BIULETYN 2/2007

ISSN 1232-7085 

BIULETYN 2/2007 

Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej 

POZNAÑ – KONIN – LESZNO – PI£A

Program Święta Aptekarzy 

pod patronatem świętych Kosmy i Damiana 

22 września 2007 roku 

FARA POZNAŃSKA 

godz. 9.00 

– Msza święta, którą będzie celebrował ks. prałat Wojciech 

Wolniewicz proboszcz Fary, homilię wygłosi ks. dr Adam 

Sikora 

– po Mszy św.: 

• dr n. farm. Katarzyna Hanisz (Uniwersytet Medyczny – Łódź) 

przedstawi wykład: 

Nadzór państwowy nad aptekarstwem II Rzeczypospolitej 

• koncert prof. Elżbiety Karolak (Poznań – Akademia 

Muzyczna) na organach Ladegasta 

• organizatorzy zapraszają na poczęstunek w salce nad Farą 

STARY RYNEK 

godz. 11.00 – 15.00 

Po uroczystościach w Farze odbędą się dalsze obchody Święta Aptekarzy wspólnie 

z mieszkańcami miasta na Starym Rynku w Poznaniu. Będzie możliwość zdania 

przeterminowanych leków, których utylizacji dokona Hurtownia Aptekarzy 

Galenica-Panax. 

SPACERKIEM PRZEZ WIEKI – opowieści z dziejów poznańskiej farmacji. 

Przechadzka z przewodnikiem turystycznym Krystyną Górską, trasa ze Starego 

Rynku do Muzeum Farmacji – spotkanie z kustoszem drem Stanisławem Picem. 

Start o każdej pełnej godzinie sprzed namiotu muzycznego, między 12.00 a 14.00. 

Dla mieszkańców Poznania będzie możliwość bezpłatnego pomiaru ciśnienia 

tętniczego, pomiaru cukru we krwi, kompleksowego badania słuchu, dermokonsultacji, 

degustacji wody mineralnej Dar Natury oraz herbatek i ziół. Odbędzie 

się także promocja tomików poetyckich sponsorowanych przez aptekarzy 

i firmy farmaceutyczne: Marii Ellnain-Wojtaszek (Poznań) – “Kolor nadziei” 

i Krzysztofa Kokota (Nowy Targ) – “Daj mi talent”.

Biuletyn 2/2007 

Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej 

W TYM NUMERZE: 

Apteka marzenie 3 

List – wspomnienie 4 

Farmacja XXI wieku 

Wyzwania i nadzieje – Spodek Katowicki 6 

Z prac Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej 

• Prezydia Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej 7 

• Posiedzenia Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej 14 

• Nowelizacja rozporz¹dzenia w sprawie recept lekarskich 18 

• Korespondencja Wlkp. Okrêgowej Rady Aptekarskiej 25 

Z prac Naczelnej Rady Aptekarskiej w Warszawie 

• Korespondencja Naczelnej Rady Aptekarskiej 27 

Wygaszone apteki — Nowopowsta³e apteki 43 

Dzia³ Prawny 46 

K¹cik historyczny 

Co ³¹czy³o Karola Libelta z aptekami 49 

Odeszli od nas 

Andrzej Nolewajka 56 

Wspomnienia – mgr farm. Jan Poreda 57

Muzeum Farmacji w Krakowie – kalendarz 63 

Z pó³ek Muzeum Farmacji w Poznaniu 65 

Ksi¹¿ki 

Maria Ellnain-Wojtaszek „Kolor nadziei” 67 

„Osi¹gniêcia w chemii leków” pod red. Anny Jeliñskiej 

i Barbary Marciniec 68 

Krzysztof Kokot „Daj mi talent” 69 

Og³oszenia 70 

Prezydium Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej 71 

ISSN 1232-7085 

BIULETYN Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej 

w Poznaniu 

Materia³ów nie zamówionych redakcja nie zwraca i zastrzega sobie 

prawo do skrótów, zmian tytu³ów i adjustacji nades³anych tekstów. 

Redakcja: 

dr n. farm. Tadeusz B¹belek, dr n. farm. Hanna Jankowiak-Gracz, 

mgr farm. Sebastian Jakubowski, mgr farm. Dorota Marcinkowska. 

Numer zamkniêto 7 wrzeœnia 2007 r. 

Przygotowanie: 

Wydawnictwo Kontekst • kontekst2@o2.pl • 

www.wkn.com.pl 

Na pierwszej i ostatniej stronie ok³adki: fragment wnêtrza apteki z prze³omu 

XVII/XVIII w. (Narodowe Muzeum w Norymberdze, Niemcy – dzia³ 

poœwiêcony farmacji). 

Zdjêcia reprodukowane wewn¹trz Biuletynu na str. 13 i 35 przedstawiaj¹ 

eksponaty pochodz¹ce ze zbiorów muzealnych z Narodowego Muzeum 

w Norymberdze – prze³om XVII i XVIII w. (dzia³ farmacji)

BIULETYN WIELKOPOLSKIEJ OKRÊGOWEJ IZBY APTEKARSKIEJ STR. 3 

Apteka marzenie 

Na względzie mając przyszłe wieki, 

Rajską aptekę znów otworzył 

I dał na życie jakieś leki. 

Syrop na wiosnę bez cierpienia, 

Plastry fiołkowe na zamęście (?), 

Pastylki, co na aurę złą, 

W aptece przy ulicy szczęście. 

Receptę na drożdżowe ciasto, 

Po którym zawsze słońce świeci. 

I jakąś maść na dom za miastem, 

Po której już nie płaczą dzieci. 

Gdybyś miał Boże wolną chwilę, 

Powiedzmy nudząc się w sobotę, 

To byśmy bardzo poprosili, 

O coś na katar i głupotę! 

Piosenka z repertuaru znanego krakowskiego piosenkarza Grzegorza Turnaua

STR. 4 NUMER 2(2007) 

Zamiast wstêpu publikujemy list jednej z naszych kole¿anek farmaceutek. Pani 

mgr farm. Krystyna Tsiouraki ukoñczy³a Wydzia³ Farmaceutyczny Uniwersytetu 

Poznañskiego a aktualne wraz ze swoim mê¿em prowadzi aptekê w stolicy 

Grecji Atenach. 

List – wspomnienie 

Jestem Gorzowiank¹. Urodzi³am siê w 1963 roku. Okres szko³y podstawowej 

i œredniej spêdzi³am w rodzinnym Gorzowie Wielkopolskim, póŸniej przyszed³ 

czas na studia, które podjê³am na Akademii Medycznej w Poznaniu na Wydziale 

Farmacji. 

Studia te mo¿na okreœliæ mianem „ciê¿kich” ze wzglêdu na ogromn¹ iloœæ 

materia³u, któr¹ musia³ przyswoiæ sobie student farmacji m.in. z chemii (organicznej, 

nieorganicznej, fizycznej, chemii leków, biochemii…). Pamiêtam znajomych 

z Wydzia³u Lekarskiego, którzy mieli problemy z wykrywaniem kationów 

i anionów w roztworze czy z zapamiêtaniem kilku reakcji chemicznych. 

Wœród studentów Akademii Medycznej kr¹¿y³y ró¿ne ¿arty, np.: student wydzia³u 

lekarskiego zapytany, czy nauczy³by siê na pamiêæ ksi¹¿ki telefonicznej 

popuka³by siê w czo³o, natomiast student farmacji, przestraszony zapyta³by: na 

kiedy? Albo jeszcze jeden przyk³ad. Okres moich studiów i moja pierwsza praca 

po studiach w aptece otwartej przypad³y na lata 80-te i ich koniec. By³ to okres 

ogromnych trudnoœci gospodarczych w Polsce. Brakowa³o wszystkiego, równie¿ 

leków. ¯artowaliœmy, ¿e gdy pacjent w aptece zapyta nas np. o vit.B12 odpowiemy 

mu, ¿e jej nie mamy, ale mo¿emy napisaæ jak siê j¹ otrzymuje oraz 

podaæ wzór chemiczny. 

Mi³¹ stron¹ studiowania by³o zawieranie znajomoœci. Na studiach w Poznaniu 

pozna³am mojego mê¿a. M¹¿ jest z pochodzenia Grekiem lecz urodzonym 

w Polsce, w Poznaniu i jego polszczyzna jest nienaganna. Nawet gdy przedstawi³ 

mi siê po raz pierwszy: – Jak masz na imiê? – Krysia, a ty? – Janis; 

myœla³am, ¿e poda³ mi swój pseudonim studencki, a poniewa¿ wstydzi³am siê 

zapytaæ co on oznacza, nie wiedzia³am ¿e on jest cudzoziemcem. Krótko mówi¹c, 

nasza droga wiod³a od przyjaŸni do mi³oœci, i tak jesteœmy ju¿ od 20 lat 

ma³¿eñstwem. Mieszkamy w Grecji, w Atenach. Przyjechaliœmy do tego piêknego 

kraju w 1992 roku. Musia³am nauczyæ siê jêzyka greckiego, poniewa¿ bardzo 

chcia³am pracowaæ w swoim zawodzie. Przez jeden rok akademicki uczêszcza³am 

na intensywny kurs nauki jêzyka greckiego dla cudzoziemców. Dziœ 

mówiê bardzo dobrze po grecku, a nawet dokonujê t³umaczeñ dla Ambasady 

Polskiej w Atenach, jeœli obie panie t³umaczki nie mog¹ „ugryŸæ” jakiegoœ tekstu 

(szczególnie z terminologi¹ medyczn¹).


Od 9 lat prowadzê w³asn¹ aptekê. Pocz¹tki dzia³alnoœci mojej apteki nie 

by³y ³atwe z powodu ogromnej konkurencji. Apteki niemal¿e bija siê o ka¿dego 

pacjenta. Nie bez znaczenia by³ te¿ fakt, ¿e jestem cudzoziemk¹. Najbardziej 

oburzeni byli w³aœciciele s¹siednich aptek, ¿e zabieram im pacjentów. Zaraz na 

pocz¹tku zatelefonowa³am do kilku aptek, przedstawi³am siê i poprosi³am 

o zdrow¹ konkurencjê bez wrogoœci i o wspó³pracê. Efekt by³ natychmiastowy, 

farmaceuci byli bardzo uprzejmi, chyba zaskoczy³a ich moja bezpoœrednioœæ. 

Jeœli chodzi o pacjentów, by³a to kwestia czasu. Postanowi³am zerwaæ ze schematem, 

który polega³ na tym, ¿e gdy pacjent mia³ jakieœ pytania odnoœnie leku 

(np. sposób dawkowania, interakcje, objawy uboczne), grecki farmaceuta kierowa³ 

i kieruje pacjenta z jego w¹tpliwoœciami do lekarza. Ja staram siê udzielaæ 

obszernych informacji i chyba tym przyci¹gnê³am pacjentów. Zdarza mi siê 

telefonowaæ do lekarza w obecnoœci pacjenta i prosiæ o wyjaœnienia dotycz¹ce 

leku lub gdy lekarz, niestety, pope³ni jakiœ b³¹d. 

Osobna sprawa to sporz¹dzanie leków w aptece. Farmaceuta grecki nie 

potrafi sporz¹dzaæ leków! Poza lekami dermatologicznymi, np. prostymi kremami, 

maœciami, nie sporz¹dza siê tu leków. Dostajê telefony od znajomych 

farmaceutów z zapytaniem jak otrzymaæ roztwór o po¿¹danym stê¿eniu, korzystaj¹c 

z roztworu stê¿onego – zgroza! Lub inny przyk³ad: znajoma farmaceutka 

sporz¹dzi³a maœæ na odciski i zamiast kwasu salicylowego u¿y³a dwóch tabletek 

aspiryny!!! 

Niestety, poziom farmacji w Grecji jest niezbyt wysoki. Honor ratuj¹ farmaceuci 

wykszta³ceni za granic¹, np. we W³oszech, Francji oraz w... Polsce. Jestem 

jedyn¹ farmaceutk¹, która otrzyma³a pozwolenie na otwarcie apteki w 

Grecji. 

Otrzymanie takiego pozwolenia poprzedzone jest zdawaniem egzaminów. 

Jest ich piêæ: farmakologia, toksykologia, prawo greckie, botanika z zio³olecznictwem 

oraz kilka æwiczeñ laboratoryjnych np. rozpuszczalnoœæ prostych substancji 

chemicznych w ró¿nych rozpuszczalnikach i na tej podstawie – ich rozpoznawanie. 

Po zaliczeniu w/w egzaminów farmaceuta otrzymuje prawo wykonywania 

zawodu i mo¿e ubiegaæ siê o pozwolenie na otwarcie w³asnej apteki. 

Z ciekawostek podam, ze wiêkszoœæ leków w Grecji mo¿na wydawaæ bez 

recepty. Wyj¹tek stanowi¹ leki narkotyczne przeciwbólowe, œrodki nasenne, 

leki uspokajaj¹ce, np. pochodne benzodiazepin, barbiturany, anaboliki, niektóre 

antybiotyki np. chinolowe oraz cefalosporyny III- i IV generacji. Farmaceuta 

w Grecji pe³ni rolê niemal¿e lekarza pierwszego kontaktu. Pacjenci zwracaj¹ 

siê do nas prawie z ka¿dym problemem, pocz¹wszy od wypadania w³osów po 

niechcian¹ ci¹¿ê. A propos ci¹¿y, kiedyœ na dy¿ur przysz³a pewna dziewczyna 

z pytaniem, czy tabletkê wczesnoporonn¹ mo¿na wzi¹æ przed... 

Na zakoñczenie chcia³am pañstwa zapewniæ, ¿e poziom studiów medycznych 

w Polsce jest bardzo wysoki. Farmaceuci oraz lekarze s¹ œwietnie przygotowani 

do zawodu. Niew¹tpliwie du¿a w tym zas³uga samej uczelni, która 

du¿o wymaga i bardzo wysoko stawia poprzeczkê. Studenci podczas studiów


narzekaj¹ na ogromn¹ iloœæ wiedzy do przyswojenia, jednak wiedza ta procentuje 

i pozwala chodziæ z podniesionym czo³em nie tylko w kraju ojczystym, ale 

równie¿ poza jego granicami. Dowodem uznania s¹ dla mnie moi pacjenci 

(klienci), których liczba z ka¿dym rokiem roœnie. 

¯yczê wszystkim Kole¿ankom i Kolegom po fachu zdrowia, pomyœlnoœci 

oraz satysfakcji z wykonywania bardzo odpowiedzialnego zawodu. 

£¹czê wyrazy szacunku – Krystyna Tsiouraki (z domu Sikora), mgr farmacji, 

emigrantka z wyboru. 

Farmacja XXI wieku Wyzwania i Nadzieje 

Katowice – Spodek 

25-28.IX.2007 

Szanowni Pañstwo 

W imieniu Komitetu Organizacyjnego mam zaszczyt zaprosiæ Pañstwa 

do czynnego udzia³u w obradach XX Naukowego Jubileuszowego Zjazdu 

Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego, który odbêdzie siê w dniach 

25-28 wrzeœnia 2007 roku w Katowicach. Zjazd bêdzie okazj¹ do 

prezentacji prac naukowych jak równie¿ do uczestnictwa w wyk³adach, 

sesjach posterowych i kursach z dziedzin farmaceutycznych, medycznych 

i pokrewnych. 

Patronat honorowy nad XX Naukowym Zjazdem Polskiego Towarzystwa 

Farmaceutycznego obj¹³ Minister Zdrowia – Prof. dr hab Zbigniew Religa. 

Wiêcej informacji uzyskaj¹ Pañstwo na stronie internetowej 

www.ptfarmzjazd.pl 

Przewodnicz¹ca Komitetu Organizacyjnego 

XX Naukowego Zjazdu PTFarm. 

Dziekan Wydzia³u Farmaceutycznego 

Œl¹skiej Akademii Medycznej 

Prof. dr hab. Krystyna Olczyk


Z PRAC WIELKOPOLSKIEJ 

OKRÊGOWEJ IZBY APTEKARSKIEJ 

Prezydia Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej 

Posiedzenie Prezydium – 27 marca 2007 r. 

Prezydium rozpatrywa³o 2 wnioski o uzyskanie prawa wykonywania zawodu 

farmaceuty. Pierwszy z nich uzyska³ akceptacjê, natomiast w drugim przypadku, 

po zasiêgniêciu opinii prawnika Izby mecenasa Jana Nowaczyka, poproszono 

wnioskodawczyniê o uzupe³nienie dokumentów o certyfikat potwierdzaj¹cy zaliczenie 

egzaminu z jêzyka polskiego. 

Rozpatrywano 10 wniosków o uzyskanie rêkojmi, 6-ciu wnioskodawców uzyska³o 

rêkojmiê, pozosta³e wnioski by³y w trakcie postêpowania wyjaœniaj¹cego. 

Wyznaczono, na wniosek osoby zainteresowanej, pó³roczne przeszkolenie 

uzupe³niaj¹ce. 

Prezydium Rady pozytywnie zaopiniowa³o 2 wnioski o roz³o¿enie zaleg³ych 

sk³adek na raty. 

Prezydium Rady zajê³o siê równie¿ kwesti¹ rozk³adu godzin pracy i dy¿urów 

aptek dzia³aj¹cych na terenie powiatu koœciañskiego, projektem rozporz¹dzenia 

MZ w sprawie rodzajów dzia³alnoœci zwi¹zanych z ochron¹ zdrowia, dopuszczalnych 

do prowadzenia w aptece i decyzj¹ GIF dotycz¹c¹ zaprzestania 

niezgodnej z przepisami prawa reklamy, prowadzonej przez Euroapteki. 

Skierowano do Rzecznika Odpowiedzialnoœci Zawodowej sprawê farmaceutki, 

która pracowa³a w aptece pod wp³ywem alkoholu. 

Prezydium Rady ustosunkowa³o siê równie¿ do pisma Komisji Rewizyjnej. 

Posiedzenie Prezydium – 12 kwietnia 2007 r. 

Prezydium zaakceptowa³o 12 wniosków o uzyskanie prawa wykonywania zawodu 

farmaceuty. 

W dalszej czêœci obrad rozpatrzono wnioski o uzyskanie rêkojmi nale¿ytego 

prowadzenia apteki. Na 13 wniosków – 8 zaopiniowano pozytywnie; pozosta³e 

sprawy przeniesiono na kolejne posiedzenie, ze wzglêdu na postêpowanie 

wyjaœniaj¹ce.


Ponownie rozpatrzono 3 wnioski o rêkojmiê w zwi¹zku z uchwa³ami Prezydium 

NRA. Prezydium Rady podtrzyma³o swoje stanowisko. 

Prezydium Rady wyznaczy³o pó³roczny okres przeszkolenia uzupe³niaj¹cego 

dla jednej z farmaceutek. 

Spoœród innych zagadnieñ omawianych na posiedzeniu by³o m.in. pismo GIF 

odnoœnie wyrównania aptekom strat poniesionych w zwi¹zku ze spraw¹ corhydronu, 

projekt rozporz¹dzenia MZ w sprawie rodzajów dzia³alnoœci zwi¹zanych 

z ochron¹ zdrowia dopuszczalnych do prowadzenia w aptece, zmiany rozporz¹dzenia 

MZ w sprawie szkoleñ ci¹g³ych i w sprawie dopuszczenia do obrotu 

produktów leczniczych w placówkach obrotu pozaaptecznego i punktach aptecznych. 

Posiedzenie Prezydium – 24 kwietnia 2007 r. 

Prezydium Rady zaakceptowa³o 37 wniosków o uzyskanie prawa wykonywania 

zawodu farmaceuty. 

Rozpatrzono 13 wniosków o wydanie rêkojmi nale¿ytego prowadzenia apteki – 

7 osób uzyska³o opiniê pozytywn¹, 3 negatywn¹, w pozosta³ych przypadkach 

toczy³o siê postêpowanie wyjaœniaj¹ce. 

Prezydium Rady zapozna³o siê równie¿ z wnioskiem o zgodê na pe³nienie 

funkcji kierownika po przekroczeniu 65 roku ¿ycia. Wnioskodawcê zobowi¹zano 

do uregulowania formalnych spraw zwi¹zanych z zaleg³ymi sk³adkami cz³onkowskimi 

na rzecz Izby. 

Na posiedzeniu zapoznano siê z bie¿¹c¹ korespondencj¹, kierowan¹ do Izby. 

Posiedzenie Prezydium – 8 maja 2007 r. 

Rozpatrywano 12 wniosków o uzyskanie rêkojmi nale¿ytego prowadzenia apteki. 

4 wnioski zaopiniowano pozytywnie, 1 negatywnie. W pozosta³ych przypadkach 

Prezydium Rady oczekiwa³o na uzupe³nienie dokumentów b¹dŸ uregulowanie 

sk³adek cz³onkowskich. 

Pozytywnie zaopiniowany zosta³ wniosek o roz³o¿enie na raty zaleg³ych sk³adek 

cz³onkowskich. 

Ponadto na posiedzeniu omówiono kwestiê dofinansowania Kongresu M³odych 

(wniosek z Wydzia³u Farmaceutycznego poznañskiego Uniwersytetu Medycznego) 

oraz sztandaru NRA (proœba z Naczelnej Izby Aptekarskiej). 

Ustosunkowano siê tak¿e do bie¿¹cej korespondencji.


Posiedzenie Prezydium – 22 maja 2007 r. 

Pierwszym punktem programu posiedzenia by³o rozpatrywanie wniosków o rêkojmiê 

nale¿ytego prowadzenia apteki. 10 wniosków zaopiniowano pozytywnie, 

1 negatywnie ze wzglêdu na niewywi¹zywanie siê wnioskodawcy ze statutowych 

obowi¹zków wobec samorz¹du. W pozosta³ych sprawach trwa³o postêpowanie 

wyjaœniaj¹ce. 

Pracodawca wnioskuj¹cy o rêkojmiê dla zatrudnionego przez siebie kierownika 

zosta³ poinformowany o koniecznoœci wyst¹pienia o uzyskanie rêkojmi przez 

farmaceutê, obejmuj¹cego stanowisko. 

Prezydium odnios³o siê do 3 za¿aleñ na uchwa³ê w sprawie rêkojmi i przekaza³o 

je do NRA. 

Pozytywnie zaopiniowano 3 wnioski o roz³o¿enie na raty zaleg³ych sk³adek cz³onkowskich. 

Ponadto Prezydium Rady zadecydowa³o o udzieleniu wsparcia finansowego 

dla Stowarzyszenia Farmaceutów Katolickich Polski (pielgrzymka jubileuszowa 

do Lichenia) oraz dla dzieci ze œwietlicy socjoterapeutycznej „Oratorium Têcza”. 

Przedyskutowano tak¿e kwestiê kategorii dostêpnoœci produktów leczniczych. 

Prezydium zredagowa³o w tej sprawie pismo do p. mgr B. Mroczyk z Wydzia³u 

Gospodarki Lekami WOW NFZ z zapytaniem jakich leków to dotyczy i wskazanie 

podstawy prawnej. 

Posiedzenie Prezydium – 5 czerwca 2007 r. 

Prezydium Rady zapozna³o siê z 13 wnioskami o uzyskanie rêkojmi nale¿ytego 

prowadzenia apteki. Wydano 11 rêkojmi, 2 wnioski by³y w trakcie postêpowania 

wyjaœniaj¹cego. 

Pozytywnie zaopiniowano wniosek dotycz¹cy mo¿liwoœci pe³nienia funkcji kierownika 

apteki po przekroczeniu 65 roku ¿ycia. 

Równie¿ pozytywnie zaopiniowane zosta³y 2 wnioski o roz³o¿enie na raty zaleg³ych 

sk³adek cz³onkowskich. Natomiast w sprawie umorzenia zaleg³oœci Prezydium 

Rady wskaza³o brak takiej mo¿liwoœci; uchwa³y Wlkp. Okrêgowej Rady 

Aptekarskiej nie przewiduj¹ umorzenia sk³adek. 

Wyznaczono, na wniosek osoby zainteresowanej, trzymiesiêczne przeszkolenie 

uzupe³niaj¹ce. 

