Cubblad Sportac Deinze 02/2015

Overdracht voorzitterschap van onze club : onzevoorzitters aan het woord…Elke vzw heeft een jaarlijkse Algemene Vergadering waaropde cijfers van het afgelopen jaar worden besproken en goedgekeurd.Voor Sportac ‘86 gaat deze vergadering door inoktober of november. Ons boekjaar valt samen met het sportiefjaar. Het loopt dus van 1 september tot en met 31 augustusvan het jaar erop. Concreet wil dit zeggen dat de rekeningklaar is ergens in de loop van de maand september endat deze dan kan voorgelegd worden ter goedkeuring aande Algemene Vergadering. De jaarlijkse Algemene Vergaderingis ook het moment om onze statuten even te checken(is alles nog wel conform de meest recente regelgeving?)en last but not least, de jaarlijkse Algemene Vergadering isvaak ook het moment voor eventuele wissels in het bestuur.Nieuwe leden worden verwelkomd (hoera!) en heel af en toewordt er ook afscheid genomen… (minder leuk…)Op de laatste Algemene Vergadering is het voorzitterschapvan onze club gewijzigd. Didier Dejaeghere gaf de fakkeldoor aan onze nieuwe voorzitter, Antoin De Wulf. Voorde redactieraad is dit de ideale gelegenheid om onze tweevoorzitters even in de kijker te zetten. Het voorzitterschap vaneen club zoals Sportac ‘86 is niet niks. Zij die eraan twijfelen:voorzitter zijn van Sportac ‘86 is meer dan een protocollairmandaat… er moet gewerkt worden… veel gewerkt! Vaneen voorzitter wordt er veel verwacht. Samen met de sportcoördinator(Cathérine Rotsaert ) is hij zowel het gezicht, alshet aanspreekpunt van de club. Sportac ‘86 is meer daneen “turnclubke van achter de hoek”. Het is een bedrijf datmoet gerund worden. Diegene die aan het roer staat, moetervoor zorgen dat iedereen doet wat hij of zij moet doen ophet juiste moment : de gymnasten, de trainers, de ouders,de bestuursleden, de vrijwilligers, de sympathisanten, enz…We stelden een aantal pertinente vragen aan beide voorzitters.Didier, hoelang ben je voorzitter geweest en waarom ben jedestijds de uitdaging aangegaan?Sedert 2008. Na het ontslag van de vorige voorzitter had declub nood aan een leider, een taak welke ik toen met plezierheb aanvaard.Heeft het voorzitterschap voor jou datgene gebracht wat jeer zelf van verwachtte?Ik denk het wel. We hadden een ambitie en een visie enbeide hebben we positief kunnenbereiken, samen met de fantastische mensen die de clubbesturen.Wat zijn de hoogtepunten waarop je kan terugblikken?Te veel om op te sommen, te gevaarlijk om iets te vergeten.Welke zijn je beste herinneringen? Anekdotes?De inzet van iedereen: de gymnasten, de trainers, hetbestuur, de ouders en grootouders, de accommodatie, hetstadsbestuur. Wij hebben veel afgelachen, zeker op de turnshowtoen onze draken tijdens de voorstelling een glaasjeteveel op hadden. Zo elegant dat ze bewogen...Waren er ook momenten waarop je ontgoocheld was?Neen, niet echt. Het motto was steeds positief verder denkenen uitbouwen. In het leven stop je beter energie in de positievedingen.Zou je de uitdaging opnieuw aangaan?Zeer zeker, misschien nu nog meer dan toen.En waarom heb je recentelijk beslist om de fakkel door tegeven?Beroepshalve had ik minder tijd. Ik betrapte mijzelf eropdat ik geen tijd meer had om de wedstrijden te bezoeken,wat me pijn deed. Verder vind ik een periode van 6 jaar nietslecht. Nieuwe mensen brengen ook nieuwe dingen. Zo’nclub als Sportac ‘86 is een dynamische clubdie dit zeer zeker kan gebruiken.Welke tips kan je meegeven aan je opvolger?Ik denk dat de nieuwe voorzitter bruist van ideeën en ik hoopdat hij, zoals ik, er heel veel kan realiseren. Vooral genietenvan de waardering die je krijgt van alle mensen die betrokkenzijn bij de club.En zullen we je nog af ten toe terugzien op activiteiten vande club?Sportac ‘86 is zoals een kind, je hebt het lief en je doet erheel veel voor. Plots verlaat het kind het nest en je blijft hetvolgen en opzoeken. Dus ook Sportac ‘86 blijven we liefkozenen bezoeken.Antoin, misschien moet je eerst jezelf eens voorstellen?Ik ben Antoin De Wulf, geboren te Deinze op 8 mei 1961.Ik ben afkomstig uit Nazareth, maar mijn studies (lager enhumaniora) heb ik gedaan in Deinze, in het vroegere “Sint-Henri”. Nadien studeerde ik voor Industrieel Ingenieur Textielin de Voskenslaan te Gent (BME-CTL). Ik ben gehuwd metHilde Beyaert (in 2015 zal dit 30 jaar zijn!) en ben de vader8 • Nr. 2 • februari 2015