سخن گویم.‏ دانیال<br />

و چون این را به من گفت،‏ روح داخل من شده،‏ مرا<br />

بر پایهایم برپا نمود.‏ و او را که با من سخن گفت<br />

که مرا فرمود:‏ اي پسر انسان من تو را نزد<br />

فرزنداناسرائیل میفرستم،‏ یعنی نزد امت فتنه انگیزي<br />

که به من فتنه انگیختهاند.‏ ایشان و پدران ایشان تا به<br />

امروز بر من سرکشی ورزیدهاند.‏<br />

و پسران ایشان سخت رو و سنگدل هستند و من<br />

تو را نزد ایشان میفرستم تا به ایشان بگویی:‏ سرور<br />

یهوه چنین میفرماید.‏<br />

و ایشان خواه بشنوند و خواه نشنوند،‏ زیرا خاندان<br />

فتنهانگیز میباشند،‏ خواهند دانست که پیامبري در<br />

میان ایشان هست.‏<br />

و تو اي پسر انسان از ایشان مترس و از سخنان<br />

ایشان بیم مکن اگرچه خارها و تیغها با تو باشد و در<br />

میان عقربها ساکن باشی،‏ اما از سخنان ایشان مترس و<br />

از روی ایشان هراسان مشو،‏ زیرا که ایشان خاندان<br />

فتنهانگیز میباشند.‏<br />

سپ.‏ کلام مرا به ایشان بگو،‏ خواه بشنوند و خواه<br />

نشنوند،‏ چونکه فتنهانگیز هستند.‏<br />

و تو اي پسر انسان آنچه را که من به تو میگویم<br />

بشنو و مثل این خاندان فتنهانگیز نافرمان مشو بلکه<br />

دهان خود را گشوده،‏ آنچه را که من به تو میدهم<br />

بخور.‏<br />

سپ.‏ نگریستم و اینک دستی بسوي من دراز شد و<br />

در آن طوماري بود.‏<br />

و آن را پیش من بگشود که رو و پشتش هر دو<br />

نوشته بود و نوحه وماتم و واي بر آن نوشته شده بود.‏<br />

سپ.‏ مرا گفت:‏ اي پسر انسان آنچه را که ی<br />

بخور.‏ این طومار را بخور و رفته،‏ با خاندان اسرائیل<br />

سخن بگو.‏ مکاشفه<br />

آنگاه دهان خود را گشودم و او آن طومار را به من<br />

خورانید.‏<br />

و مرا گفت:‏ اي پسر انسان شکم خود را بخوران و<br />

جهاز هاضمه خویش را از این طوماري که من به تو<br />

میدهم پر کن.‏ پس آن را خوردم و در دهانم مثل<br />

عسل شیرین بود.‏<br />

و مرا گفت:‏ اي پسر انسان بیا و نزد خاندان اسرائیل<br />

رفته،‏ کلام مرا براي ایشان بیان کن.‏<br />

زیرا که نزد امت بیگانه زبان و سنگین زبان فرستاده<br />

نشدي،‏ بلکه نزد خاندان اسرائیل.‏<br />

نه نزد قوم بسیار بیگانه زبان و سنگین زبان که<br />

سخنان ایشان را نتوانی فهمید.‏ یقیناً‏ اگر تو را نزد آنها<br />

میفرستادم به تو گوش میگرفتند.‏<br />

اما خاندان اسرائیل نمیخواهند تو را بشنوند زیرا<br />

که نمیخواهند مرا بشنوند.‏ چونکه تمامی خاندان<br />

اسرائیل سخت پیشانی و سنگدل هستند.‏ باب ؛ زکریا<br />

4 ،2<br />

10 ،10<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

12 ،7<br />

.8<br />

هم اکنون من تو را در مقابل ایشان<br />

سخت خواهم ساخت و پیشانی تو را در مقابل پیشانی<br />

ایشان سخت خواهم گردانید.‏ ارمیا<br />

بلکه پیشانی تو را مثل الماس از سنگ خارا<br />

سختتر گردانیدم.‏ پ س از ایشان مترس و از رویهاي<br />

ایشان هراسان مباش،‏ زیرا که خاندان فتنهانگیز<br />

میباشند.‏<br />

و مرا فرمود:‏ اي پسر انسان تمام کلام مرا که به تو<br />

میگویم در دل خود جا بده و به گوشهاي خود بشنو.‏<br />

و بیا و نزد اسیرانی که از پسران قوم تو میباشند<br />

رفته،‏ ایشان را خطاب و خواه بشنوند و خواه<br />

نشنوند.‏ به ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید.‏ باب<br />

18 ،1<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

7 .5 ،2<br />

.12<br />

آنگاه روح،‏ مرا برداشت و از عقب خود صداي<br />

غ رش عظیمی شنیدم که شکوه یهوه از مقام او<br />

متبارك باد.‏<br />

و صداي بالهاي آن حیوانات را که به همدیگر<br />

برمیخوردند و صداي چرخها را که پیش آنها بود<br />

و صداي غرش عظیمی را شنیدم.‏<br />

.13<br />

11 ،10<br />

باب 27 .11 ،3<br />

.2<br />

شنیدم 3.<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

امثال 29 ،23<br />

- 742 -


يرو<br />

یم<br />

یان<br />

يرو<br />

کهآن<br />

.25<br />

حزقیال<br />

.14<br />

آنگاه روح مرا برداشت و برد و با تلخی در حرارت<br />

روح خود رفتم و دست یهوه بر من سنگین بود.‏<br />

اعمال رسولان<br />

39 ،8<br />

15<br />

سپ.‏ به تَلَّ-‏ اَبِیب نزد اسیرانی که نزد نهر خابور<br />

ساکن بودند،‏ رسیدم و در مک که ایشان نشسته<br />

بودند،‏ در آنجا به میان ایشان هفت روز متحیر<br />

نشستم.‏<br />

و بعد از پایان هفت روز واقع شد که کلام یهوه بر<br />

من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان تو را براي خاندان اسرائیل<br />

دیدهبان ساختم،‏ پس کلام را از دهان من بشنو و<br />

ایشان را از جانب من تهدید کن.‏ ؛ عبرانیان<br />

باب 7 ،33<br />

.16<br />

.17<br />

17 ،13<br />

.18<br />

و هنگامی که من به مرد شریر گفته باشم که<br />

حتماً‏ خواهی مرد،‏ اگر تو او را تهدید نکنی و<br />

سخن نگویی تا آن شریر را از راه زشت او تهدید<br />

نموده،‏ او را زنده سازي،‏ آنگاه آن شریر در<br />

گناهش خواهد مرد،‏ اما خون او را از دست تو<br />

خواهم طلبید.‏<br />

اما اگر تو مرد شریر را تهدید کنی و او از<br />

شرارت خود و راه بد خویش بازگشت نکند،‏ او در<br />

گناه خود خواهد مرد،‏ اما تو جان خود را نجات<br />

دادهاي.‏<br />

و اگر مرد عادل از عدالت خود برگردد و گناه ورزد<br />

و من سنگ ضربه پیش وي بنهم تا بمیرد،‏ چونکه تو<br />

او را تهدید ننمودي،‏ او در گناه خود خواهد مرد و<br />

عدالتی که بعمل آورده بود به یاد آورده نخواهد شد.‏<br />

اما خون او را از دست تو خواهم طلبید.‏ باب<br />

و اگر تو مرد عادل را تهدید کنی که آن مرد عادل<br />

گناه نکند و او خطا نورزد حتماً‏ زنده خواهد ماند،‏<br />

چونکه تهدید پذیرفته است و تو جان خود را نجات<br />

دادهاي.‏<br />

و دست یهوه در آنجا بر من نهاده شد و او مرا<br />

فرمود:‏ برخیز و به صحرا بیرون شو که در آنجا با تو<br />

سخن خواهم گفت.‏ عزرا<br />

سپ.‏ برخاسته،‏ به صحرا بیرون رفتم و اینک شکوه<br />

یهوه مثل شکوهی که نزد نهر خابور دیده بودم،‏ در<br />

آنجا برپا شد و من به خود درافتادم.‏ باب<br />

و روح داخل من شده،‏ مرا بر پایهایم برپا داشت و<br />

او مرا خطاب کرده،‏ فرمود:‏ برو و خویشتن را در خانه<br />

خود ببند.‏ باب<br />

و اما تو اي پسر انسان اینک بندها بر تو خواهند<br />

نهاد و تو را به آنها خواهند بست اما در میان ایشان<br />

بیرون مرو.‏<br />

و من زبان تو را به کامت خواهم چسبانید تا گنگ<br />

شده،‏ براي ایشان نصیحت کننده نباشی.‏ زیرا که<br />

ایشان خاندان فتنهانگیز میباشند.‏ مزامیر<br />

اما وقتی که من با تو سخن بگویم،‏ آنگاه دهان تو<br />

را خواهم گشود و به ایشان خواهی گفت:‏ سرور یهوه<br />

چنین میفرماید.‏ آنگاه شنوا باشد بشنود و آنکه<br />

خودداري نماید خودداري کند.‏ زیرا که ایشان خاندان<br />

فتنهانگیز میباشند.‏ باب<br />

6 ،137<br />

7 .5 ،2<br />

.26<br />

.27<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

و تو نیز اي پسر انسان آجري بگیر و آن را پیش<br />

خود بگذار و شهر اورشلیم را بر آن نقش نما.‏<br />

و آن را محاصره کن و در برابرش برجها ساخته،‏<br />

سنگري در مقابلش برپا نما و به اطرافش اردو زده،‏<br />

منجنیقها به هر سوي آن برپا کن.‏ دوم پادشاهان<br />

و تابه آهنین براي خود گرفته،‏ آن را در میانخود و<br />

شهر،‏ دیواري آهنین بگذار و روي خود را بر آن بدار و<br />

محاصره خواهد شد و تو آن را محاصره کن تا نشانهاي<br />

به جهت خاندان اسرائیل بشود.‏<br />

سپ.‏ تو بر پهلوي چپ خود بخواب و گناه خاندان<br />

اسرائیل را بر آن بگذار.‏ موافق شماره روزهایی که بر<br />

آن بخوابی،‏ گناه ایشان را تحمل خواهی کرد.‏<br />

و من سالهاي گناه ایشان را مطابق شماره روزها<br />

یعنی سیصد و نود روز بر تو نهادهام.‏ پ س تحمل گناه<br />

خاندان اسرائیل را خواهی کرد.‏<br />

و چون اینها را به انجام رسانیده باشی،‏ باز به پهلوي<br />

راست خود بخواب و چهل روز متحمل گناه خاندان<br />

یهودا خواهی شد.‏ هر روزي را به جهت سالی براي تو<br />

قرار دادهام.‏ باب ؛ اعداد<br />

و بازوي خود را برهنه کرده،‏ روي به محاصره<br />

اورشلیم بدار و به ضد آن پیامبري کن.‏<br />

و اینک بندها بر تو مینهم و تا روزهاي محاصرهات<br />

را به اتمام نرسانیده باشی از پهلو به پهلوي دیگرت<br />

نخواهی غلطید.‏<br />

سپ.‏ گندم و جو و باقلا و عدس و ارزن و جلبان<br />

براي خود گرفته،‏ آنها را در یک ظرف بریز و خوراکی<br />

از آنها براي خود بپز و تمامی روزهایی که به پهلوي<br />

خود میخوابی،‏ یعنی سیصد و نود روز آن را خواهی<br />

1 ،25<br />

33 ،14<br />

19 ،18<br />

.3<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

26 .24 ،18<br />

15 ،10<br />

6 ،7<br />

2 ،2<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

- 743 -


کی<br />

نی<br />

.6<br />

.7<br />

خورد.‏<br />

و غذایی که میخوري به وزن خواهد بود،‏ یعنی<br />

بیست شکل براي هر روز.‏ وقت به وقت آن را خواهی<br />

خورد.‏<br />

و آب را به اندازه یعنی شش قسمت هین<br />

خواهی نوشید.‏ آن را وقت به وقت خواهی نوشید.‏<br />

و قرصهاي نان جو که میخوري،‏ آنها را بر ادرار<br />

انسان در نظر ایشان خواهی پخت.‏<br />

و یهوه فرمود به همین منوال فرزنداناسرائیل نان<br />

نجس در میان امتهایی که من ایشان را به میان آنها<br />

پراکنده میسازم خواهند خورد.‏<br />

سپ.‏ گفتم:‏ آه اي سرور یهوه اینک جان من نجس<br />

نشده و از طفولیت خود تا به حال حیوان مرده یا حیوان<br />

دریده شده را نخوردهام و خوراك نجس به دهانم<br />

نرفته است.‏ اعمال رسولان<br />

آنگاه به من فرمود:‏ بدان که ادرار گاو را به عوض<br />

ادرار انسان به تو دادم،‏ پس نان خود را بر آن خواهی<br />

پخت.‏<br />

و مرا فرمود:‏ اي پسر انسان اینک من عصاي نان را<br />

در اورشلیم خواهم شکست و نان را به وزن و غصه<br />

خواهند خورد و آب را به اندازه و حیرت خواهند<br />

نوشید.‏ باب<br />

زیرا که محتاج نان و آب خواهند شد و به حیرت<br />

بر یکدیگر نظر خواهند انداخت و به سبب گناهان خود<br />

گداخته خواهند شد.‏<br />

حزقیال<br />

14 ،10<br />

16 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

و تو اي پسر انسان براي خود تیغی تیز بگیر و آن را<br />

مثل تیغ سلمانی به جهت خود بکار برده،‏ آن را بر سر<br />

و ریش خود بگذران و ترازویی گرفته،‏ مویها را تقسیم<br />

کن.‏<br />

و چون روزهاي محاصره را به اتمام رسانیده باشی،‏<br />

یک سوم را در میان شهر به آتش بسوزان و یک سوم<br />

را گرفته،‏ اطراف آن را با تیغ بزن و سوم دیگر را به<br />

بادها بپاش و من در عقب آنها شمشیري خواهم<br />

فرستاد.‏<br />

و اندکی از آن را گرفته،‏ آنها را در دامن خود ببند.‏<br />

و باز قدري از آنها را بگیر و آنها را در میان آتش<br />

انداخته،‏ آنها را به آتش بسوزان و آتشی براي تمام<br />

خاندان اسرائیل از آن بیرون خواهد آمد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ من این اورشلیم را در<br />

میان امتها قرار دادم و کشورها را بهر طرف آن.‏<br />

و او از احکام من بدتر از امتها و از قواعد من بدتر<br />

از کشورهایی که گرداگرد او میباشد،‏ نافرمانی ورزیده<br />

است زیرا که اهل او احکام مرا ترك کرده،‏ به قواعد<br />

من پیروي ننمودهاند.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه شما<br />

زیاده از امتهایی که گرداگرد شما میباشند غوغا<br />

نمودید و به قواعد من پیروي نکرده،‏ احکام مرا بعمل<br />

نیاوردید،‏ بلکه موافق احکام امتهایی که گرداگرد شما<br />

میباشند نیز عمل ننمودید،‏ باب<br />

در این صورت سرور یهوه چنین میفرماید:‏ من<br />

اینک،‏ من به ضد تو هستم و در میان تو به نظر امتها<br />

داوریها خواهم نمود.‏<br />

و با تو به سبب همه قباحاتت کارها خواهم کرد که<br />

قبل از این نکرده باشم و مثل آنها هم دیگر نخواهم<br />

کرد.‏<br />

بنابراین پدران در میان تو پسران را خواهند خورد<br />

و پسران پدران خویش را خواهند خورد و بر تو داوریها<br />

نموده،‏ تمامی باقیمانده تو را بسوي هر باد پراکنده<br />

خواهم ساخت.‏ تثنیه<br />

در این صورت سرور یهوه میفرماید:‏ به حیات<br />

خودم قَسم چونکه تو مقدس مرا بتمامی قباحات و<br />

همه ناپاکیهاي خویش نجس ساختی،‏ من نیز حتماً‏ تو<br />

را ریشهکن خواهم ساخت و چشم من رحم نخواهد<br />

نمود و من نیز رحمت نخواهم فرمود.‏ باب<br />

یک سوم تو در میانت از وبا خواهند مرد و از<br />

گرسنگی تلف خواهند شد.‏ و یک سوم به اطرافت به<br />

شمشیر خواهند افتاد و سوم دیگر را بسوي هر باد<br />

پراکنده ساخته،‏ شمشیر را در عقب ایشان خواهم<br />

فرستاد.‏<br />

سپ.‏ چون خشم من به اتمام رسیده باشد و آتش<br />

خشم خویش را بر ایشان ریخته باشم،‏ آنگاه پشیمان<br />

خواهم شد.‏ و چون آتش خشم خویش را بر ایشان به<br />

اتمام رسانیده باشم،‏ آنگاه خواهند دانست که من یهوه<br />

این را در غیرت خویش گفتهام.‏ باب<br />

و تو را در نظر همۀ رهگذران در میان امتهایی<br />

که به اطراف تو میباشند،‏ به خرابی و رسوایی تسلیم<br />

خواهم نمود.‏<br />

و چون بر تو به خشم و عصبانیت و سرزنشهاي<br />

سخت داوري کرده باشم،‏ آنگاه ا موجب ننگ و<br />

تمسخر و عبرت و تعجب براي امتهایی که به اطراف<br />

تو میباشند خواهد بود.‏ من که یهوه هستم این را فرمودم.‏ باب<br />

،14<br />

4 ،7<br />

42 ،16<br />

12 ،11<br />

53 ،28<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.3<br />

.4<br />

5. سرور<br />

- 744 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

تک<br />

يپا<br />

کهآن<br />

يها<br />

يوا<br />

تی<br />

کی<br />

.9<br />

حزقیال<br />

؛ 9 24، ؛ ارمیا 8<br />

11<br />

18 ،29<br />

.16<br />

و چون تیرهاي بد قحطی را که براي هلا<br />

میباشد و من آنها را به جهت خرابی شما میفرستم<br />

در میان شما انداخته باشم،‏ آنگاه قحطی را بر شما<br />

سختتر خواهم گردانید و عصاي نان شما را خواهم<br />

شکست.‏ تثنیه ؛ اشعیا 3، ؛ باب ؛<br />

و قحطی و حیوانات درنده در میان تو خواهم<br />

فرستاد تا تو را بیفرزند گردانند و وبا و خون از میان<br />

تو عبور خواهد کرد و شمشیري بر تو وارد خواهم<br />

آورد.‏ من که یهوه هستم این را فرمودم.‏ باب ؛ مکاشفه<br />

21 ،14<br />

13 ،14<br />

16 ،4<br />

23 ،32<br />

.17<br />

17 ،21 ؛ باب 8 ،6<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نظر خود را بر کوههاي اسرائیل بدوز<br />

و درباره آنها پیامبري کن.‏ باب<br />

و بگو:‏ اي کوههاي اسرائیل کلام خداوند یهوه را<br />

بشنوید!‏ سرور یهوه به کوهها و تپهها و رودها و درهها<br />

چنین میفرماید:‏ اینک من شمشیري بر شما میآورم<br />

و مکان بلند شما را خراب خواهم کرد.‏<br />

و قربانگاه شما ویران و تمثالهاي شمسی شما<br />

شکسته خواهد شد و کشتگان شما را پیش بتهاي شما<br />

خواهم انداخت.‏ و لاشههاي فرزنداناسرائیل را پیش<br />

بتهاي ایشان خواهم گذاشت و استخوانهاي شما را<br />

گرداگرد قربانگاه شما خواهم پاشید.‏<br />

و در همه مساکن شما شهرها خراب و مکانهاي<br />

بلند ویران خواهد شد تا آنکه قربانگاه شما خراب<br />

و ویران شود و بتهاي شما شکسته و نابود گردد و<br />

تمثالهاي شمسی شما ویران و اعمال شما محو شود.‏<br />

و چون کشتگان شما در میان شما بیفتند،‏ آنگاه<br />

خواهی دانست که من یهوه هستم.‏ اشعیا<br />

اما باقیمانندهاي نگاه خواهم داشت.‏ و چون در<br />

میان کشورها پراکنده شوید،‏ از زیر شمشیر جان سالم<br />

به در بردگانِ‏ شما در میان امتها ساکن خواهند شد.‏<br />

20 ،37<br />

1 ،36<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8 ،1 اشعیا<br />

.8<br />

و نجاتیافتگان شما در میان امتها در جایی که<br />

ایشان را به اسیري بردهاند مرا یاد خواهند داشت.‏<br />

چونکه دل زناکار ایشان را که از من دور شده است<br />

خواهم شکست و چشمان ایشان را که در عقب بتهاي<br />

ایشان زنا کرده است پس خویشتن را به سبب اعمال<br />

زشتی که در همه قباحات خود نمودهاند ناپاك<br />

خواهند داشت.‏<br />

و خواهند دانست که من یهوه هستم و بیهوده<br />

نفرمودم که این بلا را بر ایشان وارد خواهم آورد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به دست خود بزن و<br />

خود را بر زمین بکوب و بگو:‏ بر تمامی<br />

قباحات شریر خاندان اسرائیل زیرا که به شمشیر و<br />

قحطی و وبا خواهد افتاد.‏ باب<br />

دور باشد به وبا خواهد مرد و آنکه نزد<br />

است به شمشیر خواهد افتادو آنکه باقی مانده و در<br />

محاصره باشد از گرسنگی خواهد مرد و من آتش<br />

خشم خود را بر ایشان به اتمام خواهم رسانید.‏ باب<br />

21 ،14<br />

17 ،5<br />

10. سرور<br />

.11<br />

17 ،42 ؛ 10 ،24 ؛ ارمیا<br />

.12<br />

و خواهید دانست که من یهوه هستم،‏ هنگامی که<br />

کشتگان ایشان در میان بتهاي ایشان به اطراف<br />

قربانگاه ایشان،‏ بر هر تپه بلند و بر قلّههاي تمام<br />

کوهها و زیر هر درخت سبز و زیرهر بلوط تنومند،‏ در<br />

جایی که قربانیهاي خوشبو براي همه بتهاي خود<br />

میگذرانیدند یافت خواهند شد.‏ اول پادشاهان<br />

و دست خود را بر ایشان دراز کرده،‏ زمین را در<br />

تمام ساکنین ایشان خرابتر و ویرانتر از بیابان دبلَه<br />

خواهم ساخت.‏ پس خواهند دانست که من یهوه<br />

هستم.‏ خروج<br />

23 ،14<br />

5 ،7<br />

.13<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

و تو اي پسر انسان بگو:‏ سرور یهوه به زمین اسرائیل<br />

چنین میفرماید:‏ انتهایی بر چهار گوشه زمین،‏ آخرت<br />

رسیده است.‏<br />

هماکنون آخرت بر تو رسیده است و من خشم خود<br />

را بر تو وارد آوردهام و بر وفق راهها ترا داوري<br />

نموده،‏ تمامی قباحاتت را بر تو خواهم نهاد.‏<br />

و چشم من برتو رحم نخواهد کرد و رحمت نخواهم<br />

فرمود بلکه راههاي تو را بر تو خواهم نهاد و قباحات تو<br />

در میانت خواهد بود.‏ پ س خواهی دانست که من یهوه<br />

هستم.‏ باب ؛<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ بلا،‏ هان بلاي واحد<br />

میآید!‏<br />

آخرتی میآید،‏ آخرتی میآید و به ضّد تو بیدار شده<br />

است.‏ هم اکنون میآید.‏<br />

اي ساکن زمین اجل تو بر تو میآید.‏ وقت معین<br />

میآید و آن روز نزدیک است.‏ روز هنگامه خواهد شد<br />

و نه روز آواز شادمانی بر کوهها.‏<br />

18 ،8<br />

11 ،5<br />

5. سرور<br />

.6<br />

.7<br />

- 745 -


کهآن<br />

يها<br />

يها<br />

یآم<br />

نیی<br />

لی<br />

يها<br />

حزقیال<br />

.8<br />

هماکنون به زودي خشم خود را بر تو خواهم ریخت<br />

و خشم خویش را بر تو به اتمام رسانیده،‏ تو را موافق<br />

راههایت داوري خواهم نمود و همه قباحاتت را بر تو<br />

خواهم نهاد.‏ باب<br />

و چشم من رحم نخواهد کرد و رحمت نخواهم<br />

فرمود،‏ بلکه مکافات راههایت را به تو خواهم رسانید و<br />

قباحات تو در میانت خواهد بود و خواهید دانست که<br />

زننده تو،‏ من یهوه هستم.‏ باب ؛<br />

اینک آنروز هان میآید!‏ اجل تو بیرون آمده و<br />

عصا شکوفه آورده و تکبر،‏ گُل کرده است.‏<br />

عصاي شرارت گشته است.‏ از ایشان و از<br />

جمعیت ایشان و از هجوم ایشان چیزي باقی نیست و<br />

در میان ایشان دلخوشی نمانده است.‏<br />

وقت میآید و آنروز نزدیک است.‏ پس مشتري<br />

شادي نکند و فروشنده ماتم نگیرد،‏ زیرا که خشم بر<br />

تمامی جمعیت ایشان قرار گرفته است.‏<br />

زیرا که فروشندگان اگر چه در میان زندگان زنده<br />

مانند،‏ به آنچه فروخته باشند نخواهند برگشت،‏ چونکه<br />

خشم بر تمامی جمعیت ایشان قرار گرفته است.‏ ایشان<br />

نخواهند برگشت و هیچکس به گناه خویش زندگی<br />

خود را تقویت نخواهد داد.‏<br />

را نواخته و همه چیز را مهیا ساختهاند،‏ اما<br />

کسی به جنگ نمیرود.‏ زیرا که خشم من بر تمامی<br />

جمعیت ایشان قرار گرفته است.‏<br />

15. شمشیر در بیرون است و وبا و قحطی در درون.‏<br />

در صحرا است به شمشیر میمیرد و آنکه در شهر<br />

است قحطی و وبا او را هلاك میسازد.‏<br />

و رستگاران ایشان فرار میکنند و مثل قناري<br />

درهها بر کوهها میباشند.‏ و هر کدام از ایشان به سبب<br />

گناه خود ناله میکنند.‏ اشعیا ؛<br />

همه دستها سست شده و همه زانوها مثل آب<br />

بیتاب گردیده است.‏<br />

و پلاس در بر میکنند و وحشت ایشان را<br />

میپوشاند و بر همه چهرهها خجلت و بر همه سرها<br />

گري میباشد.‏ اشعیا ؛ ارمیا<br />

نقره خود را در کوچهها میریزند و طلاي ایشان<br />

مثل چیز نجس میباشد.‏ نقره و طلاي ایشان در روز<br />

خشم یهوه ایشان را نتواند رهانید.‏ جانهاي خود را سیر<br />

نمیکنند و درون بدن خویش را پر نمیسازند زیرا<br />

گناه ایشان سنگ ضربه آنها شده است.‏ امثال ؛ صفنیا<br />

18<br />

20. و او زیبایی زینت خود را در کبریایی قرار داده<br />

بود،‏ اما ایشان بتهاي ناپاك و قبیح خویش را در آن<br />

ساختند.‏ بنابراین آن را براي ایشان مثل چیز نجس<br />

خواهم گردانید.‏<br />

و آن را به دست غریبان به تاراج و به شریران<br />

جهان به غارت خواهم داد و آن را بیآبرو خواهند<br />

ساخت.‏<br />

و روي خود را از ایشان خواهم برگردانید و مکان<br />

پنهان مرا بیآبرو خواهند نمود و ظالمان داخل آن<br />

شده،‏ آن را بیآبرو خواهند ساخت.‏<br />

زنجیر را بساز،‏ زیرا که زمین از جرمهاي خونریزي<br />

پر است و شهر از ظلم مملّو.‏<br />

و ترس امتها را خواهم آورد و در خانه ایشان<br />

تصرّف خواهند نمود و تکبر زورآوران را زا خواهم<br />

ساخت و آنها مکانهاي مقدس ایشان را بیآبرو<br />

خواهند نمود.‏<br />

هلاکت میآید و صلح را خواهند طلبید،‏ اما یافت<br />

نخواهد شد.‏<br />

مصیبت بر مصیبت ید و آوازه بر آوازه به<br />

گوش میرسد.‏ تصویري از پیامبر میطلبند،‏ اما شریعت<br />

از کاهنان و نصیحت از بزرگان نابود شده است.‏ ایوب<br />

،1<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

7 ،2 ؛ ملاکی 14<br />

.27<br />

پادشاه ماتم میگیرد و رئیس به حیرت آراسته<br />

میشود و دستهاي اهل زمین میلرزد.‏ و موافق راههاي<br />

ایشان با ایشان عمل خواهم نمود و بر وفق استحقاق<br />

ایشان را داوري خواهم نمود.‏ پس خواهند<br />

دانست که من یهوه هستم؟<br />

باب 23 ،13 ؛ 49 ،23<br />

ایشان ،<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و در سال ششم در روز پنجم از ماه ششم،چون من<br />

در خانه خود نشسته بودم و بزرگان یهودا پیش من<br />

نشسته بودند،‏ آنگاه دست سرور یهوه در آنجا بر من<br />

فرود آمد.‏<br />

و دیدم که اینک شبیهی مثل صورت آتش بود<br />

یعنی از نمایش کمر او تا پا آتش و از کمر او تا بالا<br />

مثل منظر درخشندگی مانند صورت نور تابان ظاهر<br />

شد.‏<br />

و شبیه،‏ دستی دراز کرده،‏ موي پیشانی مرا بگرفت<br />

و روح،‏ مرا در میان زمین و آسمان برداشت و مرا در<br />

تصویر خدا به اورشلیم نزد دهنه دروازه صحن<br />

درونی که بطرف شمال متوجه است برد که در آنجا<br />

نشیمنِ‏ تمثالِ‏ غیرت غیرتانگیز میباشد.‏<br />

،1<br />

4 ،11<br />

17 ،20<br />

11 ،59<br />

11 ،5<br />

14 ،38<br />

37 ،48<br />

18 ،36<br />

2 ،15<br />

.9<br />

.10<br />

11. ظلم<br />

.12<br />

.13<br />

14. شیپور<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 746 -


يها<br />

يها<br />

یم<br />

کن<br />

کی<br />

یکم<br />

کن<br />

يرو<br />

نی<br />

حزقیال<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

و اینک شکوه خداي اسرائیل مانند آن تصویري که<br />

در هامون دیده بودم ظاهر شد.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان چشمان خود را<br />

بسوي راه شمال برافراز!‏ و چون چشمان خود را بسوي<br />

راه شمال برافراشتم،‏ ای کن بطرف شمالی دروازه<br />

قربانگاه این تمثالِ‏ غیرت در ورودي ظاهر شد.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان آیا تو آنچه را که<br />

ایشان میکنند میبینی؟ یعنی قباحات عظی که<br />

خاندان اسرائیل در اینجا میکنند تا از محل مقدس<br />

خود دور بشوم؟ اما باز قباحات عظیمتر خواهی دید.‏<br />

سپ.‏ مرا به دروازه صحن آورد و دیدم که ای<br />

سوراخی در دیوار است.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان دیوار را بکن.‏ و چون<br />

دیوار را کنْدم،‏ اینک دروازهاي پدید آمد.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ داخل شو و قباحات عظیمی را که<br />

ایشان در اینجا میکنند ملاحظه نما.‏<br />

سپ.‏ چون داخل شدم،‏ دیدم که هرگونه حشرات و<br />

حیوانات نجس و همه بتهاي خاندان اسرائیل بر دیوار<br />

از هر طرف نقش شده بود.‏ رومیان<br />

و هفتاد نفر از بزرگان خاندان اسرائیل پیش آنها<br />

ایستاده بودند و یازنیا پسر شافان در میان ایشان<br />

ایستاده بود و هرکس سینیدودي در دست خود<br />

داشت و بوي ابر بخور بالا میرفت.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان آیا آنچه را که<br />

بزرگان خاندان اسرائیل در تاریکی و هرکس در<br />

اتاق بتهاي خویش میکنند دیدي؟ زیرا میگویند<br />

که یهوه ما را نمیبیند و یهوه این زمین را ترك کرده<br />

است.‏ باب ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

و به من گفت که باز قباحات عظیمتر از اینهایی<br />

که اینان میکنند خواهی دید.‏<br />

سپ.‏ مرا به دهنه دروازه خانه یهوه که بطرف<br />

شمال بود آورد.‏ و اینک در آنجا بعضی زنان نشسته،‏<br />

براي تَموز میگریستند.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان آیا این را دیدي؟ باز<br />

قباحات عظیمتر از اینها را خواهی دید.‏<br />

سپ.‏ مرا به صحن درونی خانه یهوه آورد.‏ و ای<br />

نزد دروازه معبد یهوه در میان صحن و قربانگاه به قدر<br />

بیست و پنج مرد بودند که پشتهاي خود را بسوي<br />

معبد یهوه و روی خویش را بسوي مشرق داشتند و<br />

آفتاب را بطرف مشرق سجده مینمودند.‏ دوم تواریخ<br />

و به من فرمود:‏ اي پسر انسان این را دیدي؟ آیا<br />

براي خاندان یهودا بجا آوردن این قباحات که در اینجا<br />

بجا میآورند آسان است؟ زیرا که زمین را از ظلم مملّو<br />

ساختهاند و براي هیجان خشم من برمیگردند و هم<br />

اکنون شاخه را به بینی خود میگذارند.‏<br />

بنابراین من نیز در خشم،‏ عمل خواهم نمود و<br />

چشم من رحم نخواهد کرد و رحمت نخواهم فرمود و<br />

اگرچه به آواز بلند بهگوش من بخوانند،‏ ایشان را<br />

اجابت نخواهم نمود.‏ باب ؛ اشعیا<br />

15 ،1<br />

9 .4 ،7<br />

.18<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و او با صداي بلند به گوش من ندا کرده،‏ گفت:‏<br />

وکلاي شهر را نزد بیاور و هرکس آلت خراب<br />

کننده خود را در دست خود بدارد.‏<br />

و اینک شش مرد از راه دروازه بالایی که بطرف<br />

شمال متوجه است آمدند و هرکس تبر خود را در<br />

دستش داشت.‏ و در میان ایشان یک مرد آراسته شده<br />

به کتان بود و جوهر نویسنده در کمرش.‏ و ایشان<br />

داخل شده،‏ نزد قربانگاه برنجین ایستادند.‏<br />

و شکوه خداي اسرائیل از روي آن کروبی که بالاي<br />

آن بود به آستانه خانه برآمد و به آن مردي که به<br />

کتان آراسته بود و دوات کاتب را در کمر داشت<br />

خطاب کرد.‏<br />

و یهوه به او فرمود:‏ از میان شهر یعنی از میان<br />

اورشلیم بگذر و بر پیشانی کسانی که به سبب همه<br />

قباحاتی که در آن کرده میشود آه و ناله نند<br />

نشانی بگذار.‏ مکاشفه ؛ دوم پطرس<br />

و به آنان به گوش من گفت که در عقب او از شهر<br />

بگذرید و هلاك سازید و چشمان شما رحم نکند و<br />

ترحم منمایید.‏ باب<br />

پیران و جوانان و دختران و اطفال و زنان را تماماً‏<br />

به قتل رسانید،‏ اما به هر کسی که ا نشان را دارد<br />

نزدیک مشوید و از محل مقدس من شروع کنید.‏ پ س<br />

از مردان پیري که پیش خانه بودند شروع کردند.‏ اول<br />

8 ،2<br />

3 ،7<br />

18 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

17 ،4 پطرس<br />

.7<br />

.8<br />

و به ایشان فرمود:‏ خانه را نجس سازید و صحنها را<br />

از کشتگان پر ساخته،‏ بیرون آیید.‏ پ س بیرون آمدند و<br />

در شهر به کشتن شروع کردند.‏<br />

و چون ایشان میکشتند و من باقی مانده بودم،‏<br />

به خود در افتاده،‏ التماس نمودم و گفتم:‏ آه اي<br />

سرور یهوه آیا چون خشم خود را بر اورشلیم میریزي<br />

تمامی باقی ماننده اسرائیل را هلاك خواهی ساخت؟<br />

6 ،29<br />

23 ،1<br />

15 ،29<br />

7 ،94<br />

9 ،9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

- 747 -


يها<br />

يرو<br />

يها<br />

کی<br />

کی<br />

.10<br />

باب<br />

حزقیال<br />

13 ،11<br />

.9<br />

او مرا جواب داد:‏ گناه خاندان اسرائیل و یهودا<br />

بینهایت عظیم است و زمین از خون مملّو و شهر از<br />

ستم پر است.‏ زیرا میگویند:‏ یهوه زمین را ترك کرده<br />

است و یهوه نمیبیند.‏ باب<br />

سپ.‏ چشم من نیز رحم نخواهد کرد و من رحمت<br />

نخواهم فرمود،‏ بلکه رفتار ایشان را بر سر ایشان خواهم<br />

آورد.‏ باب ؛<br />

و اینک آن مردي که به کتان آراسته بود و جوهر<br />

را در کمر داشت،‏ جواب داد و گفت:‏ به نوعی که مرا<br />

امر فرمودي عمل نمودم.‏<br />

12 ،8<br />

18 ،8<br />

9 .4 ،7<br />

10<br />

.11<br />

10<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

سپ.‏ نگریستم و اینک بر آسمانی که بالاي سر<br />

کروبیان بود،‏ چیزي مثل سنگ یاقوت کبود و مثل<br />

نمایش شبیه تخت بر زبر آنها ظاهر شد.‏<br />

و آن مرد را که به کتان آراسته بود خطاب کرده<br />

گفت:‏ در میان چرخها در زیر کروبیان برو و دستهاي<br />

خود را از جرقه آتشی که در میان کروبیان است<br />

پر کن و بر شهر بپاش.‏ و او در نظر من داخل شد.‏<br />

و چون آن مرد داخل شد،‏ کروبیان بطرف راست<br />

خانه ایستاده بودند و ابر،‏ صحن درونی را پر کرد.‏<br />

و شکوه یهوه از روي کروبیان به آستانه خانه برآمد<br />

و خانه از ابر پر شد و صحن از فروغ شکوه یهوه مملّو<br />

گشت.‏ باب ؛ اشعیا<br />

و صداي بالهاي کروبیان تا به صحن بیرونی،‏ مثل<br />

آواز خداي قادر مطلق هنگامی که سخن میگوید،‏<br />

شنیده شد.‏<br />

و چون آن مرد را که آراسته به کتان بود امر<br />

فرموده،‏ فرمود که آتش را از میان چرخها از میان<br />

کروبیان بردار.‏ آنگاه داخل شده،‏ نزد چرخها ایستاد.‏<br />

و یکی از کروبیان دست خود را از میان کروبیان به<br />

آتشی که در میان کروبیان بود دراز کرده،‏ آن را<br />

برداشت و به دست آن مردي که به کتان،‏ آراسته بود<br />

نهاد و او آن را گرفته،‏ بیرون رفت.‏<br />

و در کروبیان شبیه صورت دست انسان زیر بالهاي<br />

ایشان ظاهر شد.‏<br />

و نگریستم و اینک چهار چرخ به پهلوي کروبیان<br />

یعنی یک چرخ به پهلوي یک کروبی و چرخ دیگر به<br />

پهلوي کروبی دیگر ظاهر شد.‏ و نمایش چرخها مثل<br />

صورت سنگ زبرجد بود.‏ باب<br />

و اما نمایش ایشان چنین بود.‏ آن چهار را<br />

شباهت بود که گویا چرخ در میان چرخ باشد.‏<br />

و چون آنها میرفت بر چهار جانب خود میرفت و<br />

هنگامی که میرفت به هیچ سو نمیچرخید،‏ بلکه به<br />

جایی که سر به آن متوجه میشد از عقب آن میرفت.‏<br />

و چون میرفت به هیچ سو نمیچرخید.‏<br />

و تمامی بدن و پشتها و دستها و بالهاي ایشان و<br />

چرخها یعنی چرخهایی که آن چهار داشتند از هر<br />

طرف پر از چشمها بود.‏ باب<br />

و به گوش من به آن چرخها ندا در دادند که اي<br />

چرخها!‏<br />

و هر یک را چهار صورت بود.‏ صورت اول صورت<br />

کروبی بود و صورت دوم صورت انسان و سوم صورت<br />

شیر و چهارم صورت عقاب.‏ باب<br />

سپ.‏ کروبیان صعود کردند.‏ این همان حیوان است<br />

که نزد نهر خابور دیده بودم.‏ باب<br />

و چونکروبیان میرفتند،‏ چرخها به پهلوي ایشان<br />

میرفت و چون کروبیان بالهاي خود را برافراشته،‏ از<br />

زمین صعود میکردند،‏ چرخها نیز از پهلوي ایشان<br />

برنمیگشت.‏<br />

ایشان میایستادند آنها میایستاد و چون<br />

ایشان صعود مینمودند،‏ آنها با ایشان صعود مینمود،‏<br />

زیرا که روح حیوان در آنها بود.‏<br />

و شکوه یهوه از بالاي آستانه خانه بیرون آمد و بر<br />

رويِ‏ کروبیان قرار گرفت.‏<br />

و چون کروبیان بیرون رفتند،‏ بالهاي خود را<br />

برافراشته،‏ جلوي من از زمین صعود نمودند.‏ و چرخها<br />

پیش ایشان بود و نزد دهنه دروازه شرقی خانه<br />

یهوه ایستادند.‏ و شکوه خداي اسرائیل از طرف بالا بر<br />

ایشان قرار گرفت.‏<br />

این همان حیوان است که زیر خداي اسرائیل نزد<br />

نهر خابور دیده بودم،‏ پس فهمیدم که اینان کروبیانند.‏<br />

6 ،1<br />

3 ،1<br />

15 ،1<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

17. چون<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

3 ،1 باب<br />

.21<br />

هر یک را چهار روي و هر یک را چهار بال بود و<br />

زیر بالهاي ایشان شبیه دستهاي انسان بود.‏<br />

و اما شبیه روی ایشان چنین بود.‏ همان رویها<br />

بود که نزد نهر خابور دیده بودم.‏ هم نمایش ایشان و<br />

هم خود ایشان چنان بودند و هر به راه مستقیم<br />

میرفت.‏<br />

.22<br />

11<br />

16 ،1<br />

4 ،6<br />

3 ،9<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

- 748 -


يار<br />

يرو<br />

یرق<br />

کن<br />

یکم<br />

نک<br />

نی<br />

یم<br />

.14<br />

.15<br />

حزقیال<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و روح مرا برداشته،‏ به دروازه ش خانه یهوه که<br />

بسوي مشرق متوجه است آورد.‏ و ای نزد دهنه<br />

دروازه بیست و پنج مرد بودند و در میان ایشان یازنْیا<br />

پسر عز ُّور و فَلَطیا پسر بنایا رؤساي قوم را دیدم.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان اینها آن کسانی<br />

میباشند که تدابیر فاسد نند و در ا شهر<br />

مشورتهاي قبیح میدهند.‏<br />

و میگویند وقت نزدیک نیست که خانهها را بنا<br />

نماییم،‏ بلکه این شهر دیگ است و ماگوشت میباشیم.‏<br />

بنابراین براي ایشان پیامبري اي پسر انسان<br />

پیامبري کن.‏<br />

آنگاه روح یهوه بر من نازل شده،‏ مرا فرمود:‏ بگو که<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اي خاندان اسرائیل شما به<br />

اینطور سخن میگویید و اما من خیالات دل شما را<br />

میدانم.‏ مزامیر<br />

بسی را در این شهر کشتهاید و کوچههایش را از<br />

کشتگان پر کردهاید.‏<br />

در این صورت سرور یهوه چنین میفرماید:‏ کشتگان<br />

شما که در میانش گذاشتهاید،‏ گوشت میباشند و شهر<br />

دیگ است.‏ اما شما را از میانش بیرون خواهم برد.‏<br />

8. شما از شمشیر میترسید،‏ اما سرور یهوه میفرماید<br />

شمشیر را بر شما خواهم آورد.‏<br />

و شما را از میان شهر بیرون برده،‏ شما را به دست<br />

غریبان تسلیم خواهم نمود و بر شما داوري خواهم<br />

کرد.‏<br />

به شمشیر خواهید افتاد و در مرز اسرائیل بر شما<br />

داوري خواهم نمود و خواهید دانست که من یهوه<br />

هستم.‏ باب<br />

این شهر براي شما دیگ نخواهد بود و شما در آن<br />

گوشت نخواهید بود،‏ بلکه در مرز اسرائیل بر شما<br />

داوري خواهم نمود.‏<br />

و خواهید دانست که من آن یهوه هستم که از<br />

قواعد من پیروي ننمودید و احکام مرا بجا نیاوردید،‏<br />

بلکه بر حسب احکام امتهایی که به اطراف شما<br />

میباشند عمل نمودید.‏<br />

و واقع شد که چون پیامبري کردم،‏ فَلَطْیا پسر<br />

بنایا مرد.‏ پ س به خود در افتاده،‏ به صداي بلند<br />

فریاد نمودم و گفتم:‏ آه اي سرور یهوه آیا تو باقی مانده<br />

اسرائیل را تماماً‏ هلاك خواهی ساخت؟ باب<br />

8 ،9<br />

.<br />

2 ،139<br />

10 .7 ،6<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

وعدة بازگشت اسرائیل<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان برادران تو یعنی برادرانت که از<br />

اهل خاندان تو میباشند و تمامی خاندان اسرائیل<br />

جمیعاً‏ کسانی میباشند که ساکنان اورشلیم به ایشان<br />

میگویند:‏ شما از یهوه دور شوید و این زمین به ما به<br />

ملکیت داده شده است.‏<br />

بنابراین بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اگر چه<br />

ایشان را در میان امتها دور کنم و ایشان را در میان<br />

کشورها پراکنده سازم،‏ اما من براي ایشان در آن<br />

کشورهایی که به آنها رفته باشند اندك زمانی مقْدس<br />

خواهم بود.‏ باب ؛ ارمیا<br />

سپ.‏ بگو سرور یهوه چنین فرماید:‏ شما را از<br />

میان امتها جمع خواهم کرد و شما را از کشورهایی<br />

که در آنها پراکنده شدهاید،‏ فراهم خواهم آورد و زمین<br />

اسرائیل را به شما خواهم داد.‏<br />

و به آنجا داخل شده،‏ تمامی ناپاکیها و همه<br />

قباحات آن را از میانش دور خواهند کرد.‏<br />

و ایش ان را یک دل خ واهم داد و در درون<br />

ایشان روح تازه خواهم نهاد و دل سنگی را از<br />

بدن ایشان دور کرده،‏ دل گوشتی به ایشان<br />

خواهم بخشید.‏ تثنیه<br />

تا از قواعد من پیروي نمایند و احکام مرا نگاه<br />

داشته،‏ آنها را بجا آورند.‏ و ایشان قوم من خواهند بود<br />

و من خداي ایشان خواهم بود.‏ باب ؛ ارمیا ؛<br />

33 ،31<br />

28 ،36<br />

باب 3 ،23<br />

5 ،24<br />

6 ،30<br />

15 ،12<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

8 ،8 زکریا<br />

.21<br />

اما آنانی که دل ایشان از عقب ناپاکیها و قباحات<br />

ایشان میرود،‏ پس سرور یهوه میفرماید:‏ من رفتار<br />

ایشان را بر سر ایشان وارد خواهم آورد.‏ باب ؛<br />

آنگاه کروبیان بالهاي خود را برافراشتند و چرخها<br />

به پهلوي ایشان بود و شکوه خداي اسرائیل از طرف<br />

بالا بر ایشان قرار گرفت.‏ باب ؛<br />

و شکوه یهوه از بالاي میان شهر صعود نموده،‏ بر<br />

کوهی که بطرف شرقی شهر است قرار گرفت.‏<br />

و روح مرا برداشت و در عالم رؤیا مرا به روحخدا<br />

به زمین کلدانیان نزد اسیران برد و آن رؤیایی که دیده<br />

بودم از نظر من مرتفع شد.‏<br />

و تمامی کلام یهوه را که به من نشان داده بود،‏<br />

براي اسیران بیان کردم.‏<br />

43 ،16<br />

10 ،9<br />

1 ،10<br />

3 ،9<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

12<br />

1. و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

- 749 -


یاف<br />

یاف<br />

نک<br />

نک<br />

نی<br />

یاف<br />

حزقیال<br />

.2<br />

اي پسر انسان تو در میان خاندان فتنهانگیز ساکن<br />

میباشی که ایشان را چشمها به جهت دیدن هست اما<br />

نمیبینند و ایشان را گوشها به جهت شنیدن هست اما<br />

نمیشنوند،‏ چونکه خاندان فتنهانگیز میباشند.‏ اشعیا<br />

اما تو اي پسر انسان اسباب ترك وطن را براي خود<br />

مهیا ساز.‏ و در نظر ایشان در وقت روز کوچ و از<br />

مکان خود به مکان دیگر به حضور ایشان نقل<br />

شاید بفهمند،‏ اگرچه خاندان فتنهانگیز میباشند.‏ ارمیا<br />

9 ،6<br />

،<br />

.3<br />

3 ،36<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و اسباب خود را مثل اسباب ترك وطن در وقت روز<br />

به نظر ایشان بیرون آور.‏ و شامگاهان مثل کسانی که<br />

براي ترك وطن بیرون میروند بیرون شو.‏<br />

و شک براي خود در دیوار به حضور ایشان کرده،‏<br />

از آن بیرون ببر.‏<br />

و در حضور ایشان آن را بر دوش خود بگذار و در<br />

تاریکی بیرون ببر و روي خود را بپوشان تا زمین را<br />

نبینی.‏ زیرا که تو را علامتی براي خاندان اسرائیل قرار<br />

دادهام.‏ باب<br />

سپ.‏ به نوعی که مأمور شدم،‏ عمل نمودم و اسباب<br />

خود را مثل اسباب ترك وطن در وقت روز بیرون<br />

آوردم.‏ و شبانگاه شک براي خود به دست خویش در<br />

دیوار کردم و آن را در تاریکی بیرون برده،‏ به حضور<br />

ایشان بر دوش برداشتم.‏<br />

و بامدادان کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ آیا خاندان اسرائیل یعنی ا<br />

خاندان فتنهانگیز به تو نگفتند:‏ این چه کار است که<br />

میکنی؟<br />

سپ.‏ به ایشان بگو سرور یهوه چنین میفرماید:‏ این<br />

پیام اشاره به امیري است که در اورشلیم میباشد و به<br />

تمامی خاندان اسرائیل که ایشان در میان آنها<br />

میباشند<br />

بگو:‏ من علامت براي شما هستم.‏ به نوعی که من<br />

عمل نمودم،‏ همچنان به ایشان کرده خواهد شد و<br />

ترك وطن شده،‏ به اسیري خواهند رفت.‏ مزامیر<br />

و امیري که در میان ایشان است اسباب خود را در<br />

تاریکی بر دوش نهاده،‏ بیرون خواهد رفت.‏ و شک در<br />

دیوار خواهند کرد تا از آن بیرون ببرند.‏ و او روي خود<br />

را خواهد پوشانید تا زمین را به چشمان خود نبیند.‏<br />

7 ،71<br />

27 .24 ،24<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

4 ،39 ارمیا<br />

.13<br />

و من دام خود را بر او خواهم گسترانید و در<br />

کمند من گرفتار خواهد شد.‏ و او را به بابل به زمین<br />

کلدانیان خواهم برد و اگرچه در آنجا خواهد مرد،‏ ولی<br />

آن را نخواهد دید.‏ باب ؛<br />

و همه اطرافیان و معاونانش و تمامی لشکر او را<br />

بسوي هر باد پراکنده ساخته،‏ شمشیري در عقب<br />

ایشان برهنه خواهم ساخت.‏ باب<br />

و چون ایشان را در میان امتها پراکنده ساخته و<br />

ایشان را در میان کشورها پراکنده نموده باشم،‏ آنگاه<br />

خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

اما عدد کمی از میان ایشان از شمشیر و قحطی و<br />

وبا باقی خواهم گذاشت تا همه قباحات خود را در<br />

میان امتهایی که به آنها میروند،‏ بیان نمایند.‏ پس<br />

خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ اشعیا<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان!‏ نان خود را با ارتعاش بخور و آب<br />

خویش را با لرزه و اضطراب بنوش.‏<br />

و بهاهل زمین بگو سرور یهوه درباره ساکنان<br />

اورشلیم و اهل زمین اسرائیل چنین میفرماید:‏ که نان<br />

خود را با اضطراب خواهند خورد و آب خود را با<br />

حیرت خواهند نوشید.‏ زیرا که زمین آنها به سبب ظلم<br />

همه ساکنانش از هر چه در آن است خالی خواهد شد.‏<br />

27 ،7 ؛ 23 ،13<br />

9 ،1<br />

2 ،5<br />

3 ،32<br />

20 ،17<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

2 ،127 اشعیا<br />

.20<br />

و شهرهاي قابل سکونت ایشان خراب شده،‏ زمین<br />

ویران خواهد شد.‏ پ س خواهید دانست که من یهوه<br />

هستم.‏<br />

و کلام سرور بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان این مثل شما چیست که در زمین<br />

اسرائیل میزنید و میگویید:‏ ایام طولانی میشود و هر<br />

پیشگوئی باطل میگردد.‏ حبقوق ؛ دوم پطرس 3،<br />

در این صورت به ایشان بگو،‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ این مثَل را باطل خواهم ساخت و آن را بار<br />

دیگر در اسرائیل نخواهند آورد.‏ بلکه به ایشان بگو:‏<br />

ایام،‏ نزدیک است و انجام هر پیشگوئی،‏ نزدیک.‏<br />

زیرا که هیچ پیشگوئی باطل و غیبگویی<br />

تملّقآمیز در میان خاندان اسرائیل بار دیگر نخواهد<br />

بود.‏<br />

زیرا من که یهوه هستم سخن خواهم گفت و<br />

سخنی که من میگویم،‏ واقع خواهد شد و بار دیگر<br />

تأخیر نخواهد افتاد.‏ زیرا سرور یهوه میفرماید:‏ اي<br />

خاندان فتنهانگیز در ایام شما سخنی خواهم گفت و<br />

آن را به انجام خواهم رسانید.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان!‏ هم اکنون خاندان اسرائیل<br />

میگویند تصاویري که او میبیند،‏ به جهت دوران<br />

4<br />

3 ،2<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

- 750 -


نی<br />

يوا<br />

یم<br />

کهآن<br />

یبیم<br />

یم<br />

یک<br />

يها<br />

يوا<br />

یم<br />

کن<br />

طولانی است و او براي زمانهاي دور پیامبري مینماید.‏<br />

بنابراین به ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید<br />

که هیچ کلامِ‏ من بعد از ا تأخیر نخواهد افتاد.‏ و<br />

سرور یهوه میفرماید:‏ کلامی که من گویم واقع<br />

خواهد شد.‏ حبقوق<br />

حزقیال<br />

3 ،2<br />

.28<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان به ضد پیامبران اسرائیل که پیامبري<br />

مینمایند،‏ پیامبري نما.‏ و به آنانی که از افکار خود<br />

پیامبري میکنند،‏ بگو کلام یهوه را بشنوید!‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ بر پیامبران احمق<br />

که تابع روح خویش میباشند و هیچ ندیدهاند.‏<br />

2 ،34<br />

ارمیا 23،<br />

3. سرور<br />

21 .1<br />

.4<br />

اي اسرائیل پیامبران تو مانند روباهان در خرابهها<br />

بودهاند.‏<br />

5. شما به شکافها برنیامدید و دیوار را براي خاندان<br />

اسرائیل تعمیر نکردید تا ایشان در روز یهوه به جنگ<br />

بتوانند ایستاد.‏ باب<br />

پیشگوئی باطل و غیبگویی دروغین نند و<br />

میگویند:‏ یهوه فرماید،‏ با آنکه یهوه ایشان را<br />

نفرستاده است و مردمان را امیدوار میسازند به اینکه<br />

کلام ثابت خواهد شد.‏ باب ؛ ارمیا 23،<br />

آیا پیشگوئی باطل ندیدید و غیبگویی دروغین را<br />

یاد نکردید چونکه گفتید یهوه میفرماید با آنکه من<br />

سخن نگفتم؟<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه سخن<br />

باطل گفتید و تصویر دروغین دیدید،‏ اینک سرور یهوه<br />

میفرماید من به ضد شما خواهم بود.‏<br />

سپ.‏ دست من بر پیامبرانی که تصاویر باطل دیدند<br />

و غیبگویی دروغین کردند،‏ دراز خواهد شد و ایشان<br />

در مجلس قوم من داخل نخواهند شد و در دفتر<br />

خاندان اسرائیل ثبت نخواهند گردید و به زمین<br />

اسرائیل وارد نخواهند گشت و شما خواهید دانست که<br />

من سرور یهوهمیباشم.‏ باب<br />

و از این جهت که قوم مرا گمراه کرده،‏ گفتند که<br />

صلح است در هنگامی که صلح نبود و ی از ایشان<br />

دیوار را بنا نمود و سایرین آن را به گلِ‏ ملاط مالیدند.‏<br />

32<br />

28 ،22<br />

9 ،14<br />

30 ،22<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

میکاه 11 .5 ،3<br />

11<br />

سپ.‏ به آنانی که گلِ‏ ملاط را مالیدند بگو که آن<br />

خواهد افتاد.‏ باران سیلآسا خواهد بارید و شما اي<br />

تگرگهاي سخت خواهید آمد و باد شدید آن را خواهد<br />

شکافت.‏<br />

و هان چون دیوار بیفتد،‏ آیا شما را نخواهند گفت:‏<br />

کجا است آن روکشی که با آن روکش گردید؟<br />

در این صورت سرور یهوه چنین میفرماید:‏ من آن<br />

را به باد شدید در خشم خود خواهم شکافت و باران<br />

سیل آسا در خشم من خواهد بارید و تگرگهاي سخت<br />

براي فانی ساختن آن در غیظ من خواهد آمد.‏ متی<br />

و آن دیوار را که شما به گلِ‏ ملاط روکش کردید<br />

ویران نموده،‏ به زمین یکسان خواهم ساخت و پی آن<br />

آشکار خواهد شد.‏ و چون آن بیفتد شما در میانش<br />

هلاك خواهید شد و خواهید دانست که من یهوه<br />

هستم.‏ باب<br />

سپ.‏ چون خشم خود را بر دیوار و بر آنانی که آن<br />

را به گلِ‏ ملاط آغشته کردند به اتمام رسانیده باشم،‏<br />

آنگاه به شما خواهم گفت:‏ دیوار نیست شده و آنانی<br />

که آن را آغشته کردند نابود گشتهاند.‏<br />

یعنی پیامبران اسرائیل که درباره اورشلیم<br />

پیامبري مینمایند و برایش تصاویر صلح را میبینند با<br />

سرور یهوه میفرماید که صلح نیست.‏<br />

و تو اي پسر انسان نظر خود را بر دختران قوم<br />

خویش که از افکار خود پیامبري مینمایند بدار و بر<br />

ایشان پیامبري نما،‏<br />

و بگو سرور یهوه چنین میفرماید:‏ بر آنانی<br />

که بازوبندها براي مفصل هر بازویی دوزند و<br />

سربندها براي سر هر قامتی میسازند تا جانها را صید<br />

کنند!‏ آیا جانهاي قوم مرا صید خواهید کرد و جانهاي<br />

خود را زنده نگاه خواهید داشت؟<br />

و مرا در میان قوم من براي مشت جویی و لقمه<br />

نانی بیحرمت میکنید چونکه به قوم من که به دروغ<br />

شما گوش میگیرند دروغ گفته،‏ جانهایی را که<br />

مستوجب مرگ نیستند میکشید و جانهایی را که<br />

مستحق حیات نمیباشند زنده نگاه میدارید.‏ اشعیا<br />

27 ،7<br />

23 ،5<br />

12 .10 ،11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

15 17، ؛ امثال<br />

.20<br />

در این صورت سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای<br />

من به ضد بازوبند شما هستم که به واسطه آنها<br />

جانها را مثل مرغان صید میکنید.‏ و آنها را از بازوهاي<br />

شما خواهم درید و کسانی را که جانهاي ایشان را مثل<br />

مرغان صید میکنید،‏ رهایی خواهم داد.‏<br />

و سربندهاي شما را خواهم درید و قوم خود را از<br />

دست شما خواهم رهانید و دیگر در دست شما<br />

نخواهند بود تا ایشان را صید کنید پس خواهید<br />

.21<br />

- 751 -


يها<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

یآم<br />

یول<br />

يها<br />

يرو<br />

.9<br />

دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

22. چونکه شما به دروغِ‏ خود،‏ دل مرد عادل را که من<br />

محزون نساختم،‏ محزون ساختهاید و دستهاي مرد<br />

شریر را تقویت دادهاید تا از رفتار قبیح خود بازگشت<br />

ننماید و زنده نشود.‏<br />

در این صورت بار دیگر تصویر باطل نخواهید دید<br />

و غیبگویی نخواهید نمود.‏ و چون قوم خود را از<br />

دست شما رهایی دهم،‏ آنگاه خواهید دانست که من<br />

یهوه میباشم.‏ باب ؛<br />

حزقیال<br />

18 ،16<br />

ارمیا 14 ،23<br />

15 ،12<br />

27 .4 ،7<br />

.23<br />

14<br />

.1<br />

و کسانی چند از بزرگان اسرائیل نزد من آمده،‏<br />

پیش رویم نشستند.‏ باب<br />

آنگاه کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ این اشخاص بتهاي خویش را در<br />

دلهاي خود جاي دادند و سنگ ضربه گناه خویش را<br />

پیش خود نهادند.‏ پ س آیا ایشان از من درخواست<br />

نمایند؟<br />

در این صورت ایشان را خطاب کن و به ایشان بگو:‏<br />

سرور یهوه چنین میفرماید:‏ هرکسی از خاندان<br />

اسرائیل که بتهاي خویش را در دل خود جاي دهد و<br />

سنگ ضربه گناه خویش را پیش خود بنهد و نزد<br />

پیامبر بیاید،‏ من که یهوه هستم آن را که ید<br />

موافق زیادي بتهایش اجابت خواهم نمود،‏<br />

تا خاندان اسرائیل را در افکار خودشان گرفتار سازم<br />

چونکه همه ایشان به سبب بتهاي خویش از من پیمان<br />

شکن شدهاند.‏<br />

بنابراین به خاندان اسرائیل بگو سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ توبه کنید و از بتهاي خود بازگشت نمایید و<br />

روی خویش را از همه قباحات خود برگردانید.‏ اشعیا<br />

1 ،20<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

6 ،31<br />

.7<br />

.8<br />

زیرا هر کس چه از خاندان اسرائیل و چه از غریبانی<br />

که در اسرائیل ساکن باشند که از پی من پیمان<br />

شکن شده،‏ بتهاي خویش را در دلش جاي دهد و<br />

سنگ ضربه گناه خود را پیش رویش نهاده،‏ نزد پیمبر<br />

آید تا به واسطه او از من درخواست نماید،‏ من که<br />

یهوه هستم خود او را جواب خواهم داد.‏<br />

و من نظر خود را بر آن شخص دوخته،‏ او را مورد<br />

تعجب خواهم ساخت تا علامتی و ضربالمثلی بشود و<br />

او را از میان قوم خود ریشهکن خواهم ساخت و<br />

خواهید دانست که من یهوه هستم.‏ باب ؛<br />

و اگر پیامبر فریب خورده،‏ سخنی گوید،‏ من که<br />

یهوه هستم آن پیامبر را فریب دادهام و دست خود را<br />

بر او دراز کرده،‏ او را از میان قوم خود اسرائیل<br />

ریشهکن خواهم ساخت.‏<br />

و ایشان بار گناهان خود را متحمل خواهند شد و<br />

گناه درخواست کننده مثل گناه آن پیامبر خواهد بود.‏<br />

تا خاندان اسرائیل دیگر از پی من گمراه نشوند<br />

و باز به تمامی تقصیر خویش نجس نگردند.‏ بلکه<br />

سرور یهوه میفرماید:‏ ایشان قوم من خواهند بود و من<br />

خداي ایشان خواهمبود.‏ باب ؛<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ اگر زمینی خیانت کرده،‏ به من<br />

خطا ورزد و اگر من دست خود را بر آن دراز کرده،‏<br />

عصاي نانش را بشکنم و قحطی در آن فرستاده،‏ انسان<br />

و حیوانات را از آن ریشهکن سازم،‏ باب<br />

اگر چه این سه مرد یعنی نوح و دانیال و ایوب در<br />

آن باشند،‏ سرور یهوه میفرماید که ایشان فقط جانهاي<br />

خود را به عدالت خویش خواهند رهانید.‏ ارمیا<br />

و اگر حیوانات درنده به آن زمین بیاورم که آن را<br />

از اهل آن خالی سازند و چنان ویران شود که از ترس<br />

آن حیوانات کسی از آن گذر نکند،‏ لاویان ؛ دوم<br />

1 ،15<br />

22 ،26<br />

16 ،5<br />

28 ،36<br />

باب 9 ،13<br />

20 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

25 ،17 ؛ 24 ،2 پادشاهان<br />

.16<br />

اگر چه این سه مرد در میانش باشند،‏ سرور یهوه<br />

میفرماید:‏ به حیات خودم قَسم که ایشان پسران و<br />

دختران را رهایی نخواهند داد.‏ ایشان به تنهایی رهایی<br />

خواهند یافت زمین ویران خواهد شد.‏<br />

یا اگر شمشیري به آن زمین آورم و بگویم:‏ اي<br />

شمشیر از این زمین بگذر.‏ و اگر انسان و حیوانات را از<br />

آن ریشهکن سازم،‏<br />

اگر چه این سه مرد در میانش باشند،‏ سرور یهوه<br />

میفرماید:‏ به حیات خودم قسم که پسران و دختران<br />

را رهایی نخواهند داد بلکه ایشان به تنهایی رهایی<br />

خواهند یافت.‏<br />

یا اگر وبا در آن زمین بفرستم و خشم خود را بر<br />

آن با خون بریزم و انسان و حیوانات را از آن ریشهکن<br />

بسازم،‏<br />

اگر چه نوح و دانیال و ایوب در می شان باشند<br />

سرور یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قسم که نه<br />

پسري و نه دختري را رهایی خواهند داد بلکه ایشان<br />

فقط جانهاي خود را بهعدالت خویش خواهند رهانید.‏<br />

سپ.‏ سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چه قدر زیاده<br />

هنگامی که چهار عذاب سخت خود یعنی شمشیر و<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

15 ،5<br />

7 ،15<br />

- 752 -


يار<br />

يار<br />

يار<br />

یبل<br />

یان<br />

تیی<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

قحطی و حیوان درنده و وبا را بر اورشلیم بفرستم تا<br />

انسان و حیوانات را از آن ریشهکن سازم.‏ لاویان ؛<br />

دوم سموئیل<br />

حزقیال<br />

16 ،26<br />

13 ،24<br />

.22<br />

اما اینک بقیتی از پسران و دخترانی که بیرون<br />

آورده میشوند در آن واگذاشته خواهد شد.‏ هان ایشان<br />

را نزد شما بیرون خواهند آورد و رفتار و اعمال ایشان<br />

را خواهید دید و از بلایی که بر اورشلیم وارد آورده و<br />

هر آنچه بر آن رسانیده باشم،‏ تسلّی خواهید یافت.‏<br />

و چون رفتار و اعمال ایشان را ببینید شما را<br />

تسلّی خواهند داد و سرور یهوه میفرماید:‏ شما<br />

خواهید دانست که هر آنچه به آن کردم بیسبب بجا<br />

نیاوردم.‏<br />

.23<br />

15<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان درخت مو در میان سایر درختان<br />

چیست و شاخه مو در میان درختان جنگل چه<br />

میباشد؟<br />

آیا چوب از آن براي کردن هیچ ک گرفته<br />

میشود؟ یا میخی از آن براي آویختن هیچ ظرفی<br />

میگیرند؟<br />

هان آن را براي هیزم در آتش میاندازند و آتش هر<br />

دو طرفش را میسوزاند و میانش نیم سوخته میشود.‏<br />

پس آیا براي ک مفید است؟ یوحنا<br />

اینک چون تمام بود براي هیچ کار مصرف نداشت.‏<br />

چند مرتبه زیاده وقتی که آتش آن را سوزانیده و نیم<br />

سوخته باشد،‏ دیگر براي هیچ ک مصرف نخواهد<br />

داشت.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ مثل درخت مو<br />

که آن را از میان درختان جنگل براي هیزم و آتش<br />

تسلیم کردهام،‏ همچنان ساکنان اورشلیم را تسلیم<br />

خواهم نمود.‏<br />

و نظر خود را بر ایشان خواهم دوخت.‏ از یک آتش<br />

بیرون میآیند و آتشی دیگر ایشان را خواهد سوزانید.‏<br />

پس چون نظر خود را بر ایشان دوخته باشم،‏ خواهید<br />

دانست که من یهوه هستم.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ به سبب خیانتی که<br />

ورزیدهاند زمین را ویران خواهم ساخت.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان اورشلیم را از قباحاتش آگاه ساز!‏<br />

و بگو سرور یهوه به اورشلیم چنین میفرماید:‏ اصل<br />

و ولادت تو از زمین کنعان است.‏ پدرت اَموري و<br />

مادرت حتّی بود.‏<br />

و اما ولادت تو ‏.در روزي که متولّد شدي،‏ نافت را<br />

نبریدند و تو را به آب غسل ندادند و پاك نساختند و<br />

نمک نمالیدند و به قنداقه نپیچیدند.‏<br />

چشمی بر تو شفقت ننمود و بر تو مرحمت نفرمود<br />

تا یکی از این کارها را براي تو بعمل آورد.‏ بلکه در روز<br />

ولادتت جان تو را خوار شمرده،‏ تو را بر روي صحرا<br />

انداختند.‏ لوقا<br />

و من از نزد تو گذر نمودم و تو را در خونت غلطان<br />

دیدم.‏ پ س تو را گفتم:‏ اي که به خونت آلوده هستی<br />

زنده شو!‏ گفتم:‏ اي که به خونت آلوده هستی،‏<br />

زنده شو!‏<br />

و تو را مثل گیاهانِ‏ صحرا بسیار افزودم تا رشد<br />

کرده،‏ بزرگ شدي و به زیبایی کامل رسیدي.‏<br />

پستانهایت برخاسته و مویهایت بلند شد،‏ اما برهنه و<br />

عریان بودي.‏<br />

و چون از تو گذر کردم برتو نگریستم و اینک زمان<br />

تو زمان محبت بود.‏ پ س دامن خود را بر تو پهن کرده،‏<br />

عری تو را پوشیده ساختم وسرور یهوه میفرماید که<br />

با تو قسم خوردم و با تو عهد بستم و از آن من شدي.‏<br />

31 ،10<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

روت 9 ،3<br />

.9<br />

و تو را به آب غسل داده،‏ تو را از خونت پاك<br />

ساختم و تو را به روغن تدهین کردم.‏<br />

و تو را به لباس قلاّبدوزي آراسته ساختم و نعلین<br />

پوست خز به پایت کردم و تو را به کتان نازك آراسته<br />

و به ابریشم پیراسته ساختم.‏ مزامیر<br />

و تو را به زیورها زینت داده،‏ دستبندها بر دستت<br />

و گردنبندي بر گردنت نهادم.‏<br />

و حلقهاي در بینی و گوشوارهها در گوشهایت و<br />

تاج زیبایی بر سرت نهادم.‏<br />

سپ.‏ با طلا و نقره آرایش یافتی و لباست از کتان<br />

نازك و ابریشم قلاّ‏ بدوزي بود و آرد سفید و عسل و<br />

روغن خوردي و بینهایت زیبا شده،‏ به درجه ملوکانه<br />

ممتاز گشتی.‏<br />

و آوازه تو به سبب زیبا در میان امتها شایع<br />

شد.‏ زیرا سرور یهوه میفرماید که آن زیبایی از جمال<br />

من که بر تو نهاده بودم کامل شد.‏<br />

اما بر زیبایی خود توکل نمودي و به سبب آوازه<br />

15 ،45<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

6 ،15<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

16<br />

- 753 -


يها<br />

يار<br />

يار<br />

يوا<br />

يها<br />

يوا<br />

يار<br />

یان<br />

نی<br />

يها<br />

ي تار<br />

ي تار<br />

يار<br />

يها<br />

خویش زناکار گردیدي و زناي خویش را بر هر<br />

رهگذري ریختی و از آن او شد.‏<br />

و از لباسهاي خود گرفتی و مکانهاي بلند<br />

رنگارنگ براي خود ساخته،‏ بر آنها زنا نمودي که مثل<br />

این کارها واقع نشده و نخواهد شد.‏<br />

و زیورهاي زینت خود را از طلا و نقره،‏ من که به<br />

تو داده بودم،‏ گرفته،‏ تمثالهاي مردان را ساخته با آنها<br />

زنا نمودي.‏<br />

و لباس قلاّبدوزي خود را گرفته،‏ به آنها پوشانیدي<br />

و روغن و بخور مرا پیش آنها گذاشتی.‏<br />

و نان مرا که به تو داده بودم و آرد سفید و روغن<br />

و عسل را که روزي تو ساخته بودم،‏ پیش آنها براي<br />

هدیه خوشبویی نهادي و چنین شد.‏ سخن سرور یهوه<br />

این است.‏<br />

و پسران و دخترانت را که براي من زاییده بودي<br />

گرفته،‏ ایشان را به جهت خوراك آنها قربانی نمودي.‏<br />

آیا زنا ک تو کم بود<br />

که پسران مرا نیز کشتی و ایشان را تسلیم نمودي<br />

که براي آنها از آتش گذرانیده شوند؟<br />

و در تمامی قباحات و زناي خود،‏ ایام جوانی خود<br />

را هنگامی که عریان و برهنه بودي و در خون خود<br />

میغلطیدي بیاد نیاوردي.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ بر تو!‏ بر تو!‏ زیرا<br />

بعد از تمامی شرارت خود،‏<br />

بتخانه براي خود بنا نمودي و عمارات بلند در هر<br />

کوچه براي خود ساختی.‏<br />

بسر هر راه عمارتهاي بلند خود را بنا نموده،‏<br />

زیبایی خود را ناپاك ساختی و براي هر راهگ ذري<br />

پای خویش را گشوده،‏ زناکاری خود را افزودي.‏<br />

و با همسایگان خود پسران مصر که بزرگ گوشت<br />

میباشند،‏ زنا نمودي و زناک خود را افزوده،‏ خشم<br />

مرا به هیجان آوردي.‏<br />

در این صورت اینک من دست خود را بر تو دراز<br />

کرده،‏ وظیفه تو را قطع نمودم و تو را به آرزوي<br />

دشمنانت یعنی دختران فلسطینیان که از رفتار قبیح<br />

تو خجل بودند،‏ تسلیم نمودم.‏<br />

و چونکه سیر نشدي،‏ با پسران آشور نیز زنا<br />

نمودي و با ایشان نیز زنا نموده،‏ سیر نگشتی.‏<br />

و زناکاریهاي خود را از زمین کنعان تا زمین<br />

کلدانیان زیاد نمودي و از این هم سیر نشدي.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ دل تو چه قدر ضعیف است<br />

حزقیال<br />

که تمامی ا اعمال را که کارِ‏ زنِ‏ زناکار سلیطه<br />

میباشد،‏ بعمل آوردي.‏<br />

که بسر هر راه بتخانه خود را بنا نمودي و در هر<br />

کوچه عمارات بلند خود را ساختی و مثل فاحشههاي<br />

دیگر نبودي چونکه اجرت را خوار شمردي.‏<br />

اي زن زناکار که غریبان را به جاي شوهر خود<br />

میگیري!‏<br />

به همه فاحشهها اجرت میدهند.‏ اما تو به تمامی<br />

عاشقانت اجرت میدهی و ایشان را اجیر میسازي که<br />

از هر طرف به جهت زناکاریهایت نزد تو بیایند.‏<br />

و عادت تو در زناک ا برعکس سایر زنان است.‏<br />

چونکه کسی به جهت زناک از عقب تو نمیآید و تو<br />

اجرت میدهی و کسی به تو اجرت نمیدهد.‏ پس<br />

عادت تو بر عکس دیگران است.‏<br />

بنابراین اي زناکار!‏ کلام یهوه را بشنو!‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه نقد تو ریخته<br />

شد و عری تو از زناک ا با عاشقانت و با همه<br />

بتهاي قباحاتت و از خون پسرانت که به آنها دادي<br />

آشکار گردید،‏<br />

در این صورت هم اگنون من همه عاشقانت را که<br />

با ایشان لذت میبردي و همه آنانی را که دوست<br />

داشتی،‏ با همه کسانی که از ایشان نفرت داشتی جمع<br />

خواهم نمود.‏ و ایشان را از هر طرف نزد تو فراهم<br />

آورده،‏ برهنگی تو را به ایشان آشکار خواهم ساخت،‏ تا<br />

تمامی عریانیت را ببینند.‏<br />

و بر تو حکم زنانی را که زنا میکنند و خونریز<br />

میباشند،‏ خواهم داد.‏ و خون خشم و غیرت را بر تو<br />

وارد خواهم آورد.‏<br />

و تو را به دست ایشان تسلیم نموده،‏ بتخانههاي<br />

تو را خراب و عمارات بلند تو را ویران خواهند ساخت.‏<br />

و لباست را از تو خواهند کند و زیورهاي قشنگ تو را<br />

خواهند گرفت و تو را عریان و برهنه خواهند گذاشت.‏<br />

و گروهی بر تو آورده،‏ تو را به سنگها سنگسار<br />

خواهند کرد و به شمشیر خود تو را پارهپاره<br />

خواهند نمود.‏<br />

و خانه تو را به آتش سوزانیده،‏ در نظر زنان<br />

بسیار بر تو مجازات خواهند رسانید.‏ پ س من تو را از<br />

زنا ک بازخواهم داشت و بار دیگر اجرت نخواهی<br />

داد.‏ دوم پادشاهان<br />

و آتش خشم خود را بر تو فرو خواهم نشانید و<br />

غیرت من از تو خواهد برگشت و آرام گرفته،‏ باردیگر<br />

باب 29 .10 ،23<br />

باب 24 ،23<br />

9 ،25<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

36. سرور<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

باب 5 ،23<br />

داوران 1 ،13<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

30. سرور<br />

- 754 -


نی<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

نی<br />

بک<br />

يها<br />

ببا<br />

يجا<br />

خشم نخواهم نمود.‏ باب<br />

ایام جوانی خود را به یاد نیاورده،‏ مرا به<br />

همه این کارها رنجانیدي،‏ از ا جهت سرور یهوه<br />

میفرماید که اینک نیز رفتار تو را بر سرت وارد خواهم<br />

آورد و علاوه بر تمامی قباحاتت دیگر این عمل قبیح را<br />

مرتکب نخواهی شد.‏ باب ‎9‎ف ؛<br />

اینک هر که مثَل میآورد این مثَل را بر تو آورده،‏<br />

خواهد گفت که مثَل مادر،‏ مثَل دخترش میباشد.‏<br />

تو دختر مادر خود هستی که از شوهر و پسران<br />

خود نفرت میداشت.‏ و خواهر خواهران خود هستی<br />

که از شوهران و پسران خویش نفرت دارند.‏ مادر<br />

شما حتّی بود و پدر شما اَموري.‏<br />

و خواهر بزرگ تو سامره است که با دختران خود<br />

بطرف چپ تو ساکن باشد.‏ و خواهر کوچک تو<br />

سدوم است که با دختران خود بطرف راست تو ساکن<br />

میباشد.‏<br />

اما تو در راه و روش ایشان پیروي نکردي و<br />

مثل قباحات ایشان عمل ننمودي.‏ بلکه گویا این آسان<br />

بود که تو در همه رفتار خود از ایشان زیاده فاسد<br />

شدي.‏<br />

سپ.‏ سرور یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قسم<br />

که خواهر تو سدوم و دخترانش موافق اعمال تو و<br />

دخترانت عمل ننمودند.‏<br />

اینک گناه خواهرت سدوم ا بود که تکبر و<br />

فراوانی نان و سعادتمندي رفاهیت براي او و دخترانش<br />

بود و فقیران و مسکینان را دستگیري ننمودند،‏ پیدایش<br />

حزقیال<br />

21 ،11<br />

10<br />

13 ،5<br />

باب 4 ،23<br />

43. چونکه<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

48<br />

.49<br />

20 ،18 ؛ 13 ،13<br />

.50<br />

و مغرور شده،‏ در حضور من مرت قباحات<br />

گردیدند.‏ در این صورت چنانکه صلاح دیدم ایشان را<br />

از میان برداشتم.‏<br />

و سامره نصف گناهانت را مرتکب نشد،‏ بلکه تو<br />

قباحات خود را از آنها زیاده نمودي و خواهران خود را<br />

به تمامی قباحات خویش که بعمل آوردي تبرعه<br />

ساختی.‏ دوم پادشاهان ؛ باب 23،<br />

سپ.‏ تو نیز که بر خواهران خود حکم دادي<br />

خجالت خود را متحمل بشو.‏ زیرا به گناهانت که در<br />

آنها بیشتر از ایشان قباحات نمودي ایشان از تو<br />

عادلتر گردیدند.‏ در این صورت تو نیز خجل شو و<br />

رسوایی خود را متحمل باش چونکه خواهران خود را<br />

تبرعه ساختی.‏<br />

و من اسیري ایشان یعنی اسیري سدوم و<br />

دخترانش و اسیري سامره و دخترانش و اسیري<br />

اسیران تو را در میان ایشان خواهم برگردانید.‏<br />

39، باب<br />

14 ،29 ؛ ارمیا 25<br />

.54<br />

تا خجالت خود را متحمل شده،‏ از هر چه کردهاي<br />

شرمنده شوي چونکه ایشان را تسلّی دادهاي.‏<br />

و خواهرانت یعنی سدوم و دخترانش به حالت<br />

نخستین خود خواهند برگشت.‏ و سامره و دخترانش به<br />

حالت نخستین خود خواهند برگشت.‏ و تو و دخترانت<br />

به حالت نخستین خود خواهید برگشت.‏<br />

اما خواهر تو سدوم در روز تکبر تو به زبانت آورده<br />

نشد.‏<br />

قبل از آنکه شرارت تو آشکار بشود.‏ مثل آن زمانی<br />

که دختران اَرام تمسخر میکردند و همه اطرافیانش<br />

یعنی دختران فلسطینیان که تو را از هر طرف خوار<br />

میشمردند.‏<br />

سپ.‏ یهوه میفرماید که تو قباحت و قباحات خود<br />

را متحمل خواهی شد.‏<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ به نوعی که تو<br />

عمل نمودي من با تو عمل خواهم نمود،‏ زیرا که قَسم<br />

را خوار شمرده،‏ عهد را شکستی.‏<br />

اما من عهد خود را که در ایام جوانیات با تو<br />

بستم به یاد خواهم آورد و عهد جاودانی با تو استوار<br />

خواهم داشت.‏ هوشع<br />

و هنگامی که خواهران بزرگ و کوچک خود را<br />

پذیرفته باشی،‏ آنگاه راههاي خود را به یاد آورده،‏<br />

خجل خواهی شد.‏ و من ایشان را به دختران به<br />

تو خواهم داد،‏ اما نه از عهد تو.‏<br />

و من عهد خود را با تو استوار خواهم ساخت و<br />

خواهی دانست که من یهوه هستم.‏<br />

تا آنکه بهیاد آورده،‏ خجل شوي.‏ و سرور یهوه<br />

میفرماید که چون من همه کارهاي تو را آمرزیده<br />

باشم،‏ بار دیگر به سبب رسوایی خویش دهان خود را<br />

نخواهی گشود.‏ باب ؛ ارمیا 3، ؛ رومیان<br />

21 ،6<br />

43 ،20<br />

25<br />

15 ،2<br />

31 ،36<br />

.55<br />

.56<br />

.57<br />

58<br />

.59<br />

.60<br />

.61<br />

.62<br />

.63<br />

17<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ معمایی بیاور و مثَلی دربارة خاندان<br />

