La Estonteco de Eŭropo kaj Esperanto* Die Zukunft Europas und ...

8
SELTEN & FRANK: Por dulingveco en Eŭropo / Für Zweisprachigkeit in Europa
lingvoj, En aliaj landoj (Irlando kaj Malto)
ĉiu komprenas ne nur la originan nacian
lingvon – eble do sufiĉus en la Eŭropa
Parlamento traduki inter „nur“ 18
lingvoj laŭ „nur“ 306 specoj de tradukoj.
Jam antaŭ la orientpligrandigo triono
de la administra buĝeto de la Eŭropa
Unio estis uzita por tradukservoj. Oni
povas ekspekti, ke tiu frakcio nun kreskos
ĝis proksimume al duono. La administra
buĝeto ne estas la tuta buĝeto.
Ĝi ne inkluzivas transferpagojn al regionoj
kaj industrioj, sed la salajroj por
la oficistoj estas en ĝi.
Tamen, la kostoj de la multlingveco ne
estas la plej grava flanko de la problemo.
Sur la plej supra nivelo oni uzas ĉiujn oficialajn
lingvojn. Ĉiuj gravaj dokumentoj
devas esti tradukitaj al ĉiuj oficialaj
lingvoj, kaj la diverslingvaj tekstoj estas
jure samrangaj. Tamen sur pli malalta
nivelo oni praktike nur uzas la anglan kaj
iomete la francan.
Ĝuste en la tre forta pozicio de la angla
lingvo mi vidas la plej gravan aspekton de
la eŭropa lingva problemo. Unio de samrajtaj
membronacioj ne povas doni superan
rolon al unu nacia lingvo. Jam hodiaŭ denaskaj
parolantoj de la angla havas pli bonajn
karieroŝancojn kiel oficistoj de la Eŭpropa
Unio. Tre bona majstrado de la
angla estas malfacila por tiuj, kiuj havas
alian patrinlingvon. La Eŭropa Unio eĉ per
publika anonco ofertis postenojn speziale
al denaskaj parolantoj de la angla, kvankam
tio estas klara ofendo kontraŭ oficialaj
reguloj. Protestoj povas sukcese haltigi tiajn
praktikojn, sed ne la maljustecon de la
uzo de unu dominanta nacia lingvo por
komuneŭropa interago.
La angla lingvo eĉ ne estas la plej
granda lingvo en la Eŭropa Unio. La
germana estas pli vaste parolata kiel
patrinlingvo. Mi ne volas proponi la uzadon
de la germana anstataŭ la angla.
steht jeder nicht nur die ursprüngliche Nationalsprache
– vielleicht würde es also genügen, im
Europäischen Parlament „nur“ zwischen 18 Sprachen
zu übersetzen, also in „nur“ 306 Überset-
zungsrichtungen.
Schon vor der Osterweiterung wurde ein
Drittel des Verwaltungskostenetats der Europäischen
Union für Übersetzungsdienste verwendet.
Man kann erwarten, dass dieser Anteil
nun bis etwa die Hälfte wachsen wird. Der
Verwaltungsetat ist nicht der gesamte Haushaltsplan.
Er schließt Transferzahlungen an
Regionen und Industrie nicht ein, wohl aber
die Gehälter der Beamten.
Dennoch, die Kosten der Mehrsprachigkeit
sind nicht die wichtigste Seite des Problems. Auf
der höchsten Ebene benutzt man alle offiziellen
Sprachen. Alle wichtigen Dokumente müssen in
alle offiziellen Sprachen übersetzt sein, und die
verschiedensprachigen Texte sind rechtlich
gleichrangig. Aber auf niedrigerer Ebene benutzt
man praktisch nur Englisch und ein wenig Fran-
zösisch.
Gerade in der sehr starken Position der englischen
Sprache sehe ich den wichtigsten Aspekt
des europäischen Sprachproblems. Eine Union
gleichberechtigter Mitgliedernationen kann nicht
einer Nationalsprache eine Vorrangrolle geben.
Schon heute haben geborene Englischsprecher als
Beamte der Europäischen Union bessere Karrierechancen.
Eine sehr gute Beherrschung von Englisch
ist für jene schwierig, die eine andere Muttersprache
haben. Die Europäische Union bot sogar
durch öffentliche Ausschreibung Posten speziell
für Englischsprachige an, obgleich dies ein
klarer Verstoß gegen offizielle Regeln ist. Proteste
können solche Praktiken erfolgreich stoppen,
nicht aber die Ungerechtigkeit des Gebrauchs nur
einer vorherrschenden Nationalsprache für ein ge-
samteuropäisches Zusammenwirken.
Die Englische Sprache ist nicht einmal die
größte Sprache in der Europäischen Union.
Deutsch wird als Muttersprache verbreiteter
gesprochen. Ich will nicht den Gebrauch von
Deutsch statt von Englisch vorschlagen. Eine