Spoœród omawianych przez Prezydium spraw ró¿nych wspomnieæ nale¿y równie¿ 

sprawê reklamy, jak¹ prowadzi³y apteki w Polomarketach w Buku i we 

Wrzeœni. Prezydium wyst¹pi³o do Wlkp. Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego 

o zajêcie stanowiska w tej sprawie.


Posiedzenie Prezydium – 19 czerwca 2007 r. 

Prezydium zaakceptowa³o 25 wniosków o uzyskanie prawa wykonywania zawodu 

farmaceuty. W sprawie jednego z wniosków zwrócono siê o opiniê do prawnika 

Izby w zwi¹zku z odbywaniem sta¿u przez jedn¹ z osób w aptece w Kanadzie. 

Rozpatrywano 8 wniosków o uzyskanie rêkojmi, wszystkie wnioski zaopiniowano 

pozytywnie. 

Prezydium Rady zapozna³o siê z 2 pismami informuj¹cymi o zmianie kierownictwa 

w aptekach. Farmaceuci obejmuj¹cy te stanowiska zostali zobligowani 

do wyst¹pienia o stwierdzenie, ¿e daj¹ rêkojmiê nale¿ytego prowadzenia apteki. 

Odniesiono siê równie¿ do sprawy objêcia kierownictwa apteki szpitalnej przez 

farmaceutê, który jest jednoczeœnie dyrektorem szpitala. Po uzgodnieniu tej 

kwestii z prawnikiem Prezydium zdecydowa³o, ¿e nie widzi przeciwwskazañ. 

Prezydium Rady oddali³o wniosek Starostwa Powiatowego w Chodzie¿y o zaopiniowanie 

nowego harmonogramu dy¿urów aptek z terenu Chodzie¿y z uwagi 

na brak opinii jednej z aptek. 

Prezydium Rady odnios³o siê te¿ do: 

– wniosków o roz³o¿enie zaleg³ych sk³adek na raty, 

– informacji od Rzecznika Odpowiedzialnoœci Zawodowej dot. dwóch farmaceutek 

(jedn¹ z nich zobligowano do uregulowania zaleg³ych sk³adek cz³onkowskich 

pod rygorem skierowania sprawy do komornika), 

– problemu braku kierownika w jednej z poznañskich aptek (w tej sprawie 

skierowano pismo do Wlkp. WIF), 

– zawiadomieñ przes³anych przez Wlkp. Wojewódzkiego Inspektora Farmaceutycznego 

o wszczêciu postêpowania w zwi¹zku z niedozwolon¹ reklam¹ 

prowadzon¹ przez apteki w Poznaniu, Pile, Wrzeœni, Buku i Œrodzie Wlkp. 

Posiedzenie Prezydium – 3 lipca 2007 r. 

Prezydium zapozna³o siê i zaopiniowa³o 9 wniosków o uzyskanie prawa wykonywania 

zawodu farmaceuty. Ustalony zosta³ termin posiedzenia Wlkp. Okrêgowej 

Rady Aptekarskiej na dzieñ 7 sierpnia 2007 r. 

W dalszej czêœci obrad rozpatrzono 8 wniosków o uzyskanie rêkojmi nale¿ytego 

prowadzenia apteki – 3 zaopiniowano pozytywnie. Pozosta³e sprawy by³y w toku. 

Prezydium Rady zapozna³o siê równie¿ z uchwa³ami NRA w sprawie rêkojmi 

dla 3 farmaceutów. 

Na posiedzeniu zapoznano siê ponadto z informacj¹ o objêciu stanowiska kierownika 

hurtowni farmaceutycznej oraz informacj¹ od Rzecznika Odpowiedzialnoœci 

Zawodowej dot. jednej z farmaceutek, uchylaj¹cej siê od p³acenia sk³adek cz³onkowskich.


Pozytywnie zaopiniowano wniosek o roz³o¿enie zaleg³ych sk³adek na raty oraz 

proponowany harmonogram dy¿urów aptek z terenu Chodzie¿y i Œrody Wlkp. 

Tematem obrad by³y tak¿e: 

– rozporz¹dzenie Ministra Zdrowia w sprawie recept; pismo Porozumienia 

Zielonogórskiego do Ministra Zdrowia, 

– pismo aptek z Wrzeœni z proœb¹ o zajêcie stanowiska w zwi¹zku z niedozwolon¹ 

reklamê prowadzon¹ przez aptekê Dr. Max, 

– pismo p. B. Mroczyk z WOW NFZ w sprawie dzia³añ promocyjnych aptek 

sieciowych i podmiotów bêd¹cych w³aœcicielem apteki i hurtowni jednoczeœnie. 

Prezydium Rady skierowa³o pismo do Prezesa NRA, mgr. A. Wróbla, z proœb¹ 

o niezw³oczne wyst¹pienie do Ministra Zdrowia o podjêcie dzia³añ zmierzaj¹cych 

do wprowadzenia recept zawieraj¹cych elektroniczny zapis numeru PESEL oraz 

zapozna³o siê z bie¿¹c¹ korespondencj¹. 


Prezydium zapozna³o siê i zaakceptowa³o 9 wniosków o uzyskanie prawa wykonywania 

zawodu farmaceuty. 

Rozpatrzono 9 wniosków o wydanie rêkojmi. 2 kandydatów rêkojmiê uzyska³o, 

1 wniosek zaopiniowano negatywnie, 1 osoba nie posiada³a uprawnieñ do kierowania 

aptek¹. Pozosta³e wnioski wymaga³y postêpowania wyjaœniaj¹cego. 

Sprawê dwojga farmaceutów, powtórnie skierowanych przez NRA do rozpatrzenia 

przez Prezydium Wlkp. ORA, przekazano na najbli¿sze posiedzenie Rady Aptekarskiej. 

Prezydium zaopiniowa³o, po uwzglêdnieniu uwag kilku aptek, wniosek Starostwa 

Powiatowego w Poznaniu dot. godzin pracy aptek z terenu powiatu (z wy³¹czeniem 

miasta Poznania). 

Wróci³ pod obrady temat numeru PESEL na receptach – Prezydium odnios³o 

siê do korespondencji otrzymanej z aptek, Ministerstwa Zdrowia, NFZ i NIA. 

Przedstawiciele aptek szpitalnych przekazali swoje uwagi do projektu ustawy 

o zawodzie farmaceuty. Jest nam wiadome, ¿e projekt tej ustawy nie wszed³ 

pod obrady Sejmu. 


Prezydium zaakceptowa³o 2 wnioski o uzyskanie prawa wykonywania zawodu 

farmaceuty. 

Rozpatrzy³o 12 wniosków o uzyskanie rêkojmi. 6 spoœród nich uzyska³o opiniê 

pozytywn¹, 4 negatywn¹, 2 wnioski uznano za nieformalne – jeden skierowany


do Kaliskiej OIA, drugi przes³any przez osobê ubiegaj¹c¹ siê o rêkojmiê, a nie 

przez Wlkp. Woj. Inspektorat Farmaceutyczny. 

Pozytywnie zaopiniowano wniosek w sprawie kandydata na kierownika sk³adu 

konsygnacyjnego. 

Prezydium odmówi³o umorzenia zaleg³ych sk³adek i umniejszenia sk³adki magistra 

farmacji. 

Pod obrady powróci³a sprawa numeru PESEL na receptach i problemów na 

jakie napotykaj¹ aptekarze w WOW NFZ i przy bezpoœredniej realizacji recept 

w aptece. Lekarze nagminnie pomijaj¹ jego wpisywanie na receptach. Okres 

przejœciowy uznany zosta³ tylko do 31.07.2007 r. Od 1 sierpnia na receptach 

NFZ bezwzglêdnie wymaga PESEL, a nie jest w stanie zobowi¹zaæ lekarzy do 

prawid³owego wystawiania recepty. 

Prezydium omówi³o sprawy zawi¹zane z tematyk¹ przewidzian¹ na posiedzenie 

Rady Aptekarskiej 7.08.2007 r. 

Posiedzenie Prezydium – 7 sierpnia 2007 r. 

Prezydium zaakceptowa³o 2 wnioski o uzyskanie prawa wykonywania zawodu 

farmaceuty. 

Na posiedzeniu zapoznano siê z 12 wnioskami o uzyskanie rêkojmi nale¿ytego 

prowadzenia apteki – 6 zaopiniowano pozytywnie, 4 negatywnie. Pozosta³e 

sprawy by³y w toku. 

W dalszej czêœci obrad rozpatrzono wniosek o zaopiniowanie kandydatury jednego 

z farmaceutów na stanowisko kierownika sk³adu konsygnacyjnego. Sprawa 

zosta³a skonsultowana z prawnikiem Izby. 

Prezydium Rady zapozna³o siê z proœb¹ jednej z farmaceutek o umorzenie 

zaleg³ych sk³adek i zmniejszenie ich wysokoœci – uchwa³y Rady Aptekarskiej 

w sprawie sk³adek nie przewiduj¹ takiej mo¿liwoœci, wobec tego roz³o¿ono zaleg³e 

sk³adki na 6 miesiêcznych rat. 

Prezydium zapozna³o siê równie¿ z bie¿¹c¹ korespondencj¹. 

Posiedzenie Prezydium – 21 sierpnia 2007 r. 

Pierwszym punktem programu posiedzenia by³o opiniowanie wniosków o rêkojmiê 

nale¿ytego prowadzenia apteki. Prezydium rozpatrywa³o 10 wniosków, 

z czego 5 zaopiniowano pozytywnie, natomiast pozosta³e wnioski wymaga³y 

postêpowania wyjaœniaj¹cego.


Prezydium Rady omówi³o tak¿e niezakoñczone sprawy wniosków o rêkojmiê – 

w 4 przypadkach wnioskodawcy nie odpowiedzieli na korespondencjê z Izby. 

Ponownie rozpatrzono 2 wnioski o rêkojmiê w zwi¹zku z uchwa³ami Prezydium 

NRA. Prezydium Rady podtrzyma³o swoje stanowisko. 

Pozytywnie zaopiniowano kandydatkê na kierownika hurtowni farmaceutycznej. 

Prezydium Rady odnios³o siê ponadto do 9 pism skierowanych do Izby w sprawie 

zaleg³ych sk³adek cz³onkowskich, omówi³o sprawê wyznaczenia kandydata na 

stanowisko konsultanta wojewódzkiego ds. farmacji aptecznej w zwi¹zku z wnioskiem 

Wojewody Wielkopolskiego oraz zapozna³o siê z zawiadomieniami Wlkp. 

Wojewódzkiego Inspektoratu Farmaceutycznego o wszczêciu postêpowañ 

w sprawie reklamy prowadzonej przez apteki.


Posiedzenie Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej 

w dniu 24 kwietnia 2007 r. 

Porz¹dek obrad: 

• Stwierdzenie praw wykonywania zawodu farmaceuty. 

Prawa wykonywania zawodu otrzymali: 

1. mgr Ewa Pelec-Alexandrowicz 

2. mgr Agata Magdalena Bromber 

3. mgr Anna Chodorowska 

4. mgr Anna Katarzyna Cidy³o 

5. mgr Anna Maria Dolata 

6. mgr Magdalena Maria Dziekan 

7. mgr Karina Ewa Glabus 

8. mgr Anna Graczykowska 

9. mgr Izabela Gryczon 

10. mgr Szymon Miko³aj Gurzyñski 

11. mgr Paulina Gwizda³a 

12. mgr Anna Maria Hoehne 

13. mgr Zofia Maria JóŸwiak 

14. mgr Gra¿yna El¿bieta Kaczmarek 

15. mgr Bart³omiej Piotr Kopacz 

16. mgr Agata Joanna Kotecka 

17. mgr Kinga Anna Krystek 

18. mgr Wojciech Krzysztof Krzy¿añski 

19. mgr Kamila Kwiatkowska 

20. mgr Stanis³aw Andrzej Laurentowicz 

21. mgr Anna Maria Lewandowska 

22. mgr Agnieszka Anna £apuszek 

23. mgr Monika Maciaszek 

24. mgr Agnieszka Joanna Majcherek 

25. mgr Agnieszka Malicka 

26. mgr Ma³gorzata Mañczyñska 

27. mgr Marta Masiak 

28. mgr Joanna Magdalena Michalak 

29. mgr Anna Agnieszka Paraskiewicz 

30. mgr Agnieszka Krystyna Pawelska 

31. mgr Agata Maja Pers 

32. mgr Marta Anna Piestrzyñska 

33. mgr Aleksandra Regina Pruszewicz 

34. mgr Emil Ptaszyñski 

35. mgr Dominika Rogozinska 

36. mgr Agnieszka Zofia Rzymyszkiewicz 

37. mgr Ma³gorzata Maria Winiarczyk-Serwacka


38. mgr Agnieszka Siekierkowska 

39. mgr Katarzyna Sobañska 

40. mgr Lidia Karolina Sobczak 

41. mgr Aleksandra Ma³gorzata Staderska 

42. mgr Joanna Starêga 

43. mgr Anna Patrycja Stempel 

44. mgr Marta Struœ 

45. mgr Natalia Ewelina Strzy¿ycka 

46. mgr Adam Sypniewski 

47. mgr Ma³gorzata Agnieszka Szczepankiewicz 

48. mgr Karol Szlufik 

49. mgr Agnieszka Szymañska 

50. mgr Agnieszka Marta Wielowiejska 

51. mgr £ukasz Wolny 

52. mgr Joanna Zambrzycka 

53. mgr Ma³gorzata Karolina Zaremba 

54. mgr Aleksandra Monika Zarêbska 

• Sprawozdanie z dzia³alnoœci Prezydium Wlkp. O.R.A. w okresie od dnia 13 lutego 

2007 r. do dnia 24 kwietnia 2007 r. – sprawozdanie przyjêto jednog³oœnie. 

• Zatwierdzenie protoko³u z posiedzenia Rady Aptekarskiej w dniu 13 lutego 

2007 r. – protokó³ zatwierdzono jednog³oœnie. 

• Odniesienie siê do sprawozdania Komisji Rewizyjnej przedstawionego na 

ZjeŸdzie Wlkp. OIA w dniu 14 marca b.r. 

• Nowelizacja ustawy Prawo farmaceutyczne. Dyskusja i omówienie najwa¿- 

niejszych kwestii nowelizacji. 

• Sprawy ró¿ne: 

- dyskusja nt. tzw. sztywnych mar¿, 

- sporna kwestia dy¿urów nocnych aptek w Koœcianie, gdzie dy¿urami 

nocnymi zosta³y ob³o¿one wszystkie apteki w powiecie, 

- problem uchylania siê aptek zlokalizowanych w marketach od pe³nienia dy- 

¿urów (przyk³ad – Œroda Wlkp.) – koniecznoœæ skierowania sprawy do WIF. 

• Wolne g³osy i wnioski. 

Posiedzenie Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej 

w dniu 7 sierpnia 2007 r. 

Porz¹dek obrad: 

• Stwierdzenie praw wykonywania zawodu farmaceuty. 

Prawa wykonywania zawodu otrzymali: 

1. mgr Magdalena Andrejczuk 

2. mgr Kinga Augustyn


3. mgr Anna Banaszek 

4. mgr Rus³ana Borecka 

5. mgr Barbara Maria Borowczak 

6. mgr Karolina Buchwald 

7. mgr Anna Magdalena Ciunel 

8. mgr Magdalena Czepnik 

9. mgr Marcin Czerski 

10. mgr Natalia Agnieszka Galiñska 

11. mgr Beata Czarczyñska-Goœliñska 

12. mgr Tomasz Goœliñski 

13. mgr Anna Grocholewska 

14. mgr Aleksandra Maria Gryczyñska 

15. mgr Anna Ma³gorzata Jankiewicz 

16. mgr Krzysztof Juszkiewicz 

17. mgr Maria Patrycja Kacprzak 

18. mgr Agnieszka Justyna Kamiñska 

19. mgr ¯aneta Agnieszka KaŸmierczak 

20. mgr Katarzyna Kolar 

21. mgr Anna Maria Ko³odziejczak 

22. mgr Sylwia Cecylia Kotecka 

23. mgr Monika Kamila Lech 

24. mgr Ma³gorzata Lisowska 

25. mgr Anna Maria Maryn 

26. mgr Joanna Figas-Matuszczak 

27. mgr Hanna Ewa Miko³ajewska 

28. mgr Martyna Hanna Tytus-Nowak 

29. mgr Agnieszka Nykowska 

30. mgr Aleksandra Olejnik 

31. mgr Beata Otto 

32. mgr Daniel Tomasz Piechocki 

33. mgr Katarzyna Maria Pieszak 

34. mgr Sylwia Anna P³uciennik 

35. mgr Adam Pyrcz 

36. mgr Joanna Katarzyna Rogowska 

37. mgr Ewelina Rosiak 

38. dr Jakub Ró¿añski 

39. mgr Joanna Hanna Soko³owska 

40. mgr Justyna Maria Staducka 

41. mgr Rados³aw Jacek Szumski 

42. mgr Micha³ £ukasz Szymañski 

43. mgr Aleksandra Œmigielska 

44. mgr Ma³gorzata Anna Œwi¹tek 

45. mgr Anna Tylicka 

46. mgr Dominika Walczak


47. mgr Anna Wargu³a 

48. mgr Izabella Maria Wiatrowska 

49. mgr Magdalena Zofia Zab³ocka 

50. mgr Ma³gorzata Maria Zientek 

51. mgr Anna Maria ¯ak 

• Sprawozdanie z dzia³alnoœci Prezydium Wlkp. O.R.A. w okresie od dnia 

24 kwietnia 2007 r. do dnia 7 sierpnia 2007 r. – przyjêto jednog³oœnie 

• Zatwierdzenie protoko³u z posiedzenia Rady Aptekarskiej w dniu 24 kwietnia 

2007 r. – protokó³ zatwierdzono jednog³oœnie 

• Wspó³praca z WOW NFZ 

Zg³oszono bardzo du¿o uwag odnoœnie realizacji rozporz¹dzenia MZ w sprawie 

recept lekarskich – brak numeru PESEL na receptach. Na³o¿ony 

dodatkowy obowi¹zek na aptekarzy; du¿e zamieszanie wprowadzone 

w zwi¹zku z aktualizacj¹ programu firmy Kamsoft. Czêœæ aptek sprzeciwia 

siê uzupe³nianiu PESEL, wiêkszoœæ go dopisuje. Kilka aptek jeszcze w lipcu 

przekaza³o informacje o wstrzymaniu ca³ej refundacji ze wzglêdu na brak 

numeru PESEL i ¿¹dania uzupe³nienia numeru. WOW NFZ wycofa³ siê 

z wczeœniejszych uzgodnieñ w sprawie traktowania miesi¹ca lipca jako 

okresu przejœciowego. Interwencja poprzez NIA w Centrali NFZ. 

Pan Prezes przedstawi³ wyst¹pienia Wlkp. OIA do NIA, WOW NFZ oraz 

korespondencjê odnoœnie PESEL-u m.in. z Ministerstwa Zdrowia. 

Propozycja Rady by zg³osiæ problem do Rzecznika Praw Obywatelskich. 

• Projekt ustawy o zawodzie farmaceuty – wycofany z Sejmu; Wlkp. ORA 

stwierdza, ¿e nie ma potrzeby tworzenia ustawy o zawodzie do czasu wprowadzenia 

zmian w Prawie farmaceutycznym. Krajowy Zjazd Aptekarzy ustali³, 

¿e w ustawie winno siê znaleŸæ s³owo „aptekarz”, a nie „farmaceuta”. 

• Sprawy ró¿ne: 

- zapoznanie Rady ze stanowiskiem NRA odnoœnie punktacji za opiekê 

nad sta¿ystami i osobami odbywaj¹cymi specjalizacjê, 

- wydawanie preparatu Durogesic w wiêkszych dawkach, 

- podjêcie uchwa³y Rady w sprawie zabezpieczenia maj¹tku Izby, 

- sprawy rêkojmi dla 2 farmaceutów, odwo³ania dwukrotnie rozpatrywane 

przez NRA, 

- w³¹czanie siê aptek bêd¹cych w³asnoœci¹ farmaceutów w litewsk¹ sieæ 

Polonez, 

- Œwiêto Aptekarza, 

- projekt ustawy o zawodach medycznych, dot. techników farmaceutycznych 

– zakres obowi¹zków technika w aptece. 

• Wolne g³osy i wnioski.


W ostatnim czasie wielkie zamieszanie w pracy aptekarzy wywo³a³a nowelizacja 

rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich, nakazuj¹ca 

lekarzowi wystawiaj¹cemu receptê na lek refundowany wpisywanie 

numeru PESEL pacjenta. 

W zwi¹zku z powy¿szym publikujemy kilka dokumentów, które ilustruj¹ 

zaistnia³y problem i zwi¹zane z tym konsekwencje zarówno dla nas – farmaceutów 

realizuj¹cych recepty w aptekach, jak i dla pacjentów. 

• (Pismo Prezesa Wlkp.OIA dr. Romana Plackowskiego do Prezesa NRA 

mgr. Andrzeja Wróbla) 

Poznañ, 3 lipca 2007r. 

Pan 

mgr Andrzej Wróbel 

Prezes Naczelnej 

Rady Aptekarskiej 

dotyczy: realizacji recept lekarskich 

Wystêpuj¹c w imieniu Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej, zwracam 

siê do Pana Prezesa z uprzejm¹ proœb¹ o niezw³oczne wyst¹pienie do 

Ministra Zdrowia w celu zintensyfikowania dzia³añ zmierzaj¹cych do wprowadzenia 

recept zawieraj¹cych elektroniczny zapis numeru PESEL. 

Potrzeba podjêcia postulowanych dzia³añ uzasadniona jest zw³aszcza tym, 

¿e po dniu wejœcia w ¿ycie rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 

2007 r. w sprawie recept lekarskich, apteki zosta³y obci¹¿ane obowi¹zkiem 

wpisywania numeru PESEL do systemu komputerowego, a wobec trwaj¹cego


protestu lekarzy personel aptek zosta³ zmuszony dodatkowo do rêcznego wpisywania 

numeru PESEL na receptach. Sytuacja jest bulwersuj¹ca tym bardziej, 

¿e to apteki s¹ przygotowane do wprowadzenia sytemu recept numerowanych 

(w tym celu w³aœciciele aptek kupili odpowiednie czytniki i oprogramowanie) 

i nie mog¹ siê cofaæ do sytuacji istniej¹cej wiele lat temu. Zdaniem Wielkopolskiej 

Okrêgowej Izby Aptekarskiej, wymóg rêcznego wpisywanie numeru PESEL jest 

wstecznictwem i winien on byæ cofniêty. Obowi¹zuj¹ce od 1 lipca br. rozporz¹dzenie 

w sprawie recept lekarskich nie przynios³o oczekiwanego przez samorz¹d 

aptekarski rezultatu. Dalsze zaniechania w tej sprawie s¹ przyjmowane 

przez œrodowisko aptekarskie jako krok wstecz. 

Maj¹c na wzglêdzie wagê i pilnoœæ przedstawionego problemu, zwracam 

siê do Pana Prezesa o podjêcie dzia³añ zmierzaj¹cych do szybkiego wprowadzenia 

systemu recept zawieraj¹cych elektroniczny zapis numeru PESEL. 

Z powa¿aniem 

Prezes Wlkp. ORA w Poznaniu 

dr farm. Roman Plackowski 

• (Komunikat Nr 7/2007) 

W œlad za pismem Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 21 czerwca 

2007 r., przedstawiamy stanowisko Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej, 

w sprawie sposobu realizacji recept lekarskich wystawionych na podstawie 

rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia z dnia 17.05.2007 r. w sprawie recept 

lekarskich (Dz.U. Nr 97 poz. 646) 

Jeœli recepty lekarskie, wystawione w okresie przejœciowym, tj. lipcu b.r. 

nie zawieraj¹ numeru PESEL pacjenta, wówczas stosownie do w/w pisma Prezesa 

NFZ „osoba wydaj¹ca lek, w celu umo¿liwienia realizacji recepty przez 

œwiadczeniobiorcê (pacjenta), ma prawo do uzupe³nienia treœci recepty o numer 

PESEL, ewentualnie do poprawienia tego numeru. Dokonanie tych czynnoœci 

jest jednak dopuszczalne wy³¹cznie na podstawie dokumentów przedstawionych 

przez osobê okazuj¹c¹ receptê, zawieraj¹cych numer PESEL tej osoby”. 

