261, 14o Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ

12 XPONIA ΦEΣTIBAΛ NTOKIMANTEP ΘEΣΣAΛONIKHΣΤΟ ΣTOIXHMAτης Έλενας Xρηστοπούλουηπρώτη διοργάνωση τουΦεστιβάλ ντοκιμαντέρΘεσσαλονίκης – Εικόνεςτου 21ου αιώνα, στον20ό ακόμα αιώνα, ήτανένα φιλόδοξο αλλάαπαραίτητο στοίχημα: ναδημιουργηθεί, για πρώτη φοράστην Ελλάδα, ένα Φεστιβάλ πουθα φροντίσει να καλύψει τομεγάλο κενό στην προβολήταινιών ντοκιμαντέρ. νασχηματιστεί μια κοινότηταδημιουργών, επαγγελματιών καικοινού που με κοινή αγάπη τοσινεμά, θα μοιράζονται ιδέες καιθα αναπτύσσουν τουςπροβληματισμούς τους.να προωθήσει το ελληνικόντοκιμαντέρ στο εξωτερικό καινα ενημερώνει διαρκώς για τιςεξελίξεις της τεχνολογίας καιτους τρόπους στήριξης τωνταινιών μέσα από τη διανομή,την αγορά και τα τηλεοπτικάδίκτυα. Πολλά έχουν αλλάξει,αλλά οι παραπάνω στόχοιπαραμένουν αναλλοίωτοι στονπυρήνα τους. Και το πρωταρχικόεκείνο στοίχημα του Φεστιβάλντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκηςεπανέρχεται κι ανανεώνεταικάθε χρόνο. Αυτή εδώ είναιη ιστορία του.1ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης15-21 Μαρτίου 1999Με 12.000 θεατές να γεμίζουν τις αίθουσεςΟλύμπιον και Παύλος Ζάννας στο πρώτο τουςεπίσημο ραντεβού με τις ταινίες ντοκιμαντέρστη Θεσσαλονίκη, η πρώτη διοργάνωση στέφθηκεμε μεγάλη επιτυχία. Χρονιά πρωτοβουλίαςκαι καινοτομιών ήταν το 1999, καθώς μαζίμε τα «εγκαίνια» του Φεστιβάλ οργανώνεταιγια πρώτη φορά η Αγορά και το Pitching Forum,σε συνεργασία με το European DocumentaryNetwork (EDN). Δύο είναι όμως οικυρίαρχες αναμνήσεις από το φεστιβάλ:Πρώτη, η εικονοδιάσκεψη με τον νόαμ Τσόμσκι,κατά την οποία ο παγκοσμίου φήμης στοχαστήςκαι ακτιβιστής συνδέθηκε ζωντανάαπό το γραφείο του με την αίθουσα του Ολύμπιον,στο πλαίσιο της διημερίδας για τα νέαΜέσα. Δεύτερη, ο νυχτερινός μαραθώνιοςπροβολών με ταινίες – έκπληξη από το πρόγραμμα,εκείνες που αγαπήθηκαν περισσότεροαπό το κοινό. Οι μεταμεσονύχτιοι «πιστοί»ταξίδεψαν στην καρδιά της ινδίας (Τοκινητό σινεμά των ονείρων), περιηγήθηκανστους δρόμους της νέας Υόρκης με ξεναγότον εκκεντρικό Τίμοθι «Σπιντ» Λέβιτς (Η περιήγηση),απόλαυσαν το κατατοπιστικό, μευλικό από σπάνιες συνεντεύξεις ντοκιμαντέργια τον Λου Ριντ (Λου Pιντ: Καρδιά από ροκ εντρολ) και τέλος ξεσήκωσαν την αίθουσα υπότους ρυθμούς της Λέσχης των τυχερών ανθρώπων.2ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης24-31 Μαρτίου 2000Tο Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκηςυποδέχεται τη νέα χιλιετία. Στις αίθουσες προστίθεται,για ένα χρόνο μόνο, το σινεμά Αλέξανδρος,ενώ το πρόγραμμα ανοίγει και αγκαλιάζειτον κόσμο των τσιγγάνων με τοτμήμα «Τσιγγάνοι: Ζωές δίχως σύνορα». ΟΤόνι Γκατλίφ, που ανοίγει τη φετινή διοργάνωσημε τους Αγανακτισμένους του, μας χαρίζειτο Latcho Drom, ενώ οι «δικοί μας» ΜενέλαοςΚαραμαγγιώλης και Εύα Στεφανήπροσφέρουν τις ελληνικές τους εκδοχές μετα ντοκιμαντέρ Ρομ και Άδεια αντιστοίχως. Σεσυνέχεια της εικονοδιάσκεψης της προηγούμενηςχρονιάς, σειρά έχει φέτος μια ανάλογη«συνάντηση» με τον Μιχάλη Δερτούζο, Διευθυντήτου Εργαστηρίου της Επιστήμης τωνΥπολογιστών στο ΜιΤ, για τις εξελίξεις πουθα επιφέρει στη σύγχρονη κοινωνία η πληροφοριακήεπανάσταση. Ο Ολλανδός σκηνοθέτηςκαι φωτογράφος Γιόχαν βαν ντερ Κέκεντιμάται με βραβείο, ενώ πραγματοποιούνταιαφιέρωματα στον Έλληνα Τάσο Ψαρρά, στησειρά ντοκιμαντέρ «Παρασκήνιο» και στις καναδικέςταινίες. Το 2000 ήταν επίσης η χρονιάτου αφιερώματος «Σκιές στη νύχτα», με ται-νίες προκλητικές, αλλά συνάμα ανθρώπινες,όπως το συγκλονιστικό Σεξ: Η ιστορία τηςΆναμπελ Τσονγκ.3ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης5-11 Μαρτίου 2001Αδιαμφισβήτητος πρωταγωνιστής του 3ουΦεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ήταν οΆλμπερτ Μέιζελς, ένας εκ των δύο αδελφώνΜέιζελς, ο οποίος παρευρέθηκε στη Θεσσαλονίκηγια το αφιέρωμα στο έργο τους και κατέπληξετους πάντες τόσο με την ζωντάνια,όσο και με τις ιστορίες του. «Είμαι από τουςανθρώπους που πλησιάζουν άμεσα και εύκολακάποιον, υπάρχει, δηλαδή, ένα είδοςέρωτα με την πρώτη ματιά. Αυτό είναι κάτιπου με εκφράζει απόλυτα στη δουλειά μου»,μας είχε εκμυστηρευτεί, κι εμείς το επιβεβαιώσαμεαπό πρώτο χέρι. Την τιμητική τους είχαντα ντοκιμαντέρ από το ιράν, η Γιουγκοσλαβίαμε το τμήμα «Ανατομία της φρίκης»,αλλά και ο Λευτέρης Ξανθόπουλος, ως ο Έλληναςτιμώμενος της χρονιάς.4ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης4-10 Μαρτίου 2002Από τους λίγους εναπομείναντες «ρομαντικούς»σκηνοθέτες, ο Βέρνερ Χέρτσογκ είναι οβασικός τιμώμενος της 4ης διοργάνωσης. Ηαληθινή ζωή όμως δεν είναι πάντα ρομαντικήκαι το Φεστιβάλ φωτίζει μια από τις πιο σκληρέςπτυχές της, εστιάζοντας στην καταπάτησητων ανθρώπινων δικαιωμάτων των παιδιώνμε το αφιέρωμα «Παιδιά μιας σκληρής πραγματικότητας».Η ημερίδα «Ανθρώπινα δικαιώματα:Τα παιδιά» δίνει τη σκυτάλη σε μιαακόμη τηλεδιάσκεψη με τον νόαμ Τσόμσκιγια τα MME, την τρομοκρατία και τα ανθρώπιναδικαιώματα. Τρίτη και σημαντικότερηίσως ενέργεια αποτελεί η διοργάνωση τηλεμαραθώνιουγια τη συγκέντρωση χρημάτωνγια την εκπαίδευση και μόρφωση των παιδιών-προσφύγωναπό το Αφγανιστάν. Σε συνεργασίαμε την ET3, το Φεστιβάλ καταφέρνεινα συγκεντρώσει το ποσό των 70.433 ευρώπου κατατέθηκε στο λογαριασμό που είχεανοίξει ο σκηνοθέτης Μοσέν Μαχμαλμπάφμέσω της UNESCO για το σκοπό αυτό. Έναχρόνο μετά, μια ομάδα μαθητών μάς χαιρετάμπροστά από το νέο τους σχολείο – δικαιώνονταςτις προσπάθειες του Φεστιβάλ! Είναιη πρώτη χρονιά που η FIPRESCI απονέμει βραβεία,όπως και η χρονιά που συστήνεται τοτμήμα «Προσεχώς» για τις ελληνικές ταινίες.5ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης28 Φεβρουαρίου - 9 Μαρτίου 2003Σημαδιακή χρονιά για το Φεστιβάλ ντοκιμαντέρΘεσσαλονίκης είναι το 2003, καθώς γιαπρώτη φορά η διάρκειά του επεκτείνεται σε10 μέρες συνολικά, στις αίθουσές του προστίθεταιο Σταύρος Τορνές στο λιμάνι, ο αριθμόςτων θεατών ανέρχεται στις 17.500, κυκλοφορούνγια πρώτη φορά εκδόσεις για6 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

στραμμένα πάνω στην Βαντάνα Σίβα, τη διάσημηινδή ακτιβίστρια, η οποία παρευρέθηκεστη Θεσσαλονίκη, με αφορμή το ντοκιμαντέρBullshit, αλλά με βασικό στόχο τη συμμετοχήτης στο πάνελ για την παγκοσμιοποίηση. Παρόμοιαςευαισθησίας και θετικής ενέργειαςήταν η σκηνοθέτης Κιμ Λοντζινότο, τιμώμενητου Φεστιβάλ. «Θέλω να παρασύρω το κοινόσ’ ένα συναισθηματικό ταξίδι», σημείωνε στοmasterclass της, κερδίζοντας τους πάντες μετην απλότητα και το χιούμορ της.Masterclass παρέδωσε και ο Δανός σκηνοθέτηςΓιον Μπανγκ Κάρλσεν πάνω στη φιλοσοφίατου σύμφωνα με την οποία κινείται «στομεταίχμιο του τεχνητού και πραγματικού κόσμου».