اسرائیل بزن.‏<br />

و بگو سرور یهوه چنین میفرماید:‏ عقاب بزرگ که<br />

بالهاي بزرگ و نَی دراز پر از پرهاي رنگارنگ دارد<br />

به لبنان آمد و سر سرو آزاد را گرفت.‏<br />

و سر شاخههایش را کنَده،‏ آن را به زمین تجارت<br />

11<br />

7 ،17<br />

.51<br />

52<br />

.53<br />

- 755 -


يار<br />

يها<br />

یس<br />

يها<br />

يار<br />

يار<br />

نی<br />

یم<br />

آورده،‏ در شهر سوداگران گذاشت.‏<br />

و از تخم آن زمین گرفته،‏ آن را در زمین باروري<br />

نهاد و نزد آبهاي بسیار گذاشته،‏ آن را مثل درخت بید،‏<br />

کاشت.‏<br />

و آن نمو کرده،‏ موِ‏ وسیعِ‏ کوتاه قد گردید که<br />

شاخههایش بسوي او مایل شد و ریشههایش در زیر<br />

وي میبود.‏ پ س موي شده شاخهها رویانید و نهالها<br />

آورد.‏ مزامیر<br />

و عقاب بزرگ دیگري با بالهاي بزرگ و پرهاي<br />

بسیار آمد و اینک این مو ریشه خود را بسوي او<br />

برگردانید و شاخه خویش را از کرْتههاي بستان<br />

خود بطرف او بیرون کرد تا او وي را سیراب نماید.‏<br />

در زمین نیکو نزد آبهاي بسیار کاشته شد تا<br />

شاخهها رویانیده،‏ میوه بیاورد و مو قشنگ گردد.‏<br />

بگو که سرور یهوه چنین میفرماید:‏ پ س آیا کامیاب<br />

خواهد شد؟ آیا او ریشههایش را نخواهد کند و<br />

میوهاش را نخواهد چید تا خشک شود؟ تمامی برگهاي<br />

تازهاش خشک خواهد شد و بدون قوت عظیم و خلق<br />

بسی از ریشهها کنده خواهد شد.‏<br />

اینک کاشته شده است اما کامیاب نخواهد شد.‏<br />

بلکه چون باد شرقی بر آن بوزد،‏ کلاً‏ خشک خواهد شد<br />

و در بوستانی که در آن رویید پژمرده خواهد گردید.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

به این خاندان نافرمان بگو که آیا معنی این چیزها<br />

را نمیدانید؟ بگو که اینک پادشاه بابل به اورشلیم<br />

آمده،‏ پادشاه و سرورانش را گرفت و ایشان را نزد خود<br />

به بابل برد.‏ دوم پادشاهان<br />

و از نسل پادشاهان گرفته،‏ با او عهد بست و او را<br />

قسم داد و زورآوران زمین را برد.‏<br />

تا آنکه مملکت پست شده،‏ سربلند نکند اما عهد<br />

او را نگاه داشته،‏ استوار بماند.‏<br />

و اما او به وي سرکش شده،‏ ایلچیان خود را به<br />

مصر فرستاد تا اسبان و خلق بسی به او بدهند.‏ آیا<br />

کسی که این کارها را کرده باشد،‏ کامیاب شود یا<br />

رهایی یابد؟ و یا ک که عهد را شکسته است<br />

خلاصی خواهد یافت؟<br />

یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قَسم که<br />

حتماً‏ در مکان آن پادشاه که او را به پادشاهی نصب<br />

کرد و او قَسم وي را خوار شمرده،‏ عهد او را شکست<br />

یعنی نزد وي در میان بابل خواهد مرد.‏<br />

و چون سنگرها بر پا سازند و برجها بنا نمایند تا<br />

حزقیال<br />

جانهاي بسی را ریشهکن سازند،‏ آنگاه فرعون با<br />

لشکر عظیم و گروه زیاد او را در جنگ یاري نخواهد<br />

کرد.‏ اشعیا<br />

قَسم را خوار شمرده،‏ عهد را شکست و بعد<br />

از آنکه دست خود را داده بود،‏ همهاین کارها را بعمل<br />

آورد،‏ پس رهایی نخواهی یافت.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ به حیات<br />

خودمقسم که سوگند مرا که او خوار شمرده و عهد مرا<br />

که شکسته است حتماً‏ آنها را بر سر او وارد خواهم<br />

آورد.‏<br />

و دام خود را بر او خواهم گسترانید و او در کمند<br />

من گرفتار خواهد شد و او را به بابل آورده،‏ در آنجا بر<br />

وي درباره خیانتی که به من ورزیده است محاکمه<br />

خواهم نمود.‏ باب<br />

و تمامی فراریانش با همه لشکرهایش از شمشیر<br />

خواهند افتاد و بقیه ایشان بسوي هر باد پراکنده<br />

خواهند شد و خواهید دانست که من که یهوه میباشم<br />

این را گفتهام.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ من سرِ‏ بلند سرو آزاد<br />

را گرفته،‏ آن را خواهم کاشت و از سر نازك شاخه تازه<br />

کنده،‏ آن را بر کوه بلند و رفیع خواهم کاشت.‏<br />

اشعیا 53،<br />

13 ،12<br />

14 ،12<br />

3 ،29<br />

18. چونکه<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22. سرور<br />

2<br />

.23<br />

آن را بر کوه بلند اسرائیل خواهم کاشت و آن<br />

شاخهها رویانیده،‏ میوه خواهد آورد.‏ و سرو آزاد قشنگ<br />

خواهد شد که هر نوع مرغان بالدار زیر آن ساکن شده،‏<br />

در سایه شاخههایش آشیانه خواهند گرفت.‏ باب ؛<br />

دانیال<br />

40 ،20<br />

9 ،4<br />

.24<br />

و تمامی درختان صحرا خواهند دانست که من<br />

یهوه درخت بلند را پست میکنم و درخت پست را<br />

بلند میسازم و درخت سبز را خشک و درخت خشک<br />

را بارور میسازم.‏ من که یهوه هستم ا را گفتهام و<br />

بجا خواهم آورد.‏ باب ؛ متی 23،<br />

12<br />

26 ،21<br />

18<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏ شما چه کار<br />

دارید که این مثَل را درباره زمین اسرائیل زنید و<br />

میگویید:‏ پدران انگور تُرش خوردند و دندانهاي پسران<br />

کند گردید.‏ ارمیا ؛ مراثی ارمیا<br />

یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قَسم که بعد<br />

از این این مثل را در اسرائیل نخواهید آورد.‏<br />

اینک همه جانها از آن منند چنانکه جان پدر است،‏<br />

7 ،5<br />

29 ،31<br />

3. سرور<br />

.4<br />

15 .10 ،24<br />

9 ،80<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16. سرور<br />

.17<br />

- 756 -


یق<br />

کهون<br />

یم<br />

همچنین جان پسر نیز،‏ هردو آنها از آن من میباشند.‏<br />

هر کسی که گناه ورزد او خواهد مرد.‏<br />

و اگر کسی عادل باشد و انصاف و عدالت را بعمل<br />

آورد،‏<br />

و بر کوهها نخورد و چشمان خود را بسوي بتهاي<br />

خاندان اسرائیل برنیفرازد و زن همسایه خود را بیآبرو<br />

نکند و به زن حایض نزدیکی ننماید،‏ لاویان<br />

و بر کسی ظلم نکند و گرو قرضدار را به او پس<br />

دهد و مال کسی را تصاحب نکند،‏ بلکه نان خود را به<br />

گرسنگان بدهد و برهنگان را به جامه بپوشاند،‏ مزامیر<br />

حزقیال<br />

،15<br />

19 ،18<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

؛ متی 10 24، ؛ تثنیه 1<br />

12 ،22<br />

35 ،25<br />

.8<br />

.9<br />

و پول را به سود ندهد و بهره نگیرد،‏ بلکه دست<br />

خود را از ستم برداشته،‏ انصاف حقی را در میان<br />

مردمان اجرا دارد،‏<br />

و به قواعد من پیروي نموده و احکام مرا نگاه<br />

داشته،‏ به راستی عمل نماید،‏ سرور یهوه میفرماید که<br />

آن شخص عادل است و حتماً‏ زنده خواهد ماند.‏<br />

اما اگر او پسري ستمپیشه و خونریز تولید نماید<br />

که یکی از این کارها را بعمل آورد،‏<br />

و هیچکدام از آن اعمال نیکو را بعمل نیاورد بلکه<br />

بر کوهها نیز بخورد و زن همسایه خود را بیآبرو سازد،‏<br />

و بر فقیران و مسکینان ظلم نموده،‏ مال مردم را<br />

تصاحب نکند و گرو را پس ندهد،‏ بلکه چشمان خود را<br />

بسوي بتها برافراشته،‏ مرتکب قباحات بشود،‏<br />

و پول را به سود داده،‏ بهره گیرد،‏ آیا او زنده<br />

خواهد ماند ؟ حتماً‏ او زنده نخواهد ماند و به سبب<br />

همه قباحاتی که بجا آورده است خواهد مرد و خونش<br />

بر سرشخواهد بود.‏ باب<br />

و اگر پسري تولید نماید که تمامی گناهان را که<br />

پدرش بجا میآورد دیده،‏ بترسد و مثل آنها عمل<br />

ننماید،‏<br />

و بر کوهها نخورد و چشمان خود را بسوي بتهاي<br />

خاندان اسرائیل برنیفرازد و زن همسایه خویش را<br />

بیآبرو نکند،‏<br />

و بر کسی ظلم نکند و گرو نگیرد و مال هیچکس<br />

را به غصب نبرد بلکه نان خود را به گرسنگان دهد و<br />

برهنگان را به جامه پوشاند،‏<br />

و دست خود را از فقیران برداشته،‏ سود و بهره<br />

نگیرد و احکام مرا بجا آورده،‏ به قواعد من پیروي<br />

نماید،‏ او به سبب گناه پدرش نخواهد مرد،‏ بلکه حتماً‏<br />

زنده خواهد ماند.‏<br />

18. و اما پدرش چونکه با برادران خود به شدت ظلم<br />

نموده،‏ مال ایشان را تصاحب نمود و اعمال قبیح را در<br />

میان قوم خود بعمل آورد او حتماً‏ به سبب گناهانش<br />

خواهد مرد.‏<br />

اما شما میگویید چرا چنین است؟ آیا پسر<br />

متحمل گناه پدرش نمیباشد؟ اگر پسر انصاف و<br />

عدالت را بجا آورده،‏ تمامی قواعد مرا نگاه دارد و به<br />

آنها عمل نماید،‏ او حتماً‏ زنده خواهد ماند.‏<br />

هر که گناه کند او خواهد مرد.‏ پسر متحمل گناه<br />

پدرش نخواهد بود و پدر متحمل گناه پسرش نخواهد<br />

بود.‏ عدالت مرد عادل بر خودش خواهد بود و شرارت<br />

مرد شریر بر خودش خواهد بود.‏ تثنیه ؛ اعداد<br />

و اگر مرد شریر از همه گناهانی که ورزیده<br />

باشد بازگشت نماید و همه قواعد مرا نگاه داشته،‏<br />

انصاف و عدالت را بجا آورد او حتماً‏ زنده مانده<br />

نخواهد مرد.‏<br />

تمامی تقصیرهایی که کرده باشد به ضد او به<br />

یاد آورده نخواهد شد بلکه درعدالتی که کرده<br />

باشد زنده خواهد ماند.‏ ؛<br />

یهوه میفرماید:‏ آیا من از مردن مرد<br />

شریر خشنود میباشم؟ نه بلکه از اینکه از رفتار<br />

خود بازگشت نموده،‏ زنده ماند.‏ ؛ دوم سموئیل<br />

11 ،26<br />

16 ،24<br />

22 ،44<br />

باب 11 ،33<br />

اشعیا 25 ،43<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

23. سرور<br />

14 ،14<br />

9 ؛ دوم پطرس 3،<br />

.24<br />

و اگر مرد عادل از عدالتش برگردد و ظلم نموده،‏<br />

موافق همه قباحاتی که شریران میکنند عمل نماید<br />

آیا او زنده خواهد ماند؟ نه بلکه تمامی عدالت او که<br />

کرده است به یاد آورده نخواهد شد و در خیانتی که<br />

نموده و در گناهی که ورزیده است خواهد مرد.‏<br />

باب 3،<br />

20<br />

.25<br />

اما شما میگویید که راه خداوند صحیح نیست.‏<br />

پس حال اي خاندان اسرائیل بشنوید:‏ آیا راه من<br />

ناصحیح است و آیا راه شما ناصحیح نیست؟<br />

باب .11 ،33<br />

20<br />

26<br />

چ.‏ مرد عادل از عدالتش برگردد و ظلم کند<br />

در آن خواهد مرد.‏ به سبب ظلمی که کرده است<br />

خواهد مرد.‏<br />

و چون مرد شریر را از شرارتی که کرده است<br />

بازگشت نماید و انصاف و عدالت را بجا آورد،‏ جان خود<br />

را زنده نگاه خواهد داشت.‏<br />

تفکر نموده،‏ از تمامی تقصیرهایی که کرده<br />

بود بازگشت کرد حتماً‏ زنده خواهد ماند و نخواهد مرد.‏<br />

اما شما اي خاندان اسرائیل گویید که راه<br />

خداوند صحیح نیست.‏ اي خاندان اسرائیل آیا راه من<br />

.27<br />

28. چونکه<br />

.29<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 757 -


کسآن<br />

يها<br />

يها<br />

تی<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

ین<br />

ناصحیح است و آیا راه شما غیر صحیح نیست؟<br />

بنابراین سرور یهوه میفرماید:‏ اي خاندان اسرائیل<br />

من بر هریک از شما موافق رفتارش داوري خواهم<br />

نمود.‏ پس توبه کنید و از همه تقصیرهاي خود<br />

بازگشت نمایید تا گناه موجب هلاکت شما نشود.‏ باب<br />

حزقیال<br />

.30<br />

7 ،55 ؛ اشعیا 11 ،33<br />

.31<br />

تمامی تقصیرهاي خویش را که مرتکب<br />

آنهاشدهاید از خود دور اندازید و دل تازه و روح تازهاي<br />

براي خود ایجاد کنید.‏ زیرا که اي خاندان اسرائیل<br />

براي چه بمیرید؟<br />

زیرا سرور یهوه میفرماید:‏ من از مرگ<br />

که میمیرد خشنود نمیباشم.‏ پس<br />

بازگشت نموده،‏ زنده مانید.‏<br />

.32<br />

19<br />

1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

سپ.‏ تو این مرثیه را براي سروراناسرائیل بخوان<br />

و بگو:‏ مادر تو چه بود.‏ او در میان شیران شیر ماده<br />

میخوابید و بچه خود را در میان شیران جوان<br />

میپرورد.‏<br />

و یکی از بچه خود را ترب نمود که شیر<br />

جوان گردید و به دریدن شکار آموخته شد و مردمان<br />

را خورد.‏<br />

و چون امتها خبر او را شنیدند،‏ در حفره ایشان<br />

گرفتار گردید و او را در غُلها به سرسرزمین مصر<br />

بردند.‏<br />

و چون مادرش دید که بعد از انتظار کشیدن<br />

امیدش بریده شد،‏ پس از بچههایش دیگري را گرفته،‏<br />

او را شیري جوان ساخت.‏<br />

و او در میان شیران گردش کرده،‏ شیر جوان گردید<br />

و به دریدن شکار آموخته شده،‏ مردمان را خورد.‏<br />

و قصرهاي ایشان را ویران و شهرهاي ایشان را<br />

خراب نمود و زمین و هرچه در آن بود از صداي غرّش<br />

او خالی گردید.‏<br />

و امتها از کشورها از هر طرف بر او هجوم آورده،‏<br />

دام خود را بر او گسترانیدند که به حفره ایشان گرفتار<br />

شد.‏<br />

و او را در غُلْها کشیده،‏ در قفس گذاشتند و نزد<br />

پادشاه بابل بردند و او را در قلعهاي نهادند تا صداي او<br />

دیگر بر کوههاي اسرائیل شنیده نشود.‏ دوم تواریخ<br />

مادر تو مثل درخت مو مانند خودت نزد آبها<br />

کاشته شده،‏ به سبب آبهاي بسیار میوه آورد و شاخه<br />

بسیار داشت.‏ مزامیر<br />

و شاخه قوي براي عصاهاي سلاطین داشت.‏ و<br />

قد آن در میان شاخه پر برگ به اندازهاي بلند شد<br />

که از زیادي اغصانش ارتفاعش نمایان گردید.‏<br />

اما به خشم کنده و به زمین انداخته شد.‏ و باد<br />

شرقی میوهاش را خشک ساخت و شاخههاي قویاش<br />

شکسته و خشک گردیده،‏ آتش آنها را سوزانید.‏ باب<br />

،15<br />

9 ،80<br />

.11<br />

.12<br />

4<br />

.13<br />

و هماکنون در بیابان در زمین خشک و تشنه<br />

کاشت است.‏<br />

و آتش از عصاهاي شاخههایش بیرون آمده،‏<br />

میوهاش را سوزانید.‏ به نوعی که یک شاخه قوي براي<br />

عصاي سلاطین نمانده است.‏ این مرثیه است و مرثیه<br />

خواهد بود.‏<br />

.14<br />

20<br />

.1<br />

و در روز دهم ماه پنجم از سال هفتم بعضی از<br />

بزرگان اسرائیل به جهت طلبیدن یهوه آمدند و پیش<br />

من نشستند.‏ باب<br />

آنگاه کلام یهوه بر من نازل شد،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان بزرگان اسرائیل را خطاب کرده،‏ به<br />

ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید:‏ آیا شما براي<br />

طلبیدن من آمدید؟ سرور یهوه میفرماید:‏ به حیات<br />

خودم قَسم که از شما طلبیده نخواهم شد.‏<br />

اي پسر انسان آیا بر ایشان حکم خواهی کرد؟ آیا بر<br />

ایشان حکم خواهی کرد؟ پس قباحات پدران ایشان را<br />

بدیشان بفهمان.‏<br />

و به ایشان بگو،‏ سرور یهوه چنین فرماید:‏ در<br />

روزي که اسرائیل را برگزیدم و دست خود را براي<br />

نسل خاندان یعقوب برافراشتم و خود را به ایشان در<br />

سرزمین مصر معروف ساختم و دست خود را براي<br />

ایشان برافراشته،‏ فرمودم:‏ من یهوه خداي شما هستم،‏<br />

1 ،14<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

8 ،6 خروج<br />

.6<br />

در همان روز دست خود را براي ایشان برافراشتم<br />

که ایشان را از سرسرزمین مصر به زمی که براي<br />

ایشان بازدید کرده بودم بیرون آورم.‏ زمینی که به شیر<br />

و عسل جاري است و فخر همه زمینها میباشد.‏<br />

خروج 3،<br />

17 .8<br />

.7<br />

؛<br />

و به ایشان فرمودم:‏ هر سک از شما قباحات<br />

چشمان خود را دور کند و خویشتن را به بتهاي مصر<br />

نجس نسازد،‏ زیرا که من یهوه خداي شما هستم.‏ خروج<br />

13 ،34 24 ،23<br />

6 ،36<br />

دوم پادشاهان 33 23،<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 758 -


يها<br />

يها<br />

ین<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

یم<br />

يها<br />

.20<br />

حزقیال<br />

.8<br />

.9<br />

اما ایشان به من سرکش شده،‏ نخواستند که به من<br />

گوش گیرند.‏ و هر کس از ایشان قباحات چشمان خود<br />

را دور نکرد و بتهاي مصر را ترك ننمود ‏.آنگاه فرمودم<br />

که خشم خود را بر ایشان خواهم ریخت و خشم<br />

خویش را در میان سرزمین مصر بر ایشان به اتمام<br />

خواهم رسانید.‏<br />

اما محض خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن در نظر<br />

امتهایی که ایشان در میان آنها بودند و در نظر آنها<br />

خود را به بیرون آوردن ایشان از سرسرزمین مصر،‏ به<br />

ایشان شناسانیدم،‏ بیحرمت نشود.‏ باب ؛ اعداد<br />

سپ.‏ ایشان را از سرزمین مصر بیرون آورده،‏ به<br />

بیابان رسانیدم.‏ خروج<br />

و قواعد خویش را به ایشان دادم و احکام خود را<br />

که هر که به آنها عمل نماید به آنها زنده خواهد ماند،‏<br />

به ایشان تعلیم دادم.‏ لاویان ؛ غلاطیان 3،<br />

و نیز سبت خود را به ایشان عطا فرمودم تا<br />

علامتی در میان من و ایشان بشود و بدانند که من<br />

یهوه هستم که ایشان را تقدیس مینمایم.‏ خروج<br />

اما خاندان اسرائیل در بیابان به من سرکش شده،‏<br />

در قواعد من پیروي ننمودند.‏ و احکام مرا که هر که به<br />

آنها عمل نماید از آنها زنده ماند،‏ خوار شمردند و<br />

سبتهایم را بسیار بیحرمت نمودند.‏ آنگاه فرمودم که<br />

خشم خود را برایشان ریخته،‏ ایشان را در بیابان هلاك<br />

خواهم ساخت.‏ خروج<br />

اما محض خاطر اسم خود عمل نمودم تا آن به<br />

نظر امتهایی که ایشان را به حضور آنها بیرون آوردم<br />

بیحرمت نشود.‏ اعداد<br />

و من نیز دست خود را براي ایشان در بیابان<br />

برافراشتم که ایشان را به زمی که به ایشان داده<br />

بودم،‏ داخل نسازم،‏ زمینی که به شیر و عسل جاري<br />

است و فخر تمامی زمینها میباشد.‏ اعداد<br />

زیرا که احکام مرا خوار شمردند وبه قواعدم پیروي<br />

ننمودند و سبت مرا بیحرمت ساختند،‏ چونکه دل<br />

ایشان به بتهاي خود مایل میبود.‏<br />

اما خشم من بر ایشان رقّت نموده،‏ ایشان را هلاك<br />

نساختم و ایشان را در بیابان،‏ نابود ننمودم.‏ باب<br />

و به پسران ایشان در بیابان فرمودم:‏ به قواعد<br />

پدران خود پیروي منمایید و احکام ایشان را نگاه<br />

مدارید و خویشتن را به بتهاي ایشان نجس مسازید.‏<br />

من یهوه خداي شما هستم.‏ پس به قواعد من<br />

پیروي نمایید و احکام مرا نگاه داشته،‏ آنها را بجا<br />

آورید.‏<br />

و سبت مرا تقدیس نمایید تا در میان من و<br />

شما علامتی باشد و بدانید که من یهوه خداي شما<br />

هستم.‏ خروج<br />

اما پسران به من سرکش شده،‏ از قواعد من<br />

پیروي ننمودند و احکام مرا که هر که آنها را بجا آورد<br />

از آنها زنده خواهد ماند،‏ نگاه نداشتند و به آنها عمل<br />

ننمودند و سبت مرا بیحرمت ساختند.‏ آنگاه<br />

فرمودم که خشم خود را بر ایشان ریخته،‏ خشم<br />

خویش را بر ایشان در بیابان به اتمام خواهم رسانید.‏<br />

اما دست خود را برگردانیده،‏ محض خاطر اسم<br />

خود عمل نمودم تا آن به نظر امتهایی که ایشان را<br />

به حضور آنهابیرون آوردم بیحرمت نشود.‏<br />

و من نیز دست خود را براي ایشان در بیابان<br />

برافراشتم که ایشان را در میان امتها پراکنده نمایم و<br />

ایشان را در کشورها پخش سازم.‏ باب<br />

زیرا که احکام مرا بجا نیاوردند و قواعد مرا خوار<br />

شمردند و سبت مرا بیحرمت ساختند و چشمان<br />

ایشان بسوي بتهاي پدران ایشان نگران میبود.‏<br />

بنابراین من نیز قواعدي را که نیکو نبود و احکامی<br />

را که از آنها زنده نمانند به ایشان دادم.‏<br />

و ایشان را به قربانیهاي ایشان که هر کس را که<br />

رحم را میگشود از آتش میگذرانیدند،‏ نجس ساختم<br />

تا ایشان را تباه سازم و بدانند که من یهوه هستم.‏ دوم<br />

19 ،36<br />

8 ،20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

تواریخ 6 ،33<br />

.27<br />

بنابراین اي پسر انسان خاندان اسرائیل را خطاب<br />

کرده،‏ به ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین فرماید:‏ در<br />

این دفعه نیز پدران شما خیانت کرده،‏ به من کفر<br />

ورزیدند.‏<br />

زیرا که چون ایشان را به زمینی که دست خود را<br />

برافراشته بودم که آن را به ایشان بدهم در آوردم،‏<br />

آنگاه به هر تپه بلند و هر درخت تنومند نظر انداختند<br />

و قربانیها خود را در آنجا قربانی نمودند و قربانی<br />

خشمانگیز خویش را گذرانیدند.‏ و در آنجا قربانیهاي<br />

خوشبوي خود را آوردند و در آنجا قربانیهاي<br />

نوشیدنی خود را ریختند.‏<br />

و به ایشان گفتم:‏ این مکان بلند که شما به آن<br />

میروید چیست؟ پس اسم آن تا امروز ‏"بلندي"‏<br />

خوانده میشود.‏<br />

بنابراین به خاندان اسرائیل بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ آیا شما به رفتار پدران خود خویشتن را<br />

نجس میسازید و قباحاتایشان را پی نموده،‏ زنا<br />

میکنید؟<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

16 ،14<br />

8 ،20<br />

11 ،5<br />

21 ،36<br />

12<br />

12 ،14<br />

5 ،18<br />

1 ،20<br />

29-27 ،16<br />

15 ،14<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 759 -


ین<br />

یدن<br />

يها<br />

يها<br />

يرو<br />

يرو<br />

یم<br />

حزقیال<br />

.31<br />

و قربانیهاي خود را آورده،‏ پسران خویش را از<br />

آتش میگذرانید و خویشتن را از تمامی بتهاي خود تا<br />

امروز نجس میسازید؟ پس اي خاندان اسرائیل آیا من<br />

از شما طلبیده بشوم؟ سرور یهوه میفرماید به حیات<br />

خودم قَسم که از شما طلبیده نخواهم شد.‏ دوم پادشاهان<br />

17 ،17 ؛ 3 ،16<br />

.32<br />

و آنچه به خاطر شما خطور میکند،‏ هرگز واقع<br />

نخواهد شد که خیال میکنید.‏ مثل امتها و مانند<br />

قبایل کشورها گردیده،‏ بتهاي چوب و سنگ را عبادت<br />

خواهید نمود.‏<br />

زیرا سرور یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قسم<br />

که هرآینه با دست قوي و بازوي برافراشته و خشم<br />

ریخته شده بر شما سلطنت خواهم نمود.‏<br />

و شما را از میان امتها بیرون آورده،‏ به دست<br />

قوي و بازوي برافراشته و خشم ریخته شده از<br />

زمینهایی که در آنها پراکنده شدهاید جمع خواهم<br />

نمود.‏<br />

و شما را به بیابان امتها در آورده،‏ در آنجا بر شما<br />

روبرو داوري خواهم نمود.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ چنانکه بر پدران شما در<br />

بیابان سرزمین مصر داوري نمودم،‏ همچنین بر شما<br />

داوري خواهم نمود.‏ اعداد<br />

و شما را زیر عصا گذرانیده،‏ به بند عهد درخواهم<br />

آورد.‏<br />

و آنانی را که نافرمان شده و به من سرکش<br />

گردیدهاند،‏ از میان شما جدا خواهم نمود و ایشان را از<br />

زمین غربت ایشان بیرون خواهم آورد.‏ اما به زمین<br />

اسرائیل داخل نخواهند شد و خواهید دانست که من<br />

یهوه هستم.‏<br />

اما به شما اي خاندان اسرائیل سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ همه شما نزد بتهاي خود رفته،‏ آنها را<br />

عبادت کنید.‏ اما بعد از این حتماً‏ مرا گوش خواهید<br />

داد.‏ و اسم مقدس مرا دیگر با قربانیها و بتهاي خود<br />

بیآبرو نخواهید ساخت.‏<br />

زیرا سرور یهوه میفرماید:‏ در کوه مقدس من بر<br />

کوه بلند اسرائیل تمام خاندان اسرائیل جمیعاً‏ در آنجا<br />

مرا عبادت خواهند کرد و در آنجا از ایشان راضی شده،‏<br />

قربانیها جنبانی شما و نوبرهاي قربانیهاي شما را<br />

با تمامی موقوفات شما خواهم طلبید.‏ مزامیر<br />

و چون شما را از امتها بیرون آورم و شما را از<br />

زمینهایی که در آنها پراکنده شدهاید جمع نمایم،‏ آنگاه<br />

قربانیهاي خوشبوي شما را از شما قبول خواهم کرد و<br />

به نظر امتها در میان شما تقدیس کرده خواهم شد.‏<br />

و چون شما را به زمین اسرائیل یعنی به زمی<br />

که دربارهاش دست خود را برافراشتم که آن را به<br />

پدران شما بدهم بیاورم،‏ آنگاه خواهید دانست که من<br />

یهوه هستم.‏<br />

و در آنجا راه خود و تمامی اعمال خویش را<br />

که خویشتن را به آنها نجس ساختهاید،‏ به یاد خواهید<br />

آورد.‏ و از همه اعمال قبیح که کردهاید،‏ خویشتن را به<br />

نظر خود ناپاك خواهید داشت.‏ باب ؛<br />

و اي خاندان اسرائیل سرور یهوه میفرماید:‏<br />

هنگامی که با شما محض خاطر اسم خود و نه به<br />

سزاي رفتار قبیح شما و نه موافق اعمال فاسد شما<br />

عمل نموده باشم،‏ آنگاه خواهید دانست که من یهوه<br />

هستم.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان خود را بسوي جنوب متوجه<br />

ساز و به سمت جنوب صحبت نما و بر جنگل صحراي<br />

جنوب پیامبري کن.‏<br />

و به آن جنگل جنوب بگو:‏ کلام یهوه را بشنو.‏<br />

سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من آتشی در تو<br />

میافروزم که هر درخت سبز و هر درخت خشک را در<br />

تو خواهد سوزانید.‏ و شعلههاي آن خاموش نخواهد شد<br />

و همه رویها از جنوب تاشمال از آن سوخته خواهد<br />

شد.‏ ارمیا ؛ عاموس<br />

و تمامی بشر خواهند فهمید که من یهوه آن را<br />

افروختهام تا خاموشی نپذیرد.‏<br />

و من گفتم:‏ آه اي سرور یهوه،‏ ایشان درباره من<br />

میگویند:‏ آیا او مثلها نمیآورد؟<br />

31 ،36<br />

61 ،16<br />

6 ،5<br />

27 ،17<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

21<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان خود را بسوي اورشلیم بدار و به<br />

مکان بلند مقدس صحبت نما.‏ و به زمین اسرائیل<br />

پیامبري کن باب<br />

و به زمین اسرائیل بگو:‏ یهوه چنین فرماید:‏<br />

اینک من به ضد تو هستم و شمشیر خود را از غلافش<br />

کشیده،‏ عادلان و شریران را از میان تو ریشهکن<br />

خواهم ساخت.‏<br />

و چونکه عادلان و شریران را از میان تو ریشهکن<br />

میسازم،‏ بنابراین شمشیر من بر تمامی بشر از جنوب<br />

تا شمال از غلافش بیرون خواهد آمد.‏<br />

46 ،20<br />

.3<br />

.4<br />

1 ،15<br />

22 ،14<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

- 760 -


یش یکم<br />

یقل<br />

یقل<br />

یقل<br />

یقل<br />

نیی<br />

نی<br />

نیی<br />

نک<br />

کی<br />

یقل<br />

یان<br />

حزقیال<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

و تمامی بشر خواهند فهمید که من یهوه شمشیر<br />

خود را از غلافش بیرون کشیدم تا باز به آن برنگردد.‏<br />

سپ.‏ تو اي پسر انسان آه بکش!‏ با شکستگی کمر و<br />

تلخی سخت به نظر ایشان آه بکش.‏<br />

و اگر به تو گویند که چرا آه ؟ بگو:‏ به<br />

سبب آوازهاي که میآید.‏ زیرا که همه دلها گداخته و<br />

تمامی دستها سست گردیده و همه جانها کاهیده و<br />

همه زانوها مثل آب بیتاب خواهد شد.‏ سرور یهوه<br />

میفرماید:‏ همانا آن میآید و به وقوع خواهد پیوست.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان پیامبري کرده،‏ بگو:‏ یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ بگو که شمشیرْ،‏ شمشیرْ‏ تیز شده و نیز<br />

صی گردیده است.‏ باب<br />

تیز شده است تا کشتار نماید و صی گردیده تا<br />

برّاق شود.‏ پ س آیا ما شادي نماییم؟ عصاي پسر من<br />

همه درختان را خوار میشمارد.‏<br />

و آن براي صی شدن داده شد تا آن را به دست<br />

گیرند.‏ و این شمشیر تیز شده و صی گردیده است<br />

تا به دست قاتل داده شود.‏<br />

اي پسر انسان فریاد برآور و زاري نما زیرا که ا<br />

بر قوم من و بر همه سروران اسرائیل وارد میآید.‏<br />

ترسها به سبب شمشیر بر قوم من عارض شده است.‏<br />

در این صورت بر ران خود دست بزن.‏<br />

زیرا که امتحان است.‏ و چه خواهد بود اگر عصایی<br />

که دیگران را خوار میشمارد،‏ دیگر نباشد ‏.قول سرور<br />

یهوه این است:‏ اشعیا<br />

و تو اي پسر انسان پیامبري کن و دستهاي خود<br />

را به هم بزن و شمشیر دفعه سوم تکرار بشود.‏ شمشیر<br />

مقتولان است.‏ شمشیر آن کشتار عظیم که ایشان را<br />

احاطه میکند.‏<br />

15. شمشیر برندهاي به ضد همه دروازههاي ایشان<br />

قرار دادم تا دلها گداخته شود و هلاکتها زیاده شود.‏<br />

آه شمشیر برّاق گردیده و براي کشتار تیز شده است.‏<br />

شده،‏ به جانب راست برو و آراسته گردیده،‏<br />

به جانب چپ توجه نما.‏ به هر طرف که رخسارهایت<br />

متوجه میباشد.‏<br />

و من نیز دستهاي خود را به هم خواهم زد و آتش<br />

خشم خویش را ساکن خواهم گردانید.‏ من یهوه هستم<br />

که سخن گفتهام باب ؛<br />

و کلام سرور بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

و تو اي پسر انسان دو راه به جهت خود تع نما<br />

تا شمشیر پادشاه بابل از آنها بیاید.‏ هر دو آنها از<br />

زمین بیرون میآید.‏ و علامتی بر پا کن.‏ آن را بر سر<br />

راه شهر بر پا نما.‏<br />

راهی تع نما تا شمشیر به رب‏ّه پسران عم‏ّون و<br />

به یهودا در اورشلیم منیع بیاید.‏<br />

زیرا که پادشاه بابل بر شاهراه،‏ به سر دو راه<br />

ایستاده است تا فال گیرد و تیرها را به هم زده،‏ از<br />

فالگیر سؤال میکند و به جگر مینگرد.‏<br />

به دست راستش فال اورشلیم است تا منجنیقها<br />

بر پا کند و دهان را براي کشتار بگشاید و صدا را به<br />

غرش بلند نماید و منجنیقها بر دروازهها بر پا کند و<br />

سنگرها بسازد و برجها بنا نماید.‏<br />

اما در نظر ایشان که قَسم براي آنها خوردهاند،‏ فال<br />

باطل میگیرند.‏ و او گناه ایشان را به یاد میآورد تا<br />

گرفتار شوند.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه شما<br />

تقصیرهاي خویش را آشکار ساخته و خطایاي خود را<br />

در همه اعمال خویش ظاهر نموده،‏ نافرمانی خود را<br />

یاد آورانید،‏ پس چون به یاد آورده شدید دستگیر<br />

خواهید شد.‏<br />

و تو اي امیر شریر اسرائیل که به زخم مهلک<br />

مجروح شدهاي و اجل تو در زمان مجازات آخر رسیده<br />

است،‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ عمامه را دور و<br />

تاج را بردار.‏ چنین نخواهد ماند.‏ آنچه را که پست است<br />

بلند نما و آنچه را که بلند است پست کن.‏ باب<br />

و من آن را سرنگون،‏ سرنگون،‏ سرنگون خواهم<br />

ساخت.‏ و این دیگر واقع نخواهد شد تا آنکس بیاید که<br />

حقّ‏ او میباشد.‏ و من آن را به وي عطا خواهم نمود.‏<br />

و تو اي پسر انسان پیامبري کرده،‏ بگو:‏ سرور یهوه<br />

درباره پسرانعمون و سرزنش ایشان چنین میفرماید:‏<br />

بگو که شمشیر،‏ شمشیر براي کشتار کشیده شده<br />

است و به غایت صی گردیده تا برّاق بشود.‏<br />

براي تو پیشگوئی باطل دیدهاند و براي تو<br />

فال دروغ گرفتهاند تا تو را بر گردنهاي مقتولان شریر<br />

بگذارند که اجل ایشان در زمان مجازات آخر رسیده<br />

است.‏<br />

در این صورت آن را به غلافش برگردان و بر تو در<br />

مک که آفریده شدهاي و در زمینی که تولّد یافتهاي<br />

داوري خواهم نمود.‏<br />

و خشم خود را بر تو خواهم ریخت و آتش خشم<br />

24 ،17<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

26. سرور<br />

.27<br />

.28<br />

29. چونکه<br />

.30<br />

.31<br />

20 .10 ،32<br />

12 ،30<br />

17 ،5<br />

13 ،9<br />

.<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

16. جمع<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 761 -


يها<br />

کی<br />

یم<br />

خود را بر تو خواهم دمید.‏ و تو را به دست مردان<br />

وحشی که براي هلاك نمودن چالاکند تسلیم خواهم<br />

نمود.‏<br />

و تو براي آتش هیزم خواهی شد و خونت در آن<br />

زمین خواهد ماند.‏ پ س به یاد آورده نخواهی شد زیرا<br />

من که یهوه هستم سخن گفتهام<br />

حزقیال<br />

.<br />

.32<br />

22<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان آیا داوري خواهی نمود؟ آیا بر شهر<br />

خونریز داوري خواهی نمود؟ پس آن را از همه<br />

قباحاتش آگاه ساز.‏<br />

و بگو سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اي شهري که<br />

خون را در میان خودت میریزي تا اجل تو برسد!‏ اي<br />

که بتها را به ضد خود ساخته،‏ خویشتن را نجس<br />

نمودهاي!‏<br />

به سبب خونی که ریختهاي مجرم شدهاي و به<br />

سبب بتهایی که ساختهاي نجس گردیدهاي.‏ در این<br />

صورت اجل خویش را نزدیک آورده،‏ به انتهاي سالهاي<br />

خود رسیدهاي.‏ در این صورت تو را نزد امتها ننگ و<br />

نزد همه کشورها مسخره گردانیدهام.‏<br />

اي پلید نام!‏ و اي پر فتنه!‏ آنانی که به تو نزد و<br />

آنانی که از تو دورند بر تو تمسخر خواهند نمود.‏<br />

اینک امیران اسرائیل،‏ هر کس به قدر قوت خویش<br />

مرتکب خونریزي در میان تو میبودند.‏<br />

پدر و مادر را در میان تو اهانت نمودند.‏ و غریبان را<br />

در میان تو مظلوم ساختند و بر یتیمان و بیوهزنان در<br />

میان تو ستم نمودند.‏ مزامیر<br />

و تو مقْدس مرا خوار شمرده،‏ سبتهاي مرا<br />

بیآبرو نمودي.‏<br />

و بعضی در میان تو به جهت ریختن خون،‏ خیانت<br />

مینمودند و بر کوهها در میان تو غذا میخوردند و در<br />

میان تو مرتکب قباحت میشدند.‏<br />

و عورت پدران را در میان تو آشکار میساختند.‏ و<br />

زنان حایض را در میان تو بیآبرو مینمودند.‏ لاویان<br />

یکی در میان تو با زن همسایه خود عمل زشت<br />

نمود.‏ و دیگري عروس خویش را با قصد بیآبرو کرد.‏ و<br />

دیگري خواهرش،‏ یعنی دختر پدر خود را خوار<br />

ساخت.‏ ؛ ارمیا ؛ لاویان<br />

و در میان تو به جهت ریختن خون رشوه خوردند<br />

و سود و بهره گرفتند.‏ و تو مال همسایه خود را به زور<br />

تصاحب کردي و مرا فراموش نمودي.‏ قول سرور یهوه<br />

این است.‏ نحمیا<br />

در این صورت هان من به سبب حرص تو که<br />

مرتکب آن شدهاي و به سبب خونی که در میان<br />

خودت ریختهاي،‏ دستهاي خود را به هم میزنم.‏<br />

سپ.‏ در ایامی که من به تو مکافات رسانم آیا دلت<br />

قوي و دستهایت محکم خواهد بود؟ من که یهوه<br />

هستم سخن گفتم و بعمل خواهم آورد.‏ باب<br />

و تو را در میان امتها پراکنده و در میان کشورها<br />

پخش ساخته،‏ نجاسات تو را از میانت نابود خواهم<br />

ساخت.‏<br />

و به نظر امتها بیآبرو خواهی شد و خواهی<br />

دانست که من یهوه هستم.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان خاندان اسرائیل نزد من تفاله<br />

شدهاند و همه ایشان مس و روي و آهن و سرب در<br />

میان کوره و تفاله نقره شدهاند.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه همگی<br />

شما تفاله شدهاید،‏ در این صورت من شما را در میان<br />

اورشلیم جمع خواهم نمود.‏<br />

نقره و مس و آهن و سرب و روي را در<br />

میان کوره جمع کرده،‏ آتش بر آنها میدمند تا گداخته<br />

شود،‏ همچنان من شما را در عصبانیت و آتش خشم<br />

خویش جمع کرده،‏ در آن خواهم نهاد و شما را خواهم<br />

گداخت.‏<br />

و شما را جمع کرده،‏ آتش خشم خود را بر شما<br />

خواهم دمید که در میانش گداخته شوید.‏<br />

چنانکه نقره در میان کوره گداخته شود،‏<br />

همچنان شما در میانش گداخته خواهید شد و<br />

خواهید دانست که من یهوه آتش خشم خویش را بر<br />

شما ریختهام.‏<br />

و کلام سرور بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان او را بگو:‏ تو زمینی هستی که پاك<br />

نخواهی شد.‏ و باران در روز خشم بر تو نخواهد بارید.‏<br />

فتنه پیامبران آن در میانش میباشد.‏ ایشان مثل<br />

شیر غرّان که شکار را میدرد،‏ جانها را میخورند.‏ و<br />

گنجها و نفایس را میبرند.‏ و بیوهزنان را در میانش<br />

زیاد میسازند.‏ باب<br />

کاهنانش به شریعت من مخالفت ورزیده،‏<br />

مکانمقدس مرا غیرمقدس میسازند.‏ و فرقی میان<br />

مقدس و غیر مقدس نمیگذارند و در میان نجس و<br />

21 ،17<br />

7 ،5<br />

ملاکی 3 ،3<br />

8 ،34<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20. چنانکه<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

7 ،18<br />

15 ،18<br />

5 ،94<br />

8 ،5<br />

باب 26 ،33<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 762 -


یم<br />

يها<br />

یب<br />

یریم<br />

یم<br />

یم<br />

يار<br />

يار<br />

يها<br />

يار<br />

يها<br />

يار<br />

يار<br />

يار<br />

.9<br />

پاك فرق نمیگذارند.‏ و چشمان خود را از سبتهاي<br />

من پوشانند و من در میان ایشان حرمت<br />

حزقیال<br />

گردیدهام . میکاه 11 ،3<br />

.27<br />

امیرانش مانند گرگان درنده خون<br />

جانها را هلاك مینمایند تا سود ناحقّ‏ ببرند.‏<br />

زند و<br />

میکاه 11 ،3<br />

صفنیا 3 ،3<br />

.28<br />

؛<br />

و پیامبرانش ایشان را به گلِ‏ ملاط آغشته نموده،‏<br />

پیشگوئیهاي باطل میبینند و براي ایشان فال دروغ<br />

گرفتهاند،‏ میگویند که سرور یهوه چنین فرموده است<br />

با آنکه یهوه صحبت ننموده.‏ ؛ ارمیا 23،<br />

و قوم زمین به شدت ظلم نموده و مال یکدیگر را<br />

تصاحب کردهاند.‏ و بر فقیران و مسکینان جفا نموده،‏<br />

غریبان را به بیانصافی مظلوم ساختهاند.‏<br />

و من در میان ایشان کسی را طلبیدم که دیوار را<br />

بنا نماید و براي زمین به حضور من در شکاف بایستد<br />

تا آن را خراب ننمایم،‏ اما کسی را نیافتم.‏ ؛ اشعیا<br />

32<br />

باب 5 ،13<br />

باب 6 ،13<br />

.29<br />

.30<br />

7 ،64<br />

31<br />

سپ.‏ سرور یهوه میفرماید:‏ خشم خود را بر ایشان<br />

ریختهام و ایشان را به آتش خشم خویش هلاك<br />

ساخته،‏ راه ایشان را بر سر ایشان وارد آوردهام.‏ باب<br />

،21<br />

43 ،16 ؛ 31<br />

23<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ دو زن دختر یک مادر بودند.‏<br />

و ایشان در مصر زنا کرده،‏ در جوانی خود زناکار<br />

شدند.‏ در آنجا سینه ایشان را مالیدند و پستانهاي<br />

بکارت ایشان را افشردند.‏<br />

و نامهاي ایشان بزرگتر اُهوله و خواهر او اُهولیبه<br />

بود.‏ و ایشان از آن من بوده،‏ پسران و دختران زاییدند.‏<br />

و اما نامهاي ایشان اُهوله،‏ سامره باشد و اُهولیبه،‏<br />

اورشلیم.‏ باب ؛<br />

و اُهوله از من رو تافته،‏ زنا نمود و بر عاشقان خود<br />

یعنی بر آشوریان که مجاور او بودند عاشق گردید؛ باب<br />

46 ،16<br />

20 ،16<br />

.5<br />

28 ،16<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

کسانی که به ابریشم آراسته بودند؛ حاکمان و<br />

سرداران که همه ایشان جوانان دلپسند و فارسان اسب<br />

سوار بودند.‏<br />

و به ایشان یعنی به همه برگزیدگان پسران آشور<br />

فاحشگی خود را بخشش نمود و خود را از همه بتهاي<br />

آنانی که بر ایشان عاشق میبود نجس میساخت.‏<br />

و فاحشگی خود را که در مصر مینمود،‏ ترك نکرد.‏<br />

زیرا که ایشان در ایام جوانیاش با او همخواب<br />

میشدند و پستانهاي بکارت او را افشرده،‏ زناک خود<br />

را بر وي میریختند.‏<br />

در این صورت من او را به دست عاشقانش یعنی به<br />

دست پسران آشور که او بر ایشان عشق ورزید،‏<br />

تسلیم نمودم.‏<br />

که ایشان عورت او را آشکار ساخته،‏ پسران و<br />

دخترانش را گرفتند.‏ و او را به شمشیر کشتند که در<br />

میان زنان عبرت گردید و بر وي داوري نمودند.‏<br />

و چون خواهرش اُهولیبه این را دید،‏ در عشقبازي<br />

خویش از او زیادتر فاسد گردید و بیشتر از زناک<br />

خواهرش زنا نمود.‏ باب<br />

و بر پسران آشور عاشق گردید که همه ایشان<br />

حاکمان و سرداران مجاور او بودند و آراسته به ابریشم<br />

و فارسان اسب سوار و جوانان دلپسند بودند.‏<br />

و دیدم که او نیز نجس گردیده و راه هر دو ایشان<br />

یک بوده است.‏<br />

سپ.‏ زناک خود را زیاد نمود،‏ زیرا صورتهاي<br />

مردان که بر دیوارها نقش شده بود یعنی تصویرهاي<br />

کلدانیان را که به رنگ قرمز کشیده شده بود،‏ دید.‏<br />

که کمرهاي ایشان به کمربندها بسته و عمامهاي<br />

رنگارنگ بر سر ایشان پیچیده بود.‏ همه آنها مانند<br />

سرداران و به شبیه اهل بابل که محل تولد ایشان<br />

زمین کلدانیان است،‏ بودند.‏<br />

و چون چشم او بر آنها افتاد،‏ عاشق ایشان گردید.‏<br />

و رسولان نزد ایشان به زمین کلدانیان فرستاد.‏<br />

و پسران بابل نزد وي در بستر عشق بازي درآمده،‏<br />

او را از زناک خود نجس ساختند.‏ پ س چون خود را<br />

از ایشان نجس یافت،‏ طبع وي از ایشان متنفّر گردید.‏<br />

و چون که زناک خود را آشکار کرد و عورت<br />

خود را آشکار ساخت،‏ جان من از او متنفّر گردید،‏<br />

چنانکه جانم از خواهرش متنفّر شده بود.‏<br />

اما او ایام جوانی خود را که در آنها در سرزمین<br />

مصر زنا کرده بود به یاد آورده،‏ باز زناک خود را زیاد<br />

نمود.‏<br />

و بر معشوقه ایشان عشق ورزید که گوشت<br />

ایشان،‏ مثل گوشت الاغان و نطفه ایشان چون نطفه<br />

اسبان میباشد.‏ ارمیا<br />

و قباحت جوانی خود را هنگامی که مصریان<br />

پستانهایت را به خاطر سینه جوانیات افشردند به<br />

یاد آوردي.‏<br />

51 ،16<br />

8 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

- 763 -


ي تار<br />

يار<br />

یم<br />

ین<br />

کن<br />

يها<br />

یزن<br />

يار<br />

يار<br />

تی<br />

يها<br />

نی<br />

شی<br />

.<br />

.34<br />

حزقیال<br />

.22<br />

بنابراین اي اُهولیبه سرور یهوه چنین فرماید:‏<br />

اینک من عاشقانت را که جانت از ایشان متنفّر شده<br />

است به ضد تو برانگیزانیده،‏ ایشان را از هر طرف برتو<br />

خواهم آورد.‏ باب<br />

یعنی پسران بابل و همه کلدانیان را از فَقُود و<br />

شُوع و قُوع.‏ و همه پسران آشور را همراه ایشان که<br />

همه ایشان جوانان دلپسند و حاکمان و شهرداران و<br />

امیران و نامداران هستند و تمامی ایشان اسب سوارند.‏<br />

و با اسلحه و کالسکهها و ارابهها و گروه عظیمی بر<br />

تو خواهند آمد و با سلاحها و سپرها و کلاهخُودها تو را<br />

احاطه خواهند نمود.‏ و من داوري تو را به ایشان<br />

خواهم سپرد تا تو را بر حسب احکام خود داوري<br />

نمایند.‏ باب ؛ لوقا<br />

و من غیرت خود را به ضد تو خواهم برانگیخت تا<br />

با تو به خشم عمل نمایند.‏ و بی و گوشهایت را<br />

خواهند برید و بقیه تو با شمشیر خواهند افتاد و<br />

پسران و دخترانت را خواهند گرفت و بقیه تو به آتش<br />

سوخته خواهند شد.‏<br />

و لباس تو را از تو کنده،‏ زیورهاي زیبایی تو را<br />

خواهند برد.‏<br />

سپ.‏ قباحت تو و زناک ا را که از سرزمین<br />

مصر آوردهاي،‏ از تو نابود خواهم ساخت.‏ و چشمان<br />

خود را بسوي ایشان بر نخواهی افراشت و دیگر مصر را<br />

به یاد نخواهی آورد.‏<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای تو را به<br />

دست آنانی که از ایشان نفرت داري و به دست آنانی<br />

که جانت از ایشان متنفّر است،‏ تسلیم خواهم نمود.‏<br />

و با تو از راه بغض رفتار نموده،‏ تمامی حاصل تو را<br />

خواهند گرفت و تو را عریان و برهنه وا خواهم<br />

گذاشت.‏ تا آنکه برهنگی زناک تو و قباحت و<br />

فاحشهگري تو ظاهر شود.‏ باب<br />

و این کارها را به تو خواهم کرد،‏ از این جهت که<br />

در عقب امتها زنا نموده،‏ خویشتن را از بتهاي ایشان<br />

نجس ساختهاي.‏<br />

و چونکه به راه خواهر خود پیروي نمودي،‏ جام او<br />

را به دست تو خواهم داد.‏<br />

و سرور یهوه چنین میفرماید:‏ جام عمیق و بزرگ<br />

خواهر خود را خواهی نوشید و محل تمسخر و مسخره<br />

خواهی شد که متحمل آن نتوانی شد.‏ باب<br />

و از مستی و اندوه پر خواهی شد.‏ از جام حیرت و<br />

خرابی یعنی از جام خواهرت سامره.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

،51<br />

4 ،22<br />

5 ،60<br />

37 ،16<br />

43 ،19<br />

37 ،16<br />

22 ،21<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

؛ ارمیا 17<br />

و آن را خواهی نوشید و تا تَه خواهی آشامید و<br />

خورده آن را بالا خواهی کشید و پستانهاي خود را<br />

خواهی کند،‏ زیرا سرور یهوه میفرماید که من ا را<br />

فرمودهام<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه مرا<br />

فراموش کردي و مرا پشت سر خود انداختی،‏ در این<br />

صورت تو نیز متحمل قباحت و زناک خود خواهی<br />

شد.‏ ارمیا ؛<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ اي پسر انسان!‏ آیا براهوله و<br />

اهولیبه داوري خواهی نمود؟ بلکه ایشان را از قباحات<br />

ایشان آگاه ساز.‏<br />

زیرا که زنا نمودهاند و دست ایشان خون آلود<br />

است و با بتهاي خویش مرتکب زنا شدهاند.‏ و پسران<br />

خود را نیز که براي من زاییده بودند،‏ به جهت آنها از<br />

آتش گذرانیدهاند تا سوخته شوند.‏ باب ؛ ارمیا<br />

و علاوه بر آن این را هم به من کردهاند که در<br />

همانروز محل مقدس مرا بیآبرو کرده،‏ سبت مرا<br />

بیحرمت نمودهاند.‏ خروج<br />

زیرا چون پسران خود را براي بتهاي خویش<br />

قربانی نموده بودند،‏ در همان روز به محل مقدس من<br />

داخل شده،‏ آن را بیآبرو نمودند و هم اکنون این عمل<br />

را در خانه من بجا آوردند.‏<br />

بلکه نزد مردانی که از دور آمدند،‏ فرستادید که<br />

نزد ایشان قاصدي فرستاده شد.‏ و چون ایشان<br />

رسیدند،‏ خویشتن را براي ایشان غسل دادي و سرمه<br />

به چشمانت کشیدي و خود را به زیورها آرا<br />

دادي.‏<br />

و بر بستر فاخري که سفره پیش آن آماده بود<br />

نشسته،‏ بخور و روغن مرا بر آن نهادي.‏<br />

و در آن آوازِ‏ گروه عیاشان شنیده شد.‏ و همراه آن<br />

گروه عظیم می گساران از بیابان آورده شدند که<br />

دستبندها بر دستها و تاجهاي فاخر بر سر هر دو آنها<br />

گذاشتند.‏<br />

و من دربارة آن که در زناک فرسوده شده<br />

بود گفتم:‏ آیا ایشان هماکنون با او زنا خواهند کرد و او<br />

با ایشان؟<br />

و به او درآمدند به نوعی که نزد فاحشهها<br />

درمیآیند.‏ همچنان به آن دو زن قباحت پیشه یعنی<br />

اُهوله و اُهولیبه درآمدند.‏<br />

سپ.‏ مردان عادل بر ایشان انتقام زنان زناکار و<br />

خونریز را خواهند رسانید،‏ زیرا که ایشان زناکار<br />

میباشند و دست ایشان خونآلود است.‏ باب<br />

31 ،7<br />

38 ،16<br />

20 ،16<br />

8 ،20<br />

33 ،32<br />

27 ،2<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

45<br />

؛ اشعیا<br />

15 ،25<br />

- 764 -


يوا<br />

يها<br />

يوا<br />

يوا<br />

بک<br />

يها<br />

نک تی<br />

.10<br />

حزقیال<br />

3 ،59 ؛ 15 ،1<br />

.46<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ من گروهی به<br />

ضد ایشان خواهم برانگیخت.‏ و ایشان را مشوش<br />

ساخته،‏ به تاراج تسلیم خواهم نمود.‏ ارمیا ؛<br />

و آن گروه ایشان را به سنگها سنگسار نموده،‏ به<br />

شمشیرهاي خود پاره خواهند کرد.‏ و پسران و دختران<br />

ایشان را کشته،‏ خانه ایشان را به آتش خواهند<br />

سوزانید.‏<br />

و قباحت را از زمین نابود خواهم ساخت.‏ پس<br />

همه زنان متنبه خواهند شد که مثل شما مرت<br />

قباحت نشوند.‏<br />

و سزاي قباحت شما را بر شما خواهند رسانید.‏ و<br />

متحمل گناهان بتهاي خویش خواهید شد و خواهید<br />

دانست که من سرور یهوه میباشم.‏ باب ؛<br />

3 ،17<br />

6 ،26<br />

13 ،15<br />

27 ،7<br />

.47<br />

.48<br />

.49<br />

24<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و در روز دهم ماه دهم از سال نهم کلام یهوه بر من<br />

نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان اسم امروز را براي خود بنویس،‏ اسم<br />

همین روز را،‏ زیرا که در همین روز پادشاه بابل بر<br />

اورشلیم هجوم آورد.‏<br />

و براي این خاندان فتنهانگیز مثَلی آورده،‏ به ایشان<br />

بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید:‏ دیگ را بگذار.‏ آن را<br />

بگذار و آب نیز در آن بریز.‏<br />

قطعههایش یعنی هر قطعه نیکو و ران و دوش را در<br />

میانش جمع کن و از بهترین استخوانها آن را پر ساز.‏<br />

و بهترین گوسفندان را بگیر و استخوانها را زیرش<br />

دسته کرده،‏ آن را خوب بجوشان تا استخوانهایی که<br />

در درونش هست پخته شود.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ برآن شهر<br />

خونریز!‏ بر آن دیگی که زنگش در میانش است و<br />

زنگش از میانش در نیامده است!‏ آن را به قطعههایش<br />

بیرون آور و قرعه بر آن انداخته نشود.‏<br />

زیرا خونی که ریخت در میانش میباشد.‏ آن را بر<br />

صخره صاف نهاد و بر زمین نریخت تا از خاك<br />

پوشانیده شود.‏<br />

من خون او را بر صخره صاف نهادم که پنهان نشود<br />

تا آنکه آتش خشم را برانگیخته انتقام بکشم.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ بر آن شهر<br />

خونریز!‏ من نیز توده هیزم را بزرگ خواهم ساخت.‏ ناحوم<br />

؛ حبقوق 1 3،<br />

هیزم زیاد بیاور و آتش بیفروز و گوشت را مهیا<br />

ساز و ادویهجات در آن بریز و استخوانها سوخته بشود.‏<br />

سپ.‏ آن را بر جرقههاي خالی بگذار تا تابیده شده<br />

مسش سوخته گردد و نجاستش در آن گداخته شود و<br />

زنگش نابود گردد.‏<br />

او از سختیها خسته گردید،‏ اما زنگ بسیارش از<br />

وي بیرون نیامد.‏ پ س زنگش در آتش بشود.‏<br />

در نجاسات تو قباحت است چونکه تو را پاکیزه<br />

نمودم.‏ اما پاك نشدي.‏ در این صورت تا خشم خود را<br />

بر تو به اتمام نرسانم،‏ دیگر از نجاست خود پاك<br />

نخواهی شد.‏ باب<br />

من که یهوه هستم این را فرمودهام و به وقوع<br />

خواهد پیوست و آن را بجا خواهم آورد.‏ پس<br />

خداوند یهوه میفرماید:‏ دست نخواهم برداشت و رحم<br />

نخواهم نمود و پشیمان نخواهم شد و بر حسب<br />

رفتارت و بر وفق اعمالت بر تو داوري خواهند کرد.‏ باب<br />

13 ،5<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

34 ،23<br />

.15<br />

.16<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان ای کن من آرزوي چشمانت را<br />

ناگهانی از تو خواهم گرفت.‏ ماتم و گریه منما و اشک<br />

از چشمت جاري نشود.‏<br />

آه بکش و خاموش شو و براي مرده ماتم مگیر.‏<br />

بلکه عمامه بر سرت بپیچ و کفش به پا ب و<br />

دهانت را مپوشان و نان مرده را مخور.‏<br />

سپ.‏ بامدادان با قوم سخن گفتم و وقت عصر زن<br />

من مرد و صبحگاهان به نوعی که مأمور شده بودم<br />

عمل نمودم.‏<br />

و قوم به من گفتند:‏ آیا ما را خبر نمیدهی که<br />

این کارهایی که میکنی به ما چه نسبت دارد؟<br />

ایشان را جواب دادم که کلام یهوه بر من نازل<br />

شده،‏ فرمود:‏<br />

به خاندان اسرائیل بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید که هم اکنون من محل مقدس خود را که<br />

فخر شکوه شما و آرزوي چشمان شما و لذّت جانهاي<br />

شما است،‏ بیآبرو خواهم نمود.‏ و پسران و دختران<br />

شما که ایشان را ترك خواهید کرد،‏ به شمشیر<br />

خواهند افتاد.‏<br />

و به نوعی که من عمل نمودم،‏ شما عمل خواهید<br />

نمود.‏ دهانهاي خود را نخواهید پوشانید و نان<br />

مردگان را نخواهید خورد.‏<br />

عمامه شما بر سر و کفشهاي شما در پایهاي<br />

شما بوده،‏ ماتم و گریه نخواهید کرد.‏ بلکه به سبب<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

12 ،2<br />

- 765 -


یب<br />

یزن<br />

یم<br />

يها<br />

یوب<br />

نی<br />

کن<br />

تی<br />

گناهان خود کاهیده شده،‏ بسوي یکدیگر آه خواهید<br />

کشید.‏<br />

و حزقیال براي شما نشانهاي خواهد بود موافق هر<br />

آنچه او کرد،‏ شما عمل خواهید نمود.‏ و هنگامی که<br />

این واقع شود خواهید دانست که من سرور یهوه<br />

میباشم.‏ باب<br />

و اما تو اي پسر انسان!‏ در روزي که من قوت و<br />

سرور فخر و آرزوي چشمان و رفعتجانهاي ایشان<br />

یعنی پسران و دختران ایشان را از ایشان گرفته باشم،‏<br />

آیا واقع نخواهد شد<br />

که در آن روز هر که رهایی یابد نزد تو آمده،‏ ا<br />

را به گوش تو خواهد رسانید؟<br />

پس در آن روز دهانت براي آنانی که رهایی<br />

یافتهاند باز خواهد شد و هم صحبت شده،‏ دیگر گنگ<br />

نخواهی بود و براي ایشان نشانهاي خواهی بود و<br />

خواهند دانست که من یهوه میباشم.‏<br />

حزقیال<br />

باب 21 ،33<br />

11 ،12<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

25<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نظر خود را بر پسرانعم‏ّون بدار و به<br />

ضد ایشان پیامبري نما.‏ ارمیا<br />

و به پسرانعمون بگو:‏ سرور یهوه را بشنوید!‏<br />

سروریهوه چنین میفرماید:‏ چونکه دربارة مقْدسِ‏ من<br />

هنگامی که آبرو شد و دربارة زمین اسرائیل،‏<br />

هنگامی که ویران گردید و دربارة خاندان یهودا،‏<br />

هنگامی که به اسیري رفتند هه گفتی،‏<br />

بنابراین همانا من تو را به پسران مشرق تسلیم<br />

میکنم تا در تو تصرّف نمایند.‏ و خیمه خود را در<br />

میان تو زده،‏ مسکنهاي خویش را در تو بر پا خواهند<br />

نمود.‏ و ایشان میوه تو را خواهند خورد و شیر تو را<br />

خواهند نوشید.‏<br />

و رب‏ّه را آرامگاه شتران و زمین پسران عم‏ّون را<br />

خوابگاه گلهها خواهم گردانید و خواهید دانست که من<br />

یهوه هستم.‏ باب<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه تو بر زمین<br />

اسرائیل دستک می و پا بر زمین ک و به<br />

تمامی کینه دل خود شادي مینمایی،‏<br />

بنابراین هان من دست خود را بر تودراز خواهم کرد<br />

و تو را تاراج امتها خواهم ساخت.‏ و تو را از میان<br />

قومها ریشهکن ساخته،‏ از میان کشورها نابود خواهم<br />

ساخت.‏ و چون تو را هلاك ساخته باشم،‏ آنگاه خواهی<br />

دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه موآب و سعیر<br />

گفتهاند که اینک خاندان اسرائیل مانند همه امتها<br />

میباشند،‏ اشعیا<br />

بنابراین اینک من حدود موآب را از شهرها یعنی از<br />

شهرهاي اطرافش که فخر زمین میباشد یعنی ب<br />

یشیموت و بعل معون و قریه تایم باز خواهم ساخت.‏<br />

براي پسران مشرق آن را با پسران عم‏ّون باز خواهم<br />

ساخت و به تصرّف ایشان خواهم داد تا پسران عمون<br />

دیگر در میان امتها یاد نشوند.‏<br />

و بر موآب داوري خواهم نمود و خواهند دانست<br />

که من یهوه میباشم.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ از این جهت که ادوم<br />

از خاندان یهودا انتقام کشیدهاند و در انتقام کشیدن از<br />

ایشان خطایی عظیم ورزیدهاند،‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ دست خود<br />

را براَدوم دراز کرده،‏ انسان و حیوانات را از آن ریشهکن<br />

خواهم ساخت و آن را ویران کرده،‏ از تیمان تا ددان به<br />

شمشیر خواهند افتاد.‏<br />

و به دست قوم خود اسرائیل انتقام خود را از اَدوم<br />

خواهم کشید و موافق خشم و عصبانیت من به اَدوم<br />

عمل خواهند نمود.‏ و سرور یهوه میفرماید که انتقام<br />

مرا خواهند فهمید.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه فلسطینیان<br />

انتقام کشیدند و با کینه دل خود انتقام سخت<br />

کشیدند تا آن را به دشمنی ابدي خراب نمایند،‏ ارمیا<br />

-<br />

،47<br />

27 ،7<br />

1 ،15<br />

8. سرور<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. سرور<br />

.13<br />

.14<br />

15. سرور<br />

1<br />

.16<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای من<br />

دست خود را بر فلسطینیان دراز نموده،‏ کریتیان را<br />

ریشهکن خواهم ساخت و باقی ماندگان ساحل دریا را<br />

هلاك خواهم نمود.‏ اشعیا ؛ ارمیا ؛ صفنیا ؛ زکریا<br />

،9<br />

5 ،2<br />

1 ،47<br />

29 ،14<br />

5<br />

.17<br />

و با سرزنش خشمآمیز انتقام سخت از ایشان<br />

خواهم گرفت.‏ پ س چون انتقام خود را از ایشان کشیده<br />

باشم،‏ آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

،24<br />

27<br />

26<br />

.1<br />

.2<br />

و در سال یازدهم در اول ماه واقع شد که کلام یهوه<br />

بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان چونکه صور دربارة اورشلیم میگوید<br />

هه‏،‏ دروازه امتها شکسته شد و حال به من منتقل<br />

1 ،49<br />

27 ،24<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 766 -


كخا<br />

يها<br />

تی<br />

تی<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

یم<br />

گردیده است؛ و چون او خراب گردید من توانگر .<br />

خواهم شد.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ هان اي صور<br />

من به ضد تو میباشم و امت عظیم بر تو خواهم<br />

برانگیخت به نوعی که دریا امواج خود را برمیانگیزاند.‏<br />

حزقیال<br />

اشعیا 1 ،23<br />

.3<br />

اشعیا 1 ،23<br />

.4<br />

.5<br />

و حصار صور را خراب کرده،‏ برجهایش را ویران<br />

خواهند ساخت و غبارش را از آن خواهم رفت و آن را<br />

به صخرهاي صاف تبدیل خواهم نمود.‏<br />

و او محل پهن کردن دامها در میان دریا خواهد<br />

شد،‏ زیرا سرور یهوه میفرماید که من این را فرمودهام<br />

و آن تاراج امتها خواهد گردید.‏<br />

و دخترانش که در صحرا میباشند،‏ به شمشیر<br />

کشته خواهند شد.‏ پ س ایشان خواهند دانست که من<br />

یهوه هستم.‏ باب<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای کن من<br />

نبوکدرصر پادشاه بابل،‏ پادشاه پادشاهان را از طرف<br />

شمال بر صور با اسبان و ارابهها و سواران و جمعیت و<br />

خلق عظیمی خواهم آورد.‏ دانیال<br />

و او دختران تو را در صحرا به شمشیر خواهد<br />

کشت.‏ و برجها به ضد تو بنا خواهد نمود.‏ و سنگرها در<br />

برابر تو خواهد ساخت و متَرْسها در برابر تو برپا خواهد<br />

داشت.‏<br />

و منجنیقهاي خود را بر حصارهایت آورده،‏<br />

برجهایت را با تبرهاي خود ویران خواهد ساخت.‏<br />

و اسبانش آنقدر زیاد خواهد بود که گَرد آنها تو را<br />

خواهد پوشانید.‏ و چون به دروازهها داخل شود<br />

چنانکه به شهر رخنهدار درمیآیند،‏ حصارهایت از<br />

صداي سواران و ارابهها و کالسکهها متزلزل خواهد<br />

گردید.‏<br />

و به سم اسبان خود همه کوچهها را پایمال<br />

کرده،‏ اهل تو را به شمشیر خواهد کشت.‏ و بناهاي<br />

فخر تو به زمین خواهد افتاد.‏<br />

و توانگري تو را تاراج نموده،‏ تجارت تو را به یغما<br />

خواهند برد.‏ و حصارهایت را خراب نموده،‏ خانههاي<br />

مرغوب تو را ویران خواهند نمود.‏ و سنگها و چوب و<br />

تو را در آب خواهند ریخت.‏<br />

و آواز نغمههاي تو را ساکت خواهم گردانید که<br />

صداي عودهایت دیگر شنیده نشود.‏ ارمیا ؛<br />

و تو را به صخرهاي صاف تبدیل خواهمگردانید تا<br />

محل پهن کردن دامها بشوي و بار دیگر بنا نخواهی<br />

شد.‏ زیرا سرور یهوه میفرماید:‏ من که یهوه هستم این<br />

را فرمودهام<br />

یهوه به صور چنین میگوید:‏ آیا جزیرهها از<br />

صداي نابودي تو متزلزل نخواهد شد هنگامی که<br />

مجروحان ناله کشند و در میان تو کشتار عظی<br />

بشود؟<br />

و همه امیران دریا از تختهاي خود فرود آیند.‏ و<br />

رداهاي خود را از خود بیرون کرده،‏ لباسهاي قلاّبدوزي<br />

خویش را بکنند.‏ و به ترسها آراسته شده،‏ بر زمین<br />

بنشینند و ناگهانی لرزان گردیده،‏ دربارة تو متحیر<br />

شوند.‏<br />

پس براي تو مرثیه خوانده،‏ تو را خواهند گفت:‏ اي<br />

که از دریا معمور بودي چگونه تباه گشتی!‏ آن شهر<br />

نامداري که در دریا زورآور میبود که با ساکنان خود<br />

هیبت خویش را بر همه ساکنان دریا چیره میساخت.‏<br />

هماکنون در روز نابودي تو جزیرهها میلرزند،‏ و<br />

جزایري که در دریا میباشد،‏ از رحلت تو مدهوش<br />

میشوند.‏<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چون تو را شهر<br />

مخروب مثل شهرهاي غیرقابل سکونت گردانم و<br />

عمقها را بر تو برآورده،‏ تو را به آبهاي بسیار پوشیده<br />

سازم،‏<br />

آنگاه تو را با آنانی که به جهنم فرو میروند،‏ نزد<br />

قوم قدیم فرود آورده،‏ تو را در عمقهاي زمین در<br />

خرابه ابدي با آنانی که به جهنم فرو میروند<br />

ساکن خواهم گردانید تا دیگر قابل سکونت نشوي و<br />

دیگر شکوه تو را در زمین زندگان جاي نخواهم داد.‏<br />

15. سرور<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

18 ،32 ؛ 14 ،31 ؛ 8 ،28 باب<br />

.21<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ تو را محلّ‏ وحشت خواهم<br />

ساخت که نابود خواهی شد و تو را خواهند طلبید اما<br />

تا ابد یافت نخواهی شد.‏<br />

27<br />

.1<br />

.2<br />

1 ،23<br />

.3<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اما تو اي پسر انسان براي تیروس مرثیه بخوان!‏<br />

اشعیا<br />

و به تیروس بگو:‏ اي که نزد ورودي دریا ساکنی و<br />

براي جزیره بسیار تاجر طوایف باشی!‏ سرور<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اي تیروس تو گفتهاي که من<br />

کمال زیبایی هستم.‏ هوشع<br />

مرز تو در وسط دریا است و بنّایانت زیبایی تو را<br />

کامل ساختهاند.‏<br />

13 ،9<br />

.4<br />

.<br />

9 ،16<br />

34 ،7<br />

37 ،2<br />

17 .11 .7 ،25 ؛ 29 ،33<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 767 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يار<br />

يها<br />

یم<br />

حزقیال<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

همه تختههایت را از صنوبر سنیر ساختند و سرو<br />

آزاد لبنان را گرفتند تا دکلْها براي تو بسازند.‏<br />

پاروهایت را از بلوطهاي باشان ساختند و<br />

نشیمنهایت را از شمشاد جزایر کتیم که به عاج منبت<br />

شده بود ترتیب دادند.‏<br />

کتان بافته مصري بادبان تو بود تا براي تو علَمی<br />

بشود.‏ و پتوي تو از ابریشم و ارغوان از جزایر اَلیشَه<br />

بود.‏<br />

اهل سیدون و اَرواد پاروزن تو بودند و حاکمان تو<br />

اي صور که در تو بودند ناخدایان تو بودند.‏<br />

بزرگان جبیل و حاکمانش در تو بوده،‏ نجاران تو<br />

بودند.‏ تمامی کشتی دریا و ملاّحان آنها در تو بودند<br />

تا براي تو تجارت نمایند.‏ اول پادشاهان<br />

پارس و لُود و فُوط در لشکرهایت مردان جنگی تو<br />

بودند.‏ سپرها و خودها بر تو آویزان کرده،‏ ایشان تو را<br />

زینت دادند.‏<br />

پسرانارواد با سپاهیانت بر حصارهایت از هر طرف<br />

و جمادیان بر برجهایت بودند.‏ و سپرهاي خود را بر<br />

حصارهایت از هر طرف آویزان کرده،‏ ایشان زیبایی تو<br />

را کامل ساختند.‏<br />

ترشیش به فراوانی هر سهم از دارائی،‏ خریداران<br />

تو بودند.‏ نقره و آهن و روي و سرب به بازار تو آوردند.‏<br />

یاوان و توبال و ماشک خریداران تو بودند.‏ جانهاي<br />

مردمان و آلات مس به بازار تو آوردند.‏<br />

اهل خاندان تُوجرْمۀ اسبان و سواران و قاطران به<br />

بازار تو آوردند.‏<br />

پسرانددان خریداران تو و جزایر بسیار بازارگانان<br />

دست تو بودند.‏ شاخهاي عاج و آبنوس را با تو معامله<br />

میکردند.‏<br />

اَرام به فراوانی صنایع تو سوداگران تو بودند.‏<br />

بهرَمان و اَرغَوان و پارچه قلاّبدوزي و کتان نازك و<br />

مرجان و لعل به بازار تو آوردند.‏<br />

یهودا و زمین اسرائیل سوداگران تو بودند،‏ گندم<br />

منیت و حلوا و عسل و روغن و بلسان به بازار تو<br />

آوردند.‏<br />

دمشق به فراوانی صنایع تو و زیادي هر نوع دارائی<br />

با شراب حلْ‏ ب ون و پشم سفید با تو داد و ستد<br />

میکردند.‏<br />

ودان و یاوان ریسمان به بازار تو آوردند.‏ آهن<br />

ساخته شده و کاسیا و نیشکر از معاملات تو بود.‏<br />

ددان با زین پوشهاي باارزش به جهت سواري<br />

سوداگران تو بودند.‏<br />

عرب و همه سروران کیدار بازارگانانِ‏ دست تو<br />

بودند.‏ با برهها و قوچها و بزها با تو داد و ستد<br />

میکردند.‏ پیدایش<br />

تُجار شَبا و رعمه مشتریان تو بودند.‏ بهترینِ‏ همه<br />

ادویهجات و هرگونه سنگ گرانبها و طلا به جاي<br />

کالاهاي تو میدادند.‏<br />

حرّان و کن َّه و عدن و تجار شبا و آشور و کلْمد<br />

خریداران تو بودند.‏<br />

اینان با روپوشهاي باارزش و دستمالهاي ابریشم و<br />

قلاّبدوزي و صندوقهاي پر از رختهاي فاخر ساخته<br />

شده از چوب سرو آزاد و بسته شده با ریسمانها در<br />

بازارهاي تو خریداران تو بودند.‏<br />

کشتی ترشیش حمل کننده کالاهاي تو بودند.‏<br />

پس در وسط دریا توانگر و بسیار محترم گردیدي.‏<br />

پاروزنانت تو را به آبهاي عظیم بردند و باد شرقی<br />

تو را در میان دریا میشکند.‏<br />

دارائی و اجناس و کالا و ملوانان و ناخدایان و<br />

کشتیسازان و خریداران و همه مردان جنگی که در<br />

تو بودند،‏ با تمامی جمعیتی که در میان تو بودند در<br />

روز نابودي تو در وسط دریا افتادند.‏<br />

از آواز فریاد ناخدایانت ساحلها متزلزل گردید.‏<br />

و همه پاروزنان و ملوانان و همه ناخدایان دریا از<br />

کشتی خود فرود آمده،‏ در زمین میایستند.‏<br />

و براي تو آواز خود را بلند کرده،‏ به تلخی ناله<br />

میکنند و خاك بر سر خود ریخته،‏ در خاکستر<br />

میغلطند.‏ مکاشفه<br />

و براي تو موي خود را کنده،‏ پلاس میپوشند و با<br />

تلخی جان و نوحه تلخ براي تو گریه میکنند.‏ ارمیا<br />

،48<br />

13 ،25<br />

19 .9 ،18<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

37<br />

.32<br />

و در نوحه خود براي تو مرثیه میخوانند.‏ و بر تو<br />

نوحهگري نموده،‏ میگویند:‏ کیست مثل تیروس و<br />

کیست مثل آن شهري که در میان دریا خاموش شده<br />

است؟<br />

هنگامی که بضاعت تو از دریا بیرون آمد،‏<br />

قومهاي بسی را سیر میگردانیدي و پادشاهان<br />

جهان را به فراوانی دارائی و کالاهاي خود توانگر<br />

میساختی.‏<br />

اما چون از دریا،‏ در عمق آبها شکسته شدي،‏<br />

کالاها و تمامی جمعیت تو در میانت تلف شد.‏<br />

همه ساکنان جزایر به سبب تو متحیر گشته و<br />

پادشاهان ایشان به شدت تعجب کرده و پریشان حال<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

18 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 768 -


یم<br />

نی<br />

كشو<br />

یم<br />

يرو<br />

کن<br />

گردیدهاند.‏<br />

تجار قومها بر تو سوت میزنند و تو محل متعجب<br />

گردیده،‏ دیگر تا به ابد نخواهی بود.‏ باب ؛ مکاشفه<br />

حزقیال<br />

،18<br />

19 ،28<br />

.36<br />

19 .17<br />

28<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان به رئیس تیروس بگو:‏ سرور یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ چونکه دلت مغرور شده است و<br />

میگویی که من خدا هستم و بر تخت خدایان در<br />

وسط دریا نشستهام،‏ و هر چند انسان هستی و نه خدا،‏<br />

اما دل خود را مانند دل خدایان ساختهاي.‏ دانیال ؛<br />

اعمال رسولان<br />

20 ،5<br />

23 ،12<br />

.<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

اینک تو از دانیال حکیمتر هستی و هیچ سرّي از تو<br />

مخفی نیست؟<br />

و به حکمت و دانایی خویش توانگري براي خود<br />

اندوخته و طلا و نقره در خزینهها خود جمع نمودهاي.‏<br />

به فراوانی حکمت و تجارت خویش ثروت خود را<br />

افزودهاي پس به سبب توانگريات دلت مغرور گردیده<br />

است.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه تو دل<br />

خود را مثل دل خدایان گردانیدهاي،‏<br />

سپ.‏ اینک من غریبان و ستم کیشان امتها را بر تو<br />

خواهم آورد که شمشیرهاي خود را به ضد زیبایی<br />

حکمت تو کشیده،‏ جمال تو را رسوا سازند.‏<br />

و تو را به جهنم فرود آورند.‏ پس به مرگ آنانی که<br />

در میان دریا کشته شوند خواهی مرد.‏<br />

آیا به حضور قاتلان خود خواهی گفت که من خدا<br />

هستم؟ نه بلکه در دست قاتلانت انسان خواهی بود و<br />

نه خدا.‏<br />

از دست غریبان به مرگ ختنه نشدندگان کشته<br />

خواهی شد،‏ زیرا سرور یهوه میفرماید که من ا را<br />

فرمودهام<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ براي پادشاه تیروس مرثیه بخوان<br />

و وي را بگو سرور یهوه چنین فرماید:‏ تو خاتم<br />

کمال و مملّو حکمت و کامل جمال هستی.‏ باب<br />

در عدن در باغ خدا بودي و هر گونه سنگ گرانبها<br />

از عقیقِ‏ احمر و یاقوت اصفر و عقیقِ‏ سفید و زبرجد و<br />

جزْع و یشْب و یاقوت کبود وبهرَمان و زمرّد پوشش تو<br />

بود.‏ و صنعت دفّها و نایهایت در تو از طلا بود که در<br />

روز خلقت تو آنها مهیا شده بود.‏ خروج<br />

تو کروبی مسح شده سایه گستر بودي.‏ و تو را<br />

انتخاب نمودم تا بر کوه مقدس خدا بوده باشی.‏ و در<br />

میان سنگهاي آتشین میخرامیدي.‏<br />

از روزي که آفریده شدي تا وقتی که بیانصافی در<br />

تو یافت شد به رفتار خود کامل بودي.‏<br />

اما از زیادي تجارت درون بدن تو را از ظلم پر<br />

ساختند.‏ پ س خطا ورزیدي و من تو را از کوه خدا<br />

بیرون انداختم.‏ و تو را اي کروبی سایهگستر،‏ از میان<br />

سنگهاي آتشین تلف نمودم.‏<br />

دل تو از زیباییات م غرور گردید و به سبب<br />

جمالت حکمت خود را فاسد گردانیدي.‏ در این صورت<br />

تو را بر زمین میاندازم و تو را پیش پادشاهان<br />

میگذارم تا بر تو بنگرند.‏<br />

به زیادي گناهت و بیانصافی تجارتت،‏ محلهاي<br />

مقدس خویش را بیآبرو ساختی.‏ پ س آتشی از میانت<br />

بیرون میآورم که تو را بسوزاند و تو را به نظر همه<br />

بینندگانت بر روي زمین خاکستر خواهم ساخت.‏<br />

و همه آشنایانت از میان قومها بر تو مت حیر<br />

خواهند شد.‏ و تو محلّ‏ تعجب شده،‏ دیگر تا به ابد<br />

نخواهی بود.‏ باب<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نظر خود را بر صیدون بدار و به<br />

