Sie wollen auch ein ePaper? Erhöhen Sie die Reichweite Ihrer Titel.
YUMPU macht aus Druck-PDFs automatisch weboptimierte ePaper, die Google liebt.
Systemdynamik und<br />
Regelungstechnik II, SS 2012<br />
Prof. Dr.-Ing. J. Adamy<br />
Dipl.Wirtsch.-Ing. A. Röthig<br />
Dipl.-Ing. S. Gering<br />
Lösungsvorschläge zur 8. Übung<br />
Aufgabe 5.2-3d)<br />
a) Die Formel von Ackermann...<br />
richtige Lösungen: 1<br />
Zu 2.: Der Sinn der Ackermann-Formel ist gerade, dass man die SNF nicht benötigt.<br />
Zu 3.: Die Reglerparameter müssen nicht mehr zurücktransformiert werden.<br />
Aufgabe 5.2-8<br />
a)<br />
x1 = 1<br />
s x2<br />
x2 = 1<br />
s x3<br />
u· KM<br />
= x3<br />
s+2<br />
L −1<br />
→ ˙x1 = x2<br />
L −1<br />
→ ˙x2 = x3<br />
L −1<br />
→ ˙x3 = −2x3 +u·KM<br />
Die Zustandsraumdarstellung folgt aus den einzelnen Gleichungen:<br />
⎡ ⎤<br />
˙x =<br />
0 1 0<br />
⎢ ⎥<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 1 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 −2<br />
x+<br />
⎡ ⎤<br />
⎢<br />
⎣<br />
0<br />
0<br />
⎥<br />
⎦<br />
1000<br />
u<br />
b) Das System liegt wegenb = [0 0 1000] T nicht in Steuerungsnormalform (SNF) vor. Der Regler-<br />
entwurf über die SNF ist hier nur dann möglich, wenn das System in die SNF transformiert wird.<br />
Im Folgenden wird die direkte Berechnung des charakteristischen Polynoms des geschlossenen<br />
Kreises des Originalsystems für den Reglerentwurf angewendet.<br />
Die Systemmatrix des geschlossenen Systems<br />
A k = � A−b k T� =<br />
⎡<br />
⎢<br />
⎣<br />
0 1 0<br />
0 0 1<br />
−1000k1 −1000k2 −2−1000k3<br />
1<br />
⎤<br />
⎥<br />
⎦
liegt in Steuerungsnormalform vor, daher kann man die charakteristische Gleichung direkt ablesen<br />
(unabhängig davon, ob b in SNF vorliegt):<br />
detA k = λ 3 +(2+1000k3)λ 2 +1000k2λ+1000k1.<br />
Ein PT1-Glied mit einer Zeitkonstanten T = 1sec hat einen Pol bei -1. Die beiden anderen Pole<br />
sollen bei -10 liegen, so dass folgendes Charakteristisches Polynom gefordert ist:<br />
P(λ)soll = (λ+1)(λ+10) 2 = λ 3 +21λ 2 +120λ+100<br />
Durch Koeffizientenvegleich erhält man die Zustandsvektorrückführung:<br />
k T � �<br />
= 0,1 0,12 0,019 .<br />
Berechnung der Vorverstärkung:<br />
1<br />
v = −cTA −1<br />
⎡ ⎤<br />
� �<br />
−1.2 −0.21 −0.01<br />
⎢ ⎥<br />
k b = − 1 1 1 · ⎢<br />
⎣ 1 0 0 ⎥<br />
⎦<br />
0 1 0<br />
·<br />
⎡ ⎤<br />
0<br />