Για πρώτη φορά πραγματοποιείται τοJust Talking-Κουβεντιάζοντας, οι απογευματινέςσυναντήσεις μεταξύ ελλήνων και ξένων δημιουργών,επαγγελματιών και δημοσιογράφωνπου καθιερώθηκαν σχεδόν πάραυτα ως αγαπημένοκομμάτι του Φεστιβάλ. Τέλος, η συγκίνησηκαι το κέφι κυριαρχούν στη συναυλία «Κιαν είναι ροκ μην τους φοβάστε», με αφορμήτην προβολή της ταινίας Ζωντανοί στο κύτταρο.9ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης16-25 Μαρτίου 2007Κεντρικό αφιέρωμα της χρονιάς, η «Κλονισμένηαθωότητα». Η Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρδίνει διάλεξη και κλείνει τον κύκλο τουαφιερώματος, το οποίο συμπλήρωναν ταινίεςπου εστίαζαν στους κινδύνους που απειλούντα παιδιά στη σύγχρονη κοινωνία και μια σχετικήΗμερίδα με ειδικούς. Συμμετέχουσα στοπάνελ ήταν και η τιμώμενη του ΦεστιβάλΤζούλια Ράιχερτ, «βετεράνος» του πολιτικούντοκιμαντέρ και υποψήφια για Όσκαρ σκηνοθέτης,η οποία παρουσίασε στο κοινό την ταινίαΈνα λιοντάρι στο σπίτι, σε συν-σκηνοθεσίαμε τον σύντροφο και συνεργάτη της ΣτίβενΜπόγκναρ. Η γυναικεία παρουσία ήταν έντονητο 2006. Η βραβευμένη με ΌσκαρΜπάρμπαρα Κοπλ, αφού ξεσήκωσε το Ολύμπιονμε την ταινία έναρξης Dixie Chicks: Σκάστεκαι τραγουδήστε, κέρδισε το θαυμασμό για τοπάθος της. Ακόμα μια εξέχουσα γυναικείαπροσωπικότητα ήταν η Τζένιφερ Φοξ, η οποίαμε την ταινία της Να πετάς – Eξομολογήσειςμιας ελεύθερης γυναίκας, προσέλκυσε – καιστις τρεις προβολές της – μια από τις πιο ενθουσιώδειςκαι θερμές αντιδράσεις από τοκοινό. «Το σημαντικό είναι να μην κλέβεις τιςψυχές των ανθρώπων, τους οποίους κινηματογραφείς»,μας είπε στη συνέντευξη Τύπουκαι, κέρδισε τη δική μας ο τιμώμενος σκηνοθέτης-ρεπόρτερΤζον Άλπερτ.10ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης7 – 16 Μαρτίου 2008Το Φεστιβάλ γιόρτασε τα δέκα χρόνια διοργάνωσήςτου, με περισσότερους θεατές απόποτέ (πάνω από 40.000) και ένα πολυσύνθετοπρόγραμμα, το οποίο μετρούσε 62 πρεμιέρεςσυνολικά. Tα «Πρόσωπα του φασισμού», ηκεντρική θεματική ενότητα της διοργάνωσηςπροέκυψε με αφορμή τα 70 χρόνια από τηνδιαβόητη νύχτα των Κρυστάλλων. Ο ΦινλανδόςΆρτο Χαλόνεν τιμήθηκε με αφιέρωμα στοέργο του, όπως και οι Τζο Μπέρλιντζερ καιΜπρους Σινόφσκι, που δήλωσαν στο από κοινούmasterclass τους: «Είναι συναρπαστικόνα ανακαλύπτεις τι έχει συμβεί στην πραγματικότηταμέσα από την ίδια την ταινία». Τηναλήθεια ανακαλύπτει επίσης κι ο ΣωτήρηςΔανέζης μέσα από την εκπομπή του «Εμπόλεμηζώνη», η οποία αποτέλεσε το τρίτο αφιέρωματου Φεστιβάλ. Τέλος, το spotlight στακαναδέζικα ντοκιμαντέρ, δύο ημερίδες, η μίατου Ερυθρού Σταυρού για τον Εθελοντισμόκαι η άλλη για εναλλακτικές καλλιέργειες μετίτλο «Προσεγγίζοντας τη φύση: Φυσική καλλιέργειακαι αναδάσωση», δυο συναυλίες –από το δίδυμο Γιάννη Αγγελάκα και νίκο Βελιώτηκαι τους Σουηδούς The Concretes– τοιδιαίτερο masterclass του Δανού σκηνοθέτηΜίκαελ νόερ, δυο επιπλέον εργαστήρια γιατην παραγωγή ντοκιμαντέρ και τη μουσικήστο ντοκιμαντέρ, καθώς και η έκθεση φωτογραφίας«Ανασυγκροτώντας το Αφγανιστάν»συνδύασαν ιδανικά το πρόγραμμα του Φεστιβάλμε την ψυχαγωγία και τον προβληματισμό.11ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης13-22 Μαρτίου 2009Μια σπάνια ματιά στα ντοκιμαντέρ της8 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

«Αφρικής εκ των έσω» αποτελεί το κεντρικόαφιέρωμα του 11ου Φεστιβάλ. Από διαφορετικέςγωνιές της ηπείρου αποκαλύπτονταιπολυφωνικές αλήθειες, και αντιπαραβάλλονταιμε εκείνες που καλύπτουν τα μεξικανικάκαι αυστριακά ντοκιμαντέρ. Ο φίλοςτου Φεστιβάλ Πίτερ Ουιντόνικ, ο ΣτέφανΣβίτερτ και ο Έλληνας βετεράνος ΦώτοςΛαμπρινός μοιράζονται το έργο τους με τοκοινό ως τιμώμενοι της διοργάνωσης. Αναμφισβήτητοςπρωταγωνιστής, όμως, είναι οεξαιρετικός διευθυντής φωτογραφίας ΒίλμοςΖίγκμοντ, ο οποίος παραδίδει ένα μοναδικόmasterclass, συνοδεύοντας την προβολήτης ταινίας για τη ζωή και τη δουλειάτου μαζί με τον συνάδελφό του Λάζλο ΚόβακςNo Subtitles Necessary. Η τεχνολογίαδίνει το ρυθμό αυτή τη χρονιά: Η Αγορά γίνεταιψηφιακή για πρώτη φορά, ενώ η ημερίδα«Εναλλακτικές μορφές ενημέρωσης καιδημοκρατία», με αφορμή τα γεγονότα τουΔεκέμβρη του ’08 στην Αθήνα, αναδεικνύειτην χρήση των εναλλακτικών ηλεκτρονικώνμέσων στη διαμόρφωση της δημοκρατίας.Ταυτόχρονα, σε άλλη ημερίδα, αναλύεται ο«Κοινωνικός ρόλος των Φεστιβάλ ντοκιμαντέρ»και οι τρόποι αξιοποίησής τους απότους δημιουργούς του είδους. Πολιτιστικάπλούσια η χρονιά, με τρεις εκθέσεις: Τις φωτογραφικές«Μαλάουι – Η ζεστή καρδιά τηςΑφρικής» της Βάσιας Πελεγράτη και Livesof Another World του Μπάμπακ Σαλαρί, καιτην έκθεση γελοιογραφίας του ΤουρχάνΣελτσούκ.12ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης12 – 21 Μαρτίου 2010Με το βλέμμα στραμμένο σε δυο κινηματογραφικούςδασκάλους, τον Γιόρις Ίβενς καιτον Κριστόφ Κισλόφσκι, το Φεστιβάλ ενώνειτην παράδοση με το μέλλον του ντοκιμαντέρ,συνδυάζοντας τα αφιερώματα στο έργοτους με μνείες στον Πολωνό Αντρέι Φίντικ,αλλά και το σύγχρονο πολωνικό σινεμά, ταντοκιμαντέρ για τη Βόρειο Κορέα, και τιςιστορίες του Αιγαίου. Η ημερίδα Η Γη μετάτην Κοπεγχάγη μελετά τι κρύβεται πίσω απότην αποτυχία της παγκόσμιας διάσκεψης γιατην κλιματική αλλαγή στη Δανία. Το φωτογραφικόρεπορτάζ «Με το βλέμμα στον κόσμο»που εστιάζει στην κοινωνική αδικία καιη φωτογραφική έκθεση «Σονέτα δρόμου»του νύσου Βασιλόπουλου για τη δυτικήπραγματικότητα συμπληρώνουν τις θεματικέςστο επίκεντρο των προβληματισμών τουΦεστιβάλ. Το Φεστιβάλ, για πρώτη φορά,πρωταγωνιστεί το ίδιο σε ταινία! Η συναυλία,στο πλαίσιο της διοργάνωσης, με 12μελή ορχήστραΕλλήνων, Τούρκων και ισραηλινώνμουσικών προς τιμήν της Ρόζας Εσκενάζι κινηματογραφείταιαπό τον Ρόι Σερ και αποτελείβασικό υλικό για το ντοκιμαντέρ τηςανατρεπτικής ζωής της Eλληνίδας τραγουδίστριας.13ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης11 -20 Μαρτίου 2011Ένα χρόνο μετά, το «Καναρίνι μου γλυκό» τουΡόι Σερ για τη Ρόζα Εσκενάζι ανοίγει θριαμβευτικάτην αυλαία του Φεστιβάλ, σε μια απότις πιο πολυδιάστατες χρονιές του. Τον τόνοορίζει το αφιέρωμα Έτσι είμαι: Ανατρέπονταςπροκαταλήψεις που εστιάζει σε ταινίες για τιςνοητικές και αναπτυξιακές δυσλειτουργίες,δημιουργώντας ένα κολάζ μοναδικών προσωπικώνεμπειριών – η ημερίδα που συνοδεύειτο αφιέρωμα είναι ίσως η πιο συγκινητικήπου έχει πραγματοποιηθεί στην ιστορίατου Φεστιβάλ. Πληθώρα αφιερωμάτων γιαακόμη μια φορά αγκαλιάζουν τη διοργάνωση.Από τις ευαίσθητες εικόνες του Σεργκέι Λοζνίτσα,τις ανθρώπινες ιστορίες της ΧελέναΤρεστίκοβα και την σκιαγράφηση της πραγματικότηταςτων μειονοτήτων από την ΚυριακήΜάλαμα, τη σκυτάλη παίρνει η ΜέσηΑνατολή με ένα spotlight στα πιο σύγχροναδείγματα ντοκιμαντέρ της περιοχής. Το Φεστιβάλπραγματοποιεί ακόμη μια καινοτόμαπρωτοβουλία με την ταυτόχρονη ζωντανήψηφιακή μετάδοση συγκεκριμένων ταινιώντου προγράμματος σε πανεπιστήμια ανά τηνΕλλάδα, ενώ, για ακόμη μια χρονιά, δυο εκθέσεις,τα Ανθρώπινα τοπία του ντίτερ Ζάουτερκαι Aπό τη φωτογραφία στον κινηματογράφο:μνήμη και ίχνη του Πάτρικ Ζάκμανχαρίζουν μια νέα διάσταση στις κινούμενεςεικόνες του ντοκιμαντέρ.9 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