W zwi¹zku z powy¿szym zwracamy Pañstwa uwagê na to, by w razie uzupe³nienia 

lub korekty numeru PESEL w aptece, osoba realizuj¹ca receptê zamieœci³a 

stosown¹ adnotacjê oraz swój podpis. 

Jednoczeœnie uprzejmie informujemy Pañstwa, ¿e w wyniku rozmów przeprowadzonych 

z przedstawicielami Wielkopolskiego Oddzia³u Wojewódzkiego 

Narodowego Funduszu Zdrowia otrzymaliœmy zapewnienie, ¿e w okresie przejœciowym 

(do koñca lipca br.), wszelkie uchybienia zwi¹zane z numerem PESEL


na recepcie, nie bêd¹ mia³y wp³ywu na uprawienie aptek do otrzymania refundacji 

za leki wydane osobom uprawnionym. 

Zawiadamiany równie¿ Pañstwa, ¿e samorz¹d aptekarski oczekuje na ostateczne 

stanowisko Ministra Zdrowia w przedmiotowej sprawie – odpowiedŸ na 

postulaty zg³oszone przez Naczeln¹ Izbê Aptekarsk¹, Naczeln¹ Izbê Lekarsk¹ 

oraz Zwi¹zek Zawodowy Pracowników S³u¿by Zdrowia. 

• (Pismo Sekretarza Stanu w Ministerstwie Zdrowia Ministra Boles³awa 

Piechy do Prezesa NRA mgr. Andrzeja Wróbla) 

Warszawa, 05.07.2007 r. 

Mgr Andrzej Wróbel 

Prezes 

Naczelnej ady Aptekarskiej 

W odpowiedzi na pismo z dnia 28 czerwca 2007 r. znak: L.dz.DP-210/2007 

oraz pismo z dnia 2 lipca 2007 r. znak; L.dz.DP-212/2007 w sprawie planowanego 

przez protestuj¹cych lekarzy nie wpisywania na receptach dotycz¹cych 

leków refundowanych numerów PESEL pacjentów, uprzejmie informujê, i¿ maj¹c 

na uwadze obecn¹ sytuacjê zwi¹zan¹ z protestami pracowników ochrony zdrowia 

oraz wynikaj¹ce z Konstytucji zasady gwarantuj¹ce ka¿demu obywatelowi 

prawo do ochrony zdrowia, Minister Zdrowia stoi na stanowisku, i¿ obowi¹zkiem 

jego jest podjêcie takich kroków, które umo¿liwi¹ pacjentom korzystanie 

z ich Konstytucyjnych uprawnieñ oraz pozwol¹ na wyeliminowanie sytuacji zagra¿aj¹cych 

¿yciu i zdrowiu pacjenta. W zwi¹zku z powy¿szym Minister Zdrowia 

za dopuszczalne uwa¿a zarówno dozwolenie na zasadach swobodnej decyzji 

pacjenta i aptekarza, nanoszenia numeru PESEL przez aptekarza; jak 

i realizacjê recept bez naniesionego numeru PESEL. 

Jednoczeœnie wydaje siê, i¿ ze wzglêdu na zaistnia³¹ sytuacjê rozwi¹zania 

takie powinny byæ równie¿ akceptowane przez NFZ. 

Sekretarza Stanu 

w Ministerstwie Zdrowia 

Boles³aw Piecha


• (Stanowisko NRA zawarte m.in. w Komunikacie WOIA nr 9) 

W zwi¹zku z rozporz¹dzeniem Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich, 

które od dnia 01 lipca br. obliguje lekarzy do wpisywania numeru PESEL 

na receptach lekarskich. 

Maj¹c na uwadze ogromne zamieszanie, zwi¹zane z wejœciem w ¿ycie przepisów 

rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich z dnia 

17 maja 2007 roku (Dz.U. nr 97 poz.646) , Wielkopolska Okrêgowa Izba Aptekarska 

stoi na stanowisku, ¿e aptekarze nie maj¹ ¿adnych prawnych podstaw 

do wpisywania na receptach brakuj¹cego numeru PESEL. Osoba realizuj¹ca 

receptê w aptece mo¿e ewentualny b³êdny PESEL poprawiæ. Rozporz¹dzenie 

wyraŸnie okreœla, ¿e jedyn¹ osob¹ uprawnion¹ do wpisywania numeru PESEL 

na recepcie jest lekarz wystawiaj¹cy receptê. 

W zwi¹zku z tym poni¿ej ponownie przedstawiamy stanowisko NRA, która 

w piœmie podpisanym przez Prezesa Andrzeja Wróbla z dnia 4 lipca br., a skierowanym 

do Kole¿anek i Kolegów napisa³a: 

a) pisma NFZ i komunikat MZ(…)niestety nie spe³niaj¹ podstawowych kryteriów 

s³u¿¹cych rozwi¹zaniu problemu tzn. nie zabezpieczaj¹ prawnie aptekarzy 

przed odpowiedzialnoœci¹ za z³amanie przepisów rozporz¹dzenia mówi¹cych 

o tym kto mo¿e dopisywaæ PESEL pacjenta na recepcie lekarskiej (szczególnie, 

gdy za 2,3,4 czy 5 lat w resorcie zdrowia lub NFZ bêd¹ decydentami 

zupe³nie inni ludzie); 

b) nie mo¿emy braæ nowych zadañ obci¹¿aj¹cych aptekarzy, które przypisane 

s¹ innym grupom zawodowym – to podkreœla stanowisko Prezydium NRA z 

4 lipca br.; 

c) jedynym w³aœciwym rozwi¹zaniem jest napisanie nowego rozporz¹dzenia 

lub przesuniêcie w czasie wejœcia w ¿ycie przepisu dotycz¹cego wpisywania 

PESEL-u na recepcie – a tego MZ nie chce uczyniæ; 

d) w tej sytuacji maj¹c na uwadze punkty a), b) i c) stwierdzam, i¿ stanowisko 

Prezydium NRA jest racjonalne i zabezpieczaj¹ce sprawy osób realizuj¹cych 

recepty w aptekach. 

Ponadto przypominamy, i¿ w piœmie z dnia lipca Minister Zdrowia poinformowa³ 

Centralê NFZ w Warszawie, ¿e wszelkie odstêpstwa w/w rozporz¹dzenia 

dotycz¹ce numeru PESEL s¹ dopuszczalne w okresie przejœciowym to jest 

do 31 lipca 2007 roku. W za³¹czniku podajemy treœæ pisma w tej sprawie Ministra 

Boles³awa Piechy do Prezesa NFZ Andrzeja Soœnierza. 

Wszystkich Pañstwa przestrzegamy przed konsekwencjami i odpowiedzialnoœci¹, 

jakie mog¹ wynikaæ z faktu niezgodnego z obowi¹zuj¹cym prawem 

wpisywania przez fachowy personel aptek na receptach brakuj¹cych numerów 

PESEL.


• (Pismo Prezesa NFZ Andrzeja Soœnierza do Prezesa NRA 

mgr. Andrzeja Wróbla) 

Prezes Warszawa, dnia 21 czerwca 2007 r. 

Narodowego Funduszu Zdrowia 

Dyrektorzy 

Oddzia³ów Wojewódzkich 


- wszyscy - 

W zwi¹zku z zapytaniem Podlaskiego Oddzia³u Wojewódzkiego Narodowego 

Funduszu Zdrowia, dotycz¹cym b³êdów w numerze PESEL pacjenta, 

zamieszczanym zgodnie z nowym rozporz¹dzeniem Ministra Zdrowia w sprawie 

recept lekarskich – na recepcie oraz mog¹cymi pojawiæ siê w¹tpliwoœciami 

odnoœnie interpretacji przepisów w sytuacji wpisywania przez lekarza b³êdnego 

numeru PESEL, poni¿ej przedstawiam stanowisko Centrali Narodowego Funduszu 

Zdrowia w sprawie. 

W pierwszej kolejnoœci pragnê wskazaæ, i¿ przedmiotowe rozporz¹dzenie 

Ministra Zdrowia w sprawie recept lekarskich zosta³o opublikowane w Dz. U. 

Nr 97, poz. 646, z dnia 1 czerwca 2007 r. stosownie do postanowienia § 40 ww. 

rozporz¹dzenia, które wejdzie w ¿ycie z dniem 1 lipca 2007 r. 

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 lit g) ww. rozporz¹dzenia w przypadku, gdy co 

najmniej jeden z przepisanych na recepcie leków lub wyrobów medycznych ma 

byæ wydany za op³at¹ rycza³tow¹, za czêœciow¹ odp³atnoœci¹ lub bezp³atnie 

(lek refundowany), dane niezbêdne do wystawienia recepty obejmuj¹ numer 

PESEL, a w przypadku dziecka do pierwszego roku ¿ycia, nie posiadaj¹cego 

numeru PESEL albo niemo¿noœci ustalenia tego numeru – numer PESEL jednego 

z rodziców, a w przypadku cudzoziemca – numer paszportu lub innego 

dokumentu potwierdzaj¹cego to¿samoœæ. 

Powy¿sze oznacza, i¿ osoba wystawiaj¹ca receptê na leki refundowane 

obowi¹zana jest do umieszczania na tej recepcie numeru PESEL pacjenta (jego 

opiekuna prawnego) – arg. z § 2 ust. 1 ww. rozporz¹dzenia. Brak numeru PESEL 

na recepcie powoduje, i¿ na podstawie takiej recepty nie mo¿e byæ wydawany 

lek refundowany. 

Stosownie do postanowienia § 16 ust. 1 pkt 3 ww. rozporz¹dzenia, je¿eli na 

recepcie wpisano mylnie lub w sposób nieczytelny numer PESEL, osoba wy-


daj¹ca lek mo¿e go skorygowaæ na podstawie dokumentów przedstawionych 

przez osobê okazuj¹c¹ receptê: osoba wydaj¹ca lek umieszcza wówczas na 

recepcie odpowiedni¹ adnotacjê oraz swój podpis. W takim przypadku recepta 

mo¿e byæ zrealizowana. 

Stosownie do powy¿szego unormowania osoba wydaj¹ca lek, w celu umo¿- 

liwienia realizacji recepty przez œwiadczeniobiorcê, ma prawo do uzupe³nienia 

treœci recepty o numer PESEL, ewentualnie do poprawienia tego numeru. 

Dokonanie tych czynnoœci jest jednak dopuszczalne wy³¹cznie na podstawie 

dokumentów przedstawionych przez osobê okazuj¹c¹ receptê, zawieraj¹cych 

numer PESEL tej osoby. 

Z powy¿szego unormowania nie wynika jednak obowi¹zek osoby wydaj¹cej 

lek do weryfikacji poprawnoœci numeru PESEL zamieszczonego na recepcie, 

z dokumentem przedstawionym przez osobê okazuj¹c¹ receptê. 

Obowi¹zki osoby wydaj¹cej lek z apteki zosta³y okreœlone w przepisach, 

wydanego na podstawie art. 69 ust. 7 ustawy 6 wrzeœnia 2001 r. – Prawo farmaceutyczne 

(Dz. U. z 2004 r. Nr 53, poz. 533, z póŸn. zm.13), rozporz¹dzenia 

Ministra Zdrowia z dnia 18 paŸdziernika 2002 r. w sprawie wydawania z apteki 

produktów leczniczych i wyrobów medycznych (Dz. U. Nr 183, poz. 1531) 

Szczegó³owy zakres obowi¹zków osoby wydaj¹cej lek okreœla § 2 tego rozporz¹dzenia. 

Wœród tych obowi¹zków nie wymieniono weryfikacji numeru PESEL 

zamieszczonego na recepcie. Obowi¹zek taki nie wynika równie¿ z §2 ust. 2 

pkt 1 tego rozporz¹dzenia, zgodnie z którym osoba wydaj¹ca lek ma obowi¹zek 

sprawdzenia prawid³owoœci wystawienia recepty, zgodnie z odrêbnymi przepisami. 

Obowi¹zek ten odnosi siê do sprawdzenia, czy recepta zosta³a wystawiona 

zgodnie z przepisami rozporz¹dzenia w sprawie recept lekarskich oraz 

rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 stycznia 2003 r. w sprawie warunków 

przechowywania przez apteki œrodków odurzaj¹cych, substancji psychotropowych 

i prekursorów grupy I-R oraz warunków przechowywania i wydawania z aptek 

preparatów zawieraj¹cych te œrodki lub substancje (Dz. U. Nr 37, poz. 323). 

Wykonywanie powy¿szego obowi¹zku polegaæ bêdzie na badaniu recepty pod 

wzglêdem formalnym, to jest czy zosta³a sporz¹dzona na prawid³owym druku 

oraz czy zawiera wszystkie wymagane elementy. Badanie to nie obejmuje natomiast 

sprawdzenia poprawnoœci materialnej treœci recepty, w tym poprawnoœci 

numeru PESEL wpisanego na recepcie przez osobê wystawiaj¹c¹ receptê. 

Z powy¿szego wynika, i¿ osoba wydaj¹ca lek, a w konsekwencji apteka, 

nie ponosi odpowiedzialnoœci za prawid³owoœæ numeru PESEL wpisanego na 

recepcie. Nie jest to bowiem okolicznoœæ od niej zale¿na, gdy¿ wpisanie numeru 

PESEL nale¿y do czynnoœci wystawienia recepty, a nie jej realizacji. Apteka 

odpowiada natomiast za wydanie leku refundowanego na podstawie recepty,


na której nie zamieszczono numeru PESEL, z zastrze¿eniem wyj¹tków przewidzianych 

w § 3 ust. 1 pkt 2 lit g) rozporz¹dzenia w sprawie recept lekarskich. 

W tym stanie rzeczy nie mo¿e znaleŸæ zastosowania art. 63 ust. 5 ustawy 

z dnia 27 sierpnia 2004 r. o œwiadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych 

ze œrodków publicznych (Dz. U. Nr 210, poz. 2135, z póŸn. zm.) zgodnie z którym, 

w przypadku nieprzekazania lub przekazania niezgodnie z ustaw¹ 

zbiorczych zestawieñ receptora danych okreœlonych zgodnie z art. 188 ustawy 

i informacji, o których mowa w przepisach wydawanych na podstawie art. 190 

ust. 2 tej ustawy, termin dokonania refundacji przez OW NFZ, okreœlony w art. 

63 ust. 3 ustawy, mo¿e zostaæ przed³u¿ony do czasu przekazania przez aptekê 

kompletnych danych. 

Przekazanie, w takich okolicznoœciach, przez aptekê numeru PESEL, który 

jest nieprawid³owy, nie mo¿e byæ traktowane jako przekazanie danych niezgodnie 

obowi¹zuj¹cymi przepisami prawa. Numer PESEL jak wskazano powy¿ej, 

nie jest bowiem weryfikowany przez aptekê na etapie realizacji i wydania leku. 

Zdaniem Centrali Narodowego Funduszu Zdrowia w takim przypadku apteka 

nie ma równie¿ obowi¹zku poprawiania numerów PESEL przekazanych w informacji 

kierowanej do OW NFZ, je¿eli s¹ zgodne z zamieszczonymi na recepcie. 

Dlatego te¿ wpisanie przez osobê wystawiaj¹c¹ receptê nieprawid³owego 

numeru PESEL nie mo¿e mieæ negatywnych skutków prawnych dla apteki. 

Poza przypadkiem opisanym powy¿ej, mo¿liwa jest sytuacja, w której na 

recepcie wpisano prawid³owy numer PESEL, a pomy³ka nast¹pi³a na etapie 

przeniesienia tego numeru do zbioru danych, o którym mowa w § 1 ust. 2 rozporz¹dzenia 

Ministra Zdrowia z dnia 28 wrzeœnia 2004 r. w sprawie zakresu 

niezbêdnych informacji gromadzonych i przekazywanych przez apteki podmiotom 

zobowi¹zanym do finansowania œwiadczeñ ze œrodków publicznych, nie bêdzie 

mo¿liwa ocena, czy przekazanie nieprawid³owego numeru PESEL wynika z pomy³ki 

apteki, czy te¿ z b³êdnego wpisywania numeru PESEL na recepcie przez 

osobê wystawiaj¹c¹ receptê. Ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o œwiadczeniach 

opieki zdrowotnej finansowanych ze œrodków publicznych, ani przepisy 

aktów toku postêpowanie w takich przypadkach. 

Maj¹c jednak na uwadze treœæ art. 63 ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 

2004 r. o œwiadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze œrodków publicznych 

nale¿y przyj¹æ, i¿ weryfikacj¹ tego jest przes³anie przez aptekê poprawionych 

danych ewentualnie potwierdzenie, i¿ przekazane dane s¹ zgodne z danymi 

Ÿród³owymi (wpisanymi na recepcie), powinna nast¹piæ przed up³ywem terminu 

dokonania refundacji, okreœlonymi w art. 63 ust. 3 ustawy. W przypadku 

niedokonania powy¿szej weryfikacji przez aptekê przed up³ywem powy¿szego 

terminu, mo¿e znaleŸæ zastosowanie art. 63 ust. 5 ustawy. 

Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia 

Andrzej Soœnierz


Korespondencja 

Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej w Poznaniu 

Wlkp. OIA/1628/2007 Poznañ, dnia 8 maja 2007 r. 

Pan 

Andrzej Soœnierz 

Prezes 


dotyczy: wyceny leków stosowanych przy leczeniu chorób nowotworowych 

W ostatnim okresie kierownicy aptek szpitalnych z województwa wielkopolskiego 

zwrócili siê do Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej z proœb¹ o pomoc 

w rozwi¹zaniu problemu zwi¹zanego z wycen¹ leków stosowanych w chemioterapii. 

Problem jest nastêpstwem wejœcia w ¿ycie zarz¹dzenia Prezesa 

Narodowego Funduszu Zdrowia Nr 11 z dnia 16 marca 2007 r. Za³¹cznik Nr 3 

do tego zarz¹dzenia okreœla wycenê punktow¹ jednostki leku, stanowi¹c podstawê 

do obliczenia nale¿noœci œwiadczeniodawców za udzielane œwiadczenia 

zdrowotne. Szczegó³owa analiza wykazu substancji czynnych stosowanych w 

terapii nowotworów wskazuje na zbyt nisk¹ wycenê punktow¹ jednostek leku. 

Przyk³adowo: 

- lek Cisplatinum inj., wycena punktowa jednostki leku (1 mg) – 0,04, a cena 

hurtowa leku uzyskana w wyniku postêpowania przetargowego wynosi 10,45 

z³ za 1 fiolkê 10 mg (czyli 1,04 z³ za 1 mg), 

- lek Vincristinum inj., wycena punktowa jednostki leku (1 mg) – 3,21, a 

cena hurtowa leku uzyskana w wyniku postêpowania przetargowego wynosi 

43 z³ 10 gr za 1 fiolkê 1 mg. 

Jak zatem wynika z podanych przyk³adów, wycena punktowa odbiega znacznie 

od cen produktów leczniczych, uzyskanych w wyniku negocjacji w trakcie 

postêpowania przetargowego. Tym samym, œrodki pochodz¹ce z Narodowego


Funduszu Zdrowia, nie wystarczaj¹ na pokrycie kosztów leczenia onkologicznego, 

co mo¿e w rezultacie doprowadziæ do perturbacji w leczeniu i pog³êbiæ 

zad³u¿enie zak³adów opieki zdrowotnej. Istnieje realne niebezpieczeñstwo, ¿e 

szereg szpitali bêdzie zmuszonych do wypowiadania umów na œwiadczenia 

zdrowotne. 

Problem dotyka równie¿ farmaceutów pracuj¹cych w aptekach szpitalnych, 

którzy pomimo czynionych starañ o jak najbardziej racjonaln¹ gospodarkê produktami 

leczniczymi, s¹ niejednokrotnie obwiniani przez dyrektorów szpitali za 

zaistnia³¹ sytuacjê. 

W zwi¹zku z powy¿szym, kieruj¹c siê trosk¹ o ochronê zdrowia publicznego, 

a tak¿e uwzglêdniaj¹c postulaty zg³aszane przez farmaceutów pracuj¹cych 

w aptekach szpitalnych, Wielkopolska Okrêgowa Izba Aptekarska zwraca siê 

z uprzejm¹ proœb¹ o rozwa¿enie mo¿liwoœci zmiany wyceny punktowej jednostki 

leków stosowanych w terapii nowotworowej. 

Z wyrazami szacunku 

dr n. farm. Roman Plackowski 

Prezes Wlkp. ORA 

Do wiadomoœci: 

• Pan Boles³aw Piecha 

Sekretarz Stanu 

w Ministerstwie Zdrowia 

• Pani Irena B³oñska 

Dyrektor Wielkopolskiego Oddzia³u Wojewódzkiego 


Trochę humoru 

Właściciel apteki do praktykanta: 

— A z tej bańki nalewamy tylko wtedy, gdy recepta jest 

całkiem nieczytelna.


Z PRAC NACZELNEJ RADY APTEKARSKIEJ 

NACZELNA IZBA APTEKARSKA 

W WARSZAWIE 

Naczelna Izba Aptekarska Warszawa, dnia 11 kwietnia 2007 r. 

Pani Katarzyna CHMIELEWSKA 

Dyrektor Departamentu Nauki i 

Szkolnictwa Wy¿szego Warszawa 

Odpowiadaj¹c na pismo z dnia 30 marca 2007r. dotycz¹ce wskazania systemu 

weryfikacji kwalifikacji farmaceutów, Naczelna Izba Aptekarska wyjaœnia, 

co nastêpuje: 

• procedury postêpowania w zakresie stwierdzania prawa wykonywania zawodu 

oparte s¹ o obowi¹zuj¹ce przepisy, a w szczególnoœci ustawê z dnia 

19 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich. 

Zgodnie z obowi¹zuj¹cymi przepisami stwierdzania prawa wykonywania 

zawodu w odniesieniu do obywatele polskiego dokonuje siê w oparciu o nastêpuj¹ce 

dokumenty: 

1) dyplom ukoñczenia studiów, na wskazanym w ustawie kierunku; 

2) orzeczenie lekarskie potwierdzaj¹ce stan zdrowia pozwalaj¹cy na wykonywanie 

zawodu farmaceuty; 

3) potwierdzenie posiadania pe³nej zdolnoœci do czynnoœci prawnych. 

Farmaceuta, który wystêpuje o stwierdzenie prawa wykonywania zawodu zobowi¹zany 

jest wiêc przedstawiæ: 

1) orygina³ dyplomu: 

2) orygina³ orzeczenia lekarskiego oraz 

3) w³asnorêcznie podpisana oœwiadczenie o posiadaniu pe³nej zdolnoœci do 

czynnoœci prawnych. 

W przypadku gdy stwierdzanie prawa wykonywania zawodu farmaceuty 

dotyczy obywatela innego ni¿ RP pañstwa cz³onkowskiego Unii Europejskiej 

farmaceuta oprócz dyplomu, œwiadectwa lub innego dokumentu potwierdzaj¹cego 

posiadanie formalnych kwalifikacji uprawniaj¹cych do wykonywania zawodu 

farmaceuty wydanego przez pañstwo cz³onkowskie Unii Europejskiej przedstawia 

potwierdzenie posiadania stanu zdrowia niezbêdnego do wykonywania


zawodu, potwierdzenie posiadania pe³nej zdolnoœci do czynnoœci prawnych oraz 

z³o¿one przez niego oœwiadczenie, ¿e posiada znajomoœæ jêzyka polskiego 

w mowie i piœmie w zakresie koniecznym do wykonywania zawodu farmaceuty. 

W zakresie dotycz¹cym potwierdzania stanu zdrowia honorowane s¹ zaœwiadczenia 

wydane przez stosowne organy kraju, z którego farmaceuta przybywa. 