ضدش پیامبري نما.‏<br />

و بگو سرور یهوه چنین فرماید:‏ ای اي<br />

صیدون من به ضد تو هستم و خویشتن را در میان تو<br />

تمجید خواهم نمود.‏ و هنگامی که بر او داوري کرده و<br />

خویشتن را در ويتقدیس نموده باشم،‏ آنگاه خواهند<br />

دانست که من یهوه هستم.‏ خروج<br />

و وبا در او و خون در کوچههایش خواهم فرستاد.‏<br />

و مجروحان به شمشیري که از هر طرف بر او میآید<br />

در میانش خواهند افتاد.‏ پ س خواهند دانست که من<br />

یهوه هستم.‏<br />

و بار دیگر براي خاندان اسرائیل از همه اطرافیان<br />

ایشان که ایشان را خوار میشمارند،‏ خاري گزنده و<br />

رنج آورنده نخواهد بود.‏ پ س خواهند دانست که<br />

من سرور یهوه میباشم.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ هنگامی که خاندان<br />

اسرائیل را از قومهایی که در میان ایشان پراکنده<br />

شدهاند جمع نموده،‏ خویشتن را از ایشان به نظر<br />

امتها تقدیس کرده باشم،‏ آنگاه در زمین خودشان که<br />

17 ،28<br />

18 ،14<br />

اشعیا 12 .2 ،23<br />

36 ،27<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25. سرور<br />

2 ،27<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 769 -


يرو<br />

تی<br />

تی<br />

يپا<br />

یم<br />

کن<br />

به بنده خود یعقوب دادهام ساکن خواهند شد.‏<br />

و در آن به امنیت ساکن شده،‏ خانهها بنا خواهند<br />

نمود و تاکستانها خواهند کاشت.‏ و چون بر همه<br />

اطرافیان ایشان که ایشان را حقیر میشمارند داوري<br />

کرده باشم،‏ آنگاه به امن ساکن شده،‏ خواهند<br />

دانست که من یهوه خداي ایشان میباشم.‏<br />

حزقیال<br />

.26<br />

29<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و در روز دوازدهم ماه دهم از سال دهم کلام یهوه<br />

بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نظر خود را به طرف فرعون پادشاه<br />

مصر بدار و به ضد او و تمامی مصر پیامبري نما.‏<br />

و هم صحبت شده،‏ بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ اینک اي فرعون پادشاه مصر من به ضد تو<br />

هستم.‏ اي اژدهاي بزرگ که در میان نهرهایت<br />

خوابیدهاي و میگویی نهر من از آن من است و من آن<br />

را به جهت خود ساختهام!‏ باب<br />

در این صورت قلاّبها در چانهات میگذارم و ماهیان<br />

نهرهایت را به فلسهایت خواهم چسپانید و تو را از<br />

میان نهرهایت بیرون خواهم کشید و تمامی ماهیان<br />

نهرهایت به فلسهاي تو خواهند چسپید.‏ باب ؛ دوم<br />

4 ،38<br />

2 ،32<br />

.4<br />

28 ،19 پادشاهان<br />

.5<br />

و تو را با تمامی ماهیان نهرهایت در بیابان پراکنده<br />

خواهم ساخت و به صحرا افتاده،‏ بار دیگر تو را<br />

جمع نخواهند کرد و فراهم نخواهند آورد.‏ و تو را<br />

خوراك حیوانات زمین و مرغان هوا خواهم ساخت.‏ باب<br />

4 ،32<br />

.6<br />

و همه ساکنان مصر خواهند دانست که من یهوه<br />

هستم چونکه ایشان براي خاندان اسرائیل عصاي<br />

لولهاي بودند.‏ دوم پادشاهان ؛ اشعیا<br />

دست تو را گرفتند،‏ خرد شدي.‏ و کتفهاي<br />

همه ایشان را چاك زدي.‏ و چون بر تو تکیه نمودند،‏<br />

شکسته شدي.‏ و کمرهاي همه ایشان را لرزان<br />

گردانیدي.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اینک من بر<br />

تو شمشیري آورده،‏ انسان و حیوانات را از تو ریشهکن<br />

خواهم ساخت.‏<br />

و سرزمین مصر ویران و خراب خواهد شد.‏ پس<br />

خواهند دانست که من یهوه هستم،‏ چونکه میفرمود:‏<br />

نهر از آن من است و من آن را ساختهام.‏ باب<br />

بنابراین اینک من به ضد تو و به ضد نهرها<br />

هستم و سرزمین مصر را از مجدلْ‏ تا اَسوان و تا مرز<br />

حبشستان کلاً‏ خراب و ویران خواهم ساخت.‏<br />

که انسان از آن عبور ننماید و پاي حیوان از<br />

آن گذر نکند و مدت چهل سال قابل سکونت نشود.‏<br />

و سرزمین مصر را در میان زمینهاي ویرانْ‏ ویران<br />

خواهم ساخت و شهرهایش در میان شهرهاي ویرانه<br />

مدت چهل سال خراب خواهد ماند.‏ و مصریان را<br />

درمیان امتها پراکنده و در میان کشورها پخش<br />

خواهم ساخت.‏<br />

زیرا سرور یهوه چنین فرماید:‏ بعد از پایان<br />

چهل سال مصریان را از قومهایی که در میان آنها<br />

پراکنده شوند،‏ جمع خواهم نمود.‏<br />

و اسیران مصر را باز آورده،‏ ایشان را به زمین<br />

فَتْرُوس یعنی به زمین محل تولد ایشان باز خواهم<br />

گردانید و در آنجا مملکت پست خواهند بود.‏<br />

و آن پستترین مم کال خواهد بود.‏ و بار دیگر بر<br />

قومها برتري نخواهد نمود.‏ و من ایشان را کم خواهم<br />

ساخت تا برامتها حکمرانی ننمایند.‏<br />

و آن بار دیگر براي خاندان اسرائیل محل اعتماد<br />

نخواهد بود تا بسوي ایشان متوجه شده،‏ گناه را به یاد<br />

آورند.‏ پ س خواهند دانست که من سرور یهوه هستم.‏<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

6 ،26 باب<br />

.17<br />

و در روز اول ماه اول از سال بیست و هفتم کلام<br />

سرور بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نَبوکدرص‏ّرْ‏ پادشاه بابل از لشکر<br />

خود به ضد تیروس خدمت عظیمی گرفت که سرهاي<br />

همه بیمو گردید و دوشهاي همه پوست کنده شد.‏ اما<br />

از تیروس به جهت خدمتی که به ضد آن نموده بود،‏<br />

خودش و لشکرش هیچ مزد نیافتند.‏<br />

در این صورت سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای<br />

من سرزمین مصر را به نَبوکدرصرْ‏ پادشاه بابل خواهم<br />

بخشید.‏ و جمعیت آن را گرفتار کرده،‏ غنیمتش را به<br />

یغما و اموالش را به تاراج خواهد برد تا اجرت لشکرش<br />

بشود.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ سرزمین مصر را به جهت<br />

خدمتی که کرده است،‏ اجرت او خواهم داد چونکه این<br />

کار را براي من کردهاند.‏<br />

و در آن روز شاخی براي خاندان اسرائیل خواهم<br />

رویانید.‏ و دهان تو را در میان ایشان خواهم گشود،‏<br />

پس خواهند دانست که من یهوه هستم.‏<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

22 ،28<br />

6 ،36<br />

21 ،18<br />

7. چون<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 770 -


کی<br />

کی<br />

تی<br />

.14<br />

حزقیال<br />

30<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان پیامبري کرده،‏ بگو:‏ سرور یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ زاري کنید و بگویید واي برآن روز!‏<br />

زیرا که آن روز نزد است و روز یهوه نزد<br />

است!‏ روز ابرها و زمان امتها خواهد بود!‏ یوئیل<br />

و شمشیري بر مصر فرود میآید.‏ و چون کشتگان<br />

در مصر بیفتند،‏ آنگاه درد شدیدي بر حبشه چیره<br />

خواهد شد.‏ و جمعیت آن را گرفتار خواهند کرد و<br />

اساسهایش ویران خواهد گردید.‏ باب ؛ اشعیا ؛ ارمیا<br />

1 ،2<br />

1 ،19<br />

2 ،29<br />

.4<br />

2 ،46<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

و حبشه و فُوط و لُود و تمامی قومهاي مختلف و<br />

کوب و اهل زمین عهد همراه ایشان به شمشیر<br />

خواهند افتاد.‏<br />

و یهوه چنین میفرماید:‏ معاونان مصر خواهند افتاد<br />

و فخر قوت آن فرود خواهد آمد.‏ و از مجدلْ‏ تا اَسوان<br />

در میان آن به شمشیر خواهند افتاد.‏ قول سرور یهوه<br />

این است.‏<br />

و در میان زمینهاي ویران،‏ ویران خواهند شد و<br />

شهرهایش در میان شهرهاي ویرانه خواهد بود.‏<br />

و چون آتشی در مصر افروخته باشم و همه کمک<br />

کنندگانشان شکسته شوند،‏ آنگاه خواهند دانست که<br />

من یهوه هستم.‏ باب<br />

در آن روز قاصدان از حضور من به کشتیها بیرون<br />

رفته،‏ حبشیان مطمئن را خواهند ترسانید.‏ و بر ایشان<br />

درد شدیدي مثل روز مصر چیره خواهد شد،‏ زیرا<br />

اینک آن میآید.‏ اشعیا<br />

و سرور یهوه چنین میفرماید:‏ من جمعیت مصر را<br />

به دست نَبوکدرص‏ّر پادشاه بابل تباه خواهم ساخت.‏<br />

او با قوم خود و ستمکیشان امتها آورده خواهند<br />

شد تا آن زمین را ویران سازند.‏ و شمشیرهاي خود را<br />

بر مصر کشیده،‏ زمین را ازکشتگان پر خواهند ساخت.‏<br />

16 ،29<br />

3 ،20<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

ارمیا<br />

.<br />

13 ،44<br />

.12<br />

و نهرها را خشک گردانیده،‏ زمین را به دست<br />

شریران خواهم فروخت.‏ و زمین را با هرچه در آن<br />

است،‏ به دست غریبان ویران خواهم ساخت.‏ من که<br />

یهوه هستم فرمودهام باب ؛<br />

و سرور یهوه چنین میفرماید:‏ بتها را نابود<br />

ساخته،‏ بتها را از نُوف تلف خواهم نمود.‏ و بار دیگر<br />

امیري از سرزمین مصر نخواهد برخاست.‏ و ترس بر<br />

سرزمین مصر چیره خواهم ساخت.‏<br />

و فَتْروس را خراب نموده،‏ آتشی در صوعنْ‏ خواهم<br />

افروخت.‏ و بر نُو داوري خواهم نمود.‏<br />

و خشم خود را برسینْ‏ که پایه مصر است ریخته،‏<br />

جمعیت نُو را ریشهکن خواهم ساخت.‏<br />

و چون آتشی در مصر افروخته باشم،‏ سین به درد<br />

سخت مبتلا و نُو پاره خواهد شد.‏ و دشمنان در وقت<br />

روز بر نُوف خواهند آمد.‏<br />

جوانان آون و فیبست به شمشیر خواهند افتاد و<br />

اهل آنها به اسیري خواهند رفت.‏<br />

و روز درتَحفَنحیس تاریک خواهد شد هنگامی که<br />

یوغهاي مصر را در آنجا شکسته باشم و فخر قوتش در<br />

آن تلف شده باشد.‏ و ابرها آن را خواهد پوشانید و<br />

دخترانش به اسیري خواهند رفت.‏<br />

پس چون بر مصر داوري کرده باشم،‏ آنگاه<br />

خواهند دانست که من یهوه هستم.‏<br />

و در روز هفتم ماه اول از سال یازدهم،‏ کلام یهوه<br />

بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان بازوي فرعون پادشاه مصر را خواهم<br />

شکست.‏ و اینک شکسته بندي نخواهد شد و بر آن<br />

مرهم نخواهند گذارد و کرباس نخواهند بست تا قادر<br />

بر گرفتن شمشیر بشود.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ هان من به<br />

ضد فرعون پادشاه مصر هستم و هر دو بازوي او هم<br />

درست و هم شکسته را خرد خواهم کرد و شمشیر را<br />

از دستش خواهم انداخت.‏<br />

و مصریان را در میان امتها پراکنده و در میان<br />

کشورها پخش خواهم ساخت.‏<br />

و بازوهاي پادشاه بابل را تقو نموده،‏ شمشیر<br />

خود را به دست او خواهم داد.‏ و بازوهاي فرعون را<br />

خواهم شکست که به حضور وي به ناله کشتگان ناله<br />

خواهد کرد.‏<br />

سپ.‏ بازوهاي پادشاه بابل را تقویت خواهم نمود ‏.و<br />

بازوهاي فرعون خواهد افتاد و چون شمشیر خود را به<br />

دست پادشاه بابل داده باشم و او آن را بر سرزمین<br />

مصر دراز کرده باشد،‏ آنگاه خواهند دانست که من<br />

یهوه هستم.‏<br />

و چون مصریان را در میان امتها پراکنده و<br />

ایشان را در کشورها پخش ساخته باشم،‏ ایشان<br />

خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

6 ،29<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

25<br />

.26<br />

31<br />

زکریا 2 ،13<br />

17 ،21<br />

17 ،5<br />

.13<br />

- 771 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

تی<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

نی<br />

تک<br />

حزقیال<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

و در روز اول ماه سوم از سال یازدهم،کلام یهوه بر<br />

من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان به فرعون پادشاه مصر و به جمع<br />

او بگو:‏ کیست که در بزرگیات به او شباهت داري؟<br />

اینک آشور سرو آزاد لبنان با شاخههاي زیبا و<br />

برگهاي سایهگستر و قّد بلند میبود و سر او به ابرها<br />

میبود.‏<br />

آبها او را رشد داد.‏ و عمقها او را بلند ساخت که<br />

نهرهاي آنها بهر طرف بوستان آن جاري شد و<br />

جوی خویش را بطرف همه درختان صحرا روان<br />

میساخت.‏<br />

از این جهت قد او از همه درختان صحرا بلندتر<br />

شده،‏ شاخههایش زیاده گردید و جوانه خود را رشد<br />

داده،‏ آنها از زیادي آبها بلند شد.‏<br />

و همه مرغان هوا در شاخههایش آشیانه ساختند.‏ و<br />

تمامی حیوانات صحرا زیر جوانهاش بچه آوردند.‏ و همه<br />

امت عظیم در سایهاش ساکن شدند.‏<br />

سپ.‏ در بزرگی خود و در درازي شاخه خویش<br />

خوشنما شد چونکه ریشهاش نزد آبهاي بسیار بود.‏<br />

آزاد باغ خدا آن را نتوانست پنهان کرد.‏ و<br />

صنوبرها با شاخههایش شباهتی نداشت.‏ و چنارها مثل<br />

جوانهاش نبود بلکه هیچ درخت در باغ خدا به زیبایی<br />

او شبیه نبود.‏<br />

من او را به زیادي شاخههایش به حدي زیبایی<br />

دادم که همه درختان عدن که در باغ خدا بود بر او<br />

حسد بردند.‏<br />

بنابراین خداوند یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه قد<br />

تو بلند شده است،‏ و او سر خود را در میان ابرها<br />

برافراشته و دلش از بلندیش مغرور گردیده است،‏<br />

از این جهت من او را به دست قويترین پادشاه<br />

امتها تسلیم خواهم نمود و او آنچه را که میباید به<br />

وي خواهد کرد.‏ و من او را به سبب شرارتش بیرون<br />

خواهم انداخت.‏<br />

و غریبان یعنی ستمکیشان امتها او را ریشهکن<br />

ساخته،‏ ترك خواهند نمود.‏ و شاخههایش بر کوهها و<br />

در همه درهها خواهد افتاد و جوانهها او نزد همه<br />

دره زمین شکسته خواهد شد.‏ و همه قومهاي<br />

زمین از زیر سایه او فرود آمده،‏ او را ترك خواهند<br />

نمود.‏<br />

و همه مرغان هوا بر تنه افتاده او آشیانه گرفته،‏<br />

تمامی حیوانات صحرا بر شاخههایش ساکن خواهند<br />

شد.‏<br />

تا آنکه هیچکدام از درختانی که نزد آبها میباشند<br />

قد خود را بلند نکنند و سرهاي خود را در میان ابرها<br />

برنیفرازند.‏ و زورآوران آنها از همگانی که سیراب<br />

میباشند،‏ در بلندي خود نایستند.‏ زیرا که همه آنها در<br />

عمق زمین در میان پسران انسانی که به جهنم<br />

فرود میروند به مرگ تسلیم شدهاند.‏<br />

و سرور یهوه چنین میفرماید:‏ در روزيکه او به<br />

دنیاي مردگان فرود میرود،‏ من ماتمی برپا مینمایم و<br />

عمق را براي وي پوشانیده،‏ نهرهایش را باز خواهم<br />

داشت.‏ و آبهاي عظیم باز داشته خواهد شد و لبنان را<br />

براي وي سوگوار خواهم کرد.‏ و همه درختان صحرا<br />

برایش ماتم خواهند گرفت.‏<br />

و چون او را با آنانی که به جهنم فرود میروند به<br />

دنیاي مردگان فرود آورم،‏ آنگاه امتها را از صداي<br />

نابودياش متزلزل خواهم ساخت.‏ و همه درختان عدن<br />

یعنی برگزیده و نیکوترین لبنان از همگانی که سیراب<br />

میشوند،‏ در عمق زمین تسلّی خواهند یافت.‏<br />

و ایشان نیز با مقتولان شمشیر و یاري<br />

دهندگانش که در میان امتها زیر سایه او ساکن<br />

میبودند،‏ همراه وي به دنیاي مردگان فرود خواهند<br />

رفت.‏<br />

به کدام یک از درختان عدن در شکوه و عظمت<br />

چنین شباهت داشتی؟ اما با درختان عدن به عمقهاي<br />

زمین تو را فرود خواهند آورد و در میان ختنهنشدهها<br />

با مقتولان شمشیر خواهی خوابید.‏ سرور یهوه<br />

میفرماید که فرعون و تمامی جماعتش ا است.‏<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

7 ،82 مزامیر<br />

32<br />

.1<br />

.2<br />

و در روز اول ماه دوازدهم از سالدوازدهم واقع شد<br />

که کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان براي فرعون پادشاه مصر مرثیه<br />

بخوان و او را بگو تو به شیر جوان امتها شباهت<br />

داشتی،‏ اما مانند اژدها در دریا هستی و آب را از بینی<br />

خود میچکانی و آبها را به پای خود حر داده،‏<br />

نهرهاي آنها را گلآلود میسازي.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ دام خود را به واسطه<br />

گروهی ازقوم عظیم بر تو خواهم گسترانید و<br />

ایشان تو را در دام من بر خواهند کشید.‏ باب ؛<br />

،17<br />

13 ،12<br />

2 ،27<br />

3. سرور<br />

20<br />

8. سروهاي<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 772 -


يها<br />

كتر<br />

يرو<br />

تام<br />

تی<br />

يها<br />

نی<br />

يها<br />

تی<br />

حزقیال<br />

.4<br />

و تو را بر زمین نموده،‏ بر روي صحرا خواهم<br />

انداخت و همه مرغان هوا را بر تو فرود آورده،‏ همه<br />

حیوانات زمین را از تو سیر خواهم ساخت.‏ باب<br />

و گوشت تو را بر کوهها نهاده،‏ دره ها را از لاشه تو<br />

پر خواهم کرد.‏<br />

و زمینی را که در آن شنا میکنی از خون تو تا به<br />

کوهها سیراب میکنم که نهرها از تو پر خواهد شد.‏<br />

و هنگامی که تو را نابود گردانم،‏ آسمان را خواهم<br />

پوشانید و ستارگانش را تاریک کرده،‏ آفتاب را به ابرها<br />

پوشیده خواهم ساخت و ماه روشنایی خود را نخواهد<br />

داد.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید،‏ که تمامی نیرهاي<br />

درخشنده آسمان را براي تو سیاه کرده،‏ تاریکی بر<br />

زمینت خواهم آورد.‏<br />

و چون هلاکت تو را در میان ها بر زمینهایی<br />

که ندانستهاي آورده باشم،‏ آنگاه دلهاي قوم عظیم<br />

را محزون خواهم ساخت.‏<br />

و قوم عظیم را بر تو متحیر خواهم ساخت.‏ و<br />

چون شمشیر خود را پیش ایشان جلوه دهم،‏<br />

پادشاهان ایشان به شدت تعجب آور خواهند شد.‏ و در<br />

روز نابودي تو هر یک از ایشان براي جان خود هر<br />

لحظهاي خواهند لرزید.‏ پیدایش<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ شمشیر پادشاه<br />

بابل بر تو خواهد آمد.‏<br />

و به شمشیرهاي قدرتمندان که همه ایشان از<br />

ستمکیشان امتها میباشند،‏ جمع تو را به زیر<br />

خواهم انداخت.‏ و ایشان غرور مصر را نابود ساخته،‏<br />

تمامی جمعیتش هلاك خواهند شد.‏<br />

و تمامی حیوانات او را از کنارهاي آبهاي عظیم<br />

هلاك خواهم ساخت.‏ و پاي انسان دیگر آنها را گلآلود<br />

نخواهد ساخت.‏ و سم حیوانات آنها را گلآلود نخواهد<br />

ساخت.‏<br />

آنگاه سرور یهوه میفرماید:‏ آبهاي آنها را ساکت<br />

گردانیده،‏ نهرهاي آنها را مانند روغن جاري خواهم<br />

ساخت.‏<br />

و چون سرزمین مصر را ویران کنم و آن زمین از<br />

هرچه در آن باشد خالی شود و چون همه ساکنانش را<br />

هلاك کنم،‏ آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.‏<br />

5 ،29<br />

28 ،42<br />

اشعیا 10 ،13<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

باب<br />

8 ،30 ؛ 29 ،33<br />

.16<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ مرثیهاي که ایشان<br />

خواهند خواند همین است.‏ دختران امتها این مرثیه<br />

را خواهند خواند.‏ براي مصر و تمامی جمعیتش ا<br />

مرثیه را خواهند خواند.‏<br />

و در روز پانزدهم ماه از سال دوازدهم واقع شد که<br />

کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان براي جمعیت مصر زاري نما و هم<br />

او را و هم دختران امت عظیم را با آنانی که به<br />

جهنم فرود میروند،‏ به عمقهاي زمین فرود آور.‏ باب<br />

،26<br />

.17<br />

.18<br />

16 ،31 ؛ 20<br />

.19<br />

از چه کس زیباتر هستی؟ فرود بیا و با<br />

ختنهنشدهها بخواب.‏ اشعیا<br />

ایشان در میان مقتولان شمشیر خواهند افتاد.‏ مصر<br />

به شمشیر تسلیم شده است.‏ پس او را و تمامی<br />

جمعیتش را بکشید.‏ مکاشفه ؛ باب<br />

قهرمانانِ‏ قدرتمندان از میان دنیاي مردگان او را و<br />

کمک کننده او را خطاب خواهند کرد.‏ ایشان<br />

ختنهنشده به شمشیر کشته شده،‏ فرود آمده،‏ خواهند<br />

خوابید.‏<br />

در آنجا آشور و تمامی جمعیت او هستند.‏ قبرهاي<br />

ایشان گرداگرد ایشان است و همه ایشان کشته شده<br />

از شمشیر افتادهاند.‏<br />

که قبرهاي ایشان به عمقهاي جهنم قرار داده شد<br />

و جمعیت ایشان به اطراف قبرهاي ایشاناند.‏ همه<br />

ایشان که در زمین زندگان باعث هیبت بودند،‏ مقتول<br />

و از شمشیر افتادهاند.‏<br />

در آنجا عیلام و تمامی جمعیتش هستند.‏ قبرهاي<br />

ایشان گرداگرد ایشان است و همه ایشان مقتول و از<br />

شمشیر افتادهاند و به عمقهاي زمین ختنهنشده فرود<br />

رفتهاند،‏ زیرا که در زمین زندگان باعث هیبت بودهاند.‏<br />

پس با آنانی که به جهنم فرود میروند،‏ متحمل<br />

خجالت خویش خواهند بود.‏<br />

بستري براي او و تمامی جمعیتش در میان<br />

مقتولان قرار دادهاند.‏ قبرهاي ایشان گرداگرد ایشان<br />

است و همه ایشان ختنهنشده و مقتول شمشیرند.‏ زیرا<br />

که در زمین زندگان باعث هیبت بودند.‏ پ س با آنانی<br />

که به جهنم فرود میروند،‏ متحمل خجالت خویش<br />

خواهند بود.‏ در میان کشتگان قرار داده شد.‏<br />

در آنجا ماشک و توبال و تمامی جمع آنها<br />

هستند.‏ قبرهاي ایشان گرداگرد ایشان است و همه<br />

ایشان ختنهنشده و مقتول شمشیرند.‏ زیرا که در زمین<br />

زندگان باعث هیبت بودند.‏<br />

سپ.‏ ایشان با قدرتمندان و ختنهنشدههاي که<br />

افتادهاند که با اسلحه جنگ خویش به جهنم فرود<br />

رفتهاند،‏ نخواهند خوابید.‏ و ایشان شمشیرهاي خود را<br />

9 ،21<br />

11 ،14<br />

21 ،19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

- 773 -


نیی<br />

تی<br />

یم<br />

نی<br />

یس<br />

نیی<br />

يها<br />

.7<br />

زیر سرهاي خود نهادند.‏ و گناه ایشان بر استخوانهاي<br />

ایشان خواهد بود.‏ زیرا که در زمین زندگان باعث<br />

هیبت قدرتمندان بودند.‏<br />

و اما تو در میان ختنهنشدهها شکسته شده،‏ با<br />

مقتولان شمشیر خواهی خوابید.‏<br />

در آنجا اَدوم و پادشاهانش و همه امیرانش هستند<br />

که در قدرت خود با مقتولان شمشیر قرار داده شدند.‏<br />

و ایشان با ختنهنشدهها و آنانی که به جهنم فرود<br />

میروند خواهند خوابید.‏<br />

در آنجا همه امیران شمال و همه صیدونیان<br />

هستند که با مقتولان فرود رفتند.‏ از هیبتی که به<br />

قدرت خویش باعث آن بودند،‏ خجل خواهند شد.‏<br />

پسبا مقتولان شمشیرْ‏ ختنهنشده خواهند خوابید و با<br />

آنانی که به جهنم فرود میروند،‏ متحمل خجالت خود<br />

خواهند شد.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید که فرعون چون ا را<br />

بیند درباره تمامی جمع خود خویشتن را تسلّی<br />

خواهد داد و فرعون و تمامی لشکر او به شمشیر کشته<br />

خواهند شد.‏ اشعیا<br />

زیرا سرور یهوه میفرماید:‏ من او را در زمین<br />

زندگان باعث هیبت گردانیدم.‏ پس فرعون و تمامی<br />

جمعیت او را با مقتولان شمشیر در میان ختنهنشدهها<br />

خواهند خوابانید.‏<br />

حزقیال<br />

10 ،14<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

33<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان پسران قوم خود را خطاب کرده،‏ به<br />

ایشان بگو:‏ اگر من شمشیري بر زمینی آورم و اهل آن<br />

زمین کسی را از میان خود گرفته،‏ او را به جهت خود<br />

به دیدهبانی تع کنند،‏ اشعیا ؛ عبرانیان 13،<br />

و او شمشیر را بیند که بر آن زمین میآید و شیپور<br />

را نواخته،‏ آن قوم را متنبه سازد،‏<br />

و اگر کسی صداي شیپور را شنیده،‏ متوجه نشود،‏<br />

آنگاه شمشیر آمده،‏ او را گرفتار خواهد ساخت و<br />

خونش بر گردنش خواهد بود.‏<br />

5. چونکه صداي شیپور را شنید و متوجه نگردید،‏<br />

خون او بر خودش خواهد بود و اگر متوجه شد<br />

جان خود را میرهانید.‏<br />

و اگر دیدهبان شمشیر را بیند که میآید و شیپور را<br />

ننواخته قوم را متوجه نسازد و شمشیر آمده،‏ ک را<br />

از میان ایشان گرفتار سازد،‏ آن شخص در گناه خود<br />

گرفتار شده است،‏ اما خون او را از دست دیدهبان<br />

خواهم طلبید.‏<br />

و من تو را اي پسر انسان براي خاندان اسرائیل به<br />

دیدهبانی تع نمودهام تا کلام را از دهانم شنیده،‏<br />

ایشان را از جانب من متوجه سازي.‏<br />

هنگامی که من به مرد شریر گویم:‏ ايمرد شریر<br />

حتماً‏ خواهی مرد!‏ اگر تو سخن نگویی تا آن مرد شریر<br />

را از راهاش آگاه سازي،‏ آنگاه آن مرد شریر در گناه<br />

خود خواهد مرد،‏ اما خون او را از دست تو خواهم<br />

طلبید.‏<br />

اما اگر تو آن مرد شریر را از راهاش آگاه سازي تا از<br />

آن بازگشت نماید و او از راه خود بازگشت نکند،‏ آنگاه<br />

او در گناه خود خواهد مرد،‏ اما تو جان خود را رستگار<br />

ساختهاي.‏<br />

سپ.‏ تو اي پسر انسان به خاندان اسرائیل بگو:‏ شما<br />

با این محتوي میگویید:‏ چونکه نافرمانی و گناهان ما<br />

بر گردن ما است و به سبب آنها کاهیده شدهایم،‏ پس<br />

چگونه زنده خواهیم ماند؟<br />

به ایشان بگو:‏ سرور یهوه میفرماید:‏ به حیات<br />

خودم قسم که من از مردن مرد شریر خوش<br />

نیستم بلکه خوش هستم که شریر از راه خود<br />

بازگشت نموده،‏ زنده ماند.‏ اي خاندان اسرائیل<br />

بازگشت نمایید!‏ از راه بد خویش بازگشت نمایید<br />

زیرا چرا بمیرید؟ باب ؛ دوم سموئیل ؛ اشعیا<br />

، 7 ،55<br />

باب 17 ،3<br />

14 ،14<br />

23 ،18<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

12 ،2 یوئیل<br />

.12<br />

و تو اي پسر انسان به پسران قوم خود بگو:‏ عدالت<br />

مرد عادل در روزي که مرتکب گناه شود،‏ او را نخواهد<br />

رهانید.‏ و شرارت مرد شریر در روزي که او از شرارت<br />

خود بازگشت نماید،‏ باعث هلاکت وي نخواهد شد.‏ و<br />

مرد عادل در روزي که گناه ورزد،‏ به عدالت خود زنده<br />

نتواند ماند.‏ ؛<br />

هنگامی که به مرد عادل گویم که حتماً‏ زنده<br />

خواهی ماند،‏ اگر او به عدالت خود اعتماد نموده،‏<br />

نافرمانی ورزد،‏ آنگاه عدالتش هرگز به یاد آورده<br />

نخواهد شد بلکه در نافرمانی که ورزیده است خواهد<br />

مرد.‏<br />

و هنگامی که به مرد شریر گویم:‏ حتماً‏ خواهی<br />

مرد!‏ اگر او از گناه خود بازگشت نموده،‏ انصاف و<br />

عدالت را بجا آورد،‏<br />

و اگر آن مرد شریر گرو را پس دهد و آنچه<br />

دزدیده بود پس دهد و از قواعد حیات پیروي نموده،‏<br />

مرتکب بیانصافی نشود،‏ او حتماً‏ زنده خواهد ماند و<br />

24 ،18<br />

باب 20 ،3<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

17<br />

6 ،62<br />

.3<br />

.4<br />

.6<br />

- 774 -


يرو<br />

نی<br />

بک یکنم<br />

سک<br />

یآیم<br />

کی<br />

نشا<br />

يوا<br />

يها<br />

.29<br />

نخواهد مرد.‏ لوقا<br />

تمام گناهی که ورزیده بود بر او به یاد آورده<br />

نخواهد شد.‏ چونکه انصاف و عدالت را بجا آورده است،‏<br />

حتماً‏ زنده خواهد ماند.‏<br />

اما پسران قوم تو میگویند که راه یهوه صحیح<br />

نیست،‏ بلکه راه خود ایشان است که صحیح نیست.‏<br />

هنگامی که مرد عادل از عدالت خود برگشته،‏<br />

نافرمانی ورزد،‏ به سبب آن خواهد مرد.‏<br />

و چون مرد شریر از شرارت خود بازگشت نموده،‏<br />

انصاف و عدالت را بجا آورد به سبب آن زنده خواهد<br />

ماند.‏<br />

اما شما میگویید که راه یهوه صحیح نیست.‏ اي<br />

خاندان اسرائیل من بر هر یکی از شما موافق راههایش<br />

داوري خواهم نمود.‏ باب<br />

و در روز پنجم ماه دهم از سال دوازدهم اسیري<br />

ما واقع شد که کسی که از اورشلیم فرار کرده بود نزد<br />

من آمده،‏ خبر داد که شهر تسخیر شده است.‏ باب<br />

حزقیال<br />

،24<br />

25 ،18<br />

8 ،19<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

26<br />

.22<br />

و در وقت شام قبل از رسیدن آن فراري دست<br />

یهوه بر من آمده،‏ دهان مرا گشود.‏ پس چون او در<br />

وقت صبح نزد من رسید،‏ دهانم گشوده شد و دیگر<br />

گنگ نبودم.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان ساکنان ا خرابههاي زمین<br />

اسرائیل میگویند:‏ ابراهیم یک نفر بود هنگامی که<br />

وارث این زمین شد و ما بسیار هستیم که زمین به<br />

ارث به ما داده شده است.‏ ملاکی<br />

بنابراین به ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ گوشت را با خونش میخورید و چشمان خود<br />

را بسوي بتهاي خویش برمیافرازید و خون میریزید.‏<br />

پس آیا شما وارث زمین خواهید شد؟<br />

بر شمشیرهاي خود تکیه ید و مرت<br />

قباحات شده،‏ هر کدام از شما زن همسایه خود را<br />

نجس میسازید.‏ پ س آیا وارث این زمین خواهید شد؟<br />

بدینطور به ایشان بگو که سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ به حیات خودم قسم حتماً‏ آنانی که در<br />

خرابهها هستند به شمشیر خواهند افتاد.‏ و آنانی که بر<br />

صحرااند براي خوراك به حیوانات خواهم داد.‏ و<br />

آنانی که در قلعهها و غارهایند از وبا خواهند مرد.‏<br />

و این زمین را ویران و محل تعجب خواهم ساخت<br />

و غرور قوتش نابود خواهد شد.‏ و کوههاي اسرائیل به<br />

حدي ویران خواهد شد که رهگذري نباشد.‏<br />

و چون این زمین را به سبب همه قباحاتی که<br />

ایشان بعمل آوردهاند ویران و محل تعجب ساخته<br />

باشم،‏ آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

،35<br />

4<br />

.30<br />

اما تو اي پسر انسان پسران قومت به پهلوي<br />

دیوارها و نزد درهاي خانهها دربارة تو سخن میگویند.‏<br />

و هر یک به دیگري و هر به برادرش خطاب<br />

کرده،‏ میگوید بیایید و بشنوید!‏ چه کلام است که از<br />

جانب خداوند صادر میشود؟<br />

ونزد تو میآیند بطوري که قوم من ند.‏ و<br />

مانند قوم من پیش تو نشسته،‏ سخنان تو را میشنوند،‏<br />

اما آنها را بجا نمیآورند.‏ زیرا که ایشان به دهان خود<br />

سخنان شیرین میگویند.‏ اما دل ایشان در پی حرص<br />

ایشان میرود.‏ اشعیا<br />

و اینک تو براي ایشان مثل سرود شیرین مطرب<br />

خوشنوا و ن نواز هستی.‏ زیرا که سخنان تو را<br />

میشنوند،‏ اما آنها را بجا نمیآورند.‏ اشعیا<br />

و چون این واقع میشود و حتماً‏ واقع خواهد شد،‏<br />

آنگاه خواهند دانست که پیامبر در میان ایشان بوده<br />

است.‏ باب<br />

10 ،28<br />

20 ،42 ؛ 1 ،53<br />

5 ،2<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

34<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏ اي پسر انسان<br />

به ضد شبانان اسرائیل پیامبري نما و پیامبري کرده،‏<br />

به ای یعنی به شبانان بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ بر شبانان اسرائیل که خویشتن را<br />

میچرانند.‏ آیا نمیباید شبانان گله را بچرانند؟<br />

ارمیا 1 ،23<br />

؛ باب 3 13،<br />

3. شما پیه را میخورید و پشم را میپوشید و پرواریها<br />

را میکشید،‏ اما گله را نمیچرانید.‏<br />

را تقویت نمیدهید و بیماران را معالجه<br />

نمینمایید و شکستهها را شکسته بندي نمیکنید و<br />

راندهشدگان را پس نمیآورید و گمشدگان را<br />

نمیطلبید،‏ بلکه بر آنها با جور و ستم حکمرانی<br />

مینمایید.‏ زکریا<br />

سپ.‏ بدون شبان پراکنده میشوند و خوراك همه<br />

حیوانات صحرا گردیده،‏ آواره میگردند.‏<br />

گوسفندان من بر همه کوهها و بر همه تپه بلند<br />

آواره شدهاند.‏ و گله من بر روي تمامی زمین پراکنده<br />

گشته،‏ کسی ایشان را نمیطلبد و براي ایشان جستجو<br />

نمینماید.‏<br />

اشعیا 6 ،53<br />

16 ،11<br />

4. ضعیفان<br />

5<br />

.6<br />

15 ،2<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

- 775 -


کن<br />

يها<br />

تی<br />

تی<br />

يپا<br />

تک<br />

یم<br />

.<br />

.18<br />

حزقیال<br />

7<br />

8. سرور<br />

سپ.‏ اي شبانان کلام یهوه را بشنوید!‏<br />

یهوه میفرماید:‏ به حیات خودم قسم هر آینه<br />

چونکه گله من به تاراج رفته و گوسفندانم خوراك<br />

همه حیوانات صحرا گردیده،‏ شبانی ندارند.‏ و شبانان<br />

من گوسفندانم را نطلبیدند.‏ بلکه شبانانْ‏ خویشتن را<br />

چرانیدند و گله مرا رعایت ننمودند.‏<br />

بنابراین اي شبانان،‏ کلام یهوه را بشنوید!‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ ای من به ضد<br />

شبانان هستم.‏ و گوسفندان خود را از دست ایشان<br />

خواهم طلبید.‏ و ایشان را از چرانیدن گله برکنار<br />

خواهم کرد تا شبانانْ‏ خویشتن را دیگر نچرانند.‏ و<br />

گوسفندان خود را از دهان ایشان خواهم رهانید تا<br />

خوراك ایشان نباشند.‏<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ هم اکنون من<br />

خودم گوسفندان خویش را طلبیده،‏ آنها را<br />

میجویم.‏<br />

12. چنانکه شبان هنگامی که در میان<br />

گوسفندان پراکنده خود میباشد،‏ گله خویش را<br />

میجویم،‏ همچنان من گوسفندان خویش را جسته،‏<br />

ایشان را از هر جایی که در روز ابرها و تاریکی غلیظ<br />

پراکنده شده بودند خواهم رهانید.‏ متی ؛ لوقا ؛<br />

4 ،15<br />

14 .12 ،18<br />

.9<br />

10. سرور<br />

.11<br />

16-12 ،10 یوحنا<br />

.13<br />

و ایشان را از میان قومها بیرون آورده،‏ از کشورها<br />

جمع خواهم نمود.‏ و به زمین خودشان درآورده،‏ بر<br />

کوههاي اسرائیل و در درهها و همه مکانهاي قابل<br />

سکونت زمین ایشان را خواهم چرانید.‏<br />

ایشان را بر مرتع نیکو خواهم چرانید و آرامگاه<br />

ایشان بر کوههاي بلند اسرائیل خواهد بود.‏ و آنجا در<br />

آرامگاه نیکو و مرتع پرگیاه خواهند خوابید و بر<br />

کوههاي اسرائیل خواهند چرید.‏<br />

یهوه میفرماید که من گوسفندان خود را<br />

خواهم چرانید و من ایشان را خواهم خوابانید.‏<br />

گمشدگان را خواهم طلبید و راندهشدگان را<br />

باز خواهم آورد و شکستهها را شکستهبندي<br />

نموده،‏ بیماران را قوت خواهم داد.‏ اما فربهان و<br />

زورآوران را هلاك ساخته،‏ بر ایشان به انصاف<br />

رعایت خواهم نمود.‏<br />

و اما به شما اي گوسفندان من،‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ هم اکنون من در میان گوسفند و گوسفند<br />

و در میان قوچهاي و بزهاي نر داوري خواهم نمود.‏ متی<br />

آیا براي شما کم بود که مرتع نیکو را چرانیدید،‏<br />

بلکه بقیه مرتع خود را نیز به پایهاي خویش پایمال<br />

ساختید؟ و آب زلال را نوشیدید بلکه باقیمانده را به<br />

پای خویش گلآلود ساختید؟<br />

و گوسفندان من آنچه را که از پاي شما پایمال<br />

شده است،‏ میچرند و آنچه را که به شما گلآلود<br />

گشته است،‏ مینوشند.‏<br />

بنابراین سرور یهوه به ایشان چنین میگوید:‏ هان<br />

من خودم در میان گوسفندان پروار و گوسفندان لاغر<br />

داوري خواهم نمود.‏<br />

21. چونکه شما به پهلو و کتف خود تنه زنید و<br />

همه ضعیفان را به شاخهاي خود میزنید،‏ حتّی اینکه<br />

ایشان را بیرون پراکنده ساختهاید،‏<br />

سپ.‏ من گله خود را نجات خواهم داد که دیگر به<br />

تاراج برده نشوند و در میان گوسفند و گوسفند داوري<br />

خواهم نمود.‏<br />

و یک شبان بر ایشان خواهم گماشت که<br />

ایشان را بچراند یعنی بنده خود داود را که<br />

ایشان را بچراند و او شبان ایشان خواهد بود.‏ یوحنا<br />

.19<br />

.20<br />

22<br />

.23<br />

12 ،10<br />

.24<br />

و من یهوه خداي ایشان خواهم بود و بنده من<br />

داود در میان ایشان رئیس خواهد بود.‏ من که یهوه<br />

هستم فرمودهام<br />

و عهد صلح را با ایشان خواهم بست.‏ و حیوانات<br />

موذي را از زمین نابود خواهم ساخت و ایشان در<br />

بیابان به امن ساکن شده،‏ در جنگلها خواهند<br />

خوابید.‏ باب ؛ ارمیا<br />

و ایشان را و اطراف کوه خود را بر خواهم<br />

ساخت.‏ و باران را در زمانش خواهم بارانید و بارشهاي<br />

برکت خواهد بود.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

و درختان صحرا میوه خود را خواهند آورد و<br />

زمین حاصل خویش را خواهد داد.‏ و ایشان در زمین<br />

خود به امن ساکن خواهند شد.‏ و هنگامی که<br />

چوبهاي یوغ ایشان را شکسته و ایشان را از دست<br />

آنانی که ایشان را دارائی خود ساخته بودند رهانیده<br />

باشم،‏ آنگاه خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ باب<br />

،36<br />

3 ،44<br />

هوشع 5 ،3<br />

10 ،54<br />

10 ،68<br />

26 ،37<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

30<br />

.28<br />

و دیگر در میان امتها به تاراج نخواهد رفت و<br />

حیوانات صحرا ایشان را نخواهند خورد بلکه به امنیت،‏<br />

بدون ترسانندهاي ساکن خواهند شد.‏<br />

و براي ایشان درختستان معروفی بر پا خواهم<br />

داشت.‏ و دیگر از قحطی در زمین تلف نخواهند شد.‏ و<br />

.29<br />

مزامیر 2 ،23<br />

.14<br />

15. سرور<br />

.16<br />

.17<br />

32 ،25<br />

- 776 -


يها<br />

کن<br />

یم<br />

نی<br />

نرا يها<br />

یم<br />

يها<br />

بار دیگر سرزنش امتها را تحمل نخواهم کرد.‏ 12.<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ خاندان اسرائیل خواهند<br />

دانست که من یهوه خداي ایشان با ایشان هستم و<br />

ایشان قوم من میباشند.‏ باب ؛ ؛ ارمیا<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ شما اي گله من و اي<br />

گوسفندان مرتع من،‏ انسان هستید و من خداي شما<br />

میباشم.‏ مزامیر ؛ یوحنا<br />

حزقیال<br />

33 ،31<br />

23 ،37<br />

20 ،11<br />

11 ،10<br />

3 ،100<br />

.30<br />

.31<br />

35<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نظر خود را بر کوه سعیر بدار و به<br />

ضد آن پیامبري نما!‏ باب<br />

و آن را بگو سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای اي<br />

کوه سعیر من به ضد تو هستم.‏ و دست خود را بر تو<br />

دراز کرده،‏ تو را ویران و محل تعجب خواهم ساخت.‏<br />

را خراب خواهم نمود تا ویران شده،‏<br />

بدانی که من یهوه هستم.‏ باب ؛<br />

دشمنی دائمی داشتی و فرزنداناسرائیل را<br />

در زمان مصیبت ایشان و هنگام مجازات آخر به دم<br />

شمشیر تسلیم نمودي،‏<br />

در این صورت سرور یهوه چنینمیفرماید:‏ به حیات<br />

خودم قسم که تو را به خون تسلیم خواهم نمود که<br />

خونْ‏ تو را تعقیب نماید.‏ چون از خون نفرت نداشتی،‏<br />

خونْ‏ تو را تعقیب خواهد نمود.‏<br />

و کوه سعیر را محل تعجب و ویران ساخته،‏<br />

روندگان و آیندگان را از آن ریشهکن خواهم ساخت.‏<br />

و کوههایش را از کشتگانش مملو میکنم که<br />

مقتولان شمشیر بر تپهها و درهها و همه صحراهاي تو<br />

بیفتند.‏<br />

و تو را خرابه دائمی سازم که شهرهایت<br />

دیگر قابل سکونت نشود و بدانید که من یهوه هستم.‏<br />

22 ،2<br />

27 ،7<br />

مکاشفه 10 ،13<br />

8 ،25<br />

.3<br />

4. شهرهایت<br />

5. چونکه<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

11 ،36 باب<br />

10. چونکه<br />

گفتی این دو امت و ا دو زمین از آن<br />

من میشود و آن را به تصرّف خواهیم آورد با آنکه<br />

یهوه در آنجا است.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ به حیات<br />

خودم قَسم که موافق خشم و حسدي که به ایشان<br />

نمودي،‏ از کینهاي که با ایشان داشتی با تو عمل<br />

خواهم نمود.‏ و چون بر تو داوري کرده باشم،‏ خویشتن<br />

را بر تو در میان ایشان معروف خواهم گردانید.‏<br />

و خواهی دانست که من یهوه تمامی سخنان<br />

کفرآمیز را که به ضد کوههاي اسرائیل گفتهاي،‏<br />

شنیدهام.‏ چونکه گفتی:‏ خراب گردید و براي خوراك ما<br />

داده شد.‏ اشعیا<br />

و شما به دهان خود به ضد من تکبر نموده،‏<br />

سخنان خویش را بر من افزودید و من آنها را شنیدم.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ هنگامی که تمامی<br />

جهان شادي کنند من تو را ویران خواهم ساخت.‏<br />

و چنانکه بر میراث خاندان اسرائیل هنگامی که<br />

ویران شد شادي نمودي،‏ همچنان با تو عمل خواهم<br />

نمود.‏ و تو اي کوه سعیر و تمام اَدوم جمیعاً‏ ویران<br />

خواهید شد.‏ پ س خواهند دانست که من یهوه هستم.‏<br />

28 ،37<br />

.13<br />

14. سرور<br />

.15<br />

36<br />

.1<br />

و تو اي پسر انسان به کوههاي اسرائیل پیامبري<br />

کرده،‏ بگو:‏ اي کوههاي اسرائیل کلام یهوه را بشنوید!‏<br />

2 ،6 باب<br />

2. سرور<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه دشمنان دربارة<br />

شما گفتهاند هه‏،‏ این بلندی ابدي میراث ما شده<br />

است،‏ باب<br />

در این صورت پیامبري کرده،‏ بگو که سرور یهوه<br />

چنین میفرماید:‏ از آن جهت که ایشان شما را از هر<br />

طرف خراب کرده و بلعیدهاند تا میراث بقیه امتها<br />

بشوید و بر لبهاي حرفگیران برآمده،‏ مورد بدبختی<br />

گردیدهاید،‏<br />

در این صورت اي کوههاي اسرائیل کلام سرور یهوه<br />

را بشنوید!‏ سرور یهوه به کوهها و تپهها و نهرها و<br />

درهها و خرابه وی و شهرهاي ترك شدهاي که<br />

تاراج شده و مورد تمسخر بقیه امتهاي اطراف<br />

گردیده است،‏ چنین میگوید:‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ هر آینه به<br />

آتش غیرت خود به ضد بقیه امتها و به ضد تمامی<br />

اَدوم سخن گفتهام که ایشان زمین مرا به شادي تمامِ‏<br />

دل و کینه قلب،‏ ملک خود ساختهاند تا آن را به تاراج<br />

واگذارند.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ دربارة زمین اسرائیل پیامبري نما وبه کوهها و<br />

تپهها و نهرها و درهها بگو که سرور یهوه چنین<br />

فرماید:‏ چونکه شما متحمل سرزنش امتها<br />

شدهاید،‏ در این صورت من در غیرت و خشم خود<br />

سخن گفتم.‏<br />

و سرور یهوه چنین میفرماید:‏ من دست خود را<br />

5 ،79<br />

3 ،25<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

اشعیا 33،<br />

.11<br />

1<br />

- 777 -


يها<br />

يها<br />

كپا<br />

یم<br />

برافراشتهام که امتهایی که به اطراف شمایند حتماً‏<br />

سرزنش خود را متحمل خواهند شد.‏ خروج<br />

و شما اي کوههاي اسرائیل شاخههاي خود را<br />

خواهید رویانید و میوه خود را براي قوم من اسرائیل<br />

خواهید آورد زیرا که ایشان به زودي خواهند آمد.‏<br />

زیرا اینک من بطرف شما هستم وبر شما نظر<br />

خواهم داشت و شیار شده،‏ کاشته خواهید شد.‏<br />

و بر شما مردمان را خواهم افزود یعنی تمامی<br />

خاندان اسرائیل را جمیعاً‏ و شهرها قابل سکونت و<br />

خرابهها تعمیر خواهد شد.‏<br />

و بر شما انسان و حیوانات بسیار خواهم آورد که<br />

ایشان افزوده شده،‏ بارور خواهند شد.‏ و شما را مثل<br />

ایام قدیم تعمیر خواهم ساخت.‏ بلکه بر شما بیشتر از<br />

اولِ‏ شما احسان خواهم نمود و خواهید دانست که من<br />

یهوه هستم.‏ باب ؛<br />

و مردمان یعنی قوم خود اسرائیل را بر شما<br />

خرامان خواهم ساخت تا تو را به تصرّف آورند.‏ و<br />

میراث ایشان بشوي و ایشان را دیگر بیفرزند نسازي.‏<br />

و سرور یهوه چنین میفرماید:‏ چونکه ایشان دربارة<br />

تو میگویند که مردمان را میبلعی و امت خویش<br />

را بیفرزند میگردانی،‏<br />

پس سرور یهوه میفرماید:‏ مردمان را دیگر<br />

نخواهی بلعید و امتهاي خویش را دیگر بیفرزند<br />

نخواهی ساخت.‏<br />

و سرزنش امتها را دیگر در تو شنیده نخواهم<br />

گردانید.‏ و دیگر متحمل بدبختی طایفهها نخواهی شد<br />

و امت خویش را دیگر نخواهی لغزانید.‏ خداوند<br />

یهوه این را میفرماید.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان،‏ هنگامی که خاندان اسرائیل در<br />

زمین خود ساکن میبودند آن را به راهها و به اعمال<br />

خود نجس نمودند.‏ و راه و روش ایشان به نظر من<br />

مثل نجاست زن حایض میبود.‏ اشعیا<br />

در این صورت به سبب خونی که بر زمین ریختند<br />

و آن را به بتهاي خود نجس ساختند،‏ من خشم خود<br />

را بر ایشان ریختم.‏ باب<br />

و ایشان را در میان امتها پراکنده ساختم و در<br />

کشورها پخش گشتند.‏ و موافق راهها و اعمال ایشان،‏<br />

بر ایشان داوري نمودم.‏ باب ؛<br />

و چون به امتهایی که بطرف آنها رفتند رسیدند،‏<br />

آنگاه اسم قدوس مرا بیحرمت ساختند.‏ زیرا درباره<br />

حزقیال<br />

ایشان گفتند که اینان قوم یهوه میباشند و از زمین او<br />

بیرون آمدهاند.‏ اشعیا<br />

اما من بر اسم قدوس خود که خاندان اسرائیل آن<br />

را در میان امتهایی که بسوي آنها رفته بودند<br />

بیحرمت ساختند رحم نمودم.‏ باب ؛ اعداد<br />

بنابراین به خاندان اسرائیل بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ اي خاندان اسرائیل من این را نه به خاطر<br />

شما بلکه بخاطر اسم قدوس خود که آن را در میان<br />

امتهایی که به آنها رفته،‏ بیحرمت نمودهاید بعمل<br />

میآورم.‏<br />

و اسم عظیم خود را که در میان امتها بیحرمت<br />

شده است و شما آن را در میان آنها بیآبرو ساختهاید،‏<br />

تقدیس خواهم نمود.‏ و سرور یهوه میفرماید:‏ هنگامی<br />

که بنظر ایشان در شما تقدیس کرده شوم،‏ آنگاه<br />

امتها خواهند دانست که من یهوه هستم.‏ باب ؛<br />

8 ،30<br />

14 ،14<br />

9 ،20<br />

5 ،52<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

28 ،37 ؛ 15 ،32<br />

.24<br />

و شما را از میان امتها میگیرم و از همه<br />

کشورها جمع کنم و شما را در زمین خود در<br />

خواهم آورد.‏<br />

و آب بر شما خواهم پاشید و پاك خواهید<br />

شد.‏ و شما را از همه نجاسات واز همه بتهاي شما پاك<br />

خواهم ساخت.‏ اشعیا ؛ زکریا 13، ؛ افسسیان<br />

و دل تازه به شما خواهم داد و روح تازه در<br />

درون شما خواهم نهاد.‏ و دل سنگی را از بدن<br />

شما دور کرده،‏ دل گوشتین به شما خواهم داد.‏<br />

26 ،5<br />

1<br />

3 ،44<br />

.25<br />

.26<br />

7 ،24 ؛ ارمیا 19 ،11 باب<br />

.27<br />

و روح خود را در درون شما خواهم نهاد و<br />

شما را به قواعد خود مطیع خواهم گردانید تا<br />

احکام مرا نگاه داشته،‏ آنها را بجا آورید.‏ باب<br />

،39<br />

24 ،37 ؛ 29<br />

.28<br />

و در زمینی که به پدران شما دادم ساکن شده،‏<br />

قوم من خواهید بود و من خداي شماخواهم بود.‏ باب<br />

33 ،31 ؛ ارمیا 30 ،34<br />

.29<br />

و شما را از همه نجاسات شما نجات خواهم داد.‏ و<br />

غلّه را خوانده،‏ آن را فراوان خواهم ساخت و دیگر<br />

قحطی بر شما نخواهم فرستاد.‏<br />

و میوه درختان و حاصل زمین را فراوان خواهم<br />

ساخت تا دیگر در میان امتها متحمل رسوایی قحطی<br />

نشوید.‏ زکریا<br />

و چون راههاي قبیح و اعمال ناپسند خود را به<br />

یاد آورید،‏ آنگاه به سبب گناهان و قباحات خود<br />

خویشتن را در نظر خود ناپاك خواهید داشت.‏ باب<br />

.61 ،16<br />

12 ،8<br />

.30<br />

.31<br />

8 ،6<br />

6 ،64<br />

15 ،22<br />

23 ،20<br />

6 ،37<br />

8 ،7<br />

4 ،35<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 778 -


نی<br />

يها<br />

نی<br />

يرو<br />

نی<br />

نی<br />

کن یم<br />

نی<br />

یم<br />

نی<br />

حزقیال<br />

43 ،20 ؛ 63<br />

.32<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ بدانید که من ا را به<br />

خاطر شما نکردهام.‏ پ س اي خاندان اسرائیل به سبب<br />

راههاي خود خجل و رسوا شوید.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ در روزي که شما را<br />

از تمامی گناهانتان پاك سازم،‏ شهرها را قابل سکونت<br />

خواهم ساخت و خرابهها بازسازي خواهد شد.‏<br />

و زمین ویران که به نظر همه عابران خراب<br />

میبود،‏ شیار خواهد شد.‏<br />

و خواهند گفت این زمینی که ویران بود،‏ مثل باغ<br />

عدن گردیده است و شهرهایی که خراب و ویران و<br />

ویران بود،‏ حصاردار و قابل سکونت شده است.‏<br />

و امتهایی که به اطراف شما باقی مانده باشند،‏<br />

خواهند دانست که من یهوه ویرانیها را بنا کرده و<br />

ویرانهها را کاشتهام.‏ من که یهوه هستم سخن گفته و<br />

بعمل آوردهام.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ براي ا بار دیگر<br />

خاندان اسرائیل از من درخواست خواهند نمود تا آن را<br />

براي ایشان بعمل آورم.‏ من ایشان را با مردمان مثل<br />

گله زیاد خواهم گردانید.‏<br />

مثل گلههاي قربانی یعنی گله اورشلیم در<br />

زمانهایش همچنان شهرهاي ویرانه از گله مردمان<br />

پرخواهد شد و ایشان خواهند دانست که من یهوه<br />

هستم.‏<br />

24 ،17<br />

33. سرور<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

37. سرور<br />

.38<br />

37<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

دست یهوه بر من فرود آمده،‏ مرا در روح یهوه<br />

بیرون برد و در همواري قرار داد و آن از استخوانها پر<br />

بود.‏<br />

و مرا به هر طرف آنها گردانید.‏ و اینک آنها بر<br />

همواري بینهایت زیاده و بسیار خشک بود.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان آیا میشود که ا<br />

استخوانها زنده گردد؟ گفتم:‏ اي سرور یهوه تو<br />

میدانی.‏<br />

سپ.‏ مرا فرمود:‏ براین استخوانها پیامبري نموده،‏ به<br />

اینها بگو:‏ اي استخوانهاي خشک کلام یهوه را بشنوید!‏<br />

یهوه به این استخوانها چنین میفرماید:‏ اینک<br />

من روح به شما درمیآورم تا زنده شوید.‏<br />

و پیهها بر شما خواهم نهاد و گوشت بر شما خواهم<br />

آورد و شما را به پوست خواهم پوشانید و در شما روح<br />

خواهم نهاد تا زنده شوید.‏ پ س خواهید دانست که من<br />

یهوه هستم.‏ ایوب<br />

سپ.‏ من چنانکه مأمور شدم پیامبري کردم.‏ و چون<br />

پیامبري نمودم،‏ شنیده شد.‏ و اینک تزلزلی واقع شد و<br />

استخوانها به یکدیگر یعنی هر استخوانی به استخوانش<br />

نزدیک شد.‏<br />

و نگریستم و اینک پیهها و گوشت به آنها برآمد و<br />

پوست آنها را از بالا پوشانید.‏ اما در آنها روح نبود.‏<br />

سپ.‏ او مرا فرمود:‏ بر روح پیامبري نما!‏ اي پسر<br />

انسان بر روح پیامبري کرده،‏ بگو:‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید که اي روح از بادهاي چهارگانه بیا و به ا<br />

کشتگان بدم تا ایشان زندهشوند.‏<br />

سپ.‏ چنانکه مرا امر فرمود،‏ پیامبري نمودم.‏ و روح<br />

به آنها داخل شد و آنها زنده گشته،‏ بر پایهاي خود<br />

لشکر بینهایت عظیمی ایستادند.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان ا استخوانها<br />

تمامی خاندان اسرائیل میباشند.‏ ای کن ایشان<br />

میگویند:‏ استخوانهاي ما خشک شد و امید ما ضایع<br />

گردید و خودمان ریشهکن گشتیم.‏<br />

در این صورت پیامبري کرده،‏ به ایشان بگو:‏ سرور<br />

یهوه چنین فرماید:‏ ای من قبرهاي شما را<br />

میگشایم.‏ و شما را اي قوم من از قبرهاي شما<br />

درآورده،‏ به زمین اسرائیل خواهم آورد.‏<br />

و اي قوم من چون قبرهاي شما را بگشایم و شما<br />

را از قبرهاي شما بیرون آورم،‏ آنگاه خواهید دانست که<br />

من یهوه هستم.‏ باب<br />

و روح خود را در شما خواهم نهاد تا زنده شوید.‏ و<br />

شما را در زمین خودتان مقیم خواهم ساخت.‏ پس<br />

خواهید دانست که من یهوه سخن گفته و بعمل<br />

آوردهام.‏ قول یهوه این است.‏<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

و تو اي پسر انسان یک عصا براي خود بگیر و بر<br />

آن بنویس براي یهودا و براي فرزنداناسرائیل رفقاي<br />

وي.‏ پ س عصاي دیگر بگیر و بر آن بنویس براي یوسف<br />

عصاي افرایم و تمامی خاندان اسرائیل رفقاي وي.‏<br />

و آنها را براي خودت با یکدیگر یک عصا ساز تا در<br />

دستت یک باشد.‏<br />

و چون فرزندان قومت تو را خطاب کرده،‏ گویند:‏<br />

آیا ما را خبر نمیدهی که از ا کارها مقصود تو<br />

چیست؟<br />

آنگاه به ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین فرماید:‏<br />

اینک من عصاي یوسف را که در دست افرایم است و<br />

38 ،36<br />

11 ،10<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

5. سرور<br />

.6<br />

- 779 -


يها<br />

کشَ‏<br />

کن<br />

یم<br />

کی<br />

کی<br />

یم<br />

يها<br />

38<br />

.1<br />

.2<br />

قومهاي اسرائیل را که رفقاي وياند،‏ خواهم گرفت و<br />

آنها را با وي یعنی با عصاي یهودا خواهم پیوست و<br />

آنها را یک عصا خواهم ساخت و در دستم یک خواهد<br />

شد.‏<br />

سپ.‏ آن عصاها که بر آنها نوشتی در دست تو در<br />

نظر ایشان باشد.‏<br />

و به ایشان بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اینک<br />

من فرزنداناسرائیل را از میان امتهایی که به آنها<br />

رفتهاند گرفته،‏ ایشان را از هر طرف جمع خواهم کرد<br />

و ایشان را به زمین خودشان خواهم آورد.‏ باب<br />

و ایشان را در آن زمین بر کوههاي اسرائیل<br />

امت خواهم ساخت.‏ و پادشاه بر همه ایشان<br />

سلطنت خواهد نمود و دیگر دو امت نخواهند بود و<br />

دیگر به دو مملکت تقسیم نخواهند شد.‏ هوشع ؛ یوحنا<br />

حزقیال<br />

،10<br />

24 ،36<br />

11 ،1<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

16<br />

.23<br />

و خویشتن را دیگر به بتها و قباحات و همه<br />

معصیت خود نجس نخواهند ساخت.‏ بلکه ایشان<br />

را از همه ساکنین ایشان که در آنها گناه ورزیدهاند<br />

نجات داده،‏ ایشان را پاك خواهم ساخت.‏ و ایشان قوم<br />

من خواهند بود و من خداي ایشان خواهم بود.‏ باب<br />

،36<br />

7 ،24 ؛ ارمیا 28<br />

.24<br />

و بنده من داود،‏ پادشاه ایشان خواهد بود.‏ و<br />

یک شبان براي همه ایشان خواهد بود.‏ و به<br />

احکام من پیروي نموده و قواعد مرا نگاه داشته،‏<br />

آنها را بجا خواهند آورد.‏ باب<br />

و در زمینی که به بنده خود یعقوب دادم و پدران<br />

ایشان در آن ساکن میبودند،‏ ساکن خواهند شد.‏ و<br />

ایشان و پسران ایشان و پسران پسران ایشان تا به ابد<br />

در آن سکونت خواهند نمود و بنده من داود تا ابد امیر<br />

ایشان خواهد بود.‏<br />

و با ایشان عهد صلح خواهم بست که براي ایشان<br />

عهد جاودانی خواهد بود و ایشان را مقیم ساخته،‏<br />

خواهم افزود و مقْدس خویش را تا ابد درمیان ایشان<br />

قرار خواهم داد.‏ باب ؛ اشعیا ؛ ارمیا<br />

و مسکن من بر ایشان خواهد بود و من خداي<br />

ایشان خواهم بود و ایشان قوم من خواهند بود.‏<br />

سپ.‏ چون محل مقدس من در میان ایشان تا به<br />

ابد بر قرار بوده باشد،‏ آنگاه امتها خواهند دانست که<br />

من یهوه هستم که اسرائیل را تقدیس نمایم.‏ باب<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

اي پسر انسان نظر خود را بر جو ج که از زمین<br />

ماجوج و رئیس روش و ما و توبال است بدار و بر<br />

او پیامبري نما.‏ باب ؛ مکاشفه<br />

و بگو سرور یهوه چنین میفرماید:‏ ای من اي<br />

جوج رئیس روش و ماشَک و توبال به ضد تو هستم.‏<br />

و تو را بر گردانیده،‏ قلاّب خود را به چانهات<br />

میگذارم و تو را با تمامی لشکرت بیرون آورم.‏<br />

اسبان و سواران که همه ایشان با اسلحه تمام آراسته،‏<br />

جمعیت عظیمی با سپرها و سلاحها و همگی ایشان<br />

شمشیرها به دست گرفته،‏ باب ؛ دوم پادشاهان ؛<br />

28 ،19<br />

4 ،29<br />

8 ،20<br />

1 ،39<br />

.3<br />

.4<br />

9 ،32 مزامیر<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

فارس و کوش و فُوط با ایشان و همه ایشان با س پر<br />

و خُود،‏<br />

جومرْ‏ و تمامی لشکرهایش و خاندان توجرْمه از<br />

اطراف شمال با تمامی لشکرهایش و قومهاي بسیار<br />

همراه تو.‏<br />

سپ.‏ برخیز و تو و تمامی جمعیت که نزد تو جمع<br />

شدهاند،‏ خویشتن را مهیا سازید و تو نگاهبان ایشان<br />

باش.‏<br />

بعد از روزهاي بسیار از تو بازدید خواهد شد.‏ و در<br />

سالهاي آخر به زمینی که با شمشیر پسگرفته شده<br />

است،‏ خواهی آمد که آن از میان قومهاي بسیار بر<br />

کوههاي اسرائیل که به خرابه دایمی تسلیم شده بود،‏<br />

جمع شده است و آن از میان قومها بیرونآورده شده و<br />

تمامی اهلش به امنیت ساکن میباشند.‏<br />

اما تو بر آن خواهی برآمد و مثل باد شدید داخل<br />

آن خواهی شد و مانند ابرها زمین را خواهی پوشانید.‏<br />

تو و همه لشکرهایت و قوم بسیار که همراه تو<br />

میباشند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ در آن روز چیزها در<br />

دل تو خطور خواهد کرد و تدبیري زشت خواهی نمود.‏<br />

و خواهی گفت:‏ به زمین بیحصار برمیآیم.‏ بر<br />

کسانی که به اطمینان و امنیت ساکنند میآیم که<br />

همه ایشان بیحصارند و پشتبندها و دروازهها ندارند.‏<br />

تا تاراج نمایی و غنیمت را ببري و دست خود را<br />

به خرابههایی که معمور شده است و به قومی که از<br />

میان امتها جمع شدهاند،‏ بگردانی که ایشان گلهها و<br />

دارائی اندوختهاند و در وسط جهان ساکنند.‏<br />

13. شَبا و ددان و تجار تَرْشیش و همه شیران جوان<br />

10. سرور<br />

.11<br />

.12<br />

31 ،31<br />

23 ،34<br />

10 ،54<br />

25 ،34<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

36 ،36<br />

- 780 -


کهآن<br />

يها<br />

یم<br />

يار<br />

نی<br />

سک<br />

يار<br />

يرو<br />

کن<br />

یم<br />

39<br />

1<br />

ایشان تو را خواهند گفت:‏ آیا به جهت گرفتن غارت<br />

آمدهاي؟ و آیا به جهت بردن غنیمت جمعیت خود را<br />

جمع کردهاي تا نقره و طلا برداري و گلهها و دارائی را<br />

بربایی و غارت عظیمی ببري؟<br />

بنابراین اي پسر انسان پیامبري نموده،‏ جوج را<br />

بگو که سرور یهوه چنین میفرماید:‏ در آن روز<br />

هنگامی که قوم من اسرائیل به امنیت ساکن باشند آیا<br />

تو نخواهی فهمید؟<br />

و از مکان خویش از اطراف شمال خواهی آمد تو و<br />

قوم بسیار همراه تو که همه ایشان اسب سوار و<br />

جمعیتی عظیم و لشکري بزرگ میباشند،‏<br />

و بر قوم من اسرائیل مثل ابري که زمین را<br />

پوشاند خواهی برآمد.‏ در ایام بازپسین ا به وقوع<br />

خواهد پیوست که تو را به زمین خود خواهم آورد تا<br />

امتها هنگامی که من خویشتنرا در تو اي جوج<br />

به نظر ایشان تقدیس کرده باشم مرا بشناسند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ آیا تو آن نیستی<br />

که در ایام گذشته به واسطه بندگانم پیامبران اسرائیل<br />

که در آن ایام دربارهسالهاي بسیار پیامبري نمودند در<br />

خصوص تو گفتم که تو را بر ایشان خواهم آورد؟<br />

یهوه میفرماید:‏ در آن روز یعنی در روزي<br />

که جوج به زمین اسرائیل برمیآید،‏ همانا آتش خشم<br />

من به بینیام خواهد برآمد.‏<br />

زیرا در غیرت و آتش خشم خود گفتهام که<br />

هرآینه در آن روز تزلزل عظی در زمین اسرائیل<br />

خواهد شد.‏<br />

و ماهیان دریا و مرغان هوا و حیوانات صحرا و<br />

همه حشراتی که بر زمین میخزند و همه مردمانی که<br />

بر روي جهانند به حضور من خواهند لرزید و کوهها<br />

سرنگون خواهد شد و صخرهها خواهد افتاد و همه<br />

حصارهاي زمین ویران خواهد گردید.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ من شمشیري بر همه<br />

کوههاي خود به ضد او خواهم خواند و شمشیر هر<br />

کس بر برادرش خواهد بود.‏<br />

و با وبا و خون بر او مجازات خواهم رسانید.‏ و<br />

باران سیلآسا و تگرگ سخت و آتش و گوگرد بر او و<br />

بر لشکرهایش و بر قومهاي بسی که با وي<br />

میباشند خواهم بارانید.‏ مزامیر ؛ مکاشفه<br />

و خویشتن را در نظر امتهاي بسیار معظّم و<br />

قدوس و معروف خواهم نمود و خواهند دانست که من<br />

یهوه هستم.‏ باب<br />

حزقیال<br />

سپ.‏ تو اي پسر انسان دربارة جوج پیامبري کرده،‏<br />

بگو سرور یهوه چنین میفرماید که ای اي جوج<br />

رئیس روش و ماشَک و توبال من به ضد تو هستم.‏ باب<br />

8 ،20 ؛ مکاشفه 2 ،38<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و تو را برمیگردانم و رهبري نمایم و تو را از<br />

اطراف شمال برآورده،‏ بر کوههاي اسرائیل خواهمآورد.‏<br />

و کمان تو را از دست چپت انداخته،‏ تیرهاي تو را<br />

از دست راستت خواهم افکند.‏<br />

و تو و همه لشکرهایت و قومهایی که همراه تو<br />

هستند بر کوههاي اسرائیل خواهید افتاد و تو را به هر<br />

جنس مرغان شک و به حیوانات صحرا به جهت<br />

خوراك خواهم داد.‏ باب ؛ ؛ مکاشفه<br />

یهوه میفرماید که به صحرا خواهی افتاد<br />

زیرا که من سخن گفتهام<br />

و آتشی بر ماجوج و بر کسانی که در جزایر به<br />

امنیت ساکنند خواهم فرستاد تا بدانند که من یهوه<br />

هستم.‏ باب<br />

و نام مقدس خود را در میان قوم خویش اسرائیل،‏<br />

معروف خواهم ساخت و دیگر نمیگذارم که اسم<br />

مقدس من بیحرمت شود تا امتها بدانند که من یهوه<br />

مقدس اسرائیل میباشم.‏ باب ؛<br />

اینک سرور یهوه میفرماید:‏ آن میآید و به وقوع<br />

خواهد پیوست.‏ و این همان روز است که دربارهاش<br />

سخن گفتهام<br />

و ساکنان شهرهاي اسرائیل بیرون خواهند آمد و<br />

اسلحه یعنی سلاح و س پر و کمان و تیرها و چوب<br />

دستی و نیزهها را آتش زده،‏ خواهند سوزانید.‏ و مدت<br />

هفت سال آتش را به آنها زنده نگاه خواهند داشت.‏<br />

و هیزم از صحرا نخواهند آورد و چوب از جنگلها<br />

نخواهند برید زیرا که اسلحهها را به آتش خواهند<br />

سوزانید.‏ و سرور یهوه میفرماید که غارتکنندگانِ‏<br />

خود را غارت خواهند کرد و تاراجکنندگانِ‏ خویش را<br />

تاراج خواهند نمود.‏<br />

و در آن روز جایی براي قبر در اسرائیل یعنی دره<br />

عابرین را بطرف مشرق دریا به جوج خواهم داد.‏ و راه<br />

عبور کنندگان را مسدود خواهد ساخت.‏ و در آنجا<br />

جوج و تمامی جمعیت،‏ او را دفن خواهند کرد و آن را<br />

دره صحراي جوج خواهند نامید.‏<br />

و خاندان اسرائیل مدت هفت ماه ایشان را دفن<br />

خواهند کرد تا زمین را پاك سازند.‏<br />

17 ،19<br />

23 ،38<br />

4 ،32<br />

27 ،7<br />

5 ،29<br />

.<br />

6 ،29<br />

.<br />

5. سرور<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

9 ،20<br />

6 ،11<br />

6 ،29<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17. سرور<br />

18. سرور<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

- 781 -


یم<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

یس<br />

تی<br />

.25<br />

حزقیال<br />

.13<br />

و تمامی اهل زمین ایشان را دفن خواهند کرد.‏ و<br />

سرور یهوه میفرماید:‏ روز تمجید من نیکنامی ایشان<br />

خواهد بود.‏<br />

و کسانی را معین خواهند کرد که پیوسته در<br />

زمین گردش نمایند.‏ و همراه عبورکنندگان آنانی را که<br />

بر روي زمین باقی مانده باشند دفن کرده،‏ آن را پاك<br />

سازند.‏ بعد از پایان هفت ماه آنها را خواهند طلبید.‏<br />

و عبورکنندگان در زمین گردش خواهند کرد.‏ و<br />

اگر کسی استخوان آدمی بیند،‏ نشانی نزد آن برپا کند<br />

تا دفنکنندگانْ‏ آن را در دره صحرا جوج مدفون<br />

سازند.‏<br />

و اسم شهر نیز هامونَه خواهد بود.‏ پس زمین را<br />

پاك خواهند ساخت.‏<br />

و اما تو اي پسر انسان!‏ سرور یهوه چنین<br />

میفرماید که به هر نوع مرغان و به همه حیوانات<br />

صحرا بگو:‏ جمع شوید و بیایید و نزد قربانی من که آن<br />

را براي شما قربانی نمایم،‏ فراهم آیید.‏ قربانی<br />

عظیمی بر کوههاي اسرائیل تا گوشت بخورید و خون<br />

بنوشید.‏ ارمیا ؛ مکاشفه ؛ یعقوب<br />

گوشت قدرتمندان را خواهید خورد و خون امیران<br />

جهان را خواهید نوشید.‏ از قوچها و برهها و بزها و<br />

گاوها که همه آنها از پرواری باشان میباشند.‏<br />

و از قربانی من که براي شما قربانی مینمایم،‏ پیه<br />

خواهید خورد تا سیر شوید و خون خواهید نوشید تا<br />

مست شوید.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید که بر سفره من از اسبان و<br />

سواران و قدرتمندان و همه مردان جنگی سیر خواهید<br />

شد.‏<br />

و من شکوه خود را در میان امتها قرار خواهم<br />

داد و همه امتها داوري مراکه آن را اجرا خواهم<br />

داشت و دست مرا که بر ایشان فرود خواهم آورد،‏<br />

مشاهده خواهند نمود.‏<br />

و خاندان اسرائیل از آن روز و بعد خواهند دانست<br />

که یهوه خداي ایشان من هستم.‏<br />

و امتها خواهند دانست که خاندان اسرائیل به<br />

سبب گناه خودشان ترك وطن گردیدند.‏ زیرا چونکه<br />

به من خیانت ورزیدند،‏ من خود را از ایشان<br />

پوشانیدم و ایشان را به دست ستمکاران ایشان تسلیم<br />

نمودم که همه ایشان به شمشیر افتادند.‏ اشعیا<br />

برحسب نجاسات و تقصیرات ایشان به ایشان عمل<br />

نموده،‏ روي خود را از ایشان پوشانیدم.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ هماکنون<br />

اسیران یعقوب را باز آورده،‏ بر تمامی خاندان اسرائیل<br />

رحمت خواهم فرمود و بر اسم مقدس خود غیرت<br />

خواهم نمود.‏<br />

و هنگامی که ایشان در زمین خود به امن<br />

ساکن شوند و ترسانندهاي نباشد،‏ آنگاه خجالت خود را<br />

و خیانتی را که به من ورزیدهاند متحمل خواهند شد.‏<br />

و چون ایشان را از میان امتها برگردانم و ایشان<br />

را از زمین دشمنانشان جمع نمایم،‏ آنگاه در نظر<br />

امت بسیار در ایشان تقدیس خواهم شد.‏<br />

و خواهند دانست که من یهوه خداي ایشان<br />

هستم،‏ از آن رو که من ایشان را در میان امتها ترك<br />

وطن ساختم و ایشان را به زمین خودشان جمع کردم<br />

و بار دیگر ک را از ایشان در آنجا باقی نخواهم<br />

گذاشت.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید که من بار دیگر روي<br />

خود را از ایشان نخواهم پوشانید زیرا که روح<br />

خویش را بر خاندان اسرائیل خواهم ریخت.‏ باب ؛<br />

25 ،36<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

3 ،44 اشعیا<br />

40<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

در سال بیست و پنجم اسیري ما در ابتداي سال،‏<br />

در دهم ماه که سال چهاردهم بعد از تسخیر شهر<br />

بوده،‏ در همان روز دست یهوه بر من نازل شده،‏ مرا به<br />

آنجا برد.‏<br />

در تصاویر خدا مرا به زمین اسرائیل آورد.‏ و مرا بر<br />

کوه بسیار بلند قرار داد که بطرف جنوب آن مثل بناي<br />

شهر بود.‏<br />

و چون مرا به آنجا آورد،‏ اینک مردي که نمایش او<br />

مثل نمایش برنج بود و در دستش ریسمانی از کتان و<br />

نی براي پیمودن بود و نزد دروازه ایستاده بود.‏ مکاشفه<br />

،21<br />

15<br />

.4<br />

آن مرد مرا گفت:‏ اي پسر انسان به چشمان خود<br />

ببین و به گوشهاي خویش بشنو و دل خود را به<br />

هرچه به تو نشان دهم،‏ مشغول ساز زیرا که تو را در<br />

اینجا آوردم تا این چیزها را به تو نشان دهم.‏ پس<br />

خاندان اسرائیل را از هر چه میبینی آگاه ساز.‏ باب<br />

،44<br />

5<br />

.5<br />

و اینک حصاري بیرون خانه گرداگردش بود.‏ و به<br />

دست آن مرد نی اندازه شش اندازه آرنجی بود که هر<br />

اندازه آرنجش یک اندازه آرنج و یک وجب بود.‏ پس<br />

عرض بنا را یک نی و بلندياش را یک نی پیمود.‏<br />

8 ،54<br />

5 ،5<br />

17 ،19<br />

9 ،12<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

- 782 -


يها<br />

يها<br />

يرو<br />

ین کی<br />

کی<br />

کن<br />

نی<br />

نی<br />

کن<br />

یک<br />

نی<br />

يرو<br />

.21<br />

حزقیال<br />

6<br />

.7<br />

سپ.‏ نزد دروازهاي که بسوي مشرق متوجه بود<br />

آمده،‏ به پلّههایش برآمد.‏ و آستانه دروازه را پیمود که<br />

عرضش یک نی بود و عرض آستانه دیگر را که یک نی<br />

بود.‏<br />

و طول هر اتاق یک نی بود و عرضش و<br />

میان اتاقها مسافت پنج اندازه آرنج.‏ و آستانه دروازه<br />

نزد سالن دروازه از طرف درون یک نی بود.‏<br />

و سالن دروازه را از طرف درون یک نی پیمود.‏<br />

سپ.‏ سالن دروازه را هشت اندازه آرنج و بالکنهاي<br />

پنجرهدارش را دو اندازه آرنج پیمود.‏ و سالن دروازه<br />

بطرف درون بود.‏<br />

و اتاق دروازه بطرفشرقی،‏ سه از اینطرف و<br />

سه از آنطرف بود.‏ و هر سه یک اندازه بودند و تیرچهها<br />

را از اینطرف و آنطرف یک اندازه بود.‏<br />

و عرض دهنه دروازه را ده اندازه آرنج و طول<br />

دروازه را سیزده اندازه آرنج پیمود.‏<br />

و اتاقی پیش اتاقها از اینطرف اندازه<br />

آرنج و اتاقی از آنطرف یک اندازه آرنج و اتاقها از ا<br />

طرف شش اندازه آرنج و از آنطرف شش اندازه آرنج<br />

بود.‏<br />

و عرض دروازه را از سقف کی اتاق تا سقف<br />

دیگري بیست و پنج اندازه آرنج پیمود.‏ و دروازه در<br />

مقابل دروازه بود.‏<br />

و بالکن پنجرهدار را شصت اندازه آرنج ساخت و<br />

سالن گرداگرد دروازه به بالکن پنجرهدار رسید.‏<br />

و پیش دروازه ورودي تا پیش سالن دروازه درونی<br />

پنجاه اندازه آرنج بود.‏<br />

و اتاقها و بالکن پنجرهداري آنها را به درون<br />

دروازه پنجره مشبک بهر طرف بود و همچنین<br />

رواقها را.‏ و پنجرهها بطرف درون گرداگرد بود و بر<br />

بالکن پنجرهدار نخلها بود.‏<br />

سپ.‏ مرا به صحن بیرونی آورد و ای اطاقها و<br />

سنگ فرشی که براي صحن از هر طرفش ساخته شده<br />

بود.‏ و سی اطاق بر آن سنگ فرش بود.‏<br />

و سنگ فرش یعنی سنگ فرش پائینی به جانب<br />

دروازهها یعنی به اندازه طول دروازهها بود.‏<br />

و عرضش را از برابر دروازه پایینی تا پیش صحن<br />

درونی از طرف بیرون صد اندازه آرنج به سمت مشرق<br />

و سمت شمال پیمود.‏<br />

و طول و عرض دروازهاي را که رو شی بطرف<br />

شمال صحن بیرونی بود پیمود.‏<br />

و اتاقهایش سه از اینطرف و سه از آنطرف و<br />

بالکنهاي پنجرهدارش و سالنهایش به اندازه دروازه<br />

اول بود.‏ طولش پنجاه اندازه آرنج و عرضش بیست و<br />

پنج اندازه آرنج.‏<br />

وپنجرههایش و سالنهایش و نخلهایش موافق<br />

اندازه دروازهاي که رویش به سمت مشرق است بود.‏ و<br />

به هفت پلّه به آن برمیآمدند و سالنهایش پیش<br />

آنها بود.‏<br />

و صحن درونی را دروازهاي در مقابل دروازه دیگر<br />

بطرف شمال و بطرف مشرق بود.‏ و از دروازه تا دروازه<br />

صد اندازه آرنج پیمود.‏<br />

سپ.‏ مرا بطرف جنوب برد.‏ و ای دروازهاي به<br />

سمت جنوب و بالکنهاي پنجرهدارش و سالنهایش را<br />

مثل این اندازهها پیمود.‏<br />

و براي آن و براي سالنهایش پنجرهها مثل آن<br />

پنجرهها گرداگردش بود.‏ و طولش پنجاه اندازه آرنج و<br />

عرضش بیست و پنج اندازه آرنج بود.‏<br />

راهپلههاي آن هفت پلّه داشت.‏ و سالنش پیش<br />

آنها بود.‏ و آن را نخلها ی از اینطرف و دیگري از<br />

آنطرف بر بالکنهاي پنجرهدارش بود.‏<br />

و صحن درونی بطرف جنوب دروازهاي داشت و از<br />

دروازه تا دروازه به سمت جنوب صد اندازه آرنج پیمود.‏<br />

و مرا از دروازه جنوبی به صحن درونی آورد.‏ و<br />

دروازه جنوبی را مثل این اندازههایش پیمود.‏<br />

و اتاقهایش و بالکنهاي پنجرهدارش و سالنهایش<br />

موافق این اندازهها بود.‏ و در آن و در سالنهایش<br />

پنجرهها گرداگردش بود و طولش پنجاه اندازه آرنج و<br />

عرضش بیست و پنج اندازه آرنج بود.‏<br />

و طول سالنی که گرداگردش بود بیست و پنج<br />

اندازه آرنج و عرضش پنج اندازه آرنج بود.‏<br />

و سالنش به صحن بیرونی میرسید.‏ و نخلها بر<br />

بالکنهاي پنجرهدارش بود و ورودیش هشت پلّه<br />

داشت.‏<br />

سپ.‏ مرا به صحن درونی به سمت مشرقآورد.‏ و<br />

دروازه را مثل این اندازهها پیمود.‏<br />

و اتاقهایش و بالکنهاي پنجرهدارش و<br />

سالنهایش موافق ا اندازهها بود.‏ و درآن و در<br />

سالنهایش پنجرهها به هر طرفش بود و طولش پنجاه<br />

اندازه آرنج و عرضش بیست و پنج اندازه آرنج بود.‏<br />

و سالنهایش بسوي صحن بیرونی و نخلها بر<br />

بالکنهاي پنجرهدارش از ا طرف و آنطرف بود و<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