αΓανακτιΣμενοιΟΛων Των ΧωΡων...του Αριστείδη Χατζή*οι άνθρωποι έχουν πάντα έναν καλόλόγο να αγανακτήσουν. Μπορεί νααγανακτήσεις επειδή σε απέλυσαν,επειδή η γυναίκα σου έκαψε το φαγητό,επειδή ο βουλευτής δεν σεδιόρισε ή επειδή σε απάτησε οσύντροφός σου. Προφανώς λοιπόνκάποιοι λόγοι που προκαλούν αγανάκτησηείναι σοβαρότεροι από άλλους. Επιπλέον,η αγανάκτησή σου νομιμοποιείται ηθικάόταν ισχύουν κάποιες προϋποθέσεις, π.χ. ότανέχεις αδικηθεί κατάφωρα ή όταν έχεις βρεθείσε μια δυσάρεστη κατάσταση χωρίς δική σουυπαιτιότητα (ή συνυπαιτιότητα). Βέβαια ότανκάποιος αισθάνεται ότι ήρθε η ώρα να αγανακτήσει,σπάνια διατηρεί την αναγκαία νηφαλιότηταπου είναι απαραίτητη για ηθικές διακρίσεις– ιδίως διότι συχνά προτιμά να μην τιςκάνει. Η ανάληψη της ευθύνης αποτελεί έναβαρύ φορτίο που λίγοι επιλέγουν να σηκώσουν,ιδιαίτερα όταν υπάρχει η ευκολότερη λύση τηςγνωστικής ασυμφωνίας (cognitive dissonance),δηλαδή της έμφυτης τάσης του ανθρώπου ναδιαμορφώνει μια εικόνα του κόσμου που τονικανοποιεί και τον δικαιώνει περισσότερο απότην σκληρή πραγματικότητα. Αυτός ο στρουθοκαμηλισμόςμπορεί να διαστρεβλώνει όσαβλέπεις, σε βοηθά όμως να κοιμάσαι καλύτερατα βράδια και επιπλέον σου επιτρέπει να αγανακτείςμε τους πάντες και τα πάντα εκτός απότον εαυτό σου.Δεν είναι λοιπόν όλοι οι αγανακτισμένοιίδιοι και είναι ελάχιστα αυτά που τους ενώνουν.Από την Πλατεία Ταχρίρ μέχρι την ΠλατείαΣυντάγματος και από την Wall Street μέχριτην Μαδρίτη η αγανάκτηση έχει πολλέςκαι διαφορετικές μορφές, αιτίες και κυρίωςποιότητες. Δεν έχει καμία σχέση η Αιγύπτιαφοιτήτρια που αγωνίζεται για βασικά ανθρώπιναδικαιώματα με την Ελληνίδα πενηντάρασυνταξιούχο δημόσιο υπάλληλο που αγανακτείεπειδή της αφαίρεσαν ένα από τα πολλάπρονόμια που της εξασφάλισε το ελληνικόπελατειακό κράτος.Υπάρχουν λόγοι να αγανακτήσεις σήμερα στιςπλούσιες χώρες της Ευρώπης και της ΒόρειαςΑμερικής; Φυσικά – πάντα θα υπάρχουν. Αλλάαποτελεί ιεροσυλία να συγκριθεί η αγανάκτησητων πολιτών των φιλελεύθερων δημοκρατιώνμε εκείνη των υπηκόων των απεχθών αυταρχικώνκαθεστώτων του τρίτου κόσμου. Ας αφήσουμελοιπόν τους τελευταίους να αγωνίζονταιχωρίς να εκχυδαΐζουμε την τραγική κατάστασήτους με ανίερες συγκρίσεις. Ας περιοριστούμεστη δική μας αγανάκτηση.Οι αγανακτισμένοι στην Ευρώπη έχουν πολλέςδιαφορές αλλά ένα κοινό σημείο: αισθάνονταιεξαπατημένοι – και είναι. Ο βασικός λόγοςαγανάκτησης είναι η υποχώρηση του κράτουςπροστάτηπου μέχρι πρόσφατα αποτελούσε όχιμόνο το δίκτυ ασφαλείας αλλά και τον εγγυητήτης ευημερίας. Η υποχώρηση αυτή δεν περιορίζεταιστην φθίνουσα ισχύ του κράτους προνοίαςαλλά παρατηρείται σε όλες τις εκφάνσειςτης κρατικής δραστηριότητας, από την παιδείαμέχρι την ασφάλεια. Οι Ευρωπαίοι πολίτες συνειδητοποιούνότι πολλά πράγματα δεν είναιπλέον δεδομένα και φυσικά αγανακτούν. Οι άνθρωποιαπό την φύση τους απεχθάνονται τηναβεβαιότητα, ιδίως όταν αυτή ακολουθεί μιαμακρά περίοδο ασφάλειας και ευημερίας.Αυτή η υποχώρηση οφείλεται σε πολλέςπραγματικές αιτίες αλλά έχει συνδεθεί σταμυαλά των ευκολόπιστων αφελών με τις πιοαπίθανες θεωρίες συνωμοσίας και στη μονήρηκαι απλοϊκή σκέψη των παρωπιδικών δογματικώνμε την «κρίση» του καπιταλισμού. Όμως ηβασική αιτία της υποχώρησης είναι απλή: τακράτη δεν έχουν πλέον τους πόρους που απαιτούνταιγια τη διατήρηση του σημερινού statusquo και δεν πρόκειται να τους αποκτήσουνξανά. Η διόγκωση του κράτους συντηρήθηκεεπί δεκαετίες από την υψηλή φορολογία και ταδάνεια (στην ελληνική περίπτωση και από τιςΕινΑι ΟΧιμονοΥΓιΕΣαΛΛα καιΑνΑΓΚΑιΟνα αΓα-νακτη-ΣουμεΜΕ ΤΗ ΔιΑ-ΦΘΟΡΑ,το νεΠοτιΣμο,ΤΗ ΣΠΑ-ΤΑΛΗ, ΤΗνΠροΣοδοΘηρια,ΤΗν ΑνΑ-ΠΟΤΕΛΕ-ΣΜΑΤιΚΟ-ΤΗΤΑκαι τηνΠΟΛιΤιΚΗαΠατηευρωπαϊκές επιδοτήσεις). Αλλά ούτε η υψηλήφορολογία είναι εφικτή πλέον, όταν έχεις να ανταγωνιστείςτις αναπτυσσόμενες Τίγρεις τηςυφηλίου, ούτε, προφανώς, τα δάνεια είναι πλέοντόσο φθηνά και εύκολα. Οι πολίτες της Ευρώπηςεξαπατήθηκαν λιγότερο ή περισσότερο απόκαιροσκόπους πολιτικούς που αντάλλασσαν επίδεκαετίες ψήφους με προνόμια. Απόλαυσαν τηνεξαπάτησή τους αλλά τώρα έφθασε στο τραπέζιο λογαριασμός και κανείς δεν φαίνεται διατεθειμένοςνα τον πληρώσει.Επιπλέον υπάρχουν δύο σοβαροί λόγοι πουεπιδεινώνουν την κατάσταση και ωθούν ακόμαπερισσότερο τα κράτη σε οπισθοχώρηση: η αλματώδηςτεχνολογική πρόοδος και η ραγδαίααύξηση της μετανάστευσης. Αυτές οι τάσεις όχιμόνο δεν πρόκειται να υποχωρήσουν αλλά αντίθεταθα ενταθούν. Ο κόσμος του μέλλοντοςθα είναι πολυπολιτισμικός, τεχνολογικά προηγμένος,ελεύθερος πολιτικά με ανοικτές αγορέςκαι σύνορα. Θα είναι αναμφίβολα ένας καλύτεροςκόσμος αλλά το κόστος της μετάβασης είναιυψηλό και προκαλεί όχι μόνο την αγανάκτησηαλλά και την οργή, το μίσος και την απελπισία.Τι θα πετύχει η τυφλή, ιδιοτελής, καιροσκοπικήαγανάκτηση; Τίποτα, εκτός από τα να χειροτερέψειτην κατάσταση για όλους.Είναι όμως όχι μόνο υγιές, αλλά και αναγκαίο,να αγανακτήσουμε με τη διαφθορά, το νεποτισμό,την σπατάλη, την προσοδοθηρία, την αναποτελεσματικότητακαι την πολιτική απάτη.Πρέπει να αγανακτήσουμε με τις διανεμητικέςσυσπειρώσεις που λυμαίνονται το κράτος ειςβάρος του συνόλου: τις κρατικοδίαιτες επιχειρήσεις,τα πανίσχυρα ολιγοπώλια, τις προστατευμένεςαπό τον καπιταλισμό τράπεζες, τουςφοροφυγάδες, τις διανεμητικές συσπειρώσειςσυνδικαλιστών, κλειστών επαγγελμάτων και λοιπώνιερών αγελάδων. Πρέπει να αγανακτήσουμεμε όσους ποντάρουν στην αγανάκτησήμας και να απορρίψουμε τη βία, τον εθνικισμό,το ρατσισμό, τις εκπτώσεις στο κράτος δικαίουαλλά και την απόρριψή του.Στη Μαδρίτη, την Αθήνα, το Κάιρο και τηνΧομς οι άνθρωποι αναζητούν περισσότερηελευθερία αλλά και ευημερία. Ας αγανακτήσουμεμε ό,τι τους εμποδίζει να τις πετύχουν.* Ο Αριστείδης Χατζής είναι Αναπληρωτής ΚαθηγητήςΦιλοσοφίας Δικαίου & Θεωρίας Θεσμώνστο Τμήμα ΜΙΘΕ του Πανεπιστημίου Αθηνών.12 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

9 & 1 0 M α ρ τ ι ο υTAINIεΣΤΟΥ ΔιΗΜΕΡΟΥ LIA 9/3 17:30 - CAS 12/3 12:30 #1lLIA 9/3 17:30 - CAS 12/3 12:30 #2lLIA 9/3 20:00 - ZAN 10/3 15:00 #3lLIA 9/3 20:00 - ZAN 10/3 15:00 #4lLIA 9/3 22:15 - MAR 11/3 13:00 #5lLIA 9/3 22:15 - MAR 11/3 13:00 #6lOLY 10/3 13:00 - LIA 11/3 20:00 #7lOLY 10/3 13:00 - LIA 11/3 20:00 #8l ZAN 10/3 17:30 - LIA 12/3 17:30 #9l ZAN 10/3 20:00 - OLY 11/3 13:00 #10l#1 lThe King’s Garden 26’Φοίβη ΦρονίσταΕλλάδα-ΗΠΑ 2011Ένα σύντομο ταξίδι στηνκαρδιά του Μεσανατολικούζητήματος: τη γειτονιά τουΣιλουάν στην Ανατολικήιερουσαλήμ όπου βρίσκεταιο αρχαιολογικόςχώρος της Πόληςτου Δαβίδ, μήλοντης έριδος ανάμεσα σεισραηλινούς καιΠαλαιστίνιους, που εξιστορείεξιστορεί την ταραγμένησχέση ανάμεσα στηναρχαιολογία, την ιστορία καιτον εθνικισμό.#2 lΚαπνίζουν παρελθόν 73’Στέφανος ΚακαβούληςΕλλάδα 2011Μια καταγραφή τωνεναπομεινασών καμινάδωναπό τις φάμπρικες τουλεκανοπεδίου Αττικής κατάτην εποχή της βιομηχανικήςεπανάστασης, καθώς και τηςσημασίας –ιστορικής καισυμβολικής– πουτους έχει δοθεί.#3 lΤάνγκο-Χασάπικο,ο χορός των λιμανιών 32’Κωνσταντίνα Μπούσμπουρα,Julia M. HeimannΕλλάδα-Αργεντινή 2011Ο Γιώργος Δερμιτζάκης,παιδί Ελλήνωνμεταναστών στηνΑργεντινή, εκφράζει μέσααπό τον χορό τη διττήταυτότητά του.Παρακολουθούμε τηνοσταλγία τουΈλληνα της διασποράςμέσα από τηνσυμβίωση των δύορυθμών και τηνδιαδικασία του στησίματοςτου «Τάνγκο Χασάπικο»,ένα έργο όπου το λιμάνιγίνεται σύμβολο της ξενιτειάςκαι του ριζωμού.#4 lGreektown,New England 56’Νίκος ΠανουτσόπουλοςΕλλάδα 2011Ελληνοαμερικανοίπρώτης, δεύτερηςκαι τρίτης γενιάς μιαςκοινότητας στη ΒόρειαΑμερική, που πέρασαναπό την επιβίωση στηνευημερία και από τημετανάστευση στηναφομοίωση, διερευνούντο πολιτιστικό τουςπαρελθόν, τη σχέση τουςμε την Ελλάδακαι τι σημαίνει για τηζωή και το έργο τους ηελληνική τους καταγωγή.#5 lΠαιδιά των ταραχών 52’Χρίστος ΓεωργίουΕλλάδα-Μεγ.Βρετανία 2011Στης 6 Δεκεμβρίουτου 2008, ο 15χρονοςΑλέξανδρος Γρηγορόπουλοςσκοτώθηκε από τηναστυνομία ενώ ήτανέξω με τους φίλους του.Oι ταραχές πουακολούθησαν κράτησαν 3εβδομάδες. Σ’ αυτό τοντοκιμαντέρ, κάποια από ταπαιδιά που έζησαν τοθάνατο του Αλέξανδρουθυμούνται τα γεγονόταπου άλλαξαν την ζωή τους,ενώ αντιμετωπίζουντην ζωή στην Ελλάδα τηςκρίσης του 2011.