Hardwerken 02

OP DE DRUKBEZOCHTE OPENING VAN DE EXPOSITIE VAN FRANS VOGEL IN DE
IN DE VOORTREFFELIJKE GALERIE BLACK CAT ONTDEKTE WILLEM KARS DAT HIJ
DE BASTAARD - DON JUAN - COPY WRITER - MEDIUM - MEDEMENS - ZWERVER -
QUERULANT - LIEVE JONGEN - CHARLATAN - FOTOMODEL - KROEGLOPER -
BLOWER - PSYCHOLOOG EN DICHTER SINDS DE VIJFTIGER JAREN TOT ZIJN
FAMILIE BEHOORDE TE REKENEN. EEN ANEKDOTE.
I S D E Z W A G E R V A N K A R S
E E N V R E E M D E V O G E L ?
Vroeg opstaan, moeder is al een
uur op, zoals gewoonlijk, en
schreeuwt van onderaan de trap
dat het al bijna te laat is om
nog weg te gaan.
M'n nieuwe C & A kleren aan, g rijs
zomercol bertje met een nette korte
broek van dezelfde stof en een
mooi w it overhemd, het geheel
wordt gecompleteerd met een s trik
die le t t e r lijk en fig u u rlijk zeer
spannend is.
De kapper had zijn vernietigend
werk gisteren al gedaan.
Niet naiir school vandaag, te rw ijl
a lle andere kinderen wel moeten.
Het geeft een ongehoorzaam gevoel
om naar Haarlem te gaan te rw ijl de
anderen in d it hete weer in de
schoolbank moeten zitte n , maar erg
ongehoorzaam ben ik z e lf7n ie t want
het is allemaal de "schuld" van
m'n broer Jaap. Die gaat vandaag
trouwen.
Het is de eerste keer dat ik een
b ru ilo ft meemaak en de hele tre in ­
reis heb ik een wee gevoel in mijn
maag van de spanning: misschien
doet het wel p ijn , dat trouwen, en
misschien moet ik z e lf ook wel wat
doen, andere kinderen kunnen u it
hun hoofd versjes opzeggen en
waarom moet ik e ig e n lijk (van) die
kleren aan?
Thuis b ij Janny heerst een zenuwesfeer
en met die kleren aan mag je
n a tu u rlijk niet buiten gaan spelen,
gelukkig heeft haar moeder een
flin ke stapel Bestes en katholieke
illu s tra tie s en te rw ijl Janny als
een zoutpilaar midden in de kamer
staat (om d 'r trouwjurk niet te
kreuken) verdiep ik me in mijn a l­
gemene ontwikkeling.
Plotseling wordt er gebeld en
wordt iedereen nog nerveuzer,
Jaap, die ik nog n iet gezien of
gemist had, belt aan - althans'
volgens de trouwfotoos en nadat
bruid en bruidegom in de auto zijn
gekropen volgen wij in een andere
waqen.
Achteraf herinner ik mij van
de trouwceremonie n iet veel meer,
op de foto zie ik mezelf in het
middenpad achter het paar lopen,
het bloempothoofd fel oplichtend
in een strook binnenvallend
zonlicht.
Op een andere foto zie t het er
naar u it dat ik mijn nieuwe -eerste-
schoonzus heb gezoend.
Ook is er een prachtige groepsfoto
met de hele fam ilie op de stoep
van het Haarlemse gemeentehuis.
Sinds kort echter...
weet ik wie er op die foto ontbreekt:
Frans, de broer van Janny,
want die kwam weer eens te laat.
De wederzijdse ouders zitten klaar
voor de sta rt in de trouwauto, als
plotseling de deur openvliegt en
er een zeer snel gekleed manspersoon
in de stoel tegenover pa en
ma valt.
"Dag Ma..."
" Hè Frans, waarom kom je nou notabene
op je zus d 'r trouwen te
laat?"
"Kon me nest niet u it komen"
"Nest..nest?" zegt Ma, "Kuh je dat
niet wat netter zeggen."
"Ik ben toch een Vogel, die slapen
toch in>hun nest?' antwoordt Frans.