January/February 2017 Volume 61 | No 1

oman aangepak, eweneens met sukses. Haar jongste roman,
Maestro, handel oor die vormingsjare van Gianlorenzo
Bernini, die beroemde Italiaanse beeldhouer en argitek. Die
roman se sub-titel aktiveer dan die Bildungsroman waarin
die hoofkarakter se vormingsjare en dikwels moeilike lewe
uitgebeeld word. Die leser ervaar dan die oorwinning, dikwels
op spirituele of op ’n kunstenaarsvlak. Miskien sal ander lesers
dit as ’n Entwicklungsroman benader. In ’n nawoord vra die
werklike outeur die vrae wat die leser vra by die lees van die
historiografiese roman. Hier wys Heese met welke drif sy die
geskiedenis besoek het, maar ook haar verbeelding gebruik
het by die skryf van hierdie roman. Die roman bevat ’n
handige bibliografie vir die speurende leser. Die sterk filmiese
kwaliteit van die roman is opvallend. In hierdie dae van kitskosromans,
is die werk van Marié Heese en Dan Sleigh belangrike
gebeurtenisse. As jy belangstel in die sewentiende-eeuse
geskiedenis behoort jy onverwyld hierdie roman te lees. Maestro
is ’n hoogtepunt in Marié Heese se oeuvre.’ (joanhambidge.
blogspot.co.za, uittreksels uit Joan Hambidge se resensie)
HILL, Joe
The fireman.- Gollancz, 2016.
Strongly following in the footsteps of his bestselling author
father, Stephen King, Joe Hill has produced a thrilling horror
story set in a post-apocalyptic world. The story follows
Harper Grayson, a young nurse, on the run from her homicidal
husband. A deadly fungus called dragonscale has infected
humanity, causing people to spontaneously combust. Not only
is Harper infected, but she is
also pregnant. To escape the
Cremator Squads hunting
and killing infected people,
she is aided by a mysterious
man known as the Fireman.
He has developed the ability
to control and manipulate
dragon-scale to the point
where he can injure others
with it. Harper is taken to a
secret colony where victims
of the disease have learned
to control it and avoid selfcombustion.
However, as can
be expected, this colony
harbours dark secrets and
things are not quite as they
seem. Like his father, Joe
Hill engages a huge cast of
characters, each playing their part, while still managing to
keep the tension high throughout. It can be recommended for
readers who enjoy horror, dystopia, or just Joe Hill in general.
EB
KARSTEN, Chris
Die dood van ’n goeie vrou.- Human & Rousseau, 2016.
‘In Die dood van ’n goeie vrou is Chris Karsten se bekende
speurder, Ella Neser, wat ons in die Abel-trilogie en Die
verdwyning van Billy Katz leer ken het, weer op die spoor van
’n moordenaar ná ’n raaiselagtige moord. In ’n voorstad van
Johannesburg word Clara Heyns, voorbeeldige ma van twee,
dood gevind met engelvlerke aan. Sy is op die oog af ’n goeie
mens met geen vyande nie, doen liefdadigheidswerk en het
baie vir haar medemens oor. Te midde van kantoorpolitiek
met ’n kollega waarmee sy nie oor die weg kom nie, maar wat
vriende hoër op die ranglys het, probeer Ella die leidrade
naspeur. Maar een Saterdagoggend vroeg val haar wêreld
inmekaar: Wie is die rooikop
wat by haar geliefde Lou
uithang? Sy het al in die
verlede só seergekry dat sy
nie weer deur ’n geliefde
verraai wil word nie. Hierdie
boek is anders as Karsten
se vorige boeke omdat die
leser nie van die begin af die
moorde en gebeure deur die
moordenaar se oë ervaar
nie. Die boek volg eerder die
moordondersoek vanuit Ella
Neser se perspektief. Met net
genoeg verwysings na haar
persoonlike lewe, maak dit
die boek toeganklik en word
Ella amper ’n ou bekende vir
die leser. Tog hoef jy nie enige
van sy vorige boeke gelees
het om hierdie een te geniet nie. Slim terugverwysings na Ella
se verlede hou jou in die prentjie van haar gemoedstoestand
en soms onverklaarbare reaksies op gebeure. Karsten het
’n hele paar verdagtes wat hy om die beurt teen mekaar
afspeel en hoofstukke slim op ’n mespunt eindig, om met die
volgende hoofstuk net ’n nuwe verdagte te ontgin. Tot die
laaste paar bladsye is jy steeds onseker oor die moordenaar.
Die taalgebruik is uitstekend, geen klip word onaangeraak om
elke moontlike leidraad of besluit van die karakters te illustreer
nie. Karsten se vermoë om goeie misdaadromans te skryf is al
met dié van Deon Meyer vergelyk, maar hy hoef in niemand se
skaduwee te staan nie. Hy ken die kuns van ’n goeie storielyn,
genoeg kinkels en draaie om die leser se aandag gevange te
hou en verdagtes wat almal ewe veel motief tot moord het. Die
boek is ’n lekker toevoeging tot enige boekrak en sal ewe veel
deur mans en vroue geniet word.’ (www.litnet.co.za, uittreksels uit
Maryke Roberts se resensie)
KOTZE, E
Soetloop.- Kwela, 2016.
‘Romans waarin ’n hele
familiegeskiedenis ondersoek
word op soek na helderheid
oor ’n mens se eie identiteit
of na geheime wat in die
verlede onderdruk is, is
skynbaar tans baie gewild.
Die afgelope klompie maande
het sommer ’n hele paar sulke
“familieromans” verskyn. Een
van hierdie romans is E Kotze
se Soetloop. Dit speel weer,
soos so baie van haar verhale,
aan die Weskus af. Armoede
en swaarkry loop al lank in
Kattie se familie. Haar eie
ouers is van mekaar vervreem en haar ma se moeilike lewe
is iets wat sy graag wil vermy. Sy hoor baie stories oor die
familiegeskiedenis by haar broers en susters, maar uiteindelik
word sy deur ander familie grootgemaak wanneer drank
die verhouding tussen haar ouers verwoes. Kattie kry ’n
Kaapse Bibliotekaris Januarie/Februarie 2017
33