#6 l155 Sold 65’Γιώργος ΠαντελεάκηςΕλλάδα 2012Μια τεκμηρίωση τηςμαζικότητας και καταγραφήτου πνεύματος των Πολιτών,της λειτουργίας κράτους καιπαρακράτους και τηςεκτεταμένης χρήσηςχημικών ουσιών καιβίας από την Αστυνομία,κατά την διάρκεια τωνδιαδηλώσεων της 28ης και29ης ιουνίου 2011, με στόχοτην Αλήθεια. Αλήθεια =Α(στερητικό) + Λήθη#7 lCineastes 61’Μενέλαος ΚαραμαγγιώληςΕλλάδα 2011Οι Κλιντ Ίστγουντ,Μπερτράν Ταβερνιέ,Κουέντιν Ταραντίνο καιΑμπάς Κιαροστάμιπεριγράφουν πώς έναςάνδρας με το όνομαΡισιέν έγινε η κινητήριοςδύναμη τωνανυπεράσπιστωνδημιουργών στον διεθνήανεξάρτητο κινηματογράφο.Ο Ρισιέν, μαζί με τηνπαραγωγό Μαρί Πιέρ Μασιάκαι τον διευθυντήτου Arte, Μισέλ Ρεγιάκ,δίνουν μαθήματαεπιβίωσης σ’ έναν νεαρόΈλληνα σκηνοθέτη.#8 lTransmedia 59’Μενέλαος ΚαραμαγγιώληςΕλλάδα 2011Ο παραγωγόςκαι διευθυντής του Arte,Μισέλ Ρεγιάκ, ταξιδεύει σ’όλο τον κόσμοπαρουσιάζοντας τοTransmedia: ένακαινούργιο μέσο πουυπόσχεται πως θαεξασφαλίσει τομέλλον των ανεξάρτητωνταινιών και τηδυνατότητα τωνσύγχρονων δημιουργώννα επιμένουνκινηματογραφικά.#9 lΤα κορίτσια της βροχής 120’Αλίντα ΔημητρίουΕλλάδα 2011Το τελευταίο μέρος τηςτριλογίας της ΑλίνταςΔημητρίου για τησυμμετοχήτης Γυναίκας στουςπολιτικούς αγώνεςτου αιώνα που μας πέρασε,αναφέρεται στις γυναίκεςπου ταλαιπωρήθηκαν καικακοποιήθηκανκατά τη διάρκεια τηςΧούντας και συγκεντρώνειμαρτυρίες 50 γυναικών.#10 lΤο μέγεθος της νησίδας 49’Mενέλαος ΚαραμαγγιώληςΕλλάδα 2011Τέσσερεις έφηβοι ζητούνσυμβουλές από τουςΧρίστο Χ. Παπαδημητρίουκαι Κωνσταντίνο Δασκαλάκη,καθηγητές αμερικανικώνπανεπιστημίων:ο ένας ετοιμάζεται γιασπουδές στις ΗΠΑ, οδεύτερος είναιπρωταθλητής σεμαθηματικές Ολυμπιάδες, οτρίτος είναι τυφλός κι οτέταρτος τρόφιμος φυλακής.Οι διαφορετικές ιστορίεςτους δίνουν την απάντηση σεόσους αναρωτιούνται για τομέλλον της Ελλάδας.13 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

ZAN 10/3 20:00 - OLY 11/3 13:00 #11l MAR 10/3 20:30 - ZAN 11/3 13:00 #12lLIA 10/3 12:30 - LIA 12/3 15:00 #13lLIA 10/3 12:30 - LIA 12/3 15:00 #14lLIA 10/3 12:30 - LIA 12/3 15:00 #15l LIA 10/3 15:00 - ZAN 13/3 22:30 #16l LIA 10/3 15:00 - ZAN 13/3 22:30 #17lLIA 10/3 17:30 - LIA 11/3 15:00 #18lLIA 10/3 17:30 - LIA 11/3 15:00 #19lLIA 10/3 20:15 - LIA 12/3 12:30 #20l LIA 10/3 22:30 - MAR 12/3 13:00 #21l LIA 10/3 22:30 - MAR 12/3 13:00 #22l#11 lΑγαπητέ πρόγονε 59’Mενέλαος ΚαραμαγγιώληςΕλλάδα 2011Μεγαλωμένοςστην Αστόρια της νέαςΥόρκης, έναςΕλληνοαμερικανόςδεύτερης γενιάς,συνονόματος τουΘεόδωρου Κολοκοτρώνη,επιστρέφει στηνΕλλάδα ν’ αναζητήσειτα ίχνη του δημοφιλούςΈλληνα του 1821 και ναδιαπιστώσει αν είναι στ’αλήθεια απόγονός του.#12 lΠαγωμένος χρόνος 97’Ηλίας ΙωσηφίδηςΕλλάδα 2011Το Κυπριακό αποτελείμια από τις σκοτεινές σελίδεςτης Ελληνικής ιστορίας.Θύματα του πολέμουστην Κύπρο δεν είναιμόνο οι νεκροίστο πεδίο της μάχης, αλλάκαι όσοι κατάφεραν ναεπιστρέψουν στην πατρίδα.Για όλους αυτούς, ο χρόνοςσταμάτησε στις20 ιουλίου του ’74.#13 lΕλένη και Χαούμ 19’Ευγένιος ΙωάννουΚύπρος 2011Πολλές γυναίκεςαπό το Βιετνάμεργάζονται στην Κύπροβοηθώντας ηλικιωμένουςανθρώπους. Μία απόαυτές είναι η Χαούμ, πουβοηθά την Ελένη.Μέσα από τη μονοτονίατης καθημερινότηταςαναδύεται η μοναξιά πουμοιράζονται και οιδιαφορετικές τουςπροσδοκίες από τη ζωή.#14 lΣταυρούλα 29’Ήρα ΝτίκαΕλλάδα 2012«Τα πάντα ρει και ουδένμένει ... Όλα αλλάζουν καιδεν μένει τίποτα όπως ήτανστην αρχή...», εξομολογείταιη 86χρονη Σταυρούλα. Ηταινία παρακολουθεί μιατυπική μέρα της ζωής της,διεισδύοντας στονπροσωπικό της κόσμο καιπροκαλώντας το στοχασμόπάνω στη φθορά, το χρόνοκαι τη μνήμη.#15 lΧριστίνα 56’Χάρης ΞυδιάςΕλλάδα 2012Η σκληρή προσπάθειακαι αναπάντεχηεπιτυχία ενός κοριτσιού μεδιανοητική αναπηρία πουκατοικεί στην Σκιάθο καιπήρε μέρος για πρώτη φοράστους Special OlympicsAthens 2011 κερδίζονταςδύο χρυσά μετάλλια στοστίβο, γεγονός που αφύπνισετην μικρή κοινωνία τουνησιού.#16 lΣάκης Παπαδημητρίου –Η αναπνοή τουαυτοσχεδιαστή 50’Σπύρος ΤσιφτσήςΕλλάδα 2010Ο Σάκης Παπαδημητρίου,συγγραφέας, άνθρωπος τηςτζαζ με διάφορες ιδιότητες –αρθρογράφος,(συν)διοργανωτής φεστιβάλ,ραδιοφωνικός παραγωγός μεσυνεχή 35ετή παρουσία στοκρατικό ραδιόφωνο– μαπάνω απ’ όλααυτοσχεδιαστής,βιογραφείται.#17 lΠάρε τα δώρα 52’Λευτέρης ΞανθόπουλοςΕλλάδα 2011Η συνάντηση της ΚικήςΔημουλά με τον ΤίτοΠατρίκιο στους κήπους τουΜεγάρου Μουσικής Αθηνώντην Δευτέρα 06 ιουνίου 2011,ως ένα μάθημα ηθικής καιαισθητικής της ποιητικήςτέχνης.#18 lΞερολιθιές.Στηρίγματα στο Αιγαίο 19’Αμαλία Ζέπου, Λυδία ΚαρράΕλλάδα 2011Η καταγραφή αυθεντικώνστιγμές παραδοσιακώνκτιστάδων στη Σίφνο πουεπικοινωνούναυτοσχεδιάζονταςμε δίστιχα ενώ διδάσκουν σεεθελοντές την τέχνη τουκτισίματος και τηςσυντήρησης της ξερολιθιάς.Μια εισαγωγή στηνπανάρχαια και πλούσια αυτήτέχνη, με πάνω από 20διαφορετικές λέξεις τηςτοπικής διαλέκτου ναπεριγράφουν την έννοια τηςπέτρας.#19 lΓαύδος. Εκεί στο Νότο 93’Ανθή ΝταουντάκηΕλλάδα 2012Ένα ταξίδι, πραγματικό καισυμβολικό, στο νότο τηςΕλλάδας, σ’ ένα μικρό νησάκιογδόντα κατοίκων στη μέσητου Λιβυκού. Σ’ έναναπομονωμένο μικρόκοσμοπου έρχεται αντιμέτωπος μεμια ραγδαία αμφίσημηανάπτυξη, βλέπουμε μέσααπό τα μάτια των ανθρώπωντο παρελθόν, το παρόν και τομέλλον της χώρας.#20 lΑνοιχτά μικρόφωνα 81’Νίκος ΣκαρέντζοςΕλλάδα 2011Ένα ντοκιμαντέρ για τουςμουσικούς της χιπ χοπ στηνΕλλάδα, ενός από τα λίγαμουσικά κινήματα πουανθίζουν εν μέσω κρίσης.Ένας διαρκώς αυξανόμενοςαριθμός ταλαντούχων νέωνολοένα και καταπιάνεται μεσύγχρονα πολιτικά καικοινωνικά θέματα μέσα απόδυνατές και καυστικές ρίμες,κριτικάροντας έτσι τααπανταχού κακώς κείμενα.#21 lΑύριο θα ήτανμια άλλη μέρα 29’Στέφανος ΜονδέλοςΕλλάδα 2011Η αφήγηση δύομεταναστώνπου διαμένουνστην Ελλάδα και έχουνχαρακτηριστεί «επικίνδυνοι»από τις αρχές των κρατώντους. Το ντοκιμαντέρ«υπονομεύει» τηναυθεντικότητα τωναφηγήσεων τωνμεταναστών, για νακαταστήσει την ιστορία τουςοικουμενική.#22 lΝουρ – Φως παντούυπάρχει 75’Νίκος ΣούληςΕλλάδα 2012Ο νουρ, ένα μικρόαγόρι από το Αφγανιστάν,ήρθε στην Ελλάδαπρόσφυγας το 2009, σεηλικία 8 ετών. Η κάμερακαταγράφει πώς μεγάλωσεαυτό το παιδί, τα όνειρά του,τις σκέψεις του, αυτά που τονπλήγωσαν, κι εκείνα που θατον κάνουν αστέρι.14 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

ZAN 9/3 17:30 - CAS 12/3 15:00 #1l ZAN 9/3 20:00 - MAR 11/3 11:00 #2l ZAN 9/3 22:30 - MAR 10/3 23:00 #3l ZAN 9/3 22:30 - MAR 10/3 23:00 #4lMAR 9/3 18:00 - MAR 12/3 20:30 #5l MAR 9/3 20:30 - ZAN 12/3 17:30 #6l MAR 9/3 23:00 - MAR 13/3 23:00 #7lCAS 9/3 15:00 - CAS 11/3 13:00 #8lCAS 9/3 17:30 - TOR 14/3 23:00 #9lCAS 9/3 20:00 - CAS 13/3 22:30 #10lCAS 9/3 22:30 - CAS 14/3 17:30 #11llCAS 9/3 22:30 - CAS 14/3 17:30 #12l#1 lΓράμματα από το ΙράνLetters from Iran 78’Manon LoizeauΓαλλία 2011Η δημόσια ζωή και οικοινωνικοί αγώνες των νέωνστο ιράν μετά τηνΠράσινη Επανάσταση του2009, μέσα από μαρτυρίεςτων επιζώντων τηςκαταστολής, πλάνα απόκρυφές κάμερες και υλικόαρχείου.#2 lΆκαμπατ-Τζάμπερ:Είμαστε περαστικοίAqabat-Jaber:Passing Through 81’Eyal SivanΓαλλία 1987Η ιστορία μιας πόληςφάντασμα,τουΆκαμπατ-Τζάμπερ, τουμεγαλύτερου από τους 60παλαιστινιακούςκαταυλισμούς προσφύγωνπου ιδρύθηκαν από ταΗνωμένα Έθνη στηΜέση Ανατολή, μέσα από τοφακό του Εγιάλ Σιβάν, λίγουςμήνες πριν απ’την πρώτηιντιφάντα.#3 lΣυνεντεύξειςπριν την εκτέλεση:Ένα κινέζικο τοκ σόουInterviews beforeExecution: A ChineseTalk Show 59’Robin NewellΚίνα-Μεγ. Βρετανία 2011Στην Κίνα το ζήτημα τηςθανατικής ποινής έχεικατακτήσει τη ζώνη υψηλήςτηλεθέασης, εξαιτίας μιαςεβδομαδιαίας εκπομπής μιαςδημοσιογράφου, που παίρνεισυνεντεύξεις απόθανατοποινίτες – συχνά λίγοπριν την εκτέλεσή τους.