WosWijs

Massage als medicijn
Toen Marianne van Mourik tijdens een stop in Entebbe op twee WoS-projecten
gehandicapten en jong volwassenen met fysieke klachten met een voetreflexmassage
behandelde, kreeg ze een plan. Waarom niet lokale mensen opleiden
om zelf deze massages te geven? En dus ging Marianne onlangs voor een
week naar Oeganda om mensen op te leiden.
Door Marianne van Mourik – Met Marie José, een onderwijzeres,
reisde ik in december af naar Entebbe om daar les
te geven in voetreflexmassage. Het programma bestond
uit zes lessen met als basishandelingen keel-, neus- en
oorgebied, de wervelkolom, het ademhalingsstelsel, het
spijsverteringsstelsel, het lymfatisch stelsel en het endocriene
systeem, en als afsluiting het totale behandelpatroon.
’s Morgens gaven we les en ’s middags behandelden
we een tiental gehandicapte kinderen.
We zouden zes leerlingen hebben; drie docenten van
Sure Prospect Institute en drie volwassen jongens uit het
huis van Joseph Lubega. Op de eerste dag verschenen
ongeveer twintig mensen, leerlingen en patiënten. Op zijn
Afrikaans namen beide groepen deel aan de eerste les:
waarom niet als je er toch bent! Een enkele patiënt bleef
als leerling. De uiteindelijke groep bestond uit zestien
leerlingen.
In de zeventien
jaar dat ik
behandel en
lesgeef heb ik
zelden zo’n leergierige en gemotiveerde klas gehad.
Het was een intensieve en rijke week en zowel voor ons
als voor de leerlingen een bijzondere ervaring. We
werden ons allemaal bewust van cultuurverschillen. Aanen
afwezigheid op tijden dat de leerlingen uitkwam wist
Francis Kamuhanda, directeur van Sure Prospect Institute,
te ondervangen door een minimale aanwezigheid van
95% te eisen om in aanmerking te kunnen komen voor
het certificaat.
Als je een voor ons heel normale vraag stelde, moesten
er meerdere vragen volgen voordat je een relevant antwoord
kreeg. Eerst durfden de leerlingen niet te antwoorden
en vervolgens gaven ze een antwoord waarmee
ze jou een plezier probeerden te doen. Ter plekke
moesten we voorbeelden bedenken en uitbeelden wat
we bedoelden om de stof duidelijk te maken.
Honger naar kennis
Na de les behandelden we voornamelijk ernstig gehandicapte kinderen. Sommigen waren dat
vanaf de geboorte, anderen waren gehandicapt geworden doordat hun hersenen door malaria
zijn aangetast. Ik vond het soms jammer te ervaren dat de ouders ons westerlingen alleen zagen
als rijke lieden die hun kinderen met aangepaste schoenen of een operatie tot zitten of lopen
zouden kunnen krijgen, en verzuimden hun kind genoeg water te laten drinken. Fantastisch was het
dat de vierjarige Charles na de derde behandeling ineens zat, terwijl dat niet mogelijk leek. Ik
hoop door mijn aanpak en advies de moeder een ander inzicht te hebben gegeven.
Er is een enorme honger naar kennis en vaardigheden. Francis Kamuhanda, een veelzijdige, intelligente,
humoristische man, beoogt om in de toekomst gastdocenten onderdak te kunnen bieden om
hen van kennis te laten voorzien. Het zou mooi zijn om hulp op deze wijze voort te kunnen zetten
op andere WoS-projecten.
6 woswijs nr. 1 2008 www.wingsofsupport.org