pobierz 8,1 mb (pdf)

1600 rokiem. Budynek kościelny jest jednonawowy, z węższym prezbiterium
zamkniętym od wschodu trójbocznie 52 . Przy prezbiterium od strony północnej
znajduje się zakrystia, przy nawie od południa kruchta i przybudówka będąca
dolną częścią nieukończonej wieży. Pierwotnie kościół posiadał wieżę, która po
spaleniu nie została odbudowana. W zastępstwie spalonej wieży zbudowano na
placu kościelnym, dzwonnicę, w której do czasów ostatniej wojny znajdowały
się dwa dzwony. Na jednym umieszczony był napis ,, Scriptus laudet Dominum.
Laudate Dominum in cymbalis benesonantibus. Refusa sum Anno 1678 sub
R(everendo) D(omino) Georgio Schindel Parocho in Rauden’’. Na drugim
z dzwonów miesił się napis ,, Simon Koysche mich goss 1677.Umgegossen
Johann Karl Furst von Karolath Schoneich und dem Pfarrer Anton Rayman’’ 53 .
W XIX wieku do głównego wejścia kościoła został dobudowany przedsionek.
Pod progiem wejścia do przybudówki wmurowana jest płyta kamienna
z zatartymi napisami i data 1570 ( jest to przypuszczalnie rok budowy kościoła
?). Proboszczowie Rudna mieszkali w osadzie do roku 1731, kiedy to przenieśli
się na stałe do Nowej Soli za sprawa ojca proboszcza Johanna Schumana. Od
tamtej chwili kościół w Rudnie obsługiwany był przez księży mieszkających
przy parafii św. Michała w Nowej Soli. Do Naszych czasów przetrwały nazwiska
proboszczów, którzy pełnili funkcje po 1654, czyli odebrania kościoła z rak
protestantów: Melchior Rizman(1654-1657), Martin Franz Birbach(1657-1659),
Franz Ignatz Werner(1660-1662), Gottfried Ferdinand Wolf(1662-1671), Georg
Ignatz Schindler(1671-1687), Franz Andreas Hossman (1687-1731), oraz
wspomniany już Johann Schuman (1731-1745) 54 . Z początkiem XX wieku
Rudno zamieszkiwała w większości ludność niemiecka, protestancka, co wiązało
się z przejęciem kościoła przez luteran. Dopiero w 1958 świątynia na nowo
przeszła w ręce księży z parafii św. Michała w Nowej Soli. W Rudnie znajduje
się płyta nagrobna upamiętniająca członka rodziny Litwitz, oraz Storn.
52 S. Kowalski, Zabytki..., s. 176.
53 Kronika kościelna, s. 6.
54 A., K. Wesołowscy, 400 lat kościoła p.w. św. Michała Archanioła w Nowej Soli 1596-1996, Nowa Sól
1997, s.14; H. Hoffmann, op,cit., s. 8-9.
21