⎢ ⎥<br />
⎢<br />
⎣ 0 ⎥<br />
1<br />
⎦ = 10 ⇒ v =<br />
10<br />
1000<br />
Wenn nur die Geschwindigkeit gemessen werden kann, ist der Ausgangsvektor<br />
c T � �<br />
= 0 1 0 .<br />
Berechnung der Beobachtbarkeitsmatrix:<br />
cT � �<br />
= 0 1 0<br />
cT � �<br />
·A = 0 0 1<br />
cT ·A 2 � �<br />
= 0 0 −2<br />
⇒ MB<br />
⎡ ⎤<br />
0 1 0<br />
⎢ ⎥<br />
= ⎢<br />
⎣0<br />
0 1 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 −2<br />
⇒ Rang(MB)
Mit ⎡ ⎤ ⎡ ⎤<br />
A =<br />
0 1 0 0<br />
⎢ ⎥ ⎢<br />
⎢ 0 0 40 0 ⎥ ⎢<br />
⎥ ⎢<br />
⎢ ⎥,<br />
b = ⎢<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 0 1 ⎥ ⎢<br />
⎦ ⎣<br />
0<br />
1<br />
0<br />
⎥<br />
⎥,<br />
⎥<br />
⎦<br />
0 0 −5 0<br />
⎡ ⎤<br />
−0,1<br />
A·b =<br />
1<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ 0 ⎥<br />
⎢ ⎥,<br />
A<br />
⎢<br />
⎣ −0,1 ⎥<br />
⎦<br />
0<br />
2 ⎡ ⎤<br />
0<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ −4 ⎥<br />
·b = A·(A·b) = ⎢ ⎥,<br />
A<br />
⎢<br />
⎣ 0 ⎥<br />
⎦<br />
0,5<br />
3 ·b = A·(A 2 ⎡ ⎤<br />
−4<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ 0 ⎥<br />
·b) = ⎢ ⎥,<br />
⎢<br />
⎣ 0,5 ⎥<br />
⎦<br />
0<br />
folgt<br />
⎡<br />
⎤<br />
Ms =<br />
⎢<br />
⎣<br />
0<br />
1<br />
0<br />
1 0 −4<br />
⎥<br />
0 −4 0<br />
⎥<br />
⎥.<br />
−0,1 0 0,5 ⎥<br />
⎦<br />
−0,1 0 0,5 0<br />
Entwickelt man die Determinante nach der ersten Zeile, ergibt sich<br />
⎡ ⎤<br />
⎢<br />
det(Ms) = −1det ⎢<br />
⎣<br />
1<br />
0<br />
−4 0<br />
⎥<br />
0 0,5 ⎥<br />
⎦<br />
−0,1 0,5 0<br />
+4det<br />
⎡ ⎤<br />
⎢<br />
⎣<br />
1<br />
0<br />
0 −4<br />
⎥<br />
−0,1 0 ⎥<br />
⎦<br />
−0,1 0 0,5<br />
,<br />
= −1(0,2−0,25)+4(−0,05+0,04) = 0,01 �= 0.<br />
Das System ist steuerbar.<br />
b) Mit<br />
M −1<br />
s ·M s =<br />
⎡ ⎤<br />
1 0 0 0<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ 0 1 0 0 ⎥<br />
⎢ ⎥<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 1 0 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 0 1<br />
und der Tatsache, dassm s T die letzte Zeile vonM −1<br />
s ist, kann man folgendes Gleichungssystem<br />
aufstellen:<br />
�<br />
Daraus folgt:<br />
m1 m2 m3 m4<br />
m2 −0,1m4 = 0,<br />
m1 −0,1m3 = 0,<br />
−4m2 +0,5m4 = 0,<br />
−4m1 +0,5m3 = 1.<br />
Auflösen ergibt<br />
�<br />
·M s =<br />
m2 = m4 = 0, m3 = 10, m1 = 1,<br />
� �<br />
T<br />
ms = 1 0 10 0<br />
�<br />
0 0 0 1<br />
3<br />
�<br />
.