Równie¿ w zakresie potwierdzania zdolnoœci do czynnoœci prawnych 

wystarczaj¹ca s¹ dokumenty wydane przez stosowne w³adze kraju, z którego 

obywatel pañstwa Unii Europejskiej przybywa. W sytuacji gdy powziête zostan¹ 

uzasadnione w¹tpliwoœci dotycz¹ca autentycznoœci przedstawianych dokumentów, 

w³aœciwe organy samorz¹du zawodowego wystêpuj¹ do odpowiednich 

w³adz lub organizacji pañstwa cz³onkowskiego Unii Europejskiej z wnioskiem 

o potwierdzenie ich autentycznoœci. 

Je¿eli stwierdzanie prawa wykonywania zawodu dotyczy farmaceuty bêd¹cego 

cudzoziemcem, stwierdzenia prawa mo¿e nast¹piæ, je¿eli cudzoziemiec 

przedstawi spe³nienie warunków okreœlonych w art. 4 ustawy o izbach aptekarskich 

tj. dyplom ukoñczenia studiów, orzeczenie lekarskie o stanie zdrowia, 

potwierdzenie posiadania pe³nej zdolnoœci do czynnoœci prawnych oraz potwierdzon¹ 

egzaminem znajomoœæ jêzyka polskiego wystarczaj¹c¹ do wykonywania 

zawodu na terenie RP. Dyplom przedstawiany przez cudzoziemca 

musi byæ uznany za równowa¿ny z dyplomem uzyskiwanym w RP. 

Dokument potwierdzaj¹cy prawo wykonywania zawodu sporz¹dzony jest w 

sposób zabezpieczaj¹cy przed jego ewentualnym podrobieniem. Oprócz zabezpieczeñ 

w postaci stosownego papieru zawieraj¹cego znak wodny i opatrzonego 

w logo apteki (w¹¿ z kielichem) z zabezpieczeniem chemicznym przed 

próbami usuwania lub próbami zmiany zapisów na dokumencie oraz opatrzony 

stosown¹ pieczêci¹, dokument jest zabezpieczony foli¹. 

Przedstawiaj¹c powy¿sze NIA zwraca uwagê, ¿e zgodnie z ustaw¹ z dnia 

18 kwietnia 1991 r. o izbach aptekarskich (tj. Dz. U. z 2003 r. Nr 9, poz. 103, z 

póŸn. zm.) farmaceuta, któremu wydawane jest prawo wykonywania zawodu 

wpisywany jest do rejestru prowadzonego przez okrêgow¹ izbê aptekarsk¹ w³aœciw¹ 

ze wzglêdu na miejsce wykonywania zawodu. Rejestr, obok imienia i nazwiska, 

a tak¿e innych danych dotycz¹cych osoby farmaceuty zawiera dane dotycz¹ce 

jego wykszta³cenia oraz kwalifikacji, a tak¿e dane dotycz¹ce prawa wykonywania 

zawodu. 

Z uwagi na fakt, ¿e zmiana miejsca wykonywania pracy ³¹czy siê z wpisem 

do rejestru kolejnej okrêgowej izby aptekarskiej w³aœciwej ze wzglêdu na miejsce 

wykonywania zawodu, Naczelna Izba Aptekarska jako systemowe rozwi¹zanie 

dotycz¹ce przeciwdzia³ania ewentualnym oszustwom w odniesieniu do 

kwalifikacji farmaceutów, za w³aœciwe uwa¿a, zaproponowane w projekcie ustawy 

o zawodzie farmaceuty prowadzenie obok rejestru farmaceutów okrêgowych 

izb, rejestru centralnego Naczelnej Izby Aptekarskiej. 

Prezes NRA 

Mgr farm. Andrzej Wróbel


MINISTERSTWO ZDROWIA Warszawa, 1 sierpnia 2007r. 

Departament 

Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego 

Pan 

Andrzej Wróbel 

Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej 

ul. D³uga 16 

00-238 Warszawa 

Szanowny Panie Prezesie, 

Odpowiadaj¹c na pismo znak L.dz.:KD-232/2007 w sprawie wyjaœnienia 

w¹tpliwoœci interpretacyjnych w zakresie stosowania przepisów rozporz¹dzenia 

Ministra Zdrowia z dnia 15 maja 2002 roku w sprawie specjalizacji i uzyskiwania 

tytu³u specjalisty przez farmaceutów (Dz. U. Nr 101. poz. 941 z póŸn. zm.) 

w odniesieniu do farmaceutów, którzy w sesji wiosennej zdawali egzamin specjalizacyjny. 

Departament Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego prosi o przyjêcie poni¿szego. 

Zgodnie z obowi¹zuj¹cym stanem prawnym – rozporz¹dzeniem Ministra 

Zdrowia z dnia 15 maja 2002 roku w sprawie specjalizacji i uzyskiwania tytu³u 

specjalisty przez farmaceutów (Dz. U. Nr 101. poz. 941 z póŸn. zm.) – egzamin 

pañstwowy, koñcz¹cy specjalizacjê, dla ka¿dej dziedziny sk³ada siê z dwóch 

czêœci : egzaminu praktycznego i egzaminu teoretycznego przeprowadzanego 

zgodnie z regulaminem porz¹dkowym ustalonym przez Dyrektora Centrum 

Egzaminów Medycznych. Przedmiotowy regulamin zatwierdza minister w³aœciwy 

do spraw zdrowia. Jednoczeœnie § 27 ust. 3 ww. rozporz¹dzenia stanowi, i¿ 

w razie negatywnego wyniku którejkolwiek czêœci egzaminu pañstwowego, farmaceuta 

mo¿e przyst¹piæ do egzaminu pañstwowego w nastêpnej sesji egzaminacyjnej. 

W takim przypadku egzamin pañstwowy sk³ada siê ze wszystkich 

czêœci tj. egzaminu praktycznego i egzaminu teoretycznego. 

W zwi¹zku z powy¿szym, zgodnie z aktualnym stanem prawnym osoba, 

która uzyska³a negatywny wynik z czêœci teoretycznej egzaminu pañstwowego, 

w przypadku podjêcia decyzji o przyst¹pieniu do egzaminu w nastêpnej sesji 

egzaminacyjnej zobowi¹zana jest zdawaæ egzamin pañstwowy sk³adaj¹cy ze 

wszystkich czêœci tj. z czêœci teoretycznej oraz z czêœci praktycznej.


Przedmiotowa regulacja zosta³a wprowadzona rozporz¹dzeniem Ministra 

Zdrowia Z dnia 4 kwietnia 2007 r. zmieniaj¹cym rozporz¹dzenie w sprawie specjalizacji 

i uzyskiwania tytu³u specjalisty przez farmaceutów (Dz. U. Nr 71, poz. 

408) i wesz³a w ¿ycie z dniem 5 maja 2007 r. 

W zwi¹zku z powy¿szym ze wzglêdu na fakt, i¿ egzamin pañstwowy na 

zakoñczenie specjalizacji odby³ siê po 5 maja 2007 r. tj. w okresie, kiedy ju¿ 

obowi¹zywa³o znowelizowane rozporz¹dzenie W sprawie specjalizacji i uzyskiwania 

tytu³u specjalisty przez farmaceutów osoby przystêpuj¹ce do egzaminu 

pañstwowego podlegaj¹ przepisom ww. aktu prawnego. 

Jednoczeœnie pragniemy poinformowaæ, i¿ po dokonaniu wnikliwej analizy, 

w szczególnoœci kosztów zwi¹zanych z przeprowadzaniem egzaminu pañstwowego. 

Departament Nauki i Szkolnictwa Wy¿szego uznaje za zasadny postulat 

dotycz¹cy zmiany przepisu przedmiotowego rozporz¹dzenia w zakresie przeprowadzania 

egzaminu pañstwowego dla osób, które uzyska³y negatywny wynik 

którejkolwiek z czêœci egzaminu pañstwowego. 

W zwi¹zku z powy¿szym maj¹c na wzglêdzie zaistnia³¹ sytuacjê, a w szczególnoœci 

fakt, i¿ wiêkszoœæ z osób, które przyst¹pi³y do przedmiotowego egzaminu 

uzyska³a pozytywny wynik z czêœci praktycznej egzaminu, w Ministerstwie 

Zdrowia podjêto prace nad nowelizacj¹ przedmiotowego rozporz¹dzenia, 

w tym nad nowelizacj¹ przepisów § 27. Proponowana zmiana umo¿liwi osobom, 

które uzyska³y negatywny wynik którejkolwiek z czêœci egzaminu pañstwowego, 

przyst¹pienie w nastêpnej sesji egzaminacyjnej wy³¹cznie do czêœci, 

z której uzyskano negatywny wynik. 

Jednoczeœnie informujemy, i¿ projekt nowelizacji przedmiotowego rozporz¹dzenia 

zostanie zamieszczony na stronach internetowych Ministerstwa Zdrowia 

www.mz.gov.pl 

Z wyrazami szacunku 

Zastêpca Dyrektora 

Departamentu Nauki 

i Szkolnictwa Wy¿szego 

Katarzyna Chmielewska


G£ÓWNY INSPEKTOR Warszawa, dnia 14.05.2007 r. 

FARMACEUTYCZNY 

GIF-N-N/0730/MZ/36-1 /2007 

Informacja dla aptek i hurtowni w sprawie zwrotów Corhydronu 

Szanowni Pañstwo, 

Uprzejmie informujê, i¿ Przedsiêbiorstwo Farmaceutyczne JELFA SA. rozpoczê³o 

akcjê zwrotu Corhydronu, tytu³em wyrównania strat wynik³ych z publicznego 

wezwania Ministra Zdrowia do zwrotu leków zawartego w Komunikacie 

Ministra Zdrowia skierowanym do aptek z dnia 10.11.2006 r. 

Zwrot ten odbywaæ siê bêdzie w oparciu o listê obejmuj¹c¹ apteki, które 

przyjê³y zwroty od pacjentów i zg³osi³y ten fakt do Wojewódzkich Inspektorów 

Farmaceutycznych. 

Podmiotami przekazuj¹cymi produkt leczniczy do aptek bêd¹ hurtownie farmaceutyczne, 

które otrzyma³y z Przedsiêbiorstwa Farmaceutycznego JELFA 

S.A. w/w listê aptek, którym produkt leczniczy Corhydron ma byæ przekazany. 

Przekazanie produktu leczniczego „Corhydron” winno byæ odpowiednio udokumentowane 

protoko³em przekazania w celach kontrolnych. 

Powy¿sze nie dotyczy aptek szpitalnych i zak³adowych, poniewa¿ Komunikat 

Ministra Zdrowia z dnia 10.11 2006 r. dotyczy³ dokonywania zwrotów Corhydronu 

przez pacjentów indywidualnych do aptek ogólnodostêpnych. 

G³ówny Inspektor Farmaceutyczny 

Zofia Ulz


G£ÓWNY INSPEKTOR Warszawa, dnia 14 maja 2007 r. 

FARMACEUTYCZNY 

DECYZJA 

Na podstawie art. 62 ust. 2 pkt 1 oraz ust. 3 w zwi¹zku z art. 55 ust. 3a 

pkt 1, art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 6 wrzeœnia 2001 r. -– Prawo farmaceutyczne 

(t j.: Dz.U. z 2004 r. nr 53, poz. 533 z póŸn. zm.), w zwi¹zku z § 2 ust. 1 i § 3 

ust. 2 Rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie 

reklamy produktów leczniczych (Dz. U. z 20O2 r. Nr 230, poz. 1936) oraz art. 127 

§ 3 i 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postêpowania 

administracyjnego (tj.: Dz.U. z 2000 r. nr 93, poz. 1071 z póŸn. zm.), 

G£ÓWNY INSPEKTOR FARMACEUTYCZNY 

po rozpatrzeniu wniosku firmy Euroapteka Sp. z o.o. o ponowne rozpatrzenie 

sprawy zakoñczonej decyzj¹ G³ównego Inspektora Farmaceutycznego z dnia 

15.03.2007 r. znak: GIF-P-R-481-38/MSZ/07, nakazuj¹cej natychmiastowe zaprzestanie 

prowadzenia niezgodnej z przepisami prawa reklamy produktów 

leczniczych kierowanej do publicznej wiadomoœci poprzez znajduj¹ce siê na 

terenie ca³ego kraju apteki nale¿¹ce do firmy Euroapteka Sp. z o.o. dotycz¹cej 

folderów reklamowych: 

1) „Euroapteka Ka¿dy ma prawo do tanich leków. Fragmenty listy cenowej 

Euroapteki obowi¹zuj¹ od 01 do 30.11.2006 r.”, 

2) „Euroapteka Ka¿dy ma prawo do tanich leków Oferta wa¿na do 01-31.12.” 

3) „Euroapteka Uwaga!!! Teraz wiêcej cen hurtowych patrz ostatnia strona. 

Oferta wa¿na do 02-31.01.” 

utrzymuje w mocy przedmiotow¹ decyzjê, 

UZASADNIENIE 

Decyzj¹ z dnia 15.03.2007 r. znak: GIF-P-R-481-38/MSZ/07, G³ówny Inspektor 

Farmaceutyczny nakaza³ natychmiastowe zaprzestanie prowadzenia niezgodnej 

z przepisami prawa reklamy produktów leczniczych kierowanej do publicznej 

wiadomoœci poprzez znajduj¹ce siê na terenie ca³ego kraju apteki nale¿¹ce 

do firmy Euroapteka Sp. z o.o. Decyzja dotyczy³a folderów reklamowych: 

1) „Euroapteka Ka¿dy ma prawo do tanich leków. Fragmenty listy cenowej 

Euroapteki obowi¹zuj¹ od 01 do 30.11.2006 r.”, 

2) „Euroapteka Ka¿dy ma prawo do tanich leków Oferta wa¿na 01-31.12.” 

3) „Euroapteka Uwaga!!! Teraz wiêcej cen hurtowych patrz ostatnia strona. 

Oferta wa¿na do 02-31.01.”


W ocenie G³ównego inspektora Farmaceutycznego powy¿szy folder narusza³ 

przepisy art. 55 ust. 3a pkt 1, art, 60 ust. 1 ustawy Prawo farmaceutyczne oraz 

§ 2 ust. 1 i § 3 ust, 2 Rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia w sprawie reklamy 

produktów leczniczych. 

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, który wp³yn¹³ do G³ównego Inspektoratu 

Farmaceutycznego 11.04.2007 r. Strona zarzuci³a G³ównemu Inspektorowi 

Farmaceutycznemu naruszenie przepisów KPA w zakresie postêpowania 

wyjaœniaj¹cego – art. 61 i nast. w zw. z art. 7 KPA wskazuj¹c, i¿ przed wydaniem 

decyzji G³ówny Inspektor Farmaceutyczny powinien przeprowadziæ postêpowanie 

wyjaœniaj¹ce w przedmiotowej sprawie z udzia³em Spó³ki. 

Ponadto strona zarzuci³a G³ównemu Inspektorowi Farmaceutycznemu dokonanie 

nadinterpretacji przepisów i wnios³a o umorzenie postêpowania powo³uj¹c 

siê na jego bezprzedmiotowoœæ i wskazuj¹c, i¿ ww. biuletyny reklamowe 

nie s¹ ju¿ publikowane. 

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy G³ówny inspektor Farmaceutyczny, utrzymuje 

w mocy zaskar¿on¹ decyzjê. 

G³ówny Inspektor Farmaceutyczny nie zgadza siê ze stanowiskiem strony, i¿ w 

przedmiotowym postêpowaniu administracyjnym naruszone zosta³y wskazane 

wy¿ej przepisy KPA. W odniesieniu do folderów reklamowych bêd¹cych przedmiotem 

decyzji G³ówny Inspektora Farmaceutyczny wystêpowa³ do Spó³ki pismem 

z dnia 26.01.2007 r. znak: GIF-P-R-482-37/MS2/07, pismem z dnia 

31.01.2007 r. znak: GIF-P-R-482-45/MSZ/07 oraz pismem z dnia 01.02.2007 r. 

znak: GIF-P-FM82-46/MSZ/07. 

We wszystkich ww. pismach dotycz¹cych poszczególnych folderów reklamowych 

G³ówny Inspektor Farmaceutyczny sformu³owa³ zarzuty dotycz¹ce naruszenia 

przepisów przez rozpowszechnianie ww. folderów i wezwa³ spó³kê o 

ustosunkowanie siê do nich w trybie art. 10 § 1 KPA. Na ww. pisma strona 

odpowiedzia³a pismami zapewne b³êdnie datowanymi na 08.01.2007 r. oraz 

13.01.2007 r. korzystaj¹c z przys³uguj¹cego jej na podstawie przepisów KPA 

prawa do wypowiedzenia siê przed wydaniem decyzji administracyjnej. 

Jak wynika z powy¿szego, nie mo¿e byæ mowy o naruszeniu przepisów KPA – 

G³ówny Inspektor Farmaceutyczny podj¹³ bowiem wszelkie kroki niezbêdne do 

dok³adnego wyjaœnienia stanu faktycznego i za³atwienia sprawy oraz zapewni³ 

stronie czynny udzia³ w postêpowaniu. 

G³ówny Inspektor Farmaceutyczny nie zgadza siê ze stanowiskiem Strony, i¿ 

Spó³ka nie stosowa³a i nie stosuje reklamy produktów leczniczych. 

Zgodnie z przepisem art. 52 ust, 1 ustawy Prawo farmaceutyczne reklam¹ 

produktu leczniczego jest dzia³alnoœæ polegaj¹ca na informowaniu i zachêcaniu 

do stosowania produktu leczniczego maj¹ca na celu zwiêkszenie liczby przepisywanych 

recept, dostarczania, sprzeda¿y lub konsumpcji produktów leczniczych. 

Jak ju¿ wskazano w decyzji z dnia 15.03.2007 r. zachêta do zakupu wymienionych 

w przedmiotowych folderach reklamowych produktów leczniczych przejawia 

siê w u¿ywaniu w odniesieniu do produktów leczniczych zwrotów o charakterze


wartoœciuj¹cym oraz zachwalaj¹cych o bezpieczeñstwie i skutecznoœci danych 

produktów leczniczych np. : 

1) „Ibupar 200 mg. 10 tabl. Rewelacyjny œrodek przeciwbólowy. Doskona³ej 

jakoœci sk³adniki w ³atwej do po³kniêcia formie tabletek powlekanych skutecznie 

zwalczaj¹ bóle g³owy, zêbów, bóle miêœniowe, stawowe oraz wszelkie 

stany zapalne” oraz „No-Spa 40 mg. 20 tab. Niezwykle pomocny lek o dzia- 

³aniu przeciwskurczowym, szczególnie wskazany w kolkach ró¿nego pochodzenia. 

Powszechnie stosowany przy kamicy ¿ó³ciowej i nerkowej, zapaleniu 

pêcherzyka ¿ó³ciowego i pêcherza moczowego, przy bólach miesi¹czkowych, 

kolce jelitowej. Bardzo pomocny w chorobie wrzodowej ¿o- 

³¹dka i dwunastnicy* (folder „Euroapteka Ka¿dy ma prawo do tanich leków 

Fragmenty listy cenowej Euroapteki obowi¹zuj¹ od 01 do 30 11.2006 r.”), 

2) „Essentials forte 50 kaps. Niezast¹piona pomoc w ostrych i przewlek³ych 

chorobach w¹troby. Znacznie zwiêksza zdolnoœci regeneracyjne w¹troby. 

Niezwykle pomocny w profilaktyce tworzenia siê kamieni ¿ó³ciowych, w 

³uszczy i zatruciach. Dbaj o w¹trobê. Masz j¹ tylko jedn¹!!!” oraz „Acard 75 

mg. 60 tab. Doskona³y preparat wspomagaj¹cy leczenie chorób zwi¹zanych 

z uk³adem kr¹¿enia. Mo¿esz zmniejszyæ ryzyko zawa³u nawet o 50%” 

(„Euroapteka Ka¿dy ma prawo do tanich leków. Oferta wa¿na 01-31.12.). 

3) „Paracetamol 500 mg. 6tab. Preparat o sprawdzonej i udokumentowanej 

skutecznoœci w walce z bólem i gor¹czka. Jest bezpieczny w stosowaniu, 

mo¿e byæ u¿ywany przy dolegliwoœciach ¿o³¹dkowych. Niezast¹piony w 

³agodzeniu bólu g³owy, miêœni i zêbów oraz innych dolegliwoœci bólowych 

oraz „Flegamina 120 ml. Znany i sprawdzony syrop na kaszel dla ca³ej rodziny. 

U³atwia odksztuszanie, up³ynnia wydzielinê, oczyszcza oskrzela. Niezbêdny 

w ka¿dej domowej apteczce” („Euroapteka Uwaga!!! Teraz wiêcej 

cen hurtowych patrz ostatnia strona Oferta wa¿na do 02-31.01.”). 

Ponadto z zastosowanej w przedmiotowych folderach formy przedstawienia 

cen ww. produktów leczniczych polegaj¹cej na zestawieniu dwóch cen dotychczasowej 

oraz nowej – drastycznie obni¿onej, wynika, i¿ zamiarem dystrybutora 

folderu reklamowego by³o zachêcenie do zakupu produktu leczniczego poprzez 

wywo³anie u odbiorcy wra¿enia o nadarzaj¹cej siê okazji dokonania tañszego 

ni¿ w normalnych warunkach zakupu. 

Z powy¿szego wynika bez ¿adnej w¹tpliwoœci, i¿ w przedmiotowej sytuacji mamy 

do czynienia z reklam¹ produktów leczniczych – dochodzi bowiem do wype³nienia 

przes³anki informacyjnej oraz przes³anki dotycz¹cej zachêty do stosowania 

produktu leczniczego. Zostaje równie¿ wype³niony cel dzia³alnoœci reklamowej 

wskazany w art. 52 ust. 1. 

W konsekwencji ww. foldery powinny zostaæ zbadane pod k¹tem ich zgodnoœci 

z przepisami dotycz¹cymi reklamy produktów leczniczych. Po dokonaniu 

przedmiotowej analizy G³ówny Inspektor Farmaceutyczny uzna³, i¿ dosz³o do


naruszenia przepisów ustawy Prawo farmaceutyczne dotycz¹cych reklamy produktów 

leczniczych tj art. 55 ust. 3a pkt 11 art. 60 ust. 1 ustawy z dnia 6 wrzeœnia 

2001 r. – Prawo farmaceutyczne, oraz § 2 ust. 1 i § 3 st. 2 Rozporz¹dzenia 

Ministra Zdrowia w sprawie reklamy produktów leczniczych. 

Zgodnie z art. 55 ust 3a pkt 1 reklama kierowana do publicznej wiadomoœci nie 

mo¿e polegaæ na: prezentowaniu produktu leczniczego przez naukowców, osoby 

pe³ni¹ce funkcje publiczne b¹dŸ osoby posiadaj¹ce wykszta³cenie medyczne 

lub farmaceutyczne, lub sugeruj¹ce posiadanie takiego wykszta³cenia. Tymczasem 

w ww. folderach reklamowych wystêpuje aktorka ucharakteryzowana 

na lekarza. 

Ponadto przepis art. 60 ust, 1 ustawy Prawo farmaceutyczne stanowi, i¿ reklama 

produktu leczniczego mo¿e byæ prowadzona wy³¹cznie przez podmiot odpowiedzialny 

lub na jego zlecenie. Strona nie przedstawia³a umów zleceñ na 

reklamowanie wiêkszoœci produktów leczniczych wymienionych w gazetce, 

w tym min. produktu leczniczego Ibufen zawiesina 1OOg, czy Ranigast max. 

10 tabl. 

Zgodnie z § 2 ust. 1 rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia w sprawie reklamy produktów 

leczniczych reklama produktu leczniczego kierowana do publicznej wiadomoœci 

zawiera nastêpuj¹ce dane: 

1) nazwê produktu leczniczego; 

2) nazwê powszechnie stosowan¹ substancji czynnej, a w przypadku produktu 

leczniczego zawieraj¹cego wiêcej ni¿ 3 substancje czynne, okreœlenie: 

„produkt z³o¿ony”; 

3) dawkê substancji czynnej fub stê¿enie substancji czynnej, z wy³¹czeniem 

produktu z³o¿onego; 

4) postaæ farmaceutyczn¹; 

5) wskazanie terapeutyczne do stosowania, z wy³¹czeniem wskazañ, o których 

mowa w art. 55 ust. 4 ustawy z dnia 6 wrzeœnia 2001 r. – Prawo farmaceutyczne; 

6) wskazanie podmiotu odpowiedzialnego. 