32<br />

.33<br />

.34<br />

.<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 783 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

يلاو<br />

شی<br />

کی<br />

يها<br />

يرو<br />

نی<br />

راهپلهاش هفت پلّه داشت.‏<br />

و مرا به دروازه شمالی آورد و آن را مثل این<br />

اندازهها پیمود.‏<br />

و اتاقهایش و بالکن پنجرهدارش و سالنهایش را<br />

نیز.‏ و پنجرهها گرداگردش بود و طولش پنجاه اندازه<br />

آرنج و عرضش بیست و پنج اندازه آرنج بود.‏<br />

و بالکنهاي پنجرهدارش بسوي صحن بیرونی بود.‏<br />

و نخلها بر بالکنهاي پنجرهدارش از اینطرف و از آنطرف<br />

بود و ورودياش هشت پلّه داشت.‏<br />

و نزد بالکنهاي پنجرهدارش دروازهها اطاقی با<br />

دروازهاش بود که در آن قربانیهاي سوختنی را<br />

میشستند.‏<br />

و در سالن دروازه دو میز از اینطرف و دو میز از<br />

آن طرف بود تا بر آنها قربانیهاي سوختنی و<br />

قربانی گناه و قربانی جرم را قربانی نمایند.‏<br />

و به یک جانب از طرف بیرون نزد ورودي دهنه<br />

دروازه شمالی دو میز بود.‏ و به جانب دیگر که نزد<br />

سالن دروازه بود دو میز بود.‏<br />

41. چهار میز از اینطرف و چهار میز از آنطرف به<br />

پهلوي دروازه بود یعنی هشت میز که بر آنها قربانی<br />

میکردند.‏<br />

و چهار میز براي قربانیهاي سوختنی از سنگ<br />

تراشیده بود که طول هر یک یک اندازه آرنج و نیم و<br />

عرضش یک اندازه آرنج و نیم و بلندياش اندازه<br />

آرنج بود و بر آنها آلاتی را که به آنها قربانیهاي<br />

سوختنی و قربانیها را قربانی مینمودند،‏ مینهادند.‏<br />

و کناره یک وجب قد در درون از هر طرف<br />

نصب بود و گوشت قربانیها بر میزها بود.‏<br />

و بیرون دروازه درونی،‏ اطاقهاي سرودخوانان در<br />

صحن درونی به پهلوي دروازه شمالی بود و روي آنها<br />

به سمت جنوب بود و یکی به پهلوي دروازه مشرقی<br />

که رویش بطرف شمال میبود بود.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ این اطاقی که رو به سمت<br />

جنوب است،‏ براي کاهنانی که مراقبت خانه را نگاه<br />

میدارند میباشد.‏<br />

و اطاقی که رویش به سمت شمال است،‏ براي<br />

کاهنانی که مراقبت قربانگاه را نگاه میدارند میباشد.‏<br />

اینانند پسران صادوق از پسران که نزدیک یهوه<br />

میآیند تا او را خدمت<br />

و طول صحن را صد اندازه آرنج پیمود و عرضش<br />

را صد اندازه آرنج و آن مربع بود و قربانگاه در برابر<br />

حزقیال<br />

خانه بود.‏<br />

و مرا به سالن خانه آورد.‏ و بالکنهاي پنجرهدار<br />

سالن را پنج اندازه آرنج از اینطرف و پنج اندازه آرنج از<br />

آنطرف پیمود.‏ و عرض دروازه را سه اندازه آرنج از<br />

اینطرف و سه اندازه آرنج از آنطرف.‏<br />

و طول سالن بیست اندازه آرنج و عرضش یازده<br />

اندازه آرنج.‏ و نزد ورودياش که از آن برمیآمدند،‏ دو<br />

ستون نزد ستونها یکی از اینطرف و دیگري از آنطرف<br />

بود.‏<br />

.48<br />

.49<br />

41<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و مرا به معبد آورد و عرض بالکنهاي پنجرهدار را<br />

شش اندازه آرنج از اینطرف و عرض آنها را شش اندازه<br />

آرنج از آنطرف که عرض خیمه بود پیمود.‏<br />

و عرض ورودي ده اندازه آرنج بود و جانبهاي<br />

ورودي از اینطرف پنج اندازه آرنج و از آنطرف پنج<br />

اندازه آرنج بود و طولش را چهل اندازه آرنج و عرضش<br />

را بیست اندازه آرنج پیمود.‏<br />

و به درون داخل شده،‏ بالکنهاي پنجرهدار ورودي را<br />

دو اندازه آرنج و ورودي را شش اندازه آرنج و عرض<br />

ورودي را هفت اندازه آرنج پیمود.‏<br />

و طولش را بیستاندازه آرنج و عرضش را بیست<br />

اندازه آرنج پیش معبد پیمود و مرا گفت:‏ ا<br />

مقدسترین است.‏<br />

و دیوار خانه را شش اندازه آرنج پیمود.‏ و عرض<br />

اتاقها که گرداگرد خانه بهر طرف میبود چهار اندازه<br />

آرنج بود.‏<br />

و اتاقها روي همدیگر سه طبقه بود و در هر<br />

طبقهاي سی و در دیواري که به جهت اتاقها گرداگرد<br />

خانه بود،‏ داخل میشد تا در آن محکم شود و در دیوار<br />

خانه محکم نشود.‏<br />

و اتاقها خانه را بالاتر و بالاتر احاطه کرده،‏ وسیعتر<br />

میشد،‏ زیرا که خانه را بالاتر و بالاتر گرداگرد خانه<br />

احاطه میکرد و از این جهت خانه بسوي بالا وسیعتر<br />

میبود،‏ و همچنین از طبقه تحتانی به طبقه وسطی تا<br />

طبقه فوقانی بالا میرفتند.‏<br />

و بلندي خانه را از هر طرف ملاحظه نمودم و<br />

اساس اتاقها یک نی تمام،‏ یعنی شش اندازه آرنج<br />

بزرگ بود.‏<br />

و بطرف بیرون عرض دیواري که به جهت اتاقها<br />

بود پنج اندازه آرنج بود و فضاي آزاد باقی مانده مکان<br />

باب 12 ،43<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

نمایند .<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

.46<br />

.47<br />

- 784 -


يها<br />

يرو<br />

کی<br />

یان<br />

يها<br />

يرو<br />

ین<br />

يرو<br />

يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

کشب<br />

کی<br />

يها<br />

يدر<br />

يرو<br />

یآیم<br />

اتاق خانه بود.‏<br />

و در میان اتاقها،‏ عر ض بیست اندازه آرنجی<br />

گرداگرد خانه بهر طرفش بود.‏<br />

و درهاي اتاقها بسوي فضاي آزاد بود.‏ در<br />

بسوي شمال و در دیگر به سوي جنوب و عرض مکان<br />

باز پنج اندازه آرنج گرداگرد.‏<br />

و عرض بنی که رو به مکان وصل شده بود<br />

در گوشه سمت مغرب هفتاد اندازه آرنج و عرض دیوار<br />

گرداگرد بنیان پنج اندازه آرنج و طولش نود اندازه آرنج<br />

بود.‏<br />

و طول خانه را صد اندازه آرنج پیمود و طول مکان<br />

منفصل و بنیان و دیوارهایش را صد اندازه آرنج.‏<br />

و عرض جلو خانه و مکان وصل شده به سمت<br />

مشرق صد اندازه آرنج بود.‏<br />

و طول بنیان را تا پیش مکان وصل شده که در<br />

عقبش بود با ایوانهایش از اینطرف و آنطرف صد اندازه<br />

آرنج پیمود و معبد درونی و سالنهاي صحنها را.‏<br />

و آستانهها و پنجره مشَبک و ایوانها گرداگرد<br />

در سه طبقه مقابل آستانه از زمین تا پنجرهها از هر<br />

طرف چوب پوش بود و پنجرهها هم پوشیده بود.‏<br />

تا بالاي درها و تا خانه درونی و بیرو و بر<br />

تمامی دیوار گرداگرد از درون و بیرون به همین<br />

اندازهها.‏<br />

و کروبیان و نخلها در آن ساخته شده بود ودر<br />

میان هر دو کروبی یک نخل بود و هر کروبی دو رو<br />

داشت.‏<br />

یعنی انسان بسوي نخل از اینطرف و روي<br />

شیر بسوي نخل از آنطرف بر تمامی خانه بهر طرفش<br />

ساخته شده بود.‏<br />

و از زمین تا بالاي درها کروبیان و نخلها تصویر<br />

شده بود و بر دیوار معبد هم چنین.‏<br />

و چهارچوبهاي معبد مربع بود و ظاهر جلو محل<br />

مقدس مثل ظاهر آن بود.‏<br />

و قربانگاه چوبین بود.‏ بلندياش سه اندازه آرنج و<br />

طولش دو اندازه آرنج و گوشههایش و طولش و<br />

دیوارهایش از چوب بود.‏ و او مرا فرمود:‏ میزي که در<br />

حضور یهوه میباشد این است.‏<br />

و معبد و محل مقدس را دو در بود.‏<br />

و هر در را دو لنگه بود و این دو لنگه تا میشد.‏<br />

یک در را دو لنگه و در دیگر را دو لنگه.‏<br />

و بر آنها یعنی بر درهاي معبد کروبیان و نخلها<br />

حزقیال<br />

تصویرشده بود بطوري که در دیوارها تصویر شده بود و<br />

سالن بطرف بیرون بود.‏<br />

آستانه چوبین پیش به اینطرف و به<br />

م بر جانب سالن پنجره خانه و بر آستانهها.‏<br />

آنطرف بود و همچنین بر اتاق .26<br />

42<br />

.1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و مرا به صحن بیرونی از راه سمتشمالی بیرون برد<br />

و مرا به اتاقاي که مقابل مکان وصل شده و روبروي<br />

بنیان بطرف شمال بود آورد.‏<br />

2. جلو طول صد اندازه آرنجی در شمالی بود و<br />

عرضش پنجاه اندازه آرنج بود.‏<br />

مقابل بیست اندازه آرنج که از آن صحن درونی بود<br />

و مقابل سنگفرشی که از صحن بیرونی بود ایوانی<br />

روبروي ایوانی در سه طبقه بود.‏<br />

و پیش اتاقها بطرف درون راهی به عرض ده<br />

اندازه آرنج بود و راهی یک اندازه آرنج و درهاي آنها<br />

بطرف شمال بود.‏<br />

و اتاق فوقانی کوتاه بود زیرا که ایوانها از آنها<br />

میگرفتند بیشتر از آنچه آنها از اتاقهاي تحتانی و<br />

وسطی بنیان میگرفتند.‏<br />

6. چونکه سه طبقه بود و ستونها مثل ستونهاي<br />

صحنها نداشت و از این سبب،‏ طبقه فوقانی از طبقات<br />

تحتانی و وسطی از زمین تنگتر میشد.‏<br />

و طول دیواري که بطرف بیرون مقابل اتاقها بسوي<br />

صحن بیرونی روبروي اتاقها بود پنجاه اندازه آرنج بود.‏<br />

زیرا طول اتاقهایی که در صحن بیرونی بود پنجاه<br />

اندازه آرنج بود و اینک جلو معبد صد اندازه آرنج بود.‏<br />

و زیر این اتاقها از طرف شرقی ورودي بود که از<br />

آن به آنها از صحن بیرونی داخل میشدند.‏<br />

و در حجم دیوار صحن که بطرف مشرق بود پیش<br />

مکان وصل شده و مقابل بنیان اتاقها بود.‏<br />

و راه مقابل آنها مثل نمایش راه اتاقهاي سمت<br />

شمال بود،‏ عرض آنها مطابق طول آنها بود و تمامی<br />

خروجیهاي اینها مثل رسم آنها و درهاي آنها.‏<br />

و مثل درهاي اتاق سمت جنوب بر سر<br />

راه بود یعنی بر راهی که راست پیش دیوار<br />

مشرقی بود جایی که به آنها داخل میشدند.‏<br />

و مرا گفت:‏ اتاق شمالی و اتاق جنوبی که<br />

پیش مکان وصل شده است،‏ اتاقهاي مقدس<br />

میباشد که کاهنانی که به خداوند نزد ند<br />

مقدسِ‏ مقدسان را در آنها میخورند و مقدسِ‏ مقدسان<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 785 -


يها<br />

يها<br />

نی<br />

يرو<br />

ین<br />

کن<br />

يها<br />

يرو<br />

کی<br />

کی<br />

نی<br />

يها<br />

نی<br />

و قربانیهاي خوراکی و قربانی گناه و قربانیهاي 7.<br />

جرم را در آنها میگذارند زیرا که ا مکانْ‏ مقدس<br />

است.‏<br />

و چون کاهنان داخل آنها میشوند دیگر از محل<br />

مقدس به صحن بیرونی بیرون نمیآیند بلکه لباسهاي<br />

خود را که در آنها خدمت میکنند در آنها میگذارند<br />

زیرا که آنها مقدس میباشد و لباس دیگر پوشیده،‏ به<br />

آنچه به قوم تعلّق دارد نزدیک میآیند.‏<br />

و چون اندازه خانه درونی را به اتمام رسانید،‏<br />

مرا بسوي دروازهاي که رویش به سمت مشرق بود<br />

بیرون آورد و آن را از هر طرف پیمود.‏<br />

شرقی آن را به نی اندازههایش ، پانصد نی<br />

پیمود یعنی به نی اندازههایش آن را از هر طرف پیمود.‏<br />

و جانب شمالی را به نی اندازه از هر طرف پانصد<br />

نی پیمود.‏<br />

و جانب جنوبی را به نی اندازههایش ، پانصد نی<br />

پیمود.‏<br />

سپ.‏ به سوي جانب غربی برگشته،‏ آن را به<br />

اندازه پانصد نی پیمود.‏<br />

هر چهار جانب آن را پیمود و آن را دیواري بود<br />

که طولش پانصد و عرضش پانصد نی بود تا در میان<br />

مقدس و غیرمقدس فرق گذارد.‏<br />

حزقیال<br />

.14<br />

.15<br />

16. جانب<br />

.17<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

43<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و مرا نزد دروازه آورد،‏ یعنی به دروازهاي که به<br />

سمت مشرق متوجه بود.‏<br />

و اینک شکوه خداي اسرائیل از طرف مشرق آمد و<br />

آواز او مثل صداي آبهاي بسیار بود و زمین از شکوه او<br />

منور گردید.‏<br />

و مثل ظاهر آن تصویر بود که دیده بودم یعنی مثل<br />

آن تصویر که در وقت آمدن من،‏ براي ویرانی شهر<br />

دیده بودم و تصویرها مثل آن تصویر بود که نزد نهر<br />

خابور مشاهده نموده بودم.‏ پس به خود در<br />

افتادم.‏ باب<br />

سپ.‏ شکوه یهوه از راه دروازهاي که رویش به سمت<br />

مشرق بود به خانه درآمد.‏ باب ؛<br />

و روح مرا برداشته،‏ به صحن درونی آورد و ای<br />

شکوه یهوه خانه را مملّو ساخت.‏ خروج ؛ اول پادشاهان<br />

22 ،11<br />

34 ،40<br />

19 ،10<br />

3 ،1<br />

4<br />

.5<br />

10 ،8<br />

.6<br />

و صداي سخنی را شنیدم که از میان خانه به من<br />

صحبت مینماید و مردي پهلوي من ایستاده بود.‏<br />

و مرا فرمود:‏ اي پسر انسان این است مکان تخت<br />

من و مکان کف پایهایم که در آن در میان<br />

فرزنداناسرائیل تا به ابد ساکن خواهم شد و خاندان<br />

اسرائیل هم خود ایشان و هم پادشاهان ایشان بار دیگر<br />

به زناها و لاشههاي پادشاهان خود در مکان بلند<br />

خویش نام مقدس مرا بیحرمت نخواهند ساخت.‏ مزامیر<br />

13 ،132 ؛ 17 ،68 ؛ 12 ،9<br />

.8<br />

از اینکه آستانههاي خود را نزد آستانه من و<br />

چهارچوبهاي خویش را به پهلوي چهارچوبهاي من<br />

برپا کردهاند و در میان من و ایشان فقط دیواري است،‏<br />

پس اسم مقدس مرا به قباحات خویش که آنها را<br />

بعمل آوردهاند بیحرمت ساختهاند،‏ در این صورت من<br />

در خشم خود ایشان را تلف نمودهام.‏<br />

زناهاي خود و لاشههاي پادشاهان خویش را از<br />

من دور بنمایند و من در میان ایشان تا به ابد سکونت<br />

خواهم نمود.‏<br />

و تو اي پسر انسان خاندان اسرائیل را از این خانه<br />

مطلّع ساز تا از گناهان خود خجل شوند و ایشان نمونه<br />

آن را بپیمایند.‏ باب ؛<br />

و اگر از هر چه بعمل آوردهاند خجل شوند،‏ آنگاه<br />

چهره خانه را و نمونه و خروجیها و ورودیها و تمامی<br />

شکلها و همه قواعد و همه چهرهها و تمامی قانونهایش<br />

را براي ایشان اعلام نما و به نظر ایشان بنویس تا<br />

تمامی صورتش و همه قواعدش را نگاه داشته،‏ به آنها<br />

عمل نمایند.‏ باب<br />

و قانون خانه این است که تمامی مرزش بر سر<br />

کوه از همه اطرافش مقدس مقدسان باشد.‏ اینک قانون<br />

خانه همین است.‏<br />

و اندازه قربانگاه به اندازه آرنجها که هر اندازه<br />

آرنج یک اندازه آرنج و وجب باشد ا است.‏<br />

سینهاش یک اندازه آرنج و عرضش یک اندازه آرنج و<br />

حاشیهاي که گرداگرد لبش میباشد یک وجب و ا<br />

پشت قربانگاه میباشد.‏<br />

و از سینه زمین تا خروج پایینی دو اندازه<br />

آرنج و عرضش یک اندازه آرنج و از خروج کوچک تا<br />

خروج بزرگ چهار اندازه آرنج و عرضش اندازه<br />

آرنج.‏<br />

و آتشدانش چهار اندازه آرنج و از آتش دان چهار<br />

شاخ برآمده بود.‏<br />

و طول آتشدان دوازده و عرضش دوازده و از هر<br />

چهار طرف مربع بود.‏<br />

و طول خروج چهارده و عرضش چهارده بر چهار<br />

32 ،36<br />

63 .61 ،16<br />

5 ،44<br />

9. حال<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

- 786 -


يها<br />

یب<br />

کی<br />

يها<br />

نیی<br />

يها<br />

یم<br />

يرو<br />

4<br />

طرفش بود و حاشیهاي که گرداگردش بود نیم اندازه<br />

آرنج و دایره سینهاش یک اندازه آرنج و پلههایش به<br />

سمت مشرق متوجه بود.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي پسر انسان سرور یهوه چنین<br />

میفرماید:‏ این است قانونهاي قربانگاه در روزي که<br />

آن را بسازند تا قربانی سوختی بر آن بگذرانند و<br />

خون بر آن بپاشند.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید که به لاویان کاهن که از<br />

نسل صادوق میباشند و به جهت خدمت من به من<br />

نزدیک میآیند یک گوساله به جهت قربانی گناه بده.‏<br />

حزقیال<br />

.18<br />

.19<br />

46 ،40 باب<br />

.20<br />

و از خونش گرفته،‏ بر چهار شاخش و بر چهار<br />

گوشه خروج و بر حاشیهاي که گرداگردش است بپاش<br />

و آن را پاك ساخته،‏ برایش کفّاره کن.‏<br />

گوساله قربانی گناه را بگیر و آن را در مکان معین<br />

خانه بیرون از محل مقدس بسوزانند.‏ لاویان<br />

و در روز دوم بز نر بی عی براي قربانی گناه<br />

بگذران تا قربانگاه را به آن پاك سازند چنانکه آن را به<br />

گوساله پاك ساختند.‏<br />

و چون از پاك ساختن آن فارغ شدي گوساله<br />

بیعیب و قوچی بیعیب از گله بگذران.‏<br />

تو آن را به حضور یهوه نزد بیاور و کاهنان<br />

نمک بر آنها پاشیده،‏ آنها را به جهت قربانی سوختنی<br />

براي یهوه بگذرانند.‏<br />

هر روز از هفت روز تو بز نري براي قربانی گناه<br />

بگذران و ایشان گوسالهاي و قوچی از گله هر دو<br />

بیعیب بگذرانند.‏<br />

هفت روز ایشان کفّاره براي قربانگاه نموده،‏ آن را<br />

پاك سازند و رسماً‏ افتتاح نمایید.‏<br />

و چون این روزها را به اتمام رسانیدند،‏ پس در<br />

روز هشتم و بعد از آن کاهنان قربانی سوختنی و<br />

قربانیها،‏ سلامتی شما را بر قربانگاه بگذرانند و من<br />

شما را قبول خواهم کرد.‏ قول سرور یهوه این است.‏<br />

27 ،16<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

44<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و مرا به راه دروازه محل مقدس بیرونی که بهسمت<br />

مشرق متوجه بود،‏ باز آورد و آن بسته شده بود.‏<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ این دروازه بسته بماند و گشوده<br />

نشود وهیچ کس از آن داخل نشود زیرا که یهوه خداي<br />

اسرائیل از آن داخل شده،‏ در این صورت بسته بماند.‏<br />

و اما امیر،‏ چونکه او امیر است در آن به جهت<br />

خوردن غذا به حضوریهوه بنشیند و از راه سالن دروازه<br />

داخل شود و از همان راه بیرون رود.‏<br />

سپ.‏ مرا از راه دروازه شمالی پیش خانه آورد و<br />

نگریستم و اینک شکوه یهوه خانه یهوه را مملّو ساخته<br />

بود و بروي خود درافتادم.‏ خروج<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ اي پسر انسان دل خود را به<br />

هرچه تو را گویم دربارة تمامی قانون خانه یهوه و<br />

همه قواعدش مشغول ساز و به چشمان خود ببین و<br />

به گوشهاي خود بشنو و دل خویش را به ورودي خانه<br />

و به همه خروجیهاي محل مقدس مشغول ساز.‏ باب<br />

،40<br />

34 ،40<br />

.5<br />

4<br />

.6<br />

و به این پیمان شکنان یعنی به خاندان اسرائیل<br />

بگو:‏ سرور یهوه چنین میفرماید:‏ اي خاندان اسرائیل<br />

از تمامی قباحات خویش باز ایستید.‏ اعداد<br />

زیرا که شما بیگانگان ختنهنشده دل و ختنهنشده<br />

گوشت را داخل ساختید تا در محل مقدس من بوده،‏<br />

خانه مرا غیر مقدس سازند.‏ و چون شما غ ذاي من<br />

یعنی پیه و خون را گذرانیدید،‏ ایشان علاوه بر همه<br />

قباحات شما عهد مرا شکستند.‏<br />

و شما قوانین محل مقدس مرا نگاه نداشتید،‏ بلکه<br />

کسان به جهت خویشتن تع نمودید تا قوانین مرا<br />

در محل مقدس من نگاه دارند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ هیچ شخص غریبِ‏<br />

ختنهنشده دل و ختنهنشده گوشت از همه غریبانی که<br />

در میان فرزنداناسرائیل باشند به محل مقدس من<br />

داخل نخواهد شد.‏<br />

بلکه آن لاویان نیز که در هنگام آواره شدن<br />

فرزنداناسرائیل از من دوري ورزیده،‏ از عقب بتهاي<br />

خویش آواره گردیدند،‏ متحمل گناه خود خواهند شد،‏<br />

زیرا خادمانِ‏ مقدس من و محافظان دروازههاي<br />

خانه و خدمتکاران خانه هستند و ایشان قربانیهاي<br />

سوختنی و قربانیها قوم را قربانی نمایند و به<br />

حضور ایشان براي خدمت ایشان میایستند.‏<br />

و از این جهت که به حضور بتهاي خویش ایشان<br />

را خدمت نمودند و براي خاندان اسرائیل سنگ مزاحم<br />

گناه شدند.‏ بنابراین سرور یهوه میفرماید:‏ دست خود<br />

را به ضد ایشان برافراشتم که متحمل گناه خود<br />

خواهند شد.‏<br />

و به من نزدیک نخواهند آمد و به کاهنی من<br />

نخواهند پرداخت و به هیچ چیز مقدس در<br />

مقدسترین نزدیک نخواهند آمد،‏ بلکه خجالت خویش<br />

و قباحات خود را که بعمل آوردند متحمل خواهند<br />

7 ،16<br />

.7<br />

.8<br />

9. سرور<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 787 -


يار<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

کمل<br />

يها<br />

کمل<br />

تی<br />

ین<br />

یان<br />

کمل<br />

شد.‏<br />

اما ایشان را به جهت تمامی خدمت خانه و براي<br />

هر ک که در آن کرده میشود،‏ محافظان خواهم<br />

گماشت.‏<br />

اما لاویان کاهن از پسران صادوق که در هنگامی<br />

که فرزنداناسرائیل از من آواره شدند قوانین محل<br />

مقدس مرا نگاه داشتند،‏ سرور یهوه میفرماید که<br />

ایشان به جهت خدمت من نزدیک خواهند آمد و به<br />

حضور من ایستاده پیه و خون را براي من خواهند<br />

گذرانید.‏ باب<br />

و ایشان به محل مقدس من داخل خواهند شد و<br />

به جهت خدمت من به میز من نزدیک خواهند آمد و<br />

قوانین مرا نگاه خواهند داشت.‏<br />

و هنگامی که به دروازه صحن درونی داخل<br />

شوند لباس کتانی خواهند پوشید و چون در<br />

دروازه صحن درونی و در خانه مشغول خدمت<br />

باشند،‏ هیچ لباس پشمین نپوشند.‏<br />

عمامه کتانی بر سر ایشان و زیرجامه کتانی بر<br />

کمرهاي ایشان باشد و هیچچیزي که عرق آورد در بر<br />

نکنند.‏<br />

و چون به صحن بیرونی یعنی به صحن بیرونی<br />

نزد قوم بیرون روند،‏ آنگاه لباس خویش را که در آن<br />

خدمت میکنند بیرون کرده،‏ آن را در اتاق مقدس<br />

بگذارند و به لباس دیگر آراسته شوند و قوم را در<br />

لباس خویش تقدیس ننمایند.‏ باب<br />

و ایشان سر خود را نتراشند و گیسوهاي بلند<br />

نگذارند بلکه موي سر خود را بچینند.‏ لاویان<br />

و کاهن وقت درآمدنش در صحن درونی شراب<br />

؛ تیطوس<br />

ننوشد.‏ لاویان ؛<br />

و زن بیوه یا طلاق داده شده را به زنی نگیرند،‏<br />

بلکه باکرهاي که از نسل خاندان اسرائیل باشد یا<br />

بیوهاي را که بیوه کاهن باشد بگیرند.‏ لاویان<br />

و فرق میان مقدس و غیرمقدس را به قوم من<br />

تعلیم دهند و تشخیص میان پاك و غیرپاك را به<br />

ایشان اعلام نمایند.‏ لاویان<br />

و چون در دعواها به جهت محاکمه بایستند،‏ بر<br />

حسب احکام من داوري بنمایند و شریعت و قواعد مرا<br />

در همه مواسم من نگاه دارند و سبت مرا تقدیس<br />

نمایند.‏<br />

و هیچکس از ایشان به مرده آدمی نزدیک نیامده،‏<br />

خویشتن را نجس نسازد مگر اینکه به جهت پدر یا<br />

حزقیال<br />

مادر یا پسر یا دختر یا برادر یا خواهري که شوهر<br />

نداشته باشد،‏ جایز است که خویشتن را نجس سازد.‏<br />

و بعد از آنکه پاك شود هفت روز براي وي<br />

بشمارند.‏<br />

و سرور یهوه میفرماید در روزي که به صحن<br />

درونی محل مقدس داخل شود تا در محل مقدس<br />

خدمت نماید آنگاه قربانی گناه خود را بگذراند.‏<br />

و ایشان را سهمی خواهد بود.‏ من سهم ایشان<br />

خواهم بود.‏ پس ایشان را در میان اسرائیل<br />

ندهید زیرا که من ایشان خواهم بود.‏ اعداد<br />

،18<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

20<br />

.29<br />

و ایشان قربانیهاي خوراکی و قربانیهاي گناه و<br />

قربانی جرم را بخورند و همه تقدیمیهاي اسرائیل<br />

از آن ایشان خواهد بود.‏<br />

و اول تمامی نوبرهاي همه چیز و هر قربانی<br />

داوطلبانهاي از همه چیزها از همه قربانیهاي شما از<br />

آن کاهنان خواهد بود و خمیر اول خود را به کاهن<br />

بدهید تا برکت بر خانه خود فرود آورید.‏<br />

و کاهن هیچ مرده یا دریده شدهاي را از مرغ یا<br />

حیوانات نخورد.‏ خروج ؛ لاویان<br />

8 ،22<br />

31 ،22<br />

.30<br />

.31<br />

45<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

و چون زمین را به جهت ملک بهقرعه تقسیم<br />

نمایید،‏ قسمت مقدس را که طولش بیست و پنج هزار<br />

نی و عرضش ده هزار نی باشد قربانی داوطلبانهاي براي<br />

یهوه بگذرانید و این به تمامی مرزش از هر طرف محل<br />

مقدس خواهد بود.‏<br />

و از این پانصد در پانصد نی از هر طرف مربع براي<br />

محل مقدس خواهد بود و اطراف آن از هر طرفش<br />

پنجاه اندازه آرنج.‏<br />

و از این جا طول بیست و پنج هزار و عرض ده هزار<br />

نی خواهی پیمود تا در آن جاي مقدس مقدسترین<br />

باشد.‏<br />

و این براي کاهنانی که خادمان محل مقدس باشند<br />

و به جهت خدمت یهوه نزدیک میآیند،‏ قسمت محل<br />

مقدس از زمین خواهد بود تا جاي خانهها به جهت<br />

ایشان و جاي مقدس به جهت محل مقدس باشد.‏<br />

و طول بیست و پنج هزار و عرض ده هزار به<br />

جهت لاوی که خادمان خانه باشند خواهد بود تا<br />

ایشان براي بیست خانه باشد.‏<br />

و ملْک شهر را که عرضش پنجهزار و طولش بیست<br />

27 ،19<br />

13 .7 ،21<br />

7 ،1<br />

14 ،42<br />

اول تیموتائوس 3 3،<br />

10 ،10<br />

11 ،48<br />

9 ،10<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 788 -


ین<br />

يفا<br />

کمل<br />

کملْ‏<br />

یجِ‏<br />

کی<br />

حس<br />

کی<br />

بی<br />

بی<br />

بی<br />

کی<br />

و پنجهزار باشد موازي آن محل مقدس قرارخواهید<br />

داد و این از آن تمامی خاندان اسرائیل خواهد بود.‏<br />

و از اینطرف و از آنطرف محل مقدس و ملْک شهر<br />

مقابل محل مقدس و مقابل شهر از جانب غربی<br />

به سمت مغرب و از جانب شرقی به سمت مشرق<br />

قسمت امیر خواهد بود و طولش موازي یکی از<br />

قسمتها از اندازه مغرب تا اندازه مشرق خواهد بود.‏<br />

و این در آن زمین در اسرائیل او خواهد بود<br />

تا امیران من بر قوم من دیگر ستم ننمایند و ایشان<br />

زمین را به خاندان اسرائیل بر حسب قومهاي ایشان<br />

خواهند داد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اي امیران اسرائیل باز<br />

ایستید و جور و ستم را دور کنید و انصاف و عدالت را<br />

بجا آورید و ظلم خود را از قوم من رفع نمایید.‏ قول<br />

سرور یهوه این است:‏ باب<br />

میزان راست و ای راست و بت راست براي شما<br />

باشد.‏ لاویان ؛ تثنیه<br />

و ایفا و بت یکمقدار باشد به نوعی که بت به دهم<br />

حومرْ‏ و ایفا به دهم حومرْ‏ مساوي باشد.‏ مقدار آنها بر<br />

حسب حومرْ‏ باشد.‏ امثال<br />

و شکل بیست رَه باشد.‏ و منّاي شما بیست<br />

شکل و بیست و پنج شکل و پانزده شکل باشد.‏<br />

و هدیهاي که بگذرانید این است:‏ یک سدس ایفا<br />

از هر حومر گندم و یک سدس ایفا از هر حومر جو<br />

بدهید.‏<br />

و قسمت معین روغن بر حسب بت روغن یکدهمِ‏<br />

بت از هر کر یا حومرِ‏ ده بت باشد زیرا که ده بت<br />

حومر میباشد.‏<br />

و یک گوسفند از دویست گوسفند از مرتعهاي<br />

سیراب اسرائیل براي قربانی خوراکی و قربانیسوختنی<br />

و قربانیها صلح بدهند تا براي ایشان کفّاره بشود.‏<br />

سخن سرور یهوه این است.‏<br />

و تمامی قوم زمین این قربانی داوطلبانه را براي<br />

رئیس در اسرائیل بدهند.‏<br />

و رئیس قربانیهاي سوختنی و قربانیهاي<br />

خوراکی و قربانیهاي ریختنی را در جشنها و ماه نوها<br />

و سبتها و همه جشنهاي خاندان اسرائیل بدهد واو<br />

قربانی گناه و ه قربانی خورکی و قربانی سوختنی و<br />

قربانیها صلح را به جهت کفّاره براي خاندان اسرائیل<br />

بگذراند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ در اول ماه اول،‏ گاوي<br />

جوان بیعیب گرفته،‏ محل مقدس را پاك خواهی<br />

حزقیال<br />

نمود.‏<br />

و کاهن قدري از خون قربانی گناه گرفته،‏ آن را بر<br />

چهار چوب خانه و بر چهار گوشه خروج قربانگاه و بر<br />

چهار چوب دروازه صحن درونی خواهد پاشید.‏<br />

و همچنین در روز هفتم ماه براي هر که اشتباهاً‏<br />

یا غفلتاً‏ خطا ورزد خواهی کرد و شما براي خانه کفاّره<br />

خواهید نمود.‏<br />

و در روز چهاردهم ماه اول براي شما هفت روز<br />

عید پِ‏ خواهد بود که در آنها نان بدون خمیر ترش<br />

خورده شود.‏<br />

و در آن روز امیر،‏ گاو قربانی گناه را براي خود و<br />

براي تمامی اهل زمین بگذراند.‏<br />

و در هفت روز جشن،‏ یعنی در هر روز از آن هفت<br />

روز،‏ هفت گاو و هفت قوچ بیع به جهت قربانی<br />

سوختنی براي خداوند و هر روز یک بز نر به جهت<br />

قربانی گناه بگذارند.‏<br />

و قربانی خوراکیاش را یک ایفا براي هر گاو و یک<br />

ایفا براي هر قوچ و هین روغن براي هر ایفا<br />

بگذراند.‏ باب<br />

و از روز پانزدهم ماه هفتم،‏ در وقت جشن موافق<br />

اینها یعنی موافق قربانی گناه و قربانی سوختنی و<br />

قربانی خوراکی و روغن تا هفت روز خواهد گذرانید.‏<br />

لاویان 5 ،23<br />

5 ،46<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

46<br />

1. سرور<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ دروازه صحن درونی که<br />

به سمت مشرق متوجه است در شش روز شغل بسته<br />

بماند و در روز سبت باز شود و در روز اول ماه گشاده<br />

گردد.‏<br />

و امیر از راه سالن دروازه بیرونی داخل شود و نزد<br />

چهار چوب دروازه بایستد و کاهنان قربانی سوختنی و<br />

قربانی صلح او را بگذرانند و او بر آستانه دروازه سجده<br />

نماید،‏ پس بیرون برود اما دروازه تا شام بسته نشود.‏<br />

و اهل زمین در سبتها و ماهاي نو نزد دهنه آن<br />

دروازه به حضور یهوه سجده نمایند.‏<br />

و قربانی سوختنی که امیر در روز سبت براي یهوه<br />

بگذراند،‏ شش بره بیعیب و یک قوچ بیع خواهد<br />

بود.‏<br />

و قربانی خوراکیاش یک ایفا براي هر قوچ باشد و<br />

هدیهاش براي برهها هر چه از دستش برآید و<br />

هین روغن براي هر ایفا.‏<br />

و در اول ماه یک گاو جوان بیع و شش بره و<br />

6 ،44<br />

23 ،20<br />

13 ،25<br />

36 ،19<br />

.7<br />

.8<br />

9. سرور<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18. سرور<br />

- 789 -


يرو<br />

کی<br />

کی<br />

بی یعب<br />

تی<br />

یان<br />

يها<br />

يار<br />

یان<br />

يرو<br />

یک قوچ که بیعیب باشد.‏<br />

و قربانی خوراکیاش یک ایفا براي هر گاو و یک ایفا<br />

براي هر قوچ و هر چه از دستش برآید براي برهها و<br />

یک هین روغن براي هر ایفا بگذراند.‏ باب<br />

و هنگامی که امیر داخل شود از راه سالن دروازه<br />

درآید و از همان راه بیرون رود.‏<br />

و هنگامی که اهل زمین در جشنها به حضور<br />

خداوند داخل شوند،‏ آنگاه هر که از راه دروازه شمالی<br />

به جهت عبادت داخل شود،‏ از راه دروازه جنوبی بیرون<br />

رود.‏ و هرکه از راه دروازه جنوبی داخل شود،‏ از راه<br />

دروازه شمالی بیرون رود و از آن دروازه که از آن<br />

داخل شده باشد،‏ برنگردد بلکه پیش خود بیرون<br />

رود.‏<br />

و چون ایشان داخل شوند رئیس در میان ایشان<br />

داخل شود وچون بیرون روند با هم بیرون روند.‏<br />

و قربانی خوراکیاش در جشنها و عیدها ایفا<br />

براي هر گاو و ایفا براي هر قو چ و هر چه از<br />

دستش برآید براي برهها و یک هین روغن براي هر<br />

ایفا خواهد بود.‏ باب<br />

و چون امیر قربانی داوطلبانه را خواه قربانی<br />

سوختنی یا قربانیها صلح به جهت قربانی داوطلبانه<br />

براي یهوه بگذراند،‏ آنگاه دروازهاي را که به سمت<br />

مشرق است بگشایند و او قربانی سوختنی و قربانیها<br />

سلامتی خود را بگذراند به طوري که آنها را در روز<br />

سبت میگذراند.‏ پ س بیرون رود و چون بیرون رفت<br />

دروازه را ببندند.‏<br />

و یک بره یک ساله هر روز به جهت<br />

قربانی سوختنی براي یهوه خواهی گذرانید،‏ هر صبح<br />

آن را بگذران.‏ خروج<br />

و هر بامداد قربانی خوراکی آن را خواهی گذرانید،‏<br />

یعنی یک شش قسمت ایفا و یک سوم هین روغن که<br />

بر آرد نرم پاشیده شود که قربانی خوراکی دایمی براي<br />

خداوند به قاعده ابدي خواهد بود.‏<br />

سپ.‏ بره و قربانی خوراکیاش و روغنش را هر صبح<br />

به جهت قربانی سوختنی دایمی خواهند گذرانید.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چون امیر بخششی به<br />

یکی از پسران خود بدهد،‏ حقّ‏ ارثیت آن از آنِ‏<br />

پسرانش خواهد بود و ملْک ایشان به رسم ارث<br />

خواهد بود.‏<br />

اما اگر بخششی از ملک به ارث رسیده خویش به<br />

یکی از بندگان خود بدهد،‏ تا سال عفو،‏ از آن او خواهد<br />

بود،‏ پس به امیر بازگشت داده خواهد شد و میراث او<br />

حزقیال<br />

فقط از آن پسرانش خواهد بود.‏<br />

و امیر از میراث قوم نگیرد و ملک ایشان را<br />

تصاحب ننماید بلکه پسران خود را از ملک خویش<br />

میراث دهد تا قوم من هرکس از ملک خویش پراکنده<br />

نشوند.‏<br />

سپ.‏ مرا از ورودیی که به پهلوي دروازه بود به<br />

اتاق مقدس کاهنان که به سمت شمال بود<br />

درآورد.‏ و اینک در آنجا بهر دو طرف به سمت مغرب<br />

مک بود.‏<br />

و مرا فرمود:‏ این است مک که کاهنان،‏ قربانی<br />

جرم و قربانی گناه را بپزید و قربانی خوراکی را<br />

میپزند تا آنها را به صحن بیرونی به جهت تقدیس<br />

نمودن قوم بیرون نیاورند.‏<br />

سپ.‏ مرا به صحن بیرونی آورد و مرا به چهار زاویه<br />

صحن گردانید و اینک در هر زاویه صحن صحنی بود.‏<br />

یعنی در چهار گوشه صحن صحنهاي محوطهاي<br />

بود که طول هر یک چهل و عرضش سی اندازه آرنج بود.‏<br />

این چهار را که در زاویهها بود یک مقدار بود.‏<br />

و به گرداگرد آنها بطرف آن چهار طاقها بود و<br />

بخاريهاي غذاپذي زیر آن طاقها از هر طرفش ساخته<br />

شده بود.‏<br />

و مرا گفت:‏ اینها پختنیها میباشد که خادمان<br />

خانه در آنها قربانیها قوم را میپزند.‏<br />

.18<br />

19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

47<br />

.1<br />

و مرا نزد دروازه خانه آورد و اینک آبها از زیر آستانه<br />

خانه بسوي مشرق جاري بود،‏ زیرا که خانه به<br />

سمت مشرق بود وآن آبها اززیر جانب راست خانه از<br />

طرف جنوب قربانگاه جاري بود.‏ مکاشفه<br />

پس مرا از راه دروازه شمالی بیرون برده،‏ از راه<br />

خارج به دروازه بیرونی به راهی که به سمت مشرق<br />

است گردانید و اینک آبها از جانب راست جاري بود.‏<br />

و چون آن مرد بسوي مشرق بیرون رفت،‏<br />

ریسمانک در دست داشت و هزار اندازه آرنج<br />

پیموده،‏ مرا از آب عبور داد و آبها به قوزك میرسید.‏<br />

سپ.‏ هزار اندازه آرنج پیمود و مرا از آبها عبور داد و<br />

آب به زانو میرسید و باز هزار اندازه آرنج پیموده،‏ مرا<br />

عبور داد و آب به کمر میرسید.‏<br />

سپ.‏ هزار اندازه آرنج پیمود و نهري بود که از آن<br />

نتوان عبور کرد زیرا که آب زیاده شده بود،‏ آبی که در<br />

آن میشود شنا کرد،‏ نهري که از آن عبور نتوان کرد.‏<br />

1 ،22<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

5<br />

24 ،45<br />

24 ،45<br />

38 ،29<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

15<br />

16. سرور<br />

.17<br />

- 790 -


يها<br />

سک<br />

نی<br />

تی<br />

نی<br />

نی<br />

بی<br />

نی<br />

نی<br />

حزقیال<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

و مرا فرمود:‏ اي پسر انسان آیا این را دیدي؟ پس<br />

مرا از آنجا برده،‏ به کنار نهر برگردانید.‏<br />

و چون برگشتم اینک بر کنار نهر از اینطرف و از<br />

آنطرف درختان بینهایت بسیار بود.‏<br />

و مرا فرمود:‏ این آبها بسوي ولا شرقی جاري<br />

میشود و به دشت فرود شده،‏ به دریا میرود و چون<br />

به دریا داخل میشود آبهایش شفا مییابد.‏<br />

و واقع خواهد شد که هر موجود خزندهاي در هر<br />

جایی که آن نهر داخل شود،‏ زنده خواهد گشت و<br />

ماهیان از حد زیاده پیدا خواهد شد،‏ زیرا چون این آبها<br />

به آنجا میرسد،‏ آن شفا خواهد یافت و هر جایی که<br />

نهر جاري میشود،‏ همه چیز زنده میگردد.‏<br />

و صیادان بر کنار آن خواهند ایستاد و از عین<br />

جدي تا عین-عجلایم جایی براي پهن کردن دامها<br />

خواهد بود و ماهیان آنها به حسب جنسها،‏ مثل<br />

ماهیان دریاي بزرگ از حد زیاده خواهند بود.‏<br />

اما مردابها و لجنزارهایش شفا نخواهد یافت بلکه<br />

به نمک تسلیم خواهد شد.‏<br />

و بر کنار نهر به اینطرف و آنطرف هر بخش<br />

درخت خوراکی خواهد رویید که برگهاي آنها پژمرده<br />

نشود و میوه آنها بدون خرابی خواهد بود و هر ماه<br />

میوه تازه خواهد آورد زیرا که آبش از محل مقدس<br />

جاري میشود و میوه آنها براي خوراك و برگهاي آنها<br />

به جهت علاج خواهد بود.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ این است مرزي که<br />

زمین را براي دوازده قوم اسرائیل به آنها تقسیم<br />

خواهید نمود.‏ براي یوسف دو قسمت.‏ پیدایش ؛ یوشع<br />

5 ،48<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. سرور<br />

17 ،17<br />

.14<br />

و شما هر مثل دیگري آن را به تصرّف<br />

خواهید آورد زیرا که من دست خود را برافراشتم که<br />

آن را به پدران شما بدهم پس این زمین به قرعه به<br />

شما به ملکیت داده خواهد شد.‏ پیدایش ؛ خروج<br />

و مرز زمین ا است.‏ بطرف شمال از دریاي<br />

بزرگ بطرف ح‏ْتلُون تا ورودي صدد.‏<br />

و بیرُوته و سبرایم که در میان مرز دمشق<br />

و مرز حمات است و حصر وسطی که نزد مرز حوران<br />

است.‏<br />

و مرز از دریا حصر عینان نزد مرز دمشق و بطرف<br />

شمال حمات خواهد بود.‏ و این است جانب شمالی.‏<br />

و بطرف شرقی در میان حوران و دمشق و در<br />

میان جِلْعاد و زمین اسرائیل اُردن خواهد بود و از ا<br />

مرز تا دریاي شرقی خواهی پیمود و ا مرز شرقی<br />

میباشد.‏<br />

و طرف جنوبی به جانب راست از تامار تا آب<br />

مریبوت قادش و نهر مصر و دریاي بزرگ و ا طرف<br />

جنوبی به جانب راست خواهد بود.‏ اعداد<br />

و طرف غربی دریاي بزرگ از مرز که مقابل<br />

ورودي حمات است خواهد بود و ا جانب غربی<br />

باشد.‏<br />

سپ.‏ این زمین را براي خود بر حسب قومهاي<br />

اسرائیل تقسیم خواهید نمود.‏<br />

و آن را براي خود و براي غریبانی که در میان<br />

شما ساکن شدند و در میان شما فرزندان بهم رسانند<br />

به قرعه تقسیم خواهید کرد و ایشان نزد شما مثل<br />

هموطنان فرزنداناسرائیل خواهند بود و با شما در<br />

میان قومها اسرائیل میراث خواهند یافت.‏ خروج<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ در هر قوم که شخصی<br />

غر در آن ساکن باشد،‏ در همانْ‏ ملک خود را<br />

خواهد یافت.‏<br />

21 ،22<br />

13 .3 ،20<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

.23<br />

48<br />

.1<br />

و این است نامهاي قومها:‏ از طرفشمال تا جانب<br />

حتْلُون و ورودي حمات و حصر عینان نزد مرز شمالی<br />

دمشق تا جانب حمات مرز آنها از مشرق تا مغرب.‏<br />

براي دان یک قسمت.‏ باب<br />

و نزد مرز دان از طرف مشرق تا طرف مغرب براي<br />

آذر یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز آذر از طرف مشرق تا طرف مغرب براي<br />

نفتالی یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز نفتالی از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي منسی یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز منَسی از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي افرایم یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز افرایم از طرف مشرق تا طرف مغرب براي<br />

رئوبین یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز رئوبین از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي یهودا یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز یهودا از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

هدیهاي که میگذرانید خواهد بود که عرضش بیست و<br />

پنجهزار نی و طولش از جانب مشرق تا جانب مغرب<br />

موافق یکی از این قسمتها باشد و مقدس در میانش<br />

خواهد بود.‏ باب<br />

و طول این قسمت که براي یهوه میگذرانید بیست<br />

17 .15 ،47<br />

1 ،45<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

8 ،6<br />

18 ،15<br />

.15<br />

16. حمات<br />

.17<br />

.18<br />

- 791 -


نی<br />

یم<br />

ین<br />

ین<br />

ین<br />

يها<br />

نی<br />

يها<br />

يها<br />

تی<br />

يلاو<br />

ین<br />

ین<br />

ین<br />

يا<br />

و پنج هزار نی و عرضش ده هزار نی خواهد بود.‏ 21.<br />

و ا قسمت مقدس براي اینان یعنی براي<br />

کاهنان باشد و طولش بطرف شمال بیست و<br />

پنجهزار و عرضش بطرف مغرب ده هزار و عرضش<br />

بطرف مشرق ده هزار و طولش بطرفجنوب بیست و<br />

پنجهزار میباشد و محل مقدس یهوه در میانش<br />

خواهد بود.‏<br />

و این براي کاهنان مقدس از پسران صادوق که<br />

قوانین مرا نگاه داشتهاند خواهد بود،‏ زیرا ایشان<br />

هنگامیکه فرزنداناسرائیل گمراه شدند و لاویان نیز<br />

افتادند،‏ گمراه نگردیدند.‏ باب<br />

در این صورت این براي ایشان از قسمت زمین،‏<br />

قسمت مقدس مقدسان به پهلوي مرز لاویان خواهد<br />

بود.‏<br />

و مقابل مرز کاهنان سهمی که طولش بیست و<br />

پنجهزار و عرضش ده هزار نی باشد براي لاویان خواهد<br />

بود،‏ پس طول تمامش بیست و پنجهزار و عرضش ده<br />

هزار نی خواهد بود.‏<br />

و از آن چیزي نخواهند فروخت و مبادله نخواهند<br />

نمود و نوبرهاي زمین صرف دیگران نخواهد شد زیرا<br />

که براي یهوه مقدس میباشد.‏<br />

و پنجهزار نی که از عرضش مقابل آن بیست و<br />

پنجهزار باقی میماند عمومی خواهد بود،‏ به جهت<br />

شهر و ساکنان و نواحی شهر.‏ و شهر در وسطش<br />

خواهد بود.‏<br />

و اندازه آن این است:‏ بطرف شمال چهار هزار<br />

و پانصد و بطرف جنوب چهار هزار و پانصد و به طرف<br />

مشرق چهار هزار و پانصد و به طرف مغرب چهار هزار<br />

و پانصد اندازه آرنج.‏<br />

و نواحی شهر بطرف شمال دویست و پنجاه و<br />

بطرف جنوب دویست و پنجاه و بطرف مشرق دویست<br />

و پنجاه و بطرف مغرب دویست و پنجاه خواهد بود.‏<br />

و آنچه از طولش مقابل قسمت مقدس باقی<br />

میماند بطرف مشرق ده هزار و بطرف مغرب ده هزار<br />

نی خواهد بود و ا مقابل قسمت مقدس باشد و<br />

محصولش خوراك آنانی که در شهر کار میکنند<br />

خواهد بود.‏<br />

و کارکنان شهر از همه قومها اسرائیل آن را کشت<br />

خواهند کرد.‏<br />

سپ.‏ تمامی هدیه بیست و پنجهزار در بیست<br />

وپنجهزار باشد این قسمت مقدس را با ملک شهر<br />

مربع خواهید گذرانید.‏<br />

حزقیال<br />

و بقیه آن بهر دو طرف قسمت مقدس و ملْک<br />

شهر از آنِ‏ رئیس خواهد بود؛ و این سهم امیر نزد مرز<br />

شرقی در برابر آن بیست و پنجهزار قسمت و نزد<br />

مرز غربی هم برابر بیست و پنجهزار نی هدیه خواهد بود؛<br />

و قسمت مقدس و م ح ل مقدس خانه در میانش<br />

خواهد بود.‏<br />

و از ملک لاویان و از ملک شهر که در میان ملک<br />

رئیس است،‏ سهمی در میان مرز یهودا و مرز بنیامین<br />

از آنِ‏ امیر خواهد بود.‏<br />

و اما براي بقیه قومها از طرف مشرق تا طرف<br />

مغرب براي بنیامین یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز بنیامین از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي شمعون یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز شمعون از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي یساکار یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز یساکار از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي زبولون یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز زبولون از طرف مشرق تا طرف مغرب<br />

براي جاد یک قسمت.‏<br />

و نزد مرز جاد بطرف جنوب به جانب راست مرز<br />

زمین از تامار تا آب مریبهقادش و نهر مصر و دری<br />

بزرگ خواهد بود.‏ باب<br />

یهوه میفرماید:‏ این است زمینی که براي<br />

قومهاي اسرائیل به ملک تقسیم خواهید کرد و<br />

قسمت ایشان این میباشد.‏<br />

و این است خروجیهاي شهر بطرف شمال چهار<br />

هزار و پانصد اندازه.‏<br />

و دروازه شهر موافق نامهاي قومهاي اسرائیل<br />

باشد یعنی سه دروازه بطرف شمال.‏ دروازه رئوبین یک<br />

و دروازه یهودا یک و دروازه یک.‏<br />

و بطرف مشرق چهار هزار و پانصد نی و سه دروازه<br />

یعنی دروازه یوسف یک و دروازه بنیامین یک و دروازه<br />

دان یک.‏<br />

و بطرف جنوب چهار هزار و پانصد اندازه و سه<br />

دروازه یعنی دروازه شمعون یک و دروازه یساکار یک و<br />

دروازه زبولون یک.‏<br />

و بطرف مغرب چهار هزار و پانصد و سه دروازه<br />

یعنی دروازه جاد یک و دروازه آذر یک و دروازه نفتالی<br />

یک.‏<br />

و محیطش هجده هزار میباشد و اسم شهر از<br />

آن روز،‏ یهوه شَمه یهوه اینجا است خواهد بود.‏ ؛<br />

19 ،47<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

29. سرور<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

مزامیر<br />

باب 7 ،43<br />

17 ،68<br />

15 ،44<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

- 792 -


يها<br />

کهآن<br />

يها<br />

.11<br />

دانیال<br />

دانیال<br />

1<br />

.1<br />

در سال سوم سلطنت یهویاقیم پادشاه یهودا،‏<br />

نَبوکدنَصر پادشاه بابل به اورشلیم آمده،‏ آن را محاصره<br />

نمود.‏ دوم پادشاهان<br />

و یهوه یهویاقیم پادشاه یهودا را با بعضی از ظروف<br />

خانه خدا به دست او تسلیم نمود و او آنها را به زمین<br />

شنْعار به خانه خداي خود آورد و ظروف را به صندوق<br />

خداي خویش گذاشت.‏ پیدایش<br />

و پادشاه اَشفَناز رئیس خواجه سرایان خویش را امر<br />

فرمود که بعضی از فرزنداناسرائیل و از فرزند<br />

پادشاهان و از شریفان را بیاورد.‏ دوم پادشاهان<br />

که هیچ عیبی نداشته باشند و خوش چهره<br />

و در هرگونه حکمت ماهر و به علم دانا و به فنون<br />

فهیم باشند که قابلیت براي ایستادن در قصر پادشاه<br />

داشته باشند و علم و زبان کلدانیان را به ایشان تعلیم<br />

دهند.‏<br />

و پادشاه وظیفه روزانه از غذا پادشاه و از شرابی که<br />

او مینوشید تعیین نمود و امر فرمود که ایشان را سه سال<br />

تربیت نمایند و بعد از پایان آن مدت در حضور پادشاه<br />

حاضر شوند.‏<br />

و در میان ایشان دانیال و حنَنْیا و میشائیل و عزَریا<br />

از پسرانیهودا بودند.‏<br />

و رئیس خواجه سرایان نامها به ایشان نهاد،‏ اما<br />

دانیال را به بلْطَشَص‏ّر و حنَنْیا را به شَدرك و میشائیل<br />

را به میشَک و عزَریا را به عبدنَغُو نامیده ساخت.‏<br />

اما دانیال در دل خود قصد نمود که خویشتن را از<br />

غذاي پادشاه و از شرابی که او مینوشید نجس نسازد.‏<br />

پس از رئیس خواجه سرایان درخواست نمود که<br />

خویشتن را نجس نسازد.‏<br />

و خدا دانیال را نزد رئیس خواجه سرایان محترم و<br />

بخشنده ساخت.‏ پیدایش<br />

سپ.‏ رئیس خواجه سرایان به دانیال گفت:‏ من از<br />

آقاي خود پادشاه که خوراك و مشروبات شما را تعیین<br />

نموده است میترسم.‏ چرا چهرههاي شما را از سایر<br />

جوانانی که هم سن و سال شما میباشند،‏ زشتتر بیند<br />

و همچنین سر مرا نزد پادشاه در خطر خواهید<br />

انداخت.‏<br />

پس دانیال به رئیس ساقیان که رئیس<br />

خواجهسرایان او را بر دانیال و حنَنْیا و میشائیل و<br />

عزَریا گماشته بود گفت:‏<br />

بندگان خود را ده روز تجربه نمایی<br />

و به ما سبزیجات براي خوردن بدهند و آب به جهت<br />

نوشیدن.‏<br />

و چهره ما و چهره سایر جوانانی را که<br />

غذاي پادشاه را میخورند به حضور تو ملاحظه نمایند و<br />

به نوعی که خواهی دید با بندگانت عمل نماي.‏<br />

و او ایشان را در این امر اجابت نموده،‏ ده روز<br />

ایشان را تجربه کرد.‏<br />

و بعد از پایان ده روز معلوم شد که چهرههاي<br />

ایشان از سایر جوانانی که غذاي پادشاه را میخوردند<br />

نیکوتر و پروارتر بود.‏<br />

سپ.‏ رئیس ساقیان غذاي ایشان و شراب را که<br />

باید بنوشند برداشت و سبزیجات به ایشان داد.‏<br />

اما خدا به این چهار جوان معرفت و شعور در هر<br />

گونه علم و حکمت عطا فرمود و دانیال در همه رؤیاها<br />

و خوابها فهیم گردید.‏<br />

و بعد از پایان روزهایی که پادشاه امر فرموده بود<br />

که ایشان را بیاورند،‏ رئیس خواجه سرایان ایشان را به<br />

حضور نَبوکدنَصر آورد.‏<br />

و پادشاه با ایشان گفتگو کرد و از همه ایشان<br />

کسی مثل دانیال و حنَنْیا و میشائیل و عزَریا یافت<br />

نشد پس در حضور پادشاه ایستادند.‏<br />

و در هر مسأله حکمت و شعور که پادشاه از ایشان<br />

پرسید،‏ ایشان را از همه ستارهشناسان و جادوگرانی<br />

که در تمام مملکت او بودند ده مرتبه بهتر یافت.‏<br />

و دانیال بود تا سال اول کورش پادشاه.‏ باب<br />

28 ،6<br />

12. خواهش<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

و در سال دوم سلطنت نَبوکدنَصر،نَبوکدنَصر خوابی<br />

دید و روحش مضطرب شده،‏ خواب از وي دور شد.‏<br />

پس پادشاه امر فرمود که ستارهشناسان و<br />

جادوگران و فالگیران و کلدانیان را بخوانند تا خواب<br />

پادشاه را براي او تعبیر نمایند و ایشان آمده،‏ به حضور<br />

پادشاه ایستادند.‏<br />

و پادشاه به ایشان گفت:‏ خوابی دیدهام و روحم<br />

براي فهمیدن خواب مضطرب است.‏<br />

کلدانیان به زبان اَرامی به پادشاه عرض کردند که<br />

پادشاه تا به ابد زنده بماند!‏ خواب را براي بندگانت<br />

18 ،20<br />

10 ،10<br />

21 ،39<br />

10 ،24<br />

.2<br />

.3<br />

4. جوانانی<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

- 793 -


بیان کن و تعبیر آن را خواهیم گفت.‏<br />

پادشاه در جواب کلدانیان فرمود:‏ فرمان از من صادر<br />

شد که اگر خواب و تعبیر آن را براي من بیان نکنید<br />

پارهپاره خواهید شد و خانههاي شما را زباله دانی<br />

خواهند ساخت.‏<br />

و اگر خواب و تعبیرش را بیان کنید،‏ بخششها و<br />

انعامها و احترام عظیمی از حضور من خواهید یافت.‏<br />

پس خوابو تعبیرش را به من اعلام نمایید.‏<br />

ایشان بار دیگر جواب داده،‏ گفتند که پادشاه<br />

بندگان خود را از خواب اطلاع دهد و آن را تعبیر<br />

خواهیم کرد.‏<br />

پادشاه در جواب گفت:‏ یقین میدانم که شما فرصت<br />

میجویید،‏ چون میبینید که فرمان از من صادر شده<br />

است.‏<br />

اما اگر خواب را به من اعلام ننمایید براي شما فقط<br />

یک حکم است.‏ زیرا که سخنان دروغ و باطل را ترتیب<br />

دادهاید که به حضور من بگویید تا وقت تبدیل شود.‏<br />

پس خواب را به من بگویید و خواهم دانست که آن را<br />

تعبیر توانید نمود.‏<br />

کلدانیان به حضور پادشاه جواب داده،‏ گفتند،‏ که<br />

کسی بر روي زمین نیست که مطلب پادشاه را بیان<br />

تواند نمود،‏ در این صورت هیچ پادشاه یا حاکم یا<br />

سلطانی نیست که چنین امري را از هر ستاره شناسی<br />

یا جادوگر یا کلدانی بپرسد.‏<br />

و مطلبی که پادشاه میپرسد،‏ چنان بلند است که<br />

هیچکس غیراز خدایانی که مسکن ایشان با انسان<br />

نیست،‏ نمیتواند آن را براي پادشاه بیان نماید.‏<br />

از این جهت پادشاه خشم نمود و به شدت<br />

خشمگین گردیده،‏ امر فرمود که همه حکیمان بابل را<br />

هلاك کنند.‏<br />

سپ.‏ فرمان صادر شد و به صدد کشتن حکیمان<br />

برآمدند؛ و دانیال و رفیقانش را میطلبیدند تا ایشان را<br />

به قتل رسانند.‏<br />

آنگاه دانیال با حکمت و عقل به اَرِیوك رئیس<br />

محافظان پادشاه که براي کشتن حکیمان بابل بیرون<br />

میرفت،‏ سخن گفت.‏<br />

و اَرِیوك سردار پادشاه را خطاب کرده،‏ گفت:‏ چرا<br />

فرمان از حضور پادشاه چنین سخت است؟ آنگاه<br />

اَرِیوك دانیال را ازکیفیت امر باخبر ساخت.‏<br />

و دانیال داخل شده،‏ از پادشاه درخواست نمود که<br />

مهلت به وي داده شود تا تعبیر را براي پادشاه اعلام<br />

دانیال<br />

نماید.‏<br />

سپ.‏ دانیال به خانه خود رفته،‏ رفقاي خویش<br />

حنَنْیا و میشائیل و عزَریا را از این امر اطلاع داد،‏<br />

تا درباره این راز از خداي آسمانها رحمت بطلبند<br />

مبادا که دانیال و رفقایش با سایر حکیمان بابل هلاك<br />

شوند.‏<br />

آنگاه آن راز به دانیال در رؤیاي شب کشف شد.‏<br />

پس دانیال خداي آسمانها را متبارك خواند.‏<br />

و دانیال سخن گفته،‏ گفت:‏ اسم خدا تا ابد<br />

متبارك باد زیرا که حکمت و توانایی از آن وي است.‏<br />

و او وقتها و زمانها را تبدیل میکند.‏ پادشاهان را<br />

برکنار مینماید و پادشاهان را نصب میکند.‏ حکمت را<br />

به حکیمان میبخشد و شعور را به دانایان.‏ باب<br />

.22 .14 ،4<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

21 ،5 ؛ 29<br />

.22<br />

اوست که چیزهاي عمیق و پنهان را آشکار<br />

مینماید.‏ به آنچه در ظلمت است عارف میباشد و نور<br />

نزد وي ساکن است.‏ اول قرنتیان<br />

اي خداي پدران من تو را شکر میگویم و سرود<br />

ستایش میخوانم زیرا که حکمت و توانایی را به من<br />

عطا فرمودي و هماکنون آنچه را که از تو درخواست<br />

کردهایم،‏ به من اعلام نمودي،‏ چونکه ما را از مقصود<br />

پادشاه اطلاع دادي.‏<br />

و از این جهت دانیال نزد اَرِیوك که پادشاه او را<br />

به جهت هلاك ساختن حاکمان بابِل مأمور کرده بود<br />

رفت،‏ و به وي رسیده،‏ چنین گفت که حاکمان بابل را<br />

هلاك مساز.‏ مرا به حضور پادشاه ببر و تعبیر را براي<br />

پادشاه بیان خواهم نمود.‏<br />

آنگاه اَرِیوك دانیال را بزودي به حضور پادشاه<br />

رسانید و وي را چنین گفت که شخصی رااز اسیران<br />

یهودا یافتهام که تعبیر را براي پادشاه بیان تواند نمود.‏<br />

پادشاه دانیال را که به بلْطَشَصر نامیده شده بود<br />

خطاب کرده،‏ گفت:‏ آیا تو میتوانی خوابی را که دیدهام<br />

و تعبیرش را براي من بیان نمایی؟<br />

دانیال به حضور پادشاه جواب داد و گفت:‏ رازي را<br />

که پادشاه میطلبد،‏ نه حکیمان و نه جادوگران و نه<br />

ستارهشناسان و نه پیشگویان میتوانندآن را براي<br />

پادشاه حلّ‏ کنند.‏<br />

اما خدایی در آسمان هست که کاشف اسرار<br />

میباشد و او نَبوکدنَصر پادشاه را از آنچه در ایام آخر<br />

واقع خواهد شد اعلام نموده است.‏ خواب تو و رؤیاي<br />

سرت که در بِسترت دیدهاي این است:‏<br />

اي پادشاه فکرهاي تو بر بِسترت درباره آنچه بعد<br />

10 ،2<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

باب 9 ،3<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 794 -


يرو<br />

يرو<br />

از این واقع خواهد شد به خاطرت آمد و آشکاري 42.<br />

اسرار،‏ تو را از آنچه واقع خواهد شد خبر داده است.‏<br />

و اما این راز بر من از حکمتی که من بیشتر از<br />

سایر زندگان دارم آشکار نشده است،‏ بلکه تا تعبیر بر<br />

پادشاه معلوم شود و فکرهاي خاطر خود را بدانی.‏<br />

دانیال<br />

.30<br />

16 ،41 پیدایش<br />

.31<br />

تو اي پادشاه میدیدي و اینک تمثال عظیمی بود<br />

و این تمثال بزرگ که درخشندگی آن بینهایت و<br />

ظاهر آن هولناك بود پیش تو برپا شد.‏<br />

32. سر این تمثال از طلاي خالص و سینه و<br />

بازوهایش از نقره و شکم و رانهایش از برنج بود.‏<br />

و ساقهایش از آهن و پایهایش قدري از آهن و<br />

قدري از گل بود.‏<br />

و مشاهده مینمودي تا سنگی بدون دستها جدا<br />

شده،‏ پایهاي آهنین و گلین آن تمثال را زد و آنها را<br />

خرد ساخت.‏<br />

آنگاه آهن و گل و برنج و نقره و طلا با هم خرد<br />

شد و مثل کاه خرمن تابستانی گردیده،‏ باد آنها را<br />

چنان برد که جایی به جهت آنها یافت نشد.‏ و آن<br />

سنگ که تمثال را زده بود کوه عظیمی گردید و<br />

تمامی جهان را پر ساخت.‏<br />

همین است و تعبیرش را براي پادشاه بیان<br />

خواهیم نمود.‏<br />

اي پادشاه،‏ تو پادشاه پادشاهان هستی زیرا خداي<br />

آسمانها سلطنت و اقتدار و قوت و احترام به تو داده<br />

است.‏ حزقیال<br />

و در هر جایی که فرزندانآدم سکونت دارند،‏<br />

حیوانات صحرا و مرغان هوا را به دست تو تسلیم<br />

نموده و تو را بر همه آنها مسلّط گردانیده است.‏ آن سرِ‏<br />

طلا تو هستی.‏ ارمیا ؛<br />

و بعد از تو سلطنتی دیگر پستتر از تو خواهد<br />

برخاست و سلطنت سومی دیگر از برنج که بر تمامی<br />

جهان سلطنت خواهد نمود.‏<br />

و سلطنت چهارم مثل آهن قوي خواهد بود زیرا<br />

آهن همه چیز را خرد و نرم میسازد.‏ پ س چنانکه آهن<br />

همه چیز را نرم میکند،‏ همچنان آن نیز خرد و نرم<br />

خواهد ساخت.‏<br />

و چنانکه پایها و انگشتها را دیدي که قدري از گلِ‏<br />

کوزهگر و قدري از آهن بود،‏ همچنان این سلطنت<br />

تقسیم خواهد شد و قدري از قوت آهن در آن خواهد<br />

ماند موافق آنچه دیدي که آهن با گل سفالین آمیخته<br />

شده بود.‏<br />

و اما انگشتهاي پایهایش قدري از آهن و قدري از<br />

گل بود،‏ همچنان این سلطنت قدري قوي و قدري<br />

زودشکن خواهد بود.‏<br />

و چنانکه دیدي که آهن با گل سفالین آمیخته<br />

شده بود،‏ همچنین اینها خویشتن را با نسل انسان<br />

آمیخته خواهند کرد.‏ اما به نحوي که آهن با گل<br />

مخلوط نمیشود،‏ همچنین اینها به یکدیگر وصل<br />

نخواهند شد.‏<br />

و در ایام این پادشاهان خداي آسمانها<br />

سلطنتی را که تا ابد زایل نشود،‏ برپا خواهد نمود<br />

و این سلطنت به قومی دیگر منتقل نخواهد شد،‏<br />

بلکه تمامی آن سلطنتها را خرد کرده،‏ مغلوب<br />

خواهد ساخت و خودش تاابد استوار خواهد ماند.‏<br />

.43<br />

.44<br />

28 ،12 عبرانیان<br />

؛ اول قرنتیان<br />

24 ،15<br />

.45<br />

و چنانکه سنگ را دیدي که بدون دستها از کوه<br />

جدا شده،‏ آهن و برنج و گل و نقره و طلا را خرد کرد،‏<br />

همچنین خداي عظیم پادشاه را از آنچه بعد از این<br />

واقع میشود خبر داده است.‏ پس خواب صحیح و<br />

تعبیرش یقین است.‏<br />

آنگاه نَبوکدنَصر پادشاه به خود درافتاده،‏<br />

دانیال را سجده نمود و امر فرمود که هدایا و عطریات<br />

براي او بگذرانند.‏<br />

و پادشاه دانیال را خطاب کرده،‏ گفت:‏ به درستی<br />

که خداي شما خداي خدایان و یهوه پادشاهان و<br />

کاشف اسرار است،‏ چونکه تو قادر بر کشف این راز<br />

شدهاي.‏ خروج ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

سپ.‏ پادشاه دانیال را عظیم ساخت و هدایاي<br />

بسیار و عظیم به او داد و او را بر تمامی ولایت بابل<br />

حکومت داد و رئیس رؤسا بر همه حکماي بابل<br />

ساخت.‏<br />

و دانیال از پادشاه درخواست نمود تا شَدرك و<br />

میشک و عبِدنَغو را بر کارهاي ولایت بابل انتخاب کرد<br />

و اما دانیال در دروازه پادشاه میبود.‏<br />

8 ،42<br />

8 ،86<br />

11 ،15<br />

.46<br />

.47<br />

48<br />

.49<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

نَبوکدنَصر پادشاه تمثالی از طلا که ارتفاعش شصت<br />

اندازهآرنج و عرضش شش اندازهآرنج بود ساخت و آن<br />

را در همواري دورا در ولایت بابل نصب کرد.‏<br />

و نَبوکدنَصر پادشاه فرستاد که اُمرا و امیران و<br />

شهرداران و داوران و خزانهداران و مشاوران و وکیلان<br />

و همه سروران ولایتها را جمع کنند تا به جهت تبرّك<br />

14 ،28<br />

6 ،27<br />

7 ،26<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

36. خواب<br />

.37<br />

.38<br />

.39<br />

.40<br />

.41<br />

- 795 -


تمثالی که نَبوکدنَصر پادشاه انتخاب نموده بود بیایند.‏ 15.<br />

سپ.‏ اُمرا و امیران و شهرداران و داوران و خزانهداران<br />

و مشاوران و وکیلان و همه امیران ولایتها به جهت<br />

تبرّك تمثالی که نَبوکدنَصر پادشاه انتخاب نموده بود<br />

جمع شده،‏ پیش تمثالی که نَبوکدنَصر انتخاب کرده<br />

بود ایستادند.‏<br />

و جارچی به آواز بلند ندا کرده،‏ میگفت:‏ اي قومها و<br />

امتها و زبانها براي شما حکم است؛<br />

که چون آواز شیپور و سرنا و عود و بربط و سنتور و<br />

کمانچه و هر نوع آلات موسیقی را بشنوید،‏ آنگاه به رو<br />

افتاده،‏ تمثال طلا را که نَبوکدنَصر پادشاه نصب کرده<br />

است سجده نمایید.‏<br />

و هر که به رو نیفتد و سجده ننماید در همان<br />

ساعت در میان تنور آتش سوزنده افکنده خواهد شد.‏<br />

در این صورت چون همه قومها آواز شیپور و سرنا و<br />

عود و بربط و سنتور و هر نوع آلات موسیقی را<br />

شنیدند،‏ همه قومها و امتها و زبانها به رو افتاده،‏<br />

تمثال طلا را که نَبوکدنَصر پادشاه نصب کرده بود<br />

سجده نمودند.‏<br />

اما در آنوقت بعضی کلدانیان نزدیک آمده،‏ بر<br />

یهودیان شکایت آوردند،‏<br />

و به نَبوکدنَصر پادشاه عرض کرده،‏ گفتند:‏ اي<br />

پادشاه تا به ابد زنده باش!‏<br />

تو اي پادشاه فرمانی صادر نمودي که هر که آواز<br />

شیپور و سرنا و عود و بربط و سنتور و کمانچه و هر<br />

نوع آلات موسیقی را بشنود به رو افتاده،‏ تمثال طلا را<br />

سجده نماید؛ باب<br />

و هر که به رو نیفتد و سجده ننماید در میان تنور<br />

آتش سوزنده افکنده شود.‏<br />

سپ.‏ چند نفر یهود که ایشان را بر کارهاي ولایت<br />

بابل گماشتهاي هستند،‏ یعنی شَدرك و میشک و<br />

عبِدنَغو ‏.این اشخاص اي پادشاه،‏ تو را احترام<br />

نمینمایند و خدایان تو را عبادت نمیکنند و تمثال طلا<br />

را که انتخاب نمودهاي سجده نمینمایند.‏<br />

آنگاه نَبوکدنَصر با خشم و خشم فرمود تا شَدرك<br />

و میشک و عبِدنَغو را حاضر کنند.‏ پ س این اشخاص را<br />

در حضور پادشاه آوردند.‏<br />

پس نَبوکدنَصر ایشان را خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

ایشَدرك و میشک و عبِدنَغو!‏ آیا شما عمداً‏ خدایان مرا<br />

نمیپرستید وتمثال طلا را که نصب نمودهام سجده<br />

نمیکنید؟<br />

دانیال<br />

هماکنون اگر تصمیم بگیرید که چون آواز شیپور<br />

و سرنا و عود و بربط و سنتور و کمانچه و هر نوع آلات<br />

موسیقی را بشنوید به رو افتاده،‏ تمثالی را که ساختهام<br />

سجده نمایید،‏ پس خوب است؛ و اما اگر سجده ننمایید،‏ در<br />

همان ساعت در میان تنور آتش سوزنده انداخته<br />

خواهید شد و کدام خدایی است که شما را از دست<br />

من رهایی دهد.‏<br />

و میشک و عبِدنَغو در جواب پادشاه<br />

گفتند:‏ اي نَبوکدنَصر!‏ درباره این امر ما را باکی نیست<br />

که تو را جواب دهیم.‏<br />

اگر چنین است،‏ خداي ما که او را میپرستیم قادر<br />

است که ما را از تنور آتش سوزنده برهاند و او ما را از<br />

دست تو اي پادشاه خواهد رهانید.‏ مزامیر ؛ اشعیا 43،<br />

و اگر نه،‏ اي پادشاه تو را معلوم باد که خدایان تو<br />

را عبادت نخواهیم کرد و تمثال طلا را که انتخاب<br />

نمودهاي سجده نخواهیم نمود.‏<br />

آنگاه نَبوکدنَصر از خشم مملو گردید و کل<br />

چهرهاش بر شَدرك و میشک و عبِدنَغو تغییر کرد و<br />

سخن گفته،‏ فرمود تا تنور را هفت چندان زیادهتر از<br />

عادتش بتابند.‏<br />

و به قویترین شجاعان لشکر خود فرمود که<br />

شَدرك و میشک و عبِدنَغو را ببندند و در تنور آتش<br />

سوزنده بیندازند.‏<br />

پس این اشخاص را در رداها و کفشهاها و<br />

عمامهها و سایر لباسهاي ایشان بستند و در میان تنور<br />

آتش سوزنده افکندند.‏<br />

و چونکه فرمان پادشاه سخت بود و تون بینهایت<br />

تابیده شده،‏ شعله آتش آن کسان را که شَدرك و<br />

میشک و عبِدنَغو را برداشته بودند کشت.‏<br />

و این سه مرد یعنی شَدرك و میشک و عبِدنَغو در<br />

میان تنور آتش سوزنده بسته افتادند.‏<br />

آنگاه نَبوکدنَصر پادشاه در حیرت افتاد و بزودي<br />

هر چه تمامتر برخاست و مشاوران خود را خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ آیا سه شخص نبستیم و در میان آتش<br />