#4 lΕπισκεπτήριοVisiting Room 62’Radu Muntean, Alexandru BaciuΡουμανία 2011ιστορίες φυλακισμένων απόδιάφορα σωφρονιστικάιδρύματα της Ρουμανίας πουβρήκαν το ταίρι τους όνταςφυλακισμένοι, καθώς από το2006 και στο εξής οσωφρονιστικός κώδικαςεπιτρέπει από το 2006 στουςφυλακισμένους ναπαντρεύονται.#5 lΕιδική πτήσηSpecial Flight 103’Fernand MelgarΕλβετία 2011Στο κέντρο Φραμπουά τηςΕλβετίας, προφυλακίζονταιμετανάστες λίγοπριν την απέλασή τους απότη χώρα με «ειδικές»αεροπορικές. Η κάθειρξημπορεί να διαρκέσει 18μήνες, αλλά η ανακοίνωσητης απόφασης γίνεταιξαφνικά και η εφαρμογή τηςάμεσα…#6 lΤο τελευταίο βουνόThe Last Mountain 95’Bill HaneyΗΠΑ 2011Η μάχη για το τελευταίομεγάλο βουνό τηςαμερικανικής ενδοχώρας,στα Απαλλάχια Όρη,ανάμεσα σ’ ένανμεταλλουργικό κολοσσόπου θέλει ναεκμεταλλευτεί κοιτάσματαάνθρακα, και σεοικογένειες γηγενών πουπαλεύουν να σώσουν τοντόπο τους.#7 lΗ oυσία – Το LSDτου Άλμπερτ ΧόφμανThe Substance – AlbertHofmann’s LSD 89’Martin WitzΕλβετία 2011Μια έρευνα για τηνπροβληματικήμας σχέση με τοLSD, από την άνοιξητου 1943,όταν και ανακαλύφθηκεσυμπτωματικάαπό έναν Ελβετόχημικό, μέχρικαι σήμερα.#8 lΕρωτομανήςLove Addict 82’Pernille Rose groenkjaerΔανία 2011Προσωπικές αφηγήσειςανθρώπων εθισμένωνστον έρωτα, φυλακισμένωνστο φαντασιακό,εξαρτημένων απότην ιδέα της αιώνιας,παθιασμένης αγάπης,ενδεικτικές γιατη δύναμη τουυπέρτατου αφροδισιακούτης ζωής.#9 lΣτο ρυθμό των τυμπάνωνWhen the Drum Is Beating88’ Whitney DowΗΠΑ 2011Ένα ταξίδι στηνπολύπαθη ιστορίατης Αϊτής, μέσα από τημουσική και τιςαναμνήσειςτων μελών τουσυγκροτήματοςSeptentrional, τηςπιο παλιάς και ένδοξης«big band»της χώρας.#10 lΞέχνα το αύριοGive Up Tomorrow 95’Michael CollinsΗΠΑ 2011Μια ιστορία μυστηρίουπου εξιχνιάζει τηνυπόθεση του ΠάκοΛαρανιάγα, ενόςφοιτητή πουκατηγορήθηκε για φόνοστο επαρχιακό νησίΣέμπου, και επιδιώκεινα ξεσκεπάσειτην ενδημικήδιαφθορά στις Φιλιππίνεςτου σήμερα#11 llΟι νταντάδεςAu Pair 58’Nicole N. Horanyi,Heidi Kim AndersenΔανία 2011Οι ιστορίες τριών νεαρώνΦιλιππινέζων που είχανδιαφορετικούς λόγουςγια να αφήσουν τη χώρατους και να εγκατασταθούνστη Δανία –σε ένασύνθετο κόσμο,όπου είναι δύσκολο ναδιακρίνει κανείς ποιοςεκμεταλλεύεταιποιον, καθώς τα χρήματαδιαφθείρουν τασυναισθήματα.#12 lΒουβή ΑβάναHabana muda 61’Eric BrachΓαλλία 2011Ένα πολύπλοκο ερωτικότρίγωνο ανάμεσασε ένας κωφό Κουβανόπου ανήκει στην εργατικήτάξη, τη μουγγήγυναίκα του και τον γκέιεραστή του, που ζει στοΜεξικό και τον συντηρείοικονομικά.15 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

TOR 9/3 15:30 - TOR 17/3 15:30 #13lTOR 9/3 18:00 - CAS 15/3 17:30 #14lTOR 9/3 20:30 - CAS 15/3 20:00 #15lTOR 9/3 23:00 - TOR 17/3 23:00 #16lOLY 10/3 15:45 - TOR 12/3 20:30 #17l OLY 10/3 18:00 - TOR 13/3 20:30 #18l OLY 10/3 20:30 - OLY 18/3 18:00 #19lOLY 10/3 22:30 #20lNΟΤΟΣ/SOUTHZAN 10/3 11:00 - CAS 13/3 13:00 #21l#22lZAN 10/3 13:00 - MAR 14/3 15:45 ZAN 10/3 22:30 - ZAN 11/3 17:30 #23l MAR 10/3 13:00 - ZAN 13/3 11:00 #24l#13 lΓυναίκες με αγελάδεςWomen with Cows 93’Peter gerdehagΣουηδία 2011Σε ένα μικρόχωριό της Σουηδίας,δύο ηλικιωμένεςαδερφές μεδιαμετρικά αντίθετεςαπόψεις για τιςαγελάδες, έρχονταιπιο κοντά όταν οι αρχέςαπειλούν τη,μισοερειπωμένη πια,οικογενειακή φάρμα.#14 lΗ παγίδα του ΓκουαντάναμοThe Guantanamo Trap 90’Thomas WallnerΓερμανία-ΚαναδάςΕλβετία-Γαλλία 2011Ένας Άραβακαι δυο Αμερικανοίαναζητούν ταθεμέλια για μιακαινούρια ζωή,μετά από τηνεμπειρία της φυλάκισήςτους στηναμερικανικήστρατιωτική βάση τουΓκουαντάναμο.#15 lΝα πεθάνω όρθιαDie Standing Up 74’Jacaranda CorreaΜεξικό 2011Το πορτρέτο τηςακτιβίστριας ιρίναΛάγιεβσκα, που αν καιδιαγνώστηκε με σκλήρυνσηκατά πλάκας, σε νεαρήηλικία, δραστηριοποιήθηκετη δεκαετία του ’80 στοκίνημα αλληλεγγύηςπρος την Κούβα και ζεισήμερα, στα 70 της, στοπλευρό της συντρόφου της,νελίντα.#16 lΣε τέτοιους καιρούςTimes Like Deese 86’Maarten Schmidt,Thomas DoebeleΟλλανδία 2011Στο Δέλτα του Μισισιπή, στοναμερικανικό νότου, εκεί όπουγεννήθηκε το μπλουζ,μουσικοί μιλούν για τηδουλεία, το Θεό, τον πόλεμο,την αγάπη, γεφυρώνοντας τηνιστορία του είδους και τηςχώρας, με τους διαδόχουςτους, τους ράπερ και τουςμουσικούς της χιπ χοπ.#17 lΙστορίες από την παραλίατης Λάκα 77’Stories from Lakka BeachDaan VeldhuizenΟλλανδία 2011Οι κάτοικοι ενός γραφικούχωριού της Σιέρα Λεόνεαφηγούνται ιστορίες για τηστεριά και τον ωκεανό, τονέρωτα, τη θρησκεία, τηνπαράδοση και τονκαταστροφικό εμφύλιο, πουέληξε πριν από δέκα χρόνια,αλλά εξακολουθεί να φοβίζειτους τουρίστες και τουςντόπιους, που ζουν πια εκτόςσυνόρων.#18 lΚαλότυχος γιοςFortunate Son 78’Τόνι Ασημακόπουλος/Tony AsimakopoulosΚαναδάς 2011Ένα αυτοβιογραφικόντοκιμαντέρ για έναν Έλληναμετανάστη δεύτερης γενιάςστον Καναδά, πρώηντοξικομανή, πουξαναπλησιάζει τουςηλικιωμένους γονείς του,φέρνοντάς τους κοντά καιστη μνηστή του, με αφορμήένα ταξίδι στην Ελλάδα.#19 lΝοσταλγώντας το φωςNostalgia for the Light 90’Patricio guzmanΧιλή-Γαλλίαισπανία-Γερμανία 2010Μια περιήγηση στο τοπίο τηςερήμου Ατακάμα της Χιλής,όπου συγκεντρώνονταιαστρονόμοι από όλο τονκόσμο για παρατήρηση τουουρανού, ενώ γυναίκεςσκάβουν στο χώμααναζητώντας λείψανασυγγενών τους, αγνοουμένωναπό τη δικτατορία τουΠινοσέτ.#20 lΜέσα στην άβυσσο 105’Into the Abyss: A Taleof Death, a Tale of LifeWerner HerzogΗΠΑ-Γερμανία-Μεγ. Βρετανία 2011Ο Βέρνερ Χέρτσογκκαταπιάνεται με την υπόθεσηδύο θανατοποινιτών στιςΗΠΑ, που στην εφηβεία τουςδολοφόνησαν τρειςανθρώπους για να πάνε βόλταμε ένα αμάξι πολυτελείας,πλησιάζοντας το στενόπεριβάλλων τόσο των θυτών,όσο και των θυμάτων.#21 lΕθνική οδός 181: Θραύσματαενός ταξιδιού σε Παλαιστίνη-Ισραήλ – Νότος 85’Route 181: Fragments of a JourneyinPalestine-Israel – SouthEyal Sivan,Γαλλία-ΒέλγιοΜεγ. Βρετανία-Γερμανία 2003Η καταγραφή του κοινούταξιδιού ενός ισραηλινού καιενός Παλαιστινίουσκηνοθέτη, του από το νότοπρος το Βορρά τηςγενέτειράς χώρας τους, τοκαλοκαίρι του 2002.#22 lΓιάφα, ο μηχανισμός τουπορτοκαλιούJaffa, the Orange’sClockwork 88’, Eyal Sivanισραήλ-Γαλλία-ΒέλγιοΓερμανία 2009Η ιστορία του περίφημουεσπεριδοειδούς πουαποτελούσε κάποτε κοινήβιομηχανία και σύμβολο γιατους Άραβες και τουςΕβραίους στην Παλαιστίνη, ωςαλληγορικό σχήμα δυτικά,οριενταλιστικά φαντάσματαπου περιβάλλουν το «κράτοςτου ισραήλ».#23 l66 μήνες66 Months 85’James BluemelΜεγ. Βρετανία 2011Το χρονικό της σχέσης τωνδύο ανδρών που ζουνφτωχικά σε μια γειτονιά τηςΟξφόρδης, επιτρέποντας στοαλκοόλ, τις ψυχικέςδιαταραχές και το σεξ ναπαίζουν καθοριστικό ρόλοστην καθημερινότητά τους, σεμια ταινία που ταινία εγείρειδύσκολα ερωτήματα για τηφύση της αγάπης, τηνκακοποίηση, και το καθήκοντης κοινωνίας να φροντίζει ταμέλη της.#24 lΙζκόρ, σκλάβοι της μνήμηςIzkor, Slaves οf Memory 97’Eyal SivanΓαλλία-ισραήλ 1990Η καταγραφή τριάντα ημερώναπό την καθημερινότητα τουκράτους του ισραήλ που ζειστο ρυθμό των αναμνήσεώντου, μέσα από τις πρακτικές καιτελετουργίες που επιβάλλονταισε μικρούς μαθητές το μήναΑπριλίου, που είναι γεμάτοςεορτές κι αργίες «εθνικήςσημασίας».16 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