Tymczasem jak ju¿ wskazano w decyzji z dnia 15.03.2007 r. w przedmiotowych 

folderach reklamowych brak jest niektórych informacji dotycz¹cych konkretnych 

produktów leczniczych, o których mowa w § 2 ust. 1, w szczególnoœci 

wymienionych w pkt 2 i 6 w tym np. produkty lecznicze wymienione powy¿ej tj. 

Ibupar 200 mg, 10 tab., No-Spa 40 mg. 20 tab., Essentials forte 50 kaps., Acard 

75 mg, 60 tab, Paracetamol 500 mg. 6 tab. oraz Flegamina 120 ml. 

Dodatkowo, ostrze¿enie, które powinno zostaæ zamieszczone w przypadku reklamy 

produktu leczniczego w formie wizualnej nie odpowiada wymaganiom 

przepisów rozporz¹dzenia Ministra Zdrowia w sprawie reklamy produktów leczniczych. 

Zgodnie z § 2 ust. 3, reklama produktu leczniczego kierowana do publicznej 

wiadomoœci, w formie wizualnej, (...) zawiera ostrze¿enie o nastêpuj¹cej treœci:


„Przed u¿yciem zapoznaj siê z ulotk¹, która zawiera wskazania, przeciwwskazania, 

dane dotycz¹ce dzia³añ niepo¿¹danych i dawkowanie oraz informacje 

dotycz¹ce stosowania produktu leczniczego, b¹dŸ skonsultuj siê z lekarzem 

lub farmaceut¹”. Ostrze¿enie to powinno byæ umieszczone w dolnej czêœci reklamy 

na p³aszczyŸnie stanowi¹cej nie mniej ni¿ 10% jej powierzchni (§ 3 ust. 

2) i byæ zamieszczone na pierwszej stronie (§ 3 ust. 5), 

Odnosz¹c siê do wniosku o uchylenie decyzji ze wzglêdu na fakt, i¿ zakwestionowane 

foldery reklamowe nie s¹ ju¿ publikowane, G³ówny Inspektor Farmaceutyczny 

stwierdza, i¿ fakt ten nie przes¹dza o bezprzedmiotowoœci postêpowania 

administracyjnego. 

Zgodnie bowiem z wyrokiem WSA z dnia 30.11.2005 r. (I SA/Wa 2084/04) 

„Przepis art. 62 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo farmaceutyczne stanowi, ¿e organ 

mo¿e nakazaæ zaprzestania ukazywania siê lub prowadzenia reklamy. Jednak¿e 

nie oznacza to, ¿e w przepisie chodzi jedynie o dzia³ania prowadzone w 

teraŸniejszoœci. 

Zdaniem S¹du, zastosowanie wyk³adni jêzykowej nie jest wystarczaj¹ce do 

ustalenia jednoznacznej treœci tego przepisu. Konieczne jest zastosowanie 

wyk³adni celowoœciowej i poszukiwania ratio legis tego przepisu. 

Skoro materia³y reklamowe ju¿ zosta³y wprowadzone do obrotu, to nie ma ¿adnej 

gwarancji, ¿e skutki dzia³ania reklamy zosta³y usuniête, bowiem sam fakt 

zaprzestania dzia³alnoœci reklamowej nie jest jednoznaczny z usuniêciem jego 

skutków. 

Maj¹c na uwadze powy¿sze, G³ówny Inspektor Farmaceutyczny orzek³, jak w 

sentencji. 

Pouczenie: 

Niniejsza decyzja jest ostateczna. Na decyzjê stronie przys³uguje skarga do 

Wojewódzkiego S¹du Administracyjnego w Warszawie, któr¹ nale¿y wnieœæ za 

poœrednictwem G³ównego Inspektora Farmaceutycznego w terminie 30 dni od 

dnia dorêczenia niniejszej decyzji. 

G³ówny Inspektor Farmaceutyczny 

Zofia Ulz 

Otrzymuje: 

1) Euroapteka Sp. z o.o„ ul. ¯ytnia nr 15 lok. 14, 01-014 Warszawa, 

2) Okrêgowe Izby Aptekarskie - Rzecznicy Odpowiedzialnoœci Dyscyplinarnej, 

3) Wojewódzcy Inspektorzy Farmaceutyczni - wszyscy, 

4) a/a.


PREZES Warszawa, 29.05.2007 r. 

NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ 

Konstanty Radziwi³³ 

Apel 

W zwi¹zku z prowadzon¹ w wielu zak³adach opieki zdrowotnej w Polsce 

akcj¹ strajkow¹ prowadzon¹ na rzecz wprowadzenia w ¿ycie stanowiska VIII 

Krajowego Zjazdu Lekarzy w sprawie ustawowego uregulowania minimalnej 

p³acy lekarzy na poziomie co najmniej dwukrotnoœci œredniego krajowego wynagrodzenia 

w sektorze przedsiêbiorstw w stosunku do wszystkich lekarzy i lekarzy 

dentystów pracuj¹cych w ró¿nych miejscach i w rozmaitych formach zatrudnienia, 

a) wzywam wszystkich lekarzy i lekarzy dentystów w Polsce o wyra¿enie w 

dostêpnej formie solidarnoœci ze strajkuj¹cymi kolegami szczególnie w dniu 

30 maja 2007 r.; 

b) proszê wszystkich pracowników medycznych, a szczególnie pielêgniarki 

i po³o¿ne o ¿yczliwy stosunek do strajkuj¹cych lekarzy, którzy upominaj¹ 

siê o godnoœæ wszystkich pracowników s³u¿by zdrowia; 

c) proszê pacjentów o zrozumienie dla lekarzy protestuj¹cych przeciw 

permanentnemu niedofinansowaniu sektora ochrony zdrowia skutkuj¹cemu 

tak¿e ograniczeniami dostêpu pacjentów do wielu œwiadczeñ zdrowotnych; 

d) wzywam w³adze Rzeczypospolitej do niezw³ocznego zapewnienia 

warunków umo¿liwiaj¹cych spe³nienie ¿¹dañ strajkuj¹cych oraz zaplanowania 

odpowiedniego do potrzeb polskiego spo³eczeñstwa publicznego finansowania 

ochrony zdrowia na poziomie co najmniej 6% PKB w przeci¹gu 

nie wiêcej ni¿ 2 najbli¿szych lat.


STANOWISKO 

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ 

z dnia 25 maja 2007 r. 

w sprawie aktualnej sytuacji w systemie ochrony zdrowia 

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej z niepokojem obserwuje sytuacjê w 

ochronie zdrowia zwi¹zan¹ ze strajkiem lekarzy. 

Prezydium przypomina, ¿e postulaty p³acowe zg³aszane przez Ogólnopolski 

Zwi¹zek Zawodowy Lekarzy s¹ jednoznaczne z oczekiwanym poziomem 

minimalnych wynagrodzeñ lekarskich okreœlonym przez VIII Krajowy Zjazd Lekarzy 

w 2006 r. Jednoczeœnie Prezydium stwierdza, ¿e mo¿liwa jest praktycznie 

natychmiastowa realizacja kompromisowej propozycji OZZL sfinansowania 

wzrostu wynagrodzeñ z rezerwy 1 mld z³ powsta³ej w Narodowym Funduszu 

Zdrowia w 2006r. Wbrew obliczeniom publikowanym przez Rz¹d, kwota ta by- 

³aby wystarczaj¹ca na zwiêkszenie wynagrodzeñ wszystkich lekarzy o oko³o 

2000 z³ miesiêcznie ju¿ w bie¿¹cym roku. Nie zmienia to oczywiœcie koniecznoœci 

zwiêkszenia publicznych nak³adów na ochronê zdrowia w nastêpnych 

latach tak, aby w jak najkrótszym czasie by³o mo¿liwe dojœcie do minimalnego 

w Unii Europejskiej poziomu tych nak³adów w wysokoœci 6% PKB. 

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej stanowczo stwierdza, ¿e takie rozwi¹zanie 

umo¿liwi szybkie zakoñczenie strajków i zapewni ju¿ w nied³ugim czasie 

podwy¿kê wynagrodzeñ wszystkich pracowników medycznych, a tak¿e ograniczenie 

wszystkich problemów z dostêpem Polaków do nowoczesnej opieki zdrowotnej. 

Prezydium zwraca siê do w³adz Rzeczypospolitej o powa¿ne potraktowanie 

lekarskich protestów i natychmiastowe podjêcie dzia³añ maj¹cych na 

celu szybkie zwiêkszenie nak³adów na ochronê zdrowia, a tak¿e rzeczywistych 

kroków w kierunku reformy systemu ochrony zdrowia. 

PREZES NIL 

Konstanty Radziwil³


STANOWISKO 

PREZYDIUM NACZELNEJ RADY APTEKARSKIEJ 

z dnia 12 czerwca 2007 r. 

w sprawie uprawnieñ do bezp³atnych leków, przys³uguj¹cych inwalidom 

wojennym, ich ma³¿onkom pozostaj¹cym na ich wy³¹cznym utrzymaniu 

oraz wdowom i wdowcom po poleg³ych ¿o³nierzach i zmar³ych inwalidach 

wojennych uprawnionych do renty rodzinnej, a tak¿e osobom represjonowanym. 

Przepis art. 46 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o œwiadczeniach opieki 

zdrowotnej finansowanych ze œrodków publicznych, okreœla szczególne uprawnienie 

okreœlonej grupy œwiadczeñ i odbiorców do bezp³atnego zaopatrzenia 

w leki. Stanowi on, ¿e inwalidom wojennym, ich ma³¿onkom pozostaj¹cym na 

ich wy³¹cznym utrzymaniu oraz wdowom i wdowcom po poleg³ych ¿o³nierzach 

i zmar³ych inwalidach wojennych uprawnionym do renty rodzinnej, a tak¿e osobom 

represjonowanym, przys³uguje bezp³atne zaopatrzenie w leki spe³niaj¹ce 

³¹cznie nastêpuj¹ce warunki: 

1) oznaczone symbolem RP w decyzji dopuszczaj¹cej do obrotu; 

2) wpisane do Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu 

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. 

Realizuj¹c konstytucyjny nakaz ustawodawca okreœli³ zakres œwiadczeñ 

opieki zdrowotnej przys³uguj¹cych wymienianej grupie œwiadczeniobiorców. 

Podstawow¹ zasadê dotycz¹c¹ wpisywania produktów leczniczych, w tym 

leków do Rejestru Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium 

Rzeczypospolitej Polskiej, statuuje art. 28 ust. 1 ustawy – Prawo farmaceutyczne, 

zgodnie z którym ka¿dy lek dopuszczony do obrotu podlega wpisowi 

do Rejestru. Regu³a ta dotyczy m.in. produktów leczniczych, które uzyska³y 

pozwolenie na dopuszczenie do obrotu wydane przez Ministra Zdrowia (art. 3 

ust. 1 i 3) oraz produktów leczniczych, które uzyska³y pozwolenie wydane przez 

Radê Unii Europejskiej lub Komisjê Europejsk¹ (art. 3 ust. 2). 

Zgodnie ze stanowiskiem Rz¹dowego Centrum Legislacji – przepis 

art. 28 ust. 1 ustawy z dnia 6 wrzeœnia 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, 

odwo³uj¹c siê do produktów leczniczych dopuszczonych do obrotu nie 

ró¿nicuje ich pod wzglêdem podstawy prawnej tego dopuszczenia. 

W zwi¹zku z powy¿szym Narodowy Fundusz Zdrowia w dniu 6 stycznia 

2007 r. stwierdzi³ i og³osi³, ¿e produkty lecznicze dopuszczone do obrotu na 

podstawie art. 3 ustawy Prawo farmaceutyczne, spe³niaj¹ przes³anki okreœlone 

w art. 46 ust. 1 pkt. 2 ustawy o œwiadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych 

ze œrodków publicznych i mog¹ byæ wydawane bezp³atnie inwalidom wojennym.


Prezydium Naczelnej Rady Aptekarskiej podkreœla, ¿e prezentowany obecnie 

pogl¹d NFZ odpowiada wczeœniejszym, wielokrotnie wyra¿anym stanowiskom 

samorz¹du aptekarskiego w tej sprawie. 

Prezydium NRA wskazuje, ¿e przywo³any przepis art. 46 ust. 1 ww. ustawy 

obowi¹zuje w niezmienionym brzmieniu od dnia 1 paŸdziernika 2004 r. co 

oznacza, ¿e ceny wszystkich leków posiadaj¹cych pozwolenie wydane przez 

Radê Unii Europejskiej lub Komisjê Europejsk¹, a nie wpisanych do Rejestru 

Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej 

Polskiej, wydanych bezp³atnie œwiadczeniobiorcom wymienionym w tym 

przepisie podlega³y i podlegaj¹ refundacji. 

Ograniczenie inwalidów wojennych i pozosta³ych osób wymienionych 

w art. 46 ww. ustawy w dostêpie do bezp³atnych leków wynika³o nie z obowi¹zuj¹cych 

przepisów prawa, ale z nieprawid³owych interpretacji Narodowego 

Funduszu Zdrowia. 

Zaistnia³a sytuacja prowadzi do jednego podstawowego wniosku, ¿e o zakresie 

œwiadczeñ opieki zdrowotnej przys³uguj¹cych obywatelom RP, wbrew 

nakazowi zawartemu w Konstytucji RP, decyduj¹ organy administracji publicznej 

a nie ustawy. 

Samorz¹d aptekarski stoi na stanowisku, ¿e aptekarzom, którzy – przed 

opublikowaniem przez NFZ w³aœciwej interpretacji art. 46 ust. 1 ustawy 

o œwiadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze œrodków publicznych 

– wydali leki bezp³atnie Narodowy Fundusz Zdrowia nie mo¿e odmówiæ 

refundacji. 

Sekretarz NRA 

Dr farm Jerzy £azowski 

Prezes NRA 

Mgr farm. Andrzej Wróbel


Naczelna Izba Aptekarska Warszawa, dnia 21 sierpnia 2007 r. 

Pan Andrzej Soœnierz 

Prezes 


W zwi¹zku z nap³ywaj¹cymi od farmaceutów sygna³ami dotycz¹cymi trudnoœci 

w pozyskiwaniu aktualnej w dniu wydawania produktu leczniczego informacji, 

dotycz¹cej kategorii dostêpnoœci oraz kodu EAN/UCC produktu, w przypadku 

gdy dane te uleg³y zmianie – co w ostatnim czasie w zwi¹zku z postêpowaniami 

harmonizacyjnymi ma dosyæ czêsto miejsce – Naczelna Izba Aptekarska 

uprzejmie prosi o przyjêcie w stosowanych przez NFZ rozliczeniach refundacyjnych 

z aptek¹ zasady, ¿e informacje o zmianie kategorii dostêpnoœci oraz 

kodzie EAN/UCC produktu leczniczego zamieszczone w Urzêdowym Wykazie 

Produktów Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium Rzeczypospolitej 

Polskiej lub Biuletynie Informacyjnym publikowanym na stronach intemetowych 

Urzêdu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych 

i Produktów Biobójczych s¹ podstaw¹ do rozliczeñ miêdzy aptek¹ a NFZ, dopiero 

od dnia ich og³oszenia, odpowiednio w Dzienniku Urzêdowym Ministra 

Zdrowia lub stronie internetowej Urzêdu i maj¹ zastosowanie do stanów faktycznych 

zaistnia³ych po dniu ich og³oszenia. 

Przyjêcie powy¿szego skutkowaæ powinno, nie stosowaniem tych informacji 

do rozliczeñ obejmuj¹cych stany których informacja wprawdzie dotyczy, ale co 

do której z uwagi na póŸniejszy termin jej publikacji, aptekarz nie mia³ ¿adnego 

dostêpu. 

Obowi¹zuj¹cy na dzieñ dzisiejszy system przep³ywu informacji nie zapewnia 

aptekarzom dostêpu do aktualnej informacji o wydawanym produkcie leczniczym. 

Publikowany raz do roku, na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. f ustawy z 

dnia 27 lipca 2001 r. o Urzêdzie Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów 

Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. Nr 126, poz. 1379), Wykaz Produktów 

Leczniczych Dopuszczonych do Obrotu na terytorium RP, ukazuj¹c siê 

z kilkumiesiêcznym opóŸnieniem w stosunku do stanu prawnego, którego dotyczy 

nie mo¿e stanowiæ Ÿród³a informacji w dniu realizacji us³ugi. Równie¿ 

wiarygodnego Ÿród³a informacji nie mog¹ stanowiæ wydawane raz w miesi¹cu 

biuletyny zawieraj¹ce wykaz produktów leczniczych, które uzyska³y pozwolenie 

na dopuszczenie do obrotu. Z uwagi na fakt, ¿e ukazuj¹ siê one raz w


miesi¹cu obarczone s¹ równie¿ co najmniej .jednomiesiêcznym opóŸnieniem 

informacyjnym”, a ponadto nie zawieraj¹ wszystkich niezbêdnych informacji. 

Sprawy, zdaniem NIA nie rozwi¹zuje równie¿ wynikaj¹ca z przepisów ustawy 

– Prawo farmaceutyczne przyjêta zasada jawnoœci danych objêtych pozwoleniem, 

w sytuacji gdy dane te nie s¹ na bie¿¹co udostêpniane farmaceucie. 

Stosowane dotychczas przez NFZ praktyki tj. opieraj¹ce rozliczenie refundacyjne 

– w przypadku zmiany kategorii dostêpnoœci, na informacjach niedostêpnych 

dla farmaceuty w dniu realizacji recepty, powoduj¹, ¿e konsekwencje 

braku systemu gwarantuj¹cego na bie¿¹co farmaceucie, dostêp do pe³nej informacji 

o produkcie leczniczym w tym kategorii jego dostêpnoœci ponosi jedynie 

aptekarz, a informacja ukazuj¹ca siê jedynie w obwieszczeniu lub biuletynie 

nie stanowi¹cym Ÿród³a prawa powszechnie obowi¹zuj¹cego, dostêpna w dniu 

rozstrzygania o refundacji, ale niedostêpna w dniu realizacji us³ugi, stanowi 

podstawê rozstrzygniêæ refundacyjnych. 

Z uwagi na fakt, ¿e w najbli¿szym czasie, szczególnie ze wzglêdu na liczne 

postêpowania harmonizacyjne, które mog¹ skutkowaæ zmian¹ kategorii dostêpnoœci 

produktu lub zmian¹ kodu przedstawiony powy¿ej problem mo¿e nasiliæ 

siê, proponujê, do czasu zapewnienia przez stosowne organy dostêpu do bie- 

¿¹cej informacji o lekach, celem wyeliminowania zbêdnych sporów przyjêcie 

zaproponowanego przeze mnie trybu postêpowania. 

Jednoczeœnie informujê, ¿e w dniu dzisiejszym wyst¹pi³em równie¿ do Prezesa 

Urzêdu Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów 

Biobójczych z proœb¹ o rozszerzenie dostêpu do informacji pochodz¹cej 

z danych objêtych pozwoleniem o informacjê dotycz¹c¹ kodu EAN/UCC 

oraz o zagwarantowanie bie¿¹cego dostêpu do informacji o produkcie leczniczym 

niezbêdnych przy wydawania produktu leczniczego. 

Prezes Naczelnej Rady Aptekarskiej 

Mgr Andrzej Wróbel 

Trochę humoru 

Do apteki wpada blady, drżący chłopiec: 

— Czy ma pani jakieś środki przeciwbólowe? 

— A co cię boli chłopcze? 

— Jeszcze nic, ale ojciec właśnie ogląda moje 

świadectwo.


NOWOPOWSTA£E APTEKI 

W WIELKOPOLSCE 

• Apteka „Alga” POZNAÑ, ul. Tatrzañska 1/5 

Data uruchomienia: 2007-03-28. Apteka farmaceutyczna. 

• Apteka KO£O, ul. Kolejowa 3 

Data uruchomienia: 2007-05-16. Apteka niefarmaceutyczna. 

• Apteka POZNAÑ, ul. Hetmañska 26 


• Apteka CZARNKÓW, ul. Koœciuszki 98 


• Apteka „Arnika” KO£O, ul. Kolejowa 58 


• Apteka „Camellia” ŒREM, ul. Che³moñskiego 22A 


• Apteka „Kasztanowa” KONIN, ul. Spó³dzielców 31B 


• Apteka „Kosmos” TUREK, ul. K¹czkowskiego 12 


• Apteka „Pini Plus” KONIN, ul. Kazimierza Wielkiego 1a 


• Apteka „Pod Anio³em” ZB¥SZYÑ, ul. 17 Stycznia 1920 r. 68 


• Apteka „Pod Klonami” POZNAÑ, ul. Górna Wilda 82 


• Apteka „Profilaktyka” ŒREM, ul. Chopina 1c 


• Apteka „Przy Polnej” MARGONIN, ul. Polna 2a 


• Apteka „Rodzinna” ŒLESIN, ul. ¯wirki i Wigury 3 


• Apteka „Rumiankowa” PNIEWY, ul. Miêdzychodzka 22c 


• Apteka „Skarbowa” LESZNO, ul. Skarbowa 2a 


• Apteka „Staromiejska” GNIEZNO, ul. Warszawska 30 


• Apteka TOPFARM – „Pod Akacjami” LESZNO, ul. Jana Kiepury 8 


• Apteka UTIS PI£A, ul. Kiliñskiego 2a 


• Apteka „Veris” KRZY¯ WLKP., Pl. Zwyciêstwa 1 

Data uruchomienia: 2007-03-19. Apteka farmaceutyczna.


• Apteka „Veris” CHODZIE¯, ul. Ma³achowskiego 2 


• Apteka „W Przychodni” KRZEMIENIEWO, ul. Zielona 10 


• Apteka „Zamoœcie” PI£A, ul. Kapucyñska 1 


• Apteka „Bamberska” POZNAÑ, ul. Koœcielna 39c/19 


• Apteka „Dworcowa-Feniks” LESZNO, ul. Dworcowa 9 


• Apteka „Leœna” SIEDLEC, ul. Leœna 4a 


• Apteka „Na Matejki” POZNAÑ, ul. Matejki 11 


• Apteka „Obornicka” OBORNIKI WLKP., ul. J. Pi³sudskiego 1 


• Apteka „Osiedlowa” CZARNKÓW, ul. Koœciuszki 103A 


• Apteka „Pod Z³otym Rogiem” KOSTRZYN WLKP., ul. Rynek 5a 


• Apteka „W Przychodni” LUBOÑ, ul. Wschodnia 25 


• Apteka „Wijewska” WIJEWO, ul. 25 Maja 5a 


• Apteka „Na Gwarnej” Poznañ, ul. Gwarna 5/4 

Data uruchomienia: 29.08.2007. Apteka farmaceutyczna. 

• Apteka „Kasztanowa” Konin, ul. Wojska Polskiego 33A 

Data uruchomienia: 29.08.2007. Apteka farmaceutyczna. 

APTEKI, KTÓRE ZAKOÑCZY£Y DZIA£ALNOŒÆ 

• Apteka „Alga” POZNAÑ, os. Czecha 79 

Data zamkniêcia: 2007-04-03 

• Apteka „Arnica” KO£O, ul. Kolejowa 58 

Data zamkniêcia: 2007-03-26 – zmiana w³aœciciela 

• Apteka „Pod Akacjami” LESZNO, ul. Jana Kiepury 8 


• Apteka „Pod Klonami” POZNAÑ, ul. Górna Wilda 82 


• Apteka „Rodzinna” ŒLESIN, ul. ¯wirki i Wigury 3 

Data zamkniêcia: 2007-05-31 – zmiana w³aœciciela


• Apteka „Bamberska” POZNAÑ, ul. Koœcielna 39c/19 


• Apteka „Farmakon” POZNAÑ, ul. Kórnicka 21 


(stan na dzieñ 3.09.2007 r.)