نینداختیم؟ ایشان در جواب پادشاه عرض کردند که<br />

صحیح است اي پادشاه!‏<br />

او در جواب گفت:‏ اینک من چهار مرد میبینم که<br />

گشاده در میان آتش میخرامند و ضرري به ایشان<br />

نرسیده است و ظاهر چهارمین،‏ شبیه پسر خدا است.‏<br />

2<br />

12 ،66<br />

خروج 24 ،23<br />

16. شَدرك<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

اشعیا 2 ،43<br />

26<br />

سپ.‏ نَبوکدنَصر به دهنه تنور آتش سوزنده نزدیک<br />

آمد و خطاب کرده،‏ گفت:‏ اي شَدرك و میشک و<br />

12 ،6<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

- 796 -


نسا<br />

ببا<br />

يها<br />

عبِدنَغو!‏ اي بندگان خداي تعالی بیرون شوید و بیایید.‏ 8.<br />

پس شَدرك و میشک و عبِدنَغو از میان آتش بیرون<br />

آمدند.‏<br />

و اُمرا و رؤسا و شهرداران و مشاوران پادشاه جمع<br />

شده،‏ آن مردان را دیدند که آتش به بدنهاي ایشان<br />

اثري نکرده و مویی از سر ایشان نسوخته و رنگ رداي<br />

ایشان تبدیل نشده،‏ بلکه بوي آتش به ایشان نرسیده<br />

است.‏<br />

آنگاه نَبوکدنَصر سخن گفته،‏ گفت:‏ متبارك باد<br />

خداي شَدرك و میشک و عبِدنَغو که فرشته خود را<br />

فرستاد و بندگان خویش را که بر او توکل داشتند و به<br />

فرمان پادشاه مخالفت ورزیدند و بدنهاي خود را تسلیم<br />

نمودند تا خداي دیگري سواي خداي خویش را عبادت<br />

و سجده ننمایند،‏ رهایی داده است.‏ باب<br />

بنابراین فرمانی از من صادر شد که هر قوم و امت<br />

و زبان که حرف ناشایستهاي به ضد خداي شَدرك و<br />

میشک و عبِدنَغو بگویند،‏ پاره پاره شوند و خانههاي<br />

ایشان به زباله تبدیل گردد،‏ زیرا خدایی دیگر نیست<br />

که با این روش رهایی تواند داد.‏<br />

آنگاه پادشاه منصب شَدرك و میشک وعبِدنَغو را در<br />

ولایت بابل برتري داد.‏ باب<br />

دانیال<br />

22 ،6<br />

48 ،2<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

4<br />

.1<br />

از نَبوکدنَصر پادشاه،‏ به تمامی قومها و امتها و<br />

زبانها که بر تمامی زمین ساکنند:‏ صلح شما افزون باد!‏<br />

19 ،10 باب<br />

.2<br />

.3<br />

من مصلحت دانستم که نشانههاي و عجایبی را که<br />

خداي تعالی به من نموده است بیان نمایم.‏<br />

نشانههاي او چه قدر بزرگ و عجایب او چه قدر<br />

عظیم است.‏ ملکوت او ملکوت جاودانی است و سلطنت<br />

او تا ابد.‏ باب ؛<br />

من که نَبوکدنَصر هستم در خانه خود مطمئن و در<br />

قصر خویش خُرّم میبودم.‏<br />

دیدم که مرا ترسانید و فکرهایم در بسترم و<br />

رؤیاهاي سرم مرا مضطرب ساخت.‏<br />

سپ.‏ فرمانی از من صادر گردید که همه حکیمان<br />

بابل را به حضورم بیاورند تا تعبیر خواب را براي من<br />

بیان نمایند.‏<br />

آنگاه ستارهشناسان و جادوگران و کلدانیان و<br />

ستارهشنا حاضر شدند و من خواب را براي ایشان<br />

بازگفتم اما تعبیرش را براي من بیان نتوانستند نمود.‏<br />

بالاخره دانیال که موافق اسم خداي من به بلْطَشَصرْ‏<br />

نامیدهشده است و روح خدایان قدوس در او میباشد،‏<br />

درآمد و خواب را به او باز گفتم،‏ باب<br />

که اي بلْطَشَصرْ،‏ رئیس ستارهشناسان،‏ چون میدانم<br />

که روح خدایان مقدس در تو میباشد و هیچ سرّي<br />

براي تو مشکل نیست،‏ پس خوابی که دیدهام و<br />

تعبیرش را به من بگو.‏ حزقیال<br />

رؤیاهاي سرم در بسترم این بود که نظر کردم و<br />

اینک درختی در وسط زمین که ارتفاعش عظیم بود.‏<br />

این درخت بزرگ و قوي گردید و بلندیاش تا به<br />

آسمان رسید و ظاهرش تا انتهاي تمامی زمین بود.‏<br />

برگهایش زیبا و میوهاش بسیار و آذوقه براي همه<br />

در آن بود.‏ حیواناتصحرا در زیر آن سایه گرفتند و<br />

مرغان هوا بر شاخههایش ساکن شدند و تمامی بشر از<br />

آن پرورش یافتند.‏ حزقیال<br />

در رؤیاهاي سرم در بسترم نظر کردم و اینک<br />

پاسبانی و مقدسی از آسمان نازل شد،‏<br />

که به آواز بلند ندا درداد و چنین گفت:‏ درخت را<br />

ببرید و شاخههایش را قطع نمایید و برگهایش را<br />

بیفشانید و میوههایش را پراکنده سازید تا حیوانات از<br />

زیرش و مرغان از شاخههایش آواره گردند.‏<br />

اما کنده ریشههایش را با بند آهن و برنج در<br />

زمین در میان سبزه صحرا واگذارید و از شبنم<br />

آسمان تر شود و نصیب او از علف زمین با حیوانات<br />

باشد.‏<br />

دل او از انسانیت تبدیل شود و دل حیوان را به او<br />

بدهند و هفت زمان براو بگذرد.‏<br />

این امر از فرمان پاسبانان شده و این حکم از کلام<br />

مقدسین گردیده است تا زندگان بدانند که حضرت<br />

متعال بر ممالک آدمیان حکمرانی میکند و آن را به<br />

هر که میخواهد میدهد و پستترین مردمان را برآن<br />

انتخاب مینماید.‏ ؛ اول سموئیل<br />

این خواب را من که نَبوکدنَصر پادشاه هستم دیدم<br />

و تو اي بلْطَشَصرْ‏ تعبیرش را بیان کن زیرا که تمامی<br />

حکیمان مملکتم نتوانستند مرا از تعبیرش اطّلاع<br />

دهند،‏ اما تو میتوانی چونکه روح خدایان مقدس در تو<br />

میباشد.‏<br />

آنگاه دانیال که به بلْطَشَصرْ‏ نامیده شده میباشد،‏<br />

ساعتی متحیر ماند و فکرهایش او را مضطرب ساخت.‏<br />

پس پادشاه سخن گفته،‏ گفت:‏ اي بلْطَشَصرْ‏ خواب و<br />

تعبیرش تو را مضطرب نسازد.‏ بلْطَشَصرْ‏ در جواب<br />

گفت:‏ اي آقاي من!‏ خواب از براي دشمنانت و تعبیرش<br />

14 ،11 ،5<br />

11 .1 ،16<br />

3 ،28<br />

23 ،17<br />

21 ،2<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

14 ،7<br />

26 ،6<br />

.4<br />

5. خوابی<br />

6<br />

.7<br />

- 797 -


يها<br />

يها<br />

از براي مخالفانت باشد.‏<br />

درختی که دیدي که بزرگ و قوي گردید و<br />

ارتفاعش تا به آسمان رسید و منظرش به تمامی<br />

زمین،‏<br />

و برگهایش زیبا و میوهاش بسیار و آذوقه براي<br />

همه در آن بود و حیوانات صحرا زیرش ساکن بودند و<br />

مرغان هوا در شاخههایش ساکن شدند،‏<br />

اي پادشاه آن درخت تو هستی زیرا که تو بزرگ و<br />

قوي گردیدهاي و عظمت تو چنان افزوده شده است<br />

که به آسمان رسیده و سلطنت تو تا به انتهاي زمین.‏<br />

دانیال<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

18 ،5 ؛ 37 ،2 باب<br />

.23<br />

و چونکه پادشاه پاسبانی و مقدسی را دید که از<br />

آسمان نزول نموده،‏ گفت:‏ درخت را ببرید و آن را تلف<br />

سازید،‏ اما کنده ریشههایش را با بند آهن و برنج در<br />

زمین در میان سبزه صحرا واگذارید و از شبنم<br />

آسمان تر شود و قسمتش با حیوانات صحرا باشد تا<br />

هفت زمان بر آن بگذرد؛<br />

اي پادشاه تعبیر این است و فرمان حضرت متعال<br />

که بر آقایم پادشاه وارد شده است همین است،‏<br />

که تو را از میان مردمان خواهند راند و مسکن تو<br />

با حیوانات صحرا خواهد بود و تو را مثل گاوان علف<br />

خواهند خورانید و تو را از شبنم آسمان تر خواهند<br />

ساخت و هفت زمان بر تو خواهد گذشت تا بدانی که<br />

حضرت متعال بر ممالک آدمیان حکمرانی میکند و آن<br />

را به هر که میخواهد عطا میفرماید.‏<br />

و چون گفتند که کنده ریشههاي درخت را<br />

واگذارید،‏ پس سلطنت تو برایت برقرار خواهد ماند بعد<br />

از آنکه دانسته باشی که آسمانها حکمرانی میکنند.‏<br />

در این صورت اي پادشاه نصیحت من تو را پسند<br />

آید و گناهان خود را به عدالت و خطایاي خویش را به<br />

احسان نمودن بر فقیران فدیه بده که شاید باعث طول<br />

اطمینان تو باشد.‏ امثال<br />

این همه بر نَبوکدنَصر پادشاه واقع شد.‏<br />

بعد از پایان دوازده ماه،‏ او بالاي قصر خسروي در<br />

بابل میخرامید.‏<br />

و پادشاه سخن گفته،‏ گفت:‏ آیا این بابل عظیم<br />

نیست که من آن رابراي خانه سلطنت به توانایی قوت<br />

و عظمت شکوه خود بنا نمودهام؟<br />

این سخن هنوز بر زبان پادشاه بود که آوازي از<br />

آسمان نازل شده،‏ گفت:‏ اي پادشاه نَبوکدنَصر به تو<br />

گفته میشود که سلطنت از تو گذشته است.‏<br />

و تو را از میان مردم خواهند راند و مسکن تو با<br />

حیوانات صحرا خواهد بود و تو را مثل گاوان علف<br />

خواهند خورانید و هفت زمان بر تو خواهد گذشت تا<br />

بدانی که حضرت متعال بر ممالک آدمیان حکمرانی<br />

میکند و آن را به هر که میخواهد میدهد.‏ باب<br />

در همان ساعت این امر بر نَبوکدنَصر واقع شد و از<br />

میان مردمان رانده شده،‏ مثل گاوان علف میخورد و<br />

بدنش از شبنم آسمان تر میشد تا مویهایش مثل<br />

پرهاي عقاب بلند شد و ناخنهایش مثل چنگالهاي<br />

مرغان گردید.‏<br />

و بعد از پایان آن ایام من که نَبوکدنَصر هستم،‏<br />

چشمان خود را بسوي آسمان برافراشتم و عقل من به<br />

من برگشت و حضرت متعال را متبارك خواندم و<br />

زندگی جاودانی را ستایش و حمد گفتم زیرا که<br />

سلطنت او سلطنت جاودانی و ملکوت او تا ابد است.‏<br />

21 ،5<br />

.33<br />

.34<br />

14 ،7 باب<br />

.35<br />

و همه ساکنان جهان هیچ شمرده میشوند و با<br />

قدرت آسمان و ساکنان جهان بر وفق اراده خود عمل<br />

مینماید و کسی نیست که دست او را باز دارد یا او را<br />

بگوید که چه میکنی.‏<br />

در همان زمان عقل من به من برگشت و به جهت<br />

شکوه سلطنت قدرت و زینتم به من باز داده شد<br />

و مشاورانم و دستورات مرا طلبیدند و بر سلطنت خود<br />

استوار گردیدم و عظمت عظیمی بر من افزوده شد.‏<br />

هماکنون من که نَبوکدنَصر هستم،‏ پادشاه آسمانها<br />

را ستایش و تکبیر و حمد میگویم که تمام کارهاي او<br />

حق و راه وي عدل است و کسانی که با تکبر<br />

راه میروند،‏ او قادر است که ایشان را پست<br />

نماید.‏ باب ؛ لوقا<br />

51 ،1<br />

من ،<br />

20 ،5<br />

.36<br />

.37<br />

5<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

بلْشصر پادشاه مهمانی عظیمی براي هزار نفر از<br />

امیران خود برپا داشت و در حضور آن هزار نفر شراب<br />

نوشید.‏<br />

بلْشصر در کیف شراب امر فرمود که ظروف طلا و<br />

نقره را که جدش نَبوکدنَصر از معبد اورشلیم برده بود،‏<br />

بیاورند تا پادشاه و امیرانش و زنانش و کنیزهایش از<br />

آنها بنوشند.‏<br />

آنگاه ظروف طلا را که از معبد خانه خدا که در<br />

اورشلیم است گرفته شده بود آوردند و پادشاه و<br />

امیرانش و زنانش و کنیزهایش از آنها نوشیدند.‏<br />

4. شراب مینوشیدند و خدایان طلا و نقره و برنج و<br />

6 ،16<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

- 798 -


تک<br />

آهن و چوب و سنگ را سرود ستایش میخواندند.‏ 16.<br />

در همان ساعت انگشتهاي دست انسانی بیرون آمد<br />

و در برابر شمعدان بر گچ دیوار قصر پادشاه نوشت و<br />

پادشاه کف دست را که مینوشت دید.‏<br />

آنگاه رنگ صورت پادشاه تغییر کرد و فکرهایش او<br />

را مضطرب ساخت و بندهاي کمرش سست شده،‏<br />

زانوهایش بهم میخورد.‏<br />

پادشاه به آواز بلند صدا زد که جادوگران و کلدانیان<br />

و پیشگویان را احضار نمایند.‏ پ س پادشاه حکیمان بابل<br />

را خطاب کرده،‏ گفت:‏ هر که این نوشته را بخواند و<br />

تفسیرش را براي من بیان نماید به ارغوان ملبس<br />

خواهد شد و طوق زرین بر گردنش نهاده خواهد شد و<br />

حاکم سوم در مملکت خواهد بود.‏ باب ؛<br />

آنگاه همه حاکمانِ‏ پادشاه داخل شدند،‏ اما<br />

نتوانستند نوشته را بخوانند یا تفسیرش را براي پادشاه<br />

بیان نمایند.‏<br />

سپ.‏ بلْشصرِ‏ پادشاه،‏ بسیار مضطرب شد و رن گ<br />

صورتش تغییر کرد و امیرانش مضطرب شدند.‏<br />

اما ملکه به سبب سخنان پادشاه و امیرانش به<br />

مهمانخانه درآمد و ملکه سخن گفته،‏ گفت:‏ اي پادشاه<br />

تا به ابد زنده باش!‏ فکرهایت تو را مضطرب نسازد و<br />

رنگ صورت تو تغییر نکند.‏<br />

در ممل تو هست که روح خدایان<br />

قدوس دارد و در ایام پدرت روشنایی و شعور و حکمت<br />

مثل حکمت خدایان دراو پیدا شد و پدرت نَبوکدنَصر<br />

پادشاه،‏ یعنی پدر تو اي پادشاه،‏ او را رئیس<br />

ستارهشناسان و جادوگران و کلدانیان و پیشگویان<br />

ساخت.‏ باب<br />

روح فاضل و معرفت و شعور و تعبیر خوابها<br />

و حل معماها و گشودن عقدهها در این دانیال که<br />

پادشاه او را به بلطشصر نامیده یافت شد.‏ پس حال<br />

دانیال طلبیده شود و تفسیر را بیان خواهد نمود.‏<br />

آنگاه دانیال را به حضور پادشاه آوردند و پادشاه<br />

دانیال را خطاب کرده،‏ فرمود:‏ آیا تو همان دانیال از<br />

اسیران یهود هستی که پدرم پادشاه از یهودا آورد؟<br />

و درباره تو شنیدهام که روح خدایان در تو است و<br />

روشنایی و شعور و حکمت فاضل در تو پیدا شده<br />

است.‏<br />

و هماکنون حکیمان و پیشگویان را به حضور من<br />

آوردند تا این نوشته را بخوانند و تفسیرش را براي من<br />

بیان کنند؛ اما نتوانستند تفسیر کلام را بیان کنند.‏<br />

دانیال<br />

و من درباره تو شنیدهام که به نمودن تعبیرها و<br />

گشودن ع ق دهها قادر میباشی.‏ پس اگر بتوانی<br />

هماکنون نوشته را بخوانی و تفسیرش را براي من بیان<br />

کنی به ارغوان ملبس خواهی شد و طوق زرین بر<br />

گردنت نهاده خواهد شد و در مملکت حاکم سوم خواهی<br />

بود.‏<br />

سپ.‏ دانیال به حضور پادشاه جواب داد و گفت:‏<br />

عطایاي تو از آن تو باشد و انعام خود را بهدیگري بده،‏<br />

لکن نوشته را براي پادشاه خواهم خواند و تفسیرش را<br />

براي او بیان خواهم نمود.‏<br />

اما تو اي پادشاه،‏ خداي تعالی به پدرت نَبوکدنَصر<br />

سلطنت و عظمت و شکوه و قدرت عطا فرمود.‏ باب<br />

،2<br />

17<br />

.18<br />

19 ،4 ؛ 37<br />

.19<br />

و به سبب عظمتی که به او داده بود همه قومها و<br />

امتها و زبانها از او لرزان و ترسان میبودند.‏ هر که را<br />

میخواست میکشت و هر که را میخواست زنده نگاه<br />

میداشت و هر که را میخواست بلند مینمود و هر که را<br />

میخواست پست میساخت.‏<br />

اما چون دلش مغرور و روحش سخت گردیده،‏<br />

تکبر نمود آنگاه از کرسی سلطنت خویش به زیر<br />

افکنده شد و قدرت او را از او گرفتند.‏<br />

و از میان فرزندانآدم رانده شده،‏ دلش مثل دل<br />

حیوانات گردید و مسکنش با گورخران شده،‏ او را مثل<br />

گاوان علف میخورانیدند و جسدش از شبنم آسمان تر<br />

میشد؛ تا فهمید که خداي تعالی بر ممالک آدمیان<br />

حکمرانی میکند و هر که را میخواهد بر آن نصب<br />

مینماید.‏ باب<br />

و تو اي پسرش بلْشصر!‏ اگر چه این همه را<br />

دانستی،‏ لکن دل خود را فروتن ننمودي،‏<br />

بلکه خویشتن را به ضد یهوه آسمانها بلند ساختی<br />

و ظروف خانه او را به حضور تو آوردند و تو و امیرانت<br />

و زنانت و کنیزانت از آنها شراب نوشیدید و خدایان<br />

ن ق ره و طلا و برن ج و آهن و چوب و سنگ را که<br />

نمیبینند و نمیشنوند و هیچ نمیدانند سرود ستایش<br />

خواندي،‏ اما آن خدایی را که روانت در دست او و<br />

تمامی راههایت از او میباشد،‏ تمجید ننمودي.‏ مزامیر<br />

،115<br />

29 ،4<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

4<br />

24<br />

سپ.‏ این کف دست از جانب او فرستاده شد و این<br />

نوشته،‏ نوشته شده است.‏<br />

و این نوشتهاي که نوشته شده است این است:‏<br />

منامنا ثَقیلْ‏ و فَرْسین.‏<br />

و تفسیر کلام این است:‏ منا؛ خدا سلطنت تو را<br />

.25<br />

.26<br />

3 ،4<br />

2 ،2<br />

15 .5 ،4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

11. شخصی<br />

12. چونکه<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 799 -


یم<br />

يها<br />

یم<br />

.11<br />

شمرده و آن را به انتها رسانیده است.‏<br />

ثَقیلْ؛ در میزان سنجیده شده و ناقص درآمدهاي.‏<br />

فَرَس؛ سلطنت تو تقسیم گشته و به مادیان و<br />

پارسیان بخشیده شده است.‏<br />

آنگاه بلْشصر امر فرمود تا دانیال را به ارغوان<br />

ملبس ساختند و طوق زرین بر گردنش نهادند و<br />

دربارهاش ندا کردند که در مملکت حاکم سوم میباشد.‏<br />

دانیال<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

43 ،41 پیدایش<br />

.30<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

4<br />

5<br />

در همان شب بلْشصر پادشاه کلدانیان کشته شد.‏<br />

و داریوش مادي در حالی که شصت و دو ساله بود<br />

سلطنت را یافت.‏<br />

و داریوش مصلحت دانست که صد و بیست شهردار<br />

بر مملکت انتخاب نماید تا بر تمامی مملکت باشند.‏<br />

و بر آنها سه وزیر که یکی از ایشان دانیال بود تا آن<br />

شهرداران به ایشان حساب دهند و هیچ ضرري به<br />

پادشاه نرسد.‏<br />

سپ.‏ این دانیال بر سایر وزرا ء و شهرداران برتري<br />

یافت زیرا که روح فاضل در او بود و پادشاه اراده داشت<br />

که او را بر تمامی مملکت انتخاب نماید.‏<br />

سپ.‏ وزیران و شهرداران بهانه میجستند تا شکایتی<br />

در امور سلطنت بر دانیال بیاورند اما نتوانستند که<br />

هیچ علّتی یا تقصیري بیابند،‏ چونکه او امین بود و<br />

خطایی یا تقصیري در او هرگز یافت نشد.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ آن اشخاص گفتند که در این دانیال هیچ علتی<br />

پیدا نخواهیم کرد مگر اینکه آن را درباره شریعت<br />

خدایش در او بیابیم.‏<br />

آنگاه این وزراء و شهرداران نزد پادشاه جمع شدند<br />

و او را چنین گفتند:‏ اي داریوش پادشاه تا به ابد زنده<br />

باش.‏ ؛<br />

همه وزراي مملکت و رؤسا و شهرداران و مشاوران<br />

و حاکمان با هم مشورت کردهاند که پادشاه حک<br />

استوار کند و قدغن غیر قابل برگشت نماید که هر<br />

کسی که تا سی روز از خدایی یا انسانی سواي تو اي<br />

پادشاه خواهشی نماید در چاه شیران افکنده شود.‏<br />

سپ.‏ اي پادشاه فرمان را استوار کن و نوشته را امضا<br />

فرما تا موافق شریعت مادیان و پارسیان که باطل<br />

نمیشود تبدیل نگردد.‏<br />

بنابراین داریوش پادشاه نوشته و فرمان را امضا<br />

نمود.‏<br />

اما چون دانیال دانست که نوشته امضا شده است<br />

به خانه خود درآمد و پنجره بالاخانه خود را به<br />

سمت اورشلیم باز نموده،‏ هر روز سه مرتبه زانو میزد و<br />

دعا مینمود و چنانکه قبل از آن عادت میداشت،‏ نزد<br />

خداي خویش دعا میکرد و سرود ستایش میخواند.‏<br />

سپ.‏ آن اشخاص جمع شده،‏ دانیال را یافتند که<br />

نزد خداي خود درخواست و خواهش مینماید.‏<br />

آنگاه به حضور پادشاه نزدیک شده،‏ درباره فرمان<br />

پادشاه عرض کردند که اي پادشاه آیا فرمانی امضا<br />

ننمودي که هر که تا سی روز نزد خدایی یا انسانی<br />

سواي تو اي پادشاه درخواستی نماید در چاه شیران<br />

افکنده شود؟ پادشاه در جواب گفت:‏ این امر موافق<br />

شریعت مادیان و پارسیان که باطل نمیشود،‏ صحیح<br />

است.‏<br />

پس ایشان در حضور پادشاه جواب دادند و گفتند<br />

که این دانیال که از اسیران یهودا میباشد به تو اي<br />

پادشاه و به فرمانی که امضا نمودهاي اعتنا نمینماید،‏<br />

بلکه هر روز سه مرتبه درخواست خود را مینماید.‏ باب<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

13 ،5<br />

.15<br />

آنگاه پادشاه چون این سخن را شنید بر خویشتن<br />

بسیار خشمگین گردید و دلخود را به رهانیدن دانیال<br />

مشغول ساخت و تا غروب آفتاب براي خلاصی او سعی<br />

مینمود.‏<br />

آنگاه آن اشخاص نزد پادشاه جمع شدند و به<br />

پادشاه عرض کردند که اي پادشاه بدان که قانون<br />

مادیان و پارسیان این است که هیچ فرمان یا حک<br />

که پادشاه آن را استوار نماید تبدیل نشود.‏<br />

سپ.‏ پادشاه امر فرمود تا دانیال را بیاورند و او را<br />

در چاه شیران بیندازند؛ و پادشاه دانیال را خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ خداي تو که او را پیوسته عبادت مینمایی<br />

تو را رهایی خواهد داد.‏<br />

و سنگی آورده،‏ آن را بر دهنه چاه نهادند و پادشاه<br />

آن را به مهر خود و مهر امیران خویش مهر کرد تا امر<br />

درباره دانیال تبدیل نشود.‏ متی<br />

آنگاه پادشاه به قصر خویش رفته،‏ شب را به روزه<br />

بسر برد و به حضور وي اسباب عیش او را نیاوردند و<br />

خوابش از او رفت.‏<br />

سپ.‏ پادشاه صبح زود وقت طلوع آفتاب برخاست<br />

و با عجله به چاه شیران رفت.‏<br />

و چون نزد چاه شیران رسید بها صداي غمگین<br />

دانیال را صدا زد و پادشاه دانیال را خطاب کرده،‏<br />

گفت:‏ اي دانیال،‏ بنده خداي زنده،‏ آیا خدایت که او را<br />

66 .60 ،27<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

21 ،94<br />

10 ،5<br />

باب 9 ،3<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

- 800 -


كپا<br />

يها<br />

يرو<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

پیوسته عبادت مینمایی به رهانیدنت از شیران قادر<br />

بوده است؟<br />

آنگاه دانیال به پادشاه جواب داد که اي پادشاه تا<br />

به ابد زنده باش!‏<br />

من فرشته خود را فرستاده،‏ دهان شیران را<br />

بست تا به من ضرري نرسانند چونکه به حضور وي در<br />

من گناهی یافت نشد و هم درحضور تو اي پادشاه<br />

تقصیري نورزیده بودم.‏ ؛ عبرانیان<br />

آنگاه پادشاه بینهایت شادمان شده،‏ امر فرمود که<br />

دانیال را از چاه برآورند و دانیال را از چاه برآوردند و از<br />

آن جهت که بر خداي خود توکل نموده بود در او هیچ<br />

ضرري یافت نشد.‏ مزامیر<br />

و پادشاه امر فرمود تا آن اشخاص را که بر دانیال<br />

شکایت آورده بودند حاضر ساختند و ایشان را با<br />

پسران و زنان ایشان در چاه شیران انداختند و هنوز به<br />

ته چاه نرسیده بودند که شیران بر ایشان حمله آورده،‏<br />

همه استخوانهاي ایشان را خرد کردند.‏<br />

بعد از آن داریوش پادشاه به همه قومها و امتها و<br />

زبانهایی که در تمامی جهان ساکن بودند نوشت که<br />

سلامتی شما افزون باد!‏<br />

از حضور من فرمانی صادر شده است که در هر<br />

سلطنتی از ممالک من مردمان به حضور خداي دانیال<br />

لرزان و ترسان باشند زیرا که او خداي زنده و تا ابد<br />

قیوم است.‏ و ملکوت او بدون نابودي و سلطنت او بی<br />

انتها است.‏<br />

او است که نجات میدهد و میرهاند و نشانههاي و<br />

عجایب را در آسمان و در زمین ظاهر میسازد و اوست<br />

که دانیال را از چنگ شیران رهایی داده است.‏<br />

پس این دانیال در سلطنت داریوش و در سلطنت<br />

کورش پارسی پیروز میبود.‏ باب<br />

دانیال<br />

33 ،11<br />

21 ،1<br />

باب 28 ،3<br />

40 ،37<br />

.22<br />

23. خداي<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

.29<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

در سال اول بلْشصر پادشاه بابل،‏ دانیال در بسترش<br />

خوابی و رؤیاهاي سرش را دید.‏ پ س خواب را نوشت و<br />

کلیه مطالب را بیان نمود<br />

پس دانیال متکلم شده،‏ گفت:‏ شبگاهان در عالم<br />

رؤیا شده،‏ دیدم که ناگاه چهار باد آسمان بر روي<br />

دریاي عظیم تاختند.‏<br />

و چهار حیوانوحشی بزرگ که مخالف یکدیگر<br />

بودند از دریا بیرون آمدند.‏<br />

اولِ‏ آنها مثل شیر بود و بالهاي عقاب داشت و من<br />

نظر کردم تا بالهایش کنده گردید و او از زمین<br />

برداشته شده،‏ بر پایهاي خود مثل انسان قرار داده<br />

گشت و دل انسان به او داده شد.‏<br />

و اینک حیوانوحشی دوم دیگر مثل خرس بود و<br />

بر یک طرف خود بلند شد و در دهانش در میان<br />

دندانهایش سه دنده بود و وي را چنین گفتند:‏ برخیز<br />

و گوشت بسیار بخور.‏<br />

بعد از آن نگریستم و اینک دیگري مثل پلنگ بود<br />

که بر پشتش چهار بال مرغ داشت و این حیوانوحشی<br />

چهار سر داشت و سلطنت به او داده شد.‏<br />

بعد از آن در رؤیاهاي شب نظر کردم و اینک<br />

حیوانوحشی چهارم که هولناك و مهیب و بسیار<br />

زورآور بود و دندانهاي بزرگ آهنین داشت و باقی<br />

مانده را میخورد و پارهپاره میکرد و به پایهاي خویش<br />

پایمال مینمود و مخالف همه حیواناتوحشیاي که<br />

قبل از او بودند بود و ده شاخ داشت.‏<br />

سپ.‏ در این شاخها تأمل مینمودم که اینک از میان<br />

آنها شاخ کوچک دیگري برآمد و پیش رویش سه شاخ<br />

از آن شاخهاي اول از ریشه کنده شد و اینک این شاخ<br />

چشمانی مانند چشم انسان و دهانی که ب ا سخنان<br />

تکبرآمیز سخن میگفت،‏ داشت.‏ باب<br />

و نظر میکردم تا تختها برقرار شد و آنپیر رویش<br />

نشست و لباس او مثل برف سفید و موي سرش مثل<br />

پشم و صندلی او شعله آتش و چرخهاي آن<br />

آتش سوزنده بود.‏<br />

نهري از آتش جاري شده،‏ از پیش او بیرون<br />

آمد.‏ هزاران هزار او را خدمت میکردند و دههزارها<br />

دههزار به حضور وي ایستاده بودند ‏.دیوان برپا شد و<br />

دفترها گشوده گردید.‏ مزامیر ؛ مکاشفه<br />

آنگاه نظرکردم به سبب سخنان تکبرآمیزي که آن<br />

شاخ میگفت.‏ پ س نگریستم تا آن حیوانوحشی کشته<br />

شد و جسد او هلاك گردیده،‏ به آتش مشتعل تسلیم<br />

شد.‏<br />

اما سایر حیواناتوحشی سلطنت را از ایشان<br />

گرفتند،‏ لکن درازي عمر تا زمانی و وقتی به ایشان<br />

داده شد.‏ باب<br />

و در رؤیاي شب نگریستم و اینک مثل پسر انسان<br />

با ابرهاي آسمان آمد و نزد آنپیر رسید و او را به<br />

حضور وي آوردند.‏ لوقا<br />

و سلطنت و شکوه و ملکوت به او داده شد تا همه<br />

قومها و امتها و زبانها او را خدمت نمایند.‏ سلطنت<br />

36 ،11<br />

11 ،5<br />

18 ،68<br />

27 ،21<br />

21 ،2<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 801 -


يرو<br />

يرأ<br />

او سلطنت جاودانی و بدون نابودي است و 27.<br />

ملکوت او از بین نخواهد رفت.‏ لوقا<br />

اما روح من دانیال در جسدم مدهوش شد و<br />

رؤیاهاي سرم مرا مضطرب ساخت.‏<br />

و به یکی از حاضرین نزدیک شده،‏ حقیقت این<br />

همه امور را از وي پرسیدم و او با من سخن گفته،‏<br />

تفسیر امور را براي من بیان کرد،‏<br />

که این حیواناتوحشی عظیمی که عدد ایشان<br />

چهار است چهار پادشاه میباشند که از زمین خواهند<br />

برخاست.‏<br />

اما مقدسان بالاترین،‏ سلطنت را خواهند یافت و<br />

مملکت را تا به ابد و تا ابد متصرّف خواهند بود.‏<br />

آنگاه آرزو داشتم که حقیقت امر را درباره<br />

حیوانوحشی چهارم که مخالف همه دیگران و بسیار<br />

هولناك بود و دندانهاي آهنین و چنگالهاي برنجین<br />

داشت و سایرین را میخورد و پاره پاره میکرد و به<br />

پایهاي خود پایمال مینمود بدانم.‏<br />

و کیفیت ده شاخ را که بر سر او بود و آندیگري<br />

را که برآمد و پیش او سه شاخ افتاد یعنی آن<br />

شاخی که چشمان و دهانی را که سخنان تکبرآمیز<br />

میگفت داشت و نمایش او از رفقایش سختتر بود.‏<br />

سپ.‏ ملاحظه کردم و این شاخ با مقدسان جنگ<br />

کرده،‏ بر ایشان تسلط یافت.‏ مکاشفه<br />

تا هنگامی که آنپیر آمد و داوري به مقدسانِ‏<br />

بالاترین،‏ تسلیم شد و زمانی رسید که مقدسان ملکوت<br />

را به تصرّف آوردند.‏<br />

سپ.‏ او چنین گفت:‏ حیوانوحشی چهارم سلطنت<br />

چهارمین بر زمین خواهد بود و مخالف همه سلطنتها<br />

خواهد بود و تمامی جهان را خواهد خورد و آن را<br />

پایمال نموده،‏ پارهپاره خواهد کرد.‏<br />

و ده شاخ از این مملکت،‏ ده پادشاه میباشند که<br />

خواهند برخاست و دیگري بعد از ایشان خواهد<br />

برخاست و او مخالف اولین خواهد بود و سه پادشاه را<br />

به زیر خواهد افکند.‏ مکاشفه<br />

و سخنان به ضد بالاترین،‏ خواهد گفت و مقدسان<br />

بالاترین،‏ را خوار خواهد ساخت و قصد تبدیل نمودن<br />

زمانها و شریعتها خواهد نمود و ایشان تا زمانی و دو<br />

زمان و نصف زمان به دست او تسلیم خواهند شد.‏<br />

دانیال<br />

33 ،1<br />

7 ،11<br />

12 ،17<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

21<br />

.22<br />

23<br />

.24<br />

.25<br />

مکاشفه 6 ،13<br />

26<br />

سپ.‏ دیوان برپا خواهد شد و سلطنت او را از او<br />

گرفته،‏ آن را تا به انتها تباه و تلف خواهند نمود.‏<br />

و ملکوت و سلطنت و قدرت مملکتی که زیر<br />

تمامی آسمانهاست به قوم مقدسانِ‏ بالاترین،‏<br />

داده خواهد شد که ملکوت او ملکوت جاودانی<br />

است و همه ممالک او را عبادت و اطاعت خواهند<br />

نمود.‏ مکاشفه<br />

انتهاي امر تا به اینجا است.‏ فکرهاي من دانیال<br />

مرا بسیار مضطرب نمود و رنگ صورتم در من تغییر<br />

کرد،‏ اما این امر را در دل خود نگاه داشتم.‏<br />

15 ،11<br />

.28<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

در سال سوم سلطنت بلْشصر پادشاه،رؤیایی بر من<br />

دانیال ظاهر شد بعد از آنکه اول به من ظاهر شده بود.‏<br />

و در رؤیا نظر کردم و میدیدم که من در قلعه<br />

شوشن که در ولایت عیلام میباشد بودم و در عالم رؤیا<br />

دیدم که نزد نهر اولاي میباشم.‏<br />

سپ.‏ چشمان خود را برافراشته،‏ دیدم که ناگاه<br />

قوچی نزد نهر ایستاده بود که دو شاخ داشت و<br />

شاخهایش بلند بود و یکی از دیگري بلندتر و بلندترین<br />

آنها آخر برآمد.‏<br />

و قوچ را دیدم که به سمت مغرب و شمال و جنوب<br />

شاخ میزد و هیچ حیوانوحشیاي با او مقاومت<br />

نتوانست کرد و کسی نبود که از دستش رهایی دهد و<br />

برحسب خود عمل نموده،‏ بزرگ میشد.‏<br />

و حینی که متفکر میبودم اینک بز نري از طرف<br />

مغرب بر روي تمامی زمین میآمد و زمین را لمس<br />

نمیکرد و در میان چشمان بز نر شاخی معتبر بود.‏<br />

و به سوي آن قوچ صاحب دو شاخ که آن را نزد نهر<br />

ایستاده دیدم آمد و بشدت قوت خویش نزد او دوید.‏<br />

و او را دیدم که چون نزد قوچ رسید با او بشدت<br />

خشمگین شده،‏ قوچ را زد و هر دو شاخ او را شکست و<br />

قوچ را یاراي مقاومت با وي نبود پس وي را به زمین<br />

انداخته،‏ پایمال کرد و کسی نبود که قوچ را از دستش<br />

رهایی دهد.‏<br />

و بز نر بینهایت بزرگ شد و چون قوي گشت آن<br />

شاخ بزرگ شکسته شد و در جایش چهار شاخ معتبر<br />

بسوي بادهاي اربعه آسمان برآمد.‏<br />

و از یکی از آنها یک شاخ کوچک برآمد و به سمت<br />

جنوب و مشرق و فخر زمینها بسیار بزرگ شد.‏ باب<br />

و به ضد لشکر آسمانها قوي شده،‏ بعضی از لشکر<br />

و ستارگان را به زمین انداخته،‏ پایمال نمود.‏<br />

و به ضد سردار لشکر بزرگ شد و قربانی دایمی از<br />

16 ،11<br />

.10<br />

.11<br />

- 802 -


يرأ<br />

يرأ<br />

يرو<br />

يرو<br />

يرو<br />

او گرفته شد و مکان مقدسِ‏ او ویران گردید.‏<br />

و لشکري به ضد قربانی دایمی،‏ به سبب عصیان<br />

قوم به وي داده شد و آن لشکر راستی را به زمین<br />

انداختند و او موافق خود عمل نموده،‏ کامیاب گردید.‏<br />

و مقدسی را شنیدم که سخن میگفت و مقدس<br />

دیگري از آن یک که سخن میگفت،‏ پرسید که رؤیا<br />

درباره قربانی دایمی و اشتباهی هلاكکننده که<br />

محلمقدس و لشکر را به پایمال شدن تسلیم میکند،‏<br />

تا بکی خواهد بود؟<br />

و او به من گفت:‏ تا دو هزار و سیصد شام و صبح،‏<br />

آنگاه محلمقدس پاکیزه خواهد شد.‏<br />

و چون من دانیال رؤیا را دیدم و معنی آن را<br />

طلبیدم،‏ ناگاه شبیه مردي نزد من بایستاد.‏<br />

و آواز آدمی را از میان نهر اولاي شنیدم که ندا<br />

کرده،‏ میگفت:‏ اي جبرائیل این مرد را از معنی این<br />

رؤیا مطلّع ساز.‏<br />

سپ.‏ او نزد جایی که ایستاده بودم آمد و چون آمد<br />

من ترسان شده،‏ به خود درافتادم و او مرا گفت:‏<br />

اي پسر انسان بدانکه این رؤیا براي زمان آخر میباشد.‏<br />

دانیال<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

9 ،10 باب<br />

.18<br />

و حینی که او با من سخن میگفت،‏ من بر روي<br />

خود بر زمین در خواب سنگین میبودم و او مرا لمس<br />

نموده،‏ در جایی که بودم برپا داشت.‏ متی<br />

و گفت:‏ اینک من تو را از آنچه در آخر خشم واقع<br />

خواهد شد اطّلاع میدهم زیرا که انتها در زمان معین<br />

واقع خواهد شد.‏<br />

اما آن قوچ صاحب دو شاخ که آن را دیدي<br />

پادشاهان مادیان و پارسیان میباشد.‏<br />

و آن بز نر حیوانوحشیاي پادشاه یونان میباشد و<br />

آن شاخ بزرگی که در میان دو چشمش بود پادشاه<br />

اول<br />

و اما آن شکسته شدن و چهار در جایش برآمدن،‏<br />

چهار سلطنت از قوم او اما نه از قوت او برپا خواهند<br />

شد.‏<br />

و در آخر سلطنت ایشان چون گناه سرکشان به<br />

اتمام رسیده باشد،‏ آنگاه پادشاهی سخت و در<br />

مکرها ماهر،‏ خواهد برخاست.‏ تثنیه<br />

و قوت او عظیم خواهد شد،‏ اما نه از توانایی<br />

خودش؛ و خرابیهاي عجیب خواهد نمود و کامیاب<br />

شده،‏ موافق خود عمل خواهد نمود و قدرتمندان و قوم<br />

مقدسان را هلاك خواهد نمود.‏<br />

و از مهارت او مکر در دستش پیش خواهد رفت و<br />

در دل خود مغرور شده،‏ بسیاري را ناگهانی هلاك<br />

خواهد ساخت و با امیر امیران مقاومت خواهد نمود،‏<br />

اما بدون دست،‏ شکسته خواهد شد.‏<br />

سپ.‏ رؤیایی که درباره شام و صبح گفته شد یقین<br />

است اما تو رؤیا را بر هم نه زیرا که بعد از ایام بسیار<br />

واقع خواهد شد.‏ باب<br />

آنگاه من دانیال تا اندك زمانی ضعیف و بیمار<br />

شدم.‏ پس برخاسته،‏ به کارهاي پادشاه مشغول<br />

گردیدم،‏ اما درباره رؤیا متحیر ماندم و هیچکس معنی<br />

آن را نفهمید.‏<br />

4 ،12<br />

26<br />

.27<br />

9<br />

.1<br />

در سال اول داریوش پسر اَخْشورش خشایارشاه که از<br />

نسل مادیان و بر مملکت کلدانیان پادشاه شده بود،‏ باب<br />

31 ،5<br />

.2<br />

در سال اول سلطنت او،‏ من دانیال،‏ عدد سالهایی را<br />

که کلام یهوه درباره آنها بهارمیاي پیامبر نازل شده بود<br />

از کتابها فهمیدم که هفتاد سال در خرابی اورشلیم<br />

تمام خواهد شد.‏ ارمیا<br />

سپ.‏ خود را بسوي سرور خدا متوجه ساختم<br />

تا با دعا و خواهش و روزه و پلاس و خاکستر<br />

درخواست نمایم؛<br />

و نزد یهوه خداي خود دعا کردم و اعتراف نموده،‏<br />

گفتم:‏ اي سرور خداي عظیم و مهیب که عهد و<br />

رحمت را با دوستداران خویش و آنانی که قواعد تو را<br />

حفظ مینمایند نگاه میداري!‏<br />

ما گناه و سرکشی و شرارت ورزیده و پیمان شکنی<br />

نموده و از دستورات و احکام تو تجاوز کردهایم.‏<br />

و به بندگانت پیامبرانی که به اسم تو به پادشاهان و<br />

سروران و پدران ما و به تمامی قوم زمین سخن گفتند<br />

گوش نگرفتهایم.‏<br />

اي یهوه عدالت از آن تو است و رسوایی از آن ما<br />

است.‏ چنانکه امروز شده است از مردان یهودا و<br />

ساکنان اورشلیم و همه اسرائیلیان چه نزدیک و چه<br />

دور در همه زمینهایی که ایشان را به سبب خیانتی که<br />

به تو ورزیدهاند در آنها پراکنده ساختهاي.‏ عزرا ؛ لوقا<br />

6 ،9<br />

11 ،25<br />

3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

13 ،18<br />

.8<br />

اي یهوه رسوایی از آن ما و پادشاهان و سروران و<br />

پدران ما است زیرا که به تو گناه ورزیدهایم.‏ نحمیا ؛<br />

34 ،9<br />

اشعیا 27 ،43<br />

9. سرور<br />

خداي ما را رحمتها و بخششها است هر چند<br />

بدو گناه ورزیدهایم.‏ مزامیر<br />

4 ،130<br />

7 ،17<br />

50 ،28<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

است .<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

- 803 -


کهآن<br />

.20<br />

دانیال<br />

.10<br />

و کلام یهوه خداي خود را نشنیدهایم تا در<br />

شریعت او که به وسیلهبندگانش انبیا پیش ما گذارد<br />

پیروي نماییم.‏<br />

و تمامی اسرائیل از شریعت تو تجاوز نموده و<br />

روگردان شده،‏ به آواز تو گوش نگرفتهاند بنابراین<br />

لعنت و سوگندي که در تورات موسی بنده خدا نوشته<br />

شده است بر ما چیره گردیده،‏ چونکه به او گناه<br />

ورزیدهایم.‏ تثنیه<br />

و او کلام خود را که به ضد ما و به ضد داوران ما<br />

که بر ما داوري مینمودند گفته بود،‏ استوار نموده،‏ و<br />

بلاي عظیمی بر ما وارد آورده است،‏ زیرا کهزیر<br />

تمامی آسمان حادثهاي واقع نشده،‏ مثل آنکه بر<br />

اورشلیم واقع شده است.‏<br />

تمامی این بلا بر وفق آنچه در تورات موسی<br />

نوشته شده است بر ما وارد شده است؛ با این حال نزد<br />

یهوه خداي خود درخواست ننمودیم تا از اشتباهات<br />

خود بازگشت نموده،‏ راستی تو را بفهمیم.‏<br />

بنابراین یهوه بر این بلا مراقب بوده،‏ آن را بر ما<br />

وارد آورد زیرا که یهوه خداي ما در همه کارهایی که<br />

میکند عادل است اما ما به آواز او گوش نگرفتیم.‏ ارمیا<br />

15 ،28<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

12 ،1<br />

15<br />

سپ.‏ هماکنون اي سرور خداي ما که قوم خود را<br />

به دست قوي از زمین مصر بیرون آورده،‏ اسمی براي<br />

خود پیدا کردهاي،‏ چنانکه امروز شده است،‏ ما گناه<br />

ورزیده و شرارت نمودهایم.‏<br />

اي یهوه درخواست برحسب تمامی عدالت<br />

خود خشم و خشم خویش را از شهر خود اورشلیم و از<br />

کوه مقدس خود برگردانی زیرا به سبب گناهان ما و<br />

معصیتهاي پدران ما اورشلیم و قوم تو نزد همه<br />

اطرافیان ما رسوا شده است.‏<br />

پس حال اي خداي ما دعا و خواهش بنده خود را<br />

اجابت فرما و روي خود را بر محل مقدس خویش که<br />

خراب شده است به خاطر خواست یهوه.‏<br />

اي خدایم گوش خود را فراگیر و بشنو و چشمان<br />

خود را باز کن و به خرابیهاي ما و شهري که به اسم<br />

تو نامیده است نظر فرما،‏ زیرا که ما خواهشهاي خود<br />

را نه براي عدالت خویش بلکه براي رحمتهاي<br />

عظیم تو به حضور تو مینماییم.‏<br />

اي یهوه بشنو!‏ اي یهوه بیامرز!‏ اي یهوه شنیده،‏<br />

به عمل آور!‏ اي خداي من به خاطر خودت تأخیر<br />

منما زیرا که شهر تو و قوم تو به اسم تو نامیده<br />

میباشند.‏<br />

و چون من هنوز سخن میگفتم و دعا مینمودم و<br />

به گناهان خود و گناهان قوم خویش اسرائیل اعتراف<br />

میکردم و خواهشهاي خود را براي کوه مقدس خدایم<br />

به حضور یهوه خداي خویش بیان میکردم،‏<br />

هنوز در دعا سخن میگفتم،‏ آن مرد جبرائیل<br />

که او را در رؤیاي اول دیده بودم بسرعت پرواز نموده،‏<br />

به وقت قربانی شام نزد من رسید،‏ باب<br />

و مرا اعلام نمود و با من سخن گفته،‏ گفت:‏ اي<br />

دانیال هماکنون من بیرون آمدهام تا تو را شعور و فهم<br />

بخشم.‏<br />

در ابتداي خواهشهاي تو امر صادر گردید و من<br />

آمدم تا تو را خبر دهم زیرا که تو بسیار محبوب<br />

هستی،‏ پس در این کلام تأمل کن و رؤیا را فهم نما.‏<br />

16 ،8<br />

21. چون<br />

.22<br />

.23<br />

13 ،1 لوقا<br />

.24<br />

هفتاد هفته براي قوم تو و براي شهر مقدست<br />

مقرر میباشد تا تقصیرهاي آنها تمام شود و گناهان<br />

آنها به انجام رسد و کفّاره به جهت سرکشی کرده شود<br />

و عدالت جاودانی آورده شود و رؤیا و پیامبري مهر<br />

گردد و مقدس مقدسین مسح شود.‏ مرقس<br />

سپ.‏ بدان و بفهم که از صدور فرمان به جهت<br />

تعمیر نمودن و بناکردن اورشلیم تا ظهور مسح شده،‏<br />

امیر،‏ هفت هفته و شصت و دو هفته خواهد بود و<br />

اورشلیم با کوچهها و حصار در زمانهاي تنگی تعمیر و بنا<br />

خواهد شد.‏<br />

و بعد از آن شصت و دو هفته،‏ مسح شده ریشه<br />

کن خواهد گردید و از آن او نخواهد بود،‏ بلکه قوم آن<br />

امیر که میآید شهر و محل مقدس را خراب خواهند<br />

ساخت و آخر او در آن سیلاب خواهد بود و تا آخر<br />

جنگ خرابیها معین است.‏ لوقا<br />

و او با اشخاص بسیار در یک هفته عهد را استوار<br />

خواهد ساخت و درنصف آن هفته قربانی و قربانی<br />

خوراکی را موقوف خواهد کرد و بر بال قباحات<br />

خرابکنندهاي خواهد آمد و تا آخرت آنچه مقدر است<br />

بر خرابکننده ریخته خواهد شد.‏ باب ؛ متی<br />

15 ،24<br />

24 ،1<br />

11 ،2<br />

24 ،21<br />

25<br />

.26<br />

.27<br />

10<br />

.1<br />

در سال سوم کورش پادشاه پارس،‏ امري بر دانیال<br />

که به بلْطَشَصر نامیده شده بود کشف گردید و آن امر<br />

صحیح و سختی عظیمی بود.‏ پ س امر را فهمید و رؤیا<br />

را دانست.‏<br />

2. در آن ایام من دانیال سه هفته تمام ماتم گرفتم.‏<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

- 804 -


يرو<br />

یس<br />

نک<br />

يرو<br />

سنف<br />

کهآن<br />

تک<br />

باب<br />

دانیال<br />

7 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

خوراك لذیذ نخوردم و گوشت و شراب به دهانم<br />

داخل نشد و تا پایان آن سه هفته خویشتن را تدهین<br />

ننمودم.‏<br />

و در روز بیست و چهارم ماه اول من بر کنار نهر<br />

عظیم یعنی دجله بودم.‏<br />

و چشمان خود را برافراشته دیدم که ناگاه مردي<br />

ملبس به کتان که کمربندي از طلاي اوفاز بر کمر<br />

خود داشت،‏<br />

و جسد او مثل زبرجد و روي وي مانند برق و<br />

چشمانش مثل شعلههاي آتش و بازوها و پایهایش<br />

مانند رنگ برنج صیقلی و صداي کلام او مثل صداي<br />

گروه عظیمی بود.‏ مکاشفه<br />

و من دانیال تنها آن رؤیا را دیدم و کسانی که<br />

همراه من بودند رؤیا را ندیدند اما لرزش عظیمی بر<br />

ایشان چیره شد و فرار کرده،‏ خود را پنهان کردند.‏<br />

و من تنها ماندم و آن رؤیاي عظیم را مشاهده<br />

مینمودم و قوت در من باقی نماند و خرّمی من به<br />

پژمردگی مبدل گردید و دیگر هیچ طاقت نداشتم.‏<br />

اما آواز سخنانش را شنیدم؛ و چون آواز کلام او را<br />

شنیدم،‏ به خود بر زمین افتاده،‏ بیهوش گردیدم.‏<br />

15 ،1<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

17 ،8 باب<br />

.10<br />

که ناگاهدستی مرا لمس نمود و مرا بر دو زانو و<br />

کف دستهایم برخیزانید.‏<br />

و او مرا فرمود:‏ اي دانیال مرد بسیار محبوب!‏<br />

کلامی را که من به تو میگویم فهم و بر پایهاي<br />

خود بایست زیرا که هماکنون نزد تو فرستاده شدهام.‏ و<br />

چون این کلام را به من گفت لرزان بایستادم.‏<br />

و مرا فرمود:‏ اي دانیال مترس زیرا از روز اول که<br />

دل خود را بر آن نهادي که بفهمی و به حضور خداي<br />

خود فروتنی نمایی سخنان تو مستجاب گردید و من<br />

به سبب سخنانت آمدهام.‏<br />

اما رئیس مملکت پارس بیست و یک روز با من<br />

مقاومت نمود و میکائیل که یکی از رؤساي اولین است<br />

به اعانت من آمد و من در آنجا نزد پادشاهان پارس<br />

ماندم.‏<br />

و من آمدم تا تو را از آنچه در ایام آخر بر قوم تو<br />

اتفاق خواهد افتاد اطّلاع دهم زیرا که این رؤیا براي<br />

روزهاي دور است.‏ باب<br />

و چون اینگونه سخنان را به من گفته بود به<br />

خود بر زمین افتاده،‏ گنگ شدم.‏<br />

که ناگاه ک به شبیه فرزندانآدم لبهایم را<br />

لمس نمود و من دهان خود را گشوده،‏ سخن گفتم و<br />

به آن کسی که پیش من ایستاده بود گفتم:‏ اي آقایم<br />

از این رؤیا درد شدیدي مرا در گرفته است و دیگر<br />

هیچ قوت نداشتم.‏<br />

سپ.‏ چگونه بنده آقایم بتواند با آقایم گفتگو نماید<br />

و حال از آن وقت هیچ قوت در من برقرار نبوده،‏<br />

بلکه هم در من باقی نمانده است؟<br />

سپ.‏ شبیه انسانی بار دیگر مرا لمس نموده،‏<br />

تقویت داد،‏<br />

و گفت:‏ اي مرد بسیار محبوب مترس!‏ سلام بر تو<br />

باد و دلیر و قوي باش!‏ چون این را به من گفت تقویت<br />

یافتم و گفتم:اي آقایم بگو زیرا که مرا قوت دادي.‏<br />

سپ.‏ گفت:‏ آیا میدانی که سبب آمدن من نزد تو<br />

چیست؟ و هماکنون برمیگردم تا با رئیس پارس جنگ<br />

نمایم و به مجرّد بیرون رفتنم،‏ اینک رئیس یونان<br />

خواهد آمد.‏<br />

اما تو را از آنچه در کتاب حق مرقوم است اطّلاع<br />

خواهم داد و کسی غیر از رئیس شما میکائیل نیست<br />

که مرا به ضد اینها مدد کند.‏<br />

17<br />

18<br />

.19<br />

20<br />

.21<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

و در سال اول داریوش مادي،‏ من نیز ایستاده بودم<br />

تا او را استوار سازم و قوت دهم.‏<br />

و هماکنون تو را به راستی اعلام مینمایم.‏ اینک سه<br />

پادشاه بعد از این در پارس خواهند برخاست و<br />

چهارمین از همه ثروتمندتر خواهد بود.‏ و چون به<br />

سبب توانگري خویش قوي گردد،‏ همه را به ضد<br />

مملکت یونان برخواهد انگیخت.‏ باب<br />

و پادشاهی قدرتمند خواهد برخاست و بر ممل<br />

عظیمی سلطنت خواهد نمود و برحسب اراده خود<br />

عمل خواهد کرد.‏<br />

و چون برخیزد سلطنت او شکسته خواهد شد و<br />

بسوي بادهاي چهارگانه آسمان تقسیم خواهد گردید.‏<br />

اما نه به نسل او و نه موافق استقلالی که او میداشت،‏<br />

زیرا که سلطنت او از ریشه کنده شده و به دیگران غیر<br />

از ایشان داده خواهد شد.‏ باب<br />

و پادشاه جنوب با یکی از سرداران خود قوي شده،‏<br />

بر او غلبه خواهد یافت و سلطنت خواهد نمود و<br />

سلطنت او سلطنت عظیمی خواهد بود.‏<br />

و بعد از پایان سالها ایشان همداستان خواهند شد و<br />

دخترپادشاه جنوب نزد پادشاه شمال آمده،‏ با او صلح<br />

21 ،10<br />

8 ،8<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

22 ،9<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 805 -


يها<br />

تک<br />

يها<br />

خواهد نمود.‏ اما قوت بازوي خود را نگاه نخواهد داشت<br />

و او و بازویش برقرار نخواهد ماند و آن دختر و آنانی<br />

که او را خواهند آورد و پدرش و آنکه او را تقویت<br />

خواهد نمود در آن زمان تسلیم خواهند شد.‏<br />

و کسی از جوانه ریشههایش در جاي او خواهد<br />

برخاست و با لشکري آمده،‏ به قلعه پادشاه شمال<br />

داخل خواهد شد و با ایشان جنگ نموده،‏ غلبه خواهد<br />

یافت.‏<br />

و خدایان و بتهاي ریخته شده ایشان را نیز با<br />

ظروف گرانبهاي ایشان از طلا و نقره به مصر به اسیري<br />

خواهد برد و سالهایی چند از پادشاه شمال دست<br />

خواهد برداشت.‏<br />

و به مملکت پادشاه جنوب داخل شده،‏ باز به ولایت<br />

خود باز خواهد گشت.‏<br />

و پسرانش جنگ خواهند نمود و گروهی از<br />

لشکرهاي عظیم را جمع خواهند کرد و ایشان داخل<br />

شده،‏ مثل سیل خواهند آمد و عبور خواهند نمود و<br />

برگشته،‏ تا به قلعه او جنگ خواهند کرد.‏<br />

و پادشاه جنوب خشمناك شده،‏ بیرون خواهد آمد<br />

و با وي یعنی با پادشاه شمال جنگ خواهد نمود و وي<br />

گروه عظیمی برپا خواهد کرد و آن گروه به دست وي<br />

تسلیم خواهند شد.‏<br />

و چون آن گروه برداشته شود،‏ دلش مغرور خواهد<br />

شد و دههزارها را هلاك خواهد ساخت اما قوت<br />

نخواهد یافت.‏ باب<br />

سپ.‏ پادشاه شمال مراجعت کرده،‏ لشکري عظیمتر<br />

از اول برپا خواهد نمود و بعد از پایان مدت سالها با<br />

لشکر عظیمی و ثروت فراوانی خواهد آمد.‏<br />

و در آنوقت بسیاري با پادشاه جنوب مقاومت<br />

خواهند نمود و بعضی از ستمکیشان قوم تو خویشتن<br />

را خواهند برافراشت تا رؤیا را ثابتنمایند اما ایشان<br />

خواهند افتاد.‏<br />

سپ.‏ پادشاه شمال خواهد آمد و سنگرها برپا<br />

نموده،‏ شهر حصاردار را خواهد گرفت و نه لشکرهاي<br />

جنوب و نه برگزیدگان او یاراي مقاومت خواهند داشت<br />

بلکه وي را هیچ یاراي مقاومت نخواهد بود.‏<br />

و آنکس که به ضد وي میآید،‏ برحسب رضامندي<br />

خود عمل خواهد نمود و کسی نخواهد بود که با وي<br />

مقاومت تواند نمود.‏ پ س در فخر زمینها توقّف خواهد<br />

نمود و آن به دست وي تلف خواهد شد.‏ باب<br />

و عزیمت خواهد نمود که با قوت تمامیِ‏ ممل<br />

خویش داخل بشود و با وي صلح خواهد کرد و او<br />

دانیال<br />

دختر زنان را به وي خواهد داد تا آن را هلاك کند.‏ اما<br />

او ثابت نخواهد ماند و از آن او نخواهد بود.‏<br />

سپ.‏ بسوي جزیرهها توجه خواهد نمود و بسیاري<br />

از آنها را خواهد گرفت.‏ اما سرداري سرزنش او را باطل<br />

خواهد کرد،‏ بلکه انتقام سرزنش او را از او خواهد<br />

گرفت.‏<br />

سپ.‏ بسوي قلعه زمین خویش توجه خواهد<br />

نمود اما لغزش خواهد خورد و افتاده،‏ ناپدید خواهد<br />

شد.‏<br />

سپ.‏ در جاي او عاملی خواهد برخاست که شکوه<br />

سلطنت را از میان خواهدبرداشت،‏ اما در اندك ایامی<br />

او نیز هلاك خواهد شد نه به خشم و نه به جنگ.‏<br />

و در جاي او حقیري خواهد برخاست،‏ اما شکوه<br />

سلطنت را به وي نخواهند داد و او ناگهان داخل شده،‏<br />

سلطنت را با حیلهها خواهد گرفت.‏<br />

و سیل لشکرها و رئیس عهد نیز از حضور او رفته<br />

و شکسته خواهند شد.‏<br />

و از وقتی که ایشان با وي همداستان شده باشند،‏<br />

او به حیله رفتار خواهد کرد و با جمعی کم افراشته و<br />

بزرگ خواهد شد.‏<br />

و ناگهان به برومندترین بِلاد وارد شده،‏ کارهایی را<br />

که نه پدرانش و نه پدرانپدرانش کرده باشند بجا<br />

خواهد آورد و غارت و غنیمت و اموال را به ایشان<br />

بخشش خواهد نمود و به ضد شهرهاي حصاردار<br />

تدبیرها خواهد نمود،‏ اما اندك زمانی خواهد بود.‏<br />

و قوت و دل خود را با لشکر عظیمی به ضد<br />

پادشاه جنوب برخواهد انگیخت و پادشاه جنوب با<br />

لشکري بسیار عظیم و قوي تهیه جنگ خواهد دید؛ اما<br />

یاراي مقاومت نخواهد داشت زیرا که به ضد او تدبیرها<br />

خواهند نمود.‏<br />

و آنانی که خوراك او را میخورند او را شکست<br />

خواهند داد و لشکر او تلف خواهد شد و بسیاري کشته<br />

خواهند افتاد.‏<br />

و دل این دو پادشاه به بدي مایل خواهد شد و بر<br />

یک سفره دروغ خواهند گفت؛ اما پیش نخواهد رفت<br />

زیرا که هنوز انتها براي وقت معین خواهد بود.‏<br />

سپ.‏ با دارائیهاي بسیار به زمین خود باز خواهد<br />

گشت ودلش به ضد عهد مقدس تصمیم خواهد داشت<br />

پس برحسب اراده خود عمل نموده،‏ به زمین خود خواهد<br />

برگشت.‏<br />

29. و در وقت معین باز گشته،‏ به زمین جنوب وارد<br />

یوحنا 18 ،13<br />

18<br />

19<br />

20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

28<br />

9 ،8<br />

20 ،5<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

- 806 -


يها<br />

يها<br />

يها<br />

نک<br />

بک<br />

خواهد شد اما آخرش مثل اولش نخواهد بود.‏ 41.<br />

و کشتیها از کتّیم به ضد او خواهند آمد.‏ در این<br />

صورت مأیوس شده،‏ خواهد برگشت و به ضد عهد<br />

مقدس خشمناك شده،‏ برحسب اراده خود عمل خواهد<br />

نمود و برگشته به آنانی که عهد مقدس را ترك<br />

میکنند توجه خواهد نمود.‏<br />

و لشکر از جانب او برخاسته،‏ محل مقدس<br />

مستحکم را نجس خواهند نمود و قربانی سوختنی<br />

دایمی را قطع کرده،‏ ناپاکی ویرانی را برپا خواهند<br />

داشت.‏<br />

و آنانی را که به ضد عهد شرارت میورزند،‏ با<br />

مکرها گمراه خواهد کرد.‏ اما آنانیکه خداي خویش را<br />

میشناسند قوي شده،‏ کارهاي عظیم خواهند کرد.‏<br />

و حکیمان قوم بسیاري را تعلیم خواهند داد،‏ اما<br />

ایامی چند به شمشیر و آتش و اسیري و تاراج خواهند<br />

افتاد.‏<br />

و چون بیفتند،‏ یاري کمی خواهند یافت و<br />

بسیاري با فریب به ایشان ملحق خواهند شد.‏<br />

و بعضی از حکیمان به جهت امتحان ایشان لغزش<br />

خواهند خورد که تا وقت آخر پاکیزه و سفید بشوند<br />

زیرا که زمان معین هنوز نیست.‏<br />

و آن پادشاه موافق اراده خود عمل نموده،‏<br />

خویشتن را بر همه خدایان افراشته و بزرگ خواهد<br />

نمود و به ضد خداي خدایان سخنان عجیب خواهد<br />

گفت و تا انتهاي خشم کامیاب خواهد شد زیرا آنچه<br />

مقدر است به وقوع خواهد پیوست.‏ باب<br />

و به خداي پدران خود و به خوبیهاي زنان اعتنا<br />

نخواهد نمود،‏ بلکه به هیچ خدا اعتنا نخواهد نمود زیرا<br />

خویشتن را از همه بلندتر خواهد شمرد.‏ اول تیموتائوس<br />

دانیال<br />

،4<br />

8 ،7<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

.33<br />

.34<br />

.35<br />

.36<br />

.37<br />

2<br />

.38<br />

و در جاي او خداي قلعهها را احترام خواهد نمود<br />

و خدایی را که پدرانش او را نشناختند با طلا و نقره و<br />

سنگهاي گرانبها و نفایس احترام خواهد نمود.‏<br />

و با قلعه مستحکم مثل خداي بیگانه عمل<br />

خواهد نمود و آنانی را که بدو اعتراف نمایند در شکوه<br />

ایشان خواهد افزود و ایشان را بر اشخاص بسیار تسلّط<br />

خواهد داد و زمین را براي اجرت ایشان تقسیم خواهد<br />

نمود.‏<br />

و در زمان آخر پادشاه جنوب با وي مبارزه خواهد<br />

نمود و پادشاه شمال با ارابهها وسواران و کشتیهاي<br />

بسیار مانند گردباد به ضد او خواهد آمد و به زمینها<br />

طغیان کرده،‏ از آنها عبور خواهد کرد.‏<br />

و به فخر زمینها وارد خواهد شد و بسیاري<br />

خواهند افتاد،‏ اما اینان یعنی ادوم و موآب و رؤساي<br />

پسرانعمون از دست او خلاصی خواهند یافت.‏<br />

و دست خود را بر کشورها دراز خواهد کرد و<br />

زمین مصر رهایی نخواهد یافت.‏<br />

و بر خزانه طلا و نقره و بر همه نفایس مصر<br />

تسلط خواهد یافت و لُبیان و حبشیان در مو او<br />

خواهند بود.‏<br />

اما اخبار از مشرق و شمال او را مضطرب خواهد<br />

ساخت،‏ در این صورت با خشم عظیمی بیرون رفته،‏<br />

اشخاص بسیاري را تباه کرده،کلاً‏ هلاك خواهد<br />

ساخت.‏<br />

و خیمه ملوکانه خود را در کوه مجید مقدس<br />

در میان دو دریا برپا خواهد نمود،‏ اما به اَجل خود<br />

خواهد رسید و معینی نخواهد داشت.‏<br />

.42<br />

.43<br />

.44<br />

.45<br />

12<br />

.1<br />

و در آن زمان میکائیل،‏ امیر عظیمی کهبراي پسران<br />

قوم تو ایستاده است،‏ خواهد برخاست و چنان زمان<br />

تنگی خواهد شد که از هنگامی که امتی به وجود آمده<br />

است تا امروز نبوده،‏ و در آنزمان هر یک از قوم تو که<br />

در دفتر نوشته شده یافت شود رستگار خواهد شد.‏ متی<br />

3 ،4 ؛ فیلیپیان 21 ،24<br />

.2<br />

و بسیاري از آنانی که در خاك زمین<br />

خوابیدهاند بیدار خواهند شد،‏ اما اینان به جهت<br />

حیات جاودانی و آنان به جهت خجالت و حقارت<br />

جاودانی.‏ یوحنا ؛<br />

و حکیمان مثل روشنایی آسمانها خواهند<br />

درخشید و آنانی که بسیاري را به راهعدالت<br />

رهبري مینمایند،‏ مانند ستارگان خواهند بود تا<br />

ابد.‏ ؛ اول قرنتیان<br />

اما تو اي دانیال کلام را مخفی دار و کتاب را تا<br />

زمان آخر مهر بسیاري بسرعت رفت و آمد<br />

خواهند نمود و علم افزوده خواهد گردید.‏ مکاشفه<br />

سپ.‏ من دانیال نظر کردم و اینک دو نفر دیگر یکی<br />

به اینطرف نهر و دیگري به آنطرف نهر ایستاده بودند.‏<br />

و یکی از ایشان به آن مرد ملبس به کتان که بالاي<br />

آبهاي نهر ایستاده بود گفت:‏ انتهاي این عجایب تا به<br />

کی خواهد بود؟ مکاشفه<br />

و آن مرد ملبس به کتان را که بالاي آبهاي نهر<br />

ایستاده بود شنیدم که دست راست و دست چپ خود<br />

4 ،10<br />

41 ،15<br />

24 ،11<br />

.<br />

5 ،10<br />

29 ،5<br />

متی 43 ،13<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.39<br />

.40<br />

- 807 -


کهآن<br />

را بسوي آسمان برافراشته،‏ به زندگی ابدي قسم خورد<br />

که براي زمانی و دو زمان و نصف زمان خواهد بود و<br />

چون پراکندگی قوت قوم مقدس به انجام رسد،‏ آنگاه<br />

همه این امور به اتمام خواهد رسید.‏ پیدایش ؛ تثنیه<br />

دانیال<br />

22 ،14<br />

14 ،12 ؛ مکاشفه 25 ،7 ؛ دانیال 40 ،32<br />

.8<br />

.9<br />

و من شنیدم اما درك نکردم.‏ پ س گفتم:‏ اي آقایم<br />

آخر این امور چه خواهد بود؟<br />

او جواب داد که اي دانیال برو زیرا این کلام تا زمان<br />

آخر مخفی و مهر شده است.‏<br />

بسیاري پاکیزه و سفید و شفاف خواهند<br />

گردید و شریران شرارت خواهند ورزید و هیچ<br />

کدام از شریران نخواهند فهمید،‏ اما حکیمان<br />

خواهند فهمید.‏<br />

و از هنگام قطع شدن قربانی دایمی و انتخاب<br />

نمودن قباحت ویرانی،‏ هزار و دویست و نود روز خواهد<br />

بود.‏ متی<br />

حال انتظار کشد و به هزار و سیصد<br />

و سی و پنج روز برسد.‏<br />

اما تو تا به آخرت برو زیرا که آرامش خواهی یافت<br />

و در آخر این ایام در سهم خود قایم خواهی بود.‏<br />

15 ،24<br />

.10<br />

.11<br />

12. خوشابه<br />

.13<br />

- 808 -


یزن<br />

لی<br />

یان<br />

یم<br />

لی<br />

شی<br />

هوشع<br />

هوشع<br />

1<br />

.1<br />

کلام یهوه که در ایام عزّیا و یوتام و آحاز و حزقیا<br />

پادشاهان یهودا و در ایام یربعام پسر یوآش پادشاه<br />

اسرائیل،‏ بر هوشع پسر بئیري نازل شد.‏ دوم پادشاهان<br />

،14<br />

1 ،1 ؛ عاموس 23<br />

.2<br />

ابتداي کلام یهوه به هوشع.‏ یهوه به هوشع فرمود:‏<br />

برو و فاحشه و فرزندان زناکار براي خود بگیر زیرا<br />

که این زمین از یهوه برگشته،‏ سخت زناکار شدهاند.‏<br />

3 ،57 اشعیا<br />

3<br />

.4<br />

سپ.‏ رفت و جومر دختر دبلایم را گرفت و او حامله<br />

شده،‏ پسري برایش زایید.‏<br />

و یهوه به وي فرمود:‏ او را یزرعیل نام گذار زیرا که<br />

بعد از اندك زمانی انتقام خون یزرع را از خاندان<br />

یهو خواهم گرفت و مملکت خاندان اسرائیل را تلف<br />

خواهم ساخت.‏ دوم پادشاهان<br />

و در آن روز کمان اسرائیل را در وادي یزرعیل<br />

خواهم شکست.‏ مزامیر<br />

سپ.‏ بار دیگر حامله شده،‏ دختري زایید و او وي را<br />

گفت:‏ او را لُوروحامه نام بگذار،‏ زیرا بار دیگر بر خاندان<br />

اسرائیل رحمت نخواهم فرمود،‏ بلکه ایشان را از میان<br />

کلاً‏ خواهم برداشت.‏<br />

اما بر خاندان یهودا رحمت خواهم فرمود و ایشان را<br />

به یهوه خداي ایشان نجات خواهم داد و ایشان را به<br />

کمان و شمشیر و جنگ و اسبان و سواران نخواهم<br />

رهانید.‏<br />

و چون لُوروحامه را از شیر بازداشته بود،‏ حامله<br />

شده،‏ پسري زایید.‏ اشعیا ؛<br />

و او گفت:‏ نام او را لُوعمی بخوان زیرا که شما قوم<br />

من نیستید و من خداي شما نیستم.‏ باب<br />

اما شماره فرزنداناسرائیل مثل ریگ دریا خواهد<br />

بود که نتوان پیمود و نتوان شمرد و در مک که به<br />

ایشان گفته میشد شما قوم من نیستید،‏ در آنجا گفته<br />

خواهد شد پسران خداي زنده باشید.‏ ؛<br />

پیدایش 16 ،13<br />

23 ،2<br />

17 ،45<br />

30 ،10<br />

7 ،44<br />

4 ،35<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

26 ،9 رومیان<br />

.11<br />

و پسرانیهودا و فرزنداناسرائیل با هم جمع<br />

خواهند شد و یک رئیس به جهت خود انتخاب نموده،‏<br />

از آن زمین برخواهند آمد زیرا که روز یزرع<br />

عظیمی خواهد بود.‏<br />

13 ،11 اشعیا<br />

22 37، ؛ حزقیال 18 ؛ ارمیا 3،<br />

!<br />

16 ،10<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

؛ یوحنا<br />

به برادران خود ‏"قوم من"‏ بگویید و به خواهران<br />

خویش ‏"رحمت"‏<br />

محاکمه نمایید!‏ با مادر خود محاکمه نمایید زیرا که<br />

او زن من نیست و من شوهر او نیستم.‏ بدین دلیل<br />

زناي خود را از پیش رو و فاحشگی خویش را از<br />

میان پستانهایش رفع بنماید.‏<br />

مبادا رخت او را کنده،‏ وي را برهنه نمایم و او را<br />

مثل روز تولدش گردانیده،‏ مانند بیابان واگذارم و مثل<br />

زمین خشک گردانیده،‏ به تشنگی بکشَم.‏ حزقیال<br />

و بر پسرانش رحمت نخواهم فرمود چونکه فرزندان<br />

زنا میباشند.‏<br />

زیرا مادر ایشان زنا نموده و پدر و مادر ایشان<br />

بیشرمی کردهاست که گفت:‏ در عقب عاشقان خود<br />

که نان و آب و پشم و کتان و روغن و شربت به من<br />

دادهاند خواهم رفت.‏ ارمیا<br />

بنابراین،‏ راه تو را به خارها خواهم بست و گرد او<br />

دیواري بنا خواهم نمود تا راههاي خود را نیابد.‏<br />

و هر چند عاشقان خود را تعقیب نماید به ایشان<br />

نخواهد رسید و هر چند ایشان را بطلبد نخواهد یافت.‏<br />

پس خواهد گفت:‏ میروم و نزد شوهر نخستین خود<br />

برمیگردم زیرا در آنوقت از کنون مرا خوشتر<br />

میگذشت.‏<br />

اما او نمیدانست که من بودم که گندم و شیره و<br />

روغن را به او میدادم و نقره و طلایی را که براي بعل<br />

صرف میکردند برایش میافزودم.‏<br />

سپ.‏ من گندم خود را در فصلش و شیره خویش را<br />

در وقتش باز خواهم گرفت و پشم و کتان خود را که<br />

میبایست برهنگی او را بپوشاند برخواهم داشت.‏<br />

و هماکنون قباحت او را به نظر عاشقانش آشکار<br />

خواهم ساخت و هیچکس او را از دست من نخواهد<br />

رهانید.‏<br />

و تمامی شادي او و جشنها و اول ماهها و سبتها<br />

و همه زمانهایش را به پایان رسانم.‏<br />

و موها و انجیرهایش را که گفته بود اینها اجرت<br />

من میباشد که عاشقانم به من دادهاند،‏ ویران خواهم<br />

ساخت و آنها را جنگل خواهم گردانید تا حیوانات<br />

صحرا آنها را بخورند.‏<br />

4 ،16<br />

17 ،44<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

، روز<br />

- 809 -


لی<br />

یش<br />

یم<br />

شی<br />

يار<br />

کی<br />

کهون<br />

يار<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

هوشع<br />

.13<br />

و یهوه میفرماید که انتقام روزهاي بعلیم را از او<br />

خواهم کشید که براي آنها بخور میسوزانید و<br />

خویشتن را به گوشوارها و زیورهاي خود آرا داده،‏<br />

از عقب عاشقان خود میرفت و مرا فراموش کرده بود.‏<br />

بنابراین اینک او را فریب داده،‏ به بیابان خواهم<br />

آورد و سخنان دلاویز به او خواهم گفت.‏ داوران ؛<br />

3 ،19<br />

.14<br />

2 ،40 اشعیا<br />

9 ؛ صفنیا 3،<br />

.15<br />

و تاکستانهایش را ازآنجا به وي خواهم داد و دره<br />

عخور را به دروازه امید مبدل خواهم ساخت و در آنجا مانند<br />

ایام جوانیاش و مثل روز بیرون آمدنش از زمین مصر<br />

خواهد سرایید.‏<br />

و یهوه میفرماید که در آن روز مرا ای یعنی<br />

شوهر من خواهد خواند و دیگر مرا بعلی نخواهد گفت،‏<br />

زیرا که نامهاي بعلیم را از دهانش دور خواهم کرد<br />

که بار دیگر به نامهاي خود خوانده نشوند.‏ ؛<br />

خروج 13 ،23<br />

.16<br />

.17<br />

3 ،12 تثنیه<br />

.18<br />

و در آن روز به جهت ایشان با حیوانات صحرا و<br />

مرغان هوا و حشرات زمین عهد خواهم بست و کمان<br />

و شمشیر و جنگ را از زمین خواهم شکست و ایشان<br />

را به امنیت خواهم خوابانید.‏ ایوب ؛ اشعیا<br />

و تو را تا به ابد نامزد خود خواهم ساخت و<br />

تو را به عدالت و انصاف و رأفت و رحمانّیت نامزد<br />

خود خواهم گردانید.‏<br />

و چون تو را به امانت نامزد خود ساختم<br />

آنگاه یهوه را خواهی شناخت.‏ ارمیا<br />

و یهوه می فرماید:‏ من خطاب خواهم کرد،‏<br />

آسمانها را خطاب خواهم کرد و آنها زمین را خطاب<br />

خواهند کرد.‏<br />

و زمین گندم و شیره و روغن را خطاب خواهد<br />

کرد و آنها یزْرعیل را خطاب خواهند کرد.‏<br />

و او را براي خود در زمین خواهم کشت و بر لُو-‏<br />

روحامه رحمت خواهم فرمود و به لُو-‏ عمی خواهم<br />

گفت تو قوم من هستی و او جواب خواهد داد تو<br />

خداي من میباشی.‏ رومیان ؛ اول پطرس<br />

6 ،11<br />

34 ،31<br />

10 ،2<br />

23 ،5<br />

26 ،9<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

3<br />

.1<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ بار دیگر برو و زنی را که محبوبه<br />

شوهر خود و فاحشه میباشد دوست بدار،‏ چنانکه یهوه<br />

فرزنداناسرائیل را دوست میدارد با آنکه ایشان به<br />

خدایان غیر ما باشند و قرصهاي کشمش را<br />

دوست میدارند.‏<br />

سپ.‏ او را براي خود به پانزده شکل نقره و<br />

حومر و نصف حومر جو خریدم،‏<br />

و او را گفتم:‏ براي من روزهاي بسیار توقّف خواهی<br />

نمود و زنا مکن و از آن مرد دیگر مباش و من نیز از<br />

آن تو خواهم بود.‏<br />

زیرا که فرزنداناسرائیل ایام بسی بدون پادشاه و<br />

بدون رئیس و بدون قربانی و بدون تمثال و بدون ایفود<br />

و ترافیم خواهند ماند.‏ دوم تواریخ<br />

و بعد از آن فرزنداناسرائیل بازگشت نموده،‏ یهوه<br />

خداي خویش و پادشاه خود داود را خواهند طلبید.‏ و<br />

در ایام بازپسین بسوي یهوه و احسان او با ترس<br />

خواهند آمد.‏ ارمیا ؛ مزامیر ؛ ؛ حزقیال<br />

23 ،34<br />

4 ،89<br />

3 ،15<br />

6 ،2<br />

21 .9 ،30<br />

.5<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

اي فرزنداناسرائیل کلام یهوه را بشنوید زیرا یهوه<br />

را با ساکنان زمین محاکمهاي است؛ چ نه راستی<br />

و نه رأفت و نه معرفت خدا در زمین میباشد.‏<br />

بلکه قسم و دروغ و قتل و دزدي و زناک ؛ و<br />

افزوده میشود،‏ و خونریزي به خونریزي ملحق میشود.‏<br />

بنابراین،‏ زمین ماتم میکند و همه ساکنانش با<br />

حیوانات صحرا و مرغان هوا کاهیده میشوند و ماهیان<br />

دریا نیز تلف میگردند.‏<br />

اما هیچکس مجادله ننماید و هیچکس توبیخ نکند،‏<br />

زیرا که قوم تو مثل مبارزهکنندگان با کاهنان<br />

میباشند.‏<br />

و تو در وقت روز خواهی لغزید و پیامبر نیز با تو در<br />

وقت شب خواهد لغزید و من مادر تو را هلاك خواهم<br />

ساخت.‏<br />

قوم من از عدم معرفت هلاك شدهاند.‏ چونکه تو<br />

معرفت را ترك نمودي،‏ من نیز تو راترك نمودم که<br />

براي من کاهن نشوي؛ و چونکه شریعت خداي خود را<br />

فراموش کردي من نیز فرزندان تو را فراموش خواهم<br />

نمود.‏<br />

هر قدر که ایشان افزوده شدند،‏ همان قدر به من<br />

گناه ورزیدند.‏ پ س شکوه ایشان را به رسوایی تبدیل<br />

خواهم ساخت.‏<br />

گناه قوم مرا خوراك خود ساختند و دل خویش را<br />

به سرکشی ایشان مشغول نمودند.‏<br />

و کاهنان مثل قوم خواهند بود و عاقبت راههاي<br />

ایشان را بر ایشان خواهم داد و جزاي اعمال ایشان را<br />

به ایشان خواهم داد.‏ اشعیا<br />

2 ،24<br />

فیلیپیان 19 ،3<br />

.8<br />

.9<br />

- 810 -


كتر<br />

يها<br />

يها<br />

نی<br />

یکم<br />

یم<br />

بک<br />

يار<br />

يار<br />

يرو<br />

یم<br />

تی<br />

.4<br />

هوشع<br />

.10<br />

و خواهند خورد اما سیر نخواهد شد و زنا خواهند<br />

کرد،‏ اما افزوده نخواهند گردید زیرا که عبادت یهوه را<br />

نمودهاند.‏<br />

زنا و شراب و شیره دل ایشان را میرباید.‏<br />

قوم من از چوب خود مسألت نند و عصاي<br />

ایشان بدیشان خبر میدهد.‏ زیرا که روح زناک<br />

ایشان را گمراه کرده است و از اطاعت خداي خود زنا<br />

کردهاند.‏ باب<br />

بر قلّه کوهها قربانی میگذرانند و بر تپهها زیر<br />

درختان بلوط و زیرفون و زان،‏ چونکه سایه خوب دارد،‏<br />

بخور میسوزانند.‏ از ا جهت دختران شما زنا<br />

میکنند و عروسهاي شما فاحشهگري مینمایند.‏ حزقیال<br />

4 ،5<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

13 ،6<br />

.14<br />

و من دختران شما را هنگامی که زنا میکنند و<br />

عروسهاي شما را هنگامی که فاحشهگري نمایند،‏<br />

سزا نخواهم داد زیرا که خود ایشان با فاحشهها<br />

دوستی میکنند و با فاحشهها قربانی میگذرانند.‏ پس<br />

قومی که فهم ندارند خواهند افتاد.‏<br />

اي اسرائیل اگر تو زنا میکنی،‏ یهودا مرتکب جرم<br />

نشود.‏ پ س به جلجال نروید و به بیت-‏ آون برنیایید و<br />

به حیات یهوه قسم نخورید.‏<br />

به درستی که اسرائیل مثل گاوِ‏ سرکش،‏<br />

سرکشینموده است.‏ هماکنون یهوه ایشان را مثل<br />

برهها در مرتع وسیع خواهد چرانید.‏<br />

افرایم به بتها پیوسته؛ پس او را واگذارید.‏<br />

هنگامی که بزم ایشان تمام شود مرت زنا<br />

میشوند و حاکمان ایشان افتضاح را بسیار دوست<br />

میدارند.‏<br />

باد ایشان را در بالهاي خود فرو خواهد پیچید و<br />

ایشان از قربانی خویش خجل خواهند شد.‏<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

