Kunstvervalsingen in Europa Art Forgery in Europe - Johan Meijering

“Nieuwe Roerdamse Courant (NRC), Handelsblad”, 28 oktober 2011 Kunstvervalsingen in Duitsland 35
aangenomen; de doeken werden niet of nauwelijks op originaliteit gecontroleerd, zogenaamd ‘zoekgeraakte’
cerficaten wekten geen argwaan en experts keken slechts met een half oog naar deze prachge onverwachte
vondsten. Maar hun snelle oordelen leidden wel tot echtheidsrapporten op basis waarvan argeloze kopers zich
veilig waanden. Op veilingen gingen de schilderijen grif van de hand.
Met het doek Rote Bild mit Pferden (1914) van Heinrich Campendonk ging het bijvoorbeeld zo: niemand had
het ooit eerder gezien, maar kenners zagen er een sleutelwerk in van deze Duitse expressionist, die in 1957 in
Amsterdam overleed. Het enthousiasme was groot, zelfs een Duits museum bood mee toen het op de markt
kwam. De argwaan over de echtheid ontstond toen de koper het grondig liet onderzoeken. Daarbij werd ontdekt
dat in de verf taanwit zat, een stof die in 1914 nog niet als pigment werd gebruikt. Zo kwam de bal aan
het rollen en klopte de Duitse polie na noest speurwerk uiteindelijk bij Beltracchi aan.
De Duitse en internaonale kunstwereld stond na de onthullingen over de miljoenenvervalsingen lelijk te kijk.
De zaak-Beltracchi hee in ieder geval in Duitsland tot enige zelfreflece geleid. Dat uitgerekend de Duitse
Gründlichkeit als veelgeprezen naonale eigenschap kennelijk weinig waard is in de kunsthandel, werd als
ronduit pijnlijk ervaren.
Beltracchi moet zes jaar de cel in. Ook achter de tralies hoopt hij de penseel te hanteren. Zijn advocaat Reinhard
Birkenstock zei gisteren na afloop van het proces: „Hij zal blijven doen, wat hij kan: schilderen.”