DZIA£ PRAWNY 

I N F O R M A C J A 

o wa¿niejszych dla aptekarzy zmianach Prawa farmaceutycznego 

wprowadzonych ustaw¹ z dnia 30 marca 2007 r. (Dz. U. Nr 75, poz. 492), 

które wesz³y w ¿ycie z dniem 1 maja 2007 r. 

Zmiany – trzeba zauwa¿yæ na pocz¹tku – w szerszym stopniu nawi¹zuj¹ do 

przepisów obowi¹zuj¹cych w Unii Europejskiej i przejmuj¹ ich rozwi¹zania. 

W szczególnoœci nowelizacja ustawy: 

1) ³agodzi warunki dopuszczenia do obrotu produktów leczniczych. W szczególnoœci 

uproszczonej procedurze dopuszczenia do obrotu poza dotychczas 

podlegaj¹cymi jej lekami homeopatycznymi podlegaæ bêd¹ teraz równie¿ 

nowo w³¹czone, tzw. tradycyjne produkty lecznicze roœlinne (ich definicjê 

zawiera nowy art. 20a); 

2) okreœla odpowiednie kategorie dostêpnoœci produktów leczniczych dopuszczonych 

do obrotu (OTC, Rp, Rpz, Rpw, Lz). Dot¹d te kategorie regulowane 

by³y rozporz¹dzeniem, teraz ju¿ ustaw¹ – art. 23a; 

3) stanowi, ¿e podstawowe wymagania jakoœciowe oraz metody badañ produktów 

leczniczych i ich opakowañ okreœla Farmakopea Europejska; jeœli 

ta nie zawiera takich regulacji, wtedy zastosowanie maj¹ postanowienia 

Farmakopei Polskiej b¹dŸ odpowiednia farmakopea uznawana w pañstwach 

cz³onkowskich Unii Europejskiej lub EFTA – art. 25; 

4) wprowadza korzystne dla odbiorców przepisy w zakresie oznaczenia leku 

stanowi¹c, np.: aby nazwa produktu leczniczego i jego ulotka mog³a byæ 

dostêpna dla osób niewidomych i s³abowidz¹cych (nale¿y ¿ywiæ nadziejê, 

¿e skoñczy siê moda na ulotki drukowane „maczkiem”) – art. 26; 

5) uzupe³nia przepisy dotycz¹ce pozwoleñ na dopuszczenie do obrotu produktów 

leczniczych poprzez uregulowanie kwestii wygaœniêcia pozwolenia 

– art. 33a (dot¹d art. 33 reguluje przypadki cofniêcia pozwolenia); 

6) bli¿ej precyzuje odpowiedzialnoœæ za stosowanie produktu leczniczego (art. 

37). Nowe uregulowanie zwalnia od odpowiedzialnoœci cywilnej lub dyscyplinarnej 

tak¿e podmioty prowadz¹ce obrót hurtowy lub detaliczny oraz osoby 

wydaj¹ce lek w aptece, jeœli zastosowanie leku by³o inne ni¿ we wskazaniach 

leczniczych. Pozostaje jednak problem ewentualnej odpowiedzialnoœci cy-


wilnej lub dyscyplinarnej farmaceuty, który konsultuj¹c odbiorcê leku dopuszcza³ 

stosowanie tego produktu „odmiennie ni¿ we wskazaniach leczniczych”; 

7) uzupe³nienia ewidentn¹ lukê w dotychczasowym art. 38 stwierdzaj¹c, ¿e 

równie¿ w przypadku zezwolenia na import kompetentnym do wydania, 

zmiany czy cofniêcia jest G³ówny Inspektor Farmaceutyczny (ust. 2); 

8) zmienia przepisy dotycz¹ce reklamy. Przede wszystkim rozszerza siê pojêcie 

reklamy produktu leczniczego. Dot¹d by³a to dzia³alnoœæ, która jednoczeœnie 

polega³a na informowaniu i zachêcaniu do stosowania leku. Teraz mo¿e 

polegaæ tylko na informowaniu lub tylko na zachêcaniu do stosowania i ju¿ 

jest reklam¹ (art. 52 ust. 1). Przy kierowaniu reklamy do osób czy ich odwiedzaniu 

(czy te¿ sponsorowaniu ich spotkañ) zrezygnowano z niejasnego 

pojêcia „osoby prowadz¹ce zaopatrzenie”, na rzecz „osób prowadz¹cych 

obrót” produktami leczniczymi (art. 52 ust. 2). Reklama leków refundowanych 

kierowana do lekarzy i farmaceutów powinna zawieraæ tak¿e informacjê 

o cenie urzêdowej detalicznej i maksymalnej kwocie dop³aty ponoszonej 

przez pacjenta (art. 54 ust. 1). Zakaz kierowania reklamy do nich nie dotyczy 

dawania lub przyjmowania przedmiotów do wartoœci 100 z³ (dot¹d pojêcie 

„znikomej wartoœci” – co jest przecie¿ ocenne i wzglêdne), pod warunkiem, 

¿e te przedmioty s¹ zwi¹zane z praktyk¹ medyczn¹ lub farmaceutyczn¹ 

(art. 58 ust. 3). Reklama kierowana do publicznej wiadomoœci nie mo¿e byæ 

prezentowana „przez osoby znane publicznie” (art. 55 ust. 1), co jest pojêciem 

szerszym ni¿ dotychczasowe „osoby pe³ni¹ce funkcje publiczne”. Przepisy 

dot. reklamy obowi¹zuj¹ teraz nie tylko podmiot odpowiedzialny w rozumieniu 

art. 2 pkt 24, ale tak¿e podmiot uprawniony do importu równoleg³ego. Jedna 

jeszcze istotna uwaga: jak okreœla sam tytu³ rozdzia³u 4. ustawy Prawo 

farmaceutyczne przepisy art. 52-64 odnosz¹ siê wy³¹cznie do produktów 

leczniczych, zatem nie podlegaj¹ zawartym w tych normach ograniczeniom 

czy restrykcjom wydawane w aptekach inne produkty wymienione w art. 75 

ust.5, jak np. wyroby medyczne, suplementy diety, kosmetyki czy œrodki 

higieniczne; 

9) uchyla zakaz wysy³kowej sprzeda¿y wszystkich produktów leczniczych poprzez 

dopuszczenie do takiej sprzeda¿y (tak¿e poprzez internet) produktów wydawanych 

bez przepisu lekarza, któr¹ od teraz mog¹ prowadziæ apteki ogólnodostêpne 

i punkty apteczne. Warunki prowadzenia takiej dzia³alnoœci musz¹ 

zostaæ okreœlone rozporz¹dzeniem Ministra Zdrowia (art. 68 ust. 3 i 3a). 

Nale¿y ufaæ, ¿e ci¹g³e podnoszone przez nasz samorz¹d bezpieczeñstwo 

pacjentów i bezpieczeñstwo leków znajdzie zadowalaj¹ce uregulowanie w 

tym rozporz¹dzeniu; 

10) wy³¹cza „sklepy zielarsko-drogeryjne” i „sklepy zoologiczne” z prowadzenia 

obrotu detalicznego lekami, ale dalej pozostawia „sklepy ogólnodostêpne” 

(art. 71 ust. 1), zatem ta zmiana jest iluzoryczna i poci¹gaæ mo¿e, co najwy- 

¿ej, zmianê szyldu sklepu; 

11) uœciœla siê pojêcie obrotu hurtowego, poza tym usuwa siê b³êdy gramatyczne 

poprzedniego zapisu (art. 72 ust. 3). Postanawia siê, ¿e kwartalne raporty


dot. wielkoœci obrotu przekazywane ministrowi zdrowia bêd¹ przechowywane 

przez hurtownika przez okres 5 lat; 

12) wprowadza siê zakaz reklamy aptek lub punktów aptecznych, kierowanej 

do publicznej wiadomoœci, a odnosz¹cej siê do leków refundowanych. Nadzór 

nad przestrzeganiem tego zakazu nale¿y do wojewódzkiego inspektora farmaceutycznego, 

który najpierw stwierdza naruszenie takiego zakazu i w 

konsekwencji mo¿e cofn¹æ zezwolenie na prowadzenie apteki, jeœli jego 

decyzja zakazuj¹ca takiej reklamy nie zostanie wykonana (art. 94a i art. 

103 ust. 2 pkt 5). Choæ art. 103 dotyczy aptek ogólnodostêpnych, to jego 

postanowienia stosuje siê równie¿ do punktów aptecznych (art. 70 ust. 4); 

13) zawiera bardzo wa¿na zmianê w art. 104 poprzez wprowadzenie mo¿liwoœci 

dziedziczenia zezwolenia. Otó¿ w przypadku œmierci osoby fizycznej 

prowadz¹cej aptekê zezwolenie ju¿ automatycznie nie wygasa, je¿eli chocia¿by 

jeden z jej nastêpców prawnych móg³by zgodnie z art. 99 i art. 101 

otrzymaæ zezwolenie na prowadzenie apteki, zatem powinien te¿ dawaæ 

rêkojmiê nale¿ytego prowadzenia apteki. Taki nastêpca prawny mo¿e od 

razu przej¹æ i prowadziæ aptekê, ale w terminie 6 miesiêcy od œmierci dotychczasowego 

prowadz¹cego musi wyst¹piæ do wojewódzkiego inspektora 

farmaceutycznego o stosown¹ zmianê dotychczasowego zezwolenia; 

14) uszczegó³awia bardziej kompetencje Inspekcji Farmaceutycznej (art. 108 

i in.). Przy okazji nale¿y zauwa¿yæ, ¿e nie usuniêto pewnej niezbornoœci 

w przepisach. Np. nadzór nad przestrzeganiem ustawy w zakresie reklamy 

produktów leczniczych sprawuje G³ówny Inspektor Farmaceutyczny (art. 62 

ust. 1), kontrolê tej reklamy wykonuje Inspekcja Farmaceutyczna (art. 109 

pkt 5); 

15) zmienia niektóre przepisy karne wprowadzaj¹c m.in. karalnoœæ reklamy leków 

refundowanych lub wydawanych wy³¹cznie na podstawie recepty, a kierowanej 

do publicznej wiadomoœci. Karalnym siê równie¿ staje prowadzenie 

reklamy przez w³aœcicieli aptek i punktów aptecznych, a dotycz¹cej leków 

refundowanych lub o nazwie identycznej z refundowanymi. 

Ustawa z 30 marca 2007 r. koryguje te¿ niektóre przepisy ustawy z dnia 

6 wrzeœnia 2001 r. – Przepisy wprowadzaj¹ce ustawê – Prawo farmaceutyczne, 

ustawê o wyrobach medycznych oraz ustawê o Urzêdzie Rejestracji Produktów 

Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych (Dz. U. 

Nr 126, poz. 1382 z póŸn. zm.). Zgodnie z dodanym obecnie ust. 2a w art. 16 

tej ustawy prowadz¹cy apteki ogólnodostêpne, którzy dot¹d nie dostosowali 

lokali aptecznych do wymogów zawartych w art. 97 Prawa farmaceutycznego 

(termin dostosowania up³ywa³ w dniu 1 paŸdziernika 2007 r.) nadal mog¹ swe 

apteki prowadziæ bez obowi¹zku spe³nienia tych wymogów. 

Departament Prawny NRA 

Biuro Prawne NIA


K¥CIK HISTORYCZNY 

Co ³¹czy³o Karola Libelta z aptekami, 

czyli s³ów parê o kilku aptekarskich rodzinach 

Jerzy Szuman 

W roku 2007 przypada 200 rocznica urodzin jednego z najznakomitszych 

Wielkopolan – Karola Libelta. Z tej okazji Rada Miasta i Gminy 

Go³añcz, na której obszarze znajduje siê Czeszewo, miejsce w którym 

Libelt spêdzi³ znaczn¹ czêœæ swego ¿ycia, proklamowa³a rok 2007 

Rokiem Karola Libelta. W ramach obchodów przygotowano liczne 

imprezy maj¹ce na celu przypomnienie sylwetki uczonego. Przy tej 

okazji mo¿na równie¿ wspomnieæ o jego kontaktach z medycyn¹ i farmacj¹. 

Nie mam tu na myœli jego i jego ¿ony, k³opotów zdrowotnych 

lecz kontakty z przedstawicielami obu tych zawodów. 

Jest wiadome, ¿e Libelt czêsto korzysta³ z porad Dr Teofila Mateckiego, 

znakomitego lekarza i zarazem cz³onka rodziny (o¿eniony by³ z Apoloni¹ 

z Szumanów, starsz¹ siostr¹ swej ¿ony). Jednak kontakty Libelta z medycyn¹ 

wykracza³y poza Wielkopolskê. Œwiadczy o tym zachowany list z roku 1857 1 , 

adresowany do przysz³ego profesora Akademii Medyko-Chirurgicznej i Uniwersytetu 

Warszawskiego Henryka Hoyera, wybitnego uczonego uwa¿anego za 

ojca polskiej histologii i lekarza. Henryk Fryderyk Hoyer by³ szwagrem Libelta, 

a jego siostra Julianna Hoyer wysz³a za brata Marii Libeltowej, Idziego. Równoczeœnie 

jego ojciec, Ferdynand Gottlob Hoyer, inowroc³awski aptekarz, by³ 

bratem matki Marii Libeltowej Henryki Wilhelminy Hoyer. 

Rodzina Hoyerów przywêdrowa³a z Saksonii, z okolic Freiburga, a jej korzenie 

siêgaj¹ pierwszej po³owy XVI wieku . W Randeck w dniu 10 marca 1567 

roku urodzi³ siê syn Martina Hoyera, Martin Lorenz (Wawrzyniec). W nastêpnych 

czterech pokoleniach Hoyerów znajdujemy m³ynarza, folusznika i piekarza. 

Dopiero Gottfried Hoyer, nauczyciel i organista z Kleinhartmannsdorf pozostawi³ 

syna Adama Gottfrieda, urodzonego 31 stycznia 1720 roku, który wybra³ 

zawód aptekarza. Wydaje siê, ¿e równie¿ studiowa³ medycynê, gdy¿ podpisywa³ 

siê „med.cand.”. By³ on w³aœcicielem aptek, najpierw w Stolpen, a póŸniej 

w Jessen, gdzie w roku 1760 zmar³. Wdowa po nim ponownie wysz³a za 

1 

W posiadaniu autora.


Ryc. 1. 

Rysunek z 1865 roku. Rynek 

Inowroc³awski, w naro¿niku 

po lewej dom Hoyerów 

i apteka 

m¹¿ za aptekarza Heidericha. Najprawdopodobniej miêdzy 1773 a 1774 rokiem 

przeniós³ siê on do Bydgoszczy, gdzie znany by³ pod nazwiskiem Heidenreicha. 

Jej syn z pierwszego ma³¿eñstwa, Gottfried Emanuel Hoyer urodzi³ siê 6 stycznia 

1750 w Stolpen. Od 1764 roku uczy³ siê zawodu aptekarskiego u swego 

ojczyma, a w latach 1767-1770 u aptekarza Ficka w Lueckenwalde. W dokumentach 

rodzinnych, w roku 1770 przedstawia siê jako „studiosus pharmaciae”. 

U aptekarza Ficka pozostawa³ jako uczeñ przez nastêpne pó³tora roku. Potem 

przez ponad rok terminowa³ w aptece wdowy Giesecken w Berlinie. W 1773 

zosta³ powo³any do odkupionej w 1774 roku przez Heidenreicha 2 Apteki nad 

Kana³em w Bydgoszczy, gdzie jako „czeladnik” pracowa³ przez kolejny rok. 

Studia farmaceutyczne ukoñczy³ z wynikiem bardzo dobrym i 14 listopada 1777 

roku otrzyma³ aprobacjê na prowadzenie apteki w Inowroc³awiu choæ przywilej 

na za³o¿enie apteki otrzyma³ ze znacznym opóŸnieniem bo dopiero 8 paŸdziernika 

1780 roku 3 . Przywilej ten jest „curiosum suis generis” poniewa¿ gwarantowa³ 

Hoyerowi prowadzenie apteki przez 30 lat z wykluczeniem konkurencji ze strony 

nowych aptek. Fakt ten niew¹tpliwie mia³ korzystny wp³yw na sytuacjê maj¹tkow¹ 

Hoyera. Umieraj¹c w 1813 roku w Poznaniu pozostawi³ maj¹tek na który m.in. 

2 

Kostrzeñski L. Materia³y do Historii Aptek Wielkopolskich (reprint) s. 29. 

3 

Wg Kostrzeñskiego apteka zosta³a za³o¿ona w 1777 roku jw. s. 60.


Ryc. 2. Rynek w Inowroc³awiu, widok z 1993 r. Tablica pami¹tkowa. 

sk³ada³a siê apteka i kamienica w rynku (Ryc. 1), wozownia, stajnia, obora, 

³¹ka ogrody oraz gospoda „Pod Z³otym Lwem”. Apteka oraz dom przetrwa³y, 

zmieniaj¹c kolejnych w³aœcicieli, do roku 1939. Dziœ w tym miejscu stoi nowy 

dom, na którym umieszczono pami¹tkow¹ tablicê (Ryc. 2). 

W dniu 18 listopada 1772 roku Gottfried E. Hoyer (Ryc. 3) o¿eni³ siê z Zuzann¹ 

Be³kowsk¹, córk¹ Miko³aja i Konstancji z Rychlickich (Ryc. 4). Interesuj¹cym 

Ryc. 3. Gottfried Emanuel Hoyer 

(1750-1813) 

Ryc. 4. Zuzanna Be³kowska 

(1757-1827)


Ryc. 5. Wpis do ksiêgi ma³¿eñstw parafii bydgoskiej 

jest fakt, ¿e w akcie œlubu zapisany jest jako „apothecarius iunivratislaviensis” 

(Ryc. 5). Wynika³oby z tego, ¿e albo przedstawi³ siê „na wyrost” albo ju¿ wczeœniej 

pracowa³ w Inowroc³awiu, jednak informacje o istnieniu wczeœniejszej apteki s¹ 

mi nieznane. 

Z dwanaœciorga dzieci Gottfrieda Hoyera (pierwsza, Amalia Eleonora urodzi³a 

siê w lutym 1780 roku w Inowroc³awiu) troje zas³uguje na nasz¹ uwagê, 

mianowicie Fryderyk Ludwik Hoyer, adwokat w Wyrzysku, Pile i Poznaniu, 

wczeœniej wspomniana Henryka Wilhelmina, ¿ona Maurycego Szumana i Ferdynand 

Gottlob Hoyer, spadkobierca i zarazem kolejny w³aœciciel apteki. 

Ryc. 6. Wpis do ksiêgi chrztów parafii bydgoskiej 

Nie mo¿na wykluczyæ, ¿e Fryderyk Ludwik by³ t¹ osob¹, która zainicjowa³a 

kontakty miêdzy rodzin¹ Szumanów i Hoyerów. W trakcie swego pobytu w Wyrzysku 

wspólnie z Pantaleonem Szumanem, bratem Maurycego, przygotowywali 

t³umaczenie Kodeksu Napoleona. St¹d droga do ma³¿eñstwa Henryki z Maurycym 

wydaje siê byæ prosta. W latach póŸniejszych, w Poznaniu, dom Hoyerów 

w Poznaniu czêsto goœci³ Szumanów. 

Ferdynand Gottlob (Ryc. 7) urodzi³ siê w Inowroc³awiu 10 stycznia 1797 

roku. Od najm³odszych lat interesowa³a go praca w aptece i ju¿ w m³odym 

wieku zdoby³ tam spore doœwiadczenie. W 1813 z³o¿y³ egzamin aptekarski i kontynuowa³ 

praktykê aptekarsk¹. W listopadzie 1814 roku zapisa³ siê na wydzia³ 

filozoficzny Uniwersytetu Berliñskiego, na którym przez dziewiêæ miesiêcy studiowa³ 

m.in. chemiê, botanikê i fizykê. Jest mo¿liwe, ¿e przed podjêciem studiów 

jakiœ czas przebywa³ w Warszawie, gdy¿ na Uniwersytet Berliñski zapisa³ siê 

jako pochodz¹cy z tego miasta. Najprawdopodobniej jeszcze w 1815 wróci³ do 

apteki obejmuj¹c stanowisko „defectariusa”. W grudniu 1816 zda³ egzamin przed 

komisj¹ sanitarn¹ i uzyska³ aprobacjê jako aptekarz w Inowroc³awiu. Oprócz 

aptekarstwa zajmowa³ siê handlem zbo¿em, byd³em, maszynami rolniczymi, etc.


W 1859 roku aptekê sprzeda³, a sam 

przeniós³ siê do Bydgoszczy gdzie 

zmar³ 29 grudnia 1862 roku. By³ trzykrotnie 

¿onaty. Z pierwszego ma³¿eñstwa 

z Helen¹ Trzciñsk¹ mia³ oœmioro 

dzieci (dwoje zmar³o). Ostatnie 

z nich, to wczeœniej wspomniany Henryk 

Fryderyk Hoyer lekarz i profesor 

Uniwersytetu Warszawskiego. W trakcie 

porodu z powodu udaru zmar³a 

matka i z jej ³ona zosta³ wydobyty przy 

pomocy ciêcia cesarskiego. Jego starsz¹ 

siostr¹ by³a ju¿ wymieniona Julia, 

przysz³a ¿ona Idziego Szumana. 

Aby kontynuowaæ w¹tek „aptekarski” 

nale¿y cofn¹æ siê do Zuzanny Be³kowskiej. 

Tradycja rodzinna mówi, ¿e 

by³a ona córk¹ bydgoskiego burmistrza 

Miko³aja Be³kowskiego. Niestety, 

burmistrz o takim nazwisku jest w 

Ryc. 7. Ferdynand Gottlob Hoyer (1797-1862), 

syn Gottfrieda i kolejny w³aœciciel apteki 

Bydgoszczy nieznany. Natomiast, jak wynika z wpisu do ksiêgi chrztów, ojciec 

jej matki, Mateusz Rychlicki by³ bydgoskim „konsulem” (Ryc. 6) czyli rajc¹ miejskim. 

Byæ mo¿e te w³aœnie osoby zosta³y pomylone. 

Bratem Zuzanny Be³kowskiej by³ Stefan urodzony w 1764 roku, prawdopodobnie 

w Bydgoszczy. Niestety nic nie wiadomo o jego studiach aptekarskich. 

W roku 1790 ju¿ mieszka³ w Radziejowie. Tu urodzi³ siê jego syn Jan (1790), 

póŸniejszy dyplomowany aptekarz (1811) w £om¿y i Warszawie. W³aœnie w jego 

warszawskiej aptece Hoyer móg³ praktykowaæ przed podjêciem studiów 

w Berlinie. Dwaj aptekarze wywodz¹cy siê z Radziejowa, Andrzej (1798) i Jakub 

(1807) Be³kowscy to prawdopodobnie tak¿e jego synowie. Obaj uzyskali w latach 

1824 i 1827 w Warszawie dyplomy aptekarskie. Znany jest aptekarz Zygmunt 

Be³kowski 4 , który w roku 1873 prowadzi³ aptekê w Sompolnie. Byæ mo¿e by³ 

on synem Jana Be³kowskiego i wnukiem Stefana. 

Swoj¹ aptekê w Radziejowie Stefan Be³kowski prowadzi³ w latach 1797- 

1803. Kiedy opuœci³ Radziejów nie wiadomo. Data urodzenia Jakuba mo¿e sugerowaæ, 

¿e w tym czasie jeszcze tam przebywa³. Jak podaje Kostrzeñski 5 

Stefan Be³kowski mia³ aptekê w Z³otowie i jest wysoce prawdopodobnym, ¿e 

tam w³aœnie siê uda³. W 1817 roku jest w³aœcicielem m³yna w ówczesnych podpoznañskich 

Je¿ycach. W miêdzyczasie ponownie siê o¿eni³ z Mariann¹ Chojnack¹ 

(los pierwszej ¿ony Teodory z Wierzbickich nie jest znany). W Je¿ycach 

4 

Informacja o dr F. Rejmanowskiego z W³oc³awka. 