5<br />

.1<br />

اي کاهنان این را بشنوید و اي خانداناسرائیل<br />

توجه نمایید و اي خاندان پادشاهان گوش گیرید،‏ زیرا<br />

که این دستوري براي شماست چونکه شما در مصفَه<br />

دام شدید و توري گسترده شده،‏ بر تابور.‏ اشعیا<br />

مرتدان در کشتار افراط نمودهاند؛ پس من همگی<br />

ایشان را تنبیه خواهم نمود.‏<br />

من افرایم را میشناسم و اسرائیل از من مخفی<br />

نیست زیرا که حال،‏ تو اي افرایم مرتکب زنا شدهاي و<br />

اسرائیل خویشتن را نجس ساخته است.‏<br />

کارهاي ایشان مانع میشود که بسوي خدا بازگشت<br />

نمایند چونکه روح زناک در قلب ایشان است و یهوه<br />

را نمیشناسند.‏ باب<br />

و فخر اسرائیل پیش ایشان شهادت دهد.‏<br />

اسرائیل و افرایم در گناه خود میلغزند و یهودا نیز<br />

همراه ایشان خواهد لغزید.‏<br />

گوسفندان و گاوان خود را میآورند تا یهوه را<br />

بطلبند،‏ اما او را نخواهند یافت چونکه خود را از ایشان<br />

دور ساخته است.‏<br />

به یهوه خیانت ورزیدهاند زیرا فرزندان بیگانه تولید<br />

نمودهاند.‏ هماکنون اول ماههاي ایشان را با ملکهاي<br />

ایشان خواهد بلعید.‏<br />

در جبعه شیپور و در رامه سرنا بنوازید و در ب<br />

آون صدا بزنید در عقب تو اي بنیامین.‏<br />

افرایم در روزِ‏ تنبیه خراب خواهد شد.‏ در میان<br />

قومها اسرائیل به یقین اعلام نمودم.‏<br />

امیران اسرائیل مثل جابجاکنندگان مرز میباشند.‏<br />

پس خشم خویش را مثل آب بر ایشان خواهم ریخت.‏<br />

افرایم تحت فشار قرار کرفته و در داوري کوفته<br />

گردیده است زیرا که از تقلید کردن خرسند میباشد.‏<br />

بنابراین من براي افرایم مثل بید شدهام و براي<br />

خاندان یهودا مانند پوسیدگی.‏<br />

افرایم بیماري خود را و یهودا جراحت<br />

خویش را دیدند،‏ افرایم به آشور رفته و نزد پادشاهی<br />

که دشمن بود فرستاده است.‏ اما او شما را شفا<br />

نمیتواند داد و جراحت شما را التیام نتواند نمود.‏<br />

و من براي افرایم مثل شیر و براي خاندان یهودا<br />

مانند شیر ژیان خواهم بود.‏ من خودم خواهم درید و<br />

رفته خواهم ربود و رهانندهاي نخواهد بود.‏ ؛<br />

-<br />

،6<br />

باب 7 ،13<br />

12 ،4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. چون<br />

.14<br />

1<br />

.15<br />

من روانه شده،‏ به مکان خود خواهم برگشت تا<br />

ایشان به سرکشی خود اعتراف نموده،‏ روي مرا<br />

بطلبند.‏ در تنگی خود صبح زود مرا خواهند طلبید.‏<br />

16 ،26 اشعیا<br />

6<br />

.1<br />

بیایید نزد یهوه بازگشت نماییم زیرا که او دریده<br />

است و ما را شفا خواهد داد؛ او زده است و ما را<br />

شکستهبندي خواهد نمود.‏ باب<br />

بعد از دو روز ما را زنده خواهد کرد.‏ در روز سوم ما<br />

را خواهد برخیزانید و در ح ض ور او زیست خواهیم<br />

14 ،5<br />

.2<br />

10 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

- 811 -


بک<br />

يها<br />

بک<br />

یم<br />

یم<br />

بی<br />

يها<br />

يوا<br />

یم شی<br />

.5<br />

نمود.‏ تثنیه<br />

پس یهوه را بشناسیم و به خاطر معرفت او را<br />

تعقیب نماییم.‏ طلوع او مثل خورشید یقین است و بر<br />

ما مثل باران و مانند باران آخر که زمین را سیراب<br />

میکند خواهد آمد.‏ تثنیه<br />

اي افرایم با تو چه کنم؟ اي یهودا با تو چه کنم؟<br />

زیرا نیکویی تو مثل ابرهاي صبح و مانند شبنم است<br />

که بزودي میگذرد.‏ باب ؛ میکاه<br />

بنابراین من ایشان را بوسیله پیامبران قطع نمودم و<br />

به سخنان دهان خود ایشان را کشتم و داوري من<br />

مثل نور روشن میشود.‏<br />

زیرا که رحمت را پسند کردم و نه قربانی را،‏ و<br />

معرفت خدا را بیشتر از قربانی سوختنی.‏ اول<br />

هوشع<br />

6 ،5<br />

14 ،11<br />

6 ،14<br />

ارمیا 29 ،23<br />

39 ،32<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7 ،12 ؛ 13 ،9 ؛ متی 22 ،15 سموئیل<br />

.7<br />

اما ایشان مثل آدم از عهد تجاوز نمودند و درآنجا<br />

به من خیانت ورزیدند.‏<br />

8. جلعاد شهر گناهکاران و خونآلود است.‏ باب<br />

و چنانکه رهزنان براي مردم در کمین باشند،‏<br />

همچنان جمعیت کاهنان در راه شکیم میکشند زیرا<br />

که ایشان مرتکب قباحت شدهاند.‏<br />

در خاندان اسرائیل عملی هولناك دیدم:‏ افرایم در<br />

آنجا مرت زنا شده،‏ اسرائیل خویشتن را نجس<br />

ساخته است.‏ باب<br />

و براي تو نیز اي یهودا پایانی معین شده است<br />

هنگامی که اسیري قوم خود را خواهم برگردانید.‏ تثنیه<br />

12 ،12<br />

پیدایش 6 ،3<br />

3 ،5<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

23 ،31 ؛ 14 ،29 ؛ ارمیا 3 ،30<br />

7<br />

1. چون<br />

اسرائیل را شفا میدادم،‏ آنگاه گناه افرایم و<br />

شرارت سامره آشکار گردید،‏ زیرا که مرت فر<br />

شدهاند.‏ دزدان داخل شوند و رهزنان در بیرون<br />

تاراج مینمایند.‏ باب<br />

و در دل خود تفکر نمیکنند که من تمامی شرارت<br />

ایشان را به یاد آوردهام.‏ هماکنون اعمالشان ایشان را<br />

احاطه مینماید و آنها در نظر من واقع شده است.‏ باب<br />

1 ،12<br />

.2<br />

3 ،5<br />

.3<br />

.4<br />

پادشاه را به شرارت خویش و امیران را به دروغهاي<br />

خود شادمان میسازند.‏<br />

همه ایشان زناکارند مثل تنوري که نانوا آن را<br />

مشتعل سازد که بعد از سرشتن خمیر تا مخمر<br />

شدنش از برانگیختن آتش باز میایستد.‏<br />

در روز پادشاه ما،‏ امیران از گرمی شراب،‏ خود را<br />

بیمار ساختند و او دست خود را به مسخرهکنندگان<br />

دراز کرد.‏ خروج<br />

زیرا که دل خود را به مکر خویش مثل تنور نزدیک<br />

آوردند؛ و تمامی شب نانوا ایشان میخوابد و<br />

صبحگاهان آن مثل آتش سوزنده مشتعل میشود.‏<br />

همه ایشان مثل تنور گرم شده،‏ داوران خویش را<br />

میبلعند و همه پادشاهان ایشان میافتند و در میان<br />

ایشان کسی نیست که مرا بخواند.‏<br />

افرایم با قومها مخلوط شده است.‏ افرایم قرص نانی<br />

است که برگردانیده نشده است.‏<br />

غریبان قوتش را خوردهاند و او نمیداند.‏ سفیدي بر<br />

موی او پاشیده شده است و او نمیداند.‏<br />

فخر اسرائیل پیش رو شهادت دهد اما<br />

ایشان به یهوه خداي خود بازگشت نمینمایند و با<br />

وجود این همه او را نمیطلبند.‏<br />

افرایم مانند کبوترِ‏ سادهدل،‏ بیفهم است.‏ مصر را<br />

میخوانند و بسوي آشور میروند.‏<br />

و چون میروند من دام خود را بر ایشان<br />

میگسترانم و ایشان را مثل مرغان هوا به زیر میاندازم<br />

و ایشان را بر وفق اخباري که به جماعت ایشان رسیده<br />

است،‏ نصیحت مینمایم.‏ دوم پادشاهان<br />

بر ایشان زیرا که از من فرار کردند ‏.هلاکت بر<br />

ایشان باد زیرا که به من سرکشی ورزیدند.‏ اگر چه من<br />

ایشان را فدیه دادم،‏ لکن به ضد من دروغ گفتند.‏ باب<br />

،9<br />

4 ،17<br />

5 ،32<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

15 ،81 ؛ مزامیر 12<br />

.14<br />

و از دل خود نزد من التماس نمینمایند بلکه بر<br />

بسترهاي خود ولوله میکنند.‏ براي روغن و شراب<br />

جمع شده،‏ بر من فتنه میانگیزند.‏ مزامیر<br />

و اگر چه من بازوهاي ایشان را تعلیم دادم و<br />

تقویت نمودم اما با من بداندیشی نمودند.‏<br />

ایشان بازمیگردند اما نه به والاترین.‏ مثل کمانِ‏<br />

خطاکننده شدهاند.‏ امیران ایشان به سبب عصبانیت<br />

زبان خویش به شمشیر میافتند و به سبب همیندر<br />

سرزمین مصر ایشان را مسخره خواهند نمود.‏ مزامیر<br />

،78<br />

4 ،14<br />

.15<br />

.16<br />

57<br />

8<br />

1. شیپور<br />

را به دهان خود بگذار.‏ او مثل عقاب به ضد<br />

خانه یهوه میآید،‏ زیرا که از عهد من تجاوز نمودند و<br />

به شریعت من سرکشی ورزیدند.‏ اشعیا<br />

1 ،58<br />

- 812 -


نیی<br />

يها<br />

يها<br />

یآم<br />

يها<br />

کو<br />

يها<br />

یم<br />

یم<br />

يوا<br />

هوشع<br />

.2<br />

اسرائیل نزد من فریاد مینمایند که اي خداي ما تو<br />

را میشناسیم.‏<br />

اسرائیل نیکویی را ترك کرده است.‏ پ س دشمنْ‏ او<br />

را تعقیب خواهد نمود.‏<br />

ایشان پادشاهان انتخاب نمودند،‏ اما نه از جانب من.‏<br />

امیران تع کردند،‏ اما ایشان را نشناختم.‏ از نقره و<br />

طلاي خویش بتها براي خود ساختند تا ریشه کن<br />

بشوند.‏ تثنیه<br />

اي سامره او گوساله تو را باز گردانده است.‏ خشم<br />

من بر ایشان افروخته شد.‏ تا به کی نمیتوانند پاکیزه<br />

بشوند؟<br />

زیرا که این نیز از اسرائیل است و صنعتگرْ‏ آن را<br />

ساخته است،‏ بدین دلیل خدا نیست.‏ البته گوساله<br />

سامره خرد خواهد شد.‏<br />

به درستی که باد را کاشتند،‏ پس گردباد را درو<br />

خواهند کرد.‏ آن را محصول نیست و خوشههایش آرد<br />

نخواهد داد و اگر هم بدهد،‏ غریبان آن را خواهند<br />

بلعید.‏ ارمیا ؛ میکاه<br />

اسرائیل بلعیده خواهد شد و هماکنون در میان<br />

امتها مثل ظرف ناپسندیده میباشند.‏ مزامیر<br />

زیرا که ایشان مثل گورخر تنها و منفرد به آشور<br />

رفتهاند و افرایم عاشقان اجیر کرده است.‏ باب ؛<br />

اگر چه ایشان در میان امتها اجرت میدهند،‏ من<br />

هماکنون ایشان را جمع خواهم کرد و به سبب ستم<br />

پادشاه و امیران بزودي خسته خواهند شد.‏<br />

افرایم قربانگاه بسیار براي گناه ساخت<br />

پس قربانگاهها برایش باعث گناه شد.‏<br />

احکام بسیارِ‏ شریعت خود را براي او نوشتم اما آنها<br />

را مثل چیز غریب شمردند.‏ مرقس<br />

قربانی سوختنی مرا قربانی کردند تا گوشت<br />

بخورند و یهوه آنها را قبول نکرد.‏ هماکنون سرکشی<br />

ایشان را به یاد میآورد و نتیجه گناه را بر ایشان<br />

میرساند و ایشان به مصر خواهند برگشت.‏<br />

اسرائیل خالق خود را فراموش کرده،‏ قصرها بنا<br />

میکند و یهودا شهرهاي حصاردار بسیار میسازد.‏ اما<br />

من آتش به شهرهایش خواهم فرستاد که قصرهایش<br />

را بسوزاند.‏ ارمیا<br />

1 ،7<br />

13 ،31<br />

13 ،5<br />

27 ،1<br />

ارمیا 4 ،3<br />

15 ،6<br />

27 ،17<br />

19 ،8<br />

13 ،12<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11. چونکه<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

9<br />

.1<br />

اي اسرائیل مثل قومها شادي و وجد منما زیرا از<br />

خداي خود زنا نمودي و در همه خرمنها اجرت را<br />

دوست داشتی.‏<br />

2. خرمنها و چرخشتها ایشان را پرورش نخواهد داد و<br />

شیره در آن ضایع خواهد شد.‏<br />

در زمین یهوه ساکن نخواهند شد بلکه افرایم به<br />

مصر خواهد برگشت و ایشان در آشور چیزهاي نجس<br />

خواهند خورد.‏<br />

براي یهوه شراب نخواهند ریخت و پسندیده او<br />

نخواهند شد.‏ قربانی ایشان مثل خوراك ماتمیان<br />

خواهد بود و هرکه از آنها بخورد نجس خواهد شد،‏<br />

زیرا خوراك ایشان براي اشتهاي ایشان است.‏ پس آن<br />

در خانه یهوه داخل نخواهد شد.‏<br />

پس در ایام عید و در ایام جشن یهوه چه<br />

خواهید کرد؟<br />

زیرا اینک از ترسِ‏ هلاکت رفتهاند،‏ اما مصرْ‏ ایشان را<br />

جمع خواهد کرد و موف ایشان را دفن خواهد نمود.‏<br />

مکانهاي نفیسه نقره ایشان را خارها به تصرّف خواهند<br />

گرفت و در منازل ایشان ش ها خواهد بود.‏<br />

روزهاي انتقام ید.‏ ایام مکافات رسد و<br />

اسرائیل این را خواهند دانست.‏ پیامبر احمق گردید<br />

وصاحب روح دیوانه شد،‏ به سبب زیادي گناه و فراوانی<br />

دشمنی تو.‏ ارمیا ؛<br />

افرایم از جانب خداي من دیدهبان بود.‏ دام صیاد بر<br />

تمامی راههاي پیامبران گسترده شد.‏ در خانه خداي<br />

ایشان عداوت است.‏ باب<br />

مثل ایام فساد را به نهایت رسانیدهاند؛ پس<br />

سرکشی ایشان را بیاد میآورد و گناه ایشان را مکافات<br />

خواهد داد.‏ داوران ؛<br />

اسرائیل را مثل انگورها در بیابان یافتم.‏ پدران<br />

شما را مثل نوبر انجیر در ابتداي زمانش دیدم.‏ اما<br />

ایشان به بعلْ‏ فَغُور رفتند و خویشتن را براي رسوایی<br />

نذیره ساختند و مانند معشوقه خود مکروه شدند.‏ اعداد<br />

مزامیر 27 ،73<br />

27 ،50<br />

1 ،5<br />

13 ،20<br />

21 ،46<br />

15 ،19<br />

جِبعه ،<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

3 ،25<br />

11. شکوه<br />

افرایم مثل مرغ پرد.‏ زاییدن و حامله<br />

شدن و در رحم قرار گرفتن نخواهد شد.‏<br />

و اگر فرزندان را بپرورانند ایشان را بیفرزند<br />

خواهم ساخت به حدي که انسانی نخواهد ماند.‏<br />

بر ایشان هنگامی که من نیز از ایشان دور شوم.‏<br />

افرایم حینی که او را برگزیدم،‏ مثل صور در مرتع<br />

نیکو کاشته شده بود،‏ اما افرایم پسران خود را براي<br />

قاتل بیرون خواهد آورد.‏ حزقیال<br />

اي یهوه به ایشان بده.‏ چه بدهی؟ رحم<br />

سقطکننده و پستانهاي خشک به ایشان بده.‏<br />

3 ،27<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 813 -


يها<br />

يها<br />

لی<br />

یگیم<br />

لی<br />

تی<br />

لی<br />

يها<br />

قی<br />

يها<br />

يرو<br />

هوشع<br />

.15<br />

تمامی شرارت ایشان در جلجال است زیرا که در<br />

آنجا از ایشان نفرت داشتم.‏ پس ایشان را به سبب<br />

اعمال زشت ایشان از خانه خود خواهم راند و ایشان را<br />

دیگر دوست نخواهم داشت چونکه همه امیران ایشان<br />

فتنهانگیزند.‏ اشعیا<br />

افرایم خشک شده است و ریشه ایشان خشک<br />

گردیده،‏ میوه نمیآورند و اگر نیز بزایند نتایج مرغوب<br />

رحم ایشان را خواهم کشت.‏<br />

من ایشان را ترك خواهد نمود،‏ چونکه او<br />

رانشنیدند؛ پس در میان امتها آواره خواهند شد.‏<br />

23 ،1<br />

.16<br />

17. خداي<br />

10<br />

.1<br />

اسرائیل موِ‏ برومند است که میوه براي خود<br />

میآورد.‏ هر چه میوه زیاد میآورد،‏ قربانگاهها را زیاد<br />

میسازد و هر چه زمینش نیکوتر میشود،‏ تماث را<br />

نیکوتر بنا میکند.‏ باب<br />

دل ایشان پر از نفاق است.‏ هماکنون مجرم میشوند<br />

و او قربانگاه ایشان را خراب و تماث ایشان را<br />

ویران خواهد ساخت.‏<br />

زیرا که اکنون میگویند:‏ پادشاه نداریم چونکه از<br />

یهوه نمیترسیم؛ پس پادشاه براي ما چه تواند کرد؟<br />

12 ،12<br />

.2<br />

.3<br />

15 ،19 ؛ یوحنا 9 ،4 میکاه<br />

.4<br />

ایشان قسمهاي دروغ خورده و عهدها بسته،‏<br />

سخنان باطل میگویند و عدالت مثل زرداب در<br />

شیارهاي زمین میروید.‏ باب<br />

5. ساکنان سامره براي گوسالههاي بیت-‏ آون<br />

میترسند زیرا که قومش براي آن ماتم رند و<br />

کاهنانش به جهت شکوه او میلرزند زیرا که از آن دور<br />

شده است.‏ باب<br />

و آن را نیز به آشور به جهت هدیه براي پادشاه<br />

دشمن خواهند برد.‏ افرایم خجالت خواهد کشید و<br />

اسرائیل از مشورت خود رسوا خواهد شد.‏ باب<br />

پادشاه سامره مثل کف بر روي آب نابود میشود.‏<br />

و مکانهاي بلند آون که گناه اسرائیل میباشد ویران<br />

خواهد شد و خار و خس بر قربانگاه ایشان خواهد<br />

رویید و به کوهها خواهد گفت که ما را بپوشانید و به<br />

تپهها که بر ما بیفتید.‏<br />

اي اسرائیل از ایام جبعه گناه کردهاي.‏ در آنجا<br />

ایستادند و جنگ با فرزندان شرارت در جبعه به ایشان<br />

نرسید.‏ داوران<br />

هر گاه بخواهم ایشان را ادب خواهم نمود و قومها<br />

به ضد ایشان جمع خواهند شد،‏ هنگامی که به دو<br />

گناه خود بسته شوند.‏<br />

و افرایم گوساله آموخته شده است کهکوفتن<br />

خرمن را دوست میدارد و من بر گردن نیکوي او گذر<br />

کردم و من بر افرایم یوغ میگذارم.‏ یهودا شخم خواهد<br />

زد و یعقوب خوارکن پشت خود خواهد کشید.‏<br />

براي خود به عدالت بکارید و به حسب رحمت درو<br />

نمایید و زمین ناکاشته را براي خود شخم بزنید زیرا<br />

که وقت است که یهوه را بطلبید تا بیاید و بر شما<br />

عدالت را بباراند.‏ اشعیا ؛<br />

شرارت را شخم زدید و ظلم را درو نمودید و ثمره<br />

دروغ را خوردید،‏ چونکه به طر خود و به زیادي<br />

قدرتمندان خویش اعتماد نمودید.‏ ارمیا ؛ باب<br />

بدین دلیل فاجعهاي در میان قوم تو خواهد<br />

برخاست و تمامی قلعهها خراب خواهد شد به<br />

نهوي که شلمان،‏ بیت-اَرب را در روز جنگ خراب<br />

کرد که مادر با فرزندانش خرد شدند.‏<br />

همچنین بیتئیل به سبب شدت شرارت شما به<br />

شما عمل خواهد نمود.‏ در وقت طلوع خورشید پادشاه<br />

اسرائیل کلاً‏ هلاك خواهد شد.‏<br />

7 ،8<br />

3 ،4<br />

8 ،45<br />

6 ،55<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

11<br />

.1<br />

هنگامی که اسرائیل طفل بود،‏ او را دوست داشتم و<br />

پسر خود را از مصر خواندم.‏ متی<br />

هر قدر که ایشان را بیشتر دعوت کردند،‏ بیشتر از<br />

ایشان دور رفتند و براي بعلیم قربانی گذرانیدند و به<br />

جهت بتهاي تراشیده بخور سوزانیدند.‏<br />

و من راه رفتن را به افرایم تعلیم دادم و او را به<br />

بازوها برداشتم،‏ اما ایشان ندانستند که من ایشان را<br />

شفا دادهام.‏<br />

ایشان را به ریسمانهاي انسان و به بندهاي محبت<br />

جذب نمودم و به جهت ایشان مثل کسانی بودم که<br />

یوغ را از گردنایشان برمیدارند و خوراك پیش<br />

ایشان نهادم.‏<br />

به زمین مصر نخواهد برگشت،‏ اما آشور پادشاه<br />

ایشان خواهد شد چونکه از بازگشت نمودن خودداري<br />

کردند.‏<br />

6. شمشیر بر شهرهایش هجوم خواهد آورد و پشت<br />

بندهایش را به سبب مشورت ایشان معدوم و نابود<br />

خواهد ساخت.‏ باب<br />

و قوم من تصمیم گرفتند که از من مرتد گردند.‏ و<br />

15 ،2<br />

1 ،14<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.7<br />

9 ،5<br />

2 ،4<br />

لوقا 30 ،23<br />

15 ،4<br />

25 ،19<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 814 -


يها<br />

يها<br />

يرو<br />

یم<br />

بی<br />

نک<br />

یم<br />

.9<br />

هر چند ایشان را بسوي بالاترین،‏ دعوت نمایند،‏ ل<br />

کسی خویشتن را برنمیافرازد.‏<br />

اي افرایم چگونه تو را ترك کنم و اي اسرائیل<br />

چگونه تو را تسلیم نمایم؟ چگونه تو را مثل اَدمه نمایم<br />

و تو را مثل صبوئیم سازم؟ دل من در اندرونم منقلب<br />

شده و رقّت من با هم مشتعل شده است.‏ پیدایش<br />

هوشع<br />

،19<br />

.8<br />

20 ،31 ؛ ارمیا 26-24<br />

.9<br />

آتش خشم خود را جاري نخواهم ساخت و بار دیگر<br />

افرایم را هلاك نخواهم نمود زیرا خدا هستم و انسان<br />

نه و در میان تو قدوس هستم،‏ پس به خشم نخواهم<br />

آمد.‏<br />

ایشان یهوه را پی خواهند نمود.‏ او مثل شیر<br />

غرّش خواهد نمود و چون غرّش نماید فرزندان از<br />

مغرب به لرزه خواهند آمد.‏<br />

مثل مرغان از مصر و مانند کبوتران از زمین آشور<br />

لرزان خواهند آمد.‏ یهوه گوید که ایشان را در<br />

خانه ایشان ساکن خواهم گردانید.‏<br />

افرایم مرا به دروغها و خاندان اسرائیل به مکرها<br />

احاطه کردهاند و یهودا هنوز با خدا و با قدوس امین<br />

ناپایدار است.‏ ایوب<br />

9 .3 ،2<br />

اعداد 19 ،23<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

12<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

افرایم باد را میخورد و باد شرقی را تعقیب میکند.‏<br />

تمامی روز دروغ و خرابی را میافزاید و ایشان با آشور<br />

عهد میبندند و روغن به جهت هدیه به مصر برده میشود.‏<br />

یهوه را با یهودا دشمنی است و یعقوب را برحسب<br />

راههایش عاقبت آن را دیده،‏ بر وفق اعمالش او را جزا<br />

خواهد داد.‏<br />

او پاشنه برادر خود را در رحم گرفت و در حین<br />

قوتش با خدا مبارزه نمود.‏ پیدایش ؛<br />

با فرشته مبازره نموده،‏ غالب آمد.‏ گریان شده،‏ نزد<br />

وي خواهش نمود.‏ در بیتئیل او را یافت و در آنجا با<br />

ما سخن گفت.‏<br />

اما یهوه لشکرهاست و یادگاري او یهوه<br />

است.‏ خروج<br />

اما تو بسوي خداي خود بازگشت نما و رحمت و<br />

راستی را نگاه داشته،‏ دائماً‏ منتظر خداي خود<br />

باش.‏<br />

او سوداگري است که میزان فر در دست او<br />

میباشد و ظلم را دوست میدارد.‏<br />

و افرایم میگوید:‏ به درستی که ثروتمند شدهام<br />

و توانگري را براي خود تحصیل نمودهام و در تمامی<br />

کسب من بیانصافیاي که گناه باشد،‏ در من<br />

نخواهند یافت.‏<br />

اما من از زمین مصر تا حال یهوه خداي تو هستم و<br />

تو را بار دیگر مثل روزهاي خاص در خیمهها ساکن<br />

خواهم گردانید.‏<br />

به پیامبران نیز سخن گفت و رؤیاها افزودم و<br />

بواسطه پیامبران مثَلْها زدم.‏<br />

به درستی که ایشان در جلعاد محض گناه و<br />

بطالت گردیدند و در جلجال گاوها قربانی کردند.‏ و<br />

قربانگاههاي ایشان نیز مثل تودههاي سنگ در<br />

شیارهاي زمین میباشد.‏<br />

و یعقوب به زمین اَرام فرار کرد و اسرائیل به<br />

جهت زن خدمت نمود و براي زن شبانی کرد.‏<br />

و یهوه اسرائیل را بواسطه پیامبر از مصر برآورد و<br />

او به دست پیامبر محفوظ گردید.‏ خروج<br />

افرایم خشم بسیار تلخی به هیجان آورد،‏ پس<br />

یهوه خون او را بر سرش واگذاشت و عار او را بر وي<br />

رد نمود.‏<br />

37 ،12<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

13<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

هنگامی که افرایم به لرزه سخن گفت،‏ خویشتن را<br />

در اسرائیل مرتفع نمود؛ اما چون در امر بعل مجرم<br />

شد،‏ بمرد.‏<br />

و هماکنون گناهان میافزایند و از نقره خود بتهاي<br />

ریخته شده و تماثیل موافق عقل خود میسازند که<br />

همه آنها عمل صنعتگران باشد و درباره آنها<br />

میگویند که اشخاصی که قربانی میگذرانند گوسالهها<br />

را ببوسند.‏<br />

بنابراین،‏ ایشان مثل ابرهاي صبح و مانند شبنمی<br />

که بزودي میگذرد،‏ هستند.‏ و مثل کاه که از خرمن<br />

پراکنده شود و مانند دود که از روزن برآید.‏ مزامیر<br />

اما من از زمین مصر تا حال یهوه خداي تو هستم و<br />

غیر از من خداي دیگر را نمیشناسی و سواي من<br />

نجاتدهندهاي نیست.‏ خروج<br />

من تو را در بیابان در زمین بسیار خشک شناختم.‏<br />

4 ،1<br />

2 ،20<br />

.4<br />

.5<br />

تثنیه<br />

تثنیه<br />

10 ،32 ؛ 15 ،8<br />

6. چون چریدند،‏ سیر شدند و چون سیر شدند،‏ دل<br />

ایشان مغرور گردید و از این جهت مرا فراموش کردند.‏<br />

15 ،32<br />

.7<br />

پس من براي ایشان مثل شیر خواهم بود و مانند<br />

24 ،32<br />

26 .22 ،25<br />

، خداي<br />

3 ،15<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

- 815 -


یم<br />

یم<br />

يها<br />

پلنگ به سر راه در کمین خواهم نشست.‏ باب<br />

و مثل خرسی که بچههایش را از وي ربوده باشد،‏<br />

برایشان حمله خواهم آورد و پرده دل ایشان را<br />

خواهم درید و مثل شیر ایشان را در آنجا خواهم<br />

خورد و حیوانات صحرا ایشان را خواهند درید.‏<br />

اي اسرائیل هلاك شدي،‏ اما همراهی تو با من<br />

است.‏ ؛ ارمیا<br />

هماکنون پادشاه تو کجاست تا تو را در تمامی<br />

شهرهایت معاونت کند و داورانت کجایند که درباره آنها<br />

گفتی پادشاه و سروران به من بده؟ اول سموئیل<br />

از خشمِ‏ خود،‏ پادشاهی به تو دادم و از خشمِ‏<br />

خویش او را برداشتم.‏<br />

افرایم بسته شده و گناه او ذخیره<br />

گردیده است.‏<br />

دردهاي زایمان مثل زنی که زاید بر وي<br />

آمده است و او پسري نادانشمند است زیرا در<br />

وقتش،‏ در جاي تولد فرزندان نمیایستد.‏ میکاه ؛ مزامیر<br />

هوشع<br />

14 ،5<br />

7-5 ،8<br />

10 ،4<br />

17 ،2<br />

اشعیا 9 ،3<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

12. سرکشی<br />

.13<br />

7 ،48<br />

.14<br />

من ایشان را از دست جهنم فدیه خواهم<br />

داد و ایشان را از مرگ نجات خواهم بخشید.‏ اي<br />

مرگ ضربات تو کجاست و اي جهنم هلاکت تو<br />

کجا است؟ پشیمانی از چشمان من پنهان شده<br />

است.‏ اول قرنتیان ؛ دوم تیموتائوس<br />

اگر چه در میان برادرانش ثمر آورد‏،‏ اما باد<br />

شرقی وزد و باد یهوه از بیابان برمیآید و<br />

منبع او خشک میگردد و چشمهاش میخشکد و او<br />

گنجِ‏ تمامی اسبابِ‏ باارزش وي را تاراج مینماید.‏<br />

متحمل گناه خود خواهد شد،‏ زیرا به<br />

خداي خود فتنه انگیخته است.‏ ایشان به شمشیر<br />

خواهند افتاد و اطفال ایشان خرد و زنان حامله ایشان<br />

شکم دریده خواهند شد.‏ باب ؛ زکریا<br />

نخواهیم گفت که شما خدایان ما هستید چونکه از تو<br />

یتیمان رحمت مییابند.‏ ارمیا<br />

پیمانشکنی ایشان را شفا داده،‏ ایشان را مجاناً‏<br />

دوست خواهم داشت زیرا خشم من از ایشان برگشته<br />

است.‏<br />

براي اسرائیل مثل شبنم خواهم بود و او مانند<br />

سوسنها گل خواهد کرد و مثل لبنان ریشه خود را<br />

خواهد دوانید.‏ باب<br />

منتشر شده،‏ زیبایی او مثل درخت<br />

زیتون و عطرش مانند لبنان خواهد بود.‏<br />

آنانی که زیر سایهاش ساکن میباشند،‏ مثل گندم<br />

زیست خواهند کرد و مانند موها گل خواهند آورد.‏<br />

انتشار او مثل شراب لبنان خواهد بود.‏<br />

افرایم خواهد گفت:‏ مرا دیگر با بتها چه کار است؟ و<br />

من او را اجابت کرده،‏ منظور خواهم داشت.‏ من مثل<br />

صنوبر تر و تازه میباشم.‏ میوه تو از من یافت میشود.‏<br />

کیست مرد حکیم که این چیزها را بفهمد و فهیمی<br />

که آنها را بداند؟ زیرا طریقهاي یهوه مستقیم<br />

است و عادلان در آنها پیروي مینمایند،‏ اما<br />

خطاکاران در آنها لغزش میخورند.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

10 ،25<br />

5 ،17<br />

4 ،6<br />

.4<br />

.5<br />

6. شاخههایش<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

14 ،8<br />

4 ،1<br />

10 ،1<br />

7 ،12<br />

54 ،15<br />

.15<br />

16. سامره<br />

- 816 -<br />

14<br />

.1<br />

.2<br />

اي اسرائیل بسوي یهوه خداي خود بازگشت نما<br />

زیرا به سبب گناه خود لغزیدهاي.‏<br />

با خود سخنان گرفته،‏ بسوي یهوه بازگشت نمایید<br />

و او را گویید:‏ تمامی گناه را عفو فرما و ما را به لطف<br />

مقبول فرما،‏ پس گوسالههاي لبهاي خویش را ادا<br />

خواهیم نمود.‏<br />

آشور ما را نجات نخواهد داد و بر اسبان سوار<br />

نخواهیم شد و بار دیگر به عمل دستهاي خود<br />

عبرانیان 15 ،13<br />

.3


یگم<br />

يها<br />

يها<br />

يوا<br />

يها<br />

يرو<br />

نیی<br />

يرو<br />

یم<br />

يها<br />

یوئیل<br />

یونیل<br />

1<br />

1<br />

.2<br />

کلام یهوه که بر یوئیل پسر فَتُوئیل نازل شد.‏<br />

اي بزرگان این را بشنوید!‏ و اي همه ساکنان زمین<br />

این را گوش گیرید!‏ آیا مثل این در ایام شما یا در ایام<br />

پدران شما واقع شده است؟<br />

3. شما از این به پسران خود و پسران شما به پسران<br />

خویش و پسران ایشان به طبقه بعد خبر بدهید.‏ مزامیر<br />

3 ،78<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

آنچه از کرم درخت باقی مانَد‏،‏ ملخ میخورد و آنچه<br />

از ملخ باقی مانَد‏،‏ خرچسنه میخورد و آنچه از<br />

خرچسنه باقی ماند،‏ سوس میخورد.‏<br />

اي مس تان بی دار ش ده،‏ گری ه کنی د و اي هم ه<br />

میگساران به جهت شیره انگور ولوله نمایید زیرا که از<br />

دهان شما ریشه کن شده است.‏<br />

زیرا که امتی قوي و بیشمار به زمین من هجوم<br />

میآورند.‏ دندانهاي ایشان دندانهاي شیر است و فَک<br />

ایشان فَک شیر ماده است.‏ باب<br />

تاکستان مرا ویران و انجیرهاي مرا خراب کرده و<br />

پوست آنها را کلاً‏ کنده،‏ بیرون انداختهاند و شاخه<br />

آنها سفید شده است.‏<br />

مثل دختري که براي شوهر جوانی خود پلاس<br />

میپوشد،‏ ماتم بگیر.‏<br />

قربانی خوراکی و هدیه ریختنی از خانه یهوه ریشه<br />

کن شده است.‏ کاهنانی که خادمان یهوه هستند ماتم<br />

میگیرند.‏ باب<br />

10. صحرا خشک شده و زمین ماتم یرد زیرا<br />

گندم تلف شده و شیره خشک گردیده و روغن ضایع<br />

شده است.‏<br />

اي کشاورزان شرمنده شوید،‏ و اي باغبانان ولوله<br />

نمایید،‏ به جهت گندم و جو زیرا محصول زمین تلف<br />

شده است.‏<br />

موها خشک و انجیرها ضایع شده؛ انار و خرما و<br />

سیب و همه درختان صحرا خشک گردیده،‏ زیرا<br />

خوشی از فرزندان انسان رفع شده است.‏<br />

اي کاهنان لباس کهنه در بر کرده،‏ نوحهگري<br />

نمایید و اي خادمان قربانگاه ولوله کنید و اي خادمان<br />

خداي من داخل شده،‏ در لباس کهنه شب را بسر برید،‏<br />

زیرا که قربانی خوراکی و قربانی نوشیدنی از خانه<br />

خداي شما باز داشته شده است.‏<br />

روزه را تع نمایید و جمع مقدسین را صدا<br />

کنید!‏ بزرگان و تمامی ساکنان زمین را به خانه یهوه<br />

خداي خود جمع نموده،‏ نزد یهوه خواهش نمایید.‏<br />

بر آن روز زیرا روز یهوه نزدیک است و مثل<br />

هلاکتی از قادر مطلق میآید.‏ باب ؛ اشعیا 13،<br />

آیا آذوغه در نظر ما برده نشد و خوشحالی و<br />

شادمانی از خانه خداي ما؟ تثنیه<br />

دانهها زیر کلوخها پوسید.‏ مخزنها ویران و انبارها<br />

خراب شد زیرا گندم تلف گردید.‏<br />

18. حیوانات چه قدر ناله میکنند و گوساله گاوان<br />

شوریده احوالند،‏ چونکه مرتعی ندارند و گلههاي<br />

گوسفند نیز تلف شدهاند.‏ اشعیا<br />

اي یهوه نزد تو خواهش مینمایم زیرا که آتش<br />

مرتع صحرا را سوزانیده و شعله همهدرختان صحرا<br />

را افروخته است.‏ باب<br />

20. حیوانات صحرا بسوي تو لَه لَه زنند زیرا که<br />

جوی آب خشک شده و آتش مرتعهاي صحرا را<br />

سوزانیده است.‏ مزامیر<br />

6<br />

1 ،2<br />

11 ،16<br />

7 ،24<br />

3 ،2<br />

11 ،104<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.19<br />

2<br />

.1<br />

در صهیون شیپور بنوازید و در کوه مقدس من صدا<br />

بلند کنید!‏ تمامی ساکنان زمین بلرزند زیرا روز یهوه<br />

میآید و نزدیک است.‏ باب<br />

روز تاریکی و ظلمت‏،‏ روز ابرها و ظلمت غلیظ مثل<br />

خورشید منبسط بر کوهها!‏ امتی عظیم و قوي که<br />

مانند آن از ازل نبوده و بعد از این تا سالها و نسلهاي<br />

بسیار نخواهد بود.‏ خروج<br />

پیش ایشان آتش میسوزاند و در عقب ایشان<br />

شعله سوزنده میگردد.‏ پیش ایشان،‏ زمین مثل<br />

باغ عدن و در عقبِ‏ ایشان،‏ بیابانِ‏ بایر است و نیز از<br />

ایشان هیچ کس رهایی نمییابد.‏ باب<br />

ایشان مثل ظاهرِ‏ اسبان است و مانند اسب<br />

سواران میتازند.‏<br />

مثل صداي ارابهها بر قله کوهها جست و خیز<br />

میکنند؛ مثل صداي شعله آتش که کاه را میسوزاند؛<br />

مانند امت عظیمی که براي جنگ صف بسته باشند.‏<br />

از حضور ایشان قومها میلرزند.‏ تمامی رویها<br />

رنگپریده میشود.‏<br />

مثل قدرتمندان میدوند،‏ مثل مردان جنگی بر<br />

19 ،1<br />

15 ،1<br />

14 ،10<br />

.2<br />

.3<br />

4. ظاهرِ‏<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

2 ،2<br />

14 ،2<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 817 -


يرو<br />

یم<br />

يها<br />

حصارها برمیآیند و هر کدام به راه خود میآیند و<br />

روشهاي خود را تبدیل نمیکنند.‏<br />

بر یکدیگر ازدحام نمیکنند،‏ زیرا هرکس به راه خود<br />

میخرامد.‏ از میان سلاحها هجوم میآورند و صف<br />

خود را نمیشکنند.‏<br />

بر شهر میجهند،‏ به حصارها میدوند،‏ به<br />

خانهها برمیآیند.‏ مثل دزدان از پنجرهها داخل<br />

میشوند.‏ ارمیا<br />

از حضور ایشان زمین متزلزل و آسمانها مرتعش<br />

میشود؛ آفتاب و ماه سیاه شوند و ستارگان نور<br />

خویش را باز میدارند.‏<br />

و یهوه آواز خود را پ یش لشکر خویش بلند<br />

میکند،‏ زیرا اردوي او بسیار عظیم است و آنکه سخن<br />

خود را بجا میآورد،‏ قدیر است.‏ زیرا روز یهوه عظیم و<br />

بینهایت مهیب است و کیست که طاقت آن را داشته<br />

باشد.‏ ارمیا<br />

و لکن هماکنون یهوه میگوید با تمامی دل و با<br />

روزه و گریه و ماتم بسوي من بازگشت نمایید.‏<br />

یونیل<br />

اشعیا 10 ،13<br />

21 ،9<br />

7 ،30<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

حزقیال 11 ،33<br />

.13<br />

و دل خود را چاك کنید نه رخت خویش را،‏ و<br />

به یهوه خداي خود بازگشت نمایید زیرا که او<br />

رئوف و رحیم است و دیرخشم و زیادي احسان و<br />

از بلا پشیمان میشود.‏ خروج<br />

که میداند که شاید برگردد و پشیمان شود و در<br />

عقب خود برکتی واگذارد،‏ یعنی قربانی خوراکی و<br />

قوربانی نوشیدنی براي یهوه خداي شما.‏ ؛<br />

در صهیون شیپور بنوازید و روزه را تعیین کرده،‏<br />

جمع مقدسین را ندا کنید.‏<br />

قوم را جمع کنید،‏ جماعت را تقدیس نمایید،‏<br />

پیران و کودکان و شیرخوارگان را فراهم آورید.‏ داماد<br />

از حجره خود و عروس از حجله خویش بیرون آیند.‏<br />

کاهنانی که خادمان یهوه هستند در میان سالنها<br />

و قربانگاه گریه کنند و بگویند:‏ اي یهوه بر قوم خویش<br />

شفقت فرما و میراث خویش را به عار مسپار،‏ مبادا<br />

امتها بر ایشان حکمرانی نمایند.‏ چرا در میان قومها<br />

بگویند که خداي ایشان کجا است؟ مزامیر<br />

سپ.‏ یهوه براي زمین خود به غیرت خواهد آمد و<br />

بر قوم خویش شفقت خواهد نمود.‏<br />

و یهوه قوم خود را اجابت نموده،‏ خواهد گفت:‏<br />

اینک من گندم و شیره و روغن را براي شما میفرستم<br />

تا از آنها سیر شوید و شما را بار دیگر در میان امتها<br />

عار نخواهم ساخت.‏<br />

و لشکر شمالی را از شما دور کرده،‏ به زمین<br />

خشک ویران خواهم راند که مقدمه آن بر دریاي<br />

شرقی و ساقهاش بر دریاي غربی خواهد بود و بوي<br />

بدش بلند خواهد شد و عفونتش برخواهد آمد زیرا<br />

کارهاي عظیم کرده است.‏<br />

اي زمین مترس!‏ وجد و شادي بنما زیرا یهوه<br />

کارهاي عظیم کرده است.‏<br />

اي چهارپایان صحرا مترسید زیرا که مرتعهاي<br />

بیابان سبز شد و درختانْ‏ میوه خود را آورد و انجیر و<br />

مو قوت خویش را دادند.‏<br />

اي پسران صهیون در یهوه خداي خویش وجد و<br />

شادي نمایید،‏ زیرا که باران اولین را به اندازهاش به<br />

شما داده است و باران اول و آخر را در وقت براي شما<br />

بارانیده است.‏ اشعیا ؛ لاویان<br />

سپ.‏ خرمن از گندم پر خواهد شد و معصرهها از<br />

شیره و روغن لبریز خواهد گردید.‏<br />

و سالهایی را که ملخ و خرچسنه و سوس و کرم<br />

درخت یعنی لشکر عظیم من که بر شما فرستاده بودم<br />

خوردند به شما باز پس خواهم گرفت.‏ باب<br />

و غذاي بسیار خورده،‏ سیر خواهید شد و اسم<br />

یهوه خداي خود را که براي شما کارهاي عجیب کرده<br />

است،‏ سرودستایش خواهید خواند و قوم من تا به ابد<br />

خجل نخواهند شد.‏ تثنیه ؛<br />

و خواهید دانست که من در میاناسرائیل میباشم<br />

و من یهوه خداي شما هستم و دیگري نیست و قوم<br />

من خجل نخواهند شد تا ابد.‏ تثنیه<br />

و بعد از آن روح خود را بر همه بشر خواهم<br />

ریخت و پسران و دختران شما پیامبري خواهند<br />

نمود و پیران شما و جوانان شما رؤیاها خواهند<br />

دی د.‏ اشعیا ؛ حزقیال ؛ اعمال رسولان ؛ ؛<br />

44 ،10<br />

4 ،1<br />

16 ،2<br />

امثال 10 ،3<br />

17 ،31<br />

4 ،26<br />

15 ،32<br />

10 ،8<br />

29 ،39<br />

9 ،21<br />

10 ،61<br />

3 ،44<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

24<br />

.25<br />

.26<br />

.27<br />

.28<br />

تیطوس 6 ،3<br />

.29<br />

؛ اعمال رسولان<br />

و در آن ایام روح خود را بر غلامان و کنیزان نیز<br />

خواهم ریخت.‏<br />

و نشانهها را از خون و آتش و ستونهاي دود در<br />

آسمان و زمین ظاهر خواهم ساخت.‏<br />

آفتاب به تاریکی و ماه به خون تبدیل خواهند<br />

شد،‏ پیش از ظهور روز عظیم و مهیب یهوه.‏<br />

و واقع خواهد شد هر که نام یهوه را بخواند نجات<br />

یابد زیرا در کوه صهیون و در اورشلیم،‏ چنانکه یهوه<br />

گفته است،‏ باقی ماندهاي خواهد بود و در میان<br />

.30<br />

.31<br />

.32<br />

2 ،4<br />

یونس 9 ،3<br />

4 ،42<br />

6 ،34<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

- 818 -


يها<br />

يبا<br />

یم<br />

کی<br />

باقیماندگان<br />

رومیان<br />

آنانی که یهوه ایشان را خوانده است.‏<br />

یونیل<br />

13 ،10<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

زیرا اینک در آن ایام و در آن زمان چون اسیري<br />

یهودا و اورشلیم را برگردانیده باشم،‏<br />

آنگاه همه امتها را جمع کرده،‏ به دره یهوشافاط<br />

فرود خواهم آورد و در آنجا با ایشان درباره قوم خود و<br />

میراث خویش اسرائیل محاکمه خواهم نمود زیرا که<br />

ایشان را در میان امتها پراکنده ساخته و زمین مرا<br />

تقسیم نمودهاند.‏<br />

و بر قوم من قر ع ه انداخته و پسري در ع وض<br />

فاحشهاي داده و دختري به شراب فروختهاند تا<br />

بنوشند.‏<br />

و حال اي صور و صیدون و تمامی دیار فلسطینیان<br />

شما را با من چه کاراست؟ آیا شما به من بدي<br />

میرسانید؟ و اگر به من بدي برسانید من جزاي شما<br />

را بزودي هر چه تمامتر به سر شما رد خواهم نمود.‏<br />

،<br />

ناحوم 10 ،3<br />

.4<br />

22 10، اول قرنتیان<br />

5. چونکه<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

نقره و طلا و نفایس زی مرا گرفته،‏ آنها را<br />

به معبد خود درآوردید.‏<br />

و پسران یهودا و پسران اورشلیم را به پسران<br />

یونانیان فروختید تا ایشان را از مرز ایشان دور کنید.‏<br />

اینک من ایشان را از مکانی که ایشان را به آن<br />

فروختید،‏ خواهم برانگیزانید و اعمال شما را به سر<br />

شما خواهم برگردانید.‏<br />

و پسران و دختران شما را به دست پسرانیهودا<br />

خواهم فروخت تا ایشان را به سبائیان که امتی بعید<br />

میباشند،‏ بفروشند زیرا یهوه این را گفته است.‏<br />

این را در میان امتها ندا کنید.‏ تدارك جنگ بینید<br />

و جباران را برانگیزانید.‏ تمامی مردان جنگی نزد<br />

شده،‏ برآیند.‏<br />

گاوآهنهاي خود را ب راي شمشیرها و ارهه اي<br />

خویش را براي نیزهها خرد کنید و مرد ضعیف بگوید:‏<br />

من قوي هستم.‏<br />

اي همه امتها بشتابید و بیایید و از هر طر ف<br />

جمع شوید!‏ اي یهوه شجاعان خود را به آنجا فرود آور!‏<br />

امتها برانگیخته شوند و به دره یهوشافاط برآیند<br />

زیرا که من در آنجا خواهم نشست تا بر همه امتهایی<br />

که به اطراف آن هستند داوري نمایم.‏<br />

داس را پیش آورید زیرا که حاصل رسیده است.‏<br />

بیایید پایمال کنید زیرا که معصرهها پر شده و<br />

چرْخُشْتها لبریز گردیدهاست چونکه شرارت شما عظیم<br />

است.‏ مکاشفه<br />

14. جماعتها،‏ جماعتها در دره قضا!‏ زیرا روز یهوه در<br />

دره قضا نزدیک است.‏<br />

آفتاب و ماه سیاه میشوند و ستارگان تابش خود<br />

را بازمیدارند.‏ باب<br />

و یهوه از صهیون نعره زند و آواز خود را از<br />

اورشلیم بلند میکند و آسمان و زمین متزلزل<br />

میشود،‏ اما یهوه پناهگاه قوم خود و قلعه محکم<br />

فرزنداناسرائیل خواهد بود.‏ عاموس<br />

سپ.‏ خواهید دانست که من یهوه خداي شما در<br />

کوه مقدس خویش صهیون ساکن میباشم و اورشلیم<br />

مق دس خواه د ب ود و بیگانگ ان دیگ ر از آن عب ور<br />

نخواهند نمود.‏ حزقیال<br />

و در آن روز کوهها شیره انگور را خواهند چکانید<br />

و کوهها به شیر جاري خواهد شد و تمامی درههاي<br />

یهودا به آب جاري خواهد گردید و چشمهاي از خانه<br />

یهوه بیرون آمده،‏ دره شطّیم را سیراب خواهد ساخت.‏<br />

2 ،1<br />

10 ،2 ؛ 4 ،3<br />

30 ،34<br />

18 .15 ،14<br />

.15<br />

.16<br />

17<br />

.18<br />

3 ،12 ؛ اشعیا 27 ،68 ؛ مزامیر 13 ،9 عاموس<br />

.19<br />

مصر ویران خواهد شد و اَدوم به بیابان بایر تبدیل<br />

خواهد گردید،‏ به سبب ظلمی که بر پسرانیهودا<br />

نمودند و خون بیگناهان را در زمین ایشان ریختند.‏<br />

و یهودا تا ابد قابل سکونت خواهد شد و اورشلیم<br />

براي همیشه.‏<br />

و خونریزي ایشان را که پاکیزه نساخته بودم،‏ پاك<br />

خواهم ساخت و یهوه در صهیون ساکن خواهد<br />

شد.‏ تثنیه ؛ حزقیال<br />

3 ،48<br />

43 ،32<br />

.20<br />

.21<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

- 819 -


يرو<br />

عاموس<br />

عاموس<br />

1<br />

.1<br />

کلمات عاموس که از شبانان تفُوع بود و آنها را در<br />

ایام عزّیا،‏ پادشاه یهودا و ایام یرُبعام پسر یوآش،‏ پادشاه<br />

اسرائیل در سال قبل از زلزله درباره اسرائیل دید.‏ باب<br />

5 ،14 ؛ زکریا 14 ،7<br />

.2<br />

پس گفت:‏ یهوه از صیهون صدا میزند و صداي خود<br />

را از اورشلیم بلند میکند و مرتع هاي شبانان ماتم<br />

میگیرند و کوه کَرمل خشک میگردد.‏ ارمیا ؛ یوئیل<br />

30 ،25<br />

؛ 21 ،3<br />

1 ،17<br />

5 .2 ،2<br />

یوئیل 9 ،3<br />

10 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به خاطر سه و چها تقصیر<br />

دمشق مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که جلعاد را<br />

به خرمن کوب آهنین کوفتند.‏ اشعیا<br />

پس آتش در خاندان حزائیل خواهم فرستاد تا<br />

قصرهاي بنهدد را بسوزاند.‏<br />

و پشت بندهاي دمشق را خواهم شکست و ساکنان<br />

را از صحراي اَون و صاحب عصا را از بیت-عدن ریشه<br />

کن خواهم ساخت و یهوه مفرماید که قوم آرام به کیر<br />

به اسیري خواهند رفت.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه و چهار تقصیر<br />

غَز ُّه مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که تمام قوم را<br />

به اسیري بردند تا ایشان را به اَدوم تسلیم نمایند.‏<br />

پس آتش به حصارهاي غَز ُّه خواهم فرستاد تا<br />

قصرهایش را بسوزاند.‏ باب<br />

و ساکنان را از اشدود و صاحب عصا را از اَشقَلُون<br />

ریشه کن ساخته،‏ دست خود را بر عقرُون فرود خواهم<br />

آورد و سرور یهوه میفرماید که باقی ماندگان<br />

فلسطینیان هلاك خواهند شد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه و چهار تقصیر<br />

تیروس را نخواهم برگردانید زیرا که تمامی قوم را به<br />

اسیري برده،‏ ایشان را به اَدوم تسلیم نمودند و عهد<br />

برادران را به یاد نیاوردند.‏<br />

پس آتش بر حصارهاي تیروس خواهم فرستاد تا<br />

قصرهایش را بسوزاند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه و چهار تقصیر<br />

اَدوم مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که برادر خود<br />

را به شمشیر تعقیب نمود و رحمهاي خویش را تباه<br />

ساخت و خشم او پیوسته مدرید و عصبانیت خود را<br />

دایماً‏ نگاه میداشت.‏<br />

پس آتش بر تیمان خواهم فرستاد تا قصرهاي<br />

بصرَه را بسوزاند.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه و چهار تقصیر<br />

پسرانعمون مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که<br />

زنان حامله جلعاد را شکم پاره کردند تا مرز خویش را<br />

وسیع گردانند.‏<br />

پس آتش در حصارهاي ربه مشتعل خواهم<br />

ساخت تا قصرهایش را با صداي عظیمی در روز جنگ<br />

با تندبادي در روز طوفان بسوزاند.‏<br />

و یهوه میفرماید که پادشاه ایشان به اسیري<br />

خواهد رفت.‏ او و امیرانش جمیعاً.‏<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

2<br />

.1<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه وچهار تقصیرِ‏<br />

موآب،‏ مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که<br />

استخوانهاي پادشاه اَدوم را آهک پختند.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ آتش بر موآب میفرستم تا قصرهاي قَرْیوت را<br />

بسوزاند و موآب با هنگامه و خروش و صداي شیپور<br />

خواهد مرد.‏<br />

و یهوه میفرماید که داور را از میانش ریشه کن<br />

خواهم ساخت و همه سرورانش را با وي خواهم کُشت.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه و چهار تقصیرِ‏<br />

یهودا،‏ مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که شریعت<br />

یهوه را ترك نموده،‏ قواعد او را نگاه نداشتند و<br />

دروغهاي ایشان که پدرانشان آنها را پی نمودند<br />

ایشان را گمراه کرد.‏ هوشع<br />

سپ.‏ آتش بر یهودا خواهم فرستاد تا قصرهاي<br />

اورشلیم را بسوزاند.‏ باب<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به سبب سه و چهار تقصیرِ‏<br />

اسرائیل،‏ مجازاتش را نخواهم برگردانید زیرا که مرد<br />

عادل را به نقره و مسکین را به جفت نعلین فروختند.‏<br />

1 ،17<br />

6 ،4<br />

10 .7 .4 ،1<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

6 ،8 باب<br />

8 ؛ بوئیل 3،<br />

.7<br />

و به غبار زمین که بر سر مسکینان است،‏ حرص<br />

دارند و راه حلیمان را منحرف میسازند و پسر و پدر<br />

به یک دختر همبستر شدند،‏ اسم مقدس مرا بیحرمت<br />

میکنند.‏ باب<br />

و بر رختی که گرو میگیرند،‏ نزد هر قربانگاه<br />

میخوابند و شراب جریمهشدگان را در خانه خدایان<br />

خود مینوشند.‏<br />

4 ،8<br />

.8<br />

.10<br />

.11<br />

- 820 -


يرو<br />

يها<br />

نیی<br />

يها<br />

لی<br />

یم<br />

کی<br />

عاموس<br />

.9<br />

و حال آنکه من اَموریان را که قامت ایشان مانند قد<br />

سرو آزاد بود و ایشان مثل بلوط تنومند بودند،‏ پیش<br />

ایشان هلاك ساختم و میوه ایشان را از بالا و<br />

ریشه ایشان را از پا تلف نمودم.‏ اعداد<br />

و من شما را از زمین مصر برآورده،‏ چهل سال در<br />

بیابان گردش دادم تا زمین اَموریان را به تصرّف آورید.‏<br />

24 .21 ،21<br />

.10<br />

51 ،12 خروج<br />

.11<br />

و بعضی از پسران شما را پیامبران و بع ض ی از<br />

جوانان شما را ناصري قرار دادم.‏ یهوه میفرماید:‏ اي<br />

فرزنداناسرائیل آیا چنین نیست؟ اعداد<br />

اما شما ناصریها را شراب نوشانیدید و پیامبران را<br />

منع نموده،‏ گفتید که پیامبري مکنید.‏ ؛<br />

اینک من شما را تنگ خواهم گذارد چنانکه<br />

ارابهاي که از بافهها پر باشد،‏ تنگ گذارده میشود.‏<br />

و کسی تندرو میباشد نمیتواند فرار کند و تنومند<br />

به توانایی خویش غالب نخواهد آمد و قدرتمند جان<br />

خود را نخواهد رهانید.‏<br />

و تیرانداز نخواهد ایستاد و تیزپا خود را نخواهد<br />

رهانید و اسبسوار جان خود را خلاصی نخواهد داد.‏<br />

و یهوه میفرماید که شجاعترین قدرتمندان در آن<br />

روز عریان خواهند گریخت.‏<br />

13 ،7<br />

13-2 ،6<br />

باب 8 ،3<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

3<br />

.1<br />

این کلام را بشنوید که یهوه آن را به ضد شما اي<br />

فرزنداناسرائیل و به ضد تمامی خاندانی که از زمین<br />

مصر بیرون آوردم،‏ سخن گفته و فرموده است:‏ خروج<br />

،12<br />

37<br />

.2<br />

من شما را فقط از تمامی قبایل زمین شناختم پس<br />

مجازات تمام گناهان شما را بر شما خواهم رسانید.‏ تثنیه<br />

34 ،4<br />

.3<br />

.4<br />

آیا دو نفر با هم راه میروند جز آنکه متّفق شده<br />

باشند؟ آیا شیر در جنگل غرّش میکند هنگامی که<br />

شکار نداشته باشد؟ آیا شیر جوان آواز خود را از<br />

بیشهاش میدهد هنگامی که چیزي نگرفته باشد؟<br />

آیا مرغ به دام زمین میافتد،‏ جایی که تله براي او<br />

نباشد؟ آیا دام از زمین برداشته میشود،‏ هنگامی که<br />

چیزي نگرفته باشد؟ اشعیا<br />

آیا شیپور در شهر نواخته میشود و خلق نترسند؟<br />

آیا بلا بر شهر وارد بیاید و یهوه آن را نفرموده<br />

باشد؟ اشعیا ؛ مراثی ارمیا 3،<br />

زیرا سرور یهوه کاري نمیکند جز اینکه سرّ‏ خویش<br />

را به بندگان خود پیامبران آشکار میسازد.‏ مزامیر<br />

شی.‏ ر غرّش کرده است؛ کیست که نترسد؟ سرور<br />

یهوه سخن فرموده است؛ کیست که پیامبري ننماید؟<br />

بر قصرهاي اَشْدود و بر قصرهاي سرزمین مصر ندا<br />

کنید و بگویید بر کوههاي سامره جمع شویدو ملاحظه<br />

نمایید که چه اتفاقهاي عظیم در وسط آن و چه<br />

ظلمها در میانش واقع شده است.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ آنانی که ظلم و غارت را در<br />

قصرهاي خود ذخیره میکنند،‏ راستکرداري را<br />

نمیدانند.‏<br />

بنابراین سرور یهوه چنین میفرماید:‏ دشمن به هر<br />

طرف زمین خواهد بود و قوت تو را از تو به زیر خواهد<br />

آورد و قصرهایت تاراج خواهد شد.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ چنانکه شبان دو ساق یا<br />

نرمه گوش را از دهان شیر رها میکند،‏ همچنان<br />

فرزنداناسرائیل که در سامره در گوشۀ بستري و در<br />

دمشق بر تختی راحت ساکنند،‏ رهایی خواهند یافت.‏<br />

یهوه خداي لشکرها میفرماید:‏ بشنوید و به<br />

خاندان یعقوب شهادت دهید.‏<br />

زیرا در روزي که مجازات تقصیرهاي اسرائیل را<br />

به وي رسانم،‏ بر قربانگاههاي بیتئ نیز مجازات<br />

خواهم رسانید و شاخهاي قربانگاه قطع شده،‏ به زمین<br />

خواهد افتاد.‏<br />

و یهوه میفرماید که خانه زمستانی را با خانه<br />

تابستانی خراب خواهم کرد و خانههاي عاج تلف<br />

خواهد شد و خانه عظیم ویران خواهد گردید.‏ باب<br />

14 ،25<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13. سرور<br />

.14<br />

.15<br />

4 ،6<br />

4<br />

.1<br />

اي گاوان باشان که بر کوههاي سامره میباشید و بر<br />

مسکینان ظلم نموده،‏ فقیران را ستم کنید و به<br />

آقایان ایشان میگویید بیاورید تا بنوشیم،‏ این کلام را<br />

بشنوید!‏<br />

یهوه به قدوسیت خود قسم خورده است که<br />

اینک ایامی بر شما میآید که شما را با قلابها خواهند<br />

کشید و باقیماندگان شما را با قلاّبهاي ماهی.‏<br />

و یهوه میفرماید که هر از شما از شکافهاي<br />

روبروي خود بیرون خواهد رفت و شما به هرْمون<br />

افکنده خواهید شد.‏<br />

به بیتئیل بیایید و نافرمانی بورزید و به جلجال<br />

آمده،‏ سرکشی را زیاد کنید و هر بامداد قربانیهاي<br />

2. سرور<br />

.3<br />

.4<br />

4 ،31<br />

37<br />

7 ،45<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

- 821 -


يار<br />

يها<br />

يها<br />

کی<br />

یم<br />

يها<br />

یم<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

خود را بیاورید و هر سه روز دهم خود را.‏<br />

و قربانی تشکر با خمیرمایه ترش بسوزانید و<br />

قربانیهاي داوطلبانه را ندا کرده،‏ اعلان نمایید زیرا اي<br />

فرزنداناسرائیل همین پسندیده شما است ! سرور یهوه<br />

اینگونه فرموده است.‏<br />

و من نیز نظافت دندان را در همه شهرهاي شما و<br />

احتیاج نان را در همه مکانهاي شما به شما دادم.‏ با<br />

این همه یهوه میفرماید بسوي من بازگشت ننمودید.‏<br />

و من نیز هنگامی که سه ماه تا درو مانده بود،‏ باران<br />

را از شما منع نمودم و بر یک شهر بارانیدم و بر شهر<br />

دیگر نبارانیدم و بر یک قطعه باران آمد و قطعه دیگر<br />

که باران نیافت خشک شد.‏ اول پادشاهان<br />

سپ.‏ اهل دو یا سه شهر بسوي شهر براي<br />

نوشیدن آب آواره شدند،‏ اما سیراب نگشتند و یهوه<br />

میفرماید که بسوي من بازگشت ننمودید.‏<br />

و شما را به باد سمی و یرقان مبتلا ساختم و ملخْ‏<br />

بسی از باغها و تاکستانها و انجیرها و زیتونهاي شما<br />

را خورد.‏ با این همه یهوه میفرماید بسوي من<br />

بازگشت ننمودید.‏ حجی<br />

و وبا را به رسم مصر بر شما فرستادم و جوانان<br />

شما را به شمشیر کشتم و اسبان شما را بردند و<br />

عفونت اردوهاي شما به بینی شما برآمد.‏ با این همه<br />

یهوه میفرماید بسوي من بازگشت ننمودید.‏ خروج<br />

و بعضی از شما را به نهوي که خدا سدوم و عموره<br />

را واژگون ساخت سرنگون نمودم و مانند مشعلی که از<br />

میان آتش گرفته شود بودید.‏ با این همه یهوه<br />

میفرماید بسوي من بازگشت ننمودید.‏ پیدایش ؛<br />

عاموس<br />

3 ،9<br />

26-24 ،19<br />

1 ،17<br />

11 ،1<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

یهودا 23<br />

.12<br />

بنابراین اي اسرائیل به اینطور با تو عملخواهم<br />

نمود و چونکه به اینطور با تو عمل خواهم نمود،‏ پس<br />

اي اسرائیل خویشتن را مهیا ساز تا با خداي خود<br />

ملاقات نمایی.‏<br />

زیرا اینک آن که کوهها را ساخته و باد را آفریده<br />

است و انسان را از فکرهاي خودش اطلاع دهد و<br />

خورشید را به تاریکی تبدیل میسازد و بر بلندی<br />

زمین میخرامد،سرور یهوه خداي لشکرها اسم او<br />

میباشد.‏ متی<br />

19 ،10<br />

.13<br />

5<br />

.1<br />

اي خاندان اسرائیل این کلام را که براي مرثیه بر<br />

شما میخوانم بشنوید.‏<br />

دختر باکره اسرائیل افتاده است و دیگر نخواهد<br />

برخاست.‏ بر زمین خود انداخته شده،‏ و هیچکس<br />

نیست که او را برخیزاند.‏<br />

زیرا سرور یهوه چنین میفرماید:‏ شهري که با هزار<br />

نفر بیرون رفت،‏ صد نفر را براي خاندان اسرائیل باقی<br />

خواهد داشت و شهري که با صد نفر بیرون رفت،‏ ده<br />

نفر را باقی خواهد داشت.‏<br />

زیرا یهوه به خاندان اسرائیل چنین گوید:‏ مرا<br />

بطلبید و زنده بمانید.‏ اول تواریخ<br />

اما بیتئیل را مطلبید و به جلجال داخل مشوید و<br />

به بئرشبع مروید،‏ زیرا جلجال حتماً‏ به اسیري خواهد<br />

رفت و بیتئیل نیست خواهد شد.‏ باب<br />

یهوه را بطلبید و زنده مانید،‏ مبادا او مثل آتش در<br />

خاندان یوسف افروخته شده،‏ بسوزاند و کسی در<br />

بیتئیل نباشد که آن را خاموش کند.‏ اشعیا ؛ ارمیا<br />

،17<br />

6 ،55<br />

4 ،4<br />

9 ،29<br />

.5<br />

.6<br />

27<br />

.7<br />

اي شما که انصاف را به ورموت تبدیل میسازید و<br />

عدالت را به زمین میاندازید،‏ اشعیا ؛ باب<br />

آن که ثُریا و جبار را آفرید و خورشید را به سایه<br />

مرگ تبدیل ساخت و روز را مثل شب تاریک گردانید<br />

و آبهاي دریا را خوانده،‏ آنها را بر روي زمین ریخت،‏<br />

یهوه اسم او میباشد؛ ایوب ؛ باب<br />

آنکه خرابی را بر زورآوران میرساند چنانکه خرابی<br />

بر قلعههاوارد میآید؛<br />

ایشان از آنانی که در دادگاه حکم میکنند،‏ نفرت<br />

دارند و راستگویان را مکروه میدارند.‏<br />

بنابراین چونکه مسکینان را پایمال کردید و<br />

هدایاي گندم از ایشان گرفتید،‏ خانهها را از سنگهاي<br />

تراشیده بنا خواهید نمود اما در آنها ساکن نخواهید<br />

شد و تاکستانهاي دلپسند خواهید کاشت و لیکن<br />

شراب آنها را نخواهید نوشید.‏ صفنیا<br />

زیرا تقصیرهاي شما را میدانم که بسیار است و<br />

گناهان شما را که عظیم میباشد،‏ زیرا عادلان را به<br />

تنگ میآورید و رشوه میگیرید و فقیران را در دادگاه<br />

از حق ایشان منحرف میسازید.‏<br />

بدین دلیل هر که عاقل باشد در آن زمان خاموش<br />

خواهد ماند زیرا که زمان بد خواهد بود.‏<br />

نیکویی را بطلبید و نه بدي را تا زنده بمانید و<br />

بدین منوال یهوه خداي لشکرها با شما خواهد بود،‏<br />

چنانکه میگویید.‏ مزامیر<br />

از بدي نفرت کنید و نیکویی را دوست دارید و<br />

انصاف را در دادگاه ثابت نمایید،‏ شاید که یهوه خداي<br />

12 ،6<br />

6 ،9<br />

20 ،5<br />

13 ،1<br />

32 .31 ،38<br />

10 ،97<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

- 822 -


يوا<br />

يوا<br />

يها<br />

يها<br />

يوا<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

لشکرها بر بقیه یوسف رحمت نماید.‏<br />

رومیان<br />

مزامیر<br />

عاموس<br />

10 ،97 ؛ 15 ،34<br />

9 ،12<br />

.16<br />

؛<br />

بنابراین،‏ سرور یهوه خداي لشکرها چنین<br />

میفرماید:‏ در همه چهارسوها نوحهگري خواهد بود و<br />

در همه کوچهها واي خواهند گفت و کشاورزان را<br />

براي ماتم و آنانی را که مرثیهخوانی آموخته شدهاند،‏<br />

براي نوحهگري خواهند خواند.‏<br />

و در همه تاکستانها نوحهگري خواهد بود،‏<br />

زیرا یهوه میفرماید که من در میان تو عبور خواهم<br />

کرد.‏ یوئیل<br />

بر شما که مشتاق روز یهوه باشید.‏ روز<br />

یهوه براي شما چه خواهد بود؟ تاریکی و نه روشنایی!‏<br />

11 ،1<br />

.17<br />

.18<br />

15 ،1 ؛ صفنیا 11 ،2 ؛ یوئیل 7 ،30 ارمیا<br />

.19<br />

مثلکسی که از شیري فرار کند و خرسی بدو<br />

برخورد،‏ یا کسی که به خانه داخل شده،‏ دست خود را<br />

بر دیوار بنهد و ماري او را بگزد.‏ اشعیا<br />

آیا روز یهوه تاریکی نخواهد بود و نه روشنایی و<br />

ظلمت غلیظی که در آن هیچ درخشندگی نباشد؟ یوئیل<br />

18 ،24<br />

.20<br />

2 ،2<br />

.21<br />

من از جشن شما نفرت و کراهت دارم و<br />

محفل مقدس شما را استشمام نخواهم کرد.‏<br />

عطر<br />

1، اشعیا<br />

3 ،2 ؛ ملاکی 11<br />

.22<br />

و اگر چه قربانیهاي سوختنی و قربانیهاي<br />

خوراکی خود را براي من بگذرانید،‏ آن را قبول نخواهم<br />

کرد و قربانیهاي صلح پرواریهاي شما را منظور<br />

نخواهم داشت.‏<br />

آهنگ سرودهاي خود را از من دور کن زیرا نغمه<br />

بربطهاي تو را گوش نخواهم کرد.‏<br />

و انصاف مثل آب و عدالت مانند نهر دایمی جاري<br />

بشود.‏<br />

اي خاندان اسرائیل آیا شما قربانیها و قربانیهاي<br />

خوراکی براي من مدت چهل سال در بیابان<br />

گذرانیدید؟ اعمال رسولان<br />

نه بلکه خیمه ملکوم خود و تمثال تصاویر خویش<br />

و کوکب خدایان خود را که به جهت خویشتن ساخته<br />

بودید برداشتید.‏<br />

سپ.‏ یهوه که نام او خداي لشکرها میباشد،‏<br />

میفرماید که من شما را به آن طرف دمشق ترك<br />

وطن خواهم ساخت.‏<br />

42 ،7<br />

.23<br />

.24<br />

.25<br />

.26<br />

27<br />

6<br />

.1<br />

بر آنانی که در صهیون ایمن و درکوهستان<br />

سامره مطمئّن هستند که شریفان امت<br />

خاندان اسرائیل نزد آنها آمدند،‏ میباشند.‏<br />

ارمیا<br />

اولی که<br />

،48 ؛ 17 ،5<br />

7<br />

.2<br />

به کَلْنَه عبور کنید و ملاحظه نمایید و از آنجا به<br />

حمات بزرگ بروید و به جت‏ّ‏ فلسطینیان فرود آیید؛<br />

آیا آنها از این ممالک نیکوتر است یا مرز ایشان از مرز<br />

شما بزرگتر؟ پیدایش<br />

3. شما که روز بلا را دور میکنید و تخت ظلم را<br />

نزدیک میآورید.‏ مزامیر<br />

که بر تختهاي عاج خوابید و بر بسترها دراز<br />

میشوید و برهها را از گله و گوسالهها را از میان<br />

طویلههايپروار میخورید.‏<br />

که با نغمه بربط میسرایید و آلات موسیقی را مثل<br />

داود براي خود اختراع میکنید.‏<br />

و شراب را از کاسهها مینوشید و خویشتن را به<br />

بهترین عطریات تدهین نمایید،‏ اما به جهت<br />

مصیبت یوسف غمگین نمیشوید.‏<br />

بنابراین ایشان هماکنون با اسیران اول به اسیري<br />

خواهند رفت و صداي عیشکنندگان دور خواهد شد.‏<br />

یهوه به ذات خود قسم خورده و یهوه خداي<br />

لشکرها فرموده است که من از شکوه یعقوب نفرت<br />

دارم و قصرهایش نزد من مکروه است.‏ پ س شهر را با<br />

هر چه در آن است تسلیم خواهم نمود<br />

و اگر ده نفر در یک شهر باقی مانده باشند ایشان<br />

خواهند مرد.‏<br />

و چون خویشاوندان و دفنکنندگان کسی را<br />

بردارند تا استخوانها را از خانه بیرون برند آنگاه به<br />

کسی که در اندرون خانه باشد خواهند گفت:‏ آیا<br />

دیگري نزد تو هست؟ او جواب خواهد داد که نیست.‏<br />

پس خواهند گفت:‏ ساکت باش زیرا نام یهوه نباید ذکر<br />

شود.‏<br />

زیرا اینک یهوه امر میفرماید و خانه بزرگ به<br />

خرابیها و خانه کوچک به شکافها تلف میشود.‏<br />

آیا اسبان بر صخره میدوند یا آن را با گاوان شیار<br />

میکنند؟ زیرا که شما انصاف را به زردآب و میوه<br />

عدالت را به ورموت تبدیل ساختهاید.‏ باب<br />

و به ناچیز شادي میکنید و میگویید آیا با قوت<br />

خویش شاخها براي خود پیدا نکردیم؟<br />

زیرا یهوه خداي لشکرها میفرماید:‏ اینک اي<br />

خاندان اسرائیل من به ضد شما امتی برمیانگیزانم که<br />

شما را از ورودي حمات تا نهر عرَبه به تنگ خواهند<br />

آورد.‏<br />

7 ،5<br />

5 ،10<br />

10 ،10<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8. سرور<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 823 -


ین<br />

يها<br />

نی<br />

يها<br />

.15<br />

عاموس<br />

7<br />

1. سرور<br />

.2<br />

.3<br />

یهوه به من چنین نمودار ساخت که اینک در<br />

ابتداي روییدن حاصل سري دوم،‏ ملخها آفرید و هان<br />

حاصل سري دوم،‏ بعد از چیدن پادشاه بود.‏<br />

و چون تمامی گیاه زمین را خورده بودند،‏ گفتم:‏ اي<br />

سرور یهوه خواهش آنکه عفو فرمایی!‏ چگونه یعقوب<br />

برخیزد چونکه کوچک است؟<br />

و یهوه از این پشیمان شد و یهوه فرمود:‏ نخواهد<br />

شد.‏ پیدایش<br />

یهوه به من چنین نمودار ساخت و اینک<br />

سرور یهوه آتش را خواند که محاکمه بکند.‏ پ س عمقی<br />

عظیم را بلعید و زمین را سوزانید.‏<br />

سپ.‏ گفتم:‏ اي سرور یهوه از این باز ایست!‏ یعقوب<br />

چگونه برخیزد چونکه کوچک است؟ اعداد<br />

و یهوه از این پشیمان شد و سرور یهوه فرمود:‏ ا<br />

نیز نخواهد شد.‏<br />

و به من چنین نمودار ساخت که یهوه بر دیوار<br />

قایمی ایستاده بود و شاقولی در دستش بود.‏<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ اي عاموس چه میبی ؟ گفتم:‏<br />