c)<br />
˜P(s) = (s−λ) 4 = (s+1) 4 ,<br />
= s 4 +4s 3 +6s 2 +4s+1,<br />
⇒ ã0 = 1, ã1 = 4, ã2 = 6, ã3 = 4.<br />
d) Die Potenzen der<br />
⎡<br />
Systemmatrix:<br />
⎤<br />
A =<br />
0 1 0 0<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ 0 0 40 0 ⎥<br />
⎢ ⎥,<br />
A<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 0 1 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 −5 0<br />
2 ⎡ ⎤<br />
0 0 40 0<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ 0 0 0 40 ⎥<br />
= ⎢ ⎥,<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 −5 0 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 0 −5<br />
A 3 = A·A 2 ⎡ ⎤<br />
0 0 0 40<br />
⎢ ⎥<br />
⎢ 0 0 −200 0<br />
⎥<br />
= ⎢ ⎥,<br />
A<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 0 −5 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 25 0<br />
4 = A·A 3 ⎡ ⎤<br />
0 0 −200<br />
⎢ 0 0 0<br />
= ⎢<br />
⎣ 0 0 25<br />
0<br />
⎥<br />
−200<br />
⎥<br />
⎥.<br />
0 ⎥<br />
⎦<br />
0 0 0 25<br />
Für die Formel von Ackermann folgt:<br />
k T T<br />
= ms ·(ã0I +ã1A+ã2A 2 +ã3A 3 +A 4 ),<br />
⎛ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤<br />
=<br />
1 0 0 0 0 1 0 0<br />
⎜ ⎢ ⎥ ⎢ ⎥<br />
� � ⎜ ⎢<br />
⎜ ⎢ 0 1 0 0 ⎥ ⎢<br />
⎥ ⎢ 0 0 40 0 ⎥<br />
1 0 10 0 · ⎜1⎢<br />
⎥+4<br />
⎢ ⎥+<br />
⎜ ⎢<br />
⎝ ⎣ 0 0 1 0 ⎥ ⎢<br />
⎦ ⎣ 0 0 0 1 ⎥<br />
⎦<br />
⎡ ⎤<br />
0 0 0 1<br />
⎡<br />
0 0 −5 0<br />
⎤ ⎡ ⎤⎞<br />
0 0 40 0 0 0 0 40 0 0 −200<br />
⎢ ⎥ ⎢ ⎥ ⎢<br />
⎢ 0 0 0 40 ⎥ ⎢<br />
⎥ ⎢ 0 0 −200 0 ⎥ ⎢<br />
⎥ ⎢ 0 0 0<br />
6⎢<br />
⎥+4<br />
⎢ ⎥+<br />
⎢<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 −5 0 ⎥ ⎢<br />
⎦ ⎣ 0 0 0 −5 ⎥ ⎢<br />
⎦ ⎣ 0 0 25<br />
0<br />
⎥⎟<br />
−200 ⎥⎟<br />
⎥⎟<br />
⎥⎟,<br />
0 ⎥⎟<br />
⎦⎠<br />
0 0 0 −5<br />
⎡<br />
0 0 25 0<br />
⎤<br />
0 0 0 25<br />
=<br />
1 4 40 160<br />
⎢ ⎥<br />
� � ⎢ 0 1 −640 40 ⎥<br />
1 0 10 0 · ⎢ ⎥,<br />
⎢<br />
⎣ 0 0 −4 −16 ⎥<br />
⎦<br />
� �<br />
0 0 80 −4<br />
= 1 4 0 0<br />
Aufgabe 5.2-12<br />
a)<br />
⎡<br />
⎣ ˙x1<br />
˙x2<br />
⎤<br />
⎦ =<br />
y =<br />
⎡ ⎤⎡<br />
0 −1<br />
⎣ ⎦<br />
a 0<br />
� �<br />
1 0 x.<br />
⎣ x1<br />
x2<br />
⎤ ⎡<br />
⎦+ ⎣ 0<br />
⎤<br />
⎦u,<br />
a<br />
4
Dabei sind⎡<br />
⎤ ⎡<br />
0 −1<br />
A = ⎣ ⎦, b = ⎣<br />
a 0<br />
0<br />
⎤<br />
⎦, c<br />
a<br />
T �<br />
= 1 0<br />
b)<br />
⎡ ⎡<br />
Ms = ⎣ ⎣ 0<br />
⎤ ⎡ ⎤ ⎡<br />
0 −1<br />
⎦ , ⎣ ⎦· ⎣<br />
a a 0<br />
0<br />
⎤ ⎤ ⎡ ⎤<br />
0 −a<br />
⎦ ⎦ = ⎣ ⎦<br />
a a 0<br />
detM s = a 2 �= 0.<br />
c)<br />
Das System ist füra �= 0 steuerbar.<br />
c1)<br />
⎡ ⎤<br />
Ms =<br />
0 −1<br />
⎣ ⎦,<br />
1 0<br />
M −1<br />
s = 1<br />
⎡ ⎤T<br />
⎡ ⎤<br />