MAR 10/3 15:45 ZAN 11/3 15:00 #25ll MAR 10/3 18:00 - OLY 14/3 13:00 #26l CAS 10/3 13:00 - CAS 17/3 17:30 #27lCAS 10/3 15:00 - LIA 18/3 22:30 #28lCAS 10/3 17:00 - CAS 11/3 22:30 #29l CAS 10/3 19:30 - CAS 12/3 17:30 #30l CAS 10/3 21:30 - CAS 11/3 17:30 #31l CAS 10/3 23:30 - TOR 11/3 23:00 #32lTOR 10/3 16:00 - CAS 18/3 20:00 #33l TOR 10/3 18:00 - OLY 12/3 15:45 #34lTOR 10/3 20:30 - OLY 14/3 20:30 #35ll TOR 10/3 23:00 - OLY 18/3 23:00 #36l#25 llΟ γκρίνγκοO Gringo 90’Darko BajicΣερβία-Βραζιλία 2011Ο Σέρβος ντέγιανΠέτκοβιτς, για πολλούςο καλύτεροςποδοσφαιριστήςόλων των εποχών,είναι ίσως ο μόνοςΕυρωπαίος παίκτης που έγινεδιάσημος στη Βραζιλία –συνήθως συμβαίνει τοαντίστροφο. Το ντοκιμαντέρτον συναντά σήμερα, στα 39του, στο απόγειο τηςκαριέρας του.#26 lΤα δύο αύριοTomorrow ThingsWill Be Better 70’Άγγελος ΑμπάζογλουΕλλάδα-Γερμανία 1998ιστορίες ζωής για το πώς οιΧριστιανοί και οιΜουσουλμάνοι της ΔυτικήςΘράκης βλέπουν ο ένας τονάλλο, μια διασταύρωσηευρωπαϊκών και ανατολικώνθρησκειών και ιδεών στασύνορα Ελλάδας, Τουρκίαςκαι Βουλγαρίας.#27 lΟ νεαρός μπάτλερThe Young Butler 70’Marcela Said, Jean de CerteauΧιλή 2011Το ψυχολογικό πορτρέτοτου «ελ μοσίτο»,πράκτορα τουκατασταλτικού μηχανισμούτου καθεστώτος Πινοσέτ,του νεαρού μπάτλερ πουέφερνε τους καφέδες σταδιαλείμματα τωνβασανιστηρίων,τάιζε τουςκρατουμένουςκαι ξεφορτωνόταν ταπτώματά τους.#28 lΤο δέντρο με τις φράουλεςThe Strawberry Tree 71’Simone Rapisarda CasanovaΚαναδάς-Κούβα-ιταλία 2011Οι τελευταίες ημέρες στοαπομακρυσμένο χωριόΧουάν Αντόνιο τηςΚούβας, λίγο πριν αυτόαφανιστεί από μιαθεομηνία –ένας στοχασμόςπάνω στο κινηματογραφικόείδος του ντοκιμαντέρκαι στην ανθρωπότητα στοχείλος του χρόνου.#29 lΚαβαλάρηδες της ερήμουDesert Riders 80’Vic SarinΚαναδάς 2011Οι ιστορίες παιδιών πουέπεσαν θύματα παράνομηςδιακίνησης, με σκοπό ναδουλέψουν ωςαναβάτες σε καμηλοδρομίεςστη Μέση Ανατολή – μιααπαγορευμένη πρακτική πουσυνεχίζεται σε σχολέςεκπαίδευσης που επιβάλλουνενέσεις με ορμόνες καισυστηματική κακοποίηση…#30 lΚοινό μυστικόOpen Secret 70’Steve LickteigΗΠΑ 2011Η ιστορία του Στιβ Λίκταϊγκ,που μεγάλωσε ως θετός γιοςτου ζεύγους Λίκταϊγκ, σε μιαφάρμα στο Κάνσας μαζί μεάλλα 8 αδέλφια, και στα 18του έμαθε πως δεν είχευιοθετηθεί από αγνώστους,αλλά ήταν γιος τηςμεγαλύτερης αδερφής του -και μάλιστα όλος οπερίγυρός του ήξερε τομυστικό.#31 lΥπήρχε και η ΓκαέλGaelle 65’Natalie Johanna Hallaισπανία 2011Τρεις ισπανοί, μέλη τηςομάδα πυροσβεστών πουέπαιξε καθοριστικό ρόλο στηδιάσωση ενός οχτάχρονουαγοριού στο σεισμό πουχτύπησε την Αϊτή το 2010,επιστρέφουν στον τόπο τηςτραγωδίας για να γιατρέψουντις πληγές τους.#32 lΟ τελευταίος γύροςτου θανάτου: Η ζωή,ο έρωτας και το τέλοςμιας πανκ θεότηταςLast Fast Ride: The Life,Love and Deathof a Punk Goddess 87’Lilly Scourtis Ayers, ΗΠΑ 2011Η άνοδος, η παρακμή και ηπτώση της Μάριαν Άντερσον,επίδοξης ροκ σταρ,μοντέλου φετιχιστικώνρούχων και ντομινάτριξ, μιαςαπό τις πιο προκλητικές καιαμφιλεγόμενες μορφές τηςπανκ σκηνής του ’90 στηνευρύτερη περιοχή του ΣανΦρανσίσκο.#33 lΠατρίδα ή θάνατοςMotherland or Death 99’Vitaly ManskyΡωσία 2011Ένα υπαρξιακόντοκιμαντέρ, όπου σμίγουνιστορίες και σχέσεις απόδιάφορες κοινωνικέςομάδες και επαγγελματικούςκλάδους της σύγχρονηςΚούβας, θρύλοι καιπαραδόσεις, χρώματακαι ηχοτοπία σε μιααβίαστη φιλοσοφικήαφήγηση με φόντο πλάνααπό την καθημερινότητατης Αβάνας.#34 lΠλούσιο βουνό, πλούσια γηCerro Rico, Tierra Rica 90’Juan VallejoΚολομβία-Βολιβία-ΗΠΑ 2011Ένα ψηφιδωτό για τη ζωήστα ψηλά βουνά της νότιαςΑμερικής, στην ευρύτερηπεριοχή του Σέρρο Ρίκο τηςΒολιβίας, που μας βάζει σεσκέψεις για το αν το έθνοςαυτό των Άνδεων θακαταφέρει να εκμεταλλευτείτους ορυκτούς του πόρουςγια την ανάπτυξη της χώρας.#35 llΟ πρέσβηςThe Ambassador 93’Mads BruggerΔανία 2011Ένας Ευρωπαίοςαγοράζει έναν τίτλο που τονκάνει μέσα σε μια νύχταΑφρικανό διπλωμάτηκαι τον στέλνει στηνκαρδιά μιας από τις πλέονδιαβόητες χώρες τηςΚεντρικής Αφρικής, μετραγικά και απρόβλεπτααποτελέσματα.#36 lH Σέλι Ράιτ «βγαίνειαπ’ τη ντουλάπα»Wish Me Away 96’Bobbie Birleffi, Beverly KopfΗΠΑ 2011Η διάσημη τραγουδίστριατης κάντρι, Σέλι Ράιτ,αποκάλυψε πως είναι λεσβίατο 2010, στο αμερικανικόεθνικό τηλεοπτικό δίκτυο.Η κάμερα την ακολουθείλίγες ημέρες πριν κάνει αυτότο μεγάλο βήμα και καλύπτειτην εκτεταμένη καμπάνιαδημοσίων σχέσεων πουσυνόδευσε αυτή την πράξηαυτοέκθεσης.17 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

NτοκιμαντEρ ΓιΑ ΠΟΥΛΗΜΑτα μυΣτικαΤΟΥ DOC MARKETτης Aγγελικής Bέργουτι είναι η Αγορά Ντοκιμαντέρτέλος πάντων; Εκεί πάμε γιανα αγοράσουμε τα ντοκιμαντέρπου προβάλλει το φεστιβάλ; ναι.Αλλά όχι εσύ κι εγώ. Το δίδυμοαδελφάκι του Φεστιβάλ ντοκιμαντέρΘεσσαλονίκης, καθώςξεκίνησαν μαζί πριναπό 14 χρόνια, απευθύνεταιμόνο στους επαγγελματίεςτου διεθνούς οπτικοακουστικού χώρουπου εργάζονται στον τομέα της ταινίαςτεκμηρίωσης. Η εξέλιξή της Aγοράς υπήρξεραγδαία και σήμερα βρίσκεται ανάμεσαστις κορυφαίες αγορές ντοκιμαντέρ της Ευρώπης,συναγωνιζόμενη αυτή του Άμστερνταμκαι της Λειψίας.Κάθε χρόνο, πάνω από 50 επαγγελματίεςκαταφθάνουν στην Θεσσαλονίκη και ο πρώτοςόροφος του Ξενοδοχείου Ηλέκτρα Παλλάς,όπου στεγάζεται η Αγορά, μεταμορφώνεταισε χώρο ευλάβειας και απόλυτηςησυχίας: μέσα στην ταινιοθήκη, από τις δέκατο πρωί έως τις οκτώ το βράδυ, δεν πέφτεικαρφίτσα! Το φουαγιέ μεταμορφώνεται σεμια πολύβουη κυψέλη, όπου δημιουργοί καιαγοραστές μπορούν να γνωριστούν και νασυζητήσουν τις ταινίες τους και τα μελλοντικάσχέδιά τουςΗ Αγορά λειτουργεί ως ψηφιακή ταινιοθήκη,όπου οι επαγγελματίες αγοραστέςαπό τηλεοπτικά κανάλια, διανομείς και προγραμματιστέςαπό άλλα φεστιβάλ μπορούνεύκολα να δουν τις ταινίες τεκμηρίωσης τουπρογράμματος, αλλά και να ανακαλύψουνκι άλλες, που βρίσκονται σε έναν ξεχωριστόκατάλογο. Οι ελληνικές και ξένες ταινίεςπολλές φορές ξεπερνούν τις 500!Φέτος 55 κανάλια και εταιρείες, ανάμεσαστους οποίους εκπρόσωποι των RAI (ιταλία),TV Catalunya (ισπανία), Films Transit (Καναδάς),Al Jazeera (Μεγάλη Βρετανία), AVRO(Ολλανδία), ZDF (Γερμανία), ARTE (Γαλλία),Canal+ (Γαλλία), ITVS (ΗΠΑ), yLE (Φινλανδία),03 Productions (Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα),Link TV (ΗΠΑ), Planete (Γαλλία), TG4(ιρλανδία), Estonian TV (Εσθονία), θα βρίσκονταιστον χώρο της Αγοράς, προσκολλημένοιστις ψηφιακές οθόνες ψάχνονταςγια ντοκιμαντέρ που θα εμπλουτίσουν τοπρόγραμμά τους.Σημαντικότατη για την Αγορά είναι η παρουσίατου Ευρωπαϊκού Δικτύου ντοκιμαντέρ(EDN), που από την πρώτη κι όλας χρονιάαποφάσισε να στηρίξει τον διευθυντήκαι εμπνευστή του Φεστιβάλ ντοκιμαντέρΘεσσαλονίκης και της Αγοράς κ. ΔημήτρηΕϊπίδη και να δημιουργήσει το ΕργαστήριDocs in Thessaloniki, όπου ταινίες τεκμηρίωσηςαπ’ όλο τον κόσμο στο στάδιο τηςανάπτυξης δέχονται συμβουλές πάνωστην παρουσίαση, χρηματοδότηση καιπροώθηση από τους καλύτερους και πιοεπίκαιρους επαγγελματίες του κόσμου. Ησυνεργασία μεταξύ των δύο φορέων αποδείχτηκετόσο επιτυχής, που το EDN αποφάσισενα διοργανώνει το ετήσιο συνέδριότου στην Θεσσαλονίκη: φέτος πραγματοποιείταιτο 4ο στη σειρά, στο αμφιθέατροτου ιΕΚ ΑΚΜΗ.Για πρώτη φορά φέτος, διοργανώνονταικαι τα Market Talks, μισάωρες εισηγήσειςδιακεκριμένων επαγγελματιών που θα δώσουνπρακτικές συμβουλές πάνω στον τομέατους. Η χρηματοδότηση, οι συμπαραγωγές,η προώθηση, οι διαπραγματεύσεις,η επιλογή κινηματογραφικού υλικού, είναιμερικά μόνο από τα θέματα που θα συζητηθούν,με στόχο την καλύτερη και ολοκληρωμένηενημέρωση των δημιουργών.Επίσης, ακολουθώντας τις ανάγκες ζήτησηςτου επαγγελματικού χώρου, για πρώτηφορά θα παρουσιαστούν στους καλεσμένουςεπαγγελματίες της Αγοράς Docs inProgress, ταινίες τεκμηρίωσης που βρίσκονταιστην διαδικασία παραγωγής και δεν είναιακόμα ολοκληρωμένες.αγορά ντοκιμαντέρ: 12-17/3, 10.00-20.00, Ηλέκτρα Παλλάς (είσοδος μόνοσε διαπιστευμένους της Aγοράς)Market Talks: 13-16/3 17.30-18.00(είσοδος μόνο σε διαπιστευμένουςτης Aγοράς)EDN Docs in Thessaloniki: 14-18/3ιΕΚ ΑΚΜΗ / 4ο Συνέδριο EDN 13/315.00-17.00 (ελεύθερη είσοδος) / TransmediaMasterclass: Asta Wellejus (παραγωγός,DK): 15/3 10.00-11.30, ιΕΚΑΚΜΗ (είσοδος ελεύθερη) / PitchingForum 17/3 10.00-15.00, 18/3 10.00-13.00, Παύλος Ζάννας (είσοδος μόνοσε διαπιστευμένους της Aγοράς)Docs in Progress: 15/3 10.30-13.30Παύλος Ζάννας (είσοδος μόνο σε διαπιστευμένουςτης Aγοράς)18 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