شاقولی.‏ یهوه فرمود:‏ اینک من شاقولی در میان قوم<br />

خود اسرائیل میگذارم و بار دیگر از ایشان درنخواهم<br />

گذشت.‏ باب<br />

و مکانهاي بلند اسحاق ویران و مقدس اسرائیل<br />

خراب خواهد شد و به ضد خاندان یرُبعام با شمشیر<br />

خواهم برخاست.‏<br />

و اَمصیاي کاهنِ‏ بیتئیل نزد یرُبعام پادشاه اسرائیل<br />

فرستاده،‏ گفت:‏ عاموس در میان خاندان اسرائیل بر تو<br />

فتنه میانگیزد و زمین سخنان او را متحمل نتواند<br />

شد.‏<br />

زیرا عاموس چنین میگوید:‏ یرُبعام به شمشیر<br />

خواهد مرد و اسرائیل از زمین خود حتماً‏ به اسیري<br />

خواهد رفت.‏<br />

و اَمصیا به عاموس گفت:‏ اي پیشگو برو و به زمین<br />

یهودا فرار کن و در آنجا نان بخور و در آنجا پیامبري<br />

کن.‏<br />

اما در بیتئیل بار دیگر پیشگوئی منما چونکه آن<br />

مقْدس پادشاه و خانه سلطنت میباشد.‏<br />

عاموس در جواب اَمصیا گفت:‏ من نه پیامبر هستم<br />

و نه پسر پیامبر بلکه رمهبان بودم و انجیرهاي برّي را<br />

میچیدم.‏<br />

و یهوه مرا از عقب گوسفندان گرفت و یهوه مرا<br />

فرمود:‏ برو و بر قوم من اسرائیل پیامبري نما.‏<br />

سپ.‏ حال کلام یهوه را بشنو:‏ تو میگویی به ضد<br />

اسرائیل پیامبري مکن و به ضد خاندان اسحاق سخن<br />

مگو.‏ میکاه<br />

بدین دلیل یهوه چنین میفرماید:‏ زن تو در شهر<br />

مرتکب زنا خواهد شد و پسران و دخترانت به شمشیر<br />

خواهند افتاد و زمینت به ریسمان تقسیم خواهد شد و<br />

تو در زمین نجس خواهی مرد و اسرائیل از زمین خود<br />

حتماً‏ به اسیري خواهد رفت.‏<br />

6 ،2<br />

16<br />

.17<br />

8<br />

1. سرور<br />

.2<br />

یهوه به من چنین نمودار ساخت و اینک<br />

سبدي پر از میوهها.‏<br />

و فرمود:‏ اي عاموس چه میبینی؟ من جواب دادم<br />

که سبدي از میوه.‏ و یهوه به من فرمود:‏ انتها بر قوم<br />

من اسرائیل رسیده است و از ایشان دیگر درنخواهم<br />

گذشت.‏<br />

یهوه میفرماید که در آن روز سرودهاي معبد<br />

به ولوله تبدیل خواهد شد و جسدهاي بسیار خواهد<br />

بود و آنها را در هر جا به خاموشی بیرون خواهند<br />

انداخت.‏<br />

اي شما که میخواهید فقیران را ببلعید و مسکینان<br />

زمین را هلاك کنید این را بشنوید.‏ باب<br />

و میگویید که اول ماه کی خواهد گذشت تا غلّه را<br />

بفروشیم و روز سبت تا انبارهاي گندم را بگشاییم و<br />

ایفا را کوچک و شکل را بزرگ ساخته،‏ ترازوها را<br />

جهت کلاهبرداري نامیزان نماییم.‏ نحمیا<br />

و مسکینان را به نقره و فقیران را به نعلین بخریم و<br />

پسمانده گندم را بفروشیم.‏ باب<br />

یهوه به شکوه یعقوب قسم خورده است که<br />

هیچکدام از اعمال ایشان را هرگز فراموش نخواهم<br />

کرد.‏<br />

آیا به این سبب زمین متزلزل نخواهد شد و همه<br />

ساکنانش ماتم نخواهند گرفت و تمامش مثل نهر<br />

برنخواهد آمد و مثل نیل مصر سیلان نخواهد کرد و<br />

فرو نخواهد نشست؟ باب<br />

و سرور یهوه میفرماید:‏ که در آن روز آفتاب را در<br />

وقت ظهر فرو خواهم برد و زمین را در روز روشن<br />

تاریک خواهم نمود.‏ ارمیا ؛ لوقا 23،<br />

و جشن شما را به ماتم و همه سرودهاي شما<br />

7 ،2<br />

31 ،10 ؛ 15 ،13<br />

44<br />

6 ،2<br />

5 ،9<br />

9 ،15<br />

3. سرور<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

2 ،11<br />

26 ،18<br />

2 ،8<br />

4. سرور<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 824 -


یام<br />

لی<br />

یگیم<br />

يرو<br />

ارمیا<br />

را به مرثیهها تبدیل خواهم ساخت.‏ و بر هر کمر پلاس<br />

و بر هر سر کچلی برخواهم آورد و آن را مثل ماتم<br />

پسر یگانه و آخرش را مانند روز تلخی خواهم گردانید.‏<br />

عاموس<br />

10 ،12 ؛ زکریا 26 ،6<br />

.11<br />

اینک سرور یهوه میفرماید:‏ ای میآید که<br />

گرسنگی بر زمین خواهم فرستاد نه گرسنگی از<br />

نان و نه تشنگی از آب بلکه از شنیدن کلام<br />

یهوه.‏<br />

و ایشان از دریا تا دریا و از شمال تا مشرق<br />

پراکنده خواهند شد و گردش خواهند کرد تا<br />

کلام یهوه را بطلبند اما آن را نخواهند یافت.‏<br />

در آن روز دوشیزگان زیبا و جوانان از تشنگی<br />

ضعف خواهند کرد.‏<br />

آنانی که به گناه سامره قسم خورده،‏ میگویند که<br />

اي دان به حیات خداي تو و به راه و روش بئرشَبع<br />

قسم میخوریم،‏ خواهند افتاد و بار دیگر نخواهند<br />

برخاست.‏<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

9<br />

.1<br />

.2<br />

یهوه را دیدم که نزد قربانگاه ایستاده بود و فرمود:‏<br />

تاجهاي ستونها را بزن تا آستانهها بلرزد و آنها را بر سر<br />

همه مردم بینداز و باقیماندگان ایشان را به شمشیر<br />

خواهم کشت و فرارياي از ایشان نخواهد گریخت و<br />

باقیماندهاي از ایشان نخواهد رست.‏<br />

اگر به جهنم فرو روند،‏ دست من ایشان را از آنجا<br />

خواهد گرفت و اگر به آسمان صعود نمایند،‏ ایشان را<br />

از آنجا فرود خواهم آورد.‏ مزامیر<br />

و اگر به قله کرمل پنهان شوند ایشان را تفتیش<br />

کرده،‏ از آنجا خواهم گرفت و اگر از نظر من در قعر<br />

دریا خویشتن را مخفی نمایند،‏ در آنجا مار را امر<br />

خواهم فرمود که ایشان را بگزد.‏ عبودا<br />

و اگر پیش دشمنان خود به اسیري روند،‏ شمشیر را<br />

در آنجا امر خواهم فرمود تا ایشان را بکشد و نظر خود<br />

را بر ایشان براي بدي خواهم داشت و نه براي نیکویی.‏<br />

4<br />

8 ،139<br />

.3<br />

.4<br />

11 ،44 ارمیا<br />

5. سرور<br />

یهوه صبایوت که زمین را لمس میکند و آن<br />

گداخته میگردد و همه ساکنانش ماتم رند و<br />

تمامش مثل نهر برمیآید و مانند ن مصر فرو<br />

مینشیند؛ باب<br />

آن که اتاقکهاي خود را در آسمان بنا میکند و<br />

طاقهاي خود را بر زمین بنیاد مینهد و آبهاي دریا را<br />

ندا در داده،‏ آنها را به زمین میریزد،‏ نام او یهوه<br />

میباشد.‏ باب ؛ خروج<br />

یهوه میفرماید:‏ اي فرزنداناسرائیل آیا شما براي<br />

من مثل پسران حبشیان نیستید؟ آیا اسرائیل را از<br />

زمین مصر و فلسطینیان را از کَفتُور و ارامیان را از کیر<br />

برنیاوردم؟ ارمیا<br />

اینک چشمان سرور یهوه بر مملکت گناهکار<br />

میباشد و من آن را از روي زمین هلاك خواهم<br />

ساخت لیکن یهوه میفرماید که خاندان یعقوب را کلاً‏<br />

هلاك نخواهم ساخت.‏<br />

زیرا اینک من امر فرموده،‏ خاندان اسرائیل را در<br />

میان همه امت ها خواهم ریخت،‏ چنانکه غلّه درغربال<br />

ریخته میشود و دانهاي بر زمین نخواهد افتاد.‏<br />

همه گناهکاران قوم من که میگویند بلا به ما<br />

نخواهد رسید و ما را درنخواهد گرفت،‏ به شمشیر<br />

خواهند مرد.‏ باب<br />

در آن روز خیمه داود را که افتاده است برپا<br />

خواهم نمود و شکافهایش را باز سازي خواهم<br />

کرد و خرابیهایش را برپا نموده،‏ آن را مثل ایام<br />

گذشته بنا خواهم کرد.‏ اعمال رسولان ؛ ارمیا ؛<br />

،31<br />

6 ،24<br />

16 ،15<br />

3 ،6<br />

8 ،5<br />

4 ،47<br />

3 ،6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

38<br />

.12<br />

تا ایشان بقّیه اَدوم و همه امت ها را که اسم من<br />

بر ایشان نهاده شده است،‏ به تصرّف آورند.‏ یهوه که<br />

این را بجا میآورد سخن فرموده است.‏<br />

اینک یهوه میفرماید:‏ ایامی میآید که شیارکننده<br />

به دروکننده خواهد رسید و پایمالکننده انگور به<br />

کارنده تخم.‏ و کوهها شیره انگور را خواهد چکانید و<br />

تمامی تپهها به سیلان خواهد آمد.‏<br />

و اسیري قوم خود اسرائیل را خواهم برگردانید و<br />

شهرهاي ویرانه را بنا نموده،‏ در آنها ساکن خواهند شد<br />

و تاکستانها کاشته،‏ شراب آنها را خواهند نوشید و<br />

باغها ساخته،‏ میوه آنها را خواهند خورد.‏ تثنیه ؛ اشعیا<br />

3 ،30<br />

یوئیل 23 ،3<br />

.13<br />

.14<br />

21 ،65<br />

.15<br />

و یهوه خدایت میفرماید:‏ من ایشان را در زمین<br />

ایشان خواهم کاشت و بار دیگر از زمینی که به ایشان<br />

دادهام،‏ کنده نخواهند شد.‏<br />

8 ،8<br />

.6<br />

- 825 -


تی<br />

بی<br />

يها<br />

کی<br />

عبودیا<br />

عبودیا<br />

1<br />

1. سرور<br />

یهوه درباره اَدوم چنین میفرماید:‏ از<br />

جانب یهوه خبري شنیدیم که رسولی نزد امتها<br />

فرستاده شده،‏ میگوید:‏ برخیزید و با او در جنگ مقاومت<br />

نماییم.‏ ارمیا<br />

هان من تو را کوچکترین امتها گردانیدم و تو<br />

بسیار خوار هستی.‏<br />

اي که در شکافهاي صخره ساکن هستی و مسکن<br />

تو بلند میباشد و در دل خود میگویی کیست که مرا<br />

به زمین فرود بیاورد،‏ تکبرِ‏ دلت،‏ تو را فریب داده است،‏<br />

14 ،49<br />

.2<br />

.3<br />

21 ،24 اعداد<br />

.4<br />

یهوه میفرماید:‏ اگرچه خویشتن را مثل عقاب بلند<br />

سازي و آشیانه خود را در میان ستارگان بگذاري،‏ من<br />

تو را از آنجا فرود خواهم آورد.‏ ارمیا ؛ عاموس<br />

اگر دزدان یا غارتکنندگانِ‏ شب نزد تو آیند،‏ چگونه<br />

هلاك شدي ؟ آیا بقدر کفا غارت نمیکنند؟ و اگر<br />

انگورچینان نزد تو آیند آیا بعضی خوشهها را<br />

نمیگذارند؟<br />

چیزهاي عیسو چگونه تفتیش شده و چیزهاي<br />

مخفی او چگونه تحقیق گردیده است؟<br />

همه آنانی که با تو هم عهد بودند،‏ تو را به سرحد<br />

فرستادند و صلحاندیشان تو،‏ تو را فر داده،‏ بر تو<br />

غالب آمدند و خورندگان نان تو دامی زیر تو گستردند.‏<br />

در ایشان شعور نیست.‏ مزامیر<br />

یهوه میفرماید:‏ یا در آن روز حکیمان اَدوم را و فهم<br />

را از کوه عیسو نابود نخواهم گردانید؟<br />

و قدرتمندان تو اي تیمان هراسان خواهند شد تا<br />

هر کس از کوه عیسو به قتل ریشه کن شود.‏<br />

به سبب ظلمی که بر برادرت یعقوب نمودي،‏<br />

خجالت تو را خواهد پوشانید و تا به ابد ریشه کن<br />

خواهی شد.‏ پیدایش<br />

در روزي که به مقابل وي ایستاده بودي،‏ هنگامی<br />

که غریبان دارائی او را غارت نمودند و بیگانگان به<br />

دروازههایش داخل شدند و بر اورشلیم قرعه انداختند،‏<br />

تو نیز مثل یکی از آنها بودي.‏<br />

بر روز برادر خود هنگام مصیبتش نگاه مکن و بر<br />

پسرانیهودا در روز هلاکت ایشان شادي منما و در روز<br />

تنگی ایشان لاف مزن.‏ میکاه<br />

و به دروازه قوم من در روز بلاي ایشان داخل<br />

مشو و تو نیز بر بدي ایشان در روز بلاي ایشان منگَر و<br />

دست خود را بر دارائی ایشان در روز بلاي ایشان دراز<br />

مکن.‏<br />

و بر سر دو راه مایست تا فراریان ایشان را ریشه<br />

کن سازي و باقیماندگان ایشان را در روز تنگی تسلیم<br />

منما.‏<br />

زیرا که روز یهوه بر همه امتها نزد است؛ و<br />

چنانکه عمل نمودي همچنان به تو عمل کرده خواهد<br />

شد و اعمالت بر سرت خواهد برگشت.‏ خروج ؛ لاویان<br />

24 ،21<br />

11 ،4<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

19 ،24<br />

38 6، ؛ لوقا<br />

.16<br />

زیرا چنانکه بر کوه مقدس من نوشیدید،‏ همچنان<br />

همه امتها خواهند نوشید و آشامیده،‏ خواهند بلعید و<br />

چنان خواهند شد که گویا نبودهاند.‏ مزامیر<br />

اما بر کوه صهیون نجات خواهد بود و مقدس<br />

خواهد شد و خاندان یعقوب میراث خود را به تصرّف<br />

خواهند آورد.‏<br />

و خاندان یعقوب آتش و خاندان یوسف شعله و<br />

خاندان عیسو کاه خواهند بود و در میان ایشان<br />

مشتعل شده،‏ ایشان را خواهد سوزانید و براي خاندان<br />

عیسو باقی ماندهاي نخواهد ماند زیرا یهوه سخن<br />

نفرموده است.‏<br />

و اهل جنوب کوه عیسو را و اهل هامون<br />

فلسطینیان را به تصرّف خواهند آورد و صحراي افرایم<br />

و صحراي سامره را به تصرّف خواهند آورد و بنیامین<br />

جِلْعاد را متصرّف خواهد شد.‏<br />

واسیران این لشکر فرزنداناسرائیل ملک<br />

کنعانیان را تا صرْفَه به تصرّف خواهند آورد و اسیرانِ‏<br />

اورشلیم که در صفارِد هستند،‏ شهرهاي جنوب را به<br />

تصرّف خواهند آورد.‏<br />

و نجات دهندگان به کوه صهیون برآمده،‏ بر کوه<br />

عیسو داوري خواهند کرد و ملکوت از آن یهوه خواهد<br />

شد.‏<br />

9 ،75<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

3 ،9<br />

16 ،49<br />

10 ،41<br />

41 ،27<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 826 -


کی<br />

يها<br />

نی<br />

یونس<br />

یونس<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و کلام یهوه بر یونس پسر اَمتّاي نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برخیز و به نینوا شهر بزرگ برو و بر آن ندا کن زیرا<br />

که شرارت ایشان به حضور من برآمده است.‏<br />

اما یونس برخاست تا از حضور یهوه به تَرْشیش فرار<br />

کند و به یافا فرود آمده،‏ کشتیاي یافت که عازم<br />

تَرْشیش بود.‏ پ س کرایهاش را داده،‏ سوار شد تا همراه<br />

ایشان از حضور یهوه به تَرْشیش برود.‏ یوشع ؛ مزامیر<br />

46 ،19<br />

9 ،139<br />

.4<br />

و یهوه باد شدیدي بر دریا وزانید که تلاطم عظیمی<br />

در دریا پدید آمد چنانکه نزد بود که کشتی<br />

شکسته شود.‏ متی<br />

و ملوانان ترسان شده،‏ هر کدام نزد خداي خود<br />

التماس نمودند و اسباب را که در کشتی بود به دریا<br />

ریختند تا آن را براي خود سبک سازند.‏ اما یونس در<br />

اندرون کشتی فرود شده،‏ دراز شد و خواب سنگینی او<br />

را در ربود.‏ دوم پادشاهان<br />

و ناخداي کشتی نزد او آمده،‏ وي را گفت:‏ اي که<br />

خوابیدهاي،‏ تو را چه شده است؟ برخیز و خداي خود<br />

را بخوان؛ شاید که خدا ما را بخاطر آورد تا هلاك<br />

نشویم.‏<br />

و به یکدیگر گفتند:‏ بیایید قرعه بیندازیم تا بدانیم<br />

که این بلا به سبب چه کس بر ما وارد شده است؟<br />

پس چون قرعه انداختند،‏ قرعه به نام یونس درآمد.‏<br />

سپ.‏ به او گفتند:‏ ما را اطّلاع ده که این بلا به سبب<br />

چه کس بر ما عارض شده؟ شغل تو چیست و از کجا<br />

آمدهاي و وطنت کدام است و از چه قوم هستی؟<br />

او ایشان را جواب داد که:‏ من عبرانی هستم و از<br />

یهوه خداي آسمان که دریا و خشکی را آفریده است<br />

ترسان میباشم.‏ پیدایش<br />

پس آن مردمان سخت ترسان شدند و او را<br />

گفتند:‏ چه کردهاي؟ زیرا که ایشان میدانستند که از<br />

حضور یهوه فرار کرده است چونکه ایشان را اطلاّع داده<br />

بود.‏<br />

و به او گفتند:‏ با تو چه کنیم تا دریا براي ما<br />

ساکن شود؟ زیرا دریا در تلاطم همی افزود.‏<br />

او به ایشان گفت:‏ مرا برداشته،‏ به دریا بیندازید<br />

و دریا براي شما ساکن خواهد شد،‏ زیرا میدانم ا<br />

تلاطم عظیم به سبب من بر شما وارد آمده است.‏<br />

اما آن مردمان سعی نمودند تا کشتی را به<br />

خشکی برسانند اما نتوانستند زیرا که دریا به ضد<br />

ایشان زیاده و زیاده تلاطم مینمود.‏<br />

سپ.‏ نزد یهوه دعا کرده،‏ گفتند:‏ آه اي یهوه به<br />

خاطر جان این شخص هلاك نشویم و خون بیگناه را<br />

بر ما مگذار زیرا تو اي یهوه هر چه میخواهی میکنی.‏<br />

سپ.‏ یونس را برداشته،‏ در دریا انداختند و دریا از<br />

تلاطمش آرام شد.‏ متی<br />

و آن مردمان از یهوه سخت ترسان شدند و براي<br />

یهوه قربانیها گذرانیدند و نذرها نمودند.‏<br />

و اما یهوه ماهی بزرگی پیدا کرد که یونس را فرو<br />

برْد و یونس سه روز و سه شب در شکم ماهی ماند.‏ متی<br />

26 ،8<br />

.13<br />

14<br />

15<br />

.16<br />

.17<br />

4 ،16 ؛ 40 ،12<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و یونُس از شکم ماهی نزد یهوه خداي خود دعا<br />

نمود<br />

و گفت:‏ در تنگی خود یهوه را خواندم و مرا<br />

مستجاب فرمود.‏ از شکم جهنم خواهش نمودم و آواز<br />

مرا شنیدي.‏ مزامیر ؛<br />

زیرا که مرا به اعماق در دل دریاها انداختی و سیلها<br />

مرا احاطه نمود.‏ همه خیزابها و موجهاي تو بر من<br />

گذشت.‏<br />

و من گفتم از پیش چشم تو انداخته شدم.‏ اما معبد<br />

محل مقدس تو را باز خواهم دید.‏<br />

آبها مرا تا به جان احاطه نمود و اعماق دور مرا<br />

گرفت و علف دریا به سر من پیچیده شد.‏<br />

به بنیان کوهها فرود رفتم و زمین به بندهاي خود<br />

تا به ابد مرا در گرفت.‏ اما تو اي یهوه خدایم حیات مرا<br />

از حفره برآوردي.‏<br />

جان من در اندرونم بیتاب شد،‏ یهوه را بیاد<br />

آوردم و دعاي من نزد تو به معبد محل مقدست رسید.‏<br />

آنانی که بیهودگی دروغ را منظور میدارند،‏<br />

احسان خویش را ترك مینمایند.‏<br />

اما من به آواز تشکّر براي تو قربانی خواهم گذرانید،‏<br />

و به آنچه نذر کردم وفا خواهم نمود.‏ نجات از آن یهوه<br />

است.‏ مزامیر ؛<br />

سپ.‏ یهوه ماهی را امر فرمود و یونس را بر خشکی<br />

استفراغ کرد.‏<br />

1 ،130<br />

1 ،120<br />

17 ،116<br />

14 ،50<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7. چون<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

29 ،17<br />

9 ،1<br />

24 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 827 -


نی<br />

یونس<br />

3<br />

1<br />

.2<br />

سپ.‏ کلام یهوه بار دوم بر یونُس نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

برخیز و به نینوا شهر بزرگ برو و آن خبر را که من<br />

به تو خواهم فرمود به ایشان ندا کن.‏ باب<br />

آنگاه یونُس برخاسته،‏ برحسب فرمان یهوه به نینوا<br />

رفت.‏ و نینوا بسیار بزرگ بود که مسافت سه روز<br />

داشت.‏<br />

و یونس به مسافت یک روز داخل شهر شده،‏ به ندا<br />

کردن شروع نمود و گفت:‏ بعد از چهل روز نینوا<br />

سرنگون خواهد شد.‏<br />

و مردمان نینوا به خدا ایمان آوردند و روزه را ندا<br />

کرده،‏ از بزرگ تا کوچک پلاس پوشیدند.‏<br />

و چون پادشاه نینوا از این امر اطّلاع یافت،‏ از تخت<br />

خود برخاسته،‏ رداي خود را از برکند و پلاس پوشیده،‏<br />

بر خاکستر نشست.‏<br />

و پادشاه و بزرگانش فرمان دادند تا در نینوا ندا در<br />

دادند و امر فرموده،‏ گفتند که مردمان و حیوانات و<br />

گاوان و گوسفندان چیزي نخورند و نچرند و آب<br />

ننوشند.‏<br />

و مردمان و چهارپایان به پلاس پوشیده شوند و نزد<br />

خدا بشدت التماس نمایند و هرکس از راه بد خود و از<br />

ظلمی که در دست او است بازگشت نماید.‏<br />

کیست بداند که شاید خدا برگشته،‏ پشیمان شود و<br />

از آتش خشم خود بازگردد تا هلاك نشویم؟ دانیال<br />

24 ،4<br />

2 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

14 2، ؛ یوئیل<br />

10<br />

سپ.‏ چون خدا اعمال ایشان را دید که از راه زشت<br />

خود بازگشت نمودند،‏ آنگاه خدا از بلایی که گفته بود<br />

که به ایشان برساند پشیمان گردید و آن را بعمل<br />

نیاورد.‏ ارمیا<br />

مردن از زنده ماندن براي من بهتر است.‏<br />

یهوه فرمود:‏ آیا صواب است که خشمگین شوي؟<br />

و یون سُ‏ از شهر بیرون رفته،‏ بطرف شرقی شهر<br />

نشست و در آنجا سایهبانی براي خود ساخته زیر<br />

سایهاش نشست تا ببیند بر شهر چه واقع خواهد شد.‏<br />

و یهوه خدا کدویی رویانید و آن را بالاي یونُس<br />

رشد داد تا بر سر وي سایه افکنده،‏ او را از غمش<br />

آسایش دهد و یونُس از کدو بینهایت شادمان شد.‏<br />

اما در فرداي آن روز در وقت طلوع خورشید خدا<br />

کرْمی پیدا کرد که کدو را زد و خشک شد.‏<br />

و چون آفتاب برآمد خدا باد شرقی گرم وزانید و<br />

آفتاب بر سر یونُس تابید به حدي که بیتاب شده،‏<br />

براي خود مسألت نمود که بمیرد و گفت:‏ مردن از<br />

زنده ماندن براي من بهتر است.‏ مزامیر<br />

9. خدا به یونُس جواب داد:‏ آیا صواب است که به<br />

جهت کدو خشمگین شوي؟ او گفت:‏ صواب است که<br />

تا به مرگ خشمگین شوم.‏<br />

یهوه گفت:‏ دل تو براي کدو بسوخت که براي آن<br />

زحمت نکشیدي و آن را رشد ندادي که در یک شب<br />

بوجود آمد و در یک شب ضایع گردید.‏<br />

و آیا دل من به جهت نینوا شهر بزرگ نسوزد که<br />

در آن بیشتر از صد و بیست هزار کس میباشند که در<br />

میان راست و چپ تشخیص نتوانند داد و نیز حیوانات<br />

بسیار؟<br />

6 ،121<br />

باب 3 ،3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.10<br />

.11<br />

7 ،18<br />

- 828 -<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

اما این امر یونُس را به خیلی ناپسند آمد و<br />

عصبانیتش افروخته شد،‏<br />

و نزد یهوه دعا نموده،‏ گفت:‏ آه اي یهوه ، آیا ا<br />

سخن من نبود،‏ هنگامی که در ولایت خود بودم.‏ و از<br />

این سبب به فرار کردن به تَرشیش اقدام نمودم زیرا<br />

میدانستم که تو خداي کریم و رحیم و دیر خشم<br />

و زیاده احسان هستی و از بلا پشیمان میشوي؟<br />

خروج<br />

سپ.‏<br />

6 ،36<br />

3<br />

حال،‏ اي یهوه<br />

، جانم<br />

را از من بگیر زیرا که


يها<br />

يها<br />

يها<br />

شآت<br />

یم<br />

تی<br />

يوا<br />

نی<br />

میکاه<br />

میکاه<br />

1<br />

کلام یهوه که بر میکاه مورشَتی در ایام یوتام و آحاز و<br />

حزْقیا،‏ پادشاهان یهودا نازل شد و آن را درباره سامره<br />

و اورشلیم دید.‏ ارمیا<br />

اي همه قومها بشنوید و اي زمین و هر چه در آن<br />

است گوش بدهید،‏ و سرور یهوه یعنی سرور از معبد<br />

محل مقدسش بر شما شاهد باشد.‏ تثنیه ؛ اشعیا<br />

زیرا اینک یهوه از مکان خود بیرون میآید و پایین<br />

آمده،‏ بر مکان بلند زمین خرامد.‏ اشعیا ؛<br />

2 ،1<br />

21 ،26<br />

1 ،32<br />

18 ،26<br />

.2<br />

.3<br />

13 ،4 عاموس<br />

.4<br />

و کوهها زیر او گداخته میشود و درهها دو قسمت<br />

میگردد،‏ مثل موم پیش و مثل آب که به نشیب<br />

ریخته شود.‏ مزامیر<br />

این همه به سبب نافرمانی یعقوب و گناه خاندان<br />

اسرائیل است.‏ نافرمانی یعقوب چیست؟ آیا سامره<br />

نیست؟ و مکان بلند یهودا چیست؟ آیا اورشلیم<br />

نمیباشد؟<br />

سپ.‏ سامره را به توده سنگ صحرا و مکان کاشتن<br />

موها تبدیل خواهم ساخت و سنگهایش را به دره<br />

ریخته،‏ بنیادش را آشکار خواهم نمود.‏<br />

و همه بتهاي تراشیده شده آن خرد و همه<br />

مزدهایش به آتش سوخته خواهد شد و همه تماثیلش<br />

را خراب خواهم کرد زیرا که از مزد فاحشه آنها را<br />

جمع کرد و به مزد فاحشه خواهد برگشت.‏ هوشع<br />

به این سبب ماتم گرفته،‏ وِلْولَه خواهم نمود و برهنه<br />

و عریان راه خواهم رفت و مثل شغالها ماتم خواهم<br />

گرفت و مانند شتر مرغها نوحهگري خواهم نمود.‏ ایوب<br />

12 .5 ،2<br />

5 ،97<br />

ارمیا 13 ،23<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

.8<br />

28 ،30<br />

.9<br />

زیرا که جراحتهاي وي علاجپذیر نیست چونکه به<br />

یهودا رسیده و به دروازه قوم من یعنی به اورشلیم<br />

داخل گردیده است.‏<br />

در جت خبر مرسانید و هرگز گریه منمایید.‏ در<br />

خانه عفْرَه،‏ در غبار خویشتن را غلطانیدم.‏ دوم سموئیل<br />

اي زن ساکنِ‏ شافیر عریان و خجل شده،‏ بگذر.‏<br />

زن ساکنِ‏ صأنان بیرون نمیآید.‏ ماتم ب یا صلْ‏<br />

مکانش را از شما میگیرد.‏<br />

زیرا که زن ساکنِ‏ ماروت به جهت نیکویی درد<br />

زایمان میکشد،‏ چونکه بلا از جانب یهوه به دروازه<br />

اورشلیم فرود آمده است.‏ اشعیا ؛ عاموس 3،<br />

اي زن ساکنِ‏ لاکیش اسب تندرو را به ارابه ببند.‏<br />

او ابتداي گناه دختر صهیون بود،‏ چونکه نافرمانی<br />

اسرائیل در تو یافت شده است.‏<br />

بنابراین طلاق نامهاي به مورشَت جت خواهی داد.‏<br />

خانههاي اَکْذیب،‏ چشمه فریبنده براي پادشاهان<br />

اسرائیل خواهد بود.‏ یوشع ؛<br />

اي زن ساکنِ‏ مریشَه بار دیگر مالکی بر تو خواهم<br />

آورد.‏ شکوه اسرائیل تا به عدلاّم خواهد آمد.‏<br />

را براي فرزندان نازنین خود کچل ساز و<br />

موي خود را بتراش.‏ گري سر خود را مثل کرکس زیاد<br />

کن زیرا که ایشان از نزد تو به اسیري رفتهاند.‏ اشعیا<br />

،22<br />

6<br />

7 ،45<br />

29 ،19<br />

44 ،15<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

16. خویشتن<br />

12<br />

2<br />

.1<br />

بر آنانی که بر بسترهاي خود ظلم را تدبیر<br />

مینمایند و مرتکب شرارتمیشوند.‏ در روشنایی صبح<br />

آن را بجا میآورند،‏ چونکه در قوت دست ایشان است.‏<br />

5 ،36 مزامیر<br />

.2<br />

.3<br />

بر زمینها طمع میورزند و آنها را تصاحب مینمایند<br />

و بر خانهها نیز و آنها را میگیرند و بر مرد و خانهاش<br />

و شخص و میراثش ظلم مینمایند.‏<br />

بنابراین یهوه چنین می فرماید:‏ هان من بر ا<br />

قبیله بلایی را تدبیر مینمایم که شما گردن خود را از<br />

آن نتوانید بیرون آورد و متکبرانه نخواهید خرامید زیرا<br />

که آن زمان زمان بد است.‏ عاموس<br />

در آن روز بر شما مثَل خواهند زد و مرثیه سوزناك<br />

خواهند خواند و خواهند گفت کلاً‏ هلاك شدهایم.‏<br />

سهم قوم مرا به دیگران داده است.‏ چگونه آن را از من<br />

دور میکند و زمینهاي مرا به مرتدان تقسیم مینماید.‏<br />

بنابراین براي تو کسی نخواهد بود که ریسمان را به<br />

قرعه در جماعت یهوه بکَشَد‏.‏<br />

ایشان نبوت کرده،‏ میگویند نبوت مکنید.‏ اگر به<br />

اینها نبوت ننمایند،‏ رسوایی دور نخواهد شد.‏ عاموس<br />

اي که به خاندان یعقوب نامیده شده هستی آیا روح<br />

یهوه بیصبر شده است و آیا اینها اعمال او میباشد؟<br />

آیا کلام من براي هر که به استقامت پایبند<br />

میباشد،‏ نیکو نیست؟<br />

لکن قوم من در این روزها به دشمنی برخاستهاند.‏<br />

شما ردا را از رخت آنانی که به اطمینان میگذرند و از<br />

جنگ روگردانند،‏ میکَنید.‏<br />

16 ،7<br />

13 ،5<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

20 ،1<br />

-<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 829 -


کی<br />

يرو<br />

يرو<br />

لی<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

.7<br />

میکاه<br />

.9<br />

و زنان قوم مرا از خانههاي مرغوب ایشان بیرون<br />

میکنید و زینت مرا از اطفال ایشان تا به ابد<br />

میگیرید.‏<br />

برخیزید و بروید زیرا که این آرامگاه شما نیست<br />

چونکه نجس شده است.‏ شما را به هلاکت سخت<br />

هلاك خواهد ساخت.‏<br />

اگر کسی به بطالت و دروغ سالک باشد و کاذبانه<br />

گوید که من براي تو دربارةشراب و مستیآورها<br />

پیامبري خواهم نمود،‏ هرآینه او پیامبر این قوم خواهد<br />

بود.‏ ارمیا ؛ عاموس<br />

اي یعقوب،‏ من حتماً‏ تمامی اهل تو را جمع<br />

خواهم نمود و بقیه اسرائیل را فراهم آورده،‏ ایشان را<br />

مثل گوسفندان بصرَه در جا خواهم گذاشت.‏<br />

ایشان مثل گلهاي که در آغل خود باشد،‏ به سبب<br />

زیادي مردمان غوغا خواهند کرد.‏ رومیان<br />

رخنه کننده پیش روي ایشان برآمده است.‏<br />

ایشان رخنه نموده و از دروازه عبور کرده،‏ از آن بیرون<br />

رفتهاند و پادشاه ایشان پیش ایشان و یهوه بر سر<br />

ایشان پیش رفته است.‏ باب<br />

26 ،11<br />

7 ،4<br />

5 ،4<br />

متی 14 ،23<br />

13 ،5<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

3<br />

.1<br />

و گفتم:‏ اي امیران یعقوب و اي داوران خاندان<br />

اسرائیل بشنوید!‏ آیا بر شما نیست که انصاف را بدانید؟<br />

10 ،1 اشعیا<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

آنانی که از نیکویی نفرت دارند و بر بدي ما<br />

میباشند و پوست را از تن مردم و گوشت را از<br />

استخوانهاي ایشان میکَنَنْد،‏<br />

و کسانی که گوشت قوم مرا میخورند و پوست<br />

ایشان را از تن ایشان میکنند و استخوانهاي ایشان را<br />

خُرد کرده،‏ آنها را گویا در دیگ و مثل گوشت در دیگ<br />

میریزند،‏<br />

آنگاه نزد یهوه التماس خواهند نمود و ایشان را<br />

اجابت نخواهد نمود،‏ بلکه خود را در آنزمان از<br />

ایشان خواهد پوشانید چونکه مرتکب اعمال زشت<br />

شدهاند.‏ اشعیا<br />

یهوه درباره پیامبرانی که قوم مرا گمراه میکنند و<br />

به دندانهاي خود میگزند و صلح را ندا میکنند،‏ و اگر<br />

کسی چیزي به دهان ایشان نگذارد با او تدارك جنگ<br />

میبینند،‏ چنین میفرماید:‏<br />

از اینجهت براي شما شب خواهد بود که رؤیا<br />

نبینید و ظلمت براي شما خواهد بودکه فالگیري<br />

ننمایید.‏ آفتاب بر پیامبران غروب خواهد کرد و روز بر<br />

ایشان تاریک خواهد شد.‏<br />

و پیشگویان شرمنده و فالگیران رسوا شده،‏ همه<br />

ایشان لبهاي خود را خواهند پوشانید چونکه از جانب<br />

خدا جواب نخواهد بود.‏<br />

و لیکن من از قوت روح یهوه و از انصاف و توانایی<br />

مملّو شدهام تا یعقوب را از نافرمانی او و اسرائیل را از<br />

گناهش خبر دهم.‏ اعمال رسولان<br />

اي رؤساي خاندان یعقوب و اي داوران خاندان<br />

اسرائیل این را بشنوید!‏ شما که از انصاف نفرت دارید و<br />

تمامی راستی را منحرف میسازید،‏ عاموس<br />

و صهیون را به خون و اورشلیم را به ظلم بنا<br />

مینمایید،‏ حبقوق<br />

امیران ایشان براي رشوه داوري مینمایند و<br />

کاهنان ایشان براي اجرت تعلیم میدهند و پیامبران<br />

ایشان براي نقره فال میگیرند و بر یهوه توکّل نموده،‏<br />

میگویند:‏ آیا یهوه در میان ما نیست؟ پس بلا به ما<br />

نخواهد رسید.‏<br />

بنابراین صهیون به سبب شما مثل مزرعه شیار<br />

خواهد شد و اورشلیم به توده سنگ و کوه خانه به<br />

بلندی جنگل مبدل خواهد گردید.‏ ارمیا ؛<br />

18 ،26<br />

7 ،5<br />

11 ،9<br />

لاویان 45 ،13<br />

8 ،1<br />

12 ،2<br />

صفنیا 3 ،3<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

4<br />

.1<br />

و در ایام آخر،‏ کوه خانه یهوه بر قلّه کوهها ثابت<br />

خواهد شد و بر روي تپهها برافراشته خواهد گردید و<br />

قومها بر آن روان خواهند شد.‏ اشعیا<br />

و امت بسیار عزیمت کرده،‏ خواهند گفت:‏<br />

بیایید تا به کوه یهوه و به خانه خداي یعقوب برآییم تا<br />

روش خویش را به ما تعلیم دهد و به راههاي وي<br />

پیروي نماییم زیرا که شریعت از صهیون و کلام<br />

یهوه از اورشلیمصادر خواهد شد.‏ اشعیا ؛ لوقا<br />

5 .3 ،60<br />

2 ،2<br />

.2<br />

47 ،24<br />

.3<br />

و او در میان قوم بسیار داوري خواهد نمود و<br />

امت عظیم را از جاي دور تنبیه خواهد کرد و<br />

ایشان شمشیرهاي خود را براي گاوآهن و نیزههاي<br />

خویش را براي ارهها خواهند شکست و امتی بر امتی<br />

شمشیر نخواهد کشید و بار دیگر جنگ را نخواهند<br />

آموخت.‏ اشعیا<br />

و هر کس زیر موِ‏ خود و زیر انجیر خویش خواهد<br />

نشست و ترسانندهاي نخواهد بود زیرا که دهان یهوه<br />

صبایوت سخن فرموده است.‏<br />

4 ،2<br />

.4<br />

حزقیال 10 ،13<br />

2 ،59<br />

.5<br />

.6<br />

- 830 -


یزن<br />

يها<br />

يها<br />

یزن<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

میکاه<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

زیرا که همه قومها هر کدام به اسم خداي خویش<br />

پیروي مینمایند اما ما به اسم یهوه خداي خود تا ابد<br />

پیروي خواهیم نمود.‏<br />

یهوه میفرماید که در آن روز لنگان را جمع خواهم<br />

کرد و رانده شدگان و آنانی را که مبتلا ساختهام فراهم<br />

خواهم آورد.‏<br />

و لنگان را باقیماندهاي و دور شدگان را قوم قوي<br />

خواهم ساخت و یهوه در کوه صهیون برایشان از<br />

هماکنون تا ابدالا´باد سلطنت خواهد نمود.‏ عبودا ؛ لوقا<br />

،1<br />

21<br />

33<br />

.8<br />

و تو اي برج گله و اي کوه دختر صهیون این به تو<br />

خواهد رسید و سلطنت اول یعنی مملکت دختر<br />

اورشلیم خواهد آمد.‏ اشعیا<br />

هماکنون چرا فریاد برمیآوري؟ آیا در تو پادشاهی<br />

نیست و آیا مشاور تو نابود شده است که درد تو را<br />

مثل که میزاید گرفته است؟ هوشع<br />

اي دختر صهیون مثل که میزاید درد زایمان<br />

کشیده،‏ وضع حمل نما زیرا که هماکنون از شهر<br />

بیرون رفته،‏ در صحرا خواهی نشست و به بابل رفته،‏<br />

در آنجا رهایی خواهی یافت و در آنجا یهوه تو را از<br />

دست دشمنانت رهایی خواهد داد.‏ دوم پادشاهان<br />

و هماکنون امتهاي بسیار بر تو جمع شده،‏<br />

میگویند که صهیون نجس خواهد شد و چشمان ما<br />

بر اوخواهد نگریست.‏<br />

اما ایشان تدبیرات یهوه را نمیدانند و مشورت او<br />

را نمیفهمند زیرا که ایشان را مثل بافهها در خرمنگاه<br />

جمع کرده است.‏ ارمیا<br />

اي دختر صهیون برخیز و پایمال کن زیرا که شاخ<br />

تو را آهن خواهم ساخت و سمهاي تو را برنج خواهم<br />

نمود و قوم بسیار را خواهی کوبید و حاصل ایشان<br />

را براي یهوه و ثروت ایشان را براي یهوه تمامی زمین<br />

وقف خواهی نمود.‏<br />

3 ،19<br />

3 ،10<br />

26 ،1<br />

33 ،51<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

5<br />

.1<br />

اي دخترِ‏ لشکرها،‏ هماکنون در لشکرها جمع<br />

خواهی شد!‏ ایشان به ضد ما سنگرها بستهاند.‏ با عصا<br />

بر رخسار داور اسرائیل خواهند زد.‏ یوحنا<br />

و تو اي یب ت‏-‏ لَحمِ‏ اَفْراتَه اگر چه در هزاره<br />

یهودا کوچک هستی،‏ از تو براي من کسی بیرون<br />

خواهد آمد که بر قوم من اسرائیل حکمرانی<br />

خواهد نمود و طلوع او از قدیم و از روزهاي<br />

ازل بوده است.‏<br />

عبودا<br />

6 .5 ،2 متی<br />

19 24، ؛ اعداد<br />

29 ،22 ؛ 7 ،8 ؛ مزامیر<br />

21<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

؛<br />

بنابراین ایشان را تا زمانی که زن حامله بزاید تسلیم<br />

خواهد نمود و بقیه برادرانش با فرزنداناسرائیل<br />

بازخواهند گشت.‏<br />

و او خواهد ایستاد و در قوت یهوه و در عظمت اسم<br />

یهوه خداي خویش گله خود را خواهد چرانید و ایشان به<br />

آرامی ساکن خواهند شد زیرا که او هماکنون تا اقصاي<br />

زمین بزرگ خواهد شد.‏<br />

و او صلح خواهد بود.‏ هنگامی که آشور به زمین ما<br />

داخل شده،‏ بر قصرهاي ما قدم نهد،‏ آنگاه هفت شبان<br />

و هشت سرورِ‏ آدمیان را به مقابل او برپا خواهیم<br />

داشت.‏<br />

و ایشان سرزمین آشور و داخل سرزمین نمرُود با<br />

شمشیر حکمرانی خواهند نمود و او ما را از آشور<br />

رهایی خواهد داد،‏ هنگامی که به زمین ما داخل شده،‏<br />

مرز ما را پایمال کند.‏<br />

و بقیه یعقوب در میان قوم بسیار مثل شبنم از<br />

جانب یهوه خواهد بود و مانند بارشی که بر گیاه<br />

میآید که براي انسان انتظار نمیکشد و به جهت<br />

فرزندان انسان صبر نمینماید.‏ مزامیر<br />

و بقیه یعقوب در میان امتها و در وسط قومهاي<br />

بسیار،‏ مثل شیر در میان جانوران جنگل و مانند شیر<br />

جوان در میان گله گوسفندان خواهند بود که<br />

چون عبور مینماید،‏ پایمال کند و میدرد و<br />

رهانندهاي نمیباشد.‏ مزامیر<br />

و دست تو بر دشمنانت بلند خواهد شد و همه<br />

دشمنانت ریشه کن خواهند گردید.‏<br />

و یهوه میفرماید که در آن روز اسبان تو را از<br />

میانت ریشه کن و ارابههایت را ار بین خواهم برد.‏<br />

و شهرهاي ولایت تو را خراب نموده،‏ همه<br />

قلعههایت را ویران خواهم ساخت.‏<br />

و جادوگري را از دست تو تلف خواهم نمود که<br />

فالگیران دیگر در تو یافت نشوند.‏<br />

و بتهاي تراشیده و تمثالهاي تو را از میانت نابود<br />

خواهم ساخت که بار دیگر به صنعت دست خود<br />

سجده ننمایی.‏ اشعیا ؛ ؛ زکریا 13،<br />

و اَشیرههایت را از میانت کَنده،‏ شهرهایت را ویران<br />

خواهم ساخت.‏<br />

و با خشم و عصبانیت از امتهایی که نمیشنوند<br />

انتقام خواهم کشید.‏<br />

3 ،110<br />

2<br />

6 .3 ،7<br />

22 ،30<br />

9 ،21<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

22 ،18<br />

.2<br />

- 831 -


يرو<br />

يها<br />

نیی<br />

يفا<br />

يوا<br />

میکاه<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

آنچه یهوه میفرماید،‏ بشنوید!‏ برخیز و نزد کوهها<br />

دشمنی نما و تپهها آواز تو را بشنوند.‏<br />

اي کوهها عصبانیت یهوه را بشنوید و اي اساسهاي<br />

جاودانی زمین!‏ زیرا یهوه را با قوم خود دشمنیاي<br />

است و با اسرائیل محاکمه خواهد کرد.‏<br />

اي قوم من به تو چه کردهام و به چه چیز تو را<br />

خسته ساختهام؟ به ضد من شهادت بده.‏<br />

زیرا که تو را از زمین مصر برآوردم و تو را از خانه<br />

بندگی فدیه دادم و موسی و هارون و مریم را پیش<br />

تو ارسال نمودم.‏<br />

اي قوم من آنچه را که بالاق پادشاه موآب مشورت<br />

داد و آنچه بلْعام پسر بعور او را جواب فرستاد،‏ بیاد آور<br />

و آنچه را که از شطّیم تا جِلْجال واقع شد به خاطر دار تا<br />

عدالت یهوه را بدانی.‏ اعداد<br />

با چه چیز به حضور یهوه بیایم و نزد خداي تعالی<br />

زانو بزنم؟ آیا با قربانی سوختنی و با گوسالههاي<br />

یک ساله به حضور وي بیایم؟<br />

آیا یهوه از هزارها قو چ و از ده هزارها نهر روغن<br />

راضی خواهد شد؟ آیا نخستزاده خود را به عوض<br />

تقصیراتم و ثمره بدن خویش را به عوض گناه جانم<br />

بدهم؟<br />

اي مرد از آنچه نیکو است تو را اخبار نموده<br />

است؛ و یهوه از تو چه چیز را میطلبد غیر از<br />

اینکه انصاف را بجا آوري و رحمت را دوست<br />

بداري و در حضور خداي خویش با فروتنی<br />

پیروي نمایی؟ تثنیه<br />

آواز یهوه به شهر ندا میدهد و حکمت اسم او را<br />

مشاهده مینماید.‏ عصا و تع کننده آن را بشنوید.‏<br />

آیا تا به حال گنجهاي شرارت و ای ناقصِ‏ لعنت<br />

شده در خانهشریران میباشد؟<br />

آیا من با میزانهاي شرارت و با کیسه سنگهاي<br />

ناراست بري خواهم شد؟<br />

زیرا که ثروتمندانِ‏ او از ظلم فراوآنند و ساکنانش<br />

دروغ میگویند و زبان ایشان در دهانشان فریب محض<br />

است.‏<br />

پس من نیز تو را به سبب گناهانت به جراحات<br />

شدید مجروح ساخته،‏ خراب خواهم نمود.‏<br />

تو خواهی خورد اما سیر نخواهی شد و گرسنگی<br />

تو در درونت خواهد ماند و بیرون خواهی برد اما<br />

رستگار نخواهی ساخت و آنچه را که رستگار نمایی<br />

من به شمشیر تسلیم خواهم نمود.‏<br />

تو خواهی کاشت اما نخواهی دروید؛ تو زیتون را<br />

به پا خواهی فشرد اما خویشتن را به روغن تدهین<br />

نخواهی نمود؛ و شیره انگور را اما شراب نخواهی<br />

نوشید.‏ تثنیه ؛ حجی ؛ باب<br />

زیرا که قوانین عمرِي و همه اعمال خاندان اَخْآب<br />

نگاه داشته میشود و به مشورتهاي ایشان پیروي<br />

مینمایید تا تو را به ویرانی و ساکنانش را ب ا مسخرگی<br />

تسلیم نمایم،‏ پس عار قوم مرا متحمل خواهید شد.‏<br />

17 ،2<br />

6 ،1<br />

38 ،28<br />

.15<br />

.16<br />

اول پادشاهان<br />

29 .25 ،16<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

بر من زیرا که مثل جمع کردن میوهها و مانند<br />

چیدن انگورهایی شدهام که نه خوشهاي براي خوراك<br />

دارد و نه نوبر انجیري که جان من آن را میخواهد.‏<br />

مرد پارسا از جهان نابود شده،‏ و راست کردار از<br />

میان آدمیان از بین خواهند رفت.‏ همه ایشان براي<br />

خون کمین میگذارند و یکدیگر را به دام صید<br />

مینمایند.‏<br />

دستهاي ایشان براي شرارت آماده است؛ رئیس<br />

طلب میکند و داور رشوه میخواهد و مرد بزرگ به<br />

هواي نفس خود سخن میگود؛ پس ایشان آن را به هم<br />

میبافند.‏<br />

نیکوترین ایشان مثل خار میباشد و راست کردار<br />

ایشان از خاربست بدتر.‏ روز پاسبانانت و روز عاقبت تو<br />

رسیده است،‏ هماکنون اضطراب ایشان خواهد بود.‏<br />

بر یار خود اعتماد مدار و بر دوست خالص خویش<br />

توکّل منما و درِ‏ دهان خود را از هم آغوش خود نگاه<br />

دار.‏ مزامیر ؛<br />

زیرا که پسر،‏ پدر را افتضاح میکند و دختر با<br />

مادر خود و عروس با مادرشوهر خویش مقاومت<br />

مینمایند و دشمنان شخص اهل خانه او<br />

میباشند.‏ ارمیا ؛ متی<br />

اما من بسوي یهوه نگرانم و براي خداي نجات خود<br />

انتظار میکشم و خداي من مرا اجابت خواهد نمود.‏<br />

اي دشمن،‏ بر من شادي منما زیرا اگر چه بیفتم<br />

خواهم برخاست و اگرچه در تاریکی بنشینم،‏ یهوه نور<br />

من خواهد بود.‏ امثال ؛ مزامیر<br />

یهوه را متحمل خواهم شد زیرا به او<br />

گناه ورزیدهام تا او دعوي مرا پایان دهد و داوري مرا<br />

بجا آورد.‏ پ س مرا به روشنایی بیرون خواهد آورد و<br />

1 ،27<br />

35 .21 ،10<br />

17 ،24<br />

3 ،146<br />

4 ،9<br />

9 ،118<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9. خشم<br />

5 ،22<br />

12 ،10<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 832 -


يها<br />

یم<br />

عدالت او را مشاهده خواهم نمود.‏<br />

دشمنم این را خواهد دید و خجالت او را خواهد<br />

پوشانید زیرا به من میگوید:‏ یهوه خداي تو کجا است؟<br />

چشمانم بر او خواهد نگریست و او هماکنون مثل گل<br />

کوچهها پایمال خواهد شد.‏<br />

در روز بنا نمودن دیوارهایت در آن روز<br />

شریعتدور خواهد شد.‏<br />

در آن روز از آشور و از شهرهاي مصر و از مصر تا<br />

نهر فرات و از دریا تا دریا و از کوه تا کوه نزد تو خواهند<br />

آمد.‏<br />

و زمین به سبب ساکنانش،‏ به جهت نتیجه<br />

اعمالشان ویران خواهد شد.‏<br />

قوم خود را به عصاي خویش شبانی کن و<br />

گوسفندان میراث خود را که در جنگل و در میان<br />

کَرْملْ‏ به تنهایی ساکن باشند.‏ ایشان مثل ایام<br />

سابق در باشان و جِلْعاد بچرند.‏ باب ؛ مزامیر 23،<br />

مثل ایامی که از مصر بیرون آمدي کارهاي عجیب<br />

به او نشان خواهم داد.‏<br />

امتها چون این را بینند،‏ از تمامی توانایی خویش<br />

خجل خواهند شد و دست بر دهان خواهند گذاشت و<br />

گوشهاي ایشان کر خواهد شد.‏ ایوب<br />

مثل مار خاك را خواهند لیسید و مانند حشرات<br />

زمین از سوراخهاي خود با لرزه بیرون خواهند آمد و<br />

بسوي یهوه خداي ما با ترس خواهند آمد و از تو<br />

خواهند ترسید.‏ مزامیر<br />

کیست خدایی مثل تو که نافرمانی را<br />

میآمرزد و از تقصیر بقیه میراث خویش<br />

درمیگذرد.‏ او خشم خود را تا به ابد نگاه<br />

نمیدارد زیرا رحمت را دوست میدارد.‏ خروج ؛<br />

میکاه<br />

4<br />

6 ،34<br />

3 ،5<br />

5 ،21<br />

9 ،72<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

مزامیر 11 .8 .3 ،103<br />

.19<br />

او باز برگشت،‏ بر ما رحمت خواهد نمود و<br />

نافرمانی ما را پایمال خواهد کرد و تو همه گناهان<br />

ایشان را به عمق دریا خواهی انداخت.‏<br />

امانت را براي یعقوب و رأفت را براي ابراهیم بجا<br />

خواهی آورد چنانکه در روزهاي قدیم براي پدران ما<br />

قَسم خوردي.‏ ؛ لوقا<br />

73 ،1<br />

مزامیر‎89‎‏،‏ 29 .3<br />

.20<br />

- 833 -


يپا<br />

هرا<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

یم<br />

يها<br />

ناحوم<br />

ناحوم<br />

1<br />

.2<br />

یهوه خداي غیور و انتقام گیرنده است.‏ یهوه<br />

انتقام گیرنده و صاحب خشم است.‏ یهوه از<br />

دشمنان خویش انتقام میگیرد و براي دشمنان<br />

خود خشم را نگاه میدارد.‏ خروج<br />

یهوه دیر خشم و نیرومند است و گناه را هرگز<br />

بیسزا نمیگذارد.‏ یهوه در تند باد و طوفان است و<br />

ابرها خاك او میباشد.‏ خروج<br />

دریا را سرزنش میکند و آن را میخشکاند و همه<br />

نهرها را خشک سازد.‏ باشان و کَرْملْ‏ کاهیده<br />

میشوند و گُلِ‏ لُبنان پژمرده میگردد.‏ خروج<br />

کوهها از او متزلزل و تپهها گداخته شوند و<br />

جهان از حضور وي متحرّك میگردد و زمین و همه<br />

ساکنانش.‏ مزامیر<br />

پیش خشم وي که تواند ایستاد؟ و در آتش خشم او<br />

که تواند برخاست؟ خشم او مثل آتش ریخته میشود<br />

و صخْرهها از او خرد میگردد.‏ تثنیه<br />

یهوه نیکو است و در روز تنگی پناهگاه<br />

میباشد و متوکّلان خود را میشناسد.‏ مزامیر<br />

و به سیل سرشار،‏ مکان آن را کلاً‏ خراب خواهد<br />

ساخت و تاریکی دشمنان او را تعقیب خواهد نمود.‏<br />

کدام تدبیر را به ضد یهوه توانید نمود؟ او پایان<br />

خواهد داد و مصیبت دفعه دیگر بر پا نخواهد شد.‏<br />

زیرا اگرچه مثل خارها به همپیچیده و مانند<br />

میگساران مست بشوند،‏ لیکن چون کاه خشک کلاً‏<br />

سوخته خواهند شد.‏<br />

مشاور شرور که به ضد یهوه بد میاندیشد،‏ از تو<br />

بیرون آمده است.‏<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ اگرچه ایشان در قوت سالم<br />

و در شماره نیز بسیار باشند اما ریشه کن شده،‏ در<br />

خواهند گذشت.‏ و اگر چه تو را خوار ساختم،‏ لیکن بار<br />

دیگر تو را خوار نخواهم نمود.‏<br />

و هماکنون یوغ او را از گردن تو خواهم شکست و<br />

بندهاي تو را خواهم گسیخت.‏<br />

و یهوه درباره تو امر فرموده است که بار دیگر<br />

نسلی به نام تو نخواهد بود و از خانه خدایانت بتهاي<br />

تراشیده و تصاویر ریخته شده را ریشه کن خواهم<br />

نمود و قبر تو را خواهم ساخت زیرا خوار شدهاي.‏<br />

اینک بر کوهها پایهاي مبشّر که صلح را ندا<br />

میکند!‏ اي یهودا عیدهاي خود را نگاه دار و نذرهاي<br />

خود را وفا کن زیرا که مرد شرور بار دیگر از تو نخواهد<br />

گذشت بلکه کلاً‏ ریشه کن خواهد شد.‏ اشعیا<br />

7 ،52<br />

.15<br />

2<br />

1. خراب<br />

.2<br />

کننده در مقابل تو برمیآید.‏ حصار را حفظ<br />

کن،‏ راه را دیدبانی نما،‏ کمر خود را قوي گردان و قوت<br />

خویش را بسیار زیاد کن.‏<br />

زیرا یهوه عظمت یعقوب را مثل عظمت اسرائیل باز<br />

میآورد و تاراجکنندگانْ‏ ایشان راتاراج کنند و<br />

شاخه موهاي ایشان را تلف مینمایند.‏<br />

قدرتمندان او سرخ شده و مردان جنگی به<br />

قرمز ملبس و ارابهها در روز تهیه مانند آتش<br />

درخشنده است و نیزهها متحرّك میباشد.‏<br />

ارابهها را در کوچهها بتندي میرانند،‏ در چهارسوها<br />

بهم برمیخورند.‏ نمایش آنها مثل مشعلها است و مانند<br />

برقها میدوند.‏<br />

او بزرگان خود را به یاد میآورد و ایشان در راه<br />

رفتن لغزش میخورند.‏ دوان دوان به حصار میآیند و<br />

منجنیق را حاضر میسازند.‏<br />

دروازههاي نهرها گشاده است و قصر گداخته<br />

میگردد.‏<br />

و حص ب برهنه شده،‏ به اسیري برده میشود و<br />

کنیزانش مثل ناله کبوترها سینهزنان ناله میکنند.‏<br />

و نینوا از روزي که به وجود آمد،‏ مانند دریاچه آب<br />

میبود.‏ اما اهلش فرار میکنند،‏ و اگر چه صدا میزنند که<br />

بایستید!‏ بایستید!،‏ لیکن هیچ کس درك نمیکند.‏<br />

نقره را غارت کنید و طلا را به یغما برید زیرا که<br />

اندوخته او را و زیادي هرگونه چیزهاي باارزشاش<br />

را انتهایی نیست.‏<br />

او خالی و ویران و خراب است و دلش گداخته و<br />

زانوهایش لرزان و در همه کمرها درد شدید میباشد و<br />

رنگ روی همه پریده است.‏<br />

بیشه شیران و مرتع شیران جوان کجا است که در<br />

آن شیر نر و شیر ماده و شیر بچه خرامیدند و<br />

ترسانندهاي نبود؟<br />

شیر نر براي حاجت بچه خود میدرید و به<br />

جهت شیرهاي مادهاش خفه میکرد و غار خود را<br />

اشعیا 7 ،13<br />

3. سپر<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

6 ،1<br />

21 ،14<br />

5 ،20<br />

7 ،34<br />

22 ،32<br />

5 ،97<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 834 -


يوا<br />

يها<br />

يها<br />

يدا<br />

بسب<br />

يها<br />

یب<br />

از شکار و بیشه خویش را از صید پر میساخت.‏<br />

اما هماکنون یهوه صبایوت میفرماید:‏ من به ضد<br />

تو هستم و ارابههایش را به دود خواهم سوزانید و<br />

شمشیرْ،‏ شیران جوان تو را هلاك خواهد ساخت<br />

وشکار تو را از زمین ریشه کن خواهم نمود و آواز<br />

ایلچیانت دیگر شنیده نخواهد شد.‏<br />

ناحوم<br />

.13<br />

3<br />

.1<br />

بر شهر خونریز که تمامش از دروغ وقتل مملّو<br />

است و غارت از آن دور نمیشود!‏ حزقیال ؛ حبقوق<br />

،2<br />

9 .6 ،24<br />

12<br />

.2<br />

آواز تازیانهها و ص غرغر چرخها و جهیدن اسبان<br />

و جستن ارابهها.‏<br />

هجوم میآورند و شمشیرها برّاق و نیزهها<br />

لامع میباشد و زیادي مجروحان و فراوانی مقتولان و<br />

جنازهها را انتها نیست.‏ بر لاشهاي یکدیگر میافتند.‏<br />

از زیادي زناي فاحشه خوش چهره که صاحب<br />

سحرها است و امتها را به زناهاي خود و قبایل را به<br />

جادوگری خویش میفروشد.‏ مکاشفه<br />

اینک یهوه صبایوت میفرماید:‏ من به ضد تو هستم<br />

و دامنهایت را بر روي تو آشکار ساخته،‏ آلت تناسلی<br />

تو را بر امتّها و رسوایی تو را بر مملکتها ظاهر خواهم<br />

ساخت.‏ اشعیا<br />

و نجاسات بر تو ریخته تو را خوار خواهم ساخت و<br />

تو را عبرت خواهم گردانید.‏<br />

و واقع خواهد شد که هر که تو را بیند از تو فرار<br />

کرده،‏ خواهد گفت:‏ نینوا ویران شده است!‏ کیست که<br />

براي وي ماتم گیرد و از کجا براي تو تعزیه کنندگان<br />

بطلبم؟<br />

آیا تو از نُو‏-‏ آمون بهتر هستی که در میان نهرها<br />

ساکن بوده،‏ آبها او را احاطه میداشت که دریا حصار او<br />

و بحرها دیوار او میبود؟<br />

و مصر قوتش میبودند و آن انتها نداشت،‏<br />

پوط و لیبی از معاونت کنندگان تو میبودند.‏<br />

با این همه ترك وطن شده و به اسیري رفته است<br />

و کودکانش نیز بر سر هر کوچه کوبیده شدهاند و بر<br />

شریفانش قرعه انداختهاند و همه بزرگانش به زنجیرها<br />

بسته شدهاند.‏<br />

سپ.‏ تو نیز مست شده،‏ خویشتن را پنهان خواهی<br />

کرد و پناهگاهی به دشمن خواهی جست.‏<br />

همه قلعههایت به درختان انجیر با نوبرها مشابه<br />

خواهد بود که چون تکانیده شود به دهان خورنده<br />

میافتد.‏<br />

اینک اهل تو در اندرونت زنان میباشند.‏<br />

دروازه زمینت براي دشمنانت کلاً‏ گشاده شده،‏<br />

آتش پشتبندهایت را میسوزاند.‏<br />

براي محاصرهات آب بیاور.‏ قلعههاي خود را<br />

مستحکم ساز.‏ به گل،‏ داخل شو و ملاط را پا بزن و<br />

کوره آجر پزي را باز سازي نما.‏<br />

در آنجا آتش تو را خواهد سوزانید و شمشیر تو را<br />

ریشه کن ساخته،‏ تو را مثل کرم خواهد خورد،‏<br />

خویشتن را مثل کرْم زیاد کن و مثل ملخ شمار<br />

گردان.‏<br />

تاجرانت را از ستارگان آسمان زیادتر کردي.‏ مثل<br />

کرمها تاراج میکنند و میپرند.‏<br />

تاجداران تو مانند ملخهایند و سردارانت مانند<br />

انبوه خرچسنه اند که در روز سرد بر دیوارها فرود<br />

میآیند،‏ اما چون آفتاب گرم شود میپرند و جاي<br />

ایشان معلوم نیست که کجاست.‏<br />

اي پادشاه آشور شبانانت به خواب رفته و<br />

شریفانت خوابیدهاند و قوم تو بر کوهها پراکنده شده،‏<br />

کسی نیست که ایشان را جمع کند.‏<br />

براي شکستگی تو التیامی نیست و جراحت تو<br />

علاج نمیپذیرد و هر که آوازه تو را میشنود براي تو<br />

دست میزند،‏ زیرا کیست که شرارت تو بر او دائماً‏ وارد<br />

نمیآمد؟<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

1 ،17<br />

3 ،47<br />

اشعیا 18 ،13<br />

3. سواران<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9. حبشه<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

- 835 -


يرو<br />

یم<br />

یم<br />

یآیم<br />

گی<br />

يرو<br />

يوا<br />

یم<br />

حبقوق<br />

حبقوق<br />

1<br />

.2<br />

اي یهوه تا به کی فریاد برمیآورم و نمیشنوي؟ تا<br />

به کی نزد تو از ظلم فریاد برمیآورم و نجات<br />

نمیدهی؟ ؛<br />

3. چرا بیانصافی را به من نشان میدهی و بر ستم<br />

نظر مینمایی و خشم و ظلم پیش من میباشد؟<br />

دعوا پدید میآید و دشمنی سر خود را بلند میکند.‏<br />

از این سبب،‏ شریعت سست شده است و عدالت<br />

هرگز صادر نمیشود.‏ چونکه شریران عادلان را احاطه<br />

مینمایند.‏ بنابراین عدالت برعکس شده صادر<br />

میگردد.‏<br />

در میان امتها نظر کنید و ملاحظه نمایید و<br />

بشدت متحیر شوید.‏ زیرا که در ایام شما کاري میکنم<br />

که اگر شما را هم از آن خبر دهند،‏ باور نخواهید کرد.‏<br />

زیرا که اینک آن امت تلخ و تندخو،‏ یعنی کلدانیان<br />

را برمیانگیزانم که در وسعت جهان خرامند تا<br />

مسکنهایی را که از آن ایشان نیست به تصرّف آورند.‏<br />

ایشان هولناك و مهیب باشند.‏ حکم و شکوه<br />

ایشان از خود ایشان صادر میشود.‏<br />

اسبان ایشان از پلنگها چالاکتر و از گرگانِ‏ شب<br />

تیزروترند و سوارانایشان جست و خیز میکنند.‏ و<br />

سواران ایشان از جاي دور آمده،‏ مثل عقابی که براي<br />

خوراك بشتابد میپرند.‏ ؛ متی<br />

ایشان براي ظلم ند ‏.عزیمت<br />

ایشان بطرف پیش است و اسیران را مثل ر جمع<br />

میکنند.‏<br />

و ایشان پادشاهان را مسخره مینمایند و سرورانْ‏<br />

مسخره ایشان میباشند.‏ بر همه قلعهها میخندند و<br />

خاك را توده نموده،‏ آنها را تسخیر میکنند.‏<br />

سپ.‏ مثل باد بشتاب رفته،‏ عبور میکنند و مجرم<br />

میشوند.‏ این قوت ایشان خداي ایشان است.‏<br />

اي یهوه خداي من!‏ اي قدوس من!‏ آیا تو از ازل<br />

نیستی؟ پس نخواهیم مرد.‏ اي یهوه ایشان را براي<br />

داوري معین کردهاي و اي صخْره،‏ ایشان را براي ادب<br />

کردن برگزیدي.‏ ارمیا<br />

تو پاکتر است از اینکه به بدي بنگري و<br />

به بیانصافی نظر نمیتوانی کرد.‏ پ س چرا خیانتکاران<br />

را ملاحظه مینمایی و هنگامی که شریر کسی را که از<br />

خودش عادل تر است میبلعد،‏ خاموش میمانی؟ ایوب<br />

1 ،12 ؛ ارمیا 7 ،21<br />

.14<br />

و مردمان را مثل ماهیان دریا و مانند حشراتی که<br />

حاکمی ندارند میگردانی؟ اعداد<br />

او همگی ایشان را به قّلاب برمیکشد و ایشان را<br />

به دام خود میگیرد و در تور خویش آنها را جمع<br />

مینماید.‏ از اینجهت،‏ خوشحال و شادمان میشود.‏<br />

بنابراین،‏ براي دام خود قربانی گذراند وبراي<br />

تور خویش بخور میسوزاند.‏ چونکه نصیب او از آنها<br />

فربه و خوراك وي لذیذ میشود.‏<br />

آیا از اینجهت دام خود را خالی خواهد کرد و<br />

از پیوسته کُشتنِ‏ امتها دریغ نخواهد نمود؟<br />

17 ،27<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

2<br />

.1<br />

بر دیدهبانگاه خود میایستم و بر برج برپا میشوم.‏ و<br />

مراقب خواهم شد تا ببینم که او به من چه خواهد<br />

گفت و درباره شکایتم چه جواب خواهد داد.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ یهوه مرا جواب داد و گفت:‏ رؤیا را بنویس و آن<br />

را بر لوحها چنان نقش نما که دونده آن را بتواند<br />

خواند.‏<br />

زیرا که رؤیا هنوز براي وقت معین است و به<br />

مقصد میشتابد و دروغ نمیگوید.‏ اگر چه تأخیر<br />

نماید برایش منتظر باش زیرا که حتماً‏ خواهد آمد<br />

و درنگ نخواهد نمود.‏ مزامیر ؛<br />

اینک جان مرد متکبر در او راست نمیباشد،‏<br />

اما مرد عادل به ایمان خود زیست خواهد نمود.‏<br />

8 ،21<br />

6 ،42<br />

14 ،27<br />

2<br />

.3<br />

.4<br />

17 ،1 رومیان<br />

.5<br />

6<br />

.7<br />

به درستی که شراب فریبنده است و مرد مغرور<br />

آرامی نمیپذیرد،‏ که شهوت خود را مثل عالم مردگان<br />

میافزاید و خودش مثل مرگ،‏ سیر نمیشود.‏ بلکه<br />

همه امتها را نزد خود جمع میکند و تمامی قومها را<br />

براي خویشتن فراهم میآورد.‏<br />

سپ.‏ آیا همه ایشان بر وي مثَلی نخواهند زد و<br />

معماي طعنآمیز بر وي نخواهند آورد ؟ و نخواهند گفت:‏<br />

بر کسی که آنچه را که از آن وي نیست<br />

میافزاید؟ تا به کی؟ و خویشتن را زیر بار گرو<br />

مینهد.‏<br />

آیا گزندگان بر تو ناگهان برنخواهند خاست و<br />

آزارندگانت بیدار نخواهند شد و تو را تاراج نخواهند<br />

نمود؟<br />

28 ،24<br />

صفنیا 3 ،3<br />

2 ،22<br />

24 ،10<br />

مزامیر 2 ،13<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9. جمیع<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

13. چشمان<br />

- 836 -


يوا<br />

يوا<br />

يوا<br />

يوا<br />

يها<br />

ي سها<br />

یم<br />

يار<br />

فی<br />

يها<br />

يرو<br />

يها<br />

يها<br />

يها<br />

حبقوق<br />

8. چونکه<br />

.9<br />

تو امت ب ی را غارت کردهاي،‏ تمامی<br />

بقیه قومها تو را غارت خواهند نمود،‏ به سبب خون<br />

مردمان و ظلمی که بر زمین و شهر و همه ساکنانش<br />

نمودهاي.‏<br />

بر کسی که براي خانه خود بدي را کسب<br />

نموده است تا آشیانه خود را بر جاي بلند ساخته،‏<br />

خویشتن را از دست بلا برهاند.‏<br />

رسوایی را به جهت خانه خویش تدبیر کردهاي به<br />

اینکه قوم بسیار را قطع نموده و بر ضد جان<br />

خویش گناه ورزیدهاي.‏<br />

زیراکه سنگ از دیوار فریاد برخواهد آورد و تیر از<br />

میان چوبها آن را جواب خواهد داد.‏<br />

بر کسی که شهري به خون بنا میکند و<br />

قریهاي به بیانصافی استوار مینماید.‏ ارمیا ؛ میکاه 3،<br />

13 ،22<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

10<br />

.13<br />

آیا این از جانب یهوه صبایوت نیست که قومها<br />

براي آتش مشقّت کشند و طوا براي بطالت<br />

خویشتن را خسته مینمایند؟<br />

زیرا که جهان از معرفت شکوه یهوه مملّو<br />

خواهد شد به نحوي که آبها دریا را مستور<br />

میسازد.‏ اشعیا<br />

بر کسی که همسایه خود را مینوشاند و بر تو<br />

که زهر خویش را ریخته،‏ او را نیز مست میسازي تا<br />

برهنگی او را بنگري.‏<br />

تو از رسوایی به عوض شکوه سیر خواهی شد.‏ تو<br />

نیز بنوش و پوست زاید آلت تناسلی ختنه نشده<br />

خویش را آشکار ساز.‏ کاسه دست راست یهوه بر تو<br />

وارد خواهد آمد و استفراغ رسوایی بر شکوه تو خواهد<br />

بود.‏ مزامیر ؛ ؛ اشعیا<br />

زیرا ظلمی که بر لُبنان نمودي و هلاکت حیوانات<br />

که آنها را ترسانیده بود،‏ تو را خواهد پوشانید.‏ به سبب<br />

خون مردمان و ظلمی که بر زمین و شهر و بر همه<br />

ساکنانش رسانیدي.‏<br />

از بت تراشیده چه فایدهاست که سازنده آن،‏ آن را<br />

بتراشد یا از بت ریخته شده و معلّم دروغ،‏ که سازنده<br />

آن بر صنعت خود توکّل بنماید و بتهاي گُنگ را<br />

بسازد.‏<br />

بر کسی که به چوب بگوید بیدار شو و به<br />

سنگ گنگ که برخیز!‏ آیا میشود که آن تعلیم دهد؟<br />

اینک به طلا و نقره پوشیده میشود لکن در درونش<br />

مطلقاً‏ روح نیست.‏ اول پادشاهان ؛ مزامیر<br />

اما یهوه در معبد محل مقدس خویش است پس<br />

تمامی جهان به حضور وي خاموش باشد.‏<br />

،46 ؛ 4 ،11 مزامیر<br />

11<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

دعاي حبقُوق پیامبر بر شُجونُوت.‏<br />

اي یهوه چون خبر تو را شنیدم ترسان گردیدم.‏ اي<br />

یهوه عمل خویش را در میان سالها زنده کن!‏ در میان<br />

سالها آن را معروف ساز و در هنگام خشم رحمت را<br />

بیاد آور.‏<br />

3. خدا از تیمان آمد و قدوس از کوه فاران،‏ سلاه.‏ شکوه<br />

او آسمانها را پوشانید و زمین از ستایش او مملّو<br />

گردید.‏ مزامیر ؛ اشعیا<br />

پرتُوِ‏ او مثل نور بود و از دست وي درخشندگی<br />

ساطع گردید.‏ و پوشش قوت او در آنجا بود.‏<br />

پیش وي وبا میرفت و آتش تب نزد پای او<br />

میبود.‏<br />

او بایستاد و زمین را پیمود.‏ او نظر افکند و امتها را<br />

پراکنده ساخت و کوههاي ازلی جستند و تپههاي<br />

ابدي خم شدند.‏ طریق او جاودانی است.‏<br />

خی.‏ مه کوشان را در بلا دیدم.‏ و چادرهاي زمین<br />

مدیان لرزان شد.‏<br />

اي یهوه آیا بر نهرها خشم تو افروخته شد یا خشم<br />

تو بر نهرها و خشم تو بر دریا وارد آمد،‏ که بر اسبان<br />

خود و ارابه پیروزي خویش سوار شدي؟<br />

کمان تو تماماً‏ برهنه شد،‏ موافق قَسمهایی که در<br />

کلام خود براي قومها خوردهاي،‏ سلاه.‏ زمین را ب ا نهرها<br />

تقسیم ساختی.‏<br />

کوهها تو را دیدند و لرزان گشتند و سیلابها<br />

جاري شد.‏ اعماق آواز خود را داد و دستهاي خویش را<br />

به بالا برافراشت.‏<br />

آفتاب و ماه در برجهاي خود ایستادند.‏ از نور<br />

تیرهایت و از پرتو نیزه برّاق تو برفتند.‏ یوشع<br />

با خشم در جهان سیر کردي،‏ و با خشم،‏ امتها را<br />

پایمال نمودي.‏<br />

براي نجات قوم خویش و خلاصی مسح شدههاي<br />

خود بیرون آمدي.‏ سر را از خاندان شریران زدي و<br />

اساس آن را تا به گردن عریان نمودي،‏ سلاه.‏<br />

14. سر سرداران ایشان را به عصاي خودشان مجروح<br />

ساختی،‏ هنگامی که مثل گردباد آمدند تا مرا پراکنده<br />

سازند.‏ خوشی ایشان در این بود که مسکینان را در<br />

پنهانی ببلعند.‏<br />

13 ،10<br />

3 ،6<br />

19 ،72<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

4 ،115<br />

26 ،18<br />

17 ،51<br />

9 ،11<br />

9 ،75<br />

5 ،60<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

- 837 -


يها<br />

يها<br />

حبقوق<br />

.15<br />

با اسبان خود بر دریا و بر انبوه آبهاي بسیار<br />

خرامیدي.‏<br />

16. چون شنیدم جهازهاضمهام بلرزید و از آواز آن<br />

لبهایم بجنبید،‏ و پوسیدگی به استخوانهایم داخل<br />

شده،‏ در جاي خود لرزیدم،‏ که در روز تنگی استراحت<br />

یابم هنگامی که آن که قوم را خوار خواهد ساخت،‏ بر<br />

ایشان حمله آورد.‏<br />

اگرچه انجیر شکوفه نیاورد و میوه در موها یافت<br />

نشود و حاصل زیتون ضایع گردد و مزرعهها آذوقه<br />

ندهد،‏ و گلهها از آغل بریده شود و گوسالهها در<br />

طویلهها نباشد،‏<br />

لیکن من در یهوه شادمان خواهم شد و در<br />

خداي نجات خویش وجد خواهم نمود.‏ اشعیا<br />

یهوه قوت من است و پایهایم را مثل پای<br />

آهو میگرداند و مرا بر مکان بلندم خرامان خواهد<br />

ساخت.‏ براي سالار سرودخوانان بر سیم آلات<br />

موسیقی.‏<br />

10 ،61<br />

.17<br />

.18<br />

19. سرور<br />

- 838 -


يرو<br />

یم<br />

يها<br />

کی کی<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يوا<br />

صفنیا<br />

صفنیا<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

کلام یهوه که در ایام یوشّیا پسران آمون،‏ پادشاه<br />

یهودا،‏ بر صفَنْیا پسران کوشی پسران جدلْیا پسران<br />

اَمرْیا پسر حزْقیا نازل شد.‏<br />

یهوه میفرماید که همه چیزها را از روي زمین کلاً‏<br />

هلاك خواهم ساخت.‏<br />

انسان و حیوانات را هلاك میسازم.‏ مرغان هوا و<br />

ماهیان دریا و سنگهاي مضاحم را با شریران هلاك<br />

میسازم.‏ و انسان را از روي زمین ریشه کن مینمایم.‏<br />

یهوه اینگونه فرموده است.‏<br />

و دست خود را بر یهودا و بر همه ساکنان اورشلیم<br />

دراز مینمایم.‏ و بقیه بعل و اسم بتپرستان و<br />

کاهنان را از این مکان ریشه کن سازم.‏ دوم پادشاهان<br />

متی 41 ،13<br />

.4<br />

5 ،23<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

و آنانی را که لشکر آسمان را بر بامها میپرستند،‏ و<br />

آن پرستندگان را که به یهوه قَسم میخورند و آنانی را<br />

که به ملْکوم سوگند میخورند،‏<br />

و آنانی را که از پی یهوه مرتَد شدهاند،‏ و آنانی را<br />

که یهوه را نمیطلبند و از او مسألت نمینمایند.‏<br />

در حضور سرور یهوه خاموش باش،‏ زیرا که روز<br />

یهوه نزدیک است،‏ چونکه یهوه قربانیاي مهیا کرده<br />

است و دعوتشدگان خود را تقدیس نموده است.‏ مزامیر<br />

11 ،46<br />

.8<br />

و در روز قربانی یهوه واقع خواهد شد که من بر<br />

سروران و پسران پادشاه و همه آنانی که لباس بیگانه<br />

میپوشند عقوبت خواهم رسانید.‏ اشعیا<br />

و در آن روز بر همه آنانی که بر آستانه جهند<br />

عقوبت خواهم رسانید و بر آنانی که خانه یهوه خود را<br />

از ظلم و فریب پر میسازند.‏<br />

و یهوه میفرماید که در آن روز صداي فریادي از<br />

دروازه ماهی و هیاهویی از محلّه دوم و شکستگی<br />

عظیمی از تپهها شنیده خواهد شد.‏<br />

اي ساکنان مکْتیش زاري نمایید زیرا که تمامی<br />

قوم کنعان تلف شده و همه آنانی که نقره را برمیدارند<br />

ریشه کن گردیدهاند.‏<br />

و در آنوقت اورشلیم را به چراغها تفتیش خواهم<br />

نمود و بر آنانی که بر دردهاي خود نشستهاند و در<br />

دلهاي خود میگویند یهوه نه نیکویی کند و نه<br />

بدي،‏ عقوبت خواهم رسانید.‏<br />

بنابراین،‏ ثروت ایشان تاراج و خانههاي ایشان<br />

خراب خواهد شد؛ و خانهها بنا خواهند نمود،‏ اما در<br />

آنها ساکن نخواهند شد و تاکستانها خواهند کاشت،‏ اما<br />

شراب آنها را نخواهند نوشید.‏ عاموس ؛ تثنیه<br />

روز عظیم یهوه نزد است،‏ نزد است و<br />

بزودي هرچه تمامتر میرسد.‏ آواز روز یهوه را شنیده<br />

است و مرد زورآور در آن به تلخی فریاد برخواهد آورد.‏<br />

39 ،28<br />

11 ،5<br />

.13<br />

.14<br />

15 ،1 یوئیل<br />

.15<br />

آن روز،‏ روز خشم است،‏ روز تنگی و اضطراب،‏ روز<br />

خرابی و ویرانی،‏ روزِ‏ تاریکی و ظلمت،‏ روز ابرها و<br />

ظلمت غلیظ،‏ ارمیا<br />

روز شیپور و هنگامه جنگ به ضد شهرهاي<br />

حصاردار و به ضد برجهاي بلند.‏<br />

ومردمان را چنان به تنگ میآورم که کورانه راه<br />

خواهند رفت زیرا که به یهوه گناه ورزیدهاند.‏ پ س خون<br />

ایشان مثل غبار و گوشت ایشان مانند ادرار ریخته<br />

خواهد شد.‏<br />

در روز خشمِ‏ یهوه نه نقره و نه طلاي ایشان را<br />

تواند رهانید و تمامی جهان از آتش غیرت او سوخته<br />

خواهدشد،‏ زیرا که بر تمامی ساکنان جهان هلاکتی<br />

هولناك وارد خواهد آورد.‏ حزقیال ؛ باب 3،<br />

8<br />

19 ،7<br />

7 ،30<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

اي امتی که حیا ندارید،‏ فراهم آیید و جمع بشوید!‏<br />

قبل از آنکه حکم نتاج بیاورد و آن روز مثل کاه<br />

بگذرد؛ قبل از آنکه آتش خشم یهوه بر شما وارد آید؛<br />

قبل از آنکه روز خشم یهوه بر شما برسد.‏ مزامیر<br />

اي همه حلیمانِ‏ زمین که احکام او را بجا میآورید،‏<br />

عدالت را بطلبید و فروتنی را بجویید،‏ شاید که در روز<br />

خشم یهوه در پناه باشید.‏<br />

زیرا که غَز َّه متروك شود و اَشْقَلُون ویران<br />

میگردد و اَهل اَشْدود را در وقت ظهر اخراج مینمایند<br />

و عقْرُون از ریشه کنده میشود.‏<br />

بر امت کَریتیان که بر ساحل دریا ساکنند.‏ اي<br />

کنعان،‏ اي زمین فلسطینیان کلام یهوه به ضد شما<br />

است و من تو را چنان هلاك میکنم که کسی در تو<br />

ساکن نخواهد بود،‏ ارمیا<br />

و ساحل دریا موضع مرتعهاي شبانان و آغلهاي<br />

گوسفندان خواهد بود،‏<br />

و ساحل دریا براي بقیه خاندان یهودا خواهد بود تا<br />

4 ،1<br />

1 ،47<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

25 ،30<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

- 839 -


يوا<br />

يها<br />

يها<br />

نیی<br />

يها<br />

یم<br />

نی<br />

در آن بچرند.‏ شبگاهان در خانه اَشْقَلون خواهند 3. سرورانش<br />

خوابید زیرا یهوه خدایشان به ایشان رحم نموده،‏<br />

اسیران ایشان را باز خواهد آورد.‏ ارمیا ؛ باب 3،<br />

ملامت موآب و سرزنش پسرانعمون را شنیدم که<br />

چگونه قوم مرا ملامت میکنند و بر محدوده ایشان<br />

فخر مینمایند.‏<br />

بنابراین،‏ یهوه صبایوت خداي اسرائیل میفرماید:‏ به<br />

حیات خودم قَسم که موآب مثل سدوم و پسرانعمون<br />

مثل عموره خواهد شد.‏ محل خارها و حفره نمک<br />

و ویرانی ابدي خواهد شد.‏ بقیۀ قوم من آنها را غارت<br />

خواهند نمود و بقیه امت من ایشان را به تصرّف<br />

خواهند آورد.‏ پیدایش<br />

این به سبب تکبر ایشان بر ایشان وارد خواهد آمد<br />

زیرا که قوم یهوه صبایوت را ملامت نموده،‏ بر ایشان<br />

فخر کردند.‏<br />

سپ.‏ یهوه به ضد ایشان مهیب خواهد بود زیرا که<br />

تمامی خدایان جهان را نابود خواهد ساخت و<br />

همه جزایر امتها هر کدام از جاي خود او را<br />

عبادت خواهند کرد.‏<br />

و شما نیز اي حبشیان به شمشیر من کشته<br />

خواهید شد.‏<br />

و دست خود را بر زمین شمال دراز کرده،‏ آشور را<br />

هلاك خواهد کرد و نینوي را به ویرانی و به زمین<br />

خشک مثل بیابان تبدیل خواهد نمود.‏<br />

و گلهها و تم امی حیوانات امته ا در<br />

میانشخواهند خوابید و مرغ سقّا و خارپشت بر<br />

تاجهاي ستونهایش منزل خواهند گرفت و آواز<br />

سراینده از پنجرههایش شنیده خواهد شد و خرابی بر<br />

آستانههایش خواهد بود زیرا که چوب سرو آزادش را<br />

برهنه خواهد کرد.‏ ؛ مزامیر ؛ اشعیا<br />

این است شهر فرحناك که در اطمینان ساکن<br />

میبود و در دل خود میگفت:‏ من هستم و غیر از من<br />

دیگري نیست؛ من هستم و غیر از من دیگري نیست.‏<br />

چگونه خراب شد!‏ خوابگاه حیوانات گردیده است!‏ هر<br />

که از آن عبور کند آنرا مسخره کرده،‏ دست خود را<br />

خواهد جنبانید!‏<br />

صفنیا<br />

20<br />

11 ،34<br />

14 ،29<br />

7 ،102<br />

24 ،19<br />

اشعیا 21 ،13<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

بر شهر فتنه انگیزِ‏ نجسِ‏ ظلم کننده!‏<br />

آواز را نمیشنود و نصیحت را نمیپذیرد و بر یهوه<br />

توکّل نمینماید و به خداي خود نزدیک نمیشود.‏<br />

در اندرونش شیران غرّان و داورانش<br />

گرگان شب که چیزي تا صبح باقی نمیگذارند.‏ حزقیال<br />

27 ،22<br />

11 ؛ میکاه 3،<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

پیامبرانش مغرور و خیانتکارند.‏ کاهنانش محل<br />

مقدس را ن ج س میسازند و به شریعت مخالفت<br />

میورزیدند.‏<br />

یهوه در میانش عادل است و بیانصافی نمینماید.‏<br />

هر بامداد حکم خود را روشن سازد و کوتاهی<br />

نمیکند،‏ اما مرد ظالم حیا را نمیداند.‏<br />

امتها را ریشه کن ساختهام که برجهاي ایشان<br />

خراب شده است و کوچه ایشان را چنان ویران<br />

کردهام که عبور کنندهاي نباشد.‏ شهرهاي ایشان چنان<br />

ویران گردیده است که نه انسانی و نه ساکنی باقی<br />

مانده است.‏<br />

و گفتم:‏ کاش که از من میترسیدي و نصیحت را<br />

میپذیرفتی.‏ تا آنکه مسکن او از بین نمیرفت،‏ موافق<br />

هر آنچه بر او تع نموده بودم.‏ اما ایشان صبح زود<br />

برخاسته،‏ اعمال خود را فاسد گردانیدند.‏ ارمیا<br />

بنابراین یهوه میفرماید:‏ براي من منتظر باشید تا<br />

روزي که به جهت غارت برخیزم زیرا که قصد من ا<br />

است که امتها را جمع نمایم و ممالک را فراهم آورم<br />

تا خشم خود و تمامی آتش خشم خویش را بر ایشان<br />

بریزم زیرا که تمامی جهان به آتش غیرت من سوخته<br />

خواهد شد.‏<br />

زیرا که در آن زمان،‏ زبان پاك به امتها باز<br />

خواهم داد تا همه ایشان اسم یهوه را بخوانند و<br />

به یک دل او را عبادت نمایند.‏ اشعیا ؛ هوشع<br />

از آن طرف نهرهاي حبشه پرستندگانم یعنی<br />

دختر پراکندگانم قربانیاي براي من خواهند آورد.‏<br />

14 ،2<br />

22 ،4<br />

2 ،40<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

اعمال رسولان<br />

27 ،8<br />

.11<br />

در آن روز از همه اعمالت که به من سرکشی<br />

ورزیدهاي خجل نخواهی شد زیرا که در آن زمان آنانی<br />

را که از تکبر تو مسرورند،‏ از میانت دور خواهم کرد و<br />

بار دیگر در کوه مقدس من تکبر نخواهی نمود.‏ ارمیا<br />

اما در میان تو قومی ضعیف و فقیر باقی<br />

خواهم گذاشت و ایشان بر اسم یهوه توکّل<br />

خواهند نمود.‏ اشعیا ؛ حزقیال<br />

و بقیه اسرائیل بیانصافی نخواهند نمود و درو غ<br />

نخواهند گفت و در دهان ایشان زبان فریبنده یافت<br />

نخواهد شد زیرا که ایشان چرا کرده،‏ به آرامی خواهند<br />

خوابید و ترسانندهاي نخواهد بود.‏ مکاشفه<br />

اي دختر صهیون شادي نما!‏ اي اسرائیل آواز<br />

4 ،7<br />

5 ،14<br />

8 ،6<br />

9 ،1<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

- 840 -


يها<br />

يها<br />

شادمانی بده!‏ اي دختر اورشلیم به تمامی دل شادمان<br />

شو و وجد نما زکریا<br />

یهوه عاقبت تو را برداشته و دشمنانت را<br />

دور کرده است.‏ یهوه پادشاه اسرائیل در میان تو<br />

است پس بار دیگر بلا را نخواهی دید.‏ اشعیا ؛<br />

صفنیا<br />

10 ،41<br />

9 ،9<br />

!<br />

.15<br />

1 ،43<br />

.16<br />

در آن روز به اورشلیم گفته خواهد شد که مترس!‏<br />

اي صهیون دستهاي تو سست نشود!‏<br />

یهوه خدایت در میان تو قدیر است و نجات خواهد<br />

داد او بر تو شادي بسیار خواهد نمود و در محبت خود<br />

آرامی خواهد یافت و با سرودها بر تو شادي خواهد<br />

نمود.‏ اشعیا<br />

آنانی را که به جهت عیدها غمگین میباشند و از<br />

آن تو هستند،‏ جمع خواهم نمود که عار بر ایشان بار<br />

سنگین میبود.‏<br />

اینک در آن زمان برهمه آنانی که بر تو ظلم<br />

میکردند،‏ مکافات خواهم رسانید و لنگان را خواهم<br />

رهانید و رانده شدگان را جمع خواهم کرد و آنانی را<br />

که عار ایشان در تمامی زمین میبود محل ستایش و<br />

اسم خواهم گردانید.‏ میکاه<br />

در آن زمان شما را در خواهم آورد و در آن زمان<br />

شما را جمع خواهم کرد زیرا یهوه میفرماید:‏ هنگامی<br />

که اسیران شما را بنظر شما باز آورم،‏ آنگاه شما را در<br />

میان تمامی قوم زمین محلّ‏ اسم و ستایش خواهم<br />

گردانید.‏ اشعیا ؛ زکریا ؛ تثنیه ؛ ارمیا ؛ هوشع<br />

11 ،6<br />

14 ،29<br />

3 ،30<br />

7 ،4<br />

16 ،1<br />

7 ،62<br />

5 ،62<br />

.17<br />

.<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

7 2، ؛ باب<br />

- 841 -


یلئ<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

نی<br />

نی<br />

حجی<br />

حجی<br />

1<br />

.1<br />

در روز اول ماه ششم از سال دومِ‏ داریوش پادشاه،‏<br />

کلام یهوه به واسطه حجیپیامبر و به زربابِل پسر<br />

شألْتی شهردار یهودا و به یوشع پسر یهوصادق<br />

رئیس کاهنان رسیده،‏ گفت:‏ عزرا<br />

یهوه صبایوت سخن گفته،‏ چنین فرماید:‏ ا<br />

قوم میگویند وقت آمدن ما یعنی وقت بنا نمودن خانه<br />

یهوه نرسیده است.‏<br />

سپ.‏ کلام یهوه به واسطه حجیپیامبر نازل شده،‏<br />

فرمود:‏<br />

آیا وقت شماست که شما در خانههاي سقف دار<br />

خود ساکن شوید و این خانه خراب بماند؟<br />

سپ.‏ حال یهوه صبایوت چنین میفرماید دل خود را<br />

به راههاي خویش مشغول سازید.‏<br />

بسیار کاشتهاید و اندك حاصل میکنید.‏ میخورید<br />

اما سیر نمیشوید و مینوش ید لیکن س یراب<br />

نمیگردید.‏ رخت میپوشید اما گرم نمیشوید و آنکه<br />

مزد میگیرد،‏ مزد خویش را در کیسه سوراخدار<br />

میگذارد.‏ باب ؛ تثنیه<br />

پس یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ دل خود را به<br />

راههاي خود مشغول سازید.‏<br />

به کوه برآمده وچوب آورده،‏ خانه را بنا نمایید و<br />

یهوه میفرماید:‏ از آن راضی شده،‏ شکوه خواهم یافت.‏<br />

منتظر بسیار بودید و اینک کم شد و چون آن را به<br />

خانه آوردید من بر آن دمیدم.‏ یهوه صبایوت میپرسد<br />

که سبب این چیست؟ سبب این است که خانه من<br />

خراب ماند و هرکدام از شما به خانه خویش<br />

میشتابید.‏<br />

از این سبب،‏ آسمانها بخاطر شما از شبنم باز<br />

داشته میشود و زمین از محصولش بازداشته میگردد.‏<br />

1 ،5<br />

38 ،28<br />

17 ،2<br />

.2<br />

3<br />

.4<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

1 17، اول پادشاهان<br />

.11<br />

و من بر زمین و بر کوهها و بر غلّه و شیره انگور و<br />

روغن زیتون و بر هر آنچه زمین میرویاند و بر انسان و<br />

چهارپایان و تمامی دشواري دستها خشکسالی را<br />

خواندم.‏ باب ؛ عاموس<br />

آنگاه زربابِل پسر شَأَلْتَیئیل و یوشع پسر یهو<br />

صادق رئیس کاهنان و تمامی بقیه قوم به قول یهوه<br />

خداي خود و به کلام حجیپیامبر چنانکه یهوه خداي<br />

ایشان او را فرستاده بود گوش دادند،‏ و قوم از یهوه<br />

ترسیدند.‏<br />

و حجی،‏ پیامبرِ‏ یهوه،‏ پیغام یهوه را براي قوم بیان<br />

کرده،‏ گفت:‏ یهوه میفرماید که من با شما هستم.‏<br />

و یهوه روح زربابِل پسر شَأَلْتَیئیل شهردار یهودا و<br />

روح یوشع پسر یهوصادق،‏ رئیس کاهنان،‏ و روح تمامی<br />

بقیه قوم را برانگیزانید تا بروند و در خانه یهوه صبایوت<br />

خداي خود به کار پردازند.‏<br />

در روز بیست و چهارم ماه ششم از سال دومِ‏<br />

داریوش پادشاه،‏ این واقع شد.‏<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

