شماره 61 ، دلو و حوت 1391

4فرهنگی در سال 2010 به کمیتۀ مربوطه آن ارائه گردید.‏اولین گزارش افغانستان در مورد کنوانسیون بین المللی در موردحقوق طفل در اوایل سال 2011 به کمیتۀ مربوطه آن ارائه گردید.‏بر عالوه،‏ اولین و دومین گزارش دوره ای ترکیبی افغانستان در موردکنوانسیون محو هر نوع تبعیض علیه زنان در سال 2011 به کمیتهمربوطه ارائه گردید.‏آقای رئیس!‏افغانستان قطعنامه 1325 شورای امنیت ملل متحد را به رسمیت شناختهو از تطبیق آن،‏ در قسمت « تأکید مجدد بر نقش زنان در جلوگیریو حل و فصل منازعات و ایجاد صلح،‏ و تأکید بر اهمیت اشتراکمساویانه و سهمگیری کامل آنها در تمامی تالش ها برای حفظ وارتقاء صلح و امنیت و ضرورت افزایش نقش آنها در تصمیم گیریها در ارتباط با جلوگیری و حل و فصل منازعات،‏ حمایت مینماید.«‏ما انکشاف یک پالن عمل در مورد زنان،‏ صلح و امنیت را آغازنموده ایم.‏ پالن عمل ملی در مورد زنان،‏ صلح و امنیت یک ابزاراصلی جهت حصول اطمینان از اشتراک پر معنی زنان در قسمتجلوگیری از منازعه،‏ حل و فصل منازعه،‏ و پروسۀ صلح و ریفورمسکتور امنیتی که در آن به مسئله حراست،‏ جلوگیری از خشونت وارائه خدمات آسایشی و بهبود برای زنان نیز پرداخته میشود،‏ به شمارمی آید.‏پیشرفت زیادی در این زمینه صورت گرفته است و ما امیداور هستیمتا از هم اکنون طی مدت یکسال،‏ این پالن مهم ملی را عملینماییم.‏ آقای رئیس،‏ در حقیقت افغانستان دستاوردهای تاریخی را درزمینۀ کمک به زنان برای احقاق حقوق خدا دادی شان و دسترسیبه فرصتها برای تمامی مشاغل داشته است.‏ امروز زنان افغان 27 فیصداز قانونگذاران را در پارلمان افغانستان تشکیل می دهند.‏ زنان یکچهارم مشاغل دولتی به شمول یک فیصد قابل توجه در سطوحتصمیم گیری،‏ وزرا،‏ معینان وزرا،‏ رؤسا،‏ والی،‏ شاروال،‏ ولسوال،‏ سفیرو دیگر سمت های دیپلومات های ارشد را اشغال نموده اند.‏دختران در حدود 40 فیصد از بیش از 8 میلیون اطفالی را که امروزبه مکاتب میروند تشکیل می دهند که این رقم در سال 2001 کمتراز یک میلیون بود که در آن رقم دختران شامل نبودند.‏ امروزسی فیصد از معلمین مکاتب و پانزده فیصد از اساتید پوهنتون هارا زنان تشکیل می دهند.‏ زنان و دختران افغان امروز 24 فیصد ازسکتور صحت،‏ 5 فیصد از سکتور امنیت،‏ و 30 فیصد از سکتورزراعت را تشکیل می دهند.‏ 40 فیصد از رأی دهندگان در آخرینانتخابات ریاست جمهوری ما در سال 2009 زنان بودند.‏ ما دارایپیلوت،‏ افسران اردو و پولیس و ورزشکاران رزمی مسلکی از طبقهاناث هستیم.‏ زنان حد اقل پنجاه فیصد از نیروی رسانه های مستقلو پویای افغانستان و گروه های فعال جامعۀ مدنی که هر دوی اینهااز دستاوردهای مشهود و واقعی دهۀ گذشته محسوب میگردند،‏ راتشکیل میدهند.‏در حقیقت امروز میلیون ها تن از دختران و زنان افغانستان در سرتاسرافغانستان دیگر در معرض زندگی تحت ستم،‏ منزوی،‏ و نا امید کنندهای که در جریان جنگ ها و به سطح بی رحمانه تر آن تحت رژیمطالبان قرار داشتند،‏ نیستند.‏این دستاوردها در شرایط استثناییِ‏ وخیم و چالشهای جاری و مستمردر کشور به شمول خشونت های جدی علیه زنان،‏ قتل های هدفمند،‏استفاده از افراد ملکی منحیث سپر دفاعی،‏ حمالت دهشت افکنی،‏ وبم گذارهای جاده ای که از سوی تروریستان خارجی و تروریستانیکه از خارج حمایت می گردند و دیگر گروه های مسلح به شمولطالبان بوقوع می پیوندند،‏ به دست آمده اند.‏آقای رئیس!‏در خاتمه اجازه دهید تا عالوه نمایم که بدون شک چالشهای زیادیدر افغانستان وجود دارد که زنان و مردان افغان با آنها مواجه اند ومهمترین آنها نبود یک امنیتِ‏ اعتماد ساز میباشد.‏ کار ما که هماناتحقق کامل حقوق اتباع مان میباشد هنوز به پایان نرسیده است.‏دستاوردهای ما زیاد اما شکننده اند و حفظ آنها،‏ به شمول موارددیگر،‏ منوط به یک انتقالِ‏ آرام و مؤفق در سال 2014 و پس از آنمیباشد.‏ما خوش باور یا ساده لوح نیستم که ادعا نماییم تالش ما برای تأمینحقوق و آزادی های مردم مان کامل است.‏ ما کار زیادی پیش روداریم.‏ اما من می توانم به شما این اطمینان را بدهم که همچنانیکه ما سفر مشکل اما واضح و پر هیجان ملت خویش را به سمتدموکراسی قویتر،‏ امنیت بهتر،‏ توسعه و شکوفایی جهت میدهیم،‏ همدولت و هم مردم افغانستان به خصوص جامعۀ مدنیِ‏ فعال و رسانههای مستقل ما اراده،‏ شجاعت،‏ و عزم را برای حفظ،‏ حراست،‏ توسعهو بهبود حقوق و آزادی های تمامی اتباع مان خاصتًا حقوق زنان،‏دختران و اطفال دارا میباشند.‏ این چیزی است که مردم ما آرزو وشایستگی آنرا دارند و این چیزی است که ما با صداقت و قاطعیتبه آن متعهد هستیم.‏