5 

Materia³y… s. 50.


Ryc. 8. 

Ferdynand Werner 

(1799-1870) 

urodzi³ siê jego nastêpny syn Maksymilian 6 , który 3 maja 

1844 roku, jako dyplomowany prowizor, otrzyma³ koncesjê 

na prowadzenie apteki w Radziejowie. Jego ojcem 

chrzestnym by³ Pantaleon Szuman. Stefan Be³kowski 

ponownie w roli aptekarza wystêpuje w Obornikach gdzie 

25 sierpnia 1819 roku urodzi³ siê kolejny syn Teofil Ludwik, 

przysz³y aptekarz w Warszawie. Co ciekawe, w ksiêdze 

urodzeñ parafii obornickiej Teofil wpisany jest pod nazwiskiem 

matki 7 . Stefan Be³kowski sprzeda³ aptekê obornick¹ 

i uzyska³ kolejn¹ koncesjê na aptekê w Pobiedziskach, 

któr¹ wkrótce tak¿e sprzeda³ w 1822 roku, poczym wróci³ 

do Radziejowa. Jego córka Józefa by³a ¿on¹ doktora 

Adama Brudzicza, lekarza miejskiego w Radziejowie. 

Jak z powy¿szego wynika Stefan Be³kowski nie prowadzi³ osiad³ego ¿ycia. 

Wêdrowa³ z miejsca na miejsce, paraj¹c siê nie tylko aptekarstwem ale tak¿e 

m³ynarstwem, handlem, a zw³aszcza handlem koncesjami aptecznymi o czym 

w niezbyt pochlebnych s³owach wspomina Kostrzeñski 8 . 

Bardzo niewiele wiemy o drodze zawodowej jego syna, Teofila Be³kowskiego. 

Pewnie zawodu uczy³ siê przy ojcu. W 1836 by³ uczniem w aptece w Brzeœciu 

Kujawskim. Data jego przenosin do Warszawy jest nieznana, ale w warszawskiej 

ksi¹¿ce adresowej z roku 1854 figuruje jako aptekarz zamieszka³y przy 

Krakowskim Przedmieœciu 408/409. Jego apteka, w której wraz z Hoyerem, 

byli aresztowani przez carsk¹ policjê poszukuj¹c¹ uczestników nabo¿eñstwa 

w koœciele Œw. Krzy¿a, mieœci³a siê przy ulicy Berga (póŸniej Traugutta). Hoyer 

szybko zosta³ wyreklamowany przez uczelniê, natomiast Be³kowski spêdzi³ w 

areszcie kilka tygodni. PóŸniej aptekê przeniesiono na Krakowskie Przedmieœcie. 

Tak wiêc, kiedy w 1859 roku s³abo znaj¹cy jêzyk polski, nie mówi¹c ju¿ o rosyjskim 

dr Henryk Hoyer przyby³ do Warszawy mia³ tu swojego bliskiego krewnego. 

Maj¹c zaledwie 25 lat zosta³ adiunktem, a w rok póŸniej profesorem nadzwyczajnym 

Akademii Medyko-Chirurgicznej. W roku 1862, w utworzonej z Akademii 

Szkole G³ównej zostaje profesorem zwyczajnym fizjologii i histologii. Najprawdopodobniej 

ju¿ na pocz¹tku swej dzia³alnoœci naukowej i dydaktycznej 

w Akademii Hoyer pozna³ Ferdynanda Wernera (Ryc. 8) 9 , kieruj¹cego katedr¹ 

farmacji i farmakognozji. Nie mo¿na wykluczyæ, ¿e Be³kowski, jako od wielu lat 

pracuj¹cy w Warszawie aptekarz, równie¿ zna³ Wernera i mia³ swój udzia³ w nawi¹zaniu 

i zacieœnieniu kontaktów Hoyera z domem Wernerów, które ostatecznie 

zamieni³y siê w wiêzy rodzinne. W sierpniu 1863 roku o¿eni³ siê z urodzon¹ 

6 

Ksiêga urodzeñ parafii Œw. Wojciecha, Archiwum Archidiecezjalne Poznañ. 

7 

Ksiêga urodzeñ parafii obornickiej, Archiwum Archidiecezjalne Poznañ. 

8 

Materia³y… s.140: „...Be³kowskiego uwa¿aæ nale¿y za pierwszego szachraja aptekami 

w Wielkopolsce”. 

9 

Stêpkowski M., Rzut oka na dzieje farmacji w Polsce w XIX stuleciu. Warszawa 1901.


Ryc. 9. Ludwika Werner (1842-1927) i Henryk Ferdynand Hoyer (1834-1907) 

w Warszawie córk¹ Ferdynanda Wernera Ludwik¹ (Ryc. 9). Ma³¿eñstwo przenios³o 

siê do istniej¹cego do dziœ przy ulicy D³ugiej 16 i bêd¹cego siedzib¹ 

Towarzystwa Farmaceutycznego, domu Wernerów. 

Ferdynand Werner by³ jednym z za³o¿ycieli Szko³y Farmaceutycznej (1840). 

Urodzi³ siê w Warszawie 14 listopada 1799 roku. Po ukoñczeniu liceum warszawskiego 

wst¹pi³ na Uniwersytet, który ukoñczy³ w 1824 roku ze stopniem 

magistra farmacji 10 . Po trzyletnim pobycie zagranic¹ powróci³ by obj¹æ aptekê 

przy ulicy D³ugiej. By³ wspó³za³o¿ycielem Polskiego Towarzystwa Farmaceutycznego 

i jego przewodnicz¹cym. Swoj¹ aptekê przekaza³ synowi Emilowi, 

a dom w latach póŸniejszych odkupi³o Towarzystwo Farmaceutyczne na swoj¹ 

siedzibê. 

Ma³¿eñstwo Hoyerów pozostawi³o dwóch synów. Byli to Henryk Ferdynand, 

lekarz, póŸniejszy profesor i rektor Uniwersytetu Jagielloñskiego oraz Emil Ludwik, 

zmar³y w 1945 roku w Bad Doberan, in¿ynier chemik. Jego potomkowie 

nadal mieszkaj¹ w Niemczech. 

Koñcz¹c ten skromny przegl¹d aptekarski wypada odpowiedzieæ na postawione 

w tytule pytanie. Jak wiadomo Karol Libelt mia³ dwóch synów, z których 

m³odszy zgin¹³ w 1863 roku w bitwie pod Brdowem. Dla upamiêtnienia tego 

zdarzenia Karol Libelt nazwa³ nowo utworzony w obrêbie w³oœci czeszewskich 

folwark Brdowem i tam siê przeprowadzi³ pozostawiaj¹c Czeszewo w rêkach 

starszego syna, Pantaleona. Jego syn Karol, urodzony w 1876 roku w Czeszewie, 

a wnuk Libelta, w wyniku konkursu uzyska³ koncesjê i 15 wrzeœnia 1920 

roku otworzy³ aptekê w Koœcianie. Mo¿na w tym miejscu jeszcze dodaæ, ¿e 

jego ¿ona Ludwika z Waliszewskich, w przedstawionym aptekarskim krêgu by³a 

pierwsz¹ „oficjaln¹” farmaceutk¹. 

10 

Stêpkowski M., Rzut oka na dzieje farmacji w Polsce w XIX stuleciu. Warszawa 1901.


ODESZLI OD NAS... 

Œ. V P. 

Andrzej Nolewajka 

magister farmacji 

d³ugoletni kierownik i wspó³w³aœciciel 

apteki „£azarskiej” w Poznaniu, 

ca³e ¿ycie zwi¹zany z farmacj¹, 

cz³owiek szlachetny i prawy, 

s³u¿¹cy swoj¹ wiedz¹ pacjentom 

Msza œw. i uroczystoœci pogrzebowe odby³y siê w œrodê, 

27 czerwca br. o godz. 12.00 na cmentarzu w Komornikach. 

Rodzinie Zmar³ego 

wyrazy serdecznego wspó³czucia 

sk³ada Zespó³ Redakcyjny Biuletynu 

* W jednym z najbli¿szych wydañ Biuletynu postaramy siê przybli¿yæ sylwetkê naszego 

Kolegi mgr. farm. Andrzeja Nolewajki.


WSPOMNIENIA 

Prof. UM dr hab. farm. Micha³ Henryk Umbreit 

Mgr farm. Jan Poreda ( 1934-2007 ) – wspomnienie 

Czytaj¹cego to wspomnienie proszê, aby przeniós³ siê myœlami 

o kilkanaœcie, lub o kilkadziesi¹t lat wstecz i refleksyjnie, nieraz 

znajduj¹c w swoim sercu nutkê nostalgii przypomnia³ sobie okres 

swoich studiów farmaceutycznych i mijaj¹ce lata pracy zawodowej. 

¯yciorys, który bêdziecie Pañstwo œledzili zwi¹zany jest ze zmieniaj¹c¹ 

siê epok¹ i losami ludzi wœród których ¿y³ i pracowa³ mgr 

farm. Jan Poreda. 

W dniu pierwszego paŸdziernika 1960 roku rozpoczyna³ siê kolejny rok akademicki 

na Wydziale Farmaceutycznym w Poznaniu, ale tak¿e rozpoczyna³ siê 

pierwszy rok moich studiów. Pamiêtam, jakby to by³o dzisiaj, jaki by³em szczêœliwy 

a jednoczeœnie pe³en niepokoju, jaki on bêdzie, mimo ¿e przecie¿ ju¿ ca³y 

rok pracowa³em na Wydziale jako laborant w Katedrze Chemii Nieorganicznej 

i Analitycznej. W³aœnie w „mojej” Katedrze na æwiczeniach z „Jakoœciówki” zaczêliœmy 

siê poznawaæ jako studenci I-szego roku, gdy¿ te æwiczenia wyprzedza³y 

pierwszy wyk³ad prof. dr hab. Marii Szmytówny z Chemii Nieorganicznej, 

Pamiêtam, jak staliœmy st³oczeni przed sal¹ æwiczeñ i jak przez tê ci¿bê 

studentów w pewnym momencie zaczêli przebijaæ siê ubrani w bia³e fartuchy 

asystenci. Za chwilê, gromkim g³osem, zaczêto wyczytywaæ nasze nazwiska 

a wywo³ana osoba po przeciœniêciu siê przez t³um kole¿anek i kolegów, po 

wejœciu do sali by³a odprowadzana przez m³odego asystenta na z góry przydzielone 

miejsce przy jednym z czarnych sto³ów laboratoryjnych, nad którym 

górowa³y pó³ki z odczynnikami – stoj¹ce w równych rzêdach – oraz butle z wod¹ 

destylowan¹. 

Wywo³ywane nazwiska nic mi nie mówi³y mimo, ¿e zdawa³em sobie sprawê, 

¿e z t¹ „ekip¹” spêdzaæ bêdê d³ugie miesi¹ce ka¿dego roku akademickiego 

a¿ do chwalebnego absolutorium w 1965 roku – jak¿e ta ostatnia data by³a 

wówczas dla mnie odleg³a.


Ale co jakiœ czas, wœród wywo³ywania nazwisk, pojawia³o siê nazwisko mi 

nie obce, o którym s³ysza³em w moim rodzinnym, farmaceutycznym domu, wtedy, 

kiedy moi rodzice – farmaceuci omawiali sprawy zawodowe lub wspominali 

czasy swoich studiów. Teraz po czterdziestu siedmiu latach od tych wydarzeñ 

i emocji w pamiêci dŸwiêcz¹ mi takie nazwiska, które wtedy wzbudzi³y moj¹ 

ciekawoœæ, kto to jest? A byli to: Jan M¹kowski – to przecie¿ wnuk i syn farmaceutów 

– aptekarzy z Kostrzyna ko³o Poznania, Jaros³aw Rabsztyñski – wnuk 

farmaceuty – aptekarza mgr Chrzanowskiego z Kalisza i syn znanych w Poznaniu 

farmaceutów: mgr Rabsztyñskiego (pracownika Sanepidu) i jego ¿ony, 

tak¿e farmaceutki z domu Chrzanowskiej – córki w/w aptekarza z Kalisza, która 

w Poznaniu by³a po zakoñczenia wojny kierownikiem przedziwnej apteki na 

Placu Wiosny Ludów, w domu z kompletnie zdemolowanymi i wypalonymi pomieszczeniami 

powy¿ej I-szego piêtra (dzisiaj na tym miejscu stoi wspania³y 

nowoczesny budynek „Kupca Poznañskiego”). 

Potem wymieniono kilka innych nazwisk i wywo³ano – Franciszek Stró¿yk – 

pomyœla³em sobie, to pewno syn znanych przed wojn¹ w Koœcianie w³aœcicieli 

du¿ej drogerii. Okaza³o siê, ¿e wcale siê nie myli³em. 

Za chwilê wywo³ano – Jan Poreda. W tym momencie przesz³o mi przez 

myœl, ¿e to pewno syn farmaceuty-aptekarza z Krzywina – w³aœciciela sprzed 

i po II wojnie œwiatowej (do 1951 r.) apteki „Pod Bocianem” i to apteki nie byle 

jakiej, gdy¿ nad jej drzwiami wejœciowymi sta³ bocian w barwach i wielkoœci 

naturalnej, pewno jedyny taki symbol w Polsce, a mo¿e i na naszym kontynencie! 

Pe³en wra¿eñ z pierwszych zajêæ wróci³em do domu i przy kolacji dzieli³em 

siê z moimi rodzicami wra¿eniami z pierwszego dnia studiów, wymieniaj¹c znane 

nazwiska kolegów z rodzin farmaceutycznych. Opowieœci i anegdot tego wieczoru 

by³o bez liku. O rodzie Poredów najwiêcej do powiedzenia mia³a moja 

Mama, która po ukoñczeniu studiów w 1932 roku rozpoczê³a pracê zawodow¹ 

i pracowa³a kilka lat w Koœcianie na Rynku w aptece „Pod Or³em”, której w³aœcicielem 

by³ mgr Leszczyñski. Do tej apteki bardzo czêsto zagl¹da³ mgr farm. 

W³adys³aw Poreda. By³ to cz³owiek bardzo przedsiêbiorczy i pewno zapatrzony 

w symbol swojej apteki, gdy¿ dzieci sypa³y siê mu w tym przedwojennym Krzywiniu 

jak z rogu obfitoœci – mia³ ich piêcioro. To w³aœnie jednym z nich, urodzony 

w 1934 roku by³ Jan – nasz kolega, który rozpoczyna³ w³aœnie z nami studia, 

o którego urodzinach, wczeœniej ni¿ go pozna³em, s³ysza³em w moim domu 

rodzinnym. 

Na roku mieliœmy kilku kolegów znacznie od nas starszych, wœród których 

by³ równie¿ Jasiu – tak go nazywaliœmy, mimo ¿e by³ to solidnej postury m³ody 

cz³owiek – który z wygl¹du nic nie straci³ do koñca swojego ¿ycia. 

Dominacja „starszych” kolegów nad nami – „m³okosami” by³a widoczna. 

Oni znali siê na (dzisiaj byœmy powiedzieli) negocjacjach odnoœnie harmonogramu 

wyk³adów i æwiczeñ, na pracowni liczyli siê z nimi nie tylko laboranci, ale 

tak¿e i asystenci. Rej w tym wodzi³ Jasiu, który nie doœæ, ¿e by³ starszy i ¿e 

zosta³ wybrany na jednych z pierwszych zajêæ starost¹ roku, to do tego mia³ ju¿


„przesz³oœæ” zawodow¹. Mianowicie, szko³ê podstawow¹ ukoñczy³ w Krzywiniu 

(1948), liceum Ogólnokszta³c¹ce do 9-tej klasy w³¹cznie w Koœcianie (1950), 

po czym zapisa³ siê do 3-letniego Pañstwowego Liceum Felczerskiego w Gorzowie 

Wielkopolskim (1950-1953). Po ukoñczeniu tej szko³y zacz¹³ pracowaæ 

zawodowo najpierw jako laborant w Szpitalu Powiatowym w Kroœnie Odrzañskim 

(1953-1957), a nastêpnie w Pogotowiu Ratunkowym jako felczer (1957- 

1960). Wszyscy wiemy jak trudna i pe³na niebywa³ych sytuacji jest praca w pogotowiu 

ratunkowym i jak przydatne s¹ w ¿yciu codziennym tam pobierane 

lekcje. To wszystko procentowa³o Jasiowi w czasie studiów, które jak powiedziano 

wczeœniej, rozpocz¹³ w 1960 roku, a wiêc po zwolnieniu siê z pracy w 

pogotowiu. 

Jasiu patrzy³ na wyk³adane przedmioty i na æwiczenia praktycznie, inaczej 

ni¿ my – zdecydowana wiêkszoœæ studenckiej braci, która nigdzie przed studiami 

nie pracowa³a. On zajêcia dydaktyczne analizowa³ pod k¹tem przydatnoœci 

w przysz³ej pracy, a móg³ tak robiæ, gdy¿ wychowa³ siê w aptece, a potem pracowa³ 

w zawodach medycznych. Mia³ ponadto du¿e zdolnoœci zapamiêtywania 

i kojarzenia, tote¿, by³ zawsze dobrze przygotowany na kolokwia, na bie¿¹ce 

æwiczenia, wyjœciówki i egzaminy. Poniewa¿ niektóre zaliczenia zdawaliœmy 

wspólnie, podziwia³em, jak „chytrze” umia³ zataiæ swoj¹ du¿¹ wiedzê na pewne 

tematy i „podprowadziæ” profesorów, aby go pytali z tego co on chcia³. By³ w tym 

mistrzem, co nie znaczy, ¿e nie niepokoi³ siê przed ka¿dym wiêkszym egzaminem 

czy kolokwium a tych, jak wiemy, na farmacji nie brakowa³o. 

Czêsto z kolegami wieczorami grywa³ w brydge’a (gra³ namiêtnie i skutecznie), 

dlatego z trudem uda³o mi siê namówiæ go, ju¿ na II-gim roku studiów, do 

dzia³ania w Zrzeszeniu Studentów Polskich (ZSP), gdzie jako starosta roku 

uczestniczy³ w wielu spotkaniach i dyskusjach. Oj, nie raz prowadz¹cy te dyskusje 

mieli z Jasiem du¿o k³opotów, gdy¿ on analizowa³ problem ci¹gle z praktycznego 

punktu widzenia a nie ideologii, czy chwilowego zrywu do dzia³ania. 

PóŸniej, na trzecim roku uda³o mi siê przekonaæ Jasia, aby kandydowa³ do 

Rady Uczelnianej ZSP Akademii Medycznej w Poznaniu a gdy zosta³em wybrany 

jej przewodnicz¹cym wypersfadowa³em Jasiowi, aby zosta³ cz³onkiem 

Komitetu Wykonawczego RU ZSP AM i obj¹³ funkcjê skarbnika – by³a to bardzo 

wa¿na i odpowiedzialna funkcja w tej du¿ej, licz¹cej oko³o 3000 studentów 

organizacji. Po kampanii wyborczej uda³o mi siê szybko skompletowaæ Komitet 

Wykonawczy RU ZSP, który zosta³ zatwierdzony przez Plenum RU ZSP AM 

i rozpoczê³a siê bardzo ciekawa i dynamiczna dzia³alnoœæ na rzecz ca³ego œrodowiska 

studentów AM w Poznaniu (1963-1965). Maj¹c w Komitecie Wykonawczym 

RU z Wydzia³u Farmacji, z naszego roku, Henryka Trojanowskiego 

jako sekretarza RU ZSP (obecnie w³aœciciela apteki w Gniewkowie k/Torunia) 

i Jana Poredê jako przewodnicz¹cego Komisji Finansowej RU mog³em z pe³nym 

zaanga¿owaniem prowadziæ tê wspania³¹ na ówczesne czasy organizacjê 

studenck¹ i rozwijaæ w niej wiele inicjatyw. Jasiu tward¹ rêk¹ trzyma³ finanse, 

te ze sk³adek, jak i z dotacji Rady Okrêgowej ZSP a nieraz i z Rady Naczelnej 

ZSP, czy od sponsorów – z przemys³u farmaceutycznego. Nie by³o ³atwo go


przekonaæ do celowoœci niektórych ponoszonych kosztów organizacyjnych, jednak 

zawsze wiedzia³em, ¿e jak Jan da³ siê przekonaæ to sprawa jest warta 

dzia³ania. Ile to razy s³ysza³em od Jana „a po… Ci to robiæ?! Dzisiaj patrzê na 

nasze wspólne setki godzin narad i dyskusji, jak na wielk¹ szko³ê obywatelskiego 

wychowania. Wychowania, które te¿ wynieœliœmy z domu, a w organizacjach 

studenckich sprawdzaliœmy praktyczne jego zastosowanie. 

W 1965 roku koñczy³a siê wiosn¹ nasza kadencja w Radzie Uczelnianej 

ZSP, jak równie¿ koñczy³y siê nasze studia farmaceutyczne uwieñczone prac¹ 

magistersk¹. By³y to dni radoœci, ale tak¿e by³y to ciê¿kie chwile podejmowania 

¿yciowych decyzji – gdzie bêdziemy pracowali po studiach? Ponadto, wiele 

naszych kole¿anek i kolegów wstêpowa³o w zwi¹zki ma³¿eñskie. Tak¿e i Jasiu 

w tym czasie podejmowa³ dwie ¿yciowe decyzje, po pierwsze to odpowiedzia³ 

sobie, gdzie zamierza pracowaæ. Zawsze mocno interesowa³ siê nowymi technologiami, 

st¹d i pracê magistersk¹ wykonywa³ w Katedrze Technologii Œrodków 

Leczniczych u prof. dra hab. Jerzego Tu³eckiego. To by³ studencki „ci¹g” 

i pierwszy krok do pracy w przemyœle, a pamiêtaæ musimy, ¿e wówczas w Poznaniu, 

jak ma³o gdzie w Polsce, farmaceuci mogli realizowaæ swoje marzenia 

znajduj¹c pracê nie tylko w aptekach czy laboratoriach analiz lekarskich, ale 

tak¿e w „Polfie”, „Zio³oleku”, „Herbapolu” czy „Lechii”. W tej ostatniej wymienionej 

fabryce dyrektorem ds. produkcji by³ przedwojenny doktor chemii, prowadz¹cy 

zajêcia na farmacji – dr Adolf Reinholtz, cz³owiek wielkiej wiedzy, wspania³ego 

charakteru, wielki przyjaciel farmacji. Dlatego nic dziwnego, ¿e jak tylko 

Jasiu Poreda i jego wybranka losu (jak widaæ druga wa¿na decyzja) – ¿ona 

Urszula Poreda (z domu Zgliñska – œlub ich odby³ siê 8.05.1965 r.) – poszli 

zapytaæ siê do dyrekcji Fabryki Kosmetyków „Lechia”, czy by³yby dwa miejsca 

pracy dla absolwentów Wydzia³u Farmaceutycznego, to po d³u¿szej rozmowie, 

a potem w nied³ugim czasie zostali poinformowani, ¿e ich proœba zosta³a pozytywnie 

rozpatrzona. Jak bardzo pozytywnie oceniono kandydatów do pracy w 

przemyœle – absolwentów Wydzia³u Farmaceutycznego w Poznaniu œwiadczy 

fakt, ¿e fabryka zdecydowa³a siê sp³aciæ ich stypendia fundowane: Jasia w 

województwie wielkopolskim, a Urszuli w województwie bia³ostockim. 

Ma³¿eñstwo Poredów pracowa³o w „Lechii” kilkadziesi¹t lat. Magister farmacji 

Jan Poreda zosta³ zatrudniony 25 wrzeœnia 1965 r. najpierw jako pracownik 

w laboratorium (podleg³e ono by³o dr A. Reinholtzowi), potem jako kierownik 

Wydzia³u Kosmetyków i Aerozoli, nastêpnie jako kierownik Zak³adu przy ul. 