2<br />

.1<br />

در روز بیست و یکمِ‏ ماه هفتم،‏ کلام یهوه بواسطه<br />

حج‏ّی پیامبر نازل شده،‏ فرمود:‏ باب<br />

زربابِل پسر شَأَلْتَیئیل شهردار یهودا و یوشع پسر<br />

یهوصادق رئیس کاهنان،‏ و بقیه قوم را خطاب کرده،‏<br />

بگو:‏<br />

کیست در میان شما که باقی مانده و ا خانه را<br />

در شکوه نخستینش دیده باشد؟ پس هماکنون در نظر<br />

شما چگونه مینماید؟ آیا در نظر شما ناچیز<br />

نمینماید؟<br />

اما هماکنون یهوه میفرماید:‏ اي زربابِل قوي دل<br />

باش و اي یوشع پسر یهوصادق رئیس کاهنان قوي دل<br />

باش و اي تمامی قوم زمین قوي دل باشید و یهوه<br />

میفرماید که مشغول بشوید زیرا که من با شما هستم.‏<br />

قول یهوه صبایوت این است.‏ باب<br />

برحسب کلام آن عهدي که در هنگام بیرون آوردن<br />

شما از مصر با شما بستم و چونکه روح من در میان<br />

شما قایم میباشد،‏ ترسان مباشید.‏ خروج<br />

زیرا که یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ یک دفعه<br />

دیگر و آن نیز بعد از اندك زمانی،‏ آسمانها و<br />

زمین و دریا و خشکی را متزلزل خواهم ساخت.‏<br />

5 ،19<br />

1 ،1<br />

13 ،1<br />

عزرا 12 ،3<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

26 ،12 عبرانیان<br />

.7<br />

و تمامی امتها را متزلزل خواهم ساخت و<br />

خوبی همه امتها خواهند آمد و یهوه صبایوت<br />

میفرماید که این خانه را از شکوه پر خواهم<br />

ساخت.‏ اشعیا<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ نقره از آن من و طلا از آن<br />

من است.‏<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ شکوه آخرِ‏ این خانه<br />

6 ،49<br />

.8<br />

.9<br />

9 ،4<br />

18 ،2<br />

.12<br />

- 842 -


یم<br />

از شکوه نخستینش عظیمتر خواهد بود و در این<br />

مکان،‏ صلح را خواهم بخشید.‏ قول یهوه صبایوت<br />

این است.‏<br />

در روز بیست و چهارم ماه نهم از سال دومِ‏<br />

داریوش یهوه بواسطه حجیپیامبر نازل شده،‏<br />

فرمود:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ از کاهنان درباره<br />

شریعت سؤال کن و بپرس.‏<br />

اگر کسی گوشت مقدس را در دامن جامه خود<br />

بردارد و دامنش به نان یا آش یا شراب یا روغن یا به<br />

هر نوع خوراك دیگر برخورد‏،‏ آیا آن مقدسخواهد<br />

شد؟ و کاهنان جواب دادند که نه.‏<br />

سپ.‏ حجی پرسید:‏ اگر کسی که از مردهاي نجس<br />

شده باشد،‏ یکی از اینها را لمس نماید،‏ آیا آن نجس<br />

خواهد شد؟ و کاهنان در جواب گفتند که نجس<br />

خواهد شد.‏ لاویان ؛<br />

سپ.‏ حجی سخن گفته،‏ گفت:‏ یهوه میفرماید این<br />

قوم همچنین هستند و این امت به نظر من همچنین<br />

میباشند و همه اعمال دستهاي ایشان چنین است و<br />

هر هدیهاي که در آنجا میبرند نجس میباشد.‏<br />

و هماکنون دل خود را مشغول سازید از این روز و<br />

قبل از این،‏ پیش از آنکه سنگی برسنگی در معبد یهوه<br />

گذاشته شود.‏<br />

در تمامی این ایام چون کسی به توده بیست اندازه<br />

میآمد فقط ده اندازه بود و چون کسی به میخانه<br />

میآمد تا پنجاه سطل از آن بکشَد‏،‏ فقط بیست سطل<br />

بود.‏ باب<br />

و شما را و تمامی اعمال دستهاي شما را به باد<br />

سموم و یرَقان و تگرگ زدم.‏ لیکن یهوه فرماید<br />

بسوي من بازگشت ننمودید.‏ باب ؛ عاموس<br />

هماکنون دل خود را مشغول سازید از این روز به<br />

بعد،‏ یعنی از روز بیست و چهارم ماه نهم،‏ از روزي که<br />

بنیاد معبد یهوه نهاده شد،‏ دل خود را مشغول سازید.‏<br />

آیا تخم هنوز در انبار است و مو و انجیر و انار و<br />

درخت زیتون هنوز میوه خود را نیاوردهاند؟ از این روز<br />

برکت خواهم داد.‏<br />

و کلام یهوه بار دوم در بیست و چهارم ماه بر<br />

حجی نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

زربابِل شهردار یهودا را خطاب کرده،‏ بگو:‏ من<br />

آسمانها و زمین را متزلزل خواهم ساخت.‏<br />

و کرسی ممالک راواژگون خواهم نمود و قوت<br />

حجی<br />

ممالک امتها را هلاك خواهم ساخت و ارابهها و<br />

سواران آنها را سرنگون خواهم کرد و اسبها و سواران<br />

آنها به شمشیر یکدیگر خواهند افتاد.‏<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ در آن روز اي بنده من<br />

زربابِل پسر شَاَلْتیئیل،‏ تو را خواهم گرفت و یهوه<br />

میفرماید که تو را مثل نگین خاتم خواهم ساخت زیرا<br />

که من تو را برگزیدهام . یهوه صبایوت اینگونه فرموده<br />

است.‏<br />

.23<br />

9 ،4<br />

11 ،1<br />

39 .36 .24 ،11<br />

ملاکی 1 ،3<br />

2 ،5<br />

، کلام<br />

6 ،1<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

13<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

- 843 -


یم<br />

یم<br />

يها<br />

يرو<br />

یم<br />

.12<br />

زکریا<br />

زکریا<br />

، کلام<br />

1<br />

.1<br />

عزرا<br />

در ماه هشتم از سال دوم داریوش یهوه بر<br />

زکَرّیا پسر برَکیا پسر عدوي پیامبر نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

1 ،5<br />

.2<br />

3<br />

یهوه بر پدران شما بسیار خشمگین بود.‏<br />

سپ.‏ به ایشان بگو:‏ یهوه صبایوت چنین فرماید<br />

بسوي من بازگشت کنید.‏ قول یهوه صبایوت این است.‏<br />

و یهوه صبایوت میفرماید:‏ من به سوي شما رجوع<br />

خواهم نمود.‏ ؛ یعقوب<br />

4. شما مثل پدران خود مباشید که پیامبران پیشین<br />

ایشان را صدا کرده،‏ گفتند یهوه صبایوت چنین<br />

میفرماید از راههاي زشت خود و از اعمال بد خویش<br />

بازگشت نمایید،‏ اما یهوه میفرماید که ایشان نشنیدند<br />

و به من گوش ندادند.‏ اشعیا ؛ ؛ ارمیا 3، ؛ حزقیال<br />

12<br />

22 ،45<br />

8 ،4<br />

6 ،31<br />

ملاکی 7 ،3<br />

11 ،33<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

پدران شما کجا هستند و آیا پیامبران همیشه زنده<br />

میمانند؟<br />

اما کلام و قواعد من که به بندگان خود پیامبران<br />

امرفرموده بودم،‏ آیا پدران شما را در نگرفت؟ و چون<br />

ایشان بازگشت نمودند،‏ گفتند چنانکه یهوه صبایوت<br />

قصد نمود که موافق راهها و اعمال ما به ما عمل نماید<br />

همچنان به ما عمل نموده است.‏<br />

در روز بیست و چهارم ماه یازدهم که ماه سبت<br />

باشد،‏ از سال دوم داریوش یهوه بر زکَریا پسر<br />

برَکیا پسر عدوي پیامبر نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

در وقت شب دیدم که اینک مردي بر اسب سرخ<br />

سوار بود و در میان درختان موره که در دره بود<br />

ایستاده و در عقب او اسبان سرخ و زرد و سفید بود.‏<br />

و گفتم:‏ اي آقایم اینها چیستند؟ و فرشتهاي که با<br />

من سخن میگفت،‏ مرا گفت:‏ من تو را نشان دهم<br />

که اینها چیستند.‏<br />

سپ.‏ آن مرد که در میان درختان موره ایستاده<br />

بود،‏ جواب داد و گفت:‏ اینها کسانی میباشند که یهوه<br />

ایشان را براي رفت و امد نمودن در جهان فرستاده<br />

است.‏<br />

و ایشان به فرشته یهوه که در میان درختان آس<br />

ایستاده بود جواب داده،‏ گفتند:‏ ما در جهان رفت و امد<br />

نمودهایم و اینک تمامی جهان درآرامش و آرام است.‏<br />

و فرشته یهوه جواب داده،‏ گفت:‏ اي یهوه صبایوت<br />

تا به کی بر اورشلیم و شهرهاي یهودا که در این هفتاد<br />

سال خشمگین میبودي رحمت نخواهی نمود؟ مزامیر<br />

14 ،102<br />

.13<br />

و یهوه با سخنان نیکو و کلام تسلّیآمیز آن<br />

فرشتهاي را که با من سخن میگفت جواب داد.‏<br />

سپ.‏ فرشتهاي که با من سخن میگفت مرا گفت:‏<br />

ندا کرده بگو یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ در باره<br />

اورشلیم و صهیون غیرت عظیمی داشتم.‏<br />

و برامت مطمئن سخت خشمگین شدم زیرا<br />

که اندك خشمگین میبودم اما ایشان بلا را زیاده<br />

کردند.‏<br />

بنابراین یهوه چنین فرماید:‏ به اورشلیم با<br />

رحمتها باز خواهم گشت و خانه من در آن بنا<br />

خواهد شد.‏ یهوه صبایوت اینگونه میفرماید و<br />

ریسمانکاري براورشلیم کشیده خواهد شد.‏ باب<br />

بار دیگر صدا کرده،‏ بگو که یهوه صبایوت چنین<br />

میفرماید:‏ شهرهاي من بار دیگر به سعادتمندي لبریز<br />

خواهد شد و یهوه صهیون را باز تس یلّ‏ خواهد داد و<br />

اورشلیم را بار دیگر خواهد برگزید.‏ اشعیا<br />

سپ.‏ چشمان خود را برافراشته،‏ نگریستم و اینک<br />

چهار شاخ بود.‏<br />

و به فرشتهاي که با من سخن میگفت گفتم:‏ اینها<br />

چیستند؟ او مرا گفت:‏ اینها شاخها میباشند که یهودا<br />

و اسرائیل و اورشلیم را پراکنده ساختهاند.‏<br />

و یهوه چهار آهنگر به من نشان داد.‏<br />

و گفتم:‏ اینان براي چه کار میآیند؟ او در جواب<br />

گفت:‏ آنها شاخها میباشند که یهودا را چنان پراکنده<br />

نمودهاند که هیچکس سر خود را بلند نمیتواند کرد.‏ و<br />

اینها میآیند تا آنها را بترسانند و شاخهاي امتهایی را<br />

که شاخ خود را بر زمین یهودا برافراشته،‏ آن را<br />

پراکنده ساختهاند بیرون افکنند.‏<br />

3 ،8<br />

1 ،14<br />

14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و چشمان خود را برافراشته،‏ نگریستم و مردي که<br />

ریسمانکاري به دست خود داشت دیدم.‏<br />

و گفتم که کجا می ؟ او مرا گفت:‏ به جهت<br />

پیمودن اورشلیم تا ببینم عرضش چه و طولش چه<br />

میباشد.‏<br />

و اینک فرشتهاي که با من سخن میگفت بیرون<br />

رفت و فرشته دیگر براي ملاقات وي بیرون آمده،‏<br />

، کلام<br />

.8<br />

.9<br />

10<br />

.11<br />

- 844 -


يها<br />

یب<br />

يها<br />

یک<br />

.4<br />

زکریا<br />

.4<br />

.5<br />

وي را گفت:‏ بشتاب و این جوان را خطاب کرده،‏<br />

بگو:‏ اورشلیم به سبب زیادي مردمان و چهارپایانی که<br />

در اندرونش خواهند بود،‏ مثل دهات حصار قابل<br />

سکونت خواهد شد.‏<br />

و یهوه میفرماید که من به اطرافش دیواري<br />

آتشین خواهم بود و در درونش شکوه خواهم<br />

بود.‏ باب<br />

هان هان یهوه میفرماید از زمین شمال بگریزید<br />

زیرا که شما را مثل چهار باد آسمان پراکنده ساختهام.‏<br />

قول یهوه این است.‏<br />

هان اي صهیون که با دختر بابل ساکن هستی،‏<br />

خویشتن را رستگار ساز.‏<br />

زیرا یهوه صبایوت که مرا بعد از شکوه نزد امتهایی<br />

که ش ما را غ ارت کردن د فرس تاده است،‏ چن ین<br />

میفرماید که هر که شما را لمس نماید مردمک چشم<br />

او را لمس نموده است.‏ مزامیر<br />

زیرا اینک من دست خود را بر ایشان خواهم افشاند<br />

و ایشان غارت بندگان خودشان خواهند شد و شما<br />

خواهید دانست که یهوه صبایوت مرا فرستاده است<br />

اي دختر صهیون خوشحالی نما و شادي کن زیرا<br />

یهوه میفرماید که اینک میآیم و در میان تو ساکن<br />

خواهم شد.‏<br />

و در آن روز امت بسیار به یهوه پیوسته،‏ قوم<br />

من خواهند شد و من در میان تو ساکن خواهم شد و<br />

خواهی دانست که یهوه صبایوت مرا نزد تو فرستاده<br />

است.‏ پیدایش<br />

و یهوه یهودا را در زمین مقدس براي ملک خود<br />

به تصرّف خواهد آورد و اورشلیم را بار دیگر خواهد<br />

برگزید.‏ باب<br />

اي تمامی بشر به حضور یهوه خاموش باشید زیرا<br />

که او از مسکن مقدس خود برخاسته است.‏<br />

.<br />

8 ،17<br />

10 ،49<br />

17 ،1<br />

8 ،9<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

3<br />

.1<br />

.2<br />

به حضور فرشته یهوه ایستاده بود وشیطان به دست<br />

راست وي ایستاده،‏ تا با او دشمنی نماید.‏<br />

و یهوه به شیطان فرمود:‏ اي شیطان یهوه تو را<br />

سرزنش نماید!‏ یهوه که اورشلیم را برگزیده است تو را<br />

سرزنش نماید.‏ آیا این نیمسوزي نیست که از میان<br />

آتش ربوده شده است؟ یهودا<br />

و یوشع به لباس پلید ملبس بود و به حضور فرشته<br />

ایستاده بود.‏<br />

و آنانی را که به حضور وي ایستاده بودند خطاب<br />

کرده،‏ گفت:‏ لباس پلید را از برش بیرون کنید.‏ و او را<br />

گفت:‏ ببین سرکشیات را از تو بیرون کردم و لباس<br />

فاخر به تو پوشانیدم.‏ دوم سموئیل ؛ اشعیا ؛<br />

و من گفتم که پیشانیبند پاکیزه بر سرش بگذارند.‏<br />

پس پیشانیبند پاکیزه بر سرش گذاردند و او را به<br />

لباس پوشانیدند و فرشته یهوه ایستاده بود.‏<br />

و فرشته یهوه یوشع را اعلام نموده،‏ گفت:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ اگر به روشهاي<br />

من پیروي نمایی و وعدههاي مرا نگاه داري تو نیز<br />

خانه مرا داوري خواهی نمود و صحن مرا محافظت<br />

خواهی کرد و تو را در میان آنانی که نزد من<br />

میایستند بار خواهم داد.‏ مزامیر<br />

پس اي یوشع رئیس کاهنان بشنو تو و رفقایت که<br />

به حضور تو مینشینند،‏ زیرا که ایشان مردان علامت<br />

هستند.‏ بشنوید زیرا که اینک من بنده خود شاخه را<br />

خواهم آورد.‏ اشعیا ؛ ؛<br />

و همانا آن سنگی که به حضور یوشع میگذارم،‏ بر<br />

یک سنگ هفت چشم میباشد.‏ اینک یهوه صبایوت<br />

میفرماید که من نقش آن را رقم خواهم کرد و<br />

نافرمانی این زمین را در یک روز رفع خواهم نمود.‏ باب<br />

3 ،61<br />

7 ،6<br />

13 ،12<br />

11 ،91<br />

1 ،11<br />

2 ،4<br />

18 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

10 ،4<br />

.10<br />

و یهوه صبایوت میفرماید که هر کدام از شما<br />

همسایۀ خود را زیر مو و زیر انجیر خویش دعوت<br />

خواهید نمود.‏ اول پادشاهان ؛ میکاه<br />

4 ،4<br />

25 ،4<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

و فرشتهاي که با من سخن میگفت،‏ برگشته،‏ مرا<br />

مثل شخصی که از خواب بیدار شود بیدار کرد،‏<br />

و به من گفت:‏ چه چیز میبینی؟ گفتم:‏ نظر کردم و<br />

اینک شمعدانی که تمامش طلاست و روغندانش بر<br />

سرش و هفت چراغش بر آن است و هر چراغ که بر<br />

سرش میباشد هفت لوله دارد.‏ ارمیا ؛ عاموس<br />

و به پهلوي آن دو درخت زیتون که ی بطرف<br />

راست روغندان و دیگري بطرف چپش میباشد.‏<br />

و من توجه نموده،‏ فرشتهاي را که با من سخن<br />

میگفت خطاب کرده،‏ گفتم:‏ اي آقایم اینها چه<br />

میباشد؟<br />

و فرشتهاي که با من سخن میگفت مرا جواب داد و<br />

گفت:‏ آیا نمیدانی که اینها چیست؟ گفتم:‏ نه اي<br />

آقایم.‏<br />

2 ،8<br />

13 .11 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

9<br />

.3<br />

- 845 -


ین<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

نی<br />

یم<br />

کلَ‏<br />

نی<br />

یم<br />

ببا<br />

5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

9<br />

زکریا<br />

.6<br />

.7<br />

او در جواب من گفت:‏ این است کلامی که یهوه به<br />

زربابِل میفرماید:‏ نه به قدرت و نه به قوت بلکه به روح<br />

من.‏ قول یهوه صبایوت این است.‏<br />

اي کوه بزرگ تو چیستی؟ در حضور زربابِل به<br />

همواري تبدیل خواهی شد و سنگ سر آن را بیرون<br />

خواهد آورد و صدا خواهند زد وجد،‏ وجد،‏ بر آن باشد.‏<br />

6 ،12 مزامیر<br />

.8<br />

.9<br />

و کلام یهوه بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

دستهاي زربابِل این خانه را بنیاد نهاد و دستهاي<br />

وي آن را تمام خواهد کرد و خواهی دانست که یهوه<br />

صبایوت مرا نزد شما فرستاده است.‏ باب<br />

زیراکیست که روزِ‏ امورِ‏ کوچک را خوار شمارد زیرا<br />

که این هفت شاد خواهند شد هنگامی که شاقول را در<br />

دست زربابِل میبینند.‏ و اینها چشمان یهوه هستند که<br />

در تمامی جهان رفت و امد مینمایند.‏ ؛ مکاشفه<br />

،5<br />

11 .9 ،2<br />

باب 9 ،3<br />

.10<br />

6<br />

11<br />

سپ.‏ من او را خطاب کرده،‏ گفتم:‏ ا دو درخت<br />

زیتون که بطرف راست و بطرف چپ شمعدان هستند<br />

چه میباشند؟<br />

و بار دیگر او را خطاب کرده،‏ گفتم که ا دو<br />

شاخه زیتون به پهلوي دو لوله زرینی که روغن طلا را<br />

از خود میریزد چیستند؟<br />

او مرا جواب داده،‏ گفت:‏ آیا نمیدانی که اینها<br />

چیستند؟ گفتم:‏ نه اي آقایم.‏<br />

گفت:‏ اینها پسران روغن زیت میباشند که نزد<br />

مالک تمامی جهان میایستند.‏<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

5<br />

.1<br />

و باز چشمان خود را برافراشته،‏ نگریستم و طوماري<br />

پرّان دیدم.‏ باب<br />

و او مرا گفت:‏ چه چیز میبی ؟ گفتم:‏ طوماري<br />

پرّان میبینم که طولش بیست اندازه آرنج و عرضش<br />

ده اندازه آرنج میباشد.‏ ارمیا<br />

او مرا گفت:‏ این است آن لعنتی که بر روي تمامی<br />

جهان بیرون میرود،‏ زیرا که از ا طرف هر دزد<br />

موافق آن ریشه کن خواهد شد و از آن طرف هر که<br />

سوگند خورد موافق آن ریشه کن خواهد گردید.‏<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ من آن را بیرون خواهم<br />

فرستاد و به خانه دزد و به خانه هر که به اسم من<br />

قسم دروغ خورد داخل خواهد شد و در میان خانهاش<br />

قرار گرفته،‏ آن را با چوبهایش و سنگهایش ویران<br />

خواهد ساخت.‏<br />

سپ.‏ فرشتهاي که با من سخن میگفت بیرون آمده،‏<br />

مرا گفت:‏ چشمان خود را برافراشته ببین که اینکه<br />

بیرون میرود چیست؟<br />

گفتم:‏ ا چیست؟ او جواب داد:‏ ا است آن<br />

ایفایی که بیرون رود و گفت نمایش ایشان در<br />

تمامی جهان این است.‏<br />

و اینک وزنهاي از سرب برداشته شد.‏ و زنی در میان<br />

ایفا نشسته بود.‏<br />

و او گفت:‏ این شرارت است.‏ پ س وي را در میان ایفا<br />

انداخت و آن سنگ سرب را بر دهنهاش نهاد.‏<br />

سپ.‏ چشمان خود را برافراشته،‏ نگریستم و اینک دو<br />

زن بیرون آمدند و باد در بالهاي ایشان بود و بالهاي<br />

ایشان مثل بالهاي کلَ‏ بود و ایفا را به میان زمین<br />

و آسمان برداشتند.‏ باب ؛ ؛<br />

سپ.‏ به فرشتهاي که با من سخن میگفت گفتم:‏<br />

اینها ایفا را کجا میبرند؟<br />

او مرا جواب داد:‏ تا خانهاي در زمین شنْعار براي<br />

وي بنا نمایند و چون آن مهیا شود آنگاه او در آنجا بر<br />

پایه خود بر قرار خواهد شد.‏<br />

1 ،5<br />

1 ،2<br />

18 ،1<br />

10<br />

.11<br />

6<br />

.1<br />

.2<br />

و بار دیگر چشمان خود را برافراشته،‏ نگریستم و<br />

اینک چهار ارابه از میان دو کوه بیرون رفت و<br />

کوهها کوههاي مسین بود.‏<br />

در ارابۀ اول اسبان سرخ و در ارابه دوم اسبان سیاه،‏<br />

4 ،6 مکاشفه<br />

.3<br />

.4<br />

و در ارابۀ سوم اسبان سفید و در ارابۀ چهارم اسبان<br />

ابلقِ‏ قوي بود.‏<br />

و فرشته را که با من سخن میگفت خطاب کرده،‏<br />

گفتم:‏ اي آقایم اینها چیستند؟ باب<br />

فرشته در جواب من گفت:‏ اینها چهار روح آسمانها<br />

میباشند که از ایستادن به حضور مالک تمامی جهان<br />

بیرون میروند.‏ باب<br />

اما آنکه اسبان سیاه را دارد،‏ اینها بسوي زمین<br />

شمال بیرون میروند و اسبان سفید در عقب آنهابیرون<br />

میروند و ابلقها به زمین جنوب بیرون میروند.‏<br />

و آن اسبان قوي بیرون رفته،‏ آرزو دارند که بروند و<br />

در جهان گردش نمایند؛ و او گفت:‏ بروید و در جهان<br />

گردش نمایید.‏ پ س در جهان گردش کردند.‏<br />

و او به من ندا در داد و مرا خطاب کرده،‏ گفت:‏<br />

10 ،1<br />

19 ،1<br />

14 ،4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

13 .11 ،1<br />

18 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

- 846 -


نی<br />

يها<br />

یم<br />

ببین آنهایی که به زمین شمال بیرون رفتهاند،‏ خشم 7.<br />

مرا در زمین شمال فرو نشانیدند.‏<br />

و کلام یهوه به من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

از اسیران یعنی از حلْداي و طُوبیا و یدعیا که از<br />

بابِل آمدهاند بگیر و در همان روز بیا و به خانه یوشیا<br />

پسر صفَیا داخل شو.‏<br />

سپ.‏ نقره و طلا بگیر و تاجی ساخته،‏ آن را بر سر<br />

یهوشَع پسر یهوصادق رئیس کاهنان بگذار.‏<br />

و او را خطاب کرده،‏ بگو:‏ یهوه صبایوت چنین<br />

میفرماید و میگوید:‏ اینک مردي که به شاخه<br />

نامیده شده است و از مکان خود خواهد رویید و<br />

معبد یهوه را بنا خواهد نمود.‏<br />

سپ.‏ او معبد یهوه را بنا خواهد نمود و شکوه را<br />

متحمل خواهد شد و بر تخت او نشسته،‏ حکمرانی<br />

خواهد کرد و بر تخت او کاهن خواهد بود و مشورت<br />

صلح در میان هر دو ایشان خواهد بود.‏<br />

و آن تاج براي حالَم و طوبیا و یدعیا و هنگام پسر<br />

صفَنْیا به جهت یادگاري در معبد یهوه خواهد بود.‏<br />

و آنانی که دورند خواهند آمد و در معبد یهوه بنا<br />

خواهند نمود و خواهید دانست که یهوه صبایوت مرا<br />

نزد شما فرستاده است.‏ و اگر گفته یهوه خداي خویش<br />

را بکلّی اطاعت نمایید این واقع خواهد شد.‏<br />

زکریا<br />

باب 8 ،3<br />

.9<br />

.10<br />

11<br />

.12<br />

13<br />

.14<br />

.15<br />

7<br />

.1<br />

.2<br />

.3<br />

و در سال چهارم داریوش پادشاه واقع شد که کلام<br />

یهوه در روز چهارم ماه نهم که ماه کسلُو باشد بر زکریا<br />

نازل شد.‏<br />

و اهل بیتئیل یعنی شَراصرْ‏ و رجِم ملَک و کسان<br />

ایشان فرستاده بودند تا از یهوه درخواست نمایند.‏<br />

و به کاهنانی که در خانه یهوه صبایوت بودند و به<br />

پیامبران سخن گفته،‏ گفتند:‏ آیا در ماه پنجم میباید<br />

که من گریه کنم و خودداري نمایم،‏ چنانکه در ا<br />

سالها کردم؟<br />

سپ.‏ کلام یهوه صبایوت به من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

تمامی قوم زمین و کاهنان را خطاب کرده،‏ بگو:‏<br />

چون در این هفتاد سال در ماه پنجم و ماه هفتم روزه<br />

داشتید و نوحهگري نمودید،‏ آیا براي من هرگز روزه<br />

میداشتید؟<br />

و چون میخورید و چون مینوشید،‏ آیا به جهت<br />

خود نمیخورید و براي خود نمینوشید؟ باب ؛ اشعیا<br />

آیا کلامی را که یهوه به واسطه پیامبرانی پیشین<br />

ندا کرد،‏ هنگامی که اورشلیم قابل سکونت و امن<br />

میبود و شهرهاي مجاورش و جنوب و هامون قابل<br />

سکونت میبود نمیدانید ؟<br />

و کلام یهوه بر زکَریا نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه صبایوت امر فرموده،‏ چنین میفرماید:‏ براستی<br />

داوري نمایید و با یکدیگر احسان و لطف معمول<br />

دارید.‏ باب ؛ هوشع<br />

و بر بیوه زنان و یتیمان و غریبان و فقیران ظلم<br />

منمایید و در دلهاي خود بریکدیگر بدي میندیشید.‏<br />

7 ،12<br />

16 ،8<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

23-21 ،22 خروج<br />

.11<br />

اما ایشان از گوش گرفتن خودداري نمودند و<br />

سرکشی کرده،‏ گوشهاي خود را از شنیدن سنگین<br />

ساختند.‏ اشعیا<br />

بلکه دلهاي خویش را مثل الماس سخت نمودند<br />

تا شریعت و کلامی را که یهوه صبایوت به روح خود به<br />

واسطه پیامبران گذشته فرستاده بود نشنوند،‏ بنابراین<br />

خشم عظیمی از جانب یهوه صبایوت صادر شد.‏ اشعیا<br />

،48<br />

23 ،42<br />

.12<br />

4<br />

13<br />

سپ.‏ واقع خواهد شد چنانکه او صدا کرد و ایشان<br />

نشنیدند،‏ همچنان یهوه صبایوت فرماید ایشان<br />

فریاد خواهند برآورد و من نخواهم شنید.‏<br />

و ایشان را بر روي تمامی امتهایی که نشناخته<br />

بودند،‏ به گردباد پراکنده خواهم ساخت و زمین در<br />

عقب ایشان چنان ویران خواهد شد که کسی در آن<br />

عبور و رفت و امد نخواهد کرد.‏ پ س زمین مرغوب را<br />

ویران ساختهاند.‏<br />

.14<br />

8<br />

.1<br />

.2<br />

و کلام یهوه صبایوت بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ براي صهیون غیرت<br />

عظیمی دارم و با خشم سخت برایش غیور هستم.‏ باب<br />

16 ،1<br />

14 ،1<br />

.3<br />

.4<br />

یهوه چنین میفرماید:‏ به صهیون مراجعت نمودهام<br />

و در میان اورشلیم ساکن خواهم شد و اورشلیم به<br />

شهر حقّ‏ و کوه یهوه صبایوت به کوه مقدس نامیده<br />

خواهد شد.‏ باب<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ مردان پیر و زنان<br />

پیر باز در کوچه اورشلیم خواهند نشست و هر<br />

یکی از ایشان به سبب زیادتی عمر عصاي خود را در<br />

دست خود خواهد داشت.‏<br />

5. و کوچههاي شهر از پسران و دختران که در<br />

19 ،8<br />

4<br />

.5<br />

.6<br />

5 ،58<br />

- 847 -


نی<br />

یم<br />

يها<br />

نی<br />

يها<br />

یم<br />

یم<br />

یص<br />

يها<br />

کوچههایش بازي میکنند،‏ پر خواهد شد.‏ 17.<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ اگر این امر در ا<br />

روزهابه نظر بقیه این قوم عجیب نماید آیا در نظر من<br />

عجیب خواهد نمود؟ قول یهوه صبایوت این است.‏ لوقا<br />

زکریا<br />

،1<br />

.6<br />

37<br />

.7<br />

.8<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ اینک من قوم خود<br />

را از زمین مشرق و از زمین م غ رب آفتاب خواهم<br />

رهانید.‏<br />

و ایشان را خواهم آورد که در اورشلیم سکونت<br />

نمایند و ایشان قوم من خواهند بود و من براستی و<br />

عدالت خداي ایشان خواهم بود.‏ ارمیا ؛<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ دست شما قوي<br />

شود،‏ اي کسانی که در این ایام ا کلام را از زبان<br />

پیامبران شنیدید که آن در روزي که بنیاد خانه یهوه<br />

صبایوت را براي بنا نمودن معبد نهادند،‏ واقع شد.‏ اشعیا<br />

33 ،31<br />

7 ،24<br />

.9<br />

3 ،35<br />

.10<br />

زیرا قبل از این ایام مزدي براي انسان نبود و نه<br />

مزدي به جهت حیوان؛ و به سبب دشمن براي هر که<br />

خروج و دخول میکرد هیچ صلح نبود و من همه<br />

کسان را به ضد یکدیگر واداشتم.‏<br />

اما هماکنون یهوه صبایوت میفرماید:‏ من براي<br />

بقیه این قوم مثل ایام سابق نخواهم بود.‏<br />

زیرا که کشاورزي سلامتی خواهد بود و مو میوه<br />

خود را خواهد داد و زمین محصول خود را خواهد آورد<br />

و آسمان شبنم خویش را خواهد بخشید و من بقیه<br />

این قوم را مالک همه این چیزها خواهم گردانید.‏<br />

.11<br />

.12<br />

4 ،26 لاویان<br />

.13<br />

و واقع خواهد شد چنانکه شما اي خاندان<br />

یهودا و اي خاندان اسرائیل در میان امتها مورد<br />

لعنت شدهاید،‏ همچنان شما را نجات خواهم داد تا<br />

مورد برکت بشوید؛ پس مترسید و دستهاي شما قوي<br />

باشد.‏<br />

زیرا که یهوه صبایوت چنین فرماید:‏ چنانکه<br />

قصد نمودم که به شما بدي برسانم هنگامی که<br />

پدران شما خشم مرا به هیجان آوردند و یهوه<br />

صبایوت میفرماید که از آن پشیمان نشدم.‏<br />

همچنین دراین روزها بازگشته،‏ قصد خواهم نمود<br />

که به اورشلیم و خاندان یهودا احسان نمایم.‏ پس<br />

ترسان مباشید.‏<br />

و این است کارهایی که باید بکنید:‏ با یکدیگر<br />

راست گویید و در دروازههاي خود انصا ف و داوري<br />

سلامتی را اجرا دارید.‏ افسسیان<br />

و در دلهاي خود براي یکدیگر بدي میندیشید و<br />

قَسم دروغ را دوست مدارید،‏ زیرا یهوه فرماید از<br />

همه این کارها نفرت دارم.‏ باب<br />

و کلام یهوه صبایوت بر من نازل شده،‏ فرمود:‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید:‏ روزه ماه چهارم و<br />

روزه ماه پنجم و روزه ماه هفتم و روزه ماه دهم براي<br />

خاندان یهودا به شادمانی و خوشحالی و جشنهاي<br />

خوش تبدیل خواهد شد.‏ پس راستی و سلامتی را<br />

دوست بدارید.‏ باب ؛ اشعیا<br />

یهوه صبایوت چنین فرماید:‏ بار دیگر واق ع<br />

خواهد شد که قومها و ساکنان شهرهاي بسیار خواهند<br />

آمد.‏<br />

و ساکنان یک شهر به شهر دیگر رفته،‏ خواهند<br />

گفت:‏ بیایید برویم تا از یهوه سئوال نماییم و یهوه<br />

صبایوت را بطلبیم و من نیز خواهم آمد.‏ اشعیا<br />

و قوم بسیار و امت عظیم خواهند<br />

آمد تا یهوه صبایوت را در اورشلیم بطلبند و از<br />

یهوه سئوال نمایند.‏<br />

یهوه صبایوت چنین میفرماید در آن روزها ده<br />

نفر از همه زبانهاي امتها به دامن شخص یهودي<br />

چنگ زده،‏ و خواهند گفت همراه شما میآییم زیرا<br />

شنیدهایم که خدا با شما است.‏<br />

3 ،2<br />

10 ،7<br />

5 ،58<br />

5 ،7<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.22<br />

.23<br />

9<br />

.1<br />

کلام یهوه بر سرزمین حدراخ نازل میشود و دمشق<br />

محل آن میباشد،‏ زیرا که نظر انسان و نظر تمامی<br />

قومهاي اسرائیل بسوي یهوه است.‏ مزامیر<br />

و بر حمات نیز که هم مرز آن است و بر تیروس و<br />

دون اگر چه بسیار دانشمند میباشد.‏ ؛<br />

،47<br />

2 ،14<br />

اشعیا 1 ،23<br />

.2<br />

3 ،26 ؛ حزقیال 4<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

و تیروس براي خود بنائی ساخت و نقره را مثل<br />

غبار و طلا را مانند گلِ‏ کوچهها انباشت.‏<br />

اینک یهوه او را اخراج خواهد کرد و قوتش را که در<br />

دریا میباشد،‏ تلف خواهد ساخت و خودش به آتش<br />

سوخته خواهد شد.‏<br />

اَشْقَلُون چون این را بیند خواهد ترسید و غَز َّه بسیار<br />

دردناك خواهد شد و عقْرون نیز زیرا که اعتماد او<br />

خجل خواهد گردید و پادشاه از غَز َّه هلاك خواهد شد<br />

و اَشْقَلُون قابل سکونت نخواهد گشت.‏ ارمیا<br />

و حرامزادهاي در اَشْدود خواهد نشست و قدرت<br />

فلسطینیان را ریشه کن خواهم ساخت.‏<br />

1 ،47<br />

.6<br />

25 ،4<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 848 -


يها<br />

تی<br />

يها<br />

یم<br />

تی<br />

.1<br />

زکریا<br />

.7<br />

.8<br />

و خون او را از دهانش بیرون خواهم آورد و<br />

وقاحاتش را از میان دندانهایش؛ و بقیه او نیز به جهت<br />

خداي ما خواهد بود و خودش مثل امیري در یهودا و<br />

عقْرُون مانند یبوسی خواهد شد.‏<br />

و من گرداگرد خانه خود به ضد لشکر اُردو خواهم<br />

زد تا کسی از آن عبور و مرور نکند و ظالم بار دیگر از<br />

میان آنها گذر نخواهد کرد زیرا که حال به چشمان<br />

خود مشاهده نمودهام.‏ باب<br />

اي دختر صهیون بسیار وجد بنما و ايدختر<br />

اورشلیم آواز شادمانی بده!‏ اینک پادشاه تو نزد<br />

تو میآید.‏ او عادل و صاحب نجات و حلیم<br />

میباشد و بر الاغ و بر کُرّه بچه الاغ سوار است.‏<br />

5 ،2<br />

.9<br />

11 ،62 اشعیا<br />

15 12، ؛ یوحنا 5 21، ؛ متی 14 ؛ صفنیا 3،<br />

.10<br />

و من ارابه را از اَفْرایم و اسب را از اورشلیم ریشه<br />

کن خواهم ساخت و کمان جنگی شکسته خواهد شد<br />

و او با امتها با صلح سخن خواهد گفت و سلطنت او<br />

از دریا تا دریا و از نهر تا انتهاي زمین خواهد بود.‏<br />

و اما من اسیران تو را نیز به واسطه خون عهد تو<br />

از چاهی که در آن آب نیست رها کردم.‏<br />

اي اسیرانِ‏ امید،‏ به آن بنا بازگردید.‏ امروز نیز خبر<br />

میدهم که به شما سهم دوبرابر بازپس خواهم داد.‏ اشعیا<br />

.11<br />

.12<br />

2 ،40<br />

.13<br />

زیرا که یهودا را براي خود زه خواهم کرد و افرایم<br />

را تیرکمان خواهم ساخت و پسران تو را اي صهیون<br />

به ضد پسران تو اي یاوان خواهم برانگیخت و تو را<br />

مثل شمشیر قدرتمند خواهم گردانید.‏<br />

و یهوه بالاي ایشان ظاهر خواهد شد و تیر او<br />

مانند برق خواهد جست و سرور یهوه شیپور را نواخته،‏<br />

بر گردبادهاي جنوبی خواهد تاخت.‏<br />

یهوه صبایوت ایشان را حما خواهد کرد و<br />

ایشان غذا خورده،‏ سنگهاي فلاخن را پایمال خواهند<br />

کردو نوشیده،‏ مثل از شراب نعره خواهند زد و مثل<br />

جامها و مانند گوشه قربانگاه پر خواهند شد.‏<br />

و یهوه خداي ایشان ایشان را در آن روز مثل<br />

گوسفندانِ‏ قوم خود خواهد رهانید زیرا که مانند<br />

جواهرِ‏ تاج بر زمین او خواهند درخشید.‏<br />

زیرا که حسن و زیبایی او چه قدر عظیم است.‏<br />

گندم جوانان را و شیره انگور دوشیزگان را خرّم خواهد<br />

ساخت.‏<br />

باران را در زمان بارانِ‏ آخر از یهوه بطلبید.‏ از یهوه<br />

که برقها را میسازد و او به ایشان باران فراوان هرکس<br />

در زمینش گیاه خواهد بخشید.‏ ارمیا ؛ یوئیل<br />

زیرا که تَرافیم سخن باطل گویند و فالگیران<br />

رؤیاهاي دروغ میبینند و خوابهاي باطل بیان میکنند<br />

و تسلّی بیهوده میدهند،‏ از این جهت مثل گوسفندان<br />

آواره میباشند و از نبودن شبان هلاك میگردند.‏ متی<br />

،9<br />

23 ،2<br />

24 ،5<br />

.2<br />

36<br />

3. خشم<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

من بر شبانان مشتعل شده است و به بزهاي<br />

نر عاقبت خواهم رسانید زیرا که یهوه صبایوت از گله<br />

خود یعنی از خاندان یهودا رحم خواهد نمود و ایشان<br />

را مثل اسب جنگی شکوه خود خواهد گردانید.‏<br />

از او سنگ زاویه و از او میخ و از او کمان جنگی و<br />

از او همه ستمکاران با هم بیرون میآیند.‏<br />

و ایشان مثل قدرتمندان دشمنان خود را در گل<br />

کوچهها در عرصه جنگ پایمال خواهند کرد و مبارزه<br />

خواهند نمود زیرا یهوه با ایشان است و اسب سواران<br />

خجل خواهند گردید.‏<br />

و من خاندان یهودا را تقویت خواهم کرد و خاندان<br />

یوسف را خواهم رهانید و ایشان را به امن ساکن<br />

خواهم گردانید،‏ زیرا که بر ایشان رحمت دارم و چنان<br />

خواهند بود که گویا ایشان را ترك ننموده بودم،‏ زیرا<br />

یهوه خداي ایشان من هستم؛ پس ایشان را اجابت<br />

خواهم نمود.‏<br />

و پسرانافرایم مثل قدرتمندان شده،‏ دل ایشان<br />

گویا از شراب مسرور خواهد شد و پسران ایشان چون<br />

این را بینند،‏ شادي خواهند نمود و دل ایشان در یهوه<br />

وجد خواهد کرد.‏<br />

و ایشان را صدا زده،‏ جمع خواهم کرد زیرا که<br />

ایشان را فدیه دادهام و افزوده خواهند شد،‏ چنانکه در<br />

قبل افزوده شده بودند.‏<br />

و ایشان را در میان قومها خواهم کاشت و مرا در<br />

مکان بعید بیاد خواهند آورد و با پسران خود<br />

زیست نموده،‏ باز خواهند گشت.‏<br />

و ایشان را از زمین مصر باز خواهم آورد و از اَشّور<br />

جمع خواهم نمود و به زمین جِلْعاد و لبنان داخل<br />

خواهم ساخت و آن گنجایش ایشان را نخواهد داشت.‏<br />

و او از دریاي سختی عبور نموده،‏ امواج دریا را<br />

خواهد زد و همه عمقهاي نهر خشک خواهد شد و<br />

قدرت اَشّور از بین خواهد رفت و عصاي مصر نیست<br />

خواهد شد.‏ خروج<br />

و ایشان را در یهوه قوي خواهم ساخت و در نام او<br />

16 ،14<br />

.10<br />

.11<br />

.12<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

10<br />

- 849 -


یم<br />

نی<br />

نی<br />

يوا<br />

يها<br />

نی<br />

نی<br />

یس<br />

یم<br />

پایدار خواهند ماند.‏ و یهوه اینگونه میفرماید.‏<br />

زکریا<br />

11<br />

.1<br />

.2<br />

اي لبنان درهاي خود را باز کن تا آتش،‏ سروهاي<br />

آزاد تو را بسوزاند.‏<br />

اي صنوبر ولوِلَه نما زیرا که سرو آزاد افتاده است و<br />

درختان بلند خراب شده.‏ اي بلوطهاي باشان ولوله<br />

نمایید زیرا که جنگل شلوغ افتاده است.‏<br />

وِلْوِلَه شبانان است زیرا که شکوه ایشان<br />

خراب شده؛ صداي غرّش شیران جوان است زیرا که<br />

شوکت اُردنّ‏ ویران گردیده است.‏ ناحوم<br />

یهوه خداي من چنین فرماید که گوسفندان<br />

قربانی را بچران<br />

که خریداران ایشان آنها را قربانی مینمایند و مجرم<br />

شمرده نمیشوند و فروشندگان ایشان میگویند:‏ یهوه<br />

متبارك باد زیرا که ثروتمند شدهایم.‏ و شبانان آنها<br />

برایشان رحم ندارند.‏<br />

زیرا یهوه میفرماید:‏ بر ساکنان این زمین بار دیگر<br />

ترحم نخواهم نمود و اینک من هر کس از مردمان را<br />

به دست همسایهاش و به دست پادشاهش تسلیم<br />

خواهم نمود و زمین را ویران خواهند ساخت و از<br />

دست ایشان رهایی نخواهم بخشید.‏<br />

سپ.‏ من گله قربانی یعنی ضعیفترین گله را<br />

چرانیدم و دو عصا براي خود گرفتم که یکی از آنها را<br />

نَعمه نامیدم و دیگري را حبال نام نهادم و گله را<br />

چرانیدم.‏<br />

و در یک ماه سه شبان را ریشه کن ساختم و جان<br />

من از ایشان بیزار شد و جان ایشان نیز از من متنفّر<br />

گردید.‏<br />

سپ.‏ گفتم شما را نخواهم چرانید.‏ آنکه مردنی است<br />

بمیرد و آنکه هلاك شدنی است هلاك شود و<br />

باقیماندگان گوشت یکدیگر را بخورند.‏<br />

سپ.‏ عصاي خود نَعمه را گرفته،‏ آن را شکستم تا<br />

عهدي را که با تمامی قومها بسته بودم شکسته باشم.‏<br />

سپ.‏ در آن روز شکسته شد و آن ضعیفترین گله<br />

که منتظر من میبودند فهمیدند که ا کلام یهوه<br />

است.‏<br />

و به ایشان گفتم:‏ اگر در نظر شما پسند آید مزد<br />

مرا بدهید در غیر این صورت ندهید.‏ پ س به جهت مزد<br />

من،‏ سی پاره نقره وزن کردند.‏ خروج ؛ ؛ متی<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ آن را نزد کوزهگر بینداز،‏ ا<br />

قیمت گران را که مرا به آن قیمت کردند.‏ پس<br />

پاره نقره را گرفته،‏ آن را در خانه یهوه نزد کوزهگر<br />

انداختم.‏ متی<br />

و عصاي دیگر خود حبال را شکستم تا برادري را<br />

که در میان یهودا و اسرائیل بود شکسته باشم.‏<br />

و یهوه مرا فرمود:‏ بار دیگر آلات شبان احمق را<br />

براي خود بگیر.‏<br />

زیرا اینک من شبانیرا در ا زمین خواهم<br />

برانگیخت که به پراکندهشدگان رحم نخواهد نمود و<br />

گمشدگان را نخواهد طلبید و مجروحان را معالجه<br />

نخواهد کرد و ایستادگان را نخواهد پرورد بلکه گوشت<br />

فربهان را خواهد خورد و سمهاي آنها را خواهد کَنْد.‏<br />

بر شبان باطل که گله را ترك نماید.‏<br />

شمشیر بر بازویش و بر چشم راستش فرود خواهد آمد<br />

و بازویش کلاً‏ خشک خواهد شد و چشم راستش بکلّی<br />

تار خواهد گردید.‏<br />

9 ،27<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

12<br />

1. سخنِ‏<br />

کلام یهوه درباره اسرائیل.‏ قول یهوه است که<br />

آسمانها را گسترانید و بنیاد زمین را نهاد و روح انسان<br />

را در اندرون او ساخت.‏ مزامیر<br />

اینک من اورشلیم را براي همه قومهاي اطرافش<br />

کاسه سرگیجش خواهم ساخت و ا بر یهودا نیز<br />

هنگامی که اورشلیم را محاصره میکنند خواهد شد.‏<br />

2 ،104<br />

.2<br />

22 ،51 اشعیا<br />

.3<br />

و در آن روز،‏ اورشلیم را براي همه قومها سنگی<br />

گرانبار خواهم ساخت و همه کسانی که آن را بر خود<br />

بار کنند،‏ سخت مجروح خواهند شد و همه امتهاي<br />

جهان به ضد او جمع خواهند گردید.‏ باب<br />

یهوه میفرماید در آن روز من همه اسبان را به<br />

حیرت و سواران آنها را به جنون مبتلا خواهم ساخت.‏<br />

و چشمان خود را بر خاندان یهودا باز نموده،‏ همه<br />

اسبان قومها را به کوري مبتلا خواهم کرد.‏ اول پادشاهان<br />

2 ،14<br />

.4<br />

29 ،8<br />

.5<br />

.6<br />

و سروران یهودا در دل خود خواهند گفت که<br />

ساکنان اورشلیم در خداي خود یهوه صبایوت قوت من<br />

میباشند.‏<br />

در آن روز سروران یهودا را مثل آتشدانی در میان<br />

هیزم ومانند شعله آتش در میان بافهها خواهم گردانید<br />

و همه قوم اطراف خویش را از طرف راست و چپ<br />

خواهند سوزانید و اورشلیم بار دیگر در مکان خود<br />

15 ،26<br />

12 ،2<br />

32 ،21<br />

3. صداي<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

7<br />

.8<br />

9<br />

10<br />

11<br />

.12<br />

.13<br />

- 850 -


يلاو<br />

یآم<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

یعنی در اورشلیم قابل سکونت خواهد شد.‏<br />

و یهوه خیمههاي یهودا را اول خواهد رهانید تا<br />

غرور خاندان داود و غرور ساکنان اورشلیم بر یهودا<br />

فخر ننماید.‏<br />

در آن روز یهوه ساکنان اورشلیم را حمایت خواهد<br />

نمود و ضعیفترین ایشان در آن روز مثل داود خواهد<br />

بود و خاندان داود مانند خدا مثل فرشته یهوه در<br />

حضور ایشان خواهند بود.‏<br />

و در آن روز قصد هلاك نمودن همه امتهایی که<br />

به ضد اورشلیم میآیند،‏ خواهم نمود.‏<br />

و بر خاندان داود و بر ساکنان اورشلیم روح<br />

رحمت و دعا را خواهم ریخت و بر من که نیزه<br />

زدهاند خواهند نگریست و براي من مثل<br />

نوحهگري براي پسر یگانه خود،‏ نوحهگري<br />

خواهند نمود و مانند کسی که براي نخستزاده<br />

خویش ماتم گیرد،‏ براي من ماتم تلخ خواهند گرفت.‏<br />

زکریا<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

یوئیل 1 ،3<br />

37 19، ؛ یوحنا<br />

.11<br />

در آن روز،‏ ماتم عظیمی مانند ماتم هدد‏-‏ رِمون<br />

در همواري مجِدون در اورشلیم خواهد بود.‏ دوم تواریخ<br />

22 ،35<br />

.12<br />

و اهل زمین ماتم خواهند گرفت هر قبیله<br />

جداگانه،‏ قبیله خاندان داود جداگانه،‏ و زنان ایشان<br />

جداگانه،‏ قبیله خاندان ناتان جداگانه،‏ و زنان ایشان<br />

جداگانه.‏<br />

قبیله خاندان جداگانه،‏ و زنان ایشان<br />

جداگانه،‏ قبیله شمعی جداگانه،‏ و زنان ایشان جداگانه،‏<br />

و همه قبایلی که باقی مانده باشند هر قبیله<br />

جداگانه،‏ وزنان ایشان جداگانه.‏<br />

.13<br />

.14<br />

13<br />

.1<br />

در آن روز براي خاندان داود و ساکنان<br />

اورشلیم چشمهاي به جهت گناه و نجاست افتتاح<br />

خواهد شد.‏ اشعیا ؛ یوحنا<br />

و یهوه صبایوت میفرماید در آن روز نامهاي بتها را<br />

از روي زمین ریشه کن خواهم ساخت که بار دیگر آنها<br />

رابیاد نخواهند آورد و پیامبران و روح پلید را نیز از<br />

زمین دور خواهم کرد.‏ حزقیال ؛ میکاه<br />

و هر که بار دیگر پیامبري نماید پدر و مادرش که<br />

او را تولید نمودهاند،‏ وي را خواهند گفت که زنده<br />

نخواهی ماند زیرا که به اسم یهوه دروغ گویی.‏ و<br />

چون پیامبري نماید پدر و مادرش که او را تولید<br />

نمودهاند،‏ وي را به تیغ خواهند سپرد.‏<br />

و در آن روز هر کدام از آن پیامبران چون پیامبري<br />

میکنند،‏ از رؤیاهاي خویش خجل خواهند شد و جامه<br />

پشمین به جهت فریب دادن نخواهند پوشید.‏<br />

و هر یک خواهد گفت:‏ من پیامبر نیستم،‏ بلکه<br />

کشاورز زمین میباشم زیرا که از کودکی خود به<br />

غلامی فروخته شدهام.‏<br />

و او را خواهند گفت:‏ این جراحات که در دستهاي<br />

تو میباشد چیست؟ و او جواب خواهد داد آنهایی است<br />

که در خانه دوستان خویش به آنها مجرو ح شدهام.‏<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ اي شمشیر به ضد شبان<br />

من و به ضد آن مردي که همدوش من است برخیز!‏<br />

شبان را بزن و گوسفندان پراکنده خواهند شد و من<br />

دست خود را بر کوچکان خواهمبرگردانید.‏ مرقس<br />

و یهوه میفرماید که در تمامی زمین دو قسمت<br />

ریشه کن شده خواهند مرد و قسمت سوم در آن باقی<br />

خواهد ماند.‏<br />

و قسمت سوم را از میان آتش خواهم گذرانید و<br />

ایشان را مثل سیقلی کردن نقره ، سیقلی خواهم داد و<br />

مثل جلا دادن طلا ایشان را جلا خواهم داد و اسم مرا<br />

خواهند خواند و من ایشان را اجابت نموده،‏ خواهم<br />

گفت که ایشان قوم من هستند و ایشان خواهند گفت<br />

که یهوه خداي ما میباشد.‏<br />

27 ،14<br />

تثنیه 5 ،13<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

14<br />

.1<br />

اینک روز یهوه ید و غنیمت تو در میانت<br />

تقسیم خواهد شد.‏ اشعیا<br />

و همه امتها را به ضد اورشلیم براي جنگ جمع<br />

خواهم کرد و شهر را خواهند گرفت و خانهها را تاراج<br />

خواهند نمود و زنان را بیآبرو خواهند کرد و نص ف<br />

اهل شهر به اسیري خواهند رفت و بقیه قوم از شهر<br />

ریشه کن نخواهند شد.‏ باب<br />

و یهوه بیرون آمده،‏ با آن قومها نبرد خواهد نمود<br />

چنانکه در روز جنگ نبرد نمود.‏<br />

و در آن روز پای او بر کوه زیتون که از طرف<br />

مشرق به مقابل اورشلیم است خواهد ایستاد و کوه<br />

زیتون در میانش از مشرق تا مغرب دو قسمت شده،‏<br />

دره بسیار عظی خواهد شد و نص ف کوه بطرف<br />

شمال و نصف دیگرش بطرف جنوب منتقل خواهد<br />

گردید.‏ اعمال رسولان<br />

و بسوي دره کوههاي من فرار خواهید کرد زیرا که<br />

3 ،12<br />

6 ،39<br />

12 ،1<br />

.2<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

12 ،5<br />

37 ،7<br />

13 ،30<br />

1 ،55<br />

.2<br />

.3<br />

- 851 -


يها<br />

یم<br />

نی<br />

لی<br />

نی<br />

يها<br />

دره کوهها تا به آصل خواهد رسید و شما خواهید<br />

گریخت،‏ چنانکه در ایام عزّیا پادشاه یهودا از زلزله فرار<br />

کردید و یهوه خداي من خواهد آمد و همه مقدسان<br />

همراه تو خواهند آمد.‏ عاموس<br />

و در آن روز نور آفتاب نخواهد بود و ستارههاي<br />

درخشنده،‏ گرفته خواهند شد.‏<br />

و آن یک روز معروف یهوه خواهد بود.‏ نَه روز و نَه<br />

شب،‏ اما در وقت شام روشنایی خواهد بود.‏<br />

و در آن روز،‏ آبهاي زنده از اورشلیم جاري خواهد<br />

شد که نصف آنها بسوي دریاي شرقی و نصف دیگر<br />

آنها بسوي دریاي غربی خواهد رفت.‏ در تابستان و در<br />

زمستان چنین واقع خواهد شد.‏<br />

و یهوه بر تمامی زمین پادشاه خواهد بود.‏ در<br />

آن روز یهوه واحد خواهد بود و اسم او واحد.‏ مزامیر<br />

زکریا<br />

1 ،1<br />

.6<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

1 ،97<br />

.10<br />

و تمامی زمین از جبع تا رِمون که بطرف جنوب<br />

اورشلیم است تبدیل شده،‏ مثل عرَبه خواهد گردید و<br />

اورشلیم مرتفع شده،‏ در مکان خود از دروازه بنیامین<br />

تا جاي دروازه اول و تا دروازه زاویه و از برج حنَنْئ<br />

تا چرخشت پادشاه قابل سکونت خواهد شد.‏<br />

و در آن ساکن خواهند شد و دیگر لعنت نخواهد<br />

بود و اورشلیم به امنیت قابل سکونت خواهد شد.‏ مکاشفه<br />

.11<br />

3 ،2<br />

16 ؛ ارمیا 33،<br />

.12<br />

و این بلایی خواهد بود که یهوه بر همه قومهایی<br />

که با اورشلیم جنگ کنند وارد خواهد آورد.‏ گوشت<br />

ایشان در حالتی که بر پایهاي خود ایستاده باشند<br />

کاهیده خواهد شد و چشمانشان در حدقه گداخته<br />

خواهد گردید و زبان ایشان در دهانشان کاهیده<br />

خواهد گشت.‏<br />

و در آن روز اضطراب عظی از جانب یهوه در<br />

میان ایشان خواهد بود و دست یکدیگر را خواهند<br />

گرفت ودست هر کس به ضد دست دیگري بلند<br />

خواهد شد.‏<br />

و یهودا نیز نزد اورشلیم جنگ خواهد نمود و<br />

ثروت همه امت اطراف آن از طلا و نقره و لباس از<br />

حد زیاده جمع خواهد شد.‏<br />

و بلاي اسبان و قاطران و شتران و الاغها و تمامی<br />

حیواناتی که در آن اُردوها باشند همچنان مانند ا<br />

بلا خواهد بود.‏<br />

و واقع خواهد شد که همه باقیماندگان از همه<br />

امتهایی که به ضد اورشلیم آیند،‏ هر سال برخواهند<br />

آمد تا یهوه صبایوت پادشاه را عبادت نمایند و عید<br />

خیمهها را نگاه دارند.‏ ملاکی<br />

و هرکدام از قبایل زمین که به جهت عبادت یهوه<br />

صبایوت پادشاه برنیایند،‏ بر ایشان باران نخواهد شد.‏<br />

و اگر قبیله مصر برنیایند و حاضر نشوند بر ایشان<br />

نیز باران نخواهد شد.‏ ا است بلایی که یهوه وارد<br />

خواهد آورد بر امتهایی که به جهت نگاه داشتن<br />

جشن خیمهها برنیایند.‏ اشعیا<br />

این است انتقام از مصر و انتقام از همه امتهایی<br />

که به جهت نگاه داشتن جشن خیمهها برنیایند.‏<br />

و در آن روز بر زنگهاي اسبانْ،‏ مقدسِ‏ یهوه نوشته<br />

خواهد شد و دیگها در خانه یهوه مثل کاسه پیش<br />

قربانگاه خواهد بود.‏<br />

بلکه همه دیگهایی که در اورشلیم و یهودا<br />

میباشد،‏ مقدسِ‏ یهوه صبایوت خواهد بود و همه<br />

کسانی که قربانی میگذرانند آمده،‏ از آنها خواهند<br />

گرفت و در آنها خواهند پخت و در آنوقت بار دیگر<br />

هیچ کنعانی در خانه یهوه صبایوت نخواهد بود.‏<br />

14 ،1<br />

6 ،5<br />

.17<br />

.18<br />

.19<br />

.20<br />

.21<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

- 852 -


یم<br />

یم<br />

یوب<br />

یم<br />

یم<br />

یم<br />

يها<br />

يار<br />

نی<br />

يها<br />

ملاکی<br />

ملاکی<br />

1<br />

.1<br />

.2<br />

وحی کلام یهوه درباره اسرائیل به واسطه ملاکی.‏<br />

یهوه میفرماید که شما را دوست داشتهام.‏ اما شما<br />

میگویید:‏ چگونه ما را دوست داشتهاي؟ آیا عیسو<br />

برادر یعقوب نبود؟ و یهوه فرماید که یعقوب را<br />

دوست داشتم،‏ پیدایش ؛ رومیان<br />

و از عیسو نفرت نمودم و کوههاي او را ویران و<br />

میراث وي را نصیب شغالهاي بیابان گردانیدم.‏ اشعیا<br />

،34<br />

10 ،9<br />

33 ،25<br />

.3<br />

13<br />

4. چونکه<br />

.5<br />

.6<br />

اَدوم میگوید:‏ ویران شدهایم اما خواهیم<br />

برگشت و مخروبهها را بنا خواهیم نمود.‏ یهوه صبایوت<br />

چنین میفرماید:‏ ایشان بنا خواهند نمود،‏ اما من ویران<br />

خواهم ساخت و ایشان را به سرحد شرارت و به قومی<br />

که یهوه بر ایشان تا به ابد خشمگین باشد،‏<br />

نامیدهشده خواهند ساخت.‏<br />

و چون چشمان شما این را بیند خواهید گفت:‏ یهوه<br />

از محدوده اسرائیل عظیم باد!‏<br />

پسر،‏ پدر خود و غلام،‏ آقاي خویش را احترام<br />

مینماید.‏ پ س اگر من پدر هستم احترام من کجا<br />

است؟ و اگر من آقا هستم ترس از من کجا است؟<br />

یهوه صبایوت با شما سخن میگوید.‏ اي کاهنانی که<br />

اسم مرا حقیر میشمارید و میگویید چگونه اسم تو را<br />

حقیر شمردهایم؟ خروج ؛ یوحنا<br />

نان نجس بر قربانگاه من میگذرانید و میگویید<br />

چگونه تو را بیحرمت نمودهایم؟ از اینکه گویید<br />

میز یهوه حقیر است.‏<br />

و چون کور را براي قربانی گذرانید،‏ آیا ننگ<br />

نیست؟ و چون لنگ یا بیمار را میگذرانید،‏ آیا ننگ<br />

نیست؟ آن را به حاکم خود قربانی بگذران و آیا او از<br />

تو راضی خواهد شد یا تو را پسندیده خواهد داشت؟<br />

قول یهوه صبایوت این است.‏ لاویان<br />

و هماکنون از خدا مسألت نما تا بر ما رحم نماید.‏<br />

یهوه صبایوت میفرماید این از دست شما واقع شده<br />

است،‏ پس آیا هیچ کدام از شما را مستجاب خواهد<br />

فرمود؟<br />

کاش که یکی از شما میبود که درها را ببندد تا<br />

آتش بر قربانگاه من بیجا نیفروزید.‏ یهوه صبایوت<br />

میفرماید:‏ در شما هیچ خوشی ندارم و هیچ قربانی از<br />

دست شما قبول نخواهم کرد.‏ باب<br />

زیرا که از طلوع آفتاب تا غروبش اسم من در میان<br />

امتها عظیم خواهد بود؛ و بخُور و قربانی پاکیزه در هر<br />

جا به اسم من گذرانیده خواهد شد،‏ زیرا یهوه صبایوت<br />

میفرماید که اسم من در میان امتها عظیم خواهد<br />

بود.‏<br />

اما شما آن را بیحرمت میسازید چونکه<br />

میگویید که میز یهوه نجس است و ثمره آن یعنی<br />

غذایش حقیر است.‏<br />

و یهوه صبایوت میفرماید که شما میگویید اینک<br />

این چه زحمت است و آن را اهانت کنید و چون<br />

حیوانات دریده شده و لنگ و بیمار را آورده،‏ آنها را براي<br />

قربانی میگذرانید آیا من آنها را از دست شما قبول<br />

خواهم کرد؟ قول یهوه این است.‏<br />

سپ.‏ لعنت شده باد هر که فریب دهد و با آنکه<br />

نري در گله خود دارد معی براي یهوه نذر کرده،‏ آن<br />

را قربانی نماید.‏ زیرا که یهوه صبایوت میفرماید:‏ من<br />

پادشاه عظیم میباشم و اسم من در میان امتها<br />

مهیب خواهد بود.‏<br />

13 ،2<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

14<br />

2<br />

.1<br />

.2<br />

و هماکنون اي کاهنان این دستور براي شما است!‏<br />

یهوه صبایوت میفرماید که اگر نشنوید و آن را در<br />

دل خود جا ندهید تا اسم مرا تمجید نمایید،‏ من بر<br />

شما لعنت خواهم فرستاد و بر برکات شما لعنت<br />

خواهم کرد،‏ بلکه آنها را لعنت کردهام چونکه آن را در<br />

دل خود جا ندادید.‏ تثنیه<br />

اینک من کشاورزي را به سبب شما سرزنش خواهم<br />

نمود و بر روی شما مدفوع یعنی مدفوع جشن<br />

شما را خواهم پاشید و شما را با آن خواهند برداشت.‏<br />

و خواهید دانست که من ا دستور را بر شما<br />

فرستادهام تا عهد من با لاوي باشد.‏ قول یهوه صبایوت<br />

این است.‏<br />

عهد من با وي عهد حیات و صلح میبود و آنها را<br />

به سبب ترسی که از من میداشت،‏ به وي دادم و به<br />

سبب آنکه از اسم من هراسان میبود.‏<br />

6. شریعت حقّ‏ در دهان او میبود و بیانصافی بر<br />

لبهایش یافت نمیشد،‏ بلکه در صلح و استقامت با من<br />

پیروي مینمود و بسی را از گناه برمیگردانید.‏ صفنیا<br />

15 ،28<br />

.3<br />

.4<br />

.5<br />

13 ،3<br />

20 ،22<br />

49 ،8<br />

12 ،20<br />

.7<br />

.8<br />

.9<br />

.10<br />

- 853 -


يار<br />

یزن<br />

يها<br />

يها<br />

نی<br />

يلاو<br />

یعن<br />

یم<br />

ملاکی<br />

.7<br />

زیرا که لبهاي کاهن میباید معرفت را<br />

حفظنماید تا شریعت را از دهانش بطلبند چونکه<br />

او رسول یهوه صبایوت میباشد.‏ حزقیال ؛ غلاطیان<br />

26 ،7<br />

14 ،4<br />

.8<br />

.9<br />

اما یهوه صبایوت میفرماید که شما از روش تجاوز<br />

نموده،‏ بسی را در شریعت لغزش دادید و عهد لاوي<br />

را شکستید.‏<br />

بنابراین من نیز شما را نزد تمامی این قوم خوار و<br />

پست خواهم ساخت زیرا که راه مرا نگاه نداشته و در<br />

اجراي شریعت طرفداري نمودهاید.‏<br />

آیا همه ما را یک پدر نیست و آیا یک خدا ما را<br />

نیافریده است؟ پس چرا عهد پدران خود را بیحرمت<br />

نموده،‏ با یکدیگر خیانت میورزیم؟ ایوب<br />

یهودا خیانت ورزیده است و وقاحات را در اسرائیل<br />

و اورشلیم بعمل آوردهاند زیرا که یهودا مقْدس یهوه را<br />

که او آن را دوست میداشت بیحرمت نموده،‏ دختر<br />

خداي بیگانه را به گرفته است.‏<br />

سپ.‏ یهوه هر کس را که چنین عمل نماید،‏ هم<br />

خواننده و هم جواب دهنده را از خیمههاي یعقوب<br />

ریشه کن خواهد ساخت و هر کس را نیز که براي<br />

یهوه صبایوت قربانی بگذراند.‏<br />

و این را نیز بار دیگر بعمل آوردهاید که قربانگاه<br />

یهوه را با اشکها و گریه و ناله پوشانیدهاید و از<br />

اینجهت قربانی را باز منظور نمیدارد و آن را از دست<br />

شما پسندیده نمیفرماید.‏ باب<br />

اما شما میگویید سببِ‏ این چیست؟ سبب ا<br />

است که یهوه در میان تو و همسر زن جوانیات شاهد<br />

بوده است و تو به وي خیانت ورزیدهاي،‏ با آنکه او یار<br />

تو و همسر زن هم عهد تو میبود.‏<br />

و آیا او یکی را نیافرید با آنکه بقیه روح را<br />

میداشت و از چه سبب یک را فقط آفرید ؟ از این جهت<br />

که نسل خدایی را طلب میکرد.‏ پ س از روح خود<br />

به دور باش و آگاه باش هیچ کس به همسر زن جوانی<br />

خود خیانت نورزد.‏ اشعیا ؛<br />

زیرا یهوه خداي اسرائیل میفرماید که از طلاق<br />

نفرت دارم و نیز از اینکه کسی ظلم را به لباس خود<br />

یهوه صبایوت میفرماید:‏ پس از روح خود<br />

به دور بوده،‏ هرگز خیانت نورزید.‏<br />

یهوه را به سخنان خود خسته نمودهاید و<br />

میگویید:‏ چگونه او را خسته نمودهایم؟ از اینکه<br />

گفتهاید همه بدکاران به نظر یهوه پسندیده میباشند<br />

واو از ایشان شاد است یا اینکه خدایی که داوري کند<br />

کجا است؟<br />

باب 13 ،3<br />

3<br />

.1<br />

اینک من پیامبر خود را خواهم فرستاد و او<br />

راه را پیش روي من مهیا خواهد ساخت؛ و<br />

یهوهاي که شما طالب او میباشید،‏ ناگهان به<br />

معبد خود خواهد آمد،‏ ی آن پیامبر عهدي که<br />

شما از او شاد میباشید.‏ هان او میآید!‏ قول یهوه<br />

صبایوت این است.‏ متی ؛ مرقس ؛ لوقا<br />

اما کیست که روز آمدن او را بتواند تحمل کند؟ و<br />

کیست که در هنگام ظهور وي تواند ایستاد؟ زیرا که او<br />

مثل آتش ذوب طلا و مانند صابون شوینده خواهد بود.‏<br />

17 ،1<br />

2 ،1<br />

10 ،11<br />

.2<br />

25 ،1 اشعیا<br />

.3<br />

و مثل آتش ذوب طلا و جلا دهنده نقره خواهد<br />

نشست و پسران را طاهر ساخته،‏ ایشان را مانند<br />

طلا و نقره جلا خواهد داد تا ایشان قربانیاي براي<br />

یهوه به عدالت بگذرانند.‏ مزامیر<br />

آنگاه قربانی یهودا و اورشلیم پسندیده یهوه خواهد<br />

شد چنانکه درایام قدیم و سالهاي پیشین میبود.‏<br />

و من براي داوري نزد شما خواهم آمد و به ضد<br />

جادوگران و زناکاران و آنانی که قَسم دروغ میخورند و<br />

کسانی که بر روزمزد در مزدش و بیوهزنان و یتیمان<br />

ظلم مینمایند و غریب را از حقّ‏ خودش دور میسازند<br />

و از من نمیترسند،‏ بزودي شهادت خواهم یهوه<br />

صبایوت اینگونه میفرماید.‏<br />

زیرا من که یهوه میباشم،‏ تبدیل نمیپذیرم و از<br />

این سبب شما اي پسران یعقوب هلاك نمیشوید.‏<br />

7. شما از ایام پدران خود از قواعد من تجاوز نموده،‏<br />

آنها را نگاه نداشتهاید.‏ اما یهوه صبایوت فرماید:‏<br />

بسوي من بازگشت نمایید و من بسوي شما بازگشت<br />

خواهم کرد،‏ اما شما میگویید به چه چیز بازگشت<br />

نماییم.‏ زکریا<br />

آیا انسان خدا را گول زند؟ اما شما مرا گول زدهاید<br />

و میگویید در چه چیز تو را گول زدهایم؟ در دهمها و<br />

قربانیها.‏<br />

9. شما سخت لعنت شدهاید زیرا که شما یعنی تمامی<br />

این امت مرا گول زدهاید.‏ حجی<br />

تمامی دهمها را به مخزنهاي من بیاورید تا در<br />

خانه من خوراك باشد و یهوه صبایوت میفرماید مرا<br />

به اینطور امتحان نمایید که آیا روزنههاي آسمان را<br />

براي شما نخواهم گشاد و چنان برکتی بر شما نخواهم<br />

داد .<br />

10 ،66<br />

6 ،1<br />

3 ،1<br />

.4<br />

.5<br />

.6<br />

.8<br />

.10<br />

15 ،31<br />

10 ،1<br />

2 ،51 حزقیال 24 ،33<br />

.10<br />

.11<br />

12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

بپوشاند .<br />

17. شما<br />

- 854 -


يها<br />

نیی<br />

يها<br />

یم<br />

نیی<br />

یآم<br />

.4<br />

ریخت که گنجایش آن نخواهد بود؟<br />

و یهوه صبایوت میفرماید:‏ خورنده را به جهت<br />

شما منع خواهم نمود تا ثمرات زمین شما را ضایع<br />

نسازد و موِ‏ شما در صحرا بیبار نشود.‏<br />

و همه امتها شما را خوشحال خواهند خواند زیرا<br />

یهوه صبایوت میفرماید که شما زمین مرغوب خواهید<br />

بود.‏<br />

یهوه میفرماید:‏ به ضد من سخنان سخت گفتهاید<br />

و میگویید به ضد تو چه گفتهایم؟<br />

گفتهاید:‏ بیفایده است که خدا را عبادت نماییم و<br />

چه سود از اینکه دستورات او را نگاه داریم و بحضور<br />

یهوه صبایوت با غم پیروي نماییم؟<br />

و حال متکبران را سعادتمند میخوانیم و بدکاران<br />

نیز پیروز میشوند و ایشان خدا را امتحان میکنند و با<br />

این همه ناجی میگردند.‏<br />

آنگاه ترسندگان یهوه با یکدیگر گفتگو کردند و<br />

یهوه گوش گرفته،‏ ایشان را گوش نمود و کتاب<br />

یادگاري به جهت ترسندگان یهوه و به جهت آنانی که<br />

اسم او را عزیز داشتند نوشته شد.‏<br />

و یهوه صبایوت میفرماید که ایشان در آن روزي<br />

که من تع نمودهام،‏ ملْک خاص من خواهند بود و<br />

بر ایشان رحم خواهم نمود،‏ چنانکه کسی بر پسرش<br />

که او را خدمت میکند رحم مینماید.‏<br />

و شما برگشته،‏ در میان عادلان و شریران و در<br />

میان کسانی که خدا را خدمت مینمایند و کسانی که<br />

او را خدمت نمینمایند،‏ تشخیص خواهید نمود.‏<br />

ملاکی<br />

تورات بنده من موسی را که آن را با قواعد و احکام<br />

به جهت تمامی اسرائیل در حوریب امر فرمودم بیاد<br />

آورید.‏ خروج<br />

اینک من ایلیاي پیامبر را قبل از رسیدن روز<br />

عظیم و مهیب یهوه نزد شما خواهم فرستاد.‏ متی<br />

،11<br />

1 ،20<br />

.5<br />

10 ،17 ؛ 14<br />

.6<br />

و او دل پدران را بسوي پسران و دل پسران را<br />

بسوي پدران خواهد برگردانید،‏ مبادا بیایم و<br />

زمین را به لعنت بزنم.‏<br />

.11<br />

.12<br />

.13<br />

.14<br />

.15<br />

.16<br />

.17<br />

.18<br />

4<br />

.1<br />

.2<br />

زیرا اینک آن روزي که مثل تنور مشتعل میباشد،‏<br />

خواهد آمد و همه متکبران و همه بدکاران کاه خواهند<br />

بود.‏ و یهوه صبایوت فرماید:‏ آن روز که ید<br />

ایشان را چنان خواهد سوزانید که نه ریشه و نه<br />

شاخهاي براي ایشان باقی خواهد گذاشت.‏<br />

اما براي شما که از اسم من میترسید،‏ آفتاب<br />

عدالت طلوع خواهد کرد و بر بالهاي وي شفا<br />

خواه د بود و شما بیرون آمده،‏ مانند<br />

گوساله پرواري جست و خیز خواهید کرد.‏ لوقا<br />

2 ،55 ؛ اشعیا 78 ،1<br />

.3<br />

و یهوه صبایوت میفرماید:‏ شریران را پایمال<br />

خواهید نمود زیرا در آن روزي که من تع نمودهام،‏<br />

ایشان زیر کف پای شما خاکستر خواهند بود.‏<br />

- 855 -

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!