Oι ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤιΕΣ ανταΛΛαΣΣουν εμΠειριεΣμια ταινια ΜιΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΑπό την Λίλυ Παπαγιάννητο Κουβεντιάζοντας επιστρέφει στο 14ο Φεστιβάλντοκιμαντέρ για έκτη χρονιά, στην αίθουσα Excelsiorτου ξενοδοχείου Hλέκτρα, ως μία από τις πιο αγαπητέςπαράλληλες εκδηλώσεις του Φεστιβάλ. Για μιάμιση ώρακάθε μέρα, σκηνοθέτες και παραγωγοί από τηνΕλλάδα και το εξωτερικό δημιουργούν μια «στρογγυλήτράπεζα» ανταλλαγής απόψεων και εμπειριών.Μέσα σ’ ένα ζεστό και άνετο χώρο, με συνοδείακρασιού και τυριού, οι προσκεκλημένοι τουΦεστιβάλ και δημιουργοί ντοκιμαντέρ γνωρίζονταιμεταξύ τους και ανακαλύπτουν αυτά που τους ενώνουν, από όποιαγωνιά του πλανήτη και να έρχονται. Παρά την τεράστια ποικιλίαθεμάτων των ταινιών που συμμετέχουν στο Φεστιβάλ –περιβάλλον,ανθρώπινα δικαιώματα, πορτρέτα προσώπων, διαφύλαξη τηςμνήμης, μουσικά ντοκιμαντέρ και άλλα–, οι κινηματογραφιστέςανακαλύπτουν μέσω του Κουβεντιάζοντας τα κοινά σημεία τηςδουλειάς τους. Η επιλογή θέματος, τα ηθικά διλήμματα τουντοκιμαντέρ, η σχετικότητα της αλήθειας, η δημιουργικότητα στηνκινηματογράφηση, η ανεύρεση πόρων, η διανομή και έκθεση τηςολοκληρωμένης ταινίας, το κύκλωμα των Φεστιβάλ είναι μόνοκάποια από αυτά που συζητιούνται στη διάρκεια τουΚουβεντιάζοντας. Με αφοσίωση στο αντικείμενό τους, με χιούμορκαι συναίσθημα, οι ντοκιμαντερίστες μοιράζονται τις ανησυχίεςτους, την εσωτερική ανάγκη που τους ωθεί σ’ αυτήν την δουλειά καιτην αγάπη τους για το μοναδικό αυτό είδος κινηματογράφου.JUST TALKINGΠέρυσι, στο λόμπι του Hλέκτρα. Aπό αριστερά προς δεξιά, η Nefin Dinç του The Other Town,ο Allard Detiger, σκηνοθέτης του The New Saint, ο συνεργάτης του Φεστιβάλ, κριτικός κινηματογράφου,Γιώργος Kρασσακόπουλος και ο Παναγιώτης Eυαγγελίδης του H ζωή και ο θάνατος του Σέλσο Tζούνιορ.19 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

ΞανακερδιζονταΣ ΤΟν ΧΑΜΕνΟ ΧΡΟνΟΠ α υΛ ο Σ Ζ Α ν ν Α ΣC I N é P A V L O S Z A N N A SC I N é J O H N C A S S AV E T E SC I N é S TAV R O S T O R N E SC I N é TO N I A M A R K E TA K IC I N é F R I D A L I A P P AοΠαύλος Ζάννας ευθύνεται γιαπολλά μαχητικά και δημιουργικά,για σημαντικές κατακτήσεις τηςκουλτούρας μας τα δύσκολα μεταπολεμικάχρόνια. Αλλά τρίαπράγματα απ’ τα πολλά με ταοποία καταπιάστηκε ήταν σημαντικόότι έμειναν ζωντανά κύτταραδημιουργίας και αλλαγής,εξωστρέφειας και μοντερνισμού. Ήταν,με χρονολογική σειρά, η συμβολή στη σύστασητης Καλλιτεχνικής Εταιρείας «Τέχνη», ο καθοριστικόςρόλος του στη δημιουργία του ΦεστιβάλΚινηματογράφου Θεσσαλονίκης και η μνημειώδηςμετάφραση τού Αναζητώντας τον χαμένοχρόνο, του Μαρσέλ Προυστ. Παρακάτω δημοσιεύουμετις μαρτυρίες τριών προσωπικοτήτωνπου τον συναναστράφηκαν στενά – και μπορούν,αυτόπτες και αυτήκοοι, να μεταφέρουναπό πρώτο χέρι πώς έγιναν εκείνα τα θαυμαστά:1. Του Δημήτρη Μαρωνίτη. 2. Του Γιάννη Μπακογιαννόπουλου.3. Του Κωστή Σκαλιόρα.1Πίσω, λοιπόν, σε μια εποχή παρ’ ολίγονάγουρη, μόλις ωραία. Στη δεκαετία του ’50,όπως την έζησε η Θεσσαλονίκη. Τότε που όλοιήμαστε νέοι πολύ. […] Αίσθηση έκανε [τότε]κυρίως η ντόπια λογοτεχνία με τάσεις μάλιστανεοτερικές. Αλλά οι άλλες τέχνες, ζωγραφική,μουσική, θέατρο, κινηματογράφος, ήταν ατροφικέςακόμη, στα σπάργανά τους, με ελάχιστουςο ΠΑυΛοΣ ζΑΝΝΑΣ(1929-1989)φανατικούς και απομονωμένους να τις υπηρετούν.Σ’ αυτό το πολιτιστικό κενό πέφτει η σύστασητης Καλλιτεχνικής Εταιρείας «Τέχνη», πουτην ιδρύει ο Λίνος Πολίτης με μια ομάδα νέους,σχεδόν παιδιά. Δεξί του χέρι στην προσπάθειααυτή, ο Παύλος Ζάννας. Και ξαφνικά, μέσα σελίγα χρόνια, ούτε δέκα, πραγματοποιείται στηΘεσσαλονίκη μια ζύμωση πολιτιστική απίστευτη·μέσα στην «Τέχνη» και γύρω απ’ αυτήν.[…] Σώμα και ψυχή όλης αυτής της πολιτιστικήςάνοιξης ο Παύλος Ζάννας […] Έτσι λοιπόν μπήκανστη Θεσσαλονίκη τα θεμέλια για να στηθούν,σχεδόν συγχρόνως, η ΚινηματογραφικήΛέσχη, η Κρατική Ορχήστρα Βορείου Ελλάδος,το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το ΦεστιβάλΕλληνικού Κινηματογράφου, οι πρώτες αίθουσεςζωγραφικής και γλυπτικής.Όσοι τα χρόνια εκείνα ζούσαμε στη Θεσσαλονίκηθυμόμαστε καλά τη σεμνή φιγούρα τουΠαύλου Ζάννα να εξηγεί σπάνια έργα μουσικήςκαι ξεχασμένες ταινίες. […] Ήρεμος στις δυσκολίες,σίγουρος μέσα στην περιρρέουσα αβεβαιότητα,κι ο κόσμος, νέοι προπάντων, φοιτητέςκαι μαθητές, έτρεχε να δει και ν’ ακούσει.2Ο Παύλος Ζάννας αγαπούσε τον κινηματογράφο,αλλά τον αγαπούσε σαν αναγεννησιακόςάνθρωπος. Δεν είχε τη σχέση του μανιακούκινηματογραφόφιλου που βυθίζεταιηδονικά μέσα στον κινηματογράφο και «κολλάει»στις φιλμικές ιδιαιτερότητες. Τον αντιμεταΠΡOΣωΠΑΠIΣΩΑΠO ΤιΣαIΘουΣεΣΗ ιστορία τωνπροσωπικοτήτωνμε τα ονόματα τωνοποίων«βαφτίστηκαν» οικινηματογραφικέςαίθουσες όπουγίνονται οιπροβολές τουΦεστιβάλτώπισε πάντα σαν συνολικό φαινόμενο. Έναισοδύναμο της ζωής, μια μορφολογία που σχετίζεταιδημιουργικά με όλες τις τέχνες.Τον απασχολούσε ακόμη η σχέση αυτής τηςτέχνης της εποχής μας με την κοινωνία που γεννιέται,αλλά και με την ιστορική παράδοση πουαντανακλά. Τέλος, τον ενέπνεε η ευεργετική επίδρασηπου μπορεί να έχει στους ανθρώπους οκινηματογράφος.Μια τέτοια στάση ήταν φυσικό να μην αποκρυσταλλωθείμόνο σε κείμενα, μελέτες, κριτικές,αλλά να πάρει ποικίλες μορφές. Τον προφορικόλόγο και τη γραφή, την οργάνωση, τηνπαραίνεση και τη δράση.Ο Ζάννας δίδαξε, έγραψε, διοίκησε, οργάνωσε,έδωσε προοπτικές πρακτικές και ηθικές,πρόσφερε προσωπικό παράδειγμα. Είχε όραμα,αλλά χωρίς να το επιδεικνύει.Στο τέλος της μελέτης του για την Ιστορία καιΤέχνη στον «Ιβάν τον Τρομερό», γράφει:«Η ιστορία κοιταγμένη κατάματα δεν είναι μιααναπότρεπτη μοίρα. Τα περασμένα δεν τα ορίζουμεπια. Δεν μπορούν ν’ αλλάξουν. Μπορούμεόμως να δούμε τα τωρινά μέσα απ’ τα περασμένα.να προσπαθήσουμε να τα εξηγήσουμεμέσα στη μεταβλητή τους κίνηση. να προσπαθήσουμεν’ αλλάξουμε ό,τι περνά από το χέριμας. ν’ αλλάξουμε τη ζωή».3Ο Παύλος μιλούσε πολύ σπάνια για τονεαυτό του. Μπορούσε να είναι εγκάρδιοςκαι ειλικρινής χωρίς να λέει «εγώ», χάρισμα ασυνήθιστο.Γι’ αυτό ξαφνιάζεται κανείς που σε μιαδιάλεξή του μακριά από την Αθήνα (να ‘ναι μήπωςαυτός ο λόγος;) άρχισε μ’ έναν εξομολογητικότόνο:«Έγινα μεταφραστής τυχαία, όσο βρισκόμουνστη φυλακή στα χρόνια της δικτατορίας. ΟΣτρατής Τσίρκας μου μήνυσε πως έπρεπε ναμεταφράσω το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο,του Μαρσέλ Προυστ. Χωρίς άλλη κουβέντα,μου έστειλε τον πρώτο τόμο για ν’ αρχίσω. Διαμαρτυρήθηκα.Εξήγησα πως δεν μπορούσα νακαταπιαστώ μ’ ένα τέτοιο εγχείρημα μη έχονταςμεταφραστική πείρα. Αρνήθηκα. Ύστερα απόδεκαπέντε μέρες, στο επόμενο επισκεπτήριοτης γυναίκας μου, ζητούσε κιόλας τα πρώτα χειρόγραφα.Δεν μπορούσα να φαντασθώ τις συνέπειεςτης πρότασης του Τσίρκα. Όχι μόνοπάνω στην προσωπική μου ζωή, που διαμορφώθηκεαπό τότε εντελώς διαφορετικά, αλλάκαι στον τρόπο της σκέψης μου, στις σχέσειςμου με τη λογοτεχνία και το γράψιμο». […][Αποσπάσματα από σημειώματα δημοσιευμέναστο συλλογικό τόμο Παύλος Ζάννας, α’ έκδ.1993, Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης,β’ έκδ. 1999]20 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]