T<br />
⇒ ms 0 −1 0 1<br />
⎣ ⎦ = ⎣ ⎦,<br />
1 1 0 −1 0<br />
⎡ ⎤<br />
� � 0 1 �<br />
= 0 1 · ⎣ ⎦ = −1 0<br />
−1 0<br />
c2) Das gewünschte charakteristische Polynom des geregelten Systems lautet:<br />
c3)<br />
˜P(s) = (s−λ1)(s−λ2),<br />
A =<br />
A 2 =<br />
Formel von Ackermann:<br />
= (s+3) 2 = s 2 +6s+9,<br />
⇒ ã0 = 9, ã1 = 6.<br />
�<br />
.<br />
�<br />
,<br />
⎡ ⎤<br />
0 −1<br />
⎣ ⎦,<br />
1 0<br />
⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤<br />
0 −1 0 −1 −1 0<br />
⎣ ⎦· ⎣ ⎦ = ⎣ ⎦<br />
1 0 1 0 0 −1<br />
k T = m s T (ã0I +ã1A+A 2 ),<br />
� �<br />
= −1 0<br />
⎛ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤⎞<br />
1 0 0 −1 −1 0<br />
⎝9⎣<br />
⎦+6 ⎣ ⎦+ ⎣ ⎦⎠,<br />
0 1 1 0 0 −1<br />
⎡ ⎤<br />
� � 8 −6<br />
= −1 0 · ⎣ ⎦,<br />
6 8<br />
� �<br />
= −8 6<br />
5
d) d1)<br />
ms =<br />
� � � �<br />
−1 0 , msA = −1 0<br />
⎡ ⎤<br />
0 −1 � �<br />
⎣ ⎦ = 0 1 ,<br />
1 0<br />
⎡<br />
⎣ m ⎤ ⎡ ⎤<br />
s −1 0<br />
⎦ = ⎣ ⎦, Ts =<br />
msA 0 1<br />
1<br />
⎡ ⎤T<br />
⎡ ⎤<br />
As 1 0 −1 0<br />
⎣ ⎦ = ⎣ ⎦,<br />
−1 0 −1 0 1<br />
= T −1<br />
⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤<br />
−1 0 0 −1 −1 0 0 1<br />
s ·A·T s = ⎣ ⎦· ⎣ ⎦· ⎣ ⎦ = ⎣ ⎦<br />
0 1 1 0 0 1 −1 0<br />
T −1<br />
s =<br />
Die Koeffizienten des charakteristischen Polynoms können direkt aus der SNF abgelesen<br />
werden:<br />
A s =<br />
⎡<br />
⎣<br />
⎤ ⎡<br />
0 1 0 1<br />
⎦ = ⎣<br />
−1 0 −a0 −a1<br />
⇒ a0 = 1, a1 = 0.<br />
d2) In SNF gilt die einfache Beziehung:<br />
�<br />
d3)<br />
T<br />
ks =<br />
=<br />
ã0 −a0, ã1 −a1<br />
� �<br />
8 6 .<br />
k T T −1<br />
= ks ·T s =<br />
�<br />
=<br />
�<br />
−8 6<br />
�<br />
.<br />
�<br />
,<br />
⎤<br />
⎦<br />
⎡ ⎤<br />
� −1 0<br />
8 6 · ⎣ ⎦,<br />
0 1<br />
e) e1) Die Determinante des geregelten Systems lautet allgemein<br />
det(sI −(A−b·k T ⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡<br />
1 0 0 −1<br />
)) = det(s⎣<br />
⎦− ⎣ ⎦+ ⎣<br />
0 1 1 0<br />
0<br />
⎤<br />
�<br />
⎦·<br />
1<br />
⎡ ⎤<br />
s<br />
= det( ⎣<br />
−1+k0<br />
1<br />
⎦),<br />
s+k1<br />
e2)<br />
= s(s+k1)−(−1+k0),<br />
= s 2 +k1s+1−k0 = P(s)<br />
˜P(s) = (s−λ1)(s−λ2) = (s+3) 2 ,<br />
= s 2 +6s+9,<br />
!<br />
= P(s) = s 2 +k1s+1−k0.<br />
6<br />
k0 k1<br />
�<br />
),
Damit folgt für k T<br />
k0 = −8, k1 = 6,<br />
⇒ k T � �<br />
= −8 6 .<br />
Somit führen alle drei Wege zum gleichen Ergebnis.<br />
Aufgabe 5.2-14<br />
a) Nach Einsetzen der Werte ergibt sich abhängig von der Masse:<br />
⎡<br />
0<br />
⎢<br />
A = ⎢<br />
⎣0<br />
1<br />
−<br />
0<br />
0,16<br />
⎤ ⎡ ⎤ ⎡<br />
m<br />
10,75<br />
m<br />