Chlebowej a potem przy ul. GnieŸnieñskiej. W roku 1980 poznañskiego farmaceutê 

spotka³ wielki awans – mgr farm. Jan Poreda zosta³ powo³any na stanowisko 

zastêpcy dyrektora do spraw produkcji ca³ej poznañskiej fabryki „Lechia”, 

na którym to stanowisku pracowa³ do 30 marca 1991 roku. 

Podczas ca³ego okresu pracy w „Lechii” mgr farm. Jan Poreda swoj¹ wiedz¹ 

i zaanga¿owaniem wniós³ istotny wk³ad w rozwój i rozbudowê fabryki, w postêp 

techniczny Zak³adu, w pomno¿enie wielkoœci produkcji oraz rodzaju produkowanego 

asortymentu. Ju¿ w latach siedemdziesi¹tych XX wieku, kiedy to 

w fabryce pracowa³o od oko³o 1700 do 2400 pracowników mgr farm. Jan Poreda


uczestniczy w rozbudowie Wydzia³u Opakowañ Aluminiowych – co w konsekwencji 

da³o zwiêkszenie produkcji opakowañ aluminiowych – g³ównie tub oraz 

monoblokowych pojemników aerozoli. W zwi¹zku z decyzjami rz¹du dotycz¹cymi 

zwiêkszenia eksportu, bra³ mgr farm. J. Poreda udzia³ w rozbudowie zdolnoœci 

produkcyjnej wielu grup towarowych takich jak: kremy, emulsje, kredki do 

warg, aerozole. „Pollena-Lechia” za Jego dyrektorowania sta³a siê wiod¹cym 

przedsiêbiorstwem w ca³ym koncernie. 

Mgr farm. Jan Poreda ¿egna siê z „Pollen¹-Lechi¹” 1 kwietnia 1991 roku. 

Od 1992 r. zajmuje siê organizowaniem na terenie Polski w imieniu firmy „Hans 

Schwarzkopf GmbH” w Hamburgu – Spó³ki „Schwarzkopf sp. z o.o.” z siedzib¹ 

w Poznaniu, w której w okresie od stycznia 1994 do kwietnia 1995 zatrudniony 

zostaje jako kierownik ds. gospodarki materia³owej. 

Musimy pamiêtaæ, ¿e w koñcu lat osiemdziesi¹tych i na pocz¹tku lat dziewiêædziesi¹tych 

XX wieku nast¹pi³ w Polsce wielki prze³om ekonomiczno-polityczny, 

nie tylko w wielkich ga³êziach przemys³u, ale swoim zasiêgiem obj¹³ on 

tak¿e ca³y zawód farmaceutyczny, g³ównie apteki. W tym okresie przemian 

apteki mo¿na by³o wykupiæ z r¹k pañstwa polskiego (w tym te apteki, które by³y 

w³asnoœci¹ farmaceutów a w 1951 roku zosta³y upañstwowione), wzglêdnie 

mo¿na by³o otwieraæ w³asne – prywatne apteki. Dlatego pisz¹cy te s³owa wyobra¿a 

sobie, jakie rozterki prze¿ywa³ mgr farm. Jan Poreda – syn farmaceuty 

mgr farm. W³adys³awa Poredy, któremu upañstwowiono aptekê w 1951 roku w 

Krzywiniu. Wielu z nas, aptekarskich wnuków i dzieci mia³o ten sam problem 

i zadawaliœmy sobie wówczas pytanie, czy odkupujemy nasze apteki od z³odzieja, 

jakim jest pañstwo polskie i czy w ogóle mo¿emy nasz¹ w³asnoœæ kiedykolwiek 

odzyskaæ? Jasiu wraz z ¿on¹ Urszul¹ wybrali stworzenie apteki od 

podstaw – nowej w Poznaniu a nie w Krzywiniu, co by³o logiczne, gdy¿ z Poznaniem 

zwi¹zali od lat swoje ¿ycie. W sukurs przysz³o im z³agodzenie prawa 

lokalowego, które mogli wykorzystaæ, gdy¿ matka Jasia – Janina, jako wiano 

wnios³a w rodzinê Poredów w latach 30-tych XX wieku wielki maj¹tek w postaci 

wspó³w³asnoœci trzech olbrzymich kamienic zlokalizowanych blisko Rynku Je- 

¿yckiego w Poznaniu. W domach tych w latach powojennych (1945-1990) nie 

by³o „wolnego” lokalu w którym ktokolwiek z rodziny Poredów móg³by zamieszkaæ. 

Tak wiêc, otworzon¹ niedawno furtkê prawa lokalowego wykorzystali Jasiu 

i Ula. Po kilku przesuniêciach lokatorskich wygospodarowano lokal, w którym 

otworzyli przy ul. S³owackiego w dniu 15 stycznia 1996 roku now¹, piêkn¹ aptekê 

nadaj¹c jej nazwê „Apteka Je¿ycka” . Po kilku latach do spó³ki rodzinnej 

przyst¹pi³a ich córka Agnieszka – architekt z wykszta³cenia. 

Ale jak siê okaza³o, dla tak aktywnego cz³owieka, jak mgr farm. Jan Poreda 

za ciasna by³a jego apteka. Dlatego w³¹cza siê on w 1998 roku do wspó³tworzenia 

Wielkopolskiej Hurtowni Aptekarzy „Gallenica-Pharma” sp. z o.o., gdzie 

przez dwie kadencje (1998-2002) pe³ni z wyboru akcjonariuszy funkcjê zastêpcy 

prezesa Rady Nadzorczej. 

W jesieni 2004 i wiosn¹ 2005 roku jest bardzo aktywny w dzia³aniach organizacyjnych 

zwi¹zanych z uroczystymi obchodami – zjazdem kole¿eñskim


„Rocznika’65” – a wiêc 40-lecia ukoñczenia studiów farmaceutycznych na Wydziale 

Farmaceutycznym w Poznaniu. Wtedy jeszcze nie wiedzia³, ¿e jest bardzo 

chory. W listopadzie 2005 roku podda³ siê operacji i chemioterapii, po której 

czu³ siê – mo¿na by powiedzieæ – dobrze. Jeszcze we wrzeœniu 2006 roku 

by³ z Ul¹ u mnie w domu na sympatycznym ad hoc, zorganizowanym spotkaniu 

kole¿anek i kolegów z naszego rocznika’65 i wówczas nic nie wskazywa³o na 

to, ¿e w tak krótkim czasie odejdzie do wiecznoœci. 

Jasiu zmar³ 15 lutego 2007 roku i zosta³ pochowany na cmentarzu Mi³ostowo 

w Poznaniu. W ostatniej drodze towarzyszyli mu cz³onkowie rodziny, kole- 

¿anki i koledzy z lat studiów, którzy przyjechali z odleg³ych krañców Polski, jak 

równie¿ olbrzymia rzesza osób z którymi mgr farm. Jan Poreda pracowa³ w: 

Fabryce Kosmetyków „Pollena-Lechia”i „Hans Schwarzkopf GmbH”. Byli tak¿e 

przedstawiciele Naczelnej Organizacji Technicznej, Wielkopolskiej Izby Aptekarskiej, 

Hurtowni Farmaceutycznej „Galenica-Panax”, Polskiego Towarzystwa 

Farmaceutycznego, jak równie¿ wiele innych zaprzyjaŸnionych osób i reprezentantów 

instytucji. 

¯egnamy Ciê Janku i zapewniamy, ¿e wiecznie ¿yæ bêdziesz w naszej pamiêci.


MUZEUM FARMACJI W KRAKOWIE 

Szanowni Pañstwo, 

Podobnie jak w poprzednich latach, 

równie¿ w tym roku krakowskie 

Muzeum Farmacji przygotowa³o 

kalendarz œcienny o tematyce 

zwi¹zanej z histori¹ farmacji. 

Tym razem treœæ kalendarza zosta³a 

poœwiêcona Zielnikowi Elizabeth 

Blackwell z 1737 roku. 

O tym, kim by³a Elizabeth Blackwell 

i jakie by³y okolicznoœci powstania 

tego zielnika, informuje 

wstêp do kalendarza. Oto fragment 

tego wstêpu: 

„W tej sytuacji Elizabeth postanowi³a wykorzystaæ swój talent do rysowania, 

aby za jego pomoc¹ zarobiæ na ¿ycie i na sp³acenie d³ugów przebywaj¹cego 

w wiêzieniu mê¿a. Jej wybór pad³ na roœliny lecznicze. Przed przyst¹pieniem 

do pracy Elizabeth wykona³a kilka rysunków zió³, które wraz z opisami ich w³aœciwoœci 

leczniczych pokaza³a Hansowi Sloane i Richardowi Mead. Sir Hans Sloane 

(1660-1753) by³ znanym londyñskim lekarzem i kolekcjonerem, którego zbiory 

ksi¹¿kowe i inne, zwi¹zane z histori¹ naturaln¹, przekazane pañstwu brytyjskiemu, 

sta³y siê zacz¹tkiem The British Museum. Richard Mead te¿ by³ znanym 

londyñskim lekarzem, kolekcjonerem dzie³ sztuki i w³aœcicielem wspania³ej biblioteki. 

Prace Elizabeth Blackwell zrobi³y na obu panach du¿e wra¿enie, a ich 

publicznie wyra¿ona zachêta do kontynuowania pracy sta³a siê dla Elizabeth 

cenn¹ rekomendacj¹. Uzyskawszy podobn¹ zachêtê z Brytyjskiego Towarzystwa 

Aptekarskiego, Elizabeth zamieszka³a niedaleko Ogrodu Botanicznego 

w Chelsea (którego w³aœcicielem by³o Towarzystwo Aptekarskie i który z k³opotów 

finansowych wydoby³ w³aœnie Sir Hans Sloane, za co Towarzystwo postawi³o 

mu zachowany do dziœ, stoj¹cy w centrum Ogrodu pomnik) i rozpoczê³a pracê


nad zielnikiem. Rysowa³a z natury rosn¹ce tam roœliny lecznicze, nastêpnie grawerowa³a 

ich wizerunki na miedzianych p³ytach, a uzyskane odbitki kolorowa³a 

wodnymi farbami. Natomiast odsiaduj¹cy wyrok m¹¿ opracowywa³ w wiêzieniu 

opisy w³aœciwoœci leczniczych tych roœlin i ich obcojêzyczne synonimy. Równie¿ 

te opisy i synonimy Elizabeth grawerowa³a na miedzianych p³ytach. Du¿¹ 

pomoc podczas pracy w Chelsea otrzymywa³a od Isaaca Randa, cz³onka Brytyjskiego 

Towarzystwa Aptekarskiego, zatrudnionego w ogrodzie jako 

„praefectus horti” („prefekt ogrodu”) i demonstrator roœlin – który na ¿yczenie 

Elizabeth dostarcza³ jej prosto z ogrodu œwie¿e okazy roœlin i kwiatów.” 

Kalendarze mo¿na zamawiaæ w sekretariacie Muzeum Farmacji UJ. 

Cena kalendarza: 30 z³ + VAT 

Adres pocztowy: ul. Floriañska 25, 31-019 Kraków 

Adres email: mf@mp.pl 

Tel./fax : 012 422 42 84


Z półek 

MUZEUM FARMACJI W POZNANIU 

(część 2) 

Dr farm. Stanis³aw Pic, kustosz Muzeum Farmacji w Poznaniu 

Do ciekawszych i bardziej atrakcyjnych eksponatów muzeów farmaceutycznych 

nale¿¹ z pewnoœci¹ dawne, bogato zdobione naczynia fajansowe. W zbiorach 

poznañskiego muzeum równie¿ znajduje siê takie naczynie – wielobarwnie 

zdobiona puszka apteczna. Stanowi ona typowy przyk³ad fajansu produkowanego 

w Holandii, w mieœcie Delft, ju¿ od pocz¹tku XVII stulecia. 

Fajansowe naczynia wytwarzane by³y w tym czasie w wielu holenderskich miastach, 

lecz ju¿ w pierwszej po³owie XVII wieku przoduj¹c¹ pozycjê zajê³o w³aœnie 

Delft. W szczytowym okresie koniunktury, w 1711 roku, dzia³a³o tu a¿ 21 

wytwórni fajansu. Z czasem jednak konkurencja kontynentalnej porcelany oraz 

taniej kamionki angielskiej spowodowa³a spadek iloœci manufaktur – i od 1923 

roku dzia³a³a ju¿ tylko jedna. 

W farfurniach delfckich w znacznych iloœciach produkowano równie¿ naczynia 

apteczne (puszki, dzbany i wazy). Wytwarzano je, w zale¿noœci od zamówieñ, 

w kompletach lub jako pojedyncze 

egzemplarze. 

By³y to naczynia bia³e albo 

dekoracyjnie zdobione. 

Naczynie prezentowane 

na zdjêciu to pochodz¹ca 

z pierwszej po³owy XVIII 

stulecia sygnowana puszka 

z wytwórni W.van der 

Does’a – de Drye Klokken, 

z charakterystycznym dla 

Delft bogatym zdobieniem. 

Zastosowano tu wielobarwn¹ 

dekoracjê naszkliwn¹, 

któr¹ ponownie 

wytapiano w piecach muflowych. 

S¹ to tzw. polichromiczne 

delfty z dominuj¹cymi 

kolorami: niebieskim, 

¿ó³tym i zielonym. 

Fot. Max Magowski


Naczynia z tego okresu s¹ gruboœcienne, 

o lekko szarym odcieniu 

czerepu. Polewa cynowa charakteryzowa³a 

siê nieregularn¹ gruboœci¹. 

Oznakowanie z dna naczynia – charakterystyczne 

trzy dzwony w kolorze 

b³êkitnym, pozwalaj¹ na przytoczone 

ju¿ okreœlenie czasu produkcji 

na pierwsz¹ po³owê XVIII stulecia. 

Dodaæ tu mo¿na, ¿e XVII-wieczna 

produkcja delfcka stanowi³a wzór naœladowany 

przez wiele manufaktur 

europejskich. Mo¿na to by³o zaobserwowaæ 

równie¿ w ówczesnym wzornictwie 

manufaktur z terenu Polski, 

np. Belweder oraz Bernardii i Wolff, 

ale takich naczyñ nasze muzeum nie 

posiada. 

Fot. Max Magowski


KSI¥¯KI 

Maria Ellnain-Wojtaszek 

Kolor nadziei 

Ilustracje: Magdalena Magowska 

Tomik poetycki 

Wydawnictwo Kontekst. Poznañ 2007, 144 ss., 

oprawa miêkka, format 120x210 mm 

ISBN 978-83-88572-29-6 

Wspó³praca: Fundacja Literacka 

Po tomikach: „Przemyœlenia z szuflady” (2002), „Jak ulotna mg³a” (2004), „Zmiennoœæ 

czasu” (2005), „A œlad pozostanie” (2006), powsta³ pi¹ty tomik wierszy 

autorstwa dr farmacji Marii Ellnain-Wojtaszek: „Kolor nadziei”. 

Wiersze s¹ uniwersalne, ponadczasowe, s¹ po prostu ludzkie, niektóre z nich 

mog³yby byæ potraktowane jako refleksyjno-filozoficzne, inne religijne, mi³osne, 

kilka z nich mog³oby byæ zamieszczone w ksi¹¿eczkach dla dzieci. 

Pojawiaj¹ siê w wierszach w¹tki obecne wczeœniej w poprzednich tomikach: 

fascynacja przyrod¹, majestatem gór, bezbronnoœci¹ najmniejszych stworzeñ. 

Wra¿liwoœæ autorki dostrzega to, nad czym w nat³oku pozornie tylko wa¿nych 

spraw, przechodzimy w biegu, a mo¿e udajemy, ¿e nie dostrzegamy niezapominajki, 

stokrotki, pasikonika, kropelki rosy, p³atka œniegu. 

Up³yw czasu wydaje siê nie nastrajaæ Autorki pesymistycznie, pogodzona z tym, 

co nieuchronne, ufna w opiekê Najwy¿szego, z ³ask¹ wiary, ale i ³ask¹ pisania. 

Irena Mat³awska 

(fragment noty z ok³adki tomiku)


Osi¹gniêcia w chemii leków 

KSIÊGA JUBILEUSZOWA 

pod red. Anny Jeliñskiej 

i Barbary Marciniec 

Wydawnictwo Kontekst. Poznañ 2007, 

392 ss., oprawa twarda ze z³oceniami, 

format 180x250 mm 

ISBN 978-83-88572-33-3 

Wspó³praca: Uniwersytet Medyczny 

Praca zbiorowa „Osi¹gniêcia w chemii leków” powsta³a dla uczczenia jubileuszu 

90. urodzin Profesora Ewarysta Pawe³czyka oraz 70. urodzin Profesor 

Marianny Zaj¹c. Ka¿dy z Jubilatów by³ wieloletnim (odpowiednio w latach 1963- 

1987 i 1987-2007) kierownikiem Katedry i Zak³adu Chemii Farmaceutycznej 

Akademii Medycznej w Poznaniu oraz autorem, wspó³autorem lub redaktorem 

podrêcznika z zakresu chemii leków, popularnego w ca³ym kraju Ÿród³a nauczania 

chemii farmaceutycznej, z którego korzysta³y kolejne pokolenia studentów 

farmacji, ich nauczyciele oraz szerokie grono pracowników przemys³u 

farmaceutycznego i aptekarzy. 

W tym miejscu nale¿a³oby zaznaczyæ, ¿e pierwszy polski podrêcznik z chemii 

leków powsta³ w³aœnie w Poznaniu, w roku 1951, a jego autorem by³ tak¿e 

wieloletni (1939-1963) kierownik Katedry Chemii Farmaceutycznej – profesor 

Franciszek Adamanis. 

Jest zatem Poznañ tradycyjnie miejscem powstawania opracowañ z zakresu 

wiedzy farmaceutycznej, a niniejsza Ksiêga Jubileuszowa wpisuje siê w t¹ tradycjê. 

Barbara Marciniec 

(ze wstêpu do ksi¹¿ki)


Krzysztof Kokot 

Daj mi talent 

Ilustracje: Tina Wieczorek 

Tomik poetycki – debiut 

Wydawnictwo Kontekst. Poznañ 2007, 

88 ss., oprawa miêkka, 

format 148x210 mm 

ISBN 978-83-88572-37-1 

Wspó³praca: Fundacja Literacka 

W debiutanckim tomiku poezji autor maluje têczami promieni s³oñca i kolorytami 

metafor piêkno górskich szlaków, przydro¿nych kaplic, przyrody Podhala 

i Orawy. Tam mo¿na zgubiæ serce, ws³uchaæ siê w dŸwiêki dzwonu, nie obcy 

jest temat codziennoœci, mi³oœci i zapachu zió³ z aptekarskiej pó³ki. 

Anna El¿bieta Zalewska 

(z tekstów na ok³adce) 

Krzysztof Kokot urodzony w Katowicach (1949) magister farmacji, absolwent 

Wydzia³u Farmaceutycznego Akademii Medycznej w Krakowie (1968-1973), 

krótko jako pracownik naukowo-dydaktyczny w Katedrze Postaci Leku macierzystej 

Alma Mater. Od 1976 roku mieszka w Nowym Targu. W 1991 r., wspólnie 

z ¿on¹ Ew¹, otwiera w³asn¹ aptekê, w której dziœ pracuje z ca³¹ rodzin¹.


OG£OSZENIA 

R E K L A M A 

C H £ O D Z I A R K I przeszklone i pe³ne. 

Z A M R A ¯ A R K I przeszklone i pe³ne. 

Szwedzkie, u¿ywane. Stan idealny. Udzielamy gwarancji. 

Ceny najni¿sze w Wielkopolsce, faktury VAT, raty. 

61-464 Poznañ, ul. Chmielna 7a 

Od poniedzia³ku do pi¹tku czynne 9-11 i 14-19 

tel. (0-61) 830-08-77 ZAPRASZAMY !!! 

REKLAMA W BIULETYNIE 

Reklama na 2-4 stronach ok³adki 600 z³ 

Strony wewn¹trz biuletynu (rozk³adówka) 900 z³ 

1/2 strony 300 z³ 

1/4 strony 200 z³ 

Og³oszenia w Gie³dzie pracy: dla firm i instytucji 100 z³ 

dla cz³onków samorz¹du bezp³atnie 

Og³oszenia wielokrotne mog¹ byæ objête rabatem 

(kontakt z Dyrektorem biura Izby) 

MIESIÊCZNE STAWKI SK£ADEK CZ£ONKOWSKICH 

a) pracownicy aptek i hurtowni farmaceutycznych, nie bêd¹cy kierownikami 

(farmaceuta zatrudniony na podstawie umowy o pracê, umowy zlecenia, 

jak równie¿wykonuj¹cy zawód w ramach tzw. samozatrudnienia) – 13 z³ 

b) w³aœciciele i wspó³w³aœciciele aptek lub hurtowni farmaceutycznych nie 

bêd¹cy ich pracownikami – w tym udzia³owcy spó³ek cywilnych oraz 

wspólnicy i akcjonariusze spó³ek prawa handlowego – 40 z³ 

c) kierownicy aptek szpitalnych i zak³adowych – 30 z³ 

d) kierownicy aptek ogólnodostêpnych i hurtowni farmaceutycznych – 85 z³ 

e) pozostali cz³onkowie Wielkopolskiej Okrêgowej Izby Aptekarskiej, posiadaj¹cy 

prawo wykonywania zawodu farmaceuty, wykonuj¹cy zawód poza 

aptek¹ lub hurtowni¹ farmaceutyczn¹ – 7 z³ 

f) emeryci i renciœci wykonuj¹cy zawód – stawki okreœlone w lit. a-e, w 

pe³nej wysokoœci 

g) emeryci i renciœci nie wykonuj¹cy zawodu – 2 z³ 

Zwolnieniem od sk³adek cz³onkowskich objêci s¹ farmaceuci korzystaj¹cy z 

urlopu wychowawczego.


Prezydium Wielkopolskiej Okrêgowej Rady Aptekarskiej 

dr n. farm. Roman Plackowski 

Prezes 

mgr farm. Danuta Kurasz 

Wiceprezes ds. Aptek Szpitalnych 

dr n. farm. Tadeusz B¹belek 

Wiceprezes 

dr n. farm. Hanna Jankowiak-Gracz 

Sekretarz 

dr n. farm. Janusz P³otkowiak 

Skarbnik 

mgr farm. Mariusz Michalak 

Cz³onek Prezydium 

mgr farm. Sebastian Jakubowski 

Cz³onek Prezydium


PRACOWNICY BIURA 

Wielkopolska Okrêgowa 

Izba Aptekarska 

ul. Palacza 87: 

60-273 Poznañ 

tel./fax (61) 861 96 93 

e-mail: biuro@woia.pl 

www.woia.pl 

mgr farm. Dorota Marcinkowska 

DYREKTOR BIURA. Prowadzi biuro 

Izby, prawa wykonywania zawodu, 

opracowuje korespondencjê, przygotowuje 

posiedzenia Rady Aptekarskiej 

i Prezydium Rady. 

mgr farm. Maria Dokowicz 

Sekretarz Rzecznika Odpowiedzialnoœci 

Zawodowej i S¹du Aptekarskiego. 

Biuro czynne jest 

pon.-czw.: 8.00-15.30 

pt.: 8.00-15.00 

Radca prawny 

s³u¿y pomoc¹ cz³onkom 

Izby we wtorki i czwartki 

w godz. od 9.00 – 15.00. 

Numer konta bankowego: 

PKO BP S.A. 

28 1020 4027 0000 

1002 0033 9135 

mgr Jan Nowaczyk 

Radca prawny. 

Obs³uga prawna biura i cz³onków 

samorz¹du. 

mgr Joanna Pawlak 

G³ówna Ksiêgowa. 

Prowadzi sprawy ksiêgowe i finansowe 

Izby, w tym rejestr sk³adek cz³onkowskich. 

mgr Patrycja Szalaty 

Sekretarka 

mgr Marianna Marcinkowska 

Pracownik biura. 

Prowadzi rejestr farmaceutów 

i sprawy szkoleñ ci¹g³ych.

BIULETYN 2/2007

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?