185 TRUTHSby Lilly Papagianniοne of the issues often discussed anddebated concerning the documentarygenre has to do with how muchof “reality” or “truth” documentaryfilms are able to capture. This relatesto the choices that the documentariansmake, in shooting, interviewing,narrating, editing, in building asoundtrack: exclusion is as important a tool asinclusion. There appears to be a perpetual –perhaps more philosophical than pragmatic –struggle between “fact” and “truth”, or “fact”and “reality”.The Thessaloniki Documentary Festival andthis year’s 185 films present 185 truths and185 versions of reality. Perhaps more thanever, with Greece, Europe and the World in turmoil,and people all over the planet findingthemselves not only in impossible living conditions,but also in deep societal and moral discontent,it is necessary and urgent to recordthe facts, but also to express each different truth,each complex reality. This year’s films take usto the burning streets of Cairo and Athens; tothe home of an Iranian filmmaker under housearrest; to the Arctic, frozen, troubled, but full ofpoetry; to brothels in Thailand and Mexico; to atormented Palestinian village. The reach of thedocumentarian’s camera knows no limits; theirneed to record and expose the truth (their truth,as they see and experience it) is what brings usagain and again into the screening rooms: thewant to share that knowledge and to find moreabout the world.OPENINg NIGHTThe TDF welcomes its guests to its OpeningCeremony on Friday, March 9th, at the OlympionTheater. The ceremony and the screeningof the opening film will be followed by the Festival’scustomary (and absolutely fun) openingparty at the Partisan bar, a favorite festivalhangout, where everybody will know yourname (29, Valaoritou st.).OPENINg FILMIndignados by Tony GatlifFrance, 2011, 88’ – Human RightsA powerful docu-fiction hybrid and an accountof a Europe in upheaval, Indignados places afictional character named Betty – an undocumentedimmigrant from Africa – at the heartof its story. Through her tale and her arduoustravails in Europe, as well as documentaryfootage from demonstrations in Athens, Parisand Madrid, the film paints a picture of peoplein disillusionment and societies in disarray. Inspiredby revolutionary writer Stephane Hessel’sbooklet “Time for Outrage!”, which providedthe name for Spain’s Indignadosprotesters, Gatlif adds this film to an oeuvreconcerned with social injustices, minorities andthe exploration of borders, geographical, culturalor moral. Gatlif funded the project himself,as he could not wait to find backing: the historicalurgency of the demonstrations and theOccupy movement was palpable. Through hisvivacious signature style, Gatlif uniquely capturesthe fervent pulse of recent events – thefilm’s screening in Greece takes place duringan utterly opportune time.PROgRAM NOTESThe Festival starts strong, with films and filmmakersfrom all over the world telling their stories,on screen, as well as up-close-andpersonal.Greek docs Children of the Riots and155 SoLD are two takes on the Greek crisis andStories from Lakka Beach“I LOVE TELLING STO-RIES AND MAKINGFILMS ABOUT PEOPLEWHO WOULD NOR-MALLy NEVER HAVE APLACE IN FILMS. FORME, FILMS ARE My LIFEAND THE AIR THAT IBREATHE, IT IS A WAyFOR ME TO ENTER THEHEARTS AND SOULS OFPEOPLE.”BARBARA KOPPLE“IT IS NOT POSSIBLE TOFILM ABSOLUTE TRUTH.IT IS OUR TRUTH, NOTTHE ABSOLUTE TRUTH.”JOE BERLINgER –BRUCE SINOFSKY“I ALWAyS SEE A CON-TINUING CONFLICT BE-TWEEN THE POWERFULAND THE WEAK.THROUGH My FILMS,THE BALANCES AREDISRUPTED,THE WEAKqUESTION THE POWER-FUL, AND THE POWER-FUL ARE HAPPy TOHAVE BEEN GIVEN THECHANCE TO ANSWERTHEIR qUESTIONS. IT’SAMAZING HOW PEO-PLE DECIDE TO OPENTHEMSELVES UP.”KIM LONgINOTTO“I LOOK FOR IDEAS ALLAROUND ME, LIKE AHUNTER SEEKING OUTHIS PRAy. IN THISPROCESS, yOU HAVETO LET GO OF yOURMIND AND OPERATEON FEELINGS ALONE.”SERgEI LOzNITSAthe demonstrations that have emerged as aconsequence of the Greek people’s discontent.On the human rights front, The guantanamoTrap recounts the stories of four people whoselives were irrevocably altered as a result of theirrelation to the detention camp, ½ Revolutiongives an account of the extraordinary journeyof a group of friends living the first days of theEgyptian revolution and Desert Riders recordsthe heartrending stories of mistreated youngboys sent to the UAE to become camel jockeys.The environment becomes the protagonistin films such as The Last Mountain, which investigatesthe decimation of the AppalachianMountains due to coal mining, Cerro Rico, TierraRica, a mosaic of the gruelling mining life inBolivia and Stories from Lakka Beach, whichgives voice to the residents of a beautiful, butpoor, beach community in Sierra Leone.Portraits and intimate human stories are littlewindows to the souls of people who bear it allin front of a camera. Love Addict is about a lifedestroyingobsession with the idea of romanticlove, Habana Muda tells the story of a deafCuban man who, happily married with children,is contemplating leaving for Mexico withanother man to support his family, while LastFast Ride: The Life, Love and Death of A Punkgoddess delves into the fascinating life of MarianAnderson, who was one of the San FranciscoBay Area’s most provocative, talentedand troubled punk singers.Werner Herzog’s Into the Abyss, which investigatesthe story of a triple murder in Texas andthe people involved in it, as well as the killersthemselves, is a remarkable examination of cyclesof violence and the complexity of beinghuman, in life and in death. Two of the mostimportant names of recent Romanian fictioncinema, Radu Muntean and Alexandru Baciu,co-direct the documentary Visiting Room, anunflinching look into the relationships of convictswith the women who love them. And oneof the most discussed of last year’s docs, TheAmbassador, whose director, Mads Brugger,undertook the incredible feat of posing as aLiberian diplomat stationed at the CentralAfrican Republic, will no doubt have the Thessalonikifilmgoers buzzing with excitement.Finally, the spotlights to Israeli Eyal Sivanand Greek Angelos Abazoglou also kick offon Friday the 9th of March, with both filmmakerspresent later in the week to discuss theirfilms with the Festival’s audiences.MORE INFO ON THE REST OF THE WEEK’SEVENTS AND GUESTS CAN BE FOUND INTHE SUBSEqUENT FIRST SHOT EDITION,ON THE 11TH OF MARCH.22 14th TDF πρώτο πλάνο #261 [2012]