⎥ ⎢<br />
⎥<br />
⎦ , b = ⎢<br />
⎣<br />
0<br />
0<br />
⎥ ⎢<br />
⎥<br />
⎦ , e = ⎢<br />
⎣<br />
0 −688,79 −15,51 −64,07<br />
und damit für m = 0,05t<br />
⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤<br />
0<br />
⎢<br />
A = ⎢<br />
⎣0<br />
1<br />
−3,25<br />
0<br />
⎥ ⎢<br />
215 ⎥<br />
⎦ , b = ⎢<br />
⎣<br />
0<br />
0<br />
0<br />
⎥ ⎢ ⎥<br />
⎥<br />
⎦ , e = ⎢<br />
⎣−20⎥<br />
⎦<br />
0 −688,79 −15,51 −64,07 0<br />
.<br />
und für m = 0,3t<br />
⎡ ⎤ ⎡ ⎤ ⎡ ⎤<br />
0<br />
⎢<br />
A = ⎢<br />
⎣0<br />
1<br />
−0,54<br />
0<br />
⎥ ⎢<br />
35,83 ⎥<br />
⎦ , b = ⎢<br />
⎣<br />
0<br />
0<br />
0<br />
⎥ ⎢ ⎥<br />
⎥<br />
⎦ , e = ⎢<br />
⎣−3,33⎥<br />
⎦<br />
0 −688,79 −15,51 −64,07 0<br />
.<br />
b) Aufstellen der Steuerbarkeitsmatrix:<br />
�<br />
MS = b Ab A 2 ⎡<br />
�<br />
0<br />
⎢<br />
b = ⎢<br />
⎣<br />
0 −4BA 0 −4<br />
Vm<br />
BA<br />
Vm ∗<br />
−4B ⎤<br />
⎥<br />
⎦<br />
V ∗ ∗<br />
Daraus folgt:<br />
detMS = −64 B3 A 2<br />
V 3 �= 0 für alle endlichen m<br />
m2 Das System ist damit für alle m steuerbar.<br />
c) Eine Dämpfung von 1 √ 2 bedeutet, dass Real- und Imaginärteil des komplexen Polstellenpaares<br />
gleich groß sind, alsoσe = ωe. Außerdem gilt für die Ausregelzeit:<br />
Ta5% ≈ 3<br />
σe<br />
Also liegt das komplexe Polstellenpaar beis1,2 = −5±5j. Das charakteristische Wunschpolynom<br />
ergibt sich damit zu:<br />
P(s) = s 3 +16s 2 +110s+200<br />
7<br />
0<br />
− 1<br />
m<br />
0<br />
⎤<br />
⎥<br />
⎦ .
Andererseits gilt für das mit kT �<br />
=<br />
⎛⎡<br />
det � sI −A+bk T� ⎜⎢<br />
= det⎜⎢<br />
⎝⎣<br />
k1 k2 k3<br />
�<br />
geregelte System:<br />
s −1 0<br />
0 s+3,25 −215<br />
−64,07k1 688,79−64,07k2 s+15,51−64,07k3<br />
= s 3 +(18,76−64,07k3)s 2 +(148140−13776k2 −2<strong>08</strong>.54k3)s<br />
−215·64,07k1<br />
Durch Koeffizientenvergleich mit dem Wunschpolynom ergibt sich:<br />
k1 = −0.0218<br />
k2 = 10.7450<br />
k3 = 0.0431<br />
Der Vorfilter berechnet sich schließlich mit<br />
zu<br />
1<br />
v = −cT A −1 b<br />
v = −0.0218<br />
d) Das komplexe Polpaar liegt bei s1,2 = −0,59 ± 1.95j. Damit ergibt sich hier eine Ausregelzeit<br />
vonTa5% ≈ 5,1s und eine Überschwingweite von39%. Beide Werte sind für eine Regelung nicht<br />
mehr akzeptabel. Offenbar ist dieser Regler nicht robust gegenüber einer Änderung der Masse.<br />
e) Mit gleicher Rechnung wie in Aufgabenteil c) ergibt sich:<br />
k1 = −0.1307<br />
und<br />
k2 = 10.7057<br />
k3 = 0.00<strong>08</strong><br />
v = −0.1307<br />
Die Eigenwerte der so geregelten Strecke mit m = 0,05t liegen beis1,2 = −7.8896±23.4835j<br />
und s3 = −2.9329.<br />
f) Fall 1: Sprungantwort für die mit dem Regler aus Teilaufgabe c) geregelten Strecken:<br />
Wie bereits in Aufgabenteil d) berechnet, weist die geregelte Strecke bei m = 0,3t ein starkes<br />
Überschwingen und eine sehr schlechte Ausregelzeit auf.<br />
Fall 2: Sprungantwort für die mit dem Regler aus Teilaufgabe e) geregelten Strecken:<br />
Die komplexen Eigenwerten der geregelten Strecke bei m = 0,05 t weisen eigentlich auf ein<br />
ähnlich schlechtes Regelverhalten hin, wie in Fall 1. Allerdings dominiert jetzt der reelle Pol<br />
(größerer Realteil) die Sprungantwort, weshalb kein Überschwingen auftritt.<br />
Entsprechend sollte der Regler aus Aufgabenteil e) verwendet werden.<br />
Matlab-code:<br />
% Parameterwerte<br />
B = 14000;<br />
8<br />
⎤⎞<br />
⎥⎟<br />
⎥⎟<br />
⎦⎠
Amplitude<br />
Amplitude<br />
1.4<br />
1.2<br />
1<br />
0.8<br />
0.6<br />
0.4<br />
0.2<br />
Step Response<br />
m=0,3t<br />
m=0,05t<br />
0<br />
0 1 2 3 4<br />
Time (sec)<br />
5 6 7 8 9<br />
1.4<br />
1.2<br />
1<br />
0.8<br />
0.6<br />
0.4<br />
0.2<br />
Step Response<br />
m=0,3t<br />
m=0,05t<br />
0<br />
0 0.5 1 1.5 2 2.5<br />
Time (sec)<br />
9
R = 0.15;<br />
R_c = 0.01;<br />
K_L = 0.002;<br />
sigma = 0.24;<br />
V = 874;<br />
A = 10.75;<br />
F_L = 800;<br />
m = [0.05 0.3];<br />
\% Eintraege der Matrizen und Vektoren<br />
a22 = -(R+(4*R_c/pi))./m;<br />
a32 = -4*B*A/V;<br />
a23 = A./m;<br />
a33 = -4*B*(sigma+K_L)/V;<br />
b3 = -4*B/V;<br />
% Systemmatrizen<br />
A_1 = [0 1 0;0 a22(1) a23(1);0 a32 a33];<br />
A_2 = [0 1 0;0 a22(2) a23(2);0 a32 a33];<br />
b = [0;0;b3];<br />
c = [1 0 0];<br />
% Zustandsraum-Modelle<br />
model_1 = ss(A_1,b,c,0);<br />
model_2 = ss(A_2,b,c,0);<br />
% Sprungantworten ungeregelt:<br />
figure;<br />
step(model_2);<br />
hold on;<br />
step(model_1);<br />
hold off;<br />
legend(’m=0,3t’, ’m=0,05t’);<br />
% Regler c)<br />
K = [-0.0218, 10.745, 0.0431];<br />
A1_geregelt = A_1-b*K;<br />
A2_geregelt = A_2-b*K;<br />
\% Vorfilter<br />
v = -0.0218;<br />
% Eigenwerte<br />
eig(A1_geregelt)<br />
eig(A2_geregelt)<br />
10
% Sprungantworten Regler c)<br />
figure;<br />
step(ss(A2_geregelt,b*v,c,0));<br />
hold on;<br />
step(ss(A1_geregelt,b*v,c,0));<br />
hold off;<br />
legend(’m=0,3t’, ’m=0,05t’);<br />
% Regler e)<br />
K = [-0.1307, 10.7057, 0.00<strong>08</strong>];<br />
A1_geregelt = A_1-b*K;<br />
A2_geregelt = A_2-b*K;<br />
% Vorfilter<br />
v = -0.13078;<br />
% Sprungantworten Regler e)<br />
figure;<br />
step(ss(A2_geregelt,b*v,c,0));<br />
hold on;<br />
step(ss(A1_geregelt,b*v,c,0));<br />
hold off;<br />
legend(’m=0,3t’, ’m=0,05t’);<br />
11